Skip to main content

Full text of "Ang Matandang Tipan sa Makatuid Baga, : i, El Antique Testamento nang Santa Biblia"

See other formats 


PRESENTED  BY 
TUB    SOCIETY 


!  0  -^ 


/  . '  ■ 


ATANDANG    TiPAN 

SA  MAKATUID  BAGA,I, 

EL 

ANTIGUO    TESTAMENTO 

NANa 

SANTA   BIBLIA 


MANILA 

SOCIEDAD   BIBLICA  BRITANICA   Y  EXTRANJERA 

1905 


THE  OLD  TESTAMENT  IN  TAGALOG 


Printed  at  the  Fukuin  Printing  Co.,  Limited 
Yokohama  &  Kobe  Japan 


AKG     MGA    PANGALAN     AT     PAGKASUNODSUNOD 


NANG   LAHAT  NA 


MGA  LIBRO  NG  MATANDANG  TIPAN. 


Genesis 

ExODO    .      . 

Leyitico     . 
Mga  Bilang 
Deuteronomio 

JOSXJE       .       . 

Mga  Hukom 
Rut  .     .     . 

I.  Samuel  . 

II.  Samuel 

I.  Mga  Haki 

II.  Mga  Hari 

I.  Mga  Kronika 

II.  Mga  Kronika 
Ezra 
Nehemias 
Ester    . 
Job   .     , 
Mga  a  wit. 
Mga  Kawikaan, 


PagvncL 
1 

.  55 

.  100 

.  133 

.  180 

.  221 

.  247 

.  274 

,  277 

.  313 

.  343 

.  377 

,  410 

.  440 

.  478 

.  488 

.  504 

.  512 

,  549 

.  645 


Pagina 

lEcLESlASTES 678 

I  AkG  AwIT  NG  MGA  AwiT  .      .  686 

I  IsAiAs 692 

Jeremias 745 

Mga  Panaghoy  .    -    .     .    .  807 

Ezekiel 814 

Daniel 869 

HosEA 886 

Joel 894 

Amos *    ...  897 

Obadias .903 

Jonas 904 

Mikas .906 

Nahum  . 911 

Habakuk 913 

Zefanias 916 

Hagai 918 

Zekarias   ,,.....  920 

Malakhi   a    .*.,».  929 


O 


71936 


ANG 

LIBRO  NG  GENESIS. 


ISa  pasimula  ay  nilikha  ng  Dlos  ang 
langit  at  ang  lupa.  3  At  arg  Inpa  ay 
walang  anyo  at  walang  lanian ;  at  ang 
kadiliman  ay  sumasa  ibabaw  ng  balat  ng 
kadilirnan;  at  sinusukuban  ng  Espiritu 
ng  Dios  ang  balat  ng  raga  tubig.  S  At 
sinabi  ng  Dios :  Magkaroon  ng  liwana'g : 
at  nagkaroon  ng  liwanag.  4  At  nakita 
ng  Dios  ang  liwanag  na  mabuti :  at  inihi- 
walay  ng  Dios  ang  liwanag  sa  kadilirnan. 
5  At  tinawag  ng  Dios  ang  liwanag  na 
Araw,  at  tinawag  niya  ang  kadiliman  na 
Gkkbi.  •  At  nagkaroon  ng  bapon  at  nagka- 
roon ng  umaga  ang  iiriang  araw. 

6  At  sinabi  ng  Dios :  Magkaroon  ng 
isang  kalaganapan  sa  gitna  ng  jnga  tubig, 
at  niahiwalay  ang  mga  tubig  saAopwa  mga 
tubig.  7  At  ginawa  ng  Dios  ang  kalaga- 
napan^ at  iuihiwalay  ang  mga  tubig  na 
nasa  ilalim  ng  kalaganapan,  sa  mga  tubig 
na  nasa  itaas  ng  kalaganapan :  at  n^gka- 
gayon.  8  At  tinawag  ng  Dios  ang  kala- 
ganapan na  Langit.  At  nagkaroon  ng  ha- 
pon  at  nagkaroon  ng  umaga  ang  ikala- 
wang^raw. 

9  At  sinabi  ng  Dios:  Mapisan  ang 
mga  tubig  na  nasa  ilalim  ng  langit  sa 
isang  lugar,  at  luniitaw  ang  katuyuan; 
at  nagkagayon.  10  At  tinawag  ng  Dios 
ang  katuyuan  na  Lupa ;  at  ang  kapisanan 
ng  mga  tubig,  tinawag  niya  na  mga 
Dagat:  at  nakita  ng  Dios  na  mabuti. 
11  At  sinabi  ng  Dios  :  Sibulan  ang  lupa 
ng  damo,  pananim  na  nagkakabinhi,  at 
punong  kahoy  na  namnmunga  ayon  sa 
kaniyang  pagkakahoy,  na  taglay  ang  ka- 
niyang  binhi  sa  ibabaw  ng  lupa:  at  nag- 
kagayon. 12  At  ang  lupa  ay  sinibulan 
ng  damo,  pananim  na  nagkakabinhi,  ayon 
sa  kaniyang  pagkapananim,  at  ng  punong 
kahoy  na  namumunga,  na  taglay  ang  ka- 
niyang binhi,  ayon  sa  kaniyang  pagka- 
kahoy: at  nakita  ng  Dios  na  mabuti. 
IS  At  nagkaroon  ng.  hapon  at  nagkaroon 
ng  umaga,  ang  ikatlong  araw. 

14  At  sinabi  ng  Dios :  Magkaroon 
ng  mga  tanlaw  sa  kalaganapan  ng  langit 
npang  maghiwalay  ng  araw  sa  gabi;  at 
maging  pinakatanda,  at  pinakabahagi  ng 
panahon,  ng  mga  araw  at  ng  mga  taon : 
15  at    naging    pinakatanlaw    sa    kalaga- 


napan  ng  langit,  upang  magbigay  ng 
liwanag  sa  ibabaw  ng  lupa :  at  nagkaga- 
yon. 16  At  nilikha  ng  Dios  ang  dala- 
wang  malaking  tanlaw ;  ang  lalong  mala'* 
king  tanlaw  ay  upang  magpuno  sa  araw, 
at  ang  lalong  maliit  na  tanlaw  ay  upang 
magpuno  sa  gabi;  nilikha  rin  niya  ang 
mga  bituin.  17  At  mga  itinatag  ng  Dios 
sa  kalaganapan  ng  langit,  upang  inagbigay 
ng  liwanag  sa  ibabaw  ng  lupa,  IS  at 
upang  magpuno  sa  araw  at  sa  gab%  at 
upang  maghiwalay  ng  liwanag  sa  kadili- 
man :  at  nakita  ng  Diosna  mabuti*  19  At 
nagkaroon  ng  ImpOn  at  ng  umaga  ang 
ikaapat  na  araw.  ^ 

20  At  sinabi  ng  Dios:  Bukalan  ng 
sagana  ang  mga  tubig  ng  mga  gumagalaw 
na  kinapal  na  may  buh^y ;  M  liiagsilipad 
ang  mga  ibon  sa  itaas  ng  lupa  sa  lual  na 
kakganapan  ng  langit.  21  At  nilikha 
ng  Dios  ang  malalaking  hayop  sa  dagat, 
at  ang  lahat  na  may  buhay  na  kinapal 
na  gumagalaw,  na  ibinukal  na  sa^na  ng 
mga  tubig,  ayon  s^  kanilang  pagkahayop, 
at  ang  lahat  na  may  pakpak  na  ibon, 
ayon  sa  kaniyang  pagkaibon:  at  nakita 
ng  Dios  na  mabuti.  ^22  At  mga  binas- 
Imsan  ng  Dios  na  sinabing :  Kayo'y  mag- 
palaanakin,  at  magpakarami,  at  inyong 
punuin  ang  mga  tubig  sa  mga  dagat;  at 
magpakar-ami,  at  magpakarami  ang  mga 
ibon  sa  lupa.  2»  At  nagkaroon  ng 
hapon  at  nagkaroon  ng  umaga  ang  ikali- 
mang  araw. 

24  At  sinabi  ng  Dios :  Bukalan  ang  lupa 
ng  mga  may  buhay  na  kinapal,  ayon  sa 
kanilang  pagkahayop,  ng  hayop  at  ng 
mga  hayop  na  umuusad,  at  ng  mga  ganid 
sa  lilpa,  ayon  sa  kanilang  pagkahayop:  at 
nagkagayon.  25* At  nilikha  ng  Dios  ang 
ganid  sa  lupa  ayon  sa  kaniyang  pagkaga- 
nid,  at  ang  hayop  ayon  sa  kaniyang  pag- 
kahayop, at  ang  lahat  na  hayop  na  umuu- 
sad sa  ibabaw  ng  lupa  ayon  sa  kaniyang 
pagkahayop ;  at  nakita  ng  Dios  na  mabu- 
ti. 26  At  sinabi  ng  Dios :  Lalangin  na- 
tin  ang  tawo  sa  ating  larawan,  ayon  sa 
ating  wangis;  at  magkaroon  sila  ng  ka- 
pangyarihan  sa  mga  isda  sa  dagat,  at  sa 
mga  ibon  sa  himpapawid,  at  sa  mga  ha- 
yop,  at  sa  boong  lupa^    at  sa  lahat  ng 


2 


GENESIS. 


1.  26 


umuasaci,  na  umuusad  sa  ibabaw  ng  liipa. 
27  At  nilalang  ng  Dios  ang  tawo  ay  on  sa 
kaniyang  sariling  larawan,  ayon,  sa  lara- 
wan  ng  Dios  siya  nilalang ;  nilalang  niya 
sila  na  lalaki  at  babaye.  28  At  Hilary 
binasbasan  ng  Dios,  at  sa  kanila'y  sinabi 
ng  Dios :  Kayo  V  magpalaanakin  at  inag- 
pakarami,  at  kalatan  ninyo  ang  lopa,  at 
inyong  supilin;  at  magkaroon  kayo  ng 
kapangyarihan  sa  mga  isda  sa  dagat,  at  sa 
mga  ibon  sa  himpapawid,  at  sa  laiiat  ng 
mga  hayop  na  gumagalaw  sa  ibabaw  ng 
lupa.  29  At  sinabi  ng  Dios :  Narito, 
ibinibigay  ko  sa  inyo  ang  lahat  ng  pana- 
nim  na  nagkakabinhi  na  nasa  ibabaw  ng 
balat  ng  boong  lupa,  at  ang  lahat  ng  pu- 
nong  kahoy  na  kinaroroonan  ng  bunga 
ng  piinong  kahoy  na  nagkakabinhi ;  ito'y 
magiging  pagkain  ninyo  :  30  at  ang  lahat 
na  ganid  sa  lupa,  at  ang  lahat  ng  ibon  sa 
himpapawid,  at  ang  lahat  na  hayop  na 
umuusad  sa  ibabaw  ng  lupa  na  may  bu- 
hay  ay  binigyan  ko  ng  pananim  na  sariwa 
na  pinakapagkain ;  at  nagkagayon.  31  At 
nakita  ng  Dios  ang  lahat  ng  kaniyang 
nilikha  ;  at,  narito,  napakabuti.  At  nag- 
karoon  ng  hapon  at  nagkaroon  ng  umaga 
ang  ikaanim  na  araw. 

2  At  nayari  ang  langit  at  ang  lupa,  at 
ang  lahat  ng  hukbo  noon.  2  At  ng 
ikapitong  araw  ay  nayari  ng  Dios  ang 
kaniyang  gawang  ginawa ;  at  nagpahinga 
sa  ikapitong  araw,  at  iiinigU  ang  lahat  ng 
kaniyang  gawang  ginawa.  3  At  binas- 
basan ng  Dios  ang  ikapitong  araw  at 
kaniyang  ipinangiiin,  sapagka't  siyang 
ipinagpahinga  ng  Dios  sa  lahat  ng  gawang 
kaniyang  nilikha  at  ginawa  ; 

4  Ito  ang  pinangyarihan  ng  langit  at  ng 
lupa,  ng  mga  likhain  ng  araw,  na  gawiu  ng 
Panginoois'G  Dios  ang  lupa't  langit.  5  At 
wala  pa  sa  lupang  kahoy  sa  parang,  at 
wala  pang  ano  mang  pananim  na  tumu- 
tubo  sa  parang,  (sapagka't  hindi  pa  pina- 
uulanan  ng  Panginoong  Dios  ang  lupa) 
at  wala  pang  tawong  magbukid  ng  lupa ; 
6  nguni't  napaitaas  ang  isang  ulap  buhat 
sa  lupa  at  dinidilig  ang  boong  balat  ng 
lupa.  7  At  nilalang  ng  Panginoong 
Dios  ang  tawo  sa  alabok  ng  lupa,  at 
hiningahan  ang  kaniyang  mga  butas  ng 
ilong  ng  hininga  ng  buhay ;  at  ang  tawo 
ay  naging  kaluluang  may  buhay.  8  At 
naglagay  ang  Panginoong  Dios  ng  isang 
haUimanan  sa  Eden,  sa  dakong  silanga- 
nan:  at  inilagay  niya  doon  ang  tawong 
kaniyang  nilalang.  '  9  At  pinatubo  ng 
Panginoong  Dios  sa  lupa  ang  lahat  na 


punong  kakoy  na  nakalulugod  sa  paningin, 
at  mabubuting  kanin ;  gayon  din  ang 
punong  kahoy  ng  buhay  sa  gitna  ng  hala- 
manan,  at  ang  punong  kahoy  ng  pag- 
kakilala  ng  mabuti  at  niasama.  10  At 
nagbubuliat  ang  isang  ilog  sa  Eden  na 
domidilig  sa  halamanan ;  at  mula  doo'y 
nagkakahiwahiwalay  at  nag-aapat  na  sa- 
nga.  11  Ang  pangalan  ng  una  ay  Pison  na 
siyang  lumiligid  sa  boong  lupain  ng 
Havila,  na  doo'y  may  ginto  ;  12  at  ang 
ginto  sa  lupang  yao'y  mabuti ;  mairoon 
din  naman  doong  bdelio  at  batong  onix. 
13  At  ang  pangalan  ng  ikalawang  ilog  ay 
Gihon :  na  siyang  lumiligid  sa  boong 
lupain  ng  Kush.  14  At  ang  pangalan  ng 
ikatlong  ilog  ay  Tigris,  na  siyang  umaagos 
sa  tapat  ng  Asiria.  At  ang  ikaapat  na 
ilog  ay  ang  Euf rates.  15  At  kinuha  ng 
Panginoong  Dios  ang  tawo  at  inilagay 
sa  halamanan  ng  Eden,  upang  kaniyang 
alagaan  at  ingatan.  16  At  iniutos  ng 
Panginoong  Dios  sa  tawo  na  sinabing : 
Sa  lahat  ng  punong  kahoy  sa  halamanan 
ay  makakakain  ka  na  may  kalayaan ; 
17  datapua't  sa  kahoy  ng  pagkakilala  ng 
mabuti  at  masama,  huag  kang  kakain ; 
sapagka^t  sa  araw  na  ikaw  ay  kumain 
niyaon  ay  walang  pagsalang  mamamatay 
ka. 

18  At  sinabi  ng  Panginoong  Dios: 
Hindi  mabuti  na  ang  tawo  ay  magisa ; 
siya'y  ilalalang  ko  ng  isang  marapat  na 
katulong  niya.  19  At  nilalang  ng  Pangi- 
noong Dios  sa  lupa  ang  lahat  ng  hayop 
sa  parang,  at  ang  laliat  ng  ibon  sa  himpa- 
pawid ;  at  mga  dinala  sa  tawo  upang 
makita  kung  anong  itatawag  niya  sa 
kanila :  at  ang  bawa't  itinawag  ng  tawo 
sa  bawa't  kinapal  na  may  buhay  ay  yaon 
ang  naging  pangalan  noon.  20  At  ngina- 
lanan  ng  tawo  ang  laliat  lui  hayop,  at  ang 
mga  ibong  sa  himpapawid,  at  ang  lahat 
na  ganid  sa  parang ;  datapua't  sa  lalaki 
ay  walang  nasumpungang  marapat  na 
maging  katulong  niya.  21  At  hinulugan 
ng  Panginoong  Dios  ng  mahigpit  na 
antok  ang  lalaki,  at  siya'y  natulog:  at 
kinuha  ang  isa  sa  kaniyang  mga  tadyang, 
at  pinapaghilom  ang  laman  sa  kaniyang 
lugar  :  22  at  ang  tadyang  na  kinuha  ng 
Panginoong  Dios  sa  lalaki  ay  ginawang 
isang  babaye  at  dinala  niya  sa  lalaki. 
23  At  sinabi  ng  lalaki :  Ito  nga'y  buto 
ng  aking  mga  buto  at  laman  ng  aking 
laman ;  siya'y  tawaging  Babaye  sapagka't 
sa  Lalaki  siya  kinuha.  24  Kaya't  iiwau 
ng  lalaki  ang  kaniyang  aii)a  at  ang  kani- 


4.  2 


GENESIS, 


yang  ina,  at  mapipisan  sa  kaniyang  asawa : 
at  sila'y  magiging  isang  laraan.^  25  At 
sila'y  kapua  hubad,  ang  l.alaki  at  aog 
kaniyang  asawa,  at  sila'y  hindi  nagkaka- 
liiyaan. 

3  Ang  alias  nga  ay  lalong  tuso  kay  sa 
alin  man  sa  mga  hayop  sa  parang  na 
nilikba  ng  Panginoong  Dios.  At  sinabi 
niya  sa  babaye :  i  Tunay  bang  sinabi  ng 
Dios :  Huag  kayong  kakain  sa  alin  mang 
punong  kahoy  sa  balamanan  ?  2  At  sinabi 
ng  babaye  sa  abas:  Sa  bunga  ng  mga 
punong  kalioy  sa  halamanan  ay  makaka- 
kain  kami:  3  datapua't  sa  bunga  ng  pu- 
nong kahoy  na  nasa  gitna  ng  halamanan, 
sinabi  ng  Dios :  Huag  kayong  kakain 
noon,  al  huag  man  ninyong  hihipuin,  baka 
kayo'y  mamatay.  4  At  sinabi  ng  ahas  sa 
babaye :  Tunay  na  hindi  kayo  mamama- 
tay :  5  sapagka't  talastas  ng  Dios  na  sa 
araw  na  kayo^y  kumain  noon,  madidilat 
nga  ang  inyong  mga  mata,  at  kayo^y  ma- 
giging parang  Dios,  na  nakakakilala  ng 
mabuti  at  masama.  6  At  ng  makita  ng 
babaye,  na  ang  bunga  ng  punong  kahoy  ay 
mabuting  kanin,  at  nakalulugod  sa  mga 
mata,  at  kahoy  na  mananasa  upang  mag- 
papantas  sa  tawo^  siya^y  pumitas  ng  bunga 
noon  at  kinain ;  at  binigyan  din  niya^  ang 
kaniyang  asawang  kasama  niya,  at  ito'y 
kumain.  7  At  nadilat  kapua  ang  kanilang 
mga  mata,  at  kanilang  nakilalang  sila'y 
mga  hubad;  at  siWy  tumahi  ng  mga 
dahon  ng  puno  ng  higos,  at  kanilang  gina- 
wang  mga  panapi.  8  At  narinig  nila  ang 
voces  ng  PanQinoong  Dios  na  lumalakad 
sa  halamanan  sa  pagkukulimlim  ng  araw ; 
at  nagtago  ang  lalaki  at  ang  kaniyang 
asawa  sa  harapan  ng  PanQinoong  Dios 
sa .  pag-itan  ng  mga  punong  kahoy  sa 
halamanan.  9  At  tinawag  ng  PanQi- 
NOONG  Dios  ang  lalaki  at  sa  kaniya'y  sina- 
bing :  I  Saan  ka  naroon  ?^  10  At  sinabi 
niyang:  Narinig  ko  ang  iyong  voces  sa 
halamanan,  at  ako'y  natakot,  sapagka't 
ako*y  hubad  ;  at  ako^y  nagtago.  11  At 
sinabi  niyang :  ^Sinong  nagsabi  sa  iyong 
ikaw  ay  hubad?  ^ kumain  ka  ba  ng  bunga 
ng  punong  kahoy,  na  iniutos  ko  sa  iyong 
huag  mong  kanin  ?  12  At  sinabi  ng  lalaki : 
Ang  babayeng  ibinigay  mong  aking  kasa- 
mahin,  binigyan  ako  ng  bunga  ng  punong 
kahoy,  at  aking  kinain.  13  At  sinabi  ng 
PanSinoong  Dios  sa  babaye  :  l  Ano  itong 
iyong  ginawa?  At  sinabi  ng  babaye : 
Dinaya  ako  ng  ahas,  at  ako*y  kumain. 
14  At  sinabi  ng  Panginoong  Dios  sa 
ahas :     SapagkaH  ginawa  mo  ito,  ay  sum- 


pain  ka  ng  higit  sa  lahat  ng  hayop,  ng 
higit  sa  lahat  ng  ganid  sa  parang;  ang 
iyong  tiyan  ang  ilalakad  mo,  at  alabok 
ang  iyong  kakanin  sa  lahat  ng  araw  ng 
iyong  buhay :  15  at  papag-aalitin  ko 
ikaw  at  ang  babaye,  at  ang  iyong  binhi  at 
ang  kaniyang  binhi:  ito  ang  dudiirog  ng 
iyong  ulo,  at  ikaw  ang  dudurog  ng  kani- 
yang sakong.  16  Sinabi  niya  sa  babayeng : 
Pararamihin  kong  lubha  ang  iyong  mga 
kahirapan  at  ang  iyong  paglilihi ;  ipanga- 
nganak  mong  may  kahirapan ;  at  sa  iyong 
asawa  ay  pahihinuhod  ang  iyong  kalooban, 
at  siya'y  papapanginoon  sa  iyo.  17  At 
kay  Adam  ay  sinabing :  Sapagka't  iyong 
diningig  ang  voces  ng  iyong  asawa,  at 
kumain  ka  «5  bunga  ng  punong  kahoy  na 
aking  iniutos  sa  iyo  na  sinabing :  Huag 
kang  kakain  noon;  sumpain  ang  lupa 
dahil  sa  iyo;  kakain  ka  sa  kaniya  sa 
pam?imag-itan  ng  iyong  pagpapagal  sa  la- 
hat ng  araw  ng  iyong  buhay;  18  ang 
isisibol  noon  sa  iyo  ay  mga  tinik  at  mga 
dawag;  at  kakain  ka  sa  pananim  sa  pa- 
rang; 19  sa  pawis  ng  iyong  mukha  ay 
kakain  ka  ng  tinapay,  hangang  sa  ikaw 
ay  muling  maging  lupa ;  sapagka't  diyan 
ka  kinuha:  sapagka't  ikaw  ay  alabok  at 
sa  alabok  ka  uuwi.  20  At  tinawag  na 
Eva  ng  lalaki  ang  kaniyang  asawa,  sapag- 
ka't  siya  ang  magiging  ina  ng  lahat  ng 
nabubuhay.  21  At  iginawa  ng  Pangi- 
NOONG  Dios  si  Adam  at  ang  kaniyang 
asawa  ng  mga  tunikang  balat  at  sila'y 
dinamitan. 

22  At  sinabi  ng  PanQinoong  Dios : 
Narito't  ang  tawo'y  naging  parang  isa  sa 
atin,  na  nakakakilala  ng  mabuti  at  ng 
masama ;  at  baka  ngayo'y  iunat  ang  kani- 
yang kamay  at  pumitas  naman  ng  bunga 
ng  punong  kahoy  ng  buhay,  at  kumain  at 
mabuhay  magpakailan  man :  23  kaya 
pinalayas  siya  ng  Pakginoong  Dios  sa 
halamanan  ng  Eden,  upang  kaniyang  bu- 
kirin  ang  lupaing  pinagkunan  sa  kaniya. 
24  Na  ano  pa't  itinaboy  ang  lalaki;  at 
inilagay  sa  silanganan  ng  halamanan  ng 
Eden,  ang  mga  Kerubin  at  ang  isang 
nagniningas  na  tabak  na  umiikot,  upang 
ingatan  ang  daang  paiungo' ssl  kahoy  ng 
buhay. 

4  At  iiakilala  ng  lalaki  si  Eva  na  kani- 
yang asawa ;  at  siya^y  naglihi  at  ipi- 
nanganak  si  Kain,  at  sinabi :  Nagkaanak 
ako  ng  lalaki  sa  tiilong  ng  Panqinoon. 
2  At  sa  muli  ay  ipinanganak  ang  kani- 
yang kapatid  na  si  Abel.  At  si  Abel  ay 
tagapag-alaga  ng  mga  tupa;  datapua't  si 


GENESIS. 


4.  2 


lag- 


Kain  ay  mangbubukid  ng  lupa.  3  At  nar 
yari  ng  liimalakad  ang  panalion  ay  iia 
dala   si  Kain   ng  isang   liandug   nil  mga 
bnnga  ng  lupa  sa  Pan^inoon.     4  At  nag- 
dala  rill  namaii  si  Abel  ng  mga  panganay  ng 
kaniyang  kawan  at  ng  mga  taba  ng  mga 
yaon.     At  nilingap  ng  Panginoon  si  Abel 
at    ang   kaniyang    bandog;     5  datapua't 
hindi  nilingap  si  Kain  at  ang  kaniyang 
bandog.     At  nag-init  na  mainam  si  Kain^ 
at  namankuv  ang  kaniyang  miikha.     6  At 
sinabi  ng  Panginoon  kay  Kain :  ^  bakit  ka 
nag'-init,  at  namanlaw  ang  iyong  mukha? 
7  Kung  ikaw  ay  gumawa  ng  mabuti,  ^di 
ba  ikaw  ay  mamarapatin?  at  kung  hindi 
ka  gumawa  ng  mabuti,  ang  kasalanan  ay 
nahahandusay  sa  pintuan :  at  sa  iyo'y  pa- 
hihinuhod  ang  kaniyang  nasa,  at  ikaw  ang 
papanginoonin  niya.     §  At  yao'y  sinabi  ni 
Kain  sa  kaniyang  kapatid  na  kay  Abel. 
At  nangyari  ng  sila'y  nasa  parang  ay  nag- 
tindig  si  Kain  laban  kay  Abel  na  kaniyang 
kapatid,  at  siya'y  kaniyang  pinatay.     9  At 
sinabi  ng  PANrnNOON  kay  Kain :    i  Saan 
naroon  si  Abel  na  iyong  kapatid  ?    At  si- 
nabi niyang :    Aiwan  ko  :    i  Ako  ba'y  ta- 
gapagbantay  sa  aking  kapatid  ?    10  At  si- 
nabi niya:    ^Anong  iyong  ginawa?  ang 
tinig  ng  dugo  ng  iyong  kapatid  ay  duma- 
daing  sa  akin  mula  sa  lupa.     11  At  nga- 
yo'y  sinumpa  ka  ng  lupa  na  ibinuka  ang 
kaniyang   bibig    upang    tumangap   sa  i- 
yong  kamay  ng  dugo  ng  iyong  kapatid ; 
12  pagbubukid  mo  ng  lupa,  ay  di  na  ibi- 
bigay  mula  ngayon  sa  iyo  ang  kaniyang 
lakas ;  ikaw  ay  magiging  palaboy  at  ham- 
pas  lupa  sa  lupa.    13  At  sinabi  ni  Kain  sa 
PanQinoon  :      Totoong   napakalaki    ang 
aking  kaparusahan  upang  aking  batahin. 
14  Narito,  ako^y  iyong  itinataboy  ngayon 
mula  sa  balat  ng  lupa,  at  sa  iyong  harapan 
ay  magtatago  ako ;  at  ako'y  magiging  pa- 
laboy at  hampas  lupa  sa  lupa ;  at  mangya- 
yari,  na  sino  mang  makasumpong  sa  akin 
ay  ako'y  papatayin.     15  At  sinabi  sa  ka- 
niya  ng  PanQinoon:     Dahil  dito'y  sino 
mang  pumatay  kay  Kain  ay  makapitong 
gagantihan.     Nilagyan  ng  Panc^inoon  ng 
isang  tanda  si  Kain,  baka  siya'y  sugatan 
ng  sino  mang  makakasumpong  sa  kaniya. 
16  At  umalis  si  Kain  sa  harapan  ng 
Panginoon  at  tumahan  sa  lupain  ng  Nod 
sa  silanganan  ng  Eden.    17  At  nakilala  ni 
Kain  ang  kaniyang  asawa,  at  naglihi  at 
ipinanganak  si  Enok :  at  siya'y  nagtayo 
ng  isang  ciudad   at   tinawag  ang  ciudad 
aj^on    sa    pangalan    ng    kaniyang    anak, 
Enok.   18  At  naging  anak  ni  Enok  si  Irad ; 


at  naging  anak  ni  Irad  si  Mehuhael;  at 
naging  anak  ni  Mehuhael  si  Metusael ;  at 
naging  anak  ni  Metusael  si  Lamek.  19  At 
si  Lamek  ay  nag-asawa  ng  dalawa;  ang 
pangalan  ng  isa'y  Ada,  at  ang  pangalan  ng 
ikalawa  ay  Zilla.  ^  20  At  naging  anak  ni 
Ada  si  Jabal :  na  siyang  naging  magulang 
ng  mga  tumatalian  sa  mga  dampa  at  may 
mga  hayop.  21  At  ang  pangalan  ng  kani- 
yang kapatid  ay  Jubal :  na  siyang  naging 
magulang  ng  lahat  na  tumutugtog  ng  alpa 
at^  ng  flauta.  22  At  tungkol  kay  Zilla, 
ipinanganak  naman  niya  si' Tubal-Kain  na 
mamamanday  ng  lahat  na  kagamitan  ng 
patalim  na  tanso  at  bakal :  at  ang  kapatid 
na  babaye  ni  Tubal-Kain  ay  si  Naama. 

23  At  sinabi  ni  Lamek  sa  kaniyang  mga 
asawa: 

Ada  at  Zilla  pakingan  ninyo  ang  aking 

voces : 
Kayong  mga  asawa  ni  Lamek  dingin 

ninyo  ang  aking  salita : 
Sapagka't  ang  isang  tawo,  ay  aking  pi- 
I  natay,  dahil  sa  ako'y  sinugatan, 

At  ang  isang  binata,  dahil  sa  ako'y  hi- 

nampas. 

24  Kung  makapitong  gagantihan  si  Kain, 
Tunay  na  si   Lamek   ay  makapitong 

puong  pito. 
25  At  nakilalang  muli  ni  Adam  ang  kani- 
yang asawa ;  at  nanganak  ng  isang  lalaki, 
at  pinanganlang  Set ;  sapagka't  sabi  niya^y 
binigyaii  ako  ng  Dios  ng  ibang  binhing 
kahalili  ni  Abel ;  sapagka^t  siya  y  pinatay 
ni  Kain.  26  At  nagkaanak  naman  si  Set 
ng  isang  lalaki,  at  pinanganlang  Enos: 
Mula  noon  ay  pinasimulan  ng  mga  tawo 
ang  pagtawag  sa  pangalan  ng  Panginoon. 

5Ito  ang  libro  ng  mga  lahi  ni  Adam. 
Ng  araw  na  lalangin  ng  Dios  ang  ta- 
wo, sa  wangis  ng  Dios  siya  nilalang ;  2  la- 
laki at  babaye  silang  nilalang;  at  sila'y 
binasbasan,  at  tinawag  na  Adam  ang  ka- 
nilang  pangalan,  ng  araw  na  sila'y  lala- 
ngin. 3  At  nabuhay  si  Adam  ng  isang 
daan  at  tatlong  puong  taon,  at  nagkaanak 
ng  isang  lalaking  kaniyang  wangis  na  ha- 
wig  sa  kaniyang  larawan  ;  at  pinanganlang 
Set :  4  at  ang  mga,  naging  araw  ni  Adam, 
pagkatapos  na  maipanganak  si  Set,  walong 
daang  taon;  at  nagkaanak  ng  mga  lalaki 
at  mga  babaye.  5  At  ang  lahat  na  araw 
na  ikinabuhay  ni  Adam  ay  siam  na  raan 
at  tatlong  puong  taon  :  at  siya'y  naraatay. 
0  At  na  buhay  si  Set  ng  isang  daan  at  li- 
mang  taon  at  naging  anak  si  Enos :  7  at 
nabuhay  si  Set  pagkatapos  na  maipanga- 
nak si  Enos  ng  walong  daan  at  pitong 


6.  10 


GENESIS. 


taon ;  at  nagkaanak  ng  mga  lalaki  at  mga 
babaye :  8  at  ang  lahat  ng  mga  naging 
araw  ni  Set  ay  siam  na  raan  at  labing 
dalawang  taon:  at  namatay. 

9  At  nabubay  si  Enos  ng  siam  na  puong 
taon,  at  naging  anak  si  Kainan:  10  at 
nabubay  si  Enos,  pagkatapos  na  maipa- 
nganak  si  Kainan,  ng  walong  daan  at  la- 
bing limang  taon ;  at  nagkaanak  ng  raga 
lalaki  at  mga  babaye:  11  at  ang  lahat 
na  naging  araw  ni  Enos  ay  siam  na  raan  at 
limang  taon,  at  namatay. 

12  At  nabubay  si  Kainan  ng  pitong 
puong  taon,  at  naging  anak  si  Mahalalel : 
13  at  nabubay  si  Kainan,  pagkatapos  na 
maipanganak  si  Mahalalel,  ng  walong 
daan  at  apat  na  puong  taon,  at  nagkaanak 
ng  mga  lalaki  at  mga  babaye:  14  at 
ang  lahat  na  naging  araw  ni  Kainan, 
siam  na  raan  at  sampuong  taon,  at  nama- 
tay. 

15  At  nabubay  si  Mahalalel  ng  anim 
na  puo't  limang  taon,  at  naging  anak  si 
Jared  :  1®  at  nabubay  si  Mahalalel,  pag- 
katapos na  maipanganak  si  Jared,  ng  wa- 
long daan  at  tatlong  puong  taon,  at  nag- 
kaanak ng  mga  lalaki  at  mga  babaye: 
17  at  ang  lahat  na  naging  araw  ni  Maha- 
lalel ay  walong  daan  at  siam  na  puo't 
limang  taon :  at  namatay. 

18  At  nabubay  si  Jared  ng  isang  daan 
at  anim  na  puo't  dalawang  taon,  at  naging 
anak  si  Enok:  19  at  nabuhay  si  Jared, 
pagkatapos  na  maipanganak  si  Enok,  ng 
walong  daang  taon,  at  nagkaanak  ng  mga 
lalaki  at  mga  babaye :  20  at  ang  lahat 
ng  naging  araw  ni  tfared  ay  siam  na  raan 
at  anim  na  puoH  dalawang  taon :  at  na- 
matay. 

21  At  nabuhay  si  Enok  na  anim  na 
puo*t  limang  taon,  at  naging  anak  si  Ma- 
tusalem ;  23  at  lumakad  si  Enok  na  ka- 
sama  ang  Dios,  pagkatapos  na  n^  aging 
anak  niya  si  Matusalem,  na  tatlong  daang 
taon,  at  nagkaanak  ng  mga  lalaki  at  mga 
babaye :  23  at  ang  lahat  ng  naging  araw 
tii  Enok  ay  tatlong  daan  at  anim  na  puo't 
limang  taon :  24  at  lumakad  si  Enok  na 
kasama  ang  Dios :  at  di  siya  nasumpunrjarij 
sapagka't  kinuha  ng  Dios.' 

25  At  nabuhay  si  Matusalem  ng  isang 
daan  at  walong  puo't  pitong  taon;  at 
naging  anak  si  Lamek  :  26  at  nabuhay  si 
Matusalem,  pagkatapos  na  maging  anak 
SI  Lamek,  ng  pitong  daan  at  walong  puo't 
dalawang  taon ;  at  nagkaanak  ng  mga  la- 
laki at  mga  babaye;  27  at  ang  lahat  na 
naging   araw  ni  Matusalem  ay  siam  na 


raan  at  anim  na  puo^t  siam  na  taon:  at 
siya^y  namatay. 

28  At  nabuhay  si  Lamek  ng  isang  daan 
at  walong  puo't  dalawang  taon,  at  nag- 
kaanak ng  isang  lalaki :  29  at  pinangan- 
lang  Noe,  na  sinabing :  Ito  nga  ang  aaliw 
sa  atin  tungkol  sa  ating  gawa  at  sa  pinag- 
pagalan  ng  ating  mga  kamay,  dahil  sa 
lupang  sinumpa  ng  PancIinoon.  30  At 
nabuhay  si  Lamek,  pagkatapos  na  mai- 
panganak si  Noe,  ng  limang  daan  at  siam 
na  puo^t  limang  taon,  at  nagkaanak  ng 
mga  lalaki  at  mga  babaye :  31  at  ang 
lahat  ng  naging  araw  ni  Lamek  ay  pitong 
daan  at  pitong  puo't  pitong  taon,  at  nama- 
tay. 

32  At  si  Noe  ay  may  limang  daang 
taon ;  at  naging  anak  ni  Noe  si  Sem,  si 
Kam,  at  si  Jafet. 

6  At  nangyari,  ng  magpasimula  na 
dumami  ang  mga  tawo  sa  balat  ng 
lupa,  at  mangagkaanak  ng  mga  babaye, 
2  na  nakita  ng  nga  anak  ng  Dios,  na 
magaganda  ang  mga  anak  na  babaye  ng 
mga  tawo ;  ay  sila'y  nangagsikuha  ng 
kanilang  mga  asawa  sa  lahat  na  kanilang 
pinili.  3  At  sinabi  ng  Pan(Jinoon: 
Ang  aking  espiritu  ay  hindi  makikipag- 
laban  sa  tawo  magpakailan  man,  sapagka't 
siya  namaY  laman :  gayon  ma  y  ang 
kaniyang  mga  araw  ay  magiging  isang 
daan  at  dalawang  puong  taon.  4  Ang 
mga  gigante  ay  nasa  lupa  ng  mga  araw  na 
yaon,  at  pagkatapos  din  naman  na  maka- 
siping  ang  mga  anak  ng  Dios  sa  mga 
anak  na  babaye  ng  tawo,  at  mangagkaanak 
sila  sa  kanila :  ang  mga  ito  rin  ang  naging 
makapangyrihan  ng  unang  panahon,  mga 
lalaking  bantog.  5  At  nakita  ng  Pangi- 
NOON  na  mabigat  ang  kasam-an  ng  tawo 
sa  lupa,  at  ang  boong  haka  ng  mga  pag- 
iisip  ng  kaniyang  puso  ay  pawang  masama 
lamang  na  parati.  6  At  nagsisi  ang  PanGi- 
NOON  na  kaniyang  nalalang  ang  tawo  sa 
lupa,  at  nalumbay  sa  kaniyang  puso. 
7  At  sinabi  ng  PAN€}i]srooN  :  Lilipulin 
ko  ang  tawo  na  aking  nilalang  sa  balat 
iig  lupa ;  ang  tawo  at  gayon  din  ang 
hayop,  at  ang  umuasad  at  ang  ibon  sa 
himpapawid  ;  sapagka't  pinagsisisihan  ko 
na  aking  nilalang  sila.  8  Datapua't  si 
Noe  ay  nakasumpong  ng  biyaya  sa  mga 
mata  ng  PanOinoon. 

9  Ito  ang  mga  lahi  ni  Noe.  Si  Noe  ay 
lalaking  banal  at  sakdal  sa  kapanahon 
niya :  si  No6  ay  lumalakad  na  kasama  ang 
Dios.     10  At  nagkaanak  si  Noe  ng  tatlong 


GENESIS. 


6.  10 


ialaki :  si  He.m^  si  Kauij  at  si  Jafet.  | 
II  At  suniauia  ang  Inpa  sa  liarap  ng  Dies,  ; 
at  ang  Iu})a  ay  napnno  ng  karaliasan.  | 
IS  At  tiiiingnan  ng  Dios  ang  Inpa,  at,  | 
narito  so  mama;  sapagka^t  pinasama  Dg  i 
laliat  ng  laman  ang  kanilang  paglakacl  sa  \ 
ibabaw  ng  lupa. 

13  At  sinabi  ng  Dios  kaj  Noe :  Ang 
wakas  ng  labat  ng  laman  a}^  dii mating  sa 
liarap  ko  ;  sapagka't  ang  lapa  av  piino  ng 
karahasan  dahil  sa  kanila ;  at,  narito, 
sila'y  aking    lilipulin   kalakip    ng   lupa. 

14  Gnmawa  ka  ng  isang  sasakyang  kahoy 
na  cipres ;  gagawa  ka  ng  niga  silid  sa 
sasakyan,  at  iyong  sisiksikan  sa  loob  at  sa 
labas,  ng  sabing.  S5  At  ganitong  paraan 
gagawin  mo :  .tatlong  daang  siko  ang 
Jiaba  ng  sasakyan,  limang  piiong  siko  ang 
Inang,   at   tatlong   puong  siko  ang  taas. 

15  Gagawa  ka  ng  durungawan  sa  sasak- 
yan ;  at  wawakasan  mo  ng  isang  siko  sa 
dakong  itaas ;  at  ang  pintuan  ng  sasakyan 
ay  ilalagay  mo  sa  tagiliran ;  gagawin 
mong  may  lapag  na  lalong  mababa,  pa- 
ngalawa  at  pangatlo.  17  At  ako,  narito, 
ako'y  magpapadagsa  ng  isang  baha  ng 
tnbig  sa  ibabaw  ng  lupa,  upang  lipulin  sa 
ilalim  ng  langit  ang  lahat  ng  laman  na 
may  hininga  ng  buhay ;  ang  lahat  na  nasa 
lupa  ay  mamamatay.  18  Datapua't  pag- 
titibayin  ko  ang  aking  tipan  sa  iyo  ;  at 
ikaw  ay  lululan  sa  sasakyan,  ikaw,  at  ang 
iyong  mga  anak,  at  ang  iyong  asawa,  at 
ang  mga  asawa  ng  iyong  mga  anak  na 
kasama  mo.  19  At  sa  laliat  ng  nabubu- 
hay,  sa  lahat  ng  laman,  dalawa  ng  bawa*t 
pagkahayop  ay  maglululan  ka  sa  loob  ng 
sasakyan  upang  maingatan  silang  buhay. 
na  kasama  mo ;  Ialaki  at  babaye  ang  kina- 
kailangan.  20  Sa  ibon  ayon  sa  kani  kani- 
lang pagkaibon,  at  sa  mga  hayop  ayon  sa 
kanikanilang  pagkahayop,  sa  lahat  na 
umnusad  sa  lupa  ayon  sa  kanikanilang 
pagkahayop;  dalawa  sa  bawa't  pagka- 
hayop, ay  isasama  mo  sa  iyo,  upang  mai- 
ngatan silang  buhay.  2-1  At  magbaon 
ka  ng  lahat  na  pagkain  na  kinakain,  at 
tipunin  mo  sa  iyo  ;  at  magiging  pagkain 
mo  at  niia.  22  Gayon  ginawa  ni  Noe ; 
ayon  sa  lahat  na  iniutos  sa  kaniya  ng 
Dios,  gayon  ang  ginawa  niya. 

7  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Noe  ; 
I  Aimulaji  ka  at  ang  iyong  boong  sam- 
baluiyan  sa  sasakyan  ;  sapagka't  ikaw  ay 
aking  nakitang  banal  sa  harap  ko  sa 
panahong  ito.  2  Sa  lahat  na  malilinis 
na  hayop  ay  kukuha  ka  ng  tigpipito,  ng 
Ialaki  at  ng  kaniyang  babaye  ;  at  sa  mga 


hayop  na  hindi  malinis  ay  dalawa,  ng 
Ialaki  at  ng  kaniyang  babaye ;  3  gayon 
din  naman  sa  ibon  sa  himpapawid,  tig- 
pipito ng  Ialaki  at  ng  babaye ;  upang  inga- 
tang  binhi  na  buhay  sa  balat  ng  boong 
lupa.  4  Sapagka't  pagkaraan  ng  ika- 
j3itong  araw,  ako'y  magpapaulan  sa  iba- 
baw ng  lupa,  ng  apat  na  puong  araw  at 
apat  na  puong  gabi;  at  aking  lilipulin 
ang  lahat  ng  may  buhay  na  aking  nilikha 
sa  balat  ng  hipa.  5  At  ginawa  ni  Noe 
ayon  sa  lahat  na  iniutos  sa  kaniya  ng 
PanSinoon.  6  At  may  anim  na  raang 
taon  si  Noe  ng  ang  baha  ng  tubig  ay 
dumagsa  sa  ibabaw  ng  lupa,  7  At  lumu- 
lan  si  Noe  sa  sasakyan  at  kasama^  niya 
ang  kaniyang  mga  anak,  at  ang  kaniyang 
asawa,  at  ang  mga  asawa  n?  kaniyang 
mga  anak,  dahil  sa  mga  tubig  ng  baha. 
8  Sa  mga  hayop  na  malinis,  at  sa  mga 
hayop  na  hindi  malinis,  at  sa  mga  ibon, 
at  sa  lahat  na  umuusad  sa  ibabaw  ng 
lupa ;  9  dalawa't  dalawang  dumating  kay 
Noe  sa  sasakyan,  Ialaki  at  babaye  ayon 
sa  iniutos  ng  Dios  kay  Noe.  10  At 
nangyari  na  pagkaraan  ng  pitong  araw, 
na  ang  mga  tubig  ng  baha  ay  umapaw  sa 
ibabaw  ng  lupa.  11  Sa  ikaanim  na  raang 
toan  ng  buhay  ni  Noe  ng  ikalawang  buan, 
sa  ikalabing  pitong  araw  ng  buan,  ng 
araw  ding  yaon,  ay  nangasira  ang  lahat 
ng  bukal  ng  malaking  kalaliman,  at  ang 
mga  dungawan  ng  mga  langit  ay  nabuk- 
san  ;  12  at  umulan  sa  ibabaw  ng  lupa  ng 
apat  na  puong  araw  at  apat  na  puong 
gabi.  13  Ng  araw  ding  yaon,  lumulan  sa 
sasakyan  si  Noe,  at  si  Bern,  at  si  Kam,  at 
si  Jafet,  na  mga  anak  ni  Noe,  at  ang 
asawa  ni  Noe,  at  ang  tatlong  asawa_  ng 
kaniyang  mga  anak  na  kasama  nila; 
14  sila,  at  ang  lahat  ng  ganid  ayon  sa  kani- 
kanilang pagkaganid,  at  lahat  ng  hayop 
ayon  sa  kanikanilang  pagkahayop,  at 
lahat  ng  umuusad  sa  ibabaw  ng  lupa  ayon 
sa  kanikanilang  pagkahayop,  at  lahat  ng 
ibon  ayon  sa  kanikanilang  pagkaibon, 
lahat  ng  sarisaring  ibon.  15  At  sila'jjr 
dumating  kay  Noe  ?a  sasakyan  na  dalawa  t 
dalawa,  ang  lahat  ng  laman  na  may  hinga 
ng  buhay.  16  At  ang  mga  nagsilulan, 
lumulang  Ialaki  at  babaye,  ng  lahat  ng 
laman,  gaya  ng  iniutos  sa  kaniya  ng  Dios  : 
at  kinulong  siya  ng  Panginook.  17  At 
tumagal  ang  baha  ng  apat  na  puong  araw 
sa  ibabaw  ng  lupa ;  at  lumaki  ang  mga 
tubig  at  lumutang  ang  sasakyan,  at  na- 
taas  sa  ibabaw  ng  lupa.  18  At  nanaig  ang 
i  mga  tubig  at  lumaking  mainam  sa  ibabaw 


9.  2 


GENESIS. 


ng  lupa ;  at  lumulutang  ang  sa^akyan  sa 
ibabaw  ng  balat  ng  mga  tubig.  ^19  At 
nanaig  na  lublia  ang  mga  tubig  sa  iba- 
baw ng  lupa,  at  mga  inapawan  ang  lahat 
na  mataas  na  bundok  na  nasa  ilalim  ng 
boong  langit.  20  Labing  limang  siko  sa 
dakong  itaas  ang  inilalo  ng  mga  tubig ; 
at  inapawan  ang  mga  bundok.  21  At  na- 
matay  ang  lahat  ng  lamang  gumagalaw 
sa  ibabaw  ng  lupa,  ang  ibon  at  gayon  din 
ang  hayop,  at  ang  ganid,  at  ang  lahat  ng 
umuusad  na  umuusad  sa  ibabaw  ng  lupa, 
at  ang  lahat  ng  tawo :  23  lahat  ng  sa 
kanilang  ilong  ay  may  hinga  ng  espiritu 
ng  buhay,  lahat  na  nasa  lupang  tuyo,; 
namatag.  23  At  nilipol  ang  lahat  ng 
may  buhay  na  nasa  ibabaw  ng  balat  ng 
lupa,  ang  tawo  at  gayon  din  ang  hayop, 
at  ang  umuusad  at  ang  ibon  sa  himpapa- 
wid;  at  siWy  nalipol  sa  lupa;  at  ang 
natira  lamang,  ay  si  Noe  at  ang  mga 
kasama  niya  sa  sasakyan.  24  At  tuma- 
gal  ang  mga  tubig  sa  ibabaw  ng  lupa,  ng 
isang  daan  at  limang  puong  araw. 

8  At  naalaala  ng  Dios  si  Noe,  at  ang 
lahat  ng  may  buhay,  at  ang  lahat  ng 
hayop  na  kasama  niya  sa  sasakyan:  at 
nagpahihip  ang  Dios  ng  isang  hangin  sa 
ibabaw  ng  lupa,  at  kumati  ang  mga  tu- 
big; 2  natakpan  naman  ang  mga  bukal 
ng  kalaliman  at  ang  mga  dung  a  wan  ng 
langit,  at  napigil  ang  ulan  sa  langit ;  3  at 
umurong  na  walang  likat  ang  mga  tubig 
mula  sa  lupa;  at  kumati  an^  mga  tubig 
pagkaraan  ng  isang  daan  at  limang  puong 
araw.  4  At  sumadsad  ang  sasakyan  ng 
ikapitong  buan,  sa  ikalabing  pitong  araw 
rig  buan,  sa  ibabaw  ng  mga  bundok  ng 
Ararat.  5  At  ang  mga  tubig  ay  nagpatu- 
loy  ng  pagkati  hangang  sa  ikasam puong 
buan,  ng  ika  sampuong  buan  ng  unang 
araw  ng  buan,  nakita  ang  mga  taluktok 
ng  mga  bundok.  6  At  nangyari,  ng  pag- 
karaan ng  apat  na  puong  araw,  na  binuk- 
san  ni  Noe  ang  dungawang  kaniyang  gi- 
nawa  sa  sasakyan :  7  at  siya'y  nagpalipad 
ng  isang  owak,  at  ito*y  nagparoo't  parito 
hangang  sa  natuyo  ang  mga  tubig  sa  lupa. 
8  Nagpalipad  naman  siya  ng  isang  kala- 
pati,  upang  tingnan  kung  humupa  na  ang 
mga  tubig  sa  balat  ng  lupa ;  »  datapua't 
hindi  nakasumpong  ang  kalapati  ng  ma- 
pagpapahingahan  ng  talampakan  ng  ka- 
niyang paa,  at  nagbalik  sa  kaniya  sa  sa- 
sakyan; sapagka^t  ang  mga  tubig  ay  na- 
nga  sa  balat  pa  ng  boong  lupa ;  at  iniunat 
ang  kaniyang  kamay  at  hinawakan,  at 
ipinasok   niya  sa  sasakyan.     lO  At  nag- 


hintay  pa  ng  muling  pitong  araw ;  at 
muling  pinalipad  ang  kalapati  sa  sasak- 
yan ;  11  at  ang  kalapati  ay  nagbalik  sa 
kaniya  ng  dakong  hapon ;  at,  narito't  may 
dalang  isang  dahong  sariwa  ng  oliva  sa 
tuka:  sa  gayon  ay  naunawa  ni  Noe  na 
humupa  na  ang  mga  tubig  sa  lupa.  12  At 
naghintay  pang  muli  siya  ng  pitong  araw  ; 
at  nagpalipad  ng  kalapati;  at  hindi  na 
muling  nagbalik  pa  sa  kaniya.  13  At 
nangyari,  ng  taong  ikaanim  na  raan  at  isa, 
ng  unang  buan,  ng  unang  araw  ng  buan, 
natuyo  ang  mga  tubig  sa  ibabaw  ng  lupa ; 
at  inalis  ni  Noe  ang  takip  ng  sasakyan  at 
tumanaw  siya,  at,  narito't  ang  balat  ng 
lupa  ay  tuyo.  14  At  ng  ikalawang  buan 
sa  ikadalawang  puo't  pitong  araw  ng 
buan,  natuyo  ang  lupa. 

15  At  nagsalita  ang  Dios.  kay  Noe,  na  ^ 
sinabing :  16  Lumunsad  ka  sa  sasakyan, 
ikaw  at  ang  iyong  asawa,  at  ang  iyong 
mga  anak,  at  ang  mga  asawa  ng  iyong 
mga  anak  na  kasama  mo.  IT  Ilabas  mo 
na  kasama  mo  ang  lahat  na  may  buhay 
na  kasama  mo,  sa  lahat  ng  laman,  ang 
mga  ibon,  at  ang  mga  hayop,  at  ang  lahat 
na  umuusad  na  nagsisiusad  sa  ibabaw  ng 
lupa ;  upang  magsipanganak  ng  sagana  sa 
lupa,  at  magpalaanakin,  at  mangagsidami 
sa  ibabaw  ng  lupa.  18  At  lumunsad  si 
Noe,  at  ang  kaniyang  mga  anak,  at  ang 
Kaniyang  asawa,  at  ang  mga  asawa  ng 
kaniyang    mga    anak   na    kasama  niya : 

19  lahat  ng  hayop,  lahat  ng  umuusad,  at 
lahat  ng  ibon,  lahat  ng  gumagalaw  sa 
ibabaw  ng  lupa  ayon  sa  kanikaniyang 
angkan  ay  nangagsilunsad   sa  sasakyan. 

20  At  ipinagtayo  ni  Noe  ng  isang  altar 
ang  Panginoon;  at  kumuha  sa  lahat  na 
malinis  na  hayop,  at  sa  lahat  ng  malinis 
na  ibon,  at  nag-alay  ng  mga  handog  na 
susunugin  sa  ibabaw  ng  altar.  21  At 
sinaniio  ng  Pakginoon  ang  masarap  na 
amoy,  at  nagsabi  ang  PanQinoon  sa  kani^ 
yang  puso :  Hindi  ko  na  muling  susum- 
pain  ang  lupa,  dahil  sa  tawo,  sapagka't 
ang  haka  ng  puso  ng'  tawo  ay  masama 
mula  sa  kaniyang  pagkabata;  at  hindi 
ko  na  muling  sasaktan  jja  ang  lahat  na 
nabubuhay  gaya  ng  aking  ginawa.  22  Sa- 
mantalang  ang  lupa  ay  lumalagi,  pag- 
hahasik  at  pag-aani,  at  lamig  at  init,  at 
tagaraw  at  taginaw,  at  araw  at  gabi, 
hindi  maglilikat. 

9  At  binasbasan  ng  Dios  si  Noe  at  ang 
kaniyang  mga  anak,  at  sa  kanila'y 
sinabing*:  Kayo'y  mangag-anak,  mag- 
sidami  at  inyong  punuin  ang  lupa.    2  At 


8 


GENESIS. 


9.  2 


ang  takot  sa  iiiyo,  at  sindak  sa  invo  ay 
niapapasa  lahat  ng  ganid   sa  liipa/at  sa 
lahat  ng   ibon   sa   liimpapawid  ;   at  ang 
ia_hat  ng  umunsad  sa  liipa,  at  ang  labat 
ng  isda  sa  dagat ;    :-a  invong  kamav  ay 
ibinibigay.      3  Lahat   ng   gumagalaw   at 
nabubiihay  ay  magiging  pagkain  ninyo  • 
gaya  ng  niga  sariwang  pananim  na  laliat 
ay  ibinibigay  ko  sa  inyo.     4  Ngimi^t  ano- 
amang  may  bnhay  na  siva  nivang  dvg-o 
uiag  ninyong  kakanin.   ^  5  At  tmmv  na 
iiiDingan  ko  ng  siilit  ang  inyong  dngo, 
ang  dugo  ng  inyong  mga  biibav;  sa  ka- 
niay  ng  lahat  ngganJd  ay  liihingan  ko  ng 
siilit :  at  sa  kamay  ng  tawo,  sa  kamay  ni 
bawa  t  kapatid  ng  tawo  ay  hihingan  ko 
ng  sunt  ang  buhay  ng  tawo.     6  Ang  mao-- 
bnbo  ng  dugo  ng  tawo,  sa  pamamag-itali 
ng    tawo    ay    mahububo    ang    kaniyang 
clngo  ;  sapagka^t  sa  larawan  ng  Dios  nila- 
iang    ang   tawo.      7  At    kayoV   magin^? 
palaanakm  at  magsidami ;  magsilago  kayo 
ng  sagana  sa  lupa,  at  kayoV  magsidami 
diyan.  ' 

8  At  nagsalita  ang  Dios  kay  Noe,  at 
sa  kamyang  mga  anak  na  kasama  niya 
na  sinabing :      9  At   ako,   narito,   akincJ 
pmagtibay  ang  aking  tipan  sa  inyo,  at  sa 
inyong  bmhi  na  susunod  sa  invo  ;     10  at 
sa   lahat   ng    linikhang   may  "^buhay   na 
kasama  mnyo,  ang  ibon,  ang   hayop  at 
lahat  ng  gamd  sa  lupa  na  kasama  ninyo  • 
sa  lahat  ng  lumunsad  sa  sasakyan  pati  sa 
lahat  ng  hayop  sa   lupa.      11  At  aking 
pagtitibaym  ang  aking  tipan  sa  inyo  ;  na 
iiindi  ko  na  lilipulin  pa  man  ang  lahat  ng 
laman  nf  niga  tubig  ng  balm;  at  hindi  na 
rin  magkakabaha  iipang  gibain  ang  lupa. 
12  At  sinabi  ng  Dios  :     Ito  ang  tanda  ng 
tipang  gmawa  ko  sa  inyo,  at  sa  lahat  ng 
kinapal  na  may  buhay  na  kasama  ninyo 
sa  boong  panahon :     13  ang  aking  bahag- 
hari  ay  inilagay  ko  sa  alapaap,  at  siyang 
magigmg  tanda  ng  tipanan  ko  at  ng  iupa! 
14  At  mangyayari  pagka  ako>  magba- 
baba  ng  isang  alapaap  sa  ibabaw  ng  lupa 
na  makikita  ang  bahag-hari  sa  alapaap, 
l**  at  aalalahanin  ko  ang  aking  tipan,  na 
inilagda  ko  sa  akin  at  sa  inyo,  at  sa  lahat 
iig  kmapal  na   may  buhay  sa  lahat  ng 
Jaman;    at  ang  mga  tubig  ay  hindi  na  1 
magiging  baha  upang  lipulin  ang  lahat  ' 
ng  laman.\    16  At  ang  bahag-hari  ay  pasa  ' 
Fa  alapaap,  at  aking   mamasdan,  upang 
akmg  maalala,  ang  walang  hanr^an^^  tipa- 
nan ng  Dios  at  ng  lahat  ng  kinajal  na  ' 
may  buhay  sa  lahat  ng  lamang  nasa  iba-  i 
baw  ng  lupa.     17  At  sinabi  nj?  Dios  kav 


Nee  :  Ito  ang  tanda  ng  tipang  inilagda 
ko  sa  akin  at  sa  laliat  ng  laman  na  na^a 
Ibabaw  ng  lupa. 

18  At  ang  mga  anak  ni  Noe  na  nao- 
silunsad  sa  sasakyan  ay  si  Sem,  at  si 
Kam,  at  si  Jafet :  at  si  Kam  ay  siyang 
ama  ni  Kanaan.  19  Ang  tatlong  ito  av 
mga  anak  ni  Noe,  at  sa  kanilaV  nakalatan 
j  ang  boong  lupa. 

I      20  At  nagpasimula  si  Noe  na   maging 
mangbubukid  at  naglagay  ng  isang  uva- 
san  :     21  At  ummom  ng  alak  at  nalango  ; 
at  siya  y  nahubaran  sa  loob  ng  kaniyane 
dampa.     22  At  si  Kam  na  ama  ni  Kanaan 
ay  nakakita  ng  kahubaran  ng  kaniyanff 
ama,  at  isinaysay  sa  kaniyang  dalawang 
kapatid  na  nangasalabas.     23  At  kumuha 
SI  feejii  at  SI  Jafet  ng  isang  balabal,  at 
ismabalikat   nilang  dalawa,  at   lumakad 
ng  paurong  at  tinakpan  ang  kahubaran 
ng  kanilangama;  at  ang  mukha  nila  av 
patahkod,  at  hindi  nila  nakita  ang  kahu- 
baran ng  kanilang  ama.     24  At  nagising 
Si  JNoe  sa  l^aniyang  pagkalango  sa  alak,  at 
naaiaman  ang  ginawa  sa  kaniya  ng  kani- 
yang bunsong  anak.     25  At  sinabing : 
i  Sum  pain  si  Kanaan  ! 
Siya^  magiging  alipin  ng  mga  alipin 
ng  kaniyang  mga  kapatid. 
26  At  sinabi  niya  : 
I        ;  Purihin  ang  Panginoon,  ang  Dios  ni 
I  hem ! 

'  o-  :^^,  ^:^?naan  ay  maging  alipin  niya. 
2v  Palakihm  ng  Dios  si  Jafet, 

At  mat^ira  siya  sa  mga  dampa  ni  Sem  ; 
At  SI  Kanaan,  maging  alipin  niya. 
28  At  nabuhay  si  Noe  pagkaraan  ng 
bahang  gumunaw,  ng  tatlong  daan  at  li- 
mang  puong  taon.  29  At  ang  lahat  ns 
naging  araw  ni  Noe  ay  siam  na  raan 
at  limang  puong  toan,  at  namatay. 


10  ^'^.^^P  a^g  »^§^i  iahi  ng  mga  anak 
■  V-^  ni  Noe :  si  Sem,  si  Kam,  at  si  Jafet : 
at  sila  y  nangagkaanak  pagkaraan  ng  ba- 
nang  gumunaw. 

^  ^  Ang  mga  anak  ni  Jafet :  si  Gomer,  at 
SI  Magog,  at  si  Maday,  at  si  Javan,  at  si 
lubal,  at  si  Mesek,  at  si  Tiras.  3  At  ang 
mga  anak  ni  Gomer :  si  Azkenaz,  at  si  Ri- 
fat,  at  si  Togarma.  4  At  ang  mga  anak  ni 
Javan;  si  Eljsa,  at  si  Tarsis,  si  Kitim,  at 
SI  Dodanim.  5  Sa  mga  ito  nangagkabaha- 
bahagi  ang  mga  pulo  ng  mga  nacion,  sa 
kani  ang  mga  lupain,  bawa't  isaV  ayon  p,a 
kamkaniyang  wika;  ayon  sa  kan'ikanilang 
angkan,  sa  kanilang  mga  nacion. 
(^  At  ang  mga  anak  iii  Kam :  si  Kus  at 


11.  13 


GENESIS. 


9 


si  Mizraim,  at  si  Put,  at  si  Kanaan.  7  At 
ang  mga  anak  ni  Kus :  si  Seba,  at  si  Havila, 
at  si  Sabta,  at  si  Raama,  at  si  Sabteka :  at 
ang  mga  anak  ni  Raama ;  si  Saba,  at  si  De- 
dan.  8  At  naging  anak  ni  Kus  si  Nimrod  : 
Siyang  nagpasimulang  maging  makapang- 
yarihan  sa  lupa.  9  Siya'y  makapangyari- 
hang  mangangaso  sa  liarap  ng  Pangi- 
NOON :  kaya't  karaniwang  sabihing :  <  Gaya 
ni  Nimrod,  na  makapangyarihang  ma- 
ngangaso  sa  barap  ng  Panginoon.  10  At 
ang  pinagsimulan  ng  kaniyang  kaharian 
ay  ang  Babel,  at  ang  Erek,  at  ang  Akad, 
at  ang  Kalne,  sa  lupain  ng  Sinar.  11  Bu- 
hat  sa.lupaing  itoV  napasa  Asiria  at  iti- 
nayo  ang  Ninive,  at  ang  Behobot-ir,  at 
ang  Kale,  12  at  ang  Kasen,  sa  pag-itan 
ng  Ninive  at  ng  Kale  (na  siyang  malaking 
ci^dad.)  13  At  naging  anak  ni  Mizraim 
si  Ludim,  at  si  Anamim,  at  si  Lahabim, 
at  si  Neftuhim,  14  at  si  Patrusim,  at  si 
Kasluhim  (na  siyang  pinagbuliatan  ng  mga 
Filisteo),  at  ang  Kaftorim. 

15  At  naging  anak  ni  Kanaan  si  Sidon, 
na  kaniyang  panganay,  at  si  Het ;  16  at 
ang  Jebuseo,  at  ang  Amorreo,  at  ang  Ger- 
geseo  ;  17  at  ang  Heveo,  at  ang  Araceo, 
at  ang  Simeo ;  18  at  ang  Arvadeo,  at  ang 
Zemareo,  at  ang  Hamoteo ;  at  pagkatapos 
ay  kumalat  ang  mga  angkan  ng  Kananeo. 

19  At  ang  hanganan  ng  Kananeo  ay  mula 
sa  Sidon,  kung  patungo  sa  Gerar,  liangang 
sa  Gaza ;  kung  patungo  sa  Sodoma  at  Go- 
morra,  at  Ad  ma,  at  Zeboim  liangang  Lasa. 

20  Ito  ang  mga  anak  ni  Kam,  ayon  sa 
kanikanilang  angkaUj  ayon  sa  kanikani- 
lang  wika,  sa  kanikanilang  mga  lupain, 
sa  kanilang  mga  nacion. 

21  At  nagkaroon  din  naman  ng  mga 
anak  si  Sem,  na  ama  ng  lahat  ng  mga 
anak  ni  Heber,  na  lalong  matandang  ka- 
patid  ni  Jafet.  22  Ang  mga  anak  ni 
Sem ;  si  Elam,  at  si  Asur,  at  si  Arfaxad,  at 
si  Lud,  at  si  Aram.  23  At  ang  mga  anak 
ni  Aram ;  si  Uz,  at  si  Hul,  at  si  Geter,  at 
si  Mas.  24  At  naging  anak  ni  Arfaxad  si 
Sela;  at  naging  anak  ni  Sela  si  Heber. 
25  At  nagkaanak  si  Heber  ng  dalawang 
lalaki*  ang  pangalan  ng  una'y  Peleg;  sa- 
pagka  t  sa  mga  araw  niya'y  nahati  ang 
In  pa ;  at  ang  pangalan  ng  kaniyang  kapa- 
tid  ay  Joktan.  26  At  naging  anak  ni  Jok- 
tan  si  Almodad,  at  si  Selef,  at  si  Hazar- 
mavet,  at  si  Jerah ;  27  at  si  Hadoram,  at 
si  Uzal,  at  si  I)ikla ;  28  at  si  Obal,  at  si 
Abimael,  at  si  Saba ;  20  at  si  Ofir,  at  si 
Havila,  at  si  Jobab ;  lahat  ng  ito  ay  mga 
naging  anak  ni  Joktan.    30  At  ang  naging 


talianan  nila  ay  mula  sa  Mesa,  kung 
patungo  sa  Safar,  bundok  sa  Silanganan. 
31  Ito  ang  mga  anak  ni  Sem ;  ayon  sa 
kanikanilang  angkan,  ayon  sa  kanikani- 
lang wika,  sa  kanikanilang  lupain,  ayon 
sa  kanikanilang  mga  nacion. 

32  Ito  ang  mga  angkan  ng  mga  anak  ni 
Noe,  ayon  sa  kanikanilang  lalii,  sa  kani- 
lang mga  nacion :  at  sa  mga  ito  nagkaba- 
habahagi  ang  mga  nacion  pagkatapos  ng 
bahang  gumunaw. 

«At  ang  boong  lupa  ay  iisa  ang  wika 
at  iisa  ang  salita.  2  At  nangyar i,  na, 
sa  kanilang  paglalakbay  sa  silanganan, 
nakasumpong  sila  ng  isang  kapatagan  sa 
lupain  ng  Sinar ;  at  nanahan  doon.  3  At 
nagsang-usapang :  I  Aba  tayo  1  tayo'y  gu- 
mawa  ng  mga  ladrillo,  at  ating  lutuing 
mabuti.  At  inari  nilang  bato  ang  la- 
drillo at  ang  betun  ay  inaring  argamasa. 
4  At  nagsipagsabing :  I  Aba  tayo  I  Mag- 
tayo  tayo  ng  isang  ciudad  natin  at  ng 
isang  moog,  na  ang  taluktok  noon  ay  uma- 
bot  nangang  sa  langit,  at  gumawa  tayo  ng 
isang  ngalan  natin ;  baka  tayo'y  mangalat 
sa  ibabaw  ng  balat  ng  boong  lupa.  5  At 
bumaba  ang  Pakqinook  upang  tingnan 
ang  ciudad  at  ang  moog  na  itinayo  ng 
mga  anak  ng  mga  tawo.  6  At  sinabi  ng 
Panc^inoon  :  Narito,  sila^  iisang  bayan 
at  silang  lahat  ay  may  isang  wika;  ito 
ang  kanilang  pinasimulang  gawin:  at, 
ngayon  nga'y  walang  makasasawata  sa  ano 
mang  kanilang  balaking  gawin.  7  \  Aba 
tayo !  tayo'y  bumaba  at  diyan  din  ay 
ating  guluhin  ang  kanilang  wika,  na  ano 
pa't  sila^y  huag  magkatalastasan  sa  kani- 
lang salita.  8  Ganito  pinanabog  sila  ng 
Panginoon  mula  riyan,  sa  balat  ng  boong 
lupa :  at  kanilang  itinigil  ang  pagtatayo 
ng  ciudad.  9  Kaya  ang  pangalang  itina- 
wag  ay  Babel;  sapagka't  doon  ginulo  ng 
Panginoon  ang  wika  ng  boong  lupa: 
at  mula  roon  ay  pinanabog  sila  ng 
Pakginoon  sa  ibabaw  ng  balat  ng  boong 
lupa. 

10  Ito  ang  mga  lahi  ni  Sem_.  May  isang 
daan  taon  si  Sem  at  ipinanganak  si  Ar- 
faxad, dalawang  taon  pagkatapos  ng  ba- 
hang gumunaw  ;  11  at  nabuliay  si  Sem, 
pagkatapos  na  maging  anak  si  Arfaxad, 
ng  limang  daang  taon,  at  nagkaanak  ng 
mga  lalaki  at  mga  babaye. 

12  At  nabuhay  si  Arfaxad  ng  tatlong 
puo^t  limang  taon,  at  naging  anak  si 
Selah :  13  at  nabuhay  si  Arfaxad  pagka- 
tapos na  maipanganak  si  Selah,  ng  apat 


10 


GENESIS. 


11.  13 


na  raan  at  tatlong  taon,  at  nagkaanak  ng 
mga  lalaki  at  mga  babaye. 

14  At  nabuhay  si  Selali  ng  tatlong 
puong  taon  at  naging  anak  si  Heber : 
15  at  nabuliay  si  Selah  pagkatapos  na 
maipanganak  si  Heber,  np;  apat  na  raan 
at  tatlong  taon,  at  nagkaanak  ng  mga 
lalaki  at  mga  babaye. 

16  At  nabuhay  si  Heber  ng  tatlong 
piio't  apat  na  taon  at  naging  anak  si  Pe- 
leg  :  17  at  nabuhay  si  Heber  pagkatapos 
na  maipanganak  si  Peleg,  ng  apat  na  raan 
at  tatlong  puong  taon,  at  nagkaanak  ng 
mga  lalaki  at  mga  babaye. 

18  At  nabuhay  si  Peleg  ng  tatlong 
puong  taon,  at  naging  anak  si  Eeu :  19  at 
nabuhay  si  Peleg  pagkatapos  na  raaging 
anak  si  Keu,  ng  dalawang  daan  at  siam 
na  taon ;  at  nagkaanak  ng  mga  lalaki  at 
mga  babaye. 

20  At  nabuhay  si  Keu  ng  tatlong  puo^t 
dalawang  taon,  at  naging  anak  si  Serug : 
21  at  nabuhay  si  Beu  pagkatapos  na 
maging  anak  si  Serug,  ng  dalawang  daan 
at  pitong  taon,  at  nagkaanak  ng  mga 
lalaki  at  mga  babaye. 

22  At  nabuhay  si  Serug  ng  tatlong 
puong  taon,  at  naging  anak  si  Nakor : 
23  at  nabuhay  si  Serug  pagkatapos  na 
maging  anak  si  Nakor,  ng  dalawang  daang 
taon ;  at  nagkaanak  ng  mga  lalaki  at  mga 
babaye. 

24  At  nabuhay  si  Nakor  ng  dalawang 
puo^t  siam  na  taon,  at  naging  anak  si 
Tare:  23  at  nabuhay  si  Nakor  pagkata- 
pos na  maipanganak  si  Tare,  ng  isang 
daan  at  labing  siam  ng  taon,  at  nag- 
kaanak ng  mga  lalaki  at  mga  babaye. 

26  At  nabuhay  si  Tare  ng  pitong 
puong  taon,  at  naging  anak  si  Abram,  si 
Nakor  at  si  Haran. 

27  Ito  nga  ang  mga  lahi  ni  Tare. 
Naging  anak  ni  Tare  si  Abram,  si  Nakor, 
at  si  Haran ;  at  naging  anak  ni  Haran  si 
Lot.  28  At  namatay  si  Haran  sa  harap 
ng  kaniyang  amang  si  Tare  sa  lupaing 
kaniyang  tinubuan,  sa  Ur  ng  mga  Kaldeo. 
29  At  nagsipag-asawa  si  Abram  at  si  Na- 
kor :  ang  pangalan  ng  asav/a  ni  Abram 
ay  Sarai ;  at  ang  pangalan  ng  asawa  ni 
Nakor,  ay  Milka,  anak  ni  JIaran,  ania  ni 
Milka  at  araa  ni  Iska.  30  At  si  Sarai  ay 
baog  ;  siya'y  walang  anak.  iJi  At  ipinag- 
sama  ni  Tare  si  Abram  na  kaniyang  anak, 
at  si  IvOt  na  anak  ni  Haran,  na  anak  ng 
kaniyang  anak,  at  si  Sarai  na  kaniyang 
manugang,  asawa  ni  Abram  na  kaniyang 
anak ;  at  samasamang  nagsiaiis  sa  Ur  ng 


mga  Kaldeo,  upang  magsipasok  sa  lupain 
ng  Kanaan ;  at  nagsidating  sila  .sa  Haran, 
at  nagsitahan  doon.  32  At  ang  mga  na- 
ging araw  ni  Tare  ay  dalawang  daan  at 
limang  taon :  at  namatay  si  Tare  sa  Haran. 

|0  At  sinabi  ng  Panginoo.n  kay  Abram  : 
i^  Umalis  ka  sa  iyong  lupain.  at  sa 
iyong  mga  kamag-anak,  at  sa  bahay^  ng 
iyong  ama,  na  ikaw  ay  pasa  lupaing  itu- 
turo  ko  sa  iyo  :  2  at  gagawin  kitang  isang 
malaking  nacion,  at  ikaw  ay  aking  pagpa- 
palain,  at  padadakilain  ko  ang  iyong  pa- 
ngalan; at  ikaw  ay  maging  isang  pala: 
3  at  pagpapalain  ko  ang  mga  magpapala 
sa  iyo,  at  susumpain  ko  ang  mga  sumu- 
sumpa  sa  iyo  :  at  pagpapalain  sa  iyo  ang 
lahat  ng  angkan  sa  lupa.  4  Kaya't  yuraaon 
si  Abram  ayon  sa  sinalita  sa  kaniya  ng 
Panginoon  ';  at  si  Lot  ay  sumama  sa  ka- 
niya: at  si  Abram  ay  may  mga  pitong 
puo^t  limang  taon,  ng  umalis  sa  Haran. 
5  Isinama  ni  Abram  si  Sarai  na  kaniyang 
asawa,  at  si  Lot  na  anak  ng  kaniyang  ka- 
patid,  at  ang  lahat  ng  pag-aaring  kanilang 
natipon  at  ng  mga  tawong  kanilang  naku- 
ha  sa  Haran ;  at  nagsiaiis  upang  pasa  lu- 
pain ng  Kanaan ;  at  dumating  sa  lupain  ng 
Kanaan.  6  At  naglakbay  sa  lupain  si 
Abram  hanangsa  lugar  ngSikem,  i:.angang 
sa  punong  encina  ng  More.  At  noo'y  ang 
Kananeo  ay  nasa  lupaing  yaon.  7  At  napa- 
kita  ang  Pan^inoon  kay  Abram,  at  nag- 
sabing:  Sa  iyong  binhi  ay  ibibigay  ko 
ang  lupaing  ito:  at  siya'y  nagtayo  doon 
ng  isang  altar  sa  PanSinoon  na  napakita 
sa  kaniya.  8  At  mula  roon  ay  lumipat 
siya  sa  bundok  na  nasa  silanganan  ng 
Betel,  at  doon  niya  itinayo  ang  kaniyang 
dampa,  na  nasa  kalunuran  ang  Betel,  at 
nasa  silanganan  ang  Hai :  at  siya'y  nagtayo 
roon  ng  altar  sa  Panginoon,  at  sinambit 
ang  pangalan  ng  PanGinoon.  9  At  si 
Abram  ay  naglakbay  na  nagtuloy  sa  da- 
kong  Tiraugan. 

10  At  nagkagutom  sa  lupain:  at  bu- 
maba  si  Abram  na  nasok  sa  Egipto, 
upang  manirahan  doon ;  sapagka't  mahig- 
pit  ang  kagutom  sa  lupain.  U  At  nang- 
yari,  ng  siya'y  malapit  ng  papasok  sa 
Egipto  ay  sinabi  niya  kay  Sarai  na  Icani- 
yang  asawa:  Karito,  ngayon,  talastas 
kong  ikaw  ay  magandang  babaye  na  mas- 
dan:  12  at  mangyayari  pagka  ikaw  ay 
inakikita  ng  mga  taga  Egipto,  kanilang 
sasabihing:  Ito'y  kaniyang  asawa;  at 
akoV  kanilang  papatayin,  datapua't  kani- 
lang ililigtas  ang  iyong  buliay,     IS  Isina- 


14.  4 


GENESIS. 


11 


samo  ko  sa  iyo,  na  sabihin  mong  ikaw  ay 
aking  kapatid,  upang  ako'y  mapabuti  da- 
hil  sa  iyo ;  at  upang  ang  aking  kalulua  ay 
mabuhay  dahil  sa  iyo.  14  At  nangyari, 
ng  pumasok  si  Abram  sa  Egipto,  nakita 
ng  mga  taga  Egipto,  na  ang  babaye  ay  na- 
pakaganda.  is  At  nakita  siya^  ng  mga 
pangulo  ni  Faraon,  at  kanilang  pinuri  siya 
kay  Faraon:  at  dinala  ang  babaye  sa  ba- 
hay  ni  Faraon.  16  At  pinagpakitaan  nito 
ng  magandang  loob  si  Abram  dahil  sa  ka- 
niya ;  at  nagkaroon  si  Abram  ng  mga  tupa, 
at  ng  mga  baka,  at  ng  mga  asno,  at  ng  mga 
aliping  lalaki  at  mga  alilang  babaye,  at  ng 
mga  asna,  at  ng  mga  kamello.  17  At  si- 
nalot  ng  PanSinoon  si  Faraon  at  ang 
kaniyang  bahay,  ng  malaking  pagsalot  da- 
hil kay  Sarai  na  asawa  ni  Abram.  18  At 
tinawag  ni  Faraon  si  Abram,  at  sinabing: 
i  Ano  itong  ginagawa  mo  sa  akin  ?  i  Ba- 
kit  hindi  mo  ipinahayag  sa  akin  na  siya'y 
iyong  asawa  ?  19  i  Bakit  sinabi  mong  si- 
ya*y  aking  kapatid,?  na  ano  pa't  siya*y 
aking  kinuha  upang  maging  asawa :  nga- 
yon  nga'y  nariyan  ang  iyong  asawa ;  siya'y 
kunin  mo  at  yumaon  ka.  SO  At  nagbilin 
si  Faraon  sa  mga  tawo  tungkol  sa  kaniya : 
at  siya'y  kanilang  inihatid  sa  daan,  at  ang 
kaniyang  asawa,  at  ang  lahat  ng  kaniyang 
pag-aari. 

BAt  umakiat  sa  timugan  si  Abram 
mula  sa  Egipto,  siya  at  ang  kani- 
yang asawa,  at  ang  lahat^  ng  kaniyang 
pag-aari,  at  si  Lot  na  kaniyang  kasama. 
2  At  si  Abram  ay  totoong  mayaman  sa 
hayop,  sa  pilak,  at  sa  ginto.  3  At  nag- 
patuloy  si  Abram  ng  kaniyang  paglalak- 
bay  mula  sa  timugan  hangang  sa  Bet-el, 
hangang  sa  lugar  na  kinaroonan  ng  una, 
ng  kaniyang  dampa,  sa  pag-itan  ng  Bet-el 
at  ng  Hai ;  4  sa  lugar  ng  altar  na  kani- 
yang ginawa  doon  ng  una:  at  sinambit 
doon  ni  Abram  ang  pangalan  ng  PanGi- 
NOdN.  5  At  si  Lot  naman  na  kinasama 
ni  Abram  may  tupahan  at  yakahan,  at 
mga  dampa.  6  At  sila*y  hindi  makaya- 
nan  ng  lupain,  na  sila^  manahan  na  mag- 
kasama :  sapagka't  napakarami  ang  kani- 
lang pag-aari,  na  ano  pa^t  hindi  maaring 
manirahang  magkasama.07  At  nagka- 
roon ng  pagtatalo  ang  mga  tagapag-alaga 
ng  hayop  ni  Abram  at  ang  mga  tagapag- 
alaga  ng  hayop  ni  Lot :  at  ang  Kananeo 
at  ang  Pereceo  ay  naninirahan  noon  sa 
lupain.  8  At  sinabi  ni  Abram  kay  Lot : 
Ipinamamanhik  ko  sa  iyong  huag  mag- 
karoon  ng  pagtatalo  ikaw  at  ako,  at  ang 
mga  tagapag-alaga  mo  at  mga  tagapag- 


alaga  ko ;  sapagka't  tayo^y  magkapatid. 
9  ^Di  baga  ang  sangkalupaan  ay  nasa  ha- 
rap  mo?  Huraiwalay  ka  nga  sa  akin, 
ipinamamanhik  ko  sa  iyo :  kung  ikaw 
ay  pasa  sa  kaliwa,  ako^y  pasa  sa  kanan; 
o  kung  ikaxv  ay  pasa  sa  kanan,  ako*y  pasa  sa 
kaliwa.  10  At  itiningin  ni  Lot  ang  kani- 
yang mga  mata,  at  natanaw  niya  ang 
boong  kapatagan  ng  Jordan,  na  pawang 
patubigan  na  magaling  sa  magkabikabila, 
kung  pasa  sa  Zoar,  (bago  giniba  ng  Pangi- 
NOON  ang  Sodoma  at  Gomorra),  gaya 
ng  halamanan  ng  PANOiNOOJtT,  gaya  ng  lu- 
pain ng  Egipto.  H  Kaya't  pinili  ni  Lot 
sa  kaniya  ang  boong  kapatagan  ng  Jor- 
dan ;  at  si  Lot  ay  naglakbay  sa  silanga- 
nan :  at  sila'y  kapua  naghiwalay.  12  Tu- 
mahan  si  Abram  sa  lupain  ng  Kanaan; 
at  si  Lot  ay  tumahan  sa  mga  ciudad  ng 
kapatagan,  at  inilipat  ang  ka,niyang  dam- 
pa hangang  sa  Sodoma.  IS  Ang  mga  ta- 
wo nga  sa  Sodoma  ay  masasama  at  mga 
makasalanang  lubha  laban  sa  PanGinoon. 

14  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Abram, 
pagkatapos  na  makahiwalay  si  Lot  sa 
kaniya :  Itingin  mo  ngayon  ang  iyong 
mga  mata,  at  tumanaw  ka  mula  sa  lugar  na 
iyong  kinalalagyan,  sa  dakong  hilagaan, 
at  sa  dakong  timugan,  at  sa  dakong  sila- 
langanan,  at  sa  dakong  kalunuran :  15  sa- 
pagka't  ang  boong  lupaing  iyong  natata- 
naw  ay  ibibigay  ko  sa  iyo,  at  sa  iyong 
binhi  magpakailan  man.  16  At  gagawin 
ko,  na  ang  iyong  binhi  ay  maging  gaya 
ng  alabok  ng  lupa :  na  ano  pa^t  kung 
mabibilang  ng  sino  man  ang  alabok  ng 
lupa  ay  mabibilang  nga  rin  naman  ang 
iyong  binhi.  17  Magtindig  ka,  lakarin 
mo  ang  lupain,  ang  hinaba-haba  at  niluan^- 
luang  niya ;  sapagka't  ibibigay  ko  sa  iyo. 

15  At  inilipat  ni  Abram  ang  kaniyang 
dampa,  at  naparoon  at  tumahan  sa  mga 
punong  encina  ng  Mamre  na  nasa  Hebron, 
at  siya*y  nagtayo  doon  ng  altar  sa  PanQi- 
NOON. 

HAt  nangyari  sa  mga  kaarawan  ni 
Amrafel,  hari  sa  Sinar,  ni  Ariok 
hari  sa  Elasar,  ni  Kedordaomer  hari  sa 
Elam,  at  ni  Tidal  hari  ng  mga  gentil, 
2  na  ang  mga  ito  ay  nakipagbaka  laban 
kay  Bera,  hari  sa  Sodoma,  at  laban  kay 
Birsa,  hari  sa  Gomorra,  kay  Sinab  hari  sa 
Adma,  at  kay  Semeber,  hari  sa  Seboim, 
at  sa  hari  sa  Bela  (na  si  Zoar).  3  Lahat 
ng  ito*y  nagkatipon  sa  libis  ng  Sidim  (na 
siyang  Dagat  na  alat).  4  Labing  dala- 
wang  taong  na^sipaglingkod  kay  Kedor- 
laomer,  at  sa  ikalabing  tatlong  taon  ay 


12 


GENESIS. 


14.  4 


nagsipanghimagsik.  5  At  sa  ikalabing 
a  pat  na  taon  ay  dn  mating  si  Kedorlaoiner 
at  ang  mga  haring  kasama  niya,  at  sinu- 
gatan  ang  mga  Kefaita  sa  Astarot-Kar- 
naira,  at  ang  mga  Zucita  sa  Ham,  at 
ang  n]ga  Emita  sa  Save-kiriataira,  G  at 
ang  mga  Horeo  sa  kanilaiig  kabiindn- 
kan  ng  Seir,  hangang  El-paran  na  nasa 
tabi  ng  ilang.  7  At  sila'y  nangagbalik 
at  nagsiparoon  sa  Enmispat  (na  siyang 
Kades)j  at  kanilang  sinugatan  ang  boong 
lupain  ng  mga  Amalekita,  at  ang  mga 
Amorreo  man  na  mga  tumatalian  sa 
Hasason-tamar.  8  At  nagsilabas  ang 
Iiari  sa  Sodom  a,  at  ang  hari  sa  Gomor- 
ra,  at  ang  liari  sa  Ad  ma,  at  ang  hari  sa 
Zeboim,  at  ang  hari  sa  Bela  (na  ang 
Zoar);  at  silaV  humanay  ng  pakikipag- 
baka   laban  sa  kanila  sa  libis  ng  Sidim ; 

9  laban  kay  Kedorlaomer,  hari  sa  Elam, 
at  kay  Tidal,  hari  sa  mga  gentil,  at  kay 
Amrafel,  hari  sa  Sinar,  at  ka}'  Ariok,  hari 
sa  Elasar;   apat  na  hari  laban  sa  lima. 

10  At  ang  libis  ng  Sidim  ay  puno  ng  ba- 
lon  ng  betun  ;  at  nagsitakas  ang  mga  hari 
sa  Sodoma  at  sa  Gomorra,  at  nangahiilog 
doon,  at  ang  natira  ay  tumakas  sa  kabun- 
dnkan.  11  At  kanilang  sinamsam  ang  la- 
hat  ng  pag-aari  ng  Sodoma  at  Gomorra, 
at  ang  lahat  nilang  pagkain  at  nagsiyaon. 
12  At  dinala  nila  si  I-X)t,  na  anak  ng  ka- 
patid  ni  Abram  na  nananahan  sa  Sodoma 
at  ang  kaniyang  mga  pag-aari  at  sila'y 
nagsiyaon.  13  At  dumating  ang  isang  na- 
kataanan,  at  ibinalita  kay  Abram  na  He- 
breo  :  tnmatahan  nga  sa  mga  punong  enci- 
nahan  ni  Mamre  na  Amorreo,  kapatid  ni 
Eskol,  at  kapatid  ni  Aner ;  at  ang  mga  ito 
ay  kakampi  ni  Abram.  14  At  pagkarinig 
ni  Abram,  na  ang  kaniyang  kapatid  ay 
nabihag,  ipinagsama  ang  kaniyang  mga 
subok  na  lalaki,  na  mga  ipinanganak  sa 
kaniyang  bahay,  tatlong  daan  at  labing 
walo,  at  kanilang  hinabol  sila  hangang  sa 
Dan.  15  At  sila'y  nangagpangkatpangkat 
sa  kinagabihan,  laban  sa  kaaway,  siya,  at 
ang  kaniyang  mga  alipin,  at  kanilang 
sinugatan,  at  hinabol  siya  hangang  sa 
Hoba,  na  nasa  kaliwa  ng  Damasko.  16  At 
iniowi  niya  ang  lahat  ng  pag-aari;  at  ini- 
owi  din  niya  si  Lot  na  kaniyang  kapatid 
at  ang  kaniyang  mga  pag-aari,  at  gayon 
din  ang  mga  babaye  at  ang  bayan.  17  At 
nilabas  na  sinalubong  siya  ng  hari  sa  So- 
doma pagkatapos  na  siya'y  magbalik  na 
nulla  sa  pagpatay  kay  Ked(irlaomer,  at  sa 
mga  haring  kasama  niya,  sa  libis  ng  Save 
(na  siyang  libis  ng  hari).     18  At  si  Mel- 


kisedek,  na  hari  sa  Salem,  naglabas  ng 
tinap'ay  at  alak :  at  siya'y  sacerdote  ng 
Kataastaasang  Dios.  19  At  binasbasan 
niya  siya  na  sinabing :  I  Pagpalain  si 
Abram  ng  Kataastaasang  Dios,  na  may  ari 
Dg  langit,  at  ng  lupa  !  20  I  at  purihin  ang 
Kataastaasang  Dios  na  nagbigay  ng  iyong 
mga  kaaway  sa  ij^ong  kamay !  At  bini- 
gyan  siya  ni  Abjxan  ng  ikasampnong  ba- 
hagi  ng  boong  samsam.  21  At  sinabi  ng 
hari  sa  Sodoma  kay  Abram :  Ibigay  mo 
sa  akin  ang  mga  tawo  at  kunin  mo  sa  ga- 
nang  iyo  ang  pag-aari.  22  At  sinabi  ni 
Abram  sa  hari  sa  Sodoma:  Itinaas  ko 
ang  aking  kamay  sa  Panginoong  Dios  na 
Kataastaasan,  na  may  ari  ng  langit  at  ng 
lupa,  23  isinumpa  kong  hindi  ako  kuku- 
ha  maging  isang  sinulid,  o  maging  isang 
panali  ng  panyapak,  o  ng  ano  mang  nauu- 
kol  sa  iyo,  baka  iyong  sabihing :  Pinaya- 
man  ko  si  Abram :  24  liban  na  lamang 
ang  kinain  ng  mga  binata  at  ang  bahagi 
ng  mga  lalaking  kinasama  ko ;  si  Aner,  si 
Eskol,  at  si  Mamre ;  ay  magsisikuha  ng 
kanilang  bahagi. 

|K.  Pagkatapos  ng  mga  bagay  na  ito  ay 
■  vjP  dumating  ang  salita  ng  PanGinoon 
kay  Abram  sa  malikmata  na  nagsabing : 
Huag  kang  matakot  Abram ;  ako  ang 
iyong  kalasag,  ang  iyong  ganti  na  lub- 
hang  malaki.  2  At  sinabi  ni  Abram : 
Oh,  Pakginoong  Dio«,  l  Anon^  ibibigay 
mo  sa  akin,  kung  ako'y  nabubuhay  na 
walang  anak  at  ang  mag-aarai  ng  aking 
bahay  ay  itong  taga  Damaskong  si  Elie- 
zer  ?  3  At  sinabi  ni  Abram :  Narito, 
hindi  mo  ako  binigyan  ng  lahi,  at,  narito't 
isang  ipinanganak  sa  aking  bahay  ang  si- 
yang tagapagmana  ko.  4  At,  narito,  ang 
salita  ng  PanGinoon  ay  dumating  sa  ka- 
niya,  na  sinabing :  Hindi  ang  tawong  ito 
ang  magiging  tagapagmana  mo  niyaon ; 
kungdi  lalabas  sa  iyong  sariling  tiyan 
ang  magiging  tagapagmana  mo.  5  At  si- 
ya'y  inilabas  at  sinabing  :  Tumingin  ka 
ngayon  sa  langit,  at  iyong  bilangin  ang 
mga  bituin,  kung  inabibilang  mo  :  at  sa  ka- 
niyaV  sinabing  :  I  Magiging  ganiyan  ang 
iyong  binhi !  6  At  sumampalataya  siya 
sa  Panginoon  ;  at  ito'y  ibinilang  niyang 
kabanalan  sa  kaniya.  7  At  sinabi  niya 
sa  kaniya :  Ako  ang  Panginoon  na  nag- 
pa  alis  sa  iyo  sa  Ur  ng  mga  Kaldco,  upang 
ibigay  sa  iyo  ang  lupaing  ito  upang  ma- 
nahin  mo.  8  At  sinabi  niya:  Oh  Pa- 
nginoong  Dio?,  /.  paanong  pagkakilala  ko 
na  aking  mamanahin?  9  At  sinabi  sa 
kaniya :    Magdala  ka  rito  sa  akin  ng  isang 


16.  16 


GENESIS. 


13 


dumalagang    bakang   tatlong    taon    ang 
gulang,  at  ng  isang  babayeng  kambing  na 
tatlong  taon  ang  gulang,  at  ng  isang  lala- 
king  tupang  tatlong    taon    ang^  gulang, 
at  ng;  isang  inakay  ng  kalapati,  at  ng 
isang  inakay  ng  batobato.    10  At  dinala 
niya  ang  lahat  ng  ito  sa  kaniya,  at  pinag- 
hati  niya  sa  gitna,  at  kaniyang  inilagay 
ang  bawa't  kalahati  sa  tapat  ng  kahati : 
datapua't   hindi    hinati   ang    mga   ibon. 
11  At  nagsisibaba  ang  mga  ibong  raanda- 
dagit  sa  ibabaw  ng  mga  bangkay  at  mga 
binubugaw  ni  Abrara.     12  At  ng  lulubog 
na  ang  araw  ay  nakatulog  si  Abram  ng 
mahimbing;  at,  narito,  ang  isang  kasin- 
daksindak  na  malaking  kadiliman  ay  su- 
makaniya,    la  At  sinabi  ng  Dios  kay  A- 
bram :    Q^unay  na  pakatalastasin  mo,  na 
ang  iyong  binhi  ay  magiging  taga  ibang 
bayan   sa  lupaing  Mndi  kanila,  at    nia- 
ngaglilingkod  sa  mga   yaon ;  at  pahihi- 
rapang  apat  na  raang  taon;    14  at  yaon 
namang  naciong  kanilang  paglilingkuran 
ay  aking  hahatulan:  at  pagkatapos  nito 
ay  aalis  silang  may  malaking  pag-aari. 
15  Datapua*t  ikaw  ay  payapang  pasa  sa 
iyong  mga  magulang ;  at  ikaw  ay  malili- 
bing  sa  mabuting  katandaan.    16  At  sa 
ikaapat  na  lahi,  sila'y   magsisipagbalik 
dito:  sapagka't  hindi  pa  nalulubos  ang 
kasam-an  ng  mga  Amorreo.    17  At  nang- 
yari,  na  paglubog  ng  araw,  iat  pagdilim, 
na  narito,  ang  issing  hurnong  umuusok, 
at  ang  isang  tanlaw  na  nagniningas  na 
dumadaan  sa  gitna  ng  mga  hiu2itmg  hayop, 
18  Ng  araw  na  yaon,  ang  PanSinoon  ay 
nakipagtipan  kay  Abram,  na  nagsabing : 
Sa  iyong  binhi  ibinigay  ko  ang  lupaing 
ito,  mula  sa  ilog  ng  Egipto  hangang  sa 
malaking  ilog,  sa  ilog  Eufrates :     19  ang 
mga  Kineo,  at  ang  mga  Kinizeo,  at  ang 
mga  Kadmoneo,    20  at  ang  mga  Heteo, 
at  ang  mga  Perezeo,  at  ang  mga  Kefaita, 
21  at  ang  mga  Amorreo,   at   ang   mga 
Kananeo,  at  ang  mga  Gergeseo,  at  ang 
mga  Jebuseo. 

i£j  Si  Sarai  nga  na  asawa  ni  Abram  ay 
lO  Idndi  nagkaanak  sa  kaniya:  at  si- 
yaV  J^ay  isang  alilang  babaye  na  taga 
Egipto;  na  nagngangalang  Agar.  2  At 
sinabi  ni  Sarai  kay  Abram  :  Narito,  nga- 
yon,  ako'y  hinadlangan  ng  PanQinoon  na 
ako^y  magkaanak :  ipinamamanhik  ko  sa 
iyong  sumiping  ka  sa  aking  alilang  babaye, 
marahil  ay  magkakaanak  ako  sa  pama- 
mag-itan  niya.  At  dininig  ni  Abram 
ang  voces  ni  Sarai.  3  At  kinuha  ni  Sarai 
ang  asawa  ni  Abram,  si  Agar  na  taga  Egip- 


to, na  kaniyang  alila,  pagkaraan  ng  sam- 
puong  taon  na  tumatahan  si  Abram  sa 
lupain  ng  Kanaan,  at  ibinigay  kay  Abrara 
na  kaniyang  asawa  upangmaging  asawa 
niya.    4  At  siya'y  sumiping  kay  Agar, 
at  naglihi:  at  ng  makita  niyang  siya'y 
naglihi,   niwalang    halaga  ang  kaniyang 
panginoong  babaye  sa  kaniyang  mga  mata. 
5  At  sinabi  ni  Sarai  kay  Abram:     Ang 
aking  pagkaapi  ay  sumaiyo ;  idinulot  ko 
ang  aking  alila  sa  iyong    sinapupunan, 
nguni't  ng  makita  niyang  siya'y  naglihi, 
ako'y  niwalang  kabuluhan   sa  kaniyang 
mga  mata:  ang  PanGinoon  ang  humatol 
sa  akin  at  sa  iyo.     o  Datapua't  sinabi  ni 
Abram  kay  Sarai :    Narito,  ang  iyong  alila 
ay  nasa  iyong  kamay ;  gawin  mo  sa  kaniya 
ang  iyong  minamagaling  sa  iyong   mga 
mata.      At  dinuhagi  siya  ni  Sarai,  at  si 
Agar  ay  tumakas  mula  sa  kaniyang  harap. 
7  At  nasumpungan  siya  ng  angel  ng  Pa- 
nSinoon  sa  tabi  ng  isang  bukal  ng  tubig  sa 
ilang,  sa  bukal  na  nasa  daang  patungo  sa 
Shur.    8  At  sinabing :    Agar,  alila  ni  Sa- 
rai, isaan  ka  nangaling?  iat  saan  ka  pa- 
roroon?  at  kaniyang  sinabing:      Ako'y 
tumakas  mula  sa  harap  ni  Sarai  na  aking 
panginoon.    9  At  sinabi  sa  kaniya    ng 
angel  ng  PanQinooi^:    Magbalik  ka  sa 
iyong  panginoon,  at  sumuko  ka  sa  kani- 
yang mga  kamay.    10  At  sinabi  sa  kaniya 
ng  angel  ng  Panginoon  :  ^  Pararamihin 
kong  mainam  ang  iyong  binhi,  na  hindi 
mabibilang  dahil  sa  karamihan.     11  At 
sinabi  sa  kaniya  ng  angel  ng  PanSinoon  : 
Narito 't  ikaw  ay  naglihi,  at  ikaw  ay  ma- 
nganganak  ng  isang  lalaki,  at  ang  itatawag 
mo  sa  kaniyang  ngalan  ay  Ismael,  sapagka't 
diningig  ng  PanGinoon  ang  iyong  kada- 
lamhatian.    12  At  siyaV  magiging  parang 
asnong  bundok  sa  gitna  ng  mga  tawo ; 
ang  kaniyang  kamay  ay  magiging  laban 
sa  lahat,  at  ang  kamay  ng  lahat  ay  laban 
sa  kaniya ;  at  siya'y  tatahan  sa  harap  ng 
lahat  niyang  mga  kapatid.    13  At  kani- 
yang tinawag  ang  ngalan  ng  Panginoon 
na  nagsalita  sa  kaniya  :    Ikaw  ay  Dios'na 
nakakakita;  sapagka't  sinabi  niya,  ^Na- 
masdan  ko  rin    baga  dito   sa  pagsunod 
ng  tingin  niyaong  nakakakita  sa  akin? 
14  Kaya't  nginalanan  ang  balong  yaon, 
Balon '  ng    Nabubuhay-na-nakakakita-sa- 
akin :  narito 't  itoy  nasa  pag-itan  ng  Ka- 
des  at  Bered.    15  At  nanganak  si  Agar 
ng  isang  lalaki  kay  Abram  ;  at  ang  itina- 
wag  ni  Abram  na  pangalan  sa  kaniyang 
anak  na  ipinanganak  ni  Agar,  ay  Ismael. 
16  At  si  Abram  ay  may  walong  puo't 


14 


GENESIS. 


16    16 


anim  na  taon  iig  ipanganak  si  Ismael  ni 
Agar  kay  Abram. 

|"y  At  ng  si  Abram  ay  may  si  am  na 
I  ■  puo't  siam  na  taon,  napakita  ang 
PanGinoon  kay  Abram,  at  sa  kaniya'y 
nagsabing  :  Ako  ang  Dios  na  IMakapang- 
yarihan-sa-laliat :  Inmakad  ka  sa  harap 
ko,  at  magpakasakdal  ka.  2  At  ako'y 
makikipagtipan  sa  iyo,  at  ikaw  ay  aking 
pararamiliing  mainam.  a  At  nagpatirapa 
si  Abram:  at  ang  Dios  ay  nakijag-usap 
sa  kaniya,  na  nagsabing :  4  Tungkol  sa 
akin,  narito,  ang  aking  tipan  ay  suma- 
saiyo,  at  ikaw'  ang  magiging  ama  ng 
karamihang  mga  nacion.  5  At  hindi  na 
tatawagin  ang  pangalan  mong  Abram, 
kungdi  Abraham  ang  magiging  iyong  pa- 
ngalan ;  sapagka't  ikaw  ay  ginawa  kong 
ama  ng  karamihang  mga  nacion.  6  At 
ikaw  ay  aking  gagawing  totoong  malago 
at  papangagalingin  ko  sa  iyo  ang  mga 
nacion ;  at  magbubuhat  sa  iyo  ang  mga 
hari.  7  At  aking  papagtitibayin  ang 
aking  tipan  sa  iyo  at  sa  iyong  binhi, 
pagkamatay  mo  sa  boong  kalahian  nila, 
na  tipang  walang  hangan,  na  ako'y  magi- 
ging iyong  Dios,  at  ng  iyong  binhi,  pag- 
kamatay mo.  8  At  ibibigay  ko  sa  iyo, 
at  sa  iyong  binhi,  pagkamatay  mo,  ang 
lupaing  iyong  mga  pinaglakbayan,  ang 
boong  lupain  ng  Kanaan,  na  pag-aaring 
walang  hangan ;  at  ako  ang  magiging 
Dios  nila.  9  At  siiiabi  pa  ng  Dios  kay 
Abraham :  At  tungkol  sa  iyo,  iingatan 
mo  ang  aking  tipan,  mo  at  ng  iyong 
binhi,  pagkamatay  mo,  sa  boong  kalahian 
nila.  10  Ito  ang  aking  tipan  na  inyong 
iingatan  sa  akin  at  sa  inyo,  at  ng  iyong 
binhi,  pagkamatay  mo ;  tutuliin  ang  ba- 
wa*t  lalaki  sa  inyo.  11  At  kayo'y  tutuliin 
sa  laman  ng  inyong  busisi,  at  ito  ang 
magiging  tanda  ng  aking  tipan  sa  inyo. 

12  At  ang  may  walong  araw  ay  tutuliin 
sa  inyo,  ang  bawa't  lalaki  sa  boong  kala- 
hian ninyo ;  ang  ipinanganak  sa  bahay, 
o'  ang  binili  ng  salapi  sa  sino  mang  taga 
ibang    lupa  na    hindi    sa    iyong    binhi. 

13  At  ang  ipinanganak  sa  bahay  at  ang 
binili  ng  iyong  salapi ;  ay  dapat  tuliin :  at 
ang  aking  tipan  ay  sasa  iyong  laman  na 
pinakatipang  walang  hangan.  14  At  ang 
lalaking  hindi  tuli,  na  hindi  tinuli  ang 
laman  ng  kaniyang  busisi,  ang  tawong 
yaon  ay  mahihiwalay  sa  kaniyang  bayan ; 
sinira  niya  ang  aking  tipan. 

15  At  sinabi  ng  Dios  kay  Abraham  : 
Tungkol  kay  Sarai  na  iyong  asawa,  huag 
mo  ng  tatawagin  ang  kaniyang  pangalang 


Sarai,  kungdi  Sara  ang  magiging  kaniyang 
pangalan.  16  A t  akin  siyang  pagpapalain, 
at  bakod  ditoV  sa  kaniya'y  bibigyan  kita 
ng  anak :  oo,  siya'y  aking  pagpapalain,  at 
magiging  ina  ng  inga  nacion ;  ang  mga 
hari  ng  mga  bayan  ay  magmumula  sa 
kaniya.  17  Ng  magkagayoV  si  Abraham 
ay  nagpatirapa  at  nagtawa,  at  nagsabi  sa 
kaniyang  puso  :  i  Magkakaanak  baga  siya 
na  may  isang  daang  taon  na?  ,iat  nianga- 
Dganak  pa  kaya  si  Sara  sa  may  siam  na 
puong  taon  na  ?  18  At  sinabi  ni  Abraham 
sa  Dios :  \  Kahi  manuari,  si  Ismael  ay 
mabuhay  sa  harap  mo  !  19  At  sinabi  ng 
Dios :  Hindi,  kungdi  ang  iyong  asawang 
si  Sara  ay  magkakaanak  sa  iyo,  at  tatawa- 
gin mo  ang  kaniyang  ngalang  Isaak:  at 
aking  pagtitibayin  ang  aking  tipan  sa 
kaniya  na  pinakatipang  walang  hangan,  sa 
kaniyang  binhi  pagkatapos  niya.  20  Tung- 
kol kay  Ismael,  dininig  din  kita.  Na- 
rito^t  akin  siyang  pinagpala,  at  siya'y  aking 
papag-aanakin  ng  marami,  at  siya'y  aking 
pararamihing  mainam;  labing  dalawang 
pangulo  ang  kaniyang  magiging  anak,  at 
siya'y  gagawin  kong  malaking  nacion. 
21  Nguni't  ang  aking  tipan  ay  pagtitibayin 
ko  kay  Isaak,  na  iaanak  sa  iyo  ni  Sara,  sa 
tad  hanang  araw,  sa  taong  darating.  22  At 
ng  matapos  na  makipag-usap  sa  kaniya, 
ay  umakiat  ang  Dios  mula  sa  si  ping  ni 
Abraham.  23  At  ipinagsama  ni  Abraham 
si  Ismael,  na  kaniyang  anak,  at  ang  lahat 
na  ipinanganak  sa  kaniyang  bahay,  at  ang 
lahat  ng  binili  niya  ng  kaniyang  salapi, 
ang  lahat  ng  lalaki  sa  mga  lalaking  kasam- 
bahay  ni  Abraham,  at  tinuli  ang  laman 
ng  kanilang  busisi,  ng  araw  ding  yaon, 
ayon  sa  sinabi  ng  Dios  sa  kaniya.  24  At 
si  Abraham  ay  may  siam  na  puo't  siam 
na  taon,  ng  tuliin  ang  laman  ng  kaniyang 
busisi.  25  At  si  Ismael  ay  may  labing 
tatlong  taon,  ng  tuliin  ang  laman  ng  kani- 
yang busisi.  26  Ng  araw  ding  yaon,  tinuli 
si  Abraliam,  at  si  Ismael  na  kaniyang 
anak.  27  At  lahat  ng  mga  lalaking  kasam- 
bahay  niya,  maging  ang  mga  ipinanganak 
sa  bahay,  £t  ang  mga  binili  ng  salapi  sa 
taga  ibang  lupain,  pinagtuling  kasama  niya. 
IQl  At  napakita  ang  Panginoon  sa 
kaniya  sa  mga  punong  encina  sa 


Mamre,  habang  siya'y  nakaupo  sa  pin- 
tnan  ng  dampa,  ng  kainitan  ng  araw  ; 
2  at  itinaas  ang  kaniyang  mga  mata  at 
tumingin,  at,  narito't  tatlong  lalaki  ay 
nakatayc  sa  tab!  niya :  at  pagkakita  niya 
sa  kanila,  siya'y  tumakbo  upang  sila'y 
salubungin  mula  sa  pintuan  ng  dampa  at 


18.  31 


GENESIS. 


15 


vumukod  siya  sa  lupa,    s  at  nagsabing : 
Panginoon  ko,  kung  ngayo^  ako'y  naka- 
snndo  ng  biyaya  sa  iyong  paningin,  ipina- 
raamanhik  ko  sa  iyp,  na  huag  mong  pag- 
daaudaanan  ang  iyOng  alipin :     4  itulot 
mong  magdala  rito  ng  kaonting  tubig,  at 
maghugas  kayo  ng  inyong  mga  paa,  at 
mangagpahinga  kayo  sa  lilim  ng  kahoy  : 
5  at   magdadala    ako   ng    isang  subong 
tinapay  at  inyong  palakasin  ang  inyong 
puso;  at  pagkatapos  ay  magsisipagtuloy 
kayo ;  yamang  kayo'y  naparito  sa  inyong 
alipin.     At  nagsipagsabing :     Mangyari 
ang  gayon,  ayon  sa  iyong  sinabi.    6  At  si 
Abraham  ay  nagmadaling  napasa  dampa 
ni  Sara,  at  sinabing :    Maghanda  ka  agad 
ng  tatlong  takal  na  bulaklakng  liarina, 
iyong  tapayin  at  gawin  mong  mga  torta. 
7  At  tumakbo  si  Abraham  sa   bakahan 
at  nagdala  ng  isang  mabuting  guya,  at 
ibinigay  sa  alipin,  at  siya'y  nagmadali, 
upang  lutuin.     8  At  siya'y  kumuha  ng 
raantekilla,   at  ng  gatas,   at  ng   guyang 
niluto  niya  at  inihayin  sa  harap  nila ;  at 
siya^y  tumayo  sa  siping  nila  sa  lilim  ng 
punong  kahoy ;  at  sila'y  nagsikain.    9  At 
sinabi  nila  sa  kaniyang:  iSaan  naroon  si 
Sarang  iyong  asawa  ?    At  sinabi  niyang : 
Narito,  nasa  dampa.     10  At  sinabi  ni- 
yang:   Walang  salang  di  ako  babalik  sa 
iyo  sa    taong   darating;    at    narito^t    si 
Sarang  iyong  asawa  ay  magkakaanak  ng 
isang  lalaki.     At  pinakikingan  ni  Sara 
sa  pintuan  ng  dampa.  na  nasa  likod  niya. 

11  Si  Abraham  at  si  Sara  nga'y  matatanda 
na,  at  Upas  na  sa  panahon ;  at  tinigilan 
na  si  Sara  ng  kaugalian  ng  mga  babaye. 

12  At  nagtawa  si  Sara  sa  kaniyang 
sarili,  na  nagsabing:  ^ Pagkatapos  na 
aWy  tumanda  ay  magtatamo  ako  ng 
kaligayahan;  at  matanda  na  rin  naman 
ang  panginoon  ko  ?  13  At  sinabi  ng 
Panginoon  kay  Abraham:  iBakit  na- 
tawa  si  Sara,  na  nagsabing:  ^Tunay 
bagang  ako^y  manganganak,  ngayong 
ako'y  tumanda  ?  14  ^  May  ano  mang  ba- 
gay  kayang  napakahirap  sa  Panginoon  ? 
sa  tadhanang  panahon  ay  babalik  ako  sa 
iyo,  sa  taong  darating,  at  si  Sara  ay  mag- 
kakaanak ng  isang  lalaki.  15  Ng  mag- 
kagayo*y  nagkaila  si  Sara,  na  sinabing: 
Hindi  ako  tumawa,  sapagka't  natakot. 
Nguni't  sinabi  niyang:  Hindi  gayon, 
kungdi  ikavv  ay  tumawa. 

16  At  nangagtindig  doon  ang  mga  lalaki, 
at  nangagsitingin  sa  dakong  Sodoma :  at 
sinamahan  sila  ni  Abraham,  upang  ihatid 
sila  sa  daan.   17  At  sinabi  ng  PanGinoon  : 


I  Ililihim  ko  baga  kay  Abraham  ang  aking 
gagawin;     18  yamang   si   Abraham   ay 
tunay  na  magiging  isang  naciong^  malaki 
at  matibay,  at  pagpapalain  sa  kaniya  ang 
lahat  na  mga  nacion  sa  lupa  ?    19  Sapag- 
ka't  siya'y  aking  kinilala,  .upang  siyay 
mag-utos  sa  kaniyang  mga  anak,  at  sa  kani- 
yang sambahayan,  pagkamatay  niya,  na 
maingatan  nila  ang  daan  ng  Pan&inoon, 
ng  gumawa  ng  kabanalan,  at  kahatulan ; 
upang  padatnin  ng  PanGinoon  kay  Abra- 
ham ang  kaniyang  ipinangako  tungkol  sa 
kaniya.     20  At  sinabi   ng   Panginoon: 
Sapagkat  ang  sigaw  ng  Sodoma  at  Gomor- 
ra  ay  malakas,  at  sapagka't  ang  kasalanan 
nila  ay  napakabigat;    21  ako'y  bababa 
ngayon  at  titingnan  ko  kung  ginawang 
lubos  ayon  sa  sigaw  niya  na  dumarating 
hangang  sa  akin ;  at  kung  hindi  ay  aking 
malalaraan.    22  At  ang  mga  lalaki  ay 
nagsitalikod  doon,  at  nagsitungo  sa  Sodo- 
ma; datapua't  si  Abraham  ay  nakatayo 
pa  sa  harap  ng  Panginoon.    23  At  luma- 
pit  si  Abraham,  at  nagsabing :    I  Ang  mga 
banal  baga  ay  iyong  lilipuling  kasama  ng 
mga  masama  ?    24  Marahil  ay  may  limang 
puong  banal  sa  loob  ng  ciudad :  i  lilipulin 
mo  ba,  at  di  mo  patatawarin  ang  lugar  7ig 
Sodmiay  alang-alang  sa  limang  puong  banal 
na  nasa  loob  noon?    25  \  Malayo  nawa  sa 
iyo  ang  paggawa  ng  ganito,  na  ang  banal 
ay  iyong  pataying  kasama  ng  masama,  na 
ang  banal  ay  mapara  sa  masama !  i  Malayo 
nawa  ito  sa''iyo  I    i  Ang  hukom  ng  boong 
lupa,  di  baga  gagawa  ng  matuid  ?    26  At 
sinabi  ng  Panginoon  :    Kung  makasum- 
pong  ako  sa  Sodama  ng  limang  puong 
banal  sa  loob  tig  ciudad,  patatawarin  ko 
ang  boong  lugar,  alang-alang  sa  kanila. 
27  At  sumagot  si  Abraham,  at  nagsabi : 
Narito,  ngayo'y  nangahas  akong  magsalita 
sa  Panginoon,  akong  alabok  at  abo   la- 
mang:    28  marahil  ay  magkukulang  ng 
lima  sa  limang  puong  banal :   i  lilipulin 
mo   baga,   dahil   sa  limang  kulaug,  ang 
boong  ciudad?    At  sinabi  niyang :    Hindi 
ko  lilipulin  kung  makasumpong  ako  doon 
*ng  apat   na   puo't   lima.     29  At   siya'y 
muling  nagsalita  pa  sa  kaniya,  at  nagsa- 
bing :    Marahil  ay  may  masusumpungang 
apatnapuo.    At  sinabi  niya :  Hindi  ko  ga- 
gawin, alang-alang  sa  apat  na  puo.    30  At 
sinabi  niyang :  Oh  huag  magalit  ang  Pangi- 
noon, at  ako'y  magsasalita:     M'arahil  ay 
may  masusumpungan  doong  tatlong  puo. 
At  sinabing:    Hindi  ko   gagawin   kung 
makakasumpong  ako  doon  ng  tatlong  puo. 
31  At  sinabing:    Narito,  ngayon  ako'y 


16 


GENESIS. 


18.  31 


nangahas  na  magsalita  sa  Panginoon  :  ma- 
rahil  ay  may  masusumpungan  doong  dala- 
wang  puo.  At  sinabi  niyang :  Hindi  ko 
iilipulin,  alang-alang  sa  dalawaiig  puo. 
32  At  sinabi  niya  :  Oh  liuag  nmgalit  ang 
Panginoon,  at  magsasalita  na  lamang 
akong  minsan :  Marahil  ay  may  masu- 
sumpungan doong  sampuo :  At  sinabi 
niyang:  Hindi  ko  Iilipulin,  alang-alang 
•sa  sampuo.  33  At  ang  Pan(4Inoon  ay 
nagpatuloy,  pagkatapos  na  makipag-usap 
kay  Abraham :  at  si  Abraham  ay  nagbalik 
sa  kaniyang  lugar. 

IQ  ^agsidating  ang  dalawang  angel  sa 
■  ^  Sodoma,  ng  liapon ;  at  si  Lot  ay 
nakanpo  sa  pintuan  ng  Sodoma :  at  sila'y 
nakita  ni  Lot,  at  nagtindig  upang  saiu- 
bungin  sila ;  at  iniyukod  ang  mukha  sa 
lupa ;  2  at  nagsabing :  Narito,  ngayon, 
mga  panginoon  ko,  ipinamamanhik  ko 
sa  inyo  na  kayo'y  magsiliko  at  magsi- 
pasok  sa  bahay  ng  inyong  alipin,  at  ka- 
yo'y  magpahinga  sa  boong  magdamag,  at 
maghugas  ng  inyong  mga  paa,  at  sa  ma- 
daling  araw  kayo'y  magsi-pagbangon  at 
magpatuloy  ng  inyong  paglakad.  At  ka- 
nilang  sinabing  :  Hindi,  kun^di  sa  lang- 
sangan  inananahan  kami  sa  boong  mag- 
damag. 3  At  kaniyang  pinakapilit  sila, 
naibalik  niya,  at  nagsipasok  sa  kaniyang 
bahay  ;  at  sila'y  kaniyang  pinaghandaan, 
at  nagluto  ng  mga  tinapay  na  walang 
levadura,  at  nagsikain.  4  Latapua't  bago 
nagsihiga  ang  mga  tawo  sa  ciudad,  kinu- 
long  ng  mga  tawo  sa  Sodoma,  ang  bahay, 
ng  mga  binata  at  gayon  din  ng  mga  ma- 
tanda,  ng  boong  bayan  ang  boong  palibot ; 
5  at  kanilang  tinawayan  si  Lot,  at  sinabi 
sa  kaniyang  :  l  Saan  nangaroon  ang  mga 
lalaking  dumating  sa  iyo,  ng  gabing  ito  ? 
ilabas  mo  sila  sa  amin  upang  kilalanin 
namin  sila.  6  At  nilabas  sila  ni  Lot  sa 
pintuan,  at  isinara  ang  pinto  sa  hulihan 
niya.  7  At  sinabi :  ^  Ipinamamanhik  ko 
sa  inyo,  mga  kapatid  ko,  na  huag  kayong 
gumawa  ng  ganiyang  kasam-an.  8  Nari- 
to,  ngayon,  may  dalawa  akong  anak  na 
babaye,  na  hiudi  nakakilata  ng  lalaki ; 
ipinamamanhik  ko  sa  inyo,  ako'y  tulu- 
tang  sila'y  ilabas  ko  sa  inyo,  at  gawin 
ninyo  sa  kanila  ang  magalingiu  sa  inyong 
mga  mata ;  huag  lamang  ninyong  gawan 
ng  ano  man  ang  mga  lalaking  ito  ;  ya- 
mang  silayV  nagsipasok  sa  lilim  ng  aking 
bubungan.  9  At  sinabi  nilang :  i  Alls 
diyan  !  At  sinabi  pa  nila  :  j  Ang  kato- 
tong  ito'y  naparito  upang  mangibang- 
bayan,  at   ibig   niyang   maging   hukom  j 


Ngayon  nga'y  gagawan  ka  namin  ng  la- 
long  masama  kay  sa  kanila.  At  kanilang 
dinaluhong  ang  lalaking  si  Lot,  at  nagsi- 
lapit  upang  sirain  ang  pintuan.  lo  Data- 
pua't  iniunat  ang  kamay  ng  mga  lalaki 
at  ipinasok  si  Lot  sa  loob  ng  bahay  na 
kasama  nila,  at  kanilang  sinarhan  ang 
pintuan.  11  At  ang  mga  tawong  nasa 
pintuan  ng  bahay  ay  mga  pinagbulag 
nila,  ang  maliliit  at  ang  malalaki :  na  ano 
pa't  sila'y  nangapagal  ng  paghahanap  ng 
pintuan.  12  At  sinabi  ng  mga  lalaki  kay 
Lot;  ^Sinosino  pa  ang  iyo  fito  ?  Mga 
manugang,  at  ang  iyong  mga  anak  na 
lalaki  at  babaye,  at  ang  lahat  ng  iyo  sa 
ciudad  ay  ialis  mo  sa  lugar  na  ito : 
13  sapagka^t  aming  Iilipulin  ang  lugar  na 
ito  dahil  sa  napakalakas  ang  kaniyang 
sigaw  sa  harap  ng  Panginoon;  at  kami 
ay  sinugo  ng  PanGixoon  upang  aming 
lipulin.  14  At  si  Lot  ay  umalis,  at  pi- 
nagsabihan  ang  kaniyang  mga  manugang 
na  nag-asawa  sa  kaniyang  mga  anak  na 
babaye,  at  sinabing :  I  Magtinding  kayo, 
umalis  kayo  sa  lugar  na  ito ;  nupagka't 
gugunawin  ng  Panginoon  ang  ciudad  ! 
Datapua^t  ang  akala  ng  kaniyang  mga 
manugang  ay  siya'y  nagbibiro.  15  At  ng 
magbukang  liwayway  ay  pinapagmadali 
ng  mga  angel  si  Lot,  na  sinabing  :  ;  Mag- 
bangon  ka,  ipagsama  mo  ang  iyong  asawa 
at  ang  iyong  dalawang  anak  na  babaye 
na  narito,  baka  pati  ikaw  ay  madamay  sa 
parusa  sa  ciudad !  16  Datapua't  siya'y 
iiagluluat ;  at  kinapitan  ng  mga  lalaki 
ang  kaniyang  kamay,  at  ang  kamay  ng 
kaniyang  a.sawa,  at  ang  kamay  ng  kani- 
Y'liig  dalawang  anak  na  babaye ;  sa  habag 
sa  kaniya  ng  Panginoon  :  at  siyaV  kani- 
lang inilabas,  at  siya'y  kanilang  inilagay 
sa  la  has  ng  ciudad.  17  At  nangyari,  na 
ng  sila'y  mailabas,  ay  sinabi  :  Itakas  mo 
ang  iyong  buhay  ;  huag  kang  lumingon  o 
huminto  man  sa  boong  kapatagan  ;  tuma- 
kas  ka  hangang  sa  bundok,  baka  ikaw  ay 
mamatay.  18  At  sinabi  sa  kanila  ni  Lot  : 
Huag  ganiyan,  panginoon  ko.  19  narito, 
ngayon,  ang  iyong  alipin  ay  nakasuinpong 
ng  biyaya  sa  iyong  paningin,  at  pina- 
kalaki  mo  ang  iyong  awang  ipinakita  sa 
akin  sa  pagliligtas  ng  aking  buhay ;  at  a- 
ko'y  di  makatatakas  sa  bundok,  baka  akoV 
abutan  ng  masama,  at  ako'y  mamatay : 
20  tingnan  mo,  ang  ciudad  na  ito  ay  mala- 
pit  upang  doon  ako  tumakas,  at  maliit : 
Oh  tulutan  mong  tumakas  ako  doon, 
(^di  baga  yao'y  maliit?)  at  mabubuhay 
ang  aking  kalulua.   21  At  sinabi  sa  kaniya : 


20.  10 


GENESIS. 


17 


Tingnan  mo't  aking  tinangap  ikaw  tungkol 
dito  Banian  sa  bagay  na  ito,  na  hindi  ko 
gugunawin  ang  ciiidad  na  iyong  sinalita. 

22  Magmadali  ka,  tumakas  ka  doon ;  sa- 
pagka't  wala  akong  magagawa  hangang 
sa  dumating  ka  doon.  Kaya't  ang  ipi- 
nangalan   sa  ciudad    na  yaon   ay  Zoar. 

23  Ang  araw  ay  nakalitaw  na  sa  lupa  ng 
dumating  si  Lot  sa  Zoar.  24  Ng  mag- 
kagayoV  nagpaulan  ang  PanQinoon  sa 
Sodoma  at  sa  Gomorra  ng  azufre  at  apoy 
mula  sa  Panginoon  na  buliat  sa  langit ; 
25  at  ginunaw  niya  ang  mga  ciudad  na 
yaon,  at  ang  boong  kapatagap,  at  ang 
lahat  ng  mga  raananahan  sa  mga  ciudad, 
at  ang  tumutubo  sa  lupa.  26  Datapua't 
ang  asawa  ni  Lot  ay  lumingon  mula  sa 
likuran  ni  Lot,  at  naging  haliging  asin. 
27  At  si  Abraham  ay  nagbangong  maaga 
at  napasa  lugar  na  kinatayuan  niya  sa 
harap  ng  Panqinoon  ;  28  At  siya'y  tu- 
mingin  sa  dakong  Sodoma  at  Gomorra, 
at  sa  boong  lupain  ng  kapatagan,  at  ng 
tumanaw,  at  narito't  ang  usok  ng  lupain 
ay  napaiilang-lang  na  parang  nsok  ng 
isang  hurno. 

29  At  nangyari,  na  nggunawin  ng  Dios 
ang  mga  ciudad  ng  Kapatagan,  na  naa- 
laala  ng  Dios  si  Abraham,  at  nagpasugo 
kay  Lot  sa  gitna  ng  pinaggunawan,  ng 
gunawin  ang  mga  ciudad  na  kinatitirahan 
ni  Lot. 

30  At  umakiat  si  Lot  mula  sa  Zoar  at 
tumira  sa  bundok,  at  ang  kaniyang  dala- 
wang  anak  na  babaye  na  kasama  niya; 
sapagka't  siya^  natakot  na  tumira  sa 
Zoar:  ay  tumira  nga  sa  isang  yungib, 
siya  at  ang  kaniyang  dalawang  anak  na 
babaye.  31  At  sinabi  ng  panganay  sa 
bunso :  Ang  ating  ama  ay  matanda,  at 
walang  lalaki  sa  lupa  na  sumiping  sa 
atin,  ayon  sa  ugali  ng  sangkalupaan : 
32  halika,  painomin  natin  ng  alak  ang 
ating  ama,  at  tayo^  sumiping  sakaniya ; 
upang  maingatan'  natin  ang  binhi  ng 
ating  ama.  33  At  pinainom  nila  ng  alak 
ang  kanilang  ama  ng  gabing  yaon;  at 
pumasok  ang  panganay  at  sumiping  sa 
kaniyang  ama ;  at  hindi  nalaman  ng 
ama  ng  siya'y  mahiga,  at  ng  siya'y  mag- 
bangon.  34  At  nangyari  ng  kinabukasan, 
na  sinabi  ng  panganay  sa  bunso  :  Narito, 
ako^y  sumiping  kagabi  sa  aking  ama; 
painomin  din  natin  ng  alak  sa  gabing  ita, 
at  pumasok  ka,  at  sumiping  ka  sa  kaniya, 
upang  maingatan  natin  ang  binhi  ng 
ating  ama.  35  At  pinainom  din  nila  ng 
alak  ang  kanilang  ama  ng  gabing  yaon ; 


at  nagtindig  ang  bunso,  at  sumiping  sa 
ama  ;  at  hindi  nalaman  ng  ama  ng  siya'y 
sumiping,  o  ng  siya'y  magbangon   man. 
36  Sa  ganito'y  kapua  nagdalang  tawo  ang 
mga  anak  ni  Lot  sa  pamamag-itan  ng 
kanilang  ama.    37  At  nanganak  ang  pa- 
nganay ng  isang  lalaki,  at  tinawag  ang 
kaniyang  ngalang  Moab:    siya  nga  ang 
ama    ng    mga    Moabita,    hangang  nga- 
yon.     38  At  ang  bunso  ay  nanganak  din 
ng  isang  lalaki,  at  tinawag  ang  kaniyang 
pangalang  Ben-am-mi :  siya  nga  ang  ama 
ng  mga  anak  ni  Ammon,  hangang  ngayon. 
OO  "^*'  °^"^^  ^^^^  ^y  naglakbay   si 
^\J    Abraham  sa  dakong  lupain  ng 
Timugan,  at  tumahan  sa  pag-itan  ng  Ka- 
des  at  Shui" ;  at  siya^y  nangibang-bayan  sa 
Gerar.    2  At  sinasabi  ni  Abraham  tung- 
kol  kay  Sarang  kaniyang  asawa :    Siya'y 
aking  kapatid  :  at  si  Abimelek  na  hari  sa 
Gerar,  nagsugo  at  kinuha  si  Sara.     3  Da- 
tapua't  naparoon  ang  Dios  kay  Abimelek 
sa  panaginip  sa  gabi,  at  sa  kaniya'y  sina- 
bi:   I  Narito,   ikaw   ay  isang  patay    la- 
mang  dahil  sa  babayeng  iyong '  kinuha ; 
sapagka't  siya'y  asawa  ng  isang  lalaki! 
4  Nguni't  si  Abimelek  ay  hindi  sumisi- 
ping  sa  kaniya :  at  sinabi  niya :    Pangi- 
NOON,  l  papatayin  mo  baga  pati  ng  isang 
naciong  banal?    5  ^ Hindi  baga  siya  rin 
ang  nagsabi  sa  akin.    Siya'y  aking  kapa- 
tid? at  si  Sara  ay  nagsabi  rin  naman : 
SiyaV  aking  kapatid.    Sa  katapatan  ng 
aking  puso,  at  kawalang  malay  ng  aking 
mga  kamay,  ginawa  ko  ito.    6  At  sinabi 
sa  kaniya  ng  Dios  sa  panaginip :    Oo,  ta- 
lastas  ko,  na  sa  katapatan  ng  iyong  puso 
ay  ginawa  mo  ito,  at  hinadlangan  rin  na- 
man kita  sa  pagkakasala  ng  laban  sa  akin  : 
kaya't  hindi  ko  ipinahintulot  sa  iyong  ga- 
lawin  mo  siya.    7  Ngayon  nga'y  isauli  mo 
ang  asawa  ng  lalaking  ito ;  sapagka't  si- 
ya'y    profeta,   at  ikaw  ay  ipananalangin 
niya,  at  mabubuhay  ka,  at  kung  di  mo 
siya  isauli,  talastasin  mong  walang  pagsa- 
lang  mamamatay  ka,  ikaw  at  ang  lahat  ng 
iyo.     8  At  si  Abimelek    iy  nagbangong 
maaga  ng  kinaumagahan  at  tinawag  ang 
lahat  niyang  lingkod,  at  sinabi  sa  kanilang 
mga  pakinig  ang  lahat  ng  mga  bagay  na 
ito :   at  ang  mga  tawo*y  natakot  na  mai- 
nam.     9  Ng  magkagayo'y  tinawag  ni  Abi- 
melek si  Abraham,  at  sa  kaniya,y  sinabi  : 
iAnong  ginawa  mo  sa  amin?  6  at  sa  ano 
ako  nagkasala  laban  sa  iyo,  upang  dalhan 
maakoat  ang  aking  kaharian,  ng  isang 
malaking  kasalanan  ?     Ginawa  mo  sa  akin 
ang  mga  gawang  di  marapat  gawin.    10  At 


18 


GENESIS. 


20.  10 


sinabi  ni  Abimelek  kay  Abraham  :  i  A- 
nong  nakita  mo  upang  gawin  mo  ang 
bagay  na  ito  ?  ll  At  sinabi  ni  Abraham  : 
Sapagka't  inisip  ko,  na:  Tiinay  na  wa; 
lang  takot  sa  Dios  sa  lugar  na  ito;  at 
papatayin  nila  ako  dahil  sa  aking  asawa. 
12  At  bukod  dito'y  sa  katotohanang  siya'y 
kapatid  ko  ;  anak  ng  aking  ama,  datapua't 
hindi  anak  ng  aking  ina;  at  siya'y  naging 
asawa  ko :  13  at  nangyari,  na  ng  ako'y 
palayasin  ng  Dios  sa  bahay  ng  aking  ama, 
na  sinabi  ko  sa  kaniya :  Ito  ang  magan- 
dang  kalooban  mo  na  maipakikita  sa  akin ; 
sa  lahat  ng  lugar  na  ating  datnin,  sasabihin 
mo  tungkol  sa  akin :  Siya'y  aking  kapa- 
tid. 14  At  si  Abimelek  ay  kumuha  ng 
mga  tupa  at  mga  vaka,  at  mga  aliping  la- 
laki  at  babaye,  at  mga  ibinigay  kay  Abra- 
ham, at  isinauli  sa  kaniya  si  Sara  na  kani- 
yang  asawa.  15  At  sinabi  ni  Abimelek : 
Narito,  ang  lupain  ko  ay  nasa  liarap  mo : 
kung  saan  mo  magalingin  tumahan  ka. 
16  At  kay  Sara'y  sinabi:  Narito,  nag- 
bigay  ako  ng  isang  libong  pirasong  pilak 
sa  iyong  kapatid :  narito,  ito,  sa  lyo'y 
piring  sa  mga  mata  sa  lahat  ng  kasama 
mo;  at  sa  harap  ng  lahat  ay  ikaw  ay 
nagbangong  puri.  17  At  nanalangin  si 
Abraham  sa  Dios,  a^  pinagaling  ng  Dios 
si  Abimelek,  at  ang  kan-iyang  asawa,  at 
ang  kaniyang  mga  aliping  'babaye,  na  ano 
pa't  nagkaanak  sila.  18  Sapagka't  sinar- 
lian  agad  ng  PanGinoon  ang  lahat  ng 
bahay- bata  sa  bahay  ni  Abimelek  ;  dahil 
kay  Sara,  na  asawa  ni  Abraham. 
0|  At  dumalaw  ang  Panginoon  kay 
^fi  Sara,  ayon  sa  sinabi  uiya,  at  ginawa 
ng  PanGinoon  kay  Sara  ang  ayon  sa 
kaniyang  sinalita.  2  At  si  Sara  ay  naglihi 
at  nagkaanak  ng  isang  lalaki  kay  Abra- 
ham sa  kaniyangkatandaan,  sa  tadhanang 
panahong  sinabi  ng  Dios  sa  kaniya.  3  At 
tinawag  na  Isaak  ni  Abraham  ang  ngalan 
ng  kaniyang  anak  na  ipinanganak  sa 
kaniya,  na  siyang  ipinanganak  ni  Sara. 
4  At  tinuli  ni  Abraham  si  Isaak  ng  magka- 
roon  siya  ng  walong  araw,  gaya  ng  ipinag- 
utos  ng  Dios  sa  kaniya.  5  At  si  Abraham 
ay  may  isang  daang  taon  ng  sa  kaniya'y 
ipanganak  si  Isaak  na  kaniyang  anak. 
6  At  sinabi  ni  Sara:  Pinatawa  ako  ng 
Dios ;  sino  mang  makarinig  ay  tatawang 
gaya  ko.  7  At  sinabi  niya :  ^Sinong 
magsasabi  kay  Abraham  na  si  Sara  ay 
magpapasuso  ng  mga  anak?  sapagka't 
ako'y  nagkaanak  sa  kaniya  ng  isang  lalaki 
sa  kaniyang  katandaan, 

8  At  lumaki  ang  sangol  at  inihiwalay 


sa  SU30 ;  at  nagpiging  ng  malaki  si  Abra- 
ham ng  araw  na  ihiwalay  sa  suso  si  Isaak. 
9  At  nakita  ni  Sara  ang  anak  ni  Agar  na 
taga  Egipto,  na  ito'y  nagkaanak  kay  Abra- 
ham, na  tumutuya  sa  kaniya.  lo  Kaya't 
sinabi  niya  kay  Abraham  :  Palayasin  mo 
ang  aliping  ito  at  ang  kaniyang  anak : 
sapagka't  hindi  magmamana  ang  anak  ng 
aliping  ito  na  kasama  ng  aking  anak,  na 
kasama  ni  Isaak.  11  At  ang  bagay  na  ito 
ay  minabigat  na  totoo  sa  paningin  ni  A- 
braham  dahil  sa  kaniyang  anak.  12  Ngu- 
ni't  sinabi  ng  Dios  kay  Abraham :  Huag 
mong  mabigatin  ito  sa  iyong  paningin ; 
dahil  sa  bata  at  dahil  sa  iyong  alipin ;  sa 
lahat  na  sabihin  sa  iyo  ni  Sara  ay  dingin 
mo  ang  kaniyang  voces;  sapagka't  kay 
Isaak  tatawagin  ang  iyong  binhi.  13  At 
sa  anak  din  naman  ng  alipin  ay  gagawa 
ako  ng  isang  nacion,  sapagka't  siya'y 
binhi  mo.  14  At  nagbangon  ng  maaga  sa 
kinaumagahan  si  Abraham,  at  kumuha 
ng  tinapay  at  ng  isang  bangang  balat  ng 
tubig,  at  ibinigay  kay  Agar,  na  ipinatong 
sa  kaniyang  balikat,  at  ang  bata  at  siya 
ay  pinagpaalam,  at  siya'y  nagpaalam  at 
naggala  sa  ilang  ng  Beer-seba.  15  At 
naubos  aog  tubig  sa  bangang  balat,  at 
kaniyang  inilapag  ang  bata  sa  ilalim  ng 
isa  sa  mga  punong  kahoy.  16  At  yumaon 
at  naupo  sa  tapat  niya,  na  ang  layo  ay 
isang  hilagpos  ng  pana:  sapagka't  sinabi 
niyaug:  Huag  kong  makita  ang  kama- 
tayan  ng  bata.  At  naupo  sa  tapat,  at 
naghihiyaw  at  umiyak.  17  At  narinig  ng 
Dios  ang  voces  ng  bata;  at  tinawag  ng 
angel  ng  Dios  si  Agar,  mula  sa  langit,  at  sa 
kaniya'y  sinabi :  l  Naano  ka  Agar  ?  Huag 
kang  matakot ;  sapagka't  narinig  ng  Dios 
ang  voces  ng  bata  sa  kinalalagyan.  18  Mag- 
tindig  ka,  iyong  itayo  ang  bata,  at  alala- 
yan  mo  siya  ng  iyong  kamay,  sapagka't 
siya'y  gaga  win  kong  isang  naciong  malaki. 

19  At  idinilat  ng  Dios  ang  kaniyang  mga 
mata,  at  siya'y  nakakita  ng  isang  balon  ng 
tubig ;  at  naparoou  at  pinuno  ang  bangang 
balat   ng   tubig;  at  pinainom  ang   bata. 

20  At  ang  Dios  ay  sumabata,  at  ito'y  lu- 
maki, at  tumahan  sa  ilang  at  naging  ma- 
mamana.  21  At  nanahan  siya  sa  ilang  ng 
Paran:  at  ikinuha  siya  ng  kaniyang  ina 
ng  asawa  sa  lupain  ng  Egipto. 

22  At  nangyari  ng  panahong  yaon,  na 
si  Abimelek,  at  si  Fikol  na  kapitan  ng 
kaniyang  hukbo  ay  nagsalita  kay  Abra- 
ham, na  sinabing  :  Sumasaiyo  ang  Dios 
sa  lahat  mong  ginagawa :  23  ngayon 
nga'y  ipanumpa  mo  sa  akin  dito  alang- 


22.  17 


GENESIS. 


19 


alang  sa  Dios,  na  di  ka  magUlilo  sa  akin, 
kahrt  sa  aking  anak,  kahi't  sa  anak<ng 
aking  anak ;  kungdi  ayon  sa  magandang- 
loob  na  ginamit  ko  sa  iyo,  gayon  ang 
gagawin  mo  sa  akin,  at  sa  lupaing  iyong 
pinangibahang-bayan.  24  At  sinabi  ni 
Abraham  :  Susurapa  ako.  25  At  pinag- 
wikaan  ni  Abraham  si  Abimelek  dahil  sa 
isang  balon  ng  tubig,  na  sa^  dahas  ay 
inalis  sa  kaniya  ng  mga  alipin  ni  Abi- 
melek. 26  At  sumagot  si  Abimelek: 
Aiwan,  kung  sinong  gumawa  ng  bagay  na 
ito,  na  di  mo  man  sinabi  sa  akin,  at 
hindi  ko  man  nabalitaan  kungdi  ngayon. 
27  At  kumuha  si  Abraham  ng  mga  tupa, 
at  mga  vaka,  at  mga  ibinigay  kay  Abi- 
melek; at  gumawa  silang  dalawa  ng 
Lsang  tipan.  28  At  ibinukod  ni  Abra- 
ham ang  pitong  corderong  babaye  sa 
kawan.  29  At  sinabi  ni  Abimelek  kay 
Abraham:  ^Anong  kahulugan  nitong 
pitong  corderong  babaye  na  iyong  ibinu- 
kod? 30  At  kaniyang  sinabi:  Itong 
pitong  corderong  babaye  ay  iyong  kuku- 
nin  sa  aking  kamay,  upang  sa  akin  ay 
maging  patotoo  na  hinukay  ko  ang  balong 
ito.  31  Kaya't  tinawag  ang  lugar  na 
yaong  Beer-seba;  sapagi?:a't  doon  sila 
kapua  nanumpa.  32  Sa  gayo'y  gumawa 
sila  ng  isang  tipan  sa  Beer-seba :  at  nag- 
tindig  si  Abimelek,  at  si  Pikol  na  kapitan 
ng  kaniyang  hukbo,  at  nagsipagbalik  sa 
lupain  ng  mga  Filisteo.  33  At  nagtanim 
si  Abraham  ng  isang  kahoy  na  tamariz 
sa  Beer-seba,  at  binangit  doon  ang  panga- 
lan  ng  PanQinoong  Dios  na  walang  han- 
gan.  34  At  si  Abraham  ay  nangibang- 
bayang  mahabang  araw  sa  lupain  ng 
mga  Filisteo. 

^^O  At  nangyari  pagkatapos  ng  mga 
^£m  bagay  na  ito,  na  sinubok  ng  Dios 
si  Abraham,  at  sa  kaniya'y  sinabing : 
j  Abrahi  m  !  At  sinabi  niyang  :  Narito 
ako.  2  At  sinabing :  Kunin  mo  ngayon 
ang  iyong  anak,  ang  iyong  bugtong  na 
anak  na  si  Isaak,  na  iyong  minumutya  at 
pumaroon  ka  sa  lupain  ng  Moria,  at 
ihandog  mo  siya  roong  haying  susunugin 
sa  ibabaw  ng  isa  sa  mga  bundok  na  aking 
sasabihin  sa  iyo.  3  At  si  Abraham  ay 
bumangong  maaga,  at  inihanda  ang  kani- 
yang asno,  at  ipinagsama  ang  dalawa  sa 
kaniyang  alila,  at  si  Isaak  na  kaniyang 
anak;  at  nagpalakol  ng  kahoy  para  sa 
haying  susunugin,  at  nagbangon  at  napa- 
roon  sa  lugar  na  sinabi  sa  kaniya  ng  Dios. 
4  Sa  ikatlong  araw  ay  itinaas  ni  Abra- 
ham ang  kaniyang  mga  mata  at  nakita 


ang  lugar  sa  raalayo.  5  At  sinabi 
Abraham  sa  kaniyang  mga  alila: 
hintay  kayo  rito  sampuo  ng  asno,  at 
ako  at  ang  bata  ay  paroroon  doon ;  at 
kami  ay  sasamba,  at  pagbabalikan  namin 
kayo.  6  At  kinuha  ni  Abraham  ang 
kahoy  ng  handog  na  susunugin  at  ipina- 
san  kay  Isaak  na  kaniyang  anak ;  at 
dinala  sa  kaniyang  kamay  ang  apoy  at 
ang  sundang ;  at  magkasamang  lumakad 
ang  dalawa.  7  At  nagsalita  si  Isaak  kay 
Abraham  na  kaniyang  ama,  na  sinabing : 
I  Ama  ko  1  At  sinagot  niya :  Narito, 
ako,  anak  ko,  at  nagsabing :  Narito  ang 
apoy  at  ang  kahoy  I  nguni't  saan  naroon 
ang  corderong  pinakahandog  na  susunu- 
gin ?  8  At  sinabi  ni  Abraham :  Dios 
ang  maghahanda  ng  corderong  pinakahan- 
dog na  susunugin,  anak  ko,  na  magkasa 
mang  nagpatuloy  ang  dalawa.  9  At  ng  si- 
la'y  dumating  sa  lugar  na  sa  kaniya'y  sina- 
bi ng  Dios ;  ay  nagtayo  si  Abraham  doon 
ng  isang  altar J^  at  inayos  ang  kahoy,  at  tina- 
lian  si  Isaak  na  kaniyang  anak,  at  inilagay 
sa  ibabaw  ng  altar,  sa  ibabaw  ng  kahoy. 
10  At  iniunat  ni  Abraham  ang  kaniyang 
kamay  at  hinawakan  ang  sundang  upang 
atayin  ang  kaniyang  anak.  11  At  tinawag 
ng  angel  ng  Panqinoon  siya  mula  sa 
langit,  at  sinabing :  i  Abraham !  I  Abra- 
ham! At  kaniyang  sinabing:  Narito, 
ako.  12  At  sa  kaniya'y  sinabing  :  Huag 
mong  ihandulong  ang  iyong  kamay  sa 
bata,  o  gawan  mo  man  siya  ng  ano  man : 
sapagkaMi  talastas  ko  ngayon,  na  ikaw  ay 
natatakot  sa  Dios,  sa  paraang  hindi  mo 
itinangi  sa  akin  ang  iyong  anak,  ang  iyong 
bugtong  na  anak.  13  At  itinaas  ni  Abra- 
ham ang  kaniyang  mga  mata,  at  tumi- 
ngin,  at  narito,  ang  isang  tupang  lalaki,  sa 
dakong  likuran  niya  na  hull  sa  dawag  sa 
kaniyang  mga  sungay ;  at  pumaroon  si 
Abraham,  at  kinuha  ang  tupa,  at  siyang 
inihandog  na  handog  na  susunugin  na  ini- 
halili  sa  kaniyang  anak.  13  At  pinangan- 
lan  ni  Abraham  ang  lugar  na  yaon,  ng 
Jehova-jireh ;  gaya  ng  kasabihan  hangang 
sa  araw  na  ito:  Sa  bundok  ng  PanGi- 
NOON  maghahanda.  15  At  tinawag  ng 
angel  ng  Panginoon  si  Abraham  na  ika- 
lawa  mula  sa  langit,  16  at  nagsabing: 
Sa  aking  sarili  ay  sumumpa  ako,  wika  ng 
Panginoon,  sapagka't  ^inawa^  mo  ito,  at 
hindi  mo  itinangi  sa  akm  ang  iyong  anak, 
ang  iyong  bugtong  na  anak:  17  na  sa 
pagpapala  ay  pagpapalain  kita,  at  sa  pag- 
paparami  ay  pararamihin  ko  ang  iyong 
binhi|  gaya  ng  mga  bituin  sa  langit,  at 


20 


GENESIS. 


22.  17 


gaya  ng  mga  buhangin  sa  baybayin  ng 
dagat;  at  kakamtim  ng  iyong  binlii  ang 
pintuan  ng  kaniyang  mga  kaaway ;  18  at 
mga  pagpapalain  sa  iyong  binlii,  ang 
laliat  ng  nacion  sa  lupa ;  sapagka^t  sinunod 
mo  ang  aking  voces.  19  At  nagbalJk  si 
Abi'aliam  sa  kaniyang  mga  alila ;  at  pag- 
tindig  ay  magkasamang  lumakad  ijangang 
sa  Beer-seba ;  at  Imnahan  si  Abraluim  sa 
IJeer-seba. 

20  At  nangyari,  pagkatapos  ng  mga 
bagay  na  ito,  na  ibinalita  kay  Abraham  na 
sinabi :  Narito^t  si  Milka  rin  naman  ay 
nagkaroon  ng  mga  anak  kay  Nakor  na 
iyong  kapatid.  21  Si  Hus  ang  kaniyang 
panganay,  at  si  Buz  ang  kaniyang  kapatid, 
at  si  Kemuel  na  ama  ni  Aram ;  22  si 
Kessed  din  naman,  at  si  Ilazo,  at  si  Pil- 
das,  at  si  Jidlaf,  at  si  Betuel.  23  At 
naging  anak  ni  Betuel  si  Eebeka:  ang 
walong  ito  ay  naging  anak  ni  Milka  kay 
Nakor  na  kapati  ni  Abraham.  24  At 
ang  kaniyang  babaye  na  tinatawag  na  lieu- 
ma,  ay  ipinanganak  din  naman  si  Tebah, 
at  si  Gaham,  at  si  Tahas  at  si  Maaka. 
OO  At  ang  buhay  ni  Sara  ay  tumagal 
i^O  ng  isang  daan  at  dalawang  puo't 
pitong  taon  :  ito  ang  naging  taon  ng  bu- 
hay ni  Sara.  2  At  namatay  si  Sara  s;i 
Kiryat-arba  (na  Hebron,)  sa  lupain  ng 
Kanaan ;  at  naparoon  si  Abraham  na  ipi- 
naghiksa  si  Sara  at  iniyakan.  3  At  nag- 
tindig  si  Abraham  sa  harap  ng  kaniyang 
patay,  at  nagralita  sa  mga  anak  ni  Hct, 
na  sinabing :  4  AkoV  taga-ibang  lupain 
at  mangingibang-bayan  sa  gitna  ninyo  ; 
bigyan  ninyo  ako  ng  isang  pag-aaring 
libingan  sa  gitna  ninyo,  upang  aking  ili- 
bing  ang  aking  patay,  ng  malingid  sa 
aking  paningid.  5  At  ang  mga  anak  ni 
Hct  ay  sumagot  kay  Abraham,  na  nag- 
sabi  sa  kaniya :  6  Dingin  mo  kami,  pangi- 
noon  ko  :  Dakilang  pangulo  ka  sa  gitna 
namin :  sa  pinakahirang  sa  aming  mga 
libingan  ay  ilibing  mo  ang  iyong  patay ; 
wala  sa  amin  na  magtatangi  sa  iyo  ng 
kaniyang  libingan,  upang  paglibingan  ng 
iyong  patay.  7  At  nagtindig  si  Abra- 
liam,  at  yumukod  sa  bayan  ng  lupain,  sa 
mga  anak  nga  ni  Ilet.  8  At  nagsalita 
sa  kanila,  na  sinabing :  Kung  kalooban 
ninyo  na  aking  ilibing  ang  aking  patay 
ng  malingid  sa  aking  paningin,  dingin 
ninyo  ako,  at  pamag-itanan  ninyo  ako 
kay  Efron,  anak  ni  Zoliar.  9  upang  ibi- 
gay  niya  sa  akin  ang  yungib  ng  Makpela, 
na  kaniyang  inaari,  na  nasa  sa  hanganan 
ng  kaniyang  parang ;  sa  tapat  ixi  lialaga 


ibigay  niya  sa  akin,  upang  maging  pag- 
aaring  libingan  sa  gitna  ninyo.  10  Si 
Efron  nga  ay  nakaupong  kaumpok  ng 
mga  anak  ni  Het :  at  sumagot  si  Efron 
na  Heteo  kay  Abraham,  sa  liarap  ng 
mga  anak  ni  Het,  na  naru'inig  ng  lahat 
na  pumapasok  sa  pintuan  ng  ciudad, 
na  sinasabing  :  11  Hindi,  panginoon  ko, 
dingin  mo  ako :  ang  parang  ay  ibini- 
bigay  ko  sa  iyo,  at  ang  yungib  na  naro- 
roon  ay  ibinibigay  ko  sa  iyo;  sa  harap 
ng  mga  anak  ng  aking  bayan,  ibinibigay 
ka  sa  iyo  :  ilibing  mo  ang  iyong  ]:)atay. 
12  At  si  Abraham  ay  yumukod  sa  liarap 
ng  bayan  ng  lupain.  IS  At  nagsalita 
kay  Efron  sa  harap  ng  bayan  ng  lupain, 
na  sinabing :  I  Maanong  ako  lamang  ay 
iyong  pakingan !  ibibigay  ko  f-n  iyo  ang 
halaga  ng  parang;  tangapin  mo  sa  akin, 
at  ililibing  ko  roon  ang  aking  patay. 
14  At  sumagot  si  Efron  kay  Abraham,  na 
sinabi  sa  kaniya  :  15  Panginoon  ko,  din- 
gin mo  ako  :  Ang  halaga  ng  lupa  ay  apat 
na  raang  pirasong  pilak  :  l  gaano  ito  sa 
akin  at  sa  iyo?  ilibing  mo  nga  ang  iyong 
patay.  16  Dininig  ni  Abraham  si  Efron, 
at  tinimbang  ni  Abraham  kay  Efron  ang 
sala})ing  sinabi,  sa  haraj)  ng  mga  anak  ni 
Het,  apat  na  raang  siklong  pilak,  kara- 
niwang    mlapi    ng    mga    mangangalakal 

17  Kaya^t  ang  parang  ni  Efron  na  nasa 
sa  Makpela,  na  nasa  sa  tapat  ng  Mamre, 
ang  })arang,  at  ang  yungib  na  nandoon, 
at  ang  lahat  ng  mga  punong  kaJioy  na 
nasa  sa  parang,  ang  mga  nasa  boong 
hanganan    noon    sa    jialibot,    pinagtibay. 

18  kay  Abraham  na  pag-aari  niya,  sa 
liarap  ng  mga  anak  ni  Het,  sa  harap  ng 
lahat  na  nagsisipasok  sa  pintuang-daan 
ng  kaniyang  ciudad.  19  At  pagkatapos 
nito  ay  inilibing  ni  Abraham  si  Sarang 
kaniyang  asawa  sa  yungib  ng  parang  sa 
Makpela,  sa  tapat  ng  IMamre  (na  siyang 
Hebron)  sa  lupain  ng  Kanaan.  20  At 
ang  parang  at  ang  yungib  na  naroroon, 
pinagtibay  kay  Abraham  ng  mga  anak  ni 
Het,  na  pag-aaring  libingan  niya. 

O^  At  si  Abraham  ay  matanda  na,  at 
^  ■  Upas  na  sa  panahon  ;  at  pinagpala 
ng  Panginoon  si  Abraham  sa  lahat  ng 
bagay.  2  At  sinabi  ni  Abraham  sa  kani- 
yang lingkod,  sa  pinakamatanda  sa  kani- 
yang bahay  na  namamahala  ng  lahat 
niyang  tinatankilik :  Ipinamamanhik  ko 
sa  iyo  na  ilagay  mo  ang  iyc-ng  kamay 
sa  ilalim  ng  aking  hita  :  ;i  at  ikaw  ay 
aking  pasusumpain,  alang-alang  sa  Pangi- 
NOONQ  Dios  ng  langit  at  Dios  ng  lupa,  na 


24.  30 


GENESIS- 


21 


hindi  mo  ikukuha  ng  asawa  ang  aking 
anak  sa  mga  anak  ng  mga  Kananeo 
na  siyang  aking  kasamang   tumatahan: 

4  kungdi  ikaw  ay  paroroon  sa  aking  lupain 
at  sa  aking  kamag-anakan,  at  ikukuha 
mo  ng  asawa  ang  aking  anak  na  si  Isaak. 

5  At  sinabi  sa  kaniya  ng  lingkod  :  Ma- 
rahil  ay  liindi  iibigin  ng  babaye  na 
sumama  sa  akin  sa  lupaing  ito  ^dapat  ko 
bagang  ibalik  ang  anak  mo  sa  lupaing 
inalisan  mo?  6  At  sinabi  sa  kaniya  ni 
Abraham ;  \  Ingatan  mong  huag  mabalik 
ang  aking  anak  doon !  7  Ang  Pakgi- 
NOON,  ang  Dios  ng  langit,  na  kumuha  sa 
akin  sa  bahay  ng  aking  ama,  at  sa  lupaing 
aking  tinubuan,  at  sa  akin  ay  nagsalita, 
at  sa  akin  ay  sumumpa,  na  nagsabing: 
Sa  iyong  binhi,  ibibigay  ko  ang  lupaing 
ito;  susuguin  niya  ang  kaniyang  angel  sa 
unahan  mo,  at  ikukuha  mo  roon  ng  asa- 
wa ang  aking  anak.  8  At  kung  ang 
babaye  ay  aayaw  na  sumama  sa  iyo,  kung 
magkagayo'y  maliligtas  ka  dito  sa  aking 
sumpa;  huag  mo  lamang  pabalikin  ang 
aking  anak  doon.  9  At  inilagay  ng 
lingkod  ang  kaniyang  kamay  sa  ilalim 
ng  hita  ni  Abraham  na  kaniyang  pangi- 
noon,  at  sumumpa  sa  kaniya  tnngkol  sa 
bagay  na  ito.  lo  At  kumuha  ang  lingkod 
ng  sampuong  kamello  sa  mga  kamello  ng 
kaniyang  panginoon,  at  yumaon,  na  dala 
ang  pinakaraahusay  sa  lahat  ng  pag-aari 
ng  kaniyang  panginoon:  at  nagtindig  at 
napasa  Mesopotamia,  sa  ciudad  ng  Nakor. 
11  At  kaniyang  pinalohod  ang  mga  ka- 
mello sa  labas  ng  ciudad,  sa  tabi  ng  balon 
ng  tubig,  ng  dakong  hapon,  na  kapana- 
hunan  ng  labas  ng  mga  babaye  upang 
umigib  ng  tubig.  12  At  sinabing :  Oh 
Pakgikoon,  Dios  ng  aking  panginoong  si 
Abraham,  ipinamamanhik'  ko  sa  iyong 
handugan  mo  ako  ng  mabuting  kapalaran 
ngayon,  at  ikaw  ay  maawa  sa  aking  pa- 
nginoon kay  Abraham.  13  Narito,  ako*y 
nakatayo  sa  tabi  ng  bukal  ng  tubig;  at 
ang  mga  anak  na  babaye  ng  mga  tawo  sa 
ciudad,  nagsilabas  upang  umigib  ng  tubig : 
14  at  mangyari  nga  na  ang  dalagang 
aking  pagsabihang :  Ibaba  mo,  isinasamo 
ko  sa  iyo,  ang  iyong  banga  upang  ako'y 
uminom  ;  at  siya'y  magsabing :  Uminom 
ka,  at  paiinumin  ko  rin  naman  ang  iyong 
niga  kamello ;  raaging  ito  ang  iyong 
itinalaga  sa  iyong  lingkod  kay  Isaak ;  at 
sa  ganito  ay  makikilala  kong  nagmagan- 
dang  loob  ka  sa  aking  panginoon.  15  At 
nangyari,  na  bago  natapos  ang  pananalita 
niya,  na  narito  si  EebeHang  lumalabas  na 


pasan  ang  kaniyang  banga;  ipinanganak 
sa  Betuel,  anak  ni  Milka,  na  asawa  ni 
Nakor,  na  kapatid  ni  Abraham.  16  At 
ang  dalaga  ay  may  magandang  anyo, 
virgen,  na  hindi  nakakilala  ng  lalaki;  at 
lumusong  sa  bukal,  at  pinuno  ang  kani- 
yang banga,  at  umahon.  17  At  tumak- 
bong  sinalubong  siya,  ang  alila  na  sina- 
bing :  Ipinamamanhik  ko  sa  iyong  painu- 
min  mo  ako  ng  kaonting  tubig  sa  iyong 
banga.  18  At  sinabi  niyang :  Uminom 
ka,  panginoon  ko,  at  nagmadaling  ibinaba 
ang  banga  sa  kaniyang  kamay,  at  pinai- 
nom  siya.  19  At  pakgatapos  na  kani- 
yang mapainom,  sinabi  niyang:  liigib 
ko  naman  ang  iyong  mga  kamello,  han- 
gang  sa  makainom  na  lahat.  20  At  ibinu- 
hos  na  dalidali  ang  kaniyang  banga  sa 
inuman,  at  tumakbong  muli  sa  balon 
upang  umigib,  at  iniigib  ang  lahat  niyang 
mga  k:amello.  21  At  siya'y  minamasdan 
ng  lalaki,  na  hindi  umiimik,  upang  maa- 
laman  kung  pinagaling  ng  PanGinoon 
ang  kaniyang  paglalakbay  o  hindi. 
22  At  nangyari  ng  makainom  ang 
mga  kamello,  na  kumuha  ang  lalaki 
ng  isang  singsing  na  ginto,  na  may  kala- 
hating  siklo  sa  timbang,  at  dalawang 
pulsera  upang  ilagay  sa  kaniyang  mga 
kamay,  na  may  timbang  na  sampuong 
siklong  ginto  :  23  at  sinabing  :  ^  ICa- 
ninong  anak  ka?  Sabihin  mo  sa  akin, 
ipinamamanhik  ko  sa  iyo,  ^May  lugar 
baga  sa  bahay  ng  iyong  ama  upang  aming 
matuluyan  ?  24  At  sinabi  niya  sa  kaniya : 
Anak  ako  ni  Betuel,  na  anak  ni  Milka, 
na  ipinanganak  niya  kay  Nakor.  25  Si- 
nabi rin  sa  kaniya :  Mairoon  din  naman 
kaming  saganang  dayami  at  pagkain,  at 
lugar  na  matutuluyan.  26  At  lumohod 
ang  lalaki  at  sumamba  sa  Panginoon. 
27  At  sinabing :  j  Purihin  ang  Pangi- 
noon, ang  Dios  ng  aking  panginoong  si 
Abraham,  na  hindi  inilayo  ang  kaniyang 
habag  at  ang  kaniyang  pagtatapat  sa 
aking  panginoon !  tungkol  sa  akin,  pinat- 
nugutan  ako  ng  Panginoon  sa  daan  han- 
gang  sa  bahay  ng  mga  kapatid  ng  aking 
panginoon.  28  At  tumakbo  ang  dalaga  at 
isinay-jay  sa  bahay  ng  kaniyang  ina  ang 
ayon  sa  mga  salitang  ito.  29  At  mairoon 
si  Rebeka  na  isang  kapatid  na  nagnganga- 
lang  Laban :  at  tinakbo  ni  La  ban  ang 
lalaki,  sa  labas,  sa  bukal.  30  At  nangyari, 
pagkakita  ng  singsing,  at  ng  mga  pulsera 
sa  mga  kamay  ng  kaniyang  kapatid,  at 
pagkarinig  ng  mga  salita  ni  Bebekang 
kaniyang  kapatid,  na  sinasabing :     Gayon 


22 


GENESIS. 


24.  30 


sinaliia  sa  akin  n§  lalaki ;  na  naparoon 
siya  sa  lalaki ;  at,  narito,  ito'y  nasa  siping 
ng  mga  kamello,  sa  bukal.  31  At  sinabi 
nijang :  I  Pnmasok  ka,  pinagpala  ng  Pa- 
KGINOON !  I  Bakit  ka  nakatayo  sa  labas  ? 
sapagka't  inihanda  ko  ang  baliay  at  ang 
lugar  ng  mga  kamello.  32  At  pumasok 
ang  lalaki  sa  bahay,  at  kinalagan  ang  mga 
kamello,  at  binigyan  ni  Lahan  ng  dayami 
at  pagkain  ang  mga  kamello,  at  ng  tubig 
11  pang  ipaghugas  ng  kaniyang  mga  paa,  at 
ng  mga  paa  ng  mga  tawong  kasama  niya. 
33  At  siya'y  hinayinan  nila  ng  pagkain : 
datapna't  kaniyang  sinabing:  Hindi  ako 
kakain  hangang  hindi  ko  masabi  ang  aking 
sadya.  At  sinabi  ni  Labann ;  Magsalita 
ka.  34  At  kaniyang  sinabing :  Alipin  ako 
ni  Abraham :  35  At  pinagpalang  mainam 
ng  Panginoon  ang  aking  panginoon ;  at 
siya'y  naging  malaki :  at  siya^y  binigyan 
ng  kawan  at  vakahan,  at  ng  pilak  at  ng 
ginto,  at  ng  mga  aliping  lakaki,  at  babaye, 
at  ng  mga  kamello,  at  ng  mga  asno. 
36  At  si  Sarang  asawa  ng  aking  pangi- 
noon, nagkaanak  ng  lalaki  sa  aking  pangi- 
noon, ng  siya'y  matanda  na:  at  siyang 
pinagbigyan  ni  Abraham  ng  kaniyang  la- 
hat  na  inaari.  37  At  pinapannmpa  ako 
ng  aking  panginoon,  na  sinabing :  Huag 
mong  ikukiilia  ng  asawa  ang  aking  anak 
sa  mga  anak  na  babaye  ng  mga  Kananeo 
na  siyang  lupaing  aking  tinatahanan : 
38  kungdi  paroroon  ka  sa  bahay  ng  aking 
ama  at  sa  aking  kamag-anakan,  at  ikuha 
mo  roon  ng  asawa  ang  aking  anak.  39  At 
sinabi  ko  sa  aking  panginoong  :  Marahil 
ay  hindi  iibigin  ng  babayeng  sumama 
sa  akin.  40  At  kaniyang  sinabi  sa 
aking:  Ang  Panginoon  na  sa  harap 
niya'y  ako'y  lumalakad,  susuguin  niya 
sa  iyo  ang  kaniyang  angel,  at  kaniyang 
pagpapalain  ang  iyong  lakad,  at  ikukii- 
ha  mo  ng  asawa  ang  aking  anak  sa  aking 
kamag-anakan,  at  sa  bahay  ng  aking 
ama:  41  kung  magkagayo'y  magiging 
laya  ka  sa  aking  sum  pa,  pagka  ikaw 
ay  du mating  sa  aking  kamag-anakan;  at 
kung  hindi  nila  ibigay  sa  iyo  ay  magi- 
ging laya  ka  sa  aking  surnpa.  42  At 
dumating  ako  ng  araw  na  ito,  sa  bukal,  at 
aking  sinabing:  lOh  Panginoong  Dies 
ng  aking  panginoong  si  Abraham,  kung 
ngayo'y  pinagpala  mo  ang  aking  lakad  na 
nilalakad  ko:  43  narito,  nakatayo  ako 
sa  tabi  ng  bukal  ng  tubig ;  at  mangyari, 
na  ang  dalagang  lumabas  upang  umigib, 
na  aking  pagsasabihang :  Ipinamamanhik 
ko  sa  iyo,  na  painomin  mo  ako,  ng  kaon- 


tin^  tubig  sa  iyong  banga ;  44  at  magsa- 
sabi  sa  aking :  Uminom  ka,  at  iiigib  ko 
rin  naman  ang  iyong  mga  kamello:  ay 
raaging  ito  ang  babayeng  itinalaga  ng 
Panginoon  sa  anak  ng  aking  panginoon. 
45  At  bago  ko  nasalita  sa  aking  puso, 
narito,  si  Rebeka,  na  lumalabas  na  pasan 
ang  kaniyang  banga  sa  kaniyang  balikat ; 
at  lumusong  sa  bukal  at  umigib  :  at  aking 
sinabi  sa  kaniyang:  Ipinamamanhik  ko 
sa  iyong  painomin  mo  ako.  46  At  dali- 
dali  niyang  ibinaba  ang  kaniyang  banga 
sa  kaniyang  balikat,  at  nagsabing :  Umi- 
nom ka,  at  paiincmin  ko  rin  naman  ang 
iyong  mga  kamello:  sa  gayo'}-  uminom 
ako,  at  pinainom  din  ni3'a  ang  mga  ka- 
mello. 47  At  siya'y  aking  tinanong,  at 
aking  sinabing :  ^  Kaninong  anak  ka  ?  at 
kaniyang  sinabing :  Anak  ako  ni  Betuel, 
na  anak  ni  Nakor,  na  ipinanganak  sa  ka- 
niya  ni  Milka.  At  inilagay  ko  ang  hikaw 
sa  kaniyang  ilong,  at  ang  mga  pulsera  sa 
kaniyang  mga  kamay.  48  At  aking  ini- 
yuko  ang  aking  ulo  at  sumamba  ako  sa 
Panginoon  at  pumuri  sa  Panginoon  na 
Dios  ng  aking  panginoong  si  Abraham, 
na  pumatnubay  sa  akin  sa  daang  matuid 
upang  kunin  ang  anak  ng  kapatid  ng 
aking  panginoon,  para  sa  kaniyang  anak. 
49  At  ngayon,  kung  inyong  mamaganda- 
hing  loobat  mamatapatin  sa  aking  pangi- 
noon ay  ipahayag  ninyo  sa  akin  ;  at  kung 
hindi  ipahayag  ninyo  sa  akin  upang  pu- 
mihit,  ako  sa  kanan  o  sa  kaliwa.  50  Ng 
magkagayo'y  sum  ago  t  si  Laban  at  si  Be- 
tuel, at  sinabing:  Sa  Panginoon  nag- 
mumula  ito ;  kami  ay  hindi  makapagsasabi 
sa  iyo  ng  masama  o  ng  mabuti.  51  Narito, 
si  Kebeka  ay  nasa  harap  mo,  kunin  mo, 
at  yamaon  ka,  at  siya'y  maging  asawa  ng 
anak  ng  iyong  panginoon,  gaya  ng  sinalita 
ng  Panginoon.  52  At  nangyari,  na  pag- 
karinig  ng  lingkod  ni  Abraham  ng  kani- 
,yang  mga  salita,  siya'y  nagpatlrapa  sa 
lupa  sa  harap  uTj  Panginoon.  5.*?  At 
naglabas  ang  lingkod  ng  n:;ga  liiyas  na 
pilak  at  mga  hiyas  na  gint<',  at  mga  damit, 
at  mga  ibinigay  kay  Eobeka :  nagbigay 
din  siya  ng  mga  mahalagang  bagay  sa 
kaniyang  kapatid  na  lalaki  at  sa  kaniyang 
ina.  54  At  nangagsikain  at  nangagsiinora 
siya  at  ang  mga  tawong  kasama  niya,  at 
(ioon  nagparaan  ng  boong  gabi,  at  sila'y 
nangagsipagbangon  ngumaga  at  kaniyang 
sinabi :  8uguin  ninyo  ako  sa  aking  pangi- 
noon. 55  At  sinabi  ng  kapatid  na  lalaki 
niya,  at  ng  kanh'ang  ina  :  Matira  ang 
dalaga   sa   aming  Hang  araw.  sampuong 


25.  22 


GENESIS. 


23 


araw  man  lamang,  pagkatapos  ay  paro- 
roon  siva.     56  At  sinabi  niya  sa  kanilang : 
Huag  ninyo  akong  balamin,  yamang  pi- 
nagpala  ng  PanSinoon  aDg  aking  lakad  ; 
papagpaalamin  ninyo  ako,  upang  ako  y 
umowi  sa  aking  panginoon.     57  At  kani- 
lang  sinabing:      Tatawagin    namin   ang 
dalaga   at  uusisain    namin  sa    kaniyang 
bibig.     58  At   kanila  ngang  tinawag  si 
Bebeka,  at  kanilang  sinabi  sa  kaniyang : 
I  Sasama  ka  ba  sa  lalaking  ito  ?    At  sinabi 
niyang:     Sasama   ako.     59  At  kanilang 
pinagpaalam  si  Rebekang  kanilang  kapa- 
tid,  at  ang  kaniyang  yaya,  at  ang  lingkod 
ni  Abraham,  at  ang  kaniyang  mga  tawo. 
60  At  kanilang  binasbasan  si  Bebeka,  at 
sinabi  nila  sa  kaniyang  :     Kapatid  namm, 
maging  ina  ka  ng  libolibo,  at  kamtim  ng 
iyong   binlii  ang  pintuang-daan  niyaong 
mga  napopoot  sa  kanila.     61  At  nagtindig 
si  Bebeka  at  ang  kaniyang  mga  dalaga,  at 
nangagsisakay  sa  mga  kamello,  at  nangag- 
sisunod  sa   lalaki :  at  dinala  ng  lingkod 
si  Bebeka  at  yumaon.     62  At  si  Isaak  ay 
nangaling  sadaang  Beer-labai  roi ;  sapag 
ka*t  siya'y   natira  sa  lupaing  Timugan. 
63  At  lumabas  sa  parang  si  Isaak  na  nag 
munimuni  ng  dakong  hapon  :  at  ng  kani- 
yang itingin  ang  kaniyang  mga  mata,  ay 
kaniyang  nakita,  at,  narito,  may  dumara- 
ting  na  mga  kamello.    64  I  tiningin  naman 
ni  Bebeka  ang  kaniyang  mga  mata,  at  ng 
makita  niya  si  Isaak,  bumaba  sa  kamello. 
65  At  sinabi  ni  Bebeka  sa  lingkod  :    I  Sine 
yaong  tawong  naglalakad   sa  parang  na 
ating  nasasalubong?    At  sinabi  ng  Img 
kod:    Yaon  ang  aking   panginoon.    At 
kinuha  niya  ang   kaniyang  lambong,  at 
siya'y  nagtakip.    66  At  isinaysay  ng  ling- 
kod kay  Isaak  ang  lahat  ng   kaniyang 
ginawa.    67  At  dinala  ni  Isaak  sa  dampa 
ni  Sara  na  kaniyang  ina,  at  ipinagsama  si 
Bebeka,  at  siya'y  naging  kaniyang  asawa; 
at  kaniya  namang  sininta:   at  naaliw  si 
Isaak,  pagkamatay  ng  kaniyang  ina. 
rjK  At  si  Abraham  ay  nag-asawa  ng  iba, 
^3     at  ang  pangalan  ay  Ketura.     S  At 
naging  anak  nito  sa  kaniya  si  Zimram  at 
si  Joksan,  at  si  Med  an,  at  si  Midian,  at  si 
Isbak,  at  si  Suah.     3  At  naging  anak  ni 
Joksan  si  Seba  at  si  Dedan.    At  ang  mga 
anak  ni  Dedan,  ay  si  Asurim,  at  si  Letu- 
sim,  at  si  Leumim.     4  At  ang  mga  anak 
ni  Midian  :  si  Ef  a  at  si  Efer,  at  si  Hanok, 
at  si  Abida,  at  si  Eldaa.     Lahat  ng  ito  ay 
mga  anak  ni  Ketiara.     5  At  ibimgay  ni 
Abraham  ang  lahat  ng  kaniyang  tinatan- 
kilik  kay  Isaak.     6  ©atapua't  ang  mga 


anak  ng  naging  babaye  ni  Abraham,  ay 
pinagbibigyan  ni  Abraham  ng  mga  kalo- 
ob;  at  nabubuhay  pa  siya  ay  mga  inilayo 
na  niya  kay  Isaak  na  kaniyang  anak  sa 
dakong  silanganan,  sa  lupaing  silanganan. 
7  At  ito  ang  mga  araw  ng  mga  taon  ng 
buhay  na  ikinabuhay  ni  Abraham,  isang 
daan  at  pitong  pno't  limang  taon.  8  At 
nalagot  ang  hininga  ni  Abraham  at  nama- 
tay  sa  mabuting  katandaan,  matanda  at 
puspos  ng  mga  taon;  at  nalakip  sa  kani- 
yang bayan.  9  At  inilibing  siya  ni  Isaak 
at  ni  Ismael  na  kaniyang  mga  anak  sa 
yungib  ng  Makpela,  sa  parang  ni  Efron, 
na  anak  ni  Zohar  na  Heteo,  na  nasa  tapat 
ng  Mamre ;  10  parang  na  binili  ni  Abra- 
ham sa  mga  anak  ni  Het :  doon  inilibing 
si  Abraham  at  si  Sarang  kaniyang  asawa. 
11  At  nangyari,  pagkamatay  ni  Abraham, 
na  pinagpala  ng  Dios  si  Isaak  na  kaniyang 
anak ;  at  si  Isaak  ay  tnmatahan  sa  tabi  ng 
Beer-lahai-roi. 

12  Ang  mga  ito  nga  ang  lahi  ni  Ismael, 
anak  ni  Abraham,  na  naging  anak  kay 
Abraham  ni  Agar  na  taga  Egipto,  na  alila 
ni  Sara :  13  at  ito  ang  mga  pangalan  ng 
mga  anak  ni  Ismael,  ayon  sa  kanikanilang 
pangalan,  ayon  sa  kanilang  lahi:  Ang 
panganay  ni  Ismael  ay  si  Nebayot ;  at  si 
Kedar,  at  si  Adbeel,  at  si  Mibsam,  14  at 
si  Misma,  at  si  Duma,  at  si  Massa ;  15  at  si 
Hadad,  at  si  Tema,  si  Jetur,  si  Nafis,  at  si 
Kedema:  16  ito  ang  mga  anak  ni  Is- 
mael, at  ito  ang  kanilang  pangalan,  ayon 
sa  kanilang  bayan,  at  ayon  sa  kanilang 
pahingahan;  labing  dalawang  pangulo  a- 
yon  sa  kanilang  bayan.  17  At  ito  ang 
mga  naging  taon  ng  buhay  ni  Ismael, 
isang  daan  at  tatlong  puo*t  pitong  taon ; 
at  nalagot  ang  hininga  at  namatay;  at 
siya'y  nalakip  sa  kaniyang  bayan.  18  At 
nagsisitahan  ang  kaniyang  inapo  mula  sa 
Havila  hangang  sa  Shur,  na  natatapat  sa 
Egipto,  gaya  ng  kung  ikaw  ay  paroroon 
sa  A^iria:  siya^y  tumahan  sa  harap  ng 
lahat  niyang  mga  kapatid. 

19  At  ito  ang  mga  lahi  ni  Isaak,  anak 
ni  Abraham  :  naging  anak  ni  Abraham  si^ 
Issak:  20  at  si  Isaak  ay  may  apat  naf 
puong  taon,  ng  siya'y  mag-asawa  kay  Be-' 
beka,  anak  ni  Betuel  na  taga  Siria  sa 
Padan-aram,  kapatid  na  babaye  ni  Laban 
na  taga  Siria.  21  At  nanalangin  si  Isaak 
sa  Panginoon  dahil  sa  kaniyang  asawa, 
sapagka't  baog ;  at  kinahabagan  siya  ng 
Panginoon,  at  si  Bebekang  kaniyang 
asawa  ay  nagdalang  tawo.  22  At  nagbu- 
buno  ang  mga  bata  sa  loob  niya ;  at  kani- 


24 


GENESIS. 


25.  22 


yaiig  sinabing :    i  Kung  iDagkagayon  i  ba- 
kit  nabubuliay  pa  ako?     At  siya'y  yuma- 
oDg  isinangimi  sa  Panginoon. 
23  At  sinabi  sa  kaniya  ng  Panginoon  : 
Dakiwang  nacion  ang  nasa  iyong   ti- 

yaii, 
at  dalawang  bayaii  ang  papaghihiwa- 

Liyin  mula  sa  iyong  loob : 
at  ang  isang  bayan  ay  niagiging  niati- 

bay  kay  sa  isang  bayan ; 
at  ang  rnatanda  ay'maglilingkod  sa  bata. 
24  At  ng  matupad  ang  niga  araw  ng 
kaniyang  kapanganakan  ;  narito't  kamba) 
sa  kaniyang  tiyan.     25  At  ang  unang  lu- 
mabas  ay  mapula,  boong  katavxm  ntya'y 
parang  kumot  na  may  balahibo  ;  at  siya'y 
pinanganlang   Esau.  "^  26    At   pagkatapos 
na  lumabas  ang  kaniyang  kapatid,  at  ang 
karijyang  kamay  ay  nakakapit  sa  sakong 
ni  Plsan  ;  at  ipinnngalan  sa  kaniya  ay  Ja- 
kob :  at  si  Isaak  ay  may  anim  na  puong 
taon  na,  ng  sila'y  ipanganak.     27  At  na- 
ngagsilaki  ang  mga  bata;  at  si  Esan  av 
naging  maliksi  sa  pangangaso,  lalaki  sa 
parang ;  at  si  Jakob  ay  Lalaking  tabimik 
na    tumatahan   sa   mga    dampii.     28   At 
minamahal   ni    Isaak    si   Esau   sapagka't 
kamakam  ng  kaniyang  pinangangasuhan  • 
nguni't  minamahal  ni  Eebeka  si  Jakob! 
29  At  nagluluto  si  Jakob  ng  lutuin :  at 
dumatmg  si  Esau  na  galing  sa  parang,  at 
siya'y   totoong   pagod :     so  at  sinabi  ni 
Esau  kay  Jakob  :     Ipinamamanliik  ko  sa 
lyo  na  pakanin  mo  ako  nitong  mapulang 
lutuin,   sapagka't  ako^y   nanlalambot    sa 
pagod  :  kaya't  tinawag  ang  pangalan  ni- 
ya  na  Edom.     31  At  sinabi   ni  Jakob: 
Ipagbih  mo  sa  akin  sa  araw  na  ito  ang 
iyong  pa^kapanganay.     32  At  sinabi  ni 
bsau  :     JSarito.  akoV  namamntnv  •     ;  Ra. 


Esaii :  JSarito,  ako'y  namamatay  :  i  ga 
an  ko  gagamitin  ang  aking  pagkapanga- 
nay?  33  At  sinabi  ni  Jakob:  Isumpa 
nio  sa  akm  sa  araw  na  ito ;  at  kaniyan^r 
ismumpa :  at  kaniyang  ipinagbili  ang  ka*^ 
myang  pagkapanganay  kay  Jakob.  34  At 
binigyan  ni  Jakob  si  Esau  ng  tinapav  at 
nilutong  lentejas;  at  siya'y  kumain,'  at 
uininom,  at  nagtindig  at  yumaon:  gayon 
niwalang  halaga  ni  Esau  ang  kaniyang 
pagkapanganay. 

2f5  At  nagkagutom  sa  lupain,  bukod  sa 
^-V-r  unang  pagkakagutom  na  nangyari 
samga  araw  ni  Abraham.  At  naparoon 
SI  Isaak  kay  Abimelek,  na  hari  ng  mf5-a 
J^  listeo  sa  Gerar.  2  At  napakita  ang  P't- 
NGINOON  sa  kaniya,  at  sinabi :  Huao-  : 
kang  bumaba  sa  Egipto ;  matira  ka  sa  I 
lupamg  aking  sasabihin  sa  ivo  :     3  matira  ! 


ka  sa  lupaing  ito,  at  ako'y  sasa  iyo,  at  ikaw 
ay  aking  pagpapalain ;  sapagkaH  sa  iyo  at 
sa  iyong  binhi,  ibibigay  ko  ang  lahat  ng 
lupaing  ito,  at  pagtitibayin  ko  ang  sum- 
pang  aking  isinumpa  kay  Abraham  na 
jyong  ama  ;  4  at  aking  pararamihin  ang 
iyong  binhi  na  gaya  ng  mga  bituin  sa 
langit,  at  ibibigay  ko  sa  iyong  binhi  ang 
lahat  ng  lupaing  ito;  at 'pagpapalain  sa 
iyong  binhi  ang  lahat  ng  nacion  sa  lupa ; 

5  sapagka't  sinunod  ni  Abraham  ang  a- 
king  voces,  at  ginanap,  ang  aking  bilin, 
ang  aking  mga  utos,  ang  aking  mga  pala- 
tuntunan   at   ang   aking    mga    kautusan. 

6  At  tumahan  si  Isaak  sa  Gerar:     7  at 
tinanong  siya  ng  mga  tawong  taga  roon 
tungkol  sa  kaniyang  asawa ;  at  siya'y  su- 
magot :     Si.yaV  aking  kapatid  :  sapagkaH 
natakot  na  sabihing :    Siya^ij  aking  asawa  • 
baka  ako'y  patayin  vnka  niya,  ng'mga  ta- 
wong   taga    rito,   tungkol   kay  Bebeka : 
dahil   sa  siya'y   may    magandang    anyo. 
8  At  nangyari  ng  siya'y  naroong  maha- 
bang  panahon,  na  dumungaw  si  Abimelek, 
na  hari  ng  mga  Filisteo  sa  isang  durunga- 
wan,   at   tumingin,   at   narito't   si    Isaak 
ay  nakikipaglaro  kay  Kebekang  kaniyang 
asawa.      9  At   tinawag   ni   Abimelek   si 
Isaak,  at  sa  kaniya'y  sinabing :     \  Narito, 
tunay  na  siyaV  iyong  asawal  i  bakit  nga 
sinabi  mong  :     Siya'y  aking  ka})atid  ?    At 
sumagot  sa  kaniya  si  Isaak:     Sapagka't 
sinabi  kong :     Baka  ako'y  mamatay  dahil 
sa  kaniya.     lo  At  sinabi   ni  Abimelek: 
Ikno  itong  ginawa  mo  sa  amin?  hindi 
malayong  ang  sino  man  sa  bayan  ay  naka- 
siping  sa  iyong  asawa,  at   sa  gayon   ay 
pinapagkasala  mo  kami.     11  At  ibinilin  ni 
Abimelek  sa  boong  bayan,  na  sinabing: 
Ang  gumalaw  sa  lalaking  ito  o  sa  kani- 
yang asawa  ay  tunay  na  papatayin.    12  At 
si  Isaak  ay  naghasik  sa  lupaing  yaon,  at 
umani  siya  ng  taong  yaon,  ng   tig-isang 
daan     sa    bawa't    isa:'  at  pinagpala    ng 
Panginoon.    13  At  tumaas  ang  lalaki  at 
tumaas  ng  tumaas  hangang  sa  naging  to- 
toong mataas :     14  at  siya'y  may  tinatan- 
kilik  na  mga  kawan,  at "^ mga  tinatankilik 
na    mga   vakahan,   at    maraming    alipin. 
At    kinaingitan    siya    ng    m&a    Filisteo. 
15  Ngayo'y  lahat  ng  balong  hinukay  ng 
mga    alipin    ng   kaniyang   ama,    ng  "^mga 
kaarawan  ni  Abraham  na  kaniyang  ama, 
mga  tinabunan  ng  mga  Filisteo,  na  mga 
f)inuno  ng  lupa.     16  At  sinabi  ni  Abimelek 
Kay    Isaak :       llumiwalay    ka   sa    amin, 
sapagka't  ikaw  ay  makapupong  matibay 
kay  sa  amin.     17  At  umalis  si  Isaak  dooii. 


27.  12 


GENESIS. 


25 


at  nagpahinga  sa  libis  ng  Gerar,  at  tuma- 
han  doon.  18  At  rauling  hinukay  ni 
Isaak  ang  mga  balon  ng  tubig  na  hinukay 
ng  mga  karawan  ni  Abraham  na  kaniyang 
ama ;  sapagka't  tinabunan  ng  mga  Filisteo, 
pagkamatay  ni  Abraham:  at  kaniyang 
mga  pinanganlan  ng  ay  on  sa  mga  panga- 
lang  inilagay  ng  kaniyang  ama.  19  At 
hinukay  ng  mga  alipin  ni  Isaak  sa  libis, 
at  kaniyang  nasumpungan  cloon  ang  isang 
balon  ng  mga  tubig  na  bumubukal.  20  At 
mga  nakipagtalo  ang  mga  pastol  ni  Gerar 
sa  mga  pastol  ni  Isaak,  na  sinabing :  I  A- 
min  ang  tubig  I  At  tinawag  ang  balon,  na 
Esek;  sapagka't  ipinagkaalit  sa  kaniya. 
21  At  sila'y  humukay  ng  ibang  balon,  at 
kanilang  pinagtalunan  din:  at  kaniyang 
pinanganlang  Sitna.  22  At  bumunot  si- 
ya  roon,  at  humukay  ng  ibang  balon ;  at 
liindi  nila  pinagtalunan:  at  kaniyang  pi- 
nanganlang Rehobot ;  at  kaniyang  si- 
nabing :  Sapagka't  ngayo'y  binigyan  tayo 
ng  Panginoon  ng  kaluagan,  at  lalago 
tayo  sa  lupain.  2a  At  mula  roon  ay 
umahon  sa  Beer-seba.  24  At  napakita  sa 
kaniya  ang  Panginoon  ng  gabi  ring  yaon, 
at  nagsabing  :  Ako  ang  Bios  ni  Abraham 
na  iyong  ama :  huag  kang  matakot,  sapag- 
ka't  ako'y  sumasaiyo,  at  ikaw  ay  aking 
pagpapalain,  at  aking  pararamihin  ang 
iyong  binhi,  dahil  kay  Abraham  na  aking 
lingkod.  25  At  si  Isaak  ay  nagtayo  roon 
ng  isang  altar,  at  kaniyang  tinawag  an^ 
pangalan  ng  Pakginoon,  at  itinindig  ni- 
ya  roon  ang  kaniyang  dampa :  at  humu- 
kay doon  ang  mga  alipin  ni  Isaak,  ng  isang 
balon.  26  Ng  magkagayo'y  si  Abimelek 
ay  naparoon  sa  kaniya  mula  sa  Gerar,  na 
kasama  si  Ahusat  na  kaniyang  kaibigan, 
at  si  Fikol  na  kapitan  ng  kaniyang  hukbo. 
27  At  sinabi  sa  kanila  ni  Isaak :  i  Bakit 
kayo  naparirito  sa  akin,  kaj'^ong  nanga- 
popoot  sa  akin  at  nangagpalayas  sa  akin  sa 
inyo  ?  28  At  sila'y  nagsabing :  Malinaw 
na  aming  nakita,  na  ang  Panginoon 
ay  sumasaiyo :  at  aming  sinabing :  Mag- 
kakaroon  ng  pagsusumpaan  kami,  kami 
at  ikaw,  at  gumawa  kami  ng  isang  tipan 
sa  iyo;  29  na  hindi  ka  gagawa  sa 
amin  ng  masama,  gaya  naman  namin  na 
hindi  ka  namin  ginalaw,  at  ang  ginawa 
lamang  namin  sa  iyo  ay  ang  mabuti,  at 
.  pinayaon  ka  naming  payapa :  ikaw  ngayon 
ang  pinagpala  ng  Panginoon.  30  At 
iginawa  niya  sila^ig  isang  pigingan,  at 
sila'y  nagkainan  at  nag-inuman.  3^  At 
sila'y  gumising  ng  madaling  araw,  at 
sila*y  nagpanumpaan ;  at  sila'y  pinagpaa- 


lam  ni  Isaak,  at  nagsihiwalay  sa  kaniyang 
payapa.  32  At  nangyari,  ng  araw  ding 
yaon,  na  nagsidating  ang  mga  alipin  ni 
Isaak,  at  siya'y  binalitaan  tungkol  sa  ba- 
lon nilang  hinukay,  at  sinabi  sa  kaniya : 
Nakasumpong  kami  ng  tubig.  33  At  ti- 
nawag na  Siba:  kaya't  ang  pangalan  ng 
ciudad  na  yaon  ay  Beer-seba  hangang 
ngayon.  34  At  ng  si  Esau  ay  may  apat 
na  puong  taon  ay  nag-asawa  kay  Judit, 
na  anak  ni  Beeri  na  Heteo,  at  kay  Base 
mat  na  anak  ni  Elon  na  Heteo :  35  na 
mga  naging  isang  kapaitan  ng  espiritu 
kay  Isaak  at  kay  Kebeka. 
^TF  At  nangyari,  ng  matanda  na  si  Isaak, 
«  ■  at  malabo  na  ang  kaniyang  mga 
mata,.  na  atto  pa't  hindi  na  siya  maka- 
kita,  ay  tinawag  si  Esau  na  kaniyang 
anak  na  panganay,  at  sinabi  sa  kaniya: 
I  Anak  ko  !  at  kaniyang  sinabi :  Narito 
ako.  2  At  sinabing :  Narito,  ako'y  ma- 
tanda na,  at  hindi  ko  nalalaman  ang 
kaarawan  ng  aking  kamatayan.  3  Nga- 
yo'y  kunin  mo,  ipinamamanhik  ko  sa  iyo, 
ang  iyong  kagayakan,  ang  iyong  lalagyan 
ng  pana,  at  ang  iyong  bosog,  at  lumabas 
ka  sa  parang,  at  ihuli  mo  ako  ng  usa; 
4  at  igawa  mo  ako  ng  masasarap  na  pag- 
kain,  na  aking  ibig,  at  dalhin  mo  rito  sa 
akin,  upang  ako'^  kumain ;  at  ikaw  ay 
pagpalain  ng  akmg  kalulua,  bago  ako 
mamatay.  5  At  pinakikingan  ni  Rebeka 
samantalang  nagsasalita  si  Isaak  kay  Esau 
na  kaniyang  aiiak.  At  naparoon  si  Esau 
sa  parang  upang  mangaso  ng  usa,  upang 
madala.  6  At  isinaysay  ni  Kebeka  kay 
Jakob  na  kaniyang' anak,  na  sinabi :  Na- 
rito,  narinig  ko  sa  iyong  ama  na  sinasalita 
kay  Esau  na  iyong  kapatid,  na  sinasabi : 

7  Dalhan  mo  ako  ng  usa,  at  igawa  mo 
ako  ng  pagkaing  masasarap,  upang  ako'y 
kumain,  at  ikaw  ay  aking  pagpalain  sa 
harap  ng  PanQinoon,  bago  ako  mamatay. 

8  Ngayon  nga  anak  ko,  sundin  mo  ang 
aking  voces,  ayon  sa  iuutos  ko  sa  iyo. 

9  Pu maroon  ka  ngayon  sa  kawan,  at 
dalhin  mo  rito  sa  akin  ang  dalawanganak 
ng  kambing  na  mabuti ;  at  gagawin  kong 
masasarap  na  pagkain  sa  iyong  ama,  na 
siyang  kaniyang  ibig:  10  at  dadalhin 
mo  sa  iyong  ama,  upang  kumain,  na 
ano  pa't  ikaw  ay  kaniyang  pagpalain,  bago 
siya  mamatay.  11  At  sinabi  ni  Jakob 
kay  Kebekang  kaniyang  ina  :  Narito,  si 
Esau  na  aking  kapatid  ay  tawong  mabala- 
hibo,  at  ako'y  tawong  makinis.  12  Mara- 
hil  ay  hihipuin  ako  ng  aking  ama,  at 
aariin  niya  akong   parang  nagbibiro  sa 


26 


GENESIS. 


27.  12 


kaiiiya;  at  ang  aking  mahihita  ay  siimpa 
at  hindi  pala  13  At  sinabi  sa  kaniya  ng 
kaniyang  ina :  Sa  akin  mapunta  ang 
surapa  sa  iyo,  anak  ko :  sundin  mo  la- 
mang  ang  aking  voces,  at  yumaon  ka, 
dalhin  mo  sa  akin.  14  At  yumaon  si 
Jakob  at  dinala  sa  kaniyang  ina :  at 
gumawa  ang  kaniyang  ina  ng  masasarap 
na  pagkain,  na  ibig  ng  kaniyang  ama. 
15  At  kiimuha  si  Kebeka  ng  maiam  na 
damit  ni  Esau,  na  kaniyang  anak  na 
panganay,  na  mairoon  siya  sa  bahay,  at 
isinuot  kay  Jakob  na  kaniyang  bunsong 
anak :  16  at  ang  mga  balat  ng  mga  anak 
ng  kambing  ay  ipinatong  sa  kaniyang 
mga  kamay,  at  sa  kinis  ng  kaniyang  leeg : 
17  at  kaniyang  ibinigay  ang  pagkaing 
masarap,  at  ang  tinapay  na  kaniyang 
inihanda,  sa  kamay  ni  Jakob  na  kaniyang 
anak.  18  At  siya'y  lumapit  sa  kaniyang 
ama,  at  nagsabing  :  j  Ama  ko  I  at  siya^y 
nagsabing :  Karito  ako  :  l  sino  ikaw, 
anak  ko  ?  19  At  sinabi  ni  Jakob  sa  kani- 
yang ama :  Ako'y  si  Esau  na  iyong  panga- 
nay; ako'y  gumawa  ng  ayon  sa  sinabi 
mo  sa  akin :  magbangon  ka,  ipinama- 
raanhik  ko  sa  iyo,  maupo  ka  at  kumain  ka 
ng  aking  usa,  upang  pagpalain  ako  ng 
iyong  kalulua.  20  At  sinabi  ni  Isaak  sa 
kaniyang  anak :  l  Bakit  nakasumpong  ka 
na  napakadali,  anak  ko  ?  At  sinabi  niya : 
Sapagka't  hinandugan  ako  ng  mabuting 
salubong  ng  Panginoong  iyong  Dios. 
21  At  sinabi  ni  Isaak  kay  Jakob:  Lu- 
mapit ka  rito,  upang  hipuin  kita,  anak  ko, 
kung  tunay  na  ikaw  ang  aking  anak  na 
si  Esau  o  hindi.  22  At  lumapit  si  Jakob 
sa  kaniyang  amang  kay  Isaak  ;  at  hinipo 
siya,  at  nagsabing :  Ang  voces  ay  voces 
ni  Jakob,  nguni  t  ang  mga  kamay  ay 
mga  kamay  ni  Esau.  23  At  hindi  siya 
nakilala,  sapagka't  ang  kaniyang  kamay 
ay  mabalahibo,  gaya  ng  mga  kamay  ni 
Esau  na  kaniyang  kapatid :  at  sa  gayo'y 
binasbasan  siya.  24  At  sinabi :  l  Ikaw 
bang  tunay  ang  aking  anak  na  si  Esau  ? 
At  sinabi  niyang:0Ako  nga.  25  At 
kaniyang  sinabing:  Ilapit  mo  sa  akin, 
at  kakain  ako  ng  usa  ng  aking  anak, 
upang  siya'y  pagpalain  ng  aking  kalulua. 
At  kaniyang  inilapit  at  kumain :  at  di- 
nalhan  niya  ng  alak,  at  uminom.  26  At 
sinabi  sa  kaniya  ni  Isaak  na  kaniyang 
ama :  Lumapit  ka  ngayon  at  humalik 
ka  sa  akin,  anak  ko.  27  At  siya  nga'y 
lumapit  at  humalik  siya  sa  kaniya :  at 
naamoy  ng  ama  ang  amoy  ng  kaniyang 
mga  suot,  at  siya'y  pinagpala,  na  sinabing : 


Narito,  ang  amoy  ng  aking  anak. 
Ay  gaya  ng  amoy  ng  isang  parang  na 
pinagpala  ng  Panginoon  ! 

28  Bigyan  ka  ng  Dios  ng  hamog  ng  langit, 
At  ng  taba  ng  lupa, 

At  ng  saganang  trigo  at  alak  ! 

29  Paglingkuran  ka  ng  mga  bayan, 

At  magsiyukod  sa  iyo  ang  mga  nacion  : 
Maging  panginoon  ka  ng  iyong  mga 

kapatid, 
At  yumukod  sa  iyo  ang  mga  anak  ng 

iyong  ina 1 
i  Ang  mga  sum  sum  pa  sa  iyo  ay  sum- 

pain, 
At  mapapalad  ang  mga  magpapala  sa 

iyo. 

30  At  nangyari,  pagkatapos  ng  pagbabas- 
bas  ni  Isaak  kay  Jakob,  at  kaaalis  pa 
lamang  ni  Jakob  sa  barap  ni  Isaak  na 
kaniyang  ama,  na  dumating  si  Esau  na 
kaniyang  kapatid,  na  galing  sa  kaniyang 
pangangaso.  31  At  siya'y  gumawa  naman 
ng  masasarap  na  pagkain,  at  dinala  niya 
sa  kaniyang  ama;  at  sinabi  niya  sa  kani- 
yang ama  :  ;  Magbangon  ang  ama  ko,  at 
kumain  ng  usa  ng  kaniyang  anak,  upang 
pagpalain  ako  ng  iyong  kalulua  !  32  At 
sinabi  ni  Isaak  na  kaniyang  ama  sa  kaniya  : 
i  Sino  ka  ?  At  kaniyang  sinabi ;  Ako 
ang  iyong  anak,  ang  iyong  panganay  na 
si  Esau.  33  At  nangilabot  si  Isaak  ng 
mainam,  at  sinabing:  ^Sino  nga  yaong 
kumuha  ng  usa  at  dinala  sa  akin,  at  aking 
kinaing  lahat  bago  ka  dumating,  at  aking 
binasbasan  ?  oo,  at  magiging  mapalad  I 
34  Ng  marinig  ni  Esau  ang  mga  salita 
ng  kaniyang  ama  ay  humiyaw  ng  malakas 
at  ng  di  kawasang  kapaitan :  at  sinabi  sa 
kaniyang  ama :  1  Basbasan  mo  ako,  ako 
naman,  ama  ako !  35  At  kaniyang  sinabi : 
Naparito  ang  iyong  kapatid  sa  pamamag- 
itan  ng  daya,  at  kinulia  ang  iyong  pala. 
36  At  kaniyang  sinabi :  l  Hindi  baga 
mabuti  ang  pagkatawag  sa  kaniyang  Ja- 
kob? sapagka't  kaniyang  inagawan  ako 
nitong  makalawa:  kaniyang  kinuha  ang 
aking  pagka})anganay;  at,  narito,  ngayo'y 
inalis  ang  aking  palaO At  kaniyang  sina- 
bing: ^  Hindi  mo  ba  ako  ipinagtaan  ng 
pala?  37  At  sumagot  si  Isaak,  at  sinabi 
kay  Esau  :  Karito,  inilagay  kong  pangi- 
noon mo,  at  sa  kaniya'y  ibinigay  kong 
mga  alipin  ang  lahat  niyang  mga  kapatid  ; 
at  sa  trigo  at  sa  alak,  siya'y  aking  binig- 
yan :  at  sa  iyo  i  ano  ngang  magagawa  ko 
ngayon,  anak  ko  ?  38  At  sinabi  ni  Esau 
sa  kaniyang  ama :  I  wala  ka  baga,  kungdi 
isa  lamang  basbas,  ama  ko  ?    \  Basbasan 


28.  18 


GENESIS. 


27 


mo  ako,  ako  naman,  oh  ama  ko!  At 
humiyaw  si  Esau  at  umiyak.  39  At  su- 
magot  si  Isaak  na  kaniyang  ama,  at  sinabi 
sa  kaniya : 

Narito,  magiging  sadya  sa  taba  ng  lupa 
ang  iyong  tahanan, 

At  sa  hamog  ng  langit  mula  sa  itaas  ; 

40  At  sa  iyong  tabak  ay  mabubuhay  ka, 

at  sa  iyong  kapatiday  maglilingkod 
'  ka; 

At  mangyayari  pagka  nakalaya  ka, 
Papagpagin  mo  ang  kaniyang  pamatok 

sa  ibabaw  ng  iyong  batok. 

41  At  kinapootan  ni  Esau  si  Jakob, 
dahil  sa  basbas  na  ibinasba."?  sa  kaniya  ng 
kaniyang  ama:  at  sinasabi  ni  Esau  sa 
kaniyang  puso:  Lumalapit  na  ang  mga 
araw  ng  pagluluksa  sa  aking  ama ;  kung 
magkagayo^y  papatayin  ko  si  Jakob  na 
aking  kapatid.  42  At  ang  mga  salita  ni 
Esau  na  kaniyang  panganay  ay  mga  na- 
saysay  kay  Rebeka ;  at  kaniyang  pinasu- 
guan  at  tinawag  si  Jakob,  na  kaniyang 
bunso,  at  sa  kaniya'y  sinabing:  Narito, 
ang  iyong  kapatid  na  si  Esau  ay  naaaliw 
tungkol  sa  iyo,  na  patayin  ka.  43  Ngayon 
nga,  anak  ko,  sundin  mo  ang  aking  voces, 
at  magbangon  ka,  at  tumakas  ka  hangang 
kay  Laban  na  aking  kapatid,  sa  Haran ; 
44  at  dumoon  ka  sa  kaniyang  mga  ilang 
araw  hangang  sa  mapayapa  ang  galit  ng 
iyong  kapatid  ;  45  hangang  sa  ang  galit 
ng  iyong  kapatid  ay  maalis  sa  iyo,  at 
malimutan  niya  ang  ginawa  mo  sa  kaniya : 
kung  magkagayo'y  pasusuguan  kita  at 
papaparituhin  kita  mula  roon:  ^Bakit 
kapua  mawawala  kayo  sa  akin  sa  isang 
araw? 

46  At  sinabi  ni  Rebeka  kay  Isaak: 
Ako'y  yamot  na  sa  aking  buhay,  dahil  sa 
mga  anak  na  babaye  ni  Het:  kung  si 
Jakob  ay  mag-aasawa  sa  mga  anak  ni 
Het,  gaya  ng  mga  ito,  ng  mga  anak  ng 
lupaing  ito,  I  ano  pang  kabuluhan  sa  akin 
ng  aking  buhay  ? 

OQ  At  tinawag  ni  Isaak  si  Jakob,  at 
<^0  siya'y  bhiasbasan,  at  siyaV  pinag- 
bilinan,  na  sinabi  sa  kaniya :  Huag  kang 
mag-aasawa  sa  mga    anak    ng    Kanaan. 

2  Magtindig  ka,  pu  maroon  ka  sa  Padan- 
aram,  sa  bahay  ni  Betuel,  na  ama  ng 
iyong  ina,  at  mag-asawa  ka  roon  sa  mga 
anak  ni  Laban,  na  kapatid  ng  iyong  ina. 

3  At  ikaw  ay  pagpapalain  ng  Dios  na 
Makapangyarihan-sa-lahat,  at  ikaw  ay 
palaguin,  at  ikaw  ay  paramihin,  upang 
ikaw  ay  maging  kapisanan  ng  mga  bayan ; 

4  at  ibigay  sa  iyo   ang    pagpapala  kay 


Abraham  sa  iyo,  at  sampuo  sa  iyong 
binhi ;  upang  iyong  ariin  ang  lupaing 
iyong  pinaglakbayan,  na  ibinigay  ng  Dios 
kay  Abraham.  5  At  pinagpaalam  ni  I- 
saak  si  Jakob :  at  naparoon  siya  sa  Pa- 
dan-aram  kay  Laban,  anak  ni  Betuel  na 
taga  Siria,  na  kapatid  ni  Rebeka,  na  ina  ni 
Jakob  at  ni  Esau.  6  Nakita  nga  ni  Esau 
na  binasbasan  ni  Isaak  si  Jakob,  at  siya'y 
pinapagpaalam  na  puraaroon  sa  Padan- 
aram,  upang  doon  mag-asawa,  at  ng  siya'y 
basbasan  ay  ipinagbilin  sa  kaniya,  na  si- 
nabing :  Huag  kang  mag-aasawa  sa  mga 
anak  ng  Kanaan ;  7  at  sumunod  si  Jakob 
sa  kaniyang  ama  at  sa  kaniyang  ina,  at 
naparoon  sa  Padan-aram :  8  at  nakita 
ni  Esau  na  hindi  nakalulugod  ang  mga 
anak  ng  Kanaan  kay  Isaak  na  kaniyang 
ama ;  9  at  naparoon  si  Esau  kay  Ismael, 
at  nag-asawa  kay  Mahalat,  na  anak  ni 
Ismaei,  na  anak  ni  Abraham,  sa  kapatid 
na  babaye  ni  Nabayot,  bukod  pa  sa  mga 
asawang  mairoon  na  siya. 

10  At  umalis  si  Jakob  sa  Beer-seba  at 
napasa  dakong  Haran.  11  At  du  mating 
sa  isang  lugar,  at  nagparaan  ng  boong 
gabi  roon,  sapagka't  lumubog  na  ang 
araw  ;  at  kumuha  ng  isa  sa  mga  bato  sa 
lugar  na  yaon,  at  inilagay  sa  kaniyang 
ulunan,  at  nahiga  sa  lugar  na  yaon  upang 
matulog.  12  At  nanaginip,  at,  narito,  ang 
isang  hagdan,  na  ang  puno  ay  nasa  lupa, 
at  ang  dulo  ay  sumasaling  sa  langit ;  at, 
narito,  ang  mga  angel  ng  Dios  na  nagma- 
manhik  at  manaog  doon,  13  At,  narito, 
ang  Panginoon  ay  nasa  kataastaasan 
noon,  at  nagsabing:  Ako  ang  Pangi- 
NOON,  ang  Dios  ni  Abraham  na  iyong 
ama,  at  ang  Dios  ni  Isaak:  ang  lupang 
kinahigaan  mo  ay  ibibigay  ko  sa  iyo  at 
sa  iyong  binhi ;  14  at  ang  iyong  binhi 
ay  magiging  parang  alabok  sa  lupa,  at 
kakalat  ka  sa  kalunuran,  at  sa  silanga- 
nan,  at  sa  hilagaan,  at  sa  timugan :  at  sa 
iyo  at  sa  iyong  binhi  ay  pagpapalain  ang 
lahat  ng  angkan  sa  lupa.  15  At,  narito  t 
ako*y  sasa  iyo,  at  iingatan  kita  saan  ka 
man  pumaroon,  at  pababalikin  kita  sa 
lupaing  ito;  sapagka't  hindi  kita  iiwan 
hangang  hindi  ko  magawa  ang  sinalita 
ko  sa  inyo.  16  At  nagising  si  Jakob  sa 
kaniyang  panaginip,  at  nagsabing :  j  Tu- 
nay  na  ang  PanQinoon  ay  nasa  lugar  na 
ito,  at  hindi  ko  nalalaiiian  1  17  At  siya^y 
natakot,  at  kaniyang  sinabing :  \  Kaki- 
lakilabot  na  lugar  ito,  ito*y  hindi  iba 
kungdi  bahay  ng  Dios,  at  ito  ang  pintuan 
ng  langit !    18  At  si  Jakob  ay  gumising 


28 


GENESIS. 


28.  18 


ng  maaga  ng  kinaumagaliaD,  at  kiniiha 
nila  ang  batong  kaniyang  iiiilagay  sa 
iiluuan  niya,  at  kaniyang  itinayo  na  pina- 
kahaligi,  at  kaniyang  binuliusan  ng  langis 
sa  ibabaw,  19  At  ang  ipinangakm  niya 
sa  lugar  na  yaon  ay  Bet-el :  datapna't  ang 
pangalan  ng  ciudad  ng  inia  ay  Lnz. 
20  At  si  Jakob  ay  nagpanata,  na  ;>ina- 
bing  :  Kung  sasaakin  ang  Dio:;,  at  ako'y 
iingatan  sa  daang  ito  na  aking  niUilaka- 
ran,  at  akoV  bibigyan  ng  tinapay  na 
niakakain,  at  daniit  na  niaisusuot,  21  na 
ano  pa't  ako'y  makabalik  na  payaj-a  sa 
bahay  ng  aking  ama,  kung  magkagayoS^ 
ang  PanGinoon  ang  niagiging  aking  Dies, 
22  at  ang  batong  ito  na  aking  itinayo  na 
pinakahaligi  ay  niagiging  bahay  ng  Dies : 
at  sa  lahat  na  ibigay  mo  sa  akin  ay  wa- 
lang  pag^alang  ang  ikasanipnong  babagi 
ay  ibibigay  ko  sa  iyo. 
OQ  ^^  niagkagayoV  nagpatidoy  si  Ja- 
^^  kob  ng  kaniyang  paglalakbay,  at 
napasa  bipain  ng  mga  anak  sa  silanganan. 
2  At  siya'y  tuniingin  at  nakita  niya  ang 
isang  balon  sa  parang,  at,  narito,  aiig 
tatlong  kawan  ng  niga  tnpa  na  nagpapa- 
binga  sa  tabi ;  sapagka't  sa  balong  yaen 
pinaiinom  ang  mga  kawan  :  at  ang  batong 
nasa  sa  ibabaw  ng  labi  ng  balon  ay  ma- 
laki.  3  At  doon  nagkakatipon  ang  lahat 
ng  mga  kawan ;  at  ibinubual  ang  batong 
nasa  ibabaw  ng  labi  ng  balon,  at  pinaiinom 
ang  mga  tupa,  at  muling  inilalagay  ang 
bato  sa  ibabaw  ng  labi  ng  balon,  sa  higar 
noon.  4  At  sinabi  sa  kanila  ni  Jakob: 
Mga  kapatid  ko,  l  mga  taga  saan  kayo  ? 
At  kanilang  sinabi:  Taga  Ilaran  kami. 
5  At  sinabi  niya  sa  kanila :  i  Nakikilala 
ba  ninyo  si  Laban  na  anak  ni  Nakor? 
At  kanilang  sinabi :  Nakikilala  namin 
siya.  6  At  sinabi  niya  sa  kanila  :  i.  Siya 
ba'y  mabuti?  At  kanilang  sinabing: 
Siya'y  mabuti;  at,  narito,  si  Kakel  na 
kaniyang  anak,  na  dumadating  na  dala 
ang  mga  tupa.  7  At  sinabi  niya:  Ka- 
rito,  maaga  pa,  hindi  oras  ng  paghahapon 
ng  mga  hayop;  painumin  ninyo  ang  mga 
tupa,  at  inyo  silang  pasabsabin.  8  At 
kanilang  sinabing:  Hindi  namin  maga- 
gawa  hangang  sa  magkatipon  ang  lahat 
ng  mga  kawan,  at  ibinubual  ang  bato 
mula  sa  labi  ng  balon,  kung  aming  pinaii- 
nom nga  ang  mga  tupa.  9  Nakiki})ag- 
usap  })a  siya  sa  kanila,  ng  si  Kakel  ay 
dumating,  na  dala  ang  mga  tupa  ng  kani- 
yang ama;  sapagka't  siya  ang  tagapag- 
alaga.  10  At  nangyari,  ng  makita  ni 
Jakob  si   Eakel  na  anak  ni   Laban,  na 


kapatid  ng  kaniyang  ina,  at  ang  mga  tupa 
ni  Lalian  na  kapatid  ng  kaniyang  ina,  na 
bimapit  si  Jakob  at  ibinual  ang  bato 
inula  sa  labi  ng  balon,  at  pinainom  ang 
kawan  ni  Laban,  na  kapatid  ng  kaniyang 
ina.  11  At  hinagkan  ni  Jakob  si  Kakel ; 
at  inilakas  ang  kaniyang  voces  atumiyak. 

12  At  kay  Kakel  ay  sinaysay  ni  Jakob 
na  siya'y  kapatid  7ii  Laban^  ng  kaniyang 
ama,  at  anak  ni  Kebcka :  at  siya'y  tu"mak- 
bo  at  isinaysay   niya   sa  kaniyang  ama. 

13  At  nangyari,  ng  maalaman  ni  Laban 
ang  mga  balita  ni  Jakob  anak  ng  kani- 
yang kapatid,  na  tumakbo  na  kaniyang 
sinalubong,  at  kaniyang  niyakap  at  kani- 
yang hinagkan,  at  kaniyang  dinala  sa 
kaniyang  bahay,  at  isinaysay  niya  kay 
Laban  ang  lahat  ng  bagay  na  ito.  14  At 
sinabi  sa  kaniya  ni  Laban :  j  Tunay  na 
ikaw  ay  aking  buto  at  aking  laman  !  At 
dumoon  sa  kaniyang  isang  buan.  15  At 
sinabi  ni  Laban  kay  Jakob :  i  Sapagka^t 
ikaw  ay  aking  kapatid  ay  maglilingkod 
ka  sa  aking  walang  bayad  ?  sabihin  mo  sa 
akin  kung  ano  ang  magiging  kaupahan 
n]o.  16  At  may  dalawang  anak  na  ba- 
baye  si  Laban:  ang  pangalan  ng  panganay 
ay  Lea,  at  ang  pangalan  ng  bunso  ay 
Kakel.  17  At  ang  mga  raata  ni  Lea  ay 
mapupungay;  datapua't  si  Kakel  ay  ma- 
g^anda  at  may  magandang  tikas.  18  At 
sinisinta  ni  Jakob  si  Kakel ;  at  kaniyang 
sinabing:  Paglilingkuran  kitang  pitong 
taon  dahil  kay  Kakel  na  iyong  anak  na 
bunso.  19  At  sinabi  ni  Laban :  Maga- 
ling  ang  ibigay  ko  sa  iyo,  kay  sa  ibigay 
ko  sa  iba :  matira  ka  sa  akin.  20  At 
naglingkod  si  Jakob  dahil  kay  Kakel  na 
pitong  taon ;  at  sa  kaniya'y  naging  parang 
ilang  araw,  dahil  sa  pag-ibig  na  mairoon 
siya  sa  kaniya.  21  At  sinabi  ni  Jakob 
kay  Laban :  Ibigay  mo  sa  akin  ang  aking 
asawa,  sapagka't  natupad  na  ang  aking 
mga  araw  upang  ako'y  sumiping  sa  ka- 
niya. 22  At  pinisan  ni  Laban  ang  lahat 
ng  tawo  roon  at  siya'y  gumawa  ng  isang 
piging.  23  At  nangyari  ng  kinagabihan, 
na  kaniyang  kinuha  si  Lea  na  kaniyang 
anak  at  dinala  niya  hay  Jakoh^  at  siya'y 
sumiping  sa  kaniya.  24  At  sa  kaniyang 
anak  na  kay  Lea  ay  ibinigay  niyang  ali- 
lang  babaye  ang  kaniyang  alilang  si  Zil- 
pa.     25  At  nangyari,  na  sa  kinaumagaban, 

I  narito't  si  Lea  !  At  kaniyang  sinabi 
kay  Laban :  ;,  Ano  itong  ginawa  mo  sa 
akin?  ^  Hindi  ba  kita  pinaglingkuran 
dahil  kay  Kakel  ?  ^,  Bakit  nga  ako  dina- 
va  mo?    26  At  sinabi  ni  Tjaban:     Hindi 


30   23 


GENESIS. 


29 


ginagawang  gayon  sa  aming  lupain,  na 
ibinibigay  ang  bunso,  bago  ang  panganay. 
27  Tapiisin  mo  ang  kaniya'ng  sanglingo,  at 
ibibigay  rin  naman  namin  sa  iyo  ang  isa, 
dahil  sa  paglilingkod  na  gaga  win  mong 
pitong  taon  pa,  sa  akin.  28  At  gayon 
ginawa  ni  Jakob,  at  tinapos  niya  ang 
sanglingo  ni  Lea,  at  ibinigay  sa  kaniyang 
asawa  ni  Laban  ang  kaniyang  anak  na  si 
Rakel.  29  At  sa  kaniyang  anak  na  kay 
Kakel  ay  ibinigay  ni  Laban  na  alilang 
babaye  ang  kaniyang  alilang  si  Bilha. 
30  At  sumiping  din  naman  si  Jakob  kay 
Rakel,  at  kaniya  rin  namang  inibig  si 
Rakel  ng  higit  kay  Lea,  at  naglingkod 
siya  kay  Lcibcin  na  pitong  taon  pa. 

31  At  ng  makita  ng  Panginoon  na  si 
Lea  ay  kinapopootan  niya  ay  binuksan 
ang  kaniyang  bahay-bata ;  datapua't  si 
Rakel  ay  baog.  32  At  naglihi  si  Lea,  at 
nanganak  ng  isang  lalaki ;  at  pinanganlan 
niyang  Ruben ;  sapagka't  kaniyang  si- 
nasabi:  Sapagka't  nilingap  ng  PanGi- 
NOON  ang  aking  kapighatian;  sapagka^t 
ngayo'y  mamahalin  ako  ng  aking  asawa. 
33  At  naglihi  uli  at  nanganak,  ng  isang 
lalaki;  atnagsabing:  Sapagka't  narinig 
ng  Panginoong  ako'y  kinapapootan  ay 
ibinigay  rin  naman  sa  akin  ito :  at  pina- 
nganlan niyang  Simeon.  34  At  naglihi 
uli  at  nanganak  ng  isang  lalaki ;  at  nagsa- 
bing .  Ngayo'y  masasama  na  sa  akin  ang 
aking  asawa,  sapagka^t  nagkaanak  ako  sa 
kaniya  ng  tatlong  lalaki :  kaya't  pinangan- 
lan niyang  Levi.  35  At  muling  naglihi 
at  nanganak  ng  isang  lalaki,  at  nagsabing : 
Ngayo'y  aking  pupurihin  ang  Pangi- 
NOON :  kaya't  pinanganlang  Juda,  at  hindi 
na  nanganak. 

Ol^  At  ng  makita  ni  Rakel,  na  hindi 
wJw  siya  nagkakaanak  kay  Jakob,  na- 
ingit  si  Rakel  sa  kaniyang  kapatid  ;  at 
sinabi  kay  Jakob :  i  Bigyan  mo  ako  ng 
anak,  o  kung  hindi  ay  mamamatay  ako  ! 
2  At  nagningas  ang  galit  ni  Jakob  laban 
kay  Rakel,  at  nagsabing  :  i  Ako  ba'y  na- 
sa  lugar  ng  Dios,  na  nagkait  sa  iyo  ng 
bunga  ng  tiyan  ?  3  At  sinabi  niya :  Na- 
rito  ang  aking  alilang  si  Bilha,  sumiping 
ka  sa  kaniya,  upang  manganak  sa  ibabaw 
ng,  aking  mga  tuhod  ;  at  magkaroon  din 
naman  ako  ng  anak  sa  pamamag-itan 
niya.  4  At  ibinigay  niyang  asawa  si  Bil- 
hang  kaniyang  alila:  at  sinipingan  ni 
Jakob.  5  At  naglihi  si  Bilha,  at  nagka- 
anak kay  Jakob,  ng  isang  lalaki.  6  At 
sinabi  ni  Rakel :  \  Hinatulan  ako  ng 
Dios,   at  dininig  din   naman  ang  aking 


voces,  at  binigyan  ako  ng  anak !  kaya^t 
pinangalang  Dan.  7  At  si  Bilhang  alila 
ni  Rakel  ay  naglihi  uli  at  ipinanganak 
ang  kaniyang  ikalawang  anak  kay  Jakob. 
8  At  sinabi  ni  "Rakel :  Ako^y  nakipag- 
baka  ng  malaking  pakikipagbaka  sa  aking 
kapatid  at  ako'y  nanaig :  at  siya'y  pina- 
nganlang Neftali.  9  Ng  makita  ni  Lea,  ra 
siya'y  hindi  na  nanganganak,  ay  kinuha 
si  Zilpa  na  kaniyang  alila  at  ibinigay  na 
asawa  kay  Jabob.  10  At  nagkaanak  si 
Zilpa  na  alila  ni  Lea,  ng  lalaki  kay  Jakob. 
11  At  sinabi  ni  Lea :  I  Kapalaran  1  at 
pinanganlang  Gad.  12  At  ippanganak 
ni  Zilpa  na  alila  ni  Lea,  ang  kaniyang 
ikalawang  anak  kay  Jakob.  13  At  sinabi 
ni  Lea :  \  Sa  aking  kaginhawahan  !  sa- 
pagka't  tatawagin  akong  maginhawa  ng 
mga  dalaga :  at  pinanganlang  Aser.  14  At 
yumaon  si  Ruben  ng  panahon  ng  pagga- 
pas  ng  trigo,  at  nakasumpopg  ng  mga 
mandragoras  sa  bukid,  at  dinala  sa  kani- 
yang inang  kay  Lea.  Ng  magkagayo^y 
sinabi  ni  Rakel  kay  Lea :  Ipinamaman- 
hik  ko  sa  iyo,  na  bigyan  mo  alco  ng  mga 
mandragoras  ng  iyong  anak.  15  At  kani- 
yang sinabing  :  i  Kakaonti  pa  bang  bagay 
na  iyong  dinala  ang  aking  asawa,  at  ibig 
mo  pa  ring  dalhin  ang  mga  mandragoras 
ng  aking  anak?  At  sinabi  ni  Rakel: 
Kaya't  sisiping  sa  iyo  ngayong  gabi,  na 
palit  sa  mga  mandragoras  ng  iyong  anak. 
16  At  ng  si  Jakob  ay  umuwing  galing  sa 
bukid  ng  hapon,  ay  sinalubong  siya  ni 
Lea,  at  sa  kaniya'y  sinabing :  Sa  akin 
ka  dapat  sisiping,  sapagka't  tunay  na 
ikaw  ay  aking  inupahan  ng  mga  man- 
dragoras ng  aking  anak.  At  sumiping  sa 
kaniya  ng  gabing  yaon.  17  At  dininig 
ng  Dios  si  Lea :  at  siya'y  naglihi  at  kani- 
yang ipinanganak  kay  Jakob  ang  kani- 
yang ikalimang  anak.  18  At  sinabi  ni 
Lea  :  Ibinigay  sa  akin  ng  Dios  ang  aking 
kaupahan,  sapagka't  ibinigay  ko  ang  aking 
alila  sa  aking  asawa:  at  kaniyang  pina- 
nganlang Isakar.  19  At  naglihi  uli  si 
Lea,  at  kaniyang  ipinanganak  ang  kani- 
yang ikaanira  na  anak  kay  Jakob.  20  At 
sinabi  ni  Lea :  Binigyan  ako  ng  Dios  ng 
isang  mabuting  kaloob  :  ngayo'y  makiki- 
sama  sa  akin  ang  aking  asawa,  sapagka't 
nagkaanak  ako  sa  kaniya  ng  anim  :  at 
kaniyang  pinanganlan  ng  Zabulon.  21  At 
pagkatapos  ay  nanganak  siya  ng  babaye, 
at  kaniyang  pinanganlang  Dina.  22  At 
naalala  ng  Dios  si  Rakel,  at  dininig  ng 
Dios,  at  binuksan  ang  kaniyang  bahay- 
bata.    23  At  siya*y  naglihi  at  nagkaanak 


30 


GENESIS. 


30.  23 


ng  lalaki :  at  kaniyang  sinabing :  i  lualis 
i\g  Dios  sa  akin  ang  kakutyaan  ko  !  24  At 
kani^^ang  pinanganlan  ng  Jose,  na  sina- 
bing :  Eigyan  pa  ako  ng  Panginoon  ng 
isang  anak  na  karagdagan. 

25  At  nangyari  ng  raaipanganak  ni 
Kakel  si  Jose,  na  sinabi  ni  Jakob  kay 
Luban:  Papagpaalamiii  mo  na  ako 
upang  ako'y  paroon  sa  aking  lugar  at  sa 
aking  lupain.  26  Ibigay  mo  sa  akin  ang 
aking  mga  asawa  at  ang  aking  mga  anak,  na 
siyang  kadahilanan  ng  ipinaglingkod  ko  sa 
iyo,  at  papagpa^lamin  mo  ako  :  sapagka't 
talastas  mo  ang  paglilingkod  na  ipinag- 
lingkod ko  sa  iyo.  27  At  sinabi  sa  kaniya 
ni  Laban :  I  Mano  nga  na  ako*y  maka- 
sumpong  ng  biyaya  sa  iyong  mga  mata ! 
aking  napagkilala,  na  pinagpala  ako  ng 
PanGinoon  dahil  sa  iyo.  28  At  kani- 
yang sinabing :  Sabihin  mo  sa  akin  ang 
iyong  kanpalian,  at  ibibigay  ko  sa  iyo. 
29  At  kaniyang  sinabi  sa  kaniya :  Nala- 
laman  mo  kung  paanong  pinaglingkuran 
kita,  at  ang  idinami  ng  iyong  hayop  ay 
dahil  sa  akin.  30  Sapagka*t  kakaonti 
ang  tinatankilik  mo  ng  di  pa  ako  dumara- 
ting,  at  naging  isang  karamihan ;  at  pinag- 
pala ka  ng  PanGinoon  sa  aking  paraan ; 
at  ngayo'y  ^kailan  naman  ako  magha- 
handa  ng  sa  aking  sariling  bahay  ?  31  At 
sa  kaniya^y  sinabing:  <iAnong  ibibigay 
ko  sa  iyo?  At  sinabi  ni  Jakob  na : 
Huag  mo  akong  bigyan  ng  ano  man : 
kung  ito'y  iyong  gawin  sa  akin,  akin 
muling  pasasabsabin  at  aalagaan  ang  iyong 
kawan.  32  Eabalikan  ko  ang  laliat  mong 
kawan  ngayon,  na  aking  ihihiwalay  doon 
ang  lahat  na  batikbatik  at  may  dungis, 
at  ang  lahat  na  maitim  sa  mga  tupa,  at 
ang  may  dungis  at  batikbatik  sa  mga  kam- 
bing  at  siyang  magiging  aking  kaupahan. 
33  Gayon  ako  sasagutan  ng  aking  kaba- 
nalan  sa  haharapin,  pagparito  mo,  tungkol 
sa  aking  kaupahan;  na  nasa  harap  mo; 
yaong  lahat  na  walang  batik  at  walang 
dungis  sa  mga  kambing,  at  hindi  maitim 
sa  mga  tupa,  na  masusumpungan  sa  akin, 
maibibilang  mong  nakaw.  34  At  sinabi 
ni  Laban :  Narito,  I  mano  ngang  maayon 
sa  iyong  sabi !  35  At  inihiwalay  ni  Laban 
ng  araw  ding  yaon  ang  mga  lalaking  kam- 
bing na  may  batik  at  may  dungis,  at  ang 
lahat  ng  babayeng  kambing  na  may  batik 
at  may  dungis,  (laliat  ng  mairoong  kaon- 
ting  puti)  at  lahat  ng  maitim  sa  mga  tupa ; 
at  ibinigay  sa  n^ga  kamay  ng  kaniyang 
mga  anak ;  36  at  siya'y  naglakad  ng  ta- 
tlong  araw  ang  pag-itang  kay  Jakob:  at 


pinasabsab  ni  Jakob  ang  nalabi  sa  mga 
kawan  ni  Laban.  37  At  kumuha  si  Jakob 
ng  mga  sanga  ng  alamo,  at  almendro  at 
kastano,  at  mga  binakbakan  ng  mga  batik 
na  mapuputi,  na  kaniyang  pinalilitaw  na 
gayon  ang  puti  na  nasa  mga  sanga.  38  At 
kaniyang  inikigay  ang  mga  sangang  kani- 
yang binakbakan  sa  mga  bangbang,  sa  ha- 
rap ng  kawan,  sa  mga  pinagpapa-inuman, 
na  pinaparoonan  ng  mga  kawan  iipang 
uminom  ;  at  mga  naglilihi  pagka  mga  na- 
paroroon  upang  uminom.  39  At  nangag- 
lilihi  ang  mga  kawan  sa  harap  ng  mga  sa- 
nga at  nanganganak  ang  mga  kawan  ng  mga 
may  guhit,  may  batik  at  may  dungis. 
40  At  ang  mga  corderong  ito  ay  inihihi- 
walay  ni  Jakob,  at  inihaharap  ang  kawan 
sa  d akong  may  batik,  at  ang  lahat  na 
maitim  sa  kawan  ni  Laban.  At  kaniyang 
ibinukod  ang  mga  kawan  niya  rin,  at  hindi 
isinama  sa  kawan  ni  Laban.  41  At  nang- 
yari, na  kailan  ma't  maglilihi  ang  mga 
malakas  sa  kawan,  na  inilalagay  ni  Jakob 
ang  mga  sanga  sa  harap  ng  mga  mata  ng 
kawan  sa  mga  bangbang,  upang  sila'y  pa- 
paglihihin  sa  gitna  ng  mga  sanga  ;  42  da- 
tapua't  pagka  ang  kawan  ay  mahina  ay 
hindi  niya  mga  inilalagay :  kaya't  ang 
mahina  ay  nagiging  kay  Laban  at  ang 
malakas  ay  kay  Jakob.  43  At  ang  lalaki 
ay  lumago  na  mainam ;  at  nagkaroon  ng 
mga  malaking  kawan,  at  ng  mga  aliping 
babaye  at  lalaki,  at  ng  mga  kamello  at  ng 
mga  asno. 

0|  At  narinig  ni  Jakob  ang  mga  salita 
Oi  ng  mga  anak  ni  Laban,  na  nagsisi- 
pagsabing:  Kinuha  ni,  Jakob  ang  lahat 
ng  sa  ating  ama,  at  doon  sa  mga  sa  ating 
ama  ay  tinamo  niya  ang  boong  karanga- 
lang  ito.  2  At  minasdan  ni  Jakob  ang 
mukha  ni  Laban,  at,  narito*t  hindi  su- 
masakaniyang  gaya  ng  dati.  3  At  sinabi 
ng  PanGinoon  kay  Jakob :  Magbalik 
ka  sa  lupain  ng  iyong  mga  magulang,  at 
sa  iyong  kamag-anakan,  at  ako'y  sasaiyo. 
4  At  si  Jakob  ay  nagsugo  at  tinawag  si 
Kakel  at  si  Lea  sa  bukid,  sa  kaniyang 
kawan,  5  at  sinabi  sa  kanila :  Nakikita 
ko  ang  mukha  ng  iyong  ama,  na  hindi 
sumasaakin  na  gaya  ng  dati ;  datapua't 
ang  Dios  ng  aking  ama  ay  sumaakin. 
6  At  nalalaman  ninyo,  na  ang  aking 
boong  lakas  ay  ipinaglilingkod  ko  sa  in- 
yong  ama.  7  At  dinaya  ako  ng  inyong 
ama,  at  blnagong  makasampuo  ang  aking 
kaupahan ;  datapua't  hindi  pinahintulu- 
tan  siya  ng  Dios,  na  gawan  ako  ng  masa- 
ma.     8  Kung  kaniyang  sinabing  ganito  : 


31.  35 


GENESIS. 


31 


Aug  niga  may  batik  ang  magiging  kaupa- 
han  mo ;  kung  magkagayo^y  nangangaiiak 
ang  lahat  ng  kawan  ng  mga  may  batik : 
at  kung  kaniyang  siuabin^  ganito  :  Ang 
mga  may  guhit  ang  magiging  kaupahan 
mo,  kung  magkagayo'y  ang  lahat  ng  mga 
kawan  ay  nanganganak  ng  mga  may  gu- 
hit. 9  Ganito  inalis  ng  Dios  ang  ha- 
yop  ng  inyong  ama,  at  ibinigay  sa  akin. 
lO  At  nangyari,  na  sa  pananon,  na  ang 
kawan  ay  nagUlihi,  itinaas  ko  ang  aking 
mga  mata,  at  nakita  ko  sa  panaginip, 
at  narito,  ang  mga  kambing  na  lalaki 
na  nakatakip  sa  kawan  ay  mga  may 
guhit,  may  batik  at  may  dungis.  11  At 
sinabi  sa  akin  ng  angel  ng  Dios,  sa  pana- 
ginip ;  I  Jakob  1  at  sinabi  kong :  Narito 
ako.  12  At  kaniyang  sinabing :  Itingin 
mo  ngayon  ang  iyong  mga  mata,  at 
tingnan  mo  ang  lahat  ng  mga  kambing  na 
natatakip  sa  kawan  na  may  guhit,  may 
batik  at  may  dungis:  sapagka^t  aking 
nakita  ang  lahat  na  ginagawa  sa  iyo  ni 
Laban.  la  Ako  ang  Dios  sa  Bet-el,  na 
doon  mo  pinahiran  ang  haligi,  at  doon  ka 
gumawa  ng  panata  sa  akin  :  ngayo^y  mag- 
tindig  ka,  umalis  ka  sa  lupaing  ito,  at 
magbalik  ka  sa  lupaing  pinanganakan  sa 
iyo.  14  At  nagsisagot  si  Rakel  at  si  Lea, 
at  sa  kaniya^  sinabing:  ^Mairoon  pa 
baga  kaming  natitirang  bahagi  o  mana  sa 
bahay  ng  aming  ama?  15  i  Hindi  ba 
inaari  niya  kaming  taga-ibang  bayan? 
sapagka't  ipinagbili  niya  kami  at  kani- 
yang lubos  na  Kinain  ang  aming  lialaga. 
16  Sapagka't  ang  boong  kayamanang  ina- 
lis ng  Dios  sa  aming  ama,  amin  yaon  at 
sa  aming  mga  anak :  ngayon  nga,  gawin 
mo  ang  lahat  ng  sinabi  ng  Dios.  17  Ng 
magkagayo'y  nagtindig  si  Jakob,  at  piim- 
sakay  ang  kaniyang  mga  anak  at  ang 
luiniyang  mga  asawa  sa   mga  kamello ; 

18  at  ipinaglakbay  ang  kaniyang  lahat 
ng  hayop,  at  ang  kaniyang  boong  pag- 
aaring  tinipon,  ang  hayop  na  kaniyang 
napakinabang,  na  kaniyang  tinipon  sa  Pa- 
dan-aram,  upang  pumai'oon  kay  Isaak 
na  kaniyang  ama,  sa  lupain  ng  Kanaan. 

19  Si  Laban  nga  ay  yumaon  upang  gu pi- 
tan  ang  kaniyang  mga  tupa ;  at  ninakaw 
ni  Bakel  ang  mga  teraf  na  tinatankilik 
ng  kaniyang  ama.  20  At  lumayong  lihim 
si  Jakob  kay  Laban  na  taga  Siria  yamang 
hindi  siya  isinumbong  na  siya'y  tumata- 
kas.  21  Ganito  tumakas  si  Jakid)  sampuo 
ng  boong  kaniya ;  at  nagbangon  at  nag- 
daan  ng  ilog  Eitf rates,  at  siya'y  humarap 
sa  bundok  ng  Galaad. 


22  At  binalitaan  si  Laban  sa  ikatloug 
araw,  na  tumakas  si  Jakob.  23  At  ipinag- 
sama  niya  ang  kaniyang  mga  kapatid, 
at  hinabol  niyang  pitong  araw,  at  kani- 
yang inabutan  sa  bundok  ng  Galaad. 
24  At  naparoon  ang  Dios  kay  Laban  na 
taga  Siria,  sa  panaginip  sa  gabi,  at  sa 
kaniya'y  sinabing :  I  Ingatan  mong  huag 
kang  magsalita  kay  Jakob  ng  mabuti  o 
masama  man  !  25  At  inabutan  ni  Laban 
si  Jakob;  at  itinayo  nga  ni  Jakob  ang 
kaniyang  dam  pa  sa  bundok  :  at  si  Laban 
na  kasama  ng  kaniyang  mga  kapatid  sa 
bundok  din  ng  Galaad.  26  At  sinabi  ni 
Laban  kay  Jakob:  ^Anong  ginawa  mo 
upang  tumakas  ka  sa  akin  ng  lihim,  at 
dalhin  mo  ang  aking  mga  anak  na  pa- 
rang nangabihag  sa  tabak  ?  27  ^  Bakit 
inilihim  mo  ang  iyong  pagtakas,  at  tuma- 
anan  ka  sa  akin  ng  lihim,  at  hindi  mo 
ipinaalam  sa  akin,  upang  ikaw  ay  napag- 
paalam  kong  may  sayahan  at  may  mga 
awitan,  may  tambol  at  may  alpa ;  28  at 
hindi  man  lamang  mo  ipinahintulot  sa 
aking  humalik  sa  aking  mga  anak  na 
lalaki  at  babaye?  Ikaw  nga  ay  napag- 
kilalang  mangmang.  29  Nasa  kapang- 
yarihan  ng  aking  kamay  ang  gawan  ko 
kayo  ng  masama:  nguni't  ang  Dios  ng 
inyong  ama  ay  kinausap  ako  kagabi,  na 
sinabing :  I  Ingatan  mong  huag  kang 
magsalita  kay  Jakob  ng  mabuti  o  masa- 
ma man  1  30  At  ngayon,  baga  ma7i  iyong 
inibig  yumaon,  sapagka't  pinagmimithian 
mong  datnin  ang  bahay  ng  iyong  ama  l  ay 
bakit  mo  ninakaw  ang  aking  mga  dios? 
31  At  suraagot  si  Jakob,  at  sinabi  kay 
Laban :  Sapagka't  ako'y  natakot :  sapag- 
ka^t  sinabi  kong  baka  mo  alising  sapilitan 
sa  akin  ang  iyong  mga  anak.  32  Kaya 
kung  kanino  mo  masumpungan  ang  iyong 
mga  dios,  1  ay  huag  mabuhay  !  Sa  harap 
ng  atin  mga  kapatid  ay  iyong  kilalanin 
kung  anong  mairoon  akong  iyo,  at  dalhin 
mo.  Sapagka't  hindi  nalalaman  ni  Ja- 
kob na  si  Bakel  ang  nagnakaw.  33  At 
nasok  si  Laban  sa  dampa  ni  Jakob,  at  sa 
dampa  ni  Lea,  at  sa  dampa  ng  dalawang 
alilang  babaye,  datapua't  hindi  niya  na- 
sumpungan;  at  paglabas  sa  dampa  ni 
Lea,  ay  nasok  sa  dampa  ni  Rakel.  ,34  Na- 
kuha  nga  ni  Rakel  ang  mga  teraf,  at  nai- 
siksik  sa  mga  daladaluhan  ng  kamello  at 
kaniyang  mga  inupuan.  At  inapuhap  ni 
Laban  ang  boong  palibot  ng  dampa, 
nguni't  hindi  niya  nasumpungan.  35  At 
tiinabi  niya  sa  kaniyang  ama ;  Huag 
rnagalit    ang  aking   panginoon  na  ako'y 


32 


GENESIS. 


31.  35 


hindi  makatindig  sa  harap  mo ;    sapag- 
ka't    akoV    mairoon    ng    kaiigalian    ng 
mga    babaye.       At   kanijang   lunalianap 
datapua^t  hindi   inasurapnn^an   ang  mga 
teraf.     36  At  nag-init  si  Jakob  at  naki- 
pagtaio  kay  Laban :  at  sumagot  si  Jakob, 
at  sinabi  kay  Laban:     <;,Ano  ang  aking 
pagsalangsang   at    ang  aking    kasalanan, 
11  pang  ikaw   ay  siimunod  sa  aking  may 
pag-iinit?     37  Yamang  inapnliap  mo  ang 
lahat  ng  aking  kasangkapan,  I  anong  na- 
surapungan  mong  kasangkapan  ng  iyong 
bahay  ?    Ilagay  mo  rito  sa  harap  ng  aking 
mga  kapatid  at  ng  iyong  mga  kapatid, 
upang  hatulan  nila  tayong  dalawa.    38  I- 
tong  dalawang  puong  taong  ipinakisama 
ko  sa  iyo,  ang  iyong  mga  babayeng  tupa, 
at  ang  iyong  mga  babayeng  kambing  ay 
liindi  nawala  ang  kanilang  mga  anak,  at 
ang  mga  tupang  iahiki  ng  iyong  kawan 
ay  hindi  ko  kinain.     39  Ang  nilapa  ng 
mga  ganid  ay  hindi  ko  dinala  sa  iyo  ;  ako 
ang  nagdala  ng  kawalan  ;  sa  aking  kamay 
mo  hinihingi,  maging  nanakaw  sa  araw, 
o  nanakaw  sa  gabi.     40  Ganito  nakaraan 
ako  ;  sa  araw  ay  pinupiignaw  ako  ng  init, 
at  ng  lamig  sa  gabi ;  at  ang  pag-aantok  ay 
tumatakas  sa  aking  mga  mata.     41  Itong 
dalawang  puong  taong  ikinatira  ko  sa  iyo- 
ng bahay  ;  pinagUngkuran  kitang  labing  a- 
pat  na  taon  dahil  sa  iyong  dalawang  anak, 
at  anim  na  taon  dahil  sa  iyong  kawan  ;  at 
binago  mo  ang  aking  kaupahan  na  maka- 
sampuo.    42  Kung  hindi  sumaakin  ang 
Dios  ng  aking  ama,  ang  Dios  ni  Abraham" 
at  ang  Takot  ni  Isaak,  walang  pagsalang 
palalayasin  mo  ako  ngayong  walang  dala. 
Nakita  ng  Dios  ang  aking  kapighatian,  at 
ang  kapaguran  ng  akin  mga  kamay,  at 
kaya't  sinaway  ka  niya  kagabi.     43  At 
sumagot  si  Laban   at  sinabi  kay  Jakob: 
Ang  mga  anak  na  babayeng  ito,"ay  aking 
mga  anak,   at  itong   mga  anak   ay   mga 
anak  ko,  at  ang  mga  kawan  ay  niga  ka- 
wan ko,  at  ang  lahat  ng  iyong  nakikita 
ay  akin :  l  at  anong  magagawa  ko  nga- 
yon^  sa    mga  anak    kong    babaye,   o   sa 
kanilang  mga  anak  na  ipinanganak  nila  ? 
44  At  ngayo'y  halika,  gumawa  tayo  ng 
isang  tipan,  ako't  ikaw  na  maging  patotoo 
sa   akin   at   sa   iyo.      45  At   kumuha   si 
Jakob   ng    isang    bato,    at    itinindig    na 
haligi.    46  At  sinabi  ni  Jakob  sa  kaniyang 
mga   kapatid  :     ^fanguha   kayo    ng    mga 
bato;   at   kumuha   sila    ng   mga  bato  at 
kanilang  ginawang  isang  bunton :  at  sila^y 
nagkainan  doon   sa   malapit   sa    bunton. 
47  At  pinanganlan    ni  Luban  na  Jegar- 


sahaduta,  (datapua't  pinanganlan  ni  Ja- 
kob na  Galeed).     48  At  sinabi  ni  Laban : 
Ang  bunt)ong  ito  ay  saksi  sa  akin  at  sa 
iyo   ngayon.     Kaya't    pinanganlang   Ga- 
leed  :     49  at  Mizpa,  sapagka^t  sinabing : 
Bantayan  ng   Panginoon  ako   at  ikaw, 
pagka   tayo'y   magkakalayo.      so    Kung 
pahirapan   mo   ang  aking   mga  anak,   o 
kung  makisama  ka  sa  ibang  mga  asawa 
bukod  sa  aking  mga  anak,  sino  man  ay 
wala  sa  atin;  tingnan  mo,  ang  Dios  ay 
saksi  sa  akin  at  sa  iyo.     51  At  sinabi  pa 
ni  Laban  kay  Jakob :     Narito,  ang  bun- 
tong  ito   at  ang  haliging  ito,  na  aking 
inilagay  sa  gitna  natin.     52  Maging  sak- 
si ang  buntong  ito,  at  saksi  ang  haliging 
ito,  na  hindi  ko  lalagpasan  ang  buntong 
ito  sa  dako  mo,   at  hindi  mo  lalagpasan 
ang  buntong  ito  at  ang  haliging  ito  sa 
ikasasama  ko.      53  Ang  Dios   ni    Abra- 
ham at  ang  Dios  ni  Nakor,  ang  Dios  ng 
ama  nila  ay  humatol  sa  atin.     At  si  Ja- 
kob ay  sumumpa  alang-alang  sa  Takot  ng 
kaniyang  amang  si   Lsaak.     54  At  nag- 
liandog  si  Jakob  ng  hayin  sa  bundok,  at 
tinawag  ang  kaniyang  mga  kapatid  upang 
magsikain  ng  tinapay  :  at  sila'y  nagsikaiu 
nga  ng  tinapay,   at   sila'y  nagparaan   ng 
boong  gabi   sa   bundok.     55  At  nagbaii- 
gong  maaga  sa  kinaumagahan  si  Laban, 
at  hinagkan  ang  kaniyang  mga  anak  na 
lalaki  at  babaye,  at  mga  binas'basan  niya ; 
at  yumaon  at  umowi  si  Laban. 
OO  At    ipinagpatuloy    ni   Jakob    ang 
wJ^     kaniyang  paglakad  :  at  sinalul^ong 
siya  ng  mga  angel  ng  Dios.     2  At  sinabi 
ni   Jakob  ng   makita   niya  sila :      Ito'y 
hukbo  ng  Dios :  at  tinawag  ang  lugar  na 
yaon  na  Mahanaim. 

3  At  si  Jakob  ay  nagsugo  ng  mga  sugo 
sa  unahan  niya  kay  Esau,  na  kaniyang 
kapatid,  sa  hi  pain  ng  Seir,  parang  ng 
Edom.  4  At  inutusan  niya  sila,  na  sina- 
bing: Ganito  ninyo  sasabihin  sa  aking 
panginoong  kay  Esau :  Ganito  ang  sabi 
ng  iyong  aliping  si  Jakob :  Dumoon  ako 
kay  I^aban  at  ako'y  nanatili  roon  han- 
gang  ngayon ;  5  at  mairoon  akong  mga 
baka,  at  mga  asno,  at  mga  kawan,  at  mga 
aliping  lalaki  at  babaye:  at  ako'y  nag- 
pasugo  upang  magbigay  alam  sa'  aking 
panginoon,  upang  makasumpong  ng  biya- 
ya  sa  iyong  paningin.  6  At  ^  ang  mga 
sugo  ay  nagsipagbalik  kay  Jakob,  na 
nagsabing;  Dumating  kami  sa  iyong 
kapatid  na  kay  Esau,  at  siya  rin  naman 
ay  sumasalubong  sa  iyo,  at  apat  na  raang 


33.  1 


GENESIS. 


33 


katawo  ang  kasama  niya.  7  Ng  mag- 
kagayo'y  si  Jakob  ay  natakot  iia  mainam, 
at  naliapis :  at  kaniyang  liinati  ang  ba- 
yang  kasama  niya,  at  atig  mga  kawan,  at 
ang  mga  bakahan,  at  ang  mga  kamello  ng 
dalawang  pulutong ;  8  at  kaniyang  sina- 
sabing  :  Kung  dumating  si  Esau  sa  isang 
pulutong,  at  kaniyang  sugatan,  ang  pulu- 
tong ngang  nalalabi  ay  tataanan.  9  At 
sinabi  ni  Jakob  :  \  Dios  ng  aking  amang 
si  Abraham,  at  Dios  ng  aking  amang  si 
Isaak,  Oh  Panginoon,  na  nagsabi  sa 
aking :  Magbalik  ka  sa  iyong  lupain  at 
sa  iyong  kamag-anakan,  at  gagawan  kita 
ng  magaling.  10  Hindi  ako  marapat  sa 
kababaan  ng  lahat  ng  kaawaan,  at  ng 
lahat  ng  katotolianan  na  iyong  ipinakita 
sa  iyong  alipin ;  sapagka't  dala  ko  ang 
aking  tungkod,  ay  dinaanan  ko  ang  Jor- 
dang  ito,  at  ngayo'y  naging  dalawang 
pulutong  ako.  11  Iligtas  mo  ako,  ipina- 
mamanliik  ko  sa  iyo,  sa  kamay  ng  aking 
kapatid,  sa  kamay  ni  Esau ;  sapa^ka't 
ako'y  natatakot  sa  kaniya,  baka  siya'y 
dumating  at  ako'y  sugatan  niya^  ang  ina 
sampuo  ng  mga  anak :  12  At  ikaw  ang 
nagsabing :  Tunay  na  ikaw  ay  gagawan 
ko  ng  magaling,  at  gaga  win  ko  ang  iyong 
binhing  parang  buhangin  sa  dagat,  na 
hindi   mabibilang    dahil  sa  karamihan. 

13  At  nagparaan  doon  ng  gabing  yaon,  at 
kumulia  ng  nahawakan  /liya  na  ipagka- 
kaloob  kay  Esau  na  kaniyang  kapatid  ; 

14  dalawang  daang  kambing  na  babaye 
at  dalawang  puong  lalaking  kambing; 
dalawang  daang  tupang  babaye,  at  dala- 
wang puong  tupang  lalaki;  15  tatlong 
puong  kamellong  nanganak  sampuo  ng 
kanilartg  mga  anak ;  apat  na  puong 
vaka  at  sampuong  toro  ;  dalawang  puong 
asna  at  sampuong  anak   ng  mga  yaon. 

16  At  mga  ibinigay  sa  kamay  ng  kani- 
yang mga  alipin,  bawa't  kawan  ay  bukod ; 
at  sinabi  sa  kaniyang  mga  alipin :  Lumag- 
pas  kayo  sa  unahan  ko,  at  iiwanan  ninyo 
ng  isang    pag-itan    ang    bawa^t    kawan. 

17  At  iniutos  sa  una,  na  sinabing  :  Pagka 
ikaw  ay  nasumpungan  ni  Esau  na  aking 
kapatid,  at  ikaw  ay  tinanong  na  sinabing : 
I  Kanino  ikaw  ?  6  at  saan  ka  paroroon  ? 
I  at  kanino  itong  mga  nasa  unahan  mo  ? 

18  kung  magkagayo'y  sasabihin  mong : 
Sa  iyong  aliping  kay  Jakob  ;  isang  kaloob 
nga,  na  padala  sa  aking  panginoong  kay 
Esau  :  at,  narito't  siya'y  nasa  hulihan  din 
naman  namin.  19  At  iniutos  dip  sa  ika- 
lawa,  at  sa  ikatlo,  at  sa  lahat  na  sumusu- 
Wo4  sa  mga  kaw^p,  na  sipabing :    Sa  gani- 


tong  paraan  sasalitain  ninyo  kaj^Esau, 
pagkasumpong  ninyo  sa  kaniya;  20  at 
sasabihin  ninyo :  Bukod  dito,  narito, 
ang  iyong  aliping  si  Jakob,  ay  nasa  likii- 
ran  namin,  sapagka't  kaniyang  sinasabing : 
Pahuhupain  ko  ang  kaniyang  galit  sa 
pamamag-itan  ng  kaloob  na  sumasauna- 
han  ko,  at  pagkatapos,  makikita  ko  ang 
kaniyang  mukha ;  marahil  ay  tatangapin 
niya  ako.  21  Gayon  sumaunahan  niya 
ang  mga  kaloob ;  at  siya^y  natira  ng  ga- 
bing yaon  sa  pulutong. 

22  At  siya'y  nagbangon  ng  gabing 
yaon,  at  isinama  niya  ang  kaniyang  dala- 
wang asawa,  at  ang  kaniyang  dalawang 
alilang  babaye,  at  ang  kaniyang  labing 
isang  anak  at  kaniyang  mga  idinaan  sa 
tawiran  ni  Jabok.  23  At  kaniyang  mga 
isinama  at  mga  idinaan  sa  batis,  at  kani- 
yang idinaan  ang  kaniyang  tinatankilik. 
24  At  naiwang  mag-isa  si  Jakob;  at 
nakipagbuno  ang  isang  lalaki  sa  kaniya, 
hangang  sa  magbukang  li  way  way.  25  At 
ng  makita  nitong  siya'y  hindi  manaig  sa 
kaniya  ay  hinipo  ang  kasukasuan  ng  hita 
niya,  at  ang  kasukasuan  ni  Jakob  ay  sina- 
ktan  samantalang  nakikipagbuno  sa  kani- 
ya. 26  At  sinabing :  j  Bitawan  mo  ako, 
sapagka't  nagbubukang  liway way  na.  At 
kaniyang  sinabing :  Hindi  kita  bibita- 
wan  hangang  hindi  mo  ako  mabasbasan. 
27  At  sinabi  niya  sa  kaniyang  :  i  Ano 
ang  pangalan  mo?  At  kaniyang  sina- 
bing :  Jakob.  28  At  sinabi  niya  :  Hin- 
di na  tata waging  Jakob  ang  iyong  panga- 
lan kungdi  Israel ;  sapagka't  ikaw  ay 
nakipagbabag  sa  Dios  at  sa  mga  tawo,  at 
ikaw  ay  nanaig.  29  At  siya'y  tinanong 
ni  Jakob,  at  sinabing:  Ipinamamanhik 
ko  sa  iyong-sabihin  mo  sa  akin  ang  iyong 
pangalan.  At  kaniyang  sinabing  :  l  Ba- 
kit  nagtatanong  ka  ng  aking  pangalan? 
At  siya'y  binasbasan  doon.  30  At  tina- 
wag  ni  Jakob  ang  lugar  na  yaong  Peniel ; 
sapagka't  wika  niya,  nakita  ko  ang  Dios  na 
mukhaan,  at  naligtas  ang  aking  buhay. 
31  At  sinikatan  siya  ng  araw  ng  siya'y 
nagdadaan  sa  Panuel ;  at  siya'y  napipilay 
sa  hita  niya.  32  Kaya't  hindi  kumakain 
ang  mga  anak  ng  Israel  ng  litid  ng  bala- 
kang  na  nasa  kasukasuan  ng  hita,  han- 
gang sa  araw  ngayon:  sapagka't  hinipo 
rtg  tawong  yaon  ang  kasukasuan  ng  hita  ni 
Jakob,  sa  litid  ng  balakang. 
OO  At  itiningin  ni  Jakob  ang  kaniyang 
OO  mga  mata,  at  tumingin  at,  narito, 
si  Esau  na  dumarating,  at  kasama  niya'y 
^pat  na  raang  katawo.    At  kaniyang  bi- 


34 


GENESIS. 


33.  1 


nahagiang  mga  bata  kay  Lea  at  kay  Rakel, 
at  sa  dalawang  alilang  babaye.  2  At  ini- 
lagay  niya  ang  niga  alila  na  kasama  iig 
kanilang  mga  anak  iia  pinakapanguna,  at 
si  Lea  na  kasama  iig  kaniyang  mga  anak 
na  pinakapangalawa,  at  si  Kakel  at  si 
Jose  na  pinakapangatlo.  3  At  siya  rin 
ay  lumagpas  sa  nnalian  nila,  at  yumukod 
sa  lupa  na  makapito,  hangang  sa  lumnpit 
sa  kaniyang  kapatid.  4  At  tumakbo  si 
Esau  na  sinalubong  siya,  at  niyakap  siya 
at  niyapos  siya  sa  leeg,  at  hinagkan  siya : 
at  nangagsiiyak.  5  At  itiningin  ni  Emu 
ang  mga  mata  niya,  at  nakita  ang  mga 
babaye  at  ang  mga  bata,  at  sinabing : 
i  Sinosino  itong  mga  kasama  mo  ?  At 
kaniyang  sinabi :  Ang  mga  anak  na  ipi- 
nagkaloob  ng  Dies  sa  iyong  alipin.  6  Ng 
magkagayoV  nagsila})it  ang  mga  alilang 
babaye,  sila  at  ang  kanilang  mga  anak, 
at  nagsilulK.d.  7  At  lumapit  din  si  Lea 
at  ang  kaniyang  mga  anak,  at  nangagsi- 
luliod  ;  at  pagkatapos  ay  nagsilapit  si 
Jose  at  si  Rakel,  at  nangagsiluhod.  8  At 
kaniyang  sinabing :  i  Anong  palagay  mo 
sa  boong  karamihang  ito  na  iiasiimpungan 
ko  ?  At  kaniyang  sinabing :  Ng  maka- 
sundo  ng  biyaya  sa  paningin  ng  aking  pa- 
nginoon.  9  At  sinabi  ni  Esau  :  Mairoon 
akong  kasia  ;  kapatid  ko,  ariin  mo  ang  iyo. 
lo  At  sinabi  sa  kaniya  ni  Jakob:  Hindi, 
ipinamamanhik  ko  sa  iyo,  kung  ngayo^y 
nakasundo  ako  ng  biyaya  sa  iyong  pani- 
ngin ;tangapin  mo  nga  ang  aking  kaloob 
sa  aking  kamay  :  sa  paraang  nakita  ko 
ang  iyong  mukha,  na  gaya  ng  nakakakita 
ng  mukha  ng  Dios,  at  ikaw  ay  nalugod 
sa  akin.  11  Tangapin  mo,  ipinamaman- 
hik ko  sa  iyo,  ang  kaloob  na  dinala  sa 
iyo :  sapagka't  ipinagkaloob  sa  akin  ng 
Dios,  at  mairoon  ako  ng  lahat.  At  ipi- 
nilit  sa  kaniya,  at  kaniyang  tinangap. 
12  At  kaniyang  sinabing :  Yumaon  tayo 
at  tayo'y  lumakad,  at  ako'y  sasaunahan 
mo.  13  At  sinabi  niya  sa  kaniya :  Na- 
lalaman  ng  aking  panginoon  na  ang  mga 
bata  ay  mahihina  pa,  at  ang  mga  kawan 
at  ang  mga  vaka  ay  magpapasuso :  at 
kung  ipagmadali  sa  isa  lamang  araw 
ay  mamamatay  ang  lahat  ng  kawan. 
14  Magdaan  ang  aking  panginoon  sa  ha- 
rap  ng  kaniyang  alipin,  at  aking  papat- 
nubayang  dahandahan,  ayon  sa  hakbang 
ng  mga  hayop  na  nasa  aking  unahan,  at 
ng  hakbang  ng  mga  bata,  hangang  sa 
makarating  ako  sa  aking  panginoon  sa 
Seir.  15  At  sinabi  ni  Esau  :  Pahin^u- 
}utan  mong  iwan  ko  sa  iyo  ang  ilan  sa 


'  mga  tawong  nasa  akin.  At  kaniyang  si- 
nabing :  6  Ano  pang  dahil  nito  ?  j  Ma- 
kasundo  ako  ng  biyaya  sa  paningin  ng 
aking  panginoon !  1«  Gayon  nagbalik 
si  Esau  ng  araw  ding  yaon  sa  kaniyang 
paglalakbay  sa  Seir.  17  At  si  Jakob  ay 
naglakbay  sa  Sukot,  at  pinagtayuan  ng 
isang  bahay  para  sa  kaniya,  at  iginawa 
niya  ng  mga  dam  pa  ang  kaniyang  hayop. 
Kaya't  pinanganlan  ang  lugar  na  yaon, 
na  Sukot. 

18  At  dumating  si  Jakob  na  payapa 
sa  ciudad  ng  Sikem,  na  nasa  lupain  ng 
Kanaan,  sa  kaniyang  pagbabalik  sa  Pa- 
dan-aram ;  at  siya'y  nagtayo  ng  kampa- 
mento  sa  tapat  ng  ciudad.  19  At  binili 
ang  bahagi  ng  lupa  (na  pinagtayuan  ng 
kaniyang  dampa,)  sa  kamay  ng  mga  anak 
ni  Hamor,  na  ama  ni  Sikera,  ng  isang 
daang  pirasong  salapi.  20  At  siya^y  nag- 
tindig  doon  ng  isang  altar,  at  tinawag 
niyang  El-Elohe-Israel, 

3  A  At  lumabas  si  Dina  na  anak  ni  Lea, 
■  na  ipinanganak  nito  kay  Jakob, 
upang  tingnan  ang  mga  anak  na  babaye  ng 
lupaing  yaon.  2  At  siya'y  nakita  ni 
Sikem,  anak  ni  Hamor  na  Heveo,  na  pang- 
ulo  sa  lupain ;  at  siya'y  kinuha  at  sumi- 
ping  sa  kaniya,  na  siya'y  pinangayupapa. 
3  At  inilakip  niya  ang  kaniyang  kalulua 
kay  Dina,  na  anak  ni  Jakob  at  kaniyang 
minahal  ang  dalaga,  at  nakiusap  ng  kalu- 
godiugod  sa  dalaga.  4  At  si  Sikem  ay 
nagsalita  sa  kaniyang  amang  kay  Hamor, 
na  sinabing:  Ipakamit  mo  sa  akin  ang 
dalagang  ito  na  maging  asawa  ko.  5  Na- 
rinig  nga  ni  Jakob  na  kaniyang  dinahas 
ang  kaniyang  anak  na  si  Dina;  at  ang 
kaniyang  mga  anak  ay  nasa  kasamahan 
ng  mga  hayop  niya  sa  parang:  at  tuma- 
himik  si  Jakob  hangang  sa  sila^y  duma- 
ting. 6  At  nilabas  ni  Hamor  na  ama  ni 
Sikem  si  Jakob  upang  makiusap  sa  kani- 
ya. 7  At  ang  mga  anak  ni  Jakob  ay 
nagsidating  na  gating  sa  parang  ng  kani- 
lang marinig ;  at  nangagdamdam  ang  m.ga 
lalaki,  at  nagningas  ang  kanilang  galit, 
sapagka't  gumawa  ng  kaululan  sa  Israel, 
na  sinipingan  ang  anak  ni  Jakob;  bagay 
na  di  nararapat  gawin.  8  At  nakiusap 
si  Hamor  sa  kanila,  na  sinabing :  Ang 
kalulua  ni  Sikem  na  aking  anak  ay  nala- 
lakip  sa  inycng  anak  ;  ipinamamanhik  ko 
sa  inyo  na  ipagkaloob  ninyo  sa  kaniya,  na 
maging  asaw^a  niya.  9  At  magsipag- 
asawa  kayo  sa  amin ;  ibigay  ninyo  sa 
amin  ang  inyong  mga  anak  na  babaye,  at 
ibibigay  namin  sa  inyo  ang  aming  mga 


35.  4 


GENESIS. 


35 


anak  na  babaye.  10  At  tatahan  kayong 
kasaraa  namin,  at  ang  lupain  ay  sasa  liarap 
ninyo ;  tumahan  kayo  at  mangalakal  kayo 
at  magkaroon  kayo  ng  mga  pag-aari  di- 
yan.  11  At  sinabi  ni  Sikem  sa  ama  ni 
Dina  at  sa  mga  kapatid  niya:  iMaka- 
siindo  ako  ng  biyaya  sa  inyong  mga  mata  I 
at  ang  sabihin  ninyo  sa  akin  ay  aking 
ibibigay.  12  Hingin  ninyo  sa  akin  ang 
walang  bilang  na  dote  at  kaloob,  at  aking 
ibibigay  ayon  sa  sabihin  ninyo  sa  akin; 
ipagkaloob  lamang  ninyo  sa  akin  ang  da- 
laga  na  maging  asawa.  13  At  nagsisagot 
ang  mga  anak  ni  Jakob  kay  Silvern  at  kay 
Hamor  na  kaniyang  ama  at  sila'y  nag- 
salitaan  ng  dayaan,  sapagka't  kaniyang 
dinahas  si  Dina  na  kanilang  kapatid, 
14  at  sinabi  sa  kanila:  Hindi  namin 
magagawa  ito,  na  ibigay  ang  aming  kapai- 
tid  sa  isang  hindi  tuli;  sapagka't  isang 
kasiraan  ng  puri  namin :  15  sa  ganitong 
paraan  lamang  makapagbibigay  lugod  ka- 
mi  sa  inyo :  kung  ipabihintulot  ninyong 
kayo^y  maging  gaya  namin,  na  tutuliin 
ang  labat  ng  lalaki  sa  inyo ;  1«  kung 
magkagayo'y  ibibigay  namin  sa  inyo  ang 
aming  mga  anak  na  babaye,  at  makiki- 
sama  kami  sa  inyong  mga  anak  na  babaye, 
at  tatahan  kami  sa  inyo,  at  tayo'y  magi- 
ging  isa  lamang  bayan.  17  Datapua't 
kung  ayaw  ninyo  kaming  pakingan,  na 
kayo^y  mangatuli,  dadalhin  nga  namin 
ang  aming  mga  anak  na  babaye  at  kami 
ay  yayaon.  18  At  ang  kaniyang  mga 
salita  ay  kinalugdan  ni  Hamor  at  ni  Si- 
kem, na  anak  ni  Hamor.  19  At  hindi 
iniliban  ng  binata  ang  paggawa  niyaon, 
samgka't  nalulugod  siya  sa  anak  na 
baoaye  ni  Jakob ;  at  siya  ang  pinakatangi 
sa  boong  bahay  ng  kaniyang  ama.  20  At 
si  Hamor  at  si  Sikem  na  kaniyang  anak 
ay  napasa  pintuang-daan  ng  ciudad  at 
kanilang  sinalita  sa  mga  tawo  sa  kanilang 
ciudad,  na  sinabing :  21  Ang  mga  tawong 
ito  ay  tahimik  sa  atin ;  magsitahan  nga 
sila  sa  lupain  at  magsipangalakal  sila 
diyan ;  sapagka't  narito  ang  lupain,  may 
malabis  na  kaluangan  sa  kanila;  tayo*y 
makikisama  sa  kanilang  mga  anak  na  ba- 
baye, at  ating  ibibigay  sa  kanila  an^  ating 
mga  anak  na  babaye.  22  Sa  ganito  la- 
mang paraan  kalulugdan  tayo  ng  mga 
tawo,  sa  pagtahan  sa  atin,  na  maging  isa 
lamang  bayan,  kung  tuliin  ang  lahat  ng 
lalaki  sa  atin,  gaya  naman  nila  na  mga 
tuli.  23  ^Di  ba  magiging  atin  ang  kani- 
lang mga  yaka  at  ang  kanilang  mga  pag- 
aari  at  ang  lahat  ng  kanilang  hayop  ?  Atin 


lamang  silang  pahintulutan,  at  tatahan  sa 
atin.  24  At  pinakingan  si  Hainor  at  si 
Sikem  na  kaniyang  anak,  ng  lahat  na 
lumalabas  sa  pintuang-daan  ng  kaniyang 
ciudad  ;  at  ang  lahat  ng  lalaki  ay  nagtuli, 
ang  lahat  ng  lumalabas  sa  pintuan  ng 
kanilang  ciudad.  25  At  nangyari,  sa  ika- 
tlong  araw,  ng  mga  nasasakitan,  ang  dala- 
wa  sa  mga  anak  ni  Jakob,  si  Simeon  at 
si  Levi,  na  mga  kapatid  ni  Dina,  kumuha 
ang  bawa^t  isa  ng  kaniyang  tabak,  at 
sila^y  lihim  na  pumasok  sa  ciudad,  at 
kanilang  pinatay  ang  lahat  ng  lalaki. 
2G  At  kanilang  pinatay  si  Hamor  at  si 
Sikem  na  kaniyang  anak,  sa  talim  ng 
tabak,  at  kanilang  kinuha  si  Dina  sa  ba- 
hay ni  Sikem,  at  sila'y  nagsialis.  27  Nag- 
siparoon  ang  mga  anak  ni  Jakob  sa  mga 
patay,  at  kanilang  sinamsaman  ang  ciu- 
dad, sapagka't  kanilang  dinahas  ang  kani- 
lang kapatid.  28  Kinuha  nila  ang  kani- 
lang mga  kawan  at  ang  kanilang  mga 
vakahan,  at  ang  kanilang  mga  asno,  ma- 
ging ang  nasa  ciudad  gaya  ng  nasa  parang; 

29  at  ang  lahat  ng  kanilang  tinatankilik, 
at  dinala  nilang  bihag  ang  lahat  ng  kani- 
lang mga  anak,  at  ang  kanilang  mga  asa- 
wa, na  nilooban  ang  lahat  na  nasa  bahay. 

30  At  sinabi  ni  Jakob  kay  Simeon  at  kay 
Levi :  Ako'y  inyong  binagabag,  na  pina- 
paging  mapagtanim  sa  mga  tjamatahan  sa 
lupain,  sa  mga  Kananeo,  at  sa  mga  Pere- 
zeo  ;  at  akong  may  daonting  katawo,  pag- 
pipisanan  nila  ako,  at  ako'y  susugatan 
nila ;  at  lilipulin  ako  at  ang  aking  bahay. 

31  At  kanilang  sinabing :  l  Aariin  baga 
niya  ang  aming  kapatid  na  parang  isang 
dalahira  ? 

O^  At  sinabi  ng  Dios  kay  Jakob: 
Ov^  Magtindig  ka,  umahon  ka  sa 
Bet-el,  at  tumahan  ka  roon ;  at  gumawa 
ka  roon  ng  isang  altar  sa  Dios  na  napa- 
kita  sa  iyo  ng  ikaw  ay  tumatakas  mula 
sa  harap  ng  iyong  kapatid  na  si  Esau. 
2  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Jakob  sa 
kaniyang  kasambahay,  at  sa  lahat  ng 
kaniyang  kasama ;  Ihiwalay  ninyo  ang 
mga  dios  ng  iba  na  nasa  gitna  ninyo,  at 
magpakalinis  kayo,  at  palitan  ninyo  ang 
inyong  mga  suot :  3  at  tayo'y  magtin- 
dig at  sasampa  tayo  sa  Bet-el ;  at  gaga- 
wa  ako  roon  ng  altar  sa  Dios  na  sumagot 
sa  akin  sa  araw  ng  aking  kahapisan,  at 
sumaakin  sa  daan  na  aking  nilakaran. 
4  At  kanilang  ibinigay  kay  Jakob  ang 
lahat  ng  ibang  dios  na  nasa  kamay  nila, 
at  ang  mga  hika\t  na  nasa  sa  kanilang 
mga  tainga ;  at  itinago  ni  Jakob  sa  ilalim 


36 


GENESIS. 


35.  4 


ng  punong  encina  na  nalalapit  sa  Sikem. 
5  At  sila'y  naglakbay :  at  ang  isang  mala- 
king  sindak  ay  sunia  cindad  na  nasa  mga 
palibot  nila,  at  hiiidi  nila  hinabol  ang 
niga  anak  ni  Jakob.  6  Sa  gayo'y  napa- 
roon  si  Jakob  sa  Lnz,  na  nasa  lupain  ng 
Kanaan  (na  siyang  Bet-el),  siya  at  ang 
boong  bayang  kasama  niya.  1  At  siya'y 
nagtayo  roon  ng  isang  altar  at  tinawag 
ang  lugar  na  El-bet-el ;  sapagka't  ang 
Dios  ay  napakita  sa  kaniya  roon,  ng 
siya'y  tumatakas  sa  harap  n^  kaniyang 
kapatid.  8  At  namatay  si  Debora,  na 
yaya  ni  Eebeka,  at  nalibing  sa  paanan  ng 
Bet-el,  sa  ilalirn  ng  encina,  na  ang  pa- 
ngalan  ay  tinawag  na  Allon-bacuth. 

9  At  ang  Dios  ay  napakita  uli  kay 
Jakob,  ng  siyaV  mangaling  sa  Padan- 
arani,  at  siya^y  pinagpala.  10  At  sinabi 
sa  kaniya  ng  Dios  :  Ang  pangalan  moV 
Jakob ;  ang  pangalan  mo*y  hindi  na  tata- 
wagin  pang  Jakob,  kungdi  Israel  ang  ita- 
tawag  sa  iyo  :  at  tinawag  ang  kaniyang 
jmngalan  na  Israel.  11  At  sinabi  sa  ka- 
niya ng  Dios :  Ako  ang  Dios  na  Maka- 
pangyarihan-sa-lahat :  ikaw  ay  lumago  at 
diimami  ka ;  isang  nacion  at  isang  kapi- 
sanan  ng  mga  nacion  ang  inagmumola  sa 
iyo,  at  mga  hari  ay  lalabas  sa  iyong  bala- 
kang ;  12  at  ang  lupaing  ibinigay  ko 
kay  Abraham  at  kay  Isaak,  sa  iyo  ko 
ibibigay,  at  sa  iyo  fig  binhi  pagkatapos 
mo,  ibibigay  ko  ang  lupain.  13  At  ang 
Dios  ay  napailanglang  mula  sa  tabi  niya 
sa  lugar  na  pinakipag-usapan  sa  kaniya. 
11  At  si  Jakob  ay  nagtayo  ng  isang 
haligi  sa  lugar  na  pinakipag-usapan  s:i 
kaniya  n'^  JJios',  lialiging  bato:  at  binu- 
husan  ng  isang  inuraing  hahandugin,  at 
binubuan  niya  ng  langis.  13  At  pina- 
nganlan  ni  Jakob,  ng  r.ct-cl  ang  lugar 
na  pinakipag-usajian  sa  kaniya  ng  Dios. 
IG  At  sila'y  lumnkad  mula  sa  Bct-cl,  at 
ng  malapit  na  silang  darating  sa  ElVata 
ay  nagdamdam  na  mainam  si  Rakel  sa 
pangangan;d-r.  17  At  nangyari,  ng  siya'y 
nagdaramdani  na  mainam,  na  sinabi  sa 
kaniya  ng  liilot:  Iluag  kang  matakot, 
sapagka't  ngayo'y  miigkakaroon  ka  ng 
ib:tng  anak.  ^18  At  luiiigyari,  pngkalagot 
sa  kaniya  ng  liininga  (siya  nga^y  nama- 
tay), na  pinanganlang  I'on-oni:  datapua't 
pfuanganlitn  r.g  kaniyang  ama  na  Benja- 
min. 2J>  At  namatay  si  Bakel  at  inili- 
biiigsadaang  i)atungo  sa  EtVata  (na  siyang 
Bet-lehcm).  20  At  nagtayo  si  Jakob  ng 
inang  Jialigi  sa  ib:ibaw  ng  kaniyang  libi- 
ngan;    na   siyang    lioligi    ng   libingan   ni 


Rakel,  hangang  ngayon.  21  At  lumakad 
si  Israel  at  itinayo  ang  kaniyang  dampa 
sa  dako  pa  roon  ng  moog  ng  Eder.  22  At 
nangyari,  samantalangtumatalian  si  Israel 
sa  lupaing  yaon,  na  si  Ruben  ay  yumaon. 
at  sumiping  kay  Billin,  na  babaye  ng 
kaniyang  ama :  at  ito'y  nabalitaan  ni 
Israel. 

Labing  dalawa  nga  ang  anak  na  lalaki 
ni  Jakob.  23  Ang  mga  anak  ni  Lea,  ay  : 
si  Ruben  ang  panganay  ni  Jakob,  at  si 
Simeon,  at  si  Levi,  at  si  Juda,  at  si  Isakar, 
at  si  Zabulon :  24  ang  mga  anak  ni 
Rakel,  ay :  si  Jose  at  si  Benjamin :  25  at 
ang  mga  anak  ni  Bilha,  na  alila  ni  Rakel, 
ay  :  si  Dan  at  si  Keftali :  26  at  ang  mga 
anak  ni  Zilpa  na  alila  ni  Lea,  ay :  si  Gad 
at  si  Aser.  Ito  ang  mga  anak  ni  Jakob 
na  ipinanganak  sa  kaniya  sa  Padan- 
aram.  27  At  naparoon  si  Jakob  kay 
Isaak  na  kaniyang  ama,  sa  Mamre,  sa 
Kiryat-arba  (na  siyang  Hebron)  na  doon 
tumahan  si  Abraham  at  si  Isaak.  28  At 
ang  mga  naging  araw  ni  Isaak  ay  isang 
daan  at  walong  puong  taon.  29  At  na- 
lagot  ang  hininga  ni  Isaak  at  namatay, 
at  siya'y.  nalakip  sa  kaniyang  bayan, 
matanda  at  puspos  ng  mga  araw  ;  at  inili- 
bing  siya  ng  kaniyang  mga  anak  na  si 
Esau  at  si  Jakob. 

30  Ito  nga  ang  mga  lahi  ni  Esau  (na 
O  siyang  Edom).  2  Si  Esau  ay 
nag-asawa  sa  mga  anak  ng  Kanaan ;  kay 
Ada  na  anak  ni  Elon  na  licteo,  at  kay 
Aholibama  na  anak  ni  Ana  na  anak  ni 
Zibeon  na  Ileveo  ;  3  at  kay  Basemat  na 
anak  ni  Ismael,  na  kapatid  ni  Nabayot. 
4  At  ipinanganak  si  Elifaz  ni  Ada  kay 
Esau ;  at  i|>inanganak  si  F.ewel  ni  Base- 
mat ;  5  at  ipinanganak  ni  Aholibama  si 
Jeus,  at  si  Jalam  at  si  Kore :  ito  ang  mga 
anak  ni  Esau,  na  i]nnanganak  sa  kaniya 
sa  lupain  ng  Kanaan.  Q  At  dinala  ni 
Esau  ang  kaniyang  mga  asawa,  at  ang 
kaniyang  mga  anak  na  lalaki  at  babaye, 
at  ang  lahat  ng  tav/o  sa  kaniyang  bahay, 
at  ang  kaniyang  hayop,  at  ang  laliat  ng 
kaniyang  kawan,  at  ang  lahat  niyang 
tinatankilik  na  kaniyang  tinipon  sa  lu- 
pain ng  Kanaan ;  at  napasa  ibang  lupain 
na  bukod  kay  Jakob  na  kaniyang  kapatid. 

7  Sapagka^t  ang  kanilang  pag-aari  ay  to- 
toong  napakalaki  npang  sila'y  tumahang 
magkasama ;  at  ang  lupain  na  kanilang 
pinaglakbayan  ay  hindi  makakaya,  sa- 
pagkji't  napakarami  ang  kanilang  hayop. 

8  At  tumahan  si  Esau  sa  bundok  ng 
Seir  :  si  Esau  nv  sivang  Edom.     9  At  ito 


37.  1 


GENESIS. 


37 


ang  mga  lahi  ni  Esau,  na  ama  ng  mga 
Edoniita  sa  bundok  ng  Seir :  10  ito  ang 
mga  pangalan  ng  mga  anak  ni  Esau  :  Si 
Elifaz,  na  anak  ni  Ada  na  asawa  ni  Esau, 
si  Kewel  na  anak  ni  Basemat,  na  asawa 
ni  Esau.  11  At  ang  mga  anak  ni  Elifaz, 
ay  si  Teman,  si  Omar,  si  Zefo,  si  Gatam 
at  si  Kenaz.  12  At  si  Timna  ay  babaye 
ni  Elifaz  na  anak  ni  Esau  ;  at  ipinanganak 
kay  Elifaz  ni  Amalek :  ito  ang  mga  anak 
ni  Ada  na  asawa  ni  Esau.  13  At  ito 
ang  mga  anak  ni  Eewel ;  si  Nahat,  si 
Zera,  si  Zama  at  si  Miza:  ito  ang  mga 
anak    ni    Basemat    na    asawa    ni  Esau. 

14  At  ito  ang  mga  anak  ni  Aliolibama, 
na  anak  ni  Ana  na  anak  ni  Zibeon,  na 
asawa  ni  Esau  :  at  mga  ipinanganak  niya 
kay  Esau :  si  Jeus  at  si  Jalam  at  si  Kore. 

15  Ito  ang  mga  pangulo  sa  mga  anak  ni 
Esau  :  ang  mga  anak  ni  Elifaz,  na  panga- 
nay  ni  Esau :  Ang  pangulo  Teman,  ang 
pangulo  Omar,  ang  pangulo  Zefo,  ang 
pangulo  Kenaz,  16  ang  pangiiJo  Kore, 
ang  pangulo  Gatam,  ang  pangulo  Amalek : 
sila  ang  mga  pangulong  nagmula  kay 
Elifaz  sa  lupain  ng  Edom ;  ito  ang  mga 
anak  ni  Ada.  17  At  ito  ang  mga  anak 
ni  Rewel  na  anak  ni  Esau  ;  ang  pangulo 
Nahat,  ang  pangulo  Zera,  ang  pangulo 
Sama,  ang  pangulo  Miza:  ito  ang  mga 
pangulong  nagmula  kay  Rewel  sa  lupain 
ng  Edom  ;  ito  ang  mga  anak  ni  Basemat, 
na  asawa  ni  Esau :  18  at  ito  ang  mga 
anak  ni  Aholibama  na  asawa  ni  Esau ; 
ang  pangulo  Jeus,  ang  pangulo  Jalam, 
ang  pangulo  Kore :  ito  ang  mga  pang- 
ulong nagmula  kay  Aholibama  na  anak 
ni  Ana,  na  asawa  ni  Esau.  19  Ito  ang 
mga  anak  ni  Esau,  at  ito  ang  kanilang 
mga  pangulo  :  na  siyang  Edom. 

20  Ito  ang  mga  anak  ni  Seir  na  Horco, 
na  nagsisitahan  sa  lupain ;  si  Lotan  at  si 
Sobal,  at  si  Zibeon,  at  si  Ana,  21  at  si 
Dizon,  at  si  Ezer,  at  si  Dizan:  ito  ang 
mga  pangulong  nagmula  sa  mga  Horeo, 
na  mga  anak  ni  Seir  sa  lupain  ng  Edom. 
22.  At  ang  mga  anak  ni  Lotan,  ay  si  Hori 
at  si  Keman ;  at  ang  kapatid  na  babaye 
ni  Lotan  ay  si  Timna.  23  At  ito  ang 
mga  anak  ni  Sobal ;  si  Alban,  at  si  Mana- 
hat,  at  si  Ebal,  at  si  Sefo,  at  si  Onam. 
24  At  ito  ang  mga  anak  ni  Zibeon :  Si 
Aya  at  si  Ana;  ito  rin  ang  si  Ana  na 
nakasumpong  ng  mga  nainit  sa  ilang,  ng 
pinasasabsab  ang  mga  asno  ni  Zibeon  na 
kaniyang  ama.  25  At  ito  ang  mga  anak 
ni  Ana :  si  Dizon  at  si  Aholibama,  na  anak 
na  babaye  ni  Ana.    26  At  ito  ang  mga 


anak  ni  Dizon :  si  Hendam,  at  si  Hesban, 
at  si  Itran,  at  si  Keran.  27  Ito  ang  mga 
anak  ni  Ezer :  si  Bilhan,  at  si  Zaavan  at 
si  Akan.  28  Ito  ang  mga  anak  ni  Diaan : 
si  Hus  at  si  Aran.  29  Ito  ang  mga  pang- 
ulong nagmula  sa  mga  llorita ;  ang  pang- 
ulong Lotan,  ang  pangulong  Zobal,  ang 
pangulong  Zibeon.  ang  pangulong  Ana, 
30  ang  pangulong  Dizon,  ang  pangulong 
Ezer,  ang  pangulong  Dizan :  ito  ang  mga 
pangulong  nagmula  sa  mga  Horita  ayon 
sa  kanilang  mga  pangulo,  sa  lupain  ng 
Seir. 

31  At  ito  ang  mga  hari  na  nagsipaghari 
sa  lupain  ng  Edom,  bago  maghari  ang 
sino  mang  hari  sa  mga  anak  ng  Israel. 
32  At  si  Bela  na  anak  ni  Beor  ay  naghari 
sa  Edom;  at  ang  pangalan  ng  kaniyang 
ciudad  ay  Dinaba.  33  At  namatay  si 
Bela,  at  naghari  na  kahalili  niya  si  Jobab 
na  anak  ni  Zerah,  na  taga  Bozra.  34  At 
namatay  si  Jobab  at  naghari  na  kahalili 
niya  si  Husam,  sa  lupain  ng  mga  Temani- 
ta.  35  At  namatay  si  Husam,  at  naghari 
na  kahalili  niya  si  Had  ad  na  anak  ni 
Bad  ad,  na  siya  ring  sumugat  kay  Madian 
sa  parang  ni  Moab;  at  ang  pangalan  ng 
kaniyang  ciudad  ay  Avit.  36  At  nama- 
tay si  Had  ad  at  naghari  na  kahalili  niya 
si  Samla  na  taga  Mazreka.  37  At  nama- 
tay si  Samla,  at  naghari  na  kahalili  niya 
si  Saul,  na  taga  Eehabot  na  tabi  ng  Hog. 
38  At  namatay  si  Saul,  at  naghari  na 
kahalili  niya  si  Baal-hanan  na  anak  ni 
Akbor.  39  At  namatay  si  Baal-hanan  na 
anak  ni  Akbor,  at  naghari  na  kahalili 
niya  si  Hadar :  at  ang  pangalan  ng  kani- 
yang ciudad  ay  Pau ;  at  ang  pangalan  ng 
kaniyang  asawa  ay  Mehetabel  na  anak  ni 
Matred,  na  anak  na  babaye  ni  Mezahab. 
40  At  ito  ang  mga  pangalan  ng  mga  pang- 
ulong nagmula  kay  Esau,  ayon  sa  kani- 
lang angkan,  ayon  sa  kanilang  mga  lugar, 
alinsunod  sa  kanilang  mga  pangalan ;  ang 
pangulong  si  Timna,  ang  pangulong  si 
Alva,  ang  pangulong  si  Jetet,  41  ang 
pangulong  si  Aholibama,  ang  pangulong 
si  Ela,  ang  pangulong  si  Pinong,  42  ang 
pangulong  si  Kenaz,  ang  pangulong  si 
Teman,  ang  pangulong  si  Mibzar,  43  ang 
pangulong  si  Magdiel,  ang  pangulong  si 
Iram :  ito  ang  mga  pangulo  ni  Edom, 
ayon  sa  kaniyang  mga  tahanan  sa  lupain 
na  kanilang  pag-aari.  Ito'y  si  Esau  na 
ama  ng  mga  Edomita. 
07  At  tumahan  si  Jakob  sa  lupaing 
^  i  mga  pinangibahang  bayan  ng  ka- 
niyang    ama,     sa    lupain    ng     Kanaan. 


38 


GENESIS. 


37.  1 


2   Ito    ang   lahi  ni    Jakob:    si    Jose   na 
may  labing  pitong  taon,  ay  nagpa])asab- 
sab   ng   kawan   na   kasania  ng  kaniyang 
mga  kapatid  ;  at  si yaV  batang  kasamahan 
ng  mga  anak  ni  Bilha  at  ng  mga  anak  ni 
Zilpa,   na  mga  asawa  ng  kaniyang  araa: 
at  nagclala  si  Jose  ng  balita  tungkol  sa 
kasam-an  nila  sa  kanilang  ama.     S^At  mi- 
namahal  ni  Israel  si  Jose  ng  higit  kay  sa 
lahat  niyang  anak,  sapagka't  siya  ang  anak 
ng  kanij^ang  katandaan  :  at  siya'y  iginawa 
ng  isang  tunika  na  may  sarisaring  kiilay. 
4  At  nakita  ng  kaniyang  mga  kapatid  na 
siya'y   minamahal   ng   kanilang  ama   ng 
higit   kay  sa   lahat   niyang  kapatid;   at 
siyaV  kinapopoctan,  at  hindi  nila  mapag- 
salitaan  siya  ng  payapa.     5  At  nanaginip 
?i  Jose  ng  panaginip,  at  isinaysay  sa  kani- 
yang mga  kapatid  ;  at  lalong  kinapootan 
pa  nila  siya.     6  At  sinabi  niya  sa  kanila : 
Pakingan  ninyo,   ipinamamanhik   ko    sa 
inyo,  itong  panaginip  na  aking  napanagi- 
iiip  :    7  sapagka't,  narito,  tayo'y  nagtatali 
ng  mga  bigkis  vg  trigo  sa  biikid,  at,  narito, 
na  tumindig  ang  aking  bigkis,  at  tumuid 
din  naman,  samantalang  ang  inyong  mga 
bigkis  pagkakalagay  sa  palibot  ay  guma- 
galang  sa  aking  bigkis.     8  At  sa  kaniya'y 
sinabi  ng  kaniyang  mga  kapatid  :     iMag- 
hahari  ka  ba  sa  amin  ?  ^,  o  papapanginoon 
ka  sa  amin  ?    At  lalo  pa  siyang  kinapootan 
nila  dahil  sa  kaniyang  mga  panaginip  at  sa 
kaniyang  mga  salita.     9  At  siya'y  nanag- 
inip pa  ng  ibang  panaginip,  at  isinaysay 
sa  kaniyang  mga   kapatid,  na  sinabing: 
Narito,  ako'y  nanaginip  ng  ibang  prsaagi- 
nip,  at  narito,  na  ang  araw,  at  ang  buan  at 
ang  labing  isang  bituin  ay  gumagalang  sa 
akin,     lo  At  kaniyang  isinaysay  sa  kani- 
yang ama  at^  sa  kaniyang  mga  kapatid  ; 
at  sinaway  siya  ng  kaniyang  ama,  at  sa 
kaniya^y  sinabing:      ^Anong   panaginip 
itong   iyong    napanaginip?    ^Tunay  ba- 
gang  paroroon  ako  at  ang  iyong  ina  at 
ang  iyong  mga  kapatid  na  kami  ay  yuyu- 
kod^  sa  Inpa  sa  harap  mo  ?     11  At  ang 
kaniyang  mga  kapatid  ay  naiingit  sa  ka- 
niya;   datapua't  iningatan   ng  kaniyang 
ama  ang  salita  sa  pag-iisip;     12  At  napa- 
roon  ang  kaniyang  mga  kapatid  upang 
magpasabsab  ng  kawan  ng  kanilang  ama, 
sa  Sikem.      13  At   sinabi   ni  Israel   kay 
Jose:     ^Di  ba  nagpapasabsab  ang  iyong 
mga  kapatid  ng  kawan  sa  Sikem?     Ha- 
lika,  at  uutnsan  kita  sa  kanila.     Xi  sinabi 
niya  sa  kaniya  :     Narito  ako.     14  At  ka- 
Tiiyang  sinabi  sa  kanivang  :     Yiimaon  ka, 
tingnan  mo  kung  anong  tayo  ng  iyong  mga 


kapatid,  at  kung  anong  lagay  ng  kawan  ; 
at  dalhin   mo   rito   sa    akin   ang    j^agot. 
Gayon   inutusan   siya   mula  sa    libis   ng 
Hebron,    at  siya'y    naparoon   sa   Sikem. 
15  At  nasumpungan  siya  ng  isang  tawo, 
at,  narito,  na  siya'y  naggagala  sa  parang  ; 
at  siya'y  tinanong   ng   tawong  yaon,  na 
sinabing  :   i  Anong  hinahanap  mo  ?   16  At 
kaniyang  sinabing :     Hinahanap  ko  ang 
aking  mga  kapatid  ;  ipinamamanhik  ko 
sa  iyo  na  sabihin  mo  sa  akin  kung  saan 
sila    nagpapasabsab.      17  At    sinabi    ng 
tawong:^  Nagsialis  na  dito  sila:  sapag- 
ka't   naririnig  kong   kanilang   sinabing: 
Tayo  na  sa  Dotan.     At  sinundan  ni  Jose 
ang   kaniyang   mga  kapatid,   at   nasum- 
pungan niya  sila  sa  Dotan.     18  At  kani- 
lang natanawan  sa  malayo  siya,  at  bago 
lumapit  sa  kanila  ay  nagsang-usapan  sila 
laban   sa    kaniya   upang    ipapatay    si^^a. 
19  At  nagsabisabihang  :    \  Narito't  duma- 
rating  ang  mapanaginiping  iyan !    20  Hali 
kayo    ngayon,  siya'y   a  ting  patayin,    at 
siyaV^  ating  itapon  sa  isa  sa  mga"^  balon  ; 
at  ating  sasabihing  isang   mabangis   na 
hayop^  ay  sumakmal  sa  kaniya :  at  ating 
makikita  kung  anong  mangyayari  sa  ka- 
niyang mga  panaginip.      21  At   narinig 
ni  Ruben,  at  iniligtas  sa  kanilang  kamay, 
na  sinabing  :^    Huag  nating  patayin  siya. 
22  At  sinabi  ni  Euben  sa  kanila  :     Huag 
tayong  magbubo  ng  dugo ;  itapon  ninyo 
sa  balong  ito  na   nasa'ilang,  datapuaVt 
huag    ninyong   pagbuhatan    ng    kamay: 
upang  iligtas  sa  kanilang  kamay  ng  nia- 
pabaiik  sa  kaniyang  ama.     23  At  nang- 
yari,  ng  dumating^  si  Jose  sa   kaniyang 
mga  kapatid,  na  hinubdan  siya  ng  kani- 
yang tunika,  ng  tunikang  may  sarisaring 
kulay  na  kaniyang  suot ;     24  at  kanilang 
sinungaban,  at  kanilang  itinapon  sa  balon : 
at   ang  balon   ay    tuyo,    walang    tubig. 
25  At  nagsiupong  kumain  ng  tinapay  :  at 
kanilang  itiningin  ang  kanilang  mga'mata 
at   tumingin   sila,   at,   narito,   ang  isang 
pulutong    na    mga  Ismaelita   na    nagsi- 
sipangaling  sa  Galaad,  at  ang  kanilang 
mga   kamello   ay   may    dalang  mga   pa- 
bango,  at  mga  balsamo,  at  mga  mirra,  na 
kanilang    dinadala    sa    Egipto.       26  At 
sinabi  ni  Juda  sa  kaniyang  mga  kapatid  : 
^  Anong  ating  mapapakinabang  na  ating 
patayin  ang  ating  kapatid,  at  ilihim  ang 
kaniyang  dugo  ?    27  Parito  kayo  at  atin 
sivang    ipagbili    sa    mga    Ismaelita,    at 
huag  nating  pagbuhatan  ng  kamay  siya ; 
sapagka't  siyaV  ating  kapatid,  siya*y  atin 
ding  laman.     At  nakipagkasundo  sa  ka- 


38.  19 


GENESIS. 


39 


niya  ang  kaniyang  mga  kapatid.  28  At 
nagslsiyjagdaan  ang  mga  inangangalakal 
na  mga  Madianita ;  at  kanilang  isinampa 
si  Jose  sa  balon,  at  ipinagbili  nila  si  Jose 
sa  mga  Ismaelita  ng  dalawang  puong 
pirasong  pilak.  At  dinala  si  Jose  sa 
Egipto.  29  At  ng  magbalik  si  Ruben  sa 
baion,  at,  narito,  na  si  Jose  ay  wala  sa 
balon,  at  kaniyang  hinapak  ang  kaniyang 
mga  suot.  30  At  siya'y  nagbalik  sa  ka- 
niyang mga  kapatid,  at  kaniyang  sina- 
bing:  jWala  ang  bata  I  at  ako  isaan 
ako  paroroon  ?  31  At  kanilang  kinulia 
ang  tunika  ni  Jose,  at  sila'y  pumatay  ng 
isang  lalaking  kambing,  at  kanilang  tinina 
ang  tunika  sa  dugo :  32  at  kanilang 
ipinadala  ang  tunikang  may  sarisaring 
kitlay,  at  dinala  sa  kanilang  ama ;  at  ka- 
nilang sinabing:  Ito'y  aming  nasum- 
pungan:  kilalanin  mo  ngavon,  kung  tu- 
nika ng  iyong  anak  o  hindi.  33  At  ka- 
niyang kinilala,  at  sinabing  :  i  Ang  tunika 
ng  aking  anak  nga;  isang  mabangis  na 
V.avnn  anor  siimakmal  sa  kaniva, !  si  Jose 


hayop  ang  sumakmal  sa  kaniya, !  si  Jose 
ay  walang  pagsalang  nilapa  !    34  At  hi- 
napak ni  Jakob  ang  kaniyang  mga  suot, 
at  kaniyang  nilagyan  ng  magaspang  na 
damit  ang  kaniyang   mga  balakang,    at 
tumangis  na    maliabang  araw  dahil    sa 
kaniyang  anak.      35  At    nagsipagtindig 
ang  lahat  niyang  mga  anak  na  lalaki  at 
babaye  upang  siya'y  aliwin  ;   datapua't 
hindi  niya  inibig  na  siya'y  maaliw ;  at 
kaniyang  sinabing :     I  Sapagka't  lulusong 
akong  tumatangis  sa  a>ing  anak  hangang 
sa  libingan.    At  tinatangisan  siya  ng  ka- 
niyang ama.     36  At  ipinagbili  siya  ng 
mga  Medianita  sa  Egipto   kay  Potifar, 
oficial  ni  Faraon,  kapitan  ng  bantay. 
QQ  At  nangyari,  ng  panahong  ito,  na 
OD     humiwalay  si  Juda  sa  kaniyang 
mga  kapatid  at  nakipagkaibigan  sa  isang 
Adullamita  na  tinatawag  na  Hira.    2  At 
nakita  roon  ni  Juda  ang  anak  na  babaye 
ng  isang  Kananeo,  na  tinatawag  na  Sua ; 
at  kinuha  niya,  at  siya^y  nakisama.     3  At 
naglihi,  at  nanganak  ng  lalaki ;  at  kani- 
yang pinanganlang  Er.     4  At  naglihi  uli, 
at  nanganak  ng  lalaki,  at  pinanganlang 
Onan.  is  At  muling  naglihi  at  nanganak 
ng  lalaki,  at  pinanganlang  Sela :  at  si  Juda 
ay  nasa  sa  Kizib   ng  siya'y   manganak. 
6  At  ikinuha  ng  asawa  ni  Juda  si  Ker 
na  kaniyang  panganay,  at  ang  kaniyang 
pangalan  ay  Tamar.     7  At  si  Er,  na  pa- 
nganay ni  Juda,  naging  masama  sa  pani- 
ngin  ng  PanSinoon  ;  at  siya'y  pinatay  ng 
Panginoon.    8  At  sinabi  ni  Juda  kay 


Onan :     Makisama  ka  sa  asawa  ng  iyong 
kapatid,  at  tuparin  mo  ang  katungkulan 
ng  kapatid,  ng  asawa  sa  kaniya,  na  ipag- 
bangon  mo  ng  lahi  ang  iyong  kapatid. 
9  At  nalalaman  ni  Onan  na  hindi   raa- 
giging    kaniya    ang    lahi;  at    nangyari, 
pagka  sisiping  siya  sa  asawa  ng  kaniyang 
kapatid,    na    pinatutulo    niya    sa    lupa, 
ng  h.uag  lamang  niyang  bigyan  ng  lahi 
ang  kaniyang  kapatid.    10  At  ang  bagay 
na  ginawa  niya  ay  masama  sa  paningin 
ng  Panginoon,  at  siy^'y  kaniyang  pina- 
tay   rin  naman.      11    Ng    magkagayo'y 
sinabi  ni  Juda  kay  Tamar  na  kaniyang 
manugang    na    babaye:     Manatili   kang 
bao   sa  bahay  ng  iyong  ama,    hangang 
sa   lumaki  si   Sela  na  aking   aqak:   sa- 
pagka't   sinasabi  niya   na:    Marahil  ay 
hindi  siya  mamamatay  na  gaya  ng  kani- 
yang mga  kapatid.    At  yumaon  si  Tamar 
at  tumahan  sa  bahay  ng  kaniyang  ama. 
12  At  dumaan  ang  mahabang  araw;  at 
namatay  ang  anak  ni  Sua,  na  asawa  ni 
Juda,  at  nag-aliw  si  Juda;  at  pumanhik 
na  pinanood  ang  mga  mangijgupit  sa  kani- 
yang  mga  tupa,   siya  at   ang    kaniyang 
kaibigang  si  Hiya  na  Adullamita,  sa  Tim- 
nas.    13  At  naibalita  kay  Tamar,  na  si- 
nabing :   Narito,  ang  iyong  bianang  lalaki 
ay  pumapanhik  sa  Timnas  sa  paggugupit 
sa  kaniyang  mga  tupa.    14  At  siya^y  nag- 
alls  ng  suot  pagkabao,   at  nagtakip  ng 
kaniyang  lambong,  at  pagkapagtakip  ay 
naupo  sa  pasukan  ng  Enaim,  ^  na    nasa 
daan  ng  Timnas ;  sapagka^t  kaniyang  na- 
kikita,  na  si  Sela  ay  lalaki  na,  at  hindi 
pa  siya  ibinibigay  na  asawa.    15  Nang 
makita  siya  ni  Juda  ay  ipinalagay  siyang 
dalahira,  sapagka't  siya'y  nagtakip  ng  ka- 
niyang mukha.    16  At  lumapit  sa  kaniya, 
sa  tabi  ng  daan,   at  sinabing :     Narito 
nga,  ipinamamanhik  ko  sa  iyo  na  ako^y 
pasipingin  mo  sa  iyo :  sapagka't  hindi  ni- 
ya nakilalang  kaniyang  manugang.    At 
kaniyang  sinabing :    I  Anong  ibibigay  mo 
sa  akin    sa    iyong    pagsiping    sa    akin? 
17   At  kaniyang  sinabing:     Padadalhan 
kita  ng  isang  anak  ng  kambing  na  mula 
sakawan.    At  kaniyang  sinabing:    iBi- 
bigyan  mo  baga  ako  ng  sanla  hangang  sa 
maipadala   mo?     IS  At     kaniyang  sina- 
bing :     i  Anong  sanla  ang  ibibigay  ko  sa 
iyo  ?    At  kaniyang  sinabing  \    Ang  iyong 
singsing,  at  ang  iyong  pamigkis,  at  ang 
tungkod  na  dala  mo  sa  kamay.     At  kani- 
yang mga  ibinigay  sa  kaniya,  at  sumiping 
sa  kaniya ;  at  siya'y  naglihi  sa  pamamag- 
^^"-  niya.    19  At  siya'y  nagbangon,    at 


itan 


40 


GENESIS. 


38.  19 


yumaon,  at   siya'y  nag-alis  iig  kaniyang 
lambong,  at  isinuot  ang  niga  suot  ng  kani- 
yang  pagkabao.     20  At  ipiimdala  ni  Juda 
aiig  anak  ng  kainbing  sa   pamamag-itan 
ng  kamay  ug  kaiiiyang  kaibigan,  na  Adul- 
laruita,  upang  tangapiii  ang  sanla  sa  ka- 
may ng  babaye  :  datapua't  hindi  niya  na- 
sumpungan.     21  Ng    magkagayo'y    kani- 
yang  itinanong  sa  niga  tawo  sa  lugar  na 
yaon,  na  siuabing:     ^  Saan  nandoon  ang 
dalahira  na  nasa  tabi  ng  daan  sa  Enaiin? 
At  kanilang  sinabing:     Walang   napari- 
tong  sino  mang  dalahira.     22  At  nagbalik 
siya   kay  Juda,  at  sinabing:     Hindi  ko 
nasumpungan  siya  ;  at  gayon  din  ang  mga 
tawo  ^  sa   lugar   na   yaon    ay   nagsabing : 
Hindi  nagkaroon  dito  ng  sino  mang  da- 
lahira.    23    At  sinabi   ni   Juda:     Kani- 
yang  ariin,  ng  huag  tayong  mangahiya : 
narito,    aking  ipinadadala   ang  aiiak   ng 
kambing  na  ito  at  hindi  mo  siya  nasuui- 
pungan.     24  At  nangyari,  na  pagkaraan 
ng  may  ikatlung  buan,  na  naibalita  kay 
Juda,   na   sinabing:     Ang   iyong    manu- 
gang  na  si  Tamar  ay  nakikiapid,  at,  na- 
rito't    siya'y   buntis   sk    pakikiapid.     At 
sinabi   ni  Juda:      1  Siya'y   ilabas   upang 
masunog !    25  Ng  siya'y  ilabas,  nagpasugo 
siya  sa  kaniyang    bianan,  na   nagsabing: 
Sa  lalaking  may  ari  ng  mga  ito,  ako'y 
nagdalang  tawo :  at  kaniyang  sinabi  pa : 
Ipinamamanhik   ko  sa  iyo,  na  kilalanin 
mo  kung  kanino  ang  mga  ito,   ang  sing- 
sing,    ang    pamigkis,    at    ang     tungko'd. 
26  At  mga  kinilala  ni  Juda,  at  sinabing: 
Siya'y  banal  kay  sa  akin ;  sapagka't  hindi 
ko   ibinigay^  sa   kaniya   si   Selang  aking 
anak.     At  hindi  ko  na  siya  muling  naki- 
lala   pa.    27  At   nangyari,    na  sa   panga- 
nganak    niya,    narito,"  kambiil    ang    mga 
nasa  kaniyang  tiyan.      28  At  nangyari, 
ng  nanganganak  siya,  na  inilabas  n|  isa 
ang  kamay:  at   hinawakan   ng   hi  lot   at 
tinalian   sa   kamay  ng   isang   sinulid    na 
mapula,    na   sinabing:      Ito    ang    unang 
lumabas.     20  At  nangyari,  na  pagkaurong 
ng    kaniyang  kamay,    narito,   ang   kani- 
yang kapatid  ay  lumabas.     At  kaniyang 
sinabing:     ^Bakit  nagpumiglas  ka  ?    At 
tinawag    ang     pangalan     niyang    Fares. 
30  At  pagkatapos  ay  lumabas  ang  kani- 
yang kapatid,  na  siyang  may  sinulid  na 
mapula  sa  kamay;   at  tinawag  na  Zara 
ang  kaniyang  pangalan. 
OQ  At  ibinaba  si  Jose  sa  Egipto  ;  at 
^v/     binili  sina  ni  Potifar,  oficial   ni 
raraon,_kapitan  ng  bantay,   at    lalaking 
taga  Egipto,  sa  kamay  ng  mga  Ismaelita 


na   nagdala   sa  kaniya  doon.      2  At   ar.a: 
PanOinoon  ay  sumasa  kay  Jose,  at  na^ 
ging    lalaking    mapalad  ;    at    siya'y    nasa 
bahay     ng    kaniyang    y])anginoong     taga 
Egipto.     3  At  nakita  ng  kaniyang  pani^i- 
nuon,  na  ang    Panginoon  ay*'  sumasaka- 
niya,    at    ang    laliat   ng   kaniyang   gina- 
gawa  ay  pinagpapala  n7j  Panginoon  sa 
kaniyang  kama3\     4  At  nakasumpong  si 
Jose  ng  biyaya  sa  kaniyang  paningin,  at 
siya'y  kaniyang  tagapamahala :  at  sa  ka- 
niya'y  kaniyang  ipinamahala  ang  pama- 
mahala  sa   bahay,   at   ang   lahat   niyang 
tinatankilik,  ay  ipinamahala  sa  kaniyang 
kamay.     5  At  nangyari,  na  mula  sa  pana^ 
hon  na  siya'y   pamahalain   sa   kaniyang 
bahay,  at  sa  laliat  ng  kaniyang  tinatan- 
kilik,   pinagpala    ng     Panginoon     ang 
bahay   ng  taga  Egipto   dahil  kay   Jose  ; 
at  ang  pagpapala  ng  Panginoon  ay  nasa 
sa   lahat    ng    kaniyang    tinatankilik,    sa 
bahay  at  sa  parang.     6  At  kaniyang  ijji- 
namahala  ang  lahat  ng  kaniya  sa  kamay 
ni  Jose  ;  at  hindi  siya  nakikialam  ng  ano 
mang  bagay   na   tinatanhilik,   kungdi  ng 
tinapay    na    kaniyang    kinakain.     At   si 
Jose  ay    may    mabuting    anyo    at   may 
magandang    pagmumukha.     7  At    nang- 
yari, pagkatapos  ng  mga  bagay  na  ito,  na 
ang   asawa   ng   kaniyang    panginoon    av 
itinitig  ang  kaniyang  mga  mata  kay  Jose, 
at  nagsabing  :     \  Sipingan  mo  ako  !     8  Da- 
tapua't  siya'y  tumangi,  at  sinabi  niya  sa 
asawa   ng   kaniyang  panginoon:   Narito, 
ang  aking  panginoon  ay  hindi  nakikialam 
sa  akin  tungkol  sa  nasa  bahay,  at  lahat 
ng  kaniyang  tinatankilik  ay  ipinamahala 
sa   aking    kamay ;     i)  \valang   sino    mang 
malaki  sa  bahay  na  ito,  kay  sa  akin ;  at 
siya'y   walang   ii)inagkait    sa   aking   ano 
mang^  bagay,  kungdi  ikaw  lamang,  sapag- 
ka't   ikaw   ay    kaniyang    asawa:    <;. paano 
ngang  aking  gagawin  it^ong  malaking  ka- 
sam-an,  na  ipinagkasala  laban   sa   Dios  ? 
10  At    nangyari,    na  samantalang    siya'y 
nakikiusap  kay  Jose  araw-araw.  at  hindi 
nakikinig  sa  kaniya  na  siyaV  sipingan,  o 
tahanan.      ll  At  nangyari  ng   ])anahong 
ito,   na    siya'y  pumasok  sa  bahay  upang 
gawin    niya  ang  kaniyang   katungkulan ; 
at  wala  sino  man  sa  mga  tawo  sa  bahay 
doon   sa    loob.     12  At    siya'y     pinigilan 
niya  sa  kaniyang  suot,  na  sinabing;  "j  Si- 
pingan   mo   ako  !     At    iui  wan   ni  va   ang 
kaniyang  suot  sa  kamay  niya,  at  tumakas, 
na  lumabas.     13  At  nangyc^ri,   pagkakit;i 
niyang     iniwan    ang    kamy<^ng    suot    sa 
kamay  niya,  at  tumakas  sa  labas,     1 4  na 


40.  18 


GENESIS. 


41 


siya'y  tumawag  ng  mga  tawo  sa  kaniyang 
bahay,  at  sa  kanila'y  sinabi  niya :  Nakita 
na  ninyo,  na  dinalhan  niya  tayo  ng 
isang  Hebreo,  upang  tayo^y  tuyain ;  siya^y 
lumapit  sa  akin  upang  ako*y  sipingan,  at 
ako'y  naghihiyaw  ng  malakas :  15  at 
nangyari,  ng  marinig  niyang  ako'y  nag- 
taas  ng  voces  at  naghihiyaw,  na  iniwan 
ang  kaniyang  suot  sa  aking  siping,  at 
tumakas  na  lumabas,  15  At  kaniyang 
iningatan  ang  suot  niya  sa  kaniyang 
siping,  hangang  sa  dumating  ang  kani- 
yang panginoon  sa  kaniyang  bahay.  17  At 
sinalita  niya  sa  kaniya  ng  ayon  sa  mga 
salitang  ito,  na  sinabing:  Lumapit  sa 
akin  ang  aliping  Hebreo  na  iyong  dinala 
sa  atin,  upang  tuyain  ako:  18  at  nang- 
yari, sa  paraang  itinaas  ko  ang  aking 
voces  at  ako'y  naghihiyaw,  na  kaniyang 
iniwan  ang  kaniyang  suot  sa  aking  siping, 
at  tumakas  sa  labas.  10  At  nangyari, 
(pagkarinig  ng  kaniyang  panginoon  ng 
mga  salita  na  sinalita  sa  kaniya  ng  kani- 
yang asawa,  na  sinabing :  Ganitong  pa- 
raan  ang  ginawa  sa  akin  ng  iyong  alipin) ; 
na  nag-laab  ang  kaniyang  galit.  20  At 
dinala  ng  kaniyang  panginoon  si  Jose,  at 
inilagay"  sa  bilanguan,  lugar  na  pinag- 
kukulungan  ng  mga  bilango  ng  hari :  at 
siya'y  natira  doon  sa  bilanguan.  21  Da- 
tapua't  ang  Panginoon  ay  sumasakay 
Jose,  at  iginawad  sa  kaniya  ang  awa,  at 
binigyan  ng  biyaya  sa  paningin  ng  kati- 
wala  sa  bilanguan.  22  At  ipinamahala 
ng  katiwala  sa  bilanguan  sa  mga  kamay 
ni  Jose  ang  lahat  ng  mga  bilango  na  nasa 
bilanguan ;  at  ang  lahat  ng  ginagawa  doon 
ay  siya  ang  gumagawa.  23  Hindi  tiniting- 
nan  ng  katiwala  ng  bilanguan  ang  ano 
mang  bagay  na  nasa  kaniyang  kamay,  sa- 
pagka^t  ang  Panqinoo'y  sumasa  kay  Jose, 
at  ang  kaiiiyang  ginagawa  ay  pinagpapala 
ng  Panginoon. 

Af\  At  nangyari,  pagkatapos  ng  mga 
T"  w  bagay  na  ito,  na  ang  katiwala  ng 
hari  sa  Egipto  at  ang  kaniyang  magtitina- 
pay  ay  nagsisalangsang  laban  sa  kanilang 
panginoon  sa  hari  sa  Egipto.  2  At  nag- 
init  si  Faraon  laban  sa  kaniyang  dala- 
wang  tagapamahala,  sa  puno  ng  mga  kati- 
wala at  sa  puno  ng  mga  raagtitinapay.  3  At 
mga  piniit  sa  bilanguan,  sa  bahay  ng 
kapitan  ng  bantay,  sa  bilanguang  kinabi- 
bilanguan  ni  Jose.  4  At  ibinigay  ng 
kapitan  ng  bantay  kay  Jose  ang  pama- 
mahala  sa  kanila,  at  pinaglilingkuran 
niya  sila;  at  natirang  kaonting  panahon 
sa  bilanguan.     6  At  ang  katiwala  at  ang 


magtitinapay  ng  hari  sa  Egipto  na  nanga- 
ngabilango   sa    bilanguan,    kapua   nana- 
ginip  ng  kanilang  panaginip  sa  isa  ring 
gabi,  bawa't  isa'y  ayon  sa  pagpapalinaw 
ng  kaniyang  panaginip.    6  At  si  Jose  ay 
naparoon  sa  kanila  sa  kinaumagahan,  at  si- 
la'y  tiningnan,  at  narito,  silaV  niapanlaw. 
7  At  kaniyang  tinanong  ang  mga  tagapa- 
mahala ni  Faraon,  na  mga  kasama  niya  sa 
bilanguan  sa  bahay  ng  kaniyang   pangi- 
noon, na  sinabing:    ^Bakit  kayo^  nia- 
panlaw ngayon  ?    8  At  kanilang  sinabi  sa 
kaniyang :   Kami  ay  nanaginip,  ng  panagi- 
nip, at  wala  sino  mang  makapagpalinaw. 
At  sinabi  sa  kanila  ni    Jose:     i Hindi 
baga  ukol  sa  Dios  ang  mga  pagpapalinaw  ? 
Isinasamo  ko  sa  inyo,  na  inyong  saysayin 
sa  akin.     9  At  ang  puno  ng  mga  katiwala 
ay  nagsaysay  kay  Jose  ng  kaniyang  pana- 
ginip," at  nagsabi  sa  kaniyang :    Sa  aking 
panaginip,  narito,  ang  isang  puno  ng  uvas 
sa  harap  ko ;     10  at  sa  puno  ng  uvas,  ay 
tatlong  sanga :  at  yao'y  parang  sumupling, 
bumuka  ang  bulaklak  noon,  at  ang  mga 
buig  noon,  ay  nagsipagbunga  ng  mga  uvas 
na  hinog :     11  at  ang  mga  vaso  ni  Faraon 
ay  nasa  sa  aking  kttmay ;  at  kumuha  ako 
ng  mga  uvas  at  aking  mga  piniga  sa  vaso 
ni  Faraon,  at  ibinigay  ko   ang  vaso  sa 
kamay  ni  Faraon.     12  At  sinabi  ni  Jose 
sa  kaniyang :     Ito  ang  kalinawan  jiiyaon : 
ang  tatlong  sanga  ay  tatlong  araw :    13  sa 
loob  ng  tatlong    araw    ay    ititindig    ni 
Faraon  ang  iyong  ulo,  at  isasauli  ka  sa 
iyong  katungkulan :   at  ibibigay  mo  ang 
vaso  ni  Faraon  sa  kaniyang  kamay,  gaya 
ng  karaniwang  ginagawa  mong  dati  ng 
ikaw  ay  kaniyang  katiwala.    14  Datapua't 
alalahanin  mo  ako  kung  ikaw  ay  mapabuti 
na ;  at  isinasamo  ko  sa  iyo,  na  pagpakitaan 
mo  ako  ng  kagandahang  loob,  at  bangitin 
mo  ako  kay  Faraon,  at  ako*y  alisin  mo  sa 
bahay  na  ito  :     15  sapagkaH  ako*y  tunay 
na  ninakaw  sa  lupain  ng  mga  Hebreo  :  at 
dito   naman  ay  wala  akong   ginagawang 
ano  man,  upang  ako'y  ilagay  nila  sa  bilan- 
guan.    16   Ng  makita  ng  puno  ng  mga 
magtitinapay,   na   mabuti   ang    pagkapa- 
linaw,  sinabi  niya  kay  Jose .     Ako'y  na- 
naginip din ;  at,  narito,  tatlong  bakol  ng 
tinapay   na   maputi  ay  nasa  ibabaw  ng 
aking   ulo :      17  at   sa   kaibaibawan   ng 
bakol  ay  mairoon  ng  lahat  na  sarisaring 
pagkaing  niluto  ng  magtitinapay  para  kay 
Faraon ;  at  kinakain  ng  mga  ibon  sa  bakol 
na  nasa  ibabaw  ng  aking  ulo.     18  At  si 
Jose  ay  sumagot,  at  nagsabing  :     Ito  ang 
kalinawan   niyaon :     Ang  tatlong    bakol 


42 


GENESIS. 


40.  18 


ay  tatlong  araw ;  19  sa  loob  ng  tatlong 
araw  aj  ititindig  ni  Faraon  aug  iyong 
iilo,  at  ibibitin  ka  sa  isang  pnnong  kahoy ; 
at  kakanin  ng  mga  ibon  ang  iyong  mga 
kiman.  20  At  nangyari  ng  ikatlong  araw, 
na  kapanganakan  ni  Faraon,  na  guraawa 
siya  ng  isang  piging  sa  lahat  ng  kaniyang 
niga  alipin  ;  at  itinindig  niya  sa  gitna  ng 
mga  alipin  niya  ang  ulo  ng  puno  ng  mga 
katiwala,  at  ang  ulo  ng  puno  ng  mga  mag- 
titinapay.  21  At  ibinalik  niya  ang  puno 
ng  mga  katiwala  sa  kaniyang  pagka- 
katiwala,  at  ibinigay  niya  ang  vaso  sa 
kamay  ni  Faraon :  22  datapoa't  ang 
puno  ng  mga  magtitinapay,  ay  ibinitin  sa 
isang  punong  kahoi/  gaya  ng  ipinaalinaw 
sa  kanila  ni  Jose.  22  Gayon  ma'y  hindi 
na  naalala  si  Jose  ng  puno  ng  mga  kati- 
wala, kungdi  nalimutan  siya. 
A%  At  nangyari,  sa  katapusan  ng  dala- 
■  B  wang  taong  ganap,  na  si  Faraon  ay 
nanaginip:  at,  narito,  siyaV  nakatayo  sa 
tabi  ng  ilog.  2  At,  narito,  umalion  sa 
ilug  ay  pitong  bakang  magagandang  anyo 
at  matatabang  laman ;  at  nagsisabsab  sa 
talahiban.  3  At,  narito,  ang  ibang  pitong 
baka,  na  nag.si,5ialion  mula  sa  ilog  na  nasa 
likuran  nila,  mga  paugit  na  anyo,  at  mga 
tuyo  ang  laman ;  at  nagsiliinto  doon  sa 
tabi  ng  mga  unang  baka,  sa  tabi  ng  ilog. 

4  At  ang  mga  t^akang  pangit  ang  anyo  at 
mga  tuyo  ang  laman  ay  nilamon  ang  pi- 
tong bakang  magagandang  anyo  at  mata- 
taba.       Sa   gayo'y    nagising    si    Faraon. 

5  At  siya'y  natulog  at  nanaginip  na  bilang 
ikalawa:  at,  narito,  ang  pitong  uliay  na 
matataba  at  mabubuti,  na  uraaakiat  sa  isa 
lamang  tangkay.  6  At,  narito,  ang  pitong 
uliay  na  mga  pipi  at  pinapaspas  ng  ha- 
nging silanganan,  nagsitubong  kasunod  ng 
mga  yaon.  7  At  nilamon  ng  mga  uhay 
na  pipi  ang  pitong  uhay  na  matataba  at 
puno.  At  nagising  si  Faraon,  at,  narito, 
isang  panaginip.  8  At  nangyari,  sa  ki~ 
naumagahan,  na  ang  kaniyang  espiritu  ay 
nabagabag :  at  siya'y  nagsugo,  at  kaniyang 
ipinatawag  ang  lahat  ng  mago  sa  Egipto, 
at  ang  lahat  ng  pantas  doon :  at  isinaysay 
ni  Faraon  sa  kanila  ang  kaniyang  pana- 
ginip ;  datapua't  walang  makapagpalinaw 
kay  Faraon.  9  Ng  magkagayo'y  nagsalita 
ang  puno  ng  mga  katiwala  kay  Faraon, 
na  sinabing :  Naaalala  ko  sa  araw  na  ito 
ang  aking  mga  sala :  10  nag-init  si  Faraon 
laban  sa  kaniyang  mga  alipin,  at  ibinilan- 
go  ako  sa  bahay  ng  kapitan  ng  bantay, 
ako  at  ang  puno  ng  mga  magtitinapay: 
13  at   nangaginip  kami  ng  panaginip  sa 


isang  gabi,  ako  at  siya ;  nanaginip  kapua 
ayon  sa  kalinawan  ng  kaniyang  panaginip. 

12  At  nandoong  kasama  namin  ang  isang 
binata,  isang  Hebreo,  na  alipin  ng  kapitan 
ng  bantay  ;  at  siya  naming  pinagsaysayan, 
at  kaniyang  ipinaalinaw  sa  amin  ang  a- 
ming  mga  panaginip ;  at  ipinalinaw  niya 
sa  bawa't  isa  ayon  sa  kaniyang  panaginip. 

13  At,  nangyari,  kung  paano  ang  kani- 
yang pagkapalinaw  sa  amin,  nagkagayon : 
ako'y  pinabalik  sa  aking  katungkulan,  at 
ipinabitin  ang  isa.  14  Kg  magkagayo'y 
si  Faraon  ay  nagsugo  at  ipinatawag  si 
Jose,  at  siya'y  inilabas  na  madalian  sa 
bilanguan  :  at  siya'y  nag-ahit  at  nagpalit 
ng  suot,  at  naparoon  kay  Faraon.  15  At 
sinabi  ni  Faraon  kay  Jose:  Ako'y  na- 
naginip ng  isang  panaginip,  at  walang 
magpalinaw  :  at  narinig  kong  sinabi  tung- 
kol  sa  iyo,  na  pagkarinig  mo  ng  isang 
panaginip  ay  naipaaalninaw  mo.  16  At 
sumagot  si  Jose  kay  Faraon,  na  sinabing : 
Wala  sa  akin :  Dios  ang  magbibigay  ng 
sagot  na  kapayapaan  kay  Faraon.  17  At 
sinalita  ni  Faraon  kay  Jose:  Sa  aking 
panaginip,  narito,  nakatayo  ako  sa  tabi 
ng  ilog:  18  at,  narito,  umahon  sa  ilog 
ang  pitong  bakang  matatabang  laman  at 
magagandang  anyo,  at  nagsisabsab  sa  tala- 
hiban: 19  at,  narito,  ang  ibang  pitong 
baka  na  umaahon  sa  likuran  nila,  mga 
payat,  at  napakapangit  ang  anyo,  at  mga 
tuyong  laman ;  kailan  ma'y  hindi  ako 
nakakita  sa  boong  lupain  ng  Egipto  ng 
ibang  kawangis  ng  mga  yaon  sa  kasam-an. 
20  At  kinain  ng  mga  bakang  tuyo  at 
pangit,  ang  pitong  nauunang  bakaftg  ma- 
tataba: 21  at  ng  kanilang  mga  ma- 
kain,  hindi  ko  maalaman  na  sila'y  kani- 
lang nakain  ;  datapua't  ang  kanilang  anyo 
ay  pangit  ding  gaya  ng  una.  Sa  gayoV 
nagising  ako.  22  At  nakita  sa  aking 
panaginip,  at,  narito,  pitong  uhay  ay 
umaakiat  sa  isang  tankay,  matataba  at 
mabubuti :  23  at,  narito,  pitong  uhay  na 
tuyo,  mga  lanta,  at  pinapaspas  ng  hanging 
silanganan,  nagsisitubong  kasunod  ng  mga 
yaon :  24  at  nilamon  ng  mga  uhay  na 
lanta  ang  pitong  uhay  na  mabubuti:  at 
aking  isinaysay  sa  mga  mago,  datapua't 
walang   makapagpahayag   noon   sa  akin. 

25  At  sinabi  ni  Jose  kay  Faraon  :  Ang 
panaginip  ni  I'Waon  ay  iisa :  ang  gagawin 
ng    Dios    ay    ipinahayag     kay     Faraon. 

26  Ang  pitong  bakang  magaganda  ay 
pitong  taon ;  at  ang  pitong  uhay  na 
magaganda  ay  pitong  taon  :  ang  panaginip 
ay  iisa.     27  At  ang  pitong  bakang  tuyo 


41.  57 


GENESIS. 


43 


at  mga  pangit,  na  umaaliong  kasunod  iig 
m&a  yaon  ay  pitong  taon,  at  ang  pitong 
uhay  na  tuyo  rin  naman,  na  pmapaspas 
n&  'hanging  silanganan ;    mga   magigmg 
pitong  taong  kagutom.     28  Ito  ang  bagay 
na  sinalita  ko  kay  Faraon:  ang  gagawin 
nff  Dios,  ipinakilala  kay  Faraon.     2d  Na- 
rito,  diimarating  ang  pitong  taong  may 
malaking  kasaganaan  sa  boong  lupam  ng 
Egipto  :     30  at  magbabangon,  pagkatapos 
nlm^a  yaon,  ang  pitong  taong  kagutom; 
at  malilimiitan  yaong  boong  kasaganaan 
sa  lupain  ng   Egipto ;   at  pupuksam  ng 
kagutom  ang  lupain  ;     31  at  ang  kasaga- 
naan ay  hindi  makikilala  sa  lupain,  dahil 
sa    kagutom    na    sumusunod ;    sapagka  t 
magiging  napakabigpit.  ^  33  At  tungkol 
sapagkasunod  ng  panagmip  kay  P  araon 
na  makalawa,  sapagka^t  bagay  na  itmatag 
ns-  Dios,  at  ipinagagawang  madalian  ng 
Dios.    33  Ngayon  nga'y  humanap  si  Fa- 
raon ng  isang  tawong  matalino  at  pantas, 
at    ilagay    siya    sa    lupain    ng    Egipto. 

34  Gawing  gnyon  ni  Faraon,  at  maghalal 
ng  mga  tagapamahala  sa  lupain,  na  papag- 
limahing  bahagi  ang  lupain  ng  Egipto 
sa  loob  ng  pitong  taon  ng  kasaganaan. 

35  At  kanilang  tipunin  ang  lahat  ng 
pagkain  nitong  mabubuting  taon  na  du- 
marating,  at  magkamalig  ng  trigo  sa  ka- 
pangyarihan  ng  kamayni  Faraon,  na 
pinakapagkain  sa  mga  cuidad,  at  mgatan. 

36  At  ang  pagkain  ay  makakamaligin 
para  sa  lupain  sa  pitong  taong  kagutom 
na    mangyayari    sa    lupain  ng    Egipto; 
upang  huag  mapuksa  ang  lupain  sa  kagu- 
tom.   37  At  ang  bagay  ay  mmabuti  ng 
mga  mata  ni  Faraon,  at  ng  mga  mata  ng 
kaniyang  mga  alipin.    38  At   sinabi  m 
Faraon  sa  kaniyang  mga  alipm :    i  Maka- 
kasumpong  pa  ba  tayo  ng  ibang  gaya 
nito,  tawong  kinaroroonan  ng  espiritu  ng 
Dios  "^    39  At  sinabi  ni  Faraon  kay  J  ose : 
Sa  paraang  ipinakilala  sa  iyo  ng  Dios  ang 
lahat  ng  ito,  walang  matalino  o  pantas 
man  na  gaya  mo  :    40  ikaw  ay  magpu- 
puno  sa  aking  bahay,  at  ayon  sa  lyong 
salita  ay  pamamahalaan  mo  ang  akmg 
boong  bayan;  sa  luklukang  hari  lamang 
magiging    lalong    mataas    ako    sa    lyo. 
41  At  sinabi  ni  Faraon  kay  Jose :  Tmgnan 
mo,  ikaw  ay  inilagay  ko  sa  boong  lupam 
ng  Egipto.    42  At  inalis  m  Faraon  sa 
kamay  niya  ang  kaniyang  tandang  smg- 
sing  at  inilagay  sa  kamay  m  Jose,   at 
siyaV  sinuutan    ng   taganas  na  lino,   at 
nilagyan  siya  ng  isang  cintas  na  gmto  sa 
palibot  ng  kaniyang  leeg;    43  at  siyay 


pinasakay  niya  sa  ikalawang  karro   na 
tinatankilik  ni  Faraon  ;  at  isinisigaw  .-;a 
unahan  niya:     [Lumuhod  kayo  I  at  ini- 
halal  siya  na  puno  sa  boong  lupam  ng 
Egipto.    44  At    sinabi    ni    laraon    kay 
Jose :    Ako'y  si  Faraon,  at  kung  wala  ka 
ay  hindi  magtataas  ang  tawo  ng  kaniyang 
kamay  o  ng  kaniyang  paasa  boong  lupam 
ng  Egipto.     45  At  pinanganlan ml araon 
si  Jose  na  Safenat-panea,  at  ibinigay  na 
asawa  sa  kaniya  si  Asenat,  na  anak  ni 
Potifera,  na  sacerdote  sa  On.    At  lumabas 
si  Jose,  sa  lupain  ng  Egipto.    46  At  si 
Jose    ay    may    tatlong    puong  taon    ng 
tumayo  sa  harap  ni  Faraon  na  hari  sa 
Egipto.    At  si  Jose  ay  umalis  sa  harap  ni 
Faraon,  at  nilibot  ang  boong  lupain  ng 
Egipto.     47  At  nagbunga  ang    lupain  sa 
boong    taon    ng  sagana.     48  At   tinipon 
ni  Jose   ang   lahat   ng   bunga  sa  pitong 
taon  na  nagkaroon  sa  lupain  ng  Egip- 
to:   at  itinago   ang   bunga  sa  mga  ciu- 
dad ;      ang    bunga    sa    bukid    na    nasa 
palibot    ng    bawa't    ciudad    ay    itmago 
sa  loob  ng  ciudad  ding  yaon.    49  At  si 
Jose  ay  nagkamalig  ng  trigo  na  parang 
buhangin  sa  dagat,  napakarami  hangang 
sa  hindi  nabilang ;  sapagka  t  walang  bi- 
lang.    50  At  bago  dumating  ang  taong 
kagutom  ay  ipinanganak  kay  Jose  ang 
dalawang  lalaki,  na  ipinanganak  sa  ^amya 
ni  Asenat  na  anak  ni  Potifera,  na  sacer- 
dote sa  On.     51  At  pinanganlan  ni  Jose 
ang  panganay  na  Manases,  sapagka  t  wtka 
niy/y:    Ipinalimot  ng  Dios  sa  akm  ang 
lahat  ng  aking  kapagalan  at  ang  boong 
bahay  ng  aking  ama.    52  At  ang  ipma- 


ngalan  sa  ikalawa  ay  Efraim,  na  smabmg . 
Sapagka't    ako'y    pinalago    ng    Dios    sa 
lupain  na  aking  kapighatian.     53  At  ang 
pitong  taon  ng  kasaganaan  na  nagkaroon 
sa  lupain  ng  Egipto  ay  natapos.    54  At 
ang  pitong  taon  ng  kagutom  ay  nagpasi- 
mulang  dumating,  ayon  sa  smabi  m  J  ose  : 
at  nagkagutom  sa  lahat  ng  lupam;  data- 
pua'tsa  boong  lupain  ng  Egipto  ay  may 
tinapay.     55  At  ng  ang  boong  lupain  ng 
Egipto  ay  magutom,  dumaing  ang  bayim 
kay  Faraon  ng  tinapay:  at  sinabi  ni  l<a- 
raon  sa  lahat  ng  taga  Egipto  :     Pumaroon 
kayo  kay  Jose;  ang  kaniyang  sabihm  sa 
inyo  ay  inyong  gawin.     56  At  ang  kagu- 
tom ay  nasa  ibabaw  ng  boong  balat  ng 
lupain :  at  binuksan  ni  Jose  ang  lanat  ng 
kamalig,  at  nagbili  sa  mga  taga  Egipto ; 
^apagka't  lumalala  ang  kagutom  sa  lupain 
n<->  Egipto.     57  At  ang  lahat  ng  taga  ibang 
lupain  ay  nagsiparoon  kay  Jose  upang 


44 


GENESIS 


Som  "\*"*''"  v«»P«gka't  h,ma!ala  ang 
KJgutom  sa  boong  lupa. 

An  NakUa  nga  ni  Jakub  na  rnav  trio-o 
rfc,  sa  tgipto,  at  sinabi  ni  Jakub  ta 
t<an,yang  n,ga  anak  :  ,:  Bakit  karo  m- 
np^  ninginan  ?  a  At  kaniyang  sh.abi>,g  . 
Jsar, to,  aking  nannig  na  may  trigo  ?a 
I'^gipto;  kimaba  kayo  roon,  at  bumili 
kayo  roon  ng  ^a  ganang  atin, ,  pang  tayo'v 
niabuhay    at  hnag  mamata;.  '  sM^Z 

hZTni  )"^"'''^  "i^-^"'"^  "'^  Unnaba,  na 
.i   T^ini^-    ^^'°  '?  ^«'l''"-     ^'^atapua't 
SI  Benjamin   na   kapatid    ni    Jose,  hindi 
s  nngo  ni  Jakob  na  ka.a,na  nft  ka'nivang 
mga     kapati,!,    s:a,,agka't    wika    niva'y: 
ijaka  sakahng  may  mangvari  sa  kaniVai,.. 
ano  mang  kaiiabamakam"   o  At  angm"S 
anak  m  Israel  ay  nag,iparoong  bnnTili  X 
gitna    ng   mga   nagsisiparoon"    sapagl  a't 
..agkakaguton,     .a    Inpain    ng     lla.'jaan! 
6  At  SI  Jose  ang  gobernador  sa  l„pai,, 
a   ang   nagbib.li    »„/,,>,  ,.,  lal,,,'t  n-^ 
tuyan  sa  lupam  :  at  nagsidating  ang  mgS 
Upat.d    n,   Jo.e    at    nangagp^tira'^^a   ?a 
a    va,  na  ang  kanilang  mga  muk ha  ay 
pasnbasob.      7  At    nakita   ni    J„,e   aniv 

kilala,  datapiia't  siya'y  nagkunnar  no 
il;asa  kamk,  at  sih.'y  kinansSp  niva  S 
gilas,  na  sniabi  sa  kanilang :  ^ Saa," kavS 
>iag.^ipangaling?  Atsila'vna.4bin"  8n 
lupam  ng  Kanaan,  upang^  bnnnii  vt 
Pagkain.  8  At  nakilala  ni  Jose  a m^ 
kaniyang  mga  kapatid,  datapua't  l.indi 
n>a  siya  nakilala.  9  At  iLlaala  n 
Jose  ang  mga  panaginip  na  kanivan^ 
napanaginip  tnngkol  sa  kanila,  at  "S 
l^anila'ysinabing:     ;  KayoV  mga  tiktik 

ZZ-rnFT  ■""^■°  'PS  kahubaran  n? 
npain  /.ay.    kayo  naparito  !     10  At  kani^ 
lang  sinabi  sa  kaniyang:     Hindi  Van" 
noon  ko,  kungdi  ang  iySng  m^a  aliL"!'; 
nagsiparito    npang    bumili    Sfr    p'  ".^f 

hlakf"k"f '"'"'  ''-'  ""'^'^  "8  i.^a'^la'ma  g 

lyong  mga  alipin  ay  liindi  mga   tiktik° 

nmtl  r'"''""°'''°''V"S^    "i"di,  k.ng 
"pang  tingnan  ang  kahiibaran  ng  Inp^in 

labing  dalawang  m.agkaka))atid,  mga  anak 
ng  is^  lamang  lalaki  sa  Inp'ain  ngictna  n 
at,  naiito,  ang  biin.^o  ay  nasa  aming  ama 
nj;a.y,)n,  at  ang  iai'y  wala  na.  ?4  At 
imbi  sa  kanila  ni  Jose  :  lyan  ang  sina- 
lita   ko   sa   inyo,    na   sinabing:     Kayo'y 

2n."'^AV'     "/'"^   ¥    kayo  ma??t?k'^ 
man  .     ,  Alang-alang  sa  bnliay  ni  Faraon 


41.  57 


ay  liindi  kayo  aalis  dito,  kungdi  pumarito 
ang  inyong  knpatid  na  bun.so  !    iVS  in 
mnyo  ang  ,.,  sa  inyo,  na  dalbin  dito^a" 
>ung  kr.pntid,  at  kayo'y  mgabibilango^ 
ipang  matilanan  ang  iny.ng  mga  salita 
kuiyr  may  katotobanan  sa  iiTyo  :  at  ku    ' 
uiKh   alang-alang  .,a    bubay"  ni  Fara<  ,f 
tnnay  na  mga  tiktik  kayo  !     17  At  k-mi 
,vang    milagay    silang  labat    na    magka^ 
kas  ma  sa   b.languan  na  tatlong    araw. 
18  At  sinabi  ni  Jose  sa  kanila  .sa  ikatlon" 
araw  :     Gawin  ninyo  ito  at  mangabidiay 
kav..;  sapaglia't  natatakot  ako  sa  Dios- 
10  knng  kay,/y  m,5a  tawong  tapat,  matira 
ai'g  isa  sa  inyong  magkakai.atid  na  bilan- 
,0  ..a   ba bay  na  pinagbilangnan  sa  inyo ; 
^.ntapua't  kavo'y  ynm„„„,   ,,,„,;„  „i,|^;j 
J  .ifC  tngo  dabil  sa  kagi.tom  sa  inyong  mga 
ka  ,ambal,ay :     20  at  dalhin  ninvo  sa  ak?n 
ang  Hiyong  kapatid  na  bunso;  .sa  ganito'y 
"pagkikilala  ang  inyong  mga  salKa,  at 
iiu.di  kayo  mangamamatay.     At  kauiliino- 
ginawang  g.nyon.     21  At  sila'y  nagsabi'-' 

f±l^T'  ^'''^f '^^'^g  t»yoy  s?larin 
t.  ngkol  sa  ating  kapatid,  sapagka't  nakita 
natiii  ang  kaliapisan  ng  kaniyang  kalulua 
n,g  namainanhik  sa  atin  at  hindi  natin 
Siva  dininig;  kaya't  dumarating  sa  atin 
ang  kabapisang  ito.  22  At  si  Kuben  ay 
smnagot  sa  kanila,  na  nagsabing :  /  Pi  b'n 
.^nasahi  ko  .sa  inyong  ganito  :  Huag  ka- 
>ong  magkasala  laban  .sa  bata ;  at  bindi 
unv)  ako   dininig?  kaya't   naman,  nari- 


00   P"S>anijang  diigo   aj  Dagsasakdai. 
f^  At  hincli  iiila  nalalaman  na  silaV  pina- 
kikingan  ni  Jose;  sapagka't  mav  tagapa^r- 
paliDaw  sa  kanila.     24  At  siya^yhimi- 
walay   sa   kamla,    at   umijak ;    at   siyaV 
nngbahk  sa  kanila,  at  silaV  kinausap,  at 
kinuha  sa  kanila  si  Simeon,  at  siva'y  tina- 
han   sa    Juarap   ng   kanilang    mga    niata. 
-5  JNg  magkagayo'j  ipinag-utos  ni  Jose 
na  puninn  ang  kanilang  njga  bajong  n^ 
tngo  at  ibahk  ang  salapi  ng  bawa^t  isa  sS 
kanikaniyang  bayong,  at  sila^  bigyan  nf. 
pagkam  sa  daan  :  at  ginawa  sa  kanilang 
gayon.       2G   At   kanilang   pinasanan   n| 
tngo  ang  kanilang  mga  asno,  at  silaV  yii^ 
maon  mula  roon.     27  At  pagbubiikas  ng 
isa  ng  kaniyang  bayong  npang  bigvan  nA 
pagkain  ang  kaniyang  asno  sa   tuluyan^ 
nakita  niya  ang  kaniyang  salapi  ;  at,  na- 
nto     nasa    labi     ng    kaniyang    bavong. 
28  At  sn^ahimyasa  kaniyang  mga  kapa- 
iia       i  Ai:,'^  salapi  ko  ay  nasaiili ;  at  nari- 
to  t  nasa  ak'ing  bayong  !     At  kumiikutog 
ang  kanilang  puso  ;  at  nangagtinginan  na 
nangangmginig,   na  nagsabihang:     ^Aiu> 


43.  15 


GENESIS. 


45 


itong  ginawa  ng  Dios  sa  atin?    29  At 
sila'y  duraating  kay  Jakob  na  kamlang 
ama  sa  lupain  ng  Karaan,  at  ismaysay 
nila  sa  kaniya  ang  laliat  na  nangyari  sa 
kanila,   na  sinabing:      30  Ang  lalaking 
panginoon  sa  hipaing  yaon  ay  kmaiisap 
kami  na  magilas,  at  inari  kammg  inga 
tiktik  sa  lupain.     31  At  aming  smabi  sa 
kaniyang:    Kami  ay  raga  tawong  tapat, 
hindi  kami  mga  tiktik :    32  kami  ay  la- 
bing  dalawangmagkakapatid,na  mga  anak 
ng  aming  ama ;  ang  isa'y  wala  na,  at  ang 
bunso  ay  nasa  aming  ama  ngayon  sa  lupa- 
in ng  Kanaan.    33  At  sinabi  sa  amin  ng 
lalaking  vaon,  ng   panginoon  sa  lupain : 
Dito  ko  liiakikilala  na  kayo'y  mga  tawong 
tapat:    Mag-iwan  kayo  sa  akin  ng  isa 
sa  inyong  magkakapatid,  at  magsipagdala 
kayo  ng  trigo  dahil  sa  kagutom  ax  inyong 
mga    kasambaliay,   at    kayo'y    yumaon: 
34  at  dalhin  ninyo  riio  sa  akin  ang  in- 
yong kapatid   na    bunso:    kung   gayo  y 
makikilala  ko,  na  kayo'y  hindi  mga  tik- 
tik, kungdi  kayo'y  mga  tawong  tapat :  sa 
franito'y  isasauli  ko   sa-inyo  ang  inyong 
kapatid,    at    kayo'y  mangaglalakbay   sa 
lupain.    35  At  nangyari,  pag-aalis  ng  la- 
man  ng  kanilang  mga  bayong,  na,  nanto, 
sa  bayong  ng  bawa't  isa,  nakalagay  ang 
balot    ng   kanikaniyang    salapil    at    ng 
makita  nila    at  ng    kanilang   ama  ang 
kanilang  mga  balot  ng  salapi,  ay  nanga- 
takot.    36  At  sinabi  sa  kanila  ng  kani- 
lang amang  si  Jakob :    Inalis  na  ninyo  sa 
akin  ang  aking  mga  anak:  I  si  Jose  ay 
wala,   at  si  Simeon  ay  wala,  at  aalism 
ninyo  si  Benjamin  1  I  lahat  ng  mga  bagay 
na  ito  ay  laban  sa  akin!    37  At  sinabi 
ni  Ruben  sa  kaniyang  ama  na:     Ipapa- 
tay  mo  ang  aking  dalawang  anak  kung 
siya'y  hindi  ko  dalhin  sa  iyo :  ibigay  mo 
sa  aking  kamay,  at  siya'y  aking  ibabalik 
sa  iyo.     38  At  kaniyang  sinabing  :     Hin- 
di yayaon   ang  aking  anak   na    kasama 
ninyo  ;  sapagka't  ang  kaniyang  kapatid  ay 
patay  7ia,  at  siya  lamang  ang  natira :  kung 
mangyari  sa  kaniya  ang  ano  mang  kapa- 
hamakan  sa  daan  na  inyong  paroroonan, 
pabababain  nga  ninyo   ang    akmg    mga 
uban  sa  libingan  na  may  kapanlawan. 
y|  Q  At  ang  kagutom  ay  mahigpit  sa 
^O    lupain.     2  At   nangyari,    pagka- 
kain  nila  ng  trigong  dinala  mula  sa  E- 
gipto,  na  sinabi  sa  kanila  ng  kanilang 
ama :  Kay^'y  magbalik,  ibili  ninyo  tayo 
ng  kaonting  pagkain.     3  At  si  Juda  ay 
nagsalita  sa  kaniya,  na  sinabing:    Ipina- 
hayag  sa    aming  mahigpit   ng   lalaking 


yaon,  na  sinabing :    Hindi  ninyo  maki- 
kita  ang  aking  mukha,  maliban  na  ipag- 
sama  ninyo  ang  inyong  kapatid.    4  Kung 
pasasainahin    mo    sa    amin    ang    aming 
kapatid,  bababa  kami,  at  ibibili  ka  namin 
ng  pagkain:     5  datapua't  kung  hindi  mo 
susuguin  hindi  kami  bababa:   ^apagka't 
sinabi  sa  amin  ng  lalaking  yaon :    Hindi 
ninyo  makikita  ang  aking  mukha,  mali- 
bang  kasama  ninyo  ang  inyong  kapatid. 
6  At  sinabi  ni  Israel :    I  Bakit  ninyo  ako 
ginawan  ng  masama,  na  inyong  sinabi  sa 
lalaki  na  mairoon  pa  kayong  ibang  kapa- 
tid ?    7  At  kanilang  sinabing^    Tinanong 
kami  ng  lalaki  ng  boong  siyasat,  tungkol 
sa  amin,   at   tungkol  sa  aming   kamag- 
anakan,  na  sinabing :    I  Buhay  pa  ba  ang 
inyong  ama?    ^May  iba  pa  ba  kayong 
kapatid?    At  isinaysay  namin  sa  kaniya 
ayon  sa  mga  salitang  ito  :    i  Saan  namin 
malalaman,     na    kaniyang     sasabihing : 
Ibaba  ninyo  rito   ang  inyong  kapatid  ? 
S  At  sinabi  ni  Juda  kay  Israel  na  kani- 
yang ama:     Pasamahin  mo  sa  akin  ang 
bata ;  at  kami  ay  magsisitindig  at  mag- 
sisiyaon ;  upang  tayo'y  mabuhay  at  huag 
mamatay,  kami,  at  ikaw,  at  gayon  din 
ang  aming  mga  bata.    9  Ako  ang  mana- 
nagot  sa  kaniya ;  sa  aking  kamay  hahana- 
pin  mo  siya :  kung  hindi  ko  ibalik  sa  iyo, 
at  siya'y  ilagay  ko  sa  harap  mo,  l  pasanin 
ko  ang  sala  magpakailan  pa  man  sa  iyo  ! 
loSapagka't  kung  hindi  tayo    nagluat, 
nakapagbalik     na     kaming      makalawa. 

11  At  sinabi  sa  kanila  ng  kanilang  amang 
si  Israel:  Kung  gayon,  ngayo'y.gawin 
ninyo  ito :  Magdala  kayo  sa  inyong 
bayong  ng  mga  piling  bunga  ng  lupain, 
at  magdala  kayo  sa  lalaki  ng  kaloob: 
kaonting  balsamo  at  kaonting  pulot, 
pabango,  at  mirra,  mga  pile  at  almendras : 

12  at  magdala  kayo  ng  makalawang  halaga 
na  salapi  sa  inyong  kamay ;  at  ang  sala- 
ping  nabalik  sa  labi  ng  inyong  mga 
bayong  ay  dalhin  ninyong  muli  sa  inyong 
kamay  :  marahil  ay  kalituhan  :  13  dal- 
hin din  ninyo  ang.  inyong  kapatid,  at 
magtindig  kavo  at  magbalik  kayo  sa 
lalaki :  14  at"  pagkalooban  kayo  ng  Dios 
na  Makapang-yarihan-sa-lahat  ng  kaa- 
waan  sa  harap  ng  lalaking  yaon,  upang 
isauli  sa  inyo  ang  inyong  isang  kapatid 
at  si  Benjamin?  I  At  kung  mawawala 
ang     aking     mga    anak     ay     mawawala 

15  At  dinala  ng  mga  lalaki  ang  kaloob 
na  yaon ;  at  makalawang  halaga  na 
, salapi  ang  dinala  sa  kanilang  kamay,  at 


46 


GENESIS, 


43.  15 


si  Benjamin ;  at  nagsipagtindig,  at  nagsi- 
baba  sa  Egipto,  at  nagsiharap  kay  Jose. 
16  At  ng  makita  ni  Jose  si  Benjamin  na 
kasama  nila,  sinabi  sa  katiwala  ng  kani- 
yang  baliay :  Dalhin  mo  ang  mga  lala- 
king  iyan  sa  bahay,  at  magpatay  ka  ng 
mga  hay  op,  at  ihanda  mo  ;  sapagka't  ang 
mga  lalaki  ay  magsisipananghaling  kasalo 
ko  sa  katanghaliang  tapat.  17  At  ginav/a 
ng  lalaki  ang  ayon  sa  iniutos  sa  kaniya  ni 
Jose :  at  mga  dinala  ng  lalaki  sa  bahay  ni 
Jose.  18  At  ang  mga  lalaki  ay  nanga- 
takot,  sapagka't  sila'y  dinala  sa  bahay  ni 
Jose ;  at  kanilang  sinasabi :  Dahil  sa 
salaping  isinauli  sa  ating  mga  bayong  ng 
una,  tayo'y  dinala  rito,  upang  makipag- 
usapin  sa  atin,  at  tayo'y  ibagsak  niya,  at 
tayo'y  ariin  niyang  parang  mga  alipin,  at 
ang  ating  mga  asno.  19  At  sila'y  nagsila- 
pit  sa  katiwala  ng  bahay  ni  Jose,  at 
kinansap  nila  sa  pintuan  ng  bahay,  20  at 
sinabi  nila  :  Oh  panginoon  ko,  tunay  na 
kami  ay  biimaba  ng  una  na  bumili  ng 
pagkain  :  21  at  nangyari,  ng  du mating 
kami  sa  tuluyan,  na  binuksan  namin  ang 
aming  mga  bayong,  at,  narito,  ang  salapi 
ng  bawa't  isa  sa  labi  ng  kanikaniyang 
bayong,  ang  salapi  namin  sa  tunay  na 
timbang :  at  aming  muling  dinala  sa 
aming  kamay.  22  At  nagdala  kami  ng 
ibang  salapi  sa  aming  kamay  upang  ibili 
ng  pagkain  :  hindi  namin  nalalaman  kung 
sino  ang  naglagay  ng  aming  salapi  sa 
aming  mga  bayong.  23  At  kaniyang 
sinabi  sa  kanila :  ]  Kapayapaan  ang  su- 
mainyo  ;  huag  kayong  matakot !  ang  Dios 
ninyo  at  ang  Dios  ng  inyong  ama  ay 
binigyan  kayo  ng  kayamanang  naiatago  sa 
inyong  mga  bayong ;  tinangap  ko  ang  in- 
yong salapi.  At  inilabas  si  Simeon  sa  kani- 
la. 24  At  dinala  ng  lalaki  ang  mga  lala- 
ki sa  bahay  ni  Jose,  at  sila'y  binigyan  ng  tu- 
big,  at  nangaghugas  ng  kanilang  mga  paa, 
at  binigyan  ng  pagkain  ang  kanilang  mga 
asno.  25  At  kanilang  inihanda  ang  pag- 
kain para  sa  pagd ating  ni  Jose  sa  katang- 
haliang tapat ;  sapagkait  kanilang  narimg 
na  doon  sila  magsisikain  ng  tinapay. 
26  At  ng  dumating  si  Jose  sa  bahay, 
dinala  nila  sa  kaniya  sa  loob  ng  bahay, 
ang  kaloob  na  nasa  kanilang  kamay;  at 
sila'y  nagpatirapa  sa  harap  niya.  27  At 
sila'y  kaniyang  tinanong  tungkol  sa  kani- 
lang kalagayan,  at  sinabing  :  ^  wala  ba- 
gang  sakit  ang  inyong  ama,  ang  matanda 
na  inyong  sinalita  ?  ^  buhay  pa  ba  ?  28  At 
kanilang  sinabing:  Walang  sakit  ang 
iyong  alipin  na  aming  ama,  buhay  pa.     At 


sila'y  nagsiyukod  at  nagsigalang.  29  At 
itiningin  niya  ang  kaniyang  mga  raata,  at 
nakita  si  Benjamin  na  kapatid  niya,  na 
anak  ng  kaniyang  ina,  at  sinabing :  ^  Ito 
baga  ang  inyong  kapatid  na  bunso,  na 
inyong  sinalita  sa  akin  ?  At  kaniyang 
sinabing :  J  Pagpalain  ka  ng  Dios,  anak 
ko  !  30  At  nagmadali  si  Jose,  sapagka't 
nagniningas  ang  kaniyang  loob  dahil  sa 
kaniyang  kapatid ;  at  humanap  ng  lugar 
na  maiiyakan ;  at  pumasok  sa  kaniyang 
silid,  at  umiyak  doon.  31  At  siya'y  nag- 
hilamos  at  lumabas ;  at  nagpigil  7ig  looh^ 
at  sinabing :  Ihayin  ninyo  ang  pagkain. 
32  At  kanilang  inihayin,  siya'y  bukod,  at 
sila'y  bukod,  at  ang  mga  taga  Egipto  na 
kumakaing  kasama  niya  ay  bukod  ;  sa- 
pagka't  ang  mga  taga  Egipto  ay  hindi 
makakaing  kasalo  ng  mga  Hebreo ;  sa- 
pagkait kasuklamsuklam  ito  sa  mga  taga 
Egipto.  33  At  sila'y  nagsiupo  sa  harap 
niya,  ang  panganay  ayon  sa  kaniyang 
pagkapanganay,  at  ang  bunso  ayon  sa 
kaniyang  pagkabunso  ;  at  ang  mga  lalaki 
ay  nangamamanghang  isa't  isa.  34  At 
idinampot  ni  Jose  sa  harap  niya  ng  mga 
bahagi  sila :  datapua't  ang  bahagi  ni  Ben- 
jamin ay  humihigit  kay  sa  mga  bahagi  ng 
alin  man  sa  kanila  ng  makalima.  At 
nangag-inuman  at  nangakipagkatua  sa 
kaniya. 

A  A  ^^  kaniyang  iniutos  sa  katiwala 
■  i  ng  kaniyang  bahay,  na  sinabing : 
Punuin  mo  ng  mga  pagkain  ang  mja 
bayong  ng  mga  lalaking  ito,  kung  gaano 
ang  kanilang  madadala  :  at  ilagay  mo  ang 
salapi  ng  bawa't  isa  sa  labi  ng  kanikani- 
yang bayong.  2  At  ilagay  mo  ang  aking 
kopa,  ang  kopang  pilak,  sa  labi  ng  bayong 
ng  bunso,  at  ang  salapi  ng  kaniyang  trigo. 
At  ginawa  niya  ang  ayon  sa  salita^na  sina- 
lita ni  Jose.  3  At  pagliliwanag  ng  kinau- 
magahan,  pinapagpaalam  ang  mga  lalaki, 
sila  at  ang  kanilang  mga  asno.  4  Ng 
sila'y  mangakalabas  na  sa  ciudad,  at  hindi 
pa  sila  nalalayo,  sinabi  ni  Jose  sa  katiwala 
ng  kaniyang  bahay :  |  Magbangon  ka, 
habulin  mo  ang  mga  lalaki !  at  pagka 
sila'y  iyong  inabutan,  sasabihin  mo  sa 
kanila  :  I  Bakit  iginanti  ninyo  ay  kasam- 
an  sa  kabutihan  ?  5  ^  Hindi  ba  ang 
kopang  ito  ang  iniinuman  ng  aking  pangi- 
noon, at  tunay  na  kaniyang  ipinanghu- 
hula?  K'djo^y  gumawa  ng  masama  sa 
paggawa  ng  ganiyan.  6  At  kaniyang 
inabutan,  at  kaniyang  sinalita  sa  kanila 
ang  mga  salitang  ito.  7  At  kanilang  si- 
nabi sa  kaniya  :    I  Bakit  sinalita  ng  aking 


44.  34 


GENESIS. 


47 


panginoon  ang  mga  salitang  ito  ?  j  Huag 
itiilot  ng  Dio3  na  gumawa  ang  iyong  mga 
alipin  ng  ganiyang  bagay  I  8  Narito,  ang 
salapi  na  aming  nasumpungaa  sa  labi  ng 
aming  mga  bayong  ay  aming  isinauli  sa 
iyo  mula  sa  lupaiii  ng  Kanaan ;  ^  paano 
ngang  kami  ay  magnanakaw  sa  bahay  ng 
iyong  panginoon  ng  pilak  o  ginto  ?  9  Ya- 
ong  kasumpimgan  8a  iyong  mga  alipin,  ay 
mamatay,  at  kami  rin  naman  ay  ma 
giging  alipin  ng  aming  panginoon.  10  At 
kaniyang  sinabing :  Mangyari  nga  ang 
ayon  sa  inyong  mga  salita:  yaong  ka- 
sumpimgan ay  magiging  aking  alipin ;'  at 
kayo  Y  mawawalan  ng  sala.  11  Ng  magka- 
gayo^y  sila'y  nagmadali  at  ibinaba  ng 
bawa't  isa  ang  kaniyang  bayong  sa  lupa ; 
at  binuksan  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang 
bayong.  12  At  kaniyang  hinanap,  na  pi- 
nasimulan  sa  panganay  at  niwakasan  sa 
bunso:  at  nasnmpungan  ang  kopa  sa  ba- 
yong ni  Benjamin.  13  Ng  magkagayo'y 
kanilang  hinapak  ang  kanilang  mga  suot, 
at  pinasan  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang 
asno,  at  nagsipagbalik  sa  ciudad.  14  At 
si  Juda  at  ang  kaniyang  mga  kapatid  ay 
dumating  sa  bahay  ni  Jose,  at  siya'y  nan- 
dodoon  pa,  at  sila^y  nangagpatirapa  sa 
lupa  sa  harap  niya.  15  At  sinabi  sa  kani- 
la  ni  Jose:  ^Anong  gawa  itong  iyong 
ginawa?  i  Hindi  ba  ninyo  nalalaman  na 
ang  isang  tawo  na  gaya  ko  ay  tunay  na 
makahuhula  ?  10  At  sinabi  ni  Juda : 
I  Anong  aming  sasabihin  sa  aming  pangi- 
noon ?  I  anong  aming  sasalitain  o  paanong 
kami  ay  magpapatotoo  ?  Inilitaw  ng  Dios 
ang  kasam-an  ng  iyong  mga  alipin.  I  Na- 
rito,  kami  ay  alipin  ng  aming  panginoon, 
gayon  kami,  gaya  niyaong  kinasumpungan 
ng  kopa  I  17  At  kaniyang  sinabing :  Hu- 
ag itulot  ng  Dios  na  ako'y  gumawa  ng 
ganiyan  :  Ang  tawong  kinasumpungan  ng 
kopa,  siyang  magiging  aking  alipin ;  da- 
tapua't  tungkol  sa  inyo  ay  sumampa  ka- 
yong  payapa  sa  inyong  ama. 

18  Ng  magkagayo*y  lumapit  si  Juda  sa 
kaniya,  at  sinabin'^:  Oh  panginoon  ko, 
ipinamamanhik  ko  sa  iyo  na  magsalita 
ang  iyong  alipin  ng  isang  salita  sa  mga 
pakinig  ng  aking  panginoon,  at  huag  mag- 
alab  ang  iyong  loob  laban  sa  iyong  ali- 
pin, sapagka't  ikaw  ay  parang  si  Faraon. 
19  Tinanong  ng  aking  paginoon  ang  kani- 
yang mga  alipin,  na  sinabing:  ^Kayo'y 
mairoon  bang  ama  o  kapatid?  20  At 
aming  sinabi  sa  aking  panginoon  :  Kami 
ay  may  ama,  isang  matanda  at  i&ang  anak 
sa  kaniyang  katandaan,  isang  bata ;  at  ang 


kaniyang  kapatid  ay  namatay,  at  siya 
lamang  ang  naiwan  ng  kaniyang  ina,  at 
minamahal  siya  ng  kaniyang  ama.  21  At 
sinabi  mo  sa  iyong  mga  alipin :  ^  Dalhin 
ninyo  rito  sa  akin,  upang  maitingin  ko 
ang  aking  mga  mata  sa  kaniya.  22  At 
aming  sinabi  sa  aking  panginoon :  Hindi 
maiiwan  ng  bata  ang  kaniyang  ama :  sa- 
pagka't  kung  iiwan  niya  ang  kaniyang 
ama,  ang  ama  niya'y  mamamatay.  23  At 
iyong  sinabi  sa  iyong  mga  alipin  :  Hindi 
na  ninyo  makikita  ang  aking  mukha,  mali- 
bang  inyong  ipagsamang  bumaba  ang  in- 
yong kapatid  na  bunso.  24  At  nangyari, 
ng  kami  ay  pumanhik  sa  kinaroroonan  n§ 
iyong  all  ping  aking  ama.  aming  isinaysay 
sa  kaniya  ang  mga  salita  ng  aking  pan- 
ginoon. 25  At  sinabi  ng  aming  ama : 
Bumalik  kayo,  ibili  ninyo  tayo  ng  kaon- 
ting  pagkain.  26  At  aming  sinabing : 
Hindi  kami  makabababa :  kung  ang 
aming  bunsong  kapatid  ay  kasama  namin 
ay  bababa  nga  kami:  sapagka't  hindi 
namin  makikita  ang  mukha  ng  lalaking 
yaon,  maliban  ang  aming  bunsong  kapa- 
tid ay  kasama  namin.  27  At  sinabi  ng 
iyong  aliping  aming  ama  sa  amin :  In- 
yong talastas  na  ang  aking  asawa  ay  nag- 
kaanak    sa    akin    ng    dalawang    lalaki : 

28  at  ang  isa'y  umalis  sa  akin,  at  aking 
sinabing :  Tunay  na  siya'y  halapa ;  at 
hindi     ko     siya     nakita    mula     noon: 

29  at  kung  inyong  kunin  pa  ang  isang 
ito  sa  akin,  at  may  mangyaring  sakuna 
sa  kaniya,  inyong  ibababa  ang  aking 
uban   sa  libingan  na  may  kapanlawan ; 

30  Ngayon  nga'y  kung  ako'y  dumating 
sa  iyong  aliping  aking  ama,  at  ang 
bata  ay  hindi  namin  kasama;  (sa  pa- 
raang  ang  kaniyang  buhay  ay  natatali 
sa  buhay  ng  batang  iyan,)  31  mangya- 
yari  nga  pagka  kaniyang  nakita  ang  bata 
ay  di  namin  kasamay  na  mamamatay  siya: 
at  ibababa  rig  iyong  mga  alipin  ang  mga 
uban  ng  iyong  aliping  aming  ama  na  may 
kapanlawan  sa  libingan.  32  Sapagka't 
ang  iyong  alipin  ang  siyang  nanagot  sa 
bata  sa  aking  ama,  na  nagsabing :  Kung 
hindi  ko  siya  dalhin  sa  iyo,  ay  papasanin 
ko  nga  ang  ka^ialanan  sa  aking  ama  mag- 
pakailan  man.  33  Ngayon  nga,  ipahin- 
tulot  mo  na  ang  iyong  alipin,  aking  isi- 
na?amo  sa  iyo,  ay  maiwan  sa  lugar  ng 
bata  na  pinakaalipin  ng  aking  panginoon  ; 
at  iyong  ipahintulot  na  ang  bata  ay  su- 
manpang  kasama  ng  kaniyang  mga  kapa- 
tid. 34  ^SapagkaH  paanong  paroroon 
ako  sa  aking  ama,  at  ang  bata  ay  di  ko 


48 


GENESIS. 


44.  34 


kasama?  Baka  aking  makita  pa  ang  ka- 
sam-ang  sasapit  sa  aking  ama. 
^K  Ng  magkagayon  si  Jose  ay  hindi 
m'S'J  nakapagpigil  sa  harap  nilang  la- 
hat  na  nakatayo  sa  siping  niya  ;  at  sumi- 
gaw  :  Paalisin  ninyo  ang  laliat  ng"  tawo 
sa  aking  harap.  At  walang  tawong  tii- 
mayo  na  kasama  niya  samantalang  si 
Jose  ay  napakikilala  sa  kaniyang  mga 
kapatid.  2  At  siya'y  urniyak  ng  raalakas  : 
at  narinig  ng  mga  taga  Egipto,  at  narinig 
ng  bahay  ni  Faraon.  3  At  sinabi  ni  Jose 
sa  kaniyang  mga  kapatid  :  Ako'y  si  Jose ; 
I  buhay  pa  ba  ang  aking  ama  ?  At  ang 
kaniyang  mga  kapatid  ay  hindi  mgakasa- 
got  sa  kaniya ;  sapagku't  silaV  nagugulo- 
mihanan  sa  kaniyang  harap.  4  At  sinabi 
ni  Jose  sa  kaniyang  mga  kapatid  :  Lu- 
mapit  kayo  sa  akin,  isinasamo  ko  sa 
inyo.  At  sila'y  hi  mapit.  At  kanij^ang 
sinabi :  Ako'y  si  Jose  na  inyong  kapatid, 
na  inyong  ipinagbiii  upang  dalhin  m 
Egipto.  5  At  ngayo'y  huag  kayong  mag- 
dalamhati,  o  magalit  man  sa  inyong 
sarili,  na  inyo  akong  ipinagbiii  rlto :  sa- 
pagka't  sinugo  ako  ng  Dios  sa  harap 
ninyo  upang  mag-ad ya  ng  buhay.  6  Sa- 
pagka't  may  dalawang  taon  ng  ang  kagu- 
tom  ay  nasa  lupa :  at  may  limang  taon 
pang  hindi  magkakaroon  ng  pagbubukid, 
o  pag-aani  man.  7  At  sinugo  ako  ng 
Dios  sa  harap  ninyo  upang  iadya  kayo  sa 
inyong  kawakasan  pa  sa  lupa,  at  upang 
iligtas  kayong  buhay  sa  pamamag-itan  ng 
dakilang  pagliligtas.  8  Hindi  nga  kayo 
ang  nagsugo  sa  akin  dito,  kungdi  Dios: 
at  kaniya  akong  ginawang  ama  kay  Fa- 
raon, at  panginoon  ng  boo  niyang  bahay, 
at  tagapamahala  ng  boong  lupain  ng 
Egipto.  9  Magmadali  kayo  at  pumaroon 
kayo  sa  aking  ama,  at  sabihin  ninyo  sa 
kaniya  :  Ganito  ang  sabi  ng  iyong  anak 
na  si  Jose  :  Ginawa  akong  panginoon  ng 
Dios  sa  boong  Egipto  :  pumarito  ka  sa 
akin,  huag  kang  magluat:  10  at  ikaw 
ay  tatahan  sa  lupain  ng  Goscn,  at  malala- 
pit  ka  sa  akin,  ikaw  at  ang  iyong  mga 
anak,  at  ang  mga  anak  ng  iyong  mga 
anak,  at  ang  iyong  mga  kawan,  at  ang 
iyong  mga  bakahan,  at  ang  iyong  boong 
tinatankiUk:  11  at  doo^  pakakanin 
kita ;  sapagka't  may  limang  taong  kagu- 
tom  pa;  baka  ikaw  ay  madukha,  ikaw 
at  ang  iyong  kasambahay,  at  ang  iyong 
boong  tinatankiUk.  12  At,  narito,  na- 
kikita  ng  inyong  mga  mata  at  ng  mga 
mata  ng  aking  kapatid  na  si  Benja- 
min, na  ang  aking  bibig  ang  nagsasalita 


sa  inyo.     13  At  inyong  sasaysayin  sa  a- 

king  ama  ang  aking  boong  kalualhatian 
sa  Egipto,  at  ang  inyong  boong  nakita; 
at  kayo'y  magouiniatlali  al  inyong  ibaba- 
ba  ang  aking  ama  dito.  14  At  siya'y 
humilig  sa  Iceg  ng  kaniyang  kapatid  na 
si  Benjamin,  at  umiyak  ;  at  si  Benjamin 
ay  umiyak  sa  ibabaw  ng  kaniyang  leeg. 
15  At  kaniyang  hinagkan  ang  lahat  ni- 
yang kapatid,  at  umiyak  sa  kanila:  at 
pagkatapos  ang  kaniyang  mga  kapatid  ay 
nakipagsalitaau  sa  kaniya. 

16  At  ang  kabantugang  yaon  ay  naiba- 
lita  sa  bahay  ni  Faraon,  na  sinabing: 
Nagsidating  ang  mga  kapatid  ni  Jose: 
at  minabuti  ni  Faraon,  at  ng  kaniyang 
mga  alipin.  17  At  sinabi  ni  Faraon 
kay  Jose:  Sabihin  mo  sa  iyong  mga 
kapatid  :  Ito'y  gawin  ninyo :  Papagpa- 
sanin  ninyo  ang  inyong  mga  hayop,  at 
kayo'y  yumaon,  umuwi  sa  lupain  ng  Ka- 
naan ;  18  at  dalhin  ninyo  ang  inyong 
ama  at  ang  inyong  mga  kasambahay,  at 
pumarito  kayo  sa  akin :  at  aking  ibibigay 
sa  inyo  ang  pinakamabuti  sa  lupain  ng 
Egipto,  at  kakanin  ninyo  ang  katabaan 
ng  lupain.  19  Kgayo'y  inuutusan  ka, 
ito^  gawin  mo;  kumuha  kayo  ng  mga 
kariton  sa  lupain  ng  Egipto  para  sa  in- 
yong mga  bata,  at  sa  inyong  mga  asawa, 
at  dalhin  ninyo  rlto  ang  inyong  ama,  at 
kayo'y  pumarito.  20  At  huag  ninyong 
dalhin  ang  inyong  pag-aari ;  dahil  sa  buti 
ng  boong  lupain  ng  Egipto  ay  inyo. 
21  At  ginawang  gayon  ng  mga  anak  ni 
Israel:  at  binigyan  sila  ni  Jose  ng  mga 
karitcn,  ayon  s!i  utos  ni  Faraon,  at  sila'y 
binigyan  ng  makakain  sa  daan.  22  Sa 
kanilang  lahat  ay  nagbigay  siya  ng  mga 
pangpalit  na  bihisan ;  ii^uni't  kay  Benja- 
min ay  nagbigay  siya  ng  tatlong  daang 
pirasong  pilak,  at  limang  pangpalit  na 
bihisan.  23  At  sa  kaniyang  ama  ay  nag- 
padala  siya  ng  ganitong  paraan:  sam- 
puong  asnong  may  pa::ang  mabuting  mga 
bagay  sa  Egipto,  at  sampuong  asnong  ba- 
baye  na  may  pasang  trigo  at  tinapay  at 
pagkain  ng  kaniyang  ama  sa  daan.  24  Ba 
ganito  ay  kaniyang  pinapagpaalam  ang 
kaniyang  mga  kapatid,  at  sila'y  yumaon  : 
at  kaniyang  sinabi  sa  kanila :  Huag  ka- 
yong mag-aalit  sa  daan.  25  At  sila'y 
sumampa  mula  sa  Egipto,  at  naparoon  sa 
lupain  ng  Kanaan,  kay  Jakob  na  kanilang 
ama.  2«  At  kanilang  isinaysay  sa  kaniya, 
na  sinabing:  Si  Jose  ay  buhay  pa,  at 
siya'y  puno  sa  boong  lupain  ng  Egipto. 
At  ang  kaniyang  puso  ay  nanlupaypay, 


46.  80 


GENESIS. 


49 


sapagka't  di  niya  pinaniwalaan  sila. 
2'7  At  kanilang  isinaysay  sa  kaniya  aiig 
lahat  ng  mga  salita  ni  Jose,  na  kaniyang 
sinabi  sa  kanila :  at  ng  kaniyang  makita 
ang  mga  karitong  ipinadala  ni  Jose  upang 
dalhin  sa  kaniya,  ang  espiritu  ni  Jakob 
na  kanilang  ama  ay  nabuhay  uli :  28  at 
sinabi  ni  Israel:  Siya  na  ;  si  Jose  na 
aking  anak  ay  buhay  pa :  akoV  paroroon 
at  titingnsth  ko  siya,  bago  ako  mamatay. 
Af^  At  si  Israel  ay  lumakad,  sampuo 
T"©  ng  lahat  niyang  tinatankilik,  at 
napasa  Beer-seba,  at  naghandog  ng  mga 
hayin  sa  Dios  ng  kaniyang  amang  si 
Isaak.  2  At  kinausap  ng  Dios  si  Israel  sa 
mga  panaginip  sa  gabi,  at  sinabing :  Ja- 
kob, Jakob.  At  siya'y  nagsabi :  Narito 
ako.  3  At  kaniyang  sinabi :  S  Ako'y 
Dios,  ang  Dios  ng  iyong  ama :  huag  kang 
matakot  na  bumaba  sa  Egipto ;  sapag- 
ka^t  doo*y  gagawin  kitang  isang  malaking 
nacion :  4  sSco'y  bababang  kasama  mo 
sa  Egipto;  at  tunay  na  aking  isasampa 
kita  uli :  at  ipapatong  ni  Jose  ang  kani- 
yang kamay  sa  iyong  mga  mata.  5  At 
nagbangon  si  Jakob  mula  sa  Beer-seba: 
at  dinala  ng  mga  anak  ni  Israel  si  Jakob 
na  kanilang  ama,  at  ang  kanilang  mga 
bata.  at  ang  kanilang  mga  asawa,  sa  mga 
kariton  na  ipinadala  ni  Faraon  kay  Jakob, 
6  At  kanilang  dinala  ang  kanilang  mga 
hayop,  at  ang  kanilang  mga  pag-aari,  na 
kanilang  inimpok  sa  In  pain  ng  Kanaan,  at 
napasa  Egipto,  si  Jakob  at  ang  boong 
binhi  niyi  na  kasama  niya :  7  ang  kani-- 
yang mga  anak  na  lalaki  at  babaye,  at 
ang  mga  anak  na  lalaki  at  babaye  ng 
kaniyang  mga  anak  na  kasama  niya,  at 
ang  kaniyang  boong  binhi  ay  dinala  ni- 
yang kasama  niya  sa  Egipto. 

8  At  ang  mga  pangalan  ng  mga  anak 
ni  Israel,  na  napasa  Egipto,  ni  Jakob  at 
ng  kaniyang  mga  anak :  si  Buben  na  anak 
na  panganay  ni  Jakob.  9  At  ang  mga 
anak  ni  Buben ;  si  Hano^,  at  si  Pallu,  at 
si  Hezron,  at  si  Karmi.  10  At  ang  mga 
anak  ni  Simeon ;  si  Jemuel,  at  si  Jamin, 
at  si  Ohad,  at  si  Jakin,  at  si  Zohar,  at  si 
Shaul  na  anak  ng  isang  babaye  ng  Kana- 
nea.  11  At  ang  mga  anak  ni  Levi ;  si 
Gerson,  si  Kohat,  at  si  Merari.  12  At 
ang  mga  anak  ni  Jada  ;  si  Er,  at  si  Onan, 
at  si  Selaj  at  si  Perez,  at  si  Zera  :  nguni't 
si  Er  at  si  Onan  ay  namatay  sa  lupain  ng 
Kanaan.  At  ang  mga  anak  ni  Perez ;  si 
Hezron,  at  si  Hamul.  13  At  ang  mga 
anak  ni  Isakar ;  si  Tola,  at  si  Puva,  at  si 
Job,  at  si  Simron.    14  At  ang  mga  anak 


ni  Zabulon ;  si  Sered,  at  si  Elon,  at  si 
Jahleel.  15  Ito  ang  mga  anak  ni  Lea, 
na  kaniyang  ipinanganak  kay  Jakob  sa 
Padan-aram,  sampuo  ng  kaniyang  anak 
na  babayeng  si  Dina:  ang  lahat  na  ka- 
lulua  ng  kaniyang  mga  anak  na  lalaki  at 
babaye  ay  tatlong  puo't  tatlo.  16  At  ang  , 
mga  anak  ni  Gad  ;  si  Zifion,  at  si  Hagi, 
siiSuni  at  si  Ezbon,  si  Eri,  at  si  Arodi 
at  si  Areli.  17  At  ang  mga  anak  ni  Aser ; 
si  Imna,  at  si  Isva,  at  si  Isvi,  at  si  Beria,  at 
si  Sera  na  kanilang  kapatid  na  babaye : 
at  ang  mga  akak  ni  Beria ;  si  Heber  at  si 
Malkiel.  18  Ito  ang  mga  anak  ni  Zilpa, 
na  siyang  ibinigay  ni  Laban  kay  Lea  na 
kaniyang  anak  na  babaye,  at  ang  mga  ito 
ay  kaniyang  ipinanganak  kay  Jakob, 
labing  anim  na  katawo.  le  Ang  mga 
anak  ni  Bakel  na  asawa  ni  Jakob;  si 
Jose  at  si  Benjamin.  20  At  kay  Jose  sa 
lupain  ng  Egipto  ay  ipinanganak  si  Ma- 
nases  at  si  Efraim,  na  ipinanganak  ni 
Asenat  sa  kaniya  na  anak  ni  Potifera  na 
sacerdote  sa  On.  21  At  ang  mga  anak  ni 
Benjamin ;  si  Bela  at  si  Beker,  at  si  As- 
bel,  si  Gera  at  si  Naaman,  si  Ehi,  at  si 
Bos,  si  Mupim,  at  si  Hupim  at  si  Ard. 
22  Ito  ang  mga  anak  ni  Bakel  na  ipinanga- 
anak  kay  Jakob:  ang  lahat  ay  labing 
apat.  23  At  ang  mga  anak  ni  Dan ;  si 
Husim.  24  At  ang  mga  anak  ni  Neftali ; 
si  Jahzeel,  at  si  Guni,  at  si  Jezer,  at 
si  Silem.  25  Ito  ang  mga  anak  ni  Bilha, 
na  siyang  ibinigay  ni  Laban  kay  Bakel  na 
kaniyang  anak,  at  ang  mga  ito  ang-  ipinan- 
ganak niya  kay  Jakob:  ang  lahat  ng  ka- 
tawo ay  pito.  2«  Ang  lahat  na  tawo  na 
sumama  kay  Jakob  sa  Egipto,  na  nag- 
silabas  sa  kaniyang  mga  balakang,  bukod 
pa  ang  mga  asawa  ng  mga  anak  ni  Jakob, 
ang  lahat  na  katawo  ay  anim  na  puo't 
anim ;  27  at  ang  mga  anak  ni  Jose  na 
ipinanganak  sa  kaniya  sa  Egipto,  ay 
dalawang  katawo:  ang  lahat  na  katawo 
sa  bahay  ni  Jakob,  na  nangaling  sa 
Egipto,  ay  pitong  puo. 

28  At  kaniyang  sinugo  si  Juda  sa  una- 
han  niya  kay  Jose,  upang  magturo  ng 
daan  sa  unahan  niya  na  patungo  sa  Go- 
zen;  at  siWy  napasa  lupain  ng  Gozen. 
29  At  pinagmadali  ni  Jose  ang  kaniyang 
karro,  at  sumampang  sinalubong  si  Israel 
na  kaniyang  ama  sa  Gozen ;  at  siya^y  hu- 
marap  sa  kaniya,  at  yumakap  sa  kaniyang 
leeg,  at  umiyak  sa  kaniyang  leeg  na  ma- 
laon.  30  At  sinabi  ni  Israel  kay  Jose: 
Ngayo'y  mamatay  na  ako  yamang  nakita 
ko  ang  iyong  mukha,  na  ikaw  ay  buhay 


50 


GENESIS. 


46.  30 


pa.  31  At  sinabi  ni  Jose  sa  kaniyang 
mga  kapatid,  at  kasambaliay  ng  kaniyang 
a  ma :  Ako'y  sasampa,  at  aking  sasaysayin 
kay  Faraon,  at  aking  sasabihin  sa  kaniya  : 
Ang  aking  mga  kapatid,  at  ang  baliay 
ng  aking  ama,  na  nangasa  lupain  ng  Ka- 
naan,  ay  naparito,  sa  akin ;  32  at  ang 
mga  lalaki  ay  mga  pastor,  sapagka't  sila'y 
naging  mamamahala  ng  hayop;  at  kani- 
lang  dinala  ang  kanilang  mga  kawan,  at 
ang  kanilang  mga  bakahan,  at  ang  lahat 
nilang  tinatankilik.  33  At  mangyaya- 
ring,  pagka  tatawagin  kayo  ni  Faraon,  at 
sasabihing :  I  Ano  ang  inyong  hanap-bu- 
hay?  na  inyong  sasabihing:  Ang  iyong 
mga  alipin  ay  naging  tagapag-alaga  ng 
kawan  mula  sa  aming  pagkabata  hangang 
ngayon,  kami  at  ang  aming  mga  magiilang : 
upang  kayo'y  matira  sa  lupain  ng  Gozen ; 
sapagka^t  bawa^t  pastor  ay  kasiiklamsnk- 
1am  sa  mga  taga  Egipto. 
J%'y  Ng  magkagayo'y  naparoon  si  Jose 
t"  ■  at  isinaysay  kay  Faraon,  at  sina- 
bing :  Ang  aking  ama,  at  ang  aking  mga 
kapatid,  at  ang  kanilang  mga  kawan,  at 
ang  kanilang  mga  bakahan,  at  ang  lahat 
nilang  tinatankilik,  diimating  na  mula  sa 
lupain  ng  Kanaan ;  at  narito,  sila'y  nasa 
lupain  ng  Gozen.  2  At  sa  mga  kaniyang 
kapatid  ay  kumuha  siya  ng  limang  lalaki, 
at  mga  iniliarap  niya  kay  Faraon.  3  At 
sinabi  ni  Faraon  sa  kaniyang  mga  kapa- 
tid :  I  Ano  ang  inyong  lianap-buhay  ? 
At  kanilang  sinabi  kay  Faraon:  Ang 
iyong  mga  alipin  ay  mga  pastor,  kami  at 
gay  on  din  ang  aming  mga  magulang. 
4  At  kanilang  sinabi  kay  Faraon :  Upang 
mangibang  bayan  ay  naparito  kami;  sa- 
pagka^t  walang  masabsab  ang  mga  kawan 
ng  iyong  mga  alipin ;  dahil  sa  ang  kagu- 
tom  ay  mahigpit  sa  lupain  ng  Kanaan; 
ngayon  nga,  isinasamo  namin  sa  iyo,  na 
pahintulutan  mo  na  ang  iyong  mga  alipin 
ay  tumalian  sa  lupain  ng  Gozen.  5  At 
sinalita  ni  Faraon  kay  Jose,  na  sinabing : 
Ang  iyong  ama  at  ang  iyong  mga  kapatid 
ay  naparito  sa  iyo :  6  ang  lupain  ng 
Egipto  ay  nasa  harap  mo ;  sa  pinakaraa- 
buti  sa  lupain  ay  patirahin  mo  ang 
iyong  ama  at  ang  iyong  mga  kapatid  ; 
sa  lupain  ng  Gozen  patirahin  mo  sila: 
at  kung  mav  nakikila  kang  bihasang  mga 
lalaki  sa  kaiiila,  ay  papagpunuin  mo 
nga  sa  aking  hayop.  7  At  dinala  ni  Jose 
si  Jakob  na  kaniyang  ama,  at  itinayo 
niya  siya  sa  harap  ni  Faraon:  at  binas- 
basan  ni  Jakob  si  Faraon,  8  At  sinabi 
ni  Faraon    kay    Jakob:      Ilan  ang  mga 


araw  ng  mga  taon  ng  iyong  buhay  ?  9  At 
sinabi  ni  Jakob  kay  Faraon:  Ang  mga 
araw  ng  mga  taon  ng  aking  pangingibang 
lupa  ay  isaug  daan  at  tatlong  puong  taon : 
kaonti  at  masasama  ang  mga  naging  araw 
ng  mga  taon  ng  aking  buhay,  at  hindi 
umabut  sa  mga  araw  ng  mga  ta,on  ng 
buhay  ng  aking  mga  magulang  sa  mga 
araw  ng  kanilang  pangingibang  lupa. 
10  At  binasbasan  ni  Jakob  si  Faraon 
at  umalis  sa  harap  ni  Faraon.  11  At 
itinatag  ni  Jose  ang  kaniyang  ama,  at 
ang  kaniyang  mga  kapatid,  at  sila'y  binig- 
yan  ng  pag-aari  sa  lupain  ng  Egipto,  sa 
pinakamabuti  sa  lupain,  sa  lupain  ng 
Kameses,  gaya  ng  iniutos  ni  Faraon, 
12  At  pinakakain  ni  Jose  ang  kaniyang 
ama,  at  ang  kaniyang  mga  kapatid,  at 
ang  boong  kasambahay  ng  kaniyang  ama, 
ng  tinapay,  ayon  sa  kanilang  kasambahay. 
13  At  walang  tinapay  sa  boong  lupain, 
sapagka't  ang  kagutom  ay  tatoong  mala- 
la,  na  ano  pa't  ang  lupain  ng  Egipto,  at 
ang  lupain  ng  Kanaan  ay  nanlulupaypay 
dahil  sa  kagutom.  14  At  tinipon  ni  Jose 
ang  boong  salapi  na  nasumpungan  sa 
lupain  ng  Egipto,  at  sa  lupain  ng  Kana- 
an, dahil  sa  trigong  kanilang  binibili: 
at  ipinasok  ni  Jose  ang  salapi  sa  bahay 
ni  Faraon.  15  At  ng  ang  salapi  ay  mau- 
bos  ng  lahat  sa  lupain  ng  Egipto,  at  sa 
lupain  ng  Kanaan,  lahat  ng  mga  taga 
Egipto  ay  naparoon  kay  Jose,  at  nagsa- 
bing :  Bigyan  mo  kami  ng  tinapay : 
^sapagka't  bakit  kami  mamamatay  sa 
iyong  harap  ?  dahil  sa  ang  aming  salapi 
ay  naubos.  16  At  sinabi  ni  Jose  :  Ibi- 
gay  ninyo  ang  inyong  mga  hayop ;  at 
bibigyan  ko  kayo  dahil  sa  inyong  mga 
hayop,  kung  naubos  na  ang  salapi.  17  At 
kanilang  dinala  ang  kanilang  mga  hayop 
kay  Jose :  at  binigyan  sila  ni  Jose  ng 
tinapay  na  pinakapalit  sa  mga  kabayo, 
at  sa  mga  kawan,  at  sa  mga  bakahan,  at 
sa  mga  asno :  at  kaniyang  pinakain  sila 
ng  tinapay  na  pinakapalit  sa  kanilang 
lahat  na  hayop  sa  taong  yaon.  18  At 
ng  ang  taong  yaon  ay  matapos,  sila'y 
naparoon  sa  kaniya  ng  ikalawang  taon, 
at  kanilang  sinabi  sa  kaniyang:  Hindi 
namin  ililihim  sa  aming  panginoon,  na 
kung  paanong  ang  aming  salapi  ay  nau- 
bos ;  at  ang  mga  kawan  ng  hayop  ay  sa 
aking  panginoon ;  wala  ng  naiiwan  sa 
paningin  ng  aking  panginoon  kungdi 
ang  aming  katawan  at  aming  mga  lupa : 
19  I  bakit  kami  mamamatay  sa  harap  ng 
iyong  mga  mata,   kami    at    ang    aming 


48.  12 


GENESIS. 


51 


lupa  ?  bilhin  mo  kami  at  ang  aming  lupa 
ng  tinapay,  at  kami  at  ang  aming  lupa  ay 
paaalipm  kay  Faraon :  at  bigyan  mo  kami 
ng  binhi,  upang  kami  ay  mabuhay,  at 
huag  mamatay,  at  ang  lupa  ay  huag 
masira.  20  Sa  ganito'y  binili  ni  Jose 
ang  boong  lupain  ng  lEgipto  para  kay 
Faraon;  sapagka*t  ipinagbili  ng  bawa't 
isa  sa  mga  taga  Egipto  ang  kaniyang 
bukid,  dahil  sa  ang  gutom  ay  totoong 
mahigpit  sa  kanila:  at  ang  lupain  ay 
naging  kay  Faraon.  21  At  tungkol  sa 
bayan  ay  kanilang  ibinago  sila  sa  mga 
ciudad  mula  sa  isang  katapusan  ng  han- 

fstnan  ng  Egipto  hangang  sa  kabilang 
anganan.  22  Ang  lupa  laraang  ng  mga 
sacerdote  ang  Hindi  niya  nabili :  sapagka't 
ang  mga  sacerdote'y  may  bahagi  kay 
Faraon,  at  kanilang  kinakain  ang  kani- 
lang babagi  na  ibinibigay  sa  kanila  ni 
Faraon;  kaya  hindi  nila  ipinagbili  ang 
kanilang  lupa.  23  Ng  magkagayo^y  sina- 
bi  ni  Jose  sa  bayan  :  Narito,  aking  binili 
kayo  ng  araw  na  ito,  at  ang  inyong 
lupa*y  para  kay  Faraon :  narito  ang 
ipangbibinhi  ninyo,  at  inyong  hahasikan 
ang  lupa.  24  At  mangyayaring  sa  pag- 
aani,  ay  inyong  ibibigay  ang  ikalimang 
bahagi  kay  Faraon,  at  ang  apat  na 
bahagi  ay  sa  inyo,  sa  binhi  ng  bukid 
at  sa  inyong  pagkain,  at  sa  inyong  mga 
kasambahay,  at  pinakapagkain  sa  inyong 
mga  bata;  25  At  kanilang  sinabing :  I- 
yong  iniligtas  ang  aming  mga  buhay :  ma- 
kasumpong  kami  ng  biyaya  sa  paningin 
ng  aking  panginoon,  at  kami  ay  magi- 
ging  mga  alipin  ni  Faraon.  26  At  gi- 
nawang  palatuntunan  ni  Jose  tungkol 
sa  lupain  ng  Egipto  sa  araw  na  ito,  na 
mapapasa  kay  Faraon  ang  ikalimang  baha- 
gi, liban  lamang  ang  lupa  ng  mga  sacer- 
dote na  hindi  naging  kay  Faraon.  27  At 
si  Israel  ay  tumahan  sa  lupain  ng  Egipto, 
sa  lupain  ng  Gozen ;  at  sila'y  nagkaroon 
ng  mga  pag-aari  doon,  at  pawang  sagana 
at  totoong  dumami. 

28  At  si  Jakob  ay  tumira  sa  lupain  ng 
Egipto  na  labing  pitong  taon ;  kaya^t  ang 
mga  araw  ni  Jakob,  ang  mga  taon  ng 
kaniyang  buhay,  ay  isang  daan  at  apat  na 
puo*t  pitong  taon.  29  At  ang  panahon 
ay  lumalapit  na  ikamamatay  ni  Israel :  at 
kaniyang  tinawag  ang  kaniyang  anak  na 
si  Jose,  at  sinabi  niya  sa  kaniyang :  Kung 
ngayo'y  nakasumpong  ako  ng  biyaya  sa 
iyong  paningin,  ilagay  mo,  isinasamo  ko 
sa  iyo,  ang  iyong  kamay  sa  ilalim  ng 
aking  hita.  at  gamitan  mo  ako  ng  kaa- 


waan  at  katotohanan;  isinasamo  ko  sa 
iyong  huag  mo  akong  ilibing  sa  Egipto : 

30  kungdi  pagtulog  kong  kasama  ng 
aking  mga  magulang,  dadalhin  mo  ako 
mula  sa  Egipto,  at  ililibing  mo  ako  sa 
kanilang  libingan.  At  kaniyang  sinabing : 
Aking  gagawin  ang  gaya  ng  iyong  sabi. 

31  At  kaniyang  sinabing :    Sampahin  mo 
ako :  at  sinampa  niya  siya.     At  bumaluk- 
tot  si  Israel  sa  ulunan  ng  hihigan. 
ytQ  At  nangyari,  pagkatapos  ng  mga 

■  O  bagay  na  ito,  na  sinabi  ng  isa  kay 
Jose:  Narito,  ang  iyong  araa  ay  may 
sakit :  at  kaniyang  ipinagsama  ang  kani- 
yang dalawang  anak,  si  Manases  at  si 
Efraim.  2  At  may  nagbalita  kay  Jakob, 
at  nagsabing :  Pinaparituhan  ka  ng  anak 
mong  si  Jose :  at  si  Israel  ay  lumakas  at 
umupo  sa  hihigan.  3  At  sinabi  ni  Jakob 
kay  Jose:  Ang  Dios  na  Makapangyari- 
han-sa-lahat  ay  napakita  sa  akin  sa  Luz 
sa  lupain  ng  Kanaan.  at  pinagpala  ako, 
4  at  sinabi  sa  aking :  Narito,  palalaguin 
kita,  at  pararamihin  kita,  at  gagawin  ki- 
tang  isang  kapisanan  ng  mga  bayan;  at 
aking  ibibigay  ang  lupaing  ito  sa  iyong 
binhi  pagkamatay  mo,  na  pinakaari  mag- 
pakailan  man.  5  At  ngayo'y  ang  iyong 
dalawang  anak  na  ipinanganak  sa  iyo  sa 
lupain  ng  Egipto  bago  ako  naparito  sa  iyo 
sa  Egipto,  ay  akin ;  si  Efraim  at  si  Mana- 
ses, gaya  ni  Buben  at  ni  Simeon  ay  magi- 
^ng  akin.  6  At  ang  iyong  mga  anak,  na 
iyong  mga  naging  anak  pagkatapos  nila, 
magiging  iyo ;  sila^y  tatawagin  ayon  sa 
pangalan  ng  kanilang  mga  kapatid  sa 
kanilang  mana.  7  At  tungkol  sa  akin,  ng 
ako'y  dumating  sa  Pad  an,  si  Eakel  ay 
namatay  sa  akin  sa  lupain  ng  Kanaan,  ^a 
daan,  ng  kulang  pa  ng  kaonti  upang  du- 
mating sa  Efrata :  at  aking  inilibing  siya 
doon  sa  daan  ng  Efrata  (na  siya  ring  Bet- 
lehem).^  8  At  nakita  ni  Israel  ang  mga 
anak  ni  Jose,  at  sinabing :  i  Sino  sino 
ito  ?  9  At  sinabi  ni  Jose  sa  kaniyang  ama : 
Sila'y  aking  mga  anak,  na  siyang  mga 
ibinigay  ng  Dios  sa  akin  dito.  At  kani- 
yang sinabing :  Isinasamo  ko  sa  iyo,  na 
iyong  dalhin  sila  rito,  at  sila'y  aking  ba- 
basbasan.  10  Ang  mga  mata  nga  ni  Israel 
ay  malabo  na  dahil  sa  katandaan,  na  ano 
pa't  hindi  na  siya  makakita.  At  kaniyang 
inilapit  sila  sa  kaniya,  at  kaniyang  hinag- 
kan  sila,  at  niyakap  sila.  11  At  sinabi  ni 
Israel,  kay  Jose :  Hindi  ko  akalaing  ma- 
kita  ang  iyong  mukha ;  at,  narito,  ipina- 
kita  sa  akin  ng  Dios  pati  ng  iyong  binhi. 
12  At  mga  kiuuha  ni  Jose  sa  pag-itan  ng 


52 


GENESIS. 


48.  12 


kaniyang  mga  tuhod ;  at  sila'y  nagpati- 
rapa  sa  lupa.  13  At  kiniiha  ni  Jose 
kapua,  si  Efraim  sa  kaniyang  kanang  ka- 
may,  sa  dakong  kaliwang  kamay  ni  Israel, 
at  si  Ivfanases  sa  kaniyang  kaliwang  ka- 
may, sa  dakong  kanang  kamay  ni  Israel, 
at  mga  inilapit  niya  sa  kaniya.  14  At 
iniunat  ni  Israel  ang  kaniyang  kanang 
kamay,  at  ipinatong  sa  ulo  ni  Eiraim,  na 
siyang  bunso,  at  ang  kaniyang  kaliwang 
kamay  ay  sa  ulo  ni  Manases,  na  pina- 
patnubayang  sadya  ang  kaniyang  mga 
kamay ;  sapagka't  si  Manases  ang  panga- 
nay.  15  At  kaniyang  binasbasan  si  Jose, 
at  sinabing :  Ang  Dios  na  sa  harap  niya 
ay  lumakad  ang  aking  mga  magulang  na 
si  Abraham  at  si  Isaak,  ang  Dios  na  nag- 
pakain  sa  akin  sa  boong  buhay  ko  han- 
gang  sa  araw  na  ito,  16  ang  angel  na 
tumubos  sa  akin  sa  boong  kasam-an,  pag- 
palain  niya  ang  mga  batang  ito  ;  at  ta- 
wagin  sila  sa  aking  pangalan,  at  sa 
pangalan  ng  aking  mga  magulang  na  si 
Abraham  at  si  Isaak ;  at  magsidami  silang 
totoo  sa  gitna  ng  lupa.  17  At  ng  makita 
ni  Jose  na  ipinatong  ng  kaniyang  ama 
ang  kaniyang  kanang  kamay  sa  ulo  ni 
Efraim,  minasama  niya:  at  itinaas  niya 
ang  kamay  ng  kaniyang  ama,  upang  ilipat 
sa  ulo  ni  Manases  mula  sa  ulo  ni  Efraim. 
18  At  sinabi  ni  Jose  sa  kaniyang  ama : 
Hindi  ganiyan  ama  ko :  sapagka't  ito 
ang  panganay;  ipatong  mo  ang  iyong 
kanang  kamay  sa  kaniyang  ulo.  19  At 
tumangi  ang  kaniyang  ama,  at  sinabing : 
Talastas  ko,  talastas  ko :  siya  man  ay 
magiging  isang  bayan,  at  siya  man  ay 
magiging  malaki :  gayon  ma'y  ang  kani- 
yang kapatid  na  bata  ay  magiging  lalong 
malaki  kay  sa  kaniya,  at  ang  kaniyang 
binhi  ay  magiging  isang  karamihan  ng 
mga  nacion.  20  At  kaniyang  binasbasan 
sila  ng  araw  na  yaon,  na  sinabing :  Sa 
iyo'y  babasbasan  ng  Israel,  na  sasabibing  : 
Gawin  ka  ng  Dios  na  gaya  ni  Efraim  at 
gaya  ni  Manases :  at  kaniyang  ipinag- 
pauna  si  Efraim  bago  si  Manases.  Si  At 
sinabi  ni  Israel  kay  Jose  :  Narito,  ako'y 
namamatay :  nguni't  ang  Dios  ay  sasa- 
inyo,  at  dadalhin  kayo  uli  sa  lupain  ng 
inyong  mga  magulang.  23  Bukod  dito'y 
binigyan  kita  ng  isang  bahaging  higit 
kay  sa  iyong  mga  kapatid,  na  aking 
kinuha  ng  aking  tabak  at  ng  aking  bosog 
sa  kamay  ng  Amorreo. 
^Q  At  tinawag  ni  Jakob  ang  kaniyang 
a  ^  mga  anak,  at  sinabing :  Mag- 
pipisan  kayo,  upang  maisaysay  ko  sa  inyo 


ang  mangyayari  sa  inyo  sa  mga  huling 
araw. 
2  Magpipisan    kayo   at  inyong   dingln, 
mga  anak  ni  Jakob  ; 
At  inyong  dingiu  si  Israel  na  inyong 
ama. 
B  Ruben,  ikaw  ang  aking  panganay,  ang 
aking  kapangyarihan,  at  ang  pasi- 
mula  ng  aking  kalakasan ; 
Ang  karilagan  ng  kamalialan,  at  ang 
karilagan  ng  kapangyarihan. 

4  Walang  pananatili   na   parang  tubig, 

hindi  ka  magkakaroon  ng  karilagan ; 
Sapagka't  sumampa  ka  sa  hihigan  ng 

iyong  ama : 
Hinawakan  mo  nga:  sumampa  sa  a- 

king  hihigan. 

5  Si  Simeon  at  si  Levi  ay  magkapatid  ; 
Mga  sakbat  na  marahas  ang  kanilang 

mga  tabak. 

6  Oh  kalulua  ko,  huag  kang  pumasok  sa 

kanilang  payo  j 
Sa  kanilang  kapisanan,  aking  kalual- 

hatian,  huag  kang  makipisan  ; 
Sapagka^t  sa  kanilang  galit  ay  puma- 

tay  ng  tawo ; 
At  sa  kanilang  kusa  ay  pumutol  ng 

hita  ng  baka. 

7  Sumpain  ang  kanilang  kagalitan,  sa- 

pagka^t  mabangis ; 
At  ang  kanilang  pag-iinit,  sapagka^t 

mabagsik : 
Aking  babahagihin  sila  sa  Jakob, 
At  aking  pangangalatin  sila  sa  Israel. 

8  Juda,   ikaw   ay  pupurihin    ng  iyong 

mga  kapatid  : 
Ang  iyong  kamay  ay  magpapahinga 

sa  leeg  ng  iyong  mga  kaaway  ; 
Ang  mga  anak  ng  iyong  ama  ay  yu- 

yukod  sa  harap  mo. 

9  Si  Juda'y  isang  anak  ng  leon ; 

Mula  sa  panghuhuli  anak  ko,  nagtin- 

dig  ka : 
Siya'y  yumuko,  siya'y  lumugmok  na 

parang  leon, 
At  sa   paraang  isang  leong    babaye; 

I  sinong  gigising  sa  kaniya  ? 

10  Ang  cetro'y  hindi  hihiwalay  kay  Ju- 

da, 

O  ang  tungkod  man  ng  pagkapuno 
sa  pag-itan  ng  kaniyang  mga  paa, 

Hangang  sa  ang  Shiloh  ay  dumating; 

At  sa  kaniya  susunod  ang  mga  na- 
cion. 

11  Na  itatali  ang  kaniyang  pollino  sa  pu- 

no  ng  uvas, 
At  ang  guya  ng  kaniyang  asno  ay  sa 
puno  ng  uvas  na  pili ; 


50.  2 


GENESIS. 


53 


Kaniyang  lalabhan  ang  kaniyang  suot 

sa  alak, 
At  ang  kaniyang  damit  ay  sa  dugo 

ng  uvas : 

12  Ang  kaniyang  mga  mata  ay  mamu- 

mula  sa  alak, 
At  ang  kaniyang  mga  ngipin  ay  ma- 
mumuti  sa  gatas. 

13  Si  Zabulon  ay  tatahan  sa  doongaii  ng 


At  siya'y  magiging  doongan  ng  mga 
sasakyan; 

At  ang  kaniyang -hanganan  ay  magi- 
ging hangang  Sidon. 

14  Si  Isakar  ay  isang  malakas  na  amo. 
Na  lumulugmok  «a  gitna  ng  mga  tupa- 

lian: 

15  At  kaniyang  nakita  ang  bgar  na  pa- 

hingaiian  na  mabuti, 

At  ang  lupa  na  kaayaaya ; 

At  kaniyang  iniyukod  ang  kaniyang 
balikat  upang  pumasan, 

At  naging  aliping  mang-aatag. 
10  Si  Dan  ay  hahatol  sa  kaniyang  bayan, 

Gaya  ng  sino  man  sa  angkan  ni  Is- 
rael. 

17  Si  Dan  ay  magiging  abas  sa  daan, 
At  ulupong  sa  land  as, 

Na  kumakagat  ng  mga  sakong  ng  mga 

kabayo, 
Na  and  pa't  ang  kaniyang-  sakay  ay 

malalaglag  sa  Vikuran. 

18  Aking  hinintay  ang  iyong  pagliligtas, 

Oh  PanSinoon. 

19  Si  Gad,  siya'y  hababulin  ng  isang  ka- 

v;an : 
Nguni't  kaniyang  hababulin  ang  nasa 
kaniyang  likiiran. 

20  Kay  Aser  ang  tinapay  niya'y  magi- 

ging masarap, 
At  siya^  mag-aalay  ng  ukol  sa  isang 
hari. 

21  Si  Neftali  ay  isang  usang   babayeng 

kawala: 
Siya'y  mangungiisap  ng  maririkit  na 

salita. 
23  Si  Jose  ay  sangang  mabunga, 

Sangang   mabnnga   na   nasa    tabi    ng 

isang  bukal ; 
Ang  kaniyang  mga  sanga'y  gumaga- 

pang  sa  pader. 

23  Ang  mga  manbobosog  ay  nagpapanlaw 

sa  kaniya, 
At  pinana  siya,  at  hinabol  siya : 

24  Nguni't  ang  kaniyang  bosog  ay  nana- 

han  sa  kalakasan, 
At  ang  mga  brazo  ng  kaniyang  mga 
kamay  ay  nagsilabas,    - 


Sa  pamamag-itan  ng  mga  kamay  ng 
Makapangyarftian  ni  Jakob, 
(Na  mula  roon  ang  pastol,  ang  bate 
ng  Israel), 

25  Sa  pamamag-itan  ng  Dios  ng  iyong 

ama,  na  siyang  tutulong  sa  iyo, 
At  sa  pamamagitan  ng  Makapanyari- 

han-sa-lahat,  na  siyang  magpapala 

sa  iyo, 
Ng  pagpapala  ng  langit  sa  itaas, 
Pagpapala  ng  mga  kalaliman  na  nala- 

lagay  sa  ibaba, 
Pagpapala  ng  mga  dibdib  at  ng  tiyan. 

26  Ang  mga  pagpapala  ng  iyong  ama^na 

humihigit  sa  pagpapala  ng   aking 

mga  kanunuan. 
Hangang  sa  wakas  ng  mga  bnrol  na 

walang  hangan : 
Mangalalagay  sa  ulo  ni  Jose, 
At  sa  tuktok  ng  ulo  niya  na  hiwalay 

sa  kaniyang  mga  kapatid. 

27  Si  Benjamin  ay  isang  lobo  na  mang- 

aagaw : 
Sa  umaga  ay  kaniyang  kakanin  ang 

huli. 
At  sa  kinahapunan  ay  kaniyang  baba- 

hagihin  ang  samsam. 
28  Ang  lahat  ng  ito'y  labing  dala- 
wang  angkan  ng  Israel :  at  ito  ang  sina- 
lita  ng  kanilang  ama  sa  kanila,  at  sila^y 
binasbasan;  bawa't  isa'y  binasbasan  ng 
ayon  sa  kaniyang  basbas.  29  At  kani- 
yang ipinagbilin  sa  kanila,  at  sinabi  sa 
kanilang :  Ako'y  malalakip  sa  aking  ba- 
yan :  ilibing  ninyo  ako  sa  kasamahan  ng 
aking  mga  magulang  sa  yungib  na  nasa 
parang  ni  Efron  na  fleteo,  30  sa  yungib 
na  nasa  parang  nf  Makpela,  na  nasa  ta- 
pat  ng  Mamre,  sa  lupain  ng  Kanaan,  na 
binili  ni  Abraham,  na  kalakip  ng  parang 
kay  Efron  na  Heteo,  na  pinakaaring  li- 
bingan :  31  doon  nila  inilibing  si  Abra- 
ham at  si  Sarang  kaniyang  asawa ;  doon 
nila  inilibing  si  Isaak  at  si  Bebekang 
kariiyang  asawa ;  at  doon  ko  inilibing  si 
Lea :  32  ang  parang  at  ang  yungib  na 
nandoon  na  binili  ng  mga  anak  ni  Het. 
33  At  ng  matapos  si  Jacob  na  makapag- 
bilin  sa  kaniyang  mga  anak,  kaniyang 
ibinaluktot  ang  kaniyang  mga  paa  sa 
hihigan,  at  nalagot  ang  hininga,  at  nala- 
kip  sa  kaniyang  bayan. 
K 1^  At  yumakap  si  Jose  ga  mukha  ng 
O  W  kaniyang  ama,  at  umiyak  sa  iba- 
baw  niya,  at  hinalikan  niya  siya.  2  At 
iniutos  ni  Jose  sa  kaniyang  mga  aliping 
mga  mangagamot,  na  embalsamahin  ang 
kaniyang  ama:  at  inimbalsama  ng  mga 


54 


GENESIS. 


50.  2 


mangagamot  si  Israel.  3  At  apat  ra 
puong  araw  ang  ginanap  sa  kaiiiya;  sa- 
pagka^t  gayon  gioaganap  ang  mga  araw 
ng  pag-em  balsam  a :  at  iniyakan  siva  iig 
mga  taga  Egipto  Dg  pitoiig  puong  araw. 
4  At  ng  ang  raga  araw  ng  pag-iyak  sa 
kaniya  ay  makaraan,  nagsalita  si  Jose  sa 
bahay  ni  Faraon,  na  nagsabing:  Kiing 
ngayoV  nakasum'pong  ako  ng  biyaya  sa 
inyong  mga  mata,  salitain  ninyo,  isinasamo 
ko  sa  inyo,  sa  mga  pakinig  ni  Faraon,  na 
inyong  sabihing :  5  Pinanum pa  ako  ng  ama 
ko,  na  nagsabing :  Narito,  ako'y  namama- 
tay :  sa  libingan  na  aking  hinukay  sa  akin 
sa  lupain  ng  Kanaan,  doon  mo  ako  ilili- 
bing.  Ngayon  nga'y  pahintulutan  ninyo 
akong  sumampa,  isinasamo  ko  sa  inyo,  at 
aking  ilibing  ang  aking  ama,  at  babalik 
uli  ako.  6  At  sinabi  ni  Faraon:  Sa- 
mampa  ka,  at  ilibing  mo  ang  iyong  ama, 
ayon    sa    kaniyang    ipinasumpa    sa  iyo. 

7  At  sumampa  si  Jose  upang  ilibing  ang 
kaniyang  ama :  at  kasama  niyang  sumam- 
pa ang  laliat  ng  alipin  ni  Faraon,  ang 
mga  matanda  sa  kaniyang  babay,  at  ang 
laliat  na  matanda  sa  lupain  ng  Egipto; 

8  at  ang  boong  bahay  ni  Jose,  at  ang 
kaniyang  mga  kapatid,  at  ang  baliay  ng 
kaniyang  ama:  ang  kanila  iamang  mga 
bata,  at  ang  kanilang  mga  kawan,  at  ang 
kanilang  mga  bakahan.  ang  kanilang  ini- 
wan  sa  lupain  ng  Gozen.  9  At  sumam- 
pang  kasama  niya  ang  mga  karro  at  ga- 
yon din  ang  mga  nangangabayo :  at  to- 
toong  malaking  pulutong.  lo  At  sila^y 
dumating  sa  giikan  ni  Atad,  na  nasa  dako 
pa  roon  ng  Jordan,  at  doo'y  nanaghoy 
sila  ng  malakas  at  kapaitpaitang  panag- 
hoy :  at  kaniyang  pinanangisan  ang  kani- 
yang ama  na  pitong  araw.  11  At  ng 
makita  ng  mga  nananahan  sa  lupaing 
yaon,  ng  mga  Kananeo,  aug  panaglioy  sa 
giikan  ni  Atad,  kanilang  sinabing :  Ito'y 
isang  kahambalhambal  na  panaghoy  ng 
mga  taga  Egipto  ;  kaya't  ang  pangalang  iti- 
nawag  ay  Abel-mizraim,  na  nasa  dako  pa 
roon  ng  Jordan.  12  At  ginawa  sa  kaniya, 
ng  kaniyang  mga  anak  ang  ayon  sa  iniutos 
sa  kanila:  IS  sapagka't  dinala  siya  ng 
kaniyang  mga  anak  sa  lupain  ng  Kanaan, 
at  inilibing  siya  sa  yungib  ng  Makpela, 
na  binili  sarapuo  ng  parang  ni  Abraham 
na  pinakaaring  libingan,  kay  Efron  na 
Heteo,  vsa  tapat  ng  Mamre. 

14  At  bumalik  si  Jose  sa  Egipto^  siya, 
at    ang   kaniyang    mga   kapatid,    at   ang 


I  lahat  na  su  mam  pang  kasama  niya  upang 
I  ilibing  ang  kaniyang  ama,  pagkatapos 
I  na  mailibing  ang  kaniyang  ama.  15  At 
itg  makita  ng  mga  kapatid  ni  Jose,  na 
ang  kanilang  ama'y  namatay,  kanilang 
sinabyng:  Marahil  si  Jose  ay  raapopoot 
sa  atin,  at  lubos  na  gagantihin  sa  atin 
ang  boong  kasam-an  na  ating  ginawa 
sa  kaniya.  16  At  sila^y  nagsugo  ng 
isang  sugo  kay  Jose,  na  nagsabing : 
Iniutos  ng  iyong  ama  bago  namatay,  na 
sinabing :  17  Ganito  sasabihin  ninyo  kay 
Jose:  Patawarin  mo,  isinasamo  ko  sa 
iyo  ngayon,  ang  pagsalangsang  ng  iyong 
mga  kapatid,  at  ang  kanilang  kasalanan; 
sapagkaH  ginawan  ka  nila  ng  kasam-an: 
at,  ngayon,  aming  isinasamo  sa  iyo,  ipa- 
tawad  mo  ang  mga  pagsalangsang  ng  mga 
alipin  ng  Dios  ng  iyong  ama.  At  si  Jose 
ay  uraiyak  ng  kanilang  salitain  sa  kaniya. 
18  At  naparoon  ang  kaniyang  mga  kapa- 
tid naman  at  nagpatirapa  sa  harap  ng 
kaniyang  mukha;  at  kanilang  sinabing: 
Narito,  kaming  iyong  mga  alipin.  19  At 
sinabi  ni  Jose  sa  kanilang :  Huag  kayong 
matakot :  I.  sapagka't  nasa  lugar  ba  ako  ng 
Dios  ?  20  At  tungkol  sa  inyo  ay  inyong 
ipinalagay  na  kasam-an  laban  sa  akin ; 
nguni't  ipinalagay  ng  Dios  na  kabutihan 
upang  mangyari  ang  gaya  sa  araw  na  ito, 
na  iligtas  ang  buhay  ng  maraming  tawo. 
21  Kaya  nga  huag  kayong  matakot :  aking 
pakakanin  kayo  at  ang  inyong  mga  bata. 
At  kaniyang  inaliw  sila  at  kaniyang  pi- 
nagsalitaan  sila  na  may  kagandahang  loob. 
22  At  si  Jose  ay  turaahan  sa  Egipto, 
siya  at  ang  bahay  ng  kaniyang  ama:  at 
si  Jose  ay  nabuhay  na  isang  daan  at 
sampuong  taon.  23  At  nakita  ni  Jose 
ang  mga  anak  ni  Efraim  hangang  sa  ika- 
tlong  lahi ;  ang  mga  anak  man  ni  Makir 
anak  ni  Manases  ay  ipinanganak  sa  niga 
tuhod  ni  Jose.  24  At  sinabi  ni  Jose  sa 
kaniyang  mga  kapatid  :  Ako'y  namama- 
tay :  nguni't  tunay  na  dadalawin  kayo  ng 
Dios,  isasampa  kayo  mula  sa  lupaing  ito 
hangang  sa  lupain  na  kaniyang  isinumpa 
kay  Abraham,  kay  Isaak,  at  kay  Jakob. 
25  At  i  pinanum  pa  ni  Jose  sa  mga  anak  ni 
Israel,  na  sinabing :  Tunay  na  dadalawin 
kayo  ng  Dios,  at  inyong  isasampa  ang 
aking  mga  buto  mula  rito.  26  Gayon 
namatay  si  Jose  na  may  isang  daan  at 
sampuong  taon:  at  kanilang  inimbalsama 
siya,  at  siyaV  inilagay  sa  isang  kabaong 
sa  Egipto. 


LIBRO  NG  EXODO. 


Ilto  nga  ang  mga  panpalan  ng  mga  anak 
ng  Israel,  na  nagsipasok  sa  Egipto : 
bawa't  lalaki  at  kaniyang  kasarabahay  ay 
naparoon  na  kasama  ni  Jakob.  2  Si 
Ruben,  si  Simeon,  pd  Levi,  at  si  Jnda; 
S  si  Isakar,  si  Zabnlon  at  si  Benjamin ; 

4  si  Dan  at  si  Neftali,  si  Gad  at  si  Aser. 

5  At  lahat  ng  tawo  na  lumabas  sa  bala- 
kang  ni  Jakob  ay  pitong  puong  tawo :  at 
si  Jose  ay  nasa  Egipto  na.  6  At  iiama- 
tay  si  Jose,  at  ang  lahat  niyang  kapatid 
at  ang  boong  lahing  yaon.  7  At  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  naging  malago,^  at 
kumapal  na  sagana,  at  dumami,  at  naging 
totoong  makapangyarihan ;  at  ang  lupa 
ay  napuno  nila. 


S  At  tumindig  nga  an^  isang  bagong 
hari  sa  Egipto,  na  hindi  nakikilala  si 
Jose.  9  At  nagsabi  sa  kaniyang  bayan : 
Narito,  ang  bayan  ng  mga  anak  ng  Israel 
ay  higit  at  lalong  malakas  kay  sa  atin : 

10  tayo  na,  tayo'y  magpakadunong  sa 
kanila ;  baka  sila^y  dumami,  at  mangyari, 
na,  pagkakaroon  ng  pagbabaka,  sila  na- 
ma'y  makisanib  sa  ating  mga  kaaway,  at 
bumaka  sa  atin,  at  magsilayas  sa  lupain. 

11  Naglagay  nga  sila  ng  mga  taga-pa^- 
paatag,  upang  dalamhatiin  sila  sa  kani- 
lang  mga  pasan.  At  kanilang  ipinagtayo 
si  Faraon  ng  mga  ciudad  na  kamaligan, 
Pitom  at  Baamses.  12  Datapua't  habang 
kanilang  pinagdadalamhati  sila,  lalong 
dumadami  at  lalong  kumakapal.  At 
sila'y  napopoot  dahil  sa  mga  anak  ng 
Israel.  13  At  pinapaglingkod  na  may 
kabagsikan  ang  mga  anak  ng  Israel  ng 
mga  taga  Egipto  :  14  at  kanilang  pina- 
pamuhay  ng  masaklap  sa  pamamag-itan 
ng  masaklap  na  paglilingkod,  sa  arga- 
masa  at  sa  ladrillo,  at  sa  lahat  ng  sarisa- 
ring  paglilingkod  sa  bukid,  at  sa  lahat 
ng  paglilingkod  nila  na  ipinaglilingkod 
sa  kanila,  may  kabagsikan. 

15  At  ang  hari  sa  Egipto  ay  nagsa- 
Hta  sa  mga  hilot  na  Hebrea,  na  ang 
3angalan  ng  isa  ay  Sifra,  at  ang  panga- 
an  ng  isa  ay  Pua:  16  at  kaniyang 
sinabing :  Paghilot  ninyo  sa  mga  ba- 
bayeng  Hebrea,  at  pagtingin  ninyo  sa 
kanila  sa  lugar  ng  panganganakan ;  kung 


la 


lalaki  papatayin  nga  ninyon ;  datapuaH 
knng  babaye,  ay  mabuhay  nga  siya. 
17  Datapua't  ang  mga  hilot  ay  nanga- 
takot  sa  Dios  at  hindi  ginawa  ang  gaya 
ng  iniutos  sa  kanila  ng  hari  sa  Egipto, 
kungdi  iniligtas  na  buhay  ang  mga  batang 
lalaki.  18  At  ipinatawag  ng  hari  sa 
Egipto  ang  mga  hilot,  at  sinabi  sa  kani- 
lang :  i  Bakit  ninyo  ginawa  ang  bagay 
na  ito,  na  inyong  iniligtas  na  buhay  ang 
mga  batang  lalaki.  ?  19  At  nagsisagot  ang 
mga  hilot  kay  Faraon:  sapagka't  ang 
mga  babayeng  Hebrea  ay  hindi  gaya  ng 
mga  babayeng  taga  Egipto :  sapagka^t 
sila^y  maliliksi,  at  nakapanganak  na,  bago 
dumating  ang  hilot  sa  kanila.  20  At 
ang  Dios  ay  gumawa  ng  mabuti  sa  mga 
hilot :  at  ang  bayan  ay  dumami,  at  naging 
totoong  makapangyarihan.  21  At  nang- 
yari,  sapagka^t,  ang  mga  hilot  ay  natakot 
sa  Dios,  sila'y  iginawa  niya  ng  mga  ba- 
hay.  22  At  iniutos  ni  Faraon  sa  kani- 
yang boong  bayan,  na  sinabing :  Itapon 
ninyo  sa  ilog  bawa't  lalaki  na  ipanganak, 
at  bawa't  babaye  iligtas  ninyong  buhay. 

2  At  isang  lalaki  sa  bahay  ni  Levi  ay 
yumaon,  at  nag-asawa  sa  isang  anak 
ni  Levi.  2  At  ang  babaye  ay  naglihi,  at 
nanganak  ng  isang  lalaki :  at  ng  kaniyang 
makita  na  maganda,  kaniyang  itinagong 
tatlong  buan.  3  At  ng  hindi  na  niya 
maitatagong  malaon  ay  ikinuha  niya  ng 
isang  kabang  yantok,  at  pinahiran  niya 
ng  betun  at  ng  sahing;  at  kaniyang 
isinilid  ang  bata  roon,  at  inilagay  sa  kata- 
lahiban  sa  tabi  ng  ilog.  4  At  tumayo  sa 
malayo  ang  kaniyang  kapatid  na  babaye, 
upang  malaman  ang  mangyayari  sa  bata. 
5  At  ang  anak  na  babaye  ni  Faraon  ay 
lumusong,  upang  mali go  sa  ilog;  at  nag- 
sisipaglakad  ang  kaniyang  mga  dalaga  sa 
tabi  ng  ilog ;  kaniyang  nakita  ang  kaban 
sa  katalahiban,  at  nagsugo  ng  isa  niyang 
aliping  babaye  upang  kunin.  6  At  ng  ka- 
niyang buksan,  nakita  niya  ang  bata :  at 
narito,  ang  sangol  ay  umiiyak.  At  siya'y 
naawa  sa  kaniya,  at  sinabing :  Ito^y  isa 
sa  mga  anak  ng  Hebreo.  7  Ng  magkaga- 
yo'y  sinabi  ng  kaniyang  kapatid  na  babaye 
sa  anak  ni  Faraon :  ^  Yayaon  ba  ako  upang 
itawag  kitang  isang  sisiwa  sa  mga  baba- 


bb 


EXODO. 


2.  7 


yeng  Hebrea,  na  mag-aalaga  sa  ivo  ng 
batang  ito  ?  8  At  ang  anak  ni  Faraon  ay 
sumagot :  Yumaon  ka.  At  ang  dalaga  aj 
yumaon,  at  tinawag  ang  ina  ng  bata. 
9  At  ang  anak  ni  Farao'y  nagsabi  sa  ka- 
niya:  Dalhin  mo  ang  batang  ito,  at 
alagaan  mo  sa  akin,  at  bibigyan  kita  ng 
iyong  kaupahan.  At  kinuha'  ng  babaye 
ang  bata,  at  inalagaan.  lo  At  ang  bata  ay 
lumaki,  at  kaniyang  dinala  sa  anak  ni  Fa- 
raon, at  E^iya'y  kaniyang  naging  anak.  At 
kaniyang  nginalanang  Moises,  na  sinabing : 
Sapagka't  aking  sinagip  siya  sa  tubig. 
II  At  nangyari  ng  mga  araw  na  yaon,  ng  si 
iNloises  ay  malaki  na,  kaniyang  nilabas 
ang  kanivang  mga  kapatid,  at  namasdan 
ang^  kanilang  mga  pasan :  at  kaniyang 
nakita  ang  isang  taga  Egipto,  na  sinusii- 
gatan  ang  isang  Hebreo,  na  isa  sa  kanivang 
mga  kapatid.  12  At  siya'y  nagmasid  sa 
magkabikabilang  dako,  at  ng  siya'y  wa- 


tinapay.  21  At  si  Moises  ay  natua  na 
tiimahang  kasama  ng  lalaki,  at  kaniyang 
ibinigay  na  asawa  kay  Moises  si  Zipora 
na  kaniyang  anak.  22  At  nanganak  ng 
isang  lalaki,  at  kaniyang  nginalanan  ng 
Gersom ;  sapagka't  kaniyang  sinabing, 
ako'y  naging  mangingi  bang-bay  an  sa 
ibang  lupain. 


lang  makitang  tawo,  kaniyang  siniigatan 
ang  taga  Egipto,  at  kaniyang  itinago  sa 
buhanginan.      13  At   siya'y    lumabas    sa 
ikalawang  araw,  at  narito,  ang  dalawang 
lalaking  Hebreo  ay  nagbababag :  at  kani- 
yang sinabi  doon  sa  umaapi :     i  Bakit  mo 
sinusugatan  ang  iyong  kasama  ?    14  At  si- 
ya'y  sumagot :     I  Sinong   naglagay  sa  iyo 
ng  pang-ulo  at  hukom  sa  amin  ?    i  Iniisip 
mo  bang  patayin  ako,  gaya  ng  pagpatay 
mo  sa  taga  Egipto  ?    Sa  gayo'y  natakot  si 
Moises,  at  nagsabing  :    ;  Tunay  na  ang  ba- 
gay  na  ito'y  nahayag  !     15  Ng  mabalitaan 
nga  ni  Faraon  ang    bagay  na  ito,  inisip 
myang  patayin  si  Moises.     Datapua't   si 
Moises  ay  tumakas  sa  harapan  ni  Faraon, 
at  tumahan  sa  lupain  ng  Madian,  at  siya'y 
umupo  sa  bati  ng  isang  balon.     le  Ang 
sacerdote  nga  sa  Madian  ay  may  pitong 
anak   na  babaye:    at   sila'y  naparoon  at 
uraigib  ng  tubig,  at  kanilang  pinnno  ang 
mga  innman  upang  painomin  ang  kawaii 
ng  kanilang  ama.     17  At  ang  mga  pastor 
ay  dunmting  at  sila'y  pinalayas  :  datapua't 
SI  Moises  ay  tumayo,  at  sila'y  tinulungan, 
at  pinainom  ang  kanilang  kawan.     18  At 
ng   sila'y  dumating  kay    lleuel  na  kani- 
lang ama,  ito'y  nagsabi :     i  Bakit  kayo'y 
dumating  na  madali  ngayon  ?     19  At  ka- 
nilang sinabing:     Isang* taga  Egipto  ay 
ipinagsangalang  kami  sa  kamay  ng  mga 
pastol,  at  bukod  dito'y  kaniyang  inaiglb 
pa  kami  ng  tubig,  at  pinainom  ang  ka- 
wan.    20  At  kaniyang  sinabi  sa  kaniyang 
mga  ^  anak  :     i  At    saan    nandoon    siya  ? 
(,  bakit  ninyo  iniwan  ang  lalaking  yaon  ? 
tawagin  ninyo  siya  upang  makakain  ng  ! 


23  At  nangyari  sa  loob  ng  mga  araw 
na  yaon,  na,  ang  hari  sa  Egipto  ay  nama- 
tay :  at  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nag- 
buntong-hininga  dahil  sa  pagkaalipiri,  at 
sila'y  humiyaw,  at  ang  kanilang  hiyaw 
ay  umabot  sa  Dios  dahil  sa  pagkaalipin. 

24  At  narinig  ng  Dios  ang  kanilang  hibik, 
at  naalaala  ng  Dios  ang  kaniyang  tipan 
kay  Abraham,  kay  Isaak,  at  kay  Jakob. 

25  At  tiningnan  ng  Dios  ang  mga  anak 
ng  Israel ;  at  sila^y  kinilala  ng  Dios. 

3Pinasabsab  nga  ni  Moises  ang  kawan 
ni  Jetro  na  kaniyang  bianan,  sacer- 
dote sa  Madian:  at  kaniyang  pinatnuba- 
yan  ang  kawan  sa  labas  ng  iiang,  at  na- 
pasa  bundok  ng  Dios,  sa  Iloreb.     2  At 
ang  angel  ng  PanQinoon  ay  napakita  sa 
kaniya,  sa  isang  ningas  ng  apoy  sa  gitna 
ng  isang   mababang  puno  ng  kalioy;  at 
siya,y  nagmasid,  at,  narito,  ang  kahoy  ay 
nagniningas  ng  apoy,  at  ang   kahoy  ay 
hindi  nasusupok.     3  At  si  Moises  ay  nag- 
sabing:   Ako'y  liliko  ngayon,  at  titing- 
nan^  ko   itong  dakilang   panoorin,   kung 
bakit    ang  kahoy  ay    hindi   nasusupok. 
4  At  ng  makita  ng  Panginoon  na  siyaV 
lumiliko  upang  tingnan,  siya'y  tinawag 
ng  Dios  mula  sa  gitna  ng  kahoy,  at  sina- 
bing:     i  Moises  I      i  Moises!      At  siya'y 
sumagot:    Narito  ako.     5  At  sinabing: 
Iluag  kang  lumapit  dito :  hubarin  mo  ang 
iyong  panyapak  sa  iyong  mga  paa,  sapag- 
ka't  ang  lugar  na  iyong  kinatatayuan,  ay 
santong   lupa.      6  Bukod   dito^y  sinabi: 
Ako  ang  Dios  ng  iyong  ama,  ang  Dios  ni 
Abraham,  ang  Dios  ni  Isaak,  at  ang  Dios 
ni  Jakob.     At  si  Moises  nga  ay  nagtakip 
ng  kaniyang  mukha ;  sapagka't  siya'y  na- 
takot  na   tumingin  sa   Dios.     7  At  ang 
PangIjS'OON  ay  nagsabi :    Aking  nakitang 
tunay  ang  kadalamhatian  ng  aking  bayan 
na  nasa  Egipto,  at  aking  dininig  ang  ka- 
nilang hiyaw  dahil  sa  mga  taga-pagpaatag 
sa  kanila :  sapagka't  talastas  ko  ang  kani- 
lang  kapanlawan;      s  at   ako'y   bumaba 
upang  iiigtas  sila  sa  kamay  ng  mga  taga 
Egipto,  at  upang  sila'y  isampa  sa  isang 
lupaing  mabuti  at  malawak,  mula  sa  lupa- 
ing  yaon,  sa  isang  lupaing  binubukalan  ng 


4,  9 


EXODO. 


67 


pa 


gatas  at  pulot ;  sa  lugar  ng  Kananeo,  at  ng 
Heteo,  at  ng  Amorreo,  at  ng  Perezeo,  at 
ng  Hebeo,  at  ng  Jebuseo.  9  At  ngayon, 
narito,  ang  hiyaw  ng  mga  anak  ng  Israel 
ay  umabot  sa*  akin ;  bukod  dito'y  aking 
nakita  ang  kapighatian  na  ipinighati  sa 
kanila  ng  mga  taga  Egipto.  10  Halika 
nga  ngayon,  at  ikaw  ay  aking  susuguin 
kay  Faraon,  upang  iyong  ilabas  ang  aking 
bayan  na  mga  anak  ng  Israel  sa  Egipto. 
11  At  si  Moises  ay  sumagot  sa  I)ios: 
^Sino  ako,  upang  pu maroon  kay  Faraon, 
at  upang  maglabas  sa  mga  anak  ng  Israel 
sa  Egipto  ?  12,  At  kaniyang  sinabi :  Tu- 
nay  na  ako^y  sasa-iyo ;  at  ito'y  magiging 
tanda  sa  iyo,  na  ikaw  ay  aking  sinugo : 
agka  iyong  nailabas  na  ang  bayan  sa 
Egipto,  kayo'y  maglilingkod  sa  Dios  sa 
bundok  na  ito.  13  At  si  Moises  ay  nag- 
sabi  sa  Dios :  Narito,  pagdating  ko  sa  mga 
anak  ng  Israel,  at  sasabihin  ko  sa  kanila : 
Sinugo  ako  sa  inyo  ng  Dios  ng  inyong 
mga  magulang ;  at  kung  itatanong  nila 
sa  akin :  i  Ano  ang  kaniyang  pangalan  ? 
14  At  sinabi  ng  Dios  kay  Moises :  Ako 
YAONQ  AKO  nQa:  at  kaniyang  sinabi: 
Ganito  ang  sasabihin  mo  sa  mga  anak  ng 
Israel:  Ako  nSa,  sinugo  ako  niya  sa 
inyo.  15  At  sinabi  pa  ng  Dios  kay  Moi- 
ses: Ganito  ang  sasabihin  mo  sa  mga 
anak  ng  Israel:  Ang  PanSinoon,  ang 
Dios  ng  inyong  mga  magulang,  ang  Dios 
ni  Abraham,  ang  Dios  ni  Isaak,  at  ang 
Dios  ni  Jakob  ay  sinugo  ako  sa  inyo  :  ito 
ang  aking  pangalan  magpakailan  man,  at 
ito  ang  aking  pinakaalaala  sa  boong  pana- 
hon  ng  inyong  lahi.  16  Yumaon  Ka,  at 
tipunin  mo  ang  mga  matanda  sa  Israel,  at 
sabihin  mo  sa  kanila :  Ang  PanGinoon, 
ang  Dios  ng  inyong  mga  magulang,  ang 
Dios  ni  Abraham,  ni  Isaak,  at  ni  Jakob, 
ay  napakita  sa  akin,  na  nagsabing :  Tunay 
na  kayo^y  aking  dinalaw,  at  aJcing  nakita 
ang  ginagawa  sa  inyo  sa  Egipto:  17  at 
akin  sinabing,  aking  aalisin  kayo  sa  kapig- 
hatian sa  Egipto  at  dadalhin  ko  kayo  sa  lu- 
pain  ng  Kananeo^  at  ng  Heteo,  at  ng  Amor- 
reo, at  ng  Perezeo,  at  ng  Heveo,  at  ng 
Jebuseo,  sa  isang  lupang  binubukalan  ng 
gatas  at  pulot.  18  At  kauilang  didingin 
ang  iyong  voces:  at  ikaw  ay  paroroon, 
ikaw  at  ang  mga  matanda  sa  Israel,  sa 
liari  sa  Egipto,  at  inyong  sasabihin  sa 
kaniya:  Ang  Panginoon,  ang  Dios  ng 
mga  Hebreo,  ay  nakipagsalubong  sa  amin : 
at  ngayo^y  pahintulutan  mo  kami  na 
maglakbay,  na  tatlong  araw  sa  ilang, 
upang  kami  ay  makapaghayin  sa  Pangi- 


NOONG  aming  Dios.  19  At  talastas  ko,  na 
hindi  kayo  pababayaang  yumaon  ng  hari 
sa  Egipto,  kung  hindi  sa  paniamag- 
itan  ng  isang  makapangyarihang  kamay. 
20  At  aking  iuunat  ang  aking  kamay,  at 
susugatan  ko  ang  Egipto  ng  aking  boong 
kababalaghan  na  aking  gagawin  sa  gitna 
noon :  at  pagkatapos  niyaon  ay  pahihin- 
tulutan  niya  kayong  yumaon.  21  At 
bibigyan  ko  ang  bayang  ito  ng  biyaya  sa 
paningin  ng  mga  taga  Egipto  ;^  at^  mang- 
yayari,  na  pagyaon  ninyo,  hindi  kayo 
yayaong  walang  dala ;  22  kungdi  bawa't 
babaye  ay  hihingi  sa  kaniyang  kapua,  at 
sa  tumatahan  sa  kaniyang  bahay,  ng  mga 
hiyas  na  pilak,  at  mga  hiyas  na  ginto,  at 
mga  damit:  at  iniyong  mga  isusuot  sa 
inyong  .mga  anak  na  lalaki  at  babaye ;  at 
inyong  sasamsaman  ang  mga  taga  Egipto. 

4  At  si  Moises  ay  sumagot  at  nagsabing : 
Datapua^t  narito,  hindi  nila  panini- 
walaan  ako,  o  didingin  man  ang  aking 
voces :  sapagka't  kanilang  sasabihing :  Ang 
PanQinoon  ay  hindi  napakita  sa  iyo. 
2  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  sa  kani- 
yang: ^Ano  iyang  nasa  iyong  kamay? 
At  kaniyang  sinabing:  Isang  tungkod. 
S  At  sinabi :  Ihagis  mo  sa  lupa.  At 
kaniyang  inihagis  sa  lupa,  at  naging  isang 
ahas;  at  si  Moises  ay  tumakas  sa  harap 
ng  ahas.  4  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi 
kay  Moises :  lunat  mo  ang  iyong  kamay, 
at  sungaban  mo  sa  buntot :  (at  kaniyang 
iniunat  ang  kaniyang  kamay,  at  kaBiyang 
hinawakan,  at  naging  isang  tungkod  sa 
kaniyang  kamay :)  5  upang  sila^y  mani- 
wala,  na  ang  PanSinoon,  ang  Dios  ni 
Abraham,  ang  Dios  ni  Isaak,  at  ang  Dios 
ni  Jakob  ay  napakita  sa  iyo.  6  At  ang 
PanQinoon  ay  nagsabi,  bukod  dito,  sa 
kaniya :  Ipasok  mo  ang  iyong  kamay  sa 
iyong  sinapupunan.  At  kaniyang  ipina- 
sok  ang  kaniyang  kamay  sa  ^  kaniyang 
sinapupunan :  at  ng  kaniyang  ilabas,  na- 
rito, ang  kaniyang  kamay  ay  may  lepra, 
na  maputing  parang  nieve.  7  At  sinabing : 
Ipasok  mo  ule  ang  iyong  kamay  sa  iyong 
sinapupunan.  At  kaniyang  ipinasok  ule 
ang  kamay  niya  sa  kaniyang  sinapupunan ; 
at  ng  kaniyang  ilabas  sa  kaniyang  sinapu- 
punan, narito,  nagsauling  gaya  ng  kaniyang 
dating  laman.  8  At  mangyayari,  kung  si- 
la'y  hindi  maniniwala  sa  iyo,  o  makikinig 
man  sa  voces  ng  unang  tanda,  na  kanilang 
paniniwalaan  ang  voces  ng  huling  tanda. 
9  At  mangyayari,  kung  sila'y  hindi  mani* 
niwala  sa  dalawang  tandang  ito,  o  hindi 
makikinig  man  sa  iyong  voces,  na  kukuha 


58 


EXODO 


4.  9 


ka  ng  tubig  sa  ilog,  at  iyong  ibubuhos  sa 
tuyong  lupa :  at  ang  tubig  na  iyong  kinuha 
sa  ilog  ay  magiging  diigo  sa  tuyong  lupa. 
10  At  si  Moises  ay  nagsabi  sa  Fangi- 
noon:  jOh  Panginoon,  !  ako'y  liindi 
nangungusap  ng  kaayaaya  kahi^t  ng  pana- 
hong  nakaraan,  kahi't  mula  ng  magsalita 
ka  sa  iyong  alipin :  sapagka't  ako'y  kirni 
sa  pangungusap  at  umid  sa  dila.  11  At 
ang  Panginoo'y  nagsabi  sa  kaniya; 
iSino  ang  gumawa  ng  bibig  ng  tawo?  i  o 
sino  ang  gumawa  ng  pipi,  o  bingi,  o  may 
paningin,  o  bulag?  ^bindi  ba  akong  Pa- 
nOinoon  ?  12  Kgayon  ngaV  yumaon  ka, 
at  ako'y  sasa-iyong  bibig,  at  ituturo  ko  sa 
iyo  kung  ano  ang  iyong  sasalitain.  13  At 
kaniyang  sinabi :  I  Oh  PanGinoonI  mag- 
sugo  ka,  isinasamo  ko  sa  iyo,  sa  pama- 
mag-itan  ng  kamay  niyaong  iyong  susu- 
guin.  14  At  ang  galit  ng  PanGinoon  ay 
nagningas  laban  kay  Moises,  at  kaniyang 
sinabi:  ^ Hindi  ba  si  Aarong  Levita  ay 
kapatid  mo?  Nalalaman  kong  siya'y 
makagpagsasalitang  mabnti.  At  gayon 
din,  narito,  siyaV  lumalabas  upang  salu- 
bungin  ka  :  at  pagkakita  niya  sa  iyo,  siyaV 
maliligaya  sa  kaniyang  puso.  15  At  ikaw 
ay  magsasalita  sa  kaniya,  at  ilagay  mo 
ang  mga  salita  sa  kaniyang  bibig :  at  ako'y 
sasaiyong  bibig  at  sasakaniyang  bibig,  at 
aking  ituturo  sa  inyo,  kung  ano  ang  in- 
yong  gagawin.  18  At  siya  ang  makiki- 
pag-usap  sa  lugar  mo  pa  bayan :  at  mang- 
yayari,  na  siya'y  magiging  sa  iyo'y  bibig, 
at  ikaw  ay  magiging  sa  kaniya'y  parang 
Dios.  17  At  tatangnan  mo  sa  iyong  ka- 
may ang  tungkod  na  ito,  na  iyong  ipag- 
gagawa  ng  mga  land  a. 

18  At  si  Moises  ay  yumaon,  at  nagbalik 
kay  Jetro  na  kaniyang  bianan,  at  nagsabi 
sa  kaniya:  Paliintulutan  mo  akong  yu- 
maon, isinasamo  ko  sa  iyo,  at  magbalik 
sa  aking  mga  kapatid  na  nasa  Egipto,  at 
titingnan  ko,  kung  sila'y  nabubohay  pa. 
At  sinabi  ni  Jetro  kay  Moises:  Yumaon 
kang  payapa.  19  At  ang  Panginoon  ay 
nagsabi  kay  Moises  sa  Madian  :  Yumaon 
ka,  magbalik  ka  sa  Egipto  ;  sapagka't  na- 
matay  na  ang  lahat  ng  lalaki,  na  nagmi- 
mithi  ng  iyong  buhay.  20  At  dinala  ni 
Moises  ang  kaniyang  asawa  at  ang  kani- 
yang mga  anak,  at  kaniyang  mga  isinakay 
5a  isang  asno,  at  siya'y  nagbalik  sa  lupain 
ng  Egipto:  at  tinangnan  ni  Moises  ang 
tungkod  ng  Dios  sa  kaniyang  kamay. 
21  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Moises : 
Pagkabalik  mo  sa  Egipto,  tingnan  mo,  na 
iyong  gawin  sa  harajj  ni  Faraon  ang  lahat 


ng  kagilagilalas  na  aking  inilagay  sa  iyong 
kamay:  datapua't  aking  patitigasin  ang 
kaniyang  puso,  at  hindi  niya  tutulutang 
ang  bayan  ay  yumaon.  22  At  iyong  sa- 
sabihin  kay  Faraon :  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  :  Ang  Israel  ay  aking  anak, 
aking  panganay :  25  at  aking  sinabi  sa 
iyo  :  Pahintulutan  mong  ang  aking  anak 
ay  yumaon,  upang  siya'y  maglingkod  sa 
akin;  at  tumangi  kang  pahintulutan  mo 
siyang  yumaon:  narito,  aking  papatayin 
ang  iyong  anak,  ang  iyong  panganay. 
24  At  nangyari  sa  daan,  sa  lugar  na  panu- 
luyanan,  na  vsinalubong  ng  Panginoon  si- 
ya, at  pinagsikapang  patayin  siya.  25  Ng 
magkagayon,  sumungab  si  Zipora  ng 
isang  batong  matalim.  at  pinutol  ang  bu- 
sisi  ng  kaniyang  anak,  at  inilapag  sa  kani- 
yang paanan ;  at  kaniyang  sinabi :  Tunay 
na  ikaw  sa  akin  ay  isang  asawang  ma- 
bangis.  26  Sagayo'y  kaniyang  binatawan 
siya.  iSTg  magkagayo'y  kaniyang  sinabi : 
Isang  asawa  ka  na  mabangis,  dahil  sa 
pagtutuli. 

27  At  ang  Pangikoo'y  nagsabi  kay 
Aaron  :  Yumaon  ka  sa  ilang  upang  salu- 
bungin  si  Moises.  At  siya'y  puraaroon, 
at  nasalubong  niya  sa  bundok  ng  Dios,  at 
kaniyang  hinagkan.  28  At  isinaysay  ni 
Moises  kay  Aaron  ang  lahat  ng  mga  salita 
ng  Panginoon,  na  ipinagbilin  sa  kani- 
yang snbihin^  ixt  ang  laliat  ng  tandang 
ipinagbilin  sa  kaniyang  gawin.  29  At  si 
Moises  at  si  Aaron  ay  naparoon  at  tinipon 
ang  lahat  ng  matanda  sa  mga  anak  ng 
Israel :  30  at  sinalila  ni  Aaron  ang  lahat 
ng  salita  na  sioalita  ng  I*an(5inoon  kay 
Moises,  at  ginawa  ang  mga  tanda  sa 
paningin  ng  bayan.  31  At  ang  bayan  ay 
naniwala :  at  ng  kanilang  marinig  na 
dinalaw  ng  PanginOON  ang  mga  anak  ng 
Israel,  at  kaniyang  nakita  ang  kanilang 
kapighatian,  iniyukod  nga  nila  ang  kani- 
lang ulo  at  sumamba. 

5  At  pagkatapos  nito,  si  Moises  at  si 
Aaion  ay  nagsipasok,  at  sinabi  kay 
Faraon :  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon, ng  Dios  ng  Israel :  Bayaan  mong 
ang  aking  bayan  ay  yumaon  upang  sila'y 
magdiwang  ng  isang  kapistalian  sa  akin 
sa  ilang.  2  At  sinabi  ni  Faraon  :  ^Sino 
ang  Panginoon  na  aking  pakikingan  ang 
kaniyang  voces,  upang  pahintulutan  kong 
yumaon  ang  Israel  ?  Hindi  ko  nakikilala 
ang  Panginoon,  at  buk«  d  dito'y  hindi 
ko  pahihintulutang  yumaon  ang  Israel. 
3  At  kanilang  sinabi :  Ang  Dios  ng  mga 
Hebreo    ay    nakipagsalubong    sa    amin; 


6.  6 


EXGDO. 


59 


pahintuliitan  mo  nga  kaming  maglakbay 
na  tatlong  araw  sa  ilang,  at  nmghayin  sa 
Panoinoong  aming  Dios ;  baka  hulugan 
niya  kami  ng  salot  o  ng  tabak.  4  At  ang 
hari  sa  Egipto  ay  nagsabi  sa  kanilang: 
I  Bakit  Moises  at  Aaron  inyoHg  kinaka- 
lagan  ang  bayan  sa  kanilang  mga  gawa? 
pumaroon  kayo  sa  inyong  mga^  pasan. 
5  At  si  Far aon  ay  nagsabi:  Narito,  ang 
mga  tawo  sa  lupain  ay  ngayo^y  marami, 
at  inyong  pinapagpapahinga  sila  sa  kani- 
lang mga  pasan.  6  At  ng  araw  ring  yaon 
si  Faraon  ay  nag-utos  sa  mga  taga-pag- 
paatag  sa  bayan  at  sa  kanilang  mga  puno, 
na  sinabing :  7  Huag  na  ninyong  bibig- 
yan  ang  bayan,  ng  kugon  upang  gawmg 
ladrillo,  gaya  ng  dati:  siWy  pumaroon 
at  raagtipon  ng  kugon  para  sa  kanilang 
sarili.  8  At  ang  bilang  ng  mga  ladrillo, 
na  kanilang  ginagawang  dati  ay  siya  rin 
ninyong  ilalagay  sa  kanila ;  wala  kayong 
babawasin;  sapagka't  sila'y  mga  paga- 
on;  kaya't  sila'y  huraihiyaw,  na 


yon-gayon,  — j~^~ ^   .      , 

nagsasabing:  i  Tulutan  mo  kaming  yu 
maon  at  maghayin  sa  aming  Dios! 
9  Pabigatin  ninyo  ang  gawa  ng  mga 
lalaki,  upang  kanilang  gawin;  at  huag 
nilang  pakitunguhan  ang  mga  kabulaa- 
nang  salita.  10  At  ang  mga  taga-pagpaatag 
sa  bayan,  ay  nagsilabas,  at  ang  kanilang 
mga  puno,  at  sila'y  nagsalita  sa  bayan, 
na  sinabing :  Ganito  ang  sabi  ni  Faraon ; 
Hindi  ko  kayo  bibigyan  ng  .kugon. 
11  Yumaon  kayo  ng  inyong  sarili,  kumu- 
ha  kayo  ng  kugon  kung  saan  kayo  maka- 
kakuha:  sapagka't  walang  babawasin 
kaonti  man  sa  inyong  gawa.  12  Kaya't 
ang  bayan  ay  nangalat  sa  boong  lui)ain 
ng  Egipto,  na  humabanap  ng  dayami  sa 
lugar  ng  kugon.  13  At  hinihigpitan  ng 
mga  taga-pagpaatag,  na  sinasabing :  Ta- 
pusin  ninyo  ang  inyong  mga  gawa,  ang 
inyong  gagawin  sa  araw-araw,  gaya  ng 
mavroon  kayong  kugon.  14  At  ang  mga 
puno  sa  mga  anak  ng  Israel  na  mga 
inilagay  sa  kanila  ng  mga  taga-pagpaatag 
ni  Faraon,  ay  nangapalo,  at  sa  kanila'y 
sinasabing:  ^ Bakit  hindi  ninyo  tinapos 
ang  inyong  gagawin  kahapon  at  ngayon, 
sa  paggawa  ng  ladrillo,   gaya  ng  dati? 

15  Ng  magkagayo'y  ang  mga  puno  sa  mga 
anak  ng  Israel  ay  naparoon  at  humiyaw 
kay  Faraon,  na  nagsabing :  I  Bakit  mo 
ginaganiyan    ang    iyong     mga     alipin? 

16  Walang  ano  mang  kugon,  na  ibinibi- 
gay  sa  iyong  mga  alipin,  at  kanilang 
sinasabi  sa  aming:  Gumawa  kayo  ng 
ladrillo  :  at,  narito,  ang  iyong  mga  alipin 


ay  napapalo  ;  nguni't  ang  salary  nasa  iyong 
sariling  bayan.  17  Datapua't  kaniyang 
sinabing :  Kayo'y  pagayon-gayon,  kayojy 
pagayon-gayon ;  kaya't  inyong  sinasabi : 
i  Tulutan"  mo  kaming  yumaon,  at  mag- 
hayin sa  Panginoon!  is  Kayo  nga  y 
yumaon  ngayon  at  gumawa;  sapagka't 
walang  ano  mang  kugong  ibibigay  sa  inyo, 
gayon  ma'y  inyong  ibibigay  ang  bilang 
ng  mga  ladrillo.  19  At  nakita  ng  mga 
puno  sa  mga  anak  ng  Israel,  na  sila'y 
nasa  masamang  kalagayan,  ng  sabihing : 
Walang  mababawas  na  ano  man  sa  in- 
yong mga  ladrillo,  sa  invon^r  gagawin  sa 
araw-araw.  20  At  kanilang  nasalubong 
si  Moises  at  si  Aaron,  na  nagsitayo  sa 
daan,  pagkapangaling  kay  Faraon :  21  at 
sila'y  nagsabi  sa  kanilang :  Kayo*y  ting- 
nan  ng  Panginoon,  at  hatulan ;  sapag- 
ka^t  kami  ay  inyong  pinapaging  nakapo- 
poot  sa  mga  mata  ni  Faraon,  at  sa  mga 
mata  ng  kaniyang  mga  alipin,  na  kayo^y 
naglagay  ng  tabak  sa  kanilang  kamay 
upang  kami  ay  patayin.  28  At  si  Moises 
ay  nagbalik  sa  PakQinook,  at  nagsabing : 
PanSinoon  i  Bakit  mo  ginawan  ng  ka- 
saman  ang  bayang  ito  ?  i  bakit  mo  sinugo 
ako  ?  23  Sapagka't  mula  ng  ako'y  man- 
galing  kay  Faraon  upang  magsalita  sa 
iyong  pangalan,  kaniyang  ginawan  ng 
kasaman  ang  bayang  ito,  at  sa  ano  mang 
paraan  ay  hindi  mo  iniligtas  ang  iyong 
bayan. 

6  At  ang  Panginoo^Y  nagsabi  kay  Moi- 
ses :  Ngayo'y  iyong  makikita  kurig 
ano  ang  gagawin  ko  kay  Faraon:  sa=- 
pagka't  sa  pamamag-itan  ng  isang  malakas 
na  kamay  ay  payayaonin  niya  sila,  at  sa 
pamamag-itan  ng  isang  malakas  na  kamay 
ay  palalayasin  niya  sila  sa  kaniyang 
lupain.  . 

2  At  ang  Dios  ay  nagsalita  kay  Moises, 
at  nagsabi  sa  kaniyang :  Ako'y  si  Jehov  a  : 
3  at  ako^y  napakita  kay  Abraham,  kay 
Isaak,  at  kay  Jakob  na  Dios  na  Makap- 
pangyarihan-sa-lahat,  nguni't  sa  pama- 
magitan  ng  aking  pangalang  Jehova  noon 
ay  hindi  ako  napakilala  sa  kanila;  4  At 
akin  ding  pinapagtibay  ang  aking  tipan 
sa  kanila,  upang  ibigay  sa  kanila  ang 
lupain  ng  Kanaan,  ang  lupain  ng  kam- 
lang  pangingibang-bayan,  na  kanilang 
pinangibahang  bayan.  5  At  bukod  dito  y 
aking  narinig  ang  hibik  -ng  mga  anak  ng 
Israel  na  mga  binibinbin  ng  mga  taga 
Egipto  sa  pagka  alipin  ;  at  aking  naalaala 
ang  aking  tipan.  6  Kaya't  sabihin  mo  sa 
mga  anak  ng  Israel :     Ako'y  si  Jehova 


60 


EXODO. 


6.  6 


at  akmg  kukunin  kayo  sa  ilalim  ng  mga 
pasan  sa  mga  taga  Egipto,  at  aking  titi- 
mawain  kayo  sa  pagkaalipin  sa  kanila,  at 
aking  tutubusin  kayo  na  may  unat  na 
kamay  at  may  mga  malalaking  kahatulan : 
7  at  kayo'y  aking  kukunin  na  pinaka- 
bayan  ko,  at  ako'y  magiging  sa  inyo'y 
Dios:  at  inyong  makikila  na  ako'y  si 
Jehovang  inyong  Bios,  na  kumukuha 
sa  inyo  sa  ilalim  ng  mga  pasan  sa  mga 
taga  Egipto.  8  At  aking  dadalhin  kayo 
sa  lupain,  tungkol  sa  aking  pinagtaasan 
ng  aking  kamay  upang  ibigay  kay  Abra- 
ham, kay  Isaak,  at  kay  Jakob  ;  at  aking 
ibibigay  sa  inyo  na  pinakamana :  Ako'y 
si  Jehova.  9  At  sinalitang  gayon  ni 
Moises  sa  mga  anak  ng  Israel ;  datapua't 
hindi  sila  nakinig  kay  Moises,  dahil  sa 
kainipan  ng  espiritu,  at  dahil  sa  mabagsik 
na  pagkaalipin. 

10  At  ang  Pangikoon  ay  nagsalita 
kay  Moises,  na  sinabing :  ii  Pumasok 
ka,^  salitain  mo  kay  Faraon  na  hari  sa 
Egipto,  na  kaniyang  pahintulutang  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  yumaon  sa  kani- 
yang lupain.  12  At  si  Moises  ay  nag- 
salita sa  harap  ng  Panginoon,  na  sina- 
hing:  Narito,  ang  mga  anak  ng  Israel 
ay  hindi  nakinig  sa  akin ;  i  paano  ngang 
si  Faraon  ay  makikinig  sa  akin,  na  ako'y 
sa  mga  di  tuling  labi.  ?  13  At  ang  Pa- 
nginoon ay  nagsalita  kay  Moises  at  kay 
Aaron,  at  ipinagbilin  sa  kanila  ang  mga 
anak  ng  Israel,  at  si  Faraon  na  hari  sa 
Egipto,  upang  kunin  ang  mga  anak  ng 
Israel  sa  lupain  ng  Egipto. 

14  Ito  ang  mga  pangulo  sa  mga  bahay 
ng  kanilang  mga  magulang:  ang  mga 
anak  ni  Kuben  na  panganay  ng  Israel; 
si  Enok,^  at  si  Pallu,  at  si  Hezron,  at  si 
Kami:  ito  ang  mga  anak  ni  Ruben. 
15  At  ang  mga  anak  ni  Simeon ;  si 
Jemuel,  at  si  Jamin,  at  si  Ohad,  at  si 
Jakin,  at  si  Soar,  at  si  Saul  na  anak  sa 
isang  babayeng  Kananeo :  ito  ang  mga 
anak  ni  Simeon.  16  At  ito  ang  mga 
pangalan  ng  mga  anak  ni  Levi  ayon  sa 
kanilang  lahi ;  si  Gerson,  at  si  Koat,  at 
si  Merari:  at  ang  mga  naging  taon  ng 
buhay  ni  Levi  ay  isang  daan  at  tatlong 
puo't  pitong  taon.  17  Ang  mga  anak  ni 
Gerson ;  si  Libni  at  Simei,  ayon  sa  kani- 
kanilang  kasambahay.  18  At  ang  mga 
anak  ni  Koat;  si  Amram,  at  si  Izar,  at 
si  Hebron,  at  si  Uziel:  at  ang  mga  na- 
ging taon  ng  buhay  ni  Koat  ay  isang 
daan  at  tatlong  puo't  tatlong  taon."^  19  At 
ang  mga  anak  '  ni   Merari ;    si  Mahli   at 


si  Musi.^  Ito  ang  mga  kasambahay  ng 
mga  Levita  ayon  sa  kanilang  lahi.  20  At 
nag-asawa  si  Amram  kay  Jokabed  na  ka- 
patid  na  babaye  ng  kaniyang  ama,  at  ipi- 
nanganak  niya  si  Aaron  at  si  Moises :  at 
ang  mga  naging  taon  ng  buhay  ni  Am- 
ram ay  isang  daan  at  tatlong  puo't  pitong 
taon.  21  At  ang  mga  anak  ni  Izar ;  si 
K-.ra,  at  si  Nefeg,  at  si  Zikri.  22  At  ang 
mga  anak  ni  Uziel ;  si  Misael,  at  si  Elza- 
fan  at  si  Sitri.  23  At  nag-asawa  si  Aaron 
kay  Eliseba,  na  anak  ni  Aminadab,  na 
kapatid  ni  Naason ;  at  ipinanganak  niya 
si  Nadab  at  si  Abiu,  si  Eleazar  at  si 
Itamar.  24  At  ang  mga  anak  ni  Kora ; 
si  Asir,  at  si  Elkana,  at  si  Abiasaf ;  ito 
ang  mga  kasambahay  ng  mga  Korita. 
25  At  si  Eleazar  na  anak  ni  Aaron,  ay 
nag-asawa  sa  isa  sa  mga  anak  ni  Putief; 
at  ipinanganak  niya  si  Fineas.  Ito  ang 
mga  pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga  magu- 
lang ng  mga  Levita  ayon  sa  kanilang 
kasambahay.  26  ItoV  Vaong  si  Aaron 
at  si  Moises  na  siyang  pinagsabilian  ng 
PanGinoon  :  Kunin  ninyo  ang  mga  anak 
ng  Israel  sa  lupaing  Egipto  ayon  sa  kani- 
lang mga.hukbo.  27  Ito  ang  mga  nagsa- 
lita kay  Faraon  na  hari  sa  Egipto,  upang 
kunin  ang  mga  anak  ng  Israel  sa  Egipto  : 
Ito'y  yaong  si  Moises  at  si  Aaron, 

28  At  nangyari  ng  araw  ng  ang  Pangi- 
noon ay  magsalita  kay  Moi.^es  sa  lupaing 
Egipto,  29  na  ang  Panginoon  ay  nag- 
salita kay  Moises,  na  rinabing:  Ako 
nga  ang  Panginoon:  salitain  mo  kay 
Faraon  na  hari  sa  Egipto  ang  lahat  ng 
aking  sinasalita  sa  iyo.  so  At  sinabi  ni 
Moises  sa  liarap  ng  Panginoon  :  Narito, 
akoV  sa  mga  di  tuling  labi,  l  paanong  si 
Faraon  ay  makikinig  sa  akin  ? 
Y  At  ang  PanGinoon  ay  nagsabi  kay 
■  Moises :  Tingnan  mo,  ginawa  kitang 
dios  kay  Faraon :  at  si  Aarong  iyong  ka- 
patid ay  magiging  iyong  profeta.  2  Iyong 
sasalitaing  lahat  ang  aking  ini-uutos  sa 
iyo :  at  sasalitain  ni  Aaron  na  iyong 
kapatid  kay  Faraon,  upang  kaniyang  pa- 
hintulutang ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
umalis  sa  kaniyang  lupain.  3  At  aking 
patitigasin  ang  puso  ni  Faraon,  at  aking 
pararamihin  ang  aking  mga  tanda  at  ang 
aking  mga  kababalaghan  sa  lupain  ng 
Egipto.  ^  4  Nguni't  si  Faraon  ay  hindi 
makikinig  sa  inyo,  at  aking  ilalagay  ang 
aking  kamay  sa  Egipto,  at  aking  kukunin 
ang  aking  mga  hukbo,  ang  aking  bayan, 
na  anak  ng  Israel,  sa  lupaing  Egipto  sa 
pamamag-itan  ng  mga  dakiiang  kahatu- 


8.  5 


EXODO. 


61 


Ian.  5  At  makikilala  ng  mga  taga  Egipto 
na  ako  ang  Panginoon,  pagka  aking 
iniunat  ang  aking  kamay  sa  Egipto,  at 
kinuha  ang  mga  anak  ng  Israel  sa  gitna 
nila.  6  At  ginawang  gayon  ni^  Moises 
at  ni  Aaron :  kung  paanong  iniutos  ng 
Panginoon  sa  kanila,  gayon  ginawa  nila. 
7  At  si  Moises  ay  may  walong  puong 
taong  gulang,  at  si  Aaron  ay  may  walong 
puo't  tatlong  taong  gulang  ng  sila'y  mag- 
salita  kay  Faraon. 

8  At  nagsalita  ang  PanQinoon  kay 
Moises  at  kay  Aaron,  na  sinabing :  9  Pag 
sasalita  ni  Faraon  sa  inyo,  na  magsabing: 
Magpakita  kayo  ng  isang  kababalaghan 
sa  ganang  inyo ;  kung  makagayo'y  iyong 
sasabihin  kay  Aaron:  Kunin  mo  an^ 
iyong  tungkod,  at  ihagis  mo  sa  harap  m 
Faraon,  na  magiging  isang  ahas.  10  At 
si  Moises  at  si  Aaron  ay  naparoon  kay 
Faraon,  at  kanilang  ginawang  gayon, 
gaya  ng  iniutos  ng  Panginoon  :  at  inilia- 
gis  ni  Aaron  ang  kaniyang  tungkod  sa 
harap  ni  Faraon  at  sa  harap  ng  kaniyang 
mga  alipin,  at  naging  ahas.^  il  Ng  mag- 
kagayo'y  tinawag  naman  ni  Faraon  ang 
mga  marunong  at  ang  mga  man^agaway : 
at  sila  naman  na  mga  mago  sa  Egipto,  ay 
gumawa  sa  gayon  ding  paraanng -kani- 
lang mga  pag-enkanto,  12  na  inihagis 
ng  bawa't  isa  ang  kaniyang  tungkod,  at 
mga  naging  ahas :  nguni't  nilamon  ng 
tungkod  ni  Aaron  ang  mga  tungkod  nila. 
18  At  ang  puso  ni  Faraon  ay  tumigas,  at 
hindi  niya  dininig  sila ;  gaya  ng  sinalita 
ng  PanGinoon. 

14  At  ang  PanSinoon'y  nagsabi  kay 
Moises:  Ang  puso  ni  Farao'y  tumigas, 
kaniyang  tinatangihang  tulutan,  na  ang 
bayan  ay  yamaon.  15  Pumaroon  ka^  kay 
Faraon  sa  kinaumagahan ;  narito,  siya'y 
pasasa  tubig;  at  ikaw  ay  tatayo  sa  tabi 
ng  ilog  upang  salubungin  siya;  at  ang 
tungkod  na  naging  ahas  ay  iyong  tatang- 
nan  sa  iyong  kamay.  16  At  iyong  sa- 
sabihin sa  kaniyang:  Ang  Panginoon, 
ang  Dios  ng  mga  Hebreo,  sinugo  ako  sa 
iyo,  na  sinabing :  Pahin tulutan  mong  ang 
aking  bayan  ay  yumaon,  upang  sila'y  ma- 
kapaglingkod  sa  akin  sa  ilang :  at,  narito, 
hangan  ngayo'y  hindi  mo  dininig.  17  Ga- 
nito  ang  sabi  ng  Panginogn  :  Bito  mo 
makikilala,  na  ako  ang  PanSinoon  :  nari- 
to, aking  susugatan  ng  tungkod,  na  nasa 
aking  kamay  ang  mga  tubig,  na  nasa  ilog, 
at  magiging  dugo.  18  At  ang  mga  isda, 
na  nasa  ilog  ay  mamatay,  at  ang  ilog  ay 


babaho  ;  at  ang  mga  taga  Egipto  ay  masu- 
suklam  na  uminom  ng  tubig  sa  ilog. 
19  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  kay 
Moises :  Sabihin  mo  kay  Aarong :  Sun- 
gaban  mo  ang  iyong  tungkod,  at  iunat 
mo  ang  iyong  kamay  sa  tubig  sa  Egipto, 
sa  kanilang  mga  ilog,  sa  kanilang  mga 
bangbang,  at  sa  kanilang  mga  lawa  at  sa 
lahat  nilang  tipunan  ng  tubig,  upang  mga 
maging  dugo;  at  magkakaroon  ng  dugo 
sa  boong  lupain  ng  Egipto,  maging  sa 
mgasisidlang  kahoy  at  sa  mga  sisidlang 
bato.  20  At  ginawang  gayon  ni  Moises 
at  ni  Aaron,  gaya  ng  iniutos  ng  Pangi- 
noon ;  at  kaniyang  itinaas  ang  tungkod, 
at  sinugatan  ang  mga  tubig,  na  nasa  ilog, 
sa  paningin  ni  Faraon,  at  sa  paningin  ng 
kaniyang  mga  alipin ;  at  ang  boong  tubig, 
na  nasa  ilog  ay  naging  dugo.  21  At  ang 
isda,  na  nasa  tubig  ay  namatay;  at  ang 
ilog  ay  bumaho,  at  ang  mga  taga  Egipto 
ay  hindi  makainom  ng  tubig  sa  ilog ;  at 
nagkaroon  ng  dugo  sa  boong  lupain  ng 
Egipto.  22  At  ang  mga  mago  sa  Egipto 
ay  gumawa  ng  gayon  din,  ng  kanilang 
mga  pag-enkanto ;  at  an^  puso  ni  Faraon 
ay  tumigas,  at  hindi  niya  dininig  sila; 
gaya  ng  sinalita  ng  PanSinoon.  23  At 
si  Faraon  ay  pumihit  at  umowi  sa  kani- 
yang bahay,  sa  ganlto  ma^y  di  nagbago 
ang  kaniyang  puso.  24  At  lahat  na  taga 
Egipto  ay  humukay  sa  palibot  ng  ilogj 
upang  makasumpong  ng  tubig  na  mainom ; 
sapagka^t  sila^  hindi  makainom  sa  tubig 
sa  ilog.  25  At  naganap  ang  pitong  araw, 
pagkatapos  na  masugatan  ng  Panginoon 
ang  ilog. 

8  At  ang  PanGinoon  ay  nagsalita  kay 
Moises:  Pasukin  mo  si  Faraon,  at 
sabihin  mo  sa  kaniyang :  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  :  Tulutan  mong  ang  aking 
bayan  ay  yumaon,  upang  silay'y  makapag- 
lingkod  sa  akin.  2  At  kung  tumatangi 
kang  tulutan  mong  silaV  yumaon,  narito, 
aking  susugatan  ng  mga  palaka  ang  lahat 
ng  inyong  hanganan :  3  at  ang  ilog  mag- 
kakagungo  ng  mga  palaka,  na  mga  aahon 
at  papasok  sa  iyong  bahay,  at  sa  iyong 
tulugan,  at  sa  iyong  hihigan,  at  sa  bahay 
ng  iyong  mga  alipin,  at  sa  iyong  bayan, 
at  sa  iyong  mga  hurno,  at  sa  iyong  mga 
batia:  4  at  ang  mga  palaka  ay  magsisi- 
akyat  sa  iyo  at  gayon  din  sa  iyong  bayan, 
at'sa  lahat  ng  iyong  alipin.  5  At  ang 
PanGinoon  ay  nagsabi  kay  Moises :  Sa- 
bihin mo  kay  Aarong:  Iunat  mo  ang 
iyong  kamay  sampuo  ng  iyong  tungkod 
sa  mga  ilog,  sa  mga  bangbang,  at  sa  m|» 


62 


EXODO. 


8.  5 


lawa,  at  paahiinin  mo  ang  mga  palaka  sa 
lupain  ng  Egipto.     6  At  iniunat  ni  Aaron 
ang  kaniyang  kamay  sa   mga    tubig   sa 
Egipto ;  at  ang  mga  palaka  ay  nagsiahon, 
lat  tinakpan  ang  In  pain  ng  Egipto.     7  At 
ang  mga  mago  ay  gnmawa  ng  gayon  din 
ng  kanilang  mga  pag-enkanto,  at  nagpaa- 
hon  ng  mga  palaka  sa  lupain  ng  Egipto. 
8  Ng  magkagayo'y  tinawag  ni  Faraon  si 
Moises  at  si  Aaron,  at  nagsabing :     Ma- 
nalangin  kayo  sa  Pangingon,  na  alisin 
ang  mga  palaka  sa   akin,    at   sa   aking 
bayan ;  at  aking  tutulutang  ang  bayan  ay 
yumaon,  upang  sila'y  makapaghayin  sa 
Panoinoon.    9  At  si  Moises  ay  nagsabi 
kay  Faraon :     Magkaroon  ka  ng  kaluallia- 
tiang  ito  sa  akin :  pasiyahan  mo  kiing  a- 
nong  oras  ipamamanhik  kita,  at  ang  iyong 
mga  alipin,  at  ang  iyong  bayan,  npang  ang 
mga  palaka  ay  malipol  sa  iyo  at  sa  iyong 
mga  bayan,  at  mangatira  na   lamang  sa 
ilog.     10  At  kaniyang  sinabing :     Sa  kina- 
bukasan.   At  si  Moises  ay  sumagot  i  Mang- 
yayari  ayon  sa  iyong  salita,  upang  iyong 
makilala,    na    walang    gaya    ng    Pangi- 
NOONG  aming  Dios.     11  At  ang  mga  pa- 
laka ay  magsisilayo  sa  iyo,  at  sa  iyong 
mga  bahay,  at  sa  iyong  mga  alipin,  at  sa 
iyong  bayan ;  mga  matitira  na  lamang  sa 
ilog.     12!  At  si   Moises  at  si  Aaron  ay 
umalis  sa  harap  ni  Faraon :  at  si  Moise'^s 
ay  humiyaw  sa  Panginoon  tungkol  sa 
mga  palaka  na  kaniyang  dinala  kay  Fa- 
raon.    13  At  ginawa  ng  PanSinoon  avon 
sa  salita  ni  Moises ;  at  ang  mga  palaka  ay 
namataysa  mga  bahay,  sa  mga  pasukan 
at  sa  mga  parang.     14  At  mga  pinisan 
na  buntonbunton :  at  ang  lupa  ay  bumaho. 
15  Nguni't  ng  makita  ni  Faraon  na  may 
hininga,  pinatigas  ang  kaniyang  puso,  at 
hindi  niya  dininig  sila ;  gaya  ng  sinalita 
ng  Panginoon. 

16  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  kay 
Moises:  sabihin  mo  kay  Aaron:  lunat 
mo  ang  iyong  tungkod,  at  sugatan  mo 
ang  alabok  ng  lupa,  upang  maging  kuto 
sa  boong  lupain  ng  Egipto.  17  At  kani- 
lang ginawang  gayon ;  at  iniunat  ni  Aaron 
ang  kaniyang  kamay  sarapo  ng  kaniyang 
tungkod,  at  sinugatan  ang  alabok  ng 
lupa,  at  nagkaroon  ng  mga  kuto  sa  tawo 
at  sa  hayop ;  lahat  ng  alabok  ng  lupa  ay 
naging  mga  kuto  sa  boong  lupain  ng  E- 
gipto.  18  At  ang  mga  mago  ay  gumawa 
ng  gayon  ng  kanilang  mga  pag-enkanto, 
upang  maglabas  ng  mga  kuto,  nguni't 
hindi  nila  nagawa  :  at  nagkaroon  ng  mga 
kuto  sa  tawo  at  sa  hayop.     19  Ng  mag- 


kagayo'y  sinabi  ng  mga  mago  kay  Fa- 
raong :  Ito'y  daliri  ng  Dios :  at  ang  puso 
ni  Faraon  ay  tumigas,  at  hindi  niya  di- 
ninig sila,   gaya  ng  sinalita   ng   Pangi- 

NOON. 

^O  At  ang  PakSinoon  ay  nagsabi  kav 
Moises:     Magbangon  kang'maaga  sa  ki- 
naumagahan,  at  tumayo  ka  sa  liarap  ni 
Faraon;  narito,   siyaV  pasasa  tubig,    at 
sabihin   mo   sa  kaniyang:      Ganito   ang 
sabi  ng  PanGinoon  :*   Tulutan  mong  ang 
akmg  bayan  ay  yumaon,  npang  sila'y  ma- 
kapaglingkod  sa  akin.     21  Bukod  ditoS 
kungdi  mo  tutulutang  ang  aking  bayan 
ay  yumaon,  aking  susuguin  ang  mga  pulu- 
tong  na  mga  langaw  sa  iyo,  at  sa  iyong 
mga  alipin,  at  sa  iyong  bayan,  at  sa  loob 
ng  iyong  mga  bahay :  at  ang  mga  bahay 
ng  mga  taga  Egipto  ay  mapupuno  ng  mga 
pulutong  na  mga  langaw,  at  gayon  din 
ang  lupa  na  kinaroroonan  nila,     22  At 
aking  ihihiwalay  sa  araw  na  vaon  ang 
lupain   ng   Gosen,    na  kinatatahanan   ng 
akmg  bayan,  upang  huag  magkaroon  doon 
ng   mga   pulutong   na   mga   langaw;    ng 
iyong  makilala,  na  ako  ang  PakSinoon 
sa  gitna  ng  lupa.     23  At  aking  paghihi- 
walayin  ang  aking  bayan  at  ang  iyong 
bayan :     Sa  kinabukasan  mangyayari  ang 
tandang  ito.     24  At  ginawang*  gayon  ng 
Pan^inoon  ;  at  nagsipasok  ang  mga  ma~ 
kapal  na  pulutong  na  mga  langaw  sa  ba- 
hay ni  Faraon,  at  sa  bahay  ng  kaniyang 
mga  alipin :  at  sa  boong  lupain  ng  Egipto 
ang  lupa'y  nasisira  dahil  sa  mga  pulupu- 
lutong  na  mga  langaw.     25  At  tinawag  ni 
Faraon   si   Moises  at  si  Aaron,  at  nag- 
sabing:    Yumaon  kayo,   maghayin  kayo 
sa  inyong  Dios  sa  lupain.     26  At  si  Moi- 
ses  ay  nagsabing:       Hindi  marapat   na 
aming  gawing  ganiyan ;  sapagka't  aming 
ihahayin  ang    mga   kasuklamsuklam   ng 
mga  taga  Egipto,  sa  Paxginoong  aming 
Dios:     Narito,  i ihahayin  ba  namin  ang 
kasuklamsuklam  ng  mga  taga  Egipto  sa 
harap  ng  kanilang  mga  mata,  at  di  ba  nila 
kami  babatuhin?     27  Kami  ay  A'-ayaong 
tatlong  araw  na  maglalakbay  sa  ilang,  at 
maghahayin  sa  PanGinoong  aming  Dios, 
ayon  sa  kaniyang  iuutos  sa  amin.     28  At 
sinabi   ni  Faraong:      Aking    tutulutang 
kayo'y  yumaon,  upang  kayo'y  makapag° 
hayin  sa   Panginoong  inyong  Dios    sa 
ilang ;  huag  lamang  kayong  totoong  lala- 
yo  :  idalangin  ninyo  ako.     29  At  si  Moi- 
ses ay    nagsabing:     Narito,   iiwan    kita, 
at    aking    idadalangin    sa    PanQinoon, 
na  ang  mga  pulupulutong  na  mga  langaw 


9.  24 


BXODO. 


63 


ay  magsilayo  kay  Faraon,  sa  kani- 
yang  mga  alipin,  at  sa  kaniyang  bayan, 
bukas:  nguni't  huag  ng  magdaya  pa  si 
Faraon,  na  huag  tulutamg  ang  bayan 
na  ynmaonj  upang  maghayin  sa  Pangi- 
^oo*N.  30  At  iniwan  ni  Moises  si  Faraon, 
at  nanalangin  sa  Panginoon.  SI  At  gi- 
iiawa  ng  PanGinoon  ayon  sa  salita  ni 
Moises ;  at  inialis  niya  ang  mga  pulupulu- 
tong  na  mga  langaw  kay  Faraon,  sa  kani- 
yang  mga  alipin,  at  sa  kaniyang  bayan; 
walang  natira  doon  kahit  isa.  32  At 
pinatigas  din  uli  ni  Faraon  ang  kaniyang 
puso  at  hindi  tinulutang  yumaon  ang 
bayan. 

9Ng  magkagayon  ang  PanSinoon  ay 
nagsabi  kay  Moises:  Pasukin  mo 
si  Faraon,  at  saysayin  mo  sa  kaniyang: 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  Dios 
ng  mga  Hebreo :  Pahintulutan  mong  ang 
aking  bayan  ay  yumaon,  upang  ako'y  ma- 
paglingkoran  nila.  2  Sapagka't  kung  tu- 
manging  pahintulutan  mo  silang  yumaon, 
at  sila'y  pipigilin  mo  pa,  3  narito,  ang 
kamay  ng  PanQinoon  ay  nasa  ibabaw  ng 
iyong  hayop  na  nasa  parang,  sa  ibabaw 
ng  mga  kabayo,  sa  ibabaw  ng  mga  asno, 
sa  ibabaw  ng  mga  kamello,  sa  ibabaw  ng 
mga  bakahan,  at  sa  ibabaw  ng  mga  ka- 
wan :  magkakaroon  ng  malaking  pagkakasa- 
lot.  4  At  paghihiwalayin  ng  PanGinoon 
ang  hayop  ng  Israel  at  ang  hayop  ng 
Egipto:  at  walang  mamamatay  sa  lahat 
ng  ukol  sa  mga  anak  ng  Israel.  5  At  ang 
Panginoon  ay  nagtakda  ng  panahon,  na 
sinabing :  Bukas  ay  gagawin  ng  Panqi- 
NOON  ang  bagay  na  ito  sa  lupain.  «  At 
ginawa  ng  PaMinoon  ang  bagay  na  yaon 
sa  kinabukasan,  at  ang  lahat  ng  hayop  ng 
Egipto  ay  namatay:  nguni't  sa  hayop  ng 
mga  anak  ng  Israel  ay  walang  namatay 
kahit  isa.  7  At  si  Faraon  ay  nagsugo,  at, 
narito,  walang  namatay  kahit  isa  sa  ka- 
wan  ng  mga  Israelita.  Nguni't  ang  puso 
ni  Faraon  ay  tumigas,  at  hindi  niya  ti- 
nulutang ang  bayan  ay  yumaon. 

8  At  ang  PanGinoon  ay  nagsabi  kay 
Moises  at  kay  Aarong:  Dumakot  kayo 
ng  isang  dakot  na  abo  sa  hurno,  at  isaboy 
ni  Moises  sa  himpapawid,  sa  paningin  ni 
Faraon.  9  At  magiging  durog  na  alabok 
sa  boong  lupain  ng  Egipto,  at  magiging 
bukol  na  naknakin  sa  tawo  at  sa  hayop, 
sa  boong  lupain  ng  Egipto.  10.  At  sila'y 
kumuha  ng  abo  sa  hurno,  at  tumayo  sa 
harap  ni  Faraon,  at  isinaboy  ni  Moises  sa 
himpapawid ;  at  naging  bukol  na  naknakin 


sa  tawo  at  sa  hayop.  11  At  ang  mga 
mago  ay  hindi  makatayo  sa  harap  ni 
Moises  dahil  sa  mga  bukol ;  sapagka't  ang 
mga  bukol  ay  nasa  mga  mago  at  nasa 
lahat  ng  mga  taga  Egipto.  12  At  pina- 
tigas  ng  PanQinoon  ang  puso  ni  Faraon, 
at  hindi  niya  dininig  sila;  gaya  ng  sina- 
lita  ng  Panginoon  kay  Moises. 

13  At  ang  Panginoon  ay  nagasa,bi  kay 
Moises :  Magbangon  kang  maaga  sa  kinau- 
magahan,  at  tumayo  ka  sa  harap  ni  Fara- 
on, at  sabihin  mo  sa  kaniyang:  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  Dios  ng  mga 
Hebreo :  Tulutan  mong  ang  aking  bayan 
ay  yumaon,  upang  ako'y  mapaglingkoran 
nila.  14  Sapagka't  ngayo'y  ihuhulog  ko 
na  ang  lahat  ng  aking  salot  sa  iyong  puso, 
at  sa  iyong  mga  alipin,  at  sa  iyong  bayan ; 
upang  iyong  makilala  na  walang  gaya  ko 
sa  boong  lupa.  15  Sapagka^t  ngayo^y  ha- 
los  iniunat  ko  ang  aking  kamay,  upang 
sugatan  kita,  at  ang  iyong  bayan  ng  salot, 
nawala  ka  na  sa  lupa :  16  datapua't  to- 
toong  totoo,  na  dahil  dito  ay  pinatayo 
kita,  upang  makilala  mo  ang  aking  kapang- 
yarihan,  at  upang  ang  aking  pangalan  ay 
mahayag  sa  boong  lupa.  17  l  Nagmama- 
laki  ka  pa  ba  sa  aking  bayan,  na  hindi 
mo  tutulutang  sila'y  yumaon  ?  18  Narito, 
bukas,  sa  ganitong  oras,  ako'y  magpapa- 
ulan  ng  malakas,  ng  granizo,  na  kailan 
ma'y  hindi  nagkaroon  sa  Egipto  mula  ng 
araw  na  itayo  hangan  ngayon.  19  Nga- 
yon  nga-y  magsugo  ka,  ipasilong  mo  ang 
iyong  mga  hayop  at  lahat  ng  iyong  tina- 
tankilik  sa  parang :  sapagkciH  bawa't  tawo 
at  hayop  na  masusunduan  sa  parang,  ^t 
hindi  masisilong,  ay  lalakpakan  ng  granizo 
at  mamamatay.  20  Yaong  natakot  sa  sa- 
lita ng  PanQikoon,  sa  mga  alipin  ni  Fa- 
raon ay  pinapagmadaling  pinaowi  ang 
kaniyang  mga  alipin  at  ang  kaniyang  ha- 
yop sa  mga  babay :  21  At  yaong  nagwa- 
lang  bahala  sa  salita  ng  PanGinoon  ay 
pinabayaan  ang  kaniyang  mga  alipin  at 
ang  kaniyang  kawan  sa  parang. 

22  At  ang  PanGinoo'y  nagsabi  kay 
Moises:  lunat  mo  ang  iyong  kamay  sa 
dakong  langit,  upang  magkaroon  ng  gra- 
nizo sa  boong  lupain  ng  Egipto,  na  lalak- 
pak  sa  tawo,  at  sa  hayop,  at  sa  bawa't 
halaman  sa  parang  sa  boong  lupain  ng 
Egipto.  23  At  iniunat  ni  Moises  ang 
kaniyang  tungkod  sa  dakong  langit:  at 
an^  PakSinoo'y  nagsugo  ng  kulog  at 
granizo,  at  ang  apoy  ay  lumakpak  sa 
lupa ;  at  ang  Panginoo'y  nagpaulan  ng 
grani-fio   sa    lupain    ng    Egipto.      24  Sa 


64 


EXODO. 


9.  24 


gayo'y  nagkaroon  ng  granizo  at  apoy,  na 
nagniningning  sa  granizo,  na  napakalakas, 
na  kailan  may  hindi  nagkaroon  sa  boong 
lupain  ng  Egipto  mula  ng  maging  nacion. 
25  At  sinugatan  ng  granizo  ang  boong 
lupain  ng  Egipto,  ang  kiliat  na  nasa 
parang,  niaging  tavvo  at  maging  liayop ; 
at  sinugatan  ng  granizo  ang  lahat  ng 
halaman  sa  parang,  at  binali  ang  lahat 
ng  punong  kahoy  sa  parang.  26  Sa  lu- 
pain lamang  ng  Gosen,  na  kinaroroonan 
ng  mga  anak  ng  Israel,  hindi  nagkaroon 
ng  granizo.  27  At  si  Faraon  ay  nagsugo, 
at  ipinatawag  si  Moises  at  si  Aaron,  at 
sinabi  sa  kanilang:  Ako'y  nagkasalang 
mule:  Ang  Panginoo'y  banal;  at  ako 
at  ang  aking  bayan  ay  masama.  2S  Da- 
langinan  ninyo  ang  PanGinoon;  sapag- 
ka't  nagkaroon  na  ng  sukat  na  makapang 
yarihang  mga  kulog  at  granizo  ;  at  aking 
tutulutang  kayo'y  yumaon,  at  di  ko  na 
kayo  bibinbinin.  29  At  sinabi  ni  Moises 
sa  kaniyang :  Pagkalabas  ko  sa  ciudad, 
ay  aking  inunat  ang  aking  mga  kamay  sa 
PanQinoon  ;  at  ang  mga  kulog  ay  titigil, 
at  hindi  na  magkakaroon  pa  ng  ano 
mang  granizo ;  upang  iyong  makilala  na 
ang  lupaV  sa  PanGinoon.  30  Nguni't 
tungol  sa  iyo  at  sa  iyong  mga  alipin, 
nalalaman  ko,  na  di  pa  kayo  matatakot 
sa  PanQinoong  Dios.  31  At  ang  lino  at 
ang  cebada  ay  nasugatan ;  sapagka^t  ang 
cebada  ay  nag-uuhay  na  at  ang  lino  ay 
namumulaklak  na.  32  Datapua't  ang 
trigo  at  ang  espelta  ay  hindi  nasugatan, 
sapagka't  hindi  pa  tumutubo.  33  At  si 
Moises  ay  lumabas  sa  ciudad  na  galing 
kay  Faraon,  at  iniunat  ang  kaniyang 
kamay  sa  PanGinoon  ;  at  ang  mga  kulog 
at  ang  granizo  ay  tumigil,  at  ang  ulan  ay 
di  na  lumagpak  sa  lupa.  Si  At  ng 
niakita  ni  Faraon,  na  ang  ulan,  at  ang 
granizo,  at  ang  mga  kulog  ay  tumigil, 
siya'y  lalong  nagkasala  pa,  at  tumigas 
ang  kaniyang  puso,  niya  at  ng  kaniyang 
mga  alipin.  35  At  ang  puso  ni  Farao'y 
tumigas,  at  hindi  niya  pinahintulutang 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  yumaon; 
gaya  ng  sinalita  ng  Pakgixoon  sa  pama- 
mag-itan  ni  Moises. 

1/^  At  ang  PanSinoo'y  nagsabi  kay 
iw  Moises:  Pasukin  mo  si  Faraon: 
sapagka't  aking  pinatigas  ang  kaniyang 
puso,  at  ang  puso  ng  kaniyang  mga  alipin, 
upang  aking  maipakilala  itong  aking  mga 
tanda  sa  gitna  nila  :  2  at  upang  iyong  mai- 
saysay  sa  mga  pakinig  ng  iyong  anak,  at 
sa  anak  ng  iyong  anak,  kung  anong  mga 


bagay  ang  ginawa  ko  sa  Egipto,  at  ang 
aking  mga  tandang  ginawa  sa  gitna  nila, 
upang  inyong  makilala,  na  ako  ang  PanGi- 
NOON.      3  At    pinasok    ni    Moises    at  ni 
Aaron  si  Faraon,  at  sinabi  sa  kaniyang : 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  Dios  ng 
mga  Hebreo:     ^Hangang  kailan  tatangi 
kang  mangayupapa  sa  harap  ko  :  ?    Tulu- 
tan  mong  ang  aking  bayan  ay  yumaon, 
upang  sila'y    makapaglingkod    sa    akin. 
4  Eukod  dito,  kung  ikaw  ay  tumanging 
tulutan    mo,    na    ang    aking    bayan    ay 
yumaon,  narito,  bukas  ay  magdadala  ako 
ng  mga  balang  sa  iyong  hanganan  :     5  at 
kanilang  tatakpan  ang  balat  ng  lupa,  na 
walang  makakakita  ng  balat  ng  lupa :  at 
kanilang    kakanin  ang    naiwan   sa  mga 
nakataanan,  na  itinira  sa  inyo  ng  granizo, 
at  kanilang  kakanin  ang  iDawa't  kahoy 
na   tumutubo   para  sa   inyo   sa   parang : 
6  at  ang  inyong   mga   ba'hay  ay   mapu- 
puno,  at  ang  mga  bahay  ng  laliat  mong 
alipin,^  at  ang  mga  bahay   ng  lahat  ng 
taga  Egipto ;  na  hindi  nakita  ng  inyong 
mga  magulang  o  ng  mga  magulang  man  ng 
inyong  mga  magulan,  mula  ng  araw,  na 
sila*y  mapasa  lupa  hangang  sa  araw  na 
ito.    At  siya'y  pumihit  at  umalis  sa  harap 
ni  Faraon.^    7  A  t  ang  mga  alipin  ni  Faraon 
ay  nagsabi  sa  kaniyang ;    i  Hangang  kai- 
lan magiging  isang  silo  ang  tawong  ito  sa 
atin,  ?  tulutan  mong  ang  mga  tawong  iyan 
ay  yumaon,  upang  sila'y  makapaglingkod 
sa  Panginoong  kanilang  Dios  :    ^  Hindi 
mo  pa  ba  natatalastas,  na  ang  Egipto'y 
giba  7m?    8  At  si  Moises  at  si  Aaron  ay 
pinapagbalik  kay  Faraon :   at   kaniyang 
sinabi  sa  kanilang :    Kayo'y  yumaon,  mag- 
lingkod  kayo  sa  Panginoong  inong  Dios  : 
datapua't  l  sino  sino  yaong  magsisiyaou  ? 
9  At  sinabi  ni  Moises  :     Kami  ay  yayaon 
sampuo  ng  aming  mga  binata  at  sampuo 
ng  mga  matanda,  sampuo  ng  aming  mga 
anak  na  lalaki  at  babaye,  sampuo  ng  a- 
ming  mga  kawan  at  sampuo  ng  amine  mga 
bakahan,  kami  ay  yayaon ;  sapagkaM;  ka- 
mi  ay  nararapat  magdiwang  ng  isang  pista 
sa  Panginoon.     lo  At   kaniyang  sinabi 
sa  kanilang :   \  Sumainyo  nawa  ang  Pangi- 
noon, gaya  ng  aking  pagpapahintulot  sa 
inyong  yumaon,  at  sa  inyong  mga  bata : ! 
tingnan  ninyo,  sapagka't  ang    kasam-an 
ay  nasa  harap  ninyo.     11  Hindi  gayon: 
yumaon  kayong  mga  lalaki,  at  maglingkod 
sa  Panginoon  ;  sapagka't  iyan  ang  inyong 
ninanasa.     At  sila'y  pinalayas  sa  harap  ni 
Faraon. 

12  At  ang   Panginoo'y   nagsabi    kay 


U.  7 


EXODO. 


65 


Moises:  lunat  mo  ang  iyong  kamay  sa 
lupain  n§  Egipto,  upang  magdala  ny  mga 
balang,  at  umakiat  sa  lupain  ng  Egipto, 
at  kumain  ng  lahat  na  halarnan  sa  lupain, 
yaong  laliat  na  iniwan  ng  granizo.  13  At 
iniiinat  ni  Moises  ang  kaniyang  tungkod 
sa  lupain  ng  Egipto,  ai  ang  PanSinoo'y 
nagdala  ng  hanging  silanganan  sa  lupain 
ng  boong  araw  na  yaon,  at  ng  boong  gabi ; 
at  ng  maumaga,  ang  hanging  silanganan 
ay  nagdala  ng  mga  balang.  14  At  ang 
mga  balang  ay  umakyat  sa  boong  lupain 
ng  Egipto,  at  nagsipagpahinga  sa  lahat 
ng  hanganan  ng  Egipto  ;  totoong  napaka- 
kapal;  bago  noon  ay  hindi  nagkaroon  ng 
gayong  balang,  at  hindi  na  magkakaroon 
pttf  pagkatapos  noon,  ng  gayon.  15  Sa- 
pagka^t  tinakpan  ng  mga  yaon  ang  balat 
ng  boong  lupa,  na  ano  pa't  ang  lupain  ay 
nagdilim ;  at  kinain  ang  lahat  na  halarnan 
sa  lupain,  at  ang  lahat  ng  bunga  ng  mga 
kahoy  na  iniwan  ng  granizo;  at  walang 
natirang  ano  mang  sariwang  bagay,  ma- 
ging  sa  punong  kahoy  o  sa  halaman  sa 
parang,  sa  boong  lupain  ng  Egipto.  16  Ng 
magkagayo^y  tinawag  na  madali  ni  Faraon 
si  Moises  at  si  Aaron,  at  kaniyang  sina- 
bing :  Ako^y  nagkasala  laban  sa  Pangi- 
NOONG  inyong  Dios,  at  laban  sa  inyo. 
17  Ngayon  nga'y  ipatawad  mo,  isinasamo 
ko  sa  iyo,  ang  aking  kasalanan,  na  ngayon 
na  lamang,  at  idalangin  ninyo  sa  PanQi- 
NOONG  inyong  Dios,  na  kaniya  lamang 
ilayo  sa  akin  an^  kamatayang  ito.  18  At 
siya'y  umalis  sa  harap  ni  Faraon,  at  nana- 
langin  sa  PanSinoon.  19  At  pinapagba- 
lik  ng  PanGinoon  ang  isang  napakalakas 
na  hanging  kalunuran,  na  siyang  nagpai- 
taas  sa  mga  balang,  at  mga  tumangay  sa 
Dagat  na  Mapula;  walang  natira  kahit 
isang  balang  sa  boong  hanganan  ng  Egipto. 
20  Datapua't  pinatigas  ng  Pangingon  ang 
puso  ni  Faraon,  at  hindi  niya  tinulutang 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  yumaon. 

21  At  sinabi  ng  Pangingon  kay  Moises : 
lunat  mo  ang  iyong  kamay  sa  dakong 
langit,  upang  magdilim  sa  lupain  ng 
Egipto,  ng  kadiliman  na  mahihipo.  22  At 
iniunat  ni  Moises  ang  kaniyang  kamay  sa 
dakong  langit ;  at  nagsalimuotan  ang  di- 
lim  sa  boong  lupain  ng  Egipto,  na  tatlong 
araw  ;  23  sila'y  hindi  nagkikita,  at  wa- 
lang tumindig  na  sino  man  sa  kaniyang 
lugar  sa  loob  ng  tatlong  araw  :  datapua't 
lahat  ng  mga  anak  ng  Israel  ay  may 
liwanag  sa  kanilang  mga  tahanan.  24  At 
tinawag  ni  Faraon  si  Moises,  at  sinabing : 
Yumaon  kayo,  maglingkod  kayo  sa  Pa- 


nSinoon  ;  inyo  lamang  iwan  ang  inyong 
mga  kawan  at  ang  inyong  mga  bakahan  : 
isama  rin  naman  ninyo  ang  inyong  mga 
bata.  25  At  sinabi  ni  Moises :  Ikaw  ay 
nararapat  ding  magbigay  sa  aming  kamay 
ng  mga  liayin  at  mga  handog  na  susu- 
nugin,  upang  aming  maihayin  sa  PanQi- 
NOONG  aming  Dios.  26  Ang  aming  hayop 
din  ay  yayaong  kasama  namin;  wala 
kahit  isang  paa  na  maiiwan;  sapagka't 
sa  kanila  kami  nararapat  kumuha,  upang 
fcamiay  maglingkod  saPANGlNOONG  aming 
Dios ;  at  hindi  namin  nalalaman  kung 
ano  ang  aming  nararapat  ipaglingkod  sa 
PanQinoon,  hangang  sa  kami  ay  duma- 
ting  doon.  27  Datapua^t  pinatigas  ng 
PanQinoon  ang  puso  ni  Faraon,  at  hindi 
niya  tinulutang  sila^y  yuifiaon.  28  At 
sinabi  ni  Faraon  sa  kaniyang :  Umalis  ka 
sa  harap  ko,  pag-ingatan  mong  ikaw  ay 
huag  tuminging  muli  sa  aking  mukha; 
sapagka^t  sa  araw  na  iyong  makita  ang 
aking  mukha  ay  mamamatay  ka.  29  At 
sinabi  ni  Moises :  Mabute  ang  sabi  mo  ; 
hindi  ko  na  muling  titingnan  ang  iyong 
mukha. 

4 1  At  sinabi  ng  PanGinoon  kay  Moises: 
II  May  isang  salot  pa  akong  dadalhin 
kay  Faraon  at  sa  Egipto,  pagkatapos 
noon  ay  pahihintulutan  niyang  kayo'y 
umalis  dito :  pagpapahintulot  niya  sa 
inyong  yumaon,  ay  tunay  na  kaniyang 
itataboy  kayo  na  magkakasama  dito. 
2  Ibulong  mo  mgayon  sa  bayan,  at  ang 
bawa^t  lalaki  ay  humingi  sa  kaniyang 
kapua,  at  bawa't  babaye  ay  sa  kaniyang 
kapua,  ng  mga  hiyas  na  pilak,  at  ng  mga 
hiyas  na  ginto.  3  At  ang  PanSinoon  ay 
nagbi^ay  sa  bayan,  ng  biyaya  sa  paningin 
ng  mga  taga  Egipto.  Bukod  dito'y  ang 
lalaking  si  Moises  ay  napakalaki  sa  luj  ain 
ng  Egipto,  sa  paningin  ng  mga  alipin  ni 
Faraon,  at  sa  paningin  ng  bayan. 

4  At  sinabi  ni  Moises:  Ganito  ang 
sinasabi  ng  PanQinoon  :  Sa  may  hating 
gabi  ako'y  lalabas  sa  gitna  ng  Egipto : 

5  at  lahat  ng  panganay  sa  lupain  ng 
Egipto  ay  mamamatay,  mula  sa  panganay 
ni  Faraon,  na  nakaloklok  sa  kaniyang 
loklokan,  hangang  sa  panganay  ng  aliping 
babayeng  nasa  likuran  ng  gilingan;  at 
ang  lahat  ng   panganay  sa  mga  hayop, 

6  At  magkakitroon  ng  malaking  hiyawan 
sa  boong  lupain  ng  Egipto,  na  hindi  nag- 
karoon ng  kaparis,  at  hindi  na  magkaka- 
roon pa  ng  kaparis.  7Dalapua^t  laban 
sa  mga  anak  ng  Israel  ay  hindi  igagalaw 


66 


EXODO. 


11.  7 


ng  aso  ar<g  kaniyaiig  dila,  laban  sa  tawo 
o  !-a  luiTop  :  iipang  inyoiig  rnakilala  kiing 
paaiK)  aiig  pagkukalagay  ng  pagkakaiba 
ng  Panginoon  sa  mga  taga  Egipto  at  sa 
I;-raek  8  At  itong  kihat  ua  ivong  iiiga 
alipin  ay  bababain  ako,  at  magsisiyukod 
sa  akin,  na  magsasabiog :  Umalis  ka,  at 
aiig  boong  bayan  na  sumusunod  sa  iyo  : 
at  pagkatapos  noon  ay  aalis  ako.  At 
siya'y  umalis  sa  karap  ni  Faraon  na  may 
maalab  na  galit. 

9  At  sinabi  ng  PAN(5iaS'00N  kay  Moises : 
Hindi  kayo  didingin  ni  Faraon,  upang  ang 
aking  mga  kababalaghan  ay  duniami  sa 
Inpaing  Egipto.  10  At  ginawa  ni  Moises 
at  ni  Aaron  ang  labat  ng  mga  kababalag- 
hang  ito  sa  harap  ni  Faraon :  at  pinatigas 
ng  Fanginook  ang  puso  ni  Faraon,  at 
hindi  niya  pinahintulutang  ang  mga  anak 
ng  Israel  ay  umalis  sa  kaniyang  lupain. 
i^  At  ang  Panginoon  ay  nagsaiita  kay 
liiSa  Moises  at  kay  Aaron  sa  lupain  ng 
Egipto,  na  sinabing  :  2  Ang  buang  ito'y 
magiging  sa  inyo'y  pasimula  ng  mga 
buan :  siyang  magiging  unang  buan  ng 
taon  sa  inyo.  3  Salitain  ninyo  sa  boong 
kapulungan  ng  Israel,  na  inyong  sabihing : 
Sa  ikasampo  ng  buang  ito  ay  magsisi- 
kulia  sila  sa  ganang  kanila,  bawa't  lalaki, 
ng  isang  cordero,  ayon  sa  mga  bahay  ng 
kanilang  mga  magulang,  isang  cordero  sa 
bawa't  sambahayan  :  4  at  kung  ang  sam- 
bahayan  ay  napakakaunti  upang  kumain 
ng  isang  cordero,  kung  gayon,  siya  at  ang 
kaniyang  kakapit-bahay  sa  kaniyang  ba- 
hay magsisikain,  ayon  sa  bilang  ng  mga 
tawo ;  ayon  sa  kain  ng  bawa't  isa,  ay 
gayon  ibibilang  sa  cordero.  5  Ang  in- 
yong cordero  ay  yaong  walang  kapinta- 
san,  isang  lalaki  ng  unang  taon  :  inyong 
kukunin  sa  mga  tupa,  o  sa  mga  kambing : 
6  at  inyong  iingatan  hangang  sa  ikala- 
bing-apat  na  araw  ng  buang  ito  :  at  papa- 
tayin  ng  boong  kapisanan  ng  kapulungan 
ng  Israel,  sa  dakong  hapon.  7  At  kani- 
lang kukunin  ang  dugo,  at  ilalagay  sa 
dalawang  haligi  ng  pinto  at  sa  itaas  ng 
pintuan,  sa  mga  bahay  na  kanilang  kakai- 
nan.  8  At  kanilang  kakanin  ang  laman 
sa  gabing  yaon,  na  inihaw  sa  apoy,  at 
tinapay  na  walang  levadura;  kaulam  ng 
mapapait  na  giilay  kanilang  kakanin. 
9  Huag  ninyong  kaning  hilav/,  o  Into  h^a 
tubig  man,  kungdi  inihaw  sa  apoy;  ang 
kaniyang  ulo  sampuo  ng  kaniyang  inga 
paa  at  sampuo  ng  kaniyang  mga  lamang- 
loob.  10  At  huag  ninyong  pababayaang 
juay  matira  sa  kanlyaog  ano  man  hangang 


sa  kinaumagahan  ;  kungdi  yaong  matitira 
roon  sa  kinaumagahan  ay  inyong  susu- 
nugin  ng  apoy.  11  At  ganito  ninyo  ka- 
kanin ;  may  bigkis  ang  inyong  balakang, 
ang  inyong  mga  panyapak  ay  nakasuot  sa 
inyong  mga  paa,  at  ang  inyong  tungkod 
ay  tangan  ninyo  sa  inyong  kamay :  at  in- 
yong kakaning  dalidali;  siyang  paskua 
ng  Panginoon.  12  Sapagka't  ako'y  da- 
daan  sa  lupain  ng  Egipto  sa  gabing  yaon, 
at  aking  susugatan  ang  lahat  ng  panganay 
sa  lupaing  Egipto,  raaging  tawo  at  maging 
hayop;  at  ako^y  magbibigay  ng  kahatu- 
lan  laban  sa  lahat  ng  mga  dios  sa  Egipto. 
Ako  ang  Panginoon.  13  At  ang  dugo 
ay  magiging  sa  inyo'y  isang  tauda  sa  mga 
bahay  na  inyong  kinaroroonan :  at  pagka 
aking  nakita  ang  dugo,  dadaan  ako  sa 
ibabaw  ninyo,  at  walang  salot  na  sasa- 
inyo,  upang  pumatay,  pagsugat  ko  sa 
lupaing  Egipto.  14  At  ang  araw  na  ito'y 
magiging  sa  inyo'y  isang  alaala,  at  inyong 
ipagdidiwang  isang  pista  sa  Panginoon  ; 
sa  boong  panahon  ng  inyong  lahi  ay  in- 
yong ipagdidiwang  isang  pista  na  pina- 
kautos  magpakailan  man.  15  Pitong  a- 
raw  na  kakain  kayo  ng  tinapay  na  walang 
levadura;  sa  unang  araw  ay  inyong  ihihi- 
walay  sa  inyong  mga  bahay  ang  levadura ; 
sapagka't  sino  mang  kumain  ng  tinapay 
na  may  levadura  inula  sa  unang  araw 
hangang  sa  ikapitong  araw,  ang  tawong 
yaon  ay  ihihiwalay  sa  Israel.  16  At  sa 
unang  araw  ay  magkakaroon  kayo  ng 
isang  santong  pagkakatipon ;  walang  ano 
mang  gagawing  gagawin  sa  mga  araw  na 
yi^on,  libau  na  yaong  nararapat  kanin  ng 
bawa't  tawo,  na  siya  lamang  maaaring 
gawin  ninyo.  17  At  inyong  ipangingilin 
2iT\g pista  ng  tinapay  na  v/alang  levadura; 
sapagka't  sa  araw  ring  ito  aking  kinuha 
ang  inyong  mga  hukbo  sa  lupain  ng  Egip- 
to :  kaya't  inyong  ipangingilin  ang  araw 
na  ito  sa  boong  panahon  ng  inyong  lahi, 
na  pinakautos  magpakailan  man.  18  Sa 
unang  huan  ng  ikalabing-apat  na  araw  ng 
buan  sa  dakong  hapon,  kayo'y  kakain  ng 
tinapay  na  walang  levadura,  hangang  sa 
ikadalawang  puo't  isang  araw  ng  buan, 
sa  dakong  hapon.  19  Pitong  araw,  na 
walang  masusumpungang  levadura  sa  in- 
yong mga  bahay ;  sapagka't  sino  mang 
kumain  niyaong  may  levadura,  ang  ta- 
v/ong  yaon  ay  ihihiwalay  sa  kapulungan 
ng  Israel,  maging  isang  taga  ibang  lupa, 
o  maging  isang  ipinanganak  sa  lupain. 
SO  Huag  kayong  kakain  ng  ano  mang 
bagay  na  may  levadura;  sa  lahat  ng  in- 


12.  44 


yong  tahanan  ay  kakain  kayo  iig  tinapay 
na  walang  levadura.  .  ^r  • 

21  Ng  magkagayo'y  ciuawag  ni  Moises 
ang  lahat  ng  mataiida  sa  Israel,  at  sinabi 
sa  kanilang  •  Kayo'y  liimabas  at  kumnha 
kayo  ng  mga  cordero  ayon  sa  inyong  mga 
kasambahay,  at  raagpatay  kayo  ng  pas- 
kua.  22  At  kayo'y  kukuha  ng  isang  big- 
kis  na  liisopo,  at  inyong  basain  sa  dugo, 
na  nasa  palangana,  at  inyong  paliiran  ng 
dugo  na  nasa  palangana  ang  itaas  ng  pin- 
to at  ang  dalawang  haligi  ng  pinto  ;  at  sino 
man  sa  inyo  ay  huag  lalabas  sa  pinto  ng 
kaniyang  babay  hangang  sa  kinaumaga- 
han.  28  Sapagka't  ang  PanQinoon  ay 
daraan  upang  sugatan  ai?g  mga  taga 
Egipto ;  at  pagkakita  niya  ng  dugo  sa 
itaas  ng  pinto  at  sa  dalawang  ^baligi 
ng  pintOj  ay  lalampasan  ng  PanSinoon 
ang  pintong  yaon,  at  iiindi  niya  titiising 
ang  mang-wawasak  ay  pumasok  sa  inyong 
mga  bahay  na  sugatan  kayo.  24  At  in- 
yong ipangingilin  ang  bagay  na  ito,  na 
pinakautos  sa  iyo  at  sa  iyong  mga  anak 
magpakailan  man.  25  At  mangyayaring 
pagdatingninyo  sa  lupain  na  ibibigay  sa 
inyo  ng  PAN&INOON,  gaya  ng  kaniyang 
ipinangako,  na  inyong  tutuparin  ang  pag- 
lilingkod  na  ito.  26  At  mangyayaring, 
pagsasabi  sa  inyo  ng  inyong  mga  anak: 
i  Anong  ibig  ninyong  sabihin  sa  pagliling- 
kod  na  ito.?  27  na  inyong  sasabihing: 
Siyang  pagbahayin  sa  paskua  ng  PanGi- 
NOON,  na  kaniyang  nilagpasan  ang  mga 
bahay  ng  mga  anak  ng  Israel  sa  Egipto, 
ng  kaniyang  sugatan  ang  mga  taga  Egipto, 
at  iniligtas  ang  araing  mga  bahay.  At 
iniyukod  ng  bayan  ang  ulo  at  sumamba. 
28  At  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  napa- 
roon  at  ginawang  gayon ;  kung  paanong 
iniutos  ng  PanSinoon  kay  Moises  at  kay 
Aaron,  gayon  ginawa  nila. 

29  At  nangyari  sa  hating  gabi,  na  si- 
nugatan  ng  Panginoon  ang  lahat  ng 
panganay  sa  lupain  ng  Egipto,  mula  sa 
panganay  ni  Faraon  na  nakaloklok  sa 
kaniyang  loklokan,  hangang  sa  panganay 
ng  bilango  na  nasa  bilangoan;  at  lahat 
ng  panganay  sa  hayop.  BO  At  si  Faraon 
ay  nagbangon  sa  kinagabihan,  siya  at 
lahat  ng  kaniyang  mga  alipin,  at  lahat 
ng  mga  taga  Egipto ;  at  nagkaroon  ng 
isang  malaking  hiyawan  sa  Egipto ;  sa- 
pagka't  walang  bahay  na  di  mayroong 
isang  patay.  31  At  kaniyang  tinawag  si 
Moises  at  si  Aaron  sa  kinagabihan,  at 
sinabing :  Kayo'y  magbangon,  uraalis  ka- 
yo sa    gitna  ng  aking    bayan,   kayo   at 


EXODO.  ^7 


gayon  din  ang  mga  anak  ng  Israel  j  at 
kayo^y  yumaong  magUngkod  sa  Pangi- 
No'oK,*  gaya  ng  inyong  sinabi.  32  Dalhin 
ninyo  kapua  ang  inyong  mga  kawan  at 
ang  inyong  mga  bakahan,  gaya  ng  inyong 
sinabi,'  at  kayo'y  yarnaon ;  at  pagpalalu 
din  naman  ninyo  ako.  33  At  pinapag- 
mamadali  ng  mga  taga  Egipto  ang  bayan, 
upang  sila'y  paalising  madali  sa  lupain ; 
sapagka't  kanilang  sinasabing:  Kaming 
lahat  ay  patay  na.  34  At  dinala  ng  ba- 
yan ang  kanilang  harina  bago  humilab, 
na  nababalot  ang  kanilang  mga  batia  sa 
kanilang  mga  damit  sa  ibabaw  ng  kani- 
lang mga  balikat.  35  At  ganiwa  ng  mga 
anak  ng  Israel  ayon  sa  salita  ni  Moises ; 
at  sila'y  humingi  sa  mga  taga  Egipto  ng 
mga  hiyas  na  pilak,  at  ng  mga  hiyas  na 
ginto,  at  mga  damit :  36  at  binigyan  ng 
PanGinoon  ang  bayan  ng  biyaya  sa  pa- 
ningin  ng  mga  taga  Egipto,  ano  pa't 
ibinigay  nila  ano  mang  kanilang  hingin, 
At  kanilang  hinubaran  ang  mga  taga 
Egipto. 

37  At  ang  mga  anak  ng.  Israel  ay  nag- 
lakbay  mula  sa  Eameses  na  patungo  sa 
Sukot,  na  may  anim  na  raang  libong  lala- 
ki  na  naglakad,  bukod  pa  ang  mga  anak. 
38  At  isang  karamihang  halohalo  ay 
sumampa  namang  kasama  nila ;  at  mga 
kawan,  at  mga  bakahan,  napakaraming 
hayop.  39  At  kanilang  nilutong  mga 
tortang  walang  levadura  ang  harina  na 
kanilang  kinuha  sa  Egipto,  sapagka't 
hindi  pa  humihilab ;  sapagka't  sila^  iti- 
naboy  sa  Egipto,  at  hindi  sila  nakatigil  o 
nakapaghanda  man  ng  ano  mang  maba- 
baon.  40  Ang  pangingibang-bayan  ng 
mga  anak  ng  Israel,  na  ipinangibang- 
bayan  nila  sa  Egipto,  apat  na  raan  at 
tatlong  puong  taon.  41  At  nangyari  sa 
katapusan  ng  apat  na  raah  at  tatlong 
puong  taon,  sa  araw  ding  yaon  ay  nang- 
yari, na  ang  lahat  ng  hukbo  ng  Pakgi- 
NOON  ay  umalis  sa  lupain  ng  Egipto. 
42  Ito  ay  isang  gabing  pangingilin  sa 
Panginoon  dahil  sa  pagkuha  niya  sa 
kanila  sa  lupain  ng  Egipto  :  ito  ay  yaong 
gabi  ng  Panginoon  na  ipinangilin  ng 
mga  anak  ng  Israel  sa  boong  panahon 
ng  kanilang  lahi. 

43  At  sinabi  ng  PxVnginoon  kay  Moises 
at  kay  Aaron  :  Ito  ang  palatuntunan  sa 
I  askna :  walang  ano  mang  taga-ibaiig  liipa 
na  kakain  noon :  44  datapua't  ang  alipin 
ng  bawa^t  lalaki  na  nabili  ng  salapi, 
pagkatuli   sa   kaniyaS'   makakakain  nga 


6^ 


:xoDo. 


12,  44 


siya  noon.  45  Ang  mangiiigibiing-bayan 
at  ang  aliping  bin'ibayaran  ay  hindi  ka- 
kain  noon.  46  Sa  isang  baliay  kakanin ; 
liuag  kayong  kukuha  ng  laman  sa  labas 
ng  bahay,  o  sisira  man  ng  isang  buto 
noon.  47  Ipangingilin  ng  boong  kapulu- 
ngan  ng  Israel.  48  At  pagka  ang  isang 
taga-ibang  lupa  ay  mangingibang-bayang 
kasama  mo,  at  mangingilin  ng  paskua  sa 
Panginoon,  lahat  ng  kaniyang  mga  lalaki 
ay  tuliin,  at  kung  magkagayo^  lumapit 
siya  at  kaniyang  ipangilin,  at  siya'y 
magiging  parang  ipinanganak  sa  lupain 
ninyo :  datapua't  sino  mang  dituli  ay  hindi 
makakakain  noon.  49  Isang  kautusan 
magkakaroon  sa  mga  sa  inyong  kalahi,  at 
sa  taga-ibang  lupa  na  nangingibang-bayan 
na  kasama  ninyo.  50  Gayon  ginawa  ng 
lahat  ng  anak  ng  Isi'ael;  kung  paanong 
iniutos  ng  PanGinoon  kay  Moises  at  kay 
Aaron,  gayon  nila  ginawa.  51  At  nang- 
yari  ng  araw  ding  yaon,  na  kinuha  ng 
PanGinoon  ang  mga  anak  ng  Israel  sa 
lupaing  Egipto,  ayon  sa  kanilang  mga 
hukbo. 

|0  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
lO  Moises,  na  sinabing:  2  Papaging 
santohin  mo  sa  akin  ang  lahat  ng  panga- 
nay,  ano  mang  nagbubukas  ng  bahay- bata 
sa  mga  anak  ng  Israel;  maging  sa  tawo 
at  magijig  sa  hayop  ay  akin. 

3  At  sinabi  ni  Moises  sa  bayang :  Ala- 
lahanin  ninyo  ang  araw  na  ito  na  inialis 
ninyo  sa  Egipto,  sa  bahay  ng  pagkaalipin ; 
sapagka't  sa  pamamag-itan  ng  kapangya- 
rihan  ng  kamay  ay  kinuha  kayo  ng  Pa- 
nginoon sa  lugar  na  ito :  wala  sino  mang 
kakain  ng  tinapay  na  walang  levadura. 
4  Sa  araw  na  ito  ay  umaalis  kayo  ng 
buan  ng  A  bib.  5  At  mangyayari,  na  pag- 
kadala  sa  iyo  ng  PanSinoon  sa  lupain  ng 
Kananeo,  at  ng  Heteo,  at  ng  Amorreo,  at 
ng  Heveo,  at  ng  Jebuseo,  na  kaniyang 
isinumpa  sa  inyong  mga  magulang,  na 
ibibigay  sa  iyo,  na  lupang  binubukalan 
ng  gatas  at  pulot,  na  iyong  ipangilin  ang 
paglilingkcd  na  ito  sa  buang  ito.  6  Pi- 
tong  araw  na  kakain  ka  ng  tinapay  na 
v/alang  levadura,  at  sa  ikapitong  araw  ay 
magiging  isang  kapistahan  sa  Panginoon. 
7  Tinapay  na  walang  levadura  ang  kaka- 
nin sa  loob  ng  pitong  araw ;  at  huag 
makakakita  sa  iyo  ng  tinapay  na  may  le- 
vadura, o  makakakita  man  ng  levadura  sa 
iyo,  sa  lahat  ng  iyong  hanganan.  8  At 
sasaysayin  mo  sa  iyong  anak  sa  araw  na 
yaon,  na  iyong  sasabihing :  Ay  dahil  sa 
ginawa  ng  Pan&inoon  sa  akin  ng  ako'y 


umalis  sa  Egipto.  9  At  sa  iyo'y  magiging 
pinakatanda  ^a  iyong  kamay,  at  pinaka- 
alaala  sa  iyong  mga  mata,  upang  ang 
kautusan  ng  Panginoon  ay  sumaiyong 
bibig :  sapagka^t  sa  pamamag-itan  ng  ma- 
lakas  na  kamay,  inalis  ka  ng  PanGinoon 
sa  Egipto.  10  Ingatan  mo  nga  ang  pala- 
tuntunang  ito  sa  kaniyang  kapanahonan 
taon-taon. 

11  At  mangyayari,  pagkadala  sa  iyo  ng 
Panginoon  sa  lupain  ng  Kananeo,  gaya 
ng  isinumpa  sa  iyo  at  sa  iyong  mga  ma- 
gulang, at  ibibigay  sa  iyo,  12  ihihiwalay 
mo  para  sa  PanQinoon  yaon  lahat  na 
nagbubukas  ng  bahay-bata  at  lahat  ng 
panganay  na  mayroon  ka  na  mula  sa 
hayop ;  ang  mga  lalaki,  ay  sa  Panginoon. 
13  At  lahat  ng  panganay  sa  asno  ay  tutu- 
busin  ng  isang  cordero ;  at  kung  hindi  mo 
tutubusin,  ay  iyo  ngang  babaliin  ang  ka- 
niyang batok :  at  lahat  ng  panganay  na 
lalaki  sa  iyong  mga  anak  ay  iyong  tutu- 
busin. 14  At  mangyayari,  na  pagtatanong 
sa  iyo  ng  iyong  anak  sa  panahong  dara- 
ting,  na  sasabihing :  l  Ano  ito  ?  na  iyong 
sasabihin  sa  kaniyang :  Sa  pamamag-itan 
ng  lakas  ng  kamay  ay  kinuha  tayo  ng  Pa- 
nSinoon  sa  Egipto  sa  bahay  ng  pagkaa- 
lipin :  15  at  nangyari,  ng  magmatigas  si 
Faraong  hindi  kami  tulutang  yumaon,  na 
pinatay  ng  Panginoon  ang  lahat  ng 
panganay  sa  lupain  ng  Egipto,  ang  pa- 
nganay ng  tawo  at  gayon  din  ang  panganay 
ng  hayop :  kaya't  aking  inihahayin  sa 
PanSinoon  ang  lahat  ng  nagbubukas  ng 
bahay-bata  na  mga  lalaki ;  nguni't  lahat 
ng  panganay  ng  aking  mga  anak  ay  aking 
tinutubos.  16  At  magiging  pinakatanda 
sa  iyong  kamay,  at  pinaka-alaala  sa  iyong 
mga  mata :  sapagka't  sapamamag-itan  ng 
lakas  ng  kamay  ay  kinuha  tayo  ng  Pa- 
nginoon sa  Egipto. 

17  At  nangyari,  ng  tulutan  ni  Faraong 
ang  bayan  ay  yumaon,  na  hindi  sila 
pinatnubayan  ng  Dios  sa  daang  patungo 
sa  lupain  ng  mga  Filisteo,  baga  man 
malapit ;  sapagka't  sinabi  ng  Dios :  Baka 
sakaling  ang  bayan  ay  magsisi  pagkakita 
ng  pagbabaka,  at  magsipagbalik  sa  Egip- 
to :  18  kungdi  pinatnubayan  ng  Dios 
ang  bayan  sa  palibot,  sa  daang  paitingo  sa 
ilang  sa  tabi  ng  Dagat  na  Mapula :  at  ang 
mp,n  anak  ng  Israel  ay  sumampang  may 
sakbat  mula  sa  lupain  ng  Egipto.  19  At 
dinala  ni  Moises  ang  mga  buto  ni  Jose  : 
sapagka't  kaniyang  ipinanumpan^  mahig- 
pit  sa  mga  anak  ng  Israel,  na  sinabing ; 


14.  23 


EXODO. 


69 


Tunay  na  dadalwin  kayo  ng  Dios;  at 
inyong  isasampa  ang  aking  mga  buto 
mula  rito  na  kasama  ninyo.  20  At  sila'y 
naglakbay  mula  sa  Sukot,  at  nagpahinga 
sa  Etam,  sa  hanganan  ng  ilang.  21  At 
ang  Panginoon  ay  nagpapauna  sa  kanila 
sa  araw,  sa  isang  haliging  alapaap,  upang 
patnubayan  sila  sa  daan ;  at  sa  gabi,  sa 
isang  haliging  apoy,  iipang  tanglawan 
sila ;  upang  sila'y  makapaglakad  sa  araw 
at  sa  gabi.  22  Ang  haliging  alapaap  sa 
araw  at  ang  haliging  apoy  sa  gabi  ay 
hindi  humlhiwalay  sa  harap  ng  bayan. 

HAt  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  sinabing :  2  Salitain  mo 
sa  mga  anak  ng  Israel,  na  sila'y  magbalik 
at  magpahinga,  sa  tapat  ng  Pi-hahirot,  sa 
pag-itan  ng  Migdol  at  ng  dazat,  sa  tapat  ng 
Baalzefon ;  sa  tapat  magpapahinga  kayo,  sa 
tabi  ng  dagat.  3  At-sasabihin  ni  Faraon 
tungkol  sa  mga  anak  ng  Israel :  Nanga- 
sisilo  sila  sa  lupain;  sila^y  nakukulong 
ng  ilang.  4  At  aking  patitigasin  ang 
puso  ni  Faraon,  at  kaniyang  hahabulin 
sila;  at  ako^y  magpapakalualhati  kay 
Faraon,  at  sa  laliat  niyang  hukbo ;  at 
makikilala  ng  mga  taga  Egipto,  na  ako 
ang  Panginoon.  At  kanilang  ginawang 
gayon.  5  At  sinabi  sa  hari  sa  Egipto,  na 
ang  bayan  ay  tumakas:  at  ang  puso  ni 
Faraon  at  ng  kaniyang  mga  alipin  ay 
nagbago  tungkol  sa  bayan,  at  kanilang 
sinasabing :  I  Ano  itong  ating  ginawa, 
na  ating  tinulutan  ang  Israel,  upang  huag 
na  tayong  mapaglingkoran  ?  6  At  ini- 
handa  ni  Faraon  ang  kaniyang  karro,  at 
kaniyang  ipinagsama  ang  kaniyang  bayan : 

7  at  siya'y  nagdala  ng  amin  na  raang  mga 
piling  karro,  at  lahat  ng  karro  sa  Egipto, 
at  mga  kapitan  na  namumuno  sa  kanila. 

8  At  pinatigas  ng  Panginoon  ang  puso 
ni  Faraon  na  hari  sa  Egipto,  at  hinabol 
niya  ang  mga  anak  ng  Israel ;  sapagka't 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nagsialis  na 
may  kamay  na  nakataas.  9  At  hinabol 
sila  ng  mga  taga  Egipto,  lahat  ng  mga 
kabayo  at  ng  mga  karro  ni  Faraon,  at  ng 
kaniyang  mga  tawong  nangangabayo,  at 
ng  kaniyang  kawal,  at  inabutan  sila  na 
nagpapahinga  sa  tabi  ng  dagat,  na  nasa 
siping  ng  Pi-hahirot,  sa  tapat  ng  Baal- 
zefon. 10  At  ng  si  Faraon  ay  nalalapit, 
idinilat  ng  mga  anak  ng  Israel  ang  ka- 
nilang mga  mata,  at,  narito,  ang  mga  taga 
Egipto  ay  sumusunod  sa  kanila ;  at  sila'y 
natakot  na  niainam :  at  ang  mga  anak  ng 
Israel  ay  humibik  sa  PanQinoon.  il  At 
kanilang    sinabi    kay    Moises :      i  Dahil 


baga  sa  walang  mga  libingan  sa  Egipto, 
dinala  mo  kami  rito  upang  mamatay  sa 
ilang  ?  I  P)akit  ka  gumawa  ng  ganito  sa 
amin,  na  inilabas  mo  kami  sa  Egipto? 
12  I  Di  baga  ito  ang  wikang  sinasalila 
namin  sa  iyo  sa  Egipto,  na  aming  sina- 
bing :  Pabayaan  mo  kami  upang  raaka- 
paglingkod  sa  mga  taga  Egipto.  ?  Sapag- 
ka't  mabuti  sa  amin  ang  maglingkod  sa 
mga  taga  Egipto  kay  sa  kami  ay  mama- 
tay sa  ilang.  13  At  sinabi  ni  Moises  sa 
bayan :  Huag  kayong  matakot,  magpaka- 
tibay  kayo,  at  tingnan  ninyo  ang  pagli- 
ligtas  ng  PanSinoon  na  gaga  win  sa  inyo 
ngayon:  sapagka't  ang  mga  taga  Egipto 
na  inyong  nakikita  ngayon,  hindi  na 
ninyo  ule  makikita  magpakailan  man. 
14  Ibabaka  kayo  ng  Panginoon,  at 
kayo'y  tatahimik. 

is  At  sinabi  ng  PanSinoon  kay  Moises : 
i  Bakit  humihibik  ka  sa  akin  ?  \  salitain 
mo  sa  mga  anak  ng  Israel  na  sila*y  yuma- 
ong  magpatuloy  I  16  At  itaas  mo  ang 
iyong  tungkod,  at  iunat  mo  ang  iyong 
kamay  sa  ibabaw  ng  dagat,  at  hatiin  mo»: 
at  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  dadaan  sa 
gitna  ng  dagat  sa  ibabaw  ng  lupang  tuyo. 
17  At  ako,  narito,  aking  pinatitigas  ang 
puso  ng  mga  taga  Egipto,  upang  silaV 
sundan:  at  ako'y  magpapakarangal  kay 
Faraon,  at  sa  boo  niyang  hukbo,  sa  kani- 
yang mga  karro,  at  sa  kaniyang  mga  nanga- 
ngabayo. 18  At  makikilala  ng  mga  taga 
Egipto  na  ako  ang  Pan^inoon  pagka  ako 
ay  nakapagpakarangal  na  kay  Faraon,  sa 
kaniyang  mga  karro,  at  sa  kaniyang  mga 
nangangabayo.  19  At  ang  angel  ng  Dios 
na  nagpapauna  sa  hukbo  ng  Israel,  ay 
humiwalay  at  napasa  hulihan  nila :  at  ang 
haliging  alapaap  ay  humiwalay  sa  harap 
nila  at  lumagay  sa  likod  nila :  20  at  lu- 
magay  sa  pag-itan  ng  hukbo  ng  Egipto  at 
ng  hukbo  ng  Israel :  at  mayroong  alapaap 
at  kadiliman,  gayon  ma*y  binigyan  sila  ng 
liwanag  sa  gabi  at  ang  isa't  isa  ay  hindi 
nagkalapit  sa  boong  gabi,'  .21  At  iniunat 
ni  Moises  ang  kaniyang  kamay  sa  ibabaw 
ng  dagat ;  at  pinaghiwalay  ng  Panginoon 
ang  dagat  sa  pamamag-itan  ng  isang  ma- 
lakas  na  hanging  silanganan  ng  boong 
gabi,  at  ang  dagat  ay  pinapaging  tuyong 
lupa,  at  ang  mga  tubig  ay  nahati.  22  At 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  pumasok  sa 
gitna  ng  dagat  sa  ibabaw  ng  tuyong  lupa : 
at  ang  tublg  ay  sa  kanila^y  naging  isang 
kuta,  sa  kanilang  kanan  at  sa  kanilang 
kaliwa.  23  At  hinabol  ng  mga  taga  E- 
gipto,  at  nagsipasok   na  kasunod  nila  sa 


70 


EXODO. 


14.  23 


gitna  ng  dagat,  labat  ng  kabayo  ni  Fara- 
on,  and  kaiiivang  mga  karro,  at  ang  kani- 
yang  mga  nangangabayo.  24  At  nangyari, 
sa  pagbabantay  sa  kiriauiiiagahan,  iia  mi- 
nasdan  ng  Pakginoon  ang  hiikbo  ng  mga 
taga  Egipto,  sa  gitna  ng  haliging  apoy  at 
alapaap,  at  niligalig  ang  Iiukbo  ng  mga 
taga  Egipto.  25  At  inalisan  ng  golong 
ang  kanilang  mga  karro,  na  ano  pa't  kani- 
lang  liinibila  ng  boong  hirap,  na  ano  pa^t 
sinabi  ng  mga  taga  Egiptong :  Tumakas 
tayo  sa  harap  ng  Israel ;  sapagka't  ibina- 
baka  sila  ng  Pangikoon  laban  sa  mga 
taga  Egipto. 

26  At  sinabi  n|  PanSinoon  kay  Moises : 
lunat  mo  ang  iyong  kamay  sa  dagat, 
upang  ang  tubig  ay  magbalik  sa  mga  taga 
P^gipto,  sa  kanilang  mga  karro,  at  sa  kani- 
lang mga  nangangabayo.  27  At  iniunat 
ni  Moises  ang  kaniyang  kamay  sa  dagat, 
at  ang  dagat  ay  nagsaule  sa  kaniyang 
dating  agos,  ng  umumaga;  at  ang  mga 
taga  Egipto  ay  nagsitakas;  at  nilaginlin 
ng  Panginoon  ang  mga  taga  Egipto  sa 
gitna  ng  dagat.  28  At  ang  mga  tubig  ay 
nagsaule,  at  tinakpan  ang  mga  karro,  at 
ang  mga  nangangabayo,  ang  boong  hukbo 
ni  Faraong  pumasok  na  sumunod  sa  kanila 
sa  dagat;  walang  natira  kahit  isa  sa  ka- 
nila. 29  Datapua^t  ang  mga  anak  ng 
Israel  ay  Inmakad  sa  tuyong  lupa  sa  gitna 
ng  dagat;  at  ang  tubig  ay  sa  kanila'y 
isang  kuta  sa  kanilang  kanan  at  sa  kani- 
lang kaliwa.  30  Ganito  iniligtas  ng  Pa- 
NGINOON  ang  Israel  ng  araw  na  yaon  sa 
kamay  ng  mga  taga  Egipto ;  at  nakita  ng 
Israel  ang  mga  taga  Egipto  na  mga  patay 
sa  tabi  ng  dagat.  31  At  nakita  ng  Israel 
ang  dakilang  gawa,  na  ginawa  ng  Pakgi- 
NOON  sa  mga  taga  Egipto,  at  ang  bayan 
ay  natakot  sa  Panginoon;  at  siia'y  su- 
mampalataya  sa  Panginoon  at  sa  kani- 
yang lingkod  na  si  Moises. 

I  ft  ISTg  magkagayo  V  iuawit  ni  Moises  at 
ivi^  ng  mga  anak  ng  Israel  ang  awit 
na  ito  sa  PanSinoon,  at  sinalita;  na 
sinabing : 

Ako'y  aawit  sa  Panginoon,  sapagka't 
siya'y   nagtagumpay    ng    kalualha- 
tian  : 
Ang   kabayo   at   ang   sakay   noon   ay 
kani_yang  itinnlak  sa  dagat. 
2  Ang   Panginoon   ay    aking   lakas   at 
awit; 
At  siyaV  naging  aking  kaligiasan  : 
ItoV  aking  Dios,  at  siyaV  akiiig  ]}U- 
purihin ; 


Dius   ng  aking  area,  at  siya'y  aking 
dadakilain. 

3  Ang  PAXGiKOO^r  isang  lalaking  pang- 

DLika  ; 
Panginoon  ang  kaniyang  pangalan. 

4  Ang  mga  karro  ni  Faraon  at  ang  kani- 

yang   hukbo   ay    itinulak    niya  sa 
do  gat. 
At  aog  kaniyang  mga  piling  kapitan 
ay  mga  inilubog  sa  Dagat  na  Ma- 
pula. 

5  Ang  mga  kalaliman  ang  tumatakip  sa 

kanila ; 
Sila'y  lumubog  sa  mga  kalaliman,  na 
parang  isang  bato. 

6  Ang  iyong  kanan.  Oh  PanGinoon,  ay 

malualhati  sa  kapangyarihan. 
Ang   iyong    kanan.   Oh  Panginoon, 
nagpipirapiraso  ng  kaaway. 

7  At  sa  kalakhan  ng  iyong  karilagan  ay 

ibinubual   mo    yaong    bumabangon 
laban  sa  iyo : 
Iyong  sinusugo   ang  iyong   pag-iinit, 
nililipol  silang  parang  kugon. 

8  At  sa  hihip  ng  iyong  ilong  ang  mga 

tubig  ay  nagtitipon ; 
Ang  mga  agos  ay  nagsitigil  na  parang 

isang  bunton ; 
Ang  mga  kalaliman  ay  namuo  sa  puso 

ng  dagat. 

9  Sinabi  ng  kaaway : 

Aking  hahabulin,  aking  aabutan,  mag- 

babahagi  ako  ng  samsam. 
Ang  aking  nasa    ay   masisiyahan   sa 

icanila ; 
Aking   bubunutin    ang»  aking    tabak, 

lilipulin  sila  ng  aking  kamay. 

10  Ikaw  ay  humihip  ng  iyong  hangin ; 

tinakpan  sila  ng  dagat. 
SilaV  inilubog  na  parang  tinga  sa  mga 
makapangyarihang  tubig. 

11  I  Bino  ang  gaya  mo,  Oh  Panginoon, 

sa  mga  dios  ? 
I  Si  no  ang  gaya  mo,  malualhati  sa  ka- 

santosan, 
Nakasisindak  sa  pagpuri,  na  gumaga- 

wa  ng  mga  kababalaghan  ? 

12  Tyong  iniunat  ang  iyong  kanang  ka- 

may, 
I        Nilaraon  sila  ng  lupa. 
!  1^5  Iyong  pinapatnu bayan  sa  iyong  awa 
i  ang  bayan  na  iyong  tinnbos  : 

!        Sa  iyong  kalakasan   ay   iyong  inilui- 

iiatid  sa  iyong  santor.g  talianan. 
14  Karinig  ng  mga  bavan  ;  sila'v  nar.al- 


nginig: 

Mga  sals  it 

Filislia. 


•  I'g  kninapil  iii  mga  ta.ui 


16.  8 


EXODO. 


71 


15  Ng  magkagayo'y  ang  mga  pangulo  sa 

Edom  ay  natulig ; 
Ang  mga  matatapang  sa  Moab,  patigi- 

nginig  ang  sumasakanila : 
Laliat  ng  taga  Kanaan  ay  nauubos. 

16  Sindak  at  gulat  ang  sumasakanila ; 
Sa  kadakilaan  ng  iyong  brazo  ay  na- 

giging  walang  kibo  na  parang  bato ; 
Hangang  sa  ang  iyong  bayan  ay  ma- 

karaan,  Oh  Panginoon, 
Hangang  sa  makaraan  ang  bayang  ito 

na  iyong  kinamtan. 

17  Sila'y  iyong    papapasukin,   at    sila'y 

iyong  itatanim  sa  bunodk  ng  iyong 

mana, 
Ang  lugar,  Oh  Panginoon,  na  iyong 

ginawa  para  sa  iyo,   upang  iyong 

tahanan, 
Ang  Santuario,  oh  PanSinook,  na  iti- 

natag  ng  iyong  mga  kamay. 
IS  Ang  Pais:ginoon  ay  maghahari  mag- 

pakailan  man. 
19  Sapagka^t  ang  mga  kabayo  ni  Fa- 
raon,  ay  nagsipasok  sampuo  ng  kaniyang 
mga  karro  at  sampuo  ng  kaniyang  mga 
nangangabayo  sa  dagat,  at  pinapagbalik 
ng  PanSinoon  ang  mga  tubig  ng  dagat 
sa  kanila;  datapua't  lumakad  ang  mga 
anak  ng  Israel  sa  tuyong  lupa  sa  gitna  ng 
dagat.  20  At  si  Maria  na  profetisa  na 
kapatid  ni  Aaron,  ay  tumangan  ng  isang 
pandereta  sa  kaniyang  kamay;  at  sumu- 
nod  ang  lahat  ng  mga  babaye  sa  kaniya, 
na  may  mga  pandereta  at  mga  sumasa- 
yaw.  21  At  sila'y  sinasagot  ni  Maria : 
Umawit  kayo  sa  PangiivTOON,  sapag- 

ka't  siya^  nagtagumpay  ng  kalnal- 

hatian ; 
Ang  kabayo  at  ang  sakay  noon  ay 

itinulak  sa  dagat. 

22  At  pinatnubayan  ni  Moises  ang 
Israel  mula  sa  Dagat  na  Mapula,  at  sila'y 
lumabas  sa  ilang  ng  Shur ;  at  sila,y  luma- 
kad na  tatlong  araw  sa  ilang,  at  hindi 
nakasumpong  ng  tubig.  23  At  ng  sila'y 
dumating  sa  Mara,  hindi  sila  nakainom 
ng  tubig  sa  Mara,  sapagka*t  mapait :  ka- 
ya*t  ang  pangalang  itinawag  ay  Mara. 
24  At  ang  bayan  ay  tumakap  laban  kay 
Moises,  na  sinabing:  ^Anong  aming  ii- 
nomin?  25  At  siya'y  hnmiyaw  sa  Pa- 
nginoon;  at  pinagpakitaan  siya  ng  Pa- 
ng INOON  ng  isang  puno  ng  kahoy,  at  ini- 
hagis  sa  mga  tubig,  at  ang  mga  tubig 
ay  tumarais.  Doon  inatangan  niya  ng 
palatuntunan,  at  ng  ayos,  at  doon  sila 
tinikman  niya;     26  at  sinabing:     Kung 


iyong  didingin  ng  boong  ingat  ang  voces 
ng  Panginoong  iyong  Dios.  at  iyong  gaga- 
win  ang  matuid  sa  kaniyang  mga  mata, 
at  iyong  didingin  ang  kaniyang  mga  utos, 
at  iyong  tutuparin  ang  laliat  niyang  kau- 
ttisan,  ay  wala  akong  ilalagay  na  karam- 
daman  sa  iyo,  na  oaya  i^g  inilagay  ko  sa 
mga  taga  Egipto  :  sapagka't  ako  ang  Pa- 
NGINOON  na  gumagamot  sa  iyo. 

27  At  sila'y  dumating  sa  Elim,  na 
doo'y  mayroong  labingdalawang  bukal  na 
tubig,  at  pitongpnong  puno  ng  palma :  at 
silaV  nagtayo  ng  kampamento  doon  sa 
tabi  ng  mga  tubig. 

IjO  At  sila'y  naglakbay  mula  sa  Elim, 
■  w  at  ang  boong  kapulungan  ng  mga 
anak  ng  Israel  ay  dumating  sa  ilang  ng 
Sin,  na  nasa  pag-itan  ng  Elim  at  Sinai, 
ng  ikalabing-limang  araw  ng  ikalawang 
buan,  pagkatapos  na  sila'y  makaalis  sa 
lupain  ng  Egipto.  2  At  ang  boong  kapu- 
lungan ng  mga  anak  ng  Israel  ay  tumakap 
laban  kay  Moises  at  kay  Aaron  sa  ilang : 
3  at  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nagsabi 
sa  kanilang :  Namatay  na  sana  kami  sa 
pamamag-itan  ng  kamay  ng  Panginoon 
sa  lupain  ng  Egipto,  ng  kami  ay  nauupo 
sa  tabi  ng  mga  paliok  ng  laman,  ng  kami 
ay  kumakain  ng  tinapay  hangang  sa  ma- 
busog,  sapagka't  kami  ay  inyong  dinala 
sa  ilang  na  ito,  upang  patayin  ang  boong 
kapisanang  ito  ng  gutom.  4  Ng  magka- 
gayo^y  sinabi  ng  Panginoon  kay  Moises : 
Karito,  kayo'y  aking  pauulanan  ng  pag- 
kain  mula  sa  langit ;  at  lalabasin  at  pupu- 
lutin  ng  bayan  araw-araw  ang  bahagi  ng 
bawa^t  araw  ;  upang  aking  matikman  sila, 
kung  sila'y  lalakad  ng  ayon  sa  aking  kau- 
tusan,  o  hindi.  5  At  mangyayari  sa  ika- 
nim  na  araw,  na  sila'y  maghahanda  ng 
kanilang  dinadala,  na  makalawa  ng  kani- 
lang pinupulot  sa  araw-araw.  6  At  sinabi 
ni  Moises  at  ni  Aaron  sa  lahat  ng  anak 
ng  Israel :  Sa  kinahapunan,  inyong  ma- 
kikilala,  na  ang  Panginoon  ay  siyang 
kumuha  sa  inyo  sa  lupain  ng  Egipto: 
7  at  sa  kinaumagahan,  inyo  ngang  maki- 
kita  ang  kalualhatian  ng  Panginoon; 
sapagka't  kaniyang  naririnig  ang  inyong 
mga  takap  laban  sa  Panginoon:  at 
iano  kami,  na  kayo'y  tumatakap  laban 
sa  amin?  8  At  si  Moises  ay  nagsabing: 
Ito'^y  manyayari,  pagbibigay  ng  Pangi- 
noon sa  inyo  sa  kinahapunan  ng  laman 
na  makakain,  at  sa  kinaumagahan  ng  pag- 
kain  na  makabubusog;  sapagka't  naririnig 
ng  Panginoon  ang  inyong  mga  takap  na 
inyong   itinatakap   laban  sa  kaniya :  l  at 


rz 


EXODO. 


16.  8 


ano  kami?  ang  inyoiig  niga  takap  ay  liiiidi 
laban  sa  amio,  kiingdi  laban  sa  Panqi- 
Noox.  9  At  sinabi  ni  Moises  kay  Aaron : 
sabiliin  mo  sa  boong  kapnlungan  ng  mga 
anak  ng  Israel:  Lnmapit  kajo  sa  harap 
iig  FA^xlINOON;  sapagka't  kanivang  ria- 
rinig  ang  inyong  niga  takap.  10  At  nang- 
yari,  pagkapagsalita  ni  Aaron  sa  boong 
kapulungan  ng  mga  anak  ng  Israel,  na 
sila'y  luniingon  sa  ilang,  at,  narito,  ang 
kalualhatian  ng  Paxginoon  ay  lumitaw 
Fa  alapaap.  11  At  ang  Panginoon  ay 
nagsalita  kay  Moises,  na  sinabing:  13  Sa 
kinahapunan  ay  kakain  kayo  ng  laman, 
at  sa  kinaumagalian,  kayo'y  niagpapaka- 
biisog  ng  pagkain;  at  inyong  makikilala 
na   ako  ang  PanGinoong  inyong  Dio:^. 

13  At  nangyari  sa  kinaliapunan,  ang  mga 
piigo  ay  nagsiahon  at  tinakpan  ang  kam- 
])ainento  ;  at  sa  kinaumagalian,  ang  hamog 
ay  nalalatag  sa  palibot  ng  kampamento. 

14  At  ng  ang  hamog  na  nalalatag  ay  pai- 
taas  ncij  narito,  nasa  balat  ng  ilang  ang 
mnnting  bagay  na  mabilog  at  munti  na 
gaya  ng  hamog  sa  ibabaw  ng  Inpa.  15  At 
ng  makita  ng  mga  anak  ng  Israel,  nangag- 
sabihan  ang  isa't  isa:  (^Ano  ito?sapag- 
ka't  hindi  nila  nalalaman  kung  ano  yaon. 
At  sinabi  ni  Moises  sa  kanilang :  Ito  ang 
pagkain  na  ibinigay  ng  Panginoon  sa 
inyo  upang  kanin.  16  Ito  ang  bagay  na 
iniiitos  ng  Pangikoon:  Pumulot  ang 
bawa't  tawo  ayon  sa  kaniyang  kain ;  isang 
omer  sa  bawaH  ulo,  ayon  sa  bilang  ng 
inyong  mga  tawo  kukunin  ng  bawa't  tawo 
para  sa  mga  nasa  kaniyang  dampa.  17  At 
gayon  ginawa  ng  mga  anak  ng  Israel,  at 
namulot  ang  iba  ng  marami,  at  ang  iba'y 
kaunti.  18  At  ng  timbangin  sa  omer, 
ang  namulot  ng  marami  ay  walang  higit, 
at  ang  namulot  ng  kaunti  ay  hindi  nag- 
kulang;  bawa't  tawo  ay  pumulot  ng  ayon 
sa  kaniyang  kain.  19  At  sinabi  ni  Moises 
sa  kanilang :  Huag  magtira  ang  sino  man 
ng  hangang  sa  umaga,  20  Gayon  ma^y 
hindi  sila  nakinig  kay  Moises;  kungdi 
ang  iba  sa  kanila  ay  nagtira  hangang  sa 
umaga,  at  inuod  at  bumaho  :  at  nag-init  sa 
kanila  si  Moises.  21  At  silaV  namu- 
mulot  tuing  umaga,  bawa^t  tawo  ayon  sa 
kaniyang  kain:  at  pagka  ang  araw  ay 
umiinit  7ia,  ay  natutunaw.  22  At  nang- 
yari, na  ng  ikanim  na  araw,  sila'y  pumulot 
ng  pagkain  na  makalawa  ang  darai,  dala- 
wang  omer  sa  bawa't  isa:  at  lahat  ng 
puno  sa  kapulungan  ay  naparoon  at  nagsay- 
say  kay  Moises.  23  At  kaniyang  sinabi 
ga  kanilang :     Ito  ang  sinalita  ng  Pakgi- 


noon:  Bukas  ay  dakilang  kapahinga- 
han,  santong  sabado  sa  PanGinoon:  iha- 
win  ninyo  ang  inyong  iihawin,  at  lutuin 
ninyo  ang  inyong  Inlutuin;  at  lahat  na 
lalabis  ay  ihiwalay  ninyo  para  sa  inyo,  na 
inyong  itago  jiangang  sa  kinabukasan. 
24  At  kanilang  inihiwalay  hangang  sa 
kinaumagahan,  gaya  ng  iniutos  ni  Moises  : 
at  hindi  bumaho,  o  nagkaroon  man  ng 
ano  mang  uod.  25  At  sinabi  ni  Moises : 
Kanin  ninyo  yaon  ngayon ;  sapagka^t  nga- 
yo'y  sabado,  na  ipinanpirigilhi  sa  Pakgi- 
noon:  ngayoV  hindi  kayo  makakasum- 
pong  sa  parang.  26  Anim  na  araw  na 
inyong  pupulutin;  datapua't  sa  ikapi- 
tong  araw  ay  sabado,  hindi  magkakaroon. 
27  At  nangyari  sa  ikapitong  araw,  na  lu- 
mabas  ang  iba  sa  bayan  upang  mam  ulo  t, 
at  walang  nasumpungan.  28  At  sinabi 
ng  PanSinoon  kay  Moises:  ^ Hangang 
kailan  tatangihan  ninyong  tuparin  ang 
aking  mga  utos  at  ang  aking  mga  kautu- 
san?  29  Tingnan  ninyo,  sapagka't  ibini- 
gay ng  Panginoon  sa  inyo  ang  sabado, 
kaya't  kani3^ang  ibinibigay  sa  inyo  sa  ika- 
anim  na  araw  ang  pagkain  ng  sa  dalawang 
araw  ;  matira  ang  bawa't  tawo  sa  kaniyang 
kinalalagian,  huag  umalis  ang  sino  man 
sa  kaniyang  kinalalagian,  sa  ikapitong 
araw.  30  Kaya  ang  bayan  ay  nagpahinga 
sa  ikapitong  araw.  31  At  pinanganlan  ng 
bahay  ng  Israel,  na  Mana ;  at  kaparis  ng 
buto  ng  cilantro,  maputi ;  at  ang  lasa  noon 
ay  kalasa  ng  biskocho  na  may  pulot. 
32  At  sinabi  ni  Moises :  Ito  ang  bagay 
na  iniutos  ng  PanGinoon  :  Punuin  ninyo 
ang  isang  omer  ng  mana,  na  inyong  ingatan 
sa  boong  panahon  ng  inyong  lahi;  upang 
kanilang  makita  ang  pagkain,  na  aking 
ipinakain  sa  inyo  sa  nang  ng  kayo'y  akin^ 
ilabas  sa  lupain  ng  Egipto.  33  At  sinabi 
ni  Moises  kay  Aaron  na:  Kumuha  ka 
ng  isang  banga  at  sidlan  mo  ng  isang 
omer  na  puno  ng  mana,  at  ilagay  mo  sa 
harap  ng  Panginoon,  upang  inaingatan 
sa  boong  panahon  ng  inyong  lahi.  34  Kung 
paanong  iniutos  ng  PakGinoon  kay  Moi- 
ses, gayon  inilagay  ni  Aaron  sa  harap  ng 
Patotoo  upang  ingatan.  35  At  ang  mga 
anak  ng  Israel  ay  kumain  ng  mana  na 
apat  na  puong  taon,  hangang  sa  sila'y 
dumating  sa  lupaing  tinatahanan;  sila'y 
kr.main  ng  mana  hangang  sa  sila^  duma- 
ting sa  mga  hanganan  ng  lupain  ng  Ka- 
naan.  36  Ang  isang  omer  nga  ay  ikasam- 
puong  bahagi  ng  isang  efa. 
1^  At  ang  boong  kapulungan  ng  mga 
i  a      anak  ng  Israel  ay  naglakbay  mula 


18.  11 


EXODO. 


73 


sa  ilang  n§  Sin,  sa  kanilang  paglalakbay, 
ayon  sa  utos  ng  PanQinoon,  at  nagpa- 
hinga  sa  Kefidira:   at  walang  tubig  ang 
bayan  na  mainom.    2  Kaya't  ang  bayan 
ay  nakipagtalo  kay  Moises,  at  nagsabmg : 
Bigyan  mo  kami  ng  tubig  na  aming  mai- 
nom.   At  siuabi  ni  Moises  sa  kaniyang  : 
I  Bakit  kayo  nakikipagtalo  sa  akin  ?  I  bakit 
ninyo  tinutukso  ang  PanQinoon?    8  At 
ang  bayan  ay  nauhaw  doon  sa  kakulan^an 
ng  tubig ;  at  ang  bayan  ay  tumakap  laban 
kav  Moises,  at  nagsabing:    i  Bakit  mo 
karai  isinarapa  riio  mula  sa  Egipto,  upang 
pata^dn    mo  kami,  at    ang  aming  mga 
anak,   at  ang  aming   kawan,   sa  uhaw  ? 
4  At  si  Moises  ay  humiyaw  sa  PanGi- 
NOON,  na  sinabing :    I  Anong  aking  gaga- 
win  sa  bayang  ito,  ?   kulang  na  lamang 
batuliin  nila  ako.     5  At  sinabi  ng  PanQi- 
NOON  kay  Moises :    Dumaan  ka  sa  liarap 
ng  bavan,  at  ipagsama  mo  ang  mga  ma- 
tanda'sa  Israel ;  at  ang  iyong  tungkod  na 
iyong  isinugat  sa  ilog,   tangnan   mo  ^  sa 
iyong  kamay,  at  yumaon  ka.    6  Narito, 
ako'y  tatayo  sa  harap  mo  doon  sa  ibabaw 
ng  bato  sa  Horeb;   at  iyong  susugatan 
ang  bato,  at  lalabasan  ng  tubig,  upang 
ang    bayan    ay    makainom.    ^  At   gayon 
ginawa  ni  Moises  sa  paningin  ng   mga 
matanda  sa    Israel.     7  At  pinanganlan 
nila  ang  lugar,  na  Masa  at  Meriba,  dahil 
sa  pakikipagtalo  ng  mga  anak  ng  Israel, 
at  dahil  sa  kanilang  tinukso  ang  PanGi- 
NOON,  na  kanilang  sinabing :    i  Ang  PA- 
nGinoon  ba'y  nasa  gitna  natin,  o  wala  ? 
8  Ng  magkagayo'y  dumating  ang  Ama- 
lek,   at    bumaka    sa  Israel  sa    Befidim. 
9  At  sinabi  ni  Moises  kay  Josue :    Ipili 
mo  tayo  ng  mga  lalaki,  at  ikaw  ay  luma- 
bas,  bumaka  ka  sa  Amalek :    Bukas  ako'y 
tatayo  sa  taluktok  ng  burpl,  na  aking 
tangan  ang  tungkod   ng  Dios  sa  aking 
kamay.    10  Gayon  ginawa  ni  Josue,  gaya 
ng  sinabi  ni  Moises  sa  kaniya,  at  bumaka 
sa  Amalek :  at  si  Moises,  si  Aaron  at  si 
Hur  ay  sumampa  sa  taluktok  ng  burol. 

11  At  nangyari,  pagka  itinataas  ni  Moises 
ang  kaniyang  kamay,  ay  nananaig  ang 
Israel :  at  pagka  kaniyang  ibinababa  ang 
kaniyang  kamay,  nananaig  ang  Amalek. 

12  Datapua't  ang  mga  kamay  ni  Moises 
ay  nangalay ;  at  sila'y  kumuba  ng  isang 
bato,  at  inilagay  sa  ibaba,  at  kaniyang 
inupan;  at  inaalalayan  ni  Aaron  at  ni 
Hur  ang  kaniyang  mga  kamay,  ang  isa'y 
sa  isang  dako,  at  ang  isa'y  sa  kabilang 
dako ;  at  ang  kaniyang  mga  kamay  ay 
nalagi  sa  itaas  hangang  sa  paglubog  ng 


araw.  13  At  nilansag  ni  Josue  ang  Ama- 
lek at  ang  kaniyang  bayan,  sa  pamamag- 
itan  ng  talim  ng  tabak.  14  At  sinabi  ng 
PanQinoon  kay  Moises:  Isulat  mo  ito 
na  pinakaalaala,  sa  isang  libro,  at  ipag- 
bigay-alam  mo  kay  Josue :  na  aking  ipa- 
limot  ang  alaala  ni  Amalek  mula  sa 
ilalim  ng  langit.  15  At  nagtayo  si  Moises 
ng  isang  altar,  at  pinanganlan^  Jehoya- 
nissi:  16  at  kaniyang  sinabing:  Si- 
numpa  ng  PanQinoon  :  Ang  PanQinoon 
ay  magkakaroon  ng  pakikipagbaka  sa 
Amalek  sa  boong  panabon  ng  lahl  niya. 

|Q  Si  Jetro  nga,  sacerdote  sa  Madian, 
lO  bianan  ni  Moises,  ay  nakabalita  ng 
lahat  na  ginawa  ng  Dios  kay  Moises,  at 
sa  Israel  na  kaniyang  bayan,  kung  pa- 
anong  kinuha  ng  PanSinoon  ang  Israel 
sa  Egipto.  2  At  si  Jetro,  bianan  ni 
Moises,  ipinagsama  si  Zipora,  asawa  ni 
Moises  (pagkatapos  na  kaniyang  maipa- 
dala  sa  kaniyang  ama,)  3  at  ang  dalawa 
niyang  anak  na  lalaki ;  na  ang  pangalan 
ng  isa^  Gerson ;  sapagka't  sinabi  ni 
Moises :  ako'y  naging  mangingibang-bayan 
sa  ibang  lupain :  4  at  ang  pangalan  ng 
isa'y  Eliezer ;  sapagka't  kaniyang  sinabing  : 
Ang  Dios  ng  aking  ama'y  naging  aking 
saklolo,  at  ako'y  iniligtas  sa  tabak  ni 
Faraon  :  5  at  si  Jetro,  bianan  ni  Moises, 
dumating  na  kasama  ang  kaniyang  mga 
anak  at  ang  kaniyang  asawa,  kay  Moises 
sa  ilang  na  kaniyang  pinagtayuan  ^  ng 
kampamento,  sa  tabi  ng  bundok  ng  Dios : 

6  at  kaniyang  ipinasabi  kay  Moises. 
Akong  iyong  bianang  si  Jetro  ay  naparito 
8a  iyo,  at  ang  iyong  asawa,  at  ang  kani- 
yang dalawang    anak   na  kasama    niya. 

7  At  si  Moises  ay  lumabas  na  sinalubong 
ang  kaniyang  bianan,  at  siya'y  ^kaniyang 
niyukuran  at  Hnalikan.  At  sila'y  nag- 
tanungan  isa^t  isa  ng  kanilang  kalagayan ; 
at  sila'y  pumasok  sa  dampa.  8  At  isinay- 
say  ni  Moises  sa  kaniyang  bianan  ang  lahat 
ng  ginawa  ng  Panginoon  kay  Faraon  at  sa 
mga  taga  Egipto  dahil  sa  Israel,  ang  boong 
hirap  na  kanilang  naranasan  sa  daan,  at 
kung  paanong  iniligtas  ng  PanGinoon 
sila.  9  At  nagalak  si  Jetro  dahil  sa  boong 
kabutihang  ginawa  ng  PanGinoon  sa  Is- 
rael, na  iniligtas  sila  sa  kamay  ng  mga 
taga  Egipto.  10  At  sinabi  ni  Jetro :  Pu- 
rihin  ang  Panginoon,  na  na^gligtas  sa 
inyo,  sa  kamay  ng  mga  taga  Egipto,  at 
sa  kamay  ni  Faraon  ;  na  siyang  na^ligtas 
sa  bayan  sa  kamay  ng  mga  taga  Egipto. 
11  Ngayo'y  aking  nakilala,  na  ang  PanGi- 


74 


EXODO. 


18.  11 


NOON  aj  malaki  kaj  sa  lahat  Dg  mga 
dips:  oo,  sa  bagav  na  ang  mga  taga  Eqipto 
i}inagpapalalo  laban  sa  mZja  Ilebreo.  12  At 
si  Jetro,  bianan  r.i  Mcises,  kumuha  i?g 
liandog  Da  susnnugin  at  mga  hay  in  para 
sa  Dios  :  at  si  Aaron  ay  naparoon,  at  aiig 
lahat  ng  matanda  sa  Israel,' iipang  kuraain 
r.g  tinapay  na  kasalo  ng  bianan  ni  Moises 
sa  harap  ng  Dios.  iS  At  nangyari  sa 
kmabukasan,  na  lumoklok  si  Moises 
npang  hatiilan  ang  bayan :  at  ang  bayan  ay 
tiimayo  sa  palibot  ni  Moises  miila  sa  lunaga 
hangang  sa  hapon.  I4  At  ng  makita 
ng  bianan  ni  Moises  ang  lahat  ng  kani- 
yang  ginagawa  sa  bayan,  nagsabing :  ^  A- 
nong  bagay  itong  ginagavra  nio  sa" bayan? 
6bakit  ikaw  ang  nauupo  na  niag-isa,  at 
ang  boong  bayan  ay  nakatayo  sa  palibot 
mo  mnla  sa  uinaga  hangang  sa  hapon? 

15  At  sinabi  ni  Moises  sa  kaniyang  bia- 
nang:  Sapagka't  ang  bayan  ay  liimala- 
pit  sa  akin,  upang  snmanguni  sa  Dios  : 

16  pagka  silaV  may  iisap  ay  lumalapit 
sa  akin ;  at  aking  hinahatulang  isa't  isa, 
at  aking  ipinakikilala  sa  kanila  ang  mga 
palatuntunan  ng  Dios,  at  ang  kaniyang 
mga  kautusan.  ^  17  At  ang  bianan  ni  Moi- 
ses ay  nagsabi  sa  kaniyang  :  Ang  ba- 
gay na  iyong  ginagawa  ay  hindi  mabuti. 
18  Tunay  na  ikaw  ay  manghihina,  ikaw 
at  ang  bayang  ito,  na  nasa-iyo  :  sapagka't 
ang  bagay  ay  totoong  mabigat  sa  iyo  ; 
hindi  mo  makakayang  mag-isa.  19  Dingin 
mo  ngayon  ang  aking  voces;  papayuhan 
kita,^  at  ang  Dios  ay  suma-iyo :  Ikaw  an^ 
maging  tagapag-akay  sa  bayan  sa  harap  d| 
Dios,  at  dalhin  mo  ang  mga  usap  sa  Dios: 
20  ituturo  mo  sa  kanila  ang  mga  palatun- 
tunan, at  ang  mga  kautusan,  at  ipakiki- 
lala  mo  sa  kanila  ang  daang  nararapat 
lakaran,  at  ang  gaga  wing  kanilang  nara- 
rapat gawin.  21  Bukod  dito'y  hahanap 
ka  sa  boong  bayan  ng  mga  tawong  bihasa, 
gaya  ng  matatakutin  sa  Dios,  mga  tawong 
mapagpatotoo,  na  mga  napopoot  sa  kasa- 
kiman ;  at  siyang  mga  ilagay  mo  sa  kanila, 
upang  maging  mga  puno  ng  mga  lilibohin, 
mga  puno  ng  mga  dadaanin,  mga  puno  ng 
mga  lilimangpuin,  at  mga  puno  ng  mga 
sasampuin :  22  at  hatulan  nila  ang  bayan 
sa  boong  panahon :  at  mangyayari,  *  na 
bawa't  malaking  usap  ay  dadal'hin  nila  sa 
iyo,  datapua^t  bawa't  munting  usap,  sila- 
sila  ang  maghahatulan  :  sa  gayon  av  ma- 
giging  magaan  sa  iyo,  at  kanilang  dadalhin 
ang  pasan  na  katulong  mo.  23  Kung  ga- 
gawin  mo  ang  bagay  na  ito,  at  utusan  ka 
ng  Dios  na  gayon,  ay  iyo  ngang  mababata. 


at  ang  boong  bayan  naniang  ito  yayaon 
sa  kanilang  lugar  na  payapa.    24  Sa"^gayon, 
dininig  ni  Moises  ang  kaniyang  l)iaDan,  at 
ginawang  lahat  yaong  sinabi.     25  At  pn- 
mili  si  Moises  ng  mga  lalaking  bihasa  ta 
boong  Israel,  at  mgaginawa  niyang  pang- 
ulo   sa   bayan,    mga    puno    ng'  lilibuhin, 
mga  puno  ng  dadaanin,  mga  puno  ng  lili- 
mangpuin, at  mga    puno    ng   sasampuin. 
26  At  kanilang  hinahatulan  ang  bayan  sa 
boong  panahon:   ang  mga  mabibigat  na 
usap   ay  kanilar.g  dinadala   kay  Moises, 
datapua't  bawa't  munting  usap  ay  sila-sila 
ang   naghahatulan.     27  ^At   tinulutan    ni 
Moiges  ang  kani^-ang  bianan  na  umalis; 
at  siyaV  napasa  kaniyang  sariling  lupain. 
|Q  S^i  ikatlong  buan,  pagkatapos  na  ang 
iC/^    mga  anak  ng  Israel  ay  maka-alis  sa 
lupain  ng  Egipto,  ng  araw"  din  yaon  ay 
du mating  sila  sa  ilang  i)g  Sinai.     2  At  ng 
silaV  umalis  sa  Eefidim,  at  dumating  sa 
ilang  ng  Sinai,  silaV  nagtayo  ng  karapa- 
mento   sa  ilang;   at  doo'y  tumahan  ang 
Israel    sa    harap    ng    bundok.     3  At    si 
Morses  ay  lumapit  sa  Dios,  at  tinawag  ng 
PanGinoon  siya  mula  sa  bundok,  na  si- 
nabing :     Ganito   rao  sasabihin  sa  bahay 
ng  Jakob,  at  sasaysaydn  sa  mga  anak  ng 
Israel :     4  Inyong  nakita  ang  aking  gina- 
wa  sa  mga  taga  Egipto,  at  kung  paanong 
dinala  ko  kayo  sa  mga  pakpak  ng  agila, 
at  kayo'y  inilapit  ko  sa  akin  din.     slxa- 
ya't  ngayon,  kung  tunay  na  inyong  susun- 
din  ang  aking  voces,  at  lingatan  ang  aking 
tipan,    kayo  nga'y    magiging  isang    tan- 
ging kayamanan  sa  akin,   na   kinuha   sa 
lahat  ng  bayan ;  sapagka't  ang  boong  lu- 
pa'y  akin :     6  at  kayo'y  magiging  isang 
kaharian  ng  mga   sacerdote  sa   akin,  at 
isang  santang  nacion.     I  to  ang  mga  sali- 
ta  na  inyong  sasalitain  sa  mga  anak   ng 
Israel.     7  At  dumating  si  Moises  at  tina- 
wag ang  mga  matanda  sa  bayan,  at  ipi- 
nahayag  sa  harap  nila  an^  lahat  ng  sali- 
tang  ito  na  ini-utos   ng   rANSiNOON  sa 
kaniya.     8  At  ang  boong  bayan  ay  suma- 
got  na  magkakaisa,  at  nagsabing :     Yaong 
lahat  na  sinalita  ng  Panginoon  ay  aming 
gagawin.     At  inihatid  ni  Moises  ang  mga 
salita  /jg    bayan    sa    PanSinoon.     9  At 
sinabi  ng  Pan^inoon  kay  Moises :     Na- 
rito,   ako'y    naparirito    sa    iyo    sa   isang 
salimoot   na  alapaap,  upang  marinig  ng 
ba^^an  pagka  ako'y  nagsasalita  sa  iyo,  at 
paniwalaan  ka  rin  naman  nila  m.agpakai- 
lan  man.     At  sinalita  ni  Moises  ang  mga 
salita  ng   bayan   sa   Panginoon.     lo  At 
sinabi  ng  Pangikoox  kar  Moises:    Pu- 


20.  13 


EXODO. 


75 


maroon  ka  sa  hayan,  at  papagsantohin 
mo  sila  ngayon  at  bukas,  at  labhan  nila 
ang  kanilang  mga  suot,  11  at  huraanda 
sa  ikatlong  araw:  sapagka't  sa  ikatlong 
araw  ay  bababa  ang  Pan^inoon  sa  pa- 
ningin  ng  boong  bayan  sa  ibabaw  ng 
bundok  ng  Sinai.  12  At  lalagyan  mo 
ng  mga  hanganan  ang  bayan  sa  palibot, 
na  iyong  sasabihing :  Mag-ingat  kayo, 
na  kayo'y  huag  sumampa  sa  bundok,  o 
tumuntong  sa  hanganan :  sino  mang  su- 
malang  sa  bundok  ay  papatayin  na  wa- 
lang  pagsala :  la  Walang  kamay  na  hi- 
hipo  sa  kaniya,  kungdi,  siya'y  tunay  na 
babatohin,  o  papanain ;  maging  hayop  o 
tawo  ay  hindi  mabubuhay:  Pagka  ang 
pakakak  ay  tumunog  ng  maluat  sila'y 
sasampa  sa  bundok.  14  At  bumaba  si 
Moises  sa  bayan  mula  sa  bundok,  at  pina- 
pagsanto  ang  bayan,  at  sila'y  naglaba  ng 
kanilang  mga  suot.  15  At  kaniyang  si- 
nabi  sa  bayan :  Humanda  kayo  sa  ika- 
tlong araw :  liuag  kayong  sumiping  sa 
babaye.  16  At  nangyari  ng  ikatlong  a- 
raw,  ng  umaga,  na  kumulog  at  kuraidlat, 
at  may  isang  salimoot  "ha  alapaap  sa 
ibabaw  ng  bundok,  at  ang  tunog  ng  paka- 
kak ay  napakalakas ;  at  ang  boong  bayan 
na  nasa  kampamento  ay  nangangatal. 
17  At  inilabas  ni  Moises  ang  bayan  sa 
kampamento  upang  salubungin  ang  Dios ; 
at  silaV  tumigil  sa  paa  ng  bundok.  18  At 
ang  boong  bundok  ng  Sinai  ay  umuusok, 
sapagka^t  ang  Panginoo'y  bumaba  sa 
ibabaw  noon  sa  apoy :  at  ang  usok  noon 
ay  napaiilanglang  na  parang  usok  ng 
isang  hurno ;  at  ang  boong  bundok  ay 
umuugang  mainam.  19  At  ng  ang  tunog 
ng  pakakak  ay  lumalakas  ng  lumalakas,  si 
Moises  ay  nagsasalita  at  sinasagot  siya  ng 
Dios  sa  pamamag-itan  ng  voces.  20  At 
ang  Pakginoon  ay  bumaba  sa  ibabaw  ng 
bundok  ng  Sinai,  sa  taluktok  ng  bundok ; 
at  tinawag  ng  Panginoon  si  Moises  sa 
taluktok  ng  bundok;  at  si  Moises  ay 
sumampa.  21  At  sinabi  ng  PanGinoon 
kay  Moises :  Bumaba  ka,  bilinan  mo 
ang  bayan,  baka  sila'y  lumagpas  upang 
makita  ang  Panginoon,  at  karamihan  sa 
kanila^y  mamatay.  22  At  gayon  din  ang 
mga  sacerdote,  na  lumalapit  sa  Pan^i- 
NOON,  papagsantoHn  mo  sila,  baka  ang 
Panginoon  ay  hindi  makapagpigil  sa 
kanila.  23  At  sinabi  ni  Moises  sa  Pa- 
kginoon: Ang  baya'y  hindi  makasa- 
sampa  sa  bundok  ng  Sinai,  sapagka't  i- 
yong  pinagbilinan  kami,  na  iyong  sina- 
bing :     Lagyan  mo  ng  mga  hanganan  sa 


bundok,  at  iyong  santohin.  24  At  sinabi 
ng  PanSinoon  sa  kaniyang:  Yumaon 
ka,  bumaba  ka;  at  ikaw  ay  sasampa, 
ikaw  at  si  Aaron  na  iyong  kasama :  ngu- 
ni^t  ang  mga  sacerdote  at  ang  bayan  ay 
huag  lumagpas  sa  mgct  hanganan  upang 
lumapit  sa  Panginoon,  baka  ang  Pa- 
nginoon  ay  hindi  makapagpigil  sa  kani- 
la. 25  Sa  gayo'y  bumaba  si  Moises  sa 
bayan,  at  isinaysay  sa  kanila. 
0|^  At  sinalita  ng  Dios  ang  lahat  ng 
dmaXj    salitang  ito,  na  sinabing: 

2  Ako  ang  PanQinoong  iyong  Dios, 
na  kumuha  sa  iyo  sa  lupain  ng  Egipto, 
sa  bahay  ng  pagkaalipin. 

3  Huag  kang  magkakaroon  ng  ibang 
mga  dios  sa  harap  ko. 

4  Huag  kang  gagawa  para  sa  iyo  ng 
larawang  hinicnurahan,  o  ng  kawangis 
man  ng  ano  mang  anyong  nasa  itaas  sa 
langit,  o  ng  nasa  ibaba  sa  lupa,  o  ng  nasa 
.tubig  sa  ilalim  ng  lupa :  5  huag  mong 
yuyukuran  sila,  o  paglingkoran  man  sila ; 
sapagka't  ako  ang  Panginoong  iyong 
Dios,  Dios  na  mapanibughuin,  na  aking 
dinadalaw  ang  kasaman  ng  mga  magulang 
sa  mga  anak,  hangang  sa  ikatlo  at  ikaapat 
na  lahi  ng  mga  napopoot  sa  akin ;  6  at 
ako^y  nagpapakita  ng  kaawaan  sa  mga 
libolibong  uraiibig  sa  akin  at  turautupad 
ng  aking  mga  utos. 

7  Huag  mong  gagamitin  ang  pangalan 
ng  Panginoong  iyong  Dios  sa  walang 
kabuluhan ;  sapagka't  hindi  aariin  ng  Pa- 
nQinoong  walang  sala  ang  gumamit  ng 
kaniyang  pangalan  sa  walang  kabuluhan. 

8  Alalahanin  mo  ang  araw  ng  sabado 
upang  ipangilin. 

9  Anim  na  araw  na  ikaw  ay  magtatra- 
bajo,  at  iyong  gagawin  angL  lahat  ng  iyong 
gagawin:  10  datapua't  ang  ikapitong 
araw  ay  sabado  para  sa  Pan(Jinoong 
iyong  Dios :  sa  araw  na  yaon,  huag  kang 
gagawa  ng  ano  mang  gagawin,  ikaw,  o 
ang  iyong  anak  na  lalaki  man,  o  babaye 
man,  ang  iyong  aliping  lalaki,  o  babaye 
man,  na  nasa  loob  ng  iyong  mga  pin- 
tuang-daan:  11  Sapagka't  sa  anim  na 
araw  ay  ginawa  ng  Panginoon  ang  la- 
ngit at  lupa,  ang  dagat,  at  lahat  ng  nan- 
doon,  at  nagpahinga  sa  ikapitong  araw  : 
na  ano  pa't  pinagpala  ng  PanGinoon  ang 
araw  ng  sabado,  at  ipinangilin. 

12  Igalang  mo  ang  iyong  ama  at  ang 
iyong  ina :  upang  ang  iyong  mga  araw  ay 
humaba  sa  ibabaw  ng  lupa,  na  ibinibigay 
sa  iyo  ng  Panginoong  iyong  Dios. 

13  Huag  kang  papatay. 


76 


EXODO. 


20.  14 


14  Hnag  kang  magkaka>aia  r,g  jiaiiga- 
ngalunya. 

15  Huag  kang  iiiagnanakaw. 

16  Huag  kang  rnagbibiotang  sa  ivong 
kapua. 

17  Huag  moiig  pagnana^^aan  aiig  bahaj 
i;g  iyoiig  kapna,  huag  nioiig  pagnaiiasaan 
3\^g  asawa  ng  iyong  kapua,  o  ang  kani- 
varig  aliping  lalaki  man,  o  babaye  man,  o 
ang  kaniyang  baka  man.  o  ang  kaniyang 
asno  man.  o  ano  mang  bagay  ng  iyong 
kapua. 

18  At  nakikita  ng  boong  bayan  ang 
mga  kulog,  at  ang  mga  kidlat,'  at  ang 
tunog  ng  pakakak  at  ang  bundok  na 
umuusok;  at  ng  makita  ng  bayan,  silaV 
nanl^atal,  at  tnmayo  sa  malayo.  19  At 
sinabi^  nila  kay  Moises:  Salitain  mo 
sa  amin,  at  aming  didingin:  datapua't 
huag  ang  ^Dios  ang  magsalita  sa  amin, 
baka  kami  ay  mamatay.  20  At  sinabi 
ni  Moises  sa  bayang :'  Huag  kayong 
matakot:  sapagka't  ang  Dios  ay  na- 
parito  upang  subukin  kayo,  at  upang  ang 
takot  sa  kaniya  ay  sumaharap  ninyo, 
upang  huag  kayong  magkasala.  21  At 
ang  bayan  ay  tumayo  sa  malayo,  at  si 
Moises  ay  lumapit  sa  salimoot  na  kadi- 
liman  na  kinaroroonan  ng  Dios. 

22  At  sinabi  ng  PanSinoon  kay  Moi- 
ses: Ganito  mo  L^asabihin  sa  mga  anak 
ng  Israel :  Kayo  ang  nakakita  na  ako'y 
nakipag-usap  sa  inyo  mula  sa  langit. 
23  Huag  kayong  gagawa  ng  ibang  mga 
dios  sa  akin  ;  ng  mga  dios  na  pilak,  o  ng 
mga  dios  na  ginto,  huag  kayong  gagawa 
para  sa  inyo.  24  Isang  altar  na  lupa  ang 
iyong  gagawin  sa  akin,  at  iyong  ihahayin 
doon  ang  iyong  mga  handog  na  susunugin, 
at  ang  iyong  mga  handog  tungkol  sa  kapa- 
yapaan,  ang  iyong  mga  tupa,  at  ang  iyong 
mga  baka:  sa  lahat  ng  lugar  na  aking 
ipaaalaala  ang  aking  pangalan,  paparoo- 
iian  kita  at  pagpapalain  kita.  25  At  kung 
igagawa  mo  ako  ng  isang  altar  na  bato, 
huag  mong  itatayong  bato  na  hinichura- 
han :  sapagka't  kung  iyong  ginamit  ang 
i3"ong  patalim  sa  kaniya,  ay  iyong  dinum- 
han  yaon.  26  At  huag  ka  ring  sasampa 
sa  pamamag-itan  ng  baitang  sa  aking 
altar,  upang  ang  iyong  kahubaran  ay  liuag 
malitaw  sa  ibabaw  noon. 
21  Ito  nga  ang  mga  hatol  na  ilalagay 
^H  ^  mo  sa  harap  nila.  2  Kung  ikaw  aV 
bumili  ng  isang  aliping  Hebreo,  anim  na 
taong  maglilingkod  siya ;  at  sa  ikapito  ay 
aalis  siyang  laya  na  walang  sauling  bayad. 
3  Kung  siya'y  nar^ok  na  mag-isa,  ay  aalis 


na  mag-isa  :^  kung  may  asawa  ay  aalis 
nga  ang  kaniyang  asawa  na  kasama  niya. 
4  Kung  siya^y  binigyan  ng  kaniyang  pa- 
nginoon  ng  asawa,  at  nagkaanak  sa  kaniya 
ng  mga  lalaki,  o  mga  babaye ;  ang  asawa 
at  ang  kaniyang  mga  anak  ay  magiging 
sa  kaniyang  panginoon,  at  siya'y  aalis  na 
mag-isa.  5  Datapua't  l^ung"^  mapilit,  na 
sabihin  ng  aliping:  Aking  ini-ibig  ang 
aking  panginoon,  ang  aking  asawa,  at  ang 
aking  mga  anak;  ako'y  hindi  aalis  na 
laya:  6  Kung  magkagayoV  dadalhin 
siya  ng  kaniyang  panginoon  sa  I)ios,  at 
dadalhin  siya  sa  pinto,  o  sa  haligi  ng 
pinto ;  at  bubutasan  ng  kaniyang  pangi- 
noon ang  kaniyang  tainga  ng  isang  lesna ; 
at  silya'y  maglilingkod  sa  kaniya  magpa- 
kailan  man. 

7  At  kung  ipagbili  ng  isang  lalaki  ang 
kaniyang  anak  na  babaye  upang  maging 
alipin,  ay  hindi  siya  aalis  na  gaya  ng 
pag-alis  ng  mga  aliping  lalaki.  8  Kung 
siya'y  hindi  makapagpalugod  sa  kaniyang 
panginoon,  na  napakasal  sa  kaniya,  ay 
ipatutubos  nga  niya  siya:  walang  kapang- 
yarihang  ipagbili  silya  sa  isang  taga 
ibang  lupa,  yaraang  siya'y  nadaya.  9  At 
kung  ipinakasal  niya  sa  kaniyang  anak  na 
lalaki,  kaniyang  aariin  siya  ng  ayon  sa 
kaugalian  sa  mga  anak  na  babaye. 
10  Kung  siya'y  raag-asawa  sa  iba,  ang 
kaniyang  pagkain,  ang  kaniyang  damit 
at  ang  kaniyang  kapangyarihang  pagka- 
asaw^a  ay  hindi  niya  babawasan.  ii  At 
kung  hindi  niya  gawin  ang  tatlong  bagay 
na  ito  sa  kaniyang  aliping  pinakasalan, 
siya'y  aalis  nga  na  walang  sauling  bayad, 
na  walang  tubos. 

12  Ang  sumugat  sa  isang  tawo,  na  ano 
pa't  mamatay,  papataying  walang  pagsala. 
13  At  kung^  hindi  sinasadya  ng  isang 
tawo,  kungdi  Dios  ang  naghulog  sa  kani- 
yang kamay  ;  kung  gayo'y  tatakdaan  kita 
ng  isang  kalalagyan  na  kaniyang  tataka- 
san.  14  At  kung  ang  isang  tawo  ay 
gumamit  ng  kasaman  laban  sa  kaniyang 
kapua,  na  pinatay  na  may  daya,  aalisin 
mo  siya  sa  aking  altar,  upang  patayin. 

15  At  ang  sumugat  sa  kaniyang  araa  o 
sa  kaniyang  ina,  ay  papataying  walang 
pagsala. 

16  At  ang  magnakaw  ng  isang  tawo, 
at  ipagbili,  o  masumpungan  sa  kaniyang 
kamay,  jiapataving  walang  pagsala. 

57  At  ang  sum  urn  pa  sa  kaniyang  ama, 
o  sa  kaniyang  ina,  papataying  walang 
pagsala. 

18  At  kung  ang  dalawang  tawo^y  mag- 


22.  9 


BXODO. 


77 


kagalit,  at  sugatan  ng  isaang  isa,  ng  bato, 
0  ng  kaniyang  suntok,  at  hindi  mamatay, 
nguni't  mahiga  sa  banig :  19  Kung  ma- 
kabangon  ule,  at  makalakacl  sa  tulong  ng 
kaniyang  tungkod,  yaong  sumugat  nga  sa 
kaniya  ay  ligtas;  pagbabayaran  lamang 
niya  ang  panahong  nasayang,  at  kaniyang 
pag-gugugulang  gumaling  na  maigi. 

20  At  kun^  sugatan  ng  isang  tawo  ang 
kaniyang  aliping  lalaki  o  babaye,  ng 
tungkod,  at  mamatay  sa  kaniyang  ka- 
may ;  parurusaban  siyang  walang  pagsala. 
21  Gayon  ma'y  kung  tumagal  ng  isang 
araw  o  dalawa,  hindi  siya  parurusahan : 
sapagka't  siya^  kaniyang  salapi. 

22  At  kung  dalawang  lalaki  ay  magka- 
galit,  at  masaktan  ang  isang  babayeng 
buntis,  na  ano  pa't  makunan,  at  gayon 
ma'y  walang  karamdamang  sumunod,  si- 
ya'y  tunay  na  papagbabayariu,  ayon  sa 
iatang  sa  kaniya  ng  asawa  ng  babaye ;  at 
kaniyang  pagbabayaran  kung  ano  ang  ipa- 
siya  ng  mga  hukom.  2a  Patapua't  kung 
may  ano  mang  karamdamang  sumunod, 
raagbabayad  ka  nga  ng  buhay  kung  buliay, 
24  niata  kung  mata,  ngipin  kung  ngipin, 
kamay  kung  kamay,  paa  kung  paa,  25  su- 
nog  kung  sunog,  sugat  kung  sugat,  bug- 
bog  kung  bugbog. 

26  At  kung  sugatan  ng  isang  tawo  ang 
mata  ng  kaniyang  aliping  lalaki,  o  ang 
mata  ng  kaniyang  aliping  babaye  at  ma- 
sira,  kaniyang  tutulutang  umalis  na  laya 
dahil  sa  kaniyang  mata.  27  At  kung 
kaniyang  bungalan  ang  kaniyang  aliping 
lalaki,  o  babaye,  kaniyang  tutulutang 
umalis  na  laya  dahil  sa  kaniyang  ngi- 
pin. 

28  At  kung  ang  isang  baka  ay  sumuag 
ng  isang  lalaki  o  ng  isang  babaye,  na  ano 
pa^t  mamamatay,  ang  baka  ay  babatuhing 
walang  pagsala,  at  ang  kaniyang  lama'y 
hindi  kakanin ;  datapua't  ang  may-ari  ng 
baka  ay  maliligtas.  29  Datapua't  kung 
ang  baka  ay  dating  manunuag  sa  panahong 
nakaraan,  at  naisumbong  na  sa  may-ari  at 
hindi  niya  kinulong,  na  ano  pa't  maka- 
matay  ng  isang  lalaki  o  ng  isang  babaye, 
ang  baka  ay  babatuhin  at  ang  may-ari 
rin  ay  papatayin.  30  Kung  siyay  atangan 
ng  katubusan,  siya  nga*y  magbibigay  ng 
katubusan  sa  kaniyang  buhay  ano  mang 
iatang  sa  kaniya.  31  Maging  nanuag  sa 
isang  anak  na  lalaki  o  babaye  man,,  ayon 
sa  kahatulang  ito'y  gagawin  sa  kaniya. 
32  Kung  ang  baka  ay  sumuag  sa  isang 
aliping  lalaki  o  babaye,  ang  may-ari  ay 
magbabayad   ng   tatlong   puong   siklong 


pilak  sa  kanilang  panginoon,  at  ang  baka 
ay  babatuhin. 

33  At  kung  ang  isang  tawo  ay  magbu- 
bukas  ng  isan^  balon,  o  ang  isang  tawo  ay 
huliukay  ng  isang  balon  at  hindi  tatak- 
pau,  at  ang  isang  baka,  o  ang  isang  asno 
ay  mahulog  sa  loob,  34  sasaulian  ng 
may-ari  ng  balon;  magbabayad  siya  ng 
salapi  sa  may-ari  ng  mga  yaon,  at  ang 
patay  na  hayop  ay  magiging  kaniya. 

35  At  kung  ang  baka  ng  sino  man  ay 
sumugat  sa  baka  ng  iba,  na  ano  pa't 
mamatay;  kanilang  ipagbibili  nga  ang 
bakang  buhay,  at  kanilang  paghahatiin 
ang  hala^a  noon ;  at  ang  patay  ay  pagha- 
hatiin dm  nila.  3G  O  kung  kilala,  na 
ang  baka  ay  dating  manunuag  sa  pana- 
hong nakaraan,  at  hindi  kinulong  ng  may- 
ari;  tunay  ngang  magbabayad  siya,  ng 
baka  kung  baka,  at  ang  patay  na  hayop 
ay  magiging  kaniyang  sarili. 
OO  Kung  ang  isang  lalaki  ay  magna- 
^^  kaw  ng  isang  baka,  o  ng  isang 
tupa,  at  patayin,  o  ipagbili;  kaniyang 
pagbabayaran  ng  limang  baka  ang  isang 
baka,  at  ng  apat  na  tupa  ang  isang  tupa. 
2  Kung  ang  isang  magnanakaw  ay  ma- 
sumpungan,  na  naninira,  at  masugatan, 
na  ano  pa't  namatay,  aug  sumugat  ay  hindi 
aariing  mamamatay-tawo.  3  Kung  sika- 
tan  siya  ng  araw,  siya'y  aariing  mamama- 
tay-tawo ;  siya'y  dapat  magsaule  ng  kaba- 
yaran:  kung  siya'y  wala,  ipagbibili  siya 
aahil  sa  kaniyang  pagnanakaw.  4  Kung 
ang  ninakaw  ay  masumpungang  buhay 
sa  kaniyang  kamay,  maging  baka,  o  asno, 
o  tupa,  ay  magbabayad  siya  ng  makalawa. 

5  Kung  ang  isang  lalaki  ay  magpasab- 
sab  sa  isang  bukid,  o  sa  isang  ubasan,  at 
pawalan  ang  kaniyang  hayop  at  pasabsa- 
bin  sa  bukid  ng  iba;  sa  pinakamainam 
sa  kaniyang  sariling  parang,  at  sa  pinaka- 
mainam sa  kaniyang  sariling  ubasan,  sa- 
saulian  niya. 

6  Kung  may  magningas  na  apoy,  at 
magtangay  ng  mga  tinik,  na  ano  pa't  ang 
mga  mandala,  o  ang  mga  uhay,  o  ang  bukid 
ay  masunog,  yaong  nagpaningas  ng  apoy 
ay  tunay  na  magbabayad. 

7  Kung  ang  isang  tawo  ay  magpatago 
sa  kaniyang  kapua  ng  salapi  o  pag-aari, 
at  nakawin  sa  bahay  ng  tawong  yaon ; 
kung  masumpungan  ang  magnanakaw, 
magbabayad  ng  makalawa.  8  Kung  hindi 
masumpungan  ang  magnanakaw,  ilalapit 
ang  may-ari  ng  bahay  sa  Dies,  upang  ma- 
laman  kung  hindi  niya  pinakialaman  ang 
pag-aari  ng  kaniyang  kapua.     9  SapagkaH 


78 


EXODO. 


22.  9 


laliat  na  bagay  r.a  pagsalansang,  maging 
sa  baka,  sa  a.siio,  urpa,  sa  dainit,  o  sa  aiio 
iimng  bagay  na  nawaia,  iia  raav  mag^a- 
bmg:  Tto  iiga  ay  aiclu ;  aiig^usap  nC 
dalawa,  dadalhiii  sa  harap  iw:  Dios  ;  yaong 
parurusaban  ng  Dios  ay  magbabayad  Dg 
niakalawa  sa  kaniyang  kapiia. 

10  Kung  aijg  isang  tawo  av  maglmbilin 
sa  kaniyang  kapua  ng  isang  asno,  o  ng 
isang  baka,  o  ng  isang  tnpa,  o  ng  ano 
mang  liayop ;  at  mamatay,  o  masugatan, 
o  maagaw,  na  walang  nakakakitang  sino 
man:  ii  ay  pamamag-itanan  ng  pag- 
sumpa  sa  Pan(5inoon  silang  dalawa,  kung 
liindi  niya  pinakialaman  ang  pagaari  ng 
kaniyang  kapua ;  tatangapin  ng  niay-ari, 
at  siya'y  hindi  ma^sasaule.  12  Datapua't 
kung  kaniyang  nmakaw,  sa  kaniya  av 
sasaulian  niya  ang  may-ari  noon.  13  Kung 


nalapa,  dadalhing  pinakapatotoo,  at  hindi 
sasaulian  sa  paraang  nalapa. 

14  At  kung  ang  isang  tawo  ay  humiram 
ng  ano  man  sa  kaniyang  kapua,  at  masu- 
gatan, o  mamatay,  na  hindi  kaharap  ang 
may-ari,  walang  pagsala  na  siya'y  mag- 
sasaule.  15  Kung  ang  may-ari*  noon  ay 
kaharap,  hindi  niya  sasaulian ;  kung  isang 
bagay  na  pinauupahan,  ay  ihuhulog  sa 
kaniyang  kaupahan. 

16  At  kung  dayain  ng  isang  lalaki  ang 
isang  dalaga,  na  hindi  pa  niya  pinakaka- 
salan,  at  kaniyang  sipingan,  tunay  na 
kaniyang  pagbabayaran  ang  dote  upang 
mapng  asawa  niya.  17  Kung  itanging 
mainam  ng  kaniyang  ama  na  ibigay  sa 
kaniya,  ay  magbabayad  siva  ng  salapi 
ayon  sa  dote  ng  mga  dalaga!  ' 

18  Huag  mong  babatabing  mabohay 
ang  isang  babayeng  mangagaway. 

19  Sino  mang  makiapid  sa  isang  hayop 
ay  papataying  walang  pagsala. 

20  Yaong  maghayin  sa  ano  mang  dios, 
malibansaPAN^iNOON  lamang,  ay  lubos 
na  ibubual.  21  At  ang  taga  ibang-kipa 
ay  huag  mong  duduhaginin,  o  pipighatin 
man  ;  sapagka't  kayo'y  nagiug  taga  ibang 
lupa  sa  lupain  ng  Egipto.  22  Huag 
mong  papagdadalamhatin  ang  sino  mang 
bawo,  o  ulila.  23  Kung  iyong  dalam- 
hatin  sila  sa  ano  mang  paraan,  at  sila'y 
humiyaw  sa  akin,  walang  pagsala,  na 
aking  didingin  ang  kanilang  hivaw ; 
24  at  ang  aking  pag-iinit  ay  niao-aalab, 
at  aking  papatayin  kayo  ng  tabak^at  ang 
myong  mga  asawa  ay  rnagiging  inga  bawoj 
at  ang  inyong  mga  anak  ay  mga  ulila. 

2,^  Kung  magpautang  ka  ng  salapi  sa 
kanmo  man  sa  aking  bayang  kasama  mo 


na  aukha,  huag  kang  magpapakamanunu- 
bo  sa  kaniya,  o  hihingan  mo  man  siva 
ng  tobo.  26  Kung  iyong  tangapin  sa  ano 
man  ang  damit  ng  iyong  kapua  na  pina- 
kasanla,  iyong  isasaule  sa  kaniya  sa  pac^- 
ubog  ng  araw  ;  27  vapagka^t  iyan  ang 
kaniya  lamang  pangtakip,  sivang  kaniyang 
damit  para  sa  kaniyang  'balat :  I  ano 
nyang^  kaniyang  ipangtutulog  ?  at  mang- 
yayari,  pagka  siyaV  humiyaw  sa  akin, 
na  akmg  didingin ;  sapagka^t  ako  V  ma- 
pagbiyaya. 

28  Huag  mong  lalaitin  ang  Dios,  o 
susurapain  man  ang  puno  sa  iyong  bayan. 
^^  Huag  kang  magmamakupad  ng  pag- 
hahandog  ng  kasaganaan  ng  iyong  mga 
bunga,  at  ng  iyong  mga  inumin.  Ang 
panganay  sa  iyong  mga  anak  ay  ibibigay 
mo  sa  akin.  30  Gayon  din  ang  gagawin 
mo  sa  iyong  mga  baka,  at  sa  iyong  mga 
tupa :  pitong  araw  na  mapapa  sa  kaniyang 
ina ;  sa  ikawalong  araw  ay  ibibigay  mo  sa 
akin.  31  At  kayo^  magpapakasantong 
tawo  saakin;  kaya't  huag  kayong  kakain 
ng  ano  mang  laman,  na  nalapa  ng  ganid 
sa  parang;  inyong  ihahagis  sa  m&a  aso. 
OQ  Huag  kang  magkakalat  ng^di  tunay 
^"'-^  na  balita,  huag  makikipagkayari 
man  sa  masama,  na  maging  saksi  kano- 
sinungaling.  2  Huag  kang  susunod  sa 
karamihan  upang  gumawa  ng  masama;  o 
magbihigay  patotoo  man  sa  isang  usap,  na 
ang  kiling  ay  sa  karamihan  upang  sirain 
ang  matuid :  3  huag  mo  ring  kikilingan 
ang  dukha,  sa  kaniyang  usap. 

4  Kung  iyong  masumpungan  ang  baka 
ng  iyong  kaalit  o  ang  kaniyang  asno,  na 
nakawala,  tunay  na  ibabalik  mo  sa  ka- 
niya. 5  Kung  iyong  makita  ang  asno  ng 
napopoot  sa  iyo,  na  nakalugmok  sa  ilalim 
ng  kaniyang  pasan,  at  ibig  mong  tangi- 
hang  siya'y  alisan  ng  pasan,  walang  pag- 
salang  iyong  tutulungan  pati  ng  may-ari 
sa  kaniya. 

^  6  Huag^  mong  sisirain  ang  matuid  n& 
iyong  dukha,  sa  kaniyang  usap.  7  Lavuan 
mo  ang  usap  na  bulaan ;  at  ang  walang 
sala  at  ang  banal,  ay  huag  mong  papa- 
tayin: sapagka't  hindi  ko  patototohanan 
ang  masama.  8  At  hoag  kang  tatangap 
ng  kaloob :  sapagka't  ang  kaloob  ay  nag- 
papabulagsa  mga  may  paningin,  at  sinisira 
ang  mga  salita  ng  mga  banal.  9  At  ang 
taga  ibang  lupa  ay  huag  mong  pipighatiin"; 
sapagka't  talastas  ninyo  ang  puso  ng  taga 
ibang-lupa,  sa  paraang  kayo'y  naging 
i^nga  taga  ibang-lupa,  sa  lupain  ng  Egipto. 
10  Anim    na  taong  hahasikan  mo   ang 


24.  4 


EXODO. 


79 


iyong  lupa  at  aanihin  mo  ang  bunga 
noon:  11  datapna't  sa  ikapitong  taon  ay 
iyong  iiwan  at  babayaan,  upang  kanin  ng 
dokha  sa  iyong  bayan:  at  ang  kanilang 
iwan  ay  kakanin  ng  hayop  sa  bukid. 
Gayon  din  ang  iyong  gagawin  sa  iyong 
ubasan  at  sa  iyong  olibahan.  12  Anim 
na  araw,  na  iyong  gagawin  ang  iyong 
gagawin,  at  sa  ikapitong  araw  ay  mag- 
papahinga  ka :  upang  ang  iyong  baka  at 
ang  iyong  asno  ay  makapagpahinga ;  at 
ang  anak  na  lalaki  ng  iyong  aliping  ba- 
baye,  at  ang  taga  ibang-lupa  ay  maka- 
pa'gpahinga.  13  At  lahat  ng  bagay  na 
aking  sinabi  sa  inyo  ay  inyong  ingatan : 
at  liuag  ninyong  bangitin  ang  pangalan 
ng  ibang  dios,  o  marinig  man  sa  inyong 
bibig. 

14  Makaitlong  magdidiwang  kayo  ng 
pi^ta  sa  akin,  sa  bcnva't  taon.  15  Ang 
pista  ng  tinapay  na  walang  levadiira  ay 
iyong  ipagdidiwang ;  pitong  araw  na  ka- 
kain  ka  ng  tinapay  na  walang  levadura, 
gaya  ng  iniutos  ko  sa  iyo,  sa  takdang 
pa'nahon,  sa  buan  ng  Abib ;  sapagka't  noon 
kayo  umalis  sa  Egipto  ;  at  walang  lalapit 
sa  harap  ko,  na  walang  dala :  16  at  ang 
pista  ng  pag-aani  ng  mga  unang  bunga  ng 
inyong  kapagalan,  na  iyong  inihasik  sa 
bukid :  at  ang  pista  ng  pag-aani,  sa  kata- 
pusan  ng  taon,  pag-aani  mo  ng  iyong 
kapagalan  sa  bukid.  17  Makaitlo  sa  6a^ 
tvcct  taon  na  ang  lahat  na  iyong  mga  lalaki 
ay  habarap  sa  Panginoong  Dios. 

15  Huag  mong  ihabaudog  ang  dugo  ng 
hayin  sa  akin,  na  kasabay  ng  tinapay  na 
may  levadura,  o  iiwan  mo  man  ang  sebo 
ng  aking  pista  sa  boong  gabi  hangang  sa 
kinaumagahan.  19  Ang  mga  unang  bu- 
nga ng  iyong  lupa  ay  iyong  ipapasok  sa 
bahay  ng  PanGinoonQ  iyong  Dios.  Huag 
mong  lulutuin  ang  anak  na  kambing  sa 
gatas  ng  kaniyang  ina.  ^    ■ 

20  Narito,  aking  sinusugo  ang  isang 
angel  sa  unahan  mo,  upang  ingatan  ka  sa 
daan,  at  upang  dalhin  ka  sa  lugar  na 
aking  inihanda  sa  iyo,  21  Mag-ingat^  kayo 
sa  kaniya,  at  dingin  ninyo  ang  kaniyang 
voces;  huag  ninyong  mungkahiin  sija; 
sapagka't  hindi  niya  patatawarin  ang  in- 
yong pagsalansang ;  sapagka't  ang  aking 
pangala'y  nasa  kaniya.  22  Datapua't 
Rung  didinging  mong  lubos  ang  kaniyang 
voces,  at  gagawin  mo  ang  lahat  ng  aking 
sinasalita,  kung  gayo^y  ako'y  magiging 
kaaway  ng  iyong  mga  kaaway,  at  kaalit 
ng  iyong  mga  kaalit.  2S  Bapagka't  ang 
aking  angel  ay  raagpapauna  sa  iyo,  at 


dadalhin  ka  sa  Amorreo,  at  sa  Heteo,  at 
sa  Perezeo,  at  sa  Kananeo,  at  sa  Heveo,  at 
sa  Jebuseo;  at  aking  mga  ihihiwalay. 
24  Huag  kang  yuyukod  sa  kanilang  mga 
dios,  o  maglilingkod  man  sa  mga  yaon,  o 
gagawa  man  ng  ayon  sa  kanilang  mga 
gawa ;  kungdi  bagkus,  na  iyong  mga  iwa- 
waksi,  at  iyong  mga  pag-wawaraywarayin 
ang  kanilang  mga  haligi.  25  At  inyong 
paglilingkoran  ang  Pa  nGinoong  inyong 
Dios,  at  kaniyang  babasbasan  ang  iyong 
tinapay  at  ang  iyong  tubig ;  at  aking  aa- 
lisin  ang  sakit  sa  gitna  mo.  26  Walang 
babayeng  makukunan,  o  magiging  baog 
man,*  sa  iyong  lupain,  ang  bilang  ng  iyong 
mga  araw  ay  aking  lulubusin.  27  Aking 
susuguin  ang  sindak  sa  akin  sa  unahan 
mo,  at  aking  liligaligin  ang  boong  bayan 
na  iyong  paroroonan,  at  aking  patatali- 
kurin  sa  iyo  ang  lahat  ng  iyong  mga  kaa- 
way. 28  At  aking  susuguin  ang  putakti 
sa  unahan  mo,  na  magpapalayas  sa  Heveo, 
sa  Kananeo  at  sa  Heteo,  sa  harap  mo. 
29  Hindi  ko  palalayasin  sila  sa  harap  mo 
sa  isang  taon;  baka  ang  lupa^  maging 
ilang,  at  ang  mga  ganid  sa  parang  ay 
magsidami  laban  sa  iyo.  30  Unti-unting 
aking  palalayasin  sila  sa  harap  mo,  han- 
gang sa  ikaw  ay  kumapal  at  manahin  mo 
ang  lupain.  31  At  aking  itatatag  ang 
iyong  hanganan  na  mula  sa  Dagat  na  Ma- 
pula  hangang  sa  dagat  ng  mga  taga  Filis- 
tia,  at  mula  sa  ilang  hangang  sa  ilog  ng 
Eufrates;  sapagka*t  aking  ibibigay  ang 
mga  mananahan  sa  lupain,  sa  iyong  ka- 
may,  at  iyo  silang  palalayasin  sa^  harap 
mo.  32  Huag  kang  makikipagkatipan  £a 
kanila,  o  sa  kanilang  mga  dios  man. 
33  Sila^y  hindi  tatahan  sa  iyong  lupain, 
baka  papagkasalahin  ka  nila  laban  sa 
akin:  sapagka't  kung  ikaw  ay  magling- 
kod  sa  kanilang  mga  dios,  tunay  na  magi- 
ging kapahamakan  mo. 
^A  At  kaniyang  sinabi  kay  Moises: 
^^  Pumanhik  ka  sa  kinaroroonan  ng 
Panginoon,  ikaw,  at  si  Aaron,  si  Nadab, 
at  si  Abiu,  at  pitong  puo  ng  mga  matanda 
sa  Israel ;  at  sumamba  kayo  mula  sa  ma- 
layo  :  2  at  si  Moises  lamang  ang  lalapit 
sa  Panginoon;  datapua't  sila'y  hindi  la- 
lapit; o  ang  bayan  man  ay  sasampang 
kasama  niya.  3  At  lumapit  si  Moises  at 
isinaysay  sa  bayan  ang  lahat  ng  salita  ng 
Pan&inoon,  at  ang  lahat  ng  kahatulan. 
At  ang  boong  bayan  ay  sumagot  ng  pa- 
minsan,  at  nagsabing:  Lahat  ng  salita 
na  sinalita  ng  Panginoon,  aming  gaga- 
win.   4  At  isinulat  ni  Moises  ang  lahat 


80 


EXODO. 


24,  4 


ng  salita  ng  PanSinoon,  at  bumangon  ug 
maaga  sa  kinaumagahan,  at  nagtayo  ng 
isang  altar  sa  ibabavr'  ng  bundok,  at  iig 
labiiigdalawang  haligi,  ayon  sa  labiog- 
dalawang  angkan  Dg  Israel.  5  At  kani- 
yang  sinngo  ang  mga  binata  ng  mga  anak 
ng  Israel,  iia  mga  naghandog  ng  mga  lian- 
dog  na  susunugiii  at  naghayin  sa  Pakgi- 
NOON  ng  mga  bandog  na  baka  tungkol  sa 
kapayapaan.  Q  At  kinuba  ni  Moises  ang 
kaiahati  ng  dugo,  at  inilagay  sa  mga  tasa; 
at  ang  kalabati  ng  dugo  ay  iniwisik  sa 
ibabaw  ng  altar.  7  At  kaniyang  kinuba 
ang  libro  ng  tipan,  at  binasa  ng  malakas 
sa  pakinig  ng  bayan :  at  kanilang  sina- 
bing :  Labat  ng  sinalita  ng  Pan^inoon 
ay  aming  gagawin,  at  kami  ay  magmama"- 
sunurin.  8  At  kinuba  ni  Moises  ang 
dugo  at  iniwisik  sa  bayan,  at  sinabing: 
Narito  ang  dugo  ng  tipan  na  ginawa  ng 
Panginoon  sa  iuyo  tungkol  sa  labat  ng 
salitang  ito.  9  ]Sg  magkagayo'y  sumam- 
pa  si  Moises,  at  si  Aaron,  si  Nadab,  at  si 
Abiu,  at  pitong  puo  ng  mga  matanda  sa 
Israel :  10  at  kanilang  nakita  ang  Dios 
ng  Israel ;  at  mayroon  sa  ilalim  ng  kani- 
yang mga  paa  na  parang  isang  yaring 
lapag  na  batong  zafiro,  at  paris  din  ng 
langit  sa  kaliwanagan.  11  At  sa  mga 
malial  na  tawo  sa  mga  anak  ng  Israel  ay 
bindi  niya  iniunat  ang  kaniyang  kamay: 
at  sila'y  tumingin  sa  Dios,  at  kumahi  at 
uminom. 

12  At  sinabi  ng  PanQinoon  kay  Moi- 
ses: Sampahin  mo  ako  sa  bundok,  at 
dumoon  ka:  at  ikaw  ay  bibigyan  ko  ng 
mga  tablang  bato,  at  ng  kautusan,  at  ng 
utos  na  aking  isinulat,  upang  iyong  mai- 
turo  sa  kanila.  13  At  nagtindig  si  Moi- 
ses at  si  Josueng  kaniyang  tagapamabala : 
at  si  Moises  ay  sumampa  sa  bundok  ng 
Dios.  14  At  kaniyang  sinabi  sa  mga  ma- 
tanda: Hintayin  nin^yo  kami  dito  ban- 
gang  sa  kami  ay  magbalik  sa  inyo :  at, 
narito,  si  Aaron  at  si  Hur  ay  kasama 
ninyo :  sino  mang  magkaroon  ng  usap  ay 
lumapit  sa  kanila.  15  At  sumampa  si 
Moises  sa  bundok,  at  tinakpaa  ng  alapaap 
ang  bundok  16  At  ang  kalualhatian  ng 
PanGinoon  ay  tumaban  sa  ibabaw  ng 
bundok  ng  Sinai,  at  tinakpan  ng  alapaap 
na  anim  na  araw  :  at  sa  ikapitong  araw  ay 
tinawag  niya  si  Moises  sa  gltna  ng  ala- 
paap. 17  At  ang  bicbura  ng  kalualba- 
tian  ng  Panginoon  ay  paris  ng  apoy  na 
manunupok  sa  ibabaw  ng  taluktok  ng 
bundok,  sa  mga  mata  ng  anak  ng  Israel. 
18  At  pumasok  si  Moises  sa  gitna  ng  ala- 


paap, at  sumampa  sa  bundok :  at  si  Moi- 
ses ay  natira  sa  bundok  na  apat  na  puong 
araw  at  apat  na  puong  gabi. 
O^  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita 
^a>^  kay  Moises,  na  sinabing:  2  Sali- 
tain  mo  sa  mga  anak  ng  Israel,  na  sila'y 
rnagdala  sa  akin  ng  isang  bandog ;  ang 
bawa't  tawo  na  gayakin  ang  puso  sa  ka- 
gandabang  loob  ay  kukunin  ninyo  ang 
bandog  sa  akin.  3  At  ito  ang  bandog  na 
inyong  kukunin  sa  kanila;  ginto,  at  pilak, 
at  tanso  ;  4  at  kayong  azul,  at  morado,  at 
eskarlata,  at  kayong  pinong  pule  at  hala- 
hibo  ng  kambing ;  5  at  mga  balat  ng  tupa 
na  tinina  sa  pula,  at  mga  balat  ng  foka, 
at  kaboy  na  acacia;  6  langis  para  sa 
ilawan,  mga  pabango  para  sa  langis  na 
pangpabid,  at  para  sa  mabangong  pang- 
sucb ;  7  mga  batong  onix,  at  mga  batong 
pangkalopkop  para  sa  efod,  at  para  sa 
pektoral.  8  At  kanilang  igawa  ako  ng 
isang  santuario,  upang  ako^y  tumaban  sa 
gitna  nila.  9  Ayon  sa  labat  ng  aking 
ipinakikita  sa  iyo,  sa  anyo  ng  tabernakulo 
at  sa  anyo  ng  labat  ng  kasangkapan 
noon,  gayon  ninyo  gagawin. 

10  At  sila'y  gagawa  ng  isang  kabang 
kaboy  na  acacia,  na  may  dalawang  siko 
at  kaiahati  ang  baba  noon,  at  may  isang 
siko't  kalabati  ang  luang  noon,  at  may 
isang  siko't  kalabati  ang  taas  noon.  11  A  t 
i^'ong  babalutin  ng  taganas  na  ginto  ;  sa 
loob  at  sa  labas  ay  iyong  babalutin,  at 
igagawa  mo  sa  ibabaw  ng  isang  kornisa 
sa  palibct.  12  At  ipagbububo  mo  ng  a- 
pat  na  argollang  ginto,  at  mga  ilalagay 
mo  sa  apat  na  paa  noon;  at  dalawang 
argolla  ang  mapapasa  isang  tagiliran  noon, 
at  dalawang  argolla  sa  kabilang  tagiliran 
noon;  13  At  gagawa  ka  ng  mga  pinga 
na  kaboy  na  acacia,  at  iyong  mga  babalu- 
tin ng  ginto.  14  At  iyong  isusuot  ang 
mga  pinga  sa  loob  ng  mga  argolla,  sa  mga 
tagiliran  ng  kaban,  upang  dalbin  ang  ka- 
ban.  15  Ang  mga  pinga  ay  malalagay  sa 
loob  ng  mga  argolla  ng  kaban :  bincli  mga 
aalisin  doon.  16  At  iyong  isisilid  sa  ka- 
ban ang  mga  labia  iig  patotoo  na  aking 
ibibigay  sa  iyo  17  At  gagawa  ka  ng 
isang  loklokan  ng  awa,  na  taganas  na 
ginto:  na  may  dalawang  siko't  kalabati 
ang  baba  noon,  at  may  isang  siko't  kala- 
bati ang  luang  noon.  18  At  gagawa  ka 
ng  dalawang  kerubing  ginto  ;  na  yari  sa 
pamukpok  iyong  gagawin,  sa  dalawang 
sulok  ng  dulo  ng  loklokan  ng  awa. 
19  At  gawin  mo  ang  isang  kerubin  sa 
isang  sulok  ng  dulo,  at  ang  isang  kerubin 


26.  7 


EXODO. 


81 


sa  kabilang  sulok  ng  dulo :  sa  kapieza  ng 
loklokan  ng  awa,  gagawin  mo  ang  mga 
kerubin  sa  dalawang  sulok  ng  dulo  noon. 

20  At  ibubuka  ng  mga  kerubin  ang  kani- 
lang  pakpak  na  paitaas,  na  nilililiman  ang 
loklokan  ng  awa,  ng  kanilang  mga  pak- 
pak, na  ang  kanilang  mukha  ay  nagkaka- 
harap :  sa  dakong  loklokan  ng  awa  iha- 
harap  ang  mga  mukha  ng  mga  kerubin. 

21  At  iyong  ilalagay  ang  loklokan  ng 
awa  sa  ibabaw  ng  kaban ;  at  sa  loob  ng 
kaban,  ay  iyong  ilalagay,  ang  mga  tabla 
ng  patotoo,   na    aking  ibibigay    sa  iyo. 

22  At  diya'y  makikipagkita  ako  sa  iyo, 
at  makikipanayam  sa  iyo  mula  sa  ibabaw 
ng  loklokan  ng  awa,  sa  gitna  ng  dala- 
wang  kerubin  (na  nanga  sa  ibabaw  ng 
kaban  ng  patotoo,)  tungkol  sa  lahat  ng 
bagay  na  ibibigay  ko  sa  iyong  utos  sa 
mga  anak  ng  Israel. 

23  At  gagawa  ka  ng  isang  dulang  na 
kahoy  na  acacia:  na  may  dalawang  siko 
ang  haba  noon,  at  isang  siko  ang  luang 
noon,  at  isang  siko't  kalahati  ang  taas 
noon ;  24  at  iyong  babalutin  ng  taganas 
na  ginto,  at  igagawa  mo  ng  isang  korni- 
sang  ginto  sji  palibot.  25  At  igagawa  mo 
ng  isang  laylayan  na  may  isang  palad  ng 
kamay  ang  luang  sa  palibot,  at  igagawa 
mo  ng  isang  kornisang  ginto  ang  palibot 
ng  laylayan  noon.  26  At  igagawa  mo 
ng  apat  na  argollang  ginto,  at  ilalagay 
mo  ang  mga  argolla  sa  apat  na  sulok  na 
ukol  sa  apat  na  paa  noon.  27  Malapit  sa 
laylayan  malalagay  ang  mga  argolla,  sa 
daraanan  ng  mga  pinga,  upang  madala 
ang  dulang.  28  At  gagawin  mo  ang  mga 
pinga  na  kaboy  na  acacia,  at  iyong  mga 
babalutin  ng  ginto,  upang  ang  dulang  ay 
madala  ng  mga  yaon.  29  At  gagawa  ka 
ng  mga  pingan  noon,  at  ng  mga  kuchara 
noon,  at  ng  mga  kopa  noon,  at  ng  kani- 
yang  mga  tasa  noon  na  pagbubuhusan ; 
na  iyong  gagawing  taganas  na  ginto. 
30  At  ilalagay  mo  sa  dulang  ang  tina- 
pay  na  bandog  sa  harap  ko  kailan 
man.        ) 

31  At  gagawa  ka  ng  isang  kandelerong 
taganas  na  ginto :  yari  sa  pamukpok  ga- 
gawin mo  ang  kandelero,  ang  tuntungan 
noon  at  ang  haligi  noon ;  ang  mga  kopa 
noon,  ang  mga  globito  noon  at  ang  mga 
bulaklak  noon  ay  mga  kapieza :  32  at 
magkakaroon  ng  anim  na  sangang  luma- 
labas  sa  mga  tagiliran  noon  ;  tatlong  sanga 
ng  kandelero 'y  sa  isang  tagiliran  noon,  at 
ang  tatlong  sanga  ng  kandelero  ay  sa 
kabilang  tagiliran  noon :    33  at  magkaka- 


roon ng  tatlong  kopang  anyong  bulaklak 
ng  almendro  sa  isang  sanga,  isang  globito 
at    isang    bulaklak;    at    tatlong  kopang 
anyong  bulaklak  ng  almendro  sa  kabilang 
sanga,  isang  globito  at  isang  bulaklak ;  at 
gayon  sa  anim  na   sangang  lumalabas  sa 
kandelero :     34  at  sa  haligi  ng  kandelero'y 
magkakaroon  ng  apat  na  kopang  anyong 
bulaklak  ng  almendro,   sampuo  ng  mga 
globito  noon,  at  ng  mga  bulaklak  noon: 
35    at  magkakaroon  ng  isang  globito   sa 
ilalim  ng  dalawa  sa  mga  sanga,  at  isang 
globito  sa  ilalim  ng  kabilang  dalawa  sa 
mga    sanga    na    kapieza   noon,   at  isang 
globito  sa  ilalim  ng  dalawang  sangang 
nalalabij  ayon  sa  anim  na  sanga  na  luma- 
labas sa  kandelero.    36  Ang  mga  globito 
at  ang  mga  sanga  ay  kapieza:  kabuoan 
noon    ay    isang    yari    sa    pamukpok   na 
taganas  na  ginto.     37  At  igagawa  mo  ng 
kaniyang  mga  ilawan,  at  kanilang  sisindi- 
han   ang   mga  ilawan,  upang  lumiwanag 
sa    dakong    tapat    ng  kandelero    38  Ang 
mga  magiging  gunting  at  ang  mga  pingan 
noon  ay  taganas  na  ginto.    39  Isang  kintal 
na  taganas  na  ginto  gagawin,  sampuo  ng 
lahat  ng  kasangkapang  ito.    40  At  ting- 
nan  mo,  na  iyong  gawin  ayon  sa  anyo  nila 
na  ipinakita  sa  iyo  sa  bundok. 
Q^  Bukod  dito^y  gagawin  mo  ang  ta- 
'^O    bernakulo  na  may  sampong  tabing ; 
na  kayong  pinong  puting  torzal,  at  azul, 
at  morado,  at  eskarlata,  na  may  mga  ke- 
rubin ;  na  gawa  ng  bihasang  mangagawa, 
iyong  gagawin.    2  Ang  magiging  haba  ng 
bawa't  tabing  ay  dalawang  puo't  walong 
siko,  at  ang  luang  ng  bawa't  tabing  ay 
apat  na  siko :   lahat  ng  tabing  ay  nfag- 
kakaroon  ng  isang  kasukatan.    3  Limang 
tabing  ay  papagsusugi)unging  isa't  isa ;  at 
ang  ibang  limang  tabing  ay  papagsusug- 
punging  isa't  isa.    4  At   gagawa  ka  ng 
mga  presillang  azul  sa  tagiliran  ng  isang 
tabing  sa  hanganan  ng  pagkakasugpong, 
at  gayon  din  gagawin  mo  sa  tagiliran  ng 
ikalawang  tabing  na  nasa  ikalawang  pag- 
kakasugpong.    5  Limang  puong  presillA 
ang  iyong  gagawin  sa  isang  tabing,  at 
limang  puong  presilla  ang  iyong  gagawin 
sa  hanganan  ng  tabing  na  nasa  ikalawang 
pagkakasugpong ;    ang  mga   presilla    ay 
magkakatapat  na  isa't  isa.     6  At  gagawa 
ka  ng  limang  puong  kawit  na  ginto   at 
pagsugpungin  mo  ang  mga  tabing  sa  pa- 
mamagitan  ng  mga  kawit:  at  magiging 
isa  lamang  tabernakulo.     7  At  gaga wa  ka 
ng   mga  tabing  na  balahibo  ng  kambmg 
para  sa  dampa  na  nasa  ibabaw  ng  taberna- 


82 


EXODO. 


26.  7 


kulo:  labing  isang  tabing  ang  iyong  ga- 
gawin.  8  Ang  magiging  liaba  ng  bawa't 
tabing  ay  tatlong  piioog  siko,  at  ang 
luang  ng  bawa't  tabing  ay  apat  na  siko : 
ang  labing  isang  tabing  ay  niagkakaroon 
ng  isang  sukat.  9  At  iyong  papagsusng- 
pungin  ang  liniang  tabing,  at  gayoii  din 
ang  anim  na  tabing,  at  iyong  ititiklop 
ang  ikaanim  na  tabing  sa  harapan  ng 
dampa.  10  At  gagawa  ka  ng  liraang 
puong  presilla  sa  tagiiiran  ng  isang  tabing 
na  nasa  hanganan  ng  pagkakasugpong,  at 
limang  puong  presilla  sa  tagiiiran  ng  ta- 
bing na  nasa  tagiiiran  ng  ikalawang  pag- 
kakasugpong. 11  At  gagawa  ka  ng  li- 
mang puong  pangawit  na  tanso,  at  ika- 
kabit  mo  ang  mga  pangawit  sa  mga 
presilla  at  pagsugpungin  mo  ang  dampa 
upang  maging  isa.  12  At  ang  dakong 
nakalawit  na  nalalabi  sa  mga  tabing  ng 
dampa,  ang  kalahati  ng  tabing  na  nala- 
labi, ilalalay  sa  likuran  ng  tabernakulo. 

13  At  ang  siko  ng  isang  dako  at  ang  siko 
ng  kabilang  dako  niyaong  nalalabi  sa  ha- 
ba  ng  mga  tabing  ng  dampa,  ilalaylay  sa 
mga  tagiiiran  ng  tabernakulo,  sa  dakong 
ito   at  sa  dakong   yaon,   upang    takpan. 

14  At  gagawa  ka  ng  isang  pantakip  sa 
dampa  na  balat  ng  lalaking  tupa  na 
tinina  sa  pula,  at  isang  pantakip  na  balat 
ng  foka,  sa  ibabaw. 

15  At  gagawa  ka  ng  mga  tabla  jmra  sa 
tabernakulo  na  kahoy  na  acacia  na  mga 
patayo.  16  Sampuong  siko  ang  magiging 
liaba  ng  isang  tabla,  at  isang  siko  at  ka- 
lahati ang  luang  ng  bawa't  tabla.  17  Da- 
lawang  mi-cba  magkakaroon  ang  bawa't 
tabla  na  nagkakasugpong  na  isa't  isa : 
gayon  gaga  win  mo  sa  laliat  ng  tabla  ng 
tabernakulo.  18  At  igagawa  mo  ng  mga 
tabla  ang  tabernakulo  :  dalawang  puong 
tabla  sa  tagilirang  timugan,  sa  dakong 
timugan.  19  At  gagawa  ka  ng  apat  na 
puong  tungtungang  pilak  upang  ilagay  sa 
ilalim  ng  dalawang  puong  tabla:  dala- 
wang tungtungan  sa  bawa't  tabla  na  ukol  sa 
kaniyang  dalawang  mi-cha,  at  dalawang 
tungtungan  sa  ilalim  ng  ibang  tabla  na 
ukol  sa  kaniyaug  dalawang  mi-cha :  20  at 
sa  ikalawang  tagiiiran  ng  tabernakulo,  sa 
dakong  hilagaan,  dalawang  puong  tabla: 
21  at  ang  kanilang  apnt  na  puong  tung- 
tungang pilak ;  dalawang  tungtungan  sa 
ilalim  ng  isang  tabla,  at  dalawang  tung- 
tungan sa  ilalim  ng  ibang  tabla.  22  At 
sa  dakong  hulihan  ng  tabernakulo,  sa 
dakong  kalunuran  ay  igagawa  mo  ng 
anim  na  tabla.     23  At  igagawa  mo  ng 


dalawang  tabla  ang  sa  mga  sulok  ng 
tab'ernakulo  sa  dakong  hulihan.  24  At 
n]ga  mapatong  sa  tabtang  nauukol  sa  da- 
kong ibaba,  at  gayon  din  na  maugnay  sa 
itaas  noon  sa  isang  argolla ;  gayon  ang 
gagawin  sa  dalawa,  para  sa  dalawang 
sulok.  25  At  magkakaroon  ng  walong 
tabla,  at  ang  kanilang  mga  tungtungang 
pilak  ay  labing  anim  na  tungtungan ; 
dalawang  tungtungan  sa  ilalim  ng  ibang 
tabla,  at  dalawang  tungtungan  sa  ilalim 
ng  ibang  tabla.  26  At  gagawa  ka  ng 
mga  barakilan,  na  kahoy  na  acacia ;  lima 
para  sa  mga  tabla  ng  isang  tagiiiran  ng 
tabernakulo  ;  27  at  limang  barakilan  para 
sa  mga  tabla  ng  kabilang  tagiiiran  ng 
tabernakulo,  at  limang  barakilan  para  sa 
mga  tabla  ng  tagiiiran  ng  tabernakulo  sa 
dakong  hulihan,  na  dakong  kalunuran, 
28  At  ang  gitnang  barakilan  ay  daraan 
sa  kalagitnaan  ng  mga  tabla  mula  sa 
isang  dulo  hangang  sa  kabila.  29  At 
iyong  mga  babalutin  ng  ginto  ang  mga 
tabla  at  gigintuin  mo  ang  kanilang  mga 
argolla  na  pagdaraanan  ng  mga  barakilan : 
at  iyong  babalutin  ng  ginto  ang  mga  ba- 
rakilan. 30  At  iyong  itatayo  ang  taber- 
nakulo ayon  sa  anyo  noon,  na  ipinakita 
sa  iyo  sa  bandok. 

31  At  gagawa  ka  ng  isang  lambong  na 
azal,  at  morado,  at  eskarlata  at  kayong 
pinong  puting  torzal :  na  may  mga  keru- 
bing  mainam  ang  pagkayari :  32  at  iyong 
isasampay  sa  apat  na  haliging  acacia  na 
balot  ng  ginto,  pati  ng  kanilang  mga 
pangipit  ay  ginto  rin  ;  na  nakapatong  sa 
ibabaw  ng  apat  na  tungtungang  pilak. 
33  At  iyong  ibibitin  ang  lambong  sa  ila- 
lim ng  mga  pangalawit,  at  iyong  ipapasok 
doon  sa  loob  ng  lambong  ang  kaban  ng 
patotoo :  at  paghihiwalayin  ng  lambong 
sa  inyo  ang  santong  lugar,  at  ang  pinaka- 
santo.  34  At  iyong  ilalagay  ang  loklo- 
kan  ng  awa  sa  ibabaw  ng  kaban  ng  pato- 
too sa  pinakasantong  lugar.  35  At  iyong 
ilalagay  ang  dulang  sa  labas  ng  lambong, 
at  ang  kandelero  sa  tapat  ng  dulang,  ea 
tagiiiran  ng  tabernakulo  na  dakong  timu- 
gan: at  ang  dulang  ay  sa  dakong  hila- 
gaan. 36  At  igagawa  mo  ng  isang  tabing 
ang  pintuan  ng  dampa,  na  kayong  azul, 
at  morado,  at  eskarlata,  at  kayong  pinong 
puting  torzal,  na  yari  ng  mangboborda. 
37  At  igagawa  mo  ang  tabing  ng  limang 
haliging  acacia,  at  mga  babalutin  mo  ng 
ginto  ;  na  ang  kanilang  mga  simaV  ginto 
fin :  at  mga  ipagbububo  mo  ng  limang 
tungtungan, 


EXODO. 


83 


2*7  At  gagawin  mong  kahoy  na  acacia 
■  ang  altar  na  limang  siko  ang  haba 
at  limang  siko  ang  luang;  ang  altar  ay 
gagawing  kuadrado :  at  ang  taas  ay  mag- 
kakaroon  ng  tatlong  siko.  3  At  gagawiil 
mo  ang  mga  sungay  sa  ibabaw  ng  apat  na 
sulok:  ang  mga  sungay  kapieza  rin,  at 
iyong  babalutin  ng  tanso.  3  At  igagawa 
mo  ng  kaniyang  mga  kawa  upang  mag- 
alis  ng  mga  abo,  at  ng  mga  pala,  at  ng 
mga  mankok,  at  ng  mga  pangalawit  at  ng 
mga  dupungan:  lahat  ng  kasangkapa'y 
gagawin  mong  tanso.  4  At  igagawa  mo 
ng  isang  salang  tanso  na  tila  lambat  ang 
yari,  at  ang  ibabaw  ng  nilambat  ay  igaga- 
wa mo  ng  apat  na  argollang  tanso  sa  apat 
na  sulok  noon.  5  At  ilalagay  mo  sa  ila- 
lim  ng  baked  ng  altar,  sa  dakong  ibaba, 
upang  ang  nilambat  ay  umabot  hangang 
sa  kalahatian  ng  altar.  6  At  igagawa  mo 
ng  mga  pinga  ang  altar,  mga  pinga  na 
kahoy  na  acacia  at  mga  balutin  mo  ng 
tanso.  7  At  ang  mga  pinga  noo'y  isusuot 
sa  mga  argolla,  at  ang  mga  pinga  ay  ila- 
lagay sa  dalawan^  tagiliran  ng  altar,  pag- 
ka  dinadala.  8  u-uguangan  mo  ang  mga 
tabla :  kung  paano  ang  ipinakita  sa  lyo  sa 
bundok,  gayon  gagawin. 

9  At  iyong  gagawin  ang  looban  ng  ta- 
bernakulo,  n^  ganito :  sa  tagilirang  timugan 
na  dakong  timugan  ay  magkakaroon  ng 
mga  tabing  sa  looban  na  kayong  pinong 
puting  torzal,  na  may  isang  daang  siko  ang 
haba  sa  isang  tagiliran :  10  at  ang  ihaha- 
ligi  doo'y  dalawang  puo,  at  ang  mga  tung- 
tungan  ay  dalawang  puo,  tanso  ;  ang  mga 
sima  ng  mga  haligi  at  ang  mga  filete  noon 
ay  pilak.  11  At  gayon  din  sa  tagilirang 
dakong  hilagaan,  sa  kahabaan  ay  magka- 
karoon ng  mga  tabing  na  may  isang  daang 
siko  ang  haba,  at  ang  mga  haligi,  dalawang 
puo,  at  ang  mga  tungttmgan,  dalawang 
puo,  na  tanso ;  ang  mga  sima  ng  mga 
haligi  at  ang  mga  filete,  na  pilak.  12  At 
sa  kaluangan  ng  looban  sa  kalunuran, 
magkakaroon  ng  mga  sampay  na  may 
limang  puong  siko:  ang  kanilang  haligi 
ay  sampuo,  at  ang  mga  tungtungan,  sam- 
puo.  13  At  sa  kaluangan  ng  looban  sa  da- 
kong silanganan,  sa  dakong  sinisikatan  np 
araw^  magkakaroon  ng  may  limang  puong 
siko.  14  Ang  mga  tabing  sa  isang  dako 
np  pintuang-daan  ay  magkakaroon  ng  may 
labing  limang  siko :  ang  mga  haligi,  tatlo, 
at  ang  mga  tungtungan,  tatlo  rin.  15  At 
8a  kabilang  dako'y  magkakaroon  ng  mga 
tabing  na  may  labing  limang  siko:  ang 
mga  haligi,  tatlo,  at  ang  mga  tungtungan. 


tatlo.  16  At  sa  pintuan  ng  looban  ay 
magkakaroon  ng  isang  tabing  na  may 
dalawang  puong  siko,  na  ang  kayo^j  azul, 
at  morado,  at  mapula,  at  kayong  pinong 
puting  torzal,  na  yari  ng  mangbuburda: 
ang  mga  haligi  apat,  at  ang  mga  tungtu- 
ngan apat.  17  Lahat  ng  haligi  sa  palibot 
ng  looban  ay  pagsusugpungin  ng  mga 
fileteng  pilak ;  ang  mga  sima  ay  pilak,  at 
ang  mga  tungtungan  ay  tanso.  is  Ang 
haba  ng  looban  ay  magkakaroon  ng  isang 
daang  siko,  at  ang  luang  ay  limang  puo 
magpasaan  man,  at  ang  taas  ay  limang 
siko,  kayong  pinong  puting  torzal,  at  ang 
mga  tungtungan  tanso.  19  Lahat  na  ka- 
sangkapan  ng  tabernakulo,  sa  boong  pag- 
lilingkod  doon,  at  lahat  ng  mga  tulos 
noon,  at  lahat  ng  mga  tulos  ng  looban  ay 
tanso. 

20  At  iyong  iuutos  sa  mga  anak  ng 
Israel  na  sila^y  magdala  sa  iyo  ng  langis 
ng  taganas  na  oliva  na  kanaw,  para  sa 
ilawan,  upang  papagningasin  ng  walang 
hangan  ang  mga  ilawan.  21  Sa  dampa 
ng  kapisanan  sa  labas  ng  lambong  na  nasa 
harap  ng  kaban  ng  patotoo,  mga  aayusin 
ni  Aaron  at  ng  kaniyang  mga  anak  mula 
sa  hapon  hangang  sa  umaga  sa  harap  ng 
PanQinoon:  magiging  palatuntunan  sa 
boong  panahon  ng  kanilang  lahi  sa  ikaga- 
galing  ng  mga  anak  ng  Israel. 
OQ  At  ilapit  mo  sa  iyo  si  Aarong  iyong 
^O  kapatid  (at  ang  kaniyang  mga 
anak  na  kasama  niya,)  sa  gitna  ng  mga 
anak  ng  Israel,  upang  makapangasiwa  sa 
akin  sa  katungkulang  sacerdote,  si  Aaron, 
si  Nadab  at  si  Abiu,  si  Eleazar  at  si  Ita- 
mar,  na  mga  anak  ni  Aaron.  2  At  iga- 
gawa mo  ng  mga  santong  kasuotan  si 
Aarong  iyong  kapatid  sa  ikalulualhati  at 
ikagaganda.  3  At  iyong  sasalitain  sa  la- 
hat ng  may  loob  na  marunong,  na  aking 
mga  pinuspos  ng  espiritu  ng  karunungan, 
upang  kanilang  gawin  ang  kasuotan  ni 
Aaron,  na  siya'y  santohin  upang  siya'y 
makapangasiwa  sa  akin  sa  katungkulang 
sacerdote.  4  At  ito  ang  mga  kasuotang 
kanilang  gagawin :  Ang  pektoral,  at  ang 
efod,  at  isang  balabal,  at  isang  tunika  na 
tinahing  anyong  kuadro ;  isang  mitra,  at 
isang  pamigkis:  at  kanilang  igagawa  ng 
mga  santong  kasuotan  si  Aarong  iyong 
kapatid,  at  ang  kaniyang  mga  anak,  upang 
makapangasiwa  sa  akin  sa  katungkulang 
sacerdote.  5  At  kukuha  sila  ng  ginto  at 
ng  kayong  azul,  at  ng  morado,  at  ng  ma- 
pula, at  ng  kayong  pinong  puti. 

0  At  kanilang  gagawin  ang  efod  na  gin- 


EXODO. 


28.  6 


to,  at  kayong  azul,  at  morado,  mapula,  at 
kayong  pinong  putin^'  torzal,  na  yari  ng 
bihasaiig  mangbuburda.  7  Magkakaroon 
ug  dalawang  pangbalikat  oa  nagkakasug- 
poiig  sa  dalawang  dulo  noon,  upang  mag- 
kasugpong.  8  At  ang  mainain  na  pag- 
kayaring  pamigkis  na  nasa  ibabaw  ng  e/od 
upang  ibigkis,  ay  gaga  wing  gaya  ng  pag- 
kayari  ng  efod  at  kapieza,  na  ginto,  kayong 
azul,  at  morado,  at  niapula,  at  kayong 
pinong  puting  torzal.  9  At  kukuha  ka 
ng  dalawang  batong  onix,  at  iyong  iuukit 
na  limbag  ang  mga  pangalan  ng  mga  anak 
ng  Israel :  10  anirn  sa  kanilang  mga  pa- 
ngalan ay  sa  isang  bato,  at  ang  mga  panga- 
lan ng  anim  na  natitira  ay  sa  isang  bato, 
ayon  sa  'pagkakasunodsunod  ng  kanilang 
kapanganakan.  11  Na  yari  ng  mang-uii- 
kit  sa  bato,  gaya  ng  ukit  ng  isang  panatak 
iyong  iuukit  sa  dalawang  bato,  ayon  sa 
mga  pangalan  ng  mga  anak  ng  Israel: 
iyong  gaga  wing  napamumutihan  ng  mga 
kalupkop  na  ginto.  12  At  iyong  ilalagay 
ang  dalawang  bato  sa  ibabaw  ng  pangba- 
likat ng  efod,  upang  maging  mga  batong 
pinakaalaala  sa  ikagagaling  ng  mga  anak 
ng  Israel ;  at  dadalhin  ni  Aaron  ang  kani- 
lang mga  pangalan  sa  liarap  ng  Pangi- 
NOON,  sa  ibabaw  ng  kaniyang  dalawang 
balikat,  na  pinakaalaala. 

13  At  gagawa  ka  ng  mga  kalupkop  na 
ginto ;  14  at  ng  dalawang  tanikalang  ta- 
ganas  na  ginto ;  na  parang  tirintas  iyong 
gagawin,  na  yaring  siningsing:  at  iyong 
ibabaon  ang  mga  tanikalang  tinirintas  sa 
mga  kalupkop.  15  At  gagawin  mo  ang  pek- 
toral  ng  kahatulan,  na  gawa  ng  bihasang 
mangagawa;  gaya  ng  pagkayari  ng  efod 
iyong  gagawin ;  gagawin  mo  na  ginto,  na 
azul,  at  morado,  at  eskarlata,  at  kayong 
pinong  puti.  16  Kuadrado  gagawin  at 
nakatiklop ;  isang  dangkal  magkakaroon 
ang  haba  noon,  at  isang  dangkal  ang  lu- 
ang  noon.  17  At  iyong  kakalupkupan  ng 
mga  kalupkop  na  mga  bato,  apat  na  lia- 
nay  na  bato:  isang  hanay  na  sardio,  topa- 
cio,  at  karbungko  ang  magiging  unang  ha- 
nay ;  18  at  ang  ikalawang  hanay,  ay  isang 
esmeralda,  isang  zafiro,  at  isang  diamante ; 
19  at  ang  ikatlong  hanay  ay  isang  jacinto, 
isang  agata,  at  isang  amatista ;  20  at  ang 
ikaapat  na  hanay  ay  isang  berilo,  isang 
onix,  at  isang  jazpe:  mga  pamumutihan 
ng  ginto  sa  kanilang  mga  kalupkop. 
21  At  ang  mga  bato  ay  iaayos  sa  mga 
pangalan  ng  mga  anak  ng  Israel ;  labing- 
dalawa,  ayon  sa  mga  pangalan  nila;  gaya 
ng  ukit  ng  isang   panatak,   bawa't  isa'y 


ayon  sa  kaniyang  pangalan,  na  magiging 
ukol  sa  labingdalawang  angkan.  22  At 
gagawa  ka  sa  ibabaw  ng  pektoral  ng  mga 
tanikalang  parang  tirintas,  na  ayos  sinin- 
sing,  na  taganas  na  ginto.  23  At  igagawa 
mo  ang  ibabaw  ng  pektoral  ng  dalawang 
singsing  na  ginto,  at  ilalagay  mo  ang 
dalawang  singsing  sa  dalawang  sulok  sa 
itaas  ng  pektoral.  24  At  iyong  ilalagay 
ang  dalawang  sininsing  na  tanikalang 
ginto  sa  dalawang  singsing  sa  mga  sulok 
ng  pektoral.  25  At  ang  dalawang  dulo 
ng  dalawang  siningsing  na  tanikala  ay 
iyong  ilalagay  sa  dalawang  kalupkop,  at 
iyong  mga  ilalagay  sa  mga  pangbalikat  ng 
efod,  sa  harapan.  26  At  gagawa  ng  ibang 
dalawang  singsing  na  ginto,  at  mga  ilala- 
gay mo  sa  dalawang  sulok  ng  pektoral  sa 
lay  lay  an  noon  na  nasa  dakong  kabaligtaran 
ng  efod.  27  At  gagawa  ka  ng -dalawang 
singsing  na  ginto,  at  iyong  mga  ikakapit 
sa  dalawang  pangbalikat  ng  efod,  sa  da- 
kong ibaba,  sa  harapan,  malapit  sa  pag- 
kakasugpong  sa  ibabaw  ng  mainam  na 
pagkayaring  pamigkis  ng  efod.  28  At 
kanilang  itatali  ang  pektoral  sa  pamamag- 
itan  ng  mga  singsing  sa  mga  singsing  ng 
efod  ng  isang  taling  azul,  upang  mamalagi 
sa  ibabaw  ng  mainam  na  pagkayaring  pa- 
migkis ng  efod,  at  upang  ang  pektoral  ay 
huag  makalag  sa  efod.  29  At  dadalhin 
ni  Aaron  ang  mga  pangalan  ng  mga  anak 
ng  Israel  sa  pektoral  ng  kahatulan  sa 
ibabaw  ng  kaniyang  puso,  pagka  siya'y 
puraapasok  sa  santong  lugar,  na  pinaka- 
alaala sa  harap  ng  Panginoon,  na  palagi. 
30  At  ilalagay  mo  sa  pektoral  ng  kahatu- 
lan ang  Urim  at  ang  Tumim;  at  mga 
ilalagay  sa  sinapupunan  ni  Aaron,  pagka 
siya'y  pumapasok  sa  harap  ng  PanGi- 
NOON :  at  dadalhin  ni  Aaron  ang  kahatulan 
sa  mga  anak  ng  Israel  sa  kaniyang  sinapu- 
punan sa  harap  ng  Panginoon  na  palagi. 
31  At  gagawin  mo  ang  balabal  ng  efod 
na  taganas  na  aznl.  32  At  magkakaroon 
ng  isang  pinakaleeg  sa  gitna  noon :  magka- 
karoon ito  ng  isang  uriang  tinahi  sa 
palibot  ng  pinakaleeg,  gaya  ng  butas  ng  i- 
sang  koselete,  upang  huag  mapunit.  S3  At 
ang  tntop  noon  ay  igagawa  mo  ng  mga 
granadang  azul,  at  morado,  at  eskarlata, 
sa  palibot  ng  tutop,  at  ng  mga  kampani- 
llang  ginto  sa  gitna  ng  mga  yaon  sa  palibot : 
34  isang  kampanillang  ginto  at  isang  gra- 
nada,  isang  kampanillang  ginto  at  isang 
granada  sa  tutop  sa  ibaba  ng  balabal  sa 
palibot.  35  At  isusuot  ni  Aaron  upang 
mangasiwa ;  at  ang  tunog  noo'y  maririnig 


29.  20 


EXODO. 


85 


pagka  siya^y  pumapasok  sa  santong  lugar 
sa  harap  ng  PanGinoon,  at  pagka  siva'y 
lumalabas,  upang  siya^  huag  mamatay. 

36  At  gagawa  ka'  ng  isang  pingang  ta- 
ganas  na  ginto,  at  doo'y  isusulat  mong  ukit 
na  ayos  ukit  n|  isang  panatak :  Kasan- 
TOSAN  SA  Panginoon.  37  At  iyong  ilala- 
gay  sa  isang  listong  azul,  at  malalagay  sa 
ibabaw  ng  mitra ;  sa  ibabaw  ng  harapan  ng 
mitra  malalagay.  38  At  malalagay  sa  noo 
ni  Aaron,  at  dadalhin  ni  Aaron  ang  kasam- 
an  ng  mga  santong  bagay  na  igagalang  ng 
mga  anak  ng  Israel  sa  lahat  nilang  santong 
kaloob;  at  malalagay  kailan  man  sa  ka- 
niyang  noo,  upang  mga  tangapin  sa  harap 
ng  PanSinoon.  39  At  iyong  hahabihin 
ang  tunika  na  anyong  kuadro,  ng  kayong 
pinong  puti,  at  iyong  gagawin  ang  mitra 
na  kayong  pinong  puti,  at  iyong  gagawin 
ang  pamigkis  na  yari  ng  mangbuburda. 
40  At  iyong  igagawa  ang  mga  anak  ni 
Aaron  ng  mga  tunika,  at  iyong  igagawa 
sila  ng  mga  pamigkis,  at  iyong  igagawa 
sila  ng  mga  tiara  sa  ikalulualhati  at 
ikagaganda.  41  At  iyong  mga  isusuot 
kay  Aarong  iyong  kapatid  at  sa  kaniyang 
mga  anak  na  kasama  niya;  at  iyong 
papahiran  ng  langis  sila,  at  iyong  mga 
itatalaga  sila,  at  iyong  mga  papagsasan- 
tohin  sila,  upang  sila^y  makapangasiwa 
sa  akin,  sa  katungkulang  sacerdote.  42  At 
iyong  igagawa  sila  ng  mga  salawal  na 
kayong  puti,  upang  takpan  ang  laman  ng 
kanilang  kahubaran ;  mula  sa  mga  bala- 
kang  hangang  sa  mga  hita  aabot.  43  At 
mga  isusuot  ni  Aaron  at  ng  kaniyang  mga 
anak,  pagka  siWy  pumapasok  sa  dampa 
ng  kapisanan,  o  pagka  sila^  lumalapit  sa 
altar  upang  mangasiwa  sa  santong  lugar ; 
upang  sila'y  huag  magdala  ng  kasam-an, 
at  huag  mamatay:  magiging  isang  pala- 
tuntunang  walang  hangang  sa  kaniya  at 
sa  kaniyang  binhi  pagkatapos  niya. 
OQ  At  ito  ang  bagay  na  iyong  gagawin 
^w  sa  kanila  ng  igalang  sila,  upang 
silaV  mangasiwa  sa  akin  sa  katungkulang 
sacerdote :  kumuha  ka  ng  isang  guyang 
toro  at  ng  dalawang  lalaking  tupang 
walang  kapintasan,  2  at  tinapay  na  wa- 
lang levaaura,  at  mga  tortang  walang 
levadura  na  hinaluan  ng  langis,  at  mga 
ampanadang  walang  levadura  na  pina- 
hiran  ng  langis :  ng  mainamna  harina  ng 
trigo  iyong  mga  gagawin.  3  At  iyong 
mga  isisilid  sa  isang  bakol,  at  mga  dadal- 
hin mo  na  nasa  bakol,  sampuo  ng  toro  at 
ng  dalawang  tupang  lalaki.  4  At  si 
Aaron    at   ang   kaniyang   mga  anak    ay 


iyong  dadalhin  sa  pintuan  ng  dampa  ng 
kapisanan,  at  iyong  huhugasan  ng  tubig 
sila.  5  At  saka  iyong  kukunin  ang  mga 
kasuotan,  at  iyong  isusuot  kay  Aaron  ang 
tunika,  at  ang  balabal  ng  efod,  at  ang  efod, 
at  ang  pektoral,  at  bigkisan  mo  ng  mai- 
nam  na  pagkayaring  pamigkis  ng  efod  : 
6  at  iyong  ipuputong  ang  mitra  sa  kani- 
yang ulo,  at  ipapatong  mo  ang  santong 
korona  sa  mitra.  7  Kung  gayo'y  kuku- 
nin mo  ang  langis  ng  pangpahid,  at 
ibubuhos  mo  sa  ibabaw  ng  kaniyang  ulo, 
at  pahiran  mo  ng  langis  siya.  8  At 
iyong  dadalhin  ang  kaniyang  mga  anak, 
at  susuotan  mo  ng  mga  tunika  sila.  9  At 
iyong  bibigkisan  sila  ng  mga  pamigkis,  si 
Aaron  at  ang*  kaniyang  mga  anak,  at 
itatali  mo  ang  mga  tiara  sa  kaniyang  ulo  : 
at  tatamuhin  nila  ang  pagkasacerdote  na 
pinakapalatuntunang  palagi :  at  iyong 
papagsasantohin  si  Aaron  at  ang  kani- 
yang mga  anak.  10  At  iyong  dadalhin 
ang  toro  sa  harap  ng  dampa  ng  kapisa- 
nan :  at  ipapatong  ni  Aaron,  at  ng  kani- 
yang mga  anak  ang  kanilang  kamay  sa 
ulo  ng  toro.  11  At  iyong  papatayin  ang 
toro  sa  harap  ng  Panginoon,  sa  pintuan 
ng  dampa  ng  kapisanan.  12  At  kukuha 
ka  ng  dugo  ng  toro,  at  ilalagay  mo  ng 
iyong  daliri  sa  ibabaw  ng  mga  sungay  ng 
altar ;  at  iyong  ibuhos  ang  lahat  ng  dugo 
sa  tungtungan  ng  altar.  13  At  kukunin 
mo  ang  boong  taba  na  nakababalot  sa 
bituka,  at  ang  mga  lamak  ng  atay,  at  ang 
dalawang  bato,  at  ang  taba  na  nasa 
ibabaw  ng  mga  yaon,  at  mga  sunugin  mo 
sa  ibabaw  ng  altar.  14  Datapua't  ang 
laman  ng  toro,  at  ang  balat,  at  ang  dumi, 
iyong  susunugin  ng  apoy  sa  labas  ng 
kampamento :  handog  nga  dahil  sa  kasa- 
lanan.  15  Kukunin  mo  rin  ang  isang 
lalaking  tupa ;  at  ipapatong  ni  Aaron  at  ng 
kaniyang  mga  anak  ang  kanilang  kamay 
sa  ulo  ng  lalaking  tupa.  16  At  iyong 
papatayin  ang  lalaking  tupa,  at  iyong 
kukunin  ang  dugo,  at  iyong  iwiwisik  sa 
palibot  sa  ibabaw  ng  altar.  17  At  iyong 
kakatayin  ang  tupa  at  huhugasan  mo 
ang  bituka,  at  ang  mga  hita,  at  ipapatong 
mo  sa  mga  piraso,  at  sa  ulo.  18  At  iyong 
susunugin  ang  boong  tupa  sa  ibabaw  ng 
altar:  handog  na  susunugin  nga  sa  Pa- 
NGINOON :  may  masarap  na  amoy,  handog 
na    pinaraan    sa    apoy    sa    Pakginoon. 

19  At  kukunin  mo  ang  isang  tupa ;  at 
ipapatong  ni  Aaron  at  ng  kaniyang  mga 
anak  ang  kanilang  kamay  sa  ulo  ng  tupa. 

20  Kung  magkagayo'y  iyong   papatayin 


86 


EXODO. 


29.  20 


ang  tupa,  at  kuknnin  mo  ang  dugo,  at 
ilaiagay  mo  sa  pingol  iig  kanang  tainga 
ni  Aaron,  at  sa  pingol  ng  kanang  tainga 
ng  kaniyang  mga  anak,  at  sa  liinlalaki 
ng  kaniyang  kanang  kamay,  at  sa  hinlala 
ki  lig  kanilang  kanang  paa,  at  iwiwisik 
mo  ang  dugong  labis  sa  ibabaw  ng  altar 
sa  palibot.  21  At  kukuha  ka  ng  dugo 
na  nasa  ibabaw  ng  altar,  at  ng  langis  ua 
pangpahid,  at  iwiwisik  mo  kay  Aaron,  at 
sa  kaniyang  mga  suot,  at  sa  kaniyang 
mga  anak,  at  sa  mga  suot  ng  kaniyang 
mga  anak  na  kasama  niya :  at  papagsa- 
santohin  siya,  at  ang  kaniyang  mga  suot, 
at  ang  kaniyang  mga  anak,  at  ang  mga 
suot  ng  kaniyang  mga  anak  na  kasama 
niya.  22  Kukunin  mo  rin  naman  sa  lala- 
king  tupa  ang  taba,  at  ang  matabang 
buntot,  at  ang  tabang  nakababalot  sa 
n]ga  bituka,  at  ang  mga  lamak  ng  atay, 
at  ang  dalawang  bato,  at  ang  taba  na 
nasa  ibabaw  ng  mga  yaon,  at  ang  kanang 
iiita ;  sapagka't  isang  lalaking  tupa  na 
itinalaga  :  23  at  isang  putol  na  tinapay, 
at  isang  tortang  tinapay  na  nilangisan,  at 
isang  ampanacla  sa  bakol  ng  tinapay  na 
walang  levadura  na  nasa  liarap  ng  Pa- 
nOinoon  :  24  at  iyong  ilaiagay  ang  ka- 
buoan  sa  mga  kamay  ni  Aaron,  at  sa  mga 
kamay  ng  kaniyang  mga  anak ;  at  iyong 
mga  luluglugin  na  pinakahandog  na  ni- 
luglog  sa  liarap  ng  Panginoon.  25  At 
iyong  mga.  kukunin  sa  kanilang  mga 
kamay,  at  iyong  mga  sunugin  sa  altar  sa 
ibabaw  ng  handog  na  susunugin,  na  pina- 
karaasarap  na  amoy  sa  harap  ng  PakSi- 
koon:  handog  nga  na  pinaraan  sa  apoy 
sa  Pangixoon.  26  At  kukunin  mo  ang 
dibdib  ng  tupa  na  itinalaga  ni  Aaron,  at 
luglugin  mo  na  pinakahandog  na  niluglog 
sa  harap  ng  PaiscIinoon  :  at  magiging 
iyong  bahagi.  27  At  iyong  papaging- 
santohin  ang  dibdib  ng  handog  na  nilug- 
log, at  ang  hita  ng  handlognaitinaas,  (ang 
niluglog  at  ang  itinaas),  ng  lalaking  tupa 
na  itinalaga  na  kay  Aaron  at  sa  kaniyang 
mga  anak:  28  at  magiging  kay  Aaron 
at  sa  kaniyang  mga  anak,  na  pinakabuis 
magpakailan  man,  sa  ganang  mga  anak 
ng  Israel :  sapagka't  isang  handog  na 
itinaas:  at  magiging  isang  handog  na 
itinaas  sa  ganang  mga  anak  ng  Israel,  na 
kinuha  sa  kanilang  mga  hayin  tungkol  sa 
kapayapaan  ;  ang  kanilang  handog  ngang 
itinaas  sa  Pakginoox.  29  At  ang  mga 
santong  kasuctan  ni  Aaron  ay  n^agiging 
sa  kaniyang  mga  anak,  pagkatapos  niya 
upang   mga    pahiran    /.^    Lm^is    sa   mga 


yaon,   at  upang   mga  italaga  sa  kanila. 

30  Pitong  araw  na  isusuot  ng  anak  na  ma- 
giging sacerdote  na  kahalili  niya,  pagka 
siya'y  i)umapasok  sa  dampa  ng  kapisa- 
nan  upang   mamahala  sa   santong  lugar. 

31  At  kukunin  mo  ang  lalaking  tupa  na 
itinalaga  at  lulutuin  mo  ang  kaniyang 
laman  sa  santong  lugar.  32  At  kakanin 
ni  Aaron  at  ng  kaniyang  mga  anak  ang 
laman  ng  tupa,  at  ang  tinapay  na  nasa 
bakol  sa  pintuan  ng  dampa  ng  kapisanan. 

33  At  kanilang  kakanin  ang  mga  bagay 
na  yaon,  na  ipinangtubos  ng  sala^  upang 
italaga  at  papagsantohin  sila :  datapua't 
hindi  kakain  ang  sino  mang  taga  ibang 
lupa  noon,  sapagka't  mga  bagay  na  santo. 

34  At  kung  may  lumabis  sa  laman  na  itina- 
laga, 0  sa  tinapay,  hangang  sa  kinauma- 
gahan,  ay  iyo  ngang  susunugin  sa  apoy 
ang  labis :  hindi  kakanin,  sapagka't  yao'y 
santo.  35  At  ganito  mo  gagawin  kay 
Aaron,  at  sa  kaniyang  mga  anak,  ayon  sa 
lahat  na  aking  iniutos  sa  iyo  :  pitong  araw 
na  iyong  itatalaga  sila.  36  At  araw-araw 
ay  maghahandog  ka  ng  toro  na  pinaka- 
handog, dahil  sa  kasalanan  na,  pinakapang- 
tubos :  at  iyong  lilinisin  ang  altar  pagka 
iyong  ipinangagawa  ng  katubusan  yaon: 
at  iyong  papahiran  ng  langis  upang  papa- 
gingsantohin.  37  Pitong  araw  na  iyong 
tutubusin  sa  sala  ang  altar,  at  iyong  papa- 
gingsantohin ;  at  ang  altar  ay  magiging 
pinakasanto ;  ano  mang  hipuin  sa  altar  ay 
magiging  pinakasanto. 

38  Ito  nga  ang  iyong  ihahandog  sa  iba- 
baw ng  altar :  dalawang  cordero  ng  unang 
taon  araw-araw  na  palagi.  39  Ang  isang 
cordero  ay  iyong  ihahandog  sa  kinauma- 
gahan,  at  ang  isang  cordero  ay  iyong 
ihahandog  sa  hapon :  40  at  kasama  ng 
isang  cordero  I'yong  ihahandog  ang  ikasam- 
puong  bahagi  7}g  isang  efa  ng  mainam  na 
harina  na  may  halong  ikaapat  na  bahagi 
ng  isang  hin  ng  langis  na  hinalo ;  at  ang 
ikaapat  na  bahagi  ng  isang  hin  ng  alak, 
ay  pinakahandog  na  inumin.  41  At  ang 
isang  cordero  ay  iyong  ihahandog  sa  ha- 
pon, at  iyong  gagawin  ayon  sa  handog  na 
harina  sa  umaga,  at  ayon  sa  inuming 
handog  noon,  na  pinakamasarap  na  amoy : 
handog  ngang  pinaraan  sa  apoy  sa  PanSi- 
NOON.  42  Magiging  isang  handog  na  si- 
nunog  na  palagi  sa  boong  panahon  ng 
inyong  lahi  sa  pintuan  ng  dampa  ng 
kapisanan,  sa  harap  ng  PanGinoon:  na 
aking  pakikipagkitaan  sa  inyo,  upang 
makipag-usap  ako  doon  sa  iyo.  43  At 
doo'y  raakikipagkita  ako  f^a  mga  anak  ng 


30.  24 


EXODO. 


87 


Israel ;  at  ang  dam  pa  ay  papapagingsanto- 
hin  sa  pamamag-itan  ng  aking  kalualha- 
tian.  44  At  aking  papapagingsantoliin 
ang  dampa  ng  kapisanan,  at  ang  altar ;  si 
Aaron  man  at  ang  kaniyang  mga  anak  ay 
aking  papagsasantoliin,  upang  mamahala 
sa  akin  sa  katungkulang  sacerdote.  45  At 
ako'y  tatahan  sa  gitna  ng  mga  anak  ng 
Israel,  at  ako'y  magiging  kanilang  Dios. 
46  At  kanilang  makikilala,  na  ako  ang 
Panginoong  kanilang  Dios,  na  kumuha  sa 
kanila  sa  lupain  ng  Egipto,  upang  ako^y 
tumahan  sa  gitna  nila :  Ako  ang  PanQi- 
NOONG  kanilang  Dios. 
Q|^  At  gagawaka  ng  isang  altar  upang 
Ow  pagsunugan  ng  kamanyan  sa  iba- 
baw :  na  kahoy  na  acacia  iyong  gagawin. 
Isang  siko  magkakaroon  ang  haba  noon, 
at  isang  siko  ang  luang  noon;  (magiging 
kuadrado) :  at  dalawang  siko  magkakaroon 
ang  taas  noon :  ang  mga  sungay  ay  magi- 
ging kapieza  noon.  3  At  iyong  babalutin 
ng  taganas  na  ginto,  ang  ibabaw,  at  ang 
mga  tagiliran  sa  palibot,  at  ang  mga  sun- 
gay ;  at  igagawa  mo  ng  isang  kornisang 
ginto  sa  palibot.  4  At  igagawa  mo  yaon 
ng  dalawang  argollang  ginto  sa  ilalim  ng 
kornisa  sa  ibabaw  ng  dalawang  tagilirang 
iyong  mga  gagawin;  at  magiging  suotan 
ng  mga  pinga  upang  mabuhat.  5  At  ang 
iyong  gagawing  mga  pinga  ay  kahoy  na 
acacia,  at  iyong  mga  babalutin  ng  ginto. 
6  At  iyong  ilalagay  sa  liarap  ng  lambong 
na  nasa  siping  ng  kaban  ng  patotoo,  sa 
harap  ng  loklokan  ng  awa  na  nasa  ibabaw 
ng  kaban  ng  patotoo,  na  aking  pakiki- 
pagkitaan  sa  iyo.  7  At  magsusunog  si 
Aaron  sa  ibabaw  noon  ng  kamanyan  na 
mabangong  pabango :  tuing  umaga  pagka 
kaniyang  inaayos  ang  mga  ilawan,  susu- 
nugin  niya  yaon.  8  At  pagka  sinisindi- 
han  ni  Aaron  ang  mga  ilawan  sa  hapon, 
kaniyang  susunugin :  yao'y  isang  kaman- 
yan ngang  palagi  sa  liarap  ng  PanSinoon, 
sa  boong  panahon  ng  inyong  lahi.  9  Huag 
kayong  maghahandog  ng  ibang  kamanyan 
sa  ibabaw  noon,  o  ng  bandog  na  susunugin, 
o  ng  bandog  na  harina  man ;  at  huag 
kayong  magbubuhos  ng  inuming  bandog 
sa  ibabaw  noon.  10  At  si  Aaron  ay  tutu- 
bos  ng  sala  sa  ibabaw  ng  mga  sungay  7ig 
altar,  minsan  sa  isang  taon :  kaniyang  tu- 
tubusin  sa  sala,  na  minsan  sa  isang  taon, 
ng  dugo  ng  bandog  dahil  sa  kasalanan,  sa 
boong  panahon  ng  inyong  lahi :  pinaka- 
santo  nga  sa  Panginoon. 

11  At  ang  PanSinoon  ay  nagsalita  kay 
Moisas,  na  nagsabing  :    12  Pagbilang  mo 


sa  mga  anak  ng  Israel,  ayon  sa  mga  nabi- 
bilang  sa  kanila,  magbibigay  nga  ang  ba- 
wa't  isa  sa  kanila  ng  katubusan  ng  kani- 
yang kalulua  sa  Panginoon,  pagka  iyong 
binibilang  sila;  upang  huag  magkaroon 
ng  salot  sa  gitna  nila  pagka  iyong  binibi- 
lang sila.  13  Ito  ang  kanilang  ibibigay, 
bawa't  maraanan  sa  kanila  na  nangabibi- 
lang :  kalahati  ng  isang  siklo  ayon  sa  siklo 
ng  santuario:  (ang  isang  siklo  ay  dala- 
wang puong  gera :)  kalihating  siklo  na 
pinakahandogsaPANGl»60N.^  14  Bawa't 
maraanan  sa  kanila  na  nangabibilang,  mu- 
la  sa  dalawang  puong  taong  gulang  han- 
gang  sa  katandatandaan,  magbibigay  ng 
handog  sa  PakGinOON.  15  Ang  maya- 
man  ay  hindi  magbibigay  ng  higit,  at 
ang  dukha  ay  hindi  magbibigay  rig  kulang 
kay  sa  kalahating  siklo,  pagbibigay  nila 
ng  handog  sa  PanQinoon,  upang  ipang- 
tubos  sa  inyong  mga  kalulua.  16  At 
iyong  kukunin  sa  mga  anak  ng  Israel  ang 
pangtubos  na  salapi,  at  iyong  gugugulin 
sa  paglilingkod  sa  dampa  ng  kapisanan ; 
na  maging  pinakaalaala  sa  mga  anak  ng 
Israel  sa  harap  ng  PanQinOON,  upang 
ipangtubos  sa  inyong  mga  kalulua. 

17  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing:  18  Gagawa  ka 
rin  ng  isang  hugasang  tanso,  at  ang  tung* 
tungan  ay  tanso,  upang  paghugasan:  at 
iyong  ilalagay  sa  gitna  ng  dampa  ng  kapi- 
sanan at  ng  altar,  at  iyong  sisidlan  ng 
tubig.  19  At  si  Aaron  at  ang  kaniyang 
mga  anak  ay  maghiShugas  ng  kanilang 
mga  kamay  at  ng  kanilang  mga  paa  doon : 
20  pagka  silaV  pumapasok  sa  dampa  ng 
kapisanan,  sila'y  maghuhugas  ng  tubig, 
upang  sila'y  huag  mamatay;  o  pagka 
sila'y  lumalapit  sa  altar  upang  mamahala, 
ng  pagsunog  ng  handog  na  pinaraan  sa 
apoy,  sa  PanSinoon:  21  kaya't  sila'y 
maghuhugas  ng  kanilang  mga  kamay  at 
ng  kanilang  mga  paa  upang  huag  silang 
mamatay :  at  magiging  isang  palatuntunan 
magpakailan  man  sa  kanila,  sa  kaniya  at 
sa  kaniyang  binhi,  sa  boong  panahon  ng 
kanilang  lahi. 

22  Bukod  dito'y  nagsalita  ang  PanSi- 
NOON  kay  Moises,  na  nagsabing :  23  Mag- 
dala  ka  rin  ng  mga  pinakamagaling  na 
pabango,  ng  taganas  na  mirra  ay  limang 
daang  siklo,  at  ng  mabangong  kanela  ay 
kalahati  nito,  dalawang  daan  at  limang 
puo ;  at  ng  mabangong  kamanyan  ay  dala- 
wang daan  at  limang  puo,  24  at  ng 
kasia,  limang  daan,  ayon  sa  siklg  ng  san- 
tuario, at  ng  langis  ng  olivo  ay  isang  hin : 


88 


EXODO. 


30.  25 


25  at  iyong  gagawing  santong  langis  na 
pangpahid,  isang  pabaiigong  kinatha  ayon 
sa  katha  ng  ma^papabango :  magiging 
isang  santong  langis  na  pangpahid.  26  At 
ivong  papahiran  noon  ang  dampa  ng  kapi- 
sanan,  at  ang  kaban  ng  patotoo,  27  at 
ang  diilang,  at  ang  lahat  ng  kasangkapan 
noon,  at  ang  kandelero  at  ang  niga  ka- 
sangkapan noon,  at  ang  altar  ng  pangsuob, 
i?8  at  ang  altar  ng  bandog  na  susunngin 
sampuo  ng  labat  ng  kasangkapan,  at  ang 
hugasan  at  ang  tungtungan.  29  At  mga 
papapagingsantohin  npang  mga  niaging 
pinakasanto  :  lahat  ng  makahipo  sa  mga 
yaoV  i^agiging  santo.  30  At  iyong  papa- 
hiran iifflanpis  si  Aaron  at  ang  kaniyang 
mga  anak,  at  iyong  papagsasantohin  sila, 
iipang  silaV  mamahala  sa  akin  sa  ka- 
tungknlang  sacerdote.  31  At  iyong  sasa- 
litain  sa  mga  anak  ng  Israel,  na  iyong  sa- 
sabihing :  Ito V  magiging  santong  langis 
na  pangpahid  sa  akin  sa  boong  panahon 
ng  iyong  lahi.  32  Sa  laman  ng  tawo  ay 
huag  ninyong  ibubuhos,  o  huag  man  ka- 
yong  gagawa  ng  gaya  noon,  ayon  sa  pag- 
kakatha:  yaoV  santo  at  aariin  ninyong 
santo.  33  Sino  mang  kumatlia  ng  gaya 
noon,  o  sino  mang  maglagay  noon  sa 
isang  taga  ibang-lupa,  siya'y  ihihiwalay 
sa  kaniyang  bayan. 

34  At  sinabi  ng  Pa^'Ginoon  kay  Moi- 
ses :  Magdala  ka  ng  mga  mabangong 
pabango  :  estacte,  at  oniqne,  at  galbano  : 
mga  mabangong  pabango  na  may  taganas 
na  olivano  :  na  bawa't  isaV  nagkakaisa 
ijg  timbang ;  35  at  iyong  gagawing  ka- 
manyan,  isang  pabangong  ayong  sa  katha 
ng  magpapabango,  na  inasnan  ng  asin  na 
taganas  at  santo  :  36  at  iyong  didik- 
dikin  ang  iba  noon  ng  durog  na  dnrog  at 
ilagay  mo  sa  harap  ng  kaban  ng  patotoo, 
sa  loob  ng  dampa  ng  kapisanan  na  aking 
pakikipagkitaan  sa  iyo  :  aariin  ninyong 
napakasanto.  37  At  ang  kamanyan  na 
inyong  gagawin,  ayon  sa  pagkakatha  noon 
ay  Inaag  kayong  gagawa  ng  sa  ganang 
inyo :  aariin  mong  santo  sa  Panginoon. 
38  Sino  mang  gumawa  ng  gaya  noon, 
iipang  amoyin,  siya'y  ihihiwalay  sa  kani- 
yang bayan. 

Of  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
O I  Moises,  na  nagsabing  :  2  Tingnan 
mo^t  aking  tinawag  sa  pangalan  si  Be- 
zalel  na  anak  ni  Uri,  na  anak  ni  Hur,  sa 
angkan  ng  Juda :  3  at  aking  pinuspos 
siya  ng  espiritu  ng  Dios,  sa  karunungan, 
at  pagkakilala,  at  kaalaman,  at  sa  lahat 
ng  sarisaring  gawa,      4  upang  kumatha 


ng  mga  gawang  kaayaaya,  upang  gumawa 
sa  ginto,  at  sa  pilak,  at  sa  tanso,  5  at 
upang  umukit  ng  mga  batong  pangkalup- 
kop,  upang  gumawa  ng  mga  nililok  na 
kahoy,  at  upang  gumawa  sa  laliat  na 
sarisaring  gagawin.  6  At  ako,  narito, 
aking  inihalal  nakasama  niya  si  Oholiab, 
na  anak  ni  Ahisamak  sa  angkan  ni  Dan  ; 
at  sa  puso  ng  lahat  na  maalam  na  puso, 
ay  aking  isinilid  ang  karunungan,  upang 
magawa  nila  ang  lahat  ng  aking  iniutos 
sa  iyo  :  7  ang  dampa  ng  kapisanan  at 
ang  kaban  ng  patotoo,  at  ang  loklokan 
ng  awa  na  nasa  ibabaw  noon,  at  ang  lahat 
ng  kasangkapan  ng  dampa;  8  at  ang 
dulang  at  ang  kaniyang  mga  kasangkapan, 
at  ang  kandelerong  dalisay  sampuo  ng 
lahat  na  kasangkapan ;  at  ang  altar  ng 
pangsuob ;  9  at  ang  altar  ng  bandog  na 
susunugin  sampuo  ng  lahat  ng  kasang- 
kapan, at  ang  hugasan  at  ang  tungtungan 
noon  ;  10  at  ang  mga  kasuotang  mabu- 
ting  gawa,  at  ang  mga  santong  kasuotan 
kay  Aarong  sacerdote,  at  ang  mga  kasuo- 
tan sa  kaniyang  mga  anak,  upang  ma- 
ngasiwa  sa  katungkulang  secerdote ;  11  at 
ang  langis  na  pangpahid,  at  ang  kaman- 
yan na  mabangong  mga  pabango  para  sa 
santong  lugar :  ayon  sa  lahat  na  iniutos 
ko  sa  iyo  ay  kanilang  gagawin. 

12  At  ang  Panginoo'y  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing:  13  Salitain  mo 
rin  sa  mga  anak  ng  Israel,  na  iyong  sabi- 
hing:  Katotohanang  ipangingilin  nlnyo 
ang  aking  mga  sabado  :  sapagka't  isang 
tanda  sa  akin  at  sa  inyo  sa  boong  pana- 
hon ng  inyong  lahi,  upang  inyong  maki- 
lala  na  ako  ang  Paxgixoon  na  nagpapa- 
santo  sa  in.yo.  14  Inyong  ipangingilin 
ang  sabado  nga ;  sapagka^t  yao'y  santo  sa 
inyo:  bawa't  dumumi  ay  walang  pagsa- 
lang  papatayin  :  sapagka't  sino  mang  gu- 
mawa ng  ano  mang  gagawin  sa  araw  na 
?/ao??.,  ang  tawong  yaon  ay  ihihiwalay  sa 
kaniyang  bayan.  15  Anim  na  araw  na 
gagawin  ang  gagawin ;  datapua't  ang 
ikapitong  araw  ay  sabado  na  dakilang 
kapahingahan,  santo  sa  Panginoon  :  shio 
mang  gumawa  ng  ano  mang  gagawin  sa 
araw  ng  sabado,  siya'y  walang  pagsalang 
papatayin.  16  Kaya't  ang  mga  anak  ng 
Israel  ay  mangingilin  ng  sabado,  na  tutn- 
parin  ang  sabado  sa  boong  ]>anahon  ng 
kanilang  lahi,  na  ])inakapalaging  tipan. 
17  Ito'y  isang  tanda  sa  akin  at  sa  mga 
anak  ng  Israel  magpakailan  man  :  sapag- 
ka't  sa  anim  na  araw  ay  ginawa  ng  Pa- 
NGiNOON  ang  langit  at  lupa,  at  pa  ikapi- 


32.  23 


BXODO. 


89 


tong  araw,  siya'y  nagpahinga  at  nag- 
palamig. 

18  At  kaniyang  ibinigay  kay  Moises, 
pagkatapos  na  makipagsalitaan  sa  kaniya 
sa  ibabaw  ng  bundok  ng  Sinai,  ang  dala- 
wang  tabia  ng  patotoo  na  mga  tablang 
bato,  na  sinulatan  ng  daliri  ng  t)ios. 

OO  At  ng  makita  ng  bayan  na  naglu- 
O^  luat  si  Moises  ng  pagpanaog  sa 
bundok,  ang  bayan  ay  nagpipisan  kay 
Aaron,  at  nagsabi  sa  kaniyang :  Magtin- 
dig  ka  at  igawa  mo  kami  ng  mga  dios  na 
magpapauna  sa  amin ;  sapagka't  tungkol 
sa  Moises  na  ito,  na  lalaking  nagsampa  sa 
amin  mula  sa  lupain  ng  Egipto,  nindi 
namin  malaman  kung  anong  nangyari  sa 
kaniya.  2  At  sinabi  ni  Aaron  sa  kani- 
lang:  Alisin  ninyo  ang  mga  hikaw  na 
ginto,  na  nasa  tainga  ng  inyong  mga 
asawa,  ng  inyong  mga  anak  na  lalaki, 
at  babaye,  at  mga  dalhin  ninyo  sa  akin. 
3  At  inalis  ng  boong  bayan  -ang  mga 
hikaw  na  ginto  na  mga  nasa  kani- 
lang  mga  tainga,  at  mga  dinala  kay 
Aaron.  4  At  kaniyang  tinangap  sa  kani- 
lang  kamay,  at  niyari  sa  pamamag- 
itan  ng  isang  buril,  at  ginawang  isang 
guyang  binubo,  at  kanilang  sinabing: 
Ang  mga  ito  ang  maging  iyong  mga  dios, 
oh  Israel,  na  nagsampa  sa  iyo  mula  sa 
lupain  ng  Egipto.  5  At  ng  makita  ito 
ni  Aaron,  siya'y  nagtayo  ng  isang  altar  sa 
harapan  ng  guya  ;  at  inihiyaw  ni  Aaron 
at  nagsabing:  Bukas  ay  pistang  dakila 
sa  PanQinoon.  6  At  sila^  nagbangong 
raaaga  ng  kinabukasan,  at  naghandog  ng 
mga  handog  na  susunugin,  at  nagdala  ng 
mga  handog  tungkol  sa  kapayapaan:  at 
ang  bayan  ay  umupong  kumain  at  umi- 
nom,  at  nagtindig  upang  maglaro. 

7  At  sinalita  ng  Pan&inoon  kay  Moi- 
ses: lYumaon  ka,  manaog  ka:  sapag- 
ka't  ang  iyong  bayan,  na  iyong  isinampa 
mula  sa  lupain  ng  Egipto  ay  nangagsi- 
sama :  8  sila'y  humiwalay  na  madali  sa 
daan  na  aking  iniutos  sa  kanila :  sila'y 
gumawa  ng  isang  guyang  binubo,  at  kani- 
lang sinamba,  at  kanilang  hinainan,  at 
kanilang  sinabing :  Ang  mga  ito'y  iyong 
maging  mga  dios,  oh  Israel,  na  nagsampa 
sa  iyo  mula  sa  lupain  ng  Egipto.  9  At 
sinabi  ng  Panginoon  kay  Moises :  Aking 
nakita  ang  bayang  ito,  at,  narito,  isang 
bayang  may  matigas  na  batok  :  10  nga- 
yo*y  bayaan  mo  nga  ako  upang  ang  aking 
pag-iinit  ay  mag-alab  laban  sa  kanila,  at 
upang  aking  lipulin  sila :  at  ikaw  ay  aking 


gagawing  malaking  nacion.  11  At  na- 
manhik  si  Moises  sa  PanSinoong  kani- 
yang Dios,  at  sinabing :  Panginoon, 
ibakit  ang  iyong  pag-iinit  ay  pinapag- 
aalab  mo  laban  sa  iyon^  bayan,  na  iyong 
inilabas  sa  lupain  ng  Egipto  sa  pamamag- 
itan  ng  malaking  kapangyarihan  at  ng 
makapangyarihang  kamay  ?  12  i  Bakit 
sasalitain  ng  mga  taga  Egipto,  na  sasabi- 
hing:  Dahil  sa  kasam-an,  inilabas  sila 
upang  patayin  sila  sa  mga  bundok,  at 
upang  lipulin  sila  sa  balat  ng  lupa  ?  lu- 
rong  mo  an^  inyong  mabangis  na  pag- 
iinit,  at  pagsisihan  mo  ang  kasam-ang  ito 
laban  sa  iyong  bayan.  IS  Alalahanin  mo 
si  Abraham,  si  Isaak,  at  si  Israel  na  iyong 
mga  lingkod,  na  siyang  iyong  mga  sinum- 
paan  sa  iyong  sarili,  at  mga  pinagsabi- 
hang:  Aking  pararamihin  ang  inyong 
binhi,  na  gaya  ng  mga  bituin  sa langit,  at 
lahat  ng  lupaing  ito  na  aking  sinalita  ay 
aking  ibibigay  sa  inyong  binhi,  at  kani- 
lang mamanahin  magpakailan  man.  14  At 
pinagsisihan  ng  PanGinoon  ang  kasam- 
an  na  kaniyang  sinabing  kaniyang  gaga- 
win  sa  kaniyang  bayan. 

15  At  si  Moises  ay  pumihit,  at  bumaba 
sa  bundok,  na  dala  ang  dalawang  tabla  ng 
patotoo  sa  kaniyang  kamay ;  mga  tablang 
may  sulat  sa  kanilang  dalawang  mukha ; 
sa  isang  mukha  at  sa  kabilang  mukha  ay 
may  sulat.  16  At  ang  mga  tabla  ay  gawa 
ng  bios,  at  ang  sulat  ay  sulat  ng  Dios,  na 
nakaukit  sa  mga  tabla.  17  At  ng  mari- 
nig  ni  Josue  ang  ingay  ng  bayan  na  hu- 
mihiyaw,  nagsabi  kay  Moises :  May  ingay 
ng  pagbabaka  sa  kamparaento.  18  At 
kaniyang  sinabing :  Hindi  ingay  ng 
pagtatagumpay,  o  ingay  man  ng  pag- 
katalo,  kungdi  ingay  ng  mga  umaawit. 
ang  aking  naririnig.  19  At  nangyari 
paglapit  niya  sa  kampamento,  na  kani- 
yang nakita  ang  guya  at  ang  sayawan 
at  ang  galit  ni  Moises  ay  nag-init  at  kani- 
yang inihagis  ang  mga  tabla  na^  nasa 
kaniyang  mga  kamay  at  mga  nasira  sa 
paa  ng  bundok.  20  At  kaniyang  kinuha 
ang  guya  na  kanilang  ginawa,  at  sinunog 
ng  apoy,  at  giniling  hangang  sa  naging 
alabok,  at  isinaboy  sa  ibabaw  ng  tubig, 
at  ipinainom  sa  mga  anak  ng  Israel. 
21  At  sinabi  ni  Moises  kay  Aarong: 
^  Anong  ginawa  ng  bayang  ito  sa  iyo, 
upang  iyong  dalhan  ng  isan^  malaking 
sala  sila?^  22  At  sinabi  ni^  Aarong: 
Huag  mag-init  ang  galit  ng  aking  pangi- 
noon :  iyong  kilala  ang  bayan,  na  sila^y 
lugmok  sa  kasam-an.     23  Sapagka't  kani- 


90 


EXODO. 


32.  23 


lang  sinabi  sa  aking :     Igawa  mo  kami  ng 
mga  dios  na   niagpapauiia  sa  amin :   sa- 
pagka't    tungkol  sa  Moises    na    ito,    na 
ialaking  nagsampa  sa  amin  mula  sa  lupain 
ng  Egipto  aj  hindi  namin  malaman  kung 
anong  nangyari  sa  kanija.     24  xit  aking 
sinabi    sa    kanilang :     *Sino   mang    may 
ginto,  ay  mag-alis ;    sa  gayoV   kanilang 
ibinigay  sa  akin :   at  aking  Inihagis  sa 
apoy  at  lumabas  ang  guyang  ito.    25  At 
ng  makita  ni  Moises   na  ang  ba'yan  ay 
nakakawala ;    (sapagka't    pinabayaan   ni 
Aarong  makawala  ng   maging  isang  ka- 
biruan  sa  gitna  ng  kanilang  mga  kaaway :) 
26  ng  magkagayo'y  tumayo  si  Moises  sa 
pintuang-daan  ng  karapamento,  at  nagsa- 
bing  :      Sine    mang  sa   PAKaiNOON  ang 
kiling  ay  lumapit  sa  akin.     At  laliat  ng 
mga    anak    ni   Levi    ay    nagpipisan    sa 
kaniya.     27  At  kaniyang  sinabi  sa  kani- 
lang:    Ganito  ang  sabi  ng  PanGinoon, 
ng  Dios  ng  Israel:     Ipatong  ng  bawa't 
ialaki  ang  kaniyang  tabak  sa  kaniyang 
hita,^  at  yumaou  kayong  paroo't  parito 
sa   pintuang-daan   at    pintuang-daan,    sa 
boong  karapamento,  at  patayin  ng  bawa't 
Ialaki  kahlH    ang   kaniyang    kapatid   na 
ialaki,  at  ng  bawa't  Ialaki  aieg  kaniyang 
kasama,  at  ng  bawa't  Ialaki  ang  kaniyang 
kapua.    28  At  ginawa  ng   mga  anak  ni 
Levi  ayon  sa  salita  ni  Moises  :  at  nabual 
sa  bayan  ng  araw  na  yaon,  ang  may  mga 
tatlong  libong  katawo.     29  At  sinabi  ni 
Moises :     Italaga  ninyo  ang  inyong  sarili 
ngayon  sa  PanQinoon,  00,  bawa't  Ialaki 
laban   sa    kaniyang  anak    na    Ialaki,   at 
laban  sa  kaniyang  kapatid  na  Ialaki,  u- 
pang  kaniyang  ipagkaloob  sa  inyo   ang 
pagpapala  sa  araw  na  ito.     30  At  nang- 
yari  ng  kinabukasan,  na  sinabi  ni  Moises 
sa  bayang:     Kayo'y  nagkasala  ng  mala- 
king  kasalanan  :    At  ngayo'y  sasampahin 
ko   ang  Panginoon;   marahil  ay  aking 
matutubos  ang  inyong  kasalanan.     31  At 
nagbalik    si  Moises    sa    Pangikoon,   at 
nagsabing:     Oli  ang  bayang  ito  ay  nag- 
kasala ng  malaking  kasalanan,  at  gumawa 
sila  ng  mga  dios   na  ginto.      32  Gavon 
ma'y  ngayon,  kung  iyong  ipatatawad  ang 
kanilang    kasalanan—;    at   kung    hindi, 
pawlin  mo  ako,  isinasamo  ko  sa  iyo,  sa 
iyong   libro    na   iyong    sinulat.      33  At 
sinabi  ng  Panginoon  kay  Moises  :     Sino 
mang  nagkasala  laban  sa  akin  papawiin 
sa  aking  libro.     34  At  ngayo'y  yumaon 
ka,  iyong  patnubayan  ang  bayan  sa  lugar 
na  aking  sinalita  sa  iyo  :    narito't  ang 
aking  angel  ay  magpapauna  sa  iyo  :  gayon 


ma^y  sa  araw  na  aking  dalawin,  aking 
dadalawin  ang  kanilang  kasalanan  sa 
kanila.  35  At  sinugatan  nga  ng  Pangi- 
NOON  ang  bayan,  sapagka^t  kanilang  gina- 
wa ang  guya  na  ginawa  ni  Aaron. 
00  At  sinalita  ng  Panginoon  kay  Moi- 
v^^  ses:  Yumaon  ka,  sumampa  ka 
mula  rito,  ikaw  at  ang  bayan  na  iyong 
isinampa  mula  sa  lupain  ng  Egipto,  na 
patungo  sa  lupain  na  aking  isinumpa  kay 
Abraham,  kay  Isaak,  at  kay  Jakob,  na 
sinabing :  Sa  iyong  binhi  ay  aking  ibibi- 
gay :  2  at  aking  susuguin  ang  isang  angel 
sa  unahan  mo :  at  aking  palalayasin  ang 
ICananeo,  ang  Amoreo,  at  ang  Heteo,  at 
ang  Perezeo,  ang  Heveo,  at  ang  Jebuseo : 
3  sa  isang  lupaing  binubukalan  ng  gatas 
at  pulot :  sapagka't  hindi  ako  sasampa  sa 
gitna  mo ;  sapagka't  ikaw  ay  bayang  may 
matigas  na  batok;  baka  ikaw  ay  aking 
lipulin  sa  daan.  4  At  ng  marinig  ng  ba- 
yan ang  mga  masamang  balitang  ito,  sila^y 
nanangis:  at  walang  tawong  nagsuot  ng 
kaniyang  mga  gayak.  5  At  sinabi  ng  Pa- 
NGINOON  kay  Moises:  Sabihin  mo  sa 
mga  anak  ng  Israel:  KayoV  isang  ba- 
yang may  matigas  na  batok  :  kung  ako'y 
sumampa  sa  gitna  mo  na  sandali,  lilipulin 
kita  :  kaya*t  ngayo'y  alisin  mo  ang  iyong 
gayak  sa  iyo  upang  aking  malaman  kung 
anong  aking  gagawin  sa  iyo.  6  At  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  naghubad  ng  kani- 
lang gayak  mula  sa  bundok  ng  Horeb. 

7  At  kinaugalian  nga  ni  Moises  na 
kuoin  ang  dampa  at  itayo  sa  labas  ng 
karapamento  na  malayo  sa  karapamento ; 
at  kaniyang  tinawag :  Dampa  ng  kapisa- 
nan.  At  nangyari,  na  bawa't  magsisiya- 
sat  sa  PakQinoon  ay  lumalabas  na  puma- 
paroon  sa  dampa  ng  kapisanan,  na  nasa 
labas  ng  karapamento.  8  At  nangyari, 
pagka  si  Moises  ay  lumalabas  na  napasa 
sa  Dampa,  na  ang  boong  bayan  ay  buma- 
bangon  at  tumatayo,  bawa't  Ialaki  sa  pin- 
tuan  ng  kaniyang  dampa  at  pinanonood 
si  Moises  hangang  sa  makapasok  sa  Dam- 
pa. 9  At  nangyari,  pagka  si  Moises  ay 
pumapasok  sa  Dampa,  ang  haliging  ala- 
paap  ay  bumababa,  at  tumitigil  sa  pintuan 
ng  Dampa :  at  ang  Panglnoon  ay  naki- 
kipagsalitaan  kay  Moises.  10  At  nakiki- 
ta  ng  boong  bayan  ang  haliging  alapaap 
na  tumitigil  sa  pintuan  ng  Dampa :  at  ang 
boong  bayan  ay  tumitindig  at  sumasamba, 
na  bawa't  isa'y  sa  iahi  ng  pintuan  ng  kani- 
yang dampa.  11  At  nakikipagsalitaan  ang 
Pa]s:gikoon  kay  Moises  ng  nuikhaan,  gaya 
ng  isang  tawong  nakikipagsalitaan  sa  kani- 


34.  11 


EXODO. 


91 


yang  kaibigan.  At  siya^  nagbabalik  uli 
sa  kampamento ;  datapua't  ang  kanijang 
tagapamahalang  si  Josue,  iia  anak  ni  Nun, 
na  isang  binata,  hindi  umaalis  sa  Dampa. 
12  At  sinabi  ni  Moises  sa  Panqinook  : 
Tingnan  mo,  iyong  sinasabi  sa  aking: 
Isampa  mo  ang  bayang  ito  :  at  hindi  mo 
ipinakilala  sa  akin  kung  sino  yaong  susu- 
guin  mo  na  kasama  ko.  Gayon  may 
ivong  sinabing:  Aking  nakilala  kita  sa 
pangalan,  at  ikaw  man  ay  nakasumpong 
ng  bivaya  sa  aking  paningin.  13  Ngayon 
nga,  isinasamo  ko  sa  iyo  kung  ako  y  naka- 
sumpong ng  biyaya  sa  iyong  panmgin, 
ituro  mo  sa  akin  ngayon  ang  iyong  mga 


daan,  upang  ikaw  ay  aking  makilala,  na 
ano  pa't  ako'y  makasumpong  ng  biyaya  sa 
iyong  paningin :  at  akalain  mo,  na  ang 
naciong  ito  ay  iyong  bayan.  14  At  kani- 
Yang  sinabing;  Ang  aking  paghatap  ay 
yayaong  kasama  mo,  at  ikaw  ay  aking 
bibigvan  ng  kapahingahan.  15  At  siya'y 
nagsabi  sa  kaniyang:  Kung  ang  iyong 
pagharap  ay  hindi  yayaong  kasama  ko  ay 
huag  mo  na  kaming  pasampahm  mula 
rito.  16  I  Sapagka't  saan  ngayon  makiki- 
iala  naako'y  nakasumpong  ng  biyaya  sa 
iyong  paningin,  ako  at  ang  iyong  bayan? 
^  hindi  ba  dahil  sa  ikaw  ay  lum.alakad  na 
kasama  namin,  upang  kami  ay  maging 
hiwalay,  ako  at  ang  iyong  bayan,  sa  lahat 
ng  bayan  na  nasa  balat  ng  lupa? 

17  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Moises ; 
Akin  naman  gagawin  ang  bagay  na  ito  na 
iyong  sinalita;  sapagka't  ikaw  ay  naka- 
sumpong ng  biyaya  sa  aking  paningin,  at 
ikaw  ay  aking  nakilala  sa  pangalan. 
18  At  sinabi  ni  Moises;  Ipakita  mo  sa 
akin,  isinasamo  ko  sa  iyo,  ang  iyong  ka- 
lualhatian.  19  At  kaniyang  sinabing :  A- 
king  papapangyarihin  ang  aking  boong 
kabutihan  sa  liarap  mo,  at  aking  isisigaw 
ang  pangalan  ng  Panginoon  sa  harap 
mo;  at  ako'y  magkakaloob  ny  biyaya  sa 
kanino  mang  aking  ibig  pagkalooban,  at 
ako^y  magmaraaawain  sa  kanino  mang 
aking  ibig  kaawaan.  20  At  kaniyang  si- 
nabing: Hindi  mo  makikita  ang  aking 
tnukha :  sapagka't  hindi  maaaring  makita 
ako  ng  tawo  at  mabuhay.  21  At  sinabi 
ng  Panginoon  :  Narito,  may  isang  lugar 
sa  tabi  ko,  at  ikav/  ay  tatayo  sa  ibabaw 
ng  bato  :  22  at  mangyayari,  samantalang 
ang  akirig  kalualhatian  ay  nangyayari,  na 
aking  ilalagay  kita  sa  isang  guang  ng 
bato,  at  tatakpan  kita  ng  aking  kamay 
hangang  sa  ako'y  makaraan :  ^  2S  at  aking 
aalisin  ang  aking  kamay,  at  iyong  maki- 


kita ang  aking  liked  :  datapua't  ang  aking 
mukha  ay  hindi  makikita. 

3  A  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Moi-  ■ 
^    ses :     Humichura  ka  ng  dalawang 
tablang  bato  na  gaya  ng  una:  at  aking 
isusulat  sa  mga  tabla  ang  mga  salita  na 
nasa  unang  mga  tabla,  na  iyong  simra. 
2  At  iyong  ihanda  sa  kinaumagahan,  at 
sumampa  ka  sa  kinaumagahan  sa  bundok 
ng  Sinai  at  humarap  ka  roon  sa  akin  sa 
taluktok   ng   bundok.     3  At  sino    mang 
tawo  ay  huag  sasampang  kasama  mo,  o 
makakakita  ng  sino  mang  tawo  sa  bundok ; 
kahi't  ang  mga  kawan  at  ang  mga  baka- 
han  ay  huag  sumabsab  sa  harap  ng  bun- 
dok na  yaon.    4  At  siya'y  humichura  ng 
dalawang  tablang  bato  na  gaya  ng  una; 
at  nagbangon  si  Moises  na  maaga  sa  ki- 
naumagahan, at  sumampa  sa  bundok  ng 
Sinai,  gaya  ng  iniutos  ng  Pakginoon  sa 
kaniya,  at  kinuha  sa  kaniyang  kamay  ang 
dalawang  tablang  bato.    5  At  ang  Pangi- 
NOOK  ay  bumaba  sa  alapaap,  at  tumayong 
kasama  niya  roon  at  inihayag  ang  panga- 
lan ng  Panginoon.    «  At  ang  Pangi- 
noo'y  nagdaan  sa  harap  niya,  na  iniha- 
hayag:    1  Ang  Panginoon,  ang  Pangi- 
NOON I    Dios  na  puspos  ng  kahabagan  at 
mapagkaloob,  banayad  sa  pagkagalit,  at 
sagana  sa  kaawaan  at  katotohanan ;     7  na 
gumagamit  ng   kaawaan  sa  libolibo   na 
nagpapatawad  ng  kasam-an,  at  ng  pagsa- 
langsang,  at  ng  kasalanan :  at  sa  ano  mang 
paraan  ay  hindi  aariing  walang  sala  ang 
salarin;  na  dinadalaw  ang  kasam-an  ng 
mga  ama  sa  mga  anak,  at  sa  mga  anak  ng 
mga  anak,  hangang  sa  ikatlo  at  ikaapat  na 
lahi.     8  At  nagmadali  si  Moises,  at  iti- 
nungo  ang  kaniyang  ulo  sa  lupa,  at  su- 
mamba.     9  At  kaniyang  sinabing :     Kung 
ngayo'y  nakasumpong  ako  ng  biyaya  sa 
iyong  paningin,  oh  Panginoon,  ipahm- 
tulot  ng  Pangikook,  isinasamo  ko  sa  iyo, 
na  pumaroon  sa  gitna  namin,    sapagka't 
isang  bayang  may  matigas  na  batok ;  at 
ipatawad  mo  ang  aming  kasam-an,  at  ang 
aming  kasalanan,   at    ariin   mo  ^  kaming 
iyong  mana.     10  At  kaniyang  sinabing: 
Narito,  ako'y  gumagawa  ng  tipan  sa  harap 
ng  iyong  boong  bayan  at  gagawa  ako  ng 
mga^kababalaghan,  na  kailan  ma'y  hindi 
ginawa  sa  boong  lupa,  o  sa  alin  mang  na- 
cion:   at  ang  boong   bayan  sa  gitna  ng 
iyong  kinaroroonan   ay   makakakita    ng 
gawa  ng  Panginoon,  sapagka't  kaldlaki- 
labot  na  bagay  ang  aking  gagawin  sa  pa- 
mamag-itan  mo.     11  Tuparin  mo  ang  mga 
iniuutos  ko  sa  iyo  sa  araw  na  ito :  narito, 


92 


EXODO. 


84.  11 


aking  pinalalayas  sa  harap  mo  ang  Amor- 
reo,  at  ang  Ivananeo,  at  ang  Heteo,  at 
ang  Perezeo,  at  ang  Heyeo,  at  ang  Jebu- 
seo.  12  Mag-ingat  ka,  baka  ikaw  ay 
makipagkatipan  sa  mga  tumatahan  sa 
In  pain,  baka  maging  isang  silo  sa  git- 
na  mo :  13  kungdi  inyong  iwawa- 
sak  ang  kanilang  mga  altar,  at  inyong 
pagpipirapirasnhin  ang  kanilang  mga 
larawan,  at  inyong  pagpnputolputolin 
ang  kanilang  mga  Ashera  :  14  sapagka't 
Hindi  ka  sasamba  sa  ibang  dios  ;  sapagka't 
ang  Pakginoon  na  ang  pangalan  ay  Ma- 
panibuglmin  ;  siya  nga'y  Mapanibughuing 
Dios :  15  Mag-ingat  ka,  baka  ikaw  ay 
makipagtipan  sa  mga  tumatahan  sa  lu- 
pain,  at  silaV  makikiapid  na  sumunod  sa 
kanilang  mga  dios,  at  magsisipaghayin  sa 
kanilang  mga  dios,  at  baka  ikaw  ay 
tawagin  ng  isa  at  kiimain  ng  kanilang 
liayin  ;  16  at  ikaw  ay  kiimulia  ng  kani- 
lang mga  anak  na  babaye  para  sa  iyong 
mga  anak  na  lalaki,  at  ang  kanilang  mga 
anak  na  babaye  ay  makiapid  na  sumunod 
fia  kanilang  mga  dios  at  papakiapirin  ang 
inyong  mga  anak  na  sumuncd  sa  kanilang 
mga  dios.  17  Huag  kang  gagawa  para  sa 
iyo  ng  mga  dies  na  binubo.  18  Ang 
kapistahan  ng  tinapay  na  walang  levada- 
ra  ay  iyong  ipangingilin.  Pitong  araw 
na  kakain  ka  ng  tinapay  na  walang  leva- 
dura  gaya  ng  iniutos  ko  sa  iyo,  sa  takdang 
panahon  sa  buan  ng  Abib :  sapagka't  sa 
buan  ng  Abib  umalis  ka  sa  Egipto. 
19  Yaong  labat  na  nagbubukas  ng  bahay- 
bata  ay  akin ;  at  go  yon  din  sa  lahat  ng 
liayop  na  lalaki,  ang  panganay  ng  baka  at 
Dg  tupa.  20  At  ang  panganay  ng  isang 
asno  ay  iyong  tutubusin  ng  isang  cordero  : 
at  kungdi  mo  tutubusin  ay  iyo  ngang 
babaliin  ang  kaniyang  leeg.  Lahat  ng 
panganay  sa  iyong  mga  anak  ay  iyong 
tutubusin.  At  walang  lalapit  sa  harapan 
ko  na  walang  dala.  21  Anim  na  araw  na 
gagawa  ka,  nguni't  sa  ikapitong  araw  ay 
magpapahinga  ka  :  sa  panahon  ng  pagbu- 
bukid  at  sa  pag-aani  ay  magpapahinga 
ka.  22  At  iyong  ipangingilin  ang  kapis- 
tahan Dg  mga  sanlingo,  ang  sa  mga 
unang  bunga  ng  pag-aani  ng  trigo,  at  ang 
kapistahan  ng  pag-aani  sa  katapusan  ng 
taon.  23  Makaitlo  nga  sa  isang  taon  na 
haharap  ang  lahat  ng  iyong  mga  lalaki  sa 
Pakgikookg  Dio-^,  na  Dios  ng  Israel. 
24  Sapagka't  aking  palalayasin  ang  mga 
nacion  sa  harap  mo,  at  aking  palalaparin 
ang  iyong  mga  hanganan  :  at  hindi  pag- 
nanagaan  ng  sino  man  ang  iyong  lupain, 


pagka  ikaw  ay  pumapanhik  na  huma- 
harap  sa  Panginoong  iyong  Dios,  na 
makaitlo  sa  isang  taon.  25  Huag  kang 
maghahandog  ng  dugo  ng  hayin  sa  akin, 
na  kasabay  ng  tinapay  na  may  levadura; 
0  magtitira  man  ng  hayin  sa  kapistahan 
ng  paskua  hangang  sa  kinaumagahan. 
26  Ang  pinakaunang  bunga  ng  iyong  lupa 
ay  iyong  dadalhin  sa  bahay  ng  Pakgi- 
NOONG  iyong  Dios.  Huag  mong  lulutuin 
ang  anak  ng  kambing  sa  gatas  ng  kani- 
yang ina.  27  At  sinabi  ng  Panginoon 
kay  Moises  :  Isulat  mo  ang  mga  salitang 
ito :  sapagka^t  ayon  sa  tunog  ng  mga 
salitang  ito,  gumawa  ako  ng  tipan  sa  iyu 
at  sa  Israel.  28  At  siya'y  natira  roong 
kasama  ng  Pakginoon,  na  apat  na  puong 
araw  at  apat  na  puong  gabi ;  hindi  man 
siya  kumain  ng  tinapay,  o  nminom  man 
ng  tubig.  At  isinulat  vg  Favginoon  sa 
mga  tabla  ang  mga  salita  ng  tipan,  ang 
sampuong  utos. 

2f)  At  nangyari,  ng  bumaba  si  Moises 
sa  bundok  ng  Sinai,  na  dala  ang  dala- 
wang  tabla  ng  patotoo,  sa  kamay  ni  Moi- 
ses, ng  bumaba  sa  bundok,  hindi  nalala- 
man  ni  Moises  na  ang  balat  ng  kaniyang 
mukha  ay  nagliliwanag  dahil  sa  pakiki- 
pagusap  niya  sa  kaniya.  30  At  ng  ma- 
kita  ni  Aaron  at  ng  lahat  na  mga  anak  ng 
Israel  si  Moises,  narito,  ang  balat  ng 
kaniyang  mukha  ay  nagliliwanag;  at 
silaV  natakot  na  lumapit  sa  kaniya. 
31  At  tinawag  sila  ni  Moises,  at  si  Aaron 
at  ang  lahat  ng  mga  puno  sa  Israel  ay 
nagbalik  sa  kaniya :  at  si  Moises  ay  nag- 
salita  sa  kanila.  32  At  pagkatapos,  ang 
lahat  ng  mga  anak  ng  Israel  ay  lumapit : 
at  kaniyang  ibinigay  sa  kanilang  utos  ang 
lahat  ng  salita  ng  Panginoon  sa  kaniya 
sa  bundok  ng  Sinai.  33  At  pagkapag- 
salita  sa  kanila  ni  Moises  ay  naglagay 
siya  ng  isang  lam  bong  sa  kaniyang 
mukha.  34  Datapua't  pagka  si  Moises 
ay  pumapasok  sa  harap  ng  PanSinoon 
upang  makipagsalitaan  sa  kaniya,  siya'y 
nag-aalis  ng  lambong  hangang  siya'y 
makaalis ;  at  siya'y  lumalabas  at  kani- 
yang sinasalita  sa  mga  anak  ng  Israel 
ang  iniuutos  sa  kaniya ;  35  at  nakikita 
ng  mga  anak  ng  Israel  ang  mukha  ni 
Moises,  na  ang  balat  ng  mukha  ni  Moises 
ay  nagliliwanag,  at  inilagay  uli  ni  Moises 
ang  lambong  sa  ibabaw  ng  kaniyang 
mukha,  hangang  sa  siyaS^  makapasok  na 
nakikipagsalitaan  sa  kaniya. 
O^  At  tinipon  ni  Moises  ang  boong 
Ow     kapuluDgan    ng    mga    anak    ng 


35.  81 


EXODO. 


93 


Israel,  at  sinabi  sa  kanilang:  Ito  ang 
mga  salita  na  iniutos  ng  PanQinoon,  na 
inyong  mga  gagawin.  2  Anim  na  araw 
na  gagawa,  datapua't  ang  ikapitong  araw 
ay  aariin  ninyong  isang  santong  araw, 
isang  sabadong  dakilang  kapahingahan 
sa  PanGinoon:  sino  mang  gumawa  ng 
ano  mang  gagawin  sa  araw  na  yaon  ay 
papatayin.  3  Huag  kayong  magpapa- 
ningas  ng  apoy  sa  inyong  boong  tahanan 
sa  araw  ng  sabado. 

4  At  nagsalita  si  Moises  sa  boong 
kapulungan  ng  mga  anak  ng  Israel,  na 
nagsabing.  Ito  ang  bagay  na  iniutos  ng 
PanGinoon,  na  sinabing :  5  Magsikuha 
kayo  sa  inyo  ng  isang  bandog  para  sa 
PanGinoon  :  sino  mang  may  kusang  loob, 
magdala  ng  bandog  sa  Panginoon  ;  ginto, 
at  pilak  at  tanso ;  6  at  kayong  azul,  at 
morado,  at  eskarlata,  at  kayong  pinong 
puti,  at  balahibo  ng  kambing ;  7  at  mga 
balat  ng  tupang  lalaki  na  tinina  sa  pula, 
at  mga  balat  ng  foca,  at  kahoy  na  acacia ; 
8  at  langis  para  sa  ilawan,  at  mga  paba- 
ngo  para  sa  langis  na  pangpahid,  at  para 
sa  mabangong  kamanyan;  9  at  mga 
batong  onix,  at  mga  batong  pangkalup- 
kop,  para  sa  efod,  at  para  sa  pektoral. 
10  At  puraarito  ang  bawa't  marunong  na 
may  magandang  loob,  na  nasa  kasamahan 
ninyo,  at  gawin  ang  labat  ng  iniutos 
ng  Pakginoon  ;  11  ang  tabernakulo,  ang 
dampa,  at  ang  takip  noon,  ang  mga  kawit 
noon,  at  ang  mga  tabla  noon,  ang  mga 
barakilan  noon,  ang  mga  baligi  noon,  at 
ang  mga  tungtungan  noon ;  12  ang  ka- 
ban,  at  ang  mga  pinga  noon,  ang  loklokan 
ng  awa,  at  ang  lambong  ng  tabing; 
13  ang  dulang,  at  ang  mga  pinga  noon,  at 
ang  laliat  ng  kasangkapan  noon,  at  ang 
tinapay  na  liandog ;  14  ang  kandelero, 
rin  naman  para  sa  ilaw,  at  ang  mga  ka- 
sangkapan noon,  at  ang  mga  ilawan  noon, 
at  ang  langis  para  sa  ilawan  ;  15  at  ang 
altar  ng  kamanyan,  at  ang  mga  pinga 
noon,  at  ang  langis  na  pangpabid,  at  ang 
mabangong  kamanyan,  at  ang  tabing  sa 
pintuan,  sa  pintuan  ng  tabernakulo; 
16  ang  altar  ng  bandog  na  susunugin, 
sampuo  ng  salang  tanso,  ang  mga  pinga 
noon,  at  labat  ng  kasangkapan  noon,  ang 
bugasan  at  ang  tungtungan  noon ;  17  ang 
mga  tabing  sa  loo  ban,  ang  mga  baligi 
noon,  at  ang  mga  tungtungan  ng  mga  yaon, 
at  ang  tabing  sa  pintuan  ng  looban; 
18  ang  mga  tulos  ng  tabernakulo,  at  ang 
mga  tulos  ng  looban,  at  ang  mga  panali 
ng  mga  yaon;    19  ang    mga  kasuotang 


may  burda  para  sa  pamamabala  sa  san- 
tong lugar,  ang  mga  santong  kasuotan 
kay  Aaron  na  sacerdote,  at  ang  mga 
kasuotan  ng  kaniyang  mga  anak,  upang 
maraabala  sa  katungkulang  sacerdote. 

20  At  ang  boong  kapulungan  ng  mga 
anak  ng  Israel  ay  umalis  sa  barap  ni 
Moises.  21  At  sila'y  lumapit,  labat  ng 
tawo  na  inudyukan  ang  puso,  at  labat  na 
pinapagkusa  ng  kaniyang  espiritu,  at 
nagdala  ng  bandog  sa  PanSinoon,  para 
sa  gagawin  sa  dampa  ng  kapisanan,  at 
para  sa  boong  kalingkuran,  at  para  sa 
mga  santong  kasuotan.  22  At  sila'y  na- 
paroon,  mga  lalaki  at  gayon  din  ang  mga 
babaye,  yaong  labat  na  nagkaroon  ng 
kusang  loob,  at  nagdala  ng  mga  kawit,  at 
ng  mga  hikaw,  at  ng  mga  singsing  na 
takda,  at  ng  mga  pulsera;  na  ano  pa't 
labat  ng  hiyas  na  ginto  ;  sa  labat  na  nag- 
bandog  ng  isang  bandog  na  ginto  sa  PA- 
nSinOon.  23  At  bawa't  tawo  na  naka- 
sumpong  ng  kayong  azul,  at  morado,  at 
eskarlata,  at  pinong  kayong  puti,  at 
balahibo  ng  mga  kambing,  at  balat  ng 
mga  tupa  na  tinina  sa  pula,  at  ng  mga 
balat  ng  foka,  mga  nagdala.  24  Ang 
labat  na  nagbandog  ng  bandog  na  pilak 
at  tanso,  ay  dinalang  bandog  sa  Pan5i- 
NOON :  at  labat  ng  tawo  na  nakasumpong 
ng  kahoy  na  acacia  para  sa  ano  mang 
gagawin  sa  kalingkuran  ay  dinala.  25  At 
labat  ng  babayeng  matalino  nagsisibabi 
ng  kanilang  mga  kamay,  at  nagdadala  ng 
kanilang  mga  hinababi,  na  kayong  azul, 
at  morado,  at  eskarlata,  at  pinong  kayong 
puti.  26  At  laba!  ng  babaye  na  ang 
kanilang  puso  ay  inudyukan  sa  karunu- 
ngan,  nagsihabi  ng  bakihibo  ng  mga  kam- 
bing. 27  At  ang  mga  puno  ay  nagdala 
ng  mga  batong  onix,  at  ng  mga  batong 
pangkalupkop,  para  sa  efod,  at  para  sa 
pektoral;  28  at  nglnga  pabango,  at  ng 
langis ;  para  sa  ilawan,  at  para  pangpahid 
na  langis,  at  para  sa  mabangong  kaman- 
yan. 29  Ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
nagdala  ng  kusang  bandog  sa  Panginoon  ; 
labat  ng  lalaki  at  babaye,  na  ang  puso'y 
nagkusang  nagdala  para  sa  labat  na 
gagawin,  na  iniutos  ng  Panginoon  sa 
pamamag-itan  ni  Moises  na  gawin. 

30  At  sinabi  ni  Moises  sa  mga  anak  ng 
Israel :  Tingnan  ninyo,  tinawag  ng  Pa- 
nQinook  sa  pangalan  si  Bezalel  na  anak 
ni  Uri,  na  anak  ni  Hur,  sa  angkan  ni 
Juda;  31  at  kaniyang  pinuspos  siya  ng 
espiritu  ng  Dios,  tunghol  sa  karunungan, 
sa  pagkakilala,  at  sa  kaalaman,    at   sa 


94 


EXODO. 


35.  31 


lahat  ng  sarisaring  gagawin ;  S2  at 
upang  kumatha  ng  inga  gawang  kaava- 
aya,  upang  gumawa  sa  ginto,  at  sa  pilak, 
at  sa  tanso,  33  at  sa  pagguhit  ng  mga 
batung  pangkalupkop,  at  sa  pag-ukit  sa 
kahoy,  upang  gumawa  sa  labat  ng  sari- 
saring gawang  kaavaaya.  34  At  inilagay 
sa  kaniyang  puso  ang  katalinuhan,  na  siya'y 
makapagturo,  siya  at  gayon  din  si  Alio- 
liabj  na  anak  ni  Ahisamak,  sa  angkan  ni 
Dan.  35  SilaV  kaniyang  pinuspos  ng 
karunungang  may  kagandahang  loob, 
upang  gumawa  ng  laliat  na  sarisaring 
gawa  ng  taga  ukit,  at  taga  katlia,  at  ng 
mangbuburda  sa  bayong  azul,  at  sa  mora- 
do,  sa  eskarlata,  at  sa  kayongpinong  puti, 
at  ng  manghahabi,  ng  raga  gumagawa  ng 
ano  mang  gagawin,  at  ng  mga  kuma- 
katha  ng  mga  gaw^a  na  kaayaaya. 
O^  At  si  Bezalel  at  si  Aholiab  ay  ga- 
OO  gawa,  at  lahat  ng  marunong  na 
pinagkalooban  ng  Panginoon  n^  karu- 
nungan  at  pagkakilala  na  malaman  kung 
paanong  paggawa  ng  lahat  na  gagawin 
para  sa  paglilingkod  sa  santuario,  ayon  sa 
lahat  ng  iniutos  ng  Panginoon. 

2  At  tinawag  ni  Moises  si  Bezalel  at  si 
Aholiab,  at  lahat  ng  marunong  na  mga 
pinagkalooban  ng  Panginoon  ng  karu- 
Qungan  sa  puso,  lahat  ng  may  puso  na 
naudyod  na  punaroon  sa  gagawin  upang 
gawin :  3  at  kanilang  tinangap  kay  Moi- 
ses ang  lahat  ng  handog  na  diuala  ng 
raga  anak  ng  Israel  para  sa  gagawin  sa 
kalingkuran  sa  santuario  ;  upang  gawin. 
At  sila'y  nagdadala  pa  sa  kaniya  ng  kusang 
handog  tuing  umaga.  4  At  lahat  ng  ta- 
wong  marunong,  na  gumagawa  ng  lahat 
na  gagawin  sa  santuario,  naparoon  ang 
bawa't  tawo  na  iniwan  ang  kanilang  gaga- 
win na  kanilang  ginagawa;  5  at  sila'y 
nagsalita  kay  Moises,  na  nagsabing :  Ang 
baya'y  nagdadala  ng  higit  kay  sa  kinakai- 
langan  para  sa  kalingkuran  sa  gagawin,  na 
iniutos  ng  PanQinoong  gawin.  6  At  si 
Moises  ay  nagbigay  ng  utos  at  ipinag- 
tawag  nila  sa  boong  kampamento,  na  sina- 
bing :  Huag  ng  gumawa  ang  lalaki  o  ang 
babaye  man  ng  ano  mang  gagawin  na 
handog  sa  santuario.  Na  ano  pa't  sinang- 
sala  na  ang  bayan  ay  magdala  ^/a.  7  Sa- 
pagka't  ang  kagamitan  na  mayroou  sila 
ay  sapat  na  sa  lahat  ng  gagavf  in  na  gaga- 
win, at  higit  pa. 

8  At  bawa't  marunong  sa  gumagawa  ng 
gagawin,  ay  gumawa  ng  tabernakulu  na 
may  sampuoug  tabing  ;  na  kayong  pinong 
puting  torzal,  at  kayong  azul,  at  morado, 


at  eskarlata  na  may  mga  kerubin  na  yari 
ng  bihasang  mangagawa  mga  ginawa. 
9  Ang  haba  ng  bawa't  tabing  ay  dala- 
wang  puo't  walong  siko,  at  ang  luang  ng 
bawa't  tabing  ay  apat  na  siko  :  lahat  ng 
tabing  ay  magkakaisang  sukat.  10  At 
pinapagsugpong  na  isa't  isa  ang  limang 
tabing,  at  ang  ibang  limang  tabing  ay  pi- 
napagsugpong na  isa^t  isa.  11  At  siya'y 
gumawa  ng  mga  presillang  azul  sa  han- 
ganan  ng  unang  tabing,  sa  hanganan  ng 
pagkakasugpong:  gayon  din  siya'y  guma- 
wa sa  hanganan  ng  tabing  na  nasa  dulo 
ng  ikalawang  pagkakasugpong.  12  Li- 
mang puong  presilla  ang  ginawa  niya  sa 
isang  tabing,  at  limang  puong  presilla  ang 
ginawa  niya  sa  tabing  na  nasa  ikalawang 
pagkakasugpong:  ang  mga  presilla  ay 
nagkakatapat  na  isa't  isa.  13  At  siya'y 
gumawa  ng  limang  puong  kawit  na  ginto, 
at  pinapagsugpong  ang  mga  tabing  na  ang 
isa'y  sa  isa,  sa  pamamag-itan  ng  mga  ka- 
wit ;  sa  gayo'y  ang  tabernakulo  ay  naging 
isa.  14  At  siya'y  gumawa  ng  mga  tabing 
na  balahibo  ng  mga  kambing  para  sa 
dampa  na  nasa  ibabaw  ng  tabernakulo: 
labing  isang  tabing  ang  ginawa  niya. 
15  Ang  haba  ng  bawa't  tabing  ay  tatlong 
puong  siko,  at  apat  na  siko  ang  luang  ng 
bawa't  tabing:  ang  labing  isang  tabing  ay 
magkakaisa  ng  sukat.  16  At  kaniyang 
pinapagsugpong  ang  limang  tabing  na 
isa't  isa,  at  ang  anim  na  tabing  na  isa't 
isa.  17  At  siya'y  gumawa  ng  limang 
puong  presilla  sa  hanganan  ng  unang  ta- 
bing, sa  dulo  ng  pagKakasugpong,  at  li- 
mang puong  presilla  ang  ginawa  niya  sa 
hanganan  ng  tabing  na  nasa  dulo  tig  ikala- 
wang pagkakasugpong.  18  At  siya'y  gu- 
mawa ng  limang  puong  kawit  na  tanso 
ng  papagsugpungin  ang  dampa,  upang 
maging  isa.  19  At  siya'y  gumawa  ng 
isang  pantakip  sa  dampa  na  balat  ng  mga 
tupa  na  tinina  sa  pula,  at  ng  isang  takip 
na  balat  ng  foka  sa  ibabaw. 

20  At  siya^y  gumawa  ng  mga  tabia  para 
sa  tabernakulo  na  kahoy  na  acacia  na  mga 
patayo.  21  Sampuong  siko  ang  haba  ng 
isang  tabla,  at  isang  siko't  kalahati  ang 
luang  ng  bawa't  tabla.  22  Bawa't  tabla'y 
mairoongdalawang  mi-cha  nanagkakasug- 
pong  na  isa't  isa :  gayon  ang  ginawa  niya 
sa  lahat  ng  tabla  ng  tabernakulo.  23  At 
kaniyang  ginawa  ang  mga  tabla  para  sa 
tabernakulo;  dalawang  puong  tabla  sa 
tagilirang  timugan  na  dakong  timugan: 
24  at  siya'y  gumawa  ng  apat  na  puong 
tungtungang  pilak  upang  iluyay  sa  ilalim 


37.  17 


EXODO. 


95 


n§  dalawang  puong  tabla;  dalawang 
tungtungan  sa  ilalim  ng  isang  tabla 
na  ukol  sa  kaniyang  dalawang  mi-cha; 
at  dalawang  tungtungan  sa  ilalim  ng 
isang  tabla  na  itkol  sa  kaniyang  dala- 
wang mi-cba.  25  At  sa  ikalawang  tagi- 
liran  ng  tabernakulo  sa  dakong  hitagaan, 
gumawa  siya  ng  dalawang  puong  tabla, 

26  at  ng  kanilang  apat  na  pucng  tung- 
tungang  pilak ;  dalawang  tungtungan 
sa  ilalim  ng  isang  tabla,  at  dalawang 
tungtungan    sa    ilalim    ng    ibang  tabla. 

27  At  sa  dakong  hulihan  ng  tabernakulo, 
sa  kalunuran  ay  gumawa  siya  ng  anim  na 
tabla.  28  At  dalawang  tabla  ang  ginawa 
niya  sa  mga  sulok  ng  tabernakulo  sa  da- 
kong hulihan.  29  Na  mga  nasusugpcng 
sa  tablang  nauukol  sa  dakong  ibaba  at 
nauugnay  na  mainam  hangang  sa  itaas,  sa 
isang  argolla :  gayon  ginawa  niya  sa  da- 
lawa,  sa  dalawang  sulok.  30  At  mai- 
roong  walong  tabla,  at  ang  mga  tunjg- 
tungang  pilak,  labing  anim  na  tungtu- 
ngan ;  sa  ilalim  ng  bawa't  tabla  ay  dala- 
wang tungtungan.  31  At  siya'y  gumawa 
ng  mga  barakilan  na  kahoy  na  acacia : 
lima  para  sa  mga  tabla  sa  isang  tagiliran 
ng  tabernakulo  ;  32  at  limang  barakilan 
para  sa  mga  tabla  sa  kabilang  tagiliran  ng 
tabernakulo,  at  limang  barakilan  para  sa 
mga  tablang  tabernakulo  sa  dakong  huli- 
han na  dakong  kalunuran.  33  At  kani- 
yang pinaraan  ang  gitnang'  barakilan  sa 
gitna  ng  mga  tabla,  mula  sa  isang  dulo 
hangang  sa  kabila.  34  At  kaniyang 
binalot  ang  mga  tabla  ng  ginto,  at 
gininto  niya  ang  kanilang  mga  argolla 
na  mga  daraanan  ng  mga  barakilan, 
at  binalot  ang  mga  barakilan  ng 
ginto. 

35  At  kaniyang  ginawa  ang  lambong 
na  kayong  azul,  at  morado,  at  eskarlata, 
at  kayong  pinong  puting  torzal  na  may 
mga  kerubin  na  gawa  ng  bihasang  man- 
gagawa,  36  At  kanilang  iginawa  ng  apat 
na  haliging  acacia,  at  mga  binalot  ng 
ginto.*  Ang  kanilang  mga  sima  ay  ginto 
rin ;  at  kaniyang  mga  ipinagbubo  ng 
apat  na  tungtungan  na  pilak.  37  At 
kaniyang  iginawa  ng  tabing  ang  pintuan 
ng  Dam  pa,  na  kayong  azul,  at  morado,  at 
eskarlata,  at  kayong  pinong  puting  torzal, 
na  yari  ng  mangbuburda  ;  88  at  iginawa 
niya  ng  limang  haligi  sampuo  ng  kani- 
lang mga  sima  :  at  kaniyang  binalot  ang 
mga  kapitel  at  ahg  kanilang  mga  filete 
ng  ginto :  at  ang  kanilang  limang  tung- 
twngan  ay  tanso. 


07  -^^  gumawa  si  Bezalel  ng  kabang 

0 1  kahoy  na  acacia :  na  may  dala- 
wang siko't  kalahati  ang  haba,  at  may 
isang  siko't  kalahati  ang  luang  noon,  at 
may  isang  siko't  kalahati  ang  taas  noon  : 

2  at  kaniyang  binalot  ng  taganas  na  ginto 
sa  loob  at  sa  labas,  at  iginawa  ng  isang 
kornisang  ginto  sa  palibot.  3  At  ipinag- 
bubo  niya  ng  apat  na  argollang  ginto,  sa 
apat  na  sulok  noon  ;  dalawang  argolla  sa 
isang  tagiliran,  at  dalawang  argolla  sa 
kabilang  tagiliran.  4  At  siya'y  gumawa 
ng  mga  pinga  na  kahoy  na  acacia,  at  mga 
binalot  ng  ginto.  5  At  isinuot  ang  mga 
pinga  sa  mga  argolla,  sa  mga  tagiliran  ng 
kaban,  upang  dalhin  ang  kaban.  6  At 
gumawa  siya  ng  isang  loklokan  ng  awa 
na  taganas  na  ^into  :  na  may  dalawang 
siko  at  kalahati  ang  haba,  at  may  isang 
siko^t  kalahati  ang  luang.  7  At  siya'y 
gumawa  ng  dalawang  kerubing  ginto  ;  na 
yari  sa  pamukpok  ginawa  niya,  sa  dala- 
wang    tagiliran    ng     loklokan    ng  awa  ; 

8  isang  kerubin  sa  isang  tagiliran,  at 
isang  kerubin  sa  kabilang  tagiliran :  na 
kapieza  ng  loklokan  ng  awa,  ginawa  niya 
ang  mga  kerubin  sa  dalawang  tagiliran. 

9  At  ibinubuka  ng  mga  kerubin  ang  mga 
pakpak  na  paitaas,  na  nililiman  ang  lok- 
lokan ng  awa  ng  kanilang  mga  pakpak, 
na  nagkakaharap  ang  kanilang  mukha,  sa 
dakong  loklokan  ng  awa  nakaharap  ang 
mga  mukha  ng  mga  kerubin. 

10  At  siya'y  gumawa  ng  dulang  na 
kahoy  na  acacia :  na  may  dalawang  siko 
ang  haba  noon,  at  isang  siko  ang  luang 
noon,  at  isang  siko't  kalahati  ang  taas 
noon.  11  At  binalot  niya  ng  taganas  na 
ginto,  at  iginawa  niya  ng  isang  kornisang 
ginto  sa  palibot,  12  At  iginawa  niya  ng 
isang  gilid  na  may  isang  kamay  ang 
luang  sa  palibot,  at  iginawa  ng  isang 
ginintong  kornisa  ang  gilid  sa  palibot. 

13  At  ipinagbubo  ng  apat  na  argollang 
ginto,  at  inilagay  ang  mga  argolla  sa 
apat  na    sulok    na   ukol   sa    apat  noon. 

14  Nasa  malapit  sa  gilid  ang  mga  argolla, 
na  daraanan  ng  mga  pinga,  upang  mabu- 
hat  ang  dulang.  15  At  ginawa  niya  ang 
mga  pinga  na  kahoy  na  acacia,  at  mga 
binalot  ng  ginto,  upang  mabuhat  ang 
dulang.  16  At  ginawa  niyang  taganas 
na  ginto  ang  mga  kasangkapang  nasa 
ibabaw  ng  dulang;  ang  mga  pinga  noon, 
at  ang  mga  kuchara  noon,  at  ang  mga 
tasa  noon,  at  ang  mga  kopa  noon,  na 
pagbubuliusan. 

17  At  kaniyang  ginawa  ang  kandelero 


96 


EXODO. 


37.  1- 


na  taganas  na  giDto ;  yari  sa  paniukpok 
ginawa  niya  ang  kandelero,  ang  tungtu- 
ngan  noon  at  ang  haligi  noon ;  ang  mga 
kopa  noon,  ang  mga  globito  noon,  at  ang 
mga  bnlaklak  ay  kapieza  noon :  18  at 
may  arain  na  sangang  lumalabas  sa  dala- 
wang  tagiliran  noon ;  tatlong  sanga  ng 
kaodelero  ay  sa  isang  tagiliran,  at  tatlong 
sanga  ng  kandelero  ay  sa  kabilang  tagili- 
ran :  19  tatlong  kopang  anyong  bnlak- 
lak ng  almendro  sa  isang  sanga,  isang 
flobito  at  isang  bulaklak;  at  tatlong 
opang  anyong  bnlaklak  ng  almendro  sa 
kalilang  sanga,  isang  globito  at  isang 
bulaklak :  gayon  sa  anim  na  sangang 
lumalabas  sa  kandelero.  20  At  sa  puno 
ng  kandelero'y  may  sunmsunod  na  apat 
na  kopang  anyong  bulaklak  ng  almendro, 
sampuo  ng  mga  globito  noon,  at  ng  mga 
bulaklak  noon  :  21  at  may  isang  globito 
sa  ilalim  ng  dalawa  sa  mga  sanga  na 
kapieza  noon,  at  isang  globito  sa  ilalim 
ng  kabilang  dalawa  sa  mga  sanga  na 
kapieza  noon,  at  isang  globito  sa  ilalim 
ng  dalawang  sanga  na  kapieza  noon,  sa- 
pagka't  ang  anim  na  sanga  ay  lumalabas 
doon.  22  Ang  mga  glubito  at  ang  mga 
sanga  ay  kapieza  riTj  Icandelero:  ang  ka- 
buca^  isa  lamang  pieza  na  yari  sa  pa- 
mukpok,  taganas  na  ginto.  23  At  kani- 
yang  ginav/a  ang  mga  ilawan  noon,  pito, 
at  ang  mga  pangupit  noon,  at  ang  mga 
pingan  nocm,  na  taganas  na  ginto.  '*4  Na 
isang  kintal  na  taganas  na  ginto  mga  gina- 
wa niya,  at  ang  lahat  na  kasangkapan  noon. 
25  At  kaniyang  ginawa  ang  altar  ng 
kamanyan  na  kahoy  na  acacia  :  isang  siko 
ang  haba  noon,  at  isang  siko  ang  luang 
noon,  kuadrado :  at  dalawang  siko  ang 
taas  noon ;  ang  mga  sungay  noon  ay 
kapieza  noon.  26  At  kaniyang  binalot 
ng  taganas  na  ginto  ang  ibabaw  noon,  at 
ang  mga  tagiliran  noon  sa  palibot,  at  ang 
mga  sungay  noon:  at  kaniyang  iginawa 
ng  isang  kornisang  ginto  sa  palibot. 
27  At  iginawa  niya  ng  dalawang  gintong 
argolla  sa  ilalim  ng  kornisa,  sa  ibabaw 
ng  dalawang  sulok,  sa  ibabaw  ng  dala- 
wang tagiliran,  na  pagdaraanan  ng  mga 
pinga  upang  raabuliat.  28  At  kaniyang  gi- 
nawa ang  mga  pinga  na  kahoy  na  acacia, 
at  mga  binalot  ng  ginto.  29  At  kani- 
yang ginawa  ang  santong  langis  na  pang- 
pahid,  at  ang  taganas  na  kamanyan  na 
mga  raainam  na  pabango,  ayon  sa  katha 
ng  magpapabango. 

OQ  At  kaniyang  ginawa  ang  altar  ng 
OO     bandog  na    susunugin  na   kahoy 


na  acacia:  iimang  siko  ang  haba  noon,  at 
limang  siko  ang  luang  noon,  kuadrado,  at 
tatlong  siko  ang  taas  noon.  2  At  kaniyang 
ginawa  ang  mga  sungay  noon  sa  ibabaw 
ng  apat  na  sulok  noon ;  ang  mga  sungay 
noon  ay  kapieza  noon :  at  kaniyang  mga 
binalot  ng  tanso.  3  At  kaniyang  ginawa 
ang  lahat  ng  kasangkapan  ng  altar :  ang 
mga  kawa  at  ang  mga  pala,  at  ang  mga 
mankok,  ang  mga  pangalawit,  at  ang  mga 
dupungan  :  lahat  ng  kasangkapan  ay  kani- 
yang ginawang  tanso.  4  At  kaniyang  igi- 
naw^a  ang  altar  ng  isang  pinakasalang  tanso 
na  ayos  lambat,  sa  ilalim  ng  gilid  ng  altar 
sa  palibot  noon  sa  ibaba,  na  umaabot  han- 
gang  sa  kalahatian  ng  altxir.  5  At  siya'y 
nagbubo  ng  apat  na  argolla  para  sa  apat 
na  sulok  ng  pinakasalang  tanso,  sa  mga 
lugar  na  daraanan  ng  mga  pinga.  6  At 
siya'y  gumawa  ng  mga  pinga  na  kahoy 
na  acacia,  at  mga  binalot  ng  tanso.  7  At 
kaniyang  isinuot  ang  mga  pinga  sa  mga 
argolla  sa  mga  tagiliran  ng  altar,  upang 
mabuhat;  sa  guang  ng  tabla  kaniyang 
ginawa  ang  altar. 

8  At  kaniyang  ginawa  ang  hugasan  na 
tanso,  at  ang  tungtungan  noo'y  tanso,  na 
niyari  sa  mga  salamin  ng  mga  tagapag- 
lingkod  na  babaye  na  naglilingkod  sa 
pintuan  ng  dampa  ng  kapulungan. 

9  At  kaniyang  ginawa  ang  looban  :  sa 
tagilirang  timugan  na  dakong  timugan 
ang  tabing  ng  looban  ay  mga  kayoug 
pinong  puting  torzal  na  may  isang  daang 
siko :  10  ang  mga  haligi  ng  mga  yao'y 
dalawang  puo,  at  ang  mga  tungtungan 
ay  dalawang  puo,  tanso  ;  ang  mga  sima 
ng  mga  haligi  at  ang  mga  filete  ay  pilak. 
11  At  sa  dakong  hilagaan  ay  may  isang 
daang  siko,  ang  mga  haligi  ay  dalawang 
puo,  at  ang  mga  tungtungan  ay  dalawang 
puo,  tanso ;  ang  mga  sima  ng  mga  haligi 
at  ang  mga  tilete  ay  pilak.  12  At  sa 
tagilirang  kalunuran  may  mga  tabing  na 
may  limang  puong  siko,  ang  mga  haligi 
ay  'sampuo,  at  ang  mga  tungtungan  ay 
sampuo  ;  ang  mga  sima  ng  mga  haligi  at 
ang  mga  filete  ay  pilak.  13  At  sa  tagili- 
rang silanganan  na  dakong  silanganan  ay 
may  limang  puong  siko.  14  Ang  mga 
sampay  sa  isang  dako  ng  pintuang-daan 
ay  may  labing  limang  siko ;  ang  mga 
haligi  ay  tatlo,  at  ang  mga  tungtungan  ay 
tatlo ;  15  at  gayon  din  sa  kabilang  dako  : 
sa  dakong  ito  at  sa  dakong  yaon  ng  pin- 
tuang-daan ng  looban  ay  may  mga  tabing 
na  tiglalabing  limang  siko ;  ang  mga  ha- 
ligi ay  tatlo,  at  ang  mga  tungtungan  ay 


39.  11 


BXODO. 


97 


tatlo.  16  Lahat  ng  tabing  ng  looban  sa 
palibot,  ay  kayong  pinong  puting  tcrzal. 
17  Ang  mga  tungtungan  para  sa  mga  ha- 
ligi  ay  tanso ;  ang  mga  sima  ng  mga  haligi 
at  ang  mga  filete  ay  pilak,  at  ang  mga 
balot  ng  mga  kapitel  ay  pilak ;  at  ang 
lahat  ng  haligi  ng  looban  ay  nafifiletehan 
ng  pilak.  (  18  At  ang  tabing  sa  pintuang- 
daan  ng  looban  ay  yari  ng  mangbuburda, 
na  kayong  azul,  at  morado,  at  eskarlata,  at 
kayong  pinong  puting  torzal :  at  may  dala- 
wang  puong  siko  ang  haba,  at  ang  taas  sa 
luang  ay  may  limang  §iko,  na  kabagay  ng 
mga  tabing  sa  looban.  19  At  ang  mga 
haligi  ay  apat,  at  ang  mga  tupgtungan  ay 
apat,  tanso ;  ang  mga  sima  ay  pilak,  at 
ang  mga  balot  ng  kapitel,  at  ang  mga 
filete  ay  pilak.  20  At  lahat  ng  tulos  ng 
tabernakulo,  at  ng  looban  sa  palibot,  ay 
tanso. 

21  Ito  ang  mga  bilang  ng  mga  bagay 
para  sa  tabernakulo,  sa  tabernakulo  ng 
patotoo,  gaya  ng  binilang  nila,  ayon  sa 
utos  ni  Moises  (para  sa  paglilingkod  ng 
mga  Levita)  sa  pamamag-itan  ni  Itaman, 
na  anak  ni  Aaron  na  sacerdote.  22  At 
si  Bezalel  na  anak  ni  Uri,  na  anak  ni 
Hur,  sa  angkan  ni  Juda  ay  gin^iwa  yaong 
lahat  na  iniutos  ng  PanQinoon  kay 
Moises.  23  At  kasama  niya  si  Aholiab, 
na  anak  ni  Ahisamak,  sa  angkan  ni  Dan, 
na  tagapag-ukit  at  bihasang  mangagawa 
at  mangbuburda  sa  azul,  at  sa  morado, 
at  sa  eskarlata,  at  sa  kayong  pinong  puti. 

24  Lahat  ng  ginto  na  ginamit  sa  gaga- 
win  sa  boong  gagawin  sa  santuario,  ang 
gintong  handog,  ay  dalawang  puo't  siam 
na  talento,  at  pitong  daan  at  tatlong  puong 
siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario.  25  At 
ang  pilak  niyaong  mga  nabilang  sa  kapu- 
lungan  ay  isang  daang  talento,  at  isang 
libo't  pitong  daan  at  pitong  puo't  limang 
siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario  :  26  na 
tig-isang  beka  bawa't  ulo,  na  kalahati  ng 
isang  siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario,  sa 
bawa't  isa  na  nasanib  sa  mga  nabilang, 
magmula  sa  dalawang  puong  taong  gulang 
hangang  sa  katandatandaan,  sa  anim  na 
raang  at  tatlong  libo  at  limang  daan 
at  limang  puong  lalaki.  27  At  ang  isang 
daang  talento  na  pilak  ay  ginamit  sa 
pagbububo  ng  mga  tungtungan  ng  san- 
tuario, at  ng  mga  tungtungan  ng  mga 
haligi  ng  lapaboDg;  isang  daang  tungtu- 
ngan sa  isang  daang  talento,  isang  talento 
sa  bawa^t  tungtungan.  28  At  sa  isang 
libo^t  pitong  daan  at  pitong  puo't  limang 
sikloj  ipinagawang  sima  sa  mga  haligi  at 


binalot  ang  mga  kapitel,  at  mga  iginawa 
ng  mga  filete.  29  At  ang  tansong  han- 
dog ay  pitong  puong  talento,  at  dalawang 
libo  at^pat  na  raang  siklo.  30  At  siyang 
mga  ipinag-gawa  ng  mga  tungtungan  sa 
pintuan  ng  dam  pa  ng  kapisanan,  at  ng 
altar  na  tanso,  at  ang  pinakasalang  tanso 
noon,  at  ng  lahat  ng  kasangkapan  ng 
altar;  31  at  ng  mga  tungtungan  ng 
looban  sa  palibot,  at  ng  mga  tungtungan 
ng  pintuan  ng  looban,  at  ng  lahat  ng 
tulos  ng  tabernakulo,  at  ng  lahat  ng  tulos 
ng  looban  sa  palibot.  "^ 

OQ  At  sa  kayong  azul,  at  marado,  at 
O^  eskarlata,  gumawa  sila  ng  mga 
kasuotang  gawang  mabuti  sa  pamamahala 
sa  santong  lugar,  at  gumawa  ng  mga 
santcfng  kasuotan  kay  Aaron;  gaya  ng 
iniutos  ng  PanSinoon  kay  Moises. 

2  At  kaniyang  ginawa  ang  efod  na 
ginto,  ng  kayong  azul,  at  morado,  at  eskar- 
lata, at  kayong  pinong  puting  torzal. 
3  At  kanilang  pinukpok  ang  ginto  na 
pinanipis  na  lamina,  at  mga  pinutol  na 
ginawang  hilong  ginto  upang  mga  itahii* 
sa  kayong  azul,  at  sa  morado,  at  sa  eskar- 
lata at  sa  pinong  kayong  puti  na  gawa 
ng  bihasang  mangagawa.  4  Kanilang  igi- 
nawa ng  mga  pangbalikat,  na  nagkakasug- 
pong:  sa  dalawang  dulo  ay  nagkaka- 
sugpong.  5  At  ang  mainam  na  pagkaya- 
ring  pamigkis,  na  nasa  ibabaw  ng  efod 
upang  ibigkis,  ay  kapieza  at  gaya  ng 
pagkayari  ng  efod ;  na  ginto,  at  kayong 
azul,  at  marado,  at  eskarlata,  at  kayong 
pin6ng  puting  torzal ;  gaya  ng  iniutos  ng 
PanGinoon  kay  Moises. 

6  At  kanilang  ginawa  ang  mga  batong 
onix  na  pinamutihan  ng  kalupkop  na 
ginto,  na  ayos  ukit  ng  isang  singsing  na 
tanda,  ayon  sa  mga  pan|alan  ng  mga 
anak  ng  Israel.  7  At  kaniyang  iuilagay 
sa  ibabaw  ng  pangbalikat  ng  efod  upang 
making  mga  batong  pinakaalaala  sa  imgor 
gating  ng  mga  anak  ng  Israel;  gaya  ng 
iniutos  ng  PanSinoon  kay  Moises. 

8  At  kaniyang  ginawa  ang  pektoral, 
na  gawa  ng  bihasang  mangagawa,  gaya 
ng  pagkayari  ng  efod  ;  na  ginto,  at  kayony 
azul,  at  morado,  at  eskarlata,  at  kayong 
pinong  puting  torzal.  9  Kuadrado  ;  kani- 
lang ginawang  nakatiklop  ang  pektoral: 
isang  dangkal  ang  haba  noon,  at  isang 
dangkal  ang  luang  noon,  pagkanakati- 
klop.  10  At  kanilang  kinalupkupan  ng 
apat  na  hanay  na  sarisaring  bato:  isang 
hanay  ay  sardio,  topacio,  at  karbungko 
siyang  unang  hahay.    11  At  ang  ikala- 


98 


EXODO. 


39.  11 


wang  hanay,  isang  esmeralda,  isang  safiro, 
at  isang  diamante.  12  At  ang  ikatlong 
hanay,  isang  jacinto,  isang  agata,  at  ibang 
ametista.  13  At  ang  ikaapat  na  hanay, 
isang  berilo,  isang  onix,  at  isang  jaspe  :  na 
mga  natatakpan  ng  niga  pamuting  ginto 
sa  kanilang  mga  pagkakakalu  pko  p.  1 4  A  t 
ang  mga  bato  ay  ayon  sa  mga  pangalan 
ng  mga  anak  ng  Israel,  labingdalawa, 
ayon  sa  kanilang  mga  pangalan  ;  na  ayos 
ukit  ng  isang  singsing  na  tanda ;  bawa't 
isa'y  ayon  sa  kaniyang  pangalan,  na  ukol 
sa  labing  dalawang  angkan.  15  At  kani- 
lang iginawa  ang  pektoral  ng  mga  tani- 
kalang  parang  tirintas  na  ayos  siningsing 
na  taganas  na  ginto.  16  At  silaV  guma- 
wa  ng  dalawang  pangkalupkop  na  ginto, 
at  ng  dalawang  singsing  na  ginto;  at 
inilagay  ang  dalawang  singsing  sa  dala- 
wang dulo  ng  pektoral.  17  At  kanilang 
ikinabit  ang  dalawang  tanikalang  ayos 
singsing  na  ginto  sa  dalawang  singsing  sa 
mga  dulo  ng  pektoral.  18  At  ang  ibang 
dalawang  dulo  ng  dalawang  tanikalang 
ayos  singsing  ay  kanilang  ikinabit  sa  da- 
lawang pangkalupkop,  at  mga  ikinabit  sa 
mga  pangbalikat  ng  efod  sa  dakong  hara- 
pan  noon.  19  At  silaV  gumawa  ng  ibang 
dalawang  singsing  na  ginto,  at  mga  inila- 
gay sa  dalawang  dulo  ng  pektoral  sa  lay- 
layan  noon,  na  nasa  dakong  kabaligtaran 
ng  efod.  20  At  sila'y  gumawa  ng  dala- 
wang singsing  na  ginto,  at  mga  ikinabit 
sa  dalawang  pangbalikat  ng  efod  sa 
dakong  ibaba,  sa  may  harapan,  na  mala- 
pit  sa  pagkakasugpong,  sa  ibabaw  ng 
mainam  na  pagkayaring  pamigkis  ng 
efod.  21  At  kanilang  itinali  ang  pektoral 
sa  paraamag-itan  ng  mga  singsing,  sa  mga 
singsing  ng  efod  ng  isang  lazong  azul 
upang  mamalagi  sa  ibabaw  ng  mainam 
na  pagkayaring  pamigkis  ng  efod,  gaya 
ng  iniutos  ng  Panginoon  kay  Moises. 

22  At  kaniyang  ginawa  ang  balabal  ng 
efod  na  yari  ng  manghahabi,  na  taganas 
na  azul ;  23  at  ang  butas  ng  balabal  ay 
nasa  gitna  noon  na  gaya  ng  leeg  ng  isang 
koselete,  na  may  isang  uriang  tinahi  sa 
palibot  ng  butas,  upang  huag  mapunit. 
24  At  kanilang  ginawa  ang  mga  ribete  ng 
balabal  ng  mga  granadang  kayong  azul,  at 
morado,  at  eskarlata,  at  kayong  puting 
torzal.  25  At  sila'y  gumawa  ng  mga 
kampanillang  taganas  na  gito,  at  inilagay 
ang  mga  kampanilla  sa  pag-itan  ng  mga 
granada  sa  ibabaw  nf  ribete  ng  balabal 
sa  palibot,  sa  pag-itan  ng  mga  granada; 
g6   isang   kampanilla  at   isang  granada, 


isang  kampanilla  at  isang  granada,  sa 
ibabaw  ng  ribete  ng  balabal  sa  palibot, 
upang  ipamaliala;  gaya  ng  iniutos  ng 
PakGinoon  kay  Moises. 

27  At  kanilang  ginawa  ang  mga  tunika 
na  kayong  pinong  puti  na  yaring  hinabi 
para  kay  Aaron,  at  sa  kaniyang  mga  anak, 
28  at  ang  initra  na  kayong  pinong  puti,  at 
ang  mga  mainam  na  tiara  na  pinong  ka- 
yong puti,  at  ang  mga  salual  na  kayong 
puti  na  yaring  pinong  torzal  na  kayong 
puti,  29  at  ang  bigkis  na  pinong  torzal  na 
kayong  puti,  at  kayong  azul,  at  morado, 
at  eskarlata,  na  gawa  ng  inangbuburda ; 
gaya  ng  iniutos  ng  Pangikoon  kay  Moises. 

30  At  kanilang  ginawa  ang  lamina  ng 
santong  korona  na  taganas  na  ginto,  at 
sinulatan  ng  isang  titik  na  ayos  ukit  ng 
isang  panatak,  Kasantosan  sa  PanQi- 
NOON.  31  At  kanilang  tinalian  ng  isang 
lazong  azulj  upang  papagtibayin  sa  ibabaw 
ng  mitra;  gaya  ng  iniutos  ng  Panginoon 
kay  Moises. 

32  Gayon  natapos  ang  boong  gagawin 
sa  tabernakulo  ng  dampa  ng  kapisanan : 
at  ginawa  ng  mga  anak  ng  Israel  ayon  sa 
lahat  na  iniutos  ng  Panginoon  kay 
Moises  gayon  ginawa  nila. 

33  At  kanilang  dinala  ang  tabernakulo 
kay  Moises,  ang  Dampa  at  ang  lahat  ng 
kasangkapan  noon,  ang  mga  kawit,  ang 
mga  tabla,  ang  mga  barakilan,  at  ang  mga 
haligi,  at  ang  mga  tungtungan ;  34  at  ang 
takip  na  mga  balat  ng  mga  tupa  na  tinina 
sa  pula,  at  ang  takip  na  balat  ng  mga  foka, 
at  ang  lambong  ng  tabing ;  35  ang  kaban 
ng  patotoo  at  ang  mga  pinga  noon,  at 
ang  loklokan  ng  awa;  36  ang  dulang, 
lahat  ng  kasangkapan,  at  ang  tinapay  na 
handog;  37  ang  dalisay  na  kandelero, 
ang  mga  ilawan  noon,  ang  mga  ilawan  na 
inayos,  at  lahat  ng  kasangkapan  noon,  at 
ang  langis  para  sa  ilawan ;  38  at  ang 
altar  na  ginto,  at  ang  langis  na  pang- 
pa  hid,  at  ang  mabangong  kamanyan,  at 
ang  tabing  para  sa  pintuan  ng  Dampa ; 
39  ang  altar  na  tanso,  at  ang  pinakasa- 
lang  tanso,  ang  mga  pinga  at  ang  lahat  ng 
kasangkapan,  ang  hugasan  at  ang  tungtu- 
ngan ;  40  ang  mga  tabing  ng  looban, 
ang  mga  haligi,  at  ang  mga  tungtungan, 
at  ang  tabing  para  sa  pintuang-daan  ng 
looban ;  ang  mga  panali,  at  ang  mga  tulos 
at  lahat  ng  kasangkapan  sa  paglilingkod 
sa  tabernakulo,  para  sa  dampa  ng  kapisa- 
nan ;  41  ang  mga  kasuotang  ginawang 
mabuti  para  sa  pamamahala  sa  santong 
lugar,  at  (ing  fnga  santong  kasuotan  para 


40.  32 


EXODO. 


99 


kay  Aarong  sacerdote,  at  ang  nigar  kasuo- 
tan  ng  kaniyang  mga  anak,  upang  mama- 
hala  sa  katungkulang  sacerdote.  42  Ayon 
sa  laliat  na  iniutos  ng  PanSinoon  kay 
Moises,  gayon  ginawa  ng  mga  anak  ng 
Israel  lahat  ng  gagawin.  43  At  nakita 
ni  Moises  ang  laliat  ng  gagawin,  at,  narito, 
kanilang  ginawa;  kung  paanong  iniutos 
ng  PanGinoon  ay  gayon  ginawa  nila :  at 
mga  binasbasan  ni  Moises. 
Af\  At  ang  PanSinoon  ay  nagsalita 
■  v/  kay  Moises  na  nagsabing  :  2  Sa 
unang  araw  ng  unang  buan  ay  iyong  ita- 
tayo  ang  tabernakulo  ng  dampa  ng  kapi- 
sanan.  3  At  iyong  isisilid  doon  ang  kaban 
ng  patotoo,  at  iyong  tatabingan  ang  kaban 
ng  lambon^.  4  At  iyong  ipapasok  ang 
dulang,  at  iyong  aayusin  ang  mga  bagay 
nanasa  ibabaw;  at  iyong  ipapasok  ang 
kandelero;  at  iyong  sisindilian  ang  mga 
ilawan  noon.  5  At  iyong  ilalagay  ang 
altar  na'ginto  para  sa  pangsuob  sa  harap  ng 
kaban  ng  patotoo,  at  ilagay  mo  ang  tabing 
ng  pintuan  sa  tabernakulo.  6  At  iyong 
ilalagay  ang  altar  ng  bandog  na  susunugin 
sa  harap  ng  pintuan  ng  tabernakulo  ng 
dampa  ng  kapisanan.^  7  At  iyong  ilalagay 
ang  hugasan  sa  pag-itan  ng  dampa  ng  ka- 
pisanan,  at  ng  altar,  at  iyong  sisidlan  ng 
tubig.  8  At  iyong  ilalagay  ang  looban  sa 
palibot,  at  ibibitin  mo  ang  tabing  sa  pintu- 
ang-daan  ng  looban.  9  At  kukuha  ka  ng 
langis  na  pangpabid,  at  pahiran  mo  ang 
tabernakulo,  at  labat  na  nandoon,  at  iyong 
sasantohin,  at  lahat  ng  kasangkapan :  at 
magiging  santo.  10  At  iyong  papahiran 
ng  langis  ang  altar  ng  handog  na  susunugin, 
at  ang  lahat  ng  kasangkapan,  at  iyong 
papapagingsantohin  ang  altar :  at  ang  al- 
tar ay  maging  pinakasanto.  11  At  iyong 
papahiran  din  naman  ng  langis  ang  huga- 
san at  ang  tungtungan,  at  iyong  papapa- 
gingsantohin. 12  At  iyong  dadalhin  si 
Aaron  at  ang  kaniyang  mga  anak  sa  pin- 
tuan ng  dampa  ng  kapisanan,  at  iyong 
mga  paliliguan  ng  tubig.  13  At  iyong 
isusuot  kay  Aaron  ang  mga  santong  ka- 
suotan ;  at  iyong  papahiran  ng  langis  siya, 
at  iyong  papagsasantohin  siya,  upang  si- 
ya'y  makapamahala  sa  akin  sa  katungku- 
lang sacerdote.  14  At  iyong  dadalhin 
ang  kaniyang  mga  anak,  at  iyong  susuotan 
sila  ng  mga  tunika :  15  at  iyong  papahi- 
ran ng  langis  sila  gay  a  ng  iyong  pagkapa- 
hid  sa  kanilang  ama,  upang  sila'y  maka- 
pamahala sa  akin  sa  katungkulang  sacer- 
dote :  at  ang  kanilang  pabid  ay  maging 
sa  kanila^y  pinaiaianda  ng  walang  han- 


gang  pagkasacerdote  sa  boong  panahon 
ng  kanilang  lahi.  16  Gayon  ginawa  ni 
Moises :  ayon  sa  lahat  na  iniutos  ng  PA- 
KGINOON  sa  kaniya,  gayon  ginawa  niya. 

17  At  nangyari  sa  unang  buan  ng  ika- 
lawang  taon,  ng  unang  araw  ng  buan,  na 
ang  tabernakulo 'y  itinayo.  18  At  itinayo 
ni  Moises  ang  tabernakulo,  at  inilagay 
ang  mga  tungtungan  at  ipinatong  ang 
mga  malaking  labia,  at  isinuot  ang  mga 
barakilaU;  at  itinayo  ang  mga  haligi.  19  At 
kaniyang  inunat  ang  dampa  sa  ibabaw  ng 
tabernakulo,  at  kaniyang  inilagay  ang 
takip  ng  dampa  sa  itaas  ng  ibabaw  noon ; 
gaya  ng  iniutos  ng  Panginoon  kay  Moises. 
20  At  kaniyang  kinuha  at  inilagay  ang 
mga  tahla  ng  patotoo  sa  loob  ng  kaban,  at 
kaniyang  inilagay  ang  mga  pinga  sa  ka- 
ban, at  kaniyang  inilagay  ang  loklokan  ng 
awa  sa  itaas  ng  ibabaw  ng  kaban :  21  at 
kaniyang  ipinasok  ang  kaban  sa  taberna- 
kulo, at  inayos  ang  lambong  ng  tabing,  at 
tinabingan  ang  kaban  ng  patotoo;  gaya 
ng  iniutos  ng  PanGinOon  kay  Moises. 
22  At  kaniyang  inilagay  ang  dulang  sa 
loob  ng  dampa  ng  kapisanan,  sa  dakong 
hilagaan  ng  tabernakulo,  sa  labas  ng  lam- 
bong. 23  At  kaniyang  inayos  ang  tina- 
pay  sa  ibabaw  ng  dulang  sa  harap  ng 
PanGinoon  gaya  ng  iniutos  ng  Pangi- 
NOON  kay  Moises.  24  At  kaniyang  inila- 
gay ang  kandelero  sa  dampa  ng  kapisanan, 
sa  tapat  ng  dulang,  sa  tagilirang  timugan 
ng  tabernakulo.  25  At  kaniyang  sinindi- 
han  ang  mga  ilawan  sa  harap  ng  Pangi- 
NOON  gaya  ng  iniutos  ng  Panginoon  kay 
Moises.  26  At  kaniyang  inilagay  ang 
altar  na  ginto  sa  loob  ng  dampa  ng  kapi- 
sanan sa  harap  ng  lambong.  27  At  siya'y 
nagsunog  doon  ng  kamanyan  na  masarap 
na  pabango;  gaya  ng  iniutos  ng  Pan§i- 
NOON  kay  Moises.  28  At  kaniyang  inila- 
gay ang  tabing  ng  pintuan  sa  tabernakulo. 
29  At  kaniyang  inilagay  ang  altar  ng 
handog  na  susunugin  sa  pintuan  ng  taber- 
nakulo ng  dampa  ng  kapisanan,  at  pinag- 
handugan  ng  handog  na  susunugin,  at  ng 
handog  na  harina;  gaya  ng  iniutos  ng 
Pa:nginoon  kay  Moises.  30  At  kaniyang 
inilagay  ang  hugasan  sa  pag-itan  ng  dam- 
pa ng  kapisanan  at  ng  altar,  at  sinidlan 
ng  tubig  upang  paghugasan.  31  At  si 
Moises  at  si  Aaron  at  ang  kaniyang  mga 
anak  ay  nagsipaghugas  ng  kanilang  mga  ' 
kamay  at  ng  kanilang  mga  paa  doon; 
32  pagka  sila'y  pumapasok  sa  dampa  ng 
kapisanan,  at  pagka  sila'y  lumalapit  sa 
altar,  sila^y  naghuhugas :  gaya  ng  iniutos 


100 


BXODO. 


40.  32 


ng  Pangjnoon  kay  Moises.  33  At  kani- 
yang  inilagay  ang  looban  sa  palibot  ng 
tabernakulo  at  ng  altar,  at  iniayos  ang 
tabing  ng  pintuang-daan  ng  looban.  Ga- 
yon  tinapos  ni  Moises  ang  gaga  win. 

34  Ng  magkagayo'y  tinakpan  ng  ala- 
paapa  ng  dampa  ng  kapisanan  at  pinuno 
ng  kalualhatian  ng  Panginoon  ang  ta- 
bernakulo. 35  At  si  Moises  ay  hindi 
makapasok  sa  dampa  ng  kapisanan,  sapag- 
ka't  nagpapaliinga  sa  ibabaw  noon  ang 
alapaap,  at  pinupuno  ng  kalualhatian  ng 


Panginoon  ang  tabernakulo.  36  At  pag- 
ka  ang  alapaap  ay  napaiitaas  mula  sa 
tabernakulo,  ang  niga  anak  ng  Israel  ay 
nagpapatuloy  ng  kanilang  bdong  pagla- 
lakbay  :  37  datapua't  kung  ang  alapaap 
ay  hindi  napaiitaas,  hindi  nga  sila  nagla- 
lakbay  hangang  sa  araw  na  napaiitaas. 
38  Sapagka't  ang  alapaap  ng  PanGinoon 
ay  nasa  ibabasv  ng  tabernakulo  sa  araw, 
at  may  apoy  sa  gabi,  sa  paningin  ng  boong 
bahay  ng  Israel,  sa  kanilang  boong  pagla- 
lakbay. 


ANG 

LIBRO  NG  LEVITICO. 


IAt  tinawag  ng  PanSinoon  si  Moises  at 
sinalita  sa  kaniya  mula  sa  dampa  ng 
kapisanan,  na  sinabing :  2  Salitain  mo 
sa  uiga  anak  ng  Israel  at  sabihin  mo  sa 
kanilang:  Pagka  ang  sino  man  sa  inyo 
ay  naghahandog  ng  alay  sa  Panginoon, 
ihahandog  ninyo  na  alay  ay  galing  sa 
mga  hayop,  sa  mga  bakahan  at  sa  kawan. 
3  Kung  ang  kaniyang  alay  ay  handog 
na  susunugin  na  /:inuha  sa  bakahan,  iha- 
handog niya'y  isang  lalaki  na  walang 
kapintasan:  sa  pintuan  ng  dampa  ng 
kapisanan  ihahandog  niya,  upang  tanga- 
pin  sa  ikagagaling  niya  sa  harap  ng  PA- 
NGINOON.  4  At  ipapatong  niya  ang  kani- 
yang kamay  sa  ulo  ng  handog  na  susu- 
nugin ;  at  tatangapin  sa  ikagagaling  niya, 
upang  itubos  sa  kaniya.  5  At  kaniyang 
papatayin  ang  guyang  toro  sa  harap  ng 
PanQinoon  :  at  ang  mga  anak  ni  Aaron, 
ang  mga  sacerdote,  ay  maghaharap  ng 
dugo  at  iwiwisik  ang  dugo  sa  palibot 
ng  altar  na  nasa  sa  pintuan  ng  dampa  ng 
kapisanan.  6  At  lalapnusan  ang  handog 
na  susunugin  at  kakatayin.  7  At  ang 
mga  anak  ni  Aarong  sacerdote  ay  mag- 
sisipaglagay  ng  apoy  sa  ibabaw  ng  altar, 
at  magsisipag-ayos  ng  kahoy  sa  apoy: 
8  at  ang  mga  anak  ni  Aaron,  ang  mga 
sacerdote,  mag-aayos  ng  mga  piraso,  ng 
ulo,  at  ng  taba,  sa  kahoy  na  nasa  apoy 
na  nasa  ibabaw  ng  altar :  9  datapua't 
ang  mga  lamang-loob  at  ang  mga  hita,  ay 
huhugasan  niya  ng  tubig :  at  susunugin 
ng  sacerdote  ang  kabuoan  sa  ibabaw  ng 
altar    na    pinakahandog   na    susunugin ; 


isang  handog  na  pinaraan  sa  apoy  na 
may  masarap  na  amoy  sa  Panginoon. 

10  At  kung  ang  kaniyang  alay  ay 
kinuha  sa  kawan,  sa  mga  tupa,  o  sa  mga 
kambing,  na  pinakahandog  na  susunugin ; 
kaniyang  ihahandog  ay  isang  lalaking 
walang  kapintasan.  11  At  kaniyang  pa- 
patayin sa  dakong  hilagaan  ng  altar,  sa 
harap  ng  Panginoon:  at  iwiwisik  ng 
mga  saeerdoteng  anak  ni  Aaron,  ang  dugo 
sa  ibabaw  ng  altar  sa  palibot.  12  At 
kaniyang  kakatayin  sampuo  ng  ulo,  at 
ng  taba :  at  mga  iaayos  ng  sacerdote  sa 
ibabaw  ng  kahoy  na  nasa  apoy  sa  ilmbaw 
ng  altar :  13  datapua*t  ang  lamang-loob 
at  ang  mga  hita  ay  huhugasan  ng  tubig : 
at  ihahandog  ng  sacerdote  ang  kabuoan, 
at  susunugin  sa  altar :  isa  ngang  handog 
na  susunugin,  isang  handog  na  pinaraan 
sa  apoy  na  may  masarap  na  amoy  sa 
Panginoon. 

14  At  kung  ang  kaniyang  alay  sa  Pa- 
nginoon ay  handog  na  susunugin  na 
mga  ibon;  ang  ihahandog  nga  niyang 
alay  ay  mga  batobato  o  inakay  ng  Kala- 
pati.  15  At  dadalhin  ng  sacerdote  sa 
altar,  at  pupugutan  ng  ulo  yaon,  at  susu- 
nugin sa  ibabaw  ng  altar,  at  ang  dugo'y 
pipigain  sa  tabi  ng  altar :  16  at  aalisin 
niya  ang  buchi  sampuo  ng  mga  balahibo, 
at  ihahagis  sa  tabi  ng  altar  na  dakong 
silanganan  sa  kinalalagyan  ng  mga  abo : 
17  at  hahatiin  na  hahawan  sa  mga  pak- 
pak,  datapua't  hindi  pakakahatiin :  at 
susunugin  ng  sacerdote  sa  ibabaw  ng 
altar,  sa  ibabaw  ng  kahoy  na  nasa  apoy : 


3.  9 


LEVITIOO. 


101 


isa  ngang  handog  na  susunugin,  isang 
liandog  na  pinaraan  sa  apoy  na  may 
masarap  na  amoy  sa  Panginoon. 

2  At  pagka  ang  sino  man  ay  nagliahan- 
dog  sa  PanSinoon,  ng  alay  na  han- 
dog na  harina,  ay  mainam  na  harina  ang 
kaniyang  iaalay ;  at  kaniyang  bubnhusan 
ng  langis,  at  lalagyan  ng  olivano :  2  at 
dadalhin  niya  sa  mga  sacerdote,  na  inga 
anak  ni  Aaron,  at  siya'y  kukuha  ng  isang 
dakot  ng  mainam  na  harina  at  ng  langis, 
sampuo  ng  boong  olivano ;  at  susunugin 
ng  sacerdote  sa  ibabaw  ng  altar  na  pina- 
kaalaala,  isang  handog  nga  na  pinaraan 
sa  apoy  na  may  masarap  na  amoy  sa  Pa- 
nQinoon  :  3  at  ang  lumabis  sa  handog 
na  harina  ay  mapapasa  kay  Aaron  at  sa 
kaniyang  mga  anak:  kasantosantohang 
bagay  nga,  na  mga  handog  sa  PanginOon 
na  pinaraan  sa  apoy. 

4  At  pagka  ikaw  ay  maghahandog  ng 
alay  na  handog  na  harina  na  luto  sa  hurno, 
ang  iaalay  mo  ay  mga  mamong  walang 
levadura,  na  mainam  na  harina,  na  hina- 
luan  ng  langis,  o  mga  ampanada  na  wa- 
lang levadura  na  pinahiran  ng  langis. 
5  At  kung  ang  iyong  alay  ay  handog  na 
harina,  na  luto  sa  kawali,  ang  iaalay  mo'y 
mainam  na  harina,  na  walang  levedura, 
na  hinaluan  ng  langis.  6  Iyong  pag- 
pipirapirasuhin,  at  bubuhusan  mo  ng 
langis :  isa  ngang  handog  na  harina.  7  At 
kung  ang  iyong  alay  ay  handog  na  harina 
na  luto  sa  kawaling  lupa,  ang  iaalay  mo'y 
yari  sa  mainam  na  harina  na  may  langis. 
8  At  dadalhin  mo  sa  Panginoon  ang 
handog  na  harina  na  yari  sa  mga  bagay 
na  ito ;  at  ihaharap  sa  sacerdote  at  da- 
dalhin JiJ  sacerdote  sa  altar.  9  At  kuku- 
nin  ng  sacerdote  sa  handog  na  harina  ang 
alaala  noon,  at  susunugin  sa  ibabaw  ng 
altar:  handog  ngang  pinaraan  sa  apoy 
na  may  masarap  na  amoy  sa  Panginoon. 
10  At  ang  lumabis  sa  handog  na  harina 
ay  mapapasa  kay  Aaron  at  sa  kaniyang 
mga  anak ;  kasantosantohang  bagay  sa 
mga  handog  sa  Panginoon  na  pinaraan 
sa  apoy.  II  Walang  handog  na  harina 
na  ihahandog  kayo  sa  PanQinoon  na 
magkakalevadura :  sapagka^t  huag  ka- 
yong  magsusunog  ng  ano  mang  levadura 
o  ng  ano  mang  pulot  na  pinakahandog 
sa  PanGinoon,  na  pinaraan  sa  apoy. 
12  Pinakaalay  na  mga  pang-unang  bunga 
mga  ihahandog  ninyo  sa  Panginoon  : 
i^uni't  hindi  sasampa  sa  altar  na  parang 
masarap  na  amoy.  13  At  aasnan  mo  ng 
asin,  ang  lahat  ng  alay  na  iyong  handog 


na  harina;  at  huag  mo  mang  titiising 
magkulang  sa  iyong  handog  na  harina 
ang  asin  ng  tipan  ng  iyong  Dios:  lahat 
ng  alay  mo'y  ihahandog  mo  na  kalakip 
ng  asin. 

14  At  kung  maghahandog  ka  sa  Pangi- 
noon, ng  handog  na  harina  na  pang-unang 
bunga,  ihahandog  mong  pinakahandog 
na  harina  ng  iyong  pang-unang  bunga  ay 
pinipig  na  sinangag  sa  apoy,  mga  butil 
na  pinipi  na  mura.  15  At  bubuhusan  mo 
ng  langis  yaon,  at  lalagyan  mo  sa  ibabaw 
ng  olivano :  handog  na  harina  nga  yaon. 
16  At  susunugin  ng  sacerdote  na  pina- 
kaalaala  niyaon,  ang  bahagi  ng  butil  na 
pinipi  at  ang  bahagi  ng  langis,  sampuo 
ng  lahat  ng  olivano  :  handog  nga  sa  Pa- 
nginoon na  pinaraan  sa  apoy. 

3  At  kung  ang  kanilang  alay  ay  haying 
mga  handog  tungkol  sa  kapayapaan ; 
kung  an^  ihahandog  niya  ay  sa  baka- 
han  raagmg  lalaki  o  babaye,  ihahandog 
niya  na  walang  kapintasan  sa  harap  ng 
PanQinoon.  2  At  kaniyang  ipapatong 
ang  kamay  niya,  sa  ulo  ng  kaniyang 
alay,  at  papatayin  niya  sa  pintuan  ng 
dampa  ng  kapisanan :  at  iwiwisik  ng 
mga  an?ik  ni  Aaron,  na  mga  sacerdote, 
ang  dugo  sa  ibabaw  ng  altar,  sa  palibot. 
S  At  kaniyang  ihahandog  tungkol  sa 
hayin  na  mga  handog  tungkol  sa  kapa- 
yapaan, na  pinakahandog  sa  PanQinoon 
na  pinaraan  sa  apoy ;  ang  tabang.  naka- 
tatakip  ng  lamang-loob  at  lahat  ng  ta- 
bang nasa  ibabaw  ng  lamang-loob,  4  at 
ang  dalawang  bato  sampuo  ng  taba  na 
nakatataklp  sa  mga  yaon  na  malapit  sa 
mga  balakang  at  ang  lanuak  na  nasa 
ibabaw  ng  atay,  kaniyang  aalising  kalakip 
ng  mga  bato.  5  At  susunugin  ng  mga 
anak  ni  Aaron  sa  altar,  sa  ibabaw  ng 
handog  na  susunugin  na  nasa  ibabaw  ng 
kahoy  na  nakapatong  sa  apoy;  handog 
nga  na  pinaraan  sa  apoy,  na  may  masarap 
na  amoy  sa  Panginoon, 

6  At  kung  ang  kaniyang  alay  na  pina- 
kahayin  na  mga  handog  tungkol  sa  ka- 
payapaan sa  PanQinoon  ay  sa  kawan; 
maging  lalaki  o  babaye,  ihahandog  niya 
na  walang  kapintasan.  7  Kung  ang  iha- 
handog niya  ay  isang  cordero  na  pina- 
kaalay niya,  ihahandog  nga  niya  sa  harap 
ng  Panginoon  :  8  at  kaniyang  ipapatong 
ang  kamay  niya  sa  ulo  ng  kaniyang  alay, 
at  papatayin  sa  harap  ng  darapa  ng  kapi- 
sanan :  at  iw^iwisik  ng  mga  anak  ni  Aaron 
ang  dugo  sa  ibabaw  ng  altar,  sa  palibot. 
9  At  kaniyang   ihahandog    tungkol    sa 


102 


LEYITICO. 


3.  9 


hayin  na  mga  bandog  tiingkol  Ra  kapa- 
yapaan  ay  isang  bandog  sa  Panginoon 
na  pinarnan  sa  apoy ;  ang  taba  noon,  ang 
boong  njatabang  buntot,  buhugiitln  niya 
ti-d  ugat  ng  gnbigod  ;  at  ang  tabang  naka- 
tatakip  ng  lainang-loob,  at  ang  labat  ng 
tabang  nasa  ibabaw  lig  lamang-loob, 
10  at  ang  dalawang  bate,  at  ang  tabang 
naa  ibabaw,  na  malapit  sa  mgabalakang, 
at  ang  laniiak  na  nasa  ibabaw  ng  atay, 
aalisin  niya  na  kalakip  ng  mga  bato. 
21  At  su.^iinngin  ng  sacerdote  sa  ibabavf 
ng  altar  :  pagkaing  bandog  nga  sa  Pa- 
iN'GiNOON  na  pinaraan  sa  apoy. 

12  At  ivUng  ang  kaniyang  alay  ay  kam- 
bing,  iJiabandog  nga  niya  sa  harap  ng 
Pakginoon:  is  at  ipa]>atcng  niya  ang 
kaniyjing  kamay  sa  ulo  noon  at  papatayin 
3'aon  sa  harap  ng  damj_)a  ng  kapisanan: 
at  iwiwisik  ng  niga  anak  ni  Aaron  ang 
dugo  pa  ibabaw  i;g  altar,  sa  palibot. 
14  At  ihaliandog  niya  ang  kaniyang  alay, 
na  pinaka bandog  sa  Panginoon,  na  pi- 
naraan sa  apoy,  ang  tabang  nakatatakip 
ng  laniang-loob,  at  laliat  ng  tabang  nasa 
ibabaw  ng  lamang-b.ob,  15  at  ang  dala- 
wang bato,  at  ang  tabang  nasa  ibabaw, 
na  malapit  sa  mga  balakang,  at  ang  lanuak 
na  nasa  ibabaw  ng  atay,  aalisin  niyang 
kalakip  ng  mga  bato.  16  At  mga  snsu- 
nugin  ng  sacerdote  sa  ibabaw  ng  altar; 
pagkaing  bandog  nga  na  pinaraan  sa  apoy 
na  pinakamasarap  na  amoy:  labat  ng 
taba  ay  sa  Panginoon.  17  Magiging 
palatuntunang  palagi  sa  boong  panahon 
ng  inyong  lahi,  sa  labat  ng  inyong  mga 
tahanan  na  bindi  kayo  kakain  ng  taba  o 
dugo  man. 

4  At  nagsalita  ang  Panginoon  kay 
Moises,  na  sinabing :  2  Salitain  mo 
sa  mga  anak  ng  Israel,  na  sabihin  mo  : 
Kung  ang  sino  man  ay  magkakasala  ng 
hindi  sinasadya  sa  alin  man  sa  mga  bagay 
na  iniutos  ng  Panginoon  na  buag  gawin, 
at  gagawin  ng  sino  man  sa  kanila ; 
3  kung  ang  pinabirang  sacerdote  ay  mag- 
kasala  ng  gay  on  na  nagdala  ng  sala  sa 
bayan  ;  magbaliandog  nga  siya  sa  Pan(^i- 
NOON  daliil  sa  kaniyang  kasalanan  na 
ipinagkasala,  ng  isang  guyang  toro,  na 
walang  kapintasan,  na  pinakahandog  da- 
bil  sa  kasalanan.  4  At  dadalhin  niya 
ang  toro  sa  pintuan  ng  dampa  ng  kapi- 
sanan sa  liarap  ng  Panoinoon  ;  at  ipa- 
patong  niya  ang  kaniyang  kamay  sa  ulo 
ng  toro  :  at  papatayin  ang  toro  sa  harap  ng 
Pakginook.     5    At  ang    pinahirang  sa- 


cerdote ay  kukuha  ng  dugo  nf  toro, 
at  dadalhin  sa  dampa  ng  kapisanan: 
6  at  babasain  ng  sacerdote  ang  kaniyang 
daliri  sa  dugo,  at  magwivr'isik  na  makapito 
ng  dugo  sa  harap  ng  Panginoon",  sa  tapat 
ng  lambong  ng  santuario.  7  At  ang 
sacerdote  ay  maglalagay  ng  dugong  yaon 
sa  ibabaw  ng  mga  sungay  ng  altar  ng 
mabangong  kamanyan  sa  harap  ng  Pa- 
KGINOON ;  na  nasa  dampa  ng  kapisanan ; 
at  lahat  ng  dugo  ng  toro  ay  ibubuhos  sa 
tungtungan  ng  altar  ng  handog  na  susu- 
nugin,  na  nasa  pintuan  ng  dampa  ng 
kapisanan.  8  At  aalisin  ang  lahat  ng 
taba  ng  toro  ng  handog  dahil  sa  kasalanan  ; 
ang  tabang  nakakatakip  sa  lamang-loob  ; 
at  ang  lahat  ng  tabang  nasa  ibabaw  ng 
lamang-loob,  9  at  ang  dalawang  bato  at 
ang  tabang  nasa  ibabaw,  na  malapit  sa 
mga  balakang,  at  ang  lanuak  na  nasa 
ibabaw"  ng  atay,  aalising  kalakip  ng  mga 
bato,  10  gaya  ng  pag-aalis  ng  sa  toro  na 
hayin  na  mfa  handog  tungkol  sa  kapa- 
yapaan :  at  mga  susunugin  ng  sacerdote  sa 
ibabaw"  ng  altar  ng  handog  na  susunugin. 
11  At  ang  balat  ng  toro  at  ang  boong 
laman  sampuo  ng  ulo  at  ng  mga  liita,  at 
ng  lamang-loob,  at  ng  dumi,  12  ang 
boong  toro  ay  ilalabas  niya  sa  labas  ng 
kampamento  sa  isang  lugar  na  malinis, 
na  })inagbubuhusan  ng  mga  abo,  at  doon 
susunugin  sa  apoy  sa  ibabaw  ng  kahoy : 
sa  pinagbubuhusan  ng  mga  abo  susunugin 
yaon. 

13  At  kung  ang  boong  kapulungan  ng 
Israel  ay  magkasala,  at  ang  bagay  ay 
malibim  sa  mga  mata  ng  kapisanan,  at 
silaV  nakagawa  ng  ano  man  sa  mga 
bagay  na  iniutos  ng  Panginoon  na  huag 
gaw^in,  at  mga  naging  salarin  ;  14  pagka 
nakilala  ang  kasalanan  na  kanilang  ipi- 
nagkasala, maghahandognga  ang  kapisa- 
nan ng  isang  guyang  toro  na  pinakahan- 
dog dahil  sa  kasalanan,  at  dadalhin  sa 
harap  ng  dampa  ng  kapisanan.  15  At 
ang  mga  matanda  ng  kapulungan,  mag- 
papatong  ng  kanilang  kamay  sa  ulo  ng 
toro,  sa  harap  ng  Panginoon  :  at  pa})a- 
tayin  ang  toro  sa  harap  ng  Panginoon. 
16  At  ang  sacerdoteng  pinahiran  ay  mag- 
dadala  ng  dugo  ng  toro  sa  dampa  ng 
kapisanan;  17  at  babasain  ng  sacerdote 
ang  kaniyang  daliri  sa  dugo,  at  iwiwisik 
na  makapito  sa  harap  ng  Panginoon,  sa 
harap  ng  lambong.  i^  At  maglalagay 
siya  ng  dugo  sa  ibabaw  ng  uiga  sungay  ng 
altar  na  nasa  harap  ng  Panginoon,  na 
nasa  dampa  ng  kapisanan,  at  ang  boong 


5.  5 


LEVITICO. 


103 


dugo,  ay  ibubuhos  niya  sa  tungtuiigan  ng 
altar  ng  handog  na  susumigin  na  nasa 
pintuan  ng  dam  pa  ng  kapisanan.  19  At 
aalisin  niya  ang  boong  taba,  at  susumigin 
niya  sa  ibabaw  ng  altar.  20  Gayon  ang 
gagawin  niya  sa  toro :  kung  paano  ang 
ginawa  niya  sa  toro  na  handog  dahil  sa 
kasalanan,  gayon  ang  gagawin  niya  dito  : 
at  itutubos  sa  kanila  ng  sacerdote,  at 
patatawarin  sila.  21  At  ilalabas  niya 
ang  toro  sa  kampamento,  at  susunugin 
niya  gaya  ng  pagkasunog  sa  unang  toro  : 
handog  nga  dahil  sa  kasalanan  ng  kapisa- 
nan. 

22  Pagka  ang  isang  puno  ay  nagkasala, 
at  ginawang  hindi  sinasadya  sa  alin  man 
sa  lahat  ng  bagay  na  iniutos  ng  Pangi- 
NOONG  kaniyang  Dios  na  huag  gawin,  at 
siyaV  naging  salarin ;  23  kung  maipa- 
kilala  sa  kaniya  ang  kasalanan  niyang 
kaniyang  ipinagkasala,  kaniyang  dadal- 
liing  pinakaalay  niya  ay  isang  lalaking 
kambing  na  walang  kapintasan ;  24  at 
ipapatong.  niya  ang  kaniyang  kamay  sa 
nlo  ng  kambing,  at  papatayin  niya  sa 
lugar  na  pinagpapatayan  ng  handog  na 
susunugin  sa  harap  ng  Pakginoon  ;  han- 
dog nga  dahil  sa  kasalanan.  25  At  da- 
dampot  ang  sacerdote  ng  kaniyang  daliri, 
ng  dugo  ng  handog  dahil  sa  kasalanan 
at  ilalagay  sa  ibabaw  ng  mga  sungay  ng 
altar  ng  handog  na  susunugin,  at  ang 
dugo'y  ibubuhos  sa  tungtungan  ng  altar 
ng  handog  na  susunugin.  26  At  lahat 
ng  taba  noon  ay  tutunawin  niya  sa  altar, 
gaya  ng  taba  ng  hayin  na  mga  handog 
tungkol  sa  kapayapaan :  at  itutubos  sa 
kaniya  ng  sacerdote  tungkol  sa  kaniyang 
kasalanan,  at  siya*y  patatawarin. 

27  At  kung  ang  sino  mang  tawo  sa 
karaniwan  sa  bayan  ay  magkasala  ng 
hindi  sinasadya,  sa  paggawa  sa  alin  man 
sa  mga  bagay  na  iniutos  ng  Pangi- 
NOON  na  huag  gawin,  at  maging  salarin ; 
28  kung  maipakilala  sa  kaniya  ang  kasa- 
lanang  kaniyang  pinagkasalahan,  kani- 
yang dadalhing  pinakaalay  niya  ay  isang 
kambing,  babayeng  walang  kapintasan, 
dahil  sa  kaniyang  kasalanang  pinagkasa- 
lahan  niya.  29  At  ipapatong  niya  ang 
kaniyang  kamay  sa  ulo  ng  handog  dahil 
sa  kasalanan,  at  papatayin  ang  handog 
dahil  sa  kasalanan  sa  lagayan  ng  handog 
na  susunugin.  30  At  dadampot  ang 
sacerdote  ng  kaniyang  daliri,  ng  dugo  at 
ilalagay  sa  ibabaw  ng  mga  sungay  ng 
altar  ng  handog  na  susunugin,  at  lahat 
ng  dugo  ay  ibubuhos  niya  sa  tungtungan 


ng  altar.  31  At  ang  lahat  ng  taba  noon, 
ay  kaniyang  aalisin,  gaya  ng  pag-aalis  ng 
taba  sa  hayin  na  mga  handog  tungkol  sa 
kapayapaan;  at  susunugin  ng  sacerdote 
sa  altar  na  pinakaamoy  na  masarap  sa 
Panginoon;  at  itutubos  sa  kaniya  ng 
sacerdote,  at  siya'y  patatawarin. 

32  At  kung  cordero  ang  kaniyang  dal- 
hing  pinakaalay  upang  handog  dahil  sa 
kasalanan,  babayeng  walang  kapintasan 
ang  dadalhin  niya.  33  At  ipapatong 
niya  ang  kaniyang  kamay  sa  ulo  ng  han- 
dog dahil  sa  kasalanan,  at  papatayin  na 
pinakahandog  dahil  sa  kasalanan,  sa  pi- 
nagpapatayan ng  handog  na  susunugin. 
34  At  dadampot  ang  sacerdote  ng  kani- 
yang daliri,  ng  dugo  ng  handog  dahil  sa 
kasalanan,  at  ilalagay  sa  ibabaw  ng  mga 
sungay  ng  altar  ng  handog  na  susunugin, 
at  ang  boong  dugo  ay  ibubuhos  niya  sa 
tungtungan  ng  altar :  35  at  ang  boong 
taba  ay  kaniyang  aalisin,  gaya  ng  pag- 
kaalis  ng  taba  sa  cordero  na  hayin  na 
mga  handog  tungkol  sa  kapayapaan;  at 
mga  susunugin  ng  sacerdote  sa  altar  sa 
ibabaw  ng  mga  handog  sa  Panginoon  na 
pinaraan  sa  apoy :  at  itutubos  sa  kaniya 
ng  sacerdote  tungkol  sa  kasalanan  na 
kaniyang  pinagkasalahan ;  at  siya'y  pata- 
tawarin. 

5  At  kung  ang  sino  man  ay  ma,gkasala : 
sa  pagkarinig  niya  ng  voces  ng  sum- 
pa,  sa  paraang  siya^y  saksi  maging  kani- 
yang nakita  o  nalaman  niya  kung  hindi 
niya  ihayag,  siya  nga^y  magdadala  ng 
samsam  niyaon :  2  o  kung  ang  sino  man 
ay  humipo  ng  alin  mang  bagay  na  karu- 
maldumal,  maging  bangkay  ng  ganid  na 
karumaldumal,  o  ng  bangkay  ng  hayop 
na  karumaldumal,  o  ng  bangkay  ng  umu- 
usad  na  karumaldumal,  at  nalihim,  at 
siya'y  maging  karumaldumal,  siya  nga'y 
magiging  salarin :  3  o  kung  siya'y  na- 
kahipo  ng  karumaldumal  ng  tawo,  ma- 
ging ano  mang  karumaldumal  niyaon  na 
ikinapaging  karumaldumal  niya,  at  nali- 
him ito  sa  kaniya ;  pagka  naalaman  niya, 
siya  nga'y  magiging  salarin :  4  o  kung 
ang  sino  man  ay  sumumpa  ng  kaniyang 
mga  labi  na  walang  dilidili  na  gumawa 
ng  masama  o  gumawa  ng  mabuti,  maging 
ano  man  na  sinasalita  ng  tawo  na  walang 
dilidili  na  kaakbay  ang  sumpa,  at  sa  kani- 
ya^y  nalihim ;  pagka  naalaman  niya  yaon, 
magiging  salarin  nga  siya  sa  isa  sa  mga 
hagay  na  ito :  5  at  mangyayari,  pagka 
siya'y  magiging  salarin  sa  isa  sa  mga 
hagay  na  ito,  na  kaniyang  isasaysay  yaong 


104 


LEVITICO. 


S.  5 


kaniyang  ipinagkasala :  6  at  dadalhin 
niya  na  Panginoon  na  bandog  niva  sa 
pagka^asala,  dahil  sa  kasalanang  pinag- 
kasalahan  niva,  isang  babave  na  kinuba 
sa  kawan,  isang  cordero,  o  L^ang  kambing 
na  pinakabandc-g  dabil  sa  Ivasalanan ;  at 
itutubos  sa  kaniya  ng  Bacerdote  tiingkol 
sa  kaniyang  kasaknan.  7  At  kung'^fing 
kaniyang  kaya  ay  bindi  sapat  upang 
magdala  ng  isang  carder.),  knng  gayoV 
niagdadala  siya  sa  Pa^tgtnoon,  na  j^'ina- 
kaliandog  niya  sa  pagkakasala,  daliil  sa 
i})inagkasala  niya,  ng  dalawang  batobato 
o  ng  dakawang  inakay  ng  kalapati :  ang 
isaV  pinakabandug  clabil  sa  kasalanan 
at  ang  isa'y  pinakabandcg  na  susunngin. 
S  At  mga  dadalbin  niya  sa  sacerdote^  na 
niyang  unang  magbabarap  ng  pinakaban- 
dog  dahil  sa  kasalanan,  at  sa  isang  kamot 


nguni t 
t 


])2nan 


ay  pupugutm  ang  nlo  sa  Iceg, 
bindi  ^  papagbibiwalayjng  bigla  :  9  j 
magwiwisik  siya  ng'  diigo  ng  bandc^, 
dabil  sa  kasalanan  sa  ibabavv  ng  lagiliran 
ng  altar ;  at  ang  pinakalabis  sa  dngo  ay 
pipigain  sa  paanan  ng  altar  :  bandog  nga 
daliil  sa  kasalanan.  to  At  ibabandog 
niya  ang  ikalawa  na  ])inakabandog  na 
susunngin  ayon  sa  palatuntunan :  at  itu- 
tubas  sa  kaniya  ng  saccrdute  tungkol  sa 
kaniyang  kasalanan  na  kaniyan 
kasalaban,  at  siya'y  patatawarin. 

11  patapua't  kung  ang  kaniyang  kaya 
ay  bindi  sapat  upang  magdala  ng  dala- 
wang batobato,  o  ng  dalawang  inakav  ng 
kalapati,  magdala  siya  kung  gayon  ng 
pinakaalay  niya,  ng  ikasampuong  babagi 
ng  isang  efa  ng  mainam  na  barina  dabil 
sa  kasalanan  niya;  bindi  niya  lalagyan 
ng  langis  o  bubuhusan  man  niya  ng  oli- 
vano ;  sapagka*t  bandog  dabil  sa  kasala- 
nan. 12  At  dadalbin  niya  sa  sacerdote, 
at  ang  sacerdote  ay  kukulia  ng  kaniyang 
dakot  na  pinakaalaala  niyaon,  na  susu- 
migin  sa  altar,  gaya  ng  mga  bandog  sa 
Panginoon  na  pinaraan  sa  apoy,  bandog 
nga  dabil  sa  kasalanan.''' 13  At  itutubos 
sa  kaniya  ng  sacerdote.  tungkol  sa  kasa- 
lanan na  kaniyang  pinagkasalaban,  sa 
alin  man  sa  mga  bagay  na  ito,  at  siya'y 
patatawarin:  at  ang  hbis  ay  mapa-pasa 
sacerdote,  gaya  ng  bandog  na  barina. 

14  At  nagsalita  ang  PANGiNOdN  kay 
Moises,  na  sinabing :  is  Kung  ang  si  no 
man  ay  magkamit  ng  pagsalangsang,  at 
magkasala  ng  di  sinasadya  sa  mga^san- 
tong  bagay  ng  Panginoon;  magdadala 
nga  siya  sa  Panginoon,  ng  bandog  dabil 
sa  pagkakasala,  ng  isang  tupang  lalaking 


walang  kapintasan  na  kinuKa  sa  kawan, 
ayon  sa  iyong  pagkalialaga,  sa  siklong 
pilak,  ayon  sa  siklo  ng  santuario,  na  pina- 
kabandog  dabil  sa  pagkakasala :  16  at  isa- 
sauli  niya  yaong  kaniyang  nadaya  sa  san- 
tong  i)agay,  at  magdaragdag  ng  ikalimang 
baliagi.  at  ihibigay  sa  sacerdote:  at  itu- 
tubos sa  kaniya  ng  sacerdote  ra  pamamag- 
itan  nfr  kdaking  tupang  bandog  dabil  sa 
pagkakasala  ;  at  siyaV  [patatawarin. 

17  At  kung  ang  sino  man  ay  magkasala, 
at  gum  a  wa  ng  alin  man  sa  m'ga  baga^'  na 
Iniutos  ng  Panginoon  na  liuag  gawin ; 
baga  ma't  bindi  nalalaman,  gayon  raa'v 
siya'y  salarin  at  dadalbin  niya  anf?  kani- 
yang kasam-an.  is  At  siya'y  ma^Jciadala 
sa  sacerdote  ng  isang  tupang  iakduna  wa- 
lang kapintasan  na  kinuba  sa  kawan  ayon 
sa  iyong  pagkahalaga  na  pinakabandog 
dabil  sa  pagkakasala;  at  itutubos  sa  kani^- 
ya  ng  sacerdote,  tungkol  sa  bagay  na  pi- 
nagkamalian  niya  ng  di  sinasadya,  at 
liindi  niya  nalalaman,  at  siya'y  patata- 
T\-arin.  19  Handog  dabil  sa  pagkakasala 
??f/2  yaon :  siya'y  tunay  na  salarin  sa  barap 
ng  Panginoon. 

6  At  nagsalita  ang  Panginoon  kay 
Moises  na  sinabing:  2  Kung  ang 
sino  man  ay  magkasala  at  sumalangsang 
laban  sa  Panginoon,  na  magbulaan  sa  ka- 
niyang kapua  tungkol  sa  isang  babilin,  o 
sa  isang  kayarian,  o  sa  nakaw,  o  pumigbati 
sa  kaniyang  kapua ;  3  o  nakasumpong  ng 
nawala,  at  ipagsinungaling  yaon,  at  su- 
mumpa  ng  di  katotobanan;  sa  alin  man 
sa  labat  ng  ito  na  ginawa  ng  tawo  na  pi- 
nagkakasalaban  :  4  mangyari  nga,  kung 
siya^y  nagkasala  at  naging  salarin,  na  isa- 
sauli  niya  ang  ninakay,',  o  ang  nakuka  sa 
pagpigbati,  o  ang  babiling  inahabiUn  sa 
kaniya,  o  ang  bagay  na  nawala  na  kani- 
yang nasumpungan,  5  o  ano  mang  bagay 
na  kaniyang  sinumpaan  ng  kabulaanan ; 
isasauli  niyang  buo,  at  daragdagan  pa  niya 
ng  ikalimang  babagi  noon:  sa  may-ari 
ibibigay  niya  sa  araw  na  pagkasumpong 
sa  kaniya  na  salarin.  6  At  dadalhin  niya 
sa  Panginoon  ang  kaniyang  bandog  dahil 
sa  pagkakasala,  isang  tupang  lalaki  na  wa- 
lang kapintasan  na  kinuha  sa  kawan,  ayon  sa 
iyong  pagkahalaga,  at  ihibigay  sa  sacerdote 
na  pinakabandog  dabil  sa  pagkakasala: 
7  at  itutubos  sa  kaniya  ng  sacerdote  sa 
barap  ng  Panginoon,  at  siya'y  patatawa- 
rin; tungkol  sa  alin  mang  kaniyang  naga- 
wa,  na  kaniyang  pinagkasalaban. 

fi  At   nagsalita  ang    Panginoon   kay 


7.  5 


LBVITICO. 


105 


Moises,  na  sinabing :    9  lutos  mo  kay  Aa- 
Fon  at  sa  kaniyang  mga  anak,  na  iyong 
sabiliing:    Ito'ang  kautusan  tungkol  sa 
handog  na  susiinugin:  ang  bandog  na  su- 
eunugin  ay  nialalagay  sa  ibabaw  ng  pinag; 
susunugan  sa  ibabaw  ng  altar,  boong  gabi 
hangang  ujnaga;  at  ang  apoy  sa  altar  ay 
pananatilihing  nagniningas  dito.     10  At 
isusuot  ng  sacerdote  ang  kaniyang  kasuo- 
tan  na  kayong  puti,  at  ang  kaniyang  mga 
salual  na  kayong  puti  ay  itatakip  niya  sa 
kaniyang  laman ;  at  itataas  niya  ang  mga 
abo  ng  bandog  na  susunugin  na  sinunog 
ng  apoy  sa  ibabaw  ng  altar,  at  mga  ila- 
lagay  niya  sa  tabi  ng  altar.     11  At  mag- 
huhubad  siya  ng  kaniyang  mga  suot,^  at 
magbibihis  ng  ibang  mga  kasuotan,  at  ila- 
labas  ang  mga  abo  sa  labas  ng  karapa- 
mento  sa  isang  Ingar  na  malinis.     12  At 
ang  apoy  sa  ibabaw  ng  altar  ay  magni- 
ningas  dito,  dindi  papatayin;  at  ang  sa- 
cerdote ay  magsusunog  ng  kahoy  sa  iba- 
baw noon  tuing  umaga,  at  aayusin  niya  sa 
ibabaw  noon  ang -bandog  na  susunugin, 
at  susunugin  sa  ibabaw  noon,  ang  taba 
ng  mga  handog  tungkol  sa  kapayapaan. 
13  Ang  apoy  ay  papagniningasing  lagi  sa 
ibabaw  ng  altar;  hindi  papatayin. 

14  At  ito  ang  kautusan  tungkol  sa  nan- 
dog  naharina:  ihabandog  ng  isa  sa  mga 
anak  ni  Aaron  sa  harap  ng  Panginoon, 
sa  harap  ng  altar.  15  At  kukuha  siya 
doon  ng  kaniyang  dakot,  ng  mainam  na 
harina  sa  handog  na  harina,  at  ng  langis 
noon,  at  ng  lahat  na  olivano  na  nasa  iba- 
baw ng  handog  na  harina,  at  susunugin 
sa  ibabaw  ng  altar,  na  pinakaamoy  na  ma- 
sarap,  na  alaala  niyaon,  sa  Pakqinoon. 
16  At  ang  labis  sa  handog  ay  kakanin  ni 
Aaron  at  ng  kaniyang  mga  anak ;  walang 
levadurang  kakanin  sa  lu^ar  na  santo ;  sa 
looban  ng  dampa  ng  kapisanan  kakanin 
nila.  17  Hindi  lulutuing  may  levadura : 
aking  ibinigay  sa  kanilang  pinakabahagi 
nila,  sa  mga  handog  sa  akin  na  pinaraan 
sa  apoy ;  kasantosantohang  bagay  nga, 
gaya  ng  handog  dahil  sa  kasalanan,  at 
gava  ng  handog  dahil  sa  pagkakasala. 
18  Lahat  ng  lalaki  sa  mga  anak  ni  Aaron 
ay  kakain  noon,  na  pinakabahagi  nilang 
matuid  magpakailan  man,  sa  boong  pana- 
hon  ng  inyong  lahi,  sa  mga  handog  sa 
PakGinoon  na  pinaraan  sa  apoy:  lahat 
ng  raasaling  nila  ay  magiging  santo. 

19  At  nagsalita  ang .  PakGinoon  kay 
Moises,  na  sinabing :  SO  Ito  ang  alay  ni 
Aaron  at  ng  kaniyang  mga  anak  na  kani- 
lang ihahandog  sa  PanGinoon  sa  araw 


na  sivaV  pahiran;  ang  ikasampuong  ba- 
hagi  ng  isang  efa  ng  mainam  na  harina,  pi- 
nakahandog  na  harina  na  walang  hangan, 
ang  kalahati  av  sa  umaga  at  ang  kalahati 
ay  sa  hapon.  *  21  Sa  kawali  ibabandang 
may  langis ;  pagkaluto  noon  dadalhin  mo : 
pirapirasong  ihaharap  mo  ang  handog  na 
harina  na  luto  na  pinakamasarap  na  amoy 
sa  Pakginoon.  22  At  ang  sacerdoteng 
pinahiran  na  mahahalili  sa  kaniya,  na 
mula  sa  gitna  ng  kaniyang  mga  anak  ay 
raaghahandog  noon:  ayon  sa  palatuntu- 
nang  walang  hangan  ay  susunuging  boo  sa 
Pakginoon.  23  At  lahat  ng  handog  na 
harina  ng  sacerdote  ay  susunuging  boo : 
hindi  kakanin. 

24  At  nagsalita  ang  Pakginoon  kay 
Moises,  na  sinabing:  25  Salitain  mo  kay 
Aaron  at  sa  kaniyang  mga  anak,  na  sabihin 
mo :  Ito  ang  kautusan  tungkol  sa  handog 
dahil  sa  kasalanan:  sa  lugar  ng  pinagpa- 
patayan  ng  handog  na  susunugin  doon 
papatayin  ang  handog  dahil  sa  kasalanan, 
sa  harap  ng  Panginoon  :  kasantosanto- 
hang  bagay  nga.  26  Ang  feacerdoteng 
nagiiandog  noon  dahil  sa  kasalanan  ay 
kakain  noon :  sa  lugar  na  santo  kakanin, 
sa  looban  ng  dampa  ng  kapisanan.  27  Ano 
mang  masaling  ng  laman  noon  ay  magi- 
ging santo :  at  pagka  pumilansik  ang  dugo 
sa  alin  mang  damit,  lalabhan  mo  yaong 
napilansikan  sa  lugar  na  santo.  28  Data- 
pua't  ang  sisidlang-lupa  na  pinaglutuan  ay 
babasagin :  at  Imng  niluto  sa  sisidlang- 
tanso,  ito'y  iisisin  at  babanlawan  ng  tubig. 

29  Lahat  ng  lalaki  sa  mga  sacerdote  ay 
kakain  noon :  kasantosantohang  bagay  nga, 

30  At  walang  handog  dahil  sa  kasalanan, 
na  ang  dugo'y  ipapasok  sa  dampa  ng 
kapisanan  upang  ipangtubos  sa  santong 
lugar,  na  kakanin :  sa  apoy  nga  susunugin. 

7  At  ito  ang  kautusan  tungkol  sa  handog 
dahil  sa  pagkakasala,  kasantosanto- 
hang bagay  ngi.  2  Sa  lugar  ng  pinag- 
papatayan  ng  handog  na  susunugin  ay 
doon  papatayin  ang  handog  dahil  sa  pag- 
kakasala :  at  dng  dugo  noo*y  iwiwisik  niya 
sa  palibot  ng  altar.  S  At  ihahandog  niya 
tungkol  doon  ang  boong  taba  noon;  ang 
buntot  na  mataba  at  ang  tabang  nakata- 
takip  sa  lamang-loob,  4  at  ang  dalawang 
bato  at  ang  tabang  nasa  ibabaw  ng  mga 
yaon,  ang  nasa  siping  ng  mga  balakang, 
at  ang  lanuak  na  nasa  ibabaw  ng  atay, 
aalising  kalakip  ng  mga  bato :  5  at  mga 
susunugin  ng  sacerdote  sa  ibabaw  ng  altar, 
na  pinakahandog  sa  Panginoon  na  pina- 
raan sa  apoy ;  handog  nga  dahil  sa  pagka- 


106 


LEVITICO. 


7.  5 


kasala.  6  Lahat  ng  lalaki  sa  mga  sacer- 
dote  ay  Icakain  noon;  sa  Ingar  ria  santo 
kakaiiiii  yaon :  kasantosantohang  bagay 
ngf.  7  Kung  paano  ang  liandog  daJiil  sa 
kasaL^iian  ay  gayon  ang  bandog  dahil  sa 
pagkakasala:  a)'g  d'llaim'y  may  isang  kau- 
tiisan:  mapapasa  sacerdoteng  tu  mo  tubes. 
8  At  ang  sacerdoteng  iiaghahandog  ng 
liandog  na  snsunugin  ng  slno  raang  tawo, 
ang  balat  ng  bandog  na  snsunngin  ay 
mapapasa  sacerdoteng  nagbandog.  9  At 
labat  ng  bandog  na  barina  na  niUito  sa 
hnrno.  at  yaong  labat  na  pinagyanian  sa 
kawaU  at  sa  kawali,  mapapasa  sacerdote 
na  nagbabandog.  10  At  labat  ng  bandog 
na  barina  na  binaluan  ng  langis  o  tuyo, 
ay  niapaj)asa  labat  ng  niga  anak  ni  Aaron  ; 
sa  isa  na  gaya  sa  iba. 

11  At  ito  ang  kaotusan  tungkol  sa  bayin 
na  mga  bandog  tungkol  sa  kapayapaan, 
na  ibabandog  sa  Panginoon  :  12  Kung 
ibabandog  niya  na  pinakapasalamat,  iba- 
bandog nga  niyang  kalakip  ng  baying 
pasalamat  ang  mga  tor  tang  walang  leva- 
dura  na  binaluan  ng  langis,  at  ang  mga 
ampanadang  walang  levadura  na  pina- 
biran  ng  langis,  at  ang  niainam  na  bari- 
nang  piritos  na  anyong  tor  tang  binaluan 
ng  langis.  13  Kalakip  ng  tortang  walang 
levadura  kaniyang  ibabandog  ang  alay 
niya,  kalakip  ng  bayin  na  mga  bandog 
tungkol  sa  kapayapaan  na  }iinakapasala- 
mat.  14  At  niagbabandog  ng  isa  noon 
sa  bawa't  alay  na  pinakabandog  na 
itinaas  sa  Panginoon  ;  mapapasa  sacer- 
doteng nagwiwisik  ng  dugo  ng  mga  ban- 
dog tungkol  sa  kapa3"apaan.  15  At  ang 
laman  ng  bayin  na  kaniyang  mga  bandog 
tungkol  sa  kapayapaan  na  pinakapasa- 
lamat ay  kakanin  sa  kaarawan  ng  kani- 
yang pag-aalay;  siyaV  bindi  magtitira 
noon  ng  bangang  sa  umaga.  16  Nguni't 
kung  ang  bayin  ng  kaniyang  alay  ay  sa 
hatuvaran  ng  isang  panata,  o  kusang  ban- 
dog, kaniyang  makakain  sa  arav/  na  kani- 
yang ibandog  ang  kaniyang^. hayin  :  at  sa 
kinaumagaban  naman  ay  kaniyang  maka- 
kain ang  labis'.  17  datapua't  ang  luma- 
bis  sa  laman  ng  bayin  bangang  sa  ika- 
tlong  araw  ay  susunngin  sa  apoy.  18  At 
kung  kanin  ang  ano  raang  babagi  ng 
laman  ng  bayin  na  kaniyang  mga  bandog 
tungkol  sa  kapayapaan  sa  ikatlong  arav/, 
ong  alay  ay  bindi  tatangapin,  at  bindi 
man  maipatutungkol  doon  sa  nagbaban- 
dog noon  :  aariing  kasuklamsuklam  ;  at 
ang  lawong  kumain  noon  ay  raagpapasan 
Bg  kaniyang  kasam-an.      19  At    ang  la- 


mang  nasagi  sa  ano  mang  bagay  na  karu- 
maldumal  ay  bindi  kakanin  ;  yao'y  susu- 
nugin  sa  a})oy.  At  tungkol  sa  lamang 
hindi  nahawa,  labat  ng  tawong  malinis  ay 
makakakain  noon  :  20  nguni^t  ang  ta- 
wong kumain  ng  laman  ng  bayin  na  mga 
bandog  tungkol  sa  kapayapaan  na  ukol 
sa  Panginoon,  na  taglay  niya  ang  kani- 
yang  karumiban,  ibibiwalay  ang  tawong 
yaon  sa  kaniyang  bayan.  21  At  pagka 
ang  sino  man  ay  biliipo  ng  alin  mang 
bagay  na  karumaldumal  ng  kabalayan  ng 
tawo,  o  no;  bayop  na  karumaldumal,  o  ng 
alin  mang  karumaldumal  na  kasuklam- 
suklam, at  kumain  sa  laman  ng  bayin  na 
mga  bandog  tungkol  sa  kapayapaan  na 
ukol  sa  Paginoon,  ibibiwalay  ang  ta- 
wong yaon  sa  kaniyang  bayan. 

22  At  nagsalita*  ang  Panginoon  _  kay 
Moises,  na  sinabing  :  23  lyong  salitain 
sa  mga  anak  ng  Israel,  na  iyong  sabibing : 
Huag  kayong  kakain  ng  taba  ng  baka, 
ng  tupa,  o  ng  kambing.  24  At  ang  taba 
ng  namatay  sa  kaniyang  sarili,  at  ang 
taba  ng  nilapa  ng  ganid,  ay  magagamit 
sa  alin  mang  paglilingkod  :  nguni't  sa 
ano  mang  paraan  ay  buag  ninyong  kaka- 
nin. 25  Sapagka't  sino  mang  kumain  ng 
taba  ng  bayop  na  yaon  na  inibabandog 
ng  mga  tawo  sa  Panginook,  na  bandog 
na  pinaraan  sa  apoy,  ang  tawong  kumain 
ay  ibibiwalay  sa  kaniyang  bayan.  26  At 
huag  kayong'  kakain  sa  ano  mang  paraan 
ng  dugo  sa  lahat  ng  inyong  tabanan, 
maging  sa  ibon  o  sa  bayop.  27  Sino 
mang  tawong  kumain  ng  alin  mang  dugo, 
ang  tawong  yaon  ay  ibibiwalay  sa  kani- 
yang bayan. 

28  At  nagsalita  ang  PAjS^ginoon  kay 
Moises,  na  sinabing :  29  Iyong  salitain 
sa  mga  anak  ng  Israel,  na  iyong  sabibing : 
Ang  naghahandog  sa  Panginoon  ng 
hayin  na  kaniyang  mga  handog  tungkol 
sa  kapayapaan  ay  magdadala  sa  PanQi- 
NOOis^'  ng  kaniyang  alay  na  kinuha  sa 
hayin  na  kaniyang  mga  bandog  tungkol 
sa  *  kapayapaan  ;  30  ang  kaniyang  mga 
sariling  kamay  ang  magdadala  ng  mga 
bandog  sa  Pakginoon  na  pinaraan  sa 
apoy;  ang  taba  sarapuo  ng  dibdib  ay 
dadalbin  niya,  upang  ang  dibdib  ay 
alugin  na  pinakabandog  na  inalog  sa 
liarap  ng  Pakginoon.  3i  At  susunugin 
ng  sacerdole  ang  taba  sa  ibabaw  ng  altar  : 
datapua't  ang  dibdib  ay  mapapasa  kay 
Aaron  at  sa  kaniyang  mga  anak.  32  At 
ibibigay  ninyo  sa  sacerdote  na  pinaka- 
bankog  na  itinaas,  ang  hitang  kanan  sa 


S.  22 


LBVITICO. 


107 


mga  hayin  na  inyong  mga  handog  tung- 
kol  sa  kapayapaan.  3S  Yaong  sa  mga 
anak  ni  Aaron  iia  naghahandog  ng;  dugo 
ng  mga  handog  tungkol  sa  kapayapaan 
at  ng  taba,  ay  mapapasa  kaniya  ang  ka- 
nang  hita,  na  pinakabaliagi.  34  Sapag- 
ka't  aking  kinulia  sa  mga  anak  ng  Israel, 
sa  kanilang  mga  liayin  na  mga  handog 
tungkol  sa  kapayapaan,  ang  dibdib  na 
inalog  at  ang  hitang  itinaas,  at  aking 
mga  ibinigay  sa  sacerdoteng  kay  Aaron 
at  sa  kaniyang  mga  anak,  na  karampa- 
tang  bahagi  nila  raagpakailan  man,  sa 
ganang  mga  anak  ng  Israel. 

35  I  to  ang  nauukol  sa  pahid  ni  Aaron 
at  sa  pahid  ng  kaniyang  mga  anak,  sa 
mga  handog  sa  Pan&inoon  na  pinaraan__sa 
apoy,  sa  araw  na  iniharap  sila  sa  PANGI- 
NOON,  upang  mamahala  sa  Pangikoon 
sa  katungkulang  sacerdote;  36  na  ini- 
utos  ng  PanSinoong  sa  kanila'y  ibigay  sa 
ganang  mga  anak  ng  Israel  sa  araw  na 
kaniyang  pahiran  sila.  Kararapatang  ba- 
hagi nga  nila  magpakailan  man,  sa  boong 
panahon  ng  kanilang  lahi.  37  Ito  ang 
kautusan  tungkol  sa  handog  na  susunu- 
gin,  sa  handog  na  harina,  at  sa  handog 
dahil  sa  kasalanan,  at  sa  handog  dahil  sa 
pagkakasala,  at  sa  pagtatalaga,  at  sa 
hayin,  na  mga  handog  tungkol  sa  kapa- 
yapaan ;  38  na  iniutos  ng  Pangikoon 
kay  Moises  sa  bundok  ng  Sinai,  ng  araw 
na  iniutos  sa  mga  anak  ng  Israel  na 
kanilang  ihandog  ang  kanilang  mga  alay 
sa  Pan&ikoon  sa  ilang  ng  Sinai. 

8  At  nagvsalita  ang  Panginoon  kay 
Moises,  na  sinabing :  2  Dalhin  mo  si 
Aaron  at  sampuo  ng  kaniyang  mga  anak, 
at  ang  mga  kasuotan,  at  ang  langis  na 
pangpahid,  at  ang  torong  handog  dahil 
sa  kasalanan,  at  ang  dalawang  tupang 
lalaki,  at  ang  bakol  ng  mga  tinapay  na 
walang  leyadura ;  3  at  pisanin  mo  ang 
boong  kapulungan  sa  pintuan  ng  dampa 
ng  kapisauan.  4  At  ginawa  ni  Moises 
ayon  sa  iniutos  sa  kaniya  ng  Pakginoon  ; 
at  nagpipisan  ang  kapulungan  sa  pintuan 
ng  dampa  ng  kapisanan.  5  At  sinabi  ni 
Moises  sa  kapulungan :  Ito  ang  ipinaga- 
wa  ng  Pakginoon.  6  At  dinala  ni  Moises 
bI  Aaron  at  ang  kaniyang  mga  anak,  at 
mga  hinugasan  ng  tubig.  7  At  isinuot 
kay  Aoiyn  ang  tunika,  at  binigkisan  ng 
pamigkis,  at  isinuot  sa  kaniya  ang  bala- 
pal,  at  sa  kaniya'y  ipinatong  ang  efod  ;  at 
ibinigklB  sa  kaniya  ang  pamigkis  ng  efod 
na  mainam  ang   pagkayari,  at  tinalian 


nito.  8  At  ipinatong  sa  kaniya  ang  pek- 
toral,  at  inilagay  sa  loob  ng  pektoral  ang 
Urim  at  ang  Tumim.  9  At  ipinatong 
ang  mitra  sa  kaniyang  ulo;  at  ipina- 
tong sa  mitra  sa  harap  ang  laminang 
ginto,  ang  koronang  santa ;  gaya  ng  ini- 
utos ng  Pakgikoon  kay  Moises.  10  At 
kinuha  ni  Moises  ang  langis  na  pang- 
pahid, at  pinahiran  ang  tabernakulo,  at 
ang  lahat  ng  nandoon,  at  mga  pinapa- 
ging  santo.  11  At  winiwisikan  niya  noon 
ang  ibabaw  ng  altar  na  makapito,  at 
pinahiran  ang  altar  at  ang  lahat  ng 
mga  kasangkapan,  at  ang  hugasan  at  ang 
tungtungan  upang  mga  papagingsantohiri. 
12  At  binuhusan  ng  langis  na  pangpahid 
ang  ulo  ni  Aaron,  at  pinahiran  niya  siya 
upang  papagsantohin.  13  At  pinalapit  ni 
Moises  ang  mga  anak  ni  Aaron,  at  sila'y 
sinuotan  ng  mga  tunika,  at  binigkisan  ng 
mga  pamigkis,  at  itinali  sa  kanilang  ulo 
ang  mga  tiara :  gaya  ng  iniutos  ng  Pangi- 
NOON  kay  Moises.*  14  At  kaniyang  inila- 
pit  ang  torong  handog  dahil  sa  kasalanan : 
at  ipinatong  ni  Aaron  at  ng  kaniyang  mga 
anak  ang  mga  kamay  nila  sa  ulo  ng  torong 
handog  dahil  sa  kasalanan.  15  At  pina- 
tay  niya ;  at  dumampot  si  Moises  ng  dugo 
at  ipinahid  ng  kaniyang  daliri  sa  ibabaw 
ng  mga  sungay  ng  altar  sa  palibot,  at  nili- 
nis  ang  altar,  at  ang  dugo^y  ibinuhos  sa 
tungtungan  ng  altar,  at  pinapagingsanto 
upang  pagtubusan.  16  At  kinuha  niya 
ang  boong  taba  na  nasa  ibabaw  ng  mga 
lamang4oob,  at  ang  lanuak  ng  atay,  at 
ang  dalawang  bato,  at  ang  taba  ng  mga 
yaon,  at  mga  sinunog  ni  Moises  sa  ibabaw 
ng  altar.  17  Datapua't  ang  toro,  at  ang 
balat,  at  ang  laman,  at  ang  dumi,  sinunog 
niya  sa  apoy  sa  labas  ng  kampamento; 
gaya  ng  iniutos  ng  PanSinook  kay  Moi- 
ses. 18  At  iniharap  niya  ang  tupang  la- 
laki na  handog  na  susunugin :  at  ipinatong 
ni  Aaron  at  ng  kaniyang  mga  anak  ang 
mga  kamay  nila  sa  ulo  ng  tupa.  19  At 
kaniyang  pinatay  yaon:  at  iniwisik  ni 
Moises  ang  dugo  sa  ibabaw  ng  altar  sa 
palibot.  20  At  kinat-ay  niya  ang  tupa; 
at  sinunog  ni  Moises  ang  ulo,  at  ang  mga 
piraso,  at  ang  taba.  21  At  kaniyang  hi- 
nugasan  muna  ang  lamang-loob  at  ang  mga 
paa  sa  tubig;  at  sinunog  ni  Moises  ang 
boong  tupa  sa  ibabaw  ng  altar;  handog 
na  susunugin  nga  na  may  masarap  na 
amoy :  handcg  nga  sa  Panginoon  na  pi- 
naraan  sa  apoy ;  gaya  ng  iniutos  ng  Pa- 
nginoon kay  Moises.  22  At  iniharap 
niya  ang  ikalawang  tupa,  ang  tupa  na 


108 


LEVITICO. 


8.  22 


itinatalaga :  at  ipinatong  ni  Aaron  at  iig 
kanijang  mga  anak  ang  kanilang  mga  ka- 
may  sa  iilo  ng  tupa.  23  At  kaniyang 
pinalay  yaon  ;  at  dumaiiipot  si  Moises  ng 
dugo  niyaon,  at  inilagay  sa  ibabaw  ng 
pingol  ng  kanang  tainga  ni  j^aron,  at  sa 
ibabaw  ng  daliring  liinlalaki  ng  kaniyang 
kanang  kamay,  at  sa  ibabaw  ng  daliring 
hinlalaki  ng  kaniyang  kanang  paa.  24  At 
pinaharap  niya  ang  mga  anak  ni  7\aron, 
at  nilagyan  ni  Moises  ng  dugong  yaon  sa 
ibabaw  ng  pingol  ng  kanilang  kanang  tai- 
ngaj  at  sa  ibabaw  ng  daliring  hinlalaki 
ng  kanang  kamay  nila,  at  sa  ibabaw  ng 
daliring  hinlalaki  ng  kanang  paa  nila: 
at  iniwisik  ni  Moises  ang  dugo  sa  ibabaw 
ng  altar  sa  palibot.  25  At  kiniilia  niya 
ang  taba,  at  ang  matabang  biintot,  at  ang 
lahat  ng  tabang  nasa  ibabaw  ng  lamang- 
loob,  at  ang  lannak  ng  atay,  at  ang  dala- 
wang  bato,  at  ang  taba  ng  mga  jaon,  at 
ang  Jcanang  Iiita :  28  at  sa  bakol  ng  tina- 
pay  na  walang  levadura  na  inilagay  sa 
liarap  ng  Panginoon,  kumulia  siya  ng 
isang  tortang  walang  levadura,  at  ng  inang 
tor  tang  nilangisang  tinapay,  at  ng  isang 
am  panada,  at  mga  inilagay  sa  ibabaw  ng 
taba  at  sa  ibabaw  ng  kanang  hita ;  27  at 
inilagay  na  lahat  sa  mga  kamay  ni  Aaron 
at  sa  mga  Ivamay  ng  kaniyang  mga  anak, 
at  mga  inalog  na  pinakahandog  na  inalog 
ga  harap  ng  Panginoon.  28  At  kinuha 
ni  Moises  sa  kanilang  mga  kamay,  at  mga 
sinunog  sa  altar  sa  ibabaw  ng  handog  na 
susunugin  :  mga  itinalaga  ngang  may  ma- 
sarap  na  amoy:  handog  nga  sa  Pangi- 
noon na  pinaraan  sa  apoy.  29  At  kinuha 
ni  Moises  ang  dibdib  at  inalog  na  pinaka- 
liandog  na  inalog  sa  harap  ng  Pangi- 
noon; ito  ang  bahagi  ni  Moises  sa  tupa 
na  itinalaga;  gaya  ng  iniutos  ng  PanGi- 
NOON  kay  Moises.  30  At  kumuha  si 
Moises  ng  langis  na  pangpahid,  at  ng 
dugong  inilagay  sa  ibabaw  ng  altar,  at  ini- 
wdsik  Kay  Aaron,  sa  kaniyang  mga  suot,  sa 
kaniyang  mga  anak  at  sa  mga  snot  ng 
kaniyang  mga  anak  na  kasama  niya;  at 
pinapagsanto  si  Aaron  at  ang  kaniyang 
mga  suot,  at  ang  kaniyang  mga  anak  at 
ang  mga  suot  ng  kaniyang  mga  anak  na 
kasama  niya,  SI  At  sinabi  ni  Moises  kay 
Aaron  at  sa  kaniyang  mga  anak :  Paku- 
luan  ninyo  ang  laman  sa  pintuan  ng  dam- 
pa  Kg  kapisanan :  at  doon  ninyo  kanin,  at 
ang  tinapay  na  nasa  bakol  ng  talaga,  ayon 
m  iniutos  ko,  na  sinabing:  Kakanin  ni 
Aaron  at  ng  kaniyang  m^a  anak.  8;^  At 
ang  labis  sa  laman  at  sa  tinapay  ay  susu- 


nugin ninyo  sa  apoy.  33  At  sa  pintuan 
ng  dam  pa  ng  kapisanan  ay  huag  kayong 
lalabas  na  pitong  araw,  hangang  sa  raaga- 
nap  ang  mga  kaarawan  ng  inyong  pagta- 
talaga :  sapagka't  pitong  araw  na  kayoV 
matatalaga.  34  Kurig  paano  ang  ginawa 
sa  araw  na  ito,  gayon  ang  iniutos  ng  Pa- 
NGINOON  na  gawin  iipang  itubos  ea  inyo. 
35  At  sa  pintuan  ngdampa  ng  kapisanan 
ay  matitira  kayo  gabi't  araw  na  pitong 
araw,  at  inyong  tutuparin  ang  kautusan 
ng  Panginoon,  upang  huag  kayong  ma- 
matay :  sapagka't  gayon  iniutos  ko.  36  At 
ginawa  ni  Aaron  at  ng  kaniyang  mga 
anak  ang  lahat  na  iniutos  ng  Panginoon 
sa  pamamag-itan  ni  Moises. 

9  At  nangyari  sa  ikawalong  araw,  na 
tinawag  ni  Moises  si  Aaron  at  ang 
kaniyang  mga  anak,  at  ang  mga  matanda 
na  Israel;  Sat  sinabi  niya  kay  Aaron: 
Magdala  ka  ng  isang  guyang  toro,  na 
handog  dahil  sa  kasalanan,  at  isang  tu- 
pang  lalaki  na  handog  na  susunugin,  na 
ki^pua  v/alang  kapintasan,  at  mga  ihandog 
mo  sa  harap  ng  Panginoon.  s  At  sa 
mga  anak  ng  Israel  ay  sasalitain  mo,  na 
iyong  sasabihing :  Kumulia  kayo  ng  isang 
kambing  na  lalaki  na  handog  dahil  sa 
kasalanan ;  at  ng  isang  guyang  baka,  at 
ng  isang  cordero,  na  kapua  may  gulang 
na  isang  taon,  at  walang  kapintasan,  na 
handog  na  susunugin :  4  at  ng  isang  toro 
at  ng  isang  tupang  lalaki  na  mga  handog 
tungkol  sa  kapayapaan.  upang  mga  ihayin 
sa  harap  ng  Panginoon;  at  ng  isang 
handog  na  harina  na  hinaluan  ng  langis : 
sapagka't  ngayon  ang  Panginoon  ay  na- 
pakikita  sa  inyo.  5  At  kanilang  dinala 
sa  harap  ng  dam  pa  ng  kapisanan  ang 
iniutos  ni  Moises :  at  Immarap  doon  ang 
boong  kapulungan,  at  turaayo  sa  harap 
ng  PanSinoon"  6  At  sinabi  ni  Moises : 
Ito  ang  iniutos  ng  PancIinoon  na  gawiu 
ninyo  :  at  lilitaw  Fa  inyo  ang  kalualhatian 
ng  PanginooI'T.  7  At  sinabi  ni  Moisea 
kay  Aaron;  Lun^apit  ka  sa  altar,  at 
ihandog  mo  ang  iyong  handog  dahil  sa 
kasalanan,  at  ang  iyong  handog  na  sasu- 
nugin,  at  itubos  mo  sa  iyong  sarili  at  sa 
bayan :  at  ihandog  mo  ang  alay  ng  bayan, 
at  itubos  mo  sa  kanila ;  gaya  ng  iniuto.^ 
ng  PanQinoon,  s  Lumapii  nga  si  Aaron 
sa  altar  at  pinatay  ang  guyang  handog 
dahii  sa  kasalanan,  na  sa  ganang  kaniya, 
9  At  iniharap  ng  mga  untxk  ni  Aaron  sa 
kaniya  ang  dugo:  at  I'inasa  niya  iH3g 
kaniyang  daliri  sa  dugo,  at  ipinahid  ga 
ibabaw  ng  mga  sungay  ng  altar,  at  ang 


10,  12 


LEVITICO. 


109 


dugo  na  labis  ay  ibinuhos^sa  tungtungan 
ng  altar :  10  datapua't  ang  taba  at  ang 
mga  bato,  at  ang  lanuak  na  nasa  atay  ng 
bandog  dahil  sa  kasalanan,  mga  sinunog 
niya  sa  ibabaw  ng  altar;  gaya  ng  iniutos 
ng  Panginoon  kay  Moises.  11  At  ang 
laman  at  ang  balat  ay  sinunog  niya  ng 
apoy  sa  labas  ng  kampamento.  12  At 
pinatay  niya  ang  bandog  na  susunugin; 
at  ibinigay  sa  kaniya  ng  mga  anak  ni 
Aaron  ang  du^o,  at  kaniyang  iniwisik  sa 
ibabaw  ng  palibot  ng  altar,  la  At  kani- 
lang  ibinigay  sa  kaniya  ang  bandog  na 
susunugin,  na  isa-isang  piraso,  at  ang  ulo : 
at  mga  sinunog  niya  sa  ibabaw  ng  altar. 
14  At  kaniyang  hinugasan  ang  lamang-loob 
at  ang  mga  paa  at  mga  sinunog  rin  naman 
sa  ibabaw  ng  bandog  na  susunugin  sa  iba- 
baw ng  altar.  15  At  inibarap  niya  ang 
alay  ng  bayan ;  at  kinuha  ang  kambing 
na  bandog  dahil  sa  kasalanan  na  para  sa 
bayan,  at  pinatay  at  inibandog  dahil  sa 
kasalanan,  gaya  ng  una.  16  At. inibarap 
niya  ang  bandog  na  susunugin,  at  inihan- 
dog  ayon  sa  kautusan.  17  At  inibarap 
niya  ang  bandog  na  harina,  at  kumuba 
ng  isang  dakot,  at  tinunaw  sa  ibabaw  ng 
altar,  bukod  sa  bandog  na  susunugin  sa 
umaga.  18  Kaniyang  pinatay  rin  ang 
baka  at  ang  tupang  lalaki  na  hayin  na 
mga  bandog  tungkol  sa  kapayapaan,  na 
para  sa  bayan :  at  ibinigay  ng  mga  anak 
ni  Aaron  sa  kaniya  ang  dugo,  at  kaniyang 
iniwisik  sa  ibabaw  ng  altar  sa  palibot, 
19  at  ang  taba  ng  baka;  at  ng  tupang 
lalaki,  ang  matabang  buntot,  at  ang  tabang 
nakatatakip  sa  lamang-loob^  at  ang  mga 
bato,  at  ang  lanuak  ng  atay :  so  at  kani- 
lang  inilagay  ang  mga  taba  sa  ibabaw  ng 
mga  dibdib,  at  kailiyang  sinunog  ang 
taba  sa  ibabaw  ng  altar :  21  at  ang  mga 
dibdib  at  ang  kanang  hita  ay  inalog  ni 
Aaron  na  pinakahandog  na  inalog  sa  ha- 
rap^  ng  Panginoon  ;  gaya  ng  iniutos  ni 
Moises.  22  At  itinaas  ni  Aaron  ang  ka- 
niyang mga  kamay  sa  dakong  bayan  at 
mga  binasbasan  niya;  at  bumaba  siya  na 
mula  sa  paghahandog  ng  bandog  dahil  sa 
kasalanan,  at  ng  bandog  na  susunugin,  at 
ng  mga  bandog  tungkol  sa  kapayapaan. 
23  At  pumasok  si  Moises  at  si  Aaron  sa 
dampa  ng  kapisanan;  at  sila*y  lumabas, 
at  binasbasan  ang  bayan :  at  lumitaw  ang 
kalualhatian  ng  Panginoon  sa  boong  ba- 
yan. 24  At  may  lumabas  na  apoy  sa  ha- 
rap  ng  PanGinoon,  at  sinunog  sa  ibabaw 
ng  altar  ang  hando^  na  susunugin  at 
ang  taba ;  at  ng  makita  yaon  ng  boong 


bayan,  sila'y  nagsutsutan  at  mga  nag- 
patirapa. 

10  ^^  Nadab  at  si  Abiu,  na  mga 
■V^  anak  ni  Aaron,  kumuba  ang  bawa't 
isa  sa  kanila  ng  kaniyang  pangsuob,  at 
sinidlan  nila  ng  apoy,  at  pinatungan  ng 
kamanyan,  at  sila'y  naghandog  sa  harap 
ng  PanGinoon  ng  ibang  apoy  na  hindi 
iniutos  niya  sa  kanila.  2  At  sa  harap  ng 
PanGinoon  ay  may  lumabas  na  apoy,  at 
lumamon  sa  kanila;  at  namatay  sila  sa 
harap  ng  PanGinoon.  3  Ng  magkaga- 
yo'y  sinabi  ni  Moises  kay  Aaron:  Ito 
ang  sinalita  ng  PanGinoon,  na  sinabing  : 
AkoV  sasantohin  ng  mga  lumalapit  sa 
akin,  at  sa  harap  ng  boong  bayan  ay 
lulualhatiin  ako.  At  si  Aaron  ay  napipi. 
4  At  tinawag  ni  Moises  si  Misael  at  si 
Elzafan,  na  mga  anak  ni  Uziel,  na  amain 
ni  Aaron,  at  sa  kanila^y  sinabi :  Magsi- 
labas  kayo,  ilabas  ninyo  ang  inyong  mga 
kapatid^  sa  kampamento  mula  sa  harap  ng 
santuario.  ^  ^  Sa  gayo^  lumapit  sila,  at 
kanilang  binuhat  sa  kanilang  mga  tunika 
sa  labas  ng  kampamento ;  gaya  ng  sinabi 
ni  Moises.  6  At  sinabi  ni  Moises  kay 
Aaron,  at  kay  Eleazar  at  kay  Itamar  na 
kaniyang  mga  anak :  Huag  ninyong  ali- 
sin  ang  takip  ng  inyong  ulo,  o  hapakin 
man  ninyo  ang  inyong  bihisan ;  baka  ka- 
yo'y  mamatay,  at  siya'y  magalit  laban  sa 
boong  kapulungan:  kungdi  ang  inyong 
mga  kapatid,  ang  boong  bahay  ng  Israel 
ayiljtumaghoy  sa  sunog  na  pinapagningas 
ng  Pakginoon.  7  At  huag  kayong  la- 
labas  sa  pintuan  ng  dampa  ng  kapisanan, 
baka  kayo'y  mamatay:  sapagka't  ang 
langis  na  pangpahid  ng  Panginoon  ay 
nasa  ulo  ninyo.  At  kanilang  ginawa  ayon 
sa  salita  ni  Moises. 

8  At  sinalita  ng  PanSinoon  kay  Aaron, 
na  sinabing :  ^  9  Huag  iinom  ng  alak  o  ng 
matapang  na  inumin  man,  ikaw  o  ang  iyong 
mga  anak  man,^  pagka  kayo^y  papasok  sa 
dampa  ng  kapisanan,  upang  kayo'y  huag 
mamatay:  magiging  palatuntunang  wa- 
lang  hangan  sa  boong  panahon  ng  inyong 
lahi:  10  at  upang  inyong  malagyan  ng 
pagkakaiba  ang  santo  at  ang  karaniwan, 
at   ang   karumaldumal   at   ang    malinis; 

11  at  upang  inyong  maituro  sa  mga  anak 
ng  Israel  ang  lahat  ng  palatuntunang  sa 
kanila'y  sinalita  ng  Panginoon  sa  pama- 
mag-itan  ni  Moises. 

12  At  sinabi  ni  Moises  kay  Aaron,  at 
kay  Eleazar  at  kay  Itamar,  lia  mga  nati- 
tira  niyang  anak :     Kunin  ninyo  ang  ban- 


110 


LEVITICO. 


10.  12 


dog  na  harina  na  lumabis  sa  mga  liandog 
sa  Panginoon  na  pinaraan  sa  apov,  at 
inyong  kaning  walang  levedura  sa  tabi 
ng  altar:  sapagka't  pinakasanto  :  13  at 
inyong  kakanin  sa  Ingar  na  santo,  sapag- 
ka't  karampatang  bahagi  mo,  at  karam- 
patang  bahagi  ng  iyong  niga  anak,  sa 
niga  bandog  sa  Panginoon  na  pina- 
raan sa  apoy :  sapagka^t  gayon  iniutos  sa 
akin.  14  At  ang  dibdib  na  inalog  at  ang 
hita  na  itinaas,  ay  kakanin  ninyo  sa  lugar 
na  nialinis  ;  mo  at  ng  iyong  mga  anak  na 
lalaki  at  babaye  na  kasama  mo :  sapagka't 
wi  paraang  karampatang  bahagi  mo  at 
karampatang  bahagi  ng  iyong  mga  anak 
ay  ibinigay  sa  inyo  sa  mga  hayin  na  mga 
bandog  tungkol  sa  kapayapaan  ng  mga 
anak  ng  Israel.  15  Ang  hita  na  itinaas, 
at  ang  dibdib  na  inalog  ay  kanilang  da- 
dalhin  na  kalakip  ng  mga  bandog  na 
pinaraan  sa  apoy,  na  mga  taba  upang 
alogin  na  pinakahandog  na  inalog  sa 
harap  ng  Panginoon  :  at  mapapasa  iyo, 
at  sa  iyong  mga  anak  na  kasama  mo,  na 
karampatang  bahagi  ninyo  magpakailan 
man  ;  gaya  ng  iniutos  ng  Panginoon. 

16  At  hinanap  ni  Moises  ng  boong 
sikap  ang  kambing  na  bandog  dahil  sa 
kasalanan,  at,  narito,  sinunog :  at  nagalit 
laban  kay  Eleazar  at  kay  Itamar  na  mga 
anak  ni  Aaron  na  natira,  na  nagsabing : 
17  I  Bakit  hindi  ninyo  kinain  ang  handog 
dahil  sa  kasalanan  sa  lugar  na  santuario, 
sa  bagay  ay  kasantosantohang  bagay  at 
sa  inyo'y  ibinigay  upang  dalhin  ang  ka- 
sam-aii  ng  kapulungan,  upang  itubos  sa 
kanila  sa  harap  ng  Panginoon  ?  18  Na- 
rito, hindi  isinilid  ang  dugo  noon  sa  loob 
ng  santuario ;  nararapat  sanang  inyong 
kanin  sa  santuario,  gaya  ng  iniutos  ko. 
19  At  si  Aaron  ay  nagsalita  kay  Moises  : 
Narito,  kanilang  inihandog  ng  araw  na 
ito  ang  kanilang  handog  dahil  sa  kasala- 
nan, at  ang  kanilang  handog  na  susunugin 
sa  harap  ng  Panginoon  ;  i  at  sa  akin  ay 
nangyari  ang  mga  ganiyang  bagay  na 
gaya  ng  mga  ito !  at  kung  ako  nga'y 
nakakain  ng  handog  dahil  sa  kasalanan 
ngayon,  i  kalulugdan  ba  kaya  ako  ng  Pa- 
nginoon ?  20  At  ng  marinig  ni  Moises^ 
ay  nakalugod  sa  kaniyang  paningin. 

f  I  At  sinalita  ng  Panginoon  kay  Moises 
II  at  kay  Aaron,  na  sa  kanila'y  sina- 
bing  :  2  Inyong  salitain  sa  mga  anak  ng 
Israel,  na  iyong  sabihing :  Ito  ang  mga 
bagay  na  may  buhay  na  inyong  makakain 
sa  lahat  ng  hayop  na  nasa  lupa.     3  AUn 


mang  may  hati  ang  paa  na  baak  at  ngu- 
mungnya,  sa  mga  hayop,  iya'y  inyong 
makakain.  4  Gayon  ma'y  ang  mga  ito'y 
huag  ninyong  kakanin  sa  mga  ngumu- 
nguya  o  doon  sa  mga  may  hati  ang  paa  : 
Ang  kamello,  sapagka't  ngumunguya,  ngii- 
ni't  walang  hati  ang  paa,  karumaldumal 
nga  sa  inyo.  5  At  ang  daman,  sapagka't 
ngumunguya,  datapua't  walang  hati  ang 
paa,  karumaldumal  nga  sa  inyo.  6  At 
ang  liebre ;  sapagka't  ngumunguya,  da- 
tapua't walang  hati  ang  paa,  karumal- 
dumal nga  sa  inyo.  7  At  ang  baboy,  sa- 
pagka't may  hati  ang  paa  at  baak,  data- 
pua't hindi  ngumunguya,  karumaldumal 
nga  sa  inyo.  8  Huag  kayong  kakain  ng 
laman  ng  mga  yaon,  at  ang  bangkay  ng 
mga  yaon  ay  huag  ninyong  hihipuin ; 
mga  karumaldumal  nga  sa  inyo. 

9  Ang  mga  ito'y  inyong  makakain  sa 
mga  nasa  mga  tubig:  Alin  mang  may 
mga  palikpik  at  mga  kaliskis  sa  mga 
tubig,  sa  mga  dagat  at  sa  mga  ilog,  mga 
makakain  ninyo.  10  At  lahat  ng  walang 
mga  palikpik  at  mga  kaliskis  sa  mga 
dagat,  at  sa  mga  ilog,  sa  lahat  ng  mga 
gumagalaw  sa  mga  tubig,  at  sa  lahat  ng 
may  buhay  sa  mga  tubig,  mga  kasuklam- 
suklam  nga  sa  inyo,  11  at  magiging 
kasuklamsuklam  sa  inyo ;  huag  kayong 
kakain  ng  laman  ng  mga  yaon,  at  ang 
bangkay  ng  mga  yaon  ay  aariin  ninyong 
kasaklamsuklam.  12  Lahat  na  nasa  mga 
tubig  na  walang  mga  palikpik  at  mga 
kaliskis,  ay  magiging  kasuklamsuklam  sa 
inyo. 

13  At  sa  mga  ibon  ay  aariin  ninyong 
kasuklamsuklam  ang  mga  ito  ;  hindi  mga 
kakainin,  mga  kasuklamsuklam  nga  :  Ang 
aguila,  ang  dumudurog  ng  mga  buto,  at 
ang  aguilang  dagat :  14  at  ang  lawin,  at 
ang  halkon,  ayon  sa  kaniyang  pagka- 
halkon ;  15  lahat  ng  owak  ayon  sa  kani- 
yang pagka-owak  ;  IS  at  ang  avestruz, 
at  ang  kuago,  at  ang  gaviota,  at  ang 
gavilan  ayon  sa  kaniyang  pagka-gavilan ; 
17  at  ang  owak  dagat,  at  ang  somormuho, 
at  ang  bubo ;  18  at  ang  cisne.  at  ang 
pelikano,  at  ang  buitre  ;  19  at  ang  cigiie- 
na,  ang  tagak  ayon  sa  kaniyang  pagka 
tagak ;  at  ang  abubilla,  at  ang  kabag-kabag. 

20  Lahat  na  may  pakpak  naumuusad  na 
lumalakad  na  may  apat  na  paa  ay  kasu- 
klamsuklam nga  sa  inyu.  21  Gayon  man, 
ang  mga  ito'y  inyong  makakain  sa  lahat  na 
may  [lakpak  na  umuusad  na  may  apat  na 
paa,  ang  mga  may  dalawangpaangmoAaia, 
bukod   pa   sa   kanilang  mga  paa,   upang 


11.  47 


LEVITICO. 


Ill 


kanilang  ipanglukso,  sa  lupa;  2!3  sa 
kanila'y  makakain  ninyo  ang  mga  ito: 
ang  balang  arbeh  ayon  sa  kaniyang  pag- 
kabalang,  at  ang  balang  soleham  ayon  sa 
kaniyang  pagkabalang,  at  ang  balang  har- 
gol  ayon  sa  kaniyang  pagkabalang,  at  ang 
balang  hagab  ayon  sa  kaniyang  pagka- 
balang. 23  Datapua't  lahat  na  may  pak- 
pak  na  umuasad  na  mayroong  a})at  na 
paa,  ay  kasuklamsuklam  nga  sa  inyo. 

24  At  sa  pamamag-itan  ng  mga  ito  ay 
magiging  kasuklamsuklam  kayo ;  yaong 
lahat  na  humipo  ng  bangkay  ng  mga 
yaon  ay  magiging  karumaldumal  hangang 
hapon :  25  at  yaong  lahat  na  humipo  ng 
bangkay  ng  mga  yaon,  maglalaba  ng  kani- 
yang mga  suot,  at  magiging  karumaldu- 
mal hangang  hapon.  26  Lahat  ng  mga 
hayop  na  may  hati  ang  paa  na  hindi 
baak,  o  hindi  ngumunguya,  ay  karumal- 
dumal sa  inyo;  lahat  na  magsihipo  sa 
mga  yaon  ay  magiging  karumaldumal. 
27  At  lahat  ng  inilalakad  ang  kaniyang 
mga  pangamot  sa  lahat  ng  hayop  na  ini- 
lalakad ang  apat  na  paa,  mga  karumal- 
dumal nga  sa  inyo :  lahat  ng  humipo  ng 
bangkay  ng  mga  yaon  ay  magiging  karu- 
maldumal hangang  hapon.  28  At  ang 
bumuhat  ng  bangkay  ng  mga  yaon,  mag- 
lalaba ng  kaniyang  mga  suot,  at  magiging 
karumaldumal  hangang  hapon :  mga  karu- 
maldumal nga  sa  inyo. 

29  At  ang  mga  ito  ang  karumaldumal 
sa  inyo,  s^  mga  umuusad  na  umuusad  ;  sa 
ibabaw  ng  lupa :  Ang  komadreha,  at  ang 
bubuit,  at  ang  malaking  pagong  ayon  sa 
kaniyang  pagkapagong ;  30  at  ang  erizo, 
at  ang  buaya,  at  ang  bnbuli,  at  ang  butiki, 
at  ang  huniango.  31  Ang  mga  ito^y  karu- 
maldumal sa  inyo  sa  lahat  ng  umuusad  : 
lahat  na  magsihipo  sa  mga  yaon,  pagka 
ang  mga  yaon  ay  patay,  magiging  karu- 
maldumal hangang  hapon.  32  At  yaong 
lahat  na  kahulugan  ng  mga  yaon,  pagka 
patay,  magiging  karumaldumal  nga :  ma- 
ging  alin  mang  kasangkapang  kahoy,  o 
bihisan,  o  balat,  o  supot,  alin  mang  ka- 
sangkapang ginagamit  sa  ano  mang  gaga- 
win,  sa  tubig  dapat  ilubog,  at  magiging  ka- 
rumaldumal hangang  hapon :  kung  magka- 
gayo'y  magiging  malinis.  33  At  lahat  ng 
sisidlang  lupa  na  kahulugan  ng  mga  yaon, 
lahat  ng  nalalaman  doon  ay  magiging  ka- 
rumaldumal, at  yao'y  inyong  babasagin. 
34  Lahat  ng  pagkain  na  makakain 
na  kabuhusan  ng  tubig  ng  mga  gayong 
sisidlang  lupa^  magiging  karumaldumal; 
at  lahat  n^  inuming  maiinom  7ia  masilid 


sa  alin  man  sa  mga  gayong  sisidlang 
lupa,  ay  magiging  karumaldumal.  35  At 
lahat  na  kahulugan  ng  bangkay  ng  mga 
yaon  ay  magiging  karumaldumal ;  maging 
hurno  o  kalan  ng  mga  paliok,  ay  babasa- 
gin: mga  karumaldumal  nga  sa  inyo  at 
magiging  karumaldumal  sa  inyo.  36  Ga- 
yon  ma'y  ang  isang  bukal  o  ang  isang 
balon,  na  tipunan  ng  tubig,  ay  magiging 
malinis :  datapua't  ang  masaling  ng  bang- 
kay ng  mga  yaon  ay  magiging  karumal- 
dumal. 37  At  kung  mahulugan  ng  kani- 
lang bangkay  ang  alin  mang  binhing  pan- 
hasik  na  ihahasik,  ay  malinis.  38  Ngu- 
ni't  kung  nabasa  ang  binhi  at  mahulugan 
ng  bangkay  ng  mga  yaon,  magiging  karu- 
maldumal sa  ipyo. 

39  At  kun^l:  ang  ano  mang  hayop  na 
inyong  makakain  ay  mamatay;  ang  hu- 
mipo ng  bangkay  ng  mga  yaon  ay  ma- 
giging karumaldumal  hangang  hapon. 
40  At  ang  kumain  ng  bangkay  noon  ay 
maglalaba  ng  kaniyang  suot,  at  magiging 
karumaldumal  hangang  hapon :  gayon  din 
ang  bumuhat  ng  bangkay  noon,  maglalaba 
ng  kaniyang  suot,  at  magiging  karumal- 
dumal hangang  hapon. 

41  At  lahat  na  umuusad  na  umuusad  sa 
ibabaw  ng  lupa,  ay  karumaldumal ;  hindi 
kakainin  yaon.  42  Lahat  ng  lumalakad 
ng  kaniyang  tiyan,  at  lahat  ng  lumalakad 
ng  apat  na  paa  o  mairoong  maraming  paa, 
sa  lahat  ng  mga  bagay  na  umuusad  sa  iba- 
baw ng  lupa,  huag  ninyong  mga  kakai- 
nin ;  sapagka't  mga  karumaldumal  nga  sa 
inyo.  43  Huag  kayong  magpakasuklam 
sa  ano  mang  umuusad,  o  huag  kayong 
magpakarumal  man  sa  mga  yaon,  na 
ano  pa't  huag  kayong  mangahawa  noon. 
44  Sapagka't  ako  ang  PanQinoong  in- 
yong Dios:  magpakabanal  nga  kayo  at 
kayo'y  magpakasanto ;  sapagka't  ako^y 
santo :  at  huag  kayong  magpakahawa  man 
sa  ano  mang  umuusad  na  gumagalaw  sa 
ibabaw  ng  lupa.  45  Sapagka't  ako  ang 
Panginoon  na  nagsampa  sa  inyo  mula  sa 
lupain  ng  Egipto,  upang  ako^y  inyong  ma- 
ging Dios :  kayo  nga^y  magpakasanto  sa- 
pagka't  ako*y  santo. 

46  Ito  ang  kautusan  tungkol  sa  hayop, 
at  sa  ibon,  at  sa  lahat  ng  may  buhay  na 
gumagalaw  sa  mga  tubig,  at  sa  lahat  ng, 
nilikha  na  umuusad  sa  ibabaw  ng  lupa: 
47  upang  lagyang  ninyo  ng  pagkakaiba 
ang  karumaldumal  at  ang  malinis,  at  ang 
may  buhay  na  makakain  at  ang  may  bu- 
hay na  hipdi  makakain. 


112 


LEVITICO. 


12.  1 


1^  At  siiialita  ng  Pan^inoon  kay  Moi- 
liSw  se3,  na  sinabing :  2  Salitain  mo  sa 
mga  anak  ng  Israel,  na  iyong  sabiliing: 
Kuiig  ang  babaye  ay  maglilii,  at  nanganak 
ng  isang  lalaki,  ay  magiging  karumal- 
dumal  na  pitong  araw ;  ayon  sa  mga  araw 
ng  kariirnihan  ng  kaniyang  sakit,  ay  ma- 
giging karumaldiimal.  3  At  sa  ikawalong 
araw  ay  tutuliin  ang  baia  sa  laman  ng 
kaniyang  busisi.  4  At  siyaV  niananati- 
ling  tatlong  puo^t  tatlong  araw  na  mag- 
lilinis  ng  kaniyang  dugo ;  huag  siyang 
hihipo  ng  ano  mang  bagay  na  santo,  o 
papasok  man  sa  santuario,  hangang  sa 
raatupad  ang  mga  araw  ng  kaniyang  pag- 
lilinis.  5  Nguni^t  kung  manganak  siya 
ng  babaye,  magiging  kariuaaaldumal  nga 
siya  na  dalawang  lingo,  ayon  sa  kaniyang 
karumihan:  at  mananatilin^  anim  na 
puo't  anim  na  araw  na  maglilinis  ng  kani- 
yang dugo.  6  At  pagkaganap  niya  ng 
mga  araw  ng  kaniyang  paglilinis,  maging 
sa  anak  na  lalaki  o  sa  anak  na  babaye, 
ay  magdadala  siya  ng  isang  cordero 
ng  unang  taon,  upang  hando^  na  susu- 
nugin,  at  isang  inakay  ng  kalapati  o 
isang  batobato  upang  bandog  dahil 
sa  kasalanan,  sa  pintuan  ng  dam  pa 
ng  kapisanan,  sa  sacerdote:  7  at  ka- 
kaniyang  mga  ihahandog  sa  liarap  ng 
PANGmoON,  at  itutubos  sa  kaniya;  at 
siya'y  malilinis  sa  agas  ng  kaniyang  dugo. 
Ito  ang  kautusan  iungkol  sa  nanganak  ng 
lalaki  o  ng  babaye.  8  At  kung  ang  kani- 
yang kaya  ay  hindi  sapat  upang  magdala 
ng  cordero,  kukuha  nga  siya  ng  dalawang 
batobato  o  ng  dalawang  inakay  ng  kala- 
pati ;  ang  isa'y  upang  bandog  na  susunugin 
at  ang  isa^y  upang  bandog  dabil  sa  kasa- 
lanan :  at  itutubos  sa  kaniya  ng  sacerdote, 
at  siya'y  magiging  malinis. 

|0  At  nagsalita  ang  PanSinoon  kay 
iO  Moises  at  kay  Aaron,  na  sinabing: 
S  Pagka  ang  sino  mang  tawo  ay  nagkaroon 
sa  balat  ng  kaniyang  laman,  ng  pamamaga, 
o  langib,  o  dungis  na  raakintab  at  naging 
sugat  na  ketong  sa  balat  ng  kaniyang 
laman,  dadalhiu  nga  siya  kay  Aarong 
sacerdote,  o  sa  isa  sa  kaniyang  mga  anak, 
na  mga  sacerdote  :  3  at  titingnan  ng  sa- 
cerdote ang  sugat  na  nasa  balat  ng  kani- 
yang laman;  at  kung  ang  balahibo  sa 
sugat  ay  pumuti,  at  makitang  ang  sugat 
ay  malalim  kay  sa  balat  ng  kaniyang 
laman,  salot  na  ketong  yaon :  pagkatingin 
ng  sacerdote  sa  tawo  ay  ipakikilala  siyang 
karumaldumal.     4  At  kung  ang   dungis 


na  makintab  ay  maputi  sa  balat  ng  kani- 
yang laman,  at  makitang  hindi  malalim 
kay  sa  balat,  at  ang  balahibo  noon  ay 
hindi  pumuti,  ay  kukulungin  ng  sacer- 
dote ang  may  sugat  na  pitong  araw.  5  At 
titiiignan  ng  sacerdote  siya  sa  ikapitong 
araw  :  at,  narito,  kung  makitang  ang  sugat 
ay  tumigil,  at  hindi  kumalat  ang  sugat  sa 
balat,  kukulungin  uli  siya  ng  sacerdote 
na  pitong  araw  :  6  at  titingnan  siya  uli 
ng  sacerdote  sa  ikapitong  araw  :  at,  narito, 
kung  makitang  ang  sugat  ay  namutla,  at 
ang  sugat  ay  hindi  kumalat  sa  balat, 
ipakikilalang  malinis  siya  ng  sacerdote: 
langib  yaon:  at  kaniyang  lalabhan  ang 
kaniyang  suot,  at  magiging  malinis.  7  Da- 
tapua't  kung  ang  langib  ay  kumakalat  sa 
balat,  pagkatapos  na  siya'y  makapakita 
sa  sacerdote  upang  siya'y  linlsin,  pakikita 
siya  uli  sa  sacerdote  :  8  at  titingnan  siya 
ng  sacerdote,  at,  narito,  kung  an^  langib 
ay  kumakalat  sa  balat,  ipakikilala  ng 
sacerdote  na  karumaldumal:  ketong  nga 
yaon. 

9  Pagka  nagkaroon  ng  salot  na  ketong 
sa  sino  mang  tawo,  dadalhin  siya  sa  sa- 
cerdote ;  10  at  titingnan  siya  ng  sacerdote, 
at,  narito,  kung  makitang  may  pamamaga 
na  maputi  sa  balat,  na  pumuti  ang  bala- 
hibo, at  may  matigas  na  lamang  buliay  sa 
pamamaga ;  11  yao^y  matandang  ketong 
sa  balat  ng  kaniyang  laman,  at  ipakikila- 
lang siya'y  karumaldumal  ng  sacerdote: 
hindi  siya  kukulungin;  sapagka't  siya^ 
karumaldumal.  12  At  kung  kumalat  ang 
ketong  sa  balat,  at  matakpan  ng  ketong 
ang  boong  balat  ng  may  salot,  mula  sa  ulo 
hangang  sa  kaniyang  mga  paa,  sa  boong 
maabot  ng  paningin  ng  sacerdote ;  13  kung 
magkagayo'y  titingnan  siya  ng  sacerdote, 
at,  narito,  kung  makitang  ang  ketong  ay 
kumalat  sa  boong  laman  niya,  ipakikila- 
lang malinis  ang  ma^  salot:  pu  muting  lahat: 
siyaV  malinis.  14  Datapua't  sa  alin  mang 
araw'  na  makitaan  siya  ng  lamang  buhay, 
magiging  karumaldumal  siya,  15  At  ti- 
tingnan ng  sacerdote  ang  lamang  buhay,  at 
ipakikilala  siyang  karumaldumal :  ang  la- 
mang buhay  ay  karumaldumal  yaong  may 
ketong.  1^  O'kung  magbago  uli  ang  la- 
mang buhay  at  pumuti,  siya'y  lalapit  nga 
sa  sacerdote,  17  at  titingnan  siya  ng 
sacerdote,  at,  narito,  kung  pumuti  ang 
sugat,  ipakikilalang  malinis  ng  sacerdote 
ang  may  sugat;  siya'y  malinis. 

is  At  kung  magkarcon  sa  balat  ng  la- 
man ng  isan^  sibol  at  gumaling,  19  at 
humalili  sa  sibol  ay  isang  pamamaga  na 


13.  45 


LEVITICO. 


113 


maputi,  o  isang  dungis  na  makintab,  na 
naranmulang  puti,  kung  magkagaycf^y 
ipakikilala  sa  sacerdote ;  20  at  titingnan 
ng  sacerdote,  at,  narito,  kung  makitang 
tila  impis  kay  sa  balat,  at  ang  balahibo 
noon  ay  tila  pumuti,  kung  magkagayo'y 
ipakikilalang  karumaldumal  ng  sacer- 
dote: salot  na  ketong  yaon;  lumitaw  sa 
sibol.  21  Datapua't  kung  pagtingin  ng 
sacerdote,  ay  maJcitang  walang  balaliibong 
puti  yaon,  o  hindi  impis  man  kay  sa  ba- 
lat, kungdi  namutla,  kukulungin  ng  sacer- 
dote ang  may  sugat  na  pitong  araw : 
22  at  kung  kumalat  sa  balat,  ipakikilala 
ng  sacerdote  na  karumaldumal  siya :  salot 
nga  yaon.  23  Nguni't  kung  ang  dungis 
na  makintab  ay  tumigil  sa  kaniyang  lu- 
gar,  at  hindi  kumalat,  yao'y  piklat  ng 
sibol ;  at  ipakikilala  ng  sacerdoteng  mali- 
nis  siya.  24  O  pagka  nagkaroon  sa  balat 
ng  laman,  ng  paso  ng  apoy,  at  ang  lamang 
paso  ay  naging  tila  d^jgiana  makintab, 
na  namumularaulang  puti,  o  maputi; 
25  kung  magkagayo'y  titingnan  ng  sacer- 
dote :  at,  narito,  kung  makitang  ang  bu- 
hok  ay  pumuti  sa  dungis  na  raaJ^intab,  at 
tila  mandin  madilim  kay  sa  balat;  yao'y 
ketong,  na  lumitaw  sa  paso :  at  ipakikila- 
la ng  sacerdote  na  karumaldumal:  salot 
na  ketong  iign  yaon.  26  Nguni't  kung 
pagtingin  ng  sacerdote,  at,  narito,  maki- 
tang sa  dungis  na  makintab  ay  walang 
balahibong  maputi,  at  hindi  impis  kay  sa 
balat,  kungdi  namutla;  kukulungin  nga 
siya  ng  sacerdote  na  pitong  araw :  27  at 
titingnan  ng  sacerdote  sa  ikapitong  araw : 
kung  kumalat  sa  balat,  ipakikilala  ng 
sacerdote  na  karumaldumal :  salot  na  ke- 
tong nga  yaon.  28  At  kung  ang  dungis 
na  makintab  ay  tumigil  sa  kaniyang  lu- 
gar,  at  hindi  kumalat  sa  balat,  kungdi 
pumutla,  ay  pamamaga  ng  paso  yaon,  at 
ipakikilala  ng  sacerdote  na  malinis:  sa- 
pagka't  piklat  ng  paso  yaon: 

29  At  kung  ang  sino  mang  lalaki  o  ba- 
baye  ay  magkasugat  sa  ulo  o  sa  baba, 
30  kung  magkagayo'y  titingnan  ng  sacer- 
dote ang  sugat :  at,  narito,  kung  makitang 
tila  malalim  kay  sa  balat,  at  yao'y  may 
buhok  na  naninilaw  na  manipis,  ay  ipaki- 
kilala ng  sacerdote  na  karumaldumal, 
tina  nga  ;  ketong  nga  yaon  sa  ulo,  o  sa  ba.- 
ba.  31  At  kung  makita  ng  sacerdote  ang 
sugat  ng  tina,  at,  narito,  tila  hindi  ma- 
lalin)  kay  sa  balat,  at  walang  buhok  na 
maitim  yaon  ay  kukulungin  ng  sacerdote 
ang  may  sugat  ng  tina,  na  pitong  a^raw : 
33  at  sa  ikapitong  araw  ay  ^titingnan  ng 


sacerdote  ang  sugat :  at,  narito,  kung  ma- 
kitang hindi  kumalat  ang  tina,  at  walang 
buhok  na  naninilaw,  at  tila  ang  tina  ay 
hindi  malalim  kay  sa  balat,  33  kung 
ma^kagayo'y  aahitan,  datapua't  hindi 
aahitan  ang  liigar  n^  tina,  at  ipakukulong 
ng  sacerdote  ang  may  tina  ng  muling 
pitong  araw :  34  at  titingnan  ng  sacerdote 
ang  tina  sa  ikapitong  araw:  at,  narito, 
kung  makitang  hindi  kumalat  ang  tina  sa 
balat,  at  tila  hindi  malalim  kay  sa  balat; 
ipakikilala  nga  ng  sacerdote  na  malinis : 
at  siya'y  maglalaba  ng  kaniyang  suot  at 
magiging  malinis.  35  Nguni't  kung  ang 
tina  ay  kumalat  sa  balat,  pagkatapos  ng 
kaniyang  ^glilinis ;  36  kung  magkaga- 
yo^  titmgnalff^g  sacerdote:  at,  narito, 
kung  makitang  kumalat  ang  tina  sa  balat, 
ay  hindi  hahanapin  ng  sacerdote  ang  bu- 
hok na  naninilaw ;  yao'y  karumaldumal. 
87  Datapua't  kung  sa  kaniyang  akala  ang 
tina  ay  tumigil,  at  may  tumubong  buhok 
na  itim;  gumaling  ang  tina,  siya^y  ma- 
linis: at  ipakikilalang  malinis  ng  sacer- 
dote. 

38  At  pagka  ang  isang  lalaki  o  babaye 
ay  nagkaroon  sa  balat  ng  kaniyang  laman 
ng  nangingintab  na  dungis,  ng  makikintab 
na  dungis  na  puti ;  39  kung  raagkagayoV 
titingnan  ng  sacerdote,  at,  narito,  kung 
makitang  ang  nangingintab  na  dungis  sa 
balat  ng  kaniyang  laman  ay  namumuti- 
muti;  yao'y  albarazo  na  sumibol  sa  balat; 
siya'y  malinis. 

40  At  kung  ang  sino  man  ay  nalulugu- 
nan  ng  buhok,  yao'y  kalvo ;  nguniH  mali- 
nis. 41  At  kung  sa  dakong  harapan  ng 
ulo  nalugunan  ng  buhok,  ay  kalvo  yaon 
sa  noo ;  ngunVt  malinis.  42  Datapua^t 
kung  sa  kakalvuhan,  sa  ulo  o  sa  noo  ay 
magkasugat  ng  namumulang  maputi ;  ay 
ketong  na  sumisibol  sa  kaniyang  kakal- 
vuhan, ng  ulo  o  sa  kaniyang  kakalvuhan 
ng  noo.  43  Kung  magkagayo^  titingnan 
siya  ng  sacerdote,  at,  narito,  kung  ang 
pamamaga  ng  sugat  ay  namumulamulang 
maputi  sa  kaniyang  kakalvuhan  ng  ulo  o 
sa  kaniyang  kakalvuhan  ng  noo,  gaya  ng 
hichura  ng  ketong  sa  balat  ng  kaniyang 
lamang  44  siya^y  may  ketong,  siya'y 
karumaldumal :  ipakikilala  siyang  tunay 
na  karumaldumal  ng  sacerdote;  nasa  ka- 
niyang ulo  ang  kaniyang  salot. 

45  At  ang  may  ketong  na  kinaroroonan 
ng  salot,  ang  kaniyang  mga  suot  ay  baha- 
pakin,  at  ang  buhok  ng  kaniyang  ulo  ay 
ilalaylay,  at  siya*y  magtatakip  ng  kani- 
yang   labi    sa    itaas,    at    maghihihiyaw 


114 


LEVITICO. 


13,  45 


ng  \  Karumaldumal  !  \  karumaldumal  ! 
46  Boong  panaliong  siya'y  karoonan  iig 
salot,  siya'y  magiging  karumaldumal; 
siya'y  karumaldumal:  siya'y  tatahang 
bukod  ;  sa  labas  ng  kampamento  malala- 
gay  ang  kaniyang  tahanan. 

47  Ang  suot  ng  may  ketoiig,  maglng 
sa  kasuotang  lana  o  sa  kasuotan  lino ; 
48  maging  ito'y  sa  paayon  o  maging  sa 
pahalang ;  sa  lino  o  lana ;  maging  sa  ba- 
lat  o  sa  alin  mang  yaring  balat ;  49  kung 
ang  sugat  ay  namemerde  o  namumula  sa 
kasuotan,  o  sa  balat,  maging  sa  paayon,  o 
sa  pahalang,  o  sa  alin  mang  kasangkapang 
balat ;  yao'y  salot  na  ketong  at  ipakikita 
sa  sacerdote  :  50  at  titingnarf  nga  ng  sa- 
cerdote  ang  sugat,  at  ipatlSiigo  ang  bagay 
na  may  sugat  ng  pitong  araw :  51  at 
titingnan  ang  bagay  na  may  sugat,  sa  ika[)i- 
tong  araw :  kung  kumalat  ang  sugat  sa  ka- 
suotan, maging  sa  paayon,  o  sa  pahalang,  o 
sa  balat,  o  alin  mang  ginagawa  sa  balat, 
ay  ketong  na  ngumangatngat  ang  gayong 
salot ;  yao'y  karumaldumal.  52  At  kani- 
yang susunugin  ang  kasuotan,  maging 
ito'y  sa  paayon  maging  sa  pahalang  ng 
lana  o  lino,  o  sa  alin  mang  kasangkapang 
balat  na  kinaroroonan  ng  salot ;  sapagka't 
yao'y  ketong  na  ngomangatngat :  yao'y 
susunugin  sa  apoy.  53  At  kung  pagti- 
ngin  ng  sacerdote,  at,  narito,  makitang 
liindi  kumalat  ang  sugat  sa  kasuotan, 
maging  sa  paayon  man,  o  sa  pahalang 
man,  o  sa  alin  mang  kasangkapang  balat ; 
54  kung  magkagayo'y  palalabhan  ng  sa- 
cerdote yaong  kinaroroonan  ng  sugat,  at 
ipatatagong  muli  na  pitong  araw  :  55  at 
titingnan  ng  sacerdote  ang  bagay  na  may 
sugat,  pagkatapos  na  malabhan :  at,  narito, 
kung  makitang  ang  sugat  ay  hindi  nag- 
bago  ang  kulay,  at  hindi  kumalat  ang 
sugat,  yao'y  karumaldumal;  susunugin  mo 
sa  apoy  :  isang  ngatngat  nga,  maging  ang 
naahit  ay  nasa  karayagan  o  nasa  kabalig- 
taran.  56  At  kung  pagtingirig  ng  sacer- 
dote, at,  narito,  makitang  namutla  ang 
lugar  na  may  sugat  pagkatapos  na  malab- 
han, kung  gayo'y  hahapakin  sa  kasuotan, 
o  sa  balat,  o  sa  paayon,  o  sa  pahalang : 
57  at  kung  muling  lumitaw  sa  kasuotang 
yaon,  maging  sa  paayon,  o  sa  pahalang,  o 
sa  alin  mang  yari  sa  balat,  ay  muling  su- 
misibol :  susunugin  mo  sa  apoy  yaong 
kinaroroonan  ng  salot.  58  At  ang  kasuo- 
tan, maging  t-a  paayon,  o  sa  pahalang,  o 
sa  alin  mang  yari  sa  balat,  na  iyoiig 
labhan,  kung  maalis  ang  sugat,  lalab- 
han  ngang  ikalawa,  at  magiging  malinis. 


59  Ito  ang  kautusan  tungkol  sa  salot  na 
ketong  sa  kasuotan  na  lana  o  lino,  (ma- 
ging sa  pahaba  o  sa  pahalang)  o  sa  alin 
mang  yari  sa  balat;  upang  ipakilalang 
malinis,  o  upang  ipakilalang  karumaldu- 
mal. 

HAt  nagsalita  ang  Panginoon  kay 
Moises,  na  sinabing :  2  Ito  ang 
magiging  kautusan  tungkol  sa  may  ke- 
tong, sa  kaarawan  ng  kaniyang  paglilinis : 
siya'y  dadalhin  sa  sacerdote :  3  at  ang 
sacerdote  ay  lalabas  sa  kampamento ;  at 
titingnan  ng  sacerdote,  at  narito,  kung  ang 
sugat  na  ketong  ay  magaling  na  sa  may 
ketong;  4  kung  magkagayo'y  ipag-uutos 
ng  sacerdote  na  kumuha  para  doon  sa 
maglilinis,  ng  dalawang  ibong  malinis  na 
mga  buhay,  at  kahoy  na  cedro,  at  eskar- 
lata,  at  hisopo :  5  at  ipaguutos  ng 
sacerdote,  na  patayin  ang  isa  sa  mga 
ibon,  sa  isang  sisidlang  lupa  sa  ibabaw 
ng  agos  ng  tubig :  6  tungkol  sa  ibong 
buhay,  kaniyang  kukunin  at  ang  kahoy 
na  cedro,  at  ang  eskarlata  at  ang  hisopo, 
at  mga  babasain  pati  ng  ibong  buhay,  sa 
dugo  ng  ibong  pinatay  sa  agos  ng  tubig  : 
7  at  iwiwisik  doon  sa  malilinis  sa  ketong, 
na  makapito,  at  ipakikilalarig  malinis,  at 
pawawalan  ang  ibong  bulxay  sa  kalawa- 
kan  ng  parang.  8  At  yaong  maglilinir^ 
ay  maglalaba  ng  kaniyang  mga  suot,  at 
mag-aahit  ng  lahat  niyang  buliok,  at  ma- 
liligo  sa  tubig,  at  nuigiging  malinis :  at 
pagkatapos  ay  papasok  sa  kampamento, 
datapua't  tatahan  sa  laba,-?  ng  kaniyang 
dampa  na  pitong  araw.  9  At  mangya- 
yaring  sa  ikapitong  araw,  na  muling  mag- 
aahit  ng  lahat  niyang  buhok,  sa  kani- 
yang ulo,  at  sa  kaniyang  baba,  at  sa  kani- 
yang kilay  ;  na  ano  pa't  aahitin  niya  ang 
lahat  niyang  buhok :  at  kaniyang  lalab- 
han  ang  kaniyang  mga  suot,  at  kaniyang 
paliliguan  ang  kaniyang  mga  lamaii  sa 
tubig,  at  magiging  malinis.  10  At  sa 
ikawalong  araw  ay  kukuha  siya  ng  dala- 
wang corderong  lalaki  na  walang  kapin- 
tasan,  at  ng  isang  corderong  babaye  ng 
unang  taon  na  walang  kapintasan,  at  ng 
isang  hand ognaharina  na  tatlong  ikasam- 
puong  bahagi  ng  isang  efa  ng  mainam  na  ha- 
rina  na  hinaluan  ng  langis,  at  ng  isang  log 
na  langis.  11  At  ang  sacerdoteng  naglilinis 
sa  kaniya,  ay  ihaharap  ang  tawong  mali- 
linis,  at  ang  mga  bagay  na  yaon,  sa  harap 
ng  Pan(5inoon,  sa  pintuan  ng  dampa  ng 
kapisanan  :  12  at  kukuha  ang  sacerdote 
ng  isa  sa  mga  corderong  lalaki  at  ihahan- 


14.  36 


LEVITICO. 


115 


dog  na  pinakaliandog  sa  pagkakasala,  at 
rig  log  na  langis,  at  mga  aalogin  Da 
pinakaliandog  na  inalog  sa  liarap  ng  Pa- 
KGIKOON :  13  at  papatayin  ang  corderong 
lalaki  sa  pinagpapatayan  ng  bandog  da- 
hil  sa  kasalanan  at  ng  liandog  na  susu- 
nngin,  sa  lugar  ng  santuario  :  sapagka't 
kung  paanong  ang  bandog  dabil  sa  kasa- 
lanan ay  sa  sacerdote,  gayon  ang  bandog 
dabil  sa  pagkakasala ;  hagay  na  kasanto- 
santoban  nga :  14  At  ang  sacerdote  ay 
kuknba  sa  dugo  ng  bandog  dabil  sa  pag- 
kakasala, at  ilalagay  ng  sacerdote  sa  iba- 
baw  ng  pingol  ng  kanang  tainga  niyaong 
naglilinis,  at  sa  ibabaw  ng  daliring  binla- 
laki  ng  kaniyang  kanang  kamay,  at  sa 
ibabaw  ng  daliring  binlalaki  ng  kaniyang 
kanang  paa :  15  at  kukuba  ang  sacerdote 
sa  log  na  langis,  at  ibububos  sa  ibabaw 
ng  palad  ng  kaniyang  kaliwang  kamay : 
16  at  babasain  ng  sacerdote  ang  kanang 
daliri  niya  sa  langis  na  nasa  kaniyang 
kaliwang  kamay,  at  wiwisikan  siya  ng 
langis  ng  kaniyang  daliri  na  makapito  sa 
barap  ng  PakGinoon  :  17  at  sa  lumabis 
Fa  langis  na  nasa  kaniyang  kamay,  ilala- 
gay ng  sacerdote  sa  ibabaw  ng  pingol  ng 
kanang  tainga  ng  malilinis,  at  sa  ibabaw 
ng  daliring  binlalaki  ng  kaniyang  ka- 
nang kamay,  at  sa  ibabaw  ng  daliring 
binlalaki  ng  kaniyang  kanang  paa,  sa 
ibabaw  ng  dugo  ng  bandog  dabil  sa  pag- 
kakasala :  18  at  ang  labis  sa  langis  na 
nasa  kamay  ng  sacerdote,  ilalagay  niya  sa 
ulo  niyaong  malilinis :  at  itutubos  sa  ka- 
niya  ng  sacerdote  sa  barap  ng  Pangi- 
NOON.  19  At  ibabandog  ng  sacerdote 
ang  bandog  dabil  sa  kasalanan,  at  itutu- 
bos sa  kaniya,  na  malilinis  dabil  sa  kani- 
yang karumihan ;  at  pagkatapos  ay  pa- 
patayin ang  bandog  na  susunugin  :  20  at 
ibabandog  ng  sacerdote  ang  bandog  na 
susunugin  at  ang  bandog  na  barina  sa 
ibabaw  ng  altar :  at  itutubos  sa  kaniya 
ng  sacerdote,  at  siya^  niagiging  malinis. 
21  At  kung  siya^y  dukha  at  ang  kani- 
yang kaya  ay  biridi  aabot,  kumuba  nga 
siya  ng  isang  corderong  lalaki  upang  ban- 
dog dabil  sa  pagkakasala,  na  aalogin  upang 
itubos  sa  kaniya,  at  ng  ikasampuong 
babagi  ng  isang  efa  ng  mainam  na  barina, 
na  binaluan  ng  langis  na  pinakabandog 
na  barina," ?at  ng  isang  log  na  langis; 
22  at  ng  dalawang  batobato  o  ng  dala- 
wang  inakay  ng  kalapati,  kung  alin  ang 
aabutin  ng  kaniyang  kaya;  at  ang  isa'y 
magi^ing  bandog  dabil  sa  kasalanan,  at 
ang  isa'y  bandog  na  susunugin.     23  At 


sa  ikawalong  araw  kaniyang  mga  dadal- 
bin  sa  f^acerdote  sa  pintuan  ng  dam  pa  ng 
kapisanan  para  sa  kaniyang  paglilinis  sa 
barap  ng  Panginoon.  24  At  kukunin 
ng  sacerdote  ang  corderong  bandog,  dabil 
sa  pagkakasala  at  ang  log  na  langis,  at 
mga  aalogin  ng  sacerdote  na  pinakaban- 
dog na  inalog  sa  barap  ng  PanQikoon  : 
25  at  kaniyang  papatayin  ang  corderong 
bandog  dabil  sa  pagkakasala,  at  kukuba 
ang  sacerdote  ng  dugo  ng  bandog  dabil  sa 
pagkakasala,  at  ilalagay  sa  ibabaw  ng 
pingol  ng  kanang  tainga  niyaong  maglili- 
nis,  at  sa  ibabaw  ng  daliring  binlalaki  ng 
kaniyang  kanang  kamay,  at  sa  ibabaw  ng 
daliring  binlalaki  ng  kaniyang  kanang 
paa :  26  at  fiagbiibubos  ang  sacerdote 
ng  langis  sa  ibabaw  ng  palad  ng  kaniyang 
sariling  kaliwang  kamay  :  27  at  mag- 
wiwisik  ang  sacerdote  ng  kaniyang  ka- 
nang daliri,  ng  langis  na  nasa  kaniyang 
kaliwang  kamay,  na  makapito  sa  barap 
ng  Panginoon  :  28  at  maglalagay  ang 
sacerdote  ng  langis  na  nasa  kaniyang 
kamay,  sa  ibabaw  ng  pingol  ng  kanang 
tainga  niyaong  malilinis,  at  sa  ibabaw  ng 
daliring  binlalaki  ng  kaniyang  kanang 
kamay,  at  sa  ibabaw  ng  daliring  binlalaki 
ng  kaniyang  kanang  paa,  sa  ibabaw  ng 
pinaglagyan  ng  dugong  bandog  dabil  sa 
pagkakasala :  29  at  ang  labis  ng  langis 
na  nasa  kamay  ng  sacerdote  ay  ilalagay 
niya  sa  ulo  niyaong  malilinis,  upang 
itubos  sa  kaniya  sa  barap  ng  Pakginoon. 
SO  At  kaniyang  ibabandog  ang  isa  sa  mga 
batobato  o  sa  mga  inakay  ng  kalapati, 
kung  alin  ang  kaniyang  kaya ;  31  kung 
alin  ang  abutin  ng  kaniyang  kaya,  ang 
isa'y  sa  bandog  dabil  sa  kasalanan,  at  ang 
isa'y  sa  bandog  na  susunugin,  sampuo  ng 
bandog  na  barina:  at  itutubos  sa  kaniya 
ng  sacerdote,  doon  sa  malilinis,  sa  barap 
ng  PanSinoon.  32  Ito  ang  kautusan 
tungkol  sa  may  salot  na  ketong,  na  ang 
kaniyang  kaya  ay  hindi  abot  sa  nauukolsa 
kaniyang  paglilinis. 

33  At  sinalita  ng  Panginoon  kay  Moi- 
ses  at  kay  Aaron,  na  sinabing  :  34  Pagka 
kayo'y  nakapasok  na  sa  lupain  ng  Ka- 
naan,  na  ibibigay  ko  sa  inyong  pag-aari, 
at  ako'y  naglagay  ng  salot  na  ketong  sa 
alin  mang  babay  sa  lupaing  inyong  ina- 
ari ;  35  kung  magkagayo'y  paroroon 
yaong  may-ari  ng  babay  at  magbibigay 
alam  sa  sacerdote,  na  sasabibing:  Tila 
msLudin  mavroong  parang  salot  sa  babay: 
36  at  ipag-uutos  ng  sacerdote  na  alisan 
ng  laman  ang  babay  bago  pumasok  ang 


116 


LEVITICO. 


14.  36 


sacerdote  na  kilalanin  ang  sugat,  upang 
an^  lahat  na  nasa  bahay  ay  huag  nialia- 
wa ;  at  pagkatapos  ay  papasok  sa  bahay 
ang  sacerdote  upang  tii)gnan  :  37  at  titi- 
ngnan  ang  sugat,  at,  narito,  kung  makitang 
ang  sugat  ay  nasa  mga  panig  ng  bahay  na 
may  ukitnanameu}erde,o  nanranrala  at  tila 
malalim  kay  sa  panig ;  38  kung  nuigka- 
gayo'y  lalabas  ang  sacerdote  sa  bah.ay 
hangang  sa  pintuan  ng  bahay,  at  ipaaayara 
ang  bahay  na  pitong  ara?/  :  3S  at  baba- 
lik  ang  sacerdote  sa  ikapitong  araw,  at 
titingnan ;  at  narito,  kung  makitang  kuma- 
lat  ang  ketong  sa  mga  panig  ng  bahay ; 
40  i}:/abubunot  nga  ng  sacerdote  ang  mga 
batong  kinaroroonan  ng  ketong  at  mga 
ipatatapon  sa  labas  ng  ciuJad  sa  lugar  na 
karumaldumal :  ^  41  at  ipakakayas  ang 
palibot  ng  loob  ng  bahay,  at  ang  argama- 
sang  inalis  na  kinayas  ay  itatapon  sa  labas 
ng  ciudad  sa  lugar  na  karumaldumal: 
42  at  magsisikuha  ng  ibang  mga  bato,  at 
mga  ilalagay  na  kahalili  ng  mga  batong 
yaon,  at  magsisikuha  ng  ibang  argamasa 
at  babaguhiii  ang  bahay.  43  At  kung 
muling  bumalik  ang  salot,  at  sumibol  sa 
bahay,  pagkatapos  na  mabunot  ang  mga 
bato,  at  pagkatapos  na  makayas  ang  ba- 
hay, at  pagkatapos  na  mabago  ;  44  kung 
magkagayo'y  papasok  ang  sacerdote  at 
titingnan,  at,  narito,  kung  makitang  ang 
salot  ay  kumalat  sa  bahay  ay  ketong  na 
nakakahawa  sa  bahay :  itu'y  karumaldu- 
mal. 45  At  igigiba  niya  ang  bahay  na 
yaon,  ang  mga  bato  at  ang  mga  kahoy, 
at  ang  boong  argamasa  ng  bahay ;  at  da- 
dalhin  sa  labas  ng  ciudad  sa  lugar  na  ka- 
rumaldumal. 4©  Bukod  dito'y  ang  pu- 
masok  sa  bahay  na  yaon  ng  boong  pana- 
hong  nasasara  ay  magiging  karumaldumal 
hangang  hapon.  47  At  ang  mahiga  sa 
bahay  na  yaon  ay  maglalaba  ng  kaniyang 
niga  suot;  at  ang  kumain  sa  bahay  na 
yaon  ay  maglalaba  ng  kaniyang  mga  suot. 
48  At  kung  papasok  ang  sacerdote,  at  ti- 
tingnan, at,  narito,  hindi  kumalat  ang  salct 
sa  bahay,  pagkatapos  na  mabago  ;  ipakiki- 
lala  nga  ng  sacerdoteng  malinis  ang  ba- 
hay, sapagka't  gumaling  sa  salot.  49  At 
upang  linisin  ang  bahay  ay  kukuha  ng 
dalawang  ibon,  at  ng  kahoy  na  cedro,  at 
ng  eskarlata,  at  ng  hiscpo  :  50  at  papa- 
tayin  ang  isa  sa  mga  ibon  sa  isang  sisid- 
lang  lupa  sa  itaas  ng  tubig :  51  at  kuku- 
nin  niya  ang  kahoy  na  cedro,  at  ang  hisopo. 
at  ang  eskarlata,  at  ang  ibong  buhay,  at 
mga  babasain  sa  dugo  ng  ibong  pinatay, 
at  sa  agos  ng   tubig,   at  y/iwisikan  ang 


bahay  na  makapito :     52  at  kaniyang  lili- 

nisin  ang  bahay  ng  dugo  ng  ibon,  at  ng 
agos  ng  tubig,  at  ng  ibong  buhay  at  ng 
kahoy  na  cedro,  at  ng  hisopo,  at  ng  eskar- 
lata :  53  datapua't  pawawalan  ang  ibong 
buhay  sa  labas  ng  ciudad,  sa  kalawakan 
ng  parang:  gayon  tutubusin  ang  bahay: 
at  magiging  malinis. 

54  Ito  ang  kautusan  tungkol  sa  sarisa- 
ring  salot  na  ketong  at  sa  tina ;  55  at  sa 
ketong  ng  suot,  at  ng  bahay ;  56  at  sa 
pamamaga,  at  sa  iangib,  at  sa  dungis  na 
makintab;  57  upang  ipakilala  pagka 
ang  cdin  mang  bagay  ay  karumaldumal,  at 
pagka  malinis :  ito  ang  kautusan  tungkol 
sa  ketong. 

1^  At  nagsalita  ang  PakSinoon  kay 
13  Moises  at  kay  Aaron  na  sinabing : 
2  Salitain  ninyo  sa  mga  anak  ng  Israel,  at 
inyong  sabihin  sa  kanilang:  Pagka  ang 
alin  mang  tawo  ay  nagkaroon  ng  agas  ng 
kaniyang  laman,  dahil  sa  kaniyang  agas 
ay  magiging  karumaldumal  siya.  3  At 
ito  ang  magiging  kaniyang  karumalan  sa 
kaniyang  agas :  maging  ang  kaniyang  la- 
man  ay  balungan  dahil  sa  kaniyang  agas, 
o  ang  kaniyang  laman  ay  masarhan  dahil 
sa  kaniyang  agas,  kaniyang  karumalan 
nga.  4  Lahat  ng  hihigang  mahigaan  ng 
inaagasan  magiging  karumaldumal :  at  la- 
hat ng  bagay  na  kaniyang  kaupuan,  ay 
magiging  karumaldumal.  5  At  sino  mang 
tawo  na  humipo  ng  kaniyang  hihigan  ay 
maglalaba  ng  kaniyang  mga  suot,  at  mali- 
ligo  siya  sa  tubig,  at  magiging  karumal- 
dumal hangang  hapon.  6  At  ang  maupo 
sa  ano  mang  bagay  na  kaupuan  ng  inaa- 
gasan  ay  maglalaba  ng  kaniyang  mga 
suot,  at  maliligo  siya  sa  tubig,  at  ma- 
giging karumaldumal  hangang  hapon. 
7  At  ang  humipo  ng  laman  niyaong  inaa- 
gacan  ay  maglalaba  ng  kaniyang  mga  suot 
at  maliligo  siya  sa  tubig,  at  magiging 
karumaldumal  hangang  hapon.  8  At 
kung  ang  inaagasan  ay  makalura  sa  iawong 
malinis,  maglalaba  nga  ito  ng  kaniyang 
mga  suot,  at  maliligo  siya  sa  tubig,  at 
magiging  karumaldumal  hangang  hapon. 
9  At  alin  mang  sia  na  kasakian  ng  inaa- 
gasan, ay  magiging  karumaldumal.  10  At 
ang  alin  mang  tawong  humipo  ng  alin 
mang  bagay  na  napalagay  sa  ilalim  niya, 
ay  magiging  karumaldumal  hangang  ha- 
pon: at  ang  magdala  ng  mga  bagay  na 
yaon  ay  maglalaba  ng  kaniyang  mga  suot, 
at  maliligo  siya  sa  tubig,  at  magiging 
karumaldumal   hangang    hapon.     11  At 


16.  2 


LEVITIOO. 


117 


yaong  lahat  na  mahipo  ng  iriaagasan  na 
iiindi  nakapagliugas  ng  kaniyang  niga  ka- 
raay  sa  tubig,  siya  man  ay  maglalaba  ng 
kaniyang  mga  suot,  at  maliligo  siya  sa 
tubig,  at  magiging  karumadumal  hangang 
hapon,  12  At  ang  sisidlang  lupa  na  ma- 
hipo ng  inaagasan,  ay  babasagin :  at  ang 
lahat  ng  kasangkapang  kahoy  ay  babanla- 
wan  sa  tubig.  13  At  kung  ang  inaagasan 
ay  gumaling  sa  kaniyang  agas,  ay  bibilang 
siya  ng  pitong  araw  sa  kaniyang  paglilinis, 
at  maglalaba  ng  kaniyang  mga  suot;  at 
paliliguan  din  niya  ang  kaniyang  laman 
sa  agos  ng  tubig,  at  magiging  malinis. 
14  At  sa  ikaw along  araw  ay  magdadala 
siya  ng  dalawang  batobato,  o  ng  dalawang 
inakay  ng  kalapati,  at  ihaharap  niya  sa 
harap  ng  Pa:5s^Inoon  sa  pasukan  ng  dam- 
pa  ng  kapisanan,  at  ibibigay  niya  sa 
sacerdote :  15  at  mga  iliahandog  ng  sa- 
cerdote,  ang  isa'y  sa  bandog  dahil  sa 
kasalanan,  at  ang  isa'y  sa  bandog  na 
susunugin ;  at  itutubos  sa  kaniya  ng  sacer- 
dote sa  harap  ng  Panginoon,  dahil  sa 
kaniyang  agas. 

16  At  kung  ang  sino  mang  tawo  ay  laba- 
san  ng  binhi  ng  pakikiapid,  ay  paliliguan 
nga  niya  ng  tubig  ang  boong  kaniyang  la- 
man,  at  magiging  karumaldumal  hangang 
hapon.  17  At  lahat  ng  damit  at  lahat  ng 
balat  na  kinaroonan  ng  binhi  ng  pakiki- 
apid, lalabhan  sa  tubig,  at  magiging  ka- 
rumaldumal hangang  hapon.  18  Ang  ba- 
baye  rin  namang  sinipingan  ng  lalaking 
raairoon  ng  binhi  ng  pakikiapid,  ay  mali- 
ligo sila  sa  tubig  at  magiging  karumaldu- 
mal sila  hangang  hapon. 

19  At  kung  ang  babaye  ay  magkaroon  ng 
agas,  na  dugo  angagas  ng  kaniyang  laman, 
ay  mapapasa  kaniyang  karumihan  siyang 
pitong  araw  :  at  lahat  ng  gumalaw  sa  ka- 
niya ay  magiging  karumaldumal  hangang 
hapon.  20  At  lahat  ng  kaniyang  kahi- 
gaan  sa  panahon  ng  kaniyang  karumalan, 
ay  magiging  karunialdumal,  yaOng  lahat 
na  kaupuan  niya  ay  magiging  karumaldu- 
mal. 21  At  sino  mang  humipo  ng  kani- 
yang hihigan  ay  maglalaba  ng  kaniyang 
mga  suot,  at  maliligo  sa  tubig,  at  ma- 
giging karumaldumal  hangang  hapon. 
22  At  ang  humipo  ng  alin  mang  bagay 
na  kaniyang  kaupuan  ay  maglalaba  ng 
kaniyang  mga  suot,  at  maliligo  siya  sa 
tubig,  at  magiging  karumaldumal  hangang 
hapon.  28  At  kung  may  nasa  hihigan  o 
nasa  ano  mang  bagay  na  kinaupuan  niya, 
sino  mang  humipo  ay  magiging  karumal- 
dumal hangang  hapon.    24  At  kung  ang 


sino  mang  lalaki  ay  sumipiug  sa  kaniya, 
at  mapasa  lalaki  ang  karumihan  niya, 
siya'y  magiging  karumaldumal  na  pitdng 
araw;  at  lahat  ng  hihigan  na  kaniyang 
hinigaan  ay  magiging  karumaldumal. 

25  At  kung  ang  isang  babaye  ay  agasah 
ng  kaniyang  dugo  ng  raahabang  araw  sa 
di  kapanahunan  ng  kaniyang  karumihan, 
o  kung  magkaroon  ng  agas  sa  dako 
pa  roon  ng  panahon  ng  kaniyang  karu- 
mihan ;  boong  panahon  ng  agas  ng  kani- 
yang karumalan  ay  magiging  para  ng 
mga  araw  ng  kaniyang  karumihan :  siya'y 
karumaldumal  nga.  26  Lahat  ng  hihi- 
gang  kinahigan  niya  ng  boong  panahon 
ng  kaniyang  agas,  magiging  sa  kaniya'y 
gaya  ng  hihigan  ng  kaniyang  karumihan ; 
at  lahat  ng  bagay  na  kaniyang  kaupuan, 
ay  magiging  karumaldumal,  gaya  ng  karu- 
malan ng  kaniyang  karumihan.  27  At 
sino  mang  humipo  ng  mga  bagay  na  yaon 
ay  magiging  karumaldumal,  at  maglalaba 
ng  kaniyang  mga  suot,  at  maliligo  siya  sa 
tubig,  at  magiging  karumaldumal  hangang 
hapon.  28  Datapua't  kung  siya'y  guma- 
ling sa  kaniyang  agas,  kung  magkagayo'y 
bibilang  siya  ng  pitong  araw,^  at  pag- 
katapos  noon  ay  magiging  malinis  siya. 
29  At  sa  ikawalong  araw  ay  kukuha  siya 
ng  dalawang  batobato  o  ng  dalawang 
inakay  ng  kalapati,  at  dadalhin  niya  sa 
sacerdote  sa  pintuan  ng  dampa  ng  kapi- 
sanan. 30  At  ihahandog  ng  sacerdote 
ang  isa  sa  handog  dahil  sa  kasalanan,  at 
ang  isa'y  sa  handog  na  susunigin :  at  itu- 
tubos sa  kaniya  ng  sacerdote  sa  harap  ng 
Panginoon,  dahil  sa  agas  ng  kaniyang 
karumihan. 

31  Ganito  ihihiwalay  ninyo  ang  mga 
anak  ng  Israel  sa  kanilang  karumalan; 
upang  huag  mgamatay  sa  kanilang  karu- 
malan, kung  kanilang  ihawa  ang  aking 
tabernakulo  na  nasa  gitna  nila. 

32  Ito  ang  kautusan  tungkol  sa  ina- 
agasan, at  doon  sa  nilalabasan  ng  binhi 
ng  pakikiapid,  na  ano  pa't  karumalan 
yaon ;  33  at  sa  babayeng  may  sakit  ng 
kaniyang  karumihan,  at  sa  inaagasan,^  sa 
lalaki  at  sa  babaye,  at  doon  sa  sumisiping 
sa  babayeng  karumaldumal. 

1^  At  nagsalita  ang  PanSinoon  kay 
iw  Moises,  pagkamatay  ng  dalawang 
anak  ni  Aaron,  ng  sila'y  magsilapit  sa  ha- 
rap ng  Panginoon,  at  namatay ;  2  at 
sinabi  ng  Panginoon  kay  Moises:^  Sa- 
litain  mo  kay  Aarong  iyong  kapatid  na 
huag  pumasok  sa  boong  panahon  sa  lugar 


118 


LEVITICO. 


16.  2 


na  santo,  sa  loob  n^  tabing,  sa  haiap  rsg 
loklokan  ng  awa  na  na>a  ibabaw  ng 
kaban;  upang  siyaV  liuag  mamatay:  sa- 
pagka't  ako'y  pakikitang  nasa  akapaap  sa 
ibabaw  ng  loklokan  ng  awa.  3  Gayon 
papasok  nga  si  Aaron  sa  l(H)b  ng  lugar  na 
santo :  na  dala  ang  isang  guyang  toro  sa 
liandog  dahil  sa  kasalanan,  at  isang  tupang 
lalaki  sa  Jiandog  na  snsonngin.  4  Siya'y 
magsusuot  ng  santong  tunika  na  kayong 
piiti  at  ng  mga  salual  na  kayong  pnti  sa 
ibabaw  ng  kaniyang  laman,  at  niagbibigkis 
siya  ng  pamigkis  na  kayong  pnti,  at  ang 
niitra  na  kayong  put!  ay  kaniyang  isusuot  r 
ito  ang  mga  bihisang  santo  ;  kaniya  ngang 
palilignan  ang  kaniyang  laman  sa  tnbig, 
at  mga  isusuot  niya.  5  At  siya'y  kukuha 
sa  ganang  kapulungan  ng  mga  anak  ng 
Isriiel,  ng  dalawang  kambing  na  lalaki  sa 
handog  daliil  sa  kasalanan,  at  ng  isang 
tupang  lalaki  sa  handog  na  susunugin. 
6  At  ihaharap  ni  Aaron  ang  toro  na 
handog  dahil  sa  kasalanan  na  para  kani- 
yang sarili,  at  itutubos  sa  kaniya  at  sa 
kaniyang  bahay.  T  At  kukunin  niya 
ang  dalawang  kambing  at  mga  ilalagay 
niya  sa  harap  ng  Pakginoon  sa  pintuan 
ng  dampa  ng  kapisanan.  8  At  pagsasa- 
palarang  laro  ni  Aaron  ang  dalawang 
kambing;  ang  isang  palad  ay  sa  Paxgi- 
NOON  at  ang  isang  palad  ay  kay  Azazel. 
9  At  ihaharap  ni  Aaron  ang  kambing  na 
kinahulugan  ng  palad  p-ara  sa  PaisGINoon, 
at  ihahandog  na  pinakaliand<yg  dab.il  sa 
kasalanan.  10  Kguni't  ang  kambing  na 
kinahulugan  n^  palad  para  kay  Azazel  ay 
ilalagay  na  buhay  sa  hara})  ng  Pangi- 
NOON,  upang  itubos  sa  k.iniya,  at  ipadala 
kay  Azazel  sa  ilang.  11  At  ihaharap  ni 
Aaron  ang  toro  na  handog  dahil  sa  kasa- 
lanan, na  sa  kaniyang  sarili,  at  itutubos  sa 
kaniyang  sarili  at  sa  kaniyang  ka;^.amba~ 
hay,  at  papatayin  ang  toro  na  handog 
daliil  sa  kasalanan  na  para  sa  kaniyang 
sarili:  12  at  kukuha  siya  ng  isang  pang- 
suob  na  ])uno  ng  mga  bagang  apay 
muia  sa  altar  na  nara  harap  j^g  Pakgi- 
KOON,  at  kukuha  ng  dalawang  dakot 
ng  masarap  na  kamanyan  na  totoong 
dikdik,  na  kaniyang  dadalhin  sa  loob 
ng  tabing:  13  at  ilak'.gay  niya  ang  ka- 
kamanyan  sa  ibaba.iv  ng  apoy  sa  harap  ng 
Pangii^'OON,  upang  ang  r.sok  ng  kaman- 
yan ay  takpan  ang  loklokan  ng  awa  na 
nasa  ibabavr  ng  kabcii  v.fx  patotoo,  upang 
Iniag  siyang  mamatay  ;  14  at  siya^y  ku- 
kuha ng  dngo  ng  toro  at  iwiwisik  ng  kani- 
yang  daliri   sa   ibabaw   ng   loklokan    ng 


awa,  sa  dakong  silanganan;  at  sa  haraji 
ng  loklokan  ng  awa  ay  iwiwisik  niya  na 
makapito  ng  kaniyang  daliri  ang  dugo. 
15  Kung  magkagayo'y  papatayin  niya 
ang  kambing  na  handog  dahil  sa  kasala- 
nan, na  para  sa  bayan,  at  dadalhin  ang 
kaniyang  dugo  sa  loob  ng  tabing,  at  gaga- 
win  sa  kaniyang  dugo  ay  gaya  ng  ginawa 
sa  dugo  ng  toro  na  iwiwisik  sa  ibabaw  ng 
loklokan  ng  awa  at  sa  harap  ng  loklokan 
ng  awa :  16  at  itutubos  niya  sa  santong 
lugar  dahil  sa  mga  karumalan  ng  mga 
anak  ng  Israel,  at  dahil  sa  kanilang  mga 
pagsalangsang  sa  la  hat  nga  n  ilang  mga 
kasalanan  :  at  gayon  ang  kaniyang  gaga- 
win  para  sa  dampa  ng  kapisanan  na 
tumatahan  na  kasama  nila,  sa  gitna  ng 
kanilang  mga  karumalan.  17  At  huag 
magkakaroon  ng  sino  mang  tawo  sa 
dampa  ng  kapisanan  pagka  si^'^a'y  papasok 
upang  itubos  niya  sa  santong  lugar  han- 
gang  sa  lumpvbas  siya,  at  itutubos  sa  kani- 
yang sarili,  at  sa  kaniyang  kasambahay, 
at  sa  boong  kapisanan  ng  Israel.  IS  At 
lalabas  siya  na  patmigo  sa  altar  na  nasa 
harap  ng  Panginoon,  at  itutubos  dito  ;  at 
kukuha  ng  dugo  ng  toro,  at  ng  dugo  ng 
kambing,  at  ilalagay  sa  ibabaw  ng  mga 
sungay  ng  altar  sa  palibot.  19  At  mag- 
wiwisik  siya  ng  dugo  sa  altar  ng  Ivaniyang 
daliri  na  makapito,  at  lilinisin  at  sasanto- 
hin  dahil  sa  mga  karumalan  ng  mga  anak 
ng  Israel.  20  At  pagkatapos  na  ma- 
kaganap  ng  katubusan  sa  .':;antong  lugar,  at 
sa  dampa  ng  kapisanan,  at  sa  altar,  ay 
ihahandog  ang  kambing  na  buhay  :  21  at 
ipapatong  ni  Aaron  ang  kaniyang  dala- 
wang kamay  sa  ulo  ng  kambing  na  buhay, 
at  isusulit  sa  ibabaw  noon  ang  lahat  ng 
kasam-an  ng  mga  anak  ng  Israel,  at  laliat 
ng  kanilang  pagsalangsang,  lahat  ng  kani- 
lang mga  kasalan.an  ;  at  mga  ilalagay  niya 
sa  ulo  ng  kambing,  at  ipadadala  sa  ilang 
sa  |>amamag-itan  ng  kamay  ng  isang  ta- 
v.'ong  bihasa:  22  at  dadalhin  ng  kam- 
bing ang  lahat  ng  kasam~an  nila,  sa 
lupaing  hindi  tinatalianan ;  at  pawa- 
walan  niya  ang  kamrung  sa  ilang.  2S  At 
papasok  si  Aaron  sa  dampa  ng  ka}>isanan, 
at  maghuhubad  ng  mga  suot  na  kayong 
puti,  na  isinuot  niya  ng  siya'y  pumasok  sa 
santong  lugar.  at  mga  iiwan  niya  roon  : 
24  at  paliliguan  niya  ang  kaniyang  lama.n 
sa  tubig,  sa  lugar  na  santo,  at  magsusuot 
\-\^  kaniyang  mga  snot,  at  lalabas,  at  iha- 
handog ang  kaniyang  handog  na  susunu- 
gin at  ang  handog  na  susunugin  ng  bayan, 
at  itutubos  sa  kaniyang  sarili  at  sa  bayan. 


17.  14 


LEVITICO. 


119 


25  At  tutanawin  sa  ibabaw  ng  altar  ang 
taba    ng    bandog    daliil     sa    kasaknaD. 

26  At  yaong  nagpakawala  ng  kambing 
para  kay  Azazel,  ay  maglalaba  ng  kani- 
yang  mga  suot  at  magbuhugas  ug  kam- 
Vang  laman  sa  tubig,  at  pagkatapos  ay 
rnakapapasok  siya  sa  kampamento.  27  At 
ang  toro  na  handog  dahil  sa  kasalanan  at 
ang  kambing  na  hand  og  dahil  sa  kasala- 
nan, na  ang  dugo  ay  dinala  sa  loob  ng 
santong  lugar  upang  itubos,  ay  mga  ilala- 
bas  sa  kampamento  ;  at  siisunugin  nila  sa 
apoy  ang  mga  balat  ng  mga  yaon,  at  ang 
laman  at  ang  dumi.  28  At  ang  magsusu- 
nog  ay  maglalaba  ng  kaniyang  mga  suot, 
at  maghuhugas  ng  kaniyang  laman  sa 
tubig,  at  pagkatapos  nito  ay  papasok  sa 
kampamento. 

29  At  ito'y  magiging  palatuntunan  mag- 
pakailan  man  sa  inyo  :  sa  ikapitong  buan 
ng  ikasampuong  araw  ng  buan,  ay  pag- 
dadalamhatiin    ninyo    ang  inyong    mga 
kalulua,  at  ano  mang  gagawin  ay  liuag 
kayong  gagawa  ang  inyong  mga  kalahi, 
o  ang  taga  ibang  bay  an  man  na  tumitira 
sa  inyo :     30  sapagka^t  sa   araw   na  ito 
itutubos  sa  inyo  upang  linisin  kayo ;  sa 
lahat  ng  inyong  mga  kasalanan  ay  magi- 
ging malinis  kayo   sa  harap  ng  Pakgi- 
NOON.    31  Sabadong  kapahingahang  da- 
kila  sa  inyo,  at  papagdadalamhatiin  ni- 
nyo ang  inyong  mga  kalulua ;  palatuntu- 
nang  magpakailan  man  ito.      32  At  ang 
sacerdoteng  pinahiran  at  itinalaga  upang 
maging  sacerdote  na  kahalili  ng  kaniyang 
araa,  ay  siyang  tutubos,  at  magsusuot  ng 
mga    kasuotang    kayong    puti,    na    mga 
santong   kasuotan    nga :     33  at    itutubos 
niya  sa   santong    santuario,   at   itutubos 
niya  sa  dam  pa  ng  kapisanan,  at  sa  altar ; 
at' itutubos  niya  sa  mga  sacerdote  at  sa 
boong  bayan  ng  kapisanan.    34  At  ito'y 
magiging  palatuntunan  magpakailan  man 
sa  inyo;  upang  itubos  sa  mga  anak  ng 
Israel,  dahil  sa  lahat  nilang  mga  kasala- 
nan, ng  minsan  sa  isang  taon.     At  ginawa 
ni  Aaron  J  ayon  sa  iniutos  ng  Pakginoon 
kay  Moises. 

1 7  At  sinalita  ng  Pan^inoon  kay  Moi- 
1 1  ses,  na  sinabing :  2  lyong  salitain 
kay  Aaron,  at  sa  kaniyang  mga  anak,  at 
sa  lahat  ng  mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin 
mo  sa  kanilang  :  Ito  ang  iniutos  ng  Pa- 
KGINOON,  na  sinabing.  3  Sino  mang  ta- 
wo  sa  bahay  ng  Israel  na  pumatay  ng 
baka,  o  cordero,  o  kambing  sa  loob  ng 
kampamento,  o  pumatay  sa  labas  ng  kam- 


pamento, 4  at  hindi  dinala  sa  pintuan 
ng  dam  pa  ng  kapisanan,  upang  ihandog 
na  alav  sa  Panginoon,  sa  harap  ng  ta- 
bernakulo  ng  Panginoon  :  dugo  ang  ibi- 
bintang  sa  tawong  yaon ;  siya'y  nagbuhos 
ng  dugo ;  at  ang  tawong  yaon  ay  ihihi- 
walay  sa  kaniyang  bayan:  5  upang 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  magdala 
ng  kanilang  mga  hayin,  na  inihahayin  sa 
kalawakan  ng  parang,  upang  kanilang 
dalhin  sa  PanGinoon  nga,  sa  pintuan  ng 
dampa  ng  kapisanan,  sa  sacerdojie,  at  mga 
ihayin  na  mga  hayin  tungkol  sa  kapaya- 
paan  sa  Panginoon.  ^  6  At  iwiwisik  ng 
sacerdote  ang  dugo  sa  ibabaw  ng  altar  ng 
Panginoon,  sa  pintuan  ng  dampa  ng 
kapisanan,  at  susunugin  ang  taba  na  pina- 
kamasarap  na  amoy  sa  Panginoon.  7  At 
huag  na  nilang  ihahayin  ang  kanilang 
mga  hayin  sa  mga  kambing  na  lalaki  na 


kanilang  pinakikiapiran.  Magiging  pa- 
latuntunan nga  magpakailan  man  sa  ka- 
nila  sa  boong  panahon  ng  kanilang  lahi. 

8  At  sasabihin  mo  sa  kanila :  Sino 
mang  tawo  sa  bahay  ng  Israel,  o  sa  mga 
taga  ibang  bayan  na  nangingibang  bayan 
sa  kanila,  na  naghandog  ng  handog  na 
susunugin  o  hayin.  9  at  hindi  dinadala 
sa  pintuan  ng  dampa  ng  kapisanan,  upang 
ihayin  sa  Panginoon  ;  ihihiwalay  nga 
ang  tawong  yaon  sa  kaniyang  bayan. 

10  At  sino  mang  tawo  sa  bahay  ng 
Israel  o  sa  mga  taga  ibang  bayan  na 
nangingibang-bayan  na  kasama  nila,  na 
kumain  ng  alin  mang  dugo ;  ay  akmg 
itititig  ang  aking  mukha  laban  sa  tawong 
yaon  na  kumakain  ng  dugo,  at  ihihiwalay 
ko  sa  kaniyang  bayan.  11  Sapagka't  ang 
buhay  ng  laman  ay  nasa  dugo :  at  akmg 
ibinigay  sa  inyo  sa  ibabaw  ng  altar 
upang  'itubos  sa  inyong  mga  kalulua : 
sapagka't  ang  dugo'y  siyang  tumutubos 
dahil  sa  inyong  buhay.  12  Kaya't  akmg 
sinabi  sa  mga  anak  ng  Israel:  Smo 
mang  tawo  sa  inyo  ay  huag  kakain  ng 
dugo,  o  ang  taga  ibang  bayan  man  na 
nangingibang-bayan  sa  inyo  ay  huag 
kakain  ng  dugo. 

13  At  sino  mang  tawo  sa  mga  anak  ng 
Israel,  o  sa  mga  taga  ibang  bayan  na 
nangingibang-bayan  sa  kanila  na  mang- 
hull  ng  hayop  o  ng  ibon  na  maka- 
kain;  ibubuhos  niya  ang  dugo  noon  at 
tatakpan  ng  lupa.  14  Sapagka't  tungkol 
sa  buhay  ng  lahat  ng  laman ;  ang  diigo 
noon  ay  gaya  rin  ng  buhay  noon.  Ka 
Ta't  sinabi  ko  sa  mga  anak  ng  Israel: 
'Huag  kavong  kakain  ng  dugo  ng   aUo 


120 


LEVITICO, 


17.  14 


mang  laman:  sapagka't  ang  buhay  ng 
lahat  nf  laman  av  ang  kaniyang  dugo: 
sino  mang  kumain  noon  ay  ihihiwalay. 
15  At  yaong  lahat  na  kumain  ng  nag- 
hihingalo  o  nilapa  ng  mga  ganid,  maging 
sa  mga  kalahi  o  sa  mga  taga  ibang  bayan, 
siya'y  maglalaba  ng  kaniyang  mga  suot, 
at  maliligo  sa  tubig,  at  magiging  karu- 
maldumal  hangang  liapon :  kung  mag- 
kagayon  siya'y  magiging  malinis.  16  Da- 
tapua't  kung  di  niya  labhan,  o  paliguan 
man  niya  ang  kaniyang  laman,  papasanin 
iiga  niya  ang  kaniyang  kasam-an. 

IQ  At  sinalita  ng  Pan6inoon  kay  Moi- 
iO  ses,  na  sinabing  :  2  Salitain  mo  sa 
mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin  mo  sa 
kanilang :  Ako  ang  PanSinoong  inyong 
Dies.  3  Huag  kayong  gumawa  ng  gaya 
ng  ginagawa  sa  lupain  ng  Egipto  na  in- 
yong tinahanan :  at  huag  din  kayong 
gnmawa  ng  gaya  ng  ginagawa  sa  lupain 
ng  Kanaan,  na  pinagdadalhan  ko  sa  inyo ; 
at  huag  man  kayong  lumakad  ng  ayon  sa 
mga  palatuntunan  nila.  4  Tutuparin  ni- 
nyo  ang  aking  mga  kautusan,  at  iingatan 
ninyo  ang  aking  mga  palatuntunan,  na 
inyong  lalakaran  :  ako  ang  Panginookg 
inyong  Dios.  5  Tutuparin  nga  ninyo  ang 
aking  mga  palatuntunan  at  ang  aking 
mga  hatol;  na  ikabubuhay  ng  mga  ta- 
wong  magsisitupad  :  Ako  ang  PanGi- 
nOon. 

6  Huag  lumapit  ang  sino  man  sa  inyo 
sa  kanino  man  na  kaniyang  kamag-anak 
na  malapit,  upang  ihayag  ang  kaniycmg  ka- 
hubaran  :  Ako  ang  Panginoon.  7  Arg 
kahubaran  ng  iyong  ama,  maging  ang 
kahubaran  ng  iyong  ina  ay  huag  mong 
ihahayag :  siya'y  iyong  ina :  huag  mong 
ihahayag  ang  kahubaran  niya.  8  Ang 
kahubaran  ng  asawa  ng  iyong  ama  ay 
huag  mong  ihahayag  :  yaon  nga^y  kahu- 
baran ng  iyong  ama.  9  Ang  kahubaran 
ng  iyong  kapatid  na  babaye,  na  anak  ng 
iyong  ama  o  anak  ng  iyong  ina,  maging 
ipinanganak  sa  baliay  o  sa  labas  ng  ba- 
liay,  ang  kaliubaran  nga  nila  ay  huag 
mong  ihahayag.  10  Ang  kaliubaran  ng 
anak  na  babaye  ng  iyong  anak  na  lalaki, 
o  ng  anak  na  babaye  ng  iyong  anak  na 
babaye,  ang  kahubaran  nga  nila  ay  huag 
mong  ihahayag :  sapagka^t  ang  kahubaran 
nila  ay  kahubaran  mo  rin.  11  Ang  kahu- 
baran ng  anak  na  babaye  ng  asawa  ng  iyong 
ama,  na  naging  anak  sa  iyong  ama,  (siya'y 
kapatid  mo),  ang  kahubaran  niya  ay  huag 
mong  ihahayag.      12  Ang  kahubaran  ng 


kapatid  na  babaye  ng  iyong  ama  ay  huag 
mong  ihahayag:  siya'y  kamag-anak  na 
malapit  ng  iyong  ama.  13  Ang  kahu- 
baran ng  kapatid  na  bal>aye  ng  iyong  ina 
ay  huag  mong  ihahayag  ;  sapagka't  sij^a'y 
kamag-anak  na  malapit  ng  iyong  ina. 
14  Ang  kahubaran  ng  kapatid  na  lalaki 
ng  iyong  ama  ay  huag  mong  ihahayag, 
sa  asawa  niya  ay  huag  kang  sisiping : 
siya'y  iyong  ale.  15  Ang  kahubaran  ng 
iyong  manugang  na  babaye  ay  huag  mong 
ihahayag :  siya^y  asawa  ng  iyong  anak ; 
ang  kahubaran  niya  ay  huag  mong  iha- 
hayag. 16  Ang  kahubaran  ng  asawa  ng 
iyong  kapatid  na  lalaki  ay  huag  mong 
ihahayag :  kahubaran  nga  yaon  ng  iyong 
kapatid  na  lalaki.  17  Ang  kahubaran 
ng  isang  babaye  at  ng  kaniyang  anak  na 
babaye  ay  huag  mong  ihahayag ;  o  huag 
mo  mang  pakikisamahan  ang  anak  na 
babaye  ng  kaniyang  anak  na  lalaki  o  ang 
anak  na  babaye  ng  kaniyang  anak  na 
babaye,'  upang  ihayag  ang  kaniyang  kahu- 
baran ;  sila'y  kamag-anak  na  malapit  niya, 
kasam-an  nga.  18  At  huag  kang  maki- 
kisama  sa  isang  babayeng  kalakip  ng 
kaniyang  kapatid,  na  magiging  kiyigaw 
7nyaj  na  iyong  ihahayag  ang  kahubaran 
nito,  bukod  sa  kahubaran  niyaon,  sa 
boong  buhay  niya.  19  At  huag  kang 
sisiping  sa  isang  babaye  sa  karumihan  ng 
kaniyang  karumalan,  upang  ihayag  ang 
kahubaran  niya.  20  At  huag  kang  maki- 
kiapid  sa  asawa  ng  iyong  kapua,  na  mag- 
pakahawa  sa  kaniya.  21  At  huag  kang 
magbibigay  ng  sino  man  sa  iyong  binhi, 
na  iyong  palilipatin  sa  pamamag-itan  ng 
apoy  kay  Molok ;  o  huag  mong  dudum- 
han  man  ang  pangalan  ng  iyong  Dios  ; 
Ako  ang  Pakginoon.  22  Huag  kang 
sisiping  sa  lalaki  ng  gaya  sa  babaye : 
kasuklamsuklani  nga.  2S  At  huag  kang 
sisiping  sa  ano  mang  hayop  na  magpa- 
kahawa  sa  kaniya  :  o  ang  babaye  man  ay 
huag  lalagay  sa  harap  ng  Iiayop  upang 
paapid  sa  kaniya :  isang  kasiraan  ng 
puri  nga. 

24  Huag  kayong  magpakahawa  sa  alin 
man  sa  mga  bagay  na  ito ;  sapagka't  sa 
pamamag-itan  ng  lahat  na  ito  ay  nanga- 
hawa  ang  mga  nacion  na  aking  palalayasin 
sa  harap  ninyo  :  25  at  naha^va  ang  lupa : 
kaya't  aking  dinadalaw  ang  kasam-an 
noon  sa  kaniya,  at  ang  lupa  rin  ang 
naglulua  sa  mga  turaatahan  sa  kaniya. 
26  Inyo  ngang  iingatan  ang  aking  mga 
palatuntunan,  at  ang  aking  mga  kahatu- 
lan,  at  huag  kayong  gagawa  ng  ano  man 


19.  23 


LEVITICO. 


121 


sa  mga  kasuklamsuklam  na  ito ;  maging 
ang  mga  kalahi  man  o  ang  mga  taga  ibang 
bayan  man  na  nanglngibang-bayan  sa  in- 
yo :  27  (sapagka't  ang  lahat  ng  mga  ka- 
'suklamsuklara  na  ito,  ay  ginawa  ng  mga 
tawo  sa  lupain,  na  mga  una  kay  sa  inyo  ; 
at  ang  lupa  ay  nahawa;)  28  upang  huag 
nam  ang  kayong  ilua  ng  lupa,  pagka  nai- 
hawa  na  ninyo,  gaya  ng  paglulua  sa  nacion 
na  nagsltaban  ng  una  kay  sa  inyo.  29  Sa- 
pagka't  yaong  lahat  na  magkasala  ng  alin 
man  sa  mga  kalialayang  ito^  ang  mga  ta- 
wong  magsigawa  nga  ng  gayon  ay  mga 
ihihiwaiay  sa  kanilang  bahay.  30  Kaya 
ingatan  ninyo  ang  aking  bilin,  na  huag 
kayong  gumawa  sa  alin  man  sa  mga  kasu- 
klamsuklam na  kaugaliang  ito  na  kanilang 
ginawa  ng  una  bago  kayo,  at  huag  kayong 
magpakahawa  sa  mga  yaon :  Ako  ang  Pa- 
nQinoong  inyong  Dios. 


19 


At  sinalita  ng  Panginoon  kay  Moi- 
-  _  ses,  na  sinabing :  2  Salitain  mo  sa 
boong  kapulungan  ng  mga  anak  ng  Israel, 
at  sabihin  mo  sa  kanilang;  Kayo^  ma- 
giging  santo;  sapagka't  akong  Pakgi- 
NOONG  inyong  Dios  ay  santo.  3  Matakot 
ang  bawa't  isa  sa  inyo,  sa  kaniyang  ina  at 
sa  kaniyang  ama,  at  ipangilin  ninyo  ang 
aking  mga  sabado  :  Ako  ang  Panginoong 
inyong  Bios.  4  Huag  kayong  magsipag- 
balik  sa  mga  idolo,  o  gumawa  man  kayo 
sa  ganang  inyo  ng  mga  dios  na  binubo  : 
Ako  ang  Panginoong  inyong  Dios.  5  At 
pagka  kayoV  maghahandog  sa  Pakgi- 
NOON  ng  hayin  na  mga  handog  tungkol  sa 
kapavapaan,  ay  inyong  ihahanjdog  upang 
kayoV  kalugdan  ko.  6  Sa  araw  ding 
i handog  ay  kakanin,  at  kinabukasan;  at 
ang  lumabis  hangang  sa  ikatlong  araw  ay 
susunugin  sa  apoy.  7  At  kung  kanin  sa 
ano  mang  paraan  sa  ikatlong  araw,  ay 
kasuklamsuklam  nga;  hindi  tatangapin 
yaon:  8  datapua't  yaong  kumain  ay 
siyang  magdadala  ng  kaniyang  kasam-an ; 
sapagka't  dinumhan  ang  santong  bagay 
ng  Panginoon  :  at  ihihiwaiay  ang  gayong 
tawo  sa  kaniyang  bayan. 

9  At  pagka  gagapas  kayo  ng  mga  uhay 
sa  inyong  lupain,  huag  mong  pakakagapa- 
sin  ang  mga  sulok  ng  iyong  bukid,  o  huag 
mong  panghihiraalayaii  man  ang  iyong 
lupang  ginapasan.  10  At  huag  mong  ha- 
halawin  ang  iyong  uvasan,  o  huag  mong 
pupulutin  man  ang  bungang  nahulog  sa 
iyong  uvasan ;  sa  dukha  at  sa  taga  ibang 
bayan,  pababayaan  mo  :  Ako  ang  Pangi- 
NOONG  inyong   Dios.     11  Huag  kayong 


magnanakaw,  o  kayo'y  magdadaya  man, 
o  kayo'y  magsisinungaling  man.  12  At 
huag*  kayong  susumpa  ng  di  totoo  sa 
aking  pangalan,  na  ano  pa't  dumhan  mo 
ang  pangalan  ng  iyong  Dios:  Ako  ang 
Panginoon.  13  Huag  kang  pipighati  sa 
iyong  kapua,  o  magnanakaw  man  sa  kani- 
ya:  ang  bayad  ng  isang  mag-aaraw  ay 
huag  matitira  sa  iyo  ng  boong  gabi  han- 
gang umaga.  14  Huag  mong  lalaitin  ang 
bingi,  o  maglalagay  manng  katitisuran  sa 
harap  ng  bulag,'  kungdi  katatakutan  mo 
ang  iyong  Dios :  Ako  ang  Pan&inoon. 
15  Huag  kang  gagawa  ng  kalikuan  sa 
paghatol:  huag  kang  magpipitagan  sa 
pagkatawo  ng  dukha,  o  igagalang  man 
ang  pagkatawo  ng  makapangyarihan : 
kungdi  'hahatulan  mo  ng  katuiran  ang 
iyong  kapua.  16  Huag  kang  lalakad  na 
mapaghatid  dumapit  sa  iyong  bayan:  o 
magtitindig  man  laban  sa  dugo  ng  iyong 
kapua :  Ako  ang  Panginoon.  17  Huag 
mong  kapopootan  ang  iyong  kapua  sa 
iyong  puso:  tunay  na  iyong  sasawayin 
ang  iyong  ka})ua,  at  huag  kang  mag- 
kasala dahil  sa  kaniya.  18  Huag  kang 
manghihiganti  o  magtatanim  laban  sa 
mga  anak  ng  iyong  bayan,  kungdi  iibi^in 
mo  ang  iyong  kapua  ng  gaya  ng  pag-tbig 
mo  sa  iyong  sarili :    Ako  ang  PanSinoon. 

19  Ingatan  ninyo  ang  aking'  mga  pala- 
tuntunan.  Huag  mong  papangangasawa- 
hin  ang  dalawang  hayop  na  magkaiba: 
huag  kang  maghahasik  sa  iyong  bukid  ng 
dalawang  magkaibang  binhi :  damit  na 
Jiinahi  na  may  magkahalong  dalawang 
magkaibang  kayo  ay  huag  kang  magsusuot. 

20  At  kung  ang  sino  mang  lalaki  ay 
sumiping  sa  isang  babayeng  aliping  kasal 
na  may  asawa,  na  hindi  pa  natutubos,  o 
hindi  pa  man  nabibigyan  ng  kalayaan; 
kapua  parurusahan ;  hindi  sila  papatayin, 
sapagka't  siya'y  hindi  laya.  21  At  kani- 
yang dadalhin  sa  Panginoon  ang  kani- 
yang handog  dahil  sa  pagkakasala,  sa 
pintuan  ng  dampa  ng  kapisanan,  isang  tu- 
pang  lalaki  na  pinakahandog  dahil  ^  sa 
pagkakasala :  22  at  itutubos  sa  kaniya 
ng  sacerdote  sa  pamamag-itan  ng  tupang 
handog  dahil  sa  pagkakasala  sa  harap  ng 
Panginoon,  dahil  sa  kaniyang  kasala- 
nang  kaniyang  pinagkasalahan,  at  ipata- 
tawad  sa  kaniya  ang  kaniyang  kasalanang 
kaniyang  pinagkasalahan.  23  At  pagka 
kayo'y  papasok  sa  lupain,  at  nakapagtanim 
na  kayo  ng  sarisaring  punong  kahoy  na 
pagkain,  ay  aariin  ninyo  ang  bunga  noon" 
na  gaya  ng  hindi  pagkatuli  ng  mga  yaon; 


122 


LEVITIGO. 


19.  23 


tatlong  taong  aariin  ninyong  parang  hindi 
natuli;  liindi  kakainin  yaon.  S4  Da- 
tapiia't  sa  ikaapat  na  taon,  ang  laliat  na 
bunga  noon  ay  magiging  santo,  upang 
pasalamat  sa  PajS^ginoox.  25  At  sa  ikali- 
mang  taon  ay  kakain  kayo  ng  bunga 
noon,  upang  ibigay  sa  inyo  ang  bunga 
noon:  Ako  ang  Pax^ixoong  inyong 
Dios.  26  Huag  kayong  kakain  ng  ano 
mang  may  dugo :  at  huag  kayong  gagarait 
man  ng  panghuhula  o  magsasanay  man 
ng  pamahiin.  27  Huag  ninyong  aahitin 
na  may  anyong  raabiiog  ang  inyong 
buhok,  o  sisirain  man  ang  mga  dulo  ng 
inyong  balbas.  28  Huag  ninyong  kukud- 
litan  ang  inyong  laman  daliil  sa  patay :  o 
limbagan  man  ang  inyong  laman  ng 
ano  raang  tanda :  Ako  ang  Pakgixoon. 
29  Huag  mong  lalapastanganin  ang  iyong 
anak  na  babaye,  na  siya^y  iyong  papag- 
dalahirain ;  baga  ang  lupa  ay  malugmok 
sa  pakikiapid,  at  mapuno  ang  lupa  ng  ka- 
sam-an.  30  Ipangilin  ninyo  ang  aking 
mga  sabado,  at  igagalang  ninyo  ang  aking 
santuario:  Ako  ang  Paxgixoox.  31  Huag 
kayong  magbalik  sa  mf  a  may  espiritu  na 
kasamasama,  o  sa  mga  manghuhula  man ; 
huag  kayong  magsakdal  sa  kanila  upang 
huag  kayong  mahawa  sa  kanila  :  Ako  ang 
Paxginooxg  inyong  Dios.  32  Magtitin- 
dig  ka  sa  harap  ng  may  uban  at  igagalang 
mo  ang  mukha  ng  matanda,  at  katatakutan 
mo  ang  iyong  Dios :  Ako  ang  Paxgix'OOX". 
33  At  kung  ang  isang  taga  ibang  bayan 
ay  mangibang-bayan  na  kasama  mo  sa  in- 
yong lupain,  ay  huag  ninyong  gagawan 
ng  masama.  34  Ang  taga  ibang  bayan 
na  nangingibang-bayan  na  kasama  ninyo 
ay  inyong  aariin  na  parang  i-a  rin  sa 
inyong  kalalJ,  at  iibigin  mo  na  para  ng 
pag-ihig  mo  sa  iyong  sarili ;  papagka^t  mga 
naging  taga  ibang  bayan  kayo  sa  lupain 
ng  Egipto :  Ako  ang  pAX'^iixooxG  inyong 
Dios.  35  Huag  kayong  g;iga\Ya  ng  kali- 
kuan  sa  paghatol,  sa  pag  iikat,  <a  pag- 
timbang,  o  sa  pagtakal.  36  Tinil^angang 
inatuid,  panimbang  na  matuid,  efa  na 
matuid  at  hin  na  matuid  ang  aariin 
ninyo :  Ako  ang  Paxgixooxg  inyong  Dios 
na  naglabas  sa  inyo  sa  lupain  ng  Egipto. 
37  At  inyong  iingatan  ang  lahat  ng  aking 
palatuntunan,  at  ang  lahat  ng  aking  mga 
liatol,  at  inyong  tuparin  :  Ako  ang  Pa- 
xgixoox. 

OO  "^^  sinalita  ng  Paxgixoox  kay 
^\J  Moises,  na  sinabing :  2  Sasabi- 
hin  mo  rin  naman  sa  mga  anak  ng  Is- 
rael :     Sino  mang  tawo  sa  mga  anak  ng 


Israel,  o  sa  mga  taga  ibang  bayan  na 
nangingibang-bayan  sa  Israel,  na  raag- 
bigay  ng  kaniyang  binlii  kay  Molok ; 
siya'y  papatayin  na  walang  pagsala  : 
si3''a'y  babatuhin  ng  mga  bato,  ng  bayan 
ng  lupain.  3  Akin  ding  itititig  ang 
aking  mukha  laban  sa  tawong  yaon,  at 
akin  siyang  ihihiwalay  sa  kaniyang  ba- 
yan ;  sapagka't  binigyan  niya  ng  kani- 
yang binhi  si  Molok,  upang  ihawa  ang 
aking  santuario,  at  dumhan  ang  aking 
santong  pangalan.  4  At  kung  ang  bayan 
sa  lupain  sa  paraang  ano  man  ay  ihihi- 
walay ang  kanilang  mg:a  mata  sa  tawong 
yaon,  ng  siya'y  nagbibigay  ng  kaniyang 
binhi  kay  Molok,  at  hindi  patayin  : 
5  kung  magkagayoV  itititig  ko  ang  aking 
mukha  laban  sa  tawong  yaon,  at  laban  sa 
kaniyang  kasambahay,  at  ihihiwalay  ko 
sa  kanilang  bayan,  siya  at  lahat  ng 
makiapid  na  sumunod  sa  kaniya,  upang 
makiapid  kay  Molok.  6  At  ang  tawong 
magbalik  sa  mga  may  espiritu  na  kasama- 
sama at  sa  mga  manghuhula,  upang  ma- 
kiapid sa  mga  yaon  ay  itititig  ko  ang 
aking  mukha  laban  sa  tawong  yaon,  at 
ihihiwalay  ko  sa  kaniyang  bayan.  7  Mag- 
pakasanto  nga  kayo  at  kayo'y  maging 
santo  ;  sapagka't  ako  ang  Paxgixooxg  in- 
yong Dios.  8  At  iingatan  ninyo  ang 
aking  mga  palatuntunan,  at  inyong  tutu- 
parin  :  Ako  ang  Paxgixooxg  nagpapa- 
santo  sa  inyo.  9  Sapagka^t  lahat  ng  su- 
musumpa  sa  kaniyang  a  ma  o  sa  kaniyang 
ina  ay  papatayin  na  walang  pagsala :  ka- 
niyang sinumpa  ang  kaniyang  ama  o  ang 
kaniyang  ina :  mahnlog  ang  kaniyang 
dugo  sa  kaniya.  10  Ang  lalaki  na  ma- 
nga lunya  sa  asawa  ng  iba.  yaong  manga- 
lunya  sa  a^avra  ng  kaniyang  kapua,  ay 
mga  papatayin  na  v.alang  pngsala  ang 
^-angangalnnya  at  ang  napakakalunya. 
11  At  ang  lalaking  pu  mi  ping  sa  a^^awa  ng 
kaniyang  ama,  ang  kahubaran  ng  kani- 
yang ama  ang  kaniyang  inihayag  :  kapua 
sila  papatayin  na  walang  pagsala;  ma- 
hnlog ang  dugo  nila  sa  kanila,  12  At 
kung  ang  i-ang  lalaki  ay  sumiping  sa  ka- 
niyang manngang,  kapua  sila  papatayin  : 
sila'y  gnmawa  ng  kahalayan ;  mahulog 
ang  kanilang  dugo  ^a  kanila.  13  At 
kung  ang  isang  lalaki  ay  sumiping  sa 
Ica])ua  lalaki,  na  gaya  ng  pagsiping  sa 
babaye ;  kapua  sila  nagkasala  ng  kasu- 
klamsnklam  :  sila'y  papatayin  na  walang 
pagsala;  mahulog  ang  kanilang  dugo  sa 
kanila,  14  At  kung  ang  isang  lalaki  ay 
mag-asawa  sa  isang  babaye  at  sa  kaniyang 


21.  9 


LEVITICO. 


123 


ina,  ay    kasam-an ;    siisunugin  sa    apoy 
kapua  siya  at  sila:  iipang  Imag  magka- 
roon  iig  kasam-an  sa  inyo.    ^  15  At  kung 
ang  isang  lalaki  ay  makiapid  sa  hayop, 
siya'y  papatayin  na  walang  pagsala :  at 
papatayin  din  ninyo  ang  hayop.     16  At 
kung  ang   isang  babaye^  ay  liimapit  sa 
alin  niang  hayop  at  sumiping  sa  kaniya, 
ay   papatayin    mo    ang    babaye   at    ang 
liayop :  sila'y  papatayin  na  walang  pag- 
sala ;  maliulog  ang  kanilang  dugo  sa  ka- 
nila.     17  At  kung  kunin  ng  isang  lalaki 
ang  kaniyang  kapatid  na  babaye,  na  anak 
ng  kaniyang  ama  o  anak  ng  kaniyang  ina, 
at  kaniyang  makita  ang  kaniyang  kahu- 
baran,  at  makita  ng  babaye  ang  kaliu- 
baran  niya;   bagay  na  kahiyaliiya  nga; 
at  siWy  ihihiwalay  sa  paningin  ng  mga 
anak  ng  kanilang  bayan :  ang  kahubaran 
ng  kaniyang  kapatid  na  babaye  ay  iniha- 
yag  niya ;  kaniyang  dadalhin  ang  kasam- 
an  niya.     18  At  kung  ang  isang  lalaki  ay 
sumiping  sa  isang  babayeng  may  sakit  ng 
panahon,  at  ihayag  ang  kahubaran  niya ; 
kaniyang  hinubdan  ang  a  gas  niya,  at  siya 
naman  ay  naghayag  ng  agas  ng  kaniyang 
dugo :  at  silang  dalawa  ay  ihihiwalay  sa 
kanilang  bayan.    19  At  huag  mong  iha- 
hayag    ang   kahubaran    ng    kapatid    na 
babaye  ng  iyong  ina,  o  ng  kapatid  na 
babaye  ng  iyong   ama  man ;    sapagka't 
ang  gumawa  ng  gayon  ay  hinubdan  ang 
kaniyang  kamag-anak  na  malapit :  kapua 
magdadala  ng  kanilang  kasam-an.     20  At 
kung  ang  isang   lalaki   ay  sumiping  sa 
asawa  ng  kaniyang  amain,  ang  kahubaran 
ng  kaniyang  amain  ay  kaniyang  inihayag : 
dadalhin  nila  ang   kanilang  kasalanan; 
mamamatay  silang  walang  anak.    21  At 
kung  ang  isang  lalaki  ay   makisaraa  sa 
asawa  ng  kaniyang  kapatid  na  lalaki,  ay 
kahalayan  :  kaniyang  inihayag  ang  kahu- 
baran  ng  kaniyang   kapatid    na   lalaki; 
mabubuhay  silang  walang  anak. 

22  Ingatan  nga  ninyo  ang  lahat  ng 
aking  mga  palatuntunan  at  ang  lahat  ng 
aking  mga  hatol,  at  inyong  tuparin : 
upang  huag  kayong  ilua  ng  lupain  na 
aking  pinagdadalhan  sa  inyo  na  inyong 
tatahanan.  23  At  huag  kayong  lalakad 
,  ng  ayon  sa  mga  kaugalian  ng  mga  nacion 
na  aking  palalaysin  sa  harap  ninyo :  sa- 
pagka't  ang  lahat  ng  kasam-ang  ito  ay 
ginawa  nila,  ang  lahat  ng  bagay  na  ito,  at 
kaya't  aking  kinapopootan.  24  Datapua't 
sa  inyo'y  aking  sinabi ;  Mamanahin  ni- 
nyo ang  lupain  nila,  at  ibibigay  ko  sa 
inyo  upang  inyong  manahin,  lupaing  bi- 


nubukalan  ng  gatas  at  pulot :  ^  Ako  ang 
Pakginoong  inyong  Dios  na  inihiwalay 
ko  kayo  sa  mga  bayan.  25  Inyo  ngang 
paghihiwalayin  ang  hayop  na  malinis  at 
ang  karumaldumal,  at  ang  ibong  karu- 
malduraal  at  ang  malinis :  at  huag  nin- 
yong  gawing  kahalayhalay  ang  inyong 
pagkatawo,  sa  hayop  o  sa  ibon,  o  sa  ano 
mang  bagay  na  umuusad  sa  lupa,  na 
mga  inihiwalay  ko  sa  inyo  sa  paraang 
mga  karumaldumal.  26  At  kayo^  mag- 
papakasanto  sa  akin:  sapagka^t  akong 
Pak^inoon  ay  santo,  at  kayo^  inihiwa- 
lay ko  sa  mga  bayan,  upang  kayo'y  ma- 
ging  akin. 

27  Ang  isang  lalaki  naman  o  ang  isang 
babaye  na  mairoong  espiritu  na  kasama- 
sama  o  manghuhula,  papatayin  na  walang 
pagsala ;  sila'y  babatuhin  ng  mga  bato : 
mahulog  ang  kanilang  dugo  sa  kanila. 

0|  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Moises : 
^l  Salitain  mo  sa  mga  sacerdoteng 
mga  anak  ni  Aaron,  at  sabihin  mo  sa 
kanilang :  Sino  man  sa  inyo  ay  huag 
mahahawa  ng  dahil  sa  patay,  sa  gitna  ng 
kaniyang  bayan ;  2  maliban  sa  kamag- 
anak  na  malapit,  sa  kaniyang  ina  at  sa 
kaniyang  kapatid   na  lalaki   at  babaye; 

3  at  sa  kaniyang  kapatid  na  dalaga,  na 
malapit  sa  kaniya,  na  walang  asawa,  sa 
kaniya  ay  maaaring  magpakahawa  siya. 

4  Sa  paraang  puno  sa  kaniyang  bayan,  ay 
huag  siyang  raagpapakahawa  na  magpa- 
pakadumi.  5  Huag  nilang  kakalbuhin 
ang  kanilang  ulo,  o  aahitin  man  ang  mga 
laylayan  ng  kanilang  balbas,  o  kukudlitan 
man  ang  kanilang  laman.  6  Sila'y  raag- 
papakasanto  s'a  kanilang  Dios,  at  huag 
nilang  lalapastanganin  ang  pangalan  ng 
kanilang  Dios:  sapagka't  sila  ang  nag- 
hahandog  ng  mga  handog  sa  Panginoon 
na  pinaraan  sa  apoy,  na  pagkain  ng  ka- 
nilang Dios:  kaya't  siWy  magsasanto. 
7  Huag  silang  makikisama  sa  babayeng 
dalahira  o  nadahas ;  o  makikisama  man 
sa  babayeng  inihiwalay  ng  kaniyang  asa- 
wa: sapagkat^t  ang  sacerdoie  ay  santo  sa 
kaniyang  Dios.  8  Sasantohin  mo  nga 
siya;  sapagka^t  siya  ang  naghahandog  ng 
pagkain  ng  iyong  Dios :  sapagka't  siya'y 
kikilalanin  mong  santo ;  sapagkajt  akong 
Panginoong  nagpapasanto  sa  inyo  ay 
santo.  9  At  kung  ang  anak  na  babaye 
ng  isang  sacerdote  ay  magpakadumi  ng 
p'aglalaro  ng  pagdadalahira,  kaniyang 
dinumhan  ang  kaniyang  ama :  siya'y  su- 
sunugin  sa  apoy. 


324 


LEVITICO. 


21.  10 


10  At  ang  dakilang  saccrdote  sa  kani- 
lang  magkakapatid,  na  binulinsan  ang 
ulo  ng  langis  na  pangpaliid,  at  itinalaga, 
upang  makapagbiliis  ng  mga  santong  bi- 
liisan,  hindi  maglala3^1ay  ng  buhok  ng 
kaniyang  ulo,  o  hahapakin  ang  kaniyang 
mga  suot  man ;  11  o  papasok  man  !^a 
kinaroroonan  rg  bangkay  nino  man,  o 
magpakahawa  dahil  sa  kaniyang  ama,  o 
dahil  sa  kaniyang  ina ;  12  o  lalabas 
man  sa  santuario,  o  dumhan  -man  ang 
santuario  ng  kaniyang  Dios;  sapagka't 
ang  talaga  na  langis  na  pangpaliid  ng 
kaniyang  Dios  ay  nasa  sa  vlo  niya :  Ako 
ang  Panginoox.  13  At  siya'y  mag-aa^a- 
wa  sa  ipang  dalaga.  14  Sa  bao  o  inihi- 
walay,  nadahas  odalahira  ay  linag  siyang 
magaasawa  ;  kungdi  isang  dalaga  sa  kani- 
yang sariling  bayan  ang  mag-aa-awa. 
15  At  linag  niyang  dud  urn  ban  ang  kani- 
yang binhi  sa  gitna  ng  kaniyang  bayan ; 
sapagka't  ako  ang  Pangixoon  na  nagpa- 
pasanto  sa  kaniya. 

16  At  sinalita  ng  Pakgixoon  kay  Moi- 
sesj  na  sinabing :  17  lyong  salitain  kay 
Aaron,  na  sabihin  mo  sa  kaniya:  Sino 
man  sa  iyong  binlii,  sa  boong  panahon  ng 
kaniyang  lahi,  na  magkaroon  ng  ano 
mang  kapintasan,  huag  lumapit  na  mag- 
hand  og  ng  pagkain  ng  kaniyang  Dios. 
BS  Sapagka't  sino  mang  magkaroon  ng 
kapintasan  ay  huag  lalapit :  maging  ang 
tawong  bulag,  o  pilay,  o  magkaroon  ng 
ilong  na  sarat  o  bagay  na  kalabie-an, 
19  o  ang  tawong  magkaroon  ng  paang 
bali  o  kamay  na  bali,  20  o  tawong  kuba 
o  unano,  o  magkaroon  ng  kapintasan  sa 
kaniyang  mata,  o  galisin,  o  langibin,  o 
luslusin :  21  walang  tawo  sa  binhi  ni 
Aarong  sacerdote,  na  magkaroon  ng  ka- 
pintasan, na  lalapit  upang  magharap  ng 
mga  bandog  na  pinaraan  sa  apoy  sa  Pa- 
KGINOON :  siya'y  may  kapintasan  :  siya'y 
hindi  lalapit  upang  magharap  ng  pagkain 
ng  kaniyang  Dios.  22  Kaniyang  kaka- 
nin  ang  pagkain  ng  kaniyang  Dios,  ang 
kasantosantohan  na  gaya  ng  santo.  23  La- 
mang  na  hindi  siya  papasok  sa  loob  ng 
tabing,  o  lalapit  man  sa  altar,  (sapagka't 
may  kapintasan  siya ; )  upang  huag  ni- 
yang dumhan  ang  aking  mga  santuario : 
sapagka't  ako  ang  Pakgikoon  na  nag- 
papasanto  sa  kanila.  24  Gayon  sinalita 
ni  Moises  kay  Aaron  at  sa  kaniyang  mga 
anak,  at  sa  lahat  ng  anak  ng  Israel. 

2^  At  nagsalita  ang  Paxginoon  kay 
^     Moises,    na   sinabing :     2  Salitain 
mo  kay  Aaron  at  sa  kaniyang  mga  aiiak 


na  sila'y  magsihiwalay  sa  mga  santong 
bagay  ng  mga  anak  ng  Israel,  na  kanilang 
iginagalang  sa  akin,  at  huag  nilang  dum- 
han ang  aking  santong  pangalan :  ako 
ang  Panginoon.  3  Sabihin  mo  sa  kani- 
lang: Sino  mang  tawo  sa  lahat  ng 
inyong  binhi  sa  boong  panahon  ng  inyong 
lahi,  na  lumapit  sa  mga  santong  bagay  na 
iginagalang  ng  mga  anak  ng  Israel  sa 
Panginoon,  na  may  kaniyang  karumi- 
han,  ang  tawong  yao'y  ihihiwalay  sa 
harap  ko  :  Ako  ang  Pangikoon.  4  Sino 
mang  tawo  sa  binhi  ni  Aaron  na  may 
ketong,  o  may  agas;  hindi  kakain  ng  mga 
santong  bagay  hangang  sa  lu minis.  At 
ang  humipo  ng  alin  mang  bagay  na  karu- 
maldumal  dahil  sa  patay,  o  tawong  nila- 
basan  ng  kani3"ang  binhi ;  5  o  sino  mang 
humipo  ng  ano  mang  umuusad  na  ma- 
kapagpaparumi,  o  tawo  na  makakaha- 
wa  dahil  sa  alin  mang  kahalayan  niya; 
6  ang  tawong  huraipong  gayon  magiging 
karumaldumal  hangang  hapon,  at  hindi 
kakain  ng  mga  santong  bagay,  maliban  na 
mahugasan  niya  ang  kaniyang  laman  sa 
tubig.  7  At  pagkalubog  ng  araw,  siya'y 
magiging  malinis ;  at  pagkatapos,  siya'y 
makakakain  ng  mga  santong  bagay,  sa- 
pagka't siya  niyang  pagkain.  8  Yaong 
bagay  na  namatay  sa  kaniyang  sarili,  o 
nilapa  ng  mga  ganid,  hindi  niya  kakanin, 
makapagpapahawa  ^a  kaniya :  Ako  ang 
Paxgikoon.  9  Ingatan  nga  nila  ang 
aking  bilin,  baka  sila'y  magkasala  sa 
paraang  iyan,  at  kanilang  ikamatay,  kung 
kanilang  dumhan  :  Ako  ang  Panginoon 
na  nagpapasanto  sa  kanila.  10  Hindi 
kakain  ang  sino  mang  taga  ibang  bayan 
ng  santong  bagay :  sino  mang  nakikipanu- 
luyan  sa  sacerdote,  o  tagapag-araw  niya 
ay  hindi  kakain  ng  santong  bagay. 
11  xSguni't  kung  ang  sacerdote  ay  bumili 
ng  sino  mang  tawo  sa  kaniyang  salapi, 
ito'y  makakakain ;  at  gayon  din  ang 
aliping  inianak  sa  kaniyang  bahay  kakain 
ng  kaniyang  tinapay.  12  At  kung  ang 
isang  anak  na  babaye  ng  sacerdote  ay 
pakasal  sa  isang  taga  ibang  bayan,  ay 
hindi  makakakain  sa  bandog  na  itinaas 
sa  mga  santong  bagay.  13  Datapua't 
kung  ang  anak  na  babaye  ng  sacerdote  ay 
bao  o  inihiwalay,  na  walang  anak  at 
nagbalik  sa  bahay  ng  kaniyang  ama,  na 
gaya  rin  ng  kaniyang  pagkadalaga,  sila'y 
makakakain  ng  pagkain  ng  kaniyang 
ama :  nguni't  ang  sino  rnang  taga  ibang 
bayan  ay  hindi  makakakain  noon.  14  At 
kung  ang  sino  mang  tawo  ay  riagkamaling 


23.  10 


LEVITICO. 


125 


kiimain  ng  santong  bagay,  kaniyang  da- 
ragdagan  nga  iig  ikalimang  bahagi  yaon, 
at  ibiSgay  niya  sa  sacerdote  ang  santODg 
bagay.  15  At  huag  nilang  dudurnhan  ang 
mga  santong  bagay  ng  mga  anak  ng  Israel, 
na  inihabandog  Ba  PanGinoon;  16  at 
gayon  papasanin  ang  kasam-an  ng  may 
dalang  sala,  pagka  kanilang  kinakain  ang 
kanilang  mga  santong  bagay:  sapagka't 
ako  ang  Panginoon  na  nagpapasanto  sa 
kanila. 

17  At  nagsalita  ang  Panginoon  kay 
Moises,  na  sinabing :  18  Salitain  mo  kay 
Aaron  at  sa  kaniyang  mga  anak,  at  sa 
lahat  ng  anak  ng  Israel,  at  sabihin  mo  sa 
kanilang :  Sino  man  sa  bahay  ng  Israel, 
o  samga  taga  ibang  bayan  sa  Israel,  na 
maghanandog  ng  kaniyang  alay,  maging 
panata  nila,  o  maging  kusang  bandog  nila, 
na  kanilang  inihahandog  sa  PanGinoon 
na  pinakahandog  na  susunugin ;  19  upang 
kayo'y  tangapin,  ang  inyong  ihahandog  ay 
lalaking  hayop  na  walang  kapintasan,  sa 
mga  baka,  sa  mga  tupa  o  sa  mga  kam- 
bing.  20  Datapua't  alin  mang  may  ka- 
pintasan, huag  ninyong  iliahandog;  sa- 
pagka^t  hindi  tatangapin  sa  inyo.  31  At 
sino  mang  magliandog  ng  hayin  na  bandog 
tungkol  sa  kapayapaan  sa  Panginoon,  sa 
pagtupad  ng  isang  panata  o  sa  kusang 
bandog,  sa  bakaban  o  sa  kawan  ay  kina- 
kailangang  sakdal,  upang  tangapin;  ano 
mang  kapintasan  ay  huag  magkakaroon. 
23  Bulag,  o  may  bali,  o  may  hiwa,  o 
may  sugat,  o  galisin,  o  malangib,  huag 
ninyong  ihahandog  ang  mga  ito  sa  Pa- 
nGinoon,  0  ihahandog  man  ang  bandog 
na  pinaraan  sa  apoy  na  mga  gayon  sa 
ibabaw  ng  altar,  sa  Panginoon.  23  Ma- 
ging toro  o  tupa  na  may  ano  mang 
labis  o  kulang  sa  kaniyang  sangkap  ng 
katawaUj  ay  maihahandog  mo  na  bandog 
na  kusa,  datapua't  sa  panata  ay  hindi 
tatangapin.  24  Yaong  niluluslusan,  ,o  na- 
pisa,  o  nabasag,  o  naputol  ay  huag  ninyong 
ihahandog  sa  Panginoon  ;  at  huag  ka- 
yo nggagawa  man  ng  gayon  sa  inyong  lupain. 
25  At  mula  sa  kamay  man  ng  taga  ibang 
lupa  ay  huag  maghahandog  kayo  ng  i)ag- 
kain  ng  inyong  Dios  sa  mga  hayop  na  ito ; 
sapagka^t  taglay  nila  ang  kanilang  kabu- 
lukan,  may  kapintasan  sa  kanila:  hindi 
tatangapin  sa  inyo. 

26  At  sinalita  ng  Pan&inoon  kay  Moi- 
ses, na  sinabing :  37  Pagka  nanganak  ang 
toro,  o  tupa,  o  kambing,  ang  anak  nga  ay 
mapapasa  kaniyang  inang  pitong  araw ; 
at  mula  sa  ikawalong  araw  hangang  sa 


haharapin  ay  tatangaping  alay  na  ban- 
dog na  pinaraan  sa  apoy  sa  Panginoon. 
28  At  maging  baka  o  tupa  av  huag  nin- 
yong papatayin  siya  at  ang  kaniyang  anak 
sa  isang  araw.  39  At  pagka  kayo'y  mag- 
hahandog ng  haying  pasalamat  sa  Pangi- 
noon, inyong  ihahayin  upang  kayo'y  tan- 
gapin. 30  Sa  araw  ding  yaon  kakainin ; 
huag  kayong  magtitira  ng  ano  man  niyaon 
hangang  sa  umaga :  Ako  ang  Panginoon. 
31  Kaya't  inyong  ingatan  ang  aking  mga 
utos,  at  inyong  tuparin  :  Ako  ang  Pangi- 
noon. S3  At  huag  ninyong  dudurnhan 
ang  aking  santong  pangalan ;  kungdi  ako'y 
sasambahin  sa  gitna  ng  mga  anak  ng  Is- 
rael: Ako  ang  PanQinoon  na  nagpapa- 
santo sa  inyo,  33  na  naglabas  sa  inyo  sa 
lupain  ng  Egipto,  upang  ako'y  maging 
inyong  Dios :    Ako  ang  Panginoon. 

QQ  At  sinalita  ng  Panginoon  kay 
teO  Moises,  na  sinabing:  2  Salitain 
mo  sa  mga  anak  ng  Israel  at  sabihin  mo 
sa  kanila :  Ang  mga  takdang  kapistahan 
sa  Panginoon,  na  inyong  ihahayag  na 
mga  santong  kapulungan,  ang  mga  ito  ay 
aking  mga  takdang  kapistahan.  3  Anim 
na  araw  na  gagawa :  datapua't  sa  ikapito 
ay  sabado  na  dakilang  kapahingahan,  si- 
yang  santong  kapulungan ;  ano  mang  ga- 
gawin  ay  huag  kayong  gagawa :  sabado  sa 
Panginoon  sa  lahat  ng  inyong  tahanan. 

4  Ito  ang  mga  takdang  kapistahan  sa 
Panginoon,  ang  mga  santong  kapulungan 
na  inyong  itatanyag  sa  kanilang  takdang 
panahon.  5  Sa  unang  buan,  ng  ikalabing 
apat  na  araw  ng  buan,  sa  paglubog  ng 
araw,  ay  paskua  sa  Panginoon.  6  At  sa 
ikalabing  limang  araw  ng  buang  yaon,  ay 
kapistahan  ng  tinapay  na  walang  levadura 
sa  Panginoon:  pitong  araw  na  kakain 
kayo  ng  tinapay   na    walang    levadura, 

7  Sa  unang  araw  ay  magkakaroon  ng 
santong  kapulungan ;  ano  mang  gagawing 
paglilingkod  ay  huag  ninyong  gagawin^ 

8  Datapua't  maghahandog  "kayo  ng  ban- 
dog na  pinaraan  sa  apoy  sa  PanSinoon 
na  pitong  araw :  sa  ikapitong  araw  ay 
magkakaroon  ng  santong  kapulungan ;  ano 
mang  gagawing  paglilingkod  ay  huag 
ninyong  gagawin. 

9  At  sinalita  ng  PanGinoon  kay  Moises 
na  sinabing :  10  Salitain  mo  sa  mga  anak 
ng  Israel,  at  sabihin  mo  sa  kanilang: 
Pagka  kayo^y  nakapasok  sa  lupain  na 
ibibigay  ko  sa  inyo,  at  inyong  nagapas  na 
ang  uhay  noon,  magdadala  nga  kayo  ng 
bigkis    na    pinakapangunang    bunga    ng 


126 


LEVITICO. 


23.  10 


inyong  paggapas,  sa  sacerdote :  11  at 
aalugin  niya  aiig  bigkis  sa  liarap  ng  Pa- 
NGINOON,  upang  tangapin  sa  ganang  inyo  : 
sa  kinabukasan  pagkatapos  ng  sabado  ay 
aalugin  ng  sacerdote.  12  At  sa  araw  na 
inyong  alugin  ang  bigkis,  ay  magliahandog 
kayo  ng  isang  corderong  lalaki  ng  unang 
taon,  na  walang  kapintasan,  na  pinaka- 
bandog    na    susnnugin    sa    Panginoon. 

13  At  ang  bandog  na  barina  noon  ay 
dalawang  ikasampiiong  babagi  ng  isang 
efa  ng  mainam  na  barina  na  binalnan  ng 
langis,  bandog  sa  Panginoon  na  pinaraan 
sa  apoy  na  may  masarap  na  amoy :  at  ang 
pinakahandog  na  inumin  noon  ay  alak, 
ang    ikaapat    na    babagi    ng   isang   bin. 

14  At  hindi  kayo  kakain  ng  tinapay,  o 
butil  na  sinangag,  o  ubay  na  bago,  bang- 
ang  sa  araw  na  ito,  bangang  sa  inyong 
niadala  ang  aUiy  sa  inyong  l)ios :  siyang 
pabituntunan  magpakailan  man  sa  boong 
panabon  ng  inyong  labi,  sa  laliat  ng  i- 
nyong  tabanan. 

15  At  kayo"y  bibibmg  ng  pitong  san- 
lingong  buo,  mubx  sa  araw  na  sinusun- 
dan  ng  sabado,  mubi  sa  araw  na  inyong 
dalhin  ang  bigkis  na  bandog  na  inalog: 
16  bangang  sa  kinabokasan  ng  sinusun- 
dan  ng  ikapitong  sabado  bibilang  kayo  ng 
limang  puong  araw ;  at  maghabandog 
kayo  ng  bandog  na  harinang  bago  sa 
Panginoon.  17  Sa  inyong  niga  tabanan 
ay  magdadala  kayo  ng  dalawang  tinapay 
na  aalogin  na  may  dabiwang  ikasampiiong 
babagi  7uj  isang  e.fa  ng  mainam  na  barina, 
at  balutuin  na  may  levadura  na  pinaka- 
pangunang  bnnga  sa  Panginoont.  18  At 
ibaliarap  ninyo  ang  tinapay  na  kalakip 
ng  pitong  cordero  ng  unang  taon  na 
walang  kapintasan,  at  ng  isang  guyang 
toro  at  ng  dalawang  tupang  lalaki ;  mga 
bandog  sa  Panginoon  na  susnnugin,  na 
kalakip  ng  kanilang  bandog  na  barina,  at 
ng  kanilang  mga  bandog  na  innmin, 
bandog  nga  na  pinaraan  sa  apoy  na  may 
masarap  na  amoy  sa  Panginoon.  19  At 
magbabandog  kayo  ng  isang  lalaking 
kambing  na  pinakabandog  dahil  sa  kasa- 
lanan,  at  ng  dalawang  corderong  lalaki  ng 
nnang  taon  na  bayin  na  mga  bandog  tung- 
koi  sa  kapayapaan.  20  At  mga  aalogin 
ng  sacerdote  sampuo  ng  tina|)ay  ng  mga 
unang  bunga,  na  pinakabandog  na  inalog 
sa  barap  ng  Panginoon,  na  kalakip  ng 
dalawang  cordero :  ang  mga  tinapay  ay 
magiging  santo  sa  Panginoon  para  sa 
sacerdote.  21  At  inyong  ibabayag  sa 
araw   ring  ito ;   magiging  santong  kapii- 


lungan  nga  yaon  sa  inyo :  wala  kayong 
gagawing  ano  mang  gagawing  pagliling- 
kod :  siyang  palatuntunan  sa  lahat  ng 
inyong  tabanan,  sa  boong  panabon  ng 
inyong  labi. 

22  At  pagka  inyong  aanibin  ang  ani  sa 
inyong  lupain,  ay  biiag  mong  pakakaani- 
bin  ang  mga  sulok  ng  iyong  bukid,  o  pang- 
bibimalayan  man  ang  iyong  naaniban ;  sa 
dukba  at  sa  taga  ibang  lupa  iyong  mga  iti- 
tira :    Ako  ang  Panginoong  inyong  Dios. 

23  At  sinabita  ng  PanSinoon  kay 
Moises,  na  sinabing :  24  Salitain  mo  sa 
mga  anak  ng  Israel,  na  iyong  sabibing: 
Sa  ikapitong  buan,  sa  unang  araw  ng 
buan,  magkakaroon  kayo  ng  dakilang 
kapahingaban,  pinakaalaalang  may  tinig 
ng  mga  pakakak,  santong  kapulungan  nga. 
25  Kayo'y  buag  gag-awa  ng  ano  mang 
gagawing  paglilingkod  :  at  kayo'y  magba- 
handcg  ng  bandog  sa  PanSixoon  na  pi- 
naraan sa  apoy. 

26  At  nagsalita  ang  Panginoon  kay 
Moises,  na  sinabing :  27  Gayon  may  sa 
ikasampuong  araw  nitong  ikapitong  buan 
ay  araw  ng  pagtubos:  magiging  santong 
kapulungan  sa  inyo,  at  papagdadalamba- 
tiiii  ninyo  ang  inyong  mga  kalulua;  at 
magbabandog  kayo  ng  bandog  sa  Pakgi- 
NOON  na  pinaraan  sa  apoy.  28  At  buag 
kayong  gagawa  ng  ano  mang  gagawin  sa 
araw  ding  yaon:  sapagka^t  araw  ng  pag- 
tubos, upang  itubos  sa  inyo  sa  barap  ng 
Panginoong  inyong  Dios.  29  Sapagka't 
labat  ng  tawo  na  bindi  magdalambati  sa 
araw  ding  yaon  ay  ibihiwalay  sa  kaniyang 
bayan.  30  At  sino  mang  tawo  na  gumawa 
ng  ano  mang  gagawin  sa  araw  ding  yaon 
ay  papatayin  ko  ang  tawcng  yaon  sa  kani- 
yang bayan.  31  Kayo  nga'y  buag  gagawa 
ng  ano  mang  gagawin :  siyang  palatuntu- 
nan  magpakailan  man  sa  boong  panabon 
ng  inyong  labi  sa  labat  ng  inyong  tabanan. 
32  Magiging  sabado  na  dakilang  kapa- 
bingaban  sa  inyo,  at  inyong  pagdadalam- 
batiin  ang  inyong  kalulua :  sa  ikasiam  na 
araw  ng  buan  sa  bapon,  mula  sa  pagkalu- 
bog  ng  araw  bangang  sa  pagkalubog  ng 
araw  ay  ipangingilin  ninyo  ang  inyong 
sabado. 

33  At  nagsalita  ang  Pakginoon  kay 
Moises,  na  sinabing:  34  Inyong  sali- 
tain sa  mga  anak  ng  Israel,  na  sabibing : 
Sa  ikalabing  limang  araw  ng  ikapitong 
buang  ito  ay  kapistaban  ng  mga  balag 
na  pitong  araw  sa  Panginoon.  35  Sa 
unang  araw  ay  magkakaroon  ng  santong 
kapulungan:  kayo'y  buag  gagawa  ng  ano 


24.  16 


LEVITICO. 


127 


mang  gagawing  paglilingkod.  36  Pitong 
araw  na  maghahandog  kayo  sa  Pakgi- 
NOON  ng  bandog  na  pinaraan  sa  apoy :  sa 
ikawaloDg  araw  ay  magkakaroon  kayo  ng 
santong  kapulungan;  at  kayo^  magha- 
liandog  sa  Panginoon  ng  handog  na  pi- 
naraan sa  apoy  :  siyang  pinakadakilang 
kapisanan;  liuag  kayong  gagawa  ng  ano 
mang  gagawing  paglilingkod. 

a7  Ito  ang  mga  takdang  kapistahan  sa 
PanGinoon,  na  inyong  itatanyag  na  mga 
santong  kapulungan,  upang  maghandog  sa 
PanCinoon  ng  handog  na  pinaraan  sa 
apoy,  handog  na  susunugin,  at  liandcg  na 
harina,  hayin,  at  mga  handog  na  inumin, 
bawa't  isa  ay  sa  kaniyang  sariling  kaara- 
vvan :  38  bukcd  sa  mga  aabado  ng  PanSi- 
NOON,  at  bukod  sa  inyong  mga  kaloob,  at 
bukod  sa  lahat  ng  inyong  panata,  at  bukod 
sa  lahat  ng  inyong  mga  handog  na  kusa 
na  inyong  ibinibigay  sa  Pajjginoon. 

39  Gayon  ma'y  sa  ikalabing  limang  araw 
ng  ikapitong  buan,  pagka  inyo  ng  natipon 
ang  bunga  ng  lupain,  ay  magdidiwang 
kayo  sa  Panginoon  ng  kapistahang  pitong 
araw :  sa  unang  araw  ay  magkakaroon  ng 
dakilang  kapahingahan,  at  sa  ikawalong 
araw  ay  magkakraoon  ng  dakilang  ka- 
pahingahan. 40  At  magdadala  kayo  sa 
unang  araw  ng  bunga  ng  magagandang 
punong  kahoy,  ng  mga  sanga  ng  mga 
palma,  at  ng  mga  sanga  ng  mayayabong 
na  puno  ng  kahoy,  at  ng  mga  tambo  ng 
batis ;  at  kayo^y  magpapakagalak  sa  harap 
ng  PaisGinookg  inyong  Dios,  na  pitong 
araw.  41  At  inyong  ipangingiling  isang 
kapistahan  sa  PANGmooN  na  pitong  araw 
sa  bawaH  taon :  siyang  palatuntunan  mag- 
pakailan  man  sa  inyong  lahi :  sa  ikapitong 
buan  ay  ipagdidiwangninyo  augkapistaha7ig 
ito.  42  KayoV  tatahan  sa  mga  balag  na 
pitong  araw;  yaong  lahat  na  kalahi  ng 
Israel  ay  tatahan  sa  mga  balag :  43  upang 
maalaman  ng  inyong  lahi  na  sa  mga  balag 
pinatahan  ko  ang  mga  anak  ng  Israel  ng 
aking  ilabas  sa  lupain  ng  Egipto  :  ako  ang 
PanOinoong  inyong  Dios.  44  At  ipina- 
kilala  ni  Moises  sa  mga  anak  ng  Israel  ang 
mga  takdang  kapistahan  ng  PanSinoon. 

Q4.  At  nagsalita  ang  PanGinoon  kay 
^  a"  Moises,  na  sinabing  :  2  lutos  mo 
sa  mga  anak  ng  Israel  na  dalhan  ka  ng 
langis  na  taganas  na  oliva,  na  hinalo,  para 
sa  ilawan,  upang  laging  papagliyabin  ang 
ilawan.  3  Sa  labas  ng  tabing  ng  kaban 
ng  patotoo  sa  dampa  ng  kapisanan,  ay 
mga  aayusin  ni  Aaron,  mula  sa  hapon 


hangang  sa  umaga  sa  harap  ng  Pakqi- 
KOON  na  palagi :  siyang  palatuntunan 
magpakailan  man  sa  boong  panahon  ng 
inyong  lain.  4  Kaniyang  aayusing  lagi 
ang  mga  ilawan  sa  ibabaw  ng  kandelerong 
taganas  na  ginto  sa  harap  ng  Pakginoon. 


5  At  kukuha  ka  ng  mainam  na  harina, 
at  magluluto  ka  noon  ng  labing  dalawang 
mamon:  tigdadalawang  ikasampuong  ba- 
hagi  ng  isang  efa  ang  bawa't  mamon. 
6  At  ilalagay  mong;  dalawang  hanay, 
anim  sa  bav)a't  hanay,  sa  ibabaw  ng  du- 
lang  na  taganas  na  ginto  sa  harap  ng  Pa- 
ng inoon.  7  At  maglalagay  ka  sa  bawa't 
hanay  ng  taganas  na  olivano,  upang  ito'y 
maging  paalaala  na  tinapay,  handog  nga 
sa  Pan^inoon  na  pinaraan  sa  apoy. 
8  Sa  bawa't  araw  na  sabado  ay  aayusin 
ang  tinapay  sa  harap  ng  Panginoon  na 
palagi  sa  ganang  mga  anak  ng  Israel,  na 
pinakatipang  walang.  hangan.  9  At  ma- 
gi ging  kay  Aaron  at  sa  kaniyang  mga 
anak ;  at  kanilang  kakanin  sa  santong 
lugar  :  sapagka't  kasantosantohang  bagay 
sa  kaniya  sa  mga  handog  sa  Panginoon 
na  pinaraan  sa  apoy  sa  j3amamag-itan  ng 
palatuntunang  walang  hangan. 

10  At  ang  anak  na  lalaki  ng  isang  ba- 
bayeng  taga  Israel,  na  ang  ama^y  taga 
Egipto,  ay  napasa  gitna  ng  mga  anak  ng 
Israel;  at  nagbabag  sa  gitna  ng  kampa- 
mento  ang  anak  ng  babayeng  taga  Israel 
at  ang  isang  lalaking  taga  Israel ;  ii  at 
nilapastangan  ng  anak  ng  babayeng  taga 
Israel  ang  Pangalan,  at  sumumpa:  at 
siya'y  kanilang  dinala  kay  Moises.  At 
ang  pangalan  ng  kaniyang  Ina  ay  Selomit, 
na  anak  ni  Debri,  sa  angkan  ni  Dan. 
12  At  siya'y  kanilang  inilagay  sa  bilan^ 
guan  hangang  sa  ang  hatol  ay  saysayin  sa 
kanila  ng  bibig  ng  PanQinoon. 

13  At  nagsalita  ang  PanSinoon  kay 
Moises,  na  sinabing :  14  Dalhin  mo  ang 
mapanumpa  sa  labas  ng  kampamento  ; 
at  ang"  lahat  ng  nakarinig  sa  kaniya  ay 
ipatong  ang  kanilang  mga  kamay  sa  kani- 
yang ulo,  at  pagbatuhanan  siya  ng  boong 
kapulungan.  15  At  sasalitain  mo  sa  mga 
anak  ng  Israel,  na  iyong  sasabihin :  Sino 
mang  tawong  mapanumpa  sa  kaniyang 
Dios  ay  magpapasan  ng  kaniyang  kasa- 
lanan.  is  At  ang  lumapastangan  sa  Pa- 
KGINOON  ay  papataying  walang  pagsala ; 
walang  pagsalang  pagbabatuhanan  siya 
ng  boong  kapulungan :  maging  taga  ibang 


128 


LEVITICO. 


24.  16 


lupa  o  maging  kalahi,  pagka  Inmapas- 
tangan  ng  Paugalan  ay  papatayin.  17  At 
aiig  sumiigat  rig  mabigat  sa  kaiiino  maiig 
tawo,  ay  papataying  walang  pagsala ; 
IS  at  ang  sumugat  ug  mabigat  sa  isang 
liayop  ay  magbabayad  :  hayop  kung  lia- 
yop.  19  At  kung  ang  sino  man  ay  maka- 
sugat  sa  kaniyang  kapua ;  ayon  sa  gina- 
wa  ay  gayon  ang  gagawin*^  sa  kaniya ; 
20  bugbog  kung  bugbog,  mata  kung  mata, 
ngipin  kung  ngipin :  ayon  sa  bagay  na 
kaniyang  isinugat  sa  tawo,  gayon  din 
naman  ang  gagawin  sa  kaniya.  21  At 
ang  pumatay  ng  isang  hayop  ay  magpa- 
palit :  at  ang  pumatay  sa  isang  tawo  ay 
papatayin.  22  Magkakaroon  kayo  ng  isa 
lamang  kautusan  sa  taga  ibang  bayan,  na 
gaya  sa  inyong  kalalii  :  sapagka't  ako 
ang  Pakgikoong  inyong  Dios.  23  At 
sinalita  ni  Moises  sa  mga  anak  ng  Israel,  ^ 
at  inilabas  nila  siya  na  nanumpa  sa  kam- 
pamento,  at  siya'y  pinagbatuhanan  ng 
mga  bato.  At  ginawa  ng  m?a  anak  ng 
Israel,  ayon  sa  iniutos  ng  Panginoon  kay 
Moises. 

21^  At  sinalita  ng  Pakginoon  kay 
vJ  Moises  ^3.  bundok  ng  Sinai,  na 
sinabing :  2  Salitain  mo  sa  mga  anak  ng 
Israel,  at  sabiliin  mo  sa  kanila :  Pag- 
pasok  ninyo  sa  lopain  na  ibibigay  ko  sa 
inyo,  ang  lupain  nga  ay  mangingilin  ng 
sabado  sa  Pangikoon.  3  Anim  na  taong 
hahasikan  mo  ang  iyong  bukid,  at  anim 
na  taong  kakapunin  mo  ang  iyong  uva- 
san  at  titipunin  mo  ang  bunga  noon; 
4  datapna^t  sa  ikapitong  taon  ang  lupa'y 
magkakaroon  ng  sabadong  dakilang  ka- 
pahingabang  sabado  sa  Panginoon  :  huag 
mong  hahasikan  ang  iyong  bukid,  o  ka- 
kapunin man  ang  iyong  uvasan.  5  Ya- 
ong  tumubo  sa  kaniyang  sarili  sa  iyong 
inanihan  ay  huag  mong  aanihin,  at'  ang 
mga  uvas  ng  iyong  uvasan  na  hindi 
nakapon  ay  huag  mong  aanihin :  magi- 
eing  taong  dakilang  kapahingahan  para  sa 
lupain,''  6  At  ang  bunpa  sa  sabado  ng 
lupain  ay  magiging  pagkain  sa  inyo ;  sa 
iyo,  at  sa  iyong  aliping  lalaki  at  babaye, 
at  sa  iyong  tagapag-araw,  at  sa  taga 
ibang  lupa  na  nangingibang-bayan  sa 
iyo  ;  7  at  sa  iyong  mga  baka  at  sa  mga 
hayop  na  nasa  sa  iyong  lupain  ay  magi- 
ging pagkain  ang  lahat  ng  bunga  noon. 

8  At  bibilang  ka  ng  pitong  sanlingo  ng 
taon,  makapitong  pitong  taon ;  at  magi- 
ging sa  iyo'y  mga  araw  ng  pitong  sabado 
ng  mga  taon,  apat  na  puoM;  siam  na  taon. 


9  Kong  magkagayo^y  mag-uutos   ka  na 
lumibot  sa  bayan  ang  pakakak  na  matu- 
nog  sa  ikasampuong  araw    ng   ikapitong 
buan;   sa   araw    ng    pagtubos   susunugin 
ninyo  ang  pakakak  sa  boong  lupain  nin- 
yo.    10  At  ipangingilin  ninyo  ang  ikali- 
mang  puong  taon,  at  ihahayag  ninyo  sa 
boong  lupain  ang  kalayaan  sa  lahat  na 
tumatahan  sa  lupain :  magiging  kapista- 
han  r^^^jubileo  yaon  sa  inyo;   at  bawa^t 
isa  sa  inyo  ay  magsisipagbalik  sa  kani- 
yang pag-aari,  at  bawa't  isa'y  magbabalik 
sa    kaniyang    kamag-anakan.     11  Magi- 
ging kapistahan  ng  jubileo  nga  sa  inyo 
ang  ikalimang  puong  taon  :  huag  ninyong 
hahasikan  o  aanihin  man  ang  tumubo  sa 
kaniyang  sarili,  o  aanihin  man  ang  uva- 
sang  hindi  nakapon.     12  Sapagka't  kapis- 
tahan ng  jubileo  ;  magiging  santo  sa  inyo  : 
kakanin  ninyo  ang  bunga  noon  sa  bukid. 
13  Sa  taong  ito  ng  jubileo,  ay  magbabalik 
bawa^t  isa  sa  kaniyang  pag-aari.     14  At 
kung  ikaw   ay   magbili   ng  ano  man  sa 
iyong  kapua    o    bumili  ng  ano  man  sa 
kamay  ng  iyong  kapua,  ay  huag  kayong 
magpahirapan :     15  ayon    sa    bilang   ng 
taon  pagkatapos  ng  jubileo,  ay  bibilbin 
mo  sa  iyong  kapua,  ayon  sa   bilang  ng 
taon  ng  pag-aani,  ay  kaniyang  ipagbibiU 
sa  iyo.     16  Ayon  sa  dami  ng  mga  [taon, 
ay  daragdagan  mo  ang  halaga  noon,  at 
ayon  sa  kaontian  ng  mga  taon,  ay  baba- 
wasan   mo  ang   halaga   noon;   sapagka't 
gaycmg  bilang  ng  ani  ang  kaniyang  ipag- 
bibiU sa  iyo.     17  At   huag  nga  kayong 
magpapahirapan ;  kungdi   matakot  kayo 
sa  inyong  Dios:  sapagka't  ako  ang  Pa- 
NGiNOONG  inyong  Dios.    18  Kaya^t  inyong 
tutuparin  ang  aking  mga   palatuntunaii^ 
at  inyong  iingatan  ang  aking  mga  hatol 
at  mga  tuparin  ;  at  tatahan  kayong  tiwa- 
say  sa  lupain.     19  At  ang  lupa  ay  mag- 
bu bunga,   at    kakain    kayo    hangang    sa 
kabusugan,   at   tatahan    kayong   tiwasay 
doon.     20  At   kung    sasabihin   ninyong : 
I  Anong  aming  kakanin  sa  ikapitong  taon  ? 
narito,  hindi  kami  maghahasik  o  magtiti- 
pon  man  ng  aming  mga  bunga  :v  21  kung 
magkagayoY  aking  ipadadala  ang  aking 
pagpapala  sa  inyo  sa  ikaanim    na    taon, 
at  magbubunga  ng  sapat  sa  tatlong  taon. 
22  At   maghahasik   kayo    sa    ikawalong 
taon,  at  kakain  kayo  ng  dating  kinamalig 
na   mga  bunga   hangang  sa   ikasiam  na 
taon,  hangang  sa  dumating  ang  pagbubu- 
nga  ng  ikawalo  ay  kakain  kayo  ng  Elating 
kinamalig.     23  At  ang  lupam  ay  hindi 
maipagbibili  ng   magpakajlan   man;   sa- 


25.  49 


LEVITICO. 


129 


pagka't  akin  ang  lupain :  sapagka't  kayo'y 
taga  ibang  lupa  at  mangingibang-bayan 
na  kasama  ko.  24  At  sa  boong  lupain 
ng  inyong  pag-aari  ay  magkakaloob  kayo 
ng  pagtubos  sa  lupain. 

25  Kung  ang  iyong  kapatid  ay  maghi- 
rap,  at  ipagbili  ang  ano  man  sa  kaniyang 
pag-aari,  ay  paroroon  ang  kaniyang  ka- 
mag-anak  na  pinakamalapit  sa  kaniya,  at 
tutubusin  ang  ipinagbili  ng  kaniyang  ka- 
patid. 26  At  kung  ang  tawong  yaon  ay 
walang  manunubos,  at  siya'y  yumaman  at 
makasumpong  ng  kasapatan  upang  matu- 
bos  yaon;  27  kung  magkagayo'y  kani- 
yang bilangin  ang  mga  taon  pagkatapos  na 
kaniyang  naipagbili,  at  kaniyang  isauli 
ang  iabis  sa  tawong  kaniyang  pinagbilhan; 
at  magbabalik  siya  sa  kaniyang  pag-aari. 
2S  Nguni't  kung  siya'y  walang  kasapatan, 
upang  maibalik  niya  sa  kaniya,  ang  ipi- 
nagbili ay  matitira  nga  sa  kapangyarihan 
ng  bumili  hangang  sa  taon  ng  jubileo  :  at 
sa  jubileo :  ay  maaalis  sa  kaniyang  kapang- 
yarihanj  at  ang  niay-ari  ay  babalik  sa 
kaniyang  pag-aari. 

29  At  kung  ang  isang  tawo  ay  magbili 
ng  bahay  na  tabanan  sa  nakukutaang  ciu- 
dad  ay  matutubos  sa  kaniya  sa  loob  ng 
isang  boong  taon  pagkatapos  na  maipag- 
bili ;  sapagka't  isang  boong  taon  ang  kani- 
yang inatuid  ng  pagtubos.  so  At  kung 
hindi  matubos  sa  loob  ng  isang  boong 
taon,  ang  babay  na  nasa  nakukutaang  ciu- 
dad,  ay  lalagi  magpakailan  man,  na  pag- 
aari  niyaong  bumili,  sa  boong  panahon  ng 
kaniyang  lahi  :  hindi  maaalis  sa  kaniya  sa 
jubileo.  31  Nguni^t  ang  mga  bahay  sa 
mga  nayon  na  walang  kuta  sa  kaniyang 
palibot,  ay  aariing  para  ng  sa  mga  bukirin 
sa  lupain:  kanilang  matutubos;  at  sa  jubi- 
leo ay  magsisialis.  32  Gayon  ma*y  sa 
mga  ciudad  ng  mga  Levita,  kailan  ma'y 
maaaring  matubos  ng  m.ga  Levita  ang 
mga  bahay  sa  mga  ciudad  ng  kaftlang 
pag-aari.  33  At  kung  ang  isa  sa  mga 
Levita  ay  tumubos,  kung  magkagayo'y 
ang  bahay  na  ipinagbili  at  ang  ciudad  na 
kaniyang  pag-aari,  ay  maaalis  sa  jubileo ; 
sapagka't  ang  mga  bahay  sa  mga  ciudad 
ng  mga  Levita  ay  kanilang  pag-aari  sa 
gitna  ng  mga  anak  ng  Israel.  34  Data- 
pua't  ang  mga  bukid  sa  palibot  ng  mga 
ciudad  nila,  ay  hindi  maipagbibili,  sapag- 
ka't  pag-aari  nila  magpakailan  man. 

35  At  kung  maghirap  ang  iyong  kapa- 
tid at  manlupaypay  sa  iyong  siping,  iyo 
siyang  aalalayan  nga  na  tatahang  kasama 
mo,  na  parang  taga  ibang^  lupa  at  nangi- 


ngibang-bayan.  36  Huag  kang  kukuha 
sa  kaniya  ng  patubo  o  pakinabang ;  kung- 
di  matakot  ka  sa  iyong  Dios,  upang  tu- 
mahang  kasama  mo  ang  iyong  kapatid. 
37  Ang  iyong  salapi  ay  huag  mong 
ibibigay  sa  kaniya  na  may  patubo,  o 
ibibigay  mo  sa  kaniya  na  may  pakina- 
bang ang  iyong  pagkain.  38  Ako  ang 
PanGinoong  inyong  Dios,  na  kinuba  ko 
kayo  sa  lupain  ng  Egipto,  upang  ibigay 
ko  sa  inyo  ang  lupain  ng  Kanaan,  at  ma- 
ging  inyong  Dios. 

39  At  kung  ang  iyong  kapatid  ay  mag- 
hirap sa  siping  mo  at  pabili  siya. sa  iyo; 
ay  huag  mo  siyang  papaglilingkuring  pa- 
rang alipin:  40  ipalalagay  mo  siyang 
parang  magpapaupa  at  parang  nangingi- 
bang-bayan;  hangang  sa  taon  ng  jubileo 
ay  maglilingkod  siya  sa  iyo:  41  kung 
magkagayo'y  aalis  siya  sa  iyo,  siya  at  ang 
kaniyang  mga  anak  na  kasama  niya,  at 
babalik  sa  kaniyang  sariling  kasambahay, 
at  babalik  sa  pag-aari  ng  kaniyang  mga 
magulang.  42  Sapagka't  sila'y  aking 
mga  alipin,  na  aking  mga  inilabas  sa  lu- 
pain ng  Egipto :  sila'y  hindi  maipagbibi- 
ling  parang  mga  alipin.  43  Huag  kang 
papapanginoon  sa  kaniya  na  may  kabag- 
sikan,  kungdi  ikaw  ay  matatakot  sa  iyong 
Dios.  44  At  tungkol  sa  iyong  mga  ali- 
ping  lalaki  at  babaye  na  magkakaroon 
ka  sa  mga  nacion  na  nasa  palibot  ninyo, 
sa  kanila'y  makabibili  kayo  ng  mga  ali- 
ping  lalaki  at  babaye.  45  Bukod  dito  sa 
mga  a'nak  ng  mga  taga  ibang  lupa  na 
nangingibang-bayan  sa  inyo,  sa  mga  ito'y 
makabibili  kayo,  at  sa  kanilang  mga  ka- 
sambahay na  nasa  inyo,  na  mga  ipinanga- 
nak  nila  sa  inyong  lupain :  at  mga  magi- 
ging  inyong  pag-aari.  46  At  inyong  ii- 
wang  pinakapamana  sa  inyong  mga  anak 
pagkamatay  ninyo,  na  parang  pag-aaring 
mamanahin;  sa  mga  yaon  kukuha  kayo 
ng  inyong  mga  aliping  magpakailan  man : 
nguni't  sa  inyong  mga  kapatid  na  mga 
anak  ng  Israel  ay  huag  kayong  magpa- 
panginoonan  na  may  kabagsikan. 

47  At  kung  ang  taga  ibang  lupa  o  ang 
nangingibang-bayan  na  kasama  mo  ay 
yumaman,  at  ang  iyong  kapatid  ay  mag- 
hirap sa  siping  niya,  at  pabili  sa  taga 
ibang  bayan  o  nangingibang-bayan  sa  iyo 
o  sa  sino  mang  kasambahay  ng  taga  ibang 
lupa :  48  pagkatapos  na  siya'y  mabili  ay 
kaniyang  matutubos :  isa  sa  kaniyang  mga 
kapatid  ay  makatutubos  sa  kaniya :  49  o 
ang  kaniyang  amain  o  ang  anak  ng  kani- 
yang amain  ay  makatutubos  sa  kaniya ;  o 


130 


LEVITICO. 


25,  49 


sino  mang  kamag-anak  na  nialapit  nl3"a  sa 
kaniyang  aiigkan  ay  niakatiitubos  sa  ka- 
niya ;  o  kung  yumamaii  siya  ay  iiuikatu- 
tiibos  siya  sa  kaniyang  sarili.  50  At 
kaniyang  bibilangan  yaong  biimili  sa  ka- 
niya,  mula  sa  taong  billiin  siya  hangang 
sa  taon  ng  jubileo :  at  ang  lialaga  ng 
pagkabili  sa  kaniya  ay  magiging  ayon  ^a 
bilang  ng  mga  taon ;  at  gagawin  sa  kaniya 
ay  ayon  sa  panalion  ng  isang  magpapaupa. 
51  Kung  maraming  taon  pa  ang  hulung 
niya,  ayon  sa  dami  nila,  ay  isasauli  ang 
lialaga  ng  kaniyang  pagkatubos  sa  kaniya 
ng  salaping  sa  kaniya'y  ibinili.  52  At 
kuDg  kaonti  ang  mga  taong  nagkuknlang 
liangang  sa  taon  ng  jubileo  ay  ibibilang 
sa  kaniya ;  ayon  sa  kaniyang  mga  taon  7ia 
naghiknlang  ay  isasauli  ang  halaga  ng 
kaniyang  katubusan.  53  Na  parang  ali- 
lang  may  bayad  sa  taon-taon,  ay  gayon 
matitira  sa  kaniya:  siyaV  huag  papa- 
panginoon  sa  kaniya  na  may  kabagsikan 
sa  iyong  paningin.  54  At  kung  hindi 
siya  tubusin  sa  mga  paraang  ito,  kung 
magkagayo^y  aalis  siya  sa  taon  ng  ju- 
bileo, siya  at  ang  kaniyang  mga  anak 
na  kasama  niya.  55  Sapagka't  sa  akin 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  mga  alipin ; 
sila'y  aking  mga  alipin  na  aking  mga 
inilabas  sa  lupaiu  ng  Egipto :  Ako  ang 
Panginoong  inyong  Dion. 

2fy  lluag  kayong  gagawa  sa  inyo  ng 
O  mga  idolo,  o  magtatayo  man  kayo 
ng  larawang  liinickurahan,  o  haligi,  o 
kayo'y  maglalagay  man  ng  batong  liini- 
cliurahan  sa  inyong  lupain,  upang  inyong 
yukuran  yaon :  sapagka,t  ako  ang  Pangi- 
NOOXG  inyong  Dios.  S  Inyong  ipangilin 
ang  aking  mga  sabado  at  inyong  igaga- 
lang  ang  aking  santuario :  Ako  ang  Pa- 
ng inoon. 

3  Kung  lalakad  kayo  ng  ayon  sa  aking 
mga  palatuntunan  at  iingatan  ninyo  ang 
aking  mga  utos,  at  mga  gawin :  4  kung 
magkagayo'y  magpapaulan  ako  sa  kapa- 
nahunan,  at  ang  lupain  ay  pakikina- 
bangan,  at  ang  mga  kahoy  sa  parang  ay 
magbubunga.  5  At  ang  inyong  paggiik 
ay  aabot  liangang  sa  pag-aani  ng  mga 
uvas,  at  ang  pag-aari  ng  uvas  ay  aabot  sa 
paglialiasik :  at  kakanin  ninyo  ang  inyong 
pagkain  na  sagana,  at  tatahan  kayong  ti- 
wasay  sa  inyong  lupain.  6  At  magbibigay 
ako  ng  kapayapaan  sa  lupain,  at  mahihiga 
kayo,  at  wala  sino  mang  tatakot  sa  inyo  : 
at  aking  papawiin  sa  lupain  ang  maba- 
bangis  na  hayop,  o  dadaanan  man  ang 
inyong  lupain  ng  tabak.     7  At  hahabulin 


ninyo  ang  inyong  mga  kaaway,  at  manga- 
biibiial  sa  liarap  ninyo  pa  tabak.  8  At 
lima  sa  iiiyo'y  iiahabol  sa  i-^ang  daan,  at 
isang  daan  sa  inyo'y  lialiubcd  sa  sampUv-iig 
libo :  at  ang  inyong  mga  kaawJiy  ny 
mangabubual   sa   tabak   sa  iiarap  ninyo. 

9  At  lilingunin  ko  kayo,  at  palalaguin  ko 
kayo,  at  pararamiliin  ko  kayo;  at  papag- 
titibayin   ko    ang   aking    tipan    sa   inyo. 

10  At  kakainin  ninyo  ang  malaong  kina- 
malig,  at  inyong  ilalabas  ang  luma  daliil 
".ci  bago.  II  At  ilalagay  ko  ang  aking 
tabernakulo  sa  gitna  ninyo  :  at  liindi  kayo 
kapopootan  ng  aking  kalnlua.  12  At  lala- 
kad ako  sa  gitna  ninyo  at  ako^y  magiging 
inyong  Dios,  at  kayoV  magiging  aking 
bayan.  13  Ako  ang  PajsGIKOONG  inyong 
Dios,  na  naglabas  sa  inyo  sa  lupain  ng 
Egipto,  upang  huag  kayong  maging  mg;^ 
alipin  nila;  at  sinira  ko  ang  kalioy  ng 
inyong  pamatok,  at  pinalakad  ko  kay^> 
ng  may  idong  matuid. 

14  Nguni^t  kung  liindi  ninyo  pakikln- 
gan  ako,  at  liindi  ninyo  tutuparin  ang  lahat 
ng  mga  utos  na  ito  ;  15  at  kung  inyong 
tatangihan  ang  aking  mga  palatuntunan,  at 
kasusuklamanng  inyong  kalulua  ang  aking 
mga  liatol,  na  ano  pa't  hindi  ninyo  tutu- 
parin ang  lahat  ng  aking  mga  utos,  kungdi 
inyong  sisirain  ang  aking  tipan ;  IG  ga- 
gawin ko  naman  ito  sa  inyo ;  dadalhin  ko 
sa  inyo  ang  sindak,  at  pagkatuyo,  at  ang 
iagnat  na  uubos  sa  mga  inata,  at  papang- 
lulupaypayin  ang  kalulua  :  at  magliahasik 
kayo  ng  inyong  binlii  na  walang  kabulu- 
han,  sapagka't  kakanin  ng  inyong  mga 
kaaway.  17  At  itititig  ko  ang  aking 
mukha  laban  sa  inyo,  at  kayo'y  masusu- 
gataii  sa  harap  ng  inyong  mga  kaaway : 
k-iyo'y  pagpupunuan  ng  mga  napopoot  sa 
inyo;  at  kayo'y  tatakas  ng;  walang  sino 
mang  humaliabol  sa  inyo.  18  At  kung  sa 
mga  bagay  na  ito  man  ay  hindi  ninyo 
ako  pakingan,  ay  parurusahan  ko  kayong 
makapito  pa,  daliil  sa  inyong  mga  kasala- 
nan.  19  At  gigibain  ko  ang  kahambugan 
ng  inyong  kapangyarihan ;  at  gagawin 
kong  parang  bakal  ang  inyong  langit  at 
parang  tanso  ang  inyong  lupa :  ao  at 
gugugulin  ninyo  ang  inyong  kalakasan 
ng  walang  kabuluhan ;  sapagka't  hindi 
ibibigay  sa  inyo  ng  inyong  lupain  ang 
kaniyang  bunga,  o  ng  kalioy  sa  parang 
man  ang  kaniyang  bunga.  21  At  kung 
kayo'y  lalakad  na  may  pagsalang^^ang  sa 
akin,  at  hindi  ninyo  ako  didingin ;  ay 
dadalban  ko  kayo  ng  makapito  ang  higit 


26.  46 


LEVITICO. 


131 


ng  salot  ayon  sa  inyong  mga  kasalanan. 
22  At  susngnin  ko  sa  inyo  ang  maba- 
bangis  sa  parang,  na  samsaman  kayo  Dg 
inyong  mga  anak,  at  papatayin  ang  i- 
nyong  mga  hayop,  at  kayo'y  pakakaontiin 
sa  bilang ;  at  gagawing  giba  ang  inyong 
mga  daan.  23  At  kung  sa  mga  bagay 
mang  ito  ay  hindi  kayo  magbago  sa  akin, 
kungdi  sasalangsang  kayo  sa  akin ; 
24  kung  magkagayo'y  lalakad  din  naman 
ako  ng  laban  sa  inyo,  at  susugatan  ko 
kayo,  at  makapito  dahil  sa  inyong  mga 
kasalanan.  25  At  dadalhin  ko  sa  inyo 
ang  tabak  na  gaganti  ng  sa  tipan;  at 
kayo^y  magtitipon  sa  loob  ng  inyong  mga 
ciudad  :  at  susuguin  ko  ang  salot  sa  gitna 
ninyo ;  at  kayo'y  mabibigay  sa  karaay  ng 
kaaway.  26  Pagka  nagiba  ko  ang  tung- 
kod  ninyo  ng  tinapay,  sampuong  babaye 
ay  magluluto  ng  inyong  tinapay  sa  isa 
lamang  hurno,  at  sa  inyo'y  isasauli  sa 
timbang  ang  inyong  tinapay:  at  kayo^y 
kakain  at  hindi  kayo  manga'bubusog. 

27  At  kung  sa  ganito  pa  man  ay  hindi 
ninyo  ako  pakingan ;  kungdi  kayo'y  lala- 
kad  na  pasalangsang  sa  akin ;  28  kung 
magkagayo'y  lalakad  akong  laban  sa  inyo 
na  may  pagniningas  ng  loob ;  at  paruru- 
sahan  ko  rin  naman  kayong  makapito 
dahil  sa  inyong  mga  kasalanan.  29  At 
kakanin  ninyo  ang  laman  ng  inyong  mga 
anak  na  lalaki,  at  ang  nga  laman  ng 
inyong  mga  anak  na  babaye  ay  inyong 
kakanin.  30  At  sisirain  ko  ang  inyong 
matataas  na  lugar,  at  aking  wawasakin 
ang  inyong  mga  larawang  araw,  at  itata- 
pon  ko  ang  inyong  mga  bangkay  sa  mga 
bangkay  ng  inyong  mga,  idolo  ;  at  kapo- 
pootan  kayo  ng  aking  kalulua.  31  At 
gagawin  kong  giba  ang  inyong  mga  ciudad 
at  papag-iisahin  ko  ang  inyong  mga  san- 
tuario,  at  hindi  ko  na  kalulugdan  ang 
araoy  ng  inyong  mga  may  amoy  na  masa- 
rap.  32  At  dadalhin  ko  ang  lupain  sa 
kagibaan :  at  pagtatakhan  ng  inyong  mga 
kaaway  na  tumatahan  doon.  33  At 
kayo'y  aking  pangangalatin  sa  mga  nacion, 
at  bubunot  ako  ng  tabak  sa  hulihan  nin- 
yo :  at  ang  inyong  lupain  ay  magiging 
isang  kagibaan,  at  ang  inyong  mga  ciu- 
dad ay  magiging  isang  ilang.  34  Kung 
magkagayo'y  magagalak  ang  lupain  sa 
kaniyang  mga  sabado,  habang  nahahan- 
dusay  na  giba,  at  kayo'y  mapapasa  lupain 
ng  inyong  mga  kaaway;  kung  magkaga- 
yo'y  ang  lupain  ay  magpapahinga,  at  ma- 
gagalak sa  kaniyang  mga  sabado,  35  Ha- 
bang nahahandusay  na  giba  ay  magpapa- 


hinga ;  ang  hindi  ipinagpahinga  sa  inyong 
mga  sabado  ng  kayo'y  magsitahan  doon. 
36  At  tungkol  sa  mga  matitira  sa  inyo, 
susuguan  ko  ng  takot  5a  kanilang  puso,  sa 
mga  lupain  ng  kanilang  mga  kaaway :  at 
hahabulin  sila  ng  kalatis  ng  isang  dahong 
nalalaglag;  at  sila'y  tatakas  na  parang 
tumatakas  sa  tabak;  at  sila'y  mabubual 
ng  walang  sa  kanila'y  humahabol.  37  At 
magkakatisurang  isa't  isa  na  parang  nasa 
harap  ng  tabak  kahi't  walang  humahabol : 
at  hindi  kayo  makatatayo  sa  harap  ng 
inyong  mga  kaaway.  38  At  mamamatay 
kayo  sa  gitna  ng  mga  nacion,  at  uubusin 
kayo  sa  lupain  ng  inyong  mga  kaaway. 
39  At  ang  mga  matitira  sa  inyo  ay  niag- 
sisipang-lupaypay  sa  kanilang  kasam-an  sa 
mga  lupain  ng  inyong  mga  kaaway;  at 
sa  mga  kasam-an  naman  ng  kanilang  mga 
magulang  ay  magsisipang-lupaypay  na 
kasama  nila.  40  At  kanilang  isasaysay 
ang  kanilang  kasam-an,  at  ang  kasam-an 
ng  kanilang  mga  magulang,  at  ang  kani- 
lang pagsalangsang  na  isinalangsang  laban 
sa  akin,  at  sapagka't  sila'y  lumakad  na- 
man na  laban  sa  akin,  41  Ako  naman  ay 
lumakad  ng  laban  sa  kanila,  at  sila'y  aking 
dinala  sa  lupain  ng  kanilang  mga  kaaway : 
kung  magpapakababa  nga  ang  kanilang  mga 
pusong  hindi  tuli,  at  kanilang  tatangapin 
ang  parusa  sa  kanilang  kasam-an.  42  kung 
magkagayo'y  aalalahanin  ko  ang  aking 
tipan  kay  Jakob;  at  ang  akin  namang 
tipan  kay  Isaak,  at  gayon  din  ang  aking 
tipan  kay  Abraham  ay  aking  aalalahanin ; 
at  aking  aalalahanin  ang  lupain.  43  Ang 
lupain  naman  ay  pababayaan  nila,  at  ma- 
gagalak sa  kanilang  mga  sabado,  samanta- 
lang  nahahandusay  na  giba  na  wala  sila ; 
at  kanilang  tatangapin  ang  kaparusahan 
ng  kanilang  kasam-an :  sa  paraang  kani- 
lang tinangihan  ang  aking  mga  hatol,  at 
kinapootan  ng  kanilang  kalulua  ang  aking 
mga  palatuntunan.  44  At  sa  lahat  mang 
ito,  pagka  sila^y  nasa  lupain  ng  kanilang 
mga  kaaway  ay  hindi  ko  sila  itatakuil,  o 
kapopootan  ko  man  sila  upang  sila'y  aking 
lubos  na  lipulin,  at  aking  sirain  ang  aking 
tipan  sa  kanila  ;  sapagka't  ako  ang  PakSi- 
NOONG  kanilang  Dios :  45  kungdi  aalala- 
hanin ko  sa  ikagagaling  nila  ang  tipan  ng 
kanilang  mga  magulang,  na  aking  mga 
inilabas  sa  lupain  ng  Egipto,  sa  paningin 
ng  mga  nacion,  upang  ako'y  maging  kani- 
lang I)ios :    Ako  ang  Pakginoon. 

46  Ito  ang  mga  palatuntunan  at  ang 
mga  hatol  at  ang  mga  kautusang  ginawa 
ng  Panginoon  sa  kaniyang  sarili  at  sa 


132 


LEVITICO. 


26.  4C 


mga  anak  ng  Israel  sa  bnnduk  ng  Sinai  sa 
pamaraag-itan  ni  Moises. 

0"7  At  nagsalita  ang  Panginoon  kay 
^  ■  Moises,  na  nagsabing :  2  Salitain 
mo  sa  mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin 
mo  sa  kanilang:  Pagka  ang  sino  man 
ay  totupad  ng  panata  ay  on  sa  iyong 
inihalaga,  ang  mga  pagkatawo  ay  ma- 
giging  sa  Panginoon.  3  At  ang  iyong 
paghalaga  ay  tungkol  sa  lalaki,  mula 
f^a  may  dalawang  puong  taong  gulang 
hangang  sa  may  anim  na  puo,  ang  iyong 
ihahalaga'y  limang  puong  siklong  pi- 
lak,  ayon  sa  siklo  ng  santuario.  4  At 
kung  tungkol  sa  babaye,  ang  ihahalaga 
mo*y  tatlong  puong  siklo.  5  At  kung 
mula  sa  may  limang  taon  hangang  sa 
may  dalawang  puong  taon,  ang  ihahalaga 
mo  sa  lalaki  ay  dalawang  puong  siklo,  at 
sa  babaye  ay  sampuong  siklo.  6  At  kung 
mula  sa  may  isang  buan  hangang  sa  may 
limang  taon,  ang  iyong  ihahalaga  sa 
lalaki  ay  limang  siklong  pilak,  at  sa  ba- 
baye ang  iyong  ihahalaga  ay  tatlong  sik- 
long pilak.  7  At  kung  sa  may  anim  na 
puong  taon  na  pagulang ;  kung  lalaki,  ang 
iyong  ihahalaga  ay  labing  limang  siklo 
at  sa  babaye  ay  sampuong  siklo.  8  Ngu- 
ni't  kung  totoong  dukha  upang  magbayad 
ng  iyong  inihalaga,  pahaharapin  siya  sa 
harap  ng  sacerdote,  at  hahalagahan  siya 
ng  sacerdote  ;  ayon  sa  ikakakaya  ng  may 
panata,  siyang  ihahalaga  sa  kaniya  ng 
sacerdote. 

9  At  kung  hayop  na  ihahandog  na  alay 
sa  Pakginoon,  lahat  na  ibibigay  ng 
sino  man  sa  Panginoon  magiging  santo. 
lo  Hindi  niya  babaguhin  o  papalitan  ang 
mabuti  ng  masama,  o  ang  masama  ng 
mabuti :  at  kung  sa  ano  mang  paraan  ay 
palitan  ang  isang  hayop  ng  iba,  kung 
magkagayo'y  yaon  at  ang  kapalit  noon 
ay  magiging  Jcapua  santo.  11  At  kung 
yao'y  ano  may  hayop  na  karumaldumal 
na  sa  hiudi  maihahandog  na  alay  sa  Pa- 
NGINOON,  ilalagay  nga  niya  ang  hayop  sa 
harap  ng  sacerdote  :  12  at  hahalagahan 
ng  sacerdote,  maging  mabuti  o  masama : 
ayon  sa  inihalaga  ng  sacerdote  ay 
magiging  gayon.  13  Datapua't  kung  tu- 
nay  na  kaniyang  tutubusin,  magdadagdag 
nga  siya  ng  ikalimang  bahagi  noon  sa 
inihalaga  mo. 

14  At  pagka  ang  sino  man  ay  magtata- 
laga  ng  kaniyang  bahay  upang  maging 
santo  sa  Panginoon,  hahalagahan  nga 
Eg  sacerdote,  maging  mabuti  o  masama: 


ayon  sa  ihanaiaga  ng  sacerdote  ay  ma- 
giging gayon.  15  At  kung  ang  naglalaga 
ay  tutubos  ng  kaniyang  bahay,  magda- 
dagdag nga  ng  ikalimang  bahagi  ng  salapi 
na  inihalaga  mo  doon,  at  magiging  ka- 
niya. 

16  At  kung  ang  sino  man  ay  magta- 
talaga  sa  Panginoon  ng  bahagi  ng  bukid 
ng  kaniyang  pag-aari,  ang  inyong  ihaha- 
laga nga  ay  ayon  sa  hasik  doon :  ang 
hasik  na  isang  homer  na  cebada  ay  haha- 
lagahan  ng  limang  puong  siklong  pilak. 
17  Kung  italalaga  niya  anj^  kaniyang  bu- 
kid mula  sa  taon  ng  jubileo,  magiging 
ayon  sa  inyong  inihalaga.  IS  Datapua't 
kung  italaga  niya  ang  kaniyang  bukid 
pagkatapos  ng  jubileo,  kung  magkagayo'y 
bibilangan  sa  kaniya  ng  salapi  ng  sacer- 
dote ayon  sa  mga  taong  natitira  hangang 
sa  taon  ng  jubileo,  at  bababaan  ang  in- 
yong inihalaga.  19  At  kung  ang  nagta- 
laga  ng  bukid  ay  tumubos  noon,  magda- 
dagdag ng  ikalimang  bahagi  ng  salaping 
iyong  inihalaga  doon,  at  mapapasa  ka- 
niya. SO  At  kung  hindi  tutubusin  ang 
bukid,  o  kimg  maipagbili  ang  bukid  sa 
ibang  tawo,  hindi  na   niya   matutubos : 

21  kungdi  ang  bukid  pagka  naalis  sa 
jubileo,  ay  magiging  santo  sa  Panginoon, 
na  parang  bukid  na  itinalaga ;  ang  kapang- 
yarihan    doon    ay    mapapasa    sacerdote. 

22  At  kung  ang  sino  man  ay  magtalaga 
sa  Pakginoon  ng  bukid  na  binili,  na 
hindi  sa   bukid   ng   kaniyang   pag-aari ; 

23  kung  magkagayo^y  bibilangan  siya  ng 
sacerdote  ng  halaga  ng  iyong  inihalaga 
hangang  sa  taon  ng  jubileo,  at  babayaran 
niya  ang  iyong  inihalaga  ng  araw  ding 
iyan,  na  parang  santong  bagay  sa  Pai^gi- 
NOON.  24  Sa  taon  ng  jubileo  ay  mababa- 
lik  ang  bukid  doon  sa  kaniyang  binilhan, 
doon  sa  kinararapatan  ng  pag-aari  ng 
lupa.  25  At  boong  iyong  ihahalaga  ay 
magiging  ayon  sa  siklo  ng  santuario  :  da- 
lawang puong  gera  ang  isang  siklo. 

26  Ang  panganay  lamang  sa  mga  hayop 
na  sa  pagkapanganay  sa  Panginoon,  sino 
ma'y  hindi  makapagtatalaga  ;  maging  ba- 
ka  o  tupa,  yao'y  ukol  sa  Panginoon. 
27  At  kung  hayop  na  karumaldumal,  ka- 
niyang tutubusin  nga  yaon  sa  iyong  ini- 
halaga, at  idadagdag  ang  ikalimang  ba- 
hagi noon :  o  kung  hindi  tutubusin  ay 
ipagbili  ayon  sa  iyong  inihalaga. 

28  Gayon,  raa'y  walang  bagay  na  itina- 
laga, na  itatalaga  nino  man  sa  I'ANGI- 
NOON,  sa  lahat  ng  sariling  kaniya,  maging 
sa  tawo  o  sa  hayop,  o  sa  bukid  na  kani- 


1.  22 


MGA  BILANG. 


133 


yang  ])ag-aari,  ay  hincli  maipagbibili  o 
matutubos :  lahat  ng  bagay  na  itinalaga  ay 
kasantosantohan  sa  Pakginoon.  29  Wa- 
lang  itinalaga,  na  itatalaga  ng  mga  tawo 
na  matutubos;  papataying  walaiig  pag- 
sala. 

Sii  At  labat  ng  ikasampuong  bahagi 
ng  lupain,  maging  sa  binhi  ng  In  pain,  o 
sa  bunga  ng  puno  ng  kalioy  ay  sa  Pangi- 
KOON :  santo  sa  Panginoon.  31  At  kung 
ang  sino  man  ay  tutubos  ng  alin  mang 
bahagi  ng  kaniyang  ikasampuong  bahagi, 


ay  idagdag  niya  doon  ang  ikalimang 
bahagi  noon.  32  At  lahat  ng  ikasam- 
puong bahagi  sa  bakahan  o  sa  kawan, 
lahat  ng  madaan  sa  panukat,  ang  ikasam- 
puong bahagi  ay  magiging  santo  sa  Pa- 
nginoon. 33  Hindi  titingnan  kung  ma- 
buti  o  masama,  o  ipagpapalit  man:  at 
kung  sa  ano  mang  paraan  ay  ipagpalit, 
kapua  magiging  santo  ;  hindi  matutubos. 

34  Ito  ang  mga  utos  na  iniutos  ng 
Panginoon  kay  Moises  para  sa  mga  anak 
ng  Israel,  sa  bundok  ng  Sinai. 


ANG  LIBEO  TUNGKOL 

SA  MSA  BILANQ. 


I  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay  I 
i  Moises  sa  ilang  ng  Sinai,  sa  dampa 
ng  kapisanan,  ng  unang  araw  ng  ikala- 
wang  buan,  sa  ikalawang  taon,  pagkatapos 
na  makaalis  sila  sa  lupain  ng  Egipto,  na 
sinabing :  2  Bilangin  ninyo  ang  boong 
kapulungan  ng  mga  anak  ng  Israel,  ayon 
sa  kanilang  kamag-anakan,  ayon  sa  mga 
bahay  ng  kanilang  mga  magulang,  ayon 
sa  bilang  ng  mga  pangalan,  bawa't  lalaki 
ayon  sa  bilang  ng  kanilang  mga  ulo ; 
3  mula  sa  dalawang  puong  taong  gulang 
hangang  sa  katandatandaan,  lahat  ng 
makalalabas  sa  pakikipagbaka  sa  Israel, 
bibilangin  mo  at  ni  Aaron  sila  ayon  sa 
kanilang  mga  hukbo.  4  At  magkakaroon 
sa  inyo  ng  isang  lalaki  ng  bawa't  angkan ; 
bawa't  isa^y  pangulo  sa  bahay  ng  kani- 
yang mga  magulang.  5  At  ito  ang  mga 
pangalan  ng  mga  lalaki  na  makakasama 
ninyo:  sa  Kuben:  si  Elizur  na  anak  ni 
Sedeur.  6  Sa  Simeon ;  si  Selumiel  na 
anak  ni  Zurisadai.  7  Sa  Juda ;  si  Naa- 
30 n  na  anak  ni  Aminadab.  8  Sa  Isakar ; 
si  Natanael  na  anak  ni  Zuar.  9  Sa  Za- 
bulon  ;  si  Eliab  na  anak  ni  Helon.  lo  Sa 
mga  anak  ni  Jose  :  sa  Efraim,  si  Elisama 
na  anak  ni  Amiud  :  sa  Manases  si  Gama- 
liel na  anak  ni  Pedazur.  11  Sa  Benja- 
min ;  si  Abidan  na  anak  ni  Gedeoni. 
12  Sa  Dan,  si  Ahiezer  na  anak  ni  Amisa- 
dai.  13  Sa  Aser,  si  Pagiel  na  anak  ni 
Ocran.  14  Sa  Gad,  si  Eliasaf  na  anak 
ni  Dewel.  15  Sa  Neftali ;  si  Ahira  na 
anak  ni  Enan.  IS  Ito  ang  mga  nahalal 
sa  kapulungan,  na   mga  pangulo  sa  mga 


angkan  ng  kanilang  mga  magulang ;  sila 
ang  mga  pangulo  ng  libolibong  taga 
Israel.  17  At  dinala  ni  Moises  at  ni 
Aaron  ang  mga  Making  ito  na  nasay- 
say  sa  pamamag-itan  ng  pangalan :  18  at 
kanilang  pinisan  ang  boong  kapulungan 
ng  unang  araw  ng  ikalawang  buan,  at 
siWj  nangasulat  sa  lipi  ayon  sa  kanilang 
kamag-anakan,  ayon  sa  mga  bahay  ng  ka- 
nilang mga  magulang,  ayon  sa  bilang  ng 
mga  pangalan,  mula  sa  dalawang  puong 
taong  gulang  hangang  sa  katandatandaan, 
sa  pamamag-itan  ng  kanilang  mga  ulo. 
19  Kung  paano  iniutos  ng  Panginoon 
kay  Moises,  gayon  mga  binilang  niya  sa 
ilang  ng  Sinai. 

20  At  ang  mga  anak  ni  Buben  na  pa- 
nganay  ni  Israel,  ang  kanilang  mga  la  hi 
ayong  sa  kanilang  kamag-anakan,  ayon 
sa  mga  bahay  ng  kanilang  mga  magulang, 
ayon  sa  bilang  ng  mga  pangalan,  sa 
pamamag-itan  ng  kanilang  mga  ulo,  ba- 
wa't lalaki  mula  sa  dalawang  puong  taong 
gulang  hangang  sa  katandatandaan,  la- 
hat ng  makalalabas  sa  pakikipagbaka ; 
21  yaong  mga  nabilang  sa  kanila,  sa  ang- 
kan ni  Buben,  ay  apat  na  puo't  anim  na 
11  bo  at  limang  daan. 

22  Sa  mga  anak  ni  Simeon  ang  kani- 
lang mga  lahi,  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan,  ayon  sa  kanilang  mga 
bahay  ng  mga  magulang,  ayon  sa  mga 
nabilang  sa  kanila,  ayon  sa  bilang  ng 
mga  pangalan,  sa  pamamag-itan  ng  kani- 
lang mga  ulo,  lahat  ng  lalaki  mula  sa 
dalawang  puong  taon  gulang  hangang  sa 


134 


MGA  BILANG. 


1.  22 


katandatandaan^  lahat  ng  makalalabas  sa 
pakikipagbaka  ;  ?J3  yaoiig  mga  rialulaiig 
Ha  kaijlla  sa  angkaii  m  Siraeeii,  ay  liiDang 
puo't  niam  na  libo  at  tatloiig  claafi. 

S'l  Sa  inga  anak  ni  Gad,aiig  kaiiilang 
TDga  lalu,  ayon  ya  kanilang  kaoiaganakan, 
ajon  sa  bahay  rg  kaniLaiLg  i«ga  niagii- 
lang,  ayon  sa  bilang  iig  niga  pangalan, 
mula  sa  dalawang  puong  taong  gulaiig 
Iiangang  sa  katandatandaan,  lahat  ng 
makalalabas  sa  pakikipagbaka ;  25  yaong 
rnga  nabilaog  sa  kanila,  sa  angkan  ni 
Gad,  ay  apat  na  piio't  liinapg  libo  at 
aiiim  r.a  raan  at  limang  piio. 

go  Sa  rnga  anak  ni  Juda^  ang  kardlar,g 
mga  lalii,  ayon  sa  karvilaiig  mga  karnag- 
anakan,  ayon  sa  mga  bahay  ng  kanihing 
mga  magulang,  ayon  8a  bilaiig  ng  mga 
pangalan,  miila  sa  dalavrang  puong  taung 
gulang  hangang  sa  katandatandaan,  lal}at 
ng  makalalabas  sa  pakikipagliaka ;  27  ang 
mga  nabiiang  sa  kanila,  sa  angkan  ni 
Joda,  ay  pitong  puo^t  apat  na  libo  at 
anim  Pia  raan. 

28  Sa  mga  anak  ni  Isakar,  ang  kani- 
lang mga  laliij  ayon  sa  kanilang  mga  ka- 
mag-anakan,  ayon  sa  mga  baliay  ng  kani- 
lang mga  magulang,  ayon  sa  Ijilang  ng 
mga  pangalan,  mula  sa  dalawang  puong 
taong  gulang  hangang  sa  katandatandaan, 
lahat  ng  makalalabas  sa  pakikipagbaka ; 
29  yaong  jnga  nabiiang  sa  kanila,  sa  ang- 
kan ni  Isakar  ay  limang  puo't  apat  na 
libo  at  apat  na  raan. 

.^0  Sa  mga  anak  ni  Zabulon,  ang  kani- 
lang mga  lahij  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan,  ayon  sa  mga  baJiay  ng 
kanilang  mga  magulang,  ayon  sa  bilang 
ng  mga  pangalan,  mula  sa  dalawang  puong 
taong  gulang  hangang  sa  katandatandaan, 
lahat  ng  makalalabas  sa  pakikipagbaka; 
31  yaong  mga  nabiiang  sa  kanila,  sa  ang- 
kan ni  Zabulon,  ay  limang  puo't  pitong 
libo  at  apat  na  raan. 

32  Sa  mga  anak  ni  Jose,  sa  mga  anak  ni 
Efraim,  ang  kanilang  mga  lalii,  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan,  ayon  sa  mga 
bahay  ng  kanilang  mga  magulang,  ayon 
sa  bilang  ng  mga  pangalan,  mula  sa 
dalawang  puong  taong  gulang  hangang  sa 
katandatandaan,  lahat  ng  makalalabas  sa 
pakikipagbaka ;  33  yaong  mga  nabiiang 
sa  kanila,  sa  angkan  ni  Efraim,  ay  apat 
na  puong  libo  at  limang  daan. 

SI  Sa  Higa  anak  ni  Manase-,  ang  ka- 
riilang  rnga  lahi,  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan,  ayon  sa  mga  bahay  ng 
kanilang  mga  magulang,  ayon  sa   bilang 


Dg  mga  jmngalan,  mula  sa  dalawang 
puong  taong  gulang  liangnng  ;-a  katan- 
datan(iaan,  lahat  ng  makalalabas  sa  }>aki- 
ki[)agbaka;  35  ya^ng  i.jgr^  nabiiang  ni 
kanila  sa  angkan  ni  ''-.i:i leases,  ay  tat- 
long  puo^t  dalavrang  l:k'>  at  da]awai\g 
daan. 

36  Sa  mga  anak  ni  I>en  jamin,  ang  kani- 
lang mga  lalii,  ayon  sa  kanilang,  mga 
kamag-anakan,  ayon  sa  mga  bahay  ])g 
kanilang  mga  magulang,  ayon  sa  bilai-g 
ng  mga  pangalan,  mula  sa  dalawang 
puong  taong  gulang  hangan.g  sa  katan- 
datandaan, lahat  ng  niakalalabas  sa  paki- 
kipagbaka ;  37  yaong  mga  nabiiang  sa 
kanila,  sa  angkan  ni  Benjamin  ay  tatlong 
puo't  limang  libo  at  apat  na  roon. 

38  Sa  mga  anak  ni  Dan,  ang  kanilang 
mga  lahi,  ayon  sa  kanilang  mga  ]^amag- 
analvan,  ayon  sa  mga  bahay  ng  Icanilang  mga 
magulang,  ayon  sa  bilang  ng  mga  pangalan, 
mula  sa  dalawang  puong  taong  gulang 
hangang  sa  katandatandaan,  laliat  ng  ma- 
kalalabas sa  pakikipagbaka ;  39  yaong 
mga  nabiiang  sa  kanila,  sa  angkan  ni 
Dan  ay  anim  na  puo't  dalawang  lilx>  at 
pitong  daan. 

40  Sa  mga  anak  ni  Aser,  ang  kanilang 
mga  lahi,  ayon  sa  kanilang  mga  kamag- 
anakan,  ayon  sa  mga  bahay  ng  kanilang 
mga  magulang,  ayon  sa  bilang  ng  mga  pa 
ngalan  mula  sa  dalawang  puong  taong  gu- 
lang hangang  sa  katandatandaan,  lahat  ng 
makalalabas  sa  pakikipagbaka ;  41  yaong 
mga  nabiiang  sa  kanila,  sa  angkan  ni 
Aser,  ay  apat  na  puo't  isang  libo  at 
limang  daan. 

42  Sa  mga  anak  ni  Neftali,  ang  kani- 
lang mga  lahi,  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan,  ayon  sa  mga  bahay  ng 
kanilang  mga  magulang,  ayon  sa  bilang 
ng  mga  pangalan,  mula  sa  dalawang 
puong  taong  gulang  hangang  sa  katan- 
datandaan, lahat  ng  niakalalabas  sa  paki- 
kipagbaka ;  43  yaong  mga  nabiiang  sa 
kanila,  sa  angkan  ni  Neftali,  ay  limang 
puo't  tatlong  libo  at  apat  na  raan. 

44  Ito  ang  mga  nabiiang  na  binilang 
ni  Moises  at  ni  Aaron,  at  ng  labing  dala- 
wang lalaki  na  mga  pangulo  sa  Israel : 
bawa't  isa  sa  kanila'y  pangulo  sa  bahay 
ng  kaniyang  mga  magulang.  45  Kaya't 
laliat  ng  mga  nabiiang  sa  mga  anak  ng 
Israel,  ayon  sa  mga  bahay  ng  kanilang 
mga  mngolang  mnla  sa  dalawang  jiuong 
taong  gulang  liangang  sa  katandatandaan, 
lahat  ng  ;-a  Israel  ay  makalalabas  sa 
p^akikipagbaka ;     46  lahat  ng  nabiiang  ay 


2.  23 


MGA  BILANG. 


135 


anim  na  raan  at  tatlong  libo  at  limang 
daan  at  limang  puo. 

47  Datapiia't  ang  mga  I^evita  ayon  sa 
angkan  iig  kanilang  mga  magulang  ay 
hindi  nabilang  sa  kanila.  48  Sapagka't 
ang  Panginoon  ay  Dagsalita  kay  MoiBes, 
na  sinabing  :  49  Ang  angkan  lamang  ni 
Levi  ang  hindi  mo  bibilangin,  at  di  mo 
aaynsin  ang  bilang  nila  sa  mga  anak  ng 
Israel:  50  kungdi  ipamamahala  mo  sa 
mga  Levita  ang  tabernakulo  ng  patotoo, 
at  ang  lahat  ng  kasangkapan  noon,  at  ang 
laliat  ng  nauukol  doon  :  kanilang  dadal- 
liin  ang  tabernakulo,  at  ang  laliat  ng  ka- 
sangkapan ;  at  kanilang  pamamahalaan  at 
sila'y  tatahan  sa  palibot  ng  tabernakulo. 
51  At  pagka  ang  tabernakulo  ay  ililipat 
ay  pagtatangaltangalin  ng  mga  Levita :  at 
pagka  ititirik  ang  tabernakulo  ay  pag- 
uugnay-ugnayin  ng  mga  Levita:  at  ang 
taga  ibang  bayan  na  lumapit  ay  papata- 
yin.  52  At  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
magtatayo  ng  kanilang  mga  dampa,  ba- 
wa't  lalaki  ay  sa  kaniyang  sariling  kara- 
pamento,  at  bawa't  lalaki  ay  sa  siping  ng 
kaniyang  sariling  bandila,  ayon  sa  kani- 
lang'mga  hukbo,  53  Datapua't  ang  mga 
Levita  ay  magsisitayo  sa  palibot  ng  taber- 
nakulo ng  patotoo,  upang  liuag  magka- 
roon  ng  pagkakaalit  laban  sa  kapulungan 
ng  mga  anak  ng  Israel :  at  ang  mga  Levita 
ay  mamahala  ng  tabernakulo  ng  patotoo. 
54  Gayon  ginawa  ng  mga  anak  ng  Israel; 
ayon  sa  lahat  na  iniutos  ng  Panginoon 
kay  Moises,  gayon  ginawa  nila. 

2  At  ang  Panginooi^  ay  nagsalita  kay 
Moises  at  kay  Aaron,  na  nagsabing : 
S  Ang  mga  anak  ng  Israel  ay  magsisitayo 
bawa't  lalaki  sa  siping  ng  kaniyang  sari- 
ling bandila,  na  may  tanda  ng  mga  bahay 
ng  kanilang  mga  magulang :  sa  tapat  ng 
dampa  ng  kapisanan  ay  magtatayo  sila  sa 
palibot.  3  At  yaong  magtatayo  sa  ban- 
dang  silanganan,  sa  dakong  sinisikatan  ng 
araw,  ay  ang  mga  sa  bandila  ng  kampa- 
mento  ng  Juda  ayon  sa  kanilang  mga 
hukbo :  at  ang  pangulo  sa  mga  anak  ng 
Juda  ay  si  Naason  na  anak  ni  Aminadab. 
4  At  ang  kaniyang  hukbo,  at  yaong  mga 
nabilang  sa  kanila  ay  pitong  puo't  apat  na 
libo  at  anim  na  raan.  5  At  yaong  mag- 
sisitayo sa  siping  niya  ay  ang  angkan  ni 
Isakar :  at  ang  magiging  pangulo  sa  mga 
anak  ng  Isakar  ay  si  Natanael  na  anak  ni 
Zuar  :  6  at  ang  kaniyang  hukbo,  at  ang 
mga  nabilang  dito  ay  limang  puo't  apat 
na  libo  at  apat  na  raan :  7  at  ang  angkan 
ni  Zabulon:  at  ang  magiging  pangulo  sa 


mga  anak  ng  Zabulon,  ay  si  Eliab  na  anak 
ni  Elon :  8  at  ang  kaniyang  hukbo,  at 
yaong  mga  nabilang  dito,  ay  limang  puo't 
pitong  libo  at  apat  na  raan.  9  Lahat  ng 
nabilang  sa  kampamento  ng  Juda  ay  isang 
daan  at  walong  puo't  anim  na  libo  at  apat 
na  raan,  ayon  sa  kanilang  mga  hukbo. 
Sila  ang  unang  magsisibunot. 

10  Sa  dakong  timugan,  ay  malalagay 
ang  bandila  ng  kampamento  ng  Huben 
ayon  sa  kanilang  mga  hukbo :  'at  ang  ma- 
giging pangulo  sa  mga  anak  ng  Ruben,  ay 
si  Elizur  na  anak  ni  Sedeur.  11  At  ang 
kaniyang  hukbo  at  ang  Biga  nabilang  dito, 
ay  apat  na  puo't  anim  na  libo  at  limang 
daan.  12  At  yaong  magtatayo  sa  siping 
niya  ay  ang  angkan  ni  Simeon:  at  ang 
pangulo  sa  mga  anak  ng  Simeon  ay  si 
Selumiel  na  anak  ni  Zurisadai:  IS  at 
ang  kaniyang  hukbo  at  yaong  mga  nabi- 
lang sa  mga  yaon,  ay  limang  puo't  siam 
na  libo,  at  tatlong  daan :  14  at  ang  ang- 
kan ni  Gad  :  at  ang  pangulo  sa  mga  anak 
ni  Gad  ay  magiging  si  Eliasaf  na  anak  ni 
Eewel :  15  at  ang  kaniyang  liukbo,  at 
yaong  mga  nabilang  sa  mga  yaon,  ay 
apat  na  puo^t  limang  libo  at  amin  na 
raan  at  limang  puo.  16  Lahat  ng  nabi- 
lang sa  kampamento  ng  Buben  ay  isang 
daan  at  limang  puo't  isang  libo  at  apat 
na  raan  at  limang  puo,  ayon  sa  kanilang 
mga  hukbo.  At  sila  ang  pangalawang 
magsisibunot. 

17  Kung  magkagayon,  ang  dampa  ng 
kapisanan  ay  bubunot  na  kaakbay  ng 
kampamento  ng  mga  Levita  sa  gitna  ng 
mga  kampamento  :  ayon  sa  kanilang  pag- 
tatayo,  gayon  sila  magsisibunot,  bawa't 
lalaki  ay  sa  kaniyang  sariling  lugar,  sa 
siping  ng  kanilang  mga  bandila. 

18  Sa  dakong  kalunuran  ay  malalagay 
ang  bandila  ng  kampamento  ng  Efraim, 
ayon  sa  kanilang  mga  hukbo  :^  at  ang 
magiging  pangulo  sa.  mga  anak  ni  Efraim 
ay  si  Elisama  na  aiiak  ni  Amiud.  19  At 
ang  kaniyang  hukbo,  ang  mga  nabilang 
sa  mga  yaon  ay  apat  na  puong  libo  at 
limang  daan.  20  At  sa  siping  niya  ay 
malalagay  ang  angkan  ni  Manases :  at 
ang  magiging  pangulo  sa  mga  anak  ni 
Manases  ay  si  Gamaliel  na  anak  ni 
Pedazur  :  21  at  ang  kaniyang  hukbo,  at 
yaong  mga  nabilang  sa^  mga  yaon  ay 
tatlong  puo't  dalawang  libo  at  dalawang 
daan :  225  at  ang  angkan  ni  Benjamin : 
at  ang  magiging  pangulo  sa  n)ga  anak  ni 
Benjamin,  ay  si  Abidan  na  anak  ni 
Gedeoni :      23  at  ang  kaniyang    hukbo, 


136 


MGA  BILANG. 


2.  23 


at  yaong  laliat  na  iiabilang  sa  mga  jaon, 
ay  tatloDg  puo't  limang  libo  at  apat  na 
raan.  24  Yaong  lahat  na  nabilang  sa 
kampamento  ng  Efraira  ay  isang  daan  at 
waloiig  libo  at  isang  daan,  ayon  sa  kani- 
laiig  mga  hukbo.  At  sila  ang  pangatlong 
mag.sisibiinot. 

25  Sa  dakong  liilagaan  ay  inalalagay 
ang  bandila  ng  kampamento  ng  Dan  ayon 
Ba  kanilang  mga  hukbo  :  at  ang  m.agiging 
pangulo  sa  mga  anak  ni  Dan,  ay  si  Ahie- 
zer  na  anak  ni  Amisadai.  26  At  ang 
kaniyang  hukbo,  at  yaong  mga  nabilang 
sa  mga  yaon  ay  anim  na  puo't  dalawang 
libo  at  pitong  daan.  27  At  yaong  mga 
magtatayo  sa  siping  niya  ay  ang  angkan 
ni  Aser  :  at  ang  magiging  pangulo  sa  mga 
anak  ni  Aser  ay  si  Pagiel  na  anak  ni 
Ocran :  2S  at  ang  kaniyang  hukbo,  at 
yaong  mga  nabilang  sa  mga  yaon  ay  apat 
na  puo't  isang  libo  at  limang  daan : 
29  at  ang  angkan  ni  Neftali :  at  ang 
magiging  pangulo  sa  mga  anak  ni  Neftali 
ay  si  Ahira  na  anak  ni  Enan :  30  at  ang 
kaniyang  hukbo  at  yaong  mga  nabilang 
sa  mga  yaon  ay  limang  puo't  tatlong  libo 
at  apat  na  raan.  31  Yaong  lahat  na  na- 
bilang sa  kampamento  ng  Dan,  ay  isang 
daan  at  limang  puo't  pitong  libo  at  anim 
na  raan.  Sila  ang  magsisibunot  na  hull, 
ayon  sa  kanilang  mga  bandila. 

32  Ito  ang  mga  nabilang  sa  mga  anak 
ng  Israel,  ayon  sa  mga  bahay  ng  kanilang 
mgamagulang:  yaong  lahat  na  nabilang 
sa  mga  kampamento,  ayon  sa  kanikanilang 
mga  hukbo,  ay  anim  na  raan  at  tatlong 
libo  at  limang  daan  at  limang  puo.  33  Da- 
tapua^t  ang  mga  Levita  ay  hindi  nabilang 
na  kamma  ng  mga  anak  ng  Israel  gaya 
ng  iniutos  ng  Pangixoon  kay  Moises. 
34  Gayon  ginawa  ng  mga  anak  ng  Israel ; 
ayon  sa  lahat  ng  iniutos  ng  Panginoon 
kay  Moises,  gayon  sila  nagsitayo  sa  siping 
ng  kanilang  mga  bandila,  at  gayon  sila 
nagsibunot,  bawa't  isa'y  ayon  sa  kanilang 
mga  kamag-anakan,  ayon  sa  mga  bahay  ng 
kanilang  mga  magulang. 
O  At  ito  ang  mga  lahi  ni  Aaron  at  ni 
O^  Moises,  ng  araw  na  ang  Panginoon 
ay  magsalita  kay  Moises  sa  bundok  ng 
Sinai.  2  At  ito  ang  mga  pangalan  ng 
mga  anak  ni  Aaron  :  si  Nadab  ang  panga- 
nay,  at  si  Abiu,  si  Eleazar,  at  si  Itamar. 
S  Ito  ang  mga  pangalan  ng  mga  anak  ni 
Aaron  na  sacerdote  na  mga  na})ah5ran,  na 
itinalaga  upang  mamahala  sa  katungku- 
lang  sacerdote.  4  At  si  Nadab  at  si  Abiu 
ay  namatay  sa  harap  ng  Pakgikoon,  ng 


sila'y  maghandog  ng  ibaug  apoy  sa  harap 
ng  Panginoon,  sa  ilang  ng  Sinai,  at  silaV 
liindi  nagkaanak  :  at  si  Eleazar  at  si  Ita- 
mar ay  mga  namahala  sa  katungkulang 
sacerdote  sa  harap  ni  Aarong  kanilang 
ama. 

5  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  sinabing:  6  Ilapit  mo  ang 
angkan  ni  Levi,  at  ilagay  mo  sila  sa  harap 
ni  Aaron  na  sacerdote,  upang  mapamalia- 
laan  nila  siya.  7  At  kanilang  iingatan 
ang  kaniyang  katungkulan,  at  ang  katung- 
kulan  ng  boong  kapulungan  sa  Iiarap  ng 
dampa  ng  kapisanan  upang  gannpin  ang 
paglilingkod  sa  labernakulo.  8  At  kani- 
lang iingatan  ang  lahat  ng  kasangkapan 
ng  dampa  ng  kapisanan  at  ang  katungku- 
lan  ng  mga  anak  ng  Israel  upang  ganapin 
ang  paglilingkod  sa  tabernakulo.  9  At 
iyong  ibibigay  ang  mga  Levita  kay  Aaron 
at  sa  kaniyang  mga  anak  :  sila'y  tunay  na 
tumatalaga  sa  kaniya  sa  ganang  mga  anak 
ng  Israel.  10  At  iyong  ihahalal  si  Aaron 
at  ang  kaniyang  mga  anak,  at  kanilang 
iingatan  ang  kanilang  pagkasacerdote :  at 
ang  taga  ibang  bayan  na  lumapit  ay  papa- 
tayin. 

11  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  sinabing:  12  At  tungkol  sa 
akin,  narito,  aking  dinala  ang  mga  Levita 
sa  gitna  ng  mga  anak  ng  Israel  sa  lugar 
ng  mga  panganay  na  nagbubukas  ng  bahay- 
bata  sa  mga  anak  ng  Lsrael :  at  ang  mga 
Levita  ay  magiging  akin :  13  sapagka't 
lahat  ng  panganay  ay  akin ;  sapagka't  ng 
araw  na  aking  sugatan  ang  lahat  ng 
panganay  sa  lupain  ng  Egipto  ay  aking 
pinapagsanto  sa  akin,  ang  lahat  ng  panga- 
nay sa  Israel,  maging  tawo  at  maging 
hayop:  sila'y  magiging  akin.  Ako  ang 
Panginoon. 

14  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises  sa  ilang  ng  Sinai,  na  sinabing : 
15  Bilangin  mo  ang  mga  anak  ni  Levi 
ayon  sa  mga  bahay  ng  kanilang  mga 
magulang,  ayon  sa  kanilang  mga  kamag- 
anakan  :  bawa't  lalaki  mula  sa  i.-^ang 
buang  gulang  hangang  sa  katandatandaan 
ay  bibilangin  mo.  ic»  At  silaV  binilang 
ni  Moises  ayon  sa  salita  ng  1-*anginoon, 
g^y-d  ng  iniutos  sa  kaniya.  17  At  ito 
ang  mga  naging  anak  ni  Levi  ayon  sa 
kanilang  mga  pangakan  :  :-l  (person,  at  si 
Koat,  at  si  Merari.  58  At  ito  ang  mga 
pangalan  ng  mga  an[ik  ni  Gcrson  ayon  sa 
kanilang  ruga  kamag-anakan;  si  Libni 
at  si  Siraei.  19  At  arg  mga  anak  ni 
Koat,  ayon  m  kanilang  mga  kaniag-ana- 


3.  45 


MGA  BILANG. 


137 


kan ;  ay"  si  Amran,  at  si  Izhar,  si  Ebroii 
at  si  IJziel.  SO  At  ang  mga  anak  iii 
Merari  ayon  sa  kanilang  mga  kamagana- 
kan;  ay  si  Mahli  at  si  Musi.  Ito  ang 
mga  kamag-anakan  ng  mga  Levita  ayon 
sa  mga  bahay  ng  kanilang  mga  magulang. 

21  Kay  Gerson  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Libnita,  at  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Simeita :  ito  ang  mga  kamag-anakan 
ng  mga  Gersonita.  22  Yaong  mga  nabi- 
lang  sa  kanila,  ayon  sa  bilang  ng  lahat 
na  mga  lalaki,  mula  sa  isang  buang  gu- 
lang  hangang  sa  katandatandaan,  ang 
mga  nabilang  sa  kanila,  ay  pitong  libo  at 
limang  daan.  23  Ang  mga  kamag-anakan 
Kg  mga  Gersonita  ay  magtatayo  sa  liku- 
ran  ng  tabernakulo  sa  dakong  kalunuran. 
24  At  ang  magiging  pangulo  sa  bahay 
ng  mga  magulang  ng  mga  Gersonita  ay 
si  Eliazaf  na  anak  ni  Lael.  25  At  ang 
magiging  katungkulan  ng  mga  anak  ni 
Gerson  sa  dampa  ng  kapisanan  ay  ang 
tabernakulo  at  ang  Dampa,  ang  takip 
noon,  at  ang  tabing  sa  pintuan  ng  dampa 
ng  kapisanan,  26  at  ang  mga  bitin  ng 
looban  at  ang  tabing  sa  pintuan  ng 
looban  na  nasa  palibot  ng  tabernakulo  at 
sa  palibot  ng  altar,  at  ang  mga  tali  noon 
para  sa  boong  paglilingkod  doon. 

27  At  kay  Koat  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Amramita  at  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Izharita,  at  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Hebronita,  at  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Uzielita :  ito  ang  mga  kamag-anakan 
ng  mga  Koatita.  28  Ayon  sa  bilang  ng 
lahat  na  mga  lalaki,  mula  sa  isang  buang 
gulang  hangang  sa  katandatandaan,  ay 
walong  libo  at  anira  na  raan  na  mga 
mamamahala  ng  katungkulan  sa  santua- 
rio.  29  Ang  mga  kamag-anakan  ng  mga 
anak  ni  Koat  ay  magsisitayo  sa  tagili- 
ran  ng  tabernakulo,  sa  dakong  timugan. 
30  At  ang  magiging  pangulo  sa  bahay 
ng  mga  magulang  sa  mga  kamag-anakan 
ng  mga  Koatita  ay  si  Elizafan  na  anak  ni 
Uziel.  31  At  ang  magiging  katungkulan 
nila  ay  ang  kaban,  at  ang  dulang,  at  ang 
kandelero,  at  ang  mga  altar,  at  ang  mga 
kasangkapan  ng  santuario  na  kanilang 
pinamamahalaan,  at  ang  tabing  at  ang 
lahat  ng  paglilingkod  doon.  32  At  si 
Eleazar  na  anak  ni  Aarong  sacerdote  ay 
siyang  magiging  pangulo  ng  mga  pangulo 
ng  mga  Levita  at  mamamahala  sa  mga 
may  katungkulan  sa  santuario. 

33  Kay  Merari  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Mahlita  at  kamag-anakan  ng  mga 
Musita:   ito  ang  mga  kamag-anakan   ni 


Merari.  34  At  yaong  mga  nabilang  sa 
mga  yaon,  ayon  sa  bilang  ng  lahat  na 
lalaki,  mula  sa  isang  buang  gulang  han- 
gang sa  katandatandaan,  ay  anim  na  libo 
at  dalawaag  daan.  35  At  ang  magiging 
pangulo  sa  bahay  ng  mga  magulang  sa 
kamag-anakan  ni  Merari  ay  si  Zuriel  na 
anak  ni  Abihail:  sila'y  magsisitayo  sa 
tagiliran  ng  tabernakulo  sa  dakong  hila- 
gaan.  36  At  ang  magiging  katungkulan 
ng  mga  afnak  ni  Merari,  ay  ang  mga  tabla 
ng  tabernakulo,  at  ang  mga  sikang,  at  ang 
mga  haligi,  at  ang  mga  tungtungan,  at  ang 
lahat  ng  kasangkapan,  at  lahat  ng  sa  pag- 
lilingkod doon ;  37  at  ang  mga  haligi  sa 
palibot  ng  looban,  at  ang  mga  tungtungan, 
at  ang  mga  tulos,  at  ang  mga  tali  ng  mga 
yaon.  38  At  yaong  lahat  na  magsisitayo 
sa  harap  ng  tabernakulo  sa  dakong  silanga- 
nan,  sa  harap  ng  dampa  ng  kapisanan,  sa 
dakong  sinisikatan  ng  araw,  ay  si  Moises, 
at  si  Aaron  at  ang  kaniyang  mga  anak  na 
mangagsisipag-ingat  ng  katungkulan  sa 
santuario,  upang  ganapin  ang  pamamahala 
ng  mga  anak  ng  Israel ;  at  ang  taga  ibang 
bayan  na  lumapit  ay  papatayn.  39  Yaong 
lahat  na  mga  nabilang  sa  mga  Levita  na 
binilang  ni  Moises  at  ni  Aaron  sa  utos  ng 
Panginoon  ayon  sa  kanilang  mga  kamag- 
anakan,  lahat  ng  lalaki  mula  sa  isang 
buang  gulang  hangang  sa  katandatan- 
daan ;  ay  dalawang  puo't  dalawang  libo. 

40  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  kay 
Moises :  Bilangin  mo  ang  lahat  ng  lala- 
king  panganay  sa  mga  anak  ng  Israel 
mula  sa  isang  buang  gulang  hangang  sa 
katandatandaan,  at  iguhit  mo  ang,  bilang 
ng  kanilang  mga  pangalan.  41  At  iyong 
kukunin  ang  mga  Levita  para  sa  akin 
(Ako  ang  Panginoon)  na  kapalit  ng  lahat ' 
na  panganay  sa  mga  anak  ng  Israel ;  at 
ang  mga  hayop  ng  mga  Levita  na  kapalit 
ng  lahat  na  panganay  sa  mga  kayop  ng 
mga  anak  ng  Israel.  42  At  binilang  ni 
Moises,  gaya  ng  iniutos  sa  kaniya  ng  Pa- 
nginoon, ang  lahat  ng  panganay  sa  mga 
anak  ng  Israel.  43  At  lahat  ng  panganay 
na  lalaki  ayon  sa  bilang  ng  mga  pangalan 
mula  sa  isang  buang  gulang  hangang  sa 
katandatandaan,  doon  sa  mga  nabilang  sa 
kanila,  ay  dalawang  puo't  dalawang  libo 
at  tatlong  daan  at  pitong  puo^t  tatlo. 

44  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  sinabing :  45  Kunin  mo  ang 
mga  Levita  na  kai)alit  ng  lahat  ng  pa- 
nganay sa  mga  anak  ng  Israel,  at  ang 
mga  hayop  ng  mga  Levita  na  kapalit  ng 
kanilang  mga  hayop ;  at  ang  mga  Levita 


MGA  BILANG. 


3.  45 


ay  magiging  akin ;  Ako  ang  Panginoon. 
4s  At  sa  pagtiibos  sa  dalawang  daan  at 
]'it'>ng  pii'-'t  tatlong  par~^^nay  p":  i}V4a 
■jihtk  ng  Israel  m  Jiigll  sa  biliLg  l~  in<>a 
<-'j- Ila,  'f.T  kn]:'j':a  ]:a  iig  liLV'jr;  tiJ.lo 
•<  ba-Aa'i  i^aav,'!  ra  iil);  a-'^n  '-y  ,-H:lo 
i.i:-,  s.in.nnii.  ]'r!-:,M:j*ii  m  >  (i-ai^gsikl  av 
dal  r"  ang  p'l.  n-^  gora):  4.^  at  ibibigay 
iihi  nng  S'liapliiL  ikataribjs  ng  iiiiinihigit 
,N7  /'z/'/j^r'  i;:ia  kiy  Aar^n  al  sa  kanlyang 
inga  aihil:.  -Cii  At  jdnnha  ni  ?*V"isc3  aiig 
.•u'lap'r'g  iKingtub.s  ra  i^va  kibls  na  Iiu- 
j}iigit  i>a  n:,:;;a  r.-itubos  dl;  irga  Levita : 
liO  sa  mga  pai:!ganay  rg  niga  anok  ng 
Ir-rncl  kiiuijia  niya  ai^g  sabapi ;  isaiig  Who 
'.  t  tail*  ng  v:\\n  al  arjiu  na  puo't  llmang 
rJdo,  avun  sa  sikl  j  ^gsantua^iJ:  51  at 
ibinigay  ni  T'TL-ijcs  koy  Aaron  at  pa  kani- 
yai)g  niga  anak  :\uz  eakiping  paiigtubos 
ayon  ua  salita  r^p;  rANGiNOON,  gaya  ng 
iiiiutos  ng  Pakgixoox  kay  Moicos. 

4  At  ang  Pakginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises  at  kay  Aaron,  na  sinabing : 
2  Ayusin  ninyo  ang  bilang  ng  mga  anak 
ni  Ivoat,  sa  mga  anak  ni  Levi  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan,  ayon  sa  ba- 
hay  ng  kanilang  mga  magulang.  3  mula 
sa  tatlong  puong  taong  gulang  hangang 
ea  limang  puong  taong  gulang,  lahat  ng 
pnraapasok  sa  paglilingkod  upang  guraawa 
ng  gagawin  sa  dampa  ng  kapisanan. 
4  Ito  ang  paglilingkod  ng  mga  anak  ni 
Koat  sa  dampa  ng  kapisanan,  sa  mga 
bagay  na  pinakasanto  :  5  pagka  ang 
kampamento  ay  bubunutin,  ay  papasok 
si  Aaron  sa  loob,  at  ang  kaniyang  mga 
anak,  at  kanilang  ibababa  ang  lambong 
ng  tabing,  at  kanilang  tatakpan  noon  ang 
kaban  ng  patotoo :  6  at  kanilang  lalag- 
3^an  sa  ibabaw  ng  isang  takip  na  balat  ng 
foka,  at  kanilang  lalatagan  sa  ibabaw  ng 
isang  kayong  taganas  na  azul,  at  kanilang 
ilalagay  ang  mga  pinga  noon.  7  At  sa 
ibabaw  ng  dulang  ng  tinapay  na  bandog 
ay  kanilang  lalatagan  ng  isang  kayong 
azul,  at  kanilang  ilalagay  sa  ibabaw  nito 
ang  mga  pingan,  at  ang  mga  sand  ok,  at 
ang  mga  mankok,  at  ang  mga  tasa  npang 
buhusan:  at  ang  tinapay  na  palagi  ay 
malalagay  sa  ibabaw  noon :  8  at  kani- 
lang lalatagan  ang  ibabaw  ng  mga  yaon 
ng  kayong  eskarlata,  at  kanilang  tatakpan 
ito  ng  isang  panakip  na  balat  ng  foka. 
at  kanilang  ilalagay  ang  mga  pir.ga. 
9  At  ]<:ukuba  sila  ng  isang  kayong  azul  at 
kaiulang  tatakpan  ang  kandelerung  pan- 
tanlaw  at  ang  iUiwan,  at  ang  gunting,  at 
ang  mga  pingan,   at   ang   laliat  ng   mga 


sisidlan  ng  langis  noon,  na  kanikang  ipina- 
mamaliala:  it)  at  kanila^^g  jlakigay,  at 
Lab  at  ng  kasaiigkapao  .noon,  :-a  loob  ng 
i^ang  takIp  na  }>alat  r.g  foka,  at  kanilang 
ilalagay  sa  ibaba'w  ng  isang  pinga.  11  At 
ang  ibabaw  ng  altar  na  gir;to  ay  kanilang 
lalatagan  ng  isang  kayong  azul,  at  kani- 
lang tatakpan  ng  isang  panakip  na  balai 
ng  folia,  at  kanilang  isusuot  ang  jnga 
pinga  noon  :  12  at  kanilang  kukunin  ang 
laliat  ng  kasangkapan  sa  pamamaLala,  na 
ipinamamahala  nila  sa  santuario,  at  kani- 
lang ilalagay  sa  isang  kayong  azul,  at  kani- 
lang tatakpan  ng  isang  panakip  na  balat 
ng  foka,  at  kanilang  ijvapatong  sa  pinga. 
13  At  kanilang  aalisin  ang  mga  a  bo  sa 
altar  at  kanilang  lalatagan  ng  isang 
kayong  m.orado  :  14  at  kanilang  ipapa- 
tong  ang  labat  ng  kasangkapan  na  kani- 
lang ipinamaraabala  sa  palibot  rtg  altar , 
ang  dupungan  at  ang  mga  pang-ipit,  at 
ang  pjga  pala,  at  ang  jnga  mankok,  labat 
ng  kasangkapan  ng  altar;  at  kanilang 
lalatagan  ng  isang  panakip  na  ])alat  ng 
foka,  at  kanilang  isusuot  aiig  mga  [)ii]ga 
noon.  15  At  pagka  si  Aas-itn  at  ang 
kaniyang  mga  anak  ay  nakata];'>s  na 
makapagtakip  ng  santuario  at  ng  buong 
kasangkapan  ng  santuario,  kalian  mii'i 
bububatin  ang  kampannento  ;  pngivatai)Os 
nito'y  ang  mga  anak  ni  Koat  ay  magsisi- 
lapit'upang  kanilang  bnluitin  yaon:  data- 
pua't  buag  silang  biliipo  sa  santuario, 
baka  sila'y  mamatay.  Ang  mga  bagay 
na  ito  ay'siyang  |>a^^.an  ng  mga  anak  ni 
Koat  sa  dampa  ng  kapisanan.  16  At  ang 
magiging  tungkol  ni  Eleazar  na  anak  ni 
Aarong  sacerdote,  ay  anglangissa  ilawan, 
at  ang  mabangong  kainanyan,  at  ang 
palaging  bandog  na  harina,  at  ang  langis 
na  pangpahid,  ang  pag-iingat  ng  boong 
tabernakulo  at  ng  labat  na  nandoon  ;  ang 
santuario  at  ang  mga  ka^-angkapan  noon. 

17  At  ang  Pakgikoon  ay  nagsaliia 
kay  Moises  at  kay  Aaron,  r.a  sinabing : 
IsHuag  ninyong  ibiwalay  ang  angkan 
ng  mga  kamag-anakan  ng  mga  Koatita  sa 
gitna  ng  mga  Levita:  10  kungdi  gawin 
ninyo  sa  kanilang  ganito,  upang  sila'y 
mabnnay  at  imag  mamatay,  paglapit  nila 
sa  mga  pinakasantong  bagay  :  si  Aaron  at 
ang  kaniyang  rnga  anak  ay  paroroon  at 
itu^nro  sa  bawa^t'isa  ang  kaniyang  gaga- 
v,-in  at  i^ng  kani3'-ang  pasan  :  20  nguni^t 
sila'y  lir.ag  magsislnasok  upang  tingnan 
an.£^  santuario  baiil'i  sandali  man,  baka 
sila'y  mamatay. 

21  At  ang  Pa:>:(1i:>^oon  ay  nagsalita  kay 


4.  46 


MG  ABILANG. 


139 


Moises,  na  sinabing:  22  Ayusin  mo 
naman  ang  bilang  ng  mga  anak  iii  Ger- 
son,  ayong  sa  mga  baliay  ng  kanilang 
mga  magulang  avon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan  ;  23  mnla  sa  tatlong  pnong 
taong  gulang  at  patanda  hangang  sa 
limang  puong  taong  gulang  ay  bibilangin 
mo  sila ;  yaonglabat  na  pnmapasok  upang 
mamabala  sa  paglilingkod  upang  gawin 
ang  gagawin  sa  dampa  ng  kapisanan. 
24  Ito  ang  paglilingkod  ng  mga  kamag- 
anakan  ng  mga  Gersonita,  sa  pagliling- 
kod at  sa  pagdadala  ng_  mga  pasan : 
g5  dadalhin  nila  ang  mga  tabing  ng 
tabernakulo,  at  ang  dampa  ng  kapi- 
sanan, ang  takip  noon,  at  ang  panakip 
na  balat  ng  foka  na  nasa  ibabaw  nito, 
at  ang  tabing  sa  pintuan  ng  dampa 
ng  kapisanan ;  26  at  ang  mga  bitin  sa 
looban,  at  ang  tabing  sa  pintuang- 
daan  ng  looban  na  nasa  siping  ng  taberna- 
kulo,  at  ng  altar,  at  ang  mga  tali  ng  mga 
yaon,  at  ang  lahat  ng  kasangkapan  sa  ka- 
nilang paglilingkod  at  ang  labat  na  ma- 
rapat  na  gawin  sa  mga  yaon  ay  kanilang 
paglilingkuran.  27  At  mapapasa  pama- 
mahala  ni  Aaron  at  ng  kaniyang  mga 
anak  ang  boong  paglilingkod  ng  mga  anak 
ng  mga  Gersonita  sa  boong  kanilang  pa- 
san, at  sa  boong  kanilang  paglilingkod : 
&t  inyong  ituturo  sa  kanila  ang  mga  nauu- 
kol  sa  kanilang  boong  pasan.  28  Ito  ang 
paglilingkod  ng  mga  anak  ng  mga  Ger- 
sonita sa  dampa  ng  kapisanan:  at  ang 
tungkol  nila  ay  malalagay  sa  ilalim  ng 
pamamabala  ni  Itamar  na  anak  ni  Aarong 
sacerdote. 

29  Tungkol  sa  mga  anak  ni  Merari,  si- 
la*y  bibilangin  mo  ayon  sa  kanilang  ka- 
mag-anakan ayon  sa  mga  bahay  ng  kani- 
lang mga  magulang ;  30  mula  sa  tatlong 
puong  taong  gulang  at  patanda,  hangang 
sa  limang  puong  taong  gulang  ay  inyong 
bibilangin  sila,  lahat  na  puraapasok  sa 
paglilingkod,  upang  gawin  ang  gagawin 
sa  dampa  ng  kapisanan.  31  At  ito  ang 
katungkulan  sa  kanilang  pasan,  ayon  sa 
boong  paglilingkod  nila  sa  dampa  ng  ka- 
pisanan ;  ang  mga  tabla  ng  tabernakulo,  at 
ang  mga  sikang,  at  ang  mga  haligi,  at  ang 
mga  tungtungan ;  33  at  ang  mga  haligi 
sa  palibot  ng  looban,  at  ang  mga  tung- 
tungan, at  ang  mga  tulos,  at  ang  mga  tali 
sampuo  ng  lahat  ng  kasangkapan  at  ng 
boong  paglilingkod  :  at  ayon  sa  pangalan, 
ay  ituturo  mo  sa  kanila  ang  mga  kasang.- 
kapan  na  katungkulan  sa  kanilang  pasan. 
S3  Ito  ang  paglilingkod  ng  mga  kamag- 


anakan  ng  mga  anak  ni  Merari  ayon  sa 
boong  paglilingkod  nila  sa  dampa  ng  ka- 
pisanan, sa  ilalim  ng  paraamahala  ni  Ita- 
mar na  anak  ni  Aarong  sacerdote. 

34  At  binilang  ni  Moises  at  ni  Aaron, 
at  ng  mga  pangulo  sa  kapisanan  ang  mga 
anak  ng  mga  Koatita  ayon  sa  kanilang 
kamag-anakan,  at  ayon  sa  bahay  ng  kani- 
lang mga  magulang,  35  mula  sa  tatlong 
puong  taong  gulang  at  patanda  hangang 
sa  limang  puong  taong  gulang,  ang  lahat 
ng  pumapasok  sa  paglilingkod,  upang  gu- 
mawa  sa  dampa  ng  kapisanan:  36  at 
yaong  mga  nabilang  sa  kanila  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan,  ay  dalawang 
libo  pitong  daan  at  limang  puo.  37  Ito 
ang  mga  nabilang  sa  mga  kamag-anakan 
ng  mga  Koatita,  lahat  ng  nagsisipagling- 
kod  sa  dampa  ng  kapisanan,  na  mga  bi- 
nilang ni  Moises  at  ni  Aaron,  ayon  sa  utos 
ng  Panginoon  sa  pamamag-itan  ni  Moi- 
ses. 

38  At  yaong  mga  nabilang  sa  mga  anak 
ni  Gerson,  ayon  sa  kanilang  mga  kamag- 
anakan,  at  ayon  sa  mga  bahay  ng  kanilang 
mga  magulang,  39  mula  sa  tatlong  puong 
taong  gulang  at  patanda  hangang  sa  li- 
mang puong  taong  gulang,  lahat  ng  puma- 
pasok sa  paglilingkod  upang  guraawa  sa 
dampa  ng  kapisanan,  40  ang  mga  nabi- 
lang sa  kanila,  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan,  ayon  sa  mga  bahay  ng 
kanilang  mga  magulang,  vlj  dalawang  libo 
anim  na  raan  at  tatlong  puo.  41  Ito  ang 
mga  nabilang  sa  mga  kamag-anakan  ng 
mga  anak  ni  Gerson,  lahat  ng  naglingkod 
sa  dampa  ng  kapisanan,  na  binilang  ni 
Moises  at  ni  Aaron,  ayon  sa  utos  ng  Pa- 
nSinoon. 

42  At  ang  mga  nabilang  sa  mga  kamag- 
anakan  ng  mga  anak  ni  Merari  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan,  ayon  sa 
mga  bahay  ng  kanilang  mga  magulang, 
43  mula  sa  tatlong  puong  taong  gulang  at 
patanda  hangang  sa  limang  puong  taong 
gulang,  lahat  ng  pumapasok  sa  pagliling- 
kod, upang  gumawa  sa  dampa  ng  kapi- 
sanan, 44  yaong  lahat  na  mga  nabilang 
sa  kanila  ayon  sa  kanilang  mga  kamag- 
anakan,  ay  tatlong  libo  at  dalawang  daan. 
45  Ito  ang  mga  nabilang  sa  mga  kamag- 
anakan  ng  mga  anak  ni  Merari  na  binilang 
ni  Moises  at  ni  Aaron,  ayon  sa  utos  ng 
Pangikoon  sa  pamamag-itan  ni  Moises. 

46  Yaong  lahat  na  mga  nabilang  sa 
mga  Levita,  na  binilang  ni  Moises  at  ni 
Aaron  at  ng  mga  pangulo  sa  Israel,  ayon 
sa  kanilang  mga  kamag-anakan,  at  ayon 


140 


MGi  BILANG. 


4.  46 


r-a  rnga  bah  ay  ng  kanilang  niga  mngiilang, 
•57  miila  sa  tatlong  piiong  taong  gulang 
at  ]  ntando  bai  c^ang  salirhaLs:^  pv  Tig  taong 
gi'xii<  lahat  lig  M'lnnpn  \  r.^  a^^'^  gnma- 
^\r  1  '  'a^sai  g  j^.'L^bli'  ^-1  v'  at  nj  c:av>apg 
]  ^  ^i\  I  1  a  P^ga  p;.  a  i  a  '  'lVj  a  ]■"  Lp pi- 
nan  ^.-^.  vu  iiL,^  labile'  ^  a  j:a  .  la,  ay 
'^valfi'o  iii)o  iii  1  IP  iPg  i'  n  at  v. al)Pg 
]''!  \  49  Ay  p  "a  I/O.  1  ~  I'^^'-'riNfio  ,  ay 
p^Si  nal)ilapg  ^a  pan  am  <j;-i\an  i.i  Mol-.o'^, 
la  A  a  t  i  a  ay()n  '.a  kani\a  ^<(  i\  ^^Llipgk-  d, 
vt  vy  Pi  s,i  kanlyaiifr  })a-an :  traye  n  ii^ljl 
bini\'ii]^;;  vlya,  ca^.i  i  <x  mint  ^  ng  Pangi 
:,oo\"  kay  Moi^c-. 

5  At  nag^alila  ai  g  I'A^rwouz,  kay  ^l  i- 
^e-,  na  ^ip.J  ipg:  2  I  it(  s  ino  ^a  inixa 
ai\ik  ng  Israel  na  ilaba^  ^a  kampamento 
ang  labat  ng  may  ketong,  at  yaong  lahat 
na  inaaga^an,  at  yaong  labat  na  mga 
nahawa  sa  patay:  3  lalaki  at  babaye  ay 
kapua  ninjK)  ilalaba??,  sa  labas  ng  kampa- 
mento  ay  ilalagay  ninyo  sila ;  upang  buag 
nilang  ihawa  ang  kanilang  kampament*o 
na  aking  tinatahanan  sa  gitna.  4  At  gi- 
nawang  gayon  ng  mga  anak  ng  Israel,  at 
n)ga  inilabas  sa  labas  ng  karcpamento  : 
kiing  paanong  sinalita  ng  Panginoon  kay 
i^Ioises  ay  gayon  ginawa  ng  mga  anak  ng 
Israel. 

5  At  ang  Pakgixoon  ay  nagsaiita  kay 
Moises,  na  nagsabing :  6  Salitain  mo  sa 
mga  anak  ng  Israel :  Pagka  ang  isang  la- 
laki o  babaye  ay  nagkakasala  ng  ano  mang 
kasalanan  na  kinakamit  ng  mga  lalaki,  na 
siimasalangsang  laban  sa  Pakgixoon  at 
maging  salarin  ang  gayong  tawo  ;  7  kung 
niagkagayoV  kanilang  isasaysay  ang  ka- 
nilang kasalanang  nagawa:  at  kanila,ng 
boong  tutubusin  ang  kanilang  sala,  at 
dadagdagan  pa  niya  ng  ikalimang  bahagi 
noon,  at  ibibigay  doon  sa  pinagkasalahan. 

8  Datapua't  kung  ang  lalaki  ay  walang 
kamag-anak  na  mapagtutubusan  ng  sala, 
ang  katiibusan  ng  sala  na  havdog  sa  Pa- 
NGINOOX  ay  raagiging  sa  sacerdote  ;  bukod 
sa  tnpang  lalaking  pinakatubos  sa  kaniya. 

9  At  ang  bawa't  liandog  na  itinaasVa 
laliat  ng  mga  bagay  na  santo  ng  mga  anak 
ng  Israel,  na  kanilang  ihabarap  sa  sacer- 
dote ay  magiging  kaniya.  10  At  ang  mga 
bagay  na  santo  ng  bawa't  lalaki  ay  magi- 
ging kaniya:  ang  ibigay  ng  sino  mang 
tawo  sa  sacerdote  ay  magiging  kaniya. 

11  At  p.agsalita  aPig  Panginoon  l:ay 
Sloisc^,  na  nagsabing :  12  Salitain  mo  &a 
mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin  mo  sa 
karrlkng :  Kung  ang  a^awa  ng  sino  mang 
lalaki  ay  magkamiali,  na  di  nagtatapat    'i 


kaniya,  13  at  ang  ibang  lalaki  ay  sumi- 
ping  sa  kaniya,  at  ito'y  nakubli  sa  mga 
mata  ng  kaniyang  asav^a  at  ang  bagay  ay 
naliliim,  at  ang  babaye  ay  nadumham  at 
walang  saksi  laban  sa  kaniya,  o  liindi  man 
nasubokan  siya  sa  kapanahunan  ;  14  at 
ang  espiritu  ng  paninibuglio  ay  sumaasawa, 
at  siya'y  )nagkapanibuglio  sa  kaniyang 
asawa  at  siya'y  nadumhan :  o  kung  suma- 
kaniya  ang  espiritu  ng  paninibugho  tung- 
kol  sa  kaniyang  asawang  babaye  at  siya'y 
manibugho  sa  kaniyang  asawa,  at  siya^y 
hindi  nadumhan  :  15  dadalhin  ng  lalaki 
ang  kaniyang  asawa  sa  sacerdote,  at  ipag- 
dadala  ng  alay  ng  babaye  ng  ikasam- 
puong  bahagi  ng  isang  efa  ng  harina 
ng  cebada;  hindi  niya  bubuhusan  ng 
langis,  o  lalagyan  man  ng  olivano  ; 
sapagka't  bandog  na  harina  tungkol  sa 
paninibugho,  bandog  na  harina  na  paa- 
laala,    na    nagpapaalaala   ng    kasalanan. 

16  At  ilalapit  ng  sacerdote  ang  babaye,  at 
patatayuin    sa    harap     ng    Panginoon: 

17  at  ang  sacerdote  ay  kukuha  ng  san- 
tong  tubig  sa  isang  sisidlang  lupa ;  at  sa 
alabok  na  nasa  lapag  ng  tabernakulo  ay 
dadampot  ang  sacerdote,  at  ilalagay  sa 
tubig :  18  at  patatayuin  ng  sacerdote 
ang  babaye  sa  harap  ng  Panginook,  at 
ipalalaylay  ang  buhok  ng  babaye,  at 
ilalagay  ang  handog  na  harina  na'alaala 
sa  kaniyang  mga  kamay,  na  handog  na 
harina  tungkol  sa  paninibugho :  at  tatang- 
nan  sa  kamay  ng  sacerdote  ang  mapapait 
na  tubig  na  humahakot  ng  sumpa  :  19  at 
siya'y  panunumpain  ng  sacerdote,  at  sasa- 
bihin  sa  babayeng :  Kung  walang  sumi- 
ping  sa  iyong  ibang  lalaki,  at  kung  di  ka 
naligaw  sa  karumihan,  sa  isang  hindi  mo 
asawa,  maligtas  ka  nga  sa  mapapait  na 
tubig  na  ito  na   humahakot  ng  sumpa: 

20  datapua't  kung  ikaw  ay  tunay  na 
naligaw  sa  iba  na  di  mo  asawa,  at  kung 
ikaw  ay  nadumhan,  at  ang  lalaki  ay 
sumipingsa  iyo,  bukod  sa  iyong  asawa: 

21  kung  gayon  ay  panunumpain  ng  sacer- 
dote ang  babaye  ng  panunumpang  sumpa, 
at  sa-abihin  ng  sacerdote  sa  babaye; 
ilagay  ka  ng  Pakginoon  na  pinakasum- 
pa  at  pinakapula  sa  gitna  ng  iyong  bayan 
f)agka  gagawin  sa  iyo  ng  Panginoox  na 
manlumo  ang  iyong  hita  at  ang  iyong 
tiyan  ay  Inmaki;  22  at  ang  tubig  na  ito 
na  linmahakot  ng  sumpa  ay  tatalab  sa 
ivorg  tiyan,  at  ar,g  iyong  tiyan  ay  palala- 
kihii-!,  at  ang  iyong  hita  ay  panlulumu- 
hm  :  At  ang  babaye  ay  magsasabing  : 
i  Siya  nawa!    i  Siya  nawa!    S3  At  isu- 


6.  16 


MGA  BILANG. 


141 


sulat  ng  sacerdote  ang  mga  sumpang  ito 
sa  isang  libro,  at  kaniyang  mga  bubura- 
hin  sa  mapapait  na  tubig :  24  at  kani- 
yang  ipaiinom  sa  babaye  ang  mapapait 
na  tubig  na  hnmahakot  ng  siimpa:  at  ang 
tubig  na  humabakot  ng  sumpa  ay  tatalab 
sa  kaniya,  at  magiging  mapait.  25  At 
kukunin  n§  sacerdote  sa  kamay  ng  babaye 
ang  handog  na  harina  tungkol  sa  panini- 
bugho  at  kaniyang  aalogin  ang  handog 
na  barina  sa  harap  ng  Panginoon,  at 
dadalhin  sa.  altar  :  26  at  ang  sacerdote 
ay  kukuba  ng  isang  dakot  ng  handog  na 
harina  na  pinakaalaala  noon  at  susunu- 
gin  sa  ibabaw  ng  altar,  at  pagkatapos  ay 
ipaiinom  sa  babaye  ang  tubig.  27  At 
pagka  napainom  na  siya  ng  tubig,  mang- 
yayari  nga  kung  siya'y  nadumhan,  at 
siya^y  hindi  nagtapat  sa  kaniyang  asawa, 
na  ang  tubig  na  yaon  na  humahakot  ng 
sumpa,  ay  tatalab  sa  kaniya  at  magiging 
mapait,  at  ang  kaniyang  tiyan  ay  lalaki 
at  ang  kaniyang  hita  ay  manlulumo :  at 
ang  babaye  ay  magiging  sumpa  sa  gitna 
ng  kaniyang  bayan.  28  At  kung  ang 
babaye  ay  hindi  nadumhan,  kungdi  mali- 
nis;  siyaV  magiging  laya  at  maglilihi  ng 
binhi.  29  Ito  ang  kautusan  tungkol  sa 
paninibugho,  pagka  ang  isang  babaye  ay 
naligaw  sa  lalaking  di  niya  asawa,  at 
nadumhan;  30  o  pagka  ang  espiritu  ng 
paninibugho  ay  sumaisang  lalaki,  at  nani- 
bugho  sa  kaniyang  asawa;  patatayuin 
nga  ang  babaye  sa  harap  ng  Panginoon 
at  gagawin  ng  sacerdote  sa  kaniya  ang 
boong  kautusang  ito.  31  At  ang  lalaki 
ay  maliligtas  sa  kasam-an,  at  ang  babaye 
ay  siyang  magdadala  ng  kaniyang  kasam- 
an. 

6  At  ang  PanQinoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing :  2  Salitain 
mo  sa  mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin  mo 
sa  kanilang :  Pagka  ang  sino  mang  lalaki 
o  babaye  a}-  gagawa  ng  isang  tanging 
panata,  ng  panatang  Nazareo,  upang  tuma- 
laga  sa  Panginoon  :  3  siya'y  hihiwalay 
sa  alak  at  sa  matapang  na  inumin  ;  siya'y 
hindi  iinom  ng  sukang  alak,  o  sukang 
nakalalasing,  o  iinom  man  ng  ano  mang 
inuming  yari  sa  uvas  o  kakain  man  ng 
hilaw  na  uvas  o  pasas.  4  Sa  lahat  ng 
araw  ng  kaniyang  pagkatalaga  ay  hindi 
siya  kakain  ng  ano  mang  bagay  na  ibinu- 
bunga  ng  puno  ng  uvas,  magmula  sa  mga 
butil  hangang  sa  balat.  5  Lahat  ng  araw 
ng  kaniyang  pagkatalaga  ay  walang  pang- 
ahit  na  daraan  sa  ibabaw  ng  kaniyang 
ulo :  hangang  sa  matupad  ang  mga  araw 


na  kaniyang  inihiwalay  sa  Panginoon, 
siya^y  magiging  santo  at  kaniyang  paba- 
bayaang  tumobo  ang  mga  haba  ng  buhok 
ng  kaniyang  ulo.  6  Lahat  ng  araw  ng 
kaniyang  pagkahiwalay  para  sa  Pangi- 
noon, ay  hindi  siya  lalapit  sa  patay  na 
katawan.  7  Siya'y  huag  magpapakadumi 
sa  kaniyang  ama  o  sa  kaniyang  ina,  o  sa 
kaniyang  kapatid  na  lalaki  o  babaye  pagka 
sila'y  namatay :  sapagka't  ang  pagka- 
talaga sa  kaniya  sa  Dios,  ay  nasa  ibabaw 
ng  kaniyang  ulo.  8  Lahat  ng  araw  ng 
kaniyang  pagkatalaga,  siya^y  santo  sa 
Panginoon.  9  At  kung  ang  sino  man 
ay  biglang  mamatay  sa  kaniyang  siping, 
at  mahawa  ang  ulo  ng  kaniyang  pag- 
katalaga; kung  magkagayo'y  kaniyang 
aahitan  ang  kaniyang  ulo  sa  araw  ng 
kaniyang  pagkalinis,  sa  ikapitong  araw 
niya  aahitan,  10  At  sa  ikawalong  araw 
ay  magdadala  siya  ng  dalawang  batobato 
o  dalawang  inakay  ng  kalapati  sa  sacer- 
dote, sa  pintuan  ng  dampa  ng  kapisanan : 

11  at  ihahandog  ng  sacerdote  ang  isa  na 
pinakahandog  dahil  sa  kasalanan,  at  ang 
isa'y  pinakahandog  na  susunugin  at  itu- 
tubos  sa  kaniya,  sapagka't  siya'y  nag- 
kasala  dahil  sa  patay,  at  sasantohin  niya 
ang  kaniyang   ulo    sa   araw   ding  yaon. 

12  At  itatalaga  niya  sa  Panginoon  ang 
mga  araw  ng  kaniyang  pagkatalaga,  at 
siya'y  magdadala  ng  isang  corderong  la- 
laki ng  unang  taon  na  pinakahandog 
dahil  sa  pagkakasala  :  datapua't  ang  mga 
unang  araw  ay  mawawalau  ng  kabuluhan, 
sapagka't  ang  kaniyang  pagkatalaga  ay 
nahawa. 

13  At  ito  ang  kautusan  tungkol  sa  Na- 
zareo,  pagka  ang  mga  araw  ng  kaniyang 
pagkatalaga  ay  natupad  :  siya'y  dadalhin 
sa  pintuan  ng  kaniyang  dampa  ng  kapi- 
sanan ;  14  at  kaniyang  ihahandog  ang 
kaniyang  alay  sa  Panginoon,  isang  corde- 
rong lalaki  ng  unang  taon  na  walang 
kapintasan,  na  pinakahandog  na  susunu- 
gin, at  isang  corderong  babaye  ng  unang 
taon  na  walang  kapintasan  na  pinakahan- 
dog dahil  sa  kasalanan  at  isang  tupang 
lalaki  na  walang  kapintasan  na  pinaka- 
handog tungkol  sa  kapayapaan,  15  at 
isang  bakol  na  tinapay  na  walang  leva- 
dura,  mga  mamong  bulaklak  ng  harina 
na  hinaluan  ng  langis,  at  mga  ampana- 
dang  walang  levadura  na  pinahiran  ng 
langis,  at  ang  kanilang  handog  na  harina 
at  ang  kanilang  mga  handog  na  inumin. 
16  At  mga  ihaharap  ng  sacerdote  sa 
harap  ng  Panginoon,  at  ihahandog  ang 


142 


MGA  BILANG. 


6.  16 


kaniyang  Iiandog  dahil  sa  kasalanan  at 
ang  kaniyang  jiandt.^g  na  snsimngiii  : 
17  at  kaniyang  ihahamlog  din  ang  tn- 
parig  kilaki  na  PANrTiNOOX  na  pinaka- 
hayin  na  mga  handing  tungk<)l  sa  krujaya- 
paan  na  kalakip  rig  bakol  ng  mga  tinapay 
na  walang  levadnra:  iliahandog  din  iig 
sacerdote  ang  kanikmg  liandog  na  liarina 
at  ang  liandog  na  iniiinin.  18  At  ang 
Nazareo  ay  niag-aaliit  ng  ulo  sa  kani- 
yang pagkatalaga  sa  pintuan  ng  dam  pa 
ng  kapisanan  at  kaniyang  dadamputin 
ang  buhok  ng  ulo  ng  kaniyang  pagkata- 
laga at  ilalagay  sa  ibabaw  ng  apoy  na  nasa 
ilaliui  ng  hayin  na  mga  bandog  tiingkol 
sa  kapayapaan.  19  At  kukunin  ng  sacer- 
dote ang  lutong  balikat  ng  tupa,  at  isang 
maiiiong  walang  levadura  sa  bakol,  at 
isang  ampanadang  walang  levadura,  at 
mga  ilalagay  sa  mga  kamay  ng  Nazareo, 
pagkatapos  na  makapag-ahit  ng  tdo  iig 
kaniyang  pagkatalaga :  20  at  mga  aalu- 
gin  ng  sacerdote  na  pinakahandog  na 
inalog  sa  harap  ng  Panginoon;  (ito'y 
santo  sa  sacerdote,  sampuo  ng  dibdib  na 
inalog  at  ng  hitang  itinaas) :  at  pagkata- 
pos nito'y  ang  Nazareo  ay  makaiinom  ng 
alak.  21  Ito  ang  kautusan  tungkol  sa 
Nazareo  na  nagpanata,  at  tungkol  sa  kani- 
yang alay  sa  Panginoon  dahil  sa  kani- 
yang paghiwalay,  bukod  pa  sa  aabutin  ng 
kaniyang  mga  kaya:  ayon  sa  kaniyang 
panata  na  kaniyang  ipinanata,  gayon  niya 
gaga  win,  ayon  sa  kautusan  tungkol  sa 
kaniyang  pagkatalaga. 

22  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  sinabing :  215  Salitain  mo  kay 
Aaron  at  sa  kaniyang  mga  anak,  na  iyong 
sabihing:  Sa  ganitong  paraan  pagpapa- 
lain  ninyo  ang  mga  anal:  ng  Israel ;  inyong 
sasabihin  sa  kanilang : 

24  Pagpalain  ka  ng  Panginoon  at  Inga- 
tan  ka. 

25  Paliwanagin  ng  Panginoon  ang 
kaniyang  mukha  sa  iyo,  at  magkaroon 
sa  iyo  ng  liabag : 

26  Itingin  ng  Panginoon  ang  kaniyang 
mukha  sa  iyo,  at  bigyan  ka  ng  kapaya- 
paan. 

27  Gayon  nila  ilalagay  ang  aking  pa- 
ngalan  sa  mga  anak  ng  Israel ;  at  aking 
mga  pagpapalain  sila. 

7  At  nangyari  ng  arav/  na  matapos  ni 
Moises  na  maitayo  ang  tabernakulo, 
at  mapahiran  ng  Imu/is  at  mapaging  santo 
sampuo  ng  lahat  ng  Ivasangkapan  nt  ang 
altar  at  ang  lahat  na  kasangkapan,  at  mapa- 
hiran ng  langis  at  mapaging  santo.     2  na 


inihandog  ng  mga  pangulo  sa  Israel,  ng 
mga  pangulo  sa  mga  bahay  ng  kanilang 
mga  magtilang;  ito  ang  mga  pangulo  sa 
mga  angkan,  ito  ang  n)ga  namainahala 
doon  sa  mQii  nabilang :  3  at  kanilang 
dinala  ang  kanilang  alay  sa  harap  ng 
Panginoon,  anirn  na  karitong  may  takip, 
at  labing  dalawang  baka ;  isang  kariton 
sa  bawa't  dalawa  sa  mga  pangulo,  at  sa 
bawa't  isa'y  isang  baka :  at  kanilang  mga 
iniharap  sa  harap  ng  tabernakulo.  4  At 
ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay  MoiseSj 
na  nagsabing  :  5  Tangapin  mo  sa  kanila. 
upang  sila'y  gumawa  ng  paglilingkod  sa 
dampa  ng  kapisanan:  at  mga  ibibigay  mo 
sa  mga  Levita,  sa  bawa't  lalaki  ayon  sa 
kaniyang  paglilingkod.  6  At  tinangap  ni 
Moises  ang  mga  kariton  at  ang  mga  baka, 
at  mga  ibinigay  sa  mga  Levita.  7  Dala- 
wang kariton  at  apat  na  baka  ay  ibinigay 
niya  sa  mga  anak  ni  Gerson,  ayon  sa 
kaniyang  paglilingkod  :  8  at  apat  na 
kariton  at  walong  baka  ay  kaniyang 
ibinigay  sa  mga  anak  ni  Merari,  ayon  sa 
kanilang  paglilingkod,  sa  ilalim  ng  pa- 
mamahala  ni  Itamar  na  anak  ni  Aarong 
sacerdote.  9  Ngnni't  sa  mga  anak  ni 
Koat  ay  walang  ibinigay  siya  :  sapagka't 
ang  paglilingkod  sa  santuario  ay  nauukol 
sa  kanila;  kanilang  papa-^anin  sa  kanilang 
mga  balikat.  li)  At  ang  mga  pangulo  ay 
naghandog  sa  pagtatalaga  sa  altar  ng  arav/ 
na  pahiran  ng  Icvngif^,  na  ang  mga  pangulo 
ay  naghandog  ng  kanilang  alay  sa  harap 
ng  altar.  11  At  ang  Panginoon  ay  nag- 
sabi  kay  Moises:  Sila'y  maghahandog  ng 
kanilang  alay,  bawa^t  pangulo  sa  kani- 
yang kaarawan,  sa  pag-tatalaga  sa  altar. 

12  At  ang  naghandog  ng  kaniyang  alay 
ng  unang  araw  ay  si  Naason  na  anak  ni 
Aminadab  sa  angkan  ni  Juda :  13  at  ang 
kaniyang  alay  ay  isang  pingang  pilak,  na 
ang  Idgat  noon  ay  isang  daan  at  tatlong 
puong  siklo^  isang  mankok  na  pilak  na  ang 
bigai  ay  pitong  puong  siklo  ayon  sa  siklo 
ng  santoaiio ;  kapua  puno  ng  mainam 
na  harina  na  hinaluan  ng  langis,  na 
pinakaliandog  na  harina ;  li  isang 
kucharang  ginto  na  ang  bigai  ay  sampuong 
siklo,  na  puno  ng  kamauyan ;  13  isang 
guyang  toro?  isang  tupang  lalaki,  isang 
corderong  lalaki  ng  unang  taon,  na 
pinakahandog  na  susunugin ;  16  isang 
lalaki  sa  mga  kambing  na  bandog  dahil 
sa  kasalanan ;  17  at  sa  hayin  na  mgii 
liandog  tungkol  sa  kapayapaan,  ay  dala- 
wang baka,  limang  tupang  lalaki,  limang 
kambing  na  lalaki,  limang  corderong  la- 


7.  51 


MGA  BILANG. 


143 


laki  ng  unang  taon:  ito  ang  alay  m 
Naason  na  anak  ni  Aminaclab. 

18  Ng  ikalawang  araw,  si  Katanael 
na  anak  ni  Zuar,  na  pangulo  ni  Isakar, 
ay  naghandog  :  19  kaniyang  inihandog  na 
pinakaalay  niya,  ay  isang  pingang  pilak, 
na  ang  bigat  ay  isang  daan  at  tatlong 
puong  siklo,  isang  mankok  na  pilak  na  ang 
bigai  ay  pitong  puong  siklo,  ay  on  sa  siklo 
ng  santuario ;  kapua  puno  ng  mainam  na 
harina  na  hinalnan  ng  langis,  na  pinaka- 
handog  na  harina ;  S4J  isang  kucharang 
ginto  na  ang  bigat  ay  sampuong  siklo  na 
puno  ng  kamanyan ;  21  isang  giiyang  toro, 
isang  tupang  lalaki,  isang  corderong  lalaki 
ng  unang  taon,  na  bandog  na  susunugin ; 
22  isang  lalaking  kambing  na  bandog 
dahil  sa  kasalanan;  23  at  pinakabayin 
na  niga  bandog  tungkol  sa  kapayapaan, 
ay  dalawang  baka,  limang  tupang  lalaki, 
limang  kambing  na  lalaki,  limang  corde- 
rong lalaki  ng  unang  taon :  ito  ang  alay 
ni  Natanael  na  anak  ni  Zuar. 

24  Ng  ikatlong  araw  ay  si  Eliab  na 
anak  ni  Helon,  na  pangulo  sa  mga  anak 
ni  Zabulon :  25  ang  kaniyang  alay,  ay 
isang  pingang  pilak,  ang  bigat  noon  ay 
isang  daan  at  tatlong  puong  siklOy  isang 
mankok  na  pilak  na  ang  bigat  ay  pitong 
puong  siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario ; 
kapua  puno  ng  mainam  na  barina  na 
hinaluan  ng  langis,  upang  maging  bandog 
na  barina ;  26  isang  kucbarang  ginto  na 
ang  bigat  ay  sampuong  siklo^  na  puno  ng 
kamanyan ;  27  isang  guyang  taro,  isang 
tupang  lalaki,  isang  corderong  lalaki  ng 
unang  taon,  na  bandog  na  susunugin; 
28  isang  lalaki  sa  mga  kambing,  na  bandog 
dahil  sa  kasalanan ;  29  at  sa  hayin  na 
mga  handog  tungkol  sa  kapayapaan,  da- 
lawang baka,  limang  tupang  lalaki,  limang 
kambing  na  lalaki,  limang  corderong  lalaki 
ng  unang  taon :  ito  ang  alay  ni  Eliab  na 
anak  ni  Helon. 

30  Ng  ikaapat  na  araw  ay  si  Elizur  na 
anak  ni  Sedeur,  na  pangulo  sa  mga 
anak  ni  Euben :  31  ang  kaniyang  alay 
ay  isang  pingang  pilak,  na  ang  bigat 
nooV  isang  daan  at  tatlong  puong  sikloj 
isang  mankok  na  pilak  na  ang  bigat  ay 
pitong  puong  siklo,  ayon  sa  siklo  ng 
santuario;  kapua  puno  ng  mainam  na 
harina  na  hinaluan  ng  langis,  na  handog 
na  harina ;  32  isang  kucbarang  ginto  na 
ang  bigat  ay  sampuong  siklo,  na  puno  ng 
kamanyan ;  33  isang  guyang  toro,  isang 
tupang  lalaki,  isang  korderong  lalaki  ng 
unang  taon,   na  handog    na   susunugin; 


34  isang  lalaking  kambing,  na  handog 
dahil  sa  kasalanan;  35  at  sa  hayin  na 
mga  handog  tungkol  sa  kapayapaan,  ay 
dalawang  baka,  limang  tupang  lalaki,  li- 
mang kambing  na  lalaki,  limang  corderong 
lalaki  ng  unang  taon :  ito  ang  alay  ni  Eli- 
zur na  anak  ni  Sedeur. 

36  Ng  ikalimang  araw  ay  si  Selumiel  na 
anak  ni  Zurisadai,  na  pangulo  sa  mga  anak 
ni  Simeon :  37  ang  kaniyang  alay  ay  isang 
pingang  pilak,  na  ang  bigat  ay  isang  daan 
at  tatlong  puong  siklOj  isang  mankok  na 
pilak  na  ang  bigat  ay  pitong  puong  siklo, 
ayon  sa  siklo  ng  santuario ;  kapua  puno 
ng  mainam  na  harina  na  hinaluan  ng  la- 
ngis, na  handog  na  harina;  38  i^ang ku- 
cbarang ginto  na  ang  bigat  ay  sampuong 
siklo,  na  puno  ng  kamanyan.  39  isang  gu- 
yang toro,  isang  tupang  lalaki, isang  corde- 
rong lalaki  ng  unang  taon,  na  handog  na 
susunugin ;  40  isang  kambing  na  lalaki, 
na  handog  dahil  sa  kasalanan;  41  at  sa 
hayin  na  mga  handog  tungkol  sa  kapaya- 
paan, dalawang  baka,  limang  tupang  lalaki, 
limang  kambing  na  lalaki,  limang  corde- 
rong lalaki  ng  unang  taon :  ito  ang  alay 
ni  Selumiel  na  anak  ni  Zurisadai. 

42  Ng  ikaanim  na  araw  ay  si  Eliasaf 
na  anak  ni  Dewel,  pangulo  sa  mga  anak  ni 
Gad,  43  ang  kaniyang  alay  ay  isang  pin- 
gang pilak,  ang  bigat  noon  ay  isang  daan  at 
tatlong  puong  siX'/o,  isang  mankok  na  pilak 
na  ang  bigat  ay  pitong  puong  siklo,  ayon 
sa  siklo  ng  santuario;  kapua  puno  ng 
mainam  na  harina  na  hinaluan  ng  langis, 
na  handog  na  harina ;  44  isang  kucba- 
rang ginto  na  ang  bigat  ay  sampuong  sikloj 
na  puno  ng  kamanyan  ;  45  isang  guyang 
toro,  isang  tupang  lalaki,  isang  corderong 
lalaki  ng  unang  taon,  na  handog  na  susu- 
nugin ;  46  isang  lalaki  sa  mga  kambing 
na  bandog  dahil  sa  kasalanan ;  47  at  sa 
hayin  na  mga  handog  tungkol  sa  kapaya- 
paan, dalawang  baka,  limang  tupang  lala- 
ki, limang  kambing  na  lalaki,  limang  cor- 
derong lalaki  ng  unang  taon :  ito  ang  alay 
ni  Eliasaf  na  anak  ni  Dewel. 

48  Ng  ikapitong  araw  ay  si  Elisama  na 
anak  ni  Amiud,  pangulo  sa-  mga  anak  ni 
Efraim :  49  ang  kaniyang  alay  ay  isang 
pingang  pilak,  ang  bigat  noon  ay  isang 
daan  at  tatlong  puong  siklo,  isang  mankok 
na  pilak  na  ana  bigat  ay  pitong  puong 
siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario ;  kapua 
puno  ng  mainam  na  harina  na  hinaluan 
ng  langis,  na  handog  na  barina ;  50  isang 
kucharang  ginto  na  ang  bigat  ay  sampuo.ng 
siklo,  na  puno  ng  kamanyan;     51  isang 


144 


MGA  BILANG. 


7.  51 


guyang  toro,  isaiig  tupaiig  lalaki,  isang 
eorderong  lalaki  ng  unang  taon,  na  ban- 
dog na  susunngin;  52  isang  lalaki  sa 
mga  kambing  na  bandog  dabil  sa  kasala- 
nan ;  53  at  sa  bavin  na  uiga  bandog 
tungkol  sa  kapayapaan,  ay  dalawang  baka, 
limang  tupang  lalaki,  limang  kambing  na 
lalaki,  limang  corderong  lalaki  ng  unang 
taon :  ito  ang  alay  ni  Elisauia  na  anak  nl 
Amiud. 

54  Ng  ikaw along  arav/  ay  si  Gamaliel 
na  anak  ni  Pedazur,  pangulo  sa  mga  anak 
ni  Manases :  55  ang  kaniyang  alay  ay 
isang  pingang  pilak,  na  ang  bigat  ay  isang 
daan  at  tatlong  puong  siklo,  isang  man- 
kok  na  pilak  na  ang  higai  ay  pitong  puong 
siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario  ;  kapua 
puno  ng  mainam  na  liarina  na  binalnan  ng 
langis,  na  bandog  na  barina ;  56  isang 
kucharang  ginto  na  ang  bigat  ay  sampnong 
siklo,  na  puno  ng  kamanyan ;  57  isang 
guyang  toro,  isang  tupang  lalaki,  isang 
corderong  lalaki  ng  unang  taon,  na  lian- 
dog  na  susunugin ;  58  isang  lalaki  sa 
mga  kambing  na  bandog  dabil  ga  kasa- 
lanan ;  59  at  sa  bayin  na  mga  bandog 
tungkol  sa  kapayapaan,  ay  dalawang 
baka,  limang  tupang  lalaki,  limang  kam- 
bing na  lalaki,  limang  corderong  lalaki 
ng  unang  taon  :  ito  ang  alay  ni  Gamaliel 
na  anak  ni  Pedazur. 

60  Ng  ikasiam  na  araw  ay  si  Abidan, 
na  anak  ni  Gedeoni,  na  pangulo  sa  mga 
anak  ni  Benjamin  :  61  ang  kaniyang  alay 
ay  isang  pingang  pilak,  ang  bigat  noo'y 
isang  daan  at  tatlong  puong  si/do,  isang 
mankok  na  pilak  na  ang  bigat  ay  pitong 
puong  siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario  ; 
kapua  puno  ng  mainam  na  barina  na 
binaluan  ng  langis,  na  bandog  na  barina ; 

62  isang  kucharang  ginto  na  ang  bigat  ay 
sampuong  siklo,  na  puno  ng  kamanyan; 

63  isang  guyang  toro,  isang  tupang  lalaki, 
isang  corderong  lalaki  ng  unang  taon,  na 
bandog  na  susunugin;  64  isang  lalaki 
sa  mga  kambing  na  bandog  dabil  sa  kasa- 
lanan ;  65  at  sa  bayin  na  mga  bandog 
tpngkol  sa  kapayapaan,  ay  dalawang  baka, 
limang  tupang  lalaki,  limang  kambing 
na  lalaki,  limang  corderong  lalaki  ng 
unang  taon :  ito  ang  alay  ni  Abidan  na 
anak  ni  Gedeoni. 

66  Ng  ikasampuong  araw  ay  si  Abiezer 
na  anak  ni  Amisadai,  na  pangulo  sa  mga 
anak  ng  Dan  :  67  ang  kaniyang  alay  ay 
inang  pingang  pilak,  na  ang  bigat  noo'y 
isang  daan  at  tatlong  puong  siklo,  isang 
mankok  na  pilak  na  ang  bigat  ay  pitong 


puong  siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario  ; 
kapua  puno  ng  mainam  na  barina  na 
binaluan  ng  langis,  upang  bandog  na 
barina;  63  isang  kuebarang  ginto  na 
ang  bigrU  ay  sampuong  siMo,  na  puno  ng 
kamanyan  ;  69  isang  guyang  toro,  isang 
tupang  lalaki,  isang  corderong  lalaki  ng 
unang  taon,  na  bandog  na  susunugin ; 
70  isang  lalaki  sa  mga  kambing  na  ban- 
dog dabil  sa  kasalanan ;  71  at  sa  bayin 
na  mga  bandog  tungkol  sa  kapayapaan, 
dalawang  baka,  limang  tupang  lalaki, 
limang  kambing  na  lalaki,  limang  code- 
rong  lalaki  ng  unang  taon ;  ito  ang  alay 
ni  Abiezer  na  anak  ni  Amisadai. 

7i^  Ng  ikalabiug  isang  araw  ay  si  Pagiel 
na  anak  ni  Okran,  pangulo  sa  mga  anak 
ni  Aser  :  73  ang  kaniyang  alay  ay  isang 
pingang  pilak,  na  ang  bigat  noo'y  isang 
daan  at  tatlong  puong  siklo,  isang  man- 
kok na  pilak  na  ang  bigat  ay  pitong  puong 
siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario ;  kapua 
puno  ng  mainam  na  barina  na  binaluan 
ng  langis,  na  bandog  na  barina  ;  74  isang 
kuebarang  ginto  na  ai-ig  bigat  ay  sampuong 
siklo,  na  puno  ng  kamanyan ;  75  isang 
guyang  toro,  isang  tupang  lalaki,  isang 
corderong  lalaki  ng  unang  taon,  na,  ban- 
dog na  susunugin ;  76  isang  lalaki  sa 
mga  kambing,  na  bandog  dabil  sa  kasala- 
nan ;  77  at  sa  bayin  na  mga  bandog 
tungkol  sa  kapayapaan,  dalawang  baka^ 
limang  tupang  lalaki,  limang  kambing 
na  lalaki,  limang  corderong  lalaki  ng 
unang  taon  :  ito  ang  alay  ni  Pagiel  na 
anak  ni  Okran. 

78  Ng  ikalabing  dalawang  araw  si  A- 
bira  na  anak  ni  Enan,  na  pangulo  sa  mga 
anak  ng  Neftali :  79  ang  kaniyang  alay 
ay  isang  pingang  pilak,  na  ang  bigat  ay 
isang  daan  at  tatlong  puong  siklo,  isang 
mankok  na  pilak  na  ajig  bigat  ay  pitong 
puong  siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario  ; 
kapua  puno  ng  mainam  na  barina  na 
binaluan  ng  langis,  na  bandog  na  barina; 

80  isang  kuebarang  ginto  na  ang  bigat  ay 
sampuong  siklo,  na  puno  ng  kamanyan ; 

81  isang  guyang  toro,  isang  tupang 
lalaki,  isang  corderong  lalaki  ng  unang 
taon,  na  bandog  na  susunugin  ;  82  isang 
lalaki  sa  mga  kambing,  na  bandog  da- 
bil sa  kasalanan  ;  83  at  sa  bayin  na  mga 
bandog  tungkol  sa  kapayapaan,  dalawang 
baka,  limang  tupang  lalaki,  limang  kam- 
bing na  lalaki,  limang  corderong  lalaki 
ng  unang  taon  :  ito  ang  alay  ni  Abira  na 
anak  ni  Enan. 

84  Ito  ang  pagtatalaga  ng  altar,  ng  araw 


8.  19 


MGA  BILANG. 


145 


na  pahiran  ng  langis  ng  mga  pangulo  sa 
Israel:  labing-dalawaiig  pingang  pilak, 
labing  dalawang  mankok  na  pilak,  labing 
dalawang  kucliarang  ginto  :  35  bawa't 
pingang  pilak  ang  bigat  ay  isang  daan  at 
tatlong  puong  siklo,  at  bawa't  mankok  ay 
pitong  puo  :  labat  ng  pilak  ng  mga  sisid- 
lang  ito  ay  dalawang  libo  at  apat  na 
raang  siklo,  ayon  sa  siklo  ng  santuario  : 
86  ang  labing  dalawang  kucharang  ginto, 
na  puno  ng  kamanyan,  na  cing  bigat  ay 
sampuong  nklo  bawa't  isa,  ayon  sa  siklo 
ng  santuario :  ang  kabooan  ng  ginto  ng 
mga  kuchara,  ay  isang  daan  at  dala- 
wang puong  s'^klo  :  87  lahat  ng  baka  na 
bandog  na  susunugin  ay  labing  dalawang 
toro,  ang  mga  tupang  lalaki  ay  labing 
dalawa,  ang  mga  corderong  lalaki  ng 
unang  taon  ay  labing  dalawa,  at  ang 
kanilang  mga  bandog  na  barina :  at  ang 
mga  kambing  na  lalaki  na  bandog  dahil 
sa  kasalanan  ay  labing  dalawa :  88  at 
labat  ng  baka  upang  hayin  na  mga 
bandog  tungkol  sa  kapayapaan,  ay  dala- 
wang puo't  apat  na  toro,  ang  mga  tupang 
lalaki  ay  anim  na  puo,  ang  mga  kam- 
bing na  lalaki  ay  anim  na  puo^  ang 
mga  corderong  lalaki  ng  unang  taon  ay 
anim  na  puo.  Ito  ang  pagtatalaga  sa 
altar  pagkatapos  na  mapahiran  ng  langis. 
89  At  ng  si  Moises  ay  pumasok  sa  dampa 
ng  kapisanan,  upang  makipagsalitaan  sa 
Panginoon,  narinig  nga  niya  ang  Voces 
na  nagsasalita  sa  kaniya,  mula  sa  itaas 
ng  loklokan  ng  awa  na  nasa  ibabaw  ng 
kaban  ng  palotoo,  na  nasa  gitna  ng 
dalawang  kerubin :  at  siya'y  nagsalita  sa- 
kaniya. 

8  At  ang  Pangihoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing:  2  Salitain 
mo  kay  Aaron,  at  sabihin  mo  sa  kani- 
yang:  Pagsisindi  mo  ng  mga  ilawan, 
ang  pitong  ilawang  nasa  tapat  ng  kan- 
delero  ay  tatanglaw.  3  At  ginawang  ga- 
yon  ni  Aaron:  kaniyang  sinindiban  ang 
mga  ilavi^an  upang  tumanglaw  sa  tapat  ng 
kandelero,  gaya  ng  iniutos  ng  PanQi^oon 
kay  Moises.  4  At  ito  ang  pagkayari  ng 
kandelero,  gintong  niyari  sa  pamukpok ; 
ang  tungtungan  noon  at  ang  mga  bulak- 
lak  noon  ay  yari  sa  pamukpok :  ayon  sa 
pagwawangisan  na  ipinakita  ng  Pangi- 
NOON  kay  Moises,  gayon  ginawa  niya  ang 
kandelero. 

5  At  ang  PanQinoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  sinabing :  6  Kunin  mo  ang 
mga  Levita  sa  gitna  ng  mga  anak  ng  Israel 
at  linisin  rao  sila,    7  At  ganito  ang  gaga- 


win  mo  sa  kanila,  paglilinis  mo  sakanila : 
Iv>^isik  mo  sa  kanila  ang  tubig  na  panlinig 
ng  salaj  at  kanilang  paraaiiin  ang  pang- 
aliit  sa  boong  la  in  an  nila,  at  labhan  nila 
ang  kanilang  mga  suot,  at  sila'y  magpa- 
kalinis.  S  Kung  magkagayo'y  pakunin 
mo  sila  ng  isang  guyang  toro  at  ng  kani- 
yang bandog  na  barina  na  mainam,  na 
nariiiang  hinaluan  ng  langis,  at  kukuha 
ka  ng  ibang  guyang  toro  na  bandog  dabil 
sa  kasalanan.  9  At  ihaharap  mo  ang  mga 
Levita  sa  harap  ng  dampa  ng  kapisanan : 
at  pipisanin  mo  ang  boong  kapulungan 
ng  mga  anak  ng  Israel :  10  at  inaharap 
mo  ang  mga  Levita  sa  barap  ng  Pangi- 
NOON :  at  ipapatong  ng  mga  anak  ng  Israel 
ang  kanilang  mga  kamay  sa  mga  I^evita  : 
11  at  ihabandog  ni  Aaron  ang  mga  Levita 
sa  barap  ng  Panginoon  na  pinakaha>idog 
na  inalog  sa  ganang  mga  anak  ng  Israel, 
upang  kanilang  gawin  ang  paglilingkod 
sa  Panginoon.  12  At  ipapatong  ng  mga 
Levita  ang  kanilang  mga  kamay  sa  mga 
ulo  ng  mga  guyang  toro :  at  ibandog  mo 
ang  isa  na  pinakabandog  dabil  sa  kasala- 
nan, at  ang  isa'v  pinakabandog  nasusunu- 
gin  sa  PanSinoon,  upang  itubos  sa  mga 
Levita.  13  At  patatayuin  mo  ang  mga 
Levita  sa  harap  ni  Aaron  at  sa  harap  ng 
kaniyang  mga  anak,  at  mga  ihabandog 
mo  na  pinakabandog  na  inalog  sa  Pangi- 
NOON.  14  Ganito  mo  ihihiwalay  ang  mga 
Levita  sa  gitna  ng  mga  anak  ng  Israel :  at 
ang  mga  Levita  ay  magiging  akin.  15  At 
pagkatapos  nito  ay  magsisipasok  ang  mga 
Levita,  upang  gawin  ang  paglilingkod  sa 
dampa  ng  kapisanan  at  iyong  mga  lilinisin, 
at  mga  ihabandog  mo  na  pinakabandog 
na  inalog.  is  Sapagka't  sila'y  boong  na- 
bigay  sa  akin  mula  sa  gitna  ng  mga  anak 
ng  Israel ;  kapalit  ng  lahat  ng  nagsisipag- 
bukas  ng  bahay-bata,  ng  mga  panganay 
sa  lahat  ng  mga  anak  ng  Israel,  ay  kinu- 
kuha  sila  para  sa  akin.  17  Sapagka't 
lahat  ng  panganay  sa  gitna  ng  mga  anak 
ng  Israel  ay  akin,  m&ging  tawo  at  maging 
hayop;  ng  araw  na  aking  sugatan  ang 
lahat  ng  panganay  sa  lupain  ng  Egipto, 
ay  aking  mga  pinapagsanto  para  sa  akin. 
18  At  aking  kinuha  ang  mga  Levita  na 
kapalit  ng  lahat  ng  panganay  sa  gitna  ng 
mga  anak  ng  Israel.  19  At  aking  ibinigay 
ang  mga  Levita  na  pinakakaloob  kay 
Aaron  at  sa  kaniyang  mga  anak  mula  sa 
gitna  ng  mga  anak  ng  Israel  upang  gawin 
ang  paglilingkod  sa  mga  anak  ng  Isrjael 
sa  dampa  ng  kapisanan,  at  upang  itubos 
sa  mga  anak  ng  Israel,  upang  huag  mag- 


146 


MGA  BTLANG 


8.  19 


karoon  ng  salot  sa  gitna  Dg  mga  anak  ng 
Israel,  pagka  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
liiraapit  sa  santdario.  20  Ganito  ang  gl- 
nawa  ni  Moise;:«,  at  ni  Aaron,  at  ng  boong 
kapulungaii  ng  iiiga  anak  ng  Israel  ea 
mga  Levita :  avon  sa  laliat  na  iniutos  ng 
Pakginoon  kay  Moises  tiingkcl  sa  mga 
Levita,  gaycn  ginawa  ng  mga  anak  ng 
Israel  sa  kanila.  21  At  ang  mga  Jjevita 
ay  nagsipaglinis  ng  kanilang  kasalanan,  at 
nagsipaglaba  ng  kanilang  mga  damit ;  at 
mga  ini bandog  ni  Aaron  na  pinakahandog 
na  inalog  sa  iiarap  ng  PanQinoon  ;  at 
itinubos  sa  kanila  ni  Aaron  upang  linisin 
si  la.  22  At  pagkatapos  noon  ay  nagsipa- 
sok  ang  mga  Levita  upang  gawin  ang 
kanilang  paglilingkod  sa  dampa  ng  kapi- 
sanan  t^a  harap  ni  Aaron  at  sa  liarap  ng 
kaniyang  mga  anak  :  kung  paano  ang  iniu- 
tos ng  PakQinoon  kay  Moises  tungkol  sa 
mga  Levita,  gayon  ang  ginawa  nila  sa 
kanila. 

23  At  ang  PangiinOON  ay  nagsalita 
kay  Moises,  na  nagsabing:  2-i  Ito  ang 
nauukol  sa  mga  Levita :  mula  sa  da- 
lawang  pno't  iimang  taong  gulang  at 
patanda,  sila^y  papasok  upang  magling- 
kod  sa  gawang  dampa  ng  kapisanan: 
23  at  mula  sa  Iimang  puong  taong  gu- 
lang silaV  titigil  sa  paglilingkod  sa  gaga- 
win  at  liindi  na  f^lia  maglilingkcd ; 
26  nguni't  kanilang  pauiamaiialaaii  aiig 
kanilang  mga  kapatid  sa  dampa  ng  kapl- 
sanan,  upang  ingatan  ar,g  katungkulanj 
at  sila'y  iiindi  na  maglilingkod.  Gayon 
aug  gaga  win  nto  sa  mga  Levita  tungkol 
sa  kanilang  niga  katungkulan. 

9  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises  sa  iiung  ng  Sinai,  sa  unang 
buan  ng  ikalawang  taon  pagkatapos  na 
sila'y  makaalis  sa  lupain  ng  Egipto,  na 
sinabing :  *3  Bukod  sa  rito  ay  ipagdivv'ang 
ng  mga  anak  ng  Israel  ang  paskua  sa 
kaniyang  kaukulang  panahon.  3  sa  ika- 
labing  apat  na  araw  ng  buang  ito,  sa 
pagtatakip  silim  ay  inyong  ipagdidiwang 
sa  kaniyang  kaukulang  panahon:  ayon 
sa  lahat  na  palatuutunan  noon  at  ayon  sa 
laliat  ng  ayos  noon,  inyong  ipagdidiwang. 

4  At  si  Moises  ay  nagsalita  sa  mga  ai-ak 
ng  Israel  upang  ipagdiwang  ang  paskua. 

5  At  kanilang  ipinagdiwang  ang  paskua  ng 
unang  buan,  sa  ikalabing  apat  na  araw  ng 
buan,  sa  pagtatakip  silim,  sa  ilang  ng 
Sinai :  ayon  sa  laliat  na  iniutos  ng  Pais'Gi- 
NOON  kay  Moises,  ay  gayon  ginawa  ng 
raga  anak  ng  Israel.  6  At  may  mga 
lalaki  na  m|a  marumi  dahil  sa  bangkay 


ng  isang  tawo,  na  aiio  pa^t  liindi  naipagdi- 
wang  ang  jjaskua  ng  araw  na  yaon ;  at 
nagsiiiarap  siia  kay  Moises  at  kay  Aaron 
ng  araw  na  yaon :  7  at  ang  mga  lalaking 
yaon  ay  nagsipagsabi  sa  kanilang  :  Kami 
ay  mga  marumi  dahil  sa  bangkay  ng 
isang  tawo  :  ^bakit  kaini  ay  masasansala 
na  ano  pa^t  kami  ay  liuag  maghandog  ng 
alay  sa  Panginook  -a  kaniyang  kauku- 
lang panahon  na  kasania  ng  mga  anak  ng 
Israel  ?  8  At  si  Moises  ay  nagsabi  sa 
kanilang  :  Maghintay  kayo  ;  upang  aking 
marinig  ang  ipag-uutcs  ng  pAi^GiNOON 
tungkol  sa  inyo. 

9  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing :  10  Salitain  mo  sa 
mga  anak  ng  Israel,  na  iyong  sabihing : 
Kung  ang  sino  m.ang  tawo  sa  inyo  o  sa 
inyong  lahi  ay  maging  marumi  dahil  sa 
isang  bangkay,  o  masumpungan  sa  isang 
malayong  paglalakbay,  gayon  man  ay 
kaniyang  ipagdidiwang  ang  paskua  sa  Pa- 
KGINOON :  11  sa  ikalawang  buan  ng  ika- 
labing apat  na  araw  sa  pagtatakip  silim, 
ay  kanilang  ipagdidiwang  ;  kanilang  kaka- 
ning  may  mga  tinapay  na  walang  leva- 
dura  at  mga  gulay  na  mapait:  12  wala 
silang  ititira  noon  hangang  sa  kinaumaga- 
han,  o  sisira  man  ng  buto  noon :  ayon  sa 
boong  palatuntunan  rig  paskua  ay  kani- 
lang ipagdidiwang.  13  Datapua't  ang  la- 
laki  na  nialinis,  at  wala  sa  paglalakbay, 
at  liindi  ipinagdiwang  ang  paskua,  ang 
tawong  yaon  ay  ihihiwalay  sa  kaniyang 
bayan:  sapagka't  siyaV  liindi  naghandog 
ng  alay  sa  Pakginoon  sa  kaukulang 
panahon ;  ang  tavvong  yaon  ay  magdadala 
ng  kaniyang  kasalanan.  14  At  kung  ang 
h-txng  taga  ibang  lupa  ay  mangingibang- 
bayan  sa  inyo,  at  ipagdidiwang  ang  paskoa 
sa  Paxginoon  ;  ayon  sa  palatuntunan  ng 
paskua,  at  ayon  sa  ayos,  gayon  gagawiu 
niya :  kayo'y  magkakaroon  ng  isang  pala- 
tuntunan, maging  sa  taga  ibang  lupa,  at 
maging  sa  ipinanganak  sa  lupain. 

15  At  ng  araw  na  ang  tabernakulo  ay 
itayo,  ay  tinakpan  ng  alapaap  ang  taber- 
nakulo, ang  dampa  ng  patotoo :  at  sa 
pagtatakip  silim  ay  nasa  ibabaw  ng  taber- 
nakulo na  parang  isang  hicliuraog  apoy 
hangang  sa  kinaumagahan.  18  Gayon 
namalagi:  ang  ulap  ang  turnatakip  doon 
sa  aravj  at  ang  hichurang  apoy  sa  gabi. 
17  At  kalian  pa  man  at  ang  ulap  ay 
napaiitaas  mula  sa  ibabaw  ng  Dampa, 
pkgkatapos  noon  nga  ay  mga  naglalakad 
ang  mga  anak  ng  Israel:  at  sa  iugar  na 
tigilan  ng  alapaap  ay  doon  nagtatayo  ng 


10.  23 


MGA  BILANG. 


147 


kampamento  ang  mga   anak  ng  Israel. 

18  Sa  utos  ng  Panqinoon  ang  mga  anak 
ng  Israel  ay  nagsisipaglakbay,  at  sa  utos 
ng  PanGinoon  sila'y  nagtatayo  ng  kam- 
pamento :  kung  gaano  kalaou  ang  itigil 
iig  alapaap  sa  ibabaw  ng  tabernakulo, 
siya  nilang  ipinananatili  sa  kampamento. 

19  At  pagka  ang  ulap  ay  tumigil  sa  iba- 
baw ng    tabernakulo    na    maluat,   kung 

fayon  ay  iniingatan  ng  mga  anak  ng 
srael  ang  bilin  ng  PanQinoon  at  hindi 
naglalakbay.  20  At  kung  minsan  ang 
alapaap  ay  nananatiling  ilang  araw  sa 
ibabaw  ng  tabernakulo  ;  ay  on  nga  sa  utcs 
ng  PanGinoon  sila'y  tumitira  sa  kampa- 
mento, at  ayon  sa  utos  ng  Panginoon  ay 
sila'y  naglalakbay.  21  At  kung  minsan 
ang  alapaap  ay  nananatili  mula  sa  hapon 
hangang  sa  kinaumagahan  ;  at  pagka  ang 
alapaap  ay  tumataas  sa  kinaumagahan, 
ay  sila'y  naglalakbay :  m aging  araw  ma- 
ging  gabi,  na  ang  alapaap  ay  paitaas,  sila'y 
naglalakbay.  22  Maging  dalawang  araw 
o  isang  buan,  o  isang  taon  na  nakatigil 
ang  alapaap  sa  ibabaw  ng  tabernakulo, 
na  manatili  sa  ilabaw  noon,  ang  mga 
anak  ng  Israel  ay  tumitira  sa  kampa- 
mento, at  hindi  naglalakbay :  datapua't 
pagtaas,  sila'y  naglalakbay.  23  Sa  utos 
ng  Panginoon  sila'y  nagtatayo  ng  kam- 
pamento, at  sa  utos  ng  PanGinoon  sila'y 
naglalakbay  :  kanilang  iniingatan  ang  bi- 
lin ng  PanQinoon,  ayon  sa  utos  ng  Pa- 
KGINOON  sa  pamamag-itan  ni  Moises. 
|/^  At  ang  PakGinooh  ay  nagsalita 
iw  kay  Moises,  na  nagsabing :  2  Gn- 
mawa  ka  ng  dalawang  pakakak  na  pilak ; 
na  yari  sa  pamukpok  iyong  mga  gagawin : 
at  iyong  mga  gagamitin  sa  pagtawag  sa 
kapulungan,  at  sa  paglilipat  ng  mga  kam- 
pamento. 3  At  pagka  nga  kanilang  liihi- 
pan,  ang  boong  kapulungan  ay  magpipisan 
sa  iyo  sa  pintuan  ng  dampa  ng  kapisa- 
nan.  4  At  kung  kanilang  hipan  ang  isa 
lamang,  ang  mga  puno  nga,  ang  mga  pag- 
ulo  sa  mga  libolibong  taga  Israel,  ay 
magkakapisan  sa  iyo.  5  At  paghihip 
ninyo  ng  hudiat,  ang  kampamento  na 
nasa  dakong  silanganan  ay  maglalakbay. 
6  At  paghihip  ninyo  ng  hudiat  na  ikala- 
wa,  ang  kampamento  na  nasa  dakong 
timugau  ay  magsisilakad :  sila'y  hihihip 
ng  isang  hudiat  upang  sa  kanilang  pag- 
lakad.  7  Datapua't  pagka  ang  kapisanan 
ay  magpipisan,  kayo'y  hihihip,  nguni't 
huag  ninyong  patutunuging  hudiat.  8  At 
ang  mga  anak  ni  Aaron,  ang  mga  sacer- 
dote,  magsisihihip  ng'mga  pakakak;  at 


magiging  palatuntunan  sa  inyo  magpakai- 
lan  man  sa  boong  panahon  ng  inyong 
lahi.  9  At  pagka  lalabas  kayo  sa  pakiki- 
pagbaka  sa  inyong  lupain  laban  sa  kaaway 
na  sa  inyo'y  pumipighati,  inyo  ngang 
patutunugin  ang  hudiat  ng  mga  pakakak; 
at  kayo'y  aalalahanin  sa  harap  ng  PanGi- 
NOONG  inyong  Dios,  at  hayo'y  maliligtas 
sa  inyong  mga  kaaway.  10  Gayon  din 
sa  kaarawan  ng  inyong  kasayahan,  at  sa 
inyong  mga  takdang  kapistahan,  at  sa 
mga  pasimula  ng  inyong  mga  buan,  in- 
yong hihipan  ang  mga  pakakak  sa  ibabaw 
ng  inyong  mga  bandog  na  susunugin,  at 
sa  ibabaw  ng  inyong  mga  hayin  na  mga 
handog  tungkol  sa  kapayapaan;  at  mga 
magiging  alaala  sa  harap  ng  inyong  Dios : 
Ako  ang  PanQinoong  inyong  Dios. 

11  At  nangyari  sa  ikalawang  taon,  ng 
ikalawang  buan,  ng  ikadalawang  puong 
araw  ng  buan,  na  ang  alapaap  ay  napai- 
taas  mula  sa  tabernakulo  ng  patotoo. 
12  At  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nagsisu- 
long,  ayon  sa  kanilang  mga  paglalakbay 
sa  ilang  ng  Sinai;  at  ang  alapaap  ay 
lumapag  sa  ilang  ng  Paran.  13  At  kani- 
lang pinasimulan  ang  paglalakbay  ayon 
sa  utos  ng  Panginoon  sa  pamamag-itan 
ni  Moises.  14  At  unang  sumulong  ang 
bandila  ng  kampamento  ng  mga  anak  ni 
Juda  ayon  sa  kanilang  mga  hukbo :  at 
nasa  kaniyang  hukbo  si  Naascn  na  anak 
ni  Aminadab.  15  At  nasa  hukbo  ng 
angkan  eg  mga  anak  ni  Isakar,  si  Nata- 
nael  na  anak  ni  Zuar.  16  At  nasa  hukbo 
ng  angkan  ng  mga  anak  ni  Zabulon,  si 
Eliab  na  anak  ni  Helon.  17  At  ang 
tabernakulo  ay  nilansag;  at  ang  mga 
anak  ni  Gerson  at  ang  mga  anak  ni 
Merari,  na  mga  may  dala  ng  tabernakulo 
ay  nagsisulong.  IS  At  ang  bandila  ng 
kampamento  ng  Kuben  ay  sumulong  ayon 
sa  kanilang  mga  hukbo  :  at  sa  kaniyang 
hukbo  ay  si  Elizur  na  anak  ni  Sedeur. 
19  At  sa  hukbo  ng  angkan  ng  mga  anak 
ng  Simeon  si  Selumiel  na  anak  ni  Zuri- 
sadai.  20  At  sa  hukbo  ng  angkan  ng 
mga  anak  ni  Gad,  si  Eliasaf  na  anak  ni 
Dewel.  21  At  ang  mga  Koatita  ay  nag- 
sisulong na  dala  ang  santuario  :  at  itina- 
tayo  Jtg  iba  ang  tabernakulo  samantalang 
ang  mga  ito'y  nagsisidating.-  23  At  ang 
bandila  ng  kampamento  ng  mga  anak 
ni  Efraim  ay  nagsisulong  ayon  sa  kani- 
lang mga  hukbo  :  at  sa  kaniyang  hukbo 
ay  si  Elisama  na  anak  ni  Amiud.  23  At 
sa  hukbo  ng  angkan  ng  mga  anak  ni 
Manases,  si  Gamaliel  na  anak  ni  Pedazur. 


148 


MGA  BILx\NG. 


10.  24 


24  At  sa  hukbo  ng  ongkan  ng  mga  anak 
11  i  Benjamin,  si  Abidanna  anak  ni  Gedeo- 
ni.  25  At  ang  bandila  ng  kampamento 
ng  Riga  anak  ni  Dan  na  siyang  mga  tancd 
sa  haiihan  ng  lahat  ng  kampamento, 
nngsisulong  ayon  sa  kanilang  mga  Imkbo  : 
at  sa  kaniyang  liukbo  si  Ahiezer  na  anak 
ni  Amisadai.  26  At  sa  hukbo  ng  angkan 
ng  mga  anak  ni  Aser  ay  si  Pagiet  na  anak 
ni  Okran.  27  At  sa  hukbo  ng  angkan 
ng  mga  anak  ni  Keftali  av  si  Ahira  na 
anak  ni  Enan.  28  Ganito  ang  mga  pag- 
lalakbay  ng  mga  anak  ng  Israel,  ayon  sa 
kanilang  mga  hukbo ;  at  sila'y  nagsisu- 
long. 

29  At  si  Moises  ay  nagsabi  kay  Hobab 
na  anak  ni  Kagiiel  na  Madianita,  bianan 
ni  Moises  :  TayoV  naglalakad  sa  lugar 
na  pinagsabihan  ng  PA2?ginoong  :  Aking 
ibibigay  sa  inyo  :  sumama  ka  sa  amin  at 
gagawan  ka  namin  ng  mabuti :  sapagka't 
ang  Panginoon  ay  nagsalita  ng  mabuti 
tungkol  sa  Israel.  SO  At  siya'y  nagsabi 
sa  kaniyang :  Ako^  hindi  paroroon ; 
kimgdi  ako'y  babalik  sa  aking  sariling 
lujjain,  at  sa  aking  karaag-anakan.  31  At 
sinabi  7ii  Idoises :  Iluag  mo  kaming 
iwan,  ipiiiamamanhik  ko  sa  iyo  ;  sapag- 
ka't  nalalaman  mo  kung  paanong  tatayo 
kami  sa  ilang,  at  ikavv  ay  maaari  sa 
aming  pinakamata.  32  At  mangy ayari, 
kung  ikav/  ay  sasama  sa  amin,  oo,  mang- 
yayari,  na  ano  mang  inabuting  gaga v,- in 
ng  Pangikoon  sa  amin.  siya  rin  naming 
gaga  win  sa  iyo. 

33  At  silaV  nagsilakad  mula  sa  bundok 
ng  Panginoon  ng  tatlong  araw  na  pag- 
lalakbay ;  at  ang  kaban  ng  tipan  ng 
Pangixoon  ay  nasa  unahan  nila  ng  tat- 
long araw  nilang  paglalakbay,  upang  iha- 
nap  sila  ng  lugar  na  kanilang  mapag[m- 
pahingahan.  34  xVt  ang  alapaap  ng  Pa- 
NGINOON  ay  nasa  itaas  nila  sa  aravf,  pagl:a 
sila'y  susulong  mula  sa  kampamento. 

35  At  nangyari  pagka  ang  kaban  ay 
isinusulong,  na  sinasabi  ni  Moises :  Mag- 
bangon  ka,  oh  Pakginoon,  at  mangalat 
ang  mga  kaawa^/  mo,  at  magsitakas  sa 
harap  mo  ang  mga  napapoot  sa  iyo. 
S6  At  X)agka  inilalapag  ay  kaniyang  sina- 
sabing :  Magbalik  ka,  Oh  Pakgi>toon  sa 
mga  sampuong  libo  ng  mga  libolibong 
taga  Israel. 

||  At  ang  bayan  ay  naging  parang  muna- 
s^«  nakap,  na  nagsaUta  ng  masasama  sa 
f -akinig  ng  Pa>;ginoon  :  at  ng  marinig 
ng  Pakginoon,  ang  kaniyang  galit  ay 
nagningas ;  at  ang  apoy  ng  PajTGIKOOK 


ay  sumunog  sa  gitna  nila.  at  sumupok  sa 
kahulihulihang  bahagi  ng  kampamento. 
2  At  ang  bayan  ay  humibik  kay  Moises  ; 
at  si  Moines  ay  nanalangin  sa  PanGi]soon 
at  ang  apoy  ay  namatay.  3  At  ipinanga- 
laii  sa  lugar  na  yaon  ay  Tabera :  sapag- 
ka't  ang  apoy  ng  Pangimoox  ay  sumu- 
nog sa  gitna  nila. 

4  At  ang,halohalong  karamilian  na  na- 
sa gitna  nila  ay  nahulcg  sa  kasakiman :  at 
ang  mga  ar.ak  ng  Israel  naman  ay  muling 
umiyak,  at  nagsabing:  <iSino  ang  miig- 
bibigay  sa  atiii  ng  lamang  makakain  ? 
5  Ating  naaalaala  ang  isda,  na  ating  kina- 
kain  sa  Egipto  na  walang  bayad  ;  ang  mga 
kalabasa,  at  ang  mga  melon,  at  ang  mga 
puerro,  at  ang  mga  sibuyas,  at  ang  mga 
baw^ang :  6  nguni't  ngayo'y  ang  ating  ka- 
lulua  ay  natutuyo  ;  walang  kaanoanoman  : 
sa  ating  harapan  ay  walang  anonum  kung- 
di  ang  manang  ito.  7  At  ang  mana  ay 
gaya  ng  butil  ng  cilandio,  at  ang  hichu- 
ra  noon  ay  gaya  ng  hiclnira  ng  perlas. 
S  Ang  bayan  ay  dumadaan  sa  palibot,  at 
pinupulot  yaon,  at  kanilang  ginigiling  sa 
mga  gilingan,  o  kariilang  dinidikdik  sa 
mga  lusong,  at  kanilang  niluluto  sa  mga 
paliok,  at  y:vo'y  gin.agawang  mamon  n.ila  : 
at  ang  lasa  ay  gaya  ng  lasa  ng  bagong 
langis.  ©  At  pagka  ang  iKauog  ay  nalin- 
hulog  sa  ibabaw  ng  kanipamento  sa  gabi, 
ang  mana  ay  naliuhulog.  10  At  narinig 
ni  Moises  na  iniiyakaii  ng  bayan  ang  karii- 
lang mga  kasambaliay,  bawa't  lalaki  ;-i 
pintuan  ng  kaniyang  dampa:  at  ang  poot 
ng  Panginoon  ay  nugiiingas  na  mainam; 
at  minasama  ni  Moises.  il  At  sinabi  ni 
Moises  sa  Pa2>gi]nGo:-?  :  ^  bakit  mo  gina- 
wan  ng  mr.sama  ang  iyong  alipin?  <?  at 
bakit  hindi  ako  nakasumpong  ng  biyaya 
sa  iyong  paningln,  na  iyung  inilagay  ang 
pasaii  ng  boong  bayang  ito  sa  akin? 
12  i  Akin  ba  kayang  ipinaglilii  ang  boong 
bayang  ito  ?  at  siya'y  aking  ipinanganal:, 
upang  iyong  sabiliin  sa  aking:  Kandu- 
ngin  mo  sila  sa  iyong  kandurigan,  gaya  ng 
sisiwa  na  kinakandung  ang  kaniyang  b.'i- 
tang  sumususo  sa  lupain  na  iyong  isiniinji  -si 
sa  kanilang  mga  magulang?  13  ^Biian 
ako  kukuha  ng  laman,  njang  ibigay  sa 
lahat  ng  bayang  ito  ?  sapagka't  sila'y  umi- 
yak sa  akin,  na  nagsisipagsabing :  Bigyar. 
mo  kami  ng  laman  na  aming  makain. 
14  Hindi  ko  kayang  dalhin  ang  boong  ba- 
yang ito  na  mag-i^a,  sapagka't  totu^ng 
mabigat  sa  akin.  i5  At  kung  ginagawa 
mo  sa  aking  ganito  ay  [;atayin  mo  ako, 
ipinamamanhik  ko  sa  lyv,  kuiig  ako'y  na- 


12.  3 


MGA  BILANG. 


149 


kasumpong  ng  biyaya  sa  iyong  paningin ; 
at  huag  ko  ng  niakita  ang  aking  kahirapan. 

16  At  sinabi  ng  Paisginoon  kay  Moi- 
ses :  Pisanin  mo  sa  akin  ang  pitong  pu- 
ong  lalaki  sa  mga  matanda  sa  Israel,  sa 
iyong  mga  nalalaman  na  mga  matanda  sa 
bayan  at  mga  manunulat  sa  kanila;  at 
mga  dalhin  mo  sa  dampa  ng  kapisanan, 
upang  sila'y  makatayo  doon  na  kasama 
mo.  17  At  ako'y  mananaog  at  makikipag- 
iisap  sa  iyo  doOn:  at  ako'y  kukuha  sa 
espiritu  na  nasa  ibabaw  mo,  at  aking  ila- 
lagay  sa  ibabaw  nila;  at  kanilang  dadal- 
hin  ang  pasan  ng  bayan  na  kasama  mo, 
upan^  huag  mong  d alhing  mag-isa.  1 8  A t 
sabihm  mo  sa  bayang:  Magpakasanto 
kayo  sa  kinabukasan,  at  kayoy  magsisi- 
kain  ng  laman;  sapagka't  kayo'y  magsi- 
siiyak  sa  pakinig  ng  Panginoon,  na  nag- 
sabing ;  i  Sinong  magbibigay  sa  amin  ng 
laman  na  aming  makakain?  sapagka't 
mainam  sa  amin  na  pasa  Egipto :  kaya't 
bibigyan  kayo  ng  Panginoon  ng  laman, 
at  inyong  kakanin.  19  Hindin  ninyo 
kakaning  isang  araw,  o  dalawang  araw 
man,  o  limang  araw  man,  o  sampuong 
araw  man,  o  dalawang  puong  araw  man; 
20  kungdi  isang  boong  buan,  hangang  sa 
luraabas  sa  inyong  ilong,  at  inyong  kasu- 
siiklaman :  sapagka't  inyong  hinamak  ang 
Pakginoon  na  nasa  gitna  ninyo,  at  ka- 
yo'y  umiyak  sa  harap  niya,  na  nagsa- 
l)ing :  i  Bakit  pa  kami  nakaalis  sa  Egip- 
to ?  21  At  sinabi  ni  Moises :  Ang  bayan 
na  kinaroroonan  ko  ay  anim  na  raang 
libong  katawo  na  nakatayo ;  at  iyong  sina- 
bing:  Aking  silang  bibigyan  ng  laman 
na  kanilang  makakain  sa  boong  buan. 
22  iPapatayin  ba  kaya  ang  mga  kawan 
at  mga  bakahan,  upang  magkasiya  sa  ka- 
nila f  o  ang  lahat  ng  isda  sa  dagat  ay 
magkakatipon  para  sa  kanila  upang  mag- 
kasiya sa  kanila  ? 

2S  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  kay 
Moises.  iAngkamay  bang  Panginoon 
ay  umikli?  ngayo'y  makikita  mo  kung 
ang  aking  salita  ay  matutupad  sa  iyo  o 
hindi.  24  At  si  Moises  ay  lumabas,  at 
isinaysay  sa  bayan  ang  mga  salita  ng 
Panginoon  :  at  siya'y  nagpisan  ng  pitong 
puong  lalaki  sa  mga  matanda  sa  bayan  at 
kaniyang  mga  pinatayo  sa  palibot  ng 
Dampa.  25  At  ang  Panginoo'y  bumaba 
sa  alapaap,  at  nagsalita  sa  kaniya ;  at 
kumuha  sa  espiritu  na  nasa  ibabaw  niya, 
at  inilagay  sa  ibabaw  ng  pitong  puong 
matanda :  at  nangyari,  na  ng  ang  espiritu 
ay    magpahinga    sa    ibabaw    nila,   sila'y 


nangbula,  nguni't  hindi  sa  nila  muling 
ginawang  gayon.  26  Nguni't  naiwan 
ang  dalawang  lalaki  sa  kampamento,  na 
ang  pangalan  ng  isa  ay  Eldad,  at  ang  pa- 
ngalan,  ng  isa  ay  Med  ad  :  at  ang  espiritu 
ay  nagpahinga  sa  ibabaw  nila ;  (at  silaV 
mga  nabilang  sa  mga  nasulat,  nguni^t  hindi 
nagsialis  sa  Dampa:)  at  sila'y  nanghula 
sa  kampamento.  27  At  tumakbo  ang 
isang  binata,  at  isinaysay  kay  Moises,  at 
sinabing :  Si  Eldad  at  si  Med  ad  ay  nang- 
huhula  sa  kampamento.  28  At  si  Josue 
na  anak  ni  Nun  na  tagapamahala  ni  Moi- 
ses, na  isa  sa  kaniyang  mga  piling  lalaki, 
ay  sumagot  at  nagsabing:  I  Aking  pa- 
nginoong  Moises,  pagbawalan  mo  sila. 
29  At  sinabi  ni  Moises  sa  kaniya :  l  Ikaw 
ba'y  may  paninibugho  sa  aking  bagay? 
ibigin  nawa  ng  Dios  na  ang  boong  bayan 
ng  Panginoon  ay  mga  maging  profeta, 
na  ilalagay  ng  Panginoon  ang  kaniyang 
espiritu  sa  ibabaw  nila  I  30  At  tinipon 
ni  Moises  sa  kampamento,  siya  at  ang 
mga  matanda  sa  Israel.  31  At  lumabas 
ang  isang  hanging  galing  sa  Panginoon, 
at  nagdala  ng  mga  pugo  na  mula  sa  dagat 
at  mga  pinalapag  sa  kampamento  na  may 
isang  araw  na  paglalakad  sa  dakong  ito, 
at  isang  araw  na  paglalakad  sa  kabilang 
dako  sa  palibot  ng  kampamento,  at  nag- 
sisilipad  na  may  dalawang  siko  ang  iaas 
sa  balat  ng  lupa.  32  At  ang  bayan  ay 
nangakatindig  ng  boong  araw  na  yaon  at 
ng  boong  gabi,  at  ng  boong  ikalawang 
araw,  at  nagsipanghuli  ng  mga  pugo : 
yaong  kaonti  ang  napisan  ay  nakapisan 
ng  sampuong  homer :  at  kanilang  ikinalat 
para  sa  kanila  sa  boong  palibot  ng  kam- 
pamento. 33  Samantalang  ang  laman  ay 
nasa  kanilang  mga  ngipin  pa,  na  hindi  pa 
nila  nangunguya,  ang  galit  ng  Panginoon 
ay  nagningas  laban  sa  bayan,  at  sinugatan 
ng  Panginoon  ang  bayan  ng  isang  salot 
na  di  ano  lamang.  34  At  ipinangalan  sa 
lugar  na  yaon  ay  Kibrot-hataava ;  sapag- 
ka't  doon  inilibing  nila  ang  bayang  sakim. 
35  Mula  sa  Kibrot-hataava  ay  nagpatu- 
loy  ang  bayan  na  patungo  sa  Hazerot ;  at 
sila'y  tumira  sa  Hazerot. 
|0  At  si  Maria  at  si  Aaron  ay  nagsali- 
1^  taan  laban  kay  Moises  lungkol  sa 
babayeng  Kusita  na  kaniyang  pinakasa- 
lan:  sapagka't  siya'y  napakasal  sa  isang 
babayeng  Kusita.  2  At  kanilang  sina- 
bing :  I  Ang  Panginoon  bagay  kay  Moi- 
ses lamang  nakipagsalitaan  ?  ^  hindi  baga 
nakipagsalitaan  din  naman  sa  atin?  At 
narinig  ng  Panginoon.     3  Aug  lalaking 


150 


MGA  BILANG. 


12.  3 


si  Moises  ay  totoong  maamong  loob,  higit 
kay  sa  laliat  ng  lalaki  na  nasa  baiat  Dg 
lupa.  ^  4  At  ang  PainGINoo^y  nagsali- 
tang  bigla  kay  Muises,  at  kay  Aaroii,  at 
kay  Maria:  Lumabas  kayong  latlo  sa 
dampa  ng  kapisanan.  At  silang  tatlo  ay 
lumabas.  ^5  At  ang  Panginoon  ay  bii- 
maba  sa  isang  baligiiig  alapaap,  at  tu- 
mayo  sa  pintuan  ng  dampa,  at  tinawag  si 
Aaron  at  si  Maria:  at  sila'y  kapna  liu- 
marap.  6  At  kaniyang  sinabing:  Din- 
gin  ninyo^  ngayon  ang  aking  mga  salita : 
kung  mairoon  sa  gitna  ninyo  na  isang 
profeta,  akong  Panginoon  ay  pakikilala 
sa  kaniya  sa  malikmataj  sa  panaginip, 
siyaS''  aking  pakikipag-iisapan.  7  Ang 
aking  aliping  si  Moises  ay  hindi  gayon, 
siya'y  tapat  sa  aking  boong  baliay  :  *8  sa 
kaniya'y  ako'y  makikipagsaiitaan  sa  bibig, 
ng  boong  pagsasaysay,  at  hindi  sa  mala- 
bong  salitaan;  at  ang  bikas  ng  Pangi- 
noon ay  kaniyang  mamasdan:  ^Pakit 
nga  hindi  kayo  natal^ot  na  magsalita 
laban  sa  aking  alipin,  kaban  kay  Moises  ? 

9  At  ang  galit  ng  PanOinoon  ay  nag- 
ningas  Uiban  sa  kaniia ;  at  siyaV  yiimaori. 

10  At  ang  alapaap  ay  Uimayo  sa  Dampa ; 
atj  narito,  si  Maria  ay  nagka  ketong  na 
maputiiig  gaya  ng  nievc:  at  tiningnan  ni 
Aaron  si  Maria,  at,  narito,  siya'y  nagka 
ketong.  11  At  si  Aaron  ay  nagsabi  kay 
Moises:  jOh  aking  panginoon,  isina- 
samo  ko  sa  iyo  na  Inaag  mong  ibintang 
ang  kasalauan  sa  amin,  sapagka't  ginawa 
namin  na  may  kamangmangan,  at  sapag- 
ka't kami  ay  nagkasala.  12  Huag  mong 
itiilot  sa  kaniya,  isinasamo  ko  sa  iyc),  na 
rnaging  parang  isang  patay  na  tunaw 
ang  kalahati  na  ng  kaniyang  laman  pag- 
labas  sa  tivan  ng  kaniyang  ina.  13  At 
humiyaw  si  Moises  sa  Panginoon,  na 
nagsabing:  i  Pagalingin  mo  siya,  oh 
Dios,  idinadalangin  ko  sa  iyo.  14  At 
sinabi  ng  Panginoon  l^ay  Jvloises  :  Kung 
siya'y  niluran  ng  kaniyang  ama  sa  kani- 
yang mukha,  <?  hindi  ba  siya  mahihiyang 
])itong  araw?  kuUmgin  siya  sa  labas  ng 
kampamento  na  pitong  arav>^,  at  pag- 
katapos  ay  siya'y  madalang  mnli  sa  loob 
15  At  si  Maria'y  kinulong  sa  labas  ng 
kampamento  na  pitong  araw:  at  ang 
bayan  ay  hindi  naglakbay  hangang  si 
Maria  ay  nadalang  muli  sa  loob.  16  At 
paglcatapos  nito  ang  bayan  ay  naglakbay 
mula  sa  Hazerot,  at  nag  tayo  ng  kampa- 
mento sa  ilang  ng  Psran. 

OAt  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing:    2  Magsugo 


ka  ng  raga  lalaki  upang  kanilang  tiktikan 
ang  lupain  ng  Kanaan,  na  aking  ibibigay 
sa  mga  ap.ak  ng  Israel :  isang  lalaki  sa 
bawa't  i&a  sa  mga  angkan  ng  kanilang 
mga  magulang  ay  susuguin  ninyo,  na 
bavra't  isa'y,  pangulo  sa  kaniia.  3  At 
sinugo  si  la  ni  Moises  mnla  sa  ilang 
ng  Paran  a  yon  sa  utos  ng  Panginoon, 
silang  kiliat  na  mga  lalaking  pangulo  sa 
mga  anak  ng  Israel:  4  At  ito  ang  kani- 
lang mga  pangalan  :  Sa  angkan  ni  Euben, 
si  Samua  na  anak  ni  Zakur.  5  Sa  angkan 
ni  Simeon,  si  Safat  na  anak  ni  Hori.  6  Sa 
angkan  ni  Juda,  si  Kaleb  na  anak  ni  Jefune. 
■7  Sa  angkan  ni  Isakar,  si  Igal  na  anak  ni 
Jose.  8  Sa  angkan  ni  Efraim,  si  Oseas  na 
anak  ni  Nun.  9  Sa  angkan  ni  Benjamin,  si 
Palti  na  anak  ni  Rafu.  10  Sa  angkan  ni 
Zabulon,  si  Gadiel  na  anak  ni  Sodi. 
11  Sa  angkan  ni  Jose,  sa  makaiuid  haga[u 
sa  angkan  ni  Manases,  si  Gadi  na  anak  ni 
Susi.  13  Sa  angkan  ni  Dan,  si  Araiel  na 
anak  ni  Gemali.  i:5  Sa  angkan  ni  Aser, 
si  Setur,  na  anaic  ni  Mikael.  14  Sa 
angkan  ni  Neftali,  si  Naabi  na  anak 
ni  Vopsi.  15  Sa  angkan  ni  Gad,  si 
Geuel  na  anak  ni  Maki.  16  Ito  ang 
mga  pangalan  ng  mga  lalaki  na  sinugo 
ni  Moises  upang  tiktikan  ang  lupain.  At 
tinawag  ni  Moises  na  Josue  ang  anak  ni 
Kun  na  si  Oseas.  17  At  sinugo  sila  ni 
Moises  upang  tiktikan  ang  lupain  ng  Ka- 
naan, at  sinabi  sa  kanilang:  Pumanhik 
kayo  sa  dakong  ito  na  Timugan  at  uma- 
kiat  kayo  sa  mga  bundukin  :  18  at  ting- 
nan  ninyo  ang  lupain,  kung  ano  ;  at  ang 
bayan  na  turaatahan  duon  kung  sila'y 
raalakas  o  mahina,  kung  sila'y  kaonti  o 
marami ;  19  at  kung  ano  ang  lupain  na 
kanilang  tinatahanan,  kung  mabuti  o  ma- 
sama ;  at  kung  ano  ang  mga  bayan  na 
kanilang  tinatahanan,  kung  sa  mga  kam- 
pamento o  sa  raga  katibayan  ;  20  at 
kung  ano  ang  lupain,  kung  mataba  o 
basal,  kung  mair^ong  kahoy  o  wala.  At 
magpakatapang  ka^vo,  at  magdala  kayo 
riio  ng  bunga  ng  lupain.  Kgayon  ang 
panahon  ay  panalion  ng  raga  unang  hinog 
na  uyas.  21  Sila  nga'y  umakyat,  at  kani- 
lang tiniktikan  ang  lupain  mula  sa  ilang 
ng  Zin  hangang  sa  Eehob,  sa  pagpasok  sa 
Hamat.  22  At  sila'y  umakiat  sa  dakong 
Timugan,  at  sila'y  dumating  sa  Hebron  ; 
at  si  A  hi  man,  si  Sesai  at  si  Talmai,  na 
mga  anak  ni  Anak,  ay  nandoon.  (Ang 
Hebron  nga  ay  natayong  pitong  taon  bago 
ang  Zoan  sa  Egipto.)  23  At  sila'y  du- 
mating sa  libis  ng  Eskol,  at  sila'y  pu- 


14.  15 


MSA  BILANG. 


151 


mutol  doon  ng  isang  sangang  may  isang 
kumpol  na  uvas,  at  dinala  sa  isang  pinga 
Pg  dalawa  ;    sila'y  nagdala  rin  iig   mga 
granada  at  mga  higos.    24  Ang  lugar  na 
raon  ay  tinawag  na  libis  ng  Eskol  dahil 
sa  kumpol  na  pinutol  ng   mga  anak  ng 
Israel  doon.    25  At  sila'y  nagbalik  pagka- 
tiktik  ng  lupain,  sa  katapusan  ng  apat  na 
puong  araw.     26  At  sila'y  nagsiyaon  at 
nagsiparoon  kay  Moises,   at  kay  Aaron, 
at  sa  boong  kupulungan  ng  mga  anak  ni 
Israel,  sa  ilang  ng  Paran,  sa  Kades ;  at 
kanilang  binalikan  ng  sagot  sila,  at  ang 
boong  kapulungan,  at  kanilang  ipinakita 
sa  kanila  ang  bunga  ng  lupain.^    27  At 
kanilang  isinaysay  sa  kanila,  at  smabing : 
Kami  ay  dumating  sa  lupang  iyong  pma- 
paroonan  sa  amin,    at  tunay  na  binubu- 
kalan  ng  gatas  at  pulot ;  at  ito  ang  bunga 
noon.    28  Baga  man  ang  bayan  na  tumi- 
tira  sa  lupaing  yaon  ay  malakas,  at  ang 
mga  ciudad  ay  nakukutaan,  at  napakala- 
laki :  at  bukod  dito  ay  aming  nakita  ang 
mga  anak  ni  Anak  doon.    29  Ang  Ama- 
lekita  ay  tumatahan  sa  lu]  a  ng  Timugan : 
at  ang  Heteo,   at  ang  Jebuseo,   at  ang 
Amorreo  ay  tumatahan  sa  mga  bundukin : 
at  ang  Kananeo  ay  tumatahan  sa  tabi  ng 
dagat,    at    sa    mga   pasigan  ng   Jordan. 
30  At    pinatahimik   ni   Kaleb    ang  ^  ba- 
yan ga  harapan  ni  Moises,  at  nagsabing : 
Ating  akiating  paminsan,  at  ating  ariin ; 
sapagka't  maaaring  ating  lupigin.  31  Ngu- 
ni't  ang  mga  lalaking  nagsiakyat  na  ka- 
sama  niya  ay  nagsabing:      Hindi  tayo 
makaaakvat  laban  sa  bayan;   sapagkat, 
sila'y  malakas  kay  sa  atin.    32  At  sila  y 
nagdala  ng  masamang  balita  tungkol  sa 
lupang  kanilang  tiniktikan,  sa  mga  anak 
ng  Israel,  na  nagsabing :     Ang  lupam  na 
aming    pinaroonan    upang    tiktikan    ay 
isang  lupain  na  kinakain  ang  mga  tuma- 
tahan doon ;  at  lahat  ng  bayan  na  aming 
nakita  d'oon,  ay  mga  tawong  malalaki. 
33  At  doo'y  aming  nakita  ang   mga  hi- 
gante,  ang  mga  anak  ni  Anak,  na  mula  sa 
mga  higante :  at  kami  sa  aming  sariling 
paningin  ay  naging  parang  mga  balang, 
at  gay  on  din  kami  sa  kanilang  paningm. 

HAt  ang  boong  kapulungan  ay  nag- 
lakas  ng  kanilang  voces,  at  hu- 
mivaw  ;  at  ang  bayan  ay  umiyak  ng  gabing 
yaon.  2  At  lahat  ng  anak  ng  Israel  ay 
tumakap  laban  kay  Moises  at  laban  kay 
Aaron :  at  ang  boong  kapulungan  ay  nag- 
sabi  sa  kanilang :  Inibig  sana  ng  Dios  na 
tayo'y  namatay  sa  lupain  ng  Egipto  I  I  o 
inibig  sana  ng  Dios  na  tayo'y  namatay 


sa  ilang  na  ito  I  3  ^  At  bakit  dinala  ng 
Panginoon  tayo  sa  lupaing  ito,  upang 
tayo'y  mabual  sa  tabak?  Ang  ating  mga 
asawa  at  ang  ating  mga  anak  ay  magiging 
bihag  ;,hindi  baga  magaling  sa  atin  na 
tayo,y  magbalik  sa  Egipto  ?  4  At  nagsa- 
bihan  silang  isa't  isa:  I  Tayo ^  magla- 
gay  ng  i'sang'  kapitan  at  tayo'y  magbalik 
sa  Egipto  I  5  Ng  magkagayon,  si  Moises 
at  si  Aaron  ay  nagpatirapa  sa  harap  ng 
boong  kapisanan  ng  kapulungan  ng  mga 
anak  ng  Israel.  6  At  si  Josue  na  anak  ni 
Nun,  at  si  Kaleb  na  anak  ni  Jefune,^  na 
mga  kasamang  tumiktik  ng  lupain  ay  hina- 
pak  ang  kanilang  mga  suot:  7  at  nag- 
salita  sila  sa  boong  kapulungan  ng  mga 
anak  ng  Israel,  na  sinabing :  Ang  lupain 
na  aming  dinaanan  upang  tiktikan  ay 
isang  napakainam  na  lupain.  8  Kung  ang 
Panginoon  ay  nalulugod  sa  atin,  tayo'y 
dadalhin  nga  niya  sa  lupaing  yaon,  at 
ibibigay  niya  sa  atin ;  lupaing  binubuka- 
lan  ng  gatas  at  pulot.  9  Huag  lamang 
kayong  manghimagsik  laban  sa  Pangi- 
NOON,  o  matakot  man  sa  bayan  ng  lupj^ng 
yaon;  sapagka't  sila'y  tinapay  sa  atin: 
ang  kaniyang  pagkalinga  ay  lumayo  sa 
kanila,  at  sa  ang  PaisGINOON  ay  suma- 
saatin:  huag  kayong  matakot  sa  kanila. 
loDatapua't  ang  boong  kapulungan  ay 
nagtangkang  pagbatuhanan  sila,  ng  mga 
bato.  At  ang  kalualhatian  ng  Pangi- 
NOON  ay  lumitaw  sa  dampa  ng  kapisanan 
sa  lahat  ng  anak  ng  Israel. 

11  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  kay 
Moises:  ^Hangang  kailan  hahamakin 
ako  ng  bayan  ito?  ^at  hangan^  kailan 
hindi  sila  mananampalataya  sa  akin,  kung 
sa  bagay  ang  lahat  ng  tanda  ay  akin  ng 
ginawa  sa  kanila?  12  Aking  susugatan 
sila  ng  salot,  at  hindi  ko  sila  pama- 
manahan,  at  gagawin  kita  na  isang  na- 
dong  malaki  at  matibay  kay  sa  kanila. 

13  At  si  Moises  ay  nagsabi  saPAis^GiNOONG : 
Kung  gayo'y  maririnig  ng  mga  taga  Egip- 
to; sapagka't  isinampa  mo  ang  bayang 
ito  ng  iyong  kapangyarihan  sa  gitna  nila ; 

14  at  kanilang  sasaysayin  sa  mga  tumata- 
han sa  lupaing  ito:  kanilang  narinig  na 
ikaw  Panginooh  ay  nasa  gitna  ng  bayang 
ito ;  sapagka't  ikaw  Pakginoon  ay  napa- 
kita  ng  mukhaan,  at  ang  iyong  alapaap 
ay  nakatihdig  sa  ibabaw  ng  mga  yaon,  at 
ikaw  ay  nangunguna  sa  kanila,  sa  isang 
haliging  alapaap  sa  araw,  at  sa  isang  hali- 
ging  apoy  sa  gabi.  15  Ngayon  kung  iyong 
papatayin  ang  bayang  ito  na  parang  isang 
tawo,  ang  mga  nacion  nga  na  nakarinig  ng 


152 


MGA  BILANG. 


14.  15 


iyong  kabantugan  ay  magsasalita,  na  sasa- 
bihing:       I6  Sapagka't   liindi   madadala 
iig^   Panginoon    ang    bayang   ito   sa    lu- 
pain,    na   kaniyang   isinumpa    sa   kanila, 
kaya't   kaniyang    pinatay    sila   sa    ilang. 
17  At  ngayon,  idinalangin  ko  sa  iyo,  na 
itulot  mo  na  an^  kapangyarihan  ng  Pa- 
NGiNOON  ay  maging  malaki  ayon  sa  iyong 
sinalita,  na  ii/ong  sinabing:    *^18Ang'PA- 
kSinoon  ay  banayad  sa  pagkagalit  at  sa- 
gana   sa   kaawaan,    na  nagpapatawad    ng 
kasam-an  at  ng  pagsalangsang,  at  sa  ano 
mang  paraan  ay  liindi  aariing  walang  mu- 
ang  cmg  may  sala  ;  na  dinadalaw  ang  ka- 
sam-an ng  mga  ama  sa  mga  anak  hangang 
sa  ikatlo  at  ikaapat  na  lahi.     19  Ipatawad 
mo,  isinasamo  ko  sa  iyo,  ang  kasam-^n  ng 
bayang  ito  ayon   sa  kalakhan  ng  iyong 
kaawaan,  at  ayon  sa  iyong  pagkakapata- 
wad  sa  bayang  ito,  mnla  sa  Egipto  han- 
gang ngayon.     20  At  sinabi  ng  PanGi- 
KOON :     Aking  pinatawad  ayon  sa  inyong 
salita:     21  ngiini't  tunay,   na  kung  paa- 
nong  ako'y  nabubuhay  ay  gayon  ang  boong 
lupa  ay  mapupuno   ng  kalualhatian    n| 
Panginoon  ;     22  t^apagka't  ang  laliat  ng 
tawong  yaon  na  nakakita  ng  aking  kalual- 
hatian at  ng  aking  mga  tanda,  na  aking 
ginawa  sa  Egipto  at  sa  ilang,  gayon  maV 


tinukso  ako  mtong  makasampuo,  at  hindi 
dininig  ang  aking  voces ;  23  tunay  na 
mndi  sila  makakakita  ng  lupain  na  aking 
isinumpa  sa  kanilang  mga  magulang,  ka° 
hi't  sino  man  sa  kanila  na  humamak  sa 
akin  ay  hindi  makakakita;  24  kungdi 
an^  aking  alilang  si  Kaleb,  sapagka't^i- 
ya  y  nagkaroon  ng  ibang  espiritu  sa  kani- 
ya,  at  siya'y  sumunod  na  lubos  sa  akin, 
siyaV  aking  dadalhin  sa  lupain  na  kani- 
yang pinaroonan ;  at  aariin  ng  kaniyang 
binhi.  25  Ngayon  ang  mga  Amalekita  at 
ang  mga  Kananeo  ay  tumatalian  sa  libis: 
bukas  kayo'y  magbalik,  at  pasa  ilang  sa 
daang  paiungo  sa  Dagat  na  Mapula. 

20  At_  ang  Pakgixoon  ay  nagsalita 
kay  Moises  at  kay  Aaron,  na  nagsa- 
bing:  27  Hangang  kalian  aking  titiisin 
ang  masamang  kapulungang  ito,  na  mga 
tumatakap  laban  sa  akni?  Akinc(  na- 
rinig  ang  mga  takap  ng  mga  anal^  ng 
Israel  na  sila'y  tumatakap  laban  sa  akin. 
28  Sabihin  mo  sa  kanilang :  j  Ako'y 
buhay!  sabi  ng  Panginoon,  tunay  na 
kung  paanong  sinalita  ninyo  sa  aking 
mga  pakinig  ay  gayon  ang*  gagawin  ko 
ea  myo:  29  ang  inyoui^  mga  bangkay 
ay  mangabubual  sa  ilang  na  ito  ;  at  yaong 
lahat  na  mga  nabilang  ?a  inyo  ayon  sa 


inyong  kabuoan  ng  bilang,  mula  sa  dala- 
wang    puong    taong   gulang    hangang   sa 
katandatandaan,  na  mga  tumaka])   laban 
sa  akin,     30  tunay  na  hindi  kayo  papa- 
sok  sa  lupain  tungkol  sa  pinagtaasan  ko 
ng  aking  kamay,  upang  aking  patahanan 
sa   inyo,  maliban   si   Kaleb   na   anak   ni 
Jefune,  at   si    Josue   na    anak    ni   Nun. 
SI  Nguni't  ang  inyong  mga  bata,  na  in- 
yong   sinabing    magiging    bihag,    sila'y 
aking  papapasukin,  at  kanilang"  makiki- 
lala    ang    lup)ain    na    inyong    hinamak. 
32  Nguni't  tungkol  sa  inyo,  ang  inyong 
mga  bangkay  ay  mangabubual  sa  ilang  na 
ito.^    33  At  ang  inyong  mga  anak  ay  ma- 
giging gala  sa  ilang,  na  apat  na  puong 
taon,  at  kanilang  dadalhin   ang  inyong 
pakikiapid,  hangang  sa  ang  inyong  "^mga 
bangkay  ay  matunaw  sa  ilang.  '  34  Ayon 
sa  bilang  ng  mga  araw  na  inyong  itinik- 
tik  sa  lupain,  sa  rnakatuid  baga'y  apat  na 
puong  araw,    (sa   bawa't   araw  ay  isang 
taon,)  inyong  dadalhin  ang  inyong  mga 
kasam-an,   na    apat    na    puong  taon,   at 
inyong  makikilala  ang  aking  paghiwalay. 
35  Akong  Pakgixoon  ang  nagsalita  :  tu- 
nay na  lahat  ng  itoV  aking  gagawin  sa 
boong  ^  masamang    kapulungang    ito,   na 
nagpipisan  laban  sa  akin :  sa  ilang  na  ito 
sila'y   matutunaw,   at  diyan  sila    mama- 
matay.     38  At  ang  mga  lalaki  na  sinugo 
m  Moises  ui)ang  tumiktik  ng  lupain  na 
nagsipagbalik,   at    pinatakap   ang   boong 
kapulungan  laban  sa  kaniya  sa  pagdadala 
ng    masamang    balita    laban    sa    lupain, 

37  ang  mga  tawong  yaon  na  nagsipagdala 
ng  masamang  balita  ng  lupain,  ay  nanga- 
matay  sa  salot  sa  harap  ng  Pak<5inoox-. 

38  Nguni't  si  Josue  na  anak  ni  Nun,  at  si 
Kaleb  na  anak  ni  Jefune,  ay  naiwang 
buliay  sa  mga  tawong  yaon  na  nagsipa"^ 
roong  tumiktik  ng  lupain.  39  At  isinay- 
say  ni  Moises  ang  mga  salitang  ito  sa 
lahat  ng  anak  ng  Israel :  at  ang  bavan  ay 
tumaghoy  na  mainam.  40  At  sila'V  nag- 
bangong  maaga  sa  kinanmagahan,  at  uma- 
kiat  sila  sa  taluktok  ng  bundok,  na  nag- 
sabing :  Narito  kami,  at  kami  ay  aakyat 
sa  lugar  na  ipinangako  ng  Pax'gixoox: 
sapagka't  kami  ay  nagkasala,  41  At  si- 
nabi ni  Moises:  ^Bakit  sinasalangsang 
ninyo  ngayon  ang  utos  ng  Paxgixoon, 
sa  bagay  ay  hindi  ninyo  ikasusulono  ? 
42  Huag  kayong  umakyat,  sapagka't  ang 
Paxgixoox  ay  wala  sa  gitna  ninyo, 
U]  ang  huag  kayong  ma^ugatan  sa  harap 
ng  inyong  mga  kaaway.  43  Sapagka't 
nandoon  ang  mga  Amalekita  at  ang  mga 


15.  24 


MGA  BILANG. 


153 


Kananeo  sa  harap  ninyo,  at  kayo'y  mga- 
bubual  sa  tabak  :  sapagka't  kayo'y  humi- 
walay  sa  pagsunod  sa  PanginooN;  kaya't 
ang  Panginoon  ay  hindi  sasa  inyo. 
44  Nguni't  sila'y  nagbantang  umakyat  sa 
taluktok  ng  bundok:  gayon  ma'y  ang 
kaban  ng  tipan  ng  PanSinoon,  at  si 
Moises  ay  hindi  nagsilabas  sa  kampa- 
mento.  45  Ng  magkagayon  ang  mga 
Amalekita  ay  nanaog  at  ang  mga  Kana- 
neo na  tumatahan  sa  bundok  na  yaon,  at 
sinugatan  sila  at  pinagtatabak  silang 
papanaog,  hangang  Horma. 

fK.  At  ang  PanQinoon  ay  nagsalita  kay 
i  vJ  Moises,  na  sinabing :  2  Salitain  mo 
sa  mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin  mo  sa  ka- 
nilang:  Pagpasok  ninyo  sa  lupain  na 
inyong  mga  tahanan,  na  aking  ibinigay  sa 
inyo,  3  at  magbahandog  kayo  ng  pina- 
raan  sa  apoy  sa  Pan^inoon  ng  bandog  na 
susunugin,  o  hay  in  upang  tumupad  ng  pa- 
nata,  o  kusang  handog,  o  saSnyong  mga 
takdang  kapistahan,  upang  gawing  masa- 
rap  na  amoy  sa  Panginoon,  mula  sa  ba- 
kahan  o  mula  sa  kawan :  4  kung  gayon 
ang  magbahandog  ng  kaniyang  alay  ay 
dalhin  sa  Panginoon,  na  parang  isang 
bandog  na  harina,  ang  ikasampuong  baha- 
gi  ng  isang  efa  ng  mainam  na  harina  na 
hinaluan  ng  ikaapat  na  bahagi  ng  isang  bin 
ng  langis :  5  at  ng  alak  na  inuming  ban- 
dog, ang  ikaapat  na  bahagi  ng  isang  bin, 
angiyong  ihahandog  na  kalakip  ng  handog 
na  susunugin  o  ng  hay  in,  para  sa  bawa't 
cordero.  6  O  para  sa  isang  tupang  lalaki, 
ay  iyong  ihahanda  na  pinakahandog  na 
harina,  ang  dalawang  ikasampuong  bahagi 
iig  isang  efa  ng  mainam  na  harina  na  hina- 
luan ng  ikatlong  bahagi  ng  isang  hin  ng 
langis :  7  at  para  sa  inuming  handog  ay 
iyong  ihahandog  ang  ikatlong  bahagi  ng 
isang  hin  ng  alak  na  pinakamasarap  na 
amoy  sa  Panginoon.  8  At  pagka  magha- 
handa  ka  ng  isang  toro  na  handog  na  su- 
sunugin, o  upang  hayin  sa  katuparan  ng 
isang  panata  o  upang  mga  handog  sa  Pa- 
kGinoon  tungkol  sa  kapayapaan ;  9  kung 
gayon  ay  kaniyang  ihahandog  na  kalakip 
ng  toro  ang  isang  handog  na  harina  na 
tatlong  ikasampuong  bahagi  ng  isang  efa 
ng  mainam  na  harina  na  hinaluan  ng 
kalahating  hin  ng  langis.  10  At  iyong 
ihahandog  na  pinakainuming  handog  ay 
kalahating  hin  ng  alak  na  pinakahandog 
na  pinaraan  sa  apoy,  na  may  masarap  na 
amoy  sa  Panginoon.  11  Gayon  gagawin 
sa  bawa't  toro,  o  sa  bawa't  tupang  lalaki, 


o  sa  bawa*t  corderong  lalaki,  o  sa  mga 
anak  ng  kambing.  12  Ayon  sa  bilang  ng 
inyong  ihahanda,  gayon  ninyo  gagawin 
sa  bawa't  isa,  ayon  sa  kanilang  bilang. 
13  Lahat  ng  kalupain  ninyo  ay  gagawa 
ng  mga  bagay  na  ito  sa  ganitong  paraan, 
sa  paghahandog  ng  handog  na  pinaraan 
sa  apoy,  na  masarap  na  amoy  sa  Pangi- 
NOON.  14  At  kung  ang  isang  taga  ibang 
lupa  ay  mangibang  bayang  kasama  ninyo, 
o  sino  man^  nasa  gitna  ninyo  sa  boong 
panahon  ng  inyong  lahi,  at  magbahandog 
ng  handog  na  pinaraan  sa  apoy,  na  masa- 
rap na  amoy  sa  Panginoon  ;  kung  paano 
ang  inyong  ginagawa  ay  gayon  ang  kani- 
yang gagawin.  15  Para  sa  kapisanan  ay 
magkakaroon  ng  isang  palatuntunan  sa 
inyo,  at  sa  taga  ibang  lupa  na  tumatahang 
kasama  ninyo,  isang  palatuntunang  mag- 
pakailan  man  sa  boong  panahon  ng  inyong 
lahi :  kung  paano  kayo,  ay  magiging  gayon 
din  sa  taga  ibang  lupa  sa  harap  ng  Pa- 
N^JiNOON.  16  Isang  kautusan  at  isang 
ayos  magkakaroon  sa  inyo,  at  sa  taga 
ibang  lupa  na  tumatahang  kasama  ninyo. 

17  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  sinabing :  18  Salitain  mo  sa 
mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin  mo  sa 
kanilang:  Pagpasok  ninyo  sa  lupaing 
aking  pinagdadalhan  sa  inyo,  19  mang- 
yayari  nga,  na  pagkain  ninyo  ng  tinapay 
sa  lupain,  ay  magbahandog  kayo  ng  isang 
handog  na  itinaas  sa  Panginoon.  20  Sa 
pinakamagaling  sa  inyong  harina  ay  mag- 
bahandog kayo  ng  isang  mamon  na  pi- 
nakahandog na  itinaas :  kung  paano  ninyo 
ginawa  ang  handog  na  itinaas  tungkol  sa 
giikan,  ay  gayon  ninyo  itataas  ito.  21  Sa 
pinakamagaling  sa  inyong  harina  ay  mag- 
bibigay  kayo  sa  Panginoon  ng  isang  han- 
dog na  itinaas  sa  boong  panahon  ng 
inyong  lahi. 

22  At  pagka  kayo'y  nagkamali,  at  hindi 
ninyo  tinupad  ang  lahat  ng  utos  na  ito, 
na  sinalita  ng  Panginoon  kay  Moises, 
23  lahat  ng  iniutos  ng  Panginoon  sa 
inyo  sa  pamamag-itan  ng  kamay  ni  Moi- 
ses, mula  sa  araw  na  lagdaan  kayo  ng 
utos  ng  PanGinoon,  at  sa  haharapin  sa 
boong  panhaon  ng  inyong  lahi ;  24  mang- 
yayari  nga  kung  magkasala  na  wa- 
lang  malay,  na  hindi  nalalaman  ng  ka- 
pulungan,  na  ang  boong  kapulungan  ay 
magbahandog  ng  isang  guyang  toro  na 
pinakahandog  na  susunugin,  na  masarap 
na  amoy  sa  Panginoon,  na  kalakip  ng 
handog  na  harina  at  inuming  handog  ayon 
sa  ayos,  at  isang  lalaking  kambing  na  pi- 


154: 


MGA  BILANG. 


16.  24 


nakaliandog  daliil  sa  kasalanan.    25  At 
itutiibos  ng  sacerdnte   sa  boong  kapulu- 
ngan  wg  mga  anak  rg  Israel,  at  sila'y  pa- 
tatawarin;  sapagka't   isarg  kamalian,  at 
dahil  fUto^y  kanilaiig  diimla  ang  kanilang 
alay,  na  handog  sa  Panginoois^  iia  pina"^ 
raan  sa  apoy,  at  ang  Icarilang  handog  da- 
liil sa  kasalanan  sa  harap  ng  Pakginoon 
dahil  sa  kanilang  kamalian :     26  at  ang 
boong  kapulungan  ng  mga  anak  ng  Israel 
ay  patatawarin,  at  ang  taga  ibang  lupa  na 
tumatahang  kasama  nila  ]  sapagka^t  tung- 
kol  sa  boong  bajang  nakagawang  walang 
malaj.     27  At  kung  ang  isang  ta^^o  ay 
nagkasalang  walang  nialay,  siyaV  maglia- 
handog  nga  ng  isang  kambing  na  babaye 
ng  unang  taon  na  pinakahandog  dahil  sa 
kasalanan.     28  At  itutubos  ng  sacerdote 
sa  tawong  nagkamali,  kung  tonay  na  si- 
ya'y  nagjcasalang  walang  malay  sa  liarap 
ng  PangiisOOX,  upang  itubos  sa  kaniya; 
at  siya'y  patatawarin.     29  KayoV  niag- 
kakaroon  ng  isang  kaiitnsan  sa  kaniya  na 
nagkasalang  walang  malay,  sa  kaniya  na 
ipinanganak  sa  gitna    ng   mga  anak   ng 
Israel,  at  sa  taga  ibang  lupa  na  nangingi- 
bang  bayan  sa  gitna  nila.     30  Kguni't  ang 
tawo  na  makagawa  ng  ano  man^ig  boong 
kapangaluisan,  maging  kalahi  o  (aga  ibang 
lupa,  ang  tawong  yaon  ay  manlalait  sa 
PA>sGI^^-00N ;    at    ang    tawong    yaon    ay 
ihihiwalay  sa  gitna  ng  kaniyang  bayaii. 
31  Sapagka^t  kaniyang  hinamak  ang  salita 
ng  Pa]s'GIN005T,  at  kanij^ang  sinalangsang 
ang  kaniyang^  utos ;  ang  tawong  yaon  ay 
kibos  na  ihihiwalay,  ang  kaniyang*  kasam- 
an  ay  sasa  kaniya. 

32  At  samantalang  ang  mga  anak  ng 
Israel  ay  nangasa  ilang,  sila'y  nakasum- 
pong  ng  isang  lalaki  na  namumulot  ng 
kahoy  sa  arayf  ng  sabado.  33  At  silang 
nakasumpong  sa  kaniya  na  namumulot  ng 
kahoy,  ay  dinala  siya  kay  Moises,  at  kay 
Aaron,  at  sa  boong  kapulungan.  34  At 
kanilang  inilagay  siya  sa  bilanguan,  sapag- 
ka't  hindi  pa  ipinahahayag  kung  ano  ang 
gagawin  sa  kaniya.  35  At  ang  Pakgi- 
NOON  ay  nagsabi  kay  Muises :  Ang  lala- 
ki ay  walang  pagsalang  papatayin  :  baba- 
tuliin  siya  ng  boong  kapulungan  sa  labas 
ng  kampamento.  36  At  inilabas  siya  ng 
boong  kapulungan  sa  kampamento  at  ka"- 
nilang  binato  siya  ng  raga'bato,  at  siya'v 
namatay;  gaya  ng  iniutcs  ng  Panginoon 
kay  Moises. 

37  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita 
kay  Moises,  na  nagsabing :  38  Salitain 
mo  sa  mga  anak  ng  Israel^  at  sabiiiin  mo 


sa  kanila  na  sila'y  gumayra  ng  mga  tirin- 
tas  3a  mga  laylayan  ng  kanilang  mga  suot 
J-a  boong  panahon  ng  kanilang  lahi"^  at  ka- 
nilang patungan  ang  tirintas  ng  bawa^t 
laylayan  ng  isang  panaling  azul:  39  at 
Fa  jnyo^y  magiging  isang  tirintas,  upang 
mvong  mamasdan,  at  inyong  maalaala  ang 
lahat  ng  utos  ng  Panginoon,  at  inyong 
mgatuparin;  at  upang  iiuag  kayong  su"^ 
munod  sa  inyong  sariling  puso  at  sa  in- 
yong sariling  mga  mata,  na  siya  ninyong 
ipinang-aapid  :  40  upar>g  inyong  maaiaa"^ 
la  ako  at  inyong  gawin  ang  lahat  ng  aking 
mga  utos,  at  maging  santo  kayo  sa  in'^ 
yong  Dios.  41  Ako  ang  Panginoong 
myong  Dios,  na  kumuliasa  inyo  sa  lupain 
ng  Egipto,  upang  maging  inyong  Dios: 
Ako  ang  Panginoong  inyong  Dios. 

|f5  Si  Kore  nga  na  anak  ni  Izar,  na 
8^  anak  ni  Koat,  na  anak  ni  Levi  na 
kasama  ni  Da  tan  at  si  Abiram  mga  anak 
ni  Eliab,  at  si  On  na  anak  ni  Pelet,  na 
mga  anak  ni  Euben,  ay  nagsikuha  nTj 
mga  iawo :  ^  2  at  sila^  nagtinding  sa  ha- 
rap ni  Moises,  na  kasama  ng  mga  anak 
ng  Israel,  na  dalawang  daan  at  liman(T 
puong  pangulo  sa  kapulungan  na  mga 
tinawag  sa  kapisanan,  na  mga  lalaki  ng 
ban  tog :  3  at  silaV  nngpipisan  laban  kay 
Moises  at  laban  kay  Aaron,  at  sinabi 
nilasa  kanilang:  Ivayo^y  kumukuha  ng 
malabis  sa  inyo,  sa  bagay  ang  boong  ka- 
pulungan ay  santo,  bawa^'t  isa  sa  kanila, 
at  ang  Panginoon  ay  nasa  gitna  nila: 
I  bakit  nga  kayo'y  magmamapuri  ng  higit 
sa  kapisanan  ng  Panginoon  ?  4  At  ng 
marinig   ni    Moises,    siya^y   nagpatirapa : 

5  at  siya'y  nagsalita  kay  Kore  at  sa  kani- 
yang boong  kawal,  na  nagsabing :  Sa  ki- 
naumagahan  ay  ipakikilala  ng  Pangi- 
noon kung  sino  ang  kaniya^  at  kung  sino 
ang  santo,  at  kung  sino  ang  palalapitin 
niyasa  kaniya:  ang  kaniyang  piliin  nga 
ay  siTang  kani3^ang  palalapitin  ;^a  kanija. 

6  Ito'y  inyong  gawin ;  kumulia  kayo  ng 
mga  pangsuob,  Kore  at  boong  kaniyang 
kawal ;  7  at  lagyan  ninyo  ng  apoy  a"t 
patungan  ninyo  ng  kamanyan  sa  harap 
ng  PanGinoon  bukas :  at  mangyayari 
v.p.  ang  tawo  na  piliin  ng  Panginoon,  ay 
siyang  santo  :  kayoV  nagmamapuring  ma- 
labis, oil  mga  anak  ni  Pevi.  8  At  si 
Moises  ay  nagsabi  kay  Kore :  Dingin 
ninyo  ngayon  mga  anak  ni  Levi :  9 1  Mi- 
numunting  bagay  ])a  baga  ninyo  na  ka- 
yo'y  inihiwalay  ng  Dios  ni  Israel  sa 
kapulungan  ng  Israel,  upang  ila})it  niya 


16.  36 


MGA  BILANG 


155 


kayo  sa  kaniya ;  iipang  gawin  ninyo  ang 
paglilingkod  sa  tabernakulo  rg  Pakgi- 
NOON,  at  upar>g  kayo'y  tumayo  sa  liarap 
ng  kapulungan  na  mamaliala  sa  kanila ; 
10  at  yaong  naglapit  sa  iyo  at  sa  lahat 
ng  iyong  kapatid  na  mga  anak  ni  Levi  na 
kasama  mo  ?  ^  at  hangarin  mo  ang  pag- 
kasacerdote  naman  ?  11  Kaya't  ikaw  at 
ang  iyong  boong  kawal  ay  nagpipisan 
laban  sa  Panginoon:  at  si  Aaron,  ^ano 
ng'a  siya  npang  kayo^  tumakap  laban  sa 
kaniya  ?  12  At  ipinasugo  ni  Moises  si 
Datan  at  si  Abiram,  na  mga  anak  ni 
Eliab :  at  kanilang  sinabing :  \  Hindi 
kami  aakyat :  13  l  miinting  bagay  pa  ba 
na  kami  ay  iyong  pinaakyat  sa  isang 
lupain  na  binubukalan  ng  gatas  at  pulot, 
upang  kami  ay  patayin  sa  ilang,  nguni't 
nararapat  mo  bang  kailanganing  magpa- 
kapangulo  sa  amin  ?  14  Bukod  dito'y 
hindi  mo  kami  dinala  sa  isang  lupaia  na 
binubukalan  ng  gatas  at  pulot,  o  binigyan 
mo  man  kami  ng  manang  bukid  at  mga 
uvasan:  idudukitin  mo  baga  ang  mga 
mata  ng  mga  tawong  ito?  hindi  kami 
aakyat^  15  At  si  Moises  ay  nag-init  na 
mainam,  at  nagsabi  sa  Panginoon  :  Huag 
mong  pagpitaganan  ang  kanilang  bandog. 
Ako'y  hindi  kumuha  ng  isang  asno  sa 
kanila,  o  ako^y  gumawa  man  ng  masama 
sa  kanino  man  sa  kanila.  16  At  sinabi 
ni  Moises  kay  Kore :  Humarap  ka  at 
ang  iyong  boong  kapulungan  sa  Pangi- 
KOON,  ikaw,  at  sila,  at  si  Aaron,  bukas : 

17  at  kumuha  ang  bawa't  isa  ng  kani- 
yang  pangsuob,  at  lagyan  ninyo  ng^  ka- 
manyan,  at  dalhin  ninyo  sa  harap  ng 
Panginoon,  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang 
pangsuob;  dalawang  daan  at  limang 
puong  pangsuob;  ikaw  at  si  Aaron,  ba- 
wa't  isa  sa  inyo  ang  kaniyang  pangsuob. 

18  At  kinuha  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang 
pangsuob,  at  kanilang  nilagyan  ng  apoy 
a^  kanilang  pinatungan  ng  kamanyan,  at 
sila'y  tumayo  sa  pintuan  ng  dampa  ng 
kapisanan  na  kasama  ni  Moises  at  ni 
Aaron.  19  At  pinisan  ni  Kore  ang  boong 
kapulungan  laban  sa  kanila  sa  pintuan 
ng  dampa  ng  kapisanan :  at  ang  kalual- 
hatian  ng  Pan&inoon  ay  lumitaw  sa 
boong  kapulungan. 

20  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita 
kay  Moises  at  kay  Aaron,  na  sinabing: 
21  Humiwalay  kayo  sa  gitna  ng  kapulu- 
ngang  ito,  upang  aking  malipol  sila  sa  isang 
sandali.  22  At  sila'y  nagpatirapa,  at  nag- 
sabing  \  Oh  Dies,  na  Dios  ng  mga  espi- 
ritu  ng  lahlt  ng  laman  ^sa  pagkakasala 


ng  isang  tawo  ay  magagalit  ka  sa  boong 
kapulungan?  23  At  ang  Panginoon 
ay  nagsalita  kay  Moises,  na  nagsabing: 
24  Salitain  mo  sa  kapulungan  na  iyong 
sabihing :  >.Iagsisama  kayo  «a  palibot  ng 
tabernakulo  ni  Kore,  ni  Datan,  at  ni  Abi- 
ram.  25  At  si  Moises  ay  nagbangon  at 
naparoon  kay  Datan  at  kay  Abiram;  at 
ang  mga  matanda  sa  Israel  ay  sumunod 
sa  kaniya.  26  At  si  Moises  ay  nagsalita 
sa  kapulungan,  na  nagsabing :  Magsilayo 
kayo,  isinasamo  ko  sa  inyo,  sa  mga  dampa 
ng  masasamang  tawong  ito,  at  huag  ka- 
yong  humipo  ng  ano  mang  bagay  nila, 
baka  kayo^y  mamatay  sa  lahat  nilang  ka- 
salanan.  27  Gayon  sila  nagsisampa  sa 
mga  tahanan  ni  Kore,  ni  Datan,  at  ni  Abi- 
ram sa  lahat  ng  dako :  at  si  Datan  at  si 
Abiram  ay  nagsilabas,  at  nagsitayo  sa  pin- 
tuan ng  kanilang  mga  dampa,  at  ang 
kanilang  mga  asawa,  at  ang  kanilang  mga 
anak,  at  ang  kanilang  mga  bata.  28  At 
sinabi  ni  Moises:  Dito  ninyo  makikilala 
na  ako*y  inutusan  ng  Panginoon  na  ga- 
win ang  lahat  ng  mga  gawang  ito,  sapag- 
ka^t  hindi  kinaiha  ng  aking  sariling  pag- 
iisip.  29  Kung  ang  mga  tawong  ito  ay 
mgamatay  sa  karaniwang  kamatayan  ng 
lahat  ng  tawo,  o  kung  sila^  dalawin  ayon  - 
sa  karaniwang  pagdalaw  sa  lahat  ng  tawo ; 
kung  gayon  ay  hindi  ako  sinugo  ng  Pa- 
nginoon. so  Nguni't  kung  ang  Pangi- 
noon ay  lumikha  ng  isang  bagong  bagay, 
na  ano  pa't  ibuka  ng  lupa  ang  kaniyang 
bibig,  at  sila'y  lamunin,  sampuo  ng  boong 
nauukol  sa  kanila,  at  sila^y  ibabang  mga 
buhay  sa  kalalimlaliman ;  kung  gayon  ay 
inyong  mapagkikilala  na  ang  mga  tawong 
ito  ay  hinamak  ang  Panginoon.  31  At 
nangyari,  na  pagkatapos  na  masalita  niya 
ang  lahat  ng  salitang  ito,  na  ang  lupa  na 
nasa  ilalim  nila  ay  bumuka :  32  at  ibi- 
nuka  ng  lupa  ang  kaniyang  bibig  at  niia- 
mon  sila,  at  ang  kanilang  mga  kasamba- 
hay,  at  ang  lahat  ng  lalaki  na  nauukol 
kay  Kore,  at  lahat  ng  kanilang  pag-aari. 

33  Na  ano  pa^t  sila  at  lahat  ng  nauukol 
sa  kanila,  nababang  buhay  sa  kalalim- 
laliman :  at  sila'y  pinagtikuman  ng  lupa, 
at  sila'y  nalipol  sa  gitna  ng  kapisanan. 

34  At  ang  boong  Israel  na  nasa  palibot 
nila  ay  tumakas  sa  hiyaw  nila :  sapagka't 
kanilang  sinabing :  Baka  lamunin  naman 
ng  lupa  tayo.  35  At  apoy  ang  lumabas 
na  mula  sa  Panginoon,  at  nilamon  ang 
dalawang  daan  at  limang  lalaki  na  nag- 
handog  ng  kamanyan. 

36  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 


156 


MGA  BILANG. 


16.  36 


Moises,  na  imgsabing :  37  Salitain  mo 
kay  Eleazar  na  anak  ni  Aaron  na  sacer- 
dote,  upang  kanivang  kmiin  ang  mga 
pangsnol)  F-a  Fnnog,  at  magkalat  ng  a})oy 
doon;  sa[-agka't  FilaV  santr);  jjs  ang 
niga  pangsuob  ng  niga  maka^alanang  ito 
laban  sa  kanilang  sariling  buliav,  at  gu- 
ma^Ya  ka  sa  kanila  ng  mga  pingang  pina- 
lapad  upang  pantakip  sa  altar  :  (sapagka't 
kanikmg  iniJiandog  sa  harap  ng  Pangi- 
Koox,  kaja't  mga  santo :)  at  mga  magi- 
ging  isang  tanda  sa  mga  anak  ng  IsraeL 
S9  At  kinnkia  ni  Eleazar  na  sacerdote  ang 
mga  tansong  pangsuob  na  mga  inihandog 
Dg  mga  nasunog  ;  at  kanilang  mga  inunat 
upang  takip  sa  altar :  40  na  pinakaalaala 
sa  mga  anak  ng  Israel,  upang  sino  mang 
ibang  tawo  na  hindi  sa  binlii  ni  Aarcn  ay 
huag  lumap'it  na  magsunog  ng  kamanyan 
sa  liarap  ng  Pa:^;gixoon;  upang  liuag  ma- 
ging  gaya  ni  Kore  at  ng  kanivang  mga 
kawal :  gaya  ng  sinalita  ng  Panginoon  sa 
kaniya  sa  pamamag-itan  ni  Moises. 

41  DatapuaH  ng  kinabukasan  ang  boong 
kapulungan  ng  mga  anak  ng  Israel  ay 
lumakap  laban  kay  Moises  at  laban  kay 
Aaron,  na  nagsabing :  Tnyong  pinatay 
ang  bayan  ng  Panginoon.  42  At  nang- 
yari,  ng  ang  kapulungan  ay  magpipisan 
laban  kay  Moises  at  laban  kay  Aaron, 
na  sila'y  tumingin  sa  dako  ng  dampa 
ng  kapisanan :  at,  narito,  tinakpan  ng 
alapaap,  at  ang  kalualhatian  ng  Pa- 
KGiNOON  ay  lun]itaw.  43  At  si  Moises 
at  si  Aaron  ay  naparoon  sa  tapat  ng 
dampa  ng  kapisanan.  44  At  ang  Pa- 
NGINOON  ay  nagsalita  kay  Moises,  na 
nagsabing :  45  Lumayo  kayo  sa  gitna 
ng  kapulungarg  ito,  upang  aking  lipulin 
sila  sa  isang  sand  all.  At  sila'y,  nagpati- 
rapa.  46  A.t  sinabi  ni  Moises  kay  Aarong : 
Kunin  mo  ang  iyong  pangsuob,  at  lagyan 
mo  ng  apoy  sa  itaas  ng  altar,  at  lagyan 
mo  ng  kan}anyan,  at  dalhin  mong  madali 
sa  kapulungan,  at  itubos  mo  sa  kanila: 
sapagka^t  may  galit  na  lumabas  sa  harap 
ng  Panginoon;  ang  salot  ay  nagpapa- 
simula  na.  47  At  kinuha  ni  Aaron  gaya 
ng  sinalita  ni  Moises,  at  siya'y  tumakbo 
sa  gitna  ng  kapisanan ;  at,  narito,  ang 
salot  ay  nagpasimula  sa  gitna  ng  bayan: 
at  siya'y  naglagay  ng  kamanyan  at  iti- 
nubos  sa  bayan.  48  At  siya'y,  tumayo  sa 
gitna  ng  mga  patay  at  mga  buhay ; 
at  ang  salot  ay  tumigil.  49  Ang  mga 
namatay  nga  sa  salot  ay  labing-apat 
na  libo  at  pitong  daan,  bukod  pa  yaong 
mga  namatay  dahil  kay  Kore.     50  At  si 


Aaron  ay  nagbalik  kay  Moises  sa  pintuan 
ng  dam[:;a  ng  kapisanan  :  at  ang  salot  ay 
tumigil. 

1'^  -'^^  ^'"'g  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
*  H  riloises,  na  nagsabing :  2  Salitain 
mo  sa  mga  anak  ng  Israel,  at  kumuha  ka 
sa  kaiiila  ng  mga  tnngkod,  isa  sa  bawa't 
bahay  ng  mga  inagulang  ;  sa  laliat  nilang 
pangulo  ayon  sa  mga  baliay  ng  kanilang 
mga  magulang,  labingdalawang  tungkod  : 
isulat  mo  ang  pangalan  ng  bawa't  isa  sa  ka- 
niyang  tungkod.  3  At  isusulat  mo  ang 
pangalan  ni  Aaron  sa  tungkod  ni  Levi  • 
sapagka't  isa  lamang  tungkod  magkaka- 
roon  sa  bawa't  pangulo  sa  mga  bahay  ng 
kanilang  mga  magulang.  4  At  iyong  mga 
ilalagay  sa  dampa  ng  kapisanan  sa  liarap 
ng  kahan  tig  patoloo,  na  aking  pinakiki- 
pagkitaan  sa  inyo.  5  At  mangyayari,  ang 
lalaking  aking  pipiliin,  ang  kaniyang 
tungkod  ay  mamumulaklak :  at  aking 
ipatitigil  sa  akin,  ang  mga  pagtakap  ng 
mga  anak  ng  Israel,  na  kanilang  itinata- 
kap  laban  sa  inyo.  6  At  si  Moises  ay 
nagsalita  sa  mga  anak  ng  Israel,  at  ang 
lahat  nilang  pangulo  ay  nagbigay  sa 
kaniya  ng  mga  tungkod,  bawa't  pangulo 
ay  isa,  ayon  sa  mga  bahay  ng  kanilang 
mga  magulang,  labing  dalawang  tungkod  : 
at  ang  tungkod  ni  Aaron  ay  nasa  gitna 
ng  kanilang  mga  tungkod.  7  At  inilagay 
ni  Moises  ang  mga  tungkod  sa  harap  ng 
Pakginoon  sa  dampa  ng  patotoo  ;  s  At 
nangyari  ng  kinabukasan,  na  si  j\Ioises  ay 
pumasok  sa  dampa  ng  patotoo  ;  at  narito, 
ang  tungkod  ni  Aaron  sa  ganang  bahay  ni 
Levi  ay  narnulaklak  at  nagkaroon  ng  mga 
buko,  at  narnulaklak  at  namunga  ng  mga 
hinog  na  almendras.  9  At  inilabas  ni 
Moises  ang  lahat  ng  tungkod  sa  harap  ng 
Pakginoon,  sa  lahat  ng  mga  anak  ng 
Israel:  at  kanilang  pinagmalas,  at  kinuha 
ng  bawa't  lalaki  ang  kaniyang  tungkod. 
10  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  kay 
Moises :  Jbalik  mo  ang  tungkod  ni  Aaron 
sa  hara})  ng  patotoo,  upang  ingatang 
pinakatanda  laban  sa  mga  anak  ng  pang- 
hihimagsik ;  na  iyong  tatapusin  ang  kani- 
lang mga  pagtakap  lal)an  sa  akin,  u])ang 
huag  silang  mamatay.  11  Gayon  ginawa 
ni  Moises :  kung  paano  iniutos  ng  Pakgi- 
XOON  sa  kaniya,  gayon  ginawa  niya. 

12  At  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nag- 
salita kay  Moises,  na  nagsabing :  Narito, 
kami  ay  nan:iatay,  kami  ay  napahamak, 
kaming  lahat  ay  napahamak.  13  Lahat 
ng  lumalapit,  na  lumalapit  sa  tabernakulo 


18.  20 


MGA  BILANG. 


157 


ng  PanQinoon,   ay   naraamatay:   ^^ami 
bang  lahat  ay  malilipol? 
IQ  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Aaron: 
iO    Ikaw  at  ang  iyong  niga  anak   at 
ang  babay  ng  iyong  mga  magulang  na 
kasama  mo  ay  magpapasan  ng  kasam-an 
ng  santuario :  at  ikaw  at  ang  iyong  mga 
anak  na  kasama  mo,  ay  magpapasan  ng 
kasam-an  ng  inyong  pagkasacerdote.  2  At 
ang  iyong  mga  kapatid  naman,  ang  ang- 
kan  ni  Levi,  ang  angkan  ng  iyong  ama, 
iyong  mga  palalapitiu  na  kasama,  upang 
siWy  lumakip  sa  iyo,  at  tumulong  sa  iyo  : 
nguni't  ikaw  at  ang  iyong  mga  anak  na 
kasama  mo,  ay  lalagay  sa  barap  ng  dampa 
ng  patotoo.    3  At  kanilang  iingatan  ang 
iyong  katungkulan,  at  ang  katungkulan 
sa   boong  Dampa:   huag   lamang  silang 
lalapit  sa  mga  kasangkapan  sa  santuario 
o  sa  altar  man,  upang  buag  silang  mama- 
tav,   maging    sila,   maging    kayo.     4  At 
sila'y  lalakip  sa  inyo,   at  mag-ungat  ng 
katungkulan  sa  dampa  ng  kapisanan,^  sa 
boong  paglilingkod  sa  Dampa :   at  sino 
mang  taga  ibang  lupa  ay  huag  lalapit  sa 
inyo.     5  At  inyong  iigatan  ang  katung- 
kulan sa  santuario,  at  ang  katungkulan  sa 
altar ;  upang  huag  ng  magkaroon  pa  ng 
kagalitan  sa  mga  anak  ng  Israel.    6  At 
ako,  narito,  aking  kinuha  ang  inyong  mga 
kapatid  na  mga  Levita  sa  gitna  ng  mga 
anak  ng  Israel :  sa  inyo   sila   ay    isang 
kaloob,  na  bigay  sa  Panginoon,  upang 
gawin    ang    paglilingkod   sa  dampa    ng 
kapisanan.    7  At  ikaw  at  ang  iyong  mga 
anak  na  kasama  mo,  ay  iingatan  ninyo 
ang    inyong    pagkasacerdote    sa    bawa  t 
bagay  sa  altar,  at  doon  sa  nasa  loob  ng 
lambong;atkayo'y  maglilingkod  :  aking 
ibinibigay  sa  inyo  ang  pagkasacerdote  na 
parang  isang  paglilingkod  na  kaloob  :^  at 
ang  ibang  tawo  na  lamapit  ay  papatayin. 


8  At  ang  Pan^inoon  ay  nagsalita  kay 
Aaron:  at  ajjo'y  narito,  aking  ibinigay  sa 
iyo  ang  katungkulan  sa  aking  mga  ban- 
dog na  itinaas,  lahat  ng  mga  santong 
bagay  sa  mga  anak  ng  Israel,  sa  iyo  ay 
aking  mga  ibinigay,  dahil  sa  pagpapahid, 
at  sa  iyong  mga  anak  na  raarapat  na 
bahagi  ninyOj  magpakailan  man.  9  Ito'y 
magiging  iyo  sa  mga  pinakasantong  bagay, 
na  hindi  pharaan  sa  apoy :  bawa't  alay 
nila,  bawa^t  handcg  na  harina  nila,  at 
bawa't  bandog  nila  dahil  sa  kasalanan,  at 
bawa't  bandog  nila  dahil  sa  pagkakasala 
na  kanilang  ihahandog  sa  akin,  ay  magi- 
ging pinakasanto  sa  iyo  at  sa  iyong  mga 


anak.    10  At  sa  paraan  iia  mga  pinaka- 
santong bagay  iyong  kakanin :  bawa't  la- 
laki  ay  kakain  noon;  magiging  santo  sa 
iyo.     11  At  ito  ay  iyo ;  ang  bandog  na 
itinaas  na  kanilang  kaloob,  lahat  ng  mga 
bandog  na  inalog  ng  mga  anak  ng  Israel : 
aking  mga  ibinigay  sa  iyo,  at  sa  iyong 
mga  anak  na  lalaki  at  babaye  na  kasama 
mo  na  marapat  na  bahagi  magpakailan 
man:  lahat  ng  tawong  malinis  sa  iyong 
bahay  ay  kakain  noon.    12  Lahat  ng  pi- 
nakaiinainam  sa  langis,  at  lahat  ng  pina- 
kamainam  sa  alak,  at  sa  trigo,  ang  mga 
pinakaunang  bunga  ng  mga  yaon  na  ka- 
nilang ibibigay  sa  Pakginoon,  sa  iyo'y 
aking  mga  ibinigay.    13  Ang  mga  unang 
liinog  na  bunga  ng  lahat  na  nasa  kanilang 
lupain,  na  kanilang  dinadala  sa  Pangi- 
NOON,  ay  magiging  iyo ;  lahat  ng  malinis 
sa  iyong  bahay  ay  kakain  noon.     14  Lahat 
ng  bagay  na  talaga  sa  Israel  ay  magiging 
iyo.    15  Lahat  ng  bagay  na  nagbubukas 
ng  bahay-bata,  sa  lahat  ng  laman  na  ka- 
nilang inihahandog  sa  Panginoon,  sa  mga 
tawo   at  gayon  din  sa   mga   hayop,   ay 
magiging  iyo :  gayon  man  ang  panganay 
sa  tawo  ay  tunay  na  iyong  tutubusin,  at 
ang  panganay  sa  maruruming  hayop  ay 
iyong  tutubusin.    16  At  yaong  mga  ma- 
tutubos  sa  kanila,  mula  sa  isang  buang 
gulang  ay  iyong  tutubusin,  ayon  sa  iyong 
taya,  ng  limang  siklong  pilak,   ayon   sa 
siklo  ng  santuario  (na  dalawang  puong 
gera).    17  Nguni't  ang  panganay  ng  baka, 

0  ang  panganay  ng  tupa,  o  ang  panganay 
ng  kambing  ay  huag  mong  tutubusm; 
sila  ay  santo :  iyong  iwiwisik  ang  kanilang 
dugo  sa  ibabaw  ng  altar,  at  iyong  susunu- 
gin  ang  kanilang  taba  na  pinakahandog 
na  pinaraan  sa  apoy  na  masarap  na  amoy 
sa  Panginoon.  18  At  ang  laman  nila  ay 
magiging  iyo,  gaya  ng  dibdib  na  inalog  at 
gaya  ng  kanang  hita  ay  magiging  iyo. 
19  Lahat  ng  bandog  na  itinaas  sa  mga 
santong  bagay  na  ihahandog  ng  mga  anak 
ng  Israel  sa  Panginoon,  ay  aking  mga 
ibinigay  sa  iyo,  at  sa  iyong  mga  anak  na 
lalaki  at  babaye  na  kasama  mo,  na  ma- 
rapat na  bahagi  magpakailan  man  :  "tipan 
ng  asin  magpakailan  man  sa  harap  ng 
Panginoon,  sa  iyo,  at  sa  iyong  binhi  na 
kasama  mo.  20^  At  ang  PanGinoon  ay 
nagsabi  kay  Aaron :  Huag  kang  magkaka- 
roon  ng  mana  sa  kanilang  lupain,  o  mag- 
kakaroon  ka  man  ng  ano  mang  bahagi  sa 
gitna  nila :  ako  ang  iyong  bahagi  at  ang 

j  iyong  mana  sa  gitna  ng   mga  anak  ng 

1  Israel. 


158 


mSa  bilang. 


18.  20 


21  At  sa  mga  anal:  anak  ni  Levi,  narlto, 
aiding  ibinigay  ang  laliat  iig  ikasarupuong 
bahagi  sa  Israel  na  pinakarnana,  na  gaiiti 
sa  kanilang  paglilingkod  na  kanilan;*'  ipi- 
na,gIilingkod,  aiig  paglilingkod  sa  dampa 
rig  kapisanan.  23  At  sa  lialiarapin  aiig 
niga  anak  iig  Israel  a}'  liuag  lalapit  sa 
dampa  ng  kapisanai],  baka  sila'y  magka- 
sala,  at  niamatay.  Qfi  Xgiini"t  gagavvin 
ang  paglilingkod  sa  dampa  ng  kapisanan 
ng  n3ga  Levita,  at  kanilang  dadalliin  ang 
kanilang  kasam-an :  magiging  palatuntu- 
nan  magpakailan  man  sa  b jong  panalion 
ng  inyong  lahi,  at  sa  gitna  ng  mga  anak 
ng  Israel  aj  hicdi  sila  magkakaroon  ng 
mana.  24  Sapagka"t  ang  mga  ikasam- 
puong  banagi  ng  mga  anak  ng  Israel  na 
kanilang  ihahandog  na  pinakahandog  na 
itinaas  sa  Panginoon,  ay  aking  ibinigay 
sa  mga  Levita  na  pinakamana :  kaya't 
aking  sinabi  sa  kanilang:  Sa  gitna  ng 
mga  anak  ng  Israel  ay  hindi  sila  magka- 
karoon ng  mana. 

25  At  ang  PangiinOON  ay  nagsalita  kay 
MoiseSj  na  nagsabing :  2Q  Bukod  dito'y 
iyong  sasalitain  sa  mga  Levita,  at'sasabihio 
mo  sa  kanilang  :  Pagkuha  ninyo  sa  mga 
anak  ng  Israel  ng  ikasampuong  bakagi  na 
aking  ibinigay  sa  inyo  sa  ganang  kanila 
na'.inyong  pinakamana,  inyong  ihahandog 
nga  na  pinakahandog  na  itinaas  sa  Pa- 
isGiNOON,  ang  ikasampuong  bahagi  ng 
ikasampuong  bahagi.  ^  27  At  ang  iyong 
handog  na  itinaas  ay  kikilalanin  sa  inyo, 
gaya  ng  butil  ng  giikan  at  ng  kasaganaan 
ng  gilingan  ng  uvas.  28  Ganito  rin 
kayo  maghahandog  ng  handog  na  itinaas 
sa  Panginoon  ga  inyong  boong  ikasam- 
puong bahagi,  na  inyong  tinatangap  ea 
mga  anak  ng  Israel ;  at  ganito  ibibigay 
ninyo  ang  handog  na  itinaas  sa  PaInGI- 
NOON  kay  Aaron  na  sacerdote.  29  Sa 
lahat  ng  inyong  natangap  na  kaloob  ay 
inyong  ihahandog  ang  bawa^t  handog  na 
itinaas  sa  PakQinoon,  ang  lahat  ng  piaa- 
kamainam  noon,  ang  santong  bahagi  noon. 
30  Kaya^t  iyoi-g  sasabihin  sa  kanilang : 
Pa^ka  inyong  naitaas  ang  pinakamainan 
sa  handog,  ay  ibibilang  nga  sa  mga  Levita, 
gaya  ng  bunga  ng  giikan^  at  gaya  ng 
pakinabang  ng  gilingan  ng  uvas.  ^  21  At 
inyong  kakanin  saan  saan  man,  ninyo  at 
ng  inyong  mga  kasambahay :  sapagka't 
inyong  kabayaran,  na  ganti  sa  inyong 
paglilingkod  sa  dampa  ng  kapisanan. 
33  At  hindi  kayo  magpapa^ai.^  ng  kasa- 
lanan  dahil  dito,  pagka  inyong  naitaas 
ang  pinakamainain  sa  mga  yaon  :  at  hnag 


niayong  lalapastanganin  ang  mga  santong 
bagay  ng  mga  anak  ng  Israel,  npang  huag 
kaycng  mamatay. 

|Q  At  ang  PangInoon  ay  nagsalita  kay 
i  C^  Moises  at  kay  Aaron,  na  nagsabing : 
2  Ito  ang  paiatuntunan  ng  kautusan  na 
inilagda  ng  Pangixoon,  na  sinabing  :  . 
Salitain  mo  sa  mga  anak  ng  Israel,  na 
sila'y  mag;dala  sa  iyo  ng  isang  inapulang 
guyang  baka,  na  walang  kapintasan,  na 
walang  dungis,  na  hindi  pa  napapatungan 
ng  pamatok :  Q  at  ibibigay  ninyo  kay 
Eleazar  na  sacerdote,  at  kaniyang  ilalabas 
sa  kampamento,  at  papatayin  ng  isa  sa 
kaniyang  harapan :  4  At  si  Eleazar  na 
sacerdote  ay  kukuha  ng  kaniyang  daliri 
ng  dugo,  at  inagwisisik  ng  dugo  sa  liarap 
ng   dampa   ng  kapisanan   na   makapito : 

5  at  susunngin  ng  isa  sa  paningin  niya 
ang  guyang  baka ;  ang  balat  noon  at  ang 
laman  noon,  at  '^ug  dago  noon,  sampuo 
ng  dcmi  noon,  ay  mga  susunugin  niya: 

6  at  ang  sacerdote  ay  kakiilia  ng  kahoy 
na  cedro,  at  ng  hisopo,  at  ng  kundiman^ 
at  ihahagis  sa  gitna  ng  snnog  ng  guyang 
baka.  7  Kung  gayon  ay  lalabhaii  ng 
sacerdote  ang  kaniyang  mga  suot  at  kani- 
yang paliliguau  ang  kaniyang  laman  sa 
tubig,  at  pagkatapos  siya^y  papasok  sa 
tatayuan,  at  ang  sacerdute  ay  magiging 
marumi  liangang  hapon.  'S  At  yaong 
sumunog  sa  baka  ay  maglalaba  ng  kani- 
yang mga  suot  sa  tubig  at  kaniyang  pali- 
liguan  ang  kaniyang  laman  sa  tubig,  at 
magiging  marumi  hangang  sa  hapon. 
9  At  pupulutin  ng  isang  tav/ong  malini?, 
ang  mga  abo  ng  guyang  t-aka,  at  ilalagay 
sa  labas  ng  kampamento  sa  isang  lugar 
na  malinis;  at  iingatan  para  sa  kapulu- 
ngan  ng  mga  anak  ng  Israel,  upang  mag- 
lianda  ng  mga  tubig  na  panghiwalay : 
liandog  nga  dahil  sa  kasalanan.  li>  At 
yaong  pumulot  ng  mga  abo  ng  gnyang 
baka  ay  maglalaba  ng  kaniyang  mga  suot, 
at  magiging  marumi  liangang  hapon :  at 
sa  mga  anak  ng  Israel  at  sa  taga  ibang 
lupa  na  nangingibang  bayan  sa  gitna  niia, 
ay  magiging  isarg  paiatuntunan  magpa- 
loiilan^man.  11  Ang  hnmipo  ng  bangkay 
ng  sioo  mang  tawo,  ay  magiging  maru- 
mi r.a  pitong  araw  :  12  ang  gayon  av 
raaglilinis  sa  pamamag-itan  vg  iiibig  na 
yaon  sa  ikatlong  araw,  at  sa  ika})itcng 
ara^y  ay  magigin--  malinis :  ngani't  knng 
siya'y  hindi  magUnis  sa  ikatlong  araw,  sa 
ikapitor-g  araw  nga  siya'y  liindi*magiging 
malinis.     is  Sino  mang  hamipo  ng  bang- 


20.  16 


MGA  BILANG. 


159 


kay  ng  sino  mang  tawong  patay  at  liindi 
magliiiiSj  inihawa  ang  tabernakulo  ng 
Panqinoon;  at  ang  tawong  yaon  ay  ilii- 
hiwalay  sa  Israel :  sapagka't  ang  tubig  na 
panghiwalay  ay  hindi  iniwisik  sa  kariya, 
siya'y  magiging  marumi;  ang  kaniyang 
karumhan  ay  sumasakaniya  pa.  14  Ito 
ang  kautusan  pagka  ang  isang  tawo  ay 
iiamamatay  sa  isang  dampa:  lahat  na 
pumapasok  sa  dampa  at  lahat  na  nasa 
dampa,  ay  maging  maruming  pitong 
araw.  15  At  bawa't  sisidlang  bukas  na 
waliSng  takip  na  nakatali  doon,  ay  ma- 
rumi. 16  At  sino  mang  umupo  sa  lual  na 
parang  sa  alin  mang  pinatay  ng  tabak,  o 
sa  bangkay,  o  sa  buto  ng  tawo,  o  sa 
libingan,  magiging  maruming  pitong  araw. 
17  At  sa  tawong  marumi,  sila'y  kukuha 
ng  mga  abo  sa  sunog  niyang  bandog  daliil 
sa  kasalanan,  at  kanilang  ilalagay  sa  tubig 
na  buhay  sa  isang  sisidlan :  18  at  isang 
malinis  na  tawo  ay  kukuha  ng  hisopo,  at 
babasain  sa  tubig  at  iwiwisik  sa  dampa  at 
sa  lahat  ng  kasangkapan,  at  sa  mga  tawo 
na  nandoon,  at  doon  sa  humipo  sa  buto,  o 
sa  bangkay,  o  sa  patay,  o  sa  libingan: 
19  at  iwiwisik  ng  tawong  malinis  sa 
marumi  sa  ikatl^ng  araw,  at  sa  ikapitong 
araw  ay  siya^y  lilinisin;  at  siya'y  mag- 
lalaba  ng  kaniyang  mga  suot,  at  siya'y 
maliligo  sa  tubig  at  magiging  malinis  sa 
hapon.  20  Nguni^t  ang  tawong  magi- 
ging marumi,  at  hindi  maglilinis,  ang 
tawong  yaon  ay  ihihiwalay  sa  gitna  ng 
kapisanan,  sapagka't  kaniyang  inihawa 
ang  santuario  ng  Panginooh  :  ang  tubig 
ng  panghiwalay  ay  hindi  nawisik  sa 
kaniya ;  siya'y  marumi.  21  At  ito'y  ma- 
giging isang  palatuntunan  magpakailan 
man  sa  kanila:  at  yaong  nagwiwisik  ng 
tubig  ng  panghiwalay,  ay  maglalaba  ng 
kaniyang  mga  suot ;  at  yaong  humipo  ng 
tubig  ng  panghiwalay  ay  magiging  ma- 
rumi hangang  sa  hapon.  22  At  alin 
mang  hipuin  ng  tawong  marumi  ay  magi- 
ging marumi;  at  ang  tawong  humipo  ay 
magiging  marumi  hangang  hapon. 

^f\  At  ang  mga  anak  ng  Israel,  ang 
^  w  boong  kapulungan  ay  nagsipasok 
sa  ilang  ng  Zin  ng  unang  buan:  at  ang 
bayan  ay  tumahan  sa  Kades ;  at  si  Maria 
ay  namatay  doon.  2  At  w^alang  tubig 
l- ara  sa  kapulungan ;  at  sila'y  nagpipisan 
la  ban  kay  Moises  at  laban  kay  Aaron 
3  At  hinamok  ng  bayan  si  Moises,  at 
nagsipagsalita,  na  nagsabing :  ;  Inibig 
Sana  ng  Dios  na  kami  ay  nangamatay,  ng 


ang  aming  mga  kapatid  ay  namatay  sa 
harap  ng  Panginoon  !  4  At  i  bakit  ninyo 
dinala  ang  kapisanan  ng  Panginoon  sa 
ilang  na  ito,  upang  mamatay  diyan,  kami 
at  ang  aming  mga  hay  op  ?  5  At  ^  bakit 
ninyo  kami  pinaakyat  mula  sa  Egipto, 
upang  dalhin  kami  dito  sa  masamang 
lugar  ?  hindi  lugar  na  bukirin,  o  ng  higos, 
o  ng  uvasan,  o  ng  mga  granada;  at  wala 
kahi't  tubig  na  mainom.  6  At  si  Moises 
at  si  Aaron  ay  umalis  sa  harap  ng  kapi- 
sanan at  napasa  pintuan  ng  dampa  ng 
kapisanan,  at  nangagpatirapa :  at  ang 
kalualhatian  ng  Pakginoon  ay  lumitaw 
sa  kanila.  7  At  ang  Panginoon  ay  nag- 
salita  kay  Moises,  na  nagsabing.  §  Pla- 
wakan  mo  ang  tungkod,  at  pisanin  mo 
ang  kapulungan,  mo,  at  ni  Aarong  iyong 
kapatid,  at  salitain  mo  sa  bato  sa  harap 
ng  kanilang  mga  mata,  na  ibibigay  niya 
ang  kaniyang  tubig ;  at  ikukuha  mo  sila 
ng  tubig  sa  bato  :  sa  ganito  paiinumin  mo 
aiig  kapulungan  at  ang  kanilang  mga 
hayop.  9  At  kinuha  ni  Moises  ang  tung- 
kod sa  harap  ng  Panginoon,  gaya  ng  ini- 
utos  sa  kaniya.  10  At  pinisan  ni  Moises 
at  ni  Aaron  ang  kapulungan  sa  harap  ng 
bato,  at  kaniyang  sinabi  sa  kanilang: 
Dingin  ninyo  ngayon,  mga  mapanghimag- 
sik  I  ikukuha  ba  namin  kayo  ng  tubig  sa 
batong  ito  ?  11  At  itinaas  ni  Moises  ang 
kaniyang  kamay,  at  tinumbok  ang  bato 
ng  kaniyang  tungkod  na  makalawa:  at 
ang  tubig  ay  lumabas  na  sagana,  at  ang 
kapulungan  ay  uminom  at  ang  kanilang 
mga  hayop.  12  At  ang  Panginoon  ay 
nagsabi  kay  Moises  at  kay  Aarong :  Sa- 
pagka't  hindi  kayo  sumampalataya  sa 
akin  upang  santohin  ninyo  ako  sa  mga 
mata  ng  mga  anak  ng  Israel,  kaya't  hindi 
ninyo  dadalhin  ang  kapisanang  ito  sa  lu- 
pain  na  aking  ibinigay  sa  kanila.  13  Ito 
ang  mga  tubig  ng  Meriba ;  sapagka't  hina- 
mok ng  mga  anak  ng  Israel  ang  Pangi- 
noon at  siya'y  sinanto  sa  kanila. 

14  At  si  Moises  ay  nagpadala  ng  mga 
sugo  sa  hari  sa  Edom  mula  sa  Kades,  na 
pinasabing:  Ganito  ang  sabi  ng  iyong 
kapatid  na  Israel:  Talastas  mo  ang 
boong  kahirapan  na  dumating  sa  amin: 
15  kung  paanong  ang  aming  mga  magu- 
lang  ay  bumaba  sa  Egipto,  at  kami  ay 
tumalian  sa  Egipto  na  malaong  panahon ; 
at  inalipusta  ng  mga  taga  Egipto  kami  at 
ang  aming  mga  magulang :  16  at  ng  ka- 
mi ay  dumaing  sa  Panginoon  ay  dininig 
niya  ang  aming  voces,  at  nagsugo  siya  ng 
isang  angel,  at  inilabas  kami  sa  Egipto : 


160 


MGA  BILANG, 


•20.  16 


at,  narito,  kami  ay  na?a  Kades,  isang  ciii- 
dad  na  nasa  kaiapnsan  ng  iyong  lianga- 
nan :  17  paraanin  mo  kami,  isinasamo 
ko  sa  iyo,  sa  iyong  lupain :  hindi  kami 
dadaan  sa  kabukiran  o  sa  uvasan,  at  di 
kami  iinom  man  ng  tubig  sa  mga  batis : 
kami  ay  yayaong  patuloy  sa  daan  ng  liari, 
hindi  kami  liliko  Ha  dakong  kanan  o  sa 
dakong  kaliwa  iivdii  liangang  sa  maraanan 
namin  ang  iyong  hanganan.  18  At  sinabi 
ni  Edom  sa  kaniynDg :  Huag  kang  mag- 
daan  sa  aking  lupain,  baka  akoV  sumalu- 
bong  na  may  tabak  laban  sa  iyo.  19  At 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nagsabi  sa 
kaniyang:  Kami  ay  aakyat  sa  malnang 
na  langsangan :  at  kung  kami  ay  uminom 
ng  iyong  tubig,  ako  at  ang  aking  mga 
liayop,  ako'y  magbabayad  ng  halaga :  pa- 
hintulutan  mo  hiinang  ako  na  makaraan 
ng  aking  mga  paa  na  walang  ano  man, 
20  At  kaniyang  sinabing:  Huag  kang 
dadaan.  At  si  Edom  ay  lumabas  iaban  sa 
kaniya  na  may  dakang  maraming  tawu,  at 
may  matibay  na  kamay.  21  Sa  ganito'y 
lumanging  pahintiilutan  ang  Israel  na 
makaraan  sa  kaniyang  hanganan:  kaya^t 
ang  Israel  ay  lumato  sa  kaniya. 

22.  At  sila'y  naglakbay  mula  ja  Kades: 
at  ang  mga  anak  ng  Israel,  ang  boung  ka- 
pulungan,  napasa  bundok  ng  lior.  23  At 
ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay  Moises 
at  kay  Aaron  sa  bundok  ng  Ilor,  sa  tabi 
ng  hanganan  ng  lupain  ng  Edom,  na  nag- 
sabing :  JJ-4  Si  Aaron  ay  malalakip  na 
kaniyang  bayan:  sapagka't  siya'y  hindi 
makapapasok  sa  lupain  na  aking  ibinigay 
sa  mga  anak  ng  Israel,  sapagka't  kayoS' 
nagsipanghimagsik  laban  sa  aking  salita 
sa  mga  tubig  ng  Meriba.  25  Dalhin  mo 
si  Aaron  at  si  Eleazar  na  kaniyang  anak, 
at  iaakyat  mo  sila  sa  bundok  ng  Her. 
20  At  hubaran  mo  si  Aaron  ng  kaniyang 
mga  suot  at  mga  isuot  mo  kay  Eleazar  na 
kaniyang  anak :  at  si  x\aron  ay  malalakip 
sa  kaniyang  hayan^  at  docn  siya  mamama- 
tay.  ^t  At  ginawa  ni  Moises  gaya  ng 
iniutos  ng  Pakginoon:  at  sila'y  umakyat 
sa  bundok  ng  Hor  sa  paningin  ng  boong 
kapulungan.  28  At  hinubaran  ni  Moises 
si  Aaron,  ng  kaniyang  mga  suot,  at  mga 
isinuot  kay  Eleazar  na  kaniyang  anak  ;  at 
namalay  si  Aaron  doon  sa  taluktok  ng 
bundok  :  at  si  Moi^e,:;  at  si  Eleazar  ay 
bumaba  sa  bundok.  29  At  r-g  makita  ng 
bocng  kapulungan  na  si  Aarun  ay  nama- 
tay,  kanilang  iniyakan  si  Aarcn  na  ta- 
tlong  puong  araw,  ang  bo<  ng  lahay  ng 
Israel. 


At  ang  Kananeo,  ang  hari  sa  Aran, 
naturnatahan  saTimugan  nakabali- 
ta  na  si  Israel  ay  dumating  sa  daan  ng 
Atarim ;  at  bumaka  sa  Israel  at  iniuwing 
bihag  niya  ang  iba  sa  kanila.  2  At  ang 
Israel  ay  nanata  sa  Panginoon,  at  nag- 
sabing :  Kung  tunay  na  ibibigay  mo  ang 
hayang  ito  sa  aking  kamay,  ay  aking 
lubos  na  gjgibain  ng:i  ang  kanilang  mga 
ciudad.  'A  At  dininig  ng  Px\kginoon  ang 
voces  ng  Israel,  at  ibinigay  ang  Kananeo 
sa  huiiya,  at  kanilang  lubos  na  nilipol  sila 
at  ang  kanilang  mga  ciudad:  at  *ang 
ipinangalan  sa  lugar  ay  Hor  ma. 

4  At  sila'y  lumakad   mula  sa  bundok 

I  g  Ilor  na  napasa  daang  patungo  sa  I)a- 
giit  na  Mapula,  upang  lumiko  sa  lupain  ng 
Edom :  at  ang  damdamin  ng  bayan  ay 
luiinip  dahil  sa  daan.  5  At  ang  bayan 
ay  nagsalita  laban  sa  Eios  at  laban  kay 
Moises,  ,;,  Eakit  ninyo  kami  ])inaakyat 
mula  sa  Egipto.  upang  mamatay  sa  ilang? 
sapagka't  vvalang  tinapa,y  at  walang  tu- 
big; at  ang  aming  kalulua  ay  nasusuklam 
na  sa  tinapay  na  ilog  walang  levaduri!. 
6  At  ang  I^iiaGIXOON  ay  nagsugo  ng  mga 
mababangis  na  alias  sa  gitna  ng  bayan,  at 
kanilang  kinagat  ang  bayan ;  at  mara- 
ming tawo  sa  Israel  ay  narnatay.  7  At 
ang  b:iyuii  ay  naparoon  kay  Moises,  at 
nag-abing:  Kami  ay  nagkasala,  sapag- 
ka't kami  aj/  nagsalita  laJ3an  sa  Pangi- 
KOON,  at  laban  sa  iyo ;  idalangiii  mo  sa 
Fanginoon,  na  kaniyar.g  alisin  ang  mga 
abas  sa  auiin.  At  si  Moises  ay  nana- 
langin  dahil  sa  bayan.  S  At  ang  Pangi- 
KOON  ay  nagsabi  kay  ]\Ioises :  Gumawa 
ka  ig  isang  mab:ig.sik  na  alias  at  ipatong 
mo  sa  isang  tikin:  at  mangyayari,  na  ba- 
wa^t  tawong  makagat,  pagtumingin  doon 
ay  mabubuhay.  9  At  si  Moises  ay  gu- 
mawa ng  isang  alias  na  tanso  at  ipinatong 
sa  isang  tikin  :  at  nangyari,  pagka  ang 
isang  anas  ay  nakakagat  ng  sino  man, 
pagtingin  sa  abas  na  tanso  ay  nabubuhay. 
10  At  ang  mga  anak  ni  Israel  ay  nag- 
lakad,  at  nagtayo  ng  kampamenio  sa  Obor. 

II  At  sila'y  naglakbay  mula  sa  Obot  at 
nagtayo  ng  kampamenio  sa  lye-abarim  sa 
ilang  na  nasa  tapat  ng  Moab,  sa  dakong 
sinisikatan  ng  araw.  12  Mula  roon  sila'y 
naglakbay,  at  nagtayo  ng  kampamenio  sa 
libis  ng  Zered.  is  Mula  roon  sila'y  nag- 
lakbay, at  tumayo  sa  kabilang  ibayo  ng 
Anion,  na  nasa  ilang  na  luinalabas  sa 
hanganan  ng  mga  Ainorreo:  sapagka't 
ang  Arnon  ay  hanganan  ng  Moab,  na 
nasa  gitna  ng  Moab  at  ng  mga  Amorreo. 


22.  5 


MGA  BILANG. 


161 


14  KayaH  sinasabi  sa  libro  ng  Pakiki- 
pagbaka  ng  Panginoon. 

Ang  Vaheb  ay  sa  Sufa, 
At  ang  mga  libis  ng  Arnon, 

15  At  ang  kiling  ng  mga  libis 

jSTa  kumikiling  sa  dakong  tahanan  ng 

Ar, 
At  humihilig  sa  hanganan  ng  Moab.   . 

16  At  mula  roon,  sila'y  napasa  Beer,  na 
siyang  balong  pinagsabihan  ng  PanQi- 
NOON  kay  Moises :  Pisanin  mo  ang  ba- 
yan  at  aking  bibigvan  sila  ng  tubig. 

17  Ng  magkayo  y  inawit  ng  Israel  ang 
awit  na  Ito : 

Umakyat  ka,  oh  balon ;  umakyat  kayo 
sa  kaniya : 

18  Ang  balong  hinukay  ng  mga  pangulo, 
Na  pinalalim  ng  mga  mahal  sa  bayan, 
Ng  cetro  at  ng  kanilang  mga  tungkod. 

At  mula  sa  Hang,  sila'y  napasa  Matana  : 

19  at  mula  sa  Matana  ay  napasa  Nahaliel : 
at  mula  sa  Nabaliel  ay  napasa  Bamot: 

20  at  mula  sa  Bamot  ay  napasa  libis  na 
nasa  bukid  ng  Moab,  sa  taluktok  ng 
Pisga,  na  tumutungo  sa  Hang. 

21  At  ang  Israel  ay  nagsugo  ng  mga 
sugo  kay  Sihon,  hari  ng  mga  Amorreo, 
na  nagsabing :  22  Paraanin  mo  ako  sa 
iyong  lupain:  kami  ay  hindi  liliko  sa 
bukid,  o  sa  uvasan  man ;  kami  ay  hindi 
iinom  ng  tubig  ng  mga  balon:  kami  ay 
dadaan  sa  daang  hari,  hangang  sa  aming 
maraanan  ang  iyong  hanganan.  23  At 
hindi  titiisin  ni  Sihon  ang  Israel  na 
dumaan  sa  kaniyang  hanganan:  kungdi 
pinisan  ni  Sihon  ang  kaniyang  boong 
bayan,  at  lumabas  sa  ilang  laban  sa  Israel 
at  dumating  hangang  Jahaz:  at  siya^ 
bumaka  laban  sa  Israel.  24  At  sinugatan 
siya  ng  Israel  ng  talim  ng  tabak,  at  inari 
ang  kaniyang  lupain  mula  sa  Arnon 
hangang  Jabok,  hangang  sa  mga  anak  ni 
Ammon :  sapagka^t  ang  hanganan  ng 
mga  anak  ni  Ammon  ny  matibay.  25  At 
kinuha  ng  Israel  ang  lahat  ng  mga  ciudad 
na  ito  :  at  ang  Israel  ay  tumahan  sa  lahat 
ng  ciudad  ng  mga  Amorreo,  sa  Hesbon 
at  sa  lahat  ng  bayan.  26  Sapagka't  ang 
Hesbon  ay  siyang  ciudad  ni  Sihon  na 
hari  ng  mga  Amorreo,  na  siyang  bumaka 
laban  sa  unang  hari  sa  Moab,  at  kuniuha 
ng  kaniyang  boong  lupain  sa  kaniyang 
kamay  hangang  sa  A^non.  27  Kaya't 
yaong  mga  nag^asalita  ng  mga  kawikaan 
ay  nagsasabing : 

Halina  kayo  sa  Hesbon. 

Ating  itayo  at  itatag  ang  ciudad  ng 
Sihon: 


28  Sapagka't  isang  apoy  ay  lumabas  sa 

Hesbon, 
Isang  liab  mula  sa  ciudad  ng  Sihon: 
Na  sumunog  sa  Ar  ng  Moab, 
Sa  mga    panginoon   sa    matataas    na 

lugar  ng  Arnon. 

29  I  Sa  aba  mo,  Moab ! 

Ikaw  ay  sinira  oh  bayan  ni  Kemos : 
Na  nagbigay  sa  kaniyang   mga  anak 

na  lalaki  na  parang  mga  layas. 
At  sa  kaniyang  mga  anak  na  babaye 

sa  pagkabihag, 
Kay  Sihong  hari  ng  mga  Amorreo. 

30  Aming  pinana  sila ;  si  Hesbon  ay  na- 

matay  hangang  sa  Dibon, 
At  aming  ibinual  hangang  Nofa ; 
Na  umaabot  hangang  Medeba. 

31  Ganito  tumahan  ang  Israel  sa  lupain 
ng  mga  Amorreo.  32  At  si  Moises  ay 
nagsugo  upang  tumiktik  sa  Jazer,  at  kani- 
lang sinakop  ang  mga  bayan  noon,  at 
pinalayas  nila  ang  mga  Amorreo  na 
nandoon.  33  At  sila'y  lumiko  at  uma- 
kyat sa  daan  ng  Basan :  at  si  Og  na  hari  sa 
Basan  ay  lumabas  laban  sa  kanila,  siya  at 
ang  boo  niyang  bayan,  upang  raakipag- 
baka  sa  Edrei.  34  At  ang  Panginoon 
ay  nagsabi  kay  Moises :  Huag  mo  siyang 
katakutan ;  sapagka't  aking  ibinigay  siya 
sa  iyong  kamay,  at  ang  boong  bayan  niya, 
at  ang  kaniyang  Inpain ;  at  iyong  gagawin 
sa  kaniya,  gaya  ng  iyong  ginawa  kay 
Sihon  na  hari  ng  mga  Amorreo,  na  tuma- 
han sa  Hesbon.  35  Gayon  nila  sinugatan 
siya,  at  ang  kaniyang  mga  anak,  at  ang 
boong  bayan  niya,  hangang  sa  walang 
natira  sa  kaniya :  At  kanilang  inari  ang 
kaniyang  lupain. 

Q^  At  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
^^  naglakbay  at  nagtayo  ng  kampa- 
menio  sa  mga  kapatagan  ng  Moab  sa  dako 
roon  ng  Jordan  na  nasa  tapat  ng  Jerico. 

2  At  nakita  ni  Balak  na  anak  ni  Zipor 
ang  lahat  na  ginawa  ng  Israel  sa  mga 
Amorreo.  3  At  si  Moab  ay  natakot  na 
mainam  sa  bayan,  sapagka't  sila'y  mara- 
mi :  at  si  Moab  ay  nagulumihanan  dahil 
sa  mga  anak  ng  Israel.  4  At  si  Moab  ay 
nagsabi  sa  mga  matanda  sa  Madian:  nga- 
yon  ay  hihimuran  ng  karamihang  ito 
yaong  lahat  na  nasa  palibot  natin,  gaya 
ng  baka  na  humihimod  sa  damo  sa  pa- 
rang. At  si  Balak  na  anak  ni  Zipor  ay 
hari  sa  Moab  ng  panahong  yaon.  5  At 
siyaV  nagsugo  ng  mga  sugo  kay  Balaam 
na  anak  ni  Beor,  hangang  sa  Petor  na 
nasa  tabi  ng  Hog,  hangang  sa  lupain  ng 
mga  anak  ng  kaniyang  bayan,  upang  ta- 


162 


MGA  BTLANG^ 


22. 


wagin  siya,  na  sabihing :  Narito,  ang 
isang  bayan  na  lumabas  mula  sa  Egipto: 
narito 't  kanilang  tinatakpan  ang  balat  ng 
Uipa,  at  sila^y  nangatayo  laban  sa  akin: 
6  parito  ka  ngayon.  isina,iam  >  ko  sa  iyo, 
sunipain  mo  ang  bayang  ito;  ^apagka't 
sila'y  totoong  makapangyarihan  sa  ganang 
akin :  niaraliil  ako'y  mananaig,  na  aming 
masusugatan  sila,  at  akin  silang  mapala- 
yas  sa  Inpain:  sapagka't  talastas  ko  na 
ang  iyong  pinagpapala  ay  inapalacl,  at  ang 
iyong  sinusumpa  ay  mapaparuaL  7  At 
ang  mga  matanda  sa  Moab  at  ang  mga  ma- 
tanda  sa  Madian  ay  nagsiparoon  na  dala 
sa  kanilang  kamay  ang  mga  kagantihan 
ng  panghuhula;  at  ng  sila'y  dumating 
kay  Balaam  ay  sinalita  nila  sa  kaniya  ang 
mga  salita  ni  Balak.  8  At  kaniyang  sina- 
bi  sa  kanila :  Dito  nn  kayo  humimpil  ng 
gabing  ito,  at  aking  dadalhin  sa  inyo  ang 
sagot  uli,  kung  ano  ang  sasalitain  ng  Pa- 
NGiNOON  sa  akin :  at  ang  mga  pangulo  sa 
Moab  ay  humimpil  na  kasama  ni  Balaam. 
9  At  ang  Dios  ay  naparoon  kay  Balaam, 
at  nagsabing:  ^Sinong  mga  tawo  itong 
kasama  mo  ?  lo  At  si  Balaam  ay  nagsabi 
sa  Dios :  Si  Balak  na  anak  ni  Zipor,  hari 
sa  Moab,  nagpasugo  sa  aking :  11  Narito, 
ang  bayan  na  lumabas  sa  Egipto,  ay  tina- 
takpan  ang  balat  ng  lupa :  ngayo'y  halika, 
sumpain  mo  sila  sa  akin;  maraliil  ako'y 
makababaka  laban  sa  kanila,  at  sila'y 
aking  mapalalayas.  is  At  sinabi  ng  Dios 
kay  Balaam  :  Huag  kang  paroroong  ka- 
sama nila  ;  huag  mong  susumpain  ang  ba- 
yan :  sapagka't  sila'y  pinagpala.  13  At 
si  Balaam  ay  bumangon  ng  kinaumaga- 
han,  at  sinabi  sa  mga  pangulo  ni  Balak : 
YumaoD  kayo  sa  inyong  lupain :  sapagka't 
ipinagkait  ng  Panginoon  ang  pahintu- 
lot  na  ako'y  pumaroong  kasama  ninyo. 
14  At  ang  mga  pangulo  ni  Moab  ay  nag- 
bangon,  at  silaS'  naparocn  kay  Balak,  at 
nagsabing :  Si  Balaam  ay  tumanging  pii- 
marito  na  kasama  namin/  15  At  si  llalak 
ay  nagsugong  mull  ng  mga  pangulo  ng 
lalo't  lalong  mga  mahal  kay  ea  kanila. 
16  At  sila'y  naparoon  kay  Balaam  at  nag- 
sabi sa  kaniyang;  Ganito  ang  sabi  ni 
Balak  na  anak  ni  Zipor :  Isinasamo  ko 
sa  iyo,  na  ang  ano  mang  bagay  ay  huag 
mong  tulutan  na  makaabala  sa  iyo  sa  pag- 
parito  mo  sa  akin :  1'?'  sapagka't  ikaw  ay 
aking  papupurihan  ng  mga  dakilang  ka- 
rangalan,  at  ano  mang  sabihin  mo  sa  akin 
ay  gagawin  ko  :  parito  ka  nga,  isinasamo 
ko  sa  iyo,  sumpain  mo  sa  akin  ang  bayang 
ito.     18  At  si  Balaam  ay  sumagat  at  nag- 


sabi sa  mga  aiila  ni  Balak  :  Kahi't  ibigay 
sa  akin  ni  Balak  ang  kaniyang  bahay  na 
puno  ng  pilak  at  ginto,  ay  hindi  ko  ^na- 
sasalangsang  ang  salita  ng  Pa^^ginoong 
aking  Dios,  na  ako'y  gumawa  ng  kulang 
o  higit.  19  Ngayon  nga,  isinasamo  ko  sa 
inyo,  humimpil  din  kayo  rito  ng  gabing 
ito,  upang  aking  maalaman  kung  ano 
ang  sasalitain  pa  ng  Panginoon  sa  akin. 
20  At  ang  Dios  ay  naparoon  kay  Balaam 
ng  kinagabihan,  at  nagsabi  sa  kaniyang : 
Kung  ang  mga  tawong  iyan  ay  nagsipa- 
rito,  upang  tawagin  ka,  magbangon  ka, 
sumama  ka  sa  kanila ;  nguni  t  ang  salita 
lamang  na  aking  sasalitain  sa  iyo,  yaon 
ang  iyong  gagawin.  21  At  si  Balaam  ay 
jiagbangon  ng  kinaumagahan,  at  inihanda 
ang  kaniyang  asno  at  sumama  sa  mga 
pangulo  sa  Moab.  22  At  ang  galit  ng 
Dios  ay  nagningas,  sapagka^t  siya'y  napa- 
roon: at  ang  angel  ng  Panginoon  ay 
lumagay  sa  daan  na  pinakakaaway  niya. 
Siya  nga'y  nakasakay  sa  kaniyang  asno 
at  ang  kaniyang  dalawang  alipin  ay  kasa- 
ma niya.  23  At  nakita  ng  asno  ang 
angel  ng  Panginoon  na  nakatayo  sa 
daan,  na  hawak  an^  kaniyang  bunot  na 
tabak  :  at  ang  asno  ay  lumiko  sa  daan,  at 
napasa  parang :  at  sinugatan  ni  Balaam 
ang  asno,    upang    ibalik    siya    sa  daan. 

24  Ng  magkagayo'y  ang  angel  ng  Pai^gi- 
NOON  ay  tumayo  sa  isang  makipot  na 
daan  sa  pag-itan  ng  mga  uvasan,  na  ang 
isang  bakod  ay  sumasadako  rito,  at  ang 
isang    bakod     ay    suraasadakong    yaon. 

25  At  nakita  ng  asno  ang  angel  ng  Pa- 
NGINOON,  at  siya'y  inipit  sa  bakod,  at 
naipit  ang  paa  ni  Balaam  sa  bakod  :  at 
kaniyang  sinugatan  ang  asno  uli.  26  At 
ang  angel  ng  Panginoon  ay  nagpauna 
uli  at  tumayo  sa  isang  makipot  na  lugar, 
na  walang  daang  babalikan  kahi't  sa 
kanan  o  sa  kaliwa  man.  2T  .A.t  nakita 
ng  asno  ang  angei  ng  Panginoon,  at 
siya'y  nalugmok  sa  ilalim  ni  Balaam,  at 
ang  galit  ni  Balaam  ay  nagningas,  at  kani- 
yang sinugatan  ang  asno  ng  kaniyang 
tungkod>  28  At  ibinuka  ng  Panginoon 
ang  bibig  ng  asno,  at  nagsabi  kay  Bala- 
am:  ^Abo  ang  ginawa  ko  sa  iyo,  upang 
sugalan  mo  ako  nitong  makaitlo  ?  29  At 
sinabi  ni  Balaam  sa  asno  :  sapagka't  tinu- 
ya  mo  ako  :  ]  mairoon  sana  ako  sa  aking 
kamay  na  isang  tabak,  kungdi  pinatay 
kita  ngayon.  30  At  ang  asno  ay  nagsabi 
kay  Balaam  ;  ^  Di  ba  akoV  iyong  asno 
na  iyong  sinakyan  sa  boong  buhay  mo 
hangang    sa    ariiw     na    ito  ?     i  Gnmavva 


23.  12 


MGA  BILANG. 


163 


baga  kaya  ako  ng   ganito   sa  iyo  ?    At 
kanijang  sinabing :    Hindi.    31  IS^g  mag- 
kagayo'y  idinilat  ng  Panginoon  ang  mga 
mata  ni  Balaam,  at  kaniyang  nakita  ang 
angel  ng    PanQinoon    na    nakatayo    sa 
daan,  na  hawak  ang  kaniyang  bunot  na 
tabak:  at  kaniyang  iniyukod  ang  kani- 
yang ulo,  at  nagpatirapa.    32  At  ang  angel 
iag  Panginoon  ay  nagsaU  sa  kaniyang: 
^  Bakit  mo  sinugatan  ang  iyong  asno  ni- 
tong  makaitlo?    Narito,  ako'y  naparito 
na  napakakaaway,   sapagka't  ang  iyong 
lakad  ay   masama  sa  harap  ko ;    33  at 
nakita  ako  ng  asno,  at  lumiko  sa  harap 
ko  nitong  makaitlo  :  kungdi  siya  lumihis 
sa  liarap  ko,  tunay  na  ngayon  ay  aking 
napatay  kita,  at  nailigtas  ang  kaniyang 
buhay.    3#At  si  Balaam  ay  nagsabi  sa 
angel  ng  Panginoon  :    Ako^  nagkasala ; 
sapagka't  hindi   ko    nalamang  ikaw  ay 
tumayo  sa  daan  laban  sa  akin:  ngayon 
nga  kung  inaakala  mong  masama,  akoV 
babalik  uli.    35  At  ang  angel  ng  Pangi- 
noon ay  nagsabi  kay  Balaami :    Sumama 
ka  sa  mga  tawo :  nguni't  ang  salita  la- 
mang  na  aking  sasalitain   sa  iyo,  yaon 
ang  sasalitain  mo.    Sa  gayon,  si^  Balaam 
ay  sumama  sa   mga  pangulo   ni  Balak. 
36  At  ng  marinig  ni  Balak  na  si  Balaam 
ay    dumarating,    siya'y    lumabas    upang 
kaniyang  salubungin  siya  sa  ciudad  ng 
Moab,  na  nasa  hanganan  ng  Arnon,  na 
siyang  katapusang  bahagi  ng  hanganan. 
3T  At  si  Balak  ay  nagsabi  kay  Balaam : 
^Di  ba   ikaw  ay   aking   pinaparoonang 
dalidali  upang  taw  agin  ka?  i  bakit  nga 
hindi  ka  naparito  sa  akin?    i Hindi  ba 
tunay  na  mapupurihan  kita  sa  kapurihan? 
38  At  si  Balaam  ay  nagsabi  kay  Balak : 
Narito,  ako'y  naparito  sa  iyo :    l  Mairoon 
ba  ako  ngayang  ano  mang  kapangyarihan 
na   makapagsalita  sa  iyo  ng  ano  mang 
bagay?    Ane  salita  na   ilagay  ng   Dios 
sa  aking  bibig,  yaon  ang  aking  sasalitain. 
S9  At  si  Balaam  ay  sumama  kay  Balak, 
at  sila'y  naparoon  sa  Kiriat-Huzot.   40  At 
naghayin  si  Balak  ng  mga  baka  at  mga 
tupa,  at  pinasuguan  ng  mga  yaon  si  Ba- 
laam, at  ang   mga   pangulo   na   kasama 
niya.    41  At  nangyari  ng  kinaumagahan, 
na  isinama  ni  Balak  si  Balaam  atiniakyat 
siya  sa  mga  mataas  na  lugar  ni  Baal,  at 
kaniyang  nakita  mula  roon  ang  katapus- 
tapusang  bahag  ng  bayan. 
O^  At  si  Balaam  ay  nagsabi  kay  Balak : 
toO    Ipagtayo  mo  ako  rito  ng  pitong 
altar,  at  ipaghanda  mo  ako  rito  ng  pitong 
toro  at  ng  pitong  tupang  lalaki.     2  At  gi- 


nawa  ni  Balak  gaya  ng  sinalita  ni  Bala- 
am ;  at  si  Balak  at  si  Balaam  ay  naghan- 
dog  sa  bawa^t  altar  ng  isang  toro  at  ng 
isang  tupang  lalaki.  i3  At  si  Balaam  ay 
nagsabi  kay  Balak :  Tumayo  ka  sa  tabi 
ng  iyong  liandog  na  susunugin,  at  ako'y 
yayaon ;  marahil  ang  Panginoon  ay  pari- 
rito  na  sasalubungin  ako :  at  ano  mang  ba- 
gay na  kaniyang  ipakita  sa  akin  ay  aking 
sasaysayin  sa  iyo.  At  siya'y  naparoon  sa 
isang  lugar  na  walang  tanim.  4  At  sina- 
lubong  ng  Dios  si  Balaam  :  at  siya'y  nag- 
sabi sa  kaniyang :  Aking  inihanda  na  ang 
pitong  altar,  at  aking  inihandog  ang  isang 
toro  at  ang  isang  tupang  lalaki  sa  bav/a't 
altar.  5  At  inila^ay  ng  Panginoon  ang 
salita  sa  bibig  m  Balaam,  at  sinabing : 
Magbalik  ka  kay  Balak,  at  ganito  ang 
iyong  sasalitain.  6  At  siya'y  nagbalik  sa 
kaniya,  at,  narito,  siya'y  nakatayo  sa  tabi 
ng  kaniyang  handog  na  susunugin,  siya  at 
ang  lah'at  ng  pangulo  np  Moab.^  "^  At 
kaniyang  ginamit  ang  kaniyang  talinhaga, 
atnagsabing: 

Mula  sa  Aram  ako^y  dinala  rito  ni 

Balak, 
Ang  hari  sa  Moab  mula  sa  mga  bundok 

ng  Silanganan : 
Halika,  sumpain  mo  ako  Jakob, 
At    halika,    papagbulaanin    mo    ang 

Israel. 

8  I  Paanong  aking  susumpain  ang  hindi 

sinumpa  ng  Dios  ? 
iAt  paanong  aking  papagbubulaanin 
ang   hindi  pinagbulaan  ng   Pangi- 
noon ? 

9  Sapagka't  mula  sa  taluktok  ng  mga 

.  bato  ay  aking  nakikita  siya, 
At  mula  sa  mga  burol  ay  akin  siyang 

pinanonood : 
Narito,  siya'y  isang  bayang  tatahang 

mag-isa. 
At  hindi  ibibilang  sa  gitna  ng  mga 
nacion. 
10  i  Sino  ang  makabibilang  ng  alabok  ng 
Jakob, 
O  ng  bilaug  ng  ikaapat  na  bahagi  ng 

Israel? 

i  Mamatay  ako  ng  kamatayan  ng  banal 

At  ang  aking  wakas  ay  maging  gaya 

niya ! 

11  At  si  Balak  ay  nagsabi  kay  Balaam : 

i  Ano  ang  ginawa  mo  sa  akin  ?    Ipinagsa- 

ma  kita  upang  ^umpain   mo  ang  aking 

mga  kaaway,  at,  narito,  iyong  pinagpala 

silang  totoo.     12  At  siya^  sumagot,  at 

nagsabing:      i  Hindi     ba    nararapat    na 

aking  pag-ingatang  salitaio  yaong  ilaiagay 


164 


MGA  BILANG. 


23.  12 


ng  Panginoon  sa  aking  bibig  ?  IS  At  si 
Ealak  ay  nagsabi  sa  kaniya  :  Isinasamo 
ko  sa  iyo,  na  sumama  ka  sa  akin  sa  ibaiig 
Ingar,  na  mula  sa  iyong  pagkakakitaan  sa 
kanila  :  ang  iyo  lamang  makikita  ay  ang 
kahiiUhuliliang  baliagi  nila,  at  hindi  mo 
makikita  silaiig  kihat :  at  suinpain  mo 
sila  sa  akin  muki  roon.  14  At  dinala 
siya  sa  barang  ng  Zofiin^  sa  taluktok  ng 
Pisga,  at  nagtayo  roon  ng  pitong  altar,  at 
nagiiandog  ng  isang  toro,  at  ng  isang 
tupang  lalaki  sa  bawa't  altar.  15  At 
kaniyang  sinabi  kay  Balak  :  Tumayo  ka 
rito  sa  siping  ng  iyong  bandog  na  susu- 
nugin,_samantalang  aking  sinasalubong  ang 
PANGINOON  doon.  16  At  sinalubong 
ng  Panginoon  si  Balaam,  at  naglagay  ng 
salita  sa  kaniyang  bibig,  at  nagsabing  : 
Magbalik  ka  kay  Balak,  at  ganito  ang 
iyong  sasalitain.  17  At  yiya'y  naparoon 
sa  kaniya,  at,  narito,  siya^y  tiunayo  sa 
siping  ng  kaniyang  bandog  na  susunugin, 
at  ang  mga_  pangulo  sa  Moab  na  kasama 
niya.  At  si  Balak  ay  nagsabi  sa  kaniyang : 
I  Ano  ang  sinalita  ng  Panginoon  ?  * 

18  At  kaniyang  ginamit   ang   kaniyang 

talinbaga,  at  nagsabing : 
i  Magtindig  ka  Balak,  at  iyong  dingin ; 
Pakingan  mo  ako,  ikaw  anak  ni  Zi- 

por : 

19  Ang  Dios  ay  hindi  tawo  upang  mag- 

sinungaling ; 
O  anak  ng  tawo  man  upang  magsisi: 
i  Sinabi  niya,  at  hindi  niya  gagawin? 
/;0  sinalita  niva  at  hindi  niya  tutiipa- 

rin?  '  ^ 

20  Marito,  ako'y  tumangap  ng  iiios  upang 

magpala : 
At  kaniyang  pinagpala,  at  hindi  ko  na 

mababago. 
2a  Hindi  niya  ibinilang  ang  kasam-an  sa 

Jakob, 
At  hindi  niya  tiningnan  ang  kasam-an 

sa  Israel : 
Ang  Panginoong  kaniyang  Dios  ay 

sumasa  kaniya. 
At  ang  hivaw   ng  hari  ay  nasa  tritiui  i 

nila, 

22  Dios  ang  iiaglalaba:>  sa  kanila  sa  Egip-  ! 

to;  "        \ 

Ang  Israel  ajj  gaya  ng  lakas  ng  maba-  • 
ngis  na  baka. 

23  Tunay    na    walang    mangkukulam    sa 

Jakob, 

0  panglmhula  man  sa  Israel : 
NgayoV  sasabihin  tungkol  sa  Jakob 

at  sa  Israel, 

1  Ano  ang  ginawa  ng  Dios  ! 


24  Narito,  ang  bayan  ay  nagtitindig  na 

parang  isang  leong  babaye. 
At  parang  isang  leon  na  nagpakataas : 
SiyaS"  hindi  mahihiga  hangang  sa  ma- 

kakain  ng  dakip, 
At  makainom  ng  dugo  ng  napatay. 

25  At  si  Balak  ay  nagsabi  kay  Balaam : 
Hiiag  mo  silang  sumpain  o  pagpalain  mo 
m'du.  2S  Nguni't  si  Balaam  ay  sumagot 
at  nagsabi  kay  Balak  :  ^  Di  ba  isinaysay 
ko  sa  iyo,  na  aking  sinabing :  Yaong  la- 
hat  na  sinasalita  ng  PakQinook,  yaon  ang 
nararapat  na  aking  gawin  ?  27  At  si  Ba- 
lak ay  nagsabi  kay  Balaam  :  Halika  nga- 
yon,  ipagsasama  kita  sa  ibang  lugar  ;  ma- 
rahil  iibigin  ng  Dios  na  iyong  sumpain 
sila  sa  akin  mula  doon.  28  At  ipinag- 
sama  ni  Balak  si  Balaam  sa  Muktok  ng 
Poor,  na  tumitingin  sa  ilang.  29  At  si 
Balaam  ay  nagsabi  kay  Balak  :  Ipagtayo 
mo  ako  rito  ng  pitong  altar,  at  ipaghanda 
mo  ako  rito  ng  pitong  toro  at  ng  pitong 
tupang  lalaki.  30  At  ginawa  ni  Balak 
gaya  ng  sinabi  ni  Balaam,  at  naghandog 
ng  isang  toro  at  ng  isang  topang  lalaki  sa 
bawa't  altar. 

2^  At  ng  makita  ni  Balaam  na  kina- 
s  lugdan  ng  Panginoon  na  pagpa- 
lain ang  Israel,  siya'y  hindi  naparoon 
gaya  ng  una  upang  Immanap  ng  pang- 
knkulam,  kangdi  kaniyang  itinitig  ang 
kaniyang  mukha  sa  dakong  ilang.  2  At 
itinaas  ni  Balaam  ang  kaniyang  mga  ma- 
ta,  at  kaniyang  nakita  ang  Israel  na  tu- 
matahan  ayon  sa  kaniyang  mga  angkan ; 
at  ang  espiritu  ng  Dios  ay  sumakaniya. 
3  At  kaniyang  ginamit  ang  kaniyang  ta- 
linhaga,  at  nagsabing : 

Si  Balaam  na  anak  ni  Beor  ay  nagsa- 

sabi. 
At  ang  lalaki   na  ang  mga   mata  ay 
nadilat  ay  nagsasabi : 
4  Siya^y   nagsasabi   na   nakakarinig   ng 
mga  salita  ng  Dios, 
xSa  nakakakita  ng  malikmata  ng  Ma- 

kapangyarihan-sa-lahat, 
Ka  nalulugmok  at  nakadilat  ang  ka- 
niyang mga  mata : 
i>  i  Pagka  iinam  ng  i,yong  mga  dampa, 
oh  Jakob, 
Ang  iyong  mga  tahauan,  oli  Israel! 
S>  Gaya  ng  mga  11  bis  na  nalalatag, 

Gaya  ng   njga   lialanianan  sa  tabi  ng 

Gu;v;i  ng  linaloes  na  itinanim  ng  Pa- 
nginoon, 

Gaya  ng  mga  puno  ng  cedro  sa  siping 
ng  mga  tubisr. 


24.  25 


MGA  BILANG. 


165 


7  Mga  tubig  ay  aapaw  sa  kaniyang  pang- 

igib, 
At  ang  kaniyang  binhi  ay  maiataimn 

sa  maraming  tubig, 
At  ang  kaniyang  hari  ay   tataas  r.g 

higit  kay  Agag, 
At  ang  kaniyang  kaliarian  ay  maba- 

bantog. 

8  Ang  Dios  ang  kumnkuba  sa  kaniya  sa 

Egipto ;  ^ 
Siya'y    mairoong   gaya    ng   lakas   ng 

raabangis  na  baka : 
Kaniyang  lalanmnin  ang  mga  nacion 

na  kaniyang  mga  kaaway, 
At  kaniyang  pagwawaraywarayin  ang 

kanilang  mga  buto, 
At  susugatan  sila  ng  kaniyang  mga 

pana. 

9  Siya'y  yumuko,  siya'y  lumngmok  na 

gaya  ng  isang  leon, 

At  gaya  ng  isang  leong  babaye ;  i  Si- 
tiong  gigising  sa  kaniya  ? 

Pagpalain  nawa  yaong  labat  na  nag- 
papala  sa  iyo. 

At  sumpain  yaong  lahat  na  sumusumpa 
sa  iyo. 
10  At  ang  galit  ni  Balak  ay  nagningas 
laban  kay  Balaam,  at  sinugatan  niya  ang 
kaniyang  mga  kamay  na  magkalakip :  at 
si  Balak  ay  nagsabi  kay  Balaam  :  Tina- 
wag  kita  upang  iyong  sumpain  ang  aking 
mga  kaaway,  at  narito^t  iyong  pinagpa- 
iang  totoo  sila  nitong  makaitlo.  11  Nga- 
yon  nga  ay  lumayo  ka  sa  iyong  lugar : 
aking  inisip  na  itaas  kita  sa  dakilang  ka- 
rangalan;  nguni't  narito,  pinigil  ka  ng 
PanQinoon  sa  karangalan.  12  At  si  Ba- 
laam ay  nagsabi  kay  Balak :  i  Di  ba 
sinalita  ko  rin  sa  iyong  mga  sugo  na 
iyong  sinugo  sa  akin,  na  aking  sinabing : 
13  Kung  ibibigay  man  sa  akin  ni  Balak 
ang  kaniyang  bahay  na  puno  ng  pilak  at 
ginto,  ay  hindi  ko  masasalangsang  ang 
salita  ng  Panginoon,  upang  gumawa  ako 
ng  mabuti  o  masama  sa  aking  sariling 
akala ;  kung  ano  nga  ang  salitain  ng  Pa- 
nGinoon,  yaon  ang  aking  sasalitain.  14  At 
ngayon,  narito,  ako'y  paroroon  sa  aking 
bayan :  halika  nga,  at  aking  ipamamasid 
sa  iyo  ang  gagawin  ng  bayang  ito  sa 
iyong  bayan  sa  mga  katapusang  araw. 

15  At  kaniyang  sinalita  ang    kaniyang 
talinhaga,  at  nagsabing : 

Si  Balaam  na  anak  ni  Beor  ay  nagsabi, 
At  ang  tawo  na  ang  mga  mata'y  na- 
dilat  ay  nagsasabi : 

16  Siya^  nagsasabi  na  nakarinig  ng  mga 

salita  ng  Dios, 


At  nakaaalam  ng  pagkakilala  ng  Ka- 
taastaasan, 

Na  siyang  nakakakita  ng  malikraata 
ng  Makapangy a r iha n-sa-lah at, 

Na  nalulugmok  at  iiakad.UataDg  kani- 
yang mga  mata  : 

17  Aking  nakikita  siya :    nguni^t  hindi 

ngayon : 
Aking  minamasdan  siya,  nguni't  liindi 

sa  malapit : 
Lalabas  ang  isang  bituin  sa  Jakob, 
At  ang  isang  cetro  ay  lilitaw  sa  Israel, 
At  susugatan  ang  mga  sulok  ng  Moab, 
At  lilipulin  ang  laliat  ng  mga  anak  ng 

kaguluhan. 

18  At  ang  Edom  ay  magiging  pag-aari 

niya,  ^ 
Ang  Seir  man  ay  magiging  pag-aari 

iiiya,  na  siyang  dating  kaniyang  mga 

kaaway ; 
Samantalang  ang  Israel   ay   tumata- 

pang. 

19  At  sa  Jakob  ay  magkakaroon  ng  isang 

sasakop, 
At  kaniyang  gigibain  ang  labi  sa  ciu- 
dad. 

20  At  kaniyang   minasdan  ang  Amalek, 

at  sinalita  ang  kaniyang  talinhaga, 

at  nagsabing : 
Ang  Amalek  siyang  panguna  sa  mga 

nacion ; 
Nguni't  ang  kaniyang  liuling  wakas 

ay  magiging  walang  hangang  pag- 

kapuksa. 

21  At  kaniyang  minasdan  ang  Kineo,  at 

sinalita  ang  kaniyang  talinhaga,  at 

nagsabing ; 
Matibay  ang  iyong  tahanang  lugar, 
At  ang  iyong  pugad   ay   nauupo   sa 

burol. 

22  Gayon  man  ang  Kineo  ay  magiging 

giba, 
Hangang  dalhing  bihag  siya  ni  Assur. 

23  At  kaniyang    ginamit  ang  kaniyang 

talinhaga,  at  nagsabing : 
I  Ay;    ^sinong  mabubuhay  pagka  gi- 
nawa  ng  Dios  ito  ? 

24  Datapua^t  ang  mga  sasakyan  ay  manga- 

galing  mula  sa  baybayin  ng  Kittim, 
At  kaniyang   pagdadalamhatiin    ang 

Assur,  at  kanilang  pagdadalamhatiin 

ang  Heber, 
At  siya  man  ay  mapupuksa. 

25  At  si  Balaam  ay  nagtindig,  at  yuraaon 

at  nagbalik  sa  kaniyang  lugar :  at 
si  Balak  naman  ay  yumaon  ng  ka- 
niyang lakad. 


166 


MGA  BILANG. 


25.  1 


2|f  At  ang  Israel  ay  turnahan  sa  Sitirn, 
^  at  ang  bavaii  ay  nagpasimulang 
niagkasala  ng  pakikiapid  sa  mga  anak  im 
babaye  iig  Moab :  2  sapagka't  kanilang 
tiiiawiJg  ang  bayan  sa  mga  liayin  sa  kani- 
laDg  mga  dios;  at  ang  bayan  ay  kn main 
at  yiuiiukod  sa  kaiiilang  mga  dios.  S  At 
dig  L^rael  ay  nakilakip  kay  Baal-peor  ;  at 
ang  gal  it  ng  PakSxnook  ay  nagningas  la- 
ban  sa  TsroeL  4  At  ang  pANgiNooK  oy 
nagsabi  kay  Moises  :  Ipagsama  mo  ang 
n.lKit  ng  mga  j^aiigulo  sa  bayan  at  bitayia 
■  irio  Bibx  sa  PanGinook  sa  harap  ng  araw, 
upang  ang  maningas  na  galit  ng  Pakgi- 
NOON  ay  mapawi  sa  Israel.  5  At  si 
Moises  ay  nagsabi  sa  mga  hokom  sa  Is- 
rael :  Patayin  ng  bawa't  lalaki  ang  kani- 
bang  mga  labiki  na  lumakip  kay  Baal- 
iK'Or.  6  At,  narito,  ang  isa  sa  mga  anak 
ng  Israel  ay  naparoon  at  nagdala  sa  kani- 
van^  mga  kapatid  ng  isang  babayeng 
?4adi?inita  sa  paninginni  Moises,  at  sa  pa- 
ningin  ng  boong  kapulungan  ng  mga  anak 
ng  Israel,  Famantalang  sila'y  umiiyak  sa 
pintrian  ng  dam  pa  ng  kapisanan/  7  At 
ng  makita  ni  Fineas,  na  anak  ni  Eleazar, 
na  anak  ni  Aarong  sacerdote,  ay  nagtin- 
dig  nulla  sa  gitna  ng  kapulungan,  at 
liiimawak  v.g  isang  si  bat  sa  kaniyang 
kamiy ;  8  at  siya'y  naparoon  sa  likod 
ng  lalaldng  taga  Israel  sa  loob  ng  silid, 
at  kaniyang  pinalagpasan  kapua  ang  la- 
laking  taga  Israel  at  ang  babaye  sa 
kaniyan^g  tiyan.  Sa  gayon  ang  salot  ay 
natigil  sa  mga  anak  ng  Israel.  9  At 
yaong  mga  namatay  sa  salot  ay  dalawang 
pno't  apat  na  libo. 

10  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,^  na  nagsabing  :  11  Si  Fineas  na 
anak  ni  Eleazar,  na  anak  ng  Aaron  na 
sacerdote,  ay  pinawi  ang  aking  galit  sa 
mga  anak  ng  Isr,'iei,  sa  paraang  siya'y 
nagsikap  dahil  sa  aking  pagsisikap  sa 
kanila,  na  ano  pa't  lundi  ko  nilipol  ang 
mga  anak  ng  Israel  sa  aking  sikap.  12 
Kaya^t  sal.'iliin  mong  :  Narito,  aking  ibl- 
nibigay  sa  kaniya  ang  aking  tipan  tung- 
koi  sa  l;a]>aynpnan :  l:$  at  magiging 
k;'!iiva,  at  sa  kaniyang  binhi  pagkainatay 
niya,  na  tipan  ng  paglrasacnrdojeng  wa- 
king hangar.  ;  sapagka't  -v'lya'y  naging 
masikap  daliil  sa  kaniyang  Dios,  at  tumu- 
bos  sa  inga  anak  n.g  L^rael.  14  Ang 
pangalan  ug-j.  ng  lalaking  taga  Israel  na 
napatay,  na  j^iiiatay  na  kalakip  ng  Iniba- 
yeng  Madianita  ay  Zlmri,  na  anak  ni 
Salu,  na  isang  pangulo  sa  bahay  ng  mga 
tnagulang  ng  mga  Sio^eoniia,     15  At  ang 


pangalan  ng  babayeng  Madianita  na 
napatay  ay  Ivozbi,  na  anak  ni  Zur ;  siya'y 
pangulo  sa  bayan  ng  isang  bahay  ng  mga 
magulang  sa  Madian. 

16  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing:  17  Kagalitan 
ninyo  ang  mga  Madianita,  at  inyong 
sugatan  sila  :  IS  sapagka't  kanilang  kina- 
galitan  kayo  ng  kanilang  mga  silo  na 
kanilang  ipinandaya  sa  inyo  sa  bagay  ng 
Peor,  at  sa  bagay  ni  Kozbi,  na  anak  na 
babaye  ng  pangulo  sa  Madian,  na  kani- 
lang kapatid  na  namatay  ng  araw  ng  salot 
dahil  sa  Peor. 

2f^  At  nangyari,  pagkatapos  ng  salot, 
C^  na  nagsalita  ang  PanSinoon  kay 
Moises  at  kay  Eleazar  na  anak  ni  Aaron 
na  sacerdote,  na  nagsabing :  2  Iguhit 
ninyo  ang  bilang  ng  boong  kapulungan  ng 
mga  anak  ng  Israel,  mula  sa  dalawang 
puong  taong  gulang  bangang  sa  katanda- 
tandaan,  ay  on  sa  mga  bahay  ng  kanilang 
mga  magulang,  yaong  lahat  na  makala- 
labas  sa  pakikipagbaka  sa  Israel.  3  At  si 
Moises  at  si  Eleazar  na  sacerdote  ay 
nakipagsalitaan  sa  kanila  sa  mga  kapata- 
gan  ng  Moab  sa  siping  ng  Jordan  sa 
Jeriko,  na  nagsabing  :  4  Bilangin  ninyo 
ang  hayar,,  mula  sa  dalawang  puong 
tawong  gulang  hangang  sa  katandatan- 
daan  ;  gay  a  ng  iniutos  ng  PANGiNOONkay 
Moises  at  sa  mga  analc  ng  Israel,  na 
lumabas  sa  lupain  ng  Egipto. 

5  Bi  Ruben  ang  panganay  ni  Israel: 
ang  mga  anak  ni  Ruben  :  kay  Ilanok,  ang 
kamag-a  nakan  ng  mga  Flanokita  :  kay  Pal- 
In,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Palluita : 
6  kay  liezron  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Hezronita  :  kay  Karmi  ang  kamag-anakan 
ng  mga  Karmita.  7  I  to  ang  mga  kamag- 
anakan  ng  mga  Rubenita  :  at  yaong  mga 
nabilang  sa  kanila,  ay  apat  na  puo't  ta- 
tlong  libo  at  pitong  daan  at  tatlong 
puo.  §  At  ang  mga  anak  ni  Pallu ;  ay  si 
Eiiab.  9  At  ang  mga  anak  ni  Eliab ;  si 
Nemuel  at  si  Datan,  at  si  Abiram.  Ito 
yaong  Datan  at  Abii-am,  na  mga  tinawag 
sa  liapuhmgan,  na  sir  a  ngang  nagsilaban 
kay  Moises  at  kay  Aaroii,  sa  pulutong  ni 
Koi e,  ng  siki'y  iumaban  sa  Panginoon  : 
10  at  i'iimika  ng  lupain  ang  kaniyang 
bii)!g,  at  iOga  nilamon  sila  sainpuo  ni 
Kore,  ng  ang  pulutong  na  yaon  ay  mama- 
tay;ng  panahong  lamunin  ng  apoy  ang 
dalawang  daan  at  limang  puong  tawo,  at 
sila'y  naging  isang  tanda.  11  Gayon 
maV  ang  mga  anak  ni  Kore  ay  hindi 
namatay. 


26.  43 


MGA  BILANG. 


167 


12  Aug  mga  anak  ni  Simeon  ayon  sa 
kaniyang  mga  kamag-anakan :  kay  Ne- 
muel,  ang  kamag-anakan  ng  raga  Nemiie- 
lita:  kay  Jamin  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Jaminita :  kay  Jakin  ang  kamag-ana- 
kan ng  mga  Jakinita :  IS  kay  Zera  ang 
kamag-anakan  ng  mga  Zeraita :  kay  Saul, 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Saulita.  14  Ito 
ang  mga  kamag-anakan  ng  mga  Simeonita, 
dalawang  puo't  dalawang  libo  at  dalawang 
daan.  15  Ang  mga  anak  ni  Gad  ayon  sa 
kaniyang  mga  kamag-anakan :  kay  Zefon, 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Zefonita :  kay 
Hagi  ang  kamag-ankan  ng  mga  Hagita : 
kay  Suni,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Su- 
nita :  16  kay  Ozni  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Oznita :  kay  Eri  ang  kamag-anakan 
ng  mga  Erita :  17  kay  Arod  ang  kamag- 
anakan  ng  mga  Arodita :  kay  Areli,  ang 
kamag-anakan  ng  mga  Arelita.  18  Ito 
ang  mga  kamag-anakan  ng  mga  anak  ni 
Gad  ayon  doon  sa  mga  nabilang  sa  kanila, 
apat  na  puong  libo  at  limang  daan. 

19  Ang  mga  anak  ni  Juda,  si  Er  at  si 
Onan :  at  si  Er  at  si  Onan  ay  namatay  sa 
lupain  ng  Kanaan.  20  At  ang  mga  anak 
ni  Juda  ayon  sa  kaniyang  kamag-anakan 
ay :  kay  Sela,  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Selanita :  kay  Perez,  ang  kamag-anakan  ng 
mgaPerezita:  kay  Zera,  ang  kamag-anakan 
ng  mga  Zerita.  21  At  ang  mga,  naging 
anak  ni  Perez  ay;  kay  Hezron,  ang  ka- 
mag-anakan ng  mga  Hezronita :  kay  Ha- 
mel  ang  kamag-anakan  ng  mga  Hame- 
lita.  22  Ito  ang  mga  kamag-anakan  ni 
Juda  ayon  sa  mga  nabilang  sa  kanila, 
pitong  puo^t  anim  na  libo  at  limang  daan. 

23  Ang  mga  anak  ni  Isakar  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan :  kay  Tola, 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Tolaita :  kay 
Puva  ang  kamag-anakan  ng  mga  Punita : 
24  kay  Jasub,  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Jiasubita :  kay  Simron,  ang  kamag-anakan 
ng  mga  Simronita.  25  Ito  ang  mga  ka- 
mag-anakan ni  Isakar  ayon  doon  sa  mga 
nabilang  sa  kanila,  anim  na  puo't  apat  na 
libo  at  tatlong  daan. 

26  Ang  mga  anak  ni  Zabulon  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan :  kay  Sered, 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Sered ita :  kay 
Elon,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Elonita : 
kay  Jaleel,  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Jaleelita.  27  Ito  ang  mga  kamag-anakan 
Eg  mga  Zabulonita  ayon  doon  sa  mga 
nabilang  sa  kanila,  anim  na  puong  libo  at 
limang  daan. 

28  Ang  mga  anak  ni  Jose  ayoii  sa  ka- 
nilang mga  kamag-anakan  :  si  Manases  at 


si  Efraim.  2»  Ang  mga  anak  ni  Manases : 
kay  Makir  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Makirita :  at  naging  anak  ni  Makir  si 
Gilead  :  kay  Gilead  ang  kam.ag-anakan 
ng  mga  Gilead  ita.  30  Ito  ang  mga  anak 
ni  Gilead :  kay  lezer,  ang  kamag-anakan 
ng  mga  lezerita :  kay  Helek,  ang  kamag- 
anakan  ng  mga  Helekita ;  31  At  kay 
Asriel,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Asrie- 
lita :  at  kay  Sekem,  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Sekemita :  32  at  kay  Semida,  ang 
kamag-anakan  ng  mga  Semidaita :  at  kay 
Hefer,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Heferita. 
33  At  si  Zelofehad  na  anak  ni  Hefer  ay 
hindi  nagkaanak  ng  lalaki,  kungdi  mga 
babaye:  at  ang  mga  pangalan  ng  mga 
anak  na  babaye  ni  Zelofehad  ay  Maala  at 
Noa,  Hogla,  Milka  at  Tirza.  34  Ito  ang 
mga  kamag-anakan  ni  Manases :  at  yaong 
mga  nabilang  sa  kanila,  ay  limang  puo  at 
dalawang  libo  at  pitong  daan. 

35  Ito  ang  mga  anak  ni  Efraim  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan :  kay  Sutela 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Sutelaita :  kay 
Beker,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Beke- 
rita:  kay  Tahan  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Tahanita.  36  At  ito  ang  mga  anak 
ni  Sutela :  kay  Eran,  ang  kamag-anakan 
ng  mga  Eranita.  37  Ito  ang  mga  kamag- 
anakan  ng  mga  anak  ni  Efraim  ayon  doon 
sa  mga  nabilang  sa  kanila,  tatlong  puo't 
dalawang  libo  at  limang  daan.  Ito  ang 
mga  anak  ni  Jose,  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan. 

38  Ang  mga  anak  ni  Benjamin  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan :  kay  Bela, 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Belaita :  kay 
Asbel,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Asbelita : 
kay  Ahiram,  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Ahiramita:  39  kay  Sefufam,  ang  ka- 
mag-anakan ng  mga  Sufamita :  kay  Hu- 
fam,  ang  kamag-anaka  ng  mge  Hufamita, 


4o  At  ang  mga  naging  anak  ni  Bela  ay  si 
at  Naaman:   kay  Ardy  ang  kamag- 


Ard 


anakan  ng  mga  Ardita:  kay  Naaman, 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Naamanita. 
41  Ito  ang  mga  anak  ni  Benjamin  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan:  at  yaong 
mga  nabilang  sa  kanila  ay  apat  na  puo't 
limang  libo  at  anim  na  raan. 

42  Ito  ang  mga  anak  ni  Dan  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan  :  kay  Suham 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Suhamita,  Ito 
ang  mga  kamag-anakan  ni  Dan  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan.  43  Lahat 
ng  mga  kamag-anakan  ng  mga  Suhamita, 
ayon  sa  mga  nabilang  sa  kanila,  ay  anim 
na  puo't  apat  na  libo  at  apat  na  raan. 


168 


MGA  BILANG-. 


26.  44 


44  Aug  mga  anak  ni  Aser  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan  :  kay  Irana 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Imnita :  kay 
Isvij  ang  kamag-anakan  ng  mga  Is  vita : 
kay  Beria,  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Berita.  45  Sa  mga  anak  ni  Beria  :  kay 
Ileber,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Hebe- 
rita :  kay  Malkiel  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Malkielita.  46  At  ang  pangalan  ng 
anak  na  babaye  ni  Aser  ay  si  Sera.  47  Ito 
ang  mga  kamag-anakan  ng  mga  anak  ni 
Aser  ayon  doon  sa  mga  nabilang  sa  kanila, 
limang  puo't  tatlong  libo  at  apat  na  raan. 

48  Ang  mga  anak  ni  Neftali  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan :  kay  Jahziel 
ang  kamag-anakan  ng  mga  Jahzielita  :  kay 
Guni,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Gnnita : 
49  kay  Jezer,  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Jezerita :  kay  Silcm,  ang  kamiag-anakjin 
ng  mga  Silemita.  50  Ito  ang  mga  kamag- 
anakan  ni  Neftali  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan  :  at  yaong  mga  nabilang  sa 
kanila,  ay  apat  na  pno't  limang  libo  at 
apat  na  raan. 

51  Ito  yaong  mga  nabilang  sa  mga 
anak  ng  Israel,  anim  na  raan  at  isang 
libo  at  pitong  daan  at  tatlong  puo. 

52  At  ang  Pangixoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing :  53  Sa  mga  ito 
ang  lupain  ay  babahagihin  na  pinakamana 
ayon  sa  bilang  ng  mga  pangalan.  54  Ang 
higit  ay  iyong  isibigyan  ng  higit  na  rnana, 
at  ang  kaonti  ay  ij'ong  bibigyan  ng  knlang 
na  mana :  ang  bawa't  isa  ayon  sa  mga 
nabilang  sa  kaniya  ay  bibigyan  siya  ng 
kaniyang  mana.  55  Gayon  ma'y  ang 
lupain  ay  babahagihin  sa  namamag-itan 
i)g  sapalaran :  ayon  sa  mga  pangalan  ng 
mga  angkan  ng  kanilang  mga  magulang  ay 
kanilang  mamanahin.  56  Ayon  sa  sapa- 
laran babahagihin  ang  kanilang  mana^ 
alinsunod  sa  laki  o  liit. 

^  57  Ito  yaong  mga  nabilang  sa  mga  Le- 
vita  ayon  sa  kanilang  mga  kamag-anakan  : 
kay  Gerson,  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Gersonita  :  kay  Koat  ang  kamag-anakan 
ng  mga  Koatita  :  kay  Merari,  ang  kamag- 
anakan  ng  mga  Merarita.  58  Ito  ang 
mga  kamag-anakan  ni  Levi :  ang  kamag- 
anakan  ng  mga  Libnita.  ang  kamag-anakan 
ng  mga  Hebronita,  ang  kamag-anakan  ng 
mga  Mahlita,  ang  kamag-anakan  ng  mga 
Mufiita,  ang  kamag-anakan  ng  mga  Korita. 
At  nuging  anak  ni  Koat  si  Amram.  59  At 
ang  pangalan  ng  asawa  ni  Amram  ay 
J  ok  abed,  na  anak  ra  babaye  ni  Levi,  na 
ipinanganak  kay  Levi  sa  Egipto  :  at  na- 
ging  anak  niya  kay  Amram  si  Aaron  at 


si  Moises,  at  si  Maria  na  kapatid  nila. 
60  At  naging  anak  ni  Aaron  si  Nadab  at 
si  Abin,  si  Eleazar  at  si  Itamar.  61  At  si 
Nadab  at  si  Abiw  ay  namatay  ng  sila'y 
maghandog  ng  ibang  apoy  sa  liarap  ng 
Pakginoon.  62  xVt  yaong  mga  nabilang 
sa  kanila  ay  dalawang  pno't  tatlong  libo, 
lahat  ng  lalaki  mula  sa  isang  bnang  gulang 
hangang  sa  katandatandaan :  sapagka't 
sila'y  hindi  mga  nabilang  sa  mga  anak  ng 
Is;  ael,  sapagka*t  sila'y  hindi  bibigyan  ng 
mana  sa  gitna  ng  mga  anak  ng  Israel. 

6S  Ito  yaong  mga  nabilang  ni  Moises 
at  ni  Eleazar  na  sacerdote;  na  bumilang 
ng  mga  anak  ng  Israel  sa  mga  kapatagan 
ng  Moab  sa  siping  ng  Jordan  sa  Jeriko. 
64  Nguni't  sa  mga  ito  ay  walang  tawo  sa 
kanila,  na  nabilang  ni  Moises  at  ni  Aaron 
na  sacerdote;  na  bumilang  ng  mga  anak 
ng  Israel  sa  ilang  ng  Sinai.  65  Sapagka't 
tungkol  sa  kanila  ang  Pakgikoon  ay  nag- 
sabi,  Sila'y  mamamatay  na  walang  pag- 
sala  sa  ilang.  At  walang  natira  kahi't 
isang  tawo  sa  kanila,  liban  kay  Kaleb  na 
anak  ni  Jefune,  at  kay  Josue  na  anak  ni 
Nun. 

2°^  Ng  magkagayo'y  nagsilapit  ang  mga 
■  anak  na  l3abaye  ni  Zelofehad,  na 
anak  ni  Hefer,  na  anak  ni  Gilead,  na 
anak  ni  Makir,  na  anak  ni  Manases,  sa 
mga  kamag-anakan  ni  Manases,  na  anak 
ni  Jose;  (at  ito  ang  mga  pangalan 
ng  kaniyang  mga  anak :  Maala,  at 
Noa,  at  iiogla,  at  Milka  at  Tirsa).  2  At 
sila'y  nagsitayo  sa  harap  ni  Moises,  at  sa 
harap  ni  Eleazar  na  sacerdote,  at  sa  liarap 
ng  mga  pangulo  at  ng  boong  kapulungan, 
sa  pintuan  ng  dampa  ng  kapisanan,  na 
nagsabing :  3  Ang  aming  ama  ay  nama- 
tay sa  ilang,  at  siya'y  wala  sa  kasamahan 
nila,  na  nagpipisang  magkakasama  laban 
sa  Panginoon,  sa  kasamahan  ni  Kore: 
kungdi  siya'y  namatay  sa  kaniyang  sari- 
ling  kasalanan,  at  jiindi  nagkaroon  ng  mga 
anak  na  lalaki.  j4^Bakit  ang  pangalan 
ng  aming  ama  ay  aalisin  sa  kamag-anakan 
niya,  sapagka't  siya'y  hindi  nagkaanak 
ng  lalaki?  Ibigay  ninyo  sa  amin  ang 
isang  pag-aari  sa  pagkakapatid  sa  aming 
ama.  5  At  dinala  ni  Moises  ang  kanilang 
nsa]i  sa  harap  ng  Pakgikoon.  6  At  ang 
PaisGinoois'  ay  nagsalita  kay  Moises,  na 
nagsabing  :  7  Ang  mga  anak  na  babaye 
ni  Zelofehad  ay  iiagsasalita  ng  matuid  : 
tunay  na  bibigiyan  mo  sila  ng  isang  pag- 
aari  na  pinakamaiui  sa  pagkakapatid  sa 
kanilang  ama ;  at  iyong  isasalin  ang  mana 
ng  kanilang  ama  sa  kanila.     8  At  iyong 


28.  10 


MGA  BILANG. 


169 


sasalitain  sa  niga  anak  ng  Israel,  na  iyong 
sasabihing:  Kung  ang  isang  lalaki  ay 
mamatay,  at  walang  anak  na  lalaki,  inyo 
ngang  isasalin  ang  kaniyang  mana  sa  ka- 
niyang  anak  na  babaye.  9  At  kung  siya  'y 
walang  anak  na  babaye,  ay  inyo  ngang  ibi- 
bigav  ang  kaniyang  mana  sa  kaniyang  mga 
kapatid.  10  At  kung  siya'y  walang  mga 
kapatid,  ay  inyo  ngang  ibibigay  ang  kani- 
yang mana  sa  mga  kapatid  ng  kaniyang 
ama.  II  At  kung  ang  kaniyang  ama  ay 
walang  mga  kapatid,  ay  inyo  ngang  ibi- 
bigay ang  kaniyang  mana  sa  kaniyang 
kamag-anak  na  pinakaraalapit  sa  kaniya 
sa  kaniyang  kamag-anakan,  at  kaniyang 
aariin:  at  sa  mga  anak  ng  Israel  ay  magi- 
ging  isang  palatuntunan  ng  kahatulan,  ga- 
ya  ng  iniutos  ng  Panginoon  kay  Moises. 
12  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  kay 
Moises :  Sumampa  ka  sa  bundok  na  ito 
ng  Abarim,  at  masdan  mo  ang  lupain  na 
aking  ibinigay  sa  mga  anak  ng    Israel. 

13  At  pagka  iyong  nakita  yaon,  ikaw  na- 
man  ay  malalakip  sa  iyong  bayan,  gaya 
ng  pagkalakip  ni  Aarong  iyong  kapatid : 

14  sapagka't  kayo'y  nanghimagsik  laban  sa 
aking  salita  sa  ilang  ng  Zin,  sa  pakikipag- 
talo  ng  kapulungan,  upang  santohin  ako  sa 
harap  ng  mga  mata  nila  sa  mga  tubig.  (Ito 
ang  mga  tubig  ng  Meriba  sa  Kades  sa  ilang 
ng  Zin).  15  At  si  Moises  ay  nagsalita  sa 
Panginoon,  na  nagsabing :  16  Ihalal  ng 
Panginoon,  ng  Dios  ng  mga  espiritu  ng 
lahat  ng  laman,  ang  isang  lalaki  sa  kapu- 
lungan, 17  na  makalabas  sa  harap^  nila, 
at  makapasok  sa  harap  nila,  at  kaniyang 
mapatnugutan  sila  sa  labas,  at  kaniyang 
madala  sila  sa  loob;  upang  ang  kapu- 
lungan ng  Panginoon  ay  huag  maging 
parang  mga  tupa  na  walang  pastor.  18  At 
ang  Panginoon  ay  nagsabi  kav  Moises : 
Ipagsama  mo  si  Josue  na  anak  ni  Nun, 
isang  lalaki  na  kinakasihan  ng  espiritu, 
at  ipatong  mo  ang  iyong  kamay  sa  ka- 
niya ;  19  at  iliarap  mo  siya  sa  harap  ni 
Eleazar  na  sacerdote,  at  sa  harap  ng 
boong  kapulungan ;  at  ibigay  mo  sa 
kaniya  ang  katungkulan  sa  kanilang 
paningin.  ""  20  At  maglalagay  ka  ng 
iyong  karangalan  sa  kaniya,  upang  ang 
boong  kapulungan  ng  mga  anak  ng 
Israel  ay  sundin  siya.  21  At  siyaV  ta- 
tayo  sa  harap  ni  Eleazar  na  sacerdote,  na 
siyang  maguusisa  dahil  sa  kaniya,  sa  pa- 
mamag-itan  ng  hatol  ng  Urim  sa  harap 
ng  Panginoon  :  sa  kaniyang  salita,  sila'y 
lalabas,  at  sa  kaniyang  salita,  sila'y  pa- 
pasok,  siya  at  ang  lahat  ng  mga  anak  ng 


Israel  na  kasama  niya,  ang  boong  kapu- 
lungan. 22  At  ginawa  ni  Moises  gaya  ng 
iniutos  ng  Pangikoon  sa  kaniya :  at  ka- 
niyang ipinagsama  si  Josue,  at  kaniyang 
iniharap  sa  harap  ni  Eleazar  na  sacer- 
dote, at  sa  harap  ng  boong  kapulungan  : 
23  at  kaniyang  ipinatong  ang  kaniyang 
mga  kamay  sa  kaniya,  at  ibinigay  niya 
sa  kaniya  ang  katungkulan,  gaya  ng  sina- 
lita  ng  Panginoon  sa  pamamag-itan  ni 
Moises. 

2Q  At  ang  Panqinoon  ay  nagsalita 
O  kay  Moises,  na  nagsabing  :  2  lu- 
tos  mo  sa  mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin 
mo  sa  kanilang;  Ang  aking  alay,  ang 
aking  pagkain  na  aking  pinakahandog  na 
pinaraan  sa  apoy,  na  may  masarap  na 
amoy  sa  akin,  ay  inyong  pag-iingatang 
ihandog  sa  akin  sa  kanilang  ukol  na 
kapanahunan.  3  At  iyong  sasabihin  sa 
kanilang:  Ito  ang  handog  na  pinaraan 
sa  apoy  na  inyong  ihahandog  sa  Pangi- 
NOON ; "  mga  corderong  lalaki  ng  unang 
taon  na  walang  kapintasan,  dalawa 
araw-araw,  na  pinakalaging  handog 
na  susunugin.  4  Ang  isang  cordero 
ay  iyong  ihahandog  sa  umaga,  at  ang 
isang  cordero  ay  iyong  ihahandog  sa 
paglubog  ng  araw ;  5  at  ang  ikasam- 
puong  bahagi  ng  isang  efa  ng  mainam  na 
harina  na  pinakahandog  na  harina  na  hi- 
naluan  ng  ikaapat  na  bahagi  ng  isang  hin 
ng  langis  na  hinalo.  ^  6  Isang  palaging 
handog  na  susunugin,  na  iniutos  sa 
bundok  ng  Sinai  na  may  masarap  na 
amoy,  handog  sa  Panginoon  na  pinaraan 
sa  apoy.  7  At  ang  pinakahandog  na 
inumin  noon,  ay  ang  ikaapat  na  ba- 
hagi ng  isang  hin  sa  isan,^  cordero:  sa 
santong  lugar  ay  iyong  ibubuhos  ang 
handog  na  inumin  ng  inuming  nakalala- 
sing  para  sa  Panginoon.  8  At  ang  isang 
cordero  ay  iyong  ihahandog  sa  paglubog 
ng  araw :  gaya  ng  handog  na  harina  sa 
umaga,  at  gaya  ng  handog  na  inumin, 
iyong  ihahandog,  isang  handog  na  pinara- 
an sa  apoy,  na  may  masarap  na  amoy  sa 
Panginoon. 

9  At  sa  araw  ng  sabado  ay  dalawang 
corderong  lalaki  ng  unang  taon  na  walang 
kapintasan,  at  dalawang  ikasampuong 
bahagi  ng  isang  efa  ng  mainam  na  harina, 
na  hinaluan  ng  langis,  at  ang  handog  na 
inumin  :  10  ito  ang  handog  na  susunugin 
sa  bawa't  sabado,  bukod  pa  sa  palaging 
handog  na  susunugin,  at  ang  inuming 
handog. 


170 


MGA  BILANG. 


28.  11 


11  At  sa  mga  pasimula  ng  inyong  mga 
bimn  kayo'y  niagliahandog  ng  handog  im 
susunugin  .sa  Panginoon;  dalawang'gu- 
yang  toro  at  isang  tiipang  lalaki,  pitong 
corderoDg  lalaki  ng  unang  taon,  iia  walang 
kapintasan  ;  12  at  tatlong  ikasampiioDg 
bahagi  ng  isang  efa  ng  mainam  na  Iiarina 
na  pinakaliandog  na  harina,  iia  liina- 
luan  iig  langis  sa  bawa^t  toro ;  at  dala- 
waiig  ikasarxipuoDg  bahagi  ng  mainam  na 
liarina  na  pinakahaiidog  na  harina,  na 
hinaluan  ng  langis  sa  iiang  tnpang  lala- 
ki ;  13  at  isang  ikasampiiong  bahagi  ng 
mainam  na  harina,  na  hinaluan  ng  langis 
na  pinakahandog  na  liarina  sa  bawa't 
cordero ;  pinakahandog  na  susunngin  na 
may  masarap  na  amoYj  handog  sa  Pangi- 
NOON  na  pinaraan  sa  apoy.  14  At  ang 
kanilang  handog  na  inumin  ay  kalahati 
ng  isang  hin  ng  alak  sa  bawa't  toro,  at  ang 
ikatlong  bahagi  ng  isang  bin  ay  sa  tupang 
lalaki,  at  ang  ikaapat  na  bahagi  ng  isang 
hin  ay  sa  cordero :  ito  ang  handog  na 
susunngin  sa  bawa't  buan  sa  lahat  ng 
buan  ng  taon.  15  At  isang  kambing  na 
lalaki  na  pinakahandog  sa  Panginoon 
dahil  sa  kasalanan  ;  ihahandog  ito  bukod 
pa  sa  palaging  handog  na  susunngin,  at  sa 
iniimiog  handog  noon. 

16  At  sa  unang  buan,  saikalabing  apat  na 
araw  ng  buan,  ay  pasKua  ng  Panginoon. 
17  At  sa  ikalabing  limang  araw  ng  buang 
ito  ay  magkakaroon  ng  isang  pista ;  pitong 
araw  na  kakain  kayo  ng  tinapay  na  walang 
levadura.  18  Sa  unang  araw  ay  magka- 
karoon kayo  ng  isang  santong  kapi- 
sanan;  huag  ninyong  gagawin  ang  ano 
mang  gagawing  paglilingkod  :  19  kungdi 
magbahandog  kayo  sa  Panginoon  ng 
isang  bandog  na  pinaraan  sa  apoy,  na 
pinakahandog  na  susunugin ;  dalawang 
guyang  toro,  at  isang  lalaking  tupa,  at 
pitong  corderong  lalaki  ng  unang  taon, 
na  mga  walang  kapintasan  &a  inyo : 
20  at  ang  kanilang  handog  na  harina,  ng 
mainam  na  harina  na  hinaluan  ng  langis  : 
tatlong  ikasampuong  bahagi  ay  inyong 
ihahandog  para  sa  isang  toro,  at  dala- 
wang ikasampuong  bahagi  para  sa  tupang 
lalaki;  21  at  isang  ikasam})uong  baliagi 
ay  iyoiig  ihahandog  para  f;a  bawa't  cor- 
dero, sa  pitong  cordero;  22  at  isang 
kambing  na  lalaki  na  pinakahandog  da- 
Iiil  sa  kasalanan,  upang  itubos  sa  inyo. 

23  Inyong  ihahandog  ang  mga  ito  bukod 
pa  sa  handog  na  susunugin  sa  umaga,  na 
pinakapalaging    handog    na    susunugin. 

24  Ganitong    paraan    ihahandog    ninyo 


sa  Panginoon  araw-araw,  sa  loob  ng 
pitong  araw,  ang  pagkain  na  handog  na 
pinaraan  sa  apoy,  na  may  m.asarap  na 
amoy;  ihahandog  ito  bukod  sa  palaging 
handog  na  susunugin,  at  sa  inuming  han- 
dog. 25  At  sa  ikapitong  araw  ay  mag- 
kakaroon kayo  ng  isang  santong  kapisa- 
nan ;  wala  kayong  gagawing  ano  mang 
gagavv'ing  paglilingkod . 

26  Gayon  din  sa  araw  ng  mga  unang 
bunga,  paghahandog  ninyo  ng  isang  ba- 
gong  handog  na  harina  sa  Panginoon  sa 
inyong  pista  sa  mga  sanlingo,  ay  mag- 
kakaroon kayo  ng  isang  santong  kapisa- 
nan;  huag  kayong  gagawa  ng  ano  mang 
gagawing  paglilingkod  :  27  kungdi  ka- 
yo^y  maghahandog  sa  Panginoon  ng 
isang  handog  na  susunugin  na  may  masa- 
rap  na  amoy;  dalawang  guyang  toro, 
isang  tupang  lalaki,  at  pitong  corderong 
lalaki  ng  unang  taon ;  2§  at  ang  kani- 
lang handog  na  harina,  na  mainam  na 
harina  na  hinaluan  ng  langis,  tatlong 
ikasampuong  bahagi  para  sa  bawa't  toro, 
dalawang  ikasampuong  bahagi  sa  tupang 
lalaki,  29  isang  ikasampuong  bahagi  sa 
bawa't  cordero  sa  pitong  cordero  ;  so  i- 
sang  kambing  na  lalaki  upang  itubos  sa 
inyo.  31  Bukod  pa  sa  palaging  handog 
na  susunugin,  at  sa  bandog  na  harina 
noon,  ay  inyong  mga  ihahandog  (sa  inyoV 
magiging  walang  kapintasan),  at  ang 
kanilang  mga  inuming  handog. 
OQ  ^^  ^^  ikapitong  buan  sa  unang 
dm%^  araw  ng  buan,  kayo'y  magkaka- 
roon ng  isang  santong  kapisanan ;  huag 
kayong  gagawa  ng  ano  mang  gagawing 
paglilingkod ;  isang  araw  nga  ng  paghihip 
ng  mga  pakakak  sa  inyo.  2  At  kayo'y 
maghahandog  ng  isang  handog  na  susu- 
nugin na  pinakamasarap  na  amoy  sa 
Panginoon,  ng  isang  guyang  toro,  isang 
tupang  lalaki,  pitong  corderong  lalaki  ng 
unang  taon  na  walang  kapintasan :  3  at 
ang  kanilang  handog  na  harina,  na  mai- 
nam na  harina,  na  hinaluan  ng  langis, 
tatlong  ikasampuong  baliagi  para  sa  toro, 
dalawang  ikasampuong  bahagi  para  sa 
lalaking  tuna,  4  at  i-ang  ika'^ampuong 
bahagi  para  sa  bawa't  cordero  sa  ])itor.g 
cordero  :  .5  at  isang  kambing  na  lalaki 
na  pinakaliandog  dahil  sa  kasalanan 
upang  itubos  sa  inyo :  6  bukod  pa  pa 
handog  na  susunugin  Fa  bagong  bvian,  at 
sa  bandog  na  harina,  at  sa  palaging  iian- 
dog  na  susunugin,  at  sa  liandog  na  harina, 
at  mga  inuming  handog  ayon  sa  kanilang 
palatuntunaU;  na  pinakamasarap  na  amoy, 


29.  32 


MGA  BILANG. 


171 


na  handog  sa  Pangingon  iia  pinaraan  sa 
apoy. 

7  At  sa  ikasampuong  araw  nitong  pi- 
tong  buan,  kayo'y  magkakaroon  ng  isang 
santOKg  kapisanan;  at  inyong  pagdada- 
lamhatiin  ang  inyong  niga  kalulua ;  huag 
kayong  gagawa  ng  ano  mang  gagawin : 
8  kungdi  kayoV  maghaliandog  sa  Pangi- 
NOON  ng  isang  handog  na  susunugin  na 
pinakamasarap  na  amoy;  isang  guyang 
tore,  isang  tupang  lalaki,  pitong  corde- 
ron^  lalaki  ng  unang  taon ;  na  mga  walang 
kapmtasan  sa  inyo :  9  at  ang  kanilang 
handog  na  harina,  na  mainam  na  harina 
nahinaluan  ng  langis,  tatlong  ikasampuong 
bahagi  para  sa  toro,  dalawang  ikasam- 
puong bahagi'sa  isang  tupang  lalaki,  10  i- 
sang  ikasampuong  bahagi  sa  bawa't  cor- 
dero  sa  pitong  cordero :  11  isang  kam- 
bing  na  lalaki  na  pinakahandog  dahil  sa 
kasalanan,  bukod  pa  sa  handog  dahil  sa 
kasalanan  na  pangtubos  at  sa  palaging 
handog  na  susunugin,  at  sa  handog  na 
harina,  at  sa  kanilang  mga  inuming  han- 
dog. 

12  At  sa  ikalabing  limai3g  araw  ng 
ikapitong  buan,  magkakaroon  kayo  ng 
isang  santong  kapisanan;  huag  kayong 
gagawa  ng  ano  mang  gagawing  pagliling- 
kod,  at  inyong  ipangingilin  ang  isang 
pista  sa  Panginoon  na  pitong  araw : 
13  at  inyong  ihahandog  sa  Panginoon 
ang  isang  handog  na  susunugin,  na  pina- 
kahandog na  pinaraan  sa  apoy  na  may 
masarap  na  amoy ;  labing  tatlong  guyang 
toro,  dalawang  tupang  lalaki,  labing  apat 
na  corderong  lalaki  ng  unang  taon ;  na 
mga  walang  kapintasan :  14  at  ang  han- 
dog na  harina  ng  mga  yaon,  na  mainam  na 
harina  na  hinaluan  ng  langis,  tatlong 
ikasampuong  bahagi  para  sa  bawa't  toro, 
sa  labing  tatlong  toro,  dalawang  ikasam- 
puong bahagi  sa  bawa't  tupang  lalaki  sa 
dalawang  tupang  lalaki,  15  at  isang  ika- 
sampuong bahagi  sa  bawa't  cordero,  sa 
labing  apat  na  cordero :  16  at  isang 
kambing  na  lalaki  na  pinakahandog  dahil 
sa  kasalanan ;  bukod  pa  sa  palaging  han- 
dog na  susunugin,  at  sa  handog  na  harina 
at  sa  inuming  handog. 

17  At  sa  ikalawang  araw  kayo^y  magha- 
handog  ng  labing  dalawang  guyang  toro 
dalawang  tupang  lalaki,  labing  apat  na 
corderong.  lalaki  ng  unang  taon  na  walang 
kapintasan :  18  at  ang  kanilang  handog 
na  harina,  at  ang  kanilang  mga  inuming 
handog  para  sa  mga  toro,  sa  mga  tupang 
lalaki,  at  sa  mga  cordero  ay  on  sa  bilang 


nila,  alinsunod  sa  palatuntunan :  19  at 
isang  kambing  na  lalaki  na  pinakahandog 
dahil  sa  kasalanan;  bukod  pa  sa  palaging 
handog  na  susunugin,  at  sa  handog  na 
harina,  at  sa  kanilang  mga  inuming  han- 
dog. 

20  At  sa  ikatlong  araw  ay  labing  isang 
toro,  dalawang  tupang  lalaki,  labing  apat 
na  corderong  lalaki  ng  unang  taon  na 
walang  kapintasan ;  21  at  ang  kanilang 
handog  na  harina  at  ang  kanilang  mga 
inuming  handog  para  sa  mga  toro,  sa 
mga  tupang  lalaki,  at  sa  mga  cordero, 
ayon  sa  kanilang  bilang,  alinsunod  sa 
palatuntunan :  22  at  isang  kambing  na 
lalaki  na  pinakahandog  dahil  sa  kasala- 
nan ;  bukod  pa  sa  palaging  handog  na 
susunugin,  at  sa  handog  na  harina  noon, 
at  sa  inuming  handog  noon.  2S  At  sa 
ikaapat  na  araw  ay  sampuong  toro,  dala- 
wang tupang  lalaki,  labing  apat  na  cor- 
derong lalaki  ng  unang  taon  na  walang 
kapintasan :  24  ang  kanilang  handog  na 
harina  at  ang  kanilang  mga  inuming 
handog  para  sa  mga  toro,  sa  mga  tupang 
lalaki,  at  sa  mga  cordero  ayon  sa  kani- 
lang bilang,  alinsunod  sa  palatuntunan : 
25  at  isang  kambing  na  lalaki  na  pinaka- 
handog dahil  sa  kasalanan ;  bukod  pa  sa 
palaging  handog  na  susunugin,  sa  handog 
na  harina,  at  sa  inuming  handog. 

26  At  sa  ikallmang  araw  ay  siam  na 
toro,  dalawang  tupang  lalaki,  labing  apat 
na  eorderong  lalaki  ng  unang  taon  na 
walang  kapintasan :  27  at  ang  kanilang 
handog  na  harina  at  ang  kanilang  mga 
inuming  handog  sa  mga  toro,  sa  mga 
tupang  lalaki,  at  sa  mga  cordero,  ayon  sa 
kanilang  bilang,  alinsunod  sa  palatuntu- 
nan :  28  at  isang  kambing  na  lalaki 
na  pinakahandog  dahil  sa  kasalanan ; 
bukod  pa  sa  palaging  handog  na  susunu- 
gin^ at  sa  handog  na  harina,  at  sa  handog 
na  mumin. 

29  At  sa  ikaanin  na  araw,  ay  walong 
toro,  dalawang  tupang  lalaki,  labing  apat 
na  carderong  lalaki  ng  unang  taon  na  wa- 
lang kapintasan:  30  at  ang  kanilang 
handog  na  harina  at  ang  kanilang  iftga 
inuming  handog  dahil  sa  mga  toro,  sa 
mga  tupang  lalaki  at  sa  noga  cordero, 
ayon  sa  kanilang  bilang,  alinsunod  sa  pa- 
latuntunan :  31  at  isang  kambing  na  la- 
laki na  pinakahandog  dahil  sa  kasalanan ; 
bukod  pa  sa  palaging  handog  na  susunugin, 
sa  handog  na  harina,  at  sa  mga  inuming 
handog. 

83  At  sa  ikapitong  araw  ay  pitong  toro, 


172 


MGA  BILANG. 


29.  32 


dalawang  tupang  lalaki,  labing  apat  «a 
corderong  lalaki  r.g  unang  taon  iia  walang 
kapintasan  :  33  at  avg  kanilang  bandog 
na  harina  at  ang  kanilang  mga  innming 
liandog  daliil  sa  niga  toro,  dahil  sa  rnga 
tupang  lalaki,  at  sa  niga  corclero,  ayon  sa 
bilang  ng  rnga  yaon,  alinsunod  sa  palatnn- 
tnnan :  S4  at  isang  kanibing  na  lalaki 
iia  pinakahandog  dahil  pa  kasalanan  ;  bu- 
kcd  pa  sa  palaging  bandog  na  siisunugin, 
sa  bandog  na  barina,  at  sa  inuming  ban- 
dog. 

35  Ba  ikawalong  araw,  kayo'y  magka- 
karoon  ng  isang  dakilang  kapisanan:  buag 
kayong  gagawa  ng  ano  rnang  gagawing 
paglilingkod  ;  36  kungdi  kayo'y  magba- 
bandog  ng  isang  bandog  na  sosnnngin,  na 
isang  bandog  na  pinaraan  sa  apoy  na  may 
masarap  na  amoy  sa  Paxginoon:  isang 
toro,  isang  tupang  lalaki,  pitong  corde- 
rong lalaki  iipj  nnang  taon,  na  walang  ka- 
pintasan:  37  ang  kanilang  bandog  na 
barina  at  ang  kanilang  rnga  inuming  ban- 
dog dabil  sa  toro,  sa  lalaking  tupa,  at  sa 
rnga  cordero,  ayon  sa  bilang  ng  rnga  yaon, 
alinsunod  sa  palatuntunan  :  38  at  isang 
kambing  na  lalaki  na  pinakahandog  dabil 
sa  kasalanan ;  bukod  pa  sa  palaging  ban- 
dog na  susunugln,  at  sa  bandog  na  barina, 
at  sa  inuming  bandog. 

39  Ang  rnga  ito,  ang  inyong  ibabandog 
sa  Pangikoon",  sa  inyong  mga  dakilang 
kapistaban,  bukod  pa  sa  inyong  mga  pa- 
nata,  at  sa  inyong  mga  kusang  bandog 
dabil  sa  inyong  mga  bandog  na  susunu- 
gin,  at  sa  inyong  mga  bandog  na  barina, 
at  sa  inyong  mga  inuming  bandog,  at  sa 
inyong  mga  bandog  tungkol  sa  kapaya- 
paan.  4o  At  isinaysay  ni  Moises  sa  mga 
anak  ng  Israel,  ayon  sa  labat  ng  iniutos 
ng  Panginoon  kay  Moises. 

3f\  At  si  Moises  ay  nagsalita  sa  mga 
vJ'  pangulo  ng  mga  angkan  ng  mga 
apak  ng  Israel,  na  nagsabing:  Ito  ang 
bagay  na  iniutos  ng  Panginoon.  2  Pag- 
ka  ang  isang  lalaki  ay  nagpanata  ng  isang 
panata  sa  Pakginoon,  o  nanumpa  ng 
isang  sumpa,  upang  talian  niya  ang  kani- 
yang  kalulua  ng  isang  tali,  ay  buag  ni- 
yang  sisirain  ang  kaniyang  salita;  kani- 
yang  gaganapin  ayon  sa  labat  ng  binita- 
wan  ng  kaniyang  bibig.  3  Pagka  ang 
isang  babaye  naman  ay  nagpanata^  ng 
inang  panata  sa  PanOinoon,  at  nagtali  sa 
kaniyang  sarili  ng  isang  tali,  na  nasa  ba- 
hay  ng  kaniyang  ama,  sa  kaniyang  kada- 
lagahan ;  4  at  narinig  ng  kaniyang  ama 
ang  kaniyang  panata,  at  ang  kaniyang  tali 


na  kaniyang  itinali  sa  kaniyang  kalulua, 
at  ang  kaniyang  ama  ay  bindi  umimik  sa 
kaniya:  kung  gayon  ang  labat  ni3^ang  pa- 
nata ay  matitindig,  at  ang  bawa't  tali  na 
kaniyang  itinali  sa  kaniyang  kalulua  ay 
matitindig.  5  Kguni't  kung  sawayin  siya 
ng  kaniyang  ama  sa  araw  na  marioig ;  alin 
man  sa  kani^^ang  panata,  o  sa  kaniyang 
tali  na  kaniyang  itinali  sa  kaniyang  kalu- 
lua, bindi  matitindig:  at  patatawarin  siya 
ng  Pakginoon,  sapagka^t  sinaway  siya  ng 
kaniyang  ania.  6  At  kung  siya'y  mag- 
asawa  samantalang  ang  kaniyang  mga  pa- 
nata ay  sumasakaniya  o  ang  pangakong 
binitiwan  ng  kaniyang  mga  labi  na  kani- 
yang itinali  sa  kanivang  kalulua ;  7  at 
marinig  ng  kaniyang  asawa,  at  bindi  umi- 
mik sa  kaniya  sa  araw  na  marinig  yaon : 
kung  gayon  ang  kaniyang  mga  panata 
ay  matitindig,  at  ang  kaniyang  mga 
tali  na  kaniyang  itinali  sa  kaniyang  ka- 
lulua ay  matitindig.  8  Nguni't  kung 
savrayin  siya  ng  kaniyang  asawa  sa  araw 
na  marinig  yaon;  kung  gayon  ay  kani- 
yang wawalan  ng  kabuluban  ang  kani- 
yang panata  na  suma-sakaniya,  at  ang 
nabitawang  pangako  ng  kaniyang  mga 
labi  na  ipinanali  niya  sa  kaniyang  kalu- 
lua: at  patatawarin  siya  ng  Pais'Gikoon. 
9  Nguni^t  ang  patana  ng  isang  babayeng 
bao,  o  ng  isang  inibiwalay  sa  kaniyang 
asawa,  bawa't  bagay  na  kaniyang  itinali  sa 
kani3^ang  kalulua,  ay  matitindig  laban  sa 
kaniya.  iO  At  kung  siyang  nagpanata  sa 
balmy  ng  kaniyang  asawa,  o  kaniyang 
tinalian  ang  kaniyang  kalulua  ng  isang 
tali  na  kaakbay  ng  isang  sumpa,  il  fit 
narinig  ng  kaniyang  asawa,  at  bindi 
umimik  sa  kaniya,  at  bindi  sinaway  siya; 
kung  gayon  ang  labat  niyang  panata  ay 
matitindig,  at  bawa't  tali  "a  kaniyang 
itinali  sa  kaniyang  kalulua  ay  matitindig. 
12  Nguni't  kimg  niwalan  ng  kabuluban 
ng  kaniyang  a,sawa  sa  araw  na  mga  mari- 
nig niya ;  kung  gayon  ano  mang  bagay  na 
mula  sa  kaniyang  mga  labi  tungkol  sa 
kani^^ang  mga  panata,  o  tungkol  sa  tali 
ng  kaniyang  kalulua,  bindi  matitindig: 
mga  niwalan  ng  kabuluban  ng  kaniyang 
asawa ;  at  patatawarin  siya  ng  Pakgi- 
noon. 13  Bawa't  panata  o  bawa't  taling 
may  sumpa,  na  makapagpapadalambati 
ng* kalulua,  mapagtitibay  ng  kaniyang 
asawa,  o  mapawawalan  ng  kabuluban  ng 
kaniyang  asawa.  14  Kguni^t  kung  ang 
kaniyang  a?awa  ay  bindi  umimik  sa 
kaniya  sa  arav»-araw  ;  kung  gayon  kani- 
yang' pinagtitibay  ang  labat  niyang  pa- 


31.  26 


MGA  BILANG. 


173 


nata,  o  ang  lahat  niyang  tali,  na  mga 
sumasal^aDiya :  kanivang  mga  pinagtiti- 
bay,  sapagka't  siya  y  hindi  umirnik  Kg 
araw  ng  kanivang  mga  marinig.  15  Ngu- 
ni't  kung  kanivang  mga  pawawalan  ng 
kabnluhaii  pagkatapos  na  kaniyang  mga 
marinig,  kung  gayo'y  papasanin  niya  ang 
kasam-an  ng  amiva.  xq  Ito  ang  mga 
palatiintiinan  na  iniutos  ng  Panginoon 
kay  Moises,  na  clapat  palakarin  sa  babaye 
at  sa  kaniyang  asawa,  sa  ama  at  sa  kani- 
yang anak  na  babaye,  na  nasa  kaniyang 
kadalagahan,  sa  babay  ng  kaniyang  ama. 
Ql  At  ang  Panqinoon  ay  nagsalita  kay 
Oi  Moises,  na  nagsabing :  2  Manhi- 
ganti  ka  sa  mga  anak  ng  Israel  ng  mga 
Madianita;  pagkatapos  nito'y  masasama 
ka  sa  iyong  bayan.  3  At  si  Moises  ay 
nagsalita  sa  bayan,  na  nagsabing :  Mag- 
sipagsandata  kayo  mga  lalaki  sa  pakiki- 
pagbaka,  at  magsiyaon  sila  laban  sa  Madian, 
upang  gawin  ang  pangliihiganti  ng  Pangi- 
NOON  laban  sa  Madian.  4  Sa  bawa't  ang- 
kan  ay  isan^  libo,  sa  lahat  ng  angkan  ng 
Israel,  ang  ipadadala  ninyo  sa  pakikipag- 
baka.  5  Sa  gayo'y  ang  mga  napili  sa 
libolibong  taga  Israel,  isang  libo  sa  bawa't 
angkan,  labing  dalawang  libo  ngang  na- 
sasakbatan  sa  pakikipagtaka.  6  At  mga 
ipinadala  ni  Moises,  ang  isang  libo  sa 
bawa't  angkan,  sa  pakikipagbaka,  sila  at 
si  Fineas  na  anak  ni  Eleazar  na  sacerdote, 
sa  pakikipagbaka,  na  dala  ang  mga  ka- 
sangkapan  ng  santuario,  at  ang  mga 
pakakak  ng  hudyatan.  7  At  sila'y  naki- 
pagbaka  laban  sa  Madian,  gaya  ng  iniutos 
ng  PanQinoon  kay  Moises ;  at  kanilang 
pinatay  ang  lahat  ng  lalaki.  8  At  pina- 
tay  nila  ang  mga  hari  sa  Madian  na 
kasama  ng  mga  napatay:  Si  Evi  at  si 
Eekem,  at  si  Zur,  at  si  Hur,  at  si  Keba, 
limang  hari  sa  Madian  :  Si  Balaam  man 
na  anak  ni  Beor  ay  kanilang  pinatay  ng 
tabak.  9  At  binihag  ng  mga  anak  ng 
Israel  ang  mga  babaye  sa  Madian  at  ang 
kanilang  mga  bata;  at  ang  lahat  nilang 
hayop  at  ang  lahat  nilang  inaaring  kawan, 
at  ang  lahat  nilang  pag-aari  ay  kanilang 
sinamsam.  10  At  ang  lahat  nilang 
ciudad  sa  mga  lugar  na  kanilang  tina- 
tahan  at  ang  lahat  nilang  mga  tatayuan, 
ay  kanilang  sinimog  ng  apoy.  11  At 
kanilang  diuala  ang  lahat  ng  kanilang 
nakuha,  at  ang  lahat  ng  kanilang  nasam- 
sam,  maging  sa  tawo  at  maging  sa  hayop. 
12  At  kanilang  dinala  ang  mga  bihag,  at 
ang  nasamsam,  at  ang  nakuha  kay  Moises, 
at  kay  Eleazar  na  sacerdote,  at  sa  kapu- 


lungan  ng  mga  anak  ng  Israel,  sa  kam- 
pamento  sa  mga  kapatagan  ng  Moab,  na 
nasa  tabi  ng  Jordan  sa  Jeriko. 

13  At  si  Moises  at  si  Eleazar  na  sacer- 
dote, at  ang  lahat  ng  pangulo  sa  kapulu- 
ngan,  ay  nagsilabas  na  sinalubong  sila  sa 
labas  ng  kampamento.  14  At  si  Moises 
ay  nag-init  sa  mga  puno  ng  hukbo,  sa  mga 
kapitan  ng  libolibo  at  sa  mga  kapitan  ng 
daandaan,  na  nagsipangaling  sa  pagliling- 
kod  sa  pakikipagbaka.  15  At  si  Moises 
ay  nagsabi  sa  karnlang :  ^Iniligtas  ba 
ninyo  ang  bahay  ng  lahat  ng  mga  babaye  ? 
10  Narito't  sila'y  naging  sanhi,  sa  payo 
ni  Balaam,  upang  ang  mga:  anak  ng 
Israel  ay  sumalangsang  laban  sa  Pangi- 
NOON  sa  bagay  ng  Peor,  at  sa  gayon  ang 
salot  ay  sumakapulungan  ng  Pangi- 
NOON.  17  Ngayon  nga  ay  patayin  ninyo 
ang  lahat  ng  lalaki  sa  gitna  ng  mga  bata, 
at  patayin  ninyo  ang  bawa^t  babaye, 
na  nakakilala  ng  pakikilakip  sa  lalaki. 
18  N^uni't  ang  lahat  ng  batang  babaye 
na  hmdi  nakakilala  ng  pakikilakip  sa 
lalaki  ay  ingatan  ninyo  ang  buhay  sa 
ganang  inyo.  19  At  matira  kayo  sa  labas 
ng  kampamento  na  pitong  araw :  Sino 
man  sa  inyo  na  pumatay  ng  sino  mang 
tawo,  at  sino  man  sa  inyo.  na  humipo  ng 
ano  mang  pinatay,  kayo^y  magpalinis  sa 
ikatlong  araw  at  sa  ikapitong  araw,  kayo 
at  ang  inyong  mga  bihag.  20  At  tungkol 
sa  bawa't  kasuotan,  at  sa  lahat  ng  yari 
na  balat,  at  sa  lahat  ng  gagawing  balahibo 
ng  kambing,  at  sa  lahat  ng  mga  bagay  na 
yaring  kahoy,  mga  pakakalinisin  ninyo 
sa  ganang  inyo.  21  At  si  Eleazar  na 
sacerdote  ay  nagsabi  sa  mga  lalaki  ng 
hukbo  na  nagsiparoon  sa  pakikipagbaka : 
Ito  ang  palatuntunan  ng  kautusan  na 
iniutos  ng  Panginoon  kay  Moises : 
22  gayon  ma^  ang  ginto  at  ang  pilak, 
ang  tanso,  ang  bakal,  ang  lata,  at  ang 
tinga,  23  bawa't  bagay  na  binabata  ang 
apoy,  inyong  pararaanin  sa  apoy,  at  magi- 
ging  malinis ;  gayon  ma^y  inyong  lilinisin 
ng  tubig  na  pangpahiwalay :  at  ang  lahat 
na  hindi  binabata  ang  apoy,  inyong  para- 
raanin sa  tubig.  24  At  inyong  lalabhan 
ang  inyong  mga  damit  sa  ikapitong  araw, 
at  kayo'y  magiging  malinis,  at  pagka- 
tapos nito'y  makapapasok  kayo  sa  kam- 
pamento. 

25  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita 
kay  Moises,  na  nagsabing :  26  Bilangin 
mo  ang  samsara  na  nakuha  sa  tawo  at 
gayon  din  sa  hayop,  mo  at  ni  Eleazar  na 
sacerdote,   at    ng   mga    pangulo   sa  mga 


174 


MGA  BILANG. 


31.  26 


bahay  Yig  mga  rnagnlang  ng  kajnilungaii: 
27  at  hatiin  rno  ang  Fanisaiii  ng  dalavvaiig 
baliagi ;  sa  mga  lalaking  bihasang  niaki- 
pagbaka  na  nagsilabas  sa  pakikipagbaka^ 
at  sa  boong  kapulungau :  28  at  ipag- 
iagav  mo  ng  buis  sa  Panginoon  ang  mga 
lalaking  nakipagbaka  na  nagsilabas  sa 
pakikipagbaka :  isang  tawo  sa  bawa't 
limang  daan,  sa  mga  tawo  at  gay  on  din 
sa  mga  havop,  at  sa  mga  asno  at  sa  mga 
kawan:  29  5^a  kalahatin^  nauukol  sa 
kanila,  kukuniii  mo  at  ibibigay  mo  kay 
Eleazar  na  sacerdote  na  pinakahandog 
na  itinaas  sa  Panginoon.  30  At  sa  kala- 
hati  na  nanukol  sa  mga  anak  ng  Israel, 
ay  kunin  mo  ang  isang  nakuha  sa  bawa't 
iimang  puo,  sa  mga  tawo,  sa  mga  baka,  sa 
mga  asnoj  at  sa  mga  kawan,  sa  lahat  ng 
liayop,  at  mga  ibigay  mo  sa  mga  Levita, 
na  namamahala  ng  katungkulan  sa  taber- 
nakulo  ng  Panginoon.  SI  At  ginawa  ni 
Moises  at  ni  Eleazar  na  sacerdote,  gaya 
ng  iniutos  ng  Panginoon  kay  Moises, 
sa  At  ang  samsam,  bukod  pa  sa  nasam- 
sam  ng  mga  tawong  nakipagbaka,  ay 
anim  na  raan  at  pitong  puo't  limang 
libong  tupa,  33  at  pitong  puo't  dalawang 
libong  baka,  34  at  anim  na  puo't  isang 
libong  asno,  35  at  tatlong  puo't  dalawang 
libong  tawo  sa  lahat,  sa  mga  babaye  na 
Hindi  mga  nakakilala  ng  pakikilakip  sa 
lalaki.  36  At  ang  kalahati,  na  siyang 
blahagi  niyaong  mga  nagsilabas  sa  paki- 
kipagbaka ay  iimaabot  sa  bilang  na  tatlong 
daan  at  tatlong  puo't  pitong  libo  at  limang 
daang  tupa :  37  at  ang  kabuisang  tupa 
sa  Panginoon,  ay  anim  na  raan  at  pitong 
puo't  lima.  38  At  ang  mga  baka  ay  ta- 
tlong puo't  anim  na  libo ;  na  ang  kabuisan 
sa  PanSinoon  ay  pitong  puo  t  dalawa. 
39  At  ang  mga  asno  ay  tatlong  puong  libo 
at  limang  daan ;  na  ang  buis  sa  Pakgi- 
NOON  ay  anim  na  puo't  isa.  40  At  ang 
mga  tawo  ay  labing  anim  na  libo ;  na  ang 
buis  sa  Panginoon  ay  tatlong  puo't  dala- 
wang tawo.  41  At  ibinigay  ni  Moises 
ang  buis  na  sa  bandog  na  itinaas  sa  i'A- 
NGINOON,  kay  Eleazar  na  sacerdote,  gaya 
ng  iniutos  ng  Pa^'GIXOon  kay  Moises. 
42  At  ang  kalahati  nn  nauukol  sa  mga 
anak  ng  Israel,  nainihiwalay  ni  Moise-;,  sa 
mga  tawong  nakipagbcika,  43  (ang  kala- 
liati  nga  na  nauukol  sa  kapulcngan,  ay 
tatlong  daan  at  tatlong  puo't  pitong  libo 
at  limang  daang  tupa,  44  at  tatlong 
puo't  anim  na  libong  baka,  45  at  ta- 
tlong puong  libo't  limang  daang  asno, 
46   at    labing    anim    na    libong    tawo) ; 


47  sa  kalahati  na  nauukol  sa  mga  anak 
ng  Israel,  ay  kinuha  ni  Moises  ang  isang 
nakuha  sa  bawa't  limangpuo,  sa  tawo  at 
gayon  din  sa  hayop,  at  mga  ibinigay  sa 
mga  Levita,  na  namamahala  sa  katung- 
kulan sa  tabernakulo  ng  PanSingok  ; 
gyya  ng  iniutos  ng  Pavoinoon  kay  Moi- 
ses. 48  At  ang  inga  oficial  na  namama- 
hula  sa  libolibong  link  bo,  ang  mga  kapi- 
tan  ng  mga  lilibohin,  at  ang  mga  ka})itan 
ng  dadaani^i  ay  nangagsilapit  kay  IMoises : 
49  at  sila'y  nagsabi  kay  Moises :  Bini- 
lang  ng  iyong  mga  alipin  ang  mga  lala- 
king nakipagbaka  na  nasa  aming  kapang- 
yarihau;  at  walang  kulang  kahi't  isa  man 
sa  amin.  50  At  aming  dinala  na  pina- 
kaalay  sa  Panginook,  ang  nakuha  ng 
bawa't  lalaki,  na  mga  hiyas  na  ginto,  mga 
tanikala  sa  bukongbukong,  at  mga  pulsera, 
singsing  na  pinakatanda,  mga  hikaw  at 
mga  kuintas  sa  leeg  upang  itubos  sa  aming 
mga  kalulua  sa  harap  ng  Panginook. 
51  At  kinuha  ni  Moises  at  ni  Eleazar  na 
sacerdote  ang  ginto  nila,  lahat  ng  mga 
hiyas  na  dalisay.  52  At  ang  kabr.oang 
ginto  ng  handog  na  itinaas,  na  kanilang 
inihandog  sa  Panginoon,  ng  mga  kapitan 
ng  mga  lilibohin,  at  ng  mga  kapitan  ng 
dadaanin,  ay  labing  anira  na  libo  at  pi- 
tong daan  at  limang  puong  siklo.  53  Sa- 
pagkaH  ang  mga  lalaki  na  nakipagbaka  ay 
nag-owi  ng  samsam,  ang  bawa't  isa  ng  sa 
kaniyang  sarili.  54  At  kinuha  ni  Moises 
at  ni  Eleazar  na  sacerdote  ang  ginto  ng 
mga  kapitan  ng  mga  lilibohin  at  ng  mga 
dadaanin,  at  isiniiid  yaon  sa  dampa  ng 
kapisanan,  sa  mga  pinakaalaala  sa  mga 
anak  ng  Israel  sa  harap  ng  Pangixoon. 

3^  Ang  mga  anak  nga  ni  Buben,  at 
^  ang  mga  anak  ni  Gad  ay  mairoong 
napakaraming  hayop :  at  ng  kanilang  ma- 
kita  ang  lupain  ng  Jazer  at  ang  lupain 
ng  Gilead,  na,  narito,  ang  lugar  ay  lugar 
para  sa  hayop ;  2  ang  mga  anak  ni  Gad 
at  ang  mga  anak  ni  Ruben  ay  nagsipa- 
roon  at  nagsalita  kay  Moises,  at  kay  Elea- 
zar na  sacerdote,  at  sa  mga  prmgulo  ng  ka- 
pulungan,  na  nagsabing  :  S  Aug  Atarot, 
at  ang  Dibon,  at  ang  Jazor,  at  ang  Nimro,, 
at  ang  Hesbon,  at  ang  Eleale,  at  ang 
Sebam",  at  ang  Nebo,  at  ang  Beon,  4  na 
lupaing  sinugatan  ng  Panginoon  sa  harap 
T.g  kapulungan  ng  Israel,  ay  lupain  para 
sa  hayop,  at  ang  iyong  alipin  ay  may  mga 
hayop.  5  At  sila'y  nagsabing :  Kung  kami 
ay  nakasumpong  ng  biyaya  sa  iyong  pa- 
ningin,  ibigay  rao  ang  lupaing  ito  sa  iyong 


32.  31 


MGA  BTLANG. 


175 


mga  alipin  na  pinakaari ;  huag  mo  kaming 
paraanin  sa  Jordan,  6  At  sinabi  ni  Moises 
sa  mga  anak  ni  Gad,  at  sa  mga  anak  ni 
Ruben,  na :  l  Paroroon  baga  ang  inyong 
mga  kapatid  sa  pakikipagbaka,  at  kayo'y 
maiiwan  dito  ?  7  At  ^  bakit  pinapanghi- 
hina  ninyo  ang  loob  ng  mga  anak  ng 
Israel,  upang  huag  magpatuloy  sa  lupain 
na  ibinigay  ng  Panginoon    sa  kanila? 

8  Gayon  ang  ginawa  n^  inyong  mga 
magulang  ng  sila'y  aking  suguin,  mula  sa 
Kades-barnea  upang  tiktikan  ang  lupain. 

9  Sapagka't  ng  sila  y  makaakyat  sa  libis 
ng  Eskol  at  matiktikan  ang  lupain,  kani- 
lang  pinapangbina  ang  loob  ng  mga  anak 
ng  Israel,  upang  huag  silang  pumasok  sa 
lupain  na  ibinigay  ng  Panqinoon  sa 
kanila.  ^  10  At  ang  galit  ng  Panginoon 
ay  nagningas  ng  araw  na  yaon,  at  sumum- 
pa  na  sinabing.  11  Tunay  na  ang  mga 
tawong  yaon  na  umakyat  sa  Egipto,  mula 
sa  dalawang  puong  taong  gulang  hangang 
sa  katandatandaan,  hindi  makikita  ang 
lupain  na  aking  isinumpa  kay  Abraham 
at  kay  Isaak  at  kay  Jakob;  sapagka't 
sila'y  hindi  lubos  na  sumuncd  sa  akin : 
12  liban  si  Kaleb  na  anak  ni  Jefune  na 
Kenizeo,  at  si  Josue  na  anak  ni  Nun: 
sapagka't  sila'y  sumunod  na  lubos  sa  Pa- 
NGINOON.  13  At  ang  galit  ng  Pangi- 
NOON  ay  nagningas  iaban  sa  Israel,  at 
kaniyang  ginawang  palaboy  sila  sa  ilang, 
na  apat  na  puong  taon  hangang  sa  ang 
boong  lahing  yaon  na  gumawa  ng  masa- 
raa  sa  paningin  ng  Panginoon,  ay  nali- 
pol.  14  At  narito,  kayo'y  nagsipagtindig 
na  kahalili  ng  inyong  mga  magulang, 
isang  bunga  ng  mga  tawong  makasalanan, 
upang  dagdagan  ninyo  pa  ang  bagsik  ng 
galit  ng  PanSinoon  sa  Israel.  15  Sapag- 
ka't  kung  kayo^  magsipagbalik  sa  pagsu- 
nod  sa  kaniya  ay  kaniyang  iiwang  muli 
sila  sa  ilang;  at  inyong  lilipulin  ang 
boong  bayang  ito,  16  At  sila'y  nagsilapit 
sa  kaniya,  at  nagsabing:  Gagawa  kami 
rito  ng  mga  kulungan  para  sa  aming  mga 
hay  op,  at  ng  mga  ciudad  para  sa  aming 
mga  bata :  17  nguni't  kami  ay  magsi- 
sipagsandata  upang  pumaroon  sa  mga 
harap  ng  mga  anak  ng  Israel,  hangang  sa 
aming  maipasok  sa  kanilang  lugar:  at 
ang  aming  mga  bata  ay  magsisitahan  sa 
mga  ciudad  na  nakukutaan  dahil  sa  mga 
nagsisitahan  sa  lupain.  18  Kami  ay  hindi 
magsisibalik  sa  aming  mga  bahay,  han- 
gang sa  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  mag- 
ari  ang  bawa't  lalaki  ng  kaniyang  sariling 
pag-aari.    19  Sapagka't  hindi  kami  mag- 


mamana  na  kasama  nila  sa  kabilang  ibayo 
ng  Jordan,  at  sa  dako  pa  roon ;  sapagka't 
ang  aming  mana  ay  nahulog  sa  amin 
dito  sa  dakong  silanganang  ito  ng  Jordan. 
20  At  si  Moises  ay  nagsabi  sa  kanilang : 
Kung  gagawin  ninyo  ang  bagay  na  ito; 
kung  kayo'y  magsisipagsandata  upang 
pumaroon  sa  harap  ng  Panginoon  sa 
pakikipagbaka,  21  at  bawa't  lalaking  sa 
inyo  ay  daraan  sa  Jordan  sa  harap  ng 
Panginoon",  hangang  sa  kaniyang  mapa- 
layas  ang  kaniyang  mga  kaaway  sa  harap 
niya,  22  at  ang  lupain  ay  mapasuko  sa 
harap  ng  Panginoon  :  kung  gayo'y  pag- 
katapos  ay  kayo'y  makababalik,  at^  magi- 
ging  walang  kasalanan  sa  PanSinoon,  at 
sa  Israel ;  at  ang  lupaing  ito  ay  magiging 
inyong  pag^aari  sa  harap  ng  PanSinoon. 
23  Nguni't  kung  hindi  ninyo  gawing 
gayon,  narito,  kayo^  nagkasala  Iaban  sa 
PanSinoon  :  at  talastasin  ninyo  na  ang 
inyong  kasalanan  ay  uusigin  kayo.  24  I- 
gawa  ninyo  ng  mga  ciudad  ang  inyong 
mga  bata,  at  ng  mga  kulungan  para  sa 
inyong  mga  tu}ja ;  at  gawin  ninyo  yaong 
binitawan  ng  inyong  bibig.  25  At  ang 
mga  anak  ni  Gad  at  ang  mga  anak  ni 
Euben  ay  nagsalita  kay  Moises,  na  nagsa- 
bing :  Gagawin  ng  iyong  mga  alipin  gaya 
ng  iniutos  ng  aking  panginoon.  26  Ang 
aming  mga  bata,  ang  aming  mga  asawa, 
ang  aming  kawan  at  ang  aming  boong 
hayop  ay  matitira  doon  sa  mga  cindad  ng 
Gilead  :  27  nguni't  ang  iyong  mga  ali- 
pin ay  magsisidaan,  lahat  ng  lalaki  na 
may  sakbat  sa  pakikipagbaka,  sa  harap 
ng  PanQinoon  upang  makipagbaka,  gaya 
ng  sinasabi  ng  aking  panginoon. 

28  Sa  gayo^y  binigyan  ng  katungkulan 
ni  Moises  tungkol  sa  kanila  si  Eleazar  na 
sacerdote,  at  si  Josue  na  anak  ni  Nun,  at 
ang  mga  pangulo  sa  mga  hakay  ng  mga 
magulang  ng  mga  angkan  ng  mga  anak 
ng  Israel.  29  At  sinabi  sa  kanila  ni 
Moises  :  Kung  ang  mga  anak  ni  Gad  at 
ang  mga  anak  ni  Buben  ay  magsidaang 
kasama  ninyo  sa  Jordan,  ang  lahat  ng 
lalaki  na  may  sakbat  sa  pakikipagbaka, 
sa  harap  ng  Panginoon,  at  ang  lupain 
ay  mapasusuko  sa  harap  ninyo ;  kung 
gayo'y  ibibigay  ninyo  sa  kanila  ang  lu- 
pain ng  Gilead  na  pinakaari :  30  ugu- 
ni't  kung  sila'y  hindi  dumaang  kasama 
ninyo  na  may  sakbat,  sila'y  magkakaroon 
ng  pag-aari  sa  kasamahan  ninyo  sa  lupain 
ng  Kanaan.  31  At  ang  mga  anak  ni  Gad 
at  ang  mga  anak  ni  Ruben  ay  nagsisagot, 
na  nagsabing:     Kung  paano  ang  sinabi 


176 


MGA  BILANG. 


32.  31 


ng  Pai\ginoon  sa  iyoiig  mga  alipin,  gayon 
ang  gagawin  namin.  S2  Kami  ay  da- 
raang  may  sakbat  sa  harap  ng  PA^'GI- 
KOON  sa  kipain  ng  Kanaan,  at  ang  pag- 
aaring  aming  mana  ay  raaiiiira  sa  ainin 
sa  dako  pa  rocn  ng  Jordan.  33  At  ibl- 
nigay  ni  Moises  sa  kanila,  sa  mga  anak 
ni  Gad,  at  sa  mga  anak  ni  Kaben,  at  sa 
kalaliati  ng  angkan  ni  Manases  na  anak 
ni  Jose,  ang  kaharian  ni  Sihon  na  liari 
ng  mfa  Amorreo,  at  ang  kaharian  ni  Og 
na  iiari  sa  Basan,  ang  lupain  ayon  sa  niga 
ciudad  noon,  sa  loob  ng  kanilang  mga 
lianganan,  ang  mga  ciudad  sa  palibot  ng 
lupain.  34  At  ginawa  ng  mga  anak  ni 
Gad  ang  Dibon,  at  ang  Atarot,  at  ang 
Aroer ;  35  at  ang  x\trot-sofan,  at  ang 
Jazur,  at  ang  Jogbeha ;  36  at  ang  Bet- 
nimra  at  ang  Bet-aaran :  na  mga  ciudad 
na  nakukutaan,  at  gumcma  rin  sila  ny  mga 
kuiungan  ng  mga  tupa.  37  At  ginawa 
naman  ng  mga  anak  ni  Kuben  ang  Hes- 
bon,  at  ang  Eleale,  at  ang  Kiriataim ; 
38  at  ang  Kebo,  at  ang  Baalmeon,  (na 
ang  pangalan  ng  mga  yaon  ay  binago,) 
at  Sibma :  at  nilagyan  ng  ibang  mga 
pangalan  ang  mga  ciudad  na  kanilang 
ginawa.  39  At  ang  mga  anak  ni  Makir 
na  anak  ni  Manases  ay  nagsiparoon  sa 
Gilead,  at  sinakop,  at  sinamsaman  ang 
mga  Amorreo  na  nandoon.  40  At  ibi- 
nigay  ni  Moises  ang  Gilead  kay  Makir 
na  anak  ni  Manases  ;  at  kaniyang  tinalia- 
nan.  41  At  si  Jair  na  anak  ni  Manases  ay 
naparoon  at  sinakop  ang  mga  bayan  noon 
at  mga  tinawag  na  Havvotli-jair.  42  At 
si  Koba  ay  naparoon  at  sinakop  ang 
Kenat,  at  ang  mga  bayan  noon,  at  tina- 
wag na  Noba  ayon  sa  kaniyang  sariling 
pangalan. 

QO  Ito  ang  mga  paglalakbay  ng  mga 
OO  anak  ng  Israel,  ng  sila^y  mag- 
silabas  sa  lupain  ng  Egipto,  ayon  sa  ka- 
nilang mga  hukbo  sa  ilalim  ng  kapang- 
yarihan  ni  Moises  at  ni  Aaron.  2  At  isi- 
nulat  ni  Moises  ang  kanilang  mga  pagalis 
ayon  sa  kanilang  mga  paglalakbay  alin- 
sunod  sa  utos  ng  Pais^inoon  :  at  ito  ang 
kanilang  mga  paglalakbay  ayon  sa  kani- 
lang mga  pag-alis.  3  At  sila'y  nagsipag- 
lakbay  mula  sa  Barneses  sa  unang  buan 
sa  ikalabing  limang  araw  ng  unang  buan  ; 
ng  kinabukasan  pagkatapos  ng  paskua 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nagsialis  na 
may  kamay  na  nakataas  sa  paningin  ng 
laliat  na  mga  taga  Egipto,  4  samanta- 
lang  inililibing  ng  laliat  ng  taga  Egipto 


ang  lahat  ng  kanilang  panganay,  na  si- 
nugatan  ng  Pa:n"GI>toon  sa  gitiia  nila : 
ang  kanilang  mga  dios  naman  ay  mga 
hinatulan  din  ng  Pakoinoon.  5  At  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  naglakbay  mula  sa 
Barneses  at  nagtayo  ng  kampainento  sa  Su- 
kot.  6  At  sila'y  naglakbay  mula  sa  Sukot, 
at  nagtayo  sa  Etam,  na  nasa  katapusan 
ng  ilang.  7  At  sila'y  naglakbay  mula 
sa  Etam,  at  luiniko  sa  Pi-hahirot,  na  nasa 
tapat  ng  Baal-zefon  :  at  nagtayo  sa  harap 
ng  Migdol.  8  At  sila^y  naglakbay  mula 
sa  harap  ng  Hahirot,  at  nagsipagdaan 
sa  gitna  ng  dagat  hangang  sa  ilang:  at 
silay  naglakbay  na  tatlong  araw  sa  ilang 
ng  Etam  at  nagtayo  sa  Mara.  9  At  sila'y 
naglakbay  mula  sa  Mara,  at  dumating  sa 
Elim :  at  sa  Elim  ay  may  labing  dalawang 
bukal  ng  tubig  at  pitong  puong  puno  ng 
palma;  at  sila'y  nagtayo  roon.  10  At  si- 
la'y  naglakbay  mula  sa  Elim,  at  nagtayo 
sa  tabi  ng  Dagat  na  Mapula.  11  At  silaV 
naglakbay  mula  sa  Djigat  na  Mapula,  at 
nagtayo  sa  ilang  ng  Sin.  12  At  sila'y 
naglakbay  mula  sa  ilang  ng  Sin,  at  nag- 
tayo sa  Dofka.  13  At  silaV  naglakbay 
mula  sa  Dofka,  at  nagpahinga  sa  Alus. 
14  At  sila'y  naglakbay  mula  sa  Alus  at 
nagpahinga  sa  Ilefidim,  saan  nga  walang 
tubig  na  mainuman  ang  layan.  15  At 
sila'y  naglakbay  mula  sa  Betid i in,  at  nag- 
tayo sa  ilang  ng  Sinai.  16  At  sila'y  nag- 
lakbay mula  sa  ilang  ng  Sinai,  at  nagtayo 
sa  Kibrot-hataava.  17  At  sila'y  naglak- 
bay mula  sa  Kibrot-hataava,  at  nagtayo 
sa  Hazerot.  18  At  sila'y  naglakbay  mula 
sa  Hazerot,  at  nagtayo  sa  Bitma.  19  At 
sila'y  naglakbay  mula  sa  Bitma,  at  sila'y 
nagtayo  si  Bimon-perez.  20  At  sila'y 
naglakbay  mula  sa  Bimon-perez,  at  nag- 
tayo sa  Libna.  21  At  sila'y  naglakbay 
mula  sa  Libna  at  nagtayo  sa  Bissa.  23  At 
sila'y  naglakbay  mula  sa  Bissa,  at  nagtayo 
sa  Keelata.  23  At  sila'y  naglakbay  mula 
sa  Keelata,  at  sila'y  nagtayo  sa  bundok 
ng  Sefer.  24  At  sila'y  naglakbay  mula 
sa  bundok  ng  Sefer,  at  nagtayo  sa  Hara- 
da.  25  At  sila'y  naglakbay  mula  sa  Ha- 
rada,  at  nagtayo  sa  Makelot.  26  At  sila'y 
naglakbay  mula  sa  Makelot,  at  nagtayo  sa 
Tahat.  27  At  sila'y  naglakbay  mula  sa 
TaiMit,  at  sila'y  nagtayo  sa  Tera.  28  At 
sila'y  naglakbay  mula  sa  Tera,  at  nagtayo 
sila  sa  Mitka.  29  At  sila'y  naglakbay 
mula  sa  Mitka,  at  sila'y  nagtayo  sa  Asmo- 
na.  30  At  sila'y  naglakbay  mula  sa 
Asmona,  at  sila'y  nagtayo  sa  Moserot. 
31  At  sila'y  naglakbay  mula  sa  Moserot, 


34.  9 


MGA  BILANG, 


177 


at  sila'y  nagtayo  sa  Bene-jaakan.  3g  At 
sila^  naglakbay  miila  sa  Bene-jaakan,  at 
sila'y  nagtayo  sa  Plor-hagidgad.  S3  At 
sila'y  naglakbay  mula  sa  Hor-liagidgad, 
at  sila^y  nagtayo  sa  Jotbata.  34  At  si- 
la'y  naglakbay  mula  sa  Jotbata,  at  nag- 
tayo sa  Abrona.  35  At  sila'y  naglakbay 
mula  sa  Abrona,  at  nagtayo  sa  Ezion- 
geber.  3$  At  sila'y  naglakbay  mula  sa 
Ezion-geber,  at  sila'y  nagtayo  sa  ilang  ng 
Zin  (na  siya  ring  Kades).  37  At  sila'y 
naglakbay  mula  sa  Kades,  at  sila'y  nag- 
tayo sa  bundok  ng  Hor,  sa  katapusan  ng 
lupain  ng  Edom.  '  38  At  si  Aarong  sacer- 
dbte  ay  umakyat  sa  bundok  ng  Hor  sa 
utos  ng  PanGinoon,  at  namatay  doon,  sa 
ikaapat  na  puong  taon,  pagkaalis  ng  mga 
anak  ng  Israel  sa  lupain  ng  Egipto,  sa 
ikalimang  buan,  ng  unang  araw  ng  buan. 
39  At  si  Aaron  ay  may  isang  daan  at  da- 
lawang  puo^t  tatlong  taon  ng  siya'y  ma- 
matay  sa  bundok  ng  Hor.  40  At  ang 
Kananeo  na  liari  sa  Arad,  na  tumatahan 
sa  Timugan,  sa  lupain  ng  Kanaan,  ay  na- 
rinig  ang  pagdating  ng  mga  anak  ng  Is- 
rael. 41  At  sila*y  naglakbay  mula  sa 
bundok  ng  Hor,  at  sila'y  nagtayo  sa  Zal- 
mona.  43  At  sila^  naglakbay  mula  sa 
Zalmona,  at  sila^  nagtayo  sa  PuQon. 
43  At  sila'y  naglakbay  mula  sa  Punon, 
at  siWy  nagtayo  sa  Obot.  44  At  Mla'y 
naglakbay  mula  sa  Obot,  at  sila^y  nagtayo 
sa  lye-abarim,  sa  hanganan  ng  Moab. 
45  At  sila^y  naglakbay  mula  sa  lyim,  at 
siWy  nagpahinga  sa  Dibon-gad.  46  At 
sila^  naglakbay  mula  sa  Dibon-gad,  at 
sila'y  nagtayo  sa  Almon-diblataim.  47  At 
sila'y  naglakbay  muja  sa  Almon-dibla- 
taim*, at  sila'y  nagtayo  sa  mga  bundok 
ng  Abarim,  sa  harap  ng  Nebo.  48  At 
sila'y  naglakbay  mula  sa  mga  bundok 
ng  Abarim,  at  sila'y  nagtayo  sa  mga 
kapatagan  ng  Moab,  sa  tabi  ng  Jordan, 
sa  tapat  ng  Jeriko.  49  At  sila'y  nagtayo 
sa  tabi  ng  Jordan,  mula  sa  Betjesimot 
hangang  sa  Abel-sitim,  sa  mga  kapata- 
gan ng  Moab. 

50  At  ang  PanGinOON  ay  nagsalita 
kay  Moises  sa  mga  kapatagan  ng  Moab 
sa  tabi  ng  Jordan,  sa  tapat  ng  Jeriko,  na 
nagsabing  :  51  Balitain  mo  sa  mga  anak 
ng  Israel,  at  sabiliin  mo  sa  kanilang : 
Pagdaraan  ninyo  sa  Jordan  sa  lupain  ng 
Kanaan,  52  inyo  ngang  palalayasin  ang 
lahat  ng  nananalian  sa  lupain  mula  sa 
liarap  ninyo,  at  inyong  sisirain  ang  lahat 
ng  kanilang  mga  batong  hinichurahan,  at 
inyong  sisirain    ang  lahat   ng   kanilang 


mga  larawang  binubo,  at  inyong  gigibain 
ang  lahat  ng  kanilang  mataas  na  lugar :  * 
53  at  inyong  aariin  ang  lupain,  at  tata- 
han  kayo  doon :  sapagka't  sa  inyo  aking 
ibinigay  ang  lupain  upang  ariin.  54  At 
inyong  aariin  ang  lupain  sa  sapalaran 
ayon  sa  inyong  mga  kamag-anakan ;  sa  ma- 
rami  ay  magbibigay  kayo  ng  maraming 
mana,  at  sa  kaonti  ay  magbibigay  kayo 
ng  kaonting  mana  :  kung  kanino  mahulog 
ang  palad  sa  bawa't  isa,  yaon  ang  raagi- 
ging  kaniya;  ayon  sa  mga  angkan  ng 
inyong  mga  magulang  ay  inyong  mama- 
nahim  55  Nguni't  kun^  hirPdi  ninyo  pa- 
lalayasin ang  mga  nananahan  sa  lupain 
mula  sa  harap  ninyo,  ang  mga  yaon  nga 
na  inyong  ititira  sa  kanila  ay  magiging 
parang  mga  tibo  sa  inyong  mga  mata,  at 
parang  mga  tinik  sa  inyong  mga  tagili- 
ran,  at  kanilang  babagabagin  kayo  sa 
lupain  na  inyong  tinatahanan.  56  At 
mangyayari,  na  kung  ano  ang  iniisip 
kong  gawin  sa  kanila,  gayon  ang  gagawin 
ko  sa  inyo. 

Q^  At  ang  PanOinoon  ay  nagsalita 
O^  kay  Moises,  na  nagsabing :  2  lu- 
tos  mo  sa  mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin 
mo  sa  kanilang:  Pagpasok  ninyo  sa 
lupain  ng  Kanaan,  (ito  ang  lupaing  mahu- 
hulog  sa  inyo  na  pinakamana,  ang  lupain 
ng  Kanaan  ayon  sa  kaniyang  mga  hanga- 
nan), 3  kung  gayon  ang  inyong  timu- 
gang  ikaapat  ay  magiging  mula  sa  ilang 
ng  Zin  hangang  sa  tagiliran  ng  Edom, 
at  an^  inyong  timugang  hanganan  ay 
magiging  mula  sa  katapusan  ng  Dagat  na 
Alat  sa  dakong  silanganan :  4  at  ang 
inyong  hanganan  ay  liliko  sa  dakong 
timugan  sa  pag-akyat  ng  Akrabira,  at 
magpapatuloy  hangang  sa^  Zin :  at  ang 
mga  labasan  noon  ay  magiging  sa  dakong 
timugan  ng  Kades-barnea ;  at  mula  dito 
ay  aakyat  sa  Hazar-adar,  at  magpapatu- 
loy sa  Azmon:  5  at  ang  hanganan  ay 
liliko  mula  sa  Azmon  hangang  sa  batis 
ng  Egipto,  at  ang  mga  labasan  noon  ay 
magiging  sa  dagat.^  6  At  ang  magiging 
inyong  kalunurang  hangknan  ay  ang  ma- 
laking  dagat  at  ang^  baybayin  noon :  ito 
ang  magiging  inyong  kalunurang  hanga- 
nan. 7  At  ito  ang  magiging  inyong  hila- 
gaang  hanganan :  mula  sa  malaking  dagat 
ay  inyong  babagtasin  ang  bundok  ng 
Hor :  8  mqla  sa  bundpk  ng  Hor  ay  in- 
yong babagtasin  ang  pasukan  ng  Hamat ; 
at  ang  magiging  mga  labasan  ng  hanga- 
nan ay  magiging  sa  Zedad  :  9  at  ang 
rqagiging  hanganan  ay  lalabas  sa  ^ifron^ 


178 


MGA  BILANG, 


34.  9 


at  ang  magiging  n\§;a  labaean  noon,  ay 
ang  Hazar-eoau :  ito  ang  magiging  in- 
yong  hilagaang  hanganan.  10  At  inyong 
babagtasin  ang  inyong  silanganang  liau- 
ganan  mula  sa  Hazar-eiian  hangang  vSe- 
fani :  11  at  ang  hanganan  ay  bababa 
mula  sa  Sefain  liangang  sa  Ribla,  sa 
dakong  silanganan  ng  Ain;  at  ang  hanga- 
nan ay  bababa  at  aabot  hangang  sa  tagi- 
liran  ng  dagat  ng  Cineret,  sa  dakong 
silanganan :  12  at  ang  hanganan  ay  ba- 
baba sa  Jordan,  at  ang  magiging  mga  laba- 
san  noon  ay  aabot  sa  Dagat  na  Alat :  ito'y 
magiging  inyong  lupain,  ayon  sa  mga 
hanganan  noon  sa  palibot.  13  At  si 
Moises  ay  nag-utos  sa  mga  anak  ng  Israel, 
na  nagsabing :  Ito  ang  lupain  na  inyong 
mamanahin  sa  pamamag-itan  ng  sapala- 
ran,  na  iniutos  ng  PanSinoon  na  ibigay 
sa  siam  na  angkan,  at  sa  kalahating  ang- 
kan  ni  Manases :  14  sapagka^t  ang  ang- 
kan ng  mga  anak  ni  Buben  ayon  sa  mga 
bahay  ng  kanilang  mga  magulang,  at  ang 
angkan  ng  mga  anak  ni  Gad  ayon  sa  mga 
bahay  ng  kanilang  mga  magnlang,  ay 
nagsitangap  /la,  at  gayon  din  naman  ang 
kalahating  angkan  ni  Manases  ay  nag- 
sitangap na,  ng  kanilang  mana  :  15  ang 
dalawang  angkang  ito,  at  ang  kalahating 
angkan  ay  nagsitanga])  na  ng  kanilang 
mana  sa  dako  roon  ng  Jordan  sa  dakong 
silanganan  ng  Jeriko,  sa  dakong  sinisika- 
tan  ng  araw. 

l«  At  ang  Pakginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing :  1?  Ito  ang  mga 
pangalan  ng  mga  lalaki  na  magbabahagi 
ng  lupain  sa  inyo  na  piiiakamana:  si 
Eleazar  na  saeerdote,  at  si  Josue  na  anak 
ni  Nun.  18  At  kukuha  kayo  ng  isang 
pangulo  sa  bawa't  angkan,  upang  mag- 
baliagi  ng  lupain  na  pinakamana.  19  At 
ito  ang  mga  pangalan  ng  mga  lalaki :  sa 
angkan  ni  Juda,  ay  si  Kaleb  na  anak  ni 
Jefune.  20  At  sa  angkan  ng  mga  ana!:  ni 
Simeon,  ay  si  Semuel  na  anak  ni  Amiud. 
21  Sa  angkan  ni  Bei\jamin,  ay  si  Elidad 
na  anak  ni  Kislon.  22  At  sa  angkan  ng 
mga  anak  ni  Dan,  isang  pangulo,  si  Euki 
na  anak  ni  Jogli.  2S  Sa  mga  anak  ni 
Jose :  sa  angkan  ng  m.ga  anak  ni  Manases 
isang  pangulo,  si  Haniel  na  anak  ni  Efod  : 
21  at  sa  angkan  ng  mga  anak  ni  Efraim 
isang  pangulo,  si  Kernuel  na  anak  ni 
Siftan.  25  At  sa  angkan  ng  mga  anak  ni 
Zabulon  isang  pangulo,  si  Elizafan  na 
anak  ni  Parnak.  26  At  sa  angkan  ng 
mga  anak  ni  Isakar  isang  pangulo,  si 
Paltiel  na  anak  ni  Azan,     27  At  sa  ang- 


kan ng  mga  anak  ni  xiser  isang  pangiiio, 
si  Ahiud  na  anak  ni  Solomi.  28  At  sa 
angkan  ng  mga  anak  ni  Neftali  isang 
pangulo,  si  Pedael  na  !inak  ni  Amiud. 
29  Ito  yaong  mga  iinitiisMn  ng  Pan(1i- 
KOON  na  bumahagi  ng  mana  sa  mga  anak 
ng  Israel  sa  lupain  ng  Kanaan. 

3^  At  ang  Pangikoon  ay  nagsalita 
^  kay  Moises,  sa  mga  kapatagan  ng 
Moab  sa  tabi  ng  Jordan  sa  Jeriko,  na 
nagsabing :  2  lutos  mo  sa  mga  anak  ng 
Israel,  na  kanilang  bigyan  ang  mga  Levi- 
ta  sa  mana  na  kanilang  pag-aari,  ng  mga 
ciudad  na  matahanan;  at  ang  mga  pasta- 
Ian  sa  palibot  ng  mga  ciudad  na  yaon  ay 
ibibigay  ninyo  sa  mga  Levita.  3  At  ang 
mga  ciudad  ay  kanilang  tatamuhin  upang 
tahanan ;  at  ang  kanilang  mga  pastulan 
ay  sa  kanilang  mga  hayop,  at  sa  kanilang 
mga  pag-aari,  at  sa  lahat  nilang  mga 
hayop.  4  At  ang  mga  pastulan  sa  mga 
ciudad,  na  inyong  ibibigay  sa  mga  Levita, 
magiging  mula  sa  kuta  ng  ciudad  at  sa 
dakong  labas,  isang  libong  siko  sa  palibot. 
3  At  inyong  susukatin  sa  labas  ng  ciudad 
sa  dakong  silanganan  ay  dalawang  libong 
siko,  at  sa  dakong  timugan  ay  dalawang 
libong  siko,  at  sa  dakong  kalunuran  ay 
dalawang  libong  siko,  at  sa  dakong  hiUi- 
gaan  ay  dalawang  libong  siko,  na  ang 
ciudad  ay  napapasa  gitna.  Ito  ang  magi- 
ging sa  kanila'y  mga  pastulan  sa  mga 
ciudad.  6  At  ang  mga  ciudad  na  inyong 
ibibigay  sa  mga  Levita  ay  magiging  anim 
na  ciudad  na  ampunan,  na  inyong  ibibigay 
sa  nakamatay-tawo  upang  tumakas  doon  : 
at  bukod  sa  rito  ay  magbibigay  kayo  ng 
apat  na  puo't  dalawang  ciudad.  7  Lahat 
ng  mga  ciudad  na  inyong  ibibigay  sa  mga 
Levita  ay  apat  na  puo't  w along  ciudad  : 
inyong  mga  ibibigay  sampuo  ng  kanilang 
mga  pastulan.  8  At  tungkol  sa  mga  ciu- 
dad na  inyong  ibibigay  na  pag-aari  ng 
mga  anak  ng  Israel,  sa  marami  ay  kukuha 
kayo  ng  marami;  at  sa  kaonti  ay  kukuha 
kayo  ng  kaonti :  bawa't  isa,  ayon  sa  kani- 
yang  mana  na  kaniyang  minamana  ay 
magbibigay  sa  kaniyang  mga  ciudad  sa 
mga  Levita. 

9  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  kay 
Moises,  na  nagsabing  :  lo  Salitain  mo  sa 
mga  anak  ng  Israel,  at  sabihin  mo  sa  ka- 
nilang: Pagkaraan  ninyo  ng  Jordan  sa 
lupain  ng  Kanaan,  11  ay  magtatalaga 
nga  kayo  ng  mga  ciudad  na  maging  mga 
ciudad  na  ampunan  sa  inyo;  upang  ang 
nakamatay-tawo  na  pumatay  ng  sino  mang 
tawo   na  hindi  sinasadva  av  makatakas 


36.  2 


MGA  BILANG. 


179 


doon.  12  At  ang  mga  ciudacl  ay  nmgi- 
ging  sa  inyo'y  pinakaampunan  laban  sa 
mapangliiganti  sa  diigo ;  upaiig  ang  naka- 
matay-tawo  ay  liuag  mamatay,  hangang 
sa  maitayo  sa  kapulungan,  upang  hatulan. 

13  At  ang  mga  ciiidad  na  inyong  ibibigay 
sa  inyo,   anim  na  ciudad    na   arapunan. 

14  Magbibigay  kayo  ng  tatlong  ciudad  sa 
dako  roon  ng  Jordan,  at  tatlong  ciudad 
ang  ibibigay  ninyo  sa  lupain  ng  Kanaan ; 
magiging  mga  ciudad  na  ampunan.  15  Sa 
mga  anak  ng  Israel,  at  sa  taga  ibang  lupa, 
at  sa  mangingibang  bayan  sa  gitna  nila, 
ang  anim  na  ciudad  na  ito  ay  magiging 
ampunan:  upang  ang  bawa't  nakamatay 
ng  sino  mang  tawo,  ng  di  sinasadya,  ma- 
katakas  doon.  16  Nguni^t  kung  kaniyang 
sugatan  ang  kaniyang  kapua  ng  isang  ka- 
sangkapang  bakal,  na  ano  pa't  namatay, 
siya  nga'y  mamamatay-tawo :  ang  mama- 
matay-tawo  ay  walang  pagsalang  papata- 
yin.  17  At  kung  kaniyang  sugatan  ng 
isang  batong  tangan  niya  sa  kamay  na  ika- 
mamatay  ng  isang  tawo,  at  ramatay  nga, 
siyaV  mamamatay-tawo :  ang  mamama- 
tay-tawo  ay  walang  pagsalang  papatayin. 
18  O  kung  kaniyang  sugatan  ng  kamay  ng 
isang  panghampas  na  kahoy,  na  ikama- 
matay  ng  tawo,  at  namatay  nga,  siya'y 
mamamatay-tawo :  ang  mamamatay-tawo 
ay  walang  pagsalang  papatayin.  19  Ang 
manhihiganti  sa  dugo,  ay  siyang  papatay 
sa  mamamatay-tawo :  pagka  nasumpungan 
niya,  kaniyang  papatayin.  20  At  kung 
kaniyang  itinulak  sa  kapootan,  o  kani- 
yang hinagis  na  pinagbantayan,  ano  pa't 
namatay  21  o  sa  pakikipagkaalit  ay 
sinugatan  niya  ng  kaniyang  kamay,  na 
ano  pa't  namatay:  siya  na  sumugat  ay 
walang  pagsalang  papatayin;  siya'y  ma- 
mamatay-tawo, ang  mapaghiganti  sa  dugo 
ay  siyang  papatay  sa  mamamatay-tawo, 
pagka  nasumpungan  niya.  22  Nguni't 
kung  sa  kabiglaanan  ay  kaniyang  maitu- 
lak  na  walang  pakikipagkaalit,  o  maha- 
gisan  niya  ng  ano  mang  bagay  na  hindi 
binanta,  23  o  ng  ano  mang  bato  na  ika- 
mamatay  ng  tawo,  na  hindi  niya  nakikita 
at  kaniyang  maibagis  sa  kaniya,  na  ano 
pa^t  namatay  at  hindi  niya  kaiiway,  at 
hindi  niya  pinag-aakalaan  ng  masama: 
24  kung  gayo^y  ang  kapulungan  ang  si- 
yang hahatol  sa  sumugat  at  sa  manhihi- 
ganti sa  dugo,  ay  on  sa  mga  kahatulang 
ito:  25  at  ililigtas  rg  kapulungan  ang 
mamamatay-tawo  sa  kamay  ng  manhihi- 
ganti sa  dugo,  at  siya'y  pababalikin  ng 
kapulungan  sa  kaniyang  ciudad  na  ampu- 


nan, na  kaniyang  tinakasan :  at  siya'y  ta- 
tahan  doon  hangang  sa  pagkamatay  ng 
dakilang  sacerdote,  na  pinahiran  ng  san- 
tong  langis.  26  Nguni^t  kung  ang  ma- 
mamatay-tawo ay  lumabas  sa  ano  mang 
dahilan,  sa  hanganan  ng  kaniyang  ciudad. 
na  ampunan,  na   kaniyang  tinatakasanj 

27  at  masumpungan  siya  ng  manhihiganti 
sa  dugo  sa  labas  ng  hanganan  ng  kaniyang 
ciudad  na  ampunan,  at  patayin  ng  man- 
hihiganti sa  dugo  ang  mamamatay-tawo ; 
siya'y   hindi  magiging  salarin  sa  dugo : 

28  sapagka't  siya'y  nararapat  na  tumira 
sa  kaniyang  ciudad  na  ampunan,  han- 
gang sa  pagkamatay  ng  dakilang  sacer- 
dote: nguni't  pagkamatay  ng  dakilang 
sacerdote  ang  mamamatay-tawo  ay  ma- 
kababalik  sa  lupain  na  kaniyang  pag- 
aari.  29  At  ang  mga  bagay  na  ito  ay 
magiging  isang  palatuntunan  sa  kahatu- 
lan  sa  inyo,  sa  boong  panahon  ng  in- 
yong lahi  sa  lahat  ng  inyong   tahanan. 

30  Sino  mang  pumatay  sa  sino  mang  ta- 
wo, ang  nakamatay-tawo  ay  papatayin  sa 
patotoo  ng  mga  saksi :  nguni't  ang  isang 
saksi  ay  hindi  makapagpapatotoo  laban 
sa   kanino   mang    tawo    upang    patayin. 

31  Bukod  sa  rito,  huag  kayong  tatangap 
ng  suhol  sa  buhay  ng  mamamatay-tawo 
na  marapat  patayin :  kungdi  siya'y  wa- 
lang pagsalang  papatayin.  32  At  huag 
kayong  tatangap  ng  suhol  sa  sino  man  na 
tumakas  sa  kaniyang  ciudad  na  arapunan, 
upang  siyaV  bumalik  na  tumahan  sa  kani- 
yang lupain,  hangang  sa  pagkamatay  ng 
dakilang  sacerdote.  33  Kaya't  huag  ni- 
nyong  dudumlian  ang  lupain  na  inyong 
kinaroroonan ;  sapagka't  ang  dugo  ay 
nagpaparumi  ng  lupain:  at  walang  pag- 
lilinis  na  magagawa  sa  lupa  dahil  sa 
dugo  na  nabuhos  doon,  kungdi  sa  pa- 
mamag-itan  ng  dugo  niyaong  nagbuhos. 
34  At  huag  ninyongihahawa  ang  lupain 
na  inyong  tinatahanan,  na  sa  gitna  noon 
ako'y  tumatahan:  sapagka't  akong  Pa- 
NGINOON  ay  tumatahan  sa  gitna  ng  mga 
anak  ng  Israel. 

O^  At  ang  mga  pangulo  ng  mga  bahay 
OO  ng  mga  magulang  ng  kamag-ana- 
kan  ng  mga  anak  ni  Gilead,  na  anak  ni 
Makir,  na  anak  ni  Manases,  sa  mga  ka- 
mag-anakan  ng  mga  anak  ni  Jose,  ay  nag- 
silapit,  at  nagsalita  sa  harap  ni  Moises, 
at  sa  harap  ng  mga  pangulo,  na  mga  puno 
sa  mga  bahay  ng  mga  magulang  ng  mga 
anak  ng  Israel :  2  at  sila'y  nagsabing : 
Ang  Paxginoon  ay  nag-utos  sa  aking 


180 


MGA  BILANG. 


36.  2 


panglnoon  na  ibigay  ar.g  Inpain  na  pifia- 
karaana  sa  sapalaran,  sa  mga  anak  ng  Is- 
rael :  at  aiig  aking  panginoon  ay  inutosan 
din  naman  ng  Pakgikoon  na  ibigay  ang 
mana  ni  Zelofehad  na  aming  kapatid  sa 
kanfyaiig  mga  anak  na  babaye.  3  At 
kung  sila'y  niag-asawa  ea  kanino  man  sa 
mga  anak  ng  itang  angkan,  ng  mga  anak 
ng  Israel  ay  aalisiu  nga  ang  mana  nila  na 
mula  sa  niana  ng  aming  mga  magulangj 
at  idaragdag  sa  mana  ng  angkang  kina- 
uukulan  nila :  sa  gayo'y  aalisin  sa  sapa- 
laran  ang  aming  mana.  4  At  paghiiliu- 
bileo  ang  mga  anak  ng  Israel,  ang  kani- 
lang  mana  nga  ay  idaragdag  sa  mana  ng 
angkang  kanilang  kinauukulan  :  sa  gayo'y 
ang  kanilang  mana  ay  aalisiu  sa  m.ana  ng 
angkan  ng  aming  mga  magiilarig.  5  At 
ilaiutos  ni  Moisco  sa  mga  anak  ng  Israel 
ayon  sa  salita  ng  FakgiinOON,  na  nagsa- 
bing  :  Ang  angkan  ng  mga  anak  ni  Jose 
ay  nagsasalita  ng  matuid.  6  Ito  ang 
bagay  na  iniutos  ng  Pangikoon  tungkol 
sa  mga  anak  na  babaye  ni  Zelofeliad,  na 
sinabing :  Mag-asawa  sila  sa  kanino  mang 
kanilang  magalingin  ;  vgiini't  sa  kamag- 
anakan  lamang  ng  Isanilang  ama  mag- 
aasawa  sila.  7  Upang  hindi  magkalipat- 
lipat  ang  mana  ng  mga  anak  ng  Israel  sa 
iba't  ibang  angkan  :  knngdi  ang  mga  anak 


ng  Israel  ay  masasanib  ang  bawa^t  isa  sa 
mana  ng  angkan  ng  kaniyang  mga  magii- 
lang.  8  At  bawa't  anak  na  babaye  na 
naoj-aari  sa  ano  mang  angkan  ng  mga 
anak  ng  Israel  ay  mag-asawa  ng  isa  sa 
karaag-anakan  ng  angkan  ng  kaniyang 
ama,  upang  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
magmana  ang  bawa't  isa  ng  mana  ng  ka- 
niyang mga  magulang.  9  Sa  gayon  ay 
hindi  miagkakalipatlipat  ang  mana  mula 
sa  isang  angkan  hangang  sa  ibang  ang- 
kan ;  sapagka't  ang  mga  angkan  ng  mga 
anak  ng  Israel  ay  lalakip  ang  bawa't  isa 
sa  kaniyang  sariling  mana.  iO  Kung 
paanong*  iniutos  ng  Pakgikoon  kay  Moi- 
ses,  gayon  ginawa  ng  mga  anak  na  babaye 
ni  Zelofehad  :  11  sapagka't  si  Maala,  si 
Tirsa,  si  Ilogla,  at  si  Milka  at  si  Noa,  na 
mga  anak  ni  Zelofehad  ay  nagsipag-asavva 
sa  mga  anak  ng  mga  kapatid  ng  kanilang 
ama.  12  Sila'y  nag-asawa  sa  m-ga  ka- 
mag-anakan  ng  mga  anak  ni  Manases  na 
anak  ni  Jose,  at  ang  kanilang  mana  ay 
naiwan  sa  angkan  ng  kamag-anakan  ng 
ama  nila. 

13  Ito  ang  mga  utos  at  ang  mga  kaha- 
tulan,  na  iniutos  ng  Paegikoon  sa  pama- 
mag-itan  ni  Moises  sa  mga  anak  ng  Israel 
sa  mga  kapatagan  ng  Moab  sa  tabi  ng 
Jordan  sa  Jeriko. 


ANG- 


LIBRO  NG  DEUTERONOMiO, 


I  Ito  ang  mga  salita  na  sinalita  ni  Moises 
I  sa  boong  Israel  sa  dako  roon  ng 
Jordan,  sa  ilang,  sa  Araba  na  katapat  ng 
Suf,  sa  pag-itan  ng  Paran,  at  ng  Tofel,  at 
ng  Laban,  at  ng  Ilazerot,  at  ng  Di-zahab. 
S  Labing  isang  araw  na  lakhayin  inula  sa 
Iloreb  sa  daan  ng  bundok  ng  Seir  liai'- 
gang  sa  Kades-bari;ea.  ^  At  nangyari  ng 
ikaapat  na  puong  ta<.i:i,  sa  ikalabing  isang 
buan,  ng  unang  araw  ng  buan,  na  nagsa- 
lita  si  Moises  sa  mga  anak  ng  Israel;  ng 
tungkol  sa  lahat  na  ibinigay  sa  Icaniyang 
Citos  ng  Pakgikoon  sa  kanila ;  4  pag- 
katapos  na  kaniyang  masugatan  si  Sehon 
na  hari  ng  mga  Amorreo,  na  tumatalian 
sa  Hesbon,  at  si  Og  na  hari  sa  Basan,  na 
tumatahan  sa  Astarot,  sa  Edrei :  5  sa 
dako  roon  ng  Jordan,  sa  hi  pain  ng  Moab, 


pinasimulan  ni  Moises  na  ipinahayag  ang 
kautusang  ito,  na  sinabing  :  6  Ang  Pa- 
nGinoong  ating  Dios  nagsalita  sa  atin  sa 
Iloreb,  na  nagsabing  :  Kayo'y  tumahang 
malaon  sa  bundok  na  ito:  7  magbalik 
kayo,  at  kayo'y  maglakbay,  at  kayo'y 
pumaroon  sa  lupaing  maburol  ng  mga 
Amorreo,  at  sa  lahat  ng  mga  kalapit, 
na  nanga  sa  Araba,  sa  lupaing  maburol, 
at  sa  mababang  lupain,  at  sa  Timugan,  at 
sa  baybayin  ng  dagat,  na  lupain  ng  mga 
Kananeo ;  at  sa  Libano  hangang  sa  mala- 
king  ilog,  sa  ilog  Eufrates.  8  Narito, 
aking  inilagay  ang  lupain  sa  harap  nl- 
nyo  :  inj'^ong  pasukin  at  ariin  ang  lupain 
na  isinumpa  ng  Panginoon  sa  inyong 
mga  magulang,  kay  Abraham,  kay  Isaak, 
at  kay  Jakob,  na  ibibigay  sa  kanila  at  sa 


1.  34 


DEUTEEONOMIO. 


181 


kanilang  binhi  pagkamatay  nila.  9  At 
ako'y  nagsalita  sa  inyo  ng  panahong 
yaon,  na  aking  sinabing :  Hindi  ko  ma- 
dadalang  mag-isa  kayo :  10  pinarami 
kayo  ng  Panginoong  inyong  Dios,  at, 
narito,  kayo  sa  araw  na  ito,  gaya  ng  mga 
bitiiin  sa  langit  sa  karamihan.  11  Ang 
PanSinoon,  ang  Dios  ng  inyong  mga 
niagulang,  gawin  kayong  makaisang  li- 
bong  dami  ang  liigit  kay  sa  inyo  ngayon, 
at  pagpalain  kayo,  gaj^a  ng  kaniyang 
ipinangako  sa  inyo.  12  i  Paanong  mada- 
dala  kong  mag-isa  ang  inyong  yamot,  at 
ang  inyong  pasan,  at  ang  inyong  hamok  ? 
13  Humugot  kayo  ng  mga  lalaking  pan- 
tas,  at  nakakaalam,  at  kilala,  ayon  sa 
inyong  mga  angkan,  at  sila'y  aking  mga 
gagawing  pangulo  Sa  inyo.  14  At  kayo'y 
sumagot  sa  akin  at  nagsabing:  Ang 
bagay  na  iyong  sinalita  ay  mabuting 
gawin  namin.  15  Sa  gayoV  liiniigot  ko 
ang  mga  pangulo  ng  inyong  mga  angkan, 
mga  tawong  pantas,  at  kilala,  at  aking 
mga  ginawang  pangulo'  sa  inyo,  mga 
kapitan  ng  mga  lilibuhin,  at  mga  kapitan 
ng  mga  dadaanin,  at  mga  kapitan  ng  mga 
lilimangpuin,  at  mga  kapitan  ng  mga  sa- 
sampuin,  at  mga  puno^  ayon  sa  inyong 
mga  angkan.  IS  At  aking  binilinan  ang 
inyong  mga  liukom,  ng  panahong  j&on, 
na  aking  sinabing:  Inyong  dingin  ang 
mga  usap  ng  inyong  mga  kapatid,  at 
inyong  hatulan  ng  matuid  ang  isang 
laiaki  at  ang  kaniyang  kapatid,  at  ang 
taga  ibang  lupa  na  kasama  niya.  17  Huag 
kayong  gagalang  sa  mga  laiaki  sa  kaba- 
tulan ;  inyong  didingin  ang  maliit  gaya  ng 
malaki :  huag  kayong  matatakot  sa  muk- 
ha  ng  tawo ;  sapagka't  ang  kahatulan  ay 
sa  Dios ;  at  ang  usap  na  napakahirap  sa 
in^^o,  inyong  dadalhin  sa  akin,  at  aking 
didingin.  IS  At  aking  iniutos  sa  inyo 
ng  panahong  yaon  ang  lahat  ng  mga 
bagay  na  inyong  gagawin. 

19  At  tayo  ay  naglakbay  inula  sa  Ho- 
reb,  at  ating  tinahak  yaong  boong  mala- 
wak  at  kakilakilabot  na  ilang  na  inyong 
nakita,  sa  daang  patungo  sa  lupaing  ma- 
burol  ng  mga  Amorreo,  gaya  ng  iniutos 
ng  Panginoo^sTG  ating  Dios  sa  atin;  at 
tayo'y  dumating  sa  Kades-barnea.  20  At 
aking  sinabi  sa  inyo :  Inyong  narating 
ang  lupaing  maburol  ng  mga  Amorreo  na 
ibinibigay  sa  atin  ng  Panginooi^G  ating 
Dios.  21  Narito,  inilalagay  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  ang  lupain  sa  harap 
mo ;  sampahin  mo,  ariin  mo,  gaya  ng 
sinalita  sa  iyo  ng  Panginoon,  ng  Dios 


ng  iyong  mga  magulang ;  huag  kang  ma- 
takot,  o  manlupaypay  man.  22  At  kayo*y 
luraapit  sa  akin,  bawa't  isa  sa  inyo,  at  nag- 
sabing :  Tayo V  magsugo  ng  mga  laiaki 
sa  unahan  natin,  upang  kanilang  kilalanin 
ang  lupain  dahil  sa  atin,  at  magbigay 
alam  sa  atin  ng  daang  ating  marapat  sam- 
palian,  at  ng  mga  bayang  ating  daratnin. 
23  At  ang  bagay  ay  inakala  kong  maga- 
ling :  at  ako'y  kumuha  ng  labingdalawang 
laiaki  sa  inyo,  isang  laiaki  sa  bawa^t  ang- 
kan :  24  at  sila'y  pumihit  at  sumampa 
sa  bundok,  at  sila'y  dumating  hangang  sa 
libis  ng  Eskol,  at  kanilang  tiniktikan. 
25  At  sila^y  nagbitbit  ng  bunga  ng  lu- 
pain sa  kanilang  mga  kamay,  at  kani- 
lang ipinanaog  sa  atin,  at  sila'y  nagdala 
ng  kasagutan,  at  nagsabing :  Mabuting 
lupain  ang  ibinigay  ng  PakSinOOkg 
ating  Dios  sa  atin.  26  Gayon  ma'y  hindi 
kayo  umakiat,  kungdi  nanghimagsik  kayo 
laban  sa  utos  ng  Panginoong  inyong 
Dios :  27  at  kayo'y  tumakap  sa  inyong 
mga  dampa,  at  inyong  sinabing:  sapag- 
ka't  kinapootan  tayo  ng  Panginoon, 
tayo'y  inilabas  sa  lupain  ng  Epipto, 
upang  tayo^y  ibi^ay  sa  kamay  ng  mga 
Amorreo,  ng  tayo'y  lipulin.  28  l  Saan 
tayo  sasampa?  Pinapanglupaypay  ng 
ating  mga  kapatid  ang  ating  puso,  na 
sinabing:  Ang  mga  tawo  ay  mala- 
laki  at  matataas  kay  sa  atin;  ang 
mga  ciudad  ay  malalaki  at  nakukutaan 
ng  hangang  sa  langit;  at  bukod  dito'y 
aming  nakita  ang  mga  anak  ng  mga 
Anakeo  doon.  29  Ng  magkagayo'y  sinabi 
ko  sa  inyo  :  Huag  kayong  mangilabot  o 
matakot  man  sa  kanila.  30  Ang  Pangi- 
KOONG  inyong  Dios,  na  nangunguna  sa 
inyo,  kaniyang  ipakikipagbaka  kayo, 
ayon  sa  lahat  ng  kaniyang  ginawa  dahil 
sa  inyo  sa  Egipto  sa  harap  ng  inyong 
mga  mata;  31  at  sa  ilang,  na  inyong 
kinakitaan  kung  paanong  dinala  ka  ng 
Pa:ngikoong  iyong  Dios,  na  gaya  ng  pag- 
dadala  ng  isang  laiaki  sa  kanilang  anak, 
sa  boong  daang  inyong  pinaroonan  han- 
gang sa  dumating  kayo  sa  lugar  na  ito. 
32  Gayon  ma'y  sa  bagay  na  ito,  kayo'y 
hindi  sumampalataya  sa  Pakginoong 
inyong  Dios,  33  na  nagpapauna  sa  inyo 
sa  daan,  upang  ihanap  kayo  ng  lugar  na 
mapapagtayuan  ng  inyong  mga  dampa,  net 
nasa  apoy  pagka  gabi,  upang  ituro  sa  inyo 
kung  saang  daan  kayo  dadaan,  at  nasa  ala- 
paap  pagka  araw.  34  At  narinig  ng  Pa- 
nSinoon  ang  tinig  ng  inyong  mga  salita, 
at  nag-init,  at  sumumpa,  na  nagsabing: 


182 


DEUTEEONOMIO. 


1.  35 


35  Tunay  na  hindi  makikita  ng  isa  man 

sa  mga  tawong  ito,  nitong  masamang  lalii 
ang  mabutiiig  lupain  iia  akingisinunipang 
ibibigay  sa  inyong  niga  niagnlang,  sc  li- 
ban  si  Kaleb  na  anak  ni  Jefime ;  siya  ang 
makakakita  ;  at  sa  kanijaV  aking  ibibigay 
ang  Inpain  na  kaniyang  tinnntnngan,  at  sa 
kaniyang  mga  anak  :  sapagka't  siyaS''  babos 
na  sumunod  sa  PaisxIinoox.  S7  (Ang 
Panginoon  naman  ay  nagalit  sa  akin, 
daliil  sa  inyo,  na  nagsabing  :  Ikaw  man 
ay  liindi  papasok  doi>n  :)  ss  Si  Josne  na 
anak  ni  Nun,  na  nakatayo  sa  liarap  mo, 
siya'y  papasok  doon.  Patapangin  mo 
siya ;  sapagka^t  kaniyang  ipamamana 
sa  Israel.  39  Bukod  dito'y,  ang  inyong 
mga  bata,  na  inyong  sinasabing  magiging 
biliag,  at  ang  inyong  mga  anak,  na  sa 
araw  na  ito  ay  liindi  nakakaalam  ng 
mabuti  o  ng  masaraa,  silaV  papasok 
doon,  at  sa  kanila^y  aking  ibibigay, 
at  kanilang  aariin.  40  Kgnni^t  tungkol 
sa  inyo,  raagbalik  kayo,  at  maglakbay 
kayo  sa  ilang  na  daang  patungo  sa  Mapu- 
lang  Dagat.  41  Ng  magkagayon,  kayo'y 
sumagot  at  sinabi  ninyo  sa  aking  :  Kami 
ay  nagkasala  laban  sa  Pakgixoon,  kami 
ay  sasampa  at  babaka,  ayon  sa  boong 
iniutos  ng  Pangixoong  aming  Dios  sa 
amin.  At  kayo'y  nagsipagsakbai  bawa't 
isa  ng  kanikaniyang  sakbat  na  pangbaka, 
at  kayo'y  nagmadaling  sumampa  sa  bun- 
dok. 42  At  sinabi  ng  Paxgixoox  sa 
akin :  Sabiliin  mo  sa  kanilang :  Iluag 
kayong  sumampa,  o  bumaka  man  ;  sapag- 
ka't  ako'y  wala  sa  inyo;  baka  kayo'y 
masugatan  sa  harap  ng  inyong  njga  kaa- 
way.  43  Gayon  sinalita  ko  sa  inyo,  at 
liindi  ninyo  dininig  ;  kungdi  kayo'y  nang- 
himagsik  laban  sa  ntos  ng  Paxgixoox,  at 
mga  nagpapalalo  at  nmakyat  sa  bundok. 
44  At  ang  mga  Amorreo  na  tnmatahan 
sa  bundok  na  yaon,  ay  nagsilabas  na 
laban  sa  inyo,  at  kayo'y  Iiinabol,  na  gaya 
ng  ginaga\ya  ng  mga  bubnyog,  at  kayo'y 
tinalo  sa  Seir,  liangang  sa  Horma.  45  At 
kayo'y  nagbalik  at  umiyak  sa  liarap  ng 
Paxgixoox;  nguni't  liindi  dininig  ng 
Paxgixoox  ang  inyong  yoces,  o  pinakin- 
gan  man  kayo.  46  Sa  gayon,  kayo'y  tu- 
mira  ea  Kades  na  malaon,  ayon  sa  mga 
araw  na  inyong  itinira  roon. 

2Ng  magkagayo'y  tayo'y  pumihit,  at 
lumakad  tayo  sa  ilang  na  daang 
patungo  sa  Dagat  na  Mapula  gaya  ng 
sinalita  ng  Paxgixoox  sa  akin.  At 
tayo'y  luraigid  sa  bundok  ng  Seir  na 
mahabang  panalion.    2  At  ang    Pangi- 


XOON  ay  nagsalita  sa  akin,  na  nagsabing : 
3  Inyong  niligid  ang  bundok  na  ito,  na 
mahabang  panahon:  lumiko  kayo  sa  da- 
kong  hilagaan.  4  At  iutos  mo  sa  bayan, 
na  >yong  sabiliing:  Kayo'y  magdadaan 
sa  Langanan  ng  inyong  mga  kapatid  na 
mga  anak  ni  Esau,  na  tumatalian  sa  Seir; 
at  sila'y  matatakot  sa  inyo;  magsipag- 
ingat  nga  kayong  mabuti.  5  Huag  ka- 
yong makipagkaalit  sa  kanila;  sapagka't 
hindi  ko  ibibigay  sa  inyo  ang  kanilang 
lupain,  kahi't  ang  tinuntungan  ng  talam- 
pakan  ng  isang  paa :  sapagka't  aking  ibi- 
bigay ang  bundok  ng  Seir  kay  Esau,  na 
pinakaari.  6  Kayo '3^  bibili  sa  kanila  ng 
pagkain  sa  pamamag-itan  ng  salapi,  upang 
kayo'y  makakain;  at  kayo'y  bibili  rin  sa 
kanila  ng  tubig  sa  pamamag-itan  ng 
salapi,  upang  kayo'y  makainoin.  7  Sa- 
pagka't ])inagpala  ka  ng  Paxgixooxg 
iyong  Dios,  sa  laliat  ng  gawa  ng  iyong 
mga  kamay :  kaniyang  natalastas  ang 
iyong  paglalakbay  dito  sa  malawak  na 
ilang ;  .^a  loob  nitong  apat  na  puong  taon 
ay  sumaiyo  ang  Paxgixooxg  iyong  Dios ; 
walang  ano  mang  bagay  na  nagkulang  sa 
iyo.  S  Gayon  tayo  nagdaan  sa  ating  mga 
kapatid,  na  mga  anak  ni  Esau,  na  tuma- 
talian sa  Seir,  mula  sa  daan  ng  Araba, 
mula  sa  Elat  at  mula  sa  Ezion-geber. 

At  tayo'y  nagbalik  at  nagdaan  sa  daan 
ng  ilang  ng  Moab.  9  At  sinabi  sa  akin  ng 
Paxgixooxg  :  Iluag  ninyong  tampalasa- 
nin  ang  Moab,  o  makipagkaalit  man  sa 
kanila  sa  pakikipagbaka  ;  sapagka't  hindi 
kita  bibigyan  sa  kaniyang  lupain  ng  pina- 
kaari ;  sapagka't  aking  ibinigay  ang  Ar  sa 
mga  anak  ni  Lot,  na  pinakaari.  lo  (Ang 
mga  Emita  ay  tnmatahan  doon  ng  una ;  ba- 
yang  malaki,  at  marami,  at  matataas,  na 
gaya  ng  mga  Anakeo  :  il  ang  inga  ito 
man,  ay  ibinilang  na  mga  iiigante,  gaya  ng 
mga  Anakeo  ;  nguni't  tinatawag  sila  ng 
mga  ^loabita  na  mga  j-'^mita.  12  Ang  mga 
Iloreo  din  ay  tnmatahan  sa  Seir  ng  una. 
nguni't  ang  mga  anak  ni  Esau  ay  huma- 
lili  sa  kanila  ;  at  kanilang  nilipol  sila  sa 
harap  din  nila,  at  tumahan  na  kahalili 
nila ;  gaya  ng  ginawa  ng  Israel  sa  lupaing 
kaniyang  pag-aari,  na  ibinigay  ng  Pa- 
xgixoox sa  kanila).  13  Xgayon,  tumin- 
dig  kayo,  at  magdaan  kayo  sa  batis 
ng  Zered.  At  tayo'y  nagdaan  sa  ba- 
tis ng  Zered.  14  At  ang  mga  araw  na 
ating  idinating  mula  sa  Kades-barnea 
liangang  sa  tayo'y  makarating  sa  batis  ng 
Zered,  ay  tatlong  puo't  walong  taon, 
liangang  sa  ang  boong  lahi  ng  mga  lala- 


3.  3 


BEUTEEONOMIO. 


183 


king  pangbaka  ay  malipol  sa  gitna  ng 
kampamento,  gaya  ng  isinumpa  ng  Pa- 
KGINOON  sa  kanila.  15  Bukcd  dito^j 
ang  kamay  ng  Panginoon  ay  naging 
laban  sa  kanila,  upang  lipulin  sila  sa 
gitna  ng  kampamento,  hangang  sa  sila'y 
nalipol. 

16  Kaya^t  nangyari,  ng  ang  lahat  ng 
mga  lalaking  pangbaka  ay  malipol  at 
mamatay  sa  gitna  ng  bayan,  17  na  nag- 
salita,  ang  Panginoon  sa  akin,  na  nag- 
sabing:  18  Ikaw  ay  dadaan  ng  araw 
na  ito  sa  Ar,  na  hanganan  ng  Moab: 
19  at  pagka  ikaw  ay  matatapat  sa  mga 
anak  ni  Ammon,  huag  kang  manampala- 
san  sa  kanila,  o  makipagkaalit  man  sa 
kanila:  sapagka't  liindi  ko  ibibigay  sa 
iyo  ang  lupain  ng  mga  anak  ni  Amnion 
na  pinakaari ;  sapagka't  aking  ibinigay  sa 
mga  anak  ni  Lot  na  pinakaari.  20  ( Yaon 
man  ay  ibinilang  na  lupain  ng  mga  lii- 
gante:  ang  mga  liigante  ang  tumatahan 
doon  ng  una ;  ngum/t  tinatawag  ng  mga 
Ammonita,  na  mga  Zamzumeo ;  21  ba- 
yang  malaki,  at  makapal,  at  matataas 
gaya  ng  mga  Anakeo  ;  nguni't  mga  nilipol 
ng  Panginoon  sa  liarap  nila;  at  sila'y 
humalili  sa  kanila,  at  tumahang  kalialili 
nila:  22  gaya  ng  ginawa  ny  Pangi- 
NOON  sa  mga  anak  ni  Esau,  na  tumitira 
sa  Seir,  ng  kaniyang  lipulin  ang  mga 
Horeo  sa  harap  nila;  at  sila'y  humalili 
sa  kanila,  at  tumatahan  na  kahalili  nila 
hangang  sa  araw  na  ito :  23  at  ang 
mga  Aveo  na  nangagsitahan  sa  mga  nayon 
hangang  sa  Gaza,  na  siyang  mga  nilipol 
ng  mga  Kaftoreo  na  mga  mula  sa  Kaftor, 
at  tumahan  na  kahalili  nila).  24  Mag- 
sitinding  kayo,  kayo'y  maglakbay,  at  mag- 
da  an  kayo  sa  libis  ng  Arnon,  narito,  aking 
ibinigay  sa  iyong  kamay  si  Sihong  Amor- 
reo,  hari  sa  Hesbon,  at  ang  kaniyang 
lupain:  pasimulan  mong  ariin,  at  maki- 
pagtalo  sa  kaniya  sa  pagbabaka.  25  Sa 
araw  na  ito  ay  pasisimulan  kong  ilagay 
ang  gitla  sa  iyo  at  ang  takot  sa  iyo  sa 
mga  bayang  nangasa  ilalim  ng  boong 
langit,  na  maririnig  nila  ang  iyong  ka- 
bantugan,  at^  magsisipanging,  at  manga- 
hahapis,  dahil  sa  iyo. 

26  At  ako  nga'y  nagsugo  ng  mga  sugo 
mula  sa  ilang  ng  Kederaot  kay  Sihong 
hari  sa  Hesbon,  na  may  kapayapaang 
mga  salita,  na  sinabing :  27  Paraanin 
mo  ako  sa  iyong  lupain,  sa  daan  laraang 
ako  lalakad,  hindi  ako  liliko  maging  sa 
kanan  o  sa  kaliwa  man.  28  Pagbibilhan 
mo   ako    ng    pagkain    sa    salapi,   upang 


makain  ko,  at  bibigyan  mo  ako  ng  tubig 
sa  salapi,  upang  mainom  ko :  paraanin  mo 
lamang  ako  ng  aking  mga  paa :  (29  ga- 
ya ng  ginawa  sa  akin  ng  mga  anak  ni 
Esau,  na  tumatahan  sa  Seir,  at  ng  mga 
Moabita  na  tumatahan  sa  Ar),  hangang 
sa  makaraan  ako  sa  Jordan,  sa  lupaing  sa 
amin  ay  ibinibigay  ng  Panginoong  aming 
Dios.  30  Nguni't  di  nayag  si  Sihon, 
hari  sa  Hesbon,  na  kami  ay  makaraan  sa 
kaniya;  sapagka't  pinatigas  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  ang  kaniyang  espi- 
ritu,  at  pinatigas  ang  kaniyang  puso, 
upang  maibigay  siya .  sa  iyong  ^  kaniay, 
gaya  sa  araw  na  ito.  31  At  sinabi  sa 
akin  ng  Panginoong  :  Narito,  aking  pi- 
nasimulang  ibigay  si  Sihon  at  ang  kani- 
yang lupain  sa  harap  mo:  pasimulan 
mong  ariin  upang  iyong  mamana  ang 
kaniyang  lupain.  32  Ng  niagkagayo'y  si 
Sihon  ay  lumabas  laban  sa  atin,  siya  at 
ang  boong  bayan  niya,  na  bumaka  sa 
Jahaz.  33  At  ibinigay  siya  ng  Pangi- 
NOONG  ating  Dios  sa  harap  natin ;  at  ating 
sinugatan  siya,  at  ang  kaniyang  mga 
anak    at    ang    kaniyang    boong    bayan. 

34  At  ating  sinakop  ang  lahat  niyang 
mga  ciudad  ng  panahong  yaon,^  at  ating 
lubos  na  nilipol  ang  bawa't  ciudad  na 
tinatahanan,  sampuo  ng  mga  babaye  at  ng 
mga  bata;  wala  tayong  iniwang  natira: 

35  ang  mga  hayop  lamang  ang  ating 
dinalang  pinakasamsam,  sampuo  ng  mga 
nasamsam  sa  mga  ciudad  na  ating  sinakop. 

36  Mula  sa  Aroer  na  nasa  tabi  ng  libis 
ng  Arnon  at  mula  sa  ciudad  na  nasa  libis, 
hangang  sa  Gilead,  walang  ciudad  na 
napakataas  sa  ganang  ating:  ibinigay  na 
lahat  sa  harap  natin  ng  Pan^inoong  ating 
Dios  :  37  sa  lupain  lamang  ng  mga  anak 
ni  Ammon  hindi  ka  lumapit ;  sa  boong 
tagiliran  ng  ilog  Jabok  at  sa  mga  ciudad 
ng  kabundukan,  at  saan  man  na  ipinag- 
bawal  sa  atin  ng  Panginoong  ating  Dios. 

SNg  makagayo'y  tayo'y  pumihit,  at 
ating  sinampa  ang  daang  patungo  sa 
Basan:  at  si  Og  na  hari  sa  Basan  ay 
lumabas  laban  sa  atin,  siya  at  ang  boong 
bayan  niya,  na  bumaka  sa  Edrei-  2  At 
sinabi  sa  akin  ng  Panginoong:  Huag 
kang  matakot ;  sapagka't  aking  ibinigay 
siya,  at  ang  kaniyang  boong  bayan,  at  ang 
kaniyang  lupain,  sa  iyong  kamay.  At 
iyong  gaga  win  sa  kaniya  ang  gaya  ng 
iyong  ginawa  kay  Sihong  hari  ng  mga 
Amorreo,  na  nagsitira  sa  Hesbon.  3  Ga- 
yon  din  ibinigay  ng  Panginoong  ating 
Dios  sa  ating  kamay  si  Og,   na  hari  sa 


184 


DEUTEEONOMIO. 


Easan,  at  ang  boong  bayan  niya ;  at  ating 
smugatan  sija  hangang  sa  walaDg  iiaiwan 
sa  kanija.     4  At  ating  sinakop  ang  lahat 
iiijang  mga  cludad   ng  panaliong  vaon; 
walang   ciuclad  na   di    sinakop   Dafin   sa 
kanila  ;  anira  na  puonir  ciodad,  an<?  boong 
liipain  ng  Argob,  ang  kaharian  ni  Og  sa 
basan     5  Ang  lahat  ng  ito^  mga  cludad 
na  naknkutaan  ng  niatataas  na  kiita,  na 
limy  mga  pintuangdaan  at  mga  halang ; 
biikod  pa  ang  napakaraming  mga  cludad 
na  walang  kuta.     6  At  ating  lubos  na  mga 
mlipol,  gaya  ng  ating  ginawa  kay  Sihong 
liari  sa  Hesbon,  na  lubos  na  ating  nilipol 
bawa't  ciudadj   sampuo   n^   mga  babaye 
at   ng   mga    bata.     7  Nguni^t  ang  boong 
hayop,  at  ang  nasamsam  sa  mga  cludad 
ay  ating  kinuhang  pinakasamsam.     g  At 
atmg  kmamkam  ang  lupain  ng  panahong 
yaon  sa  kamay  ng  dalawang  hari  ng  mga 
Amorreo  na  nasa  dako  roon  ng  J  ordain 
m.ula  sa  llbis  ng  Arnon  hangang  sa  bun- 
dok ng  Hermon ;     o  (na  siva^ng  Hermong 
tinatawag  ng  mga  Sidonlo  na  Sirlon.  at 
tmatawag  ng  mga  Amorreo   na   Senir ;) 
10  lahat  ng  ciudad  ng  kapata^Tan,  at  an(^ 
boong  Gilead,  at  ang  boong  Easan,  han"- 
gang  Saleka  at  Edrei,  mga  ciudad  ng  kaha- 
rian m  Og  sa  Basan.     11  (Sapagka^t  si  Og 
lamang   na   han   sa  Basan   ang  nalalabi 
sa   natira  sa   mga  higante ;   narito,    ang 
kaniyang  hihigan,  hihigang  bakal;  ^wala 
Da   sa  Eabba  ng  m,^a  anak  ng  Amnion  ? 
siam  na  siko  ang  liaba  noon  at  apat  na 
SI  ivo  ang  luang  noon  ayon  sa  slko  ng  isano- 
xalaki.)      12  {At  ang  lupaing  ito,y  atin| 
Kiuunang  pinakaari  ng  panahong  yaon  :) 
mula  sa  Aroer,  na  nasa  tabi  ng  libis  ng 
Arnon,  at  kalahati  ng   lupaing  maburol 
ng  Gilead,  at  ang  mga  cuidad,  ay  aking 
ibinigay  sa  mga  Eubenita  at  sa  mga  Ga- 
dita:     13  at  ang  labis  ng  Gilead,  at  ang 
boong  Basan,  na  kaharian  ni  Og,  ay  aking 
ibinigay  sa  kalahati  ng  angkang  ni  Ma- 
mises,  ang  boong  lupain  ng  Argob,  ang 
booDg   Basan,    (Siya    ring    pinanganlang 
lupam   ng   mga  higante.     14  Sinakop  ni 
J  air   na    anak    ni    Manases    ang    boong 
lupam  ng  Argob,   hangang  sa  hanganan 
ng  mga  Gesureo  at  ng  mga  Maakateo  ;  at 
mga   pmanganlan  niyang  Basan  aron  sa 
kamyang  pangalang  sarili,  mga  Plavvoth- 
)air    ngu,  hangang  sa  mga  arawna  ito.) 
15    Ai    aking   ibinigay    ang    Gilead    kav 
idakir.       16  At   sa  mga  Eubenita   at   sa 
mga^Cxadita  ay  aking  ibinigay  ang  mula 
ea    Uilead    hangang   sa    libis   ng    \rnon 
ang  kalahati  ng   libis,  at  ang  han-anan 


3.  3 

noon,  pati  itg  ilog  Jabok,  na  sivang  han- 
ganan ng  mga  anak  ni  Ammon':  17  ang 
Araba  man,  at  ang  Jordan  at  ang  hanga- 
nan noon,  mula  sa  Kineret  hangano-  pa 
dagat  ng  Araba,  na  Dagat  na  Alat^  sa 
ibaba  ng  balisbis  ng  Pisga  sa  dakon^ 
siUnganan.  ^ 

18  At  kayo'y  aking  inutusan^ng  pana- 
hong yaon,  na  aking  sinabing  :     Ibinigay 
sa  inyo  ng  Panginoong  inyong  Dlos  ang 
lupaing  ito  upang  ariin  :  kayo'y  daraan^ 
may  sakbat  sa  harap  ng  inyong  mga  ka° 
patid  na  mga  anak  ng  Israel,  sa  lahat  ng 
p\ga  tawong  matapang.     19  Nguni't  ang 
inyong   mga  asawa  at  ang  inyong  mga 
bata,   at  ang  inyong  mga  hayOp  (aking 
taiastas   na   kayo'y  mairoong  maraminr- 
hayop,)  mgatitira  sa  inyong  mga  ciudad 
na  akmg  ibmigay  sa  inyo  ;    20  hangantc 
sa  bigyan  ng  PanSinoon  ng  kanahinga- 
han   ang  inyong  mga  kapatid,  'na  gava 
mnyo,  at  kanilang  ariin  naman  ang  lupain 
na  ibimbigay  sa  kanila  ng  Panginoong 
inyong   Dios,  sa  dako   roon  ng  Jordan  • 
kung   magkagayon    ay    magbabalik    ang 
bawa  t  lalaki  sa  inyo    sa  kaniyang  pa'^- 
aari,   na  aking  ibinigay  sa  inyo.     tu  At 
akmg   iniutos   kay   Josue    ng    panahon^ 
yaon,  na  aking  sinabing :     Nakita  ng  i"^ 
yong  mga  mata  ang  lahat  ng  ginawa  ng 
Panginoong  iyong  Dios  sa  dalawang  ba- 
ring Ito  ;  gayon  ang  ga.g^win  ng  Pangi- 
NOON  sa  lahat  ng  kahariang  iyong  daraa- 
nan.     22  Huag  kayong  matatikot  sa  ka- 
nila: sapagka't  ipinakikipagbaka  kavo  n^ 
Panginoong  inyong  Dios.  '       *^ 

23  At  ako'y  namanhik  sa  PangIxN'oon 
ng  panahong  yaon,  na  aking  sinabing.- 
24  On  Panginoong  Dios,  iyong  minulanfr 
ipmakilala  sa  iyong  alipin  ang  iyong  ka'^ 
Jakhan  at  ang  iyong  kamay  na  maka- 
pangyarihan:  ^ano  ngang  Dios  sa  langit 
o  sa  lupa  ang  makagagawa  ng  avonl-'a 
iyong  mga  gawa,  at  ayon  sa  iyong  *maka- 
pangyarihang  kilos?  25  Paraanin  mo 
nga  ako,  ismasamo  ko  sa  iyo,  at  akmn 
makita  ang  mabutlng  lupain  na  nasa  dako 
roon  ng  Jordan,  yaong  mainam  na  bun- 
dok, at  ang  Libano.  26  Nguni't  ang  Pa- 
NGINOON  ay  nagagalit  sa  akin  dahil  sa 
inyo,  at  hindi  ako  dlninicr.  At  sinabi  sa 
akm  ng  Panginoong  :  Siva  na ;  huag  ka 
ng  magsahta  pa  sa  akin  ng  tungkol  sa 
bagay  na  ito.  27  Sumampa  ka  sa  taluk- 
tok  ng  Pisga  at  ilingap  mo  ang  iyong  mga 
mata  sa  aakong  kalunuran,  at  sa  dakoncr 
hilagaan,  a_t  sa  dakong  timugan,  at  sa  da^ 
koDg  silanganan,  at  masdan  mo  ng  ivong 


4.  22 


DEUTEEONOMIO. 


185 


mga  mata ;  sapagka't  liindi  ka  makararaan 
sa  Jordang  ito.  28  Ngimi't  utusan  mo  si* 
Josue,  at  patapangin  mo  siya,  at  papag- 
tibayin  mo  siya :  sapagka^t  siya'y  daraan 
sa  harap  ng  bayaiig  ito,  at  kaniyang 
ipaaari  ang  lupain  na  iyong  makikita. 
29  Sa  gayon  tayo'y  tumahan  sa  libis,  sa 
tapat  ng  Bet-peor. 

4  At  ngayon,  Oh  Israel,  diiigin  mo  ang 
mga  palatuntunan  at  ang  mga  kalia- 
tulan,  na  aking  itinuturo  sa  iyo,  upang 
inyong  mga  sundin ;  upang  kayo'y  mabu- 
hay,  at  pumasok,  at  ariin  ang  lupain  na 
ibinibigay  sa  inyo  ng  Panginoon,  ng  Bios 
ng  inyong  mga  magulang.  2  Huag  ni- 
nyong  daragdagan  angsalita  na  aking  ini- 
uutos  sa  inyo,  o  babawasan  man,  upang 
inyong  maingatan  ang  mga  utos  ng  Pa- 
NGlNOONd  inyong  Dios  na  aking  iniuutos 
sainyo.  3  Nakita  ng  inyong  mga  mata 
ang  ginawa  ng  Panginoon  tungkol  kay 
Baal-peor;  sapagka't  lahat  ng  lalaki  na 
sumunod  kay  Baal-peor,  mga  nilipol  ng 
Pan&ikOONG  iyong  Dios  sa  gitna  mo. 
4t  Nguni't  kayong  umayon  sa  Pangi-* 
N00N<1  inyong  Dios  ay  nangabubuhay  pa 
ang  bawa't  isa  sa  inyo  sa  araw  na  ito. 
5  Narito,  aking  tinuruan  kayo  ng  mga 
palatuntunan  at  ng  mga  kahatulan,  gaya 
ng  iniutos  sa  akin  ng  Panginoong  aking 
Dios,  upang  inyong  gawing  gayon  sa  gitna 
ng  lupain  na  inyong  paroroonan  upang 
ariin.  6  Ingatan  nga  ninyo  at  inyong 
mga  gawin;  sapagka't  ito  ang  inyong 
karunungan  at  ang  inyong  kaalaman  sa 
paningin  ng  mga  tawo,  na  mga  karirinig 
ng  mga  palatuntunan  na  ito,  at  sasabi- 
hing:  Tunay  na  ang  dakilang  naciong 
ito  ay  isang  pantas  at  maalam  na  bayan. 
7  Sapagka't  I  anong  dakilang  nacion  nga 
ang  may  dios  na  napakalapit  sa  kanila,  na 
gaya  ng  Panginoong  ating  Dios  kailan 
man  tayo^  .tumawag  sa  kaniya?  S  At 
i  anong  dakilang  nacion  nga,  ang  may 
mga  palatuntunan  at  mga  kaliatulang  na- 
pakatuid  na  gaya  ng  boong  kautusang  ito, 
na  aking  inilalagda  sa  harap  ninyo  sa 
araw  na  ito  ?  9  Mag-ingat  ka  lamang 
sa  iyong  sarili,  at  ingatan  mo  ang  iyong 
kalulua  ng  boong  ingat,  baka  iyong  ma- 
limutan  ang  mga  bagay  na  nakita  ng 
iyong  mga  mata,  at  baka  mga  hiwalay  sa 
iyong  puso  ang  lahat  ng  araw  ng  iyong 
buhay ;  kungdi  iyong  ipakilala  sa  iyong 
mga  anak  at  sa  mga  anak  ng  iyong  mga 
anak ;  10  lalong  lalo  na  ng  araw  na  ikaw 
ay  tumayo  sa  harap  ng  Panginoong 
iyong  Dios  sa  Horeb,  ng  sabihiu  sa  akin 


ng  Panginoong:  Papagpisanin  mo  sa 
akin  ang  bayan,  at  aking  iparirinig  sa 
kanila  ang  aking  mga  salita,  upang  sila'y 
mag-aral  na  matakot  sa  akin  sa  lahat  ng 
araw  na  kanilang  ikabubuhay  sa  ibabaw 
ng  lupa,  at  upang  kanilang  maituro  sa 
kanilang  mga  anak.  11  At  kayo'y  luma- 
pit  at  tumayo  sa  ibaba  ng  bundok ;  at  ang 
bundok  ay  nagniningas  ng  apoy  hangang 
sa  kaibuturan  ng  langit,  sa  gitna  ng  kadili- 
man,  alapaap,  at  salisalimuot  na  kadili- 
man.  12  At  ang  PanSinoo'y  nagsalita 
sa  inyo  mula  sa  gitna  ng  apoy;  inyong 
narinig  ang  tinig  n^  mga  salita,  ngun^t 
wala  kayong  larawang  nakita,  inyo  la- 
mang narinig  ay  isang  tinig.  13  At 
kaniyang  ipinahayag  sa  inyo  ang  kani- 
yang tipan  na  kaniyang  iniutos  sa  inyong 
ganapin,  ang  sampuong  utos;  at  ka- 
niyang mga  isinulat  sa  dalawang  tablang 
bato.  14  At  iniutos  sa  akin  ng  Pangi- 
noon ng  panahong  yaon,  na  turuan  ko 
kayo  ng  mga  palatuntunan  at  mga  kaha- 
tulan, up^ing  inyong  mga  magawa  sa  lu- 
paing  inyong  paroroonan  upang  ariin. 
15  Ingatan  nga  ninyong  mabuti  ang  in- 
yong sarili ;  sapagka't  wala  kayong  naki- 
tang  ano  raang  larawan  ng  araw  na  mag- 
salita  ang  PanSinoon  sa  inyo  sa  Horeb, 
mula  sa  gitna  ng  apoy :  16  baka  kayo'y 
mangagsisama,  at  kayo'y  guraavi^  sa  inyo 
ng  isang  larawang  hinichurahan  na  ka- 
hawig  ng  alin  mang  larawan,  na  hichu- 
rang  lalaki  o  babaye,  17  na  kahawig 
ng  ano  mang  hayop  na  nasa  lupa,  na  ka- 
hawig ng  ano  mang  ibong  maypakpak 
na  lumilipad  sa  himpapawid,  18  na  ka- 
hawig ng  ano  mang  bagay  na  umuusad 
sa  lupa;  na  kahawig  ng  ano  mang  isda 
na  nasa  tubig  sa  ilalim  ng  lupa:  19  at 
baka  iyong  itingin  ang  iyong  mga  mata 
sa  langit,  at  kung  iyong  makita  ang 
araw  at  ang  buan,  at  ang  mga  bituin, 
sampuo  ng  boong  hukbo  ng  langit,  ma- 
buyo  kang  iyong  mga  sambahin,  at  mga 
paglingkuran ;  na  binahagi  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  sa  lahat  ng  mga  tawo 
na  nasa  ilalim  ng  boong  langit.  2t>  Ngu- 
ni't  kinuha  kayo  ng  Panginoon,  at  hi- 
nango  kayo  sa  hurnong  bakal,  sa  Egipto, 
upang  kayo'y  maging  sa  kaniya'y  isang 
bayang  mana,  gaya  sa  araw  na  ito.  21  Bu- 
kod  dito'y  ang  PanGinoo'y  nagalit  sa  akin 
dahil  sa  inyo,  at  sumumpa  na  ako'y  hindi 
daraan  sa  Jordan,  at  hindi  ako  papasok 
sa  mabuting  lupaing  yaon,  na  ibinibigay 
ng  Panginoong  iyong  Dios  sa  iyo  na 
pinakamana :      22  kungdi  ako^  narara- 


186 


DEUTEEONOMIO. 


4.  22 


pat  mamatay  sa  lupaing  ito,  akoV  liindi 
nararapat  dunjaan  sa  Jordan :  nguni't 
kayo'j  daraan,  at  inyong  aarin  ang  mabu- 
ting  lupaing  yaon.  23  Mangag-ingat  nga 
kayo,  baka  inyong  nmlimiitan  ang  tipan 
ng  Pangjkoong  inyong  Dios,  na  kani- 
yang  ginawa  sa  inyo,  at  kayo'y  gumawa 
ng  larawang  hinichiirahan  na  kaliawig  ng 
ano  mang  bagay  na  ipinagbawal  sa  iyo  ng 
Panginoong  iyong  Dios.  24  Sapagka't 
ang  Panginoong  iyong  Dios  ay  isang 
apoy  na  mamumngnav/,  niapanibugliuing 
Dios  nga. 

25  Pagka  ikaw  ay  nagkaanak  at  nag- 
kaanak  ang  inyong  n:ga  anak,  at  nagluat 
kayo  ng  malaon  sa  lupaing  yaon^  at  nag- 
jiakasania  kayo,  at  gumawa  kayo  ng  lara- 
wang liiniclmralian  na  kahawig  ng  ano 
mang  bagay,  at  gumawa  kayo  ng  ma- 
sama  sa  paningin  ng  Pangikoong  iyong 
Dios,  upang  ipamungkalii  ninyo  siya  sa 
kagalitan  :  26  aking  tinatawag  ang  langit 
at  ang  lupa  upang  sumaksi  laban  sa  inyo 
sa  araw  na  ito,  na  kayoV  malilipol  agad 
na  walang  pagsala  sa  lupaln  na  inyong 
linutungo  ng  pagdadaan  sa  Jordan,  upang 
ariin  :  hindi  ninyo  mapatatagal  doon  ang 
inyong  mga  araw,  kungdi  kajo'y  lubos  na 
malilipol.  27  At  ikakalat  kayo  ng  Pa- 
NGiNOON  sa  mga  bayan,  at  kayo'y  magi- 
glng  kaunti  sa  bilang  sa  gitna  ng  mga 
nacion,  na  pagdadalhan  sa  inyo  ng  Pa- 
NGINOON.  28  At  doo'y  maglilinkod  kayo 
sa  mga  dios,  na  yari  ng  mga  kamay  ng 
mga  tawo,  kalioy  at  bato,  na  hindi  na- 
ngakakakita,  o  narjgakakarinig  man,  o 
nangakakakain  man,  o  nangakakaamoy 
man.  29  Kguni^t  kung  raula  roon  ay 
iyong  hahanapin  ang  Panginoong  iyong 
Dios,  siya'y  iyong  masusumpungan,  kung 
iyong  hahanapin  siya  ng  boong  iyong 
puso  at  ng  boong  iyong  kalulua.  30  Pag- 
ka ikaw  ay  nasa  kapighatian,  at  ang  laliat 
ng  mga  bagay  na  ito  ay  dumating  sa  iyo, 
RM  mga  huling  araw",  ikaw  ay  magbabalik 
sa  Panginoong  iyong  Dios,  at  iyong  di- 
dingin  ang  kaniyang  voces :  Si  sapag- 
ka^t  ang  Panginoong  iyong  Dios  ay  maa- 
waing  Dios ;  hindi  ka  niya  pababayaan, 
o  lilipulin  ka  man  niya,  o  kalilimutan 
man  ang  tipan  ng  iyong  mga  magulang 
na  kaniyang  isinumpa  sa  kanila.  His,  Ipag- 
tanong  mo  nga  sa  mga  araw  na  nagdaan, 
na  mga  naging  una  sa  i^'o,  mula  ng  araw 
na  lalangin  ng  Dios  ang  tawo  sa  ibabaw 
ng  lupa,  at  mula  sa  isang  hanganan  ng 
langit  hangang  sa  kabila,  l  kung  nagka- 
roon  ng  gaya  ng  dakilang  bagay  na  ito,  o 


narinig  ang  gaya  niio  ?  33  ^  Narinig  ba 
kaya  kailan  man  ng  mga  tawo  ang  voces 
ng  Dios  na  nagsasalita  sa  gitna  ng  apoy, 
gaya  ng  narinig  mo,  at  kinabuhayan? 
34  O  imay  Dios  haya  na  umakala  na  yu- 
maon  at  kumuha  ng  isang  nacion  sa  gitna 
ng  ibang  nacion,  sa  pamamag-itan  ng  mga 
tukso,  ng  mga  tanda,  at  ng  mga  kaba- 
balaghan,  at  ng  pagbabaka,  at  ng  ma- 
kapagyarihang  kamay,  at  ng  nnat  na 
kamay,  at  ng  mga  malaking  kakilabutan 
ayon  sa  laliat  na  ginawa  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  para  sa  iyo  sa  Egip- 
to,  sa  harap  ng  iyong  mga  mata?  S5  Sa 
iyo  ipinakita  ito,  upang  iyong  makila- 
la  na  ang  Panginoon  ay  siyang  Dios; 
wala  ng  iba  liban  sa  kaniya-  36  Mula 
sa  langit  ay  ipinarinig  niya  sa  iyo  ang 
kaniyang  voces,  upang  kaniyang  turuan 
ka;  at  sa  ibabaw  ng  lupa  ay  kaniyang 
ipinakita  sa  iyo  ang  kaniyang  dakilang 
apoy;  at  iyong  narinig  ang  kaniyang  mga 
salita  sa  gitna  ng  apoy.  3T  At  sapagka't 
kaniyang  inibig  ang  iyong  mga  magulang, 
kaya  kaniyang  pinili  ang  kanilang  binhi 
pagkatapos  nila,  at  kinuha  ka  niya  sa  E- 
gipto  ng  kaniyang  pagharap,  ng  kaniyang 
dakilang  kapangyarihan  ;  S8  upang  pala- 
yasin  sa  harap  mo  ang  mga  naciong  lalong 
malaki  at  lalong  makapangyarihan  kay  sa 
iyo,  upang  ikaw  ay  kaniyang  papasukin,  u- 
pang  ibigay  sa  iyo  ang  kanilang  lupain  na 
pinakaman.a^  gaya  sa  araw  na  ito.  39  Ta- 
iastasin  mo  nga  sa  araw  na  ito  at  isapuso 
mo,  na  ang  Panginoon  ay  siyang  Dios  sa 
itaas  sa  langit  at  sa  ibaba  sa  lupa ;  wala 
ng  iba  pa.  40  At  iyong  iingatan  ang  ka- 
niyang mga  palatuntunan  at  ang  kaniyang 
mga  utos,  na  aking  iniuutcs  sa  iyo  sa  araw 
na  ito,  upang  yumaong  mabuti  sa  iyo,  at 
sa  iyong  mga  anak  pagkatapos  mo,  at 
upang  iyong  inapalaon  ang  iyong  mga 
araw  sa  ibabaw  ng  lupain,  na  ibinigay  sa 
iyo  ng  Panginooxg  iyong  Dios  magpa- 
kailan  man. 

41  Kg  magkagayoV  iniliiwalay  ni  Moi- 
ses  ang  tatlong  ciudad  sa  dako  roon  ng 
Jordan  sa  dakong  pinisikatan  ng  araw ; 
42  upang  ang  nakamatay-tawo  ay  tuma- 
kas  doon,  na  nakamatay  sa  kaniyang  ka- 
pua  ng  hindi  sinasadya,  at  hindi  niya 
kinapopootan  ng  panahong  nakaraan ;  at 
sa  pagtakas  sa  isa  sa  mga  chidad  na  ito  ay 
mabnhay  siya  ;  43  sa  makatuid  baga'y  sa 
Bezer  sa  ilang,  sa  kapatagang  lupa,  para 
?a  mga  Kobenita;  at  sa  Bamot  sa  Gilead, 
para  sa  mga  Gadita ;  at  sa  Golan  sa  Basan, 
para  sa  mga  Manasita. 


5.  23 


DBUTBBONOMIO. 


187 


44  At  ito  ang  kautusatig  itinalata  ni 
Moises  sa  harap  ng  niga  anak  ng  Israel : 
45  ito  ang  mga  patotoo,  at  ang  mga  pala- 
tuntunan,  at  ang  mga  kahatulan,  na  sina- 
lita  ni  Moises  sa  mga  anak  ng  Israel,  ng 
sila'y  umalis  sa  Egipto;  46  sa  dako  pa 
roon  ng  Jordan,  sa  libis  na  nasa  tapat  ng 
Bet-peor,  sa  lupain  ni  Siliong  liari  ng 
mga  Amorreo  na  tumatahan  sa  Hesbon, 
na  siyang  sinugatan  ni  Moises  at  ng  mga 
anak  ng  Israel,  ng  sila'y  umalis  sa  Egip- 
to :  47  at  kanilang  sinakop  ang  kaniyang 
lupain  na  pinakaari,  at  ang  lupain  ni  Og 
na  hari  sa  Basan,  ang  dalawang  liari  ng 
mga  Amorreo,  na  nangasa  dako  roon  ng 
Jordan  sa  dakong  sinisikatan  ng  araw  : 
48  mula  sa  Aroer  na  nasa  lianganan  ng 
libis  ng  Arnon,  hangang  sa  bundok  ng 
Siion  (na  siya  ring  Hermon),  49  at  ang 
boong  Araba  sa  dako  roon  ng  Jordan 
sa  dakong  silanganan,  liangang  sa  dagat 
ng  Araba  sa  ilalim  ng  balisbis  ng  Pisga. 

5  At  tinawag  ni  Moises  ang  boong  Is- 
rael, at  sinabi  sa  kanilang :  Dingin 
mo.  Oh  Israel,  ang  mga  palatuntunan  at 
mga  kahatulan  na  aking  sinasalita  sa  i- 
nyong  pakinig  sa  araw  na  ito,  upang 
inyong  mga  pag-aralan,  at  inyong  tali- 
mahin.  2  Ang  Panginoong  ating  Dios 
ay  gumawa  ng  isang  tipan  sa  atin  sa 
Horeb.  3  Hindi  ginawa  ng  Panginoon 
ang  tipang  ito  sa  ating  mga  magulang, 
kungdi  sa  atin,  sa  ating  ng  ang  nangaritong 
lahat  na  buhay  sa  araw  na  ito.  4  Sina- 
lita  ng  Pang'inoon  sa  inyo  ng  muk- 
haan  sa  bundok,  mula  sa  gitna  ng  apoy ; 
5  (ako^y  tumayo  sa  gitna  ng  Panginoon 
at  ninyo  ng  panahong  yaon,  upang  ipata- 
lastas  sa  inyo  ang  salita  ng  Panginoon  ; 
sapagka't  kayo'y  natatakot  dahil  m  apoy, 
at  hindi  kayo  sumampa  sa  bundok ;)  na 
sinabing. 

6  Ako  ang  PanGinoong  iyong  Dios,  na 
kumuha  sa  iyo  sa  lupain  ng  Egipto,  sa 
bahay  ng  pagkaalipin. 

7  Huag  kang  magkakaroon  ng  ibang 
mga  dios  sa  harap  ko. 

8  Huag  kang  gagawa  para  sa  iyo  ng 
larawang  hinichurahan  na  kawangis  n^ 
ano  mang  anyong  na  sa  itaas  sa  langit,  o 
ng  na  sa  ibaba  sa  lupa,  o  ng  na  sa  mga  tubig 
sa  ilalim  ng  lupa :  9  huag  mong  mga 
yuyukuran  o  mga  paglilingkuran  man; 
sapagka't  akong  Pai^ginoong  iyong  Dios 
ay  mapanibughuing  Dios,  na  aking  dina- 
dalaw  ang  kasam-an  ng  mga  magulang  sa 
mga  anak  hangang  sa  ikatlo  at  sa  ikaapat 


na  lahi  ng  mga  napopoot  sa  akin,  10  at 
ako^y  gumagamit  ng  kaawaan  sa  mga  libo- 
libong  mga  umiibig  sa  akin  at  nag-iingat 
ng  aking  mga  utos. 

11  Huag  mong  gagamitin  ang  pangalan 
ng  PanQinoong  iyong  Dios  ng  walang 
kabuluhan :  sapagka^t  hindi  aariin  ng  Pa- 
NGINOON  na  walang  muang  ang  gumamit 
ng  walang  kabuluhan  ng  kaniyang  panga- 
lan. 

12  Iyong  ipangingilin  ang  araw  ng  sa- 
bado,  upang  ipagdiwang  gaya  ng  iniuutos 
sa  iyo  ng  Panginoong  iyong  Dios.  13  A- 
nim  na  araw  na  gagawa  ka,  at  iyong  ga- 
gawin  ang  ij^ong  lahat  na  gawa :  14  ngu- 
ni't  ang  ikapitong  araw  ay  sabado  sa 
Panginoong  iyong  Dios ;  huag  kang  ga- 
gawa sa  araw  na  yaon  ng  ano  mang  gawa, 
ikaw,  o  ang  iyong  anak  na  lalaki  man,  o 
babaye  man,  o  ang  iyong  aliping  lalaki 
man,  o  babaye  man,  o  ang  iyong  baka 
man,  o  ang  iyong  asno  man,  o  ano  man  sa 
iyong  hayop,  o  ang  iyong  taga  ibang  lupa 
man  na  nasa  loob  ng  iyong  pintuang-daan  ; 
upang  ang  iyong  aliping  lalaki  at  babaye 
ay  makapagpahingang  gaya  mo.  15  At 
iyong  aalalahanin  na  ikaw  ay  naging  ali- 
pin  sa  lupain  ng  Egipto,  at  ikaw  ay  kinuha 
ng  Panginoong  iyong  Dios  doon  sa  pama- 
mag-itan  ng  isang  makapangyarihang  ka- 
may  at  unat  na  brazo :  kaya't  iniuutos  sa 
iyo*  ng  Panginoong  iyong  Dios,  na  ipangi- 
lin  ang  araw  ng  sabado. 

16  Igalang  mo  ang  iyong  ama  at  ang 
iyong  ina,  gaya  ng  iniutos  sa  iyo  ng  Pa- 
nginoong iyong  Dios:  upang  ang  iyong 
mga  araw  ay  humaba,  at  upang  yumao 
kang  mabuti  sa  kaniya  sa  lupain  na  ibini- 
bigay  sa  iyo  ng  Panginoong  iyong  Dios. 

17  Huag  kang  papatay. 

18  O  mangangalunya  man. 

19  O  magnanakaw  man. 

20  O  sasaksi  ng  di  tunay  laban  sa  iyong 
kapua. 

21  O  iimbotin  mo  man  ang  asawa  ng 
iyong  kapua ;  o  pagnanasaan  mo^  man  ang 
bahay  ng  iyong  kapua,  ang  kaniyang  bu- 
kid,  o  ang  kaniyang  aliping  lalaki,  o 
babaye,  ang  kaniyang  baka,  o  ang  kani- 
yang' asno,  o  ano  man  sa  iyong  kapua. 

22  Ang  mga  salitang  ito  ay  sinalita  ng 
Panginoon  sa  boong  kapisanan  ninyo 
sa  bundok  mula  sa  gitna  ng  apoy,  sa 
alapaap,  at  sa  salisalimuot  na  kadiliman, 
ng  malakas  na  voces :  at  hindi  na  uiya 
dinagdagan  pa.  At  kaniyang  mga  isinu- 
lat  sa  dalawang  tablang  bato,  at^  mga 
ibinigay   sa   akin.    23  At   nangyari,    ng 


188 


DEUTEEONOMIO. 


5.  23 


injong  marinig  ang  voces  mula  sa  gitna 
ng  kadiliman,  samantalang  ang  bundok 
ay  nagliliab  ng  apoy,  aj  kavo'y  iDiiiapit 
sa  akiD,  ang  lahat  ng  pangiilo  sa  inyong 
mga  angkan,  at  ang  injong  mga  malan- 
da;  21  at  injong  sinabing ;  Karito, 
ipinakita  sa  amin  ng  Pakginoong  ating 
Dios  ang  kanijang  kalualhatian  at  ang 
kanijang  kalakhan,  at  aming  narinig 
ang  kanijang  voces  mnla  sa  gitna  ng 
apoj:  aniing  nakita  sa  araw  na  ito,  na 
ang  Dios  aj  nakikipag-usap  pa  tawo,  at 
siya'j  buhaj.  25  Nga jon  nga,  l  bakit  ka- 
mi  mamamataj?  sapagka't  pnpugnawin 
kami  ng  malaking  apoj  na  ito.  Kung 
aming  marinig  pa  ang  voces  ng  Pakgi- 
NOONG  aming  Dios,  aj  mamamataj  nga 
kami.  26  Sapagka't  I  sino  sa  lahat  ng 
laman,  na  nakarinig  ng  voces  ng  biibaj 
na  Dios  na  nagsasalita  mula  sa  gitna  ng 
apoj,  na  gaja  nam  in,  at  nabuliaj  ?  27  Lu- 
mapit  ka,  at  ijong  pakingan  ang  laliat 
ng  sasablliin  ng  Panginoong  ating  Dios: 
at  ijong  salitain  sa  amin,  jaong  lahat  na 
sasalitain  sa  ijo  ng  Pangikookg  ating 
I)ios;  at  aming  didingin,  at  gagawin. 
28  At  narinig  ng  Panginoon  ang  voces 
ng  injong  mga  salita,  ng  kajo^j  magsa- 
lita  sa  akin ;  at  sinabi  ng  Panginoon  sa 
aking:  aking  narinig  ang  mga  salita  ng 
bajang  ito,  na  kanilang  sinaiita  sa  ijo  ; 
mabuti  ang  kanilang  pagkasabi  ng  lahat 
na  kanilang  sinaiita.  29  j  O  kung  mama- 
lagi  Sana  sa  kanila  ang  karamdamang  ito, 
upang  sila'j  matakot  sa  akin,  at  kanilang 
ingatan  ang  lahat  ng  aking  mga  utos  kal- 
ian man  upang  jumaong  mabuti  sa  kanila, 
at  sampuo  sa  kanilang  mga  anak  magpa- 
kailan  man !  SO  Yumaon  ka,  sabihin  mo 
sa  kanilang;  Magbalik  kajo  sa  injong 
mga  dampa.  31  Kguni^t  tungkol  sa  ijo, 
matira  ka  rito  sa  akin,  at  aking  sasalitaln 
sa  ijo  ang  lahat  ng  mga  utos,  at  ang  mga 
palatuntunan,  at  ang  mga  kahatnlan,  na 
ijong  ituturo  sa  kanik,  upang  kanilang 
gawin  sa  lupain  na  aking  ibinibigaj  fi 
kanila  upang  ariin.  32  Injo  ngang  inga- 
tang  gawin  gaja  ng  iniutos  sa  injo  ng 
Pangikoong  injong  Dios ;  huag  kajong 
liliko  sa  kanan  o  sa  kaliwa.  33  l\ajoV 
lalakad  ng  boong  lakad  na  iniutos 
sa  injo  ng  Pakginoong  injong  Dios, 
upang  kajo'j  mabuhaj,  at  upang  Vnaging 
mabuti  sa  injo,  at  upang  injong  mapa- 
haba  ang  injong  mga  araw  sa  lunain  na 
injong  aariin. 

6  Ito  nga  ang  utos,  ang  mga  palatuntu- 
naDj  at  ang  mga  kahalutan,  na  iniu- 


tos ng  Panginoonq  injong  Dios  na  ituro 
sa  injo,  upang  injong  gawin  sa  Inpaing 
injong  paroroonan  upang  ariin  :  2  upang 
ikav7  a  J  matakot  sa  Panginooxg  ijong 
Dios,  na  iyoiifj  ingatap  ang  lahat  nijang 
mga  palatuntnnan  at  kanijang  mga  utos, 
na  aking  iniunton  sa  ijo,  sa  ijo,  at  sa 
ijong  anak.  at  sa  anak  ng  ijong  anak 
sa  lahat  ng  araw  ng  ijong  buhaj;  at 
npang  ang  ijong  mga  araw  aj  humaba. 
S  Dingin  mo  nga,  Oh  Israel,  at  ijong 
talimahin ;  upang  maging  mabuti  sa 
ijo,  at  upang  kajo'j  kumapal  na 
maigi,  gaja  ng  ipinangako  sa  ijo  ng 
Paisginoon,  ng  Dios  ng  ijong  mga  ma- 
gulang,  sa  lupaing  binubukalan  ng  gatas 
at  pulot. 

4  Dingin  m^o,  Oh  Israel :  ang  PanQi- 
NOONG  ating  Dios  aj  isang  Panginoon  : 
5  at  ijong  iibigin  ang  Pakginoong  ijong 
Dios  ng  ijong  boong  puso,  at  ng  ijong 
boong  kalalua,  at  ng  ijong  boong  lakas. 
G  At  ang  mga  salitang  ito,  na  aking 
iniuutos  sa  ijo  sa  araw  na  ito,  aj  ma- 
raamalagi  sa  ijong  puso :  7  at  ijong 
mga  ituturo  ng  boong  ingat  sa  ijong  mga 
anak,  at  ijOng  sasalitain  sa  kanila  pagka 
ikaw  a  J  nakaupo  sa  ijong  bahaj,  at  pag- 
Iva  ikaw  aj  lumalakad  sa  daan,  at  pagka 
ikaw  aj  nahihiga  at  pagka  ikaw  aj  nag- 
babangon.  8  At  ijong  mga  itatali  na  pina- 
katanda  sa  ijong  kamaj  at  mga  magiging 
pinakabigkis  sa  ijong  mga  mata.  9  At 
ijong  mga  isusulat  sa  itaas  ng  pintuan  ng 
ijong  bahaj,  at  sa  ijong  mga  pintuang- 
daan. 

10  At  mangjajari,  pagka  ipapasok  ka 
ng  Panginookg  ijong  Dios  sa  lupain 
na  kanijang  isinnmpa  sa  ijong  mga  ma- 
gulang,  kaj  Abraham,  kaj  Isaak  at  kaj 
Jakob  fipang  ibigaj  sa  ijo  :  na  may  mala- 
laki  at  mabubuting  ciudad  na  hindi  mo  iti- 
najo,  11  at  mga  bahaj  na  puno  ng  lahat 
na  mabuting  bagaj,  na  hindi  mo  pinuno  ; 
at  mga  balong  hukaj  na  hindi  mo  hinukaj, 
ng  rnga  uvasan  at  mga  puno  ng  oliva,  na 
hindi  mo  itinanim,  at  ijong  kakainin  at 
ikaw  a  J  mabubusog ;  13  kung  mcffkaga- 
joV  mag-ingat  ka,  baka  ijong  malimutan 
ang  Pakgikoon,  na  kumuha  sa  ijo  sa 
lupain  ng  Egipto,  sa  bahaj  ng  pagkaa- 
lipin.  IS  Ikaw  aj  matatakot  sa  Pa- 
kginoong ijong  ]3ios;  at  sa  kanija'j 
maglilingkod  ka,  at  sa  pamaraag-itan  la- 
mang  ng  kanijang  pangalan  susurapa  ka. 
14  Huag  kang  susunod  sa  ibang  mga  dios^ 
sa  mga  dios  ng  mga  naciong  nasa  palibot 
mo  ;       15   sapagka't    ang    Panginoong 


7.  12 


DEUTEEONOMIO. 


189 


iyong  Dio3  na  nasa  gitna  mo,  ay  isang 
mapanibughoing  Dios ;  baka  ang  galit  ng 
Panginoong  iyong  Dies  ay  mag-alab  la- 
ban  sa  iyo,  at  ikaw  ay  ^aniyang  lipulin 
sa  balat  ng  lupa. 

16  Huag  ninyong  tutuksuhin  ang  Pa- 
NcJiNOONG  inyong  Dios,  gaya  ng  tuksuliin 
ninyo  siya  sa  Masa.  17  Iyong  iingatan 
ng  boong  ingat  ang  mga  utos  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios,  at  ang  kaniyang  niga 
patotoo,  at  ang  kaniyang  mga  palatiin- 
tunan,  na  kaniyang  iniutos  sa  iyo.  18  At 
iyong  gagawin  ang  matuid  at  mabuti  sa 
paningin  ng  Panginoon:  upang  maging 
mabuti  sa  iyo,  at  upang  iyong  mapasok 
at  ariin  ang  mabuting  lupain  na  isinumpa 
ng  Panginoon  sa  iyong  mga  magulang, 
19  upang  palayasin  ang  labat  ng  iyong 
mga  kaaway  sa  harap  mo,  gaya  ng  sina- 
lita  ng  PanQinoon. 

20  Pagka  tatanungin  ka  ng  iyong  anak 
sa  panahong  darating,  na  sasabihing : 
^Anong  kabulugan  ng  mga  patotoo,  at 
ng  mga  palatuntunan,  at  ng  m^a  kaha- 
tulan,  na  iniutos  sa  inyo  ng  Panginoong 
ating  Dios ;  ?  SI  kung  magkagayon,  iyong 
sasabihin  sa  i^ong  anak :  Kami  ay  na- 
ging  mga  alipin  ni  Faraon  sa  Egipto,  at 
inilabas  kami  ng  Panginoon  sa  Egipto 
sa  pamamag-itan  ng  makapangyarihang 
kamay :  2S  at  ang  Panginoon  ay  nag- 
pakita  ng  mga  tanda  at  ng  mga  kababa- 
laghang  malalaki  at  panggiba  sa  Egipto, 
kay  Faraon,  at  sa  kaniyang  boong  babay, 
sa  harap  ng  aming  mga  mata :  23  at 
kami  ay  inilabas  niya  roon,  na  kaniyang 
ipinasok  kami  n'fo,  upang  ibigay  sa  amin 
ang  lupain  na  kaniyang  isinumpa  sa  ating 
mga  magulang.  24  At  iniutos  ng  Pa- 
nginoon sa  amin  na  gawin  ang  lahat  ng 
mga  palatuntunang  ito,  na  matakot  sa 
Panginoong  ating  Dios,  sa  ikabubuti 
natin  kailan  man,  upang  tayo'y  bigyan 
niya  ng  buhay,  gaya  sa  araw  na  ito. 
25  At  siya^y  magiging  kabanalan  sa  atin, 
kung  ating  talimahin  ang  boong  utos  na 
ito  sa  harap  ng  Panginoong  ating  Dios, 
gaya  ng  iniutos  niya  sa  atin, 

7  Pagka  ipapasok  ka  ng  PanQinoong 
^  iyong  Dios  sa  lupain  na  iyong  pina- 
roroonan  upang  ariin,  at  palalayasin  ang 
maraming  nacion  sa  harap  mo,  ang  Heteo, 
at  ang  Gergeseo,  at  ang  Araorreo,  at  ang 
Kananeo,  at  ang  Perezeo,  at  ang  Heveo,  at 
ang  Jebuseo,  na  pitong  nacion  namga  lalong 
malaki  at  mga  lalong  malakas  kay  sa  iyo ; 
2  at.  pagka  sila'y  ibibigay  sa  harap  uo  ng 
Panginoong  iyong  Dios,  at  iyong  susuga- 


tan  sila ;  kung  magkagayo'y  lUbos  na  lili- 
pulin  mo  sila ;  huag  kang  makikipagtipan 
sa  kanila  o  pagpakitaan  ng  kaawaan  man 
sila:  3  o  mag-aasawa  man  sa  kanila; 
ang  iyong  anak  na  baba3^e  ay  huag  mong 
ibibigay  sa  kaniyang  anak  na  lalaki,  o  ang 
kaniyang  anak  na  babaye  man  ay  huag 
mong  kukunin  para  sa  iyong  anak  na 
lalaki.  4  Sapagka't  kaniyang  ihihiwalay 
ang  iyong  anak  na  lalaki  sa  pagsunod  sa 
akin,  upang  silaV  maglingkod  sa  ibang 
mga  dios :  sa  gayo'y  mag-aalab  ang  galit 
ng  Panginoon  laban  sa  iyo,  at  kani- 
yang lilipulin  kang  madali.  5  Kung- 
di  ganito  ang  inyong  gagawin  sa  kanila ; 
inyong  igigiba  ang  kanilang  mga  altar,  at 
inyong  pagpipirapirasohin  ang  kanilang 
mga  larawan,  at  inyong  pagpuputulputu- 
lin  ang  kanilang  mga  Ashera,  at  inyong 
susunugin  ang  kanilang  mga  larawang 
hinichurahan,  sa  apoy.  6  Sapagka't  ikaw 
ay  isang  santong  bayan  sa  Panginoong 
iyong  Dios:  pinili  ka  ng  Panginoong 
iyong  Dios  upang  maging  tanging  bayan 
sa  kaniya,  na  higit  sa  lahat  ng  bayan  na 
nasa  ibabaw  ng  balat  ng  lupa.  7  Hindi 
kayo  inibig  ng  PanGinoon,  o  pinili 
man  kayo  sa  paraang  kayo^y  marami 
sa  bilang  kay  sa  alin  mang  bayan;  sa- 
.pagka't  kayo  ang  pinakamaliit  sa  lahat 
ng  bayan:  8  kungdi  dahil  sa  inibig 
kayo  ng  PanQinoon,  at  dahil  sa  sa  kani- 
yang tinupad  ang  sumpa  na  kaniyang 
isinumpa  sa  inyong  mga  magulang,  ay 
kinuha  kayo  ng  PanSinoon  sa  pamamag- 
itan  ng  makapangyarihang  kamay,  at  ti- 
nubos  kayo  sa  bahay  ng  pagkaalipin,  sa 
kamay  ni  Faraong  hari  sa  Egipto.  9  Ta- 
lastasin  mo  nga,  na  ang  Panginoong  1- 
yong  Dios,  siyang  Dios :  ang  tapat  na  Dios, 
na  tumutupad  ng  tipan  at  gumagamit  ng 
kaawaan  sa  mga  umiibig  sa  kaniya,  at 
tumutupad  ng  kaniyang  mga  utos,  sa 
libolibong  lahi ;  10  at  ginagantihan  sa 
kanilang  mukha,  ang  mga  napopoot  sa 
kaniya,  upang  mga  lipulin:  siyay  hindi 
magluluat  doon  sa  napopoot  sa  kaniya, 
kaniyang  gagantihan  sa  kaniya  ring 
mukha.  11  Iyo  ngang  tutuparin  ang 
utos,  at  ang  mga  palatuntunan,  at  ang  mga 
kahatulan,  na  aking  iniutos  sa  iyo  sa  araw 
na  ito,  upang  iyong  ganapin. 

12  At  mangyayari,  na  sa  paraang  iyong 
dininig  ang  mga  kahatulang  ito,  at  iyong 
tinutupad,  at  iyong  mga  ginaganap,  na 
tutuparin  sa  iyo  ng  PanGinoong  iyong 
Dios  ang  tipan,  at  gagamitin  ang  kaawaan, 
na  kaniyetng  isinumpa  sa  iyong  mga  ma- 


190 


DEUTEEONOMIO. 


7.  12 


gulang:  IS  at  kanivang  iibigin  ka,  at 
pagpapaiain  ka,  at  padadaruiliin  ka:  ka- 
niya  riii  namang  pagpapaiain  ang  bunga 
ng  iyoFig  katawai};  at  ang  biii:ga  iig  i- 
yong  111  pa,  ang  iyong  trigo,  at  ang  i- 
Yong  alak,  at  ang  ivung  langis,  ang  karag- 
dagan  rsg  iyong  mga  bakahan,  at  ang  niga 
giiya  ng  iyong  kawan  sa  inpain  iia  ka- 
niyang  isinumpa  sa  iyong  mga  magu- 
lang,  upang  ibigay  sa  iyo.  14  Magiging 
niapalad  ka  kay  sa  lahat  ng  bayan  :  walang 
niagiging  baog  na  lalaki  o  babaye  sa  inyo 
o  sa  inyong  mga  liayop.  15  At  ilalayo 
sa  iyo  ng  Pangikoon  ang  lahat  ng 
sakit;  at  wala  siyang  ihuliulog  sa  iyo 
sa  mga  masasamang  sakit  sa  Egipto, 
na  iyong  nalalaman,  kiingdi  mga  ihu- 
liulog niya  sa  lahat  ng  mga  napopoot 
sa  iyo.  16  At  iyong  lilipulin  ang  lahat 
ng  mga  tawo  na  ibibigay  sa  iyo  ng 
Pais:gikoong  iyong  Dios ;  ang  iyong  mata 
ay  huag  manghiliinayang  sa  kanila;  o 
maglilingkod  ka  man  sakanilang  mga  dios; 
sapagka't  magiging  isang  lalang  sa  iyo. 
17  Kung  iyong  sasabihin  sa  iyong  puso : 
Ang  mga  naciong  ito  ay  higit  kay  sa 
akin;  ipaanong  aking  mga  niakakamka- 
man  sila,  ?  18  liuag  kang  matatakot  sa 
kanila ;  iyong  aalalalianing  mabuti  ang 
ginawa  ng  Pangixooxg  iyong  Dios  kay 
Faraon,  at  sa  boong  Egipto ;  19  ang  mga 
dakilang  katuksulian  na  nakita  ng  iyong 
mga  mata,  at  ang  mga  tanda,  at  ang  mga 
kababalaghan,  at  ang  makapangyarihang 
kamay,  at  ang  unat  na  kamay,  na  ipi- 
nanglabas  sa  iyo  ng  Panginoong  iyong 
Dios  :  gayon  ang  gagawin  ng  Panginoong 
iyong  Dios  sa  lahat  ng  tawo  na  iyong 
kinatatakutan.  20  Bukod  dito'y  susuguin 
sa  kanila  ng  Panginoong  iyong  Dios 
ang  malaking  putakti  liangang  sa  ang 
nangaiiwan,  at  nangatatago  ay  inama- 
tay  sa  harap  mo.  21  Haag  kang  masi- 
sindak  sa  kanila;  sapagka't  ang  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  ay  nasa  gitna  mo, 
dakilang  Dios  at  kakilakilabot.  22  At 
aalisin  ng  Paj>gixoong  iyong  Dios  ang 
mga  naciong  yaon  sa  harap  mo  na  unti- 
unti :  hindi  mo  malilipol  silang  paminsan, 
baka  ang  mga  hayop  sa  parang  ay  ku ma- 
pal  sa  iyo.  23  Kungdi  ibibigay  sila  ng 
pANGiNOOisG  iyong  Dios  sa  harap  mo,  at 
pupunuin  sila  ng  isang  malaking  kabalisa- 
han,  hangang  sa  sila'y  mgalipol.  24  At 
kaniyang  ibibigay  ang  kanilang  mga  hari 
sa  iyong  kamay,  at  iyong  papawiin  ang 
kanilang  pangalan  sa  ilalim  ng  langit : 
walang  lalaking  makatatayo  doon  sa  harap 


mo,  hangang  sa  iyong  malipol  sila. 
25  Ang  mga  larawang  hinichuralian  na 
kanilang  dios  ay  iyong  susunugin  sa  apoy  : 
Iiuag  mong  linibotin  ang  pilak  o  ang 
ginto  na  nasa  mga  yaon,  o  kukunin  mo 
man  para  sa  iyo,  baka  sa  iyo'y  maging 
silo  :  sapagka't  ito'y  isang  kasuklamsuklani 
sa  Pakgikoong  iyong  Dios :  26  at  huag 
kang  magdadala  ng  kasuklamsuklani  sa 
iyong  bahay,  at  haka  ikaw  ay  maging 
hiwaiay  gaya  niya:  iyong  lubos  na  kapo- 
pootan  at  iyong  lubos  na  kasusuklaman, 
sapagka't  hiwaiay  na  bagay. 

8  Ang  lahat  ng  utos  na  aking  iniuutos 
sa  iyo  sa  araw  na  ito  ay  inyong 
gaganaping  gawin,  upang  kayo'y  mga  bu- 
hay,  at  dumami,  at  inyong  mapasok  at 
ariin  ang  lupain  na  isinumpa  ng  Pangi- 
KOON  sa  inyong  mga  magulang.  2  At  iyong 
aalalahaiiin  ang  boong  paraan  na  ipina- 
nutnubay  sa  iyo  ng  Pangixoong  inyong 
Dios  nitong  apat  na  puong  taon  sa  ilang 
upang  kaniyang  papakumbabain  ka,  at  su- 
bukin  ka,  upang  malaman  kung  ano  ang 
nasa  iyong  puso,  kung  iyong  gaganapin  ang 
kaniyang  mga  utos  o  hindi.  3  At  ikaw 
ay  pinapakumbaba  niya,  at  pinapagdam- 
dara  ka  niya  ng  gutom;  at  pinakain  ka 
niya  ng  mana,  na  hindi  mo  nakilala,  o 
nakilala  man  ng  iyong  mga  magulang : 
upang  kaniyang  maipakilala  sa  iyo  na 
hindi  sa  tinapay  lamang  nabubuhay  ang 
tawo,  kungdi  sa  lahat  na  nagmumula  sa 
bibig  ng  Pakginoon.  4  Ang  iyong  suot 
ay  hindi  naluma  sa  iyo,  o  ang  iyo  mang 
paa  ay  namaga  nitong  apat  na  puong  taon. 

5  At  iyong  pagmunimuniiii  sa  iyong  puso, 
na  kung  paanong  pinarurusahan  ng  isang 
lalaki  ang  kaniyang  anak,  gayon  pinaru- 
rusahan ka  ng  Panginoong  iyong  Dios : 

6  At  iyong  gaganapin  ang  mga  utos  ng 
PAm^iNOONG  iyong  Dios,  na  lumakad  ka 
sa  kaniyang  mga  daan,  at  matakot  ka  sa 
kaniya.  7  Sapagka't  dinadala  ka  ng  Pa- 
KGIKOONG  iyong  Dios  sa  isang  mabuting 
lupain,  lupain  ng  mga  batis  ng  tubig,  ng 
mga  bukal,  at  ng  mga  kalaliman,  na 
bumubukal  sa  mga  libis  at  mga  buroi: 
8  lupain  ng  trigo  at  ng  cebada,  at  ng 
puno  ng  uvas  at  ng  puno  ng  higos,  at  ng 
mga  granada ;  lupain  ng  langis  ng  olivo 
at  ng  pulot ;  9  lupain  na  kakainan  mo 
ng  tinapay  na  di  kapos,  walang  magkuku- 
lang  sa  iyo  doon;  lupain  na  ang  mga  bate 
ay  bakal,  at  ang  kaniyang  mga  burol  ay 
makukunan  mo  ng  tanso.  10  At  kakaiii 
ka,  at  mabubusog  ka,  at  iyong  pupurihin 
ang  Panginoong  iyong  Dios  daliil  sa  nia- 


9,  11 


DEUTEEONOMIO. 


191 


buting  lupain  na  kaniyang  ibinigay  sa  lyo. 
11  Mag-ingat  ka   baka  iyong  malimntan 
aog  Panginoong  iyong  I)ios,  sa  hindi  mo 
pagganap  ng  kaniyang   mga  utos,  at  ng 
kaiiiyang  mga  kahatulan,  at  ng  kapiyang 
mga    palatuntunan,    na    aking    iniuutos 
sa   iyo   sa  araw  na  ito  :     13  baka  pagka 
ikaw  ay  nakakain  at  nabusog,  at  naka- 
pagtayo    ng    mabubuting    bahay,    at    i- 
yong  natahanan  ;     13  at  pagka  ang  iyong 
mga  bakalian  at  ang  iyong  mga  kawan 
ay  dumami,  at  ang  iyong  pilak  at  ang 
iyong  ginto  ay  dumami  at  ang  lahat  ng 
t  inatankilik  mo  ay  d  umami ;   14  magmala- 
ki  nga  ang  iyong  puso,  at  iyong  malimn- 
tan ang  Panginoong  iyong  Dios,  na  nag- 
labas  sa    iyo    sa    lupain   ng   Egipto,   sa 
bahay    ng    pagkaalipin ;     15  na    siyang 
pumatnubay    sa    iyo    sa    malaki  at  ka- 
kilakilabot    na    ilang,    ng    mga    maka- 
mandag  na  abas  at  mga  alagdan,  at  uliaw 
na   lupa,    na    doo'y    walang    tubig;    na 
siyang  nagpalabas  ng  tubig  par^  sa  iyo 
mula  sa  batong  pinkian ;    16  na  siyang 
nagpakain    ng    mana    sa  iyo   sa    ilang, 
na   Mndi  nakilala    ng    iyong    mga   ma- 
gulang;    upang    kaniyang    papakumba- 
bain  ka,  at  kaniyang  subukin  ka,  upang 
pabutihin    ka    sa    iyong    wakas :    17  at 
iyong  sabihin  sa  iyong  puso  :     Ang  aking 
kapangyarihan    at   ang    lakas  ng  aking 
kamay  ay  siyang  nagbigay  sa  akin  ng 
kayamanang  ito.    18  Kungdi  iyong  aala- 
labanin  ang  Panginoong  iyong  Dios,  sa- 
pagka't  siya  ang  nagbibigay   sa  iyo  ng 
kapangyarihan  upang  magkaroon    ka  ng 
kayamanan;    upang    kaniyang   maganap 
ang  kaniyang  tipan  na  kaniyang  isinum- 
pa  sa  iyong  mga  magulang,  gaya  ng  naki- 
kita  sa  araw  na  ito.    19  At  mangyayari, 
na    kung    iyong    kalilimutan    ang    Pa- 
NGiNOONG  iyong  Dios,  at  ikaw  ay  susu- 
nod  sa  ibang  mga  dios,  at  iyong  pagXiMug- 
kuran  sila,  at  iyong  sasambahin  sila,  a- 
king  pinatotohanan  laban  sa  inyo  sa  araw 
na  ito,  na  kayo'y    tunay    na  malilipol. 
20  Kung  paano  ang  naciong  lilipulin  ng 
Panginoon  sa  harap  ninyo,  gayon  kayo 
malilipol ;  sapagka't  hindi  ninyo  dininig 
ang  voces  ng  Pakginoong  inyong  Dios. 

9I)ingin  mo,  Oh  Israel,  ikaw  ay  da- 
raan  sa  Jordan  ng  araw  na  ito, 
upang  yumaon  na  ariin  ang  mga  nacion 
na  lalong  malaki  at  lalong  makapang- 
yarihan  kay  sa  iyo,  na  mga  ciudad  na 
malaki  at  nakukutaan  hangang  sa  langit ; 
3  isang  bayang  malaki  at  matataas,  ang 
mga    anak  ng    mga   Anakeo,    na  iyong 


nakikilala,  at  mga  narinig  mong  sinabing : 
^Sinong   makatatayo   sa  harap    ng  mga 
anak  ni  Anak?     3  Talastasin  mo  nga  sa 
araw  na  ito,  na  ang  Panginoo>s^g  iyong 
Dios  ay  siyang  daraan  sa  harap  mo  na 
parang  mamumugnaw  na  apoy  ;  kaniyang 
lilipulin  sila,  at  kaniyang  payuyukuin  sila 
sa  harap  mo  ;  sa  gayo'y  iyong  mapalalayas 
sila,   at    iyong   malilipol  silang    madali, 
gaya   ng  sinalita  sa  i^^o  ng  Panginoon. 
4  Huag  kang  magsasalita  sa  iyong  puso, 
pagkatapos  na  mapalayas  sila  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  sa  harap  mo,  na  iyong 
sasabihing:      Diihil  sa   aking  kabanalan 
ay  dinala  ako  ng  Panginoon  upang  ariin 
ang  lupaing  ito  ;  na  sa  paraang  sa  kasam- 
an  ng  mga  naciong  ito  ay  pinalalayas  ng 
Panginoon  sila  sa  harap  mo.^    5  Hindi 
dahil  sa  iyong  kabanalan  o  dahil  sa  katui- 
ran  ng  iyong  puso,  ay  iyong  aariin  ang 
kanilang  lupain :  kungdi  dahil  sa  kasam- 
an   ng   mga  naciong  ito  ay  pinalalayas 
sila  ng  Pakgikoong  Dios  sa  harap  mo, 
at  upang  kaniyang  matupad  ang  salita  na 
isinumpa  ng  Panginoon  sa  iyong  mga 
magulang,  kay  Abraham,  kay  Isaak,   at 
kay  Jakob.      6  Talastasin    mo    nga,   na 
hindi  ibinibigay  sa  iyo  ng  PanSinoong 
iyong  Dios  ang  niabuting  lupaing  ito  u- 
pang  ariin  dahil  sa  iyong  kabanalan ;  sa- 
pagka't  ikaw  ay  isang  bayang  may  ma- 
tigas  na  batok.     7  Alalahanin  mo,  huag 
mong  kalimutan,  kung  paanong  minung- 
kahi    mong    magalit    ang    Panginoong 
iyong   Dios    sa  ilang   mula  sa   araw   na 
kayo'y  umalis  sa  lupain  ng  Egipto,  han- 
gang sa  kayo^y    du mating   sa   lugar    na 
ito,   kayo'y  naging  mapanghimagsik   la- 
ban   sa  Panginoon.      s  Gayon    din  sa 
Horeb  inyong  minungkahi  ang  Pangi- 
NOON  na  mag-init,  at  ang  PanGinoon  ay 
nagalit  sa  inyo,  na  kayo  sana^y  lilipulin. 
9  Ng  ako'y  sumampa  sa  bundok  upang 
tangapin  ang  mga  tablang  bato,  sa  ma- 
katuid   baga'y   ang   mga  tabla  ng  tipan 
na  ginawa  ng  Panginoon  sa  inyo,  natira 
nga  ako  sa   bundok  na  apat  na   puong 
araw  at  apat  na  puong  gabi ;  hindi  ako 
kumain  ng  tinapay  o  uminom  man   ng 
tubig.      10  At  ibinigay  sa  akin  ng  Pa- 
KGINOON  ang  dalawang  tablang  bato  na 
sinulatan  ng  daliri  ng  Dios.     At  sa  mga 
yaoV  nasusulat    ang  ayon  sa   lahat  ng 
mga  salita  na  sinalita  ng  Panginoon  sa 
inyo  sa  bundok  mula  sa  gitna  ng  apoy, 
ng  araw  ng  kapisanan.     11  At  nangyari 
sa  katapusan  ng  apat  na  puong  araw  at 
apat  na  puong  gabi,  na  ibinigay  sa  akin 


192 


DEUTEEONOMTO 


9.  11 


ng   Panginoon    ang    dalawang    tablaiic^- 
batOj^ang   mga   tab  la   ng   tipaii.     l*^  At 
sinabi   ng  PajsQinoon   sa   aking:     Mu^- 
tindig  ka,  manaog  kang  madali  rito ;  ya- 
pagka't^apg  ijoiig  bayan  ua  iyong  iniia- 
bas  sa  Egipto  ay  nangagpakasama;  sila'y 
madaling  humiwalay  sa  daang  aking  iniu- 
tos  ya  kaiiila  ;  siki'y  nngsigawa  para  sa 
kanila  ng  isang  larawang  binubo.     13  Bu- 
kod  dito[y  sinaiita  ^:a  akin  ng  PakcIinoon, 
pa  siijablng:     Aking  nakita  ang  bayang 
ito,  at,  narito,  isang  bayang  may  matigas 
na  batok :  ^  14  bayaan  mo  ako  upang  a- 
king   lipulin   sila,   at   aking   pawiin  ang 
kaniLang  pangalan  sa  ilalim  ng  langit :  al 
gagawin  kita  na  isang  naciong'  lalong  ma- 
kapangyarihan  at  lalong  malaki  kay  sa 
kanila.     15  Sa  gayo'y  akoV  piimihit  at 
nanaog  sa  bundok,  at  ang  bundok  ay  nag- 
niningas  ng  apoy,  at  ang  dalawang  tab'la 
ng  tipan  ay  na^a  aking  dalawang  kamav. 
16  At  tumingan  ako,  at,  narito,   kayo^ 
nagkasala  laban  sa  Pakgikoong  inyong 
pios;  kayo'y  nagsigavfa  para  sa  inyo  ng 
ie.ang   goyang   binubo:   kayo'y   humiwa- 
lay na  madali  sa  daan  na  iniutos  sa  inyo 
ng   Panginoon.      17  At   aking    tinang- 
nan  ang  dalawang  tabla,  at  aking  biniti- 
wan  sa  aking  dalawang  kamay,  at  aking 
mga  iniwalat  sa   harap  ng  inyong  mga 
mata.     18  At  ako^y  nagpatirapa  sa  harap 
ng   Pan(5ikoon,   gaya   ng   una,   apat   na 
puong  araw  at  apat  na  puonfe  gabi ;  hindi 
ako^  kumain  ng  tinapay  o  uminom  man  ng 
tubig;  dahil  sa  inyong  boong  kasalanan 
na  inyong   pinagkasalahan    sa    paggawa 
mnyo  ng  masama  sa  paningin  ng  Paxgi- 
KOON,  ua  minungkahi  ninyo  siya  sa  galit ; 
10  sapagka't  natatakpt  ako  dahil  sa'^galit 
at  maningas  na  poot,  na  ikina:famot  ng 
Pakginoon   laban  sa  inyo,  na'  iilipulin 
scma  kayo.     Nguni't  dininig  din  naman 
ako   noon   ng   Pakginoon.     20  At  ano- 
Panginoo'y    totoong    uagalit    kay    Aa^ 
nm  na  siya  sana'y   papatayin :    at   akin 
din  namang  ipinamauhik  si    Aaron    n& 
panalion  ding   yaon.     21   At    aking    ki- 
nuha  ang  inyong  kasalanan,  ang  guyang 
inyong   ginawa,    at   aking   sinunog  sa  a- 
poy,   at    aking    dinurog,    na    giniling    na 
mainara,  liangang  sa  naging  durog  na  pa- 
rang alabok  ;  at  aking  inihagis  ang  alabok 
noon  sa  batis  na  umaagos  niula  sa  bundok, 
22  At  sa  Tabera,  at  sa  Masa,  at  sa  Kibrot- 
liataava,  inyong  minungkahi  ang  Pangi- 
Noox  sa  pag-iinit.     23  At  ng  suguin  kayo 
ng  Panqinoon  mula  sa  Kades-barnea,  na 
sabihing  :     Sumampa  kayo  at  ariin  ninyo 


ang  lupain  na  ibinigay  ko  sa  inyo;  kayo 
nga'y  nanghimagsik  laban  sa  utos  ng  Pa- 
NGINOOXG   inyong   Dios,  at  hindi  ninyo 
pmanampalntayanau  siya,  o  dininig  ninyo 
man  ang  kaniyang  voces.     24  Kayo'y  na- 
ging mapanghimagsik  laban  sa    Pangi- 
NOON,  mula  ng  araw  na  kayo^y  aking  ma- 
kilala.     25  ^a  gayo^  ako'y  nagpatirapa 
sa  harap  ng  Panginoon,  na  apat  na  puong 
araw  at  apat  na  puong  gabi  na  ako'y  nag^ 
patirapa ;  sa] -agka't  sinabi  ng  Pangincon, 
pa,  kaniyang  iilipulin  kayo.     26  At  aking 
ipinanalangin    sa    PanGinoon,   at    akiiig 
sinabing:      Oh   Panginoong   Dios,    Iiuag 
niong   lipulin   ang  iyong  bayan    at  ang 
iyong  kayamanan,  na  iyong"' tinubos  ng 
iyong   kalakhan,    na    iyong    inilabas    sa 
Egipto    ng  _  makapangyarihang    kamay. 
27  Alalahanin  mo  ang  iyong  mga  lingkod, 
si  Abraham,  si  Tsaak  at  si  Jakob.     Huag 
niong  masdan  ang  katigasan  ng  bayang 
ito,  ang  kasam-an  nihi,  o  ang  kasalanan 
nila:     28  baka  sabihin  ng  mga  taga  lu- 
paing  pinaglabasan  mo  sa  amin:     Sapag- 
ka't  hindi  sila  naipasok  ng  Pakginoon 
sa  lupain  na  ipinangako  sa  kanila,  at  sa 
kapootan  niya  sa  kanila,  ay  inilabas  sila 
upang  patayin  sa  ilang.     29  Gayon  ma'y 
silaV  iyong  bayan  at  iyong  kayamanan, 
na  iyong  inilabas  ng  iyong  dakilang  ka- 
pangyarihan  at  ng  iyong  unat  na  kamay, 
10  ^g   panahong    yaon    ay  sinabi   ng 
B%^     Panginoon  sa  aking  :     Humichu- 
ra  ka  ng  dalawang  tablang  bato  gaya  ng 
una,  at  sampahin  mo  ako  sa  bundok,  i\t 
gumawa^   ka    ng    isang    kabang    kahoy ; 
2  at   aidng   isusulat    sa    mga    tabla   ang 
mga  salita  na  nasa  unang  mga  tabla  na 
iyong    binasag,  at  iyong  mga  isisilid   sa 
kaban.     S  Ba  gayoV  ako'y   gumawa    ng 
isang  kaban  na  l^ilioy  na  'acacia,  at  ako'y 
humichura    ng    dalawang    tablang    bato 
gaya  ng   una,  at  ako'y  sunuimpa  sa  bun- 
dok, na  akin[f  dala  ang  dakiwang  tabla  sa 
aking  kamay.     4  At  kaniyang  isinulat  sa 
mga    tabla,    ay  on    ra    iinang^   sulat,    an::^ 
sani puong  utos,  na  sinalita  ng  PanginoojI^ 
sa  inyo  sa  bundok  mula  sa  gitna  ng  apoy 
ng    ^kaarawan    ng    kapiGanan :    at     mga 
ibinigay  sa  akin  ng    Pancinoon.      5  At 
ako'y  pumihit  at  nanaog  m^'ila  sa  bundok, 
at  aking  inilagay  ang  mga  tabla  sa  kal  an 
pa  aking  ginawa.  at  nangandoon,  gaya  ng 
iniutos   sa    akin    ng   Panginoon.  *^6  At 
ang   mga    anak    ng   Israel  ay  naglakbay 
mula  sa  Beerot  Bene-jaakan  hangang  sa 
Mosera  :  doon  namatay  si  Aaron,  at  doon 
siya  inilibing ;  at  si  Eleazar  na  kaniyiinp" 


11,  9 


rEUTEilONOMIO. 


193 


aiiak  ay  namahala  sa  katungkulang  sacer- 
dote  na  kalialili  niya.  7  Mula  roon  sila'y 
naglakbay  hangang  Gudgoda  ;  at  mula  sa 
Gudgoda  haiigang  sa  Jotbata,  lupaiii  ng 
mga  balls  ng  tubig.  8  Ng  panahong 
yaon  ay  inihiwalay  ng  Pangikoon  ang 
angkan  ni  Levi,  upang  magdala  ng  kaban 
ng"  tipan  ng  Panginoon,  npang  tiimayo 
sa  liarap  ng  PANGrNOON  oa  mamahala  sa 
kaniya,  at  upang  pagpalain  sa  kaniyang 
pangalan  hangang  sa  araw  na  ito.  9  Ka- 
ya't  ang  Levi  ay  walang  bahagi  o  mana 
sa  kasamahan  ng  kaniyang  mga  kapatid  ; 
ang  Panginoo'y  siyang  kaniyang  mana, 
ayon  sa  sinalita  ng  PanGinoonq  iyong 
Dios  sa  kaniya.'  10  At  ako'y  nalabi  sa 
bundok,  gaya  ng  una,  apat  na  puong 
araw  at  apat  na  puong  gabi:  at  ako'y 
dininig  din  naman  noon  ng  Panginoon  ; 
hindi  na  inibig  ng  Panginoong  lipulin 
ka.  11  At  sinabi  ng  Pakginoon  sa  a- 
king:  Magtindig  ka,  maglakbay  ka  sa 
unalian  ng  bayan ;  at  silaV  papasok  at 
kanilang  aariin  ang  lupain,  na  aking 
isinumpa  sa  kanilang  mga  magulang  u- 
pang  ibigay  sa  kanila. 

13  At  ngayon,  Israel,  ^  ano  ang  hini- 
hlngi  sa  iyo  ng  Panginoong  iyong  Dios, 
kungdi  matakot  ka  sa  Panginoong  iyong 
Dios,  lumakad  ka  sa  lahat  ng  kaniyang 
daan,  at  sintahin  mo  siya,  at  paglingku- 
ran  mo  ang  Panginookg  iyong  Dios  ng 
boong  iyong  puso  at  ng  boong  iyong 
kalula,  13  ganapin  mo  ang  mga  utos  ng 
Panginoon,  at  ang  kaniyang  mga  pala- 
tuntunan,  na  aking  iniuutos  sa  iyo  sa 
araw  na  ito  sa  iyong  ikabubuti  ?  14  Na- 
rito,  sa  Panginoong  iyong  Dios  nauukol 
ang  langit,  at  ang  langit  ng  mga  langit, 
ang  lupa,  sampuo  ng  lahat  na  nandoon. 
15  Ang  PanSinoon  lamang  ay  nagkaroon 
ng  hilig  sa  iyong  mga  magulang  na  sin- 
tahin sila,  at  kaniyang  pinili  ang  kani- 
lang binhi  pagkamatay  nila,  sa  makatuid 
baga'y  kayo,  sa  lahat  ng  mga  bayan  gaya 
ng  nakikita  sa  araw  na  ito.  l«  Tuliin  nga 
ninyo  ang  balat  ng  inyong"  puso,  at  huag 
ninyong  patigasin  ang  inyong  batok. 
I'^.Sapagka't  ang  Pangikookg  inyong 
Dios,  ay  siyang  Dios  ng  mga  dios,  at 
Panginoon  ng  mga  panginoon,  ang  daki- 
lang  Dios  ang  makapangyarihan  at  ang 
kakilakilabot,  na  hindi  tumatangi  ng 
mga  tawo  o  tumatangap  man  ng  kaloob. 
18  Kaniyang  hinahatulan  ng  matuid  ang 
ulila  at  ang  babayeng  bao,  at  sinisinta 
ang  taga-ibang  lupa,  na  binibigyan  niya 
ng    pagkain    at    kasuotan.    19  Sintahin 


nga  ninyo  ang  taga  ibang  lupa :  sa- 
pagka't  kayo'y  taga  ibang  lupa  sa  lupain 
ng  Egipto.  20  Katatakutan  mo  ang  Pa- 
NQINOONG  iyong  Dios  :  sa  kaniya'y  magli- 
lingkcd  ka,  at  sa  kaniya V  lalakip  ka,  at 
sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  pangalan 
susumpa  ka.  21  Siya  ang  iyong  kapuri- 
han,  at  siya  ang  iyong  Dios,  na  siyang 
gumawa  para  sa  iyo  nitong  mga  dakila  at 
kakilakilabot  na  mga  bagay,  na  nakita  ng 
iyong  mga  mata.  22  Ang  iyong  mga 
magulang  ay  nanaog  sa  Egipto  na  may 
m,ga  pitong  puong  katawo ;  at  ngayo'y 
ginawa  ka  ng  Panginoong  iyong  Dios  na 
gaya  ng  mga  bituin  sa  langit  ang  dami. 
I<j  Kaya't  iyong  iibigin  ang  Panginoong 
II  iyong  Dios,  at  iyong  susundin  ang 
kaniyang  bilin,  at  ang  kaniyang  mga  pa- 
latuntunan,  at  ang  kaniyang  mga  hatol, 
at  ang  kaniyang  mga  utos  kailan  man. 
2  At  talastasin  ninyo  sa  araw  na  ito :  sa- 
pagka't  hindi  ko  sinasalita  sa  inyong  mga 
anak  na  hindi  mga  nakakilala,  at  hindi 
nakakita  ng  parusa  ng  Panginoong  in- 
yong Dios,  ng  kaniyang  kalakhan,  ng 
kaniyang  malakas  na  kamay  at  ng  kani- 
yang unat  na  kamay.  3  at  ng  kaniyang 
mga  tanda,  at  ng  kaniyang  mga  gawa,  na 
kaniyang  ginawa  sa  gitna  ng  Egipto  kay 
Fara'ong  hari  sa  Egipto,  at  sa  kaniyang 
boong  lupain  ;  4  at  ng  kaniyang  ginawa 
sa  hukbo  ng  Egipto,  sa  kanilang  mga 
kabayo,  at  sa  kanilang  mga  karro  ;  kung 
paanong  tinakpan  niya  sila  ng  tuhig  ng 
Dagat  na  Mapula  ng  kanilang  habulin 
kayo,  at  kung  paanong  nilipol  sila  ng 
Panginoon  sa  araw  na  ito  ;  5  at  kung 
ano  ang  kaniyang  ginawa  sa  inyo  sa  ilang 
hangang  sa  dumating  kayo  sa  lugar  na 
ito  ;  6  at  kung  ano  ang  kaniyang  ginawa 
kay  Datan  at  kay  Abiram,  na  mga  anak 
ni  Eliab,  na  anak  ni  Kuben ;  kung  paa- 
nong ibinuka  ng  lupa  ang  kaniyang  bibig, 
at  nilamon  sila,  at  ang  kanilang  mga  ka- 
sambahay,  at  ang  kanilang  mga  dampa, 
at  lahat  ng  bagay  na  may  buhay  na  sa 
kanila'y  mga  sumusunod  sa  gitna  ng  boong 
Israel :  7  nguni^t  nakita  ng  inyong  mga 
mata  ang  lahat  ng  dakilahg  gawa  ng  Pa.- 
nQinoon  na  kaniyang  ginawa.  8  Kaya't 
inyong  susundin  ang  boong  utos  na  aking 
iniuutos  sa  iyo  sa  araw  na  ito,  upang 
kayo'y  maging  malakas,  at  kayo'y  puma- 
sok  at  ariin  ninyo  ang  lupain,  na  inyong 
daraanan  upang  ariin ;  9  at  upang  inyong 
mapahaba  ang  inyong  mga  araw  sa  iba- 
baw  ng  lupain  na  isinurapa  ng  Pangi- 
noon sa  inyong  mga  magulang  na  ibibigay 


194 


DEUTEEONOMIO, 


11.  9 


sa  kanila  at  sa  kanilang  binlii,  Iiipaiiig 
binubnkalan  ng  gatas  at  piilot.  10  Sa- 
pagka't  ang  In  pain  iia  iyong  pinaroroonan 
upaiig  ariin,  ay  liindi  gaya  iig  ln})ain  ng 
Egipto,  na  inyong  pinaDgalingan,  na 
doo^y  nagtatanim  ka  ng  iyong  binlii,  at 
iyong  dinidilig  ng  iyong  paa,  na  parang 
taniraan  ng  niga  gulay :  II  kiingdi  ang 
lupain,  na  inyong  daraanan  upang  ariin, 
lupaing  maburol  at  malibis,  at  dinidilig 
ng  til  big  ng  ulan  sa  langit:  12  lupaing 
inaalagaan  ng  Panginoong  iyong  Dios ; 
ang  niga  mata  ng  Panginoong  iyong 
Dios  ay  nandoon  lagi,  mula  sa  pasinmla 
ng  taon  hangang  sa  katapiisan  ng  taon. 

13  At  mangyayari,  kung  inyong  didin- 
ging  mainam  ang  aking  mga  utos  na 
aking  iniuutos  sa  inyo  sa  araw  na  ito,  na 
sintahin  ang  Pan(5inoong  inyong  Dios, 
at  siya'y  paglingkuran  ng  boong  inyong 
puso,  at  ng  boong  inyong  kalulua,  14  na 
ibibigay  ko  ang  ulan  ng  inyong  lupain  sa 
kaniyang  kapanalionan,  ang  maaga  at 
tanghaling  ulan,  upang  iyong  makamalig 
^ang  iyong  trigo,  at  ang  iyong  alak,  at 
ang  iyoug  langis.  15  At  aking  bibigyan 
ng  damo  ang  iyong  niga  liayop  sa  iyong 
mga  bukid,  at  ikaw  ay  kakain  at  mabu- 
busog.  16,Mangag-ingat  kayo,  baka  ang 
inyong  puso  ay  madaya,  at  kayo'y  mga- 
ligaw,  at  maglingkod  sa  ibang  niga  dios, 
at  sumamba  sa  kanila ;  17  at  ang  galit 
ng  Panginoon  ay  mag-alab  laban  sa  inyo, 
at  kaniyang  sarhan  ang  langit,  upang 
huag  magkaroon  ng  ulan,  at  ang  lupa'y 
huag  magbigay  ng  kaniyang  bunga ;  at 
kayo,y  malipol  na  madali  sa  niabuting 
lupain  na  ibinibigay  sa  inyo  ng  Pangi- 
NOON.  18  Kaya't  inyong  ilalagay  itong 
aking  mga  salita  sa  inyong  puso,  at  sa 
inyong  kalulua ;  at  inyong  mga  itatali  na 
pinakatanda  sa  inyong  kamay  at  mga 
magiging  pinakahadlang  sa  pag-itan  ng 
inyong  mga  mata.  19  At  inyong  mga 
ituturo  sa  inyong  mga  anak,  na  sasalitain 
sa  kanila,  pagka  ikaw  ay  nauupo  sa  iyong 
bahay,  at  pagka  ikaw  ay  lumalakad  sa 
daan,  at  pagka  ikaw  ay  nahihiga,  at  pagka 
ikaw  ay  nagbabangon.  20  At  iyong  mga 
isusulat  sa  itaas  ng  pintuan  ng  iyong 
bahay,  at  sa  iyong  mga  pituang-daan : 
21  upang  ang  inyong  mga  araw  ay  duma- 
mi  at  ang  mga  araw  ng  iyong  mga  anak, 
sa  lupain  na  isinumpa  ng  Panginoon  sa 
inyong  mga  n.'agulang  upang  ibigay  sa 
kanila,  gaya  ng  mga  araw  ng  langit  sa 
ibabaw  ng  lupa.  22  Sapagka^t  kung  i- 
nyong  susunding  maingat  ang  boong  utos 


na  ito  na  aking  iniuutos  sa  inyo  uparsg 
gawin;  na  sintahin  ang  Panginoong  i- 
nyong  Dios,  Inmakad  sa  lahat  ng  kaniyang 
daan,  at  niakilakip  sa  kaniya ;  23  pala- 
layasin  nga  ng  Panginoon  ang  lahat  ug 
naciong  ito  sa  harap  ninyo,  at  kayo'y 
mag-aari  ng  mga  naciong  lalong  malaki 
at  lalong  makapangyarihan  kay  sa  inyo. 

24  Bawa't  lugar  na  tutuntungan  ng  ta- 
lampakan  ng  inyong  paa  ay  magiging 
inyo :  mula  sa  ilang,  at  Libano,  niula  sa 
ilog,  sa  ilog  Eufrates,  hangang  sa  dagat 
kaluMuran  ay  magiging  inyong  hanganan. 

25  Walang  lalaking  makatatayo  sa  harap 
ninyo :  ilalagay  ng  Panginoong  inyt^ng 
Dios  ang  takot  sa  iyo  at  ang  sindak  sa 
iyo  sa  ibabaw  ng  boong  lupain  na  inyong 
tutuntungan,  gaya  ng  kaniyang  sinalita  sa 
inyo. 

26  Narito,  inilalagay  ko  sa  harap  ninyo 
sa  araw  na  ito  ang  pagpapala  at  ang  sum- 
pa;  27  ang  pagpapala,  kung  inyong  di- 
dingin  ang  mga  utos  ng  Panginoong 
inyong  Dios,  na  aking  iniuutos  sa  inyo  sa 
araw  na  ito;  28  at  ang  sumpa,  kung 
hindi  ninyo  didingin  ang  mga  utos  ng 
Panginoong  inyong  Dios,  kungdi  hihi- 
walay  kayo  sa  daan  na  aking  iniuutos  sa 
inyo  sa  araw  na  ito,  upang  sumunod  sa 
ibang  mga  dios,  na  hindi  ninyo  mga  naki- 
lala. 

29  At  magyayari,  pagka  ikaw  ay  ipa- 
pasok  ng  Panginoong  iyong  Dios  sa  lu- 
pain na  iyong  pinaroroonan  upang  ariin, 
na  iyong  ilalagay  ang  pagpapala  sa  bun- 
dok ng  Gerizim,  at  ang  sumpa  sa  bundok 
ng  Ebal.  30  l  Di  ba  sila'y  nasa  dako  pa 
roon  ng  Jordan,  sa  dakong  nilulubugan 
ng  araw,  sa  lupain  ng  mga  Kananeo  na 
tumatahan  sa  Araba,  sa  tapat  ng  Gilgal, 
sa  siping  ng  mga  encina  sa  More  ?  31  Sa- 
pagka't  kayo'y  daraan  ng  Jordan  upang 
inyong  pasukin  na  ariin  ang  lupain  na 
ibinibigay  sa  inyo  ng  Panginoong  inyong 
Dios,  at  inyong  aariin,  at  tatahan  kayo 
doon.  32  At  inyong  tatalimahin  ang  la- 
hat ng  mga  palatuntunan  at  mga  kaha- 
tulau  na  aking  inilalagay  sa  inyo  sa  araw 
na  ito,  * 

|0  Ito  ang  mga  palatuntunan  at  mga 
i/ba  kahatulan  na  inyong  tatalimahin 
sa  lupain  na  ibinibigay  sa  iyo  ng  Pangi- 
NOON,  ng  Dios  ng  iyong  mga  magulang 
upang  ariin,  sa  lahat  ng  araw  na  inyong 
ikabubuhay  sa  ibabaw  ng  lupa.  2  Wa- 
lang pagsalang  inyong  gigibain  ang  lahat 
ng  lugar,  na  pinaglilingkoran  sa  kanilang 
dios  ng  mga  nacion  na  inycng  aariin,  sa 


12.  23 


DBUTEEONOMIO. 


195 


ibabaw  ng  matataas  na  bundok,  at  sa  iba- 
baw  ng  niga  burol,  at  sa  ilalim  ng  bawa't 
pnnong  kahoy  na  sariwa :  3  at  inyong 
iwawasak  ang  kanilang  mga  altar,  at  pag- 
pipirapirasohin  ang  kanilang  mga  haligi, 
at  susunugin  ang  kanilang  mga  Ashera  ng 
apoy;  at  inyong  ibnbual  ang  mga  lara- 
wang  hinioliurahan  na  kanilang  mga  dies ; 
at  inyong  papawiin  ang  kanilang  panga- 
lan  sa  lugar  na  yaon  4  Huag  kayong 
gagawa  ng  ganito  sa  Panginoong  inyong 
Dios.  5  Kungdi  sa  lugar  na  pipiliin  ng 
Pakginoong  inyong  Dies  sa  lahat  ng 
inyong  angkan  upang  ilagay  ang  kaniyang 
pangalan  doon,  sa  kaniyang  talianan  ay 
inyong  hahanapin,at  doon  kayo  paroroon : 
6  at  doon  ninyo  dadalhin  ang  inyong 
bandog  na  susunugin,  at  ang  inyong  mga 
hayin,  at  ang  inyong  mga  ikasampucng 
bahagi,  at  ang  mga  bandog  na  itataas  ng 
inyong  kamay,  at  ang  inyong  mga  panata, 
at  ang  inyong  mga  kusang  bandog,  at  ang 
mga  panganay  sa  inyong  mga  bakaban  at 
sa  inyong  mga  kawan  :  7  at  doon  ninyo 
kakainin  sa  harap  ng  Panginoong  inyong 
Dios,  at  kayo'y  mgagagalak  sa  lahat  na 
kalagyan  ng  inyong  kamay,  kayo  at  ang 
inyong  kasambahay,  saan  ka  pinagpala  ng 
Panginoong  iyong  Dios.  8  Huag  nin- 
yong  gagawin  ang  ayon  sa  lahat  na  bagay 
na  ating  ginagawa  dito  sa  araw  na  ito, 
bawa't  tawo  ay  yaong  matuid  sa  kaniyang 
sariling  mga  mata ;  9  sapagka't  hindi  pa 
kayo  nakararating  sa  kapahingahan  at  sa 
mana,  na  ibinibigay  sa  iyo  ng  Pangi- 
noong iyong  Dios.  10  Datapua't  pagdaan 
ninyo  ng  Jordan,  at  pagtahan  sa  lupain 
na  ipinamamana  sa  inyo  ng  Panginoong 
inyong  Dios,  at  pagkabigay  niya  sa  inyo 
ng  kapahingahan  sa  lahat  ng  inyong  mga 
kaaway  sa  palibot,  na  ano  pa't  kayo'y  tu- 
mahang  ligtas ;  11  mangyayari  nga,  na 
ang  lugar  na  pipiliin  ng  Panginoong 
inyong  Dios  upang  itahan  ang  kaniyang 
pangalan  doon,  doon  ninyo  dadalhin  ang 
ahat  na  aking  iniuutos  sa  inyo ;  ang  inyong 
mga  bandog  na  susunugin,  at  ang  inyong 
mga  hayin,  ang  inyong  mga  ikasampuong 
bahagi,  at  ang  bandog  na  itataas  ng  in- 
yong kamay,  at  ang  lahat  ng  inyong  piling 
panata  na  inyong  ipinananala  sa  Pangi- 
NOON  :  12  at  kayo'y  magagalak  sa  harap 
ng  Panginoong  inyong  Dios,  kayo  at  ang 
inyong  mga  anak  na  lalaki  at  babaye,  at 
ang  inyong  mga  aliping  lalaki  at  babaye, 
at  ang  Levita  na  nasa  loob  ng  inyong 
mga  pintuang-daan,  sa  paraang  siya'y 
walang  bahagi  o  mana  man  na  kasama 


I 


ninyo.  13  Mag-ingat  ka  na  huag  mong 
ihahandog  ang  iyong  bandog  na  susu- 
nugin sa  bawa't  lugar  na  iyong  nakikita : 
14  kungdi  sa  lugar  na  pipiliin  ng  Pangi- 
NOON  sa  isa  sa  iyong  mga  angkan,  doon 
mo  ihahandog  ang  iyong  mga  bandog  na 
susunugin,  at  doon  mo  gagawin  ang  lahat 
na  aking  iniuutos  sa  iyo.  15  Gayon  ma'y 
makapapatay  ka  at  makakakain  ng  laraan, 
sa  loob  ng  iyong  lahat  ng  pintuang-daan, 
ayon  sa  boong  nasa  ng  iyong  kalulua, 
ayon  sa  pagpapala  ng  Pangnioong  iyong 
Dios  na  kaniyang  ibinigay  sa  iyo :  ang 
marumi  at  ang  malinis  ay  makakain  doon, 
gay  a  ng  maliit  na  usa,  at  gaya  ng  mala- 
king  usa.  16  Huag  lamang  ninyong  ka- 
kanin  ang  dugo  ;  iyong  ibubuhos  sa  lupa 
na  gaya  ng  tubig.  17  Hindi  mo  maka- 
kain sa  loob  ng  iyong  mga  pintuang-daan 
ang  ikasampuong  bahagi  ng  iyong  trigo, 
o  ng  iyong  alak,  o  ng  iyong  langis,  o  ng 
mga  panganay  sa  iyong  bakahan  o  sa 
iyong  kawan,  o  ano  man  sa  iyong  mga 
panata  na  iyong  ipananata,  o  ang  iyong 
mga  kusang  bandog  man,  o  ang  bandog 
na  itataas  ng  iyong  kamay :  18  kungdi 
iyon  mga  kakanin  sa  harap  ng  Pangi- 
noong iyong  Dios  sa  lugar  na  pipiliin  ng 
Panginoong  iyong  Dios,  mo,  at  ng  iyong 
anak  na  lalaki  at  babaye,  at  ng  iyong 
aliping  lalaki  at  babaye,  at  ng  Levita  na 
nasa  loob  ng  iyong  mga  pintuang-daan :  at 
ikaw  ay  magagalak  sa  harap  ng  PanGi- 
NOONG  iyong  Dios,  sa  lahat  ng  kalagyan 
ng  iyong  kamay.  19  Ingatan  mong  huag 
mong  pabayaan  ang  Levita  samantalang 
nabubuhay  ka  sa  ibabaw  ng  iyong  lupain. 
20  Pagka  palalakihin  ng  PanGinoong 
iyong  Dios  ang  iyong  hanganan,  gaya  ng 
kaniyang  ipinangako  sa  iyo,  at  iyong  sa- 
sabihing,  ako'y  kakain  ng  laman,  sapag- 
ka't  ibig  kumain  ng  laman  ang  iyong 
kalulua;  makakakain  ka  ng  laman,  ayon 
sa  boong  nasa  ng  iyong  kalulua.  21  Kung 
ang  lugar  na  pipiliin  ng  PanGinoong  i- 
yong  Dios  upang  ilagay  ang  kaniyang  pa- 
ngalan doon  ay  totoong  malayo  sa  iyo, 
papatay  ka  nga  sa  iyong  bakahan  o  sa 
iyong  kawan,  na  ibinigay  sa  iyo  ng  Pa- 
nGinoon,  gaya  ng  iniuutos  ko  sa  iyo,  at 
kakain  ka  sa  loob  ng  iyong  mga  pintuang- 
daan,  ayon  sa  boong  nasa  ng  iyong  kalu- 
lua. 22  Kung  paano  ang  pagkain  sa 
maliit  at  malaking  usa,  gayon  kakanin ; 
ang  marumi  at  ang  malinis  ay  makaka- 
kain noon.  23  Huag  lamang  kakanin 
ang  dugo:  sapagka't  ang  dugo^y  siyang 
buhay ;  at  huag  mong  kakanin  ang  buhay 


im 


:deui,i^eonomio. 


12,  23 


na  kasama  iig  laiiian.  24  lluag  moDg 
kakainin;  iyong  ibiibulios  sa  ibabaw  ng 
lupa  na  parang  tubig.  25  Huag  moDg 
kakainin;  iipang  yunaaong  mabuti  sa  ijo, 
at  sa  iyong  mga  anak  pagkamatay  mo, 
ptigka  iyong  gagawin  ang  rnatuid  sa  mata 
ng  Panginoox.  28  Ang  iyo  lanuing  uiga 
santong  bagay  na  tinatankilik  nio,  at  ang 
iyong  njga  panata,  iyong  niga  kukimin,  at 
yayaon  ka  sa  lugar  na  pij)iliin  ng  Pangi- 
NOON :  27  at  iyong  ihahandog  ang  iyong 
niga  liandog  na  susunngin,  ang  kiman  at 
ang  dugo,  ga  ibabaw  ng  altar  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  :  at  ang  dugo  ng  iyong 
mga  hayin  ay  ibububos  sa  ibabaw  ng 
altar  ng  Panginoong  iyong  Dios ;  at  i- 
yong  kakanin  ang  laman.  28  Iyong  sun- 
din  at  dingin  ang  lahat  ng  salitang  iniuu- 
tos  ko  sa  iyo,  upang  yui-uaong  mabuti  sa 
iyo,  at  sa  iyong  mga  anak  pagkamatay 
mo,  magpakailan  man,  pagka  iyong  gina- 
wa  ang  mabuti  at  matuid  sa  mga  mata  ng 
Panginoong  iyong  Dios. 

29  Pagka  naihiwalay  ng  Panginoong 
iyong  Dios  ang  n^ga  nacion,  sa  harap  mo, 
na  iyong  pinapasuk  upang  mga  ariin,  at 
iyong  mga  naari,  at  nakatahan  ka  sa  ka- 
nilang  lupain,  SO  mag-ingat  ka  na  liuag 
masilong  sumunod  sa  kanila,  pagkatapos 
na  sila'y  malipol  sa  Iiarap  mo ;  at  luiag 
kang  mag-usisa  ng  tungkol  sa  kaniiang 
mga  dios,  na  magsabing :  l  Paanong  nag- 
lilingkod  ang  mga  uacicngito  sa  kanilaug 
mga  dios?  gayon  din  ang  gagawin  ko  na- 
man.  31  Huag  mong  gagawing  gayon  sa 
Pakgikoong  iyong  l)ios :  sapagka't  ba- 
wa't  kasuklamsukkim  sa  Pan<5inoon,  na 
kaniyang  kinapopootan,  kaniiang  ginaga- 
wa  sa  kaniiang  mga  dios ;  sapagka't  pati 
ng  kaniiang  mga  anak  na  lalaki  at  babaye 
ay  kaniiang  sinusunog  sa  apoy  sa  kaniiang 
mga  dios. 

as  Kung  anong  bagay  ang  iniuutos  ko 
sa  iyo,  siya  mong  tatalimaliin :  Huag 
mong  dadagdagan  o  babawasan  man. 
|0  Kung  may  bumangon  sa  gitna  mo  na 
i«3  isang  profeta  o  isang  mapaimgiuipin 
ng  mga  panaginip,  at  kaniyang  bigyan  ka 
ng  isang  tanda  o  kababalaglian,  2  at  ang 
tanda  o  ang  kababalaghan  ay  mangyari, 
na  kaniyang  pagsalitaan  ka,  na  sabiliing : 
Sumunod  tayo  sa  ibang  mga  dios,  na 
hindi  mo  nakilala,  at  ating  paglingkuran 
sila;  3  huag  mong  didingin  ang  mga 
salita  ng  proietang  yaon,  o  ng  raapanagi- 
niping  yaon  ng  mga  panaginip :  sapagkaH 
sinusubok  kayo  ng  Panginoong  inyong 
Dios,  upang  malaman  kung  iniibig  ninyo 


ang  Pangjnoong  inyong  Dios  ng  inyong 
boong  puso  at  ng  inyong  boong  kalulua. 
4  Kayo^y  lalakad  ayon  sa  Pangikoong 
inyong  Dios,  at  matatakot  sa  kaniya,  at 
gaganap  sa  kaniyang  mga  utos,  at  susunod 
sa  kaniyang  voces,  at  magliiingkod  sa 
kaniya  at  lalakip  sa  kaniya.  5  ^Vt  ang 
profetang  yaon  o  ang  mapanaginiping 
yaon  ng  mga  panaginip,  papatayin ;  sa- 
pagka^t  siya'y  nagsaiita  ng  pangliiiiin)ag" 
sik  laban  sa  Panginoong  inyong  Dio's, 
na  naglabas  sa  Inyo  sa  lupain  ng  Egipto, 
at  tumubos  sa  iyo  sa  baljay  ng  pagkaalipin, 
upang  iligaw  ka  sa  daan  na  iniutos  sa 
iyong  lakaran  mo  ng  Pakginoong  iyong 
Dios.  Ganito  mo  aalisin  ang  kasam-an  sa 
gitna  mo. 

6  Kung  ang  iyong  kapatid  na  lalaki, 
ang  anak  ng  iyong  ina,  o  ang  iyong  anak 
na  lalaki  o  babaye,  o  ang  asawa  ng  iyong 
sinapupunan,  o  ang  iyong  kaibigan,  na 
siyang  parang  iyong  sarilii.g  kalulua,  ay 
himukin  kang  lihim,  nasabihing:  Tayo'y 
yuraaon  at  maglingkod  sa  ibang  mga  dios, 
na  hindi  mo  nakilala,  mo,  o  ng  iyong  mga 
magulang  man;  7  sa  mga  dios  ng  mga 
bayan  na  nasa  palibot  ninyo  na  malapit 
sa  iyo,  o  malayo  sa  iyo,  mula  sa  isang 
kalapusan  ng  lupa  hangang  sa  kabilang 
katapusan  ng  lupa;  8  huag  mong  tutu- 
iutan  siya  o  didingin  siya;  o  huag  kahi- 
hinayangan  mo  man  siya  ng  iyong  mata, 
o  ];ahahabagan  m.o  man,  o  aamponin  mo 
man  :  9  kungdi  walang  pagsalang  iyong 
papatayin ;  ang  iyong  kamay  ang  mangu- 
nguna  sa  kaniya  upang  patayin  siya_, 
at  pagkatapos  ang  kamay  ng  boong  bayan. 
10  At  iyong  babatohin  siya  ng  mga  bato, 
upang  siyaV  mamatay;  sapagka't  kani- 
yang pinagsikapang  ihiwalay  ka  sa  Pa- 
ng ingoing  iyong  Dios,  na  kumuha  sa  iyu 
sa  lupain  ng  Egipto,  sa  baliay  ng  pagkaa- 
lipin. 11  At  maririnig  ng  boong  Israel, 
at  matatakot,  at  hindi  na  gagawa  ng  ano 
mang  kasam-an  pa  na  gaya  nito  sa  gitna 
mo. 

12  Kung  iyong  maririnig  saysayin  ang 
tungkol  sa  isa  sa  iyong  mga  ciudad,  na 
ibinibigay  sa  iyo  ng  Panginooxg  iyong 
Dies  upang  tumalian  ht  doon,  na  sabi- 
hing :  13  Hang  mga  anak  ng  kasam-an 
ay  nagsialis  sa  gitna  n:io,  at  iniligaw  ang 
mga  nananahan  sa  kanilaug  ciudad,  na 
nagsabing  :  Tayo'y  yumaon  at  magling- 
kod sa  ibang  mga  dios,  na  hindi  ninyo 
mga  nakilala;  14  iyo  ngang  sisiyasatin 
at  uusisain,  at  itatanong  na  mainam  ;  at, 
narito,  kung  maging  katotohanan,  at  ang 


14.  26 


DEUTBRONOMIO. 


197 


bagay  ay  tunay,  ang  gayong  kasuklam- 
suklara  ay  nagawa  sa  gitna  mo ;  15  wa- 
lang  pagsalatig  iyong  susugatan  aiig  mga 
nananahan  sa  ciudad  na  yaon  ng  talira 
ng  tabak,  na  iyong  lubos  na  lilipulin,  at 
ang  lahat  na  nandoon  at  ang  mga  liayop 
noon  ay  iyong  lilipulm  ng  talim  ng  tabak. 
16  At  iyong  titipunin  ang  boong  nasam- 
sam  doon,  sa  gitna  ng  langsangan  noon,  at 
iyong  susunugin  ng  apoy  ang  ciudad,  at 
ang  boong  nasamsam  doon,  bawa't  piraso, 
sa  Panginoong  iyong  Dios :  at  magiging 
isang  bnaton  magpakailan  man ;  hindi 
na  muling  matatayo.  I7  At  huag  kang 
raagsasagi  ng  bagay  na  inibiwalay  sa 
iyong  kamay :  upang  talikdan  ng  Pais'GI- 
NOON  ang  kabagsikan  ng  kaniyang  galit, 
at  pagpakitaan  ka  niya  ng  kaawaan,  at 
raagkaroon  sa  iyo  ng  habag,  at  paramihin 
ka^  gaya  ng  isinurapa  niya  sa  iyong  mga 
magulang ;  18  pagka  iyong  didingin  ang 
voces  ng  Pa:nginoong  iyong  Dios,  na 
ganapin  ang  lahat  ng  kaniyang  mga  utos 
na  aking  iniuutos  sa  iyo  sa  araw  na  ito, 
na  gawin  ang  matuid  sa  mga  mata  ng 
Panginoong  iyong  Dios. 

HKayo'y  mga  anak  ng  PanGinoong 
inyong  Dios :  huag  kayong  magku- 
kudlit  o  magpapakakalbo  sa  pag-itan  ng 
inyong  mata  dahil  sa  patay.  2  Sapagka^t 
ikaw  ay  isang  santong  bayan  sa  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios,  at  ikaw  ay  pinili  ng 
PanGinoon,  upang  maging  tanging  bayan 
sa  kaniyang  sarili,  na  higit  sa  lahat  ng 
bayan  na  nasa  ibabaw  ng  balat  ng  lupa. 

S  Huag  kang  kakain  ng  ano  mang  ka- 
suklamsuklam  na  bagay.  4  Ito  ang  mga 
hayop  na  inyong  kakanin  :  ang  baka,  ang 
tupa,  at  ang  kambing,  5  ang  malaking 
usa,  at  ang  maliit  na  usa,  at  ang  lalaking 
usa,  at  ang  mabangis  na  kambing,  at  ang 
pygargo,  at  ang  antilope,  at  ang  gamuza. 
6  At  bawa't  hayop  na  may  hati  ang  paa, 
at  baak,  at  ngumunguya  sa  mga  hayop,  ay 
inyong  makakain.  7  Gayon  ma^y  ang 
mga  ito  ay  hindi  ninyo  kakanin  sa  kani- 
lang  mga  ngumunguya,  o  sa  kanilang 
baak :  ang  kamello,  at  ang  liebre,  at  ang 
daman,  sapagka't  sila'y  ngumunguya  ngu- 
ni*t  walang  hati  ang  paa ;  mga  mar u  mi  sa 
inyo :  8  at  ang  baboy,  sapagka't  may 
hating  paa  nguni't  hindi  ngumunguya, 
ito'y  marumi  sa  inyo :  tungkol  sa  laman 
niWy  huag  ninyong  kakanin,  at  ang  ka- 
nilang bangkay  ay  huag  ninyong  hihipuin. 

9  Ang  mga  ito'y  inyong  kakanin  sa 
lahat  ng  nasa  tubig  :  ano  mang  may  mga 
palikpik  at  mga  kaliskis  ay  inyong  ka- 


kanin: 10  at  ano  mang  walang  mga 
palikpik  at  mga  kaliskis  ay  huag  ninyong 
kakanin  ;  marumi  nga  sa  inyo. 

11  Sa  lahat  ng  ibong  malinis  ay  maka- 
kakain  kayo.  12  Nguni^t  ang  mga  ito'y 
hindi  ninyo  makakain :  ang  agila,  at  ang 
kebranta-huesos,   at  ang  agilang  dagat; 

13  at  ang  azor,  at  ang  halkon,  at  ang 
milano  ayon  sa  kaniyang  pagka  milano; 

14  at  bawa't  owak  ayon  sa  kaniyang  pag- 
kaowak ;  15  at  ang  avestruz,  at  ang 
kuago,  at  an^  gaviota,  at  ang  lawin  ayon 
sa  kaniyang  pagkalawin ;  16  ang  mun- 
ting  kuago,  at  aiig  malaking  kuago,  at 
ang  kuagong  may  sungay,  17  at  ang 
pelikano,  at  ang  buitre,  at  ang  somor- 
muho,  18  at  ang  ciguena  at  ang  tagak, 
ayon.  sa  kanilang  pagkatagak ;  at  ang 
abubilla,  at  ang  paniki.  19  At  lahat  ng 
may  pakpak  na  umuusad  na  bagay,  ay 
marumi  sa  inyo:  mga  hindi  kakanin. 
20  Sa  lahat  ng  ibong  malinis  ay  "kayo'y 
makakakain. 

21  Huag  kayong  kakain  ng  ano  mang 
bagay  na  namatay  ng  sarili :  iyong  m^aibi- 
bigay  sa  taga  ibang  bayang  nasa  loob  ng 
iyong  mga  pintuang-daan,  upang  kani- 
yang^ kanin;  o  iyong  maipagbibili  sa 
nangingibang-bayan :  sapagka't  ikaw  ay 
isang  santong  bayan  sa  Panginoong  iyong 
Dios.  Huag  mong  lulutuin  ang  guyang 
kambing  sa  gatas  ng  kaniyang  ina. 

22  Iyong  sasampuing  bahagi  ng  boong 
ingat  ang  boong  bunga  ng  iyong  binhi 
na  nangagaling  sa  iyong  bukid  taon  taon. 
23  At  ikaw  ay  kakain  sa  harap  ng  Pa- 
NGINOONG  iyong  Dios,  sa  Jugar  na  kani- 
yang pipiliin  upang  patahanin  doon  ang 
kaniyang  pangalan,  ang  ikasampuong  ba- 
hagi ng  iyong  trigo,  ng  iyong  ala'k,  at  ng 
iyong  langis,  at  ang  mga  panganay  sa 
iyong  bakahan  at  sa  iyong  kawan  ;  upang 
mag-aral  kang  matakot  sa  Panghstoong 
iyong  Dios  kailan  man.  24  At  kung 
ang  daan  ay  totoong  mahaba  sa  iyo,  na 
ano  pa't  hindi  mo  madadala,  sapagka't 
ang  lugar  ay  totoong  malayo  sa  iyo,  na 
pi])iliin  ng  PanGinookg  iyong  Dios  u- 
pang  ilagay  ang  kaniyang  pangalan  doon, 
pagka  ikaw  ay  pagpapalain  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios :  25  iyo  ngang  sasa- 
lapiin,  at  iyong  itatali  ang  salapi  sa 
iyon^  kamay  at  paroroon  ka  sa  lugar  na 
pipiliin  ng  PanSinoong  iyong  Dios . 
26  at  iyong  gugugulin  ang  salapi  sa  ano 
mang  nasain  ng  iyong  kalulua,  sa  mga 
baka,  o  sa  nrjga  tupa,  o  sa  alak,  o  sa 
matapang   na    inumin,    o    sa   ano    mang 


198 


DEUTEEONOMIO. 


14.  26 


ibigin  sa  iyo  Dg  iyong  kalulua :  at  iyong 

|jkakanin  doon  sa  harap  ng  Panginoong 

I  iyong  Dios,  at  ikaw  ay  magagalak,  ikaw 

"  at   ang   iyong   kasambaliay :     27  at    ang 

Levita  na  nasa  loob  ng  iyong  mga   pin- 

luan,  huag  niong  pababayaan :  sapagka't 

siya'y  walang  bahagi  o  niana  na  kasama 

mo. 

28  Sa  katapusan  ng  bawa^t  tatl<;ng  taou 
ay  iyong  kukunin  ang  boong  ikasampuong 
bahagi  ng  iyong  bunga  ng  taong  yaon,  at 
iyong  ilalagay  sa  loob  ng  iyong  niga  pintu- 
ang-daan  :  29  at  ang  Levita,  sapagkaH  si- 
ya'y  walang  bahagi  o  mana  man  na  kasama 
mo,  at  ang  taga  ibang  bayan,  at  ang  ulila, 
at  ang  babayeng  bao,  na  nanga  sa  loob  ng 
iyong  mga  pintuang-daan,  magsisiparoon 
at  magsisikain  at  mgabubusog ;  upang 
pagpalain  ka  ng  PANaixoONG  iyong  Dios 
sa  lahat  ng  gawa  ng  iyung  karaay  na  iyong 
ginagawa. 

I K  Sa  katapusan  ng  bawa't  pitong  taon 
i  ^  ay  magpapatawad  ka  ng  iyong  mga 
ntang.  a  xit  ito  ang  paraan  ng'pagpapa- 
tawad  :  bawa't  may  pautang  ay  magpapa- 
tawad ng  kaniyang  ipinautang  sa  kani- 
yang  kapua  ;  huag  niyang  sasingilin  sa 
kaniyang  kapua,  at  sa  kaniyang  kapatid  ; 
sapagka't  ang  pagpapatawad  ng  Pangi- 
NOON  _  ay  ipinagpatawag.  ;i  Sa  isang  na- 
ngingibang  bayan  ay  iyong  masisingil ; 
nguni't  ano  mang  tinatankilik  mo  na  nasa 
iyong  kapatid  ay  ipatatawad  ng  iyong 
kamay.  4  Gayon  ma'y  hindi  magkaka- 
duklia  sa  iyo;  (sapagka't  walang  pagsa- 
lang^  pagpapalain  ka  ng  Panginoon  sa 
lupain  na  ibinibigay  sa  iyo  ng  Panginoong 
iyong  Dios  na  pinakaraana  upang  iyong 
ariin  ;)  5  kung  iyong  didingin  lamang 
maingat  ang  voces  ng  Panginoong  iyong 
Dios,  na  talimahin  ang  boong  utos  na 
ito^  na  aking  iniuutos  sa  iyo  sa  araw 
na  ito. 

6  Sapagka^t  pagpapalain  ka  ng  Pangi- 
noong ivong  Dios,  gaya  ng  ipinangako 
niya  sa  iyo  :  at  ikaw  ay  magpapautang 
sa  maraming  mga  nacionj  ngunlM;  hindi  ka 
mangungutang ;  at  ikaw  ayniagpupuno  sa 
maraming  mga  nacion,  nguni't  hindi  ka 
nila  pag-pupunoan. 

7  Kung  magkakaroon  ya  iyo  ng  isang 
dukha,  na  isa  sa  iyong  mga  kapatid,  na 
nasa  loob  ng  iyong  mga  pintuang-daan  sa 
iyong  lupaing  ibinibigay  sa  iyo  ng  Pangi- 
noong iyong  Dios,  huag  mong  patitiga- 
sin  ang  iyong  puso,  o  titikumin  man  ang 
iyong  kamay  sa  iyong  dukhang  kapatid  : 
8  kungdi   walang   pagsalang   "iy^^ng    bu- 


bukhin  ang  iyong  kamay  sa  kaniya,  at 
walang  ]>agsalang  iyong  pauutangin  siya 
ng  sapat  sa  kaniyang  kailangan  na  kani- 
yang kinakailangan.  9  Pag-ingatan  mong 
huag  magkaroon  ng  masamang  pag- 
iisip  sa  iyong  puso,  na  iyong  sabiliing : 
Ang  ikapitong  taon,  ang  taon  ng  pagpa- 
patawad, ay  malapit  na ;  at  ang  iyong 
mata'y  maging  masama  laban  sa  iyong 
dukhang  kapatid,  at  hindi  mo  siya  big"- 
yan  ;  at  siya'y  dumaing  sa  Panginoon  la- 
ban  sa  iyo,  at  maging  kasalanan  sa  iyo. 
10  Walang  pagsalang  siya'y  iyong  bibig- 
yan,  at  ang  iyong  puso'y  huag  magdani- 
dam  pagka  binibigyan  mo  siya,  sapagka^t 
dahil  sa  bagay  na  itoV  pagpapalain  ka  ng 
Panginoong  iyong  Dios  sa  lahat  ng  iyong 
gawa,  at  sa  lahat  ng  patungan  ng  iyong 
kamay.  11  Sapagka't  hindi  mawawalan 
ng  dukha  sa  lupain  kailan  man  :  kaya't 
aking  iniuutos  sa  iyo,  na  aking  sinasabfng  : 
Walang  pagsalang  iyong  bubukhin  ang 
iyong  kanmy  sa  iyong  kapatid,  sa  nagka- 
kailangan  mo,  at  sa  dukha  mo,  sa  iyong 
lupain. 

12  Kung  ang  iyong  kapatid,  na  He- 
breong  lalaki  o  babaye,  ipagbili  sa  iyo,  at 
maglingkod  sa  iyong  anim  na  taon;  sa 
ikapitong  taon  nga  ay  iyong  papagpa- 
paalaming  laya  sa  iyo.  13  At  pagka  i- 
yong  papagpapaalaming  laya  sa  iyo,  ay 
huag  mo  siyang  papagpapaalaming  walang 
dala:  14  iyo  siyang  papagsasangkapin 
na  may  kagandahang-loob  ng  bunga  ng 
iyong  kawan,  at  ng  iyong  giikan,  at  ng 
iyong  uvasan :  kung  ano  ang  ipinagpala  sa 
iyo  ng  Panginoong  iyong  Dios,  ay  bi- 
bigyan  mo  siya.  15  At  iyong  aalalaha- 
nin  na  ikaw  ay  alipin  sa  lupain  ng  Egip- 
to,  at  tinubos  ka  ng  Panginoong  iyong 
Dios :  kaya't  iniuutos  ko  sa  iyo  ang  bagay 
na  ito  ngayon.  16  At  mangyayari,  kung 
sabihin  niya  sa  iyo:  Hindi  ako  aalis  sa 
iyo :  sapagka't  iniibig  ka  niya  at  ang 
iyong  bahay,  sapagka't  siya'y  mabuti  sa 
iyo;  17  kukuha  ka  nga  ng  isang  pang- 
butas  at  ibutas  mo  sa  kaniyang  tainga  sa 
pintuan,  at  siya'y  magiging  iyong  alipin 
magi'akailan  man.  At  sa  iyong  aliping 
babaye  man  ay  gayon  din  ang  iyong  ga- 
gawin.  18  Huag  mainabigatin  mo,  pagka 
iyong  papagpapaalaming  laya  sa  iyo ;  sa- 
pagka't makalawa  ng  kaupahan  ng  mag- 
papaupa  ang  kaniyang  ipinaglingkod  sa 
iyo  sa  anim  na  taon :  at  pagpapalain  ka 
ng  Panginoong  iyong  Dios  sa  lahat  ng 
iyong  ginagawa, 

19   Lahat   ng    panganay    na    lalaki    na 


16.  19 


DEUTERONOMIO. 


199 


ipanganak  sa  iyong  bakahan,  at  sa  lyong 
kawan  ay  ivong  itatalaga  sa  Panginoong 
iyong  Dios:  liimg  kang  gagawa  ng  ano 
mang  gaga  wing  kasama  mo  ang  panganay 
ng  iyong  baka,  o  gugupitan  mo  man  ang 
panganay  sa  iyong  kawan.  20  Iyong  ka- 
kanin  sa  Wap  ng  Panginookg  iyong  Dios 
taon  taon  sa  lugar  na  pipilim  ng  Pangi- 
NOON,  mo,  at  ng  iyong  kasambahay.  21  At 
kung  may  ano  mang  kapintasan,  pilay  o 
bulag,  ano  mang  masamang  kapintasan, 
huag  raong  ihahayin  sa  Panginoong  i- 
yong  Dios.  23  Iyong  kakanm  sa  loob  ng 
ivong  mga  pintuang-daan :  ang  marumi  at 
ano"  malinis  ay  kakanin  parejo,  gaya  ng 
maliit  na  usa  at  gaya  ng  malaking  usa. 
23  Huag  mo  lamang  kakanin  ang  dugo 
noon ;  iyong  ibubuhos  sa  ibabaw  ng  uipa 
na  parang  tubig.  ^ 

|0   Iyong   ipangingilin    ang    buan    ng 
ID     Abib,  at  ipagdidiwang  ang  paskua 
sa  Panginoong  iyong  Dios:  sapagka  t  sa 
buan  ng  Abib  inilabas  ka  ng  PanGinoong 
iyong  Dios  sa  Egipto,   sa   kinagabihan. 
2  At  iyong  ihahayin  ang  paskua  sa  Pa- 
NGiiiooNG  iyong  Dios,  ang  sa  kawan  at  sa 
bakahan,  sa  Uigar  na  pipiliin  ng  Vaj^gi- 
NOON  upang  patahanin  doon  ang  kaniyang 
pangalan.     3  Huag  kang  kakain  sa  paskim 
ng  tinapay  na  may  levadura ;  pitong  araw 
na  kakanin  mo  sa  paskua  ang  tinapay  na 
walang  levadura,  ang  tinapay  ng  pagka- 
pighati;  sapagka't  umalis  ka  sa  lupam  ng 
Egipto  na  madalian:  upang  iyong  maala- 
la  ang  araw  na  inialis  mo  sa  lupain  ng 
Egipto  sa  lahat  ng  araw  ng  iyong  buhay. 
4  At  pitong  araw  na  walang  makikitang 
levadura  sa  lyo,  sa  lahat  ng  iyong  hanga- 
nan ;  at  sa  ano  mang  laman  na  iyong  iha- 
hayin   sa   unang   araw   sa  paglubog  ng 
araw  ay  walang  maiiwan  sa  bjong  gabi, 
hangang  sa  umaga.     5  Hindi  mo  maiha- 
hayin  ang  paskua  sa  loob  ng  alm^  man  sa 
iyong  mga  pintuang-daan,  na  ibinibigay 
sa    iyo    ng    Panginoong    iyong    Dios: 
6  kungdi  sa  lugar  na  pipiliin  ng  Pangi* 
NOONG  iyong  Dios  upang  patahanin  doon 
ang   kaniyang   pangalan,    doon   mo   iha- 
hayin ang  paskua  sa  pagtatakip  silim  sa 
paglubog  ng  araw,  sa  panahon  na  iyong 
inialis  sa  Egipto.     7  At  iyong  nhawm  at 
kakanin  sa  lugar  na  pipilim  ng  Pan«i- 
NOONG  iyong  Dios;  at  ikaw   ay   babalik 
sa  kinaumagahan,  at  uuwi  sa  iyong  mga 
dampa.     S  Anim  na  araw  na  kakain  ka 
ng    tinapay  na   walang  levadura:   at  sa 
ikapitong  araw   ay   magkakaroon  ka  ng 
dakilang   pagkakapisan  sa   Panginoong 


iyong  Dios;  huag  kang  gagawa  ng  ano 
mang  gagawin  sa  araw  na  yaon. 

9  Pitong  sanglingo  ang  iyong  bibilangin 
sa  iyo :  mula  sa  iyong  pagpapasimula  na 
isuot  ang  pangapas  sa  mga  nakatayong 
trigo  ay  magpapasimula  kang  burailang 
ng  mga  pitong  sanglingo.  10  At  iyong 
ipagdidiwang  ang  pista  ng  mga  sanglingo 
sa  Panginoong  iyong  Dios  na  may  dulot 
ng  kusang  handog  ng  iyong  kamay,  na 


iyong  ibibigay,  ayon  sa  ipmagpala  sa  iyo 
ng  Panoinoong  iyong  Dios :  11  at  ikaw 
ay  magagalak  sa  harap  ng  Panginoong 
ivong  Dios,  ikaw,  at  ang  iyong  anak  na 
lalaki  at  babaye,  at  ang  iyong  ahpmg 
lalaki  at  babaye,  at  ang  Levita  na  nasa 
loob  ng  iyong  mga  pintuang-daan,  at  ang 
taga  ibaiig  bayan,  at  ang  ulila,  at  ang 
babayeng  bao,  na  nasa  gitna  mo,  sa  lugar 
na  pipiliin  ng  Panginoong  iyong  Dios 
npang  patahanin  doon  ang  kaniyang  pa- 
ngalan. 12  At  iyong  aalalahanin  na  ikaw 
ay  naging  alipin  sa  Egipto:  at  iyong 
gaganapin  at  gagawin  ang  mga  palatuntu- 
nang  ito. 

13  Iyong  ipagdidiwang  ang  pista  ng 
mga  dampa  na  pitong  araw,  pagkatapos 
na  makamalig  mo  ang  aning  mula  sa 
iyong  giikan  at  sa  iyong  uvasan :  14  at 
ikaw  ay  magagalak  sa  iyong  pista,  ikaw, 
at  ang  iyong  anak  na  lalaki  at  babaye,  at 
ang  iyong  aliping  lalaki  at  babaye,  at  ang 
Levita,  at  ang  taga  ibang  bayan,  at  ang 
ulila,  at  ang  babayeng  bao,  na  nasa  loob 
ng  iyong  mga  pintuang-daan.  15  Pitong 
araw  na  ipagdidiwang  mo  ang  pista  sa 
Panginoong  iyong  Dios  sa  lugar  na 
pipiliin  ng  Pangikoon  :  sapagka't  pag- 
papalain  ka  ng  PanGinoong  iyong  Dios 
sa  lahat  ng  iyong  bunga,  at  sa  lahat  ng 
gawa  ng  iyong  mga  kamay,  at  ikaw  ay 
lubos  na  magagalak.  16  Makaitlo  sa  isaiig 
taon  na  ang  iyong  mga  lalaki  ay  raagsisi- 
harap  sa  Pais^ginoong  ij^ong  Dios,  sa 
lugar  na  kaniyang  pipiliin ;  sa  pista  ng 
tinapay  na  walang  levadura,  at  sa  pista 
ng  mga  sanglingo,  at  sa  pista  ng  mga 
dampa :  at  huag  silang  haharap  sa  Pangi; 
NOON  na  walang  dala  :  17  bawa  t  lalaki 
ay  magbibigay  ng  kaniyang  kaya,  ayonsa 
pagpapala  na  ibinigay  sa  iyo  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios. 

18  Maghahalal  ka  sa  iyo  ng  mga  hukom 
at  ng  mga  puno  sa  lahat  ng  iyong  mga 
pintuang-daan,  na  ibinibigay  sa  iyo  ng 
Panginoong  iyong  Dios,  ayon  sa  iyong 
mga  angkan:  at  sila'y  hahatol  sa  bayan 
ng  matuid  na  pag-hatol.     19  Huag  kang 


200 


DEUTEEONOMIO. 


16.  19 


niagliliko  ng  pagliatol;  himg  kang gagalac^n 
ng  mga  pagka-tawo :  o  kukuha  man  ng 
^-aloob ;  sapagka't  ang  kaloob  ay  bumubu- 
lag  Dg  niga  mata  ng  marunong,  at  nag- 
liiiko  ng  mga  salita  ng  banal.  20  Su- 
sundm  mo  ang  katuiran  na  tunay,  npang 
mabuhav  ka  at  manahin  mo  ang  lupain  na 
ibmibigay  sa  iyo  ng  PakGinoong  ivong 
Dios.  ^      * 

2i  Huag^  kang   magtitindig  sa  ijo  ng 


A    1  J^- ^    -^-c*.^v^^±uv^i^  &a  lyu  ng 

Asiiera  ng  ano  mang  kahoj  sa  siping  ng 
altar  ng  Panginoong  iyong  Dios,  na 
gaga  win  mo  para  sa  ivo.  22  O  magtatayo 
man  para  sa  iyo  ng  haligi ;  na  kinapopo- 
otan  ng  Pangixoong  iyong  Dios. 
17  -^"^^  ^^"S  magliahayin  sa  Pangt- 
H  s  NOONG  iyong  Dios  ng  baka,  o  topa, 
ra  may  dungis  o  ano  mang  kanintasan  • 
sapagka't  yaoV  isang  kasuklamsuklam  sa 
PanSinoong  iyong  Dios. 

2  Kung  may  masusumpnngan  sa  gitna 
mo,  sa  loob  ng  alin  man  sa  iyong  mga 
pmtuang-daan,  na  ibinibigav  sa  iyo  ng  Pa- 
NGINOONG  iyong  Dios,  na  ralaki^o  babave 
na  gumagawa  ng  kasam-an  sa  paningin  ha- 
Panginoong   iyong    Dios,  sa  pagsalano^- 
sang  ng    kaniyang  tipan,     3  at  Vumao^n 
at   naglmgkod    sa     ibang   mga     dios,   at 
sumamba  sa  kanila,  o  sa  araw,  o  sa  buan 
o  sa  ano  man  sa  hukbo  ng  langit  na  hindi 
ko    miutos;     4  at   isinaysay    sa  iyo,   at 
lyo^^g  nabalitaan,  ay  iyo  ngang  sisiyasatino- 
mamgat,  at,  narito,  kung  totoo,*  at  an| 
bagay  ay   tunay,   na  ang  gayong    kasu- 
kkuas^klam  ay  nagawa  sa  Israel ;     5  iyo 
ngang  ilalabas  ang  lalaki  o  babayeng  yaon 
na  gnmawa  nitong  bagay  na  kasani'-an,  sa 
iyong  mga  pintuang-daan,  maging  lalaki  o 
babaye ;  at  iyong  babatuhin  sila  ng  mga 
bato,  npang  sila'y  mamatav.     o  Sa  bibig 
ng  dalawang  saksi,  o  ng  tatlong  saksi  ay  pa- 
patayni  ang  papatayin;  sa  bibig  ng  isang 
saksi   ay  Hindi    siya   papatayin.     7  Ang 
kamay   ng   mga    saksi   ay   siyang   unang 
papatay  sa  kaniya  at  pagkatapos  ang  ka- 
may ng  boong  bayan.    Ganito  mo  aalisin 
ang  kasam-an  sa  gitna  mo. 

8  Kung  magkakaroon  ng  totoong  ma- 
il irap  na  bagay  sa  iyo  ta  pag-hatol,  na 
dogot  dugo,  usap  at  n-^ap,  at  bngbog  at 
bogbog,  na  bagay  na  j.agkakaa lit 'sa  loob 
1  g  iyong  inga  pintuang-daan,  ikaw  ngaV 
inngtitindig  at  sasampa  sa  lugar  na  pipi'- 
liin  ng  Panginoong  iyong  Dios;  9  at 
ikaw  ay  paroroon  sa'mga  saccrdoteng 
Leyita,  at  sa  mga  hukom  sa  mga  araw  na 
yaon  :  at  iyong  mga  isai^anguni ;  at  kani- 
iang  ipakikilala  >a  iyo  ang  halol  ng  kaha^ 


tnlan:^  10  at  iyong  gaga  win  avon  sa 
tniig  ng  liatol,  na  kanilang  ipakikilala  sa 
i>^o,  mula  sa  lugar  na  yaon  na  pipiliin  ng 
Paxginoon;  at  iyong  tatalimahin  ayon 
sa  lahat  na  kanilang  ituturo  sa  iVo : 
II  ayon  sa  tinig  ng  kautusan  na  kanilan^ 
Ituturo  sa  iyo,  at  ayon  sa  kahatulan  na 
kanilang  isasaysay  sa  iyo,  ga^awin  mo  : 
buag  jcang  liliko  sa  liatol  na  kanilang 
ipakikilala  sa  iyo,  maging  sa  kanan  o  sa 
kahwa  man.  12  At  ang  tawo  na  gumawa 
ug  ])agpapalaio,  sa  di  pakikinig  sa  sacer- 
dote  na  tumatayo  upang  mamaliala  doon 
sa  liarap  ng  Panginooxg  iyong  Dios,  o 
sa  hukom,  ang  tawong  yaoV  papatayin  :  at 
iyong  aalisin  ang  kasam-an  sa  Israel  13  At 
makikinig  at  matatakot  ang  boong  bayan, 
at  di  na  gagawa  pa  ng  pagpapalalo. 

14  Pagka  ikaw  ay  dumating  sa  lupain 
na    ibinibigay  sa    iyo    ng   Pakgikoonq 
iyong  Dios,  at  iyong  aariin,  at  iyong  ta- 
tahanan;    at   iyong    sasabiliing :"     Ako'y 
maglalagay  ng  isang  hari  sa  akin^   gaya 
ng  lahat  ng  nacion  na  nasa  palibot  ko ; 
15  ikaw  ay  maglalagay  sa  ano  mang  pa- 
raan  ng   liari  sa   iyo,  *yaong  pipiliin  ng 
Pakgikooxq  iyong  Dios:    isa   sa  iyong 
mga  kapatid  ang  ilalagay  mong  hari  sa 
iyo :    hindi   mo    mailalagay   sa   iyo    ang 
isang  taga  ibang  bayan,  na*  hindi  mo  ka- 
patid.    16  Huag  lamang  siyang  magpapa- 
rami  ng  mga  kabayo,  o  pababalikin  man 
mya  ang  bayan  sa  Egipto,  upang  siya'y  ma- 
kapagparami  ng  mga  kabayo  :  sa  paraang 
sinabi  sa  inyo  ng  Paxginooxg  :  Huag  na 
ninyong  babalikan  mula  ngayon  ang  da- 
ang  yaon.     17  O  magpaparami  man°siya 
ng  mga  asawa,  upang  ang  kaniyang  pusoV 
huag  maligaw :    o   magpapakarami   man 
siya  ng  pilak  at  ginto.     18  At  mangya- 
yan,  pagka  siya'y  luluklok  sa  luklukan  ng 
kaniyang  kaharian,  na  kaniyang  susulatin 
ang  isang  salin  ng  kautusang  ito  sa  isang 
libro,  sa  nasa  harap  ng  mga  sacerdoteng 
Levita  :     19  at  mamamalagi  sa  kaniya,  at 
kaniyang  babasahin  lahat  ng  araw  ng  ka- 
ni^^ang  buhay ;  upang  siya'y  mag-aral  na 
matakot  sa  PakGinoong  kaniyang  Dios, 
upang  mga  sunding  gawin  ang  lahat  ng 
salita  ng  kautusang  ito  at  ng  mga  pala- 
tuntunang  ito.      20  upang  ang  kaniyang 
puso  ay  huag    magma taas    sa    kaniyang 
mga  kapatid,  at  siya'y  huag  maligaw  sa 
utos,   maging  sa  kanan,  o  sa  kaliwa:  ea 
paraan  na  kaniyang  ma})aliaba  ang  kani- 
yang mga  araw    sa    kaniyane:    kaharian, 
mya,  at  ng  kaniyang  mga  kanatid  sa  gitna 
ng  Israel. 


19.  4 


DEUTBEONOMIO. 


201 


|Q  Ang  mga  sacerdoteng  Levita,  ang 
ID  boong  angkan  ni  Levi,  hindi  mag- 
kakaroon  ng  bahagi  o '  mana  man  na  ka- 
sama  ng  Israel;  sila*y  kakain  ng  mga 
bandog  sa  Pakginoon  na  pinaraan  sa 
apoy,  at  ng  kaniyang  mana.  2  At  sila'y 
bindi  magkakaroon  ng  mana  na  kasama 
ng  kanilang  mga  kapatid  ;  ang  PanSi- 
NOON  ang  kanilang  mana,  gaya  ng  sinalita 
niya  sa  kaniya  3  At  ito  ang  magiging 
karampatan  ng  mga  sacerdote  sa  bayan, 
sa  kanila  na  nagbahandog  ng  hayin, 
maging  baka  o  tupa,  na  kanilang  ibibigay 
sa  sacerdote  ang  balikat,  at  ang  dalawang 
pisngi,  at  ang  sikmura.  4  Ang  mga 
unang  bunga  ng  iyong  trigo,  ng  iyong 
alak,  at  ng  iyong  langis,  at  ang  unang  mga 
gupit  na  balat  sa  iyong  tupa,  ibibigay  mo 
sa  kaniya.  5  Sapagka't  pinili  siya  ng 
Panginoonq  iyong  Dios  sa  labat  ng  i- 
yong  angkan,  upang  tumayong  mamabala 
sa  pangalan  ng  PanQinoon,  siya  at  ang 
kaniyang  mga  anak  magpakailan  man. 

6  At  kung  ang  isang  Levita  ay  umalis 
sa  alin  man  sa  mga  pintuang-daan  ng 
boong  Israel  na  kaniyang  pinangingiba- 
hang-bayan  at  pumaroon  ng  boong  nasa 
ng  kaniyang  kalulua  sa  lugar  na  pipiliin 
ng  Panginoon  ;  7  mamamabala  nga  si- 
ya sa  pangalan  ng  Panginoong  kaniyang 
bios,  gaya  ng  ginagawa  ng  labat  ng  kani- 
yang mga  kapatid  na  mga  Levita,  na 
tumatayo  doon  sa  harap  ng  Panginooit. 
8  Sila'y  magkakaroon  ng  magkakapare- 
hong  babagi  na  kakanin,  bukod  sa  mag- 
mumula  sa  pinagbilhan  sa  mana  sa  kani- 
yang ama. 

9  Pagpasok  mo  sa  lupain  na  ibinibigay 
ea  iyo  ng  PanSinoong  iyong  Dios,  huag 
kang  mag-aaral  gumawa  ng  ayon  sa  mga 
kasuklamsuklam  ng  mga  naciong  yaon. 
10  Huag  makasumpong  sa  |iyo  ng  sino 
mang  nagpaparaan  sa  apoy  ng  kaniyang 
anak  na  lalaki  o  babaye,  o  nangbubula,  o 
nagmamasid  ng  mga  pamahiin,  o  enkan- 
tador,  o  mangagaway,  11  o  tawak,  o  su- 
masanguni  sa  mga  karumaldumal  na  es- 
piritu,  o  mabiko,  o  sumasanguni  sa  mga 
patay.  12  Sapagka*t  sino  mang^umaga- 
wa  ng  mga  bagay  na  ito  ay  kasuklam- 
suklam sa  PanGikoon  :  at  dahil  sa  mga 
kasuklamsuklam  na  ito  ay  pinalalayas 
sila  ng  PakGinoong  iyong  Dios  sa  liarap 
mo,  IS  Ikaw  ay  pakakasakdal  sa  Pa- 
hC^IKOONG  iyong  Dios.  14  Sapagka't  ang 
mga  naciong  ito,  na  iyong  aariin,  nakiki- 
nig  ea  kanila  na  nagmamasid  ng  mga 
pamahiin,  at  sa  mga  manghuhula:  ngu- 


ni^t  tungkol  sa  iyo,  hindi  ipinatiis  ng 
PanSinoong  iyong  Dios  na  gawin  mong 
gayon.  15  Palilitawin  sa  iyo  ng  PanGi- 
NOOKG  iyong  Dios  ang  isang  profeta  sa 
gitna  mo,  sa  iyong  mga  kapatid,  na  gaya 
ko  ;  sa  kaniya  kayo  makikinig ;  16  ayon 
sa  lahat  ng  iyong  ninasa  sa  Panginoong 
iyong  Dios  sa  Horeb,  sa  araw  ng  pag- 
kakapisan,  na  iyong  sasabihing:  Huag 
mong  ipadinig  uli  sa  akin  ang  voces  ng 
PanGinoong  aking  Dios,  o  ipakita  pa 
man  sa  akin  itong  dakilang  apoy,  upang 
huag  akong  mamatay.  17  At  sinabi  ng 
PanGinoon  sa  aking:  Mabuti  ang  ka- 
nilang pagkasabi  ng  kanilang  sinalita. 
18  Aking  ibabangon  sa  kanila  ang  isang 
profeta  sa  gitna  ng  kanilang  mga  kapatid, 
na  gaya  mo  ;  at  aking  ilalagay  ang  aking 
mga  salita  sa  bibig  niya,  at  kaniyang 
sasalitain  sa  kanila  ang  lahat  ng  aking 
iuutos  sa  kaniya.  19  At  mangyayari,  na 
sino  mang  hindi  makikinig  sa  aking  mga  sa- 
lita na  kaniyang  sasalitain  sa  aking  panga- 
lan, aking  uusisain  |sa  kaniya.  20  Ngu- 
ni't  ang  profeta  na  magsasalita  ng  sali- 
tang  may  pagpapalalo  sa  aking  pangalan, 
na  hindi  ko  iniutos  sa  kaniyang  sali tain, 
o  magsasalita  sa  pangalan  ng  ibang  mga 
dios,  ang  profeta  ngang  yaon  ay  papa- 
tayin.  21  At  kung  iyong  sasabihin  sa 
iyong  puso :  l  Paanong  malalaman  na- 
min  ang  salita  na  hindi  sinalita  ng  Pa- 
NGINOON  ?  22  Pagka  ang  isang  profeta 
ay  nagsasalita  sa  pangalan  ng  Pangi- 
NOON,  kung  ang  bagay  na  sinasabi  ay 
hindi  sumunod  o  mangyari  'man,  yaon 
ang  bagay  na  hindi  sinalita  ng  Pangi- 
NOON :  ang  profetang  yaon  ay  nagsalita 
ng  kaharabugan,  huag  mong  katatakutan 
siya. 

IQ  Pagka  ihihiwalay  ng  PanQinoonq 
i^  iyong  Dios  ang  mga  nacion,  na 
lupaing  ibinibigay  sa  iyo  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios,  at  iyong  mga  haha- 
linhan  sila,  at  iyong  tatahanan  ang 
kanilang  mga  ciudad,  at  ang  kanilang 
mga  bahay  ;  2  ipaghihiwalay  mo  ikaw 
ng  tatlong  ciudad  sa  gitna  ng  iyong 
lupain,  na  ibinibigay  sa  iyo  ng  Pa- 
KGINOONG  iyong  Dios  upang  ariin.  3  I- 
kaw  ay  maghahanda  sa  iyo  ng  daan, 
at  pagtatlohin  mong  bahagi  ang  mga 
hanganan  ng  iyong  lupain,  na  ipinama- 
mana  sa  iyo  ng  Panginoong  iyong  Dios, 
upang  matakasan  ng  bawa't  nakamatay 
tawo.  4  At  ito  ang  bagay  ng  nakamatay 
tawo,  na  tatakas  doon  at  mabubuhay  ; 
sino    mang  piunatay  sa  kaniyang  kapua 


202 


DEltfTERONOMIO, 


19.  4 


iig  cli  sinasadya,  at  hindi  ni;va  kinapopoo- 
ian  ng  panahong  nakaraan ;  5  gava  iig 
tsang  tawo  na  yumaon  sa  gnbat  i^a  kasa- 
iiKi  ang  kaiiiyang  kapna  ii})ang  puniiitol 
ng  kalioy,  at  sa  kamay  iiiya  na  liuiiialiain- 
pas  na  may  palakol  iipang  piiinntol  ng 
kalioy,  Iiumagpos  ang  pataliin  sa  tatang- 
nan,  at  bumagsak  sa  kaniyang  kapna^  na 
ano  pa't  mamatay  :  siya'y  tatakas  sa  isa  sa 
mga  ciudad  na  yaon  at  siya'y  mabubii- 
hay :  6  baka  liabulin  ng  nianghiliiganti 
sa  diigo  ang  nakamatay-tawo,  sanianta- 
lang  ang  puso'y  nag-aalab,  at  siya'y  kani- 
yang abutan,  sapagka't  ang  daan  ay  ma- 
liaba,  at  siya'y  sngatan  ng  niabigat;  na 
siya'y  di  marapatpatayin,  sa  paraang  liin- 
di  niya  kinapopootan  ng  panahong  naka- 
raan. 7  Kaya't  ininutos  ko  sa  iyo,  na 
aking  sinasabing :  lyong  ipagliihivvakiy 
ikaw  ng  tatlong  ciudad.  8  At  kung  pala- 
kihin  ang  iyong  lianganan  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios,  gaya  ng  kaniyang 
isinumpa  sa  iyong  mga  magulang,  at  ibi- 
gay  niya  sa  iyo  ang  boong  lupain  na 
kaniyang  ipinangakong  ibibigay  sa  iyong 
mga  magulang;  9  kung  iyong  susunding 
gawin  ang  boong  utos  na  ito,  na  aking 
iniuutos  sa  iyo  sa  araw  na  ito,  na'sintahin 
ang  Pangikoong  iyong  Dios,  at  lumakad 
kailan  man  sa  kaniyang  mga  daan  ;  kung 
magkagayo'y  magdadagdag  ka  pa  ng  ta- 
tlong ciudad  sa  iyo,  bukod  sa  tatlong  ito  : 
10  upang  liuag  mabuhos  ang  dugong  wa- 
lang  sala  sa  gitna  ng  iyong  lupain,  na 
ibinibigay  sa  iyo  ng  Panginoong  iyong 
Dios  na  pinakamana,  at  sa  gayo'y  magka- 
roon  sa  iyo  ng  dugo.  11  Nguni't  kung  sino 
mang  lalaki,  mapoot  sa  kaniyang  kapua, 
at  pag-abangan  niya  siya,  at  siyaV  mag- 
tindig  laban  sa  kaniya,  at  sugatan  niya 
siya  ng  mabigat,  na  ano  pa^t  mamatay  ;  at 
siya'y -tumakas  sa  isa  sa  mga  ciudad  na 
ito  :  12  ang  mga  matanda  nga  sa  kani- 
yang ciudad  ay  magsusugo  at  kukunin 
siya  roon,  at  ibibigay  siya  sa  kamay  ng 
mangliihiganti  sa  dugo,  upang  siya'y  ma- 
matay. 13  Ang  iyong  mata'y  liuag  mang- 
liihinayang  sa  kaniya;  kungdi  lilinisin 
mo  sa  Israel  ang  dugong  walang  sala., 
upang  3'umaon  sa  iyong  mabuti. 

14  Huag  mong  babaguhin  ang  patoto 
ng  iyong  kapua,  na  kanilang  inilagay  ng 
una,  sa  iyong  mana  na  iyong  mamanahin, 
sa  lupain  na  ibinibigay  sa  iyo  ng  Pangi- 
noong iyong  Di'js  upang  ariin. 

15  Isang  saksi  ay  hindi  makapagtitin- 
dig  laban  sa  i- ang  lalaki  sa  ano  mang  ka- 
sam-an,  o  sa  ano  mang  kasalanan,   sa  ano 


mang  kasalanang  kaniyang  pinagkasaki' 
ban  :  sa  bibig  ng  dalawang  saksi,  o  sm 
biliig  ng  tatk-ng  saksi  ilalagda  ang  u-aj). 
16  Kung  ang  isang  sinungaling  na  saksi 
ay  niagtindig  laban  sa  kanino  mang  lalaki 
ui)ang  sumaksi  laban  sa  kaniya  ng  isang 
rcasamang  gawa;  '  17  kung  magkagayon 
ang  dalawang  lalaking  yaong  nagkakaba- 
sag-ulo  ay  tatayo  sa  harap  ng  Pangi- 
NOON,  sa  harap  ng  mga  sacerdote  at  ng 
mga  liukom  na  magkakaro(m  sa  mga  arav\* 
na  yaon  ;  18  at  sisiyasating  mabuti  ng 
mga  hukom  :  at,  narito,  kung  ang  saksi  ay 
saksing  sinungaling,  at  sumaksi  ng  kasi- 
nrmgalingan  laban  sa  kaniyang  kapatid  ; 
19  gagawin  mo  nga  sa  kanij^a,  gaya  ng 
kaniyang  inisip  gawin  sa  kaniyang  kapa- 
tid :  sa  gayo'y  iyong  aalisin  ang  ka'-^ani-an 
sa  gitna  mo.  20  At  maririnig  at  matata- 
kot  yaong  mga  natitira,  at  hindi  na  sila 
magkakamit  pa  ng  gayong  kasam-an  sa 
gitna  mo.  21  At  ang  iyong  mata'y  huag 
manghihinayang :  buhay  kung  buhay, 
mata  kung  mata,  ngipin  kung  ngipin,  ka- 
may kung  kamay,  paa  kung  paa. 
Oin  Pagka  ikaw  ay  lalabas  upang  ma- 
^\J  kipagbaka  laban  sa  iyong  mga 
kaaway,  at  makakita  ka  ng  mga  kabayo,  at 
mga  karro,  at  ng  isang  bayang  liigit  kay 
sa  iyo,  huag  kang  matatakot  sa  kanila: 
sapagka^t  ang  Panginoong  iyong  Dios 
ay  sumasaiyo,  na  siyang  naglabas  sa  iyo 
sa  lupain  ng  Egipto.  2  At  mangyayari, 
pagdaiti  ninyo  sa  pakikipagbaka,  na  ang 
sacerdote  ay  lalapit  at  magsasalita  sa  ba- 
yan,  3  at  sasabihin  sa  kanilang :  Din- 
gin  mo,  O  Israel,  kayo'y  lumalapit  sa 
araw  na  ito  sa  pakikipagbaka  laban  sa 
inyong  mga  kaaway:  huag  manglupaypay 
ang  inyong  puso ;  huag  kayong  matakot, 
o  manginig  man,  o  maduag  man  dahil  sa 
kanila:  4  sapagka't  ang  Panginoong 
inyong  Dios  ay  siyang  yumayaong  kasama 
ninyo,  upang  ipakipagbaka  kayo  sa  in- 
yong mga  kaaway,  upang  kayo'y  iligtas. 
5  At  ang  mga  puno  ay  magsasalita  sa 
bayan,  na  magsasabing,  ^Sinong  tawo  ang 
nagtayo  ng  isang  bagong  bahay,  at  hindi 
pa  niya  natatalagaan  ?  siya'y  yumaon  at 
magbalik  sa  kaniyang  bahay,  baka  siya'j^ 
mamatay  sa  pakikipagbaka,  at  ibang  tawo 
ang  magtalaga.  6  ^At  sinong  lalaki  ang 
may  itinanim  na  isang  uvasan  at  hindi  pa 
niya  napapakinabangan  ang  bunga  noon  ? 
siya'y  yumaon  at  magbalik  sa  kaniyang 
bahay,  baka  siya'y  mamatay  sa  pakiki- 
pagbaka, at  ibang  lalaki  ang  makinabang 
ng  bunga  noon.     7  l  At  ;  inong  lalaki  ang 


21.  12 


DEUTEKONOMIO. 


203 


napakasal  sa  isang  babaye  at  di  niya  ki- 
iiuha  siya?  siya^y  yumaon  at  magbalik  sa 
kaniyang  bahay,  baka  siya^y  mamatay  sa 
pakikipagbaka  at  ibang  lalaki  aiig  kumu- 
ha  sa  kaniyang  asawa.  8  At  muling  mag- 
sasalita  ang  mga  puno  sa  bayan,  at  kani- 
lang  sasabihing,  i  Sinong  lalaki  ang  mata- 
takutin  at  mahinang-loob  ?  siya'y  yumaon 
at  magbalik  sa  kaniyang  baliay,  baka  ang 
puso  ng  kaniyang  mga  kapatid  ay  matu- 
naw  gaya  ng  kaniyang  puso.  9  At  mang- 
yayari,  pagka  ang  mga  puno  ay  natapos 
ng  makapanalita  sa  bayan,  na  sila'y  mag- 
hahalal  ng  mga  kapitan  ng  mga  hukbo  sa 
unahan  ng  bayan. 

10  Pagka  ikaw  ay  lalapit  sa  isang  ciu- 
dad  upang  makipagbaka,  iyo  ngang  iha- 
liayag  ang  kapayapaan  doon.  11  At 
mangyayari,  kung  sagutin  ka  ng  kapa- 
yapaan, at  pagbuksan  ka,  ay  mangyayari 
nga,  na  ang  boong  bayang  masusum- 
pungan  sa  loob  ay  magiging  sakop  mo,  at 
maglilingkod  sa  iyo.  12  At  kung  ayaw 
makipagpayapaan  sa  iyo,  kungdi  maki- 
kipagbaka  laban  sa  iyo,  kukubkubin  mo 
nga  siya:  13  at  pagka  ibinigay  ng 
Panginoong  iyong  Dies  sa  iyong  karaay 
ay  iyong  susugatan  ang  bawa't  lalaki 
noon  ng  talim  ng  tabak  :  14  nguni't  ang 
mga  babaye,  at  ang  mga  bata,  at  ang  riiga 
hayop,  at  ang  boong  nasa  ciudad,  pati  ng 
boong  nasamsam  doon,  kukuning  mong 
pinakasamsam ;  at  kakainin  mo  ang  sam- 
sam  sa  iyong  mga  kaaway  na  ibinigay  sa 
iyo  ng  Pakginookg  iyong  Dios.  15  Ga- 
yon  ang  iyong  gagawin  sa  lahat  ng  ciudad 
na  totoong  malayo  sa  iyo,  na  mga  hindi  sa 
mga  ciudad  ng  mga  naciong  ito.  16  Ngu- 
ni't  sa  mga  ciudad  ng  mga  bayang  ito  na 
ibinibigay  sa  iyo  ng  PanGinoong  iyong 
Dios  na  pinakamana,  huag  kang  magtitira 
na  may  buhay  ng  ano  mang  bagay  na 
humihinga:  17  kungdi  iyong  lilipulin 
sila;  ang  Heteo,  at  ang  Amorreo,  ang 
Kananeo,  at  ang  Perezeo,  ang  Heveo  at 
ang  Jebuseo ;  gaya  ng  iniutos  sa  iyo  ng 
Panginoong  iyong  Dios  :  18  upang 
huag  kayong  turuan  nilang  gumawa  ng 
ayon  sa  laliat  nilang  kasuklamsuklam,  na 
kanilang  ginawa  sa  kanilang  mga  dios, 
na  ano  pa't  kayo'y  magkasala  laban  sa 
Panginoong  inyong  Dios, 

19  Pagka  iyong  kukubkubing  maha- 
bang  panahon  ang  isang  ciudad  sa  paki- 
kipagbaka upang  sakupin,  huag  mong  si- 
sirain  ang  mga  punong  kahoy  noon,  na 
mga  pagbuhatan  ng  palakol ;  sapagka't 
mga  makakain  mo,  at  huag  mong  mga 


pupuiulin;  sapagka't  ang  kahoy  sa  pa- 
rang ay  tawo,  na  kukulungin  mo  ?  20  Ang 
mga  punong  kahoy  lamang  na  iyong 
kiiala  na  hindi  mga  kahoy  na  nakakain, 
ang  iyong  sisirain  at  mga  puputulin ;  at 
iyong  itatayong  mga  kuta  laban  sa  ciu- 
dad na  nakikipagbaka  sa  iyo,  hangang  sa 
maibual  mo. 

0|  Kung  may  masumpungang  pinatay 
'^i  sa  lupain  na  ibinibigay  sa  iyo  ng 
PanSinoong  iyong  Dios  upang  ariin,  na 
nabubulagta  sa  parang,  at  hindi  malaman 
kung  sinong  sumugat  sa  kani3^a  :  2  ang 
iyo  ngang  mga  matanda  at  ang  iyong 
mga  hukom  ay  lalabas,  at  kanilang  susu- 
katin  ang  layo  ng  mga  ciudad  na  nasa 
palibot  ng  pinatay :  3  at  mangyayari, 
na  ang  ciudad  na  malapit  sa  pinatay,  ang 
mga  matanda  sa  ciudad  na  yaon,  ay  ku- 
kuha  ng  isang  dumalagang  baka  sa  baka- 
han,  na  hindi  pa  nagagamit  at  hindi  pa 
nakakapagpasan  ng  pamatok  ;  4  at  iba- 
baba  ng  mga  matanda  ang  dumalagang. 
baka  sa  isang  libis  na  may  agos  ng  tubig, 
na  di  pa  nabubukid  o  nahahasikan  man, 
at  babaliin  ang  leeg  ng  dumalagang  baka 
doon  sa  libis  :  5  at  ang  mga  sacerdote  na 
mga  anak  ni  Levi  ay  lalapit,  sapagka't 
sila  ang  pinili  ng  Pan6inoo]KG  iyong 
Dios  upang  mamahala  sa  kaniya,  at  bu- 
masbas  sa  pangalan  ng  Panginoon  ;  at 
ayon  sa  kanilang  salita  pasisiahan  ang 
bawa't  pagkakaalit  at  bawa't  bugbog : 
6  at  lahat  ng  matanda  sa  ciudad  na  yaon, 
na  malapit  sa  pinatay,  ay  maghuhugas  ng 
kanilang  kamay  sa  dumalagang  baka  na 
binali  ang  leeg  sa  libis  :  7  at  sila^  sasa- 
got  at  magsasabing ;  Ang  aming  kamay 
ay  hindi  nagbubo  ng  dugong  ito,  o  nakita 
man  ng  aming  mga  mata.  8  Patawarin 
mo.  Oh  Panginoon,  ang  iyong  bayang 
Israel,  na  iyong  tinubos,  at  huag  mong 
tiising  matira  ang  dugong  walang  sala  sa 
gitna  ng  iyong  bayang  Israel.  At  ang 
dugo^y  ipatatawad  sa  kanila.  9  Gayon 
mo  aalisin  ang  dugong  walang  sala  sa 
gitna  mo,  pagka  iyong  gagawin  ang  ma- 
tuid  sa  mga  mata  ng  Pan&inoon. 

10  Pagka  ikaw  ay  lalabas  upaog  maki- 
pagbaka laban  sa  iyong  mga  kaaway,  at 
ibibigay  sila  ng  Pakginoong  iyong  Dios 
sa  iyong  mga  kamay,  at  dadalhin  mo 
silang  bihag,  11  at  makakakita  ka  sa 
mga  bihag  ng  isang  magandang  babaye, 
at  magkaroon  ka  ng  nasa  sa  kaniya,  at 
ibigin  mo  siyang  kuuing  asawa,  12  siya 
nga'y  iyong  dadalhin  sa  iyong  bahay ;  at 
kaniyang   aahitan   ang  kaniyang  ulo,  at 


204 


DEUTEEONOMTO. 


21.  12 


gugupitin  ang  kaiiiyang  niga  knko  ;  13  at 
kaniyang  huhubarin  ang  suot  na  pagkahi- 
hag  sa  kaniya,  at  matitira  sa  iyong  baliay, 
at  iiyakan  ang  kaniyang  ama  at  kaniyang 
ina  na  isang  boong  buan :  at  pagkatapos 
noo'y  sisiping  ka  sa  kaniya,  at  ikmv  ay 
magiging  asawa  niya,  at  siyaV  raagiging 
iyong  asawa.  14  At  mangyayari,  na  kong 
di  mo  kakigdan  siya,  iyo  ngang  pababa- 
yaang  siyang  yumaon  kang  saan  niya 
ibig ;  nguni't  huag  mo  siyang  ipagbibili 
ng  salapi,  huag  mo  siyang  aalipinin,  sa- 
pagka't  iyong  pinangayopapa  siya. 

15  Kung  ang  isang  lalaki  ay  may  dala- 
wang  asawa,  ang  isa^y  sinisinta,  at  ang 
isaV  kinapopootan,  at  sila'y  kapua  inag- 
kaanak  sa  kaniya,  ang  sinisinta  at  ang 
kinapopootan ;  at  kung  ang  maging  pa- 
nganay  ay  sa  kinapopootan :  16  kung 
magkagayoV  mangyayari,  sa  araw  na 
kaniyang  pagmanahin  ang  kaniyang  mga 
anak  ng  kaniyang  tinatankilik,  ay  hindi 
niya  magagawang  panganay  ang  anak  ng 
sinisinta  na  hi  git  kay  sa  anak  ng  kinapo- 
pootan, na  siyang  panganay  ;  17  kung  di 
kaniyang  kikilalanin  ang  panganay,  ang 
anak  ug  kinapopootan,  na  kaniyang  bibig- 
yan  na  may  higit  na  dalawang  bahagi  sa 
boong  kaniyang  tinatankilik:  sapagka't 
siya  ang  pasimula  ng  kaniyang  lakas ; 
ang  matuid  nga  ng  pagkapanganay  ay 
kaniya. 

18  Kung  ang  isang  lalaki  may  matigtis 
na  loob  at  mapanghimagsik  na  anak,  na 
ayaw  makinig  ng  voces  ng  kaniyang  ama, 
o  ng  voces  ng  kaniyang  ina,  at  baga  man 
kanilang  parusahan  siya  ay  ayaw  makinig 
sa  kanila ;  19  hahaArakan  nga  ng  kani- 
yang ama  at  ng  kaniyang  ina  at  dadalhin 
sa  mga  matanda  sa  kaniyang  ciudad,  at  sa 
pintuang-daan  ng  kaniyang  lugar  ;  20  at 
kanilang  sasabihin  sa  mga  matanda  sa 
kanilang  ciudad:  Itong  araing  anak  ay 
matigas  na  loob  at  manghihiraagsik,  ayaw 
niyang  dingin  ang  araing  voces;  siya'y 
may  raasamang  bo  bay,  at  iiianglalasing. 
SI  At  babatuhin  siya  ng  lali?it  ng  lalaki 
sa  kaniyang  ciudad  ng  mga  bato,  upang 
siya'^y  maraatay :  gayon  mo  aalisin  ang 
kasam-an  sa  gitna  mo  ;  at  maririnig  ng 
boong  Israel,  at  matatakot. 

22  Kung  ang  isang  lalaki  ay  magkasala 
ng  kasalanang  marapat  sa  kamatayan,  at 
siyaV  patayin,  at  iyong  ibitin  siya  sa  isang 
punong  kahoy ;  23  ang  kaniyang  bangkay 
ay  hindi  mail  wan  boong  gabi  vSa  puno  ng 
kahoy,  kungdi  walang  pagsalang  siya'y 
iyong   ililibing   sa   araw   ding  yaon]   sa- 


pagka't  ang  bit  hi  ay  sinnrapa  ng  Dios; 
upang  huag  mong  ihawa  ang  iyong  lupa 
na  ibinibigay  sa  iyo  ng  Panginoong-  iyong 
Dios,  na  ipinamana. 

20  Huag  mong  makikita  ang  baka  ng 
^  iyong  kapatid  o  ang  kaniyang  tupa 
na  naliligaw,  at  ikaw  ay  magkukubli  sa 
mga  yaon :  walang  pagsalang  iyong  iba- 
balik  sa  iyong  kapatid.  2  At  kung  ang 
iyong  kapatid  ay  hindi  malapit  sa  iyo,  o 
kung  hindi  mo  siya  nakikilala,  iyo  ngang 
ioowi  sa  iyong  bahay,  at  mapapasaiyo 
hangang  sa  hanapin  ng  iyong  kapatid,  at 
iyong  ibabalik  sa  kaniya.  3  At  gayon 
ang  iyong  gagawin  sa  kaniyang  asno  ;  at 
gayon  ang  iyong  gagawin  sa  kani3^ang 
damit ;  at  gayon  ang  iyong  gagawin  sa 
bawa't  nawalang  bagay  ng  iyong  kapatid, 
na  kaniyang  iniwala  at  iyong  nakuha : 
huag  kang  magkukubli. 

4  Huag  mong  makikita  ang  asno  ng 
iyong  kapatid  o  ang  kaniyang  baka  na 
napahiga  sa  daan,  at  ikaw  ay  magkukubli 
sa  mga  yaon :  walang  j^agsalang  iyong  tu- 
tuhmgan  siya  upang  itindig  sila  uli. 

5  Isang  babaye  ay  huag  mananamit  ng 
naiiukol  sa  lalaki,  o  ang  lalaki  man  ay 
magsusuot  ng  pananamit  ng  babaye ;  sa- 
pagka't  si  no  mang  gumagawa  ng  mga 
bagay  na  ito  ay  kasuklanisuklam  sa  Pa- 
]S"GIN00NG  iyong  Dios. 

6  Kung  ang  isang  pugad  ng  ibon  ay 
magkataong  masumpungan  mo  sa  daan,  sa 
ano  mang  punong  kahoy,  o  sa  lupa,  na  may 
mga  inakay  o  mga  itlog,  at  humahalimhim 
ang  inahin  sa  mga  inakay,  o  sa  mga  itlog, 
huag  mong  kukunin  ang  inahin  na  kasa- 
ma  ng  mga  inakay  :  7  sa  ano  mang  pa- 
raan,  iyong  pawawalan  ang  inahin,  nguni't 
ang  inakay  ay  makukuha  mong  iyo ;  upang 
yumaong  mabuti  sa  iyo,  at  upang  humaba 
ang  iyong  mga  araw. 

8  Pagka  ikaw  ay  magtatayo  ng  isang 
bagong  baha}'',  igagawa  mo  nga  ng  isang 
sangahan  ang  iyong  pulupo,  upang  huag 
kang  magdala  ??^  saki  ng  dugo  sa  iyong 
bahay,  kung  ang  sin)  mang  tawo  ay 
mahulog  mula  rucn.  f>  Huag  mong  ta- 
tamnan  ang  iyong  uvasan  ng  dalawang 
magkaibang  binhi :  baka  ang  boong  bunga 
ay  masira,  ang  binhi  na  iyong  inihasik 
at  ang  bunga  ng  uvasan. 

10  Huag  kang  magbubukid  na  may 
isang  baka  at  isang  asno  na  magkasama. 
11  Huag  kang  magbibihis  ng  magkaha- 
long  kayo,  ng  lana  at  kayong  puti  na 
magkasama. 

12  Gagawa   ka  sa  iyo  ng   mga  tirinta« 


23.  5 


DEUTEEONOMIO. 


205 


sa  apat  na  laylayan  ng  iyong  balabal,  na 
ipinangbabalabal  mo  sa  iyo. 

IS  Kung  ang  sino  man  ay  mag-asawa, 
at  sumiping  sa  kaniya,  at  kaniyang  kapoo- 
tan  siya,  14  at  kaniyang  bintangau  ng 
mga  kahiyahiyang  bagay,  at  ikalat  ang 
isang  masamang  dangal  niya,  at  sabiliing. 
Aking  kinuha  ang  babayeng  ito,  at  ng 
ako'y  lumapit  sa  kaniya,  bindi  ko  nasum- 
pungan  sa  kaniya  ang  mga  tanda  ng 
pagka  doncella;  15  kung  magkagayo'y 
ang  ama  ng  binibini  at  ang  kaniyang  ina  ay 
kukuha  at  maglalabas  ng  mga  tanda  ng 
pagka  doncella  ng  binibini  sa^  harap  ng 
mga  matanda  sa  ciudad,  sa  pintuang- 
daan ;  16  at  sasabihin  ng  ama  ng  bini- 
bini sa  mga  matanda :  Ibinigay  ko  ang 
aking  anak,  sa  lalaking  ito  na  maging 
asawa  at  kaniyang  kinapootan  siya; 
17  at,  narito,  kaniyang  binibintangan  ng 
mga  kahiyahiyang  mga  bagay,  na  sina- 
bing:  Hindi  ko  nasumpnngan  sa  iyong 
anak  ang  mga  tanda  ng  pagka  doncella ;  at 
gayon  ma'y  ang  mga  ito,  ang  mga  tanda 
ng  pagka  doncella  ng  aking  anak,  at  kani- 
lang  ilaladlad  ang  kasuotan  sa  harap  ng 
mga  matatanda  sa  ciudad.  18  At  kuku- 
nin  ng  mga  matanda  sa  ciudad  na  yaon, 
ang  lalaki  at  parurusahan  siya;  19  at 
kanilang  sisingilan  siya  ng  isang  daang 
siklong  pilak  at  mga  ibibigay  sa  ama  ng 
binibini,  sapagka't  kaniyang  ikinalat  ang 
isang  masamang  dangal  ng  isang  doncella 
sa  Israel:  at  siya'y  magiging  kaniyang 
asawa;  hindi  niya  mapalalayas  siya  sa 
lahat  ng  kaniyang  araw.  20  Nguni't 
kung  ang  bagay  na  ito  ay  to  too,  na  ang 
mga  tanda  ng  pagka  doncella  ay  hindi  ma- 
sumpungan  sa  binibini :  21  kanila  ngang 
ilalabas  ang  binibini  sa  pintuan  ng  bahay 
ng  kaniyang  ama,  at  babatuhin  siya  ng 
mga  bato  ng  mga  lalaki  sa  kaniyang 
ciudad  upang  siya'y  *mamatay :  sapagka't 
nagkasala  siya  ng  kahayupan  sa  Israel, 
na  naglaro  ng  pagdadalahira  sa  bahay  ng 
kaniyang  ama;  gayon  mo  aalisin  ang 
kasam-an  sa  gitna  mo. 

22  Kung  ang  isang  lalaki  ay  masum- 
pungan,  na  sumisiping  sa  isang  babayeng 
kasal  sa  isang  asawa,  kapua  nga  sila  pa- 
patayin,  ang  lalaki  na  sumiping  sa  ba- 
baye,  at  ang  babaye :  gayon  mo  aalisin 
ang  kasam-^an  sa  Israel. 

2»  Kung  ang  isang  dalagang  doncella 
ay  napakasal  sa  isang  lalaki,  at  masum- 
pun^an  siya  ng  isang  lalaki  sa  ciudad,  at 
sumiping  sa  kaniya ;  24  inyo  ngang  ila- 
labas kapua  sila  sa  pintuang-daan  ng  ciu- 


dad na  yaon,  at  inyong  mga  babatuhin 
sila  ng  mga  bato  upang  sila'y  mamatay ; 
ang  binibini  sapagka't  di  siya  sumigaw, 
ay  nasa  ciudad  ;  at  ang  lalaki,  sapagka't 
kaniyang  pinaDgayupapa  ang  asawa  ng 
kaniyang  kapua :  gayon  mo  aalisin  ang 
kasam-an  sa  gitna  mo. 

25  Nguni't  kung  masumpungan  sa  pa- 
rang ng  lalaki  ang  isang  binibining  kasal, 
at  dahasin  ng  lalaki  siya,  at  sumiping  sa 
kaniya  ;  ang  lalaki  mga  lamang  na  sumi- 
ping sa  kaniya  ang  papatayin :  26  ng- 
uni't  sa  binibini  ay  huag  kang  gaga w a  ng 
ano  man  ;  wala  sa  binibini  ano  mang  kasa- 
lanang  marapat  ikamatay :  sapagka't  gaya 
ng  kung  ang  isang  lalaki  ay  nagbabangon 
laban  sa  kaniyang  kapua,  at  pinapatay 
niya  siya,  gayon  din  ang  bagay  na  ito; 
27  sapagka't  nasumpungan  niya  siya  sa 
parang,  ang  binibining  kasal  ay  sulnigaw  ; 
at  walang  magligtas  sa  kaniya. 

28  Kung  masumpungan  ng  isang  lalaki 
ang  isang  binibining  doncellang  walang 
asawa,  at  ihiga  niya  siya,  at  sipingau  niya 
siya,  at  sila'y  masumpungan ;  29  ang  la- 
laki nga  na  sumiping  sa  kaniya  ay  mag- 
bibigay  sa  ama  ng  binibini  ng  limang 
puong  siklong  pilak,  at  siya'y  magiging 
kaniyang  asawa,  sapagka't  kaniyang  pina- 
ngayupapa  siya ;  hindi  niya  mapaaalis  sa 
lahat  ng  kaniyang  kaarawan. 

30  Huag  kukunin  ng  isang  lalaki  ang 
asawa  ng  kaniyang  ama,  at  ililitaw  ang 
balabal  ng  kaniyang  ama. 
OO  Ang  nasugatan  sa  mga  bato,  o  ang 
-"■w  may  lihim  na  sangkap  n^  katawang 
putol,  hindi  makapapasok  sa  kapisanan 
ng  PanGinoox. 

2  Isang  anak  sa  ligaw  ay  huag  papasok 
sa  kapisanan  ng  Panginoon  ;  hangang  sa 
ikasampuong  lahi  ay  walang  sa  kaniya'y 
makapapasok  sa  kapisanan  ng  Pangi- 
NOON.    ' 

3  Huag  papasok  ang  isang  Ammonita  o 
Moabita  sa  kapisanan  ng  PanQinoon; 
hangang  sa  ikasampuong  lahi  ay  walang 
nauukol  sa  kanila  na  makapapasok  sa 
kapisanan  ng  Pakginoon  magpakailan 
man:  4  sapagka't  hindi  kayo  sinalubong 
nila  ng  tinapay  at  ng  tabig  sa  daan,  ng 
kayo'y  umalis  sa  Egipto  ;  at  sapagka't  ka- 
nilang inupahan  laban  sa  iyo  si  Balaam 
na  anak  ni  Beor  mula  sa  Petor  ng  Meso- 
potamia upang  sumpain  ka.  5  Gayon 
ma'y  hindi  dininig  ng  Panginoong  i- 
yong  Dios  si  Balaam ;  kungdi  pinapaging 
pagpapala  ng  PanGinoong  iyong  Dies, 
ang  sumpa  sa  iyo ;  sapagka't  iniibig  ka 


206 


DEUTEEONOMIO. 


23. 


ng  Panginoong  iyoiig  Dius.  6  Huag 
mong  liahanapin  ang  kanilang  kapaya- 
paan  o  ang  kanilang  ikasusulong  sa  lahat 
ng  iycng  araw  magpakailan  man. 

7  Huag  mong  kasusuklaman  ang  Edo- 
nieo ;  sapagka't  ^iya'y  iyong  kapatid  : 
hnag  mong  kasusuklaman  ang  taga  Egip- 
to  ;  sapagka't  ikaw  ay  naging  taga  ibang 
lupa  sa  kaniyang  liipain.  8  Ang  mga 
anak  ng  ikatlong  lahi  nila  na  ipinanganak 
sa  kanila  ay  makapapasok  sa  kapisanan 
ng  Pakginoox. 

9  Pagka  ikaw  ay  lalabas  sa  kampa- 
mento  la  ban  sa  iyong  mga  kaaway,  ikaw 
nga^  magbabawa  sa  iyo  sa  bawa'^t  masa- 
mang  bagay.  10  Kung  magkaroon  sa 
iyo  ng  sino  mang  lalaki,  na  hindi  malinis 
dahil  sa  ano  mang  nangyari  sa  kaniya 
ng  kinagabihan,  lalabas  nga  sa  kam- 
pamento,  hindi  siya  papasok  sa  kampa- 
mento :  11  nguni't  mangyayari  kina- 
hapunan,  siya'y  maliligo  sa  tubig:  at 
pagka  ang  araw  ay  nakalubog  na,  papa- 
sok siya  sa  kampamento.  12  Ikaw  ay 
magkakaroon  naman,  ng  isang  lugar  sa 
iabas  ng  kampamento,  na  iyong  lala- 
basan  :  13  at  ikaw  ay  magkakaroon  din 
ng  isang  pala  sa  kasamahan  ng  iyong  mga 
kasangkapan ;  at  mangyayari,  [na  pagka 
ikaw  ay  palilikod  sa  Iabas,  ikaw  ay  huhu- 
kay,  at  ikaw  ay  babalik  at  tatakpan  mo 
ang  ipinalikod  mo :  14  sapagka't  ang 
Pakginoong  iyong  Dies  ay  lumalakad  sa 
gitna  ng  iyong  kampamento,  upang  iligtas 
ka,  at  ibigay  ang  iyong  mga  kaaway  sa 
harap  mo  ;  kaya't  ang  iyong  kampamento 
ay  magiging  santo  :  upang  huag  siyang 
makakita  ng  ano  mang  maruming  bagay 
sa  iyo,  at  haka  humiwalay  sa  iyo. 

15  Huag  mong  ibibigay  sa  kaniyang 
panginoon  !ing  isang  aliping  nagtaanan 
sa  kaniyang  panginoon  na  napasa  iyo : 
16  siya'y  tatahang  kasama  mo,  sa  gitna 
mo,  sa  lugar  na  kaniyang  pipiliin  sa  loob 
ng  isa  sa  iyong  mga  pintuang-daan  na 
kaniyang  magalingin :  huag  uio  siyang 
pipighatiin. 

17  Huag  kang  magkakaroon  ng  dala- 
hira  sa  mga  anak  ng  Israel,  o  magkaka- 
roon man  ng  sodomita  sa  mga  anak  ng 
Israel.  18  Huag  mong  dadalhin  ang  ba- 
yad  sa  isang  dalahira,  o  ang  kaupahan  sa 
isang  aso,  sa  bahay  ng  Pakginoong  iyong 
Dios  sa  ano  mang  panata :  sapagka't  ang 
mga  ito  ay  kapua  kasuklamsuklam  sa 
Panginoo:n'G  iyong  Dios. 

19  Huag  kang  magpapahiram  na  may 
tubo  sa  iyong  kapatid  ;  tubo  ng  salapi, 


tubo  ng  kakanin,  tubo  ng  ano  mang  bagay 
na  ipinahihiram  na  may  tubo  :  20  sa 
isang  nangingibang-bayan  ay  makapagpa- 
pahiram  ka  na  may  tubo ;  nguni't  sa 
iyong  kapatid  ay  huag  kang  magpapa- 
hiram na  may  tubo :  upang  pagpalain  ka 
ng  Pangix'OONG  iyong  Dios  sa  lahat  ng 
pagpapatungan  mo  ng  iyong  kamay,  sa 
lupain  na  iyong  pinapasok  upang  ariin. 

21  Pagka  ikaw  ay  magpapanata  ng 
isang  panata  sa  Pakginoong  iyong  Dios, 
huag  kang  magluluat  ng  pagbabayad  : 
sapagka't  walang  pagsalang  uusisain  sa 
iyong  Pakginookg  iyong  Dios;  at  ma- 
giging kasalanan  sa  iyo.  22  Nguni't  kung 
ikaw  ay  magbawang  manata,  hindi  magi- 
ging kasalanan  sa  iyo.  23  Ang  lumabas 
sa  iyong  mga  labi  ay  iyong  gaganapin  at 
gagawin ;  ayon  sa  iyong  ipinanata  sa 
PaisOinoong  iyong  Dios,  isang  kusang 
bandog,  na  ipinangako  mo  ng  iyong  bibig. 

24  Pagka  ikaw  ay  pumasok  sa  uvasan 
ng  iyong  kapua,  makakakain  ka  nga  ng 
mga  uvas  sa  iyong  kagustuhan  hangang 
sa  ikaw  ay  mabusog ;  nguni't  huag  kang 
maglalagay  sa  iyong  buslo. 

25  Pagka  ikaw  ay  pumasok  sa  nanga- 
katayong  trigo  ng  iyong  kapua,  makikitil 
mo  nga  ng  iyong  kamay  ang  mga  uhay ; 
nguni't  huag  kang  gagalaw  ng  bigkis  ng 
nakatayong  trigo  ng  i^^ong  kapua. 

^A  Pagka  ang  isang  lalaki  ay  kumuha 
^  B  ng  isang  babaye  at  napakasal  sa 
kaniya,  mangyayari  nga,  kung  ang  babaye 
ay  hindi  makasumpong  ng  magaling  sa 
kaniyang  mga  mata,  sapagka't  siya'y  na- 
kasumpong  ng  isang  kahiyahiyang  bagay 
sa  kaniya,  na  siya'y  makasusulat  sa 
kaniya  ng  isang  sulat  ng  paghihi- 
walay,  at  ibigay  sa  kaniyang  kamay,  at 
papagpaalamin  siya  sa  kaniyang  bahay. 
2  At  pagkaalis  niya  sa  bahay  w^  lalaki^ 
siya'y  makayayaon  at  maging  asawa  ng 
ibang  lalaki.  3  At  kung  kapootan  siya 
ng  huling  asawa,  at  isulat  siya  ng  isang 
sulat  ng  paghiwalay,  at  ibigay  sa  kani- 
yang kamay,  at  papagpaalamin  siya  sa 
kaniyang  bahay ;  o  kung  mamatay  ang 
huling  asawa,  na  kumuha  sa  kaniya  upang 
maging  asawa  niya ;  4  ang  kaniyang 
unang  asawa  na  humiwalay  sa  kaniya, 
hitidi  na  siya  makukuhang  muling  maging 
asawa  niya,  pagkatapos  na  kaniyang  ma- 
pangayu papa  siya;  sapagka't  yao'y  kasu- 
klamsuklam sa  harap  ng  Panginoon  :  at 
huag  mong  papagkakasalahin  ang  lupain 
na  ibinibigay  sa  iyo  ng  Panginoong  iyong 
Dios  na  ninakamana. 


25.  7 


DEUTEEONOMIO. 


207 


5  Pagka  ang  isang  lalaki  ay  bagong 
kasal,  huag  lalabas  na  kasama  sa  hiikbo  o 
niamamahala  ng  ano  maiig  katungkulan  ; 
siya'y  magiging  laya  sa  bahay  na  isang 
taon  at  kaniyang  pasasayahin  ang  kani- 
yang  asawa  na  kaniyang  kinulia.  6  Wa- 
king tawong  kukuha  ng  gilingan  o  ng 
batong  sa  itaas  ng  gilingan  na  pinakasanla  : 
sapagka't  parang  kaniyang  kinuhang  pi- 
nakasanla ang  buhay  ng  tawo. 

7  Kung  ang  isang  lalaki  ay  masumpu- 
ngang  ninakaw  ang  sino  man  sa  kaniyang 
mga  kapatid,  sa  mga  anak  ng  Israel,  at 
kaniyang  inalipin  siya,  o  ipinagbili  siya; 
ang  magnanakaw  ngang  yaon  ay  papata- 
yin:  gayon  mo  aalisin  ang  kasam-an  sa 
iyong  gitna. 

8  Pag-ingatan  mo  nga  ang  salot  na 
ketong,  upang  iyong  snnding  maingat  at 
gawin  ang  ayon  sa  lahat  na  ituturo,  sa 
iyo  ng  mga  sacerdoteng  Levita;  kung 
paanong  itinuro  ko  sa  kanila  ay  gayon 
mo  susunding  gawin.  9  Alalalianin  mo 
ang  ginawa  ng  Panginoong  iyong  Dios 

kay  Maria  sa  daan  ng  kayoV  lumalabas 
sa  Egipto. 

10  Pagka  ikaw  ay  magpapabiram  sa 
iyong  kapua  ng  ano  mang  bagay  na 
hiram,  huag  kang  papasok  sa  kaniyang 
bahay  upang  kumuha  ng  kaniyang  sanla. 
11  Ikaw  ay  tatayo  sa  labas,  at  ang  lalaki 
na  iyong  pinahihiram  ay  maglalabas  ng 
sanla  sa  iyo.  12  At  kung  siya'y  mahi- 
rap  ay  huag  kang  matutulog  na  may 
sanla  ka  niya :  13  walang  pagsalang  iyong 
isasauli  sa  kaniya  ang  sanla  paglubog  ng 
araw,  upang  siya^y  matulog  sa  kaniyang 
damit,  at  pagpalain  ka :  at  magiging  ka- 
banalan  mo  sa  harap  ng  Panginoong 
iyong  Dios. 

14  Huag  mong  pipighatiin  ang  isang 
magpapanpang  dukha  at  salat,  maging 
siya'y  sa  iyong  mga  kapatid,  o  sa  mga 
iyong  taga  ibang  lupain,  na  nangasa 
iyong  lupain  sa  loob  ng  iyong  mga  pin- 
tuang-daan :  15  sa  kaniyang  kaarawan 
ay  ibibigay  mo  sa "  kaniya  ang  kaniyang 
kaupahan,  at  huag  lulubugan  man  siya 
ng  araw ;  sapagka't  siya'y  mahirap,  at 
siyang  inaasahan  ng  kaniyang  puso  ;  baka 
siya'y  dumaing  laban  sa  iyo  sa  Pangi- 
NOON,  at  maging  kasalanan  sa  iyo. 

16  Hindi  papatayin  ang  mga  ama  da- 
hil  sa  mga  anak,  o  ang  mga  anak  man  ay 
papatayin  dahil  sa  mga  magulang;  bawa't 
tawo'y  papatayin  dahil  sa  kaniyang  sari- 
ling  kasalanan. 

IT  Huag  mong  ililiko  ang  matuid  ng 


taga  ibang  bayan,  o  ng  ullla  man ;  o 
kukunin  mo  mang  sanla  ang  damit  ng 
babayeng  bao  :  18  iyong  aalalahanin  na 
ika\7  ay  naging  alipin  sa  Egipto,  at 
tinubos  ka  ng  Panginoong  iyong  Dios 
mula  roon :  kaya't  iniuutos  ko  sa  iyong 
gawin  mo  ang  bagay  na  ito. 

19  Pagka  iyong  aanihin  ang  iyong  ani 
sa  bukid,  at  nakalimot  ka  ng  isang  bigkis 
sa  bukid,  huag  mong  pagbabalikang  ku- 
nin :  magiging  sa  taga  ibang  lupa,  sa 
ulila,  at  sa  bao :  upang  pagpalain  ka  ng 
Pangikoong  iyong  Dios  sa  lahat  ng 
gawa  ng  iyong  mga  kamay. 

20  Pagka  iyong  papaspasan  ang  iyong 
puno  ng  oliyo,  huag  mong  pagbabalikan 
ang  mga  nalagpasan ;  magiging  sa  taga 
ibang  bayan,  sa  ulila,  at  sa  babayeng  bao. 

21  Pagka  ikaw  ay  mamimitas  sa  iyong 
uvasan,  huag  mong  pamumulutin  ang 
nasa  likuran  mo;  magiging  sa  taga  ibang 
bayan,    sa    ulila,    at    sa    babayeng    bao. 

22  At  iyong  aalalahanin  na  naming  alipin 
ka  sa  lupain  ng  Egipto :  kaya  t  iniuutos 
ko  sa  iyong  gawin  ang  bagay  na  ito. 

2J1  Kung  liiagkaroon  ng  pagkakaalit 
^  ang  mga  lalaki,  at  sila^y  magsakdal 
sa  hatulan,  at  sila'y  hatulan  ng  mga  hu- 
kom  ;  kanila  nga  ng  mamatuirin  ang  may 
matuid  at  hahatulan  ang  salarin  ;  2  at 
raangyayari,  kung  ang  salarin  ay  mara- 
pat  paluin,  ay  pacladapain  siya  sa  lupa  ng 
hukom,  at  papaluin  sa  kaniyang  harap, 
ayon  sa  kaniyang  sala  na  may  bilang. 
3  Apat  na  puong  palo  ang  maibibigay 
niya  sa  kaniya,  huag  niyang  lalagpasan : 
baka  kung  siya'y  lumagpas,  at  paluin 
niya  ng  higit  sa  mga  ito  ng  maraming 
palo,  ang  iyong  kapatid  nga  ay  maging 
hamak  sa  iyo. 

4  Huag  mong  lalagyan  ng  pugong  ang 
baka  pagka  gumigiik. 

5  Kung  magkapatid  ay  tumahang  mag- 
kasama,  at  isa  sa  kanila'y  mamatay,  at 
walang  anak,  ang  asawa  ng  patay  ay 
hindi  mag-aasawa  sa  labas  ng  kamaga- 
nakan :  ang  kapatid  ng  kaniyang  asawa 
ay  sisiping  sa  kaniya,  at  kukunin  siya  ni- 
yang asawa,  at  tutuparin  sa  kaniya  ang 
katungkulan  ng  pagkakapatid  ng  asawa. 
6  At  mangyayari,  na  ang  panganay  na 
kanij^ang  ipanganganak  ay  hahalili  sa  pa- 
ngalan  ng  kaniyang  kapatid  na  namatay, 
upang  ang  kaniyang  pangalan  av  huag 
mapawi  sa  Israel.  7  At  kung  ayaw  ku- 
nin  ng  lalaki  ang  asawa  ng  kaniyang 
kapatid,  ang  asawa  nga  ng  kaniyang  ka- 
patid  ay   sasampa   sa   pintuang-daan    sa 


208 


DEUTERONOMIO. 


■25. 


mga  matandaj  at  sasabiliing :  Ang  kapa- 
tid  Dg  aking  asawa  ay  tumataiiging  itin- 
dig  ang  pangalan  ng  kaniyang  kapatid  sa 
Israel,  ayaw  niyang  tuparin  sa  akin  ang 
katungkulang  pagkakapatid  ng  asawa. 
8  Kung  niagkagavo'y  talawagin  siya  ng 
mga  niataiida  pa  kaniyang  ciudad,  at  pa- 
ngiingnsapan  siya  :  at  kimg  siyaV  tumayo 
at  sabibin  niyang:  Ayokong  kunin  si- 
ya ;  9  ang  a:?awa  nga  ng  kapatid  ay  |)a- 
roroon  sa  kaniya  sa  harap  ng  mga  matun- 
da  at  hulmbarin  ang  pangyapak  niya  sa 
kaniyang  mga  paa,  at  lulura  sa  kaniyang 
mukha;  at  siya'y  sasagot  at  sasabihing: 
Ganiyan  ang  gagawin  sa  lalaki,  na  ayaw 
niagtayo  ng  babay  ng  kaniyang  kapatid. 
10  At  ang  kaniyang  pan&ala'y  tatawagin 
sa  Israel:  Ang  babay  ng  binubaran  ng 
pangyapak. 

11  Pagka  ang  dalawang  lalaki  ay  nag- 
kaalit  na  kapua,  ang  isa'y  sa  isa,  at  ang  asa- 
wa ng  isa  ay  lumapit  upang  iligtas  ang 
kaniyang  asa\7a  sa  kamay  ng  snmusogat 
sa  kaniya,  at  inlunat  niya  ang  kaniyang 
kamay  at  binawakan  niya  ang  mga  sang- 
kap  na  libin :  12  iyo  ngang  puputiilin 
aiig  kaniyang  kamay;  ang  iyong  mata^y 
liuag  manghibinayang. 

IS  Huag  kang  magkakaroon  sa  iyong 
supot  ng  iba't  ihang  panimbang,  ng  isang 
malaki  at  ng  isang  maliit.  14  Huag  kang 
magkakaroon  sa  iyong  baliay  ng  iba't 
ibang  takalan  ng  isang  malaki  at  ng  isang 
maliit.  15  Isang  tunay  at  tapat  na  pa- 
nimbang magkakaroon  ka ;  isang  tunay  at 
tapat  na  takalan  magkakaroon  ka  :  upang 
ang  iyong  mga  araw  ay  liumaba  sa  ibabaw 
ng  lupaing  ibinibigay  sa  iyo  ng  Pangi- 
NOONG-  iyong  Dios.  16  Sapagka't  yaong 
lahat  na  gumagawa  ng  gayong  mga  bagay, 
sa  makatuid  baga'y  yaong  lahat  ng  guma- 
gawa ng  di  matuid  ay  kasuklamsuklam  sa 
PanGinoong  iyong  Dios. 

17  Alalabanin  mo  ang  ginawa  sa  iyo  ni 
Amalek  sa  daan  ng  ikaw  ay  lumalabas  sa 
Egipto  ;  18  na  kung  paanong  sinalubong 
ka  niya  sa  daan,  at  sinugatan  niya  ang 
mga  pinakamabina  sa  iyo,  yaong  labat 
na  mabina  sa  liuliban  mo,  ng  ikaw  ay 
pagod  at  pagal ;  at  siya'y  bindi  natakot 
sa  Dios.  19  Kaya't  mangyayari,  pagka 
binigyan  ka  ng  Pa^n'Sinoong  iyong  Dios 
ng  kapahingaban  sa  labat  ng  iyong  mga 
kaaway  sa  palibot,  sa  lupain  na  ibinibigay 
sa  iyo  ng  Pa:nginoo^"g  iyong  Dios  na  pi- 
nakamana  upang  ariin,  na  iyong  papawiin 
ang  pinakaalaala  kay  Amalek  sa  ilalim  ng 
langit.     Huag  mong  lilimutin. 


2/^  At  maiigyayavi,  pagka  nakapaso!: 
O  ka  sa  lupain  na  ibinibigay  sa  iyo 
ng  PAisi^iNOONG  iyong  Dios  na  pinaka- 
mana,  at  iyong  inaari,  at  iyong  tinataba- 
nan  ;  2  na  iyong  kukunin  ang  mga  una 
sa  labat  ng  bunga  ng  lupain,  na  iyong 
mga  pipitasin  sa  lupain  na  ibinibigay  sa 
iyo  ng  PANGfNOONG  iyong  Dios:  at  iyong 
mga  isisilid  sa  isang  buslo,  at  ikaw  ay 
paroroon  sa  lugar  na  pipillin  ng  Pangi- 
KOOXG  iyong  Dios,  upang  patahanin  ang 
kaniyang  pangalan  doon :  3  at  piaroroon 
ka  sa  sacerdote  sa  mga  araw  na  yaon,  at 
sasabibin  mo  sa  kaniyang :  Aking  iniba- 
bayag  sa  araw  na  ito  sa  Panginoonq 
iyong  Dios,  na  ako^y  nasok  sa  lupain  na 
isinumpa  ng  Panginoon  sa  aming  mga 
magulang,  upang  ibigay  sa  arain.  4  At 
kukunin  ng  sacerdote  ang  buslo  sa  iyong 
kamay  at  ilalagay  sa  barap  ng  altar  ng 
Panginoong  iyong  Dios.  5  At  ikaw  ay 
sasagot,  at  magsasabi  sa  harap  ng  Pa- 
NGiNOONG  iyong  Dios  :  Isang  taga  Siria 
na  kamunti  ng  mamatay  ang  aking  ama  ; 
siyang  bumaba  sa  Egipto,  at  nangibang- 
bayan  doon,  na  kaonti  sa  bilang;  at  doo'y 
siya'y  naging  isang  nacion,  malaki,  maka- 
pangyarihan,  at  marami :  6  at  kami  ay 
tinarapalasan  ng  mga  taga  Egipto,  at 
pinigliati  kami,  at  idinagan  sa  amin  ang 
isang  mabigat  na  pagkaalipin  :  7  at  kami 
ay  dumaing  sa  Pakginoon,  sa  Dios  ng 
aming  mga  maguiong,  at  dlninig  ng  Pa- 
kginoon ang  aming  voces,  at  tiningnan 
ang  aming  pagkapigbati,  at  ang  aming 
gagawin,  at  ang  aming  kapigbatian ;  8  at 
kinuba  kami  ng  Panginoon  sa  Egipto 
ng  kamay  na  makapangyariban,  at  ng 
unat  na  kamay,  at  ng  kakilakilabot  na 
gitla,  at  ng  mga  tanda,  at  ng  mga  kaba- 
balagban :  9  at  kaniyang  dinala  kami  sa 
dakong  ito,  at  ibinigay  sa  amin  ang  lu- 
paing binubukalan  ng  gatas  at  pulot. 
10  At  ngayon,  narito,  aking  dala  ang  mga 
una  sa  bunga  ng  lupa,  na  ibinigay  mo  sa 
akin,  oh  PanGinoon.  At  iyong  ilalapag 
sa  barap  ng  Panginooxg  iyong  Dios,  at 
sasamba  ka  sa  harap  ng  PanGinoong 
iyong  Dios:  11  at  magagalak  ka  sa  labat 
ng  magaling  na  ibinigay  sa  iyo  ng  Pa- 
KGINOONQ  iyong  Dios,  at  sa  iyong  babay, 
ikaw,  at  ang  Levita,  at  ang  taga  ibang 
lupa  na  nasa  gitna  mo. 

12  Pagka  iyo  ng  natapos  ang  pagbiblgay 
ng  boong  ikasampuong  bahagi  ng  iyong 
pakinabang  sa  ikatlong  taon,  na  siyang 
taon  ng  pagbibigay  ng  ikasampuong  ba- 
hagi, iyo  ngang  ibibigay  sa  Levita,  sa  taga 


27.  .17 


DEUTEEONOMIO. 


209 


ibang  lupa,  sa  ulila,  at  sa  babayeng  bao, 
upang  kanilang  makain  sa  loob  ng  iyong 
mga  pintuang-daan,  at  niabusog;  13  at 
iyong  sasabibin  sa  liarap  ng  PanGinoong 
iyong  Dios :  Aking  inalis  ang  mga  pina- 
paging  santong  bagay  sa  aking  bahay,  at 
aking  mga  ibinigay  naman  sa  Levita,  at 
sa  taga  ibang  lupa,  sa  ulila  at  sa  babayeng 
bao,  ayon  sa  iyong  boong  utos  na  iyong 
iniutos  sa  akin:  hindi  ko  sinalangsang 
ang  ano  man  sa  iyong  mga  utos,  o  aking 
mga  kinalimutan  man :  14  hindi  ko  ki- 
nain  sa  aking  pagluluksa,  o  inilabas  ko* 
man  nang  ako^  marumi,  o  ibinigay  ko 
man  upang  gamitin  sa  patay:  Aking  di- 
ninig  ang  voces  ng  Panginoong  aking 
Dios,  aking  ginawa  ayon  doon  sa  boong 
iniutos  mo  sa  akin.  15  Tumingin  ka  sa 
ibaba  mula  sa  iyong  santong  tahanan, 
mula  sa  langit,  at  basbasan  mo  ang  iyong 
bayang  Israel,  at  ang  lupa  na  iyong  ibini- 
gay sa  amin,  gaya  ng  iyong  isinumpa  sa 
aming  mga  magulang,  na  isang  lupang 
binubukalan  ng  gatas  at  pulot. 

16  Sa  araw  na  ito  ay  iniuutos  sa  iyo  ng 
Panginoong  iyong  Dios,  na  tuparin  mo 
ang  mga  palatuntunan  at  mga  hatol  na 
ito :  iyo  ngang  mga  gaganapin  at^  mga 
gagawin  ng"  iyong  boong  puso,  at  ng  iyong 
boong  kalulua.  17  Iyong  inihayag  sa 
araw  na  ito  na  ang  PANSiNOo'y  iyong 
Dios,  at  ikaw  ay  lalakad  sa  kaniyang  mga 
daan,  at  iyong  gaganapin  ang  kaniyang 
mga  palatuntunan,  at  ang  kaniyang  mga 
utos,  at  ang  kaniyang  mga  hatol,  at  iyong 
didingin  ang  kaniyang  voces :  18  at  ini- 
hayag ng  Panginoon  sa  iyo  sa  araw  na 
ito,  na  maging  isang  tanging  bayan  ka  sa 
kaniya,  gaya  ng  ipinangako  niya  sa  iyo, 
upang  iyong  ganapin  ang  lahat.  ng  kani- 
yang utos ;  19  at  upang  itaas  ka  sa  lahat 
ng  mga  nacion  na  kaniyang  nilik-ha,  sa 
ikapupuri,  at  sa  ikababantog,  at  sa  ikara- 
rangal;  at  upang  ikaw  ay  maging  isang 
santong  bayan  sa  Panginoong  iyong  Dios, 
gaya  ng  kaniyang  sinabi. 

0"y  At  si  MoisCiS  at  ang  mga  matanda  sa 
^  I  Israel  ay  nag-utos  sa  bayan,  na  nag- 
sabing :  Ganapin  mo  ang  lahat  ng  utos  na 
iniuutos  ko  sa  inyo  sa  araw  na  ito.  2  At 
mangyayaring  sa  araw  na  iyong  daraanan 
ang  Jordan  na  patungo  sa  Inpain  na  ibini- 
bigay  sa  iyo  ng  PanSinoong  iyong  Dios, 
na  raaglalagay  ka  ng  malalaking  bato,  at 
iyong  tatajialan  ng  apog;  3  at  iyong 
isusulat  sa  mga  ito  ang  lahat  ng  salita 
n|  kautusang  ito,  pagka  iyong  naraanan  ; 


upang  iyong  mapasok  ang  lupain  na  ibi- 
nibigay  sa  iyo  ng  PAN5a:N00NG  iyong 
Dios,  isang  lupaing  binubukalan  ng  gatas 
at  pulot,  gaya  ng  ipinangako  sa  iyo  ng 
Panginooin^,  ng  Dios  ng  iyong  mga  magu- 
lang. 4  At  mangyayari  na  pagdaraan  mo 
ng  Jordan,  na  iyong  ilalagay  ang  nga 
batong  ito,  na  iiiiuutos  ko  sa  iyo  sa  araw 
na  ito,  sa  bundok  ng  Ebal,  at  iyong  mga 
tatapalan  ng  apog.  5  At  doo'y  magtata- 
yo  ka  ng  isang  altar  sa  PakQixoong 
iyong  Dios,  isang  altar  ng  mga  bato ; 
huag  kang  magbubuhat  sa  mga  ito  ng 
mga  kasanghapang  bakal.  6  Iyong  itatayo 
ang  altar  ng  Panginoong  iyong  Dios,  na 
walang  hichurang  mga  bato,  at  maghahan- 
dog  ka  roon  ng  mga  bandog  na  susunugiu, 
sa  Panginoong  iyong  Dios:  7  at  ikaw 
ay  maghahayin  ng  mga  bandog  tungkol  sa 
kapayapaan,  at  iyong  kakanin  doon ;  at 
ikaw  ay  magagalak  sa  harap  ng  Pa^^tgi- 
NOONG  iyong  Dios.  8  At  iyong  isurjulat 
na  molinaw  sa  mga  batong  yacn,  ang  lahat 
ng  salita  ng  kautusang  ito. 

9  At  si  Moises  at  ang  mga  sacerdoteng 
Levita  ay  nagsalita  sa  boong  Israel,  na 
nagsabing :  Tumahimik  ka  at  dingin  mo, 
O  Israel ;  sa  araw  na  ito  ay  naging  bayan 
ka  ng  Panginoong  iyong  Dios.  10  Iyo 
ngang  susundin  ang  voces  ng  Pakgi- 
NOONG  iyong  Dios,  at  gagawin  mo  ang 
kaniyang  mga  utos  at  ang  kaniyang  mga 
palatuntunan  na  aking  iniuutos  sa  iyo  sa 
araw  na  ito. 

11  At  ibinilin  ni  Moises  sa  bayan  ng 
araw  ding  yaon,  na  sinabing :  12  Ang 
mga  ito'y  tatayo  sa  ibabaw  ng  bundok 
Gerizim,  upang  basbasan  ang  bayan,  pagka 
inyong  naraanan  na  ang  Jordan;  si  Si- 
meon, at  si  Levi,  at  si  Juda,  at  si  Isakar, 
at  si  Jose,  at  si  Benjamin :  13  at  ang 
mga  ito'y  tatayo  sa  ibabaw  ng  bundok 
Ebal  upang  sumumpa;  si  Kuben,  si  Gad, 
at  si  Asher,  at  si  Zabulon,  si  Dan,  at  si 
Neftali.  14  At  ang  mga  Levita  ay  sasa- 
got,  at  magsasabi  ng  malakas  na  voces  sa 
lahat  ng  lalaki  sa  Israel : 

15  Sumpaiu  ang  lalaking  gumagawa  ng 
larawang  hinichurahan  o  binubo,  bagay 
na  kasuklamsuklam  sa  Panginoon,  gawa 
ng  mga  kamay  ng  mangagawa,  at  inilagay 
sa  lugar  na  lihim:  At  ang  boong  ba- 
yan ay  sasagot  at  magsasabing:  Siya 
nawa. 

16  Sum  pain  yaong  lumabag  sa  kani- 
yang a  ma  o  sa  kaniyang  ina :  At  ang 
boong  bayan  ay  magsasa'bing :    Siya  nawa. 

17  Sumpain  yaong  bumago  ng  patoto 


210 


DEUTEEONOMIO. 


27.  17 


ng  kaniyang  kapiia.  At  ang  boong  bavaii 
ay  magsasabing :     Siya  nawa. 

18  Sumpain  yaong  uiagligaw  ng  bnlag 
sa  daaii.  At  ang  boong  bayan  ay  niag- 
sasabing :    Siya  nawa. 

19  Supain  yaong  riiaiiliko  ng  matnid  ng 
taga  ibang  bayan,  ng  nlila  at  ng  babayeng 
bao.  At  ang  boong  baytm  ay  magsasa- 
bing :     Siya  nawa. 

20  Sumpain  yaong  sumiping  sa  asawa 
ng  kaniyang  ama  ;  sapagka't  kaniyang 
inilitaw  ang  balabal  ng  kaniyang  ama. 
At  ang  boong  bayan  ay  magsasabing : 
Siya  nawa. 

21  Sumpain  yaong  sumiping  sa  alin 
inang  liayop.  At  ang  boong  bayan  ay 
magsasabing :      Siya  nawa 

22  Sumpain  yaong  sumiping  sa  kani- 
yang kapatid  na  babaye,  sa  anak  ng  kani- 
yang ama,  o  sa  anak  na  babaye  ng  kani- 
yang ina.  xit  ang  boong  bayan  ay  magsa- 
sabing :     Siya  nawa. 

23  Sumpain  yaong  sumiping  sa  kaniyang 
b-ianan:  At  ang  boong  bayan  ay  magsa- 
Fabing :     Siya  nawa. 

24  Sumpain  yaong  sumugat  ng  lihim  sa 
kaniyang  kapua.  At  ang  boong  bayan  ay 
magsasabing:     Siya  nawa. 

25  Sumpain  yaong  tumangap  ng  kaloob 
upang  puinatay  ng  isang  tawong  walang 
sala.  At  ang  boong  bayan  ay  magsasa- 
bing :     Siya  nawa. 

26  Sumpain  yaong  bindi  umayon  sa 
mga  salita  ng  kautusang  ito  upang  mga 
gawin.  At  ang  boong  bayan  ay  magsasa- 
bing:    Siya  nawa. 

OQ  At  mangyayaring  kung  iyong  did  in- 
to O  ging  maingat  ang  voces  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Di(js,  upang  sunding  gawin 
ang  labat-niyang  utos  na  aking  iniuutcs 
sa  iyo  sa  araw  na  ito,  na  itataas  ka  ng 
PanGinoong  iyong  Dies  sa  labat  ng  na- 
cion  sa  lupa:  2  at  ang  lahat  ng  pag~ 
papalang  ito  ay  darating  sa  iyo  at  sasa 
iyo,  kung  iyong  didingin  ang  voces  ng 
I*ANGixooNG  iyong  Dios.  S  Magiging 
mapalad  ka  sa  bayan,  at  magiging  mapa- 
lad  ka  sa  parang.  4  Magiging  mapalad 
ang  banga  ng  iyong  katawan,  at  ang  bunga 
ng  iyong  lupa,  at  ang  bunga  ng  iyong  mga 
hayop,  ang  karagdagan  sa  iyong  bakahan 
at  ang  mga  anak  ng  iyong  kawan.  5  Ma- 
giging mapalad  ang  iyong  buslo  at  ang 
iyong  batia.  6  Magiging  mapalad  ka  sa 
iyong  pagpasok,  at  magiging  mapalad  ka 
sa  iyong  paglabas.  7  Pasusugatan  ng  Pa- 
NGINOON  sa  harap  mo  ang  iyong  mga  kaa- 
way  na  nagbabangon  laban  sa  iyo :  sila'y 


lalabas  laban  sa  iyo  sa  isang  daan  at  tata- 
kas  sa  harap  mo,  sa  pitong  daan.  8  Uii- 
tusan  ng  Pa^'Ginoon  ang  kaniyang  pag- 
papala  sa  iyo  sa  iyong  kamalig,  at  sa 
labat  ng  pagpatungan  mo  ng  iyong  ]:a~ 
may ;  at  pag  papa  lain  ka  niya  sii  lu- 
pain  na  i  hi  nil)!  gay  sa  iyo  ng  i-*ANo'i- 
KOONG  iyong  Dios.  9  Itatatag  ka  ng 
Pakginoon  na  isang  saiitong  bayan  sa 
kaniya,  gaya  ng  kaniyang  isinurapa  sa 
iyo ;  kung  iyong  tutuparin  ang  mga  utos 
ng  Panginoong  iyong  Dios,  at  lalakad 
ka  sa  kaniyang  mga  daan.  io  At  maki- 
kita  ng  labat  ng  bayan  sa  lupa,  na  ikaw 
ay  tinawag  sa  pamamag-itan  ng  pangalan 
ng  PAxCaxooN;  at  silaV  matatakot  sa 
iyo.  II  At  ikaw  ay  pasasaganaln  ng  Pa- 
NGINOON,  sa  ikabubuti  mo,  sa  bunga  ng 
iyong  katawan,  at  sa  bunga  ng  iyong  mga 
liayop,  at  sa  bunga  ng  iyong  lupa,  sa 
lupain  na  isinumpa  ng  Pakginoon  sa 
iyong  mga  magulang  upang  ibigay  fh 
iyo.  12  Bubuksan  ng  Panginoon  sa  iy-v) 
ang  kaniyang  mabuting  kayamanan,  ang 
langit,  upang  ibigay  ang  ulan  sa  iyong 
lupain  sa  kaniyang  kapanahunan,  at  upang 
pagpalain  ang  boong  gawa  ng  iyong  ka- 
may ;  at  ikaw  ay  magpapabiram  sa  ma- 
raming  nacion,  at  ikaw  ay  bindi  hihiram. 
13  At  gaga  win  ka  ng  Paxginoon  na  ulo 
at  bindi' buntot;  at  ikaw  _ ay  magiging 
sa  ibabaw  lamang,  at  liindi  ka  mapapa.- 
sailalim;  kung  iyong  didingin  ang  mga 
utos  ng  Panginoong  iyong  Dios,  na  aking 
iniuutos  sa  iyo  sa  araw  na  ito,  na  sundin 
at  gawin ;  1-1  at  huag  kang  lilihis  sa 
ano  man  sa  mga  salita  na  aking  iniuutos 
sa  inyo  sa  araw  na  ito,  sa  kanan  o  sa 
kaliwa  man,  na  sumunod  sa  ibang  mga 
dios  upang  paglingkuran  sila. 

15  Nguni't  mangyayari,  kung  liindi  mo 
didingin  ang  voces  ng  PaxCjinoong  iyong 
Dios,  na  sunding  gawin  ang  kaniyang 
laliat  na  utos  at  ang  kaniyang  palatun- 
tunan  na  aking  iniuutus  sa  iyo  sa  araw 
na  ito ;  na  ang  labat  ng  sumpang  ito  ay 
darating  sa  iyo  at  sasa  iyo.  1«  Snsuni- 
pain  ka  sa  ciudad,  at  susumpain  ka  sa 
parang.  IT  Susumpain  ang  iyong  buslo 
at  ang  iyong  batia,  18  Susuuipain  ang 
bunga  ng  iyong  katawan,  at  ang  bunga 
ng  iyong  lupa,  ang  karagdagan  ng  iyong 
bakahan  at  ang  mga  anak  ng  iyong 
kawan.  19  Susumpain  ka  sa  iyong  pag- 
pasok, at  susumpain  ka  sa  iyong  paglabas, 
20  Susuguin  ng  Pa^xIinoon  sa  iyo  ang 
sum  pa,  ang  kabalisahan,  at  ang  saway,  sa 
lahat  ng  pagpapatungan  ng  iyong  karaay 


28.  49 


DEUTEEONOMIO. 


211 


na  ivong  gagawin,  liangang  sa  ikaw^  ay 
mabual,  at  hangang  sa  ikaw  ay  malipol 
na  madali;  dahil  sa  kasam-an  ng  iyong 
mga  gawa,  na  sa  gayao'y  iniwan  mo  ako. 
21  Ikakapit  sa  iyo  ng*  Pakginoon  ang 
salot  hangang  sa  matunaw  ka  sa  lupa,  na 
iyong  pinapasok  upang  ariin.  22  Susu- 
gatan  ka  ng  Pakginoon  ng  sakit  na 
tuyo,  at  ng  lagnat,  at  ng  malaking  init, 
at  ng  raabigat  na  lagnat,  at  ng  tabak,  at 
ng  salot  ng  hangin,  at  ng  sakit  sa  pag- 
an! ;  at  kanilang  hahabulin  ka  hangang  sa 
ikaw  ay  malipol.  23  At  ang  iyong  langit 
na  na  'sa  itaas  ng  iyong  ulo,  ay  magi- 
ging  tanso,  at  ang  lupa  na  nasa  ilalim 
ino  ay  magiging  bakal.  2i  Ang  ipauulan 
ng  Panginoon  sa  iyong  lupa  ay  abo  at 
alabok  ;  mula  sa  langit  ay  bababa ' sa  iyo, 
hangang  sa  ikaw  ay  magiba.  25  Pasusu- 
gatan  ka  ng  Pakginoon  sa  [harap  ng 
iyong  mga  kaaway.  Ikaw  ay  lalabas  sa 
isang  daan  laban  sa  kanila,  at  tatakas 
sa  pitong  daan  sa  harap  nila :  at  ikaw  ay 
magiging  isang  sindak  sa  lahat  ng  kaha- 
rian  sa  lupa.  26  At  ang  iyong  mga 
bangkay  ay  magiging  pagkain  sa  lahat 
ng  ibon  sa  hinpapawid,  at  sa  mga  hayop 
sa  lupa ;  at  walang  magpapalayas  sa  ka- 
nila. 27  Susugatan  ka  ng  Panginoon 
ng  sugat,  sa  Egipto,  at  ng  mga  bukol,  at 
ng  galis  at  ng  kati  na  hindi  mapagagaling. 
28  Susugatan  ka  ng  Panginoon  ng  pag- 
kaulol,  at  ng  pagkabulag,  at  ng  pag- 
kagulat  ng  puso ;  29  at  ikaw  ay  mag-aa- 
puhap  sa  katanghaliang  tapat  gaya  ng 
bulag  na  nag-aapuhap  sa  kadiliman,  at 
hindi  ka  giginhawa  sa  iyong  mga  lakad, 
at  ikaw  ay  mapipighati  at  mamamanglaw 
kailan  man,  at  walang  magliligtas  sa 
iyo.  30  Ikaw  ay  mag-aasawa  at  ibang 
lalaki  ang  sisiping  sa  kaniya:  ikaw  ay 
magtatayo  ng  isang  bahay,  at  hindi 
mo  tatahanan:  ikaw  ay  mag-uuvasan,  at 
hindi  mo  mapapakinabangaii  ang  bunga 
noon.  31  Ang  iyong  baka  ay  papatayin 
sa  harap  ng  ij^ong  mga  mata,  at  hindi  mo 
makakain  yaon  ;  ang  iyong  asno  ay  aaga- 
win  sa  harap  ng  iyong  mukha,  at  hindi 
na  masasauli  sa  iyo:  ang  iyong  tupa  ay 
mabibigay  sa  iyong  mga  kaaway,  at  walang 
magliligtas  sa  iyo.  32  Ang  iyong  mga 
anak  na  lalaki  at  babaye  ay  mabibigay  sa 
ibang  bayan,  at  ang  iyong  mga  mata  ay 
titingin  at  mangangalay  ng  paghihintay 
sa  kanila  sa  boong  araw :  at  ang  iyong 
kamay  ay  walang  magagawa.  33  Ang 
bunga  ng  iyong  lupa,  at  lahat  ng  iyong 
gawa  ay  kakanin  ng  naciong  di  mo  nakl- 


kilala ;  at  ikaw  ay  mapipighati  at  maba- 
balisang  palagl :  34  na  ano  pa^t  ikaw  ay 
mauulol  dahil  sa  makikita  ng  paningin  ng 
iyong  mga  mata.  35  Susugatan  ka  ng 
Panginoon  sa  mga  tu.hod  at  sa  mga  hita, 
ng  isang  masamang  sibol  na  hindi  mo  ma- 
pagagaling, mula  sa  talampakan  ng  iyong 
paa    hangang    sa    bawo    ng    iyong    ulo. 

36  Dadalhin  ka  ng  Panginoon,  at  ng 
iyong  haring  ilalagay  mo  sa  iyo,  sa  isang 
naciong  hindi  mo  nakilala,  mo  o  ng  iyong 
mga  magulang  man ;  at  doo'y  maglilingkod 
ka  sa  ibang  mga  dios,  na  kahoy  at  bato. 

37  At  ikaw  ay  magiging  isang  kamang- 
haan,  isang  kawikaan,  at  isang  kabiroan 
sa  lahat  ng  bayang  pagdadalhan  sa  iyo  ng 
Panginoon.  38  Kukuha  ka  ng  mara- 
ming  binhi  sa  bukid,  at  kaunti  ang  iyong 
titipunin ;  sapagka^t  uubusin  ng  balang. 
39  Ikaw  ay  mag-uuvasan  at  iyong  mga 
aalagaan,  nguni't  hindi  ka  man  iinom  ng 
alak,  o  mamimitas  man;  sapagka't  mga 
kakanin  ng  uod.  40  Magkakaroon  ka  ng 
mga  puno  ng  olivo  sa  lahat  ng  iyong 
hanganan,  nguni't  hindi  ka  magpapahid 
ng  langis;  sapagka^t  ang  iyong  olivo  ay 
malalagasan  ng  bulco.  41  Ikaw  ay  magka- 
kaanak  ng  mga  lalaki  at  mga  babaye 
nguni't  siya'y  hindi  magiging  iyo ;  sapag- 
ka't  sila'y  yayaon  sa  pagkabihag.  42  La- 
hat ng  iyong  puno  ng  kahoy  at  bunga  ng 
iyong  lupa  ay  aariin  ng  balang.  43  Ang 
taga  ibang  lupa  na  nasa  gitna  mo  ay  tataas 
ng  higit  at  higit  sa  iyo,  at  ikaw  ay  bababa 
ng  pababa  ng  pababa.  44  Siya'y  maka- 
pagpapahiram  sa  iyo ;  at  ikaw  ay  hindi 
makapagpapahiram  sa  kaniya:  siya'y  ma- 
giging ulo,  at  ikaw  ay  magiging  buntot. 
45  At  lahat  ng  sum  pang  ito  ay  darating 
sa  iyo  at  hahabulin  ka,  at  aabutan  ka,  han- 
gang sa  magiba  ka;  sapagka^t  hindi  mo 
dininig  ang  voces  ng  Panginoong  iyong 
Dios,  upang  ganapin  ang  kaniyang  mga 
utos  at  ang  kaniyang  mga  palatuntunan  na 
kaniyang  iniutos  sa  iyo :  46  at  sila'y 
magiging  isang  tanda  at  isang  kababalag- 
han  sa  iyo,  at  sa  iyong  binhi  magpa- 
kailan  man  :  47  sapagka't  hindi  ka  nag- 
lingkod  sa  Panginoong  iyong  Dios  na 
may  kagalakan,  at  may  kasayahan  ng 
puso,  dahil  sa  kasaganaan  ng  lahat  na 
bagay :  48  kaya't  maglilingkod  ka  sa 
iyong  mga  kaaway  na  susuguin  ng  Pa- 
nginoon laban  sa  iyo,  na  may  gutom,  at 
uhaw,  at  kabubaran,  at  sa  kakulangan  ng 
lahat  na  bagay :  at  lalagyan  ka  niya  ng 
isang  pamatok  sa  iyong  leeg  liangang  sa 
maibual  ka    niya.      49  Magdadala  ang 


212 


DEU'!"f3K0N(>MI0. 


•28.  4; 


Pan&inoon  iig  isaiig  naciong  labau  sa 
iyo  mula  sa  malayo,  mula  sa  katapusau 
Dg  lupa,  gaya  ng  nililipad  rig  aguila ; 
isaiig  naciong  ang  wika'y  hindi  mo  naba- 
batid  ;  50  naciong  mukhang  mabangis, 
na  hindi  igagalang  ang  pagkatawo  ng  ina- 
tanda,  o  magpapakundangan  man  sa  bata : 
51  at  kaniyang  kakanin  ang  anak  ng  i~ 
yong  hayop  at  ang  bunga  ng  iyong  lupa, 
hangang  sa  niaibual  ka ;  na  wala  ring 
matitira  sa  ij^ng  trigo,  alak,  o  langis,  ng 
karagdagan  ng  iyong  bakahan,  o  ng  anak 
ng  iyong  kawan,  hangang  sa  ikaw  ay 
malipol.  52  At  kaniyang  kukubkubin 
ka  sa  laliat  ng  iyong  mga  pintuang-daan, 
hangang  sa  ang  iyong  mataas  at  nakaba- 
bakod  na  kuta  ay  malagpak,  na  siyang 
iyong  inaasahan,  sa  iyong  boong  lupain ; 
at  kaniyang  kukubkubin  ka  sa  lahat  ng 
iyong  pintuang-daan  sa  iyong  boong  lu- 
pain, na  ibinigay  sa  iyo  ng  PAjS^GiNOOiiG 
iyong  Dlos.  5S  At  kakain  ka  ng  bunga 
ng  iyong  sariiing  katawan,  ng  laman  ng 
iyong  mga  anak  na  lalaki  at  babaye,  na 
ibinigay  sa  iyo  ng  Panginoong  iyong 
Dios ;  sa  pagkakubkob  at  sa  kagipitan,  na 
igigipit  sa  iyo  ng  iyong  mga  kaaway. 
54  Ang  lalaking  mahabagin  sa  gitna  mo, 
at  totoong  maramdamin,  ang  kaniyang 
mata'y  magiging  masama  sa  kaniyang 
kapatid,  at  sa  asawa  ng  kaniyang  sinapu- 
punan,  at  sa  labis  sa  kaniyang  mga  anak 
na  ititira :  55  na  ai\o  pa^t  liindi  niya 
ibibigay  sa  kanino  man  sa  kanila  ang  la- 
man  ng  kaniyang  mga  anak  na  kaniyang 
kakanin,  sapagka't  \Talang  natira  aa  ka- 
niya,  sa  pagkubkob  at  sa  kagipitan  na 
igigipit  sa  iyo  ng  iyong  mga  kaaway 
sa  lahat  ng  iyong  mga  pintuang-daan. 
66  Ang  mahabagin  at  niaramdaming  ba- 
baye sa  gitna  mo,  na  liindi  pa  natitik- 
mang  itungtong  ang  talampakan  ng  kani- 
yang paa  sa  lupa  dahil  sa  kahinhinan  at 
pagkamahabagin,  ang  kaniyang  mata'y 
magiging  masaiiia  sa  asawa  ng  kaniyang 
sinapupunan,  at  sa  kaniyang  anak  na  la- 
laki, at  babaye ;  5T  at  sa  kaniyang  sangol 
na  lumabas  sa  ])ag-itaii  ng  kaniyang  mga 
paa  at  sa  kaniyang  mga  anak  na  kaniyang 
ipanganganak ;  sapagka't  kaniyang  ka- 
kanin ng  lihim  sila  dahil  i-:a  kakulangan 
ng  lahat  ng  bagay :  sa  pagkubkob  at  sa 
kiigipitan,  na  igigipit  sa  iyo  ng  iyong  mga 
kaaway  sa  iyong  mga  pintnang-ciaan. 
58  Kungdi  mo  susunding  gawin  ang  lahat 
ng  salita  ng  kautusang  ito  na  nasusulat 
sa  librung  ito,  upang  ikaw  ay  matakot 
dito    sa   maluaihati   at  kaldlakilabot  na 


pangalang,  ANG  panGinoois'g  iyo:>q 
DIGS ;  59  kung  magkagayo'y  gaga  win 
ng  Paxgikooh  na  kamanghamanglia  ang 
salot  sa  iyo,  at  ang  salot  sa  iyong  blnhi, 
malaking  salot,  at  totoong  malaon,  at 
kakilakilabot  na  sakit,  at  totoong  malaon. 
GO  At  kaniyang  padaratinging  uli  sa  iyo 
ang  lahat  ng  sakit  sa  Egipto,  na  iyong 
kinatakutan    at     mga     kakapit    sa    iyo. 

61  Bawa't  sakit  din  nanian,  at  baw^a't 
salot,  na  hindi  nasusulat  sa  libro  ng  kau- 
tusang i!:o'y  padaratingin  nga  sa  iyo  ng 
Pakginoon,  hangang  sa  ikaw  ay  malbual. 

62  At  kayo'y  malalabing  kaonti  sa  bilang, 
pagkatapos  na  kayo'y  n-aging  •gaya  ng 
mga  bituin  sa  langit  sa  karamihan ;  sa- 
pagka't hindi  ninyo  dininig  ang  voces  ng 
Pangikoong  iyong  Dios.  63  At  mang- 
yayari,  na  kung  paanong  ang  Pakginoon 
ay  nagagalak  sa  inyo  na  gawing  kayong 
mabuti  at  paramiliin  kayo ;  gayon  maga- 
galak  ang  Pakgixoon  sa  inyo  upang 
ipalipol  kayo,  at  ibual  kayo ;  at  kayo'y 
huhugutin  sa  lupa  na  inyong  pinapasok 
upang  ariin.  6-i  At  pangangalatin  ng 
PajS'GIXOOXT  ka  sa  laluit  ng  bayan,  mula 
sa  isang  hanganan  ng  lupa  hangang  iia 
kabilang  hanganan  ng  lupa ;  at  doo^y 
maglilingkod  ka  sa  ibung  mga  dios,  na 
ikaw  ay  hindi  nakakilala,  ikaw  o  ang 
iyong  mga  niagulang  iiian  na  kahoy  at 
bato.  65  At  sa  gitna  ng  mga  naciong  ito 
ay  hindi  ka  makaka-umpong  ng  kapahi- 
ngalian,  at  mav^'awakm  ng  kapahingahan 
para  sa  talampakan  ng  iyong  paa:  kungdi 
bibigyan  ka  ng  PANGrxoON  doon  ng 
sikdo  ng  puso  at  pangangalumata,  at 
panglcilambot  ng  kaluliui:  66  at  ang  i- 
yong  buhay  ay  mabibicin  sa  harap  mo; 
at  ikaw  ay  matatakv;t  gabi^t  araw,  at 
mawaw^alan  ka  ng  pag-asa  sa  iyong  bu- 
hay. 67  Sa  kinaumagaha'y  iyong  sasa- 
bihing ;  ;  kahi  manuari  ay  humapon  na, 
at  sa  kinahapuna'y  iyong  sasabihing ;  kahi 
manuari  ay  umumaga  !  dahil  sa  takot  ng 
iyong  pu'^o  na  iyong  ikatatakot,  at  dahil 
,>a  paningin  ng  iyong  mga  mata  na  iyong 
ikakikita.  ii8  At  pababalikin  ka  ng 
Paxgixoon  sa  Egipto  sa  pamamag- 
itan  ng  sasakyan,  sa  daan  na  kaniyang 
sinabi  sa  iyong:  Hindi  mo  na  uli  ma- 
kikita ;  at  doo'y  pabibili  kayo  sa  inyong 
mga  kaaway  na  pinaka  aliping  lalaki, 
at  babaye,  at  walang  tawong  bibili  sa 
inyo. 

2Q  Ito   ang   mga   salita   ng    tipan   na 
■^     iniutos  ng  Pax<5ixoox  kay  Mui- 
ses  na  gawin  sa  mga  anak  ng  Israel  sa 


29.  25 


DBUTEEONOMIO. 


213 


lupain  iig  Moab,  biikod  sa  tipang  kaiii- 
j-ang  ginawa  sa  kanila  sa  Horeb. 

2  At  tinawag  ni  Moises  ang  bocng 
Israel,  at  sinabi  sa  kanilang :  Inyong 
nakita  yaong  lahat  na  ginawa  Tig  Pangi- 
InOON  sa  liarap  Eg  inyong  niga  mata  sa 
lupain  ng  Egipto,  kay  Faraon,  at  sa  lahat 
ng  kaniyang  mga  alipin,  at  sa  kaniyang 
boong  lupain;  3  ang  mga  malaking  tuk- 
so  na  nakita  ng  iyong  mga  mata,  ang  mga 
tanda,  at  yaong  mga  dakilang  kababalag- 
han;  4  nguni't  hindi  kayo  binigyan  ng 
Panginoon  ng  pusong  ikakikilala,  at  ng 
mga  matang  ikakikita,  at  ng  mga  pakinig 
na  ikaririnig,  hangang  sa  araw  na  ito. 
5  At  aking  pinatnubayan  kayong  apat  na 
puong  taon  sa  ilang :  ang  inyong  mga 
damit  ay  hindi  naluma  sa  inyo,  at  ang 
iyong  pangyapak  ay  hindi  naluma  sa 
iyong  paa.  6  Hindi  kayo  kumain  ng 
tinapay,  o  uminom  man  ng  alak  o  inu- 
ming  nakalalasing :  upang  inyong  maki- 
lala  na  ako  ang  Panginoong  inyong 
Dios.  7  At  ng  kayo'y  du mating  sa  lugar 
na  ito,  si  Sihong  hari  sa  Hesbon  at  si  Og 
na  hari  sa  Basan,  ay  lumabas  laban  sa 
atin  sa  pakikipagbaka,  8  at  ating  sinu- 
gatan  sila ;  at  ating  sinakop  ang  kanilang 
lupain  at  ating  ibinigay  na  pinakamana 
sa  mga  Eubenita,  at  sa  mga  Gadita,  at  sa 
kalahati  ng  angkan  ni  Manases.  9  Gana- 
pin  nga  ninyo  ang  mga  salita  ng  tipang 
ito,  at  inyong  mga  gawin,  upan^vayo'y 
gurainhawa  sa  lahat  ng  inyong  gmagawa. 

10  Kayo'y  tumatayong  lahat  sa  araw 
na  ito,  sa  harap  ng  Panginoong  inyong 
Dios;  ang  inyong  mga  pangulo,  ang  in- 
yong mga  angkan,  ang  inyong  mga  ma- 
tanda,  at  ang  inyong  mga  puno,  lahat  ng 
lalaki  sa  Israel,  II  ang  inyong  mga 
bata,  ang  inyong  mga  asawa  at  ang  iyong 
taga  ibang  lupa  na  nasa  gitna  ng  iyong 
mga  kampamento,  mula  sa  iyong  ma- 
ngangahoy  hangang  sa  iyong  mananalok  : 
13  upang  ikaw  ay  pumasok  sa  tipan  ng 
Panginoong  iyong  Dios,  at  sa  kaniyang 
sumpa  na  ginagawa  sa  iyo  ng  Pangi- 
koOjSTG  iyong  Dios  sa  araw  na  ito :  13  u- 
pang  kaniyang  itatag  ka  sa  araw  na  ito  na 
isang  bayan,  at  upang  siya'y  maging  iyong 
Dios,  gaya  ng  kaniyang  sinalita  sa  iyo, 
at  gaya  ng  kaniyang  isinumpa  sa  iyong 
mga  magulang,  kay  Abraham,  kay  Isaak 
at  kay  Jakob.  14  At  hindi  lamang  sa 
inyo  ginagawa  ko  ang  tipang  ito  at  ang 
sumpang  ito ;  15  kungdi  doon  sa  naka- 
tayo  ritong  kasama  natin  sa  araw  na  ito 
sa  harap  ng  Panginoong  ating  Dios,  at 


doon  naman  sa  hindi  natin  kasama  sa 
araw  na  ito:  16  (sapagka^t  talastas  ni- 
nyo kung  paanong  tumahan  tayo  sa  lupain 
ng  Egipto;  at  kung  paanong  tayo^  pu- 
masok sa  gitna  ng  mga  nacion  na  inyong 
dinaanan,  17  at  inyong  nakita  ang  kani- 
lang mga  kasuklamsuklam,  at  ang  kani- 
lang mga  idolo,  na  kahoy  at  bato ;  pilak 
at  ginto  na  nasa  gitna  nila :)  18  baka 
magkarooh  sa  gitna  ninyo  ng  lalaki,  o 
babaye,  o  sambahayan,  o  angkan,  na  ang 
puso'y  humiwalay  sa  araw  na  ito,  sa  Pa- 
nSinoong  ating  Dios,  na  yumaong  mag- 
lingkod  sa  mga  dios  ng  mga  naciong 
yaon ;  baka  magkaroon  sa  gitna  ninyo  ng 
isang  ugat  na  nagbubunga  ng  apdo  at 
ajenjo ;  19  at  mangyayari,  pagka  kani- 
yang narinig  ang  mga  salita  ng  sumpang 
ito,  na  kaniyang  basbasan  ang  kaniyang 
sarili  sa  kaniyang  puso,  na  magsabing: 
AkoY  magkakaroon  ng  kapayapaan,  ba- 
ga  man  ako'y  lumalakad  sa  katigasan  ng 
aking  puso  upang  ilakip  ang  paglalasing 
sa  kauhawan ;  SO  hindi  patatawarin  ng 
Panginoon  siya,  kungdi  nga  ang  galit  ng 
Panginoon  at  ang  kaniyang  sikap  ay 
mag-uusok  laban  sa  tawong  yaon,  at  ang 
lahat  ng  sumpa  na  nasusulat  sa  librong 
ito  ay  hihilig  sa  kaniya,  at  papawiin  ng 
Panginoon  ang  kaniyang  pangalan  sa 
ilalim  ng  langit.  21  At  ihihiwalay  siya 
ng  Panginoon  sa  kasam-an  sa  lahat  ng 
angkan  sa  Israel,  ayon  sa  lahat  ng  sumpa 
ng  tipan  na  nasusulat  sa  librong  ito  ng 
kautusan.  22  At  ang  mga  lahing  dara- 
ting,  ang  inyong  mga  anak  na  magsisipag- 
bangon  pagkamatay  ninyo,  at  ang  taga 
ibang  bayan  na  magmumula  sa  malayong 
lupain,  ay  sasabihin,  pagka  kanilang  na- 
kita ang  mga  salot  ng  lupaing  yaon,  at 
ang  sakit  na  inilagay  ng  Panginoon,  na 
sakit ;  23  at  ang  boong  lupaing  yaon  ay 
asufre,  at  asin,  at  sunog,  na  hindi  nahaha- 
sikan,  at  walang  ibinubunga,  o  tumutubo 
mang  damo,  gaya  ng  Tiangyari  sa  pagka- 
giba  ng  Sod  o  ma  at  Gomorra,  Ad  ma  at 
Zeboim,  na  giniba  ng  Panginoon  sa 
kaniyang  kagalitan  at  sa  kaniyang  mani- 
ngasna  pag-iinit;  24  na  ano  pa't  lahat 
ng  nacion  ay  magsasabing :  I  Bakit  gina- 
wang  gayon  ng  Panginoon  sa  lupaing 
ito  ?  i  ano  ang  kahnlugan  ng  init  nitong 
malaking  kagalitan  ?  25  Kung  magka- 
gayo^y  sasabihin  ng  mga  tawong:  Sa 
pagka^t  kanilang  iniwan  ang  tipan  ng 
Panginoon,  ng  Dios  ng  kanilang  mga 
ama,  na  kaniyang  ginawa  sa  kanila  ng 
kaniyang  kunin  sila  sa  lupain  ng  Egipto; 


214 


DEUTEEONOMIO. 


25.  26 


26  at  sila'y  yiimaon  at  naglingkod  sa 
ibang  mga  dios,  at  niga  sinamba  nila, 
mga  dios  iia  liindi  nila  nakilala,  at  niga 
hindi  niya  ibinigay  sa  kanila :  27  ka- 
ya^t  ang  galit  ng  Pakginoon  ay  nag-akib 
laban  sa  lupaing  ito,  upang  dalhin  sa 
kaniya  ang  boong  siimpa  na  nasusulat  sa 
libron'g  ito :  28  at  sila'y  binunot  ng 
Pakoinoon  sa  kanikarig  lupain,  sa  kaga- 
litan,  at  sa  pag-iinit  at  sa  malaking  pag- 
kagalit^  at  sila'y  itinnlak  sa* ibang  lupain 
gaya  sa  araw  na  ito.  29  Ang  raga  bagay 
na  lihim  ay  nauukol  sa  Paxginoong  ating 
Dios :  nguni't  ang  mga  bagay  na  hayag 
ay  nauukol  sa  atin  at  sa  ating  mga  anak 
magpakailan  man,  upang  ating  niagawa 
ang  laliat  ng  salita  ng  kautusang  ito. 

3f\  At  mangyayari,  pagka  ang  lahat 
\J  ng  mga  bagay  na  ito  ay  darating 
sa  iyo,  ang  pagpapala  at  ang  sum  pa  na 
inilagay  sa  liarap  mo,  at  iyong  mga  didi- 
lidilihin  sa  gitna  ng  laliat  ng  nacion  na 
pinagtulakan  sa  iyo  ng  Pakginooxg  i- 
yong  Dios,  2  at  magbabalik  ka  sa  Pa- 
NGiNOONG  iyong  Dios,  at  iyong  susundin 
ang  kaniyang  voces  ayon  doon  sa  lahat 
na  iniuutos  ko  sa  iyo  sa  araw  na  ito,  sa 
iyo  at  sa  iyong  mga  anak,  ng  iyong  boong 
puso  at  ng  iyong  boong  kalulua;  3  na 
ibabalik  nga  ng  Panginoong  iyong  Dios, 
ang  iyong  pagkabihag,  at  maliahabag  sa 
iyo,  at  ibabalik,  at  titipunin  ka  sa  lahat 
ng  bayang  pinagkalatan  sa  iyo  ng  Paxgi- 
NOONG  iyong  Dios.  4  Kung  ang  bihag  sa 
iyo,  ay  nasa  kaduluduluhang  bahagi  ng 
langit,  mula  roo'y  titipunin  ka  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  at  mula  roo'y  kukunin 
ka.  5  At  dadalhin  ka  ng  Panginooxg 
iyong  Dios  sa  lupain  na  inari  ng  iyong 
mga  magulang,  at  iyong  aariin,  at  gaga- 
win  ka  niyang  mabuti  at  pararamihin  ka 
niya  ng  higit  kay  sa  iyong  mga  magulang. 
G  At  tutuliin  ng  Paxginoong  iyong  Dios 
ang  iyong  puso,  at  ang  puso  ng  iyong 
binlii,  upang  ibigin  mo  ang  Paxgixooxg 
iyong  Dios  ng  iyong  boong  puso,  at  ng 
iyong  boong  kalulua,  upang  ikav/  ay  ma- 
buhay.  7  At  ilalagay  ng  Paxgixooxg 
iyong  Dios  ang  laliat  ng  sumpang  ito  sa 
iyong  mga  kaaway  at  sa  kanila  na  mga 
iiapopoot  sa  iyo,  na  humabol  sa  iyo.  8  At 
ikaw  ay  magbabalik  at  susunod  sa  voces 
ng  Paxgixoox"',  at  iyonr/  gagawin  ang  la- 
hat ng  kaniyang  utos  na  aking  iniuutos 
sa  iyo  sa  araw  na  ito.  9  At  pasasaganain 
ka  ng  Paxgixooxg  iyong  Dios,  sa  lahat 
ng  gawa  ng  iyong  kamay,  sa  bunga  ng 
iyong  katawan,  at  sa  anak  ng  iyong  baka- 


han,  at  sa  bunga  ng  iyong  lupa,  sa  ika- 
bubuti :  sapagka^t  pagagalakin  ka  uli  ng 
PAxgixoox",  sa  ikabubuti  mo,  gaya  ng 
kaniyang  iginalak  sa  iy)ng  mga  magu- 
lang: 10  kung  iyong  susundin  ang  voces 
ng  Paxgixooxg  iyong  Dios,  upang  gana- 
pin  mo  ang  kaniyang  mga  utos  at  ang 
kaniyang  mga  palatuntunan  na  nasusulat 
sa  librong  ito  ng  kautusan  ;  kung  ikaw  ay 
babalik  sa  Paxgixooxg  iyong  Dios  ng 
iyong  boong  puso,  at  ng  iyong  boong 
kalulua. 

11  Sapagka't  ang  utos  na  ito  na  aking 
iniuutos  sa  iyo  sa  araw  na  ito,  hindi  to- 
toong   mabigat    sa   iyo,   o   malayo    man. 

12  Wala  sa  langit,  upang  huag  mong 
sabihing,  ^Sinong  sasampa  sa  langit  dahil 
sa  atin,  at  magdadala  sa  atin,  at  magpa- 
parinig  sa  atin,   upang    ating   magawa? 

13  Wala  rin  naman  sa  dako  roon  ng. 
dagat,  upang  huag  inong  sabihing,  ^Sino 
ang  daraan  sa  dagat  dahil  sa  atin,  at 
magdadala  sa  atin,  at  magpaparinig  sa 
atin,  upang  ating  magawa?  14  Kungdi 
ang  salita  ay  totoong  malapit  sa  iyo,  sa 
iyong  bibig,  at  sa  iyong  puso,  upang  iyong 
magawa. 

15  Tingnan  mo,  na  inilaiagay  ko  sa 
harap  mo  sa  araw  na  ito  ang  buhay 
at  ang  kabutihan,  at  ang  kamatayan  at 
ang  kasara-an;  16  sa  ganito'y  iniu- 
utos ko  sa  iyo  sa  araw  na  ito  na  ibigin 
ang  Piy|GixooxG  iyong  Dios,  na  luma- 
kad  sa  J^aniyang  mga  daan,  at  tuparin 
ang  kaniyang  mga  utos,  at  ang  kaniyang 
mga  palatuntunan,  at  ang  kaniyang  mga 
kahatulan,  upang  ikaw  ay  mabuhay  at 
dumami,  at  upang  pagpalain  ka  ng  Pa- 
xgixooxg iyong  Dios  sa  lupain  na  iyong 
pinapasok  upang  ariin.  17  Nguni't  kung 
ang  iyong  puso  ay  humiwalay,  at  hindi 
mo  didingin,  kungdi  maliligaw  ka  at  sasam- 
ba  sa  ibang  mga  Din?,  at  maglingkod  sa 
kanila;  IS  aking  pinatutunayan  sa  inyo 
sa  araw  na  ito,  na  kayo'y  tunay  na  mali- 
lipol;  hindi  ninyo  pahaliabain  anginyong 
buhay  sa  ibabaw  ng  lupain  sa  pagdaraan 
ninyo  ng  Jordan,  upang  pumasok  na  ariin. 
19  Aking  tinatawag  ang  langit  at  ang 
lupa  na  pinakasaksi  laban  sa  inyo  sa  araw 
na  ito  up.ang  aking  ilagay  sa  harap  mo 
ang  buhay  at  ang  kamatayan,  ang  pagpa- 
pala at  ang  sumpa  :  kaya't  piliin  mo  ang 
buhay,  upang  ikaw  ay  inabuliay,  ikaw  at 
ang  iyong  binhi :  20  na  iyong  ibigin  ang 
Paxgixooxg  iyong  Dios,  na  sundin  ang 
kaniyang  voces  at  lurnakip  sa  kaniya : 
(sapagka't  siya  ang  iyong  buhay,  at  ang 


31.  21 


DEUTEEONOMIO. 


215 


kahabaan  ng  iyong  mga  araw:)  upang 
kayo^y  tumahan  sa  lupain  na  isinumpa  ng 
Panginoon  sa  iyong  mga  magulang,  kay 
Abraham,  kay  Isaak,  at  kay  Jakob  npang 
ibigay  sa  kanila. 
0|  At  si  Moises  ay  yumaon  at  sinalita 

0 1  ang  mga  salitang  ito  sa  boong  Israel. 

2  At  kaniyang  sinabi  sa  kanilang  :  Ako'y 
may  isang  daan  at  dalawang  puong  taon 
sa  araw  na  ito  ;  bindi  na  ako  makapagla- 
labas  at  pumasok;  at  sinabi  ng  Pangi- 
NOON  sa  aking:  Huag  kang  daraan  sa 
Jordang  ito.  s  Daraanan  ka  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  sa  barap  mo ;  kaniyang 
gigibain  ang  mga  naciong  ito  sa  barap 
mo,  at  iyong  mga  aariin:  si  Josue  ay  da- 
raan sa  liarap  mo,  gaya  ng  sinalita  ng  Pa- 
nGinoon.  4  At  gagawin  sa  kanila  ng  Pa- 
NGINOOK  ang  gaya  ng  ginawa  kay  Sihon, 
at  kay  Og,  mga  hari  ng  mga  Araorreo,  at 
sa  kanilang  lupain  na  kaniyang  mga  igi- 
niba.  5  At  ibibigay  sila  ng  Pai^ginoon 
sa  barap  mo,  at  iyong  gaga  win  sa  kanila 
ayon  sa*  boong  iitos  na  aking  iniutos  sa 
iyo.  6  Kayo'y  magpakalakas  at  magpa- 
katapang,  huag  kayong  matakot,  o  mangi- 
labot  man  sa  kanila!  sapagka't  ang  Pa- 
ngikoois[G  iyong  Dios  ay  siyang  yumaya- 
ong  kasama  mo ;  hindi  ka  niya  iiwan  o 
pababayaan  ka  man  niya.  7  At  tinawag 
ni  Moises  si  Josue  at  sinabi  sa  kaniya  sa 
paningin  ng  boong  Israel :  Ikaw  ay  mag- 
pakalakas at  magpakatapang :  sapagka't 
ikaw  ay  yayaong  kasama  ng  bayang  ito 
sa  lupain  na  isinumpa  ng  Pangikoon  sa 
kanilang  mga  magulang  upang  ibigay  sa 
kanila;  at  iyong  ipamamana  sa  kanila. 

8  At  ang  Panginoon,  siyang  nagpa- 
pauna  sa  iyo;  siya^y  sasa  iyo,  hindi  ka 
niya  iiwan,  o  pababayaan  ka  man :  Ikaw 
ay  huag  matakot  o  manglulupaypay  man. 

9  At  isinulat  ni  Moises  ang  kautusang 
ito,  at  ibinigay  sa  mga  sacerdoteng  mga 
anak  ni  Levi,  na  siyang  nagdadala  ng 
kaban  ng  tipan  ng  Panginoon,  at  sa 
lahat  ng  matanda  sa  Israel.  10  At  iniu- 
tos sa  kanila  ni  Moises,  na  sinabing: 
Sa  katapusan  ng  bawaH  pitong  taon,  sa 
takdang  panahon  ng  taon  ng  pagtubos,  sa 
kapistahan  ng  mga  dampa,  11  pagdating 
ng  boong  Israel  upang  pakita  sa  harap 
ng  Panginoong  iyong  Dios,  sa  lugar  na 
kaniyang  pipiliin,  ay  iyong  babasahin 
ang  kautusang  itQ  sa  harap  ng  boong 
Israel  sa  kanilang  pakinig.  12  Pisanin 
nio  ang  bayan,  ang  mga  lalaki  at  mga 
babaye,  at  mga  bata,  at  ang  iyong  taga 
ibang  lupa,  na  nasa  loob  ng  iyong  mga 


pintuang-daan,  upang  kanilang  marinig, 
at  upang  kanilang  pag-aralan,  at  matakot 
sa  PanGinoong  inyong  Dios,  at  sunding 
gawin  ang  lahat  na  mga  salita  ng  kautu- 
vsang  ito  ;  13  at  upang  ang  kanilang  mga 
anak,  na  hindi  nakakilala,  ay  makarinig 
at  mag-aral  na  matakot  sa  PanSinoong 
inyong  Dios,  habang  kayo'y  nabubuhay 
sa  lupain  na  inyong  pinaroroonan,  na 
kayo'y  dumaraan  sa  Jordan,  upang  ariin. 
14  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Moi- 
ses :  Narito,  ang  iyong  mga  araw  na  ika- 
mamatay  ay  lumalapit :  tawagin  mo  si 
Josue,  at  magsiharap  kayo  sa  dampa  ng 
kapisanan,  upang  aking  mabigyan  siya  ng 
bilin.  At  si  Moises  at  si  Josue  ay  yu- 
maon at  humarap  sa  dampa  ng  kapisanan. 
15  At  ang  Pakginoon  ay  napakita  sa 
Dampa,  sa  isang  haliging  alapaap;  at 
ang  haliging  alapaap  ay  tumayo  sa  pin- 
tuan  ng  Dampa.  16  At  sinabi  ng  Pangi- 
noon kay  Moises :  Narito,  ikaw  ay  ma- 
tutulog  na  kasama  ng  iyong  mga  magu- 
lang ;  at  ang  bayang  ito'y  magbabangon, 
at  makikiapid  sa  ibang  mga  dios  sa 
lupain,  na  kanilang  pinaroroonan  upang 
sumagitna  nila ;  at  ako^y  iiwan  at  sisirain 
ang  aking  tipan  na  aking  ginawa  sa 
kanila.  17  Kung  magkagayo'y  ang  aking 
gal  it  ay  mag-aalab  laban  sa  kanila  sa 
araw  na  yaon,  at  aking  pababayaan  sila, 
at  aking  ikukubli  ang  aking  mukha  sa 
kanila  at  sila'y  lalamunin,  at  maraming 
kasam-an  at  kabagabagan  ang  darating 
sa  kanila  ;  na  ano  pa't  kanilang  sasabihin 
sa  araw  na  yaon:  i Hindi  ba  ang  mga 
kasain-ang  ito  ay  dumating  sa  atin  dahil 
sa  ang  ating  Dios  ay  wala  sa  gitna  natin  ? 
18  At  walang  pagsalang  aking  ikukubli 
nga  ang  aking  mukha  sa  araw  na  yaon 
dahil  sa  boong  kasam-ang  kanilang  gina- 
wa, sa  paraang  sila'y  nagbalik  sa  ibang 
mga  dios.  19  Ngayon  nga'y  sulatin 
ninyo  sa  ganang  inyo  ang  awit  na  ito, 
at  ituro  mo  sa  mga  anak  ng  Israel  na 
ilagay  mo  sa  kanilang  mga  bibig,  upang 
ang  awit  na  ito  ay  maging  saksi  sa  akin 
laban  sa  mga  anak  ng  Israel.  20  Sapag- 
ka't  pagka  sila'y  naipasok  ko  na  sa 
lupain  na  aking  isinumpa  sa  kanilang 
mga  magulang,  na  binubukalaa  ng  gatas 
at  pulot ;  at  sila'y  nakakain  at  nabusog 
at  tumaba;  sila  nga'y  babalik  sa  ibang 
mga  dios,  at  mga  paglilingkuraii  nila, 
at  ako'y  lalabagin  nila,  at  sisirain  ang 
aking  tipan.  2i  At  mangyayari  pag- 
ka ang  maraming  kasam-an  at  kaba- 
gabagan ay  dumating  sa  kanila,  na  ang 


216 


DEIJTEBONOMIO. 


31.  21 


awit  na  ito  ay  niagpapatotoo  sa  liarap 
nila  na  piiiakasaksi ;  .*apagka^t  Iiindi  ma- 
lilimutan  iig  bibig  ng  kanilang  binlii : 
sa})agka't  talastas  ko  ang  kanilang  iniisip 
na  kaniyang  inaakala,  ngayon  bago  ko 
f^ila  ipasok  sa  Inpain  na  isiniimpa  ko. 
22  Kaja't  isinulat  ni  Moises  ang  awit 
na  ito  ng  araw  ding  yaon,  at  itinuro 
sa  niga  anak  ng  Ir,rael.  23  At  kaniyang 
ibinigay  kay  Josne  na  anak  ni  Nnn  ang 
isang  bilin,  at  sinabing :  Ikaw  ay  mog- 
pakalakas  at  niagpakalapang :  sapagka't 
iyong  ipapafiok  ang  mga  anak  ng  Israel 
sa  lupain  na  i-inuni},ia  ko  sa  kanila;  at 
alrr/j  sasa  iy'>. 

24  At  nangyari,  ng  matapos  ni  Mioses 
na  masulat  ar.g  mga  salita  ng  kantusang 
ito  sa  isang  libro,  iiangang  sa  natapos, 
25  na  nag-utos  si  Moises  sa  mga  Levita, 
na  may  dala  ng  kaban  ng  tipan  ng  Pa- 
NGINOON,  na  nagsabing :  26  Kunin  ni- 
nyo  ang  librong  ito  ng  kautusan  at  ilagay 
ninyo  sa  siping  ng  kaban  ng  tipan  ng  Pa- 
NGINOONG  inyong  Dios  upang  dooV  ma- 
ging  pinakasaksi  laban  sa  iyo.  27  Sapag- 
ka't talastas  ko  ang  iyong  panghihimag- 
sik,  at  ang  iyong  matigas  na  leeg :  narito, 
nabubuhay  pa  akong  kasama  ninyo^  sa 
araw  na  ito,  kayo'y  naging  mapanglii- 
magoik  7ia  laban  sa  Pangikoon  :  at  ;.  gaano 
pa  kaya  pagkamatay  ko.  ?  28  Tipnnin 
mo  ang  mga  matanda  sa  iyong  mga  ang- 
kan  at  ang  inyong  mga  pimo  upang  ma- 
salita  ko  ang  mga  salitang  ito  sa  kanilang 
mga  pakinig,  at  matawag  ang  langit  at 
ang  lupain  na  pinakasaksi  laban  sa  kanila. 
29  Sapagka't  talastas  ko  na  pagkamatay 
ko,  kayo'y  mgagsisisama  at  mgaliligaw  sa 
daan  na  aking  itinuro  sa  inyo  ;  at  ang  ka- 
sam-an  ay  sasapit  sa  inyo  sa  mga  huling 
araw  ;  sapagka't  inyong  gaga?/in  yaong 
masama  sa  paningin  ng  Pangixook,  u- 
pang  ipamungkalii  niya  kayo  sa  kagalitan 
sa  mga  gawa  ng  inyong  kamay. 

SO  At  sinalita  ni  Moises  sa  pakinig  ng 
boong  luipisanan  ng  Israel  ang  mga  salita 
ng  av/it  na  ito,  hangang  sa  kanilang  ma- 
tapos. 

3^  Makinig  kayo,  mga  langit,  at  ako'y 
^     magsasalita, 

At  pakingan  ng  lupain  ang  mga  salita 
ng  aking  bibig ; 
:i  Ang  aking  aral  ay  papatak  no  paraiig 
ulan, 

Ang  aking  salita  ay  tatul'jng  parang 
liamog ; 

Ciaya  ng  ambon  sa  malanibjt  na  damo, 

At  gaya  ng  ulan  .~a  gugulayin  : 


3  Sapagka't  aking  iliahayag  ang  paiiga- 

lan  ng  Pangikoon: 
Ipaniliala  ninyo  ang  luilyklian  sa  ating 
Dios. 

4  Si}  a  ang  Bui  ol ;  ar.g  kaniyang  gawa  ay 

f-akdal ; 
Sapagka't  laliat  ng  kaniyang  daan  ay 

kaliatulan : 
Isang  Dios  na  tapat  na  walang  kasaman, 
Matuid  at  bar.al  sly  a. 

5  Sila'y  nagpakasama,  silay  Hindi  kani- 

yang mga  anak,  siyang  kanilang  ka- 
pintasan : 
Mga  tampaiasan  at  likong  lahi. 
e^Gurnraiti   kaycng   gayon  sa   Pakgi- 

KOOX, 

O  mangmang  na  bavan  at  liindi  pau- 

tas  ? 
^  Hindi  ba  siya  ang  iyong  ama  na  nag- 

ari  sa  iyo  ? 
Kaniyang  nilalang  ka,  at  itinatag  ka. 

7  Alalajianin  mo  ang  mga  araw  ng  una, 
Isipin  mo  ang  mga  taon  ng  maraming 

lahi : 
Itanong  mo  sa  iyong  ama  at  kaniyang 

ibabalita  sa  iyo  ; 
Sa  iyong  mga   matanda,  at  kanilang 

sasaysayin  sa  iyo. 

8  Kg   ibigay    ng   Kataastaasan   sa   mga 

nacion  ang  kanilang  mana, 
Kg  kaniyang  iliiwalay  ang  mga  anak 

ng  tawo, 
Kaniyang  inilagay  ang  mga  hanganan 

ng  mga  bayan 
Ayon  sa  bilang  ng  mga  anak  ng  Israel. 

9  Sapagka't  ang  bahagi  ng  Panginoon 

ay  ang  kaniyang  bayan  ; 
Ang  Jakob  ang  kapalaran  na  kaniyang 

mana. 
10  Kaniyang  nasurapungan  sa  isang  ilang 

na  lupain, 
At  sa  kapanlawan  ng  isang  umuungal 

na  ilang ; 
Kaniyang  binabakuran  sa  palibot,  ka- 

ni3'ang  tinitingnan, 
Kaniyang  iniingatang  parang  salamin 

ng  kaniyang  mata: 
li  Gaya  ng  aguila  na  gumigising  sa  kani- 
yang pugad, 
Na  yumuyungyong  sa  kaniyang  mga 

inakay, 
Kaniyang  ibinubuka  ang  kaniyang  mga 

pakpak,  kaniyang  mga  kiniikuha, 
Kaniyjing  mga  dinadala  sa  ibabaw  ng 

kaniyang  mga  ]:)akpak : 
S2  Ar.g  Pakginoon  na  mag-isa  ang  pa- 

matnubay  sa  kaniya, 
At  walang  ibang  dio3  na  kasama  sija. 


32.  32 


DEUTERONOMIO. 


217 


13  Kauiyang  pinasakay  sa  matataas  na 

In  gar  ng  In  pa, 
At  kaniyang  pinakain  ng  pakinabang 

sa  bukid ; 
At    kaniyang    pinahitit  ng   pulot  sa 

burol, 
At  ng  langis  sa  batong  pinkian; 

14  Ng  Riantika  ng  baka,  at  gatas  ng  tupa, 
Na  may  taba  ng  mga  cordero, 

At  ng  mga  tiipang  lalaki  sa  Basan,  at 

mga  kambing, 
Na  may  taba  ng  mga  bato  ng  trigo ; 
At  sa  dugo  ng  uvas  ay  uminom  ng 

alak. 

15  Nguni^t  tumaba  si  Jesurun^  at  sumipa : 
Ikaw  ay  tumataba,  ikaw  ay  liimala- 

pad,  ikaw  ay  naging  mataba  : 
Ng  magkagayo'y  kaniyang  iniwan  ang 

Dios  na  lumalang  sa  kaniya, 
At  niwalang  kabuluban  ang  Burol  na 

kaniyang  kaligtasan. 
IS  Siya'y  kiuilos  nila  sa  paninibugbo  sa 

ibang  mga  dios, 
Sa  pamamag-itan  ng  mga  kasuklam- 

suklam,  minungkalii  nila  siya  sa  ka- 

galitan. 
17  Kanilang  inihayin  sa  mga  demonio. 

na  hindi  naging  Dios, 
Sa  mga  dios  na  hindi  nila  nakilala, 
Sa  mga  bagong  dioSj  na  sumampang 

may  katanghalian, 
Na  liindi  mga  kinatakutan  ng  inyong 

mga  magulang. 
IS  Sa  Batong  nanganak  sa  iyo,  ay  nag- 

walang  bahala  ka, 
At  iyong  kinalimutan  ang  Dios    na 

nanganak  sa  iyo. 
19  At  nakita  ng  Panginook,  at  mga  ina- 

llpnsta, 
Daliil  sa  pamumungkahi  ng  kaniyang 

mga  anak  na  lalaki  at  babaye. 
SO  At  kani,7ang  sinabing,  Aking  ikukubli 

ang  aking  raukha  sa  kanila, 
Aking  titingnan  kung  magiging  paano 

ang  kanilang  wakas : 
Sapagka't  sila'y  isang  napakasamang 

lahi, 
Na  mga  anak  na  hindi  mapagkakatiwa- 

laan. 
21  Kinilog  nila  ako  sa  paninibugho  do  on 

sa  hindi  Dios : 
Kanilang  ininungkahi  ako  sa  galit  ng 

kanilang  mga  kalayawan : 
At  aking  mga  kikilusin  sa  paninibug- 
ho doon  sa  mga  hindi  bayan: 
Aking  ipamumungkahi  sila  sa  galit, 

sa   pa*mamag-itan  ng  isang  mang- 

mane  na  nacion. 


22  Sapagka't  ang  apoy  ng  aking  galit  ay 

nag-alab, 
At  nagniningas  sa  kababababaang  ka- 

laliman, 
At   lalamonin   ang  lupa   sampu'o  ng 

pakinabang  sa  kaniya, 
At  iuupo  sa  apoy  ang  mga  tungtungan 

ng  mga  bundok. 

23  Aking  dadaganan  sila  ng  mga  kasam- 

an; 
Aking  sisirain  ang  aking  bosog  sa  ka- 
nila : 

24  Sila^y  mga  piipugnaw  sa  gutom,  at  lala- 

munin  ng  maningas  na  init, 
At  ng  mapait  na  pagkalipol ; 
At  ang  mga  ngipin  ng  mga  hayop  ay 

susuguin  ko  sa  kanila, 
Ng  lason  ng  umuusad  na  mga  bagay 

sa  alabok. 

25  Sa  labas  ay  pipighatiin  ng  tabak. 
At  sa  mga  silid  ay  kilabot ; 
Malilipol    kapua    ang    binata    at  da- 

laga, 
Ang  sangol  sampuo  ng  lalaking  may 
^        uban. 

26  Aking  sinabi:    Ak'ng  itataboy  sila  sa 

raalayo, 
Aking  ipatitigil  sa    mga   lalaki   ang 
alaala  sa  kanila ; 

27  Kungdi  aking kinatatakutan  ang  mung- 

kahi  ng  kaaway ; 
Baka  hindi   matalastas  ng    kanilang 

mga  kaalit ; 
Baka  kanilang  sabihing:     Ang  ating 

kamay  ay  mataas 
At  hindi  ginawa  ng  Panginoon  ang 

lahat  ng  ito. 
2S  Sapagka't  sila'y  naciong  salat  sa  payo, 
At  walang  pagkakilala  sa  kanila. 

29  I O  kung  sila'y  mga  pantas,  na  kani- 

lang tinalastas  ito, 
Kung  nababatid  nila  ang  kanilang  wa- 
kas ! 

30  i  Kung  paanong  hahabulin  ng  isa  ang 

isang  libo, 

At  ang  dalawa'y  magpapatakas  sa 
sampuong  libo, 

Maliban  na  kanilang  ipagbili  ang  ka- 
nilang Burol, 

At  sila'y  di  sana  ibigay  ng  Pangi- 
noon? 

31  Sapagka't  ang  kanilang  burol  ay  hindi 

gaya  ng  ating  Burol, 
Maging  ang  ating  mga  kaaway  man 
ay  mga  hukom. 

32  Sapagka't  ang  kanilang  puno  ng  uvas 

ay  mga  puno  ng  uvas  sa  Sodoma, 
At  sa  mga  parang  ng  Gomorra: 


218 


DEUTEEOKOMTO. 


32.  32 


Aug  kanilang  uvas  ay  uvas  ng  kapai- 

tan, 
Ang    kanilaiig    inga    bnig   ay    maaa- 

sini. 
S3  Ang  kanilang  akik  ay  kison   ng  mga 

dragon, 
At  mabagsik   na   kamandag   ng    mga 

alias. 

34  ^,Di  baga  ito'y  natatago  sa  akin, 

Na  natatakdaan  sa  aking  mga  kaya- 
manan  ? 

35  Ang  pangliiliiganti   ay   akin,  at    ang 

ganting  pala, 
Sa  panahon  ang  kanilang  mga  paa  ay 

madudulas: 
Sapagka^t  ang  araw  ng  kanilang  pag- 

dadalita  ay  lumala{)it, 
At  ang  mga  bagay  na  darating  na  ka- 

nila  ay  nangagmaraadali" 

36  Sapagka't   hahatulan   ng   PangiisOON 

ang  kaniyang  bayan. 

At  magsisisi  dahil  sa  kaniyang  mga 
alipin ; 

Pagka  kaniyang  nakitang  ang  kani- 
lang kapangyarihan  ay  nawala, 

At  wala  ng  natUira  na  natatakpan  o 
naiwan. 

37  At  kaniyang  sasabihing,    l  Saan  nan- 

doon  ang  kanilang  mga  dior,, 
Ang  burol  na  kanilang  inaasahan ; 

38  Yaong  mga  kumakain  ng  taba  ng  ka- 

nilang mga  hayin, 
At  umiinom  ng  alak  ng  kanilang  imi- 

ming  baliandugin? 
Mangagbangon  sila  at  tulnngan  kayo. 
At  isainyo    nila   ang   pagkupkop    sa 

inyo. 

39  Tingnan  ninyo  ngayon,  na  ako,  sa  ma- 

katuid  baga'y  ako  nga, 
At  walang  dios  sa  akin  : 
AkoV  pumapatay,  at  ako'y  bumubu- 

liay ; 
AkwV  sumusiigat,  at  akoS^  nagpapa- 

galing : 
At  walang  makaliligta^  sa  aking  ka- 

may. 

40  Sapagka^t  aking   itinataas   ang   aking 

kamay  sa  langit. 
At  aking  sinasabing;     Gaya  ko  na  na- 
bubuliay  magpakailan  man, 

41  Knng   aking  ihaliasa  ang  aking  ma- 

kintab  na  tabak, 

At  ang  aking  kamay  ay  hahav^^ak  ng 
kahatulan ; 

xiking  ibibigay  ang  aking  panglii- 
liiganti sa  aking  mga  kaaway, 

At  aking  mga  gagantilian  yaong  na- 
popoot  sa  akin. 


42  At  aking  lalanguin  ang  aking  pana  ng 

dngo, 

At  ang  akino'  iabak  av  lalamon  ni> 
la  man ; 

Sa  dngo  ng  p-atay  at  ng  mga  bi- 
ling, 

Mnla  sa  ulo  ng  mga  pangulo  ng  kaa- 
way. 

43  Mangagalak  kayc,   O  mga  nacion,  na 

kasama  ng  kaniyang  bayan : 
Sapagka't  igaganti  ang  dugo  ng  kani- 
yang mga  alipin, 
At  magbibigay  ng  kagcvaiiban  sa  kani- 
yang mga  kaalit, 
At    patatawarin    ang   Icaniyang   Inpa, 

ang  kaniyang  bayan. 
44  At  si  Moises  ay  naparoon  at  sinalita 
ang  lahat  na  mga  salita  ng  awit  na  ito  sa 
mga  pakinig  ng  bayan,  siya,  at  si  Josuc 
na  anak  ni  Nun.  45  At  tinapos  ni  Moi- 
ses na  salitain  ang  lahat  ng  salitang  ito 
sa  boong  Israel :  46  at  kaniyang  sinabi 
sa  kanilang :  Ilagay  ninyo  ang  inyong 
puso  sa  lahat  ng  salita  na  aking  pinatoto- 
tohanan  sa  inyo  sa  araw  na  ito  ;  na  in- 
yong mga  iuutos  sa  inyong  mga  anak  u- 
pang  sunding  gawin  ang  lahat  ng  salita 
ng  kautusang  ito.  47  Sapagka't  ito'y 
liindi  walang  kubuluhang  bagay  sa  iyo  ; 
sapagka't  inyong  kabuhayaii,  at  sa  bagay 
na  ito  ay  inyong  pahaliabain  ang  inyong 
mga  araw  sa  In  pain  na  inyong  pinagda- 
raanan,  ang  Jordan  upang  ariin. 

48  At  ang  Pangixoon  ay  nagsalita  kay 
Moi-es  ng  araw  ding  yaon,  na  nagsabing : 
49  S'.imampa  ka  sa  bundok  na  ito  ng 
Abarim,  sa  bundok  ng  Nebo  na  nasa  lu- 
pain  ng  Moab,  na  nasa  tapat  ng  Jeriko; 
at  narito  ang  lupain  ng  Kanaan,  na  aking 
ibinibigay  sa  mga  anak  ng  Israel,  na  pina- 
kaari :  50  at  mamatay  ka  sa  bundok  na 
iyong  sinasampa,  at  malakip  ka  sa  iyong 
bayan  ;  gaya  ni  Aarong  iyong  Icapatid  na 
namatay  sa  bundok  ng  Hor,  at  nalakip 
sa  kaniyang  bayan  :  51  sapagka'^t  kayoS^ 
sumalangsang  labau  sa  akin  sa  gitna  ng 
mga  anak  ng  Israel  sa  tubig  ng  Meriba 
ng  Kades,  sa  ilang  ng  Zin  ;  sapagka't 
liindi  ninyo  sinaiilo  sa  gitna  ng  mga  anaiv 
ng  Israel.  SS  Sapagka't  iyong  makikita 
ang  lupain  sa  harap  mo  ;  ngnni^t  dooV 
hindi  ka  makapapasok,  sa  lu})ain  na  aking 
ibinibigay  sa  mga  anak  ng  Israel. 

30  At  ito  ang  basbas  na  ibinasbas  ni 
^  Moises,  lalaki  ng  Dios,  sa  mg<i 
anak  ng  Israel  bago  s'lya  namatay.  2  At 
kaniyang  sinabing : 

Ang  PakginooS"  nangaling  sa  Sinai, 


33.  19 


DEUTEKONOMIO. 


219 


At  nagbangon  inula  sa  Seir  na  patungo 
sa  kanila ; 

Siya'y  lumiwanag  mula  sa  bundok  ng 
Paran, 

At  siya'y  nangaling  mula  sa  sampu- 
ong  libong  mga  santo : 

Sa  kaniyang  kanan,  ay  maytaglay  na 
isang  maningas  na  kautusan  sa  ka- 
nila. 

3  Tunay,  kaniyang  iniibig  ang  mga  ba- 

yan: 
Lahat  ng  kanilang  santo  ay  nasa  iyong 

kamay : 
At  sila'y  umupo  sa  iyong  paanan  ; 
BawaH  isa^y  tatangap    ng  iyong  mga 

salita. 

4  Si  Moises  ay  nag-utos  sa  atin  ng  isang 

kautusan, 
Isang  mana  sa  kapisanan  ng  Jakob. 

5  At  siya'y  hari  sa  Jesurun, 

JS'g  ang   mga   pangulo    ng   bayan   ay 

magkatipon, 
Ang  boong  angkan  ng  Israel  na  mag- 

kakasama. 

6  Mabuhay  ang  Kuben,  at  buag  mama- 

tay;   ' 
Gayon  ma  y  ang  kaniyang  mga  tawo 
ay  m  aging  kaonti. 

7  At  ito  ang  [basbas  sa  Juda ;  at  kani- 

yang sinabing : 
Dingin  mo,  PakGijsOON,  ang  voces  ng 

Juda, 
At  padatnin  mo  sa  kaniyang  bayan  : 
Sukat  na  sa  kaniya  ang  kaniyang  mga 

kamay ; 
At  ikaw  ay  maging  tulong  laban  sa 

kanij^ang  mga  kaalit. 

8  At  ang  sa  Levi  ay  nagsabing : 

Ang  iyong  Tumim  at  ang  iyong  Urim 

ay  sumaiyong  pinaka  santo, 
Na  siyang  iyong  sinubok  sa  Masa, 
Na  siyang  iyong  pinakipagtalunan  sa 
tubig  ng  Meriba ; 

9  Na  siyang  nagsabi  sa  kaniyang  ama, 

at  sa  kaniyang  ina :     Hindi  ko  siya 

nakita ; 
O  nakilala  man   niya    ang   kaniyang 

mga  kapatid, 
O  nakilala    man  niya  ang  kaniyang 

sariling  mga  anak ; 
Sapagka't  kanilang  sinunod  ang  iyong 

salita, 
At  ginanap  ang  iyong  tipan. 
10  Sila'y  magtuturo  sa  Jakob  ng  iyong 

mga  kahatulan. 
At  ng  iyong  mga  kautusan,  sa  Israel ; 
Sila'y   maglalagay    ng    kamanyan  sa 

harap  mo, 


At  ng  boong  bandog  na  susunugin  sa 
ibabaw  ng  iyong  altar. 

11  Basbasan  mo,  Pangixoon,  ang  kani- 

yang tinatankilik. 
At  tangapin  mo  ang  gawa  ng  kaniyang 

mga  kamay  : 
Sugatan  mo  ang  mga  balakang  niyaong 

nagsisipagbangon  laban  sa  kaniya. 
At    niyaong   nangapopcot  sa  kaniya, 

upang  sila'y  huag  magbangon  uli. 

12  Sa  Benjamin  ay  nagsabing  : 

Ang  minamahal    ng   Panginoon  ay 

tataliang  ligtas  sa  tabi  niya ; 
Siya'y  tatakpan  niya  boong  araw, 
At  siya'y  tatabaii  sa  pag-itan  ng  kani- 
yang mga  balikat. 

13  At  ang  sa  Jose  ay  nagsabing, 
Pagpalain  nawa  ng  Pakginoon  ang 

kaniyang  lupain, 
Sa  mga  mahalagang  bagay  ng  langit, 

sa  bamog, 
At  sa  kalaliman  na  nalalagay  sa  ilalim 

niya, 

14  At  sa  mga  mahalagang  bagay  ng  mga 

bunga  ng  araw, 
At  sa  mga  mahalagang  bagay  ng  tubo 
sa  mga  pagkakaiba't  iba  ng  buan, 

15  At  sa  pinakamarikit  na  mga  bagay  ng 

mga  matandang  bundukin. 
At  sa  mga  mahalagang  bagay  ng  mga 
burol  na  walang  liangan, 

16  At  sa  mga  mahalagang  mga  bagay  ng 

Inpa  at  ng  kapunuan  niya, 
At  ang  kalooban  niyaong  tumahan  sa 

mababang  punong  kalioy  : 
Sumaulo  ni  Jose  ang  pagpapala. 
At  sa  tuktok  ng  ulo  niya  na  hiwalay 

sa  kaniyang  mga  kapatid. 

17  Ang  panganay  ng  kaniyang  baka,  na 

may  kamahalan ; 

At  ang  mga  sungay  niya  ay  parang 
mga  sungay  ng  mabangis  na  baka. 

Sa  pamamag-itan  ng  mga  ito  ay  kani- 
yang itutulak  ang  mga  bayan  na  pa- 
minsan,  hangang  sa  mga  wakas  ng 
lupa : 

At  sila  ang  sampuong  libo  ng  Efraim, 

At  sila  ang  mga  libo  ng  Manases. 
,18  At  ang  sa  Zabulon  ay  nagsabing : 

Magalak  ka,  Zabulon,  sa  iyong  pagla- 
bas ; 

At  ikaiv,  Isakar,  sa  iyong  mga  dampa. 
19  Kanilang  tatawagin  ang  mga  bayan  sa 
bundok ; 

Doo'y  maghaliandog  sila  ng  mga  liayin 
ng  kabanalan  : 

Sapagka't  kanilang  hihititin  ang  mga 
kasaganaan  ng  mga  dagat, 


220 


DEUTEEONOMTO. 


33.  19 


At  ang  mga  Eaialn-L'Eg  Ixayaiiianan  pa 
huhanginan. 

20  At  ang  kay  Gad,  av  nagKabing  : 
Pagpalaiii  vacng  magpalaki  kav  Gael  : 
oi  va'y  tiimataliarg  parang  isaiig  lecnin, 
At  hinawaknn  ang  kamay,  sampiio  ug 

boa  r.g  010. 

21  At  kaniyang  itiriOan  ang  nnang  baliagi 

sa  kaiiiya, 
vSapagka't  docn  natago  ang  baliagi  ng 

gnmagawa  ng  kaiitusan  ; 
At  siya'y  piimareong  kararna  ang  mga 

[iangiilo  ng  bayan 


koh 


ana] an  ng 


Kaniyang  ginawa  ar 

Pakginoon, 
At^  ang  kaniyang  mga  kaliatnlan   sa 
Israel. 
22  At  ang  sa  Dan  ay  nngHabing : 
Ang  Dan  ay  anak  ng  leon, 
Na  bannilukso  mula  sa  P)asan. 
2S  At  ang  sa  Keftali  ay  nagsabing: 
Oh  Neftalij  pnspos  ng  kaloob, 
A.t  pnspos   ng   pagpapala  ng  Pangi- 

NOON  : 
Ariin  mo  ang  kalunuran  at  ang  timu- 
gan, 

24  At  ang  pa  Aser  ay  nag>abing  : 
PagpaUiin  sa  mga  anak  ang  Aher, 
Malialin  siya  ng  kani\  ang  mga  ka[)a- 

tio,  ^ 
At  ilubog  ang  kaniyang  paa  sa   lan- 
gls._ 

25  Ang  iyong  mga  pangyapak  ay  magi- 

ging  bakal  at  tanso  ; 
Avt  ay;  n  sa  iyong  mga  aravr  ay  mag- 
kakagayon  ang  iyong  k^kas. 

26  M'alang  gaya  ng  Dies,  O  Jesurun, 

Ka  snmasaka}^  sa  kmgit  dahil  sa  pag- 

tulong  sa  iyo, 
At  dahil  sa  kaniyang  karangalan  ay 

sa  him  papa  wid. 

27  Ang  walang  hangang  Dios  ay  iyong  lu- 

gar  na  tahanan, 
At  sa  ibaba'j  mayroon  kang  mga  wa- 

kang  hangang  kamay : 
At  kaniyang  itiniitulak  sa  Iiarap  mo 

ang  kaaway, 
At  sinasabing :     Gibain  mo. 

28  At  si  Israel  ay  tumatahang  maypag-asaj 
Ang  biikal  ng  Jakob  ay  nag-iisa," 

Sa  isang  lupain  ng  trigo  at  alak  ; 
Tanay,  ang  kaniyang  mga  langit  ay 
pnmapatak  ng  hamog, 

29  I  Maginliav/a  ka,  O  Israel : 

Sino  ang  gaya  mo,  bayang  iniligtas  ng 

PAKGINOOX, 


I%g  kaiasag  ng  iyong  katulong, 

At  sivang  tabak  ng  iyong  karangalan  ! 

At  ang  iyong  mga  kaaway  ay  ^.asakop 
sa  iyo ; 

At  ikaw  ay  tiitungtong  sa  kanilang 
matataas  na  lugar. 
O^  At  sumampa  si  Ivloises  mnla  sa  mga 
^6  kapatagan  ng  Moab  sa  bundok  ng 
>Tebo,  sa  taluktok  ng  Pi.-^ga,  na  nasa  tapat 
r.g  Jeriko.  At  itinuro  ng  Panginoon 
ang  boong  lupain  ng  Gilead  hangang  sa 
Dan  ;  2  at  ang  boong  Neftali,  at  ang  lu- 
pain ng  Efraim  at  ng  Manases,  at  ang 
tioong  lupain  ng  Juda  hangang  sa  dakong 
kalunuran  ng  dagat;  3  at  ang  Timugan 
at  ang  Kapatagan  ng  libis  ng  Jeriko" na 
oiudad  ng  mga  puno  ng  palma  hangang 
sa  Zoar.  4  At  sinabi  ng  Pakginoon  sa 
kaniyang  :  Ito  ang  lupain  na  aking  isi- 
numpa  kay  Abraham,  kay  Isaak,  at  kay 
Jakob,  na  sinabing,  aking  ibibigay  sa  i- 
yong  binhi :  aking  itinulot  sa  iyo  na  ma- 
kita  ng  iyong  mga  mata,  nguni't  hindi  ka 
daraan  doon.  5  Sa  gayo'y  si  Moises  na 
lingkod  ng  Pangikoox  ay  namatay  doon 
sa  lupain  ng  Moab  ayon  sa  salita  ng  Pa- 
XGINOON.  ci  At  kaniyang  inilibing  siya 
f;a  libis  sa  lupain  ng  Moab  na  nasa  tapat 
ng  Bet-])eoi' ;  nguni't  sino  mang  lalaki  ay 
hindi  nakaaalam  ng  libingan  niya  han- 
gang sa  araw  na  ito.  7  At  si  Moises  ay 
may  isang  daan  at  dalawang  puong  taong 
gulang  ng  siya'y  mamatay  :  ang  kaniyang- 
mata'y  hindi  lumabo,  o  ang  kaniya  mang 
talagang  lakas  ay  napagod.  8  At  iniya- 
kan  ng  mga  anak  ng  Israel  si  Moises  sa 
mga  kapatagan  ng  Moab,  na  tatlong  puong 
araw  :  sa  gayon,  Fiatapos  ang  mga  araw 
ng  pagtangis  sa  pagluluksa  kay  Moises. 
9  At  si  Josueng  anak  ni  ISTun  ay  napuspos 
ng  espiritu  ng  karunungan ;  sapagka't 
ipinatong  ni  Moises  ang  kaniyang  mga 
kamay  sa  kaniya;  at  dininig  ng  mga 
anak  ng  Israel  siya,  at  ginawa  nila  ang 
gaya  ng  iniutos  ng  pAyGiNOON  kay  ]\Ioi- 
ses.  SO  At  wala  pang  nagbabangong  pro- 
feta  sa  Israel  na  gaya  ni  Moises,  na  kilala 
ng  Pais^Gikoon  sa  mukliaan;  11  tungkol 
sa  lahat  ng  mga  tanda  at  mga  kababalag- 
han  na  iniutos  ng  PakOinookg  gawin  sa 
lupain  ng  Egipto,  kay  Faraon,  at  sa  lahat 
ng  kaniyang  mga  alipin,  at  sa  kaniyang 
boong  lupain  ;  12  atsa  boong  makapang- 
yarihang  kamay  at  sa  lahat  ng  malaking 
kakilabutan,  na  ginawa  ni  Moises  sa  pa- 
ningin  ng  boong  Israel. 


ANG 

LIBRO  Nl   JOSUE 


I  Nangyari  nga  pagkamatay  ni  Moises  na 
I  lingkod  lag  Panginook,  na  aiig  Pa- 
nGinoon  ay  nagsalita  kay  Josue  na  anak 
ni  Nun  na  tagapamahala  ni  Moises,  na 
nagsabing :  2  Si  Moises  na  aking  lingkod 
ay  namatay ;  ngayon  nga'y  bumangon  ka, 
ikaw  ay  dumaan  sa  Jordang  ito,  ikaw,  at 
ang  boong  bayang  ito,  liangang  sa  lupain 
na  aking  ibinibigay  sa  kanila,  sa  mga 
anak  ng  Israel.  3  Lahat  na  lugar  na 
tuntungan  ng  talampakan  ng  inyong  paa, 
sa  inyo'y  ibinigay  ko,  gaya  ng  sinalita  ko 
kay  Moises.  4  Mula  sa  ilang,  at  ang 
Libanong  ito,  hangang  sa  malaking  ilog, 
na  ilog  Eufrates,  boong  lupain  ng  niga 
Heteo,  at  hangang  sa  malaking  dagat  sa 
dakong  nilulubugan  ng  araw,  magiging 
inyong  hanganan.  5  Walang  makatata- 
yong  si  no  mang  tawo  sa  harap  mo  sa 
boong  araw  ng  iyong  buhay:  kung  paa- 
nong  akoV  suma  kay  Moises,  gayon  ako 
sasa  iyo :  hindi  kita  iiwan  o  pababayaan 
man  kita.  6  Ikaw  ay  magpakalakas  at 
raagpakatapang  na  mabuti:  sapagka't  i- 
yong  ipamamana  sa  bayang  ito  ang  lupain 
na  aking  isinumpa  sa  kanilang  mga  raagu- 
lang  upang  ibigay  sa  kanila.  7  Magpa- 
kalakas ka  lamang  at  magpakatapang  na 
mabuti  na  sunding  gawin  ang  ayon  sa 
boong  kautusan  na  iniutos  sa  iyo  ni  Moises 
na  aking  lingkod :  huag  kang  hihiwalay 
sa  kanan  o  sa  kaliwa,  upang  ikaw  ay  mag- 
tamo  ng  mabutlng  kawakasan  saan  ka 
man  pumaroon.  8  Ang  librong  ito  ng 
kautusan  ay  huag  mahihiwalay  sa  iyong 
bibig,  kungdi  iyong  pagbubulayan  araw  at 
gabi,  upang  iyong  masunod  gawin  ang 
ayon  sa  lahat  na  nakasulat  dito :  sapagka't 
kung  magkagayo'y  iyong  pagiginhawahin 
ang  iyong  lakad,  at  kung  raagkagayo'y 
magtatamo  ka  ng  mabuting  kawakasan. 
9  ^  Hindi  ko  ba  iniutos  sa  iyo  :  ?  Ikaw  ay 
magpakalakas  at  magpakatapang  na  ma- 
buti ;  huag  kang  matakot,  o  manlupaypay 
man:  sapagka't  ang  Pakginoong  iyong 
Dios  ay  suma  sa  iyo  saan  ka  man  puma- 
roon. 

10  Ng  magkagayo^y  nag-utos  si  Josue  sa 
mga  puno  ng  bayan,  na  nagsabing :  11  Ka- 
yo*y  magdaan  sa  gitna  ng  kampamento  at 
m^-g-utos  sa  bj^yan,  na  magsabing :   I^ayo^y 


maghanda  ng  baon ;  sapagka^t  sa  loob  ng 
tatlong  araw  ay  daraan  kayo  sa  Jordang 
ito,  upang  yumaong  ariin  ang  lupain,  na 
ibinibigay  sa  inyo  ng  Panginoong  inyong 
Dios  jupang  ariin. 

12  At  sa  mga  Bubenita,  at  sa  mga 
Gadita,  at  sa  kalahating  angkan  ni  Mana- 
ses,    nagsalita    si  Josue,    na    nagsabing: 

13  Inyong  alalahanin  ang  salita  na  iniutos 
sa  inyo  ni  Moises  na  lingkod  ng  Pangi- 
NOOiT,  na  sinabing:  Binibigyan  kayong 
kapahingahan  ng  Panginoong  inyong 
Dios,  at  ibibigay  sa  inyo  ang  lupaing  ito. 

14  Ang  inyong  mga  asawa,  ang  inyong  mga 
bata  at  ang  inyong  mga  hayop,  tatahan 
sa  lupain  na  ibinigay  sa  inyo  ni  Moises  sa 
dako  roon  ng  Jordan ;  nguni't  kayo'y  dara- 
ang  may  sakbat  sa  harap  ng  inyong  mga 
kapatid,  kayong  lahat  na  makapangyari- 
hang  lalaking  matapang,  at  tutulong  sa 
kanila;  15  hangang  sa  mabigyan  ng  ka- 
pahingahan ng  Panginoon  ang  inyong 
mga  kapatid,  na  gaya  ninyo,  at  kanila 
namang  maari  ang  lupain  na  ibinibigay 
sa  kanila  ng  Panginoong  inyong  Dios: 
kung  magkagyo'y  babalik  kayo  sa  lupain 
na  inyong  ari,  at  inyong  aariin,  yaon  na 
ibinigay  sa  inyo  ni  Moises  na  lingkod  ng 
PanGinoon  sa  dako  roon  ng  Jordan  sa 
dakong  sinisikatan  ng  araw.  16  At  sila'y 
sumagot  kay  Josue,  na  nagsabing :  Lahat 
ng  iyong  iniutos  sa  amin  ay  aming  gaga- 
win,  at  saan  mo  man  kami  suguin  ay 
paroroon  kami.  17  Kung  paanong  aming 
dininig  si  Moises  sa  lahat  ng  bagay,  gayon 
ka  naming  didingin :  sumaiyo  lamang  ang 
Panginoong  iyong  Dios,  gaya  kay  Moises. 

15  Sino  mang  manghihimagsik  laban  sa 
iyong  utos,  at  hindi  makikinig  ng  iyong 
mga  salita  sa  lahat  ng  iyong  iniuutos  sa 
kaniya,  ipapatay  siya:  magpakalakas  ka 
lamang  at  magpakatapang  na  mubuti. 

2  At  si  Josue  na  anak  ni  Nun  ay  nag- 
sugo  mula  sa  Sitim  ng  dalawang 
lalaki  na  pinakatiktik  na  lihim,  na  sina- 
bing :  Kayo'y  yumaong  inyong  kilalanin 
ang  lupain,  at  ang  Jeriko.  At  sila'y  yu- 
maon  at  nasok  sa  isang  bahay  ng  isang 
dalahira  na  ang  pangalan  ay  Kahab,  at 
tumigil  doon.  2  At  nasaysay  sa  hari  sa 
Jeriko,  na  sinabing:    Narito,  may  mga 


222 


JOSUE. 


2.  2 


lalaki,  na  nasok  dito  ngavoiig  gabi  sa  mga 
anak  ng  Israel  upang  kilalanin  ang  In  pain. 
li  At  ang  liari  sa  Jeriko  ay  luigsiig ;  kay 
Kaliab,  na  nagsabing  :  lyoiig  ilaba-j  ang 
mga  lalaki  na  naparito  ,-a  iyo,  lui  nasok  sa 
iyong  bahay:  sapagka't  sila'y  na|)arito 
11  i)aDg  kilalanin  ang  boong  liipain.  4  At 
ip'inagsarna  ng  babaye  ang  dalawang  lalaki 
at  mga  ikiniibli;  at  oinabi  niyang:  Oo, 
ang  mga  lalaki  ay  naparito  sa  akin,  nguni't 
hindi  ko  tala-tas  kiing  mga  taga  saan: 
5  at  nangyari,  sa  may  eras  ng  pagsasara 
ng  pintuang-daan,  ng  n:iadiliui  na,  na  ang 
mga  lalaki  ay  lumaba.s:  hindi  ko  talastas 
kung  saan  ang  mga  lalaki  naparoon :  inyong 
liabuling  madali  sila  :  sapagka't  inyo  silang 
aabutan.  6  Nguni't  kaniyang  isinampa 
sila  sa  piilupo,  at  mga  ikinubli  sa  mga 
puno  ng  lino,  na  kainyang  inilagay  na 
maayos  sa  pulupo.  7  At  liinabol  ng  mga 
tawo  sila  sa  daan  na  patongo  sa  Jordan 
hangang  sa  mga  tawiran :  at  pagkalabas 
ng  humabol  sa  kanila,  kanilang  sinarlian 
ang  pintuang-daan.  sAt  bago  sila  nahiga, 
sinampa  niya  sila  sa  pulupo ;  9  at  sinabi 
niya  sa  mga  lakiking :  Talastas  ko,  na 
ibinigay  sa  inyo  ng  Pangixoon  ang  lu- 
pain,  at  ang  pangingilabot  sa  inyo  ay 
lumagpak  sa  amin,  at  ang  laliat  na  mana- 
nahan  sa  lupain  ay  nauupos  sa  liarap 
ninyo.  10  Sapagka't  aming  narinig  kung 
paanong  tinuyo  ng  Panginoon  ang  tubig 
sa  Dagat  na  Ma])ula  sa  harap  ninyo,  ng 
kayo'y  lumabas  sa  Egipto :  at  kung  ano 
ang  inyong  ginawa  sa  dalawang  liari  ng 
mga  Amorreo,  na  mga  nasa  dako  roon  ng 
Jordan,  kay  Sihon  at  kay  Og,  na  inyong 
lubos  na  giniba.  11  At  pagkarinig  namin, 
ang  aming  puso  ay  natunavv,  o  may  ano 
mang  espiritu  na  naiwan  sa  Icanino  mang 
tawo,  dahil  sa  inyo  :  sapagka't  ang  Pangi- 
NOONG  inyong  Dios,  siyang  Dios  sa  langit 
sa  itaas,  at  sa  lupa  sa  ibaba.  12  Ngayon 
nga,  isinasamo  ko  sa  inyo,  sumumpa  kayo 
sa  akin  sa  panyalati  ng  Paxgimoox,  na 
kung  paanong  ako^y  nagmagandang-loob 
ay  magmamagandang-loob  naman  kayo 
sa  bahay  ng  aking  magulang,  at  bibigyan 
ninyo  ako  ng  tunay  na  tanda :  13  at  in- 
yong ililigtas  na  buliay  ang  aking  ama, 
at  ang  aking  ina,  at  ang  aking  mga  kapa- 
tid  na  lalaki  at  babaye,  at  ang  laliat  ni- 
iang  tinatankilik,  at  inyong  ililigtas  ang 
aming  buhay  sa  kamatayan.  14  At  sinabi 
ng  mga  lalaki  sa  kaniyang :  Ang  aming 
buhay  ay  sa  inyo,  kung  hindi  ninyo  iha- 
hayag  itong  aming  pakay  ;  at  mangyayari 
pagka  ibinigay  sa  amin  ng  Pamginoqn 


ang  lupain,  na  kanii  ay  magmamagandang- 
loob  at  magtatapat  sa  inyo.  15  Ng  mag- 
kagayo'y  kaniyang  pinababa  sila  sa  pa- 
mamag-itan  ng  isang  lubid  sa  dungawan ; 
sapagka't  ang  kaniyang  bahay  ay  nasa 
kuia  ng  bayan,  at  siya'y  tumatahan  sa 
kuta.  16  At  sinabi  niya  sa  kanilang: 
Dumaan  Icayo  sa  bundok,  baka  kayo'y 
abutan  ng  humahabol  sa  inyo;  at  kayo'y 
magkubli  roon  na  tatlong  araw,  hangang 
sa  maglalik  ang  mga  manghahabol :  at 
pagkatapos  ay  niakayayaon  kayo  ng  in- 
yong lakad.  17  At  sinabi  ng  mga  lalaki 
sa  kaniyang  :  Kami  ay  magiging  walang 
sala  sa  sunipang  ito,  na  iyong  ipinasumpa 
sa  amin.  18  Karlto,  pagka  kami  ay  na- 
sok sa  lupaiuj  iyong  itatali  ang  panaling 
ito  na  pula  sa  dungawan  na  iyong  pinag- 
pababaan  sa  amin  :  at  iyong  pipisanin  sa 
iyo  sa  loob  ng  bahay  ang  iyong  ama,  at 
iyong  ina,  at  ang  iyong  mga  kapatid  at 
ang  boong  sambahayan  ng  iyong  ama. 
19  At  mangyayari,  na  si  no  mang  lalabas 
sa  mga  pintuan  ng  iyong  bahay  sa  lang- 
sangan,  ang  kaniyang  dugo  ay  sasa  kani- 
yang ulo  at  kami  ay  magiging  walang 
sala :  at  sino  mang  kasama  mo  sa  bahay, 
ang  kaniyang  dugo  ay  sasa  aming  ulo, 
kung  ang  sino  mang  kamay  ay  dumalu- 
liong  sa  kaniya.  20  Nguni't  kung  iyong 
ihayag  itong  aming  pakay,  mawawalan 
nga  kami  ng  sala  sa  sum  pa  sa  iyo,  na 
iyong  ipinasumpa  sa  amin.  21  At  kani- 
yang sinabing :  Ayon  sa  iyong  mga  sa- 
lita,  magkagayon.  At  kaniyang  pinapag- 
p/aalam  sila,  at  sila'y  yumaon :  at  kaniyang 
itinali  ang  panaling  pula  sa  dungawan. 
22  At  sila'y  yumaon  at  naparoon  sa  bun- 
dok, at  tumahan  doon  na  tatlong  araw, 
hangang  sa  nagbalik  ang  mga  manghaha- 
bol :  at  hinanap  sila  ng  mga  manghahabol 
sa  lahat  ng  daan,  nguni't  hindi  sila  na- 
sumpungan.  23  Ng  magkagayo'y  nagba- 
lik ang  dalawang  lalaki  at  bumaba  sa 
bundok,  at  tumawid  at  naparoon  kay  Jo- 
sue  na  anak  ni  Nun  ;  at  kanilang  isinaysay 
sa  kaniya  ang  lahat  na  nangyari  sa  kanila. 
24  At  kanilang  sinabi  kay  Josueng:  Tu- 
nay na  ibinigay  ng  Pangixoon  sa  ating 
mga  kamav  a?\g  boong  lupain;  at  bukod 
dito'y  nanliliit  ang  lahat  na  mananahan 
sa  lupain  sa  harap  natin. 

3  At  bumangong  maaga  si  Josue  sa  ki- 
naumagahan,  at  sila'y  bumunot  sa 
Sitim  at  naparoon  sa  Jordan,  siya  at  ang 
lahat  na  anak  ng  Israel ;  at  sila'y  tumigil 
doon  bago  sila  tumawid.  2  At  nangyari 
pagkatapos  ng  tatlong  araw.  na  ang  mga 


4.  8 


JOSUE. 


223 


puno  ay  napasa  gitna  ng  kampamento; 
3  at  sila'y  nag-utos  sa  bayan,  na  iiagsa- 
bing:  Pagka  inyong  nakita  ang  kaban 
ng  tipan  ng  Panginoong  inyong  Dies,  at 
tUnadala  ng  mga  sacerdote  na  Levita, 
kayo  nga'y  kikilos  sa  inyong  lugar  at  su- 
sunod  doon.  4  Gayon  ma'y  maglalagay 
kayo  ng  pag-itan  sa  inyo  at  sa  kaban  na 
may  dalawang  libong  siko  ang  sukat: 
huag  ninyong  lapitan,  upang  inyong  mala- 
man  ang  daan  na  inyong  marapat  na  pa- 
runan :  sapagka't  hindi  pa  ninyo  nararaa- 
nan  ang  daang  ito  ng  una.  5  At  sinabi 
ni  Josue  sa  bayan  :  Kayo'y  magpakasan- 
to:  sapagka't  bukas  ay  gagawa  ng  mga 
kababalaghan  ang  Panginoon  sa  inyo. 
6  At  nagsalita  si  Josue  sa  mga  sacerdote, 
na  nagsabing :  Inyong  buhatin  ang  kaban 
ng  tipan  at  inyong  ipagpauna  sa  bayan. 
At  kanilang  binuhat  ang  kaban  ng  tipan, 
at  nagpauna  sa  bayan.  7  At  sinabi  ng 
Panginoon  kay  Josue:  Sa  araw  na  ito 
ay  pasisimulan  kong  palakhin  kita  sa 
paningin  ng  boong  Israel,  upang  kanilang 
raakilala,  na  kung  paanong  ako^y  suma 
kay  Moises,  gayan  ako  sasa  iyo.  8  At 
iyong  uutusan  ang  mga  sacerdote  na  nag- 
dadala  ng  kaban  ng  tipan,  na  iyong  sasa- 
bihing:  Pagka  kayo'y  dumating  sa  tabi 
ng  tubig  ng  Jordan,  kayo'y  tatayong  na- 
katigil  sa  Jordan. 

9  At  sinabi  ni  Josue  sa  mga  anak  ng 
Israel:  Kayo'y  parito  at  inyong  dingin 
ang  mga  salita  ng  Panginoong  inyong 
Dios.  10  At  sinabi  ni  Josue  :  Sa  ganito 
ay  inyong  makikilala,  na  ang  buhay  na 
Dios  ay  nasa^  gitna  ninyo,  at  walang  pag- 
salang  kaniyang  itataboy  sa  harap  ninyo 
ang  Kananeo,  at  ang  Heteo,  at  ang  Heveo, 
at  ang  Perezeo,  at  ang  Gergeseo,  at  ang 
Amorreo,  at  ang  Jebuseo.  11  Narito,  ang 
kaban  ng  tipan  ng  Panginoon  sa  boong 
lupa  ay  nagpapauna  sa  inyo  sa  Jordan. 
12  Ngayon  nga  ay  kumuha  kayo  ng  labing 
dalawang  lalaki  sa  mga  angkan  ng  Israel, 
sa  bawa't  angkan  ay  isang  lalaki.  13  At 
mangyayari,  pagka  ang  mga  talampakan 
ng  mga  paa  ng  mga  sacerdote  na  nagda- 
dala  ng  kaban  ng  Panginoon,  ng  Pangi- 
noon ng  boong  lupa,  magpapahinga  sa 
mga  tubig  ng  Jordan,  na  ang  mga  tubig 
ng  Jordan  ay  magkakahiwalay,  ang  mga 
tubig  na  bumababa  mula  sa  itaas  ;  at  mga 
tatayo  sa  isang  bunton  14  At  nangyari 
ng  ang  bayan  ay  bumago  mula  sa  kanilang 
mga  dampa,  upang  tumawid  ng  Jordan 
ang  mga  sacerdote  na  nagdadala  ng  kaban 
ng  tipan  ay  nasa  unahan  ng  bayan ;    15  at 


ng  ang  mga  may  dala  ng  kaban  ay  duma- 
ting sa  Jordan,  at  ang  mga  paa  ng  mga 
sacerdote  na  nagdadala  ng  kaban  ay  ma- 
basa  sa  tabi  ng  tubig,  (sapagka^t  binaba- 
haan  ng  Jordan  ang  lahat  niyang  bay- 
bayin  sa  boong  panalion  ng  pag-aani,) 
16  na  ang  mga  tubig  na  bumababa  mula 
sa  itaas  ay  turaigil,  at  nag-isang  bunton 
na  malayo  sa  kanila,  sa  Adam,  na  ciudad 
na  nasa  tabi  ng  Zarelan :  at  yaong  mga 
bumaba  sa  dagat  ng  Araba,  na  Dagat  na 
Alat  ay  lubos  na  nahivvalay :  at  ang  bayan 
ay  tumawid  sa  tapat  ng  Jeriko.  17  At 
ang  mga  sacerdote  na  nagdadala  ng  kaban 
ng  tipan  ng  Panginoon  ay  tumayong 
panatag  sa  tuyong  lupa  sa  gitna  ng  Jor- 
dan, at  ang  boong  Israel  ay  dumaan  sa 
tuyong  lupa,  hangang  sa  ang  boong  nacion 
ay  makaraang  malinis  sa  Jordan. 

4  At  nangyari  ng  ang  boong  nacion  ay 
makaraang  malinis  sa  Jordan,  na  ang 
Panginoon  ay  nagsalita  kay  Josue,  na 
nagsabing :  2  Kumuha  ka  ng  labing  dala- 
wang lalaki  sa  bayan,  sa  bawa't  angkan 
ay  isa,  S  at  iutos  ninyo  sa  kanila,  na 
sabibing:  Kumuha  kayo  mula  rito  sa 
gitna  ng  Jordan,  mula  sa  lugar  na  tinayu- 
ang  matatag  ng  mga  paa  ng  mga  sacerdote 
ng  labing  dalawang  bato,  at  inyong  mga 
dalhin,  at  inyong  mga  ilapag  sa  tigilang 
lugar,  na  inyong  titigilan  sa  gabing^ito. 
4  Ng  magkagayoV  tinawag  ni  Josue  ang 
labing  dalawang  lalaki,  na  kaniyang  ini- 
handa  sa  mga  anak  ng  Israel,  na  mula  sa 
bawa't  angkan  ay  isang  lalaki :  5  at  si- 
nabi ni  Josue  sa  kanilang:  Kayo'y  du- 
maan sa  harap  ng  kaban  ng  Panginoong 
inyong  Dios  sa  gitna  ng  Jordan,  at  pasanin 
ng  bawa't  isa  sa  inyo  ang  isang  bato  sa 
kaniyang  balikat,  ayon  sa  bilang  ng  mga 
angkan  ng  mga  anak  ng  Israel:  «  upang 
ito'y  maging  pinakatanda  sa  gitna  ninyo, 
na  pagka  itinanong  ng  inyong  mga  anak 
sa  panahong  darating,  na  sasabihing: 
i  Anong  kahulugan  sa  inyo  ng  mga  batong 
ito?  7  inyo  ngang  sasabihin  sa  kani- 
lang :'sapagka't  ang  mga  tubig  ng  Jordan 
ay  nahiwaiay  sa  harap  ng  kaban  ng  tipan 
ng  Panginoon;  ng  magdaan  yaon  sa 
Jordan,  ang  mga  tubig  sa  Jordan  ay 
nagkahiwalay :  at  ang  mga  batong  ito  ay 
magiging  pinakaalaala  sa  mga  anak  ng 
Israel  magpakailan  man,  8  At  ginawang 
gayon  ng  mga  anak  ng  Israel  gaya  ng 
iniutos  ni  Josue,  at  pumasan  ng  labing 
dalawang  bato  mula  sa  gitna  ng  Jordan, 
gaya  ng  sinalita  ng  PanGinoon  kay  Josue, 
ayon   sa   bilang  ng  mga  angkan  ng  mga 


224 


JOSUE, 


4.  8 


anak  ng  Israel;  at  kanilang  mga  dinala 
sa  liigar  na  kanilang  tinigilan,  at  niga 
inilapag  do  on.  9  At  si  Josue  ay  nagpala- 
gay  ng  labing  dalawang  bate  sa  gitna  ng 
Jordan,  sa  iugar  na  tinayiian  ng  mga 
sacerdote  na  nagdadala  ng  kaban  ng 
tipan:  at  nangandoon,  hangang  sa  araw 
na  ito.  10  Sapagka't  ang  mga  F;acordote 
na  nagdadala  ng  kaban  ay  tiimayo  sa 
gitna  ng  Jordan,  hangang  sa  natapos  ang 
lahat  na  bagay  na  iniiitos  ng  Panginook 
kay  Jobiie  na  salitain  sa  bayan,  ayon  pa 
boong  iniiitos  ni  Moises  kay  Josue:  at 
ang  bayan  ay  nagmadall  at  tiimawid. 
II  At  nangyari,  ng  ang  boong  bayan  ay 
makaraang  malinis,  na  ang  kaban  ng 
Panginoon  ay  tnmawid  at  ang  mga  sacer- 
dote sa  harap  ng  bayan.  12  At  ang  mga 
anak  ni  Buben,  at  ang  mga  anak  ni  Gad, 
at  ang  kalahating  angkan  ng  Manases, 
dtimaang  may  sakbat  sa  liarap  ng  mga 
anak  ng  Israel,  gaya  ng  sinalita  ni  Moises 
sa  kanila :  13  may  apat  na  puong  iibo 
na  nasasakbatang  lianda  sa  pakikipagbaka 
ang  dumaan  sa  harap  ng  Pangikoox  na 
paiungo  sa  pakikipagbaka,  sa  mga  kapa- 
tagan  ng  Jeriko.  14  Ng  araw  na  yaon  ay 
pinalaki  ng  Pakgixoon  si  Josue  sa  pa- 
ningin  ng  boong  Israel ;  at  sila'y  natakot 
sa  kaniya,  gaya  ng  kanilang  pagkatakot 
kay  Moise.s,  sa  boong  araw  ng  kaniyang 
buhay. 

13  At  ang  Pakginoon  ay  nagsalita  kay 
Josue,  na  nagsabing :  16  lutos  mo  sa 
mga  sacerdote  na  nagdadala  ng  kaban  ng 
patotoo,  na  sila'y  sumampa  mula  sa  Jor- 
dan. 17  Nag-utos  nga  si  Josue  sa  mga 
sacerdote,  na  nagsabing:  Sumampa  kayo 
mula  sa  Jordan.  18  At  nangyari,  ng  ang 
mga  sacerdote  na  nagdadala  ng  kaban  ng 
tipan  ng  Paisgixoon  ay  sumampa  mula 
sa  gitna  ng  Jordan,  at  ang  mga  talampakan 
ng  mga  paa  ng  mga  sacerdote  ay  mataas 
sa  tuyong  lupa,  na  ang  mga  tubjg  ng 
Jordan  ay  nanauli  sa  kanilang  lugar,  at 
umapaw  sa  pangpang,  gaya  ng  una.  19  At 
ang  bayan  ay  sumampa  mula  sa  Jordan 
sa  ikasampuong  araw  ng  unang  buan,  at 
tuniayo  sa  GUlgal,  sa  silanganang  hanganan 
ng  Jeriko.  20  At  yaong  labing  dalawang 
bato,  na  kanilang  kinuha  sa  Jordan, 
inilagay  ni  Josue  sa  Gilgal.  21  At  siya'y 
nagsalita  sa  mga  anak  ng  Israel,  na  nagsa- 
bing: pagka  itaianong  ng  inyong  mga 
anak  sa  kanilang  mga  magulang  sa  pana- 
liong  darating,  na  sasabiliing:  /, Anong 
kahulugan  ng  mga  batong  ito?  22  kung 
magkagayoS"  inyong  ipakikilala  sa  kanila, 


na  sar3abihing:  Ang  Israel  ay  dumaan  sa 
Jordang  ito  sa  tuyong  lupa.  23  Sapag- 
ka^t  tinuyo  ng  Pakginookg  inyong  I)ios 
ang  tubig  ng  Jordan  sa  harap  ninyo, 
hangang  sa  kayo^y  nakaraan,  gaya  ng 
ginavv'a  ng  PakgixooisG  inyong  Dios  sa 
Dagat  na  Mapula,  na  kaniyang  tinuyo  sa 
harap  namin>,  han^^aiig  sa  kami  ay  naka- 
raan :  24  u]:>ang  rnakilala  ng  lahat  na 
bayan  sa  lupa  ang  kamay  ng  Panginoon, 
na  makapangyarihan,  upang  sila'y  mata- 
kot  sa  PaM'GINOONG  inyong  Dios  mag- 
pakailan  mar.. 

5  At  nangyari,  ng  marinig  rjg  lahat  ng 
hari  ng  mga  Amorreo  na  nasa  dako 


oon  ng  Jordan 


sa  dakono'  kalunuran,  at 


ng  lahat  ng  hari  ng  mga  Kananeo,  na 
nangasa  iabi  ng  dagat,  kniig  paanong 
tinuyo  ng  Pang^toon  ang  mga  tubig  ng 
Jordan  mula  sa  harap  ng  mga  anak  ng 
Israel,  hangang  sa  kami  ay  r-angakaraan, 
na  ang  kanilang  puso  ay  natunav/,  o 
nagkaroon  pa  man  ng  espiritu  sa  kanila. 
dahil  sa  mga  anak  ng  Israel. 

2  Ng  panahong  yaon  ay  sinabi  ng 
Pakginoon  kay  Josue  :  Gumawa  ka  ng 
mga  sundang  na  pinkiang  bato  at  tuliin 
mio  uli  ang  mga  anak  ng  Israel  na 
ikalawa.  3  At  gumawa  si  Josue  ng  sun- 
dang na  pinkiang  bato,  at  tinuli  ang  mga 
anak  ng  Israel  sa  burol  ng  mga  busisi. 
4  At  ito  ang  bagay  na  itinuli  ni  Josue : 
ang  boong  bayan  na  lumabas  mula  sa 
Egipto,  na  mga  lalaki,  lahat  ng  lalaking 
pangbaka,  namatay  sa  ilang,  sa  daan, 
pagkatapos  na  sila'y  makalabas  na  mula 
sa  Egipto.  5  Sapagka't  ang  J^oong  bayan 
na  lumabas  ay  mga  tuli:  nguni't  ang 
boong  bayan  na  ipinanganak  sa  ilang  sa 
daan  pagkalabas  sa  Egipto,  mga  hindi 
tuli.  6  Sapagka't  ang  mga  anak  ng  Israel 
ay  lumakad  na  apat  ng  puong  taon  sa 
ilang,  hangang  sa  ang  boong  nacion,  sa 
makatuid  bagaV  ang  mga  lalaking  pang- 
baka na  lumabas  mula  sa  Egipto,  ay 
nalipol,  sapagka,t  hindi  nila  dininig  ang 
voces  ng  Panginoon  :  na  siyang  sinum- 
paan  ng  Pakgikoon  na  hindi  nij'-a 
ipakikita  sa  kanila  ang  lupain  na  isinumpa 
ng  Panginogn  sa  kanilang  mga  magulang 
na  ibibigay  sa  atin,  na  lupain  na  binubu- 
kalan  ng  gat  as  at  pulot.  7  At  ang  kani- 
yang mga  anak  na  kaniyang  ibinangong 
kahalili  nila,  siyang  mga  tinuli  ni  Josue, 
sapagka't  mga  hindi  tuli,  sapagka't  hindi 
nila  tinuli  sila  sa  daan.  8  At  nangyari, 
ng  kaniyang  mjatuli  ang  boong  nacion,  na 
sila'y  tumahau  sa  kanilang  mga  lugar  sa 


6.  15 


JOSUB. 


225 


karapamento,  hangang  sa  gumaling.  o  At 
sinabi  ng  Panginoon  kay  Josue :  Sa  araw 
na  ito  ay  iginulong  ko  miila  sa  inyo  ang 
kadustaan  ng  Egipto.  Kaya't  ang  panga- 
lan  ng  lugar  na  yaon  ay  tinawag  na  Gilgal 
hangang  sa  araw  na  ito. 

lO  At  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nag- 
pahinga  sa  Gilgal ;  at  kauilang  ipinagdi- 
wang  ang  paskua  sa  ikalabing  apat  na 
araw  ng  buan  sa  kinahapiiuan  sa  mga 
kapatagan  ng  Jeriko.  11  At  sila'y  ku- 
inain  ng  imbak  na  trigo  ng  lupaiu  sa 
kinabukasan  pagkatapos  ng  paskua,  ng 
mga  mamon  na  walang  levadura,  at  sina- 
ngag  na  butil,  sa  araw  ding  yaon.  12  At 
ang  mana  ay  naglikat  ng  kinabukasan, 
pagkatapos  na  sila^y  makakaiu  ng  imbak 
na  trigo  ng  lupain ;  at  hindi  na  naman 
nagkaroon  pa  ng  mana  ang  mga  anak  ng 
Israel ;  kungdi  sila'y  kumain  ng  bunga  ng 
lupain  ng  Kanaan  ng  taong  yaon. 

13  At  nangyari,  ng  si  Josue  ay  malapit 
sa  Jeriko,  na  kaniyang  idinilat  ang  kani- 
yang  mga  mata  at  tumingin,  at,  narito, 
tumayo  ang  isang  lalaki  sa  tapat  niya  na 
may  kaniyang  tabak  sa  kaniyang  kamay 
na  bunot:  at  si  Josue  ay  naparoon  sa 
kaniya,  at  nagsabi  sa  kaniyang ;  i  Ikaw 
ba^y  sa  amin,  o  sa  aming  mga  kaaway? 
14  At  kaniyang  sinabing :  Hindi ;  kung- 
di ako'y  naparito  ngayong  kapitan  ng 
hukbo  ng  PAN^iNOOi^.  At  si  Josue  ay 
sumubasob  sa  lupa  at  sumamba,  at  nagsabi 
sa  kaniyang:  ^Anong  sabi  ng  aking 
panginoon  sa  kaniyang  alipin?  15  At 
sinabi  ng  kapitan  ng  hukbo  ng  Pangi- 
noon :  Hubarin  mo  ang  iyong  panyapak 
sa  iyong  paa:  sapagka't  ang  lugar  na 
iyong  kinatatayuan  ay  santo,  at  ginawang 
gayon  ni  Josue. 

6  (Ang  Jeriko  nga  ay  lubos  na  nakuku- 
long  dahil  sa  mga  anak  ng  Israel: 
walang  nakalalabas,  at  walang  nakapapa- 
sok).  3  At  sinabi  ng  Panginoon  kay 
Josue :  Tingnan  mo,  aking  ibinigay  sa  i- 
yong  kamay  ang  Jeriko,  at  ang  hari 
noon,  at  ang  mga  makapangyarihang 
lalaking  matapang.  3  At  inyong  liligirin 
ang  ciudad  ninyong  lahat  na  lalaking 
pangbaka,  na  yumaong  lumibot  ng  ciudad 
na  minsan.  Ganito  mo  gagawin  na  anim 
na  araw.  4  At  pitong  sacerdote  ay  mag- 
dadala  ng  pitong  pakakak  na  mga  sungay 
ng  tupa  sa  harap  ng  kaban :  at  sa  ikapi- 
tong  araw  ay  inyong  liligirin  ang  ciudad 
na  makapito,  at  ang  mga  sacerdote  ay 
hihihip  ng  mga  pakakak.  5  At  mang- 
yayari,  pagka  sila'y  humihip  na  mahaba 


ng  sungay  ng  tupa,  at  pagka  inyong 
narinig  ang  tunog  ng  pakakak,  boong 
bayan  ay  susutsot  ng  malakas  na  sntsot ; 
at  ang  kuta  ng  ciudad  ay  mababagsak  na 
piraso,  at  sasarapa  na  rnatuid  bawa't  isa 
sa  harap  niya.  6  At  tinawag  ni  Josue 
na  anak  ni  Nun  ang  mga  sacerdote,  at 
nagsabi  sa  kanilang :  Inyong  buhatin  ang 
kaban  ng  tipan,  at  magdala  ang  pitong 
sacerdote  ng  pitong  pakakak  na  mga 
sungay  ng  mga  tupa  sa  harap  ng  kaban 
ng  PANQINOON.Q7  At  kanilang  sinabi  sa 
bayan :  Kayo'y  magpauna,  at  inyong 
ligirin  ang  ciudad,  at  inyong  papagpau- 
nahin  ang  mga  lalaking  may  sakbat  sa 
unahan  ng  kaban  ng  PanGinoon.  8  At 
nangyari,  na  pagkapagsalita  ni  Josue  sa 
bayan,  ang  pitong  sacerdote  na  may 
tangang  pitong  pakakak  na  mga  sungay 
ng  mga  tupa  sa  harap  ng  Panginoon  ay 
nagpauna,  at  humihip  ng  mga  pakakak : 
at  ang  kaban  ng  tipan  ng  Panginoon  ay 
sumusunod  sa  kanila.  9  At  ang  mga  na- 
sasakbatang  lalaki  ay  nagpauna  sa  mga 
sacerdote  na  humihihip  ng  mga  pakakak, 
at  ang  bantay-likod  ay  sumusunod  sa 
kaban,  ang  mga  sacecdote  ay  humihihip  ng 
mga  pakakak  habang  sila'y  yumayaon. 
10  At  iniutos  ni  Josue  sa  bayan,  na  sina- 
bing :  Kayo'y  huag  susutsot,  o  iparirinig 
man  ninyo  ang  inyong  voces  o  magbubu- 
ka  man  ang  inyong  bibig  ng  ano  mang 
salita,  hangang  sa  araw  na  aking  sabihing 
kayo'y  sumutsot ;  kung  magkagayo'y  su- 
sutsot kayo.  11  Sa  gayo'y  kaniyang  ini- 
ligid  ang  kaban  ng  Panginoon  sa  ciudad, 
na  lumigid  na  minsan  :  at  sila'y  nasok  sa 
kampamento,  at  tumigil  sa  kampamento. 
12  At  si  Josue  ay  bumangong  maaga 
sa  kinaumagahan,  at  binuhat  ng  mga 
sacerdote  ang  kaban  ng  Panginoon. 
13  At  ang  pitong  sacerdote  na  may  ta- 
ngang pitong  pakakak  na  mga  sungay 
ng  tupa  sa  harap  ng  kaban  ng  Panginoon 
ay  nagpatuloy  na  palagi,  at  humihihip  ng 
mga  pakakak  :  at  ang  mga  nasasakbatang 
lalaki  ay  nagpauna  sa  kanila;  at  ang 
bantay-likod  ay  sumusunod  sa  kaban  ng 
Panginoon,  ang  mga  sacerdote  ay  humi- 
hihip ng  mga  pakakak  habang  sila'y 
yumayaon.  14  At  ng  ikalawang  araw  ay 
kanilang  niligid  ang  ciudad  na  minsan,  at 
nagbalik  sa  kampamento  :  kanilang  gina- 
wang gayon  na  anim  na  araw.  15  At 
nangyari,  sa  ikapitong  araw,  na  sila'y 
bumangong  maaga  sa  pagbubukang  liway- 
way,  at  niligid  ang  ciudad  ng  gayon 
ding  paraan  na  makapito :  ng  araw  la- 


226 


JOSUE. 


6.  15 


mang  na  yaon  kanilang  niligid  aiig  cluaa'l 
na  makapito.  16  At  naiiiryari,  sii  iki<]>iu>, 
og  ang  niga  Eacerdcte  iiy  liiiinihii)  r.g  u^a-i 
pakakak^  siiiabi  vA  Jw-u^^  -<i  IciyaiijiT 
Kayo'y  sumutsot ;  sd [-ai.^ '-  j. 'l  i ' -i '■'-.hyiy  u -; 
Pang iiN DON  sa  invv^  :'.i:g  oiiiai:^;.  z :"  .\t 
aog  ciudad  ay  matatalaga,  ya^n  at  aag 
kihat  na  tumatalian  doon  sa  Panginoon: 
si  Raliab  na  dakiliira  laniang  aiig  mafcii- 
bohay,  siya  at  ang  lahat  na  kasaina  niya 
sa  baliay,  sapagka^t  kaniyaog  ikinubli 
ang  mga  sugo  na  ating  sinngo.  is  At 
kayo,  sa  ano  mang  paraan  ay  magsipag- 
ingat  sa  itinalagang  bagay;  baka  pagka 
inyong  naitalaga,  kayo'y  knmuha  sa  itina- 
iagang  bagay ;  sa  gayo'y  inyong  ipasu- 
sumpa  ang  kampamento  ng  Israel,  at 
inyong  babagabagin.  19  Kguni*t  ang  la- 
hat  na  pilak,  at  ginto,  at  mga  sisidlang 
tanso  at  bakal,  ay  santo  sa  Panginoon  : 
mga  ipapasok  sa  silid  ng  kayamanan  ng 
Panginoon.  £15  Sa  gayoV  ang  bayan  ay 
sumutsot,  at  ang  mga  sacerd-Jte  ay  humi- 
hip  ng  mga  pakakak :  at  nangyari  ng 
marinig  ng  bayan  ang  tunog  ng  pakakak, 
na  ang  bayan  ay  sumutsot  ng  malakas  na 
sutsot,  at  ang  kuta  ay  nabagsak  na  piraso, 
na  ano  pa't  ang  bayan  ay  sumampang 
nasok  sa  ciudad,  bawa't  isaV  matuid  na 
nagpatuloy,  at  kanilang  sinakcp  ang  ciu- 
dad. 21  At  kanilang  lubos  na  nilipol 
ang  laliat  na  nasa  ciudad.  ang  lalaki  at 
gayon  din  ang  babaye,  ang  binata  at  gayon 
din  ang  matanda,  at  ang  baka,  at  ang  tupa, 
at  ang  asno,  ng  talim  ng  tabak.  22  At 
sinabi  ni  Josue  sa  dalawang  lalaki  na 
turaiktik  sa  lupain :  Kayo'y  masck  sa 
bahay  ng  dalahira,  at  inyung  kunin  doon 
ang  babaye,  at  ang  laliat  niyang  kinakan- 
dili,  gaya  ng  inyong  isinumpa  sa  kaniya. 
23  At  ang  mga  binata  na  mg:i  tiktik  ay 
nasuk,  at  inilabas  si  Kaliab,  at  ang  kani- 
yang  ama,  at  ang  kaniyang  ina,  at  ang 
kaniyang  mga  kapatid,  at  lahat  ng  kani- 
yang kinakandili  pati  ng  lahat  ni3^ang 
kamag-anakan  ay  kanilang  inilabas ;  at 
kanilang  inilagay  sila  sa  laba^  ng  kampa- 
mento ng  Israel.  24  At  kanilang  sinunog 
ang  ciudad  ng  apoy,  at  lahat  na  nandoon : 
ang  pilak  lamang,  at  ang  ginto,  at  ang 
mga  sisidlang  tam^o  at  bakal,  kanilang 
ipinasok  sa  silid  ng  kayamanan  ng  bahay 
ng  Panginoom.  25  Nguni't  si  Pwahab  n.a 
dalahira  at  ang  mga  kasambahay  ng 
kaniyang  ama,  at  ang  lahat  niyang  kina- 
kandili, iniligtas  na  buhay  ni  Josue ;  at 
siya'y  tumahan  sa  gitna  ng  Israel,  lian- 
gang  sa  araw  na  ito  ;  sapagka't  kaniyang 


iKistiMi  ang  mga  sugo  na  smugo  ni 
•io^nc  r»pan-',  uimiktik  sa  Jeriko.  2S  At 
binHin.Tii  /jM  ni  Jobue  j^a  pamamag-iian 
ir>:  .--uHipa  i.,;'  ]vuirthv)ng  yaon,  na  sina- 
bing:  ;-:^imp;iiii  ang  lalaki  sa  harap  ng 
i'Axrji:;wOj;,  n:=  jnagbangon  at  magtayo 
nitong  ciudad  ng  Jeriko  :  at  sa  pagkama- 
tay  ng  kaniyang  panganay  ay  kaniyang 
iialagay  ang  ciniiento  noon  at  sa  pagka- 
matay  ng  kaniyang  sangol  ay  kaniyang 
itatayo  ang  mga  pintuang-daan  noon. 
27  Sa  gay  o^y  ang  Panginoon  ay  suma 
kay  Josue ;  at  ang  ka'niyang  kabantugan 
ay  iumaganap  sa  boong  lupain. 

TNguni't  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
nagkamit  ng  pagsalangsang  sa  itina- 
lagang  bagay  :  sapagka't  si  Akan  na  anak 
ni  Karmi,  na  anak  ni  Zabdi,  na  anak  ni 
Zera,  sa  angkan  ng  Juda,  kumuha  sa 
itinalagang  bagay:  at  ang  galit  ng  Pa- 
NGINOON  ay  nagningas  laban  sa  mga  anak 
ng  Israel. 

2  At  si  Josue  ay  nagsugo  ng  mga  lalaki 
sa  Ai  mula  sa  Jeriko  na  nasa  siping  ng 
Beth-aven,  sa  dakong  silanganan  ng  Bet-el, 
at  nagsalita  sa  kanila,  na  nagsabing : 
KayoV  sumampa  at  inyong  tiktikan  ang 
lupain.  At  ang  mga  lalaki  ay  yumaon  at 
tiniktikan  ang  Ai.  3  At  silaV  nagbalik 
kay  Josue,  at  nagsabi  sa  kaniyang  :  Huag 
sumampa  ang  boong  bayan,  kungdi  su- 
mampa ang  dalawa  o  tatlong  libo  na 
lalaki  at  sugatan  ang  Ai,  huag  mong 
pagurin  ang  bayan  doon;  sapagka't  silaV 
kakaonti  lamang.  4  Sa  gayo'y  sumampa 
doon  sa  bayan  ay  may  tatlong  libo  na 
lalaki:  at  sila'y  tumakas  sa  harap  ng  mga 
lalaki  sa  Ai.  5  At  ang  mga  lalaki  sa 
Ai  ay  sumugat  sa  kanila  ng  may  tatlong 
puo't  anim  na  lalaki :  at  hinabol  nila  sila 
mula  sa  harap  ng  pintuang-daan  hangang 
sa  Sebarim,  at  sinugatan  sila  sa  babaan : 
at  ang  mga  puso  ng  bayan  ay  natunaw,  at 
nagiiig  parang  tubig.  8  At  hinapak  ni 
Josue  ang  kaniyang  suot,  at  sumubasobsa 
lupa  sa  harap  ng  kaban  ng  Pangikoon 
hangang  sa  kinahapunan,  siya  at  ang  mga 
matanda  ng  Israel ;  at  sila'y  nagsipagbu- 
hos  ng  alabok  sa  kanilang  mga  ulo.  7  At 
sinabi  ni  Josue :  Ay,  Oh  Panginoong 
Digs,  i  bakit  iyong  pinaraan  ang  bayang  ito 
sa  Jc  rdan,  upang  ibigay  kami  sa  kamay 
ng  n^ga  Amorreo,  upang  ipalipol  kami? 
i  tumigil  Sana  kaming  tua  at  tumahan 
sa  dakong  yaon  ng  Jordan  !  8  Oh  Pa- ' 
nginoon, !  anong  aking  sasabihin  pag- 
katapos  na  ang  mga  anak  ng  Israel 
ay   makatalikod    sa    harap  ng    kanilang 


8.  2 


JOSUE. 


227 


mga  kaaway  I  9  Sapagka't  maririnig  Bg 
mga  Kananeo  at  eg  lahat  na  manana- 
han  sa  lupain,  at  kami  ay  kukulungin 
at  iliihiwalay  ang  aming  pangalan  sa  lu- 
pa :  i  at  ano  ang  iyoiig  gagawin  daMl  sa 
iyon^  dakilaDg  pangalan  ?  10  At  sinabi 
ng  i^AJSiGLNOON  kay  Josiie :  Ikaw  ay 
magbangon  ; ;,  bakit  ikaw  ay  sumiisubasob 
na  ganito  ?  11  Ang  Israel  ay  nagkasala ; 
00,  kaniiang  sinalaDgsang  din  ang  tipan 
na  aking  iniutos  sa  kanila :  oo  sila'y  ku- 
mulia  rin  sa  tinalagang  bagay ;  at  nagna- 
kaw  rin,  at  nagbnlaan  din,  at  sila^  nag- 
lagay  rin  sa  kaniiang  sariling  daladala- 
han.  12  Kaya't  ang  mga  anak  ng  Israel 
ay  hindi  makatatayo  sa  harap  ng  kani- 
iang mga  kaaway,  sila^y  tumalikod  sa 
harap  ng  kaniiang  mga  kaaway,  sapagka^t 
sila'y  naging  sinumpa:  ako'y  hindi  na 
sasa  inyo  pa,  maliban  na  inyong  gibain 
ang  itinalaga  na  bagay  sa  gitna  ninyo. 
IS  Ikaw  ay  buniangon,  papagsantohin  mo 
ang  bayan,  at  iyong  sabihing :  Kayo'y 
mangagpakasanto  sa  kinabukasan :  sapag- 
ka^t  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng 
Dios  ng  Israel :  May  itinalagang  bagay 
sa  gitna  mo,  Oh  Israel:  ikaw  ay  hindi 
makatatyo  sa  harap  ng  iyong  mga  kaaway, 
hangang  sa  inyong  alisin  ang  itinalagang 
bagay  sa  gitna  ninyo.  14  Sa  kinaumaga- 
han  nga  ay  lalapit  kayo  ayon  sa  inyong 
mga  angkan :  at  mangyayari,  na  ang  ang- 
kan  na  kukunin  ng  Panginoon  ay  lalapit 
ayon  sa  kamag-anakan ;  at  ang  kamag- 
anakan  na  kukunin  ng  Pangiitook  ay  la- 
lapit ayon  sa  mga  sambahayan ;  at  ang 
sambahayan  na  kukunin  ng  Panginoon 
ay  lalapit  na  tawo't  tawo.  15  At  mang- 
yayari, na  angnakuhanatnay  itinalagang 
bagay  ay  susunugin  ng  apoy,  siya  at  ang 
lahat  niyang  tinatankilik :  sapagka't  ka- 
niyang  sinalangsang  ang  tipan  ng  Pangi- 
TsrooN,  at  sapag-ka't  siya'y  giimawang  may 
kamangmangan  sa  Israel. 

16  Sa  gayo'y  bumangong  maaga  si  Jo- 
sue  sa  kinaumagahan,  at  inilapit  ang  Is- 
rael ayon  sa  kaniiang  mga  angkan :  at 
ang  angkan  ng  Juda  ay  nakuha:  17  at 
kaniyang  inilapit  ang  kamag-anakan  ng 
Juda;  at  kinuha  ang  kamag-anakan 
ng  mga  Zereo :  at  kaniyang  inilapit  ang 
sambahayan  ng  mga  Zereo  na  tawo't 
tawo  ;  at  si  Zabdi  ay  nakuha :  is  at  ka- 
niyang inilapit  ang  kaniyang  samkabayan 
na  tawo't  tawo ;  at  si  A  kan,  na  anak  ni 
Karmi,  na  anak  ni  Zabdi,  na  anak  ni 
Zera,  sa  angkan  ng  Juda,  ay  nakuha. 
19  At  sinabi  ni  Josue  kay  Akan :    Anak 


ko,  isinasamo  ko  sa  iyo,  na  iyong  lual- 
hatiin  ang  PanGinoon,  ang  Dios  ng  Is- 
rael, at  magsaysay  ka  sa  kaniya ;  at  say- 
sayin  mo  sa  akin  ngayon  kung  ano  ang 
iyong  ginawa;  huag  kang  maglihim  sa 
akin.  20  At  sumagot  si  Akan  kay  Josue, 
at  nagsabing :  Sa  katotohanan  ay  nag- 
kasala ako  iaban  sa  Panginoon,  sa  Dios 
ng  Israel,  at  ganito *t  ganito  ang  aking 
ginawa:  21  ng  aking  makita  sa  sam- 
sam  ang  mainam  na  balabal  Babilonia, 
at  ang  dalawapg  daang  siklong  pilak,  at 
ang  isang  sikang  na  ginto,  na  limang 
puong  siklo  ang  timbang,  akin  ngang 
inimbot,  at  aking  mga  kinuha ;  at  narito, 
mga  nakukubli  sapag-itan  ng  aking  dampa, 
at  ang  pilak  ay  nasa  ilalim  noon.  22  Sa 
gayo'y  nagsugo  si  Josue  ng  mga  sugo  at 
mga  tumakbo  na  patungo  sa  dampa;  at 
narito,  nakakubli  sa  kaniyang  dampa,  at 
ang  pilak  ay  nasa  ilalim  noon.  23  At  ka- 
niiang mga  kinuha  sa  gitna  ng  dampa, 
at  mga  dinala  kay  Josue,  at  sa  lahat  ng 
anak  ng  Israel :  at  kaniiang  mga  inilapag 
sa  harap  ng  Panginoon.  24  At  kinuha 
ni  Josue,  at  ng  boong  Israel  na  kasama 
niya,  si  Akan  na  anak  ni  Zera  at  ang 
pilak,  at  ang  balabal,  at  ang  sikang  na 
ginto,  at  ang  kaniyang  mga  anak  na  laiaki 
at  babaye,  at  ang  kaniyang  mga  baka,  at 
ang  kaniyang  mga  asno,  at  ang  kaniyang 
mga  tupa,  at  ang  kaniyang  dampa,  at  ang 
lahat  niyang  tinatankilik:  at  kaniiang 
mga  isinampa  sa  libis  ng  Akor.  25  At  si 
Josue  ay  nagsabing:  ^ Bakit  mo  kami 
binagabag?  babagabagin  ka  sa  araw  na 
ito  ng  PanSinoon.  At  binato  siya  ng 
mga  bato  ng  boong  Israel;  at  sinunog 
nila  siya  ng  apoy,  at  binato  sila  ng  mga 
bato.  26  At  kaniiang  binuntunan  siya 
ng  malaking  bunton  na  mga  bato,  han- 
gang sa  araw  na  ito ;  at  ang  PanSinoon 
ay  nagpigil  ng  kabangisan  ng  kaniyang 
galit.  Kaya't  ang  pangalan  ng  lugar  na 
yaon  ay  tinawag  na :  Ang  libis  ni  Akor 
hangang  sa  arawa  na  ito. 

8  At  sinabi  ng  PanSingon  kay  Josue : 
Huag  kang  matakot,  o  manlupay- 
pay  ka  man:  ipagsama  mo  ang  iyong 
bayang  pangbaka,  at  ikaw  ay  bumangon, 
sumampa  ka  sa  Ai:  tingnan  mo,  aking 
ibibigay  sa  iyong  kamay  ang  hari  sa  Ai, 
at  ang  kaniyang  bayan,  at  ang  kaniyang 
ciudad,  at  ang  kaniyang  lupain :  2  at 
iyong  gagawin  sa  Ai  at  sa  kaniyang  hari 
ang  gaya  ng  iyong  ginawa  sa  Jeriko  at  sa 
kaniyang  hari :  ang  samsam  lamang  doon, 
at  ang  mga  hayop  noon,  ang  iyong  kuku- 


22B 


rOSUE. 


8. 


nil!  na  pinakaliuli  nlnyo  :  bumakay  ka  sa 
ciudad  sa  liknran  noori.  3  Ba  gayo'y 
bumaii|on  si  Jo-yao,  at  aiig  booiig  bayang 
pangbaka,  upaiig  sumanipa  sa  Ai :  at 
piimili  si  Josne  ng  tatlong  puoiig  libong 
lalakij  na  mga  makapangyarihar^g  lala- 
king  matapang,  at  mga  sinugo  ug  kiiioga- 
bilian.  4  At  iniutos  niya  sa  kanila,  na 
sinabing:  Xarito.  kcy-'^^  ba'>-'Jsay  bban 
sa  cindacl,  !^a  ]'\ui:'r.  ■,:-  C'iuda'l  :  Imng 
kayong  lnmu}Oiig  t-  lo.<  r.a  clu'-ad  kungiii 
kayo'y  humanda  :  5  at  alco,  at  ang  boong 
bayan  na  ka'-ama  ku  ay  ialaj)it  sa  cii:dad, 
at  mangyayari,  pagka  sila'y  iumabas  laban 
sa  amin  gaya  ng  una,  kami  ay  tatakas  sa 
liarap  nila ;  6  at  sila'y  lalabas  na  siisu- 
nod  sa  amin,  liangang  sa  aming  niailayo 
sila  sa  ciudad,  sapagka't  kanilang  sasabi- 
liing ;  Sila'y  tumatakas  sa  barap  natln, 
gaya  ng  una ;  gayon  kami  tatakas  sa 
liarap  nila :  7  at  kayo'y  babangon  sa 
pagbakay,  at  inyong  aariin  ang  ciudad  : 
sapagka't  ibibigay  ng  Pai>gii\OOxg  in- 
yong Dios  sa  inyong  kaniay.  §  At  mang- 
yayari, pagka  inyong  nasakop  ang  ciudad, 
na  inyong  sisilaban  ang  ciudad  ng  apoy ; 
ayon  sa  salita  ng  PaisGIXOON  ay  inyong 
gagawin  :  inyong  tingnan  aking  iniutos  sa 
inyo.  9  At  pinagpaalam  sila  ni  Josue : 
at  sila'y  yumaon  sa  pagbakay,  at  lumagay 
sa  pag-itan  ng  Bet-el  at  ng  Ai,  sa  dakong 
kalunuran  ng  Ai :  nguni't  si  Josue  ay 
tumigil  ng  gabing  yaon  ^n  gitiia  ng 
bayan. 

10  At  si  Josue  ay  bumangong  maaga 
sa  kinaumagahan,  at  binilang  ang  bayan, 
at  sumampa  siya  at  ang  mga  matanda  ng 
Israel,  sa  harap  ng  bayan  na  napasa  Ai. 
11  At  ang  boong  bayan,  ang  pangbaka  na 
kasama  niya,  sumampa,  at  lumapit,  at 
naparoon  sa  liarap  ng  ciudad,  at  tumayo 
sa  dakong  liilagaan  ng  Ai :  mairoon 
ngang  isang  libis  sa  })ag-itan  niya  tit  ng 
Ai.  12  At  siya'y  kumolia  ng  may  li- 
mang  libong  lalaki  at  mga  inilagay  niya 
sa  pagbakay  sa  pag-itan  ng  Bet-el  at  ng 
Ai     sa    dakong    kalunuran    ng    ciudad. 

13  Gayon  inilagay  nila  ang  bayan,  ang 
boong  hukbo  na  nasa  liilagaan  ng  ciudad, 
at  ang  kanilang  n::ga  manbabakay  na  nasa 
kalunuran  ng  ciudad  ;  at  si  Josue  ay  su- 
mulong  ng  gabing  yaon  sa  gitna  ng  libis. 

14  At  nangyari,  ng  makita  ng  liari  sa 
Ai,  na  sila'y  nagmadali  at  bumangong 
maaga,  at  ang  mga  kdaki  sa  ciudad  ay 
Iumabas  laban  sa  Israel  upang  makipag- 
baka,  siya  at  ang  kaniyang  boong  bayan, 
sa  kapanaliunang  takda  sa  liarap  ng  Ara- 


ba  ;  nguni't  iiindi  niya  talastas  ua  may 
bakay  laban  sa  kaniya  sa  likuran  ng  ciu- 
dad. 15  At  ginawa  ni  Josue  at  ng  boong 
Israel  na  parang  silaV  nadaig  sa  liarap 
nila,  at  tuinakas  sa  daan  na  ilang.  16  At 
ang  boong  bayan  na  na:^a  ciudad  ay  tina- 
wag  na  niagkakasama  upang  liumabol  sa 
kanila :  at  kanilang  hinab<>l  si  Josue,  at 
nangalayo  sa  ciudad.  17  At  waking  la- 
laki na  nalwan  sa  Ai  o  sa  Bct-cb  na 
liindi  iiumabol  sa  Israel:  at  kanilang 
iniwang  bukas  ang  ciudad,  at  liinabol  ang 
Israel.'  18  At  sinabi  ng  Pa>;gixoo2s  kay 
Josue :  lunat  mo  ang  sibat  na  na-a 
iyong  kamay  sa  dakong  Ai ;  sapagka't 
aking  ibibigay  sa  iyong  kamay.  At 
iniunat  ni  Josue  ang  sibat  na  nasa  kani- 
yang kamay  sa  dakong  ciudad.  19  At 
ang  bakay  ay  bumangong  maliksi  sa  ka- 
nilang lugar,  at  sila'y  tumakbo  pagkaunat 
niya  ng  kaniyang  kamay,  at  nasok  sa 
ciudad  at  sinakop ;  at  sila'y  nagmadali  at 
sinilaban  ang  ciudad.  20  At  ng  ang  mga 
lalaki  sa  Ai  ay  lumingon  sa  likuran 
nila,  kanilang  nakita,  at  narito  ang  usok 
ng  ciudad  ay  napaiilanglang  sa  langit,  at 
wala  silang  kapangyarihan  r.a  makatakas 
sa  daang  ito  o  sa  daang  yaon :  at  ang 
bayan  na  tumakas  sa  ilang  ay  tumalikod 
sa  mga  manghahaboi.  21  At  ng  makita 
ni  Josue  at  ng  boong  Israel  na  nasakop 
ng  bakay  ang  ciudad  at  ang  usok  ng  ciu- 
dad ay  napaiilanglang,  sila  ngaV  bumalik 
uli,  at  pinatay  ang  mga  lalaki  sa  Ai. 
22  At  ang  iba'y  Iumabas  sa  ciudad  laban 
sa  kanila ;  na  ano  pa^t  sila'y  nasa  gitna 
ng  Israel,  ang  iba'y  sa  dakong  ito,  at  ang 
iba'y  sa  dakong  yaon :  at  sinugatan  nila 
sila,  na  ano  pa't  wala  silang  iniwan  sa 
kanila  na  naiwan  o  nakataanan.  23  At 
ang  hari  sa  Ai  ay  liinuli  nilang  buhay, 
at  dinala  nila  siya  kay  Josue.  24  At 
nangyari,  ng  matapos  ng  Israel  na  mapa- 
tay  ang  lahat  na  mananahan  sa  Ai  sa 
parang,  sa  ilang  na  kanilang  pinagliabulan 
sa  kanila,  at  mga  mabual  sa  pamamag- 
itaa  ng  talim  ng  tabak,  liangang  sa  nalipol 
nila  sila,  na  buinalik  ang  boong  Israel  sa 
Ai,  at  sinugatan  ng  tallm  ng  tabak.  25  At 
ang  lahat  na  nabual  ng  araw  na  yaon, 
lalaki  at  gayon  din  ang  babaye  ay  labing 
dalawang  libo,  lahat  ng  tawo  sa  Ai. 
2ii  Sapagl^a't  hindi  iniurong  ni  Josue  ang 
kaniyang  kamay  na  kaniyang  ipinag-u- 
nat  ng  sibat  liangang  sa  kaniyang  nalipol 
na  lubos  ang  lahat  na  mananahan  sa  Ai. 
27  Ang  hayop  lamang  at  ang  samsam  sa 
cuidad  na  vaon  ang  kinuha  ng  Israel  na 


9.  15 


JOSUE. 


229 


pinakahuli,  ayon  sa  salita  ng  Pakginoon 
na  kaniyang  iniutos  kay  Josue.  28  Sa 
gayo^y  sinunog  ni  Josue  ang  Ai,  at 
pinapaging  isang  biinton  magpakailan 
man,  isang  kagibaan,  hangang  sa  araw  na 
ito.  29  At  ibinitin  niya  ang  hari  ng^  Ai 
sa  isang  punong  kahoy  hangang  sa  kina- 
hapunan:  at  sa  paglubog  ng  araw  ay 
iniutos  ni  Josue,  at  ibinaba  nila  ang 
kaniyang  bangkay  sa  punong  kahoy  at 
inihagis  sa  pasukan  ng  pintuang-daan  ng 
ciudad,  at  nagbunton  doon  ng  malaking 
bunton  na  mga  bato,  hangang  sa  araw 
na  ito. 

30  Ng  magkagayo^  ipinagtayo  ni  Josue 
ng  isang  altar  ang  Panginoon,  ang  Dios 
ng  Israel,  sa  bundok  ng  Ebal,  31  gaya 
ng  iniutos  ni  Moises  na  lingkod  ng  Pa- 
nGinoon,  sa  mga  anak  ng  Israel,  gaya  ng 
nakasulat  sa  libro  ng  kautusan  ni  Moises, 
na  isang  altar  na  hindi  hinichurahang 
mga  bato,  na  hindi  pinagbuhatan  ng  sino 
mang  tawo  ng  bakal :  at  kanilang  pinag- 
handugan  sa  PanGinoon  ng  mga  handog 
na  susunugin,  at  pinaghayinan  ng  mga 
handog  tungkol  sa  kapayapaan.  32  At 
siya^y  sumulat  doon  sa  mga  bato  ng  isang 
salin  ng  kautusan  ni  Moises  na  kaniyang 
sinulat,  sa  harap  ng  mga  anak  ng  Israel. 
33  At  ang  boong  Israel,  at  ang  kanilang 
mga  matanda  at  mga  puno  at  ang  kanilang 
mga  hukom,  tumayo  sa  dakong  ito  ng 
kaban  at  sa  dakong  yaon  sa  harap  ng  mga 
sacerdote  na  mga  Levita,  na  nagdalala  ng 
kaban  ng  tipan  ng  PanGinoon,  ang  mga 
taga  ibang  lupa  at  gayon  din  ang  mga 
kanacion;  kalahati  nila  ay  sa  harap  ng 
bundok  ng  Gerizim,  at  kalahati  nila  ay 
sa  harap  ng  bundok  ng  Ebal;  gaya  ng 
iniutos  ni  Moises  na  lingkod  ng  Pangi- 
NOON",  na  kanilang  basbasan  muna  ang 
bayan  ng  Israel.  34  At  pagkatapos  ay 
kaniyang  binasa  ang  lahat  na  salita  ng 
kautusan,  ang  pagpapala  at  ang  sumpa, 
ayon  sa  lahat  na  nakasulat  sa  libro  ng 
kautusan.  35  Walang  salita  sa  lahat  na 
iniutos  ni  Moises  na  hindi  binasa  ni  Josue 
sa  harap  ng  boong  kapisanan  ng  Israel  at 
ng  mga  babaye,  at  ng  mga  bata,  at  ng 
mga  taga  ibang  lupa  na  tumatahang 
kasama  nila. 

9  At  nangyari,  ng  marinig  ng  lahat  na 
hari  na  nangasa  dako  roon  ng  Jor- 
dan, sa  lupaing  maburol,  at  sa  mababang 
lupain,  at  sa  lahat  ng  baybayin  ng  mala- 
king dagat  sa  tapat  ng  Libano,  ng  Heteo, 
at  ng  Amorreo,  ng  Kananeo,  ng  Perezio, 
ng  Heveo,   at  ng  Jebuseo ;    2  na  sila'y 


nagpipisan  upang  bumaka  kay  Josue  at 
sa  Israel,  na  may  pagkakaisa. 

3  Nguni't  ng  marinig  ng  mga  manana- 
han  sa  Gibeon  ang  ginawa  ni  Josue  sa 
Jeriko  at  sa  Ai,  4  sila  nama'y  guma- 
wang  may  katusuhan  at  yumaon  at  nag- 
pakunuaring  sila^y  mga  sugo,  at  nagpasan 
ng  mga  lumang  bayong  sa  kanilang  mga 
asno  at  mga  sisidlang  balat  ng  alak  na 
luma,  at  hapak  at  natatalian ;  5  at  mga 
lumang  panyapak  at  isinuot  sa  kanilang 
mga  paa,  at  ng  mga  lumang  bihisan  na 
ibinihis;  at  ang  lahat  na  tinapay  na 
kanilang  baon  ay  tuyo  at  luma.  6  At 
sila'y  naparoon  kay  Josue  sa  kampamento 
sa  Gilgal,  at  nagsabi  sa  kaniya  at  sa 
mga  lalaki  ng  Israel:  Kami  ay  mula 
sa  malayong  lupain:  ngayon  nga'y 
makipagkasundo  kayo  sa  amin.  7  At 
sinabi  ng  mga  lalaki  ng  Israel  sa  mga 
Heyeo ;  marahil  kayo'y  tumatahang  ka- 
sama namin ;  I  at  paanong  kami  ay  maki- 
kipagkasundo  sa  inyo?  8  At  kanilang 
sinabi  kay  Josue:  Kami  ay  iyong  mga 
alipin.  At  sinabi  ni  Josue  sa  kanilang: 
iSino  kayo  at  mula  saan  kayo?  9  At 
sinabi  nila  sa  kaniyang :  Mula  sa  totoong 
malayong  lupain  ang  iyong  mga  alipin, 
dahil  sa  pangalan  ng  Panginoonq  iyong 
Dios :  sapagka't  aming  narinig  ang  kaban- 
tugan  niya,  at  ang^  lahat  niyang  ginawa  sa 
Egipto,  10  at  lahat  ng  kaniyang  ginawa 
sa  dalawang  hari  ng  mga  Amorreo,  na  na- 
sa  dako  roon  ng  Jordan,  kay  Sihon  na 
hari  sa  Hesbon,  at  kay  Og  na  hari  sa 
Basan,  na  nasa  Atarot.  11  At  ang  aming 
mga  matanda,  at  ang  lahat  na  mananahan 
sa  aming  lupain  ay  nagsalita  sa  amin,  na 
nagsabing :  Magbaon  kayo  sa  inyong  ka- 
may  para  sa  paglalakbay,  at  yumaon  kayo 
na  salubungin  ninyo  siya,  at  inyong  sabi- 
hin  sa  kanilang:  Kami  ay  inyong  mga 
alipin :  at  ngayo'y  makipagkasundo  kayo 
sa  amin.  12  Itong  aming  tinapay  ay  ki- 
nuha  naming  mainit  na  pinakabaon  namin 
mula  sa  aming  mga  bahay  ng  araw  na 
kami  ay  lumabas  na  patungo  sa  inyo; 
nguni^t   ngayon,   narito,v.tuyo  at  luma: 

13  at  ang  mga  sisidlang  balat  ng  alak  na 
ito  na  aming  pinuno  ay  bago ;  at  narito, 
mga  hapak :  at  itong  aming  mga  bihisan 
at  aming  mga  panyapak  ay  naging  luma 
dahil  sa  totoong  mahabang  paglalakbay. 

14  At  kumuha  ang  mga  tawo  ng  kanilang 
baon,  at  hindi  huminging  payo  sa  bibig 
ng  Panginook.  15  At  si  Josue  ay  naki- 
pagpayapaan  sa  kanila  at  nakipagtipan  sa 
kanila,  na  bubuhayin  sila:  at  ang  mga 


230 


JOSUE. 


9.  15 


pangulo  Kg  kapulungan  ay  sumuiiipa  sa 
kanila.  16  At  nangj^'^ri,  sa  katapiisan  Dg 
tatloiig  araWj  liagkatapos  na  sila'y  maki- 
pagtipan  sa  karjiia;  na  kanilang  nabalitaan 
na  silaV  kanilang  kalapit  bayan,  at  sila'y 
tiimatalian  na  kasaina  nila.  17  At  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  naglakbay,  at  na- 
paroon  sa  lianllang  mga  ciiidad  pa  ika- 
tlong  araw.  Ano:  kauila  ngang  mga  ciii- 
dad  ay  Gibeon,  Keiira,  at  Eeerot  at  Ki- 
riat-jearim.  18  At  liindi  sila  sinugatan 
ng  mga  anak  ng  Israel,  sapagka^t  ang  mga 
pangulo  ng  kapulungan  ay  sumumpa  sa 
kanila  sa  pangalan  r,g  Pan'^ikoon,  ng 
Dios  ng  Israel.  At  ang  boong  kapulu- 
ngan ay  tumakap  laban  sa  mga  pangulo. 
19  Nguni't  sinabi  ng  lahat  na  pangulo  sa 
boong  kapulungan :  Kami  ay  sumumpa 
sa  kanila  sa  pangalan  ng  Pakginoon,  ng 
Dios  ng  Israel :  ngayon  nga  ay  liindi  natin 
magagalaw  si]  a.  20  I  to  ang  ating  gaga- 
win  sa  kanila  at  sila'y  ating  bubuliayin ; 
baka  ang  pag-iinit  ay  sumaatin  daliil  sa 
sumpa  na  aming  isinumpa  sa  kanila. 
21  At  sinabi  ng  mga  pangulo  sa  kanilang : 
Mabuhay  sila:  sa  gayo'y  sila'y  naging 
mangangalioy  at  mananalok  ng  tubig  sa 
boong  kapulungan ;  gaya  ng  sinalita  ng 
mga  pangulo  sa  kanila.  22  At  tinawag 
ni  Josue  sila,  at  nagsalita  siya  sa  kanila, 
na  nagsabing  :  ^,  Bakit  kayo'y  nagdaya 
sa  amin,  na  nagcabing  :  Kami  ay  totoong 
malayo  sa  inyo;  sa  bagay  ay  tumatahan 
kayong  kasania  namin?  S3  Kgayon 
nga'y  sumpain  kayo,  at  hindi  mawa- 
walan  ga  inyo  kailan  man  ng  alipi», 
ng  mangangalioy  at  gayon  din  ng  mana- 
nalok ng  tubig  |)ara  sa  baliay  ng  aking 
Dios.  24  At  slla'y  sumagot  kay  Josue, 
at  nagsabing ;  Sapagka't  tunay  na  nasay- 
say  sa  iyong  mga  alipin,  kung  paanong 
iniutos  ng  Pangikoong  iyong  Dios  kay 
Moises  na  kaniyang  lingkod,  na  ibibigay 
sa  inyo  ang  boong  lupain,  at  inyong  lili- 
pnlin  ang  laliat  na  mananahan  sa  lupain 
sa  harap  ninyo  ;  kaya't  ikinatakot  naming 
mainam  ang  aming  buliay  dahil  sa  inyo, 
at  aming  ginawa  ang  bagay  na  ito.  25  At 
ngayon, naritOjkami  ay  naca  iyong  karaay  : 
kung  ano  ang  inaakala  mong  mabuti  at 
matuid   na  gavvin  sa  amin,   gawin    m.o. 

26  At  gayon  ang  ginawa  niya  sa  kanila, 
at  iniligtas  niya  sila  sa  kamay  ng  mga 
anak   ng   Israel,   na   hindi  sila   pinatay. 

27  At  ginawa  sila  ni  Josue  ng  araw 
na  yaon  na  mangangalioy  at  mananalok 
ng  tubig  para  sa  kapulungan,  at  para 
sa   altar    ng    Pak^ikoon,    hangang    sa 


araw  na  ito,  sa  lugar  na  kaniyang 
pipiliin. 

'%r\  iNaiigyari  nga,  ng  marinig  ni  Adoni- 
i  w  zedek  na  hari  sa  Jerusalem  na  kung 
paanong  nasakop  ni  Josue  ang  Ai  at 
nagibar.g  lubos;  na  kung  paano  ang  kani- 
yang ginawa  sa  Jeriko  at  sa  hari  noon, 
gayon  ang  kaniyang  ginawa  sa  Ai  at  sa 
hari  noon;  at  kung  paanong  ang  mga 
mananahan  sa  Gibeon  ay  nakipagpaya- 
paan  sa  kanila,  at  nangasa  sa  gitna  nila; 
2  na  sila'y  natakot  na  mainam,  sapagka't 
ang  Gibeon  ay  mal aking  ciudad,  na  gaya  ng 
isa  sa  mga  ciudad  hari,  at  sapagka't  lalong 
malaki  kay  sa  Ai,  at  ang  lahat  na  lalaki 
roon  ay  mga  makapangyarihan.  S  Ka- 
ya^t  si  Adoni-zedek  na  iiari  sa  Jerusalem 
ay  nagsugo  kay  Holiam  na  hari  sa  Hebron, 
at  kay  Piram  na  hari  sa  Jarmut,  at  kay 
Jafia  na  hari  sa  Lakis,  at  kay  Debir  na 
hari  sa  Eglon,  na  sinabing :  4  Sampahin 
ninyo  ako  at  inyong  tulungan  ako,  at 
sugatan  natin  ang  Gibeon  :  sapagka't  na- 
kipagpayapaan  kay  Josue  at  sa  mga  anak 
ng  Israel.  5  Kaj^a't  ang  limang  hari  ng 
mga  Amorreo,  ang  hari  sa  Jerusalam,  ang 
hari  sa  Hebron,  ang  hari  sa  Jarmut,  ang 
Iiari  sa  Lakis,  ang  hari  sa  Eglon,  nagpipi- 
san  at  sumampa,  sila,  at  ang  lahat  nilang 
hukbo,  at  tumayo  laban  sa  Gibeon,  at 
nakipagbaka  laban  docn.  6  At  ang  mga 
tawo  sa  Gibeon  ay  nagsugo  kay  Josue  sa 
kampamento  sa  Gilgal,  na  nagsabing: 
Huag  raong  papanlambutin  ang  iyong 
kamay  sa  iyong  mga  alipin;  sampahin 
mo  kaming  madali,  at  iligtas  mo  kami, 
at  tulungan  mo  kami :  sapagka'^t  ang  laiiat 
na  hari  ng  mga  Amorreo  na  tumatahan 
sa  lupaing  maburol  ay  nagpipisan  laban 
sa  amin.  7  Sa  gayo'y  sumampa  si  Josue 
mula  sa  Gilgal,  siya,  at  ang  boong  bayang 
pangbaka  na  kasama  niya,  at  ang  laliat 
na  makapangyarihang  lalaki  na  matapang. 
8  At  sinabi  ng  PanSieoon  kay  Josue : 
Huag  mo  silang  katakutan:  sapagka't 
aking  ibinigay  sila  sa  iyong  mga  kamay; 
walang  lalaki  roon  sa  kanila  na  tatayo  sa 
harap  mio:  o  Si  Josue  nga  ay  naparoong 
bigla  sa  kanila;  siya'y  sninampa  mula  sa 
Gilgal  boong  gabi.  10  At  nilito  sila  ng 
Pakgikook  sa  liarap  ng  Israel,  at  kani- 
yang pinatay  sila  ng  malaking  pagpatay 
sa  Gibeon,  at  hinabol  niya  sila  sa  daan 
na  sampahan  sa  Bet-horon,  at  sinugatan 
niya  sila  ."^a  Azeka,  at  hangang  sa  Makeda. 
11  At  nangyari,  sa  paraang  sila'y  tumakas 
sa  liarap  ng  Israel  liabang  sila'y  nasa 
babaan  sa  Bet-horon,  na  binagsakan  sila 


10.  83 


JOSUE. 


231 


ng  Panginoon  sa  Azeka  ng  mga  malaking 
bato  na  mula  sa  langit.  at  sila'y  namatay  : 
sila'y  higit  na  namatay  sa  pamamag-itan 
ng  mga  batong  granizo  kay  sa  pinatay  ng 
mga  anak  ng  Israel  sa  pamamag-itan  ng 
tabak. 

12,  Ng  magkagayo^y  nagsalita  si  Josue 
sa  Panginook  sa  araw  na  ibinigay  ng 
Panginoon  ang  mga  Amorreo  sa  harap 
ng  mga  anak  ng  Israel ;  at  kaniyang  si- 
nabi  sa  paningin  ng  Israel : 

Araw,  tumigil  ka  sa  Gibeon  ; 

At  ikaw,  buan,  sa  libis  ng  Ayalon. 
13  At  ang  araw  ay  tumigil,  at  ang  buan 
ay  huminto, 

Hangang  sa  ang  nacion  ay  nakaganti 
sa  kaniyang  mga  kaaway. 
i  Hindi  ba  ito  nakasulat  sa  libro  ni  Jasar  ? 
At  ang  araw  ay  tumigil  sa  ^  gitna  ng 
langit,  at  hindi  nagmadaling  lumubog  na 
may  isang  boong  araw.  14  At  hindi  nag- 
karoon  ng  araw  na  gay  a  noon  bago  nang- 
yari  yaon  o  pagkatapos  noon,  na  ang  Pa- 
nGinoon  ay  nakinig  sa  voces  ng  tawo : 
sapagka't  ibinaka  ng  Panginoon  ang  Is- 
rael. 

15  At  si  Josue  ay  na^balik  at  ang  boong 
Israel  na  kasama  niya,  sa  kampamento  sa 
Gilgal. 

16  At  ang  limang  baring  ito  ay  tumakas 
at  nagsipagkubli  sa  yungib  sa  Makeda. 
37  At  nasaysay  kay  Josue,  na  sinabing : 
Ang  limang  hari  ay  nasumpungan,  na 
nakatago  sa  yungib  ng  Makeda.  18  At 
sinabi  ni  Josue :  Maggulong  kayo  ng 
mga  malaking  bato  sa  bunganga  ng  yungib, 
at  maglagay  kayo  ng  mga  lalaki  roon 
upang  magbantay  sa  kanila :  19  ngunit 
huag  kayong  magsitigil;  inyong  habulin 
ang  inyong  mga  kaaway,  at  inyong  sugatan 
ang  kahulihulihan  sa  kanila ;  huag  ni- 
nyong  tiising  masok  sa  kanilang  mga  ciu- 
dad  :  sapagka^t  ibinigay  sila  ng  Pangi- 
N-OONG  inyong  Dios  sa  inyong  kamay. 
SO  At  nangyari,  ng  makatapos  si  Josue 
at  ang  mga  anak  ng  Israel  ng  pagpatay 
ng  malaking  pagpatay  sa  kanila,  hangang 
sa  mga  nalipol  at  ang  labi  na  iialabi  sa 
kanila  ay  nasok  sa  mga  nakukutaang  ciu- 
dad,  21  na  ang  boong  bayan  ay  bumalik 
sa  kampamento  kay  Josue  sa  Makeda  na 
payapa :  walang  maggalaw  ng  kaniyang 
dila  laban  sa  kanino  man  sa  mga  anak  ng 
Israel.  22  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni 
Josue  :  Inyong  buksan  ang  bunganga  ng 
yungib,  at  inyong  ilabas  sa  akin  ang 
limang  baring  iyan  sa  yungib.  23  At 
kanilang  ginawang  gayon,  at  inilabas  ang 


limang  baring  yaon  mula  sa  yungib,  ang 
hari  sa  Jerusalem,  ang  hari  sa  Hebron, 
ang  hari  sa  .Jarmut,  ang  hari  sa  Lakis, 
ang  hari  sa  Eglon.  24  At  nangyari,  ng 
kanilang  tawagin  ang  mga  baring  yaon 
kay  Josue^  na  tinawag  m  Josue  ang  labat 
na  lalaki  sa  Israel,  at  sinabi  sa  mga  puno 
ng  mga  lalaking  pangbaka  na  yumaon 
na  kasama  niya :  Kayo'y  lumapit,  in- 
yong ilagay  ang  inyong  mga  paa  sa  mga 
leeg  ng  mga  baring  ito.  At  sila'y  lu- 
mapit at  inilagay  ang  kanilang  mga  paa 
sa  mga  leeg  ng  mga  yaon.  25  At  si- 
nabi ni  Josue  sa  kanilang  :  Kayo'y  huag 
matakot,  o  manlupaypay  man;  kayo^y 
magpakalakas  at  magpakatapang  na  ma- 
buti ;  sapagka't  ganito  ang  gaga  win  ng 
Panginoon  sa  labat  ninyong  mga  kaa- 
way na  inyong  binabaka.  26  At  pagka- 
tapos ay  sinugatan  sila  ni  Josue,  at  ipinid'- 
patay  sila,  at  ibinitin  sila  sa  limang  puno 
ng  kaboy:  at  silaV  nangabitin  sa  mga 
puno  ng  kaboy  hangang  sa  kinabapunan. 
27  At  nangyari  sa  paglubog  ng  araw,  na 
si  Josue  ay  nag-utos  at  katnilang  ibinaba 
sa  mga  punong  kaboy,  at  kanilang  ini- 
bagis  sa  yungib  na  kanilang  pinagtaguan, 
at  kanilang  nilagyan  ng  mga  malaking 
bato  ang  bunganga  ng  yungib,  hangang  sa 
araw  na  ito. 

28  At  sinakop  ni  Josue  ang  Makeda  ng 
araw  na  yaon,  at  sinugatan  ng  talim  ng 
tabak,  at  ang  hari  noon ;  kaniyang  mga 
lubos  na  nilipol  at  ang  labat  na  katawo 
na  nandoon,  wala  siyang  iniwan  :  at  kani- 
yang ginawa  sa  hari  sa  Makeda  ang  gaya 
ng  kaniyang  ginawa  sa  hari  sa  Jeriko. 

29  At  si  Josue  ay  dumaan  mula  sa 
Makeda,  at  ang  boong  Israel  na  kasama 
niya,  hangang  sa  Libna,  at  bumaka  laban 
sa  Libna :  SO  at  ibinigay  rin  ng  Pai^Si- 
NOON,  at  ang  hari  noon,  sa  kamay  ng 
Israel ;  at  kaniyang  sinugatan  ng  talim  ng 
tabaky'  at  ang  labat  na  katawo  na  nan- 
doon ;  wala  siyang  iniwan  doon  ;  at  kani- 
yang ginawa  sa  hari  noon  ang  gaya  ng 
kaniyang  ginawa  sa  hari  sa  Jeriko. 

SI  At  dumaan  si  Josue  mula  sa  Libna, 
at  ang  boong  Israel  na  kasama  niya,  ban- 
gang  sa  Lakis,  at  tumayo  laban  doon,  at 
bumaka  laban  doon:  32  at  ibinigay  ng 
Panginoon  ang  Lakis  sa  kamay  ng  Israel 
at  kaniyang  sinakop  sa  ikalawang  araw, 
at  sinugatan  ng  talim  ng  tabak  at  ang 
labat  na  katawo  na  nandoon,  ayon  sa 
labat  na  ginawa  niya  sa  Libna. 

33  Ng  magkagayo'y  sumampa  si  Horam 
na   hari   sa    Gezer   upang  tubingan   ang 


232 


JOSUE. 


10.  33 


Lakis ;  at  sinugatan  ni  Josue  &iya  at  ang 
kaniyang  bayan,  hangang  sa  walang  ini- 
wan  siya  sa  kaniya. 

34  At  dumaan  si  Josue  mula  sa  Lakis, 
at  ang  boong  Israel  iia  kasaina  niya,  luin- 
gang  sa  Eglon;  %t  sila'y  tuiimyo  In  ban 
doon,  at  bumaka  laban  doon :  S5  at 
kanilang  sinakop,  at  sinugatan  ng  talim 
ng  tabak,  at  ang  lahat  na  katawo  na  nan- 
doon  ay  kaniyang  Libos  na  nilipol  ng 
araw  na  .yaon,  ayon  sa  lahat  niyang 
ginawa  sa  Lakis. 

36  At  so  mam  pa  si  Josue  mula  sa  Eg- 
lon, at  ang  boong  Israel  na  kasama  niya, 
bangang  sa  Hebron;  at  silaV  bumaka 
laban  doon  :  37  at  kanilang  sinakop,  at 
sinugatan  ng  talim  ng  tabak,  at  ang  hari 
noon,  at  ang  lahat  na  ciudad  noon,  at  ang 
lahat  na  tawo  na  nandoon;  wala  siyang 
iniwang  nalabi,  ayon  sa  lahat  niyang 
ginawa  sa  Eglon;  kungdi  kaniyang  lubos 
na  nilipol;  at  ang  lahat  na  tawo  na  nan- 
doon. 

38  At  si  Josue  ay  bumalik,  at  ang 
boong  Israel  na  kasama  niya,  sa  Debir ; 
at  bumaka  laban  doon  :  39  at  kaniyang 
sinakop  at  ang  hari  noon,  at  ang  laliat  na 
ciudad  noon ;  at  kanilang  mga  sinugatan 
ng  talim  ng  tabak  at  lubos  na  nilipol  ang 
lahat  na  katawo  na  nandoon  :  wala  sij^ang 
iniwang  nalabi :  kung  paano  ang  kaniyang 
ginawa  sa  Hebron,  gayon  ang  kaniyang 
ginawa  sa  Debir,  at  sa  hari  noon,  gaya  ng 
kaniyang  ginawa  sa  Libna  at  sa  hari 
noon. 

40  Ganito  sinugatan  ni  Josue  ang  boong 
lupain,  ang  lupaing  maburol,  at  ang  timu- 
gan,  at  ang  mababang  lupain,  at  ang  mga 
tagudtod,  at  ang  lahat  ng  hari  noon; 
wala  siyang  iniwang  nalabi :  kungdi  kani- 
yang lubos  na  nilipol  ang  lahat  na  humi- 
hinga,  gaya  ng  iniutos  ng  Panginoon, 
ng  Dios  ng  IsraeL  41  At  sinugatan  sila 
ni  Josue  mula  sa  Kades-barnea  bangang 
sa  Gaza,  at  ang  boong  lupain  ng  Gosen, 
hangang  sa  Gibeon.  42  At  ang  lahat  ng 
baring  ito  at  ang  kanilang  lupain  ay 
sinakop  ni  Josue  na  r^arainsan,  sapagka't 
ibinaka  ng  PAKGI^'OOX,  ng  Dius  ng  Israel 
ang  Israel.  43  At  si  Josue  ay  bumalilv, 
at  ang  boong  Israel  na  kasama  niya,  sa 
kampamento  sa  Gilgal. 
II  At  nangyari,  ng  marinig  ni  Jabin  na 
i  2  iiari  sa  Hazor,  na  siya'y  nagsugo  kay 
Jobab  na  hari  sa  Madon,  at  sa  hari  sa 
Simron  at  sa  hari  sa  Aksaf,  2  at  sa 
mga  hari  na  nanga  sa  hilagaan,  sa  lupaing 
maburol,  at  sa  Araba  sa  timugan  ng  Cine- 


rot  at  sa  mababang  lupain,  at  sa  mga 
kaitaasan  ng  Dor  sa  kalunuran,  3  sa 
Kananeo  sa  silanganan  at  sa  kalunuran, 
at  sa  Amorreo,  at  sa  Heteo,  at  sa  Perizeo, 
at  sa  Jebuseo,  sa  lupaing  maburol,  at  sa 
Heveo  sa  ibaba  ng  Hcnnon,  sa  lupain  ng 
Miz[)e,  4  At  sila'y  luinabas,  sila  at  ang 
kanilang  mga  hukbo  na  kasama  nila, 
maraining  tawo  gaya  nga  ng  mga  buha- 
ngin  na  nasa  bay  bay  in  ng  dagat  sa  kara- 
mihan,  na  may  mga  kabayo  at  mga  karro 
na  totoong  ujarami.  5  At  ang  lahat  ng 
baring  ito  ay  nagpipisan ;  at  sila V  napa- 
roon  at  tumigil  na  magkakasama  sa  mga 
tubig  ng  Merora,  upang  bumaka  sa  Israel. 
6  At  sinabi  nf  Panginoon  kay  Josue : 
Huag  kang  matakot  dahil  sa  kanila; 
sapagka't  bukas  sa  ganitong  oras  ay 
ibibigay  ko  silang  lahat  na  patay  sa 
harap  ng  Israel:  iyong  pipilayan  ang 
kanilang  m,ga  kabayo,  at  sisilaban  ang 
kanilang  mga  karro  ng  apoy.  7  Sa  gayo  V 
bigiang  naparoon  si  Josue,  at  ang  boong 
bayang  pangbaka  na  kasama  nila,  laban  sa 
kanila  sa  tabi  ng  mga  tubig  ng  Merom, 
at  dumahihong  sila  sa  kanila.  8  At  ibini- 
gay  sila  ng  Panginoon  sa  kamay  ng  Israel, 
at  sinugatan  nila  sila,  at  hinabol  nila  sila 
hangang  sa  malaking  Zidon,  at  hangang 
sa  Misrefot-maim,  at  hangang  sa  libis  ng 
Mizpe,  sa  dakong  silanganan ;  at  sinuga- 
tan nila  sila  hangang  sa  wala  silang  iniwan 
sa  kanila  na  labi.  9  At  ginawa  ni  Josue 
sa  kanila  ang  gaya  ng  iniutos  ng  Pangi- 
Noox  sa  kaniya  :  kaniyang  pinilayan  ang 
kanilang  mga  kabayo,  at  sinilaban  ang 
kanilang  mga  karro  n,^  apoy. 

10  At  nagbalik  si  Josue  ng  panahong 
yaon  at  sinakop  ang  Hazor,  at  sinugatan 
ng  tabak  ang  hari  noon :  sapagka^t  ang 
Hazor  ng  una  ay  pangulo  ng  lahat  na 
kahariang  yaon.  11  At  kanilang  sinuga- 
tan ng  talim  ng  tabak  ang  lahat  na 
katawo  na  nandoon,  na  kanilang  lubos  na 
giniba  :  walang  naiwan  na  may  hinga,  at 
kaniyang  sinilaban  ng  apoy  ang  Ilazor. 
12  At  ang  lahat  na  ciudad  ng  mga  ba- 
ring yaon  at  ang  lahat  na  liari  ng  mga 
yaon  ay  sinakop  ni  Josue,  at  sinugatan 
ni.ya  sila  ng  talim  ng  tabak  at  lubos  na 
nilipol  sila ;  gaya  ng  iniutos  ni  Moises  na 
lingkod  ng  Panginoox.  13  Nguni't  tung- 
kol  sa  mga  ciudad  na  tumatayo  sa  kani- 
lang mga  bnnton,  walang  sinunog  ang 
Israel  sa  mga  yaon,  liban  sa  Hazor  la- 
mang ;  na  sinunog  ni  Josue.  14  At  ang 
lahat  na  samsara  sa  mga  ciudad  at  ang 
hayop,  kinuha  ng  mga  anak  ng  Israel  na 


12.  22 


JOSUE. 


233 


pitiakaliuli  sa  gaiiang  kanilang  sarili :  ngu- 
ni't  ang  lahat  Dg  lawo  ay  sinugatan  nila 
ng  talim  ng  tabak  hangang  sa  kanilang 
nalipol  sila,  o  nag-iwan  man  sila  ng  ano 
mang  may  hinga.  15  Kung  paanong  nag- 
utos  ang  Panginoon  kay  Moises  na  ka- 
niyang  lingkod,  gayon  nag-utos  si  Moises 
kay  Josue :  at  gayon  ang  ginawa  ni  Josiie ; 
wala  sijsiBg  iniwang  liindi  yari  sa  laliat 
na  iniutos  ng  PajsGINOON  kay  Moises. 

16  Sa  gayo'y  sinakop  ni  Josue  ang 
boong  lupaing  yaon,  ang  kipaing  mabnrol, 
at  ang  boong  Timngan  at  ang  boong  lu- 
pain  ng  Gosen,  at  ang  mababang  bapain, 
at  ang  Araba,  at  ang  lupaing  maburol  ng 
Israel,  at  ang  mababang  lupain  niyaon 
din;  17  mula  sa  bundok  ng  Halak  na 
sumasampa  sa  Seir,  hangang  sa  Baal-gad 
sa  libis  nf  Libano  sa  ibaba  ng  bundok 
Herraon :  at  kinuha  niya  ang  latiai  nilang 
hari,  at  sinugatan  niya  sila  at  ipinapatay 
niya  sila.  18  Si  Josue  ay  bumakang  ma- 
laong  panabon  sa  lahat  ng  mga  haring 
yaon.  19  Walang  ciudad  na  nakipagpa- 
yapaan  sa  mga  anak  ng  Israel,  liban  ang 
mga  Heveo  na  mga  mananahan  sa  Gibeon : 
kanilang  kinuhang  lahat  sa  pakikipag- 
baka.  20  Sapagka't  inakala  nga  ng  Pangi- 
NOON  na  patigasin  ang  kanilang  puso,  upang 
pumaroon  laban  sa  Israel  sa  pakikipag- 
baka,  upang  kanilang  malipol  silang  lu- 
bos,  upang  huag  silang  magtamo  ng  biya- 
ya,  kungdi  kaniyang  malipol  sila,  gaya  ng 
iniutos  ng  Pangjnoon  kay  Moises. 

21  At  naparooon  si  Josue  ng  panahong 
yaon  at  inihiwalay  ang  mga  Anakeo  sa 
lupaing  maburol  sa  Hebron,  sa  Debir,  sa 
Anab,  at  sa  boong  lupaing  maburol  ng 
Juda  at  sa  boong  lupaing  maburol  ng 
Ivsrael :  nilipcl  silang  lubos  ni  Josue  sam- 
puo  ng  kanilang  mga  ciudad.  22  AValang 
naiwan  sa  mga  Anakeo  sa  lupain  ng  mga 
anak  ng  Israel:  sa  Gaza  lamang,  sa  Gat, 
at  sa  Asdod,  nag-iwan  siya  ng  ilan.  23  Sa 
gayo'y  sinakop  ni  Josue  ang  boong  lupain 
ayon  sa  lahat  na  sinalita  ng  Panginoon 
kay  Moises ;  at  ibinigay  ni  Josue  na  pina- 
kamana  sa  Israel  na  ayon  sa  kanilang 
pagkakabahagi  ayon  sa  kanilang  mga  ang- 
kan.  At  ang  lupain  ay  nagkaroon  ng 
kapahingahan  sa  pagbabaka. 
|0  Ang  mga  ito  nga  ang  mga  hari  sa 
i^  lupain  na  sinugatan  ng  mga  anak 
ng  Israel,  at  inari  ang  kanilang  lupain  sa 
dako  roon  ng  Jordan  na  dakong  sinisika- 
tan  ng  araw,  mula  sa  libis  ng  Arnon  han- 
gang sa  bundok  ng  Hermon,  at  ng  boong 
Araba  na  dakong  silanganan:     2  Si  Si- 


hon  na  hari  ng  mga  Amorreo,  na  tuma- 
han  sa  Ilesbon  at  nagpuno  mula  sa  Aroer, 
na  nasa  dulo  ng  libis  ng  Arnon  at  ang 
ciudad  na  nasa  gitna  ng  libis,  at  ang  kala,- 
hati  ng  Gilead,  hangang  sa  ilog  Jabok, 
na  hanganan  ng  mga  anak  ng  Ammon; 
3  at  ang  Araba  hangang  sa  dagat  ng 
Cinerot,  na  dakong  silanganan,  at  han- 
gang sa  dagat  ng  Araba,  na  Dagat  na 
Alat,  na  dakong  silanganan,  na  daan 
na  patungo  sa  Bet-jesimot;  at  sa  timu- 
gan  sa  ilalim  ng  mga  tagudtod  ng  Pis- 
ga:  4  at  ang  hanganan  ni  Og  na  hari 
sa  Basan,  sa  nalabi  ng  mga  higante  na 
tumahan  sa  Atarot  at  sa  Edrei,  5  at 
nagpuno  sa  bundok  ng  Herraon,  at  sa 
Saleka,  at  sa  boong  Basan,  hangang  sa 
hanganan  ng  mga  Gesureo  at  ng  mga 
Maakateo,  at  ng  kalahati  ng  Gilead,  na 
hanganan  ni  Sihon  na  hari  sa  Hesbon. 
6  Sinugatan  sila  ni  Moises  na  lingkod 
ng  Panginoon  at  ng  mga  anak  ng 
Israel :  at  ibinigay  ni  Moises  na  lingkod  ng 
Panginoon  na  pinakaari  sa  mga  Rube- 
nita,  at  sa  mga  Gadita,  at  sa  kalahating 
angkan  ni  Manases. 

7  At  ang  mga  ito  ang  mga  hari  ng 
lupain  na  sinugatan  ni  Josue  at  ng  mga 
anak  ng  Israel  sa  dako  roon  ng  Jordan 
na  dakong  kalunuran  mula  sa  Baal-gad 
na  libis  ng  Libano  hangang  sa  bundok 
ng  Halak  na  pasampa  sa  Seir  ;  at  ibinigay 
ni  Josue  na  pinakaari  sa  mga  angkan  ng 
Israel  ayon  sa  kanilang  pagkakabahagi; 
8  sa  lupaing  maburol,  at  sa  mababang 
lupain,  at  sa  Araba,  at  sa  mga  tagodtod, 
at  sa  ilang,  at  sa  timugan ;  ang  Heteo,  ang 
Amorreo,  at  ang  Kananeo,  ang  Perizeo, 
ang  Heveo,  at  ang  Jebuseo  :  9  ang  hari 
sa  Jeriko,  isa;  ang  hari  sa  Ai  na  nasa 
tabi  ng  Bet-el,  isa ;  10  ang  hari  sa  Jerusa- 
lem, isa ;  ang  hari  sa  Hebron  isa ;  11  ang 
hari  sa  Jarmut,  isa;  ang  hari  sa  Lakis, 
isa ;  12  ang  hari  sa  Eglon,  isa ;  ang  hari 
sa  Gezer,  isa ;  13  ang  hari  sa  Debir,  isa, 
ang  hari  sa  Geder,  isa ;  14  ang  hari  sa 
Horma,  isa ;  ang  hari  sa  Arad,  isa ; 
15  ang  hari  sa  Libna,  isa;  ang  hari 
sa  AduUam,  isa ;  16  ang  hari  sa  Make- 
da,  isa ;  ang  hari  sa  Bet-el,  isa  ;  17  ang 
hari  sa  Tapua,  isa ;  ang  hari  sa  Hefer, 
isa;  18  ang  hari  sa  Afek,  isa;  ang 
hari  sa  Lasaron,  isa;  19  ang  hari  sa 
Mad  on,  isa ;  ang  hari  sa  Hazor,  isa ; 
20  ang  hari  sa  Simron-meron,  isa ;  ang 
hari  sa  Aksaf,  isa  ;  21  ang  hari  saTaanak, 
isa ;  ang  hari  sa  Megido,  isa ;  22  ang  hari 
sa  Kedes,  isa;   ang  hari  sa  Jokneam  sa 


JOSUE. 


12.  22 


Karmel,  i^a  ;  2-3  ang  hari  sa  Dor  sa  kai- 
taasan  ng  Dor,  isa ;  ang  Iiari  ng  mga 
nacion  sa  Gilgal,  isa ;  2^  ang  hari  ta 
Tirza,  isa;  lahat  ng  hari  ay  tatlong  pno^t 
isa. 

IQ  Si  Josue  ijga'y  matanda  at  puspos  ng 
Ivl  mga  taonj  at  siiiabi  ng  PangiinOON 
sa  kanijang  :  Ikaw  ay  matanda  at  pus- 
pos  ng  mga  taon ;  at  may  nalalabi  pang 
totoong  maraming  lupain  na  aariin.  2  Ito 
ang  lupain  na  nalalabi  pa :  ang  lahat  na 
lupain  iig  mga  Filisteo,  at  ang  lahat  na 
Gesureo  :  S  mula  sa  Silior  na  nar,a  tapat 
ng  Egipto,  hangang  sa  lianganan  ng 
Ekron  na  dakong  hilagaan,  na  nabilang 
sa  mga  Kananeo  :  ang  limang  pangulo  ng 
mga  Filisteo,  ang  Gazeo,  ang  Asdodeo,  ang 
Askaloneo,  ang  Giteo,  angEkroneo,  gayon 
din  ang  mga  Avveo,  4  sa  dakong  timu- 
gan :  ang  lahat  na  lupain  ng  mga  Kananeo, 
at  ang  Meara,  na  nauukol  sa  mga  Zido- 
nio  hangang  sa  Afek  sa  hanganan  ng 
mga  Amorreo  :  5  at  ang  lupain  ng  mga 
Gebalita,  at  ang  boong  Libano,  sa  da- 
kong sinisikatan  ng  araw,  mula  sa  Baal- 
gad,  sa  ibaba  ng  bundok  Ilermon  han- 
gang sa  pasukan  sa  Liamat :  6  lahat  ng 
mananahan  sa  lupaing  maburol  mula 
sa  Libano  hangang  sa  Misrefot-main3, 
lahat  ng  Zidonio ;  sila'y  aking  itataboy 
mula  sa  harap  ng  Israel ;  iyo  laniang 
bahagihin  sa  Israel  na  pinakamana, 
gaya  ng  iniutos  ko  sa  iyo.  7  Iyo  ngang 
bahagihin  ang  lupaing  ito  na  pinaka- 
mana sa  siam  na  angkan,  at  sa  kalaha- 
ting  angkan  ng  Manases.  §  Na  ang  kala- 
hati  sa  mga  Kubenita  at  sa  mga  Gadita, 
na  tumangap  iig  kanilang  mana,  na  ibi- 
nigay  sa  kanila  ni  Moises,  sa  dako  roon 
ng  Jordan  na  dakong  silanganan  gaya  ng 
ibinigay  sa  kanila  ni  j\Ioise3  na  lingkod 
ng  Panginoon  ;  9  mula  sa  Aroer  na 
nasa  hanganan  ng  iibis  ng  Arnon  at  ang 
ciudad  na  nasa  gitna  ng  Iibis,  at  ang 
boong  kapatagan  ng  Medeba  hangang  sa 
Dibon  :  lo  at  ang  lahat  na  ciudad  ni 
Sihon  na  hari  ng  mga  Amorreo,  na 
naghahari  sa  Hesbon  hangang  sa  lianganan 
ng  mga  anak  ng  Ammon ;  11  at"  ang 
Gileadj  at  ang  lianganan  ng  mga  Gesiu'eo 
at  ng  mga  Maakateo  at  ang  boong  bundok 
ng  Hermon,  at  ang  boong  Basan  hangang 
sa  Saleka;  12  ang  boong  kaharian  ni  Og 
sa  Basan  na  naghari  sa  Atarot  at  sa 
Edrei  (na  slyang  naiwang  labi  sa  mga 
higante) ;  sapagka,t  sinugatan  ang  mga  ito 
ni  Moises  at  mga  itinaboy.  13  Gayon 
aia'y   hindi   itinaboy   ng    mga    anak    ng 


Israel  ang  mga  Gesureo,  o  ang  mga 
Maakateo  man :  kungdi  ang  Gesur  at  ang 
Maakat  av  tiimahan  sa  gitna  ng  Israel 
hangang  sa  arav/  na  ito.  14  Ang  angkan 
lamang  ni  Eevi  ang  bin  li  niya  binigyan 
ng  mana;  ang  mga  bandog  saPAKGliNOON, 
sa  Dios  ng  Israel  na  pinaraan  sa  apoy  ay 
siyang  kaniyang  mana,  gaya  ng  sinalita 
niya  sa  kaniya. 

15  At  nagbigay  si  ^I- ases  sa  angkan  ng 
mga  anak  ni  Pluben  ng  ayon  sa  kanilang 
mga  kamag-anakan.  Sti  At  ang  kanilang 
hanganan  ay  mula  sa  Aroer,  na  nasa  tabi 
ng  Iibis  ng  Arnon,  at  ang  ciudad  ay  nasa 
gitna  ng  Iibis,  at  ang  boong  kapatagan  sa 
tabi  ng  Medeba;  17  ang  Hesbon  at  ang 
lahat  na  ciudad  noon  na  nasa  kapatagan  ; 
ang  Dibon  at  ang  Bamot-boal,  at  ang  Bet- 
baal-meon;  18  at  ang  Jahaz,  at  ang 
Kedemot,  at  ang  Mefaat;  19  at  ang 
Kiriat-aira,  at  ang  Sibma,  at  ang  Zeret- 
sahar,  sa  bundok  ng  Iibis;  20  at  ang 
Bet-peor,  at  ang  mga  tagodtod  ng  Pisga, 
at  ng  Bet-jesiraot ;  21  at  ang  lahat  na 
ciudad  na  kapatagan  at  ang  boong  kaha- 
rian ni  Sihon  na  hari  ng  mga  Amorreo 
na  naghari  sa  Hesb.n,  na  siyang  sinu- 
gatan ni  Moises  na  kasama  ng  mga  puno 
sa  Madian,  si  Evi,  si  Rekem,  at  si  Zur,  at 
si  Hur,  at  si  Beba  na  mga  pangulo  sa 
Sihon,  na  tumahan  sa  lupain.  22  Si 
Balaam  man  na  anak  ni  Beor  na  mang- 
huhula,  pinatay  ng  mga  anak  ng  Israel 
ng  tabak  sa  gitna  ng  nalabi  sa  kanilang 
mga  patay.  23  A.t  ang  hanganan  ng  mga 
analc  ni  Euben  aj  ang  Jordan,  at  ang 
hanganan  noon,  ito  ang  mana  ng  mga 
anak  ni  Euben  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan,  ang  mga  ciudad  at  ang 
mga  nayon  noon. 

24  At  si  Moises  ay  nagbigay  sa  angkan 
ng  Gad,  sa  mga  anak  ni  Gud,  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan.  25  At  ang 
kanilang  hanganan  ay  ang  Jazer,  at  ang 
lahat  na  ciudad  ng  Gilead,  at  ang  kala- 
liati  ng  lupain  ng  mga  anak  ni  Ammon, 
liangang  sa  Aroer  na  nasa  tapat  ng 
Kaba ;  26  at  mula  sa  Hesbon  hangang 
llamat-mizpC;  at  sa  Betonim  ;  at  mula  sa 
Mahanaim  hangang  sa  hanganan  ng  Debir ; 
Z7  at  sa  Iibis,  ang  Bet-haram,  at  ang 
Bet-nimra  at  ang  Sukot  at  ang  Zafon,  ang 
labis  ng  kaharian  ni  Sihon  na  hari  sa 
Ile^sbon,  ang  Jordan  at  ang  hanganan 
710071.,  hangang  sa  kaduluduluhang  bahagi 
ng  dagat  na  Ciiierot,  sa  dako  roon  ng 
Jordan  na  dakong  silanganan.  28  Ito 
ang  mana  ng  mga  anak  ni  Gad  ayon  sa 


15.  3 


JOSUE. 


235 


kanilang  mga  kamag-anakan,  ang  mga 
cludad  at  ang  mga  najon  noon. 

29  At  si  Moi.ies  ay  nagbigay  n'g  mana 
sa  kalaliating  angkan  ng  Manases :  at  para 
sa  kalaliating  angkan  ng  mga  anak  ni 
Manases  avon  sa  kanilang  mga  kamag-a- 
nakan.  SO  At  ang  kanilang  hanganan  ay 
mula  sa  Mahanaim,  ang  boong  Basan,  ang 
boong  kabarian  ni  Og  na  bari  sa  Basan 
at  ang  laliat  na  bayan  ng  Jair  na  nasa 
Basan,  anim  na  puong  ciudad  :  31  at  ang 
kalabati  ng  Gilead  at  ang  Atarot  at  ang 
Edrei,  ang  mga  ciudad  ng  kabarian  ni  Og 
sa  Basan,  ay  para  sa  mga  anak  ni  Makir 
na  anak  ni  Manases  para  sa  kalabati  ng 
mga  anak  ni  Makir  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan. 

32  Ito  ang  mga  mana  na  binabagi  ni 
Moises  sa  mga  kapatagan  ng  Moab,  sa 
dako  roon  ng  Jordan  sa  Jeriko,  na  dakong 
silanganan.  S3  Nguni't  sa  angkan  ni  Levi 
ay  walang  ibinigay  si.Moises  na  mana :  ang 
PAK5iN003sr,  ang  Bios  ng  Israel  ay  siyang 
kanilang  mana,  gaya  ng  kaniyang  sinalita 
sa  kanila. 

1^  At  ito  ang  mga  mana  na  sinakop  ng 
Be  mga  anak  ng  Israel  sa  lupain  ng 
Kanaan,  na  binabagi  sa  kanila  ni  Eleazar 
na  sacerdote,  at  ni  Josue  na  anak  ni  Nun, 
at  ng  mga  pangulo  ng  mga  babay  ng  mga 
magulang  sa  mga  angkan  ng  mga  anak  ng 
Israel,  2  sa  pamamag-itan  ng  sapalaran 
binahagi  sa  kanila  ang  mana,  gaya  ng 
iniutos  ng  Pakginoon  sa  pamamag-itan 
ni  Moises  para  sa  siam  na  angkan,  at  para 
sa  kalaliating  angkan.  3  Sapsgka't  na- 
bigyan  na  ni  Moises  ng  mana  ang  dalawang 
angkan  at  ang  kalabating  angkan  sa  dako 
roon  ng  Jordan:  nguni't  sa  mga  Levita 
ay  wala  siyang  ibinigay  na  mana  sa  kanila. 
4  Sapagka't  ang  mga  anak  ni  Jose  ay 
naging  dalawang  angkan,  ang  Manases  at 
ang  Efraim:  at  bindi  sila  nagbigay  ng 
bahagi  sa  mga  Levita  sa  lupain,  liban  ang 
mga  ciudad  na  matabanan,  sampuo  ng 
mga  nayon  noon  para  sa  kanilang  bayop 
at  para  sa  kanilang  pag-aari.  5  Kung 
paano  ang  iniutos  ng  PanGinooist  kay 
Moises,  gayon  an^  ginawa  ng  mga  anak 
ng  Israel,  at  kanilang  binahagi  ang  lu- 
pain. 

G  Ng  magkagayoV  lumapit  ang  mga 
anak  ng  Juda  kay  Josue  sa  Gilgal:  at 
sinabi  ni  Kaleb  na  anak  ni  Jefune  na 
Kenizeo:  lyong  talastas  ang  bagay  na 
sinalita  ng  Pai^giisoon  kay  Moises  na 
lalaki  ng  Dios,  tungkol  sa  akin  at  tungkol 
sa  iyo   sa  Kades-barnca.     7  Ako'y   may 


apat  na  puong  taon  ng  ako*y  suguin  ni 
Moises  na  lingkod  ng  PanGinoon  mula 
sa  Kades-barnea  upang  tiktikan  ang  lu- 
pain; at  aking  dinalban  ng  sagot  si- 
ya  ng  gaya  ng  nasa  aking  puso.  8  Ga- 
yon ma'y  tinunaw  ng  mga  kapatid  na 
kasama  ko  ang  puso  ng  bayan:  ngu- 
ni^t  ako^y  lubos  na  sumunod  sa  Pangi- 
NOONG  aking  Dios.  9  At  si  Moises  ay 
sumumpa  ng  araw  na  yaon,  na  nagsa- 
bing:  Tunay  na  ang  lupain  na  tinun- 
tungan  ng  iyong  paa  ay  magiging  isang 
mana  sa  iyo  at  sa  iyong  mga  anak  mag- 
pakailan  man,  sapagka't  sumunod  kang 
lubos  sa  Panginoong  aking  Dios.  10  At 
ngayon,  narito,  iningatan  akong  buhay 
ng  Panginoon,  gaya  ng  kaniyang  sinalita 
nitong  apat  na  puo't  limang  taon,  mula 
ng  panabon  na  salitain  ng  Panginoon 
ang  salilang  ito  kay  Moises,  samantalang 
lumalakad  ang  Israel  sa  ilang:  at  ngayon, 
narito,  ako  ng  araw  na  ito  na  walong 
puo't  limang  taon  ang  katandaan.  11  Ga- 
yon ma'y  malakas  pa  ako  ng  araw  na  ito 
na  gaya  ng  araw  na  suguin  ako  ni  Moises ; 
kung  paano  nga  ang  lakas  ko  niyaon, 
gayon  ang  lakas  ko  ngayon,  sa  pakikipag-' 
baka,  at  sa  paglabas  at  sa  pagpasok. 
12  Ngayon  nga  ay  ibigay  mo  sa  akin  ang 
bundok  na  ito  na  sinalita  ng  Panginoon 
ng  araw  na  yaon  ;  sapagka^t  iyong  narinig 
ng  araw  na  yaon  kung  paano  ang  Anakeo 
ay  nandian,  at  mga  ciudad  na  malaki  at 
nakukutaan:  marabil  ay  sasa  akin  ang 
Pakginoon,  at  akin  silang  maitataboy 
gaya  ng  sinalita  ng  Panginoon.  13  At 
binasbasan  siya  ni  Josue;  at  kaniyang 
ibinigay  ang  Hebron  kay  Kaleb  na  anak 
ni  Jefune,  na  pinakaari  niya.  14  Kaya't 
ang  Hebron  ay  naging  mana  ni  Kaleb  na 
anak  ni  Jefune  na  Kenizeo  bangang  sa 
araw  na  ito ;  sapagka't  kaniyang  lubos 
na  sinunod  ang  PanSikooit,  ang  Dios  ng 
Israel.  15  Ang  pangalan  nga  ng  Hebron 
ng  una  ay  Kiriat-arba;  na  siyang  Arba 
na  pinakamalaking  lalaki  sa  mga  Anakeo. 
At  ang  lupain  ay  nagpaliinga  sa  pagba- 
baka. 

|K  At  naging  kapalaran  ng  angkan  ng 
*<^  mga  anak  ng  Juda  ayon  sa  kani- 
lang mga  kamag-anakan  ay  bangang  sa 
banganan  ng  Edom  ;  bangang  sa  ilang  ng 
Zin  na  dakong  timugan,  sa  kabulibuli- 
bang  babagi  ng  timugan.  2  At  ang  kani- 
lang timugang  banganan  ay  mula  sa 
kabulibulibang  babagi  ng  Dagat  na  Alat, 
mula  sa  dagatdagatan  na  nakabarap  sa 
dakong  timugan  :     3  at  lumalabas  sa  da- 


236 


JOSUE. 


15.  3 


kong  timugan  ng  pngsampa  sa  Akrabinij 
at  dumaraan  sa  Zin  at  sumasampa  sa 
timugan  Dg  Kades-bariiea,  at  duniadaan 
sa  Hezron,  at  sumasampa  sa  Adar,  at 
pumipihit  sa  Karka :  4  at  dumadaan 
sa  Azmon,  at  lumalabas  sa  batis  r'g 
Egipto,  at  ang  mga  labasan  ng  liaiiganan 
ay  sa  dagat :  ito  ang  magiging  inyong 
timugang  hanganan.  5  At  ang  silanga- 
nang  lianganan  ay  ang  Dagat  na  Alat, 
hangaDg  sa  katapusan  iig  Jordan.  At 
ang  hanganan  ng  hilagaang  dako  ay  mula 
sa  dagatdagatan  ng  dagat  na  nasa  kata- 
pusan ng  Jordan  :  6  at  sumasampa  ang 
hanganan  sa  Bet-hogla,  at  dumaraan  sa 
hilagaan  ng  Bet-araba ;  at  ang  hanganan 
ay  sumasampa  sa  bato  ni  Bohan  na  anak 
ni  Kuben  :  7  at  ang  hanganan  ay  suma- 
sampa sa  Debir  mula  sa  libis  ng  Akor^  at 
gayon  sa  dakong  hilagaang  humaharap 
sa  dakong  Gilgal,  na  nasa  tapat  ng  pog- 
sampa  sa  Adumim,  na  nasa  dakong  timu- 
gan ng  ilog :  at  ang  hanganan  ay  duma- 
daan sa  mga  tubig  ng  En-semes,  at  ang 
mga  labasan  noon  ay  sa  En-rogel :  8  at 
ang  hanganan  ay  sumasampa  sa  libis  ng 
anak  ni  Hinom  hangang  sa  dako  ng  Jebu- 
seo  na  dakong  timugan  (na  sija  ring  Je- 
rusalem): at  ang  hanganan  ay  sumasampa 
sa  taluktok  ng  bundok  na  lumalatag  sa 
harap  ng  libisng  Hinom  na  dakongkalunu- 
ran,  na  nasa  kahulilmlihang  hanganan  ng 
libis  ng  Eefaim  na  dakong  hilagaan : 
9  at  ang  hanganan  ay  umaagos  mula  sa 
taluktok  ng  bundok  hangang  sa  bukal  ng 
mga  tubig  ng  Neftoa,  at  lumalabas  sa  mga 
ciudad  ng  bundok  ng  Efron,  at  ang  han- 
ganan ay  tumutungo  sa  Baala  (na  siya 
ring  Kiriat-jearim)  :  10  at  ang  hanganan 
ay  pumipihit  mula  sa  Baala  na  dakong 
kalunuran  sa  bundok  ng  Seir,  at  duma- 
raan sa  tabi  ng  bundok  Jearim  sa  hila- 
gaan (na  siya  ring  Kesalon),  at  bumaba- 
ba  sa  Bet-semes  at  dumaraan  sa  Timna. 
II  At  ang  hanganan  ay  lumalabas  sa  si- 
ping  ng  Ekron  na  dakong  hilagaan :  at 
ang  hanganan  ay  umaagos  sa  Sikeron,  at 
dumaraan  sa  bundok  ng  Baala,  at  luma- 
labas Ga  Jabneel;  at  ang  mga  labasan  ng 
hanganan  ay  sa  dagat.  ^T.s  At  ang  kalo- 
nurang  hanganan  ay  ang  malaking  dagat, 
at  ang  hanganan  noon.  Ito  ang  hanga- 
nan ng  mga  anak  ni  Juda  sa  palibot,  ayon 
sa  kanilang  mga  kamag-anakan. 

13  At  kay  Kr.leb  na  anak  ni  Jefuno  ay 
nagbigay  siya  ng  isang  baliagi  sa  gitna 
Dg  mga  anak  ni  Juda,  ayon  sa  utos  ng 
Panginoon  kav  .Josue,  sa  makatuid  ba- 


ga^y  ang  Kiriat-arba,  na  siyang  Arha  na 
am  a   ni  Anak   (na    si.ya    ring    Hebron). 

14  At  pinalayas  ni  Kaleb  mula  roon  ang 
tatlong  anak  ni  Anak,  si  Sesai,  si  Ahiman 
at   si   Talmai,   na    mga    anak   ni    Anak. 

15  At  siya'y  sumampa  mula  roon  laban 
sa  mga  mananahan  sa  Debir  :  ang  panga- 
lan  nga  ng  Debir  ng  una  ay  Kiriat-sefer. 

16  At  sinabi  ni  Kaleb:  Ang  sumugat  sa 
Kiriat-sefer  at  sumakop,  sa  kaniya  ko 
papag-aasawahin  si  Aksa  na  aking  anak 
na  babaye.  17  At  sinakop  ni  Otniel  na 
anak  ni  Kenaz,  na  kapaticl  ni  Kaleb:  at 
pinapag-asawa,  niya  sa  kaniya  si  Aksa  na 
kaniyang  anak  na  babaye.  18  At  nang- 
yari,  ng  si  Ahsa  ay  malakip  sa  kaniya,  na 
kinilos  nito  siya  na  humingi  sa  kaniyang 
ama  ng  isang  parang:  at  siya'y  bumaba 
sa  kaniyang  asno,  at  sinabi  ni  Kaleb  sa 
kaniyang :  I  Anong  mairoon  ka  ?  19  At 
kaniyang  sinabing:  Pagpalain  mo  ako; 
sapagka't  inilagay  mo  ako  sa  lupain  na 
timugan,  bigyan  mo  rin  ako  ng  mga  bukal 
ng  tubig.  At  ibinigay  niya  sa  kaniya  ang 
mga  mataas  na  bukal  at  ang  mga  maba- 
bang  bukal. 

20  Ito  ang  mana  ng  angkan  ng  mga 
anak  ni  Juda  ayon  sa  kanilang  mga  ka- 
mag-anakan. 

21  At  ang  mga  kaduluduluhang  ciudad 
ng  angkan  ng  mga  anak  ng  Juda  sa  dako 
ng  hanganan  ng  Edom  sa  timugan  ay 
Kabzeel,  at  Eder,  at  Jagur;  22  at 
Kina,  at  Dimona,  at  Ad  ad  a ;  23  at  Ke- 
des,  at  Hazor,  at  Itnan;  24  at  Zif,  at 
Telem,  at  Bealot;  25  at  Hazor-hadata, 
at  Keriot-hezron  (na  siya  ring  Hazor): 
20  Amam,  at  Sema,  at  Molada;  27  at 
Hazar-gada,  at  Hesmon,  at  Bet-pelet; 
28  at  Hazar-sual,  at  Beer-seba,  at  Biz- 
iotia;  29  Baala,  at  lyim,  at  Ezem: 
30  at  Eltolad,  at  Cesil,  at  Horma ;  31  at 
Ziklag,  at  Mad  mana,  at  Sansanaj  32  at 
Lebaot  at  Silhim,  at  Ay  in  at  Rimon: 
lahat  ng  mga  ciudad  ay  dalawang  puo^t 
siam,  sampuo  ng  kanilang  n:!ga  nayon. 

33  Sa  mahabang  In  pain:  Estaol,  at 
Zora,  at  Asna,  J?4  at  Zanoa,  at  En-ga- 
niiii,  Tapua,  at  iMiaiii;  35  Januit  at 
Aduilam,  Boko  at  Azeka;  g^s  at  Saaraini 
at  Aditaim,  at  Gedera  at  Gederotaim ; 
labing  apat  na  ciudad  sampuo  ng  mga  na- 
yon ng  mga  yaon. 

S7  Zenan,  at  Hadasn,   at    Migdal-gad ; 

38  at    Dilan,    at     ^Mi/jo,    at    Jokteel; 

39  Lakis,  at  Bozkat,  at  I'^^gion ;  40  at 
Kabon,  at  Lahmam  nt  Kitlis;  41  at 
(cedent,    at    Bet-dagon,    at   Naama,    at 


16.  4 


JOSUE. 


237 


Makeda:  labing  anim  na  ciudad  sampuo 
ng  mga  nayon  ng  mga  yaon. 

42Libna  at  Eter,  at  Asan;  43  at 
Ifta,  at  Asna,  at  Nezib;  44  at  Keila, 
at  Akzib,  at  Maresa;  siam  na  ciudad 
sampuo  ng  mga  nayon  ng  raga  yaon. 

45  Ekron  at  ang  mga  bayan  noon,  at 
ang  mga  nayon  noon  :  46  mula  sa  Ekron 
hangang  sa  dagat  na  malaki,  lahat  na  nasa 
siping  ng  Asdod  sampuo  ng  mga  nayon 
ng  mga  yaon. 

47  Asdod,  ang  mga  bayan  noon  at  ang 
mga  nayon  noon ;  Gaza,  ang  mga  bayan 
noon  at  ang  mga  nayon  noon;  hangang 
sa  batis  ng  Egipto,  at  ang  malaking  da- 
gat at  ang  hanganan  7ioon. 

48  At  sa  lupaing  maburol,  Samir,  at 
Jatir,  at  Soko ;  49  at  Dana,  at  Kiriat- 
sana,  (na  siyang  Debir) :  50  at  Anab,  at 
Estemo,  at  Anim ;  51  at  Gosen,  at 
Holon,  at  Gilo:  labing  isang  ciudad 
sampuo  ng  mga  nayon  ng  mga  yaon. 

52  Arab  at  Duma,  at  Esan;  53  at 
Janim  at  Bet-tapua,  at  Afeka :  54  at 
Humta,  at  Kiriat-arba  (na  siyang  He- 
bron), at  Zior ;  siam  na  ciudad  sampuo  ng 
mga  nayon  ng  mga  yaon. 

55  Maon,  Karmel,    at  Zif   at    Juta; 

56  at  Jezreel,   at  Jokdeam    at    Zanoa ; 

57  Kain,  Gibea,  at  Timna :  sumpuong 
ciudad  sampuo  ng  mga  nayon  ng  mga 
yaon. 

58  Halhul,  Bet-zur,  at  Gedorj  59  at 
Maarat,  at  Bet-anot,  at  Eltekon ;  anim  na 
ciudad  sampuo  ng  mga  nayon  ng  mga 
yaon. 

60  Kiriat-baal  (na  siyang  Kiriat-jea- 
rim),  at  Babba :  dalawang  ciudad  sampuo 
ng  mga  nayon  ng  mga  yaon. 

eiSailang;  Bet-araba,  Mid  in,  at  Se- 
kaka ;  62  at  Nibsan,  at  ang  Ciudad  ng 
Asin,  at  En-gedi :  anim  na  ciudad  sampuo 
ng  mga  nayon  ng  mga  yaon. 

63  At  tungkol  sa  mga  Jebuseo  na 
tumatahan  sa  Jerusalem  hindi  napalayas 
ng  mga  anak  ng  Juda :  kungdi  ang  mga 
Jebuseo  ay  tumabang  kasama  ng  mga 
anak  ng  Juda  sa  Jerusalem  hangang  sa 
araw  na  ito. 

|/:>  At  ang  kapalaran  para  sa  mga  anak 
■O  ni  Jose  ay  nagmumula  sa  Jordan  sa 
Jeriko  sa  mga  tubig  ng  Jeriko  sa  dakong 
silanganan,  hangang  sa  ilang  na  suma- 
sampa  mula  sa  Jeriko  sa  lupaing  maburol 
sa  Bet-el ;  2  at  lumalabas  mula  sa  Bet-el 
na  patungo  sa  Luz,  at  dumaraan  sa 
hanganan  ng  mga  Arkita  na  patungo  sa 
Atarot ;     3  at  bumababa  sa  dakong  kalu- 


nuran  sa  hanganan  ng  mga  Jafleteo,  han- 
gang sa  hanganan  ng  Bet-horon  sa  ibaba, 
hangang  sa  Gezer:  at  ang  mga  labasan 
noon  a}^  sa  dagat.  4  At  kinuha  ang 
kanilang  mana  ng  mga  anak  ni  Jose,  ni 
Manases,  ni  Efraim.  5  At  ang  hanganan 
ng  mga  anak  ni  Efraim  ayon  sa  kanilang 
mga  kamag-anakan  ay  ito :  ang  hanganan 
ng  kanilang  mana  na  dakong  silanganan 
ay  Atarot-adar,  hangang  Bet-horon  sa 
itaas :  6  at  ang  hanganan  ay  lumalabas 
sa  dakong  kalunuran  sa  Mikmetat,  sa 
hilagaan;  at  ang  hanganan  ay  pumipihit 
sa  dakong  silanganan  hangang  sa  Taanat- 
silo,  at  dumadaan  sa  silanganan  ng  Janoa : 

7  at  bumababa  mula  sa  Janoa  na  patungo 
sa  Atarot,  at  sa  Naara,  at  umaabot  han- 
gang sa  Jeriko,  at  lumalabas  sa  Jordan. 

8  Mula  sa  Tapua  ay  tumutuloy  ang 
hanganan  sa  dakong  kalunuran  sa  batis 
ng  Kana ;  at  ang  labasan  noon  ay  sa 
dagat.  Ito  ang  hanganan  ng  angkan  ng 
mga  anak  ng  Efraim  ayon  sa  kanilang 
mga  kamag-anakan :  9  kalakip  ng  mga 
ciudad  na  inihiwalay  para  sa  mga  anak  ni 
Efraim  sa  gitna  ng  mana  ng  mga  anak  ni 
Manases,  lahat  ng  ciudad  na  kalakip  ng 
mga  nayon  ng  mga  yaon.  10  At  hindi 
nila  pinalayas  ang  mga  Kananeo  na  tuma- 
tahan sa  Gezer :  kungdi  ang  mga  Kana- 
neo ay  tumahan  sa  gitna  ng  Efraim  han- 
gang sa  araw  na  ito,  at  naging  mga  alipin 
na  mang-aatag. 

1*7  At  ito  ang  kapalaran  para  sa  angkan 
1 1  ni  Manases ;  sapagka^t  siya  ang  pa- 
nganay  ni  Jose.  Tungkol  kay  Makir  na 
panganay  ni  Manases,  na  ama  ni  Gilead^ 
sapagka't  siya^y  lalaking  pangbaka,  kaniya 
ngang  tinankilik  ang  Gilead  at  Basan. 

2  At  ang  kapalaran  ay  naging  para  sa 
nalabi  sa  mga  anak  ni  Manases  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan ;  parasa  mga 
anak  ni  Abiezer,  at  para  sa  mga  anak 
ni  Helek,  at  para  sa  mga  anak  ni 
Asriel,  at  para  sa  mga  anak  ni  Sekem,  at 
para  sa  mga  anak  ni  Hefer,  at  para  sa 
mga  anak  ni  Semida :  ang  mga  ito  ang 
mga  anak  na  lalaki  ni  Manases  na  anak  ni 
Jose,  ayon  sa  kanilang  mga  kamag-anakan. 

3  Nguni't  si  Zelofehad  na  anak  ni  Hefer, 
na  anak  ni  Gilead  na  anak  ni  Makir,  na 
anak  ni  Manases,  hindi  nagkaroon  ng  mga 
anak  na  lalaki,  kungdi  mga  babaye:  at 
ito  ang  mga  pangalan  ng  kaniyang  mga 
anak:  Mahla  at  Noa,  Hogla,  Milka,  at 
Tirza.  4  At  sila^y  lumapit  sa  harap  ni 
Eleazar  na  sacerdote  at  sa  harap  ni  Josue 
na  anak  ni  Nun,  at  sa  harap  ng  mga  pa- 


238 


JOSUE. 


16,  4 


ngiilo,  na  nag^abiiig:  Iniutos  ug  Pangi- 
NOON  kay  Moises  Da  bigyan  kami  ug  mana 
sa  gitaa  iig  aming  jiiga  kapatid:  kaja't 
ayuii  sa  utos  iig  PaisOinoox  ay  binigyan 
iiiya  sila  iig  mana  sa  gitna  ng  niga  kapatid 
ng  kanilang  auia.  5  At  iiahulog  ang  .-am- 
puong  bahagi  kay  Manascs,  lacked  ?a  lu- 
pain  Eg  Gilead  at  ng  BataOj  iia  liasa  dako 
roon  ng  Jordan  ;  a  sapagka't  ang  mga 
aiiak  Da  babaye  ni  Manages  ay  riagkarocii 
ng  mana  sa  gitna  ng  kaniyang  mga  anak ; 
at  ang  kapain  ng  Gilead  ay  okol  ya  labis 
ng  mga  anak  ni  Manases.  7  At  ang  ban- 
ganan  ng  Manases  ay  mula  sa  Aser  han- 
gang  sa  Mikmetat,  na  nasa  tapat  ng 
Sekem  ;  at  ang  hanganan  ay  tnmutnloy  sa 
kanan,  hangaiig  sa  mga  mananahan  sa 
En-tapua.  8  Ang  liipain  ug  Tapiia  ay 
iikol  sa  Manases  :  Kgr.ni't  ang  Tapna  sa 
hanganan  ng  Manases  ay  ukol  sa  mga  anak 
ni  Efraim.  9  At  ang  hanganan  ay  bnma- 
baba  hangang  sa  batis  ng  Kana,  na  dakong 
timugan  ng  batis  ;  ang  mga  ciudad  na  ito 
ay  ukol  sa  Efraim  sa  gitna  ng  mga  ciudad 
ni  Manases :  at  ang  hanganan  ng  Manases 
ay  nasa  dakong  hilagaaii  ng  batis,  at  ang 
labasan  noon  ay  sa  dagat:  10  ang  da- 
kong timugan  ay  ang  sa  Efraim,  at  ang 
dakong  hilagaan  ay  ang  sa  Manases,  at 
ang  dagat  ay  hanganan  noon;  at  duma- 
rating  sa  Aser  sa  hilagaan  at  ^a  Isakar 
sa  silanganan.  11  At  tinatankilik  ni 
Manases  sa  Isakar  at  sa  Aser  ang 
Bet-sean  at  ang  mga  nayon  noon,  at  ang 
Ibleam  at  ang  mga  nayon  noon,  at  ang 
mga  mananahan  sa  Dor,  at  ang  mga 
nayon  noon,  at  ang  mga  mananahan  sa 
En-dor  at  ang  mga  nayon  noon,  at  ang 
mga  mananahan  sa  Taanak  at  ang  mga 
nayon  noon,  at  ang  mga  mananahan  sa 
Megido  at  ang  mga  nayon  noon,  ang 
tatlong  kaitaasan.  12  Gayon  ma'y  hindi 
napalayas  ng  niga  anak  ni  Manases  ang 
mga  mananahan  sa  mga  ciudad  na  yaon; 
kungdi  ang  mga  Kananeo  ay  tumahan  sa 
lupaing  yaon.  13  At  nangyari,  ng  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  lumakas,  na  kani- 
lang  inilagay  ang  mga  Kananeo  sa  pag- 
aatag,  at  hindi  nila  lubos  na  pinalayas. 

14  At  ang  mga  anak  ni  Jose  ay  nagsalita 
kay  Josue,  na  nagsabing :  i  Bakit  ang 
ibinigay  mo  sa  akin  ay  isang  kapalaran 
at  isang  bahagi  lamang  na  pinakamana, 
sa  bagay  ay  malaking  bayan  ako,  sa  pa- 
raang  pinagpala  ako  hangang  dito  ng 
Pangikoon  ?  15  At  sinabi  ni  Josue  sa 
kanilang :  Kung  ikay/  ay  malaking  bayan, 
sumampa  ka  sa  gubat,  at  iyong  malalawag 


duc-n  para  sa  iyong  sariii  ang  lupain  ng 
mga  Perizeo  at  ng  mga  Refaita  yamang 
ang  lupaing  maburol  ng  Efraim  ay  totoong 
makipot  sa  ganang  iyo.  16  At  sinabi  ng 
mga  anak  ni  Jose :  Ang  lupaing  maburol 
ay  hindi  siikat  sa  ganang  amin :  at  aog 
laliat  Iig  roffi  Kananeo  na  tuinatahan  sa 
lupain  ng  J  ibis  ay  may  mga  karro  na 
bakal,  sila  na  tumaUihan  sa  I^et-sean  at 
sa  mga  nayon  noon,  ai  gayon  din  Gila  sa 
nasa  iibis  ng  Jezreel.  17  At  si  Josue  ay 
nagsalita  sa  bahay  ni  Jose,  kay  Efraim  at 
kay  Mananses,  na  nagsabing:  Ikaw  ay 
malaking  bayan,  at  may  malaking  ka- 
pangyarihan :  hindi  marapat  sa  iyo  ang 
isang  kapalaran  lamang  :  18  kungdi  ang 
lupaing  maburol  ay  magiging  iyo,  sapag- 
ka^t  baga  man  isang  gubat  ay  iyong 
malalawag,  at  ang  labasan  noon  ay  magi- 
ging iyo :  sapagka't  iyong  palalayasin  ang 
mga  Kananeo  baga  man  silaV  may  mga 
karro  na  bakal  at  baga  man  sila'y  matibay. 
|Q  At  ang  boong  kapulungan  ng  mga 
iO  anak  ng  Israel  ay  nagpisan  sa  Silo, 
at  itinayo  ang  dampa  ng  kapisanan  doon : 
at  ang  lupain  ay  sumuko  sa  harap  nila. 
2  At  nalabi  sa  mga  anak  ng  Israel  ay 
pitong  angkan  na  hindi  pa  nababahagi 
ang  kanilang  mana.  3  At  sinabi  ni  Josue 
sa  mga  anak  ng  Israel :  i  Hangang  kailan 
magpapakatamad  kayo  upang  pumasok 
na  ariin  ang  lupain  na  ibinigay  sa  inyo 
ng  PanOinook,  ng  EHos  ng  inyong  mga 
magulang?  4  Maghalal  kayo  sa  inyo  ng 
tatlong  lalaki  para  sa  bawa't  angkan :  at 
aking  mga  susuguin,  at  silaV  babangon  at 
lalakad  sa  lupain,  at  iguguhit  ayon  sa 
kanilang  mana ;  at  sila'y  paroroon  sa  akin, 
5  At  l^nilang  babahagihin  ng  pitong 
bahagi :  ang  Juda  ay  tatahan  sa  hanganan 
noon  sa  dakong  timugan,  at  ang  bahay 
ng  Jose  ay  tatahan  sa  kanilang  hanganan 
sa  dakong  hilagaan.  6  At  inyong  igugu- 
hit ang  lupain  ng  pitong  bahagi,  at  inyong 
dadalhin  ang  pagkaguhit  dito  sa  akin :  at 
aking  pagsasapalarang-laro  dito  para  sa 
inyo  sa  harap  ng  Pangikookg  ating  Dios. 
7  Sapagka't  ang  mga  Levita  ay  walang 
bahagi  sa  gitna  ninyo ;  sapagka't  ang  pag- 
kasacerdote  sa  PanGinoon  ay  kanilang 
mana :  at  ang  Gad,  at  ang  Buben  at  ang 
kalahating  angkan  ng  Manases  ay  tu- 
mangap  ng  kanilang  mana  sa  dako  roon 
ng  Jordan  na  dakong  silanganan,  na  ibi- 
nigay sa  kanila  ni  Moises  na  lingkod  ng 
PajsGinoon.  8  At  ang  mga  lalaki  ay 
buraangon  at  yumaon :  at  ibinilin  sa  ka- 
nila ni  Josue  na  yumaong  iguhit  ang  lu- 


19.  12 


JOSUE. 


239 


pain,  na  sinabing:  KayoV  yumaon  at 
inyong  lakarin  ang  lupaiii  at  inyong  igu- 
hit  at  bumalik  kayo  sa  akin,  at  aking 
pagsasapalarang-laro  para  sa  inyo  dito  sa 
harap  ng  Panginoon  sa  Silo.  ©  At  ang 
mga  lalaki  ay  yumaon  at  nilakad  ang  lu- 
pain,  at  iginuhit  ay  on  sa  mga  ciudad  na 
pitong  bahagi  sa  isang  libro,  at  sila'y 
naparoon  kay  Josue  sa  kampamento  sa 
Silo.  10  At  pinagsapalarang-laro  ni 
Josue  para  sa  kanila  sa  Silo  sa  harap  ng 
Panginoon  ;  at  binaliagi  doon  ni  Josue 
ang  lupain  sa  mga  anak  ng  Israel  ayon  sa 
kanilang  mga  bahagi. 

11  At  ang  kapalaran  ng  angkan  ng  mga 
anak  ni  Benjamin  ay  lumabas  ayon  sa  ka- 
nilang mga  kamag-anakan :  at  ang  hanga- 
nan  ng  kanilang  kapalaran  ay  lumalabas 
sa  pag-itan  ng  mga  anak  ni  Juda  at  ng 
mga  anak  ni  Jose.  12  At  ang  kanilang 
hanganan  sa  hilagaang  sulok  ay  mula  sa 
Jordan :  at  ang  hanganan  ay  sumasampa 
sa  dako  ng  Jeriko  sa  hilagaan,  at  suma- 
sampa sa  lupaing  maburol  na  dakong 
kalunuran;  at  ang  labasan  noon  ay  sa 
ilang  ng  Bet-haven.  13  At  ang  hanganan 
ay  dumaraan  mula  roon  hangang  sa  Luz, 
sa  dako  ng  Luz  (na  siyang  Bet-el),  na  da- 
kong timugan ;  at  ang  hanganan  ay  bu- 
mababa  sa  Atarot-addar,  sa  tabi  ng  bun- 
dok na  nakalatag  sa  timugan  ng  Bet-horon 
sa  ibaba.  14  At  ang  hanganan  ay  tumu- 
tuloy  at  pumipihit  sa  kalunurang  sulok 
na  dakong  timugan  mula  sa  bundok  na 
nakalatag  sa  harap  ng  Bet-horon  na  da- 
kong timugan,  at  ang  mga  labasan  noon 
ay  sa  Kiriat-baal  (na  siyan  Kiriat-jearim), 
na  ciudad  ng  mga  anak  ng  Juda :  ito  ang 
kalunurang  sulok.  15  At  ang  timugang 
sulok  ay  mula  sa  kahulihulihang  bahagi 
ng  Kiriat-jearim  at  ang  hanganan  ay 
lumalabas  sa  dakong  kalunuran,  at  lu- 
malabas sa  bukal  ng  mga  tubig  ng  Nef- 
toa  :  16  at  ang  hanganan  ay  bumaba  sa 
kahulihulihang  bahagi  ng  bundok  na  na- 
kalatag sa  harap  ng  libis  ng  anak  ni 
Hinom,  na  nasa  libis  ng  Kefaim  na  da- 
kong hilagaan;  at  bumubaba  sa  libis  ni 
Hinom,  sa  dako  ng  Jebuseo  na  dakong 
timugan  at  bumababa  sa  En-rogel ;  I'S'  at 
tumutuloy  sa  hilagaan  at  lumalabas  sa 
En-semes,  at  lumalabas  sa  Gelilot  na  nasa 
tapat  ng  sampahan  sa  Adumim ;  at  buma- 
baba sa  bato  ng  Bo  ban  na  anak  ni  Buben, 
18  at  dumadaan  sa  tagiliran  na  tapat  ng 
Araba  na  dakong  hilagaan,  at  bumubaba 
sa  Araba ;  19  at  ang  hanganan  ay  duma- 
daan sa  tabi  ng  tapat  ng  Bet-hogla  na  da- 


kong hilagaan,  at  ang  labasan  ng  hanga- 
nan ay  sa  hilagaang  dagatdagatan  ng 
Dagat  na  Alat,  sa  timugang  dulo  ng 
Jordan :  ito  ang  timugang  hanganan. 
20  At  ang  Jordan  ay  hanganan  noon  sa 
silanganang  sulok.  Ito  ang  mana  ng  mga 
anak  ni  Benjamin  ayon  sa  mga  hanganan 
noon  sa  palibot,  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan.  21  Ang  mga  ciudad  nga 
ng  angkan  ng  mga  anak  ni  Benjamin  ayon 
sa  kanilang  mga  kamag-anakan  ay  Jeriko, 
at  Bet-hogla  at  Emek-keziz  :  22  at  Bet-a- 
raba  at  Zemaraim,  at  Bet-el ;  23  at  Av- 
vim,  at  Para,  at  Ofra ;  24  at  Kefar-am- 
moni,  at  Ofni,  at  Geba ;  labing  dalawang 
ciudad  sampuo  ng  mga  nayon  ng  mga 
yaon.  25  Gibeon  at  Kama  at  Beerot ; 
26  at  Mizpe  at  Cefira,  at  Moza ;  27  at 
Kekem,  at  Irpeel,  at  Tarala ;  28  at  Zela, 
Elef,  at  Jebus  (na  siyang  Jerusalem) 
Gibeat  at  Kiriat ;  labing  apat  na  ciudad 
sampuo  ng  mga  nayon  ng  mga  yaon.  Ito 
ang  mana  ng  mga  anak  ni  Benjamin  ayon 
sa  kanilang  mga  kamag-anakan. 
IQ  -^^  ^°S  ikalawang  kapalaran  ay  lu- 
Iv^  mabas  para  kay  Simeon,  para  sa 
angkan  ng  mga  anak  ni  Simeon  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan :  at  ang  kani- 
lang mana  ay  nasa  gitna  ng  mana  ng  mga 
anak  ni  Juda.  2  At  kanilang  tinamo  na 
pinakamana  ang  Beer-seba,  o  Seba^  at 
Molada ;  3  at  Hazar-sual,  at  Bala,  at 
Ezem ;  4  at  Eltolad,  at  Betul  at  Horma ; 
5  at  Ziklag,  at  Bet-markabot,  at  Hazar- 
susa ;  6  at  Bet-lebaot,  at  Saruhen :  la- 
bing tatlong  ciudad  sampuo  ng  mga  nayon 
noon:  7  Ayin,  Bimon  at  Eter  at  Asan; 
apat  na  ciudad  sampuo  ng  mga  nayon. 
noon :  8  at  ang  lahat  na  nayon  na  nasa 
palibot  ng  mga  ciudad  na  ito  hangang  sa 
Baalat-beer,  na  Bama  ng  Timugan.  Ito 
ang  mana  ng  angkan  ng  mga  anak  ni 
Simeon  ayon  sa  kanilang  mga  kamag-ana- 
kan. 9  Mula  sa  bahagi  ng  mga  anak  ni 
Juda  ang  mana  ng  mga  anak  ni  Simeon : 
sapagka't  ang  bahagi  ng  mga  anak  ni 
Juda  ay  totoong  mar  ami  sa  ganang  ka- 
nila ;  kaya't  ang  mga  anak  ni  Simeon  ay 
nagkaroon  ng  mana  sa  gitna  ng  kanilang 
mana. 

10  At  ang  ikatlong  kapalaran  ay  luma- 
bas para  sa  mga  anak  ni  Zebulon  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan :  at  ang  han- 
ganan ng  kanilang  mana  ay  hangang  sa 
Sarid :  11  at  ang  kanilang  hanganan  ay 
sumasampa  sa  dakong  kalunuran  sa  Ma- 
rala,  at  umaabot  sa  Dabeset,  at  umaabot 
sa  batis  na  nasa  harap  ng  Jokneam,    12  at 


240 


JOSUE. 


19.  12 


luiniliko  mula  sa  Saricl  sa  dakong  silanga- 
nan  na  dakong  sinisikataii  ng  araw  ban- 
gang  sa  iianganan  ng  Kislot-tabcr,  at 
Inmalabas  sa  Daberat,  at  sumasampa  sa 
Jafia ;  13  at  mula  roon  ay  tumutuloy 
sa  dakong  silanganan  sa  Gat-befer,  sa 
Et-kazin;  at  kimalabas  sa  Rinimon  na 
lamuluai  bangang  sa  I's'ea :  14  at  ang 
banganan  ay  pumipibit  Ra  bilagaan  na 
patungo  sa  Hanaton :  at  ang  labasan  noon 
iiy  sa  libis  ng  Ifta-ei ;  15  at  sa  Katat  at 
sa  Nabalal  at  sa  Simron,  at  sa  Idabi,  at  sa 
Bet-lebem:  labing  dalawang  ciudiid  sam- 
puo  ng  mga  nayon  ng  mga  yaon.  16  Ito 
ang  inana  ng  mga  anak  ni  Zebulon  ayon 
sa  kanibing  mga  kamag-anakan,  ang  mga 
ciudad  na  ito  sampuo  ng  mga  nayon  ng 
mga  ito. 

17  Ang  ikaapat  na  kapalaran  ay  lu- 
mabas  para  sa  kay  Isakar,  para  ga  mga 
anak  ni  Isakar  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan.  IS  At  ang  kanilang  ban- 
ganan ay  bangang  sa  Jezreel,  at  Kesiilot 
at  Sunem  ;  19  at  Hafaraim,  at  Sbion,  at 
Anabarat :  20  at  Eabit  at  Kision  at 
Ebez ;  21  at  Remet,  at  En-ganim  at  En- 
had  a,  at  Bet-pazez ;  22  at  ang  banganan 
ay  umaabot  sa  Tabor  at  Sabaziima,  at  sa 
Bet-semes ;  at  ang  mga  labasan  ng  ban- 
ganan ng  mga  yaon  ay  sa  Jordan :  labing 
anim  na  ciudad  sampuo  ng  mga  nayon  ng 
mga  yaon.  23  Ito  ang  mana  ng  angkan 
ng  mga  anak  ni  Isakar  ayon  sa  kanilang 
mga  kamag-anakan,  ang  mga  ciudad  sam- 
puo ng  mga  nayon  ng  mga  yaon. 

24  At  ang  ikalimang  kapalaran  ay 
lumabas  para  sa  angkan  ng  mga  anak  ni 
Aser  ayon  sa  kanilang  mga  kamag-anakan. 
25  At  ang  kanilang  banganan  ay  Helkat, 
at  Hali  at  Beten,  at  Aksaf ;  26  at  Ala- 
melek  at  Amad,  at  Misal,  at  umaabot  sa 
Karmel  na  dakong  kalunuran  at  sa 
Sibor-libnat ;  27  at  pumipibit  sa  dakong 
sinisikatan  ng  araw  sa  Bet-dagon,  at 
umaabot  sa  Zebulon  at  sa  libis  ng  Ifta-el  na 
dakong  bilagaan  sa  Bet-emek  at  Neiel ;  at 
lumalabas  sa  Kabul  sa  kaliwa.  28  at 
Ebron  at  Rebob,  at  Hammon,  at  Kana, 
bangang  sa  malaking  Zidon ;  29  at  ang 
banganan  ay  pumipibit  sa  Bama,  at  sa 
mga  ciudad  na  nakukutaan  ng  Tiro ;  at 
ang  banganan  ay  pumipibit  sa  Hosa,  at 
ang  mga  labasan  noon  ay  sa  dagat  sa 
pamamag-itan  ng  lupain  ni  Akzib :  30  ga- 
yon  din  ang  Uma,  at  Afek  at  Eehob : 
dalawang  puo't  dalawang  ciudad  sampuo 
ng  mga  nayon  ng  mga  yaon.  31  Ito  ang 
mana  ng  angkan  ng  mga  anak  ni  Aser 


ayon  sa  kanilang  mga  kamag-anakan,  ang 
mga  ciudad  na  ito  sampuo  ng  mga  nayon 
ng  mga  ito. 

32  Ang  ikaanim  na  Icapalaran  ay  luma- 
bas para  sa  mga  anak  ni  Naftali,  para  sa 
mga  anak  ni  Naftali  ayon  sa  kanilan^:' 
mga  kamag-anakan.  33  At  ang  kanilang 
banganan  ay  mula  sa  llelet",  mula  sa 
encina  sa  Zaananim  at  sa  Adami-nekeb  at 
sa  Jabneel,  bangang  sa  L-akum;  at  ang 
mga  labasan  noon  ay  sa  Jordan  :  34  at 
ang  iianganan  ay  pumipibit  sa  dakong 
kalunuran  sa  Aznot-tabor  at  lumalabas  sa 
Ilukok  mula  roon ;  at  umaabot  sa  Zebu- 
lon sa  timuga'ij  at  umaabot  sa  Aser  sa 
kalunuran,  at  sa  Juda  sa  Jordan  na 
dakong  sinisikatan  ng  arav/.  35  At  ang 
mga  ciudad  na  nakukutaan  ay  Zidim, 
2jer,  at  Hammat,  Rakkat,  at  Cinerot ; 
36  at  Adama,  at  Rama  at  Hazor  ;  37  at 
Kedes  at  Edrei,  at  En-bazor  ;  38  at  1- 
ron,  at  Migdal-el,  Horem,  at  Bet-anat,  at 
Bet-semes:  labing  siam  na  mga  ciudad 
sampuo  ng  mga  nayon  ng  rnga  yaon. 
39  Ito  ang  mana  ng  angkan  ng  mga  anak 
ni  Naftali  ayon  sa  kanilang  mga  kamag- 
anakan,  ang  mga  ciudad  sampuo  ng  mga 
nayon  ng  mga  yaon. 

40  Ang  ikapitong  kapalaran  ay  luma- 
bas para  sa  angkan  ng  mga  anak  ni  Dan 
ayon  sa  kanilang  mga  kamag-anakan. 
43.  At  ang  banganan  ng  kanilang  mana  ay 
Zora,  at  Estaol,  at  Ir-semes ;  42  at  Saa- 
labin  at  Ayalun  at  Itia ;  43  Elon  at 
Timna  at  Ekron ;  44  at  Elteke,  at  Gibe- 
ton,  at  Baalat ;  45  at  Jeliul,  at  Bene- 
berak  at  Gat-rimon  ;  46  at  Me-jarkon  at 
Rakon  sampuo  ng  banganan  sa  tapat  ng 
Joppa.  47  At  ang  banganan  ng  mga 
anak  ni  Dan  ay  lumalabas  sa  dako  roon 
nila  :  sapagka^t  ang  mga  anak  ni  Dan  ay 
sumampa  at  bumaka  laban  sa  Lesem,  at 
sinakop  at  sinugatan  ng  talim  ng  tabak, 
at  inari  at  tumalian  doon,  at  tinawag  ang 
Lesem  na  Dan,  ayon  sa  pangalan  ni  Dan, 
ng  kanilang  a  ma.  48  Ito  ang  mana  ng 
angkan  ng  mga  anak  ni  Dan  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan,  ang  mga 
ciudad  na  Ito  sampuo  ng  mga  nayon  ng 
mga  ito. 

49  Gayon  kanilang  tinapos  ang  pag- 
bababagi  ng  lupain  na  pinakaraana  ayon 
sa  mga  banganan  noon,  at  binigyan  ng 
mga  anak  ng  Israel  ng  mana  si  Josue  na 
anak  ni  Nun  sa  gitna  nila :  50  ayon  sa 
utos  ng  Panginoon  ay  kanilang  ibinigay 
sakaniya  ang  ciudad  na  kaniyang  hiningi, 
ang  Timnat-sera  sa  lupaing  maburol  ng 


21.  11 


JOSUE. 


241 


Efraim:  at  kaniyang  itinayo  ang  cindad 
at  tumahan  dooii. 

51  Ito  ang  mga  mana  na  binahagi  ni 
Eleazav  na  sacerdote  at  ni  Josue  na  anak 
ni  Nun,  at  ng  mga  pangulo  ng  mga  bahay 
ng  mga  magulang  ng  mga  angkan  ng  mga 
anak  ng  Israel  na  pinakamana,  sa  pama- 
raag-itan  ng  sapalarang-laro  sa  Silo  sa 
harap  ng  Panginoon  sa  pintuan  ng  dam- 
pa  ng  kapisanan.  Gayon  nila  niwakasan 
ang  pagbabahagi  ng  lupain. 
OO  At  ang  PanGinoon  ay  nagsalita 
^  v  kay  Josue,  na  nagsabing :  3  Ikaw 
ay  magsalita  sa  mga  anak  ng  Israel,  na 
«magsabing :  Inyong  ihanda  sa  inyo  ang 
mga  ciudad  na  takbulian,  na  aking  sina- 
lita  sa  inyo  sa  pamamag-itan  ni  Moises : 
3  upang  matakasan  ng  nakamatay  na  pu- 
matay  sa  sino  man  na  liindi  sinasadya  at 
hindi  kusa:  at  mga  magiging  sa  ganang 
inyo  ay  takbuhan  laban  sa  manghihiganti 
sa  dugo.  4  At  siya^y  tatakas  sa  isa  sa 
mga  ciudad  na  yaon,  at  tatayo  sa  pasukan 
ng  pintuang-daan  ng  ciudad,  at  liiagsaysay 
sa  mga  pakinig  ng  mga  matanda  sa  ciudad 
na  yaon;  at  kanilang  kukunin  siya  sa 
ciudad  na  ipagsasama  nila,  at  bibigyan 
nila  siya  ng  isang  lugar,  upang  siya'y  tu- 
mahan sa  gitna  nila.  5  At  kung  siya'y 
liabulin  ng  manghihiganti  sa  dugo,  hindi 
nga  nila  ibibigay  ang  nakamatay  sa  ka- 
niyang kamay ;  sapagka't  kaniyang  pina- 
tay  ang  kaniyang  kapua  ng  hindi  sina- 
sadya, at  hindi  niya  kinapootan  ng  una. 

6  At  siya'y  tatahan  sa  ciudad  na  yaon, 
hangang  sa  siya^y  tumayo  sa  harap  ng 
kapulungan  para  sa  kahatulan  hangang 
sa  pagkamatay  ng  dakilang  sacerdote,  na 
nalalagay  sa  mga  araw  na  yaon :  kung 
magkagayo'y  uuwi  ang  nakamatay  at  pa- 
paroon  sa  kaniyang  sariling  ciudad  at  sa 
kaniyang  sariling  bahay,  hangang  sa  ciu- 
dad   na    pinagmulan    niyang    tinakasan. 

7  At  kanilang  inilagay  na  hiwalay  ang 
Kedes  sa  Galilea,  sa  lupaing  maburol  ng 
Naftali,  at  ang  Sekem  sa  lupaing  maburol 
ng  Efraim  at  ang  Kiriat-arba  (na  siyang 
Hebron)  sa  lupaing  maburol  ng  Juda. 

8  At  sa  dako  roon  ng  Jordan  sa  Jeriko  na 
dakong  silanganan,  kaniyang  itinalaga 
ang  Bezer  sa  ilang  sa  kapatagan,  mula  sa 
angkan  ni  Kuben,  at  ang  Eamot  sa  Gilead 
na  mula  sa  angkan  ni  Gad,  at  ang  Golan 
sa  Basan  na  mula  sa  angkan  ni  Manases 

9  Ito  ang  mga  itinalagang  ciudad  para  sa 
lahat  ng  anak  ng  Israel,  at  para  sa  taga 
ibang  lupa  na  tumatahan  sa  gitna  nila,  na 
sine  mang  makamatay  ng  sino  mang  tawo, 


na  hindi  sinasadya,  makatakas  doon,  at 
huag  mapatay  ng  kamay  ng  manghihiganti 
sa  dugo,  hangang  hindi  nahaharap  sa 
kapulungan. 

21  Ng  magkagayoV  lumapit  ang  mga 
I  pangulo  ng  mga  bahay  ng  mga  ma- 
gulang ng  mga  Levita  kay  Eleazar  na 
sacerdote,  at  kay  Josue  na  anak  ni  Nun, 
at  sa  mga  pangulo  ng  mga  bahay  ng  mga 
magulang  ng  mga  angkan  ng  mga  anak  ni 
Israel ;  2  at  sila'y  nagsalita  sa  kanila  sa 
Silo,  sa  lupain  ng  Kanaan,  na  sinabing  : 
Ang  Panginoon  ay  nag-utos  sa  pamamag- 
itan  ni  Moises,  na  bigyan  kami  ng  mga 
ciudad  na  matatahanan,  sampuo  ng  mga 
liayon  noon  para  sa  aming  hayop.  3  At  - 
ang  mga  anak  ni  Israel  ay  nagbigay  sa 
mga  Levita,  sa  kanilang  mana  ayon  sa 
utos  ng  PanGinooi?,  ng  mga  ciudad  na 
ito  sampuo  ng  mga  nayon  ng  mga  ito. 

4  At  ang  kapalaran  ay  lumabas  para  sa 
mga  kamag-anakan  ng  mga  Koatita;  at 
ang  mga  anak  ni  Aaron  na  sacerdote,  na 
sa  mga  Levita,  sa  pamamag-itan  ng  sapa- 
laran  ay  nagtamo  sa  angkan  ng  Juda,  at 
sa  angkan  ng  mga  Simeonita  at  sa  angkan 
ni  Benjamin,  ng  labing  tatlong  ciudad. 

5  At  ang  nalabi  sa  mga  anak  ni  Koat  ay 
nagtamo  sa  pamamag-itan  ng  sapalaran  sa 
mga  kamag-anakan  ng  angkan  ni  Efraim, 
at  sa  angkan  ni  Dan  at  sa  kalahating 
angkan  ni  Manases,  ng  sampuong  ciudad. 

6  At  ang  mga  anak  ni  Gerson  ay 
nagtamo  sa  pamamag-itan  ng  sapalaran  sa 
mga  kam.ag-anakan  ng  angkan  ni  Isakar, 
at  sa  angkan  ni  Aser,  at  sa  angkan  ni 
Naftali,  at  sa  kalahating  angkan  ni  Ma- 
nases, sa  Basan,  ng  labing  tatlong  ciudad. 

7  Ang  mga  anak  ni  Merari  ayon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakaii  ay  nagtamo 
sa  angkan  ni  Ruben,  at  sa  angkan  ni  Gad, 
at  sa  angkan  ni  Zebulon,  ng  labing 
dalawang  ciudad. 

§  At  ibinigay  ng  mga  anak  ng  Israel  sa 
mga  Levita  sa  pamamag-itan  ng  sapalaran 
laro  ang  mga  ciudad  na  ito  sampuo  ng 
mga  nayong  ito,  gaya  ng  iniutos  ng 
Panginoon  sa  pamamag-itan  ni  Moises. 
9  At  sila'y  nagbigay  sa  angkan  ng  mga 
anak  ni  Juda  at  sa  angkan  ng  mga  anak 
ni  Simeon  ng  mga  ciudad  na  ito  na 
nababangit  sa  pangalan :  10  at  mga  para 
sa  mga  anak  ni  Aaron  sa  mga  kamag-ana- 
kan ng  mga  Koatita,  na  sa  mga  anak  ni 
Levi:  sapagka't  sa  kanila  ang  unang 
kapalaran.  11  At  ibinigay  nila  sa  kanila 
ang  Kiriat-arba,  na  siyang  Arba  na  ama 
ni  Anak  (na  siya  ring  Hebron)  sa  lupaing 


24^ 


JOSUE. 


21.  1] 


n 'on  ^a  palibot.  l^NT'init  ai>,^  ii  Ja 
I  V  'ip;  iju-  mo-x  ciudau,  v  div;  i  i^a  iicU  on 
1     n   i'>inii2.»v  nila  Ki'   ^COoh  r  i  ant^  m 

I!  ;   \l     »   hi  >  I     ^la        1    '  '    )'i  1  .1    .  (  \ 

I  ^  ]  !^ '  ^  .  oi.  n  1  1  *  1  1 1  5*1- 
I»  iImu  ]\dd  ^a  iii^iii.a  c'n,  al  ai-^  ial>iia 
a'mj'io  Lil  nija  iiason  i,  )oii.  1^  At  aiij; 
J  '1  r  ^ampiio  rg  ni^a  naNon  iiooii,  at  ang 
Esteino,  sampno  iig  mga  nayon  noon ; 
15  at  ang  Ilolon  sampuo  ng  mga  nayon 
noon,  at  ang  Debir  sampuo  ng  mga  nayon 
noon ;  16  at  ang  Ayin  sampuo  ng  mga 
nayon  noon,  at  ang  Juta  sampuo  ng  mga 
nayon  noon,  at  ang  Bet-semes  sampuo  ng 
mga  nay.)n  noon  ;  hiam  na  ciudad  sa  dala- 
vrang  angkang  yaon.  17  At  sa  angkan  ni 
Benjamin  ang  Gibeon  sampuo  ng  mga 
nayon  noon,  ang  Geba  sampuo  ng  mga 
nayon  noon;  18  ang  Anattt  sampuo  ng 
mga  nayon  noon  at  ang  Aimon  sampuo 
ng  mga  nayon  noon ;  apat  na  ciudad. 
S?>  Lahat  ng  mga  ciudad  ng  mga  anak  ni 
Aaron  na  sacerdote  ay  labing  tatlong 
ciudad  sampuo  ng  mga  nayon  ng  mga 
yaon. 

20  At  ang  mga  kamag-anakan  ng  mga 
anak  ni  Koat,  na  mga  Levita,  ang  nalabi 
s'l  mga  anak  ni  Koat,  kanilang  tinamo 
ang  mga  ciudad  na  kanilang  kapalaran  sa 
ai'ijkaii  lii  r.fraim.  21  At  ibinigay  nilasa 
kanJki  ang  Sekcm  sampuo  ng  mga  nayon, 
-a  lup^aing  maburol  ng  Efraim,  na  ciudad 
na  takbuiian  ])ai'a  sa  nakamatay,  at  ang 
(^ozer  samj)Uu  ng  mga  nayon  noon ;  22  at 
ang  iCiLzaim.  sauipuo  ng  mga  nayon  noon, 
a:  at:g  i]<?t-:i-  i-;n  \-ampuo  ng  mga  nayon 
no.Mi;  a['at  na  ciudad.  J^:J  At  sa  angkan 
ni  1 ';'.n,  ang  liltcke  ^ampuo  ]'j;  mga  nayon 
ji  ')!!,  ang  (jlbcton  sampuo  r^'s  mga  nayon 
n  ■•n;  l^-l  ang  .Vyalon  san^[)uO  ng  mga 
i  av-  II  r."()n,  ang  (ja;-rimon  sampuo  ng 
ir;ga  n.ayon  noon  ;  apat  na  civda^i.  2[>  At 
sa  kaUi hating  angkan  ni  Manases,  ang 
i'aar.ak  sampuo  ng  n^^^a  nayr-n  noon;  at 
au'i;'  Gat-rimou  sam])iio  n''-  mgii  nayon 
no(;n ;  dalawang  ciudad.  28  Lahat  na 
ciudad  sa  mga  kanu'g-anikan  sa  nalabi  sa 
n)ga  anak  n.i  Koat  a.y  '^ampro,  n.;i  kalakip 
ai  g  u'ga  nayon  no^n, 

•77  At  sa  mga  anak  ni  ( !er-vm,  sa  mga 
k:i;n:'.g-anakan  ng  mga  Lcvita,  ibinigay  sa 
1  .mi  la  sa  kalaliating  angkan  ni  Manases 
ang  (^_dan  sa  l>asansanjjn")  ng  mga  nayon 
noon  ang  ciudad  na  lakl)alian  para  sa 
nuk:nnalay ;  at  ang  Be-c^-tcra  sampuo  ng 


hi-^a  .  .vua  Uot  n  ;  d  ila-'  ,nfi  u  da  1.  •>»  A^ 
-a  ar  ^kan  ni  i  aK'C  vni  K)  xi  n  ^ampu 
nr.  mc^i  nayun  noon,  an^  I>  1  ^ljJ,  sampu  > 
ng  ji  ga  niy^n  noon;  liO  ang  Jmunui 
fill  iio  n_,  JH  >a n'^^'on  uooii  uigKn-ficmim 
-a'lipii  )    It  f    itila    1  IN    n    li.  on ;    a;  it    Ux 


,  ] 


\. 


n'l-i[  -ampu~)  n^  ni'^i  n.  .uu  Uw -n,  an^ 
Vi)d  n  '-ai>i])UO  ng  nua  i  ay  n  noon, 
;il  ang  ITclkat  sampuo  ng  mga  na\on 
n  )^n,  ang  Ivoliob  samnu )  ni>  nu  i  i  ayon 
noon;  apat  na  ciudad.  32  At  sa  angkan 
ni  IS'aftali  ang  ciudad  na  takbuhan  para 
sa  nakamatay,  ang  Kedes  sa  Galiiea  sam- 
po  ng  mga  nayon  noon,  ang  HanK;t- 
dor  sampuo  ng  mga  nayon  noon,  at  ang 
Kartan  sampuo  ng  mga  nayon  noon ;  ta- 
tlong ciudad.  33  Lahat  na  ciudad  ng 
mga  Gersonita  ayon  sa  kanilang  mga 
kamag-anakan  ay  labing  tatlong  ciudail 
sampuo  ng  mga  nayon  ng  mga  yaon. 

34  At  sa  mga  kamag-anakan  ng  mga 
anak  ni  IMerari,  na  nalabi  sa  mga  Lovita, 
sa  angkan  ni  Zebulon,  ang  Jokneam  sam- 
puo ng  mga  nayon  noon,  at  ang  Karta 
sampuo  ng  mga  nayon  noon,  35  ang 
Dimna  sampuo  ng  mga  nayon  noon,  ang 
Nalialal  sampuo  ng  mga  nayon  noon ; 
apat  na  ciudad.  36  At  sa  angkan  ni 
Kuben,  ang  Bezer  sampuo  ng  mga  nayon 
noon,  at  ang  Jahaz  sampuo  ng  mga  nayon 
noon,  37  ang  Kedemot  sampuo  ng  mga 
nayon  noon  at  ang  i^Iefaat  sampuo  ng 
mga  nayon  noon  ;  apat  na  ciudad.  33  At 
sa  angkan  ni  Gad  ang  ciudad  na  tak- 
buhan para  sa  nakamatay^  ang  Eamot 
sa  Gilead  sampuo  ng  mga  nayon  noon,  ang 
Malianaim  sampuo  ng  mga  nayon  noon  ; 
39  ang  liesbon  sampuo  ng  mga  nayon 
noon,  at  ang  Jazer  sampuo  ng  mga  nayon 
noon  ;  apat  na  ciudad  sa  lahat.  40  Lahat 
ng  ito  ay  mga  ciudad  ng  mga  anak  ni 
Merari  ayon  sa  kanilang  mga  kamag- 
anakan,  ang  nalabi  sa  mga  kamag-anakan 
ng  mga  Levita  ;  at  ang  k.anilang  kapala- 
ran ay  labing  dalawang  ciudad. 

41  Lahat  na  ciudad  ng  mga  Levita  sa 
gicna  ng  mga  pag-aari  ng  mga  anak  ng 
Israel  ay  apat  na  puo't  walong  ciudad 
sampuo  ng  mga  nayon  ng  mga  yaon. 
42  AT]g  mga  ciudad  na  ito  ay  kalakip 
bawa't  isa  ng  mga  nayon  nito  sa  palibot 
ng  mga  yaon :  gayon  sa  lahat  ng  mga 
ciudad  na  ito. 

43  Sa  gayoV  ibinigay  ng  PaisGinoon 
sa  Israel  ang  boong  lupain  na  kaniyang 
isinumpa  na  ibigay  sa  kanilang  n)ga  ma- 
gulang:    at    kanilang    inari    at   tumahan 


22.  19 


JOSUE. 


243 


dooii.  44  At  binigyan  sila  ng  kapalii- 
ngahan  ng  PANGiNOON'^sa  palibot,  ayon  sa 
lahat  ng  kaniyang  isinurapa  sa  kanilang 
mga  raagulang :  at  walang  tumayong  isang 
lalaki  sa  lahat  ng  kanilang  kaaway  sa  ha- 
rap  nila ;  ibinigay  ng  Pakgikoon  ang  la- 
hat nilang  mga  kaaway  sa  kanilang  kamay. 
45  Walang  nagkulang  na  isang  mabuting 
bagay  na  sinalita  ng  Panginoon  sa  bahay 
ng  Israel ;  lahat  ay  nangyari. 

2^  Tinawag  nga  ni  Josue  ang  mga 
^  Bubenita,  at  ang  mga  Gadita,  at 
ang  kalahating  angkan  ni  Manases,  2  at 
sinabi  sa  kanilang:  Inyong  iningatan 
ang  lahat  na  iniutos  sa  inyo  ni  Moises  na 
lingkod  ng  Panginooh,  at  inyong  dininig 
ang  aking  voces  sa  lahat  na  aking  iniutos 
sa  inyo :  S  hindi  ninyo  iniv/an  ang  in- 
yong mga  kapatid  na  malaong  panahon 
hangang  sa  araw  na  ito,  kungdi  inyong 
iningatan  ang  bilin  ng  utos  ng  Pangi- 
NOONQ  inyong  Dios.  4  At  ngayo'y  bi- 
nigyan kayo  ng  kapahingahan  ng  Pangi- 
NOONG  inyong  Dios  sa  inyong  mga  kapa- 
tid, gaya  ng  sinalita  niya  sa  kanila :  kaya't 
ngayo^^  pumiliit  kayo  at  kayo'y  masok  sa 
inyong  mga  dampa  sa  lupain  na  inyong 
ari,  na  ibinigay  sa  inyo  ni  Moises  na 
lingkod  ng  Panginoon  sa  dako  roon  ng 
Jordan.  5  Inyo  lamang  ingatang  mainam 
na  gawin  ang  utos,  at  ang  kautusan  na 
iniutos  sa  inyo  ni  Moises  na  lingkod  ng 
Panginoon,  na  ibigin  ang  Panginoong 
inyong  Dios,  at  lumakad  sa  lahat  niyang 
daan,  at  ingatan  ang  kaniyang  utos,  at 
lumakip  sa  kaniya,  at  maglingkod  sa  ka- 
niya  ng  boong  inyong  puso  at  ng  boong 
inyong  kalulua.  6  Gayon  sila  binasbasan 
ni  Josue  at  pinagpaalam  sila :  at  sila'y 
umowi  sa  kanilang  mga  dampa. 

7  Ibinigay  nga  ni  Moises  sa  kalahating 
angkan  ni  Manases  ang  mana  sa  Basan; 
nguni^t  ang  kalahating  angkan  ay  binigyan 
ni  Josue  sa  gitna  ng  kanilang  mga  kapa- 
tid sa  dako  roon  ng  Jordan  na  dakong 
kalunuran.  Bukod  dito'y  ng  pagpaala- 
min  sila  nl  Josue  na  pauwiin  sa  kanilang 
mga  dampa,  binasbasan  sila,  8  at  sinalita 
sa  kanila,  na  sinabing :  Kayo  V  bumalik 
na  may  maraming  kayamanan  sa  inyong 
mga  dampa,  at  may  maraming  hayop, 
may  pilak  at  may  ginto  at  may  tanso,  at 
may  bakal,  at  may  maraming  kasuotan: 
kayo'y  magbahagi  sa  inyong  mga  kapatid 
ng  samsam  sa  inyong  mga  kaaway. 

9  At  ang  mga  anak  ni  Buben,  at  ang 
mga  anak  ni  Gad,  at  ang  kalahating  ang- 
kan ni  Manages  ay  nagbalik  na  humiwa- 


lay  sa  mga  anak  ng  Israel  mula  sa  Silo, 
na  nasa  lupain  ng  Kanaan,  upang  puma- 
roon  sa  lupain  ng  Gilead,  sa  lupain  na 
kanilang  ari  na  kanilang  inari,  ayon  sa 
utos  ng  Panginoon,  sa  pamamag-itan  ni 
Moises.  10  At  ng  sila'y  dumating  sa 
may  lupain  ng  Jordan,  na  nasa  lupain  ng 
Kanaan,  ang  mga  anak  ni  Ruben  at  ang 
mga  anak  ni  Gad,  at  ang  kalahating  ang- 
kan ni  Manases  ay  nagtayo  roon  ng  altar 
sa  tabi  ng  Jordan,  isang  malaking  altar 
na  matatanaw.  11  At^  narinig  ng  mga 
anak  ng  Israel,  na  sinabing :  ~^Narito,  ang 
mga  anak  ni  Euben,  ang  mga  anak  ni 
Gad,  at  ang  kalahating  angkan  ni  Mana- 
ses ay  nagtayo  ng  isang  altar  sa  tapat  ng 
lupain  ng  Kanaan,  sa  may  lupain  ng  Jor- 
dan, sa  dako  na  nauukol  sa  mga  anak  ng 
Israel.  12  At  ng  marinig  ng  mga  anak  ng 
Israel,  ang  boong  kapulungan  ng  mga 
anak  ng  Israel  ay  nagpipisan  sa  Silo, 
upang  sumampa  laban  sa  kanila  na  bu- 
maka. 

13  At  sinugo  ng  mga  anak  ng  Israel  sa 
mga  anak  ni  Ruben,  at  sa  mga  anak  ni 
Gad,  at  sa  kalahating  angkan  ni  Manases, 
sa  lupain  ng  Gilead,  si  Fineas  na  anak  ni 
Eleazar  na  sacerdote ;  14  at  kasama  niya 
ay  sampuong  pangulo,  na  isang  pangulo 
sa  bahay  ng  mga  magulang  sa  bawa^t  isa 
sa  mga  angkan  ng  Israel ;  at  bawa't  isa  sa 
kanila^  pangulo  sa  mga  bahay  ng  kani- 
lang mga  magulang  sa  mga  libolibo  sa 
Israel.  15  At  sila'y  naparcon  sa  mga 
anak  ni  Ruben,  at  sa  mga  anak  ni  Gad,  at 
sa  kalahating  angkan  ni  Manases  sa  lu- 
pain ng  Gilead,  at  sinalita  nila  sa  kanila, 
na  sinabing:  16  Ganito  ang  sabi  ng 
boong  kapulungan  ng  Panginoon  :  I A- 
nong  pagsalangsang  ito  na  inyong  kinamit 
laban  sa  Dios  ng  Israel,  na  humiwalay  sa 
araw  na  ito  sa  pagsunod  sa  Pa^ginoon, 
sa  inyong  pagtatayo  sa  inyo  ng  isang 
altar,  upang  manhimag  ik  sa  araw  na  ito 
laban  sa  Panginoon  ?  17  i  Napakaliit 
ba  sa  ganang  atin  ang  kasam-an  ng  Peer, 
na  hindi  natin  nilinis  hangang  sa  araw  na 
ito,  baga  man  dumating  ang  salot  sa 
kapulungan  ng  Pangii^oox,  18  upang 
kayo'y  humiwalay  sa  araw  na  ito  sa 
pagsunod  sa  Panginoon  ?  at  mangyayari, 
sa  paraangkayo'y  nanghihimagsik  ngayon 
laban  sa  Panginoon,  na  siya'y  mag-iinit 
bukas  sa  •  boong  kapulungan  ng  Israel. 
19  Gayon  man,  kung  ang  lupain  na  inyong 
ari  ay  maging  marumi,  lumipat  nga  kayo 
sa  lupain  na  ari  ng  Panginoon  na  kina- 
tahanan  ng  tabernakulo  ng  PaisGINOON, 


244 


JOSUE, 


22.  19 


at  kumuba  kayo  ng  ari  sa  gitna  naij  in  : 
iiguni't  huag  kayong  mangliimagsik  kiban 
sa  Pakgikoon,  o  inaDghimagsik  man 
laban  sa  amin,  ba  pagtatayo  ng  isang  altar 
bukcd  sa  altar  iig  PAKGiisOOKGatingDios. 
20  i  Hindi  ba  s'l  Akan  na  anak  ni  Zera  ay 
nagkamit  ng  pagsalaDgsang  sa  itinalagang 
bagay,at  aiig  pag-iinit  ay  nahiilog  sa  boong 
kapulungan  ng  Israel  ?  at  ang  tawong 
yaon  ay  hindi  naniatay  na  mag-isa  sa 
kaniyang  kasam-an. 

21  Ng  magkagayo'y  surnagot  ang  mga 
anak  ni  Buben,  at  ang  mga  anak  ni  Gad, 
at  ang  kalahating  angkan  ni  Manases,  at 
nagsalita  sa  mga  pangulo  ng  mga  libolibo 


sa  Isra<; 


i  Ang  Pakgikook,  ang 


Dios  ng  mga  dios,  ang  Panginoon,  ang 
Dlos  ng  mga  dios  ay  nakatatalastas,  at 
matatalastas  ng  Israel;  kung  pangliihi- 
magsik  nga  o  kung  pagsalangsang  laban 
sa  Pakginoon,  (liuag  mo  kaming  iligtas 
sa  araw  na  ito,}  2S  na  kami  ay  nagtayo 
sa  amin  ng  isang  altar  upang  liumiwalay 
sa  pagsunod  sa  Pa^sGixoon  ;  o  kung  pag- 
handngan  ng  mga  bandog  na  susunugin  o 
ug  bandog  na  liarlna^  o  kung  pagliandu- 
gan  ng  mga  hayin  na  mga  bandog  tungkol 
sa  kapayapaan,  siyasatin  nga  ng  Pakgi- 
EOON;  21  at  kung  hindi  namin  gina- 
wang  maingat  ito,  at  inakala,  na  sabi- 
liing  :  Marabil  sa  panahong  darating  ay 
masasalita  ng  inyong  mga  anak  sa  aming 
mga  anak,  na  sasabihing :  l  Anong  ipaki- 
kialam  ninyo  sa  Pakginoon,  sa  Dios  ng 
Israel  ?  25  sapagka't  ginawang  banga- 
nan  ng  PaivGINOON  ang  Jordan  sa  pag- 
itan  namin  at  ninyo,  ninyong  mga  anak 
ni  Euben  at  mga  anak  ni  Gad  ;  kayo'y 
walang  bahagi  sa  Pakgikoon  :  sa  gayo'y 
patitigilin  ng  inyong  mga  anak  ang  aming 
mga  anak  sa  pagkatakot  sa  Panginoon. 
26  Kaya't  aming  sinabing  :  Tayo'y  mag- 
hand  a  na  magtayo  sa  atin  ng  isang  altar, 
hindi  para  sa  bandog  na  susunugin,  o 
para  sa  hayin  man-.  27  kungdi  magiging 
saksi  sa  pag-itan  namin  at  ninyo,  at  sa 
pag-itan  ng  ating  mga  lahi  pagkamatay 
natin,  upang  aming  magawa  ang  pagii- 
lingkod  sa  Pakginook  sa  harap  niya  ng 
aming  mga  bandog  na  susunugin  at  ng 
aming  mga  hayin  at  ng  aming  mga  bandog 
tungkol  sa  kapayapaan ;  upang  huag  ma- 
sabi  ng  iyong  mga  anak  sa  aming  mga  anak 
sa  panahong  darating :  Kayo'y  walang 
bahagi  sa  PakGixoon.  28  Kaya't  sinabi 
naming:  Mangyayari  pagka  kanilang 
sasabibirg  gayon  sa  amin  o  sa  aming  lahi 
sa  paiiai!i;ng  darating,  na  aming  sasabi- 


hing: Karito,  ang  salln  ng  altar  ng  Pa 
NGINOON  na  ginawa  ng  aming  mga  magii 
king,  hindi  para  sa  bandog  na  susunugi]! 
o  para  sa  hayin  man :  kungdi  isang  saksi 
sa  pag-itan  namin  at  ninyo.  29  Huag 
itulot  ng  Dios  na  kami  ay  manghin:!agsik 
laban  sa  Panginook,  at  humiwalay  sa 
araw  na  ito  sa  pagsunod  sa  Panginook 
sa  pagtatayo  ng  isang  altar  para  sa  bandog 
na  susunugin,  para  sa  bandog  na  harina  o 
para  sa  hayin  bukod  sa  altar  ng  Pangi- 
noong  ating  Dios  na  nasa  harap  ng  kani- 
yang tabernakulo. 

30  At  ng  marinig  ni  Fineas  na  sacerdote, 
at  ng  mga  pangulo  ng  kapulungan  na 
mga  pangulo  ng  mga  libolibo  ng  Israel 
na  kasama  niya,  ang  mga  salita  na  sinalita 
ng  mga  anak  ni  Kuben,  at  ng  mga  anak 
ni  Gad,  at  ng  mga  anak  ni  Manases, 
nakalugod  na  mabuti  sa  kanila.  31  At 
sinabi  ni  Fineas  na  anak  ni  Eleazar  na 
sacerdote  sa  mga  anak  ni  Kuben,  at  sa 
mga  anak  ni  Gad  at  sa  mga  anak  ni 
Manases :  Sa  araw  na  ito  ay  talastas 
namin,  na  ang  Panginoon  ay  nasa  gitna 
natin,  sapagka't  kayo'y  hindi  nagkamit 
ng  pagsalangsang  na  ito  laban  sa  Pangi- 
NOON :  inyo  ngang  iniligtas  ang  mga  anak 
ng  Israel  sa  kamay  ng  Panginoon.  32  At 
si  Fineas  na  anak  ni  Eleazar  na  sacerdote 
at  ang  mga  pangulo,  nagbalik  na  mula  sa 
mga  anak  ni  Ruben,  at  mula  sa  mga  anak 
ni  Gad,  sa  lupain  ng  Gilead  na  tumungo 
sa  lupain  ng  Kanaan,  sa  mga  anak  ng 
Israel,  at  nagbaUk  sila  ng  salita.  S3  At 
ang  bagay  ay  nakalugod  sa  mga  anak  ng 
Israel ;  at  pinuri  ng  mga  anak  ng  Israel 
ang  Dios  at  hindi  na  nagsalita  pa  ng 
pagsampa  laban  sa  kanila  na  bumaka  na 
gibain  ang  lupain  na  kinatatahanan  ng 
mga  anak  ni  Ruben  at  ng  mga  anak  ni 
Gad.  34  At  tinawag  ng  mga  anak  ni 
Ruben  at  ng  mga  anak  ni  Gad  ang  altar 
na  Ed :  Sapagka't,  wika  nila,  saksi  sa  pag- 
itan  natin,  na  ang  PA3S[GIN00N  ay  Dios. 
20  At  nangyari  pagkaraan  ng  mara- 
O  ming  araw,  ng  mabigyang  ng  Pa- 
nGinoon  ng  kapahingahan  ang  Israel  sa 
lahat  nilang  mga  kaaway  sa  palibot,  at  si 
Josue  ay  matanda  na  at  puspos  ng  mga 
taon :  2  na  tinawag  ni  Josue  ang  boong 
Israel,  ang  kanilang  mga  matanda,  at  ang 
kanilang  mga  pangulo,  at  ang  kanilang 
mga  hukom  at  ang  kanilang  mga  oficial, 
at  nagsabi  sa  kanilang:  Ako'y  matanda 
at  puspos  ng  mga  taon:  3  at  inyong 
nakita  ang  lahat  na  ginawa  ngPANGiNOONG 
inyong  Dios   sa   lahat  ng   mga    naciong 


24.  8 


JOSUE. 


245 


ito  dahil  sa  inyo;  sapagka*t  ng  Pakqi- 
NOONG  inyong  Dios,  siyaag  bumaka  dahil 
sa  inyo.  4  Narito,  aking  binahagi  sa  inyo 
ang  mga  naciong  ito  iia  nalabi,  upang 
maging  mana  para  sa  inyong  mga  angkan, 
mula  sa  Jordan  sampuo  ng  laliat  na 
nacion  na  aking  inihiwalay,  liangang  sa 
malaking  dagat  na  dakong  nilulubugan 
ng  araw.  5  At  itataboy  sila  ng  Pangi- 
NOONG  inyong  Dios  sa  liarap  ninyo,  at 
palalayasin  sila  sa  inyong  paningin,  at  in- 
yong aariin  ang  kanilang  lupain  gaya  ng 
sinalita  ng  Panqinoong  inyong  Dios  sa 
inyo.  6  Kaya't  kayo^y  magpakatapang 
na  mabuti  na  ingatan  at  gawin  ang  laliat 
na  nakasulat  sa  Ubro  ng  kautusan  ni  Moi- 
ses,  na  huag  kayong  lumiko  sa  kanan,  o 
sa  kaliwa;  7  npang  huag  kayong  masok 
sa  mga  naciong  ito,  sa  mga  ito  na  nalalabi 
sa  gitna  ninyo  ;  huag  din  ninyong  bangi- 
tin  ang  pangalan  ng  kanilang  mga  dios  o 
magpasumpa  man  sa  pangalan  n^  mga 
yaouj  o  maglingkod  man  sa  mga  yaon  o 
yumukod  man  sa  mga  yaon:  8  kungdi 
kayo^y  lumakip  sa  Panginoong  inyong 
Dios  gaya  ng  inyong  ginawa  hangang  sa 
araw  na  ito.  9  Sapagka't  pinalayas  ng 
PANGiNOON.sa  harap  ninyo  ang  mga  ma- 
laking nacion  at  malakas :  nguni't  tung- 
kol  sa  inyo,  walang  tawo  na  tumayo  sa 
harap  ninyo  hangang  sa  araw  na  ito. 
10  Isang  lalaki  sa  inyo  ay  hahabol  sa 
isang  libo :  sapagka't  ibinabaka  kayo  ng 
Panginoong  inyong  Dio§,  gaya  hg  sina- 
lita niya  sa  inyo.  11  Magpakaingat  nga 
kayong  mabuti  sa  inyong  sarili,  na  in- 
yong ibigin  ang  Panginoong  inyong 
Dios.  12  Kung  inyo  ngang  tatalikuran 
sa  ano  mang  paraan  at  lalakip  sa  nalabi 
sa  mga  naciong  ito,  sa  mga  ito  na  nalabi 
sa  gitna  ninyo,  at  kayo'y  mag-aasawa  sa 
kanila,  at  kayo*y  lalakip  sa  kanila,  at  sila 
sa  inyo  :  13  talastasin  ninyong  lubos  na 
hindi  na  palalayasin  ng  Panginoong  in- 
yong Dios  ang  mga  naciong  ito  sa  inyong 
paningin :  kungdi  sila'y  magiging  silo  at 
lalang  sa  inyo,  at  pamalo  sa  inyong  tabi 
at  mga  tinik  sa  inyong  paningin  hangang 
sa  kayo^y  malipol  dito  sa  mabuting  lu- 
pain na  ibinigay  sa  inyo  ng  Panginoong 
inyong  Dios.  14  At,  narito,  sa  araw  na 
ito  ay  yamayaon  ako  sa  lakad  ng  boong 
lupa  :  at  inyong  talastas  sa  inyong  boong 
puso  at  sa  inyong  boong  kalulua  na  wa- 
lang bagay  na  nagkulang  sa  lahat  na  ba- 
fay  na  sinalita  ng  PAiSfGiNOOKG  inyong 
)ios  tungkol  sa  inyo,  lahat  ay  nangyari 
sa  inyo,  wala  kahi't  isang  bagay  na  nag- 


kulang. 15  At  mangyayari,  na  kung  paa- 
nong  ang  lahat  na  mabuting  bagay  ay 
nangyari  sa  inyo  na  sinalita  sa  inyo  ng 
Panginoong  inyong  Dios,  gayon  dadal- 
hin  ng  Panqinoon  sa  inyo  ang  lahat  na 
masamang  bagay,  hangang  sa  kayo'y  ma- 
lipol niya  dito  sa-  mabuting  lupain  na 
ibinigay  sa  inyo  ng  Panginoong  inyong 
Dios.  16  Pagka  inyong  si  nalangsang 
ang  tipan  ng  Panginoong  inyong  Dios, 
na  kaniyang  iniutos  sa  inyo,  at  yumaon 
at  naglingkod  sa  ibang  mga  dios  at  yumu- 
kod sa  mga  yaon ;  ang  galit  nga  ng  Pa- 
NGiNOON  ay  mag-aalab  laban  sa  inyo,  at 
kayo^y  malilipol  na  madali  dito  sa  ma- 
buting lupain  na  kaniyang  ibinigay  sa 
inyo. 

^A  -^t  pinisan  ni  Josue  ang  lahat  ng 
to*T"  angkan  ng  Israel  sa  Sekem,  at 
tinawag  ang  lahat  ng  matanda  ng  Israel 
at  ang  kanilang  mga  pangulo,  at  ang 
kanilang  mga  hukom,  at  ang  kanilang 
mga  puno ;  at  sila*y  nagsiharap  sa  Dios. 
2  At  sinabi  ni  Josue  sa  boong  bayang: 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  Dios 
ng  Israel :  Ang  inyong  mga  magulang  ay 
tumahan  ng  unang  panahon  sa  dako  roon 
ng  Hog,  si  Tera  na  ama  ni  Abraham  at 
ama  ni  Nahor:  at  sila'y  naglingkod  sa 
ibang  mga  dios.  3  At  kinuha  ko  ang 
inyong  amang  si  Abraham  mula  sa  dako 
roon  ng  Hog  at  pinatnubayan  ko  siya  sa 
boon  lupain  ng  Kanaan,  at  pinarami  ko 
ang  kaniyang  binhi  at  ibinigay  ko  sa 
kaniya  si  Isaak.  4  At  ibinigay  ko  kay 
Isaak  si  Jakob  at  si  Esau :  at  ibinigay  ko 
kay  Esau  ang  bundok  ng  Seir  upang 
ariin ;  at  si  Jakob  at  ang  kaniyang  mga 
anak  ay  bumabang  nasok  sa  Egipto. 
5  At  aking  sinugo  si  Moises  at  si 
Aaron,  at  sinalot  ko  ang  Egipto  ayon 
sa  aking  ginawa  sa  gitna  noon :  at  pag- 
katapos  ay  inilabas  ko  kayo.  6  At  ini- 
labas  ko  ang  inyong  mga  magulang  sa 
Egipto :  at  kayo*y  naparoon  sa  dagat ; 
at  hinabol  ng  mga  taga  Egipto  ang  iyong 
mga  magulang,  ng  mga  karro  at  ng  mga 
nangangabayo  hangang  sa  Dagat  na  Ma- 
pula.  7  At  ng  sila'y  dumaing  sa  Pangi- 
noon, nilagyan  niya  ng  kadiliman  ang 
pag-itan  ninyo  at  ang  mga  taga  Egipto,  at 
itinabon  ang  dagat  sa  kanila,  at  tinakpan 
sila ;  at  nakita  ng  inyong  mga  mata  kung 
ano  ang  aking  ginawa  sa  Egipto  at  kayo'y 
tumahan  sa  ilang  na  malaon. '  8  At  ipina- 
sok  ko  kayo  sa  lupain  ng  mga  Amorreo, 
na  tumatahan  sa  dako  roon  ng  Jordan  ;  at 
sila^y  bumaka  sa  inyo  :  at  ibinigay  ko  sila 


246 


JOSUE, 


•24.  8 


sa  inyong  karnaj,  at  injoiig  inari  aiig 
kanilaiig  liipain,  nt  riilipol  ko  sila  sa 
harai)  iiinyo.  B  Xg  inagkagayo'v  biirna- 
r.gon  si  Balak  na  anak  ni  Zipor  at  biunaka 
laban  sa  Israel ;  at  si ya^y  iiagsngo  at  tina- 
wag  si  Bakiam  na  anak  vA  Beor,  upang 
sinnpain  kayo  :  10  ngnni't  liindi  ko  dini- 
nig  si  Bakiam ;  kaya't  binasbasan  nga 
niya  kayo :  gayoii  iiiiligtas  ko  kayo  sa 
kaniyang  kainay.  11  At  kayo'y  dumaan 
ng  Jordan  at  duniatiiig  sa  Jeriko  :  at  ang 
mga  tawo  sa  Jeriko  ay  bumaka  laban  sa 
inyOj  ang  Amorreo  at  ang  Berezeo,  at  ang 
Kananeo  at  ang  Heteo,  at  ang  Gergeseo, 
ang  lleveo  at  ang  Jebnseo,  at  ibinigay  ko 
sila  sa  inyong  kamay.  12  At  sinugo  ko 
ang  malaking  bnbuyog  sa  unalian  ninyo, 
na  siyang  nagtaboy  sa  kanila  sa  liarap 
ninyo,  sa  makatuid  baga'y  sa  dalawang 
liari  ng  mga  Amorreo  :  liindi  sa  pamamag- 
itan  ng  iyong  tabak,  o  ng  iyong  bosog 
man.  IS  At  aking  binigyan  kayo  ng 
Inpain  na  liindi  ninyo  binnkid,  at  ng  mga 
ciudad  na  liindi  ninyo  itinayo,  at  in- 
yong tinatahanan  ;  at  mga  uvasan  at  mga 
olivahan  na  liindi  ninyo  itinanim  ay  in- 
yong kinakain.  14  Kgayon  nga  ay  mata- 
kot  kayo  sa  Panginoon,  at  paglinkuran 
ninyo  siya  sa  pagtatapat  at  sa  katoto- 
lianan :  at  inyong  alisin  ang  mga  dios 
na  mga  pinaglingkuran  ng  inyong  mga 
magiilang  sa  dako  roon  ng  I  log  at  sa 
Egipto ;  at  inyong  paglingkuran  ang 
Panginoon.  15  At  kung  inaakala  nin- 
yong  masama  na  maglingkcd  sa  Pa:kgi- 
KOONj  piliin  ninyo  sa  araw  na  ito  kung 
sino  ang  inyong  paglilingkuran  ;  kung  ang 
mga  dios  ng  inyong  mga  magulang  na 
pinaglingkuran  sa  dako  roon  ng  Ilog,  o  ang 
dios  ng  mga  Amorreo  na  ang  lupain  ay 
inyong  tinatahanan :  nguni't  sa  ganang 
akin  at  ng  aking  bahay  kami  ay  magliling- 
kod  sa  PancIinoon.  16  At  ang  bayan  ay 
sumagot  at  nagsabing :  Iluag  itulot  ng 
Dios  na  aming  pabayaan  ang  Pangi:n^oon 
sa  paglilingkod  sa  ibang  mga  dios ;  17  sa- 
pagka't  ang  Panginoong  ating Dios  siyang 
nagsampa  sa  atin  at  sa  ating  mga  magulang 
mula  sa  lupain  ng  Egipto  mula  sa  bahay 
ng  pagkaalipin,  at  siyang  gumawa  ng 
mga  dakilang  tandang  yaon  sa  ating  pani- 
ngin,  at  iningatan  tayo  sa  lahat  ng  daan 
na  ating  pinarunan,  at  sa  gitna  ng  lahat 
na  bayan  na  ating  dinaanan  :  18  at  iti- 
naboy  ng  Pangi:sOON  sa  liarap  natin  ang 
lab.at  na  bayan,  ang  mga  Amorreo  na 
tunialian  &a  luiiain:  kaya't  kami  ay  mag- 
lilmgkcd  din  sa  Pakc^ijs^oois' ;  sapagkaH 


siya'y  ating  Dios.  10  At  sinabi  ni  Josue 
sa  bayang  :  Kayo'y  liindi  makapagliling- 
kod  sa  Pakginoon,  sapagka't  siya'y  isang 
santong  Dios ;  siya'y  mapanibughuing 
Dios ;  hindi  niya  ipafatawad  ang  inyong 
pagsalangsang  o  ang  inyong  mga  kasala- 
nan  man.  20  Kung  inyong  pabayaan  ang 
Panginooh,  at  m-aglingkod  sa  mga  ibang 
dios,  siya  nga'y  hihiwalay  at  gagawan 
kayo  ng  kasam-an  at  liiipulin  kayo  pag- 
katapos  na  kaniyang  nagawan  kayo  ng 
mabuti.  31  At  sinabi  ng  bayan  kay 
Josue ;  Hindi,  kungdi  kami  ay  magliling- 
kod  sa  Pangikoon.  23  At  sinabi  ni 
Josue  sa  bayang :  Kayo V  Mga  saksi  la- 
ban sa  inyoDg  sarili  na  inyong  pinili  sa 
inyo  angPAKGiNOON,  upang  paglingkuran 
siya.  At  sinabi  nilang :  Kami  ay  mga 
saksi.  23  Ngaycn  nga'y  alisin  ninyo,  sabi 
ni  Josue  ang  mga  ibang  dios  na  nasa  gitna 
ninyo  at  ikiling  ninyo  ang  inyong  puso  sa 
Pamginooit  na  Dios  ng  IsraeL  24  At 
sinabi  ng  bayan  kay  Josue :  Ang  Pangi- 
KOONG  ating  Dios  ay  aming  paglilingkuran, 
at  ang  kaniyang  voces  ay  aming  didingin. 
25  Sa  gayo'y  nakipagtipan  si  Josue  sa 
bayan  ng  araw  na  yaon,  at  nilagdaan  niya 
sila  ng  palatuntunan  at  ng  ayos  sa  Sekem. 

26  At  sinulat  ni  Josue  ang  mga  salitang 
ito  sa  libro  ng  kautusan  ng  Dios ;  at  siya'y 
kumuha  ng  malaking  batOj  at  inilagay  sa 
ilalim  ng  encina  na  nasa  tabi  ng  santuario 
ng  Pakginoon.  27  At  sinabi  ni  Josue 
sa  boong  bayang :  Narito,  ang  batong  ito 
ay  magiging  saksi  laban  sa  atin,  sapagka^t 
narinig  nito  ang  lahat  na  salita  ng  Paisgi- 
KOON,  na  kaniyang  sinalita  sa  atin:  ito 
nga'y  magiging  saksi  laban  sa  inyo,  baka 
inyong  itakuil  ang  inyong  Dios.  28  Sa 
gayo'y  pinagpaalam  ni  Josue  ang  bayan, 
bawa't  isa  sa  kaniyang  mana. 

29  At  nangyari,  pagkatapos  ng  mga 
bagay  na  ito,  na  si  Josue,  na  anak  ni 
Kun  na  lingkod  ng  Paxgikoox,  namatay 
na  may  isang  daan  at  sarapuong  taon  ang 
gulang.  30  At  inilibing  nila  siya  sa  han- 
ganan  ng  kaniyang  mana  sa  Timnat-sera, 
na  nasa  hipaing  maburol  ng  Efraim  sa 
hilagaan  ng  bundok  ng  Gaas.  31  At 
naglingkod  ang  Israel  sa  Panginoon  sa 
lahat  ng  araw  ni  Josue,  at  sa  lahat  ng 
araw  ng  mga  matanda  na  kinamatayan  ni 
Josue  at  nakilala  ang  lahat  na  gawa  ng 
Panginoon,  na  kaniyang  ginawa  sa  Israel. 
32  At  ang  mga  buto  ni  Jose,  na  isinampa 
ng  Israel  inula  sa  Egipto,  inilibing' nila  sa 
Sekem,  sa  piraso  ng  lupa  na  binili  ni 
Jakob  b'd  mga  anak  ni  llanior  na  ama  ni 


1.  21 


MGA  HUKOM. 


247 


Sekem  ug  isang  daang  pirasong  salapi :  at 
mga  naging  mana  ng  mga  anak  ni  Jose. 
S3  At  namatay  si  Eleazar  na  anak  ni 


Aaron,  at  inilibing  nila  siya  sa  burol  ni 
Fineas  na  kaniyang  anak  na  nabigay  sa 
kaniya  sa  lupaing  maburol  ng  Efraim. 


ANG 


LIBRO  NG  MQA  HUKOM. 


I  At  nangyari,  pagkamatay  ni  Josue^  na 
I  itinanong  ng  mga  anak  ng  Israel  sa 
Panginoon,  na  sinabing,  ^Sino,  ang  n- 
nang  sasampa  sa  amin  laban  sa  mga  Kana- 
neo,  upang  bumaka  sa  kanila?  2  At  si- 
nabi  ng  Panginoon  :  Si  Juda  ang  sasam- 
pa :  narito't  aking  ibinigay  ang  lupain  sa 
kaniyang  kamay.  3  At  sinabi  ni  Juda 
kay  Simeong  kaniyang  kapatid :  Sumani- 
pa  kang  kasama  ko  sa  aking  kapalaran, 
upang  ating  bakahin  ang  Ivananeo;  at 
ako  nama'y  sasama  sa  iyong  kapalaran. 
Sa  gayo'y  yumaon  si  Simeong  kasama  niya. 
4  At  sumampa  si  Juda;  at  ibinigay 
ng  Panginoon  ang  Kananeo,  at  ang 
Perezeo  sa  kanilang  kamay :  at  ang  mga 
sinugatan  nila  sa  Bezek  ay  sampuong  li- 
bong  lalaki.  5  At  kanilang  nasumpungan 
si  Adoni-bezek  sa  Bezek :  at  sila^y  bumaka 
sa  kaniya;  at  kanilang  sinugatan  ang  Ka- 
naneo  at  aog  Perezeo.  6  Nguni't  tumakas 
si  Adoni-bezek ;  at  kanilang  sinundan  si- 
ya, at  liinuli  siya,  at  pinutol  nila  ang 
kaniyang  mga  daliring  hinlalaki  ng  ka- 
may at  ng  paa.  .  7  At  sinabi  ni  Adoni- 
bezek:  Pitong  puong  hari,  na  mga  may 
putol  ng  kanilang  mga  hinlalaki  sa  ka- 
may at  sa  paa  ay  namulot  ng  kanilang 
pagkain  sa  ilalim  ng  aking  dulang  :  kung 
paano  ang  aking  ginawa   a)*"   gayon  ako 

finanti  ng  Dios.  At  dinala  nila  siya  sa 
erusalem,  at  siya'y  namatay  doon. 
8  At  ang  mga  anak  ni  Juda  ay  naki- 
pagbaka  laban  sa  Jerusalem,  at  sinakop  at 
sinugatan  ng  talim  ng  tabak,  at  sinindi- 
han  ang  ciudad  ng  apoy.  ^9  At  pagkata- 
pos,  ang  mga  anak  ni  Juda  ay  bumabang 
bumaka  laban  sa  mga  Kananeo  na  tuma- 
tahan  sa  mga  lupaing  maburol,  at  sa  Ti- 
mugan,  at  sa  mababang  lupa.  10  At  si 
Juda'y  yumaong  laban  sa  Kananeo  na 
tumatalian  sa  Hebron :  (ang  pangalan  ng 
Hebron  ng  una  ay  Kiriat-arba :)  at  kani- 
yang sinugatan  ang  Sesai,  at  ang  Aliiman, 
at  ang  Talmai.    IS  At  mula  roo'y  yu- 


maong laban  sa  mga  tumatalian  sa  Debir. 
(Ang  pangalan  nga  ng  Debir  ng  una  ay 
Kiriat-sefer.)  12  At  sinabi  ni  Kaleb: 
Ang  sumugat  kay  Kiriat-sefer  at  maka- 
sakop,  doon  ko  ibibigay  na  asawa  si  Aksa 
na  aking  anak.  13  At  si  Otniel  na  anak 
ni  Kenaz,  kapatid  na  bata  ni  K.ileb,  ay 
siyang  sumakop  :  at  ibinigay  nito  na  asa- 
wa sa  kaniya  si  Aksa  na  kaniyang  anak. 

14  At  nangyari,  ng  lumakip  si  Aksa,  na 
kaniyang  kinilos  siya  na  humingi  sa  ka- 
niyang ama  ng  isang  bukid :  at  siya^y 
bumaba  sa  kaniyang  asno,  at  sinabi  ni 
Kaleb  sa  kaniyang:    ^Anong  ibig  mo? 

15  At  sinabi  ni  Aksa  sa  kaniyang :  Big- 
yan  mo  ako  ng  isang  kaloob ;  sapagka't 
inilagay  mo  ako  sa  lupain  na  Timugan, 
bigyan  mo  naman  ako  ng  mga  bukal  ng 
tubig.  At  ibinigay  ni  Kaleb  sa  kaniya 
ang  mga  bukal  sa  itaas,  at  ang  mga  bukai 
sa  ibaba. 

16  At  ang  mga  anak  ni  Kineo,  na  bia- 
nan  ni  Moises  ay  sumampa  sa  ciudad  ng 
mga  puno  ng  pal  ma  na  kasama  ng  mga 
anak  ni  Juda  sa  ilang  ng  Juda,  na  nasa 
timugan  ng  Arad ;  at  sila'y  naparoon  at 
tumahang  kasama  ng  bayan.  17  At  si  Ju- 
da'y  yumaong  kasama  ni  Simeon  na  kani- 
yang kapatid,  at  kanilang  sinugatan  ang 
Kananeo  na  tumatahan  sa  Zefat,  at  igini- 
bang  lubos ;  at  ang  ].^angalan  ng  ciudad 
ay  tinawag  na  Horma.  18  Sinakop  rin 
naman  ni  Juda  ang  Gaza  sampuo  ng  mga 
hanganan  noon  at  ang  Askelon  sampuo 
ng  hanganan  noon,  at  ang  Ekron  sampuo 
ng  hanganan  noon.  19  At  ang  Pangi- 
NOON  ay  suma  kay  Juda  ;  at  kaniyang  pi- 
nalayas  ang  mga  taga  lupaing  maburol; 
sapagka't  hindi  niya  mapalayas  ang  mga 
tumatahan  sa  libis,  dahil  sa  sila'y  may 
mga  karrong  bakal.  20  At  kanilang  ibi- 
nigay ang  Hebron  kay  Kaleb,  gaya  ng 
sinalita  ni  Moises  :  at  kaniyang  pinalayas 
doon  ang  tatlong  anak  ni  Anak.  21  At 
hindi  pinalayas  ng  mga  anak  ni  Benjamin 


248 


MGA  HtJKOM. 


1.  21 


ang  mga  Jebuseo  na  tumatalian  sa  Jeru- 
salem :  kungdi  ang  mga  Jebuseo  ay 
tumaliang  kasama  ng  mga  anak  ni  Benja- 
min  sa  Jerusalem  hangang  sa  araw  na 
ito. 

22  At  tiiji'ficol  sa  bahay  ni  Jose,  sila 
man  ay  sumampang  laban  kay  Bet-el :  at 
ang  Panginoon  ay  sumasakanila.  23  At 
ang  I'ahay  ni  Juse  ay  nagsugo  npang 
tiktikan  ang  Bet-el.  (Ang  pangalan  nga 
ng  una  ng  cindad  ay  Luz).  ;2i  At  nakita 
ng  mga  mangkukubkob  ang  isang  lalaki 
na  liimalabas  sa  cindad,  at  kanilang  sinabi 
sa  kaniyang;  Ituro  mo  sa  amin,  isina- 
samo  namin  sa  iyo,  ang  pasukan  sa 
cindad,  at  gagaraitan  ka  namin  ng  kaba- 
bagan.  25  At  itin/aro  niya  sa  kanila  ang 
pasukan  sa  cindad.  at  kanilang  sinugatan 
ang  ciudad  ng  talim  ng  tabak  ;  nguni't 
})inayaon  ang  kilaki  at  ang  boong  kasam- 
bahay  niya.  26  At  ang  lalaki  ay  puma- 
sok  sa  luimin  ng  mga  IleteOj  at  nagtayo 
ng  isang  ciudad,  at  tinawag  ang  pangalan 
noon  na  Luz  :  na  siyang  pangalan  noon  sa 
araw  na  ito. 

27  At  hindi  pinalayas  ni  Manases  ang 
vija  lam  Bet-sean  at  ang  mga  bayau  noon, 
o  ang  mga  iaga  Taanak  man  at  ang  mga 
bayan  noon,  o  ang  mga  taga  Dor  at  ang 
mga  bayan  noon,  o  ang  mga  taga  Ibleam 
man  at  ang  mga  bayan  noon,  o  ang  mga 
taga  Megido  man  at  ang  mga  bayan 
noon  :  kungdi  ang  mga  Kananeo  ay  tuma- 
iian  sa  lupaing  yaon.  28  At  nangyari, 
ng  ang  Israel  ay  lumakas,  na  kanilang 
pinaatag  ang  Kananeo,  at  hindi  niia 
lubos  na  napalayas. 

29  At  hindi  pinalayas  ni  Efraim  ang 
mga  Kananeo  na  tumatahan  sa  Gezer 
kungdi  ang  Kananeo  ay  tum.alian  sa 
Gezer  sa  gitna  nila. 

so  Hindi  pinalayas  ni  Zebiilon  ang 
mga  tumatahan  sa  Kitron,  o  ang  mga 
tumatahan  man  sa  Nahalol ;  kungdi  ang 
mga  Kananeo  ay  tumahan  sa  gitna  nila, 
at  naging  mamvimnis. 

31  Plindi  pinalayas  n.i  Aser  .ang  mga 
tumatahan  sa  Aco,  o  ang  mga  tumatalian 
man  sa  Zidon,  o  ang  sa  Ahlab  man,  o  ang 
sa  Aczib  man,  o  ang  sa  Helba  man,  o  ang 
sa  Afic  man,  o  ang  sa  Eeliob  man ; 
32  kungdi  ang  mga  Asherita  ay  tuma- 
hang  kasama  ng  mga  Kananeo,  na  mga 
taga  lupaing  yaon  ;  sapagka't  hindi  nila 
pinalayas  sila. 

33  Hindi  pinala}  as  ni  Naftali  ang  mga 
tumatahan  sa  Bet-semes,  o  ang  mga  tu- 
matahan man  sa  Bet-anat :  kungdi  siya'y 


tumahan  sa  gitna  ng  mga  Kananeo,  na 
mga  tumatahan  sa  lupaing  yaon ;  gayon 
ma'y  ang  mga  tumatahan  sa  Bet-seraea 
at  sa  Bet-anat  ay  naging  mannimuis  sa 
kaniya. 

34  At  piniit  ng  mga  Amorreo  ang  mga 
anak  ni  Dan  sa  mga  lupaing  maburol : 
sapagka't  ayaw  nilang  tiisin  sila  na  buma- 
ba  sa  libis :  35  nguni^t  inibig  ng  mga 
Amorreo  na  tumahan  sa  bundok  ng 
Heres,  sa  Ayalon,  at  sa  Saalbim  :  gayon 
ma'y  ng  nanaig  ang  kamay  ng  bahay  ni 
Jose,  na  ano  pa't  silaV  naging  mamu- 
muis.  36  xVt  ang  hanganan  ng  Amorreo 
ay  papaitaas  mula  sa  Akrabim,  buhat  sa 
batuhan,  at  papaitaas. 

2  At  sumampa  ang  angel  ng  Panginook 
sa  Bokim  mula  sa  Gilgal.  At  kani- 
yang sinabing,  kayo'y  pinasampa  ko  mula 
sa  Egipto,  at  dinala  ko  kayo  sa  lypain  na 
akingisinumpa  sainyongmgaraagulang;  at 
sinabi  kong,  kailan  ma'y  hindi  ko  sisirain 
ang  aking  ti}:'an  sa  inyo :  2  at  huag  ka- 
yong  makikipagtipau  sa  mga  tumatahan 
sa  lupaing  ito  ;  inyong  iwawasak  ang  ka- 
nilang mga  altar:  nguni't  hindi  ninyo 
dininig  ang  aking  voces :  I  Bakit  ginawa 
ninyo  ito?  3  kaya't  aking  sinabi  namang : 
Hindi  ko  sila  palalayasin  sa  harap  ninyo ; 
kungdi  sila'y  magiging  mga  salubsob  sa 
inyong  mga  tagiliran,  at  ang  kanilang 
mga  dios  ay  magiging  silo  sa  inyo.  4  At 
nangyari,  pagkasalita  ng  angel  ng  Pangi- 
NOON  ng  mga  salitang  ito  sa  lahat  ng 
mga  anak  ng  Israel,  na  itinaas  ng  bayan 
ang  kanilang  voces,  at  uraiyak.  5  At 
kanilang  pinanganlan  ang  lugar  na  yaon 
na  Bokim  ;  at  silaV  naghayin  doon  sa 
Panginoon. 

6  Ng  mapagpaalam  nga  ni  Josue  ang 
bayan,  pumaroon  ang  mga  anak  ng  Israel 
bay/a't  isa,  sa  kanilang  mana,  upang  ariin 
ang  lupa.  7  At  naglingkod  ang  bayan  sa 
Panginoox  sa  lahat  ng  araw  ni  Josue,  at 
sa  lahat  ng  mga  araw  ng  mga  matandang 
natirang  nabuhay  kay  Josue,  na  nakakita 
ng  mga  dakilang  gawa  ng  Pakginoon,  na 
kaniyang  ginawa  sa  Israel.  8  At  si  Josue 
na  anak  ni  Nun,  na  alipin  ng  PangiN002^ 
ay  namatay,  na  may  isang  daan  at  sam- 
puong  taon  ang  gulang.  9  At  kanilang 
inilibing  siya  sa  hanganan  ng  kaniyang 
mana,  sa  Timnat-heres,  sa  bundukin  ng 
Efraim,  sa  liilagaan  ng  bundok  Gaas. 
10  At  lahat  ng  lahi r.g  yaon  naman  ay 
nalakip  sa  kanilang  mga  magulang;  at 
doo\y  nagbangon  ang  ibang  lahi  pagka« 
matay  nila,  na  hindi  nakilala  ang  Pakgi- 


3.  10 


mSa  hukom. 


249 


NOON,  o  ang  mga  gawa  man  na  kaniyang  '• 
ginawa  sa  Israel. 

11  At  ginawa  ng  mga  anak  ng  Israel  ang 
masama  sa  paningin  ng  PainGINOON,  at 
nagilngkod  sa  mga  Baal :     12  at  kanilang 
iniwan  ang  Pangikook,  ang  Dios  ng  ka- 
nilang mga  magulang,  na  kumuha  sa  kanila 
sa  lupain  ng  Egipto,  at  sumunod  sa  ibang 
mga  dios,   sa   mga  dios   ng   mga   bayan 
na  nasa  palibot  nila :  at  sila'y  yumukod  sa 
kanila;  at  kanilang  minungkalii  ang  Pa- 
NGINOON  sa  galit.     13  At  kanilang  iniwan 
ang  Panginoon,  at  naglingkod  kay  Baal 
at  kay  Astarot.    14  At  ang  galit  ng  Pa- 
nginoon ay  nag-alab  laban  sa  Israel,  at 
kaniyang  ibinigay  sila  sa  kamay  ng  mga 
mang-loloob  na  lumoob  sa  kanila,  at  ka- 
niyang ipinagbili  sila  sa  mga  kamay  ng 
kanilang  mga  kaaway  sa  palibot,  na  ano 
pa't  sila^y  hindi  makatayong  maluat  sa 
harap  ng*  kanilang  mga  kaaway.    15  Saan 
man  sila  yamaon,  ang  kamay  ng  Pangi- 
noon ay  laban  sa  kanila  npang  kasam-an, 
gaya  ng  sinalita  ng  Panginoon,  at  gaya 
ng  isinumpa  sa  kanila  ng  Panginoon: 
sila'y  nagipit  na  mainam.     16  At  nag- 
bangon  ang  Panginoon  ng  mga  hukom  na 
nagligtas  sa  kanila  sa  kamay  niyaong  mga 
lumoloob  sa  kanila.    17  At  gayon  ma'y 
hindi  sila  nakikinig  sa  kanilang  mga  hu- 
kom, sapagka't  sila'y  nakikiapid  sa  ibang 
mga  dios,  at  kanilang  mga  niyuyukuan  sila : 
sila'y  nagpakaligaw  na  madali  sa  daan  na 
nilarkaran  ng  kanilang  mga  magulang  na 
sumusunod  ng  mga  utos  ng  Panginoon  ; 
7i:guni't  hindi  nila  ginawang  gayon.    18  At 
ng  ipagbangon  sila  ng  Panginoon    ng 
mga  hukom,  ang  Panginoon  ay  sumasa 
hukom  at  iniligtas  sila  sa  kamay  ng  ka- 
nilang mga  kaaway  sa  lahat  ng  araw  ng 
hukom :  sapagka*t  nagsisi  ang  Panginoon 
dahil  sa  kanilang  daing,  dahil  doon  sa 
mga   pumipighati   sa   kanila   at    nagpa- 
pakalupit  sa  kanila.     19  Nguni't  nangya- 
yari  pagkamatay  ng  hukom,  na  sila'y  nag- 
babalik  at  lalong  sumasama  kay  sa  kani- 
lang mga  magulang  sa  pagsunod  sa  ibang 
mga  dios,  upang  maglingkod  sa  kanila,  at 
yumukod  sa  kanila ; 'sila'y  hindi  naglilikat 
sa  kanilang  mga  ga^va,  o  sa  kanila  mang 
tampalasang  lakad.     20  At  ang  galit  ng 
Panginoon  ay  nag-alab  laban  sa  Israel, 
at  kaniyang  sinabing :   Sapagka^t  sinalang- 
sang  ng  naciong  ito  ang  aking  tipan  na 
akinginiutos  sa  kanilang  mga  magulang,  at 
hindi  dininig  ang  aking  voces;     2l  hindi 
ko  na  naman  palalayasin    pa   ang    sino 
man  sa  harap  ng  mga  naciong  iniwan  ni 


Josue  ng  siya'y  mamatay :  S2  upang  sa 
pamamag-itan  niWy  aking  masubok  ang 
Israel,  kung  kanilang  susundin  o  hindi 
ang  daan  ng  Panginoon  upang  lumakad 
sa  kanya,  gaya  ng  inilakad  ng  kani- 
lang mga  magulang.  23  Kaya't  iniwan 
ng  Panginoon  ang  mga  naciong  yaon, 
na  hindi  niya  pinalayas  silang  biglaanj 
o  ibinigay  man  sila  sa  kamay  ni 
Josue. 

3  Ito  nga  ang  mga  nacion  na  iniwan  ng 
Panginoon,  upang  subukin  ang 
Israel  sa  pamamag-itan  nila,  sa  makatuid 
baga'y  sa  lahat  ng  hindi  nakakilala  ng 
mga  }3agbabaka  sa  Kanaan ;  2  makilala 
man  lamang  yaon  ng  mga  lahi  ng  mga 
anak  ng  Israel  upang  turuan  sila  ng  paki- 
kipagbaka,  yaon  man  lamang  ng  una'y  hin- 
di nakakilala  niyaon :  3  na  ang  limang 
panginoon  ng  mga  Filisteo  at  ang  lahat 
ng  Kananeo,  at  ang  mga  Zidonio,  at  ang 
mga  Heveo,  na  tumatahan  sa  bundok  ng 
Libano,  mula  sa  bundok  ng  Baal-hermon 
hangang  sa  pagpasok  ng  Hamat.  4  At 
sila  nga  upang  subukin  ang  Israel  sa  pama- 
mag-itan nila,  upang  malaman  kung  ka- 
nilang didingin  ang  mga  utos  ng  Pangi- 
noon, na  kaniyang  iniutos  sa  kanilang  mga 
magulang  sa  pamamag-itan  ng  kamay  ni 
Moises.  5  At  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
tumahan  sa  gitna  ng  mga  Kananeo,  ng 
Heteo,  at  ng  Amarreo.  at  ng  Perezeo,  at 
ng  Heveo,  at  ng  Jebuseo  :  6  at  kinuha 
nila  ang  kanilang  mga  anak  na  babaye  u- 
pang  maging  kanilang  mga  asawa,  at  ibi- 
nigay ang  kanilang  mga  anak  na  babaye 
sa  kanilang  mga  anak  na  lalaki,  at  nag- 
lingkod sa  kanilang  mga  dios. 

7  At  ginawa  ng  mga  anak  ng  Israel 
ang  masama  sa  paningin  ng  Panginoon, 
atnilimot  ang  Panginoong  kanilang  Dios, 
at  naglingkod  sa  mga  Baal  at  sa  mga 
Ashera.  8  Kaya't  ang  galit  ng  Pangi- 
noon ay  nag-alab  laban  sa  Israel,  at  kani- 
yang ipinagbili  sila  sa  kamay  ni  Kusan- 
risataim,  na  hari  sa  Mesopotamia :  at  ang 
mga  Sanak  ng  Israel  ay  naglingkod  ka 
Kusan-risataim  na  walong  taon.  9  At  ng 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  dumaing  sa 
Panginoon,  ay  nagbangon  ang  Panginoon 
ng  isang  tagapagligtas  sa  mga  anak  ng 
Israel,  na  siyang  nagligtas  sa  kanila,  sa 
makatuid  baga'y  si  Otniel  na  anak  ni  Ke- 
naz,  nakapatid  na  bata  ni  Kaleb.  10  At 
ang  espiritu  ng  Panginoon  ay  sumaka- 
niya,  at  kaniyang  hinatulan  ang  Israel; 
at*^  siya'y  lumabas  na  nakipagbaka,  at 
I  ibinigay  ng  Panginoon  si  Kusan-risataim 


250 


MGA  HUKOM. 


3,  10 


lui  hari  Ba  T^Iesopotamia  sa  kaniyaDg 
Icamay :  at  ang  kani yang  kaniay  ay  nanaig 
iabaii  kay  Kusan-risataim.  II  At  nag- 
})ahinga  ang  lu pain  na  a  pat  na  piiODgtaon. 
At  si  Otniel  na  anak  ni  Kenaz  ay  namatay. 
12  At  ginawa  muli  ng  mga  anak  ng  Is- 
rael ang  niasania  sa  paningin  ng  Pa>:gi- 
KOON :  at  pinatibay  ng  Pangtnoon  si 
Eglon  na  ]iari  pa  Moab  laban  sa  Israel, 
Rapagka't  kaniiang  ginawa  ang  masama  sa 
paningin  ng  Paxgixoox.  13  At  kaniyang 
tinip(.n  ang  niga  anak  ni  Anion  at  ni 
Anialek ;  at  siya'y  yumaon  at  sinngatan 
niya  ang  Israel,  at  kanilang  inari  ang 
ciudad  ng  mga  puno  ng  pal  ma.  14  At 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nagling- 
kcd  kay  Eglon  na  labing  vvalong  taon. 
15  Kguni^t  ng  dumaing  ang  mga  anak  ng 
Israel  sa  Paxginoox",  ibinangon  sa  kanila 
ng  Paxgixoon  ang  isang  tagapagligtas,  si 
Elind  na  anak  ni  Gera,  ang  Benjamita, 
isang  lalaking  kaliwete  :  at  ang  mga  anak 
ng  Israel  nagpadala  ng  isang  kaloob  sa 
pamamag-itan  niya  kay  Eglon  na  hari  sa 
Moab.  16  At  si  Ehud  ay  gumawa  ng  isang 
tabak  na  may  dalawang  talim,  na  may 
isang  siko  ang  liaba ;  at  kaniyang  ibinig- 
kis  sa  ilalim  ng  kaniyang  suot,  r;a  kani- 
yang dakong  kanang  hita.  1?  At  kani- 
yang inihandog  ang  kaloob  kay  Eglon  na 
iiari  sa  Moab :  at  si  Eglon  ay  lalaking 
napakataba,  18  At  ng  siya'y  matapos 
niakapaghandog  ng  kaloob,  pinapagpa- 
alam,  ni  Eglon  ang  bayan  na  nagdala 
ng  kaloob.  19  ISguui't  si  Ehud  nagbalik 
mula  sa  batuhan  na  nasa  piling  ng  Gilgal, 
at  nagsabing  :  AkoS'  may  isang  pasngong 
lihim  sa  iyo,  O  hari.  At  kaniyang  sina- 
bing;  j  Tumaliimik  ka  !  Atyaonglahat 
na  nakatayo  sa  siping  niya,  ay  umalis  sa 
harap  niya.  20  At  si  I'^lmd  ay  naparoon  sa 
kaniya ;  at  siyaH^  nakaupong  mag-isa  sa 
kaniyang  kabnhayan  na  pangtag-init  na 
sarili  niya.  -  At  sinabi  ni  Elind  :  Ako'y 
may  dalang  pasiigo  sa  iyo  na  ninla  sa 
Dies.  At  siya'y  nagtindig  sa  kaniyang  u- 
puan.  21  At  inilabas  ni  Ehud  ang  kaniyang 
kaliwa,  at  binunot  ang  tabak  mula  sa 
kaniyang  kanang  hita,  at  isinaksak  sa 
kaniyang  tiyan :  22  at  pati  ng  pnluhan 
ay  sumuot  na  kasnnod  ng  tabak  ;  at  nati- 
kom  ang  taba  sa  tabak,  na  ano  pa't  liindi 
niya  nabunot  ang  tabak  sa  kaniyang 
tiyan;  at  lumabas  sa  likod.  23  Kg  mag- 
kagayo'y  lumabas  si  Ehud  sa  pintuan, 
at  sinarhan  niya  siya  sa  mga  iiintuan 
ng  kabahayan,  at  mga  tinarankalian 
'^■l  Ngayo^y  ng  siya'y  makaalis,  ang  kani- 


yang mga  alipin  ay  damating;  at  kanilang 
nakita,  at,  narito,  ang  mga  pintuan  ng 
kabahayan  ay  natatran]:a :  at  kanilang  si- 
nabing  :  V/alang  pagsalang  kaniyang  ti- 
natakpan  ang  kaniyang  mga  paa  sa  kani- 
yang silid  na  pangtag-init.  25  At  sila'y 
naghintay  hangang  sa  sila'y  nangapahiya  : 
at,  narito,  hindi  niya  binuksan  ang  mga 
pintuan  ng  kabahayan  ;  kaya't  sila'y  ku- 
muha  ng  susi,  at  binuksan :  j  at,  narito, 
ang  kaiulang  panginoon,  ay  nakabulag- 
tang  patay  sa  lapag  !  26  At  lumakas  si 
Ehud  saraantalang  silaV  naghihintay,  at 
siyaV  dumaan  sa  dako  roon  ng  batuhan 
at  tumakas  hangang  sa  Seira.  27  At 
nangyari,  pagdating  r^iyo,  ay  kaniyang 
hinipan  ang  pakakak  sa  lupaing  maburul 
ng  Efraim,  at  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
bumabang  kasama  niya  mula  sa  lupaing 
raaburol :  at  siya'y  sa  unalian  niln.  28  At 
kaniyang  sinabi  sa  kanilang  :  Sumunod 
kayo  sa  akin :  sai^^agka't  ibinigay  ng 
Paxgixoox  ang  inyong  mga  kaav/ay 
na  mga  Moabita  sa  inyong  kamay. 
At  sila'y  bumabang  ka^-unod  niya,  at 
sinakop  ang  mga  tawiran  sa  Jordan 
laban  sa  manga  Moabita,  at  hindi  nila 
tiniis  na  sino  mang  katawo  ay  magdaan 
doon.  29  At  silaV  sumugat  sa  Moab  ng 
panahong  yaon  ng  may  sainpuong  libong 
lakaki,  bawa't  lalaking  matataba  at  ba- 
wa't  lalaking  may  tapang;  at  doo'y  wa- 
lang  nakatakas  na  lalaki.  ili}  Gayon  na- 
ngayupapa  ang  Moab  r^g  araw  na  yaon, 
sa  ilalim  ng  kamay  ng  Israel :  at  ang 
lupa'y  nagpahingang  walong  puong  taon. 

SI  At  ])agkatapos  niya'y  si  Bamgar,  na 
anak  ni  Anat.  ny  siyang  sumugat  sa  mga 
Filisteo,  ng  anim  na  raang  lalaki,  ng  may 
tibo  ng  baka :  at  kaniya  ring  iniligtas 
ang  Israel. 

>|  At  ginawang  uli  ng  mga  anak  ng  Israel 
"'^  ang  masama  sa  paningin  ]ig  Paxgi- 
xoox, ng  m  a  ma  t  ay  si  E  h  uci .  2  A  t  i pinag- 
bili  sila  ng  I^axgixoox  sa  kamay  ni 
Jabin  na  liari  sa  Kanaan,  n.a  naghahari 
sa  Hazor  ;  na  ang  puno  sa  hukbong  yaon 
ay  si  Sisera,  na  siyang  tumatalian  sa 
Haroset  ng  mga  naeion,  S  At  dumaing 
ang  mga  anak  ng  Israel  sa  Paxgixoox  : 
sapagka't  siya^y  may  anim  i:a  raang  kar- 
rong  bakal ;  at  dalawang  puong  taong 
pinighati  niyang  mainam  ang  mga  anak 
hg  Israel. 

4  Kgayo'y  si  Debora,  na  i^-ofetisa,  asa- 
wa  ni  Enpidot,  ay  luimaliatol  sa  Israel 
ng  jwnaliong  yaon.  5  At  siya'y  tumalum 
sa  ilalim  ng  ];uno  ntr  palma  ni  Debura,  :^<i 


5.  3 


MGA  HUKOM. 


251 


pag-itan  ng  Eama  at  Bet-el,  sa  Inpaing 
maburol  ng  Efraim  ;  at  sinasampa  siva 
ng  mga  anak  iig  Israel  upang  pahatol. 
8  At  kaniyang  sinugo  at  pinatawag  si 
Barak,  na  anak  ni  Abinoam  mnla  sa 
Kedes-naftali,  at  sinabi  sa  kaniyang, 
I,  Hindi  ba  ang  Pangikoon,  ang  Dios  ng 
Israel,  nag-utos :  Yumaon  ka,  at  sumu- 
long  ka  sa  bundok  ng  Tabor,  at  magsama 
ka  ng  sampuong  libong  lalaki  sa  mga  a- 
nak  ni  Naftali  at  sa  mga  anak  ni  Zebulon  ? 
7  At  aking  isusulong  kita  sa  -ilog  Kison, 
sa  Sisera,  na  puno  sa  hukbo  ni  Jabin, 
sampuo  ng  kaniyang  mga  karro  at  ng 
kaniyang  mga  karamihan ;  at  aking  ibibi- 
gay  siya  sa  ij^ong  kamay.  8  At  sinabi 
ni  Barak  sa  kaniyang:  Kiing  ikaw  ay 
sasama  sa  akin  ay  paroroon  nga  ako : 
nguni't  kungdi  ka  sasama  sa  akin,  Hndi 
ako  paroroon.  9  At  kaniyang  sinabing  : 
Walang  pagsalang  sasama  ako  sa  iyo : 
gayon  ma'y  ang  lakad  na  iyong  ipag- 
papatuloy  ay  hindi  magiging  sa  iyong 
kapurihan;  sapagka^t  ipagbibili  ng  Pa- 
NGIKOON  si  Sisera  sa  kamay  ng  isang 
babaye.  At  si  Debora  ay  tumindig  at 
pumaroong  kasama  ni  Barak  sa  Kedes. 
10  At  tinawag  ni  Barak  si  Zebulon  at  si 
Naftali  na  magkasama  sa  Kedes ;  at  doo'y 
sumampa  ang  sampuong  libong  lalaki  na 
kasunod  niya :  at  si  Debora  ay  su  man  pang 
kasama  niya.  li  Ngayo'y  si  Heber  na 
Kineo  ay  humiwalay  sa  mga  Kineo  sa 
makatuid  baga'y  sa  mga  anak  ni  Hobab, 
na  bianan  ni  Moises,  at  itinayo  ang  kani- 
yang mga  dam  pa  hangang  sa  encinahan 
sa  Zaananim,  na  nasa  siping  ng  Kedes. 
12  At  kanilang  isinaysay  kay  Sisera  na 
si  Barak  na  anak  ni  Abinoam  ay  sumam- 
pa sa  bundok  ng  Tabor.  13  At  pinapag- 
pisang  magkakasama  ni  Sisera  ang  kani- 
yang mga  karro,  siam  na  raang  karrong 
bakal,  at  ang  boong  bay  an  na  kasama 
niya,  mula  sa  Haroset  ng  mga  nacion 
hangan  sa  ilog  ng  Kiscn.  14  At  sinabi 
ni  Debora  kay  Barak :  Magbangon  ka ; 
sapagka't  ito  ang  araw  na  ibinigay  ng 
Panginoon  si  Sisera  sa  iyong  kamay : 
^  Hindi  ba  lumabas  ang  Panginoon  sa 
harap  mo?  Sa  gayoV  bumaba  si  Barak 
mula  sa  bundok  ng  Tabor,  at  sampuong 
libong  lalaki  ang  kasunod  niya.  15  At 
nilansag  ng  Pakgikoon  si  Sisera,  at  iahat 
ng  karro  niya,  at  ang  boong  liukbo  niya, 
ng  talim  ng  tabak  sa  harap  ni  Barak  ;  at 
bumaba  ei  Sisera  sa  kaniyang  karro,  at 
tumakas  na  tumakbo.  16  Kguni^t  liina- 
bol  ni    Barak   ang    mga   karro,   at    ang 


liukbo,  hangang  sa  Haroset  ng  mga  na- 
cion :  at  ang  boong  hukbo  ni  Sisera  ay 
naliulog  sa  talim  ng  tabak ;  walang  lala- 
king  nalabi. 

17  Gayon  ma^y  si  Sisera  ay  tumakas 
na  tumakbo  sa  dampa  ni  Jael  na  asawa 
ni  Heber  na  Kineo  ;  sapagka't  may  kapa- 
yapaan  si  Jabin  na  hari  sa  Hazor  at  ang 
bahay  ni  Heber  na  Kineo.  18  At  sina- 
lubong  ni  Jael  si  Sisara,  at  sinabi  sa  ka- 
niyang :  Lumihis  ka  panginoon  ko,  lumi- 
his  ka  rito  sa  akin ;  huag  kang  matakot. 
At  siya'y  lumihis  sa  kaniya  sa  loob  ng 
dampa,  at  siya'y  tinakpan  niya  ng  isang 
kolcha.  19  At  sinabi  niya  sa  kaniyang : 
Isinasamo  ko  sa  iyo  na  bigyan  mo  ako 
ng  kaonting  tubig  na  mainom ;  sapagka't 
ako'y  nauuhaw.  At  binuksan  niya  ang  i- 
sang  botellang  gatas,  at  pinainom  niya  siya, 
at  tinakpan  siya.  20  At  sinabi  ni  Sisera 
sa  kaniyang  :  Tumayo  ka  sa  pintuan  ng 
dampa,  at  mangyayari,  pagka  ang  sino 
man  ay  darating  at  magtatanong  sa  iyo, 
at  magsasabing  :  i  May  tawo  bang  sino 
man  dian,  ?  na  iyong  sasabihing :  Wala. 
21  Ng  magkagayo'y  kumuha  si  Jael  na 
asawa  ni  Heber  ng  isang  tulos  ng  dampa, 
at  sumungab  ng  isang  pamukpok  sa  kani- 
yang kamay  at  naparoong  marahan  sa  ka- 
niya, atisinugat  ang  tulos  sa  kaniyang  ulo, 
at  ibinual  sa  lupa ;  sapagkaH  siya'y  nakatu- 
log  ng  mahimbing ;  sa  gayoV  siya'y  nang- 
lupaypay  at  namatay.  22  At  narito,  sa 
paraang  hinahabol  ni  Barak  si  Sisera ;  lu- 
mabas na  sinalubong  ni  Jael  siya,  at  si- 
nabi sa  kaniyang :  Parito  ka,  at  ituturo 
ko  sa  iyo  ang  lalaki  na  iyong  hinahanap. 
At  siya'y  naparoon  sa  kaniya,  at  narito,  si 
Sisera  ay  nakabulagtang  patay,  at  ang 
tulos  ay  nasa  kaniyang  ulo.  23  Gayon 
pinangayupapa  ng  Dios  ng  araw  na  yaon 
si  Jabin  na  hari  sa  Kanaan  sa  harap  ng 
mga  anak  ng  Israel.  24  At  nanaig  ang 
kamay  ng  mga  anak  ng  Israel  ng  higit  at 
higit  laban  kay  Jabin  na  hari  sa  Kanaan, 
hangang  sa  maigiba  nila  si  Jabin  na  hari 
sa  Kanaan. 

SNg  magkagayo'y  umawit  si  Debora  at 
si  Barak  na  anak  ni  Abinoam  ng 
araw  na  yaon,  na  sinabing  : 

2  Sa  paraang  pinatnubayan  ng  mga  taga 

patnubay  ang  Israel, 
Sa  paraang  ang  bay  an  ay  hum  and  Og 

na  kusa, 
Pnrihin  ninyo  ang  Panginoon. 

3  Dingin  ninyo,  Oh  mga  hari;  pakingan 

ninyo,  Oh  mga  principe  ; 
Ako,  ako'y  aawit  sa  Pakginoon  ; 


252 


MGA  HUKOM, 


5.  3 


Ako  y  aawit  ng  pagpopuri  sa  Paxgi- 
NOON,  na  Dios  ng  Israel. 

4  Panginoon,  ng  ikaw  ay  lnmabas  sa 

Seir, 
Kg  ikaw  a  J  ynmaon  mula  sa  bukid 

ng  Edom, 
>ng  lupii'y  nanginig,  ang  mga  langit 

naman  ay  pnmatak, 
Timay,  ang  mga  alapaap  ay  pimiatak 

ng  tubig. 

5  Ang  mga  bnndok  ay  Inmindol  sa  ha- 

rap  ng  Panginoo:^^. 
Pati  ikaw  Sinai,  sa  liarap  ng  Pa>^gi- 
NOON;  ng  Dios  ng  Israel. 

6  Sa  mga  araw  ni  Samgar  na  anak  ni 

An  at, 
Sa  mga  araw  ni  Jael  ang  mga  barkada 

-ay  naglikat, 
At  ang  mga  mapaglakbey  ay  lumakad 

sa  mga  landas. 

7  Aug  mga  piino  ay  naglikat  sa  Israel, 

siWy  naglikat, 
Ilangang  sa  ako,  si  Debora,  ay  nag- 

bangon, 
Ka  ako'y   nagbangong  pinaka-ina  ng 

Israel. 

8  Sila'y  nagsipili  ng  bagong  mga  dios ; 
jN;g  magkagayo'y  nygkarcon  ng  pag- 

babaka  sa  mga  pintuang-daan  : 
^Nakakiia  ba  kaya  ng  kalasag  o  ng 
sibat  sa  apat  na  puong  libo  sa  Israel  ? 

9  Ang  aking  pusoV  nasa  mga  nagpupnno 

sa  Israel, 
Ka  nagsihandog  na  kusa  sa  bayan; 
1  Purihin  ninyo  ang  Pakginoon  ! 

10  Saysayin  ninyo,  ninyong  mga  nakasa- 

^  kay  sa  mapuputing  asno, 
Kayong  mga  nauupo  sa  mga  mainam 

na  sapin, 
At  kayong  mga  lumalakad  sa  daan, 

11  Malayo  sa  ingay  ng  mga  mangliuhii- 

tok,  sa  mga  lugar  na  igiban  ng  tubig, 

Diyan  sila  magpapanibagong  bilaiig  ng 

mga  kabanalang    gawa  sa   Pangi- 

KOON, 

Kg  mga  kabanalang  gawa  ng  kaniyang 

pagpupuno  sa  Israel. 
Ikimaba  nga  ang  bayan  ng  PanSjnoon 

sa  mga  pintuang-daan, 

12  Gumising  ka,  gunaising  ka,  Debora ; 
gumising  ka,  gumising  ka,  uraawit  ka 

ng  awit : 
Bumangon   ka,  Barak,  at  daUiin  mo 
ang  iyong  mga  bihag,  ikaw  na  anak 
ni  Abinoam. 

13  Bumaba  nga  ang  nalabi  sa  mga  mabal, 
Ang  Panginoon  ay  bumuba  dabil  sa 

akin  laban  sa  mga  maka])angyarilian. 


14  Sa    Efraim    nagmuraula,    silang    ang 

ugat  ay  nasa  Amalek 
Sa  likuran  mo  ang  Benjamin,  na  ka- 

saraa  ng  iyong  bayan  ; 
Sa   jMakir    nagmumula   ang   mga  pi- 

nuno. 
At  sa  Zebulon  ang  mga  liumahawak 

ng  tungkod  ng  pagpupuno. 

15  At  ang  mga  pangulo  sa  Isakar  ay  ka- 

sama  ni  Debora : 
Kung   paano   si  Isakar   ay  gayon   si 

Barak ; 
Sa  libis  itinulak  sa  kaniyang  mga  paa. 
Sa   tabi  ng   mga  batis' ni^Euben  ay 

nagkaroon  ng  mga  dakilang  pagdi- 

dilidili  ng  puso. 

16  ^Bakit  ikaw  ay  naupo    sa   gitna  ng 

mga  kulungan  ng  tupa, 
Upang  dingin  ang  mga   pagtawag   sa 

mga  kawan? 
Sa  batis  ni  Euben. 
Kagkaroon   ng   mga   pagdidilidili   ng 

puso. 

17  Si  Gilead  ay  tumatabaii  sa  dako  roon 

ng  Jordan : 

At  si  Dan,  ^bakit  siyaS^  natitira  pa  sa 
^  mga  sasakyan  ? 

Si  Aser  ay  umuupo  sa  mga  tabi  ng  da- 
gat. 

At  tumatalian  sa  kaniyang  mga  batis. 

18  Si  Zebulon  ay  isang  bayan  na  nagwa- 

lang  kabuluhan  ng  kaniyang  buhay 
sa  karaatayan. 
At  si  Kaftali,  sa  mga  mataas  na  lugar 
sa  bukid. 

19  Aug  mga  hari  ay  pumarito  at  bumaka ; 
Kg    magkagayo'y    nakipagbaka    ang 

mga  hari  sa  Kanaan, 
Sa  Taanak  na  nasa  tabi  ng  mga  tubig 

sa  Megido  : 
Sila'y  liindi  nagdala  ng  mga  pakina- 
^  bang  na  salapi. 

20  Sila'y  nakipagbaka  mula  sa  langit, 
Ang  mga  bituin  sa  kanilang  paglakad 

ay  nakipagbaka  laban  kay  Sisera. 

21  Tinangay  sila  ng  batis  ng  Kison, 

Kg  matandang  ilog  na  yaon,  ang  ilog 

Kison. 
O  aking  kalulua  lumakad  kang  may 

lakas. 

22  Kg    magkagayoV     nagsipukpok    ang 

mga  kuko  ng  mga  kabayo. 
Dabil  sa  mga  pagtungtong^  sa  pagtung- 
tong  ng  kanilang  mga  m.alakas. 

23  Sumpain   ninyo    si    Meroz,    wika    ng 

^  angel  ng  Pangikoon, 
Sumpain    ninyo    ng  kapaitpaitan  ang 
mga  tumatalian  sa  kaniya ; 


6.  13 


MGA  HUKOM. 


253 


Sapagka't  sila^y  hindi  naparoon  sa  lu- 

loDg  ng  Pan(5i:noon, 
Sa  tulong  ng  Panginoon,   laban   sa 

raga  makapangyarihan. 

24  Pagpalain     sa     laliat    ng    babaye    si 

Jael, 
Ang  asawa  ni  Heber  na  Kineo, 
Pagpalain  siya  sa  lahat  ng  babaye  sa 

dam  pa. 

25  Siya'y  humingi  ng  ttibig,  binigyan  niya 

nggatas;^ 
Kaniyang  binigyan  siya  ng  man tek  ilia 
sa  pingang  mahal. 

26  Kaniyang  ipinatong  ang  kaniyang  ka- 

may  sa  tulos, 
At  ang  kaniyang  kanang  kamay  sa  pa- 

mukpok  ng  mga  mang-gagawa ; 
At  sa  pamamag-itan  ng  pamukpok  ay 

kaniyang  sinugatan  si  Sisera,  sinu- 

gatan  niya  sa  kaniyang  ulo. 
Tunay,  kaniyang  itinaas  at  isinaksak 

sa  kaniyang  ulo. 

27  Sa  kaniyang  paanan  ay  yumuko,  siya^y 

nabual,  siya'y  nabulagta  : 
Sa  kaniyang  paanan  siya'y  yumuko, 

siya'y  nabual :  * 

Kung  saan  siya  yumako,  doon  siya  na- 
bulagtang  patay. 

28  Mula  sa  dungawan  siya'y  tumatanaw, 

at  sumigaw ; 
Ang  ina  ni  Sisera  ay  sumigaw  mula  sa 

mga  silipan : 
^Bakit  ang  kaniyang  karro  ay  nag- 

luluat  ng  pagdating  ? 
^Bakit   bumabagal  ang  mga    gulong 

ng  kaniyang  mga  karro  ? 

29  Ang  kaniyang  mga  pantas  na  babaye 

ay  sumagot  sa  kaniya, 
Tiraay,  siya  ang  sumasagot  sa  kaniya 
rin, 

30  i  Hindi  ba  sila  nakasumpong,  hindi  ba 

nila  binahagi  ang  samsam  ? 

Isang  dalaga,  dalawang  dalaga  sa  ba- 
wa't  lalaki ; 

Kay  Sisera  ay  samsam  na  sarisaring 
kulay, 

Samsam  na  sarisaring  kulay,  ang  pag- 
kaburda. 

Na  sarisaring  kulay,  na  burda  sa  da- 
lawang tagiliran, 

Na  data  sa  leeg  ng  mga  biliag  ? 

31  Gayon  malipol   ang  lahat  ng  iyong 

kaaway,  0  Panginoon  : 
NguniH  yaong  mga  umiibig  sa  kaniya 

maging  parang  araw  pagka  luma- 

labas  sa  kaniyang  kalakasaiv. 
At  ang  lupain  ay  nagpahinga  na  apat 

na  puong  taop. 


6  At  ginawa  ng  mga  anak  ng  Israel 
yaong  masama  sa  paningin  ng  Pa- 
KGIKOON  :  at  ibinigay  sila  ng  Pangikoon 
sa   kamay    ni   Madian    na    pitong  taon. 

2  At  ang  kamay  ni  Madian  ay  nanaig 
laban  sa  Israel ;  at  daliil  kay  Madian  ay 
gumawa  ang  mga  anak  ng  Israel  ng  mga 
kuta  na  nangasa  bundok,  at  sa  mga 
yungib,   at  sa  mga    lugar    na    matibay. 

3  At  ganito  ang  nangyari,  pagka  ang 
Israel  ay  nakapaghasik,  na  nagsisisampa 
ang  mga  Madianita,  at  ang  mga  Amale- 
cita,  at  ang  mga  anak  sa  silanganan ;  co, 
sila'y  sumampang  laban  sa  kanila ;  4  At 
sila'y  nagtayo  ng  kampamento  laban  sa 
kanila,  at  kanilang  giniba  ang  bunga  ng 
lupa,  liangang  sa  sila'y  dumating  sa  Gaza, 
at  wala  silang  iniwang  ano  man  sa  Israel, 
maging  tupa  o  baka  man,  o  asno  man. 

5  Sapagka't  sila'y  sumasampang  dala  nila 
ang  kanilang  bakahan  at  ang  kanilang, 
mga  dampa  ;  at  sila'y  pumasok  na  parang 
balang  dahil  sa  karamilian ;  sila  at  ang 
kanilang  mga  kamello  ay  walang  bilang 
at  sila'y  pumasok  sa  lupain  upang  gibain. 

6  At  ang  Israel  ay  huminang  totoo  dahil 
sa  Madian ;  at  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
dumaing  sa  Pai^gikoon. 

7  At  nangyari,  ng  ang  mga  anak  ng 
Israel  ay  dumaing  sa  Panginoon  dahil 
sa  Madian,  8  na  nagsugo  ang  Pangi- 
NOON  ng  isang  profeta  sa  mga  anak  ng 
Israel :  at  kaniyang  sinabi  sa  kanilang : 
Ganito  ang  sabi  ng  PanGinoon,  ang  Dios 
ng  Israel :  Kayo'y  aking  isinampa  mula 
sa  Egipto,  at  kinuha  ko  kayo  sa  bahay 
ng  pagkaalipin ;  9  at  pinapaging  laya 
ko  kayo  sa  kamay  ng  mga  taga  Egipto, 
at  sa  kamay  ng  mga  pumipighati  sa  inyo, 
at  aking  pinalayas  sila  sa  harap  ninyo,  at 
ibinigay  ko  sa  inyo  ang  kanilang  lupain  ; 
10  at  aking  sinasabi  sa  inyong :  ako  ang 
Panginoonq  inyong  Dios;  kayo'y  huag 
matatakot  sa  mga  dios  ng  mga  Amorreo, 
na  siyang  lupaing  inyong  tinatahanan: 
nguni't  hindi  ninyo  dininig  ang  aking 
voces. 

11  At  ang  angel  ng  Pakgikoon  ay  na- 
paroon at  umupo  sa  ilalim  ng  encina  na 
nasa  Ofra  na  kay  Joas  na  Abiezerita :  at 
ang  kaniyang  anak  na  si  Gideon  ay  pu- 
mapalo  ng  trigo  sa  uvasan.,  upang  ilago  sa 
mga  Madianita :  12  At  napakita  ang  an- 
gel ng  PanGinoon  sa  kaniya,  at  sinabi  sa 
kaniyang:  Ang  Pakgikoo^y  sumasaiyo, 
lalaking  makapangyarihan  may  tapang. 
13  At  sinabi  ni  Gideon  sa  kaniyang :  Oh 
aking  Pakginqon  kung  ang  Panginoon 


254 


MGA  HUKOM. 


6.  13 


3V  tuniasaamiii,  .;  bakit  liOa  :ir.g  lahat  ng 
ito  av  snmapit  ba  main?  ;,  at  taan  narom 
ang  laliat  niyang  k;t'  abaiagliang  gav/a 
iia  isinaviiiy  sa  umiii  ng  aining  lii^^a 
liingulang,  na  (-jlnabing  :  ^.  Hindi  ba  la;- o 
i]/:iKiiihik  Dg  l*Ay.Cin<(jC):<  Luila  i^a  Egipto? 
ngnui't  ngay./y  liiiiiwMr'.ya!i  kaiiu  ng  I*A- 
NcilX'K'";  at  ibiaigay  i:;itiu  ^a  k:ini:{y  in 
]Ma«!!'in.  ii  At  tinignaii  bhu  ng  PanOi- 
Nc;uN',  at  .'iri.'ibing  :  Yumaon  ka  sa  kaUi- 
kasaii  inoiig  ito,  at  iligtas  mo  ang  Israel 
sa  kamay  ng  Madian :  ^  Hindi  ba  kita 
sinugo  ?  15  At  sinabi  niya  sa  kaniyang ; 
Oh  Panginoon ;  ^,  Kung  gayo'y  aking 
ililigtas  ang  Israel?  narito,  ang  aking 
kamag-anakan  ay  si^'ang  pinakadiiklia  sa 
ManaseSj  at  ako  ang  pinakamaliit  sa  ba- 
liay  ng  aking  aiiia.  16  At  sinabi  ng 
Panginoon  sa  kaniyang:  Yfalang  pag- 
salang  ako'y  sasaiyo  ;  at  iyong  susngatan 
ang  mga  Madianita  na  parang  isang  lalaki. 
17  At  sinabi  niya  sa  kaniyang:  Kung 
ngayo^y  ako'y  nakasompong  ng  biyaya  sa 
iyong  paningin,  bigyan  mo  nga  ako  ng 
isang  tanda,  na  ikaw  ang  nakikipag-usap 
sa  akin.  IS  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  liuag 
kang  umalis  dito,  hangang  sa  ako'y 
parito  sa  iyo,  at  dalhin  ko  ang  aking 
liandog,  at  ilapag  ko  sa  harap  mo.  At 
kaniyang  sinabing:  Ako'y  maghiliintay 
hangang  sa  ikaw  ay  magbalik.  19  At 
si  Gideon  ay  yumaon,  at  naglutong  madali 
ng  isang  anak  ng  kambing,  at  ng  mga 
niamong  walang  leyadura  na  isang  efa  ng 
harina  :  inilagay  ang  laman  sa  isang  buslo 
at  kaniyang  inilagay  ang  sabaw,  sa  isang 
paliok,  at  dinala  sa  kaniya  sa  ilalim  ng 
encina,  at  inihandog.  20  At  sinabi  ng 
angel  ng  Dies  sa  kaniyang :  Kunin  mo  ang 
laman  at  ang  mga  mamung  walang  leva- 
dura  at  mga  ipatong  mo  sa  batong  ito  at 
ibnhos  mo  ang  sabaw.  At  kaniyang  gina- 
wang  gayon.  21.  Kg  magkagayo'y  ini- 
unat  ng  angel  ng  Panginoon  ang  dulo  ng 
tiingkcd,  na  nasa  kaniyang  kamay,  at 
sinangi  ang  laman  at  ang  mga  mamong 
walang  levadura ;  at  napailanglang  ang 
apoy  sa  bato,  at  pinugnaw  ang  laman  at 
ang  mga  mamong  walang  levadura ;  at  ang 
angel  ng  Panginoon  ay  nav.-ala  sa  kani- 
yang paningin.  22  At  nakita  ni  Gideon 
na  siya  ang  angel  ng  Panginoon  ;  at  si- 
nabi ni  Gideon :  j  Sa  aba  ko,  O  Pangi- 
noong  Dios  1  sapagka't  aking  nakita  ang 
angel  ng  Panginoon  na  mukhaan.  23  At 
sinabi  ng  Panginoon  sa  kaniyang  :  Ka- 
payapaan  ang  sumaiyo;  huag  kang  mata- 
kot:  bindi  ka  mamamatay.     24  Kg  mas;- 


kag;'^yo''y  nagtayo  ^i  Gideon  ng  isang 
altar  roon  sa  Panginoon,  at  tinawag  na 
Jeliova-salom:  hanganLr  sa  araw  na  ito 
ay  namanialagi  pix  -a  OiVa  ng  n\ga  Abie- 
zc'riia. 

25  ^Vt  nanuyarl  ng  ^abi  I'lng  yao.-i,  na 
sinabi  i'g  Panginoon  >a  kaniyang:  Ku- 
nin mo  ang  toro  r.g  iv,>ng  ama,  ang  ika- 
lawang  toru  na  may  j'iionic  ta'-ng  katan- 
daan,  at  ibagsak  mo  ang  altar  lu  Baal  na 
tinatankilik  ng  iyong  ama,  at  putulin  mo 
ang  Ashera  na  nasa  si  ping  niya.  5."  6  at 
magtayo  ka  ng  isang  altar  na  sa  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios,  sa  taluk tok  ng  matibay 
na  lugar  na  ito;  at  kunin  mo  ang  ika- 
lawang  toro,  at  maghandog  ka  ng  isang 
handog  na  susunugin  sampuo  ng  kahoy 
ng  Ashera  na  iyong  puputulin.  27  Kg 
magkagayo'y  kumuha  si  Gideon  ng  sam- 
puong  lalaki  sa  kaniyang  mga  alipin,  at 
ginawa  ang  sinalita  ng  Panginoon  sa 
kaniya.  At  nangyari,  sa  paraang  siya'y 
natakot  sa  kasambahay  ng  kaniyang  ama 
at  sa  mga  lalaki  sa  ciudad,  na  ano  pa't 
hindi  niya  nagawa  sa  araw  ay  kaniyang 
giriavv'a  sa  gabi.  2S  At  ng  ang  mga  lalaki 
sa  ciudad  ay  magbangong  maaga  ng  kina- 
umagalian,  narito,  ang  altar  ni  Baal  ay 
lagpak,  at  ang  Ashera  na  nasa  siping  niya 
ay  putol,  at  ang  ikalawang  toro  ay  nai- 
handog  sa  altar  na  itinayo.  29  At  sila'y 
nagsasabihang  isa't  isa:  ^Sino  ang  gu- 
mawa  ug  bagay  na  ito?  At  ng  kanilang 
usisain  at  itanong,  sinabing :  Ginawa  ni 
Gideon  na  anak  ni  Joas  ang  bagay  na  ito. 
30  Kg  rnagkagayoV  sinabi  ng  mga  lalaki 
sa  ciudad  kay  Joas:  Ilabas  mo  ang 
iyong  anak  upang  siya'y  mamatay :  sa- 
pagka^t  kaniyang  inilagpak  ang  altar  ni 
Baal,  at  sapagka't  kaniyang  pinutol  ang 
Ashera  na  nasa  siping  noon.  •  31  At  sinabi 
ni  Joas  sa  lahat  na  nakatayong  laban  sa 
kaniyang :  l  Pamamag-itanan  ba  ninyo  si 
Baal?  o  ,i ililigtas  ninyo  siya?  yaong 
mamag-itan  sa  kaniya,  patayin  samanta- 
lang  umaga  pa;  kung  siya'y  dios  mamag- 
itan  siya  sa  kaniyang  sarili,  sapagka't 
inilagpak  ng  isa  ang  kaniyang  altar. 
32  Kaya't  ng  araw  na  yaon  ay  tinawag 
siyang  Jerubaal,  na  sinabing:  Mamag- 
itan  si  Baal  laban  sa  kaniya,  sapagka't 
inilagpak  ang  kaniyang  altar. 

S3  Kg  magkagayo'y  laliat  ng  Madiani- 
ta, at  Amalecita  at  mga  anak  sa  silanga- 
nan  ay  nagkapisan ;  at  sila'y  nagtuloy  at 
nagpahinga  sa  libis  ng  Jezreel.  34  Kgu- 
ni't  an»  espiritu  ng  P'anginoon  ay  suma 
kay  Gideon;  at  hinipan  niya  ang  isang 


7.  14 


MGA  HUKOM, 


255 


pakakak ;  at  ang  mga  Abiezerita  ay  iiag- 
kapisan  na  sainunod  sa  kaniya.  35  At 
nagsiigo  ng  mga  siigo  sa  booiig  Manases ; 
at  sila  naman  ay  nagpipisan  na  suinunoci 
sa  kaniya,  at  siya^  nagsngo  ng  mga  ^sugo 
kay  Aser,  at  kay  Zebulon,  at  kay  Naftali ; 
at  sila'y  sumampang  sumalubong  sa  kanila. 
S6  At  sinabi  ni  Gideon  sa  Dios.  Kung 
iyong  ililigtas  ang  Israel  sa  pamamag- 
itan  ng  aking  kamay,  gaya  ng  iyong 
sinalita,  37  narito,  aking  ilalagay  ang 
isang  balat  na  lana  sa  giikan;  kung 
dumoon  lamang  sa  balat  ang  hamog,  at 
maging  tuyo  ang  boong  lupa,  kung  gayo'y 
malalaman  ko  na  iyong  ililigtas  ang  Israel 
sa  pamaraag-itan  ng  aking  kamay,  gaya 
ng  iyong  sinalita.  38  At  nagkagayon ; 
sapagka't  siya'y  nagbangong  raaaga  ng 
kinaum^agahan,  at  hinigpit  ang  boong 
balat,  at  piniga  ang  hamog  sa  balat,  na 
i?ang  tasang  malaki  ng  tubig.  39  At 
sinabi  ni  Gideon  sa  Dios:  Huag  mag- 
alab  ang  iyong  galit  laban  sa  akin, 
at  magsasalita  na  lamang  ako  ng  min- 
san :  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  aking  subu- 
kin,  nguni't  ito  na  lamang  sa  pamamag-itan 
ng  balat,  tuyuin  mo  ngayon  ang  balat,  at 
sa  boong  lupa  ay  magkaroon  ng  hamog. 
40  At  ginawang  gayon  ng  Dios  ng  gabing 
yaon  :  sapagka't  natuyo  ang  balat  lamang, 
at  nagkaroon  ng  hamog  sa  boong  lupa. 

7Ng  magkagayo'y  si  Jerubaal  na  siyang 
Gideon,  at  ang  boong  bayan  na  kasa- 
ma  niya  ay  nagbangong  maaga,  at  nagsi- 
pagpahinga  sa  bukal  ng  Harod :  at  ang 
kampamento  ni  Madian  ay  nasa  dakong 
hilagaan  nila,  sa  dako  roon  ng  More,  sa 
libis. 

2  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Gideon : 
Ang  bayang  dala  mo  ay  totoong  marami 
sa  akin  upang  aking  ibigay  ang  mga  Ma- 
dianita  sa  kanilang  kamay,  baka  ang  Is- 
rael ay  magmalaki  laban  sa  akin,  na  sabi- 
hing:  Aking  sariling  kamay  ang  nag- 
ligtas  sa  akin.  3  Kaya^t  ngayo'y  yumaon 
ka,  ihayag  mo  sa  mga  pakinig  ng  bayan, 
na  iyong  sabihing :  Sino  mang  matataku- 
tin  at  mapanginig,  ay  magbalik  at  pu mi- 
hit  mula  sa  bundok  ng  Gilead.  At  nag- 
balik  sa  bayan  ang  dalawang  puo't  dala- 
wang  libo  ;  at  naiwan  ang  sampuong  11  bo. 

4  At  sinabi  ng  Panginoon  kay  Gi- 
deon: Ang  bayan  ay  totoong  marami  pa ; 
pababain  mo  sila  sa  tubig,  at  aking  susu- 
bukin  sila  sa  inyo  doon :  at  mangyayari, 
na  sa  sino  mang  aking  sabihin  sa  iyo : 
Ito'y  yayaong  kasama  mo,  yao'y  yayaong 
kasama  mo ;  at  sa  sino  mang  sabihin  ko 


sa  iyo  :  Ito^y  hindi  yayaong  kasama  mo, 
yao'y  hindi  ya3^acn.  5  Sa  gayo^y  kaniyang 
ibinaba  ang  bayan  sa  tubig :  at  sinabi  ng 
Panginoon  kay  Gideon :  Bawa't  humi- 
mod  sa  tubig  ng  kaniyang  dila,  gaya  ng 
paglumod  ng  aso,  ay  iyong  ihihiwalay; 
gayon  din  ang  bawa^t  yumukong  lumohcd 
upang  uminom.  6  At  ang  bilang  ng  mga 
huraimod,  na  inilalagay  ang  kanilang  ka- 
may sa  kanilang  bibig,  ay  tatlong  daang 
lalaki :  nguni't  ang  boong  labis  ng  bayan 
ay  yumukong  lumuhod  upang  uminom  ng 
tubig.  7  At  sinabi  ng  Panginoon  kay 
Gideon :  Sa  pamamag-itan  ng  tatlong 
daang  lalaki  na  humimod  ay  ililigtas  ko 
kayo,  at  ibibigay  ko  ang  mga  Madianita 
sa  iyong  kamay :  at  pabayaan  mong  ang 
boong  bayan  ay  yumaon  na  bawa't  isa  sa 
kaniyang  lugar.  Q  Sa  gayo'y  dinala  ng 
bayan  ang  mga  pagkain  sa  kanilang  kamay, 
at  ang  kanilang  mga  pakakak ;  at  kaniyang 
sinugo  ang  lahat  ng  lalaki  sa  Israel  na 
bawa't  isa  ay  sa  kaniyang  dam  pa,  nguni't 
pinigil  ang  tatlong  daang  lalaki:  at  ang 
kampamento  ni  Madian  ay  nasa  ilalim 
niya  sa  libis. 

9  At  nangyari  ng  gabing  yaon,  na 
sinabi  ng  Panginoon  sa  kaniyang: 
Magbangon  ka,  babain  mo  ang  kam- 
pamento; sapagka't  aking  ibinigay  sa 
iyong  kamay.  10  Nguni't  kung  ikaw  ay 
natatakot  na  bumaba,  bumaba  kang  ka- 
sama ni  Pura  na  iyong  alipin  sa  kampa- 
mento: H  at  iyong  marinig  kung  ano 
ang  kanilang  sinasabi ;  at  pagkatapos  ang 
iyong  mga  kamay  ay  lalakas  upang  bumaba 
sa  kampamento.  Ng  magkagayo'y  siya'y 
bumabang  kasama  si  Pura  na  kaniyang 
alipin  sa  pinakahanganan  ng  mga  lalaking 
may  sakbat  na  nanga  sa  kampamento. 
12  At  ang  mga  Madianita  at  ang  mga 
Amalecita  at  ang  lahat  na  mga  anak  sa 
siianganan  ay  nalalatag  sa  libis  na  parang 
balang  dahil  sa  karamihan  ;  at  ang  kani- 
lang mga  kamello  ay  walang  bilang,  na 
gaya  ng  buhangin  na  nasa  tabi  ng  dagat 
dahil  sa  karamihan.  IS  At  ng  dumating 
si  Gideon,  narito,  may  isang  lalaki  na 
nagsasaysay  ng  isang  panaginip  sa  kani- 
yang kasama,  at  sinasabing :  Nanaginip 
ako  ng  isang  panaginip,  at,  narito,  isang 
mamong  tinapay  na  cebada,  ay  gumulong 
sa  kampamento  ni  Madian,  at  napasa 
dampa,  at  sinugatan,  na  bumagsak,  at  ibi- 
naligtad ;  na  ang  dampa'y  lumagpak. 
14  At  sumagot  ang  kaniyang  kasama,  at 
nagsabing :  Ito'y  hindi  iba,  kungdi  ang 
tabak  ni  Gideon,  na  anak  ni  Joas,  isang 


256 


MGA  HUKOM. 


7.  14 


ialakiiig  taga  Israel,  iia  sa  kaniyaiig  kairuay 
ibinigay  ng  Dies  ang  Mad  i an  at  ong 
booDg  hukbo  niya. 

15  At  nangyari,  ng  niarinig  iii  Guleoii 
fuig  saysay  ng  panaginip,  at  ang  p;igkaka- 
pakinig  niya,  na  siyaV  sumainba ;  at  siyaV 
iiagbalik  sa  dampa  iig  Israel,  at  nagsa- 
blng :  Magbangon  kayo  ;  sapagka't  ibiDi- 
gay  ng  PanSinoon  sa  inyong  kamay  ang 
hukbo  ni  Madian.  16  At  binaliagi  niya 
ang  tatlong  daang  lalaki  ng  tatlong  pulu- 
tongj  at  kaniyang  nilagyan  ang  mga  ka- 
may nilang  lahat  ng  niga  pakakak,  at  mga 
inumang  walang  laraan.  17  At  kaniyang 
sinabi  sa  kanilang  :  Masdan  ninyo  ako, 
at  inyong  parisan  :  at  narito,  pagka  ako'y 
dumating  sa  pinakahuling  bahagi  ng 
kampamento,  mangyari,  na  kung  ano  ang 
aking    gawin    gayon,    inyong    gagawin. 

18  Pagka  aking  hiliipan  ang  pakakak,  ako 
at  kayong  lahat  na  kasama  ko,  hnmihip 
nga  naman  ng  mga  pakakak,  sa  bawa't  ta- 
giliran  ng  boong  kampamento,  at  sabihin 
ninyong :     Sa  PaxGinoon  at  kay  Gideon. 

19  Sa  gayo'y  si  Gideon,  at  ang  isang 
daang  lalaki  ay  naparoon  sa  pinakadulong 
bahagi  ng  kampamento  sa  pasimula  ng 
pagbabantay  sa  hating  gabl,  ng  halos 
kahahalili  lamang  ng  bantay :  at  i^ila'y 
humihip  ng  mga  pakakak,  at  kanilang 
binasag  ang  mga  inuman  na  nasa  kani- 
lang mga  kamay.  20  At  hinipan  ng  ta- 
tlong pulutong  ang  mga  pakakak,  at  bina- 
sag ang  mga  inuman,  at  itiuaas  ang  mga 
tang-law  sa  kanilang  kaliwang  kamay,  at 
ang  mga  pakakak  sa  kanilang  kanang 
kamdy  na  kanilang  hinihipan :  at  sila'y 
sumisigaw  :  Ang  tabak  ng  PanGinoon 
at  ni  Gideon.  21  At  sila'y  nangakatayo, 
bawa^t  isa,  sa  kaniyang  lugar  sa  boong  pa- 
libot  ng  kampamento :  at  ang  boong 
hukbo  ay  tumakbo ;  at  sila'y  sumisigaw 
at  tumatakas.  22  At  hinipan  nila  ang 
tatlong  daang  pakakak  at  inilagay  ng 
Panginoon  ang  tabak  ng  bawa't  isa 
laban  sa  kaniyang  kasama,  at  laban  sa 
boong  hukbo :  at  tumaksa  ang  hukbo 
hangang  sa  Bet-sita  sa  dakong  Zerera, 
hangang  sa  hanganan  ni  Abel-meho- 
la,  sa  siping  ng  Tabat.  23  At  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  nagpipisan,  ang 
kay  Naftali,  at  ang  kay  Aser,  at  ang  sa 
boong  Manases,  at  hinabol  si  Madian. 
24  At  nagsugo  si  Gideon  ng  mga  sugo 
sa  boong  lupaing  maburol  ng  Efraim, 
na  nagsabing :  Bumaba  kayo  laban 
kay  Madian,  at  agapan  ninyo  ang  mga 
tubig,  hangang  sa  Bet-bara,  at  ang  Jor- 


d'du.  fr'a  gayo'y  ang  laliat  ng  lalaki  uu, 
Efialrii  ay  nagkapisan,  at  inagapan  ang 
mga  tubig  hangang  sa  Bet-bara,  at  ang 
Jordan.  25  At  kanilang  hinuli  ang  dala- 
wang  pangulo  sa  Madian,  si  Orcb  at  si 
Zeeb :  at  kanilang  pinatay  si  Oreb  sa 
batuhan  ni  Oreb  at  si  Zeeb  ay  kanilang 
pinatay  sa  uvasan  ni  Zeeb,  at  hinabol  si 
Madian  :  at  kanilang  dinala  ang  mga  ulo 
ni  Oreb  at  ni  Zeeb  kay  Gideon  sa  dako 
roon  ng  Jordan. 

8  At  sinabi  ng  mga  laLaki  ni  EiTaim  sa 
kaniyang  :  i  Bakit  inari  mo  kaming 
ganiyan,  na  liindi  mo  kami  tinawag  ng 
ikaw  ay  yumaong  makipag-away  kay 
Madian?  At  kinagalitan  nila  siya  na 
mainam.  2  At  sinabi  niya  sa  kanilang  : 
^Ano  ang  aking  ginawa  ngayon  na  di 
paris  ng  inyo  ?  i  Di  ba  mainam  ang  pag- 
simot  ng  uvas  ni  Efraim  kay  sa  pag-aani 
ng  kay  Abiezer?  3  Ibimgay  ng  Dios  sa 
inyong  kamay  ang  mga  pangulo  sa  Ma- 
dian, si  Oreb  at  si  Zeeb.  iat  ano  ang 
aking  magagawa  na  paris  ng  inyo  ?  xsg 
magkagayo'y  ang  kanilang  galit  sa  kaniya 
ay  lumamig,  ng  kaniyang  sabihin  yaon. 
4  At  si  Gideon  ay  napasa  Jordan,  at 
siyaV  dumaan,  siya,  at  ang  tatlong  daang 
lalaki  na  mga  kasama  niya,  mga  pagod  na, 
ay  humahabol  pa.  5  At  sinabi  niya  sa 
mga  lalaki  sa  Sukot :  Isinasamo  ko  sa 
inyo  na  bigyan  ninyo  ng  tinapay  ang 
bayan  na  sumusunod  sa  akin;  sapagka't 
sila^y  mga  pagod,  at  aking  hinahabol  si 
Zeba  at  si  Zalmuna,  na  mga  hari  sa  Ma- 
dian. 6  At  sinabi  ng  mga  pangulo  sa 
Sukot :  i  Nasa  iyo  bang  kamay  ngayon 
ang  mga  kamay  ni  Zeba  at  ni  Zalmuna, 
upang  bigyan  namin  ng  tinapay  ang  iyong 
kawal  ?  7  At  sinabi  ni  Gideon  :  Kaya, 
pagka  ibinigay  ng  PAKQii?00N,  si  Zeba  at 
si  Zalmuna  sa  aking  kamay,  akin  ngang 
gigiikin  ang  inycng  laman  ng  mga  tinik 
sa  ilang  at  ng  mga  dawag.  S  At  sinampa 
niya  mula  roon  ang  Penuel,  at  siya'y 
nagsalita  sa  kaniya  ng  gayon  din:  at 
sinagot  siya  ng  mga  lalaki  sa  Penuel  na 
gaya  ng  isinagot  ng  mga  lalaki  sa  Sukot. 
9  At  sinalita  niya  naman  sa  mga  lalaki  sa 
Penuel,  na  sinabing:  Pagbabalik  kong 
payapa,  aking  ibabagsak  ang  moog  na 
ito. 

10  Ngayo'y  si  Zeba  at  si  Zalmuna  ay 
nasa  Karkor,  at  ang  kanilang  mga  hukbo 
na  kasama  nila,  na  may  labing  limang 
libong  katawo,  yaong  lahat  na  nalabi  sa 
boong  hukbo  ng  mga  anak  sa  silanganan  : 
sapagka't  nabual  ang  isang  daan  at  dala- 


8.  35 


MGA  HUKOM. 


257 


wang  puong  libong  lalald  na  liumahawak 
ng  tabak.  11  At  si  Gideon  ay  sumampa 
sa  daan  ng  niga  tumatalian  sa  mgadampa 
sa  silangananng  Noba  at  Jogbea,  at  sinu- 
gatan  ang  hukbo ;  sapagka't  ang  liukbo  ay 
tiwasay.  12  At  si  Zeba  at  si  Zaimuna  ay 
tumakas;  at  kaniyang  hinabol  sila:  at 
kaniyang  hinuli  ang  dalawang  liari  sa 
Madian,  si  Zeba  at  si  Zaimuna,  at  natulig 
ang  boong  hukbo.  13  At  si  Gideon^  na 
anak  ni  Joas  ay  nagbalik,  mula  sa  pakiki- 
pagbaka,  mula  sa  pagpapailanglang  ng 
Heres.  14  At  hinuli  niya  ang  isang  bi- 
nata  sa  mga  lalaki  ni  Sukot,  at  nag-usisa 
siya  sa  kaniya:  at  ipinaalam  sa  kaniya 
ang  mga  pangulo  sa  Sukot,  at  ang  mga 
matanda  niya  ay  pitong  puo't  pitong 
lalaki.  15  At  sila'y  naparoon  sa  mga 
lalaki  sa  Sukot,  at  nagsabing  :  Narito  si 
Zeba  at  si  Zaimuna,  na  tungkol  sa  kanila, 
inyo  akong  pinulaan,  na  iuyong  sinabing : 
i  iSTasa  iyong  kamay  na  ba  ngayon  ang  mga 
kamay  ni  Zeba  at  ni  Zaimuna,  upang  big- 
yan  iiamin  ng  tinapay  ang  iyong  mga  lalaki 
na  mga  pagod  ?  16  At  kaniyang  kinuha 
ang  mga  matanda  sa  ciudad,  at  mga  tinik 
sa  ilang  at  mga  dawag,  at  sa  pamamag- 
itan  ng  mga  yaon  ay  kaniyang  ipinakilala 
sa  mga  lalaki  sa  Sukot.  17  At  kaniyang 
inilagpak  ang  moog  ng  Penuel,  at  pinatay 
ang  mga  lalaki  sa  ciudad.  18  Ng  mag- 
kagayo'y  kaniyang  sinabi  kay  Zeba  at  kay 
Zaimuna :  i  Anong  mga  lalaki  yaong  in- 
yong  pinatay  sa  Tabor?  At  sila'y  suma- 
got:  Kung  ano  ikaw  ay  gayon  sila; 
bawa't  isa'y  nahuhuad  sa  mga  anak  ng 
isang  hari.  19  At  kaniyang  sinabing: 
Sila'y  aking  mga  kapatid,  na  mga  anak  ng 
aking  ina :  Buliay  ang  Pan&inoon,  kung 
inyong  iniligtas  silang  buliay,  bindi  ko 
kayo  papatayin.  go  At  sinabi  niya  kay 
Jeter  na  kaniyang  panganay :  Bangon, 
at  patayin  mo  sila.  Nguni't  ang  bata'y 
liindi.bumawak  ng  tabak  :  sapagka't  siya'y 
natakot,  dahil  sa  siya^  bata  pa.  21  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ni  Zeba  at  ni  Zai- 
muna: Magbangon  ka,  at  sumagupa  ka 
sa  amin:  sapagka't  kung  paano  ang 
pagka  lalaki  ay  gayon  ang  kaniyang  lakas. 
At  nagbangon  si  Gideon,  at  pinatay  si 
Zeba  at  si  Zaimuna,  at  kinuha  ang  mga 
kalahating  buan  na  nasa  mga  leeg  ng 
kanilang  mga  kamello. 

22  Ng  magkagayo'y,  sinabi  ng  mga 
anak  ng  Israel  kay  Gideon :  Magpuno  ka 
sa  amin  ngayon,  ikaw  at  ang  iyong  anak, 
at  pati  ng  anak  ng  iyong  anak  :  sapagka't 
iniligtas  mo  kami  sa  kamay  ni  Madian. 


23  At  sinabi  ni  Gideon  sa  kanilang: 
Hindi  ako  magpupuno  sa  inyo,  6  magpu- 
puno  man  ang  aking  anak  sa  inyo  :^  ang 
Panginoon    an^    magpupuno    sa    inyo. 

24  At  sinabi  ni  Gideon  sa  kanilang: 
Ako'y  hihingi  ng  isang  kahilingan  sa 
inyo,  na  bigyan  ako  ng  bawa^t  isa  sa  inyo 
ng  mga  hikaw  na  kaniyang  samsam. 
(Sapagka't  sila'y  may  mga  gintong  singsing 
dahil  sa  silaV  mga  Ismaelita.)  25  At 
sumagot  silang :  Mga  ibibigay  namin  ng 
boong  pag-ibig.  At  sila'y  naglatag  ng 
isang  balabal,  at  inihagis  doon  ng  bawa't 
isa  ang  mga  singsing  na  kaniyang  samsam. 
26  At  ang  timbang  ng  mga  gintong  sing- 
sing na  kaniyang  hiniling,  ay  isang  li bo 
at  pitong  daang  siklong  ginto;  bukod  pa 
ang  mga  kalahating  buan,  at  ang  mga 
hikaw  at  ang  mga  damit  na  morado  na 
nanga  sa  hari  sa  Madian,  at  bukod  pa  ang 
mga  tanikala  na  nangasa  leeg  ng  mga 
kamello.  27  At  ginawang  efod  ni  Gideon 
at  inilagay  sa  kaniyang  ciudad,  sa  maka- 
tuid  baga'y  sa  Ofra :  at  ang  boong  Israel  ay 
naparoroon  na  nakiapid  sa  kaniya  doon : 
at  siyang  naging  ikinasilo  ni  Gideon  at 
ng  kaniyang  bahay.  28  Gayon  nangayu- 
papa  si  'Madian  sa  harap  ng  mga  anak  ng 
Israel,  at  hindi  na  nila  itinaas  pa  ang 
kanilang  ulo.  At  ang  lupain  ay  nagpa- 
hingang  apat  na  puong  taon  sa  mga  araw 
ni  Gideon.  , 

29  At  si  Jerubaal  na  anak  ni  Joas 
ay  yumaon  at  tumahan  sa  kaniyang  sari- 
ling  bahay.  30  At  nagkaroon  si  Gideon 
ng  pitong  puong  anak  na  lumabas  sa 
kaniyang  mga  balakang :  sapagka't  siya'y 
mairoong  maraming  asawa.  31  At  ang 
kaniyang  babaye  na  nasa  ^  Sekem,  nag- 
kaanak  naman  sa  kaniya  ng  isang  lalaki,  at 
kaniyang  pinanganlang  Abimelek.  32  At 
namatay  si  Gideon  na  anak  ni  Joas  na 
may  mabuting  katandaan,  at  inilibing  sa 
libingan  ni  Joas  na  kaniyang  ama,  sa 
Ofra  ng  mga  Abiezerita. 

33  At  nangyari,  pagkamatay  ni  Gi- 
deon, na  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
nagbalik  at  nakiapid  sa  mga  Baal,  at 
ginawang  kanilang  dios  sa  Baal-berit. 
34  At  hindi  naalala  ng  mga  anak  ng 
Israel  ang  Pakginookg  kanilang  Dios, 
na  siyang  nagpapaging  laya  sa  kanila  sa 
kamay  ng  la  hat  nilang  mga  kaaway  sa 
boong  palibot :  35  o  gumanti  man  la- 
mang  ng  kagandahang-loob  sa  bahay  ni 
jerubaal,  na  siyang  Gideon  ayon  sa  lahat 
ng  kabutihan  na  kaniyang  ipinakita  sa 
Israel. 


258 


MGA   HUKOM 


9,  1 


9  At  si  Abinielek  iia  anak  ni  Jerubaal 
ay  napasa  Sekenij  sa  mga  kapatid  r.;'? 
kaniyang  ina,  at  nagsalita  sa  i;ai]ila,  at 
sampuo  sa  boong  anak  iig  baliay  rig  arna 
ng  kaniyang  ina,  na  iiagsabing :  2  Isiua- 
samo  ko  sa  inyo  na  inyong  salitain  sa  mga 
pakinig  ng  lahat  ng  lalaki  sa  Sekein : 
(^Kiing  ano  ang  nuigaling  ya  inyo,  ra 
lahat  na  anak  ni  Jerubaal  na  pitong 
puong  lalaki  ay  magpuno  sa  inyo,  o  isa 
ang  niagpono  sa  inyo?  alalahanin  naman 
ninyo  na  ako  ang  inyong  buto  at  inyong 
laman.  3  At  sinalita  ng  mga  kapatid 
ng  kaniyang  ina  tungkol  sa  kaniya,  sa 
mga  pakinig  ng  lahat  ng  mga  lalaki  sa 
Sekera  ang  lahat  ng  salitang  ito  at  ang 
kanilang  mga  piiso  ay  kumiling  na  su- 
munod  kay  Abimelek,  sapagka't  kanilang 
sinabing:  SiyaV  ating  kapatid.  4  At 
nagbigay  sila  ng  pitong  puong  pirasmig 
pilakj  sa  bahay  ni  Baal-berit,  na  siyang 
iniupa  ni  Abimelek  sa  mga  tawong  ma- 
pagpagayon-gayon  at  mga  mapagwalawa- 
laan,  na  siyang  mga  sumunod  sa  kaniya. 
5  At  siya'y  naparoon  sa  bahay  ng  kani- 
yang ama  sa  Ofra,  at  pinatay  ang  kaniyang 
mga  kapatid  na  mga  anak  ni  Jerubaal,  na 
pitong  puong  katawo,  sa  isang  bato: 
nguni't  si  Jotam  na  pinakabunsong  anak 
ni  Jerubaal  ay  nalabi;  sapagka't  siya^y 
nagtago, 

G  At  lahat  ng  lalaki  sa  Sekem  ay  nagpl- 
pisan  at  ang  boong  bahay  ni  ISIillo,  at 
yumaon  at  ginawang  hari  si  Abimelek  sa 
tabi  ng  encina  na  nasa  Sekem.  7  At  ng 
kanilang  saysayin  kay  Jotam,  siya^y 
yumaon  at  tumayo  sa  taluktok  ng  bundok 
Gerizim,  at  itinaas  ang  kaniyang  voces,  at 
suraigaw,  at  nagsabi  sa  kanilang :  Dingin 
ninyo  ako,  kayong  mga  lalaki  sa  Sekem, 
upang  dingin  kayo  ng  Dios.  8  Ang  mga 
puno  ng  kahoy  ay  naghalal  ng  hari  na 
minsan;  at  kanilang  sinabi  sa  puno  ng 
oliva :  Maghari  ka  sa  amin.  9  Nguni't 
sinabi  ng  puno  ng  olivo  sa  kanilang: 
^Akin  bang  iiwan  ang  aking  katabaan, 
na  siyang  sa  akin  ay  ikinararangal  sa 
Dios  at  sa  lalaki,  at  makipag-indayu- 
gan  sa  mga  puno  ng  kahoy  ?  lo  At 
sinabi  ng  mga  punong  kahoy  sa  puno  ng 
higos:  Halika,  at  maghari  ka  sa  amin. 
11  Isguni^t  sinabi  ng  puno  ng  higos  sa 
kanilang :  i  Akin  bang  iiwan  ang  aking 
katamisan,  at  ang  aking  mabuting  bunga, 
at  yumaong  makipag-indayugan  sa  mga 
puno  ng  kahoy  ?  12  At  sinabi  ng  mga 
puno  ng  kahoy  sa  puno  ng  uvas :  Halika 
at  maghari  ka  sa  amin.     23  i^t  sinabi  ng 


puno  ng  uvas  sa  kanilang:  t.  Akin  bang 
iiwan  ang  aking  alak,  na  nagpapasaya  sa 
Dios  at  sa  lalaki,  at  yumaong  makipag- 
indayugan  sa  mga  i-uno  ng  kalioy  ?  14  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ng  mga  puno  ng 
kalioy  sa  zarza  :  Kalika't  maghari  ka  sa 
amin.  15  At  sinabi  ng  zarza  sa  mga  puno 
ng  kalioy  :  Kung  tunay  na  ako'y  inyong 
inihaliaial  na  hari  ninyo,  parlto  nga  kayo 
at  magsiav<^a  kayo  sa  aking  lilim :  at 
kung  hindi,  ay  labasan  ng  apoy  ang  zarza 
at  ]nignawin  ang  mga  cedro  ng  Libano. 
16  Ngayon  nga'y  kung  tapat  at  lubes  na 
inyong  ginawang  hari  si  Abimelek,  at 
kung  gumawa  kayo  ng  mabuti  kay  Jeru- 
baal at  sa  kaniyang  baliay,  at  kayo'y 
gumawa  sa  kaniya  ng  ayon  sa  marapat  sa 
kaniyang  mga  kamay  ;  17  (sapagka't  ipi- 
nakipagiaban  kayo  ng  aking  ama  at  ini- 
hadlang  ang  kaniyang  buhay,  at  plnapa- 
ging   laya  kayo   sa   kamay   ni    Madian : 

18  at  kayo'y  nagbangon  laban  sa  bahay 
ng  aking  ama  sa  araw  na  it<',  at  pinatay 
ninyo  ang  kanivang  mga  anak,  na  pit<,  ng 
puong  lalaki,  sa  isang  bato,  at  ginawa 
ninyong  hari  si  Abimelek,  na  anak  ng 
kaniyang  aliping  babaye,  sa  mga  lalaki  sa 
Sekem,  sapagka't  siya'y  inyong  kapatid  ;) 

19  kung  tapat  nga  at  lubos  na  kayo'y 
gumanti  kay  Jerubaal  at  sa  kaniyang 
bahay  sa  araw  na  ito,  magalak  nga  kayo 
kay  Abimelek.  at  magalak  naman  siya  sa 
inyo  :  20  nguni't  kung  hindi,  labasan  ng 
apoy  si  Abimelek,  at  pugnawin  ang  mga 
lalaki  sa  Sekem,  at  ang  bahay  ni  Millo ; 
at  labasan  ng  apoy  ang  mga  lalaki  sa 
Sekem,  at  ang  baliay  ni  Millo,  at  pug- 
nawin si  Abimelek.  21  At  si  Jotam 
ay  tumakbong  umalis,  at  tumakas,  at 
napasa  Beer,  at  tumalian  doon,  dahil  sa 
takot  kay  Abimelek  na  kaniyang  ka- 
patid. 

22  At  si  Abimelek  ay  naging  pangulo 
sa  Israel  na  tatlong  taon.  23  At  nagsugo 
ang  Dios  ng  isang  masamang  espiritu  kay 
Abimelek  at  sa  mga  lalaki  sa  Sekem  ;  at 
ang  mga  lalaki  sa  Sekem  ay  naglilo  kay 
Abimelek  :  24  upang  ang  dahas  na  gi- 
nawa sa  pitong  puong  anak  ni  Jerubaal 
ay  dumating,at  upang  ang  kanilang  dugo 
ay  malagpak  kay  Abimelek  na  kanilang 
kapatid,  na  siyang  pumatay  sa  kanila,  at 
sa  mga  lalaki  sa  Sekem,  na  nagpalakas  ng 
kaniyang  mga  kamay  upang  patayin  ang 
kaniyang  mga  kapatid.  25  At  binakayan 
siya  ng  mga  lalaki  sa  Sekem  sa  mga 
taluktok  ng  mga  bundukin,  at  kanilang 
ginagahis  yaong   lahat  na  dumadaan   sa 


9.  49 


MGA  HTJKOM. 


259 


daaiig  yaon  na  malapit  sa  kanila ;  at  isay- 
say  kay  Abimelek. 

26  At  dumating  si  Gaal  na  anak  ni 
Ebed  pa  kasama  iig  kaniyang  mga  kapa- 
tid,  at  diimaan  sa  Sekem  :  at  inilagak  ng 
mga  lalaki  sa  Sekem  ang  kanilang  pag-asa 
sa  kaniya.  27  At  siya'y  lumabas  sa  bu- 
kid,  at  naraitas  sa  kanilang  mga  uvasan, 
at  pinisa,  at  nagpapista,  at  napasabahay 
nang  kanilang  dios,  at  kiimain  at  nminom, 
at  sinumpa  si  Abimelek.  28  At  sinabi  ni 
Gaal  na  anak  ni  Ebed  :  ^Sino  si  Abime- 
lek at  sino  si  Sekem,  upang  aming  pag- 
lingkuran  siya?  ^hindi  ba  siya  ang  anak 
ni  Jerubaal?  iat  si  Zebul  ay  kaniyang 
puno?  Maglingkod  kayo  sa  mga  lalaki 
ni  Hamor  na  ama  ni  Sekem:  ngani't 
^.bakit  kami  maglilingkod  sa  kaniya? 
29  At  kahi  manwari  ang  bayang  itoV 
mapasa  ilalira  ng  aking  kamay.  Kung 
magkagayo^y  aking  hahalinhan  si  Abi- 
melek. At  kaniyang  sinabi  kay  Abime- 
-lek: Dagdagan  mo  ang  iyong  kawal  at 
lumabas  ka.  30  At  ng  marinig  ni  Zebul 
na  puno  ng  ciudad  ang  mga  salita  ni  Gaal 
na  anak  ni  Ebed,  ang  kaniyang  galit  ay 
nag-alab.  31  At  siya^  nagsugong  lihim 
ng  mga  sugo  kay  Abimelek,  na  sinabing : 
Narito,  Si  Gaal  na  anak  ni  Ebed  at  ang 
kaniyang  mga  kapatid  ay  naparoon  kay 
Sekem;  at,  narito,  kanilang  hinihikayat 
ang  ciudad  laban  sa  iyo.  S2  Ngayon 
nga'y  bumangon  ka  sa  kinagabihan,  ikaw 
at  ang  bayan  na  kasama  mo,  at  bakayan 
mo  sa  bukid  :  33  at  mangyayari,  na  sa 
kinaumagahan,  pagsikat  ng  araw,  magba- 
bangong  kang  maaga,  at  lalagay  ka  sa 
ciudad :  at,  narito,  pagka  siya  at  ang  ba- 
yan na  kasama  niya  ay  lumabas  laban  sa 
iyo,  magagawa  mo  nga  sa  kanila  ang  ma- 
galingin  ng  iyong  kamay. 

34  At  nagbangon  si  Abimelek,  at  ang 
boong  bayan  na  kasama  niya,  sa  kinagabi- 
han at  binakayan  nila  si  Sekem,  na  sila^y 
apat  na  pulutong.  35  At  lumabas, si  Gaal 
na  anak  ni  Ebed,  at  tumayo  sa  pasukan  ng 
pintuang-ciudad  ;  at  si  Abimelek  ay  nag- 
bangon sa  paghanap  at  ang  bayan  na 
kasama  niya.  36  At  ng  makita  ni  Gaal 
ang  bayan,  kaniyang  sinabi  kay  Zebul: 
Narito,  bumababa  ang -bayan  mula  sa 
taluktok  ng  mga  bandok.  At  sinabi  ni 
Zebul  sa  kaniyang :  Iyong  nakikita'y 
mga  lilini  ng  mga  bundukiii,  na  parang 
mga  lalaki.  37  At  nagsalita  uli  si  Gaal, 
at  nagsabing :  Tingnan  mo,  bumababa  ang 
bayan  sa  kalagitnaan  ng  lupa,  at  isang 
pulutong  ay  dumarating  sa  daan  ng  en- 


eina  ng  Meonenim.  38  Ng  magkagayo^y 
sinabi  ni  Zebul  sa  kaniyang :  ^Saan  nan- 
doon  ngayon  ang  iyong  bibig,  na  iyong 
ipinagsabing :  ^Sino  si  Abimelek  upang 
tayo'y  maglingkod  sa  kaniya  ?  i  hindi  ba 
ito  ang  bayan  na  iyong  niwalan  ng  kabu- 
luban?  lumabas  ka  ngayon  at  makipag 
baka  sa  kanila.  39  At  lumabas  si  Gaal 
sa  harap  ng  mga  lalaki  sa  Sekem,  at  bu- 
maka  kay  Abimelek.  4i>  At  hinabol  ni 
Abimelek  siya,  (at  siya'y  tumakas  sa  ha- 
rap niya),  at  nabual  ang  raaraming  suga- 
tan  hangang  sa  pasukan  ng  pintuan'g  daan. 
41  At  si  Abimelek  ay  tumahan  sa  Aru- 
ma:  at  pinalayas  ni  Zebul  si  Gaal  at 
ang  kaniyang  mga  kapatid,  upang  si- 
la'y  huag  tumahan  sa  Sekem.  43  At 
nangyari  ng  kinaumagahan,  na  ang  ba- 
ya'y  lumabas  sa  bukid :  at  kanilang  isi- 
naysay  kay  Abimelek.  43  At  kani- 
yang kinuha  ang  bayan,  at  mga  bina- 
hagi  niya  ng  tatlong  pulutong,  at  buma- 
kay  sa  bakid ;  at  kaniyang  namasdan,  at 
narito,  ang  bayan  ay  lumabas  sa  ciudad ; 
at  siya'y  nagbangon  laban  sa  kanila,  at 
mga  sinugatan  niya.  44  At  si  Abimelek 
at  ang  mga  pulutong  na  kasama  niya 
ay  nagsidaluhong  at  nagsitayo  sa  pintu- 
ang-daan  ng  ciudad :  at  ang  dalawang 
pulutong  ay  dumaluhong  doon  sa  lahat 
ng  nasa  bukid,  at  mga  sinugatan  nila. 
45  At  bumaka  si  Abimelek  sa  ciudad  ng 
boong  araw  na  yaon ;  at  sinakop  ang  ciu- 
dad, at  pinatay  ang  bayan  na  nasa  loob 
niya  :  at  iginiba  ang  ciudad,  at  hinasikan 
ng  asin. 

46  At  ng  mabalitaan  ng  lahat  ng  lalaki 
sa  moog  ng  Sekem  yaon,  sila'y  nasok  sa 
kuta  na  bahay  ng  El-berit.  47  At  nasay- 
say  kay  Abimelek,  na  ang  lahat  ng  tawo 
sa  moog  ng  Sekem  ay  nagpipisan,  48  At 
sumampa  si  Abimelek  sa  bundok  ng  2kl- 
mon,  siya  at  ang  boong  bayan  na  kasama 
niya,  at  suraungab  si  Abimelek  ng  isang 
palakol  sa  kaniyang  kamay,  at  pumutol 
ng  isang  sanga  sa  mga  kahoy  at  itinaas, 
at  ipinatong  sa  kaniyang  balikat :  at 
sinabi  niya  sa  bayan  na  kasama  niya : 
Kung  ano  ang  makita  ninyo  na  gawin  ko, 
magmadali  kayo,  at  gawin  ninyo  ang 
aking  ginawa.  49  At  ang  boong  bayan 
ay  pumutol  na  gayon  din  ang  bawa't  la- 
laki ng  kanikaniyang  sanga,  at  sumunod 
kay  Abimelek  at  mga  inilagay  sa  kuta,  at 
sinilaban  ang  kuta  sa  pamamag-itan  noon ; 
na  ano  pa*t  ang  lahat  ng  lalaki  sa  moog 
ng  Sekem  ay  namatay  rin,  na  may  isang 
libong  lalaki  at  babaye. 


260 


MGA  HUKOM. 


9.  50 


50  Ng  magkagayo'y  naparoon  si  Abime- 
lek  sa  Tebez,  at  nagtayo  ng  kampamento 
laban  sa  Tebez,  at  sinakop.  51  Nguni't 
may  isang  matibay  na  moog  sa  loob  ng 
ciudad,  at  doo'y  nagsikubli  ang  lahat  na 
lalaki  at  babaye  at  ang  lahat  na  nasa  ciu- 
dad, at  sinarhan,  at  nagsisampa  sa  pulupo 
ng  moog.  5S  At  naparoon  nga  si  Abime- 
lek  sa  moog  at  biimaka,  at  luniapitsa  pin- 
tuan  ng  moog,  npang  suniigin  ng  apoy. 

53  At  hinagis  ng  isang  babaye,  ng  isang 
itaas  na  bato  ng  moUhan  ang  ulo  ni 
Abimelek  at  nabasag  ang  kanlyang  bungo. 

54  Ng  magkagayo'y  tinawag  niyang  ma- 
dali  ang  bataang  kaniyang  tagadala  ng 
sakbat,  at  sinabi  niya  sa  kaniyang :  Ku- 
nin  mo  ang  iyong  tabak,  at  patayin  mo 
ako,  upang  hiiag  sabiliin  sa  akin  ng  ta- 
wong :  Isang  babaye  ang  pumatay  sa  ka- 
niya.  At  pinalagpasan  siya  ng  kaniyang 
bataan,  at  siya'y  namatay.  55  At  ng  ma- 
kita  ng  Israel  na  namatay  si  Abimelek, 
yumaon  ang  bawa't  lalaki  sa  kaniyang 
lugar.  5G  Sa  paraang  ito  ginanti  ng 
Dios  ang  kasam-an  ni  Abimelek,  na  ka- 
niyang ginawa  sa  kaniyang  ama,  sa  pag- 
patay  ng  kaniyang  pitong  puong  kapatid  : 
57  at  ang  boong  kasam-an  ng  mga  lalaki 
sa  Sekem  ay  iginanti  ng  Dios  sa  kanilang 
raga  ulo  at  du  mating  sa  kanila  ang  sura  pa 
ni  Jotam  na  anak  ni  Jerubaal. 

tf\  At  pagkamatay  ni  Abimelek  ay  bu- 
i^J'  mangon  doon,  upang  magligtas  sa 
Israel,  si  Tola  na  anak  ni  Pua,  na  anak  ni 
Dodo,  na  lalaki  ng  Isakar ;  at  siya'y  tu- 
mahan  sa  Samir  sa  lupaing  maburol  ng 
Efraim.  2  At  kaniyang  hinatulan  ang 
Israel  na  dalawang  pno't  tatlong  taon  ;  at 
namatay,  at  inilibing  sa  Samir. 

5  At  pagkamatay  niya'y  nagbangon  si 
Jair,  na  Gileadita ;  at  kaniyang  hinatulan 
ang  Israel  na  dalawang  puo't  dalawang 
taon.  4  At  siya'y  may  tatlong  puong 
anak  na  nangakasakay  sa  tatlong  puong 
asno,  at  sila'y  may  tatlong  puong  ciudad 
na  tinatawag  na  Havotli-jair  hangang  sa 
araw  na  ito,  na  mga  nasa  _  lupain  ng 
Gilead.  5  At  namatay  si  Jair,  at  inili- 
bing sa  Kamon. 

6  At  ginawa  uli  ng  mga  anak  ng  Israel 
ang  kasam-an  sa  paningin  ng  Panginoon, 
at  naglingkod  kay  Baalim,  at  kay  Astarot, 
at  sa  mga  dios  sa  Siria,  at  sa  mga  dios  sa 
Zidon,  at  sa  mga  dios  sa  Moab,  at  sa  mga 
dios  ng  mga  anak  ni  Ammon,  at  sa  mga 
dios  ng  mga  Filisteo ;  at  iniwan  nila  ang 
Panginoon,  at  hindi  naglingkod  sa  kani- 
ya.     7  At  ang   galit  ng  Panginoon  ay 


nag-alab  nga  laban  sa  Israel,  at  ipinagbili 
sila  niya  sa  kamay  ng  mga  Filisteo,  at  sa 
kamay  ng  mga  anak  ni  Ammon.  s  At 
kanilang sinalangsang  at  pinighatiang  mga 
anak  ng  Israel  ng  taong  yaon :  labing 
walang  taong  pinighati  ang  lahat  na  mga 
anak  ng  Israel  na  mga  nasa  dako  roon  ng 
Jordan  sa  Inpain  ng  mga  Amorreo,  na 
nasa  Gilead.  9  At  ang  mga  anak  ng 
Ammon  ay  duraaan  ng  Jordan  npang  bu- 
maka  naman  kay  Juda,  at  kay  Benjamin, 
at  sa  balmy  ni  Efraim;  na  ano  pa'i  ang 
Israel  ay  totoong  nagipit.  10  At  duma- 
ing  ang  mga  anak  ng  Israel  sa  Panginoon, 
na  nagsabing :  Kami  ay  nagkasala  laban 
sa  iyo,  sapagka't  aming  hiniwalayan  ang 
aming  Dios,  at  kami  ay  naglingkod  kay 
Baalim.  11  At  sinabi  ng  PanGinoon  sa 
mga  anak  ng  Israel :  l  Di  ba  plnapaging 
laya  Jco  kayo  sa  mga  taga  Egipto,  at  sa 
mga  Amorreo,  sa  mga  anak  ni  Ammon, 
at  sa  mga  Filisteo  ?  12  Ang  mga  Zidonio 
naman  at  ang  raga  Amalecita,  at  ang  mga 
Maonita  ay  pumighati  sa  inyo ;  at  kayo'y 
dumaing  sa  akin,  at  pinapaging-laya  ko 
kayo  sa  kanilang  mga  kamay.  13  Gayon 
ma'y  iniwan  ninyo  ako,  at  kayo'y  nag- 
lingkod sa  ibang  mga  dios :  kaya^t  hindi 
ko  na  kayo  papapaging  layain.  14  Kayo'y 
yumaon  at  dumaing  sa  mga  dios  na  inyong 
pinili ;  papaging  layain  kayo  nila  sa  pa- 
nahon  ng  inyong  kahirapan.  15  At  sina- 
bi ng  mga  anak  ng  Israel  sa  Panginoon  : 
Kami  ay  nagkasala :  gawin  mo  sa  amin 
ang  ano  mang  iyong  mabutihin ;  isinasamo 
namin  sa  iyo,  na  papaging  layain  mo 
lamang  kami  sa  araw  na  ito.  16  At  ka- 
nilang inihiv/alay  ang  mga  dios  ng  iba  sa 
kanila,  at  naglingkod  sa  Panginoon  :  at 
ang  kaniyang  kalulua  ay  nagdalamhati 
dahil  sa  karalitaan  ng  Israel. 

17  Ng  magkagayon,  ang  mga  anak  ni 
Ammon  ay  nagpipisan,  at  nagtayo  ng 
kampamento  sa  Gilead.  At  ang  mga 
anak  ng  Israel  ay  nagpipisan,  at  nagpa- 
hinga  sa  Mizpa.  18  At  ang  bayan,  na 
mga  pangulo  sa  Gilead,  nagsasabihang 
isa't  isa.  I  Sinong  tawo  ang  magpapasi- 
mulang  bumaka  sa  mga  anak  ni  Ammon  ? 
siya  ang  magiging  pangulo  ng  lahat  na 
tumatahan  sa  Gilead. 
II  Ngayo'y  si  Jefta  na  Gileadita  ay 
i  i  naging  isang  makapangyarihang  lala- 
ki na  may  tapang,  at  siya'y  anak  ng  isang 
dalahira:  at  si  Gilead  ang  may  anak  kay 
Jefta.  2  At  ang  asawa  ni  Gilead  ay 
nagkaanak  sa  kaniya ;  at  ng  ang  mga  anak 
ng  kaniyang  asawa  ay  magsilaki,  kanilang 


11.  26 


MGA  HUKOM. 


261 


pinalayas  si  Jefta,  at  sinabi  nila  sa  kani- 
yang :  Ikaw  ay  hindi  magmamana  sa  ba- 
hay  ng  akiog  ama;  sapagka^t  ikaw  ay 
anak  ug  ibang  babaye.  3  Ng  magkaga- 
yo^y  tumakas  si  Jefta  sa  harap  ng  kaniyang 
mga  kapatid,  at  tumahan  sa  lupain  ng 
Tob:  at  doo^y  nakipisan  kay  Jefta  ang 
raga  lalaking  pagpagayongayon,  at  mga 
lumalabas  na  kasama  niya. 

4  At  nangyari  pagkaraan  ng  sandaling 
panahon,  na  ang  mga  anak  ni  Ammon 
ay  nakipagbaka  laban  sa  Israel.  5  At 
nangyari,  na  ng  makipagbaka  ang  mga 
anak  ni  Ammon  laban  sa  Israel,  ang 
mga  matanda  sa  Gilead  naparoon  upang 
dalhin  si  Jefta  mula  sa  lupain  ng  Tob :  6  at 
kanilan^  sinabi  kay  Jefta ;  Halika^t  ikaw 
ay  maging  aming  puno,  upang  kami  ay 
makipagbaka  sa  mga  anak  ni  Ammon. 
7  At  sinabi  ni  Jefta  sa  mga  matanda  sa 
Gilead:  ^Di  ba  kayo'y  napoot  sa  akin 
at  pinalayas  ninyo  ako  sa  bahay  ng 
aking  ama  ?  at  I  bakit  kayo ^  naparirito 
sa  akin  ngayon,  pagka  kayo^y  nasa  ka- 
gipitan  ?  8  At  sinabi  ng  mga  matanda 
sa  Gilead  kay  Jefta:  Kaya't  kami  ay 
nagbabalik  sa  iyo  ngayon,  upang  ikaw 
ay  yumaong  kasama  namin,  at  makipag- 
laban  sa  mga  anak  ni  Ammon,  at  ikaw 
ang  magiging  pangulo  sa  lahat  ng  tuma- 
tahan  sa  Gilead.  9  At  sinabi  ni  Jefta  sa 
mga  matanda  sa  Gilead :  Kung  pauu- 
wiin  ninyo  ako  upang  makipaglaban  sa 
mga  anak  ni  Ammon,  at  ibigay  ng  PanSi- 
NOOH  sila  sa  barap  ko,  I  magiging  pangulo 
ninyo  ako  ?  10  At  nagsabi  ang  mga  ma- 
tanda sa  Gilead  kay  Jefta :  Ang  PanCJi- 
NOON  ang  maging  saksi  natin:  tunay  na 
ayon  sa  iyong  salita  ay  gayon  ang  aming 
gagawin.  11  Ng  magkagayo'y  si  Jefta  ay 
yumaong  kasama  ng  mga  matanda  sa 
Gilead,  at  ginawa  nila  siyang  pangulo  at 
puno :  at  sinalita  ni  Jefta  sa  Mizpa  ang 
lahat  ng  kaniyang  salita  sa  harap  ng 
PanSinoon. 

12  At  nagsugo  si  Jefta  ng  mga  sugo  sa 
hari  ng  mga  anak  ni  Ammon,  na  nagsabing : 
^,Anong  ipinakikialam  mo  sa  akin,  na 
ikaw  ay  naparirito  sa  akin  upang  maki- 
pagbaka sa  aking  lupain  ?  IS  At  isinagot 
ng  hari  sa  mga  anak  ni  Ammon  sa  mga 
sugo  ni  Jefta :  Sapagka*t  sinakop  ng  Israel 
ang  aking  lupain,  ng  siya^y  sumampang 
galing  sa  Egipto,  mula  sa  Arnon  hangang 
sa  Jabbok,  at  hangang  sa  Jordan :  kaya't 
ngayo'y  ibalik  mo  ng  payapa  ang  mga 
lupaing  iyan.  14  At  nagsugo  uli  si  Jefta 
ng  mga  sugo  sa   hari  ng  mga  anak  ni 


Ammon :  15  at  sinabi  sa  kaniyang :  Ga- 
nito  ang  sabi  ni  Jefta :  Hindi  sumakop 
ang  mga  anak  ng  Israel  ng  lupain  ng 
Moab,  o  ng  lupain  ng  mga  anak  ni  Am- 
mon :  16  kungdi  sila'y  sumampa  mula  sa 
Egipto,  at  ang  Israel  ay  naglakad  sa  ilang 
hangang  sa  Dagat  na  Mapula,  at  puma- 
roon  sa  Kades;  17  nagsugo  nga  ang 
Israel  ng  mga  sugo  sa  hari  sa  Edom,  na 
nagsabing  :  Isinasamo  ko  sa  iyong  para- 
anin  rao"  ako  sa  iyong  lupain:  nguni't 
hindi  dininig  ng  hari  sa  Edom.  At  gayon 
din  nagsugo  siya  sa  hari  sa  Moab: 
nguni^t  hindi  niya  inibig:  at  ang  Israel 
ay  tumahan  sa  Kades.  18  Ng  magkaga- 
yo'y  siya'y  naglakad  sa  ilang,  at  lumiko 
sa  lupain  ng  Edom,  at  sa  lupain  ng 
Moab,  at  naparoon  sa  dakong  silanga- 
nan  ng  lupain  ng  Moab,  at  sila'y  nagpa- 
hinga  sa  kabilang  dako  ng  Arnon ;  ngu- 
ni,t  hindi  sila  pumasok  sa  hanganan 
ng  Moab,  sapagka*t  ang  Arnon  ay  si- 
yang hanganan  ng  Moab.  19  At  nag- 
sugo ang  Israel  ng  mga  sugo  kay  Sihon 
na  hari  ng  mga  Amorreo,  na  hari  sa  Hes- 
bon;  at  sinabi  ng  Israel  sa  kaniyang: 
Isinasamo  namin  sa  iyo  na  paraanin  mo 
kami  sa  iyong  lupain  hangang  sa  aking 
lugar.  20  Nguni't  si  Sihon  ay  hindi  nag- 
karoon  ng  pagkakatiwala  sa  Israel  upang 
padaanin  sa  kaniyang  hanganan :  kungdi 
pinisan  ni  Sihon  ang  kaniyang  boong  ba- 
yan,  at  nagsitayo  sa  Jahaz,  at  bumaka 
sa  Israel.  21  At  ibinigay  ng  PanGinook, 
ng  Dios  ng  Israel  si  Sihon,  at  ang  kani- 
yang boong  bayan  sa  kamay  ng  Israel,  at 
sinugatan  nila  sila:  sa  gayo'y  inari  ng 
Israel  ang  boong  lupain  ng  mga  Amorreo, 
ng  mga  tumatahan  sa  lupaing  yaon. 
22  At  kanilang  inari  ang  boong  han- 
ganan ng  mga  Amorreo,  mula  sa  Arnon 
hangang  sa  Jabbok,  at  mula  sa  ilang  han- 
gang sa  Jordan.  28  Ngayon  nga'y  ina- 
lisan  ng  ari  ng  Panginon,  ng  Dios  ng 
Israel  ang  mga  Amorreo  sa  harap  ng 
bayang  Israel,  ^at  iyong  mga  aariin? 
24  I  Hindi  mo  ba  aariin  ang  ibinigay  sa 
iyo  ni  Kemos  na  iyong  dios  upang  ariin  ? 
Sino  mang  inalisan  ng  ari  ng  Pakginoonc4 
aming  Dios  sa  harap  namin,  aming  aariin 
ang  tmatanJcilil^^.niya.  25  At  ngayo'y  i  may- 
roon  ka  bang  magaling  na  bagay  kay 
Balak  na  anak  ni  Zipor,  hari  sa  Moab? 
^,  Siya  ba'y  nakipagkaalit  kailan  man  sa 
Israel  o  nakipagbaka  man  sa  kanila  ? 
26  Samantalang  ang  Israel  ay  tumatahan 
sa  Hesbon  at  sa  kaniyang  mga  ciudad,  at 
sa  Aroer  at  sa  kaniyang  mga  ciudad,  at  sa 


262 


MGA  HUKOM. 


11.  26 


laliat  ng  cludad  na  naiigasa  tab!  ng  Anion, 
na  tatloFig  danrig  taon;  ^bakit  liindi 
ninyo  mga  binawi  r,g  i  analiong  yaon? 
27  Ako  iiga'y  Iiindi  nagkasala  laban  sa 
iyo.  iigoni'tikaw  ay  omaapi  ng  pakikipag- 
baka  laban  sa  akin,  Ang  Paxginoon,  ang 
Ilukom,  maging  liukom  sa  araw  na  ito  sa 
niga  aiiak  ng  Israel  at  sa  n)ga  anak  ni 
Annnon,  SS  Gayon  ina'y  hindi  dininig 
Jig  hari  ng  mga  anak  ni  Ammon  ang  mga 
Kalita  ni  Jefta  na  siyang  nagsugo  sa  kaniya. 

29  Kg  magkagayo'y  an^  espiritu  ng 
Fakginoon  ay  Runm  kay  Jefta,  at  siya'y 
nagdaan  ng  Gilead  at  .?Janase-:,  at  nag- 
daan  sa  Mizpa  ng  Gilead,  at  mala  sa 
Mizpa  ng  Gilead  ay  nagdaan  siya  sa  mga 
anak  ni  Ammon.  SO  At  nagpanata  si 
Jefta  ng  isang  panata  sa  Pai^gikoon,  at 
nagsabing:  Kung  tiinay  na  iyong  ibibi- 
gay  ang  mga  anak  ni  Ammon  sa  aking 
kamay,  SI  mangyayari  nga,  na  sine 
mang  lumabas  na  sumalubong  sa  akin  sa 
mga  pintuan  ng  aking  bahay,  pagbabalik 
kong  payapa  na  galing  sa  mga  anak  ni 
Ammon,  magiging  sa  Pai^ginoon,  at  aking 
ihaliandog  na  |)inakahandog  na  snsiinugin. 
32  Sa  gayo'y  nagdaan  si  Jefta  sa  mga 
anak  ni  Ammon  npang  bumaka  sa  kanila; 
at  niga  ibinigay  ng  Pangikoon  sa  kani- 
yaiig  kamay.  33  At  mga  sinugatan  niya 
mnla  sa  Aroer  hangang  sa  Minit,  na  may 
dalawang  puong  ciudad,  at  hangang  sa 
Abel-keramim,  na  may  malaking  paglipol. 
Sa  gayoV  nangayupapa  ang  mga  anak  ni 
Ammon  sa  mga  anak  ng  Israel. 

34  At  si  Jefta  ay  naparoon  sa  Mizpa  sa 
kaniyang  baliay :  at,  narito,  ang  kaniyang 
anak  na  babaye  ay  lumalabas  na  sinasalu- 
bong  siya  ng  pandareta  at  ng  sayaw  :  at 
siya  ang  kaniyang  bngtong  na  anak ;  liban 
sa  kaniya'y  wala  na  siyang  anak  na  lalaki 
o  babaye  man.  35  At  nangyari,  pagka- 
kita  niya  sa  kaniya,  na  kaniyang  kinamot 
ang  kaniyang  damit,  at  sinabing :  Sa  aba 
ko,  aking  anak  pinapakumbaba  mo  akong 
kibos,  atikaw  ayisa  sa  mga  bnmabagabag 
sa  akin :  sapagka't  aking  ibinuka  ang 
aking  bibig  sa  Panginoon^  at  bindi  na 
ako  makapagbalik.  :56  At  sinabi  niya  sa 
kaniyang:  Ama  k'>,  iyong  ibhuika  nng 
iyong  bibig  saPAKGrKOON,  gawin  m^;  sa 
akin  ang  ayon  sa  ipinangusap  ng  iyong 
bibig;  yamang  iginanti  ng  Pa.xginoon 
ka  sa  iyong  mga  kaaway,  sa  makatnid 
baga'y  sa  mga  anak  ni  Ammon.  37  At 
sinabi  niya  sa  kaniyang  ama:  ]pagawa 
mo  sa  akin  ito  :  Paliintulutan  mo  akong 
dalawang  biian,,  npang  ako'y  hiimiwalay 


at  yumaOD  sa  mga  bundukin  at  aking  iya- 
kan  ang  aking  pagkavirgen,  ako  at  ng 
aking  mga  kasama.  38  At  kaniyang  si- 
nabing :  Yumaon  ka.  At  pinapagpaa- 
1am  niya  siyang  dalawang  buan  :  at  siyaV 
yumaon,  siya  at  ang  kaniyang  mga  kasama, 
at  iniyakan  ang  kaniyang  pagkavirgen  sa 
mga  bundukin.  39  At  nangyari,  sa  ka- 
tapusan  ng  dalawang  buan,  na  siya'y  nag- 
balik  sa  kaniyang  ama,  na  ginawa  sa  ka- 
niya ang  ayon  sa  kaniyang  panata  na 
kaniyang  ipinanata :  at  siya'y  hindi  na- 
kakilala  ng  lalaki.  At  naging  kaugalian 
sa  Israel,  40  na  ipinagdidiwang'taon- 
taon  ng  mga  anak  na  babaye  ng  Israel 
ang  anak  ni  Jefta  na  Gileadita,  na  apat 
na  araw  sa  isang  taon. 
1^  At  ang  mga  lalaki  niEfraim  ay  nagpi- 
1^  pisan  at  nagdaan  sa  dakong  hilaga- 
an :  at  sinabi  nila  kay  Jefta :  I  Bakit  ikaw 
ay  nagpatuloy  na  bumaka  sa  mga  anak  ni 
Ammon,  at  hindi  mo  kami  tinawagan  u~ 
pang  yumaong  kasama  mo  ?  susunugin 
namin  ang  iyong  bahay  sa  iyo  ng  apoy. 
2  x\t  sinabi  ni  Jefta  sa  kanilang :  Ako 
at  ang  aking  bayan  ay  may  malaking 
pakikipagtalo  sa  mga  anak  ni  Ammon; 
at  ng  tawagan  ko  kayo  ay  hindi  ninyo 
ako  iniligtas  sa  kalilang  kamay.  3  At 
ng  makita  ko  na  ako'y  hindi  ninyo  ini- 
ligtas, aking  inilagay  ang  aking  buhay  sa 
aking  kamay,  at  ako'y  nagdaan  laban  sa 
mga  anak  ni  Ammon,  at  mga  ibinigay  ng 
PanQinoon  sa  aking  kamay:  ^ bakit  nga 
sinasampa  ninyo  ako  sa  araw  na  ito,  u- 
pang  makipaglaban  sa  akin  ?  4  Ng  mag- 
kagayo'y pinisan  ni  Jefta  ang  mga  lalaki 
sa  Gilead,  at  nakipaglaban  kay  Efraim ; 
at  sinugatan  ng  mga  lalaki  ng  Gilead 
ang  Efraim,  sapagka't  kanilang  sinabing : 
Kayo'y  mga  ligaw  ng  Efraim,  kayong 
mga  Gilead  ita,  sa  gitna  ng  Efraim,  at  sa 
gitna  ng  Manases.  5  At  sinakop  ng  mga 
Gilead  ita  ang  mga  daraan  sa  Jordan  sa 
dako  ng  mga  Efraimita  :  at  nangyari,  na 
pagka  sinabi  ng  mga  ligaw  ni  JEfraim: 
Paraanin  mo  ako  ;  sinasabi  ng  mga  lalaki 
ng  Gi lead  sa  kaniyang :  l  Ikaw  ba'y  Efrai- 
mita? Kung  kaniyang  sabihing,  Hindi; 
G  sinasabi  nga  nila  sa  kaniyang  .*  Sabihin 
mong  Shibolet;  at  sinasabing  :  Sibolet; 
sapagka't  hir,di  matumpakang  sabihing 
matuid  ;  kung  magkagayo'y  kanilang  hi- 
nubuli,  at  pinapatay  siya  sa  mga  daraan 
ng  Jordan  :  at  nahulog  ng  panahong  yaon 
kay  Efraim  ay  apat  na  puo't  dalawang 
libo. 
7  At    humatol    si   Jefta    sa  Israel   na 


13.  18 


MGA  HUKOM. 


263 


anin  na  taon.  Ng  magkagayo'y  namatay 
si  Jefta  na  Gileadita,  at  inilibing  sa  isang 
ciudad  ng  Gilead. 

8  At  pagkamatay  niya'y  si  Ibzang 
taga  Bet-lehem  acg  humatol  sa  Israel. 
9  At  siya'y  nagkaanak  ng  tatlong  puong 
lalaki,  at  ang  tatlong  puong  anak  na 
babaye  ay  kaniyang  inilabas,  at  tatlong 
puong  anak  na  babaye  ay  kaniyang  ipina- 
sok  para  sa  kaniyang  niga  anak  na  lalaki. 
At  hinatulan  niya  ang  Israel  na  pitong 
taon.  10  At  si  Ibzan  ay  namatay,  at 
inilibing  sa  Bet-lebem. 

11  At  pagkamatay  niya'y  si  Elon  na 
Zebulonita  ang  huraatol  sa  Israel;  at 
hinatulan  niya  ang  Israel  na  sam puong 
taon.  12  At  si  Elon  na  Zebulonita  ay 
namatay,  at  inilibing  sa  Ayalon  sa  lupain 
ng  Zebulon. 

13  At  pagkamatay  niya'y  si  Abdon  na 
anak  ni  Hillel  na  Piratonita  ang  humatol 
sa  Israel.  14  At  siya^  nagkaroon  ng  apat 
na  puong  anak  at  tatlong  puong  apo  na 
sumasakay  sa  pitong  puong  pollino:  at 
kaniyang  hinatulan  ang  Israel  na  walong 
taon.  15  At  si  Abdon  na  anak  ni  Hillel 
na  Piratonita  ay  namatay,  at  inilibing  sa 
Piraton  sa  lupain  ng  Efraim,  sa  lupaing 
muburol  ng  mga  Amalecita. 

OAt  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  gu- 
mawa  uli  ng  kasam-an  sa  paningin 
ng  Pa:sginoon;  at  ibinigay  ng  Pakgi- 
KOON  sila  sa  karaay  ng  mga  Filisteo^na 
apat  na  puong  taon. 

2  At  may  isang  lalaki  sa  Zora,  sa  anak 
ng  mga  Danita,  na  ang  pangala'y  Manoa ; 
at  ang  kaniyang  asawa  ay  baog,  at  walang 
anak.  3  At  napakita  ang  angel  ng  Pa- 
NGIKOON  sa  babaye,  at  nagsabi  sa  kani- 
yang: Narito  ngayon,  ikaw  ay  baog  at 
hindi  ka  nanganganak :  nguni't  ikaw  ay 
maglilihi  at  raanganganak  ng  isang  lalaki. 

4  Ngayon  nga'y  mag-ingat  ka,  isinasamo 
ko  sa  iyo,  at  huag  kang  uminom  ng  alak 
o  ng  inuming  nakalalasing,  at  huag  kang 
kumain  ng  ano  mang  maruming  bagay : 

5  sapagka't  narito,,  ikaw  ay  maglilihi  at 
manganganak  ng  isang  lalaki ;  at  walang 
pang-ahit  na  daraan  sa  kaniyang  ulo : 
sapagka't  ang  bata  ay  magiging  !Nazareo 
sa  Dios,  mula  sa  tiyan :  at  kaniyang  pasi- 
simulang  iligtas  ang  Israel  sa  kamay  ng 
mga  Filisteo.  6  Ng  magkagayoV  ang 
babaye'y  yumaon  at  isinaysay  sa  kani- 
yang asawa,  na  sinabing :  Isang  lalaki 
ng  Dios  ay  naparito  sa  akin,  at  ang  kani- 
yang hichura  ay  gaya  ng  hichura  ng 
angel  ng  Dios,  kakilakilabot ;  at  hindi  ko 


tinanong  siya  kung  siya'y  taga  saan,  o 
sinaysay  man  niya  sa  akin  ang  kaniyang 
pangalan :  'S'  nguni^t  sinabi  niya  sa  a- 
king:  Narito,  ikaw  ay  maglilihi,  at  ma- 
nganganak ng  isang  lalaki.  At  ngayoV 
huag  kang  uminom  ng  alak,  o  ng  inuming 
nakalalasing  man,  at  huag  kang  kumain 
ng  ano  mang  maruming  bagay;  sapag- 
ka't ang  bata'y  magiging  Nazareo  sa  Dios 
mula  sa  tiyan  hangang  sa  kaniyang  kama- 
tayan.  8  Ng  magkagayo'y  nanalangin  si 
Manoa  sa  Panginoon,  at  nagsabing :  Isi- 
nasamo ko  sa  iyo.  Oh  Panginoon,  na 
pabalikin  mo  uli  ang  lalaki  ng  Dios  na 
iyong  sinugo  sa  akin,  at  ituro  sa  amin 
kung  ano  ang  aming  gagawin  sa  bata  na 
ipanganganak.  9  At  dininig  ng  Dios  ang 
voces  ni  Manoa ;  at  nagbalik  ang  angel  ng 
Dios  sa  babaye  gaya  ng  siya'y  nakaupo  sa 
bukid  :  nguni't  si  Manoa  na  kaniyang  asa- 
wa ay  hindi  niya  kasama.  10  At  nag- 
madali  ang  babaye,  at  tumakbo,  at  isinay- 
say sa  kaniyang  asawa,  at  sinabi  sa 
kaniyang:  Narito,  ang  lalaki  napakita 
sa  akin,  na  siyang  naparito  sa  akin  ng 
ibang  araw.  11  At  nagbangon  si  Manoa, 
at  sumuncd  sa  kaniyang  asawa,  at  napa- 
roon  sa  lalaki,  at  nagsabi  sa  kaniyang: 
i  Ikaw  ba  ang  lalaki  na  nagsalita  sa  baba- 
ye? At  kaniyang  sinabing:  Ako  nga. 
12  At  sinabi  ni  Manoa:  Ngayo'y  pagka 
ang  iyong  mga  salita  ay  nangyari:  iano 
nga  ang  gagawing  ayos  sa  bata,  at  paano 
ang  aming  gagawin  sa  kani3'a.?  13  At 
sinabi  ng  angel  ng  Pan5inoon  kay  Manoa : 
Sa  lahat  ng  aking  sinabi  sa  babaye  ay 
mag-ingat  siya.  14  SiyaV  hindi  maka- 
kakain  ng  ano  mang  bagay  na  nangaga- 
ling  sa  u"wsan,  o  uminom  man  lamang  ng 
alak  o  ng  inuming  nakalalasing,  o  kumain 
man  ng  ano  mang  maruming  bagay ;  lahat 
ng  iniutos  ko  sa  kaniya  ay  sundin  niya. 
15  At  sinabi  ni  Manoa  sa  angel  ng  PanGi- 
koon:  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  ikaw  ay 
aming  mapigil,  upang  maipagluto  ka 
namin  ng  isang  anak  ng  kambing.  16  At 
sinabi  ng  angel  ng  Pakginoon  kay  Ma- 
noa :  Baga  man  ako'y  iyong  pigilin,  hindi 
ako  kakain  ng  iyong  pagkain:  at  kung 
ikaw  ay  maghahanda  ng  handog  na  susu- 
nugin,  iyong  nararapat  ihandog  sa  Pangi- 
noon. Sapagka't  hindi  nalalaman  ni  Ma- 
noa na  siya'y  angel  ng  Panginoon.  17  At 
sinabi  ni  Manoa  sa  angel  ng  Panginoon  : 
^Ano  ang  iyong  pangalan,  upang  pang- 
yayari  ng  iyong  mga  salita  ay  mabigyan 
ka  namin  ng  karangalan?  18  At  sinabi 
ng  angel  ng  Panginoon  sa   kaniyang: 


2fi4 


MGA  HUKOM. 


13.  18 


,' Bakit  mo  itinatanong  aiig  aking  panga- 
lan,  kung  sa  bagay  ay  kamanghamanglia? 
19  Sa  gajoV  kiimuha  si  Manoa  ng  isang 
aiiak  ng  kambing  Fampno  ng  bandog  na 
Iiarlna,  at  inibandog  sa  Pa^tginoon  sa 
ibabaw  ng  bato :  at  giimawa  ng  kamang- 
hamangba  ang  angel,  at  minamasdaD  ni 
Manoa  at  ng  kaniyang  asawa :  20  Sa- 
pagka't  nangyari,  ng  ang  alab  ay  umilang- 
lang  sa  langit  mill  a  sa  altar,  na  ang  angel 
ng  PanOixoon  ay  napaiilanglang  sa  alab 
ng  altar:  at  minasdan  ni  Manoa  at  ng 
kaniyang  asawa ;  at  sila'y  nangapasubsob 
sa  lupa.  21  Kguni^t  hindi  na  napakila  ang 
angel  ng  Pakginoon  koy  Manoa  o  sa  ka- 
niyang asawa.  Kg  magkagayoV  nakilala 
ni  Manoa  na  siya^y  angel  ng  Pan(5ikoon. 
22  At  sinabi  ni  Manoa  sa  kaniyang  asawa : 
Vv^alang  pagsalang  tayo'y  mamaniatay, 
sapagka't  ating  nakita  ang  Dios.  23  Ngu- 
ni't  sinabi  ng  asawa  niya  sa  kaniyang: 
Kung  nalnlogod  ang  Pakgikoon  na  pa- 
tayin  tayo ;  bindi  sana  niya  tinangap  ang 
bandog  na  susunngin  at  ang  bandog  na 
harina  sa  ating  kamay,  o  ipinakita  man  ;^a 
atin  ang  lahat  ng  bagay  na  ito,  o  naF.ay- 
say  man  sa  panaliong  ito,  ang  mga  ba- 
gay na  gaya  nito.  24  At  nanganak  ang 
babaye  ng  isang  lalaki,  at  tinawag  ang 
kaniyang  pangalan  na  Samson.  At  ang 
bata'y  lumaki,  at  pinagpala  ng  Pangi- 
KOON  siya.  25  At  pinasimulang  kinilos 
siya  ng  espiritu  ng  Panginoon  sa  Ma- 
hane-dan,  sa  pag-itan  ng  Zora  at  ng 
-Estaol. 

1^  At  bumaba  si  Samson  sa  Timna,  at 
■  ■  nakita  ang  isang  babaye  sa  Timna 
sa  mga  anak  ng  mga  Filisteo.  2  At 
siyaV  sumampa,  at  isinaysay  sa  kaniyang 
ama  at  sa  kaniyang  hm,  at  sinabing: 
Aking  nakita  ang  isang  babaye  sa  Timna 
sa  mga  anak  ng  mga  Filisteo :  ngayon 
nga'y  kunin  mo  siya  na  aking  asawa. 
S  Ng  magkagayoS^  sinabi  ng  kaniyang 
ama  at  ng  kaniyang  ina  sa  kaniyang : 
^,Wala  na  bang  babaye  sa  mga  anak  ng 
iyong  kapatid,  o  sa  aking  boong  bayan, 
npang  huag  mag-asawa  ka  sa  mga  di 
tuling  Filisteo?  At  sinabi  ni  Samson  sa 
kaniyang  ama  :  Kunin  mo  siya  Ea  akin; 
Bapagka't  siyaV  nakalulugod  sa  aking 
mabuti.  4  Ngoni  t  bindi  naialanian  ng 
kaniyang  ama  at  rg  kaniyang  ina,  na 
haloohcm  ng  Pangjxoon;  daliil  sa  siya'y 
humalianap  ng  pnraan  laban  sa  mga 
Filisteo  :  Kg  panabong  yaon  ngaS'  nag- 
pupuno  ang  mga  Filisteo  sa  Israel. 

5  Kg  magkagayo^y  buraaba  si  Samson, 


at  ang  kaniyang  ama,  at  ang  kaniyang 
ina,  sa  Timna,  at  naparoon  sa  uvasan  ng 
Timna  :  at  narito,  isang  tutang  leon  ay 
umuungal  laban  sa  kaniya.  6  At  ang 
espiritu  ng  Panginoon  ay  makapang- 
yaribang  sumakaniya,  at  dinalnhong  niya 
na  parang  kaniyang  dinalubong  ang  isang 
anak  ng  kambing,  at  siya'y  walang  ano 
man  sa  kaniyang  kamay :  ngcnit  hindi 
niya  sinaysay  sa  kaniyang  ama  o  sa  kani- 
yang ina  knng  ano  ang  kaniyang  ginawa. 
7  At  siyaV  bumaba  at  nakipag-usap  sa 
babaye,  at  siyaV  nakalulugcd  na  mabuti 
kay  Samsom.  S  At  pagkaraan  ng  sandali 
ay  siyaV  nagbalik  upang  kunin  niya  siya, 
at  siya'y  lumiko  upang  tingnan  ang  kata- 
wan  ng  leon :  at,  narito,  may  isang  bahay 
ng  bubuyog  sa  loob  ng  katawan  ng  leon 
at  pulot-])nkyutan.  9  At  kaniyang  dina- 
la  sa  kaniyang  kamay  at  yumaon  na 
kinakain  niya  samantalang  siya^  yuma- 
yaon,  at  siya'y  naparoon  sa  kaniyang 
ama  at  ina,  at  ibinigay  sa  kanila,  at  kani- 
lang  kinain ;  nguni't  bindi  niya  sinaysay 
rSL  kanila  na  kaniyang  kinuha  ang  pulot 
sa  katawaii  ng  leon.  10  At  binaba  ng 
kaniyang  ama  ang  babaye  :  at  gumawa  si 
Samson  ng  isang  kasayaban  doon ;  sapag- 
ka't  kinaugaliang  ginagawang  gayon  ng 
binata.  11  At  nangyari,  pagkakita  nila 
sa  kaniya,  na  sila'y  nagdala  ng  tatlong 
puong  kasaraa,  upang  maging  kasama 
niya.  13  At  sinabi  ni  Samson  sa  kani- 
lang :  Pagbubugtungan  ko  kayo :  kung 
maisaysay  ninyo  sa  ak:in  sa  loob  ng  pitong 
araw  ng  kasayaban,  at  inyong  maturingan, 
bibigyan  ko  nga  kayo  ng  tatlong  puong 
kasuotang  kayong  puti  at  tatlong  puong 
bihisan :  13  nguni't  kung  hindi  ninyo 
maisaysay  sa  akin,  bibigyan  nga  ninyo 
ako  ng  tatlong  puong  kasuotang  kayong 
puti  at  ng  tatlong  puong  bihisan.  At 
kanilang  sinabi  si  kaniyang :  Ibugtong 
mo  ang  iyong  bugtong,  upang  aming 
marinig.  14  At  sinabi  niya  sa  kani- 
lang : 

Sa  manglalamon  ay  lumabas  ang  pag- 
kain, 

At  sa  malakas  ay  lumabas  ang  kata- 
misan. 
At  liindi  nila  mai.s.aysfly  sa  tatlong  araw. 
15  At  nangyari,  ng  ika])itong  aravf,  na 
kanilng  sinabi  sa  asawa  ni  Samson :  Da- 
yain  mo  ang  iyong  avSawa,  upang  maisaysay 
niya  sa  amin  ang  bugtong,  saibangparaan 
ay  susunugin  namin  ikaw  at  ang  bahaj  ng 
iyong  ama.  l  Inanyayahan  ba  ninyo  ka- 
mi  upang  samsaman ?    ;.  Hindi  ba  gayon  ? 


15.  16 


MGA  HUKOM. 


265 


16  At  umiyak  awg  asawa  ni  Samson  sa 
liarap  niya,  at  nagsabing :  Kinapopootan 
mo  laraang  ako,  at  hindi  mo  ako  iniibig: 
ikaw  ay  nagbugtong  ng  isang  bugtong  sa 
mga  anak  ng  aking  bayan,  at  hindi  mo 
isinaysay  sa  akin.  At  sinabi  niya  sa  ka- 
niyang:  Narito,  hindi  ko  isinaysay  sa 
aking  ama,  o  sa  aking  ina  man,  iat  aking 
sasaysayin  sa  iyo?  17  At  umiiyak  siya 
sa  harap  niya  sa  pitong  araw,  hangang  sa 
natapos  ang  kanilang  kasayahan :  at  nang- 
yari  ng  ikapitong  araw,  na  isinaysay 
niya ,  sa  kaniya,  sapagka't  siya'y  nahabag 
sa  kaniya :  at  isinaysay  niya  ang  bugtong 
sa  mga  anak  ng  kaniyang  bayan.  18  At 
sinabi  ng  mga  lalaki  sa  ciudad  kay  Sam- 
son ng  ikapitong  araw  bago  lumubog  ang 
araw:  iAlin  kaya  ang  tatamis  kay  sa 
pulot?  isX  sino  pa  kaya  ang  lalakas  kay 
sa  leon  ?  at  sinabi  niya  sa  kanilang : 

Kung  hindi  kayo  nagbukid  ng  aking 
dumalaga, 

Hindi  sana  minyo  naturingan  ang 
aking  bugtong. 
19  At  ang  espiritu  ng  Panginoon  ay 
makapangyarihang  sumakaniya,  at  siya'y 
bumaba  sa  Askelon,  at  sumugat  ng  tatlong 
puong  lalaki  sa  kanila,  at  kinuha  ang 
samsam  sa  kanila,  at  ibinigay  ang  mga 
bihisan  sa  mga  nakaturing  ng  bugtong  at 
ang  kaniyang  galit  ay  nag-alab,  at  siya'y 
sumampa  sa  bahay  ng  kaniyang  ama. 
80  Nguni't  ang  asawa  ni  Samson  ay  ibi- 
nigay sa  kaniyang  kasama,  na  siya  niyang 
inaaring  parang  kaniyang  kaibigan. 
I  K|  Nguni't  nangyari  pagkatapos  ng  san- 
iv^  daling  panahon,  sa  panahon  ng  pag- 
aani  ng  trigo,  na  dumalaw  si  Samson  na 
may  dalang  isang  anak  ng  kambing  sa 
kaniyang  asawa;  at  kaniyang  sinabing: 
Aking  papasukin  ang  aking  asawa  sa  loob 
ng  silid ;  Nguni^t  hindi  pinapasok  siya  ng 
kaniyang  bianan.  2  At  sinabi  ng  kani- 
yang bianan :  Aking  tunay  na  inisip  na 
'  iyong  lubos  na  kinapootan  siya ;  kaya't 
aking  ibinigay  siya  sa  iyong  kasama: 
l  di  ba  ang  kaniyang  kapatid  na  bata  ay 
maganda  kay  sa  kaniya?  isinasamo  ko 
sa  iyo  na  kunin  mo  siya  sa  lugar  niya. 
3  At  sinabi  ni  Samson  sa  kanilang: 
Magiging  walang  sala  nga  ako  kay  sa 
mga  Filisteo,  pagka  ginawan  ko  sila  ng 
kasam-an.  4  At  yumaon  si  Samson  at 
himuli  ng  tatlong  daang  zorra,  at  kumuha 
ng  mga  sigsig  at  pinagkabitkabit  ang 
mga  buntot,  at  nilagyan  ng  isang  sigsig  sa 
gitna  ng  pag-itan  ng  bawa't  dalawang 
buntot.     5  At  ng   kaniyang    masulsulan 


ang  mga  sigsig,  kaniyang  binitiwan  sa 
nakatindig  na  trigo  ng  mga  Filisteo;  at 
sinunog  kapua  ang  mga  mangdala  at  ang 
nakatayong  trigo,  at  gayon  din  ang  mga 
oliyahan.  6  jSg  magkagayo'y  sinabi  ng 
mga  Filisteo:  ^Sinong  gumawa  nito? 
At  kanilang  sinabing:  Si  Samson,  ang 
manugang  ni  Timnateo,  sapagka't  siya'y 
kumuha  ng  kaniyang  asawa  at  ibinigay 
sa  kaniyang  kasama.  At  sinampa  ng  mga 
Filisteo,  at  sinunog  ang  bahaye  at  ang  kani- 
yang ama.  7  At  sinabi  ni  Samson  sa 
kanilang:  Kung  ginawa  ninyo  sa  gani- 
tong  paraan,  walang  pagsalang  aking 
igaganti  sa  inyo ;  at  pagkatapos  ako'y 
magtitigil.  8  At  sinugatan  niya  sila,  sa 
hita  at  balakang  na  kaakbay  ang  malaking 
pagpatay:  at  siya'y  bumaba  at  tumahan 
sa  isang  puang  ng  batuhan  sa  Etam. 

9  Ng  magkagayo'y  sumampa  ang  mga 
Filisteo,  at  nagtayo  sa  Juda,  at  nagsikalat 
sa  Lehi.  10  At  sinabi  ng  mga  lalaki  sa 
Juda:  iBakit  kayo  sumampa  laban  sa 
amin?  At  kanilang  sinabing:  Upang 
gapusin  si  Samson,  kami  sumampa,  upang 
gawin  sa  kaniya  ang  gaya  ng  ginawa  niya 
sa  amin.  11  Ng  magkagayo'y  ang  tatlong 
daang  lalaki  sa  Juda  ay  bumaba  sa  puang 
ng  batuhan  sa  Etam,  at  sinabi  kay  Sam- 
son: 6  Hindi  mo  ba  nalalaman  na  ang 
mga  Filisteo  ay  nagpupuno  sa  atin?  ^ano 
nga  itong  ginawa  mo  sa  amin?  At  sinabi 
niya  sa  kanilang :  Kung  paano  ang  gi- 
nawa nila  sa  akin  ay  gayon  ang  ginawa 
ko  sa  kanila.  12  At  sinabi  nila  sa  kani- 
yang :  Kami  ay  bumaba  ng  gapusin  ka, 
upang  maibigay  ka  namin  sa  kamay  ng 
mga  Filisteo.  At  sinabi  ni  Samson  sa 
kanilang:  Sumumpa  kayo  sa  akin,  na 
hindi  kayo  ang  sasakit  sa  akin.  13  At 
sinalita  nila  sa  kaniyang :  Hindi ;  kundi 
ga gapusin  ka  lamang  namin,  at  ibibigay 
sa  kanilang  kamay :  nguni't  tunay  na 
hindi  ka  namin  papatayin.  At  kanilang 
ginapos  siya  ng  dalawang  bagong  lubid, 
at  isinampa  mula  sa  batuhan.  14  Ng 
siya'y  dumating  sa  Lehi,  ang  mga  Filisteo 
ay  nagsisigawan  samantalang  sinasalubong 
nila  siya :  at  ang  espiritu  ng  Pakginoon 
a}'^  makapangyarihang  sumakaniya,  at  ang 
mga  lubid  na  nasa  kani^^ang  mga  braso 
ay  naging  parang  lino  na  nasupok  sa 
apoy,  at  ang  kaniyang  mga  tali  ay  natu- 
naw  sa  kaniyang  mga  kamay.  15  At 
siya'y  nakasum]^>ong  ng  isang  bagong 
panga  ng  asno,  at  iniunat  ang  kaniyang 
kamay,  at  kinuha,  at  isinugat  sa  isang 
libong  lalaki.     16  At  sinabi  ni  Samson  : 


266 


MGA  HUKOM. 


15.  16 


Sa  pamamag-itan  Kg  panga  ng  isang 
asno,  nagkabuntonbnnton, 

Sa  pamamag-itan  Rg  panga  ng  isang 
asno  ay  Rumiijxatako  n^  isang  libono: 
lalald. 

17  At  nangvari,  j^agkatapos  nijang  ma- 
kajiagsalita,  na  kaniyang  inibagis  sng 
panga  sa  kanivang  kamaV,  at  ang  lo- 
gar    na   jaoV    tinawag    iia    Eamat-lebi. 

18  At  siva^y  nan  ha  v/  na  niainam,  at 
timiawag  sa  Pak^inoon,  at  nagsabing: 
lyong  ibinigay  ilong  dakilang  kabigayan 
sa  kamay  ng  iyong  alipin  :  l  at  ngayo'y 
akoV  mamamatay  daliil  sa  oliaw  at'ma- 
lalaglag  ^sa  kamay   ng  mga  liindi   tuli  ? 

19  Kguni't  binuksan  ng  Dies  ang  isang 
butas  na  nasa  L^hi,  at  n.ilabasan  ng  tubig 
yaon  ;  at  ng  siya'y  niakainom,  ang  kani- 
vang espiritu  ay  nagbalik,  at  siya'y  nabu- 
hay :  kaya't  ang  ipinangalan  sa'balong  na 
yaon,  ay  balong  ng  En-hakkore,  na  nasa 
LeM  liangang  sa  arav/  na  ito.  20  At 
kaniyang  hinatulan  ang  Israel  sa  mga 
araw  ng  mga  Filisteo,  ng  dalawang  puong 
taon. 

tf%  At  naparoon  si  Samson  sa  Gaza,  at 
iw  nakakita  roon  ng  isang  dalahira, 
at  sumiping  sa  kaniya.  2  At  ihmaliia  sa 
mga  taga  Gaza,  na  sinabing :  Si  Samson 
ay  naparito.  At  kanilang  binakuran  siya, 
at  binakayan  siya  boong  gabi,  sa  pintuang 
daan  ng  ciudad,  at  tahimik  boong  gabi, 
na  sinabing:  Maghintay  tayo  liangang 
magbukang  liwayway,  kung  magkagayo'y 
papatayin  natin  siya.  3  At  si  Samson  ay 
humilig  hangang  sa  hating  gabi.  at  nag- 
bangon  sa  hating  gabi  at  humavvak  sa 
mga  pinto  ng  pintuang-daan  ng  ciudad,  at 
sa  dakawang  haligi,  at  mga  binunot,  sam- 
puo  ng  sikang,^  at  mga  ipinatong  sa  kani- 
yang mga  balikat,  at  mga  isinampa  sa  ta- 
luktok  ng  bundok  na  nasa  tapat  ng  He- 
bron. 

4  At  nangyari  pagkatapos,  na  siya'y 
umibig  sa  isang  babaye  sa  libis  ng  Sorek, 
na  ang  jjangala'y  Delila.  fi  At  sinampa 
ng  mga  maginoo  ng  mga  Filisteo  siya,  at 
sinabi  sa  kaniyang :  l)ayain  mo  siya,  at 
tingnan  mo  kung  saan  nagpa])ahii]ga  ang 
kaniyang  dakilang  kalakasan,  at  fji  an-riig 
paraan  niaiiunaig  kami  laba^i  sa  kaniya 
upano;^am}ng  malalian  at  mapigliati  siya  : 
at  bibigyan  ka  ng  bawa't  isa  sa  amiii  ng 
isang  libo't  i.-:ang  daang  jpirasong  pilak. 
6  At  sinabi  ni  Dejila  kay  SamsoiK  Say- 
sayin  mo  sa  akin,  isinasamo  ko  sa  iyo, 
kung  saan  nagpaimhinga  ang  iyong  daki- 
lang kalakasan,  at  paanong  ang  iyong  ka- 


j  pangyarihan  ay  matalalian  upang  pigha- 
I  tiin  ka.  7  At  sinabi  ni  Samson  sa  kani- 
I  yang  :  Kung  tatalian  nila  ako  ng  pitong 
I  sariwang  yantok  na  kailan  man  ay  hindi 
I  natuyo,  ay  iiihina  ako,  at  ako'y  magiging 
I  paia  ng  alin  inang  tao.  8  Mg  niagkaga- 
yoV  nagdala  ang  mga  maginoo  ng  mga 
Fjlisteo  sa  kaniya  ng  pitong  sariwang 
vani(jk  na  hindi  pa  na-:nt'avo,  at  mga 
iiinaii  niya  sa  kaniya.  9  INgayo  y  may 
mga  bakay  nasa  si  lid.  At  sinabi  niya  sa 
kaniyang:  Ang  mga  Filisteo  ay  nandito 
Samson.  Ki  kaniyang  pinatid  ang  mga 
yantok,  na  parang  taling  yonot  pagka  nadi- 
dikitan  ng  apoy.  Sa  gay  j'y  ang  kaniyang 
lakas  ay  hindi  nalaman.  10  At  sinabi  ni 
Delila  kay  Samson  :  yarito,  dinaya  mo 
ako,  at  pinagbnlaanan  mo  ako :  isinasamo 
ko  ngayon  sa  iyo  na  saysayin  mo  sa  akin 
na  kung  sa  ano  matatalian  ka.  II  At  si- 
nabi niya  sa  kaniyang :  Kung  tatalian 
lamang  nila  ako  i,g  mga  ])agong  lubid  na 
hindi  pa  naigagav.a,  Jiilnna  nga  ako  at 
magiging  para  ng  aliii  niang  tawo.  12  Sa 
gayo'y  kumuha  si  Delila  ng  mga  bagong 
lubid,  at  itinali  sa  kaniya,  at  sinabi  sa 
kaniyang:  Ang  mga  Filisteo  ay  nandito 
sa  iyo,  San)son.  At  ang  mga  bakay  ay 
nasa  silid.  At  mga  pinatid  niya  sa  kani- 
yang kamay  na  parang  siiiulid.  13  At  si- 
nabi ni  Delila  kay  Samson:  Hangang 
ditoV  dinaya  mo  ako,  at  pinagbulaanan 
mo  ako :  saysayin  mo  sa  akin  kung  paa- 
nong matatalian  ka.  At  sinabi  niya  sa 
kaniyang:  Kung  iyong  tatahiin  ang  pi- 
tong tirintas  sa  aking  ulo  ng  pahalang  sa 
kayo.  14  At  kaniyang  pinagtibay  ng 
tulos,  at  sinabi  sa  kaniyang :  Ang  mga 
Filisteo  ay  nandito  sa  iyo,  Samson.  At 
siya'y  gumising  sa  kaniyang  pagkakatu- 
log,  at  binunot  ang  tulos  ng  habihan,  at 
ang  pahalang.  15  At  sinabi  niya  sa 
kaniyang:  ^Bakit  nasasabi  mo,  iniibig 
kita,  sa  bagay  ang  iyong  puso  ay  hindi  su- 
masaakin?  dinaya  mo  akong  makaitlo,  at 
hindi  mo  isinaysay  sa  akin  kung  saan  nag- 
papahinga  ang  iyong  dakilang  kalakasan. 
16  At  nangyari,  ng  kaniyang  igiit  aravr- 
araw,  at  kaniyang  ipilit  sa.  l^aniya,  na  ang 
Iraniyarjg  loob  ay  nnbogbag,  upang  ma- 
matay,  17  At  isinaysay  niya  sa  kaniya 
ang  kaniyang  boong  puso,  at  sinabi  sa  ka- 
niyang :  Vv'alang  p.'uig-ahit  na  nagdaan 
sa  aking  ulo;  sapagka^t  ako'y  naging  Na- 
zareo  sa  Dios  mula  sa  tiyan  ng  aking  ina : 
kung  ako'y  ahitan,  hihiwalay  nga  sa  akin 
ang  aking  lakas,  at  ako'y  hihina,  at  ma- 
giging para  ng  alin   mang  tawo.     18  At 


17.  1 


MGA  HUKOM. 


267 


ng  makita  ni  Delila  na  sinaysay  sa  kaniya 
ang  boong  puso  niya,  kaniyang  sinngo  at 
tinawag  ang  mga  niaginoo  sa  raga  Filis- 
teo,  at  sinabing :  Sumampa  na  lamang 
kayong  minsan,  sapagka't  sinaysay  niya  sa 
akin  ang  boong  puso  niya.  Kg  magkaga- 
yo'y  sinampa  siya  ng  mga  maginoo  sa 
inga  Filisteo,  at  dala  ang  salapi  sa  kani- 
lang  kamay.  19  At  pinatulog  niya  siya 
sa  kaniyang  mga  tuhod  ;  at  tinawag  niya 
ang  mga  lalaki,  at  inahit  ang  pitong 
tirintas  sa  kaniyang  ulo ;  at  pinasimulan 
niyang  pigliatiin  siya,  at  ang  kaniyang 
lakas  ay  yumaon  sa  kaniya.  20  At  sinabi 
niyang:  Ang  mga  Filisteo  ay  nandito  sa 
iyo,  Samson.  At  siya'y  gumising  sa  ka- 
niyang pagkakatulog,  at  sinabing :  Ako'y 
laiabas  na  gaya  ng  dati,  at  aking  papali- 
sin.  Nguni^t  hindi  niya  talos  na  ang  Pa- 
nginoo'y  humiwalay  sa  kaniya.  21  At 
liinuli  ng  mga  Filisteo,  at  di-nukit  ang 
kaniyang  mga  mata;  at  ibinaba  nila  sa 
Gaza,  at  tinalian  siya  ng  mga  pangaw  na 
tanso;  at  siya'y  gumiling  sa  bilanguan. 
22  Gayon  ma'y  nagpasimiilang  tumubo 
uli  ang'buhok  ng  kaniyang  ulo,  pagkatapos 
na  siyaV  maahitan. 

23  At  nagpipisan  ang  mga  maginoo 
ng  mga  Filisteo  upang  magliandog  ng 
isang  dakilang  hayin  sa  Bagon  na  kani- 
lang  dios,  at  mgagalak :  sapagka't  kanilang 
sinabing :  Ibinigay  ng  ating  dios  si  Sam- 
son na  ating  kaaway,  sa  ating  kamay. 
24  At  ng  makita  siya  ng  bayan,  kanilang 
pinuri  ang  kanilang  dios :  sapagka't  kani- 
lang sinabing:  Ibinigay  ng  ating  dios 
sa  ating  kamay  ang  ating  kaaway,  ang 
mangwawasak  sa  ating  lapain,  na  puma- 
tay  sa  marami  sa  atin.  25  At  nangyari, 
ng  masayaban  ang  kanilang  puso,  ay  ka- 
nilang sinabing:  Tawagin  si  Samsom, 
upang  guraawa  siya  sa  atin  ng  kaali- 
wan.  At  tinawag  nga  si  Samson  sa 
bilanguan;  at  siya^y  gumawa  ng  kaa- 
liwan  sa  harap  nila:  at  kanilang  inila- 
gay  sa  pag-itan  ng  mga  haligi.  26  At 
sinabi  ni  Samson  sa  bata  na  umaakay  ng 
kamay:  Papagpabingahin  mo  ako  na 
aking  mahipo  ang  mga  haliging  pumipigil 
ng  baliay,  upang  aking  mga  hiligan. 
27  Ang  baliay  nga  ay  puno  ng  lalaki  at 
babaye,  at  ang  lahat  na  maginoo  ng  mga 
Filisteo  ay  nandoon;  at  sa  pulupo  ay  may 
mga  tatlong  libong  lalaki  at  babaye,  na 
nanonood  samantalang  gumagawa  ng  kaa- 
liwan  si  Samson.  28  At  tumawag  si 
Samson  sa  PanQikoon,  at  sinabing.  Oh 
Panginoong  Dios,  isinasamo  ko  sa  iyo  na 


alalalianin  mo  ako,  at  isinasamo  ko  sa 
iyong  palakasin  mo  ako,  na  minsan  na 
lamang,  Oh  Dios,  upang  maiganti  kong 
paminsan  sa  mga  Filisteo  ang  aking 
dalawang  mata.  29  At  si  Samson  ay 
pumigil  sa  dalawang  gitnang  haligi  na 
pumipigil  ng  bahay,  at  ^muhay  sa  mga 
yaon,  ang  isa  sa  kaniyang  kanang  ka- 
may, at  ang  isa^y  sa  kaniyang  kaliwa. 
30  At  sinabi  ni  Samson :  Mamatay 
akong  kasama  ng  mga  Filisteo.  At  iti- 
nulak  niya  ng  kaniyang  boong  lakas;  at 
ang  bahay  ay  bumagsak  sa  mga  maginoo, 
at  sa  boong  bayan  na  nandoon  sa  loob. 
Sa  gayo'y  ang  mga  namatay  na  kaniyang 
pinatay  sa  kaniyang  kamatayan  ay  higit 
kay  sa  pinatay  niya  sa  kaniyang  kabu- 
hayan.  31  Ng  magkagayo'y  bumaba  ang 
kaniyang  mga  kapatid  at  ang  boong  bahay 
ng  kaniyang  ama,  at  kinuha  siya,  at 
isinampa  siya,  at  inilibing  siya  sa  pag- 
itan  ng  Zora  at  Estaol  sa  libingan  ni 
Manoa  na  kaniyang  ama.  At  kaniyang 
hinatulan  ang  Israel  na  dalawang  puong 
taon. 

1^  At  may  isang  lalaki  sa  lupaing  ma- 
i  a  burol  ng  Efraim,  na  ang  pangala'y 
Mika.  2  At  sinabi  niya  sa  kaniyang  ina : 
Ang  isang  libo  at  isang  daang  pirasong 
pilak  na  kinuha  sa  iyo,  na  siyang  ikina- 
patungayaw  mo,  at  sinalita  mo  naman 
sa  aking  mga  pakinig,  narito,  ang  pilak 
ay  nasa  akin;  aking  kinuha.  At  sinabi 
ng  kaniyang  ina:  Pagpalain  ang  aking 
anak  ng  Pan&inoon.  3  At  isinauli  niya 
ang  isang  libo  at  isang  daang  pirasong 
pilak  sa  kaniyang  ina,  at  sinabi  ng  kani- 
yang ina:  Aking  tunay  na  itinalaga  ng 
aking  kamay  ang  pilak  na  ilo  sa  PanSi- 
NOON,  para  sa  aking  anak,  upang  igawa 
ng  isang  larawang  hinichurahan  at  ng 
isang  larawang  binubo:  kaya  ngayo'y 
isasauli  ko  sa  iyo.  >l  At  ng  kaniyang 
isauli  ang  salapi  sa  kaniyang  ina,  kumuha 
ang  kaniyang  ina  ng  dalawang  daang 
pirasong  pilak,  at  mga  ibinigay  sa  mga 
mangbububo,  na  siyang  gumawa  ng  isang 
larawang  hinichurahan  at  ng  isang  lara- 
wang binubo;  at  nasa  bahay  ni  Mika. 
5  At  ang  lalaking  si  Mika  ay  nagkaroon 
ng  isang  bahay  ng  mga  dios,  at  siya'y 
gumawa  ng  isang  efod  at  mga  teraf  at 
itinalaga  ang  isa  sa  kaniyang  mga  anak, 
na  maging  kaniyang  sacerdote.  6  Ng  mga 
araw  na  yaon  ay  walang  hari  sa  Israel: 
bawa^t  tawo'y  gumagawa  ng  matuid  sa 
kaniyang  sariling  mga  mata. 

7  At  may  isa  namang  binata  sa  Bet- 


268 


MGA  HUKOM. 


17.  7 


leliem-juda;  pa  aiigkan  ni  Jucia;  na  isang 
Tjevita,  at  eiya'y  nangingi  bang-bay  an 
doon.  8  At  ang  lalaki  ny  umalis  pa 
cuidad,  sa  Bet-lehem-jnda,  ujjang  maglak- 
bay  kuDg  saan  siya  iiiakakasumporig  ng 
isang  lugar :  at  siya'y  naparoon  sa  lupaing 
maburol  ng  Efraiin,  sa  bahay  ni  Mika 
habang  siyaV  naglalakbay.  9  At  sinabi 
ni  Mika  sa  kaniyang:  ^Saan  ka  galing? 
At  sinabi  niya  na  kaniyang :  Ako'y  Levita 
sa  Bet-leliem-juda,  at  ako'y  mangingibang 
bayan  kung  saan  ako  makasiimpcng  ng 
lugar.  10  At  sinabi  ni  Mika  sa  kaniyang : 
Tumahan  ka  sa  akin,  at  ikaiv  ay  maging 
sa  akin  ay  isang  ama  at  isang  sacerdote, 
at  bibigyan  kita  ng  samymng  pirasong 
pilak  isang  taon,  at  ng  bihisan,  at  ng 
lyong  pagkain.  Sa  gayo'y  ang  Levita  ay 
pumasok.  11  At  ang  Levita  ay  nakipag- 
kasundong  tiiniahang  kasama  ng  lalaki: 
at  ang  binata  ay  nasa  kaniya  na  parang 
isa  sa  kaniyang  mga  anak.  12  At  itina- 
laga  ni  Mika  ang  Levita,  at  ang  binata  ay 
naging  kaniyang  sacerdote,  at  nasa  bahay 
ni  Mika.  13  Kg  magkagayo^  sinabi  ni 
Mika:  Ngayo'y  talastas  ko,  na  gaga  wan  ako 
ng  mabnti  ng  Pangikoon,  yamang  ako'y 
m»y  isang  Levita  na  pinakasacerdote. 
|0  2^g  niga  araw  na  yaon  ay  walang 
&0  iiari  sa  Israel :  at  ng  panaliong 
yaon  ay  humalianap  ang  angkan  ng  mga 
Danita,  ng  isang  mana  na  matatahanan ; 
sapagka't  liangang  sa  araw  na  yaon,  ay 
liindi  nahuliulog  sa  mga  angkan  ng  Israel 
ang  isang  sapat  na  mana.  S  At  ang  mga 
anak  ni  Dan  ay  nagsugo  ng  limang  lalaki 
pa  kanilang  angkan,  sa  kanilang  kabiioang 
bilang,  mga  lalaking  may  tapang,  na 
mula  sa  Zora,  at  sa  Estaol,  upang  tiktikan 
ang  lupain,  at  kilalanin  ;  at  sinabi  nila  sa 
kanilang:  Kayo'y  yiiniaon,  at  inyong  ki- 
lalanin ang  lupain :  at  siia'y  naparoon  sa 
lupaing  maburol  ng  Efraim,  sa  bahay  ni 
Mika,  at  tumigil  doon.  3  Ng  sila'y  nan- 
doon  sa  bahay  ni  Mika,  nakilala  nila  ang 
voces  ng  binatang  Levita :  at  sila'y  lurniko 
doon,  at  sinabi  nila  sa  kaniyang  :  i  Sino 
ang  nagdala  sa  iyo  rito  ?  ^,  at  ano  ang 
iyong  ginagawa  sa  lugar  na  ito?  /.at 
anong  mairoon  ka  rito  ?  4  At  sinabi 
niya  sa  kanilang:  (lanitu't  gf:i]to  ang 
ginagawa  sa  akin  ni  Mika,  at  kaniyang 
binayaran  ako,  at  akoV  naging  kaniyang 
sacerdote.  5  At  sinabi  nila  sa  kaniyaiig  : 
Isinasamo  namin  sa  iyo  na  nsisain  mo  sa 
Dios,  upang  aming  malauian,  kung  ang 
aming  lakad  ay  papalarin.  6  At  sinabi 
ng  sacerdote  sa  kanilang.  Yumaon  kayong 


payapa  :  Kasa  harap  ng  Pan5ii>00N  ang 
daang  inyong  nilalakaran. 

7  Xg  magkagayo'y  lumakad  ang  limang 
kilaki  at  dumating  sa  Lais,  at  naKita  ang 
bayan  na  naroon,  kung  paanong  sila'y 
tumatalian  sa  katiwasayan,  na  gaya  ng 
mga  Zidonio,  na  tahimik  at  tiwasay : 
sapagka^t  wala  sa  lupain  na  nag-aaring 
may  kapangyarihan  na  makapagbibigay 
kahihiyan  sa  alin  mang  bagay,  at  malayo 
sa  mga  Zidonio,  at  walang  pakikipagka- 
sundo  sa  kanino  man.  8  At  sila'y  napa- 
roon sa  kanilang  mga  kapatid  sa  Zora 
at  Estaol:  at  sinabi  ng  kanilang  mga 
kapatid  sa  kanilang :  I  Ano  kayo  ?  9  At 
kanilang  sinabing:  Kayo'y  bumangon 
at  tayo'y  sumampa  la  ban  sa  kanila :  sa- 
pagka't  aming  nakita  ang  lupain,  at 
narito,  napakabuti :  i  at  natatamad  kayo  ? 
huag  kayong  magmakupad  na  yumaon  at 
pumasok  upang  ariin  ang  lupain.  10  Pag- 
lakad  ninyo'y  darating  kayo  sa  isang 
bayang  tiwasay,  at  ang  lupain  ay  malaki ; 
sapagka't  ibinigay  ng  Dios  sa  inyong  ka- 
may ;  isang  lugar  na  walang  kakailanga- 
ning  ano  mang  bagay  na  nasa  lupa. 

11  At  umalis  raula  roon  ang  camag- 
anakan  ng  mga  Danita,  mula  sa  Zora  at 
sa  Estaol,  na  anim  na  raang  lalaki  na 
may  sakbat  ng  mga  kasakbatan  na  pang- 
baka.  12  At  sila'y  sumampa,  at  nagtayo 
sa  Kiriat-jearim,  sa  Juda:  kaya't  kani- 
lang tinawag  ang  lugar  na  j-aon  na  Ma- 
hane-dan,  hangang  sa  araw  na  ito  :  narito 
nasa  likod  ng  Kiriat-jearim.  13  At  si- 
la'y nagdaan  doon  hangang  sa  lupaing 
maburol  ng  Efraim,  at  naparoon  sa 
bahay  ni  Mika.  14  Kg  magkagayo'y 
sumagot  ang  limang  lalaki  na  tumiktik 
ng  lupain  ng  Lais,  at  sinabi  sa  kani- 
lang mga  kapatid  :  I  Nalalaman  ba  ni- 
nyo  na  mairoon  sa  mga  bahay  na  ito 
na  isang  efod,  at  mga  teraf,  at  isang 
larawang  hinichurahan,  at  isang  lara- 
wang  binubo  ?  ngayon  nga'y  akalain  ni- 
nyo  ang  marajiat  ninyong  gawdn.  15  At 
sila'y  lurniko  doon,  at  naparoon  sa  bahay 
ng  binatang  Levita,  sa  makatuid  baga'y 
hangang  sa  bahay  ni  Mika,  at  tinanong 
siya  sa  kaniyang  Ivalngayan.  16  At  ang 
anim  na  raang  lalaki  na  may  sakbat  ng 
kanilang  mga  kasakbatan  napangbaka,  na 
mga  sa  anak  ni  Dan,  tumayo  sa  pasukan 
ng  pintuang-daan.  17  At  ang  limang  la- 
laki na  yumaong  tumiktik  ng  lupain  ay 
sumampa,  at  pumasok  doon,  at  kinuha 
ang  larawang  hinichuran,  at  ang  efod,  at 
ang  mga  teraf,  at  ang  larawang  binubo,  at 


19.  9 


MGA  HU.KOM. 


269 


ang  sacerdote  ay  nakatayo  sa  pasukan  ng 
pintuang-daan  na  kasama  ng  anim  na  ra- 
ang  lalaki  na  may  sakbat  ng  kanilang  mga 
kasakbatan  sa  pagbabaka.  18  At  ng  ang 
mga  ito  ay  pumasok  sa  bahay  ni  Slika, 
at  kunin  ang  larav/ang  hinichurahan,  ang 
efod,  at  ang  mga  teraf  at  ang  larawang  bi- 
nubo,  ay  sinabi  ng  sacerdote  sa  kanilang : 
I  Ano  ang  inyong  gagawin  ?  19  At  sinabi 
nila  sa  kaniyang :  Pumayapa  ka,  itakip  mo 
ang  iyong  kamay  sa  iyong  bibig  at  suma- 
ma  ka  saamin,  at  raaging  ama  at  sacerdote 
ka  namin,  ^magaling  ba  kaya  sa  iyo  ang 
maging  sacerdote  sa  bahay  ng  isang  lalaki, 

0  maging  sacerdote  sa  isang  angkan  at  sa. 
isang  lipi  sa  Israel?  20  At  natua  ang 
puso  ng  sacerdote,  at  kaniyang  kinuba  ang 
efod,  at  ang  mga  teraf,  at  ang  larawang 
hinichuran,  at  nasok  sa  gitna  ng  bayan. 
21  Sa  gayo'y  sila'y  nagbalik,  at  yumaon,  at 
inilagay  ang  mga  bata  at  ang  kawan,  at 
ang  mga  daladalahan,  sa  harap.  22  Ng 
sila^  m.alayo  na  sa  bahay  ni  Mika,  ang 
mga  lalaking  nasa  mga  kalapit  ni  Mika  ay 
nagpipisan  at  hinabol  ang  mga  anak  ni 
Dan.  23  At  kanilang  sinigawan  ang  mga 
anak  ni  Dan.  At  inilingon  nila  ang  kani- 
lang mga  mukha,  at  sinabi  kay  Mika: 

1  Ancng  mairoon  ka,  na  ikaw  ay  nagpisan 
ng  ganiyang  pulutong  ?  24  At  kaniyang 
sinabing :  Inyong  kinuha  ang  aking  mga 
dios  na  aking  ginawa,  at  ang  sacerdote,  at 
kayo'y  yumaon,  i  at  ano  pang  mairoon  ako  ? 
at  I  bakit  nga  sasabihin  ninyo  sa  aking  : 
i  Anong  mairoon  ka?  25  At  sinabi  ng 
mga  anak  ni  Dan  sa  kaniyang :  Huag  ng 
marinig  ang  iyong  voces,  baka  daluhungin 
ka  ng  mga  mapusok  na  kasama,  at  iyong 
iwala  ang  iyong  buhay,  sampuo  ng  mga 
buhay  ng  iyong  kasambahay.  26  At  ipi- 
nagpatuloy  ng  mga  anak  ni  Dan  ang  kani- 
lang lakad:  at  ng  makita  ni  Mika  na 
sila'y  totoong  malakas  kay  sa  kaniya,  si- 
ya'y  nagbalik  at  umowi  sa  kaniyang  bahay. 
27  At  kanilang  kinuha  ang  ginawa  ni 
Mika,  at  ang  sacerdoteng  kaniyang  tina- 
tankilik,  at  naparoon  sa  Lais,  sa  bayang 
tahimik  at  tiwasay,  at  mga  sinugatan  nila 
ng  talim  ng  tabak:  at  sinunog  nila  ang 
ciudad  ng  apoy.  2S  At  walang  raagligtas, 
sapagka't  malayo  sa  Zidon,  at  sila^y  walang 
pakikipagkasundo  sa  kanino  man  ;  at  nasa 
libis  na  lumalaganap  sa  dakong  Bet-rehob. 
At  kanilang  itinayo  ang  ciudad,  attinaha- 
nan  nila.  29  At  kanilang  pinanganlan 
ang  ciudad,  na  Dan,  ayon  sa  pangalan  ni 
Dan  na  kanilang  magulang  na  ipinanganak 
sa  Israel :  gayon  ma'y  ang  pangalan  ng 


ciudad  ng  una  ay  Lais.  30  At  itinayo  sa 
kanilang  sarili  ng  mga  anak  ni  Dan  ang  la- 
rawang hinichurahan :  at  si  Jonatan  na 
anak  ni  Gersom,  na  anak  ni  Moises,  siya  at 
ang  kaniyang  mga  anak  ay  siyang  mga 
sacerdote  sa  angkan  ng  mga  Danita  han- 
gang  sa  araw  ng  pagkabihag  sa  lupain. 
31  Gayon  nila  itinayo  ang  larawang  hini- 
churahan na  kaniyang  ginawa  sa  boong  pa- 
nahon,  na  ang  bahay  ng  Dios  ay  nasa  Silo. 
IQ  ^^^  nangyari  ng  mga  araw  na  yaon, 
i^  ng  walang  hari  sa  Israel,  na  may 
isang  Levita  ua  nangingibang-bayan  sa 
malayong  dako  ng  lupaing  maburol  ng 
Efraim,  na  kpmuha  ng  babaye  sa  Bet- 
lehem-juda.  2  At  ang  kaniyang  babaye  ay 
naglaro  ng  pagdadalahira  laban  sa  ka- 
niya, at  iniwan  siya  na  napasa  bahay  ng 
kaniyang  ama  sa  Bet-lehem-juda,  at  du- 
moon  sa  loob  ng  apat  na  buan.  S  At  ang 
kaniyang  asawa  ay  yumaon  at  sumunod 
sa  kaniya,  upang  makiusap  na  matamis  sa 
kaniya,  na  ibalik  siya,  na  kasama  ang  ka- 
niyang alipin,  at  isang  parehang  asno : 
at  ipinasok  ng  babaye  siya  sa  bahay  ng 
kaniyang  ama :  at  ng  makita  siya  ng 
ama  ng  babaye,  galak  na  sinalubong  siya. 
4  At  pinigil  siya  ng  kaniyang  bianan,  ng 
ama  ng  babaye ;  at  siya'y  tumahang  ka- 
sama niya  na  tatlong  araw :  sa  gayo'y 
sila'y  nagkainan  at  nag-inuman,  at  tumigil 
doon.  5  At  nangyari  ng  ikaapat  na  araw, 
na  sila^  nagbangong  maaga  ng  kinau- 
magahan,  at  siya'y  nagbangon  upang  yu- 
maon :  at  sinabi  ng  ama  ng  babaye*^  sa 
kaniyang  manugang :  Kandilihin  mo 
muna  ang  iyong  puso  ng  isang  subong  ti- 
napay,  at  pagkatapos  ay  ipagpatuloy 
ninyo  ang  inyong  lakad.  6  Sa  gayo^y 
sila^y  naupo,  at  kumain  at  uminom  silang 
dalawa  r  at  sinabi  ng  ama  ng  babaye  sa 
lalaki :  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  magpa- 
kasaya  ka,  at  magpahinga  sa  boong  gabi, 
at  maligaya  ang  iyong  puso.  7  At  ang 
lalaki  ay  nagbangon  upang  umalis ;  ngu- 
ni't  pinilit  siya  ng  kaniyang  bianan ;  at 
siya^y  tumigit  uli  doon.  8  At  siya'y  nag- 
bangong maaga  sa  kinaumagahan  ng  ika- 
limang  araw  upang  yumaon  ;  at  sinabi  ng 
ama  ng  babaye :  Isinasamo  ko  sa  iyong 
kandilihin  mo  muna  ang  iyong  puso,  at 
maghintay  ka  hangang  sa  kumulimlim 
ang  araw  ;  at  sila'y  kumain,  silang  dalawa 
kapua.  9  At  ng  ang  lalaki  ay  magtindig 
upang  yumaon,  siya,  at  ang  kaniyang 
babaye,  at  ang  kaniyang  alipin,  sinabi  ng 
kaniyang  bianan,  na  ama  ng  kaniyang  ba- 
baye sa  kaniyang :    Narito,  ngayo'y  ang 


270 


MGA  HUKOM. 


19.  9 


araw  ay  tiimataiighaii  na,  isinasamo  ko 
sa  inyong  magpalunga  pa  boong  gabi ; 
narito,  aiig  ara-.v  ay  lumilipas  na ;  tu- 
migil  dito,  vipaiig  ang  iyciig  piiso  ay  uia- 
liga}'a  ;  at  bukas  ay  yninaon  kayoiig 
rnaaga  sa  iisyong  paglakad,  nnang  roa- 
kauwi  ka.  li>  Xgrmi't  hindl  na  iiiibig  ng 
lalaki  iia  magpaliinga  doori  Dg  gabiiig 
yaoiij  knngdi  siya'y  nagtindig  at  yiimaoii 
at  iiaparoon  sa  tapat  ng  Jebus  (na  siyaug 
Jerusalem) :  at  dala  niya  ang  isang  pare- 
Iiang  asno  na  gayak ;  ang  kaniyang  ba- 
baye  ay  kasama  rin  niya.  11  Ng  sila'y 
nasa  tabi  na  ng  Jebus,  ang  araw  ay  lu- 
milipas ;  at  sinabi  ng  alipin  sa  kaniyang 
panginoon :  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  pari  to 
ka,  at  tayoV  lumiko  sa  ciudad  na  ito  ng 
niga  Jebuseo,  at  tumigil  doon.  12  At 
sinabi  ng  l^aniyang  panginoon  sa  kani- 
yang: Hindi  tayo  liliko  sa  ciudad  ng 
taga  ibang  bayan,  na  hindi  sa  mga  anak 
ng  Israel ;  kungdi  dadaan  tayo  sa  Gibea. 
13  At  sinabi  niya  sa  kaniyang  aliping : 
Halika  at  tayo'y  lumapit  sa  isa  sa  mga 
lugar  na  yaon ;  at  tayo'y  titigil  sa  Gibea 
0  sa  Kama.  14  Sa  gayo'y  siia'y  nagdaan 
at  nagpatuloy  ng  kanilang  paglakad  ;  at 
nilubugan  sila  ng  araw  sa  malapit  sa  Gi- 
bea, na  nauukol  kay  Benjamin.  15  At 
sila'y  lumiko  doon^  upang  pumasck  na  tu- 
migil sa  Gibea :  at  sila'y  pumasok,  at  nau- 
po  sila  sa  lansangan  ng  ciudad  :  sapagka't 
walang  lalaki  na  niagpatuloy  sa  kanila  sa 
kaniyang  bahay  upang  tumigil.  16  At, 
narito,  doo'y  umuowi  ang  isang  matanda 
na  galing  sa  kaniyang  gaga  win  sa  bukid 
sa  paglubog  ng  araw  ;  ang  lalald  nga'y 
taga  lupaing  maburol  ng  Efraim,  at  siya'y 
nangingibang-bayan  sa  Gibea ;  nguni't 
ang  mga  lalaki  sa  lugar  ay  mga  Benjamita. 

17  At  itiningin  niya  ang  kaniyang  mga 
mata,  ay  nakita  niya  ang  maglalakbay  sa 
lansangan  ng  ciudad ;  at  sinabi  ng  matanda  : 
i  Saan  ka  paroroon  ?  ^  at  saan  ka  galing  ? 

18  At  sinabi  niya  sa  kaniyang  :  Kami  ay 
nagdadaang  mula  sa  Bet-lehem-juda  na 
patungo  sa  malayong  dako  ng  lupaing 
maburol  ng  Efraim ;  taga  roon  ako  at 
ako'y  naparoon  sa  Bet-lehem-juda :  at 
ako'y  napasasabahay  ng  Panginoon  ;  at 
walang  tawong  niagpatuloy  sa  akin  sa  ka- 
niyang bahay.  19  Gayon  ma'y  may  daya- 
mi  at  damo  para  sa  aming  mga  asno ;  at 
may  tinapay  at  alak  naman  para  sa  akin, 
at  sa  iyong  aliping  babaye,  at  sa  batang 
kasama  ng  iyong  mga  alipin  :  walang  ka- 
kukulangang  ano  mang  bagay.  20  At 
sinabi   ng    matanda :    |  Kapayapaan  ang 


sumaiyo  ! ;  sa  ano  mang  paraa'y  pabayaan 
mo  sa  akin  ang  lahat  ng  iyong  kailnngan; 
at  huag  kang  tumigil  sa  daan.  21  Sa 
gayoV  kaniyang  ipinas^.'k  sa  kaniyang 
bahay,  at  binigyan  ng  pagkain  ang  mga 
asno  :  at  silaV  naghugas  Jig  kanilang  niga 
paa,  at  nagkainanatnag-innniam.  22  Ng 
nangatutua  na  ang  kanilang  mga  pnso,  na- 
rito, ang  mga  lalaki  sa  ciudad,  na  mga  anak 
ni  Belial,  kinubkobang  bahay  sa  jialibot, 
na  pumapalo  sa  pintuan  ;  at  sila'y  nag-alita 
sa  may-ari  ng  bahay,  sa  matanda,  na  sina- 
bing;  liabas  mo  ang  lalaki  na  pumasok 
sa  iyong  bahay  upang  makilala  namin  siya. 
23  At  lumabas  ang  lalaki,  ang  may-ari 
ng  bahay,  at  sinabi  sa  kanilang :  Huag 
mga  kapatid  ko,  isinasamo  ko  sa  inyc-ng 
huag  kayong  gumawa  ng  ganiyang  ka- 
sam-an ;  sa  paraang  ang  lalaking  ito'y 
nasok  sa  aking  bahay,  huag  kayong  gu- 
mawa ng  mahalay.  24  Narito,  nandito 
ang  aking  anak  na  dalaga,  at  ang  kaniyang 
babaye ;  akin  silang  ilalabas  ngayon,  at 
pangayupapain  ninyo  .sila,  at  gawin  ninyo 
sa  kanila  ang  inaakala  ninyong  mabuli  s-i 
kanila :  nguni't  huag  ninyong  gavvin  sa 
lalaking  ito  ang  ano  niang  mahalay. 
25  Nguni't  hindi  dininig  siya  ng  mga 
lalaki :  sa  gayo'y  hinawakan  ng  lalaki  ang 
kaniyang  babaye  at  inilabas  sa  kanila  ;  at 
kinilala  nil  a  siya,  at  pinagpahingahan 
boong  gabi  hangang  sa  kinaumagalian  ;  at 
ng  magbukang  liv/ayway,  pinayaun  nila 
siya.  26  Ng  magkagayo'y  naparoon  ang 
babaye,  pagbubukang  liwayway,  at  nag- 
patirapa  sa  pintuan  ng  bahay  ng  lalaki, 
na  kinaroroonan  ng  kaniyang  panginoon, 
hangang  sa  lumiwanag.  27  At  nagbangon 
ang  kaniyang  panginoon  ng  kinaumaga- 
han,  at  ibinukas  ang  mga  pinto  ng  bahay, 
at  lumabas  na  nagpatuloy  ng  kaniyang  la- 
kad :  at,  narito,  ang  babaye  na  kaniyang 
kinakasama  ay  nakadapa  sa  pintuan  ng 
bahay,  na  ang  kaniyang  mga  kamay  ay 
nasa  tayuan.  2S  At  sinabi  niya  sa  kani- 
yang :  Bumangon  ka,  at  tayo  na  ;  nguni't 
walang  sumasagot :  ng  magkagayo'y  kani- 
yang isinakay  sa  asno;  at  ang  lalaki  ay 
nagbangon,  at  napasa  kaniyang  lugar. 
29  At  ng  siya'y  pumasok  sa  kaniyang 
bahay,  siya'y  kumuha  ng  isang  sundang, 
at  inihivva  sa  kaniyang  babaye,  at  binaha- 
gi  siya  ayon  sa  kaniyang  mga  buto,  ng 
labing  dalawang  piraso ;  at  ipinadala  siya 
sa  lahat  ng  hanganan  ng  Israel.  30  At 
nangyari,  na  lahat  ng  nakakita  ay  nag- 
sasabing:  Walang  ganitong  gawang  gi- 
nawa   o   nakita  man   mula  ng  araw   na 


20.  26 


MGA  HUKOM. 


271 


sumampa  ang  mga  anak  ng  Israel  na 
mula  sa  lupain  ng  Egipto  hangang  sa 
araw  na  ito.  Talastasin  nga  ninyo,  inyong 
payulian,  at  pagsalitaan. 
Or^  Ng  magkagayo'y  lumabas  ang  lahat 
^v/  ng  mga  anak  ng  Israel,  at  ang 
kapulungan  ay  nagpisang  parang  isang 
tay/o,  mula  kay  Dan  hangang  sa  Beer-seba, 
na  kalakip  ng  lupain  ni  Gilead,  sa  Pangi- 
NOON  sa  Mizpa.  2  At  nagsiharap  ang 
mga  puno  ng  boong  bayan,  sa  makatuid 
baga'y  ang  laliat  ng  angkan  ng  Israel,  sa 
kapisanan  ng-  bayan  ng  Dios,  na  apat  na 
raang  libong  lalaki  na  humahawak  ng 
tabak.  3  (Narinig  nga  ng  mga  anak  ni 
Benjamin  na  sumampa  ang  mga  anak  ng 
Israel  sa  Mizpa).  At  sinabi  ng  mga  anak 
ng  Israel :  Saysayin  ninyo  sa  amin  i  kung 
bakij;   ang  kasam-ang  ito  ay  nangyari? 

4  At  sumagot  ang  Levita,  ang  asawa  ng  ba- 
bayeng  pinatay,  at  nagsabing :  Ako'y  na- 
parooii  sa  Gibea  na  ukol  kay  Benjamin, 
ako  at  ang  aking  babaye  upang  tumigil. 

5  At  nagbangon  ang  mga  lalaki  sa  Gibea 
laban  sa  akin,  at  kinubkob  ang  bahay  sa  pa- 
libot  laban  sa  akin  ng  kinltgabihan ;  ako'y 
kanilang  pinag-akalaang  patayin,  at  kani- 
lang  dinahas  ang  aking  babaye,  at  siya^y 
namatay.  6  At  aking  kinuha  ang  aking 
babaye,  at  aking  kinatay,  at  ipinadala  ko 
sa  boong  lupain  ng  mana  ng  Israel: 
sapagka't  sila'y  nagkasala  ng  kalibngan 
at  ng  kaululan  sa  Israel.  7  Narito,  ka- 
yong  mga  anak  ng  Israel,  kayong  lahat, 
ibigay  ninyo  ang  inyong  payo  at  pasiya. 
8  At  ang  boong  bayan  ay  nagbangong 
parang  isang  tawo,  na  nagsabing ;  Hindi 
na  babalik  ang  sino  man  sa  amin  sa 
kaniyang  dampa,  o  uuwi  man  ang  sino 
man  sa  amin  sa  kaniyang  bahay.  9  Kung- 
di  ngayo'y  ito  ang  bagay  na  aming  ga- 
gawin  sa  Gibea;  sasampa  kami  laban  sa 
kaniya  na  sapalaran ;  li>  at  kukuha  kami- 
ng  sampuong  lalaki  sa  isang  daan,  sa 
lahat  ng  angkan  ng  Israel,  at  isang  daan 
sa  isang  libo,  at  isang  libo  sa  sampuong 
libo,  ng  magdala  ng  pagkain  dahil  sa 
bayan,  upang  kanilang  gawin  pagparoon 
nila  sa  Gibea  ng  Benjamin  ang  ayon  sa 
boong  kaululang  kanilang  ginawa  sa  Is- 
rael. 11  Sa  gayo'y  nagpipisan  ang  boong 
bayan  laban  sa  ciudad,  na  nagtibay  na 
magkakapisang  parang  isang  tawo.  .^ 

12  At  nagsugo  ang  mga  angkan  ng 
Israel  sa  boong  angkan  ng  Benjamin,  na 
nagsabing:  ^Anong  kasam-an  ito  na 
nangyari  sa  gitna  ninyo  ?  13  Ngayon 
ngaV  ibigay  ninyo  ang  mga  lalaki,  ang 


mga  anak  ng  Belial,  lia  nasa  Gibea,  upang 
aming  patayin  sila,  at  aligin  ang  kasam-an 
sa  Israel.  Nguni^t  hindi  dininig  ng  mga 
anak  ni  Benjamin  ang  voces  ng  kanilang 
mga  kapatid  na  mga  anak  ng  Israel. 
14  At  nagpipisan  ang  mga  anak  ni  Ben- 
jamin sa  mga  ciudad  na  patiingo  sa  Gibea, 
upang  lumabas  na  makipagbaka  laban  sa 
mga  anak  ng  Israel.  15  At  ang  mga 
anak  ng  Benjamin  ay  nagbilang  ng  mga 
araw  na  yaon  sa  mga  ciudad,  ay  dalawang 
puo't  anira  na  libong  lalaki  na  huma- 
hawak ng  tabak,  bukod  pa  ang  mga 
tumatahan  sa  Gibea  na  mga  binilang,  ay 
pitong  daang  piling  lalaki.  16  Sa  kabuoan 
ng  bayang  ito  ay  may  pitong  daang  piling 
lalaki  na  naiwan  ;  bawa't  isa'y  nakapagpa- 
pailanglang  ng  bato  sa  isang  buhok,  at 
hindi  sumasala. 

17  At  binilang  ang  mga  lalaki  sa  Israel, 
bukod  pa  ang  kay  Benjamin,  ay  apat  na 
raang  libong  lalaki  na  humahawak  ng  ta- 
bak :  lahat  ng  ito  ay  mga  lalaking  pangbaka. 

18  At  nagbangon  ang  mga  anak  ng  Israel, 
at  sumampa  sa  Bet-el  upang  sumangunisa 
Dios  ;  at  kanilang  sinabing :  i  Sino  ang 
unang  sasampa  sa  amin  upang  makipagba- 
ka laban  sa  mga  anak  ni  Benjamin  ?  At 
sinabi  ng  Panginoon  :     Si  Juda  ang  una. 

19  At  nagbangon  nga  ang  mga  anak  ng 
Israel  sa  kinaumagahan,  at  nagtayo  ng 
kampamento  laban  kay  Gibea.  20  At 
lumabas  ang  mga  lalaki  ng  Israel  upang 
makipagbaka  laban  kay  Benjamin;  At 
humanayang  mga  lalaki  ng  Israel  sa  Gibea, 
sa  pakikipagbaka  laban  sa  kanila.  21  At 
lumabas  ang  mga  anak  ni  Benjamin  sa  Gi- 
bea at  ibinual  sa  lapag  sa  mga  Israelita  sa 
araw  na  yaon  ay  dalawang  puo't  dalawang 
libong  lalaki.  22  At  ang  bayan,  ang  mga  la- 
laki ng  Israel,  nagpakatapang,  at  humanay 
uli  sa  pakikipag^^aka  sa  lugar  na  kanilang 
hinanayan  ng  unang  araw.  23  At  sumampa 
ang  mga  anak  ng  Israel,  at  umiyak  sa  harap 
ng  Pakginoon  hangang  sa  kinahapnnan ; 
at  sila'y  tumanong  sa  Panginoon,  na  nag- 
sabing :  I  Lalapit  ba  uli  ako  upang  maki- 
pagbaka laban  sa  mga  anak  ni  Benjamin 
na  aking  kapatid  ?  At  sinabi  ng  Pangi- 
i^ooN  :     Sumampa  ka  laban  sa  kaniya. 

24  At  lumapit  uli  ang  mga  anak  ng  Is- 
rael laban  sa  mga  anak  ni  Benjamin  ng 
ikalawang  araw.  25  At  lumabas  ang  kay 
Benjamin  sa  Gibea  laban  sa  kanila  ng  ika- 
lawang araw,  at  nabual  uli  sa  lupa  sa  mga 
anak  ng  Israel  ay  walong  libong  lakaki ; 
lahat  ng  ito  ay  humahawak  ng  tabak. 
2®  Ng  magkagaj'^o^y  sumampa  ang  mga 


272 


MGA  HUKOM. 


20.  26 


anak  Dg  Israel,  at  ang  booiig  bavan,  at 
naparoon  sa  Bet-el,  at  umiyak,  at  umupo 
roon  sa  liarap  ng  Pa^sGINoon,  at  nagkula- 
cion  ng  araw  Da  yaon  hangang  sa  kinaha- 
punan  ;  at  sila'y  iiaghandog  ng  mga  ban- 
dog na  susiinugin  at  ng  mga  liandog  tung- 
kol  sa  ka|>ayapaansa  harap  ngPAKGixooN. 
27  At  itinanoDg  ng  mga  anak  ng  Israel  sa 
pANr^iNOON,  (^.tpjigka't  ang  kaban  ng  ti- 
pan  ng  Dios  ay  naiidoon  ng  mga  araw  na 
yaon,  28  at  si  Fineas,  na  anak  ni  Eleazar, 
na  anak  ni  Aaron,  tumayo  sa  harap  noon 
ng  mga  araw  na  yaon,)  na  nagsabing: 
I  Lalabas  ba  uli  ako  upang  maki  pagbaka  la- 
ban  sa  mga  anak  ng  Benjamin  na  aking 
kapatid,  o  uurong  ako?  At  sinabi  ng 
Panginoon  ;  Sumampa  ka ;  sapagka't  bu- 
kas  ay  ibibigay  ko  siya  sa  iyong  kamay. 
29  At  bumakay  ang  Israel  laban  sa  Gi- 
bea,  sa  boong  palibot. 

30  At  sumampa  ang  mga  anak  ng  Israel 
iaban  sa  mga  anak  ng  Benjamin  ng  ika- 
tlong  araw,  at  humanay  laban  sa  Gibea, 
gaya  ng  mga  ibang  veces.  31  At  ang  mga 
anak  ng  Benjamin  ay  sumampa  laban  sa 
bayan,  na  mga  malayo  sa  ciudad  ;  at  kani- 
lang  pinasimulang  sinugatan  at  pinatay 
ang  bayan  gaya  ng  ibang  mga  veces  sa 
mga  mataas  na  daan,  (na  ang  isa'y  suma- 
3am pa  sa  Bet-el,  at  ang  isa'y  sa  Gibea,  sa 
bukid)  na  may  taltong  puong  lalaki  sa 
Israel.  32  At  sinasabi  ng  mga  anak 
ng  Benjamin :  Sila'y  mga  nasugatan  sa 
harap  natin  gaya  ng  una.  Nguni't  sina- 
sabi ng  mga  anak  ng  Israel :  Tayo'y 
tumakas,  at  palayasin  natin  sila  sa  ciudad 
6'A  mga  mataas  na  daan.  33  At  lahat  ng 
lalaki  sa  Israel  ay  nagbangon  sa  kanilang 
lugar,  at  humanay  sa  Baal-tamar.  At 
ang  mga  bakay  ng  Israel  ay  lumabas 
mula  sa  kanilang  lugar,  sa  makatuid 
bagaV  mula  sa  Maareh-geba.  34  At  du- 
mating  laban  sa  Gibea  ang  sam puong 
libong  piling  lalaki  sa  boong  Israel,  at 
ang  pagbabaka  ay  lumalala  :  nguni't  hindi 
nila  nalalaman  na  ang  kasam-an  ay  suma- 
sagi  sa  kanila.  35  At  sinugatan  ng  Pa- 
NGINOON  si  Benjamin  sa  harap  ng  Israel : 
at  nilipol  ng  mga  anak  ng  Israel  sa  Ben- 
jamin ng  araw  na  yaon  ay  dalawang  puo't 
limang  libo  at  isang  daang  lalaki :  lahat 
ng  ito'y  liumahawak  ng  tabak. 

36  Sa  gayo'y  nakita  ng  mga  anak  ni 
Benjamin  na  sila^y  nasugatan :  sapagka't 
binigyang  lugar  ng  mga  lalaki  ng  Israel 
ang  Benjamin,  sapagka't  sila'y  umaasa  sa 
mga  bakay  na  kanilang  inilagay  laban  sa 
Gibea.     37  At  nagmaaali  ang  mga  bakay 


at  dumaluhong  sa  Gibea,  at  nagpatu- 
loy  ang  mga  bakay,  at  sinugatan  ang 
boong  ciudad  ng  talim  ng  tabal^  38  Ang 
pinagkakakilanian  ngang  tanda  ng  mga 
anak  ng  Israel  at  ng  mga  bakay,  na 
sila'y  magpapausok  na  mainam  sa  ciudad. 

39  At  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  umu- 
rong  sa  pagbabaka,  at  pinasimulang  sinu- 
gatan at  phiatay  ng  Benjamin  ang  mga 
lalaki  ng  Israel  na  may  tatlong  puong 
lalaki:  sapagka't  kanilang  sinasabing: 
Walang  pagsalang  sila'y  nasugatan  sa 
harap  natin  gaya  ng  unang   pagbabaka. 

40  Nguni't  ng  ang  liab  ay  magpa- 
simulang  umilang-lang  mula  sa  ciudad, 
sa  isang  haliging  usok,  ang  Benjamin  ay 
lumingon  sa  likuran,  at  narito,  ang  apoy 
ng  ciudad  ay  napaiilang-lang  sa   langit. 

41  At  nagbalik  ang  mga  lalaki  ng  Isyael, 
at  ang  mga  lalaki  ng  Benjamin  ay  nanga- 
balisa :  sapagka't  kanilang  nakita  na  ang 
kasam-an  ay  dumating  sa  kanila.  42  Ka- 
ya't  kanilang  itinalikod  ang  kanilang 
likod  sa  harap  ng  mga  lalaki  ng  Israel, 
na  tumungo  sa  daan  ng  ilang;  nguni't 
hinahabol  na  mainam  sila  ng  pagbabaka  ; 
at  yaong  mga  lumalabas  sa  mga  ciudad, 
ay  nilipol  sila  sa  gitna.  43  Kanilang 
kinubkob  ang  mga  Benjamita  sa  palibot, 
kanilang  hinabol,  kanilang  inabutan  sa 
pahingahang  lugar  hangang  sa  tapat  ng 
Gibea,  sa  dakong  sinisikatan  ng  araw. 
44  At  nabual  kay  Benjamin,  ay  labing 
walong  libong  lalaki;  lahat  ng  ito  ay 
mga  lalaking  may  tapang.  45  At  sila'y 
umurong  at  tumakas  sa  dakong  ilang  sa 
batuhan  sa  Eimon.  At  sila'y  mga  hinabol 
sa  mataas  na  daan,  ng  limang  libong 
lalaki ;  at  hinabol  silang  mainam  hangang 
sa  Gidom,  at  sumugat  sa  kanila  ng  dala- 
wang libong  lalaki.  48  Na  ano  pa't  lahat 
ng  nabual  ng  araw  na  ^v'aon  kay  Benjamin 
ay  dalawang  puo't  limang  libong  lalaki 
na  humahawak  ng  tabak ;  lahat  ng  ito 
ay  mga  lalaking  may  tapang.  47  Nguni't 
anim  na  raang  lalaki  ay  umurong  at  tu- 
makas sa  dakong  ilang  sa  malaking  bato 
ng  Rimon,  at  tumahan  sa  malaking  bat-j 
ng  Eimon  na  apat  na  buan.  48  At  binali- 
kan  ng  mga  lalaki  ng  Israel  ang  mga  anak 
ng  Benjamin,  at  sinugatan  nila  ng  talim 
ng  tabak,  ang  boong  ciudad,  at  gayon  din 
ang  kawan,  at  yaong  lahat  na  kanilang 
nasumpungan :  bukod  dito'y  yaong  lahat 
na  ciudad  na  kanilang  nasumpungan  ay 
kanilang  sinilaban. 

^1  Ang  mga  lalaki  nga  sa  Israel  ay  su- 
^»     mumpa  sa  Mizpa,   na    nagsabing; 


20.  25 


MGA  HUKOM. 


273 


Walang  sino  man  sa  arain  na  magbibigaj 
na  asawa,  ng  kaniyang  anak  iia  babaye 
sa  Benjamin.  2  At  ang  bayan  ay  napa- 
roon  sa  Bet-el  at  umupo  roon  bangang  sa 
kinahapunan  sa  barap  ng  Dies,  at  itinaas 
ang  kanilang  voces,  at  tumangis  na  mai- 
nam.  3  At  kanilang  sinabing  :  Oh  Pa- 
InSinoon,  na  Dios  ng  Israel,  i  bakit  nang- 
yari  ito  sa  Israel,  na  mababawas  ngayon 
ang  isang  angkan  sa  Israel  ?  4  At  nang- 
yari  ng  kinabukasan,  na  ang  bayan  ay  nag- 
bangong  maaga,  at  nagtayo  roon  ng  altar, 
at  naghandog  ng  mga  bandog  na  susu- 
nugin  at  mga  bandog  tungkol  sa  kapaya- 
paan,  5  At  sinabi  ng  mga  anak  ng  Israel, 
I  Sino  yaong  hindi  sumampa,  sa  laliat  ng 
mga  angkan  ng  Israel,  sa  kapisanan  sa 
PanSinoon  ?  Sapagka't  sila'y  gu  mawa  ng 
dakilang  sumpa  laban  doon  sa  hindi  su- 
mampa sa  Pakginoon  sa  Mizpa,  na  sina- 
bing: Walang  pagsalang  siya'y  papa- 
tayin.  6  At  mga  nagsisi  ang  mga  anak 
ng  Israel  dahil  sa  Benjamin  na  kanilang 
kapatid,  at  nagsabing;  May  isang  ang- 
kang  nahiwalay  sa  Israel  sa  araw  na  ito. 

7  I  Paano  ang  ating  gagawing  paghanap 
ng  mga  asawa  para  sa  kanila  na  naiwan, 
sa  paraang  tayo'y  snmurapa  sa  Pangi- 
NOON  na  hindi  natin  ibibigay  sa  kanilang 
asawa  ang  ating  mga  anak  na  babaye? 

8  At  kanilang  sinasabing :  i  Sino  doon 
sa  mga  angkan  ng  Israel  ang  hindi  su- 
mampa sa  Panginoon  sa  Mizpa?  At, 
narito,  walang  naparoon  sa  kampamento 
sa  Jabes-gilead  sa  kapisanan.  9  Sapag- 
ka't  ng  bilangin  ang  bayan,  narito,  wa- 
la  sa  mga  tumatahan  sa  Jabes-gilead 
doon.  10  At  nagsugo  aog  kapulungan  ng 
labing  dalawang  libong  lalaki  sa  mga  ma- 
tapang,  at  iniutos  sa  kanila,  na  sinabing : 
Kayo^y  yumaon  at  sugatan  ninyo  ang  mga 
tumatahan  sa  Jabes-gilead  ng  talim  ng 
tabak  sampuo  ng  mga  babaye  at  mga 
bata.  11  At  ito  ang  bagay  na  inyong  ga- 
gawin:  Inyong  lubos  na  lilipulin  ang 
lahat  ng  lalaki,  at  lahat  ng  babaye  na 
sinipingan  ng  lalaki.  12  At  kanilang  na- 
sumpungan  sa  mga  tumatahan  sa  Jabes- 
gilead  ay  apat  na  raang  dalaga,  na  hindi 
nakakilala  ng  lalaki  sa  pagsiping  sa  ka- 
niya:  at  kanilang  mga  dinala  sa  kampa- 
mento sa  Silo,  na  nasa  lupain  ng  Kanaan. 

13  At  nagsugo  ang  boong  katipunan  at 
nagsalita  sa  mga  anak  ng  Benjamin  na 
mga  nasa  batuhan  ng  Rimon,  at  inihayag 
ang  kapayapaan  sa  kanila.  14  At  nag- 
balik  ang  Benjamin  ng  panahong  yaon ; 
at  ibinigay  nila  sa  kau.ila  ang  tiiga  ba- 


bayeng  kanilang  iniligtas  na  buhay  sa 
mga  babaye  sa  Jabes-gilead :  at  gayon 
ma'y  hindi  sapat  sa  kanila.  15  At  ang 
bayan  ay  nagsisi  dahil  sa  Benjamin,  sapag- 
ka't  ginawan  ng  butas  ng  Panginoon  ang 
mga  angkan  ng  Israel. 

16  Ng  magkagayo't  sinabi  ng  mga  ma- 
tanda  ng  kapisanan :  I  Paanong  ating  ga- 
gawin  na  pagJianap  ng  asawa  doon  sa 
mga  natitira ;  ?  sa  paraang  ang  mga  ba- 
baye ay  nalipol  sa  Benjamin.  17  At 
kanilang  sinasabing:  Nararapat  magka- 
roon  ng  mana  yaong  mga  nakatakas  kay 
Benjamin,  upang  ang  angkan  ay  huag 
mapawi  sa  Israel.  18  Gayon  man  ay 
hindi  natin  maibibigay  na  asawa  sa 
kanila  ang  ating  mga  anak  na  babaye: 
sapagka't  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
sumumpa,  na  nagsabing:  Tampalasan 
yaong  magbigay  ng  asawa  sa  Benjamin. 
19  At  kanilang  sinabing :  Narito',  may 
isang  kasayahan  sa  Pan&inoon  sa  taon 
taon  sa  Silo,  na  nasa  hilagaan  ng  Bet-el  sa 
dakong  silanganan  ng  mataas  na  daan  na 
sumasampa  sa  Sekem  mula  sa  Bet-el,  at  sa 
timugan  ng  Lebona.  20  At  kanilang 
iniutos  sa  mga  anak  ng  Benjamin,  na 
sinabing:  Kayo^y  yumaon  at  bumakay 
sa  mga  uvasan ;  21  at  tingnan  ninyo,  at, 
narito,  kung  ang  mga  anak  na  babaye  ni 
Silo  ay  lumabas  na  sumayaw  ng  mga 
sayaw,  lumabas  nga  kayo  sa  uvasan,  at 
kumuha  ang  bawa't  lalaki  sa  inyo,  ng  ka- 
niyang asawa  sa  mga  anak  ni  Silo ;  at  yu- 
maon kayo  sa  lupain  ng  Benjamin.  22  At 
mangyayari,  pagka  ang  kanilang  mga  ama 
o  ang  kanilang  mga  kapatid  ay  naparito 
upang  kami  ay  usapin,  ay  aming  sasabihin 
sa  kanilang:  Ipagkaloob  na  ninyo  sila 
sa  amin:  sapagka't  hindi  namin  kinuha 
na  asawa  para  sa  bawa't  isa  sa  kanila  sa 
pagbabaka :  o  ibinig-ay  man  ninyo  sila  sa 
kanila:  sa  ibang  paraan  kayo'y  maging 
salarin.  23  At  ginawang  gayon  ng  mga 
anak  ng  Benjamin,  at  kinuha  nila  silang 
mga  asawa  ayon  sa  kanilang  bilang,  sa 
mga  sumasayaw,  na  kanilang  dinala:  at 
sila'y  yumaon  at  nagbalik  sa  kanilang 
mana,  at  itinayo  ang  mga  ciudad,  at  mga 
tinahanan  nila.  24  At  yumaon  ang  mga 
anak  ng  Israel  mula  roon  ng  panahong 
yaon,  bawa't  lalaki  ay  sa  kaniyang  angkan 
at  sa  kaniyang  kasambahay,  at  yumaon 
mula  roon  ang  bawa't  lalaki  na  umowi  sa 
kaniyang  mana.  25  Ng  mga  araw  na 
yao'y  walang  hari  sa  Israel :  ginagawa  ng 
bawa't  isa  ang  matuid  sa  kaniyang  sariling 
m|a  mata. 


ANG 

LIBRO  NI   Rim 


I  At  nangyari  ng  mga  kaarawan  na  mga 

1  humaliatol  ang  mga  hiikom,  na  nag- 
kagutom  sa  lupain.  At  isang  lalaki  sa 
Bet-lehem-juda  ay  naDgibang-bayan  sa 
lupain  ng  Moab,  siya,  at  ang  kaniyang 
asawa,  at  ang  kaniyang  dalawang  anak. 

2  At  ang  pangalan  ng  lalaki  ay  Elimelek, 
at  ang  pangalan  ng  kaniyang  asawa  ay 
Naomi,  at  ang  pangalan  ng  kaniyang  da- 
lawang anak  ay  Malilon  at  Kilion,  Efra- 
teos  sa  Bet-leliem-juda.  At  silaV  napa- 
roon  sa  lupain  ng  Moab,  at  namalagi  doon. 

3  At  si  Elimelek  na  asawa  ni  Naomi  ay 
namatay:  at  siya^  naiwan  at  ang  kani- 
yang dalawang  anak.  4  At  sila'y  nagsipag- 
asawa  sa  mga  babaye  sa  Moab ;  ang  panga- 
lan ng  isa'y  Orpa,  at  ang  jmngalan  ng 
isa'y  Rut :  at  sila'y  tumalian  doon  na  may 
sampuong  taon.  5  At  namatay  kapua  si 
Mahlon  at  si  Kilion ;  at  ang  babaye  ay 
naiwan  ng  kaniyang  dalawang  anak  at  ng 
kaniyang  asawa.  6  Ng  magkagayo'y  si- 
ya'y  nagbangon  na  kasama  ng  kaniyang 
dalawang  manugang  upang  siyaV  magba- 
lik  sa  lupain  ng  Moab  ;  sapagka,t  kaniyang 
narinig  sa  lupain  ng  Moab  kung  paanong 
dinalaw  ng  Panginoon  ang  kaniyang 
bayan  sa  pagbibigay  sa  kanila  ng  tinapay. 
7^  At  siya'y  umalis  sa  lugar  na  kaniyang 
kinaroroonan,  at  ang  kaniyang  dalawang 
manugang  na  kasama  niya :  at  sila'y  lu- 
makad  sa  daan  upang  bumalik  sa  lupain 
ng  Juda.  8  At  sinabi  ni  Naomi  sa  kani- 
yang dalawang  manugang':  Kayo'y  yu- 
maon,  magbalik  ang  bawa't  isa  sa  inyo  sa 
bahay^  ng  kaniyang  ina :  gawan  kayo  ng 
magaling  ng  Panginoon,  gaya  ng  inyong 
ginawa  sa  mga  namatay  at  sa  akin.  9  Pag- 
kalooban  kayo  ng  Panginoon  na  kayo'y 
makasumpong  ng  kapahingahan,  bawa't 
isa  sa  inyo  sa  bahay  ng  kaniyang  asawa. 
Ng  magkagayo'y  kaniyang  hinagkan  sila ; 
at  itinaas  nila  ang  kanilang  voces  at 
umiyak.  lo  At  sinabi  nila  sa  kaniyang : 
Hindi,  kungdi  kami  ay  babalik  na  kasama 
mo  sa  iyong  bayan.  11  At  sinabi  ni 
Naomi  :  Kayo'y  magbalik  mga  anak  ko  : 
I  bakit  kayo'y  yayaong  kasama  ko  ?  i  niay 
mga  anak  pa  ba  ako  sa  aking  tiyan,  na 
magiging  inyong  mga  asawa?  12  Ka- 
yo'y magbalik,  mga  anak  ko,  yumaon  ka- 


yo, sa  inyong  paglakad ;  sapagka't  akoV 
totoong  matanda  upang  magkaroon  ng 
asawa.  Kung  aking  sabihing :  Ako'y 
may  pag-asa,  kung  ako'y  magkakaroon 
man  ng  asawa  ngayong  gabi,  at  ako'y  mag- 
kakaanak  naman ;  13  i  pjaghihintay  ka- 
ya  kayo  liangang  sa  sila'y  lumaki?  imag- 
babawa  kaya  kayo  na  magkaroon  ng 
asawa  ?  Huag,  mga  anak  ko :  sapagka't 
dinaramdara  kong  mainam  daliil  sa  niyo, 
sapagka't  ang  kamay  ng  Panqinoon  ay 
umalis  laban  sa  akin.  14  At  inilakas  nila 
ang  kanilang  voces  at  umiyak  uli  ;  at 
hinagkan  ni  Orpa  ang  kaniyang  bianan ; 
nguni't  si  Rut  ay  yumakap  sa  kaniya. 
15  At  sinabi  niyang  :  Narito,  ang  iyong 
hipag  ay  bumalik  na  sa  kaniyang  bayan, 
at  sa  kaniyang  dios ;  bumalik  kang  sumu- 
nod  sa  iyong  hipag.  16  At  sinabi  ni 
Rut :  Huag  kang  magpilit  na  kita'y  iwan, 
at  magbalik  na  humiwalay  sa  iyo  ;  sapag- 
ka't  kung  saan  ka  pumaroon,  paroroon 
ako  :  at  kung  saan  ka  tumigil,  titigil  ako  : 
ang  iyong  bayan  ay  magiging  aking  bayan, 
at  ang  iyong  JDios  ay  aking  Dios :  17  kung 
saan  ka  manmtay,  mamamatay  ako,  at 
doon  ako  ililibing;  gawing  gayun  sa  akin 
ng  Pangiis^oon,  at  lalo  na,  lalo  na  kung  ang 
kamatayan  ang  maghihiwalay  sa  iyo  at  sa 
akin.  IS  At  ng  makita  ni  Naomi  na  ma- 
pilit  ng  pagsama  sa  kaniya,  ay  tumigil 
ng  pagsasalita  sa  kaniya.  19  Sa  gayo'y 
silang  dalawa  ay  yumaon  hangang  sa  si- 
la'y dumating  sa  Bet-lehem.  At  nang- 
yari,  ng  sila'y  dumating  sa  Bet-lehem,  na 
ang  boong  bayan  ay  nagulo  sa  kanila ;  at 
sinasabing:  ilto  ba'y  si  Naomi?  20  At 
sinabi  niya  sa  kanilang :  Huag  na  ninyo 
akong  tawaging  Naomi,  tawagin  ninyo 
akong  Mara:  sapagka't  ginawan  ako  ng 
kapait-paitan  ng  Makapangyarihan-sa- 
lahat.  21  Ako'y  umalis  na  puno.  at  ako'y 
iniowi  rig  Panginoon  na  walang  dala. 
i  Bakit  ninyo  ako  tinatawag  ng  Naomi, 
yamang  ang  Panginoon  ay  nagpatotoo 
laban  sa  akin,  at  pinigliati  ako  ng  Maka- 
pangyarihan-.^a-lahat?  32  Sa  gayo'y  bu- 
malik si  Naomi  at  si  Rut  naMoablta;  na  ka- 
niyang manugang  na  kasama  niya,  na  nag- 
balik  sa  lupain  ng  Moab  :  at  sila'y  sa  Bet- 
lehem  sa  pasimula  ng  pag-aani  ng  cebada. 


2.  23 


EUT. 


276 


2  At  si  Naomi  ay  may  kamag-anakan  ng 
kaniyaDg  asawa,  na  makapangyari- 
han  sa  yaman,  sa  angkan  ni  Elimelek;  at 
aiig  pangalan  niya^y  Boaz.  2  At  sinabi 
ni  Eat  na  Moabita  kay  Naomi:  Papa- 
roonin  mo  ako  sa  biikid,  at  mangliimalay 
ng  mga  uhay  sa  likuran  noong  aking  ka- 
sumpungan  ng  biyaya  sa  paningin.  At 
sinabi  niya  sa  kaniyang.  Yumaon  ka, 
anak  ko.  3  At  siya'y  yumaon  at  napa- 
roon,  at  nanghimalay  sa  bukid  sa  likuran 
ng  mga  mang-aani :  at  nagkataong  sa  ba- 
hagi  ng  lupa  na  nauukol  kay  Boaz,  na  sa 
angkan  ni  Elimelek.  4  At,  narito,  si 
Boaz  ay  nangaling  sa  Bet-lehem,  at  nag- 
sabi  sa  mga  mang-aani:  Ang  Pakgi- 
noo'y  sumainyo.  At  sila'y  sumagot  sa 
kaniyang :  Pagpalain  ka  ng  Panginoon. 
5  Ng  magkagayoS'  sinabi  ni  Boaz  sa  kani- 
yang alipin  na  kaniyang  katiwala  sa  mga 
mang-aani  I  Sinong  babaye  ito  ?  Q  At 
ang  alipin  na  katiwala  sa  mga  mang-aani 
ay  sumagot  at  nagsabing :  Babayeng 
Moabita  na  bumalik  na  kasama  ni  Naomi 
na  mula  sa  lupain  ng  Mcab :  7  at  kani- 
yang sinabing:  Isinasamo  ko  sa-  iyong 
papangliimalayin  mo  ako,  at  papagtipu- 
nin  sa  likuran  ng  mga  mang-aani  sa  gitna 
ng  mga  bigkis :  sa  gayo'y  siya^y  naparoon, 
at  nagpatuloy,  sa  makatuid  baga'y  mula 
sa  kinaumagahan  bangang  ngayon,  liban 
sa  siya^y  nagpahingang  sandali  sa  bahay. 
8  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Boaz,  kay 
But :  Dingin  mo,  anak  ko :  Huag  kang 
mamulot  sa  ibang  bukid,  o  lumagpas 
man  dito,  kungdi  manahan  ka  ritong 
matulin  sa  piling  ng  aking  mga  alii  ang 
babaye.  9  Itanaw  mo  ang  iyong  mga 
mata  sa  bukid  na  kanilang  inaanihan, 
at  sumunod  ka  sa  kanila:  sapagka't 
ibinilin  ko  sa  mga  bataan  na  huag  ka 
nilang  gagalawin.  At  pagka  ikaw  ay 
nauuhaw,  pumaroon  ka  sa  mga  banga, 
at  uminom  ka  sa  inigib  ng  mga  bataaan. 
10  Ng  magkagayo'y  siya'y  nagpatirapa, 
at  yumuko  sa  lupa,  at  nagsabi  sa  kani- 
yang: iBakit  ako  nakasumpong  ng  bi- 
yaya sa  iyong  paningin,  na  ikaw  ay 
nagpakaabala  sa  akin,  sa  bagay  ako'y 
taga-ibang  lupa?  11  At  si  Boaz  ay 
sumagot  at  nagsabi  sa  kaniyang :  Ipina- 
talastas  sa  akin  ang  boong  iyong  ginawa 
sa  iyong  bianan  mula  sa  pagkamatay  ng 
iyong  asawa:  at  kung  paanong  iyong 
iniwan  ang  iyong  ama  at  iyong  ina,  at 
ang  lupang  pinanganakan  sa  iyo,  at  ikaw 
ay  naparito  sa  bay  an  na  hicdi  mo  naki- 
l^la  ng  un^.    1^  Gantihiii  ng  Panginoon 


ang  iyong  gawa ;  at  bigyan  ka  ng  lubos 
na  kaloob  ng  Pangikoon,  ng  Dios  ng 
Israel,  sa  ilalim  ng  mga  pakpak  niyaong 
iyong  kakanlungan.  1.3  Ng  magkagayo'y 
kaniyang  sinabing :  Makasumpong  ako  ng 
biyaya  sa  iyong  paningin,  panginoon  ko  ; 
sapagka't  ako'y  iyong  inaliw,  at  sapagka't 
matamis  na  pinagsalitaan  ang  iyong  alila, 
baga  man  ako'y  Hindi  gaya  ng  isa  sa 
iyong  mga  alila.  14  At  sa  pagkain  ay 
sinabi  ni  Boaz  sa  kaniyang:  Parito  ka 
at  kumain  ng  tinapay,  at  basain  mo  ang 
iyong  subo  sa  suka.  At  siyaV  umupo  sa 
siping  ng  mga  mang-aani :  at  iniabot  niya 
sa  kaniya,  ang  sinangag  na  maiz,  at  siya'y 
kumain,  at  nabusog,  at  lumabis.  15  At 
ng  siya'y  magtindig  upang  manghimalay, 
iniutos  ni  Boaz  sa  kaniyang  mga  bataan, 
na  sinabing :  Papangliimalayin  ninyo  si- 
ya  hangang  sa  gitna  ng  mga  bigkis,  at 
huag  ninyo  siyang  sawayin.  16  At  iputol 
ninyo  rin  siya  ng  ilan  sa  mga  bigkis  at 
iwan  ninyo  at  himalayin  niya,  at  huag 
ninyong  kagalitan  siya.  17  Sa  gayo'y 
siya'y  nanghimalay  sa  bukid  hangang  sa 
paglubog  ng  araw  ;  at  kaniyang  ipinagpag 
yaong  kaniyang  nahimalay,  at  may  isaug 
efa  ng  cebada.  18  At  kaniyang  dinala, 
at  pumasok  sa  ciudad  :  at  nakita  ng  kani- 
yang bianan  ang  kaniyang  napanghima- 
layan;  at  kaniyang  inilabas  at  ibinigay 
sa  kaniya  ang  nalabi  sa  kaniya  pagkata- 
pos  na  siya'y  nabusog.  19  At  sinabi  ng 
kaniyang  bianan  sa  kaniyang:  ^Saan 
ka  nanghimalay  ngayon?  ^at  saan  ka 
gumawa?  Pagpalain  yaong  nagpakaa- 
bala sa  iyo*  At  itinuro  niya  sa  kaniyang 
bianan  kung  kanino  siya  gumawa,  at 
nagsabing:  Ang  pangalan  ng  lalaki  na 
aking  gin^twan  ngayon  ay  Boaz.  20  At 
sinabi  ni  Naomi  sa  kaniyang  manugang : 
Pagpalain  siya  ng  Panginoon,  na  hindi 
ikinait  ang  kaniyang  kagandahang-loob 
sa  mga  buhay  at  sa  mga  patay.  At 
sinabi  ni  Naomi  sa  kaniyang :  Ang  lala- 
king  yaon  ay  kamag-anak  na  malapit 
natin,  isang  pinakamalapit  na  kamag- 
anak  natin.  21  At  sinabi  ni  But  na 
Moabita :  Tunay,  sinabi  sa  aking  :  Ikaw 
ay  makipisang  maliksi  na  kasama  ng 
aking  mga  bataan  hangang  sa  kanilang 
matapos  ang  aking  ani.  22  At  sinabi  ni 
Naomi  kay  But  na  kaniyang  manugang : 
Mabuti,  anak  ko,  na  ikaw  ay  lumabas  na 
kasama  ng  kaniyang  mga  alila,  at  huag 
kang  masumpungan  sa  ibang  bukid.  23  Sa 
gayo'y  siya'y  nakipisang  maliksi  na  kasi- 
ping  ng  mga  alila  ni  Boaz,  upang  mang- 


276 


EUT. 


2.  23 


himalay  haiif-aiig  sa  katuiiii-aD  ng  pag- 
aani  iig  ceJ^ada  at  pag-aani  i;g  trl!!;o  ;  at 
siya^y  tuinahang  kahama  eg  kaiiiyaiig 
bianan. 

*^^  At  sinabi  lii  iCaomi  na  kaniyari,^- 
O^  bianan  sa  kaiiiyang :  Anak  ko, /^liin- 
di  ba  kita  ibabana]>  ng  kapahingaban, 
11  pang  ikabiiiAi li  mo ?  2  At  iigayo'y  l  bincii 
ba  si  Boaz  ay  aling  kainag-anak,  na  ang 
kaniyaDg  mga  alila  ay  siya  mong  kina- 
sama?  Karito,  kaniyang  pabahanginan 
aiig  cebada  rjgayong  gabi  sa  giikan. 
S  Maligo  ka  nga,  at  mag-Langis  ka,  at 
inagbihis  ka  at  bumaba  ka  sa  giikan : 
ngnni't  liuag  kang  pakilala  sa  lalaki, 
hangang  sa  siya'y  makakain  at  makai- 
riGiii.  4  At  mangyayari,  pagbiga  vAya, 
na  iyong  tatandaan  ang  lugar  na  ka- 
niyang bihigaan,  at  ikaw  ay  papasok,  at 
i}  ong  aalisan  ng  takip  ang  kaniyang  mga 
paa,  at  mabiga  ka ;  at  sasabihin  niya  ea 
iyo  kung  paano  ang  iyong  gagavvin.  5  At 
Binabi  niya  sa  kaniyang :  Labat  ng  iyong 
sinasabi  sa  akin  ay  aking  gagawin.  6  At 
siya*y  bumaba  sa  giikan,  at  ginavva  niya 
ang  ayon  sa  boong  iniutos  sa  kaniya  ng  ka- 
niyang bianan.  7  At  ng  si  Bcaz  ay  maka- 
kain at  makainom,  at  ang  kaniyang  piiso'y 
maligayahan,  siya'y  yumaong  naliiga  sa 
dulo  ng  biinton  ng  butil;  at  siya^y  napa- 
roong  maraban,  at  inalisan  ng  takip  ang 
kaniyang  mga  paa,  at  siya'y  nabiga.  8  At 
nangyari,  sa  iiating  gabi,  na  ang  lakiki  ay 
nanginig  at  piimihii :  at,  narito,  ang  isang 
babayeng  nakahiga  sa  kaniyang  paanan. 
9  At  sinabi  niyang :  i  Sino  ka  ?  At  siya'y 
siimagot:  Ako'y  si  But  na  iyong  alila: 
iladlad  mo  nga  ang  iyong  kumot  sa  iyong 
alila ;  sapagka't  ikaw  ay  malapit  na  kamag- 
anak.  10  At  kaniyang  sinabing :  Pag- 
palain  ka  ng  Pakginoon,  anak  ko  :  ikaw 
ay  nagpakita  ng  higit  na  kagandahang- 
loob  sa  huli  kay  sa  ng  una,  sa  bindi  mo 
pagsnnod  sa  mga  bagong-tawo  maging  sa 
duklia  o  sa  mayaman.  11  At  ngayon 
anak  ko,  huag  kang  matakot ;  gagawin  ko 
sa  iyo  ang  labat  na  iyong  sinasabi :  sapag- 
ka't  boong  ciudad  ng  aking  bayan  ay 
nakakaalam,  na  ikaw  ay  isang  babayeng 
may  bait.  12  At  baga  ma't  tunay  na  ako'y 
kamag-anak  na  malapit :  gayon  ma'y  m.ay 
kamag-anak  na  lalong  malapit  kay  sa  akin. 
13  Magbintay  ka  ngayorg  gabi,  at  mang- 
yayari sa  kinanmagaban,  na  kung  kani- 
yang tutuparin  sa  iyo  ang  baliagi  ng 
pagkakamag-anak,  ay  mabuti ;  gawin  niya 
ang  babagi  ng  pagkakamag-anak  :  nguni't 
kungdi  niya  gagawin  ang  babagi  ng  pag- 


kakamag-anak sa  iyo,  gagawin  ko  nga  ang 
bahagi  ng  pagkakamag-anali  sa  iyo  :  I  ang 
Panginoon,  ay  bubay !  .Maliiga  ka  nga 
liangang  kinaumagahan.  14  At  siya'y  nii- 
liiga  sa  kaniyang  paanaii  liangang  kinan- 
magaban :  at  siya'y  nagbangon  bago  mag- 
kakilalanan  ang  isa't  isa,  at  kaniyang 
sinabing :  Huag  malaman  na  ang  babaye 
ay  naparoon  sa  giikan.  15  At  kaniyang 
sinabing  :  Dalhin  mo  rito  ang  balabal  na 
nasa  ibabaw  mo,  at  bawakan  mo ;  at  hi- 
nawakan  niya,  at  siya'y  tumakal  ng  anini 
na  iakal  na  cebada,  at  inilagay  sa  l^aniya : 
at  ang  lalaki  ay  nasok  sa  ciudad.  18  At 
ng  siya'y  pumaroon  sa  kaniyang  bianan, 
sinabi  niyang  :  ^Ano  nga,  anak  ko?  Ai 
isinaysay  niya  sa  kaniya  ang  laliat  tmi 
ginawa  sa  kaniya  ng  lalaki.  17  At  sinabi 
niyang :  Ang  anim  na  iakal  na  cebadang 
ito  ay  ibinigay  niya  5a  akin;  sapagka't 
kaniyang  sinabing :  Huag  kang  yumaong 
v/alang  clala  sa  iyong  bianan.  ly  Kg  mag- 
kagayo'y  sinabi  niyang :  Maupo  kang 
tabimik,  anak  ko,  liangang  sa  iyong 
malaman  kung  paanong  kararatnan  ng 
bagay;  sapagka't  ang  lalaking  yaon  ay 
liindi  magpapaliinga,  liangang  sa  kani- 
yang ma  tapos  ang  bagay,  sa  aravv  na 
ito. 

A^  Si  Boaz  nga'y  sumampa  sa  pintuang- 
B  daan,  at  naupo  siya  roon  :  at,  narito, 
ang  malapit  na  kamag-anak  na  sinalita  ni 
Boaz  ay  nagdaraan;  sa  yao'y  sinabi  niyang: 
1  Oh,  siya  na  1  lumiko  kn,  maupo  ka  rito. 
At  siya'y  lumiko,  at  naupo.  2  At  siya'y 
kumuha  ng  sampuong  lalaki  sa  mga  matan- 
da  sa  ciudad,  at  nagsabing:  Maupo  kayo 
rito.  At  sila'y  naupo.  3  At  sinabi  niya 
sa  malapit  na  kamag-anak  :  Si  liSaomi,  na 
nagbalik  na  galing  sa  lupain  ng  Moab, 
ipinagbibili  ang  babagi  ng  lupa,  na  sa 
ating  kapatid  na  kay  Elimelek :  4  ai. 
aking  inisip  nii  sabiliin  sa  iyo,  na  magsa- 
bing :  Bilhin  mo  sa  liarap  nilang  na- 
kaupo  rito,  at  sa  liarap  ng  mga  matanda 
ng  aking  bayan.  Kung  iyong  tutubusin 
ay  tubusin  mo;  nguni't  kungdi  mo  tutu- 
busin, saysayln  mo  nga,  upang  matalastas 
ko  :  sapagka't  wala  ng  tutubos  na  iba  _pa 
liban  sa  iyo  :  at  ako  ang  sumusunod  sa 
iyo.  At  sinabi  niyang :  Aking  tutu- 
busin. 5  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Boaz  : 
Ano  mang  araw  na  iyong  bilhin  ang  pa- 
rang sa  kamay  ni  Kaomi,  marapat  na 
iyong  bilhin  naman  ang  kay  Rut  na 
Moabita,  na  asawa  ng  namatay,  upang 
ibangon  ang  pangalan  ng  namatay  sa  ka- 
niyang mana.     6  At  sinabi  ng  malapit  na 


1.  6 


I.  SAMUEL. 


277 


kamag-anak :  Hindi  ko  matutubos  sa  ga- 
nang  akin,  baka  mahawa  ang  aking  sa- 
riling  mana :  sa  iyo  ang  aking  matuid 
ng  pagtubos ;  sapagka^t  hindi  ko  matutu- 
bos. 7  Ito  nga  ang  kaugalian  ng  unang 
panabon  sa  Israel  tungkol  sa  pagtubos  at 
tungkol  sa  pagpapalit,  upang  patotohanan 
ang  lahat  ng  bagay;  hinuhubad  ng  isa 
ang  kaniyang  pangyapak,  at  ibinibigay  sa 
kaniyang  kapua :  at  ito  ang  paraan  ng 
pagpapatotoo  sa  Israel.  8  Sa  gayo'y  si- 
nabi  ng  malapit  na  kamag-anak  kay  Boaz : 
Bilhin  mo  para  sa  iyo.  At  hinubad  niya 
ang  kaniyang  pangyapak.  9  At  sinabi  ni 
Boaz  sa  mga  matanda  at  sa  boong  bayan : 
Kayo*y  mga  saksi  sa  araw  na  ito,  na 
aking  biniii  ang  labat  ng  kay  Elimelek, 
at  lahat  na  kay  Kilion,  at  kay  Mahlon, 
sa  kamay  ni  Naomi.  10  Bukod  dito'y  si 
But  na  Moabita,  na  asawa  ni  Mahlon, 
aking  biniii  upang  maging  aking  asawa, 
ng  ibangon  ang  pangalan  ng  namatay  sa 
kaniyang  mana,  upang  ang  pangalan  ng 
namatay  ay  huag  mahiwalay  sa  gitna  ng 
kaniyang  mga  kapatid,  at  sa  pintuang- 
daan  ng  kaniyang  lugar :  kayo'y  mga 
saksi  sa  araw  na  ito.  li  At  boong  bayan 
na  nasa  pintuang-daan,  at  ang  mga  ma- 
tanda ay  nagsabing :  Kami  ay  mga  saksi. 
Gawin  ng  Panginoon  ang  babaye  na  pu- 
mapasok  sa  iyong  baliay,  na  gaya  ni 
Rakel  at  gaya  ni  Lea,  na  silang  dalawa 
ang  nagtayo  ng  bahay  ng  Israel :  at  ma- 
ging makapangyarihan  ka  sa  Efrata,  at 
maging  bantog  sa  Bet-lehem :    12  at  ang 


iyong  bahay  ay  maging  gaya  ng  bahay 
ni  Perez,  na  ipinanganak  ni  Tamar  kay 
Juda,  sa  binhi  na  ibibigay  ng  Panginoon 
sa  iyo  sa  batang  ito.  13  Sa  gayo'y  ki- 
nuha  ni  Boaz  si  Rut,  at  siya'y  naging  ka- 
niyang asawa ;  at  siya'y  sumiping  sa  ka- 
niya,  at  pinapaglihi  ng  Panginoon,  at 
siya'y  nanganak  ng  isang  lalaki.  14  At 
sinabi  ng  mga  babaye  kay  Naomi :  Pag- 
palain  ka  ng  Panginoon,  na  hindi  ka 
binayaan  sa  araw  na  ito,  na  mawalan  ng 
isang  malapit  na  kamag-anak ;  at  maging 
bantog  ang  kaniyang  pangalan  sa  Israel. 
15  At  siya'y  magiging  sa  iyo  ay  isang 
tagapagsauli  ng  buhay,  at  tagapagkandili 
sa  iyong  katandaan :  sapagka't  ang  iyong 
manugang  na  nagmamahal  sa  iyo,  ay  nag- 
kaanak  sa  kaniya,  at  siya^y  mahigit  pa 
kay  sa  pitong  anak.  16  At  kinuha  ni 
Naomi  ang  bata,  at  inihilig  sa  kaniyang 
tiyan,  at  siya^y  naging  yaya.  17  At  binig- 
yan  ng  pangalan  ng  mga  babaye  na  kani- 
yang kapua,  na  sinabing :  May  isang  la- 
laki na  ipinanganak  kay  Naomi ;  at  ipi- 
nangalan  nila  sa  kaniya  ay  Obed ;  siya 
ang  ama  ni  Jesse,  na  ama  ni  David.  18  Ito 
nga  ang  mga  lahi  ni  Perez  :  Ipinanganak 
ni  Perez  si  Hezron  ;  19  at  ipinanganak 
ni  Hezron  si  Ram,  at  ipinanganak  ni  Ram 
si  Aminadab ;  20  at  ipinanganak  ni  Ami- 
nadab  si  Nahson,  at  ipinanganak  ni  Nah- 
son  si  Salmon :  21  at  ipinanganak  ni  Sal- 
mon si  Boaz,  at  ipinanganak  ni  Boaz  si 
Obed ;  22  At  ipinanganak  ni  Obed  si 
Jesse,  at  ipinanganak  ni  Jesse  si  David. 


ANG 


UNANO  LIBRO  NI  SAMUEL. 


I  May  isa  ngang  lalaki  na  taga  Raraataim- 
i  zofim,  sa  lupaing  maburol  ng  Efraim,  at 
ang  pangalan  niya^y  Elkana,  na  anak  ni 
Jeroham,  na  anak  ni  Eliu,  na  anak  ni  To- 
hu,  na  anak  ni  Zuf  na  ICfrateo :  2  at 
siya'y  may  dalawang  asawa ;  ang  pangalan 
ng  isa'y  Ana,  at  ang  pangalan  ng  isa'y  Pe- 
nina :  at  si  Penina  ay  may  mga  anak,  ngu- 
ni't  si  Ana  ay  walang  anak.  3  At  ang  lala- 
king  ito  ay  sumasampa  sa  taon-taon  mulasa 
kaniyang  ciudad  upang  sumamba  at  mag- 
hayin  sa  Panginoon  ng  mga  hukbo  9a 
Silo.    At  ang  dalawang  anak  ni  Eli,  na  si 


Ofni  at  si  Fineas,  na  mga  sacerdote  sa 
Panginoon,  ay  nangandoon.  4  At  pagka 
dumarating  ang  araw  na  si  Elkana  ay 
naghahayin,  kaniyang  binibigyan  ng  ba- 
hagi  si  Penina  na  kaniyang  asawa,  at  ang 
lahat  ng  kaniyang  mga  anak  na  lalaki  at 
babaye  :  5  nguni't  si  Ana  ay  binibigyan 
niya.  ng  dobleng  bahagi :  sapagka't  mina- 
mahal  niya  si  Ana,  baga  man  sinarhan  ng 
Panginoon  ang  kaniyang  bahay-bata. 
6  At  minumungkahi  siyang  mainam  ng 
kaniyang  kaagawan  upang  kalupitan  siya ; 
sapagka't  sinarhan  ng   Panginoon   ang 


278 


I.  SAMUEL. 


1.  6 


kaniyang  baliay-bata.  7  At  gayon  ang 
ginagawa  niya  sa  taon-taon,  pagka  siya'y 
Bumasampa  sa  baliay  ng  Panginook  ay  mi- 
numuDgkalii  nijaiig  gayon  ang  iaa ;  kaya't 
siyaV  nmiiyak,  at  hindi  knmakain.  8  At 
sinabi  ni  Elkana  iia  kaniyang  asawa  sa  ka- 
niyang  :  Ana  ;  I  bakit  ka  uraiiyak  ?  at 
?  bakit  bindi  ka  kiimakain?  at  ;,  bakit 
bnraibigat  ang  iyong  puso  ?  i  bindi  ba  ako 
mabuti  sa  iyo  kay  sa  sampnong  anak? 
f>  Sa  gayo'y  nagbangon  si  Ana  pagkatapos 
na  makakain  sila  sa  Silo,  at  pagkatapos  na 
sila'y  makainom.  Si  Eli  nga  na  sacerdote 
ay  nakanpo  sanpuan  niya  sa  siping  ng  ba- 
ligi  ng  pintnan  ng  templo  ng  Pakgiisoon. 
10  At  siyaV  sa  pagiiihinagpis  ng  kalulua 
ay  nanalangin  sa  Paxginoon,  at  tnmangis 
na  mainam.  11  At  siyaV  nanata  ng  isang 
panata,  at  nagsabing  :  Ob  Pakginoon 
ng  niga  bukbo,  kung  tiinay  na  iyong  lili- 
nguninang  pagkapighati  ng  iyong  lingkod, 
at  aalalahanin  mo,  at  liindi  mo  kalilimntan 
ang  iyong  lingkod,  knngdi  iyong  pagkaka- 
looban  ang  iyong  lingkod  ng  anak  na  lala- 
ki,  akin  ngang  ibibigny  sa  Pan<5inoon 
labat  ng  kaarawan  ng  kaniyang  bubay,  at 
walang  pang-abit  na  daraan  sa  kaniyang 
ulo.  12  At  nangyari,  sa  paraang  siya^y  nag- 
tataman  ng  pananalangin  sa  liarap  ng  Pa- 
2>[QiN00N,  pinaginamasdan  niEIiangkani- 
3"ang  bibig.  13  Si  Ana  ngaV  nagsasalita 
sa  kaniyang  pnso,  ang  kaniya  lamang  mga 
labi  ang  gumagalaw,  ngoni't  ang  kaniyang 
voces  ay  hindi  naririnig :  kaya^t  inakala 
ni  Eli,  na  siya'y  lasing.  14  At  sinabi  ni 
Eli  sa  kaniyang  ;  ;,  Hangang  kailan  inagi- 
ging  lasing  ka?  ibiwalay  mo  ang  iyong 
alak  sa  iyo.  15  At  sumagot  si  Ana,  at 
nagsabing :  Hindi  pangincon  ko,  ako^y 
isang  babaye  na  may  espiritang  mapang- 
law  :  liindi  ako  uminoni  ng  alak  o  jnuming 
nakalalasing,  knngdi  aking  ibinolios  ang 
aking  kalulua  sa  liarap  ng  PakgiiSOON. 
16  PInag  mong  ibilang  ang  iyong  lingkod 
na  anak  ng  Belial :  sapagka't  sa  kasaganaan 
ng  aking  daing  at  ng  aking  pagkaduabagi 
ay  nagsalita  ako  hangang  ngaycn.  17  Ng 
magkagayo^y  sumagot  si  Eli,  at  r.agsa- 
bing:  Yuraaon  kang  payapa  :  at  ipagka- 
loob  sa  iyo  ng  Dios  ng  Israel  ang  iyong 
biling  na  binibingi  mo  sa  kaniya.  18  At 
sinabi  niyang:  i  Makasumpong  nawa 
ang  iyong  alipin,  ng  biyaya  sa  iyong  pa- 
ningin.  !  vSa  gayo'y  ang  babaye  ay  nag- 
patuloy  ng  kaniyang  lakad  at  kumain,  at 
ang  kaniyang  mukba'y  bindi  na  malum" 
boy.  19  At  sila'y  nagbangon  ng  kinau- 
Diagaban  ng  maaga,  at  sumanjba  sa  Pa- 


nQinoon,  at  nagbalik,  at  umowi  sa  kani- 
lang  babay  sa  Rama.  At  nakilala  ni 
Elkana  si  Ana  na  kaniyang  a^awa;  at 
inalala  siya  ng  Pakginoon.  SO  At  nang- 
yari,  ng  ang  panabo'y  dnmaraan,  si  Ana 
ay  naglibi,  at  nanganak  ng  isang  lalaki, 
at  ipinangalan  niya  sa  kaniya'y  Samuel, 
na  sinahing  :  Bapagka't  aking  liiningi  si- 
ya sa  Pakgikoon.  21  At  ang  lalaking  si 
Elkana,  at  ang  boong  babay  niya,  suraam- 
pan  npang  magbaaidog  sa  Panginoon  ng 
bayin  sa  taon-taon,  at  fuparin  ang  kani- 
3'ang  panata.  22  Nguni^t  si  Ana  ay  bindi 
sumampa:  knngdi  sinabi  niya  sa  kani- 
yang asa\Ya:  Hindi  ako  sasampa  ban- 
gang  sa  ang  bata'y  maluNYalay  sa  suso,  at 
kung  magkagayo'y  aking  dadalhin  siya, 
upang  siya^y  makita  sa  barap  ng  Pangi- 
NOON,  at  tnmabandoon  magpakailan  man. 
23  At  sinabi  ni  Elkana  na  kaniyang  a«a- 
wa  sa  kaniyang  :  Gawin  mo  ang  inaakala 
mong  mabuti;  magbintay  ka  hangang  sa 
maibiwalay  mo  sa  suso  siya:  pagti bayin 
lamang  ng  Pangimoon  ang  kaniyang  sa- 
il ta.  Sa  gayo'y  nagliintay  ang  babaye,  at 
inalagaan  ang  kaniyang  anak,  hangang  sa 
maibiwalay  niya  sa  suso.  24  At  ng  kani- 
yang maibiwalay  na  sa  suso,  kaniyang 
isinampa,  na  may  dala  siyang  tatlong 
guyang  lalaki,  at  i?ang  efang  harina,  at 
isang  botellang  alak,  at  dinala  niya  siya 
sa  babay  ng  Pakginoon  sa  Silo :  at  ang 
anak  ay  bata.  25  At  kanllang  ])inatay  ang 
guyang  lalaki,  at  dinala  ang  bata  kay 
Eli.  26  At  sinabi  niyang:  Oh  pangi- 
nocn  ko;  alang-alang  sa  bubay  ng  iyong 
kalulua,  panginoon  ko,  ako  ang  babayeng 
tumayo  sa  siping  mo  rito,  na  nananala- 
ngin  sa  Panghsiook.  27  Dabil  sa  batang 
ito  ako  nananalangin  ;  at  ipinagkaloob  sa 
akin  ng  Pangikoon  ang  aking  hiling  na 
aking  hiningi  sa  kaniya :  28  kaya't  aking 
ibinibigay  naraan  sa  Pangikoon  ;  babang 
siya'y  nabububay  ay  ibinibigay  siya  sa 
Panginoon.  At  siya  ay  sumamba  sa  Pa- 
nginoon doon. 

2  At  si  Ana  ay  nanalangin,  at  nagsa- 
bing : 

Magalak  ang  aking  ]niso   sa  Pangi- 
noon, 

Ang   aking   sungay   ay   nagkapuri   sa 
Panginoon  : 

Pinaluang  ang  aking  bibig  sa  aking 
mga  kaaway : 

Sapagka't   ako'y  nagagalak   sa  iyong 
pagliligtas. 
2  Walang  santong  gaya  ng  Panginoon  ; 

Sapagka^t  v/alang  higit  sa  iyo  ; 


2.  22 


1.  SAMUEL. 


279 


O  may  malakas  niang  gaya  ng  ating 
Dios. 

3  Huag  na  kayong  magr,aUta  ng  totoong 

kapalaluan ; 
Huag  mabuka  ang  kawalangliiaan  sa 

inyong  bibig : 
Sapagka't  ang  Panginoon  ay  Dios  ng 

kaalaman, 
At  sa  pamamag-itan  niya'y  sinusukat 

ang  mga  kilos, 

4  Ang  mga  bosog  ng  mga  makapangya- 

rihang  tawo  ay  nasira, 
At  silang  mga  lugmok  ay  nabigkisan 
ng  kalakasan. 

5  Yaong  mga  busog  ay  nagpaupa  dabil 

sa  tinapay ; 
At  yaong  mga  giitom  ay  nagpahinga : 
Tunay  ang  baog  ay  nanganak  ng  pito  ; 
At    yaong    may   maraming  anak  ay 

nanghihina. 

6  Ang  PanGinoo'y  pumapatay,  at  bumu- 

buhay: 
Siya  ang  nagbababa  sa  libingan,   at 
nagsasampa. 

7  Ang    Panginoo'y    nagpapadukha    at 

nagpapayaman ; 
Siya    ang    nagpapababa,   at  siya  rin 
naman  ang  nagpapataas. 

8  Kaniyang  ibinabangon  ang  dukba  sa 

alabok, 
Kaniyang  itinataas   ang   mapagkaila- 

ngan  mula  sa  tapunan, 
Upang  mga  paupoing  kasama  ng  mga 

pangulo, 
At  magmana  ng  luklukan  ng  kalual- 

hatian : 
Sapagka't  ang  mga  haligi  ng  liipa  ay 

sa  Panginoon, 
At  kaniyang  ipinatong  ang  sanglibutan 

sa  kanila. 

9  Kaniyang  iniingatan  ang  mga  paa  ng 

kaniyang  mga  santo, 
Nguni't  ang  raasama  ay  patatahimikin 

sa  mga  kadiliman; 
Dahil  sa  pamamag-itan  ng  kalakasan 
ay  walang  lalaking  mananaig. 
10  Yaong  makipagkaalit  sa  Panginoon 
ay  magkakapirapiraso, 
Laban  sa  kanila'y  siya^y  kukulog  mula 

sa  mga  langit : 
Ang  PanginoOjS"  ang  hahatol  ng  mga 
wakas  ng  lupa ; 
,   At  bibigyan  niya  ng  kalakasan  ang  ka- 
niyang hari, 
At   palalakhin  ang  sungay  ng  kani- 
yang pinahiran. 
11  At  si  Elkana  ay  umowi  sa  Rama  sa 
kaniyang  bahay.    At  ang  bata^y  namama- 


hala  sa  PanSinoon  sa  harap  ni  Eli  na 
sacerdote. 

12  Ang  mga  anak  ni  Eli  nga  ay  mga 
anak  ng  Belial :  hindi  nila  liakikilala  ang 
Panginoon.  13  At  ang  kaugalian  ng 
mga  sacerdote  sa  bayan  ay,  na  pagka  ang 
sino  man  ay  naghahandog  ng  hayin,  ang 
lingkod  ng  sacerdote  ay  lumalapit,  saman- 
talang  ang  laman  ay  nasa  pagluluto,  na 
may  hawak  sa  kamay  na  pang-ipit  na 
may  tatlong  ngipin ;  14  at  kaniyang  nila- 
lamog  sa  kawali,  o  sa  kaldera,  o  sa 
kaldero,  o  sa  paliok ;  at  labat  ng  nadadala 
ng  pang-ipit  ay  kinukuha  ng  sacerdote 
para  sa  kaniya.  Gayon  ang  ginagawa 
nila  sa  Silo  sa  lahat  ng  Israelita  na 
naparoroon  doon.  15  Oo  bago  nila  su- 
nugin  ang  taba,  ang  lingkod  ng  sacer- 
dote ay  lumalapit,  at  sinasabi  sa  lala- 
ki  na  naghahayin:  Magbigay  ka  ng 
lamang  maiihaw  sa  sacerdote;  sapagka't 
hindi  siya  tatangap  sa  iyo  ng  lamang 
luto,  kungdi  hilaw.  1»  At  kung  sabihin 
ng  lalaki  sa  kaniyang :  Walang  pagsalang 
kanila  munang  susunugin  ang  taba,  at 
kung  magkagayo'y  kunin  mo  kung  gaano 
ang  nasain  ng  iyong^  kalulua;  kaniya 
ngang  sinasabing:  Hindi,  kungdi  mag- 
bibigay  ka  sa  akin  ngayon;  at  kungdi  ay 
aking  kukuning  sapilitan.  17  At  ang  ka- 
salanan  ng  mga  binatang  yaon  ay  totoong 
malaki  sa  harap  ng  PanQinoon  :  sapagka't 
kanilang  kinasamaan  ang  bandog  sa  Pa- 

NGINOON. 

18  Nguni't  si  Samuel  ay  namamahala 
sa  harap  ng  Panginoon,  sa  bagay  ay  bata 
pa,  na  may  bigkis  na  isang  kayong  puting 
efod.  19  Bukod  sa  ritoy  iginagawa  siya 
ng  kaniyang  ina  ng  isang  munting  balabal, 
at  dinadala  sa  kaniya  taon-taon,  pagka 
siya'y  sumasampa  na  kasama  niya  ang 
kaniyang  asawa  upang  maghandog  ng 
hayin  sa  taon-taon.  20  At  binasbasan  ni 
Eli  si  Elkana  at  ang  kaniyang  asawa,  at 
sinabing;  Bigyan  ka  ng  Panginoon  ng 
binhi  sa  babayeng  ito  sa  lugar  ng  hingi 
na  kaniyang  hiningi  sa  Panginoon. 
At  sila'y  umowi  sa  kanilang  sariling  ba- 
hay.  21  At  dinalaw  ng  Panginoon  si 
Ana,  at  siya'y  naglihi,  at  nagkaanak  ng 
tatlong  lalaki  at  dalawang  babaye.  At 
ang  batang  si  Samuel  ay  In  malaki  sa  harap 
ng  Panginoon. 

22  Si  Eli  ay  totoong  matanda,  at  kani- 
yang nababalitaan  ang  lahat  ng  ginagawa 
ng  kaniyang  mga  anak  sa  boong  Israel,  at 
kung  paanong  sila'y  sumisiping  sa  mga 
babaye  na  naglilingkod   sa    pintuan   ng 


280 


1.  SAMUEL. 


''X      9^>. 


darnpa  ng  kapisanan.  23  At  sioabi  niya 
sa  kairllang  :  ;,  Bakit  ginagawa  ninyo  ang 
mga  ganiyaiig  bagay  ?  sapagka't  akiiig 
nababalitaaii  pa  boong  bayaiig  ito  ang 
Inyong  mga  masaraang  kilos.  24  liiiag 
mga  anak  ko ;  sapagka't  hindi  mabuting 
l^Ligay  ang  aking  naririnig :  inyong  pina- 
sa-salangsang  ang  bayan  ng  Panginoon. 
ii5  Kung  ang  isang  tawo  ay  magkasala 
labaii  Ba  iba,  baiiatulan  siya  ng  Dios : 
nguni^t  kung  ang  isang  tawo  ay  magkasala 
kiban  sa  Panginoon.  i  Sino  ang  mama- 
ma  g-i  tan  sa  kaniya?  Gayon  ma'y  hindi 
niki  dininig  ang  voces  ng  kanilang  ama, 
sapagka't  papatayin  siUi  ng  Paxginoon. 
26  At  ang  batang  si  Samuel  ay  Inmalaki, 
at  sa  ikalulugod  ng  Pakginoon  at  ng  mga 
ialaki  rin  naman. 

27  At  naparoon  ang  isang  Ialaki  ng  Dios 
kay  Eli,  at  nagsabi  sa  kaniyang :  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon  :  i  Hindi  ba  ako  na- 
pakita  ng  liayag  sa  bahay  ng  iyong  ama,  ng 
sila'y  nasa  Egipto  sa  pagkaalipin  sa  balmy 
ni  Faraon  ?  28  At  pinili  ko  siya  sa  lahat 
ng  angkan  ng  Israel  iipang  maging  aking 
Faccrdote,  upang  maghandog  sa  aking 
altar,  npang  magsunog  ng  kamanyan,  at 
npang  magdala  ng  efod  sa  harapko,  at 
ibinigay  ko  sa  bahay  ng  iyong  ama  ang 
lahat^  ng  bandog  ng  mga  anak  ng  Israel 
na  pinaraan  sa  apoy.  29  ^  Bakit  nga 
iniyong  sinisipa  ang  aking  hayin  at  ang 
aking  handog,  na  aking  iniutos  sa  akinr/ 
tahanan ;  at  iyong  junararangalan  ang 
iyong  mga  anak  kay  sa  akin,  upang  kayo'y 
magpakataba  sa  mga  pinakamainam  sa 
lahat  ng  m^ga  handog  ng  Israel  na  aking 
bayan?  30  Kaya^t  sinasabi  ng  Paxgi- 
noon, ng  Dios  ng  Israel :  Aking  sinabi 
ngang  tunay,  na  ang  iyong  bahay,  at  ang 
bahay  ng  iyong  ama,  lalakad  sa  harap  ko 
magpakailan  man :  nguni't  sinasabi  ngayon 
ng  Panginoon  :  Malayo  sa  akin  :  sapag- 
ka't  yaong  mga  nagpaparangal  sa  akin  a^y 
aking  pararangalin,  at  yaong  mga  huraa- 
hamak  sa  akin  ay  mawawalan  ng  kabulo- 
han.  31  Narito,  ang  mga  araw  ay  du- 
raarating,  na  aking  ihihiwalay  ang  iyong 
braso,  at  ang  braso  ng  bahay  ng  iyong 
ama,  upang  huag  magkaroon  ng  matanda 
sa  iyong  bahay.  32  At  iyong  mamaidan 
ang  kadalamhatian  sa  aking  tahanan,  sa 
boong  kayamanan  na  ibibigay  ???/  Dios  sa 
Israel:  at  mawawalan  ng  matancla  ^a 
iyong  bahay  magpakailan  man.  titi  At 
ang  m^;a  lalaking  iyo,  na  hindi  ko  ihi- 
liiwalay  sa  aking  altar,  ay  upang  luno- 
3in  ang  iyong  mga  mata  at  papanglawin 


ang  iyong  puso  ;  at  ang  boong  kar.igdagaii 
r.^  iy^'ng  bahay  ay  mamamatay  na  kani- 
lang kabataan.  S4  At  ito  ang  magiging 
tanda  sa  iyo,  na  darating  sa  iyong  dala- 
wang  anak,  kay  Ofni  at  kay  Fineas  ;  sa  i 
sang  araw,  sila'y  kapua  mamamatay.  S5  At 
ako'y  magbabangon  sa  akin  ng  isang 
tapat  na  sacerdute,  na  gagawa  ng  cjot}.  m 
nasa  aking  puso  at  nasa  aking  pag-iisl]), 
at  ipagtatayo  ko  siya  ng  panaUig  na 
bahay ;  at  siya*/  lalakad  sa  Iiaia])  ng 
aking  pinahiran  ng  langis,  mag};akailan 
man.  36  At  mangyayari,  na  bawa't  isa 
na  naiwan  sa  iyong  bahay  ay  paroroon  at 
yuyukod  sa  kaniya  dahil  sa  i-iang  pira- 
song  pilak  at  sa  isang  putol  na  tlnapay, 
at  magsasabing :  Isinasamo  ko  sa  iyong 
ilagay  mo  ako  sa  isa  sa  mgakatungkulang 
pagkasacerdote  upang  raakakain  iiko  ng 
isang  subong  tinapay. 

3  At  ang  batang  si  Samuel  ay  namama- 
hala  sa  Panginoon  sa  harap  ni  Eli : 
at  ang  salita  ng  Panginoon  ay  n-ada- 
lang  ng  mga  araw  na  yaon;  walang 
hayag  na  malikmata.  2  At  nangyari  ng 
mga  araw  na  yaon,  ng  si  Eli  ay  maliiga 
sa  kaniyang  lugar,  (ang  kaniya  ngai-g 
malady  nagpasimulang  lumabo,  na  tiya'y 
hindi  nakakita),  3  at  ang  ilawan  ng 
Dios  ay  hindi  pa  namamatay,  at  si 
Samuel  ay  nahihiga  pa  upang  matulog,  sa 
templo  ng  Panginoon,  na  kinaroroonan. 
ng  kaban  ng  Dios ;  4  na  tinawag  ng 
Paxginoon  si  Samuel :  at  kaniyang  sina- 
bing  :  Narito  ako.  5  At  siyaV  tumakbo- 
kay  Eli,  at  nagsabing :  Narito  ako ;; 
I  bakit  tinawag  mo  ako.  ?  At  kaniyang 
sinabing  :  Hindi  ako  turaawag ;  mahiga 
ka  uli.  At  siya'y  yumaon  at  nahiga; 
6  At  tinawag  pa  uli  ng  Panginoon  : 
Samuel.  At  nagbangon  si  Samuel  at  na- 
paroon kay  Eli,  at  nagsabing :  Narito 
ako  ;  I  bakit  akoV  tinawag  mo.  ?  At 
siya'y  sumagot :  Hindi  ako  tumawag 
anak  ko ;  niahiga  ka  uli.  7  Hindi  pa 
nga  nakikilala  ni  Sam.uel  ang  Pangi- 
noon, o  ang  salita  man  ng  Panginoon 
ay  nahayag  na  sa  kaniya.  8  At  tinawag 
uli  ng  Panginoon  na  ikaitlo.  At  siya^y 
nagbangon,  at  naparoon  kay  Eli,  at  nag- 
sabing :  Narito  ako,  i  bakit  ako  V  iyong 
tinawag.  ?  At  napagkilala  ni  Eli  na  tina- 
tawag  ng  Panginoon  ang  bata.  9  Kaya't 
sinabi  ri  F.li  kay  Sarauel :  Yumaon  ka. 
mahiga  ka  :  at  mangyayari,  kung  tatawa- 
gin  ka  niya,  na  iyong  sasabihing  :  Mag- 
salita  ka,  Panginoon;  sapagka't  diniri- 
nig  ng  iyong  alipin.     Sa  gayo^y  yumaon 


4.  13 


I.  SAMUEL. 


281 


si  Samuel  at  naliiga  sa  katiiyang  lugar. 
10  At  ang  Panginoon  ay  naparocn,  at 
tnmayo,  at  tumawag  gaya  ng  ibang  veces  j 
'Samuel,  Samuel.  Ng  magkagayo'y  sinabi 
ni  Samuel:  Magsalita  ka,  sapagka't  di- 
nidinig  ng  iyong  alipin.  11  At  sinabi  ng 
PanQinoon  kay  Samuel :  Narito,  gaga- 
wa  ako.ng  isang  bagay  sa  Israel,  na  ang 
dalawang  tainga  ng  bawa't  isa  na  naki- 
kinig  ay  mabibingi.  12  Sa  araw  na  yaon 
ay  aking  tutuparin  kay  Eli  ang  labat  na 
aking  sinalita  tungkol  sa  kaniyang  ba- 
hay,  raula  sa  pasimula  hangang  sa  wakas. 
IS  Sapagka't  aking  isinaysay  sa  kaniya  na 
aking  hahatulan  ang  kaniyang  bahay 
magpakailan  man,  dahil  sa  katampalasa- 
nan  na  kaniyang  nalalaman,  sapagka't  ang 
kaniyang  mga  anak  ay  dingatnan  na 
sumpa  sa  kanilang  sarili,  at  hindi  niya 
mga  sinangsala.  14  At  kaya't  ako'y  su- 
mumpa  sa  baliay  ni  Eli,  na  ang  kasam- 
an  ng  baliay  ni  Eli  ay  liindi  mapa- 
pawi  ng  hayin,  o  bandog  man  magpa- 
kailan man.  15  At  naliiga  si  vSamuel 
hangang  sa  kinaumagahan ;  at  ibinukas 
ang  mga  pinto  ng  baliay  ng  Panginooit.. 
At  nataT<:ot  saysayin  ni  Samuel  kay  Eli 
ang  panaginip.  16  Ng  magkagayo'y  tina- 
wag  ni  Eli  si  vSamuel,  at  nagsabing: 
Samuel,  anak  ko.  At  kaniyang  sinabing : 
Narito  ako.  17  At  kaniyang  sinabing : 
I  Ano  ang  bagay  na  sinalita  sa  iyo  ?  isina- 
samo  ko  sa  iyo  na  huag  mong  ilihim  sa 
akin:  gawin  sa  iyong  gayon  ng  Dios,  at 
lalo  na,  kung  iyong  ililihim  sa  akin  ang 
ano  man  bagay  sa  labat  ng  bagay  na 
kaniyang  sinalita  sa  iyo.  18  At  isinaysay 
sa  kaniya  ni  Samuel  ang  boong  sinalita, 
at  liindi  nagliliim  ng  ano  man  sa  kaniya. 
At  kaniyang  sinabing :  PanSinoon  nga : 
gawin  niya  ang  inaakala  niyang  mabuti. 

19  At  si  Samuel  ay  lumaki,  at  ang  Pa- 
NGINOON  ay  sumasakaniya,  at  walang 
inihulog  sa  lupa  sa  kaniyang  mga  salita. 

20  At  nakilala  ng  boong  Israel  mula  sa 
Dan  hangang  sa  Beer-seba  na  si  Samuel  ay 
itinatag  na  maging  profeta  ng  Panginoon. 

21  At  napakita  uli  ang  Pawinoon  sa 
Silo  :  sapagka't  ang  Panginoo'y  napakita 
kay  Samuel  sa  Silo  sa  pamamag-itan  ng 
salita  ng  PanSinoon. 

4  At  ang  salita  ni  Samuel  ay  du mating 
sa  boong  Israel.  Ang  Israel  nga  ay 
lumabas  laban  sa  mga  Fills teo  upang  ma- 
kipagbaka,  at  tumayo  sa  Ehenezer  :  at  ang 
mga  Fills teo  ay  tumayo  sa  Afek.  2  At 
ang  mga  Filisteo  ay  naghusay  laban  sa 
Israel :  at  ng  sila'y  magsagupa,  ang  Israel 


ay  nasugatan  sa  harap  ng  mga  Filisteo : 
at  kanilang  pinatay  sa  hukbo  sa  parang, 
ay  may  apat  na  libong  lalaki.  3  At  ng 
ang  bayan  ay  dumating  sa  kampamento, 
sinabi  ng  mga  matanda  ng  Israel :  I  Bakit 
sinugatan  tayo  ngayon  ng  Panginoon  sa 
harap  ng  mga  Filisteo  ?  Ating  dalhin  sa 
atin  ang  kaban  ng  tipan  ng  Panginoon 
mula  sa  Silo,  upang  sumaatin  ito  sa  gitna 
natin,  at  iligtas  tayo  sa  kamay  ng  ating 
mga  kaaway.  4  Sa  gayo'y  nagsugo  ang 
bayan  sa  Silo,  at  kanilang  dinala  mula 
roon  ang  kaban  ng  tipan  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo,  na  nauupo  sa  gitna  ng 
mga  kerubin:  at  ang  dalawang  anak  ni 
Eli,  si  Ofni  at  si  Fineas,  ay  nandoon  sam- 
puo  ng  kaban  ng  tipan  ng  Dios.  5  At  ng 
ang  kaban  ng  tipan  ng  Panginook  ay 
masok  sa  kampamento,  ang  boong  Israel 
ay  humiyaw  ng  malakas  na  hiyaw,  na  ano 
pa't  ang'lupa  ay  kuminig.  6  At  ng  ma- 
rinig  ng  mga  Filisteo  ang  ingay  ng  sigaw, 
sila'y  nagsabing :  i  Ano  ang  kahulugan  ng 
ingay  nitong  malakas  na  hiyaw  sa  kam- 
pamento ng  mga  Hebreo?  At  kanilang 
natalastas  na  ang  kaban  ng  PanSinoon 
ay  ipinasok  sa  kampamento.  7  At  ang 
mga  Filisteo  ay  natakot,  sapagka't  kani- 
lang sinabing:  Ang  Dios  ay  nasok  sa 
kampamento.  At  kanilang  sinabing :  j  Sa 
aba  natin!  sapagka't  hindi  pa  nagkaka- 
rooH  ng  ganiyang  bagay  kailan  man. 
8  j  Sa  aba  natin !  i  Sino  ang  magliligtas 
sa  atin  sa  kamay  ng  makapangyarihang 
mga  dios  na  ito?  Ito  ang  mga  dios  na 
sumugat  sa  mga  taga  Egipto  ng  sarisaring 
salot  sa  ilang.  9  Kayo'y  magpakalakas 
at  magpakalalaki,  Oh  mga  Filisteo,  upang 
kayo'y  huag  maging  mga  alipin  ng  mga 
Hebreo,  gaya  eg  ikinalagay  nila  sa  inyo : 
kayo^y  magpakalalaki,  at  bumaka.  10  At 
ang  mga  Filisteo  ay  bumaka,  at  ang  Israel 
ay  nasugatan,  at  tumakas  ang  bawa't  isa  sa 
kanila  sa  kaniyang  dampa:  at  nagkaroon 
ng  malaking  patayjin,  sapagka't  nabual  sa 
Israel  ay  tatlong  puong  libong  katawo. 
11  At  ang  kaban  ng  Dios  ay  kinuha; 
at  ang  dalawang  anak  ni  Eli,  si  Ofni  at  si 
Fineas  ay  pinatay.  12  At  tumakbo  ang 
isang  lalaki  ni  Benjamin  mula  sa  kawal, 
at  naparoon  sa  Silo  ng  araw  ding  yaon, 
na  may  barong  hapak  at  may  lupa  sa  ka- 
niyang ulo.  13  At  ng  siya'y  dumating, 
narito,  si  Eli  ay  nakaupo  sa  kaniyang  uu- 
pan  sa  tabi  ng  daan  na  nagbabantay :  sa- 
pagka't  ang  kaniyang  puso'y  nanginginig 
dahil  sa  kaban  ng  Dios.  At  ng  ang  tawo 
ay  pumasok  sa  ciudad,  at  saysayin  ang  mga 


282 


SAMUEL. 


i.  13 


balita,  ang  boong  ciiidad  ay  snmigaTf. 
14  At  ng  marinigni  Eli  ang  ingav  ng  hi  jaw, 
kaniyang  sinabing :  ./,  Ano  ang  kahn  liigan 
ng  hngong  ng  kaingay  na  ito  ?  At  ang 
tawoV  nagmadali,  at  naparoon,  at  isi  nay- 
say  kay  Eli.  15  Si  Eli  ngaV  may  siam  na 
puo*t  walong  taon  na ;  at  ang  kaniyang 
niga  mataV  mga  lagay  na,  siya'y  di  na 
makakita.  16  At  sinabi  ng  lal'aki  kay 
Eli :  Ako  yaong  nangaling  sa  kawal,  at 
ako^y  tumakas  ngayon  sa  kawal.  At  ka- 
niyang sinabing:  ^.Paano  ang  nangyari, 
anak  ko  ?  17  At  siya  ang  nagdala  ng 
mga  balitang  sagot,  at  nagsabing :  Ang 
Israel  ay  tomakas  sa  harap  ng  mga  Filis- 
teo,  at  nagkaroon  din  naman  doon  ng 
isang  raalaking  patayan  sa  gitna  ng  ba- 
yan,  at  ang  iyong  dalawang  anak  naman, 
si  Ofni  at  si  Fineas  ay  pinatay ;  at  ang 
kaban  ng  Dios  ay  kinuha.  3  8  At  nang- 
yari, ng  kaniyang  bangitin  ang  kaban  ng 
Dios,  na  siya^y  nabual  sa  likuran  sa  kani- 
yang upuan  sa  dako  ng  pintuang-daan,  at 
ang  kaniyang  lecg  ay  nabali,  at  siya'y  na- 
matay  :  sapagka't  siya'y  lalaking  matanda 
at  mabigat.  At  hinatulan  niya  ang  Israel 
na  apat  na  j}iiong  taon.  19  At  ang  kani- 
yang maniigang,  na  asawa  ni  Fineas,  ay 
buntis  na  kaganpan :  at  pagkarinig  niya  ng 
balita  na  ang  kaban  ng  Bios  ay  kinuha, 
at  ang  kaniyang  bianan  at  kaniyang  asa- 
wa ay  namatay,  siyaV  ynmiiko  at  napanga- 
nak ;  sapagka't  ang  kaniyang  pagdaram- 
dara  ay  dumating  sa  kaniya.  20  At  tong- 
kol  sa  panahon  ng  kaniyang  kamatayan, 
ay  sinabi  sa  kaniya  ng  mga  babayeng  na- 
katayo  sa  sipin^  niya :  Iluag  kang  ma- 
iakot;  sapagka't  ikaw  ay  nanganak  ng 
isang  lalaki.  iN^guni^t  hindi  siya  sumagot, 
o  inilagak  man  niya  ang  kaniyang  puso 
doon.  21  At  ipinangalan  niya  sa  bata  ay 
Ikabod,  na  sinabing:  Ang  kalnaihatian 
ay  hnraiwalay  sa  Israel :  sapagka^t  ang 
kaban  ng  Dios  ay  kinuha,  at  dahil  sa 
i^aniyang  bianan  at  sa  kaniyang  asawa. 
g2  At  kaniyang  sinabing :  Ang  kalual- 
hatian  ng  Dios  ay  humiwalay  sa  Israel: 
sapagka't  ang  kaban  ng  Dios  ay  kinuha. 
^  Kinuha  nga  ng  mga  Filisteo  ang  ka- 
^  ban  ng  Dios,  at  kanilang  dinala  sa 
Asdod  raula  sa  Eben-ezer.  2  At  kinuha 
Dg  mga  Filisteo  ang  kaban  ng  Dios  at 
ipinasok  vSa  bahay  ni  Dagon,  at  inilagay 
sa  tabi  ni  Dagon.  3  At  ng  magbangong 
maaga  ang  mga  sa  Asdod  ng  kinanniaga- 
han,  narito,  si  Dagon  ay  nahulog  na  na- 
kasubsob  sa  lupa  sa  harap  ng  kaban  ng 
Panginoon.      At    kanilang    kinuha    si 


Dagon,  at  inilagay  siya  sa  kaniyang  lugar 
uli.  4  At  ng  sila'y  magbangong  maaga 
ng  kina-imagahan,  narito,  si  Dagon  ay  na- 
hulog na  nakasubsob  sa  lupa  sa  harap  ng 
kaban  ng  Pangixoon  ;  at  ang  ulo  ni 
Dagon  at  gayon  din  ang  mga  palad  ng 
kaniyang  mga  kamay  ay  putol  na  nasa 
tayuan  7i[i  pinfaan ;  ang  kcitawan  lamang 
ang  naiwan  sa  kaniya.  5  Kaya't  ang  mga 
sacerdote  man  ni  Dagon,  o  ang  sino  mang 
nanasok  sa  bahay  ni  Dagon,  hindi  itinu- 
tungtong  ang  paa  sa  tayuan  ni  Dagon  sa 
Asdod,  hangang  sa  araw  na  ito, 

6  Nguni't  ang  kamay  ng  Pakgixoon 
ay  bumigat  sa  mga  taga  Asdod,  at  mga 
nilipol  niya,  at  mga  sinugatan  ng  mga 
bukol,  sa  makatuid  bagaV  ang  Asdod  at 
ang  mga  hanganan  mya.  7  At  ng  ma- 
kita  ng  mga  lalaki  sa  Asdod  na  gayon, 
kanilang  sinabing:  Ang  kaban  ng  Dios 
ng  Israel  ay  huag  turaahang  kasama  na- 
tin:  sapagka't  ang  kaniyang  kamay  ay 
mabigat  sa  atin,  at  kay  Dagong  ating 
dios.  8  Sila^y  nagsugo  nga  at  nagpipisan 
ang  iahat  ng  mga  pangnlo  ng  mga  Filisteo 
sa  kauila,  at  sinasabing :  I  Ano  ang  ating 
gagawin  sa  kaban  ng  Dios  ng  Israel? 
At  sila*y  sumagot:  Dalhing  ipihit  ang 
kaban  ng  Dios  ng  Israel  sa  Gat.  At 
kanilang  dinala  na  ipinihit  ang  kaban  ng 
Dios  ng  Israel  doon.  9  At  nangyari,  na 
agkatapos  na  kanilang  madala  na  raaipi- 
lit,  ang  kamay  ng  Panginoon  ay  naging 
laban  sa  ciudad,  na  nagkaroon  ng  raala- 
king pagkabalisa :  at  sinugatan  niya  ang 
mga  tawo  sa  ciudad,  ang  maliit  at  gayon 
din  ang  malaki,  at  mga  bukol  ay  sumibol 
sa  kanila.  10  Sa  gayo'y  kanilang  ipina- 
dala  ang  kaban  ng  Dios  sa  Ekron.  At 
nangyari,  pagdating  ng  kaban  ng  Dios 
sa  Ekron,  na  ang  mga  Ekronita  ay  sumi- 
gaw,  na  nagsabing:  Kanilang  dinalang 
ipinihit  sa  atin  ang  kaban  ng  Dios,  upang 
patayin  tayo  at  ang  ating  bayan.  11  Pi- 
nasugoan  nga  nilang  magpipisan  ang 
Iahat  ng  mga  pangulo  ng  mga  Filisteo, 
na  sinabing:  Ipadala  ninyo  ang  kaban 
ng  Dios  ng  Israel,  at  ipabalik  ninyo  sa 
kaniyang  sariling  lugar,  upang  huag  ka- 
ming  patayin,  at  ang  aming  bayan :  sapag- 
ka't  nagkaroon  ng  pangbalisang  ikama- 
matay  sa  boong  ciudad ;  ang  kamay  ng 
Dios  ay  totoong  bumigat  doon.  12  At 
ang  mga  lalaking  hindi  namatay  ay  nasu- 
gatan  ng  mga  bukol :  at  ang  daing  ng  ciu- 
dad ay  napailanglang  sa  langit. 

6  At  ang  kaban  ng  PanGjxoon  ay  na- 
pasa  lupain  ng  mgaFibsteo  na  pitong 


r.i 


6.  21 


I.  SAMUEL. 


283 


buan.    2  At  tinawag  ng  mga  Filisteo  ang 
mga  sacerdote  at  ang  mga  raanghuhuia, 
na  sinabing:    ^AnoDg  aming  gagawin  sa 
kaban  ng  Panginoon  ?    Ipatalastas  ninyo 
sa  amin  kung  aming  ipadadala  sa  kaiii- 
yaiig  lugar.      3  At   kanilang  sinabingj 
Kung  inyong  ipadadala  ang  kaban    ng 
Dios  ng  Israel,  huag  ninyong  ipadalang 
walang  laman;  kungdi  sa  ibang  paraan  ay 
inyong  ibalik  siya  na  may  bandog  ng  da- 
hil  sa  pagkakasala-:   kung  magkagayo  y 
gagaling  kayo,  at  ipakikilala  sa  inyo^  kung 
bakit  ang  kaniyang  kamay  ay  bindi  inalis 
sa  inyo.   4  Ng  magkagayo'y  kanilang  sina- 
bing :    I  Ano  ang  bandog  dabil  sa  pagka- 
kasala  na  aming  ibabalik  sa  kaniya?    At 
kanilang  sinabing :     Limang  gintong  bu- 
kol,  at  limang  gintong  daga  ay(m  sa  bilang 
ng  mga  puno  ng  mga  Filisteo  :  sapagka't 
iisang  salot  ang  napasa  inyong  labat,  at 
napasa  inyong  mga  pangulo.    5  Kaya  t 
kayo'y  gagawa  ng  mga  larawan  ng  inyong 
mga  bukol,   at  mga  larawan  ng  inyong 
mga  daga  na  sumira  ng  lupain;  at  inyong 
bibigyan  ng  kalualbatian   ang  Dios   ng 
Israel;   marahil  ay  kaniyang    gagaanan 
ang  kaniyang  kamay  sa  inyo,  at  sa  inyong 
mga  dios,  at  sa  inyong  lupain.    6  i  Bakit 
nga  inyong  pinatitigas  ang  inyong  puso, 
na  gaya  ng  mga  taga  Egipto  at  ni  Fa- 
raon  na  pinatigas  ang  kanilang  puso  ?  ng 
siya'y  gumawa  ng  kababalaghan  sa  ka- 
nila,  idi  ba  nila  pinayaon  ang  bayan,  at 
sila'y   yumaon?    7  Ngayon    nga'y   kayo 
ay  kumuba  at  magbanda  kayo  ng  isang 
bagong  karro,  at  dalawang  ^  bakang  ba- 
gong  kapanganganak,  na  hindi  napatungan 
ng  pamatok,  at  ikabit  ninyo   ang   mga 
baka  sa  karro,  at  iowi  ninyo  ang  kanilang 
mga  guya  mula  sa  kanila.    8  At  kunin 
ninyo  ang  kaban  ng  Pan&inoon,  at  isilid 
ninyo  sa  karro :  at  ilagay  ninyo  ang  mga 
liiyas  na  ginto  na  inyong  ibabalik  sa  kani- 
ya na  pinakabandog  daliil  sa  pagkaka- 
sala,   sa    isang    kaha  ninyo   isisilid ;    at 
inyong    ipadala    upang  yumaon.      9  At 
tingnan  ninyo,  kung  sumampa  sa  daan  ng 
kaniyang  sariling  hanganan  sa  Bet-sernes, 
ginawa  nga  niya  sa  atin  ang  malaking 
kasam-ang  ito :  nguni-t  kung  bindi,  mala- 
laman  nga  natin  na  bindi  kaniyang  kamay 
ang  sumugat  sa  atin ;  isang  pagkakataong 
nangyari  sa  atin.    10  At  ginawang  gayon 
ng  mga  lalaki ;  na  kumuba  ng  dalawang 
bakang  bagong  kapanganganak,  at  mga 
ikinabit  sa  karro,  at  kinulong  ang  kani- 
lang mga  guya  sa  babay  :    ll  At  kanilang 
inilagay  ang  kabrn   ng   Panginoon   sa 


karro,  at  ang  kaba  na  may  mga  dagang 
ginto  at  ng  mga  larawan  ng  kanilang 
mga  bukol.  12  At  tinuid  ng  mga  baka 
ang  daan  sa  Bet-semes ;  sila'y  nagpatuloy 
sa  pinakamaluang  na  daan,  na  umuungal 
habang  yumayaon,  at  bindi  lumiliko  sa 
kanan  o  sa  kaliwa ;  at  ang  mga  pangulo 
ng  mga  Filisteo  ay  sumunod  sa  kanila 
bangang  sa  banganan  ng  Bet-semes.  13  At 
silang  mga  Bet-semita  ay  umaani  ng  kani- 
lang trigo  sa  libis:  at  kanilang  itiningin 
ang  kanilang  mga  mata,  at  nakita  ang 
kaban,  at  nangagalak  sa  pagkakita.  ^  14  At 
ang  karro  ay  pumasok  sa  bukid  ni  Josue 
na  Bet-semita,  at  tumayo  doon,  na  kinaro- 
roonanng  isang  malaking  bato :  at  kanilang 
binati  ang  kahoy  sa  karro,  at  inihandog 
ang  mga  baka  na  pinakabandog  na  su|u- 
nuging  sa  Panginoon.  15  At  ibinaba  ng 
mga  Levita  ang  kaban  ng  Panginoon,  at 
ang  kaba  na  nasa  kaniya,  na  may  silid  na 
mga  biyas  na  ginto,  at  mga  ipinatong  sa 
malaking  bato  yaon :  at  ang  mga  lalaki  sa 
Bet-semes  ay  nagbandog  ng  mga  bandog 
na  susunugin  at  naghayin  ng  mga  bayin 
ng  araw  ding  yaon  sa  Pan&inoon.  16  At 
ng  makita  ng  limang  puno  ng  mga  Filisteo, 
sila'y  nagbalik  sa  Ekron  ng  araw  ding 
yaon. 

17  At  ito  ang  mga  bukol  na  ginto  na 
ibinalik  ng  mga  Filisteo  sa  Panginoon  na 
pinakabandog  dahil  sa  pagkakasala ;  kay 
Asdod  ay  isa,  kay  Gaza  ay  isa ;  kay  Aske- 
lon  ay  isa;  kay  Gat  isa;  kay  Ekron  ay 
isa;    18  at  ang  mga  dagang  ginto  ayon 
sa  bilang  ng  labat  ng  ciudad  ng  mga  Filis- 
teo na  nauukol  sa  limang  pangulo,  ang 
mga  ciudad  na  nakukutaan  at  gayon  din 
ang  mga  nayon  sa  parang:  sa  makatuid 
baga'y  sa  malaking  bato  na  kanilang  pinag- 
babaan  ng  kaban  ng  Panginoon  {na  ang 
hatcmg  yaon  ay  namamalagi  bangang  s^Ya,yr 
na  ito)  sa  bukid  ni  Josue  na  Bet-semita. 
19  At  ang  Dios  ay  sumugat  sa  mga  lalaki 
sa  Bet-semes,  sapagka't  sila'y  tumingin  sa 
loob  ng  kaban  ng  Panginoon,  sa  makatuid 
baya'y  sumugat  siya  sa  bayan  ng  limang 
puong  libo  at  pitong  puong  lalaki.     At 
ang  bayan    ay  nanaglioy,   sapagka't   si- 
nugatan   ng  Panginoon  ang    bayan  na 
may  malaking  patayan.     £0  At  ang  mga 
lalaki  sa  Bet-semes  ay  nagsabing :     i  Sino 
ang  makatatayo  sa  barap  ng  Panginoon, 
sa  santong  Dios  na  ito  ?  at  i  sino  ang  ka- 
niyang sasampabin  mula  sa  atin  ?    21  At 
sila'y  nagsugo  ng  mga  sugo  sa  mga  tuma- 
taban    sa    Kiriat-jearira,    na  nagsabing: 
Ibinalik  ng  mga  Filisteo  ang  kaban  ng 


284 


SAMUEL. 


6.  21 


Panginoon;  kayo^y  magsipanaog,  at  isam- 
pa  ninyo  sa  iajo. 

*J  At  ang  Diga  lalaki  sa  Kiriat-jearim  ay 
_^  naparocn,  at  isinampa  ang  kaban  r,g 
1  Ai^GiNOON,  at  dinala  sa  baliay  ni  Abi- 
nadab  sa  burol,  at  pinagsanto  si  Eleazar 
iia  kaniyaiig  anak,  npanc^  iDiratan  aiig 
kaban  r.g  Paxginoon. 

2  At  nangyari,  mula  sa  araw  na  Italian 
ang  kaban  sa  Kiriat-jearim,  na  ang  pana- 
hon  ay  Ijiimaba;  (sapagka't  naging  dala- 
wang  puong  taon:)  at  ang  boong  bahav 
ng  Israel  ay  tuniaghoy  ^a  likuran  n'g 
Fakgijs^oon.  3  At  nagsalita  si  Samuel 
sa  boong  bahay  ng  Israel,  na  naasabing: 
Kiing  kayo'y  raagbabalik  sa  Panginoon 
I'g  boong  inyong  puso,  inyo  ngang  alisln 
ang  ibang  mga  dios,  at  ang  ruga  Ash  tare  th 
sa  inyo,  at  ilianda  ninyo  ang'inyonfT  rnj^a 
pnso  sa  Paxginoon,  at  sa  kaniya  lamang 
kayo  maglingkod  :  at  ililigtas  niya  kayo 
ra  kamay  ng  mga  Filisteo.  4  Ng  niygka- 
gayo'y  inalis  ng  mga  anak  ng  Israel  "ang 
mga  Baal  at  ang  Ashtaroth,  at  sa  Paxgi- 
XOON  lamaiig  naglingkod. 

5  At  si  Samuel  ay  nagsabing :  Pi^anin 
ninyo  ang  boong  Israel  sa  I\Iizpa,  at  ida- 
dalangin  ko  kayo  sa  Pakgixoox.  6  At 
l^anilang  pinisan  sa  Mizpa,  at  umidb  ng 
tubig,  at  ibmuhcs  sa  liarap  ng  Paxgixoox, 
at  nagkulacion  ng  aray/  'na  yaon,  at 
nagsabing:  Kami  ay  nagka^ala'laban  sa 
Paxgixoox.  At  liinatulan  ni  Samnel 
ang  mga  anak  ng  Israel  sa  Mizpa.  7  At 
ng  marinig  ng  m.ga  Filisteo  na  ang  mga 


ng  Israel  ay  nagtitipon  sa  MizDa. 
aiig  mga  pangiilo  ng  mga  Fili'-ieo  ^i^j 
siimampa  laban  sa  Israel.  "At  ng  marini^o- 
ng  mga  anak  ng  Israel,  sila'y  natakot  sa 
mga  Filisteo.  8  At  sinabi  lig  mga  anak 
ng  Israel  kay  Samnel:  ilnag  kang  tu- 
^\%ii|i''i  J^a<^adaing  sa  PAXGixooxGating 
Dios,  daliil  sa  atin,  npang  iligtas  niya 
tayo  sa  kamay  ng  mga  Filisteo.  §  At 
knmnha  si  Samuel  ng  isang  corderong 
pasusuhin,  at  inihandog  na  pinaka  boong 
bandog  na  susunugin  sa  Paxgixoox:  at 
dumaing  si  Samuel  sa  Paxgixoox  dahil 
sa  Israel;  at  ang  Paxgixoox  ay  sumagot 
sa  kaniya.  lo  At  saniantalang  si  Samuel 
ay  naglia bandog  ng  liauviog  na\susunugin, 
ang  mga  Filisteo  ay  lomapit  npang  maki- 
pagbaka  laban  sa  Israel:  nguni't  ang 
Paxgixoox  ay  knmulog  ng  i:^.ang  malakas 
na  kulog  ng  ara\y  na  yaon  sa  mga  Filis- 
teo, at  tinulig  sila;  at  piWv  nasugatan  sa 
harap  ng  Israel,  ll  At  ang  mga  lalaki 
sa  Israel  ay  lumabas  sa  Mizpa,  at  binabol, 


ang  mga  Filisteo,  at  sinugatan  sila,  ban- 
gang  sa  dumating  sila  sa  Bet-kar.     12  Kg 
magkagayo'y  kumuha  si  Samuel  ng  isang 
oato,  at  inilagay  sa  pag-itan  ng  Mizpa  at 
n.g  Sen,  at  tinawag  ang  pangalan  noon  na 
Eben-ezer,  na  sinabing:     Hangang  dito'y 
tmulungan  tayo  ng  Paxgixoox.     13  Sa 
gayoV    ang    mga  Filisteo    ay   nangavu- 
papa.    at    hindi    na    sila    nasok    pa "  sa 
hanganan  ng  Israel.     At   ang  kamay  ng 
Paxgixoox    ay    naging    laban    sa  'mga 
Filisteo  lahat  ng  araw  ni  Samuel.     14  At 
ang    mga    ciudad    na    sinakop    ng    mga 
Filisteo   sa  Israel  ay    nasauli'  sa"  Israel 
mula  sa  Ekron  hangang  sa  Gal;  at  ang 
mga  hanganan  niya  ay  pina}iaging  laya 
ng  Israel  sa  kamay  ng  mga  Filisteo.     At 
nagkaroon  ng  kapayajman  sa  ]>ag-itan  ng 
Israel  at  ng  mga  Amorrco.     15  At  hina- 
tulan  ni  Samuel  ang  Israel  laliat  ng  araw 
ng  kaniyang  buhay.     16  At  siyaV  naparo- 
roon  na  lumiligid  taon-toon  sa  Bet-el,  at 
sa  Gilgal,  at  sa  Mizpa;  at  hinatulan  niya 
ang   I>^rael   sa  lahat  ng   lugar   na   yaon. 
,  ^.  At  ang  kaniyang  balik  ay  sa  Kama, 
{ sapagxa t  nandoon  ang  kaniyang  bahav: 
at  dooV  hinatulan  niya  ang  Israel:   at 
siyaV   nagtayo    roon   ng   i«^ang    altar    sa 
Paxgixoox. 

Q  At  nangyari,  ng  si  Samuel  ay  matanda 
^^'  no-,  na  kaniyang  ginawa  ang  kani- 
yang mga  anak,  na  mga  hukom  sa  Israel. 
2  Ang  pangalan  nga  ng  kaniyang  panga- 
nay  ay  Joel ;  at  aiig  pangalan  ng  kaniyang 
ikalawa  ay  Abiya ;  sila'y  mga  hukom  sa 
Beer-seba.  3  At  ang  kaniyang  mga  anak 
ay  hindi  lumakad  sa  kaniyang  mga  daan, 
kungdi  lumiko  na  sumunod  sa  suhol,  at 
tumangap  ng  mga  kaloob,  at  sinira  ang 
paghatol. 

4  Ng  magkagayo'y  nagpipisan  ang  mga 
matanda  ng  Israel,  at  naparoon  kav  Sj)- 
muel  sa  Eama :  5  at  kanilang  sinabi  sa 
kaniyang :  Narito,  ikaw  ay  matanda,  at 
ang  iyong  mga  anak  ay  hindi  lumalakad 
sa  lyong  mga  daan  :  ngayon  n.ga'y  lagyan 
mo  kami  ng  isang  hari  npang  humatoi  sa 
amin  gaya  ng  lahat  ng  nacion.  6  ISguni't 
hindi^  minabuti  ni  Samuel,  ng  kanilang 
sabihing :  Bigyan  mo  kami  ng  isang  ban 
upang  humatoi  sa  amin.  At  si  Samuel  av 
nanalangin  sa  Paxgixoox,  7  At  sinabi 
ng  Paxgixoox  kay  Samuel :  Dingin  mo 
ang  yoces  ng  bayan  sa  lahat  ng  kanilang 
sinasabi  sa  iyo  :  sapagka't  liindi  ikaw  ang 
kanilang  inilalaglag,  kungdi  inilalagiag 
nila  ako,  upang  huag  akong  maghari  sa 
kanila.     8  Ayon  sa  lahat  na  mga  gay,ra  na 


9.  9 


I,  SAMUEL. 


285 


kanilang  ginawa  mula  ng  araw  na  isainpa 
ko  sila  mula  sa  Egipto  hangang  sa  araw 
na  ito,  Ea  kanilang  pag-iiwan  sa  akin,  at 
paglilingkod  sa  ibang  niga  dios  gayon 
ang  ginagawa  nila  sa  iyo.  9  xsgayon 
nga'y  dingin  mo  ang  kanilang  voces : 
gayon  ma'y  tatangi  kang  mainam  sa  ka- 
nila,  at  ipakikilala  mo  sa  kanila  ang  pa- 
raan  ng  hari  na  maghaliari  sa  kanila. 

10  At  isinaysay  ni  Samuel  ang  boong 
salita  ng  Fakginoon  sa  bayan  na  liumi- 
hingi  sa  kaniya  ng  isang  hari.  li  At  ka- 
niyang  sinabing :  Ito  ang  magiging  paraan 
ng  hari  na  maghahari  sa  inyo  :  kaniyang 
kukunin  ang  iyong  mga  anak  at  kaniyang 
mga  ilalagay  sa  kaniya  dahil  sa  kaniyang 
mga  karro,  at  upang  maging  mga  manga- 
ngabayo  niya ;  at  sila'y  tatakbo  sa  unalian 
ng  kaniyang  karro  :  12  at  kaniyang  mga 
ihahalal  sa  kaniya  na  mga  kapitan  ng 
lilibuhin,  at  mga  kapitan  ng  lilimampuin ; 
at  kaniyang  ilalagay  am  iba  upang  bumukid 
ng  kaniyang  lupa,  af  umani  ng  kaniyang 
aanihin,  at  upang  gawing  kaniyang  mga 
sangkap  na  pangbaka,  at  sangkap  sa  ka- 
niyang mga  karro.  13  At  kaniyang  ku- 
kunin ang  iyong  mga  anak  na  babaye 
upang  maging  mga  tagapagpabango,  at 
maging  mga  tagapagluto,  at  maging 
mga  magtitinapay.  14  At  kaniyang  ku- 
kunin ang  iyong  mga  bukid,  at  ang 
iyong  mga  uvasan,  at  ang  iyong  mga 
olivahan,  sa  makatuid  baga'y  ang  pina- 
kamahusay  sa  kanila,  upang  mga  ibigay 
sa  kaniyang  mga  alipin.  15  At  kaniyang 
kukunin  ang  ikasampuong  bahagi  ng  in- 
yong  binhi,  at  ng  inyong  mga  uvasan,  at 
ibibigay  sa  kaniyang  mga  oficial,  at  sa 
kaniyang  mga  alipin.  16  At  kaniyang 
kukunin  ang  inyong  mga  aliping  lalaki 
at  babaye,  at  ang  inyong  pinakamabuting 
binata,  at.  ang  inyong  mga  asno,  at 
mga  ilalagay  sa  kaniyang  mga  gagawin. 

17  Kaniyang  kukunin  ang  ikasampuong 
bahagi  ng  inyong  mga  kawan :  at  ka- 
yo'y    magiging    kaniyang    mga    alipin. 

18  At  kayoV  dadaing  sa  arav/  na  yaon, 
dahil  sa  inyong  hari  na  inyong  pipiliin : 
at  hindi  kayo  sasagutin  ng  Panginoon 
sa  araw  na  yaon.  19  Nguni't  tinangi- 
hang  dingin  ng  bayan  ang  voces  ni  Sa- 
muel; at  kanilang  sinabing:  Hindi; 
kungdi  magkakaroon  kami  ng  hari  sa 
amin  ;  20  upang  kami  naman  ay  maging 
gaya  ng  lahat  na  mga  nacion  ;  at  upang 
hatiil^O  kami  ng  aming  hari,  at  lumabas 
sa  harap  namin,  at  ibaka  ang  aming  paki- 
kipagbaka.      21  At    narinig    ni    Samuel 


ang  lahat  na  mga  salita  ng  bayan,  at 
kaniyang  mga  isinaysay  sa  mga  pakinig 
ng  Panginoon.  22  At  sinabi  ng  Pa]S'Gi- 
NOON  kay  Samuel :  Dingin  mo  ang  kani- 
lang voces  at  halalan  mo  sila  ng  hari. 
At  sinabi  ni  Samuel  sa  mga  lalaki  sa 
Israel :  Yumaon  ang  bawa^t  isa  sa  inyo 
sa  kaniyang  ciudad. 

9  May  isang  lalaki  ngang  kay  Benja- 
min, na  ang  pangala'y  Kis,  na  anak 
ni  Abiel,  na  anak  ni  Zeror,  na  anak  ni 
Bekorat,  na  anak  ni  Afia,  na  anak  ng 
isang  Benjamita,  isang  makapangyarihang 
lalaki  na  may  tapan^.  2  At  siya^y  may 
isang  anak  na  lalaki,  na  ang  pangala'y 
Saul,  isang  binata  at  makisig,  at  walang 
makisig  na  katawo  sa  mga  anak  ng  Israel 
kay  sa  kaniya :  mula  sa.  k£u:iiyang  mga 
balikat  at  hangang  sa  paitaas  ay  siya'y 
higit  kay  sa  sino  man  sa  bayan.  3  At 
ang  mga  asno  ni  Kis  na  ama  ni  Saul  ay 
nawala.  At  sinabi  ni  Kis  kay  Saul  na 
kaniyang  anak:  Ipagsama  mo  ngayon 
ang  isa  sa  mga  alipin,  at  ikaw  ay  mag- 
tindig,  at  hanapin  mo  ang  mga  asno. 
4  At  kaniyang  tinahak  ang  lupaing  ma- 
burol  ng  Efraim,  at  nagdaan  sa  lupain  ng 
Salisa,  nguni't  hindi  nila  mga  nasum- 
pungan :  ng  magkagayo^y  sila'y  nag- 
daan sa  lupain  ng  Saalim,  at  mga  wala 
roon  :  at  sila'y  nagdaan  sa  lupain  ng  mga 
Benjamita,  nguni't  hindi  nila  mga  na- 
sumpungan  doon.  5  Ng  sila^y  dumating 
sa  lupain  ng  Zuf,  sinabi  ni  Saul  sa  kani- 
yang alipin  na  kasama  niya :  Halika  at 
magbalik  tayo ;  baka  waling  bahala  ng 
aking  ama  ang  mga  asno  at  ang  alalaha- 
nin  ay  tayo.  6  At  sinabi  niya  sa  kani- 
yang :  Narito,  may  isa  ngang  lalaki  ng 
Dios  sa  ciudad  na  ito,  at  siya^y  isang 
lalaking  may  dangal ;  lahat  ng  kaniyang 
sabihin  ay  tunay  na  nangyayari :  ngayo'y 
pumaroon  tayo ;  marahil  ay  masasasay 
niya  sa  atin  ang  tungkol  sa  ating  lakad 
kung  saan  tayo  paroroon.  7  Ng  mag- 
kagayoV  sinabi  ni  Saul  sa  kaniyang 
aliping:  Nguni't  narito,  kung  tayo'y 
pumaroon,  ^ano  ang  ating  dadalhin  sa 
lalaki,  ?  sapagka't  naubos  na  ang  tinapay 
sa  ating  mga  buslo,  at  wala  na  tayong 
madadalang  kaloob  sa  lalaki  ng  Dios : 
I  anong  mairoon  tayo  ?  8  At  sumagot  uli 
ang  alipin  kay  Saul,  at  nagsabing :  Na- 
rito, mairoon  ako  sa  aking  kamay  na 
ikaapat  na  bahagi  ng  isang  siklong  pilak : 
na  aking  ibibigay  sa  lalaki  ng  Dio>s, 
upang  j^aysayin  sa  atin  ang  atin^  lakad. 
9  (Ng  una  sa  Israel,  pagka  ang  isang  la- 


286 


L  SAMUEL, 


9.  9 


kki  ay  mag-uusisa  za  Dies,  ganito  ang 
cinasabi :  llalika  at  tayo'y  pumarcon  sa 
nakakakita :  sapagka't  yaoii  ngang  tinata- 
wag  iia  Profeta  ngavuii  ay  tiimtawag  ug 
una  iia  Nakakakita,)  lo  Kg  magkaga- 
yo'y  sinabi  nl  Saul  sa  kaniyang  aliping : 
Mabuti  ang  sinasabi  mo ;  lialika,  tayo^y 
pumaroon.  Sa  gayo'y  silaV  naparoon  sa 
ciudacl  na  kinaroroonan  ng  lalaki  iig 
Dios.  11  Samantalang  sila'y  sumasampa 
sa  ciudad,  sila'y  nakasalulong  Kg  mga 
dalagang  lumalabas  upang  umigib  Dg  tu- 
big,  at  sinabi  nila  sa  kanilang  :  i  Narito 
ba  ang  nakakakita?  12  At  silaV  su- 
magot  sa  kaniki,  at  nagsabing:  Siya'y 
nariyan ;  narito,  nasa  unahan  mo  :  mag'- 
madali  kayo  ngayon,  sapagka't  siya'y  na- 
paroon ngayon  sa  ciudad  ;  sapagka't  ang 
bayan  ay  may  bayiu  ngayon  sa  mataas  na 
bagar :  13  pagkapasok  ninyo  sa  ciudad, 
ay  agad  masusumpungan  ninyo  siya,  bago 
siya  sumampa  sa  mataas  na  lugar  upang 
kumain ;  sapagka't*  ang  bayan  ay  bindi 
kakain  baiigang  sa  siya^  dumating,  sa- 
pagka't  kaniyang  binabasbasan  ang  bayin  ; 
at  pagkatapos  ay  Immakain  ang  mga 
inanyayahan.  Kaya  nga  sumampa  kayo  : 
sapagka^t  sa  eras  na  ito'y  inyong  masu- 
sumpungan siya.  14  At  sila^y  sumampa 
sa  ciudad  ;  at  pagpasok  nila  sa  ciudad, 
narito,  si  Samuel  ay  nasasalubong  nila, 
na  papasampa  sa  pinakamaluang  na  daan. 
15  Iniliayag  nga  ng  Panginoon  kay 
Samuel  isang  araw  bago  si  Saul  ay  napa- 
roon, na  sinabing  :  l«  Bukas  sa  ganitong 
oras  ay  susuguin  ko  sa  iyo  ang  isang 
lalaki  na  mula  sa  lupain  ng  Benjamin,  at 
iyong  papahiran  siya  ng  langis  upang 
maging  pangulo  sa  aking  bayang  Israel, 
at  kaniyang  ililigtas  ang  aking  bayan  sa 
kamay  ng  mga  Filisteo  :  sapagka^t  aking 
tiningnan  ang  aking  bayan,  daliil  sa  ang 
kanilang  daing  ay  dumating  sa  akin. 
17  At  ng  makita  ni  Samuel  si  Saul,  nag- 
sabi  ang  PangiisOON  sa  kaniyang :  j  Na- 
rito ang  lalaki  na  aking  sinalita  sa  iyo  ! 
ito  nga  ang  magkakaroon  ng  kapangyari- 
han  sa  aking  bayan.  18  Ng  magkagayo'y 
lumapit  si  Saul  kay  Samuel  sa  pintuang- 
daan,  at  nagsabing :  Jlsinasamo  ko  sa  iyo 
na  saysayiii  mo  sa  akin,  kung  saan  nan- 
doon  ang  baliay  ng  nakakakita.  19  At 
su  magot  si  Samuel  kay  Saul,  at  nagsa- 
bing :  Ako  ang  nakakakita ;  sum^ampa 
ka  sa  unahan  ko  sa  mataas  na  lugar,  sa- 
pagka't  kakain  kang  kasalo  ko  ngayon  : 
at  sa  kinaumagaluiD  ay  payayaunin  kita, 
^t  sasaysaying  ko  >a   iyo  ang  laliat   nt^ 


nasa  iyong  puso.  20  At  tungkol  sa  iyong 
mga  asno  na  may  tatlong  araw  ng  nawa- 

wala,  huag  mong  mga  aalalahanin ;  sa- 
pagka^t  iiasumpujigan  na.  I  At  kanino  ang 
bov.ng  pagnanasa  sa  Israel?  ^^  Hindi  ba 
sa  iyo,  at  sa  boong  babay  ng  iyong  ama? 
21_At  si  Saul  ay  sumagot,  at  nagsabing : 
I  Hindi  ba  ako  Benjamita  sa  pinakamaliit 
na  angkan  ng  Israel  ?  l  at  ang  aking  ka- 
mag-anakan  ang  pinakamababa  sa  mga 
kamag-anakan  ng  angkan  ng  Benjamin  ? 

1  bakit  nga  nagsasalita  ka  sa  akin  ng  ga- 
nitong paraan  ?  22  At  ipinagsama  ni 
Samuel  si  Saul  at  ang  kaniyang  alipin,  at 
dinala  niya  sila  sa  kabaliayan,  at  pinaupo 
sila  sa  pinakapangulong  lugar  sa  gitna 
nila  na  mga  na  anyayalian,  na  may  mga 
tatlong  puong  katawo.  23  At  sinabi  ni 
Samuel  sa  mangluluto  :  Dalhin  mo  rito 
ang  babagi  na  ibinigay  ko  sa  iyo,  na  si- 
yang  aking  sinabi  sa  iyong :  Ilagay  mo  ito 
sa  iyo.  24  At  itinaas  nga  ng  mangluluto 
ang  bita,  at  yaong  nakapatong,  at  ini- 
lagay  sa  barap  ni  Saul.  At  sinabi  ni 
Samuel :  \  Narito,  siya  ngang  itinago  ! 
ilagay  mo  sa  barap  mo  at  iyong  kanin  ; 
sapagka^t  iningatan  sa  takdang  panaboii 
para  iyo,  sapagka't  aking  sinabing:  A- 
king  inanyayahan  ang  bayan.  Sa  gayo'y 
kumain  si  Saul  na  kasalo  ni  Samuel  ng 
araw  na  yaon.  25  At  ng  sila'y  maka- 
baba  sa  ciudad  mula  sa  mataas  na  lugar,  si- 
ya'y nakipagpulong  kay  Saul  .sa  pulupo 
ng  bahay.  26  At  silaV  nagbangong  ma- 
aga:  at  nangyari  sa  pagbubukang  liway- 
way,  na  tinawag  ni  Samuel  si  Saul  sa 
pulupo,  na  sinabing:  Bangon,  upang  ma- 
pagpaalam  kita.  At  si  Saul  ay  nagbangon, 
at  lumabas  kapua  sila,  siya  at  si  Samuel. 
27  At  ng  sila^y  lumalabas  sa  liangannan 
ng  ciudad,  sinabi  ni  Samuel  kay  Saul: 
Sabiliin  mo  sa  aliping  njagpauna  sa  atin, 
(at  siya^y  nagpauna,;  ngani't  tumigil  ka 
sa  oras  na  ito,  upang  maiparinig  ko  sa 
iyo  ang  salita  ng  Dios.  ^ 

11^  Ng  magkagayo'y  kumuba  si  Samuel 
■  w  ng  isang  botelkiug  langis,  at  ibinu- 
hos  sa  ulo  niya,  at  hinagkan  niya  siya,  at 
sinabing:  ^  Hindi  ba  ang  Panginoon 
ang  nagpahid  sa  iyo  ng  langis  upang 
maging    puno    ka    sa    kaniyang    mana? 

2  Paghiwalay  mo  sa  akin  ngayun,  masu- 
sumpungan mo  nga  ang  dalawang  lalaki 
sa  siping  ng  libingan  ni  Eakel,  sa  hanga- 
nan  ni  Benjamin  sa  Zelza ;  at  sasabihin  nila 
sa  iyong  :  Ang  mga  asno  na  iyong  hina- 
banap  ay  nasumpungaa  na ;  at,  narito, 
niwalang  babala  ng  iyorg  ama  ang  mga 


10.  26 


I.  SAMUEL, 


287 


asno,  at  ang  inaalaala  ay  kayo,  na  sinasa- 
bing :  I  Paano  ang  aking  gaga  win  sa  aking 
anak?  3  Kung  magkagayo^  magpapa- 
tuloy  ka  mula  roon,  at  darating  ka  sa 
encinahan  ng  Tabor,  at  masasalubong  ka 
doon  ng  tatlong  lalaki  na  sinasampa  ang 
Dio3  sa  Bet-el,  ang  isa'y  may  dalang 
tatlong  anak  ng  kambing,  at  ang  isa'y  may 
dalang  tatlong  tinapay,  at  ang  isa'y  may 
dalang  isang  botellang  alak  :  4  at  babatiin 
ka  nila,  at  bibigyan  ka  ng  dalawang  tina- 
pay ;  na  iyong  tatangapin  sa  kanilang  ka- 
may.  5  Pagkatapos  darating  ka  sa  burol 
ng  Digs,  na  nandoon  ang  isang  pulutong  na 
mgaFilisteo  :  at  mangyayari  pagdating  mo 
roon  sa  ciudad,  na  makakasalubong  ka  ng 
isang  pulutong  na  mga  profeta  na  bumaba- 
ba  mula  sa  mataas  na  lugar,  na  may  salte- 
rio,  at  tambol,*at  flauta,  at  alpa  sa  harap  ni- 
la ;  at  sila'y  nagsisipanghula :  6  at  ang 
espiritu  ng  Pais^ginoon  ay  darating  na 
makapangyarihan  sa  iyo,  at  mangliubula 
kang  kasama  nila,  at  ikaw  ay  magiging 
bagong  lalaki.  7  At  mangyari,  pagka 
ang  mga  tandang  ito  ay  dumating  sa  iyo, 
na  gawin  mo  sa  iyo  ang  masusumpungan  ng 
iyong  kamay ;  sapagka't  ang  Dios  ay  su- 
masaiyo.  8  At  ikaw  ay  bababang  una  sa 
akin  sa  Gilgal ;  at  narito,  bababain  kita, 
upang  maghandog  ng  mga  bandog  na  susu- 
nugin,  at  maghayin  ng  mga  hayin  na  mga 
bandog  tungkol  sa  kapayapaan:  pitong 
araw  na  maghihintay  ka,  hangang  sa  ako^y 
pumaroon  sa  iyo,  at  ituro  sa  iyo  kung  ano 
ang  iyong  gagawin.  9  At  nangyaring 
gayon,  na  pagtalikod  niya  na  iwan  niya 
si  Samuel,  binigyan  siya  ng  Dios  ng  ibang 
puso :  at  ang  lahat  na  mga  tandang  yaon 
ay  nangyari  sa  araw  na  yaon. 

10  At  ng  sila'y  dumating  doon  sa  burol, 
narito,  isang  katipunan  ng  mga  profeta 
ay  nasasalubong  niya ;  at  ang  espiritu  ng 
Dios  ay  dumating  na  makapangyarihan 
sa  kaniya,  at  siya'y  nanghula  sa  gitna 
nila.  11  At  nangyari,  ng  makita  siya  ng 
lahat  na  nakakakilala  sa  kaniya  ng  una, 
na  narito,  siya'y  nanghuhulang  kasama 
ng  mga  profeta,  nagsasabihan  nga  ang 
bayan :  i  Ano  ito  na  nangyari  sa  anak  ni 
Kis?  iSi  Saul  ba  ay  nasa  gitna  rin  ng 
mga  profeta  ?  12  At  isa  sa  lugar  na  yaon 
ay  sumagot,  at  nagsabing  :  i  At  sino  ang 
kaniyang  ama  ?  Kaya't  naging  kawikaan : 
iSi  Saul  ba  ay  nasa  gitna  rin  ng  mga 
profeta?  13  At  ng  siya'y  makatapos  ng 
panghuhula,  siya'y  sumampa  sa  mataas 
aa  lugar. 

14  At  sinabi  ng  amain  iii  Saul  sa  kaniya 


at  sa  kaniyang  aliping :  ^  Saan  kayo  na- 
paroon  ?  At  kaniyang  sinabing :  Upang 
hanapin  ang  mga  asno :  at  ng  aming  makita 
na  liindi  masumpungan,  kami  ay  naparoon 
kay  Samuel.  15  At  sinabi  ng  amain  ni 
Saul:  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  saysayin 
mo  sa  akin,  kung  ano  ang  sinabi  ni 
Samuel  sa  inyo.  16  At  sinabi  ni  Saul  sa 
kaniyang  amain:  Sinabi  niya  sa  aming 
lubos  na  ang  mga  asno  ay  nasumpungan 
na.  Nguni't  tungkol  sa  bagay  ng  ka- 
harian,  na  sinalita  ni  Samuel,  hindi  niya 
isinaysay  sa  kaniya. 

17  At  tinawag  ni  Samuel  ang  bayan  sa 
PanQinoon  sa  Mizpa ;  18  at  sinabi  niya 
sa  mga  anak  ng  Israel :  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon,  ng  Dios  ng  Israel :  Isi- 
nampa  ko  ang  Israel  mula  sa  Egipto,  at 
pinapaging  laya  ko  kayo  sa  kamay  ng 
mga  taga  Egipto,  at  sa  kamay  ng  la- 
hat  na  kaharian  na  pumighati  sa  inyo: 

19  Nguni't  itinakuil  ninyo  sa  araw  na  ito 
ang  inyong  Dios,  na  siyang  nagligtas  sa 
inyo  sa  lahat  ng  inyong  kasakunaan  at 
kapighatian :  at  sinabi  ninyo  sa  kaniyang : 
Hindi,  kungdi  lagyan  mo  kami  ng  isang 
hari.  Ngayon  nga'y  humarap  kayo  sa 
Panginoon  ayon  sa  inyong  mga  ang- 
kan    at    ayon  sa  inyong   mga    libolibo. 

20  Sa  gayo'y  pinalapit  ni  Samuel  ang 
lahat  ng  angkan,  at  ang  angkan  ni  Ben- 
jamin ang  kinuha.  21  x4.t  kaniyang  inila- 
pit  ang  angkan  ni  Benjamin  ayon  sa 
kaniyang  mga  kasambahay,  at  ang  angkan 
ni  Matri  ay  siyang  kinuha :  at  si  Saul  na 
anak  ni  Kis,  siyang  kinuha;  nguni't  ng 
kanilang  hinahanap  siya  ay  hindi  nasum- 
pungan. 22  Kaya't  kanilang  itinanong 
uli  sa  Panginoon:  ^Nandito  ba  ang 
lalaking  naparito?  At  ang  Panqinoon 
ay  sumagot :  Narito  siya'y  nagtatago  sa 
mga  kasangkapan.  23  At  sila'y  tumakbo  at 
dinala  mula  roon :  at  ng  siya'y  tumayo  sa 
gitna  ng  bayan,  ay  siya'y  mataas  kay  sa 
sino  man  sa  bayan,  mula  sa  kaniyang  mga 
balikat  at  paitaas.  24  At  sinabi  ni  Sa- 
muel sa  boong  bayan:  ^Nakikita  ba 
ninyo  siya  na  pinili  ng  PAN^mooN,  na 
walang  gaya  niya  sa  boong  bayan?  At 
ang  boong  bayan  ay  sumigaw  at  nagsa- 
bing ;     Iligtas  ng  Dios  ang  hari. 

25  Ng  magkagayo'y  sinaysay  ni  Samuel 
sa  bayan  ang  paraan  ng  kaharian  at 
isinulat  sa  isang  libro  at  inilagay  sa  harap 
ng  Panginook.  At  pinapagpaalam  ni 
Samuel  ang  boong  bayan,  bawa't  tawo  ay 
sa  kaniyang  bahay.  26  At  si  Saul  ay 
uniowi  sa  kaniyang  bahay  sa  Gibea;  at 


288 


I.  SAMUEL. 


10.  26 


yumaong  kasama  niya  ang  luikho,  iia  ang 
kanilang  mga  kaloobanay  kinikosng  Dio.J 
2.7  Ngnni't  siiiabi  ng  mga  anak  ng  Belial : 
iPaaiigng  ililigtas  tajo  iig  tawong  ito?  at 
kanilang  niwalang  kabululian  at  liindi 
nila  dinalhan  ng  kaloob.  Ngiuii't  siva'y 
liindi  umimik. 

II  Kg  magkagayo'y  si  Nahas  na  Ammonita 
ia     ay  sumampa,   at    tnmavo    laban    sa 
Jabes-gilead :  at  sinabi  ng  laliat  na  lalaki  sa 
Jabes  kay  lA'alias;     Guniawa  ka  nfr  tipan 
sa  amin,  at  kanu  ay  maglilingkod  "sa  ivvO. 
2  At  sinabi  ni  Nalias  na  Amonita  sa  kani- 
lang:    Sa  ganitong  paraan  gagawin  ko  sa 
inyo,  na  ang  inyong  mga  kanang  mata  av 
dukitin ;  at  aking  ilalagap  na  piorikasiini- 
bat  sa  boong  Israel.     3  At  sinabi  ng  mga 
matandasa  Jabes  sa  kaniyang:     Bigyan 
mo  kami  ng  palugit  na  pitong  araw,^  u- 
pang   kami   ay   makapagpasugo   ng   mga 
sugo  sa  lahat  ng  hanganan  ng  Israel ;  at 
kung  rnagkagayon,  knng  wala  ng  maglilig- 
tas  sa  amin,  kami  ay  lalabas  sa  lyo.     4  Ng 
magkagayo'y  piniiaroon  ang  mga  sugo  sa 
Gibea  ni  Saul  at  sinalita  ang  mga  salftang 
ito  sa  mga  pakinig  ng  bayan :  at  ang  boong 
bayan  ay   itinaas   ang   voces  at  umiyak 
5  At,  narito,  siniisundan  ni  Saul  ang  mga 
baka  sa  bukid  ;  at  sinabi  ni  Saul :     ^  Anong 
mayi'oon  ang  bayan  na  sila'y   umiiyak  ? 
At  kanilang  islnaysay  ang  mga  salita  ng 
mga  lalaki  sa  Jabes.     a  At  ang  espiritu 
ng  Dios  ay  dumating  na  makapangyarihan 
kay  Saul  ng  kaniyang  marinig  ang  mga 
salitang   yaon,  at  ang  kaniyang  galit  ay 
nag-alab  na    mainam.     7  At  siya'y   ku- 
rnulia  ng  isang  parehang  baka/at' kani- 
yang kinatay,  at  mga  ipinadala  niya  sa 
lahat  ng  hanganan  ng  Israel  sa  pamatnag- 
itan  ng  kamay  ng  mga  sugo,  na  sinabing  : 
Sino   mang   hindi   lumabas  na  sumunod 
kay  Saul  at  kay  Samuel,  ganiyang  ano* 
gagawin  sa  kaniyang  mga  baka^.     At  anS 
takot  sa  Panginoon  ay  nahulog  sa  bayan° 
at   sila'y  lumabas  na  parang  iisang  tawo! 
8  At  binilang  niya  sila  sa  Bezek  ;  at  ang 
mga  anak  ng  Israel,   ay   tatlong  daang 
libo,  at  ang  mga  lalaki  ng  Juda  ay  tatlonS 
puong  libo.     9  At  sila'y  nagsabi  sa  mga 
sugo    na  naparoon  :     Gaiiito"  ang  iiiyonp- 
sasabihin  sa  mga  lalaki  sa  Jabes-gilead1 
Bukas  sa  kainitan  ng  araw,  ay  magkaka- 
roon  kayo  ng  pagkaligtas.     At  naparoon 
ang  mga  sugo  at  isinaysay  sa  mga  lalaki 
sa  Jabes ;  at  sila'y  natua.'     St)  Kaya't  si- 
nabi^  ng  mga  jalaki^  sa  Ja bes :     Bukas  lala- 
bas kami  sa  ij'O  at  inyong  gaga v/ in  sa  amin 
ang  lahat  na  inyong'inaakalang  mabuti  sa 


gayoD  sa  klnabuka 
ni    Saul  ang  bayan 


inyo.     11  At  nao 

san,   na  inilagaf  „,    .......  ^..^^   _,^,.   ,,,^ 

tationg  pulatong;  at  silaV  nasok  sa  gitna 
ng  kampamento  sa  ])agbabantay  sa  kiiKi- 
umagulian  at  sinugatan  ang  mga  Ammo- 
nita liangang  sa  kainitan  ng  ara\y :  at 
nangyari,  na  ang  mga  nalabi  ay  nangalat, 
na^  ano  pa't  dalavra  sa  kanila  ay  hindi 
naiwang  magkasama.  ii>  At  sinabi  ng 
bayan  kay  Samuel :  i  Sino  yaong  nagsa- 
sabing  :  ^  Maghahari  ba  si  Saul  sa  amin  ? 
dalhin  dito  ang  mga  tawong  yaon  upang 
aming  patayin  sila.  13  At  sinabi  m 
Saul  :  Walang  tawong  papatayin  sa  araw 
nil  ito:  sapagka't  ngayo'y  gamawa  ano- 
PanGinoon  ng  pagliligtas  sa  Israel. 

14  Ng  makagayo'y  sinabi  ni  Samuel 
sa  bayan  :  Halikayo  at  tayo V  paroon  sa 
Gilgal,  at  ating  ibago  ang  kaharian  doon. 
15  At  ang  boong  bayan  ay  naparoon  sa 
Gilgal :  at  doo'y  ginawa  nfla  sa  Gilgal  si 
Saul  na  hari  sa  harap  ng  Pangixoon;  at 
doo'y  silaV  naghayin  ng  mga  hayin  na 
ruga  handog  tungkol  sa  kapayapaan;  at 
doo'y  si  Saul  at  ang  laljat  ng  lalaki  sa 
Israel  ay  nagalak  na  mainam. 
|0  At  sinabi  ni  Samuel  sa  boong  Israel: 
i^  Narito,  aking  dininig  ang  inyong 
voces  sa  lahat  na  inyong  sinabi  sa  akin' 
at  naghalal  ako   ng  isang  liari  sa  inyo. 

2  At  ngayo^y  narito,  ang  hari  ay  lumaia- 
kad  sa  unahan  ninyo :  at  ako'y  matanda 
na  at  mauban  ;  at,  narito,  ang  aking  mga 
anak  ay  kasama  ninyo  :  at  ako'y  lumakad 
sa  harap  ninyo  mula  sa  aking  kabinataan 
hangang  sa  araw  na  ito.  3  Narito  ako  : 
sumaksi  kayo  laban  sa  akin  sa  harap  ng 
Panginoon,  at  sa  harap  ng  kaniyang  pi- 
nahiran  :  i  kung  kaninong  baka  ang  kinu- 
ha  ko?  o  I  kung  kaninong  asno  ang  kinu- 
hako?  o  I  kung  sino  ang  aking  dinaya? 

3  kung  sino  ang  aking  pinighati  ?  o  ^-  kung 
kaninong  kamay  ako  kumulia  ng  suhol 
upang  bulagin  ang  aking  mga  mata  noon 
at  aking  isasauli  sa  inyo.  ?  4  At  kanilang 
sinabing:  Hindi  ka  nagdaya  sa  amin,  o 
pumighati  man  sa  amin,  o  tumangap  man 
ng  ano  man  sa  Icamay  ng  sino  man.  5  At 
sinaj>i  niya  sa  kanilang:  Ang  Pangi- 
XOON  ay^saksi  laban  sa  inyo,  at  ang;  ka- 
niyang pinahiran  sa  araw  na  Ito  na  hindi 
kayo  nakasumpong  ng  ano  man  sa  aking 
kamay.  At  kanilang  sinabing :  Siya'y 
saksi.  G  At  sinabi  ni  Samuel  sa  bayang*^: 
Ang  Pa:n-ginoon  ang  slyang  naghalal  kav 
Moises  at  kay  Aaron,  at  siyang  nagsampa 
sa  inyong  mga  magulang  mula  sa  lupain  ng 
Egipto.     7  Ngayon  nga'y  tumayo  kav-.' 


13.  4 


L  SAMUEL. 


289 


upang  aking  maipakipagtalo  ^sa  inyo  sa 
liarap  ng  Panginoon  aiig  tungkol  sa  la- 
hat  na  matuicl  na  gawa  ng  Panginoon, 
na  kaniyang  ginawa  sa  inyo  at  sa  inyong 
mga  magulang.  8  Ng  si  Jakob  ay  pasa  E- 
gipto,  at  ang  inyong  mga  magulacgay  du- 
maing  sa  Panginoon,  sinugo  nga  ng  Pa- 
nginoon si  Moises  at  si  Aaron,  na  kumu- 
ha  sa  inyong  mga  magulang  sa  Egiplo, 
at  pinatira  sila  sa  lugar  na  ito.  9  Ngu- 
ni't  nilimot  nila  ang  Panginoong  kani- 
lang  Dios,  at  ipinagbili  niya  sila  sa  kamay 
ni  Sisera,  kapitan  ng  liukbo  ni  Hazor,  at 
sa  kamay  ng  mga  Filisteo,  at  sa  kamay 
ng  hari  sa  Moab,  at  sila'y  bumaka  laban 
sa  kanila.  10  At  sila'y  dumaing  sa  Pa- 
nSinoon,  at  nagsabing :  Kami  ay  nagka- 
sala,  sapagka't  nilimot  namin  ang  Pangi- 
noon at  naglingkod  kami  sa  mga  Baal  at 
sa  Astarot :  ngayon  nga'y  papaging  layain 
mo  kami  sa  kamay  ng  aming  mga  kaa- 
way,  at  kami  ay  maglilingkod  sa  iyo. 
11  At  sinugo  ng  Panginoon  si  Jerubaal, 
at  si  Bed  an,  at  si  Jefta,  at  si  Samuel,  at 
pinapaging  laya  kayo  sa  kamay  ng  inyong 
mga  kaaway  sa  bawa't  dako,  at  kayo'y 
tumahang  tiwasay.  12  At  ng  makita 
ninyo  na  si  Nahas  na  hari  sa  mga  anak 
ni  Ammon  ay  naparito  laban  sa  inyo,  ay 
inyong  sinabi  sa  aking :  Hindi,  kungdi 
isang  hari  ang  maghahari  sa  amin:  sa 
bagay  ang  PanQinoong  inyong  Dios  ay 
siya  ninyong  hari.  13  Ngayon  nga'y  mas- 
dan  ninyo  ang  hari  na  inyong  pinili,  at 
siya  ninyong  hiningi :  at,  narito,  nilagyan 
kayo  ng  PAnQinoon  ng  isang  hari  sa 
inyo.  14  Kung  kayo'y  matatakot  sa  Pa- 
nginoon, at  maglilingkod  sa  kaniya,  at 
makikinig  sa  kaniyang  voces,  at  hindi 
manghihimagsik  laban  sa  utos  ng  Pangi- 
noon, at  kayo  at  gayon  din  ang  hari  na 
naghahari  sa  inyo  ay  maging  masunurin 
sa  Panginoong  inyong  Dios :  15  nguni^t 
kung  hindi  ninyo  didingin  ang  voces  ng 
PanGinoon  kungdi  manghihimagsik  ka- 
yo laban  sa  utos  ng  Panginoon,  magiging 
laban  nga  sa  inyo  ang  kamay  ng  Pangi- 
noon  gaya    sa    inyong    mga    magulang. 

16  Ngayon  nga'y  kayo'y  tumayo  at  tingnan 
ninyo  itong  dakilang  bagay  na  gagawin  ng 
Panginoon  sa  harap  ng  inyong  mga  mata, 

17  I  Hindi  ba  pag-aani  ng  trigo  sa  araw  na 
ito?  ako'y  tatawag  sa  Panginoon,  at  siya'y 
magsusugo  iig  kulog  at  ulan  at  inycng 
malalaman  at  makikita  na  ang  inyong 
kasam-an  ay  dakila,  na  inyong  ginawa  sa 
paningin  ng  Panginoon  sa  paghingi  ninyo 
ng  isang  hari.     18  Sa  gayo'y  tumawag  si 


Samuel  sa  Panginoon  ;  at  ang  Panqi- 
NOO^y  nagsugo  ng  kulog  at  ulan  ng  araw 
na  yaon :  at  ang  boong  bayan  ay  natakot 
na  mainam  sa  Panginoon  at  kay  Samuel. 
19  At  sinabi  ng  boong  bayan  kay  Sjtmuel : 
Ipanalangin  mo  ang  iyong  mga  alipin  sa 
Panginoong  iyong  Dios,  upang  huag  ka- 
ming  mamatay :  sapagka't  aming  idinagdag 
sa  lahat  ng  aming  mga  kasalanan  ang 
kasam-ang  ito,  na  humingi  sa  amin  ng 
isang  hari.  20  At  sinabi  ni  Samuel  sa 
bayang:  Huag  kayong  matakot :  tunay 
na  inyong  ginawa  ang  boong  kasam-ang 
ito  ;  gayon  ma'y  huag  kayong  lumiko  ng 
pagsunod  sa  Panginoon,  kungdi  kayo'y 
maglingkod  sa  Panginoon  ng  inyong 
boong  puso  ;  21  at  huag  kayong  lumiko ; 
sapagka't  susunod  nga  kayo  sa  mga  walang 
kabuluhang  bagay  na  hindi  ninyo  mapa- 
pakinabangan  o  makapagpapaging  laya 
man,  sapagka't  mga  walang  kabuluhan. 
22  Sapagka't  hindi  pababayaan  ng  Pa- 
nginoon ang  kaniyang  bayan  dahil  sa  ka- 
niyang dakilang  pangalan:  sapagka't  ki- 
nalulugdan  ng  Panginoon  na  gawin  ka- 
yong bayan  niya.  23  Bukod  dito  sa 
ganang  akin,  sangsalain  ng  Dios  na  ako'y 
magkasala  laban  sa  Panginoon  sa  pagli- 
likat  ng  pananalangin  dahil  sa  inyo : 
kungdi  ituro  sa  inyo  ang  mabuti  at  matuid 
na  daan.  24  Matakot  lamang  kayo  sa 
Panginoon,  at  maglingkcd  kayo  sa  kaniya 
sa  katotohanan  ng  inyong  boong  puso : 
dilidilihin  nga  ninyo  kung  gaanong  daki- 
lang mga  bagay  ang  kaniyang  ginawa  sa 
inyo.  25  Nguni't  kung  kayo'y  mamama- 
laging  gagawa  ng  kasam-an,  kayo^y  mali- 
lipol,  kayo  at  gayon  din  ang  inyong 
hari. 

I O  Si  Saul  ay  {may  tailong puong)  taong  gu- 
iO  lang  ng  siya'y  magpasimulang  mag- 
hari ;  at  siya'y  nagharing  dalawang  taon  sa 
Israel,  2  Atpumili  si  Saul  sa  kaniya  ng  ta- 
tlong  libong  lalaki  sa  Israel ;  na  ang  dala- 
wang libo  ay  kasama  ni  Saul  sa  Mikmas  at 
sa  bundok  ng  Bet-el,  at  ang  isang  libo  ay 
kasama  ni  Jonatan  sa  Gibeang Benjamin: 
at  ang  labis  ng  bayan  ay  sinugo  niya 
bawa't  isa  sa  kaniyang  dampa.  3  At 
sinugatan  ni  Jonatan  ang  pulutong  ng 
mga  Filisteo  na  nasa  Geba,  at  narinig  ng 
mga  Filisteo.  At  hinipan  ni  Saul  ang 
pakakak  sa  boong  lupain,  na  sinabing; 
i  Mar i nig  ng  mga  Hebreo  !  4  At  narinig 
nga  ng  boong  Israel  ng  sabihin  na  sinu- 
gatan ni  Saul  ang  pulutong  ng  mga  Filis- 
teo, at  ang  Israel  naman  ay  naging  kasu- 
klamsuklam  sa   mga   Filisteo.      At  ang 


290 


L  SAMUEL, 


13.  4 


bayan  ay  nagpipisan  na  sumuiicd  kay  Saul 
sa  Gilgal. 

5  At  ang  mga  Filisteo  ay  nagpipisan 
upang  bumaka  sa  Israel,  tatlong  pucng 
libong*karro  ;  at  anim  na  libong  nanganga- 
bayo,  at  ang  bayan  na  parang  buliangin  na 
nasa  baybayin  ng  dagat  sa  karamihan  :  at 
sila'y  sumanipa,  at  nagpahiriga  sa  Miknias, 
sa  dakong  silanganan  ng  Bet-aven.  6  Ng 
makita  ng  mga  lalaki  sa  Israel  na  sila'}^ 
nasa  kagipitan,  (sapagka't  ang  bayan  ay 
napipighati,)  ang  bayang  nga  ay  iiag- 
kubli  sa  mga  yungib,  at  sa  mga  tinikan, 
at  sa  mga  bato,  at  sa  mga  liukay,  at  sa 
mga  lawa.  7  Ang  iba  nga  sa  mga  Heb- 
reo  ay  nagdaan  ng  Jordan  na  paiungo 
sa  Inpain  ng  Gad  at  ng  Gilead  ;  nguni't 
tungkol  kay  Saul  siya'y  nasa  Gilgal,  at 
ang  boong  bayan  ay  sumunod  sa  kani- 
yang  nanginginig. 

8  At  siya'y  naghintay  ng  pitong  araw, 
ayon  sa  takdang  panahon  na  itinakda  kay 
Samuel :  nguni't  si  Samuel  ay  liindi  na- 
paroon  sa  Gilgal ;  at  ang  bayan  ay  nalgi- 
lansag  sa  kaniya.  9  At  sinabi  ni  Saul : 
Dalhin  mo  rito  sa  akin  ang  bandog  na 
susunugin,  at  ang  bandog  tungkol  sa  ka- 
payapaan.  At  kaniyang  inihandog  ang 
bandog  na  Gusunogin.  10  At  nangyari, 
na  pagkatapos  niyang  mai bandog  ang 
bandog  na  susunugin,  narito,  si  Samuel  ay 
na])aroon ;  at  luniabas  si  Saul  na  sinalu- 
bong  siya  upang  bum.ati  sa  kaniya.  11  At 
sinabi  ni  Samuel :  (,  Ano  ang  iyong  gi- 
nawa  ?  At  sinabi  si  Saul :  Sapagka't 
aking  nakita  na  ang  bayan  ay  nanganga- 
lat  sa  akin,  at  hindi  ka  dumarating  sa 
mga  takdang  araw,  at  ang  mga  Filisteo  ay 
nagpipipisan  sa  Mikmas  ;  12  kaya  aking 
sinabi :  Bababain  nga  ako  ng  mga  Filis- 
teo sa  Gilgal,  at  liindi  ko  pa  naii)ama- 
manbik  ang  kagalingan  sa  Pa^xIinoon  : 
ako'y  nagpumilit  nga  at  inihandog  ko 
ang  bandog  na  susunugin.  13  At  sinabi 
ni  Samuel  kay  Saul :  Ginawa  mo  ng 
kamangmangan :  hindi  mo  ginanap  ang 
utos  ng  Pakginoong  iyong  Dies  na  ini- 
utos  niya  sa  iyo  :  sapagka't  itinatag  sana 
ng  Pa^ginoon  ang  kaniyang  kaharian  sa 
Israel  magpakailan  man.  14  Kguni't 
ngayon  ang  iy;jDg  kaharian  ay  hindi 
matululoy :  ang  Pa^^gixoo"y  humanap 
sa  kaniya  ng  isang  lalaking  ayon  sa  kani- 
yang sariling  puso,  at  inihalal  ng  Pai^gi- 
NOON  siya  na  pangulo  sa  kaniyang  bayan, 
sapagka't  hindi  mo  ginanap  ang  iniutos 
ng  Panginoon  sa  iyo.  15  At  nagbangon 
si  Samuel  at  sumampa  siya  mula  sa  Gil- 


gal hangang  sa  Gibea  ng  Beojauiin.  x\t 
binilang  ni  Saul  ang  bayan  na  nakaharap 
sa  kaniya,  na  may  anini  na  raang  lalaki. 
16  At  si  Saul  at  si  Jonalan  na  kaniyang 
anak  at  ang  bayan  na  nakaharap  sa  ka- 
nila,  ay  nangauupo  sa  Gibea  ng  Eenja- 
min  :  nguni't  ang  mga  Filisteo  ay  tumayo 
sa  Mikmas.  17  At  ang  mga  mananam- 
sam  ay  lumabas  na  tatlong  pulutong  sa 
kampamento  ng  mga  Filisteo  :  ang  isang 
pulutong  ay  nagtumpa  sadaanna  patungo 
sa  Ofra,  na  patungo  sa  lupain  ng  Sual : 
IS  at  ang  isang  pulutong  ay  lumiko  sa 
daan  na  patungo  sa  Bet- boron  at  ang 
isang  pulutong  ay  lurailiko  sa  daan  ng 
hanganan  na  humaharap  na  paibaba  sa 
libis  ng  Zeboim  sa  dakong  ilang. 

19  At  wala  ngang  manbabakal  na  nia- 
sumpungan  sa  boong  lupain  ng  Israel : 
sapagka't  sinasabi  ng  mga  Filisteo.  Baka 
ang  mga  Hebreo  ay  gumawa  sa  kanila  ng 
mga  tabak  o  mga  sibat.  20  Daliil  dito'y 
binaba  ng  lahat  ng  taga  Israel  ang  mga 
Filisteo  upang  ihasa  ng  bawa't  lalaki  ang 
kaniyang  pang-araro,  at  ang  kaniyang 
azarol,  at  ang  kaniyang  palakol,  at  ang 
kaniyang  piko ;  21  gayon  ma'y  sila'y 
mairoong  kikil  para  sa  mga  piko  at  sa 
mga  azarol,  at  sa  mga  panunkit,  at  sa  mga 
palakol,  at  upang  ipang-ayos  ng  mga  tibo. 
22  At  gayon  ang  nangyari,  na  sa  araw  ng 
pagbabaka,  ay  wala  kahi't  tabak  o  sibat 
mang  masumpungan  sa  kamay  ng  sino 
man  sa  bayan  na  kasama  ni  Saul  at  ni 
Jonatan  :  kungdi  nasusumpungan  kay  Saul 
at  kay  Jonatan  na  kaniyang  anak.  23  At 
ang  pulutong  ng  mga  Filisteo  ay  lumabas 
na  napatungo  sa  daanan  ng  Mikmas. 

H  Nangyari  nga  isang  araw,  na  si 
Jonatan  na  anak  ni  Saul  ay  nagsabi 
sa  binata  na  nagdadala  ng  kaniyang  sak- 
bat :  Halika  at  tayoV  dumaan  sa  pulu- 
tong ng  mga  Filisteo,  na  naea  dakong 
yaon.  Nguni't  hindi  niya  ipinagbigay 
alam  sa  kaniyang  ama.  2  At  tumatahan 
si  Saul  sa  kaduluduluhang  bahagi  ng 
Gibea  sa  ilalim  ng  puno  ng  granada  na 
na«a  Migron :  at  ang  bayan  na  nasa  kaniya 
ay  may  anim  na  raang  lalaki.  3  At  si 
A  hiyas  na  anak  ni  Ahitub  na  kapatid  ni 
Ikabod,  na  anak  ni  Fincas,  na  anak  ni 
Eli,  na  sacerdote  ng  Pakginoon  sa  Silo, 
nagsusuot  ng  efod,  at  hindi  nalalaioan  ng 
bayan  na  si  Jonatan  ay  yumaon.  4  At  sa 
pag-itan  ng  mga  daanan,  na  pinaghanapan 
ni  Jonatan  sa  pulutong  ng  mga  Filisteo, 
ay  mairoong  isang  tukang  bato  sa  isang 
dako  at  isang  tukang  bato  sa   kabilang 


14.  28 


I.  SAMUEL. 


291 


dako :  at  ang  pangalan  ng  isa  ay  Bozez,  at 
ang  pangalan  ng  isa  ay  Sene.  5  Ang  isang 
toka  ay  bumabangon  sa  hilagaan  sa  tapat 
ng  Mikmas,  at  ang  isa  ay  sa  timugan  sa 
tapat  ng  Gibea.  6  At  sinabi  ni  Jonatan 
sa  binata  na  nagdadala  ng  kaniyang  sak- 
bat :  Halika  at  tayo  ay  dumaan  sa  pulu- 
tong  ng  mga  liindi  tuling  ito:  marahil 
ang  Panginoon  ay  gagawa  dahil  sa  atin : 
sapagka't  hindi  maliwag  sa  Panginoon 
na  magligtas  sa  pamamag-itan  ng  marami 
o  ng  kaonti.  7  At  sumagot  ang  kaniyang 
tagadala  ng  sakbat  sa  kaniya :  Gawin 
mo  ang  boong  nasa  iyong  puso:  lumiko 
ka,  narito,  ako'y  sumasa  iyo  ayon  sa  iyong 
puso.  8  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Jona- 
tan :  Narito,  tayo'y  dumaan  sa  mga  lala- 
king  yaon,  at  tayo'y  pakikilala  sa  kanila. 
9  Kung  kanilang  sabihing  ganito  sa  ating : 
Kayo'y  maghintay  hangang  sa  kami  ay 
du mating  sa  inyo  ;  maghihintay  nga  tayo 
sa  ating  lugar  na  hindi  natin  sasampahin 
sila.  10  Nguni^t  kung  kanilang  sabihing 
ganito :  Sampahin  ninyo  kami :  Sa- 
sampa  nga  tayo:  sapagka^t  ibinigay  sila 
ng  PanSinoon  sa  ating  kamay :  at  ito 
ang  magiging  tanda  sa  atin.  11  At  kapua 
nga  sila  napakilala  sa  pulutong  ng  mga 
Filisteo :  at  sinabi  ng  mga  Filisteo  :  j  Na- 
rito ang  mga  Hebreo  na  lumabas  sa  mga 
hukay  na  kanilang  pinagtaguan. !  12  At 
sumagot  ang  mga  lalaki  sa  pulutong,  kay 
Jonatan  at  sa  kaniyang  tagadala  ng  sak- 
bat :  na  sinabing :  j  Sampahin  ninyo  kami, 
at  pagpapakitaan  namin  kayo  ng  isang 
bagay  !  At  sinabi  ni  Jonatan  sa  kaniyang 
tagadala  ng  sakbat:  Sumampa  ka  na 
kasunod  ko :  sapagka't  ibinigay  sila  ng 
Panginoon  sa  kamay  ng  Israel.  13  At 
naglambitin  si  Jonatan  ng  kaniyang  mga 
kamay  at  ng  kaniyang  mga  paa,  at  ang 
kaniyang  tagadala  ng  sakbat  ay  kasunod 
niya.'  At  sila'y  kumiling  sa  harap  ni 
Jonatan,  at  ang  kaniyang  tagadala  ng 
sakbat  ay  pumapatay  na  kasunod  niya. 
14  At  yaon  ang  unang  pagpatay  na  ginawa 
ni  Jonatan  at  ng  kaniyang  tagadala  ng 
sakbat,  sa  may  dalawang  puong  lalaki, 
sa  may  pag-itan  ng  kalahating  yugada  ng 
lupa.  15  At  nagkaroon  ng  panginginig  sa 
kampamento  sa  parang  at  sa  boong  bayan, 
ang  pulutong  at  ang  mga  mananamsam 
ay  nanginig  din;  ang  lupa'y  lumindol: 
sa  gayo'y  nagkaroon  ng  totoong  malaking 
panginginig.  16  At  ang  mga  bantay  ni 
Saul  sai  Gibea  ng  Benjamin  ay  tumanawj 
at  narito,  ang  karamihan  ay  napapawi  at 
sila'y  nagpaparoo't  parito. 


17  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Saul  sa 
bayan  na  nasa  kaniya  :  Magbilang  kayo 
ngayon  at  inyong  tingnan  kung  si  no  ang 
umalis  sa  atin.  At  ng  sila'y  maij^dlang, 
narito,  si  Jonatan  at  ang  kaniyang  taga- 
dala ng  sakbat  ay  wala  roon.  18  At 
sinabi  ni  Saul  kay  Ahiyas :  Dalhin  ninyo 
rito  ang  kaban  ng  Dios;  sapagka^t  ang 
kaban  ng  Dios  ay  nandoon  ng  panahong 
yaon  sa  raga  anak  ng  Israel.  19  At  nang- 
yari,  samantalang  nagsasalita  si  Saul  sa 
sacerdote,  na  ang  kaingay  na  na,sa  kampa- 
mento ng  mga  Filisteo  ay  lumalala  ng 
lumalala :  at  sinabi  ni  Saul  sa  sacerdote : 
Itigil  mo  ang  iyong  kamay.  20  At  nag- 
pipisan  si  Saul  at  ang  boong  bayan  na  nasa 
kaniya  at  naparoon  sa  pakikipagbaka ;  at 
narito,  ang  tabak  ng  bawa't  isa  ay  laban  sa 
kaniyang  kasama,  nagkaroon  ng  malaking 
pagkalansag.  21  Ang  mga  Hebreo  nga 
na  nasa  mga  Filisteo  ng  una,  na  sumampa 
na  kasama  nila  sa  kampamento  mula  sa 
palibot  ng  lupaiuj  sa  makatuid  baga'y  sila 
rin  ay  humalik  na  nakipisan  sa  mga  taga 
Israel  na  kasama  ni  Saul  at  ni  Jonatan. 
22  Gayon  din  ang  mga  lalaki  sa  Israel  na 
nagsikubli  sa  lupaing  maburol  ng  Efraim, 
ng  kanilang  marinig  na  ang  mga  Filisteo 
ay  tumatakas,  sila  naman  ay  humabol  sa 
kanila  sa  pakikipagbaka.  23  Gayon  ini- 
ligtas  ng  PanGinoon  ang  Israel  ng  araw 
na  yaon:  at  ang  pagbabaka  ay  napasa 
Bet-aven.  24  At  ang  mga  lalaki  sa  Is- 
rael ay  namanlaw  ng  araw  na  yaon :  sapag- 
ka't  ibinilin  ni  Saul  sa  bayan,  na  sina- 
bing :  Sumpain  ang  lalaki  na  kumain  ng 
ano  maag  pagkain  hangang  sa  kinahapu- 
nan,  at  ako'y  makaganti  sa  aking  mga 
kaaway :  sa  gayo'y  wala  sino  man  sa  ba- 
yan na  lumasap  ng  pagkain.  25  At  ang 
boong  bayan  ay  naparoon  sa  gubat;  at 
may  pulot  sa  ibabaw  ng  lupa.  26  At  ng 
duraating  ang  bayan  sa  gubat,  narito,. ang 
pulot  ay  tumutulo  :  nguni't  walang  tawo 
na  naglagay  ng  kaniyang  kamay  sa  kani- 
yang bibig ;  sapagka't  ang  bayan  ay  nata- 
kot  sa  sumpa.  27  Nguni't  hindi  narinig 
ni  Jonatan  ng  ibilin  ng  kaniyang  ama  sa 
bayan  na  may  sumpa:  kaya't  kaniyang 
iniunat  ang  dulo  ng  tungkod  na  nasa  ka- 
niyang kamay  at  isinagi  sa  pulot,  at  inila- 
gay  ang  kaniyang  kamay  sa  kaniyang 
bibig ;  at  ang  kaniyang  mga  mata  ay  nag- 
liwanag.  28  Ng  magkagayo'y  sumagot 
ang  isa  sa  bayan,  at  nagsabing :  Ibiniling 
mahigpit  ng  iyong  ama  sa  bayan  na  may 
sumpa,  na  sinabing  :  Sumpain  ang  tawo 
na  kumain  ng  pagkain  sa  araw  na  ito. 


292 


T.  SAMUEL. 


14,  28 


At  ang  bay  an  ay  paged.  2Q  Ng  magka- 
gayo'y  sinabi  ni  Jonataii :  Cinagabag  rig 
aking  ama  ang  bapain  :  Thignaii  ninyo, 
isinasamo  ko  sa  inyo,  knng  paanong  ang 
aking  mga  mata  ay  lumivranag,  sa  paraang 
ako'y  lumusa  ng  kaonti  sa  pulot  na  ito. 
so  I  Gaano  pa  kaya  kung  ang  bayan  ay 
kumaing  may  kalayaan  ngayon  sa  sarasam 
sa  kanilang  inga  kaaway  na  kanilang  na- 
svimpungan?  sapagka't  hindi  ba  nagka- 
roon  ng  raalaking  patayan  ngayon  sa  mga 
Filisteo.  31  At  kanikmg  sinngatan  ang 
mga  Filisteo  ng  araw  na  yaon  mula  sa 
Mikmas  bangang  sa  Ayalon :  at  ang  bayan 
ay  totoong  paged.  32  At  ang  bayan  ay 
diimalubong  sa  samsamj  at  kumuba  ng 
mga  tupa,  at  mga  baka,  at  mga  guyang 
baka  at  mga  pinatay  sa  bapa :  at  kinain 
ng  bayan  pati  ng  dugo.  S3  Ng  magkaga- 
yo'y  kanilang  isinaysay  kay  Saul,  na 
sinabing:  Narito,  ang  bayan  ay  nagka- 
sala  laban  sa  Pangixoon,  sa  kanilang 
pagkain  ng  dugo.  At  kaniyang  sinabing ; 
Kayo'y  gumawa  ng  kaliluban:  inyong 
iguloug  ang  isang  malaking  bate  sa  akin 
sa  araw  na  ito.  34  At  sinabi  ni  Saul: 
Magsikalat  kayo  sa  bayan  at  inyong  sabi- 
bin  sa  kanilang  :  Dal  bin  sa  akin  dito  ng 
bawa't  tawo  ang  kaniyang  balui,  at  ng 
bawa^t  tawo  ang  kaniyang  tupa,  at  mga 
patayin  dito,  at  kanin,  at  hnag  ng  mag- 
kasala  laban  sa  Pa:nginoon  sa  pagkain 
ng  dugo.  At  dinala  ng  boong  bayan  ba- 
wa't  tawo  ang  kaniyang  baka  ng  gabing 
yaon  at  mga  pinatay  doon.  35  At  nag- 
tayo  si  Saul  ng  isang  altar  sa  Pamginoon, 
yaon  ang  unang  altar  na  itinayo  niya  sa 
Panginoon. 

36  At  sinabi  nl  Saul:  KayoV  bumaba 
na  sumunod  sa  mga  Filisteo  sa  kinagabi- 
han,  at  ating  mga  samsaman  liangang  sa 
pagliliwanag  sa  umaga,  at  liuag  tayong 
maglabi  ng  isang  tawo  sa  kanila.  At 
kanilang  sinabing  :  Gawin  mo  ang  iuaa- 
kala  mong  mabuti  sa  iyo.  Ng  mag- 
kagayoV  sinabi  ng  sacerdote :  Tayo'y 
magsakdal  sa  Dios.  37  At  si  Saul  ay 
huminging  payo  sa  Dios  ^Bababa  ba 
ako  na  susunod  sa  mga  Filisteo?  ilbi- 
bigay  mo  ba  sila  sa  kamay  ng  Israel? 
Nguni't  bindi  siya  sinagot  ng  arav/  na 
yaon.  38  At  sinabi  ni  Saul :  Lumapit 
kayo  rito,  kayong  lahat  na  mga  puno 
ng  bayan :  at  malaman  at  makita  kung 
saan  nangaling  ang  kasalanang  ito  sa 
araw  na  ito ;  39  buhay  nga  ang  Pa- 
NGINOON  na  nagliligtas  sa  Israel,  na  baga 
man  si  Jonatang  aking  anak,  na  wak\ng 


pagsalang  manjamatay.  Nguni't  walang 
tawo  sa  boong  bayan  na  sumagot  sa  k<i- 
niya.  40  Kg  magkagayoY  sinabi  niya  sa 
boong  Israel :  Lumagay  kayo  sa  isang 
dako,  at  ako  at  si  Jonatan  na  aking  anak 
ay  lalagay  sa  kabilang  dako.  At  sinabi 
ng  bayan  kay  Saul.  Gawin  mo  ang  inaa- 
kala  mong  mabuti  sa  iyo,  41  Kaya  si- 
nabi ni  Saul  sa  Paxginoon,  sa  Dios  ng 
Israel :  Ituro  mo  ang  matuid.  At  si 
Jv>iiatan  at  si  Saul  ay  napili:  nguni't  ang 
bayan  ay  nakataanan.  42  At  sinabi  ni 
Saul :  Pumili  kayo  sa  akin  at  kay  Jonatan 
na  aking  anak :  at  si  Jonatan  ay  napili. 
43  Ng  magkagayo^y  sinabi  ni  Saul  kay 
Jonatan  :  Saysayin  mo  sa  akin  kung  ano 
angiyongginawa.  At  isinaysay  ni  Jona- 
tan sa  kaniya,  at  sinabing :  Tunay  na 
ako'y  Inmasa  ng  kaonting  pulot  sa  pama- 
mag-itan  ng  dulo  ng  tungkod  na  nasa 
aking  kamay :  at,  narito,  ako'y  marapat 
na  mamatay.  44  At  sinabi  ni  Saul :  Ga- 
wing  gayon  ng  Dios  at  lalo  na :  sapagka't 
ikaw  ay  walang  pagsalang  mamamatay, 
Jonatan.  45  At  sinabi  ng  bayan  kay 
Saul :  ^  Mamamatay  ba  si  Jonatan,  na 
gumawa  nitong  dakilang  kaligtasan  sa 
Israel?  Haag  itulot  ng  Dios.  Buliay 
ang  Panginoon,  hindi  malalaglag  ang 
isang  buhok  ng  kaniyang  ulo  sa  lupa ; 
sapagka't  siya'y  gumawa  na  kasama  ng 
Dios  sa  araw  na  ito.  Sa  gayo'y  iniligtas 
ng  bayan  si  Jonatan,  na  ano  pa't  siya'y 
hindi  namatay.  40  Ng  magkagayo'y  su- 
mampa  si  Saul  mula  sa  pagsunod  ng  mga 
Filisteo  :  at  ang  niga  Filisteo  ay  naparoon 
sa  kanilang  sariling  lugar. 

47  Ng  masakop  ni  Saul  ang  kaharian 
sa  Israel,  siya'y  bumaka  laban  sa  lahat 
niyang  mga  kaaway  sa  bawa't  dako,  la- 
ban sa  Moab  at  laban  sa  mga  anak  ni 
Amnion  at  laban  sa  Edom,  at  laban  sa  mga 
hari  sa  Zoba,  at  laban  sa  mga  Filisteo  ;  at 
saan  man  siya  pumihit  ay  kaniyang  7nga 
dinadaig.  48  At  kaniyang  ginawang  may 
katapangan,  at  sinugatan  ang  mga  Ama- 
lecita,  at  iniligtas  ang  Israelita  sa  mga 
kamay  ng  mga  sumamsam  sa  kanila. 

49  Ang  mga  anak  nga  ni  Saul  ay  si  Jo- 
natan, at  si  Isvi,  at  si  Malki-sua  :  at  ang 
pangalan  ng  kaniyang  dalawang  anak  na 
babaye  ay  ito  ;  ang  pangalan  ng  panga- 
nay  ay  Merab  at  ang  pangalan  ng  bata  ay 
Mikal :  50  at  ang  pangalan  ng  asawa  ni 
Saul  ay  Ahinoam,  na  anak  ni  Ahimaaz  : 
at  ang  pangalan  ng  kaniyang  puno  sa 
liukbo  ay  Abner  na  anak  ni  Ner,  amain 
ni  Saul.     51  At  si  Kis  av  ama  ni  Saul ; 


15.  23 


I.  SA.MUEL. 


293 


at  si  Ner  na  ama  ni  Abner  ay  anak  ni 
Abiel. 

53  At  nagkaroon  n^  mahigpit  na  pag- 
babaka  laban  sa  mga  Filisteo  sa  lahat  ng 
kaarawan  ni  Saul :  at  sa  tuing  nakakaki- 
lala  si  Saul  ng  sino  mang  makapangyari- 
hang  lalaki,  o  sino  mang  inatapang  na  la- 
laki  ay  kaniyang  ipinagsasama. 
I  ^  At  sinabi  ni  Samuel  kay  Saul :     Si- 

10  nugo  ako  ng  PanGinoon  upang 
pabiran  kitang  maging  hari  sa  kaniyang 
bayan,  sa  Israel :  Kaya  dingin  mo  ang 
tinig  ng  mga  salita  ng  Panginoon.  2  Ga- 
nito  ang  sabi  ng  Pangtnoon  ng  mga 
hukbo  :  Aking  tinandaan  ang  ginawa  ni 
Amalek  sa  Israel,  kung  paanong  siya'y 
humadlang  sa  kaniya  sa  daan  ng  siya'y 
sumampa  mula  sa  Egipto.  3  Yumaon  ka 
nga  at  sugatan  mo  ang  Amalek,  at  iyong 
lubos  na  gibain  ang  boong  kanilang  tina- 
tankilik,  na  huag  kang  manghinayang  sa 
kanila ;  kungdi  patayin  mo  ang  lalaki  at 
babaye,  bata  at  sangol,  baka  at  tupa,  ka- 
mello  at  asno. 

4  At  pinisan  ni  Saul  ang  bayan,  at 
binilang  sila  sa  Telaim,  dalawang  libo  na 
naglalakad  at  sampuong  libong  lalaki  sa 
Juda.  5  At  dumating  si  Saul  sa  ciudad 
ng  Amalek,  at  binikayan  sila  sa  libis. 
6  At  sinabi  ni  Saul  sa  mga  Keneo :  Kayo^y 
magsiyaon,  liumiwalay  kayo  at  umalis 
kayo  sa  gitna  ng  mga  Amalek,  baka 
kayo'y  lipulin  kong  kasama  nila.  Sapag- 
ika't  kayo'y  nagpakita  ng  kagandahang- 
ioob  sa  mga  anak  ng  Israel  ng  sila^  su- 
mampa mula  sa  Egipto.  Sa  gayo'y  ang 
mga  Keneo  ay  umalis  sa  gitna  ng  mga 
Amalek.  7  At  sinugatan  ni  Saul  ang  mga 
Amalekita  mula  sa  Hayila  hangang  sa 
Shur  na  nasa  tapat  ng  Egipto.  8  At 
kaniyang  kinu\iang  buhay  si  Agag^  na 
hari  ng  mga  Amalek  at  lubos  na  nilipol 
ang  boong  bayan  ng  talim  ng  tabak. 
9  Kguni't  iniligtas  ni  Saul  at  ng  bayan 
si  Agag  at  ang  pinakamahusay  sa  mga 
tupa,  sa  mga  baka,  at  sa  mga  pinataba, 
at  sa  mga  cordero,  at  lahat  ng  mabuti 
na  mga  hindi  nila  lubos  na  nilipol; 
ngunlH  bawa't  bagay  na  hamak  at  walang 
kabuluhaii  ay  kanilang  lubos  na  nilipol. 

10  Ng  magkagayo'y  dumating  ang  salita 
ng  Pakginook  kay  Samuel,  na  siuabing: 

11  Pinagsisisilian  ko  na  aking  inilagay  si 
Saul  na  hari;  sapagka^t  siya'y  nagbalik 
na  hindi  sumunod  sa  akin,  at  hindi 
tinupad  ang  aking  mga  utos.  At  si  Sa- 
muel ay  nagalit,  at  siya'y  dumaing  sa 
PanSinoon  sa  boong  gabing  yam.    IS  At 


si  Samuel  ay  nagbangong  maaga  upang 
salubungin  si  Saul  sa  kinaumagahan ;  at 
isinaysay  kay  Samuel,  na  sinabing:    Si 
Saul  ay  naparoon  sa  Karmelo,  at,  narito, 
siya'y  nagtayo   ng  isang  monuralnto  sa 
kaniya,  at  siya'y  bumalik  at  nagpatuloy, 
at  bumaba  sa  Gilgal.    33  At  naparoon  si 
Samuel  kay  Saul,   at  sinabi  ni  Saul  sa 
kaniyang :     Pagpalain  ka  ng  PanGinoon, 
aking  tinupad  ang  utos  ng  PanQinoojst. 
14  At  sinabi  ni  Samuel :    I  Anong  kahu- 
lugan  nga  nitong  sigaw  ng  tupa  sa  aking 
mga  pakinig,  at  ng  ungal  ng  baka   na 
aking  naririnig  ?    15  At   sinabi  ni  Saul : 
Sila'y  mga  dinala  mula  sa  mga  Amalecita : 
sapagka't  ang  bayan  ay  nagligtas  sa  pina- 
kamahusay sa  mga  tupa  at  sa  mga  baka, 
upang  ihayin  sa  Panginoong  iyong  Dios ; 
at  ang  natira  ay  aming  lubos  na  nilipol. 
10  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Samuel  kay 
Saul :    Tumigil  ka  at  aking  sasaysayin  sa 
iyo  kung  ano  ang  sinabi  ng  Panginoon  sa 
akin  ng  gabing  ito.     At  sinabi  niya  sa 
kaniyang:     Sabihin    mo.    At    sinabi   ni 
Samuel.      17  Baga  man  ikaw  ay  maliit 
sa   iyong   sariling   paningin;   ^  hindi   ba 
ikaw  ay  ginawang  pangulo  sa  mga  ang- 
kan  ng  Israel  ?  at  inihalal  ka  ng  PanGi- 
NOON  na  hari  sa  Israel  ?    18  At  sinugo 
ka  ng  Panginoon  sa  isang  paglalakbay, 
at  sinabing :    Ikaw  ay  yumaon,  at  iyong 
lubos  na  lipulin  ang  mga  makasalanang 
mga  Amalecita,  at  bakahin  mo  sila  han- 
gang  sa  sila'y  malipok     lO^Bakit  nga 
hindi  mo  sinunod  ang  voces  ng  Pakgi- 
NOOi^,   kungdi  ikaw   ay  dumaluhong  sa 
pananamsam    at    ikaw    ay    gumawa    ng 
masama    sa    paningin    ng    Panginoon? 
20  At  sinabi  ni  Saul  kay  Samuel.    Tunay 
na  aking  sinunod  ang  voces  ng  PanGi- 
noon:,  at  ako'y  yumaon  sa  daan  na  pinag- 
suguan  sa  akin  ng  Panginoon  at  aking 
dinala  si  Agag  na  hari  ng  Amalek  at 
aking  lubos  na  nilipol  ang  mga  Amale- 
cita,    21  Nguni't  ang  bayan  ay  kumuha 
sa  samsam  na  mga  tupa  at  mga  baka,  ng 
pinakamahusay   sa    mga    inihiwalay    na 
bagay,  upang  ihayin  sa  Pan^inoong  iyong 
Dios  sa  Gilgal.     22  At  sinabi  ni  Samuel: 
^Mairoon  ba  ang  PanGikoon  na  gayong 
kalaking   pagkatua   sa   n~iga    handog    na 
susunugin  at  sa  mga  liayin;  na  gaya  ng 
sa  pagsunod   ng  voces  ng  Pakginoon? 
narito,   ang   pagsunod   ay   maigi   kay  sa 
hayin,    at  ang   pagdinig  ay  kay   sa  taba 
ng'mga  tupang  lalaki.     23  Sapagka't  ang 
panghihimagsik     ay    parang    kasalanan 
ng    panghuhula,   at    ang    pagsalangsang 


294 


I.  SAMUEL. 


15.  23 


ay  parang  pn--*'^?niba  sa  niga  idoio  at 
.sa  nii^a  t(v:\  T^hil  s.i  iyong  itina- 
kuil  iui^j:  s.-ili'..  ■ ':  PA^'C"r^-(3ox,  k-nn^-a 
iiixmn^  iir:>!«.';i  la  u|,a-g  Jmai<  kaiv^ 
inag^.^  haii  ■  ■.  23  At  ^li^aM  i.i  Saul 
]  :';'  "umuol  .'.!c<)';  I'i-fika^iila  :  tnpa<:;- 
!•-.''.  \\'/y  ^-ui.a^  ■:  L'- '--  ^:i  u-r.  j.n;  Ta- 
^;":^'^r.--.  ■..  -  iy,,;,:,  >.  ;.;  ;  s:>pn</ka't 
a;--'  i.a;;.^^ot  -..  J-ivrn  rr  -'-mur.od  sa 
Iw.ri  iiif  voc^^-.  2;5  >fav(.n  iifri'y  i-iiiii- 
'/ri)  k^  y.i  iyo.  r.i  ipatavrad  jdo  aiig 
:ikii  ^^  k'l-alai  an,  at  Itninalik  ka  iili  sa 
alin  n])::rg  ako'y  s^niianila  ha  Pa^tgi- 
>oo>'.  f>6  At  !-i;;/'l:  I'i  Samuel  kay  Saul : 
limcli  ako  1  aka'Tv  na  ki'-nina  rp.o  :  Fopf^g- 
l  I'l  ik-iw  ;)y  li^ni:  Ivuil  .^a  ^aiita  rg  PanGi- 
>>_)jv,  at  ang  Fa>;v:  lnoon  av  itinaknil  ka 
^  ";a  n})ang  knag  I'v^g  making  jiari  na  sa 
l-::'l.  27  At  ng  ])innlpihii  ^i  t'ainr.el 
u]  a:ig  yiiina^-n,  :-iva'y  }'Uinigil  5a  laUayaii 
ng  kaniyang  ba'a'oal.  at  nahapak.  *2S  At 
^h)  J'i  ni  Saiiii^cl  ;  a  kariyang  :  llir.arak 
ng  ^Paxginoox  ang  kakarian  i^g  I-rael 
iii;.';a  ^a  iyo  ng  araw  ra  ito,  at  il>ir.igjy  p.i 
ly^ji'/  kapiia,  na  niaigi  kay  sa  iys).  Ji9  At 
ajig  i>a!:a^>  ng  T-racl  raiivin  ay  kindi 
iiK('  nkrdaanan  o  mag-i  14  man;  bapagka't 
bi;^y  hh/M  i^ang  lakiki  na  n:ag^isisi. 
S^,.  ->u  n^a^;:ag.iyLS'  L'aniyang  pir,aking :  i 
Akv  'y  narr^a-iJa;  Lay.  n  )na'y  parangalan  | 
-^ ^  "ko^  i  ii^.a'-^auio  Ico  sa  i}Oj  sa  liarap  ' 
ga  matanda  i^g  aking  kayan  at  sa  ' 
ljai\.p  ng  Israel  at  mai'/'-a'ik  ka  nli  na  ' 
kasa'na  ko  n|  ang  aking^  sa'-dialiin.  ang 
PANGixoorTC  iyong  Dio^.  si  Oayon  Im-  ; 
inalik  uli  na  sumunod  rl  f'amn'jl  kay  I 
Saul  ;   at   suniamba    si  Sa'il    sa    ]kVN<Sr-  ; 

NOON. 

J?2  Ng  nu\:d<agayoV  sinaki  ni  Samncl: 
Dalliin  niiiyo  dito  sa  akin  si  Ag<xg  na 
hari  ng  mga  Amalecita,  at  naparoon  si 
Agag  sa  kaniya  na  masaya,  at  sinabi  ni 
A  gag  :  Tunay  na  ang  kapaitan  ng  kama- 
tayan  ay  nakaraan  na.  gs  At  sinabi  ni 
Samuel :  j  Kung  paanong  ginawa  ng  i- 
yong  tabak,  na  inak'^'^.n  ng  anak  ang  mga 
babaye,  ay  magi^ing  gayor.  ang  Iyong 
iua  na  ma^-,  av/alau  ng  anak;  sa  gitna  r^ 
mra_  babaye  !  At  pinaj-.pa!  l}iiiud  ni  Sa- 
nuiol    i  A,j^:    a  k.-.aj^  'i  ^' iNrTiivcox  ra 


mo  .'d- 


1. 


r^n 


n^i'Ci  '-a  iki!!  a,  at  si  Saul  a  v  •-i-i>^an.j  a  sa 
l.a'-i\a^  u  r\.kay  ^a  CkiK^a  ni  ^-^'ank  J?^  A^ 
-i  Sr.ni'.ol  ;•;  liindi  na.  i  a;  d  iu-i  g  nndi 
kay  Saul  liangang  sa  r'a-J  ng  j^.niyang 
l.'amatfiyan,  rajijgka't  .4  Saniuel  ay  na- 
lumbay  daliil  kay  Saul;  at  ang  Pangi 


KOON  ay  nagsisi  na  kaniyang  nagawang 
hari  ^i  Saul  sa  Israel. 
1^  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  kay 
fl^  Samuel:  Hangang  kailan  tataghu- 
yan  mo  si  Saul  na  aiding  itinakuil  siya 
na  maging  hari  sa  Isi-ael?  Punoin  mo 
a.ig  iyong  sungay  ng  laDgis  at  ikaw  ay 
yrma^n,  susuguin  kita  kay  Jesse  na  Bet- 
lebemlta,  sapagka^t  aking  itinaan  sa  akin 
ra   '  ari  sa  gitna  ng  kaniyang  mga  anak. 

2  At  iinabi  ni  Samuel:  ^Sa  ano  ako 
par-^roon?  Kung  marinig  ni  Saul,  kani- 
Aang  papatayin  ako.  At  sinabi  ng  iki- 
gjxoon:  Magdala  ka  ng  isang  duniala- 
gang  baka,  at  iyong  sabihing :  Ako'y 
t.a])arito  upang  maghayin  sa  Panginoon. 

3  A.t  tawagin  mo  si  Jesse  sa  paghahayin, 
at  aking  ipakikilala  sa  iyo  kung  ano  ang 
iyong  gagawin ;  at  iyong  papahiran  sa 
akin  yaong  sa  iyo'y  aking  sabihin.  4  At 
ginawa  ni  Samuel  ang  sinalita  ng  Pangi- 
KOON  at  naparoon  sa  Bet-lehem.  At  ang 
mga  matanda  sa  ciudad  ay  naparoon 
upang  subabungin  siya  at  nanginig,  at 
n.agrabing :  ^  Naparirito  ka  bang  may 
kapayapaan?  5  A^t  kaniyang  sinabing : 
i\Iay  kapayapaan ;  akoV  naparito  upang 
magkayin  sa  Paisginoon,  magpakasanto 
kayo  at  sumama  kayo  sa  akin  sa  pagha- 
iiayiii.  Axt  pinapagsanto  niya  si  Jesse  at 
ang  kaniyang  mga  anak,  at  tinawag  niya 
siU),  ;a  paghaliayin.  G  At  nangyari,  ng 
fila'y  dumating  ay  siya'y  tumingin  kay 
l^iiab,  at  nagsabing :  Tunay  na  ang  pi- 
irridran  ng  Panginoon  ay  nasa  harap 
niya.  7  iS'guni't  sinabi  ng  Pakginoon 
kay  Samuel :  Huag  mong  tingnan  ang 
kaniyang  mukba  o  ang  taas  ng  kani- 
yang kataasan,  sapagka't  aking  itinakuil 
siya :_  sapagka't  liindi  tmniiin^in  ang 
l^ANGiNOON  na  gaya  ng  pagtingin 
ng  tawo  :  sapagka't  ang  tav>'0  ay  tiiini- 
tingin  sa  mukha,  kungdi  ang  Pangi- 
NOOi-T  ay  tumitingin  sa  p-uso.  8  Isg 
magkagayoS'  tina\Yag  ni  Jesse  si  Abi- 
nadab,  at  pinaraan  niya  sa  harap  ni  Sa- 
muel. At  kaniyang  sinabing.  Kahi't 
ito  man  ay  hindi  pinili  ng  Pangikoon. 
9  Ng  magkagayoV  pinaraan  ni  Jesse  si 
fanin.a;  at  kaniyang  sinabin<j:  Kalii^t 
il"  man  ay  hindi  pinili  ng  PainGIXoon. 
Mf  At  pinaraan  ni  Jesse  aijg  pito  sa  kani- 
yang mga  anak  sa  harap  ni  Su'riuelj  at 
-'r^'du  ni  Samuel  kay  Jcse  :  Hindi  pinili 
]  g  i'AKGiKOON,  ang  mga  ito.  II  At  si- 
i.a k i  n i  Sa muel  kay  J es.se  ;  l  Nari to  ba  ang 
iyc-ng  la  hat  na  anak?  at  kaniyang  sina- 
bing:    Katitira  pa  ang  bunso,  at  narito. 


16.  13 


I.  SAMUEIi. 


295 


kaniyang  inaalagaan  ang  mga  tupa.  At 
sinabi  ni  Samuel  kay  Jesse :  Magsugo  ka 
at  dalhin  mo  siya  rito :  sapagka't  Hindi 
tayo  uupo  iiangang  sa  siya'y  dumating 
dito.  12  At  siya'y  nagsugo  at  dinala  siya 
doon.  Siya  nga'y  may  mapulang  pisngi, 
may  magandang  bikas  at  mabuting  anyo. 
At  sinabi  ng  Panginoon  :  Magtindig 
ka;  pahiran  mo  siya,  sapagka't  ito  nga. 
IS  Ng  magkagyo'y  kinnlia  ni  Samuel  ang 
sungay  ng  langis  at  pinabiran  siya  sa  gitna 
ng  kaniyang  mga  kapatid  :  at  ang  espiritu 
ng  Pakginoon  ay  dumating  na  makapang- 
yarihan  kay  Dayid  mula  ng  araw  na  yaon 
Iiangang  sa  haharapin.  Gayon  nagba- 
ngon  si  Samuel  at  napasa  Eama. 

14  Datapuat't  ang  espiritu  ng  Pangi- 
NOON  ay  humiwalay  kay  Saul,  at  isang 
masamang  espiritu  na  mula  sa  PanSinoon 
ay  bumababa  sa  kaniya.  15  At  sinabi  ng 
mga  lingkod  ni  Saul  sa  kaniyang :  Narito, 
ngayon,  isang  masamang  espiriiu  na  mula 
sa  Dios  ay  bumabagabag  sa  iyo.  16  lutos 
ngayon  ng  aming  panginoon  sa  iyong  mga 
lingkod  na  nasa  harap  mo  na  humanap 
ng  isang  lalaki  na  manunugtog  ng  alpa; 
at  mangyayari  pagka  ang  masamang  espi- 
ritu na  mula  sa  Dios  ay  nasa  iyo  na  siya'y 
tutugtog  ng  kaniyang  kamay  at  ikaw 
ay  bubuti.  17  At  sinabi  ni  Saul  sa 
kajaiyang  mga  lingkod  :  Ipagbanda  ni- 
nyo  ako  ngayon  ng  isang  lalaki  na  ma- 
katutugtog  na  mabuti  at  dalhin  ninyo 
siya  sa  akin,  18  Ng  magkagayo'y  su- 
magot  ang  isa  sa  mga  binata,  at  nagsa- 
bing:  narito,  aking  nakita  ang  isang  anak 
ni  Jesse  na  Bet-leliemita  na  manunugtog  at 
makapangyarihang  lalaki  na  may  tapang 
at  Making  pangbaka,  at  bihasa  sa  pangu- 
ngusap  at  makisig  na  lalaki,  at  ang  Pa- 
nginoon ay  sumasa  kaniya.  19  Kaya't 
nagsugo  si  Saul  ng  mga  sugo  kay  Jesse,  at 
sinabing:  Suguin  mo  sa  akin  si  David 
na  iyong  anak  na  nasa  sa  mga  tupa. 
20  At  kumuha  si  Jesse  ng  isang  asno  na 
may  pasang  tinapay  at  isang  botellang 
alak,  at  isang  anak  ng  kambing,  at  mga 
ipinadala  sa  pamamag-itan  ni  David  na 
kaniyang  anak,  kay  Saul.  SI  At  duma- 
ting si  David  kay  Saul  at  tumayo  sa  liarap 
niya  :  at  minahal  niya  siyang  mainam ;  at 
siyaV  naging  tagadala  ng  sakbat  niya. 
22  At  nagpasabi  si  Saul  kay  Jesse :  Isina- 
samo  ko  sa  iyo  na  tumayo  si  David  sa 
harap  ino  ;  sapagka't  siya'y  nakasumpong 
ng  bi3^aya  sa  aking  paningin,  23  At  nang- 
yari  na  sa  tuing  ang  jnasamang  espiritu  na 
mula  sa  Dios  ay  sumasa  kay  Saul,  kinu- 


kuha  ni  David  ang  alpa  at  tinutugtog  ng 
kaniyang  kamay:  gayon  naginghawalian 
si  Saul,  at  bumuti,  at  ang  masamang  espi- 
ritu ay  humiwalay  sa  kaniya. 
1*^  Pinisan  nga  ng  mga  Filisteo  ang 
iffl  kanilang  hukbo  upang  bumaka,  at 
silaS^  nagpipisan  sa  Soko,  na  nauukol 
sa  Juda,  at  nagtayo  ng  Immpamento  sa 
pag-itan  ng  Soko  at  ng  Azeka,  sa  Efes- 
dammim.  2  At  na,gpipisan  si  Saul  at 
ang  mga  lalaki  ng  Israel,  at  nagsitayo 
sa  libis  ng  Ela  at  humanay  ng  pakiki- 
pagbaka  laban  sa  mga  Filisteo.  s  At 
tumayo  ang  mga  Filisteo  sa  isang  dako 
sa  bundok,  at  tumayo  ang  Israel  sa  kabi- 
lang  dako  sa  bundok :  at  may  isang 
libis  sa  pag-itan  nila.  4  At  lumabas  ang 
isang  bayani  sa  kampamento  ng  mga  Fi- 
listeo na  tinatawag  na  Goliat,  na  taga 
Gad,  na  ang  taas  ay  anim  na  siko  at 
isang  dangkal.  5  At  siya'y  mairoong 
isang  turbanteng  tanso,  sa  kaniyang  ulo, 
at  siya'y  nabibihisan  ng  isang  kasuotang 
kinaliskis;  na  ang  bigat  ng  kasuotan  ay 
limang  libong  siklong  tanso.  6  At  siya'y 
mairoong  sakbat  na  tanso  sa  kaniyang 
mga  tuhod,  at  isang  hawid  na  tanso  sa 
pag-itan  ng  kaniyang  mga  balikat.  '7  At 
ang  tukod  ng  kaniyang  sibat  ay  parang 
palo  ng  manghahabi;  at  ang  dulo  ng 
kaniyang  sibat  ay  may  anim  na  raang 
siklong  bakal  ang  bigat :  at  ang  kaniyang 
tagadala  ng  kalasag  ay  nauuna  sa  kaniya. 
8  At  siya'y  tumayo  at  humiyav/  sa  mgai 
hukbo  ng  Israel,  at  nagsabi  sa  kanilang : 
^Bakit  kayo'y  lumabas  na  humanay  sa 
pakikipagbaka  ?  i  Hindi  ba  akoV  Filis- 
teo, at  kayo'y  mga  lingkod  xi\  Saul? 
rumili  kayo  ng  isang  lalaki  sa  inyo,  at 
pababain  ninyo  siya  sa  akin.  9  Rung 
siya'y  makalaban  sa  akin  at  mapatay  ako, 
magiging  alipin  nga  ninyo  kami :  nguni't 
kung  ako^y  manaig  laban  sa  kaniya,  at 
mapatay  ko  siya  ay  magiging  alipin  nga 
namin  kayo  at  maglilingkod  sa  amin. 
10  At  sinabi  ng  Filisteo ;  Aking  inaaway 
ang  mga  hukbo  ng  Israel  sa  araw  na  ito ; 
bigyan  ninyo  ako  ng  isang  lalaki  upang 
maglaban  kami.  11  At  ng  marinig  ni  Saul 
at  ng  boong  Israel  ang  mga  salitang 
yaon  ng  Filisteo,  sila'y  nanlupaypay,  at 
natakot  na  mainam. 

12  Si  David  nga  na  anak  niyaong  Efra- 
teo  sa  Bet-lehem-juda,  na  ang  pangala'y 
Jesse ;  at  may  walong  anak ;  at  ang  lala- 
king  yaon  ay  matanda  na  sa  mga  kaara- 
w^an  ni  Saul  na  totoong  na  pakaianda  sa 
mga  lalaki.     13  At  ang  tatlong  pinaka- 


296 


I.  SAMUEL. 


16.  13 


matandaiig  anak  ni  Jes--e  ay  naparoong 
sumnnod  kay  Saul  sa  })akikipagbaka,  at 
aiig  mga  pangalaii  ng  kani^vang  tatlong 
anak  na  iiaparoon  sa  pakikipagbaka  ay 
Eliab  aDg  panganay,  at  ang  sumiisunod  sa 
kaniya  ay  Abiimdab,  at  aijg  ikatlo  ay 
Sanima.  14  At  si  David  ang  buiiso :  at 
ang  talloDg  piiiakainaianda  ay  snninnod 
kay  Saul.  15  Si  David  nga  ay  nagpapa- 
rc-o^t  parito  miila  kay  Saul  iipang  ]>aka- 
nin  ang  mga  tu})a  ng  kaniyang  aiim  sa 
Bet-lehem.  16  At  lumalapit  ang  Filisteo 
pa  kinaumagahan  at  kinalia}")nnon,  at  hii- 
marap  na  apat  na  puong  aravc. 

17  At  sinabi  ni  Jesse  kay  David  na  ka- 
niyang anak:  Dalliin  mo  ngayon  sa  i- 
yong  mga  kapatid  ang  isang  efa  nitong 
mais  na  sinangag,  at  itong  sampiiong  tina- 
pay,  at  dalhin  mong  madali  sa  kampa- 
mento,  sa  iyong  mga  kapatid  ;  18  at  dal- 
hin mo  ang  sampuong  kesong  ito  sa  puno 
ng  kanilang  libo,  at  tingnan  mo  kong  ano 
ang  kalagayan  ng  iyong  mga  kapatid,  at 
knmuha  ka  ng  kanilang  sanla.  19  Si 
Saul  nga  at  si  la,  at  ang  boong  lalaki  ng 
Israel  ay  nasa  libis  ng  Ela,  na  nakikipag- 
baka  ,<=a  mga  Pulistco.  20  At  si  David  ay 
nagbangong  maaga  sa  kinauraagahan  at 
iniwan.  ang  tnpa  sampno  ng  tagapag-alaga 
at  yumaon  gaya  ng  inintos  sa  kaniya  ni 
Jesse ;  at  siya^y  naparoon  sa  logar  ng  mga 
karro,  ng  ang  hukbo  ay  lumalabas  at 
siimisigaw  upang  makipagbaka.  21  At 
ang  Israel  at  ang  mga  Filisteo  ay  nakana- 
nay  na  sa  pagbabaka,  liukbo  laban  sa 
hnkl)o.  22  At  iniwan  ni  David  ang  kani- 
yang daladalaban  sa  kamav  ng  tagapag- 
ingat  ng  daladalaban,  at  tumakbo  sa  huk- 
bo at  naparoon,  at  bumati  .sa  kaniyang 
mga  kapatid.  23  At  sa  kaniyang  pakiki- 
pag-usap  sa  kanila.  narito,  dumating  ang 
bayani,  ang  Filisteo  na  taga  Gad,  na 
Goliat  ang  pangalan  sa  hanay  ng  mga 
Filisteo,  at  nagsalita  ng  ayon  sa  mga  ga- 
yon  ding  salita:  at  mga  narinig  ni  David. 
24  At  labat  ng  lalaki  sa  Israel  pagkakita 
sa  lalaicin.g  yaoii  ay  tuniakas  sa  kaniyang 
hnrap  iiu  at  natakot  na  mainam.  25  At 
ang  niga  lalaki  sa  Israel  ay  nag  a-'abin.c{: 
^•.  yr.iv'ita  ba  ninyo  ang  ]:;laking  iy.'Mi  na 
sum  is.'iinpa  ?  Tunny  na  upmig  jivdii- 
]';i^",''.,-"y  .-;»  ^:^i'a'jl  j-nma-^sn-pa  -^lya  :  at 
;n;:.iii' ay:^"b  n'l  :'n^;  jalakb-g  n)aica!>;-- 
t'ly  ^  I  k'fiuiya,  py  [-riyayamanji'.  ng  ba- 
ri  ng  n:akd:ing  kayamr^nan,  at  ibibigay 
:  jf  lanuya  ang  kaniy  :",g  anak  na  babave, 
;h  ':!:a;-a\\ing  laya  nn-:  babay  ng  knniyang 
anni  «n  Dra?l.   '26  A<    najr  alit;.   .i   THpud 


sa  mga  lalaking  tiimayo  sa  si  ping  niya,  na 
nagsabing  :  ;.  Ano  ang  gaga  win  sa  lala- 
king makapatay  sa  I*ilisteong  yaon,  at 
mag-alis  ^a  Israel  ng  kapintasang  ito? 
sapagka't  ^  sinong  Filisteo  ito  na  hindi 
tuli  upang  humarap  siya  sa  mga  imkbo 
ng  buliay  na  Dios?  27  At  sumagot  sa 
kaniya  ang  bayan,  ng  ganitong  paraan,  ria 
nagsabing :  Ganito  ang  gaga  win  sa  lalaki 
na  makapatay  sa  kaniya.  28  At  narinig  ni 
Eliab  na  lainiyang  pinakamatandang  ka- 
patid, ng  sij^a'y  magsalita  sa  mga  lalaki ; 
at  ang  galit  ni  Eliab  ay  nag-aiab  laban 
kay  David,  at  kaniyang  sinabi  ng :  l  Bakit 
ilvaw  ay  bumaba  dito  ?  at  i  kanino  mo 
iniwan  ang  ilang  tupang  yaon  sa  ilang? 
Talastas  ko  ang  iyong  kahambugan,  at 
ang  kasam-an  ng  iyong  puso ;  sai)agkaH 
ikaw  ay  bumaba  upang  iyong  makita  ang 
]  'agbabaka.  SD  At  sinabi  ni  I>avid  : 
/,  Anong  aking  ginavy-a  ngayon?  ^.  Hindi 
ba  isang  bagay  ?  3^J  At  siya^y  humiwalay 
sa  kaniya  na  napatungo  sa  iba.  at  siya'y 
nagsalita  ng  gayon  ding  paraan;  at  si- 
nagot  siya  uli  ng  bayan  na  gaya  ng  un.a. 
31  At  ng  marinig  ang  mga  salita  na  si- 
nalita  ni  David,  ay  sinaysay  nila  sa  hara]^ 
ni  Saul ;  at  siya'y  pinasuguan  niya.  S2  At 
sinabi  ni  David  kay  Saul:  Huag  manlu- 
i  paypay  ang  puso  ng  sino  man,  dahil  sa 
kaniya ;  ang  iyon  alipin  ay  yayaon  at  maki- 
kipagbaka  sa  Fiiisteong  ito  :  SS  At  sinabi 
ni  Saul  kay  David  :  Hindi  ka  makaparo- 
roon  laban  sa  Fiiisteong  iyan  upang  maki- 
pagbaka sa  kaniya:  sapagka't  ikav>'  ay 
isang  bata  at  siya'y  i.-^ang  lalaki  na  pang- 
baka  mula  sa  kaniyang  kabinataan,  34  At 
sinabi  ni  David  kay  Saul :  Ang  iyong 
alipin  ay  nag-aalaga  ng  tuna  ng  kaniyang 
ama;  at  pagka  pumaroon  an.g  isang  lee n 
o  isang  oso  at  kinukulia  ang  isang  cordero 
sa  kawan,  35  ay  lumalabas  akong  kasunod 
niya,  at  aking  sinusugatan  siya,  at  aking 
inililigtas  sa  kaniyang  bibig :  at  pagka 
siya'y  bumabangon  laban  sa  akin  ay  aking 
hinuhuli  siya  sa  kaniyang  panga,  at  aking 
sinusugatan  siya,  at  alun^g  pinapatay  siya. 
S6  Pinapatay  ng  iyong  alijnn  ang  Icon  at 
Q-avon  din  ang  oso  :  ai  ai^ ;  Filir.teong  ii(> 


■  ang  mga  hrjkbv) 
*  Sln^abi    jvi    ni 


pai'aang  ^.ani^'a.n^2:  m.awa'v 

I  i.g     Dn'-^    na    l-uhay.      k 

I  1  )avid  .  Ang  FAKrTi.N'OuX  na  nagligtas  ? .. 
r'.'in  SI  mga  ]~'angamot  ng  leon,  at  r-a 
[•anganr  t  nf-  c^o,  siyang  rn3gliligta=^  sa 
akin  sa  kamay  ng  Fiiisteong  ito.  At  sina- 
I'i  ni  Saul  ka'-'  David  •  Yumar>n  ka  at 
run:    T^\>'''"riNrf;)%-    '5V      a -a    ivo       38  Ai 


13.  4 


I.  SAMUEL. 


297 


siriakbatan  ni  Saul  si  David  ng  kaniyang 
mga  sakbat,  at  kaniyang  nilagyan  ng 
isang  turbanteng  tanso  sa  kaniyang  ulo  at 
kaniyang  simiotan  siya  ng  isang  kasiiotang 
kinaliskis.  39  At  ibinigkis  ni  David  ang 
tabak  niya  sa  kaniyang  sakbat,  at  kani- 
yang tinikraang  yumaon;  sapagka't  bindi 
pa  niya  natitikman.  At  sinabi  ni  David 
kay  Saul :  Hindi  ako  makayayaon  na  da'a 
ko  ang  mga  ito ;  sapagka't  hindi  ko  pa 
natitikman.  At  mga  hinubad  ni  David 
sa  kaniya.  40  At  tinangnan  niya  ang  ka- 
niyang tungkod  sa  kaniyang  kamay,  at 
pumili  siya  ng  limang  madulas  na  bato  sa 
batis,  at  mga  isinilid  sa  supot  ng  pastor 
na  kaniyang  dala ;  sa  makaiuid  baga'y  sa 
kaniyang  bulsa,  at  ang  kaniyang  pang- 
hilagpos  ay  nasa  kaniyang  kamay :  at 
siya'y  Inmapit  sa  Filisteo.  41  At  nag- 
patuloy  ang  Filisteo  at  lumapit  kay 
David ;  at  ang  lalaki  na  may  dala  ng 
kalasag  ay  nangangnna  sa  kaniya.  42  At 
ng  tumitingin  ang  Filisteo,  at  makita  si 
David,  ay  kaniyang  niwalan  ng  kabulu- 
han ;  sapagka't  siya'y  bata  at  mapula  ang 
pisngi,  at  may  magandang  kias.  43  At 
sinabi  ng  Filisteo  kay  David  :  ^  Ako  ba 
ay  aso,  na  ikaw  ay  paririto  sa  akin  na 
may  tungkod,  ?  at  nilapastangan  ng  Filis- 
teo si  David  sa  pamamag-itan  ng  kaniyang 
mga  dios.  44  At  sinabi  ng  Filiteo  kay 
David :  Halika  at  aking  ibibigay  ang 
iyong  laman  sa  mga  ibon  sa  langit  at  sa 
mga  hayop  sa  parang.  45  Ng  magkaga- 
yo'y  sinabi  ni  David  sa  Filisteo :  Ikaw 
ay  naparirito  sa  akin  na  may  tabak,  at 
may  malaking  sibat  at  may  sibat ;  nguni^t 
akoV  naparirito  laban  sa  iyo  sa  pangalau 
ng  Pangtnoon  ng  mga  hukbo,  ng  Dios 
ng  mga  kawal  ng  Israel  na  iyong  inaa- 
way.  46  Sa  arav/  na  ito  ay  ibibigay  ka 
ng  Panginoon  sa  aking  kamay ;  at  su- 
sugatan  kita,  at  pupugutin  ko  ang  ulo  mo 
sa  iyo  ;  at  ibibigay  ko  ang  mga  bangkay 
ng  hukbo  ng  mga  Filisteo  sa  mga  ibon  sa 
liimpapawid  sa  araw  na  ito,  at  sa  maba- 
bangis  na  liayop  sa  lupa;  upang  malaman 
ng  boong  lupa  na  may  Dios  sa  Israel: 
47  at  upang  malaman  ng  boong  kapisa- 
nang  ito  na  hindi  nagliligtas  ang  PanGi- 
NOON  sa  pamamag-itan  ng  tabak  o  ng 
sibat :  sapagka't  ang  pagbabaka  ay  sa  Pa- 
NGINOON,  at  ibibigay  niya  kayo  sa  aming 
kamay.  48  At  nangyari,  na  ng  bamangon 
ang  Filisteo,  at  sumulong  at  lumapit  u- 
pang  salubungin  sa  David,  si  David  ay 
nagmadali,  at  tumakbo  sa  dako  ng  kawal 
upang  salubungin    ang  Filisteo.     49  At 


isinuot  ni  David  ang  kaniyang  kamay  sa 
kaniyang  bulsa,  at  kumulia  doon  ng  isang 
bato  at  inihilagpos,  atsinugatan  ang  Filis- 
teo sa  kaniyang  noo ;  at  ang  bato  ay  bu- 
maon  sa  kaniyang  noo  ;  at  nabual  na 
pasubasob  sa  lupa.  50  Sa  gayo'y  nanaig 
si  David  sa  Filisteo  sa  pamamag-itan  ng 
isang  pangliilagpos  at  ng  isang  bato,  at 
sinugatan  ang  Filisteo  at  pinataj''  mja 
siya ;  nguni't  walang  tabak  sa  kamay  ni 
David.  51  Ng  magkagayo'y  tumakbo  si 
David  at  tumayo  sa  Filisteo,  at  kinuha, 
ang  kaniyang  tabak  at  binunot  sa  kani- 
yang kaloban  at  pinatay  siya,  at  pinugot 
ang  kaniyang  ulo  noon.  At  ng  makita 
ng  mga  Filisteo  na  ang  kanilang  bayani 
ay  namatay,  sila'y  tumakas.  52  At  nag- 
bangon  ang  mga  lalaki  sa  Israel  at  sa 
Juda,  at  humiyaw  at  hinabol  ang  mga 
Filisteo  hangang  sa  Gat,  at  sa  mga  pin- 
tuang-daan  ng  Ekron.  At  ang  mga  suga- 
tan  sa  mga  Filisteo  ay  nabual  sa  daan  ng 
Saaraim  at  hangang  sa  Gat  at  sa  Ekron. 

53  At  nagbalik  ang  mga  anak  ng  Israel 
sa  paghabol  sa  mga  Filisteo,  at  kani- 
lang sinamsam  ang  kanilang  kampamento. 

54  At  kinuha  ni  David  ang  ulo  ng  Filis- 
teo at  dinala  sa  Jerusalem ;,  nguni't  kani- 
yang inilagay  ang  sakbat  niya  sa  kani- 
yang dampa. 

55  At  ng  makita  ni  Saul  si  David  na 
lumatabas  laban  sa  Filisteo,  kaniyang 
sinabi  kay  Abner,  na  kapitan  ng  hukbo : 
Abner  ikaninong  anak  ang  batang  ito? 
At  sinabi  ni  Abner:  Buhay  ang  iyong 
kalulua  oh  hari,  hindi  ko  masabi.  56  At 
sinabi  ng  hari:  Usisain  mo  kung  kani- 
nong  anak  ang  batang  tto,  57  At  pag- 
balik  ni  David  sa  pagpatay  sa  Filisteo, 
kinuha  siya  ni  Abner  at  dinala  siya  sa 
harap  ni  Saul,  na  dala  ang  ulo  ng  Filisteo 
sa  kaniyang  kamay.  58  At  sinabi  ni 
Saul  sa  kaniyang:  Kaninong  anak  ka 
binata?  At  sumagot  si  David:  Ako'y 
anak  ng  iyong  aliping  si  Jesse  na  Betlehe- 
mita. 

|0  At  nangyari,  ng  siya^y  makapagsalita 
iO  kay  Saul,  na  ang  kalulua  ni  Jona- 
tan  ay  nalakip  sa  kalulua  ni  David,  at 
minamahal  ni  Jonatan  siya  na  parang  ka- 
niyang sariling  kalulua.  2  At  kinuha 
siya  ni  Saul  ng  araw  na  yaon  at  hindi 
siya  tinulutang  umowi  sa  bahay  ng  kani- 
yang ama.  8  Ng  magkggayo^y  si  Jonatan 
at  si  David  ay  gumawa  ng  isang  tipan, 
sapagka't  minamahal  niya.  siya  na  pa- 
rang kaniyang  sariling  kalulua.  4  At 
hinubad  ni  Jonatan  ang  kaniyang  balabal 


298 


I.  SAMUEL 


18.  4 


na  nakasnot  sa  kaniyaj  at  ibinigay  kaj 
David  J  at  ang  kaniyang  sakbat  pati  ng 
kanivarig  tabak,  at  Dg  kanivang  bosog,  at 
ang  kaniyang  pamigkis.  5  At  lumalabas 
si  David  saan  man  suguin  ni  Saul,  at 
siya'y  Inmakagay  na  inaligsi,  at  inilagay 
ni  Saul  siya  Ba  mga  lalaking  i^angbaka  at 
mabuti  sa  paningin  ng  boong  bayaii;  at 
gayon  din  sa  paningin  ng  mga  all  pin  ni 
Saul. 

6  At  nangyari  pagdating  nila.  ng  mag- 
balik  si  David  sa  FilisteOj  na  ang  mga 
babaye  ay  lumabas  sa  laliat  ng  ciudad  ng 
Israel,  na  nraaakyat  at  sumasayaw,  npang 
Falubungin  ang  haring  si  Saul,  ng  mga 
tambol  ng  kagalakan  at  ng  instrumento 
Dg  musika.  7  At  nag-aawitan  ang  mga 
babaye  sa  kanilang  pagtugtog,  at  sinasa- 
bing^: 

rinatay  ni  Saul  ang  kaniyang  mga  libo, 
At  ni  David  ang  kaniyang  mga  sara- 
puong  libo. 
S  At  nagalit  na  mainam  si  Saul,  at  ang 
sabing  ito  ay  hindi  niya  ibig  :  at  kaniyang 
sinabing  :  Kanilang  inilagay  kay  David 
ay  mga  sarapuong  libo,  at  sa  akin  ay 
kanilang  inilagay  ang  mga  libo  lamang : 
^at  ano  na  lamang  ang  kaniyang  tatan- 
kili kin  kungdi  ang  kaliari an  ? :  9  at  inira- 
pan  ni  Saul  si  David  miila  sa  araw  na 
yaon. 

10  At  nangyari,  ng  kinabukasan,  na  ang 
masamang  espiritu  na  mula  sa  Dies  ay 
dumating  na  makapangyarihan  kay  Saul, 
at  siya'y  huniula  sa  gitna  ng  bahay :  at 
si  David  ay  tumugtog  ng  kaniyang  kamay, 
ga3'a  ng  kaniyang  ginagawa  araw-araw  :  at 
dala  ni  Saul  ang  kaniyang  sibat  sa  kani- 
yang kamay,  11  At  inihagis  ni  Saul  ang 
sibat;  sapagka't  kaniyang  sinabing:^  A- 
king  susugatan  si  David  hangangsa  pinid. 
At  tumaanan  si  David  sa  kaniyang  harap 
na  makalawa.  12  At  natakot  si  Saul  kay 
David,  sapagka^t  ang  Panginoon  ay  su- 
masakaniya,  at  humiwalay  kay  Saul. 
13  Kaya't  inihiwalay  ni  Saul  siya  sa 
kaniya,  at  kaniyang  ginav/a  na  kapitan  sa 
isang  libo ;  at  siya'y  naglalabas  at  puma- 
sok  sa  harap  ng  bayan.  14  Gumagawa  si 
David  ng  boong  katalinuan  sa  laliat  ng 
paraan ;  at  ang  PakGinook  ay  sumasaka- 
niya.  15  At  ng  makita  ni  Saul  na  siya'y 
giunagawa  na  may  katalinuan,  siyaV  nag- 
ingat  sa  kaniya.  16  Nguni't  minamalial 
ng  boong  Israel  at  Juda  si  David  ;  sapag- 
ka^t  siya'y  naglalabas  at  pumasok  sa 
harap  nila. 

17  At  sinabi  ni  Saul  kav  David  :    Nalito 


ang  aking  matandang  anak  na  babaye  na 
si  Merab,  siya^y  aking  ibibigay  sa  iyo  na 
asawa,  magpakatapang  ka  lamang  dahil 
sa  akin,  at  iyong  ilaban  ang  mga  pagba- 
baka  ng  Pangikoon.  Sapagka't  sinabi 
ni  Saul :  Iluag  sumakaniya  ang  aking 
kamay,  kungdi  ang  kamay  ng  mgaFilisteo, 
ang  Piiniftkaniya.  18  At  sinabi  ni  David 
kay  Saul :  I  Sino  ako  at  ano  ang  aking 
buliay,  o  ang  kamag-anakan  ng  aking  ama 
sa  Israel,  upang  maging  manugang  ako 
ng  hari  ?  19  Nguni't  nangyari  sa  pana- 
liong  yaon,  na  ng  ibibigay  kay  David  si 
Merab  na  anak  na  babaye  r^i  Saul,  na 
siyang  ibinigay  na  asawa  kay  Adriel  na 
Mehoiatita.  20  At  sinisinta  ni  Mikal  na 
anak  na  babaye  ni  Saul  si  David :  at  ka- 
nilang isinaysaj  kay  Saul,  at  ang  bagay 
ay  minagaling  niya.  21  At  sinabi  ni 
Saul :  Aking  ibibigay  ^  sa  kaniya  siya, 
upang  siya'y  maging  silo  sa  kaniya,  at 
upang  ang  kamay  ng  mga^Filisteo  ay 
maging  laban  sa  kaniya.  Kaya't  sinabi 
ni  Saul  kay  David :  Ikaw  ay  rnagiging 
aking  manugang  sa  araw  na  ito,  sa  ikalavv^a. 
S3  At  iniutos  ni  Saul  sa  kaniyang  mga 
lingkod,  na  sinabing:  Lihimin  ninyo  si 
David,  at  inyong  sabihing :  Karito,  ki~ 
natutuaan  ka  ng  hari  at  minamahal  ka 
ng  lahat  ng  kaniyang  mga  lingkod  :  ngayon 
nga  ay  maging  manugang  ka  ng  liari. 
2S  At  sinalita  ng  mga  lingkod  ni  Saul 
ang  mga  salltang  yaon  sa  mga  pakinig  ni 
David.  At  sinabi  ni  David  :  i  Inaakala 
ba  ninyo  na  magaang  bagay  ang  maging 
manugang  ng  hari;  sa  bagay  ako'y  isang 
dukhang  tawo  at  walang  kabuluhan? 
24  At  isinaysay  ng  mga  lirigkod  ni  Saul 
sa  kaniya,  na  sinabing :  Ganitong  paraan 
nagsalita  si  David.  25  At  sinabi  ni  Saul : 
Ganito  ang  inyong  sasabihin  kay  David ; 
Hindi  nagnanasa  ang  hari  nf  ano  mang 
dote,  kungdi  isang  daang  busisi  ng  mga 
Filisteo,  upang  magantihan  ang  mga  kaa- 
way  ng  hari.  Ang  hangad  nga  ni  Saul 
ay  maibual  si  David  sa  pamamag-itan  ng 
kamay  ng  mga  Filisteo.  26  At  ng  say- 
sayin  ng  kaniyang  mga  lingkod  kay  David 
ang  mga  sail  tang  ito,  minagaling  na  ma- 
buti ni  David  na  maging  manugang  siya 
ng  hari.  At  ang  mga  araw  ay  hindi  pa 
natutupad  :  27  kaya't  bumangon  si  David 
at  yumaon;  siya  at  ang  kaniyang  mga 
lalaki,  at  pumatay  sa  mga  Filisteo  ng 
dalawang  daang  lalaki ;  at  dinala  ni  David 
aiig  kanilang  mga  busisi  at  kaniyang  mga 
ibinigay  ng  boong  bilang  sa  hari,  upang 
siya'y   maging   manugang  ng  hari.      At 


19.  22 


I.  SAMUEL. 


299 


ibinigay  na  asawa  sa  kaniya  m  Saul  si 
Mikal  *  na  kaniyang  anak  na  babaye. 
28  At  nakita  at  nakilala  ni  Saul  na  ang 
Panginqon  ay  sumasa  kay  David;  at 
sinisinta  si  David  ni  Mikal  na  anak  ni 
Saul.  29  At  si  Saul  ay  lalong  natatakot 
kay  David;  at  naging  kaaway  ni  David 
si  Saul  na  palagi. 

ao  Kg  magkagayo'y  lumabas  ang  mga 
puno  ng  mgaFilisteo:  at  nangyari,  na  sa 
tuing  sila'y  lumalabas  ay  gumagawa  ng 
higit  na  katalinuan  si  David  kay  sa  laliat 
ng  mga  lingkod  ni  Saul:  sa  gayon  ang 
kaniyang  pangalan  ay  lalong  namahal. 
IQ  At  nagsalita  si  Saul  kay  Jonatan  na 
li^  kaniyang  anak  at  sa  laliat  ng  kani- 
yatig  mga  Ungkod,  na  kanilang  patayin  si 
David;  nguni't  kinaliligayahang  mainam 
ni  Jonatan  na  anak  ni  Saul  si  David. 
2  Kaya't  isinaysay  ni  Jonatan  kay  David, 
nasinabing:  Pinagsisikapan  ni  Saul  na 
aking  ama  'na  patayin  ka:  ngayon  nga'y 
isinasamo  'ko  Ba  iyo,  na  magkubli  ka  sa 
kinanmagahan  at  lumagay  sa  isang  lihim 
na  lugar,  at  magtago  ka :  S  at  ako*y  la- 
labas  at  tatayo  sa  siping  ng  aking  ama  sa 
parang  na  iyong  kinaroroonan,  at  ako'y 
magsasabi  sa  aking  ama  ng  tungkol  sa 
iyo ;  at  kung  may  niakita  akong  ano  man, 
ay  akiuig  sasaysayin  sa  iyo.  4  At  nagsalita 
si  Jonatan  kay  Saul  na  kaniyang  ama,  ng 
mabuti  ti^ngkol  kay  David,  at  sinabi  sa 
kaniyang:  Huag  magkasala  ang  hari 
laban  sa  kaniyang  lingkod  n a  si  David; 
sapagka't  hindi  siya  nagkasala  laban  sa 
iya;'at  sapagka't  ang  kaniyang  mga  gawa 
ay  naging  totoong  mabuti  sa  iyo :  5  sa- 
pagka't  kaniyang  iniUgay  ang  kaniyang 
buhay  s^kaniyang  kamay,  at  pinatay  ang 
Filisteo;  ^t  gumawa  ang  Panginoon  ng 
malaking.  pagdidiwang  para  sa  boong  Is- 
rael:  nakita  mo  at  nagalak  ka :  ^  Bakit  nga 
magkaka«ala  ka  laban  sa  walang  salang 
dugo  upang  patayin  si  David  ng  walang 
ano  m^pg  kadahilanan  ?  6  At  dininig  ni 
Saul  ang  voces  ni  Jonatan;  at  sumumpa 
si  Saul:  Buhay  ang  Pangikoon,  siya'y 
liindi  papatayin.  7  At  tinawag  ni  Jona- 
tan si  David  at  isinaysay  ni  Jonatan  sa 
kaniya  ang  lahat  ng  mga  bagay  na  ito ;  at 
dinala  ni  Jonatan  si  David  kay  Saul,  at 
siya*y  lumagay  sa  kaniyang  harap  gaya 
ng  una. 

8  At  nagkaroon  ng  pagbabaka  uli :  at 
lumabas  si  David,  at  bumaka  sa  mga 
Filisteo,  at  pumatay  sa  kanila  ng  mala- 
king  pagpatay,  at  sila^y  tumakas  sa  harap 
niya.    9  At   ang  espiritung  masama  na 


mula  sa  Pangihoon  ay  suma  kay  Saul  ng 
siya'y  nakaupo  sa  kanilang  bahay  na 
tangan  niya  ang  kaniyang  sibat  sa  kani- 
yang kamay;  at  tumugtog  si  David  ng 
kaniyang  kamay.  10  At  pinagsikapan  ni 
Saul  na  sugatan  ng  sibat  si  David  hangang 
sa  pinid ;  nguni't  siya^y  nakatakas  sa 
harap  ni  Saul,  at  ang  kaniyang  sinugatan 
ng  tabak  ay  ang  pinid :  at  tumakas  si 
David  at  tumaanan  ng  gabing  yaon. 
11  At  nagsugo  si  Sanlng  mga  sugo  sa 
bahay  ni  David,  upang  siya*y  bantayan, 
at  siya^y  patayin  sa  kinaumagalian,  at 
sinaysay  sa  kaniya  ni  Mikal  na  asawa  ni 
David,  na  sinabing:  Kungdi  mo  iligtas 
ang  iyong  buhay  ngayon^  gabi,  bukas  ay 
papatayin  ka.  IS  Kaya  inihugos  ni  Mi- 
kal si  David  sa  isang  dungawan :  at  siya'y 
yumacn,  at  tumakas,  at  tumaanan.^  13  At 
kinuha  ni  Mikal  ang  mga  teraf  at  inilagay 
sa  hihigan  at  nilagyan  sa  ulonan  ng  isang 
unan  na  buliok  ng  kambing,  ^t  tinakpan 
ng  mga  damit.  14  At  ng  magsugo  si 
Saul  ng  mga  sugo  upang  dakpin  si  David, 
kaniyang  sinabing :  Siya'y  may  sakit. 
15  At  nagsugo  si  Saul  ng  mga  sugo  upang 
tingnan  si  David,  na  sinabing:  Ipanhik 
ninyo  siya  sa  akin  na  nasa  kaniyang 
hihigan,  upang  aking  patayin  siya.  16  At 
ng  pumasok  ang  mga  sugo,  narito,  ang 
mga  teraf  ay  nasa  hihigan,  sampuo  ng 
unang  bvJiok  rig  kambing  sa  ulonan  niya. 
17  At  sinabi  ni  Saul  kay  Mikal:  ^ Bakit 
mo  ako  dinjiya  ng  ganiyan,  at  iyong 
pinaalis  ang  jiking  kaaway,  na  ano  pa*t 
siya'y  nakataanan  ?  At  sumagot  si  Mikal 
kay  Saul:  Kaniyang  sinabi  .£a  aking: 
Payaunin  mo  ako:  6 Kung  hiniiJ,  Jkita'y 
papatayin? 

18  Si  David  nga  ay  tumakas  at  tu- 
maanan at,  naparoon  kay  Samuel  sa  Batma, 
at  isinaysay  sa  kaniya  aBg  lahat  na 
ginawa  ni  Saul  sa  kaniya.  At  siya  at  si 
Samuel  ay  yumaon  f>t  tumahan  sa  Nayot. 
19  At  nasaysay  kay  Saul  na  sinabing: 
Narito,  si  David  ay  nasa  Nayot  sa  Eama. 
2t>  At  nagsugo  si  Saul  ng  mga  sugo 
upang  dakpin  si  David :  at  ng  kanilang 
makita  ang  pulutong  ng  mga  profeta  na 
nanghuhula,  at  si  Samuel  ay  turaatayong 
pinakapangulo  sa  kanila,  ang  espiritu  ng 
Dios  ay  dumating  sa  mga  sugo  ni  Saul, 
at  sila  naman  ay  nanghula.  21  At  ng 
masaysay  kay  Saul,  siya'y  nagsugo  ng 
ibang  mga  sugo,  at  sila  naman  ay  nang- 
hula. At  si  Saul  ay  nagsugo  uli  ng  mga 
sugo  na  ikaitlo,  at  sila  naman  ay  nang- 
hula.   22  Kg  magkagayo'y  siya  naman 


300 


I.  SAMtJ:BL. 


19.  22 


ay  naparoon  sa  Kama  at  dumating  sa 
malaking  balon  na  nasa  Sekii;  at  siya'y 
tuinanong,  at  nagsabing :  I  Saan  nan- 
doon  si  Samuel  at  si  David  ?  At  sinabi 
ng  isa:  Narito,  sila'y  nasa  Najot  sa 
Bama.  2S  At  siya^  naparoon  doon  sa 
Nayot  sa^Bama;  at  ang  es]  iritu  ng  Dios 
ay  dumating  sa  kaniya  naman,  at  siya*y 
nagpatuloy,  at  nanghula  hangaug  sa  siya^ 
duMating  sa  Nayot  sa  Kama.  24  At 
siya'y  naghubad  naman  ng  kaniyang  mga 
^Ot  at  siya  iiaman  ay  nanghula  sa  harap 
ni  Samuel,  at  riahigang  hubad  ng  araw  na 
yaop  at  ng  boong  gabing  yaon.  Kaya't 
kamlartg  sinabing:  ^Si  Saul  ba  naman 
%j  nasa  gitna  ng  mga  profeta  ? 
Q/%  Atsi  "Dstvid  ay  tumakas  sa  Bama 
rifiiv  mula  sa  Nayot,  at  sija'y  duma- 
V^iig"  at-_n?igsabi  sa  liarap>  m  tfonataii: 
^  Ano  ang  aking  ginawa  ?  ^  Anong  aking 
kasam*an  ?  At  I  ano  ang  aking  kasa-; 
lanaii"  sa  liai-ap  ng  iyong  ama,  upang' 
kantyaiSgpagsikaipati  ang  aking  buhay? 
2  At  sinabi  niya  sa  kaniya  :  Huag  itulQt 
of  Dios;  hindi  ka  mamamatay:  narito, 
ang  aking  ama  ay  Mndi  gumagawa  ng 
Sino  rnaMg  bagay  na  malaki  o  nialiit  man, 
kungd!^  niya  ipa^lam  sa  akin:  at  ^bakit 
ililibim  ng  aking  ama  ang  bagay  na  ito 
sa  akin^  Hindi  gayon.  a  At  Imkod  di- 
to'y  siimumpa  si  David  at  nagsabing: 
Tslastas  ngiyong  >ma  pa  mabuti,  na 
ako'y  nakasumpong  ng^  biyaya  sa  iyong 
mga  mata  j  at kaniyang  sihasabing :  Huag: 
malaPian  rii  Jonatan  ito  bakasiya'y  mag- 
dalamfjali;  ngUhi^t  tunay  na  ang  PaI^gi- 
Kooif  at%lhay,  at  gaya  ng  iyong  kalulua 
ay'bMky,  na  wala  kungdi  isang  hakbang 
sa  alcin  at  sa  kamatayan.  4  Ng  magkaga- 
y6*y  sinafci  ni  Jonatan^  kay  David  :  AnO; 
ma%  nasain  ng  ^^ng  kalulua  ay  aking 
gagawin  daMl  sa  iyo.  5  At  sinabi  ni 
David  kay  Jonatan:  Narito,  bukas  ay 
bagong  buan,  at  akoV  nararapat  natimupo 
na  kasalo  ng  hari ;  ng6ni*t  payau  nin 
rao  ako  upang  ako'y  magkubli  sa  parang 
hangang  sa  ikatlong  araw  sa  paglubog 
ng  araw.  6  Kung  ako'y  hindi  punahin  ng 
iyoiig  ama,  iyo  ngang  sabiliin :  Hiniling, 
na  niainam  sa  akin  ni  David  na  siya'y 
patakbuhin  sa  Bet-lehem  na  kaniyang 
ciudad':  sapagka't  ipinagdidiwang  doon 
ang  pagliahayin  sa  taon-taon  para  sa 
lahat  ng  kamag-anakan.  7  Kung  kani- 
yang sabihing  ganito:  Mabuti;  ang  i- 
yoing  alipin  ay  magkakaroon  ng  kapaya- 
paan ;  nguni't  kung  siya'y  magalit,  talas- 
tiasin  mo  nga  na  ang  kasam-an  ay  sumasa 


kaniya.  8  Kaya  gawin  mo  ng  magan- 
dang  kalooban  sa  iyong  alipin :  (sapagka't 
iyong  dinala  ang  iyong  alipin  sa  isang 
tipan  ng  Panginoon  sa  iyo) ;  nguni't  kung 
magkaroon  sa  akin  ng  kasam-an,  patayin 
mo  ako ;  sapagka't  ^bakit  mo  pa  dadalhin 
ako  sa  iyong  ama  ?  9  At  sinabi  ni  Jo- 
natan:  Malayo  sa  iyo:  sapagka't  kung 
matalastas  kong  mabuti  na  ang  kasam-an 
ay  sumaakiug  ama  upang  dumating  sa 
i^o,  ^bindi  ko  ba  sasaysayin  sa,  iyo? 
10  Ng  magkagayo'y  sinabi  lii  David  kay 
Jonatan :  Sino  ang  magsasaysay  sa  akin, 
kung  ang  iyong  ama  ay  sumagot  sa  iyo 
na  may  kagalitan?  11  At  sumagot  si 
Jonatan  kay  David :  Halika  at  tayo'y 
lumabas  sa  parang.  At  sila'y  lumabas 
nga'kapua  sa  parang: 

18  At  sinabi  tii  Jonatan  kay  David : 
Ang  PanGinoon,  ang  Dios  ng  Israel, 
magmg  saAjsi,-  pagka  aking  -natarok  ang 
aking  ama  sa  oras  na  ito  sa  kinabukasan 
o  sa  ikatlong  araw,  at  natito,  maging  ma- 
buti kay  David,  ^  Hindi  ko  nga  ba  da- 
dalhin sa;  iyo  at  ipababatid  sa  iyo  ? 
13  Gawing  gayon  ng  PanSinoon  kay 
Jonatan,  at  lalo  na  kung  mabutibin  ng 
aking  ama  na  gawan  ka  ng  kasam-an, 
kung  hindi  ko  ipahatid  at  ipasugo  sa 
iyo,  upang  ikaw  ay  yumaong  pavapa :  at 
ang  Panginoon  ay  sumaiyo  gaya  ng 
siya^y  nasa  aking  dma.  14  At  huag  raang- 
yari  kailan  man  bangang  ako'y  nabubu- 
hay,  na  ako-y  iyong  pabayaan  na  gumamit 
ng  kaawaan  sa  akin  ang  Panginoon 
upang  ako'y  toagmamatay :  15  kungdi 
huag  mo  ring  ihihiw&lay  ang  iyong 
kagandahang-loob  sa  aking  b»hay  mag- 
pakailan  man :  kahi't  man  i}*^;yalay  ng 
Panginoon  ang  l^ftgfeway  fii  Da^ld  na  isa- 
isa  sa  balat  ng  lupa.v  1«  Sa  gayo'y  guma- 
wa  si  Jonatan  ng  isang  tipan  sa  ^hay  ni 
David,  na  sinahing  :  At  hihingin  rig  Pa- 
nginoon sa  kamay  ng  mga  kaaway  ni 
David.  17  At  pinasumpa  uli  ni  Jonatan 
si  David  dahil  sa  pag-ibig  niya  sa  kaniya : 
sapagka't  kaniyang  minamahal  siya  gaya 
ng  pagmamahal  hiya.sa  kaniyang  sari  ling 
kalulua.  18  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni 
Jonatan  ?a  kaniyang  :  Bukas  ay  bagong 
buan,  at  ikaw  ay  hindi  pu punahin,  sapag- 
ka*t  ang  iyong  upuan  ay  magiging  walang 
laman.  19  At  pagtatagal  mo  ng  tatlong 
araw  ay  bababa  kang  madali  at  paroroon 
sa  lugar  na  iyong  pinagtayuan  ng  malapit 
na  ang  araw  ng  usap  na  ito,  at  ikaw  ay 
malalagi  sa  bato  ng  Ezel.  20  At  ako'y 
magpapahilagpos  ng  tatlong  pana  sa  dako 


21.  1 


I.  SAMUEL. 


301 


nlya  na  parang  akoV  nagpahllagpos  sa 
wala.  21  At,  Tiarito,  aking  susuguin  aiig 
bata :  Ikaw  ay  yumaon  na  hanapin  mo 
ang  mga  pana.  Kung  aking  sabihin  sa 
bata:  Narito,  ang  mga  pana  ay  nanga- 
rito  sa  dako  mo  :  mga  kunin  mo,  ay  parito 
ka ;  sapagka't  may  kapayapaan  sa  iyo  at 
walang  ano  man,  buhay  ang  PakSinoon. 
22  Nguni^t  kung  aking  sabihing  ganito  sa 
bata :  Narito,  ang  mga  pana'y  nangasa 
dako  pa  roon  mo  :  Ituloy  mo  ang  iyong 
lakad,  sapagka't  pinapagpaalam  ka  ng  PA- 
NGmooN.  23  At  tungkol  sa  usap  na 
ating  pinagsalitaan,  narito,  ang  Paxgi- 
NOON  ay  nasa  gitna  mo  at  ko  magpakailan 
man. 

24  Sa  gayg'y  nagkubli  si  David  sa  pa- 
rang: at  ng  dumating  ang  bagong  buan, 
ang  hari  ay  umupong  kumain.  25  At 
umnpo  ang  hari  sa  kaniyang  upuan  gaya 
ng  kinauugalin  niya,  sa  makatuid  baga'y 
sa  upuang  nasa  siping  ng  pinid ;  at  tumayo 
si  Jonatan,  at  nanpo  si  Abner  sa  siping  ni 
Saul;  nguni't  ang  lugar  ni  David  ay 
walang  laman.  26  Gayon  ma'y  hindi 
nagsalita  si  Saul  ng  ano  man  ng  araw  na 
yaon :  sapagka*t  kaniyang  inisip :  May 
bagay  na  nangyari  sa  kaniya.  Siya'y 
hindi  malinis;  tunay  na  siya'y  hindi 
malinis.  27  At  nangyari  ng  kinabu- 
kasan,  pagkaraan  ng  bagong  buan  na 
ikalawang  arawy  na  ang  lugar  ni  David 
ay  walang  laman,  at  sinabi  ni  Saul  kay 
Jonatan  na  kaniyang  anak  :  i  Bakit  hin- 
di naparirito  ang  anak  ni  Jesse  upang 
kumain,  kahit  kahapon  o  ngayon  man. 
28  At  sumagot  si  Jonatan  kay  Saul: 
Namanhik  si  David  na  bayaan  ko  siya  na 
yumaon  si  Bet-lehem :  29  at  kaniyang 
sinabi :  Isimasamo  ko  sa  iyo  na  payaunin 
mo  ako ;  sapagka't  ang  aming  kamag-ana- 
kan  ay  may  paghahayin  sa  ciudad ;  at 
iniutos  sa  akin  ng  aking  kapatid  na  du- 
mocm:  at  ngayon,  kung  ako'y  nakasum- 
pong  ng  biyaya  sa  iyong  mga  mata,  ay 
payaunin  mo  ako,  isinasamo  ko  sa  iyo,  at 
aking  tingnan  ang  aking  mga  kapatid, 
kaya  hindi  siya  naparito  sa  dulang  ng 
hari.  SO  Ng  magkagayo'y  nag-alab  ang 
galit  ni  Saul  laban  kay  Jonatan,  at  sina- 
bi niya  sa  kaniyang :  Ikaw  ay  anak  ng 
masama  at  mapanghimagsik  na  babaye 
i  Hindi  ko  ba  nalalaman  na  iyong  pinili 
ang  anak  ni  Jesse  upang  iyong  sariling 
kahihiyan,  at  sa  kahihiyan  ng  kaliubaran 
ng  iyong  ina.  ?  31  Sapagka't  habang  na- 
bubuhay  ang  anak  ni  Jesse  sa  ibabaw  ng 
lupa,  ikaw  ay  hindi  mapapanatag  o  ang 


iyong  kaharian  man.  Kaya  ngayo'y  i- 
yong  suguin  at  dalhin  siya  sa  akin,  sapag- 
ka't  siya't  tunay  na  papatayin.  32  At 
sumagot  si  Jonatan  kay  Saul  na  kani- 
yang ama,  at  nagsabi  sa  kaniya :  i  Bakit 
siya  paptayin?  ^ano  ang  kaniyang  gina- 
wa?  33  At  inihandulong  ni  Saul  ang 
Icaniyang  sibat  sa  kaniya  upang  sugatan 
siya;  na  doon  nakilala  ni  Jonatan  na 
pasiya  ng  kaniyang  ama  na  patayin  si 
David.  34  Sa  gayo^y  nagtindig  si  Jona- 
tan sa  dulang  na  may  mabangis  na  galit, 
at  hindi  kumain  ng  ikalawang  araw  ng 
bagong  buan:  sapagka't  siya'y  nagda- 
lamhati  dahil  kay  David,  sapagka't  hi- 
niya  siya  ng  kaniyang  ama. 

35  At  nangyari  sa  kinaumagahan,  na 
lumabas  si  Jonatan  sa  parang  sa  takdang 
panahon,  kay  David,  at  isang  munting 
bata  ang  kasama  inya.  36  At  sinabi 
niya  sa  kaniyang  bataan :  Takbo,  hana- 
pin mo  ngayon  ang  mga  pana  na  aking 
inihilagpos.  ^  At  pagtakbo  ng  bataan,  ka- 
niyang inihilagpos  ang  pana  sa  dako 
roon  niya.  37  At  ng  dumating  ang  ba- 
taan sa  lugar  ng  pana  na  inihilagpos 
ni  Jonatan,  sumigaw  si  Jonatan  sa  li- 
kuran  ng  bataan,  na  sinabing.  ^ Hindi  ba 
ang  pana  ay  nasa  dako  pa  roon  mo  ? 
38  At  sumigaw  si  Jonatan  sa  likuran 
ng  bataan:  Tulin,  magmadali  ka,  huag 
kang  tumigil.  At  pinulot  ng  bataan  ni 
Jonatan  ang  mga  pana,  at  naparoon 
sa  kaniyang  panginoon.  39  Nguni't  hin- 
di nalalaman  ng  bataan  ano  man: 
si  Jonatan  at  si  David  lamang  ang  naka- 
kaalam  ng  bagay.  40  At  ibinigay  ni 
Jonatan  ang  kaniyang  sakbat  sa  kaniyang 
bataan,  at  nagsabi  si  kaniyang :  Yumaon 
ka,  mga  dalhin  mo  sa  ciudad.  41  At 
pagkayaon  ng  bataan,  si  David  ay  tumin- 
dig  sa  lugar  sa  dakong  timugan,  at  su- 
mubsob  sa  lupa,  at  yumukod  na  makaitlo : 
at  sila'y  naghalikan,  at  umiyak  kapua, 
hangang  sa  si  David  ay  humigit.  42  At 
sinabi  ni  Jonatan  kay  David :  Yumaon 
kang  payapa,  yamang  tayo^y  supiumpa 
kapua  sa  atin,  sa  pangalan  ng  Panginoon 
na  nagsabing :  Ang  Panginoon  ay  lala- 
gay  sa  gitna  mo  at  ko,  at  sa  gitna  ng  aking 
binhi  at  ng  iyong  binhi,  magpakailan  man. 
At  siya'y  nagbangon  at  yumaon:  at 
pnmasok  si  Jonatan  sa  ciudad. 
0|  Ng  magkagayo^y  naparoon  si  David 
^  i  sa  Nob  kay  Ahimelek  na  sacerdote : 
at  sinalubong  si  David  ni  Ahimelek  na 
nanginginig,  at  nagsabi  sa  kaniyang: 
^  Bakit  ikaw  ay  nag-iisa,  at  walang  tawong 


302 


I.  SAMUEL, 


21,  1 


kasama  ka?  2  At  si  David  a}^  iiagsabi 
kay  Aliimelek  iia  sacordote:  Inutusan 
ako  ng  liari  ng  isang  bagay,  at  sinabi.sa 
aking :  Huag  malaman  ng  sino  man  ang 
bagay  na  aking  isinusugo  sa  iyo,  at  aiig 
aking  inintos  sa  iyo  at  aking  inihalal  ang 
mga  l-ataan  sa  gayo't  gavong  lugar. 
a  Kgayoii  nga  l  ano.ng  mairoon  ka  sa 
iyong  kaniay  ?  Bigyan  mo  ako  ng  liniang 
tinajjay  sa  aking  kaniay,  o  ano  man  mai- 
roon  ka.  4  At  sumagot  ang  sacerdote 
kay  David,  at  nagsabing  :  Walang  kara- 
niwang  tinapay  sa  aking  kamay,  nguni't 
niairoon  santong  tinapay ;  kung  ang  mga 
bataan  ay  nagpakalayo  lamang  sa  mga 
babaye.  5  At  sumagot  si  David  sa  sacer- 
dote, at  nagsabi  sa  kaniyang :  Sa  katoto- 
lianan  ang  mga  babaye  ay  nalayo  sa  amin 
na  may  tatlong  arav/  na  ito  ;  ng  ako'y 
lamabas  ang  mga  daladalahan  ng  mga 
bataan  ay  santo,  baga  man  ir-^ang  karani- 
wang  paglalakad  ;  i  gaano  pa  kaya  ngayon 
na  ang  kanilang  mga  daladalalian  ay 
santo  ?  6  Sa  gayo'y  binigyan  ng  sacer- 
dote siya  ng  santong  tinapay :  sapagka't 
walang  tinapay  doon  kungdi  tinapay  na 
bandog,  na  kinuha  sa  harap  ng  Pangi- 
KOON,  upang  maging  tinapay  na  mainit  sa 
araw  nf  pagkuba.  7  Isang  lalaki  nga  sa 
mga  alipin  ni  Saul  ay  nandoon  ng  araw 
na  yaon,  na  pinigil  sa  harap  ng  Pangi- 
KOON:  At  ang  kaniyang  pangalan  ay 
Doeg  na  Edomeo,  na  pinakapuno  ng  mga 
pastor  na  naunkol  kay  Saul.  8  At  sinabi 
ni  David  kay  Ahimelek  :  i  At  wala  ka  ba 
sa  iyong  kamay  na  sibat  o  tabak  ?  sapag- 
ka't  Hindi  ko  nadala  kahi^t  ang  aking 
tabak  o  ang  aking  mga  sakbat  man,  dahil 
sa  ang  bagay  ng  hari  ay  madalian.  9  At 
sinabi  ng  sacerdote :  Ang  tabak  ni  Goliat 
na  Filisteo,  na  iyong  pinatay  sa  libis  ng 
Eia,  narito,  nabibilot  sa  isang  kayo  na 
nasa  likod  ng  efod  :  kung  iyong  kukunin 
yaon,  kunin  mo :  sapagka't  walang  iba 
dito  liban  sa  yaon.  At  sinabi  ni  David  : 
Walang  ibang  gaya  niyaon ;  ibigay  mo 
sa  akin.  10  At  nagbangon  si  David,  at 
tumakas  ng  araw  na  yaon  dahil  sa  takot 
kay  Saul,  at  naparoon  kay  Akis  na  hari 
sa  Gat.  11  At  sinabi  ng  mga  alipin  ni 
Akis  sa  kaniyang:  ^ Hindi  ba  ito'y  si 
David  na  hari  sa  lupain  ?  <i  Hindi  ba 
pinag-aawitanan  sa  kaniya  sa  mga  sayaw, 
na  sinasabing : 

Pinatay  ni  Saul  ang  kaniyang  mga 
libo, 

At  ni  David  ang  kaniyang  mga  sam- 
puong  libo  ? 


12  At  iningatan  ni  David  ang  mga  sali- 
tang  ito  sa  k.-iniynag  puso,  at  natakot  na 
mainam  kay  Akis  na  hari  sa  Gat.  13  At 
kaniyang  binago  ang  kaniyang  kilos  ;-a 
harap  nila,  at  nagpakonwaring  ulol 
i-a  kanilang  mga  kamay,  at  nagguliit 
sa  mga  pinto  ng  pintuang-dajin,  at  pina- 
tulo  ang  kaniyang  laway  sa  kaniyang 
balbas.  14  Ng  niakagayt/y  sinabi  ni 
Akis  sa  kaniyang  mga  alipin  :  Narito, 
tingnan  ninyo  ang  lalaki  ay  ulol  : 
^Bakit  nga  ninyo  dinala  siya  sa  akin? 
15  iKulang  ba  ako  ng  mga  ulol,  na 
inyong  dinala  ang  kototong  ito  upang 
maglaro  ng  kaululan  sa  aking  harap? 
I  Papasok  ba  ang  kototong  ito  sa  aking 
bahay  ? 

O^  Umalis  nga  si  David  doon,  at  tuma- 
^^  kas  sa  yungib  ng  Adullam  :  at  ng 
marinig  ng  kaniyang  mga  kapatid  at  ng 
bahay  ng  kaniyang  ama,  kanilang  binaba 
siya  doon.  2  At  bawa't  isa  na  napipig- 
hati,  at  bawa^t  isa  na'may  utang,  at  bawa't 
isa  na  may  kalumbayan  ay  nagpisan  sa 
kaniya;  at  siya'y  naging  puno  nila:  at 
nagkaroon  sa  kaniya  ng  may  apat  na 
raang  katawo. 

3  At  naparoon  si  David  mula  roon  sa 
Mizpe  ng  Moab :  at  kaniyang  sinabi  sa 
hari  sa  Moab :  Isinasamo  ko  sa  iyo  na 
ang  aking  ama  at  aking  ina  ay  makalabas, 
at  mapasama  sa  inyo,  hangang  sa  aking 
malaman  kung  ano  ang  gagawin  ng 
Dios  sa  akin.  4  At  kaniyang  dinala  sila 
sa  harap  ng  hari  sa  Moab :  at  sila'y 
tumahan  na  kasama  niya  boong  pana- 
hon  na  si  David  ay  nasa  katibayan. 
5  At  sinabi  ng  profetang  si  Gad  kay 
David  :  Huag  kang  tumahan  sa  katiba- 
yan ;  ikaw  ay  yumaon  at  masok  sa  lupain 
ng  Juda.  Ng  magkagayo^y  si  David  ay 
yumaon  at  nasok  sa  gubat  ng  Heret. 

6  At  narinig  ni  Saul  na  si  David  ay 
nasumpungan  at  ang  mga  lalaki  na  kasa- 
ma niya :  si  Saul  nga'y  naiiupo  sa  Gibea 
sa  ilalim  ng  puno  ng  sampalok  sa  Kama, 
na  tangan  ang  kaniyang  sibat  sa  kaniyang 
kamay,  at  ang  lahat  ng  kaniyang  mga 
lingkod  ay  nakatayo  sa  palibot  niya. 
7  At  sinabi  ni  Saul  sa  kaniyang  mga 
lingkod  na  nakatayo  sa  palibot  niya : 
Dingin  ninyo  ngayon  mga  Benjamita ; 
^  bibigyan  ba  ang  bawa't,  isa  sa  inyo  ng 
anak  ni  Je.^se  ng  mga  bukiran  at  mga 
uvasan,  gagawin  ba  kayong  lahat  niya  na 
mga  puno  ng  lilibuhin  at  mga  puno  ng 
dadaanin;  8  upang  kayong  lahat  ay 
magsipagbanta  laban  sa  akin,  at  walang 


23.  7 


I.  SAMUEL. 


303 


nagpakilala  sa  akin  ng  gawin  ng  aking 
anak  ang  isang  katipunan  na  kasama  ng 
anak  ni  Jesse,  at  wala  sino  man  sa  inyo  na 
nagclamdam  dahil  sa  akin,  o  nagpakilala 
sa  akin  na  ang  aking  anak  ay  humihika- 
yat  sa  aking  alipin  laban  sa  akin  upang 
bumakay,  gaya  sa  araw  na  ito  ?  9  Ng 
magkagayo'y  somagot  siDoeg  na  Edomeo 
na  nakatayo  sa  siping  ng  mga  lingkod  ni 
Saul,  at  nagsabing :  Aking  nakita  ang 
anak  ni  Jesse  na  naparoroon  sa  Nob,  kay 
Ahimelek  na  anak  ni  Ahitub.  10  At 
siya'y  nag-usisa  sa  Panginoon  tungkol  sa 
kaniya,  at  binigyan  siya  ng  mga  pagkain, 
at  ibinigay  sa  kaniya  ang  tabak  ni  Goliat 
na  Filisteo.  11  Ng  magkagayo^y  ipinata- 
wag  ng  hari  si  Ahimelek  na  sacerdote 
na  anak  ni  Ahitub,  at  ang  boong  bahay 
ng  kaniyang  ama,  na'mga  sacerdote  na 
nasa  Nob,  at  sila'y  naparoong  lahat  sa 
hari.  12  At  sinabi  ni  Saul :  lyong  din- 
gin  ngayon,  ikaw  na  anak  ni  Ahitub. 
At  siya'y  sumagot:  Narito  ako,  pangi- 
noon  ko.  13  At  sinabi  ni  Saul  sa  kani- 
yang :  I  Bakit  kayo  ay  nagsipagbanta 
laban  sa  akin,  ikaw,  at  ang  anak  ni  Jesse, 
na  inyong  binigyan  siya  ng  tinapay,  at 
ng  tabak,  at  sumanguni  sa  Dios  para  sa 
kaniya,  upang  siya^y  magbangon  laban  sa 
akin  na  bumakay,  gaya  sa  araw  na  ito? 
14  Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Ahimelek 
sa  hari,  at  nagsabing  :  l  At  sino  sa  gitna 
ng  lahat  ng  iyong  mga  lingkod  ang  tapat 
na  gaya  ni  David,  na  manugang  ng  hari, 
at  tinatangap  sa  iyong  pulong,  at  kara- 
ngaldangal  sa  iyong  bahay  ?  15  i  Ako 
ba'y  nagpasimulang  sumanguni  ngayon 
sa  Dios  para  sa  kaniya?  Malayo  sa 
akin :  huag  ibintang  ng  hari  ang  ano 
mang  bagay  sa  kaniyang  lingkod  o  sa 
boong  bahay  man  ng  aking  ama :  sapagka't 
walang  nalalamang  bagay  ang  iyong  ling- 
kod tungkol  sa  lahat  na  ito,  raunti  o 
malaki.  16  At  sinabi  ng  hari :  Ikaw 
ay  walang  pagsalang  mamamatay,  si  Ahi- 
melek, ikaw  at  ang  boong  bahay  ng 
iyong  ama.  17  At  sinabi  ng  hari  sa 
bantay  na  nangakatayo  sa  palibot  niya : 
Pumihit  kayo,  at  patayin  ninyo  ang  mga 
sacerdote  ng  Panginoon;  sapagka't  ang 
kanilang  kamay  naman  ay  nasa  kay 
David,  at  sapagka't,  kanilang  nalaman  na 
siya'y  tumakas,  at  hindi  nila  isinumbong 
sa  akin.  Nguni't  hindi  inibig  ng  mga 
lingkod  ng  hari  na  iunat  ang  kanilang 
kamay  upang  ibual  ang  mga  sacerdote  ng 
PanQinoon.  18  At  sinabi  ng  hari  kay 
Doeg:    Pumihit  ka  at  iyong  ibual  ang 


mga  sacerdote.  At  pumihit  si  Doeg  na 
Edomeo  at  kaniyang  ibinoal  ang  mga 
sacerdote,  at  kaniyang  pinatay  ng  araw 
na  yaon  ay  walong  puo't  lima  na  lalaki 
na  nagsusuot  ng  efod  na  kayong  puti. 
19  At  sinugatan  ang  Nob,  ang  ciudad  ng 
mga  sacerdote,  ng  talim  ng  tabak,  ^ng 
mga  lalaki  at  gay  on  din  ang  mga  babaye, 
ang  mga  bata  at  ang  mga  pasusuhin,  at 
ang  mga  baka  at  mga  asno  at  tupa,  ng 
talim  ng  tabak.  20  At  isa  sa  mga  anak 
ni  Ahimelek  na  anak  ni  Ahitub  na 
nagngangalang  Abiatar  ay  tumaanan,  at 
tumakas  na  sumunod  kay  David.  21  At 
isinaysay  ni  Abiatar  kay  David  na  pinatay 
ni  Saul  ang  mga  sacerdote  ng  Panginoon". 
22  At  sinabi  ni  David  kay  Abiatar : 
Talastas  ko  ang  araw  na  yaon  ng  si  Doeg 
na  Edomeo  ay  naroon,  na  kaniyang  tunay 
na  sasaysayin  kay  Saul:  ako'y  naging 
kadahilanan  ng  kamatayan  ng  lahat  ng 
mga  tawo  sa  bahay  ng  iyong  ama.  23  Ma- 
tira  ka  na  kasama  ko,  huag  kang  matakot ; 
sapagka't  siya  na  humahanap  ng  aking 
buhay  ay  humahanap  ng  iyong  buhay: 
sapagka't  kasama  ko  ikaw  ay  magiging 
ligtas. 

OO  At  kanilang  isinaysay  kay  David, 
^^  na  sinabing:  Narito,  ang  mga 
Filisteo  ay  bumaka  laban  sa  Keila,  at 
kanilang  ninanakaw  ang  mga  giikan. 
2  Kaya't  nag-usisa  si  David  sa  Pangi- 
NOOK,  na  nagsabing ;  ^  Yayaon  ba  ako  At 
aking  susugatan  ang  mga  Filisteo  na  ito? 
At  sinabi  ng  Panginoon  kay  David: 
Yumaon  ka  at  iyong  sugatan  ang  mga 
Filisteo,  at  iligtas  mo  ang  Keila.  3  At 
sinasabi  ng  mga  lalaki  ni  David  sa  kani- 
yang: Narito,  tayo'y  natatakot  dito  sa 
Juda :  I  gaano  pa  kaya  nga  kung  tayo  ay 
pumaroon  sa  Keila  laban  sa  mga  kawal 
ng  mga  Filisteo  ?  4  Ng  magkagayo'y  su- 
manguni uli  si  David  sa  Panginoox.'  At 
sumagot  ang  Panginoon  sa  kaniya  at  nag- 
sabing :  Ikaw  ay  magbangon  at  bumaba 
sa  Keila;  sapagka't  aking  ibibigay  ang 
mga  Filisteo  sa  iyong  kamay.  5  At  si 
David  at  ang  kaniyang  mga  lalaki  ay  napa- 
rcon  sa  Keila,  at  bumaka  sa  m.ga  Filisteo, 
at  dinaia  ang  kanilang  kawan,  at  pinatay 
nila  sila  ng  malaking  pagpatay.  Gayon 
iniligtas  ni  David  ang  mga  tumatahan  sa 
Keila. 

6  At  nangyari  ng  makatakas  si  Abia- 
tar na  anak  ni  Ahimelek  kay  David 
sa  Keila,  na  siya'y  bumaba  na  may 
isang  efod  sa  kaniyang  kamay.  7  At 
nasaysay  kay  Saul  na  si  David  ay  napa- 


304 


SAMUEL. 


2a.  1 


roon  sa  Keila.  At  sinabi  ni  Saul :  Ibi- 
nigay  ng  Dlos  siya  sa  aking  karnaj; 
sapagka^t  si^^a^y  na:arliEtn  sa  pasiikan  Vx% 
bayan  iia  mairooiig  niga  piDtuang-daan  at 
liiga  balang.  S  At  tinawag  ni  Saul  ang 
boong  bayan  upang  biimaka,  uj)angbnma- 
ba  sa  Kella  upang  kubmgin  si  David  at 
ang  kaiiiyang  mga  lalakl.  9  At  nalaman 
ni  T)avid  na  nag-iisip  si  Saul  ng  ma>aina 
laban  sa  kaniya ;  at  kaniyang  sinabi  kay 
Abiatar  na  sacerdote:  Daliiin  rao  rito 
ang  efod.  10  xv'g  magkagayo'y  sinabi  ni 
David  :  Oh  PA^,GIXOON,  na  Dios  ng  Is- 
rael, tunay  na  narinig  ug  iyong  alipin  na 
pinagsisikapan  ni  Saul  na  pnmarocn  sa 
Keila,  upang  gibain  ang  cindad  daliil  sa 
akin.  11  ^Ibibigay  ba  ako  ng  mga  tav/o 
sa  Keila  sa  kaniyang  karaay?  ^Bababa 
ba  si  Saul,  ayon  sa  narinig  ng  iyong  ali- 
pin ?  Oh  Paxginoon,  na  Dios  ng  Israel, 
idinadalangin  ko  sa  iyo,  na  saysayin  mo 
sa  iyong  alipin.  At  sinabi  ng.  Paxgi- 
KOON  :  Siya'y  bababa.  12  Ng  magkaga- 
yoV  sinabi  ni  David:  ^Ibibigay  ba  ng 
mga  tawo  sa  Keila  ako  at  ang  aking  mga 
lawo  sa  kaniay  ni^  Saul?  At  sinabi  ng 
Panginoon  :  13  ibibigay  ka  nila.  Ng 
niagkagayoV  si  David  at  ang  kaniyang 
mga  tawo  na  may  anim  na  raan,  tumindig 
at  umalis  sa  Keila,  at  naparoon  kung  saan 
sila  makakaparoon.  At  nasaysay  kay 
Saul  na  si  David  ay  tumaanan  sa  Keila, 
at  siyaV  tumigil  ng  paglabas. 

14  At  si  David  ay  tumahan  sa  iiang  sa 
mga  katibayan,  at  iumalabi  sa  lupaing 
maburol  sa  ilang  ng  Zif.  At  hinahanap 
siya  ni  Saul  araw-araw,  nguni't  hindi 
ibinigay   ng    Dios    sa   kaniyang    kamay. 

15  At  nakita  ni  David  na  lumalabas  si 
Saul  upang  usigin  ang  kaniyang  buhay : 
at  si  David  ay  nasa  ilang  ng  Zif  sa  gubat. 

16  At  si  Jonatan  na  anak  ni  Saul  ay  nag- 
bangon,  at  naparoon  kay  David  sa  gubat, 
at  pinagtibay  ang  kaniyang  kamay  sa 
Dios.  17  At  sinabi  niya  sa  kaniyang: 
Iluag  kang  njatakot:  sapagka't  ang  ka- 
may ni  Saul  na  aking  ama  ay  hindi  ka 
masusumpungan ;  at  ikaw  ay  magiging 
hari  sa  Israel,  at  ako'y  magiging  kasunod 
mo ;  at  nalalamang  gayon  ni  Saul  na 
aking  ama/  18  At  silang  dalawa  ay  gu- 
mawa  ng  tipan  sa  harap  ng  Panginoon: 
at  si  David  ay  tcmahan  sa  gubat.  at  si 
Jonatan  ay  umowi  sa  kaniyang  bahay. 
19  Ng  magkagayoV  sinampa  ng  mga 
Zifeo  si  Saul,  sa  Gibea,  na  sinabing: 
^  Hindi  ba  nagkukubli  sa  amin  si  David 
sa   mga    katibayan    sa    gubat,    sa    burol 


ng  Hakila,  na  nasa  timngan  ng  ilang? 
20  Ngayon  nga,  oh  hari,  bumaba  ka,  ayon 
sa  bo.  ng  nasa  ng  iyong  kalulua  na  buma- 
ba ;  at  aFig  aming  bahagi  ay  ibibigay  sa 
kamay  ng  hari.  21  At  sinabi  ni  Saul: 
Pagpalain  kayo  ng  Panginoon;  sapag- 
ka't  kayoV  nahabag  sa  akin.  22  Kayo'y 
yumaon,  isinasarao  ko  sa  inyo,  inyong 
siyasating  mabuti  at  talastajin  at  kilala- 
nin  ang  kaniyang  kinatatayuan,  at  kung 
sino  ang  nakakita  sa  kaniya  doon :  sa- 
pagka't  nasaysay  sa  akin  na  siya'y  gu- 
magawa  na  may  katalinuan.  23  Inyo 
ngang  tingiian,  at  alamin  ang  mga  ta- 
guang  lugar  na  kaniyang  pinagtataguan, 
at  bunnalik  kayo  sa  akin  na  may  katu- 
nayan,  at  ako'y  paroroong  kasama  ninyo  : 
at  mangyayari,  kung  siya'y  nasa  In  pain, 
na  aking  hahanapin  siya  sa  gitna  ng  lahat 
na  mga  libo  sa  Juda.  24  At  sila'y  nag- 
tindig  at  naparoon  sa  Zif  na  nagpauna  kay 
Saul :  nguni't  si  David  at  ang  kaniyang 
mga  lalaki  ay  nasa  ilang  ng  Maon  sii 
Araba  sa  timugan  ng  ilang.  25  At  si 
Saul  at  ang  kaniyang  mga  lalaki  ay 
naparoon  upang  hanapin  siya.  At  ka- 
nilang  sinaysay  kay  David  ;  kaya't  siyaV 
bumaba  sa  katibayan  at  tumahan  sa  ilang 
ng  Maon.  At  ng  marinig  ni  Saul,  kani- 
yang hinabol  si  David  sa  ilang  ng  Maon. 
26  At  naparoon  si  Saul  sa  dakong  ito  ng 
bundok,  at  si  David  at  ang  kaniyang  mga 
tawo  ay  nasa  dakong  yaon  ng  bundok  :  at 
si  David  ay  nagmadaling  umalis  dahil  sa 
takot  kay  Saul;  sapagka't  si  Saul  at  ang 
kaniyang  mga  tawo  ay  kumukulong  kay 
David  at  sa  kaniyang  mga  lalaki  upang 
sila'y  hulihin.  27  Nguni't  duraating  ang 
isang  sugo  kay  Saul,  na  nagsabing :  Mag- 
madali  ka  at  parito ;  sapagka't  ang  mga 
Filisteo  ay  sumalakay  sa  lupain.  28  Sa 
gayo'y  nagbalik  si  Saul  na  mula  sa  pagha- 
bol  kay  David,  at  naparoon  laban  sa  mga 
Filisteo :  kaya't  kanilang  tinawag  ang 
lugar  na  yaon  na  Sela-hamalekoth.  29  At 
si  David  ay  sumarnpa  mula  roon,  at 
tumahan  sa  mga  katibayan  ng  En-gedi. 

2  A  At  nangyari,  ng  si  Saul  ay  mag- 
B  balik  na  mula  sa  paghabol  sa  mga 
Filisteo,  na  nasaysay  sa  kaniya,  na  sina- 
bing: Narito,  si  David  ay  nasa  ilang  ng 
En-gedi.  2  Ng  magkagayoV  kumuha  si 
Saul  ng  tatlong  libong  piling  lalaki  sa 
boong  Israel,  at  yumaong  hinanap  si 
David  at  ang  kaniyang  mga  lalaki  sa  mga 
bundok  ng  mababangis  na  kambing. 
3  At  siya'y  naparoon  sa  mga  kulungan  ng 
kaw^an  sa  daan,  na  kinaroroonan  ng  isang 


25.  3 


I.  SAMUEL. 


305 


yungib;  at  puraasok  si  Saul  upaii^  tak- 
pan  ang  kaniyang  mga  paa.     bi  David 
nga  at  aiig  kaniyang  mga  laiaki  ay  tu- 
matahan    sa    pinakaloob    na    bahagi  ng 
ynngib.     4  At   sinabi  ng   mga  tawo  ni 
David  sa  kaniyang:    Narito,  ang^araw 
na  sinabi  ng  Pangmoon  sa  lyo :     IS  ante, 
aking    ibibigay    ang    iyong    kaaway  ^  sa 
iyong  kamay,  at  iyong  gagawm  sa  kaniya 
kung  ano  ang  mabutihin  mo  sa  lyo.     iNg 
magkagayo'y  nagtindig  si  David  at  pmu; 
tol  na  libim  ang  laylayan  ng  balabal  ni 
Saul.    5  At  nangyari  pagkatapos,  na  na- 
sugatan  ang  puso   ni    David,    sapagka  t 
kaniyang  pinutol  ang  laylayan  ng  balabal 
ni  Saul.    6  At  kaniyang  smabi  sa  kani- 
yair^  mga  laiaki:     Huag  itulot  ng  Fa- 
NGINOON  na  akoV  gumawa  ng  ganitong 
bagay  sa  aking  panginoon,  na  pmahiran 
n&  Panginook,  na  aking  iunat  ang  akmg 
kamay  laban  sa  kaniya,    sa    bagay    ay 
siya  ang  pinahiran  ng  Panginoon.    7  ba 
ffayoV  pinigilan  ni  David  ang  kaniyang 
mga     tawo     ng     mga     salitang    ito,    at 
hindi  niya  sila  tiniis  na  magbangon  laban 
kay    Saul.     At    tumindig    si    Saul^    sa 
•    yungib  at  nagpatuloy  ng  kaniyang  la^ad. 
8  Si  David  namau  ay  nagtindig  pagkata- 
po?,  at  lumabas  sa  yungib,  at  sumigaw  sa 
likuran  ni  Saul,  na  nagsabing :  ^  Pangi; 
noon  ko  na   bari.    At  ng  lummgon  si 
Saul  sa  likuran  niya,  si  David  ay  yumu- 
kod    ng    kanivang    mukha    sa   lupa,   at 
gumalang.    9  At    sinabi    ni   David   kay 
Saul:    iBakit    ikaw    ay    dumidmig   ng 
mga  salita  ng  mga  tawo,  na  nagsabing : 
Narito,  pinagsisipakapang  sugatan  ka  ni 
David?    10  Karito,    nakita    ngayon    ng 
iyong  mga  mata  kung  paanong  ibimgay 
ka  ngayon  ng  Panginoon  sa  akmg  kamay 
sa  yungib :  at  ang  iba^  nagsabi  sa  akm 
na  patayinkita:  nguni't  naawa  ang  akmg 
mata  sa  iyo ;  at  aking  sinabing:     Hindi 
ko  iuunat  ang   aking    kamay    laban  sa 
aking    panginoon ;    sapagka  t    siya    ang 
pinahiran  ng  Panginoon.     11  Bukod  di- 
to'y  iyong  tingnan,  ama  ko,  oo,  tingnan  mo 
ang  laylayan  ng  iyong  balabal  sa  aiding 
kamay  :  sapagka't  sa  pagputol  ko  ng  lay- 
layan ng   iyong    balabal   at    hmdi  kita 
pinatay,  talastasin  mo  at  tingnan  mo  na 
wala  kahi't    kasam-an    o   pagsalangsang 
man  sa  aking  kamay,  at  hindi  ako^  nag- 
kasala    laban    sa    iyo,   baga    man  iyong 
binahabol  ang  aking  kalalua  upang  ku- 
nin.     12  natulan  ng  Panginoon  ako  at 
ikaw,  at  iganti  ng  Panginoon  ako  sa 
iyo :  nguni't  ang  aking  kamay  ay  bmdi 


sasa  ivo.    13  Gaya  ng  sabi  ng  kawncaan 
ng  m'ga  matanda:    Sa   masama  nagmu- 
mula  ang  kasam-an:   nguni't ,  ang  akmg 
kamay  ay  hindi  sasa  iyo.     14  ^Sa^pagsu- 
nod  kanino  lumabaa  ang  hari  sa  Israel  I 
isa  pagsunod  kanino  ikaw  ay  luimaha- 
bol  ?  sa  pagsunod  sa  isang  patay  na  aso, 
sa  pagsunod  sa  isang  kuto.    15  Hukuman 
nga  ng  PanQinoon,  at  hatulan   ako  at 
ikaw,  at  tingnan,  at  ipagsangalang  ang 
aking  usap,  at  iligtas  ako  sa  iyong  kamay. 
16  At  nangyari,  ng  makatapos  si  David 
ng  pagsasalita  ng  mga- salitang  ito  kay 
Saul,   na  sinabi  ni  Saul:    ^Ito   ba  ang 
iyong  voces,  anak  kong  David  ?    At  iti- 
naas    ni    Saul   ang    kaniyang    voces,   at 
umiyak.    17  At  kaniyang  sinabi  kay  Da- 
vid :    Ikaw  ay  lalong  banal  kay  sa  akmj 
sapagka't  ikaw  ay  gumanti  sa  akin  ng 
mabuti,  samantalang  ikaw  ay  aking  gi- 
nantihan  ng  kasam-an.    18  At  iy«ng  ini- 
hayag  sa  araw  na  ito  kung  paanong  gu- 
mawa ka  sa  akin  ng  mabuti:  sapagka t 
ng  ibigay  ng  Panginoon  ako  sa  iyong 
kamay,  ay  hindi  mo  ako  pinatay.    19  Sa- 
pagka't    kung    masumpungan    ng    isang 
tawo  ang  kaniyang  kaaway  :  I  pababayaan 
ba  niyang  yumaong  mabuti?  kaya  t  gantx- 
hin  ka  ng  Panginoon  ng  mabuti  dahil 
sa  iyong  ginawa  sa  akin  sa  araw  na  ito. 
20  At    ngayo'y    narito,    talastas    ko    na 
ikaw  av  tunay  na  magiging  hari,  at  ang 
kaharian  ng  Israel  ay  matatatag  sa  iyong 
kamay.     21  Isumpa  mo  nga   ngayon  sa 
akin  sa  pangalan  ng  Panginoon,  na  hm- 
di mo  puputuiin  ang  aking  binhi  pagkata- 
pos ko,  at  hindi  mo  papawiin  ang  akmg 
pangalan  sa  bahay  ng  aking  magulang. 
22  At  sumumpa  si  David  kay  Saul.    At 
si  Saul  ay  umowi ;  nguni't  si  David  at 
ang  kaniyang  mga  laiaki  ay  sumampa  sa 
katibayan.  .   . 

/^K,  At  namatay  si  Samuel ;  at  nagpipi- 
^O  san  ang  boong  Israel,  at  pinanag- 
huyan  siva,  at  inilibing  siya  sa  kani>'ang 
bahay  sa"  Bama.  At  nagbangon  si  David 
at  bumaba  sa  ilang  ng  Paran. 

2  At  may  isang  laiaki  sa  Maon,  na  ang 
mga  pag-aari  ay  nasa  Karmel ;  at  ang 
laiaki  ay  totoong  malaki,  at  siya'y  mai- 
roor.g  tatloiig  libor  g  tupa,  at  isang  libong 
kambing:  at  kaniyarg  ginugapitan  ang 
kanivarg  tupa  ?a  Karmeh  3  Ang  panga- 
lan I'g  laiaki  iga  ay  Nabal ;  at  ang  pa- 
ngalan ng  kaniyang  asawa  ay  Abigail: 
at  ang  babaye  ay  matalino,  at  may  ma- 
gandang  anyo  :  nguni't  ang  laiaki  ay  nm- 
sungit  at  masama  sa  kaniyang  mga  gawa; 


306 


I.  SAMUEL, 


25.  3 


at  sjya^y  sa  baluiy  ni  Kaleb.  4  At  na- 
rinig  ni  David  ?a  ih.ng  na  ginugupitan  ni 
Nabal  ang  kaniyang  tii[ia.  5  At  nagsngo 
si  Davivl  ng  sanipiioiig  bataan,  at  sinabi 
ni  David  sa  njga  bat»ari :  Siimampa  kr.yo 
sa  Karmel,  at  kayi/y  [siiinaroon  kitv 
Nabal,  at  batiin  ninyo  yiya  sa  aking  pii- 
i;galau  :  «  at  ganiio  ang  sasabihiii  ninyo 
sa  kaniya  na  nububuliay  na  maginhaiva  : 
Kapayapaan  ang  sumaiyo,  at  kapayapaan 
ang  snmaiyong  bahay,  at  kapayapaan  aiig 
surna  lahat  ng  iyong  tinatankilik.  7  At 
ngayo^y  aking  narinig  na  ikaw  ay  i-agpa- 
pagupit ;  ang  iyong  mga  pastor  nga  ay 
nasa  sa  amin,  at  hindi  nainin  sinngatan 
sila,  o  nagkulang  man  ng  ano  mang  bagay 
sa  kanilang  boong  panalion  na  kanilang 
ikinaroon  sa  Karme].  8  Tanungin  mo 
ang  i}'ong  mga  bataan,  at  kanilang  sasay- 
sayin  sa  iyo:  kaya^t  makasumpong  ai.g 
mga  bataan  ng  biyaya  sa  iyong  mga  mata ; 
sapagka't  kami  ay  naparito  sa  niabuting 
ara\Y  :  Isinasarao  ko  sa  iyo,  na  ibigay 
mo  ano  mang  masurapungan  mo  sa  iyong 
kamay,  sa  iyong  mga  alipin,  at  sa  iyong 
anak  na  kay  David.  9  At  ng  damating 
ang  mga  bataan  ni  David,  kanilang  sina- 
lita  kay  Nabal  ang  ayon  sa  lahat  ng  mga 
salitang  yaon  sa  pangalan  ni  David,  at 
nagsitigil.  10  At  sinagot  ni  Nabal  ang 
mga  lingkod  ni  David,  at  nagsablng : 
^Sino  si  David?  iat  sino  ang  anak  ni 
Jesse?  maraming  mga  alipin  ngayon  sa 
mga  araw  na  ito  na  nagsisilayas  bawa't 
isa  sa  kaniyang  panginoon.  11  ^Akin 
nga  bang  kukunin  ang  aking  tinapay  at 
ang  aking  tubig,  at  ang  aking  hayop  na 
aking  pinatay  dahil  sa  aking  mga  mar.gu- 
gopit,  at  aking  ibibigay  sa  mga  tawo  na 
hindi  ko  nakikilala  kung  mga  taga  saan  ? 

12  Sa  gayo'y  ang  mga  bataan  ni  David 
ay  })amihit  sa  kanilang  lakad,  at  nag- 
balik,  at  naparoon,  at  isinaysay  sa  kani- 
ya ang  ayon  sa  lahat  ng  mga  salitung  ito. 

13  At  sinabi  ni  David  sa  kavdyai  g  mga 
lalaki :  Ibigkis  ng  bawa^t  isa  si\  inyo 
ai'g  kaniyang  tabak.  At  nagbigkis  ang 
bawa't  isa  ng  kaniyang  labak  ;  at  si  Dav:(l 
ay  nagbigkis  din  ng  kaniyiing  tabak  :  at 
samampa  na  sumunod  kay  Davit  ay  may 
apat  na  raang  lalaki;  at  naivvu  *  ang  da- 
lawang  daan  sa  daladaialmn.  i  1  Ngnni't 
isinaysay  ng  isa  sa  mga  baUi:ui  kay  Abl- 
gailj  na  asav/a  ni  Kabal,  na  sinabing: 
Narito,  si  David  ay  nagsugo  ng  mga  sngo 
muia  sa  ilang  upang  bumati  sa  ating  pa- 
nginoon; at  kaniyang  nilipad.  15  Ngo- 
ni't   ang   mga    lalaki   av    napakabuti   sa 


amin^  at  hindi  kami  sinngatan,  o  nagku- 
lang man  ng  ano  mang  bagay  liabang 
karni  ay  nakikisama  sa  kanila,  n^^  kami  ay 
nasa  mga  parang:  IS  Sila'y  katibayan 
sa  amin  sa  gabi  at  gayon  din  sa  araw  boong 
panahong  aniing  ikinaroon  sa  kanila  na 
nag-aa!aga  ng  mga  to  pa.  17  Ngayon  nga'y 
iy^ng  alamin  at  akalain  knng  ano  ang 
iyong  gaga  win  ;  sapagka't  ang  ka  am-an 
ay  ipinasiya  na  laban  sa  aining  Pangi- 
noon, at  laban  sa  kaniyang  boong  bahay: 
sapagka't  siyaV  anak  ng  Delial,  na  sino 
ma'y  hindi  makapakiusap  sa  kaniya. 
18  Ng  magkagayo'y  nagmadali  si  Abigail, 
at  kunmlia  ngdalawang  daang  tinapay,  at 
dalawang  botellang  alak,  at  limang  han- 
dang  tnpa,  at  limang  takal  ng  maiz  na 
sinangag,  at  isang  daang  buig  na  pasas,  at 
dalawang  daang  bunton  na  higo,  at  mga 
ipinasan  sa  mga  asno.  19  At  sinabi  niya 
sa  kaniyang  mga  bataan  :  Yumaon  kayo 
sa  una  ban  ko  ;  narito,  akoV  susunod  sa 
inyo.  Nguni't  hindi  niya  isinaysay  sa 
kaniyang  asawang  kay  Nabal.  20  At 
nagkagayon,  na  samantaiangsiya'y  naka- 
sakay  sa  kaniyang  asno  at  bomababa  sa 
takip  ng  bond  ok,  na  narito,  si  David  at 
ang  kaniyang  njga  lalaki  ay  bumababa  na 
pasalunga  sa  kaniya;  at  sinalubong  niya 
sila.  21  Sinabi  nga  David  :  Tunay  na 
walang  kabnluhang  aking  iningatan  ang 
lahat  na  tinatankilik  rg  tawong  yaon  sa 
ilang,  na  ano  pa^t  hindi  nawala  ang  ano 
man  sa  lahat  na  naukol  sa  kaniya :  at 
kaniyang  ibinalik  sa  akin  ay  masama  sa 
mabnti.  22  Gav/ing  gayon  ng  Dios  sa 
mga  kaaway  ni  David,  at  lalo  na,  kung 
ako'y  mag-iv/an  ng  labis  sa  lahat  na  nauu- 
kol  sa  kaniya  sa  pagbnbnkang  liwayway 
kahit  isang  bata.  23  At  ng  makita  ni 
Abigail  si  David,  ay  siya'y  nagmadali,  at 
bumaba  sa  kaniyang  asno,  at  nasqjatirapa 
sa  Isarap  ni  David,  at  yumukod  sa  lupa. 
24  At  siya'y  nagpatirapa  sa  kaniyang 
roga  paa,  at  nagsablng  :  IJapasa  akin,  pa- 
nginoon ko,  mapasa  akin  ang  kasam-ang 
ito :  at  isinasamo  ko  sa  iyo  na  iyong 
papagsalitain  ang  iyong  lingkod  sa  iyong 
mga  pakinig,  at  iyong  dingin  ang  mga 
salita  ng  iyong  lingkod.  S5  Isinasamo  ko 
sa  iyo,  na  ang  aking  panginoon  ay  huag 
makitu!  go  sa  anak  ng  Belial  na  ito,  sa 
niakatnid  baga'y  kay  Nabal ;  sapagka't 
kung  ano  ung  kaniyav^g  pangalan  ay 
gayon  siya  :  Nabal  ang  kaniyang  pangalan, 
at  ang  kamungmangan  ay  sumasakaniya : 
nguni't  akong  iyong  lingkod,  hindi  naka- 
kita  sa  mga  bataan  ng  akir-g  panginoon, 


26.  3 


I.  SAMUEL. 


307 


na  iyon  sinugo.  26  Ngayon  nga,  pangi- 
noon  ko,  bnliay  ang  Pangikoon,  gaya  Dg 
pagkabuliay  ng  iyon  kalulua,  yamang 
ikaw  ay  pinigil  ng  Panginoon  sa  pagbu- 
buhos  ng  dugo,  at  sa  panghibiganti  mo  sa 
iyo  ng  iyong  sariling  kamay,  ngayon  nga'y 
ang  iyong  mga  kaaway,  at  yaong  niga 
umuusig  ng  kasam-an  sa  akitsg  pangi- 
noon  ay  maging  gaya  ni  Nabal.  27  At 
ngayo'y  itong  kaloob  na  dinala  ng  iyong 
alipin  sa  aking  panginoon  ay  mabi- 
gay  sa  mga  bataan  na  sumusunod  sa 
aking  panginoon.  28  Isinasamo  ko  sa 
iyo  na  iyong  ipatawad  ang  pagsalang- 
sang  ng  iyong  alipin :  sapagka't  tunay 
na  gagawin  ng  Panginoon  ang  aking 
panginoon  na  isang  bahay  na  palagi,  sa- 
pagka^t  ibinabaka  ng  aking  panginoon 
ang  mga  pagbabaka  ng  Panginoon;  at 
ang  kasam-an  ay  hindi  masusumpungan 
sa  iyo  lahat  ng  iyong  mga  araw.  29  At 
baga  man  magbangon  ang  isang  lalaki 
upang  habulin  ka,  at  usigin  ang  iyong 
kalulua,  gayon  ma'y  ang  kalulua  ng  aking 
panginoon  ay  matatali  sa  talian  ng  bnhay 
na  kasama  ng  PanSinoong  iyong  Dios ; 
at  ang  mga  kalulua  ng  iyong  mga  kaaway, 
ay  mangagsisihilagpos  na  parang  mula 
sa  gitna  ng  isang  panghilagpos.  30  At 
mangyayari,  pagka  nagawa  ng  Pangi- 
noon sa  aking  panginoon  ang  ayon  sa 
lahat  ng  mabuti  na  kaniyang  sinalita 
tungkol  sa  iyo,  at  kaniyang  naihalal  ka 
na  pangulo  sa  Israel ;  31  na  itoV  hindi 
magiging  kalumbayan  sa  iyo  o  kutog 
man  ng  loob  sa  aking  panginoon,  maging 
nagbubo  ng  dugo  sa  walang  kabuluhan,  o 
gumanti  ng  sa  kaniyang  sarili  ang  aking 
panginoon  :  at  pagka  gumawa  ang  Pangi- 
noon ng  mabuti  sa  aking  panginoon,  ala- 
lahanin  mo  nga  ang  iyong  lingkod.  32  at 
sinabi  ni  David  kay  Abigail:  Purihin 
ang  Panginoon,  ang  Dios  ng  Israel,  na 
nagsugo  sa  iyo  sa  araw  na  ito  upang 
salubungin  ako:  33  at  purihin  ang  i- 
yong  karunungan,  at  pagpalain  ka,  na 
pumigil  sa  akin  sa  araw,  na  ito  sa  pag- 
bububo  ng  dugo,  at  sa  ])agganti  ng  sa 
aking  sariling  kamay.  ti4  Sapagka't  tu- 
nay na  ang  Panginoon,  ang  Dios  ng 
Israel,  ay  buhay,  na  siyang  pumigil  sa 
akin  sa  pagsakit  sa  iyo,  kungdi  ka  nagma- 
dali,  at  pumaritong  sumalubong  sa  aking, 
tunay  na  walang  malalabi  kay  Kabal  sa 
pagbubukang  li  way  way  kahi't  isang  bata. 
35  Sa  gayo'y  tinangap  ni  David  sa  kani- 
yang kamay  ang  dinala  niya  sa  kaniya: 
at  sinabi  niya  sa  kaniyang:    Sumampa 


kang  payapa  sa  iyong  bahay ;  tingnan  mo, 
aking  dininig  ang  iyong  voces,  at  aking 
tinangap  ang  iyong  pagkatawo.  36  At 
iiaparoon  si  Abigail  kay  Nabal ;  at,  nari- 
to,  siya*y  gumawa  ng  isang  kasayahan  sa 
kaniyang  bahay,  gaya  ng  kasayahan  ng 
isang  hari ;  at  ang  puso  ni  Nabal  ay  naga- 
lak  sa  kaniyang  loob,  sapagka't  siya'y  to- 
toong  lango :  kaya't  siya'y  hindi  nagsabi  sa 
kaniya  ng  ano  man,  munti  o  malaki,  han- 
gang  sa  pagbubukang  liwaway.  37  At 
nangyari  sa  kinaumagahan,  ng  ang  alak 
ay  mapawi  kay  Nabal,  na  isinaysay  ng 
asawa  niya  sa  kaniya  ang  mga  bagay  na 
ito,  at  ang  kaniyang  puso  ay  namatay  sa 
loob  niya,  at  siya^  naging  parang  isang 
bato.  38  At  nangyari,  na  sa  may  sam- 
puong  araw,  na  sinugatan  ng  Panginoon 
si  Nabal,   na  ano   pa't  siya'y    namatay. 

39  At  ng  marinig  ni  David  na  si  Nabal 
ay  namatay,  kaniyang  sinabing :  Purihin 
ang  Panginoon  na  siyang  gumanti  ng 
aking  usap  sa  kamay  ni  Nabal,  at  pinigil 
ang  kaniyang  alipin  sa  kasam-an :  at  ang 
masamang  gawa  ni  Nabal  ay  ibinalik 
ng  Panginoon  sa  kaniyang  sariling  ulo. 
At  nagsugo  si  David  upang  nagsalita 
kay  Abigail  upang  kunin  siya  na  asawa. 

40  At  ng  dumating  ang  mga  lingkod 
ni  David  kay  Abigail  sa  Karmel,  ka- 
nilang  sinalita  sa  kaniya,  na  sinabing : 
Sinugo  kami  ni  David  sa  iyo,  upang 
kunin  kang  kaniyang  asawa.  41  At  siya^y 
nagbangon  at  nagpatirapa  sa  lupa,  at 
nagsabing:  Narito,  ang  iyong  lingkod 
ay  isang  alipin  upang  maghugas  ng  mga 
paa  ng  mga  alipin  ng  aking  panginoon. 

42  At  nagmadali  si  Abigail,  at  nagbangon, 
at  nakasakay  sa  isang  asno,  na  kasama  ng 
limang  dalaga  niya  na  sumusunod  sa 
kaniya;  at  siya'y  sumunod  sa  mga  sugo 
ni  David,    at    naging    kaniyang    asawa. 

43  Kinuha  naman  ni  David  si  Ahinoam, 
na  taga  Jezreel;  at  sila'y  kapua  naging 
asawa  niya.  44  Ibinigay  nga  ni  Saul  si 
Mikal  na  kaniyang  anak,  na  asawa  ni 
David,  kay  Palti  na  anak  ni  Lais  na  taga 
Galim. 

O^  At  naparoon  ang  mga  Zifeo  kay  Saul 
i^  w  sa  Gibea,  na  nagsabing :  i  Hindi 
ba  nagtatago  si  David  sa  burol  ng  Hakila, 
sa  tapat  ng  ilang  ?  2  Ng  magkagayo,y 
nagbangon  si  Saul  at  bumaba  sa  ilang  ng 
Zif,  at  kasama  niya  ang  tatlong  libong 
piling  lalaki  sa  Israel  upang  hanapin  si 
David  sa  ilang  ng  Zif.  3  At  nagtayo  ng 
kampamento  si  Saul  sa  burol  ng  Hakila 
na  nasa  tapat  ng  ilang  sa  siping  ng  daan. 


308 


I.  SAMUEL. 


26. 


Nguni't  si  Dayid  ay  tumahan  sa  ilaiig,  at 
kaniyang  nakita  na  si  Saul  ay  sumiisunod 
sa  kaniya  sa  ilang.  4  Nagsiigo  nga  si 
David  ng  mga  tiktik,  at  nalamau  na  tvinay 
na  dumarating  si  Saul.  5  At  si  David  ay 
nagbangon  at  naparoon  sa  lufj^ar  na  jrlna- 
tataynan  rd  Sani:  at  iiaklta  ni  David  aiig 
lugar  na  kinalaUigyaii  ni  Saul  at  ni  Abner 
na  anak  ni  IMei-j  na  kapitan  n§  kaniyang 
hokbo  :  at  si  Saiil  ay  humiga  sa  lugar  ng 
mga  karro,  at  ang  bayan  ay  tumayo  sa 
palibot  ni3^a.  6  ^g  naagkagayo'y  sumagot 
si  David,  at  nagsabi  kay  Aliimelek  na 
Ilitteo,  at  kay  Abisai  na  anak  ni  Zerbaya, 
na  kapatid  ni  Joab,  na  nagsabing :  ;.  Sino 
ang  bababa  na  ka?ama  ko  kay  Saul  sa  kam- 
parnento  ?  At  sinabi  ni  Abisai :  AkoV 
bababa  na  kasania  mo.  7  Sa  gayo^y  na- 
paroon si  David  at  si  Abisai  sa  bayan  sa 
kinagabihan  :  at  narito,  si  Saul  ay  naka- 
tulog  sa  loob  ng  lugar  ng  mga  karro  na 
dala  ang  kaniyang  sibat  na  nakasaksak  sa 
lupa  sa  kaniyang  ulunan :  at  si  Abner  at 
ang  bayan  ay  nakahiga  sa  palibot  niya. 
s  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Abisai  kay 
David :  Ibinigay  ng  Dio3  ang  iyong 
kaaway  sa  iyong  kamay  sa  arav/  na  ito : 
ngayou  nga'y  isinasamo  ko  sa  iyo,  na  aking 
sugatan  siya  ng  sibat  sa  lupa  s«  saksak,  at 
hindi  ko  susugatan  siya  ng  ikalavva.  9  At 
sinabi  ni  David  kay  Abisai :  Huag  mong 
patayin  siya  :  sapagka't  I  sino  ang  mag-uu- 
nat  ng  kaniyang  kamay  la  ban  sa  pinahiran 
ng  PakcJinoon  at  mawawalang  ng  sala? 
10  At  sinabi  ni  David  :  Bubay  ang  Pa- 
nGinoon,  ang  pANOiNOOi^  ay  siyang  su- 
sugat  sa  kaniya;  o  darating  ang  kaniyang 
araw  upang  mamatay;  o  siya^y  bababa 
sa  pagbabaka,  at  mamamatay.  H  Huag 
itulot  ng  Panginoon  na  aking  iunat  ang 
aking  kamay  laban  sa  pinahiran  ng  Pa- 
nGinoon:  nguni^t  ngayo^  ij<^"g  kunin, 
isinasamo  ko  sa  iyo,  ang  sibat  n.a  nasa 
kaniyang  ulon-an,  at  ang  saro  ng  tubig, 
at  tayo'y  yumaon.  12  Sa  gayo'y  kinuba 
ni  David  ang  sibat  at  ang  saro  ng 
tubig  sa  ulonan  ni  Sanl ;  at  sila^y  umali  ■-, 
at  walang  nakakita,  o  riakaalam  man,  o 
nagising  man  ang  sino  man:  sapagka't 
silaV  pawang  raga  tulog  ;  sapagka't  isang 
mabiimbing  na  pagkakatulog  ang  inihulog 
sa  kanila  ng  Panginoo'N.  13  Ng  mag- 
kagayo'y  dumaan  si  David  sa  kabilang 
dako,  at  tumayo  sa  taluktok  ng  bundok 
na  may  kalayuan;  na  may  malaking 
pag-itan  sa  kanila  :  14  at  sumigaw  si 
David  sa  bayan  at  kay  Abuser  na  anak  ni 
Ner,   na  nagsabing;     ;, Hindi    ka  suma- 


sagot  Abner?  Ng  magkagayo'y  sumagot 
si  Abner  at  nagsabing:  ;riinoikawna 
sumisigaw  sa  liari?  l.^  At  tinabi  ni  Da- 
vid kay  Abner:  ;, Hindi  ka  ba  matapang 
na  lalaki  ?  ^;at  sino  ang  gay  a  nio  sa  Isriiel':' 
^Bakit  nga  liindi  mo  binantavan  ang 
iyong  panginooii  na  L-ari  ?  sapagka't 
nasok  ang  isa  sa  bayan  npang  patayin 
ang  hari  na  iyong  panginoon.  16  Ang 
bagay  na  ito  na  iyong  gina^va  ay  hindi 
mabuti.  Buhay  ang  Pakginoon,  kayo'y 
marapat  im  mamatay,  sapagka^t  hindi  ni- 
nyo  binantayan  anginyong  panginoon,ang 
pinahiran  ng  Pangikoon.  At  ngayo'y 
tingnan  ninyo  kung  saan  nandoon  ang  sibat 
ng  hari,  at  ang  saro  ng  tubig  na  nasa 
kaniyang  ulonan.  17  At  nakilala  ni  Saul 
ang  voces  ni  David  at  nagsabing:  ilto 
ba  ang  iyong  voces,  anak  kong  David? 
At  sinabi  ni  David :  Aking  voces  nga 
paDginoon  ko,  oil  hari.  is  At  kaniyang 
sinabing:  ^Bakit  hinahabol  ng  aking 
panginoon  ang  kaniyang  alipin?  ^Sa- 
pagka't ano  ang  aking  ginawa?  o  ano  ang 
kasam-an  na  nasa  aking  kamay.  19  Nga- 
yon  nga,  isinasamo  ko  sa  iyo,  na  dingin 
ng  aking  panginoon  na  hari  ang  mga  salita 
ng  kaniyang  alipin.  Kung  ang  Pangi- 
KOON  ay  siyang  nag-udyok  sa  iyo  labau 
sa  akin,  ay  tumangap  siya  ng  isang  ban- 
dog :  nguni't  kung  ang  mga  anak  ng  tawo, 
sumpain  sila  sa  harap  ng  Pakc^inoon;  sa- 
pagka,t  sila'y  nagpalayas  sa  akin  sa 
araw  na  ito  upang  huag  akeng  mag- 
karoon  ng  bahagi  ng  mana  sa  Pangi- 
noon, na  nagsabing:  Ikaw  ay  yumaon, 
maglingkod  ka  sa  ibang  mga  dios. 
20  Ngayon  nga'y  huag  ibubo  ang  aking 
dugo  sa  lupa  sa  liarap  ng  Pangi- 
noon :  sapagka't  lumabas  ang  hari  sa 
Israel  upang  huuianap  ng  isang  kuto, 
gaya  ng  isang  humahabol  ng  isang  pugo 
sa'mga  bundok.  21  Ng  magkagayo'y  si- 
nabi ni  Saul:  Ako'y  nagkasala:  magbalik 
ka,  anak  kong  David  :  sapagka't  hindi  na 
ako  gagawa  ng  masama  sa  iyo,  sapagka't 
ang  aking  buhay  ay  rnalialaga  sa  iyong 
mga  mata  sa  araw  na  ito :  narito,  ako'y 
naglaro  ng  kamangmangan,  at  ako'y 
nagkamaling  mabuti.  22  At  sumagot  si 
David  at  nagsabing :  ]  Narito  ang  sibat,  oh 
hari!  paparitohin  mo  ang  isa  sa  mga  ba- 
taan  at  kunin.  2S  At  ibabalik  ng  Pa- 
nSinoon  sa  bawa't  ta-^vo  ang  kaniyang 
katuiran  at  ang  kaniyang  pagtatapat :  sa- 
pagka't kung  paanong  ibinigay  ng  Pa- 
nginoon ikaw  sa  aking  kamay  ngayon,  at 
hindi  ko  iniunat  ang  aking  kamay  laban  sa 


28.  8 


I.  SAMUEL. 


309 


pinahiran  ng  PanvIinook.  24  At  narito, 
sa  paraan  na  ang  iyong  buhay  ay  maha- 
laga  na  mainara  sa  aking  mga  mata  sa 
araw  na  ito,  ay  gayon  mahalaga  na 
inainam  ang  aking  buhay  sa  mga  mata 
ng  Panginoon,  at  iligtas  niya  ako  sa 
boon  kapighatian.  25  Ng  magkagayo^y 
sinabi  ni  Saul  kay  David :  Pagpalain 
ka,  anak  kcng  David :  ikaw  ay  ga 
gawa  na  makapangyarihan,  at  tnnay  na  i- 
kaw  ay  mananaig.  Sa  gayo'y  nagpatuloy  si 
David  ng  kaniyang  lakad,  at  si  Saul  ay 
nagbalik  sa  kaniyang  lugar. 

2"^  At  sinabi  ni  David  sa  kaniyang 
a  puso:  Ako'y  mamamatay  isang 
araw  sa  kamay  ni  Saul :  walang  ano  man 
bagay  na  mabuti  sa  akin  kungdi  ang  tu- 
makas  na  patungo  sa  lupain  ng  mga  Filis- 
teo ;  at  si  Saul  ay  mawalan  ng  pag-asa 
tungkol  sa  akin,  upang  huag  na  akong 
hanapin  sa  lahat  ng  hanganan  ng  Israel : 
sa  gayo  V  ako'y  tatakas  sa  kaniyang  kamay. 
2  At  si  David  ay  nagbangon  at  lumipat 
sijRj  at  ang  anim  na  raang  lalaki  na  nasa 
kaniya,  kay  Akis  na  anak  ni  Maok  na  hari 
sa  Gat.  3  At  tumahan  si  David  na  kasa- 
ma  ni  Akis  sa  Gat,  siya  at  ang  kaniyang 
mga  lalaki,  bawa't  lalaki  ay  kasama  ang 
kaniyang  kasambahay,  sa  makatuid  baga'y 
si  David  sampuo  ng  kaniyang  dalawang 
asawa,  si  Ahinoam  na  taga  J  ezreel  at  si 
Abigail  na  taga  Karmel  na  asawa  ni 
Nabal.  4  At  nasaysay  kay  Saul  na  si 
David  ay  tumakas  na  napatungo  sa  Gat : 
at  hindi  na  niya  hinanap  siya  uli. 

5  At  sinabi  ni  David  kay  Akis :  Kung 
ngayo*y  nakasumpong  ako  ng  biyaya  sa 
iyong  mga  mata,  bigyan  nila  ako  ng  isang 
lugar  sa  isa  sa  mga  ciudad  sa  lupain, 
upang  akoV  tumahan  doon:  sapagka't 
(i  bakit  tatahan  ang  iyong  alipin  sa  ciudad 
ng  hari  na  kasama  mo  ?  6  Ng  magkaga- 
yo'y  ibinigay  ni  Akis  sa  kaniya  ang 
Ziklag  ng  araw  na  yaon :  kaya't  ang  Ziklag 
ay  nauukol  sa  mga  hari  sa  Juda  sa  araw 
na  ito. 

•7  At  ang  bilang  ng  mga  araw  na  itina- 
han  ni  David  sa  lupain  ng  mga  Filisteo 
ay  isang  boong  taon  at  apat  na  buan. 
8  At  sumampa  si  David  at  ang  kaniyang 
mga  lalaki,  at  gumawa  ng  pakikipagtalo 
sa  mga  Gesureo,  at  sa  mga  Girzita,  at  sa 
mga  Amalecita ;  sapagka'tang  mga  naciong 
yaon  ay  siyang  mga  tumatahan  sa  lupain 
na  malaon,  na  parang  kung  ikaw  ay  paro- 
roon  sa  Shur,  sa  makatuid  baga'y  sa 
lupain  ng  Egipto.  9  At  sinusugatan  ni 
David   ang    lupain.    at    hindi    inililig-tas 


kahi't  ^ng  lalaki  o  ang  babaye  man  na 
buhay,  at  kinukuha  ang  tupa  at  ang  mga 
baka,  at  ang  mga  asno,  at  ang  mga  kamello, 
at  ang  mga  kasuotan;  at  siyaV  nagbalik,  at 
naparoon  kay  Akis.  10  At  sinabi  ni  Akis : 
^,Saan  kayo  gumagawa  ng  pakikipagtalo 
ngayon  ?  At  sinabi  ni  David  :  La  ban  sa 
Timugan  ng  Juda,  at  laban  sa  Timugan  ng 
mga  Jerameel,  at  laban  sa  Timugan  ng 
mga  Keneo.  11  At  hindi  iniligtas  ni 
David  na  buhay  kahi't  ang  lalaki  o  ang 
babaye  man,  upang  dalhin  sa  Gat,  na 
sinasabing :  Baka  sila'y  magsumbong  laban 
sa  atin,  na  sabihing :  Ganoon  ang  ginawa 
ni  David,  at  gayon  ang  kaniyang  paraan 
sa  boong  panahon  na  kaniyang  itinahan 
sa  lupain  ng  mga  Filisteo.  12  At  nani- 
wala  si  Akis  kay  David,  na  nagsabing: 
Kaniyang  lubos  na  ginawang  nakapopoot 
ang  kaniyang  bayang  Israel :  kaya't  siya'y 
magiging  aking  alipin  magpakailan  man. 

20  At  nangyari  sa  mga  araw  na  yaon, 
O  na  pinisan  ng  mga  Filisteo  ang 
kanilang  mga  hukbo  sa  pakikipagbaka 
upang  bumaka  sa  Israel.  At  sinabi  ni 
Akis  kay  David:  Talastasin  mo  na  ma- 
buti, na  ikaw  ay  lalabas  na  kasama  ko 
sa  hukbo,  ikaw  at  ang  iyong  mga  lalaki. 
2  At  sinabi  ni  David  kay  Akis  :  Kaya^t 
iyong  malalaman  kung  ano  ang  gagawin 
ng  iyong  alipin.  At  sinabi  ni  Akis  kay 
David :  Kaya't  gagawing  kitang  bantay 
sa  aking  ulo  magpakailan  man. 

3  Si  Samuel  nga  ay  namatay,  at  pina- 
naghuyan  ng  boong  Israel  siya  sa  Bama, 
sa  makatuid  baga'y  sa  kaniyang  sariling 
ciudad.  At  pinaalis  ni  Saul  yaong  mga 
may  espiritu  pitoniko,  at  ang  manga 
manghuhula  sa  lupain.  4  At  nagpipisan 
ang  mga  Filisteo,  at  naparoon  at  nagtayo 
ng  kampamento  sa  Sunem :  at  pinisan  ni 
Saul  ang  boong  Israel,  at  sila^y  nagtayo  ng 
kampamento  sa  Gilboa.  5  At  ng  makita 
ni  Saul  ang  hukbo  na  mga  Filisteo,  siya'y 
natakot,  at  ang  kaniyang  puso  ay  nanginig 
na  mainam.  6  At  ng  mag-usisa  si  Saul  sa 
PanSinoon,  hindi  siya  sinagot  ng  Pa- 
NGINOON,  maging  sa  panaginip  man,  o  sa 
Urim  man,  o  sa  pamamag-itan  ng  mga 
profeta  man.  7  Ng  magkagayo^y  sinabi 
ni  Saul  sa  kaniyang  mga  alipin :  Iha- 
nap  ninyo  ako  ng  isang  babaye  na  may 
espiritu  pitoniko,  upang  ako'y  pumaroon 
sa  kaniya,  at  mag-usisa  sa  kaniya.  At 
sinabi  ng  kaniyang  mga  alipin  sa  kani- 
yang :  Narito,  may  isang  babaye  na  may 
espiritu  pitoniko  sa  En-dor.  8  At  hindi 
nanakilala  si  Baul^  at  nagsuot  ng  ibang 


310 


I.  SAMUEL. 


28.  8 


kasuolan,  at  iiaparoon  siya  at  ang  dala- 
wang  lalaki  na  kasania  niva,  at  sil'i/y  na- 
paroon  sa  babaye  ng  kinagabilian  :  at  ka- 
nij^ang  sinabing :  Iliilaan  ino  ra  akin, 
isiDasamo  ko  sa  iyo,  sa  pamamag-itan  ng 
espiritu  pitonikoj  at  isampa  mo  ako  kung 
saan  ituro  ea  iyo.  9  At  sinabi  rg  babaye 
sa  kaniyang :  xs'arito,  iyoiig  Dalalaman 
ang  ginawa  ni  Saul,  kung  paaiiong  kani- 
yang iniliiwalay  yaong  mga  mayroong 
espiritu  pitoniko,  at  ang  niga  manghu- 
liula,  sa  lupain  :  l  bakit  nga  ipinaglalagay 
mo  ng  silo  ang  aking  buhay,  upang  ipa- 
patay  ako  ?  10  At  sumumpa  si  Saul  fa 
kaniya  sa  pamaiuag-itan  ng  Pakginoon, 
na  sinabing:  Pailiay  ang  Pakgikoon, 
walang  parusang  mangyayari  sa  iyo  clahil 
sa  bagay  na  ito.  il  Isg  magkagayo'y 
sinabi  ng"  babaye  :  l  Kanino  isasampa 
kita?  At  kaniyang  sinabing:  Isampa 
mo  si  Samuel  sa  akin.  12  At  ng  makita 
ng  babaye  si  Samuel,  siya^y  sumigsiw  ng 
malakas  na  voces:  at  nagsalita  ang  ba- 
baye kay  Saul,  na  sinabing  :  ^  Bakit  mo 
ako  dinadaya?  eapagka't  ikaw  ay  si  SauL 
13  At  sinabi  ng  liari  sa  kaniyang :  liuag 
kang  matakot :  sapagka't  ^anong  iyong 
nakikita  ?  At  sinabi  ng  babaye  kay  Saul : 
Aking  nakakita'y  isang  dios  na  suma- 
sampa  mula  aa.  lupa.  14  At  kaniyang 
sinabi  sa  kaniyang  :  ^,  Ano  ang  kaniyang 
liichura  ?  at  sinabi  niyang :  Isang  rna- 
tandang  lalaki  ay  sumasampa ;  at  siyaS' 
nabibilot  ng  isang  balabal.  At  nakilala 
ni  Saul,  na  si  Samuel,  at  siya'y  nagpati- 
rapa  sa  lupa,  at  gumalang.  15  At  sinabi 
ni  Samuel  kay  Saul :  I  Bakit  mo  binaga- 
bag  ako  sa  aking  pag.mmpa?  At  sumagot 
si  Saul :  Ako'y  totoong  nagigipit ;  sa- 
pagka't  ang  mga  Filisteo  ay  bnmabaka 
laban  sa  akin,  at  ang  Dios  ay  humiwalay 
sa  akin,  at  hindi  na  ako  sinasagot,  kahi't 
sa  pamamag-itan  ng  mga  profeta,  o  ng 
panaginip  man  :  kaya  tinawag  kita,  upang 
maipakilala  mo  sa  akin  kung  ano  ang 
aking  gagawin.  16  At  sinabi  ni  Samuel : 
;,  Bakit  nga  nagtatanong  ka  sa  akin,  sa 
bagay  ang  Pakginoon  ay  humiwalay  sa 
iyo,  at  naging  iyong  kaaway  ?  17  At 
ginawa  ng  Panginoon  gaya  ng  sinalita 
niya  sa  pamamag-itan  ko  :  at  liinapak  ng 
Panginoon  ang  kaharian  sa  iyong  kamay, 
at  ibinigay  sa  iyong  kapua,  sa  makatuid 
bagaV  kay  David.  IS  Sapagka't  hindi 
mo  sinunod  ang  voces  ng  Pakgixoox,  at 
liindi  mo  ginawa  ang  kaniyang  mabagsik 
na  galit  kay  Amalek,  kaya't  ginawa  ng 
Panginoon    an.f^    bapray  na    ito    sa    iyo 


sa  arav,'  na  ito.  1S>  Bukod  dito'y  ibibigaj 
ng  Pangikoon  ang  Israel  naman  na  kala- 
kip  mo  sa  kamay  ng  mga  Filisteo:  at 
bukas,  ikaw  at  ang  iyong  mga  anak  ay 
mapapasama  sa  akin  :  ibibigay  ng  Pangi- 
NOON  ang  link  bo  ng  Israel  naman  sa  ka- 
may ng  mga  Filisteo.  20  Ng  magkaga- 
yo'y  nabual  si  Saul  na  niatagal  sa  lupa,  at 
siya'y  natakot  na  mainam,  dahil  sa  mga 
salita  ni  Samuel:  at  nawalan  ng  lakas 
siya ;  sapagka't  hindi  siya  kumain  ng  ti- 
napay  boong  araw,  o  boong  gabi  man. 
21  At  naparoon  ang  babaye  kay  Saul, 
at  nakita  na  siyang  totoong  bagabag,  at 
sinabi  sa  kaniyang :  Narito,  narinig  ng 
iyong  alipin  ang  iyong  voces,  at  aking 
inilagay  ang  aking  buhay  sa  aking  kamay, 
at  aking  dininig  ang  iyong  mga  salita  na  i- 
yong  sinalita  sa  akin.  22  Ngayon  nga,  isi- 
nasamo  ko  sa  iyo,  iyong  dingin  naman  ang 
voces  ng  iyong  alipin,  at  papaglagyin  mo 
ako  ng  isang  subo  na  tinapay  sa  harap 
mo ;  at  iyong  kanin  upang  ikaw  ay  mag- 
karoon  ng  lakas,  paglakad  mo  ng  iyong 
lakad.  23  Nguni't  siya'y  tumangi  at  nag- 
sabing:  Hindi  ako  kakain.  jSTguni't 
ipinilit  ng  kaniyang  mga  alipin  na  kasa- 
ma  ng  babaye;  at  dininig  niya  ang  kani- 
lang  voces.  Sa  gayo'y  siya'y  nagtindig  sa 
lupa  at  umupo  sa  hihigan.  a4  At  ang 
babaye  ay  mairoong  isang  matabang  gu- 
yang  baka  sa  bahay ;  at  siya'y  nagmadali, 
at  pinatay  niya;  at  siya'y  kumuha  ng 
harina  at  kaniyang  minasa,  at  kaniyang 
niluto  na  tinapay  na  walang  levadura: 
25  at  kaniyang  dinala  sa  harap  ni  Saul, 
at  sa  harap  ng  kaniyang  mga  alipin;  at 
sila'y  kumain.  Kg  magkagayo'y  sila'y 
nagbangon  at  lumabas  ng  gabing  yaon. 
OQ  Pinisan  nga  ng  mga  Filisteo  ang 
to^  lahat  nilang  hukbo  sa  Afek:  at 
ang  mga  taga  Israel  ay  nagtayo  ng  kam- 
pamento  sa  bukal  na  nasa  Jezreel.  2  At 
ang  mga  puno  ng  mga  Filisteo  ay  nag- 
dad  aan  na  mga  daan  daan,  at  mga  libo 
libo :  at  si  David  at  ang  kaniyang  mga 
taW'O  ay  nagdadaan  sa  mga  huli  na  kasa- 
ma  ni  Akis.  3  iSg  magkagayo'y  sinabi 
ng  mga  puno  ng  mga  Filisteo:  ^Sinong 
mga  Hebreo  ito?  At  sumagot  si  Akis  sa 
mga  puno  ng  mga  Filisteo:  ^ Hindi  ba 
ito  ay  si  David  na  lingkod  ni  Saul  na  hari 
sa  Israel  na  napasa  akin  ng  mga  araw  na 
ito,  o  ng  mga  taong  ito,  at  hindi  ako 
nakasumpong  ng  ano  mang  kakulungan 
sa  kaniya  mula  ng  siya'y  Inmapit  sa  akin 
liangang  sa  araw  na  ito  ?  4  Nguni't  ang 
mga  puno  ng  mga  Filisteo  ry  iiagalit  sa 


30.  13 


I.  SAMUEL. 


811 


kaniya;  at  sinabi  ng  mga  puno  ng  mga 
Filisteo  sa  kaniyang :  lyong  ibalik  ang 
tawong  iyan,  npang  siya'y  buraalik  sa 
kaniyang  lugar  na  ivong  pinaghalalan  sa 
kaniya,  at  huag  niyang  pababain  na  kasa- 
ma  natin  sa  pakikipagbaka,  baka  sa  pag- 
babaka  siya'y  maging  kaaway  natin:  sa- 
pagka't  I  paanong  nakipagkasiindo  ito  sa 
kaniyang  panginoon?  ^  hindi  ba  sa  pama- 
mag-itan  ng  mga  ulo  ng  mga  tawong  ito  ? 

5  i  Hindi  ba  ang  David  na  ito,  na  siyang 
kanilang  pinag-aawitanan  sa  mga  sayaw, 
na  sinasabing : 

Pinatay  ni  Saul  ang  kaniyang  mga 

libo, 
At  ni  David  ang  kaniyang  mga  sam- 

puong  libo  ? 

6  Ng  magkagayoV  tinawag  ni  Akis  si 
David,  at  sinabi  sa  kaniyang:  Buhay 
ang  Panginoon,  ikaw  ay  matuid,  at  ang 
iyong  paglabas  at  ang  iyong  pagpasok  na 
kasama  ko  sa  hukbo  ay  mabuti  sa  aking 
paningin :  sapagka't  liindi  ako  nakasum- 
pong  ng  kasam-an  sa  iyo  mula  sa  araw 
ng  iyong  pagdating  sa  akin  hangang  sa 
araw  na  ito :  gayon  ma'y  hindi  ka  kina- 
lulugdan  ng  mga  puno.  7  Kaya't  nga- 
yo'y  ikaw  ay  bumalik  at  yumaong  paya- 
pa,  upang  huag  kang  kagalitan  ng  mga 
puno  ng  mga  Filisteo.  8  At  sinabi  ni 
David  kay  Akis:  Nguni't  iano  ang  a- 
king  ginawa  ?  ^  at  aho  ang  iyong  nasum- 
pungan  sa  iyong  alipin  habang  ako'y 
nasa  sa  harap  mo  hangang  sa  araw  na 
ito,  upang  ako'y  huag  yumaon  at  buma- 
ka  laban  sa  mga  kaaway  ng  aking  pangi- 
noon na  hari  ?  9  At  sumagot  si  Akis,  at 
sinabi  kay  David  :  Talastas  ko  na  ikaw 
ay  mabuti  sa  aking  paningin,  na  parang 
isang  angel  ng  Dios :  gayon  ma'y  sinabi 
ng  mga  puno  ng  mga  Filisteo :  Hindi 
siya  sasampa  na  kasaraa  natin  sa  pakiki- 
pagbaka.  10  Kaya't  bumangon  kang 
maaga  sa  kinaumagahan  na  kasama  ng 
mga  lingkod  rg  iyong  panginoon  na  na- 
paritong  kasama  rao ;  at  pagkabangon 
ninyong  maaga  sa  kinaumagahan,  at  pag- 
liliwanag  ay  yumaon  kayo.  11  Sa  gayoV 
si  David  ay  nagbangong  maaga,  siya  at 
ang  kaniyang  mga  lalaki,  upang  yumaon 
sa  kinaumagahan,  na  magbalik  sa  lupain 
ng  mga  Filisteo.  At  ang  mga  Filisteo 
ay  sumampa  sa  Jezreel. 

Q/^  At  nangyari,  ng  si  David  at  ang 
«3w  kaniyang  mga  lalaki  ay  dumating 
sa  Ziklag,  sa  ikatlong  araw,  na  ang  mga 
Amalecita  ay  sumalakay  sa  timugan,  at 
sa  Ziklag,   at  sinugatan   ang   Ziklag,   at 


sinunog  ng  apoy ;  2  at  bmihag  ang  mga 
babaye  at  lahat  na  nandoon,  ang  maliit  at 
gayon  din  ang  malaki :  hindi  nila  pinatay 
ang  sino  man,  kungdi  kanilang  mga  di- 
nala,  at  nagpatuloy  ng  kaniyang  lakad. 
3  At  ng  si  David  at  ang  kaniyang  mga 
lalaki  ay  dumating  sa  ciudad,  narito, 
sinunog  ng  apoy;  at  ang  kanilang  mga 
asawa,  at  ang  kanilang  mga  anak  na 
lalaki  at  babaye  ay  binihag.  4  Ng  mag- 
kagayo'y  si  David  at  ang  bayan  na  nasa 
kaniya  ay  nagtaas  ng  voces,  at  umiyak, 
hangang  sa  sila'y  nawalan  ng  kapangyari- 
hang  umiyak.  5  At  ang  dalawang  asawa 
ni  David  ay  nabihag;  Si  Ahinoam  na 
taga  Jezreei,  at  si  Abigail,  na  asawa  ni 
Nabal,  na  taga  Karmel:  6  At  nagipit 
na  totoo  si  David,  sapagka't  pinagsasali- 
taananng  bayan  na  batuhin  siya,  sapag- 
ka't  ang  kalulua  ng  boong  bayan  ay 
pumanlaw,  bawa't  tawo  dahil  sa  kaniyang 
mga  anak  na  lalaki  at  babaye ;  nguni't  si 
David  ay  nagpakatibay  sa  Panginoong 
kaniyang  Dios. 

7  At  sinabi  ni  David  kay  Abiatar  na 
sacerdote,  na  anak  ni  Ahimelek  :  Isina- 
samo  ko  sa  iyo  na  dalhin  mo  rito  ang 
efod.  At  dinala  doon  ni  Abiatar  ang 
efod  kay  David.  8  At  nag-usisa  si  David 
sa  PanQinoon,  na  nagsabing:  iKung 
aking  habulin  ang  pulutong  na  ito,  ay 
akin  bang  mga  aabutan?  At  sinagot 
niya  siyang :  Iyong  habulin  :  sapagka't 
tunay  na  iyong  aabutan,  at  v/alang  pag- 
salang  mababawi  mo  ang  lahat.  9  Sa 
gayo'y  yumaon  si  David,  siya  at  ang 
anim  na  raang  lalaki  na  nasa  kaniya,  at  na- 
paroon  sa  l5atis  ng  Besor,  na  kinaroroonan 
noong  mga  naiwan  sa  likuran.  10  Ngu- 
ni't  hinabol  ni  David,  niya  at  ng  apat  na 
raang  lalaki:  sapagka't  ang  dalawang 
daan  ay  natira  sa  likuran,  na  mga  pagod 
na  hindi  na  nakaraan  sa  batis  ng  Besor  : 
11  at  sila'y  nakasumpong  ng  isang  taga 
Egipto  sa  parang  at  dinala  nila  siya  kay 
David,  at  binigyan  nila  siya  ng  tinapay, 
at  kumain ;  at  binigyan  nila  siya  ng  tubig 
na  mainom  :  12  at  binigyan  nila  siya  ng 
isang  bunton  ng  higos,  at  dalawang  buig 
na  uvas ;  at  ng  kaniyang  makain,  ang 
kaniyang  espiritu  ay  nagbalik  uli  sa  ka- 
niya :  sapagka't  hindi  siya  nakakain  ng 
tinapay  o  nakainom  man  ng  tubig,  na 
tatlong  araw  at  tatlong  gabi.  13  At  si- 
nabi ni  David  sa  kaniyang :  i  Kanino  ka 
ba  nauukol  ?  i  at  taga  saan  ka  ?  at  sinabi  ni- 
yang :  Ako'y  isang  binata  na  taga  Egipto, 
alipin  ng  isang  Amalecita;  at  ipiwan  ako 


312 


I.  SAMUEL. 


30,  13 


ng  aking  panginooii,  sapagka't  pagkaraan 
ng  tatlong  araw  na  akoyV  nagka^akit, 
14  kami  ay  snmalakav  sa  Timiigjin  Dg 
mgii  Kereteo,  at  sa  naunkol  sa  Jnda,  at 
sa  Tirnngan  ng  Kalcb  ;  at  aming  siniinog 
nng  Ziklag  ng  apov.  i,i  At  sinabi  ni 
David  sa  kanivang:  ;.  ibabab-i  mo  ba 
ako  sa  pnb.itong  na  ito  ?  At  kaniyang 
Hinabing :  Snmnmpa  ka sa  akin  sa  panga- 
lan  ng  Dios;  na  liindi  mo  ako  papatajin, 

0  ibibigay  man  sa  inga  kamay  ng  aking 
panginoon,  at  aking  ibababa  kita  sa  pulu- 
tong  na  ito.  13  At  ng  kaniyang  maibaba, 
njirito,  silaV  nangangalat  sa  b  jong  liipain, 
na  kumakain  at  nniiinom,  at  nagkakasa- 
yahan,  dahil  sa  lahat  na  makaking  sani- 
Bam  na  kanilang  naknha  sa  lupain  ng 
mga  Fiiisteo,  at  sa  bjpain  ng  Juda. 
S?  At  siniigatan  ni  David  siki  muka  sa 
pagtatakip  silira  liangang  sa  pagbjibog  ng 
araw  sa  sumunod  na  araw :  at  waLing 
nakitaaoan  sa  kaniking  tawo,  liban  sa 
a  I -at  na  raang  bataan  na  nakasakay  sa 
mga  kanicllo  at  tumaka".  18  At  binawi 
ni  David  ang  iahat  na  nakuha  ng  mga 
Amalecita:  at  iniligtas  ni  David  ang 
kaniyang  dabavv^ang  asawa.  19  A^t  walang 
nagkolang  sa  kaiiila,  kabi't  maliit  o  ma- 
Jaki  man  kahi't  mga  anak  na  kilaki  o 
babaye  m.an,  kabi't  sam.sara  man,  kalii^t 
ano  mang  babgay  na  nakuha  niki  sa  kanila : 
i  b: nalik  na  kihat  ni  David .  20  At  kinulia 
ni  David  ang  lahat  ng  mga  kawan  at  mga 
'hakahan,  na  kanilang  dinala  na  nasa  sa  ha- 
rai)  noong  mga  ihang  hayop,  at  sinasabing : 

1  to'y  samsam  ni  David.  21  At  naparoon  si 
David  sa  dalawang  daanglalakij  na  toto- 
ong  mga  pagod  na  hindi  mga  nagasiinod 
bay  David,  na  kanila  namang  pinatahan 
sa  batis  ng  Besor ;  at  silaV  liimabas  upang 
saliiboDgin  si  David,  at  upaug  salabungin 
ang  mga  lawong  nasa  kaniya:  at  ng 
Inmapit  si  David  sa  bayan,  siyaS^bnmati 
sa  kanila.  22  Ng  miagkagayo'y  snmngot 
ang  mga  masamang  tawo,  at  mga  tawo  ng 
Belial,  sa  mga  i^umaong  kasama  ni  David, 
at,  iiagsabting:  Sapagka't  hindi  sila  3*u- 
maoug  i.asama  namin,  hindi  namln  bibi- 
gyan  sika  ng  sarasam  na  aming  nabawi, 
liban  sa  btiwa't  lalaki  ay  ang  kaniyang 
asawa  at  ang  kaniyang  mga  anak,  upang 
kanilang  daliiin,  at  yumaon.  23  Ng  mag- 
kagayo'y  si nabi  ni  David  :  Huag  ninyong 
gaga  wing  gayim,  mga  Ivapatid  ko,  sa  ibi- 
nigay  sa  ating  ng  PA;^^ciI^:oo:^'5  na  siyang 
nag-ad ya  sa  atin,  at  nagbigayng  puhitong 
na  naparito  laban,  sa  atin  sa  ating  karnav. 
§4  4  At  sino  ang  didinig  sa   -ws-n  >a  b.nrti  v 


na  ito?  sapagka^t  ayon  sabahagi  nanai)aha~ 
gi  sa  pakikipagbaka.  gayon  ang  bahagi  na 
naiwan  sa  daladalahan :  silaV  magkaka- 
bahaging  magkaparejo.  25  At  nagkaga- 
yon,  na  mnla  sa  araw  na  yaon,  na  siya'y 
gumawa  ng  isang  palatuntsman  at  ayos  pa 
Israel,  hangang  sa  araw  na  ito. 

26  At  ng  dumating  si  David  sa  Ziklag, 
siyaV  nagpadala  ng  mga  samsam  sa  mga 
matanda  sa  Juda,  sa  makatnid  baga'y  sa 
kaniyang  mga  kaibigan,  na  sinabing : 
Narito  ang  isang  kaloob  sa  inyo  na  rnula 
sa  samsam  sa  mga  kaaway  ng  Pangi- 
noon ;  27  sa  kanila  na  na.-a  Bet-el,  at  sa 
kanila  na  nasa  Bamoi  ng  Timugan.  at  sa 
kanila  na  nasa  Jatir ;  28  at  sa  kanila  na 
nara  Aroer,  at  sa  kanila  na  na-a  Sifmot,  at 
sa  kanila  na  nasa  Estemoa ;  29  at  sa  kani- 
la na  nasa  Rakal,  at  sa  kaniki  na  nasa  mga 
ciudad  ng  mga  Jerameelita,  at  sa  kanila 
na  nasa  mga  ciudad  ng  mga  Keneo ;  34)  at 
sa  kanila  na  nasa  Horma,  at  ?a  kanila  na 
nasa  Kor-asan,  at  sa  kanila  na  nasa  Atak  ; 
31  at  sa  kanila  na  nasa  Hebron,  at  sa  lahat 
na  mga  lugar  na  karaniwang  pinaroroo- 
nan  ni  David  at  ng  kaniyang  mga  lalaki ; 

31  A-^ng  mga  Fiiisteo  nga  ay  bumaka 
^  laban  sa  Israel :  at  ang  mga  lalald 
sa  Israel  ay  tumakas  sa  harap  ng  mga 
Fiiisteo,  at  mga  nabual  na  patay  sa 
bundok  ng  Gilboa.  2  At  hinabol  na  ma- 
liksi  ng  mga  Fiiisteo  si  Saul  at  ang 
kaniyang  mga  anak  at  pinatay  ng  mgi 
Fiiisteo  si  Jonatan,  at  si  Abinadab,  at  si 
Malki-sua,  na  mga  anak  ni  Sank  3  At 
ang  pagbabaka  ay  Inmalala  na  higit  laban 
kay  Saul,  at  inabutan  siya  ng  mga  ma- 
mamana;  at  siyaS'  totoong  nagipit  dahil 
sa  mga  mamaraana.  4  Ng  magkagayo'y 
sinabi  ni  Saul  sa  kaniyang  taga  dala  ng 
sakbat:  Bunutin  mo  ang  iyong  tabak  at 
iyo  akong  palagpasan  noon ;  baka  duma- 
ting ang  mga  hindi  tuling  ito  at  akoV 
palagpasan,  at  akoS'  l;:ani!ang  hiyair.. 
Nguni't  hindi  inibig  m!^  kanij'ang  taga 
data  ng  sakbat ;  sapagka't  siya'y  totoong 
natakot.  Kaya't  kinuha  ni  Saul  ang  ka- 
niyang tabak,  at  nagpakabnal.  5  At  nang 
makita  ng  kaniyang  taga  dala  ng  sakbat 
na  si  Saul  ay  patay,  siya  naman  ay 
nagpakabual  sa  kaniyang  tabak,  at  nag- 
pakamatay  na  karjama  niva.  6  Gayon 
natnatay  si  Saul  at  ang  kaniyang  tatlong 
anak,  at  ang  kaniyang  baga  dala  ng 
sakbat,  at  lahat  niyang  mga  lalaki  ng 
araw  na  yaon  na  raagkakar-ama.  T  At  ng 
makita  n^  mga   law<;  oa   Israel  na  nasa 


1.  15 


II.  SAMOEL. 


313 


kabilang  dako  ng  libis,  at  ng  mga  naRa 
dako  roon  ng  Jordan,  na  ang  mga  lalaki 
sa  Israel  av  tumatakas,  at  si  Saul  at  ang 
kaniyang  mga  anak  ay  namatay,  kanilang 
iniwan  ang  mga  cindad,  at  tumakas;  at 
naparoon  ang  mga  Filisteo,  at  tnmalian  sa 
mga  yaon.  . 

8  At  nangyari  ng  kinaumagahan,  ng 
ang  mga  Filisteo  ay  dumating  upang  hu- 
baran  ang  mga  patay,  na  kanilang  nasum- 
pungan  si  Saul  at  ang  kaniyang  tatlong 
anak  na  nabual  sa  bundok  ng  Gilboa, 
9  At  kanilang  pinugot  ang  kaniyang  ulo 
at  liinubad  ang  kaniyang  mga  sakbat,  at 
ipinadala  sa  lupain  ng  mga  Filisteo  vsa 
palibot  upang  ihayag  sa  mga  baliay  ng 


kanilang  mga  idolo  at  sa  bayan.  lo  At 
kanilang  inilagay  ang  kaniyang  sandata 
sa  baliay  ng  Astarot:  at  kanilang  ipinako 
ang  katawan  niya  sa  kuta  ng  Bet-san. 
11  At  ng  raarinig  ng  mga  tumatahan  sa 
Jabes-gilead  ang  tungkol  sa  ginawa  ng 
mga  Filisteo  kay  Saul,  12  laliat  ng  ma- 
tapang  na  lalaki  ay  nagbangon  at  nag- 
silakad  sa  boong  gabi,  at  kinuha  ang 
katawan  ni  Saul  at  ang  mga  katawan  ng 
kaniy-ang  mga  anak  sa  kuta  ng  Bet-san ; 
at  sila'y  naparoon  sa  Jabes,  at  kanilang 
mga  sinunog  doon.  IS  At  kanilang  ki- 
nulia  ang  kanilang  mga  buto  at  ibinaon 
sa  ilalim  ng  isang  puno  ng  sampalok  sa 
Jabes,  at  nag-ayuno  silang  pitong  araw. 


ANG 


IKALAWANQ  LIBRO  NI  SAMUEL 


I  At  nangyari,  pagkamatay  ni  Saul,  ng 
i  si  David  ay  magbalik  na  mula  sa 
pagpatay  sa  mga  Amalecita,  si  David 
ay  tumaban  na  dalawang  araw  sa  Zik- 
lag;  Sat  nangyari,  ng  ikatlong  araw, 
na  narito,  ang  isang  lalaki  ay  lumalabas 
na  mula  sa  kampamento  kay  Saul  na 
may  liapak  ang  kaniyang  suot,  at  may 
lupa  ang  kaniyang  ulo:  at  nagkagayon, 
ng  siya^y  dumating  kay  David,  ay  siya'y 
nagpatirapa  at  gumalang.  S  At  sinabi  ni 
David  sa  kaniyang :  I  Saan  ka  nangaling  ? 
at  kaniyang  sinabi  sa  kaniyang :  Sa  kam- 
pamento ng  Israel  ako*y  tumakas.  4  At 
sinabi  ni  David  sa^ kaniyang :  ^  Ano  ang 
nangyari  ?  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  iyong 
saysayin  sa  akin.  At  siya'y  sumagot :  Ang 
bayan  ay  tumakas  sa  pakikipagbaka,  at 
karamiban  sa  bayan  na.man  ay  nabual  at 
namatay ;  at  si  Saul  at  si  Jonat^in  na  kani- 
yang anak  ay  namatay  rin.  5  At  sinabi  ni 
David  sa  binata  na  nagsaysay  sa  kaniyang ; 
^.Paanong  nalaiaman  mo  na  si  Saul  at  si 
Jonatan  na  kaniyang  anak  ay  patay  ?  6  At 
ang  binatang  nagsaysay  sa  kaniya  ay  nag- 
sabing :  Sa  isang  pagkakatoan  ay  napasa 
bundok  ako  ng  Gil  boa,  narito,  si  Saul  ay 
nakahilig  sa  kaniyang  sibat;  at,  narito, 
ang  mga  karro  at  ang  mga  mangangabayo 
ay  hinahabol  siyang  mainam.  7  At  ng 
siyaV  lumingon,  kaniyang  nakita  ako,  at 
tinawag  niya  ako.     At  ako'y  sumagot: 


Narito  ako.  8  At  sinabi  niya  sa  aking : 
I  Sino  ka  ?  At  ako'y  su  magot  sa  kaniyang : 
Ako'y  Amalecita.  9  At  kaniyang  sinabi 
sa  aking:  Ikaw  ay  tumayo,  isinasamo 
ko  sa  iyo,  sa  siping  ko,  at  patayin  mo 
ako,  sapagka't  ang  kadalamhatian  ay  su- 
maakin;  sapagka't  ang  aking  buhay  ay 
buo  pa  sa  akin.  10  Sa  gayoV  akoV  tu- 
mayo sa  siping  niya,  at  aking  pinatay 
siya,  sapagka^t  talastas  ko,  na  siya  y  bindi 
mabububay  pagkatapos  na  siya'y  nabual : 
at  aking  kinuba  ang  korona  na  nasa  kani- 
yang ulo,  at  ang  pulsera  na  nasa  kaniyang 
kamay,  at  aking  mga  dinala  dito  sa  aking 
panginoon.  11  Ng  makagayo'y  tinangnan 
ni  David  ang  kaniyang  suot  at  mga  liina- 
pak;  at  gay  on  din  ang  lahat  na  mga 
lalaki  na  nasa  kaniya :  12  at  sila'y  tu- 
mangis,  at  umiyak,  at  nag-ayuno  hangang 
sa  paglubog  ng  araw,  dahil  kay  Saul,  at ' 
dahil  kay  Jonatan  na  kaniyang  anak,  at 
daliil  sa  bayan  ng  Panginoon,  at  dahil  sa 
baliay  ng  Israel ;  sapagka't  sila'y  nabual 
sa  pamamag-itan  ng  tabak.  13  At  sinabi 
ni  David  sa  binata  na  nagsaysay  sa  kani- 
yang :  I  Taga  saan  ka  ?  At  siyaV  suma- 
got :  Ako*y  anak  ng  isang  taga  ibang 
lupa,  na  Amalecita.  14  At  sinabi  ni 
David  sa  kaniyang :  l  Bakit  bindi  ka 
natakot  na  iunat  mo  ang  iyong  kamay 
upang  ibual  ang  pinahiran  ng  Pan^i- 
NOON?    15  At  tinawag  ni  David  ang  isa 


314 


IT.  SAMUEL. 


1.  15 


sa  mga  bataaii,  at  sinabing :  Liimapit  ka, 
at  ibual  mo  siya.  At  kani  jang  sinugatan 
sija,  na  ano  pa't  namataj.  16  At  sinabi 
ni  David  sa  kaniyang  :  Ang  iyong  dugo 
ay  suma  iyoiig  ulo ;  Papagka't  ang  iyong 
bibig  ang  siimaksi  laban  sa  iyo,  na  nagsa- 
bing :  Aking  pinatay  ang  pinahiran  ng 
Panginoox. 

17  At  tinagliuyan  ni  David  ng  gani- 
tong  taghoy  si  Sanl  at  si  Jonatan  na  kani- 
yang anak  :  18  at  kaniyang  ipinaturo  sa 
mga  bata  sa  Juda  ang  auit  sa  bosog: 
narito,  nasusulat  sa  libro  ng  Jasar. 

19  i  Ang  iyong  kalualhatian  Oh  Israel, 

ay  napatay  sa  iyong  mga  matataas 
na  bagar  I 
i  Paanong  nabiial  ang  mga  makapang- 
yariban ! 

20  Huag  ninyong  sa3'sayin  sa  Gat, 
Huag  ninyong  ihayag  sa    mga    1  an- 
sa ngan  ng  Askelon ; 

Baka  ang  mga  anak  na  babaye  ng  mga 

Filisteo  ay  magalak, 
Baka  ang  mga  anak  na  babaye  na  mga 

hindi  tuli  ay  magtagumpay. 

21  Kayong  mga  bundok  ng  Gilboa, 
Huag  magkaroon  ng  liamog  o  ulan 

man  sa  inyo,  kahi't  mga  bukid  na 

mga  bandog : 
Sapagka't  diyan  ang  kalasag   ng  ma- 

kapangyarihan  ay  nahagis  ng  wa- 

lang  kabuluhan, 
Ang  kalasag  ni  Saul,  na  parang  hindi 

pinahiran  ng  langis. 

22  Sa  dugo  ng  pinatay,  sa  tabak  ng  ma- 

kapangyarihan, 
Ang  bosog  ni  Jonatan  av  hindi  umu- 

rong, 
At  ang  tabak  ni  Saul  ay   hindi  nag- 

balik  na  walang  dala. 

23  Si  Saul  at  si  Jonatan  ay  nagpakaraa- 

ibigin  at  nagpakasaya  sa   kani  lang 

mga  buhay, 
At  sa  kanilang  kamatayan  sila'y  hindi 

binahagi ; 
Sila'y  mga  maliksi  kay  sa  mga  aguila, 
Sila'y    mga    malakas     kay''  sa    mga 

leon. 

24  Kayong  mga  anak  ng  Israel,   av  mag- 

siiyak  kay  Saul, 
Na  siyang  nagbibihis  sa  Inyo  ng  ]inla 

ng  boong  ayos, 
Na  siyang  naggagayak   ng    ginto    sa 

inyong  mga  kasuotan. 


25  i  Paanong  nabual  ang  makapangyari- 
^^  ban  sa  gitna  ng  pagbabaka  I 
Si  Jonatan  ay  napatay  sa  iyong  ma- 
taas  na  mga  lugar. 


26  Ako'y  namanlaw  dahil  sa  iyo,  kapatid 
^  kong  Jonatan : 

Naging  totoong  masaya  ka  sa  akin  : 
Ang  iyong  pagsinta  sa  akin  ay  kamang- 
^  hamangha, 

Na   lumalagpas  sa   pagsinta   ng   mga 
babaye. 

27  Paanong    nabual   ang   makapangyari- 
han, 

At  nalipol  ang  mga  sakbat  na  pang- 
baka! 
O  At  nangyari,  pagkatapos  nito,  na  nag- 
^  usisa  si  David  sa  Panginoon,  na 
nagsabing:  iSasampa  ba  ako  sa  alin 
man  sa  mga  ciudad  ng  Juda  ?  At  sinabi 
ng  Pakginoon  sa  kaniyang :  Sumampa 
ka.  At  sinabi  ni  David  :  i  Saan  ako  sa- 
sampa  ?  At  kanij'-ang  sinabing  :  Sa  He- 
bron. 2  Sa  gayoV  sumampa  si  David 
doon,  at  ang  kaniyang  dalawang  asawa 
naman,  si  Ahinoam  na  taga  Jezreel,  at  si 
Abigail  na  asawa  ni  Nabal,  na  taga  Kar- 
mel.  3  At  ang  kaniyang  mga  lalaki  na 
nasa  kaniya  ay  pinasampa  ni  David  ba- 
wa't  lalaki  na  kasama  ang  kaniyang  ka- 
sambahay  :  at  sila'y  tumahan  sa*mga  ciu- 
dad ng  Hebron.  4  At  naparoon  ang  mga 
lalaki  ng  Juda,  at  kanilang  pinahiran  ng 
langis  doon  si  David  upang  maging  hari 
sa  bahay  ng  Juda. 

At  kanilang  isinaysay  kay  David,  na 
sinabing:  Ang  mga  lalaki 'sa  Jabes-gi- 
lead  ay  siyang  naglibing  kay  Saul.  5  At 
nagsugo  ng  mga  sugo  "si  David  sa  mga 
lalaki  sa  Jabes-gilead,  at  sinabi  sa  kani- 
lang :  Pagpalain  kayo  ng  Panginooi%,  na 
kayoV  nagpakita  ng  kagandahang-loob 
na  ito  sa  inyong  panginoon,  kay  Saul,  at 
inyong  inilibing  siya.  6  At  ngayoV  pag- 
pakitaan  ng  kagandaliang-loob  at  katoto- 
hanan  kayo  ng  Paxgikoon  :  at  ako  na- 
man ay  gaganti  sa  inyo  nitong  kaganda- 
hang-loob,  sapagka't  inyong  ginawa  ang 
baga,y  na  ito.  7  Ngayon  nga,  himakas 
ang  inyong  mga  kamay,  at  kayoV  maging 
matapang :  sapagka't  namatay  si  Saul  na 
inyong  panginoon,  at  pinahiran  ng  langis 
naman  ako  sa  bahay  ng  Juda'  vpang 
maging  hari  sa  kanila. 

8  Kinuha  nga  ni  Abner  na  akak  ni  Ner 
na  puno  sa  hukbo  ni  Saul  si  Is-boset  na 
anak  ni  Saul,  at  inilipat  sa  Mahanaim  ; 
9  at  kaniyang  ginawa  siya  na  hari  sa 
Gilead,  at  sa  mga  AsureoJ  at  sa  Jezreel, 
at  sa  Efraim,  at  sa  Benjamin,  at  sa  boong 
Israel,  lo  (Si  Is-bosct  na  anak  ni  Saul 
ay  iiiay  a})at  ria  puong  taon  ng  siyaS^ 
magsimulang  maghari  sa  Israel,  at  siya'y 


3.  5 


II.  SAMUEL. 


315 


naghari  na  dalawang  taon.)  Nguni^t  ang 
bahay  ng  Juda  ay  sumunod  kay  David. 
11  At  ang  panahon  na  ipinaghari  ni 
David  sa  Hebron  sa  baliay  ng  Juda  ay 
pitong  taon  at  anim  na  buan. 

12  At  si  Abner  na  anak  ni  Ner,  at  ang 
mga  lingkod  ni  Is-boset  na  anak  ni  Saul, 
ay  napasa  Gibeon  mula  sa  Mahanaim. 
13  At  si  Joab  na  anak  ni  Zeruaya,  at  ang 
mga  lingkod  ni  David  lumabas,  at  sina- 
lubong  sila  sa  siping  ng  lawa  sa  Gibeon ; 
at  sila'y  naupo,  na  ang  isa'y  sa  isang  dako 
ng  lawa,  at  ang  isa'y  sa  kabilang  dako  ng 
lawa.  14  At  sinabi  ni  Abner  kay  Joab : 
Isinasamo  ko  sa  iyo  na  magbangon  ang 
mga  bataan  at  maglaro  ng  tabak  sa  harap 
natin.  At  sinabi  ni  Joab :  Magbangon 
sila.  15  Ng  magkagayo'y  sila'y  nag- 
bangon  at  tumawid  ayon  sa  bilang;  la- 
bing  dalawa  sa  Benjamin,  at  sa  ganang 
kay  Is-boset  na  anak  ni  Saul,  at  labing 
dalawa  sa  mga  lingkod  ni  David.  16  At 
hinawakan  ng  bawa't  isa  sa  kanila  ang 
kaniyang  kaaway  sa  ulo,  at  isinaksak  ang 
kaniyang  tabak  sa  tagiliran  ng  kaniyang 
kaaway  ;  sa  gayo'y  sila^y  nabual  na  mag- 
kakasama :  kaya't  ang  lugar  na  yaon  ay 
tinatawag  na  Helkat-hazurim  na  nasa 
Gibeon.  17  At  ang  pagbabaka  ay  lumala 
na  mainam  ng  araw  na  yaon ;  at  si  Abner 
ay  nadaig,  at  ang  mga  lalaki  ng  Israel  sa 
harap  ng  mga  lingkod  ni  David .  1 8  At  nan- 
doon  ang  tatlong  anak  ni  Zeruaya,  si  Joab, 
at  si  Abisai,  at  si  Asael :  at  si  Asael  ay  ma- 
tulin  sa  paa  na  parang  mabangis  na  usa. 

19  At  hinabol  ni  Asael  si  Abner ;  at  sa  pag- 
yaon,  siya*y  liindi  humiwalay  sa  kanan  o 
sa  kaliwa  man  sa  paghabol  kay   Abner. 

20  Ng  magkagayo'y  nilingon  ni  Abner,  at 
sinabing:  ilkaw  ba'y  si  Asael?  At  si- 
ya'y  sumagot:  Ako  nga.  21  At  sinabi 
ni  Abner  sa  kaniyang :  Lumiko  ka  sa 
iyong  kanan  o  sa  iyong  kaliwa,  at  iyong 
tangnan  ang  isa  sa  mga  bataan,  at  kunin 
mo  ang  kaniyang  sakbat.  Nguni't  hindi 
inibig  ni  Asael  na  liumiwalay  sa  pagliabol 
sa  kaniya.  23  At  sinabi  uli  ni  Abner  kay 
Asael:  Humiwalay  ka  sa  pagliabol  sa 
akin:  ^Bakit  kita^  susugalan  sa  lupa? 
I  Paanong  aking  maitataas  nga  ang  aking 
mukha  kay  Joab  na  iyong  kapatid  ? 
23  Gayon  ma'y  siya'y  turnangi  na  humi- 
walay :  kaya't  sinugatan  siya  ng  dulo  ng 
sibat  ni  Abner  sa  tiyan,  na  ano  pa't  ang 
sibat  ay  lumabas  sa  likod  niya ;  at  siya'y 
nabual  doon,  at  namatay  sa  lugar  ding 
yaon :  at  nangyari,  na  la  hat  na  naparoon 
sa  lugar  na  kinabualan  ni  Asael  at  kina- 


matayan,  ay  tumigil.  24  Nguni't  hinabol 
ni  Joab  at  ni  Abisai  si  Abner:  at  ang 
araw  ay  nakalubog  na  ng  sila^y  dumating 
sa  burol  ng  Ama,  na  nasa  harap  ng  Giah 
sa  siping  ng  daan  sa  ilang  ng  Gibeon. 
25  At  ang  mga  anak  ng  Benjamin  ay  nag- 
pipisan  sa  likuran  ni  Abner,  at  nag-isang 
kawal,  at  tuinayo  sa  taluktok  ng  isang 
burol.  26  Ng  magkagayo'y  tinawag  ni 
Abner  si  Joab,  at  nagsabing :  i  Lalamon 
ba  ang  tabak  niagpakailan  man  ?  i  Hindi 
mo  ba  nalalaman  na  magkakaroon  ng  ka- 
paitan  sa  katapusan?  ^Hangang  kailan 
nga  iyong  pababalikin  ang  bayan  na  mula 
sa  paghabol  sa  kanilang  mga  kapatid? 
27  At  sinabi  ni  Joab :  Buhay  ang  Dios, 
kung  hindi  mo  sinalita  ay  tunay  nga  na 
umalis  ang  bayan  sa  kinaumagahan,  at 
hindi  hinabol  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang 
kapatid.  28  Sa  gayo'y  hinipan  ni  Joab 
ang  pakakak  at  ang  boong  bayan  ay  tumi- 
gil, at  hindi  na  hinabol  ang  Israel,  o  sila 
man  ay  bumaka  pa.  29  At  si  Abner  at 
ang  kaniyang  mga  lalaki  ay  yuraaon 
boong  gabi  sa  Araba;  at  sila'y  nagdaan 
ng  Jordan,  at  yumaon  sa  boong  Bitron, 
at  dumating  sa  Mahanim.  30  At  nagba- 
lik  si  Joab  na  humiwalay  ng  paghabol  kay 
Abner :  at  ng  kaniyang  mapisan  ang  boong 
bayan,  nawala  sa  mga  lingkod  ni  David 
ay  labing  siam  na  lalaki  at  si  Asael. 
31  Nguni't  sinugatan  ng  mga  lingkod  ni 
David  ang  Benjamin,  at  ang  mga  lalaki 
ni  Abner,  na  ano  paH  namatay  ay  tatlong 
daan  at  anim  na  puong  lalaki.  32  At  ka- 
nilang isinampa  si  Asael,  at  inilibing  nila 
siya  sa  libingan  ng  kaniyang  ama,  na  nasa 
Bet-lehem.  At  si  Joab  at  ang  kaniyang 
mga  lalaki  ay  yumaon  boong  gabi;  at 
inumaga  sila  sa  Hebron. 

3Nagkaroon  nga  ng  mahabang  pagba- 
baka ang  bahay  ni  Saul  at  ang  bahav 
ni  David :  at  si  David  ay  lumalakas  ng 
lumalakas,  nguni't  ang  bahay  ni  Saul  ay 
humihina  ng  humihina. 

2  At  nagkaanak  si  David  sa  Hebron: 
at  ang  kaniyang  pang  anay  ay  si  Amnon 
kay  Ahinoam  na  taga  Jezrael.  S  at  ang 
kaniyang  pangalawa  si  Kileab,  kay  Abi- 
gail na  asawa  ni  Nabal  na  taga  Karmel ; 
at  ang  ikatlo,  si  Absalom  na  anak  ni 
Maaka  na  anak  ni  Talmai  na  hari  sa 
Gesur;^  4  at  ang  ikaapat,  si  Adonias  na 
anak  ni  Haggit ;  at  ang  ikalima,  si  Sefatias 
na  anak  ni  Abital;  5  at  ang  ikaanim,  si 
Itreani  kay  Egla,  na  asawa  ni  David. 
Tto  ang  mga  ipinanganak  kay  David  sa 
Hebron. 


516 


II.  SAMUEL. 


3.  6 


6  At  Dangyari,  saraantalang  may  pag- 
babaka  ang  balmy  ni  Saul  at  aiig  baliay 
111  David,  na  si  Abner  ay  nagpai^a- 
lakas  sa  bahay  iii  Saul.  7  Bi  (Saul  nga 
ay  may  babaye  na  ang  pangalan  ay 
Kizpa,  na  anak  ni  Aya :  at  sinabi  ni  Is- 
hosei  kay  Abner  :  ;,  Bakit  ikaw  ay  su mi- 
ping  £a  babaye  ng  aking  ama?  8  l\g 
magkagayo^v  nagalit  na  mainam  si  Abner 
dahil  sa  mga  salita  ni  Is-boset,  at  sina- 
bing :  Ako  ba'y  isang  ulo  ng  aso  na 
nauukol  sa  Juda?  vSa  araw  na  ito  ay 
nagpapakita  ako  ng  kagandaliang-loob  sa 
bahay  ni  Saul  na  iyong  ama,  sa  kaniyang 
mga  kapatid,  at  sa  kaniyang  mga  kaibigan, 
at  bindi  ibinigay  ka  sa  kainay  ni  David, 
at  gayon  maV  iycng  ibinibintang  sa  araw 
iia  ito  sa  akin  ang  if  ang  kasalanan  tungkol 
sa  babayeng  ito.  o  Gawing  gayon  ng 
Dio3  kay  Abner,  at  lalo  na,  kung  paano 
isinumpa  ng  PanginOvON  kay  David,  ay 
liindi  ko  gaga  wing  gayon  sa  kaniya ; 
10  na  ill  pat  ang  ka])arian  raula  sa  baliay 
ni  Saul,  at  itatatag  aiig  luklukan  ni  David 
sa  Israel,  at  sa  Jnda,  jirala  sa  Dan  hangang 
sa  Beer-seba.  ii  At  liindi  siya  nakasagot 
kay  Abner  ng  ibang  salita,  sapagka^t 
eiya'y  natakot  sa  kaniya.  12  At  si  Abner 
ay  nagsugo  ng  mga  sugo  kay  David,  sa 
ganang  kaniya,  na  sinabing :  ;,  Kanino 
ang  lupain?  Is  a  sinabi  naman :  Gawiii 
mo  sa  akin  ang  iyong  tipan,  at,  narito 
ang  aking  kamay  ay  sasa  iyo,  upang  dalhin 
sa  iyo  ang  boong  Fhrael.  13  At  kaniyang 
sinabing:  Mabutl ;  aking  gagawin  ang 
tipan  sa  iyo  :  nguni't  i-ang  bagay  ar,g 
hiniliiling  ko  sa  iyc,  na  it-'>  nga :  iinag  n:ong 
titingnan  ang  aking  rauklia,  iv.d] •  ccw  na  iyo 
muling dalliin  si  Mikal  na  anak  na  babaye 
ni  Saul,  pogijarito  mo  upang  lii'.gnan  aug 
aking  mukha.  14  At  nag-iig  •  ng  mga 
sugo  si  David  kay  Is-bcset  na  anak  vA  Saul, 
na  sinabing :  Isaiili  mo  sa  akin  ang  aking 
asawa  na  si  i\Iikai,  na  siyang  aking  pina- 
kasalan  sa  halaga  na  i^ang  daang  busisi 
ng  mga  Filisteo.  15  At  nagsugo  "^i  Is- 
boset,  at  kinuha  siya  sa  kaniyang  a-^aT^-a, 
kay  Paltiel  na  anak  ni  Lais.  16  At  ang 
kaniyang  asawa'y  yuma^-ng  ka'^ama  r.i^'a 
na  umiyak  habang  siya/y  yumaya'  ri,  at 
sumusunod  sa  kaniya  hangang  ':a  I^aliurim. 
Ng  magkagayo'y  sinabi  ri  Abner  s'l  Ivani- 
yang:  Ikaw  ay  yumaon,  mngi  alik  ]:a : 
at  siya'y  nagbalik. 

17  At  nagkaroon  rf;  ]-akikian)b  si 
Abner  :-a  mga  n^atanda  ^:  Drael,  na  ^ina- 
ling:  Ha  panaliong  rr'\uaan  inyc^ng  lii- 
nanap  ci  David  upang  n. aging  hari  sainyo  ; 


18  ngayon  nga  ay  myong  gawin :  sapag- 
ka't  sinalita  ng  Panginoon  tungkol  kay 
David,  na  sinabing  :  Sa  paraamag-itan  ng 
kamay  ng  aking  lingkod  na  si  David  ay 
aking  ililigtas  ang  aking  bayang  Israel  sa 
kamay  ng  mga  Filisteo,  at  sa  kamay  ng 
lahat  iiilang  mga  kaaway.  19  At  nag.^a- 
lita  naman  si  Abner  sa  mga  pakinig  ng 
Benjamin  :  at  si  Abner  naman  ay  napa- 
roong  nagsalita  sa  mga  pakinig  ni  David 
sa  Hebron  ng  lalnit  na  inaakalang  mabuti 
sa  Israel,  at  sa  boong  bahay  ng  Benjamin. 
20  Sa  gayo'y  naparoon  si  Abner  kay 
David  sa  Hebron,  at  dalawang  puong 
lalaki  ang  kasama  niya.  At  gumawa  si 
David  ng  isang  kasayahan  kay  Abner  at 
sa  mga  lalaki  na  nasa  kaniya.  21  At 
sinabi  ni  Abner  kay  David  :  Ako'y  ba- 
bangon  at  yayaon,  at  aking  pipisanin  ang 
boong  Israel  sa  aking  panginoon  na  hari, 
upang  sila'y  gumawa  ng  isang  tipan  sa 
iyo,  at  upang  iyong  pagharian  ng  boong 
ninanasa  ng  iyong  kalulua.  At  pinag- 
paalam  ni  David  si  Abner ;  at  siya'y 
yumaong  payapa.  22  At,  narito,  ang  mga 
lingkod  ni  David  at  ni  Joab  ay  duma- 
ting  na  mula  sa  i-^ang  paghabol,  at  nag- 
dad  ala  ng  malaking  samsam :  nguni't  si 
Abner  ay  wala  kay  David  sa  Hebron  ; 
sapagka't  pinapagpaalam  niya  siya,  at 
siya'y  yumaong  payapa,  23  Ng  si  Joab 
at  ang  boong  liukbo  na  nasa  kaniya  ay 
dumating,  kanilang  isinaysay  kay  Joab, 
na  sinabing :  Si  Abner  na  anak  ni  Ner 
ay  naparoon  sa  hari,  at  siya'y  pinagpaa- 
iam  at  siyaV  yumaong  payapa.  24  Ng 
magkagayo'y  si  Joab  ay  naparoon  sa 
liari,  at  nagsabing :  ;,  Ano  ang  iyong 
ginawa?  Narito,  si  Abner  ay  naparito 
sa  iyo  ;  i.  bakit  iyong  i^inagnaalam  siya, 
at  siya'y  lubos  na  yuma^^n  ?  25  Kilala 
mo  si  Abner  na  anak  r.i  Xor  na  siya'y 
naparito  upang  dayain  ka.  at  upang 
maiaman  ang  iyong  j^aglaba.  .'it  ang  iyong 
Tvagps-f-ic,  at  rrar-g  malamuii  ang  laliat 
na  iyong  ginagav.-.'i.  28  At  if;  Inmaba^. 
si  Joab;  na  mula  kay  I'^avid,  siya'y  nag- 
:Ugo  ng  njga  su^o  ^-a  likuiran  ni  Ai-ner.  at 
kanilang  i'./iraiik  t  iya  na  mula  sa  1  a^-.r. 
ng  Sira  :  ngr.ni't  irlr.di  nalaman  ni  J  ■>]•". 
2V  At  nang  magb:ji"ik  ■-i  Abner  sa  Ifobrci!. 
aydinabw-'"a  ni  .^^a^  na  bnjrod  sa  i::?:.;- 
ng  pintnar;:  \'va".  npang  niaki[^agsar!i-  '- 
r-a  kaniya  nu  iihlm.  -:t  .-'inugalan  up-; 
^lya  (\'^nn  -  ••  '.  »v;i\  '•.•  m",o  y.j't  -■y."; 
n-'iraviy,  <b.^'; .  ;•  dupr-  i.i  A'a'  !  i^a  ■  .n-i- 
yar:,  );a:'aiid.  2S  At  r-j  J.iarini  ;  n; 
Davfi     !  a^^^^^^  *!"' >    kaniyar.g    '^^inal)ih;; . 


4.  11 


II.  SAMUEL. 


317 


Ako  at  aiig  aking  kaharian  ay  walang 
sala  sa  harap  ng  PakgiinOON  magpakai- 
laa  man  sa  dugo  ni  Abner  na  anak  ni 
Ner :  29  mahulog  sa  ulo  ni  Joab,  at  sa 
boong  baliay  ng  kaniyang  ama ;  at  hnag 
na  di  magkaroon  sa  bah  ay  ni  Joab  ng  isa 
na  Inagaskn,  o  ng  isa  na  may  ketong,  o  ng 
umaagapay  sa  isang  tungkod,  o  nabubnal 
sa  pamamag-itan  ng  tabak,  o  ng  kinuku- 
lang  ng  tinapay.  30  Sa  gayo'y  si  Joab 
at  si  Abisai  na  kaniyang  kapatid  ay 
pinatay  si  Abner,  sapagka't  pinatay  niya 
ang  kanilang  kapatid  na  si  Asael  sa 
Gibeon,  sa  pagbabaka. 

31  At  sinabi  ni  David  kay  Joab  at  sa 
boong  bayan  na  nasa  kaniya :  Inyong 
hapakin  ang  inyong  mga  suot,  at  mag- 
bigkis  kayo  ng  magaspang  na  damit,  at 
magluksa  kayo  sa  harap  ni  Abner.  A^t 
ang  baring  si  David  ay  sumusuncd  sa  ka- 
baong.  32  At  kanilang  inilibing  si  Abner 
sa  Hebron:  at  itinaas  ng  hari  ang  kani- 
yang voces,  at  umiyak  sa  libigan  ni  Abner ; 
at  ang  boong  bayan  ay  umiyak.  33  At 
tinangisan  ng  hari  si  Abner,  at  nagsabing : 
I  Marapat  na  mamatay  ba  si  Abner  na 

gaya  ng  pagkamatay  ng  isang  mang- 

mang? 
34  Ang  iyong  mga  kamay  ay  hindi  nata- 

talian,  o  ang  iyong  mga  paa  man  ay 

nagagapos : 
Kung  paanong  ang  isang  lalaki  na  na^. 

bubual  sa  harap  ng  mga  anak  ng 

kasam-an  ay  gayon  nabiial  ka. 
At  ang  boong  bayan  ay  umiyak  nli  sa 
kaniya.  35  At  ang  boong  bayan  ay  na- 
paroon  upang  pakanin  ng  tinapay  si 
David  samantalang  araw  pa ;  nguni't  su- 
mumpa  si  David,  na  nagsabing  :  Gawing 
gayon  ng  Dios  sa  akin,  at  lalo  na  kung 
'  ako^y  tumikim  ng  tinapay  o  ng  ano  man 
bagay  hangang  sa  ang  araw  say  lumubog. 
36  At  nakilala  ng  boong  bayan  at  mina- 
galing  nila :  sa  paraang  ano  mang  ginaga- 
wa  ng  hari  ay  nakalulu^od  sa  boong 
bayan.  37  Sa  gayo^y  nakilala  ng  boong 
bayan  at  ng  boong  Israel  ng  araw  na  yaon, 
na  hindi  sa  hari  ang  pagpatay  kay  Abner 
na  anak  ni  Ner.  38  At  sinabi  ng  hari  sa 
kaniyang  mga  alila :  i  Hindi  ba  ninyo  nala- 
laman  na  may  isang  puno  at  mahal  na 
tawo,  na  nabual  sa  araw  na  ito  sa  Israel  ? 
.39  At  ako'y  raahina  sa  araw  na  ito,  baga 
man  inihalal  na  hari ;  at  ang  mga  lala- 
king  ito  na  mga  anak  ni  Zeruaya  ay 
totoong  matigas  sa  akin  ;  gantihan  ng  Pa- 
NGINOON  ang  mangagawang  masama  ayon 
sa  kiniyang  kasam-an. 


4  At  ng  mariuing  ni  Is-losei  na  anak  ni 
Saul  na  si  Abner  ay  namatay  sa 
Hebron,  ang  kaniyang  mga  kamay  ay 
nanghina,  at  ang  lahat  na  taga  Israel  ay 
nabagabag.  2  At  si  Is-hoset,  na  anak  ni 
Saul,  may  dalawang  lalaki  na  mga  puno  sa 
mga  pulutong :  ang  pangalan  ng  isa  ay  Baa- 
na,  at  ang  pangalan  ng  isa  ay  Eekab,  na 
mga  anak  ni  Rimon  na  Beerotita  sa  mga 
anak  ng  Benjamin  :  (sapagl^a't  ang  Beerot 
naman  ay  ibinilang  sa  Benjamin :  3  at 
ang  mga  Beerotita  ay  tumakas  sa  Gitaim, 
at  nangibangbayan  doon  hangang  sa  araw 
na  ito.) 

4  Si  Jonatan  nga  na  anak  ni  Saul,  may 
ieang  anak  na  pilay  sa  kaniyang  paa; 
Siya'y  may  limang  taon  ng  dumating  ang 
balita  tungkol  kay  Saul  at  kay  Jonatan 
na  mula  sa  Jezreel,  at  kinalong  siya  ng 
kaniyang  yaya  at  tumakas :  at  nangyari, 
hangang  siya'y  nagmamadali  ng  pagtakas, 
na  siya'y  nabual,  at  naglng  pilay.  At 
ang  kaniyang  pangalan  ay  Mefiboset. 

5  At  ang  mga  anak  ni  Einion  na  Beero- 
tita, ay  si  Rekab  at  si  Baana,  yumaon 
at  naparoon  ng  may  kainitan  ang  araw 
sa  bahay  ni  Is-boset,  na  doon  siya  nag- 
pahinga  sa  katanghaliang  tapat.  6  At 
sila^y  pumasok  doon  sa  gitna  ng  bahay, 
sa  paraang  sila^y  may  dalang  trigo ;  at 
kanilang  sinugatan  siya  sa  tiyan:  at  si 
Bekab  at  si  Baana  na  kaniyang  kapatid 
ay  nagtaanan.  7  Ng  sila  nga'y  pumasok 
sa  bahay  habang  siya'y  nahiliiga  sa  kani- 
yang hihigan  sa  kaniyang  silid,  kanilang 
sinugatan  siya,  at  pinatay  siya,  at  pinugu- 
tan  ng  ulo  siya,  at  dinala  ang  kaniyang  ulo 
at  nagpatuloy  ng  lakad  sa  Araba  boong 
gabi.  8  At  kanilang  dinala  ang  ulo  ni  Is- 
boset  kay  David  sa  Hebron,  at  sinabi  nila 
sa  haring:  Narito,  ang  ulo  ni  Is-boset 
na  anak  ni  Saul  na  iyong  kaaway  na 
umuusig  ng  iyong  buhay ;  at  iglnanti 
ng  Panginoon  ang  aking  panginoon 
ng  araw  na  ito  kay  Saul,  at  sa  kaniyang 
binhi.  9  At  sinagot  ni  David  si  Rekab 
at  si  Baana  na  kaniyang  kapatid  na  mga 
anak  ni  Bimon  na  Bee-rotita,  at  sinabi 
sa  kanilang :  Buhay  ang  Panginoon  na 
siyang  tumubos  ng  aking  kalulua  sa  boong 
kapighatian,  10  ng  saysayin  sa  akin  ng 
isa,  na  sabihing :  Narito,  si  Saul  ay  na- 
matay, na  inakala  niyang  nagdala  siya  ng 
mabuting  balita,  ay  aking  hinawakan  siya 
at  pinatay  ko  siya  sa  Ziklag  na  siyang 
kagantihang  ibinigay  ko  sa  kaniya  dahil 
sa  kaniyang  balita.  11  ^  Gaano  pa  kaya 
kqng  pinatay  ng  masasamang  lalaki  ang 


318 


IT.  SAMUEL, 


4.  1] 


isang  banal  na  tawo  sa  kanilang  sariling 
bahay,  sa  kaniyang  hihigan,  ?  ^hincUko 
ba  sisiyasatin  ngayon  ang  kaniyang  diigo 
sa  inyong  kaniay,  at  alisin  kayo  sa  lupa? 
12  At  iniutos  ni  David  pa  kaniyang  mga 
bataan,  at  pinatay  nila  sila,  at  pinntol 
ang  kanilang  mga  kamay  at  ang  kanilang 
mga  paa,  at  mga  ibinitin  sa  tabi  ng  lawa 
sa  Hebron.  Nguni't  kanilang  kinuha  ang 
nlo  ni  Is-boset,  at  inilibing  sa  libingan  ni 
Abner  sa  Hebron. 

5Ng  magkagayo'y  naparoon  ang  laliat 
ng  angkan  ng  Israel  kay  David  sa 
Hebron,  at  nagsalita,  na  nagsabing :  Na- 
rito,  kami  ay  iyong  buto  at  iyong  laman. 
2  Sa  panahong  nakaraan  ng  si  Saul  ay 
hari  sa  amin.  ay  ikaw  ang  pumapatnubay 
at  nagpapasok  sa  Israel :  at  sinabi  ng  Pa- 
is(5iN00N  sa  iyo :  Ikaw  ay  magpapakain 
sa  aking  bay  ang  Israel,  at  ikaw  ay  magi- 
ging  pangulo  sa  Israel.  3  Sa  gayo'y  na- 
paroon ang  lahat  ng  niatanda  sa  Israel 
sa  hari  sa  Hebron  ;  at  ang  baring  si  David 
ay  giimawa  ng  isang  tipan  sa  kanila  sa 
Hebron  sa  harap  ng  Panginoon  :  at  ka- 
nilang pinahiran  si  David  upang  making 
liari  sa  Israel. 

4  Si  David  ay  may  tatlong  piiong  taon 
ng  siya'y  magpasimulang  maghari,  at 
siya'y  nagharing  apat    na    puong   taon. 

5  Sa  Hebron  ay  naghari  siya  sa  Juda  na 
pitong  taon  at  anim  na  buan:  at  sa 
Jerusalem  ay  naghari  siya  na  tatlong  puo 
at  tatlong  taon  sa  boong  Israel  at  Juda. 

6  At  ang  hari  at  ang  kaniyang  mga  lalaki 
ay  naparoon  sa  Jerusalem  la  ban  sa  mga 
Jebuseo  na  mga  tumatalian  sa  Inpain :  na 
nagsalita  kay  David,  na  nagsabing:  Ma- 
liban  na  iyong  alisin  ang  bulag  at  ang 
pilay,  hindi  ka  papasok  dito  :  na  iniisip, 
na  si  David  ay  hindi  makapapasok  dito. 

7  Gayon  ma'y  sinakop  ni  David  ang  kuta 
sa  Zion ;  na  siyang  ciodad  ni  David.  8  At 
sinabi  ni  David  ng  araw  na  yaon :  Sino 
mang  sumngat  sa  mga  Jebuseo,  pasalunga- 
hin  sa  agos  ng  tubig,  at  sugatan  ang  pilay 
at  ang  bulag,  na  napopoot  sa  kaluloa  ni 
David.  Sa  paraan  kanilang  sinasabing: 
Mayroon  bulag  at  pilay;  hindi  siya  ma- 
kapapasok sa  bahay.  9  At  tumalian  si 
David  sa  katibayan  at  tinawag  na  ciudad 
ni  David.  At  natatag  si  David  sa  palibot 
mula  sa  Milo,  at  sa  loob.  10  At  si  David 
ay  lumalaki  ng  lumalaki;  sapagka't  ang 
PANGIN002T  na  Dios  ng  mga  liukbo^  ay 
sumasa  kaniya. 

11  At  si  Hiram  na  hari  sa  Tiro  ay 
nagsugo  ng  mga  sugo  kay  David,  at  may 


mga  puno  ng  cedro,  at  mga  anloagij  at  man- 
gagawa  sa  bato :  at  kanilang  ipinagtayo 
si  David  ng  isang  bahay.  it?  At  nakilala 
ni  David,  na  itinalaga  ng  Pangixoon  siya 
na  hari  sa  Israel,  at  kaniyang  itinaas  ang 
kaniyang  kaharian  da  hi  I  sa  kaniyang  ba- 
yang  Israel. 

13  At  kumuha  pa  si  David  ng  mga 
babaye  at  mga  asawa  sa  Jerusalem,  panga- 
galing  niya  sa  Hebron:  at  may  mga 
ipinanganak  pa  na  lalaki  at  babaye  kay 
David.  14  At  ito  ang  mga  pangalan  ni- 
yaong  mga  ipinanganak  sa  kaniya  sa 
Jerusalem ;  si  Sammua,  at  si  Sobab,  at  si 
Natan,  at  si  Solomon,  15  at  si  Ibha,  at 
si  Elisua ;  at  si  Nefeg,  at  si  Jafia ;  16  at 
si  Elisama,  at  si  Eliada,  at  si  Elifelet. 

17  At  ng  marinig  ng  mga  Filisteo  na 
kanilang  inihalal  si  David  na  hari  sa 
Israel,  ang  lahat  ng  mga  Filisteo  ay 
sumampa  upang  usigin  si  David  ;  at  na- 
rinig  ni  David,  at  bumaba  sa  katibayan. 
IS  Ang  mga  Filisteo  nga  ay  dumating  at 
kumalat  sa  libis  ng  Refaim.  19  At  nag- 
usisa  si  David  sa  Panginoon,  ua  nag- 
sabing: ^Sasampa  ba  ako  labau  sa  mga 
Filisteo  ?  l  Ibibigay  mo  ba  sila  sa  aking 
kamay?  At  sinabi  ng  Panginoon  kay 
David  :  Ikaw  ay  sumampa :  sapagka't  tu- 
nay  na  aking  ibibigay  ang  mga  Filisteo  sa 
iyong  kamay.  20  At  naparoon  si  David 
^  Baal  perazim,  at  mga  sinugatan  ni  David 
doon;  at  kaniyang  sinabing :  Giniba  ng 
Panginoon  ang  aking  mga  kaaway  sa 
harap  ko,  na  parang  buga  ng  tubig. 
Ka^ra't  kaniyang  tinawag  ang  pangalan 
ng  iugar  na  yaon  na  Baal-perazim.  21  At 
kanilang  iniwan  ang  kanilang  mga  larawan 
doon,  at  mga  inalis  ni  David  at  ng  kani- 
yang mga  lalaki. 

22  At  sumampa  pa  uli  ang  mga  Filisteo, 
at  kumalat  sa  libis  ng  Refaim.  23  At  ng 
usisaio  ni  David  sa  Panginoon,  kaniyang 
sinabing:  Hnag  kang  sa-ampa:  liligid 
ka  sa  likuran  nlia,  at  ikaw  ay  sasagupa  sa 
kanila  sa  mga  pnno  ng  morales.  24  At 
mangyayari,  pagka  iyong  narinig  ang 
hugong  ng  lakad  sa  mga  dulo  ng  mga 
puno  ng  morale-,  na  ikaw  nga  ay  magma- 
madali:  sapagka't  lumabas  na  ang  Pangi- 
noon sa  harap  mo  upang  sugatan  ang 
hukbo  ng  mga  Filisteo.  25  At  ginawang 
gayon  ni  David,  gaya  ng  iniutos  ng  Pa- 
nginoon sa  kaniya;  at  sinugatan  niya 
ang  mga  Filisteo  mula  sa  Geba  liangang 
sa  dumating  sa  Gezer. 

6  At  pinisan  uli  ni  David  ang  lahat  na 
piling  lalaki   sa  Israel,    na  tatlong 


7.  2 


II.  SAMUEL. 


319 


puong  libo.  2  At  nagbangon  si  David  at 
yumaon  na  kasama  Dg  boon^  bayan  na 
nasa  kaniya,  mula  sa  Baale  Jnda,  upang 
isampa  mula  doon  ang  kaban  ng  Dios,  na 
tinatawag  sa  Pangalan,  ang  pangalan  ng 
Panginoon  ng  mga  hukbo,  na  tnmatahan 
sa  gitna  ng  mga  kerubin,  3  At  kanilang 
inilagay  ang  kaban  ng  Dies  sa  isang 
bagong  karro,  at  kanilang  inilabas  sa 
bahay  ni  Abinadab  na  nasa  burol :  at  si 
Uzza  at  si  Ahio,  na  mga  anak  ni  Abinadab, 
ay  siyang  nagpapatakbo  ng  bagong  karro. 

4  At  kanilang  inilabas  sa  bahay  ni  Abi- 
nadab, na  nasa  burol,  sampuo  ng  kaban  ng 
dios :  at  si  Ahio  ay  nagpapauna  sa  kaban. 

5  At  si  David  at  ang  boong  bahay  ng 
Israel  ay  tumutugtog  sa  harap  ng  Pangi- 
NOON  ng  sarisaring  instrumento  na  kahoy 
na  abeto,  at  ng  mga  alpa,  at  ng  mga  salterio, 
at  ng  mga  pander  eta,  at  ng  mga  kastaneta, 
at  ng  mga  cimbalo.  6  At  ng  sila^  duma- 
ting  sa  giikan  ni  Nakon,  iniunat  ni  Uzza 
ang  kaniyang  kamay  sa  kaban  ng  Dios,  at 
hinawakan;  sapagka't  ang  mga  baka  ay 
nangatisod.  7  At  ang  galit  ng  Pangi- 
NOON  ay  nag-alab  laban  kay  Uzza ;  at  sinu- 
gatan  siya  ng  Dios  doon  dahilsa  kaniyang 
kamalian;  at  doo'y  siya'y  namatay  sa 
siping  ng  kaban  ng  Dios.  8  At  liindi 
minagaling  ni  David,  sapagka't  nagalit 
ang  Pan^inoon  kay  Uzza:  at  kaniyang 
tinawag  ang  lugar  na  yaon  na  Perez-uzza 
hangang  sa  araw  na  ito.  9  At  natakot  si 
David  sa  Pan^inoon  ng  araw  na  yaon; 
at  kaniyang  sinabing:  ^Paanong  maka- 
paririto  ang  kaban  ng  Panginoon  sa  akin  ? 
10  Sa  gayo'y  hindi  binago  ni  David  an^ 
kaban  ng  Pakginoon  sa  kaniya  sa  ciiidad 
ni  David ;  kungdi  dinala  ni  David  sa  loob 
ng  bahay  ni  Obed-edom  na  Giteo.  11  At 
ang  kaban  ng  Paijginoon  ay  ^umoon  sa 
bahay  ni  Obed-edom  na  Giteo  na  tatlong 
bnan :  at  pinagpala  ng  Panginoon  si 
Obed-edom,  at  ang  kaniyang  boong  bahay. 
12  x\t  nasaysay  sa  having  kay  David,  na 
nasabing :  Pinagpala  ng  Panginoon  ang 
bahay  ni  Obed-edom,  at  ang  lahat  na 
nauukol  sa  kaniya,  dahil  sa  kaban  ng 
Dios.  At  yumaon  si  David  at  isinampa 
ang  kaban  ng  Dios  mula  sa  bahay  ni 
Obed-edom  hangang  sa  ciudad  ni  David, 
na  may  kagalakan.  as  At  nagkagayon 
na,  ng  yaong  mga  nagdadala  ng  kaban  ng 
Panginoon  ay  makalakad  ng  anim  na 
hakbang,  siya'y  naghayin  ng  isang  baka 
at  isang  pinataba.  14  At  nagsayaw  si 
David  sa  harap  ng  Panginoon  ng  kani- 
yang boong  lakas ;  at  si  David  ay  nabi- 


bigkisan  ng  isang  efod  na  kayong  puti. 
15  Sa  gayo'y  si  David  at  ang  boong  bahay 
ng  Israel  ay  isinampa  ang  kaban  ng  Pa- 
NGINOON,  na  may  hiyawan,  at  may  tunog 
ng  pakakak.  16  At  nagkagayon,  sa  pag- 
papasok  ng  kaban  ng  Panginoon  sa 
ciudad  ni  David,  na  si  Mikal  na  anak  ni 
Saul  ay  tumitingin  sa  dungawan,  at  nakita 
na  aug  haring  si  David  ay  lumulukso  at 
sumasayaw  sa  harap  ng  PakSinoon;  at 
kaniyang  niwalan  ng  kabuluhan  sa  kani- 
yang puso.  17  At  kanilang  ipinasok  ang 
kaban  ng  Pakginoon,  at  inilagay  sa 
kaniyang  lugar,  sa  gitna  ng  dam  pa  na 
itinayo  ni  David  :  at  naghandcg  si  David 
ng  mga  handog  na  susunugin  at  mga  han- 
dog  tungkol  sa  kapayapaan  sa  harap  ngPA- 
NGINOON.  18  At  ng  makatapos  si  David 
na  maghandog  ng  mga  handog  na  susunu- 
gin at  ng  mga  handog  tungkol  sa  kapaya- 
paan, kaniyang  binasbasan  ang  bayan  sa 
pangalan  ng  Panginoon  ng  mga  kukbo. 
19  At  kaniyang  binahagi  sa  boong  bayan,  sa 
boong  karamihan  ng  Israel,  sa  mga  lalaki 
at  gay  on  din  sa  mga  babaye,  sa  bawa't  isa 
ay  isang  mamong  tinapay,  at  isang  baha- 
ging  lamaUj  at  isang  buig  na  pasas.  Sa 
gayo^y  ang  boong  bayan  ay  yumaon 
bawa't,  isa  sa  kaniyang  bahay.  20  Ng 
magkagayo'y  nagbalik  si  David  upang 
basbasan  ang  kaniyang  kasambahay.  At 
si  Mikal  na  anak  ni  Saul  ay  lumabas  na 
sinalubong  si  David,  at  sinabing :  Pagka 
lualhati  ngayon  ng  hari  sa  Israel,  na  siyay, 
naghubad  ngayon  sa  mga  mata  ng  mga 
babayeng  all  pin  ng  kaniyang  mga  alipin, 
na  parang  naghuhubad  na  kahiyahiya  ang 
isang  walang  kabuluhang  kasama.  21  At 
sinabi  ni  David  kay  Mikal:  Yao^y  sa 
harap  ng  Pakginoon,  na  siyang  pumili 
sa  akin  na  higit  sa  iyong  ama,  at  sa  boong 
bahay  niya,  upang  ihalal  ako  na  pangulo 
sa  bayan  ng  PanGinoon,  sa  Israel :  kaya't 
ako'y  maglalaro  sa  harap  ng  PanSinoon. 
22  At  ako'y  magpapaka-walang  kabuluhan 
pa  kay  sa  yaon,  at  ako^y  magpapakababa 
sa  aking  sarijing  paningin :  nguni^t  sa  mga 
babayeng  alipin  na  iyong  sinalita,  ay  ako'y 
mararangalan.  At  si  Mikal  na  anak  ni 
Saul  ay  hindi  nagkaanak  hangang  sa  araw 
ng  kaniyang  kamatayan. 

7  At  nangyari,  ng  ang  hari  ay  tumatahan 
sa  kaniyang  bahay,  at  binigyan  siya 
ng  Pakginoon  ng  kapahingahan  sa  lahat 
niyang  mga  kaaway  sa  palibot,  2  na 
sinabi  ng  hari  kay  Natan  na  profeta: 
Tingnan  mo  ngayon,  ako'y  tumatahan  sa 
isang  bahay  na  cedro,  nguni't  ang  kaban 


320 


II.  SAMUEL. 


7,  2 


ng  Dios  ay  tumataiuuj  sa  loob  rig  mga 
tabing.  3  At  sinabi  ni  Natan  sa  liari ; 
1 1;  aw  ay  yumaon,  gav/iu  mo  ang  laliat  iia 
oasa  iyong  puso ;  sapagka't  ang  I^akgi- 
KOON  ay  soma  sa  iyo.  4  At  nagyari,  ng 
gabi  riijg  yaon,  iia  ang  salita  r.g  Pangi- 
HOON  ay  (liiiiiating  kay  Natan  na  nagsa- 
bing :  5  Ikaw  ay  yinrjaoii  at  iyong  say- 
sayin  sa  aking  all  ping  kay  David  :  Ganito 
ang  sabi  ng  Paxgi>:oon  :  l  Ipagtatayo 
mo  ba  ako  ng  isang  baliay  na  matataha- 
nan?  6  Sapagka't  nincli  ako  tumahan  sa 
isang  bahay  miila  ng  aravf  na  aking  isamj  ;a 
ang  mga  anak  ng  Israel  inula  sa  Egipto, 
hangang  sa  araw  n.a  ito,  kungdi  ako'y 
lumakad  sa  dampa  :it  sa  tabernakiilo. 
7  Sa  lahat  ng  lugar  na  aking  nilakaran 
na  kasama  ng  kdiat  ng  anak  ng  Israel ; 
i  nagsalita  l)a  ako  ng  isang  salita  sa  isa  sa 
mga  angkan  ng  Israel  na  aking  inutusan 
na  pakanin  ang  aking  bayang  Israel,  na 
nagsabing:  ;Bakit  liindi  ninyo  ipinag- 
tayo  ako  ng  isang  bahay  na  cedro  ?  8  Kga- 
yon  nga'y  ganito  ang  iyong  sasabiliin  sa 
aking  aliping  si  David  :  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbu  :  Kinuha 
kita  mulii  sa  pag-aalaga  ng  tupa,  sa  pagsu- 
nod  sa  tupa,  upang  ikaw  ay  maging 
pangulo  sa  aking  bayan,  sa  Israel :  9  at 
ako'y  suma  iyo  saan  ka  man  naparoon, 
at  aking  inihiwalay  ang  lahat  ng  iyong 
mga  kaaway  sa  harap  mo ;  at  gagawin 
kitang  isang  dakiiang  pangalan,  gaya  ng 
pangalan  ng  mga  dakila   na   nasa   lapa. 

10  At  aking  lalagyan  ng  isang  lugar  ang 
aking  bayan  na  Israel,  at  aking  mga 
itatatag  siia,  upang  sila'y  tumahan  sa 
kanilang  sariling  lugar,  at  huag  ng  ma- 
bago  pa;  o  pipighatiin  pa  man  sila  ng 
mga  anak   ng   kasam-an,   gaya   ng    una, 

11  at  gaya  ng  araw  na  aking  lialalan  ng 
mga  hukom  ang  aking  bayang  Israel ;  at 
aking  papagpapahingahin  kita  sa  lahat 
ng  iyong  mga  kaaway.  Eukod  sa  rito  ay 
isinasaysay  sa  iyo  ng  Paistgixoon  na 
igagawa  ka  ng  Panginoon  ng  isang  ba- 
hay. 12  Pagka  ang  iyong  mga  araw 
ay  naganap,  at  ikaw  ay  matutulog  na 
kasama  ng  iyong  mga  magulang,  aking 
ititindig  ang  iyong  lahi  pagkatapos 
mo,  na  magmumula  sa  iyong  tiyan, 
at  aking  itatatag  ang  kaniyang  kaharian. 
13  Kaniyang  ipagtatayo  ng  bahay  ang 
aking  pangalan,  at  aking  itatatag  ang 
luklnkan  ng  kaniyang  kaharian  magpa- 
kailan  man.  14  Ako^y  magiging  kani- 
yang ama,  at  siyaV  magiging  aking  anak: 
kung  si}'a'y  rnagkamit    ng  kasaiii-au,    a- 


\uv.g  sa,']awayln  siya  ng  ttuigkod  ng  mga 
lalaki,  at  i)g  pamalo  ng  mga  anak  ng  mga 
tawo  ;  15  ijgiini^t  ang  aking  pagkaawa 
ay  liindi  hiliiwalay  sa  kaniya,  gaya  ng 
aking  pagkaalis  kay  vSanl,  na  aking  inalis 
sa  harap  mo.  16  At  ang  iyong  baliay  at 
ang  iyong  kahaiian  ay  rnalalagi  magpa- 
kaiian  man  sa  harap  mo :  ang  iyong 
luklukan  ay  matatatag  magpakailan  man. 
17  Ayon  sa  lahat  ng  mga  salitang  ito,  at 
ayon  sa  boong  malikrnatang  ito,  ay  gayon 
sinalita  ni  Natan  kay  David. 

IS  Ng  magkagayo^y  ang  baring  si  Da- 
vid ay  pumasok,  at  umupo  sa  harap  ng 
Panoinoon  :  at  kaniyang  sinabing  :  i  Si- 
no  ako,  oh  Panginoong  DiOS  at  ano  ang 
aking  bahay  na  ako'y  iyong  dinala  sa 
ganiyang  kalayo  ?  ID  At  ito'y  munting 
bagay  pa  sa  iyong  mga  mata,  oh  Pangi- 
noong Dios;  nguni't  ikaw  ay  nagsalita 
naman  ng  sa  bahay  ng  iyong  lingkod  ng 
hangang  sa  malaong  panahong  darating ; 
i  at  ito  ay  ayon  sa  paraan  ng  tawa,  Oh 
Panginoong  DiOS  !  20  I  At  ano  pa  ang 
masasabi  ni  David  sa  iyo  ?  sapagka'i 
iyong  kilala  ang  iyong  lingkod,  Oh  Pa- 
nginoong DiOS.  21  Dahil  sa  iyong  salita 
at  ayon  sa  iyong  sariling  puso,  iyong  gi- 
nav/a  ang  boong  kadakiiaang  ito,  upang 
iyong  ipakilala  sa  iyong  alipin.  22  Kaya't 
ikaw  ay  dakila.  Oh  Panginoong  Dios : 
sapagka^t  walang  gaya  mo,  o  may  ibang 
Dios  pa  bukcd  sa  iyo  ayon  sa  lahat  na 
aming  naririnig  ng  aming  mga  p-akinig. 
23  i  At  anong  nacion  sa  lupa  ang  gaya  ng 
iyong  bayan,  gaya  ng  Israel,  na  tinubos 
ng  Dios  sa  kaniyang  sarili  na  pinaka- 
bayan,  at  upang  gawin  niya  sa  kaniyang 
isang  pangalan,  at  upang  igawa  kayo  ng 
mga  dakiiang  bagay,  at  ng  mga  kakilaki- 
labot  na  mga  bagay  ang  iiiyong  lupa,  sa 
harap  ng  iyong  bayan  na  iyong  tinubcs 
sa  iyo  mula  sa  Egipto,  vmla  sa  mga 
nacion  at  sa  kanilang  mga  dios?  24  At 
iyong  itinatag  sa  iyong  sarili,  na  iyong 
bayang  Israel  upang  maging  bayan  sa  iyo 
magpakailan  man ;  at  ikaw,  Panginoon, 
naging  kanilang  Dios.  25  At  rgayou 
Oh  Panginoong  Dios  ang  salita  na  iyong 
sinalita  tungkol  sa  iyong  lingkod,  at  tung- 
kol  sa  kaniyang  bahay,  iyong  pa^tibayin 
magpakailan  man,  at  iyong  gawin  gaya 
ng  iyong  sinalita.  2<3  At  palakhin  mo 
ang  iyong  pangalan  magpakailan  man,  sa 
pagsasabing:  Ang  Panginoon  ng  mga 
hukbo  ay  Dios  sa  Israel :  at  ang  bahay 
ng  iyong  lingkod  na  si  David  ay  matatatag 
sa  harap  mo.     27  Sapagka't  ikaw  Oli  I* a- 


9.  5 


II.  SAMUEL. 


321 


NGiNOON  ng  mga  liukbo,  na  Dios  ng  Israel 
ay  napakita  ka  sa  iyon  lingkod  na  iyong 
sinabing :  Aking  ipagtatayo  kita  ng  isaiig 
bahay:  kaya't  nasumpungan  ng  iyong 
lingkod  sa  kaniyang  puso  na  idalangin 
ang  panalanging  ito  sa  iyo.  28  At 
ngayon,  Oh  Panginoong  Dios,  ikaw  ay 
Dios,  at  ang  iyong  mga  salita  ay  katoto- 
hanan,  at  iyong  ipinangako  ang  mabuting 
bagay  na  ito  sa  iyong  lingkod  :  29  nga- 
yon nga'y  kalugdan  mong  pagpalain 
ang  bahay  ng  iyong  lingkod,  upang  ma- 
malagi  kailan  man  sa  harap  mo :  sapag- 
ka't  ikaw,  Oh  Panginoong  Dios  ay  nag- 
salita:  at  sa  pamamag-itan  ng  iyong 
pagpapak  ay  magiging  mapalad  ang 
bahay  ng  iyong  lingkod  magpakailan 
man. 

8  At  pagkatapos  nito  ay  nangyari  na  si- 
nugatan  ni  David  ang  mgaFilisteo  at 
mga  pinasuko :  at  kinuha  ni  David  ang 
Meteg-ammah  sa  kamay  ng  mga  Filisteo. 
2  At  kaniyang  sinugatan  angMoab,at  sinu- 
kat  niya  sila  ng  tali,  na  pinahiga  sila  sa 
lupa ;  at  kaniyang  sinukat  ng  dalawang  tali 
upang  patayin,  at  ng  isang  boong  tali 
npang  buhayin.  At  ang  mga  Moabita  ay 
naging  mga  alipin  ni  David,  at  nagsipag- 
dala  ng  mga  kaloob.  3  Sinpgatan  naman  ni 
David  si  Hadadezer  na  anak  ni  Kehob,  na 
hari  sa  Zoba,  sa  pagparoon  niya  upang  ba- 
wiin  ang  kaniyang  kapangyarihan  sa  tabi 
ng  Hog.  4  At  sinakop  ni  David  sa  kaniya 
ay  isang  liboatpitong  daan  na  manganga- 
bayo,  at  dalawang  puong  liba  na  naglala- 
kad  :  at  pinilayan  ni  David  ang  lahat  ng 
mga  kabayo  ng  mga  karro,  ngunit,  ininga- 
tan,  sa  kanila  para  sa  isang  daang  karro. 

5  At  ng  ang  mga  taga  Siria  sa  Damasko  ay 
sumaklolo  kay  Hadadezer  na  hari  sa  Zoba, 
sinugatan  ni  David  sa  mga  taga  Siria  ay 
dalawang    puo't  dalawang   libong   tawo. 

6  Ng  magkagayo'y  nilagyan  ni  David  ng 
mga  pulutong  sa  Siria  sa  Damasko  :  at 
ang  mga  taga  Siria  ay  naging  mga  alipin 
ni  David,  at  nagsipagdala  ng  mga  kaloob. 
At  pinapagtagumpay  ng  Panginoon  si 
David  saan  man  siya  pumaroon.  7  At 
kinuha  ni  David  ang  mga  kalasag  na  ginto 
na  nasa  mga  lingkod  ni  Hadadezer,  at  mga 
dinala  sa  Jerusalem.  8  At  sa  Beta  at  sa 
Berotai  na  mga  ciudad  ni  Hadadezer,  ku- 
muha  ang  haring  si  David  ng  totoong 
maram.ing  tanso.  9  At  ng  marinig  ni 
Toi  na  hari  sa  Hamat  na  sinugatan  ni 
David  ang  boong  kukbo  ni  Hadadezer, 
10  sinugo  nga  ni  Toi  si  Joram  na  kani- 
yang anak  kay  haring  David,  upang  bu- 


mati  sa  kaniya,  at  upang  basbasan  siya, 
sapagka^t  siya*y  bumaka  laban  kay  Hada- 
dezer at  sinugatan  niya  siya :  sapagka't  si 
Hadadezer  ay  nagkaroon  ng  mga  pakiki- 
pagbaka  kay  Toi.  At  nagdala  si  Joram 
ng  mga  sisidlang  pilak,  at  mga  sisidlang 
ginto,  at  mga  sisidlang  tanso  :  11  itina- 
laga  naman  ni  David  sa  Pangikoon  ang 
mga  ito,  sampuo  ng  pilak  at  ng  ginto  na 
kaniyang  itinalaga  na  mula  sa  lahat 
ng  mga  nacion  na  kaniyang  pinasuko; 
12  sa  Siria,  at  sa  Moab,  at  sa  mga 
anak  ng  Ammon,  at  sa  mga  Filisteo,  at 
sa  Amalek,  at  sa  sarasam  kay  Hada- 
dezer na  anak  ni  Kehob  na  hari  sa 
Zoba.  13  At  nabantog  si  David  ng  siya'y 
magbalik  na  mula  sa  pagsugat  sa  mga 
taga  Siria  sa  Li  bis  na  Asin,  ng  labing  wa- 
long  libong  lalaki.  14  At  naglagay  siya 
ng  mga  pulutong  sa  Edom;  sa  boong 
Edom  siyaV  naglagay  ng  mga  pulutong, 
at  ang  lahat  namga  Edomeo  ay  naging 
mga  alipin  ni  David.  At  pinapagtagum- 
pay ng  Panginoon  si  David  saan  man 
siya  pumaroon. 

15  At  naghari  si  David  sa  boong  Is- 
rael; at  humatol  si  David  ng  kahatulan 
at  ng  katuiran  sa  kaniyang  boong  bayan. 
10  At  si  Joab  na  anak  ni  Zeruaya  ay  nasa 
hukbo  ;  at  si  Josafat  na  anak  ni  Ahilud  ay 
taga  pagpaalala :  17  at  si  Zadok  na  anak 
ni  Ahitub  at  si  Ahimelek  na  anak  ni 
Abiatar  ay  mga  sacerdote;  at  si  Seraya 
ay  kalihim ;  18  at  si  Benaya  na  anak  ni 
Joiada  ay  nag-uutos  sa  mga  Kereteo  at  sa 
mga  Peleteo ;  at  ang  mga  anak  ni  David 
ay  mga  sacerdote. 

9  At  sinabi  ni  David  :  l  May  nalalabi 
pa  ba  sa  bahay  ni  Saul,  upang  aking 
mapagpakitaan  ng  kagandahang-loob  da- 
hil  kay  Jonatan?  2  At  may  isang  alipin 
sa  bahay  ni  Saul  na  nagngangalang  Ziba, 
at  kanilang  tinawag  siya  sa  harap  ni  Da- 
vid ;  at  sinabi  ng  hari  sa  kaniyang : 
6 Ikaw  ba'y  si  Ziba?  At  kaniyang  sina- 
bing :  Ang  iyong  alipin  nga:  3  At  sina- 
bi ng  hari:  ^Mayroon  pa  ba  na  sino 
man  sa  bahay  ni  Saul,  upang  aking  mapag- 
pakitaan ng  kagandahang-loob  ng  Dios 
siya  ?  At  sinabi  ni  Ziba  sa  hari :  Si  Jo- 
natan ay  may  isang  anak  pa,  na  pilay  ang 
kaniyang  mga  paa.  4  At  sinabi  ng  hari 
sa  kaniyang:  ^ Saan  nandoon  siya?  At 
sinabi  ni  Ziba  sa  hari :  Narito,  siya'y 
nasa  bahay  ni  Makir  na  anak  ni  Amiel, 
sa  Lo -debar.  5  Ng  magkagayo'y  nagsugo 
ang  haring  si  David  at  kinuha  siya  sa 
bahay  ni  Makir  na  anak  ni  Amiel  na  mu- 


322 


II.  SAMUEL, 


U.  5 


la  sa  Lo-debar.  6  At  si  Mefiboset,  oa  aiiak 
ni  Jonatan,  na  anak  ni  Saul,  ay  napaiuon 
kay  David,  at  nagpatirapa  sa  kaiiiyang 
iiarap,  at  gumalany-.  At  sinabi  ni  David  : 
Meliboset.  At  siya'y  sumagot:  ]  Narito, 
aDg  iyong  alipin  !  7  At  sinabi  ni  David 
sa  kaniyang:  Iluag  kang  matakot:  sa- 
pagka't  aking  tunay  na  pagpapakitaan  ka 
iig  kagandahang-loob  dahil  kay  Jonatan 
na  iyong  ama,  at  akir.g  iyasauli  ang  boong 
lupa  ni  Saul  na  iyong  ama  sa  iyo  ;  at  ikaw 
ay  kakain  ng  tinapay  sa  aking  dulang  na 
palagi.  8  At  siya^  gumalang  at  nagsa- 
bing:  ^Ano  ang  iyong  alipin  upang  i- 
yong  lingonin  na  parang  isang  asong  pa- 
tay  ako?  9  Ng  magkagayo^y  tinawag  ng 
hari  si  Ziba  na  alipin  ni  Saul,  at  sinabi 
sa  kaniya :  Lahat  ng  nauukol  kay  Saul 
at  sa  boong  kaniyang  baliay  ay  aking 
ibinigay  sa  anak   ng    iyong    panginoon. 

10  At  iyong  bubukirin  ang  iupain  sa  ka- 
niya, mo,  at  ng  iyong  mga  anak,  at  ng 
iyong  mga  alipin :  at  iyong  dadalhin 
dito  ang  -niga  bunga,  upang  ang  anak  ng 
iyong  panginoon  ay  magkaroon  ng  ti- 
napay na  niakakain:  nguni^t  si  Mefi- 
boset  na  anak  ng  iyong  panginoon  ay 
kakain  ng  tinapay  kailan  man  sa  aking 
dulang.  Si  Ziba  nga  ay  may  labing  li- 
mang   anak   at   dalawang    puong   alipin. 

11  Kg  magkagayo'y  sinabi  ni  Ziba  sa 
liari :  Ayon  sa  lahat  na  iniutos  ng  aking 
panginoon  na  bari  sa  kaniyang  ali- 
pin, ay  gayon  gagawin  ng  iyong  alipin. 
Tungkol  kay  Mefiboset,  sinabi  ng  hari: 
Siya^y  kakain  sa  aking  dulang  na  gaya 
ng  isa  sa  mga  anak  ng  hari.  12  At  si 
Mefiboset  ay  may  isang  anak  na  binata, 
na  ang  pangalan  ay  Mika.  At  lahat  na 
tumatahan  sa  bahay  ni  Ziba  ay  mga 
alipin  ni  Mefiboset.  13  Gayon  tumahan 
si  Mefiboset  sa  Jerusalem :  sapagka't  si- 
yaV  kumaing  palagi  aa  dulang  ng  hari  : 
at  siyaV  pilay  sa  kaniyang  dalawang 
paa. 

if\  At  nangyari,  pagkatapos  nito,  na 
i\J  ang  hari  sa  mga  anak  ng  Ammon 
ay  namatay,  at  si  Hanun  na  kaniyang 
anak  ay  naghari  na  kahalili  niya.  2  At 
sinabi  ni  David  :  Aking  pagpapakitaan 
ng  kagandahang-loob  si  Hanun  na  anak 
ni  Nahas,  kung  paanong  nagpakita  ng 
kagandahang-loob  ang  kaniyang  ama  sa 
akin.  Sa  gayoV  sinugo  ni  David  sa 
pamamag-itan  ng  kamay  ng  kaniyang  mga 
lingkod  upang  aliwin  siya  tungkol  sa 
kaniyang  ama.  At  naparoon  ang  mga 
lingkod  ni  Dayid  sa  Iupain  n^  mga  anak 


ng  Ammon.  S  Nguni't  sinabi  ng  mga 
pangulo  ng  mga  anak  ni  Ammon  kay 
Hanun  na  kaniiang  panginoon  :  (,  inaka- 
la  nio  bang  pinararangalan  ni  David  &i)fr, 
iyong  ama,  sa  paraan  siya'y  nagsugo  ng 
mga  taga  aliw  sa  iyo?  ^,  Hindi  ba  nag- 
sugo si  David  ng  kaniyang  mga  aiila  sa 
iyo  upang  kilalanin  ang  ciudad,  at  upang 
tiktikan,  at  upang  gibain  ?  4  Sa  gayo'y 
kinulia  ni  Hanum  ang  mga  lingkod  ni 
David,  at  inahit  ang  kalahati  ng  kaniiang 
balbas,  at  pinutol  ang  kaniiang  mga  suot 
sa  gitna,  sa  kaniiang  pigi,  at  mga  pinag- 
paalam.  5  Ng  kaniiang  saysayin  kay 
David,  siya'y  nagsugo  upang  salubongin 
sila ;  sapagka't  ang  mga  lalaki  ay  totoong 
nangapahiya.  At  sinabi  ng  hari :  Mag- 
hintay  kayo  sa  Jeriko  liangang  sa  tumubo 
ang  inyong  balbas,  at  kung  magkagayo'y 
magbalik  kayo.  6  At  ng  makita  ng  mga 
anak  ng  Ammon  na  sila'y  naging  naka- 
popoot  kay  David,  ang  mga  anak  ng 
Ammon  ay  nagsugo,  at  inupahanang  mga 
taga  Siria  sa  Eet-rehob,  at  ang  mga  taga 
Siria  sa  Zoba,  na  dalawang  puong  libong 
naglalakad,  at  ang  hari  sa  Maaka  na 
may  isang  libong  lalaki,  at  ang  mga 
lalaki  sa  Tob  na  labing  dalawang  libong 
lalaki.  7  At  ng  marinig  ni  David,  ka- 
niyang sinugo  si  Joab  at  ang  boong 
hukbo  ng  makapangyarihang  lalaki.  8  At 
ang  mga  anak  ng  Ammon  ay  luma- 
bas  at  humanay  ng  pakikipagbaka  sa 
pasukan  sa  pintuang-daan  :  at  ang  mga 
taga  Siria  sa  Zoba  at  sa  Rehob,  at  ang 
mga  lalaki  sa  Tob  at  sa  Maaka,  ay 
nahihiwalay  sa  parang.  9  Ng  makita 
nga  ni  Joab  ang  pagbabaka  ay  nalala- 
gay  laban  sa  kaniyang  harap  at  likuran, 
siya'y  pumili  ng  lahat  na  mga  piliing 
lalaki  sa  Israel,  at  mga  inihanay  niya 
laban  sa  mga  taga  Siria :  10  at  ang 
labis  ng  bayan  ay  kaniyang  ibinigay  sa 
kamay  ni  Abisai  na  kaniyang  kapatid, 
at  kaniyang  mga  inihanay  laban  sa  mga 
anak  ng  Amm.on.  11  At  kaniyang  sina- 
bing  :  Kung  ang  mga  taga  Siria  ay  ma- 
gi ng  malakas  kay  sa  akin,  iyo  ngang  tu~ 
tulungan  ako :  nguni^t  kung  ang  mga 
anak  ng  Ammon  ay  maging  malakas  kay 
sa  iyo ;  ay  ako  ngaV  paparoon  at  tutu- 
lungan  kita.  12  Magpakatapang  ka  at 
ating  ipakipaglaro  ang  mga  lalaki  dahil 
sa  ating  bayan,  at  sa  mga  ciudad  ng  ating 
Dios  :  at  ginawa  ng  Panginoon  ang  ina- 
kala  niyang  mabuti.  13  Sa  gayoV  In- 
mapit  si  Joab  at  ang  bayan  na  nasa  ka- 
niya 8a  pakikipagbaka  laban  f.a  mga  tag?fc 


11.  17 


II.  SAMUEL. 


323 


Siria:  at  sila'y  tumakas  sa  harap  nija. 
14  At  ng  makita  ng  mga  anak  ng  Ammon 
na  ang  mga  taga  Siria  ay  tumatakas,  sila 
naman  ay  tumakas  sa  harap  ni  Abisai,  at 
pamasok  sa  ciudad.  Bumailik  nga  si  Joab 
na  mula  sa  mga  anak  ng  Ammon  at  napa- 
roon  sa  Jerusalem  15  At  ng  makita  ng 
mga  taga  Siria  na  sila'y  nadaig  sa  harap 
ng  Israel,  sila'y  nagpipisan.  16  At  nag- 
sugo  si  Hadarezer  at  dinala  ang  mga  taga 
Siria  na  nandoon  sa  dako  pa  roon  ng 
Hog :  at  sila'y  naparoon  sa  Helara,  na  ka- 
sama  ni  Sobak  na  puno  ng  mga  hukbo  ni 
Hadarezer  sa  kanilang  unahan.  17  At 
nasaysay  kay  David,  at  kaniyang  pinisan 
ang  boong  Israel,  at  nagdaan  ng  Jordan, 
at  naparoon  sa  Helam.  At  ang  mga  taga 
Siria  ay  nagsihanay  laban  kay  David,  at 
bumaka  sa  kaniya.  18  At  ang  mga  taga 
Siria  ay  tumakas  sa  harap  ng  Israel ;  at 
pumatay  si  David  ng  mga  lalaU  sa  mga 
taga  Siria  na  pitong  daang  karro,  at  apat 
na  puong  libo  na  nangangabayo,  at  sinu- 
gatan  si  Sobak  na  kapitan  sa  kanilang 
hukbo,  na  ano  pa't  namatay  doon.  19  At 
ng  makita  ng  lahat  na  mga  hari  na  mga 
lingkod  ni  Hadarezer  na  sila'y  nadaig  sa 
harap  ng  Israel,  ay  gumawa  ng  kapaya- 
paan  sa  Israel  at  naglingkod  sa  ka- 
nila.  Sa  gayo^y  natakot  ang  mga  taga 
Siria  na  tumulong  pa  sa  mga  anak  ni 
Ammon. 

II  At  nangyari  sa  pagbabalik  ng  taon  sa 
1 1  panahon  ng  paglabas  ng  mga  hari  sa 
paJcikipagbaka,  na  sinugo  ni  David  si  Joab, 
at  ang  kaniyang  mga  lingkod  na  kasama 
niya,  at  ang  boong  Israel;  at  kanilang 
nilansag  ang  mga  anak  ng  Ammon  at 
kinulong  sa  Babba.  Nguni't  si  David  ay 
naghintay  sa  Jerusalem. 

2  At  nangyari  sa  kinahapunan,  na  si 
David  ay  nagbangon  sa  kaniyang  hihigan, 
at  lumakad  sa  pulupo  ng  bahay  ng  hari : 
at  mula  sa  pulupo  ay  kaniyang  nakita 
ang  isang  babaye  na  naliligo  ;  at  ang  ba- 
baye  ay  totoong  napakagandang  masdan. 

3  At  nagsugo  si  David,  at  nagpasiyasat 
tungkol  sa  babaye.  At  sinabi  ng  isa : 
I,  Hindi  ba  ito  ay  si  Bat-seba  na  anak  ni 
Eliam,   na    asawa  ni  Urias   na    Hiteo  ? 

4  At  si  David  ay  nagsugo  ng  mga  sugo, 
at  kinuha  siya;  at  siya'y  pumaroon  sa 
kaniya,  at  kaniyang  sinipingan  siya ;  (sa- 
pagka't  siya'y  malinis  sa  kaniyang  karu- 
mihan ;)  at  siya,y  nagbalik  sa  kaniyang 
bahay.  5  At  ang  babaye  ay  nagdalang 
tawo :  at  siya'y  .  nagsugo  at  nasaysay 
kay  bavid,  at  nageabing:    Ako'y  bun- 


tis.  6  At^  nagsugo  si  David  kay  Joab, 
na  nagsabing:  Suguin  mo  sa  akin  si 
Urias  na  Hiteo.  At  sinugo  ni  Joab  si 
Urias  kay  David.  7  At  ng  si  Urias  ay 
dumating  sa  kaniya,  tinanong  ni  David 
siya  kung  paano  ang  tayo  ni  Joab,  at 
kung  ano  ang  kalagayan  ng  bayan,  at 
kung  paano  ang  tayo  ng  pagbabaka. 
8  At  sinabi  ni  David  kay  Urias  :  Buma- 
ba  ka  sa  iyong  bahay,  at  iyong  hugasan 
ang  iyong  mga  paa.  At  umalis  si  Urias 
sa  bahay  ng  hari,  at  isinusunod  sa  kaniya 
ang  isang  bunton  ng  pagkain  na  mula  sa 
hari.  9  Nguni't  'natulog  si  Urias  sa  pin- 
tuan  ng  bahay  ng  hari  na  kasama  ng  la- 
hat  ng  mga  lingkod  ng  kaniyang  pangi- 
noon,  at  hindi  binaba  ang  kaniyang  ba- 
hay, ^  10  At  ng  saysayin  kay  David,  na 
sabihing :  Hindi  binaba  ni  Urias  ang  ka- 
niyang bahay,  sinabi  ni  David  kay  Urisa? 
^  Hindi  ka  pa  ba  nakapaglalakbay  ?  ^ba- 
kit  hindi  mo  binaba  ang  iyong  bahay; 
11  At  sinabi  ni  Urias  kay  David :  Ang 
kaban,  at  Israel,  at  Juda,  ay  nasa  mga 
dampa ;  at  ang  aking  panginoong  si  Joab, 
at  ang  mga  lingkod  ng  aking  panginoon, 
at  natatayo  sa  lual  na  parang;  ^yayaon 
nga  ba  ako  sa  aking  bahay,  upang  ku- 
main,  at  upang  uminom,  at  upang  sumi- 
ping  sa  aking  asawa  ?  buhay  ka,  at  buhay 
ang  iyong  kalulua,  hindi  ko  gagawin  ang 
bagay  na  ito.  12  At  sinabi  ni  David  kay 
Urias:  Maghintay  ka  rito  ngayon  na- 
man, at  bukas  ay  ikaw  ay  aking  payayau- 
nin.  Sa  gayo^y  tumahan  si  Urias  sa  Je- 
rusalem ng  araw  na  yaon,  at  ng  kinabu- 
kasan.  13  At  ng  tawagin  siya  ni  David, 
siya'y  kumain  at  uminom  sa  harap  niya; 
at  kaniyang  nilango  siya ;  at  sa  paglubog 
ng  araw,  siya'y  lumabas  upang  mahiga  sa 
kaniyang  hihigan  na  kasama  ng  mga  ling- 
kod ng  kaniyang  panginoon,  nguni*t  hindi 
niya  binaba  ang  kaniyang  bahay.  14  At 
nangyari,  sa  kinaumagahan,  na  sumulat  si 
David  ng  isang  sulat  kay  Joab,  at  ipina- 
dala  sa  pamamag-itan  ng  kamay  ni  Urias. 
15  At  kaniyang  isinulat  sa  sulat,  na  sina- 
bing :  Uagay  mo  si  Urias  sa  pinakauna- 
han  ng  mainit  na  pagbabaka,  at  kayo'y 
magsiurong  mula  sa  kaniya,  upang  siya'y 
masugatan,  at  mamatay.  16  At  nang- 
yari, ng  binabantayan  ni  Joab  ang  ciudad, 
na  kaniyang  inilagay  si  Urias  sa  lugar  na 
kaniyang  nalalaman,  na  kinaroroonan  ng 
mga  matapang  na  lalaki.  17  At  ang  mga 
lalaki  sa  ciudad  ay  lumabas  at  nakipag- 
baka  kay  Joab:  at  nabual  an^  iba  ea 
bayan;  @a  rnga  lingkod  ni  Dayid;  at  si 


324 


II.  SAMUEL 


11    11 


Urias  na  Hiteo  ay  namatay  rin.  18  Ng 
magkagavo^y  nagsngo  si  Jcab,  at  isinaysay 
kay  David  ang  iahat  ng  bagay  tungkol  sa 
pagbabaka;  19  at  kaniyang  ibinilin  sa 
sugo,  na  sinabing :  Pagka  ikaw  ay  naka- 
tapos  iia  inagsay^ay  ng  Iahat  ng  mga 
bagay   tnngkol    sa    pagbabaka    sa    hari, 

20  mangyayari  na,  kung  ang  galit  ng  hari 
ay  magbangon,  at  kaniyang  sabihin  sa  iyo : 
i'Bakit  kayo  lumapit  na  mabuti  sa  ciudad 
upang  biimaka?  ^iiindi  ba  ninyo  nala- 
laman   na  silaV  papana   inula  sa  kuta? 

21  ;,  Sino  ang  snmugat  kay  Abimelek  na 
anak  ni  Jerubbeset?  ^hindi  ba  isang 
babaye  ang  naghagls  ng  isang  bato  na 
ibabaw  ng  gilingan  sa  kaniya  mula  sa 
kuta,  na  ano  pa't  siya'y  namatay  sa 
Tebez?  ^Bakit  kayo^y  nagpakalapit  sa 
kuta?  Iyo  ngang  sasabihing:  Ang  i- 
yong  lingkod  na  si  Urias  na  Hiteo  ay  na- 
matay rin.  22.  Sa  gayo^y  ang  sngo  ay  yu- 
maon,  at  naparoon  at  nag-suinbong  kay 
David  ng  Iahat  na  sinngo  sa  kaniya  ni 
Joab.  2:5  At  sinabi  ng  sugo  kay  David  : 
Ang  mga  laUiki  ay  nanaig  laban  sa  amin, 
at  nilabas  kami  ta  parang,  at  kami  ay 
napasa  kanila  hangang  sa  pasukan  ng 
pintuang-daan.  24  At  ang  mga  mama- 
niana  ay  puinana  sa  iyong  mga  lingkod 
nvala  sa  kuta  ;  at  ang  iba  sa  mga  lingkod  ng 
hari  ay  namutay,  at  ang  iyong  lingkod  na 
si  Urias  na  Hiteo  ay  namatay  rin.  25  Ng 
magkagayoS^  sinabi  ni  David  sa  sngo : 
Ganito  ang  iyong  sasabihin  kay  Joab : 
Iluag  mcng  masamain  ang  bagay  na  ito, 
sapagka't  nilalamon  ng  tabak  niaging  ito 
gay  a  ng  iba :  iyong  palakasin  pa  ang 
iyong  pagbabaka  laban  sa  ciudad,  at  iwa- 
sak  :  at  iyong  patapangin  siya.  26  At  ng 
marinig  ng  asawa  ni  Urias  na  si  Urias  na 
kaniyang  asawa  ay  namatay,  kaniyang 
tinangisan  ang  kaniyang  asawa.  27  At 
ng  ang  pagtangis  ay  makaraan,  nagsugo 
si  David,  at  kinuha  siya  sa  kaniyang 
bahay,  at  siya'y  naging  kaniyang  asaw-a, 
at  nagkaanak  sa  kaniya  ng  isang  lalaki. 
Nguni't  ang  bagay  na  ginawa  ni  David 
ay  minasama  ng  pA:^TGtNOON. 

1^  At  sinngo  ng  Panginoon  si  Natan 
1^  kay  David.  At  siya'y  naparoon  sa 
kaniya,  at  nagsabi  sa  kaniyang :  May 
dalawang  lalaki  sa  isang  ciudad ;  ang 
isa  ay  mayaman  at  ang  isa  ay  mahirap. 

2  Ang  mayaman,  mayroong  totoong  ma- 
rami   na  mga  kawan   at   mga   bakahan : 

3  nguni't  ang  mahirap  ay  walang  ano 
mang  bagay,  liban  sa  isang  munting  cor- 
derong  babaye,  na  kaniyang  binili  at  ina- 


lagaan :  ai  lumaki  sa  kaniya,  at  sa  kani- 
yang mga  anak ;  kumakain  sa  kaniyang 
sariling  subo,  at  umiinom  sa  kaniyang 
sariling  kopa,  at  humiliiga  sa  kaniyang 
sinapupunan,  at  sa  kaniya'y  parang  isang 
anak,  4  At  naparoon  ang  isang  magla- 
lakbay  sa  mayaman,  at  hindi  siya  nag- 
hiwalay  na  knmuha  sa  kaniyang  sariling 
kaw^an  at  sa  kaniyang  sariling  bakahan, 
upang  ihanda  sa  naglalakbay  na  dii ma- 
ting sa  kaniya,  kungdi  kinuha  ang  cor- 
dero  ng  m.ahirap  na  lalaki  at  inihanda 
sa  lalaki  na  du mating  sa  kaniya.  5  At 
ang  galit  ni  David  ay  nag-alab  na  inainam 
laban  sa  lalaki ;  at  kaniyang  sinabi  kay 
Natan  :  Buhay  ang  Panginoox,  ang  la- 
laki na  gumawa  nito  ay  marapat  na 
patayin.  6  at  isasauU  ang  cordero  na 
may  dagdag  na  apat,  sapagka^t  kaniyang 
ginawa  ang  bagay  na  it*-',  at  sapagka't 
siya^y  hindi  naawa. 

7  At  sinabi  ni  Natan  kay  David  :  Ikaw 
ang  lalaking  yaon.  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon,  ng  Dios  ng  Israel :  Ikaw  ay 
pinahii'an  kita  upang  maging  iiari  sa 
Israel,  at  aking  iniligtas  kita  sa  kamay  ni 
Saul ;  8  at  ibinigay  ko  sa  iyo  ang  bahay 
ng  iyong  panginoon,  at  ang  mga  asawa  ng 
iyong  panginoon  sa  iyong  sinapnpunan, 
at  ibinigay  ko  sa  iyo  ang  bahay  ng  Israel 
at  ng  Juda;  at  kung  totoong  maliit  ito, 
ay  aking  idadagdag  sa  i}"0  ang  mga  gayo^t 
gayong  bagay.  9  ^Bakit  nga  iyong  ni- 
w^alang  kabuluhan  ang  salita  ng  Pa- 
nginoon, na  iyong  ginawa  ang  masama 
sa  kaniyang  paningin  ?  Iyong  sinugatan 
si  Urias  na  Hiteo  ng  tabak,  at  iyong 
kinuha  ang  kaniyang  asawa  upang  maging 
iyong  asawa,  at  iyong  pinatay  siya  ng 
tabak  ng  mga  anak  ng  Amnon,  lo  Nga- 
yon  nga'y  ang  tabak  ay  hindi  hihiv/alay 
kailan  man  sa  iyong  bahay ;  sapagka't 
iyong  niwalan  ng  kabuluhan  ako,  at  iyong 
kinuha  ang  asawa  ni  Urias  na  Hiteo  upang 
maging  iyong  asaw^a.  11  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  :  Narito  ako,  magtitingdig 
ng  kasam-an  laban  sa  iyo  sa  iyong  sariling 
bahay,  at  aking  kukunin  ang  iyong  mga 
asawa  sa  harap  ng  iyong  mga  mata, 
at  aking  mga  ibibigay  sa  iyong  kapua, 
at  kaniyang  sisipingan  ang  iyong  mga 
asawa  sa  sikat  ng  araw  na  ito.  as  Sa- 
pngka^t  iyong  ginawa  na  lihim:  nguni't 
aking  gagawin  ang  bagay  na  ito  sa 
harap  ng  boong  Israel,  at  sa  harap  ng 
araw.  13  At  sinabi  ni  David  kay  Natan  : 
Ako'y  nagkasala  laban  sa  Pangimoon. 
At  sinabi  ni  Natan  kay  David  :    Inalis 


13.  5 


II.  SAMUEL. 


325 


din  ng  PanQinoon  ang  ijong  kasa- 
lanan ;  hindi  ka  inamamaty.  14  Gayon 
ma'y  sa  paraang  ang  gawang  ito'y  iyoiig 
ginawa  ng  malaking  pagkakataon  sa  mga 
kaaway  ng  Pangikoon  upang  lapastanga- 
nin,  ang  bata  naman  na  ipinanganak  sa  iyo 
ay  walang  pagsalaiig  mamamatay.  15  At 
si  Natan  ay  iimowi  sa  kaniyang  bahay. 

At  sinugatan  ng  Panginoon  ang  bata 
na  ipinanganak  ng  asawa  ni  Urias  kay 
David,  at  totoong  malubha.  16  Ipinana- 
langin  nga  ni  David  sa  Dios  ang  bata,  at 
si  David  ay  nag-ayuno  at  pumapasok, 
at  humihiga  boong  gabi  sa  lupa.  17  At 
ibinabangon  ng  mga  matanda  sa  kaniyang 
bahay,  at  tumaiayo  sa  siping  niya,  upang 
itindig  siya  sa  lupa  :  nguni't  siya'y  ayaw, 
kahi't  kumain  ng  tinapay  na  kasalo  nila. 

18  At  nangyari,  ng  ikapitong  araw,  na 
ang  bata  ay  naniatay.  At  natakot  ang 
mga  lingkod  ni  David  na  saysayin  sa 
kaniya  na  ang  bata  ay  namatay :  sapag- 
ka't  kanilang  sinasabing :  Narito,  saman- 
talang  ang  bata  ay  buhay,  kami  ay  naki- 
kipagsalitaan  sa  kaniya,  at  hindi  siya 
nakikinig  sa  aming  voces:  ^Paanong 
mababagabag  nga  siya  kung  aming  sasa- 
bihin  sa  kaniya  na  ang  bata  ay  namatay  ? 

19  Nguni't  ng  makita  ni  David  na  ang 
kaniyang  mga  lingkod  ay  nagbubulongbu- 
lungan,  nahalata  ni  David  na  ang  bata  ay 
namatay :  at  sinabi  ni  David  sa  kaniyang 
mga  lingkod:  ^  Namatay  ba  ang  bata?  At 
kanilang  sinabing :  Siya'y  patay.  20  Ng 
makagayo'y  nagbangon  si  David  sa  lupa  at 
naligo,  at  nagpahid  ng  langis,  at  nagbihis 
ng  kaniyang  suot ;  at  siya'y  naparoon  sa 
bahay  ng  Panginooi^,  at  sumam,ba:  ng 
magkagayo'y  siya^y  naparoon  sa  kaniyang 
sariling  bahay;  at  ng  siya*y  humingi, 
nilagyan  nila  ng  tinapay  siya  sa  harap,  at 
siya  y  kumain.  21  Ng  magkagayo^y  si- 
nabi ng  kaniyang  mga  lingkod  sa  kani- 
yang :  I  Anong  bag  ay  ito  na  iyong  gina- 
wa? Ikaw  ay  nag-aayuno  at  umiiyak 
dahil  sa  bata,  samantalang  siya'y  buhay ; 
nguni't  ng  mamatay  ang  bata,  ikaw  ay 
nagbangon  at  kumain  ng  tinapay,  22  At 
kaniyang  sinabing  :  Samantalang  ang  ba- 
ta V  buhay,  akoV  nag-aayano  at  umiiyak. 
Sapagka't  aking  sinasabing:  ^Sino  ang 
nakakaalam  kung  maawa  sa  akin  ang 
Panginoon,  na  ano  pa't  ang  bata'y  ma- 
buhay  ?  23  Nguni't  ngayo'y  siya'y  patay; 
;,Bakit  pa  ako  mag-aayuno?  ^MaJbaba- 
lik  ko  pa  ba  siya?  Ako'y  paroroon  sa 
kaniya,  nguni't  siya'y  hindi  babalik  sa 
akin.    24  At  inaaliw  ni  David  si  Bat-seba 


na  kaniyang  asawa,  at  lumapit  sa  kaniya,  at 
sumiping  sa  kaniya :  at  siya'y  nanganak  ng 
isang  lalaki,  at  tinawag  niya  ang  kani- 
yang pangalan  na  Solomon.  At  minahal 
ng  Panginoon  siya;  25  at  nagsugo  sa 
pamamag-itan  ng  kamay  ni  Natan  na 
profeta,  at  tinawag  niya  ang  kaniyang 
pangalan   na    Jedidia  dahil    sa    Pangi- 

NOON. 

26  Bumaka  nga  si  Joab  laban  kay 
Kabba  sa  mga  anak  ni  Amnion,  atsinakop 
ang  ciudad  hari.  27  At  nagsugo  si  Joab 
ng  mga  sugo  kay  David,  at  nagsabing: 
Ako'y  bumaka  laban  kay  Eabba,  oo, 
aking  sinakop  ang  ciudad  ng  mga  tubig. 
28  Ngayon  nga'y  pinisan  mo  ang  nalabi 
sa  bayan,  at  ikaw  ay  magtayo  laban  sa 
ciudad,  at  sakupin  mo :  baka  akin  sakupin 
ang  ciudad,  at  tawagin  ayon  sa  aking 
pangalan.  29  At  pinisan  ni  David  ang 
boong  bayan,  at  naparoon  sa  Kabba,  at 
bumaka  laban  doon,  at  sinakop.  30  At 
kinuha  ang  korona  ng  kanilang  hari  sa 
kaniyang  ulo :  at  ang  bigat  noon  ay  isang 
talentong  ginto,  at  may  mga  mahalagan 
bato ;  at  inilagay  sa  ulo  ni  David.  At 
siya'y  naglabas  ng  samsam  sa  ciudad  na 
totoong  raarami.  31  At  kaniyang  inilabas 
ang  bayan  na  nandoon,  at  mga  inilagay 
sa  ilalim  ng  mga  lagari,  at  ng  mga  pang- 
patag  na  bakal,  at  ng  mga  palakol  na 
bakal,  at  mga  pinaraan  sa  mga  hurno  ng 
ladrillo :  at  gayon  ang  ginawa  niya  sa 
lahat  ng  ciudad  ng  mga  anak  ng  Amnion. 
At  si  David  at  ang  boong  bayan  ay  nag- 
balik  sa  Jerusalem. 

|0  At  nangyari,  pagkatapos  nito,  na  si 
lO  Absalom  na  anak  ni  David  ay  mai- 
roong  isang  kapatid  na  babaye  na  magan- 
da,  na  ang  pangala'y  Tamar  ;  at  sininta 
siya  ni  Amnon  na  anak  ni  David.  2  At 
si  Amnon  ay  totoong  nagipit,  na  ano  pa't 
siya'y  nagkasakit  dahil  sa  kaniyang  kapa- 
tid na  kay  Tamar;  sapagka't  siya'y  don- 
cella ;  at  inaakala  ni  Amnon  na  mahirap 
gawan  siya  ng  ano  mang bagay.  3  Nguni't 
si  Amnon  ay  mav  isang  kaibigan  na  ang 
pangala'y  Jonadab,  na  anak  ni  Simea  na 
kapatid  ni  David  :  at  si  Jonadab  ay  isang 
lalaking  totoong  maliksi.  4  At  sinabi 
niya  sa  kaniyang:  ^Bakit,  oh  anak  ng 
hari  na  sa  araw -araw,  pumuputla  kang 
ganiyan  ?  I  Hindi  mo  ba  sasaysayin  sa 
akin  ?  At  sinabi  ni  Amnon  sa  kaniyang  : 
Aking  sinisinta  si  Tamar  na  kapatid  ng 
aking  kapatid  na  si  Absalom.  5  At 
sinabi  ni  Jonadab  sa  kaniyang :  Mahiga 
ka   sa  iyong  hihigan,   at  magpakunuari 


326 


II.  SAMUEL. 


13.  5 


kaiig  may  sakit :  at  pagka  ang  iyong  ama 
ay  naparoon  upang  tingnan  ka,  sabihin 
1110  sa  kaiiijang :  lsir.;i3umo  ko  sa  iyo 
na  ang  aking  kapatid  iia  si  Tamar  ay 
piimarito,  at  bigyan  ako  ng  tinapay  na 
makakain,  at  maglianda  iig  pagkain  sa 
aking  paningln  upang  aking  makitaj  at 
kanin  sa  kaniyang  kamay.  6  Ba  gayo'y 
iiahiga  si  Amiion  ut  Dagpiikonnaring  may 
sakit :  at  ng  pumarcoii  ang  hari  upang 
tingnan  siya,  sinabi  ni  Amnon  sa  liaring  : 
IsinasaEio  ko  sa  iyo  na  pumarito  ang 
aking  kapatid  na  si  Tamar,  at  igawa  ako 
ng  dalawang  mamon  sa  aking  paningin 
upang  aking  makain  sa  kaniyang  kamay. 
7  Kg  magkagayo'y  nagsugo  si  David  sa 
bahay  kay  Tamar,  na  sinabing :  Pu ma- 
roon ka  ngayon  sa  bahay  ng  iyong  kapa- 
tid na  si  Amnon,  at  ipagkanda  mo  siya  ng 
pagkain.  8  Sa  gayoV  naparoon  si  Tamar 
sa  bahay  ng  kaniyang  kapatid  na  si 
Amnon  ;  at  siya'y  nakahiga.  At  siya'y 
kumuha  ng  i-ang  pasta,  at  minasa,  at 
ginawang  mga  mamon  Fa  kaniyang  pa- 
ningin, at  niluto  ang  mga  mamon.  9  At 
kumuha  siya  ng  kawaii  at  mga  il;)inuhos 
saharapniya;  nguni't  kaniyang  tinangi- 
liang  kanin.  At  sinabi  ni  Amnon  :  Ali- 
sin  ang  lahat  na  lalaki  sa  harap  ko.  At 
silang  lahat  ay  umalis  sa  harap  niya. 
10  At  sinabi  ni  Amnon  kay  Tamar:  I)al- 
hin  mo  rito  ang  pagkain  sa  silid,  upang 
aking  makain  sa  iyong  kamay.  At  kinu- 
ha  ni  TJ'aii'iar  ang  mga  mamon  na  kaniyang 
gin.awa,  at  mga  dinaka  sa  silid  kay  Amnon 
na  kaniyang  kapatid.  11  At  ng  kaniyang 
mga  dalhin  sa  kaniya  upang  kanin,  kani- 
yang tinangnan  siya,  at  sinabi  niya  sa 
kaniyang  :  Halika,  sumiping  ka  sa  akin, 
kapatid  ko.  12  At  sumagot  siya  sa  ka- 
niyang :  Huag  kapatid  ko,  huag  mo 
akong  dahasin  ;  sapagka't  hindi  marapat 
gawin  sa  Israel  ang  ganiyang  bagay : 
huag  kang  gumawa  ng  ganitong  kaulu- 
lan.  IS  ^  At  ako,  saan  mo  dadalhin  ang 
aking  hiya  ?  at  tungkol  sa  iyo,  ay  ikaw  ay 
magiging  parang  isa  sa  mga  mangmang 
sa  Israel.  ISga^/on  r-ga,  isinasamo  ko  sa 
iyo,  magsalita  ka  sa  hari,  sapagka't  hindi 
ipagkakait  ako  sa  iyo.  14  Gay  on  maV 
hindi  niya  dininig  ang  kaniyang  voces : 
kungdi  sa  paraang  siya'y  malakas  kay  sa 
kaniya,  dinahas  niya  siya,  at  sumiping  sa 
kaniya.  "SS  Ng  magkagayoV  kinapootan 
siya  ni  Amnon  na  may  mahigpit  na  poot ; 
sapagka't  ang  kapootan  na  kaniyang  iki- 
oapoot  sa  kaniya  ay  maluki  kay  sa  pag- 
sinta   na    kaniyang    isininta    :>a    kaniya. 


At  sinabi  ni  Amnon  sa  kaniyang  :  Mag- 
bangon  ka,  ikaw  ay  yumaon.  16  At 
sinabi  niya  sa  kaniyang :  Huag  gayon, 
sapagka^t  itong  malaking  kasam-an  sa 
pagpapalabas  rao  sa  akin  ay  higit  kay  sa 
iba  na  iyong  ginawa  sa  akin,  xsguni't 
hindi  niya  dininig  siya.  17  Ng  magka- 
gayoV  tinawag  niya  ang  kaniyang  alipin 
na  nag-aalaga  sa  kaniya,  at  sinabing  :  lia- 
bas  mo  ang  babayeng  ito  sa  harap  ko,  at 
itranka  mo  ang  pintuan  pagkalabas  niya. 
18  At  siya'y  may  suot  na  sarisaring  ku- 
lay  :  sapagka't  ang  mga  gayong  kasuotan 
ay  isinusuot  ng  mga  anak  na  doncella 
ng  hari.  Ng  magkagayo'y  inilabas  siya 
ng  kaniyang  alipin  at  tinarankahan 
ang  pintuan  pagkalabas  niya.  19  At 
nilagyan  ni  Tamar  ng  mga  abo  ang  kani- 
yang ulo,  at  hinapak  ang  kaniyang  suot 
na  sarisaring  kulay  na  nakasuot  sa  ka- 
niya;  at  kaniyang  iiunatong  ang  kani- 
yang kamay  sa  kaniyang  ulo,  at  ipinag- 
patuloy  ang  kaniyang  lakad  na  sumisigav,' 
ng  malakas  ha  bang  siyaS'  yuma3^aon. 
20  At  sinabi  ni  Absalom  na  kaniyang 
kapatid  sa  kaniyang:  ^Si  Amnon  ba  na 
iyong  kapatid  ay  luma])it  sa  iyo  ?  nguni't 
ngayon  tumahimik  ka  kapatid  ko  :  siya'y 
iyong  kapatid  ;  huag  mong  isapuso  ang 
bagay  na  ito.  Sa  gayo'y  si  Tamar  ay 
napighati  sa  bahay  ng  kaniyang  kapatid 
na  si  Absalom.  21  Nguni't  ng  marinig 
ng  liaring  si  David  ang  lahat  ng  bagay 
na  ito,  siya'y  totoong  nag-init.  22  At 
liindi  nagsalita  si  Absalom  kay  Amnon 
kalii't  mabuti  o  masaina  man:  sapagka't 
kinapopootan  ni  Absalom  si  Amnon  dahil 
sa  kaniyang  dinah:^^s  ang  kaniyang  ka- 
patid na  si  Tamar. 

23  At  nangyari,  pagkatapos  ng  dala- 
wang ganap  na  taon,  na  nag-papagupit  ng 
mga  tupa  si  Absalom  sa  Baalhazor  na 
nasa  siping  ng  Efraim:  at  inanyayahan 
ni  Absalom  ang  lahat  na  mga  anak  ng 
hari.  24  At  naparoon  si  Absalom  sa 
hari,  at  nagsabing  :  Narit",  ngayon,  ang 
iyong  lingkod  ay  nagpa]»agupit  ng  mga 
tupa ;  isinasamo  ko  sa  iyo  na  ang  hari  at 
ang  Icaniyang  mga  lingkod  ay  yumaong 
kasama  ng  iyong  lingkod.  25  At  sinabi 
ng  hari  kay  Absalom :  Huag  anak  ko, 
huag  tayong  yumaong  lahat,  baka  m aging 
mabigat  na  pasan  sa  iyo.  At  siya'y  nag- 
pnmilit  sa  kaniya:  gayon  ma'y  siyaS'  hindi 
yumaon,  kungdi  bir.asba^an  siya.  26  Ng 
raagkagayo'y  sinabi  ni  Absalom  :  Kung 
liindi,  isinasamo  ko  sa  iyo,  pasamaliin 
5;':   sa  amin  ang  aking  kapatid  na  si  Am- 


14.  11 


II.  SAMUEL. 


327 


•  non.  At  sinabi  ng  liari  sa  kaniyang : 
I  Bakit  siyaV  sasama  sa  iyo  ?  27  Nguni't 
pinilit  siya  ni  Absalom,  na  ano  pa't 
kaniyang  pinasama  sa  kaniya  si  Amnon 
at  ang  laliat  na  mga  anak  ng  liari.  28  At 
iniutos  ni  Absalom  sa  kaniyang  mga 
alipin  na  sinabing :  Tandaan  ninyo  nga- 
yon,  pagka  ang  puso  ni  Amnon  ay  ma- 
saya  dahil  sa  alak ;  at  pagka  aking  sinabi 
sa  inyo :  Inyong  sugatan  si  Amnon ; 
patayin  ninyo  siya,  huag  kayong  mata- 
kot :  ^Mndi  ba  ako  ang  nag-utos  sa  inyo  ? 
kayo  nga*y  magpalakas,  at  magpakata- 
pang.  29  At  ginawa  ng  m^a  alipin  ni 
Absalom  kay  Amnon  kung  ano  ang  iniu- 
tos ni  Absalom.  Ng  magkagayo'y  nag- 
bangon  ang  lahat  ng  mga  anak  ng  hari, 
at  snmakay  ang  bawa't  lalaki  sa  kaniyang 
mula,  at  tumakas.  saAt  nangyari,  sa- 
mantalang  sila^  nasa  daan,  na  ang  balita 
ay  dumating  kay  David,  na  sinabing: 
Pinatay  ni  Absalom  ang  lahat  na  anak 
ng  hari,  at  walang  nalabi  isa  man  sa  ka- 
nila.  31  Ng  magkagayo^y  nagbangon  ang 
hari  at  hinapak  ang  kaniyang  mga  suot, 
at  humiga  sa  lupa ;  at  ang  lahat  niyang 
mga  lingkod  ay  nakatayo  sa  palibot  na 
hapak  ang  kaiiilang  mga  suot.  32  At  si 
Jonadab  na  anak  ni  Simea  na  kapatid 
ni  David,  ay  sumagot  at  nagsabing  : 
Huag  akalain  ng  aking  panginoon  na 
kanilang  pinatay  ang  lahat  na  binatang 
anak  ng  hari ;  sapagka't  si  Amnon  lamang 
ang  patay :  sapagka^t  sa  utos  ni  Absalom 
ay  pinasiyahan  ito  mula  sa  araw  na  kani- 
yang dahasin  ang  kaniyang  kapatid  na 
si  Tamar.  33  Ngayon  nga'y  huag  isapuso 
ng  aking  panginoon  na  hari  ang  bagay, 
na  akalain  ang  lahat  na  anak  ng  hari  ay 
patay :  sapagka't  si  Amnon  lamang  ang  pa 
tay.  34  Nguni^t  si  Absalom  ay  tumakas. 
At  ang  binata  na  nagbabantayay  itinaas 
ang  kaniyang  mga  mata,  at  tumingin,  at, 
narito,  dumarating  ay  maraming  tawo  sa 
daan  na  mula  sa  burol,  sa  likuran  niya. 
35  At  sinabi  ni  Jonadab  sa  hari :  Narito, 
ang  mga  anak  ng  hari  ay  dumarating: 
kung  ano  ang  sinabi  ng  iyong  lingkod  ay 
nagkagayon,  '  36  At  nangyari  pagkatapos 
niyang  makapagsalita,  na,  narito,  ang  mga 
anak  ng  hari  ay  dumating,  at  itinaas  ang 
kanilang  voces  at  uraiyak:  at  ang  hari 
naman  at  ang  lahat  niyang  mga  lingkod  ay 
iimiyak  na  mainam.  37  Nguni't  tuma- 
kas si  Absalom  at  naparoon  kay  Talraai 
na  anak  ni  Amihur  na  hari  sa  Gesur. 
At  tumangis  si  David  dahil  sa  kaniyang 
anak  araw  araw. 


38  Sa  gayo'y  tumakas  si  Absalom  at 
naparoon  sa  Gesur,  at  dumoong  tatlong. 
taon.  39  At  ang  kalulua  ng  hari  ay 
nagnanasang  makisanib  kay  Absalom: 
sapagka't  siya'y  naaliw  na  tungkol  kay 
Amnon,  sa  paraang  siya'y  patay  na. 

HNahalata  nga  ni  Joab  na  anak  ni 
Zeruaya  na  ang  puso  ng  hari  ay 
nahihilig  kay  Absalom.  2  At  nagsugo  si 
Joab  sa  Tekoa,  at  nagdala  mula  roon  ng 
isang  pantas  na  babaye,  at  sinabi  sa  kani- 
yang :  Isinasamo  ko  sa  iyong  ikaw  ay 
magpakunuari  na  tumatangis,  at  magbihis 
ng  luksa,  at  huag  kang  magpahid 
ng  langis,  kungdi  ikaw  ay  magpa- 
kunuaring  isang  babaye  na  mahabang 
panahon  na  nagluluksa  dahil  sa  isang 
namatay :  3  at  ikaw  ay  pumaroon  sa 
hari,  at  magsalita  ng  ganitong  paraan 
sa  kaniya.  Sa  gayo'y  inilagay  ni  Joab 
ang  mga  salita  sa  kaniyang  bibig.  4  At 
ng  magsalita  ang  babaye  sa  Takoe  sa 
hari,  siya^y  nagpatirapa  sa  lupa,  at 
gumalang,  at  nagsabing:  Tulungan  mo 
ako.  Oh  hari.  5  At  sinabi  ng  hari  •  sa 
kaniyang:  ^Anong  mayroon  ka?  At 
siya'y  sumagot :  Sa  katotohanan  ako'y 
bao,  at  ang  aking  asawa  ay  namatay. 
6  At  ang  iyong  lingkod  ay  may  dalawang 
anak.  at  silang  dalawa'y  nag-away  sa  pa- 
rang at  walang  maghiwalay  sa  kanila, 
nguni^t  sinugatan  ng  isa  ang  isa,  at  pina- 
tay siya.  7  At,  narito,  ang  boong  angkan 
ay  nagbangon  laban  sa  iyong  lingkod,  at 
sila^y  nagsabing :  Ibigay  mo  siya  na  su- 
mugat  sa  kaniyang  kapatid,  upang  siya'y 
mapatay  namin  dahil  sa  buhay  ng  kani- 
yang kapatid  na  kaniyang  pinatay,  at  sa 
gayo'y  iwasak  namin  ang  taga  pagmana 
naman :  ganito  nila  papatayin  ang  aking 
baga  na  nalabi ;  at  walang  maiwan  sa  aking 
asawa  kahi't  pangalan  o  ano  mang  labi  sa 
balat  ng  lupa.  8  At  sinabi  ng  hari  sa 
babaye ;  Ikaw  ay  yumaon  sa  iyong  bahay, 
at  ako'y  magbibigay  utos  tungkol  sa  iyo. 
9  At  ang  babaye  sa  Tekoa  ay  nagsabi  sa 
baring :  Panginoon  ko,  Oh  hari,  ang  ka- 
sam-an  ay  suma  akin,  at  suma  bahay  ng 
aking  ama :  at  ang  hari  at  ang  kaniyang 
luklukan  ay  maging  walang  sala.  lo  At 
Ksinabi  ng  hari:  Sino  mang  magsabi  sa 
iyo  ng  ano  man,  dalhin  mo  sa  akhi,  at 
hiiidi  na  niya  babangitan  ka  pa.  11  Ng 
raagkagayo'y  sinabi  niyang:  Isinasamo 
ko  sa  iyo,  na  alalahanin  ng  hari  ang 
Panginoong  iyong  Dios,  na  huag  gibain 
ng  mapanghiganti  sa  dugo  kalian  man, 
baka  kanilang  ibual  ang  aking  anak.    At 


328 


II.  SAMUEL. 


14.  11 


kaniyang  sinabing:  Buliaj  ang  Pangx- 
KOONj  walang  biihok  na  mahuliulog  sa  i- 
yong  anak  sa  Inpa.  12  Ng  magkagayo'j 
sinabi  ng  babaye  :  Pahintolutan  mo  ang 
iyong  lingkod,  isinasamo  ko  sa  iyo,  na 
magsalita  ng  isang  salita  sa  aking  pangi- 
noon  na  ban.  At  kaniyang  sinabing :  Sabi- 
hin  mo.  13  At  sinabi  ng  babaye :  i  Bakit 
nga  iyong  inakala  ang  ga3"ong  bagay  la- 
ban  sa  bayan  ng  Dios  ?  sapagka^t  sa  pag- 
sasalita  ng  ganitong  salita  ang  bar!  ay 
parang  sala  rin,  sa  paraang  bindi  ipinaba- 
balik  ng  hari  ang  kaniyang  sariling  itina- 
pon.  14  Sapagka^t  tayo'y  mamaniatay 
na  walang  pagsala  at  parang  tubig  na  ma- 
bnbulios  sa  lupa,  na  bindi  mapopulot  nli ; 
o  ibig  man  ng  Dios  na  mag-alis  ng  buliay, 
kiingdi  hnmahaoap  ng  paraan  na  siya  na 
itinapon  ay  liuag  mamalagi  na  tapon  sa 
kaniya.  15  Ngayon  nga'y  sa  paraang 
ako'y  naparito  npang  salitain  angsalitang 
ito  sa  aking  panginoon  na  liari,  ay  sapag- 
ka't  tinakot  ako  ng  bayan :  at  sinabi  ng 
iyong  lingkod  :  Ako'y  magsasalita  sa  ba- 
ri;  marabil  gagawin  ng  bari  ang  liingi  ng 
kaniyang  lingkod.  16  Sapagka't  didingin 
ng  bari  npang  iligtas  ang  kaniyang  ling- 
kod sa  kamay  ng  lalaki  na  ibig  patayin 
ako  at  ang  aking  anak  na  magkasaraa  sa 
mana  ng  Dios.  17  Ng  magkagayo  V  sina- 
bi ng  iyong  lingkod  :  Isinasamo  ko  sa 
iyo  na  ang  salita  ng  aking  panginoon  na 
bari  ay  maging  mapayapa :  sapagka^t  kung 
paano  ang  angel  ng  Dios,  ay  gayon  ang 
aking  panginoon  na  bari  npang  makipag- 
talastasan  sa  mabnti  at  raasama :  at  ang 
Pa'N'GINOONG  iyong  Dios  ay  sumsaiyo. 
ts  Ng  magkagayo'y  sumagot  ang  bari 
at  nagsabi  sa  babaye :  Iluag  mong  iku- 
bli  sa  akin,  isinasamo  ko  sa  iyo,  ang 
ano  man  na  aking  itatanong  sa  iyo. 
At  sinabi  ng  babaye :  Papagsalitain  ako 
ng  aking  panginoon  na  hari  ngayon. 
19  At  sinabi  ng  hari:  ^Nasa  iyo  ba  ang 
kamay  ni  Joab  sa  boong  ito  ?  At  suma- 
got ang  babaye  at  nagsabing :  Bahay 
ang  iyong  kalulua,  panginoon  ko  na  hari, 
walang  makaliliko  sa  kanan  o  sa  kaliwa 
sa  ano  man  na  sinalita  ng  aking  pangi- 
noon na  bari,  sapagka't  ang  iyong  lingkod 
na  si  Joab  na  siyang  nag-utos  sa  akin,  at 
siyang  naglagay  ng  labat  na  mgi  salitang 
ito  Ba  blbig  ng  iyong  lingkod  ;  so  npang 
bagnliin  ang  luclnira  ng  l^agay  ay  ginawa 
ng  iyong  lingkod  na  si  .loab  ang  l^agny 
na  ito  :  at  ang  aking  panginoon  ay  |  antas 
ayon  sa  karunungan  ng  angel  ng  Dio-, 
upang  malaman  ang  lahat  va  niga  baiav 


na  nasa  lupa.  21  At  sinabi  ng  hari  kay 
Joab  :  Narito,  ngayon,  aking  ginawa  ang 
bagay  na  ito  :  yumaon  ka  nga,  dalhin  mo 
rito  ang  binatang  si  Absalom  uli.  22  At 
nagpatirapa  si  Joab  sa  lupa,  at  guu^alang, 
at  binasbasan  ang  hari :  at  sinabi  ni  Joab  : 
Kgayo'y  talastas  ng  iyong  lingkod  na 
ako'y  nakasumpong  ng  biyaya  sa  iyong 
paningin,  panginoon  ko,  Oh  hari,  sa  pa- 
raang pinayagan  ng  hari  ang  hingi  ng 
kaniyang  lingkod.  23  Sa  gayoV  nag- 
bangon  si  Joab  at  naparoon  sa  Gcsnr,  at 
dinala  si  Absalom  sa  Jerusalem.  24  At 
sinabi  ng  hari :  Magbalik  siva  sa  kani- 
yang sariling  bahay,  nguni^t  jniag  tingnan 
ang  aking  mukha.  Sa  gayo'y  nagbalik  si 
Absalom  sa  kaniyang  sariling  bahay,  at 
hindi  nakita  ang  mukha  ng  hari. 

25  Sa  boong  Israel  ngaV  walang  gaya 
ni  Absalon  na  lalaking  maganda,  at  ma- 
rapat  purihin :  mula  sa  talampakan  ng 
kaniyang  paa  hangang  sa  tuktok  ng 
kaniyang  ulo,  ay  walang  ipipintas  sa  ka- 
niya. 26  At  pagka  kaniyang  pinagugu- 
pitan  ang  kaniyang  buhok,  (sa  bawa't 
katapusan  nga  ng  bawa't  taon  siya  ay 
nagpapagupit:  sapagka't  mabigat  sa  ka- 
niya a7ig  buhohy  kaya't  kaniyang  ipina- 
gugupit :)  kaniyang  tinitimbang  ang  l»nhok 
ng  kaniyang  ulo  na  may  dalawang  daang 
siklo,  ayong  sa  timbangan  ng  hari.  27  At 
ipinanganak  kay  Absalom  ay  tatlong  la- 
laki, at  isang  babaye,  na  ang  pangala'y 
Tamar :  siya'y  isang  babaye  na  may  ma- 
gandang  mukha. 

28  At  tumahan  si  Absalom  na  dalawang 
ganap  na  taon  sa  Jerusalem  ;  at  hindi 
niya  nakita  ang  mukha  ng  hari.  29  Ng 
magkagayoV  ipinasugo  ni  Absalom  si 
Joab,  upang  suguin  sa  hari :  nguni't  hindi 
siya  naparoon  sa  kaniya :  at  siya'y  nagsugo 
na  ikalawa,  nguni't  siya'y  hindi  napa- 
roon. 30  Kaya't  kaniyang  .sinabi  sa  ka- 
niyang mga  aliping  ;  Tingnan  ninyo,  ang 
bukid  ni  Joab  ay  malapit  sa  akin,  at 
siya'y  may  cebada  roon  ;  kayo'y  yumaon, 
at  inyong  paningasan.  At  pinaningasan 
ng  mga  alipin  ni  Absalom  ang  bukid. 
31  Ng  magkagayo'y  nagbangon  si  Joab, 
at  naparoon  kay  Absalom  sa  kaniyang 
bahay,  at  nag^:abl  sa  kaniyang:  ;, l>akit 
|)inaningasan  ng  iyoiig  alij)in  ang  aking 
bukid  ?  J?2  At  sin;'>got  ni  Absalom  si 
Joab;  Narito,  aking  sinngo  sa  iy;.^,  na 
nngsabing:  Pari  to  ka  ng  aking  masugo 
kil^j  sa  bari,  na.  magsabing:  ;,  Saanong 
kapararakan  naj'aroon  ako  sa  Gesur?  ma 
buti    ■:«   akm  na    tiimigil   doon  ;    nga  von 


15.  22 


II.  SAMUEL. 


329 


«gaV  ipakita  mo  sa  akin  ang  muklia  iig  1 
hari ;  at  kung  may  kasam-an  sa  akin,  pa- 
tavin  niya  ako.     S3  Sa  gayo^y  naparoon 
5i  Joab  sa  hari  at  isinaysay  sa  kaniya ;  at 
ns-  kaniyang  matawag  si  Absalom,  siya  y 
nSparoon  sahari,  at  yumukod  ng  kani- 
yang mukba  sa  lupa  sa  harap  ng  hari . 
at  hinagkan.  ng  hari  si  Absalom. 
« tl  At  nangyari,  pagkatapos  nito,  na  nag- 
lO    handa  si  Absalom  ng  isang  karro 
at  mga  kabayo,  at  labing  limang  lalakmg 
tatakbo  sa  unahan  niya.    2  At  nagbangon 
si  Absalom  na  maaga,   at  tumatayo  sa 
tabi  ng  daan  sa  pintuang-daan ;  at  nag- 
kagayon.  pagka  ang  sino  mang  tawo  ay 
mairoong  usapna  ilalapit  sa  hari  upang 
hatulan,   na  tinatawag  nga  ni  Absalom 
siya,  at  sinasabing:     ;,Taga  saaiig  cmdad 
ka*?     At  kaniyang  sinasabing:     Ang  i- 
yong  alipin  ay  isa  sa  mga  angkan  ng  Is- 
rael    S  At  sinasabi  ni  Absalom  sa  Kani- 
yancr:      Tingnan   mo,  ang  iyong  usap  ay 
rnabuti  at  matuid  :   nguni^t  walang  ma- 
kinig  sa  iyo  sa  ganang  hari.     4  bmabi  ui 
Absllom  bukod  dito:     I  Oh  naging  hu- 
kom  Sana  ako  sa  lupain,  ng  ang  lahat  ng 
tawo  na  may  ano  mang  usap,  o  ano  mang 
bacray,  pumarito  sa  akin  at  siyay  akmg 
naiawan  ng  matuid  !      5  At  nagkagayon, 
pa^ka  ang  sino  man  ay  lumalapit  upang 
sjuSialang  sa  kaniya,  na  kamyang  mmunat 
Itig  kaniyang    kamay    at    hmahawaKan 
siya  at  hinahalikan  siya.     6  At  gamtong 
paraan  ang  ginagawa  ni  Absalom  sa  boong 
Israel  na    naparoroon  sa  hari    para  sa 
kahatulan:  sa  gayo^  ginanyak  m  Absa- 
lom ang  mga  puso  ng  mga  tawo  sa  Israel. 
7  At  nangyari,  sa  katapusan  ng  apat  na 
puong  taon,  na  sinabi  ni  Absalom  sa  hari : 
Isinasamo  ko  sa  iyo  na  payaomn  mo  ako 
at  ako'y  tumupad   ng  aking  panata  na 
aking  ipinanata  sa  PanGinoon,   sa   He- 
bron?   8  Sapagka^t  ang  iyong  lingkod  ay 
nanata  ng  isang  panata  samantalang  ako  y 
tumatahan  sa  Gesur  sa  Siria,  na  nagsa- 
bing:    Kung  tucay  na  dadalhm  uli  ako 
n&  Panginoon  sa  Jerusalem,  maglilmg- 
kod  nga  ako  sa  Pakginoon.     9  At  sinabi 
n&  hari  sa  kaniyang  :     Yumaon  kang  pa- 
yapa.     Sa  gayo'y  nagbangon,  at  naparoon 
ia  Hebron.     10  Nguni't  si   Al>salom  ay 
nagsugo    ng    mga    tiktik    sa    lahat    ng 
angkan  ng   Israel,  na  nagsabmg :    Pag- 
karinig  ninvo  ng  tunog  ng  pakakak,  myo 
ngang  Pasabihing:    Si  Absalom  ay  hari 
sa  Hebron.     H  At  lumabas   sa   Jerusa- 
lem  na  kasama    ni    Absalom     ay   dala- 
wang  daang  lalaki,  na  mga  inanyayahan, 


at  naparoon  silang  walang  malay;  at 
wala  silang  nalalamang  ano^  man.  13_ At 
iplnasugo  ni  Absalom  si  Ahitofelna  Gilo- 
nita,  na  mangpapayo  ni  Dayid,  mula  sa 
kaniyang  ciudad,  mula  sa  Gilo,  saman- 
talang siya'y  naghahandog  ng  mga  hayin. 
At  mahigpit  ang  pagbabanta :  sapagka  t 
ang  bayan  na  kasama  ni  Absalom  ay  du- 
madami  ng  dumadami.     ^ 

13  At  naparoon  ang  isang    sugo   kay 
Day  id,  na  nagsabing :    Ang  mga  puso  ng 
mga  lalaki  sa  Israel  ay  sumusunod  kay 
Absalom.     14  At  sinabi  ni  David  sa  lahat 
n&  kaniyang  mga  lingkod  na  nasa  kaniya 
sa  Jerusalem :     Kayo ^  bumangon,  at  ta- 
toV  tumakas;  sapagka't  liban  sa  I'lto  aj 
Valang  makatatakas  sa  akin  kay  Absa- 
lom :  magmadali  kayo  ng  pagtakas,  baka 
sa  pagmamadali  ay  abutan  tayo,  at  dalhin 
ang  kasam-an  sa   akin,   at    sugatan  ang 
ciudad  ng  talim  ng  tabak.    15  At  sinabi 
ng  mga  lingkod  ng  hari  sa  hari :     Narito, 
ang  ivong   mga  lingkod   ay^  handa,   na 
gumawa  ng  ano  man  na  pihm  ng  aking 
panginoon  na  hari.     16  At  lumabas  ang 
'hari  at  ang  lahat  na  kasambahay  niya  na 
sumunod    sa    kaniya.     At  nag-iwan   ang 
hari  ng  sampuong  babaye,  na  mga  babaye 
niya.  upang  mag-ingat  ng  bahay.     17  .-\t 
lumabas  ang  hari  at  ang  boong  bayan  na 
kasunod   niya;   at  sila'y  nagpaiimga  sa 
Beth-merhak.    18  At  ang  lahat  myang 
mga  lingkod  ay  dumaan  sa  siping  niya ; 
at  ang  lahat  na  Kereteo,  at  ang  lahat  na 
Peleteo,  at  ang  lahat  ng  Giteo,  na  anim 
na  raang  lalaki  na  sumunod  sa  kaniva 
mula  sa  Gat,  nagpapauna  sa  hari.     19  JNg 
magkagayo'y  sinabi  ng  hari  kay  Itai  na  - 
Giteo:    iBakit  ikaw  ay   sumasama   rm 
sa  amin?ikaw  ay  magbalik  at  tumahan 
kang  kasama  ng  hari :  sapagka  t  ikaw  ay 
taga  ibang  lupa  at  tapon  pa;  magbalik  ka 
sa  iyong  sariling  lugar.    20  Sa  bagay  ay 
kahapon  ka  lamang  dumatmg  ^ay  papag- 
papanhik  manaugin  ba  kita  sa  araw  na  ito, 
sa  baeay  ako'y  naparoon  kung  saan  saan  / 
magbalik    ka,   at    ibalik   mo   ang  iyong 
m-'a  kapatid;   kaawaan   at  katotohanan 
a^g  sumaiyo.     21  At  sumagot  si  itai  sa 
ha?L  at  nagsabing :     Buhay  ang  PanQi- 
NOON,  at  buhay  ang  aking  panginoon  na 
hari,   tunay    na    kung    saan    ang   akmg 
panginoon  na   hari  duinoon,  maging  sa 
kamatavan  o   sa  kabuhayan  ay  doroon 
iiaman  'ang  iyong  alipin.     23  At  sinabi 
ni  David   kay  Itai:     Ikaw   ay  yumaon 
at    magpauna,   at    si   Itai   na  Giteo   ay 
nagpauna,    at    anc?    lahat    myang    lala- 


330 


II.  SAMUEL. 


15.  22 


ki,  at  ang  laliat  na  niga  bata  na  kasa- 
ma  niya.  23  At  aiig  boong  lupain  ay 
Limiyak  ng  malakas,  at  ang  boong  bajan 
av  i;agdadaan:  ang  hari  imraan  av  nag- 
dad  aan  sa  batis  I'g  Kid  run,  at  ang  boong 
bayan  ay  iiagdadaan,  sa   daan  ng  ilang. 

24  At,  narit's  n  Zadok  naman  at  ang 
lahat  na  mga  J.evita  na  kasarna  tAyb.,  na 
may  dala  i\g  kabaii  ng  tipan  ng  Dios ;  at 
kanilang  inilapag  ang  kaban  ng  Dies,  at 
suraanipa  si  Abiatar,  hangang  sa  ang 
boong    bayan    ay    nakalabas   Fa    ciiidacl. 

25  At  sinabi  ng  bari  kay  Zadok  :  IbaMk 
mo  ang  kaban  ng  Dios  Fa  ciudad  :  kung 
ako'y  makakasiunpong  ng  biyaya  sa  mga 
mata  ng  Panginoox,  kaniyang  ibabalik 
ako,  at  ipakikita  Fa  akin  ang  kaban 
at    gayon    din    ang   kaniyang    tahanan: 

26  nguni't  kung  sabihin  niyang  ganito : 
Hindi  kita  kinalulngdan  ;  narito,  ako'y 
nandito^  gav/in  niya  sa  akin  ang  inaakala 
niyang  inabuti.  27  Sinabi  naman  ng  hari 
kay  Zadok  na  sacerdote  :  ?  i Hindi  ka  ba 
inapagkita?  magbalik  Iva  sa  ciudad  na 
payajia,  at  ang  iyong  dalawang  anak  na 
kasama  ninyo,  si  Ahimaaz  na  iyong  anak, 
at  si  Jonatan  na  anak  ni  Abiatar.  28  Ting- 
nan  mo,  ako'y  raagbiliintay  sa  mga  tawi- 
ran  sa  ilang,  bangang  sa  may  dumating 
na  salita  na  mnla  sa  inyo  na  magpatotoo 
sa  akin.  129  Dinala  nga  uli  ni  Zladok  at 
ni  Abiatar  ang  kaban  ng  Dios  sa  Jerusa- 
lem :  at  silaV  tnmalian  doon. 

SO  At  siimampa  si  David  sa  sampahan 
sa  bundok  ng  mga  Oliva,  at  umiyak  ha- 
bang  siya'y  sumasampa;  at  ang  kaniyang 
iilo  ay  may  takip,  at  lumalakad  siya  na 
walang  suot  ang  paa  :  at  ang  boong  bayan 
na  nasa  kaniya  ay  may  takip  ang  nlo  ng 
bawa't  isa,  at  siiaV  sumasampa,  na  umii- 
yak  babang  sila'y  sumasampa.  SI  At 
isinaysay  ng  isa  kay  David,  na  sinabing : 
Si  Ahitofel  ay  nana  mga  may  banta  na 
kasama  ni  Absalom.  At  sinabi  ni  David  : 
Oh  Pakgixoon,  Isinasamo  ko  sa  iyo,  na 
iyo]]g  pajmging  kamangmangan  ang  payo 
ni  Ahitofel.  S2  At  nangyarj,  na  ng  si 
David  ay  dumating  sa  taluklok  ng  hundoJ:, 
na  doon  niya  sinasaniba  ang  DioB,  narito, 
si  Husai  na  Arkita  ay  suuiasaloboi^g  sa 
kaniya,  na  ar^g  kaniyang  suot  ay  liapak. 
at  may  lupa  sa  kaniyang  nlo :  ;?.'^  at 
sinabi  ni  David  sa  kaniyang  :  Kung  ikaw 
ay  magpatulov  na  kasama  ko  ay  m.agiging 
isang  pasan  nga  sa  akin:  *M  nguni't 
kung  ikaw  ay  magbalik  sa  ciudad,  at  sabi- 
hin mo  kay  Absalom :  Ako'y  magiging 
iyong  alipin,  Oli  hari ;  kung  paanong  ako*y 


naging  alipin  ng  iyong  ama  ng  panahong 
nakaraan,  ay  gayon  magiging  iyong  alipin 
ngayon :  kung  magkagayo'y  ivo  ngang 
masasansaia  ang  payo  ni  Ahitofel  sa  ika- 
bubuti  ko.  33  <^,At  hindi  ba  kasama 
mo  doon  si  Zadok  at  si  Abiatar  na  mga 
sacerdote?  kaya^t  mangyayari,  na  ano 
mang  bagay  ang  iyong  marinig  sa  bahay 
ng  hari,  iyong  sasaysayin  kay  Zadok  at 
kay  Abiatar  na  mga  sacerdote.  36  Nari- 
to, nasa  kanila  doon  ang  kanilang  dala- 
wang anak,  si  Ahimaaz  na  anak  ni  Zadok, 
at  si  Jonatan  na  anak  ni  Abiatar ;  at  sa 
pamamag-itan  nila  ay  inyong  maipadadala 
sa  aldn  ang  bawa^t  bagay  na  inyong 
marlrinig.  S7  Sa  gayo'y  si  Husai  na  ka- 
ibigan  ni  David  ay  nasok  sa  ciudad  ;  at  si 
Absalom  ay  nasok  as  Jerusalem. 
|£^  At  ng  si  David  ay  makaraan  sa  dako 
iO  pa  roon  ng  kaonti  ng  taluktok  ng 
bundok,  narito,  si  Ziba  na  alipin  ni  Mefi- 
boset  ay  sinalubongsiya,  na  may  handang 
isang  parcjang  asno,  at  sa  ibabaw  nila 
ay  dalawang  daang  tinapay,  at  isang 
daang  kumpol  na  pasas,  at  isang  daang 
bunga  sa  tag-init,  at  isang  balat  na  sisid- 
king  alak.  2  At  sinabi  ng  hari  kay  Ziba : 
^Ano  ang  iyong  ibig  sabihin  sa  mga  ito? 
At  sinabi  ni  Ziba:  Ang  mga  asno  ay 
iipang  sakyan  ng  kasambahay  ng  hari ; 
at  ang  tinai)ay  at  ang  bunga  sa  tag-init  ay 
upang  makain  ng  mga  binata;  at  ang 
alak  ay  vipang  mainom  ng  mapapagod  sa 
ilang.  *  S  At  sinabi  ng  hari :  ^,  At  nandoon 
ang  anak  ng  iyong  panginoon  ?  At  sinabi 
ni  Ziba  sa  baring:  Narito,  siya,y  tumata- 
han  sa  Jerusalem :  sapagka't  kaniyang 
sinabing  :  Ngayo'y  ibabalik  sa  akin  ang 
bahay  ng  Israel,  ang  kaharian  ng  aking 
ama.  4  Ng  magkagayo'y  sinabi  ng  hari 
kay  Ziba:  Narito,  iyo  ang  boong  nauu- 
kol  kay  Mefiboset.  At  sinabi  ni  Ziba : 
Ako'y  gumagalang;  makasumpongako  ng 
biyaya  sa  paningin  mo,  panginoon  ko,  Oh 
hari. 


5  At   nj 


dumarating 


Baluirim,  narito,  luraalabas  namula  dooV 
isang  laluki  sa  kamag-anakan  ng  bahay  ni 
Saul,  na  ang  pangala^y  Simci,  na  anak  ni 
Gera:  siya'y  luraalabas,  at  nanunumpa 
babang  siya'y  lumalabas.  <^  At  kaniyang 
iiinahagis  ng  riiga  bato  si  r>avid,  at  ang 
lahat  na  lingkod  ng  baring  si  David  :  at 
ang  boong  bayan  at  ang  lahat  na  maka- 
pangyaribang  lalalri  ay  nasa  kaniyang  ka~ 
nan,  at  sti  kaniyang  kaliwa.  7  At  ganito 
ang  sinasabi  ni  Simei  ng  siya'y  nanunum- 
pa :     Lumayas  ka,  lumayas  ka.  ikaw  na 


17.  9 


II.  SAMUEL. 


331 


lalaking  mabagsik,  at  lalaki  in  Belial: 
8  ibinalik    sa    iyo  ng  PAmiiKOON  aiig 
booDg  dugo  ng  baliay  ni   Saul,   na   ang 
lugar  niya  av  pinagliarian  mo  ;  at  ibmi- 
gay  ng  Pangikoon  aug  kabarian  sa  ka- 
may  ni  Absalom  na  iyong  anak :  at,  nari- 
to,  ikaw  iij  nasasahid  s&  iyong  sarilmg 
kasara-an,  sapagka't  ikaw  ay  lalaking  ma- 
bagsik.^9  Ng   magkagayoy    sinabi    ni 
Abisai  na  anak  ni  Zeruaya  sa  ban :     i  i3a- 
kit  manunumpa  ang  asong  patay  na  ito 
sa  aking  panginoon  na   ban?  payaonm 
mo  ako,  isinasamo  ko  sa  iyo,  at  pugutin 
ang  kaniyang  ulo.    10  At  sinabi  ng  ban : 
;  Anong  ipakikialam  ko  sa  inyo,  mga  anak 
ni  Zeruaya  ?  Sapagka't  siya^v  nanunumpa, 
at  sapagka't  sinabi  ng  Panginoon  sa  ka- 
niyang:   Sumpain   mo  si  David;  isino 
nga  ang  magsasabing:    ^Bakit  ka  guma- 
wa  ng  ganiyan.?    H  At  sinabi  ni  David 
kay  Abisai,  at  sa  labat  niyang  mga  ling- 
kod:    Narito,  ang  anak  ko,  na  lumabas 
sa  aking  tiyan,  bumabanap  ng  akmg  bu- 
bay:  igaano   pa  nga  kaya  ang  gagawin 
ngayon  ng  Benjamitang  ito?  bayaan  ninyo 
siyaat  manumpa  siya:  sapagka  t_  imutos 
ng  Panginoon  sa  kaniya.    is  Marahii 
ay  titingnan  ng  PANGiNOONang  kasam-ang 
ffinagawa  sa  akin,  at  papapagmg  mabuti 
ng  Panginoon  sa  akin  ang  sumpa  niya 
sa  akin  sa  araw  na  ito.    13  Sa  gayo  y 
nagpatuloy  si  David  at  ang  kaniyang  mga 
lalaki  ng  lakad :  at  si  Simei  ay  yumaon  sa 
tagiliran  ng   bundok  sa   tapat   niya,   at 
sumusumpa  babang  siya'y  yumayaon,  at 
hinabagis  ng  bato  siya,  at  nananaboy  ng 
alabok.    14  At  ang  bari  at  ang  boong 
bayan  na  nasa  kaniya  ay  dumatmg  na 
pagod  ;  at  siya'y  nagpabinga  doon. 

15  At  si  Absalom  at  ang  boong  bayan 
na  mga  lalaki  sa  Israel,  dumating  sa 
Jerusalem,  at  si  Ahitofel  na  kasama 
niya.  16  At  nangyari,  ng  si  Husai  na 
Arkita,  na  kaibigan  ni  David,  ay  du- 
mting  kay  Absalom,  na  sinabi  ni  Hu- 
sai kay  Absalom:  Mabubay  ang  ban, 
Mabubay  ang  bari.  17  At  sinabi  m 
Absalom  kay  Husai :  I  Ito  ba  ang  iyong 
kagandabang-loob  sa  iyong  kaibigau/ 
ibakit  bindi  ka  sumama  sa  iyong  kai- 
bi«"an  ?  18  At  sinabi  ni  Husai  kay  Absa- 
lom :  Hindi ;  kungdi  kung  sinong  piliin 
ng  PANGmooN,  at  ng  bayang  ito,  at  ng 
labat  na  lalaki  sa  Israel,  doroon  ako,  at  sa 
kasamaban  noon  tataban  ako.  19  At 
umulit,  ikanino  ako  maglilingkod  ?  ^  hm- 
di  ba  sa  barap  ng  kaniyang  anak  ?  Kung 
paanong  ako'y  naglingkod  sa  barap  ng 


ivong  ama,  ay  magiging  gayon  ako  sa 
iyong  barap.  20  Ng  magkagayo  y  sinabi 
ni  Absalom  kay  Abitofel:  Magbigay 
payo  kayo  kung  ano  ang  ating  gagawin. 

21  At  sinabi  ni  Abitofel  kay  Absalom : 
Sipingan  mo  ang  mga  babaye  ng  iyong 
ama,  na  kaniyang  iniwan  upang  mag-ingat 
ng  babay ;  at  maririnig  ng  boong  Israel 
na  ikaw  ay  nakapopoot  sa  iyong  ama : 
kung  raagkagayo'y  ang  mga  kamay  ng 
labat  na  nasa  iyo  ay  magiging  malakas. 

22  Sa  gayo'y  kanilang   ipinagladlad   si 

Absalom  ng  isang  dampa  sa  pulupo  ng 

babay;    at  sinipingan  ni  Absalom    ang 

mga  babaye  ng  kaniyang  ama  sa  pamgin 

ng  boong  IsraeL      S3  At  ang   payo   m 

Abitofel,  na  kaniyang  ipinapayo  ng  mga 

araw  na  yaon,  ay  parang  kung  ang  isang 

lalaki  ay  nagsisiyasat  sa  salita  ng  Dios: 

gayong  labat  ang  payo  ni  Ahitofel  kay 

David  at  gayon  din  kay  Absalom. 

1^  Bukod  ditoV  sinabi  ni  Abitofel  kay 

I  i      Absalom:  '  Papiliin  mo  ako  ng  la- 

bing  dalawang  libong  lalaki,  at  ako'y  mag- 

titiiidig  at  aking  hababulin  si  David  sa 

gabing  ito :    2  at  ako'y  darating  sa  kaniya 

samantalang  siya'y  pagod  at  may  mabi- 

nang  kamay,  at  akin  siyang  pangmgini- 

gin :  at  ang  boong  bayan  na  nasa  kaniya 

ay  tatakas ;  at  aking  susugatan  ang  bari 

lamang :     3  at  aking  ibabalik  sa  iyo  ang 

boong  bayan :  ang  lalaki  na  iyong  inuusig 

ay  parang  kung  ang  labat  ay  nagbabalik : 

sa  gayo'y  ang  boong  bayan  ay  mapapayapa. 

4  At  ang  sabi  ay  nakalugod  na  mabuti 

kay  Absalom,  at  sa  labat  ng  matanda  sa 

5  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Absalom : 
Tawagin  mo  ngayon  si  Husai  na  Arkita 
naman,  at  atin  namang  dingin  ang  kani- 
yang sasabibin.  ,6  At  ng  si  Husai  ay 
dumating  kay  Absalom,  sinalita  ni  Absa- 
lom sa  kaniya,  na  sinabing :  Nagsabta 
si  Abitofel  ng  ganitong  paraan :  ^Atin 
bang  gaganwin  ang  ayon  sa  kaniyang  sabi  ? 
Kung  bindi,  magsalita  ka.  7  At  sinabi 
ni  Husai  kay  Absalom:  Ang  payo  na 
ibinigay  ni  Abitofel  ngayon  ay  bmdi  ma- 
buti. 8  Sinabi  ni  Husai  bukod  sa  rito: 
Iyong  kilala  ang  iyong  ama  at  ang  kani- 
yang mga  lalaki,  na  sila'y  maknpangyari- 
bang  lalaki  at  sila'y  mapait  sa  kanilang 
mga  pag-iisip  na  parang  isang  oso  na 
ninakawan  sa  parang  ng  kaniyang  mga 
anak:  at  ang  iyong  ama  ay  lalaki  na 
pangbaka,  at  iiindi  tataban  na  kasama  ng 
bayan.  9  Narito,  siya'y  nagkukubli  nga- 
yon sa  isang  bukay  o  sa  ihang  lugar :  at 


332 


II.  SAMUEL. 


17.  9 


inangyayari,  pagl^a  ang  ilan  sa  ka^iila  ay 
nabual  sa  pasimula,  siiio  niang  makarinig 
ay  luagBasabing :  May  patayan  pa  bayan 
na  sumusunod  kay  Absalom.  lo  At  pati 
ang  matapang,  na  ang  pnso  niya  ay  pa- 
rang puso  ng  leon,  ay  Inbos  na  matu- 
tiinaw  :  sapagka't  kilala  ng  boong  Israel 
na  ang  iyong  a  ma  ay  makapangyarihang 
lalaki,  at  sila  na  na-a  kaniya  mga  mata- 
pang na  lalaki.  11  Ngnni't  aking  ipina- 
payo  na  ang  boong  Israel  ay  mapisan  pa 
iyo,  mnla  sa  Dan  hangang  ?a  Beer-seba,  na 
parang  bnhangin  na  nasa  tabi  ng  dagat  ang 
dami,  at  ikaw  ay  pumaroon  sa  pagbabaka 
ng  iyong  sariling  pagkatawo.  12  Sa  gayo'y 
tayo'y  darating  sa  kaniya  sa  ibang  logar 
na  kaniyang  kinaroroonun,  at  tayo'y 
babagsak  sa  kaniya  na  psirang  liamog 
na  nalalaglag  sa  liipa :  at  sa  kani^^a 
at  sa  laliat  ng  lalaki  na  nasa  kaniya  ay 
hindi  tayo  raag-iiwan  kalii't  isa.  13  Bn- 
kod  dito'y  knng  siyaV  nniurong  sa  isang 
ciudad,  ang  boong  Israel  ay  magdadala 
nga  ng  mga  tali  sa  ciudad  na  yaon, 
at  ating  babatakin  f^a  ilog,  liangang  sa 
walang  masnmpnngan  doon  kahi't  isang 
maliit  na  bate,  14  At  si  Absalom  at 
ang  laliat  na  lalaki  sa  Israel  ay  nagsa- 
bing:  Ang  payo  ni  Husai  na  Arkita  ay 
niabnti  kay  sa  payo  ni  Ahitofel.  Sapag- 
ka't  ipinasiya  ng  Pakginoon  na  masan- 
sala  ang  mabuting  payo  ni  Ahitofel,  u- 
pang  dalhin  ang  kasam-an  kay  Absalom 
ng  Paxginoon. 

15  Isg  magkagayoV  sinabi  ni  Husai 
kay  Zadok  at  kay  Abiatar  na  mga  sacer- 
dote :  Ganito't  ganito,  ang  ipinayo  ni 
Axhitofel  kay  Absalom  at  sa  mga  matanda 
sa  Israel :  at  ganito't  ganito  ang  aking  ipi- 
nayo. 16  Kgayon  nga'y  magsugo  kang 
madali,  at  saysayin  kay  David,  na  sabi- 
liing :  Huag  kang  tumigil  ng  gabing  ito  sa 
mgatawiran  sa  ilang,  kungdi  sa  ano  mang 
paraan  ay  magdaan  ka  ;  baka  ang  Iiari  ay 
mapatay  at  ang  boong  bayan  na  nasa  ka- 
niya. 17  Si  Jonatan  at  si  Ahimaaz  nga 
ay  tumigil  sa  siping  ng  En-rogel ;  at  isang 
alilang  babaye  ang  pinaparoon  at  piua- 
l^agsaysay  sa  kanila  ;  at  sila'y  najiaro^n^, 
at  isinaysay  sa  liaring  kay  David  :  sapag- 
ka't  silaV  liindi  makapakitang  masoiv  ^a 
ciudad.  18  Nguni't  nakita  sila,  ng  iyang 
bata,  at  nagsaysay  kay  Absalom  :  at  si- 
ia'y  kapna  lumabas  na  nagmadali,  at 
sikr'y  pumaroon  sa  baJiay  ng  isang  lalaki 
sa  Bahurim;  na  may  isang  balon  sa  kani- 
yang looban :  at  sila'y  bnmaba  doon. 
if)  At  ang  bobaye  ay  kumulia  ng  isang 


panakip  at  inilatag  sa  bunganga  ng  balon, 
at  liinasikan  ng  mga  dinurog  na  trigo  ; 
at  walang  bagay  na  nalaman.  20  At  ang 
mga  alipin  ni  Absalom  ay  dumating  sa 
babaye  sa  baliay  ;  at  kanilang  sinabing : 
I  Saan  nandoon  si  Akimaaz  at  si  Jonatan  ? 
At  sinabi  ng  babaye  sa  kanilang  :  SilaV 
nagdaan  sa  batis  ng  tubig.  At  ng  kani- 
lang lianapin  at  hindi  nila  masumpungan, 
sila'y  nagbalik  sa  Jerusalem.  21  At  nang- 
yari,  pagkatapos  na  sila'y  makaalis,  na 
silaV  lumabas  sa  balon,  at  ynmaon  at 
isinaysay  sa  baring  kay  David  :  at  kani- 
lang sinabi  kay  David  :  Kayo'y  mag- 
bangon,  at  magdaang  madali  sa  tubig : 
sapagka't  ganito  ang  ipinayo  ni  Ahitofel 
laban  sa  inyo.  22  Ng  magkagayoV  nag- 
bangon  si  David,  at  ang  boong  bayan  na 
nasa  kaniya,  at  silaV  nagdaan  ng  Jordan  ; 
sa  pagbubukang  li  way  way  ay  walang  nai- 
wan  kahi't  isa  sa  kanila  na  hindi  dumaan 
ng  Jordan.  23  At  ng  makita  ni  Ahitofel 
na  ang  kaniyang  payo  ay  hindi  sinunod, 
kaniyang  inihanda  ang  kaniyang  asno, 
at  nagbangon,  at  umowi  siya  sa  ba- 
hay,  sa  kaniyang  ciudad  at  kaniyang 
inayos  ang  kaniyang  bahay,  at  nag- 
bigti ;  at  siya'y  namatay,  at  nalibingsa 
libingan  ng  kaniyang  ama.  24  Kg  mag- 
kaga^^on  ay  naparoon  si  David  sa  lilaha- 
naiin.  At  si  Absalom  ay  nagdaan  ng 
Jordan,  siya  at  ang  lahat  na  lalaki  sa 
Israel  na  kasama  niya.  25  At  inilagay 
ni  Absalom  si  Amasa  sa  hukbo  na  kahalili 
nl  Joab.  Si  Amasa  nga  ay  anak  ng  isang 
lalaki  na  ang  pangalan  ay  Itra,  na  Israe- 
lita,  na  su  mi  ping  kay  Abigal  na  anak  na  ba- 
baye ni  Nahas,  kapatid  ni  Zeruaya,  na  ina 
ni  Jcab.  26  At  ang  Israel  at  si  Absalom 
ay  turaayo  sa  lupain  ng  Gilead.  27  At 
nangyari,  ng  si  David  ay  dumating  sa 
Mahanaim,  na  si  Sobi  na  anak  ni  Nahas 
na  taga  Eabba  sa  mga  anak  ni  Amnion,  at 
si  Makir,  na  anak  ni  Amiel  na  taga  Lo- 
debar,  at  si  Barzillai  na  Gileadita  na  taga 
Bogelim,  28  nagdala  ng  mga  hihigan, 
at  mga  malaking  tasa,  at  )nga  sisidlang 
lupa,  at  trigo,  at  cebada,  at  harina,  at. 
butil  na  sinaiigag.  at  l)abas.  at  lentf^jas,  at 
ijarharu'^os  na  si;uingag,  2^  at  jnilot  at 
mantekil In,  at  uiga  tnpa,  at  ke.;u  i^g  baka 
para  kay  David,  at  para  sa  bayan  na  nasa 
k'aniya,  upang  kanin ;  sapagka't  kanilang 
sinasabing:  Ang  bayan  ay  gut-jm,  at 
pagod,  at  uliaw  sa  ilang, 
|0  At  binilang  ni  David  ang  bayan  na 
aO  nasa  kani.va,  at  naglagay  ng  mga 
puno  ng  mga  lilibuhin,  at  puno  ng  mga 


18.  22 


II.  SAMUEL. 


333 


dadaanin  sa  kanila.  2  At  pinayaon  ni 
David  ang  bayaii,  ang  isang  ikatlong 
baliagi  ay  nasa  kainay  ni  Joab,  at  ang 
isang  ikatlong  baliagi  ay  nasa  kamay  ni 
Abisai  na  anak  ni  Zeruaya,  na  kapatid  ni 
Joab,  at  ang  ikatlong  babagi  ay  nasa 
kamay  ni  Itai  na  Giteo.  At  sinabi  ng 
liari  sa  bayan :  Walang  pagsalang  ako'y 
lalabas  na  kasama  ninyo.  3  Nguni't  sina- 
bi ng  bayan :  Ikaw  ay  liindi  lalabas : 
sapagka't  kimg  kami  man  ay  turaakas, 
sila'y  magwawalap-g  bahala  sa  amin,  o 
kung  ang  kalahati  man  namin  ay  mama- 
tay,  sila^  hindi  mag-iingat  sa  amin : 
nguni't  ikaw  ay  may  halagang  sampuong 
libo  sa  amin :  kaya't  ngayo'y  maigi  na 
ikaw  ay  maghanda  na  iyong  saklolohan 
kami  mula  sa  ciudad.  4  At  sinabi  ng 
liari  sa  kanilang:  Kung  ano  ang  inaa- 
kala  ninyong  mabuti  ay  aking  gagawin. 
At  ang  hari  ay  tnmayo  sa  tabi  ng  tagili- 
ran  ng  plntuang-daan,  at  ang  boong 
bayan  ay  Inmalabas  na  daan  daan  at 
libolibo.  5  At  ang  hari  ay  nag-utos  kay 
Joab  at  kay  Abisai,  at  kay  Itai,  na  nagsa- 
bing :  Inyong  gamitan  ng  kaawaan,  alang- 
alang  sa  akin  ang  binata,  si  Absalom.  At 
narinig  ng  boong  bayan  ng  ipagbilin  ng 
hari  sa  lahat  ng  kapitan  ang  tungkol  kay 
Absalom.  6  Sa  gayo'y  lumabas  ang  bayan 
sa  parang  laban  sa  Israel :  at  ang  pagba- 
baka  ay  nasa  gubat  ng  Efraim.  7  At  ang 
bayan  ng  Israel  ay  nasugatan  doon  sa 
harap  ng  mga  lingkod  ni  David,  at  nagka- 
roon  ng  malaking  patayan  doon  ng 
araw  na  yaon,  na  may  dalawang  puong 
libong  lalaki.  8  Sapagka't  doon  ang 
pagbabaka  ay  nakalat  ^SL  balat  ng  boong 
lupain :  at  ang  gubat  ay  lumamon  ng  higit 
na  bayan  ng  araw  na  yaon  kay  sa  nilaraon 
ng  tabak.  9  At  nakasagupa  ni  Absalom 
ang  mga  lingkod  ni  David.  At  si  Absa- 
lom ay  nakasakay  sa  kaniyang  mula,  at  ang 
mula  ay  nagdaan  sa  ilalim  ng  mayabong 
na  mga  sanga  ng  isang  malaking  encina, 
at  ang  kaniyang  ulo  ay  nasabit  sa  encina, 
at  siya'y  napasa  pag-itan  ng  langit  at 
lupa ;  at  ang  mula  na  nasa  ilalim  niya  ay 
nagpatuloy.  10  At  nakita  siya  ng  isang 
lalaki  at  isinaysay  kay  Joab,  at  sinabing : 
Narito,  aking  nakita  si  Absalom  na  naka- 
bitin  sa  isang  encina.  11  At  sinabi  ni 
Joab  sa  lalaking  nagsaysay  sa  kaniya :  At, 
narito,  iyong  nakita,  at,  ^  bakit  hindi  mo 
sinugatan  doon  sa  lupa?  at  nabigyan  sana 
kita  ng  sampuong  pirasong  pilak,  at  isang 
pamigkis.  12  At  sinabi  ng  lalaki  kay 
Joab:      Baga   man   ako'y    tatangap    ng 


isang  libong  pirasong  pilak  sa  aking  kamay, 
gayon  nia'y  hindi  ko  iuunat  ang  aking 
kamay  laban  sa  anak  ng  hari :  sapagka^t  sa 
aming  pagkarinig  ng  biliin  ng  hari  sa  iyo, 
at  kay  Abisai,  at  kay  Itai,  na  sinabing : 
Ingatan  ninyo  na  huag  galawin  nino  man 
ang  binatang  si  Absalom.  13  Sa  ibang 
paraan,  kung  ako^y  gumawa  ng  pagli- 
lilo  laban  sa  kaniyang  buhay,  (at  wa- 
lang bagay  na  makukubli  sa  hari,)  ikaw 
man  sa  iyong  sarili  ay  lalaban  sa  akin. 
14  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Joab : 
Hindi  ako  makatitigil  ng  ganito  sa  iyo. 
At  siya^y  kumuha  ng  tatlong  pamana  sa 
kaniyang  kamay  at  mga  ipinako  sa  puso 
ni  Absalom,  samantalang  siya'y  buhay  sa 
gitna  ng  encina.  15  At  sampuong  binata 
na  tagadala  ng  sakbat  ni  Joab  ay  kumu- 
long  at  sinugatan  si  Absalom,  at  pinatay 
siya.  16  At  hinipan  ni  Joab  ang  paka- 
kak,  at  ang  bayan  ay  nagbalik  na  mula 
sa  paghabol  sa  Israel:  sapagka't  pinigil 
ni  Joab  ang  bayan.  17  At  kanilang  ki- 
nuha  si  Absalom  at  inihagis  nila  siya  sa 
malaking  hukay  sa  gubat,  at  ipinatong 
sa  kaniya  ay  isang  napakaraming  bato : 
at  ang  boong  Israel  ay  tumakas  bawa't 
isa  sa  kaniyang  dampa.  18  Si  Absalom 
nga  sa  kaniyang  kabuhayan  ay  ipinagpa- 
siya  at  ipinagtayo  niya  siya  ng  haligi,  na 
nasa  libis  ng  hari:  sapagka't  kaniyang 
sinasabing:  Wala  akong  anak  na  mag- 
iingat  ng  alaala  ng  aking  pangalan:  at 
kaniyang  tinawag  ang  haligi  ng  ayon  sa 
kaniyang  sariling  pangalan :  at  tinatawag 
na  monumento  ni  Absalom,  hangang  sa 
araw  na  ito. 

19  Ng  magkagayoV  sinabi  ni  Ahimaaz 
na  anak  ni  Zadok :  Patakbuhin  mo  ako 
ngayon,  at  magdala  ng  balita  sa  hari, 
kung  paanong  iginanti  siya  ng  Panqi- 
NOON  sa  kaniyang  mga  kaaway.  20  At 
sinabi  ni  Joab  sa  kaniyang :  Hindi  ikaw 
ang  magiging  tagapagdala  ng  balita  sa 
araw  na  ito :  kungdi  ikaw  ay  magdadala 
ng  balita  sa  ibang  araw :  nguni't  sa  araw 
na  ito  ay  hindi  ka  magdadala  ng  balita, 
sapagka't  ang  anak  ng  hari  ay  namatay. 
21  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Joab  sa 
Kusita :  Yumaon  ka  na  saysayin  mo  sa 
hari  kung  ano  ang  iyong  nakita.  At  ang 
Kusita  ay  yumukod  kay  Joab,  at  tumak- 
bo.  22  Ng  magkagayo'y  nagsabi  pa  uli 
si  Ahimaaz  na  anak  ni  Zadok  kay  Joab: 
Nguni't  sa  ano  mang  kahinatnan,  isina- 
samo  ko  sa  iyo,  na  ako  naman  ay  iyong 
patakbuhin  na  kasunod  ng  Kusita.  At 
sinabi  ni  Joab :     i  Bakit  tatakbo  ka  anak 


334 


TI.  SAMUEL. 


18.  22 


ko,  sa  bagay  ay  wala  kang  mapapala  ng 
dahll  sa  balita?  2^  Nguni^t  sa  ano  iTiang 
kaliinatnaii,  ivika  nlya,  akoS'  tatakbo.  At 
sliiabi  niya  sa  kaniyang:  Tumakbo  ka. 
Ng  magkagayo'y  tamakbo  si  Ahiniaaz 
sa  daan  r.g  Kapatagaii,  at  Dagpaiina  sa 
FvOfiita. 

24  Si  David  nga  ay  iiakaupo  sa  pag-itan 
ng  dalawang  r)ii2taang-daaii :  at  ai^ig  ban- 
tay  ay  sniimmpa  sa  taloktok  ng  piiitaang- 
daaiij  sa  kuta,  at  itinanaw  ang  kaniyang 
rnga  mata,  at  tumungin,  at,  narito,  isang 
lalaki  ay  tnmatakbong  nag-iisa.  25  At 
sumigaw  ang  bantay,  at  isinaysay  sa  hari. 
At  sinabi  ng  bari :  Kong  siya'y  nag-iisa, 
may  balita  sa  kaniyang  bibig.  At  siya^y 
nagpapatuloy  at  lumalapit.  26  At  ang 
bantay  ay  nakakita  ng  ibang  lalaki  na 
tumatakbo:  at  tinawag  ng  bantay  ang 
tanod-pinto,  at  sinabing :  Narito,  na  i- 
hang  lalaki  ay  turaatakbong  nag-iisa.  At 
sinabi  ng  hari :  Siya'y  nagdadala  rin  ng 
balita.  27  At  sinabi  ng  bantay :  Inaa- 
kala  ko  na  ang  takbo  ng  una  ay  gaya  ng 
takbo  ni  Ahimaaz  na  anak  ni  Zadok.  At 
sinabi  ng  hari :  Siya'y  mabuting  lalaki 
at  napariritong  may  mabuting  balita. 
28  At  tumawag  si  Ahimaaz  at  nagsabi  sa 
haring :  Lahat  ay  mabuti.  At  siya'y 
nagpatirapa  sa  lupa  sa  harap  ng  hari, 
at  nagsabing  :  Purihin  ang  Panginoong 
iyong  Dios,  na  ibinigay  ang  mga  lalaki 
na  nagsipagtaas  ng  kanilang  kamay  laban 
sa  aking  panginoon  na  hari.  29  At 
sinabi  ng  hari :  i  Payapa  ba  ang  bina- 
tang  si  Absalom?  At  sumagot  si  Ahi- 
maaz :  Ng  snguin  ni  Joab,  ang  alipin  ng 
hari,  ako  na  iyong  alipin  :  ako'y  nakakita 
ng  isang  malaking  pagkakagulo,  nguni^t 
hindi  ko  nalalaman  kung  ano.  SO  At 
sinabi  ng  hari :  Pumihit  ka,  tumayo 
ka  rito.     At  siya'y   pumihit  at  tumayo. 

31  At,  narito,  ang  Kusita  ay  du mating ; 
at  sinabi  ng  Kusita :  Balita  para  sa 
aking  panginoon  na  hari :  sapagka't  igi- 
nanti  ka  ng  Panginoon  ng  araw  na  ito 
doon  sa  lahat  na  nagtindig  laban  sa  iyo. 

32  At  sinabi  ng  hari  sa  Kusita  :  i  Payapa 
ba  ang  binatang  si  Absalom  ?  At  sumagot 
ang  Kusita  :  Ang  mga  kaaway  ng  aking 
panginoon  na  hari,  at  yaong  lahat  na 
nagtindig  laban  sa  iyo  upang  gawan  ka 
ng  masama  ay  maging  para  ng  binatang 
yaon.  33  At  ang  hari  ay  nagulomihanan, 
at  sumampa  sa  silid  na  nasa  ibabaw  ng 
pintuang-daan,  at  umiyak :  at  habang 
siya'y  yumayaon,  ganito  ans  sinasabi 
Riya'     I  Oh  &t5ak    kQtig   Absaipm,   anak 


kc,  anak  kong  Absalom  !  \  pinatay  Baiia 
ako  ng  Dios  sa  lugar,  mo  Oli  Absalom  n-i 
anak  ki),  anak  ko  ! 

|0  '^^  nasaysay  kay  Joab:  Narito^  ang 
i^  hari  ay  tumatangis  at  namamanlaw 
daliil  kay  Ab^'aloin.  2  At  ang  pagtala 
guinpay  ng  nraNv  na  2>'-^ion  ay  naging  ka- 
panlawan  sa  boong  bayan :  sapagka't  nari- 
nig  rg  bayan  na  sinasabi  ng  araw  na 
ya>)n  :  Ang  hari  ay  nagdadalamliati  da- 
hil  sa  kaniyang  anak.  3  At  ang  bayan 
ay  nasok  na  patago  ng  araw  na  yaon  sa 
ciudad,  na  gaya  ng  pagpasok  ng  bay  ang 
napapahiya  pagka  tumatakas  sa  pagba- 
baka.  4  At  tinakpan  ng  hari  ang  kani- 
yang mukha,  at  ang  hari  ay  sumigav/  ng 
malakas  na  voces:  j  Oh  anak  kong  Absa- 
lom, Oh  Absalom,  anak  ko,  anak  ko ! 
5  At  pumasok  si  Joab  sa  bahay,  sa  hari, 
at  nagsabing :  Iyong  hiniya  sa  araw  na 
ito  ang  mga  mukha  ng  lahat  na  iyong 
lingkod  na  nagligtas  sa  araw  na  ito  ng 
iyong  buhay,  at  ng  mga  buhay  ng  iyong 
mga  anak  na  lalaki  at  babaye,  at  ng 
buhay  ng  iyong  mga  asawa,  at  mga 
buhay  ng  iyong  mga  babaye  ;  6  sa  iyong 
pag-ibig  sa  mga  napopoot  sa  iyo,  at  pag- 
kapoot  sa  mga  umiibig  sa  iyo.  Sapagka't 
iyong  inihayag  sa  araw  na  ito,  na  ang  mga 
pangulo  at  mga  lingkod  ay  walang  ano 
man  sa  iyo :  sapagka't  aking  inaakala  sa 
araw  na  ito,  na  kung  si  Absalom  ay  na- 
buhay,  at  tayong  lahat  ay  naraatay  sa 
araw  na  ito,  ay  nakapagpalugod  na  mabuti 
sa  iyo.  7  Ngayon  nga'y  magbangon  ka, 
ikaw  ay  lumabas,  at  magsalita  na  may 
kagandahang-loob  sa  iyong  mga  lingkod  : 
sapagka't  aking  isinusumpa  sa  panyalan  ng 
Panginoon,  kung  ikaw  ay  hindi  lumabas,. 
ay  walang  matitira  sa  iyong  isang  tawo 
sa  gabing  ito :  at  iya'y  magiging  masama 
sa  iyo  kay  sa  lahat  ng  kasam-an  na  sumapit 
sa  iyo  mula  sa  iyong  kabataan  hangan 
ngayon. 

s'Ng  magkagayoV  tumindig  ang  hari, 
at  naupo  sa  pintuang-daan.  At  kanilang 
isinaysay  sa  boong  bayan,  na  sinabing: 
Narilo,  ang  hari  ay  nakaupo  sa  pintuang- 
daan  :  at  ang  boong  bayan  ay  naparoon  sa 
harap  ng  hari. 

Turaakas  nga  ang  Israel  bawa^t  isa  sa 
kaniyang  dam  pa.  9  At  ang  boong  bayan 
ay  nasa  pagtatalo  sa  lahat  ng  angkan  ng 
Israel,  na  sinabing :  Iniligtas  tayo  ng 
hari  sa  kamay  ng  ating  mga  kaaway ;  at 
iniligtas  niya  tayo  sa  kamay  ng  mga  Filis- 
teo ;  at  ngayo'y  kaniyang  tinakasan  si 
Absalom   ga  lupain.    it*  At  si   Absalgm 


19.  32 


II.  SAMUEL. 


335 


na  ating  hiniratig  upang  maging  hari  sa 
atin  ay  namatay  sa  pagbabaka.  Ngayon 
nga^y  iBakit  hindi  kayo  nagsasalita  ng 
isang  salita  sa  pagkabalik  ng  hari? 

11  At  nagsugo  ang  baring  si  David  kay 
Zadok  at  kay  Abiatar  na  mga  sacerdote, 
na  sinabing;  Kayo'y  magsalita  sa  mga 
raatanda  sa  Juda,  na  magsabing :  i  Bakit 
kayo  ang  buli  sa  pagbabalik  sa  hari  sa 
kaniyang  babay?  sa  bagay  ang  talum- 
pati  ng  boong  Israel  ay  dumating  sa  hari, 
upang  ibalik  siya  sa  kaniyang  babay. 
12  iCayo'y  aking  mga  kapatid,  kayo'y 
aking  buto  at  aking  laman:  ^  bakit 
riga  kayo  ang  buli  ng  pagbabalik 
sa  hari?  13  xVt  sabihin  ninyo  kay 
Araasa :  i  Hindi  ka  ba  aking  buto  at 
aking  laman?  Gawing  gayon  ng  Dios  sa 
akin,  at  lalo  na,  kung  ikaw  ay  hindi 
maging  kapitan  ng  mga  hukbo  na  palagi 
sa.harap  ko  na  kahalili  ni  Joab.  14  At 
kaniyang  ikiniling  ang  puso  ng  lahat  ng 
mga  lalaki  ng  Juda,  na  parang  puso  ng 
isang  tawo ;  na  ano  pa't  sila'y  nagsugo  sa 
hari,  na  nagsabing :  Ikaw  ay  magbalik, 
at  ang  lahat  ng  iyong  mga  lingkod.  15  Sa 
gayo'y  nagbalik  ang  hari,  at  naparoon  sa 
Jordan.  At  ang  Juda  ay  naparoon  sa 
Gilgal,  upang  salubungin  ang  hari,  upang 
idaan  ang  hari  sa  Jordan. 

16  At  si  Simei  na  anak  ni  Gera,  na 
Benjamita,  an  taga  Bahurim,  nagmadali 
at^bumaba  na  kasama  ang  mga  lalaki  ng 
Juda  upang  salubungin  ang  baring  si 
David,  17  At  may  isang  libong  lalaki  ng 
Benjamin  an  kasama  siya,  at  si  Ziba,  na 
alipih  sa  bahay  ni  Saul,  at  ang  kaniyang 
labing  limang  anak  at  ang  kaniyang  da- 
lawang  puong  alipin  na  kasama  niya ;  at 
sila'y  nagdaan  sa  Jordan  sa  harap  ng  hari. 
18  At  may  tawiran  naman  upang  tawiran 
ng  kasambahay  ng  hari,  at  gawin  ang 
inaakalang  mabuti.  At  si  Simei  na  anak 
ni  Gera  ay  nagpatirapa  sa  harap  ng  hari, 
ng  siya'y  makaraan  sa  Jordan.  19  At 
sinabi  niya  sa  baring  :  Huag  bintangan 
ng  kasam-an  ako  ng  aking  panginoon,  o 
alalahanin  man  ang  ginawa  na  may  kali- 
kuan  ng  iyong  alipin  ng  araw  na  ang 
aking  panginoon  na  hari  ay  lumabas  sa 
Jerusalem,  upang  isapuso  ng  hari.  20  Sa- 
pagka't  nalalaman  ng  iyong  alipin  na  ako'y 
nagkasala :  kaya't,  narito  ako'y  naparirito 
sa  araw  na  ito,  na  una  sa  lahat  ng  bahay  ni 
Jose  upang  bumabang  salubungin  ang 
aking  panginoon  na  hari.  21  Nguni^t  si 
Abisai  na  anak  ni  Zeruaya  ay  sumagot, 
»t  nagsfttog:    ^  Hindi  ba  papatayin  si 


Simei  dahil  dito,  sapagka't  kaniyang 
sinumpa  ang  pinahiran  ng  langis  ng  Pa- 
nginoon ?  22  At  sinabi  ni  David  :  i  Ano 
ang  ipakikialam  ko  sa  inyo,  mga  anak  ni 
Zeruaya,  na  kayo'y  magiging  mga  kaaway 
ko  sa  araw  na  ito  ?  i  may  si  no  man  bang 
papatayin  sa  araw  na  ito  sa  Israel? 
^sapagka't  di  ko  ba'lalastas  na  ako'y  hari 
sa  araw  na  ito  sa  Israel?  23  At  sinabi 
ng  hari  kay  Simei :  Ikaw  ay  hindi  ma- 
mamatay.  At  ang  hari  ay  sumiimpa  sa 
kaniya. 

24  At  si  Mefiboset  na  anak  ni  Saul 
ay  bumaba  na  sinalubong  ang  hari;  at 
kailan  ma'y  hindi  niya  ginupitan  ang 
kuko  ng  kaniyang  mga  paa,  o  inayos  man 
ang  kaniyang  balbas,  o  nilabhan  man  ang 
kaniyang  mga  suot,  mula  ng  araw  na  ang 
hari  ay  umalis  hangang  ng  araw  na  siya'y 
umowi  sa  bahay  na  payapa.  25  At  nang- 
yari,  ng  siya^  dumating  sa  Jerusalem 
upang  salubungin  ang  hari,  na  sinabi  ng 
hari  sa  kaniyang :  ^  Bakit  hindi  ka  yu- 
maong  kasama  ko,  Mefiboset?  26  At 
siya^y  sumagot :  Panginoon  ko,  Oh  hari, 
dinaya  ako  ng  aking  alipin:  sapagka't 
sinabi  ng  iyong  alipin:  Ako'y  magha- 
handa  ng  isang  asno,  upang  aking  masa- 
kyan,  at  yumaong  kasama  ng  hari ;  sapag- 
ka^t  ang  iyong  alipin  ay  pilay.  27  At 
kaniyang  binintangan  ang  iyong  alipin  sa 
aking  panginoon  na  hari;  nguni't  ang 
panginoong^kong  hari  ay  parang  isang 
angel  ng  Dios :  gawin  mo  nga  kung  ano 
ang  mabuti  sa  iyong  mga  mata.  28  Sa- 
pagka,t  haga  man  ang  boong  bahay  ng 
aking  ama  ay  mga  patay  na  lalaki  lamang 
sa  harap  ng  panginoong  kong  hari :  gayon 
ma'y  inilagay  mo  ang  iyong  alipin  sa  ka- 
samahan  ng  mga  kumakain  sa  iyong  sari- 
ling  dulang.  I  Ano  pa  ngang  matuid  mai- 
roon  ako,  na  aking  niaisisigaw  pa  sa  hari  ? 
29  At  sinabi  ng  hari  sa  kaniyang :  ^  Bakit 
nagsasalita  ka  pa  ng  iyong  mga  bagay? 
Aking  sinasabing:  Ikaw  at  si  Ziba  ay 
naghahati  ng  lupa.  30  At  sinabi  ni  Mefi- 
boset sa  hari :  Go,  ipakuha  mo  sa  kani- 
yang lahat,  sa  paraang  ang  aking  pangi- 
noon na  hari  ay  dumating  na  payapa  sa 
kaniyang  sariling  bahay. 

31  At  si  Barzillai  na  Gileadita  ay  bu- 
maba mula  sa  Rogelim;  at  siya'y  nag- 
daan ng  Jordan  na  kasama  ang  hari,  u- 
pang  ihatid  niya  siya  sa  dako  roon  ng 
Jordan.  32  Si  Barzillai  nga  ay  lalaking 
matanda  ng  totoo,  na  walong  puong  taon: 
at  kaniyang  ipinaghanda  ang  hari  ng 
pagkain  samantakng  iiya'^  nsMtk  Mahft^ 


336 


II.  SAMUEL. 


19.  32 


Dairii;  sapagka't  slya'j  totooiig  malaking 
tawo.  33  At  sinabi  ng  hari  kay  Barzil- 
lai :  Magclaan  kang  kasama  ko,  at  aking 
pakakaiiin  kita  na  kasama  ko  sa  Jerii- 
saleni.  34  At  siuabi  ni  Barzillai  sa  hari : 
I  Gaaiio  na  lamaiig  ang  mga  ara\y  ng  mga 
taon  ng  aking  buiiay,  na  ako'y  sunianipa 
na  kasan}a  ng  hari  sa  Jerosaleui  ?  35  Ako 
sa  araw  na  ito^y  nmy  walong  puong  taon : 
I  makapupuna  pa  ba  ako  ng  mabuti  at 
niasama  ?  l  njalalasahan  pa  Isa  ng  iyong 
al)j)in  ang  aking  kinakain  at  iniinom  ? 
I  maririnig  ko  pa  ba  ang  voces  ng  niang- 
aawit  na  lalaki  at  babaye?  ^  bakit  pa  nga 
magiging  isang  pasan  ang  iyong  alipin  sa 
aking  panginoon  na  liari  ?  36  Ang  iyong 
alipin  ay  yayaon  na  lamang  ng  kaunti  sa 
dako  roon  ng  Jordan  na  kasama  ng  hari : 
<iat  bakit  gagantihin  ng  hari  ako  ng  gani- 
yang  kagantihan  ?  37  Isinasamo  ko  sa 
iyo  na  pabalikin  mo  ang  iyong  alipin, 
upang  ako'y  niamatay  sa  aking  sariling 
cindad,  sa  siping  ng  libingan  ng  aking 
ania  at  ng  aking  ina.  Kguni't,  narito, 
ang  iyong  aliping  si  Kimam :  dumaan 
siya  na  kasama  ng  aking  panginoon  na 
liari ;  at  gawin  mo  sa  kaniya,  kung  ano 
ang  mamabutihin  mo  sa  iyo.  38  At  su- 
magot  ang  hari :  Si  Kimam  ay  daraang 
kasama  ko,  at  gagawin  ko  sa  kaniya  ang 
aakalaing  kong  mabuti  sa  iyo  :  at  ano 
mang  iyong  ipagbilin  sa  akin  ay  aking 
gagawin  sa  iyo.  39  At  ang  boong  bayan 
ay  nagdaan  ng  Jordan,  at  ang  hari  ay 
nagdaan :  at  hinagkan  ng  hari  si  Barzil- 
lai, at  binasbasan  siya ;  at  siya'y  nagbalik 
sa  kaniyang  sariling  lugar. 

40  Sa  gayo'y  nagdaan  ang  hari  ng 
Gilgal,  at  si  Kimam  ay  nagdaan  na  ka- 
sama niya  :  at  sinasamahan  ng  boong  ba- 
yan  ng  Juda  ang  hari,  at  ng  kalahati 
naman  ng  bayan  ng  Israel.  41  At,  na- 
rito,  ang  lahat  ng  mga  lalaki  ng  Israel  ay 
naparoon  sa  hari,  at  nagsabi  sa  hari : 
i  Bakit  patago  na  kinuha  ka  ng  aming 
mga  kapatid  na  mga  lalaki  ng  Juda,  at 
idinaan  ang  hari  at  ang  kaniyang  kasam- 
bahay  sa  Jordan,  at  ang  lahat  na  mga 
lalaki  ni  David  na  kasama  niya  ?  42  At 
ang  lahat  na  lalaki  ng  Juda  ay  sumagot 
sa  mga  lalaki  ng  Israel :  Sapagka't  ang 
hari  ay  kamag-anak  na  malapit  namin : 
I  bakit  nga  kayo  magagalit  dahil  sa  bagay 
na  ito  ?  i  kumain  ba  kami  ng  ano  man  ng 
gugol  ng  hari ?  io  binigyan  ba  niya  kami 
ng  ano  mang  kaloob  ?  43  At  ang  mga 
lalaki  sa  Israel  ay  sumagot  sa  mga  lalaki 
sa  Juda,  at  nagsabing :      Kami  ay   may 


sam puong  bahagi  sa  hari,  at  kami  ay 
may  higit  na  matiiid  kay  David  kay  sa 
inyo  :  I  bakit  nga  inyong  niwalan  ng  ku- 
buluhan  kami,  na  ang  aming  payo'y  liindi 
siyang  una  sa  pagbabalik  sa  aming  hari? 
At  ang  mga  salita  ng  mga  lalaki  sa  Juua 
ay  mabagsik  kay  sa  mga  salita  ng  njga 
lalaki  sa  Israel. 

2f\  At  doo'y  nangyari,  na  may  isang 
w  lalaki  ni  Belial,  na  ang  pangala'y 
Seba,  na  anak  ni  Bikri,  na  Benjamita': 
at  kaniyang  hinipan  ang  pakakak,  at  nag- 
sabing: Kami  ay  walang  bahagi  kay 
David,  o  ano  mang  mana  sa  anak  ni  Jesse  : 
bawa't  tawo  ay  sa  kaniyang  mga  dampa, 
Oh  Israel.  2  Sa  gayoV  ang  lahat  ng 
Israel  ay  sumampa  na  mula  sa  pagsunod 
kay  David,  at  sumunod  kay  Seba  na  anak 
ni  Bikri :  nguni't  ang  mga  anak  ni  Juda 
ay  nagsisanib  sa  kanilang  hari,  mula  sa 
Jordan  hangang  sa  Jeru:jalem. 

3  At  dumating  si  David  sa  kaniyang 
bahay  sa  Jerusalem ;  at  kinuha  ng  hari 
ang  sampuong  babaye  na  kaniyang  mga 
babaye,  na  siyang  mga  iniwan  niya  upang 
mag-ingat  ng  bahay,  at  mga  inilagay  sa 
pagbabantay,  at  mga  hinandaan  sila  ng 
pagkain,  nguni't  hindi  sumiping  sa  kanila. 
Sa  gayoV  nasarhan  sila  hangang  sa  araw 
ng  kanilang  kamatayan,  na  nabuhay  sa 
pagkabao. 

4  Ng  magkagayo'y  sinabi  ng  hari  kay 
Amasa :  Pisanin  m*)  sa  akin  ang  mga 
lalaki  sa  Juda  sa  loob  ng  tatlong  araw,  at 
humarap  ka  rito.  5  Sa  gayo V  tinawag  ni 
Amasa  ang  mga  sa  Juda  na  magkakasa- 
ma:  nguni't  siya'y  nagluat  kay  sa  pana- 
hong  takda  na  kaniyang  itinakda  sa  kani- 
ya. 6  At  sinabi  ni  David  kay  Abisai  : 
Gagawa  nga  si  Seba  na  anak  ni  Bikri  ng 
lalong  masama  kay  sa  ginawa  ni  Absa- 
lom :  kunin  mo  ngayon  ang  mga  lingkod 
ng  iyong  panginoon,  at  habulin  ninyo 
siya,  baka  siya'y  makaagap  ng  mga  ciu- 
dad  na  nakukutaan,  at  makataanan  sa 
ating  paningin.  7  At  lumabas  na  sumu- 
nod sa  kaniya  ang  mga  lalaki  ni  Joab, 
at  ang  mga  Kereteo  at  ang  mga  Peleteo, 
at  ang  lahat  na  makapangyarihang  lalaki : 
at  sila'y  lumabas  sa  Jerusalem,  na  huma- 
bol  kay  Seba  na  anak  ni  Bikri.  8  Ng 
silaV  nasa  malaking  bato  na  nasa  Gibeon 
si  Amasa  ay  sumalubong  sa  kanila.  At 
si  Joab  ay  nabibigkisan  ng  kaniyang  suot 
na  pangbaka  na  kaniyang  isinuot,  at  sa 
ibabaw  noon  ay  ang  pamigkis  na  may  ta- 
bak  na  sukat  sa  kaniyang  mga  balakang 
sa  kaniyang  kaloban;  at   habang  siya'y 


21.  6 


II.  SAMUEL. 


337 


lumalabas  ay  nahulog.  9  At  sinabi  ni 
Joab  kay  Amasa:  ^Mabnti  ba  sa  iyo, 
kapatid  ko?  At  hinawakan  ni  Joab  si 
Amasa  sa  balbas  ng  kaniyang  kanang  ka- 
may  npang  liagkan  niya  siya.  10  Nguni't 
si  Amasa  ay  hindi  nag-ingat  sa  tabak  na 
nasa  kamay  ni  Joab :  sa  gayo'y  sinngatan 
siya  sa  tiyan^  at  liimua  ang  kaniyang  bi- 
tuka  sa  lupa,  at  hindi  na  sija  inulit  pa ; 
at  siya'y  namatay.  At  si  Joab  at  si  Abi- 
sai  na  kaniyang  kapatid  ay  liumabol  kay 
Seba  na  anak  ni  Bikri.  11  At  tumayo  sa 
siping  ng  hangkay  ang  isa  sa  mga  bataan 
ni  Joab,  at  nagsabing;  Siyang  nagpa- 
pabuti  kay  Joab  at  siyang  nagpapabuti 
kay  David,  ay  sumnnod  kay  Joab.  12  At 
si  Amasa  ay  nagugumon  sa  kaniyang  dugo 
sa  gitna  ng  maluang  na  daan.  At  ng 
makita  ng  lalaki  na  ang  boong  bayan  ay 
nakatayong  natitigil,  kaniyang  dinala  si 
Amasa  mula  sa  maluang  na  daan  hangang 
sa  parang',  at  hinagisan  siya  ng  isang  ka- 
snotan,  ng  kaniyang  makita  na  bawa't 
dumating  sa  siping  niya  ay  tumitigil. 
33  Ng  siya'y  umaalis  sa  maluang  nadaan, 
ang  boong  bayan  ay  nagpatuk)y  na  su- 
munod  kay  Joab,  npang  habulin  si  Seba 
na  anak  ni  Bikri.  14  At  si  Joab  ay 
naparoon  sa  lahat  ng  angkan  ng  Israel,  sa 
Abel,  at  sa  Bet-maaka,  at  ang  lahat  na 
Berita:  at  sila'y  napisan  at  yumaon  na- 
mang  kasunod  niya.  15  At  sila'y  duma- 
ting at  kinulong  nila  siya  sa  Abel  ng 
Bet-maaka,  at  sila'y  nsgtindig  ng  isang 
bundok  laban  sa  ciudad,  at  tumayo  laban 
sa  kuta :  at  sinasaksak  ng  boong  bayan 
na  nasa  kay  Joab  ang  kuta,  upang  ibual. 

16  Ng  magkagayo^y  sumigaw  ang  isang 
pantas  na  babaye  sa  ciudad :  Dingin 
ninyo,  dingiri  ninyo :  isinasamo  ko  sa  inyo 
na  inyoilg  sabihin  kay  Joab-  Lumapit 
ka  rito,  na  ako'y  makapagsalita  sa  iyo. 

17  At  siya*y  lumapit  sa  kaniya,  at  sinabi 
ng  babaye:  ilkaw  ba^y  si  Joab?  At 
siyay  sumagot:  Ako  nga.  Ng  magka- 
gayo'y  sinabi  niya  sa  kaniyang :  Dingin 
mo  ang  mga  salita  ng  iyong  alipin.  At 
siya'y  sumagot :  Akingdinidinig.  18  Ng 
magkagayo'y  siya'y  nagsalita,  na  nagsa- 
bing: Sinasalita  sa  mga  dating  panahon, 
na  sinabing :  Sila'y  walang  pagsalang 
hihinging  payo  sa  Abel;  at  gayon  nila 
tinapos  ang  usap.  19  Ako'y  doon  sa  mga 
tahimik  at  tapat  sa  Israel:  ikaw  ay 
nagsisikap  na  giimiba  ng  isang  ciudad  at 
ng  isang  ina  sa  Israel :  i  bakit  ibig 
mong  lamunin  ang  mana  ng  PanGinoon  ? 
20  At  si  Joab  ay  sumgot,  at  nagsabing: 


Malayo,  malayo  sa  akin,  na  aking  lamunin 
o  gibain.  21  Ang  usap  ay  hindi  gayon : 
kungdi  ang  isang  lalaki  na  sa  lupaing 
maburol  ng  Efraim,  si  Seba  na  anak  ni 
Bikri  ang  pangalan,  nagtaas  ng  kaniyang 
kamay  laban  sa  hari,  laban  kay  David : 
ibigay  mo  lamang  siya  sa  ahin,  at  aking 
ihihiwalay  sa  ciudad.  At  sinabi  ng  ba- 
baye kay  Joab:  Narito,  ang  kaniyang 
ulo  ay  mahahagis  sa  iyo  sa  kuta.  22  Ng 
magkagayo^y  ang  babaye  ay  naparoon  sa 
boong  bayan  sa  kaniyang  karunungan. 
At  kanilang  pimigot  ang  ulo  ni  Seba  na 
anak  ni  Bikri,  at  inihagis  kay  Joab.  At 
kaniyang  hinipan  ang  pakakak  at  sila^y 
nalansag  mula  sa  ciudad,  bawa^t  tawo  ay 
sa  kaniyang  dampa.  At  si  Joab  ay  nag- 
balik  sa  Jerusalem  sa  hari. 

23  Si  Joab  nga  ay  nasa  boong  hukbo 
ng  Israel :  at  si  Benaya  na  anak  ni  Joiada 
ay  nasa  mga  Kereteo  at  sa  mga  Peleteo : 
24  at  si  Adoram  ay  nasa  buisan  at  si 
Josafat  na  anak  ni  Ahilud  ay  tagapag- 
paalaala :  25  at  si  Seva  ay  kalihim :  at 
si  Zadokat  si  Abiatar  ay  mga  sacerdote: 
26  at  si  Ira  naman  na  Jaireo  ay  sacerdote 
kay  David. 

0|  At  nagkaroon  ng  kagutom  sa  mga 
^  I  araw  ni  David  taon  taon,  na  tatlong 
taon ;  at  hinanap  ni  David  ang  mukha  ng 
PanGinoon.  At  sinabi  ng  Pangixoon  : 
Dahil  kay  Saul,  at  dahil  sa  kaniyang 
mabagsik  na  bahay,  sapagka^t  kaniyang 
pinatay  ang  mga  Gibeonita.  2  At  tina- 
wag  ng  hari  ang  mga  Gibeonita  at  sinabi 
sa  kanilang :  (ang  mga  Gibeonita  nga  ay 
hindi  sa  mga  anak  ng  Israel,  kungdi  sa 
nalabi  sa  mga  Amorreo ;  at  ang  mga 
anak  ng  Israel  ay  sumumpa  sa  kanila :  at 
pinagsikapan  ni  Saul  na  patayin  sa 
kaniyang  sikap  dahil  sa  mga  anak  ng 
Israel  at  Juda :)  3  at  sinabi  ni  David  sa 
mga  Gibeonita:  ^Ano  ang  gagawin  ko 
sa  inyo  ?  ^  at  ano  ang  itutubos  ko,  upang 
inyong  basbasan  ang  mana  ng  PakQi- 
NOON  ?  4  At  sinabi  ng  mga  Gibeonita  sa 
kaniyang :  Hindi  bagay  ng  pilak  o  ginto 
sa  amin  at  kay  Saul,  o  sa  kaniyang  bahay ; 
kahi't  sa  amin  ang  pumatay  ng  sino  mang 
tawo  sa  Israel. ,  At  kaniyang  sinabing : 
^Ano  ang  inyong  sasabihin,  na  aking 
gagawin  sa  inyo.  ?  5  At  kanilang  sinabi 
sa  hari :  Ang  lalaki  na  pumupugiiaw  sa 
amin,. at  yaong  kumakatha  laban  sa  amin, 
upang  kami  ay  malipol  sa  pagtahan  sa 
alin  man  sa  mga  hanganan  ng  Israel, 
6  ibigay  sa  amin  ang  pito  sa  kaniyang 
mga  anak,  at  aming  ibibitin  sa  Pangx* 


338 


II.  SAMUEL. 


21,  6 


NOON  sa  Gibea  ni  Saul  na  pili  ng  Pangi- 
NOON.  At  sinabi  ng  hari :  Aking  ibi- 
bigay  sila.  7  Nguni't  ang  hari  ay  naha- 
bag  kay  Mefiboset  na  anak  ni  Jonatan  na 
anak  ni  Saul,  dahil  sa  sumpa  ng  Pa.ngi- 
NOON  na  namamag-itan  sa  kanila,  kay 
David  at  kay  Jonatan  na  anak  ni  Saul. 
H  Kguni^t  kinuha  ng  hari  ang  dalav.-ang 
anak  ni  Bizpa,  na  anak  ni  Aya,  na  kani- 
yang  ipinanganak  kay  Saul,  si  Armoni  at 
si  Mefiboset ;  at  ang  liniang  anak  ni  Mikal 
na  anak  na  babaye  ni  Saul  na  kaniyang 
ipinanganak  kay  Ad  rial  na  anak  ni  Bar- 
zillai,  na  Meholatita  .  9  At  mga  ibinigay 
niya  sa  mga  kamay  ng  mga  Gibeonita  at 
niga  ibinitin  nilasa  bundok  sa  liarap  ngPA- 
NGINOON,  at  nabual  ang  pito  na  magkaka- 
sama:  at  sila^y  pinatay  sa  mga  kaarawan  ng 
pag-aani,  sa  mga  unang  araw,  sa  pasimula 
ng  pag-aani  ng  cebada.  10  At  kumuha  si 
Rizpa  na  anak  ni  Aya  ng  isang  magaspang 
na  kayong  damit,  at  itinalukbong  niya  sa 
kaniya  sa  ibabaw  ng  bato  7ig  bundok,  mula 
sa  pasimula  ng  pag-aani  hangang  sa  ang 
tubig  ay  nabuhos  sa  mga  yaon  na  mula  sa 
langit ;  at  hindi  niya  tiniis  na  magpahinga 
sa  mga  yaon,  sa  araw  kahit  ang  mga 
ibon  sa  himpapawid,  o  ang  mga  hayop 
man  sa  parang  sa  gabi.  11  At  nasaysay 
kay  David  ang  ginawa  ni  Bizpa  na  anak 
ni  Aya,  na  babaye  ni  Saul.  12  At 
yumaon  at  kinuha  ni  David  ang  mga 
buto  ni  Saul  at  ang  mga  buto  ni  Jona- 
tan na  kaniyang  anak  sa  mga  lalaki 
sa  Jabes-gilead,  na  siyang  mga  kumuha 
sa  daan  ng  Bet-san,  na  doon  mga  binigti 
ng  mga  Filisteo,  ng  araw  na  patayin  ng 
mga  Filisteo  si  Saul  sa  Gilboa :  13  at 
kaniyang  isinampa  mula  roon  ang  mga 
buto  ni  Saul  at  ang  mga  buto  ni  Jonatan 
na  kaniyang  anak;  at  kanilang  pinisan 
ang  mga  buto  ng  mga  ibinitin.  14  At 
kanilang  ibinaon  ang  mga  buto  ni  Saul 
at  ni  Jonatan  na  kaniyang  anak  sa  lupain 
ng  Benjamin  sa  Zela,  sa  libingan  ni  Kis 
na  kaniyang  ama:  at  kanilang  tinupad 
yaong  lahat  na  iniutos  ng  hari.  At  pag- 
katapos  ang  Dios  ay  napadalangin  sa 
lupain. 

15  At  ang  mga  Filisteo  ay  nagkaroon 
ng  pakikipagbaka  uli  sa  Israel ;  at  si 
David  ay  bumaba,  at  ang  kaniyang  mga 
lingkod  na  kasama  niya,  at  bumaka  laban 
sa  mga  Filisteo  :  at  si  David  ay  napagod. 
16  At  si  Isbi-benob,  na  sa  mga  anak  ng 
higante,  na  ang  bigat  ng  sibat  niya  ay 
tatlong  daang  siklony  tanso,  na  sa  para- 
ang  siya'y  nabibigkisan  ng  ba^ong  tabak 


ay  nagmanukalang  patayin  si  David. 
17  Nguni^t  sinaklolohan  siya  ni  Abisai 
na  anak  ni  Zeruaya,  at  sinugatan  ang 
Filisteo,  at  pinatay  niya.  IS^g  magkaga- 
yo'y  sumunipa  sa  kaniya  aug  mga  lalaki 
ni  David,  na  nagsabing:  Hindi  ka  na 
lalabas  pa  na  kasama  narnin  sa  pakiki- 
pagbaka, baka  iyong  patayin  ang  tang- 
law  ng  Israel. 

18  At  nangyari,  pagkatapos  nito,  na 
nagkaroon  ng  pakikipagbaka  uli  sa  mga 
Filisteo  sa  Gob :  Ng  magkagayo'y  si 
Sibekai  na  Husatita  ay  sinugatan  si  Saf, 
na  sa  mga  anak  ng  higante.  19  At  nag- 
karoon uli  ng  pakikipagbaka  sa  mga 
Filisteo  sa  Gob;  at  si  Elhanan  na  anak 
ni  Jaare-oregim,  na  Eet-lehemita,  ay 
pinatay  si  Goliat  na  Giteo,  na  ang  pulu- 
han  ng  kaniyang  sibat  ay  gaya  ng  pang- 
habi  ng  manghahabi.  20  At  nagkaroon 
uli  ng  pakikipagbaka  sa  Gat,  na  doo'y 
may  isang  lalaking  totoong  malaki,  na 
mairoon  sa  bawa't  kamay  na  anim  na 
daliri,  at  sa  bawa't  paa'y  anim  na  daliri, 
na  dalawang  puo't  apat  sa  bilang :  at 
siya  ay  inianak  din  sa  higante.  21  At 
ng  kaniyang  awayin  ang  Israel,  si  Jona- 
tan na  anak  ni  Simei  na  kapatid  ni 
David  ay  pumatay  sa  kaniya.  22  Ang 
apat  na  ito  ay  ipinanganak  sa  higante  sa 
Gat ;  at  nangabual  sa  kamay  ni  David, 
at  sa  kamav  ng  kaniyang  mga  ling- 
kod. 

OO  At  sinalita  ni  David  ang  mga  salita 
^ifiw  ng  awit  na  ito  sa  Panginoon  sa 
araw  na  iniligtas  ng  Panginoon  siya  sa 
kamay  ng  kaniyang  lahat  na  mga  kaa- 
way,  at  sa  kamay  ni  Saul :  2  at  kani- 
yang sinabing : 

Ang  Panginoo^"  aking  bato  at  aking 

katibayan,  at  aking  tagapagligtas,  sa 

makatuid  baga'y  akin ; 

3  Sa  Dios  na  aking  bato,  sa  kaniya  ako 

aasa: 
Siyang  aking  kalasag,  at  siyang  sungay 

ng  aking  kaligtasan,  siyang  aking 

matayog   na    moog   at  aking    silu- 

ngan ; 
Siyang  aking  tagapagligtas,  ikaw  ang 

nagliligtas  sa  akin  sa  pagd  alias. 

4  Ako'y    tatawag    sa    Panginoon    na 

marapat  na  purihin : 
Sa  gayo'}'-  maliiigtas  ako  sa  aking  mga 
kaaway. 

5  Sapagka't  ang  mga  alon  ng  kamatayan 

ay  kumulong  sa  akin, 
Ang  mga  baha  ng  kasam-an  ay  tuma- 
ko  s^  ftkin. 


?.  33 


II.  SAMUEL. 


339 


6  Mga  panali  ng  libingan  ay  lumigid  sa 

akin : 
Mga  silo  ng  kamatayan  ay  dumating 
sa  akin. 

7  Sa  aking  kagipitan  ako'y  tumawag  sa 

Pa"n5inoon, 
Oo,  ako'y  tumawag  sa  aking  Dios : 
At  kaniyang  dininig  ang  aking  voces 

sa  kaniyang  templo, 
At  atig  aking  daing  dumating  sa  kani- 
yang mga  pakinig. 
s  Ng  magkagayo^y  umuga  ang  lupa  at 

nanginig, 
Ang  mga  cimiento  ng  langit  ay  nakilos 
At  mga  umuga,  sapagka't  siya'y  nag- 

alit. 
9  Umilang-lang  ay  usok  sa   kaniyang 

mga  butas  ng  ilong. 
At  apoy  sa  kaniyang  bibig  ay  luma- 

mon: 
Mga  baga  ay  nag-alab  sa  pamamag-itan 

noon. 

10  Kaniyang  pinayukod  ang  langit  naman 

at  bumaba : 
At  ang  pagsasalimuot  ng  dakiliman  ay 
nasa  ilalim  ng  kaniyang  mga  paa. 

11  At  siya'y  sumakay  sa  isang  kerubin  at 

pinalipad : 
Oo,  siya^y  nakita  sa  mga  pakpak  ng 
hangin. 

12  At  kaniyang  ginawang  mga  tahanan 

ang  kadiliman  sa  palibot  niya, 
Na  nagpisan  ng  mga  tubig,  ng  mga 
masinsing  alapaap  sa  mga  langit. 

13  Sa  kinang  ng  kaniyang  barap 
Mga  baga  na  apoy  ay  nag-alab. 

14  Ang  PanQinoo'y  kumulog  sa  langit, 
At  inilakas  ang  kaniyang  voces  ng 

Kataastaasan. 

15  At  kaniyang  sinugo  ang  mga  pana,  at 

pinangalat  niya  ang  mga  kaaway ; 
nagpakidlat  at  nalansag  sila. 

16  Ng  magkagayo^y  ang  mga  bangbang 

sa  dagat  ay  lumitaw, 
Ang  mga  cimiento  ng  sanglibutan  ay 

nakita. 
Dahil  sa  pagsaway  ng  Pangikoon, 
Sa  hihip.  ng  hinga  ng  kaniyang  mga 

butas  ng  ilong. 

17  Siya'y  nagsugo  mula  sa  itaas,  kaniyang 

kinuha  ako ; 
Kaniyang  kinuha  ako  sa  maraming 
tubig ; 

18  Kaniyang  iniligtas  ako  sa  aking  mala- 

kas  na  kaaway, 
Sa  mga  napopoot  sa  akin;  sapagka't 
sila'y    totoong    malakas     kay     sa 
akin. 


19  Sila'y  dumating  sa  akin  sa  kaarawan 

ng  aking  kapahamakan : 
Nguni^t  ang  PanQinoo'y  siyang  uma- 
lalay  sa  akin. 

20  Kaniyang  inilabas  naman  ako  sa  ma- 

luang  na  lugar : 
Kaniyang  iniligtas  ako,  sapagka^t  ka- 
niyang kinalulugdan  ako. 

21  Ang  PanQinoo'y  gaganti  sa  akin  ayon 

sa  aking  kabanalan : 
Ayon  salinis  ng  aking  kamay  kani- 
yang ginanti  ako. 

22  Sapagka't  aking  iningatan  ang  daan 

ng  PanSinoon, 
At  hindi  ako  humiwalay  ng  masama 
sa  aking  Dios. 

23  Sapagka't  ang  laliat  niyang  kahatulan 

ay  nasa  harap  ko  : 
At  tungkol  sa  kaniyang  mga  palatun- 
tunan  ay  hindi  ako  humiwalay  sa 
kanila. 

24  Ako  nama'y  sakdal  sa  kaniya, 

At  ako'y  nagpakaingat  sa*^  aking  ka- 
sam-an. 

25  Kaya^t  ginanti    ng  Pan^inoon    ako 

ayon  sa  aking  kabanalan ; 
Ayon  sa  aking  kalinisau  sa  kaniyang 
paningin. 

26  Sa   maawain  ay    magpapakamaawain 

ka. 
Sa  sakdal  ay  magpapakasakdal  ka; 

27  Sa  dalisay  ay  magpapakadalisay  ka ; 
At  sa  masama  ay  magpapakaasim  ka. 

28  At  ang  nagdalamhating  bayan  ay  i- 

yong  ililigtas : 
Nguni*t  ang  iyong  mga  mata  ay  nasa 
mga  mapagmataas,  upang  iyong  mga 
ilugmok. 

29  Sapagka't  ikaw  ang  aking  ilawan,  oh 

PanGinoon  : 
At  liliwanagan  ng  Panginoon    ang 
aking  kadiliman. 

30  Sapagka't    sa    pamamag-itan    mo   ay 

aking  tatakbuhin  ang  pulutong : 
Sa  pamamag-itan  ng  aking  Bios  ay 
aking  luluksuhin  ang  kuta. 

31  Tungkol  sa  Dios,  ang  kaniyang  lakad 

ay  sakdal ; 

Ang  salita  ng  Paix^ginoon  ay  dali- 
say. 

SiyaV  kalasag  sa  lahat  ng  umaasa  sa 
kaniya. 

32  Sapagka^t  ^sino   ang   Dios,   liban    sa 

PanSinoon  ? 
iAt  sino  ang  burol,   liban  sa   ating 
Dios? 

33  Ang  Dios  ay  aking  matibay  na  katiba- 

yan: 


340 


IT.  SAMUEL. 


•22.  33 


At  kaniyang   pinanunutnubayan  ang 

sakdal  sa  kaniyang  lakad. 
34  Kaniyang  ginaguwa  ang  mga  paa  niya 

na  parang  iiiga  ixia  ng  usa. 
At  itinatatag  niya  ako  f-a  aicing  mga 

niataas  na  lugar. 
S5  Kaniyang  tinuturuan  ang  aking  mga 

kamay  sa  pagbabaka ; 
Na  ano   pa^t  nababaluktok  sa  aking 

mga  kamay  ang  bosog  na  tanso. 

36  Binigyan  mo  naman  ako  ng  kalasag 

na  iyong  panligtas : 
At  pinalaki  ako  ng  iyong  kaamuan. 

37  Iyong  pinalaki  ang  aking  mga  hak- 

bang  sa  ilalim  ko, 
At  ang  aking  mga  paa  ay  hindi  nadulas. 

38  Aking   hinabol  ang   aking  mga  kaa- 

v/ay  at  aking  mga  giniba. 
O  bumalik  man  uli  ako  hangang  sa 
silaV  nalipoL 

39  At  aking  mga  nilipol,  at  aking  mga 

sinugatan  na,  na  ano  pa't  sila'y  hin- 
di nakabangon : 
Oo,  sila'y  nabual  sa  ilalim  ng  aking 
mga  paa. 

40  Bapagka't  ako^y  binigkisan  mo  ng  ka- 

lakasan  sa  pagbabaka : 
Iyong   mga   pinasuko   sa  akin  yaong 
mga  nagbabangon  laban  sa  akin. 

41  lyo     namang    mga     pinatalikod    ang 

aking  mga  kaaway  sa  akin. 
Upang  aking  maputol  ang  mga  napo- 
poot  sa  akin. 

42  Sila'y  lumilingap,  nguni't  walang  mag- 

ligtas ; 
Sa   Pangixoon,    nguni't    hindi    niya 
sinagot  si  la. 

43  Kg  magkagayoS'  aking  mga  binabayo 

na  parang  alabok  sa  lupa  ; 
Aking   mga   niynyurakan   na   parang 
pntik  sa  mga  langsangan,  at  aking 
mga  ikinakalat. 

44  Iniligtas  mo  naman  ako  sa  mga  paki- 

kipagtalo  sa  aking  bayan  ; 
Itinaan  mo  ako  na  maging  pangulo  sa 

mga  nacicn : 
Angba^'an  na  hindi  ko  nakilala  ay 

maglilingkod  sa  akin. 

45  Ang  mga  taga-ibang  lupa  ay  magsisi- 

suko  sa  akin : 
Pagkarinlg  nila  tungkol  sa  akin,  sila'y 
susunod  sa  akin. 

46  Ang  mga  taga  ibang  lupa  ay  mangatu- 

tuyo, 
At  lalabas  na  nanginginig  sa  kanilang 
mga  nasasarhang  lugar. 

47  Ang   Pakgixoo'y  buliay ;  at  puriliin 

ang  aking  bato ; 


At  itaas  ang  Dios  na  bato   ng  aking 
kaligtasan : 

48  Ang  Dios  na  naggaganti  sa  akin, 

At  nagpapangayupapa  ng  mga  bayan  sa 
akin, 

49  At  kumukulia  sa  akin  sa   aking  mga 

kaaway : 
Oo,  iyong  itinataas  ako  sa  kanila  na 

nagsisipagbangon  laban  sa  akin  : 
Inililigtas    mo    ako    sa    marahas    na 

lalaid. 

50  Kaya't   pasasalamat   ako   sa   iyo,   Oh 

Panginoon,  sa  gitna  ng  mga  nacion, 
At  aawit  ako  ng  mga  pagpuri  sa  iyong 
pangalan. 

51  Dakilang  pagliligtas  ang  ibinigay  niya 

sa  kaniyang  hari : 
At    nagmagandang-loob   sa  kaniyang 

pinahiran, 
Kay  David  at  sa  kaniyang  binhi  mag- 

pakailan  man. 

20  Ito  nga  ang  mga  huling  salita  ni 
O    David  :^ 

Sabi  ni  David  na  anak  ni  Jesse, 
At  sabi  ng  lalaki  na  nagbabangon  sa 

mataas, 
iSa  pinahiran  ng  Dios  ni  Jakob, 
At  matamis  na  mang-aawit  sa  Israel : 
2  Ang  espiritu  ng  Panginoon  ay  nagsa- 
lita  sa  pamamag-itan  ko. 
At    ang    kaniyang   salita   ay    napasa 
aking  dila. 
1    3  Sabi  ng  Dios  ng  Israel, 

Ang  Burol  ng  Israel  ay  nagsalita  sa 

akin : 
Ang  namumuno  sa  mga  tawo  na  may 

kabanalan, 
Na  namumuno  sa  katakutan  sa  Dios. 

4  Siya'y  magiging   parang   liwayway   sa 

kinaumagalian  pagka  ang  araw  ay 

snmisikat, 
Saisang  umagang  walang  mga  alapaap; 
Pagha  ang  malambot  na  ciamo  ay  turiiu- 

tiibo  sa  lupa, 
Sa  pamamag-itan  ng  maliwanag  na  si- 

kat  pagkatapos  ng  ulan. 

5  Katotohanang   ang  aking    bahay    ay 

hindi  gayon  sa  Dios  ; 
Gayon  ma'y  siya'y  gumawa  sa  akin  ng 

isang  tipang  walang  haiigan, 
Haayos  sa  laliat  ng  bagay  at  maaasa- 

han  : 
Sapagka't  siyang  aking  boong  kalig- 

ta.san,  at  boong  nasa, 
Paga  man  hindi  niya  pinatubo. 

6  Nguni't  ang  mga  di  tapat  ay  mgaha- 

hagis  na  parang  mga  tinik. 


23.  38 


II.  SAMUEL. 


341 


Sapagka't  hindi  sila  mga  tatangnan  ng 
kamay : 
#7  Kungdi  ang  lalaki  na  liumipo  sa  ka- 
li ila, 
Marapat  magsakbat  ng   bakal  at  ng 

puno  ng  sibat ; 
At  silaV  lubos  na  susunngin  ng  apoy 

sa  kanilang  Ingar. 
8  Ito  ang  mga  pangalan  ng  mga  maka- 
pangyarihang  lalaki  na  nasa  kay  David  : 
Si  Joseb-basebet  na  Tahkemonita,  na  pu- 
no ng  mga  kapitan ;  na  siya  ring  si  Adino 
na  Eznita,  na  sly  ang  dumaluhong  laban  sa 
walong  daan  na  pinatay  ng  paminsan. 
9  At  pagkatapos  niya^y  si  Eleazar,  na 
anak  ni  Dodo,  na  anak  ng  isang  Ahohita, 
na  isa  sa  tatlong  makapangyarihang  la- 
laki na  ,kasama  ni  David,  ng  sila'y  uma- 
way  sa  mga  Filisteo,  na  mga  napipisan 
doon  upang  makipagbaka,  at  ang  mga 
lalaki  sa  Israel  ay  napalayas :  10  siya'y 
nagbangon,  at  sinugatan  ang  mga  Filisteo 
hangang  sa  ang  kaniyang  kamay  ay  na- 
pagod,  at  ang  kaniyang  kamay  ay  nadikit 
sa  tabak :  at  ang  Pan^inoo'y  gumawa 
ng  malaking  pagtatagumpay  ng  araw  na 
yaon ;  at  ang  bayan  ay  nagbalik  na  ka- 
sunod  niya,  upang  manamsam  lamang. 
11  At  pagkatapos  niya'y  si  Samma  na 
anak  ni  Agee,  na  Hararita.  At  ang  mga 
Filisteo  ay  nagpipisan  sa  isang  pulutong, 
na  kinaroroonan  ng  isang  pirasong  lupa 
na  puno  ng  lentejas;  at  ang  bayan  ay 
tumakas  na  mula  sa  mga  Filisteo.  12  Ngu- 
ni^t  siya'y  tumayo  sa  gitna  ng  kapirasong 
yaon,  at  ipinagsangalang  niya,  at  pinatay 
ang  mga  Filisteo :  at  ang  Panginoo'y  gii- 
mawa  ng  dakilang  pagtatagumpay.  13  At 
tatlo  sa  tatlong  puong  pinuno  ay  bumaba 
at  naparoon  kay  David  sa  pag-aani  sa 
yungib  ng  Adullam  ;  at  ang  pulutong  ng 
mga  Filisteo  ay  nagtayo  ng  kampamento 
sa  libis  ng  Refaim.  14  At  si  David  ngaV 
nasa  katibayan  at  ang  pulutong  nga  ng 
mga  Filisteo  ay  nasa  Bet-lehem.  15  At 
nagnais  si  David,  at  nagsabing :  |  Oh  sino 
ang  makapagbibigay  sa  akin  ng  tubig  sa 
balon  ng  Bet-leliem,  na  nasa  tabi  ng  pintu- 
ang-daan  !  16  At  ang  tatlong  makapang- 
yarihang lalaki  ay  nagbukas  ng  daan  sa 
hukbo  ng  mga  Filisteo,  at  umigib  ng  tubig 
sa  balon  ng  Bet-lehem,  na  nasa  siping  ng 
pintuang-daan,  at  kinuha,  at  dinala  kay 
David  :  nguni't  hindi  niya  ininom  yaon, 
kungdi  kaniyang  ibinuhos  na  handog  sa 
Panginoon.  17  At  kaniyang  sinabing : 
Malayo  sa  akin.  Oh  Panginoon,  na  aking 
gawin  ito  :  I  linumin  ho  ha  ang  dugo  ng  mga 


lalaki  na  naparoon  na  namuhunan  ng 
kanilang  mga  buhay?  kaya't  hindi  niya 
ininom.  Ang  mga  bagay  na  ito  ay  gina- 
wa  ng  tatlong  makapangyarihang  lalaki. 
18  At  si  Abisai,  na  kapatid  ni  Joab,  na 
anak  ni  Zeruaya,  ay  puno  ng  tatlo.  At 
kaniyang  itinaas  ang  kaniyang  sibat  laban 
sa  tatlong  daan  at  pinatay  niya  sila,  at 
nagkapangalan  sa  tatlo  :  19  I  Hindi  ba 
siya  ang  lalong  marangal  sa  tatlo  ?  kaya't 
siya'y  ginawang  kapitan  nila:  gayon  ma'y 
hindi  siya  umabot  sa  unang  tatlo.  20  At 
si  Benaya,  na  anak  ni  Joiada,  na  anak  ng 
matapang  na  lalaki  na  taga  Kabzeel,  na  gu- 
mawa ng  makapangyarihang  mga  gawa, 
kaniyang  pinatay  ang  dalawang  anak  ni 
Ariel  na  taga  Moab :  siya'y  bumaba  naman 
at  pumatay  ng  isan  leon  sa  gitna  ng  isang 
hukay  sa  kapanahunan  ng  nieve :  21  at 
siya'y  pumatay  ng  isang  taga  Egipto  na 
magandang  lalaki :  at  ang  taga  Egipto  ay 
may  sibat  sa  kaniyang  kamay;  nguni't 
siya'y  bumaba  sa  kaniya  na  may  tungkod, 
at  inagaw  niya  ang  sibat  sa  kamay  ng  taga 
Egipto,  at  pinatay  niya  siya  ng  kaniyang 
sariling  sibat.  22  Ang  mga  bagay  na  ito 
ay  ginawa  ni  Benaya,  na  anak  ni  Joiada, 
at  nagkapangalan  sa  tatlong  makapang- 
yarihang lalaki.  23  Siya'y  marangal  kay 
sa  tatlong  puo,  nguni't  sa  unang  tatlo'y 
hindi  siya  umabot.  At  inilagay  ni  David 
siya  Sa  kaniyang  bantay. 

24  Si  Asael  na  kapatid  ni  Joab  ay  isa 
sa  tatlong  puo;  si  Elhanan  na  anak  ni 
Dodo,  na  taga  Bet-lehem ;  25  si  Samma 
na  Harodita,  si  Elika  na  Harodita; 
26  si  Helez  na  Paltita,  si  Ira  na  anak  ni 
Ikes  na  Tekoita ;  27  si  Abiezer  na  Ana- 
totita ;  si  Mebunai  na  Husatita ;  28  si 
Zalmon  na  Ahotita ;  si  Maharai  na  Neto- 
fatita ;  29  si  Heleb  na  anak  ni  Baana, 
na  Netofatita ;  si  Itai  na  anak  ni  Ribai, 
na  taga  Gibea,  sa  mga  anak  ni  Benjamin ; 
30  si  Benaya  na  Piratonita ;  si  Hidai  sa 
mga  libis  ng  Gaas ;  31  si  Abi-albon  na 
Arbatita;  si  Azmavet  na  Barhumita; 
32  si  Eliahba  na  Saalbonita,  ang  mga 
anak  ni  Jasen,  si  Jonatan*,  33  si  Samma 
na  Hararita ;  si  Ahiam  na  anak  ni  Sarar, 
na  Hararita ;  34  si  Elifelet  na  anak  ni 
Ahasbai,  na  anak  ni  Maakateo ;  si  Eliam 
na  anak  ni  Ahitofel,  na  Gilonita :  35  si 
Hezro  na  Karmelita :  si  Paarai  na  Ar- 
bita ;  36  si  Igal  na  anak  ni  Natan,  na 
taga  Zoba ;  si  Bani,  na  Gadita ;  37  si 
Zelek  na  Ammonita,  si  Naharai  na  Beero- 
tita,  na  mga  taga  dala  ng  sakbat  ni  Joab 
na  anak  ni  Zeruaya ;     38  si  Ira  na  Itrita ; 


342 


II.  SAMUEL. 


si  Gareb  na  lirita  ;    39  si  Uria^  na  Hiteo : 
silang  lahat  ay  tatlong  puo't  pito. 

24-         ^"?  ^^^^*   "^^  Pangixoox    ay 
j6--nr    nag-alab  iili  laban   sa   Israel,   at 
kamyang  kiiiilos  si  David  laban  sa  kamla 
na  sinabmg:     Ikaw   ay    vumaon,   iyon^ 
bilangjn  ang  Israel  at  Juda.     2  At  sinabi 
ng  hari  kay  Joab  na  puno  n^  hukbo,  na 
nasa  kamya.     Magparoo't  parito  ka  n§a 
sa  lahat  ng  angkan  ng  Israel,  mula  sa  Ban 
iiangang  sa  Beer-seba,  at  bilangin  ninvo 
ang  bayan,   upang  aking    malaman  anc^ 
biiang  ng  bayan.     s  At  sinabi  ni  Joab  sa 
nan:      Ngayo'y    dagdagan    ng    Pangi- 
NOONG  lyong  Dios  ang  bayan,  kung  gaano 
karami  sila,  ng  isang  daan,  at  makita  ng 
mga  mata  ng  aking  panginoon  na  hari : 
nguni  t  I  bakit  nalulugod  ang  panginoon 
ko^na  han  sa  bagay  na  ito?    4  Gayon 
may  ang  salita  ng  hari  ay  nanaig  laban 
kay  Joab,  at  laban  sa  mga  kapitan  ns- 
hukbo.    At  si  Joab  at  ang  mga  kapitaS 
ng  hukbo  ay  lumabas  na  mula  sa  harap 
ng   ban   upang   bilangin   ang   bayan    ng 
Israel.     5  At  sila'y  nagdaan  ng  Jordan, 
at  nagtayo  ng  kampamento  sa  Aroer  sa 
dakong  kanau  ng  ciudad  na  nasa  gitna 
ng  hbis  ng  Gad,  at  sa  Jazer  :     6  ng  mag- 
kagayo  y   silaV   naparoon  sa  Gilead,   at 
sa  lupam  ng  Tahtini-hodsi ;  at  sila'y  dn- 
mating  sa  Dan-jaan  at  ga  palibot  hangang 
sa  Zidon,     7  at  naparoon  sa  katibayan 
ng   iiro,  at  sa  lahat  ng  mga  ciudad  ng 
mga  Hiveo,  at  ng  mga  Kananeo :  at  sila V 
lumabas  sa  timugan  ng  Juda,  sa  Beer- 
seba.     S  Sa  gayo^  ng  sila'y  makapagpa- 
roo  t  parito  sa  boong  lupain,  silaV  napa- 
roon sa  Jurusalem  sa  katapusan  ng  siam 
na  buan  at  dalawang  puong  araw.     9  At 
ibinigay  sa  hari  ni  Joab  ang  biiang  ng 
pagkabilang  sa  bayan:  at  mayroon  sa  Is- 
rael na  walong  daang  libo  na  matapang 
na  lalaki   na  humahawak  ng  tabak;   at 
ang  mga  tawo  sa  Juda  ay  limang  daang 
libong  lalaki.  "^  ^ 

10  At  ang  puso  ni  David  ay  sinugatan 
niya  pagkatapos  na  kanivang  nabilang 
ang  bayan.  At  sinabi  ni' David  sa  Pa- 
nginoon: Ako'y  nagkasala  ng  malaki 
sa  akmg  nagawa :  nguni't  n^ayo'y  isina- 
samo  ko  sa  iyo  na  iyong  '  pawiin  ang 
kasam-an  ng  iyong  lingkod ;  sapagka't 
aking  gmawa  ng  boong  kamangmangan. 
11  At  ng  SI  David  ay  magbangon  sa  kinau- 
magahan,  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
dumating  sa  profetang  kay  Gad  na  taga- 
kita  m  David,  na  sinabing:  isj  Ikaw  ay 
yumaon  at  magsalita  kay  David  :     (-lanito 


23.  38 


ang  sabi  ng  Panginoon  :    Hinahandugan 
kita  ng  tatlong  bagay;  pumili  ka  ng  isa 
sa   kanila  upang  aking  magawa  sa  iv». 
13  ba  gayoV  naparoon  si  Gad  kay  David 
at  nagsaysay  sa  kaniya:  at  nagsabi  sa  ka- 
niyang:     ^Darating  ba  sa  iyo  ang  pitong 
taon  na   kagutom   sa  ivong    lupain?   lo 
tatakas  ka  ba  na  talong  buan  sa  harap 
ng  iyong  mga  kaaway  samantalang  hina- 
iiaboi  Ka  nila?  ^o  magkakaroon  ba    ng 
tatlong  araw  na  salot  sa  iyong  lupain^ 
ngayo'y  muniin  mo,  at  alamin  mo  kung 
anong  kasagutan  ang  aking  ibabalik  doon 
sa  nagsugo   sa  akin.      14   At    sinabi  ni 
David   kay   Gad:      Ako'y   nasa   totoonc. 
kagipitan:  mahulog  tavo  ngayon  sa  ka*^ 
may  ng  Panginoon;  sapagka't  ang  kani- 
yang  mga  kaawaan  ay  malaki:  at  hua<^ 
akong  mahulog  sa  kamay  ng  tawo.     15  Sa 
gayo  y  nagsugo  ang  Panginoon  ng  salot 
sa  Israel  mula  sa  umaga  hangang  sa  tak- 
dang  panahon:  at  namatay  sa  bayan  mula 
sa  Dan  hangang  sa  Beer-seba  ay  pitonc^ 
puong  libong  lalaki.     16  At  ng  iunat  n| 
angel  ang  kaniyang    kamay   sa   dakong 
Jerusalem  upang  gumiba,  nagsisi  ang  Pa- 
nginoon sa  kasam-an,  at  sinabi  sa  angel 
na  lumipol  ng  bayan :  Siya  na ;  ngayo*y  iti- 
gil  mo  ang  iyong  kamay.    At  ang  angel  ng 
Panginoon  ay  nasa  giikan  ng  Arauna  na 
Jebuseo.    17  At  nagsalita  si  David   sa 
PANGINOON,    ng    kaniyang    makita    ang 
angel  na  sumugat  ng  bayan,  at  nagsabingi 
Parito,  ako'y  nagkasala,  at  akoV  gumawa 
ng  kaiikuan:  nguni't  ang  mga  tupang  ito, 
I  ano  ang  gmawa  ?  isinasamo  ko  sa  i^o  na 
ang  iyong  kamay  ay  maging  laban  sa  akin, 
at  laban  sa  bahay  ng  aking  ama. 

*^  ^^  si  Gad  ay  naparoon  ng  araw  na 
yaon  kay  David,  at  nagsabi  sa  kaniyang  : 
Ikaw  ay  yumaon,  magtayo  ka  ng^isano- 
altar  sa  Panginoon  sa  giikan  ni  Arauna 
na  Jebuseo.     19  At  si  David  ay  sumampa 
ayon  sa  sinabi   ni   Gad,   kung   paanong 
iniutos  ng  Panginoon.     20  At  tumanaw 
SI  Arauna,   at  nakita   ang   hari,    at   amr 
kaniyang   mga  lingkod  na   lumalapit  sa 
kaniya;    at  si    Arauna    ay   lumabas,    at 
yumukod  sa  harap  ng  hari  ng  kaniyanir 
mukha  sa  lupa.     21  At  sinabi  ni  Arauna: 
iBakit  ang  aking  panginoon  na  hari  av 
naparito  sa  kaniyang  alipin?  at  sinabi  ni 
David  :     Upang  bilhin  ang  giikan  sa  iyo, 
na  magtayo  ng  isang  altar  sa  Panginoon 
npang  ang  salot  ay  magtigil  sa   bavan! 
22    At   sinabi    ni  Arauna    kay    David- 
Kunm  ng  akmg  panginoon   na  hari,  at 
ihandog  kung  ano  ang  inaakaJa  nivang 


1.  17 


I.  MGA  HAEI. 


343 


mabuti  sa  kaniya :  narito,  ang  mga  baka 
para  sa  bandog  na  susunugin,  at  ang  mga 
kagamitan  sa  giikan  at  ang  mga  kasang- 
kapan  sa  mga  baka  para  sa  kahoy: 
23  ang  boong  ito,  Oh  hari,  ibinibigay  ni 
Arauna  sa  hari.  At  sinabi  ni  Aranna  sa 
hari:  Kinalulugdan  ka  ng  Panginoong 
iyong  Dios.  24  At  sinabi  ng  hari  kay 
Arauna:  Huag;  kungdi  katotohanang 
bibilhin  ko  sa  iyo  ng  halaga :  hindi  man 
ako    maghahandog  ng  mga   handog  na 


susunugin  sa  PangInoong  aking  Dios  na 
hindi  nagkahalaga  sa  akin  ng  ano  man. 
Sa  gavo'y  binili  ni  David  ang  giikan  at 
ang  mga  baka  ng  limang  puong  siklong 
pilak.  25  At  nagtayo  doon  si  David  ng 
isang  altar  sa  PanGinoon,  at  naghandog 
ng  mga  handog  na  susunugin  at  ng  mga 
handog  tungkol  sa  kapayapaan.  Sa  ga- 
yo'y  nadalanginan  ang  Pakgikoon  dahil 
sa  lupain,  at  ang  salot  ay  tumigil  sa  Is- 
rael. 


ANG 


UNANQ  LIBRO  NG  MQA  HARI. 


ISi  David  nga  ay  matanda  na  at  totoong 
may  gulang ;  at  kanilang  tinakpan  siya 
ng  mga  kasuotan,  nguni't  siya^y  hindi 
naiinitan.  2  Kaya^t  sinabi  ng  mga  ling- 
kod  niya  sa  kaniyang :  Ihanap  ang  aking 
panginoon  na  hari  ng  isang  doncella 
at  patayuin  siya  sa  harap  ng  hari,  at 
mag-alaga  sa  kaniya ;  at  mahiga  siya  sa 
iyong  sinapupunan,  upang  ang  aking  pa- 
nginoon na  hari  ay  mainitan.  3  Sa 
gayo^y  inihanap  nila  siya  ng  isang  ma- 
gandang  dalaga  sa  boong  baybayin  ng 
Israel,  at  nasumpungan  si  Abisag  na  Su- 
namita,  at  dinala  sa  hari.  4  At  ang  da- 
laga ay  totoong  maganda;  at  kaniyang 
inaalagaan  ang  hari  at  nangangasiwa  sa 
kaniya ;  nguni't  hindi  nakikilala  ng  hari 
siya.  5  INg  magkagayo'y  nagmapuri  si 
Adonias  na  anak  ni  Hagit,  na  nagsabing : 
Ako'y  magiging  hari :  at  siya^  naghanda 
sa  kaniya  ng  mga  karro  at  mga  manganga- 
bayo,  at  limang  puong  lalaki  na  tatakbo 
sa  unahan  niya.  6  At  hindi  siya  kinasa- 
maan  ng  loob  ng  kaniyang  ama  kailan 
man,  na  nagsabing :  i  Bakit  ka  gumawa 
ng  ganiyan?  at  siya^y  totoong  magandang 
lalaki  naman;  at  siya'y  ipinanganak  na 
kasunod  ni  Absalom.  7  At  siya'y  naki- 
pagsalitaan  kay  Joab  na  anak  ni  Zeruaya, 
at  sa  sacerdoteng  kay  Abiatar :  at  sila'y 
pagsunod  kay  Adonias  ay  tumulong  sa 
kaniya.  8  Nguni't  si  Zadok  na  sacerdote, 
at  si  Benaya  na  anak  ni  Joiada,  at  si 
Natan  na  profeta,  at  si  Simei,  at  si  Kei, 
at  ang  mga  makapangyarihang  lalaki  na 
nauukol  kay  David,  ay  hindi  kay  Ado- 
nias.    9  At  nagpatay  si  Adonias  ng  mga 


tupa,  at  mga  baka  at  ng  mga  pinataba  sa 
siping  ng  bato  ng  Zohelet,  na  nasa  tabi  ng 
En-rogel ;  at  kaniyang  tinawag  ang  lahat 
niyang  kapatid  na  mga  anak  ng  hari,  at  ang 
lahat  na  lalaki  sa  Juda  na  mga  lingkod  ng 
hari :  10  nguniH  si  Natan  na  profeta,  at 
si  Benaya,  at  ang  mga  makapangyarihang 
lalaki,  at  si  Solomon  na  kaniyang  ka* 
patid,  hindi  niya  tinawag.  11  Ng  mag-* 
kagayo'y  nagsalita  si  Natan  kay  Bat-seba 
na  ina  ni  Solomon,  na  sinabing :  ^  Hindi 
mo  narinig  na  naghahari  si  Adonias  na 
anak  ni  Hagit,  at  hindi  nalalaman  ni 
David  na  ating  panginoon  ?  12  Ngayon 
nga'y  parito  ka,  isinasamo  ko  sa  iyo,  na 
bigyang  payo  kita,  upang  iyong  mailigtas 
ang  iyong  sariling  buhay,  at  ang  buhay 
ng  iyong  anak  na  si  Solomon.  13  Ikaw 
ay  yumaon,  at  pasukin  mo  ang  haring  si 
David,  at  sabihing  mo  sa  kaniyang  v  ^Di 
ba,  panginoon  ko,  isinumpa  mo  sa  iyong 
alipin,  na  iyong  sinabing :  Tunay  na  si 
Solomon  na  iyong  anak  ay  maghaharl  na 
susunod  sa  akin,  at  siya^y  luluklok  sa 
aking  luklukan?  i  bakit  nga  naghahari 
si  Adonias  ?  14  Narito,  samantalang  nag- 
sasalita  ka  pa  doon  sa  hari,  ako  naman 
ay  papasok  na  kasunod  mo,  at  aking 
aayunan  ang  iyong  mga  salita.  15  At 
pinasok  ni  Bat-seba  ang  hari  sa  silid  :  at 
ang  hari  ay  totdong  matanda  na;  at  si 
Abisag  na  Sunamita  ay  siyang  nag-aalaga 
sa  hari.  16  At  si  Bat-seba  ay  yumu- 
kod  at  gumalang  sa  hari.  At  sinabi 
ng  hari :  l  Anong  ibig  mo  ?  17  At  si- 
ya'y  sumagot  sa  kaniyang:  Panginoon 
ko,   ikaw    ay   sumumpa  sa  parigalan  ng 


344 


I.  MGA  HAEI. 


1.  17 


PainGinoong  iyoDfi;  Dios  sa  ivvong  alipin, 
na  nagsabing :     'i'linay  na  si  Solomon  na 
iyong  anak  ay  magliahari  na  susunod  sa 
akin,  at  siya'y  nupu  „a  aking  luklukan. 
18  At  ngayo'y,  narito,  si  Adonias  ay  nag- 
Iiahari ;  at  ikaw,.  panginoon  ko  na  liari, 
Iiindi  mo    nalakanian :     19  at   siyaV  pii- 
matay  ng  mga    baka,    at   mga   pinataba, 
at  tupa  na  sagana,  at  tinawag  ang  lahat 
na  anak  nf  hari,  at  si  Abiatar  na  sacer- 
dote,^  at  si    Joab    na    puno   ng   hukbo : 
nguni't  si  Solomon  na  iyong  lingkod  ay 
liindi  niya  tinawag.     20*  At  ikaw,  pangi- 
noon ko  na  hari,  ang  mga  mata  ng  boong 
Israel  ay  nasa  iyo,  upang  iyong  saysayin 
sa  kanila  kung  sino  ang  nupo  sa  luklukan 
ng  aking  panginoon  na  liari  na  kasunod 
niya.     21  Sa  ibang  paraa'y  mangyayari, 
pagka  ang  aking  panginoon  na  hari  ay 
matutulog  na  kasama  ng  kaniyang  mga 
magulang,  na  ako  at  ang  aking  anak  na 
si  Solomon  ay  mabibilang  na  mga  maka- 
salanan.     22  At,  narito,  samantalang  si- 
ya'y    nakikipagsalitaan    pa    sa    hari',    si 
Natan   na  profeta  ay    pumasok.    23  At 
kanilang  isinaysay  ^:a  hari,  na  sinabing : 
Narito,  si  Natan  na  profeta.     At  ng  siya'y 
du mating  sa  harap  ng  hari,  siyaV  yunui- 
kod  ng  kaniyang  mukha  sa  lupa  sa*^harap 
ng^  hari.     24  At  sinabi    ni   Natan  :     Pa- 
nginoon ko,  Oh   hari,     i  Iyo  bang  sina- 
bing:   si  Adonias  ay   maghahari   na  su- 
sunod sa  akin,  at  siyaV  uupo   sa  aking 
luklukan?    25  SapagkaH  siya'y   bumaba 
ng  araw  na  ito,  at  nagpatay  ng  mga  baka, 
at  mga  pinataba,  at  tupa'  na   sagana,  at 
tinawag  ang   lahat  na   anak  ng  hari,  at 
ang  mga  kapitan  ng  hukbo,  at  si  Abiatar 
na  sacerdote ;  at,  narito,  sila'y  kumakain 
at   umiinom  sa  harap  niya,   at   nagsasa- 
bing J     Mabuhay  ang  haring  si  Adonias. 
26  Nguni't  ako,  akong  iyong  alipin,  at  si 
Zadok  na  sacerdote,  at  si  Benaya  na  anak 
ni  Joiada,   at  ang  iyong  lingkod   na  si 
Solomon,  hindi  niya  tinawag.     27  i  Ang 
bagay  na  ito    ba   ay   nagawa   sa   ganang 
aking   panginoon   na   hari,  at   hindi   mo 
ipinakilala  sa  iyong  mga  alipin  kung  sino 
ang  uupo  sa  luklukan  ng  aking  panginoon 
na  hari  na  kasunod   niya  ?     28  Ng  mag- 
kagayo'y  sumagot  ang  haring  si  David,  at 
nagsabing :    Tawagin  ninyo  sa  akin  si  Bat- 
seba.     At  siya'y  nasok  sa  harap  ng  hari, 
at  tumayo  sa  harap  ng  liari.     29  At  su- 
mumpa  ang  hari,   at  nagsabing :     Buhav 
ang  Panginoon,  na   tumubos   ng   aking 
kalulua  sa  lahat  ng  karalitaan,     30  kato- 
tohanang  kung  paanong  isinuuipa    ko  sa 


iyo  sa  pangalan  ng  PaisOinoon,  ng  Dios 
ng    Israel,    na    siiiabi    kong :     Tunay    na 
si    Solomon    na    iyong    anak    ay   'mafr- 
hahari   na    su-suncd    sa    akin,    at    siya'v 
uupo  sa  aking  luklukan  na  kahalili 'ko*; 
katotohanang  gayon  ang  aking  gagawin 
sa^  araw    na    ito.     31  Ng    magkagayoV 
iniyukod  ni  Bat-seba  ang  kaniyang  jnuklia 
sa  lupa,  at  gumalang  sa  hari,  at  nagsabing ; 
Mabuhay  ang  aking  panginoon  na  haring 
si  David  magpakailan  man.     32  At  sinabi 
ng^  haring  si  David  :     Tawagin  ninyo  sa 
akin  si  Zadok  na  sacerdote,  at  si  Natan  na 
profeta,  at  si  Benaya  na  anak  ni  Joiada. 
At  sila'y  nasok  sa  harap  ng  hari.     33  At 
sinabi   ng   hari  sa   kanilang:     Ipagsama 
ninyo  ang  mga  lingkod  ng  inyong  pangi- 
noon, at  pasakayin  ninyo  ang'aking  anak 
na  si  Solomon  sa  aking  sariling  mula,  at 
ibaba  ninyo  siya  sa  Gihon :     34  at  ihalal 
siya  doong  hari  sa  Israel  ni  Zadok  na 
sacerdote   at   ni    Natan   na    profeta:    at 
humihip    kayo   ng   pakakak,    at   inyong; 
sabihing :     Mabuhay  ang  haring  si  Solo- 
mon.    35  Kung  magkagayo'y  kayo'y  sa~ 
sampang  kasunod  niya,  at'siya'y  paririto., 
at   uupo    sa   aking    luklukan: '  sapagka't 
siya'y  magiging  hari,  na  kahalili  ko :  at 
inihalal  ko  siyang  maging  puno  sa  Israel 
at  sa  Juda.     36  At  si  Benaya  na  anak  ni 
Joiada  ay  sumagot  sa  hari,  at  nagsabing  ;: 
Siya  nawa  :  ang  Panginoon,  ang  Dios  ng 
aking  panginoon  na  hari  ay  magsabing 
gayon   din.    37  Kung  paanong  ang  Pa- 
nginoon   ay    sumaaking    panginoon    na 
hari    ay   gayon  suma   kay  Solomon,    at 
gawin^  ang   kaniyang   luklukang    lalong 
malaki  kay  sa  luklukan  ng  aking  pangi- 
noong  haring  si  David.     38  Sa  gayo'y  si 
Zadok  na  sacerdote  at  si  Natan  na  profeta, 
at  si  Benaya  na  anak  ni  Joiada,  at  ang 
niga  Kereteo,  at  ang  mga  Feleteo  ay  nag- 
si  baba,  at  pinasakay  si  Solomon  sa  mula 
ng  haring  si  David,  at  dinala  sa  Gihon. 
39  At  kinuha  ni  Zadok  na  sacerdote  ang 
sungay  ng  langis  sa  Dampa,  at  pinahiran 
si  Solomon.     At  sila'y  humihip  ng  paka- 
kak ;    at   ang    boong    baya'y   nagsabing : 
Mabuhay  ang  haring  si  Solomon.     40  At 
ang   boong   baya'y    sumampang  kasunod 
niya,  at  ang  bayan  ay  humihip  ng  mga 
flauta,   at  nangagalak    ng  malaking   pag- 
kagalak,  ano  pa't  ang  lupa  ay  bumuka  sa 
hugong  nila.     41  At  narinig  ni  Adonias 
at  ng  boong  inanyayaban  na  nasa  kaniya 
pagkatapos    nilang     nmkakain.      At    ng 
marinig  ni  Joab  ang  tunog  ng  pakakak.^ 
kaniyang   sinabing:     ;, Bakit    ang   ugong 


2.  10 


I.  MGA  HAEI. 


345 


na  ito  sa  ciudad  ay  nagiging  isang  kai- 
ngay  ?  42  Samantalang  siya'y  nagsasalita 
pa,  narito,  si  Jonatan  na  anak  ni  Abiatar 
na'sacerdote  ay  dumating :  at  si  Adonias 
ay  nagsabing:  Pumasok  ka ;  sapagka't 
ikaw  ay  malialagang  lalaki,  at  nagdadala 
ka  ng  mabubuting  balita.  ^  43  At  si  Jona- 
tan ay  sumagot,  at  nagsabi  kay  Adonias  : 
Katotohanang  ginawang  hari  si^  Solomon 
ng  ating  panginoong  baring  si  David: 
44  at  sinugo  ng  bari  na  kasama  niya  si 
Zadok  na  sacerdote,  at  si  Natan  na  profeta, 
at  si  Benaya  na  anak  ni  Joiada,  at  ang  mga 
Kereteo  at  ang  mga  Peleteo,  at  pinasakay 
nila  siya  sa  mula  ng  hari  :  45  at  pinabij-an 
siya  na  bari  ni  Zadok  na  sacerdote  at 
ni  Natan  na  profeta  sa  Gihon:  at 
sila'y  sumampa  mula  roon  na  galak,  na 
ano  pa't  ang  ciudad  ay  nagkaingay  uli. 
Ito  ang  bugong  na  iyong  narinig. 
46  At  si  Solomon  naman  ay  naupo 
sa  luklukan  ng  kabarian.  47  At  bukod 
dito'y  ang  mga  lingkod  ng  bari  ay  napa- 
roon  upang  basbasan  ang  ating  panginoong 
baring  si  David,  na  nagsabing :  Gawin  ng 
iyong  Dios  ang  pangalan  ni  Solomon  na 
lalong  maigi  kay  sa  iyong  pangalan,  at 
gawin  ang  kaniyang  luklukan  na  lalong 
malaki  kay  sa  iyong  luklukan :  at^  ang 
hari  ay  bumaluktot  sa  kaniyang  bibigan. 
48  At  ganito  pa  ang  sinabi  ng  bari : 
Purihin  ang  Panginoon,  ang  Dios  ng 
Israel,  na  siyang  nagbigay  sa  akin  ng  isa  na 
makakaupo  sa  aking  luklukan  sa  araw  na 
ito,  na  nakita  ng  aking  mga  mata.  49  At 
ang  labat  na  inanyayaban  ni  Adonias  ay 
nanginig  at  nagtindig,  at  yumaon  bawa't 
isa  sa  kaniyang  lakad.  50  At  natakot  si 
Adonias  dabil  kay  Solomon :  at  siya'y  nag- 
tindig at  yumaon,  at  pumigil  sa  mga 
sungay  ng  altar,  51  At  nasaysay  kay 
Solomon,  na  sinabing  :  Narito,  si  Adoni- 
as av  natatakot  sa  baring  Solomon :  sapag- 
ka't;  narito,  siya'y  pumigil  sa  mga  sungay 
ng  altar,  na  nagsabing  :  Isumpa  ng  baring 
Solomon  sa  akin  sa  araw  na  ito,  na  bindi 
niya  papatayin  ang  kaniyang  alipin  ng 
tabak.  52  At  sinabi  ni  Solomon :  Kung 
siya*y  pakikilalang  mabalagang  lalaki, 
walang  malalaglag  na  isang  buhok  sa 
kaniya  sa  lupa:  nguni't  kung  kasama'y 
masumpungan  sa  kaniya,  siya'y  niama- 
matay.  53  Sa  gayo'y  nagsugo  ang  baring 
Solomon,  at  kanilang  ibinaba  siya  sa 
altar.  At  siya'y  naparoon  at  gumalang 
sa  baring  Solomon :  At  sinabi  ni  Solo- 
mon sa  kaniyang :  Umuwi  ka  sa  iyong 
bahay. 


2  Ang  mga  araw  ni  David  na  ikama- 
raatay  ay  nalalapit ;  at  kaniyang  ibi- 
nilin  kay  Solomon  na  kaniyang  anak,  na 
sinabing  :  2  Ako'y  yuraayaon  ng  lakad 
ng  boong  lupa:  ikaw  ay  rviagpakalakas 
nga  at  pakilalang  lalaki ;  3  at  iyong 
ingatan  ang  bilin  ng  Panginoong  iyong 
Dios,  na  lumakad  sa  kaniyang  mga  daan, 
na  ingatan  ang  kaniyang  mga  palatun- 
tunan,  ang  kaniyang  mga  utos,  at  ang  kani- 
yang mga  kahatulan,  at  ang  kaniyang 
mga  patotoo,  ayon  sa  nasusulat  sa  kautu- 
san  ni  Moises,  upang  ikaw  ay  guminbawa 
sa  labat  ng  iyong  ginagawa,  at  saan  ka 
man  lumingon :  4  upang  itatag  ng  Pa- 
NGINOON  ang  kaniyang  salita  na  kani- 
yang sinalita  tungkol  sa  akin,  na  sina- 
bing :  Kung  ang  iyong  mga  anak  ay  mag- 
iingat  sa  kanilang  lakad,  na  lalakad  sa 
barap  ko  sa  katotobanan  ng  boong  kani- 
lang puso  at  ng  boong  kanilang  kalulua, 
bindi  ka  kukulangin  (sabi  niya)  ng  lalaki 
sa  luklukan  ng  Israel.  5  Bukod  dito*y 
talastas  mo  naman  ang  ginawa  ni  Joab  na 
anak  ni  Zeruaya  sa  akin,  ang  ginawa  niya 
sa  dalawang  kapitan  ng  mga  hukbo  ng 
Israel,  kay  Abner  na  anak  ni  Ner,  at  kay 
Amasa  na  anak  ni  Jeter  na  kaniyang 
pinatay,  at  ibinubo  ang  dugo  ng  pag- 
bababaka  sa  kapayapaan^at  nabubo  ang 
dugo  ng  pagbabaka  sa  kaniyang  bigkis 
na  nasa  kaniyang  mga  balakang,  at  sa 
loob  ng  kaniyang  mga  panyapak  na 
nasa  kaniyang  mga  paa.  6  Gumawa 
ka  nga  ng  ayon  sa  iyong  karunungan, 
at  huag  mong  tulutang  ang  kaniyang 
uban  sa  ulo  ay  bumaba  sa  libingang 
payapa.  7  Nguni^t  pagpakitaan  mo  ng 
kagandahang-loob  ang  mga  anak  ni  Bar- 
zillai  na  Gileadita,  at  maging  sa  mga 
kumakain  sa  iyong  dulang:  sapagka't 
gayon  sila  lumapit  sa  akin  ng  ako^y 
tumakas  kay  Absalom  na  iyong  kapatid. 
8  At  narito,  nasa  iyo  si  Simei  na  anak 
ni  Gera  na  Benjamita,  na  taga  Baburim, 
na  siyang  sumumpa  sa  akin  ng  mabigpit 
na  sumpa  sa  araw  na  ako^y  pumaroon  sa 
Mabanaim  :  nguni't  binaba  niyang  sina- 
lubong  ako  sa  Jordan,  at  ako'y  sumumpa 
sa  kaniya  sa  pangalan  ng  Panginoon,  na 
nagsabing  :  Hindi  kita  papatayin  ng  ta- 
bak. 9  Ngayon  ngaV  huag  mong  ariing 
walang  sala,  sapagka't  ikaw  ay  lalaking 
pantas;  at  iyong  malalaman  ang  dapat 
gawin  sa  kaniya,  at  iyong  ibaba  ang 
kaniyang  uban  sa  ulo  sa  libingan  na  may 
dugo.  10  At  si  David  ay  natulog  na 
kasama  ng  kaniyang  mga   magulang,  at 


346 


I.  MGA  HARI. 


2.  10 


nalibing  sa  ciuclad  ni  David.  11  At  aiig 
mga  araw  na  ipinagliari  ni  David  sa 
Israel  ay  apat  na  puong  taon :  pitong 
taong  naghari  siya  sa  Hebron,  at  tatlong 
puo't  tatlong  taong  naghari  siya  sa  Jeru- 
salem. 

12  At  si  Solomon  ay  naupo  sa  lukliikan 
ni  David  na  kaniyang  ama ;  at  ang  kani- 
yang  kaharian  ay  natatag  na  mainam. 
13  Ng  makagayo'y  si  Adonias  na  anak  ni 
Hagit  ay  naparoon  kay  Bat-seba  na  ina 
ni  Solomon.  At  kaniyang  sinabing :  Na- 
paririto  ka  bang  payapa  ?  At  sinabi  ni- 
yang :  Payapa.  14  Kaniyang  sinabi  bu- 
kod  dito ;  Mairoon  pa  akong  sasabihin 
sa  iyo.  At  sinabi  niyang  :  Sabihin  mo. 
15  At  kaniyang  sinabing :  Talastas  mo 
na  ang  kaharian  ay  naging  akin,  at  itini- 
tig  ng  boong  Israel  ang  kanilang  mukha 
sa  akin,  upang  ako'y  maghari :  gayon 
ma'y  ang  kaharian  ay  nabago,  at  napasa 
aking  kapatid :  sapagka't  kaniya  sa  ga- 
nang  Pan(5inoon.  16  At  ngayoV  hihingi 
ako  ng  isang  hiling  sa  iyo,  Imag  mo 
akong  hiyain.  At  sinabi  niya  sa  kani- 
yang :  Sabihin  mo.  17  x\t  kaniyang  si- 
nabing: Isinasamo  ko  sa  iyo  na  iyong- 
salitain  kay  Solomon  na  hari,  (sapagka't 
siya^y  hindi  hihiyain  sa  iyo,)  na  ibigay 
niya  sa  aking  asawa  si  Abisag  na  Suna- 
mita.  18  At  sinabi  ni  Bat-seba :  Ma- 
buti;  aking  ipakikiusap  kita  sa  hari. 
19  Si  Bat-seba  nga'y  naparoon  sa  haring 
Solomon,  upang  ipakiusap  sa  kaniya  si 
Adonias.  At  nagtindig  ang  hari  na  sina- 
lubong  siya,  at  yumukod  siya  sa  kaniya, 
at  umupo  sa  kaniyang  luklukan,  at  nag- 
palagay  ng  luklukan*  sa  ina  ng  hari ;  at 
siyay  naupo  sa  kaniyang  kanan.  20  Ng 
magkagayoV  sinabi  niyang:  Ako'y  hu- 
mihingi  ng  isang  munting  hiling  sa  iyo  : 
huag  mo  akong  hiyain.  At  sinabi  ng 
hari  sa  kaniyang  :  Hilingin  mo,  ina  ko  : 
sapagka't  hindi  kita  hihiyain.  21  At 
sinabi  niyang:  Ibigay  mong  asawa  si 
Abisag  na  Sunamita  sa  iyong  kapatid  na 
kay  Adonias.  22  At  ang  haring  Solomon 
ay  sumagot,  at  nagsabi  sa  kaniyang  inang : 
^At  bakit  mo  hinihiling  si  Abisag  na 
Sunamita  para  kay  Adonias?  hilingin 
mo  para  sa  kaniya  ang  kaharian  naman ; 
sapagka't  siya'y  aking  niatandang  kapa- 
tid ;  00,  para  sa  kaniya,  at  kay  Abiatar  na 
sacerdote,  at  kay  Joab  na  anak  ni  Zeruaya. 
23  Ng  magkagayo'y  sumumpa  ang  haring 
si  Solomon  sa  pangalan  ng  Pakginoon,  na 
nagsabing:  Gawing  gayon  ng  Dios  sa 
akin,  at  ialo  na,  kung  di  si  Adonias  ay 


nagsalita  ng  sail  tang  ito  laban  sa  Icaniyang 
sariling  buliay.  2i  Ngayon  nga'y,  buhay 
ang  Panginoon,  na  nagtatag  sa  akin,  at 
naglagay  sa  akin  sa  luklukan  ni  David  na 
aking  ama,  at  siyang  gumawa  sa  akin  ng 
isang  bahay,  gayang  kaniyang  ipinangako, 
tunay  na  si  Adonias  ay  papatayin  sa  araw 
na  ito.  25  At  nagsugo  ang  haring  Solo- 
mon sa  pamamag-itan  ng  kamay  ni  Bena- 
ya  na  anak  ni  Joiada;  at  siya'y  nabual 
sa  kaniya,  na  a  no  pa't  siya'y  namatay. 
26  At  kay  Abiatar  na  sacerdote  ay  sinabi 
ng  hari:  Umuwi  ka  sa  Anatot,  sa  iyong 
sariling  mga  bukid ;  sapagka't  ikaw  ay 
marapat  sa  kamatayan :  nguni't  sa  pana- 
hong  ito'y  hindi  kita  papatayin,  sapagka't 
iyong  dinala  ang  kaban  ng  Panginoong 
Dios  sa  harap  ni  David  na  aking  ama, 
at  sapagka't  ikaw  ay  napighati  sa  lahat 
ng  kinapighatian  ng  aking  ama.  27  Sa 
gayo'y  inalis  ni  Solomon  si  Abiatar  sa 
pagkasacerdote  sa  Pakginoon  ;  upang  ka- 
niyang tuparin  ang  salita  ng  Panginoon, 
na  kaniyang  sinalita  tungkol  sa  bahay  ni 
Eli,  sa  Siloh.  28  At  ang  mga  balita  ay 
du mating  kay  Joab :  sapagka't  si  Joab  ay 
sumanib  kay  Adonias,  baga  man  hindi 
siya  sumanib  kay  Absalom.  At  si  Joab 
ay  tumakas  na  napatungo  sa  Dampa  ng 
Panginoon,  at  pumigil  sa  mga  sungay  ng 
altar.  29  At  nasaysay  sa  haring  Solo- 
mon :  Si  Joab  ay  tumakas  na  napatungo 
sa  Dampa  ng  PanOinoon,  at,  narito, 
siya'y  nasa  siping  ng  altar.  Ng  magkaga- 
yo'y sinugo  niya  si  Benaya  na  anak  ni 
Joiada,  na  sinabing:  Ikaw  ay  yumaon, 
daluhungin  mo  siya.  30  At  si  Bena3'a  ay 
naparoon  sa  Dampa  ng  Panginoon,  at 
nagsabi  sa  kaniyang :  Ganito  ang  sabi  ng 
hari:  Luraabas  ka.  At  kaniyang  sina- 
bing: Huag;  kungdi  ako'y  mamamatay 
rito.  At  dinala  ni  Benaya  sa  hari  ang 
salita  uli,  na  sinabing :  Ganito  ang  sinabi 
ni  Joab,  at  ganito  ang  isinagot  sa  akin. 
31  At  sinabi  ng  hari  sa  kaniyang:  Ga- 
win  kung  paano  ang  sinabi  niya,  at  dalu- 
hungin mo  siya,  at  ilibing  mo  siya ;  upang 
iyong  maalis  ang  dugo  (na  ibinubo  ni 
Joab  ng  walang  kadahilanan,)  sa  akin  at 
sa  bahay  ng  aking  ama.  :52  At  ibabalik 
ng  PanOinoon  ang  kaniyang  dugo  sa 
kaniyang  sariling  ulo,  sapagka't  sij'a'y 
dumaluhong  sa  dalawang  lalaki,  na  higit 
sa  kabanalan,  at  maigi  kay  sa  kaniya,  at 
mga  pinatay  ng  tabak,  at  iiindi  nalaman 
ng  aking  amang  si  David,  sa  makaiuid 
baga'y  si  Abner  na  anak  ni  Ner,  na 
piino  ng  hukbo  ng  Israel,  at  si   Amasa 


3.  9 


I.  MQA  HAEI. 


347 


na  anak  ni  Jeter,  na  puno  ng  hukbo 
ng  Juda.  33  Sa  gayo*y  ang  kanilaiig 
dngo  ay  mababalik  sa  ulo  ni  Joab,  at 
sa  ulo  ng  kaniyang  binhi  raagpakailan 
man:  nguni't  kay  David,  at  sa  kani- 
yang binhi,  at  sa  kaniyang  bahay,  at 
sa  kaniyang  luklukan  ay  raagkakaroon 
ng  kapayapaan  niagpakailan  man  sa  ga- 
nang  PanGinoon.  34  Ng  magkagayo^y 
sinampa  ni  Benaya  na  anak  ni  Joiada,  at 
dinaluhong  siya,  at  pinatay  siya ;  at  siya^y 
nalibing  sa  kaniyang  sariling  babay  sa 
ilang.  35  At  inilagay  ng  hari  si  Benaya 
na  anak  ni  Joiada  na  kahalili  niya  sa 
hukbo  :  at  si  Zadok  na  sacerdote  ay  inila- 
gay ng  hari  na  kahalili  ni  Abiatar.  36  At 
ang  hari  ay  nagsugo  at  ipinatawag  si  Simei, 
at  sinabi  sa  kaniyang :  Magtayo  ka  ng 
isang  bahay  sa  Jerusalem,  at  tumahan  ka 
doon,  at  hiiag  kang  pumaroon  saan  man  na 
mula  roon.  37  Sapagka't  sa  araw  na 
ikaw  ay  lumabas,  at  magdaan  sa  batis  ng 
Kidron,  talastasin  mong  mainam,  na  ikaw 
ay  walang  pagsalang  mamamatay:  ang 
iyong  dugo  ay  sasa  iyong  sariling  ulo. 
38  At  sinabi  ni  Simei  sa  hari :  Ang  sabi 
ay  mabuti :  kung  paanong  sinabi  ng  aking 
panginoong  hari,  gayon  gagawin  ng  iyong 
alipin.  At  si  Simei  ay  tumahan  sa  Jeru- 
salem na  malaon.  39  At  nangyari,  sa 
katapusan  ng  tatlong  taon,  na  dalawa  sa 
mga  alipin  ni  Simei  ay  tumaanan  na  pu- 
maroon kay  Akis,  na  anak  ni  Maaka,  hari 
sa  Gat.  At  kanilang  sinaysay  kay  Simei, 
na  sinabing ;  Narito,  ang  iyong  ^  mga 
alipin  ay  nasa  sa  Gat.  40  At  tumindig 
si  Simei,  at  inihanda  ang  kaniyang  asno, 
at  napasa  Gat  kay  Akis,  upang  hanapin 
ang  kaniyang  mga  alipin :  at  si  Simei  ay 
yumaon  at  dinala  ang  kaniyang  mga 
alipin  mula  sa  Gat.  ^  41  At  nasaysay  kay 
Solomon  na  si  Simei  ay  naparoon  sa  Gat 
mula  sa  Jerusalem,  at  nagbalik  uli.  42  At 
ang  hari  ay  nagsugo  at  ipinatawag  si 
Simei,  at  nagsabi  sa  kaniyang:  ^Di  ba 
kita'y  pinasumpa  sa  pangalan  ng  PanGi- 
NOON,  at  ipinakilala  na  totoo  sa  iyo,  na 
aking  sinabing :  Talastasin  mong  tunay  na 
sa  araw  na  ikaw  ay  lumabas,  at  yumaon 
saan  man,  ay  walang  pagsalang  mama- 
matay ka?  at  iyong  sinabi  sa  aking: 
Ang  sabi  na  aking  narinig  ay  mabuti. 
43  ^Bakit  nga  hindi  mo  iningatan  ang 
sumpa  sa  Panginoon,  at  ang  utos  na 
aking  ibinilin  sa  iyo  ?  44  Sinabi  ng  hari 
bukod  dito  kay  Simei :  Iyong  talastas 
ang  boong  kasam-an  na  nalalaman  ng 
iyong  puso,  na  iyong  ginawa  kay  David 


na  aking  ama  :  kaya't  ibabalik  ng  Pangi- 
NOON  ang  iyong  kasam-an  sa  iyong  sari- 
ling ulo.  45  Nguni't  ang  haring  si  Solo- 
mon ay  magiging  mapalad,  at  ang  luk- 
lukan ni  David  ay  magiging  matatag  sa 
harap  ng  Panginooon  magpakailan  man. 
46  Sa  gayo^y  inutusan  ng  hari  si  Benaya 
na  anak  ni  Joiada ;  at  siya'y  lumabas,  at 
dumaluhong  sa  kaniya,  na  ano  pa't  siya'y 
namatay.  At  ang  kaharian  ay  natatag  sa 
kamay  ni  Solomon. 

3  At  si  Solomon  ay  nagkaroon  ng  paki- 
kipagkilala  kay  Faraon  na  hari  sa 
Egipto,  at  kinuha  ang  anak  na  babaye  ni 
Faraon,  at  dinala  sa  ciudad  ni  David, 
hangang  sa  kaniyang  natapos  itayo  ang 
kaniyang  sariling  bahay,  at  ang  bahay  ng 
Panginoon,  at  ang  kuta  ng  Jerusalem  sa 
palibot.  2  Ang  bayan  ay  naghahayin 
lamang  sa  mga  mataas  na  lugar,  sapagka't 
walang  bahay  na  tayo  para  sa  pangalan 
ng  Panginoon  hangang  sa  mga  araw  na 
yaon.  3  At  inibig  ni  Solomon  ang  Pa- 
N(JiNOON,  na  lumalakad  sa  mga  palatun- 
tunan  ni  David  na  kaniyang  ama :  sila'y 
naghahayin  lamang  at  nagsusunog  ng 
kamanyan  sa  mga  mataas  na  lugar. 

4  At  ang  hari  ay  naparoon  sa  Gibeon 
upang  maghayin  doon;  sapagka*t  yaon 
ang  pinakamataas  na  lugar  :  isang  libong 
bandog  na  susunugin  ang  inihandog  ni 
Solomon  sa  altar  na  yaon.  5  Sa  Gibeon 
ay  napakita  ang  PanSinoou  kay  Solomon 
sa  panaginip  sa  gabi :  at  sinabi  ng  Dios  : 
Hingin  mo  kung  ano  angibibigay  ko  sa  iyo. 
6  At  sinabi  ni  Solomon :  Ikaw  ay  nagpa- 
kita  sa  iyong  aliping  aking  amang  kay  Da- 
vid ng  malaking  kagandahang-loob  ayon  sa 
kaniyang  inilakad  sa  harap  mo  sa  katoto- 
hanan,  at  sa  kabanalan,  at  sa  katuiran  ng 
puso  para  sa  iyo ;  at  iyong  iningatan  sa 
kaniya  itong  malaking  kagandahang-loob, 
na  iyong  binigyan  siya  ng  isang  anak  na 
makakaupo  sa  kaniyang  luklukan,  gaya 
sa  araw  na  ito.  7  At  ngayon.  Oh  Pangi- 
noong aking  Dios,  iyong  ginawang  hari 
ang  iyong  alipin  na  kahalili  ni  David  na 
aking  ama :  at  ako'y  isang  munting  bata 
lamang;  hindi  ko  nalalaman  ang  paglu- 
lumabas  at  pumasok.  8  At  ang  iyong 
alipin  ay  nasa  gitna  ng  iyong  bayan  na 
iyong  pinili,  isang  malaking  bayan  na  hin- 
di mabibilang  o  matuturingan  dahil  sa 
karamihan.  9  Bigyan  mo  nga  ang  iyong 
alipin  ng  isang  matalinong  puso  upang 
humatol  sa  iyong  bayan,  upang  aking 
makilala  ang  mabuti  at  ang  masama ;  sa- 
pagka't   isino  ang  makahahatol  dito  sa 


348 


I.  MGA  HARI. 


3.  9 


iyong  malaking  bayan?  SO  At  aiig  la- 
lumpati  ay  nakalugod  sa  Panginoon,  na 
Jiiniiigi  ni  Solomon  ang  bagay  na  ito. 
11  At  sinabi  ng  Dies  sa  kaniyang  :  8a- 
pagka't  iyong  hiningi  ang  bagay  na  ito, 
at  liindi  mo  hiningi  sa  iyo  ang  inahabang 
buiiay;  o  hiningi  mo  man  sa  iyo  ang  mga 
kayamanan,  o  hiningi  mo  man  ang  biihay 
ng  iyong  mga  kaaway ;  kungdi  hiningi 
mo  sa  iyo^y  katalinuan  upang  kumilala 
ng  kahatulan  ;  12  narito,  aking  ginawa 
ayon  sa  iyong  salita  :  narito,  aking  binig- 
yan  kita  ng  isang  pantas  at  matalinong 
puso ;  na  ano  pa't  walang  naging  gaya 
mo  na  una  sa  iyo,  o  may  babangon  mang 
sino  man  pagkamatay  mo.  13  At  akin 
namang  ibinigay  sa  iyo  ang  hindi  mo 
hiningi,  ang  kayamanan  at  gayon  din  ang 
karangalan,  na  ano  pa^t  walang  magiging 
gaya  mo  sa  mga  hari,  sa  lahat  ng  iyong 
mga  araw.  14  At  kung  ikaw  ay  lalakad 
sa  aking  mga  daan,  upang  ingatan  ang 
aking  mga  palatuntunan,  at  aking  mga 
utos,  gaya  ng  inilakad  ng  i3"ong  amang  si 
David,  akin  ngang  pahahabain  ang  iyong 
mga  araw.  15  At  nagising  si  Solomon,  at, 
narito,  isang  panaginip  :  at  siya'y  napa- 
roon  sa  Jerusalem,  at  tumayo  sa  harap 
ng  kaban  ng  tipan  ng  Panginoon,  at 
naghandog  ng  mga  bandog  na  susunugin, 
at  naghandog  ng  mga  bandog  tungkol  sa 
kapayapaan,  at  gumawa  ng  kapistahan  sa 
lahat  ng  kaniyang  mga  alipin. 

16  Ng  magkagayo'y  naparoon  ang  dala- 
w^ang  babayeng,  mga  dalahira,  sa  hari,  at 
tumayo  sa  harap  niya.  17  At  sinabi  ng 
isang  babayeng  :  Oh  panginoon  ko,  ako, 
at  ang  babayeng  ito  ay  tuniatahan  sa 
isang  bahay  ;  at  ako'y  nanganak  ng  isang 
bata  sa  bahay  na  kasauia  ko  siya.  18  At 
nangyari,  sa  ikatlong  araw  pagkatapos  na 
ako'y  makapanganak,  na  ang  babayeng 
ito'y  nanganak  naman ;  at  kami  ay  magka- 
sama ;  walang  iba  sa  amin  sa  bahay, 
liban  sa  kaming  dalawa  sa  bahay.  19  At 
ang  bata  ng  babaysng  ito  ay  namatay  sa 
kinagabihan ;  sapagka't  kaniyang  nahi- 
gan.  20  At  siya'y  nagbangon  sa  hating 
gabi,  at  kinuha  niya  ang  anak  ko  sa 
siping  ko,  samantalang  ang  iyong  alipin 
ay  natutulog,  at  inihiga  niya  sa  kaniyang 
sinapupunan,  at  inilagay  ang  kaniyang 
patay  na  anak  sa  aking  sinapupunan. 
21  At  ng  akoV  magbangun  pa  kinauma- 
gahan  ujmng  aking  pasusuhin  ang  aking 
anak,  narito,  patay;  liguni't  ng  aking  kila- 
lanin  ng  kinaumogaban,  narito,  hindi  ang 
aking  anak  na  aking  ipinanganak.     22  At 


sinabi  ng  isang  babave:  Hindi;  kungdi 
ang  buhay  ay  aking  anak,  at  ang  patay  ay 
iyong  anak.  At  ang  isa'y  nagsabing: 
Hindi,  kungdi  ang  patay  ay  ang  iyong 
anak,  at  ang  buhay  ay  siyang  aking  anak. 
Ganito  sila  nagsalita  sa  harap  ng  hari. 
2S  Kg  magkagayo'y  sinabi  ng  baring : 
Ang  isa'y  nagsasabing :  Ang  aking  anak 
ay  ang  buhay,  at  ang  iyong  anak  ay  ang 
patay  :  at  ang  isa'y  nagsasabing :  Hindi  ; 
kungdi  ang  iyong  anak  ay  ang  patay,  at 
ang  aking  anak  ay  ang  buhay.  24  x^t 
sinabi  ng  hari :  Dalhan  ninyo  ako  ng 
isang  tabak.  At  sila'y  nagdala  ng  isang 
tabak  sa  harap  ng  hari.  ns  At  sinabi  ng 
hari :  Bahagihin  ang  buhay  na  bata  ng 
dalawa,  at  ibigay  ang  kabaak  sa  isa  at 
ang  kabaak  ay  sa  isa.  26  Kg  magkagayo'y 
nag-alita  ang  babaye  na  ina  ng  buhay  na 
bata  sa  hari,  (sapagka^t  ang  kaniyang 
tiyan  ay  nagniningas  sa  kaniyang  anak, 
at  sinak  niyang:)  Oh  panginoon  ko, 
ibigay  mo  sa  kaniya  ang  buhay  na  bata, 
at  sa  ano  mang  paraa'y  huag  mong  pata- 
yin.  Nguni't  ang  sabi  ng  isa:  Hindi 
magiging  akin  o  iyo  man;  hatiin  siya. 
27  Kg  magkagayo V  ang  hari  ay  sumagot, 
at  nagsabing :  Ibigay  sa  kaniya  ang  buhay 
na  bata,  at  sa  ano  mang  paraa'y  huag 
patayin :  siya  ang  ina  niya.  28  At  nari- 
nig  ng  boong  Israel  ang  kahatulan  na 
inihatol  ng  hari;  at  sila*y  natakot  sa 
hari:  sapagka't  kanilang  nakita  na  ang 
karunungan  ng  Dios  ay  nasa  kaniya,  u- 
pang  gumawa  ng  kahatulan, 

4  At  ang  baring  Solomon,  ay  hari  sa 
boong  Israel.  2  At  ito  ang  mga 
naging  puno  na  nasa  kaniya :  si  Azarias, 
na  anak  ng  sacerdoteng  si  Zadok ;  3  si 
Elihoref  at  si  Ahias,  na  mga  anak  ni 
Sisa,  mga  kalihim;  si  Josafat  na  anak  ni 
Ahilud,  na  tagapagpaalala ;  4  at  si  Bena- 
ia,  na  anak  ni  Joiada  ay  nasa  hukbo;  at 
si  Zadok  at  si  Abiatar  na  mga  sacerdote; 
5  at  si  Azarias  na  anak  ni  Katan  ay  nasa 
mga  tagapamahala :  at  si  Zabud  pa  anak 
ni  Katan  ang  pangulo,  na  kaibigan  ng 
hari ;  6  at  si  Ahisar  ay  katiwala ;  at  si 
Adoniram  na  anak  ni  Abda  ay  nasa  bui- 
san.  7  At  si  Solomon  ay  may  labing 
dalawang  tagapamahala  sa  boong  Israel, 
na  sila  ang  nagpapakain  sa  hari,  at  sa  kani- 
yang kasambahay  :  bawa't  isa  sa  kanila'y 
magpapakaing  isang  buan  sa  bawa't  taon. 
S  At  ito  ang  kanilang  mga  pangalan :  si 
Ben-bur  sa  lupaing  maburol  ng  Efraim ; 
9  si  Ben-deker  sa  Makaz,  at  sa  Saalbim, 
at  sa  Bet-semes,   at   sa   Elon-bet-hanan : 


5.  5 


I.  MGA  HAEI. 


349 


10  si  Een-hesed,  sa  Arubot ;  sa  kaniya^y 
naimkol  ang  Soko,  at  ang  boong  lupain  ng 
Hefer :  11  si  Ben-abinadab  sa  boong  ka- 
taasan  ng  Dor;  na  ang  asawa'y  si  Tafat 
na  anak  ni  Solomon:  12  si  Baana  na 
anak  ni  Ahilud  sa  Taanak,  at  sa  Megido, 
at  sa  boong  Bet-sean  na  nasa  siping  n§ 
Zaretan,  sa  ilalim  ng  Jezreel,  mala  sa 
Bet-sean  hangang  sa  Abel-mehola,  na  may 
layong  hangang  sa  dako  roon  ng  Jok- 
meam:  13  si  Ben-geber  sa  Bamot-gi- 
lead  ;  sa  kaniya  nauukol  ang  mga  bayan  ni 
Jair  na  anak  ni  Manases,  na  nasa  Gilead  ; 
sa  makatuid  baga'y  sa  kaniya  nauukol 
ang  lupain  ng  Argob,  na  nasa  Basan,  anim 
na  puong  malaking  ciudad  na  may  mga 
kuta  at  mga  halang  na  tanso:  14  si  Ahi- 
nadab  na  anak  ni  Iddo  sa  Mahanaim: 
15  si  Ahimaaz  sa  Naftali;  ito  rin  ang 
nag-asawa  kay  Baseraat  na  anak  na  baba- 
ye  ni  Solomon ;  16  si  Baana  na  anak  ni 
Hiisai  sa  Aser  at  sa  Bealot ;  17  si  Josa- 
fat  na  anak  ni  Parua  sa  Isakar;  18  si 
Simei  na  anak  ni  Ela  sa  Benjamin :  19  si 
Geber  na  anak  ni  Uri  sa  lupain  ng  Gi- 
lead, na  lupain  ni  Sihong  hari  ng  mga 
Amorreo,  at  ni  Og  na  hari  sa  Basan ;  at 
siya  laraang  ang  tagapamahala  sa  lupaing 
yaon.  20  Ang  Juda  at  ang  Israel  ay 
marami,  na  gaya  ng  buhangin  sa  tabi  ng 
dagat  sa  karamihan,  na  kumakain,  at 
umiinom,  at  nagsasaya. 

21  At  si  Solomon  ay  nagpupuno  sa  la- 
hat  ng  kaharian  na  mula  sa  Hog  hangang 
sa  lupain  ng  mga  Filisteo,  at  hangang  sa 
hanganan  ng  Egipto  :at  sila^y  nagdala  ng 
mga  kaloob,  at  naglingkod  kay  Solomon 
lahat  ng  araw  ng  kaniyang  buhay.  22  At 
ang  pagkain  ni  Solomon  para  sa  isang  araw 
ay  tatlong  puong  takal  ng  bulaklak  ng 
harina,  at  anim  na  puong  takal  ng  harina ; 
23  sampuong  matabang  baka,  at  dalawang 
puong  baka  sa  pasabsaban,  at  isang  daang 
tupa,  bukod  pa  ang  mga  usang  lalaki  at 
babaye,  at  mga  usang  masungay,  at  mga 
pinatabang  ibon.  24  Sapagka't  siyaV 
may  kapangyarihan  sa  boong  lupain  ng 
dakong  ito  ng  Ilog,  mula  sa  Tifsa  han- 
gang sa  Gaza,  sa  lahat  ng  mga  hari  sa 
dakong  ito  ng  Ilog :  at  siya'y  may  kapa- 
yapaan  sa  lahat  ng  dako  sa  palibot  niya. 
^    '  Israel  ay  tumata- 


25  At  ang  Juda  at  ang 
hang  ligtas,  bawa't  isa'j 


niyang  puno  ng  uvas  at  sa  ilalim  ng  kani- 
yang puno  ng  higo,  mula  sa  Dan  hangang 
sa  Beer-seba,  sa  lahat  ng  araw  ni  Solomon. 
26  At  mayroon  si  Solo  mo  ng  apat  na  puong 
libong  mga  kabayo  sa  kaniyang  mga  silu- 


ngan  para  sa  kaniyang  mga  karro,  at  labing 
dalawang  libong  mga  kabayong  sasakyan. 
27  At  ang  mga  tagapamatalang  yaon  ay 
naghahanda  ng  pagkain  para  sa  haring 
Solomon,  at  sa  lahat  na  naparoon  sa  dulang 
ng  haring  Solomon,  bawa't  isa'y  sa  kani- 
yang buan ;  walang  nagkukulang  na  ano 
man.  28  Cebada  naman  at  dayami  para 
sa  mga  kabayo,  at  para  sa  mga  hayop  na 
nagdadala  sa  lugar  na  kinaroroonan  niya, 
bav/a't  isa'y  ayon  sa  kaniyang  katung- 
kulan. 

29  At  binigyan  ng  Dios  si  Solomon  ng 
karunungan,  at  katalinuang  totoong  dakila, 
at  kalaklian  ng  puso,  gaya  ng  buhanging 
nasa  tabi  ng  dagat.  SO  At  ang  karunungan 
ni  Solomon  ay  mahigit  kay  sa  karunungan 
ng  lahat  na  mga  anak  ng  silanganan,  at 
kay  sa  boong  karunungan  ng  Egipto. 
31  At  siya'y  lalong  pantas  kay  sa  lahat 
ng  tawo  ;  kay  sa  kay  Etan  na  Ezrahita,  at 
kay  Heman,  at  kay  Kalkol,  at  kay 
Darda,  na  mga  anak  ni  Mahol :  at  ang 
kaniyang  kabantugan  ay  nakalat  sa  lahat 
na  mga  nacion  sa  palibot.  32  At  siya'y 
nagsalita  ng  tatlong  libong  kawikaan; 
at  ang  kaniyang  mga  awit  ay  isang 
liboat  lima.  33  At  siya'y  nagsalita  ng 
tungkol  sa  mga  puno  ng  kahoy,  mula  sa 
cedro  na  nasa  I-iebano  hangang  sa  hisopo 
na  sumisibol  sa  pader :  siya'y  nagsa- 
lita naman  ng  tungkol  sa  mga  hayop,  at  sa 
mga  ibon,  at  sa  mga  umuusad,  at  sa  mga 
isda.  34  At  naparoon  ang  mga  talwo  sa 
lahat  na  bayan,  upang  dingin  ang  karunu- 
ngan ni  Solomon,  na  mula  sa  lahat  na 
mga  hari  sa  lupa,  na  nakarinig  ng  kani- 
yang karunungan. 

5  At  si  Hiram  na  hari  sa  Tiro  ay  nag^ 
sugo  ng  kaniyang  mga  lingkod  kay 
Solomon;  mula  ng  kaniyang  marinig  na 
siya'y  kanilang  pinahiran  na  hari  na  kaha- 
lili  ng  kaniyang  ama,  sapagka't  si  Hiram 
ay  naging  laging  maibigin  kay  David. 
2  At  si  Solomon  ay  nagsugo  kay  Hiram, 
na  nagsabing :  3  Talastas  mo  na  kung 
paanong  si  David  na  aking  ama  ay  hindl 
nakapagtayo  ng  bahay  para  sa  pangalan  ng 
Panginoong  kaniyang  Dios  dahil  sa  mga 
pagbabaka  sa  palibot  niya  sa  bawa^t  dako, 
hangang  5^a  inilagay  sila  ng  Panginoon 
sa  ilalim  ng  mga  talampakan  ng  kaniyang 
mga  paa.  4  Nguni't  ngayO^y  binigyan  ako 
ng  Panginoong  aking 'Dios  ng  kapahi- 
ngahan  sa  bawa't  dako  ;  wala  kahi't  kaa- 
way,  o  masamang  nangyayari  man.  5  At, 
narito,  ako'y  tumalagang  magtayo  ng 
bahay  para  sa  pangalan  ng  Panginoong 


350 


I.  MGA  HARI. 


5.  5 


aking  Dios,  gaya  ng  sinalita  ng  PanQi- 
KOON  kay  David  na  aking  ama,  na  nag- 
sabiug  :  Ang  iyong  anak  na  aking  iniupo 
sa  iyong  luklukan  na  kahalili  mo,  siya  ang 
magtatayo  ng  bahay  para  sa  aking  panga- 
lan.  6  Ngayon  nga'y  ipag-ntos  mo  na 
iputol  nila  ako  ng  mga  puno  ng  oedru  sa 
Lebano ;  at  ang  aking  mga  alipin  ay  ma- 
kakasama  ng  iyong  mga  alipin  :  at  aking 
bibigyan  kita  ng  kaupalian  para  sa  iyong 
mga  alipin  ayon  sa  laliat  na  iyong  sasa- 
bihin:  sapagka't  iyong  talastas  na  wala 
sine  man  sa  amin  na  makapuputol  ng 
mga  kahoy  ng  gaya  ng  mga  Zidonio. 
7  At  nangyari,  ng  marinig  ni  Hiram 
ang  mga  salita  ni  Solomon,  na  siya'y 
nagalak  na  mainam,  at  nagsabing :  Pu- 
rihin  ang  Panginoon  sa  araw  na  ito, 
na  nagbigay  kay  David  ng  isang  pantas 
na  anak,  sa  malaking  bayang  ito.  8  At  si 
Hiram  ay  nagsugo  kay  Solomon,  na  nagsa- 
bing :  Aking  narinig  ang  pamgo  na  iyong 
ipinasugo  sa  akin :  aking  gagawin  ang 
iyong  boong  nasa  tungkoi  sa  kahoy  na 
cedro,  at  tungkoi  sa  kahoy  na  abeto. 
9  Ang  aking  mga  alipin  ay  mga  magba- 
baba  mula  sa  Lebano  hangang  sa  dagat :  at 
aking  mga  gagawing  mga  balsa  upang 
dumaan  sa  dagat  hangang  sa  lugar  na 
iyong  pagtuturoan  sa  akin,  at  aking  mga 
ipakakalag  doon,  at  iyong  mga  tatan- 
gapin:  at  iyong  tutuparin  ang  aking 
nasa,  na  pagbibigay  ng  pagkain  para  sa 
aking  kasambahay.  lo  Sa  gayo'y  bini- 
gyan  ni  Hiram  si  Solomon  ng  kahoy  na 
cedro,  at  kahoy  na  abeto  ayon  sa  kani- 
yang  boong  nasa.  11  At  binigyan  ni 
Solomon  si  Hiram  ng  dalawang  puong 
libong  takal  na  trigo  upang  pagkain 
ng  kaniyang  kasambahay,  at  dalawang 
puong  takal  na  taganas  na  langis:  ito'y 
ibinibigay  ni  Solomon  kay  Hiram  sa  taon- 
taon.  12  At  binigyan  ng  Panginoon  si 
Solomon  ng  karunungan,  gaya  ng  kani- 
yang ipinangako  sa  kaniya ;  at  may  kapa- 
yapaan  si  Hiram  at  si  Solomon  ;  at  silang 
dalawa'y  gumawa  ng  pagkakasundo. 

13  At  ang  haring  Solomon  ay  naglagay 
ng  isang  pulutong  sa  boong  Israel ;  at  ang 
pulutong  ay  tatlong  puong  libong  lalaki. 
14  At  kaniyang  sinusugo  sila  sa  Lebano  na 
sampuong  libo  bawa't  buan  na  halinhi- 
nan:  isang  buan  ay  nasa  Lebano,  at  dala- 
wang buan  ay  sa  bahay :  at  si  xidoniram 
ay  nasa  pulutong.  15  At  si  Solomon 
ay  may  pitong  puong  libong  nagdadala 
ng  mga  pasan,  at  walong  puong  libong 
mga  taga-putol  sa  bundok ;     IC  bukod  pa 


ang  mga  punong  tagapamahala  ni  Solo- 
mon na  nasa  gagawin,  na  tatlong  libo  at 
tatlong  daan,  na  nagpupuno  sa  bayan  na 
gumagawa  ng  gagawin.  17  At  ang  hari 
ay  nag-utos,  na  magsipagdala  sila  ng  mga 
malaking  bato,  na  mga  mahalagang  batu, 
para  sa  niga  eimiento  ng  bahay,  at  mga 
batoug  yari.  IS  At  hinichurahan  ng  mga 
tagapagtayo  ni  Solomon,  at  ng  mga  taga- 
pagtayo  ni  Hiram  at  ng  mga  Gebalita,  at 
inihanda  ang  mga  kahoy,  at  ang  mga 
bato  upang  itayo  ang  bahay. 

6  At  nangyari  ng  ikaajjat  na  raan  at 
walong  puong  taon  ng  ang  mga  anak 
ng  Israel  ay  liimabas  sa  lupain  ng  Egipto, 
sa  ikaapat  na  taon  ng  paghahari  ni  Solo- 
mon sa  Israel,  sa  buan  ng  Ziv,  na  ikala- 
wang  buan,  na  kaniyang  pinasimulang 
itayo  ang  bahay  ng  Panginoon.  2  At 
ang  bahay  na  itinayo  ng  haring  Solomon 
para  sa  Panginoon,  ang  haba  noo^y  anim 
na  puong  siko,  at  ang  luang  ay  dalawang 
puong  siko,  at  ang  taas  ay  tatlong  puong 
siko.  3  At  ang  portiko  sa  tapat  ng  tem- 
plo  ng  bahay,  may  dalawang  puong  siko 
ang  haba,  ayon  sa  luang  ng  bahay;  at 
sampuong  siko  ang  luang  noon  sa  tapat 
ng  bahay.  4  At  iginawa  ang  bahay  ng 
mga  dungawan  na  natatakpan  na  may 
silipan.  5  At  sa  pader  ng  bahay  siya'y 
nagtayo  ng  mga  lapag  sa  palibot,  sa  mga 
pader  ng  bahay  sa  palibot,  gayon  din  sa 
templo  at  sa  orakulo  :  at  siya^  gumawa  ng 
mga  silid  sa  tagiliran  sa  palibot :  6  ang 
silong  ay  may  limang  siko  ang  luang,  at 
ang  sa  gitna  ay  may  anim  na  siko  ang 
luang,  at  ang  ikatlo  ay  may  pitong  siko 
ang  luang:  sapagka't  gumawa  ng  mga 
tungtungan  sa  pader  sa  lahas  i\g  bahay  sa 
palibot,  upang  ang  mga  sikang  ay  huag 
humawak  sa  mga  pader  ng  bahay.  7  At 
ang  bahay,  ng  ginagawa,  ay  ginawa  na 
mga  bato  na  inihanda  mula  sa  tibagan  ng 
bato  :  at  wala  kahi't  pamukpok  o  palakol 
man,  o  anong  kasangkapan  mang  bakal 
na  narinig  sa  bahay,  samantalang  itina- 
tayo.  S  Ang  pintuan  sa  mga  tagilirang 
silid  sa  gitna  ay  nasa  tagilirang  kanan  ng 
bahay :  at  sa  pamamag-itan  ng  isang  hag- 
danang  sinuso  ay  nakapapanhik  sa  mga 
gitnang  lapag,  at  mula  sa  gitna  ay  sa 
ikatlo.  9  Sa  gayo'y  kaniyang  itinayo  ang 
bahay,  at  tii'apos  at  binubungan  ang 
bahay  ng  mga  sikang  at  mga  tabla  na 
cedro.  10  At  kaniyang  ikinapit  ang  mga 
lapag  sa  boong  bahay;  na  bawa't  isa'y 
limang  siko  ang  taas :  at  kumakapit  sa 
bahay  sa  pamamag-it?inng  kahoy  na  cedro. 


7.  2 


I.  MGA  HAEI. 


351 


11  At  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
diimating  kay  Solomon,  na  nagsabing: 
13  Tungkol  sa  bahay  na  ito  na  iyong 
ginagawa,  kung  ikaw  ay  lalakad  sa  aking 
niga  palatuntunan,  at  gaga  win  ang  aking 
mga  kahatiilan,  at  iingatan  ang  aking 
boong  utos  upang  mga  lakaran ;  akin 
ngang  pagtitibayin  ang  aking  salita  sa  iyo, 
na  aking  sinalita  kay  David  na  iyong 
ama.  13  At  ako'y  tatahan  sa  gitna  ng 
mga  anak  ng  Israel,  at  hindi  ko  iiwan  ang 
aking  bayang  Israel. 

14  Sa  gayo'y  itinayo  ni  Solomon  ang 
bahay,  at  tinapos.  15  At  kaniyang  itinayo 
ang  mga  panig  sa  loob  ng  bahay  ng  kahoy 
na  cedro ;  mula  sa  lapag  ng  bahay  han- 
gang  sa  mga  panig  ng  kisame,  kaniyang 
binalot  sa  loob  ng  kahoy :  at  kaniyang 
tinakpan  ang  lapag  ng  bahay  ng  tabla  na 
abeto.  16  At  siya'y  naglagay  ng  isang 
silid  na  dalawang  puong  siko  sa  pinaka- 
loob  ng  bahay,  ng  tabla  na  cedro  mula  sa 
lapag  hangang  sa  mga  panig :  kaniyang 
inilagay  sa  loob  para  sa  orakulo,  para  sa 
pinakasantong  lugar.  17  At  ang  bahay, 
ang  bahagi  ng  templo  sa  harap  ng  orakulo 
ay  apat  na  puong  siko  ang  haba.  18  At 
may  mga  kahoy  ng  cedro  sa  Joob  ng 
bahay  na  inukitan  ng  kulukutiing  bilog 
at  mga  bukang  bulaklak :  lahat  ay  cedro ; 
walang  batong  makikita.  19  At  siya'y 
naghanda  ng  isang  orakulo  sa  gitna  ng 
pinakaloob  ng  bahay,  upang  ilagay  doon 
ang  kaban  ng  tipan  ng  PanQinook. 
20  At  ang  loob  ng  orakulo  ay  may  dala- 
wang puong  siko  ang  haba,  at  dalawang 
puong  siko  ang  luang,  at  dalawang  puong 
siko  ang  taas:  at  binalot  niya  ng  taganas 
na  ginto:  at  binalot  niya  ang  altar  ng 
cedro.  21  Sa  gayo'y  binalot  ni  Solomon 
ang  loob  ng  bahay  ng  taganas  na  ginto :  at 
kaniyang  pinaraanan  ng  mga  tanikalang 
ginto  ang  harapan  ng  orakulo ;  at  binalot 
ng  ginto.  22  At  binalot  ang  boong  bahay 
ng  ginto,  hangang  sa  ang  bahay  ay  nata- 
pos :  gayon  din  ang  boong  altar  na  nauu- 
kol  sa  orakulo  ay  kaniyang  binalot  ng 
ginto.  23  At  sa  orakulo  ay  gumawa  siya 
ng  dalawang  kerubin  na  kahoy  na  olivo, 
bawa't  isa'y  may  sampuong  siko  ang 
taas.  24  At  limang  siko  ang  isang  pak- 
pak  ng  kerubin,  at  limang  siko  ang  kabi- 
lang  pakpak  ng  kerubin :  mula  sa  dulo 
ng  isang  pakpak  hangang  sa  dulo  ng 
kabila  ay  sampuong  siko.  25  At  ang 
isang  kerubin  ay  sampuong  siko :  ang 
dalawang  kerubin  ay  may  isang  sukat  at 
isang  anyo.    26  Ang  taas  ng  isang  keru- 


bin ay  may  sampuong  siko,  at  gayon  din 
ang  isang  kerubin.  27  At  kaniyang  ini- 
lagay ang  mga  kerubin  sa  pinakaloob  ng 
bahay  :  at  ang  mga  pakpak  ng  mga  keru- 
bin ay  nangakaladlad,  na  ano  pa^t  ang 
pakpak  ng  isa  ay  sumasagi  sa  isang  panig, 
at  ang  pakpak  ng  ikalawang  kerubin  ay 
sumasagi  sa  kabilang  panig  ;  at  ang  kani- 
lang  mga  kabilang  pakpak  ay  nagkaka- 
tama  sa  gitna  ng  bahay.  28  At  kaniyang 
binalot  ang  mga  kerubin  ng  ginto.  29  At 
kaniyang  inukitan  ang  lahat  na  panig  ng 
bahay  sa  palibot  ng  mga  ukit  na  larawan 
ng  mga  kerubin,  at  ng  mga  puno  ng  pal- 
ma,  at  ng  mga  bukang  bulaklak,  sa  labas 
at  sa  loob.  30  At  ang  lapag  ng  bahay  ay 
binalot  niya  ng  ginto,  sa  labas  at  sa  loob. 
31  At  para  sa  pasukan  ng  orakulo,  siya'y 
gumawa  ng  mga  pintuan  na  kahoy  na 
olivo :  ang  itaas  ng  pintnan  at  ang  mga 
tukod  niya  ay  ikalimang  bahagi  ng  panig 
ang  laki.  32  Sa  gayo'y  gumawa  siya  ng 
dalawang  pinto  na  kahoy  na  olivo;  at 
kaniyang  inukitan  ng  mga  ukit  na  mga 
kerubin,  at  mga  puno  ng  palma,  at  mga 
bukang  bulaklak,  at  mga  binalot  ng  ginto ; 
at  kaniyang  ikinalat  ang  ginto  sa  mga 
kerubin,  at  sa  mga  puno  ng  palma.  S3  Sa 
gayo'y  gumawa  naman  siya  sa  pasukan 
ng  templo  ng  mga  tukod  ng  pintuan  na 
kahoy  na  olivo,  sa  ikaapat  na  bahagi  ng 
panig ;  34  at  dalawang  pintuan  na  kahoy 
na  abeto ;  ang  dalawang  dahon  ng  isang 
pinto  ay  naisasara,  at  ang  dalawang  dahon 
ng  kabilang  pinto  ay  naisasara.  35  At 
kaniyang  mga  inukitan  ng  mga  kerubin, 
at  mga  puno  ng  palma,  at  mga  bukang 
bulaklak:  at  mga  binalot  niya  ng  ginto 
na  kapit  sa  mga  ukit  na  gawa.  36  At 
kaniyang  ginawa  ang  looban  sa  loob,  na 
tatlong  hanay  na  batong  hinichurahan,  at 
isang  hanay  na  sikang  na  kahoy  na  cedro. 
37  Sa  ikaapat  na  taon,  sa  buan  ng  Ziv, 
inilagay  ang  mga  cimiento  ng  bahay  ng 
Panginoon.  38  At  sa  ikalabing  isang 
taon,  sa  buan  ng  Bui,  na  siyang  ikawalong 
buan  ay  natapos  ang  bahay  sa  lahat  ng 
bahagi,  at  ayon  sa  boong  hichura.  Na 
ano  pa't  pitong  taong  ginawa. 

7  At  itinayo  ni  Solomon  ang  kaniyang 
sariling  bahay  na  labing  tatlong  taon, 
at  kaniyang  natapos  ang  kaniyang  boong 
bahay.  2  Sapagka't  kaniyang  itinayo 
ang  bahay  sa  gubat  ng  Lebano ;  ang  haba^y 
isang  daang  siko,  at  ang  luang  limang 
puong  siko,  at  ang  taas  tatlong  puong 
siko,  sa  apat  na  hanay  na  haliging  cedro 
na  may  sikang  na  cedro  s?^  ibabjiw  ng  mp 


352 


I,  MGA  HAEI. 


7.  2 


haligi.  3  At  biniibungan  ng  cedro  sa 
ibabaw  Dg  apat  na  piK/t  iimaiig  sikar.g", 
na  nasa  ibabaw  ng  rnga  haligi ;  labing 
lima  pa  isang  lianas'.  4  At  may  mga  du- 
iigawan  sa  tatlong  hanay,  at  ang  kanilang 
livvanag  ay  nagkakatapat,  sa  tatlong  lia- 
nay.  5  At  ang  lahat  na  niga  pinto  at 
ang  niga  haligi  aj^  mga  naliahanayan  ng 
mga  cuadro :  at  ang  kanilang  liwanag  ay 
nagkakatapat  sa  tatlong  hanay.  6  At  ka- 
niyang  ginawa  ang  portiko  na  mga  Iia- 
ligi ;  ang  haba  woi/y  limang  puong  siko, 
at  ang  luang  noo'y  tatlong  puong  siko ; 
at  ang  isang  portiko  ay  nasa  tapat  ng  mga 
yaon ;  at  mga  haligi  at  isang  tungtungan 
ay  sa  tapat  ng  mga  yaon.  7  At  kanlyang 
ginawa  ang  portiko  ng  liikliikan  na  kani- 
yang  paghahatnlan,  ang  portiko  na  hatu- 
lan :  at  nababalot  ng  cedro  sa  lapag  at 
lapag.  8  At  sa  kaniyang  bahay  na 
tahanan,  may  ibang  looban,  sa  loob  ng 
portiko,  na  sa  gayon  ding  gawa.  Kani- 
yang iginawa  rin  naman  ng  bahay  ang 
anak  na  babaye  ni  Faraon  (na  kinuhang 
asawa  ni  Solomon,)  na  kahawig  ng 
portikong  ito.  9  Ang  lahat  na  ito'y 
mga  mahalagang  bato,  mga  batong  hini- 
churahan,  ayon  sa  sukat,  na  nilagari  rg 
mga  lagari,  sa  labas  at  sa  loob,  miila  sa 
mga  cimento  hangang  sa  kataastaasan,  at 
gayon  sa  labas  hangang  sa  malaking 
looban.  10  At  ang  cimiento  ay  mga  ma- 
halagang bato,  mga  malaking  bato,  mga 
batong  may  sampuong  siko,  at  mga  ba- 
tong may  walong  siko.  11  At  sa  ibabaw 
ay  may  mga  mahalagang  bato,  mga  liini- 
churahang  bato,  ayon  sa  sukat,  at  kahoy 
na  cedro.  12  At  ang  malaking  looban  sa 
palibot  ay  may  tatlong  hauay  na  hinichu- 
raliang  bato,  at  isang  hanay  na  sikang  na 
cedro  ;  gaya  ng  pinakaloob  na  looban  ng 
bahay  ng  Paisginoon,  at  ng  portiko  ng 
bahay. 

13  At  nagsugo  ang  liaring  Solomon,  at 
ipinatawag  si  Hiram  sa  Tiro.  14  Siya'y 
anak  ng  isang  babayeng  bao  sa  angkan  ni 
Naftali,  at  ang  kaniyang  ama  ay  lalaking 
taga  Tiro,  na  manggagawa  sa  tanso ;  at 
siyaV  puspos  ng  karunungan,  at  katali- 
nuan,  at  kabihasahan,  iipang  gumav/a  ng 
lahat  na  gagawin  sa  tanso.  At  siya'y  na- 
paroon  sa  haring  Solomon,  at  ginawa  ang 
laliat  niyang  gagawin.  15  Kaniyang 
hinichurahan  ang  dalawang  haligi  na 
tanso,  na  may  labing  walong  siko  ang 
taas  ng  bawa't  isa  :  at  isang  lubid  na  may 


labing  dalawang  siko  na  iimiikot  sa  bilog 
sa  palibot  ng  bawa^t  isa.  IG  At  siya'y 
guniawa  ng  dalawang  kapitel  na  binobong 
tanso,  npang  ilagay  sa  mga  dulo  ng  mga 
haligi :  ang  taas  ng  isang  kapitel  ay 
limang  siko,  at  ang  taas  ng  isang  kapitel 
ay  limang  siko.  17  May  mga  yaring 
lambat  na  tinahi,  at  mga  tirintas  na 
tinanikalang  gawa,  para  sa  mga  kapitel 
na  nasa  dulo  ng  mga  haligi ;  pito  para  sa 
isang  kapitel,  at  pito  para  sa  kabilang  ka- 
pitel. 1 9  Gayon  kaniyang  ginawa  ang  mga 
haligi:  at  mairoong  dalawang  hanay  sa 
palibot  sa  ibabaw  ng  isang  yaring  lambat. 
upang  takpan  ang  mga  kapitel  na  nasa  dulo 
ng  mga  haligi :  at  gayon  ang  ginawa  niya 
sa  kabilang  kapitel.  19  At  ang  mga  kapi- 
tel na  nasa  dulo  ng  mga  haligi  sa  portiko 
ay   mga    iilang   yari,   na    apat  na    siko. 

20  At  may  mga  kapitel  naman  sa  dulo 
ng  dalawang  haligi,  na  malapit  sa  pinaka- 
tiyan  na  nasa  siping  ng  yaring  lambat :  at 
ang  mga  granada  ay  dalawang  daan,  na  na- 
halianay  sa  palibot  sa  ikalawang  kapitel. 

21  At  kaniyang  itinayo  ang  mga  haligi 
sa  portiko  ng  templo  :  at  kaniyang  iiinayo 
ang  kanang  haligi,  at  pinanganlang  Jakin : 
at  kaniyang  itinayo  ang  kaliwang  haligi, 
at  pinanganlang  Boaz.  22  At  sa  dulo  ng 
mga  haligi  ay  may  Iilang  gawa :  sa  gayo'y 
ang    gawa    sa   mga    haligi    ay    natapos. 

23  At  kaniyang  ginawa  ang  binubong  da- 
gat  na  may  sampuong  siko  mula  sa  labi't 
labi,  na  lubos  na  mabilog,  at  ang  taas 
limang  siko :  at  isang  lubid  na  may  ta- 
tlong puong  siko  na  umiikot  sa  palibot. 

24  At  sa  ilalim  ng  labi  sa  palibot  may 
mga  kulukutiing  bilog  na  pumipihit  sa 
palibot,  na  sampuo  sa  bawa't  siko,  na 
kinukulong  ang  dagat  sa  palibot :  ang  mga 
kulukutiin  ay  dalawang  hanay,  na  mga 
bubo  ng  buboiu  ang  binubong  dagat.  25  Na- 
katayo  ang  dagat  sa  labing  dalawang  baka  : 
ang  tatlo'y  tumitingin  sa  dakong  hilaga- 
an  ;  ang  tatloS*  tumitingin  sa  dakong  ka- 
lunuran ;  ang  tatlo'y  tumitingin  sa  dakong 
timugan,  at  ang  tatlo'y  tumitingin  sa  da- 
kong silanganan  :  at  ang  dagat  ay  napapa- 
tong  sa  mga  yaon,  at  ang  lahat  na  hulihan 
ng  mga  yaon  ay  nasa  loob.  2S  At  ang 
kapal  ?2^  dagat  ay  isang  dangkal;  at  ang 
labi  noon  ay  yaring  gaya  ng  labi  ng  isang 
tasa,  gaya  ng  bulaklak  ng  lila  :  naglululan 
ng  dalawang  libong  bato.^  87  At  siya'y 
gumawa  ng  sampuong  tungtungang  tanso  : 
apat  na  siko  ang  haba  ng  bawa't,  isa  at 


*   |3ato,  ay  umv  lablng-apat  na  salop. 


7.  51 


I.  MGA  HAEI. 


353 


apat  na  siko  ang  luang,  at  tatlong  siko 
ang  taas.  28  At  ang  pagkayari  ng  mga 
tungtungan  ay  ganitong  paraan :  may  mga 
kagayakan  na  mga  nasa  pag-itan  ng  mga 
sugpong :  29  at  sa  mga  kagayakan  na 
nasa  pag-itan  ng  mga  sugpong  ay  may  mga 
leon,  mga  baka,  at  mga  kerubin  at  sa 
itaas  ng  mga  sugpong  ng  tungtungan  kung 
paano  sa  ibabaw  gay  sa  ilalim  ng  mga 
leon,  at  mga  baka,  ay  may  mga  girnalda 
na  pangbiting  gawa.  SO  At  bawa^t  tung- 
tungan ay  may  apat  na  gulong  na  tanso, 
at  mga  ejeng  tanso:  at  ang  apat  na  paa 
noo'y  may  mga  agapay  :  sa  ilalim  ng  hu- 
gasan  ay  may  mga  agapay  na  binubo,  na 
may  mga  girnalda  sa  siping  ng  bawa't  isa. 
31  At  ang  bunganga  noo'y  nasa  loob  ng 
kapitel,  at  ang  taas  may  isang  siko  :  at  ang 
bunganga  noo'y  mabilog  ayon  sa  pagkayari 
ng  haligi,  na  may  isang  siko't  kalahati  :  at 
sa  bibig  naman  noo ^  i^ay  mga  ukit,  at  ang 
kanilang  mga  kagayakan  ay  kuadrado, 
hindi  mabilog.  32  At  ang  apat  na  gulong 
ay  nasa  ilalim  ng  mga  kagayakan ;  at  ang 
mga  eje  ng  mga  gulong  ay  nasa  tung- 
tungan: at  ang  taas  ng  bawa^t  gulong 
ay  isang  siko  at  kalahati.  33  At  ang 
pagkagawa  ng  mga  gulong  ay  gaya  ng 
pagkagawa  ng  mga  gulong  ng  karro  :  ang 
kanilang  mga  eje,  at  ang  kanilang  mga 
Uanta,  at  ang  kanilang  mga  rayos,  at  ang 
kanilang  mga  kubo  ay  pawang  binubo. 
34  At  may  apat  na  agapay  sa  apat  na 
panulok  ng  bawa't  tungtungan :  ang  mga 
agapay  ay  kapieza  ng  tungtungan.  35  At 
sa  ibabaw  ng  tungtungan  ay  may  isang 
bakod  na  mabilog  na  may  kalahating  siko 
ang  taas:  at  sa  ibabaw  ng  tungtunga^y 
nandoon  ang  mga  pang-agapay,  ang  mga 
kagayakan  ay  kapieza  noon.  36  At  sa 
mga  lamina  ng  mga  pang-agapay  noon  at  sa 
mga  kagayakan  noon,  kaniyang  inukitan 
ng  mga  kerubin,  mga  leon,  at  mga  puno 
ng  palma,  ayon  sa  pag-itan  ng  bawa't  isa, 
na  may  mga  girnalda  sa  palibot.  37  Ayon 
sa  paraang  ito  ay  kaniyang  ginawa  ang 
sampuong  tungtungan :  lahat  ng  mga 
yaon  ay  iisa  ang  pagkabubo,  iisa  ^  ang 
sukat,  at  iisa  ang  hichura.  38  At  siya'y 
gumawa  ng  sampuong  hugasan  na  tanso  : 
isang  hugasan  ay  naglalaman  ng  apat  na 
puong  bato"^ :  at  bawa't  hugasan  ay  may 
apat  na  siko :  at  sa  bawa't  isa  sa  sampuong 
tungtungan  ay  isang  hugasan.  39  At  ka- 
niyang inilagay  ang  mga  tungtungan,  lima 
sa  kanang  tagiliran  ng  bahay,  at  lima  sa 


kaliwang  tagiliran  ng  bahay :  at  kaniyang 
inilagay  ang  dagat  sa  tagilirang  kanan  ng 
bahay  sa  dakong  silanganan,  na  dakong 
timugan.  40  At  ginawa  ni  Hiram  ang 
mga  hugasan,  at  ang  mga  pala,  at  ang  mga 
raankok.  Gayon  tinapos  gawin  ni  Hiram 
ang  lahat  na  gawa  na  kaniyang  ginawa 
para  sa  haring  Solomon,  sa  bahay  ng  Pa- 
NGINOON :  41  ang  dalawang  haligi,  at 
ang  dalawang  kabilugan  ng  mga  kapitel 
na  nasa  dulo  ng  mga  haligi ;  at  ang  dala- 
wang yaring  lambat  na  tumatakip  sa 
dalawang  kabilugan  ng  mga  kapitel  na 
nasa  dulo  ng  mga  haligi ;  42  at  ang  apat 
na  raang  granada  para  sa  dalawang  ya- 
ring lambat ;  ang  dalawang  hanay  na 
granada  para  sa  bawa't  yaring  lambat, 
upang  tumakip  sa  dalawang  kabilugan  ng 
mga  kapitel  na  nasa  dulo  ng  mga  haligi ; 
43  at  ang  sampuong  tungtungan,  at  ang 
sampuong  hugasan  sa  ibabaw  ng  mga 
tungtungan;  44  at  ang  isang  dagat,  at 
ang  labing  dalawang  baka  sa  ilalim  ng 
dagat;  45  at  ang  mga  paliok,  at  ang 
mga  pala,  at  ang  mga  mankok :  lahat  ng 
kasangkapang  ito  na  ginawa  ni  Hiram 
para  sa  haring  Solomon,  sa  bahay  ng 
Panginoon,  ay  pawang  tansong  binuli. 
46  Sa  kapatagan  ng  Jordan  ay  mga  bi- 
nubo ng  hari,  sa  malagkit  na  lupa  na  nasa 
pag-itan  ng  Sukot  at  ng  Zaretan.  47  At 
iniwan  ni  Solomon  ang  lahat  na  kasang- 
kapan  na  hindi  tinimbang,  sapagka't  to- 
toong  napakarami :  ang  timbang  ng  tanso 
ay  hindi  makukuro.  48  At  ginawa  ni 
Solomon  ang  lahat  na  kasangkapan  na 
nasa  bahay  ng  Panginoon  :  ang  gintong 
altar,  at  ang  dulang  na  ginto  na  kinaro- 
roonan  ng  tinapay  na  handog;  49  at 
ang  mga  kandelero  na  taganas  na  ginto 
na  lima  sa  dakong  kanan,  at  lima  sa 
kaliwa  sa  harap  ng  orakulo ;  at  ang  mga 
bulaklak,  at  ang  mga  ilawan,  at  mga 
gunting  na  ginto  ;  50  at  ang  mga  kopa, 
at  ang  mga  gunting,"  at  ang  mga  mankok, 
at  ang  mga  panandok,  at  ang  mga  pang- 
suob,  na  taganas  na  ginto ;  at  ang  mga 
kawit  na  ginto  maging  ang  sa  mga  pin- 
tuan  ng  bahay  sa  loob,  na  pinakasantong 
lugar,  at  ang  sa  mga  pinto  ng  bahay,  ng 
templo.  51  Ganito  natapos  ang  boong 
gawa  ng  haring  Solomon  na  ginawa  sa 
bahay  ng  Panginoon.  At  ipinasok  ni 
Solomon  ang  mga  bagay  na  itinalaga  ni 
David  na  kaniyang  ama,  aug  pilak  at  ang 
ginto,  at  ang  mga  kasangkapan,  at  mga 


*  Bato,  ay  may  labing-apat  na  salop. 


364 


L  MGA  HAEI. 


)1 


ipinasok  sa  mga  silid  ng  kayamauan  ng 
bahay  ng  PanSinoon. 

8Ng  magkagayo'y  |)inisan  ni  Solomon 
ang  mga  matanda  ng  Israel,  at  ang 
lahat  na  puno  sa  mga  angkan,  ang  mga 
pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga  niagulang 
ng  mga  anak  ng  Israel,  sa  liaring  Solomon 
sa  Jerusalem,  upang  isampa  ang  kaban 
ng  tipan  ng  Panoinoon  sa  ciudad  ni 
David  na  siyang  Zion.  2  At  ang  lahat 
na  lalaki  sa  Israel  ay  nagpipisan  kay 
haring  Solomon  sa  kapistahan,  sa  buan  ng 
Etanim,  na  siyang  ikapitong  buan.  3  At 
ang  lahat  na  matanda  sa  Israel  ay  napa- 
roon,  at  binuhat  ng  mga  sacerdote  ang 
kaban.  4  At  kanilang  isinampa  ang  k?.- 
ban  ng  PanGinoon,  at  ang  dampa  ng 
kapisanan,  at  ang  lahat  na  santong  ka- 
sangkapan  na  nasa  Dampa  ;  isinampa  ang 
mga  ito  ng  mga  sacerdote  at  ng  mga 
Levita.  5  At  ang  haring  Solomon  at 
ang  boong  kapulungan  ng  Israel  na 
nagpipisan  sa  kaniya,  ay  mga  kasama 
niya  sa  harap  ng  kaban,  na  naghahayin 
ng  mga  tupa  at  mga  baka,  na  di  ma- 
sasaysay  o  mabibilang  man  dahil  sa 
karamihan.  6  At  ipinasok  ng  mga  sacer- 
dote ang  kaban  ng  tipan  ng  Pangikoon 
sa  lugar  niya,  sa  loob  ng  orakulo  ng  bahay, 
sa  pinakasantong  lugar,  sa  ilalim  ng  mga 
pakpak  ng  mga  kerubin.  7  Sapagka't 
nangakabuka  ang  mga  pakpak  n^  mga 
kerubin  sa  lugar  ng  kaban,  at  ang  mga 
kerubin  ay  nagpapalilim  sa  kaban  at  sa 
mga  pinga  noon  sa  ibabaw.  8  At  ang 
mga  pinga  ay  totoong  mahaba,  na  ang 
mga  dulo  ng  mga  pinga  ay  nakikita  mula 
sa  santong  lugar  sa  harap  ng  orakulo ; 
nguni't  hindi  mga  nakikita  sa  labas:  at 
nandoon  hangang  sa  araw  na  ito.  9  Wa- 
lang  ano  mang  bagay  sa  kaban  liban  sa 
dalawang  tablang  bato  na  inilagay  ni 
Moises  doon  sa  Horeb,  ng  ang  Pa:nginoon 
ay  gumawa  ng  tipan  sa  mga  anak  ng 
Israel,  ng  sila'y  lumabas  sa  iupain  ng 
Egipto.  lo  At  nangyari,  ng  ang  mga 
sacerdote  ay  lumabas  sa  santong  lugar, 
na  napuno  ng  alapaap  ang  bahay  ng  Pa- 
nGinoon,  11  na  ano  pa't  ang  mga  sa- 
cerdote ay  hindi  makatayo  upang  raama- 
hala  dahil  sa  alapaap:  sapagka't  pinuno 
ng  kalualhatian  ng  PakSikoon  ang  bahay 
ng  Panginoon. 

12  Ng  magkagayo'y  nagsaliia  si  Solo- 
mon: Ang  Pakgixoo'y  nagsabi  na  si- 
ya'y  tatahan  sa  salimuot  na  kadiliman. 
IS  Tunay  na  ako^y  nagtayo  sa  iyo  ng  isang 
bahay  na  tahanan,  ng  isang  lugar  upang 


iyong  tahanan  magpakailau  man.  14  At 
ipinihit  ng  hari  ang  kaniyang  mnkha,  at 
binaebasan  ang  boong  kapulungan  ng 
Israel :  at  ang  boong  kapulungan  ng  Is- 
rael ay  tumayo.  15  At  kaniyang  sina- 
bing :  Purihin  ang  Panginoon,  ang 
Dios  ng  Israel,  na  nagsalita  ng  kaniyang 
bibig  kay  David  na  aking  ama,  at  tinu- 
pad  ng  kaniyang  kamay,  na  sinabing: 
16  Mula  ng  araw  na  aking  ilabas  ang 
aking  bayang  Israel  sa  Egipto,  hindi  ako 
pumili  ng  ciudad  sa  lahat  ng  angkan  ng 
Israel  upang  magtayo  ng  bahay,  upang 
ang  aking  pangalan  ay  dumoon;  nguni't 
aking  pinili  si  David  upang  maging  sa 
aking  bayang  Israel.  17  Nasa  puso  nga 
ni  David  na  aking  ama  ang  ipagtayo  ng 
isang  bahay  ang  pangalan  ng  Panginoon, 
ang  Dios  ng  Israel.  IS  Nguni't  sinabi  ng 
PanGiis'OON  kay  David  na  aking  ama : 
Sa  paraang  nasa  iyong  puso  ang  ipagtayo 
ng  isang  bahay  ang  aking  pangalan, 
mabuti  ang  iyong  ginawa  na  inakala  mo 
sa  iyong  puso  :  19  gayon  ma'y  hindi  mo 
itatayo  ang  babay ;  kungdi  ang  iyong  anak 
na  lalabas  sa  iyong  mga  balaicang,  siyang 
magtatayo  ng  bahay  para  sa  aking  pa* 
ngalan.  20  At  pinagtibay  ng  PanGinoon 
ang  kaniyang  salita  na  kaniyang  sinalita : 
sapagka't  ako'y  nagbangon  na  kahalili  ni 
David.na  aking  ama,  at  umupo  sa  luklukan 
ng  Israel,  gaya  ng  ipinangako  ng  Pangi- 
NOON,  at  nagtayo  ako  ng  bahay  para  sa 
pangalan  ng  Panginoon,  ng  Dios  ng  Is- 
rael. 21  At  dooV  aking  ipinaghanda  ng 
isang  lugar  ang  kaban,  na  kinaroroonan 
ng  tipan  ng  Panginoon,  na  kaniyang 
ginawa  sa  ating  mga  magulang,  ng  kani- 
yang ilabas  sila  sa  Iupain  ng  Egipto. 

22  At  si  Solomon  ay  tumayo  sa  harap 
ng  altar  ng  PanGinoon,  sa  harap  ng 
boong  kapulungan  ng  Israel,  at  iniunat 
ang  kaniyang  mga  kamay  sa  langit : 
23  at  kaniyang  sinabing :  Oh  Pangi- 
NOONG  Dios  ng  Israel,  walang  Dios  na 
gaya  mo,  sa  langit  sa  itaas,  o  sa  lupa  sa 
ibaba ;  na  siyang  nag-iingat  ng  tipan  at 
ng  kaawaan  sa  iyong  mgaalipin,  na  luma- 
lakad  sa  harap  mo  ng  kanilang  boong 
puso :  24  na  siyang  nag-ingat  sa  iyong 
aliping  kay  David  na  aking  ama  ng  iyong 
ipinangako  sa  kaniya :  oo,  ikaw  ay  nag- 
salita ng  iyong  bibig,  at  tinupad  mo  ng 
iyong  kamay,  gaya  sa  ajaw  na  ito. 
25  Ngayon  nga,  Oh  Panginoon,  Dios  ng 
Israel,  ingatan  mo  sa  iyong  aliping  kay 
David  na  aking  ama  ang  iyong  ipinangako 
sa    kaniya,    na    iyong    sinabing:     lllndi 


B.  46 


I.  MGA  HAPJ. 


355 


magkukulang  sa  iyo  Dg  tawo  sa  aking 
paningin,  upang  umupo  aa  luklukan  ng 
Israel ;  kimg  ang  iyong  mga  anak  lamang 
ay  mag-iingat  ng  kanilang  lakad,  upang 
lumakad  sa  harap  ko  gay  a  ng  inilakad 
mo  sa  harap  ko.  26  Ngayon  nga,  Oh 
Bios  ng  Israel,  isinasamo  ko  sa  iyo  na 
papangyarihin  mo  ang  iyong  salita  na 
iyong  sinalita  sa  iyong  aliping  kay  David 
na  aking  ama.  27  iNguni't  katotohanan 
bang  tatalian  ang  Dios  sa  lupa?  narito, 
ang  langit  at  ang  langit  ng  mga  langit 
ay  liindi  ka  makaya ;  \  gaano  pa  ng 
bahay  na  ito  na  aking  itinayo  !  28  Ga- 
yon  ma'y  iyong  pagpitaganan  ang  dala- 
ngin  ng  iyong  alipin,  at  ang  kaniyang 
pamanhik,  Oh  Panginoong  aking  Dies, 
na  duminig  ng  daing  at  ng  dalangin  na 
idinadalangin  ng  iyong  alipin  sa  harap 
mo  sa  araw  na  ito  :  29  na  ano  pa't  ang 
iyong  mga  mata  ay  idilat  sa  dakong  bahay 
na  ito  gabi  at  araw,  sa  dakong  iyong 
sinabing:  Ang  aking  pangalan  ay  do- 
roon,  upang  dingin  ang  panalangin  na 
idadalangin  ng  iyong  alipin  sa  dakong 
lugar  na  ito.  30  At  dingin  mo  ang  pa- 
manhik ng  iyong  alipin,  at  ng  iyong 
bayang  Israel,  pagka  silaS''  mananalangin 
sa  dakong  ito  :  oo,  dingin  mo  sa  langit  na 
iyong  talianang  lugar;  at  pagka  iyong 
narinig,  patawarin  mo.  31  Kung  ang 
isang  tawo  ay  magkasala  laban  sa  kani- 
yang kapua,  at  papanurapain  siya  upang 
siya  y  sumumpa,  at  siya'y  pumarito  at 
manumpa  sa  harap  ng  iyong  altar  sa 
bahay  na  ito :  32  dingin  mo  nga  sa 
langit,  at  iyong  gawin,  at  hatulan  mo  ang 
iyong  mga  alipin,  na  iyong  parusahan 
ang  mga  masama,  upang  iyong  dalhin 
ang  kaniyang  lakad  sa  kaniyang  sariling 
ulo ;  at  patotohanan  ang  banal,  upang 
bigyan  siya  ng  ayon  sa  kaniyang  kaba- 
nalan.  33  Pagka  ang  iyong  bayang  Israel 
ay  masugatan  sa  harap  ng  kaaway,  dahil 
sa  siWy  nagkasala  laban  sa  iyo ;  kung 
sila'y  magbalik  sa  iyo,  at  isaysay  ang 
iyong  pangalan,  at  dumalangin  at  ma- 
manhik  sa  iyo  sa  bahay  na  ito  :  34  din- 
gin mo  nga  sa  langit,  at  ipatawad  mo 
ang  sala  ng  iyong  bayang  Israel,  at  dal- 
hin mo  sila  uli  sa  lupain  na  iyong  ibinigay 
sa  kanilang  mga  magulang.  35  Pagka  ang 
langit  ay  nasarhan,  at  walang  ulan,  dahil 
sa  sila*y  nagkasala  laban  sa  iyo ;  kung 
sila'y  dumalangin  sa  dako  ng  lugar  naito, 
at  saysayin  ang  iyong  pangalan,  at  iwan 
ang^  kanilang  kasalanan,  pagka  iyon  pinig- 
hati  sila :     38  dingin  mo  nga  sa  langit,  at 


ipatawad  mo  ang  sala  ng-  iyong  mga 
alipin,  at  ng  iyong  bayang  Israel,  na 
iyong  tuturuan  sila  ng  mabuting  daan 
na  kanilang  lalakaran ;  at  magsugo  ka  ng 
ulan  sa  iyong  lupain  na  iyong  ibinigay  sa 
iyong  bayan  na  pinakamana.  37  Kung 
magkaroon  sa  lupain  ng  kagutom,  kung 
magkaroon  ng  salot,  kung  magkoroon  ng 
pagkalanta,  o  amag,  balaug  arbeli  o  balang 
chasil ;  kung  kulungin  sila  ng  kanilang 
kaaway  Ba  lupain  ng  kanilang  mga  ciu- 
dad  ;  ano  mang  salot,  ano  mang  sakit  na 
magkaroon ;  38  ano  mang  dalangin  at  pa- 
manhik na  gawin  ng  sino  mang  tawo,  o  ng 
iyong  boong  bayang  Israel,  na  makikilala 
ng  bawa't  tawo  ang  salot  sa  kaniyang  sari- 
ling puso,  at  iuunat  ang  kaniyang  mga  ka- 
may  sa  dako  ng  bahay  na  ito  :  39  dingin 
mo  nga  sa  langti  na  iyong  tahanang  lugar, 
at  ikaw  ay  magpatawad,  at  gumawa,  at 
gumanti  ka  sa  bawa't  tawo  ayon  sa  lahat  ni- 
yang  mga  lakad  na  ang  puso  ay  iyong  naki- 
kilala ;  (sapagka't  ikaw,  ikaw  lamang  ang 
nakakakilala  ng  mga  puso  ng  lahat  ng 
anak  ng  mga  tawo) ;  40  upang  sila'y 
matakot  sa  iyo  sa  lahat  ng  araw  na  kani- 
lang ikabubuhay  sa  lupain  na  iyong  ibini- 
gay sa  aming  mga  magulang.  41  Bukod 
dito'y  tungkol  sa  taga  ibang  lupa,  na 
hindi  sa  iyong  bayang  Israel,  pagka  siya'y 
magbubuhat  sa  isang  malayong  lupain 
dahil  sa  iyong  pangalan ;  42  (sapagka't 
kanilang  maririnig  ang  iyong  dakilang 
pangalan,  at  ang  iyong  makapangyarihang 
kamay,  at  ang  iyong  unat  na  kamay); 
pagka  siya'y  paririto  at  dadalangin  sa 
dako  ng  bahay  na  ito ;  43  dingin  mo  sa 
langit  na  iyong  tahanang  lugar,  at  gawin 
mo  ang  ayon  sa  lahat  na  idalangin  sa  iyo  ng 
taga  ibang  lupa ;  upang  makilala  ng  lahat 
ng  bayan  sa  lupa  ang  iyong  pangalan,  ng 
matakot  sa  iyo  gaya  ng  iyong  bayang 
Israel,  at  upang  kanilang  makilala  na  ang 
bahay  na  ito  na  aking  itinayo  ay  tinata- 
wag  sa  pamamag-itan  ng  iyong  pangalan. 
44  Kung  ang  iyong  bayan  ay  lumabas  sa 
pakikipagbaka  laban  sa  kanilang  kaaway, 
saan  mo  man  sila  suguin,  at  manalangin  sa 
Panginoon  sa  dako  ng  ciudad  na  iyong 
pinili,  at  sa  dako  ng  bahay  na  aking  iti- 
nayo para  sa  iyong  pangalan :  45  dingin 
mo  nga  sa  langit  ang  kanilang  dalangin  at 
ang  kanilang  pamanhik,  at  alalayan  mo 
ang  kanilang  usap.  46  Kung  sila'y  mag- 
kasala laban  sa  iyo,  (sapagka't  walang 
tawo  na  di  nagkakasala)  at  ikaw  aymaga- 
lit  sa  kanila,  at  ibigay  mo  sila  sa  kaaway, 
na  ano  pa't  sila'y  dalhing  bihag  sa  lupain 


356 


I.  MGA  HAEI, 


46 


iig  kaaway  sa  malayo  o  sa  m-iglapit ; 
47  gayon  ma'y  kiiiig  sila'y  magbiilay 
sa  kaniiaDg  sarili  sa  liipain  lui  jjag- 
dadalhang  biliag  sa  kaiiila,  at  magbalik 
loob,  at  mamaniiik  -^a  lyo  ta  lii:;aing 
pinagdallian  sa  kanila  na  biliag.  na  mag- 
sabirig:  Kami  ay  nagka.-a]a,  kami  ay 
gumawa  iig  kalikuaii,  kami  ay  .^amawa 
Dg  kasam-an ;  4S  kiing  siki'y  inagbalik 
sa  iyo  ng  boong  pnso  niki  at  iig  booiig 
kalulua  nila  sa  lupaln  Dg  kanilang  mga 
kaaway,  na  nagdaki  sa.  kaniking  binag,  at 
manaUiiigin  sa  iyo  sa  dako  ng  kaniking 
iupain,  na  iyong  ibinigay  sa  kaniking  mga 
magulang,  ng  ciudad  na  iyong  pinili,  at 
ng  babay  na  aking  itinayo  j:>ara  sa  iyong 
pangalan:  49  dingin  mo  nga  ang  kani- 
lang dalangin  at  ang  kaniking  pamanhik 
sa  langit  na  iyong  talianang  liigar,  at  ala- 
layan  mo  ang  kanilang  usap ;  50  at  pa- 
tawarin  mo  ang  iyong  bayan,  na  nagkasa- 
la  laban  sa  iyo,  at  ang  lajiat  nilang  pag- 
salangsang  na  kanilang  isinalangsang  la- 
ban  sa  iyo ;  at  maliabag  ka  sa  kanila  sa 
harap  noong  mga  nagdalang  biliag  sa 
kanila,  upang  sila'y  maliabag  sa  kanila : 
51  sapagka't  sila'y  iyong  bayan  at  iyong 
mana,  na  iyong  inilaba^  sa  Egipto  sa 
gitna  ng  liurnong  bakal :  52  upang  ang 
iyong  mga  mata'y  madilat  sa  pamanhik 
ng  iyong  alipin,  at  sa  pamanhik  ng  iyong 
bayang  Israel,  ng  iyong  dingin  siia  sa  ano 
mang  panahong  kanilang  idaing  sa  iyo. 
53  Sapagka't  iyong  nsga  iniliiwalay  sa 
gitna  ng  lahat  ng  bayan  sa  lupa  npang 
maging  iyong  mana,  gaya  ng  iyong  sina- 
lita  sa  pamamag-itan  ni  Aloises  na  iyong 
alipin,  ng  iyong  ilabas  ang  aming  mga 
magulang  sa  Egipto,  Oh  Pangi noong 
Dios, 

54  At  nangyari,  na  pagkatapos  ni  Solo- 
mon na  makapanalangin  nitong  lahat  na 
dalangin  at  pamanhik  sa  Pangikoon,  si- 
ya'y  nagtindig  mala  sa  harap  ng  altar  ng 
Panginoon,  sa  pagkalohod  ng  kaniyang 
mga  tuliod  na  ang  kaniyang  mga  kamay 
ay  nakaunat  sa  langit.  55  At  siya'y  tu- 
mayo,  at  binasbasan  ang  boong  kapiilo- 
ngan  ng  Israel,  na  malakas]  na  voces,  na 
sinabing:  58  Purihin  ang  Panginoo;: 
na  nagbigay  kapahingahan  sa  kaniyang 
bayang  Israel,  ayon  sa  lahat  na  kaniyang 
ipinangako:  walang  nagkulang  na  isaiig 
salita  sa  lahat  niyang  iMabuting  pangako, 
na  kaniyang  ipinangako  sa  pamamag-itan. 
ni  Moises  na  kaniyang  lingkoiL  57  Su- 
maatin  ang  Panginooxg  ating  Dios,  kung 
paanong  siya'y  sumaating  mga  magulang : 


huag  niya  tayong  iwan  o  pabayaan  man; 
53  upang  kaniyang  iliilig  ang  ating  mga 
}iU:io  sa  kaniya,  upang  lumakad  sa  lahat 
ng  kaniyang  mga  daan,  at  ingatan  ang 
kaniyang  mga  utos,  at  ang  kaniyang  jnga 
paiatuntunan,  at  ang  kaniyang  mga  kalia- 
tulan,  na  kaniyang  iniutos  sa  ating  mga 
magulang.  5t>  At  ang  mga  salitang  it) 
na  aking  ipinamanhik  sa  harap  ng  Pa- 
NGIXOON  ay  mala])itsa  Panginoong  ating 
Dios  araw  at  gabi,  na  kaniyaisg  alalayan 
ang  usap  ng  kaniyang  alipin,  at  ang  usap 
ng  kaniyang  bayang  Israel,  ayon  sa  kai- 
langan  sa  araw-araw  :  6i)  upang  malaman 
ng  lagat  na  bayan  sa  lupa,  na  ang  Pangi- 
NOON  ay  sly  ang  Dios :  wala  ng  iba.  ®i  Ka- 
ya't  maging  lubosang  iny.'ng  puso  sa  Pa- 
NGInoong  ating  Dios,  upang  lumakad  sa 
kaniyang  mga  palatuntunan,  at  upang  i- 
ngatan  ang  kaniyang  mga  utos,  gaya  sa 
araw  na'ito.  62  At  ang  hari,  at  ang  boong 
Israel  na  kasama  niya,  ay  naghandog  ng 
hayin  sa  harap  ng  Pakgikoon.  63  At 
naghandog  si  Solomon  ng  haying  mga  ban- 
dog tungkol  sa  kapayapaan  na  kaniyang 
inihandog  sa  PangiinOON,  na  dalawang 
puo't  dalawang  libong  mga  baka,  at  isaiig 
daan  at  dalawang  puong  libong  mga  tu;)a, 
Ganito  nagtalaga  ang  hari  at  ang  laliat 
na  anak  ng  Israel  sa  bahay  ng  Pangi- 
'N00i<(.  64  Ng  arav/  ding  yaon  ay  pina- 
paging  santo  ng  liaii  ang  gitna  ng  loo  ban 
na  nasa  harap  ng  baliay  ng  PANGiNOOisr, 
sapagka^t  doon  niya  inihandog  ang  han- 
dug  na  susunugin,  at  ang  bandog  na  lia- 
rina,  at  ang  taba  ng  mga  bandog  tungkol 
sa  kapayapaan :  sapagka't  ang  tansong 
altar  na  nasa  harap  n.g  Pangi  noon  ay  to- 
toong  maliit  na  hindi  magka^sia  doon  ang 
bandog  na  susunugin,  at  ang  bandog  na 
harina,  at  ang  taba  ng  mga  bandog  tungkol 
sa  kapayapaan.  65  Sa  gayo'y  ipinagdi- 
wang  ni  Solomon  angkapistahan  ng  pana- 
hong yaon.  at  ng  boong  Israel  na  kasania 
niya,  isang  makiking  kapulungan  na  nmla 
sa  |)asnkan  sa  HiGuat  bangang  sa  batis  ng 
Egipto,  sa  harap  ng  Panginoong  ating 
Dios,  na  pitong  araw  at  pitong  araw,  sa 
makatuid  baga'y  labin.g  apat  na  araw. 
86  Ng  ikawalong  araw  kaniyang  pinapag- 
paalain  ang  bayan,  at  kanilang  binasbasan 
ang  hari,  at  naparoon  sa  kanilang  mga 
dam  pa  na  galak  at  may  ma^^ayang  puso 
dahil  sa  lahat  na  kabutihan  na  ipinakita 
ng  Panginoon  kay  David  na  kaniyang 
alipin,  at  sa  Israel  na  kaniyang  bayan. 
O  '^^^  nangyari,  ng  matapos  ni  Solomon 
^     ang  pagtatayo  ng  bahay  ng  Pangi- 


9.  M 


I.  MGA  HAEI. 


357 


NOON,  at  Kg  baliay  ng  hari,  at  ang  laliat 
na  nasa  ni  Solomon  na  kaniyang  kinalii- 
lugurang  gavvaii,  2  na  ang  Panginoo^y 
napakita  kay  Solomon  na  ikalawa,  gaya 
ng  siya'y  pakita  sa  kaniya  sa  Gibeon. 
S  At  sinabi  ng  Panginoon  sa  kaniyang : 
Aking  narinig  ang  iyong  panalangin  at 
ang  iyong  paraanliik  na  iyong  ginavf  a  sa 
barap  ko :  aking  pinapaging  santo  ang 
bahay  na  ito  na  iyong  itinayo,  upang 
ilagay  ang  aking  pangalan  magpakai- 
lan  man;  at  ang  aking  mga  mata, 
at  ang  aking  pnso  ay  doroong  palagi. 
4  At  tungkol  sa  iyo,  kung  ikaw  ay  lalakad 
sa  barap  ko,  gaya  ng  inilakad  ni  David, 
na  iyong  ama,  sa  pagtatapat  ng  puso  at  sa 
kabanalan,  na  gumawa  ng  ayon  sa  labat 
ng  aking  iniutos  sa  iyo,  at  iingatan  ang 
aking  mga  palatuntiman  at  ang  aking 
mga  kabatnlan :  5  akin  ngang  itatatag 
ang  luklnkan  ng  iyong  kaharian  sa  Israel 
magpakailan  man,  ayon  sa  aking  ipina- 
ngakb  kay  David  na  iyong  araa,  na  sina- 
bing:  Hindi  magkuknlang  sa  iyo  ng 
lalaki  sa  liiklukan  ng  Israek  eNguni't 
kung  kayo  ay  hibiwalay  sa  pagsunod  sa 
akin,  kayo  o  ang  inyong  mga  anak,  at 
hindi  susundin  ang  aking  mga  utos,  at 
ang  aking  mga  palatontunan,  na  aking 
inilagay  sa  barap  ninyo,  kungdi  kayo'y 
yayaon  at  maglilingkod  sa  ibang  mga 
dios,  at  sasamba  sa  kanila :  7  akin  ngang 
ihibiwalay  ang  Israel  sa  lupain  na  aking 
ibinigay  sa  kanila;  at  ang  babay  na  ito 
na  aking  pinapaging  santo  para  sa  aking 
pangalan,  aking  ibabagis  sa  aking  pani- 
ngin ;  at  ang  Israel  ay  magiging  kawikaan 
at  kabiruan  sa  gitna  ng  labat  ng  bayan : 
8  at  baga  man  ang  bahay  na  ito  ay  to- 
toong  mataas,  gayon  ma'y  ang  bawa't 
raagdaau  sa  kaniya  ay  magtataka  at  siisut- 
sot  at  kanilang  sasabibing :  ^Eakit 
ginawa  ng  Panginoon  ang  ganito  sa 
iupaing  ito,  at  sa  bahay  na  ito?  9  At 
silaV  sasagc  t:  Sapagka't  kanilang  iniwan 
ang  Panginoong  kanilang  Dios  na  nag- 
labas  sa  kanilang  magiilang  sa  lupain  ng 
Egipto,  at  nangbawak  sa  ibang  mga  dios, 
at  mga  sinamba  nila,  at  mga  pinagling- 
kuran  nila:  at  kaya't  dinala  ng  Pangi- 
NOON  sa  kanila  ang  labat  na  kasam-ang 
ito. 

10  At  nangyari,  sa  katapusan  ng  dala- 
wang  puong  taon,  sa  pinagtayuan  ni  Solo- 
mon ng  dalavfang  bahay,  ng  babay  ng 
Pangi:nOON  at  ng  babay  ng  bari,  11  (si 
Hiram  nga  na  bari  sa  Tiro  ay  nag- 
bigay  kay  Solomon   ng   mga  kaboy  na 


cedro,  at  mga  kaboy  na  abeto,  at  ng 
ginto,  ayon  sa  boo  niyang  nasa,)  na 
binigyan  nga  ng  baring  Solomon  si 
Kiram  ng  dalawang  puong  ciudad  sa 
lupain  ng  Galilea.  12  At  lumabas  si  Hi- 
ram sa  Tiro  upano;  tingnan  ang  mga  ciudad 
na  ibinigay  ni  Solomon  sa  kaniya  ;  at  hindi 
niya  mga  minagaling.  lo^  At  kaniyang 
sinabing ;  ;,Auong  mga  ciudad  ito  na 
iyong  mga  ibinigay  sa  akin,  kapatid  ko  ? 
At  tinawag  niyang :  Lupain  ng  Kabul, 
hangang  sa  araw  na  ito.  14  At  nagpasugo 
si  Hiram  sa  bari,  ng  isang  daan  at  dala- 
waag  puong  talentong  ginto. 

15  At  ito  ang  kadahilanan  ng  pulutong 
na  pinaata^  ng  baring  Solomon;  upang 
itayo  ang  babay  ng  Panginoon  at  ang 
kaniyang  babay,  at  ang  Millo,  at  ang  kuta 
sa  Jerusalem  at  ang  Hazor,  at  ang  Megido, 
at  ang  Gezer.  16  Si  Faraong  bari  sa 
Egipto  ay  sumampa,  at  sinakop  an;:^  Gezer, 
at  sinunog  ng  apoy,  at  pinatay  ang  mga 
Kananeo  na  tumataban  sa  ciudad,  at  ibi- 
nigay na  pinaka  bahagi  sa  kaniyang  anak 
na  babay e,  sa  a^^awa  ni  Solomon.  17  At 
itinayo  ni  Solomon  ang  Gezer  at  ang  Bet- 
horon  sa  ibaba,  IS  at  ang  Baalat  at  ang 
Tamar  sa  ilang,  sa  lupain,  19  at  ang 
labat  na  ciudad  na  imbakan  na  tinatan- 
kilik  ni  Solomon,  at  ang  mga  ciudad  sa 
kaniyang  mga  karro,  at  ang  mga  ciudad 
sa  kaniyang  mga  mangangabayo,  at  yaong 
pinagnasaang  pagtayuan  ni  Solomon  para 
sa  kaniyang  mga  kasayahan  sa  Jerusalem, 
at  sa  Lebano,  at  sa  labat  ng  lupain  na 
kaniyang  sakop.  20  Tungkol  sa  boong 
bayan  na  naiwan,  mga  Amorreo,  mga 
Hiteo,  mga  Perizeo,  mga  Hiveo,  at  mga 
Jebuseo,  na  hindi  sa  mga  anak  ng  Israel ; 

21  ang  kanilang  mga  anak  na  naiwan 
pagkamatay  nila  sa  lupain,  na  hindi  na- 
lipol  na  lubos  ng  mga  anak  ng  Israel,  sa 
kanila  nagtindig  si  Solomon  ng  pulutong 
ng    alipin,    hangang    sa    araw    na    ito. 

22  Nguni't  ang  mula  sa  mga  anak  ng 
Israel  ay  hindi  ginawa  ni  Solomon  na  mga 
alipin:  kungdi  sila'y  mga  lalaking  pang- 
baka,  at  kaniyang  mgalingkod,  at  kani- 
yang mga  pangulo,  at  kaniyang  mga  kapi- 
tan,  at^mga  puno  sa  kaniyang  mga  karro,  at 
sa  kaniyang  mga  mangangabayo.  23  Ito 
ang  mga  punong  oficial  na  nasa  gagawin 
ni  Solomon,  limang  daan  at  limang  puo,  na 
nagpupuno  sa  bayan  na  gumagawa  sa  ga- 
gawin. 24  Nguni't  ang  anak  na  babaye 
ni  Faraon  ay  sumampa  mula  sa  ciudad  ni 
David  sa  kaniyang  bahay  na  itinayo  ni 
Solomon  para  sa  kaniya  :  ng  magkagayo'y 


358 


I.  MGA  HART. 


9.  24 


kaniyang  itinayo  ang  Millo.  25  At  ma- 
kaitlo  sa  isang  taon  naghaliandog  si  Solo- 
mon ng  inga  hanclog  na  S'asunngin  at  ng 
mga  handog  tnngkol  sa  kapayapaan  sa  iba- 
baw  Dg  altar  na  kaniyang  itinayo  sa  Pa- 
NGINOON,  na  nagsusunog  ng  kamanyan  na- 
man  sa  altar  na  nasa  harap  ng  Pangixoon. 
Ganoon  niya  tinapos  ang  bahay. 

g^  At  gumawa  ang  liaring  Solomon  ng 
pulntong  ng  mga  sasakyan  sa  Ezion- 
geber  na  nasa  si  ping  ng  Elot,  sa  bayhayin 
iigDagat  na  Mapula,  sa  lupain  ng  Edom. 
27  At  sinugo  ni  Hiram  sa  mga  sasakyan 
ang  kaniyang  mga  alipin.  mga  magda- 
dagat  na  biliasa  sa  dagat,  na  kasama  ng 
mga  alipin  ni  Solomon.  28  At  sila'y 
naparoon  sa  Ofir^  at  nagdala  mula  doon 
ng  ginto,  na  apat  na  raan  at  dalawang 
piiong  talento,  at  dinala  sa  haring  Solo- 
mon. 

^f\  At  ng  marinig  ng  reina  sa  Seba  ang 
S  w  kabantngan  ni  Solomon  tungkol  sa 
pangalan  ng  Panginoon,  siya'y  naparoon 
upang  tikman  niya  siya  ng  mga  mahirap  na 
tanong.  2  At  siyaS'  naparoon  sa  Jerusa- 
lem na  may  maraming  kaakbay,  may  mga 
kamello  na  may  pasang  mga  pabango,  at 
totoong  maraming  ginto,  at  mga  maha- 
lagang  bato :  at  ng  si.Ya'y  dumating  kay 
Solomon  ay  kaniyang  iniiiinga  sa  kaniya 
ang  lahat  na  nasa  kaniyang  puso.  S  At 
isinaysay  ni  Solomon  sa  kaniya  ang  lahat 
niyang  tanong  j  walang  bagay  na  lihim 
sa  liari  na  hindi  niya  isinaysay  sa  kaniya. 
4  At  ng  makita  ng  reina  sa  Seba  ang 
boong  karunungan  ni  Solomon,  at  ang 
bahay  na  kaniyang  itinayo,  5  at  ang 
fiagkain  sa  kaniyang  dulang,  at  ang  lianay 
ng  kaniyang  mga  alipin,  at  ang  pagharap 
ng  kaniyang  mga  tagapamahala  at  ang 
kanilang  mga  pananamit,  at  ang  kaniyang 
m.ga  kopero,  at  ang  kaniyang  sampahan  na 
kaniyang  sinasampahan  sa  bahay  ng  Pa- 
NGINOON  ;  nawalan  ng  diwa  sirn.  6  At  si- 
nabi  niya  sa  haring:  Tunay  na  balita  ang  a- 
king  narinig  sa  aking  sariling  lupain  tung- 
kol sa  iyong  mga  gawa,  at  sa  iyong  karunu- 
tjgan.  7  Gayoii  ma'y  hindi  ko  pirianivv^alaan 
ang  mga  salita  liangang  sa  ako'y  duma- 
ting, at  nakita  ng  aking  mga  mata:  at, 
oarito,  ang  kalahati  ay  hindi  nasaysay  sa 
akin  :  ang  iyong  karunungan  at  pagkasu- 
iong  ay  higit  kay  sa  kabantugan  na  aking 
narinig.  8  Maginhawa  ang  iyong  mga 
jalaki,  maginhawa  ang  iyong  mga  lingkod 
ua  ito,  na  tumatayong  palagi  sa  harap  mo, 
oi  nakakarinig  ng  iyong  karunungan. 
9  Fuiihin   ang  Pakgixookg  iyon^  Di'v?, 


na  nalulugod  sa  ijo,  upang  ilagay  ka  sa 
luklukan  ng  Israel :  sapagka't  minamahal 
ng  Pangikoon  ang  Israel  magpakailan 
man,  kaya^t  ginawa  ka  niyang  harl,  upang 
gumawa  ng  kahatulan  at  ng  hatol.  10  At 
siya'y  nagbigay  sa  hari  ng  isang  daan  at 
dalawang  puong  talentong  ginto,  at  mga 
pabango  na  totoong  sagana,  at  mga  maha- 
lagang  bato  ;  kilan  ma'y  hindi  nagkaroon 
ng  gayong  kasaganaan  ng  mga  pabango, 
gaya  ng  mga  ito  na  ibinigay  ng  reina  sa 
Seba  sa  haring  Solomon.  11  At  ang  mga 
sasakyan  ni  Hiram  na  nagdala  ng  ginto 
mula  sa  Ofir,  ay  nagdala  ng  saganang 
kahoy  na  almug  at  mga  mahalagang  bato 
mula  sa  Oiir.  12  At  ginawa  na  mga  ha- 
ligi  ng  hari  ang  mga  kahoy  na  almug 
para  sa  bahay  ng  PanGinoon,  at  para  sa 
bahay  ng  hari,  mga  alpa  naman  at  mga 
salterio  para  sa  mga  mang-aawit :  kailan 
ma'y  hindi  dumating  ang  mga  gayong 
kahoy  na  alinug,  o  nakita  man,  hangang 
sa  araw  na  ito.  13  At  ang  haring  Solo- 
mon ay  nagbigay  sa  reina  sa  Seba  ng 
lahat  niyang  nasa,  at  lahat  niyang  hiningi, 
bukod  doon  sa  ibinigay  ni  Solomon  sa 
kaniya  na  kaloob  hari.  Sa  gayo'y  siya'y 
nagbalik,  at  naparoon  sa  kaniyang  sari- 
ling lupain,  siya,  at  ang  kaniyang  mga 
alipin. 

14  Ang  timbang  nga  ng  ginto  na  duma- 
ting kay  Solomon  sa  isang  taon  ay  anim 
na  raan  at  anim  na  puo't  anim  na  talen- 
tong ginto,  15  bukod  doon  sa  dinala  ng 
mga  magsisinamay,  at  sa  kalakal  ng  mga 
mangangalakal,  at  sa  lahat  na  hari  ng 
halohalong  bayan,  at  sa  mga  gobernador 
sa  lupain.  16  At  ang  haring  Solomon  ay 
gumawa  ng  dalawang  daang  lalasag  ua 
pinukpok  na  ginto ;  anim  na  raang  siklong 
ginto  ang  ginamit  sa  bawa't  kalasag. 
17  At  siya\i  gumawa  ng  tatlong  daang 
ibang  kalasag  na  pinukpok  na  ginto  ;  ta- 
tlong librang  ginto  ang  ginamit  sa  bawa't 
kalasag :  at  mga  inilagay  ng  hari  sa  ba- 
hay sa gubat  ng  Lebano.  1 8  Bukod  dito V 
gumawa  ang  hari  ng  isang  malaking  luk- 
hakang  garing,  at  binalot  ng  gintong  pina- 
kamainara.  19  May  anim  na  baitang  sa 
luklukan,  at  ang  piiiakalangit  ng  luklukan 
ay  mabilog  sa  likuran  :  at  may  mga  pina- 
kakamay  sa  bav/a't  tagiliran  sa  siping  ng 
Ingar  ng  upuan,  at  dalawang  leon  ang 
nakatayo  sa  si|)ing  ng  mga  pinakakamay. 
20  At  labing  dalawang  leon  ang  nakatayo 
doon  sa  isang  dako  at  sa  kabilang  dako 
sa  ibabaw  ng  anim  na  baitang :  walang 
HRfjawang  gay  on  ^a  alin  mang  kaharian 


11.  15 


I.  MGA  HAEI. 


359 


21  At  ang  laliat  na  sisidlang  inuman  ng 
haring  Solomon  ay  ginto,  at  ang  lahat  na 
sisidlan  sa  bahay  sa  gubat  ng  Lebano  ay 
taganas  na  ginto :  walang  pilak ;  liindi 
mahalaga  ito  sa  mga  kaarawan  ni  Solo- 
mon.   22  Sapagka't  ang  liari  ay  may  sa 


dagat  na  mga  sasakyan  na  yari  sa  Tar  sis 
na  kasama  ng  mga  sasakyan  ni  Hiram : 
minsan  sa  bawa't  tatlong  taon  ay  nanga- 
galing  ang  mga  sasakyan  na  yari  sa  Tar- 
sis,  na  nagdadala  ng  ginto,  at  pilak,  at 
garing,  at  mga  ungoy,  at  mga  pavo  real. 
2a  Sa  gayo'y  ang  haring  Solomon  ay 
humihigit  sa  laliat  ng  liari  sa  Inpa  sa 
kayamanan  at  sa  karunungan.  24  At 
hinanap  ng  boong  lupa  ang  harapan  ni 
Solomon,  upang  makinig  ng  kaniyang 
karunungan,  na  inilagay  ng  Dios  sa  kani- 
yang puso.  25  At  siWj  nagdadala  ba- 
wa't  isa  ng  kaniyang  kaloob,  na  mga 
sisidlang  pilak,  at  mga  sisidlang  ginto,  at 
damit,  at  sakbat,  at  mga  pabango,  mga 
kabayo,  at  mga  mula,  isang  gayon  taon- 
taon.  26  At  pinisan  ni  Solomon  ang  mga 
karro,  at  ang  mga  mangangabayo :  at 
siya'y  may  isang  libo^t  apat  na  raang  mga 
karro,  at  labing  dalawang  libong  manga- 
ngabayo, na  kaniyang  mga  inilagay  sa 
mga  ciudad  ng  mga  karro,  at  kasama  ng 
hari  sa  Jerusalem.  27  At  ginawa  ng 
hari  na  maging  parang  mga  bate  ang 
pilak  sa  Jerusalem,  at  ang  mga  cedro  ay 
ginawa  niyang  maging  parang  mga  puno 
ng  sikomoro  na  nasa  mababang  lupa, 
daliil  sa  kasaganaan.  28  At  ang  mga 
kabayo  na  tinatankilik  ni  Solomon  ay 
inilabas  sa  Egipto;  at  ang  mga  manga- 
ngalakal  ng  hari  ay  tumangap  sa  kanila 
ng  kawan,  bawa't  kawan  ay  sa  halaga. 
29  At  kanilang  isinasampa  at  inilalabas 
sa  Egipto  ang  isang  karro  sa  halagang 
anim  na  raang  siklong  pilak,  at  ang  isang 
kabayo,  ay  sa  isang  daan  at  limang  puo  ; 
at  gayon  para  sa  lahat  ng  hari  sa  mga 
Hiteo,  at  para  sa  mga  hari  sa  Siria  ay 
kanilang  mga  inilabas  sa  pamamag-itan 
nila. 

II  Ang  haring  Solomon  nga  ay  sumisinta 
ii  sa  maraming  mga  taga  ibang  lupang 
babaye  na  kapisan  ng  anak  ni  Faraon, 
mga  babayeng  Hoabita,  Ammonita,  Edo- 
mea,  Zidonia  at  Hitea ;  2  sa  mga  nacion 
na  sinabi  ng  Pakgixoon  sa  mga  anak  ng 
Israel :  Kayo'y  huag  sisiping  sa  kanila  o 
sila  man  ay  sisiping  sa  inyo :  sapagka't 
walang  pagsalang  kanilang  ililigaw  ang 
inyong  puso  sa  pagsunod  sa  kanilang  mga 
dios :  nasabid  si  Solomon  sa  mga  ito  sa 


pag-sinta.  3  At  siya'y  mairoong  pitong 
daang  asawa,  na  mga  princesa,  at  tatlong 
daang  babaye:  at  iniligaw  ng  kaniyang 
mga  asawa  ang  kaniyang  puso.  4  Sapag- 
ka't  nangyari,  ng  si  Solomon  ay  matanda 
na,  na  iniligaw  ng  kaniyang  mga  asawa 
ang  kaniyang  puso  sa  ibang  mga  dios  :  at 
ang  kaniyang  puso  ay  hindi  dalisay  sa 
PanSinoong  kaniyang  Dios,  na  gaya  ng 
puso  ni  David  ha  kaniyang  araa.  6  Sa- 
pagka't  si  Solomon  ay  sumunod  kay 
Astoret,  diosa  ng  mga  Zidonio  at  sumunod 
kay  Milkom,  na  kasuklamsuklam  ng  mga 
Ammonita.  6  At  gumawa  si  Solomon  ng 
masama  sa  paningin  ng  Panginoon,  at 
hindi  sumunod  na  lubos  sa  PanGinoon, 
na  gaya  ng  ginawa  ni  David  na  kaniyang 
ama.  7  Ng  magkagayo^y  ipinagtayo  ni 
Solomon  ng  mataas  na  lugar  ang  Kemos 
na  kasuklamsuklam  ng  Moab  sa  bundok 
na  nasa  tapat  ng  Jerusalem,  at  ang  Molek, 
na  kasuklamsuklam  ng  mga  anak  ni 
Ammon.  8  At  gayon  ang  ginawa  niya 
para  sa  lahat  niyang  mga  taga  ibang 
lupang  asawa,  na  nagsunog  ng  mga  ka- 
manyan  at  naghayin  sa  kanikanilang 
mga  dios. 

9  At  ang  Panginoo'y  nagalit  kay  So- 
lomon, dahil  sa  ang  kaniyang  puso  ay 
humiwalay  sa  Panginoon,  sa  Dios  ng 
Israel,  na  napakita  sa  kaniyang  maka- 
lawa,  10  at  siyang  nag-utos  sa  kaniya 
tungkol  sa  bagay  na  ito,  na  siya*y  huag 
sumunod  sa  ibang  mga  dios:  nguni't 
hindi  niya  iningatan  ang  iniutos  ng  Pa- 
KGINOON.  11  Kaya^t  sinabi  ng  PanQi- 
NOON  kay  Solomon:^  Sa  paraang  ito'y 
na^awa  mo,  at  hindi  mo  iningatan  ang 
akmg  tipan,  at  ang  aking  mga  palatuntu- 
nan  na  aking  iniutos  sa  iyo,  walang  pag- 
salang aking  hahapakin  ang  kaharian  sa 
iyo,  at  aking  ibibigay  sa  iyong  lingkod. 
12  Gayon  ma'y  sa  iyong  mga  araw  ay 
hindi  ko  gagawin,  alang-alang  kay  David 
na  iyong  ama :  kungdi  sa  kamay  ng  iyong 
anak  aking  hahapakin.  18  Gayon  ma'y 
hindi  ko  hahapakin  ang  boong  ka- 
harian; kungdi  ibibigay  ang  isang  angkan 
sa  iyong  anak  alang-alang  kay  David  na 
aking  lingko(l,  at  alang-alang  sa  Jerusalem 
na  aking  pinili. 

14  At  itinihdig  ng  Panginoon  ang 
isang  kaaway  kay  Solomon,  na  si  Had  ad 
na  Edomeo :  siya*y  sa  binhi  ng  hari  sa 
Edom.  15  Sapagka't  nangyari,  ng  si  Da- 
vid ay  nasa  Edom,  at  si  Joab  na  puno  ng 
hukbo  ay  sumampa  upang  ilibing  ang 
mga  patay,  at  masugatan   ang  lahat  na 


360 


I.  MGA  HAET. 


11.  15 


lalaki  sa  Ed  cm  ;  16  (sapagka^t  si  Joab  at 
ang  boong  Israel  ay  na^ira  roong  anim  na 
buan,  hangang  sa  kaiiivang  naihiwak'iy 
ang  kibat  na  mga  kilaki  sa  Eclom ;)  13  7  na 
si  Hadad  ay  tuniaka^,  fiiyn  at  ang  ilan  Fa 
mga  Edomeong  kasania  niya  na  mga  ali- 
])in  ng  kaniyang  aiiia.  iipaiig  punia'^ok  sa 
Egipto  ;  si  Hadad  nga'y  niunting  bata  pa. 
18  At  sila'y  nagbangoii  mu.la  sa  Midian,  at 
naparoon  sa  Paran :  at  kanilaDg  kinnha 
ang  lalaki  na  kas^ma  nila  sa  Paran,  at 
sila'y  naparcon  sa  Egipto,  kay  Faraon  na 
liari  sa  Egipto;  na  siyang  nagbigay  sa 
kaniya  ng  bahay,  at  naghanda  sa  kaniya 
ng  pagkain,  at  nagbigay  sa  kaniya  ng 
lupa.  19  At  si  Hadad  ay  nakasnmpong 
ng  malaking  biyaya  sa  paningin  ni  Fa- 
raon, na  ano  pa't  kaniya  ng  ibinigay  na 
asawa  sa  kaniya  ang  kapatid  ng  kaniyang 
sariiing  asawa,  ang  kapatid  ni  Tapenes  na 
reina.  20  At  ipinanganak  ng  kapatid  ni 
Tapenes  sa  kaniya  si  Goniibat,  na  anak 
niya,  na  inihiwalay  sa  siiso  ni  Tapenes  sa 
babay  ni  Faraon  :  at  si  Genubat  ay  nasa  ba- 
liay  ni  Faraon  sa  karamaban  ng  mga  anak 
ni  Faraon.  21  At  ng  marinig  ni  liadad 
sa  Egipto  na  si  David  ay  natnlog  na  ka- 
sama  ng  kaniyang  mga  magnlang,  at  si 
Joab  na  pnno  ng  hnkbo  ay  namatay, 
sinabi  ni  Hadad  kay  Faraon:  Payarinin 
mo  ako,  upang  ako'y  makaovri  sa  aking 
sariiing  lupain.  22  At  si  Faraon  ay  suma- 
got  sa  kaniyang:  /,  Bakit  ?  ^,  anong  ipi- 
nagknknlang  mo  sa  akin,  na,  narito,  ikaw 
ay  nagsisikap  na  nmowi  sa  iyong  sariiing 
lupain?  At  siyaV  snmagot:  Wala : 
gayon  maV  isinasamo  ko  sa  iyo  na  paya- 
unim  mo  ak<"'. 

23  At  ang  Pios  ay  nagtindig  hay  Solo- 
mon ng  ibang  Kaaway,  si  Eezon  na  anak 
ni  Eliada,  na  tnraakas  sa  kaniyang  pangi- 
noong  kay  Hadadezer  na  bari  sa  Zoba: 
24  at  siyaV  nagpisan  ng  mga  lalaki  sa 
kaniya,  at  naging  pnno  sa  isang  hnkbo, 
ng  patavin  ni  David  ang  mga  sa  Zoha; 
at  sila'y  naparoon  sa  Damasko,  at  tnma- 
ban  doon,  at  naghari  sa  E>amasko.  25  At 
si3'a'y  naging  kaaway  ng  Israel  sa  lahat 
ng  araw  ni  Solomon,  bnkod  sa  kasam-ang 
r/vnawa  ni  Hadt^d  :  at  kaniyang  kinapootan 
ang  Israel,  at  nagliari  sa  Siria. 

2«  At  si  Jeroboam  na  anak  ni  Nebat, 
na  Efrateo  sa  Zereda,  na  lingkod  ni  Solo- 
mon, na  ang  pangalan  v.g  ina  ay  Zerua, 
na  baong  i-abaye,  siya'y  nagtaas  na- 
nvc.u  ng  kaniyang  kamoy  Jaba.n  sa  bari. 
27  At  ito  ang  kadabilanun  ng  kaniyang 
pagtataas   ng   kaniyang  kamay  lal'an   ea 


bari :  Itinatryo  ni  Solomon  ang  Millo 
at  hinohnsay  ang  sira  ng  ciudad  ni  David 
na  kaniyang  ama.  28  At  ang  lalaki rg  si 
Jeroboam  ay  makapaiigyarihang  lalaki 
na  rnatapang:  at  ng  makila  ni  Solomon  ang 
bn:ata  na  n:a-ipag,  kanivang  ibinigay 
sa  kaPiiya  ar.g  namamabala  sa  lahat  na 
gagawin  sa  bahay  ni  Jo-'e.  29  At  nar:g- 
yari,  pa  pan  a  bong  yaon  ng  si  Jeroboam 
ay  lamalabas  sa  Jerusalem,  na  nasalnbong 
siya  ng  profeta  A  bias  na  Sik)nita  sa  da  an  ; 
si  Ahias  nga  ay  may  suot  na  bagong  ka- 
suotan ;  at  silang  dalawa  ay  nag-iisa  sa 
parang.  SO  At  tinangnan  ni  Ahias  ang 
bagong  kasuotan  na  nakasuot  sa  kaniya, 
at  binapak  ng  labing  dalawang  piraso. 
Si  At  kaniyang  sinabi  kay  Jeroboam : 
Kunin  mo  sa  iyo  ang  sampuong  piraso : 
sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  PanSinoOjST, 
ng  Dios  ng  Israel :  Narito,  aking  haha- 
pakiu  ang  kakarian  sa  kamay  ni  Solomon, 
at  ibibigay  ko  ang  sampuong  angkan  sa 
iyo  :  32  (nguni't  siya'y  magkakaroon  ng 
isang  angkan  daliil  sa  aking  lingkod  na  si 
David,  at  daliil  sa  Jerusalem,  na  ciudad 
na  akin.g  pinili  sa  lahat  ng  angkan  ng 
Israel :)  33  sapagka^t  kanilang  pinaba- 
yaan  ako,  at  sinamba  si  Astoret  na  diosa 
ng  mga  Zidonio,  si  Kemos  na  dios  ng 
Moab,  at  si  2\Iilkora  na  dios  ng  mga  anak 
ni  Ammon  ;  at  sila'y  hindi  lumakad  ng 
aking  mga  lakad  upang  gav/in  ang  maga- 
ling  sa  aking  mga  mata,  at  upang  ingatan 
ang  aking  mga  |-alatuntunan  at  ang  aking 
mga  kabatulan,  na  gaya  ng  ginawa  ni 
David  na  kaniyang  ama.  34  Gayon  ma^y 
hindi  ko  kukunin  ang  boong  kabarian  sa 
kaniyang  kamay  :  kvnigdi  aking  gagawin 
siyang  puno  sa  laliat  ng  araw  ng  kani- 
yang bnliay,  dabil  kay  David  na  aking 
lingkod  na  aking  pinili,  sapagka't  kani- 
yang iningatan  ang  aking  mga  utos,  at 
ang  aking  mga  palatuntunan :  85  knngdi 
aking  kukunin  ang  kabarian  sa  kamay  ng 
kaniyang  anak,  at  ibibigay  ko  sa  iyo,  sa 
makatuid  baga^  ang  sampuong  angkan. 
S6  At  sa  kaniyang  anak,  ang  ibibigay  ko 
ay  isang  angkan  upang  si  David  na  aking 
lingkod  ay  magkaroon  ng  ilawan  magpa- 
kailan  man  sa  barap  ko  sa  Jerusalem,  na 
ciudad    na    aking   pinili    sa   akin   upang 


liagay  ang  aking  panga 


doc 


37  At 


kukunin  kita,  at  ikaw  ay  magbabari  aycn 
sa  boong  ninasa  ng  iyong  kalulua,  at 
magiging  bari  ka  sa  Israel.  SS  At  mangya- 
yari,  kung  iyong  did ingin  ang  laliat  na 
aking  iniuutos  sa  iyo,  at  lalakad  sa  aking 
mga  daan,  at  gagawin  ang  magaling  sa 


1-2    18 


I.  MGA  HAEt. 


S61 


aking  mga  mata,  npang  tuparin  aiig  akmg 
mga  palatuntunan,  at  ang  akmg  mga 
utos,  gaya  ng  ginawa  ni  David  na  aking 
lingkod  ;  na  ako'y  sasa  iyo,  at  ipagtatayo 
kita  Dg  isang  tiwasay  na  baliay,  gaya  ng 
aking  \tinayo  kay  David,  at  ibibigay  ko 
ang  Israel  sa  iyo.  39  At  daliil  dito  y 
aking  pipigliatiin  ang  binbi  ni  David, 
nguni't  hindi  magpakailan  man.  40  Pi; 
nagsikapan  nga  ni  Solomon  na  pataym  si 
Jeroboam :  ngnni't  si  Jeroboam^  ay  nag- 
tindig,  at  tumakas  na  napasa  Egipto,  kay 
Sisak,  na  bari  sa  Egipto,  at  dumoon  sa 
Egipto  hangang  sa  kamatayan  ni  Solo- 
mon. . 

41  Ang  iba  sa  mga  gawa  ni  bolo- 
mon,  at  ang  labat  na  kaniyang  ginawa, 
at  ang  kaniyang  karunungan,  i  bindi  ba 
nasusiilat  sa  libro  ng  mga  gawa  ni  bolo- 
mon?  42  At  ang  panahon  na  ipinagbari 
ni  Solomon  sa  Jerusalem  sa  boong  Israel 
ay  apat  na  puong  taon.  43  At  natulog  si 
Solomon  na  kasama  ng  kaniyang  mga 
magulang,  at  nalibing  sa  ciudad  ni  David 
na  kanivang  ama:  at  si  Kelioboam,  na 
kaniyang  anak  ay  nagbari  na  kahalili 
niya. 

1^  At  si  Beboboam  ay  naparoon  sa  be- 
!^    kern :  sapagka't  ang  boong  Israel  ay 
naparoon  sa  S^kem  upang  gawin  siyang 
hari.    2  At  nangyari,  ng  raarinig  m  Jero- 
boam na  anak  ni  Nebat  na  nasa  Egipto ;  (sa- 
pagka't  siva'y  tumakas  mnla  sa  barap  ng 
baring  Solomon,  at  tumaban  sa  Egipto,) 
sna  silaV  nagsngo  at  tinawag  nila  siya: 
si  Jeroboam  nga  at  ang  boong  kapulu- 
ngan  ng  Israel  ay  naparoon,  at  nagsalita 
kay  Rehoboam,  na  sinabing:^  4  Pinabi- 
gat    ng   iyong    ama    ang    aming    pama- 
tok:    ngayon    nga'y    pagaanin    mo    ang 
mabigat  na  paglilingkod  sa  iyong  ama, 
at  ang   mabigat  niyang  pamatok  na  ipi- 
natong   niya   sa   amin,  at  kami  ay  mag- 
lilingkod  ^sa  iyo.    5  At  sinabi    niya  sa 
kanilang:     Kayo'y  yumaon    na    tatlong 
araw,  at  magbalik  nga  uli  kayo  sa  akin. 
At  ang  bayan  ay  yumaon.     6  At  ang  ba- 
ring Beboboam  ay  kumubang  payo  sa  mga 
matanda  na  tumayo  sa  barap  ni  Solomon 
na  kaniyang  ama  samantalang  nabububay 
pa,  nasinabing:     iAnong  payo  ang  ibi- 
nibigay  ninyo  sa  akin,  upang  magbalik  ng 
sagot  sa  bayang  ito?     '7  At  nagsahta  sa 
kaniya,  na  nagsbiiig:     Knng  ikaw  ay  ina- 
giging  alipin  sa  bayang  ito  sa  araw^  na  ito, 
at  maglilingkod  sa  kanila,  at  sasagot  sa 
kanila,  at  magsasalita  ng  mabuting  mga 
salita  sa  kanila,  iyo  ngang  magiging  abpm 


sila  magpakailan  man.     8  Nguni  t  iniwan 
niya  ang  payo  ng  mga  matanda  na  kani- 
lang ibinigav   sa  kaniya,   at  kumubang 
pavo  sa  mga  binata  na  lumakmg  kasabay 
niya,   na   tumavo   sa    barap  niya.     o  At 
siiiabi  niva  sa  kanilang:    iAnoiig  pavo 
ang    ibinibigav   ninyo,    upang    maibaliiC 
nating  sagot  sa  bayang  ito,  na  nagsalita  sa 
akin,   na  nagsabing:     Pagaanin  mo   ang 
pamatok    na   ipinatong    ng    iyong    ama 
sa    amin.?       10  At    an^     mga     binata 
na   lumaking  kasabay  niya  ay  nagsalita 
sa    kaniya,    na  nagsabing:     Ganito  ang 
iyong  sasabibin  sa   bayang  ito   na  nag- 
salita sa  iyo,  na  nagsabing:    Pmabigat 
ng  iyong  ama  ang  aming  pamatok,  nguni  t 
pagaanin  mo  sa  amin;  ganito  ang  iyong 
sasalitain  sa  kanila:    Ang  aking  kalmg- 
kingan  ay  makapal  kay  sa  mga  balakang 
ug  aking   ama.     11  At  sa  paraan  ngang 
pinatungan  kayo  ng  aking  ama  ng  mabi- 
gat na   pamatok,   akin  dadagdagan  ang 
inyong  pamatok:   pinarusaban  kayo  ng 
aking  "ama  ng  mga  latigo,  nguni't  paruru- 
saban  ko  kayo  ng  mga  alagdan.     12  ba 
gayo'y  naparoon  si  Jeroboam  at  ang  boong 
bayan  kay  Beboboam  ng  ikatlong  araw, 
gaya  ng  'iniutos  ng  bari,   na  sinabing : 
Bumalik  kayo  sa  akin  sa  ikatlong  araw. 

13  At  ang  bari  ay  sumagot  sa  bayan  na 
may  katigasan,  at  iniwan  ang  payo  na 
ibinigay    sa    kaniya  ng   mga    matanda; 

14  at  nagsalita  sa  kanila  ayon  sa  payo  ng 
mga  binata,  na  nagsabing:     Pinabigat  ng 
aking  ama  ang  inyong  pamatok,  nguni  t 
dadagdagan  ko  pa  ang  inyong  pamatok : 
pinarusaban  kayo  ng  aking  ama  ng  mga 
latigo,  nguni't  parurusaban  ko  kayo^  ng 
mga  alagdan.    15  Sa  gayo'y  bindi  dininig 
ng  bari  ang  bayan;    sapagka't  bagay  na 
buhat   sa    PakOinoon   upang    kaniyang 
itatag  ang  kaniyang  salita,  na  sinalita  ng 
Panginoon  sa  pamamag-itan  ng  kamay 
ni  Abias  na  Silonita  kay  Jeroboam  na 
anak    ni    Nebat.     16  At   ng    makita   ng 
boong  Israel  na  bindi  sila  dininig  ng  ban, 
sumagot  ang  bayan  sa  hari,  na  nagsabing : 
I  Anong  babagi  'mairoon  kami  kay  David  ? 
at  wala  man  kaming  mana  sa  anak  ni  Jesse : 
sa  iyong  mga  dampa,  Oh  Israel:  ngayon 
ay  tumingin  ka  sa  iyong  sariling  bahay, 
David.     Sa  gayo'y  yumaon  ang  Israel  sa 
kanilang  mga  dampa.      17  INguni't  tung- 
kol  sa  mga  anak  ng  Inrael  na  tumaban^  sa 
mga  ciudad  nang  Jnda,  ay   pinagharian 
sila  ni  Beboboam.      IS  Ng  magkagayo  y 
sinugo  ng  baring  Rfboboara  si  Adoram 
na  nasa  buisan;  at  binato  ng  boong  Israel 


362 


I.  Hi 


siya  Dg  mga  bate,  na  aiio  pa/t  sivaV 
namataj.  At  nagmadali  ang  baring 
xtehoboam  na  snmakay  sa  kanivang  kar- 
ro,  npang  tumakas  na  pasa  Jerusalem. 
li?  Gayon  nanghimagsik  ang  Israel  laban 
;;a  bahav  m  David,  bangang  sa  araw  na 
110.  20  At  nangyari,  ng  marinig  ng 
bcong  Israel  na  si  Jeroboam  aj  nagbalik 
na  silay  nagsugo  at  tinav/ag  siya  Fa  ka- 
pulungan,  at  ginawa  sivang  bari'f^a  boono- 
Israel:  walang  sumunod  sa  baliay  m 
David,  kungdi  ang  angkan  no-  Juda  la- 
mang. 

21  At  ng  dumating  si  Rehoboara  sa  Jeru- 
salem, kanijang  pinisan  ang  boong  babay 
p^g  Juda,  at  ang  angkan  ng  Benjamin,  na 
isang  daan  at  walong  puong  libo  na 
piling  lalaki,  na  mga  mangbabaka,  iioang 
bumaka  laban  sa  babav  ng  Israel,  upang 
ibahkangkabarian  kay  Eehoboam  naanak 
m  Solomon.  22  Nguni't  ang  salita  ng 
Dios  ay  dumating  kay  Semava  na  lalaki 
ng  Dios,  na  nagsabing:  23  Salitain  mo 
kay  K^hoboam  na  anak  ni  Solomon,  na  hari 
sa  Juda,  at  sa  boong  babay  nf  Juda,  at 
ng  Benjamin,  at  sa  nalabi  sa  bayan,  na 
magsabmg:  24  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
nginoon:  Ivayo'y  buag  sasampa,  o  ba- 
baka  man  laban  sa  inyong  mga  kapatid 
na  mga  anak  ng  Israel:  mairbalik  ang 
bawa  t  isa  sa  kaniyang  bahayf  sapagka't 
ang  bagay  na  ito  ay  sa  akin."'  Sa  gayo'y 
kanilang  dininig  ang  salita  ng  Paxgi- 
KOON,  at  sila'y  nagbalik  at  ynmaon,  ayon 
sa  salita  ng  PanSinoon. 

25  Ng  magkagayoV  itinayo  ni  Jero- 
boam ang  Sekem  sa  lupaing  maburol  ng 
Efraim,  at  tumaban  doon ;  at  siyaV 
nmalis  mula  roon,  at  itinayo  ang  Penuel. 
26  At  sinabi  ni  Jeroboam  sa  kaniyang 
puso :  Ngayo'y  mababalik  ang  kabarian 
sa  oahay  ni  David  :  27  kung  ang  bayang 
ito  ay  sumampa  upang  magbandog  ng 
mga  bayin  sa  babay  ng  Panginoon  sa 
Jerusalem,  ang  puso  nga  ng  bayang  ito'y 
mababahk  sa  kanilang  panginoon,  kay 
Keboboam  na  bari  sa  Juda ;  at  ako^y  paoa- 
taym  nila,  at  mababalik  kay  Rehoboam\ia 
iiari  sa  Juda.  28  Kaya't  ang  hari  ay 
kumubang  payo,  at  gumawa  ng  dalawang 
guyang  gmto ;  at  sinabi  niya  sa  kanilano- : 
lotooDg  blgit  para  sa  inyo  na  sumampa 
sa  JeTusalem;  narito,  ang  iyong  mga  dios, 
Oh  Israel,  na  iyong  isinampa  mula  sa 
iupaiD  ng  Egipto.  29  At  inilagay  niya 
ang  isa  sa  Bet-el,  at  ang  isa^  inilagay  sa 
Dan.  80  At  ang  bagay  na  ito  ay  naging 
kasalanan;    sapagka't    ang  bayan  ay  su- 


rnampa  vpang  sumamha  r:i  harap  n^  i^n 
baiigang  sa  Dan.  31  At  siyaV  guma\?-a  n^ 
mga  babay  sa  mga  mataas  "na  lugar,  a^t 
nagbalal  ng  mga  sacerdote  sa  boong'^bjiYan 
na  hmdi  sa  mga  anak  ni  Levi.  32  A't  si 
Jeroboam  ay  nag-utos  ng  i:^ang  kapistaban 
sa  ikawalong  buan,  sa  ikalabing  limang 
araw  ng  buan,  gaya  ng  kapistaban  sa 
Juda,  at  siya'y  sumampa  sa  altar;  ga- 
yon ang  ginawa  niya  sa  Bet-cl,  na  kani- 
.yang  hinahayinan  ang  mga  guya  na  kani- 
yang ginawa:  at  kaniyang  mga  inilagay 
sa  Bet-el  ang  mga  sacerdote  sa  mataas  na 
lugaT,  na  kaniyang  mga  inihalal.  33  At 
siya'y  sumampa  sa  altar  na  kaniyang  gi- 
nawa sa  Bet-el  ng  ikalabing  limang  araw 
sa  ikawalong  buan,  sa  buan  na  kaniyang 
inakala  sa  kaniyang  pr.so  :  at  kaniyang 
ipinag-utos  ang  isang  kapistaban  sa  mga 
anak  ng  Israel,  at  sumampa  sa  altar  upang 
magsunog  ng  kamanyAn. 

|Q  At?  narito,  dumating  ang  isang  lalaki 
i^     ng  Dios  na  mula  sa  Juda  avon  sa 
sahta   ng  Panginoon  sa    Bet-el :"  at  si 
Jeroboam  ay  nakatayo  sa  siping  ng  altar 
"pang    magsunog    ng    kamanyan.     2  At 
siya'y  sumigaw  laban  sa  altar  avon  sa 
salita  ng  Panginoon,  at  nagsabing :     Oh 
altar,  altar,  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon :    Narito,  na  isang  bata'y  ipanganga- 
nak  sa  babay  ni  David  na  sa*^pangalan  ni 
Josias  ;  at  sa  iyo*y  maghabayin  ang  mga 
sacerdote  sa  mga  mataas  na  liigar  na  nag- 
susunog  ng  kamanyan  sa  iyo,  at  mga  buto 
ng  mga  tawo  ang  kanilang  susunugin  sa 
lyo.     3  At  siya'y  nagbigay  ng  tanda  ng 
araw  ding  yaon,  na  nagsabing:     Ito  ang 
tanda  na  sinalita  ng  PanOinoon  :     Narito 
ang  altar  ay  mabahapak,  at  ang  mga  abo 
na    nasa    ibabaw    ay   mabubuhos.     4  At 
nangyari,  ng  m.arinig  ng  bari  ang  sabi  ng 
lalaki  ng  Dios,  na  siya'y  sumisigaw  laban 
sa  altar  sa  Bet~el,  na  iniunat  ni  Jeroboam 
ang   kanij^ang  kamay  mula   sa  altar,  na 
nagsabing:     Ilubhin  siya.     At  ang  kani- 
yang kamay  na  kaniyang  iniunat  laban 
sa  kamya  ay  natuyo,  na  ano  pa't  liindi 
niya  napabalik  uli  sa  dati.     5  Ang  altar 
naman  ay  nabapak,  at  ang  mga  abo  ay 
nabubos  mula  sa  altar,  ayon  sa  tanda  na 
ibimgay  ng  lalaki  ng  Dios  avon  sa  salita 
ng  PAivGiNOON.     6  At  ang  bari  ay  suma- 
got,  at  nagsabi  sa  lalaki  ng  Dios : '  Isamo 
mo  ngayon  ang  biya}^  ng  PanGinoong 
iyong  pios,  at  idalangin  mo  ako,  upang 
ang  aking  kamay  ay  gumaling.     At  isina- 
mo  ng  lalaki  ng  Dios  sa  Panginoon.  a^ 


13.  31 


I.  MGA  HAEI. 


363 


ang  kamay  ng,  liari  ay  gumaling  uli,  at 
nagiDg  gaya  ng  dati.  7  At  sinabi  ng  hari 
sa  lalaki  eg  Dios :  Umuwi  kang  kasama 
ko,  at  magpaginiiawa  ka,  at  bibigyan  kita 
ng  kagantilian.  8  At  sinabi  ng  lalaki  ng 
Dios  sa  hari :  Kung  ang  ibibigay  mo  sa 
akin  ay  kalahati  ng  iyong  bahay  ay  hindi 
ako  yayaong  kasama  mo,  o  kakain  man 
ako  ng  tinapay  o  iinom  man  ako  ng  tubig 
sa  lugar  na  ito :  9  Sapagka't  gayon 
ibinilin  sa  akin  sa  pamamag-itan  ng  salita 
ng  PanGinoon,  na  sinabing :  Huag  kang 
kakain  ng  tinapay,  o  iinom  man  ng  tubig, 
o  magbabalik  man  sa  daan  na  iyong  pinan- 
galingan.  10  Sa  gayo^y  siya^  yuniaon 
sa  ibang  daan,  at  hindi  na  nagbalik  sa 
daan  na  kaniyang  pinangalingan  sa  Bet-el. 
11  Tumatahan  nga  ang  isang  matan- 
dang  profeta  sa  Be-tel ;  at  isa  sa  kaniyang 
mga  anak  ay  naparoon,  at  nagsaysay  sa 
kaniya  ng  lahat  na  mga  gawa  na  ginawa 
ng  lalaki  ng  Dios  ng  araw  na  yaon  sa 
Bet-fel:  ang  mga  salita  na  kaniyang  sina- 
lita  sa  hari,  mga  isinaysay  naman  nila  sa 
kanilang  ama.  12  At  sinabi  ng  kanilang 
ama  sa  kanilang :  I  Saan  siya  napatungo  ? 
At  itinuro  sa  kaniya  ng  kaniyang  mga 
anak  ang  daang  pinatunguhan  ng  lalaki  ng 
Dios,  na  nangaling  sa  Juda.  13  At  sinabi 
niya  sa  kaniyang  mga  anak :  Ihanda  ninyo 
sa  akin  ang  asno.  Sa  gayo ^  kanilang  ini- 
handa  ang  asno  sa  kaniya:  at  kaniyang 
sinakyan.  14  At  kaniyang  sinundan  ang 
lalaki  ng  Dios,  at  nasurapungan  niyang 
nakaupo  sa  ilalim  ng  isang  puno  ng  enci- 
na :  at  sinabi  niya  sa  kaniyang :  i  Ikaw 
ba  ang  lalaki  ng  Dios  na  nangaling  sa 
Juda?  At  sinabi  niyang:  Ako  nga. 
15  Ng  magkagayo^y  sinabi  niya  sa  kani- 
yang :  Umuwi  kang  kasama  ko,  at  ku- 
main  ng  tinapay.  16  At  sinabi  niyang : 
Hindi  ako  makababalik  na  kasama  mo,  o 
makapapasok  na  kasama  mo :  o  makaka- 
kain  man  ng  tinapay  o  makaiinom  man 
ng  tubig  na  kasalo  mo  sa  lugar  na  ito; 
17  sapagka't  isinaysay  sa  akin  sa  pamamag- 
i  tan  ng  salita  ng  P ANGINOON :  Huag  kang 
kakain  ng  tinapay  o  iinom  man  ng  tubig 
doon,  o  magbabalik  man  na  yumaon  sa 
daan  na  iyong  pinangalingan.  18  At  si- 
nabi niya  sa  kaniyang.  Ako  naman  ay 
profeta  na  gaya  mo ;  at  isang  angel  ay 
nagsalita  sa  akin  sa  pamamag-itan  ng 
salita  ng  PanGinoon,  na  nagsabing: 
Ibalik  mo  siya  na  kasama  mo  sa  iyong 
bahay,  upang  siya*y  makakain  ng  tinapay 
at  makainom  ng  tnbig.  Nguni't  siya'y 
nagbulaan  sa  kaniya.    10  Sa  gayo'y  slya'y 


nagbalik  na  kasama  ni^^,  at  kumain  ng 
tinapay  sa  kaniyang  bahay  at  urainom  ng  ' 
tubig.  20  At  nangyari,  samantalang  sila'y 
nauupo  sa  dulang,  na  ang  salita  ng  Pa- 
NGINOON  ay  dumating  sa  profeta  na  ipi- 
nabalik  sa  kaniya :  21  at  siya'y  sumigaw 
sa  lalaki  ng  Dios  na  nangaling  sa  Juda, 
na  sinabing :  Ganito  ang  sabi  ng  PanGi- 
NOOK :  Sa  paraang  ikaw  ay  naging  ma- 
nunuay  sa  bibig  ng  PancJinoon,  at  hindi 
mo  iningatan  ang  utos  na  iniutos  ng  Pa- 
NGINOON  sa  iyo.  22  kungdi  ikaw  ay  nag- 
balik at  kumain  ng  tinapay,  at  uminom 
ng  tubig  sa  lugar  na  kaniyang  pinagsabi- 
han  sa  iyong:  Huag  kang  kumain  ng 
tinapay,  at  huag  kang  uminom  ng  tubig ; 
ang  iyong  bangkay  ay  hindi  darating  sa 
libingan  ng  iyong  mga  magulang.  23  At 
nangyari,  pagkatapos  na  kaniyang  makain 
ang  tinapay,  at  pagkatapos  na  makainom, 
na  inihanda  niyasa  kaniya  ang  asno,  para 
sa  profeta  na  kaniyang  ipifiabalik.  24  At 
ng  siya^y  makayaon,  isang  leon  ay  nasalu- 
bong  niya  sa  daan,  at  pinatay  siya :  at  ang 
kaniyang  bangkay  ay  nakahagis  sa  daan, 
at  ang  asno  ay  nakatayo  sa  si  ping ;  ang 
leon  naman  ay  nasa  si  ping  ng  bangkay. 
25  At,  narito,  ang  mga  lalaki  ay  nagdaan, 
at  nakita  ang  bangkay  na  nakahagis  sa 
daan,  at  ang  leon  ay  nakatayo  sa  siping  ng 
bangkay :  at  sila'y  yumaon  at  isinaysay  nila 
sa  ciudad  na  kinatatahanan  ng  matandang 
profeta.  26  At  ng  marinig  ng  profeta  na 
nagpabalik  sa  kaniya  sa  daan,  sinabi  ni- 
yang :  Lalaki  nga  ng  Dios,  na  manunuay 
sa  bibig  ng  Panqinoon  :  kaya^t  ibinigay 
siya^  ng  Panginoon  sa  leon,  na  lumapa  sa 
kaniya  at  pumatay  sa  kaniya  ayon  sa 
salita  ng  PanQinoon,  na  sinalita  sa  kaniya. 
27  At  sinalita  niya  sa  kaniyang  mga  anak, 
na  sinabing :  Ihanda  ninyo  sa  akin  ang 
asno.  At  kanilang  inihanda.  28  At 
siya'y  yumaon,  at  nasumpungan  ang  kani- 
yang bangkay  na  nakahagis  sa  daan,  at 
ang  leon  at  ang  asno  ay  nakatayo  sa  siping 
ng  bangkay  :  hindi  nilalamon  ng  leon  ang 
bangkay,  o  nilalapa  man  ng  asno.  29  At 
kinuha  ng  profeta  ang  bangkay  ng  lalaki 
ng  Dios,  at  ipinatong  sa  asno,  at  ibinalik : 
at  naparoon  sa  ciudad  ang  matandang 
profeta,  upang  tumangis,  at  ilibing  siya. 
30  At  inilagay  niya  ang  kaniyang  bang- 
kay sa  kaniyang  sariling  libingan;  at 
kanilang  tinangisan  siya,  na  sinabing : 
Ay  kapatid  ko  !  31  At  nangyari,  pag- 
katapos na  kaniyang  mailibing,  na  siya'y 
nagsalita  sa  kaniyang  mga  anak,  na  sina- 
bing :      Pagka    ako'y    namatay,    ilibing 


364 


i.  MGA  HAEI. 


13.  31 


nluyo  nga  ako  s.i  libir!p>an  na  pin^^'g- 
libir.gan  sa  lalaki  r.,5  Di^s ;  ila,2:ay  ninyw 
ang  aking  n\5a  buto  -a  sipiiig  ng  kaniyang 
mga  buto.  3?5  Sapagka't  ang  f.abi  ria  kani- 
yang isinigaw  sa  ]^amam;ig-iian  n5  sabta 
ng  Panginoox  la:  an  [-a  altar  ?-.  r.Gl-o], 
at  ~   " 


ijlnapak  ang  kaliarian  rniila  sa  bahay  ni 

Davi'l,  at  ibii,ig'\y  sa  iy:» :   at  gnyon  mrj'v 


^a\v   av  nm 


ban   sa  lalii-t 


;a;i;iy  sa  rnga  n:-.- 
taas  na  Ingar,  na  ra^a  ir_5a  ci-.tdad  nf-: 
Baniaria,  ay  valang  pag-alang  rnangya- 
3'ari. 

S3  Pagkatap!)'-  ng  bagay  iia  ito,  pi  Jero- 
boam ay  Hindi  humiwalay  sa  kaniyang 
masamang  lakad,  kungdi  gumawa  uli  mala 
Fa  boong  bayan  ng  mga  sacerdote  sa  mga 
mataas  na  Ingar :  Sino  raang  may  ibig, 
kaniyang  itinatalaga  upang  magkaroon 
ng  mga  sacerdote  sa  mga  mataas  na 
liigar.  S4  At  ang  bagay  na  ito  ay  na- 
ging  kasalanan  sa  bahay  ni  Jeroboam, 
kaya't  iniliiwalay  at  nilipol  sa  balat  ng 
ill  pa. 

1^  Ng  panaliong  yaon  si  Abias  na  anak 
i  a"  ni  Jeroboam  ay  nagkasakit.  2  At 
sinabi  ni  Jeroboam  sa  kaniyang  asawa : 
Magbangon  ka,  isinasamo  ko  sa  iyo,  at 
magpakunnari  kang  iba  npang  hnag  kang 
makilala  na  asawa  ni  Jeroboam ;  at 
pumaroon  ka  sa  Silo,  narito,  nandito  si 
Abia.s  na  profeta  na  nagsalita  tungkol  sa 
akin,  na  ako'y  magiging  hari  sa  bayang 
ito.  s  At  magdala  ka  ng  sampuong 
tinapay,  at  mga  mamon,  at  isang  bangang 
piilot,  at  paroon  ka  sa  kaniya :  kaniyang 
sasaysayin  sa  iyo  kung  ano  ang  mangya- 
yari  sa  bata.  4  At  ginawang  gayon  ng 
asawa  ni  Jeroboam,  at  nagbangon,  at 
naparoon  sa  Silo,  at  naparoon  sa  babay  ni 
Aliias.  Si  x\hias  nga  ay  di  na  makakita ; 
sapagka't  ang  kaniyang  mga  mata'y  mga 
lagay  na,  dahil  sa  kaniyang  gnlang.  5  At 
sinabi  ng  Pakginoon  kay  Aliias  :  ISTarito, 
ang  asawa  ni  Jeroboam  ay  naparirito  na 
tinatanong  ka  tungkol  sa  kaniyang  anak  ; 
sapagka't  siya'y  may  sakit :  ganito't  ganito 
ang  iyong  sasabihin  as  kaniya:  sapagka't 
mangyayari,  pagka  siyaV  pnmasok,  na 
si3'a'y  magpapakunuari  na  ibang  babaye. 
6  At  nagkagayon,  ng  marinig  ni  Aliias  ang 
tunog  ng  kaniyang  mga  pan,  pagpasok  niya 
sa  pintnan,  na  sinabi  niyang  :  Pumasok  ka, 
ikaw,  na  asawa  ni  Jeroboam  ;  ^,  bakit  ikaw 
ay  nagpapaknmiaring  iba?  sa{  lagkat'tako'y 
iiasugo  sa  iyo  na  may  n^asamang  balita. 
Ikaw  ay  yumaon  na  saysayin  mo  kay 
Jeroboam.  7  Ganito  ang  sal)!  ng  Pa:xGI- 
K00>',  ng  Dios  ng  Israel :  Sa  paraang 
kita'y  itinaas  sa  gitna  ng  bayan,  at  ginawa 
kitang  pnno  sa  aking  bayang  Israel,     8  at 


11    naging  gayo,  ng   lin^l.  ■(! 

na   siyang  nag-ingat   n':i 

at  -iimunod  sa  akin  rg 

r-u--'>,  I"; pang  gavvin  a-.-.g 

Miig    mga    nulla; 

va  iig  )ra'^an:a  i;a 

.;auna    s;i  iv.>,    at 

ka 


k  -B'^  si  T)a\id 

1  a"^i;  ang    1;.  cr~ 
\r::h'VA     lamar^     -'i 
fJ  kung<li  ikaw  ay  r  ; 
Ir'git  kay  sa  labat  i 

ikaw  ay  yuma'.n,  at  gumawa  ka  .la  ganang 
iyo  ng  mga  ibang  dios,  at  niga  larawang 
biniibo  npang  ipamnngkahi  mo  ako  sa 
galit,  at  inihagis  mo  ako  sa  iyong  liknran : 
10  kaya^t,  narito,  ako'y  magdadala  ng 
kasam-an  sa  bahay  ni  Jeroboam,  at  aking 
iliihiwalay  kay  Jeroboam  ang  bawa't  ba- 
tang  lalaki,  siya  na  nasarhan,  at  siya  na 
naiwan  sa  Israel,  at  aking  lubos  na  papa- 
lisin  ang  bahay  ni  Jeroboam,  kung  paa- 
norg  pinapalis  ng  isang  tawo  ang  dumi, 
hangang  sa  malinis.  il  Ang  mamatay 
kay  Jeroboam  sa  ciudad  ay  kal^anin  ng 
mga  aso ;  at  ang  mamatay  sa  parang  ay 
kakanin  ng  mga  ibon  sa  himpapawid  :  sa- 
pagka't sinalita  ng  Panginoon.  12  Mag- 
bangon ka  nga,  umowi  ka  sa  iyong  ba- 
hay :  pagpasok  ng  iyong  mga  paa  sa  ciu- 
dad ay  mamamatay  ang  bata.  i:i  At 
tatangisan  siya  ng  boong  Israel,  at  iliii- 
bing  siya;  .sapagka't  siya  lamang  ang  kay 
Jeroboam  na  darating  sa  libingan :  sar>ag- 
ka't  sa  kaniya'y  nakakasnmpong  sa  bahay 
ni- Jeroboam,  ng  ano  mang  bagay  na  ma- 
buli  sa  Pais'GINOOjS',  sa  Dios  ng  Israel. 
14  Bukod  dito'y  magtitindig  ang  Pangi- 
NOON  ng  isang  hari  sa  Israel,  na  siyaiig 
maghihiwalay  ng  bahay  ni  Jeroboam  sa 
araw  na  yaon  ;  I  nguni't  ano  ang  nangya- 
yari  ngaycn?  15  Sapagka't  snsngatan 
ng,  PaisGINOON  ang  Israel  ng  gaya  ng 
isang  tambo  na  gumagalaw  sa  tubig;  at 
kaniyang  bubunutin  ang  Israel  dito  sa 
mabuting  Inpa  na  ibinigay  sa  kanilang 
mga  magulang,  at  pangangalatin  si  la  six 
dako  roon  ng  Hog ;  dahil  sa  kanilang 
ginav/a  ang  kanilang  mga  Asliera.  na 
minungkahi  ang  Panginoon  sa  g;iiit. 
16  At  kaniyang  pababayaan  ang  I.-rael 
dahil  sa  mga  karalanan  ni  Jeroboam, 
na  kaniyang  ipinagkasala,  at  ipinasala  sa 
Israel,  l?  At  ang  asawa  ni  Jeroboam  ay 
nagtindig,  at  yumaon,  at  naparoon  sa 
Tirza :  ot  pagj-tasok  niya  sa  pasnkan  ng 
baliay,  ang  bata'y  namatny.  18  At  iniii- 
bing  ;iya  ng  boong  Israel,  at  tinangisan 
siya ;  ayon  sa  salila  ng  Pakgingon  na 
kaniyang  sinalita  sa  pamamag-itan  i:g  ka- 
raay  ng  kanivang  lingkod  na  si  A  bias  na 


15.  14 


I.  MGA  HAEI. 


365 


profeta.  19  At  aug  nalabi  sa  gawa  iii 
Jeroboam,  kung  paanong  siya'y]  nakipag- 
baka,  at  kuDg  paanong  sjya'y  naghari, 
narito,  nangasusulat  sa  libro  ng  alaala  sa 
mga  bari  ng  Israel.  20  At  ang  mga  araw 
na  ipinaghari  ni  Jeroboam  ay  dalawang 
puo't  dalawang  taon  :  at  siya'y  natulog 
na  kasaina  ng  kaniyang  mga  magulang,  at 
si  Nadab  na  kaniyang  anak  ay  naghari 
na  kahalili  niya. 

21  At  si  Kehoboam  na  anak  ni  Solomon 
ay  nagliari  sa  Juda.  Si  Eelioboam  ay  apat 
na  piio't  isang  taon  ng  siya'y  magpasimu- 
lang  magbari,  at  siya'y  naghari  na  labing 
pitong  taon  sa  Jerusalem,  na  ciudad  na 
pinili  ng  PanQinoon  sa  lahat  ng  angkan 
ng  Israel^  upang  ilagay  ang  kaniyang 
pangalan  doon :  at  ang  pangalan  ng  kani- 
yang ina  ay  Kaama  na  Ammonita.  22  At 
gumawa  ang  Juda  ng  masama  sa  paningin 
ng  Panginoon  ;  at  kanilang  minungkahi 
siya  sa  paninibugho  sa  pamamag-itan  ng 
kanilang  mga  kasalanan  na  kanilang  na- 
kamit,  na  higit  kay  sa  lahat  na  ginawa 
ng  kanilang  mga  magulang.  23  Sapag- 
ka't  sila'y  nagtayo  naman  sa  kanila  ng 
mga  mataas  na  lugar,  at  ng  mga  haligi, 
at  ng  mga  Ashera,  sa  bawa't  mataas  na 
burol,  at  sa  ilalim  ng  bawa't  sariwang 
kahoy ;  24  at  nagkaroon  naman  ng  mga 
sodoma  ang  lupain:  sila'y  gumawa  ng 
ayon  sa  lahat  na  kasuklamsuklam  ng  mga 
nacion  na  pinalayas  ng  Panginoon  sa 
harap  ng  mga  anak  ng  Israel.  25  At 
nangyari,  sa  ikalimang  taon  ng  haring 
Rehoboam,  na  si  Sisak  na  hari  sa  Egipto 
ay  sumampa  laban  sa  Jerusalem :  26  at 
kaniyang  dinala  ang  mga  kayamanan  ng 
bahay  ng  Panginoon,  at  ang  mga  kaya- 
manan ng  bahay  ng  hari;  kaniya  ngang 
kinuhang  lahat :  at  kaniyang  kinuha  ang 
lahat  na  kalasag  na  ginto  na  ginawa  ni 
Solomon.  27  At  ang  haring  Rehoboam  ay 
gumawa  ng  mga  kalasag  na  tanso  sa  lugar 
ng  mga  yaon,  at  mga  ipinagkatiwala  sa 
mga  kamay  ng  mga  kapitan  ng  bantay, 
na  nag-iingat  ng  pintuan  ng  bahay  ng 
hari.  28  At  pagka  nanasok  ang  hari  sa 
bahay  ng  Panginoon,  ay  mga  dinadala 
ng  bantay,  at  mga  ibinabalik  sa  silid  ng 
bantay.  29  Ang  iba  sa  mga  gawa  ni 
Rehoboam  at  lahat  na  mga  bagay  na  kani- 
yang ginawa,  ^hindi  ba  nasusulat  sa 
libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari  sa 
Juda  ?  30  At  may  pagbabaka  si  Reho- 
boam at  si  Jeroboam  na  palagi.  31  At 
si  Rehoboam  ay  natulog  na  kasama  ng  ka- 
niyang mga  magulang,  at  nalibing  na  ka- 


sama ng  kaniyang  mga  magulang  sa  ciu- 
dad ni  David :  at  ang  pangalan  ng  kani- 
yang ina  ay  Naama  na  Ammonita.  At  si 
Abiam  na  kaniyang  anak  ay  naghari  na 
kabalili  niya. 

||:f  Ng  ikalabing  walong  taon  nga  ng 
i*^  haring  Jeroboam,  na  anak  ni  iSfebat, 
ay  nagpasimula  si  Abiani  na  maghari  sa 
Juda.  2  Tatlong  taong  naghari  sa  Jeru- 
salem siya  :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang 
ina  ay  Maaka  na  anak  ni  Abisalom.  '  3  At 
siya'y  lumalakad  sa  lahat  ng  mga  kasala- 
nan-ng  kaniyang  ama  na  ginawa  nito  na 
una  sa  kaniya :  at  ang  kaniyang  puso  ay 
hindi  dalisay  sa  Pangikoong  kaniyang 
Dios,  na  gaya  ng  puso  ni  David  na  kani- 
yang magulang.  4  Gayon  ma-y  dahil 
kay  David  ay  binigyan  siya  ng  Pangi- 
NOON  na  kaniyang  Dios  ng  isang  ilawan 
sa  Jerusalem,  upang  itaas  ang  kaniyang 
anak  pagkamatay  niya,  at  upang  itatag  sa 
Jerusalem :  5  sapagka't  ginawa  ni  David 
ang  mabuti  sa  mga  mata  ng  Panginoon, 
at  hindi  lumiko  sa  ano  mang  bagay  na 
iniutos  niya  sa  kaniya  sa  lahat  ng  araw 
ng  kaniyang  buhay,  liban  lamang  sa  ba- 
gay ni  Urias  na  Hiteo.  6  May  pagbabaka 
nga  si  Rehoboam  at  si  Jeroboam  sa  lahat 
ng  araw  ng  kaniyang  buhay.  7  At  ang 
nalabi  sa  mga  gawa  ni  Abiam,  at  sa  lahat 
niyang  ginawa,  ^  hindi  ba  nasusulat  sa 
libro  ng  alaala  sa  mga  hari  sa  Juda? 
At  may  pagbabaka^  si  Abiam  at  si  Jero- 
boam. 8  At  si  Abiam  ay  natulog  na  ka- 
sama ng  kaniyang  mga  magulang ;  at  ini- 
libing  nila  siya  sa  ciudad  ni  David;  at 
si  Asa  na  kaniyang  anak  ay  naghari  na 
kahalili  niya. 

9  At  ng  ikadalawang  puong  taon  ni  Je- 
roboam na  hari  sa  Israel  ay  nagpasimula  si 
Asa  na  maghari  sa  Juda.  10  At  apat  na 
puo^t  isang  taong  naghari  siya  sa  Jerusa- 
lem :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang  ina  ay 
Maaka,  na  anak  ni  Abisalom.  li  At  gi- 
nawa ni  Asa  ang  mabuti  sa  mga  mata  ng 
Panginoon,  gaya  ng  ginawa  ni  David  na 
kaniyang  magulang.  12  At  kaniyang 
pinalayas  ang  mga  sodomita  sa  lupain,  at 
inalis  ang  lahat  ng  idolo  na  ginawa  ng 
kaniyang  mga  magulang.  13  At  si  Maaka 
naman  na  kaniyang  ina  ay  inalis  niya  sa 
pagkareina,  sapagka't  siya'y  gumawa  ng 
kasuklamsuklam  na  larawan  na  pinaka 
Ashera ;  at  pinutol  ni  Asa  ang  kaniyang 
larawan,  at  sinunog  sa  batis  na  Kidron. 
14  Nguni't  ang  mataas  na  lugar  ay  hindi 
naalis :  gayon  ma'y  ang  puso  ni  Asa  ay 
dalisay  sa  Pangikoon  sa  lahat  ng  kani- 


366 


L 


HAEI. 


15.  14 


yang  kaarawan.  is  At  kaniyang  ipinasok 
sa  baliay  ng  Panginoon  ang  inga.  bagay 
na  itinalaga  iig  kaniyang  araa,  at  ang  mga 
bagay  na  itinalaga  niya,  pilak,  at  ginto, 
at  mga  siyidian.  16  At  may  pagbabaka 
si  Asa  at  si  Baasa  na  bari  sa  Israel  sa 
boong  kanilang  kaarawan.  17  At  si 
Baasa  na  bari  sa  Israel  ay  sumampa  laban 
sa  Jucla,  at  itinayo  ang  llama,  upang  huag 
niyang  matiis  na  si  no  ma'y  lumahas  o 
pumaroon  kay  Asa  na  bari  sa  Jada. 
18  Ng  magkagayo'y  kinuba  ni  Asa  ang 
lahat  na  pilak  at  ginto  na  naiwan  sa  mga 
kayamanan  ng  babay  ng  Pa>j(5inoon,  at 
sa  mga  kayamanan  ng  babay  ng  bari,  at 
mga  ibinigay  sa  kamay  ng  kaniyang  mga 
lingkcd  :  at  sinugo  sila  ng  baring  Asa.  kay 
Ben-bad  ad  na  anak  ni  Tabrimon,  na  anak 
ni  Hezion,  na  bari  sa  Siria,  na  tumataban 
sa  Damasko,  na  nagsabing :  19  May  pag- 
kakasundo  ako  at  ikaw,  ang  aking  ama  at 
ang  iyong  ama :  narito,  aking  ipinadala  sa 
iyo  ang  isang  kaloob  na  pilak,  at  ginto ; 
ikaw  ay  yumaon,  sirain  mo  ang  iyong 
pakikipagkasundo  kay  Baasa  na  bari  sa 
Israel,    upang  siya'y    lumayas  sa    akin. 

20  At  dininig  ni  Ben-bad  ad  ang  baring 
Asa,  at  sinugo  ang  mga  puno  ng  kaniyang 
mga  liukbo  laban  sa  mga  ciudacl  ng  Israel, 
at  sinugatan  ang  Ijon  at  ang  Dan,  at  ang 
Abel-bet-maaka  at  ang  boong  Cinerot, 
sampuo    ng    boong    lupain    ng    Kaftali. 

21  At_  nangyari,  ng  marinig  yaon  ni  Baasa, 
na  iniwan  ang  pagtatayo  'ng  Kama,  at 
tumaban  sa  Tirza.  22  Ng  magkagayo'y 
pinisan  ng  baring  Asa  ang  boong  Juda'; 
walang  natangi :  at  kanilang  inabs  ang 
mga  bato  ng  Rama,  at  ang  mga  kaboy 
noon,  na  ipinagtayo  ni  Baasa ;  at  itinayo 
ng  baring  Asa  sa  pamamag-itan  noon  ang 
Oeba  ng  Benjamin  at  ang  Mispa.  23  Ang 
nalabi  nga  sa  labat  na  gawa  ni  Asa,  at  sa 
kaniyang  boong  kapangyariban,  at  labat 
ng  kaniyang  ginawa,  at  ang  mga  ciudad 
na  kaniyang  itinayo,  ^  di  ba  nasusulat  sa 
libro  ng  alaala  sa  mga  bari  sa  Juda? 
NguniH  sa  kaniyang  katandaan,  siyaS^ 
nagkasakit  ng  kaniyang  mga  paa.  24  At 
si  Asa  ay  natulog  na  kasama  ng  kaniyang 
mga  magalang,  at  nalibing  na  ""kasama  ng 
kaniyang  mga  magulang  sa  ciudad  ni  David 
na  kaniyang  magulang:  at  si  Jebosafat 
na  kaniyang  anak  ay  nagbari  na  kabalili 
niya. 

25  At  si  Nadab  na  anak  ni  Jeroboam 
ay  nagpasiraulang  magbari  sa  Israel  sa 
ikalawang  taon  ni  Asa  na  bari  sa  Juda, 
at  siya'y  nagbari  sa  Israel  na  dalawang 


taon.  2i*  At  siya'y  gumawa  i>%  masama 
sa  paningin  ng  PA-NamooN,  at  Inmakad 
ng  lakad  ng  kaniyang  ama,  at  sa  kani- 
yang kasalanan  na  kaniyang  ipinasala  sa 
Israel.  27  At  si  Baasa  na  anak  ni  Ahias, 
sa  babay  ni  Isakar  ay  nagbanta  laban 
sa  kaniya ;  at  sinugatan  siya  ni  ]>a;isa  sa 
Gibeton,  na  nauukol  sa  mga  Filisteo ; 
sapagka't  kinukulong  ni  Nadab  at  ng 
boong  Israel  ang  Gibeton.  28  Sa  ikat- 
long  taon  ni  Asa  na  bari  sa  Jada,  ay 
pinatay  siya  ni  Baasa,  at  nagbari  na 
kabalili  niya.  29  At  nangyari,  na  pag- 
kapaging  bari  niya,  sinugatan  niya  ang 
boong  babay  ni  Jeroboam;  hindi  siya 
nag-iwan  kay  Jeroboam  ng  sino  mang 
may  binga,  bangang  sa  kaniyang  nilipol 
siya,  ayon  sa  sabi  ng  Panginoon  na  ka- 
niyang sinalita  sa  pamamag-itan  ng  ka- 
niyang aliping  si  Abias  na  Silonita: 
30  dabil  sa  mga  kasalanan  ni  Jeroboam 
na  kaniyang  ipina^kasala,  at  kaniyang 
ipinapagkasala  sa  Israel;  dabil  sa  kani- 
yang pamumungkabi  na  kaniyang  imi- 
nungkahing  galit  sa  Panginoon,  sa 
Dios  ng  Israel.  SI  Ang  iba  nga  ng  mga 
gawa  ni  Nadab,  at  ang  labat  niyang 
ginawa,  ^di  ba  nasusulat  sa  libro  ng 
alaala  sa  mga  bari  sa  Israel  ?  S2  At  may 
pagbabaka  si  Asa  at  si  Baasa  na  bari  sa 
Israel  sa  labat  ng  kanilang  araw. 

33  Ng  ikatlong  taon  ni  Abb.  na  bari  sa 
Juda,  ay  nagpasimulang  magbari  si  Baasa 
na  anak  ni  Abias  sa  boong  Israel  sa 
Tirza,  at  naghari  na  dalawang  puo't  apat 
na  taon.  34  At  kaniyang  ginawa  ang 
masama  sa  paningin  ng  Panginoon,  at 
lumakad  ng  lakad  ni  Jeroboam,  at  sa  ka- 
niyang kasalanan  na  ipinapagkasala  sa 
Israel. 

|£^  At  ang  salita  ng  PanQinoon  ay  du- 
i^  mating  kay  Jebu  na  anak  ni  Ha- 
nani,  laban  kay  Baasa,  na  sinabing  :  2  Sa 
paraang  itinaas  kita  sa  alabok,  at  ginawa 
kitang  pangulo  sa  aking  bayang  Israel ; 
at  ikaw  ay  lumakad  ng  lakad  ni  Jero- 
boam, at  iyong  pinapagkasala  ang  aking 
bayang  Israel,  upang  mungkabiin  mo  ako 
sa  galit  sa  pamamag-itan  ng  kanilang  mga 
kasalanan  ;  3  narito,  aking  lubes  na  pa- 
pal! sin  si  Baasa  at  ang  kaniyang  babay  ; 
at  aking  gawa  win  ang  iyong  babay  na 
gaya  ng  babay  ni  Jeroboam  na  anak  ni 
Nebat.  4  Ang  mamatay  kay  Baasa  sa 
ciudad  ay  kakanin  ng  mga  aso;  at  ang 
mamatay  sa  kaniya  sa  parang  ay  kakanin 
ng  mga  ibon  sa  bimpapawid.  5  Ang  iba 
nga  sa  mga  gawa  ni  Baasa,  at  ang  mga 


16.  28 


I.  MGA  HARI. 


367 


bagay  na  kaniyang  ginawa,  at  ang  kani- 
yang  kapangyarilian,  ^di  ba  nasusnlat  sa 
libro  ng  alaala  sa  mga  hari  sa  Israel? 
6  At  natulog  si  Baasa  na  kasama  iig  kani- 
yang mga  magulang,  at  nalibing  sa  Tirza ; 
at  si  Ela  na  kaniyang  anak  ay  naghari  na 
kahalili  niya.  7  At  bukod  dito'y,  sa  pa- 
mamag-itan  ng  kamay  ng  profetang  si 
Jehu  na  anak  ni  Hanani,  ay  dumating 
ang  salita  ng  Panginoon  laban  kay 
Baasa,  at  laban  sa  kaniyang  bahay,  da- 
hil  sa  lahat  na  kasam-an  na  kani3^ang 
ginawa  sa  paningin  ng  Panginoon,  u- 
pang  mungkahiin  siya  sa  galit  sa  pama- 
mag-itan  ng  gawa  ng  kaniyang  mga  ka- 
may, sa  paglagay  na  gaya  ng  bahay  ni 
Jeroboam,  at  sapagka't  sinugatan  niya 
siya. 

8  Ng  ikadalawang  puo^t  anim  na  taon 
ni  Asa  na  hari  sa  Juda  ay  nagpasimula 
si  Ela  na  anak  ni  Baasa  na  maghari  sa 
Israel  sa  Tirza,  at  nagharing  dalawang 
taon.  9  At  ang  kaniyang  alilang  si  Zira- 
ri,  na  puno  sa  kalahati  ng  kaniyang  mga 
karro,  ay  nagbanta  laban  sa  kaniya ;  siya'y 
nasa  Tirza  nga,  na  umiinom  at  lasing 
sa  bahay  ni  Arza,  na  siyang  tagapama- 
hala  sa  sambahayan  sa  Tirza :  10  at  na- 
sok  si  Zimri,  at  sinugatan  siya,  at  pinatay 
siya,  sa  ikadalawang  puo't  pitong  taon 
ni  Asa  na  hari  sa  Juda,  at  naghari  na 
kahalili  niya.  11  At  nangyari,  ng  siya^y 
magpasimulang  maghari,  pag-upo  niya  sa 
kaniyang  luklukan,  na  kaniyang  sinuga- 
tan ang  boong  bahay  ni  Baasa :  Hindi  siya 
nag-iwan  ng  isang  lalaking  bata  man,  o 
ng  kamag-anak  niya  man,  o  ng  mga  kaibi- 
gan  man  niya.  12  Ganito  giniba  ni  Zim- 
ri ang  boong  bahay  ni  Baasa,  ayon  sa 
salita  ng  Pakginoon,  na  kaniyang  sina- 
lita  laban  kay  Baasa,  sa  pamamag-itan  ni 
Jehu  na  profeta,  la  dahil  sa  lahat  ng 
kasalanan  ni  Baasa,  at  mga  kasalanan  ni 
Ela  na  kaniyang  anak,  na  kanilang  ipi- 
nagkasala,  at  kanilang  ipinapagkasala  sa 
Israel,  upang  mungkahiin  sa  galit  ang 
PanQinoon,  ang  Dios  ng  Israel  sa  pama- 
mag-itan ng  kanilang  mga  kalayav/an. 
14  Ang  ibang  mga  gawa  ni  Ela,  at  ang 
iahat  na  mga  bagay  niyang  ginawa,  ^di 
ba  nasusulat  sa  libro  ng  alaala  sa  mga 
hari  sa  Israel  ? 

15  Ng  ikadalawang  puo't  pitong  taon 
ni  Asa  na  hari  sa  Juda,  ay  naghari  si 
Zimri  na  pitong  araw  sa  Tirza:  Ang 
bayan  r.ga  ay  nagtayo  ng  kampamento 
laban  sa  Gibeton  na  nauukol  sa  mga  Fi- 
listeo.     16  At  narinig  ng  bayan  na  nasa 


kampamento  na  si  Zimri  ay  nagbanta,  at 
sinugatan  naman  ang  hari :  kaya't  ginawa 
ng  boong  Israel  na  hari  sa  Israel  si  Omri 
na  kapitan  ng  hukbo  ng  araw  na  yaon  sa 
kampamento.  17  At  si  Omri  ay  sumam- 
pa  mula  sa  Gibeton,  at  ang  boong  Israel 
ay  kasama  niya,  at  kanilang  kinulong  ang 
Tirza.  18  At  nangyari,  ng  makita  ni 
Zimri  na  ang  ciudad  ay  nasakop,  na  siya'y 
naparoon  sa  palacio  ng  bahay  ng  hari, 
at  sinunog  ang  bahay  ng  hari  ng  apoy 
at  siya'y  namatay,  19  dahil  sa  kani- 
yang mga  kasalanan  na  kaniyang  ipinag- 
kasala  sa  paggawa  ng  masama  sa  paningin 
ng  Panginoon,  sa  paglakad  ng  lakad  ni 
Jeroboam,  at  sa  kaniyang  kasalanan  na 
kaniyang  ginawa,  upang  papagkasalahin 
ang  Israel.  20  Ang  ibang  mga  gawa  ni 
Zimri,  at  ang  kaniyang  panghihimagsik 
na  kaniyang  ginawa,  i  di  ba  nasusulat  na 
lahat  sa  libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari 
sa  Israel? 

21  Ng  magkagayo'y  ang  bayan  ng  Israel 
ay  nahati  ng  dalawang  bahagi:  ang  kala- 
hati ng  bayan  ay  sumunod  kay  Tibni  na 
anak  ni  Ginat,  upang  gawin  siyang  hari ; 
at  ang  kalahati  ay  sumunod  kay  Omri. 

22  Nguni't  ang  bayan  na  sumunod  kay 
Omri  ay  nanaig  laban  sa  bayan  na  sumu- 
nod kay  Tibni  na  anak  ni  Ginat :  sa  ga- 
yo'y  namatay  si  Tibni  at  naghari  si  Omri. 

23  Ng  ikatatlong  puo't  isang  taon  ni  Asa 
na  hari  sa  Juda  ay  nagpasimula  si  Omri 
na  maghari  sa  Israel,  at  naghari  na  labing 
dalawang  taon :  anira  na  taon  na  naghari 
siya  sa  Tirza.  24  At  binili  niya  ang 
burol  ng  Samaria  kay  Semer  sa  hala' 
gang  dalawang  talentong  pilak ;  at  siya^ 
nagtayo  sa  burol,  at  tinawag  ang  pangalan 
ng  ciudad  na  kaniyang  itinayo,  ayon  sa 
pangalan  ni  Semer,  na  may-ari  ng  burol,  na 
Samaria.  25  At  ginawa  ni  Omri  ang  ma- 
sama sa  paningin  ng  Panginoon,  at  guma- 
wa  ng  masama  na  higit  kay  sa  lahat  na  una 
sa  kaniya.  26  Sapagka^t  siya^  lumakad 
ng  boong  lakad  ni  Jeroboam  na  anak  ni 
Nebat,  at  sa  kaniyang  mga  kasalanan  na 
ipinapagkasala  niya  sa  Israel,  upang 
mungkahiin  sa  galit  ang  Pakginoon,  ang 
Dios  ng  Israel  ng  kanilang  mga  kala- 
yawan.  27  Ang  iba  nga  sa  mga  gawa  ni 
Omri  at  lahat  na  mga  bagay  na  kaniyang 
ginawa,  at  ang  kaniyang  kapangyarihan 
na  kaniyang  ipinakita,  ^di  ba  nasusulat 
na  lahat  sa  libro  ng  mga  alaala  sa  mga 
hari  sa  Israel  ?  28  Sa  gayo*y  natulog  si 
Omri  na  kasama  ng  kaniyang  mga  magu- 
lang, at  nalibing  sa  Samaria ;  at  si  Ahab 


368 


I.  IviGA  HAEI, 


16.  28 


na  kaiiiyang  anak  ay  naghari  ua  kalialili 
niya. 

29  At  ng  ikatatiuDg  puo't  vvalong  taon 
iii  A;^a  na  liari  sa  Joda,  ay  nagra  iiiiula 
si  Abab  na  anak  ni  Omri  na  iua<:fnari  sa 
Israel:  at  si  Ahab  na  anak  nl  ()inri  ay 
naghari  sa  Israel  sa  Saniaria  na  dalawaiig 
puo't  dalawang  taon.  3t>  At  si  Ahab  na 
anak  ni  Omri  ay  gumawa  ng  masama  sa 
paningin  ng  Paxgixook  na  liiglt  kay  sa 
laJiat  na  uauna  sa  kaniya.  SI  At  nang- 
yari,  (na  parang  isang  magaang  bagay  sa 
kaniya  na  lanmkad  sa  mga  kasalanan  ni 
Jeroboam  na  anak  ni  Kebat)  na  kaniyang 
kinuhang  asawa  si  Jezebel,  na  anak  ni 
Etbaal  na  bari  ng  mga  Zidonio,  at  yumaon 
at  naglingkod  sa  Baal,  at  sumamba  sa 
kaniya.  32  At  kaniyang  ipinagtayo  ng 
altar  si  Baal  sa  bahay  ni  Baal,  na  kaniyang 
itinayo  sa  Samaria.  S3  At  gamawa  si 
Aliab  ng  Ashera;  at  gumawa  pa  ng 
liigit  si  Ahab  upang  mnngkahiin  ang  Pa- 
kGinoon,  ang  Dies  ng  Israel  sa  galit,  kay 
sa  lahat  ng  mga  liari  sa  Israel  na  ana 
sa  kaniya.  34  Sa  kaniyang  mga  a  raw 
itinayo  ni  Hiel  na  taga  Bet-el  ang  Jeriko  : 
siya'y  naglagay  ng  cimiento  sa  pagka- 
matay  ni  Abiram  na  kaniyang  panganay, 
at  itinayo  ang  mga  pintnang-daan  sa  pag- 
kamatay  ng  kaniyang  bunsong  anak  &a 
Segub ;  ay  on  sa  salita  ng  Pakgi^'OOX  na 
kaniyang  sinalita  sa  pamamag-itan  ni 
Josue  na  anak  ni  Nun. 
1*^  At  si  Elias  na  Tisbita,  na  sa  mga  na- 
I  a  nahan  sa  Gilead,  nagsabi  kay  Ahab : 
Kung  paanong  ang  Pangikoon,  ang  Dios 
ng  Israel  ay  bnhay,  sa  harap  ng  aking 
tinatayuan,  hindi  magkakaroon  ng  hamog 
o  ulan  man  sa  mga  taong  ito,  kiingdi  ayon 
sa  aking  salita.  2  At  ang  salita  ng  Pa- 
NGIOON  ay  du mating  sa  kaniya,  na  nagsa- 
bing:  3  Umalis  ka  dito,  at  lumiko  ka  sa 
dakong  silanganan,  at  magkubli  ka  sa 
tabi  ng  batis  na  Kerit  na  nasa  tapat  ng 
Jordan.  4  At  mangy ayari,  na  ikaw  ay 
iinom  sa  batis;  at  aking  iniiitos  sa  mga 
owak  na  pakanin  ka  doon.  5  Sa  gayo'y 
siya'y  naparoon  at  ginawa  ang  ayon  sa 
salita  ng  Pa^'GINoon  :  sapagka't  siya'y 
pumaroon  at  tumahan  sa  tabi  ng  batis  na 
Kerit,  na  nasa  tapat  ng  Jordan.  6  At 
dinadalhan  siya  ng  tinapay  at  laman,  ng 
mga  owak  sa  kinanmagahan,  at  tinapay 
at  laman  sa  kinahapunan;  at  siya'y  umii- 
nom  sa  batis.  7  At  nangyari,  pagkaraan 
ng  sandali,  na  ang  batis  ay  natuyo,  sa- 
pagka't  walang  ulan  sa  In  pain. 

8  At  ang  salita  ng  Pangi>hOON  ay  du- 


mating  sa  kaniya,  na  nagsabing  :  9  Ikaw 
ay  rnagbangon,  paroon  ka  sa  Zarelat,  na 
naiuikol  sa  Zidon,  at  tumahan  ka  doon  r 
narito,  aking  Inutusan  ang  isang  baong 
babaye  doon  upang  pakanin  ka.  l»J  Sa 
gayo'y  siya^y  nagbangon,  at  naparoon  sa 
Zarefat ;  at  ng  siya'y  du  mating  sa  pin- 
tuang-daan  ng  ciudad,  narito,  isang  baong 
babaye  ay  nandoonna  namumulot  ng  mga 
patpat :  at  tinawag  niya  siya,  at  nagsa- 
bing ;  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  dalhan  mo 
ako  ng  kaonting  tubig  sa  baso,  upang 
aking  mainom.  11  At  ng  siya'y  yuma- 
yaon  upang  dalhin,  tinawag  niya  siya,  at 
nagsabing :  Dalhan  mo  ako,  isinasamo 
ko  sa  iyo,  ng  isang  subong  tinapay  sa 
iyong  kamay.  12  At  kaniyang  sinabing: 
Ang  Pakginoong  iyong  Dios  ay  buhay, 
ako'y  walang  mamon,  kungdi  isang  dakot 
na  harina  sa  gusi,  at  kaonting  langis  sa 
botella :  at  narito,  ako'y  pumupuiot  ng 
dalawang  patpat,  upang  ako'y  yumaon,  at 
ihanda  sa  akin  at  sa  aking  anak,  upang 
aming  makain,  at  kami  ay  mamatay.  13  At 
sinabi  lii  Elias  sa  kaniyang :  Huag  kang 
matakor  ;  yumaon  ka,  at  gawin  mo  ang 
iyong  sinabi :  ngani^t  igawa  mo  muna 
ako  ng  munting  mamon,  at  ilabas  mo  sa 
akin,  at  pagkatapos  ay  gumawa  ka  para 
sa  iyo  at  para  sa  iyong  anak.  14  Sapag- 
ka't  ganito  ang  sabi  ng  Pakginoon,  ng 
Dios  ng  Israel :  Ang  gusi  ng  harina  ay 
hindi  magkukulang,  o  ang  botella  ng  la- 
ngis man  ay  magkukulang  hangang  sa 
araw  na  raagsugo  ang  Panginoon  ng 
ulan  sa  ibabaw  ng  lupa.  15  At  siya'y 
yumaon,  at  ginawa  ang  ayon  sa  sabi  ni 
Elias :  at  kumain  ang  babaye,  at  siya,  at 
ang  kaniyang  kasambahay  na  malaon. 
16  xVng  gusi  ng  harina  ay  hindi  naku- 
langan,  o  ang  botella  ng  langis  man  ay 
nakulangan,  ayon  sa  salita  ng  Pakgi- 
KOON,  na  kaniyang  sinalita  sa  pamamag- 
itan  ni  Elias.  17  At  nangyari,  pagkata- 
pos ng  mga  bagay  na  ito,  na  ang  anak  ng 
babaye,  ng  may-ari  ng  bahay  ay  nagka- 
sakit ;  at  ang  kaniyang  sakit  ay  malubha, 
na  walang  liiningang  naiwau  sa  kaniya. 
18  At  sinabi  niya  kay  Ellas  :  l  Ano  ang 
ipakikialam  ko  sa  iyo,  OIi  ikaw  na  la- 
laki  ng  Dios  ?  j  ikaw  ay  naparito  sa  akin 
upang  ipaalala  mo  ar.g  aking  kasalanan, 
at  upang  patayin  ang  jiking  anak  I  19  At 
sinabi  niya  sa  kaniy.-:;~'.,  :  Ibigay  mo  sa 
akin  ang  iyong  ana;:.  .Vi  kinuha  niya  sa 
kaniyang  kandungan,  at  dinala  sa  silid 
na  kaniyang  tinatahanan,  at  inihiga  sa 
kaniyang  sariling  hihigan.     20  At  siya'y 


18.  22 


I.  MGA  HAEI. 


369 


dumaiiig  sa  PanSinoon,  at  nagsabing : 
Oh  PanGinoong  aking  Dios,  ^dinalhan 
mo  ba  naman  ug  kasam-an  ang  bao  na 
aking  kinatutuluyau,  na  patayin  ang  ka- 
niyang  anak  ?.  21  At  siya'y  umunat  sa 
bata  na  makaitlo,  at  dumaing  sa  Pangi- 
NOON,  at  nagsabing:  Oh  Panginoong 
aking  Dios,  isinasamo  ko  sa  iyo  na  iycng 
pabalikin  ang  kalulua  ng  bataiig  ito. 
22  At  dininig  ng  Panginoon  ang  voces 
ni  Elias ;  at  ang  kuluhia  ng  bata  ay  bu- 
malik  sa  kaniya,  at  siya'y  muling  nabu- 
hay .  23  At  kinuha  ni  Elias  ang  bata,  at 
ibinaba  sa  loob  ng  bahay  na  mula  sa  silid, 
at  ibinigay  siya  sa  kaniyang  ina :  at 
sinabi  ni  Elias :  Tingnan  mo,  ang  iycng 
anak  ay  buhay.  24  At  sinabi  ng  babaye 
kay  Elias :  Ngayo'y  talastas  ko  na  ikaw 
ay  lalaki  ng  Dios,  at  ang  salita  ng  Pangi- 
KOON  sa  iyong  bibig  ay  katotohanan. 
|0  At  nangyari,  pagkaraan  ng  mara- 
iO  ming  araw,  na  ang  salita  ng  PanQi- 
NOON,  ay  dumating  kay  Elias,  sa  ikatlong 
taon,  na  nagsabing :  Ikaw  ay  yumaon, 
pakita  ka  kay  Ahab ;  at  ako'y  magsusugo 
ng  ulan  sa  lupa.  2  At  si  Elias  ay  yuma- 
ong  napakita  kay  Ahab.  At  ang  kugutom 
ay  malala  sa  Samaria.  3  At  tinawag  ni 
Ahab  si  Obadias  na  siyang  tagapangasiwa 
sa  bahay.  (Si  Obadias  nga  ay  natatakot 
na  mainam  sa  Panginoon  :  4  sapagka't 
nangyari,  ng  ihiwalay  ni  Jezebel  ang 
prof  eta  ng  Panginoon,  na  kumuha  si 
Obadias  ng  isang  profeta,  at  ikinubli  na 
limalimampuo  sa  isang  yungib,  at  mga 
pinakain  ng  tinapay  at  tubig.)  5  At  sinabi 
ni  Ahab  kay  Obadias :  Lakarin  mo  ang 
lupain,  hangang  sa  lahat  ng  bukal  ng 
tubig,  at  hangang  sa  lahat  ng  batis: 
marahil  tayo'y  makakasumpong  ng  damo, 
at  maililigtas  nating  buhay  ang  mga 
kabayo  at  mga  mula,  upang  huag  nating 
iwala  ang  lahat  na  hayop.  6  Sa  gayo'y 
hinati  nila  ang  lupain  sa  gitna  nila  upang 
lakaran :  si  Ahab  ay  lumakad  ng  kaniyang 
sarili  sa  isang  daan,  at  si  Obadias  ay  lu- 
makad ng  kaniyang  sarili  sa  kabilang  daan. 
7  At  samantalang  si  Obadias  ay  nasa 
daan,  narito,  nasalubong  siya  ni  Elias:  at 
nakilala  niya  siya,  at  nagpatirapa,  at 
nagsabing  :  ^  Di  ba  ikaw,  ang  panginoon 
kong  si  Elias :  ?  8  At  siya'y  sumagot  sa 
kaniya :  Ako  nga  :  Ikaw  ay  yumaon, 
saysayin  mo  sa  iyong  panginoong:  Narito, 
si  Elias  ay  nandito.  9  At  kaniyang  sina- 
bing:  ^Sa  ano  ako  nagkasala  na  iyong 
ibibigay  ang  iyong  alipin  sa  kamay  ni 
upang  patayin  ^ko?     IQ  Buhay 


ang  Panginoong  iyong  Dios,  walang 
nacion  o  kaharlan  man  na  hindi  pinapag- 
pahanapan  sa  iyo  ng  aking  panginoon: 
at  pagka  kanilang  sinasabing :  Siya'y  waia 
rito,  kaniyang  pinasumsumpa  ang  kaha- 
rianat  nacion,  na  hindi  kinasumpungan  sa 
iyo.  11  At  ngayo'y  iyong  sinasabing :  'Ikaw 
ay  yumaon,  saysayin  mo  sa  iyong  pangi- 
noong :  Narito,  si  Elias  ay  nandito.  12  At 
mangyayari,  pagkahiwalay  ko  sa  iyo,  na 
dadalhin  ka  ng  espiritu  ng  Panginoon  sa 
hindi  ko  nalalaman;  at  ano  pa't  pagka 
akoV  pumaroon  at  isinaysay  ko  kay  Ahab, 
at  ikaw  ay  hindi  niya  nasumpungan, 
papatayin  niya  ako :  nguni^t  akong  iyong 
alipin  ay  natatakot  sa  PanGinook  inula 
sa  aking  kabinataan.  13  i  Hindi  ba  na- 
saysay  sa  aking  panginoon,  kung  ano  ang 
aking  ginawa  ng  patayin  ni  Jezebel  ang 
mga  profeta  ng  Panginoon",  kung  paa- 
nong  nagtago  ako  ng  isang  daan  sa  mga 
profeta  ng  Pan(5inoon,  na  limalimampuo 
sa  isang  yungib,  at  pinakain  ko  n^  tina- 
pay at  tubig?  14  At  ngayo'y  iyong  sina- 
sabing :  Ikaw  ay  yumaon,  saysayin  mo  sa 
iyong  panginoong:  Narito,  si  Elias  ay 
nandito :  at  papatayin  niya  ako.  15  At 
sinabi  ni  Elias :  Buhay  ang  Panginoon 
ng  mga  hukbo,  na  sa  harap  niya  ako  naka- 
tayo,  ako'y  walang  salang  pakikita  sa 
kaniya  ngayon.  16  Sa  gayo'y  yumaon 
si  Obadias  upang  salubungin  si  Ahab,  at 
nagsaysay  sa  kaniya:  at  si  Ahab  ay 
yumaong  sinlubong  si  Elias.  17  At  nang- 
yari, ng  makita  ni  Ahab  si  Elias,  na  sinabi 
ni  Ahab  sa  kaniyang:  ^Ikaw  ba  ang 
bumabagabag  sa  Israel?  18  At  siya'y 
sumagot :  Hindi  ko  binagabag  ang  Israel; 
kungdi  ikaw  at  ang  bahay  ng  iyong  a  ma, 
sa  inyong  pagpapabaya  ng  mga  utos  ng 
Panginoon,  at  ikaw  ay  sumunod  kay 
Baal.  19  Ngayon  nga'y  magsugo  ka, 
at  pisanin  mo  sa  akin  ang  boong  Is- 
rael sa  bundok  ng  Karmel,  at  ang  mga 
profeta  ni  Baal  na  apat  na  raan  at  limang 
puo,.  at  ang  mga  profeta  sa'  Ashera  na 
apat  na  raan,  na  kumain  sa  dulang  ni 
Jezebel.  20  Sa  gayo'y  nagsugo  si  Ahab 
sa  lahat  ng  mga  anak  ng  Israel,  at  pinisan 
ang  mga  profeta  sa  bundok  na  Karmel. 
21  At  si  Elias  ay  lumapit  sa  boong  bayan, 
at  nagsabing:  ^Hangang  kailan  kayo 
mag-aalinglangan  sa  dalawang  pakana? 
Kung  ang  PanSinoon  ay  Dios  ay  sumu- 
nod kayo  sa  kaniya ;  nguni't  kung  si  Baal, 
sumunod  nga  kayo  sa  kaniya.  At  ang  ba- 
yan  ay  hindi  sumagot  sa  kaniya  kahi't  i- 
sang  salita.    22  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni 


370 


MGA  HARr. 


18.  22 


Elias  ?a  bayiin  :  Ako,  ako  larnang  ang 
iiaiiwang  profeta  iig  Pakuinoon;  ngiini't 
ang  mga  profeta  nl  Baal  ay  a  pat  iia  raaii 
at  limang  puong  lalaki.  23  Eigyan  iiga 
iiila  tayo  ng  dalawang  baka;  at  ])uuiili 
sila  para  sa  kanila  ng  i.jaijg  bakii,  at 
katayin,  at  ilagay  sa  ibabaw  ng  kaliuy, 
at  huag  lagyan  ng  apoy  sa  ilalim  :  at  ilia- 
handa  ko  ang  isang  baka  at  ilaUigay  ko 
sa  kahoy,  at  hindi  ko  lalagyan  ng  apoy 
sa  iiaiim.  24  At  turaawag  kayo  sa  panga- 
lan  ng  Inyong  mga  dios,  at  tatawag  ako  sa 
pangaUxn  ng  Paxgixoon  :  at  mangyarij  na 
ang  Dies  na  sumagut  sa  parnamag-itan  ng 
apoy,  ay  siyang  maging  Dios.  At  ang 
boong  bayan  ay  sumagot,  at  nagsabing : 
Mabuti  ang  pagkasabi.  25  At  sinabi  ni 
Elias  sa  mga  profeta  ni  Baal :  Pumili  kayo 
ng  isang  baka  sa  inyo,  at  inyong  ihandang 
una;  sapagka't  kayo'y  marami;  at  toma- 
wag  kayo  sa  pangalan  ng  inyong  mga  dies, 
nguni't  huag  kayong  maglagay  ng  apoy  sa 
ilalim.  26  At  kanilang  kinulia  ang  baka 
na  ibinigay  sa  kanila,  at  kanilang  inilian- 
da,  at  tumawag  sa  pangalan  ni  Baal  mula 
sa  kinaumagalian  hangang  sa  kinatangha- 
liang  tapat,  na  nagsabing:  Oh  Baal,  din- 
giii  mo  kami.  Ngunl't  walang  voces,  o 
sino  mang  sumasagot.  At  sila^y  lumu- 
lukso  sa  si  ping  ng  altar  na  ginawa.  27  At 
nangyari,  sa  kinatanglialiang  tapat,  na 
bhiiro  sila  ni  Elias,  at  nagsabing :  Sumi- 
gaw  kayo  ng  malakas:  sapagka^t  siya"y 
dios;  siya  nga'y  nagmumunimuni,  o  nasa 
sulok,  o  nasa  paglalakbay,  o  marahii 
siya^  natutulog,  nt  marapat  gisingin. 
28  At  sila'y  sumigaw  ng  malakas,  at  sila^y 
nagkukudlit  ayon  sa  kanilang  kaugalian 
ng  aundang  at  mga  sibat,  hangang  sa 
bumuluak  ang  dugo  sa  kanila.  29  At 
nangyari,  ng  makaraan  ang  kinatanglia- 
liang tapat  na  sila'y  nanghula  hangang  sa 
or  as  ng  paghahandog  ng  alay  sa  kuutha- 
punan :  nguni^t  wala  kahi't  voces,  o  sino 
mang  sumagot,  o  sino  mang  makinig. 
30  At  sinabi  ni  Elias  sa  boong  bayan: 
Luinapit  kayo  sa  akin  ;  at  ang  boong  ba- 
yan ay  lumapit  sa  kaniya.  At  kaniyang 
inayos  ang  altar  ng  Paxgixoon  na  nabag- 
sak.  31  At  kumuha  si  Elias  ng  labing 
dalawang  bato,  ayon  sa  bilang  ng  rnga 
angkan  ng  mga  anak  ni  Jakob,  na  sa  ka- 
niya ang  salita  ng  Paxgix'OOX  ay  duma- 
tiug,  na  sinabing:  Israel  ang  rnagiging 
iyong  pangalan.  B'2,  At  sa  pamamag- 
itan  ng  mga  bato  ay  kaniyang  itina- 
yo  ang  altar  sa  pangalan  ng  Paxgi- 
KOON;  at   kaniyang  nilagyan  ng  Imkay, 


sa  palibot  atig  ahar,  na  ang  laki  ay  ka- 
sisidlan  ng  dalawang  t.ikal  na  binhi. 
3'*  At  kaniN'aiig  Inilagay  ang  kaboy  na 
miravos,  at  kinatay  ang  baka  atiplnatong 
sa  kiilioy.  At  kaniyang  sinabing :  Pu- 
niiin  ninyo  ang  apat  na  tapayan  ng  tubig, 
at  ibiiius  ninyo  sa  hand  eg  na  sosunugin, 
at  sa  kahoy.  34  At  kaniyang  sinabing: 
Gawin  ninyong  ikalawa  ;  ut  kanilang  gi- 
nawang  ikalawa.  At  kaniyang  sinabing  : 
Gawin  ninyong  ikaitlo ;  at  kanilang 
ginawang  ikaitlo.  35  At  ang  tubig  ay 
tumakbo  sa  palibot  ng  altar ;  at  kani- 
yang pin.uno  naman  ang  hukay  ng  tubig. 
S3  At  nangyari,  sa  horas  ng  pagha- 
handog ng  alay  sa  klnaJiapunanf  na  si 
Elias,  na  profeta  ay  luma[;it,  at  nagsabing : 
Oh  Paxginoox^,  na  Dios  ni  Abraham,  ni 
Isaak,  at  ni  Israel,  pakilala  ka  sa  araw  na 
ito,  naikaw  ay  Dios  sa  Israel,  at  ako  ang 
iyong  alipin,  at  aking  ginawa  ang  lahai 
na  bagay  na  ito  sa  iyong  salita.  37  Di- 
ngin  mo  ako,  Oh  PaxGixoox,  dingin  mu 
ako,  upang  matalastas  ng  bayang  ito,  na 
ikaw,  na  Paxgixoo2^,  ay  Dios,  iyong  ibi- 
nalik  ang  kanilang  puso.  3S  Kg  mag- 
kagayo^y  ang  apoy  ng  Pakgixoox  ay 
nalaglag,  at  sinupok  ang  handog  na  su- 
sunugin,  at  ang  kahoy,  at  ang  mga  bato, 
at  ang  alabok,  at  hinimuran  ang  tubig  na 
nasa  hukay.  39  At  ng  makita  ng  boong 
bayan,  sllaV  r.agpatirapa :  at  kanilang 
sinabing:  Ang  Paxgixoox  ay  siyang 
Dios ;  ang  Paxgixoox  ay  siyang  i3ios. 
40  At  sinabi  ni  Ellas  sa  kanilang  :  Pluli- 
hin  ninyo  ang  mga  profeta  ni  Baal;  huag 
makataanan  ang  sino  man  sa  kanila.  At 
kanilang  mga  hinuli:  at  rnga  ibinaba  nl 
Elias  sa  batis  ng  Kison,  at  mga  pinatay 
doon.  41  At  sinabi  ni  Ellas  kay  Ahab  : 
Ikaw  ay  sumampa,  kumain  ka  at  uminom 
ka ;  sapagka't  may  hugong  ng  kasagauaan 
ng  ulan.  42  Sa  gayo'y  sumampa  si  Ahab 
upang  kumain  at  uminom.  At  si  Elias 
ay  sumampa  sa  taluktok  ng  Karmel ;  at 
siya'y  sumubasob  sa  lupa,  at  inilagay  ang 
kaniyang  mukha  sa  pag-itan  ng  kaniyang 
mga  tuhod.  43  At  kaniyang  sinabi  sa 
kaniyang  lingkod  :  Saraampa  ka  ngayon^ 
tumingin  ka  sa  dagat.  At  siya'y  sumam- 
pa, at  tumingin,  at  nagsabing :  Walang 
ano  mang  bagay.  At  kaniyang  sinabing : 
Yumaon  ka  uliug  makapito.  44  At  nang- 
yari, sa  ikapito,  na  kaniyang  sinabing: 
Narito,  tumindig  ang  isang  alapaap  sa 
dagat,  na  kasingliit  ng  kamay  ng  isang 
lalaki.  At  kaniyang  sinabing  :  Ikaw  ay 
yumaonj  sabihin  mo  kay  xVliab  :     Ihanda 


19.  20 


I.  MGA  HAEI. 


371 


mo  ang  iycmg  karrOj  at  ikaw  ay  bumaba, 
upang  huag  kang  abutan  ng  ulan.  45  At 
nangyari,  pagkaraan  ng  sandali,  iia  ang 
langit  ay  nagdiiim  sa  alapaap  at  haDgiO; 
at  Dagkaroou  ng  malakas  ua  ulan.  At  si 
Aliab  ay  sumakay,  at  naparoon  sa  Jezreel. 
46  At  ang  kamay  ng  Pangikoon  ay  nasa 
kay  Elias;  at  kaniyang  binigkisan  ang 
kaniyang  mga  balakang,  at  tumakbong 
nagpauna  kay  Ahab  sa  pasukan  ng  Jez- 
reel. 

IQ  At  sinabi  ni  Abab  kay  Jezebel  ang 
■  ^  lahat  na  ginawa  ni  Elias,  at  kung 
paanong  kaniyang  pinatay  ang  lahat  na 
profeta  ng  tabak.  2  Ng  raagkagayo'y 
nagsugo  si  Jezebel  ng  sngo  kay  Elias,  na 
nagsabing:  Ganito  ang  gawin  ng  mga 
dios  sa  akin,  at  lalo  na,  knng  liindi  ko 
gawin  ang  bubay  mo  na  gaya  ng  biihay 
ng  isa  sa  kanila  kinabukasan  sa  may  ga- 
nitong  eras,  3  At  siya'y  natakot,  at. 
siya'y  nagbangon,  at  yumaon  daiiil  sa 
kaniyang  baliay,  at  naparoon  sa  Beer- 
seba,  na  nauukol  sa  Juda,  at  iniwan  ang 
kaniyang  lingkod  do  on.  4  Nguni't  siya^y 
lumakad  ng  paglalakbay  na  isang  araw  sa 
ilang,  at  naparoon,  at  umupo  sa  ilalim  ng 
isang  punong  kalioy  na  enebro  :  at  siya'y 
humiling  para  sa  kaniya  na  siya'y  mama- 
tay  ;  at  nagsabing  :  Sukat  na  ;  ngayon, 
Oh  Pangikoon,  kunin  mo  ang  aking 
buhay ;  sapagka't  hindi  ako  mabuti  kay 
sa  aking  mga  magulang.  5  At  siya'y 
nahiga  at  natulog  sa  ilalim  ng  punong 
kahoy  na  enebro ;  at  narito,  kinalabit  siya 
ng  isang  angel,  at  sinabi  sa  kaniyang: 
Ikaw  ay  gumising  at  kumain.  6  At  siya'y 
tumingin,  at,  narito,  nasa  kaniyang  ulunan 
ay  isang  mamcng  luto  sa  baga,  at  isang 
sarong  tubig.  At  siya'y  kumain  at  umi- 
nom,  at  nahiga  uli.  7  At  ang  angel  ng 
Pakginoon  ay  nagbalik  na  ikalawa,  at 
kinalabit  siya,  at  nagsabing:  Ikaw  ay 
bumangon  at  kumain!;  sapagka't  ang  pag- 
lalakbay ay  totoong  malaki  sa  ganang 
iyo.  8  At  siya'y  nagbangon,  at  kumain, 
at  uminom,  at  siya'y  yum.aon  sa  lakas  ng 
pagkaing  yaon,  na  apat  na  puong  araw  at 
apat  na  puong  gabi  sa  lioreb  sa  bundok 
ng  Dios.  9  At  siya'y  naparoon  sa  isang 
yungib,  at  tumigil  doon ;  at,  narito,  ang 
salita  ng  Pakginoon  ay  dumating  sa 
kaniya,  at  sinabi  niya  sa  kaniyang :  i  Ano 
ang  ginagawa  mo  rito  Elias  ?  10  At 
sinabi  niyang :  Ako'y  naging  totoong 
masaliksik  dahil  sa  Panginoon,  sa  Dios 
ng  mga  hukbo ;  sapagka't  iniwan  ng  mga 
anak  ng  Israel  ang  iyong  tipan,  ibinagsak 


ang  iyong  mga  altar,  at  pinatay  ang 
iyong  mga  profeta  ng  tabak :  at  ako,  ako 
lamang,  ang  naiwan ;  at  kaniiang  pinag- 
sisikapan  aiig  aking  bahay,  upang  alisin. 

11  At  kaniyang  sinabing :  Ikaw  ay  lu- 
mabas,  at  tumayo  ka  sa  ibabaw  ng  bundok 
sa  harap  ng  Pangikoon.  At,  narito,  ang 
Panginoon  ay  nagdaan,  at  tinibag  ang 
mga  bundok  ng  isang  malaki  at  maiakas 
na  hangin,  at  pinagpirapiraso  ang  mga 
bato  sa  harap  ng  Pangikoon;  ngii.nit 
ang  Pan(Jinoon  ay  v/ala  sa  hangin:  at 
pagkatapos  ng  hangin  ay  isang  lindol ; 
nguni^t  ang  Panginoon  ay  wala  sa  lindol : 

12  at  pagkatapos  ng  lindol  ay  apoy ;  nguni't 
ang  Panginoon  ay  wala  sa  apoy :  at  pag- 
katapos Eg  apoy  ay  isang  munting  tahimik 
na  voces.  13  At  nangyari,  ng  marinig  ni 
Elias,  na  tinakpan  niya  ang  kaniyang 
mukha  ng  kaniyang  balabal,  at  lumabas, 
at  tumayo  sa  pasukan  sa  yungib,  at, 
narito,  dumating  ang  isang  voces  sa  kaniya, 
at  nagsabing :  l  Anong  ginagawa  mo  rito 
Elias  ?  14  At  kaniyang  sinabing :  Ako'y 
naging  totoong  masaliksik  dahil  sa  Pa- 
nginoon, sa  Dios  ng  mga  hukbo ;  sapag- 
ka't  iniwan  ng  mga  anak  ng  Israel  ang 
iyong  tipan,  ibinagsak  ang  iyong  mga 
altar,  at  pinatay  ang  iyong  mga  profeta 
ng  tabak;  at  ako,  ako  lamang  ang  naii- 
wan ;  at  kaniiang  pinagsisikapan  ang  bu- 
hay ko,  upang  alisin.  15  At  sinabi  ng 
Panginoon  sa  kaniyang:  Ikaw  ay  yu- 
maon, ibalik  mo  ang  iyong  lakad  sa 
ilang  ng  Damasko  :  at  pagdating  mo,  iyong 
pahiran  si  Hazael  upang  maging  hari  sa 
Syria.  16  At  si  Jehu  na  anak  ni  Mmsi 
ay  iyong  papahiran  upang  maging  hari  sa 
Israel :  at  si  Eliseo  na  anak  ni  Sapat  sa 
Abel-mehola  ay  iyong  papahiran  upang 
maging  profeta  na  kahalili  mo.  17  At 
mangyayari,  na  ang  makataanan  sa  tabak 
ni  Hazael  ay  papatayin  ni  Jehvf:  at  ang 
makataanan  sa  tabak  ni  Jehu  ay  papata- 
yin ni  Eliseo.  18  Gayon  ma'y  iiwan  ko 
ay  pitong  libo  sa  Israel,  lahat  na  tuhod 
na  hindi  lumuhod  kay  Baal,  at  lahat  ng 
bibig  na  hindi  humalik  sa  kaniya.  19  Sa 
gayoY  siyaV  umalis  doon  at  nasumpu- 
ngan  niya  si  Eliseo  na  anak  nl  Sapat,  na 
uagbubukid,  na  may  labing  dalawang  pa- 
rehang  baka  sa  unahan  niya,  at  siya'y 
kasunod  ng  ikalabing  dalawa:  at  dinaa- 
nan  siya  ni  Elias  at  inihagis  sa  kaniya 
ang  balabal  niya.  SO  At  kaniyang^  ini- 
wan ang  mga  baka,  at  tumakbong  sinun- 
dan  si  Elias,  at  sinabing:  Isinasamo  ko 
sa  iyo  na  pahagkan  mo  sa  akin  ang  aking 


372 


I.  MGA  HAEI. 


19.  20 


ama  at  aking  ivia,  at  sipunod  iiga  ako  sa 
iyo.  At  sinabi  nij,  a  sa  kaniyaiig  :  Mag- 
"balik  ka  uli ;  i  sapagka't  ano  aisg  giiiawa 
ko  sa  iyo?  21  At  siya'y  nagbalik  na 
inula  sa  pagsunod  sa  kaniya,  at  kinnha 
ang  parehang  mga  baka,  at  mga  pinatay, 
at  nagluto  ng  kanilang  carne  sa  paraa- 
inag-itan  iig  mga  kasangkapan  ng  niga 
baka,  at  ibinigay  sa  bayan,  at  kanilang 
kinain.  Kg  magkagayo'y  siya'y  nagtiii- 
dig,  at  sumuncd  kay  Eliag,  at  naglingkod 
sa  kaniya. 

'^f\  At  plnisan  ni  Een-iiadad  na  hari 
Sm\J  sa  Syria  ang  k-ihat  niyang  hukbo  : 
at  may  tatlong  puo't  dalawang  hari  na 
kasama  siya,  at  mga  kabayo,  at  mga  kar- 
ro :  at  siya'y  sumampa,  at  Icinulong  ang 
Samaria,  at  bumaka  laban  doon.  2  At 
siya'y  nagsngo  ng  mga  sugo  kay  Ahab  na 
hari  sa  Israel,  sa  loob  ng  ciudad,  at  pina- 
sabi  niya  sa  kaniyang  :  Ganito  ang  sabi 
ni  Ben-hadad  :  3  xVng  iyong  pilak  at  ang 
iyong  ginto  ay  akin :  ang  iyo  namang  mga 
asawa  at  ang  iyong  mga  anak,  ang  mga 
pinakamahusay,  ay  akin.  4  At  ang  hari 
ng  Israel  ay  sumagot,  at  nagsabing :  Ayon 
sa  iyong  sabi,  panginoon  ko,  Oh  hari; 
Ako'y  iyo,  at  lahat  ng  aking  tinatankilik. 
5  At  ang  mga  sugo  ay  nagbalik,  at  nagsa- 
bing: Ganito  ang  sinalita  ni  Ben-hadad 
na  sinabing :  Ako'y  tunay  na  nagsngo  sa 
iyo,  na  nagpasabing :  Iyong  ibibigay  sa 
akin  ang  iyong  pilak,  at  ang  iyong  ginto, 
at  ang  iyong  mga  asawa,  at  ang  iyong 
mga  anak ;  <J  nguni't  susuguin  ko  sa  iyo 
kinabukasan  ang  aking  mga  ilngkod  sa 
may  ganitong  oras,  at  kanilang  uusigin 
ang  iyong  bahay,  at  ang  mga  bahay  ng 
iyong  mga  lingkcd ;  at  n:uingyayari,  na  ano 
mang  maligaya  sa  iyong  mga  mata  ay  ha- 
hawakan  nila  ng  kanilang  kamay,  at  da- 
dalhin.  7  Ng  magkagayo'y  tinawag  ng 
hari  ng  Israel  ang  lahat  na  mga  matanda 
sa  lupain,  at  sinabing :  Isinasamo  ko  sa 
inyo  na  inyong  tandaan  at  tingnan  kung 
paanong  ang  tawong  ito'y  humahanap  ng 
kasam-an :  sapagka't  siyaV  nagsngo  sa 
akin  ng  dahil  sa  aking  mga  asawa,  at 
aking  mga  anak,  at  aking  pilak,  at  aking 
ginto;  at  hindi  ko  siya  pinahindian. 
S  At  sinabi  sa  kaniya  ng  lahat  na  ma- 
tanda at  ng  boong  bayun  :  Huag  mong 
dingiu,  o  talutan  mo  man.  ^  Kaya't 
kaniyang  sinabi  sa  mga  sugo  ni  Ben- 
hadad  :  Saysayin  ninyo  sa  aking  pangi- 
noon na  hari :  Ang  lahat  na  iyong  ipina- 
sugo  sa  iyong  alipin  ng  nnu  ay  aking  ga- 
gawin:  nguni't  ang  bagay  na  ito  ay  hindi 


ko  magagawa.  At  ang  mga  sugo  ay  u ma- 
ils at  nagbalik  ng  salita  sa  kaniya.  lo  At 
si  Ben-hadad  ay  nagsngo  sa  kaniya,  at 
nagsabing:  Gawing  gayon  ng  mga  dlos 
sa  akin,  at  lalo  na,  kung  ang  alabok  sa 
Samaria  ay  magiging  sukat  na  dakutin 
ng  boong  bayan  na  sumnsnnod  sa  akin. 
11  At  ang  hari  sa  Israel  ay  sumagot,  at 
nagsabing  :  Saysayin  ninyo  sa  kaniya  na 
huag  magmapuri  ang  nagbibigkis  ?i^  s,ah- 
hat  na  gaya  ng  naghuhnbad.  12  At  nang- 
yari,  ng  marinig  ni  Ben-hadad  ang  pasu- 
gong  ito,  sa  paraang  siya'y  umiinom,  siya, 
at  ang  mga  hari,  sa  mga  balag,  na  kani- 
yang sinabi  sa  kaniyang  mga  lingkod  : 
Humanay  kayo.  At  sila'y  himanay  laban 
sa  ciudad.  13  At,  narito,  isang  profeta 
ay  lumapit  kay  Ahab  na  hari  sa  Israel, 
at  nagsabing :  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
nginoon: ^Nakita  mo  ba  ang  boong 
malaking  karamihang  ito  ?  narito,  aking 
ibibigay  sa  iyong  kamay  sa  araw  na  ito  ; 
at  iyong  makikilala  na  ako  ang  Pangi- 
noon. 14  At  sinabi  ni  Ahab :  ^  Sa  pa- 
mamag-itan  nino  ?  At  kaniyang  sina- 
bing :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
Sa  pamamag-itan  ng  mga  bataan  ng  mga 
pangulo  sa  mga  lalawigan.  Ng  magka- 
gayo'y  sinabi  niyang:  ^Sino  ang  mag- 
papasimula  ng  pagbabaka?  At  siya'y 
sumagot :  Ikaw.  15  Ng  magkagayo'y 
kaniyang  pinisan  ang  mga  bataan  ng  mga 
pangulo  sa  mga  lalawigan,  at  sila'y  dala- 
wang daan  at  tatlong  puo't  dalawa :  at 
pagkatapos  ay  kaniyang  pinisan  ang  boong 
bayan,  ang  lahat  na  mga  anak  ng  Israel, 
na  may  pitong  libo.  is  At  sila'y  umalis 
ng  kinatanghaliang  tapat.  Nguni^t  si 
Ben-hadad  ay  umiinom  na  lango  sa  mga 
balag,  siya,  at  ang  mga  hari,  na  tatlong 
puo't  dalawang  hari  na  tumutulong  sa 
kaniya.  17  At  ang  mga  bataan  ng  mga 
pangulo  sa  mga  lalawigan  ay  lumabas  na 
una ;  at  si  Ben-hadad  ay  nagsngo,  at 
isinaysay  nila  sa  kaniya,  na  sinabing :  May 
mga  taong  lumabas  sa  Samaria.  18  At 
kaniyang  sinabing  :  Maging  sila'y  luma- 
bas para  sa  kapayapaan,  mga  hulihin 
ninyong  buhay ;  o  maging  silaV  lumabas 
para  sa  pagbabaka,  mga  hulihin  ninyong 
buhay.  19  Sa  gayo'y  ang  mga  ito  ay 
lumabas  sa  ciudad,  ang  mga  bataan  ng 
mga  pangulo  sa  mga  lalawigan,  at  ang 
kawal  na  surausunod  sa  kanila.  20  At 
kanilang  pinatay  ang  lahat  niyang  ialaki ; 
at  ang  mga  taga  Syria  ay  tumakas,  at  mga 
hinabol  ng  Israel ;  at  si  Ben-hadad  na 
hari  sa  Syria  ay  tu^iiaka':]  na  nakas;ikay  sa 


20.  39 


I.  MGA  HAEI. 


373 


i=;ang  kabayo  na  kasama  ng  mf  a  manga- 
ngabayo.  21  At  ang  hari  sa  Israel  ay 
lumabas,  at  siniigatan  ang  mga  kabayo  at 
mga  karro,  at  pinatay  ang  raga  taga  Syria 
ng  malaking  pagpatay.  22  At  ang  pro- 
feta  ay  lumapit  sa  hari  sa  Israel,  at  nag- 
sabi  sa  kaniyang :  Ikaw  ay  yumaon, 
magpakalakas  ka,  at  iyong  tandaan,  at 
tingnan  mo  kung  ano  ang  iyong  ginagawa : 
sapagka't  sa  pagbabalik  ng  taon  ay  ang 
hari  sa  Syria  ay  sasampa  laban  sa  iyo. 

23  At  sinabi  ng  raga  lingkod  ng  hari  sa 
Syria  sa  kaniyang :  Ang  kanilang  dios  ay 
dios  sa  mga  burol ;  kaya't  sila'y  nanaig  sa 
atin :  ngani't  tayo'y  bumaka  laban  sa  kani- 
lasakapatagan,  at  walang  pagsalang  tayo'y 
mananaig  sa  kanila.  24  At  gawin  mo  ang 
bagay  na  ito;  alisin  mo  ang  mga  hari, 
bawa^t  isa'y  sa  kaniyang  kalagayan,  at 
lagyan  mo  ng  mga  kapitan  na  kahalili 
nila :  25  at  bilangin  para  sa  iyo  ang 
hukbo,  na  gaya  ng  hukbo  na  iyong  ipi- 
nahamak,  kabayo  kung  kabayo,  at  karro 
kung  karro:  at  tayo'y  babaka  laban  sa 
kanila  sa  kapatagan,  at  walang  pagsalang 
tayoV  mananaig  sa  kanila.  At  kaniyang 
dininig  ang  kanilang  voces  at  ginawang 
gayon.  26  At  nangyari,  sa  pagbabalik  ng 
taon,  na  pinisan  ni  Ben-had  ad  ang  mga 
taga  Syria,  at  sumampa  sa  Afek  upang 
bumaka  laban  sa  Israel.  27  At  ang  mga 
anak  ng  Israel  ay  pinisan,  at  mga  nira- 
sionan,  at  naparoQn  laban  sa  kanila:  at 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nagtayo  ng 
kampamento  sa  tapat  nila  na  parang  dala- 
wang  kawang  anak  ng  kambing ;  nguni't 
kinakalatan  ng  mga  taga  Syria  ang  lupain. 
28  At  isang  lalaki  ng  Dios  ay  lumapit  at 
nagsalita  sa  hari  ng  Israel,  at  nagsabing: 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  :  Sapag- 
ka't  sinasabi  ng  mga  taga  Syria:  Ang 
Pan^inoon  ay  dios  sa  mga  burol,  nguni't 
hindi  siya  dios  sa  mga  libis ;  kaya^t  aking 
ibibigay  ang  boong  malaking  karamihang 
ito  sa  iyong  kamay,  at  inyong  malalaman 
na  ako  ang  Panginoon.  29  At  sila^y 
nagtayo  ng  kampamento  na  ang  isa  ay 
tapat  sa  isa  na  pitong  araw.  At  nagka- 
gayon,  na  sa  ikapitong  araw,  ang  pagba- 
baka  ay  sinimulan ;  at  ang  mga  anak  ng 
Israel  ay  pumatay  sa  mga  taga  Syria  ng 
isang  daang  libong  naglalakad  sa  isang 
araw.  30  Nguni*t  ang  natira  ay  tumakas 
na  napaturi§o  sa  Afek  sa  loob  ng  ciudad  ; 
at  ang  kuta  ay  nabual  sa  dalawang  puo't 
pitong  libong  lalaki  na  natira.  At  si 
Ben-hadad  ay  tumakas  at  pumasok  sa 
ciudad,  at  nagkubli  sa  isang  silid.    31  At 


sinabi  n|  kaniyang  mga  lingkod  sa  ka- 
niya :  Narito,  ngayon,  aming  narinig  na 
ang  mga  hari  sa  bahay  ng  Israel  ay 
maawaing  mga  hari :  isinasarao  namin  sa 
iyo  na  kami  ay  papaglagyin  ng  magas- 
pang  na  kayo  sa  aming  mga  balakang,  at 
mga  lubid  sa  aming  mga  leeg  at  labasin 
natin  ang  hari  sa  Israel:  marahil  kani- 
yang ililigtas  ang  iyong  buhay.  S2  Sa 
gayo^y  nagbigkis  sila  ng  magaspang  na 
kayo  sa  kanilang  mga  balakang,  at  mga 
lubid  sa  kanilang  raga  leeg,  at  naparoou 
sa  hari  sa  Israel,  at  nagsabing :  Sinasabi 
ng  iyong  aliping  si  Ben-hadad  :  Isinasarao 
ko  sa  iyo,  na  buhayin  mo  ako.  At  si- 
nabi niyang :  i  Siya  ba'y  buhay  pa  ?  siya'y 
aking  kapatid.  33  Minatyagan  ngang 
maingat  ng  mga  lalaki,  at  nagmadaling 
hinuli  kung  sa  ano  nandoon  ang  kani- 
yang pag-iisip:  at  kanilang  sinabing: 
Ang  iyong  kapatid  na  si  Ben-hadad.  Kg 
magkagayo'y  sinabi  niyang :  Kayo^y  yu- 
maon, dalhin  ninyo  siya  sa  akin.  Ng  mag- 
kagayo'y  nilabas  siya  ni  Ben-hadad ;  at 
kaniyang  pinasampa  sa  karro.  34  At 
sinabi  ni  Ben-hoAad  sa  kaniyang:  Ang 
mga  ciudad  na  sinakop  ng  aking  ama  sa 
iyong  ama  ay  aking  isasauli,  at  ikaw  ay 
gagawa  para  sa  iyo  ng  mga  langsangan  sa 
Damasko,  gaya  ng  ginawa  ng  aking  ama 
sa  Samaria.  At  ako,  sahi  ni  Ahahj  paya- 
yaunin  kita  sa  tipang  ito.  Sa  gayo'y 
gumawa  siya  ng  tipan  sa  kaniya,  at  pina- 
yaon  niya  siya. 

35  At  isang  lalaki  sa  mga  anak  ng  mga 
profeta  ay  nagsabi  sa  kaniyang  kasama  sa 
pamamag-itan  ng  salita  ng  Panginoon: 
Isinasarao  ko  sa  iyo  na  sugatan  mo  ako. 
At  tumangi  ang  lalaki  na  sugatan  siya. 
36  Ng  magkagayo'y  sinabi  niya  sa  kani- 
yang: Sapagka^t  hindi  mo  sinunod  ang 
voces  ng  Panginoon,  narito,  pagkahi- 
walay  mo  sa  akin  ay  patatayin  ka  ng 
isang  leon.  At  pagkahiwalay  niya  sa 
kaniya,  nasumpungan  siya  ng  isang  leon, 
at  pinatay  siya.  37  Ng  magkagayu^y 
nakasumpong  siya  ng  ibang  lalaki,  at 
'  ing :     Isinasarao  ko  sa  iyo  na  suga- 


tan mo  ako.  At  sinugatan  siya  ng  lalaki, 
na  sinugatan  at  sinaktan  siya.  38  Sa 
gayo'y  umalis  ang  profeta  at  hinintay 
ang  hari  sadaan,  at  nagpakunuari  na  may 
isang  piring  sa  kaniyang  mga  mata. 
39  At  habang  ang  hari  ay  dumaraan, 
kaniyang  sinigawan  ang  hari :  at  kaniyang 
sinabing ;  Ang  iyong  alipin  ay  lumabas 
sa  gitna  ng  pagbabaka;  at  narito,  isang 
lalaki  ay  naligaw,  at  nagdala  ng  isang 


01- 


RAR! 


20.  39 


lalahi  ^a  al:in,  at  u?:;j,  a!  '.:\l4  .  in^^.i<nn  ni  . 
mvx  1-ilakinc:  ito :  k-:!.^r  fi  i»:io  ir.ar.g 
p;ir<'i,'n  siya";'  riiil'.'it'v^.-  ■  i,  ii-if;  iyj  ij'~ai\^ 
)">ii]i'5'-  jir/;"  ifj.-ij  0;i?ay  .n  ;•  .•vrfl;'.^'!;:  'hii]i'\y. 
o  la.'  :>abavad  ka  h'-ya  r"  i  :(,i/  -!:>!  ^;it  .'vr: 
|)iu:\.  -f  i)  At  .'■•a  ]\';-::ar^"  an,!.;  i;<  .'^  '"_  <;li;'i'^ 
ay  al'a];>  nit''  :;1  d()':n,  rlvi/y  r,  il.^'y,i' n. 
Al  f-iraM  iv?  rv;VL  r-a  Israel  sa  kni^lyan^.: : 
T^.Iag'gir.t;  caiiiyari  ang  iyong  kaiiatiilau  : 
ikaw  rin  i>i:r  ]]a\':i'a--iya.  41  At  siya^  iia^^^- 
rn.i.lali,  at  inall-  rtiya  mg  p'.ring  sa  kani- 
yaij^cij  iDga  ma'a  ;  ai  r<aki!aki  rlya  ii,u"  ]i  r;i  sa 
1-rael  Da  siyaS'  linginr  i-a  sa  m^^'a  p''  ifeta. 
-52  At  sinabi  niya  sa  kaiiiya.n^::' :  Ganito 
n \  1'^  «al)i  iig  Pangi y : )ox  :  ^^a.na ^^ka't  iyong 
i^inanayaang  ir.akalaan?!^-!  ^a  iyor.g  kamay 
ang  laUiki  iia  ak'ln;:  i'lln.aluga  r-a  kania- 
tayan,  ang  iyv>  rgar.p;  b'lliay  av  ^.apanaw 
5-a  lu^'ar  ng  kaniyar.g  biiiiay,  ^l  aiiu'  iy-)ng 
bayan  sa  kar.iyang  })ayan.  ^5;iA'  a;yg 
Iiari  pa  Israel  ay  r.r  paroiui  -^a.  k;niiyang  ; 
bahay  na  yaniot  at  b^^y,^-,  al  bPvu'O'  n  ,-a.  1 
F^arnaria.  j 

^1  At    cangyari,    -j-agkaiapn-    l";    )iiga  j 
*^^     ]\agay  na  it'^  r,a  'i   .S'^a'i  t  im  .Ir>z- j 
loelibiay  inalio.'^ng  i-ang  ii"-'a;:n  n;<  ri  a  ' 
Jezreel^  ua  rj\'iki]^/ii  .'-a  "o';uioi ;  ni  .vb,rb  iia  | 
liari  ^n.  San^aria.     ?  .-'^  r  ^iiialita  ni  .\bab'| 
kj^vrNabC't,  na   srnabi'.g:     ibigay  m-*   sal 
alTin  aug  iyor.g  iiya^'a  ',  U]  ang  aking  tai>  | 
kiiikiii  i:a  jnnaka  hakirnanang  giignkiyiii. 
sa^agka't    malapit   sa    aking    babay ;    at 
a  king  ipapalit  sa  iyo  ,^a  higar  n'um  ang 
i  arg  maiiiDin  na  n varan  kay  ra  yaon  ;  o 
kung  inaakala  mong  mabnti,  aking  ibibi- 
gay   Fa   iyo   ang   haUiga    ncn  na  ?aki,)i 
£J  At  slnabi  nl  ]S'ab/t  I'.'^y  xiliab:     JT'jag 
itub't  ng  P^>:Gixoo:r  -i  rkin,  na   aking 
ibigay  ang  mana  c-a  aV>b]g  nv~a  niagnlang 
ga  iy.^.     4  At  puma-' -k  -i  Aliab  ki  kanl- 
yang    baliay    na    yani,r    at    bjnos   dab.il 
sa   rail  la   na   wsinalita    I'i    y^ibot   na   Jcz- 
i?clita    !=a    ]:aniya :    '-aya gka't    kan.iyang 
p'nabing:      Hindi    ko    ibibiiray    f.i    i'^'o 
ang   mana  .'^a  aking  n)ga  niacrnkan:;.     At 
siya'y   nahiga    Ga    kany/ang    Jiibigan,   at 
ininihit  ang   kar^ivang    mnk]<a,   vJ   ay  aw 
kunTa'n  ng  tinapa^'.     5  ^Onni't  pi  Jezclicl 
r.a   ka'iiyang  asava  ay   n^;  aroon   '^a   ka- 
t~iya,    at    nag-abi    ra    ]:tini;  ang  :     ;  r.aldt 
<;ng  ivong  e:-p:r'l!!  ay  t<^tr)org  mabirakot 
ni  hiT^di  ka  kmnakain  ng  tii^apay?     {>  At 
Fi]:!abi  i-.iya  r<a  j:nnivan^::     Saj'agl  a'l  nag- 
saiit'i    ako    ka}'    iNab-n  na    Jcn'oelita,    al 
nag-:.abi  sa  kaniyang:     ibigay  nr)  sa  akin 
ang  iyong  niya^an  sa  lahaiarjcilc'iij  sala])i  • 
o    kung    dili;    knng    iyong    minamabnti, 
papalitan  k'^  sa  iyo  ng  if>:-r'  <  nvj!  nn    at 


■^iy.i'y  fiMig  ^t  :  flindi  l<)  i'^ibj'.'av  cq 
iyo  an-  akin-:;  nya'=an.  7  At  sii  abi  y>\ 
Jozobel  n.i  !'a''iya"-ig  a-a'.>"i  Fa  kaniya  : 
;.  Ikav.'  ba  ;i%\}\r^  ang  na;.v;,ma]iala  sa 
kaliarlan.  rig  I-~rael?  ikaw  av  magbangoii, 
at  knniain  ng  rinapay,  at  i  a'.ayabin  nv^ 
i\ri;x  iy^^ng  pn  w  :  ak'ing  ibibiirrv  .-a  iv,. 
ang  nya^aa  ni  Xabot  na  Jczr^^^'bra.  8  Sa 
?^''^-7^'>'y  snmnlat  siya  ng  n>' a  5;ubit  sa 
i)angaian  ni  Abab,  at  mga  in!.-takan  ni 
kaniyai^.g  tatak,  at  ipinad.aki  ai-.g  mga 
snlat  sa  mga  m.^land.a  at  :a  ir.'^d  Mabal 
na  na^-a  kaniyang  rbaiaib  na  ttnnatai>aii 
na  kasama  ni  Xa;)f'^  ?>  At  kaniyang  i^'- 
nr.lat  sa  ml^a  snLat.  nn  shiabing:  jMag- 
hayan:  kayo  ng  i'^ang  aynnA)  at  ilagay 
ninyo  si  N;J)>l^a  par^gnl-.^  sa  ka'^aniaban 
n^  bayan  :  10  at  luiaagay  ang  dalawai^.g 
lalaki  na  mga  anak  ng  P.cliai  sa  liarap 
niya;  at  mgagrfisaksi  laban  sa  kaniya.  na 
mag-a])ing:  Ikaw  ay  nagkait  sa  T)i'»^ 
at  ^a  bari.  At  ilabas  ng  i  siya,  at  bat u bin 
••i"a,  upang  siya'y  mamatay.  11  At  gina- 
vra  r.g  mga  tawo  sa  k:iniyang  ciudad,  ng 
mga  n.iatanda  at  ng  mga  inabal  na  tnnia- 
talrni  sa  kaniyang  ciiuiad,  kung  ano  ang 
ij)i';aiugo  ri  Jozcbel  sa  kanika,  ayon  sa 
nangasiisnlat  sa  mga  sulat  na  k'iniyanig 
ip'nadala  sa  kanila.  12  SikxV  nagbayag 
Jig  i'-'jiiig  ayuDo,  at  inilagay  si  Xabot  sa 
p.angulo  sa  kasaniaban  ng  bayan.  13  x\t 
ang  dalawang  lalaki  na  mga  anak  ng 
BeTialj  pumasok,  at  naiipo  sa  harap  niya : 
at  ang  mga  lalaki  ng  Belial  ay  nagsisaksi 
laban  sa  kaniya,  laban  kay  Kabot  sa 
liarap  ng  bayan,  ria  nagsabing :  Si  Nabot 
ay  nagkait  sa  Dios  at  sa  bari.  Ng  rnag- 
kagayoV  inilabas  nilasa  ciadad,  at  binato 
nila  siya  ng  mga  bato,  na  ano  pa't  siyaS' 
namatay,  II  Kg  magkagayo'y  sila'y  nag- 
sngo  kay  Jezebel,  na  nagsabing :  Si  Nabot 
ay  nabato  at  patay.  li>  At  nangyari,  ng 
raarinig  ni  Jezebel  na  si  Nabot  ay  nabato, 
at  patay,  na  sinabi  ni  Jezebel  kay  Aliab : 
Ikaw  ay  magbangon,  ariin  nio  ang  uyasan 
ni  Nabot  na  Jezreelita  na  kaniyang  ipi- 
nagkait  na  ibigay  sa  iyo  sa  h.alaga  ng 
salapi :  sapagka't  si  Kabot  ay  hindi  bn- 
bay,  knngdi  patay.  16  At  nangyari,  ng 
raarinig  ni  Abab  na  patay  si  Kabot,  na 
bumangon  si  Aluib  na  'oiniiaba  sa  uyasan 
ni  Nabot  na  Jezreelita,  n.pang  ariin. 

IT  At  ang  salita  ng  ^  PanxIinoon  ay 
dumating  kay  Elias  na  'i'isbita,  na  nagsa- 
bing :  18  Bumangon  ka,  panaugin  mong 
salubnngin  si  Abab  na  liari  sa  Israel,  na 
tumataban  sa  Samaria :  na.rito,  siya^y  na'^a 
uva'-an  ni  Nabot  na  kaniyang  pinapana'jg 


22.  14 


I,  MGA  HAEI. 


375 


upang  ariin.  19  At  iyong  sasalitain  sa 
kaniya,  na  sasabiliing:  Ganito  ang  sabi 
ng  Pakginoon  :  I  lyo  bang  pinatay  at 
iyo  ring  inari  ?  at  iyong  sasalitain  sa  ka- 
niya, na  sasabihing :  Ganito  ang  sabi  ng 
PanGinoon  :  Sa  Ingar  na  pinaghimnran 
ng  mga  aso  ng  dugo  ni  Nabot  ay  hibimu- 
ran  ng  mga  aso  ang  iyong  dngo,  ang  iyong 
sariling  dngo.  SO  At  sinabi  ni  Ahab  kay 
Elias:  ^^asumpungan  mo  ba  ako,  Oh 
aking  kaaway?  At  sumagotsiya:  Na- 
snmpungan  kita :  sapagka't  ikaw  ay  napa- 
bili  upang  guraawa  ng  kasara-an  sa  pa- 
ningin  ng  Panginoon.  21  Narito,  aking 
dadalhan  ng  kasam-an  kita,  at  aking  lu- 
bos  na  papalisin  kita,  at  aking  ibihiwalay 
kay  Ahab  ang  bawa't  anak  na  lalaki,  at 
ang  nakukulong  at  ang  naiwan  sa  kalua- 
ngan  sa  Israel :  22  at  aking  gagawin  ang 
iyong  bahay  na  gaya  ng  bahay  ni  Jero- 
boam na  anak  ni  Kebat,  at  gaya  ng  bahay 
ni  Baasa  na  anak  ni  Ahias,  dahil  sa^  pa- 
mumungkahi  na  iyong  iminungkahi  sa 
akin  sa  galit,  at  iyong  pinapagkasala  ang 
Israel.  23  At  lungkol  kay  Jezebel  ay 
nagsalita  naman  ang  Panginoon,  na  nag- 
sabing ;  Kakanin  ng  mga  aso  si  Jezebel 
sa  tabi  ng  knta  ng  Jezreel.  24  Ang  ma- 
matay  kay  Ahab  sa  ciudad  ay  kakanin 
ng  mga  aso;  at  ang  mamatay  sa  parang 
ay  kakanin  ng  mga  ibon  sa  himpapawid. 

25  (Nguni't  walang  gaya  ni  Ahab  na  nag- 
bili  sa  kaniyang  sarili  upang  gumawa  ng 
kasam-an  sa  paningin  ng  Pai^tqinoon,  na 
hinikayat  ni  Jezebel  na  kaniyang  asawa. 

26  At  siya'y  gumawa  ng  totoong  kasu- 
klamsuklam  sa  pagsunod  sa  mga  idolo, 
ayon  sa  lahat  na  ginawa  ng  mga  Amorreo, 
na  mgainihagis  ng  Panginoon  sa  harap  ng 
mga  anak  ng  Israel.)  '27  At  nangyari,  ng 
marinig  ni  Ahab  ang  mga  salitang  yaon, 
na  kaniyang  hinapak  ang  kaniyang  mga 
damit,  at  nagsuot  ng  kayong  magaspang 
sa  kaniyang  laman,  at  nag-ayuno,  at  nahi- 
ga  sa  kayong  magaspang,  at  lumakad  ng 
marahan.  28  At  ang  salita  ng  Pangi- 
noon ay  dumating  kay  Elias  na  Tisbita, 
na  nagsabing :  29  ^  Nakita  mo  ba  kung 
paanong  si  Ahab  ay  nagpakababa  sa  ha- 
rap ko  ?  sapagka't  siya'y  nagpakababa  sa 
harap  ko,  hindi  ko  dadalhin  ang  kasam- 
an  sa  kaniyang  mga  araw:  kungdi  sa 
mga  kaarawan  ng  kaniyang  anak  dadal- 
hin ko  ang  kasam-an  sa  kaniyang  bahay. 

20  At  sila'y  nagpatuloy  na  tatlong  ta- 
^  on  na  walang  pagbabaka  ang  Sy- 
ria at  ang  Israel.  2  At  nangyari,  sa 
ikatlong  taon,  na  binaba  ni  Jehosafat  na 


hari  sa  Juda  ang  hari  sa  Israel.  3  At 
sinabi  ng  hari  sa  Israel  sa  kaniyang  mga 
lingkod:  ^Di  ba  talastas  ninyo  na  ang 
Bamot-gilead  ay  atin,  at  tayo^y  tatahimikj 
at  hindi  natin  sasakupin  sa  kamay  ng 
hari  sa  Syi*ia  ?  4  At  sinabi  niya  kay  Jeho- 
safat :  I  Sasaraa  ka  ba  sa  akin  sa  pagba- 
baka sa  E-amot-gilead  ?  At  sinabi  ni  Jeho* 
safat  sa  hari  sa  Israel :  Ako'y  gaya  mo, 
ang  aking  bayan  ay  gaya  ng  iyong  bayan, 
ang  aking  mga  kabayo  ay  gaya  ng  13^0 ng 
mga  kabayo.  5  At  sinabi  ni  Jehosafat  sa 
hari  sa  Israel :  Sumanguni  ka,  isinasamo 
ko  sa  iyo,  sa  salita  ng  PanSinoon  nga- 
yon.  6  Ng  magkagayo'y  pinisan  ng 
hari  ng  Israel  ang  mga  profeta  na  may 
apat  na  raang  lalaki,  at  nagsabi  sa  ka- 
nilang :  ^  Yayaon  ba  akong  laban  sa 
Ramot-gilead  upang  bumaka,  o  uu- 
rong  ako?  At  sinabi  nilang:  Sumampa 
ka:  sapagka't  ibibigay  ng  PanOinoon 
sa  kamay  ng  hari.  7  Nguni't  sinabi  ni 
Jehosafat :  i  Wala  ba  ritong  ibang  profeta 
ng  Panginoon  upang  makapag-usisa  tayo 
sa  kaniya  ?  8  At  sinabi  ng  hari  sa  Israel 
kay  Jehosafat :  May  isa  pang  lalaki  na 
mapag-uusisaan  natin  sa  Panginoon,  si 
Mikaya  na  anak  ni  Imla:  nguni't  kina- 
popootan  ko  siya;  sapagka't  hindi  siya 
naiighuhula  ng  mabuti  tungkol  sa  akin, 
kungdi  kasam-an.  At  sinabi  ni  Jehosafat : 
Huag  sabihing  gay  on  ng  hari.  9  Ng 
magkagayo'y  tumawag  ang  hari  sa  Israel 
ng  isang  oficial,  at  nagsabing :  Dalhin  mo 
ritong  madali  sa  Mikaya  na  anak  ni  Imla. 

10  Ang  hari  nga  sa  Israel  at  si  Jehosafat  na 
hari  sa  Juda,  ay  umupo  kapua  sa  kani- 
kaniyang  laklukan,  na  nakapanamit  hari 
sa  isang  hayag  na  lugar  sa  pasukan  ng 
pintuang-daan  ng  Samaria ;  at  ang  lahat 
na  profeta  ay  nanghula  sa  harap   nila. 

11  At  si  Zedekias  na  anak  ni  Kenaana  ay 
guraawa  ng  mga  sungayna  bakal,  at  nag- 
sabing :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
Sa  pamamag-itan  ng  mga  ito  ay  iyong 
itutulak  ang  mga.  taga  Syria  hangang  sa 
mgalipol.  12  At  ang  lahat  na  mga  pro- 
feta ay  nanghuhulang  gayon,  na  nagsa- 
bing :  Sumampa  ka  sa  Bamot-gilead,  at 
guminhawa  ka:  sapagka't  ibibigay  ng 
Panginoon  sa  kamay  ng  hari.  13  At 
ang  sugo  na  yumaong  tumawag  kay  Mi- 
kaya ay  nag?alita  sa  kaniya,  na  nagsa- 
bing :  Narito,  ngayon,  ang  mga  salita  ng 
mga  profeta  ay  mabuti  sa  hari  na  iisaiig 
bibig :  isinasamo  ko  sa  iyo  na  ang  iyong 
bibig  ay  maging  gaya  ng  isa  sa  kanila,  at 
magsalila  ka  ng  mabuti.    14  At  sinabi  ni 


376 


I.  MGA  HAEI, 


22.  14 


Mikava:  Bnhay  ang  Panginoon,  kung 
aiiO  ang  sabihiu  i^g  ]'axgi:^::oon  sa  akin, 
yaon  ang  aking  sasalitain.  15  At  ng 
siya^y  diimating  sa  hari,  sinabi  r.g  liari 
sa  kaniyang  :  i  Mikaya,  paroroon  ba  ka- 
111  i  sa  Ba 111 ot-gi lead  upaPig  bumaka,  o 
luirotig  kami?  At  kaniyang  isinagot  sa 
Icaniyang.  ,  Ikaw  ay  yumaon,  at  giirain- 
liawa;  at  ibibigay  ng  Pakgikoon  sa  ka- 
niay  ng  hari.  16  At  sinabi  ng  hari  sa 
kaniyang  :  I  Makailang  manunumpa  ako 
Fa  iyo,  na  ikaw  ay  linag  magsalita  ng 
ano  man  sa  akin,  kur.gdi  ng  katotohanan 
sa  pangalan  ng  Panginoon  ?  17  At  kani- 
yang sinabing  :  Aking  nakita  ang  boong 
Israel  na  nangangalat  sa  mga  bundok,  na 
parang  niga  tnpa  na  v/alang  pastor  :  at 
pinabi  ng  Pan^inoon  :  Ang  niga  ito  ay 
wnlang  panginoon ;  iiraowi  ang  bawa't 
lalaid  sa  kaniyang  bahay  na  payapa. 
1 8  At  sinabi  ng  hari  sa  Israel  kay  J  eliosa- 
fat :  I  Di  ba  isinaysay  ko  sa  iyo  na  siya'y 
hindi  nianghiihula  ng  mabuti  tungkol  sa 
rAun,  kiingdi  kasam-an?  19  At  kaniyang 
sinabingj  Kaya't  iyong  dingin  ang  salita 
ng  Pamginoon  :  Aking  nakita  ang  Pa- 
KGixooN  na  naunpo  sa  kaniyang  luklukan, 
at  ar^g  lahat  na  hukbo  sa  langit  ay  naka- 
tayo  sa^  siping  niya  sa  kaniyang  kanan  at 
sa  kaniyang  kaliwa.  go  At  sinabi  ng 
Paxgikoon  :  I  Sinong  dadaya  kay  Ahab, 
11  pang  siya^y  siimampa  at  mabual  sa 
Kaniot-gilead  ?  At  ang  isa'y  nagsalita 
ng  ganitong  paraan  ;  at  ang  iba^y  nag- 
salita ng  gayong  paraan.  21  At  luraubas 
ang  isang  espiritu  at  tumayo  sa  harap  ng 
Panginoon,  at  nagsabing :  Aking  da- 
dayain  siya.  2S  At  sinabi  ng  Pangi- 
noon sa  kaniyang :  l  Sa  ano  ?  At  kani- 
yang sinabing :  Ako'y  lalabas,  at  magi- 
ging  magdarayang  espiritu  sa  bibig  ng 
lahat  niyang  mga  profeta.  At  kani- 
yang sinabing:  Iyong  dadayain  siya  at 
mananaig  ka  rin :  lumabas  ka  at  gawin 
in.)ng  gayon.  23  Kgayon  nga,  narito, 
iniiagay  ng  Panginoon  ang  magdarayang 
esi'iritusa  bibig  ng  lahat  "ng  iyong  mga 
}ircfetang  ito :  at  ang  PanGinoon  ay 
nagsalita  ng  kasam-an  tungkol  sa  iyo. 
24  Ng  magkagayo'y  lumapitsiZedekias*na 
anak  ni  Kanaana,  at  sinngatan  si  Mikaya 
sa  pisngi,  at  nagsabing :  i  Saan  nagdaan 
ang  espiritu  ng  Panginoon  na  mula  sa 
akin,  npang  magsalita  sa  iyo  ?  25  At 
sinabi  ni  Mik^^a :  Narito,  iyong  makikita 
sa  araw  na  ya(ni  pagka  ikaw  ay  papasok 
sa  })inakaloob  na  silid  npang  magkubli. 
2G  At  sinabi  ng  hari  ca  Israel:     Kunin 


mo  si  Mikaya,  at  ibalik  mo  kay  Amon  na 
gobcrnridor  sa  ciudad,  at  kay  Jo  as  na 
anak  ng  hari;  27  at  iyong  sabihing  ^ 
Ganito  ang  sabi  ng  hari :  llagay  ninyo 
ang  katotong  ito  sa  bilanguan,  at  pa- 
kanin  ninyo  siya  ng  tinapay  ng  kapigha- 
tian  at  ng  tubig  ng  kapighatian,  hangang  fsl 
ako'y  dumating  na  payapa.  28  At  sinabi 
ni  Mikaya:  Kung  ikaw  ay  magbalik  sa 
ano  mang  paraan  na  payaja,  ang  PanOi- 
NOON  ay  hindi  nagsalita  sa  pamamag-itan 
ko.  At  kaniyang  sinabing :  Dingin  ninyo, 
ninyong  mga  bayan,  ninyong  lahat. 

29  Sa  gayo'y  ang  hari  sa  Israel  at  si 
Jehosafat  na  hari  sa  Juda  ay  sumamja  sa 
Kamot-gilead.  30  At  sinabi  ng  hari  sa 
Israel  kay  Jehosafat :  Ako^y  magpapaku- 
nuaring  iba,  at  paroroon  sa  pagbabaka; 
nguni't  ikaw  ay  magsuot  ng  iyong  mga 
balabal.  At  ang  hari  sa  Israel  ay  nagpa- 
kunuaring  iba,  at  naparoon  sa  pagbabaka. 
31  Ang  hari  nga  sa  Syria  ay  nag-utus  t  a 
tatlong  puo't  dalawang  kapitan  ng  kani- 
yang mga  karro,  na  nagsabing  :  Huag  ka- 
yong  bumaka  kahi't  sa  maliit  o  sa  malaki 
man,  11  ban  lamang  sa  hari  sa  Israel.  S2  At 
nangyari,  ng  makita  ng  mga  kapitan  nfr 
mga  karro  si  Jehosafat,  na  kanilang  sina- 
bing: Walang  pagsalang  hari  sa  Israel ;  at 
sila'y  nagbalik  upang  bumaka  laban  sa  ka- 
niya :  at  si  Jehosafat  ay  humiyaw.  33  At 
nangyari,  ng  makita  ng  mga  kapitan  sa 
mga  karro  na  hindi  siyang  hari  sa  Israel,  na 
sila^y  humiwalay  ng  paghabol  sa  kaniya. 
84  At  inihilagpos  ng  isang  lalaki  ang 
kaniyang  pana  sa  isang  pagkakataon,  at 
sinugatan  ang  hari  sa  Israel  sa  pag-itan 
ng  mga  pagkakasugpong  ng  sakbat :  kaya't 
kaniyang  sinabi  sa  nagpapatakbo  ng  kani- 
yang karro  :  Ipihit  mo  ang  iyong  kamay, 
at  ihiwalay  mo  ako  sa  hukbo;  sapagka't 
ako'y  nasugatan  ng  mabigat.  35  At  ang 
pagbabaka  ay  lumala  ng  araw  na  yaon  : 
at  ang  hari  ay  natigil  sa  kaniyang  karro 
laban  sa  mga  taga  Syria,  at  namatay  sa 
kinahapunan :  at  ang  dugo  ay  bumuluak 
sa  sugat  sa  pinakaloob  ng  karro.  36  At 
nagkaroon  ng  hiyawan  sa  boong  hukbo 
sa  may  paglubr  g  ng  araw,  na  nagsabing  : 
Bawa't  lalaki  ay  sa  kaniyang  ciudad,  at 
bawa't  lalaki  ay  sa  kaniyang  lupain.  37  Sa 
gayoS^  ang  hari  ay  namatay,  at  nadala  pa 
Samaria ;  at  kanilang  inilibing  ang  hari 
sa  Samaria.  38  At  kanilang  hinugasan 
ang  karro  sa  tabi  ng  lawa  sa  Samaria; 
at  hinimuran  ng  mga  aso  ang  kaniyang 
dugo  :  (ang  mga  dalahira  nga  ay  nagsf- 
paligo  doon ;)  ayon  sa  salita  ng  PanSi- 


1.  6 


II.  MGA  HAEI. 


377 


NOON  na  kaniyang  sinalita.  S9  Ang 
iba  nga  sa  mga  gawa  ni  Aliab,  at  ang 
laliat  niyang  ginawa,  at  ang  bahay  na 
garing  na  kaniyang  itinayo,  at  ang  labat 
na  ciudad  na  kaniyang  itinayo,  idi  ba 
mga  nasusulat  sa  libro  ng  mga  alaala  sa 
mga  hari  sa  Israel  ?  40  Sa  gayo^y  natulog 
si  Ahab  na  kasama  ng  kaniyang^  mga 
magulang;  at  si  Aliazia  na  kaniyang 
anak  ay  nagbari  na  kahalil  niya.^ 

41  At  si  Jebosafat  na  anak  ni  Asa  ay 
nagpasimulang  magbari  sa  Juda,  sa  ikaa- 
pat  na  taon  ni  Abab  na  hari  sa  Israel. 
42  Si  Jehosafat  ay  tatlong  puo^t  limang 
taon  ng  magpasimulang  maghari ;  at  siya'y 
nagharing  dalawang  puo't  liroang  taon  sa 
Jerusalem.  At  ang  pangalan  ng  kaniyang 
ina  ay  Azuba  na  anak  ni  Silbi.  43  At 
siya'y  lumakad  ng  boong  lakad  ni  Asa 
na  kaniyang  araa;  liindi  siya  lumiko,  na 
gumawa  ng  mabuti  sa  mga  mata  ng 
PanGinoon  :  gayon  maV  ang  mga  mataas 
na  lugar  ay  liindi  naalis;  ang  bayan  ay 
nagpatuloy  na  nagbahayin,  at  nagsusunog 
ng  kamanyan  sa  mga  mataas  na  lugar. 
44  At  si  Jehosafat  ay  nakipagpayapaan  sa 
hari  ng  Israel.  45  Ang  iba  nga  sa 
mga  gawa  ni  Jehosafat,  at  ang  kaniyang 
kapangyarihan  na  kanij^ang  ipinakita,  at 
kung  paanong  siya'y  nakipagbaka,  I  di  ba 
mga  nasusulat  sa  libro  ng  buhav  ng  mga 
hari  sa  Juda  ?    46  At  ang  nalabi  sa  mga 


sodomita  na  nalabi  sa  mga  kaarawan  ng 
kaniyang  ama  na  si  Asa,  kaniyang  inalis 
salupain.  47  At  walang  hari  sa  Edora  : 
isang  kinatawan  ang  hari.  48  Si  Jehosafat 
ay  gumawa  ng  inga  sasakyan  Tarsis^ 
upang  pumaroon  sa  Ofir  dahil  sa  ginto : 
nguni't  hindi  sila  naparoon;  sapagka't 
ang  mga  sasakyan  ay  nasira  sa  Ezion- 
geber.  49  Ng  magkagayoV  sinabi  ni 
Ahazia  na  anak  ni  Ahab  kay  Jehosafat : 
Magsiyaon  ang  aking  mga  ^  alipin  na 
kasama  ng  iyong  mga  alipin  sa  mga 
sasakyan.  Nguni't  tumangi  si.  Jehosafat. 
50  At  si  Jehosafat  ay  natulog  na  kasama 
ng  kaniyang  mga  m^agulang,  at  nalibing 
na  kasama  ng  kaniyang  mga  magulang  sa 
ciudad  ni  David  na  kaniyang  magulang:  at 
si  Jehoram  na  kaniyang  anak  ay  naghari 
na  kahalili  niya.  51  Si  Ahazia  na  anak 
ni  Ahab  ay  nagpasimulang  maghari  sa 
Israel  sa  Samaria  sa  ikalabing  pitong 
taon  ni  Jehosafat  na  hari  sa  Juda,  at  siya'y 
nagharing  dalawang  taon  sa  Israel.^  53  At 
siya'y  gumawa  ng  masama  sa  paningin  ng 
PanQinoon,  at  lumakad  ng  lakad  ng 
kaniyang  araa,  at  ng  lakad  ng  kaniyang 
ina,  at  ng  lakad  ni  Jeroboam  na  anak  ni 
Nebat,  na  ipinapagkasala  niya  sa  Israel. 
5S  At  siyaV  naglingkod  kay  Baal,  at 
sumamba  sa  kaniya,  at  minungkahi  sa 
galit  ang  Pangikoon,  ang  Dios  ng  Israel, 
ayon  sa  lahat  na  ginawa  ng  kaniyang  ama. 


ANG 


IKALAWANQ  LIBRO  NQ  MGA  HARI- 


1 


At  ang  Moab  ay  nanghimagsik  laban  sa 
Israel  pagkamatay  ni  Ahab.  2  At  si 
Ahazia  ay  nahulog  sa  silipan  sa  kaniyang 
lalong  mataas  na  silid  na  nasa  Samaria,  at 
nagkasakit:  at  siya*y  nagsugo  ng  mga 
sugo,  at  nagsabi  sa  kanilang:  Kayo  ay 
yumaon,  usisain  ninyo  kay  Baal-zebub,  na 
dios  sa  Ekron,  kung  akoV  gagaling  sa 
sakit  na  ito.  S  Nguni't  sinabi  ng  angel 
ng  PanGinoon  kay  Elias  na  tisbita: 
Ikaw  ay  bumangon,  sumampa  ka  na  salu- 
bunghi  mo  ang  mga  sugo  ng  hari  sa 
Samaria,  at  sabihin  mo  sa  kanilang: 
I  Dahil  ba  sa  walang  Dios  sa  Israel,  na  ka- 
yo'y  yumayaon  upang  raag-usisa  kay  Baal- 
zebub  na  dios  sa  Ekron  ?    4  Ngayon  nga'y 


ganito  ang  sabi  ng  PanSinoon  :  H^aw  ay 
hindi  bababa  sa  hihigan  na  iyong  sinam- 
pahan  kungdi  walang  pagsalang  ikaw  ay 
mamamatay.  At  si  Elias  ay  yumaon.  5  At 
ang  mga  sugo  ay  nagbalik  sa  kaniya,  at 
sinabi  niya  sa  kanilang:  ^Bakit  kayo'y 
nagbabalik  ?  6  At  sinabi  nila  sa  kani- 
yang: Sumampa  ang  isang  lalaki^  na 
sinalubong  kami,  at  sinabi  sa  amingj 
Kayo'y  yumaon,  magbalik  kayo  sa  hari 
na  nagsugo  sa  inyo,  at  sabihin  ninyo  sa 
kaniyang:  Ganito  ang  sabi  ng  Panqi- 
noon:  "i  Dahil  ba  sa  walang  Dios  sa 
Israel  na  ikaw  ay  nagsusugo  upang  mag- 
usisa  kay  Baal-zebub  na  dios  sa  Ekron? 
Kaya't  hindi  ka   bababa  sa   hihigan  na 


378 


11,  MGA  HAEI, 


1,  6 


iyong  Rinampalian,  kiingdi  walaiig  pag- 
salang  ikaw  ay  mamamatay.  7  At  sinabi 
niva  sa  kanilang :  ,;,  Anong  anjo  ng  lalaki 
siya  iia  sumampa  na  sumalubong  sa  inyo, 
at  Paagsaysay  sa  inyo  ng  mga  salitang  ito  ? 
8  At  sila'y  siiraagot  sa  kaniyang  :  Siya'y 
kilakiiig  may  suot  na  balahibo  at  naka- 
bigkis  ng  bigkis  na  bakit  ng  hayop  sa  kani- 
yang mga  balakang.  At  kaniyang  sina- 
bing:  SiyaV  si  Ellas  na  Tisbita.  9  Ng 
magkagayo'y  nagsngo  ang  hari  sa  kaniya 
ng  isang  kapitan  ng  lilimangpuin  na 
kasama  ang  kaniyang  limangpuo.  At 
sinampa  niya  siya :  at,  narito,  siya'y 
umnpo  sa  taluktok  ng  br.roL  At  siyaV 
nagsalita  sa  kaniyang  :  Oh  lalaki  ng  Dios, 
sinabi  ng  hari;  Manaog  ka.  30  At  si 
Elias  ay  siimagot,  at  nagsabi  sa  kapitan 
ng  lilimangpuin  :  Kiuig  akoV  lalaki  ng 
Dios,  bumaba  ang  apoy  na  miila  sa  langit, 
at  supukin  ka  at  ang  iyong  limangpuo. 
At  bumaba'y  apoy  na  miila  sa  langit,  at 
cinnpok  siya  at  ang  kaniyang  limangpuo. 
11  At  muli  siyang  nogsiigo  sa  kaniya  ng 
ibang  kapitan  ng  iilimangpuin  na  kasan}a 
ang  kaniyang  hrnrr.\'-;riio.  At  siya'y  su- 
mngot,  at_^  n?g-'iii  ra  kaniyang:  Oh 
lakild  ng  Jjio:-j  p\i\\i )  ang  sabi  ng  hari : 
Mana'';g  kang  inack^li.  12-  At  si  Elias  ay 
SLimagot,  at  nagsabi  r-a  kanikmg :  Kiing 
akoS'  lalaki  ng  I>io.^,  bumaba  ang  apoy  na 
nmlasalangitj  at  snpulcin  ka  at  ang  iyong 
limaiigpLi<,>.  .Vt  aiig  a]X\y  r,^  L'ics  r;" 
bir.naba  na  ir.ula  >,'^  k'.rglt,  at  sl^iupok  sivu 
at  ang  kanivar.g  I-'m-i  ~j:piK\  15  At  n:;!- 
ling  siyaS'  nagsug'.' :  f  '-apiLni  ng  ikatk^'ng 
lilimangpuin  na  ::'w:ima  ng  kaniyang 
limangpuo.  At  ai'g  ikatlong  l:apitain  ng 
lilimangpuin  ay  ?nr.:anr,.i\,  at  nirparoon  at 
lumoliod  sa  liarap  i  i  ElUi-,  at  namanliik 
f^a  kaniya,  at  r."ig.-;ii'I  ::i  kaniyang:  On 
lalaki  ng  l)io^,  i  ina^umo  ko  ra  iyo  r.a 
ang  aking  buliay,  1 1  ang  buhay  ]jg 
limangpuong  ito  r^a  iyong  mga  alipin 
ay  maging  raahalaga  sa  iyong  paningin. 
14  Narito,  bumaba  ang  apoy  na  mula 
sa  langit,  at  sinupok  ang  clalawang 
nnang  kapitan  ng  lilimangpuin  sampuo 
ng  kanilang  mga  limangpuo :  nguni't 
ang  aking  buhay  ngaV  maging  mahalaga 
sa  iyong  paningin.  15  At  sinabi  ng  angel 
ng  PanSinoox  kay  P^lias  :  Eninaba  Icang 
kasama  niya:  hnag  kang  matakot  ^a  ka- 
niya. At  siya'y  tnmindig,  at  |}umabang 
kasama  niya  hangang  sa  hari,  ic*  At  si- 
nabi niya  sa  kaniyang;  Ganiio  ang  ?abi 
ng  Panginoox  :  ,oa  naraang  ikaw  ay 
nagsugo   ng   mga   sugo   upang  mag-u;;i?a 


kay  Baal-zebub  na  dios  sa  Ekron,  ^daJiil 
ba  sa  walang  Dios  sa  Israel  upang  mag- 
usisa  sa  kaniyang  salita?  kaya't  hindi  ka 
bababa  sa  hihigan  na  iyong  sinampahan. 
kungdi  wakang  pagsalang  mamamatay  ka. 
17  Sa  gayo'y  namatay  si^a,  ayon  sa  salita 
ng  Pangikoon  na  sinalita  ni  Elias.  At 
si  Jehoram  ay  nagpasimulang  naghari  na 
kahaliii  niya  sa  ikalawang  taon  ni  Jeho- 
ram na  anak  ni  Jehosafat  na  hari  sa  Juda ; 
sapagka't  walang  anak.  is  Ang  iba 
nga  sa  mga  gawa  ni  Ahazia  na  kaniyang 
ginawa,  I  di  ba  mga  nasusnlat  sa  libro  ng 
mga  alaala  sa  mga  hari  sa  Israel  ? 

2  At  nangyari,  ng  ir-asampa  ng  Pa^'GI- 
KOON  si  Elias  sa  langit  sa  pamamag- 
itan  ng  ij-ang  ipoipo,  na  si  Elias  ay  yn- 
maong  kasama  ni  Eliseo  mula  sa  Gilgal. 
2  At  sinabi  ni  Elias  kay  Eliseo  :  Isina- 
samo  ko  sa  iyo  na  raaghintay  ka  rito : 
sapagka't  sinugo  ako  rg  Paxginoon  sa 
kasinlayo  ng  Bet-el.  At  sinabi  ni  Eliseo : 
Buhay  ang  Paxginoon,  at  buhay  ang 
iyong  kahilua,  hindi  ki ta  ii wan.  Sa  gayo'y 
sila'y  bumaba  sa  Bol-rk  :i  At  nilab-as  ng 
mga  anak  ng  mga  irf'^fot-i  na  m-a  ]\M-el  r:i 
Eliseo,  nt  n;!g^;thi  paVaniyan-T:  (^Taki-- 
tas  mo  ba  na  ilrilii  ,val;ty  i  :';  ['.\  \t'':r.-:f>ON' 
ang  iyong  pan.ginoora  sa  iy^'ng  vA'^  ngayou? 
A-t  kaniyang  rinab-ing;  O".  tala-Tta^  ko  ; 
pumaya'pa  kayo.  4  At  sina^'i  ni  JOIias  sa 
kaniya n ^i; :  Eli'^eo,  i--ina-;rmo  ko  s;i  iyo 
na  mngliintay  ka  rito;  snpagkal  sinugo 
ako  ng  PAyc~ixooN'  sa  ."^rr'.]'  .  At  boni- 
yang  Fina-.ing  :  Bui'ny  r'~  ■  ''\V\Cr''^.>')y, 
at  ^':i:a'^  ang  iyong  ':■";'  .]  ■■■.  liii  di  lira 
il^'  '-v.,  Ca  gnyo'y  nap,!/', <  v.  -i^.-i  sl:  Jeriko. 
5  -'.t  lumapit  ang  inga  i\::i\\  i  g  mga  pro- 
feta  na  nasa  Jcrlko  kay  i.b-r-  ;,  ai  nagsabi 
sa  ^-aniya-^g:  ^Tala^l.i-  ..w  ]>a  ra  ihihi- 
walny  ng  ib\.NGlX00j:  a^' ;  i>^ng  pangi- 
noun  sa  iyong  ido  r^giiy^'U '.  At  r-iyfs'y 
sumagot  :  Oo.  talastas  ko  ;  I'ur,:  :y/,]  a 
kayo.  6  At  sinabi  ni  Elias  fti  jsr.:^iy:".g  : 
Isinasamo  ko  sa  iyo  na  mnglii^tay  ka 
rito ;  sapagka^t  sinugo  ako  r. :  ]\4Xgi- 
NOON  sa  Jordan.  At  kaniyang  sinabing: 
Buhay  ang  Pakginoon  at  bulmy  ang  i- 
yong  kaluliui,  hindi  kita  iiwan.  At 
silang  dalawa  ay  yumaon.  7  At  liraang 
puo  sa  mga  anak  ng  mga  profeta  ay  yu- 
maon, at  tuinayo  sa  tapat  nila  sa  malayo  • 
at  silang  dalawa  ay  tumayo  sa  siping  ng 
Jordan.  8  At  kinuha  ni  Elia<  ang  kani- 
yang balabal  at  tiniklop,  at  sinugatan  ang 
mga  tubig;  at  mga  nanahagi  d'ito  at  doon, 
na  ano  pa't  silang  dalawa'y  dumaan  sa 
luyong  lupa,      9  At  nangyari,  ng  sila'y 


3.  7 


II,  MGA  HAEI. 


379 


makadaan,  na  sinabi  ni  Ellas  kay  Eliseo  : 
Hingin  mo  kung  ano  ang  gagawin  ko  sa 
iyo,  bago  ako  maalis  sa  iyo.  At  sinabi 
ni  Eliseo :  Isinasamo  ko  sa  iyo,  na  ang 
makalawang  babagi  ng  iyong  espiritu  ay 
sumaakin.  10  At  sinabi  niyang :  Ikaw 
ay  humingi  ng  mabigat  na  bagay  :  gayon 
ma^y  kung  makita  mo  ako  pagka  ako'y 
naalis  sa  iyo,  magiging  gayon  sa  iyo; 
nguni't    kung    hindi,    magiging    gayon. 

11  At  nangyari,  samantalang  sila'y  nag- 
papatuloy  at  nagsasalitaan,  na,  narito, 
napaJdta  ang  isang  karrong  apoy,  at  mga 
kabayong  apoy,  na  naghiwalay  sa  kanila 
kapua ;  at  si  Ellas  ay  sumampa  sa  langit 
sa  pamamag-itan  ng  isang  ipoipo.  12  At 
nakita  ni  Eliseo,  at  siya'y  sumigaw : 
1  Ama  ko  !  \  ama  ko  !  I  mga  karrao  sa  Israel 
at  mga  mangangabayo  noon  !  At  hindi  na 
niya  nakita  pa  siya:  at  kaniyang  hinawa- 
kan  ang  kaniyang  sariling  kasuotan,  at 
mga  hinapak  ng  dalawang  piraso.  13  Ki- 
nuha  nam  an  niya  ang  balabal  ni  Elias  na 
nahulog  sa  kaniya,  at  slya^y  bumalik  at 
tumayo  sa  tabi  ng  pangpang  ng  Jordan. 
14  At  kaniyang  kinulia  ang  balabal  ni 
Elias  na  naliulog  sa  kaniya,  at  sinugatan 
ang  mga  tubig,  at  sinabing :  I  Saan  nan- 
doon  ang  Pai^Qinook,  ang  Dios  ni  Elias? 
at  ng  kaniyang  masugatan  naman  ang  mga 
tabig,  mga  nababagi  dito't  doon:  at  si 
Eliseo  ay  dumaan.  15  At  ng  makita  siya 
ng  mga  anak  ng  mga  profeta  na  mga  nasa 
Jeriko  sa  tapat  niya,  kanilang  sinabing : 
Ang  espiritu  ni  Elias  ay  nagpapahinga 
kay  Eliseo.  At  sila'y  naparoon  na  sina- 
lubong  siya,  at  sila'y  nagpatirapa  sa  lupa 
sa  harap  niya.  16  At  kanilang  sinabi  sa 
kaniyang :  '  Narito,  ngayon  sa  iyong  mga 
alipin  ay  may  limang  puong  malakas  na 
lalaki ;  isinasamo  namin  sa  iyo  na  paya- 
unin  mo  sila,  at  hanapin  ang  iyong  pangi- 
noon:  baka  sakaling  itinaas  ng  espiritu 
ng  Panginoon,  at  inihagis  sa  isang  bundok 
o  sa  isang  libis.  At  kaniyang  sinabing : 
KayoV  buag  magsugo.  17  At  ng  kani- 
lang pil^tin  siya  hangang  sa  siya'y  mapa- 
liiya,  kaniyang  sinabing :  Magsugo  kayo. 
Sila'y  nagsugo  nga  ng  limang  puong  lalaki, 
at  hinanap  nilang  tatlong  araw,  nguni't 
hindi  nasumpungan  siya.  18  At  sila^y 
nagbalik  sa  kanij^a,  samantalang  sila'y 
naghihintay  sa  Jeriko  ;  at  kaniyang  sinabi 
sa  kanilang  :  ^  Di  ba  sinabi  ko  sa  inyong  : 
Huag  kayong  yumaon  ? 

19  At  sinabi  ng  mga  lalaki  sa  ciudad 
kay  Eliseo  :  Narito,  isinasamo  namin  sa 
iyo,  ang  kalagayan  ng  ciudad  na  ito  ay 


maligaya,  gaya  ng  nakikita  ng  aking  pa- 
ng inoon  :  nguni't  ang  tubig  ay  masama, 
at  ang  lupa  ay  nagpapalagas  ng  bunga. 
20  At  kaniyang  sinabing  :  Dalhan  ninyo 
ako  ng  isang  bagong  sisidlang  lupa,  at 
sidlan  ninyo  ngasin.  At  kanilang  dinala 
sa  kaniya.  21  At  siya'y  naparoon  sa 
bukal  ng  tubig,  at  hinagisan  niya  ng  asin, 
at  nagsabing:  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
ngikoon:  Aking  pinagaling  ang  nga 
tubig  na  ito ;  hindi  na  raagkakaroon  mula 
rito  ng  kamatayan  pa  o  pagkalagas  ng 
bunga.  22  Sa  gayo'y  ang  mga  tubig  ay 
gumaling  hangang  sa  araw  na  ito,  ayon  sa 
salita  ni  Eliseo  na  kaniyang  sinalita. 

23  At  siya*y  sumampa  sa  Bet-el  mula 
roon:  at  samantalang  siya'y  sumasampa 
sa  daan,  lumabas  sa  ciudad  ay  mga  mun- 
ting  bata,  at  ti,nuya  siya,  at  sinabi  nila  sa 
kaniyang :  Sumampa  ka,  ikaw  na  kalbo 
ang  ulo  ;  sumampa  ka,  ikaw  na  kalbo  ang 
ulo.  24  At  siya'y  lumingon  sa  likuran 
niya,  at  mga  nakita  niya,  at  sinumpa 
niya  sila  sa  pangalanng  Panginoon.  At 
lumabas  ang  dalawang  osong  babaye  sa 
gubat,  at  lumapa  ng  apat  na  puo't  dala- 
wang bata  sa  kanila.  25  At  siya'y  napa- 
roon sa  bundok  na  Karmel  mula  roon, 
at  mula  roo'y  nagbalik  siya  sa  Samaria. 

3  Si  Jehoram  nga  na  anak  ni  Ahab  ay 
nagpasimulang  maghari  sa  Israel  sa 
Samaria  sa  ikalabing  walong  taon  ni 
Jehosafat  na  hari  sa  Juda,  at  nagharing  la- 
bing  dalawang  taon.  2  At  siya'y  guraawa 
ng  masama  sa  paningin  ng  Panginoon  ; 
nguni't  hindi  gaya  ng  kaniyang  ama,  at 
ng  kaniyang  ina :  sapagka't  kaniyang 
inalis  ang  haligi  ni  Baal  na  ginawa  ng 
kaniyang  ama.  3  Gayon  ma'y  siya'y 
lumakip  sa  mga  kasalanan  ni  Jeroboam 
na  anak  ni  Nebat,  na  ipinapagkasala  niya 
sa  Israel ;  hindi  niya  hiniwalayan. 

4  Si  Mesa  nga  na  hari  sa  Moab  ay  may 
mga  tupa ;  at  siya'y  nagbubuis  sa  hari  sa 
Israel  ng  balahibo  ng  isang  daang  libong 
cordero  at  isang  daang  libong  lalaking 
tupa.  5  Nguni't  nangyari,  ng  mamatay 
si  Ahab,  na  ang  hari  sa  Moab  ay  nang- 
himagsik  laban  sa  hari  sa  Israel.  6  At 
ang  baring  Jehoram  ay  lumabas  sa  Samaria 
ng  panahong  yaon,  at  pinisan  ang  boong 
Israel.  7  At  siya'y  yumaon,  at  nagsugo 
kay  Jehosafat  na  hari  sa  Juda,  na  nagsa- 
bing: Ang  hari  sa  Moab  ay  nanghi- 
magsik  laban  sa  akin :  I  yayaong  ka  ba 
na  kasama  ko  laban  sa  Moab  upang  bu- 
maka?  At  kaniyang  sinabing;  Ako'y 
sasampa:      Ako'y  gaya   mo,  ang  aking 


380 


II.  MGA  HAEI. 


3.  7 


bayan  ay  gaj^a  ng  irong  bayarij  ang  aking 
mga  kabayo  ay  gaya  ng;  iyong  mga  ka- 
bayo.  8  At  kaniyaog  sinabing  :  i  Sa 
allng  daan  tayo  sasampa?  At  si^^aV  su- 
magot ;  Sa  daan  ng  ilang  ng  Edom. 
9  Sa  gayo^y  yiimaon  ang  hari  sa  Israel, 
at  ang  hari  sa  Jiida,  at  ang  hari  sa  Edom  : 
at  sila'y  lumigid  ng  pitong  araw  na  pag- 
lalakbay  ;  at  walang  to  big  para  sa  hukbo, 

0  sa  mga  hayop  man  na  sumusimod  f^a 
kanila.     10  At  sinabi  ng  hari  s^a  Israel : 

1  Sa  aba  natin  !  sapagka't  tinawag  ng  Pa- 
KGiNOON  ang  tatlong  baring  ito  na  mag- 
kakasama  npang  mga  ibigay  sa  kamay  ng 
Moab.  11  Nguni't  sinabi  ni  Jehosaiiit : 
I  Wala  ba  ritong  isang  profeta  ng  Pangi- 
>'00N,  upang  tayoV  makapag-usisa  ^a  Pa- 
KGINOON"  sa  pamamag-itan  niya  ?  At  isa 
Ka  mga  lingkod  ng  hari  sa  Israel  ay  sn- 
magot,  at  nagsabing  :  Si  Eliseo  na  anak 
ni  Safat  ay  nandito,  na  nagbubuhos  ng 
tubig  sa  mga  kamay  ni  Elias.  12  At 
sinabi  ni  Jehosafa  t :  Ang  salita  ng  Pais'GI- 
KOON  ay  soma  sa  kaniya.  Sa  gayo^y  bi- 
naba  siyangharisa  Israel,  at  ni  Jeliosafat 
at  ng  hari  sa  Edom.  13  At  sinabi  ni 
Eliseo  sa  hari  sa  Israel :     (,  Anong  ipaki- 


kialam  ko  s 


sa  lyo  :  piimaroo 


n  k 


a  sa  mea 


profeta  ng  iyong  ama,  at  sa  mga  profeta 
ng  iyong  ina.  At  sinabi  ng  liari  sa  Israel 
sa  kaniyang;  Hindi:  sapagka't  tinawag 
ng  Pangikoox  ang  tatlong  baring  ito  na 
magkakasam.a  upang  ibigay  sila  sa  kamay 
ng  Moab.  14  At  sinabi  ni  Eliseo  :  Bu- 
liay  ang  Pangixoon  ng  mga  hukbo,  sa 
harap  ninyo  ako  tumatayo,  tunay,  na 
kung  wala  akong  pagtingin  sa  hsuap  ni 
Jehosafat  na  hari  sa  Juda,  hindi  kita  li- 
lingapin  o  titingnan  man.  15  Nguni't 
ngayo'y  dalhan  ninyo  ako  ng  isang  ma- 
noniigtog.  At  nangyayari,  ng  ang  rna- 
numigtog  ay  tnmugtog,  na  ang  kamay  ng 
Pangikoon  ay  soma  kaniya.  16  At  ka- 
niyang sinabing :  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  :  Pimuin  ninyo  ang  libis 
na  ito  ng  mga  hiikay.  17  Sapaglca't  ga- 
nito ang  sabi  ng  Pangixoon:  Kayo'y 
hindi  raakakakita  ng  hangin,  o  kayo'y 
raakakakita  man  ng  ulan,  gayon  raa'y 
ang  libis  na  yaon  ay  mapupuno  ng  tubig  : 
at  kayo'y  iinom,  kayo,  at  gayon  din  ang 
inyong  mga  baka,  at  ang  inyong  mga 
hayop.  IS  At  it*/y  isang  bagay  na  ma- 
gaan  sa  paningin  ng  Paxginoon  :  kaniya 
rin  namang  ibibigay  ang  mga  Moabita  sa 
inyong  kamay.  19  At  inyong  susugatan 
ang  bawa't  ciudad  na  r.akukutaan,  at 
bawa't  magandang  ciudad,  at  inyong  ibii- 


bual  ang  bawa^t  mabuting  punong  kahoy, 
at  inyong  patitigilin  ang  lahat  na  bukal 
ng  tubig,  at  inyong  sisirain  ang  bawa't 
mabuting  piraso  ng  lupain  ng  mga  bato. 
20  At  nangyari,  sa  kinaumagahan,  sa 
may  oras  ng  paghahandog  ng  alay,  na, 
narito,  hurauho  ang  tubig  sa  daan  ng 
Edom,  at  ang  lupain  ay  napuno  ng  tubig. 
SI  Kg  marinig  nga  ng  lahat  na  Moabita 
na  ang  mga  hari  ay  suraampa  upang  bu- 
maka  laban  sa  kanila,  sila'y  nagpipisang 
lahat  na  makapagsasakbat  ng  sakbat  at 
hangang  sa  katandaan,  at  tumayo  sa  han- 
ganan.  23  At  sila'y  nagbangong  maoga 
ng  kinaumagahan,  at  ang  araw  ay  sumi- 
kat  sa  tubig,  at  nakita  ng  mga  Moabita 
ang  tubig  sa  tapat  nila  na  mapulang  pa- 
rang dugo:  at  kanilang  sinabing:  23  I- 
to'y  dugo ;  ang  mga  hari  a}^  walang  pag- 
salang  lipol,  at  sinugatan  ng  bawa't  isa  sa 
kanila  ang  kaniyang  kasama:  nga  yon  nga, 
Moab,  sa  pagsamsam.  24  At  ng  sila'y 
du  ma  ting  sa  kampamento  ng  Israel  ang 
mga  taga  Israel  ay  nagtindig,  at  sinugatan 
ang  mga  Moabita,  na  ano  pa't  sila'y  tuma- 
kas  sa  harap  nila  :  at  sila'y  nagpatuloy  sa 
lupain  na  sinugatan  ang  mga  Moabita. 
25  At  kanilang  giniba  ang  mga  ciudad  ; 
at  sa  bawa't  mabuting  pirasong  l!i))aj 
sila'y  humahagis  bawa't  tawo  ng  kani- 
yang bato,  at  pumupuno;  at  kanilang 
pinatigil  ang  lahat  na  bukal  ng  tubig,  at 
ibinubual  ang  lahat  na  mabuting  punong 
kalioy :  sa  Kir-liareset  lamang  nag-iwan 
ng  mga  bato  ;  gayon  ma'y  kinubkob  ng 
mga  manghihilagpos.  at  sinugatan.  26  At 
ng  makita  ng  hari  sa  Moab  na  ang  pag- 
babaka  ay  totoong  malala,  ?a  ganang  ka- 
niya, siya'y  nagsama  ng  pit*aig  daang 
laiaki  na  humahawak  ng  tabak,  upang 
dumaluhong  sa  hari  sa  Edom:  nguni't 
hindi  nila  nagavra.  27  Ng  magkagayo'y 
kinuha  niya  ang  kaniyang  j^inakamatan- 
dang  anak  na  maghuliari  nakahalili  niya, 
at  inihandog  niya  na  pinahaliandog  na 
susunugin  sa  ibabaw  ng  Jxiita.  At  nag- 
karoon  ng  malaking  galit  lal^an  sa  Israel: 
at  kanilang  nilisan  siya,  at  nagbalik  sa 
kanilang  sariling  lupain. 

4Sumigaw  nga  ang  isang  babaye  sa. 
mga  asowa  ng  mga  anak  ng  mga 
i)rofeta  kay  Eliseo,  na  nagsabing :  Ang 
iyong  alipin  na  aking  asawa  ay  namatay  : 
at  iyong  talastas  r.a  ang  iyong  alipin  ay 
iiatakot  sa  Pakginoon  :  at  ang  mang- 
papatubo  ay  naparito  n])ang  kuning  ali- 
pin sa  kaniya  ang  aking  dalav/ang  anak. 
2   At    sinabi    ni    Eliseo     sa     kaniyang : 


4.  27 


II.  MGA  HAKI. 


381 


I  Anong  gagawin  ko  sa  iyo  ?  Saysayiii 
mo  sa  akin ;  ^  ^  Anong  niairoon  ka  sa 
bahay  ?  At  sinabi  niyang :  Ang  iyong 
alipin  ay  walang  ano  inang  bagay  sa  ba- 
hay liban  sa  isang  paliok  na  langis.  'S  Ng 
magkagayoV  sinabi  niyang:  Ikaw  ay 
yumaon,  mangliiram  ka  ng  mga  sisidlan 
sa  labas  sa  lahat  ng  iyong  mga  kapit- 
bahay,  ng  mga  walang  lamang  sisidlan ; 
hiiag  kang  manghiram  ng  kaonti.  4  At 
ikaw  ay  papasok,  at  iyong  isasara  ang 
pintuan  sa  iyo  at  sa  iyong  mga  anak,  at 
n\^a  iyong  ibubuhos  ang  langis  sa  lahat  ng 
sisidlang  yaon ;  at  iyong  itatabi  ang  ma- 
puno.  5  Sa  gayo^y  nilisan  niya  siya,  at  isi- 
nara  niya  ang  pintuan  sa  kaniya  at  sa  kani- 
yang  mga  anak  ;  kanilangdinadala  ang  mga 
sisidlan  sa  kaniya,  at  kaniyang  mga  binu- 
buliusan.  « At  nangyari,  ng  ang  mga 
sisidlan  ay  mapuno,  na  kaniyang  sinabi 
sa  kaniyang  anak :  Dalhan  mo  pa  ako  ng 
isang  sisidlan.  At  sinabi  niya  sa  kani- 
yang: Wala  ng  sisidlan.  At  ang  langis 
ay  tnmigil.  7  Ng  magkagayo'y  siya^y 
naparoon;  at  kaniyang  isinaysay  sa  lalaki 
ng  Dios.  At  kaniyang  sinabing:  Ikaw 
ay  yumaon,  ipagbili  mo  ang  langis,  at 
bayaran  mo  ang  iyong  utang,  at  mabnhay 
ka  at  ang  iyong  mga  anak  sa  nalabis. 

8  At  nangyari,  isang  araw  na  si  Eliseo 
ay  nagdaan  sa  Sunem,  na  kinaroroonan 
ng  isang  dakilang  babaye ;  at  pinilit  siya 
niya  na  kumain  ng  tinapay.  At  nagkaga- 
yon,  na  habang  siya^y  dumaraan  ay  lumi- 
liko  roon  upang  kumain  ng  tinapay.  9  At 
sinabi  niya  sa  kaniyang  asawa:  Narito, 
ngayon,  aking  naliahalata  na  ito^y  isang 
santong  lalaki  ng  Dios  na  nagdadaan  sa 
ating  palagi.  10  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  ta- 
yo*ygumawa  ng  isang  maliit  na  silid  sa 
pader ;  at  ating  ipaglagay  siya  roon  ng  i- 
sang  hihigan,at  ng  isang  dulang,at  ng  isang 
upuan,  at  ng  isang  kandelero  :  at  mangya- 
yari,  pagka  siya'y  dumarating  sa  atin,  na 
siya'y  papasok  doon.  11  At  nangyari,  isang 
araw,  na  siya'y  dumating  doon,  at  siya'y 
lumiko  na  nasok  sa  silid,  at  nahiga  doon. 
12  At  sinabi  niya  kay  Gehazi  na  kaniyang 
lingkod:  Tawagin  mo  ang  Sunamitang 
ito.  At  ng  matawag  niya,  siya^y  tumayo 
sa  harap  niya.  13  At  sinabi  niya  sa  kani- 
yang: Sabihin  mo  ngayon  sa  kaniyang: 
Narito,  ikaw  ay  naging  maingat  sa  amin  ng 
boon  pag-iingat  na  ito ;  ^ano  nga  ang  maga- 
gawa  sa  iyo  ?  i  ibig  mo  bang  ipakiusap  kita 
sa  hari,  o  ko  kapitan  ng  hukbo  ?  At  siya*y 
sumagot ;  Ako'y  tumatahan  sa  gitna  ng 
liking  sariling    bayan.    ii  At    kaniyang 


sinabing:  ^Ano  nga  ang  magagawa  sa 
kaniya?  At  sumagot  si  Gehazi:  Katoto- 
hanang  siya'y  walang  anak,  at  ang  kani- 
yang asawa  ay  matanda  na.  15  At  kani- 
yang sinabing:  Tawagin  siya.  At  ng 
kaniyang  tawagin  siya,  siya'y  tumayo  sa 
pintuan.  16  At  kaniyang  sinabing :  Sa 
panahong  ito,  pagka  ang  panahon  ay 
lumiligid,  ikaw  ay  maghahandong  ng 
isang  anak.  At  kaniyang  sinabing :  Hindi 
panginoon  ko,  ikaw  na  lalaki  ng  Dios, 
huag  kang  magsinungaling-  sa  iyong  ling- 
kod. 17  At  ang  babaye  ay  naglihi,  at 
nanganak  ng  isang  lalaki  ng  panahong 
yaon,  ng  ang  panahon  ay  lumigid  gaya  ng 
sinabi  ni  Eliseo  sa  kaniya :  18  At  ng 
ang  bata  ay  lumaki  ay  nangyari,  isang 
araw,  na  siya'y  umalis  na  napatungo  sa 
kaniyang  ama,  sa  mga  mangagapas.  19  At 
kaniyang  sinabi  sa  kaniyang  ama:  Ulo  ko, 
ulo  ko.  At  sinabi  niya  sa  kaniyang  aliping: 
Dalhin  mo  siya  sa  kaniyang  ina.  20  At 
ng  kaniyang  sungaban  siya  at  dalhin  siya 
sa  kaniyang  ina,  siya'y  umupo  sa  kani- 
yang tuhod  hangang  sa  katanghaliang 
tapat,  at  ng  magkagayo'y  namatay.  21  At 
siya'y  sumampa,  at  nahiga  sa  hihigan  ng 
lalaki  ngDios,  at  pinagsarhan  niyang  pintu- 
an siya  at  lumabag.  22  At  kaniyang  dinai- 
ngan  ang  kaniyang  asawa,  at  nagsabing: 
Isinasamo  ko  sa  iyo  na  iyong  suguin  sa 
akin  ang  isa  sa  iyong  mga  alipin  at, 
ang  isa  sa  mga  asno,  upang  aking  takbu- 
hin  ang  lalaki  ng  Dios,  at  bumalik  uii. 
23  At  kaniyang  sinabing :  i  Bakit  paro- 
roon  ka  sa  kaniya  ngayon  ?  hindi  bagong 
buan  o  sabado  man.  At  kaniyang  sina- 
^' —    Magiging  mabuti.     24  Ng  magka- 


bin 


gayo'y  siya'y  naghanda  ng  isang  asno,  at 
nagsabi  sa  kaniyang  aliping:  Ikaw  ay 
magpatakbo,  at  magpatuloy;  huag  mo 
akong  pigilin  sa  pagtakbo,  malibang  sabi- 
hin ko  sa  iyo.  25  Sa  gayo'y  siya'y  yu- 
maon, at  naparoon  sa  lalaki  ng  Dios  sa 
bundok  ng  Karmel.  At  nangyari,  ng 
makita  siya  ng  lalaki  ng  Dios  sa  malayo, 
na  kaniyang  sinabi  kay  Gehazi  na  kaniyang 
lingkod :  Narito,  nandoon  ang  Sunamita : 
26  isinasamo  ko  sa  iyo  na  ikaw  ay  tu- 
makbo  ngayon  na  salubungin  siya,  at 
iyong  sabihin  sa  kaniyang:  ^ Mabuti  ba 
sa  iyo?  ^mabuti  ba  sa  iyong  asawa? 
I  mabuti  ba  sa  bata?  At  siya'y  sumagot : 
Mabuti.  27  At  ng  siya'y  dumating  sa 
lalaki  ng  Dios  sa  burol,  siya'y  humawak 
sa  kaniyang  mga  paa.  At  lumapit  si 
Gehazi  upang ipagpag  siya;  nguni't  sinabi 
ng  Igilaki  ng  Dios;     Bayaan  siy?v:  sapag- 


382 


n.  MGA  HARI. 


4, 


ka"i  aDg  kaniyang  kaiaiua  ay  liiasaivkip 
Hakaiilya;  at  inilihim  ug  P^NGiNOONna 
akin,  at  hlndl  isinaysay  s;i  akin.  *;s  Ng 
ijiagkagajoV  riiuabi  nlyung:  <^Aku  ba'y 
Dagnasa  ng  isaiig  auak  sa  akiiig  paiigi- 
noon?  idi  ba  sinabi  kong:  liiiag  mo 
akong  dayain?  2i>  Ng  magkagayo'y  si- 
nabi niya  kay  Geliazi:  Bigkisan  mo  aug 
iyoiig  mga  bakikang  at  tangnaii  mo  ang 


aking  tungkod 


kamay,  at  yu- 


maon  ka  ng  iyong  lakad  :  kung  ikaw  ay 
makakasakaboDg  ng  sine  mang  ta^vo,  iiuag 
mo  siyang  batiin ;  at  kung  aug  siuo  man 
ay  bumati  sa  iyo,  huag  mo  siyang  eagutin : 
at  ipatODg  mo  ang  aking  tangkod  sa  muk- 
lia  ng  bata.  30  At  sinabi  ng  ina  ng  bata : 
Buhay  ang  Pangixoon,  at  buhay  ang 
iyong  kalulna,  hindi  kita  iiwan.  At  si- 
ya'y   nagtindig,    at   sumunod   sa  kaniya. 

31  At  si  Geliazi  ay  nagpauna  sa  kanila,  at 
ipinatong  ang  tungkod  sa  mukha  ng  bata; 
nguni't  waki  kahi^t  voces,  o  pakikinig 
man.  Kaya't  siya'y  biimalik  na  sinalu- 
bong  siya,  at  nagsaysay  sa  kaniya,  na 
nagsabing :      Ang    bata'y    Iiindi    gising. 

32  At  ng  si  Eliseo  ay  du mating  sa  bahay, 
narito,  ang  bata'y  patay,  at  nakahiga  sa 
kaniyang  liihigan.  S3  Siya'y  pamasok 
nga  at  sinarhan  ang  pintuan  sa  kanilang 
dalawa,  at  dumalangin  sa  Panci^oon. 
34  At  siya^y  sumampa,  at  nahiga  sa  iba- 
baw  ng  bata,  at  idinikit  ang  kaniyang 
bibig  sa  bibig  ni3-a,  at  ang  kaniyang  mga 
niata  sa  mga  mata  niya,  at  ang  kaniyang 
mga  kamay  sa  mga  kamay  niya :  at  siya'y 
iimunat  sa  kaniya;  at  ang  laman  ng  bata 
ay  uminit.  33  Ng  magkagayo^y  siya'y 
nagbalik,  at  lumakad  sa  bahay  na  paroo't 
parito  na  minsan ;  at  sumampa,  at  nmu- 
nat  sa  kaniya :  at  ang  bata'y  nagbahing 
njaI<apito,  at  idinikit  ng  bata  ang  Icani- 
yang  mga  mata.  36  At  tinawag  niya  si 
Gehazi,  at  sinabing :  Tawagin  mo  ang  Sii- 
namitang  ito.  Sa  gayoV  tinawag  niya 
siya.  At  ng  siya'y  po maroon  sa  kaniya, 
sinabi  niyang:  Itaas  mo  ang  iyong  anak. 
37  Ng  magkagayo'y  siya'y  nasok  at  nag- 
patirapa  sa  kaniyang  mga  paa,  at  uagpa- 
tisubasob  sa  lupa;  at  itinaas  niya  ang 
kaniyang  anak,  at  umalis. 

38  At  si  Eliseo  ay  nagbalik  sa  Gilgal :  at 
may  kagiitom  sa  lupain ;  at  ang  mga  anak 
ng  mga  profeta  ay  nakaupo  sa  liarap  niya : 
at  sinabi  niya  sa  kaniyang  lingkcd  :  Isa- 
lang  mo  ang  malaking  paliok,  at  ipagluto 
mo  ng  lutuin  ang  mga  anak  ng  mga 
profeta.  39  At  ang  isa  ay  lamabas  sa 
bukid  upang  mangulia  ng  mga  gugulayln, 


at  nakasvuii])ong  n>;  isang  punong  ova-: 
gubat,  at  pumiias  doon  ng  mga  kalaba- 
sang  gnbat  na  ang  kaniyang  kandongavi 
ay  pimo,  at  naparoon  at  mga  pinagpii-a- 
piraso  at  isiiiiUd  sa  paliolv  ng  iotuin:sa- 
pagka't  iiindi  nila  mga  nalalaman.  40  Ba 
gayo'y  kanilang  ibinuhos  para  sa  mga 
tawo  11  pang  kanin.  At  nangyari,  saman- 
talang  sila'y  kumakain  ng  pagkain,  na 
sila'y  sumigaw,  at  nagsabing  :  Oil  lalaki 
ng  Dies,  may  kamatayan  sa  paliok.  At 
hindi  nakain.  41  Nguni't  kaniyang  sina- 
bing :  Magdala  nga  rlto  ng  liar  ina.  At 
kaniyang  isinilid  sa  paliok  ;  at  kaniyang 
sinabing:  Ibuhos  ninyo  para  sa  bayan, 
upang  sila'y  makakain.  At  wala  ng  ma~ 
kasasama  sa  paliok. 

42  At  dumating  ang  isang  lalaki  na 
mula  sa  Baal-salisa,  at  nagdala  sa  lalaki 
ng  Pios  ng  tinapay  ng  mg<i  unang  biinga, 
dalawang  puong  tinapay  na  cebada,  at 
mga  inurang  uhay  ng  trigo  na  nasa  kani- 
yang bayong.  At  kaniyang  sinabing : 
Ibigay  mo  sa  bayan,  npang  kanilang 
makain.  43  At  sinabi  ng  kaniyang  ling- 
kod  :  6  Ano,  ilalapag  ko  ba  ito  sa  harap 
ng  isang  daang  lalaki  ?  Nguni't  kaniyang 
sinabing :  Ibigay  sa  bayan  upang  kani- 
lang makain ;  sapagka't  ganito  ang  subi 
ng  Pa:n^ginoon  :  Bila'y  kakain  at  mag- 
titira  neon.  44  Sa  gayo'y  inilapag  niya 
sa  harap  nila,  at  sila'y  kumain,  at  nagtira 
noon  ayon  sa  salit-a  ng  PAxGiNOOi^. 

5  Si  Naaman  nga,  na  kapitan  sa  liukbo 
ng  liari  sa  Syria,  ay  malaking  lalaki 
sa  kaniyang  panginoon,  at  rnarangal,  sa- 
pagka't  sa  pamamag-itan  niya'y  nagbigay 
ang  Panginoon  ng  pagtatagnmpay  sa 
Syria :  siya  nama'y  makapangyarihang 
lalaki  sa  katapangan,  nyuni't  may  ketong. 
2  At  ang  m^ga  taga  Syria  ay  lumabas  na 
mga  pulatong,  at  nagdala  ng  biliag  na 
mula  sa  lupain  ng  Israel  na  isang  dala- 
gita;  at  siya'y  tumutulong  sa  asawa  ni 
Naaman.  3  At  sinabi  niya  sa  kaniyan.g 
babayeng  panginoon :  j  Kalii  manuari  ang 
aking  panginoon  ay  humarap  sa  profeta 
na  nasa  Samaria !  kung  magkagayo'y  ga- 
galing  siya  sa  kaniyang  ketong.  4  At 
nasok  ang  isa,  at  isinaysay  sa  kaniyang 
panginoon,  na  nagsabing :  Gani to 't  ganito 
ang  sabi  ng  dalagita  na  nagmula  sa  lupain 
ng  Israel.  5  At  sinabi  ng  hari  sa  Syria : 
Yumaon  ka,  yumaon  ka,  at  ako'y  mag- 
papadala  ng  sulat  sa  liari  sa  Israel.  At 
siya'y  yumaon,  at  nagdala  siya  ng  sain- 
puong  talentong  pilak,  at  anim  na  iibong 
pirasong  ginto,  at  sam puong  pangpalit  na 


5.  25 


II.  MGA  HAEI. 


383 


biliisan.  6  At  kanlyang  dinala  ang  sulat 
sa  liari  sa  Israel,  na  nagsabing :  At  pagka 
nga  dumating  sa  iyo  ang  sulat  nti  ito, 
narito,  akiiig  sinugo  si  iNaaman  na  aking 
lingkod  sa  ijo,  npaiig  iyong  pagalingiii 
siya  sa  kaniyang  ketoiig.  7  At  Darig;rari, 
ng  mabasa  ng  hari  sa  Israel  ang  sulat,  na 
kaniyang  hinapak  ang  kaniyang  damit, 
at  nagsabing:  ^Ako  ba'y  Dios  upang 
pumatay  at  bumuhay,  na  ang  lalaking 
ito  ay  sinugo  sa  akin  upang  pagalingin 
sa  kaniyang  ketong?  nguni't  talastasin 
mo,  isinasamo  ko  sa  iyo,  at  tingnan  mo 
kung  paanong  siya'y  humahanap  ng  dahi- 
lan  laban  sa  akin.  8  At  nagkagayon,  ng 
marinig  ni  Eliseo  na  lalaki  ng  Dies  na 
hinapak  ng  hari  sa  Israel  ang  kaniyang 
suot,  na  siya'y  nagsugo  sa  hari,  na  nag- 
sabing :  I  Bakit  mo  hinapak  ang  iyong 
mga  kasuotan  ?  paparituhin  mo  sa  akin, 
at  kaniyang  malalaman  na  may  i^ang 
profeta  sa  Israel.  9  Sa  gayo'y  naparoon 
si  Naaman  na  dala  ang  kaniyang  mga  ka- 
bayo  at  ang  kaniyang' mga  karro,  at  tu- 
mayo  sa  pintuan  ng  bahay  ni  Eliseo. 
10  At  si  Eliseo  ay  nagsugo  ng  sugo  sa 
kaniya,  na  nagsabing :  Ikaw  ay  yumaon, 
at  maligo  sa  Jordan  na  makapito,  at  ang 
iyong  laman  ay  sasauli  sa  iyo,  at  ikaw  ay 
magiging  malinis.  11  Nguni't  si  ISfaaman 
ay  nag-init,  at  umalis,  at  nagsabing :  Na- 
rito, aking  inakalang:  Walang  pagsa- 
lang  lalabasin  niya  ako,  at  tatayo  at  tata- 
wag  sa  pangalan  ng  PAjS^ginoonq  kani- 
yang Dios,  at  ihahagod  ang  kaniyang  ka- 
may  sa  lugar,  at  mapapawi  ang  ketong. 
12  i  Hindi  ba  ang  Abana  at  ang  Far  par, 
ang  mga  ilog  sa  Damasko,  ay  mainam  kay 
sa  lahat  na  mga  tubig  sa  Israel  ?  i  hindi 
ba  ako  makapaliiigo  sa  mga  yaon,  at  ma- 
ging  malinis?  Sa  gayo'y  siya'y  nagbalik 
at  umalis  sa  pag-iinit.  13  At  ang  kani- 
yang mga  alipin  ay  lumapit,  at  nagsalita 
sa  kanij^a,  at  nagsabing  :  A  ma  ko,  kung 
ipinagawa  sa  iyo  ng  profeta  ang  ano 
mang  dakilang  bagay,  i  hindi  mo  ba  ga- 
gawin  ?  I  gaano  nga  kung  sabihin  niya  sa 
iyong :  Ikaw  ay  maligo  at  maging  ma- 
linis? 14  Ng  magkagayo'y  siya'y  bu- 
maba,  at  sumugbong  makapito  sa  Jordan, 
ayon  sa  sabi  ng  lalaki  ng  Dios :  at  ang 
kaniyang  laman  ay  nagsauling  parang  la- 
man  ng  isang  munting  bata,  at  siya'y 
naging  malinis.  15  At  siya'y  nagbalik  sa 
lalaki  ng  Dios,  siya  at  ang  boong  pulutong 
niya,  at  naparoon  at  tumayo  sa  harap 
niya :  at  siya'y  nagsabing :  Narito,  nga- 
yon  aking    talastas  na    walang  Dios  sa  I 


boong  lopa,  kungdi  sa  Israel :  Isinasamo 
ko  ngayon  sa  iyo  na  kunin  mo  ang  kaloob 
ng  iyong  alipin.  16  Nguni't  kaniyang 
sinabing  :  Buhay  ang  Panginoon,  na  sa 
harap  niya  ako  tumatayo,  wala  akong 
taiangapin.  At  ipinilit  niya  sa  kaniyang 
kunin  ;  nguni't  siya'y  tumangi.  17  At 
sinabi  ni  Naaman:  Kung  hindi,  isina- 
samo ko  pa  sa  iyo,  na  bigyan  ko  ang  iyong 
alipin  ng  mapapasan  sa  lupa  ng  daia^^ang 
mula;  sapagka't  ang  iyong  alipin  mula 
ngayon  ay  hindi  maghahandog  ng  handog 
na  susunugin  o  hay  in  man  sa  ibang  mga 
dios,  kungdi  sa  PancIinoon.  is  Sa  bagay 
na  ito'y  patawarin  ng  PanGinoon  ang 
iyong  alipin,  pagka  ang  aking  panginoon 
ay  nasok  sa  bahay  ni  Bimmon  upang  su- 
mamba  doon,  at  siya'y  umagapay  sa  a- 
king  kamay,  at  ako'y  yumukod  sa  bahay 
ni  Bimmon,  pagka  ako'y  yumukod  sa  ba- 
hay ni  Bimmon,  patawarin  ng  Panginoon 
ang  iyong  alipin  sa  bagay  na  ito.  19  At 
sinabi  niya  sa  kaniyang ;  Ikaw  ay  yu- 
m,aong  payapa.  Sa  gayo^  nilisan  niya 
siya  ng  may  aguat  na  kaonti. 

20  Nguni't  si  Gehazi,  na  lingkod  ni  Eli- 
seo na  lalaki  ng  Dios,  nagsabing :  Narito, 
piualagpas  ng  aking  panginoon  ang  Naa- 
mang  ito  na  taga  Syria,  sa  di  pagtangap 
sa  kaniyang  mga  kamay  ng  kaniyang 
dala :  buhay  ang  Panginoon,  tatakbuhin 
ko  siya,  at  kukuha  ako  ng  ano  man  sa 
kaniya.  21  Sa  gayo'y  sinundan  ni  Gehazi 
si  Naaman.  At  ng  makita  ni  Naaman  na 
isa'y  tumatakbong  eumusunod  sa  kaniya, 
siya^  bumaba  sa  karro  na  sinalubong 
niya,  at  nagsabing :    ^  Lahat  ba'y  mabuti  ? 

23  At  kaniyang  sinabing :  Lahat  ay  ma- 
buti. Sinugo  ako  ng  aking  panginoon, 
na  sinabing :  Narito,  darating  sa  akin 
ngayon,  na  mula  sa  lupaing  maburol  ng 
Efraim  ang  dalawang  binata  sa  mga  anak 
ng  mga  profeta :  isinasamo  ko  sa  iyo  na 
bigyan  mo  sila  ng  isang  talentong  pilak, 
at  dalawang  pangpalit  na  bihisan.  23  At 
sinabi  ni  Naaman  :  Ikaw  ay  matua,  kunin 
mo  ang  dalawang  talento.  -  At  ipinilit 
niya  sa  kaniya,  at  ibinalot  ang  dalawang 
talentong  pilak  sa  dalawang  supot,  sampuo 
ng  dalawang  pangpalit  na  bihisan,  at  mga 
ipinasan  sa  dalawa  sa  kaniyang  mga  ali- 
pin ;  at  mga  dinala  nila  sa  unahan  niya. 

24  At  ng  siya'y  dumating  sa  burol,  mga 
kinuha  niya  sa  kanilang  kamay,  at  mga 
itinago  niya  sa  bahay :  at  pinayaon  niya 
ang  mga  lalaki,  at  sila'y  yumaon.  25  Ngu- 
ni't siya'y  nasok  at  tumayo  sa  harap  ng 
kaniyang  panginoon.     At  sinabi  nj  Eliseo 


384 


II.  MGA  HAEI, 


5.  25 


sa  kaniyaiig :  i  Saan  ka  nangalhig  Gehazi  ? 
At  kaniyang  sinabing  :  Arig  iyong  alipin 
ay  walang  piimroonan.  2G  At  kaniyang 
sinabing :  ;,  Hindi  ba  8uma  sa  iyo  ang 
aking  piiso  ng  ang  lalaki  ay  magbalik 
mula  sa  kaniyang  kano  na  salnbungin 
ka?  i  panahon  ba  ng  pagtangap  iig  salapi 
at  pagtangap  ng  bihisan,  at  ng  mga  oliva- 
lian,  at  ng  mga  uvasan,  at  ng  mga  tupa, 
at  ng  mga  baka,  at  ng  mga  aliping  lalaki 
at  babaye  ?  27  Ang  ketong  nga  ni  Kaaman 
ay  kakapit  sa  iyo,  at  sa  iyong  binhi  mag- 
pakailan  man.  At  siya'y  umalis  sa  kani- 
yang liarap  na  may  ketong  na  maputlng 
parang  nieve. 

6  At  sinabi  ng  mga  anak  ng  mga  profeta 
kay  Eliseo :  Narito,  ngayon  ang 
liigar  na  aming  kinatitirahan  sa  harap 
mo  ay  totoong  makipot  sa  ganang  amin. 
2  Isinasarao  namin  sa  iyo  na  kami  ay  papa- 
roonin  sa  Jordan,  at  kumulia  roon  ang 
bawa't  isa  ng  sikang,  at  gumawa  kami  sa 
amin  ng  isang  lugar  doon,  na  aming  ma- 
tatahanan.  Atsiya'ysumagot :  Yumaon 
kayo.  3  At  sinabi  ng  isa  :  Isinasamo  ko 
sa  iyo  na  ikaw  ay  matiia,  at  yumaon  na 
kasama  ng  iyong  mga  alipin.  At  siya'y 
somagot :  Ako'y  yayaon.  4  Sa  gayo'y 
siyaV  yuraaong  kasaraa  nila.  At  ng  sila'y 
dumating  sa  Jordan  sila'y  pumutol  ng 
kahoy.  5  Ngnni't  samantalang  ang  isa'y 
pumuputol  ng  isang  sikang,  ang  talim  ng 
palakol  ay  nalaglag  sa  tubig:  at  slya'y 
snmigaw,  at  nagsabing  :  j  Sa  aba  ko,  pa- 
ng! noon  ko  !  sapagka't  hirani.  6  At  sina- 
bi ng  lalaki  ng  Dios  :  ^  Saan  nalaglag? 
At  itinuro  niya  sa  kaniya  ang  lugar.  At 
siyaV  ])umutol  ng  isang  palito,  at  iniliagis 
doon,  at  pinalutang  ang  bakal.  7  At 
kaniyang  sinabing :  Kunin  mo.  Sa  ga- 
yo^y  kaniyang  iniunat  ang  kaniyang  ka- 
may,  at  kinuha. 

8  Ang  liari  nga  sa  Syria  ay  bumaka 
laban  sa  Israel;  at  siya'y  kumuliang  payo 
sa  kaniyang  mga  lingkcd,  na  nagsabing ; 
Sa  gayoH  gayong  lugar  ay  malalagay  ang 
aking  kampamento.  9  At  ang  lalaki  ng 
Dlos  ay  nagsugo  sa  liari  sa  Israel,  na  nag- 
sabing: Mag-ingat  ka  na  huag  dumaan 
sa  lugar  na  yaon ;  sapagka't  doo'y  buma- 
baba  ang  mga  taga  Syria.  10  At  nagsugo 
ang  liari  sa  Israel  sa  lugar  na  isinaysay  sa 
kaniya  ng  lalaki  ng  l)ios  at  ipinayo  sa 
kaniya ;  at  siya^y  lumigtas  doon,  hindi 
mlnsan  o  makalawa  man.  11  At  ang  puso 
ng  hari  sa  Syria  ay  nabagabag  na  mainam 
dahil  sa  bagay  na  ito;  at  kaniyang  tina- 
wag  ang  kaniyang  mga  Ungkod,  at  nag- 


sabi  sa  kanilang:  iAyaw  ba  ninyong 
ipakilala  \-\x  akin  kung  sino  sa  atin  ang  sa 
hari  sa  Israel  ?  12  At  sinabi  ng  isa  sa 
kaniyang  mga  llngkod :  Hindi  ])angi- 
noon  ko,  Oil  liari :  kungdi  si  Eliseo,  na 
profeta  na  nasa  Israel  ay  nagsay.-:iy  sa 
hari  sa  Israel  ng  mga  salita  na  iyong 
sinalita  sa  iyong  silid  na  tulugan.  13  At 
kaniyang  sinabing  :  Ikaw  ay  yumaon  at 
tingnan  mo  kung  saan  siya  nandoon,  upang 
ako'y  makapagpasugo  at  liulihin  siya. 
At  nasay.^ay  sa  kaniya,  na  sinabing;  Na- 
rito,  siya'y  nasa  Dotan.  14  Kaya't  siya^y 
nagsugo  doon  ng  mga  kabayo  at  mga 
karro,  at  ng  isang  nialaking  hukbo:  ai 
silaV  naparoon  ng  kinagabihan,  at  ki- 
nubkob  ang  ciudad  sa  palibot.  15  At  ng 
ang  lingkod  ng  lalaki  ng  Dios  ay  mag- 
bangong  maaga,  at  lumabas,  narito,  isang 
hukbo  na  may  mga  kabayo  at  mga  karro 
ay  nakalibot  sa  ciudad.  At  ang  kaniyang 
lingkod  ay  nagsabi  sa  kaniyang:  jSa 
aba  natin,  panginoon  ko :  I  paano  ang  ating 
gagawin?  16  At  siya'y  sumagot :  Huag 
kang  matakot :  sapagka't  ang  sumasaatin 
ay  liigit  kay  sa  suma  sa  kanila.  17  At 
si  Eliseo  ay  nanalangin,  at  nagsabing : 
Isinasamo  ko  sa  iyo,  ]?an5inoo2?,  na  idi- 
lat  ang  kaniyang  mga  mata,  upang  kani- 
yang makita.  At  iclinilat  ng  PANGiNOO^i 
ang  mga  mata  ng  binata ;  at  kaniyang 
nakita:  at,  narito,  ang  bundok  ay  puno 
ng  mga  kabayo  at  mga  karro  ng  apoy  sa 
palibot  ni  Eliseo.  18  At  ng  kanilang  ba- 
bain  siya,  si  Eliseo,  ay  nanalangin  sa 
Pakgixoon,  at  nagsabing :  Isinasamo  ko 
sa  iyo,  na  sugatan  mo  ang  bayang  ito, 
ng  kabulagan.  At  kaniyang  sinugatan 
sila  ng  kabulagan  ayon  sa  salita  ni  Eli- 
seo. 19  At  sinabi  ni  Eliseo  sa  kanilang  : 
Hindi  ito  ang  daan,  o  ang  ciudad  man  : 
suinunod  kayo  sa  akin,  at  dadalhin  ko 
kayo  sa  lalaki  na  inyong  hinahanap.  At 
kaniyang  pinanutnubayan  sila  hangang  sa 
Samaria.  20  At  nangyari,  ng  silaV  du- 
mating sa  Samaria,  na  sinabi  ni  Eliseo: 
Panginoon,  idilat  mo  ang  mga  mata  ng 
mga  lalaking  ito,  upang  kanilang  makita. 
At  idinilat  ng  PanSinoon  ang  kanilang 
mga  mata,  at  kanilang  nakita ;  at,  narito, 
sila'y  nasa  gitna  ng  Samaria.  21  At  S3n;*» 
bi  ng  hari  sa  Israel  kay  Eliseo,  ng  makha 
niya  sila:  ,iAma  ko,  susugatan  ko  ba 
sila  ?  I  sucugatan  ko  ba  sila  ?  22  At  siyaV 
sumagot:  Huag  mong  susugatan  sila: 
i  susugatan  mo  ba  ang  iyong  binihag  ng 
iyong  tabak  at  ng  iyong  bosog?  inaglapag 
ka   ng   tinapay   at  tubig   sa    liarap   nlki. 


7.  8 


II.  MGA  HAEI. 


385 


upang  kanilang  makain  at  mainom,  at 
pumaroon  sa  kanilang  panginoon.  23  At 
ipinaghanda  niya  ng  malaking  pagkain 
sila  :  at  ng  sila'y  makakain  at  makainom, 
kani3^ang  pinapagpaalam  sila,  at  sila'y 
naparoon  sa  kanilang  panginoon.  At  ang 
kawal  ng  Syria  ay  hindi  na  naparoon  pa 
sa  lupain  ng  Israel. 

24  At  nangyari,  pagkatapos  nito,  na 
pinisan  ni  Ben-had  ad  na  hari  sa  Syria  ang 
boo  niyang  hukbo,  at  sumampa,  at  kinu- 
long  ang  Samaria.  25  At  nagkaroon  ng 
malaking  kagutora  sa  Samaria :  at,  narito, 
kanilang  kinulong,  hangang  sa  ang  ulo  ng 
isang  asno  ay  naipagbili  ng  walong  puong 
plrasong  pilak,  at  ang  ikaapat  na  bahagi 
ng  isang  takal  ng  dumi  ng  kalapati  ay 
limang  pirasong  pilak.  26  At  samanta- 
lang  ang  hari  sa  Israel  ay  nagdaraan  sa 
kuta,  humiyaw  ang  isang  babaye  sa  kani- 
ya,  na  nagsabing:  Tulong,  panginoon 
ko.  Oh  hari.  27  At  kaniyang  sinabing: 
Kung  hindi  ka  tutulungan  ng  Pangi- 
noon, ^sa  ano  kita  tutulungan?  ^sa  gii- 
kan  ba  o  sa  uvasan?  28  At  sinabi  ng 
hari  sa  kaniyang:  ^Anong  nangyayari 
sa  iyo?  At  siya'y  sumagot:  Sinabi 
ng  babayeng  ito  sa  aking:  Ibigay  mo 
ang  iyong  anak,  upang  makain  natin 
siya  ngayon,  at  kakanin  natin  ang  anak 
ko  bukas  :  29  Sa  gayo'y  pinakuluan  na- 
min  ang  anak  ko,  at  kinain  namin  siya : 
at  sinabi  ko  sa  kaniya  sa  sumunod  na 
araw  :  Ibigay  mo  ang  iyong  anak,  upang 
makain  natin  siya ;  at  kaniyang  ikinubli 
ang  kaniyang  anak.  30  At  nangyari,  ng 
marinig  ng  hari  ang  mga  salita  ng  baba- 
ye, na  kaniyang  hinapak  ang  kaniyang 
mga  suot;  (ngayo'y  nagdadaan  siya  sa 
kuta:)  at  ang  bayan  ay  tumingin,  at, 
narito,  siya'y  may  magaspang  na  damit 
sa  loob,  sa  ibabaw  ng  kaniyang  laman. 

31  Ng  magkagayo'y  kaniyang  sinabing : 
Gawing  gayon  ng  Dios  sa  akin,  at  lalo 
na,  kung  ang  ulo  ni  Eliseo,  na  anak  ni 
Safat  ay  n^atira  sa  kaniya  sa  araw  na  ito. 

32  Nguni^t  si  Eliseo  ay  umuupo  sa  kani- 
yang bahaT,  at  ang  mga  matanda  ay 
umuupo  na  kasama  niya ;  at  ang  hari  ay 
nagsugo  ng  isang  lalaki  na  mula  sa  harap 
niya :  nguni't  bago  dumating  ang  sugo  sa 
kinaroroonan  niya,  sinabi  niya  sa  mga 
matanda :  ^  Hindi  ba  ninyo  nakitang  kung 
paanong  ang  anak  na  ito  ng  isang  mama- 
matay-tawo  ay  nagsugo  sa  akin  na  alisin 
ang  aking  ulo  ?  masdan  ninyo,  pagka  ang 
sugo  ay  dumarating,  sarhan  ninyo  ang 
pintuan,  at  itulak  ninyo  ang  pinto  laban 


sa  kaniya :  ^di  bs,  ang  tunog  ng  mga  paa 
ng  kaniyang  panginoon  ay  kasunod  niya? 
S3  At  samantalang  siya'y  nakikipag-usap 
sa  kanila,  narito,  binaba  siya  ng  sugo :  at 
kaniyang  sinabing:  Narito,  ang  kasam- 
ang  ito V  mula  sa  PanSinoon  ;  i  bakit  pa 
ako  maghihintay  sa  Panginoon  ? 

7  At  sinabi  ni  Eliseo :  Dingin  ninyo 
ang  salita  ng  Panginoon:  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon  :  Bukas  sa  may 
ganitong  oras,  ang  isang  takal  ng  bulak- 
lak  ng  harina  ay  maipagbihili  ng  isang 
siklo,  at  dalawang  takal  ng  cebada  ay  ng 
dalawang  siklo,  sa  pintuang-daan  ng 
Samaria.  2  Ng  magkagayo'y  ang  kapitan 
na  pinangangapitan  ng  hari  ay  sumagot 
sa  lalaki  ng  Dios,  at  nagsabing :  Narito, 
kung  ang  PanGinoo'y  gagawa  ng  mga 
dungawan  sa  langit;  ^mangyayari  ba 
ito?  At  kaniyang  sinabing;  Narito, 
makikita  mo  ng  iyong  mga  mata,  nguni't 
di  mo  kakanin. 

3  Mairoon  ngang  apat  na  may  ketong  sa 
pasukan  ng  pintuang-daan:  at  sila'y  nag- 
sabihang  isa't  isa:  i  Bakit  nauupo  tayo 
dito  hangang  sa  tayo'y  mamatay  ?  4  Kung 
ating  sabihing:  Tayo'y  papasok  sa  ciu- 
dad,  ang  kagutom  nga'y  nasa  ciudad,  at 
tayo'y  mamamatay  doon :  at  kung  tayoV 
titigil  ng  pagkaupo  dito,  tayo'y  mamama- 
tay rin.  Ngayon  nga'y,  tayo  na  at  tayoV 
dumaluhong  sa  hukbo  ng  mga  taga  Syria : 
kung  tayo'y  iligtas  nilang  buhay,  tayo'y 
mabubuhay ;  at  kung  tayo'y  patayin  nila, 
mamamatay  lamang  tayo.  5  At  sila'y 
nagbangon  pagbubukang  liway way,  upang 
pumaroon  sa  kampamento  ng  mga  taga 
Syria :  atngsila'y  dumating  sa  pinakama- 
lapit  na  bahagi  ng  kampamento  ng  mga 
taga  Syria,  narito,  walang  tawo  roon. 
6  Sapagka't  ipinarinig  ng  Panginoon  sa 
hukbo  ng  mga  taga  Syria  ang  hugong  ng 
mga  karro  at  ang  huni  ng  mga  kabayo, 
ang  hugong  ng  malaking  hukbo :  "  at 
sila'y  nagsabihang  isa*t  isa  :  Narito,  inu- 
pahau  ng  hari  sa  Israel  laban  sa  atin 
ang  hari  ng  mga  Iliteo,  at  ang  hari 
ng  mga  taga  Egipto,  upang  dumaluhong 
sa  atin.  7  Kaya  t  sila'y  nagbangon,  at 
tumakas  sa  pagbubukang  liwayway,  at 
iniwan  ang  kanilang  mga  dampa  at  ang 
kanilang  mga  kabayo,  at  ang  kanilang 
mga  asno,  at  ang  boong  kampamento,  at 
tumakas  dahil  sa  kanitang  buhay.  8  At 
ng  ang*mga  may  ketong  na  ito 'y  dumating 
sa  pinakamalapit  na  bahagi  ng  kampa- 
mento, silaV  pumasok  sa  isang  dampa,  at 
kumain  at  uminom,  at  nagdala  mula  roon 


386 


II.  MGA  HA  EI, 


7.  8 


ng  pilak,  at  ng  ginto,  at  ng  bihlsan,  at 
naparoon  at  nagtago ;  at  siWy  nagbalik 
at  puraasok  sa  ibang  dam  pa,  at  nagdala 
rin  muia  roon,  at  yumaon  at  nagtago. 
9  Ng  magkagayoV  nagsabihan  sikmg  isa't 
isa  :  Hindi  mabuti  ang  ginagawa  iiatin  : 
ang  araw  na  ito  ay  araw  iig  i«ga  mabu- 
ting  balita,  at  tayo^y  piimapayapa:  knng 
tayo^  maghintay  iig  haugang  sa  paglili- 
wayway  sa  kinaumagahan,  parusa  ang 
aabot  sa  atin :  ngayon  nga'y  tayo  na,  ta- 
yo'y  yumaon,  at  ating  saysayin  sa  kasam- 
baliay  ng  hari.  _  10  Sa  gayo'y  sila'y  napa- 
roon, at  tumatawag  sa  tagatanod  pinto  ng 
ciudad  :  at  kanilang  isinaysay  sa  kanila, 
na  sinabing :  Kami  ay  naparoon  sa  kam- 
pamento  ng  mga  taga  Syria,  at,  narito, 
walang  lalaki  roon  o  voces  man  ng  lalaki 
kungdi  mga  nakataling  kabayo,  at  mga 
asnong  nakatali,  at  ang  mga  dampa.  11  At 
tinawag  niya  ang  mga  tagatanod  pinto ; 
at  kanilang  sinaysay  sa  kasambahay  ng 
hari  sa  loob.  12  At  ang  hari  ay  nag- 
bangon  ng  kinagabihan,  at  nagsabi  sa  ka- 
niyang  mga  lingkod  :  Ipakikita  ko  sa 
inyo  ngayon  kung  ano  ang  ginawa  ng 
mga  taga  Syria  sa  atin.  Kanilang  talastas 
na  tayo^y  gutom ;  kaya't  sila'y  lumabas 
sa  kampamento  na  nagtago  sa  parang,  na 
nagsabing  :  Pagka  sila'y  lumabas  sa  ciu- 
dad, ating  kukunin  silang  buliay  at  ipa- 
pasok  sa  ciudad.  13  At  isa  sa  kaniyang 
mga  lingkod  ay  sumagot,  at  nagsabing : 
Isinasamo  ko  sa  inyo  na  kunin  ng  ilan  sa 
atin  ang  lima  sa  mga  kabayo  na  labi,  na 
natira  sa  ciudad,  (narito,  sila'y  gaya  ng 
boong  karamihan  ng  Israel  na  natira 
doon ;  narito,  sila'y  gaya  ng  boong  kara- 
mihan ng  Israel  na  nalipol :)  at  tayo'y 
magsugo,  at  ating  tingnan.  14  Sila  nga'y 
kumuha  ng  dalawang  karro  na  may  mga 
kabayo  ;  at  ang  hari  ay  nagsugo  na  pina- 
sundan  ang  hukbo  ng  mga  taga  Syria,  na 
nagsabing  :  Kayo  ay  yumaon  at  tingnan 
ninyo.  15  At  kanilang  sinundan  sila 
hangang  sa  Jordan  ;  at,  narito  ang  boong 
daa'y  puno  ng  mga  kasuotan  at  ng  mga 
kasangkapan  na  mga  inihagis  ng  mga 
taga  Syria  sa  kanilang  pagmamadali.  At 
ang  mga  sugo  ay  nagbalik  at  nagsaysay 
sa  hari.  16  At  ang  bay  an  ay  lumabas,  at 
sinamsaman  ang  kampamento  ng  mga 
taga  Syria.  Sa  gayo'y  ang  takal  ng  bu- 
laklak  ng  harina  ay  naipagbili  ng  isang 
siklo,  at  ang  dalawang  takal  ng  cebada 
ay  isang  siklo,  ayon  sa  salita  ng  Pangi- 
NOON.  17  At  ibinigay  ng  hari  sa  kapitan 
na  pinangangapitan  niya  ang  katungku- 


lan  sa  pintuang-daan:  at  niyapakan  siya 
ng  bay  an  sa  pintuang-daan,  at  siyaV  na- 
matay  na  gaya  ng  sinabi  ng  lalaki  ng 
Dios,  na  nagsalita  ng  babain  ng  hari  siya. 
18  At  nangyari,  gaya  ng  sinabi  ng  lalaki 
ng  Dios  sa  hari,  na  sinabing:  Ang  dala- 
wang takal  ng  cebada  ay  isang  siklo,  at 
ang  isang  takal  ng  bulaklak  ng  harina  ay 
isang  siklo,  ay  mangyayari  bukas  sa  may 
ganitong  oras  sa  pintuang-daan  ng  Sa- 
maria ;  19  at  ang  kapitang  yaon  ay  su- 
magot sa  lalaki  ng  Dlos,  at  nagsabing : 
Ngayon ;  narito,  kung  ang  Panginoon 
ay  gagawa  ng   mga  dungawan   sa  lagit, 

1  mangyayari  ba  ang  gayong  bagay  ?  at 
kaniyang  sinabing  :  Narito,  makikita  mo 
ng  iyong  mga  mata,  ngnni't  di  mo  ma- 
kakain :  20  nangyari  ngang  gayoii  sa 
kaniya;  sapagka't  niyapakan  ng  bayan 
siya  sa  pintuang-daan,  at  siya'y  naraa- 
tay. 

8 Nagsalita  nga  si  Eliseo  sa  babaye,  na 
ang  anak  ay  kaniyang  sinaulian  ng 
buhay,  na  sinabing:  Ikaw  ay  bumangon 
at  yumaon  ka  at  ang  iyong  kasambahay, 
at  mangibang  bayan  ka  kung  saan  ka 
makakapangibang  bayan :  sapagka'ttuuia- 
wag  ang  Panginoon  ng  kagatom ;  at 
darating  naman  sa  lupain  na  pitong  taon. 

2  At  ang  babaye  ay  bumangon,  at  gnmav/a 
ng  ayon  sa  sinalita  ng  lalaki  ng  Dios  :  at 
siya'y  yumaon  na  kasama  ng  kaniyang 
kasambahay,  at  nangibang-bayan  sa  lu- 
pain  ng    mga    Filisteo    na    pitong    taon. 

3  At  nangyari,  sa  katapusan  ng  ikapitong 
taon,  na  ang  babaye  ay  nagbalik  na  mula 
sa  lupain  ng  mga  Filisteo :  at  siya'y 
lumabas  upang  dumaing  sa  hari  dahil 
Sa  kaniyang  bahay  at  dahil  sa  kani- 
yang lupain.  4  Ang  hari  nga'y  naki- 
kipag-usap  kay  Gehazi  na  lingkod  ng  lalaki 
ng  Dios,  na  sinasabing :  Isinasamo  ko  sa 
iyo,  na  saysayin  mo  sa  akin  ang  lahat  na 
mga  dakilang  bagay  na  ginawa  ni  Eliseo. 
5  At  nangyari,  samantalang  kaniyang  si- 
nasaysay  sa  hari  kung  paanong  kaniyang 
isinauli  ang  buhay  noon  na  patay,  na 
narito,  ang  babaye  na  ang  anak  ay  kani- 
yang sinaulian  ng  buliay  dumaing  sahari 
dahil  sa  kaniyang  bahay  at  dahil  sa  kani- 
yang lupain.  At  sinabi  ni  Gehazi :  Pangi- 
noon  ko,  Oh  hari,  ito  ang  babaye  at  ito  ang 
kaniyang  anak  na  sinaulian  ng  buhay  ni 
Eliseo.  6  At  ng  tanungin  ng  hari  ang  ba- 
baye, sinaysay  niya  sa  kaniyang.  Sa  gayo'y 
hinalalan  ng  hari  siya  ng  isang  puno,  na 
sinabing:  Isauli  mo  ang  lahat  ng  ka- 
niya, at  ang   lahat  ng   bunga   ng   bukid 


8.  29 


II.  MGA  HAEI. 


387 


mula  ng  araw  na  kaniyang  iwaii  ang 
Inpain,  hangang  ngayon. 

7  At  si  Eliseo  ay  naparoon  sa  Da- 
masko;  at  si  Ben-had  ad  na  hari  sa  Syria 
ay  raay  sakit :  at  nasaysay  sa  kaniya,  na 
sinabing:  Ang  lalaki  ng  Dies  ay  iiapa- 
rito.  8  At  sinabi  ng  hari  kay  Hazael : 
Magdala  ka  ng  isang  kaloob  sa  iyong 
kamay,  at  yumaon  kang  salubungin  mo 
ang  lalaki  ng  Dios,  at  mag-usisa  ka  sa  Pa- 
NGINOON  sa  pamamag-itan  niya,  na  magsa- 
bing :  l  Gagaling  ba  ako  sa  sakit  na  ito  ? 
9  Sa  gayo'y  naparoon  na  sinalubong  siya 
ni  Hazael,  at  nagdala  siya  ng  kaloob,  ng 
bawa't  raabuting  bagav  sa  Damasko,  na 
apat  na  puoug  pasang  kamello,  at  naparoon 
at  tumayo  sa  harap  niya,  at  nagsabing: 
Sinugo  ako  sa  iyo  ng  anak  mong  si  Ben- 
hadad   na  hari   sa   Syria,   na   sinabing : 

I  Gagaling  ba  ako  sa  sakit  na  ito  ?  lo  At 
sinabi  ni  Eliseo  sa  kaniyang:  Ikaw  ay 
yumaon,  sabihin  mo  sa  kaniyang :  Wa- 
lang  pagsalang  ikaw  ay  gagaling :  gayon 
ma'y  ipinakilala  sa  akin  ng  PanSinoon 
na  siya^y  walang  pagsalang  mamamatay. 

II  At  kaniyang  itinitig  ang  kaniyang 
mnkha,  hangang  sa  siya'y  napahiya:  at 
ang  lalaki  ng  Dios  ay  umiyak.  12  At 
sinabi  ni  Hazael :  ^  Bakit  umiiyak  ang 
panginoon  ko  ?  At  siya'y  sumagot :  sa- 
pagka't  talastas  ko  ang  kasam-an  na  iyong 
gagawin  sa  mga  anak  ng  Israel :  ang  kani- 
lang  mga  katibayan  ay  iyong  sisilaban  ng 
apoy,'  at  ang  kanilang  mga  binata  ay 
iyong.papatayin  ng  tabak,  at  mga  kaka- 
tayin  ang  kanilang  mga  bata,  at  iyong 
paluluain  ang  bituka  ng  mga  babaye  na 
buntis.  13  At  sinabi  ni  Hazael :  i  Ngu- 
ni't  ano  ang  iyong  alipin  na  isang  aso 
lumang  na  kaniyang  gagawin  ang  dakilang 
bagay  na  ito?  At  sumagot  si  Eliseo: 
Ipinakilala  sa  akin  ng  Panginoon,  na 
ikaw  ay  magiging  hari  sa  Syria.  14  Ng 
magkagayo'y  nilisan  niya  si  Eliseo,  at 
naparoon  sa  kaniyang  panginoon ;  na  nag- 
sabi  sa  kaniyang:  ^Ano  ang  sinabi  ni 
Eliseo  sa  iyo?  At  siya'y  sumagot :  Ka- 
niyang sinaysay  sa  akin  na  walang  pagsa- 
lang ikaw  ay  gagaling.  15  At  nangyari, 
ng  kinabukasan,  na  kaniyang  kinuha  ang 
kolchon  at  binasa  sa  tubig,  ai  iniladlad  sa 
kaniyang  mukha,  na  ano  pa't  siya'y  nama- 
tay :  at  si  Hazael  ay  naghari  na  kahalili 
niya. 

•16  At  ng  ikalimang  taon  ni  Joram  na 
anak  ni  Aliab  na  hari  sa  Israel,  si  Jehcsafat 
nga  ay  hari  sa  Juda,  ay  nagpasimulang 
maghari  si  Joram  na  anak  ni  Jehosafat  na 


kari  sa  Juda.  17  Tatlong  puo't  dalawang 
taon  ang  gulang  ng  siya'y  magpasiraulang 
maghari ;  at  siya'y  nagharing  walong  taon 
sa  Jerusalem.  18  At  siya'y  lumakad  ng 
mga  lakad  ng  mga  hari  ng  Israel,  gaya  ng 
ginawa  ng  bahay  ni  Aliab :  sapagka't  ang 
anak  ni  Ahab  ay  kaniyang  asawa :  at 
siya'y  gumawa  ng  masama  sa  paningin  ng 
Panginoon.  19  Gayon  ma'y  hindi  gi- 
niba  ng  Panginoon  ang  Juda,  dahil  kay 
David  na  kaniyang  lingkod  gaya  ng  kani- 
yang ipinangako  sa  kaniya  na  bibigyan 
siya  ng  isang  tanlaw  para  sa  kaniyang 
mga  anak  raagpakailau  man.  20  Sa  ka- 
niyang mga  kaarawan  ang  Edom  ay  nang- 
himagsik  na  humiwalay  sa  ilalim  7ig 
kapangyarikan  ng  kamay  ng  Juda,  at  nag- 
halal  sila  ng  hari  sa  kanila.  21  Ng  mag- 
kagayo'y  nagdaan  si  Joram  sa  Zair,  at 
ang  lahat  niyang  mga  karro  na  kasama 
niya :  at  siya'y  nagbangon  ng  kinagabihan, 
st  sinugatan  ang  mga  Edomeo  na  kurauku- 
long  sa  kaniya,  at  sa  mga  kapitan  sa  mga 
karro  :  at  ang  bayan  ay  tumakas  sa  kani- 
lang mga  dampa.  22  Sa  gayo^y  nang- 
himagsik  ang  Edom  sa  kamay  ng.  Juda, 
hangang  sa  araw  na  ito.  Ng  magkagayo'y 
nanghimagsik  ang  Libna  sa  panahon  ding 
yaon.  2S  At  ang  iba  sa  mga  gawa  ni 
Joram,  at  lahat  niyang  ginawa  ^di  ba 
mga  nasusulat  sa  libro  ng  mga  alaala  sa 
mga  hari  sa  Juda  ?  24  At  si  Joram  ay 
natulog  na  kasama  ng  kaniyang  mga 
magulang,  at  nalibing  na  kasama  ng  kani- 
yang mga  magulang  sa  ciudad  ni  David  : 
at  si  Ahazia  na  kaniyang  anak  ay  nag- 
hari na  kahalili  niya. 

25  Ng  ikalabing  dalawang  taon  ni  Jo- 
ram na  anak  ni  Ahab  na  hari  sa  Israel  ay 
nagpasimulang  maghari  si  Ahazia  na 
anak  ni  Joram  na  hari  sa  Juda.  26  May 
dalawang  puo't  dalawang  taon  si  Ahazia 
ng  siya'y  magpasimulang  maghari;  at 
siya'y  nagharing  isang  taon  sa  Jerusalem. 
At  ang  pangalan  ng  kaniyang  ina  ay  Ata- 
lia  na  anak  ni  Omri  na  hari  sa  Israel. 
27  At  siya'y  lumakad  ng  lakad  ng  bahay 
ni  Ahab,  at  gumawa  ng  kasam-an  sa 
paningin  ng  PanSinoon,  gaya  ng  ginawa 
ng  bahay  ni  Ahab:  sapagka't  siya'y  ma- 
nugang  ng  bahay  ni  Ahab.  28  At  siya'y 
yumaong  kasama  ni  Joram  na  anak  ni 
Ahab  upang  bumaka  laban  kay  Hazael 
na  hari  sa  Syria  sa  Bamot-gilead :  at  sinu- 
gatan ng  mga  taga  Syria  &i  Joram.  29  At 
ang  baring  Joram  ay  nagbalik  upang 
pagamot  sa  Jezreel,  ng  mga  sugat  na  ibi- 
nigay  sa  kaniya  ng  mga  taga  Syria  sa 


11.   'IGA  FIARI. 


29 


Rama,  n§  siyaV  biimaka  laban  kay  Hazael 
na  hari  sa  Syria.  At  si  Ahazla'na  aiiak 
ni  Joram  na  hari  sa  J  aria  ay  Inimaba 
upang  tingnan  si  Jcram  na  anak  ni  Aliab 
sa  Jezreel,  sapagka't  siya'y  may  sakit. 

9  At  tinawag  ni  Eliseo  na  profeta  ang 
isa  sa  mga  anak  ng  mga  profeta,  at 
nagsabi  sa  kaniyang:  Bigkisan  mo  ang 
iyong  mga  balakang,  at  hawakan  mo  ang 
sisidlang  ito  ng  langis  sa  iyong  karaay,  at 
pnmaroon  ka  sa  Earaot-gilead,  2  At 
pagdating  mo  doon,  Iianapiu  mo  roon  si 
Jehu  na  anak  ni  Jehosafat  na  anak  ni 
Nimsi,  at  iyong  pasiikin  at  pabangu- 
nin  mo  sa  gitna  ng  kaniyang  mga  ka- 
patid,  at  dalhin  mo  siya  s~a  isang  silid 
sa  loob.  3  Kung  magkagayo'y  kunin 
mo  ang  sisidlan  ng  langis,  at  iblihos  mo 
sa  kaniyang  ulo,  at  iyong  sabihing : 
Ganito  ang  sabi  ng  Paxginoon:  Pinahi- 
ran  kita  upang  maging  hari  sa  Israel. 
Kung  magkagayo^y  buksan  mo  ang  pin- 
tuan,  at  ikaw  ay  tumakas  at  huag  kang 
maghintay.  4  Sa  gayon  ang  binata,  ang 
binatang  profeta  naparoon  sa  Ramot- 
gilead.  5  At  ng  siya'y  dumating,  narito  ; 
ang  mga  kapitan  ng  mga  hukbo  ay  na- 
ngauupo  :  at  kaniyang  sinabing  :  Ako'y 
may  isang  sadya  sa  iyo,  Oh  kapitan.  At 
sinabi  ni  Jehu.:  ^  Sa  alin  sa  aming  lahat  ? 
At  kaniyang  sinabing :  8a  iyo,  Oh  kapi- 
tan. 6  At  siya'y  nagbangon  at  nasok  sa 
bahay,  at  kaniyang  ibinuhos  ang  langis 
sa  kaniyang  ulo,  at  nagsabi  sa  kaniyang : 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  Dios 
ng  Israel :  Aking  pinahiran  kita  upang 
maging  hari  sa  bayan  ng  Panginoon,  sa 
Israel.  7  At  iyong  susugatan  ang  bahay 
ni  Ahab  na  iyong  panginoon,  upang  aking 
iganti  ang  dugo  ng  aking  mga  lingkod  na 
mga  profeta,  at  ang  dugo  ng  lahat  na  mga 
lingkod  ng  Panginoon  sa  kamay  ni  Jeze- 
bel. 8  Sapagka't  ang  bcong  bahay  ni  A- 
hab  ay  malilipol :  at  aking  ihihiwalay  kay 
Ahab  ang  bawa't  batang  lalaki,  at  ang  na- 
kulong.  at  ang  naiwan  sa  kalnangan  sa  Is- 
rael. S>  At  aking  gagawin  a\:g  bahay  ni 
Ahabnagaya  ng  hahay  ni  Jeroboam  na 
anak  ni  I^sebat,  at  gaya  ng  balmy  ni  B::asa 
na  anak  ni  Ahija.  lo  At  kakanin  ng  mga 
aso  ang  Jezebel  sa  bahagi  ng  Jezreel,  at 
walang  magUlibing  sa  kaniya.  At  kani- 
yang binuksan  ang  pintrian,  at  tumakas. 
lliS'g  magkagayon,  nilabas  ni  Jehu  ang 
mga  lingkod  ng  kaniyang  panginoon  :  at  si- 
nabi ng  isa  sa  kaniyang  :  i  Lahat  ba'y  ma- 
buti  ?  I  bakit  naparirito  ang  ulol  na  kato- 
tong  ito  sa  iyo?     At  sinabi  niya  sa  kani- 


lang :  Iyong  kilala  ang  lalaki  at  ang  kani- 
}^ng  sadya.  12  At  kanilang  sinabing: 
Kabulaanan  nga;  saysayin  mo  sa  amin 
ngayon.  At  kaniyang  sinabing:  Ganito't 
gan.ito  ang  sinalita  niya  sa  akin,  na  sina- 
bing:  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
Pinahiran  kita  vpang  maging  hari  sa  Israel- 
is Ng  magkagayo'y  sila'y  nagmadali,  at 
kinuha  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang  kasuo- 
tan,  at  inilagay  sa  ilalim,  niya  sa  iba- 
baw  ng  hagdan  at  hnmihip  ng  pakakak, 
ra  nagsabing  :  Si  Jehu  ay  hari.  14  Ga- 
nito, si  Jehu  oa  anak  ni  Jehosafat,  na  anak 
ni  Nimsi,  nanghimagsik  laban  kay  Joram. 
(Iningatan  nga  ni  Joram  ang  Ramot- 
gilead,  niya,  at  ng  boong  Israel,  dahil  kay 
Hazael  na  liari  sa  Syria  :  15  nguni,t  nag- 
balik  ang  baring  Joram  upang  pagamot  sa 
Jezreel  ng  mga  sugat  na  ibinigay  sa 
kaniya  ng  mga  taga  Syria,  ng  siya'y 
bumaka  kay  Hazael  na  hari  sa  Syria). 
At  sinabi  ni  Jehu  :  Kung  ito  ang  inyong 
pasiya,  huag  tumaanan  ang  sino  man  at  lu- 
mabas  sa  ciudad,  upang  yumaon  na  say- 
sayin sa  Jezreel.  16  Sa  gayo'y  sumakay 
si  Jehu  sa  karro  at  naparoon  sa  Jezreel; 
sapagka^t  si  Joram  ay  nahihiga  doon. 
At  si  Ahazia  na  hari  sa  Juda  ay  bumaba 
upang  tingnan  si  Joram.  17  Ang  taga- 
tanod  nga  ay  tiimayo  sa  moog  sa  jfezreel, 
at  kaniyang  tiniktlkan  ang  pulutong  ni 
Jehu  habang  dumadating  siya,  at  nagsa- 
bing  :  Ako'y  nakakakita  ng  isang  pulu- 
tong. At  sinabi  ni  Joram  :  Kumuha  ka 
ng  isang  mangangabayo,  at  iyong  suguin 
na  salubungin  sila,  at  magsabing  :  ^  Ka- 
payapaan  ba?  18  Sa  gayo'y  naparoon 
ang  isa  na  mangangabayo  na  sinalubong 
siya,  at  nagsabing :  Ganito  ang  sabi  ng 
hari :  I  Kapayapaan  ba  ?  At  sinabi  ni 
Jehu  :  I  Anong  ipakikialam  mo  sa  ka- 
payapaan ?  bumalik  ka  sa  likuran  ko. 
At  isinaysay  ng  tagatanod,  na  sinabing ; 
A^ng  sugo  ay  dumating  sa  kanila,  nguni't 
siya'y  hindi  nagbabalik.  19  Ng  magka- 
gayo'y nagsugo  ng  ikalawa  na  mangan- 
gabayo na  dumating  sa  kanila,  at  nagsa- 
bing :  Ganito  ang  sabi  ng  hari :  i  Ka- 
payapaan ba?  At  sumagot  si  Jehu: 
iAno  ang  iyong  ipakikialam  sa  kapaya- 
paan ?  bumalik  ka  sa  likuran  ko.  20  At 
isinaysay  ng  tagatanod,  na  sinabing:  Si- 
yaV  dumating  hangang  sa  kanila,  at 
hindi  nagbabalik :  at  ang  nangangabayo 
ay  gaya  ng  nangangabayo  ni  Jehu,  na 
anak  ni  Nimsi ;  sapagka't  siyaV  nanganga- 
bayo na  magilas.  21  At  sinabi  ni  Jo- 
ram :      Magsingkaw.      At   kanilang  isi- 


10.  6 


II.  MGA  HAEI. 


389 


ningkaw  ang  kaniyang  karro.  At  si  Jo- 
ram  na  hari  sa  Israel  at  si  Ahazia  na 
hari  sa  Juda  ay  lumabas,  bawa't  isa  sa 
kaniyang  karro,  at  sila^y  lumabas  upang 
salubungin  si  Jehu,  at  nasumpungan  nila 
siya  sa  bahagi  ni  Nabot  na  Jezreelita. 
23  At  nangyari,  ng  makita  ni  Joram  si 
JeliU;  na  kaniyang  s-inabing:  ^  Kapaya- 
paan  ba,  Jebu  ?  At  siya'y  sum  ago  t : 
I  Anong  kapayapaan,  habang  ang  mga  pa- 
kikiapid  ng  iyong  inang  si  Jezebel  at  ang 
kaniyang  pangagaway  ay  totoong  luma- 
lalala  ?  23  At  isinalikod  ni  Joram  ang 
kaniyang  mga  kamay,  at  tumakas,  at  nag- 
sabi  kay  Ahazia:  May  paglililo.  Oh 
Ahazia.  24  At  binunot  ni  Jehu  ang  ka- 
niyang bosog  ng  kaniyang  boong  lakas, 
at  sinugatan  si  Joram  sa  pag-itan  ng  ka- 
niyang mga  kamay,  at  ang  pana  ay  lu- 
magpas  sa  kaniyang  puso,  at  kaniyang 
ibinual  sa  kaniyang  karro.  25  Ng  mag- 
kagayo'y  sinabi  ni  Jehu  kay  Bidkar  na 
kaniyang  kapitan:  Itaas  mo,  at  ihagis 
mo  sa  bahagi  ng  bukid  ni  Nabot  na  J  ez- 
reelita :  sapagka't  alalahanin  mo  knng 
paanong  ako't  ikaw  ay  sumakay  na  mag- 
kasama  na  kasunod  ni  Ahab  na  kaniyang 
ama,  na  ipinasan  ng  Panginoon  ang  pa- 
sang  ito  sa  kaniya :  26  Tunay  na  aking 
nakita  kahapon  ang  dugo  ni  Nabot,  at 
ang  dugo  ng  kaniyang  mga  anak,  sabi  ng 
Panginoon;  at  ako'y  gaganti  sa  iyo  sa 
panig  na  ito,  sabi  ng  Pais'Ginook.  Nga- 
yon  nga'y  kunin  mo,  at  ihagis  mo  sa  panig 
ng  lupa,  ayon  sa  salita  ng  Panginoon. 
27  Nguni't  ng  makita  ito  ni  Ahazia  na 
hari  sa  Juda,  siya'y  tumakas  sa  daan  ng 
bahay  sa  halamanan.  At  si  Jehu  ay 
sumunod  sa  kaniya,  at  nagsabing :  Suga- 
tan  mo  rin  siya  sa  karro :  at  sinugatan  nila 
siya  sa  sampahan  sa  Gur,  na  nasa  siping 
ng  Ibleam.  At  siya*y  tumakas  na  napa- 
tungo  sa  Megido,  at  namatay  doon.  2S  At 
dinala  siya  ng  kaniyang  mga  alila  sa  isang 
karro  sa  Jerusalem,  at  inilibing  siya  sa 
kaniyang  libingan  na  kasama  ng  kani- 
yang mga  magulang  sa  ciudad  ni  David. 

29  At  sa  ikalabing  isang  taon  ni  Joram 
na  anak  ni  Ahab  ay  nagpasimulang  mag- 
hari  si  Ahazia  sa  Juda. 

30  At  ng  si  Jehu  ay  dumating  sa  Jez- 
reel,  narinig  ni  Jezebel ;  at  kaniyang  pi- 
nintahan  ang  kaniyang  mga  mata,  at  gi- 
nayakan  ang  kaniyang  ulo,  at  dumungaw 
sa  dungawan.  31  At  samantalang  si  Je- 
hu ay  pumapasok  sa  pintuang-daan,  kani- 
yang sinabing:  ^  Kapayapaan  ba,  ikaw 
Zimri,  ikaw  na  mamamatay  sa  iyong  pa- 


nginoon  ?  32  At  kaniyang  itiningala  ang 
kaniyang  mukha  sa  dungawan,  at  nagsa- 
bing: ^Sino  ang  sa  ganang  akin?  ^si- 
no?  At  dinungaw  siya  ng  dalawa  o 
tatlong  bating.  S3  At  kaniyang  sina- 
bing: Ibagsak  ninyo  siya.  Sa  gayo^ 
ibinagsak  nila  siya:  at  ang  iba  sa  kani- 
yang mga  dugo  ay  pumilansik  sa  kuta, 
at  sa  mga  kabayo :  at  kaniyang  niyapa- 
kan  siya  ng  paa.  34  At  pagkapasok  niya 
siya'y  kuraain  at  uminom ;  at  kaniyang 
sinabing:  Tingnan  ninyo  ngayon  ang  tam- 
palasang  babayeng  ito,  at  ilibing  ninyo 
siya:  sapagka^t  anak  ng  hari.  33  At 
sila'y  yumaon  na  inilibing  siya:  nguni't 
wala  na  silang  nasumpungan  sa  kaniya 
kangdi  ang  bungo,  at  ang  mga  paa,  at 
ang  mga  palad  ng  kaniyang  mga  kamay. 
3©  Kaya't  sila'y  bumalik  at  isinaysay  sa 
kaniya.  At  kaniyang  sinabing:  Ito  ang 
salita  ng  Panginoon,  na  kaniyang  sina- 
lita  sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  lingkod 
na  si  Elias  na  Tisbita,  na  sinabing :  Sa 
bahagi  ng  Jezreel  kakanim  ng  mga  aso 
ang  laman  ni  Jezebel :  37  at  ang  bang- 
kay  ni  Jezebel  ay  magiging  parang  dumi 
sa  balat  ng  parang  sa  bahagi  ng  Jezreel ; 
na  ano  paH  hindi  nila  sasabihing :  Ito'y 
si  Jezebel 

%C\  ^'^  Aliab  nga'y  may  pitong  puong 
l\J  anak  sa  Samaria.  At  sumuiat  si 
Jehu  ng  mga  sulat,  at  ipinadala  sa  Sama- 
ria, sa  mga  puno  sa  Jezreel,  sa  mga  ma- 
tanda,  at  sa  kanila  na  nag-alaga  sa  mga 
anak  ni  Ahab,  na  nagsabing :  2  At  pag- 
dating  nga  ng  sulat  na  ito  sa  inyo,  sa 
paraang  ang  mga  anak  ng  inyong  pangi- 
noon  ay  kasama  ninyo,  at  mairoon  kayong 
mga  karro  at  mga  kabayo,  at  ciudad  na 
nakukutaan  naman,  at  sakbat;  3  piliin 
ninyo  ang  pinakamainam  at  ang  pinaka- 
marapat  sa  mga  anak  ng  inyong  pangi- 
noon,  at  iupo  ninyo  sa  luklukan  ng  kani- 
yang ama,  at  ibaka  ang  bahay  ng  inyong 
panginoon.  4  Nguni't  silaV  natakot  na 
mainam,  at  nagsabing*.  Narito,  ang  dala- 
wang  hari  ay  hindi  tumatayo  sa  harap 
nij^a :  i  paano  ngang  tayo'y  tatayo  ?  5  At 
siya  na  nasa  kasambahay,  at  siya  na  nasa 
ciudad,  gayon  din  ang  mga  matanda,  at 
sila  na  nag-alaga  sa  mga  bata,  nagsugo 
kay  Jehu,  na  nagsabing :  Kami  ay  iyong 
mga  alipin,  at  gagawin  namin  ang  lahat 
na  iyong  iuutos  sa  amin ;  hindi  namin  ga- 
gawing  hari  ang  sino  man  :  gawin  mo  ang 
mabuti  sa  iyong  mga  mala.  6  Ng  magka- 
gayo'y  sumuiat  siya  ng  isang  sulat  na  ika- 
lawa  sa  kanila,  na  nagsabing :     Kung  ka- 


390 


II.  MGA  HAEI. 


10.  6 


yo'y^sasa  aklng  siping,  at  kunginyong  di- 
dinging  aiig  aking  voces,  kuniii  ninvo  ang 
rnga  ulo  ng  mga  lalaki  na  mga  aiiak  r.g 
iiiTORg  panginoon,  at  pumarito  kayo  sa 
akin  sa  Jezreel  sa  kinabukasan  sa'may 
ganitoDg  oras.      Ang  mga  anak  Dga   iig 
liari,  sa  paraang  pitong  puong  katawo  ay 
Easa  kasamahan  ng  mga  malaking  tawo  sa 
ciodad,  na  nag-alaga  sa  kanila.    7  At  nang- 
yari,  ng  ang  sulat  ay  dumating  sa  kanila, 
na  kanilang  kinuha  ang  mga  anak  ng  hari, 
at  mga  pinatay,  pitong  puong  katawo,  at 
inilagay  ang  kanilang  mga  ulo  sa  mga  batu- 
laiig  na  mga  ipinadala  sa  kaniya  sa  Jezreel. 
s  At  dumating  ang  isang  sugo  at  isinaysay 
sa  kaniya,  na  sinabing  :     Kanilang  dinala 
ang^  mga  ulo  ng  mfa  anak  ng  had.     At 
kaniyang  sinabing:     Inyong   ihanay   ng 
dalawang  bunton  sa  pasukan  ng  pintuang 
daan    hangang  sa   kinauraagaban.     9  At 
nangyari,    ng   kinaumagahan,   na    siya'y 
lumabas,  at  tumayo,  at  nagsabi  sa  boong 
bayang:     Kayo'y  mga  banal:  narito,  a- 
kmg  pinagbantaan  ang  aking  panginoon 
at  pinatay  siya :  i  nguni't  sinong  sum^igat 
sa    lahat    ng    ito  ?     10  Talastasin  ninyo 
ngayon  na  walang  mahuhulog  sa  lupa  sa 
salita  ng  Pak<5inoon,  na  sinalita  ng  Pa- 
nginoon tungkol  sa  bahay  ni  Aliab :  sa- 
pagka^t  ginawa  ng  PanGi-noon  ang  kani- 
yang sinalita  sa  pamamag-itan  ng  kaniyang 
lingkod  si  Ellas,     is  Sa  gayo'y  sinngatan 
ni  Jehu  ang  lahat  na  nalabi  sa  bahay  ni 
Ahab  sa  Jezreel,  at  ang  lahat  niyang"^ma- 
laking  tawo,  at  ang  kaniyang  mga  kasa- 
masamang  kaibigan,  at  ang  kaniyang  mga 
sacerdote,  hangang  sa  wala  siyang  inilabi. 
12  At  siya'y  bumangon  at  yumaon,  atnapa- 
roon  sa  Samaria.     At  samantalang  siya'y 
nasa  pagupitang  bahay  ng  mga  pastor  sa 
daan.     13  nasalubong  ni  Jehu  ang  mga 
kapatid  ni   Ahazia  na  hari  sa   Juda,  at 
nagsabing :     i  Sino  kayo  ?    At  sila  V  suraa- 
got:     Kami  ay  mga 'kapatid  ni  Ahazia: 
at  kami  ay  bumababa  upang  bumati  sa 
mga  anak   ng   hari  at   sa  mga   anak  ng 
reina.     14  At  kaniyang  sinabing:     Iluli- 
hin    mo    silang   buhay.     At   hinuli   nila 
silang  buhay,  at  mga  pinatay  sa  balon  ng 
pagupitang  bahay,  apatna  puo't  dalawang 
lalaki   hindi   nag-iwan   ng   sino   man   sa 
kanila. 

15  At  ng  siya'y  makayaon  mula  doon, 
kaniyang  nasumpnngan  si  Jehonadab  na 
anak  ni  Eekab  na  sumasalubong  sa  kani- 
ya :  ^  at  kaniyang  binati  siya,  at  nagsabi  sa 
kaniyang  :  i  Ang  iyo  bang  puso  ay  tapat, 
gaya  ng  aking  jiuso  sa  iyong  puso  ?     At 


sumagot  si  Jehonadab:    Tapat.    Kungga- 
yon,  iabot  mo  sa  akin  ang  iyong  kamay. 
At  iniabot  ni^'a  sa  kaniya  ang  kaniyang 
kamay;  at  isinampa  niya  siya  sa  loob  ng 
karro.      16  At  kaniyang  sinabing :     Sa- 
niama  ka  sa  akin,  at  tingnan  mo  ang  aking 
sikap  sa  Panginoon.    Sa  gayo'y  kanilang 
pinasakay  siya  sa  kaniyang  karro.     17  At 
ng  siya'y    dumating   sa   Samaria,   kani- 
yang sinugatan  ang  lahat  na  nalabi  kay 
Ahab  sa  Samaria,  hangang  sa  kaniyang 
naibual  siya,  ayon  sa  salita  ng  Panginoon, 
na  kaniyang  sinalita  kay  Elias.      18  At 
pinisan  ni  Jehu  ang  boong  bayan,  at  nag- 
sabi sa  kanilang :     Si  A  hab  ay  naglingkod 
kay  Baal  ng  kaonti:  nguni't  si  Jehu  ay 
maglilingkod    sa     kaniya     ng     marami. 
19  Ngayon  nga'y  tawagin  ninyo  sa  akin 
ang  lahat  na  profeta  ni  Baal,  ang  lahat 
niyang    mananamba,    at    ang    lahat    ni- 
yang    mga  sacerdote;    huag  may    mag- 
kulang;    sapagka*t    mairoon   akong  ma- 
laking haying    gagawin  kay  Baal;    sino 
mang^  magkulang  ay   hindl  mabubuhay. 
Nguni't  ginawa  ni  Jehu  na  may  katusuhan 
na  ang  nasa  ay  kaniyang  malipol  ang  mga 
mananamba  kay  Baal.     20  At  sinabi  ni 
Jehu :  Magdiwangkayo  ng  isang  dakilang 
kapisanan  kay  Baal.     At  kanilang  iniha- 
yag.      21  At  nagsugo  si  Jehu  sa  boong 
Israel,  at  ang  lahat  ng  mananamba  kay 
Baal  ay  naparoon,  na  ano  pa't  walang  nai- 
wan  na  hindi  naparoon.     At  sila'y  nasok 
sa  bahay  ni  Baal ;  at  ang  bahay  ni  Baal 
ay  puno  sa  magkabikabilang  dulo.    22  At 
sinabi  niya  sa  kaniyang  nasa  bihisang- 
silid  :     Tlabas  mo  ang  mga  kasuotan  para 
sa  lahat  na  mananamaba  kay  Baal.     At 
nilabasan    niya    sila    ng    mga   kasuotan. 
23  At  si  Jehu  at  si  Jehonadab  na  anak  ni 
Eekab,  ay  nasok  sa  bahay  ni  Baal ;  at  kani- 
yang sinabi  sa  mga  mananamba  kay  Baal : 
Kayo'y  humanap,  at  magmasid  kayo  na 
huag  magkaroon  sa  kasamahan  ninyo  ng 
mga  alipin  ng  Panginoon,  kungdi  mga 
mananamba    kay    Baal    lamang.      24  At 
sila'y  nasok  na  naghandog  ng  mga  hayin 
at  ng  mga  bandog  na  susunugin.     Si  Jehu 
nga  ay  naghalal  sa  kaniya    ng    walong 
puong  lalaki  sa  labas,  at  nagsabing :    Kung 
sino  msLn  sa  mga  lalaki  na  aking  dalhin  sa 
inyong  mga  kamay  ay  makataanan,  ang 
bahay  n^i  nagpatakas  ay  isasagot  sa  buhay 
niyaon.     25  At  nangyari,  pagkatapos  ni- 
yang makapaghaudog  ng  mga  bandog  na 
susunugin,  na  sinabi  ni  Jehu  sa  bantay  at 
sa  mga  kapitan :      Kayo'y  pumasok  at 
inyo  silang  patayin,  huag  makalabas  ang 


11.  14 


II.  MSA  HAEI. 


391 


sino  man.    At  sinugatan  nila  sila  ng  talim 
n|  tabak;  at  mga  inihagis  sa  labas  ng 
bantay  at  ng  mga  kapitan,  at  naparoon  sa 
ciudad  ng  bahay  ni  Baal.    S6  At  kanilatig 
inilabas  ang  mga  haligi  na  nasa  babay  ni 
Baal,  at  mga  sinunog.     27  At  kaniiang 
mgaibinagsak  ang  haligi  ni  Baal  at  ibi- 
nagsak  ang  babay  ni  Baal,  at  giuawang 
bahay  na  panabihan,  hangang  sa  araw  na 
ito.    2S  Ganito  ibinual  ni  Jehu  si  Baal, 
sa    Israel.      29  Gayon    ma^y    ang    mga 
kasalanan  ni  Jeroboam  na  anak  ni  Nebat, 
na  kaniyang  ipinapagkasala  sa  Israel,  hindi 
mga  hiniwalayan  ni  Jehu,  ang  pagsunod 
sa  mga  yaon,  sa  mga  guyang  ginto  na  nasa 
Bet-el,   at  nasa  Dan.      SO  At   sinabi   ng 
PanQinoon  kay  Jehu:    vSapagka't  ikaw 
ay   gumawa  ng   mabuti  sa  paggawa  ng 
matuid  sa  aking  mga  mata,  at  iyong  ginawa 
sa  bahay  ni  Ahab  ang  ayon  sa  nasa  aking 
boong  puso,  ang  iyong  mga  anak  sa  ikaa- 
pat  na  lahi  ay  uupo  sa  luklukan  ng  Israel. 
SI  Ngnni't  si  Jehu  ay  hindi  nag-ingat  na 
lumakad  sa  mga  kautusan  ng  Pakginoon, 
ng  Dios  ng  Israel,  ng  kaniyang  boong 
puso :    siya'y   hindi  humiwalay  sa  mga 
kasalanan  ni  Jeroboam,  na  kaniyang  ipi- 
napagkasala sa  Israel.  ; 
32  Ng  mga  araw  na  yaon  ay  pinasi- 
mulan  ng  PanGinoon   na   pinutol    ang 
Israel:  at   sinugatan  sila  ni  Hazael  sa 
lahat  na  baybayin  ng  Israel ;     S3  mula  sa 
Jordan,    hangang  sa   silanganan,    boong 
lupain  ng  Gilead,  ang  mga  Gadita,  at  ang 
mga  Rubenita  at  an^  mga  Manasita  mula 
sa  Aroer,  na  nasa  siping  ng  libis  ng  Arnon, 
hangan    sa    Gilead    at   Basan.     34  Ang 
abi   nga    sa    mga    gawa    ni    Jehu    at 
ang   lahat   niyarig  ginawa,    at    ang    boo 
niyang  kapangyarihan,  I  di  ba  mga  nasu- 
sulat  sa  libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari 
sa  Israel?    35  At  si  Jehu  ay  natulog  na 
kasama  ng  kaniyang  mga  magulang:  at 
inilibing   nila  siya  sa   Bamaria.      At  si 
Jehoahaz  na  kaniyang  anak  ay  naghari  na- 
kahalili  niya.   ;S6  At  ang  panahon  na 
ipinaghari  ni  Jehu  sa  Israel  sa  Samaria 
ay  dalawang  puo't  walong  taon.      ) 
{ij  Ng   makita  nga  ni  Atalia  na  ina  ni 
11     Ahazia   na  ang  kaniyang    anak  ay 
namatay,  siya*y  nagtindig  at  nilipol  ang 
lahat  na  binhing  hari.     2  Nguni't  kinuha 
ni  Jehoseba,  na  anak  na  babaye  ng  baring 
Joram,  na  kapatid  na  babaye  ni  Ahazia, 
si  Joas  na  anak  ni  Ahazia,  at  ninakaw 
ni^^a  siya  sa  gitna  ng  mga  anak  ng^  hari 
na  mga  napatay,  siya,  at  ang  kaniyang 
yaya,  at  inilagay  sila  sa  salid  na  tulugan ; 


at  kaniiang  ikinubli  siya  kay  Atalia,  na 
ano  pa^t  siya*y  hindi  napatay.  3  At  si- 
yaV  nakakubling  kasama  niya  sa  bahay 
ng  PanGinoon  na  anim  na  taon:  at  si 
Atalia  ay  naghari  sa  lupain. 

4  At  sa  ikapitong  taon,  si  Jehoiada  ay 
nagsugo,  at  kinuha  ang  mga  kapitan  ng 
dadaanin,  sa  mga  Kariteo,  at  sa  bantay, 
at  mga  ipinagsama  niya  sa  bahay  ng  Pa- 
NGINOON ;  at  siyaV  gumawa  ng  tipan  sa 
kanila,   at  pinasurapa  sila  sa  bahay  ng 
PanSinoon,  at  ipinakita  sa  kanila  ang 
anak  ng  hari.    5  At  kaniyang  iniutos  sa 
kanila,  na  sinabing:     Ito  ang  bagay  na 
inyong  gaga  win:    Ang  ikatlong  bahagi 
ninyo  na  nanasok  sa  sabado  ay  magiging 
bantay  sa  bahay  ng  hari ;    6  ang  ikatlong 
bahagi  ay  malalagay  sa  pintuang-daang 
Sur ;  at  ang  ikatlong  bahagi  sa  pintuang- 
daan  sa  likod  ng  bantay:   gayon  ninyo 
iingatan  ang  pagbabantay  sa  bahay  at 
maging  taga  bugaw.    7  At  ang  dalawang 
pulutong  ninyo,  ang  lahat  na  lumabas  sa 
sabado  mag-iingat  ng  pagbabantay  ng  ba- 
hay ng  PaMinoon  sa  palibot  ng  hari. 
8  At  inyong  kukulungin  ang  hari  sa  pa- 
libot, na  bawa't  isa'y  may  dalang  kani- 
yang mga  sakbat  sa  kaniyang  kamay ;  at 
ang  pumapasok  sa  hanay,  patayin :  at  ka- 
yo'y  uraabay  sa  hari  pagka  siya*y  luma- 
labas,  at  pagka  siya'y  pumapasok.  ^  9  At 
ginawa  ng  mga  kapitan  ng  dadaanin  ang 
ayon  sa  lahat  na  iniutos  ni  Jehoiada  na 
sacerdote:    at  kinuha  ng  bawa*t   lalaki 
ang   kaniyang    mga    lalaki,   yaong   mga 
pumapasok    sa    sabado    na  kasama    ng 
mga  lumalabas  sa  sabado,   at  naparoon 
kay  Jehoiada  na  sacerdote.  10  At  ibinigay 
ngWerdote  sa  mga  kapitan  ng  dadaanin 
ang  mga  sibat  at  ang  mga  kalasag  na 
naging  sa  haring  David,  na  mga  nasa  ba- 
hay ng  PanSinoon.    11  At  ang  bantay 
ay  tumayo,  bawa't  isa'y  may  kaniyang 
mga  sakbat  sa  kaniyang  kamay,  mula  sa 
dakong  kanan  ng  bahay  hangang  sa  da- 
kong  kaliwa  ng  bahay  sa  siping  ng  altar 
at  ng  bahay,  sa  siping  ng  hari  sa  palibot. 
12  Ng    magkagayo*y.  inilabas    niya  ang 
anak  ng    hari,    at    ipinutong  niya   ang 
korona  sa  kaniya,   at    hinigyan  siya  ng 
patotoo;  at  ginawa  nila  siyang  hari,  at 
pinahiran  siya;    at   kaniiang  ipinakpak 
ang  kaniiang  mga  kamay,  at  nagsabing : 
Mabuhay  ang  hari.-  -13  At  ng  manmg 
ni  Atalia  ang  ingay  ng  bantay  at  ng  ba- 
yan,  siya*y  naparoon  sa  bayan  sa  loob  ng 
bahay  \ig  PanQinoOx^i  :    14  at  siya^y  tu- 
mingin.  at,  narito,  ang  hari  ay  tumayo  sa 


392 


II.  MGA  HAEI. 


11.  14 


sipmg  Kg  lialigi,  ayon  sa  kangalian,  at 
ang  mga  kapitan  at  ang  mga  pakakak  sa 
siping  «g  hari;  at  ang  boong  bavan  ng 
lupain  aj  nagalak,  at  liumihip  rig  rj&a 
r)akakak.  Isg  nmgkagayoV  hinapak  ni 
Atalia  ang  kanivang  kasuotan,  at  linmi- 
ya'.Y  :  Paglililo,  pagliiilo.  15  At  si  Jelio- 
lada  na  sacerdote  ay  nag-utos  sa  mga  ka- 
pitan ng  dadaanin  na  nalalagay  sa  iiiikbo, 
at  nagsabi  sa  kanilang  :  Pala basin  ninyo 
siya  sa  pag-itan  ng  mga  lianay,  at  ang 
sumunod  sa  kaniya,  patayin  ng  tabak  : 
sapagka't  sinabi  ng  sacerdote :  Hnao- 
patayin  siya  sa  baliay  ng  Pa>s 
aci  Sa  gayo'y  binigyang  daan  nila 


rlXOOX. 

iya ;  at 
pinapasukan 


siya  y  naparoon  sa  daan  na 

ng  mga  r.angangabayo  sa  baliav  ng  luiri . 

at  doon  siya  pinatay. 

17  At  si  Jehoiada  ay  gumavva  ng  tipan 
sa  Pangixoon,  at  sa  hari  at  sa  bayan,  na 
sila'y  magiging  bayan  ng  Panginoon  ; 
gayon  din  sa  hari  at  sa  bayan.  18  At  ang 
boong  bayan  ng  in  pain  ay  naparoon  sa 
baliay  ni  Baal,  at  ibinagsak ;  ang  kani- 
yang  altar  at  ang  kaniyang  mga  larawan 
ay  pinagpirapirasong  mainam  nila,  at 
pinatay  si  Matan  na  sacerdote  ni  Baal 
sa  Iiarap  ng  mga  altar.  At  ang  sacerdote 
ay  naghalal  ng  mga  tagapamaliala  ea 
bahay  ng  Pakginoon.  19  At  kaniyang 
ipinagsama  ang  mga_  kapitan  ng  mga  da- 
daanin, at  ang  mga  Kariteo,  at  ang  ban- 
tay,  at  ang  boong  bayan  ng  lupain  ;  at 
kanilang  ibinaba  ang  hari  mula  sa  bahay 
ng  Panginoon,  at  naparoon  sa  daan  ng 
pintuang-daan  ng  bantay,  sa  bahay  ng 
hari.  At  siya'y  naupo  sa  luklukan  ng 
mga  hari.  20  Sa  gayo'y  ang  boong  bayan 
ng  lupain  ay  nagalak,  at  ang  ciudad"^  av 
tahimik :  at  pinatay  nila  si  Atalia  ng 
tabak  sa  bahay  ng  hari.  21  Si  Jehoas  ay 
may  pitong  taon  ng  magpasimulang  mag- 
liari. 

|0  ^"g  ikapitong  taon  ni  Jehu  ay  nag- 
™^  pasimulang  maghari  si  Jehoas;  at 
siyay  nagharing  apat  na  puong  taon  sa 
Jerusalem  :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang 
ina  ay  Zibia  na  taga  Beer-seba.  h  At 
gumawa  si  Jehoas  ng  matuid  sa  mSa  mata 
ng  Panginoon,  sa  lahat  ng  kanivancr 
araw  na  ipinagturo  sa  kaniya  ni  Jehoiada 
na  fcacerdote.  3  Gayon  ma'y  ang  mga 
mataas  na  lugar  ay  hindi  ^nsalis :  ang 
hiiy&n  ay  nagpatuloy  na  naghayin  at 
nagsiinog  ng  kamanyan  sa  mga  mataas  na 
lugar. 

4  At  sinabi  ni  Jelioay  m  mga  sacerdote : 
Ang  boong  salapi  ng  mga  santong  baoay 


na  napasok  sa  bahay  ng  Panginoon,  na 
karaniwang  salapi,  ang  salapi  na  pangttibos 
sa  mga  pagkatawo  na  hiniling  sa  bawa't 
isa,  at  ang  hooiig  salapi  na  nag-udyod  sa 
puso  ng  sino  mang  lalaki  na  dalhin  sa 
bahay  ng  Panginoon,     5  kunin  ng  mga 
sacerdote,  ng  bawa't  isa  sa  kaniyang  kaki- 
lala  :  at  kanilang  hinusay,  ang  mga  sira  ng 
bahay  saan  man  masumpungan  ang  ano 
mang  sira.     6  Ngnni't  nangyari,  sa  ikada- 
iawang  puo't  tatlong  taon"^ng  haring  si 
Jehoas,  na  hindi  hinusay  ng  mga  sacerdote 
ang  mga  sira  ng  bahay.     7  Ng  magkaga- 
yo'y  tinawag  ng  haring  si  Jehoas  si  Jeho- 
iada na  sacerdote,  at  ang  ihang  mga  sacer- 
dote, at  sinabi  sa  kanilang  :     i  Bakit  hindi 
ninyo  hinuhusay  ang  mga  sira  ng  baliay  ? 
ngayon  ngaV  huag  na  kayong'  kumuha 
pa    ng  salapi  sa  inyong   mga    kakilala, 
kungdi  inyong  ibigay  para  sa  mga  sira 
ng  bahay.     8  At  pinayagan  ng  mga  sa- 
cerdote na  huag  na  silang  kumuha  pa  ng 
salapi  sa  bayan,  o  husayin  pa  man  ang 
mga  sira  ng  bahay.     9  Xguni't  si  Jehoiada 
na  sacerdote  ay  kumuha  ng  isang  kaban 
at  nagbukas  ng  isang  butas  sa  takip  noon, 
at  inilagay  sa  tabi  ng  altar  sa  dakong 
kanan  ng  pumapasok  sa  bahay  ng  Pa- 
nginoon :   at  isinilid   doon   ng  mga  sa- 
cerdote   na   nag-iingat  ng    pintuan    ang 
boong  salapi  na  dinala  sa  bahay  ng  Pa- 
nginoon.    10  At  nagkagayon,  ng  makita 
nila  na  maraming  salapi  sa  kaban,  na  ang 
kalihim  ng  hari  at  ang  dakilang  sacer- 
dote  ay  sumarapa,   at  kanilang  isinilid 
sa    mga    supot,    at    binilang    ang   salapi 
na    nasumpungan  sa   bahay   ng    PANfii- 
NOON.     11  At  ibinigay  nila  ang  salapi  na 
tinimbang  sa  mga  kamay  nila  na  gumawa 
ng  gagawin,  na  siyang  mga  tumitingin  ng 
bahay  ng  Panginoon;  at  kanilang  mga 
ibinayad  sa  mga  anloagi  at  sa  mga  man- 
gagawa  na  gumawa  sa  bahay  ng  Pangi- 
noon,   12  at  sa  mga  mangdadaras  ng  bato, 
at  sa  mga  maninibag  ng  bato,  at  sa  pagbili 
ng  mga  kahoy,  at  mga  hinichurahang  bato 
upang  husayin  ang  mga  sira  ng  bahay  ng 
Panginoon,  at  sa  lahat  na  magugugol  sa 
bahay  upang  husayin.    1.3  Kguni't  walang 
ginawa   para    8a   bahay    ng   Panginoon 
na    mga    tasang     pilak.Omga    guntiog, 
mga  mankok,   mga  pakakak,    ano    m.ang 
njga     kasankapang    ginto,    o    mga     l:a- 
sankapang  pilak,  sa  salapi  na  najiasok  sa 
bahay  ng  Panginoon  :     14  sapagka't  ka- 
nilang ibinigay  yaon  sa  kanila  na  gumawa 
ng  gagawin,  at  ijtinaghusay  ng  bahay  r.g 
Panginoon,     15  Bukod  dlto'v  hindr.sila 


13.  17 


11.  MGA  HAEI. 


393 


nakikigag-ayos  sa  mga  lalaki  na  sa  kanilang 
kamay  ibinibigay  nila  ang  salapi  U}3ang 
ibigay  sa  kaiiila  na  giimagawa  ng  gaga- 
win  :  sapagka't  kanilang  ginagawang  may 
pagtatapat.  16  Ang  salaping  bandog  da- 
]iil  sa  pagkakasala,  at  ang  salaping  bandog 
dahil  sa  kasalanan,  ay  liindi  ipinasok  sa 
bahay  ng  Panginoon  :  na  ukol  sa  niga 
sacerdote  nga. 

17  Ng  magkagayo'y  si  Hazael  na  liari 
sa  Syria  ay  sumampa,  at  bumaka  laban  sa 
Gat,  at  sinakop  :  at  itinitig  ni  Hazael  ang 
kaniyang  mukba  na  sumampa  sa  Jerusa- 
lem. IS  At  kinuha  ni  Jehoas  na  bari  sa 
Juda  ang  labat  na  santong  bagay  na  itina- 
laga  ni  Jebosafat,  at  ni  Jeboram,  at  ni  Aba- 
zia,  na  kaniyang  mga  magulang,  na  mga 
bari  sa  Juda,  at  ang  kaniyang  mga  santong 
bagay,  at  ang  labat  na  ginto  na  nasusum- 
pnngan  sa  mga  kayamanan  ng  babay  ng 
Panginoon,  at  ng  babay  ng  bari,  at  ipi- 
nadala  kay  Hazael  na  bari  sa  Syria:  at 
siya'y  umalis  sa  Jerusalem.  19  Ang 
iba  nga  sa  mga  gawa  ni  Joas,  at  ang  laliat 
niyang  ginawa,  idi  ba  mga  nasusulat  sa 
libro  ng  mga  alaala  sa  mga  bari  sa  Juda? 
20  At  ang  kaniyang  mga  lingkod  ay 
bumangon,  at  gumawa  ng  pagbabanta,  at 
sinugatan  si  Joas  sa  babay  ni  Millo,  sa 
daan  na  pababa  sa  Silla.  21  Sapagka't 
sinugatan  siya  ni  Jozakar  na  anak  ni 
Simeat,  at  ni  Jebozabad  na  anak  ni  Somer, 
na  kaniyang  mga  lingkod,  at  siya'y  nama- 
tay ;  at  inilibing  nila  siya  na  kasama  ng 
kaniyang  mga  magulang  sa  ciudad  ni 
David :  at  nagbari  si  Amazia  na  kaniyang 
anak  na  kabalili  niya. 

BNg  ikadalawang  puo^t  tatlong  taon 
ni  Joas  na  anak  ni  Abazia  na  bari  sa 
Juda,  nagpasimulang  magbari  si  Jeboabaz 
na  anak  ni  Jebu  sa  Israel  sa  Samaria,  at 
nagharing  labing  pitong  taon.  2  At  kani- 
yang ginawa  ang  masama  sa  paningin  ng 
Panginoon,  at  sumunod  sa  mga  kasalanan 
ni  Jeroboam  na  anak  ni  ISTebat,  na  kani- 
yang ipinapagkasala  sa  Israel ;  liindi  niya 
mga  hiniwalayan.  3  At  ang  galit  ng  P"a- 
KGINOON  ay  nag-alab  laban  sa  Israel,  at 
kaniyang  mga  ibinigay  sa  kamay  ni 
Hazael  na  bari  sa  Syria^  at  sa  kamay  ni 
Ben-badad  na  anak  ni  Hazael,  na  palagi. 
4  At  si  Jeboabaz  ay  namanbik  sa  Pangi- 
NOON,  at  dininig  siya  ng  Panginoon: 
sapagka't  nakita  niya  ang  kapigliatian  ng 
Israel,  kung  paanong  pinigbati  ng  bari 
sa  Syria  sila.  5  (At  binigyan  ng  Pai^gi- 
NOON  ang  Israel  ng  isang  tagapagligtas, 
na  aiio  pa't  sila^y  iumabas  pa  mula  sa 


kamay  ng  mga  taga  Syria :  at  ang  mga 
anak  ng  Israel  ay  tumaban  sa  kanilang 
mga  dam  pa,  gaya  ng  una.  6  Gayon  ma'y 
sila'y  bindi  bumiwalay  sa  mga  kasalanan 
ng  babay  ni  Jeroboam,  na  ipinapagkasala 
sa  Israel,  kungdi  niiikaran  nila :  at  nalabi 
ang  Asbera  naman  sa  Samaria \  7  Sa- 
pagka't  bindi  siya  nag-iwan  kay  Jeboabaz 
sa  bayan  liban  sa  limang  puong  mangang- 
bayo,  at  sampuong  karro,  at  sampuong 
libong  tawong  naglalakad  ;  sapagka't  nili- 
pol  sila  ng  bari  sa  Syria,  at  ginawa  silang 
gaya  ng  alabok  sa  giikan.  8  Ang  iba 
nga  sa  mga  gawa  ni  Jeboabaz  at  ang  labat 
niyang  ginaw^a,  at  ang  kaniyang  kapang- 
yariban,  ^di  ba  mga  nasusulat  sa  libro 
ng  mga  alaala  sa  mga  bari  sa  Israel? 
9  At  si  Jehoahaz  ay  natulog  na  kasama  ng 
kaniyang  mga  magulang ;  at  inilibing  nila 
siya  sa  Samaria :  at  si  Joas  na  kaniyang 
anak  ay  nagbari  na  kabalili  niya. 
^  10  Ng  ikatatlong  puot  pitong  taon  ni 
Joas  na  bari  sa  Juda  ay  nagpasimula  si 
Jehoas  na  anak  ni  Jeboabaz  na  magbari 
sa  Israel  sa  Samaria,  <ii  nagharing  labing 
anim  na  taon.  11  At  siya^  gumawa  ng 
masama  sa  paningin  ng  Panginoon;  si- 
ya'y  bindi  bumiwalay  sa  labat  na  kasala- 
nan ni  Jeroboam  na  anak  ni  Nebat,  na 
kaniyang  ipinapagkasala  sa  Israel :  kung- 
di kaniyang  nilakaran.  12  Ang  iba 
nga  sa  mga  gawa  ni  Joas  at  ang  labat 
niyang  ginawa,  at  ang  kaniyang  kapang- 
yariban  na  kaniyang  ibinaka  laban  kay 
Amazia  na  bari  sa  Juda,  ^  bindi  ba  mga 
nasusulat  sa  libro  ng  mga  alaala  sa  mga 
bari  sa  Israel  ?  13  At  si  Joas  ay  natulog 
na  kasama  ng  kaniyang  mga  magulang; 
at  si  Jeroboam  ay  umupo  sa  kaniyang  luk- 
lukan ;  at  si  Joas  ay  nalibing  sa  Samaria 
na  kasama  ng  mga  bari  sa  Israel. 

14  Si  Eliseo  nga  ay  nagkasakit  ng  vSakit 
na  kaniyang  ikinamatay:  at  binaba  siya 
at  iniyakan  siya  ni  Joas  na  bari  sa  Israel, 
at  nagsabing :  \  Ama  ko,  ama  ko,  mga  kar- 
ro ng  Israel  at  mga  mgangangabayo  noon ! 
15  At  sinabi  ni  Eliseo  sa  kaniyang:  Ku- 
muba  ka  ng  bosog  at  mga  pana :  at  siya'y 
kumulia  ng  bosog  at  mga  pana.  16  At 
hinabi  niya  sa  bari  sa  Israel :  Ilagay  mo 
ang  iyong  kamay  sa  bosog:  at  inilagay 
niya  ang  kaniyang  kamay  roon.  At  inila- 
gay ni  Eliseo  ang  kaniyang  mga  kamay 
sa  mga  kamay  ng  Jiari.  17  At  kaniyang 
sinabing:  Buksan  mo  ang  dungawan  sa 
dakong  silanganan:  at  binuksan  niya. 
Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Eliseo :  Mag- 
paliilagpos  ka:  at  siya*y  nagpahilagpos. 


394 


II.  mSa  haei. 


13.  17 


At  kaniyang  sinabing :  Ang  pana  d§  pag- 
tatagnmpay  ng  PanGinoon,  ang  pana  ng 
pagtatagumpay  sa  Syria :  sapagka't  iyong 
siisngatan  ang  mga  taga  Syria  sa  Afek, 
hangang  sa  iyong  mangalipol.  18  At  ka- 
niyang sinabing:  Tangnan  mo  ang  mga 
pana:  at  mga  tinangnan  niya.  At  sinabi 
niya  sa  hari  sa  Israel :  Sumugat  ka  sa 
lupa:  at  siyaV  sumugat  na  makaitlo,  at 
tumigiL  19  At  ang  lalaki  ng  Dies  ay 
nag-init  sa  kaniya,  at  nagsabing :  Mara- 
pat  nga  sana  na  iyong  sugatang  makalima 
o  makaanim  ;  sinugatan  mo  nga  sana  ang 
Syria  hangang  sa  iyong  nalipol :  kaya't 
ngayoS'  susugatan  mo  ang  Syria  na  ma- 
kaitlo laraang. 

20  At  namatay  si  Eliseo,  at  kanilang 
inilibing  siya.  Ang  mga  pulutong  nga  ng 
mga  Moabita  ay  lumoob  sa  lupain  sa  pag- 
dating  ng  taon.  21  At  nangyari,  saman- 
talang  kanilang  inilibing  ang  isang  lalaki, 
na,  narito,  kanilang  tiniktikan  ang  isang 
pulutong ;  at  kanilang  inihagis  ang  lalaki 
sa  libingan  ni  Eliseo :  at  pagkasagi  ng 
tawo  ng  mga  buto  ni  Eliseo,  siyaV  nabu- 
hay  uli,  at  tumayo  ng  kaniyang  mga  paa. 

22  At  pinighati  ni  Ilazael  na  hari  sa 
S^^ria  ang  Israel  lahat  ng  araw  ni  Jehoahaz. 
2*3  Nguni't  ang  PancJinoo'y  naawa  sa 
kanila  at  nahabag  sa  kanila,  at  kaniyang 
pinakundanganan  sila,  dahil  sa  kaniyang 
tipan  kay  Abraham,  kay  Isaak,  at  kay 
Jakob,  at  hindi  mga  nilipol  o  mga  itina- 
boy  man  sa  kaniyang  harap  hangang 
noon.  24  At  si  Hazael  na  hari  sa  Syria 
ay  namatay;  at  si  Ben-had  ad  na  kaniyang 
anak  ay  naghari  na  kahalili  niya.  25  At 
inalis  uli  ni  Jehoas  na  anak  ni  Jehoahaz  sa 
karaay  ni  Ben-hadad  ang  anak  ni  Hazael 
ang  mga  ciudad  na  kaniyang  inalis  sa 
kamay  ni  Jehoahaz  na  kaniyang  ama  sa 
pakikipagbaka.  Makaitlong  sinugatan  si- 
ya ni  Joas  at  binawi  ang  mga  ciudad  ng 
Israel. 

HNg  ikalawang  taon  ni  Joas  na  anak 
ni  Joahaz  na  hari  sa  Israel  ay  nag- 
pasimula  si  Amazia  na  anak  ni  Joas  na 
hari  sa  Juda  na  maghari.  2  SiyaV  may 
dalawang  puo't  limang  taon  ng  siyaV 
inagpasimulang  maghari;  at  siyaV  nag- 
haring  dalawang  puo't  slam  na  taon  sa 
Jerusalem:  at  ang  pangalan  ng  kaniyang 
ina  ay  Jehoadin  na  taga  Jerusalem,  ti  At 
eiya'y  gumawa  ng  matuid  i^a  mga 
mata  ng  Pak5inoon,  gayon  man  di  gaya 
ni  David  na  kaniyang  magulang:  kani- 
yang ginav/a  ang  ayon  sa  lahat  na  ginawa 
ni  Joas  na  kaniyang  ama.     4  Gayon  ma*y 


ang  mga  mataas  na  lugar  ay  hindi  naalis: 
ang  bayan  ay  nagpatuloy  na  naghayin  at 
nagsunog  ng  kamanyan  sa  mga  mataas 
na  lugar.  5  At  nangyari,  pagkatatag  ng 
kaharian  sa  kaniyang  kamay,  na  kani- 
yang pinatay  ang  kaniyang  mga  lingkod 
na  pumatay  sa  hari  na  kaniyang  ama : 

6  nguni^t  ang  mga  anak  ng  mga  mama- 
matay  tawo  ay  hindi  niya  pinatay  ;  ayon 
doon  sa  nasusulat  sa  libro  ng  kautusan  ni 
Moises,  gaya  ng  iniutos  ng  PanQikoon, 
na  sinabing :  Ang  mga  ama  ay  hindi 
papatayin  dahil  sa  mga  anak  o  ang  mga 
anak  man  ay  papatayin  dahil  sa  mga 
ama ;  kungdi  bawa't  tawo  ay  mamamatay 
dahil    sa    kaniyang    sariling    kasalanan. 

7  Siya'y  pumatay  sa  mga  Edomeo  sa 
Libis  ng  Asin  ng  sumpuong  libo,  at  sina- 
kop  ang  Sela  sa  pakikipagbaka,  at  pina- 
nganlang  Jokteel  hangang  sa  araw  na  ito. 

§  Ng  magkagayo'y  nagsugo  ng  mga 
sugo  si  Amazia  kay  Jehoas  na  anak  ni 
Jehoahaz  na  anak  ni  Jehu,  na  hari  sa 
Israel,  na  sinabing  :  Halika,  tayo'y  mag- 
titigan.  9  At  si  Jehoas  na  hari  sa  Israel 
ay  nagsugo  kay  Amazia  na  hari  sa  Ju- 
da, na  nagsabing:  Ang  dawag  na  nasa 
Lebano  ay  nagsugo  sa  cedro  na  nasa 
Lebano,  na  nagsabing :  Ibigay  mong  asa- 
wa  ang  iyong  anak  na  babaye  sa  aking 
anak  :  at  nagdaan  ang  isang  mabangis  na 
hayop  na  nasa  Lebano,  at  niyapakan  ang 
dawag.  10  Iyong  tunay  na  sinugatan 
ang  Edom,  at  itinaas  ka  ng  iyong  puso  : 
lumualhati  ka,  at  tumalian  sa  bahay : 
^sapagka^t  bakit  ibig  mong  mumungkahi 
ng  kasakunaan,  upang  ikaw  ay  mabual, 
ikaw,  at  ang  Juda  na  kasama  mo? 
11  Nguni't  hindi  dininig  ni  Amazia?. 
Sa  gayo'y  sumampa  si  Jehoas  na  hari  sa 
Israel ;  at  siya,  at  si  Amazia  na  hari  sa 
Juda  ay  nagtitigan  sa  Bet-semes,  na  ukol 
sa  Juda.  12  At  ang  Juda  ay  nalagay 
sa  kasamasamaan  sa  harap  ng  Israel; 
at  sila^y  tumakas  bawa^t  isa  sa  kani- 
yang dampa.  13  At  kinuha  ni  Jehoas 
na  hari  sa  Israel  si  Amazia  na  hari  sa 
Juda,  na  anak  ni  Jehoas  na  anak  ni  Ahazia, 
sa  Bet-semes,  at  naparoon  sa  Jerusalem,  at 
ibinagsak  ang  kuta  ng  Jerusalem  mula  sa 
pintuang-daan  ng  Efraim  hangang  sa 
pintuang-daan  ng  sulok,  na  apat  na  raang 
siko.  14  At  kinuha  niya  ang  laliat  na 
gjnto  at  })i]ak,  at  ang  lahat  na  mgii 
kasangkapan  na  i.a'^urapungan  sa  baluiy 
ng  Pak(^tnoon,  at  sa  mga  kayamana)i  ng 
bahay  ng  liari,  mga  sanlang  tawo  naman, 
at    nagbalik    sa    Samaria,      15  Ang    iba 


15.  12 


11.  MGA  HAEI. 


395 


n^a  sa  mga  gawa  ni  Jelioas  na  kaniyang 
ginawa,  at  ang  kaniyang  kapangyarihan, 
at  kung  paanong  siya'y  bnmaka  kay  Ama- 
zia  na  Kari  sa  Juda,  i  di  ba  mga  nasusuiat 
sa  libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari  sa  Is- 
rael ?  16  At  natulog  si  Jthoas  na  kasaraa 
ng  kaniyang  mga  magulang,  at  nalibing  sa 
Samaria  na  kasama  ng  mga  hari  sa  Israel ; 
at  si  Jeroboam  na  kaniyang  anak  ay 
naghari  na  kahalili  niya. 

17  At  si  Amazia  na  anak  ni  Joas  na 
hari  sa  Juda  ay  nabuhay  pagkamatay  ni 
Jehoas  na  anak  ni  Jehoahaz  na  hari  sa 
Israel,  na  labing  limang  taon.  18  Ang 
iba  nga  sa  mga  gawa  ni  Amazia,  i  di  ba 
mga  nasusuiat  sa  libro  ng  mga  alaala  sa 
mga  hari  sa  Juda  ?  19  At  sila^  gumawa 
ng  pagbabanta  laban  sa  kaniya  sa  Jeru- 
salem ;  at  siya^y  tumakas  sa  Lakis :  ngu- 
ni't  pinasundan  nila  siya  sa  Lakis,  at 
pinatay  siya  roon.  20  At  dinala  siya 
nila  na  nakasakay  sa  mga  kabayo:  at 
siya'y  nalibing  sa  Jerusalem  na  kasama 
ng  kaniyang  mga  magulang  sa  ciudad  ni 
David.  21  At  kinuha  ng  boong  bayan  ng 
Jnda  si  Azarias  na  may  labing  anim  na 
taon,  at  ginawa  siyang  hari  na  kahalili 
ng  kaniyang  ama  na  si  Amazia.  22  Ka- 
niyang itinayo  ang  Elat,  at  isinauli  sa 
Juda  pagkatapos  na  ang  hari  ay  matulog 
na  kasama  ng  kaniyang  mga  magulang. 

23  Ng  ikalalabing  limang  taon  ni  Ama- 
zia na  anak  ni  Joas  na  hari  sa  Juda,  si 
Jeroboam  na  anak  ni  Joas  na  hari  sa 
Israel  ay  nagpasimulang  maghari  sa  Sa- 
maria, at  nagharing  apat  na  puo't  isang 
taon.  24  At  kaniyang  ginawa  ang  masa- 
ma  sa  paningin  ng  Pan&inoon:  hindi 
niya  hiniwalayan  ang  lahat  na  kasalanan 
ni  Jeroboam  na  anak  ni  Nebat,  na  kani- 
yang ipinapagkasala  sa  Israel.  25  Kani- 
yang isinauli  ang  hanganan  ng  Israel 
mula  sa  pasukan  ng  Hamat  hangang  sa 
dagat  ng  Araba,  ay  on  sa  salita  ng  PanSi- 
NOON,  ng  Dios  ng  Israel,  na  nagsalita  sa 
pamamag-itan  ng  kaniyang  lingkod  na  si 
Jonas  na  anak  ni  Amitai,  na  profeta  na 
taga  Gat-hefer.  26  Sapagkat  nakita  ng 
PanOinoon  ang  kapighatian  ng  Israel,  na 
totoong  masaklap:  sapagka't  walang  na- 
kulong  o  naiwan  man,  o  sino  mang  tumu- 
long  sa  Israel.!  27  At  hindi  sinabi  ng  Pa- 
nGinoon  na  kaniyang  papawiin  ang  panga- 
lan  ng  Israel  mula  sa  ilalim  ng  lingit : 
kungdi  iniligtas  nila  siya  sa  pamamag-itan 
ng  kamay  ni  Jeroboam  na  anak  ni  Joas. 
28  Ang  iba  nga  sa  mga  gawa  ni 
Jeroboam,    at    ang    lahat    na    kaniyang 


ginawa,  at  ang  kaniyang  kapangyarihan, 
kung  paanong  siya'y  bumaka,  at  kung 
paanong  siyaV  bumawi  sa  Damasko  at  sa 
Hamat,  na  mga,  ukol  sa  Juda,  para  sa 
Israel  idi  ba  mga  nasusuiat  sa  libro  ng 
mga  alaala  sa  mga  hari  sa  Israel  ?  29  At 
si  Jeroboam  ay  natulog  na  kasama  ng 
kaniyang  mga  magulang,  ng  mga  hari  sa 
Israel;  at  si  Zekarias  na  kaniyang  anak 
ay  naghari  na  kahalili  niya. 
IK  Ng  ikadalawang  puo't  pitong  taon 
iv^  ni  Jeroboam  na  hari  sa  Israel  ay 
nagpasimula  si  Azarias  na  anak  ni  Ama- 
zia na  hari  sa  Juda  na  maghari,  2  May 
labing  anim  na  taon  siya  ng  siya^y  mag- 
pasimulang  maghari ;  at  siya'y  nagharing 
limang  puo^t  dalawang  taon  sa  Jerusa- 
lem :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang  ina  ay 
Jekolia  na  taga  Jerusalem.  3  At  siya'y 
gumawa  ng  matuid  sa  mga  mata  ng  Pa- 
nSinoon,  ayon  sa  lahat  na  ginawa  ng 
kaniyang  amang  si  Amazia.  4  Gayon 
ma'y  ang  mga  mataas  na  lugar  ay  hindi 
naalis :  ang  bayan  ay  nagpatuloy  na  nag- 
hayinat  nagsunog  ng  kamanyan  sa  mga 
mataas  na  lugar.  5  At  sinugatan  ng  Pa- 
nGinoon  ang  hari,  na  ano  pa't  siya^y  nag- 
ka  ketong  hangang  sa  araw  ng  kaniyang 
kamatayan,  at  tumahan  sa  bukod  na 
bahay.  At  si  Jotam  na  anak  ng  hari 
ay  nasa  pamamahala  ng  bahay  na  huma- 
hatol  sa  bayan  ng  lupain.  6  Ang  iba 
nga  sa  mga  gawa  ni  Azarias,  at  ang  lahat 
ng  kaniyang  ginawa,  l  di  ba  mga  nasusu- 
iat sa  libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari  sa 
Juda  ?  7  At  si  Azarias  ay  natulog  na 
kasama  ng  kaniyang  mga  magulang;  at 
inilibing  nila  siya  na  kasama  ng  kaniyang 
mga  magulang  sa  ciudad  ni  David :  at  si 
Jotam  na  kaniyang  anak  ay  naghari 
na  kahalili  niya. 

8  Ng  ikatatlong  puo*t  walong  taon  ni 
Azarias  na  hari  sa  Juda,  ay  naghari  sa 
Israel  si  Zekarias  na  anak  ni  Jeroboam 
sa  Samaria  na  anim  na  buan.  9  At  siyaV 
gumawa  ng  masama  sa  paningin  ng  Pa- 
nGinoon,  gaya  ng  ginawa  ng  kaniyang 
mga  magulang:  hindi  hiniwalayan  ang 
mga  kasalanan  ni  Jeroboam  na  anak  ni 
Nebat,  na  kaniyang  ipinapagkasala  sa 
Israel.  10  At  si  Sallum  na  anak  ni  Jabes 
ay  nagbanta  laban  sa  kaniya,  at  sinugatan 
siya  sa  harap  ng  bayan,  at  pinatay  siya, 
at  naghari  na  kahalili  niya.  11  Ang 
iba  nga  sa  mga  gawa  ni  Zekarias,  narito, 
mga  nasusuiat  sa  libro  ng  mga  alaala  sa 
mga  hari  sa  Israel.  12  Ito  ang  salita  ng 
Pan^inoon,    na  kaniyang   sinalita    kay 


396 


II.  MGA  HAEI. 


15.  12 


Jehu,  na  sinabing  :  Ang  iyong  luga  anak 
sa  ikaapat  im  salin  ng  lalii  ay  iinpo  sa 
Inklnkan  ng  l-irael.  At  gayon  aiig  iiang- 
yari. 

13  Si  Sail  am  na  anak  ni  Jabes  ay  nag- 
pasimulaiig  magliari  sa  ikatatlong  puo't 
siam  na  taon  ni  Uzias  na  liari  sa  Jiida; 
at  siya'y  nagliari  sa  loob  iig  isang  buan  sa 
Samaria.  14  At  si  Menahem  na  anak  ni 
Gacli  ay  sumampa  mula  sa  Tirza,  at  na- 
paroon  sa  Samaria,  at  sinugatan  si  Sallom 
na  anak  ni  Jabes  sa  Samaria,  at  pinatay 
niya  siya,  at  nagliari  na  kahalili  niya. 
15  Ang  nalabi  nga  sa  mga  gawa  ni  Sal- 
liim,  at  ang  pagbabanta  niya  na  kaniyang 
ginawa,  narito,  mga  na-uisulat  sa  libro  ng 
mga  alaala  sa  mga  hari  sa  Israel.  16  r>g 
inagkagayo'y  sinugatan  ni  Menaliem  si 
Tifsa,  at  ang  lahat  na  nandoon,  at  ang 
mga  lianganan  noon,  mula  sa  Tirza:  sa- 
})agka^t  hindi  nila  siya  pinagbuksan,  ka- 
ya't  sinugatan  niya ;  at  ang  lahat  na  baba- 
ye  na  nandoon  na  buntis  ay  mga  pinalua 
niya  ang  bituka. 

17  Kg  ikatatlong  puo^t  siam  na  taon 
ni  Azarias  na  hari  sa  Juda  ay  nagpasi- 
niulang  magliari  sa  Israel  si  Menahem  na 
anak  ni  Gadi,  at  nagharincj  sampuong 
taon  sa  Samaria.  18  At  kaniyang  ginawa 
ang  masama  sa  paningin  ng  Pangixoon: 
siya'y  hindi  humiwalay  ng  lahat  niyang 
mga  araw  sa  mga  kasalanan  ni  Jeroboam 
na  anak  ni  Xebat,  na  kaniyang  ipinapag- 
kasala  sa  Israel.  19  Naparoon  laban  sa 
hipain  si  Pul  na  hari  sa  Asiria;  at  binig- 
yan  ni  Menahem  si  Pul  ng  isang  libong 
talentong  pilak,  upang  ang  kamay  niya'y 
sumakaniya,  upang  pagtil  ayin  ang  kaha- 
rian  sa  kaniyang  kamuy.  ,  20  At  hiningi 
ni  Menahem  ang  salapi  ng  Israel,  ng  la- 
hat na  makapangyariliang  lalaki  na  maya- 
man,  na  bawa't  lalaki  ay  limang  puong 
siklo  na  pilak  upang  ibigay  sa  hari  sa 
Asiria.  Sa  gayo'y  ang  liari  sa  Asiria  ay 
nagbalik  at  hindi  tumigil  doon  sa  lupain. 
21  Ang  iba  nga  sa  mga  gawa  ni  Mena- 
hem at  ang  lahat  niyang  ginawa,  ^di  ba 
mga  nasusulat  sa  libro  i-g  mga  alaala  sa 
mga  hari  sa  Israel?  22  At  natulog  si 
Menahem  na  kasama  ng  kaniyang  inga 
magulang ;  at  si  Pekahia  na  kaniyang 
anak  ay  nagliari  na  kahalili  niya. 

23  ISg  ilialimang  puong  taon  ni  Aza- 
rias na  hari  sa  Juda  ay  nagpasiraulang 
magliari  sa  Israel  si  Pekaliia  na  anak  ni 
Menahem  sa  Samaria,  at  nagharing  dala- 
waiig  taon.  24  At  kaniyang  ginawa  ang 
masama  :a  paningin  ng  PanOinoon:  bin- 


di  niya  hiniwalayan  ang  inga  kasalanan 
ni  Jeroboam  na  anak  ni  Kebat,  na  kani- 
yang ipinapagkasala  sa  Israel.  25  At  si 
Peka  na  anak  ni  Pemalias,  na  kaniyang 
kapitan,  nagbanta  laban  sa  kaniya,  at  si- 
nugatan siya  sa  Samaria,  sa  palacio  ng 
bahay  ng  hari,  na  kasama  si  Argob  at  si 
Arye;  at  kasama  niyaV  limang  puong 
lalaki  na  mga  Gileadita:  at  pinatay  niya 
siya,  at  naghari  na  kahalili  niya.  23  Ang 
iba  nga  sa  mga  gawa  ni  Pekahia,  at  ang 
lahat  niyang  ginawa,  narito,  mga  nasu- 
sulat sa  libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari 
sa  Israel. 

27  Kg  ikalimang  puo^t  dalav/ang  taon 
ni  Azarias  na  hari  sa  Juda  ay  nagpasimu- 
lang  maghari  si  Peka  na  anak  ni  Remalias 
sa  Israel  sa  Samaria,  at  nagharing  dala- 
wang  puong  taon.  28  At  kaniyang  gina- 
wa ang  masama  sa  paningin  ng  Pangi- 
KOON :  hindi  niya  hiniwalayan  ang  mga 
kasalanan  ni  Jeroboam  na  anak  ni  Nebat 
na  kaniyang  ipinapagkasala  sa  Israel. 
139  I:^g  mga  kaarawan  ni  Peka  na  hari  sa 
Israel  ay  naparoon  si  Tiglat-pileser  na  ha- 
ri sa  Asiria,  at  kinuha  ang  Ijon,  at  ang 
Abel-bet-maaka,  at  ang  Janoa,  at  ang  Ke- 
des,  at  ang  llazor,  at  ang  Gilead,  at  ang 
Galilea,  ang  boong  lupain  ng  Naftali ;  at 
kaniyang  mga  dinalang  l>ihag  sa  Asiria. 
30  At  si  Iloseas  na  anak  ni  Ela  ay  gumawa 
ng  pagbabanta  laban  kay  Peka  na  anak 
ni  Remalias,  at  sinugatan  niya  siya,  at 
pinatay  niya  siya,  at  naghari  na  kahalili 
niya,  sa  ikadalawang  puong  taon  ni  Jo- 
tam  na  anak  ni  Uzias.  31  Ang  iba 
nga  sa  mga  gawa  ni  Peka,  at  ng  lahat 
niyang  ginawa,  narito,  mga  nasusulat  sa 
libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari  sa  Israel. 

32  Ng  ikalawang  taon  ni  Peka  na  anak 
ni  Remalias  na  hari  sa  Israel,  ay  nagpa- 
simulang  maghari  si  Jotara  na  anak  ni 
Uzias  na  hari  sa  Juda.  "^33  Siya'y  may 
dalawang  puo't  limang  taon  ng  siyaV 
magpasimulang  maghari ;  at  siya'y  nag- 
haring labing  anim  na  taon  sa  Jerusalem : 
at  ang  pangalan  ng  kaniyang  ina  ay 
Jerusa  na  anak  ni  Zadok.  34  At  siya'y 
gumawa  ng  matuid  sa  mga  mata  ng 
Panginggk:  kaniyang  ginawa  ang  ay-jn 
sa  lahut  na  ginaw:i  ng  J;a niyang  amang 
si  Uzias.  3;>  Gayon  nin'y  ang  mga  ma- 
taas  na  bigar  ay  hindi  mga  iiaalis  :  ang 
bayan  ay  nag})atuloy  iia  nagliayin  at 
nagsunog  ng  kamanyan  sa  mga  mataas 
na  lugar.  SiyaV  nagtayo  ng  mataas  na 
pintuang-daan  sa  bahay  ng  Panginoon. 
36  Ang    iba    nga   sa    mgn    ,o:a'>\'a    ni    Ju- 


16.  20 


II.  MGA  HAEI. 


397 


tam,  at  ang  lahat  niyang  ginawa,6  cli 
ba  ruga  nasusulat  sa  libro  ng  mga  alaala 
sa  mga  hari  sa  Juda?  37  Ng  mga  araw 
ua  yao'y  pinasimulaii  ng  Panginoon  na 
snguin  laban  sa  Juda  si  Eezin  na  hari 
sa  Syria,  at  si  Peka  na  anak  ni  Reraalias. 
38  At  si  Jotam  ay  natulog  na  ^  kasama 
ng  kaniyang  mga  magulang,  at  inilibing 
na  kasama  ng  kaniyang  mga  magulang  sa 
ciudad  ni  David  na  kaniyang  magulang : 
at  si  Ahaz  na  kaniyang  anak  ay  naghari 
na  kahalili  niya. 

«^  Ng  ikalabing  pitong  taon   ni  Peka 
lO    na  anak  ni  Eemalias  ay  nagpasimu- 
lang  maghari  si  Ahaz  na  anak  ni  Jotam 
na  hari  sa  Juda.    2  May  dalawang  puong 
taon  si  Ahaz  ng  siya'y   magpasimulang 
maghari ;  at  siya*y  nagharing  labing  anim 
na   taon    sa    Jerusalem :    at  hindi    siya 
gumawa  ng  matuid  sa  mga  mata  ng  Pa- 
nGinoon  na  kaniyang  Dios,  na  gaya  ni 
David  na  kaniyang  magulang.     3  Kungdi 
siya'y  lumakad  ng  mga  lakad  ng  mga 
hari  sa  Israel,  oo,  at  kaniyang  pinaraan 
ang  kaniyang  anak  sa  apoy,  ayon  sa  mga 
kasuklamsuklam  ng  mga  walang  Dios  na 
inihagis  ng  Panqinoon  mula  sa  harap  ng 
mga  anak  ng  Israel.     4  At  siya'y  nag- 
hayin,  at  nagsunog  ng  kamanyan  sa  mga 
mataas  na  lugar,  at  sa  mga  burol,  at  sa 
ilalim  ng  b^wa't  sariwang-kahoy.    5  Ng 
magkagayo'y  si  Rezin  na  hari  sa  Syria  at 
si  Peka  na  anak  ni  Bemalias  na  hari  sa 
Israel  ay  sumampa  sa  Jerusalem  upang 
bumaka :  at  kanilang  kinulong  si  Ahaz, 
nguni't  hindi  nila  nadaig.     6  Ng  pana- 
hong  yaon  ay  binawi  ni  Bezin  na  hari  sa 
Syria  ang  Elat  sa  Syria,  at  pinalayas  ang 
mga  Judio  sa  Elat :  at  ang  mga  taga  Syria 
ay  naparoon  sa  Elat,  at  tumahan  doon, 
hangang  sa  araw  na  ito.     7  Sa  gayoy 
nagsugo  si  Ahaz  ng  mga  sugo  sa  Tiglat- 
pileser  na  hari  sa  Asiria,  na  nagsabing: 
Ako  ang  iycng  alipin  at  ang  iyong  anak : 
ikaw  ay  pumanhik,  at  iligtas  mo  ako  sa 
kamay  ng  hari  sa  Syria  at  sa  kamay  ng 
hari  sa  Israel  na  na^babangon  laban  sa 
akin.     8  At  kinuha  ni  Ahaz  ang  pilak  at 
ginto  na  nasumpungan  sa  bahay  ng  Pa- 
NGINOON,  at  sa  mga  kayamanan  ng  bahay 
ng  hari,  at  ipinadalang  kaloob  sa  hari  sa 
Asiria.     9  At  dininig  siya  ng  hari  sa 
Asiria :  at  ang  hari  sa  Asiria  ay  sumampa 
laban  sa  Damasko,  at  sinakop,  at  dinala 
ang  bayan  na  bihag  sa  Kir,  at  pinatay  si 
Eezin.    10  At  sing  haring  si  Ahaz  ay  na- 
paroon sa  Damasko  upang  salubungin^  si 
Tiglf^-pileser  na  hari  sa  Asiria,  at  nakita 


ang  altar  na  nasa  Damasko :  at^ang  ha- 
ring si  Ahaz  ay  nagsugo  kay  Urijas  na 
sacerdote  ng  anyo  ng  altar,  at  ng  ayos 
noon,  ayon  sa  boong  ayos  noon.    11  At 
si  Urijas  na  sacerdote  ay  nagtayo  ng  isang 
altar  :  ayon  sa  lahat  na  ipinasugo  ng  ha- 
ring si  Ahaz  mula  sa  Damasko,  gayong 
ginawa  ni  Urijas  na  sacerdote,  bago  duma- 
ting  ang  haring  Ahaz  mula  sa  Damasko. 
12  At  ng  ang  hari  ay  du mating  mula  sa 
Damasko,  nakita  ng  hari  ang  altar:  at 
ang  hari  ay  luraapit  sa  altar,  at  naghan- 
dog  doon. '  IS  At  kaniyang  sinunog  ang 
kaniyang  handog  na  susunugin,^  at  ang 
kaniyang  handog  na  harina,  at  ibinuhos 
ang  kaniyang  inuming  handog,  at  iniwisik 
ang  dugo  ng  kaniyang  mga  handog  tung- 
kol  sa  kapayapaan  sa  ibabaw  ng  altar. 
14  At  ang  altar  na  tanso  na  nasa  harap 
ng  PanQinoon  ay  kaniyang  dinala  mula 
sa  harapan  ng  bahay,  mula  sa  pag-itan  ng 
kaniyang  altar  at  ng  bahay  ng  Pangi- 
NOON,  at  inilagay  sa  dakong  hilagaan  ng 
kaniyang  altar.     15  At  inutusan  ng  haring 
Ahaz  si  Urijas  na  sacerdote,  na  sinabing : 
Sa  ibabaw  ng  malaking  altar,  ikaw  ay 
magsunog  ng   handog  na   susunugin  ng 
kinaumagalian,  at  ng  handog  na  haj^ina  ng 
kinahapunan,  at  ng  handog  na  susunugin 
ng    hari,    at    ng    kaniyang    handog    na 
harina  sampuo   ng    handog   na    susunu- 
gin   ng   boong    bayan  ng  lupain  at   ng 
kanilang  handog  na  harina,  at  ng  kani- 
lang mga  liandog  na  inumin;  at  iwisik 
mo   doon   ang   boong  dugo   ng    handog 
na  susunugin,  at  ang  boong  dugo  ng  hayin : 
nguni't  ang  altar  na  tanso  ay  mapapasa 
akin  upang  pag-usisaan.    16  Ganito  ang 
ginawa  ni  Urijas  na  sacerdote,  ayon  sa 
lahat  na  iniutos  ng  haring  Ahaz.    17  At 
pmutol  ng  haring  Ahaz  ang  mga  hanganan 
ng  mga  tungtungan,  at  inialis  sa  mga  yaon 
ang  hugasan ;  at  ibinaba  ang  dagat  niula 
sa  mga  bakang  tanso  na  nasa  ilalim  niya, 
at  ipinatong  sa  isang  pavimentong  bato. 
18  At  ang  lugar  na  natatakpan  para  sa 
sabado  na  kanilang  itinayo  sa  bahay,  at 
ang  pasukan  ng  hari  na  nasa  labas,  ipini- 
hit  sa  bahay  ng  Panginooi^,  dahil   sa 
hari  sa  Asiria.     19  Ang  iba  nga  sa   mga 
gawa  ni  Ahaz  na  kaniyang  ginawa,  ^  di  ba 
mga  nasusulat  sa  libro  ng  mga  alaala  sa 
mga  hari  sa  Juda  ?    20  At  si  Ahaz  ay 
natulog    na    kasama    ng    kaniyang   mga 
magulang,  at  inilibing  na  kasama  ng  kani- 
yang mga  magulang  sa  ciudad  ni  David  :  at 
si  Hezekias  na  kaniyang  anak  ay  naghari 
na  kahalili  niya. 


398 


TT.  MQA  HARI. 


17.  1 


17  '^^  ikalabing  dalawang  taon  ni  Alia?'. 
■  a  na  hari  sa  Juda  ay  nagpasiraula  si 
Hosea  na  anak  ni  Ela  na  magliari  sa  Sa- 
maria sa  Israel,  at  naglmring  siam  na  taon. 
2  At  kaniyang  ginawa  arg  niasama  sa 
paningin  ng  PanGinoon,  baga  man  Hindi 
gaya  ng  mga  hari  sa  Israel  na  mga  una  sa 
kaniya.  3  Laban  Fa  kaniya  ay  sumaiiipa 
si  SalmancGer  na  hari  sa  Asiria ;  at  si 
Hosea  ay  naging  kaniyang  alipin  at  diual- 
han  siya  ng  mga  kaloob.  4  At  ang  hari 
sa  Asiria  ay  nakasumpong  ng  pagbabanta 
kay  Hosea ;  sapagka't  siya'y  nagsiigo  ng 
mga  sngo  kay  So  na  hari  sa  Egipto,  at 
hindi  nagliacdog  ng  kaloob  sa  hari  sa 
Asiria,  na  gaya  ng  kaniyang  ginagawa 
taon-taon  :  kaya't  kinulong  siya  ng  hari  sa 
Asiria,  at  ipinangav/   siya   sa  bilanguan. 

5  Ng  magkagayon  ang  hari  sa  Asiria  ay 
sumarapa  sa  boong  lupaiu,  at  sumampa  sa 
Samaria,    at   kinulong    na   tatlong   taon. 

6  Ng  ikasiam  na  taon  ni  Hosea,  sinakop 
ng  hari  sa  Asiria  ang  Samaria,  at  dinala 
ang  Israel  sa  Asiria,  at  mga  inilagay  sa 
Halah,  at  sa  Habor,  sa  ilog  ng  Gozan  at 
sa  mga  ciudad  ng  mga  Mede.  7  At  nag- 
kagayon,  sapagka^t  ang  mga  anak  ng 
Israel  ay  nagkasala  laban  sa  Panginoong 
kanilang  Dios,  na  siyang  sumarapa  sa  ka- 
nila  sa  lupain  ng  Egipto,  mnla  sa  kamay 
ni  Faraon  na  hari  sa  Egipto,  at  siya'y 
natakot  sa  ibang  mga  dios,  8  at  Inmakad 
sa  mga  palatuntunan  ng  mga  nacion,  na 
inialis  ng  Pangikoon  sa  harap  ng  mga 
anak  ng  Israel,  at  ng  mga  hari  sa  Israel, 
na  kanilang  ginawa.  9  At  ang  mga  anak 
ng  Israel  ay  guraawa  ng  mga  lihim  na 
bagay  na  hindi  mga  matuid  sa  Pangi- 
NOONG  kanilang  Dios,  at  sila'y  nagtayo  sa 
kanila  ng  mga  mataas  na  lugar  sa  laliat 
nilang  mga  ciudad  mula  sa  moog  ng  mga 
bantay  hangang  sa  ciudad  na  nakukutaan. 
10  At  sila'y  mga  naglagay  ng  mga  haligi 
at  mga  Ashera  sa  bawa't  mataas  na  burol, 
at  sa  ilalim  ng  lahat  na  sariwang  punong 
kahoy :  11  at  doo^y  nagsunog  sila  ng 
kamanyan  sa  lahat  na  mataas  na  lugar, 
gaya  ng  ginawa  ng  mga  nacion  na  inalis 
ng  Pan^inoon  sa  harap  nila ;  at  gumawa 
ng  mga  masamang  bagay  upang  mungka- 
hiin  ang  PanGinoon  sa  galit ;  12  at  sila'y 
naglingkod  sa  mga  idolo,  na  siyang  sa 
kanila  ay  sinabi  ng  Pakginoong  :  Huag 
ninyong  gagawin  ang  bagay  na  ito. 
13  Gayon  ma'y  sumaksi  ang  Pakginoon 
sa  Israel,  at  sa  Juda,  sa  pamamag-itan  ng 
kamay  ng  bawa't  profeta,  at  ng  bawa't 
mapagkita,    na   nagsabing:     Iwan   ninyo 


ang  inyong  mga  masamang  lakad,  at 
ingatan  ninyo  ang  aking  mga  utos,  at  ang 
aking  mga  palatuntunan ;  aycn  sa  boong 
kaiitnsan  na  aking  iniutos  sa  inyong  mga 
magulang,  at  aking  isinugo  sa  inyo  sa 
pamaraag-itan  ng  kamay  ng  aking  mga 
alipin  na  mga  profeta.  14  Gayon  ma'y 
hindi  nila  dininig,  kungdi  kanilang  pina- 
tigas  ang  kanilang  leeg,  na  gaya  ng  leeg 
ng  kanilang  mga  magulang,  na  "hindi 
sumampalataya  sa  Panginoong  kanilang 
Dios.  15  At  kanilang  itinakuil  ang  kani- 
yang mga  palatuntunan,  at  ang  kaniyang 
tipan  na  kaniyang  ginawa  sa  kanilang  mga 
magulang,  at  ang  kaniyang  mga  patotoo 
na  kaniyang  ipinatotoo  sa  kanila;  at 
sila'y  sumunod  sa  kalayawan,  at  naging 
walang  kabuluhan,  at  sumunod  sa  mga 
nacion  na  nasa  palibot  nila,  ayon  sa  ibi- 
nilin  ng  Pangikoon  na  huag  silang  gu- 
mawa ng  gaya  ng  mga  yaon.  16  At  kani- 
lang iniwan  ang  lahat  na  utos  ng  Pakgi- 
NOONG  kanilang  Dios,  at  mga  gumawa  ng 
larawang  binubo,  ng  dalawang  guya,  at 
guraawa  ng  isang  Ashera,  at  sinamba  ang 
lahat  na  hukbo  sa  langit,  at  naglingkod 
kay  Baal.  17  At  kanilang  pinaraan  ang 
kanilang  mga  anak  na  lalaki  at  babaye  sa 
apoy,  at  gumamit  ng  panghuhula  at  mga 
pangagaway,  at  mga  napabili  upang 
gumawa  ng  masama  sa  paningin  ng 
Panginoon,  upang  rnungkahiin  siya 
sa  gali4i.  18  Kaya^t  ang  Panginoon 
ay  totoong  nagalit  sa  Israel,  at  inalis 
sila  sa  kaniyang  paningin :  walang 
naiwan  kungdi  ang  angkan  ng  Juda 
laraang.  19  Gayon  din  ang  Juda  hindi 
iningatan  ang  mga  utos  ng  Panginoong 
kanilang  Dios,  kungdi  lumakad  sa  mga 
palatuntunan  ng  Israel  na  kanilang  gina- 
wa. 20  At  itinakuil  ng  Panginoon  ang 
boong  binhi  ng  Israel,  at  pinighati  sila, 
at  mga  ibinigay  sa  kamay  ng  mga  mana- 
namsara  hangang  sa  kaniyang  itinulak 
sila  sa  kaniyang  paningin.  21  Sapagka't 
kaniyang  iiflhiwalay  ang  Israel  sa  ba- 
hay  ni  David ;  at  kanilang  ginawang 
hari  si  Jeroboam  na  anak  ni  ISebat:  at 
pinahiwalay  ni  Jeroboam  ang  Israel  sa 
pagsunod  sa  Panginoon,  at  pinapagka- 
sala  sila  ng  malaking  kasalanan.  22  At 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  lumakad  sa 
lahat  ng  mga  kasalanan  ni  Jeroboam  na 
kaniyang  ginawa;  hindi  nila  hiniwala- 
yan  sila ;  23  hangang  sa  inihiwalay  ng 
Panginoon  ang  Israel  sa  kaniyang  pa- 
ningin, gaya  ng  kaniyang  sinalita  sa  pa- 
mamag-itan ng  lahat  niyang  mga  lingkod 


18.  5 


IT.  MGA  HARI. 


399 


na  mfa  profeta.  Gayon  dinala  ang  Is- 
rael sa  Asiria  na  mula  sa  kanilang  sari- 
ling  lupain  hangang  sa  araw  na  ito. 

24  At  ang  hari  sa  Asiria  ay  nagdala 
ng  mga  tawo  na  mula  sa  Babilonia,  at 
sa  Kutha,  at  sa  Ava,  at  sa  Hamat,  at  sa 
Sefarvaim,  at  mga  inilagay  sa  mga  ciudad 
ng  Samaria  na  kahalili  ng  mga  anak  ng 
Israel :  at  kanilang  inari  ang  Samaria,  at 
tumahan  sa  mga  ciudad  noon.  25  At 
nagkagayon,  sa  pasimula  ng  kanilang 
pagtahan  doon,  na  liindi  sila  natakot  sa 
PanQinoon  :  kaya't  ang  Panginoon  ay 
nagsugo  ng.mga  leon  sa  gitna  nila,  na 
pinatay  ang  iba  sa  kanila.  26  Kaya^t 
kanilang  sinalita  sa  hari  sa  Asiria,  na 
sinabing:  Ang  mga  nacion  na  iyong 
mga  dinala  at  mga  inilagay  sa  mga  ciu- 
dad ng  Samaria,  hindi  nakaaalam  ng  pa- 
raan  ng  Dios  sa  lupain:  kaya't  siya^y 
nagsugo  ng  mga  leon  sa  gitna  nila,  at, 
narito,  mga  pinatay  sila,  sapagka't  hindi 
sila  nakakaalam  ng  paraan  ng  Dios  sa 
lupain.  27  Ng  magkagayo'y  nag-utos  ang 
hari  sa  Asiria,  na  nagsabing:  Balhin 
ninyo  roon  ang  isa  sa  mga  sacerdote  na 
inyong  dinala  mula  roon ;  at  inyong  pa- 
yaunin  at  patahahanin  doon,  at  turuan 
niya  sila  ng  paraan  ng  Dios  sa  lupain. 
28  Sa  gayo'y  isa  sa  mga  sacerdote  na  ka- 
nilang dinala  mula  sa  Samaria  ay  napa- 
roon  at  tumahan  sa  Bet-el,  at  tinuruan 
sila  kung  paanong  sila^y  marapat  na  ma- 
takot  sa  PanSinoon.  29  Gayon  ma'y 
bawa^t  nacion  ay  gumawa  ng  mga  dios  sa 
kanilang  sarili,  at  mga  inilagay  sa  mga 
bahay  sa  mga  mataas  na  lugar  na  mga 
ginawa  ng  mga  Samaritano,  bawa't  na- 
cion sa  kalilang  mga  ciudad  na  kanilang 
tinatahanan.  so  At  ginawa  ng  mga  la- 
iaki  sa  Babilonia  ang  Sukkot-benot,  at 
ginawa  ng  mga  lalaki  sa  Kuth  ang  Nergal, 
at  ginawa  ng  mga  lalaki  sa  Hamat  ang 
Asima,  31  at  ng  mga  Aveo  ang  JSfibhaz 
at  ang  Tartak,  at  sinusunog  ng  mga  Se- 
farvita  ang  kanilang  mga  anak  sa  apoy  sa 
Adrammelek  at  sa  Anammelek  na  mga  dios 
sa  Sefarvaim.  32  Sa  gayo'y  natakot  sila 
sa  PanQinoon,  at  naghalal  sila  sa  gitna 
nila  ng  mga  sacerdote  sa  mga  mataas  na 
lugar,  na  mga  ipinaghahayin  sila  sa  mga 
bahay,  na  nasa  sa  mga  mataas  na  lugar. 
33  Sila'y  natakot  sa  Panginoon  at  nag- 
lingkod  sa  kanilang  sariling  mga  dios, 
ayon  sa  paraan  ng  mga  nacion  na  kinadal- 
hang  bihag  nila.  34  Hangan  sa  araw  na 
ito  ay  ginagawa  nila  ang  ayon  sa  mga 
dating  paraan:  sila'y  hindi  natatakot  sa 


PanQinoon,  0  gumagawa  roan  ng  ayon 
sa  kanilang  mga  palatuntunan,  o  ayon  sa 
kanilang  mga  ayos,  o  ayon  sa  kautusan, 
o  ayon  sa  utos  na  iniutos  ng  Panginoon 
sa  mga  anak  ni  Jakob,  na  kaniyang 
pinanganlang  Israel ;  35  na  siyang  gina- 
wang  tipan  ng  PanGinoon,  at  mga  bini- 
linan,  na  sinabing :  Kayo'y  huag  mata- 
takot  sa  ibang  mga  dios,  o  yuyukod  man 
sa  kanila,  o  raaglinkod  man  sa  kanila 
o  maghahayin  man  sa  kanila  :  36  kung- 
di  ang  PanGinoon,  na  nagsampa  sa 
inyo  mula  sa  lupain  ng  Egipto  na  may 
malaking  kapangyarihan  at  may  unat  na 
kamay,  siya  ninyo  ng  katatakutan,'  at  sa 
kaniya  kayo  yuyukod,  at  sa  kaniya  kayo 
maghahayin:  37  at  ang  mga  palatun- 
tunan, at  ang  mga  ayos,  at  ang  kautusan, 
at  ang  utos  na  kaniyang  sinulat  para  sa 
inyo,  inyong  gaganaping  gawin  magpakai- 
lan  man;  at  kayo'y  huag  matakot  sa 
ibang  mga  dios :  38  at  ang  tipan  na 
aking  ginawa  sa  inyo,  huag  ninyong  ka- 
lilimutan;  o  matatakot  man  sa  ibang 
mga  dios :  39  nguni't  sa  Panginoong 
inyong  Dios  ay  matatakot  kayo;  at  kani- 
yang liligtas  kayo  sa  kamay  ng  lahat 
ninyong  mga  kaaway.  40  Gayon  ma'y 
hindi  nila  dininig,  kungdi  kanilang  gi- 
nawa ayon  sa  kanilang  dating  paraan. 
41  Sa  gayo'y  ang  mga  naciong  ito  ay  na- 
takot PanGinoon,  at  naglingkod  sa  kani- 
lang mga  larawang  hinichurahan ;  ang 
kanilang  mga  anak  ay  gayon  din,  at  ang 
mga  anak  ng  kanilang  mga  anak,  kung 
ano  ang  ginawa  ng  kanilang  mga  magu- 
lang,  gayon  ang  ginagawa  nila  hangang  jja 
araw  na  ito. 

|0  Nangyari  nga,  ng  ikatlong  taon  ni 
iO  Hosea  na  anak  ni  Ela  na  hari  sa 
Israel,  na  si  Hezekias  na  anak  ni  Ahaz  na 
hari  sa  Juda  ay  nagpasimulang  maghari. 
2  May  dalawang  puo't  limang  taon  siya  ng 
magpasimulang  maghari;  at  siya'y  nag- 
haring  dalawang  puo^t  siam  na  taon  sa 
Jerusalem :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang 
ina  ay  Abi  na  anak  ni  Zekarias.  S  At 
siya'y  gumawa  ng  matuid  sa  mga  mata  ng 
Panqinook,  ayon  sa  lahat  na  ginawa  ni 
David  na  kaniyang  magulang.  4  Kani- 
yang inalis  ang  mga  mataas  na  lugar,  at 
sinira  ang  mga  haligi,  at  ibinagsak  ang 
Ashera :  at  kaniyang  pinagpirapiraso  ang 
ahas  na  tanso  na  ginawa  ni  Moises;  • 
sapagka't  hangang  sa  mga  araw  na  yaon 
ay  pinagsusunugan  ng  licamanyan  ng  mga 
anak  ng  Israel ;  at  pinanganlang  Nelius- 
tan.    5  SiyaV  umasa  sa  Panginoon,  sa 


400 


II.  MGA  HAEI. 


18. 


D 


Dios  ng  Israel ;  na  aiio  pa't  ng  maniatay 
siya  ay  walang  naging  gaya  niya  sa  lahat 
ng  liari  sa  Jiida,  o  sa  mga  imiina  man  sa 
kaniya.  6  Sapagka't  siyaV  lumakip  ra 
Pakqinoox,  ^iya'y  hindi  linmiwalay  ng 
pagsunod  sa  kaniya,  kungdi  inlDgatan  ang 
kaniyaog  mga  utcs  na  iniutos  ng  Paingi- 
KOON  kay  Moises.  7  At  ang  Panginoon 
ay  sumasakaniya;  saan  man  siya  luniabas 
ay  gumiginhawa  Sriya :  at  nangiiimagsik 
laban  sa  liari  sa  Asiria,  at  iiindi  niya 
pinaglingkuran.  8  Kaniyang  sinngatan 
ang  mga  Filisteo  hangang  sa  Gaza,  at  ang 
mga  lianganan  noon,  mula  sa  moog  ng 
bantay  hangang  sa  ciudad  na  nakukutaan. 

9  At  nangyari,  ng  ikaapat  na  taon  ng 
liaring  Hezekias,  na  siyang  ikapitong  taon 
ni  Hosea  na  anak  ni  Ela  na  liari  ta  Israel, 
na  si  Salmaneser  na  hari  sa  Asiria  ay  su- 
mampa  laban  sa  Samaria,  at  kinnlong 
niya.  10  At  sa  katapusan  ng  tatlong 
taon  ay  kanilang  sinako}) :  sa  ikaanim  na 
toan  ni  Hezekias,  na  siyang  ikasiam  na 
taon  ni  Hosea  na  hari  sa  Israel,  ang  Sa- 
maria ay  siiiakop.  11  At  dinala  ng  hari 
sa  Asiria  ang  Israel  sa  Asiria  at  mga 
inilagay  sa  Ilulali,  at  sa  Habor,  sa  ilog 
ng  Gozan,  at  sa  mga  ciudad  ng  mga 
Mede  :  12  sapagka't  hindi  nila  sinunod 
ang  voces  ng  PanOikooxg  kanilang  Dios, 
kungdi  kanilang  sinalangsang  ang  kani- 
yang tipan,  ang  lahat  na  iniutos  ni  Moises 
na  lingkod  ng  PakSinoon,  at  hindi  dini- 
nig,  o  ginawa  man. 

13  Ng  ikalabing  apat  na  taon  nga  ng 
haring  Hezekias  ay  sumampa  si  Senakerib 
na  hari  sa  Asiria  laban  sa  lahat  na  mga 
ciudad  na  nakukutaan  sa  Juda,  at  mga 
sinakop.  14  At  si  Hezekias  na  hari  sa 
Juda  ay  nagsugo  sa  hari  sa  Asiria  sa 
Lakis,  na  nagsabing :  Ako'y  nangalit ; 
magbalik  ka  sa  akin :  ang  iyong  ipabayad 
sa  akin  ay  aking  babayaran.  At  siningil 
ng  hari  sa  Asiria  si  Hezekias  na  hari  sa 
Juda  ng  tatlong  daang  talentong  pilak  at 
tatlong  puong  talentong  ginto.  25  At 
ibinigay  ni  Hezekias  ang  lahat  na  pilak  na 
nasumpungan  sa  bahay  ng  Panginoon, 
at  sa  mga  kayamanan  ng  bahay  ng  hari. 
16  Ng  panahong  yaon  ay  inihiwalay  ni 
Hezekias  ang  ginto  sa  mga  piutuan  ng  tem- 
plo  ng  PANOiiyOON,  at  sa  mga  haligi  na 
ibinalot  ni  Hezekias  na  hari  sa  Juda,  at 
ibinigay  sa  hari  sa  Asiria.  17  At  sinugo 
ng  hari  sa  Asiria  si  Tartan  at  si  Kab-saris, 
at  si  Eabsakes,  sa  haring  kay  Hezekias  na 
mula  sa  Lakis  na  may  malaking  kawal  sa 
Jerusalem.    At  sila'y  sumampa  at  napa- 


rooii  sa  Jerusalem.  At  ng  siWy  maka- 
sampa,  siia'y  naparoon  at  lumayo  sa  tabi 
ng  agusau  ng  tubig  ng  raataas  na  tipunan 
ng  tubig  na  nasa  lijaluang  na  daan  sa 
parang  ng  batanero.  18  At  ng  sila'y 
i  tumawag  sa  liari,  lumabas  sa  kanila  si 
Eliakim  na  anak  ni  Hilkias,  na  siyang 
tagapamahala  ng  bahay,  at  si  Sebna  na 
kalihim,  at  si  joah  na  anak  ni  Asaf  na 
tagapagpaalala.  19  At  sinabi  ni  Rabsa- 
kes  sa  kanilang :  Sabihin  ninyo  ngayon 
kay  Hezekias  :  Ganito  ang  sabi  ng  daki- 
lang  hari,  ng  hari  sa  Asiria:  iAnong 
pag-asa  ito  na  iyong  inaasahan  ?  20  Iyong 
sinasabi,  nguni't  mga  salitang  walang  ka- 
buluhan  lamang;  May  payo  at  kalakasan 
para  sa  pagbabaka.  Ngayon,  I  kanino  ka 
umaasa,  na  ikav/  ay  nanghimagsik  laban 
sa  akin?  21  Ngayon,  narito,  ikaw  ay 
umaasa  sa  tungkod  na  ito  na  kahoy  na 
lapok,  sa  Egipto;  na  kung  sino  man  ay 
sumandal,  papasok  sa  kaniyang  kamay, 
at  palalagpasan :  gayon  si  Faraong  hari  sa 
Egipto  sa  lahat  na  umaasa  sa  kaniya. 
22  Nguni't  kung  inyong  sabihin  su  aking : 
Kami  ay  umaasa  sa  Panoinoong  aming 
Dios  :  I  hindi  ba  siya'y  yaong  inalisan  ni 
Hezekias  ng  mga  mataas  na  lugar,  at  ng 
mga  altar,  at  nagsabi  sa  Juda  at  sa  Jeru- 
salem :  Kayo'y  sasamba  sa  harap  ng 
altar  na  ito  sa  Jerusalem  ?  2S  Isinasamo 
ko  nga  ngayon  sa  iyo  na  magbigay  ka  ng 
mga  sanla  sa  aking  panginoon  na  hari  sa 
Asiria,  at  bibigyan  kita  ng  dalawang 
libong  kabayo,  kung  ikaw  makapaglala- 
gay  sa  ganang  iyo  ng  mga  mangangabayo 
sa  mga  yaon.  24  ^  Paano  ngang  iyong 
mapapipihit  ang  mukha  ng  isang  kapitan 
sa  pinakamababa  sa  mga  lingkod  ng  aking 
panginoon,  at  iyong  inilalagay  ang  iyong 
pag-asa  sa  Egipto  dahil  sa  mga  karro  at 
sa  mga  mangangabayo  ?  25  <i  Ako  ba'y 
sumampa  na  di  ko  kasama  ang  Pangi- 
noon laban  sa  lugar  na  ito  upang  lipulin  ? 
Sinabi  ng  Panginoon  sa  aking :  Ikaw  ay 
sumampa  laban  sa  lupaing  ito,  at  iyong 
lipulin.  26  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni 
Eliakim  na  anak  ni  Hilkias,  at  ni  Sebna, 
at  ni  Joah,  kay  Eabsakes  :  Isinasamo  ko 
sa  iyo  na  magsalita  ka  sa  iyong  mga 
alipin  ng  wikang  Syria;  tapagka't  aming 
nalalaman ;  at  huag  kang  mogsalita  sa 
amin  ng  wikang  Judio,  sa  mga  pukinig  ng 
bayan  na  nasa  kuta.  27  Nguni%  sinabi 
ni  Eabsakes  sa  kanilang  :  i  Sinugo  ba  ako 
ng  aking  panginoon  sa  iyong  panginoon, 
at  sa  iyo,  upang  salitain  ang  mga  salitang 
ito  ?  i  di  ba  niya  ako  sinugo  sa  mga  lalaki 


19.  14 


II.  MGA  HAEI. 


401 


na  nakaupo  sa  kuta,  upang  kumain  ng 
kanilang  sariling  dumi,  at  upang  umi- 
nom  ng  kanilang  sariling  ihi  na'kasalo 
ninyo  ?  28  Ng  niagkagayo'y  si  Kabsakes 
ay  tumayo  at  sumigaw  ng  malakas  na 
voces  sa  wikang  Judio,  at  nagsalita,  na 
sinabing:  Bingin  ninyo  ang  salita  ng 
dakilang  hari,  ng  hari  sa  Asiria.  29  Ga- 
nito  ang  sabi  ng  hari:  Huag  kayong 
dayain  ni  Hezekias ;  sapagka't  hindi  niya 
kayo  maililigtas  sa  kaniyang  kamay: 
SO  o  paasahin  man  kayo  ni  Hezekias  sa 
PanGinoon,  na  sabihing:  Walang  pag- 
salang  ililigtas  tayo  i\g  PanSinoon,  at 
ang  ciudad  na  ito  ay  hindi  mabibigay  sa 
kamay  ng  hari  sa  Asiria.  31  Huag  ni- 
nyo ng  dingin  si  Hezekias :  sapagka't  ganito 
ang  sabi  ng  hari  sa  Asiria:  Makipag- 
payapaan  kayo  sa  akin,  at  labasin  ninyo 
ako ;  at  kumain  ang  bawa't  isa  sa  inyo  ng 
kaniyang  puno  ng  uvas,  at  ang  bawa^t 
isa  ng  kaniyang  puno  ng  higos,  at  inumin 
ng  bawa't  isa  sa  inyo  ang  mga  tubi^  ng 
kaniyang  sariling  balon ;  32  hangang  sa 
ako'y  dumating  at  dalhin  ko  kayo  sa 
isacg  lupaing  gaya  ng  inyong  sariling 
lupain,  na  lupain  ng  trigo  at  ng  alak, 
na  lupain  ng  tinapay  at  ng  mga  uvasan, 
na  lupain  ng  langis,  ng  olivo,  at  ng  pulot, 
upang  kayo'y  mabuhay  at  huag  mamatay : 
at  huag  ninyong  dingin  si  HezekiavS,  pagka 
kayo'y  hinihikayat  niya,  na  sinasabing : 
Ililigtas  tayo  ng  PanQinoon.  33  i  Nag- 
ligtas  ba  kailan  man  ang  sino  man  sa  mga 
dios  sa  mga  nacion  ng  kaniyang  lupain  sa 
kamay  ng  hari  sa  Asiria  ?  34  ^  Saan  nan- 
doon  ang  mga  dios  ng  Hamat  at  ng  Ar- 
pad  ?  I  Saan  nandoon  ang  mga  dios  ng 
Sefarvai  m,  ng  Hena,  at  ng  Ivva  ?  i  Inilig- 
tas  ba  nila  ang  Samaria  sa  aking  kamay? 
85  iSino  sa  kanila  sa  lahat  na  dios  ng 
mga  lupain,  na  nagligtas  ng  kanilang  lu- 
pain sa  aking  kamay,  na  ililigtas  ng  Pa- 
KGINOON  ang  Jerusalem  sa  aking  kamay  ? 
36  Nguni't  ang  bayan  ay  tumahimik,  at 
hindi  sumagot  ng  kahi't  isang  salita :  sa- 
pagka^t  utos  ng  hari,  na  sinabing :'  Huag 
ninyong  sagutin  siya.  37  Ng  magkaga- 
yo'y  naparoon  si  Eliakim  na  anak  ni  Hil- 
kias,  na  siyang  tagapamahala  sa  bahay,  at 
si  Sebna  na  kalihim,  at  si  Joali  na  anak 
ni  Asaf  na  tagapagpaalala,  kay  Hezekias 
na  ang  kanilang  damit  ay  hapak,  at  isinay- 
say  sa  kaniya  ang  mga  salita  ni  Kabsakes. 
|Q  At  nangyari,  ng  marinig  ng  baring 
■  ^  Hezekias,  na  hinapak  niya  ang  kani- 
yang mga  suot,  at  nagbalot'ng  kayong 
naagaspang,  at  nasok  sa  bahay  ng  PanGi- 


NOON.  s  At  kaniyang  sinugo  si  Eliakim, 
na  nasa  pamamahala  sa  bahay,  at  si  Sebna 
na  kalihim,  at  ang  mga  matanda  sa  mga 
sacerdote  na  may  mga  balot  na  kayong 
magaspang,  kay  Isaias  na  profeta  na  anak 
ni  Amoz.  3  At  sinabi  nila  sa  kaniyang : 
Ganito  ang  sabi  ni  Hezekias :  Ang  araw 
na  ito  ay  araw  ng  kabagabagan,  at  ng 
pagsaway,  at  ng  pagkutya:  sapagka't 
ang  mga  anak  ay  dumating  sa  kapangana- 
kan,  at  walang  kalakasang  ilabas.  4  Ma- 
rahil  ay  didingin  ng  Panginoong  iyong 
Dios  ang  lahat  ng  salita  ni  Kabsakes,  na 
siyang  sinugo  ng  kaniyang  panginoon  na 
hari  sa  Asiria  upang  tungayawin  ang  bu- 
hay  na  Dios,  at  sasansalain  ang  mga  sali- 
ta na  narinig  ng  PanSinoong  iyong  Dios  : 
kaya't  ilakas  mo  ang  iyong  dalangin 
dahil  sa  labis  na  natitira.  5  Sa  gayo^y 
ang  mga  lingkod  ng  baring  Hezekias  ay 
naparoon  kay  Isaias.  6  At  sinabi  ni 
Isaias  sa  kanilang:  Ganito  ang  inyong 
sasabihin  sa  inyong  panginoon:  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon:  Huag  kang 
matakot  sa  mga  salita  na  iyong  narinig, 
na  ipinanungayaw  sa  akin  ng  mga  lingkod 
ng  hari  sa  Asiria.  7  Narito,  ako'y  mag- 
lalagay  ng  espiritu  sa  kaniya,  at  siya'y 
makakarinig  ng  ingay,  at  magbabalik  sa 
kaniyang  sariling  lupain ;  at  aking  ipabu- 
bual  siya  sa  pamamag-itan  ng  tabak  sa 
kaniyang  sariling  lupain.  8  Sa  gayo^y 
nagbalik  si  Kabsakes,  at  nasumpungan  ang 
hari  sa  Asiria  na  nakikipagbaka  laban  sa 
Libna :  sapagka^t  narinig  niya  na  kaniyang 
nilisan  ang  Lakis.  9  At  ng  kaniyang 
marinig  na  sabihin  ang  tungkol  kay  Tir- 
haka  na  hari  sa  Etiopia :  Narito,  siya^y 
lumabas  upang  bumaka  laban  sa  iyo :  si^ 
ya^y  nagsugo  ng  mga  sugo  uli  kay  Heze- 
kias, na  nagsabing :  10  Ganito  ang  inyong 
sasalitain  kay  Hezekias  na  hari  sa  Juda,  na 
sasabihing :  Huag  kang  dayain  ng  Dios 
sa  iyong  inaasahan,  na  sabihing:  Ang 
Jerusalem  ay  hindi  mabibigay  sa  kamay 
ng  hari  sa  Asiria.  li  Narito,  narinig  mo 
ang  ginawa  ng  mga  hari  sa  Asiria  sa  lahat 
ng  lupain,  sa  paglipol  sa  kanila  na  lubos : 
^at  maliligtas  ka  ba?  12  ^ Ililigtas  ba 
sila  ng  mga  dios  ng  mga  nacion  na  siyang 
nilipol  ng  aking  mga  magulang,  gaya  ng 
Gozan,  at  ng  Haran,  at  ng  Kezef,  at  ng 
mga  anak  ng  Eden  na  mga  nasa  Telasar? 
13  i  Saan  nandoon  ang  hari  sa  Hamat,  at 
ang  hari  sa  Arpad,  at  ang  hari  sa  ciudad 
ng  Sefarvaim,  sa  Hena,  at  sa  Ivva  ?  14  At 
tinangap  ni  Hezekias  ang  sulat  sa  kamay 
ng  mga  sugo,  at  binasa:  at  sumampa  si 


402 


II.  MGA  PIAEL 


19.  14 


Hezekiaa  sa  bahay  ng  Pangixoon,  at  bi- 
nuklat  sa  liarap  lig  Pakginoon,  15  At 
si  Hezekias  ay  dumalangio  sa  barap  ni^ 
PanQinoon,  at  nagsabing:  Oh  Paxgi- 
Koox,  Dios  ng  Israel,  na  iiauupo  sa  mga 
kerubin,  ikaw  ang  Dios,  ikaw  kmiang  L<a 
lahat  iig  kaharian  sa  liipa;  ikaw  ang 
lumiklia  ng  langit  at  kipa>  10  Ikiiing 
mo  ang  iyong  pakinig^  Oh  Paxgikoon,  at 
iyong  dingin  ;  Idilat  mo  ang  iyong  mga 
mata  Oh  Panginoon  at  tumingin  ka :  at 
dingin  mo  ang  mga  salita  ni  Senakerib, 
na  kaniyang  ipinasiigo  upang  ipanungayaw 
sa  buhay  na  Dios.  17  Sa  katotohanan, 
Pakginoon,  sinira  ng  mga  hari  ea  Asiria 
ang  mga  nacion,  at  ang  kanilang  hipain, 
18  at  inihagis  ang  kanilang  mga  dios 
sa  apoy  :  sapagka't  siia'y  hindi  mga  dios, 
kundi  gawa  ng  mga  kamay  ng  mga  tawo, 
kahoy  at  bato ;  kaya't  kanilang  mga 
nilipol.  19  Ngayon  nga,  Oh  Pa^sGINOONG 
aming  Dios,  iligtas  mo  kami,  isinasamo  ko 
sa  iyo,  sa  kaniyang  kamay,  upang  maki- 
lala  ng  lahat  na  kaharian  sa  lupa  na 
ikaw  ang  Pa2>'gikooxg  Dios,  ikaw  la- 
mang. 

20  Ng  makagayo^y  nagsugo  bi  Isaias 
na  anak  ni  Amoz  kay  Hezekia.^,  na  uagsa- 
bing:  Ganito  ang  sabi  ng  PakGinoon,  ng 
Dios  Dg  Israel :  Sa  paraang  ikaw  ay 
dumalangin  sa  akin  laban  kay  Senakerib 
na  hari  sa  Asiria,  dininig  kita.  21  Ito  ang 
salita  na  sinalita  ng  PanSiisOOn  tungkol 
sa  kaniya :  Niwalang  kabuluhan  ka  ng 
anak  na  dalaga  ng  Zion  at  tinatawanan  ka, 
iginalaw  ang  kaniyang  ulo  ng  anak  na 
babaye  ng  Jerusalem  sa  iyo.  22  i  Sino 
ang  iyong  pinulaan  at  tinungayaw  ?  I  at 
laban  kanino  itinaas  mo  ang  iyong  voces 
at  ipinandilat  mo  ang  iyong  mga  mata 
ng  mataas?  laban  sa  Santo  ng  Israel. 
23  Sa  pamamag-itan  ng  iyong  mga  sugo  ay 
iyong  pinulaan  ang  Panginoon,  at  nagsabi 
kang :  Sa  karamihan  ng  aking  mga  karro 
ako^y  nakasampa  sa  kataasan  ng  mga 
bundok,  sa  mga  kaloobloobang  bahagi  ng 
Lebano ;  at  aking  ibubual  ang  mga  mata- 
yog  na  cedro  noon,  at  ang  mga  piling  puno 
Eg  abeto  noon  :  at  ako'y  papasok  sa  kani- 
yang pinakamalayong  tuluyan,  na  gubat 
ng  kaniyang  mabungang  bukid .  24  Ako'y 
humukay  at  uminom  ng  tubig  ng  iba't 
ibang  lupairij  at  aking  tutuyiiin  ang  lahat 
na  ilog  ng  Egipto  ng  talampakan  ng 
aking  mga  paa.  25  l  Hindi  mo  ba  nari- 
nig  kung  paanong  aking  ginawa  na  malaon 
na,  at  aking  inakala  ng  una?  ngayo'y 
aking  pinapangyari,  upang  mangyari  na 


iyong  sirain  ang  mga  clad  ad  na  nakuku- 
taan  sa  mga  wasak  i  a  bnntori.  S6  Kaya't 
ang  kanilang  mga  mananahan  ay  may 
miinting  kapangyarihan,  silaV  nanganglu- 
paypay  at  nangatulig ;  silaV  gaya  ng 
damo  sa  bukid,  at  ng  sariwang  gugnkiyin, 
na  gaya  ng  damo  sa  mga  pulupo,  at 
gaya   ng  trigo   im   lanta   bago   nakalaki. 

27  NguniH  talastas  ko  ang  iyong  pag-upo, 
at  ang  iyong  paglabas,  at  ang  iyong  pag- 
pasok,  at  ang  iyong  galit  laban  sa  akin. 

28  Daliil  sa  iyong  galit  laban  sa  akin,  at 
dahil  sa  iyong  kagllasan  ay  sumampa 
sa  aking  mga  pakinig,'>  kaya't  aking 
ikakawit  ang  aking  taga  sa  iyong  ilong 
at  ang  aking  paningkaw  sa  iyong  mga 
labi,  at  ibabalik  kita  sa  daan  na  iyong 
pinangalingan.  29  At  ito  ang  magiging 
tanda  sa  iyo :  ikaw  ay  kakain  sa  taong 
ito  ng  tumutubo  sa  sarili,  at  sa  ikala- 
wang  tao'y  ang  tumubo  doon ;  at  sa 
ikatlong  taon  ay  kayo^y  maghasik,  at 
umani,  at  magtanim  ng  mga  uvasan,  at 
kanin  ninyo  ang  bunga  noon.  30  At 
ang  nalabi  na  nakataanan  sa  bahay  ng 
Juda  ay  mag-uugat  uli  sa  ilalim,  at  mag- 
bubunga  sa  itaas.  31  Sapagka't  sa  Jeru- 
salem aj  lalabas  ang  nalabi,  at  sa  bun- 
dok ng  Zion  ay  silang  makatataanan :  tu- 
tuparin  ito  ng  sikap  ng  Panginoon. 
32  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon, 
tungkol  sa  hari  sa  Asiria  :  Siya'y  hindi 
paririto  sa  ciudad  na  ito,  o  magpapahi- 
lagpos  man  ng  nana  dlydn,  o  haharap 
man  siya  diyan  na  may  kalasag,  o  maha- 
hagis  ang  bundok  laban  doon.  33  Sa 
daang  kaniyang  pinangalingan,  doon  din 
siya  babalik,  at  hindi  siya  darating  sa  ciu- 
dad na  ito,  sabi  ng  Panginoon.  34  Sa- 
pagka't aking  ipagsasangalang  ang  ciudad 
na  ito,  upang  iligtas,  dahil  sa  akin  at 
dahil  sa  aking  aliping  si  David. 

35  At  nangyari,  ng  gabing  yaon  na  ang 
angel  ng  Panginoon  ay  lumabas  at  su- 
mugat  sa  kampamento  ng  mga  taga  Asi- 
ria ng  isang  daan  at  walong  puo't  limang 
libo  :  at  ng  ang  mga  tawo  ay  magbangong 
maaga  sa  kinaumagahan,  narito,  na  lahat 
ay  mga  katawang  patay.  36  Sa  gayo'y 
yumaon  si  Senakerib  na  hari  sa  Asiria,  at 
naparoon,  at  nagbalik,  at  tumahan  sa 
Nineve.  37  At  nangyari,  ng  siya'y  soma- 
samba  sa  bahay  ni  Nisrok  na  kaniyang 
dios,  na  sinugatan  siya  ng  tabak  ni  Adra- 
melek  at  ni  Sarezer  :  at  sila'y  tumakas  na 
patungo  sa  lupain  ng  Ararat.  At  si  Esar- 
hadon  na  kaniyang  anak  ay  naghari  na 
kahalili  niya. 


21.  3 


11.  MGA  HAKI. 


403 


C?0  ^^  ^^^  araw  na  yaon  ay  may  sa- 
^SJ  kit  na  ikamamatay  si  Hezekias. 
At  si  Isaias  na  profeta  na  anak  ni  Amoz 
ay  naparoon  sa  kaniya,  at  nagsabi  sa  ka- 
niyang :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoox  : 
Ayiisin  mo  ang  iyong  babay;  sapagka't 
ikaw  ay  mamamatay,  at  hindi  mabubuhay. 
3  Ng  magkagayo'y  kaniyang  ipiniliit  ang 
kaniyang  mukha  sa  panig  ng  bahay,  at  na- 
nalangin  sa  PanGinoon,  na  nagsabing : 
3  Isinasamo  ko  sa  iyo,  Oh  Panginoon, 
na  iyong  alalahanin,  kung  paanong  ako'y 
lumakad  sa  harap  mo  sa  katotohanan,  at 
may  dalisay  na  puso,  at  gumawa  ng  ma- 
buti  sa  iyong  paningin.  At  si  Hezekias 
ay  umiyak  na  mainam.  4  At  nangyari, 
bago  si  Isaias  ay  lumabas  sa  pinakaloob 
ng  ciudad,  na  ang  salita  ng  Panginoon 
ay  dnmating  sa  kaniya,   na  nagsabing: 

5  Magbalik  ka  uli  at  sabi  bin  mo  kay 
Hezekias  na  pangulo  sa  aking  bayan : 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  Dios 
ni  David  na  iyong  magulang:  Aking 
narinig  ang  iyong  panalangin,  aking  na- 
kita  ang  iyong  mga  luba:  narito,  aking 
pagagalingin  ka  s  sa  ikatlong  araw  ay 
sasampa  ka   sa   bahay   ng  Panginoon. 

6  At  aking  idadagdag  sa  iyong  mga  araw 
ay  labing  limang  taon ;  at  aking  ililigtas 
ka  at  ang  ciudad  na  ito  sa  kamay  ng 
hari  sa  Asiria ;  at  aking  ipagsasangalang 
ang  ciudad  na  ito  dahil  sa  akin,  at  dahil 
sa  aking  aliping  si  David.  7  At  sinabi  ni 
Isaias :  Kayo'y  kumuha  ng  isang  bun- 
tong  higos.  At  sila*y  kumuha,  at  inila- 
gay    sa    sinibulan    at   siya'y    gumaling: 

8  At  sinabi  ni  Hezekias  kay  Isaias :  ^  Ano 
ang  magiging  tanda  na  ako V  pagagalingin 
ng  Panginoon,  at  ako'y  sasampa  sa 
bahay  ng  Panginoon  sa  ikatlong  araw  ? 

9  At  sinabi  ni  Isaias :  Ito  ang  magiging 
tanda  sa  iyo  na  mula  sa  Panginooh,  na 
gagawin  ng  Panginoon  ang  bagay  na 
kaniyang  sinalita:  ^magpapauna  ba  ang 
anino  ng  sampupng  grado,  o  magpapahuli 
ng  sampuong  grado  ?  10  At  sumagot  si 
Hezekias:  Magaang  bagay  sa  anino  na 
kumiling  ng  sampuong  grado :  hindi, 
kungdi  pahulihin  ang  anino  ng  sampuong 
grado.  11  At  si  Isaias  na  profeta  ay 
humiyaw  sa  Panginoon:  at  kaniyang 
pinapagpahuli  ang  anino  ng  sampuong 
grado,  na  nakababa  na  sa  orasan  ni  Ahaz. 

12  Ng  panahong^  yaon  ay  si  Berodak- 
baladan,  na  anak  ni  Baladan,  na  hari  sa 
Babilonia,  ay  nagpadala  ng  mga  sulat  at 
ng  kaloob  kay  Hezekias  :  sapagka't  kani- 
yang narinig  na  si  Hezekias  ay  nagkasakit. 


IS  At  dinimg  ni  Hezekias  sila,  at  ipinakita 
sa  kanila  ang  boong  bahay  rg  kaniyang 
mahalagang  mga  bagay,  ang  pilak,  at  ang 
ginto,  at  ang  mga  pabango,  at  ang  maha- 
lagang langis,  at  ang  bahay  na  taguan  ng 
kaniyang  sakbat,  at  ang  lahat  na  nasusum- 
pungan  sa  mga  kayamanan  niya :  walang 
ano  man  sa  kaniyang  bahay,  o  sa  boong 
kaniyang  sakop,  na  hindi  ipinakita  sa 
kanila  ni  Hezekias.  14  Ng  magkagayo'y 
naparoon  si  Isaias  na  profeta  sa  Earing 
Hezekias,  at  nagsabi  sa  kaniyang :  i  Anong 
sinasabi  ng  mga  lalaking  ito?  ^at  saan 
nagsipangaling  na  napasa  iyo  ?  At  sinabi 
ni  Hezekias  :  Sila'y  nangaling  sa  mala- 
yong  lupain,  sa  Babilonia.  15  At  kani- 
yang sinabing :  i  Anong  kanilang  nakita 
sa  iyong  bahay  ?  At  sumagot  si  Hezekias : 
Lahat  na  nasa  aking  bahay  ay  kanilang 
nakita :  walang  ano  mang  bagay  na  nasa 
aking  mga  kayamanan  na  di  ko  ipinakita 
sa  kanila.  16  At  sinabi  ni  Isaias  kay 
Hezekias :  Dingin  mo  ang  salita  ng  Pa- 
NGINOON.  17  Narito,  an^  mga  araw  ay 
dumarating,  na  ang  lahat  na  nasa  iyong 
bahay,  at  ang  itinago  ng  iyong  mga  ma- 
gulang  hangang  sa  araw  na  ito,  dadalhin 
sa  Babilonia:  walang  maiiwan,  sabi  ng 
Panginoon.  18  At  ang  ilan  sa  iyong 
mga  anak  na  magmumula  sa  iyo  na  iyong 
ipanganganak,  siia'y  dadalhin;  at  mga 
magiging  bating  sa  palacio  ng  hari  sa 
Babilonia.  19  Ng  magkagayo^y  sinabi  ni 
Hezekias  kay  Isaias :  Mabuti  ang  salita  ng 
PanSinoon  na  iyong  sinalita.  Kaniyang 
sinabi,  bukod  dito  :  i  Hindi  ba  gayon,  kung 
kapayapaan  at  katotohanan  ay  magiging 
sa  aking  mga  araw  ?  20  Ang  iba  nga 
sa  mga  gawa  ni  Hezekias,  at  ang  boo 
niyang  kapangyarihan,  at  kung  paano 
niyang  ginawa  ang  tipunan  ng  tubig,  at 
ang  agusan,  at  nagdala  ng  tuMg  sa 
ciudad,  l  hindi  ba  mga  nasusulat  sa  libro 
ng  mga  alaala  sa  mga  hari  sa  Juda? 
21  At  natulog  si  Hezekias  na  kasama  ng 
kaniyang  mga  magulang:  at  si  Manases 
na  kaniyang  anak  ay  naghari  na  kahalili 
niya. 

0|  Si  Manases  ay  may  labing  dalawang 
^i  taon  ng  magpasimulang  maghari; 
at  siya'y  nagharing  limang  puo't  limang 
taon  sa  Jerusalem :  at  ang  pangalan  ng 
kaniyang  ina  ay  Hefzi~ba.  2  At  siya'y 
gumawa  ng  masama  sa  paningin  ng  Pa- 
NGINOON,  ayon  sa  mga  kasuklamsuklam 
ng  mga  walang  Dios,  na  pinalayas  ng 
Panginoon  sa  harap  ng  mga  anak  ng 
Israel,     3  Sapagka't  kaniyang  itinayo  uli 


404 


TI.  MGA  HAEI. 


21.  3 


aiig  mga  mataas  na  lugar  na  iginiba  ni 
Hezekias  na  kaniyang  ama ;  at  kaniyang 
ipinagtavo  Dg  mga  altar  si  Baal,  at  guniawa 
ng  Ashera,  gaya  ng  giiiawa  ni  Ahab  na 
liari  sa  Israel,  at  siimamba  sa  laliat  ng 
luikbo  sa  langitj  at  naglingkod  sa  kanila. 

4  At  siya^y  nagtayo  ng  mga  altar  sa 
bah  ay  ng  Pakginoon,  na  pinagsabihan 
ng  Panginoong  :  Sa  Jerusalem  ay  ila- 
lagay  ko  ang  aking  pangalan.  5  At  kani- 
yang ipinagtayo  ng  mga  altar  para  sa 
laliat  ng  hakbo  sa  langit  sa  clalawang 
looban  ng  baliay  ng  Pangixoon.  6  A^t 
kaniyang  pinaraan  ang  kaniyang  anak 
sa  apoy,  at  gumamit  ng  pamaliiin,  at 
nagsanay  ng  panghuhula,  at  nakikipag- 
sangunian  sa  mga  may  espiritu  pitoniko, 
at  sa  mga  magiko  :  siya'y  gnmawa  ng 
maraming  kasam-an  sa  paningin  ng  Pa- 
NGINOON,  iipang  miingkahiin  niya  siya 
sa  galit.  7  At  siya'y  naglagay  ng  lara- 
wang  hinichurahan  na  Ashera,  na  kani- 
yang ginawa,  sa  bah  ay,  na  pinagsabihan 
ng  Paxginoon  kay  David,  at  kay  Solo- 
mon na  kaniyang  anak :  Sa  baliav  na 
ito,  at  sa  Jerusalem,  na  aking  pinili  sa 
lahat  na  angkan  ng  Israel,  aking  ilalagay 
ang  aking   pangalan   magpakailan   man : 

5  at  hindi  ko  na  pagagalain  pa  ang  mga 
paa  ng  Israel  sa  labas  ng  lupain  na  aking 
ibinigay  sa  kanilang  mga  magulang ;  kung 
kanila  lamang  tutuparing  ga\T  in  ang  ayon 
sa  laliat  na  aking  iniutos  sa  kanila,  at 
ayon  sa  boong  kautusan  na  iniutos  sa 
kanila  ng  aking  aliping  si  Moises.  9  Ngu- 
iii't  hindi  nila  dininig  :  at  hinikayat  sila  ni 
Manages  na  gumawa  ng  lalong  mtisama  kay 
sa  ginawa  ng  mga  nacion,  na  mga  nilipol 
ng  Panginoon  sa  harap  ng  mga  anak  ng 
Israel.  10  At  ang  Panginoon  ay  nagsali- 
ta  sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  mga  ling- 
kod  na  mga  profeta,  na  nagsabing :  11  Sa- 
pagka't  ginawa  ni  Manases  na  hari  sa  Juda 
ang  mga  kasukiamsuklam  na  ito,  at  gu- 
mawa ng  kasam-an  na  higit  kay  sa  laliat 
na  ginawa  ng  mga  Amorreo,  na  una  sa 
kaniya,  at  pinapagkasala  ang  Juda  naman 
sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  mga  idolo : 
13  kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Pan^inoon, 
ng  Dies  ng  Israel:  Karito,  aking  dadal- 
hin  ang  ganiyang  kasam-an  sa  Jerusalem 
at  sa  Juda,  na  sino  mang  makarinig,  ang 
dalaw^ang  tainga  ay  inagpapanting.  13  At 
aking  iuunat  sa  ibabaw  ng  Jerusalem  ang 
panukat  ng  Samaria,  at  ang  pabato  ng 
baliay  ni  Ahab:  at  aking  tutuyuin  ang 
Jerusalem  gaya  ng  pagtuyo  ng  isang  tawo 
ng  isang  pingan,  na  tinutuyo  at  itinataob. 


14  At  aking  ihihiwalay  ang  naiabi  sa 
aking  mana,  at  aking  mga  ibibigay  sa 
kamay  ng  kanilang  mga  kaaway  :  at  sila'y 
magiging  bihag  at  samsam  sa  lahat  nilang 
kaaway;  15  sapagka't  kanilang  ginawa 
ang  masama  sa  aking  paningin,  at  mi- 
nungkahi  nila  ako  sa  galit,  mula  ng  araw 
na  ang  kanilang  mga  magulang  ay  luma- 
bas  sa  Egipto,  hangang  sa  araw  na  ito. 
16  Bukod  dito'y  nagbubo  si  Manases  na 
mainam  ng  dugong  walang  sala,  hangang 
sa  kaniyang  napuno  ang  Jerusalem  mula 
sa  i'ang  dulo  hangang  sa  kabila;  bukod 
sa  kaniyang  sala  na  kaniyang  ipinapag- 
kasala  sa  Juda,  sa  paggawa  ng  ma-^araa  sa 
paningin  ng  Panginoon.  17  Ang  iba 
nga  sa  mga  gawa  ni  Manases,  at  ang  lahat 
niyang  ginawa,  at  ang  sala  na  kaniyang 
ipinagkasala,  ^di  ba  mga  nasusulat  sa 
libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari  sa  Juda? 
18  At  si  Manases  ay  natulog  na  kasama 
ng  kaniyang  mga  magulang,  at  nalibing 
sa  halamanan  ng  kaniyang  sariling  ba- 
hay,  sa  halamanan  ng  Uzza :  at  si  Amon 
na  kaniyang  anak  ay  naghari  na  kahalili 
niya. 

10  Si  Amon  ay  may  dalawang  puo't 
dalawang  taon  ng  siya'y  magpasimulang 
magliari;  at  siya^y  nagharing  dalawang 
taon  sa  Jerusalem :  at  ang  pangalan  ng 
kaniyang  ina  ay  Mesulemet  na  anak  ni 
Haruz  na  taga  Jotba.  20  At  kaniyang 
ginawa  ang  masama  sa  paningin  ng  Pa- 
NGINOON,  gaya  ng  ginawa  ni  Manases  na 
kaniyang  ama.  21  At  siya'y  lumakad  ng 
boong  lakad  na  inilakad  ng  kaniyang 
ama,  at  naglingkod  sa  mga  idolo  na  pi- 
naglingkuran  ng  kaniyang  ama,  at  mga 
sinamba  niya :  22  at  binayaan  ang  Pa- 
NGINOON,  ang  Dios  ng  kaniyang  mga  ma- 
gulang, at  hindi  lumakad  sa  daan  ng 
Paxginoon.  23  At  ang  mga  lingkod  ni 
Amon  ay  nagbanta  laban  sa  kaniya,  at 
pinatay  ang  hari  sa  kaniyang  sariling  ba- 
hay.  24  Nguni't  pinatay  ng  bay  an  ng 
lupain  ang  lahat  na  nagbanta  laban  sa  ha- 
ring  Anion ;  at  guiawang  hari  ng  bayan  ng 
lupain  si  Josias  na  kaniyang  anak  na 
kahalili  niya.  25  Ang  iba  nga  sa  mga 
gawa  ni  xVmon  na  kaniyang  ginawa, 
<^di  ba  mga  nasusulat  sa  libro  ng  mga 
alaala  sa  mga  hari  sa  Juda  ?  26  At  siya'y 
nalibing  sa  kaniyang  libingan  sa  halama- 
nan ng  Uzza :  at  si  Josias  na  kaniyang 
anak  ay  naghari  na  kahalili  niya. 
^O  Si  Josias  ay  may  w^along  taon  ng 
«^  magpasimulang  maghari ;  at  siya'y 
nagharing  tatlong   puo't    isang  taon    sa 


23.  3 


II.  MGA  HAEI. 


405 


Jerusalem :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang 
ina  ay  Jedida  na  anak  ni  Adaya  na  taga 
Bozkat.  2  At  kaniyang  ginawa  ang  ma- 
tuid  sa  mga  mata  ng  PanGinoon,  at  lu- 
makad  ng  boong  lakad  ni  David  na  kani- 
yang magulang,  at  liindi  lumiko  sa  kanan 
o  sa  kali  w  a. 

3  At  n;ingyari,  sa  ikalabingwalong  taon 
ng  haring  Josias,  na  simigo  ng  bari  si 
Safan  na  anak  ni  Azalia,  na  anak  ni 
MesuUam,  na  kalihim,  sa  bahay  ng  Pa- 
KGINOON,  na  sinabing  :  4  Sanipabin  mo 
si  Hilkias  na  dakilang  sacerdote,  upang 
kaniyang  bilangin  ang  salapi  na  ipinasok 
sa  bahay  ng  Panginoon,  na  pinisan  ng 
tagapag-ingat  ng  pintuan  sa  bayan :  5  at 
mga  ibigay  sa  kamay  ng  mga  mangagawa 
na  siyang  tumitingin  ng  gagawin  sa  bahay 
ng  Panginoon  ;  at  ibigay  sa  mga  manga- 
gawa na  nasa  bahay  ng  Panginoon,  u- 
pang  husayin  ang  mga  sira  ng  bahay; 

6  sa  mga  anloagi,  at  sa  mga  mangagawa, 
at  sa  mga  manghihichura  ng  bato ;  at 
sa  pagbili  ng  kahoy,  at  ng  batong  hini- 
churahan    upang    husayin    ang    bahay. 

7  Gayon  ma'y  walang  paghuhusay  na 
ginawa  sila  sa  kanila  sa  salapi  na  nabigay 
sa  kanilang  kamay ;  sapagka't  kanilang 
ginawang  may  pagtatapat.  8  At  si  Hil- 
kias na  dakilang  sacerdote  ay  nagsabi 
kay  Safan  na  kalihim:  Aking  nasum- 
pungan  ang  libro  ng  kautusan  sa  bahay 
ng  Panginoon.-  At  ibinigay  ni  Hilkias 
ang  libro  kay  Safan,  at  kaniyang  binasa. 
9  At  si  Safan  na  kalihim  ay  naparoon  sa 
hari,  at  nagbalik  ng  salita  sa  hari,  at 
nagsabing :  Tinuyo  ng  iyong  mga  ling- 
kod  ang  salapi  na  nasumpungan  sa  bahay, 
at  ibinigay  sa  kamay  ng  mga  mangagawa 
na  siyang  tumitingin  ng  gagawin  sa  bahay 
ng  Panginoon.  10  At  isinaysay  ni  Sa- 
fan na  kalihim,  sa  hari  na  sinabing :  Si 
Hilkias  na  sacerdote  ay  nagbigay  sa  akin 
ng  isang  libro.  11  At  binasa  ni  Safan  sa 
harap  ng  hari.  At  nangyari,  ng  marinig 
ng  hari  ang  mga  salita  ng  libro  ng  kau- 
tusan, na  kaniyang  hinapak  ang  kaniyang 
mga  suot.  12  At  ang  hari  ay  nag-utos  kay 
Hilkias  na  sacerdote,  at  kay  Ahikam  na 
anak  ni  Safan,  at  kay  Akbor  na  anak  ni 
Mikaya,  at  kay  Safan  na  kalihim,  at  kay 
Asaya  na  lingkod  ng  hari,  na  sinabing : 
13  Kayo'y  yumaon,  isanguni  ninyo  sa  Pa- 
nQinoon,  ako  at  ang  bayan,  at  ang  boong 
Juda,  tungkol  sa  mga  salita  ng  librong  ito 
na  nasumpungan  :  saymgka't  malaki  ang 
pag-iinit  ng  Pakgikoon  na  nabuhos  sa 
atin,  sapagka't  hindi  dininig  ng  ating  mga 


magulang  ang  mga  salita  ng  librong  ito, 
upang  gawin  ang  ayon  sa  lahat  na  nasu- 
sulat  tungkol  sa  atin.  14  Sa  gayo'y  si 
Hilkias  na  sacerdote,  at  si  Ahikam,  at  si 
Akbor,  at  si  Safan,  at  si  Asaya,  ay. napa- 
roon kay  Hulda  na  profetisa,  na  asawa  ni 
Sallum  na  anak  ni  Tikva  na  anak  ni 
Harhas,  na  tagapamahala  ng  kasuotan; 
(siya  nga'y  tumatahan  sa  Jerusalem  sa 
ikalawang  bahagi ;)  at  sila^y  nakipa^-san- 
gunian  sa  kaniya.  15  At  sinabi  niya  sa 
kanilang:  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOON,  ng  Dios  ng  Israel :  Saysayin  ninyo 
sa  lalaki  na  nagsugo  sa  inyo  sa  aking: 
16  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  :  Na- 
rito,  ako'y  magdadala  ng  kasam-an  sa 
lugar  na  ito,  at  sa  mga  mananahan  dito, 
lahat  na  salita  ng  libro  na  nabasa  ng  hari 
sa  Juda :  17  sapagka't  kanilang  pinaba- 
yaan  ako,  at  nagsunog  ng  kamanyan  sa 
ibang  mga  dios,  upang  ipamungkahi  nila 
ako  sa  galit  ng  lahat  na  gawa  ng  kanilang 
mga  kamay :  kaya't  ang  aking  pag-iinit 
ay  nabuhos  sa  lugar  na  ito,  at  hindi  ma- 
papatay.  18  Nguni't  sa  hari  sa  Juda,  na 
nagsugo  sa  inyo  upang  mag-usisa  sa  Pa- 
KGiNOON,  ganito  ang  sasabihin  ninyo  sa 
kaniya :  Ganito  ang  sabi  ng  PakQinoon, 
ng  bios  ng  Israel:  Tungkol  sa  mga 
salita  na  iyong  narinig,  19  sapagka't  ang* 
iyong  puso  ay  malambot,  at  ikaw  ay  nagpa- 
kababa  sa  harap  ng  Panginoon,  ng  iyong 
marinig  ang  aking  sinalita  laban  sa  lugar 
na  ito,  at  laban  sa  mga  mananahan  dito 
na  sila'y  magiging  kagibaan,  at  sumpa,  at 
hinapak  mo  ang  iyong  kasuotan,  at  umiyak 
sa  harap  ko  :  dininig  naman  kita,  sabi  ng 
PanGinoon.  20  Kaya^t  narito,  pipisanin 
kita  sa  iyong  mga  magulang,  at  ikaw  ay 
mapipisan  sa  iyong  libingan  na  payapa,  at 
hindi  makikita  ng  iyong  mga  mata  ang 
lahat  ng  kasam-an  na  ajing  dadalhin  sa 
lugar  na  ito.  At  sila'y  nagbalik  ng  salita 
sa  hari. 

OO  At  ang  hari  ay  nagsugo,  at  pinisan 
^O  nila  sa  kaniya  ang  lahat  na  matau- 
da  sa  Juda,  at  sa  Jerusalem.  2  At  sumam- 
pa  ang  hari  sa  bahay  ng  Panginoon,  at 
ang  lahat  na  lalaki  sa  Juda,  at  ang  lahat 
na  mananahan  sa  Jerusalem  na  kasama 
niya,  at  ang  mga  sacerdote,  at  ang  mga 
profeta,  at  ang  boong  bayan,  maliit  at 
gayon  din  ang  malaki :  at  kanilang  binasa 
sa  kanilang  mga  pakinig  ang  lahat  na  sa- 
lita ng  libro  ng  tipan  na  nasumpungan  sa 
bahay  ng  Panginoon.  s  At  ang  hari  ay 
tumayo  sa  tabi  ng  haligi,  at  gumawa  ng 
tipan  sa  harap  ng  Panginoon,  upang  lu- 


406 


II.  MGA  HAEI. 


23.  3 


makad  ng  ayon  sa  Panginook,  at  upang 
ingatan  ang  kaniyang  niga  ntos,  at  ang 
kaniyang  mga  patotoo,  at  ang  kaniyang 
mga  palatuntunan,  ng  boong  pnso  at  rig 
boong  kaluliiaj  upang  tuparin  ang  mga 
fialita  ng  tipang  ito  na  nasusulat  sa  librong 
ito :  at  ang  boong  bayan  ay  tumatayo  sa 
tipan.  4  At  inutusan  ng  hari  si  Hilkias 
na  dakilang  sacerdote,  at  ang  mga  sacer- 
dote  sa  ikalawang  hanay,  at  ang  mga 
tagapag-ingat  ng  pintnan,  na  ilabas  sa 
templo  ng  Pa2sginoon  ang  lahat  na  mga 
kasangkapan  na  mga  ginawa  para  kay 
Baal,  at  para  sa  Asliera,  at  para  sa  laliat 
na  3mkbo  sa  langit ;  at  kaniyang  mga 
siiiunog  sa  labas  ng  Jerusalem  sa  mga  pa- 
rang ng  Kidron,  at  dinala  ang  mga  abo 
noon  sa  Bet-el.  5  At  kaniyang  mga  ibi- 
nagsak  ang  mga  sacerdote  ng  mga  idolo 
i.-a  mga  inihalal  ng  mga  hari  sa  Juda  na 
riagpasunog  ng  kamanyan  sa  mga  nrntaas 
na  Ingar  sa  mga  cindad  sa  Juda,  at  sa 
mga  lugar  na  nasa  palibot  ng  Jerusalem  ; 
jxiti  silang  nagsusunog  ng  kamanyan  kay 
Baal,  sa  araw,  at  sa  buan,  at  sa  mga  tala, 
at  sa  iahat  na  hukbo  sa  langit.  G  At  ka- 
niyang inilabas  ang  Asiiera  sa  bahay  ng 
Pakginoox,  sa  labas  ng  Jerusalem  sa 
batis  ng  Kidron,  at  sinunog  sa  batis  ng 
"Kidron,  at  dinikdik  na  pino  sa  pukpok, 
at  iniliagis  ang  mga  pukpok  doon  sa 
libingan  ng  karaniwang  bayan.  7  At 
kaniyang  ibinagsak  ang  mga  bahay  ng 
mga  sodomita,  na  nasa  bahay  ng  Paxgi- 
JsooiN,  na  pinagtataliian  ng  mga  tabing  ng 
mga  babaye  para  sa  Ashera.  8  At  dinala 
ang  lahat  na  mga  sacerdote  mula  sa  mga 
ciuclad  ng  Juda,  at  dinumhan  ang  mga 
mataas  na  lugar,  sa  pinagsusunugan  ng 
mga  sacerdote  ng  kamanyan,  mula  sa 
Geba  hangang  sa  Becr-seba  ;  at  kaniyang 
ibinagsak  ang  mga  mataas  na  lugar  ng 
mga  pintuang-daan  na  nasa  })asukan  ng 
pintuang-daan  ni  Josue,  r.a  gobernador  sa 
ciudad,  na  nasa  kaliwa  ng  pasukan  sa 
pintuang-daan  ng  ciudad.  9  Gayon  ma'y 
ang  mga  sacerdote  sa  mga  mataas  na 
lugar  ay  hindi  sumampa  sa  altar  ng  Pa- 
KGINOON  sa  Jerusalem,  kungdi  sila'y  ku- 
main  ng  tinapay  na  walang  levadura  sa 
gitna  ng  kanilang  mga  kapatid.  10  At 
kaniyang  dinumhan  ang  Tofet,  na  nasa 
libis  ng  mga  anak  ni  Hinnom,  upang  huag 
paraanin  ng  sino  man  ang  kaniyang  anak 
na  lalaki  o  babaye  sa  apoy  sa  Molek. 
1.1  x\t  kaniyang  inalis  ang  mga  kabayo  na 
mga  ibinigay  ng  hari  so  Juda  sa  araw,  sa 
pasukan  ng  bahay  ng  PAsGrsOON,  sa  si- 


ping  ng  silid  ni  Natan-melek  na  kamarero, 
na  nasa  looban ;  at  sinunog  niya  ng  apoy 
ang  mga  karro  ng  ara\Y.  12  At  ang  mga 
altar  na  nasa  pulupo  ng  mataas  na  silid 
ni  Ahaz,  na  ginawa  ng  mga  hari  sa  Juda, 
at  ang  mga  altar  na  ginawa  ni  l^Ianases 
sa  dalawang  looban  ng  bahay  ng  Pangi- 
KOOX,  mga  ibinagsak  ng  hari,  at  mga 
iginiba  mula  roon,  at  inihagis  ang  alabok 
ng  mga  yaon  sa  batis  ng  Kidron.  13  At 
ang  mga  mataas  na  lugar  na  nasa  harap 
ng  Jerusaleju,  na  nasa  kanan  ng  bundok 
ng  kapahamakan,  na  itinayo  ng  baring 
Solomon  para  kay  Astoret,  na  kasuklam- 
snklam  ng  mga  Zidonio,  at  para  kay 
Kemos  na  kasuklamsuklam  ng  Moab,  at 
para  kay  Milkom  na  kasuklamsuklam  ng 
mga  anak  ni  Amnion,  dinumhan  ng  hari. 
14  At  kaniyang  pinagpirapiraso  ang  mga 
haligi,  at  pinutol  ang  mga  Ashera,  at 
pinuno  ang  kanilang  mga  lugar  ng  mga 
buto  ng  tawo.  15  Bukod  dito^y  ang  altar 
na  nasa  Bet-el,  at  ang  jnataas  na  lugar  na 
ginawa  ni  Jeroboam,  na  anak  ni  Nebat, 
na  nagpasala  sa  Israel,  ang  altar  na  yaon 
at  ang  mataas  na  lugar  ay  kaniyang 
ibinagsak ;  at  kaniyang  sinunog  ang  ma- 
taas na  lugar  at  dinikdik  na  pino  ng 
pamukpok,  at  sinunog  ang  Ashera.  16  At 
samantalang  pumipihit  si  Josias,  kani- 
yang tiniktikan  ang  mga  libingan  na 
mga  nasa  bundok ;  at  siya'y  nagsugo,  at 
kinuha  ang  mga  buto  sa  mga  libingan, 
at  mga  sinunog  sa  altar,  at  dinumhan, 
ayon  sa  salita  ng  Panginoon  na  inihayag 
ng  lalaki  ng  Bios,  na  siyang  naghayag 
ng  mga  bagay  na  ito.  17  Ng  magkaga- 
yo*y  kaniyang  sinabing  :  l  Anong  monu- 
mento  yaong  aking  nakikita  ?  At  isinay- 
say  ng  mga  lalaki  sa  ciudad  sa  kaniyang  : 
Siyang  libingan  ng  lalaki  ng  Dios,  na 
nangaling  sa  Juda,  at  inihayag  ang  mga 
bagay  na  ito  na  iyong  mga  ginawa  laban 
sa  altar  ni  Bet-el.  IS  At  kaniyang  sina- 
bing :  Bayaan  ninyo ;  huag  galawin  ng 
sino  man  ang  mga  buto  niya.  Sa  gayo'y 
binayaan  nila  ang  mga  buto  niya,  na 
kasama  ng  mga  buto  ng  profeta  na  nanga- 
ling sa  Samaria.  19  At  ang  lahat  na 
bahay  naman  eg  mga  mataas  na  lugar 
na  nasa  mga  ciudad  ng  Samaria,  na 
ginawa  ng  mga  hari  sa  Israel  upang 
mungkahiin  ang  FANOINOON  sa  gBMt, 
mga  inalis  ni  Josias,  at  ginawa  sa  mga 
yaon  ang  ayon  sa  lahat  na  mga  gawa  na 
kaniyang  ginawa  sa  Bet-cL  2t>  At  kani- 
yang pinatay  ang  lahat  na  sacerdote 
sa    mga    mataas    na    lugar    na    nangan- 


24.  4 


II.  MGA  HAEI. 


407 


doon,  sa  ibabaw  ng  mga  altar,  at  sinunog 
ang  mga  buto  Dg  mga  tawo  sa  mga 
yaon;  at  sij^a'y  nagbalik  sa  Jerusa- 
lem. 

21  At  iniutos  ng  liari  sa  boong  bay  an, 
na  sinabing:  IpagdiwaDg  ninyo  ang  pas- 
kua  sa  Panginoong  inyong  Dios  gay  a  ng 
nasusulat  sa  librong  ito  ng  tipan.  S2  Tu- 
nay  na  hindi  ipinagdiwang  ang  gayong 
paskua  mula  sa  mga  araw  ng  mga  hukom 
na  humatol  sa  Israel,  o  sa  lahat  ng  mga 
araw  man  ng  mga  liari  sa  Israel,  o  ng 
mga  hari  man  sa  Juda ;  23  kungdi  ng 
ikalabing  walong  taon  ng  baring  Josias 
ay  ipinagdiwang  ang  paskuang  ito  sa  Pa- 
kSinoon  sa  Jerusalem.  24  Bukod  dito^ 
sila  na  may  mga  espiritu  pitoniko,  at  ang 
mga  mangsasalamangka,  at  ang  mga  teraf, 
at  ang  mg^i  idolo,  at  ang  lahat  na  kasu- 
klamsuklam  na  natiktikan  sa  lupain  ng 
Juda,  at  sa  Jerusalem,  mga  inalis  ni  Jo- 
sias, upang  kaniyang  matupad  ang  mfa 
salita  ng  kautusan  na  nasusulat  sa  libro 
na  nasumpungan  ni  Hilkias  na  sacerdote 
sa  bahay  ng  Panginoon.  25  At  walang 
naging  hari  na  gaya  niya  na  una  sa  ka- 
niya,  na  bumalik  sa  Panginoon  ng  boong 
puso  niya,  at  ng  boong  kalulua  niya,  at 
ng  boong  kapangyarihan  niya,  ayon  sa 
boong  kautusan  ni  Moises;  o  may  nag- 
bangon  mang  sumunod  sa  kaniya  na  gaya 
niya.  26  Gayon  ma'y  ang  Panginoon 
ay  hindi  nagbalik  na  mula  sa  kabagsikan 
ng  kaniyang  malaking  pag-iinit,  na  ipi- 
nag-alab  ng  kaniyang  galit  laban  sa  Juda, 
dahil  sa  lahat  na  paraumungkahi  na  imi- 
nungkahi  ni  Manases  sa  kaniya.  27  At 
sinabi  ng  Pan(Jinoon  :  Akin  ding  baba- 
guhin  ang  Juda  sa  aking  paningin,  gaya 
ng  aking  pagkabago  sa  Israel,  at  aking 
itatakuil  ang  ciudad  na  ito  na  aking 
pinili,  ang  Jerusalem,  at  ang  bahay  na 
aking  pinagsabihang :  Ang  pangalan  ko'y 
doroon.  28  Ang  iba  nga  sa  mga  gawa 
ni  Josias,  at  ang  lahat  na  kaniyang  gina- 
wa,  ^di  ba  mga  nasusulat  sa  libro  ng  mga 
alaala  sa  mga  hari  sa  Juda?  29  Ng  mga 
kaarawang  ito  si  Faraon-neko  na  hari 
sa  Egipto  ay  sumampa  laban  sa  hari  sa 
Asiria  sa  ilog  Eufrates:  at  ang  haring 
Josias  ay  naparoon  laban  sa  kaniya;  at 
pinatay  niya  siya  sa  Megido,  ng  makita 
niya  siya.  30  At  dinala  siyang  patay  ng 
kaniyang  mga  lingkod  sa  isang  karro, 
mula  sa  Megido,  at  dinala  siya  sa  Jerusa- 
lem, at  inilibing  siya  sa  kaniyang  sariling 
libingan.  At  kinuha  ng  bayan  sa  lupain 
si  Jehoahaz  na  anak  ni  Josias,  at  pinahiran 


siya,  at  ginawa  siyang  hari  na  kahalili 
ng  kaniyang  ama. 

31  Si  Jehoahaz  ay  may  dalawang  puo't 
tatlong  taon  ng  siya'y  magpasimulang 
maghari ;  at  siya^y  nagharing  tatlong 
buan  sa  Jerusalem:  at  ang  pangalan 
ng  kaniyang  ina  ay  Hamutal  na  anak 
ni  Jeremias  na  taga  Libna.  32  At  ka- 
niyang ginawa  ang  masama  sa  paningin 
ng  PanQinoon  ayon  sa  lahat  na  gina- 
wa ng  kaniyang  mga  magulang.  S3  At 
inilagay  ni  Faraon-neko  siya  sa  panga- 
wan  sa  Ribla,  sa  lupain  ng  Hamat,  upang 
siya'y  huag  makapaghari  sa  Jerusalem; 
at  siningilan  ang  bayan  ng  isang  daang 
talentong  pilak,  at  isang  talentong  ginto. 
34  At  ginawa  ni  Faraon-neko  si  Eliakim 
na  anak  ni  Josias  na  hari  na  kahalili  ni 
Josias,  na  kaniyang  ama,  at  pinalitan  ang 
kaniyang  pangalan  ng  Jehoiakim :  nguni't 
kaniyang  dinala  si  Jehoahaz;  at  siya'y 
naparoon  sa  Egipto,  at  namatay  roon. 
85  At  ibinigay  ni  Jehoiakim  ang  pilak  at 
ginto  kay  Faraon ;  nguni't  kaniyang  pina- 
halagahan  ang  lupain  upang  magbigay  ng 
salapi  ayon  sa  utos  ni  Faraon :  kaniyang 
hiningi  ang  pilak  at  ginto  ng  bayan  ng 
lupain,  sa  bawa't  isa  ayon  sa  pagkahalaga 
tasa  sa  kaniya,  upang  ibigay  kay  Faraon- 
neko, 

36  Si  Jehoiakim  ay  may  dalawang  puo't 
limang  taon  ng  magpasimulang  maghari : 
at  siya^y  nagharing  labing  isang  taon  sa 
Jerusalem :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang 
ina  ay  Zebida  na  anak  ni  Pedaya  na  taga 
Euma.  37  At  siya'y  gumawa  ng  masama 
sa  paningin  ng  Panginooh,  ayon  sa  lahat 
na  ginawa  ng  l^aniyang  mga  magulang. 

2^1  Ng  kaniyang  mga  araw  ay  sumam- 
^  pa  si  Nebukadnezar  na  hari  sa 
Babilonia,  at  si  Jehoiakim  ay  naging  kani- 
yang alipin  na  tatlong  taon:  ng  magka- 
gayo'y  siya'y  nagbalik  at  nanghimagsik 
laban  sa  kaniya.  2  At  ang  Panginoon 
ay  nagsugo  laban  sa  kaniya  ng  mga  pulu- 
tong  ng  mga  Kaldeo,  at  ng  mga  pulutong 
ng  mga  taga  Syria,  at  ng  mga  pulutong  ng 
mga  Moabita,  at  ng  mga  pulutong  ng  mga 
anak  ni  Ammon,  at  mga  sinugo  laban  sa 
Juda  upang  lipulin,  ayon  sa  salita  ng  Pa- 
nginoon, na  kaniyang  sinalita  sa  pama- 
mag-itan  ng  kaniyang  mga  lingkod  na 
mga  profeta.  3  Tunay  na  sa  utos  ng  Pa- 
nginoon ay  dumating  ito  sa  Juda,  upang 
baguhin  sila  sa  kaniyang  paningin,  dahil 
sa  mga  kasalanan  ni  Manases,  ayon  sa 
lahat  niyang  ginawa ;  4  at  dahil  naman 
sa  walang  salang  dugo  na  kaniyang  ibi- 


408 


II.  MGA  HAKI. 


24.  4 


nubo:  sapagka't  kaiiiyang  piiumo  aug 
Jerusalem  ng  walang  salang  diigo  :  at  hin- 
di  pinatawad  ng  Panginoon.  5  Ang 
iba  nga  sa  mga  gawa  ni  Jehoiakim,  at  ang 
lahat  nijang  ginawa,  id'i  ba  mga  nasusiilat 
sa  libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari  sa 
Jada  ?  6  Sa  gaya'y  natulog  si  Jehoiakim 
na  ka-sama  ng  kaniyang  mga  magulang:  at 
si  Jehoiakim  na  kaniyang  anak  ay  naghari 
na  kahalili  niya.  7  A  t  ang  liari  sa  Egipto 
ay  hindi  na  nagbalik  pa  mula  sa  kaniyang 
liipain:  sapagka't  sinakop  ng  hari  sa  Ba- 
bilonia,  mula  sa  batis  ng  Egipto  hangang 
sa  ilog  Eufratesj  lahat  na  nauukol  sa  han 
sa  Egipto. 

8  Si  Jehoiachin  ay  may  labing  walong  ta- 
on  ng  siya'y  magpasimulang  maghari ;  at  si- 
ya'y  naghari  sa  Jerusalem  na  tatlong  buan: 
at  ang  pangalan  ng  kaniyang  ina  ay  Ne- 
husta  na  anak  na  babaye*  Elnatan  na  taga 
Jerusalem.     9  At  siyaV  gumawa  ng  ma- 
sama  sa  paningin  ng  Panginoon,  ayon  sa 
lahat  na  ginawa  ng  kaniyang  ama.    io  Ng 
panahong    yaoV    ang    mga    lingkod    ni 
Nebukadnezar,  na  hari  sa  Babilonia  ay 
sumampa  sa  Jerusalem,  at  ang  ciudad  ay 
nakulong.     11  At  Nebukadnezar,  na  hari 
sa  Babilonia  ay  naparoon  sa  ciudad,  sa- 
raantalang  ang  kaniyang  mga  lingkod  ay 
nakukulong  ;     12  at  nilabas  ni  Jehoiachin 
na  hari  sa  Juda  ang  hari  sa  Babilonia, 
niya,  at  ng  kaniyang  ina,  at  ng  kaniyang 
mga  lingkod,  at  ng  kaniyang  mga  pangulo, 
at  ng  kaniyang  mga  oficial :  at  kinuha  siya 
ng  hari  sa  Babilonia  sa  ika walong  taon 
ng  kaniyang  paghahari.    13  At  dinala  niya 
mula  roon  ang  lahat  na  mga  kayamanan 
ng   bahay  ng   Panginoon,  at   ang   mga 
kayamanan  ng  bahay  ng  hari,  at  pinag- 
pirapiraso   ang    lahat    na    kasangkapang 
ginto  na  ginawa  ng   haring  Solomon   sa 
templo  ng  Panginoon,  gaya  ng  sinabi  ng 
Panginoon.     14  At  kaniyang  dinala  ang 
boong  Jerusalem,  at  ang  lahat  na  pangulo, 
at  ang  lahat  na  makapangyarihang  lalaki 
na  may  tapang,  sampuong  libong  bihag, 
at  ang  lahat  na  mangagawa  at  mangba- 
bakal ;  w^alang  nalabi  liban  sa  mga  pina- 
kadukha    sa    bayan   ng    lupain.  "   15  At 
dinala  niya  si  Jehoiachin  sa  Babilonia  ;  at 
ang  ina  ng  hari,  at  ang  mga  asawa  ng 
hari,  at  ang  kaniyang  mga  oficial,  at  ang 
mga   pinakamahal   sa   lupain,   ay   dinala 
niya  sa  pagkabihag  sa  Babilonia  mula  sa 
Jerusalem.      16  At  ang  lahat  na  maka- 
pangyarihang lalaki,  pitong  libo,  at  ang 
mga  mangagawa  at  ang  mga  mangbabakal 
na  isang  libo,  lahat  na  sa  kanila  av  ma- 


lakas  at  matalino  sa  pakikipagbaka,  mga 
dinalang  bihag  sa  Babilonia  ng  hari. 
17  At^  ginawa  ng  hari  sa  Babilonia  na 
hari  si  Matanias  na  kapatid  ng  kani\^ang 
ama  na  kahalili  niya,  at  binagc*  ^ng  kani- 
yang pangalan  ng  Zedekias. 

18  Si  Zedekias  ay  dalawang  puo't  isang 
taon  ng  magpasimulang  maghari ;  at  siya'y 
nagharing  labing  isang  taon  sa  Jerusalem': 
at  ang  pangalan  ng  kaniyang  ina  ay  Ha- 
mutal  na  anak  ni  Jeremias  na  taga  Libna. 
19  At  siya'y  gumawa  ng  masama  sa  pa- 
ningin ng  Panginoon,  ayon  sa  lahat  na 
ginawa  ni  Jehoiakim.  so  Sapagka't  sa  pa- 
mamag-itan  ng  galit  ng  Panginoon  av 
nangyari  sa  Jerusalem  at  sa  Juda,  han- 
gang sa  kaniyang  mga  itinaboy  sa  kani- 
yang harap:  at  si  Zedekias  ay  nanghi- 
magsik  laban  sa  hari  sa  Babilonia. 

2^  At  nangyari  sa  ikasiam  na  taon  ng 
^  kaniyang  paghaliari  -sa  ikasam- 
puong  buan  sa  ikasampuong  araw  ng 
buan,  na  si  Nebukadnezar  na  hari  sa 
Babilonia  ay  naparoon,  siya  at  ang  boo 
niyang  kav*'al,  laban  sa  Jerusalem,  at 
nagtayo  ng  kampamento  laban  doon ;  at 
nagtayo  sila  ng  mga  kuta  laban  doon  sa 
palibot.  2  Sa  gayo'y  nakulong  ang  ciu- 
dad hangang  sa  ikalabing  isang  taon  ng 
haring  Zedekias.  3  Ng  ikasiam  na  araw 
ng  ikacqoat  na  buan  ang  kagutom  av 
lumala  sa  ciudad,  na  ano  pa't  walang 
tinapay  para  sa  bayan  ng  lupain.  4  Ng 
magkagayo'y  gumawa  ng  isang  butas  sa 
kuta  ng^  ciudad,  at  ang  lahat  na  lalaking 
pangbaka  ay  tumakas  ng  kinagabihan  sa 
daan  ng  pintuang-daan  sa  pag-itan  ng 
dalawang  kuta,  na  nasa  siping  ng  halama- 
nan  ng  hari :  (ang  mga  Kaldeo  nga  ay 
laban  sa  ciudad  sa  palibot :)  at  ang  hik 
ay  yumaon  sa  daan  ng  Araba.  5  Nguni't 
hinabol  ng  kawal  ng  mga  Kaldeo  ang 
hari,  at  inabutan  nila  siya  sa  mga  kapa- 
tagan  ng  Jeriko :  at  ang  boo"  niyang 
kawal  ay  nangalat  sa  kaniya.  6  Ng  mag- 
kagayoS'  kinuha  nila  ang  hari,  at  isinam- 
pa  nila  siya  sa  hari  sa  Babilonia  sa 
Kibla;_at  sila'y  nagbigay  ng  kahatulan 
sa  kaniya.  7  At  kanilang  pinatay  ang 
mga  anak  ni  Zedekias,  sa  harap  ng  kani- 
yang mga  mata,  at  inukit  ang  mga  mala 
ni  Zedekias,  at  siyaV  ipinangaw,  at  dinala 
siya  sa  Babilonia. 

8  Ng  ikalimang  buan  nga,  ng  ikapitong 
araw  ng  buan,  na  siyang  ikalabing  siam 
na  taon  ng  haring  Nebukadnezar,  na 
hari  sa  Babilonia,  naparoon  si  Nebuzara- 
dan  na  kapitan  ng  buntay,  na  lingkod  ng 


25.  SO 


II.  MGA  HAEI. 


409 


hari  sa  Bibilonla,  sa  Jerusalem :  9  at 
kaniyang  sinunog  ang  bahay  ng  Pangi- 
NOON,  at  ang  bahay  ng  hari ;  at  ang  lahat 
na  bahay^  sa  Jerusalem,  bawa't  malaking 
bahay,  sinunog  niya  ng  apoy.  10  At 
ibinagsak  ang  mga  kuta  ng  Jerusalem  sa 
palibot,  ng  boong  kawal  ng  mga  Kaldeo, 
na  mga  misa  kapitan  ng  bantay.  11  At 
ang  nalabi  sa  bayan  na  naiwan  sa  ciudad, 
at  yaong  mga  humilig,  na  humilig  sa 
hari  sa  Babilonia,  at  ang  labi  sa  karami- 
han,  dinalang  bihag  ni  Nebuzaradan  na 
kapitan  ng  bantay.  12  Nguni't  iniwan 
ng  kapitan  ng  bantay  ang  mga  pinaka- 
dukha  sa  lupain  upang  maging  mag-uuvas 
at  magbukukid.  13  At  ang  mga  haliging 
tanso  na  nasa  bahay  ng  PanQinoon,  at 
ang  mga  tungtungan  at  ang  dagat  na 
tanso  na  nasa  bahay  ng  PanSinoon,  ay 
pinagpirapiraso  ng  mga  Kaldeo,  at  dina- 
la  ang  tanso  sa  Babilonia.  14  At  ang 
mga  paliok,  at  ang  mga  pala,  at  ang 
mga  gunting,  at  ang  mga  panandok  at 
ang^  lahat  na  kasangkapan  na  tanso  na 
kanilang  ipinamamahala,  kanilang  dina- 
la.  15  At  ang  mga  apuyan,  at  ang  mga 
mankok;  na  ang  sa  ginto,  ay  ginto,  at 
ang  sa  pilak  ay  pilak,  dinala  ng  kapitan 
Dg  bantay.  l«  Ang  dalawang  haligi,  ang 
dagat,  at  ang  mga  tungtungan,  na  ginawa 
ni  Solomon  para  sa  bahay  ng  Pan^inoon  ; 
ang  tanso  ng  lahat  ng  mga  kasangkapang 
ito  ay  walang  timbang.  17  Ang  taas  ng 
isang  haligi  ay  labing  walong  siko,  a»t^ 
isang  kapitel  na  tanso  ang  nasa  ibabaw 
noon :  at  ang  taas  ng  kapitel  ay  tatlong , 
siko ;  na  yaring  lambat  at  mga  granada  sa 
ibabaw  ng  kapitel  sa  palibot  lahat  ay 
tanso;  at  raayroong  gaya  ng  mga  ito  ang 
ikalawang  haligi  na  yaring  lambat.  18  At 
kinuha  ng  kapitan  ng  bantay  si  Seraya 
na  dakilang  sacerdote,  at  si  Zefanias  na 
ikalawang  sacerdote,  at  ang  tatlong  taga- 
tanod  ng  pintuan:  19  at  sa  ciudad  ay 
kumuha  siya  ng  isar^g  puno  na  inilagay 
sa  mga  lalaking  pangbaka;  at  limang  la- 
laki  sa  kanila  na  nakakita  ng  mukha  ng 
hari,  na  mga  nasumpungan  sa  ciudad ;  at 
ang  kalihim,  ang  kapitan  ng  hukbo,  na 
nagpisan  ng  bayan  ng  lupain ;  at  anim  na 
puong  lalaki  ng  bayan  ng  lupain,  na  mga 
nasumpungan  sa  ciudad.  20  At  kinuha 
sila  ni  Nebuzaradan  na  kapitan  ng  ban- 
tay, at  dinala  sila  sa  hari  sa  Babilo- 
nia sa  llibla.  21  At  sinugatan  sila  ng 
hari"  sa  Babilonia,  at  pinatay  sila  sa  Ki- 


bla,  sa  lupain  ng  Hamat.  Sa  gayo'y  dinala 
si  Juda  na  bihag  mula  sa  kaniyang  lu- 
pain. 22  At  tungkol  sa  bayan  na  naiwan 
sa  lupain  ng  Juda,  na  iniwan  ni  Nebukad- 
nezar  na  hari  sa  Babilonia,  sa  mga 
yaon  ay  kaniyang  ginawang  gobernador 
si  Gedelias  na  anak  ni  Ahikam,  na  anak 
ni  Safan. 

23  Ng  marinig  nga  ng  lahat  ng  kapitan 
ng  mga  katibayan,  nila,  at  ng  kanilang 
mga  lalaki,  na  ginawang  gobernador  si 
Ged alias  ng  hari  sa  Babilonia,  sila'y  na- 
paroon  kay  Gedalias  sa  Mizpa,  si  Ismael 
na  anak  ni  Netanias,  at  si  Johanan  na 
anak  ni  Karea,  at  si  Seraya  na  anak  ni 
Tanhumet,  na  Netofatite,  at  si  Jaazanias 
na  anak  ni  Maukateo,  sila  at  ang  kani- 
lang mga  lalaki.  24  At  si  Gedalias  ay 
sumumpa  sa  kanila  at  sa  kanilang  mga 
lalaki,  at  nagsabi  sa  kanilang:  Kayo'y 
huag  matakot  dahil  sa  mga  lingkod  ng 
mga  Kaldeo:  tumahan  kayo  sa  lupain, 
at  kayo'y  maglingkod  sa  hari  sa  Babilonia, 
at  maging  mabuti  sa  inyo.  25  Nguni^t 
nangyari  ng  ikapitong  buan,  na  si  Ismael 
na  anak  ni  Netanias,  na  anak  ni  Elisama, 
na  mula  sa  binhing  hari,  at  sampuong 
lalaki  na  kasama  niya,  ay  naparoon,  at 
sinugatan  si  Gedalias,  na  ano  pa*t  nama- 
tay,  at  ang  mga  Judio  at  ang  mga  Kal- 
deo, na  mga  kasama  niya  sa  Mizpa. 
26  At  ang  boong  bayan,  maliit  at  gayon 
din  ang  malaki,  at  ang  mga  kapitan  ng 
mga  katibayan,  nagbangon,  at  naparoon 
sa  Egipto:  sapagka*t  sila'y  natakot  sa 
mga  Kaldeo. 

27  At  nangyari,  ng  ikatatlong  puo*t  pi- 
tong  taon  ng  pagkabihag  ni  Jehoiacliin  na 
hari  sa  Juda,  sa  ikalabing  dalawang  buan, 
ng  ikadalawang  puo*t  pitong  araw  ng 
buan,  na  si  Evil-merodak  na  hari  sa  Babi- 
lonia, sa  taon  na  siya'y  magpasimulang 
maghari,  ay  itinaas  ang  ang  ulo  ni  Je- 
hoiakin  na  hari  sa  Juda  sa  bilangnan; 
28  at  siya'y  nagsalita  na  may  magandang 
kalooban  sa  kaniya,  at  inilapag  ahg  kani- 
yang luklukan  sa  itaas  ng  luklukan  ng  mga 
hari  na  kasama  niya  sa  Babilonia.  29  At 
kaniyang  pinalitan  ang  kaniyang  damit 
na  pagkabihag,  at  kumain  ng  tinapay  sa 
harap  niya  na  palagi  sa  lahat  ng  araw 
ng  kaniyang  buhay.  so  At  tungkol  sa 
limos  sa  kaniya,  may  palaging  limos  na 
ibinibigay  sa  kaniya  sa  ganang  hari,  ba- 
wa't  araw^iy  isang  bahagi,  lahat  ng  araw 
ng  kaniyang  buhay. 


ANG   UNANG   LIBEO    NG 

MOA  KRONIKA. 


I  Si  Adam,  si  Set,  si  Enos ;  2  si  Kenan, 
1  si  Mabalalel,  si  Jared  ;  3  si  Enok,  si 
Metusale,  si  Lamek ;  4  si  Noa,  si  Sem, 
si  Ham,  at  si  Jafet. 

5  Ang  mga  anak  ni  Jafet ;  si  Goraer, 
at  si  Magog,  at  si  Madai,  at  si  Javan,  at 
si  Tubal,  at  si  Mesek,  at  si  Tiras.  6  At 
ang  mga  anak  ni  Gomer ;  si  Askenaz,  at 
si  Dipat,  at  si  Togarma.  7  At  ang  mga 
anak  ni  Javan ;  si  Elisa,  at  si  Tarsis,  si 
Kitim  at  si  Kodanim. 

8  Ang  mga  anak  ni  Ham  ;  si  Kus  at  si 
Mizraim,  si  Put  at  si  Kanaan.  9  At  ar.g 
mga  anak  ni  Kus :  si  Seba,  at  si  Jlavila, 
at  si  Sabta,  at  si  Baama,  at  si  Sabteka. 
At  ang  mga  anak  ni  Baama ;  si  Seba,  at 
si  Dedan.  10  At  ipinanganak  ni  Kus  si 
Nirarod  ;  siya  ang  nagpasimulang  naging 
makapangyarihan  sa  lupa.  11  At  ipina- 
nganak ni  Mizraim  si  Ludira,  at  si  Ana- 
mim,  at  si  Leliabim,  at  si  Naftuhim, 
12  at  si  Patrusim,  at  si  Kasluhim,  (na 
pinangalingan  ng  mga  Filisteo),  at  si  Kaf- 
torira.  13  At  ipinanganak  ni  Kanaan  si 
Zidon,  na  l^aniyang  panganay,  at  si  Het; 
14  at  ang  Jebuseo,  at  ang  Amorreo,  at 
ang  Gergasao ;  15  at  ang  Hiveo,  at  ang 
Arkeo,  at  ang  Sineo  ;  16  at  ang  Arvadeo, 
at  ang  Zemareo,  at  ang  Ilaniateo. 

17  Ang  mga  anak  ni  Sem  ;  si  Elam,  at 
si  Assur,  at  si  Arpaksad  at  si  Lud,  at  si 
.Aram,  at  si  Uz,  at  si  Hul,  at  si  Geter,  at 
si  Mesek.  1 8  At  ipinanganak  ni  Arpaksad 
si  Sela,  at  ipinanganak  ni  Sela  si  Eber. 
19  At  kay  Eber  ay  ipinanganak  ay  dala- 
wang  lalaki :  ang  pangalan  ng  isa'y  Peleg ; 
sapagka't  sa  kaniyang  mga  kaaravfan  ay 
nahati  ang  lupa  ;  at  ang  pangalan  ng  ka- 
niyang kapatid  ay  Joktan.  20  At  ipi- 
nanganak ni  Joktan  si  Almodad,  at  si 
Selef,   at  si   Hazarmavet,   at    si  Jerah ; 

21  at  si  Hadoram,  at  si  Uzal,  at  si  Dikla ; 

22  at  si  Ebal,  at  si  Abimael,  at  si  Seba ; 

23  at  si  Ofir  ;  at  si  Havilah,  at  si  Jobab. 
Lahat  ng  ito^y  mga  anak  ni  Joktan. 

24  Si  Sem,  si  Arpaksad,  si  Selah ;  25  si 
Eber,  si  Peleg,  si  Ben :  28  si  Serug  si 
Is  ahor,  si  Terah  ;  27  si  Abram,  (na  siyang 
Abraham.)  28  Ang  mga  anak  ni  Abra- 
ham :  si  Tsaak,  at  si  Ismael. 

^9  Ito   ang   kanilang    liiga    laiii ;    ang 


panganay  ni  Ismael,  si  Nebayot ;  saka  si 
Kedar,  at  si  Adbeel,  at  si  Mibsam,  30  si 
Misma,  at  si  Damah,  si  Massa  ;  si  Hadad, 
at  si  Teraa,  31  si  Jetur,  si  Nafis,  at  si 
Kedemah.     Ito  ang  mga  anak  ni  Ismael. 

32  At  ang  mga  anak  ni  Keturah,  na  ba- 
baye  ni  Abraham  :  kaniyang  ipinanganak 
si  'Zimran,  at  si  Joksan,  at  si  Medan,  at 
si  Midian,  at  si  Isbak,  at  si  Suah.  At 
ang  mga  anak  ni  Joksan ;  si  Seba,  at  si 
Dedan.  33  At  ang  mga  anak  ni  Midian  ; 
si  Efa,  at  si  Efer,  at  si  Hanok,  at  si  Abida, 
at  si  Eldaa.  Lahat  i  g  ito^y  mga  anak  ni 
Ketura. 

34  At  ipinanganak  ni  Abraham  silsaak. 
Ang  mga  anak  ni  Isaaic ;  si  Esau,  at  si  Is- 
rael. 

33  Ang  mga  anak  ni  Esau ;  si  Elifaz,  si 
Beuel,  at  si  Jeus,  at  si  Jalam,  at  si  Kora. 
36  Ang  mga  anak  ni  Elifaz;  si  Teman,  at 
si  Omar,  si  Zefi,  at  si  Gatam,  si  Kenaz,  at 
si  Timna,  at  si  Amalek.  37  Ang  mga 
anak  ni  Beuel ;  si  Nahat,  si  Zera,  si  Sama, 
at  si  Miza.  38  At  ang  mga  anak  ni  Seir: 
si  Lotan,  at  si  Sobal,  at  si  Zibeon,  at  si 
Ana,  at  si  Dison,  at  Ezer,  at  si  Disan. 
39  At  ang  mga  anak  ni  Lotan;  si 
Hori,  at  si  Homam :  at  si  Timma  ay  ka- 
patid na  babaye  ni  Lotan.  40  Ang 
mga  anak  ni  Sobal;  si  Allan,  at  si 
Manahat,  at  si  Ebal,  si  Sefi  at  si 
Onam.  At  ang  mga  anak  ni  Zibeon;  si 
Aya  at  si  Ana.  41  Ang  mga  anak  ni 
Ana :  si  Dison.  At  ang  mga  anak^  ni  Di- 
son ;  si  Hararan,  at  si  Esban,  at  si  Itran 
at  si  Keran.  43  Ang  mga  anak  ni  Ezer ; 
si  Bilhan,  at  si  Zaavan,  at  si  Jaakan.  Ang 
mga  anak  ni  Disan ;  si  Uz  at  si  Aran. 
43  Ang  mga  ito  nga  ang  mga  hari  na  nag- 
hari  sa  lupain  ng  Edom  bago  naghari  ang 
sino  mang  hari  sa  mga  anak  ng  Israel ;  si 
Bela  na  anak  ni  Beor :  at  ang  pangalan 
ng  kaniyang  ciudad  ay  Dinliaba.  44  At 
namatay  si  Bela,  at  si  Jobab  na  anak  ni 
Zera  sa  Bozra  ay  naghari  na  kahalili  niya. 
45  At  namatay  si  Jobab,  at  si  Husara  sa 
lupain  ng  mga  Temaneo  ay  naghari  na 
kahalili  niya.  46  At  namatay  si  Husam, 
at  si  Had  ad  na  anak  ni  Bed  ad  nasnmugat 
Ka  ]\Iidian  sa  ]  a  rang  ng  .^Joab,  naghari  na 
kahalili  niya  ;  at  ang  ])aiigalan  ng  kani- 


2.  35 


I.  MGA  KEONIKA. 


411 


yang  ciudad  ay  Avit.  47  At  namatay  si 
Hadad,  at  si  Samla  na  taga  Masreka  ay 
naghari  na  kalialili  niya.  48  At  nama- 
tay si  Samla,  at  si  Saul  na  taga  Kehobot 
sa  labi  ng  Ilog  ay  naghari  na  kahalili 
niya.  49  At  namatay  si  Saul,  at  si  Baal- 
hanan  na  anak  ni  Akbor  ay  naghari  na 
kahalili  niya.  50  At  namatay  si  Baal- 
lianan,  si  Hadad  ay  naghari  na  kahalili 
niya ;  at  ang  pangalan  ng  kaniyang  ciudad 
ay  Pai ;  at  ang  pangalan  ng  kaniyang  asa- 
wa  ay  Mehetabel,  na  anak  ni  Matred,  na 
anak  na  babaye  ni  Me-zahab.  51  At  na- 
matay si  Hadad.  At  ang  mga  pangulong 
sa  Edom  ay ;  ang  pangulong  Timna,  ang 
pangulong  Alia,  ang  pangulong  Jetet; 
52  ang  pangulong  Oholibama,  ang  pang- 
ulong Ela,  ang  pangulong  Pinon ;  53  ang 
pangulong  Kenaz,  ang  pangulong  Teman, 
ang  pangulong  Mibzar ;  54  ang  pangu- 
long Magdiel,  ang  pangulong  Irani.  Ito 
ang  mga  pangulong  sa  Edom. 

2  Ito  ang  mga  anak  ni  Israel ;  si  Ruben, 
si  Simeon,  si  Levi,  at  si  Juda,  at  si 
Isakar,  at  si  Zebulun ;  2  si  Dan,  si  Jose 
at  si  Benjamin,  si  ISTaptali,  si  Gad,  at  si 
Aser. 

S  Ang  mga  anak  ni  Juda ;  si  Er,  at  si 
Onan,  at  si  Sela ;  na  siyang  tatlong  ipina- 
nganak  sa  kaniya  ni  Bat-sua,  na  Kananea. 
At  sa  si  Er,  na  panganay  ni  Juda,  ay  masa- 
ma  mga  mata  ng  Panginoon  ;  at  pinatay 
niya  siya.  4  At  ipinanganak  sa  kaniya  ni 
Tamar  na  kaniyang  manugang  na  babaye 
si  Perez,  at  si  Zera.  Laliat  na  anak  ni 
Juda  ay  lima.  5  Ang  mga  anak  ni 
Perez ;  si  Hezron  at  si  Hamul.  6  At  ang 
mga  anak  ni  Zera ;  si  Zimri,  at  si  Etan,  at 
si  Heman,  at  si  Kalkol,  at  si  Dara :  lima 
silang  lahat.  7  At  ang  mga  anak  ni  Kar- 
mi ;  si  Akar,  na  mangbabagabag  ng  Israel, 
na  nagkamit  ng  pagsalangsang  sa  itinala- 
gang  bagay.  8  At  ang  mga  anak  ni  Etan ; 
si  Azaria?.  9  Ang  mga  anak  naman  ni 
Hezron,  na  mga  ipinanganak  sa  kaniya ; 
si  Jerameel,  at  si  Bam  at  si  Kelubai. 
10  At  ipinanganak  ni  Eam  si  Aminadab  ; 
at  ipinanganak  ni  Aminadab  si  Nason, 
na  pangulo  sa  mga  anak  ni  Juda ;  11  at  ipi- 
nanganak ni  Nason  si  Salma,  at  ipinanga- 
nak ni  Salma  si  Boaz ;  12  at  ipinanga- 
nak ni  Boaz  si  Obed,  at  ipinanganak  ni 
Obed  si  Jesse ;  13  at  ipinanganak  ni  Jesse 
ang  kaniyang  panganay  na  si  Eliab,  at  si 
Abinadab  ang  ikalawa,  at  si  Simea  ang 
ikatlo;  14  si  Netanel  ang  ikaapat,  si 
Radai  ang  ikalima ;  15  si  Ozem  ang 
ikaauim,  si  David  ang  ikapito  :    16  at  ang 


kanilang  mga  kapatid  na  babaye  ay  si 
Zeruaya  at  si  Abigail.  At  ang  mga  naging, 
anak  ni  Zeruaya ;  si  Abisai,  at  si  Joab,  at  si 
Asael,  tatlo.  17  At  ipinanganak  ni  Abi- 
gail si  Amasa :  at  ang  ama  ni  Amasa  ay  si 
Jeter  na  Ismaelita.  18  At  nagkaanak  si 
Kaleb  na  anak  ni  Hezron  kay  Azuba  na 
asawa  niyay  at  kay  Jeriot :  ito  ang  kani- 
yang mga  anak ;  si  Jeser,  at  si  Sobab,  at  si 
Ardon.  19  At  namatay  si  Azuba,  at 
kinuhang  asawa  ni  Kaleb  si  Efrat  na 
siyang  nanganak  kay  Hur  sa  kaniya. 
20  At  ipinanganak  ni  Hur  si  Uri,  at 
ipinanganak  ni  Uri  si  Bezalel.  21  At 
pagkatapos  ay  sumiping  si  Hezron  sa  anak 
na  babaye  ni  Makir  na  ama  ni  Gilead  ;  na 
siya  niyang  kinuhang  asawa  ng  siya'y  may 
anini  na  puong  taong  gulang ;  at  ipinanga- 
nak niya  si  Scgub  sa  kaniya.  22  At  ipi- 
nanganak ni  Segub  si  Jair,  na  nagkaroon 
ng  dalawang  puo*t  tatlong  ciudad  sa  lupain 
ng  Gilead.  23  At  kinuha  ni  Gesur  at  ni 
Aram  ang  mga  bayan  ni  Jair  sa  kanila, 
sampuo  ng  Kenat,  at  ang  mga  nayon 
noon,  anim  na  puong  ciudad.  Ijahat  ng 
itoV  mga  anak  ni  Makir  na  ama  ni  Gi- 
lead. 24  At  pagkatapos  na  namatay  si 
Hezron  sa  Kaleb-efrata,  ipinanganak  nga 
ni  Abija  na  asawa  ni  Hezron  sa  kaniya  si 
Asur  na  ama  ni  Tekoa.  25  At  ang  mga 
anak  ni  Jerameel  na  panganay  ni  Hezron 
ay  si  Bam  ang  panganay,  at  si  Buna,  at  si 
Oren,  at  si  Ozem,  si  Ahias.  26  At  si 
Jerameel  ay  nag-asawa  ng  iba,  na  ang 
pangalan  ay  Atara;  siya  ang  ina  ni 
Onam.  27  At  ang  mga  anak  ni  Ram  na 
panganay  ni  Jerameel  ay  si  Maaz,  at  si 
Jamin,  at  si  Eker.  28  At  ang  mga  na- 
ging anak  ni  Onam  ay  si  Saraai,  at  si 
Jada:  at  ang  mga  anak  ni  Samai;  si 
Nadab  at  si  Abisur.  29  At  ang  pangalan 
ng  asawa  ni  Abisur  ay  Abihail ;  at  ipi- 
nanganak niya  sa  kaniya  si  Ahban  at  si 
Molid.  30  At  ang  mga  anak  ni  Nadab ; 
si  Seled,  at  si  Apaim  :  nguni't  si  Seled  ay 
namatay  na  walang  anak.  31  At  ang 
mga  anak  ni  Apaim  ;  si  Isi.  At  ang  mga 
anak  ni  Isi,  si  Sesan,  At  ang  mga  anak 
ni  Sesan;  si  Ahlai.  32  At  ang  mga 
anak  ni  Jada,  na  kapatid  ni  Samai ;  si 
Jeter,  at  si  Jonatan :  at  si  Jeter  ay  na- 
matay na  walang  anak.  33  At  ang  mga 
anak  ni  Jonatan ;  si  Pelet,  at  si  Zaza. 
Ito  ang  mga  naging  anak  ni  Jerameel. 
34  Si  Sesan  nga  ay  hindi  nagkaanak  ng 
mga  lalaki,  kungdi  mga  babaye.  At  si 
Sesan  ay  may  isang  alipin  na  taga  Egipto, 
na  ang  pangalan  ay  Jarha.     35  At  pina- 


412 


I.  MGA  KEONIKA. 


2.  35 


pag-asawa  ni  Sesan  ang  kaniyang  anak  na 
babaye  kay  Jar  ha  na  kaniyang  alipin ; 
at  ipinanganak  niya  si  Altai  sa  kaniya. 
36  At  ipinanganak  ni  Altai  si  Nalan,  at 
ipinanganak  ni  Kalan  si  Zabad  ;  37  at 
ipinanganak  ni  Zabad  si  Eflal,  at  ipina^a- 
nak  ni  Efla)  si  Obed  ;  38  at  ipinanganak 
ni  Obed  si  Jehu,  at  ipinanganak  ni  Jehu 
si  Azarias ;  39  at  ipinanganak  ni  Azarias 
si  Helez,  at  ipinanganak  ni  Helez  si 
Eleasa  ;  40  at  ipinanganak  ni  Eleasa  si 
Sisniai,  at  ipinanganak  ni  Sismai  si  Sal- 
him  :  41  at  ipinanganak  ni  Salkim  si 
Jekamias,  at  ipinanganak  ni  Jekamias  si 
Elisama.  42  At  ang  niga  anak  ni  Kaleb 
na  kapatid  ni  Jerameel  ay  si  Mesa  na  ka- 
niyang panganay,  na  siyang  ama  ni  Zif; 
at  ang  mga  anak  ni  Maresa  na  ama  ni 
Hebron.  43  At  ang  mga  anak  ni  He- 
bron ;  si  Kora  at  si  Tapua,  at  si  Kekem, 
at  si  Sema.  44  At  ipinanganak  ni  Sema 
si  Eaham,  na  ama  ni  Jorkeam ;  at  ipi- 
nanganak ni  Rekem  si  Saniai.  45  At 
ang  anak  ni  Samai  ay  si  Maon ;  at  si 
Maon  ay  ama  ni  Bet-zur.  46  At  ipi- 
nanganak ni  Efa,  na  babaye  ni  Kaleb 
si  Haran,  at  si  Moza  at  si  Gazez :  at  ipi- 
nanganak ni  Haran  si  Gazez.  47  At  ang 
mga  anak  ni  Jahdai ;  si  Regem  at  si 
Jotam,  at  si  Gesan,  at  si  Pelet,  at  si  Efa, 
at  si  Saaf.  48  Ipinanganak  ni  Maaka,  na 
babaye  ni  Kaleb,  si  Seber  at  si  Tirhana. 

49  Ipinanganak  naman  niya  si  Saaf 
na  ama  ni  Madmana,  si  Seva  na  ama 
ni  Makbena  at  ama  ni  Gibea ;  at  ang 
anak   na   babaye   ni    Kaleb   ay  si  Aksa. 

50  Ito  ang  mga  naging  anak  ni  Kaleb  ;  na 
anak  ni  Hur,  na  panganay  ni  Efrala,  si 
Sobal  na  ama  ni  Kiriat-jearim ;  51  si 
Salma  na  ama  ni  Bet-lehem,  si  Haref,  na 
ama  ni  Bel-gader.  52  At  si  Sobal  na  ama 
ni  Kiriat-jearim  ay  nagkaanak ;  si  Haroe, 
ang  kalahati  ng  mga  Menuot.  53  At 
ang  mga  kasambahay  ni  Kiriat-jearim ; 
ang  mga  Itreo,  at  ang  mga  Puteo,  at  ang 
mga  Sumaleo,  at  ang  mga  Misraites ;  na 
mula  sa  kanila  ang  mp  i  Zoratita  at  ang 
mga  Estaolita.  54  A  ^,  mga  anak  ni 
Salraa ;  ang  Bet-lehem,  at  ang  mga  Neto- 
fatita,  ang  A  trot-bet- Joab,  at  ang  kala- 
hati ng  mga  Manahateo  na  mga  Zorita. 
55  At  ang  mga  kamag-anakan  ng  mga 
kalihim  na  tumalahan  sa  Jabez ;  ang  mga 
Tirateo,  ang  mga  Simeateo,  at  ang  mga 
Sukateo.  Ito  ang  mga  Keneo,  na  nagmula 
kay  Hamat,  na  ama  ng  bahay  ni  Bekab. 

3  Ang   mga   ito   nga  ang  mga  anak  ni 
David,  na  mga  ijvinanganak  sa  kaniya 


sa  Hebron :  ang  panganay  na  si  Amnon, 
kay  Ahinoam  na  Jezreelita ;  ang  ikala- 
wa^y  si  Daniel,  kay  Abigail  na  Karmelita ; 
2  ang  ikatloV  si  Absalom,  na  anak  ni 
Maaka  na  anak  na  babaye  ni  Talmai  na 
hari  sa  Gesur ;  ang  ikaapat  ay  si  Adonija- 
na  anak  ni  Haggit ;  3  ang  ikalima'y  si 
vSefatias  kay  Abilal ;  ang  ikaanini,  si 
Itream  kay  Egla  na  asawa  niya.  4  Anim 
ang  ipinanganak  sa  kaniya  sa  Hebron  ;  at 
doo^y  naghari  siyang  pitong  taon  at  anim 
na  buan :  at  sa  Jerusalem  ay  naghari 
siyang  tatlong  puo^t  tatlong  taon.  5  At 
ito  ang  mga  ipinanganak  sa  kaniya  sa 
Jerusalem:  si  Simea,  at  si  Sobab,  at  si 
Nalan,  at  si  Solomon,  apat,  ni  Bat-sua  na 
na  anak  na  babaye  ni  Amiel :  6  at  si 
Ibhar,  at  si  Elisama,  at  si  Elifelet ;  7  at 
si  Noga,  at  si  Nefeg,  at  si  Jafia ;  8  at  si 
Elisama,  at  si  Eliada,  at  si  Elifelet,  siam. 
9  Lahat  ng  ito'y  mga  naging  anak  ni 
David,  bukod  pa  ang  mga  anak  ng  mga 
babaye  ;  at  si  Tamar  ay  kaniyang  kapatid 
na  babaye.  lo  At  ang  anak  ni  Solomon  ay 
si  Rehoboam,si  Abijas  na  kaniyang  anak,  si 
Asa  na  kaniyang  anak,  si  Jehosafat  na  ka- 
niyang anak ;  11  si  Jorara  na  kaniyang 
anak,  si  Ahazia  na  kaniyang  anak,  si  Joas 
na  kaniyang  anak  ;  12  si  Amazias  na  kani- 
yang anak,  si  Azarias  na  kaniyang  anak, 
si  Jotam  na  kaniyang  anak  ;  13  si  Ahaz 
na  kaniyang  anak,  si  Hezekias  na  kaniyang 
anak,  si  Manases  na  kaniyang  anak ; 
14  si  Anion  na  kaniyang  anak,  si  Josias 
na  kaniyang  anak.  15  At  ang  mga  anak 
ni  Josias ;  ang  panganay  na  si  Johanan, 
ang  ikalawa'y  si  Jehoiakim,  ang  ikatloV 
si  Zedekias,  ang  ikaapat  ay  si  Sallum. 
16  At  ang  mga  anak  ni  Jehoiakim  ;  si  Je- 
konias  na  kaniyang  anak,  si  Zedekias  na 
kaniyang  anak.  17  At  ang  mga  anak  ni 
Jekonias,  na  bihag;  si  Sealtiel  na  kani- 
yang anak,  is  at  si  Malkiram,  at  si 
Pedaya,  at  si  Senazar,  si  Jekamias,  si 
Ilosama,  at  si  Nedabijis,  19  At  ang  mga 
anak  ni  Pedaya ; .  si  Zerubbabel,  at  si 
Simei ;  at  ang  mga  anak  ni  Zerubbabel ;  si 
Mesullam,  at  si  Hananias ;  at  si  Selomit 
na  kanilang  kapatid  na  babaye :  20  at 
si  Hasuba,  at  si  Ohel,  at  si  Berekias,  at 
si  Hasadias,  at  si  Jusab-hesed,  lima. 
21  At  ang  mga  anak  ni  Hananias ;  si 
Pelatias,  at  si  Jesaias ;  ang  mga  anak  ni 
Refaias,  ang  mga  anak  ni  Arnan,  ang 
mga  anak  ni  Obadias,  ang  mga  anak  ni 
Sekanias.  22  At  ang  mga  anak  ni  Seka- 
nias ;  si  Semaya :  at  ang  mga  anak  ni 
Semaya  si  Hat  us,  at  si  Igal,  at  si  Barias, 


4.  35 


I.  MGA  KEONIKA. 


413 


at  si  Nearia?,  at  si  Safat,  anlm.  23  At 
ang  mga  anak  ni  Kearias  si  Elioenai,  at 
si  Hizkias  at  si  Azrikam,  tatlo.  24  At 
ang  mga  anak  ni  Elioenai ;  si  Hodavia, 
at  si  Eliasib,  at  si  Pelaya,  at  si  Akub, 
at  si  Johanari,  at  si  Delaya,  at  si  Anani 
pito. 

4  Ang  mga  anak  ni  Juda;  si  Perez,  si 
Hezron,  at  si  Karmi,  at  si  Hur,  at 
si  Sobal.  3  At  ipinanganak  ni  Beaya  na 
anak  ni  Sobal  si  Jahat ;  at  ipinanganak 
ni  Jahat  si  Ahumai,  at  si  Lahad.  Ito 
ang  mga  kamag-anakan  ng  mga  Zoratita. 
3  At  ito  ang  mga  naging  anak  ng  ama  ni 
Etam ;  si  Jezreel,  at  si  Isma,  at  si  Idbas  : 
at  ang  pangalan  ng  kanilang  kapatid  na 
babaye  ay  Hazelelponi :  4  at  si  Penuel 
na  ama  ni  Gedor,  at  si  Ezer  na  ama  ni 
Hnsa.  Ito  ang  mga  anak  ni  Hur,  na 
panganay  ni  Efrata,  na  ama  ni  Bet-lehem. 

5  At  si  Asur  na  ama  ni  Tekoa  ay  nag- 
asawa  ng  dalawa,  si  Hela,  at  si  Naara. 

6  At  ipinanganak  sa  kaniya  ni  Naara  si 
Ahuzam,  at  si  Hefer,  at  si  Temeni,  at  si 
Haahastari.     Ito  ang  mga  anak  ni  Naara. 

7  At  ang  mga  naging  anak  ni  Hela  ay  si 
Zeret,  at  si  Izhar,  at  si  Etnan.  8  At 
ipinanganak  ni  Hakoz  si  Anub,  at  si  Zo- 
beba,  at  ang  kamag-anakan  ni  Aharliel, 
na  anak  ni  Harum.  9  At  si  Jabez  ay 
bantog  kay  sa  kaniyang  mga  kapatid  :  at 
tinawag  ng  kaniyang  ina  ang  kaniyang  pa- 
ngalan  na  Jabez,  na  sinabing :  Sapagka't 
ipinanganak  kong  may  kahirapan  siya. 
10  At  si  Jabez  ay  dumaing  sa  Dios  ng 
Israel,  na  nagsabing :  \  Oh  kung  ako^y  i- 
yong  pagpapalain,  at  palalakihin  ang  a- 
king  hanganan,  at  ang  iyong  karaay  ay 
sasa  akin,  at  iingatan  mo  ako  sa  kasam- 
an,  upang  huag  maging  aking  kahirapan ! 
At  ipinagkaloob  ng  Dies  sa  kaniya  ang 
kaniyang  hinihingi.  11  At  ipinanganak 
ni  Kelub  na  kapatid  ni  Suha  si  Mehir, 
na  siyang  ama  ni  Eston.  12  At  ipinanga- 
nak ni  Eston  si  Bet-rafa,  at  si  Pasea, 
at  si  Tehina,  na  ama  ni  Ir-nahas.  Ito 
ang  mga  lalaki  ni  Eeka.  13  At  ang  mga 
anak  ni  Kena^;  si  Otniel  at  si  Seraya: 
at  ang  mga  anak  ni  Otniel;  si  Hatat. 
14  At  ipinanganak  ni  Meonotai  si  Ofra ; 
at  ipinanganak  ni  Seraya  si  Joab,  na 
ama  ng  Geharashim;  sapagka't  sila'y  mga 
mangagawa.  15  At  ang  mga  anak  ni  Ka- 
leb  na  anak  ni  Jefune;  si  Iru,  si  Ela, 
at  si  Naam:  at  ang  anak  ni  Ela; 
ay  si  Kenaz.  16  At  ang  mga  anak  ni 
Jehalelel;  si  Zif  at  si  Zifa,  si  Tiria,  at 
si  Asarel.    17  At  ang  mga  anak  ni  Ezra ; 


si  Jeter,  at  si  Mered,  at  si  Efer,  at  si 
Jalon:  at  ipinanganak  niya  si  Miriam, 
at  si  Samai,  at  si  Isba,  na  ama  ni  Este- 
moa.  18  At  ipinanganak  ng  kaniyang 
asawang  Judia  si  Jered,  na  ama  ni  Gedor, 
at  si  Heber  na  ama  ni  Soko,  at  si  Jekutiel 
na  ama  ni  Zanoa.  At  ito  ang  mga  anak 
ni  Bitia  na  anak  na  babaye  ni  Faraon  na 
kinuhang  asawa  ni  Mered.  19  At  ang 
mga  anak  ng  asawa  ni  Hodias,  na  kapatid 
na  babaye  ni  Naham,  ay  ang  ama  ni  Keila 
na  Garmita,  at  ni  Estemoa  na  Makaatita. 
20  At  ang  mga  anak  ni  Simon ;  si  Am- 
non,  at  si  Rina,  si  Ben-hanan,  at  si  Tilon. 
At  ang  mga  anak  ni  Isi ;  si  Zohet,  at  si 
Ben-zohet.  21  Ang  mga  anak  ni  Sela  na 
anak  ni  Juda ;  si  Er  na  ama  ni  Leka,  at* 
si  Laada  na  ama  ni  Maresa,  at  ang  mga  ka 
mag-anakan  ng  bahay  ng  mga  guriiagawa 
ng  pinong  kayong  puti  sa  bahay  ni  Asbea ; 
22  at  si  Jokim,  at  ang  mga  lalaki  ni 
Kozeba,  at  si  Joas,  at  si  Saraf,  na  siyang 
mga  nagpasuko  sa  Moab,  at  si  Jasubi- 
lehem.  At  ang  alaalang  ito^y  matanda 
na.  23  Ang  mga  ito'y  mga  magpapaliok, 
at  mga  mananahan  sa  Netaim  at  Gedera : 
doo'y  tumahan  sila  na  kasama  ang  hari 
para  sa  kaniyang  gagawin. 

24  Ang  mga  anak  ni  Simeon;  si  Ne- 
rauel,  at  si  Jamin,  si  Jarib,  si  Zera,  si 
Saul :  25  si  Sallum  na  kaniyang  anak,  si 
Mibsam  na  kaniyang  anak,  si  Misma  na 
kaniyang  anak.  26  At  ang  mga  anak  ni 
Misma ;  si  Hamuel,  na  kaniyang  anak,  si 
Zakur  na  kaniyang  anak,  si  Simei  na  ka- 
niyang anak.  27  At  si  Simei  ay  nagkaa- 
nak  ng  labing  anim  na  lalaki  at  anim  na 
anak  na  babaye ;  nguni't  ang  kaniyang 
mga  kapatid  ay  di  nagkaanak  ng  mar  ami 
o  dumami  man  ang  lahat  nilang  kamag-a- 
nakan na  gaya  ng  mga  anak  ni  Juda. 
28  At  silaV  tumahan  sa  Beer-seba,  at  sa 
Molada,  at  sa  Hazar-sual ;  29  at  sa  Bilha, 
at  sa  Ezem,  at  sa  To  lad  ;  so  at  sa  Betuel, 
at  sa  Horma,  at  sa  Ziklag ;  31  at  sa  Bet- 
markabot,  at  sa  Hazar-susim,  at  sa  Bet- 
biri,  at  sa  Saaraim.  Ito  ang  kanilang  mga 
ciudad  hangang  sa  kaharian  ni  David. 
32  At  ang  kanilang  mga  nayon  ay  Etam, 
at  Ain,  Bimon,  at  Token,  at  Asan,  limang 
ciudad :  33  at  ang  lahat  ng  kanilang 
mga  nayon  na  nasa  palibot  ng  mga  ciudad 
na  yaon  hangang  sa  Baal.  Ang  mga  ito 
ang  naging  kanilang  mga  tahanan,  at  sila'y 
raairoong  kanilang  talaan  ng  lahi.  34  At 
si  Mesobab,  at  si  Jamlek,  at  si  Josa  na 
anak  ni  Amasias ;  35  at  si  Joel,  at  si 
Jehu  na  anak  ni  Josibias,  na  anak  ni  Se- 


414 


I.  MGA  KEONIKA. 


4.  35 


raya,  na  aiiak  ni  Aslel :  ss  at  si  Elioenai, 
at  si  Jaakoba,  at  si  Jesohaya,  at  si  Asaya, 
at  ei  Adielj  at  si  Jesimiel,  at  si  Benaia ; 
B7  at  si  Ziza,  na  anak  ni  Sifi,  na  anak  ni 
Allon,  na  anak  ni  Jedaya,  na  anak  ni 
Simri,  na  anak  ni  Scmaya ;  38  ang  niga 
itong  nabangit  sa  pangalan  ay  mga  pangii- 
lo  sa  kanilang  mga  kamag-anakan :  at  ang 
mga  bahay  ng  kanilang  raga  magulang  ay 
lumaking  mainam.  39  At  sila'y  naparoon 
sa  pasukan  ng  Gedor,  hangang  sa  dakong 
silanganan  ng  libis,  upang  ihanap  ng  pa- 
sabsaban  ang  kanilang  mga  kawan.  ^o  At 
sila'y  nakasumpong  ng  matabang  pasabsa- 
ban  at  mabuti,  at  ang  lupain  ay  maluang 
at  tahimik,  at  payapa ;  sapagka't  ang  mga 
tumatahan  ng  una  doon  ay  kay  Ham. 
41  At  ang  mga  itong  nasusulat  sa  panga- 
lan  ay  naparoon  sa  mga  kaarawan  ni 
Hezekias  na  liari  sa  Juda,  at  sinugatan  ang 
kanilang  mga  dampa,  at  ang  mga  Meunim 
na  nasumpungan  doon,  at  mga  nilipol  na 
lubos,  liangang  sa  araw  na  ito,  at  sila'y 
tumahan  na  kahalili  nila :  sapagka't  may 
pasabsaban  doon  para  sa  kanilang  mga 
kawan.  42  At  ang  iba  sa  kanila,  sa  mga 
anak  ni  Simeon,  na  limang  daang  lalaki, 
naparoon  sa  bundok  ng  Seir,  na  ang  kani- 
lang mga  kapitan  ay  si  Pelatias,  at  si 
Nearias,  at  si  Refaias,  at  si  Uziel,  na  mga 
anak  ni  Isi.  43  At  kanilang  sinugatan 
ang  labis  sa  mga  Amalecita  na  nakataanan, 
at  tumahan  doon  liangang  sa  araw  na  ito. 

5  At  ang  mga  anak  ni  Buben  na  panga- 
nay  ni  Israel,  (sapagka^t  siya  ang 
panganay;  nguni't  sa  paraang  kaniyang 
dinumhan  ang  hihigan  ng  kaniyang  a  ma, 
ang  kaniyang  pagkapanganay  ay  ibinigay 
sa  mga  anak  ni  Jose  na  anak  ni  Israel ;  at 
sa  talaan  ng  lalii  ay  hindi  marapat  ibilang 
ayon  sa  pagkapanganay.  2  Sapagka't  si 
Juda'y  nanaig  sa  kaniyang  mga  kapatid, 
at  nangaling  sa  kaniya  ang  pangulo; 
nguni't  ang  pagkapanganay  ay  kay  Jose :) 
3  ang  mga  anak  ni  Kuben  na  panganay  ni 
Israel ;  si  Hanok,  at  si  Pallu,  at  si  Hezron, 
at  si  Karmi.  4  Ang  mga  anak  ni  Joel ; 
si  Semaya  na  kaniyang  anak,  si  Gog  na 
kaniyang  anak,  si  Simei  na  kaniyang 
anak ;  5  si  Mika  na  kaniyang  anak,  si 
Keaya  na  kaniyang  anak,  si  Baal  na  kani- 
yang anak;  6  si  Beera  na  kaniyang 
anak  na  binihag  ni  Tilgat-pilneser  na 
hari  sa  Asiria:  siya'y  pangulo  ng  mga 
Bubenita.  7  At  ang  kaniyang  mga  kapa- 
tid ayon  sa  kanilang  mga  kamag-anakan, 
ng  sa  talaan  ng  kanilang  mga  lahi  ay 
bilangin ;  ang  pangulo  si  Jeiei,  at  si  Zeka? 


rias,  8  at  si  Bela,  na  anak  ni  Azaz,  na 
anak  ni  Sema,  na  anak  ni  Joel,  na  tuma- 
tahan sa  Aroer,  hangan  sa  Nebo  at  Baal 
meon :  9  at  sa  dakong  siianganan  ay 
tumahan  hangang  sa  pasukan  sa  ilang  na 
mula  sa  ilog  ng  Euprates  :  sapagka't  ang 
kanilang  mga  hayop  ay  domami  sa  lupain 
ng  Gilead.  lo  At  sa  mga  kaarawan  ni 
Saul  sila'y  bumaka  sa  mga  Hagreo,  na 
mga  nahulog  sa  kanilang  kamay  :  at  sila'y 
tumahan  sa  kanilang  mga  dampa  sa  boong 
lupaing  siianganan  ng  Gilead. 

11  At  ang  mga  anak  ni  Gad  ay  tumahan 
sa  tapat  nila,  sa  lupain  ng  Basan  hangang 
sa  Saleka :  12  si  Joel  ang  puno,  at  si 
Safam  ang  ikalawa,  at  si  Janai,  at  si  Safat 
sa  Basan  :  13  at  ang  kanilang  mga  kapa- 
tid sa  mga  bahay  ng  kanilang  mga  magu- 
lang: si  Mikael  at  si  MesuUam,  at  si  Seba, 
at  si  Jorai,  si  Jakan,  at  si  Zia,  at  si 
Eber,  pito.  14  Ang  mga  ito  ang  mga 
naging  anak  ni  Abihail  na  anak  ni  Huri, 
na  anak  ni  Jaroa,  na  anak  ni  Gilead,  na 
anak  ni  Mikael,  na  anak  ni  Jesisai,  na 
anak  ni  Jahdo,  na  anak  ni  Buz ;  15  si 
Ahi  na  anak  ni  Abdiel,  na  anak  ni  Guni 
na  puno  sa  mga  bahay  ng  kanilang  mga 
magulang.  16  At  sila'y  tumahan  sa  Gi- 
lead sa  Basan,  at  sa  kaniyang  mga  nayon, 
at  sa  lahat  ng  palibot  ng  Saron,  na  kasing- 
layo  ng  kanilang  mga  hanganan.  17  Ang 
lahat  na  ito'y  nasulat  sa  pamamag-itan  ng 
mga  talaan  ng  lahi  sa  mga  kaarawan  ni 
Jotam  na  hari  sa  Juda  at  sa  mga  kaara- 
wan ni  Jeroboam  na  hari  sa  Israel. 

IS  Ang  mga  anak  ni  Buben,  at  ang  mga 
Gadita,  at  ang  kalahating  angkan  ni  Ma- 
nases,  na  mga  matapang  na  lalaki,  na  mga 
lalaking  makadadala  ng  kalasag  at  tabak, 
at  nagpapahilagpos  ng  bosog,  at  bihasa  sa 
pakikikipagbaka,  apat  na  puo't  apat  na 
libo,  at  pitong  daan  at  anim  na  puo  na 
makalalabas  sa  pagbabaka.  19  At  sila'y 
nakipagbaka  sa  mga  Ilagrec,  kay  Jetur, 
at  kay  Nafis,  at  kay  Ncdab.  20  At  sila'y 
tinulungan  laban  sa  kanila,  at  ang  mga 
Hagreo  ay  nablgay  sa  kanilang  kamay, 
at  ang  lahat  na  kasama  nila:  sapagka't 
silaV  dumaing  sa  Dios  sa  pagbabaka, 
at  kaniyang  inayunan  sila  ;  sapagka^t 
sila'y  uma«a  sa  kaniya.  21  At  kani- 
lang dinala  ang  kanilang  mga  hayop ; 
sa  kanilang  mga  kamello  ay  limang  puong 
libo,  at  sa  mga  tupa  ay  dalawang  daan 
at  limang  puong  libo,  at  sa  mga  asno 
ay  dalawang  libo,  at  sa  mga  lalaki  ay 
isang  daang  libo.  22  Sapagka't  nabual 
ang  maraming  patay,  sapagkaH  ang  pag- 


6.  35 


I.  MGA  KEONIKA. 


415 


babaka  ay  sa  Dios.  At  sila'y  tumahan  na 
kahalili  nila  haiigaiig  sa  pagtatapon. 

S3  At  ang  roga  anak  ng  kalahating 
angkan  ni  Manases  aj  tumalian  sa  lu- 
pain :  sila'y  dumami  mula  sa  Basan  ban- 
gang  sa  Baal-bermon  at  sa  Senir  at  sa 
bundok  ng  Hermon.  21  At  ang  mga  ito 
ang  mga  pangulo  sa  mga  babay  ng  kani- 
lang  mga  magulang ;  si  Efer,  at  si  Isi,  at 
si  Eliel,  at  si  Azriel,  at  si  Jeremias,  at  si 
Hodavias,  at  si  Jabdiel,  na  mga  maka- 
pangyaribang  lalaking  may  tapang,  na 
mga  bantog  na  lalaki,  na  mga  pangulo  sa 
mga  bahay  ng  kanilang  mga  magulang. 

25  At  sila'y  sumuay  laban  sa  Dios  ng 
kanilang  mga  magulang,  at  yumaong  na- 
kiapid  sa  likuran  ng  mga  dios  ng  mga 
bayan  sa  lupain,  na  giniba  ng  Dios  sa 
harap  nila.  26  At  hinikayat  ng  Dios  ng 
Israel  ang  espiritu  ni  Pul  na  hari  sa 
Asiria,  at  ang  espiritu  ni  Tilgat-pilneser 
na  hari  sa  Asiria,  at  mga  itinapon  ang 
mga  Bubenita,  at  ang  mga  Gadita  at  ang 
kalahati  ng  angkan  ni  Manases,  at  dinala 
liangang  sa  Hala,  at  sa  Habor,  at  sa 
Hara,  at  sa  ilog  ng  Gozan,  hangang  sa 
araw  na  ito. 

6  Ang  mga  anak  ni  Levi :  si  Gerson,  si 
Koat  at  si  Merari.  2  At  ang  mga 
anak  ni  Koat ;  si  Amram,  si  Izhar  at  si 
Hebron,  at  si  Uzziel.  3  At  ang  mga  anak 
ni  Amram,  si  Aaron  si  Moises,  at  si  Mi- 
riam. At  ang  mga  anak  ni  Aaron :  si 
Nadab,  at  si  Abiu,  si  Eleazar,  at  si  Ita- 
mar.  4  Ipinanganak  ni  Eleazar  si  Fineas, 
ipinanganak  ni  Fineas  si  Abisua ;  .  5  at 
ipinanganak  ni  Abisua  si  Buki,  at  ipi- 
nanganak ni  Buki  si  Uzzi ;  6  at  ipinanga- 
nak ni  Uzzi  si  Zeraias :  at  ipinanganak  ni 
Zeraias  si  Meraiot ;  7  ipinanganak  ni 
Meraiot  si  Amarias ;  at  ipinanganak  ni 
Amarias  si  Aliitub :  8  at  ipinanganak  ni 
Ahitub  si  Zadok,  at  ipinanganak  ni  Zadok 
si  Ahimaaz ;  9  at  ipinanganak  ni  Ahi- 
maaz  si  Azarias,  at  ipinanganak  ni  Aza- 
rias  si  Johanan ;  10  at  ipinanganak  ni 
Johanan  si  Azarias,  (na  siyang  dakilang 
sacerdote  sa  babay  na  itinayo  ni  Solomon 
sa  Jerusalem:)^  11  at  ipinanganak  ni 
Azarias  si  Amarias:  at  ipinanganak  ni 
Amarias  si  Ahitub ;  13  at  ipinanganak 
ni  Ahitub  si  Zadok:  at  ipinanganak  ni 
Zadok  si  Sallum  ;  13  at  ipinanganak  ni 
Sallum  si  Hilkias,  at  ipinanganak  ni 
Hilkias  si  Azarias ;  14  at  ipinanganak 
ni  Azarias  si  Seraya,  at  ipinanganak  ni 
Seraya  si  Jehozadak ;  15  at  si  Jehozadak 
ay  naspk  sa  pagkahihag  ng  dalhin  na  bihag 


ng  PanQinoon  ang  Juda  at  ang  Jerusa- 
lem sa  pamaraag-itan  ng  kamay  ni  Nebu- 
kadnezar. 

IS  Ang  mga  anak  ni  Levi ;  si  Gersom, 
si  Koat,  at  si  Merari.  17  At  ang  mga 
ito  ang  mga  pangalan  ng  mga  anak  ni 
Gersom  ;  si  Libni  at  si  Simei.  18  At  ang 
mga  anak  ni  Koat  ay  si  Amram,  at  si 
Izhar,  at  si  Hebron,  at  si  Uzziel.  19  Ang 
mga  anak  ni  Merari ;  si  Mahli  at  si  Musi. 
At  ang  mga  ito  ang  mga  kamag-anakan 
ng  mga  Levita  ayon  sa  wpa  bahay  ng 
kanilang  mga  magulang.  20  Kay  Ger- 
som;  si  Libni  na  kaniyang  anak,  si  Jahat 
na  kaniyang  anak,  si  Zimma  na  kaniyang 
anak ;  21  si  Joah  na  kaniyang  anak,  si 
Iddo  na  kaniyang  anak,  si  Zera  na  kani- 
yang anak,  si  Jeaterai  na  kaniyang  anak. 
22  Ang  mga  anak  ni  Koat ;  si  Aminadab 
na  kaniyang  anak,  si  Kora  na  kainyang 
anak,  si  Asir  na  kaniyang  anak  ;  23  si 
Elkana  na  kaniyang  anak,  si  Ebiasaf  na 
kaniyang  anak,  si  Asir  na  kaniyang  anak ; 
24  si  Tahat  na  kaniyang  anak,  si  Uriel 
na  kaniyang  anak,  si  Uzzias  na  kaniyang 
anak,  at  si  Saul  na  kaniyang  anak.  25  At 
ang  mga  anak  ni  Elkana;  si  Amasai  at 
si  Ahimot.  26  Tungkol  kay  Elkana: 
ang  mga  anak  ni  Elkana;  si  Zofai  na 
kaniyang  anak,  at  si  Nahat  na  kaniyang 
anak  ;  27  si  EUab  na  kaniyang  anak,  si 
Jeroham  na  kaniyang  anak,  si  Elkana  na 
Icaniyang  anak.  28  At  ang  mga  anak  ni 
Samuel ;  ang  panganay  na  si  Joely  at  ang 
ikalawa^y  si  Abijas.  29  Ang  mga  anak  ni 
Merari;  si  Mahli,  si  Libni  na  kaniyang 
anak,  si  Simei  na  kaniyang  anak,  si  Uzza 
na  kaniyang  anak ;  SO  si  Simea  na  kani- 
yang anak,  si  Hagia  na  kaniyang  anak,  si 
Asaya  na  kaniyang  anak. 

31  At  ang  mga  ito  ang  mga  inilagay  ni 
David  sa  paglilingkod  sa  awit  sa  bahay 
ng  Panginoon,  pagkatapos  na  maipag- 
pahinga  ang  kaban.  32  At  sila'y  nama- 
hala  sa  pamamag-itan  ng  awit  sa  harap 
ng  tabernakulo  ng  dampa  ng  kapisanan 
hangang  sa  itinayo  ni  Solomon  ang  bahay 
ng  Pakginoon  sa  Jerusalem :  at  sila'y 
naglingkod  sa  kanilang  katungkulan  ayon 
sa  kanilang  pagkaka  halihalili.  33  At 
ang  mga  ito  ang  mga  naglingkod,  at  ang 
kanilang  mga  anak.  Sa  mga  anak  ng 
mga  Koateo  :  si  Heman,  na  mang-aawit, 
na  anak    ni   Joel,   na  anak  ni  Samuel. 

34  na  anak  ni  Elkana,  na  anak  ni  Jero- 
ham, na  anak  ni  Eliel,  na  anak  ni  Toa ; 

35  na  anak  ni  Zuf,  na  anak  ni  Elkana, 
na  an^k  ni  Mahat,  na  ^nak  ni  Amasai; 


416 


I.  MGA  KEONIKA. 


6,  36 


36  na  anak  ni  Eikana,  na  anak  ni  Joel, 
na  anak  ni  Azaria^^,  na  anak  ni  Zefanias ; 

37  na  anak  ni  Taiiat,  na  ar.ak  ni  Asir, 
na  anak  ni  Ebiasaf,  na   anak   ni    Kora; 

38  na  anak  ni  Izliar,  na  anak  ni  Koat, 
na   anak    r.i    Levi,    na    anak    ni    Israel. 

39  At  ang  kaniyang  kapatld  na  si  Asaf 
na  siyang  nakatayo  sa  kaniyang  kanan, 
si  Asaf  na  anak  ni  Berekia,^,  na  anak  ni 
Simea ;  40  na  anak  ni  Mikael,  na  anak 
ni  Baaseya,  na  anak  ni  Malkijas  ;  41  na 
anak  ni  Etni,  na  anak  ni  Zera,  na  anak  ni 
Adaya ;  42  na  anak  ni  Etan,  na  anak  ni 
Zima,  na  anak  ni  Simei ;  43  na  anak  ni 
Jahat,  na  anak  ni  Gersom,  na  anak  ni 
Levi.  44  At  sa  kaliwa  ang  kanilang  mga 
kapatid  na  mga  anak  ni  Merari :  d  Etan 
na  anak  ni  Kisi,  na  anak  ni  Abdi,  na  anak 
ni  Malluk  ;  45  na  anak  ni  Hasabias,  na 
anak  ni  Amazias,  na  anak  ni  Hilkias; 
46  na  anak  ni  Amzi,  na  anak  ni  Eani,  na 
anak  ni  Semer;  47  na  anak  ni  Mahli, 
na  anak  ni  Musi,  na  anak  ni  Merari,  na 
anak  ni  Levi.  48  At  ang  kanilang  njga 
kapatid  na  mga  Levita  ay  nahalal  sa  la- 
hat  na  paglilingkod  sa  tabernakulo  ng 
bahay  ng  Dios. 

49  Nguni't  si  Aaron  at  ang  kaniyang 
mga  anak  ay  naghandog  sa  ibabaw  ng 
altar  ng  liandcg  na  susunugin,  at  sa  iba- 
baw ng  altar  ng  pangsnob,  para  sa  boong 
gagawin  sa  pinakasantong  lugar,  at  upang 
tumubos  ng  sala  sa  Israel,  ayon  sa  lahat 
na  iniutos  ni  Moises  na  lingkod  ng  Dios. 
50  At  ang  mga  ito  ang  mga  anak  ni  Aa- 
ron ;  si  Eleazar  na  kaniyang  anak,  si  Fi- 
neas  na  kaniyang  anak,  si  Abisua  na  kani- 
yang anak ;  51  si  Bnki  na  kaniyang  anak 
si  Uzzi  na  kaniyang  anak,  si  Zeraias  na 
kaniyang  anak ;  52  si  Meraiot  na  kani- 
yang anak,  si  Amarias  na  kaniyang  anak, 
si  Ahitnb  na  kaniyang  anak;  53  si  Za- 
dok  na  kaniyang  anak,  si  Ahimaaz  na 
kaniyang  anak. 

54  Ang  mga  ito  nga  ang  kanilang  mga 
tahanang  lugar  ayon  sa  kanilang  mga 
kampamento  sa  kanilang  mga  hanganan  ; 
sa  mga  anak  ni  Aaron,  na  sa  mga  kamag-a- 
nakan  ng  mga  Kcateo,  sapagka't  sa  kanila 
ang  unang  palad,  55  sa  kanila  ibinigay 
ang  Hebron  sa  lupaiu  ng  Juda,  at  ang 
mga  nayon  noon  sa  palibot ;  53  nguni't 
ang  mga  bukid  ng  ciudad,  at  ang  mga 
nayon  noon,  kanilang  ibinigay  kay  Kaleb 
na  anak  ni  Jefune.  57  At  sa  mga  anak 
ni  Aaron  ay  kanilang  ibinigay  ang  mga 
ciudad  na  takbuhan,  ang  Hebron;  gayon 
din  ang   Libna  sampuo   ng   mga  nayon 


noon,  at  ang  Jatir  at  ang  Estemoa  sampuo 
ng  mga  nayon,  noon;  58  at  ang  Ililen 
sampuo  ng  mga  nayon  noon ;  ang  Debir 
sampuo  ng  mga  nayon  noon;  59  at  ang 
Asan  sampuo  ng  mga  nayon  noon,  at 
ang  Jk-t-semes  sampuo  ng  mga  nayon 
noon :  60  at  sa  angkan  ni  Benjamin ; 
ang  Geba  sampuo  ng  mga  nayon  noon, 
at  ang  Allemet  sampuo  ng  mga  na- 
yon noon,  at  ang  Anatot  sampuo  ng 
mga  nayon  noon.  Ang  lahat  na  kani- 
lang niga  ciudad  sa  lahat  na  kanilang  mga 
kamag-anakan  ay  labing  tatlong  ciudad. 
61  At  sa  labis  ng  mga  anak  ni  Koat  ay 
nabujay  sa  pam.amag-itan  ng  sapalaran,  sa 
kamag-anakan  ng  angkan,  sa  kalahating 
angkan,  ang  kalahati  ng  Manases,  sam- 
puong  ciudad.  62  At  sa  mga  anak  ni 
Gersom,  ayon  sa  kanilang  mga  kamag- 
anakan  sa  angkan  ni  Isakar,  at  sa  angkan 
ni  Aser,  at  sa  angkan  ni  Kaptali,  at  sa 
angkan  ni  Manases  sa  Basan,  labing  ta- 
tlong ciudad.  63  Sa  mga  anak  ni  Merari 
ay  nabif/ay  sa  pamamag-itan  ng  sapalaran 
ayon  sa  kanilang  mga  kamag-anakan  sa 
angkan  ni  Ruben,  at  sa  angkan  ni  Gad, 
at  sa  angkan  ni  Zebulun,  labing  dalawang 
ciudad.  64  At  ang  mga  anak  ng  Israel 
ay  nagbigay  sa  mga  Levita  ng  mga  ciudad 
na  kalakip  ang  mga  nayon  noon.  65  At 
kanilang  ibinigay  sa  pamamag-itan  ng 
sapalaran  sa  angkan  ng  mga  anak  ni 
Juda,  at  sa  angkan  ng  mga  anak  ni  Si- 
meon, at  sa  angkan  ng  mga  anak  ni  Ben- 
jamin, ang  mga  ciudad  na  ito  na  binangit 
sa  pangalan.  66  At  ang  iba  sa  mga  ka- 
mag-anakan sa  mga  anak  ni  Koat  ay  may 
mga  ciudad  sa  kanilang  mga  hanganan  sa 
ganang  angkan  ni  Efraim.  67  At  ibini- 
gay nila  sa  kanila  ang  mga  ciudad  na 
takbuhan  :  ang  Sekem  sa  lupaing  maburol 
ng  Efraim  sampuo  ng  mga  nayon  noon ; 
gayon  din  ang  Gezer  sampuo  ng  mga 
nayon  noon;  68  at  ang  Jokmeam  sam- 
puo ng  mga  nayon  noun,  at  ang  Bet- 
horon  sampuo  ng  mga  /nayon  noon; 
69  at  ang  Aijalon  sampuo  ng  mga  nayon 
noon ;  at  ang  Gat-rimon  sampuo  ng  mga 
nayon  noon  :  70  at  sa  ganang  kalahating 
angkan  ni  Manases  ;  ang  Aner  sampuo  ng 
mga  nayon  noon,  at  ang  Bileam  sampuo 
ng  mga  nayon  noon,  para  sa  nalabi  sa 
kamag-anakan  ng  mga  anak  ni  Koat. 
71  Sa  mga  anak  ni  Gersom  ay  nahigay,  sa 
kamag-anakan  ng  kalahating  angkan  ni 
Manases,  ang  Golaji  sa  Basan  sampuo  ng 
mga  nayon  noon,  at  ang  Astarot  sampuo 
ng  mga  nayon  noon  ;     72  at  sa  angkan  ni 


7.  20 


I.  MGA  KKONIKA. 


417 


Isakar,  ang  Kedes  sampuo  ng  mga  nayon 
noon,  ang  Daberat  sampuo  ng  mga  nayon 
noon ;  73  at  ang  Ramot  sampuo  ng  mga 
nayon  noon,  at  ang  Anem  sampuo  ng  mga 
nayon  noon :  74  at  sa  angkan  ni  Aser 
ang  Masai  sampuo  ng  mga  nayou  noon, 
at  ang  Abdon  sampuo  ng  mga  nayon 
noon ;  75  at  ang  Hukok  sampuo  ng  mga 
nayon  rioon,  at  ang  Rehob  sampuo  ng 
mga  nayon  nooti :  76  at  sa  angkan  ni 
Naptali;  ang  Kedes  sa  Galilee  sampuo  ng 
mga  nayon  noon,  at  ang  Hamon  sampuo 
ng  mga  nayon  noon,  at  ang  Kiriathaim 
sampuo  ng  mga  nayon  noon.  77  Sa 
nalabi  sa  mga  Levita  na  mga  anak  ni 
Merari,  nabigay  sa  angkan  ni  Zebulun, 
ang  Bimono  sampuo  ng  mga  nayon  noon, 
ang  Tabor  sampuo  ng  mga  nayon  noon : 

78  at  sa  dako  roon  ng  Jordan  sa  Jeriko 
sa  dakong  silanganan  ng  Jordan  nabigay 
sa  kanila  sa  angkan  ni  Buben,  ang  Bezer 
sa  ilang  sampuo  ng  mga  nayon  noon,  at 
ang  Jaza  sampuo   ng   mga  nayon  noon, 

79  at  ang  Kedemot  sampuo  ng  mga  nayon 
noon,  at  ang  Mefaat  sampuo  ng  mga  na- 
yon noon :  80  at  sa  angkan  ni  Gad ;  ang 
Ramot  sa  Gilead  sampuo  ng  mga  nayon 
noon,  at  ang  Mahanaim  sampuo  ng  mga 
nayon  noon,  81  at  ang  Hesbon  sampuo 
ng  mga  nayon  noon,  at  ang  Jazer  sampuo 
ng  mga  nayon  noon. 

7  At  sa  mga  anak  ni  Isakar ;  si  Tola,  at 
si  Pua,  si  Jasub,  at  si  Simron,  apat. 
2  At  sa  mga  anak  ni  Tola ;  si  Uzzi,  at  si 
Refaya,  at  si  Jeriel,  at  si  Jahmai,  at  si 
Ibsam  at  si  Semuel,  mga  pangulo  sa  mga 
bahay  ng  kanilang  mga  magulang,  ni  To- 
la ;  mga  makapangyarihang  ialaking  may 
tapang  sa  kanilang  mga  lahi :  ang  kani- 
lang bilang  sa  mga  kaarawan  ni  Da- 
vid ay  dalawang  puo't  dalawang  libo 
at  anim  na  raan.  3  At  ang  mga  anak 
ni  Uzzi ;  si  Izrahias :  at  ang  mga  anak 
ni  Izraliias;  si  Mikael,  at  si  Obadias, 
at  si  Joel,  si  Isias,  lima:  silang  lahat 
ay  mga  puno.  4  At  sa  kasamahan  nila 
ayon  sa  kanilang  mga  talaan  ng  lahi, 
ayon  sa  mga  bahay  ng  kanilang  mga  ma- 
gulang, may  mga  kawal  ng  hukbo  para 
sa  pakikipagbaka,  tatlong  puo't  anini  na 
libo  :  sapagka't  sila'y  nagkaroon  ng  mara- 
ming  mga  asawa  at  mga  anak.  5  At  ang 
kanilang  mga  kapatid  sa  lahat  na  kamag- 
anakan  ni  Isakar  na  mga  makapangyari- 
hang Ialaking  may  tapang  na  nabibilang 
ayon  sa  talaan  ng  lahi  silang  lahat,  ay 
walong  puo't  pitong  libo. 

6  Ang  mga  anak  ni  Benjamin ;  si  Bela 


at  si  Beker,  at  si  Jediael,  tatlo.  7  At  sa 
mga  anak  ni  Bela ;  si  Ezbon,  at  si  Uzzi, 
at  si  Uziel,  at  si  Jeriraot,  at  si  Iri,  lima ; 
mga  pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga  ma- 
gulang, mga  makapangyarihang  Ialaking 
may  tapang ;  at  sila'y  nabibilang  ayon  sa 
talaan  ng  lahi,  ay  dalawang  puo^  dala- 
wang libo  at  tatlong  puo't  apat.  8  At 
ang  mga  anak  ni  Beker ;  si  Zemira,  at  si 
Joas,  at  si  Eliezer,  at  si  Elioenai,  at  si 
Omri,  at  si  Jeremot,  at  si  Abijas,  at  si 
Anatot,  at-  si  Alemet.  Lahat  ng  ito'y 
mga  anak  ni  Beker.  9  At  sila'y  nabibi- 
lang ayon  sa  talaan  ng  lahi  ayon  sa 
kanilang  mga  pangulo  sa  mga  bahay  ng 
kanilang-  mga  magulang,  mga  makapang- 
yarihang Ialaking  may  tapang,  dalawang 
puong  libo  at  dalawang  daan.  lo  At  ang 
mga  anak  ni  Jediael,  si  Bilhan:  at  ang 
mga  anak  ni  Bilhan ;  si  Jeus  at  si  Benja- 
min, at  si  Ehud,  at  si  Kenaana,  at  si  Zetan, 
at  si  Tarsis,  at  si  Ahisahar.  11  Lahat  ng 
ito'y  mga  anak  ni  Jediael,  ayon  sa  mga 
pangulo  ng  mga  bahay  ng  kanilang  mga 
magulang,  na  mga  makapangyarihang  Ia- 
laking may  tapang  labing  pitong  libo  at 
dalawang  daan  na  nakalalabas  sa  hukbo 
upang  bumaka.  12  Si  Suppim  naman  at 
si  Huppim  na  mga  anak  ni  Ir,  si  Husim 
na  mga  anak  ni  Aher. 

13  Ang  mga  anak  ni  Naftali ;  si  Jahziel, 
at  si  Guni,  at  si  Jezer,  at  si  Sallum,  na 
mga  anak  ni  Bilha. 

14  Ang  mga  anak  ni  Manases ;  si  As- 
riel,  na  siyang,  ipinanganak  ng  kaniyang 
asawa  (ipinanganak  ng  kaniyang  babaye 
na  Aramita  si  Makir  na  ama  ni  Gilead : 
15  at  si  Makir  ay  nag-asawa  kay  Huppim 
at  kay  Suppim,  na  ang  pangalan  ng  ka- 
patid nila  ay  Maaka ;)  at  ang  pangalan 
ng  ikalawa  ay  Zelofehad  :  at  si  Zelofehad 
ay  nagkaanak  ng  mga  babaye.  16  At  si 
Maaka  na  asawa  ni  Makir  ay  nanganak 
ng  isaug  lalaki,  at  tinawag  niya  ang  kani- 
yang pangalan  na  Peres ;  at  ang  pangalan 
ng  kaniyang  kapatid  ay  Seres ;  at  ang 
kaniyang  mga  anak  ay  si  Ulam  at  si 
Rakem.  17  At  ang  mga  anak  ni  Ulam  ; 
si  -Bedan.  Ito  ang  mga  naging  anak  ni 
Gilead  na  anak  ni  Makir,  na  anak  ni  Ma- 
nases. 18  At  ipinanganak  ng  kaniyang 
kapatid  na  si  Hamoleket  si  Ishod,  at  si 
Abiezer,  at  si  Mahla.  19  At  ang  mga 
anak  ni  Semida  ay  si  Ahian,  at  si  Sekem, 
at  si  Likhi,  at  si  Aniam. 

20  At  ang  mga  anak  ni  Efraim;  si 
Sutela,  at  si  Bered  na  kaniyang  anak,  at 
si  Tahat  na  kaniyang  anak,  at  si  Eleada 


418 


I.  MGA  KEONTKA. 


7.  20 


na  kaniyang  anak,  at  si  Tabat  na  kani- 
yang  anak.  21  at  si  Zabad  na  kaniyang 
anak,  at  si  Sutela  na  kaniyang  anak,  at 
si  Ezer,  at  si  Elead,  na  siyang  mga  pinatay 
ng  mga  lalaki  ng  Gat  na  mga  ipinanganak 
sa  lupain,  sapagka't  sila'y  bumaba  uf)ang 
kunin  ang  kanilang  mga  liayop.  22  At 
si  Efraim  na  kanilang  ama  ay  tumangis 
na  maraming  araw,  at  ang  kaniyang  mga 
kapatid  ay  naparoon  upang  aliwin  siya. 
23  At  siya'y  sumiping  sa  kaniyang  asawa, 
at  siya'y  naglihi,  at  nagkaanak  ng  isang 
lalaki,  at  tinawag  niya  ang  kaniyang 
pangalan  na  Berias,  sapagka't  sumakani- 
yang  bahay  ang  kasam-an.  24  At  ang 
kaniyang  anak  na  babaye  ay  si  Seera,  na 
siyang  nagtayo  ng  Bet-horon,  ng  sa  ibaba 
at  sa  itaas,  at  ng  Uzen-seera.  25  At 
naging  anak  niya  si  Eefa  at  si  Resef,  at 
si  Tela  na  kaniyang  anak,  at  si  Tahan  na 
kaniyang  anak ;  3G  si  Ladan  na  kani- 
yang anak,  si  Amiliiid  na  kaniyang  anak, 
Elisama  na  kaniyang  anak ;  27  si  Nun 
na  kaniyang  anak,  si  Josue  na  kaniyang 
anak.  28  At  ang  kanilang  mga  pag-aari 
at  mga  tahanan  ay  ang  Bet-el  at  ang  mga 
nayon  noon,  at  ang  dakong  silanganan  ng 
Naaran,  at  ang  dakong  kalnnuran  ng 
Gezer  sampuo  ng  mga  nayon  nuon  ;  ang  Se- 
kem  naman  at  ang  mga  nayon  noonhan- 
gang  sa  Aza  sampuo  ng  mga  nayon  noon  : 
29  at  sa  si  ping  ng  mga  hanganan  ng  mga 
anak  ng  Manases,  ang  Bet-sean  at  ang 
mga  nayon  noon,  ang  Taanak  at  ang  mga 
nayon  noon,  ang  Megido  at  ang  mga 
nayon  noon,  ang  Dor  at  ang  mga  nayon 
noon.  Sa  mga  ito  turaahan  ang  mga  anak 
ni  Jose  na  anak  ni  Israel. 

30  Ang  mga  anak  ni  Aser ;  si  Imna,  at 
si  Isva,  at  si  Isvi,  at  si  Berias,  at  si  Sera 
na  kanilang  kapatid  na  babaye.  31  At 
ang  mga  anak  ni  Berias  ;  si  Heber,  at  si 
Malkiel  na  siyang  ama  ni  Birzait.  3S  At 
ipinanganak  ni  Heber  si  Jaflet,  at  si  Somer 
at  si  Hotam,  at  si  Sua  na  kapatid  na  ba- 
baye nila.  33  At  ang  mga  anak  ni  Jaflet ; 
si  Pasak,  at  si  Bimhal,  at  si  Asvat.  Ang 
mga  ito  ang  mga  anak  ni  Jaflet.  34  At  ang 
mga  anak  ni  Semer  ;  si  Ahi,  at  si  Bohga, 
si  Jehuba,  at  si  Aram.  35  At  ang  mga 
anak  ni  Helem  na  kaniyang  kapatid  ;  si 
Zofa,  at  si  Imna,  at  si  Seles,  at  si  Amal. 

36  Ang  mga  anak  ni  Zofa ;  si  Sua,  at  si 
Harnefer,  at  siSual,  at  si  Beri,  at  si  Imra  : 

37  si  Bezer  at  si  Hod,  at  si  Sam  ma,  si 
Silsa,  at  si  Itran,  at  si  Beera.  38  At  ang 
mga  anak  ni  Jeter ;  si  Jefane,  at  si  Pis  pa, 
at  si  Ara.     39  At  ang  mga  anak  ni  Ulla  ; 


si  Ara,  at  si  Haniel,  at  si  Rizla.  40  Ang 
laliat  na  ito  ay  mga  naging  anak  ni  Aser^ 
mga  ]>angido  sa  mga  baliay  ng  mga  magu- 
lang,  mga  pili  at  makapangyariliang 
lalaki  na  may  tapavig,  mga  puno  ng  m^{) 
pangulo.  At  ang  bilang  nilang  nabiiang 
ayon  sa  talaan  ng  lahi  para  sa  pagliling- 
kod  sa  pagbabaka  ay  dalawangpuo't  anim 
na  libong  lalaki. 

8  At  ipinanganak  ni  Benjamin  si  Bela 
na  kaniyang  panganay,  si  Asbel  ang 
ikalawa,  at  si  Aharah  ang  ikatlo ;  2  si 
Noha  ang  ikaapat,  at  si  Rata  ang  ikalima. 
3  At  si  Bela  ay  nagkaanak,  si  Adar,  at  si 
Gera,  at  si  Abihud  ;  4  at  si  Abisua,  at  si 
Naaman,  at  si  Ahoa  ;  5  at  si  Gera,  at  si 
Sefufan,  at  si  Huram.  6  At  ang  mga  ito 
ang  mga  anak  ni  Ehud  :  ang  mga  ito  ang 
mga  pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga  magu- 
lang  ng  mga  mananahan  sa  Geba,  at  mga 
dinala  nilang  biliag  sa  Manahat :  7  at  si 
Naaman,  at  si  Ahia.^,  at  si  Gera,  kaniyang 
mga  dinalang  bihag;  at  kaniyang  ipina- 
nganak si  Uzza  at  si  Ahihud.  8  At  si 
Saaraim  ay  nagkaanak  sa  parang  ng  Moab, 
pagkatapos  na  kaniyang  mapagpaalam  si 
Husim,  at  si  Baara  na  kaniyang  mga  asa- 
wa. 9  At  naging  anak  sa  kaniya  ni  Ilodes 
na  kaniyang  asawa  si  Jobab,  at  si  Zibia, 
at  si  Mesa,  at  si  Malkara ;  lo  at  si 
Jeuz,  at  si  Sakia  at  si  Mirma.  Ang 
mga  ito  ang  kaniyang  mga  anak  na 
mga  pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga  magu- 
lang.  11  At  kay  Husim  ay  ipinanga- 
nak si  Abitub,  at  si  Elpaal.  12  At 
ang  mga  anak  ni  Elpaal ;  si  Eber,  at 
si  Misam,  at  si  Seraed,  na  siyang  nag- 
tayo ng  Ono  at  ng  Lod,  sampuo  ng  mga 
nayon  noon :  13  at  si  Berias  at  si  Sema 
na  mga  pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga 
magulang  ng  mga  mananahan  sa  Aijalon 
na  siyang  nagpatakas  sa  mga  manana- 
han sa  Gat ;  14  at  si  Ahio,  si  Sasak, 
at  si  Jeremot ;  15  at  si  Zebadias,  at  si 
Arad,  at  si  Eder ;  16  at  si  Mikael, 
at  si  Ispa,  at  si  Joha,  na  mga  anak 
ni  Berias;  17  at  si  Zebadias,  at  si  Me- 
sullam,  at  si  Hizki,  at  si  Pleber  ;  IS  at 
si  Ismerai,  at  si  Izlia,  at  si  Jobab,  na  mga 
anak  ni  Elpaal;''  19  at  si  Jakim,  at  si 
Zikri,  at  si  Zabdi ;  20  at  si  Elienai,  at  si 
Zilletai,  at  si  Eliel ;  21  at  si  Adaya,  at  si 
Beraya,  at  si  Simrat ;  na  mga  anak  ni  Simei ; 

22  at  si   Ispan,  at  si  Eber,  at  si  Eliel ; 

23  at  si  Abdon,  at  si  Zikri,  at  si  Hanan  ; 

24  at  si  Hanauias,at  si  Elam,  at  si  Anto- 
tias ;  25  at  si  Ifdeya,  at  si  Penuel ;  na 
mga   anak   ni  Sasak ;     26  at  si  Samserai, 


9,  19 


I.  MGA  KEONIKA. 


419 


at  gi  Seharia,  at  si  Alalia ;  27  at  si 
Jaaresias,  at  si  Elija,  at  si  Zilcri,  na  mga 
anak  ni  Jeroham.  28  Aug  mga  ito  ang 
mga  naging  pangulo  sa  mga  bahay  ng 
mga  magulang  ayon  sa  kanilang  lahi,  Da 
mga  punong  lalaki :  ang  mga  ito'y  tuma- 
han  sa  Jerusalem.  29  At  sa  Gibeon  ay 
tumhan  ang  ama  ni  Gibeon,  si  Jeiel  na 
ang  pangalan  ng  asawa  ay  Maaka :  30  at 
ang  kaniyang  panganay  na  anak  na  si 
Abdon,  at  si  Zur,  at  si  Kis,  at  si  Baal,  at 
si  Nadab;  31  at  si  Gedor,  at  si  Ahio,  at 
si  Zeker.  32  At  ipinanganak  ni  Miklot 
si  Simea.  At  sila  nama^  tumahang  ka- 
sama  ng  kanilang  mga  kapatid  sa  Jeru- 
salem, sa  tapat  ng  kanilang  mga  kapatid. 
33  At  ipinanganak  ni  Ner  si  Kis;  at  ipi- 
nanganak ni  Kis  si  Saul ;  at  ipinanganak 
ni  Saul  si  Jonatan,  at  si  Malki-sua,  at  si 
Abinadab  at  si  Esbaal.  34  At  ang  anak 
ni  Jonatan  ay  si  Merib-baal ;  at  ipinanga- 
nak ni  Merib-baal  si  Mika.  35  At  ang 
mga  anak  ni  Mika;  si  Piton,  at  si  Melek, 
at  si  Tarea,  at  si  Ahaz.  36  At  ipinanga; 
nak  ni  Ahaz  si  Jehoada ;  at  ipinanganak  ni 
Jehoada  si  Alemet,  at  si  Azmavet,  at  si 
Zimri ;  at  ipinanganak  ni  Zimri  si  Moza : 

37  at  ipinanganak  ni  Moza  si  Binea ;  si 
Rafa  na  kaniyang  anak,  si  Eleasa  na  kani- 
yang anak,   si  Azel  na  kaniyang  anak: 

38  at  si  Azel  ay  nagkaroon  ng  anim  na 
anak,  na  ang  mga  pangalan  ay  ito ;  si  Azri- 
kam,  si  Bokeru  at  si  Ismael,  at  si  Searias, 
at  si  Obadias,  at  si  Hanan.  Lahat  ng  ito'y 
anak  ni  Azel.  39  At  ang  mga  anak  ni 
Esek  na  kaniyang  kapatid ;  si  Ulam  na 
kaniyang  panganay,  si  Jeus  na  ikalawa,  at 
si  Elifelet  na  ikatlo.  40  At  ang  mga 
anak  ni  "Ulam  ay  mga  makapangyariliang 
lalaking  may  tapang,  na  mga  mamamana, 
at  nagkaroon  ng  maraming  anak,  at  mga 
anak  ng  mga  anak,  na  isang  daan  at 
limang  puo.  Lahat  ng  ito'y  sa  mga  anak 
ni  Benjamin. 

9Sa  gayo'y  ang  boong  Israel  ay  nabi- 
lang  ayon  sa  mga  talaan  ng  lahi; 
at,  narito,  sila^y  nasusulat  sa  libro  ng  mga 
hari  sa  Israel :  at  ang  Juda^y  dinalang 
bihag  sa  Babilonia  dahil  sa  kaniyang 
pagsalangsang.  2  Ang  mga  una  ngang 
mananahan  na  tumahah  sa  kanilang  mga 
pag-aari  sa  kanilang  mga  ciudad  ay  ang 
Israel,  ang  mga  sacerdote,  ang  mga  Levita, 
at  ang  mga  Netineo.  3  At  sa  Jerusalem 
ay  tumahan  sa  mga  anak  ni  Juda,  at  sa 
mga  anak  ni  Benjamin,  at  sa  mga  anak  ni 
Efraim  at  Manases ;  4  si  Utai,  na  anak 
ni  Amihud,  na  anak  ni  Omri,  na  anak  ni 


Imri,  na  anak  ni  Bani,  sa  mga  anak  ni 
Perez  na  anak  ni  Juda.  5  At  sa  mga 
Silonita;  si  Asaias  na  panganay,  at  ang 
kaniyang  mga  anak.  6  At  sa  mga  anak 
ni  Zera,  si  Jeuel,  at  ang  kanilang  mga 
kapatid,  na  anim  na  raan  at  siam  na  puo. 
7  At  sa  mga  anak  ni  Benjamin  ;  si  Sallu, 
na  anak  ni  MesuUam,  na  anak  ni  Hoda- 
vias,  na  anak  ni  Hasenua ;  8  at  si  Ibneias 
na  anak  ni  Jeroham,  at  si  Ela  na  anak  ni 
Uzzi,  na  anak  ni  Mikri,  at  si  MesuUam  na 
anak  ni  Sefatias,  na  anak  ni  Eeuel,  na 
anak  ni  Ibnija ;  9  at  ang  kanilang  mga 
kapatid,  ayon  sa  kanilang  mga  lahi,  na 
siam  na  raan  at  limang  puo't  anim.  Lahat 
ng  mga  lalaking  ito.  ay  mga  pangulo  sa 
mga  bahay  ng  mga  magulang  ayon  sa  mga 
bahay  ng  kanilang  mga  magulang. 

10  At  sa  mga  sacerdote ;  si  Jedaya,  at 
si  Jehoiarib,  at  si  Jakin  ;  11  at  si  Azarias 
na  anak  ni  Hilkias,  na  anak  ni  MesuUam, 
na  anak  ni  Zadok,  na  anak  ni  Meraiot,  na 
anak  ni  Ahitub,  na  puno  sa  bahay  ng 
Dios ;  12  at  si  Adaya  na  anak  ni  Jero- 
ham, na  anak  ni  Pasur,  na  anak  ni  Mal- 
kijas,  at  si  Maasai  na  anak  ni  Adiel,  na 
anak'ni  Jazera,  na  anak  ni  MesuUam,  na 
anak  ni  Mesillemit,  na  anak  ni  Imer; 
13  at  ang  kanilang  mga  kapatid  na  mga 
pangulo  sa  mga  bahay  ng  kanilang  mga 
magulang,  na  isang  libo  at  pitong  daan  at 
anim  na  puo  ;  na  mga  lalaking  totoong 
bihasa  sa  gagawing  paglilingkod  sa  bahay 
ng  Dios.  14  At  sa  mga  Levita ;  si  Sema- 
ya  na  anak  ni  Hasub  na  anak  ni  Azrikam, 
na  anak  ni  Hasabias,  sa  mga  anak  ni 
Merari ;  15  at  si  Bakbakar,  si  Heres,  at 
si  Galal,  at  si  Matanias  na  anak  ni  Mika, 
na  anak  ni  Zikri,  na  anak  ni  Asaf ;  16  at 
si  Obadias  na  anak  ni  Semaya,  na  anak  ni 
Galal,  na  anak  ni  Jedutun,  at  si  Berekias 
na  anak  ni  Asa  na  anak  ni  Elkana,  na 
tnmahan  sa  mga  nayon  ng  mga  Netofatita. 
17  At  ang  mga  tagatanod  pinto ;  si  Sallu  m 
at  si  Akub,  at  si  Talmon,  at  si  Ahiman, 
at  ang  kanilang  mga  kapatid :  si  Sallum 
ang  puno  ;  IS  na  hangang  ngayo'y  nama- 
malagi  sa  pintuang-daan  ng  hari  nadakong 
silanganan :  sila  aiig  mga  tagatanod  pinto 
para  sa  kampamento  ng  mga  anak  ni 
Levi.  19  At  si  Sallum  na  anak  ni  Kore, 
na  anak  ni  Ebiasaf,  na  anak  ni  Kora,  at 
ang  kaniyang  mga  kapatid,  sa  bahay  ng 
kaniyang  magulang ;  ang  mga  Korita  ay 
nasa  gagawing  paglilingkod,  na  tagapag- 
ingat  ng  mga  pintuang-daan  ng  taberna- 
kulo ;  at  ang  kanilang  mga  magulang  ay 
napasa  kampamento  ng  Panginook,  na 


420 


r.  MGA  KEONIKA, 


9,  ly 


I.  '1^  na  aiiak  iii  r.le.i/ji  a/  {,ri  w   al  anii'i 


i.e.' 


dv^   ^'LiiiiabLi 


21 : 


tic  ana-    iii 


ai.ak  ni  Meseleniias  av  ta^atai  i.i  \  HiUj  n^ 
lI  inipa  ig  kapL^anan.  ^2  Li.iiaL  uj;  it'> 
na  h\e  I  [ili  upa^^^  i  a^  i^-  nva  h.jaUi.od 
piiitj  I,  I'  "]a  p'liu  aiit'-ck.ai  i  ^'  t  ila\\aiv; 
i\\in  at  j.'tiD^  dalav.j.  A.\^  iiiL^a  it't'v 
Lab.lai'^  avoii  t^a  idaan  i^  kilu  ha 
kanilaiii;  iiiga  navon  la  biyaiig  pinagka- 
ii,', alaaM -a  kanikang  kaUingkuLa  ni  Pa- 
\.d  Lt  ni  Samuel  na  mapagkita.  23  Sa 
gayo'y  sila,  at  ar,g  kanilang  mga  anak  ay 
uam&liiil'a,  napinakabaniay  sa  mga  pintuang- 
daan  ng  baliay  ng  Pangixoon,  ng  bahay 
ng  tabernakulo,  ayon  sa  pagbahalinhinan. 
2  i  Kasa  apat  na  sulok  ang  mga  tagatanod 
pinto,  sa  dakong  silanganan,  kaliinuran, 
hilagaan,  at  timugan.  35  At  ang  kani- 
lang mga  kapatid  sa  kanilang  mga  nayon 
ay  paroroon  sa  bawa't  pitong  araw,  tiling 
kapanalmnan  upang  sumakanila :  26  sa- 
pagka^t  ang  apat  na  punong  tagatanod 
pinto,  na  mga  Levita,  ay  nasa  takdang 
katungkulan,  at  nasa  mga  silid  at  sa  mga 
ingatang  yaman  sa  bahay  ng  Dies.  27  At 
sila^y  tumigil  sa  palibot  ng  baliay  ng  Dios, 
sapagka't  ang  katungkulan  dooii  ay  kani- 
la,  at  sa  kanila  nauukol  ang  pagbubukas 
tuing  umaga.  28  At  ang  iba  sa  kanila  ay 
may  katungkulan  sa  mga  kasangkapan  na 
paglilingkod ;  sapagka't  ayon  sa  bilang 
mga  ipinapasok,  atayon  sa  bilang  ng  mga 
kinukuha.  29  Ang  iba  naman  sa  kaniia 
ay  mga  nabalal  sa  kasangkapan,  at  sa 
lahat  ng  kasangkapan  ng  santuario,  at  sa 
mainam  na  harina,  at  sa  alak,  at  sa  langis, 
at  sa  pangsuob,  at  sa  mga  pabango.  30  At 
ang  iba  sa  mga  anak  ng  mga  sacerdote  ay 
naghahanda  ng  pagpapasirooy  ng  mga 
pabango.  SI  At  si  Matitias  na  isa  sa 
mga  Levita  na  siyang  panganay  ni  Sallum 
na  Korite  may  takdang  katungkulan  sa 
mga  bagay  na  niluluto  sa  kawali.  S2  i^t 
ang  iba  sa  kanilang  mga  kapatid  sa  mga 
anak  ng  mga  Koateo,  nasa  tinapay  na 
bandog  upang  ihanda  bawa't  sabado. 
33  At  ang  mga  ito  ang  mga  mang-aawit, 
na  mga  pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga 
magulang  ng  mga  Levita,  na  tumatalmn  fa 
mga  silid,  at  mga  laya  sa  ibang  katungkulan  : 
sapagka't  sila'y  nalalagay  sa  kanilang 
gagawin  araw  at  gabi.  34  Ang  mga  ito 
ay  mga  ]3angulo  sa  mga  bahay  ng  mga 
magulang  ng  mga  Levita,  ayon  sa  kani- 
lang iahi  na  mga  lalaking  puno  :  ang  mga 
ito'y  tumatahan  sa  Jerusalem, 


d>  \i  ^a  <.ii  v.'*  n  ti>  naka^i  an^  auia  m 
e  >ii,  -i  J^u^  la  ai)j  }  arga-an  ng 
!^>aLg  a-a\»a  ay  'iaaka;  J^^  at  au'^ 
}  ai.;,anay  in\  v  c^  jiij.z  av  si  Aid  jn,  at  si 
/ur,  at  ci  Tvi^,  ;  1.  M  l<aal,  at  ti  Xtr,  at  si 
Xadab;  t-i7  at  m  i\d  r,  rt  si  Ahio,  at  si 
Zo  di'lii',  ii  -1  .MJvlot,  ;^^  At  ipinanga- 
1  ak  r<l  yi[.A  ,i  ri  JSimcaia.  At  sila 
n-tma'y  tup'akau  i  a  ka&ama  ng  kanilang 
mga  kapat.d  ^a  Jeru^dlcm,  sa  tapat  ng 
kanilan<?mgd  ka])alid.  30  At  ipinanga- 
nak  ni  Kcr  si  Ki-;  at  ipJnanganak  ni  Kis 
si  Saul ;  at  ipinangaiidk  ni  Saul  si  Jonatan, 
at  si  Malki-sua,  at  si  Abinadab,  at  si 
Esbaal.  40  At  ang  anak  ni  Jonatan  ay 
si  Merib-baal ;  at  ipinanganak  ni  Merib- 
baal  si  Mika.  4i  At  ang  mga  anak  ni 
Mika ;  si  Piton,  at  si  Melek,  at  si  Tarea, 
at  si  Ahaz.  42  At  ipinanganak  ni  Aliaz  si 
Jara;  at  ipinanganak  ni  Jara  si  Alemet, 
at  si  Azmavet,  at  si  Zimri ;  at  ipinanga- 
nak ni  Zimri  si  Moza ;  43  at  ipinanga- 
nak ni  Moza  si  Binea  ;  at  si  Eefaya  na  ka- 
niyang  anak,  si  Eleasa  na  kaniyang  anak, 
si  Azel  na  kaniyang  anak  :  44  at  si  Azel 
ay  nagkaroon  ng  anim  na  anak,  na  ang 
kanilang  mga  pangalan  ay  ang  mga  ito ; 
si  Azrikam,  si  Bokeru,  at  si  Ismael,  at  si 
Searia,  at  si  Obadias,  at  si  Hanan:  ang 
mga  ito  ang  mga  naging  anak  ni  Azel. 
if%  Ang  mga  Filisteo  nga  ay  bumaka 
iw  laban  sa  Israel :  at  ang  mga  lalakl 
ng  Israel  ay  tumakas  sa  harap  ng  mga 
Filisteo,  at  mga  nabual  na  patay  sa  bundok 
ng  Gilboa.  2  At  ang  uiga  Filisteo  ay 
sumunod  na  mainam  sa  likuran  ni  Saul  at 
ng  kaniyang  mga  anak ;  at  pinatay  ng 
mga  Filisteo  si  Jonatan,  at  si  Abinadab,  at 
si  Malki-sua,  na  m.ga  anak  ni  Saul.  3  At 
ang  pagbabaka  ay  lunialang  mainam  laban 
kay  Saul,  at  inabutan  biya  ng  mga  mama- 
mana ;  at  siya'y  namanlaw  daliil  sa  mga 
mamamana.  4  jSTg  magkagayoV  sinabi 
ni  Saul  sa  kaniyang  tagadala  ng  sakbat : 
Bunutin  mo  ang  iyong  tabak,  at  iyong 
palagpasin  sa  akin ;  baka  ang  mga  liindi 
tuling  ito  ay  pu  mar  ito  at  magpalalo 
sa  akin.  Xguni't  hindi  inibig  ng  kani- 
yang tagadala  ng  sakbat ;  sapagka^t  siya'y 
totoong  natakot.  Kaya't  kinuha  ni  Saul 
ang  kaniyang  tabak  at  nabual  doon.  5  At 
ng  makita  ng  kaniyang  tagadala  ng 
sakbat  na  si  Saul  ay  patay,  siya  na- 
maV  nagpakabual  sa  kaniyang  tabak 
at  namatay.  6  Gayon  namatay  si  Saul 
at  ang  kaniyang  tatlong  anak ;  at  ang 
Ivaniyang  boong  bahay  ay  naoiatay  na 
magkakasaroa.     7  At  ng  iiiakita  ng  iahai 


11.  19 


I.  MGA  KEONIKA. 


421 


na  lalaki  ng  Israel  na  iiasa  libis  na  sila'y 
tumakas,  at  si  Saul  at  ang  kaniyang  mga 
anak  ay  patay,  kanilang  iiiiwan  ang  kaoi- 
lang  mga  ciudad  at  turaakas;  at  ang  mga 
Filisteo  ay  naparoon  at  tumahan  sa  mga 
yaon. 

8  At  nangyari  ng  kinaumagalian  ng 
pnmaroon  upang  hubaran  ng  mga  Filisteo 
ang  patay,  na  kanilang  nasumpungan  si 
Saul  at  ang  kaniyang  mga  anak  na  bual 
sa  bundok  ng  Gilboa.  9  At  hinubaran 
nila  siya  at  khiuha  ang  kaniyang  ulo,  at 
ang  kaniyang  sakbat,  at  ipinasugo  sa 
lupain  ng  mga  Filisteo  sa  paiibot,  upang 
ibalita  sa  kaniyang  mga  idolo,  at  sa 
bayan.  10  At  inilagay  nila  ang  kanilang 
sakbat  sa  bahay  ng  kaniyang  mga  dios,  at 
ipinako  ang  kaniyang  ulo  sa  bahay  ni 
Dagon.  11  At  ng  marinig  ng  boong 
Jabes-gilead  ang  boong  ginawa  ng  mga 
Filisteo  kay  Saul,  12  ang  laliat  na  mata- 
pang  na  lalaki  ay.bumangon,  at  kinuha 
ang  katawan  ni  Saul,  at  ang  mga  katawan 
ng  kaniyang  mga  anak,  at  mga  dinala  sa 
Jabes,  at  inilibing  ang  kanilang  mga  buto 
sa  ilalim  ng  encina  sa  Jabes,  at  nag-ayunong 
pitong  araw.  IS  Sa  gayo'y  namatay  si 
Saul  dabil  sa  kaniyang  pagsalangsang  na 
kaniyang  nakamit  laban  sa  Panginoon, 
dahil  sa  salita  ng  Panginoon  na  hindi 
niya  iningatan ;  at  dabil  naman  na  siya'y 
nagsakdal  sa  m.ay  espiritu  pitoniko,  upang 
pagsiyasatan,  14  at  hindi  nagsiyasat  sa 
PanQinoon  :  kaya't  pinatay  niya  siya,  at 
inilipat  ang  kaharian  kay  David  na  anak 
ni  Jesse. 

II  Ng  magkagayo'y  ang  boong  Israel  ay 
i  ■  nagpipisan  kay  David  sa  Hebron,  na 
nagsabing :  Narito,  kami  ay  iyong  buto 
at  iyong  laman.  2  Ng  panahong  naka- 
raan  ng  si  Saul  ay  hari,  ikaw  ang  puma- 
patnubay  at  nagpapasok  sa  Israel :  at 
sinabi  sa  iyo  ng  Panginoong  iyong  Dios : 
Iyong  alagaan  ang  aking  bayang  Israel, 
at  ikaw  ay  magiging  pangulo  sa  aking 
bayang  Israel.  3  Sa  gayo'y  lahat  ng 
matauda  sa  Israel  ay  naparoon  sa  hari  sa 
Hebron ;  at  si  David  ay  gumawa  ng  tipan 
sa  kanila  sa  Hebron  sa  harap  ng  PanGi- 
NOOK ;  at  kanilang  pinahiran  si  David  na 
hari  sa  Israel,  ayon  sa  salita  ng  Pangi- 
NOON  sa  pamamag-itan  ng  kamay  ni 
Samuel.  4  At  si  David  at  ang  boong^ 
Israel  ay  naparoon  sa  Jerusalem  (na  si- 
yang  Jebus) ;  at  ang  mga  Jebuseo  na  mga 
mananahan  sa  lupain,  ay  nangandoon. 
5  At  sinabi  ng  mga  mananahan  sa  Jebus 
kay  David  :     Ikaw  ay  hindi  makapapasok 


rito.  Gayon  ma'y  sinakop  ni  David  ang 
katibayan  ng  Zion;  na  siyang  ciudad 
ni  David.  6  At  sinabi  ni  David :  Sino 
mang  sumugat  sa  mga  Jebuseo  na  una  ay 
magiging  puno  at  kapitan.  At  si  Joab 
na  anak  ni  Zeruaya  ay  sumampang  una,  at 
naging  puno.  7  At  si  David  ay  tumahan 
sa  katibayan ;  kaya't  kanilang  tinawag  na 
ciudad  ni  David.  8  At  kaniyang  itinayo 
ang  ciudad  sa  paiibot,  mula  sa  Millo  han- 
gang  sa  paiibot :  at  pinapanauli  ni  Joab 
ang  nalabi  sa  ciudad.  9  At  si  David  ay 
lumaki  ng  lumaki ;  sapagka^t  ang  PakGi- 
KOON  ng  mga  hukbo  ay  sumasa  kaniya. 

10  Ang  mga  ito  ang  mga  puno  ng  mga 
makapangyarihang  lalaki  na  nasa  kay 
David,  na  napakilala  na  malakas  na  ka- 
sama  niya  sa  kaniyang  kaharian,  na  kasa- 
ma  ng  boong  Israel,  upang  gawin  siyang 
hari,  ayon  sa  salita  ng  PanQinoon  tung- 
kol  sa  Israel.  11  At  ito  ang  bilang  ng 
mga  makapangyarihang  lalaki  na  nasa 
kay  David :  si  Jasobeam,  na  anak  ng  isang 
Hakmonite  na  puno  ng  tatlong  puo ;  siya 
ang  nagtaas  ng  kaniyang  sibat  laban  sa 
tatlong  daan,  at  pinatay  niya  si  la  na  pa- 
minsan.  12  At  pagkatapos  niya  ay  si 
Eleazar  na  anak  ni  Dodo  na  Ahohite  na 
isa  sa  tatlong  makapangyarihang  lalaki. 
13  Siya'y  kasama  ni  David  sa  Pas-damim, 
at  doo'y  ang  mga  Filisteo  ay  nagpipisan 
upang  bumaka,  na  kinaroroonan  ng  isang 
pirasong  lupa  na  puno  ng  cebada;  at  ang 
bayan  ay  tumakas  sa  harap  ng  mga  Filis- 
teo. 14  At  sila^y  tumayo  sa  gitna  ng 
piraso  at  ipinagsangalang,  at  pinatay  ang 
mga  Filisteo  ;  ai  iniligtas  ng  Panginoon 
sila  sa  pamamag-itan  ng  isang  malaking 
pagtatagumpay.  15  At  binaba  ng  tatlo 
sa  tatlong  puong  puno  sa  burol  si  David, 
sa  loob  ng  yungib  ni  Adullam;  at  ang 
hukbo  ng  mga  Filisteo  ay  mairoong  kam- 
pamento  sa  libis  ng  Eefaim.  16  At  si 
David  nga  ay  nasa  katibayan,  at  ang  pulu- 
tong  ng  mga  Filisteo  ay  nasa  Bet-lehem 
nga.  17  At  si  David  ay  nagbuntong  hi- 
hinga,  at  nagsabing :  \  Oh  sinong  makapag- 
bibigay  sa  akin  ng  tubig  na  mainom  sa 
balon  ng  Bet-lehem,  na  nasa  siping  ng 
pintuang-daan.  I  18  At  ang  tatlo^  suma- 
gasa  sa  hukbo  ng  mga  Filisteo,  at  umigib 
ng  tubig  sa  balon  ng  Bet-leliem  na  nasa 
siping  ng  pintuang-daan,  at  kinuha  at 
dinala  kay  David  :  nguni^t  hindi  ininom 
ni  David  yaon,  kungdi  ibinuhos  na  pinaka- 
inuming  handog  sa  PanGinoon,  19  at 
sinabing  :  ^  Huag  itulot  sa  akin  ng  aking 
Dios  na  aking  gawin  ito  :  i  iinumin  ko  ba 


i22 


I,  MGA  KEONIKA. 


11.  19 


ang  dugo  n|  mga  lalaking  ito  na  itinalaga 
ang  kanilang  buliaj  sa  pagkamatay  ? 
sapagka't  sa  pamumuhuncni  ,sa  kanilang 
uiga  bnhay  av  kanilang  dinala.  Kaya^t 
liinai  niya  ininom.  Ang  mga  bagay  na 
ito  fiY  ginawa  ng  tatlong  makapangyari- 
hang  lalaki.  20  At  si  Abisai  na  kapatid 
ni  Joab.  siyang  pimo  ng  tatlo  :  sapagka^t 
kaniyang  itinaas  ang  kaniyang  sibat  laban 
sa  tatlong  daan,  at  pinatay  niya  sila,  at 
nagkaroon  ng  pangalan  sa  tatlo.  21  Sa 
tatlo,  siya'y  lalong  marangal  kay  sa  da- 
lawa,  at  ginawang  kanilang  kapitan :  ga- 
yon  ma'y  siya^y  hindi  umabot  sa  unang 
tatlo,  22  Si  Ben lya  na  anak  ni  Jelioiada, 
na  anak  ng  isang  makapangyarihang  la- 
laki sa  Kabzeel,  na  gumawa  ng  mga  ma- 
kapangyarihang gawa,  kaniyang  pinatay 
ang  dalawang  anak  ni  Ariel  na  taga  Moab : 
siya'y  biimaba  naman  at  pumatay  ng 
isang  leon  sa  gitna  ng  isang  hukay  sa 
panalion  ng  nieve.  23  At  siya'y  puma- 
tay ng  isang  taga  Egipto,  na  isang  lala- 
king may  malaking  bulas,  na  liraang  siko 
ang  taas  ;  at  sa  kamay  ng  taga  Egipto  ay 
may  isang  sibat  na  gaya  ng  panghabi  ng 
manghahabi;  at  binaba  niya  siya  na  may 
isang  tungkod,  at  inagaw  ang  sibat  sa 
kamay  ng  taga  Egipto,  at  pinatay  niya 
siya  ng  kaniyang  sariling  sibat.  24  Ang 
mga  bagay  na  ito  ay  ginawa  ni  Benaya 
na  anak  ni  Jehoiada,  at  nagkaroon  ng 
pangalan  sa  tatlong  makapangyarihang 
lalaki.  25  Narito,  siya'y  lalong  marangal 
kay  sa  tatlong  puo,  nguni't  hindi  siya 
nmnbot  sa  unang  tatlo :  at  inilagay  ni 
David  sa  kaniyang  bantay. 

26  Ang  mga  makapangyarihang  lalaki 
naman  sa  mga  kawal ;  si  Asael  na  kapatid 
ni  Joab,  si  Elhanan  na  anak  ni  Dodo  na 
taga  Bet-lehera ;  27  si  Samot  na  Harorite, 
si  Ilelez  na  Pelonite  ;  28  si  Ira  na  anak 
ni  Ikes  na  Tekoite,  si  Abiezer  na  Anato- 
tite ;  29  si  Sibekai  na  Husatite,  si  Ilai 
na  Ahoite  ;  30  si  Maharai  na  Netofatite, 
si  Heled  na  anak  ni  Baana  na  Netofatite; 
SI  si  Itai  na  anak  ni  Bibai  na  taga 
Gibea,  sa  mga  anak  ni  Benjamin,  si 
Benaya  na  Piratonite  ;  33  si  Hnrai  sa 
mga  batis  ng  Gaas,  si  Abiel  na  Arbatite  : 
33  si  Azmavet  na  Baharumite,  si  Eliaba 
na  Saalbonite ;  )54  ang  mga  anak  ni 
Hasem  na  Gizonite^  si  Jonatan  na  anak  ni 
Sage  na  Hararite  ;  35  si  Ahiam  na  anak 
ni  Sakar,  na  Hararite,  si  Elifal  na  anak  ni 
Uv  ;  36  si  Hefer  na  Mekeratite,  si  Aliija 
na  Pelonite  ;  37  si  Hezro  na  Karmelite, 
si  Naarai  na  anak  ni  Ezbai ;     3S  si  Joel 


na  kapatid  ni  Natan,  si  Mibhar  na  anak 
ni  Hagri;  39  si  Zelek  na  Ammonite. 
si  Naarai  na  Berotite,  na  tagadala  ng 
sakbat  ni  Joab  na  anak  ni  Zeruaya  ;  40  si 
Ira  na  Itrite,  si  Gareb  na  Itrite ;  41  si 
Urlas  na  Hiteo,  si  Zabad  na  anak  ni 
Ahlai ;  42  si  Adina  na  anak  ni  Siza  na 
Enbenite,  na  puno  ng  mga  Eubenite,  at 
tatlong  puo  ang  kasama  niya ;  43  si 
Hanan  na  anak  ni  Maaka,  at  si  Josafat 
na  Mitnite ;  44  :  si  tlzias  na  Asteratite, 
si  Sama  at  si  Jeiel  na  mga  anak  ni  Hotam 
na  Aroerite ;  45  si  Jediael  na  anak  ni 
Simri ;  at  si  Joha  na  kaniyang  kapatid, 
na  Tizite  ;  48  si  Eliel  na  Mahavita,  at  si 
Jeribai,  at  si  Josavias  na  mga  anak  ni 
Elnaam,  at  si  Itma  na  Moabita;  47  si 
Eliel,  at  si  Obed,  at  si  Jaasiel,  na  taga 
Mezobaite. 

1^  Ang  m.ga  ito  nga  ang  naparoon  kay 
1^  David  sa  Ziklag,  samantalang  siya'y 
nakukubli  pa  dahil  kay  Saul  na  anak  ni 
Kis  :  at  sila'y  nasa  mga  makapangyarihang 
lalaki,  na  kaniyang  mga  katulong  sa  paki- 
kipagbaka.  2  Sila'y  nasa  sakbatan  ng  mga 
bosog,  at  kaniyang  ginagarait  kapua  ang 
kanang  kamay  at  kiliwa  sa  pagpapa- 
hilagpos  ng  mga  bate,  at  sa  pagpapa- 
hilagpos  ng  mga  pana  mula  sa  bosog; 
sila'y  sa  mga  kapatid  ni  Saul  sa  Benja- 
min. 3  Ang  puno  ay  si  Ahiezer,  saka 
si  Jcas,  na  mga  anak  ni  Semaa  na  GM>ea- 
tite;  at  si  Jeziel,  at  si  Pelet,  na  mga 
anak  ni  Azmavet;  at  si  Bcraka,  at  si  Jehu 
na  Anatotita ;  4  at  si  Ismaias  na  Gibeonite, 
na  makapangyarihang  lalaki  sa  tatlong 
puo,  at  higit  kay  sa  tatlong  puo;  at  si 
Jeremias,  at  si  Jahaziel,  at  si  Johanan,  at 
si  Jozabad  na  Gederatite  ;  5  si  Eluzai,  at 
si  Jeriraot,  at  si  Bealias,  at  si  Semarias,  at 
si  Sefatias  na  Harufita ;  6  si  Elkana,  at 
si  Isias,  at  si  Azarel,  at  si  Joezer,  at 
si  Jasobeam,  na  mga  Korite ;  "^  7  at  si 
Joela,  at  si  Zebadias,  na  mga  anak  ni 
Jeroham  na  taga  Gedor.  S  At  sa  mga 
Gadita  ay  liumiwalay  na  liimakip  kay 
David  sa  katibayan  sa  ilang,  na  mga  ma- 
kapangyarihang lalaking  may  tapang,  na 
mga  lalaking  bihasa  sa  pagbabaka,  na 
niakahahawak  ng  kalasag  at  sibat;  na 
ang  mga  mukha  nila  ay  gaya  ng  mga 
rnuklia  ng  mga  leon,  at  sila'y  malik- 
sing  gaya  ng  mga  usa  sa  mga  bundok  ; 
9  si  Ezer  ang  puno,  si  Obadias  ang  ika- 
lawa,  si  Eliab  ang  ikatlo  ;  10  si  Mismana 
ang  ikaapat,  si  Jeremias  ang  ikalima; 
11  si  Atai  ang  ikaanim,  si  Eliel  ang  ika- 
pito ;     12  si    Johanan    ang   ikawalo^    si 


12.  39 


I.  MGA  KEONIKA. 


423 


Elzabad  ang  ikasiam ;  13  si  Jeremias 
ang  ikasampuo,  si  Makbanai  ang  ikala- 
bing  isa.  14  Ang  mga  ito  na  mga  anak  ni 
Gad  ay  mga  kapitan  sa  hukbo  ;  ang  pina- 
kamaliit  ay  katimbang  ng  isang  daan, 
at  ang  pinakamalaki  ay  ng  isang  Ubo. 
15  Ang  mga  ito  ang  nagdaan  ng  Jordan 
sa  unang  buan,  ng  apawan  ang  lahat 
aiyang  mga  pangpang ;  at  kanilang  pina- 
takas  ang  lahat  na  sa  mga  libis,  ang  sa 
dakong  silanganan  at  gayon  din  ang  sa 
^akong  kaluuuran.  16  At  naparoon  ang 
ilan  sa  mga  anak  ni  Benjamin  at  ni  Juda 
sa  katibayan  kay  David.  17  At  si  David 
ay  Inmabas  na  sinalubong  sila,  at  sumagot 
at  nagsabi  sa  kanilang:  Kung  kayoV 
napariritong  payapa  sa  akin  upang  tulu- 
ngan  ako,  ang  aking  puso  ay  mala- 
lakip  sa  inyo :  nguni't  kung  upang  pagli- 
luban  ako  sa  aking  mga  kaaway,  sa  bagay 
ay  \valang  kasam-an  sa  aking  mga  kamay, 
masdan  ng  Dios  ng  ating  mga  magulang, 
at  sawayin.  18  Ng  magkagayo'y  ang  espi- 
ritu  ay  dumating  kay  Amasai,  na  siyang 
puno  ng  tatlong  puo,  a^  sinabi  niyang :  lyo 
katni,  David,  at  sa  ganangiyo,  anak  ni  Jes- 
se :  kapayapaan,  kapayapaan,  ang  snmaiyo, 
at  kapayapaan  ang  sumaiyong  mga  katu- 
loTig ;  sapagka^t  tinutulungan  ka  ng  iyong 
Dios.  Ng  magkagayo  V  tinangap  ni  David 
sila,  at  ginawa  silang  mga  kapitan  sa 
pulutong.  19  Sa  Manases  naman  ay  hu- 
milig  ang  iba  kay  David,  ng  siya^y  pu- 
maroong  kasama  ng  mga  Filisteo  laban 
kay  Saul  upang  bumaka,  ngnni't  hindi 
nila  tinulungan  sila:  sapagka't  ang  mga 
panginoon  ng  mga  Filisteo  sa  payo  ay 
pinapagpaalam,  siya  na  sinabing  :  Siya'y 
mahihilig  sa  kaniyang  ps'-ngi'^oo^g  kay 
Saul  sa  pamumuliunan  ng  ating  mga  ulo. 
24>  Sa  pagparoon  niya  sa  Ziklag,  humilig 
sa  kaniya  kay  Manases,  si  Adna,  at  si 
Jozabad,  at  si  Jediael,  at  si  Mikael,  at  si 
Jozabad,  at  si  Eliu,  at  si  Zilletai,  na  mga 
kapitan  ng  mga  lilibobin  na  kay  Manases. 
21  At  kanilang  tinulungan  si  David  laban 
sa  pulutong  ng  mga  magnanakaw  :  sapag- 
ka't  silang  lahat  ay  mga  makapangyari- 
liang  lalaki  na  may  tapang  at  mga  kapi- 
tan sa  hukbo.  22  Sapagka't  araw-araw 
ay  naparoon  kay  David  upang  tulungan 
siya,  hangang  sa  naging  malaking  hukbo, 
na  gaya  ng  hukbo  ng  Dios. 

2S  At  ito  ang  bilang  ng  mga  ulo  nila 
na  may  mga  sakbat  para  sa  pagbabaka,  na 
naparoon  kay  David  sa  Hebron,  upang 
ibalik  ang  kaharian  ni  Saul  sa  kaniya, 
ayon  sa  salita  ng  Pakginoon.    24  Ang 


mga  anak  ni  Juda  na  humahawak  ng 
kalasag  at  sibat  ay  anim  na  libo  at  walong 
daan,  na  may  mga  sakbat  para  sa  pakiki- 
pagbaka.  25  Sa  mga  anak  ni  Simeon, 
na  mga  makapangyarihang  lalaki  na  may 
tapang  para  sa  pakikipa-gbaka,  pitong 
libo  at  isang  daan.  26  Sa  mga  anak  ni 
Levi  ay  apat  na  libo  at  anim  na  raan. 
27  At  si  Jehoiada  ang  tagapatnugot  sa 
bahay  ni  Aaron,  at  kasama  niya^y  tatlong 
libo  at  pitong  daan ;  28  at  si  Zadok,  na 
isang  binatang  makapangyarihan  na  may 
tapang,  at  sa  bahay  ng  kaniyang  ama  ay 
dalawang  puo't  dalawang  kapitan.  29  At 
sa  mga  anak  ni  Benjamin,  na  mga  kapatid 
ni  Saul,  tatlong  libo  :  sapagka't  ang  kara- 
mihan  sa  kanila  ay  nag-ingat  ng  kanilang 
pakikipagkasundo  a  bahay  ni  Saul. 
SO  At  sa  bahay  ni  Efraim,  dalawang 
puong  libo  at  walong  daan,  na  mga  maka- 
pangyarihang lalaking  may  tapang,  mga 
bantog  na  lalaki  sa  mga  bahay  ng  kani- 
lang mga  magulang.  81  At  sa  kalahating 
angkan  ni  Manases  ay  labing  walong  libo, 
na  mga  nasaysay  sa  pamamag-itan  ng 
pangalan,  upang  pumaroon  atgawinghari 
si  David.  31  At  sa  mga  anak  ni  Isakar, 
mga  lalaking  maalam  ng  panahon,  upang 
matalastas  kung  ano  ang  marapat  gawin 
ng  Israel ;  ang  mga  puno  sa  kanila  ay  dala- 
wang daan ;  at  ang  lahat  nilang  kapatid 
ay  nasa  kanilang  utos.  S3  Sa  Zebulnn 
yaong  mga  makalalabas  sa  hukbo,  na  ma- 
kahahanay  sa  pagbabaka,  na  may  sarisaring 
kasangkapan  na  pangbaka,  na  limang  pu- 
ong  libo ;  at  raakapag-aayos  sa  hmmy  sa 
pagbabaka  at  hindi  nag-aaling-langan  ang 
loob.  34  At  sa  Naftali  ay  isang  libong 
kapitan,  at  sa  kasamahan  nila  na  may 
kalasag  at  sibat  ay  tatlong  puo't  pitong 
libo.  35  At  sa  mga  Danita  na  makaha- 
hanay  sa  pagbabaka,  dalawang  puo't  wa- 
long libo  at  anim  na  raan.  36  At  kay 
Aser  yaong  mga  makalalabas  sa  hukbo, 
na  makahahanay  sa  pagbabaka,  apat  na 
puong  libo.  37  At  sa  kabilang  dako  ng 
Jordan,  sa  mga  Rubenita,  at  mga  Gadita, 
at  sa  kalahating  angkan  ni  Manases,  na 
may  sarisaring  kasangkapang  pangbaka 
sa  pakikipagbaka,  isang  daan  at  dalawang 
puong  libo.  38  Lahat  ng  ito  na  mga  la- 
laking pangbaka  na  makahahanay  sa  pag- 
babaka, naparoong  may  sakdal  na  puso 
sa  Hebron,  upang  gawing  hari  si  David 
sa  boong  Israel :  at  ang  lahat  na  nalabi 
naman  sa  Israel  ay  nagkaisang  loob  upang 
gawir.g  hari  si  David.  39  At  sila'y  du* 
raoong  kasama  ni  David  na  tatlong  araw. 


d24 


I.  MGA  KKONIKA, 


12.  89 


na  knmain  at  iimiiiom  :  sapagV.a't  ipinag- 
lianda  sila  ng  kanilang  mga  kapatid. 
4«>  Riikod  dit<./y  silang  nialapit  sa  kaniva 
v,a.  kasiiiglaro  ng  Isakar  at  Zebnlnii,  at 
Xaftali,  nagdala  iig  tiiiapav  iia  na'-^'a  iba- 
baw  iig  mga  asno,  at  Fa  ibabaw  ng  mga 
kaincllo,  at  s.i  ibabaw  ng  mga  mula,  at  sa 
ibabaw  ng  mga  baka,  mga  kakaning  lia- 
rina,  at  mga  buntong  higoSj  at  raga  buig 
ng  pasas,  at  alakj  at  langis^  at  mga  baka, 
at  m.ga  tnpa  na  sagana :  sapagka^t  may 
kaga  lakan  sa  Israek 

1*3  At  snraangiini  si  David  sa  mga  kapi- 
iO  tan  ng  mga  lilibnhin,  at  mga  da- 
daanin,  sa  bawa't  tagapatnubay.  S  At 
sinabi  ni  David  sa  boong  kapisanan  ng 
Israel :  Kung  inaakala  ninyong  mabuti, 
at  kung  sa  PAxrliKOOXG  ating  Dios,  ta- 
yo'y  magsngo  sa  lahat  ng  b.igar  sa  ating 
mga  kapatid  na  naiwan  sa  boong  Inpain 
ng  Israel,  na  kanilang  kasama  ang  raga 
sacerdotc  at  mga  Levita  sa  kanilang  raga 
cindad  na  may  mga  nay  on,  upang  sila'y 
makapagpisan  sa  atin :  s  at  ating  dalhin 
uli  nng  kaban  ng  ating  Dies  sa  atin :  sa- 
})agka't  bindi  natin  Iiinanap  doon  sa  mga 
kaarawan  ni  Sank  4  At  ang  boong  kapi- 
sanan ay  nngsabi  na  kanilang  gagawing 
gayon  :  sapngka^t  ang  bagay  ay  matuid 
sa  mga  mata  ng  boong  bayan.  5  Sa 
gayo'y  pinisan  ni  David  ang  boong  Israel, 
mola  sa  Silior,  va  hatis  ng  Egipto  hangang 
sa  pasiikan  sa  Ha  mat,  upang  dalhin  ang 
kaban  ng  Dios  mnla  sa  Kiriat-jearim. 
6  At  si  David  ay  suraampa,  at  ang  boong 
Israel,  sa  Ikala,  na  sa  Kiriat-jearim,  na 
nanokol  sa  Juda,  npang  isampa  mula  doon 
ang  kaban  ng  Dios,  ng  PanGinoon  na  na- 
uupo  sa  mga  kernbin,  na  tinatawag  ayon 
Pangalan.  7  At  kanilang  dinala  ang  ka- 
ban ng  Dios  na  nakasakay  sa  isang  bagong 
karro,  at  inilabas  sa  baliay  ni  Abinadab: 
at  pinalakad  ni  Uzza  at  ni  Ahio  ang  karro. 
8  At  si  David  at  ang  boong  Israel  ay  nag- 
saya  sa  liarap  ng  Dios  ng  kanilang  boong 
kapangyarihan  :  ng  mga  awit,  at  ng  mga 
alpa,  at  ng  mga  salterio,  at  ng  mga  pan- 
dereta,  at  ng  mga  cimbalo,  at  ng  mga 
pakakak.  9  At  ng  silaV  dumating  sa 
giikan  ng  Kidon,  iniunat  ni  Uzza  ang  kani- 
yang  kamay  npang  hawakan  ang  kaban ; 
sapagka't  ang  mga  baka  ay  natisod.  iO  At 
ang  ^  gal  it  ng  Panginoon  ay  nag-alab 
labao  kay  Uzza,  at  sinugatan  niya 
siya,  sapagka't  kaniyang  iniunat  ang 
kaniyang  kamay  sa  kaban ;  at  doo*y 
namatay  siya  sa  harap  ng  Diofe.  11  At 
hindi    nahigod   ai  David,   sapagkaH  nag- 


putok  ang  galit  ng  PakSinoon  kay  Uzza  : 
at  kaniyang  tinawag  ang  lugar  na  yaon 
na  Perez-nzza  Iiangang  sa  araw  na  ito. 
12  At  si  David  ay  natakot  sa  Dios  ng 
araw  na  J^aon,  na  iiagsabing  :  I  Paanong 
aking  iuuwi  sa  baliay  ang  kaban  ng  Di'  s 
sa  akin?  13  Sii  gayo'y  hindi  inilipat  ni 
David  ang  kaban  sa  kaniya  sa  cindad  ni 
David,  kungdi  nilisan  ang  daan  at  dinalo 
sa  baliay  ni  Obed-edom  na  Giteo.  14  At 
ang  kaban  ng  Dios  ay  naiwan  sa  samba- 
hayan  ni  Obed-edom  sa  kaniyang  bahay 
na  tatlong  buan  :  at  pinagpala  ng  PanGi- 
KOON  ang  bahay  ni  Obed-edom,  at  ang 
boo  niyang  tinatankilik. 
iA  At  si  Hiram  na  hari  sa  Tiro  ay  nag- 
i  8  sugo  ng  mga  sugo  kay  David,  at 
nagpadoJa  ng  mga  puno  ng  cedro,  at  mga 
manghihichura  ng  bato,  at  mga  anloagi, 
upang  ipagtayo  siya  ng  bahay.  2  At  ria- 
halata  ni  David  na  itinatag  siyang  hari 
ng  PanSikoon  sa  Israel,  sapagka't  ang 
kaniyang  kaharian  ay  nataas  ng  mataas, 
dahil  sa  kaniyang  bayang  Israel. 

3  At  si  David  ay  nag-asawa  pa  sa  Jerusa- 
lem :  at  si  David  ay  nagkaanak  pa  ng  mga 
lalaki  at  mga  babaye.  4  At  ito  ang  raga 
pangalan  ng  mga  naging  anak  niya  sa 
Jerusalem :  si  Samua,  at  si  Sobab,  si  ¥.&- 
tan,  at  si  Solomon ;  5  at  si  Ibhar,  at  si 
Elisua,  at  si  Elpelet ;  6  si  Noga,  at  si 
Kefeg,  at  si  Jafia  ;  7  at  si  Elisama,  at  si 
Beeliada,  at  si  Elifelet. 

8  At  ng  marinig  ng  mga  Filisteo  na  si 
David  ay  pinahirang  hari  sa  boong  Israel, 
lahat  ng  mga  Filisteo  ay  sumampa  upang 
hanapin  si  David  ;  at  narinig  ni  David,  at 
luraabas  laban  sa  kanila.  9  Ang  mga 
Filisteo  nga  ay  dumating  at  sumamsam  sa 
libis  ng  Refaim.  10  At  si  David  ay  nag- 
usisa  sa  Dios,  na  nagsabing :  i  Sasampa  ba 
ako  laban  sa  mga  Filisteo  ?  ^  at  iyo  bang 
mga  ibibigay  sa  aking  kamay  ?  At  sinabi 
ng  PanGinxdon  sa  kaniya  :  Sumampa  ka : 
sapagka't  aking  ibibigay  sila  sa  iyong 
kamay.  11  Sa  gayoV  silaV  sumampa  sa 
sa  Baal-perazim,  at  mga  sinugatan  ni 
David  doon;  at  sinabi  ni  David:  Nilan- 
sag  ng  Dios  ang  aking  mga  kaaway  sa 
pamamng-itan  ng  aking  kamny,  na  parang 
baha  ng  tubig.  Kaya't  kanilang  tinawag 
ang  pangalan  ng  Ingnr  na  yaon  na  Baal- 
perazim.  12  At  kanilang  iniwan  ang  ka- 
nilang mga  dios  doon;  at  nag-utos  si 
David,  at  mga  sinunog  ng  apoy.  13  At 
sumamsam  })a  uli  ang  mga  Filisteo  sa 
libis.  14  At  si  David  ay  nag-usisa  pa 
uli  sa  Dios;  at   sinabi  ng  Dios  sa  kani- 


15.  26 


I.  M§A  KEONIKA, 


42e5 


yang:  Huag  kang  sasampang  kasiinod 
nila ;  likuan  mo  sila,  at  pumaroon  ka  sa 
kanila  sa  tapat  rg  mga  puno  ng  morales. 
15  At  mangy ayari,  pagka  iyong  narinig 
ang  liugong  ng  lakad  sa  mga  dulo  rg  mga 
puno  ng  morales,  na  ikaw  nga  ay  lalabas 
sa  pakikipagbaka  :  sapagka't  ang  Dios  ay 
yumaon  sa  unalian  mo  upang  sngatan  ang 
hukbo  ng  mga  Filisteo.  16  At  ginawa  ni 
David  kung  ano  ang  iniutos  sa  kaniya  ng 
Dios:  at  kanilang  sinugatan  ang  hakbo 
ng  mga  Filisteo  mula  sa  Gibeon  hangang 
sa  Gezer.  17  At  ang  kabantugan  ni  Da- 
vid ay  nakalat  sa  lahat  ng  In  pain ;  at  di- 
nala  ng  Panginoon  ang  takot  sa  kaniya 
sa  lahat  na  nacion. 

||i  At  gumawa  si  David  sa  kani^^a  ng 
i<3  mga  babay  sa  ciudad  ni  David  ;  at 
siya'y  nagbanda  ng  isang  Ingar  para  sa 
kaban  ng  Dios,  at  naglagay  para  doon  ng 
isang  dampa.  2  Ng  raagkagayo^  sinabi 
ni  David  :  Walang  makapagdadala  ng  ka- 
ban ng  Dios  kungdi  ang  mga  Levita: 
sapagka't  sila  ang  pinili  ng  JPanGinook 
upang  magdala  ng  kaban  ng  Dios,  at 
upang  mamabala  sa  kaniya  magpakailan 
man.  3  At  pinisan  ni  David  ang  boong 
Israel  sa  Jerusalem,  upang  isampa  ang 
kaban  ng  PanginOON  sa  lugar  na  pinag- 
handaan.  4  At  pinisan  ni  David  ang  mga 
anak  ni  Aaron  at  ang  mga  Levita :  5  sa 
mga  anak  ni  Koat ;  si  Uriel  na  puno,  at 
ang  kaniyang  mga  kapatid  ay  isang  daan 
at  dalawang  puo;  6  sa  mga  anak  ni 
Merari;  si  Asaya  na  puno,  at  ang  kani- 
yang mga  kapatid  ay  dalawang  daan  at 
dalawang  puo :  7  sa  mga  anak  ni  Ger- 
som;  si  Joel  na  puno,  at  ang  kaniyang 
mga  kapatid  ay  isang  daan  at  tatlong 
puo:  8  sa  mga  anak  ni  Elizafan;.si  Se- 
maya  na  puno,  at  ang  kaniyang  mga 
kapatid  ay  dalawang  daan:  9  sa  mga 
anak  ni  Hebron ;  si  Eliel  na  puno,  at  ang 
kaniyang  mga  kapatid  ay  walong  puo : 
10  sa  mga  anak  ni  Uziel ;  si  Aminadab 
na  puno,  at  ang  kaniyang  mga  kapatid  ay 
isang  daan  at  labing  dalawa.  11  At  pina- 
tawag  ni  David  si  Zadok  at  si  Abiatar 
na  mga  sacerdote,  at  ang  mga  Levita,  si 
Uriel,  si  Asaya,  at  si  Joel,  at  si  Semaya, 
at  si  Eliel,  at  si  Aminadab,  12  at  sinabi 
sa  kanilang :  Kayo  ang  mga  puno  sa  mga 
hahay  ng  mga  magulang  ng  mga  Levita: 
magpakasanto  kayo,  kayo  at  gayon  din 
ang  inyong  mga  kapatid,  upang  inyong 
maisampa  ang  kaban  ng  PanQinoon,  ng 
Dios  ng  Israel,  hangang  sa  lugar  na  aking 
pinaghandaan.      13   SapagkaH    dahil    sa 


hindi  ninyo  dinala  ng  una,  ang  Pangi- 
NOOi^G  ating  Dios  ay  nagpuputok  sa  galit 
sa  atin,  sapagka't  hindi  natin  hinanap 
siya  ayon  sa  utos.  14  Sa  gayo^y  ang 
mga  sacerdote  at  ang  mga  Levita  ay 
nagpakasanto,  upang  isampa  ang  kaban 
ng  PA:NGmooN,  ng  Dios  ng  Israel.  15  At 
pinasan  ng  mga  anak  ng  mga  Levita  ang 
kaban  ng  Dios  sa  kanilang  mga  balikat  sa 
pamamag-itan  ng  mga  pinga  noon,  gaya 
ng  iniutos  ni  Moises  ayon  sa  salita  ng 
Pakginoon.  16  At  si  David  ay  nagsalita 
sa  puno  ng  mga  Levita,  na  ihalal  ang  kani- 
lang mga  kapatid  na  mang-aawit,  na  may 
mga  instrumento  ng  musika,  mga  salterio, 
at  mga  alpa,  at  mga  cimbalo,  upang  mag- 
ingay  ng  malakas,  at  inilakas  ang  voces 
na  may  kagalakan.  17  Sagayo'y  inihalal 
ng  mga  Levita  si  Heman  na  anak  ni  Joel ; 
at  sa  kaniyang  mga  kapatid  ay  si  Asaf 
na  anak  ni  Berekias ;  at  sa  mga  anak  ni 
Merari  na  kanilang  mga  kapatid,  ay  si 
Etan  na  anak  ni  Kusias ;  18  at  sa  kasa- 
mahan  nila,  ang  kanilang  mga  kapatid 
sa  ikalawang  hanay,  si  Zekarias,  si  Ben, 
at  si  Jaaziel,  at  si  Semiramot,  at  si 
Jehiel,  at  si  IJni,  si  Eliab,  at  si  Bena- 
ya,  at  si  Maaseias,  at  si  Matitias,  at  si 
Elifelehu,  at  si  Miknias,  at  si  Obed-edom, 
at  si  Jeiel,  na  mga  tagatanod  pinto. 
19  Sa  gayo'y  ang  mga  mang-aawit  si 
Heman,  si  Asaf,  at  si  Etan,  ay  nahalal  na 
may  mga  cimbalong  tanso  upang  patunu- 
ging  malakas ;  20  at  si  Zekarias,  at  si 
Aziel,  at  si  Semiramot,  at  si  Jehiel,  at  si 
Eliab,  at  si  Maaseias,  at  si  Benaya,  na  may 
mga    salterio  ay   inihanda    sa    Alamot; 

21  at  si  Matitias,  at  si  Elifelehu,  at  si 
Mikneias,  at  si  Obed-edom,  at  si  Jeiel,  at 
si  Azazias,  na  may  mga  alpa  na  inihanda 
sa  Seminit,  upang  mag-ayos  sa  pag-aawit. 

22  At  si  Kenanias,  na  puno  ng  mga  Le- 
vita, nasa  awitan:  siya  ang  nagtuturo 
tungkol  sa  pag-awit,  sapagka't  siya'y  bi- 
hasa.  23  At  si  Berekias,  at  si  Elkana  ay 
mga  tagatanod  pinto  para  sa  kaban. 
24  At  si  Sebanias,  at  si  Josafat,  at  si  Neta- 
nel,  at  si  Amasai,  at  si  Zekarias,  at  si 
Benaya  at  si  Eliezer  na  mga  sacerdote, 
humihihip  ng  mga  pakakak  sa  harap  ng 
Dios:  at  si  Obed-edom  at  si  Jehias  ay 
mga  tagatanod  pinto  para  sa  kaban.  25  Sa 
gayo'y  si  David,  at  ang  mga  matanda  sa 
Israel,  at  ang  mga  kapitan  sa  mga  lilibuhin, 
ay  yumaon  upang  isampa  ang  kaban  ng 
tipan  ng  PanGikoon  mula  sa  bahay  ni 
Obed-edom  ng  kagalakan;  26  at  nang- 
yari,  pagka  tinulungan  ng  Dios  ang  mga 


420 


I.  MGA  KEONIKA. 


15. 


Levita  na  nagdadala  ng  kaban  ng  tipan  ng 
Pangixoon,  na  sila'v  naglialiayin  ng  pi- 
tong  bakaat  pitongtupa,  27  At  si  David 
ay  nababalot  ng  isang  balabal  na  pinong 
kajong  paiti,  at  ang  labat  na  Levita  na 
nagpajmsan  ng  kaban,  at  ang  rnga  nmng- 
aawit,  at  si  Kenaiiias  na  nagtuturo  ng  awit 
sa  mga  mang-aawit:  at  si  David  ay  mai- 
roong  isang  efod  na  kayong  pnti.  28  Ga- 
yon  isinampa  ng  boong  Israel  ang  kaban  ng 
tipan  ng  Panginoon  na  may  mga  sutsutan, 
at  may  rnga  to  nog  ng  korneta  at  mga  paka- 
kak,  at  may  mga  cimbalo,  na  tumntunog  ng 
malakas  ang  mga  salterio  at  ang  mga  alpa. 
29  At  nangyari,  samantalang  ang  kaban 
ng  tipan  ng  Panginoon  ay  dumarating 
sa  ciudad  ni  David,  na  si  Mikal  na  anak 
ni  Saul  ay  tumanaw  sa  donga  wan,  at  na- 
kita  niya  ang  baring  David  na  siiraasayaw 
at  tumuti"igt<)g;  at  kaniyang  niwalang  ka- 
bubaban  siya  sa  kaniyang  peso. 
1^  At  kanilang  ipinasok  ang  kaban  ng 
uU  Di OS,  at  i  n  1 1  agay  s a  g i t n a  ng  d  a  m  pa 
na  itinayo  ni  David  para  doon  :  at  sila'y 
nagbandog  ng  mga  bandog  na  susunugin, 
at  mga  liandog  tungkol  sa  kapayapaan  sa 
harap  ng  Dios.  2  At  ng  si  David  ay  ma- 
katapos  na  magbandog  ng  bandog  na  su- 
sunugin at  ng  mga  bandog  tungkol  sa 
kapayapaan,  kaniyang  binasbasan  ang  ba- 
yan  sa  pangalan  ng  Pakginoon.  3  At 
siya^v  nagbigay  sa  bawa't  isa  sa  Israel,  sa 
lalaki  at  gayon  din  ea  babaye,  sa  bawa't 
isa  ng  isang  pirasong  tinapay,  at  ng 
isang   babaging   la  man,  at  i^ang  buig  na 

pa?a«. 

4  At  siyaV  nagbalal  ng  ilan  sa  mga 
Devita  upang  mamabala  sa  barap  ng  ka- 
ban ng  PanGikoon,  at  upang  magdiwang, 
at  magpasalamat,  at  pumuri  sa  Pangi- 
KOON,  sa  Dios  ng  Israel :  5  si  Asaf  ang 
puno,  at  ang  ikalawa  niya^  si  Zekarias, 
si  Jeiel,  at  si  Semiramot,  at  si  Jeniel, 
at  si  Matitias,  at  si  Eliab,  at  si  Benaya, 
at  si  Obed-edom,  at  si  Jeiel,  na  may  mga 
salterio  at  mga  alpa ;  at  si  Asaf  na  may 
mga  cimbalo,  na  tumntunog  ng  malakas ; 
6  at  si  Benaya  at  si  Jabaziel  na  mga  sa- 
cerdote  na  may  mga  pakakak  na  palagi, 
sa  barap  ng  kaban  ng  tipan  ng  Dios. 

7  Ng  magkagayo'y  ng  araw  na  yao'y 
ang  unang  iniutos  ni  David  ay  magpasa- 
lamat sa  PanQi^toox,  sa  pamamag-itan 
ng  kamay  ni  Asaf  at  ng  kaniyang  mga 
kapatid. 

8  Ob  kayoV  magpasalamat  sa  Pangi- 
NOON,  tumawag  kayo  sa  kaniyang 
pangalan, 


Ipakilala   ninyo    ang   kaniyang    mga 
gawa  sa  mga  bayan. 
9  Kayo'y  nmawit  sa  kaniya,  umawit  ka- 
yo ng  mga  pagpuri  sa  kaiiiya; 

Salitani  ninyo  ang  labat  niyang  mga 
ka Miarigiiamanghang  gawa. 
li>  Lumualhati  kayo  sa  kaniyang  santong 
pangalan : 

Magalak  ang  kanilang  puso  na  hama- 
banap  sa  Panginoon. 

11  ilanapin   ninyo    ang   Pakgikoon    at 

ang  kaniyang  lakas ; 
Hanapin  ninyo  ang  kaniyang  muklia 
na  palagi. 

12  Inyong  alalabanin  ang  kaniyang  ka- 

juangbamanghang  mga  gawa  na  ka- 
niya? g  ginawa; 
Ang  kaniyang  mga  kababalagban,  at 
ang    mga    kaliatulan    ng    kaniyang 
bibig; 

13  Ob  kayong  binlii  ni  Israel  na  kani- 

yang alipin, 
Kayong  mga  anak  ni  Jakob  na  kani- 
yang pili". 

14  Siya  ang  Pangikookg  ating  Dios  : 
Ang  kaniyang  mga  kahatulan  ay  na?a 

boong  lupa. 

15  Inyong  alalabanin  ang  kaniyang  tipan 

magpakailan  man, 
Ang  salita  na  kaniyang  iniutos  sa  li- 
bong  mga  labi ; 
IS  Ang  tipan  na  kaniyang  ginawa   kay 
Abraham, 
At  ang  kaniyang  sumpa  kay  Isaak ; 
17  At  patotobanan  yaon  kay  Jakob  na 
pinaka  palatuntunan. 
Kay  Israel  na  pinaka  walang  hangang 
tipan : 
IS  Na  sinabing  :     Sa   iyoV  ibibigay  ko 
ang  lupain  ng  Kanaan, 
Ang  kapalaran  na  inyong  mana : 

19  Ng  kayo'y  kaonting  tawo  lamang  sa 

bilang; 
Oo,  totoong  kaonti,  at  mga  mangingi- 
bang  bayan  doon; 

20  At  sila'y  yumaon  sa  nacion  at  nacion, 
At  mula  sa  isang  kabarian  bangang  sa 

ibang  bayan. 

21  Hindi  niya  tiniis  na  sino  mang  lalaki 

ay  gumawa  ng  pag-api  sa  kanila ; 
Oo  kaniyang  sinaway  ang  mga  hari 
dabil  sa  kanila; 

22  Na  sinabing  :     Huag  ninyong  galawin 

ang  aking  mga  pinahiran, 
At   liuag  ninyong  saktan   ang  aking 
mga  profeta. 

23  Kayo'y  umawit  sa  Pan&inoon,  boong 

lupa, 


17.  4 


I.  MGA  KEONIKA. 


427 


Ihayag  ninyo  ang  kaniyang  paglilig- 
tas  sa  araw  araw. 

24  Ipagdiwang  ninyo  ang  kaniyang  ka- 

lualhatian  sa  gitna  ng  mga  nacion, 
Ang  kaniyang   mga  kamanghamang- 
liang  gawa  sa  gitna  ng   lahat   ng 
bay an. 

25  Sapagka't  dakila  ang  Panginoon,  at 

marapat  na  purihing  mainam : 
Siva  nama'y  marapat  na  katakutan  ng 
higit  sa  lahat  na  dios. 

26  Sapagka't  lahat  ng  dios  sa  mga  bayan 

ay  mga  idolo : 
l^guni't  ang  PanSinoon  ang  lumikha 
ng  mga  langit. 

27  Karangalan  at  kamahalan  ang  nasa 

harap  niya : 
Kalakasan  at  kasayahan  ang  nasa  ka- 
niyang tahanan. 
2S  Kayo'y  magbigay  sa  PanGinoon,  ka- 

yong  mga   kaimag-anakan   ng  mga 

bayan, 
Magbigay  kayo    sa    Panginoon    ng 

kalualhatian  at  ng  kalakasan. 
29  Inyong  ibigay  sa  Panginoon  ang  ka- 

iuallhatiang  marapat  sa   kaniyang 

pangalan : 
Magdala  kayo  ng  handog,  at  pnmaroon 

kayo  sa  harap  niya  : 
Inyong  sambahin  ang  Panginoon  sa 

kagandahan  ng  pagkasanto. 
SO  Manginig  sa   harap  niya  ang  boong 

lupa: 
Ang  sanglibutan   nama'y  natatag  na 

hindi  makikilos. 

31  Magsaya  ang  mga  langit  at  magalak 

ang  lupa; 
At  sabihin  nila  sa  gitna  ng  mga  naci- 
ong:    Ang  Panginoon  ay  nagha- 
hari. 

32  Umugong  ang  dagat  at  ang  kapnnuan 

noon; 
Matua  ang  parang  at  ang  lahat   na 
nandoon ; 

33  Kung  magkagayo'y    aawit    ang  mga 

puno  ng  kahoy  sa   gubat  dahil  sa 
kagalakan  sa  harap  ng  Panginoon, 
Sapagka't  siya^j''  naparirito  upang  lia- 
tulan  ang  lupa. 
S4  Oh  kayo'y  magpasalamat  sa  Pangi- 
noon ;  sapagka't  siyaV  mabuti : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man. 
35  At  sabihin  ninyong :     Iligtas  mo  ka- 
mi;      Oh    Dios    ng    aming    kalig- 
tasan, 
At  pisanin  mo  kami,  at  iligtas  mo  kami 
sa  mga  nacion, 


Upang  kami  ay  pasalamat  sa  iyong 
santong  pangalan, 

At  magtagumpay  sa  iyong  kapurihan, 
36  Purihin  ang  Panginoon,  ang  Dios  ng 
Israel, 

Mula  sa  walang  hangan   hangang  sa 
walang  hangan. 

At   sinabi   ng    boong    bayang :     Siya 

nawa  :  at  pinuri  ang  Panginoon. 
37  Sa  gayo'y  iniwan  niya  roon  sa  harap 
ng  kaban  ng  tipan  ng  Panginoon,  si 
Asaf  at  ang  kaniyang  mga  kapatid  upang 
mamahala  sa  harap  ng  kaban  na  palagi, 
gaya  ng  kinakailangan  ng  gawa  sa  araw 
araw :  38  at  si  Obed-edom  na  kasama 
ng  kanilang  mga  kapatid,  na  anlm  na 
puo't  walo:  si  Obed-edom  din  na  anak 
ni  Jedutun  at  ni^  Hosa  upang  m aging 
mga  tagatanod  pinto :  39  at  si  Zadok 
na  sacerdote  at  ang  kaniyang  mga  kapatid 
na  mga  sacerdote,  sa  harap  ng  taberna- 
kulo  ng  Panginoon  sa  mataas  na  lugar 
na  nasa  Gibeon,  40  upang  maghandog 
ng  mga  handog  na  susunugin  sa  Pangi- 
noon, sa  ibabaw  ng  altar  ng  handog  na 
susunuging  palagi  na  umaga  at  hapon, 
ayon  sa  lahat  na  nasusulat  sa^  kautusan 
ng  Panginoon  na  kaniyang  iniutos  sa 
Israel ;  41  at  sa  kasamahan  nila*y  si 
Heman  at  si  Jedutun,  at  ang  nalabi  sa 
mga  pili,  na  mga  nasaysay  sa  pangalan 
upang  pasalamat  sa  Panginoon,  sapag- 
ka't ang  kaniyang  kaawaan  ay  magpakai- 
lan man ;  42  at  sa  kasamahan  nila  si 
Heman  at  si  Jedutun  na  may  mga  paka- 
kak  at  mga  cimbalo  para  doon  sa  mga 
magpapatunog  ng  malakas,  at  may  mga 
instrumento  para  sa  mga  awit  sa  Dios: 
at  ang  mga  anak  ni  Jedutun  upang 
malagay  sa  pintuang-daan.  43  At  ang 
boong  bayan  ay  umuwi  bawa't  tawo  sa 
kaniyang  bahay :  at  si  David  ay  bumalik 
upang  basbasan  ang  kaniyang  bahay. 

I  "7  At  nangyari,  ng  si  David  ay  tumahan 
I  I  sa  kaniyang  bahay,  na  sinabi  ni 
David  kay  Natan  na  profeta:  Narito, 
ako'y  tumatahan  sa  isang  bahay  na  cedro, 
nguniH  ang  kaban  ng  tipan  ng  Pangi- 
noon ay  sa  ilalim  ng  mga  tabing.  ^  2  At 
sinabi  ni  Natan  kay  David  :  Gawin  mo 
ang  boong  nasa  iyong  puso ;  sapagka't 
ang  Dios  ay  sumasaiyo.  3  At  nangyari, 
ng  gabing  yaon,  na,  ang  salita  ng  Dios  ay 
d'umating  kay  Natan  na  nagsabing :  4  I- 
kaw  ay  yumaon  at  saysayin  mo  kay 
David  na  aking  aliping  :  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  :     Ikaw  ay  hindi  raagta- 


428 


I.  MGA  KEONIKA. 


17.   ! 


tavo  sa  akin  ng  bahay  na  matatalianan : 
5  sapagka't  liindi  ako  tumahan  sa  baliay 
mula  rg  araw  na  aking  isarnpa  aiig  Israel, 
Imngang  sa  araw  na  ito  ;  kimgcli  akoV 
ynniaon  sa  clanipa't  dampa,  at  sa  taber- 
naknlo^t  tabernakulu.  Q  Sa  lahat  ng  lu- 
gar  na  aking  nilakaran  na  kasama  ang 
boong  Israel:  ^  ako  baV  nagsalita  ng 
isang  salita  sa  sino  man  sa  niga  Imkom 
sa  Israel,  na  sijang  aking  inutii^ang  mag- 
pakain  sa  aking  bayan,  na  nagsabing : 
^,  Bakit  liindi  ninyo  ako  ipinagtayo  ng 
bahay  na  cedro  ?  7  Isgayon  nga'y,  ganito 
ang  iyong  sasabihin  sa  aking  aliping  kay 
David  :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon 
Dg  niga  bnkbo  :  IvitaS^  kinuba  sa  pa- 
sabsaban,  sa  pagsunod  sa  mga  tupa, 
upang  ikaw  ay  maging  pangnlo  sa  a- 
king  bayang  Israel :  8  at  ako'y  snma- 
iyi)  saan  ka  man  naparocn,  at  aking 
inihiwalay  ang  labat  na  iyong  mga 
kaaway  sa  barap  mo  ;  at  gagawin  kitang 
isang  pangalan,  na  gaya  ng  pan^alan  ng 
mga  malaki  na  nasa  iupa.  f)  At  aking 
ipagbabalal  ng  isang  logar  ang  aking  ba- 
yang Israel,  'St  mga  itatanim  sila,  upang 
sila'y  makataban  sa  kanilang  sariling 
iugar,  at  hnag  ng  mabago  pa ;  o  mga 
sisirain  pa  man  sila  ng  mga  anak  ng  ka- 
sam-an,  na  gaya  ng  una,  10  at  gaya  ng 
araw  na  aking  ihalal  ang  mga  hukom  u- 
pang  malagay  sa  aking  bayang  Israel ;  at 
aking  pasiisnkuin  ang  labat  mong  mga 
kaaway.  Eukod  dito  ay  isinasaysay  ko  sa 
iyo  na  ipagtatayo  ka  ng  Pangixoox  ng 
isang  bahay.  31  At  mangyayari,  pagka 
ang  mga  araw  ay  nalubos  na  ikaw  ay  ma- 
rapat  yuma on  upang  maging  kasama  ng 
iyong  mga  magulang,  na  aking  ilalagay 
ang  iyong  binbi  pagkamatay  mo,  na  magi- 
ging  sa  iycng  mga  anak ;  at  aking  itata- 
lag  ang  kaniyang  kaharian.  13  Kani- 
yang  ipagtatayo  ako  ng  isang  bahay,  at 
aking  itatatag  ang  kaniyang  luklnkan 
magpakailan  man.^b  33  Ako'y  magiging 
kaniyang  ama,  at  siya'y  magiging  aking 
anak  :  at  hindi  ko  na  aalisin  ang  aking 
kaawaan  sa  kaniya,  gaya  ng  aking  pagka- 
kii]«a  doon  sa  nauna  .-a  iyo:  14  kungdi 
siya'y  .;king  ilalagay  sa  aking  bahay  at  sa 
aking  kahnrian  magpakailan  inan:  at  ang 
kaniyang  l^il^l^kan  ay  matat;\tag  magpa- 
kailan man.  15  Avon  sa  lahat  na  mga  sa- 
litang  ito,  at  ayon  sa  boong  niaiikmatang 
ito,  gayon  sinalita  ni  Natan  kay  David. 

IS  Ng  magkagayoV  yumaon  ang  ba- 
ring David  at  naupo  sa  liarap  ng  PanSi- 
NOQis '.  at  kaniyang  sinabing:     /,8ino  ako, 


Oh  Panginoong  Dios,  at  ano  ang  aking 
bahay  na  ako'y  dinala  mo  sa  ganiyang 
kalayo?  17  At  itoV  munting  bagay  sa 
iyong  mga  mata,  Oh  Dios  ;  nguni"t  iyon,<T 
sinalita  tungkol  sa  bahay  ng  iyong  alipin 
ang  hanga  ng  sa  malaong  panahong  dara- 
ting,  at  ako'y  iyong  nilingap  na  ayon  sn 
kalagayan  ng  isang  tawo  na  may  mataas 
Fia  kalagayan,  Oh  Pangiisoong  Dios. 
18  ^Ano  pa  ang  masasabi  ni  David  sa 
iyo,  tongkol  sa  karangalang  ginawa  sa 
iyong  alipin  ?  Sapagka't  iyong  kinilala 
ang  iyong  alirvin.  19  Oh  Pakgikook. 
dahil  sa  bagay  ng  iyong  alipin,  at  ayon 
sa  iyong  sariliiig  puso,  iyong  ginawa  ang 
boong  kadakilaang  ito,  upang  ipakilal:? 
ang  lahat  na  n)ga  dakilang  bagay  na  ito, 
20  Oh  Panginoon,  walang  gaya  mo,  o 
mairoon  mang  sino  mang  Dios  liban  sa 
iyo,  ayon  sa  lahat  naming  narinig  ng 
aming  mga  pakinig.  21  <';At  anong  na- 
cion  sa  Iupa  ang  gaya  ng  iyong  bayang 
Israel,  na  tinubos  ng  Dios  upang  maging 
kaniyang  sariling  bayan,  upang  gawin 
kang  pangalan  sa  pamamag-itan  ng  ma- 
laki at  kakilakilabot  na  mga  bagay.  sa 
pagpapalayas  ng  mga  nacion  sa  harap  ng 
iyong  bayan,  na  iyong  tinubos  sa  Egipto? 
22  Sapagka't  ang  iyong  bayang  Israel  ay 
iyong  ginawang  iyong  sariling  bayan  mag- 
pakailan m.an ;  at  ikaw  Panginoon,  na- 
ging  kanilang  Dios.  23  At  ngayon.  Oh 
Panginoon,  inatatag  ang  salita  na  iyong 
sinalita  tungkol  sa  iyong  alipin,  at  tung- 
kol sa  kaniyang  baliay  magpakailan  man, 
at  gawin  mo  na  gaya  ng  iyong  sinalita. 
25  At  ang  iyong  pangalan  ay  mamalagi,  at 
dakilain  magpakalan  man,  na  sabihing : 
Ang  Panginoon  ng  mga  hukbo  ay  Di'S 
ng  Israel,  Dios  sa  Israel:  at  ang  baliay 
ni  David  na  iyong  alipin  ay  natatag  sa 
harap  mo.  25  Sapagka't  ikaw,  Oh  aking 
Dios,'  nagpahayagsa  iyong  alipin  na  iyong 
ipagtatayo  siya  ng  bahay  :  kaya't  nasum- 
pungan  ng  iyong  alipin  sa  kaniyojig  piiso 
na  dumalangin  sa  harap  mo.  26  At 
ngayon,  Oh  Panginoon,  ikaw  ang  Dios, 
na  iyong  ipinangako  ang  dakilang  bagay 
na  ito  sa  iyoi  g  ali}jin  :  27  at  ngayo'y 
kinalugdan  mong  pagpalain  ang  bahay 
ng  iyong  a)i})in,  upang  mamalagi  mag- 
pakailan man  sa  harap  mo :  sapagka't 
ikaw  Oh  Panginoon,  iyong  pinagpala,  at 
magigirig  mapalad  magpakailan  man. 
|Q  At  pagkatapos  nito'y  nangyari,  na 
iO  sinugatan  ni  David  ang  mga  Filis- 
teo,  at  mga  pinasuko,  at  kinuba  ang  Gnt 
at  ang  mga  nayon  n-.-on  sa  kamay  ng  mga 


19.  7 


i.  MGA  KKONIKA. 


429 


Filisteo.  2  At  sinugatan  niya  ang  Moab ; 
at  ang  mga  Moabita  ay  naging  alipin 
ni  David,  at  nagsipagdala  ng  mga  kaloob. 

3  At  sinugatan  ni  David  si  Hadarezer  na 
hari  sa  Zoba  ta  Hamat,  samantalang 
kanij'ang  itinatatag  ang  kaniyang  ka- 
pangVarihan  sa  siping   ng  ilog  Eufrates. 

4  At  kumuha  si  David  sa  kaniya  ng  isang 
libong  kaiTO,  at  pitong  libong  manganga- 
bayo,  at  dalawang  puong  libong  naglala- 
kad  :  at  pinilayan  ni  David  ang  laliat  ng 
niga  kabayo  ng  mga  karro,  nguni't  nag- 
tira  sa  kanila  para  sa  isang  daang  karro. 

5  At  ng  ang  mga  taga  Syria  sa  Damasko 
ay  pumaroon  upang  sumaklolo  kay  Ha- 
darezer na  hari  sa  Zoba,  sumugat  si  David 
sa  mga  taga  Syria  ng  dalawang  puo't 
dalawang  libong  lalaki.  6  Ng_  magkaga- 
yo'y  naglagay  si  David  ng  mga  palutong 
sa  Syria  sa  Damasko;  at  ang  mga^  taga 
Syria  ay  naging  mga  alipin  ni  David,  at 
nagsipagdala  ng  mga  kaloob.  At  bini- 
gyang  ng  Pan^inoon  ng  pagtatagumpay 
si  David  saan  man  siya  naparoon.  7  At 
kimilia  ni  David  ang  mga  kalasag  na 
ginto,  na  nangasa  mga  lingkod  ni  Hada- 
rezer, at  mga  dinala  sa  Jerusalem.  8  At 
mula  sa  Tibhat  at  mula  sa  Kun,  na  .mga 
ciudad  ni  Hadarezer,  kumuba  si  David 
ng  totoong  maraming  tanso,  na  siyang 
ginawa  ni  Solomon  na  dagat  na  tanso,  at 
mga  baligi,  at  mga  kasangkapang  tanso. 
9  At  ng  marinig  ni  Ton  na  hari  sa  Hamat 
na  sinugatan  ni  David  ang  boong  liukbo 
ni  Hadarezer  na  hari  sa  Zoba,  10  kani- 
yang  sinugo  si  Hadoram  na  kaniyang 
anak  sa  haring  David,  upang  bumati  sa 
kaniya,  at  basbasan  siya,  sapagka't  siya'y 
bumaka  laban  kay  Hadarezer  at  sinuga- 
tan niya  siya ;  sapagka't  si  Hadarezer 
ay  may  mga  pakikipagbaka  kay  Tou; 
at  siya'y  nagdala  ng  lahat  na  sari- 
saring  kasangkapang  ginto,  at  pilak,  at 
tanso.  11  Ang  mga  ito  naman  ay  iti- 
nalaga  ng  haring  David  sa  Pangi- 
NOON,  sam^uo  ng  pilak  at  ginto  na  kani- 
yang kinuha  sa  lahat  na  mga  nacion; 
na  mula  sa  Edora,  at  mula  sa  Moab  at 
mula  sa  mga  anak  ni  Ammon,  at  mula  sa 
mga  Filisteo,  at  mula  sa  Amalek.  12  Bu- 
kod  dito'y  si  Abisai  na  anak  ni  Zeruaya 
ay  sumugat  sa  mga  Edomeo  sa  Libis  ng 
Asin,  ng  labing  walong  libo.  13  At  nag- 
lagay si  David  ng  mga  pulutong  sa  Edom ; 
at  lahat  ng  Edomeo  ay  naging  mga  alipin 
ni  David.  At  binigyan  ng  pagtatagum- 
pay ng  PakQinoon  si  David  saan  man 
siya  naparoon. 


14  At  si  David  ay  naghari  sa  boong 
Israel ;  at  siya'y  gumawa  ng  kahatulan 
at  ng  katuiran  sa  boong  bayan  niya. 
15  At  si  Joab  na  anak  ni  Zeruaya  ay  nasa 
hukbo  ;  at  si  Jehosafat  na  anak  ni  Ahilud 
ay  tagapagpaalala.  16  At  si  Zadok  na 
anak  ni  Ahitub,  at  si  Abimelek  na  anak 
ni  Abiatar,  ay  inga  sacerdote  ;  at  si  Savsa 
ay  kali  him  ;  IT  at  si  Benaya  na  anak  ni 
Jehoiada  ay  nasa  mga  Kereteo  at  sa  mga 
Peleteo ;  at  ang  mga  anak  ni  David  ay 
mga  puno  sa  siping  ng  hari. 
f  Q  At  nangyari,  pagkatapos  uito,  na  si 
!%•  Nahas  na  hari  sa  mga  anak  ni 
Ammon  ay  namatay,  at  ang^  kaniyang 
anak  ay  naghari  na  kahalili  niya.  3  At 
sinabi  ni  David :  Ako'y  magpapakita 
ng  kagandahang-loob  kay  Hanun  na 
anak  ni  Nahas,  sapagka't  ang  kaniyang 
ama  ay  nagpakita  ng  kagandahang-loob 
sa  akin.  Sa  gayo'y  nagsugo  si  David  ng 
mga  sugo  upang  aliwin  siya  tungkol  sa 
kaniyang  ama.  At  ang  mga  lingkod  ni 
David  ay  naparoon  sa  lupain  ng  mga 
anak  ni  Ammon  kay  Hanun,  upang 
aliwin  siya.  3  Nguni't  sinabi  ng  mga 
pangulo  ng  mga  anak  ni  Ammon  kay 
Hanun:  ^Inaakala  mo  bang  pinarara- 
ngalan  ni  David  ang  iyong  ama,  na  siya'y 
nagsugo  ng  mga  mang-aaliw  sa  iyo  ? 
I  hindi  ba  ang  kaniyang  mga  lingkod  ay 
naparoon  sa  iyo  upang  kumilala,  at  upang 
gibain,  at  upang  tumiktik  sa  lupain  V 
4  Sa  gayo^y  kinuha  ni  Hanun  ang  mga 
lingkod   ni  David,  at  mga  inahitan,  at 

finupitan  ang  kanilang  mga  suot  sa  gitna 
angang  sa  kanilang  pigi,  at  mga  pinag- 
paalam.  5  Ng  magkagayo'y  naparoon 
ang  iba  at  nagsaysay  kay  David  kung 
paanong  dinuahagi  ang  mga  lalaki.  At 
kaniyang  sinugong  salubungin  sila;  sa- 
pagka^t  ang  mga  lalaki  ay  nangapahiyang 
mainairi.  At  sinabi  ng  haring :  Kayo'y 
maghintay  sa  Jeriko  hangang  sa  ang 
inyong  balbas  ay  tumubo,  at  kung  mag- 
kagayo*y  magbalik  kayo.  6  At  ng  ma- 
kita  ng  mga  anak  ni  Ammon  na  sila'y 
naging  nakapopoot  kay  David,  si  Hanun 
at  ang  mga  anak  ni  Ammon  ay  nag- 
pad  ala  ng  isang  libong  talentong  pilak, 
upang  umupa  sa  kanila  ng  mga  karro, 
at  mga  mangangabayo  mula  sa  Mesopo- 
tamia, at  mula  sa  Aram-maaka,  at  mula 
sa  Zoba.  7  Sa  gayo'y  umupa  sila  sa 
kanilang  tatlong  puo't  dalawang  libong 
karro,  at  sa  hari  sa  Maaka  at  sa  kani- 
yang bayan  ;  na  siyang  pumaroon  at  nag- 
i  tayo   ng  kampamento   sa  harap  ng  Me- 


430 


i.  MGA  KEONIKA. 


19.  7 


deba.  At  ang  mga  anak  iii  Ammon  ay 
ragpipisan  mula  sa  kanilaog  mga  ciudad, 
at  naparooii  upang  makipaghaka.  8  At 
ng  marinig  ni  David,  kaiiiyang  sinngo  si 
Joab  at  ang  boong  hnkbo  ng  makapang- 
yarihang  mga  lalaki.  9  At  ang  mga  anak 
i]i  Ammon  ay  lumabas,  at  homanay  ng 
pagbabaka  sa  pintuang-daan  ng  ciudad ; 
at  aDg  mga  hari  na naparocn  ay  nangag-isa 
sa  parang.  10  Ng  makita  ni  Joab  nga  na 
ang  pagbabaka  ay  naliahanay  laban  sa 
kaniya  sa  harapao  at  sa  likiiran,  pinili 
niya  yaong  mga  piling  lalaki  sa  Israel,  at 
mga  inihanay  laban  sa  mga  taga  Syria. 
11  At  ang  nalabi  sa  bayan  ay  kaniyang 
ipinamahala  sa  kamay  ng  kaniyang  kapa- 
tid  na  si  Abisai,  at  sila'y  liumanay  laban 
sa  mga  anak  ni  Ammon.  12  At  sinabi 
niyang:  Kung  ang  mga  taga  Syria  ay 
manaig  sa  akin,  iyo  ngang  tutulungan 
ako :  nguni't  kung  ang  mga  anak  ni 
Ammon  ay  manaig  sa  iyo,  akin  ngang 
tutulungan  kita.  13  Magpakatapang  kang 
mabuti  at  ating  ipakipaglaro  ang  mga 
lalaki  dahil  sa  ating  bayan,  at  sa  mga 
ciudad  ng  ating  Dies;  atgawin  ngPANGi- 
NOOK  ang  inaakala  niyang  mabuti.  1-1  Sa 
gayo'y  si  Joab  at  ang  bayan  na  nasa  kani- 
ya ay  lumapit  sa  harap  ng  mga  taga 
Syria  sa  pakikipagbaka ;  at  sila^y  tumakas 
sa  harap  niya.  15  At  ng  makita  ng  mga 
anak  ni  Ammon  na  ang  mga  taga  Syria  ay 
tumakas,  sila  nama'y  tumakas  sa  harap 
ni  Abisai  na  kaniyang  kapatid,  at  pumasok 
sa  ciudad.  Ng  magkagayo'y  si  Joab  ay 
naparoon  sa  Jerusalem.  16  At  ng  makita 
ng  mga  taga  Syria  na  sila'y  nalagay  sa 
kasam-an  sa  harap  ng  Israel,  sila^y  nagsugo 
ng  mga  sugo,  at  dinala  ang  mga  taga  Syria 
na  nandoon  sa  dako  roon  ng  Hog,  na  ka- 
sama  ni  Sofak  na  kapitan  sa  hukbo  ni 
Hadarezer  sa  kanilang  unahan.  17  At 
nasaysay  kay  David  ;  at  kaniyang  pinisan 
ang  boong  Israel,  at  nagdaan  ng  JordaDj 
at  naparoon  sa  kanila,  at  humanay  laban 
sa  kanila.  Sa  gayo'y,  ng  humanay  ng 
pagbabaka  si  David  laban  sa  mga  taga 
Syria,  sila^y  bumaka  sa  kaniya.  IS  At 
ang  mga  taga  Syria  ay  tumakas  su  liarap 
ng  Israel;  at  si  David  ay  pumatay  sa 
mga  taga  Syria  ng  mga  tavvo,  ng  pitong 
libong  karro,  at  apat  na  puong  libong  nag- 
lalakad,  at  pinatay  si  Sofak  na  kapitan 
sa  hukbo.  19  At  ng  makita  ng  mga 
lingkod  ni  Hadarezer  na  sila'y  nalagay 
sa  kasam-an  sa  harap  ng  Israel,  sila'y  naki- 
pagpayapaan  kay  David,  at  naglingkod 
sa    kaniya:    at    hii.di  tumulong  pa  man 


ang  mga    taga   Syria    sa    mga    anak    lu 
Ammon. 

2f\  At  nangyari,  sa  panahon  ng  pagba- 
^<J  balik  ng  taon,  sa  panahong  ang 
mga  hari  ay  luraabas  sa  pagbabaka,  nu 
pinatnubayan  ni  Joab  ang  kapangyarihan 
ng  kawal,  at  sinira  ang  in  pain  ng  mga 
anak  ni  Ammon,  at  naparoon  at  kinulong 
ang  Rabba.  Kguni't  si  David  ay  nag- 
hintay  sa  Jerusalem.  At  sinngatan  ni 
Joab  ang  Kabba,  at  sinira.  2  At  kinulia 
ni  David  ang  korona  ng  kanilang  hari 
sa  ibabaw  ng  kaniyang  ulo,  at  nasimi- 
pungang  may  timbang  na  isang  talen- 
tong  ginto,  at  may  mga  mahalagang 
bate  doon :  at  naputong  sa  ulo  ni  Da- 
vid :  at  kaniyang  inilabas  ang  sajnsam 
sa  ciudad,  na  totoong  marami.  3  At  ka- 
niyang inilabas  ang  bayan  na  nandoon, 
at  pinutol  ng  mga  lagari,  at  ng  mga 
pangpatag  na  bakal,  at  ng  mga  palakoi. 
At  ganito  ang  ginawa  ni  David  sa  lahat 
ng  ciudad  ng  mga  anak  ni  Ammon.  At 
si  David  at  ang  boong  bayan  ay  nagbalik 
sa  Jerusalem. 

4  At  nangyari,  pagkatapos  nito,  na  nag- 
bangon  ng  pagbabaka  sa  Gezer  laban  sa 
mga'Filisteo  :  ng  magkagayo'y  pinatay  ni 
Sibekai  na  Husatita  si  Sipai,  sa  mga 
anak  ng  mga  higante :  at  sila'y  sumuko. 
5  At  nagkaroon  uli  ng  pagbabaka  laban 
sa  mga  Filisteo ;  at  pinatay  ni  Elhanan 
na  anak  ni  Jair  si  Lahmi  na  kapatid  ni 
Goliat  na  Giteo,  na  ang  tukod  ng  sibat 
niya  ay  gay  a  ng  panghabi  ng  mangha- 
habi.  6  At  nagkaroon  uli  ng  pagbabaka 
sa  Gat,  na  doo'y  may  isang  lalaking  may 
malaking  bulas,  na  ang  mga  daliri  ng 
kamay  at  paa  ay  dalawang  puo't  apat, 
anim  sa  banu't  kamay  at  anim  sa  baiva^t 
paa;  at  siya  namaV  ipinanganak  sa  hi- 
gante. 7  At  ng  kaniyang  dustain  ang 
Israel,  pinatay  siya  ni  Jonatan  na  anak 
ni  Simea  na  kapatid  ni  David.  S  Ang 
mga  ito  ang  ipinanganak  sa  higante  sa 
Gat,  at  silaV  nabual  sa  pamaifiag-itan  ng 
kamay  ni  David,  at  sa  i^amiirrag-itan  ng 
kamay  ng  mga  lingkcd  niya. 

21  At  si  Satan  ay  tumayo  laban  La  Is- 
i  rael,  at  kiniios  si  David  na  bilangin 
ang  Israel.  2  At  sinabi  ni  David  kay 
Joab,  at  sa  mga  pangulo  ng  bayan  :  Ka- 
yo ^y  yumaon,  bilangin  ninyo  ang  Israel 
mula  sa  Beer-seba  hangang  sa  Dan;  at 
dalhan  mo  ako  ng  salita,  upang  aking 
inalaman  ang  bilang  nila.  3  At  sinabi  ni 
Joab.  Ginawa  ng  Pangixoon  ang  kani- 
yang bayan  na  makasandaang  higit  sa dami 


2L  25 


r,  MGA  KEONTKA. 


431 


nila:  nguni't  panginoon  ko  na  hari,  idi 
ba  silang  lahat  ay  mga  alipin  Kg  aking  pa- 
nginoon?  ibakit  inuusisa  ng  panginoon 
ko  ang  bagay  na  ito?  ^bakit  sila'y  ma- 
giging  kadahilanan  ng  sala  sa  Israel? 
4  Gayon  ma^y  ang  salita  ng  hari  ay  na- 
naig  laban  kay  Joab.  Kaya't  si  Joab  ay 
yumaon,  at  naparoon  sa  boong  Israel,  at 
diimating  sa  Jerusalem.  5  At  ibinigay 
ni  Joab  ang  kabilangan  ng  bilang  ng  ba- 
yan  kay  David.  At  silang  labat  na  taga 
Israel  ay  makalabing  isang  daang  libong 
libo  na  mga  humahawak  ng  tabak:  at 
ang  Juda  ay  apat  na  daan  at  pitong 
puong  libong  lalaki  na  liumaliawak  ng 
tabak.  6  Nguni't  ang  Levi  at  ang  Benja- 
min ay  liindi  binilang  sa  kanila ;  sapag- 
ka^t  ang  salita  ng  hari  ay  kasuklamsu- 
klam  kay  Joab.  7  At  sumama  ang  loob 
ng  Dies  sa  mga  bagay  na  ito;  kayaH 
kaniyang  sinugatan  ang  Israel.  8  At  si- 
nabi  ni  David  sa  Dios.  Ako'y  nag- 
kasala  ng  mabigat  sa  aking  paggawa  ng 
bagay  na  ito :  nguni't  ngayo'y  alisin  mo, 
ipinamamanhik  ko  sa  iyo,  ang  kasam-an 
ng  iyong  alipin;  sapagka't  aking  gi- 
nawang  may  kamangmangan.  9  At  ang 
PanQinoon  ay  nagsalita  kay  Gad  na 
tagakita  ni  David,  na  sinabing:  lo  I- 
kaw  ay  yumaon  at  magsalita  kay  David 
na  sabihing :  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon: Hinahandugan  kita  ng  tatlong 
bagay;  pumili  ka  ng  isa  sa  kanila  u pang 
aking  magawa  sa  iyo.  11  Sa  gayo'y  napa- 
roon si  Gad  kay  David,  at  nagsabi  sa 
kaniyang:  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
nSinoon  :  Kunin  mo  ang  iniibig  mo : 
12  tatlong  taong  kagutom ;  o  tatlong  buan 
na  pagkalipol  sa  harap  ng  iyong  mga 
kagalit,  samantalang  ang  tabak  ng  iyong 
mga  kaaway  ay  umaabot  sa  iyo ;  o  kung 
dili  ay  tatlong  araw  na  ang  tabak  ng  Pa- 
nQinoon,  ang  salot  sa  lupain,  at  ang  angel 
ng  Panginoon  ay  mangwasak  sa  lahat  na 
baybayin  ng  Israel.  "Ngayon  nga'y  aka- 
lain  mo  kung  anong  sagot  ang  ibabalik  ko 
sa  kaniya  na  nagsugo  sa  akin.  IS  At 
sinabi  ni  David  kay  Gad  :  AkoV  totoong 
nasa  kagipitan:  pabualin  ako  ngayon  sa 
kamay  ng  Panginoon  ;  sapagka't  totoong 
malaki  ang  kaniyang  kaawaan;  at  huag 
akong  mabual  sa  kamay  ng  tawo.  14  Sa 
gayo'y  nagsugo  ang  Panginoon  ng  salot 
sa  Israel :  at  nabual  sa  Israel  ay  pitong 
puong  libong  lalaki.  15  At  ang  Dios 
ay  nagsugo  ng  isang  angel  sa  Jerusa- 
lem, upang  mangiba;  at  ng  si3^a'y  gu- 
migiba,    ang    PanQinoo'y    tumingin    at 


nagsisi  siya  tungkol  sa  kasam-an,  at 
nagsabi  sa  nangigibang  angel :  Siya  na ; 
ngayo'y  itigil  mo  ang  iyong  kamay. 
At  ang  angel  ng  Panginoon  ay  tumayo 
sa  tabi  ng  giikan  ni  Oman  na  Jebuseo. 
16  At  itinanaw  ni  David  ang  kaniyang 
mga  mata,  at  nakita  ang  angel  ng  Pangi- 
noon na  nakatayo  sa  pag-itan  ng  lupa  at 
ng  langit,  na  may  hawak  na  tabak  sa  ka- 
niyang kamay  na  nakaunat  sa  Jerusalem. 
Ng  magkagayo'y  si  David  at  ang  mga 
matanda,  na  nananamit  ng  kayong  magas- 
pang  ay  nagsisubasob.  17  At  sinabi  ni 
David  sa  Dios ;  i  Hindi  ba  ako  ang  nag- 
pabilang  sa  bayan ;  ako  ang  nagkasala  at 
gumawa  ng  totoong  kasam-an ;  ngunit 
ang  mga  tupang  ito,  ^ano  angkanilang 
ginawa?  Isinasamo  ko  sa  iyo.  Oh  Pa- 
NGINOONG  aking  Dios,  na  ang  iyong  kamay 
ay  maging  laban  sa  akin,  at  laban  sa 
bahay  ng  aking  ama;  nguni't  huag  laban 
sa  iyong  bayan,  na  sila'y  masasalot. 
IS  Ng  magkagayo'y  inutusan  ng  angel 
ng  Pancjinoon  si  Gad  upang  sabihin 
kay  David  na  siya'y  sumampa,  at  mag- 
tayo  ng  isang  altar  sa  Panginoon  sa 
giikan  ni  Oman  na  Jebuseo.  19  At 
si  David  ay  sumampa  sa  pagsasabi  ni  Gad 
na  kaniyang  sinalita  sa  pangalan  ng  Pa- 
nginoon. 20  At  si  Oman  ay  bumalik 
at  nakita  ang  angel;  at  ang  kaniyang 
apat  na  anak  na  kasama  niya  ay  nagsipag- 
kubli.  Si  Oman  nga  ay  gumigiik  ng 
trigo.  21  At  habang  si  David  ay  naparo- 
roon  kay  Oman,  si  Oman  ay  tumanaw  at 
nakita  si  David,  at  lumabas  sa  giikan,  at 
iniyukod  kay  David  ang  kaniyang  mukha 
sa  lupa.  22  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni 
David  kay  Oman:  Ibigay  mo  sa  akin 
ang  lugar  ng  giikang  ito,  upang  aking 
mapagtayuan  ng  isang  altar  sa  Pangi- 
noon: sa  boong  halaga  ay  ibibigay  mo 
sa  akin :  upang  ang  salot  ay  tumigil  sa  ba- 
yan. 23  At  sinabi  ni  Oman  kay  David  : 
Kunin  mo,  at  gawin  ng  panginoong  kong 
hari  ang  mabuti  sa  kaniyang  mga  mata : 
narito,  aking  ibinibigay  sa  iyo  ang  mga 
baka  para  sa  mga  handog  na  susunugin, 
at  ang  mga  kasangkapan  ng  giikan  para 
sa  kahoy,  at  ang  trigo  para  sa  handog  na 
harina ;  aking  ibinibigay  na  lahat.  24  At 
sinabi  ng  haring  David  kay  Oman : 
Huag;  kungdi  katotohanang  aking  bi- 
bilhin  ng  boong  halaga :  sapagka't  hindi 
ko  kukunin  ang  iyo  para  sa  Panginoon, 
o  maghahandog  man  ng  handog  na  susu- 
nugin na  walang  halaga.  25  Sa  gayo'y 
ibinigay  ni  David  kay  Oman  dahil  sa 


432 


T.  MGA   !vR(.)NIi(A, 


lugar  ang  aniin  iia  raang  sikluHg  ginto  ua 
pinakatiinbaog.  S6  At  nagtayo  "(loon  si 
David  ug  isang  altar  .sa  Paxginoon,  at 
naghandog  iig  mga  handog  utx  biisimugin, 
at  Dg  mga  bandog  tungkol  r-a  kapaya- 
paaii,-at  tumavvag  sa  1*anginoon  ;  at  si- 
nagot  iiiya  siya  mnla  sa  lai)git  sa  pama- 
mag-itaii  iig  apoj  sa  ibabaw  ng  altar  Dg 
liandog  r.a  susLuiugin.  2T  At  iniitusan 
n&  Panginoon  ang  angel ;  at  kaniyang 
isinakaloban  ang  kaniyang  tabak. 

28  Ng  panahong  yaon,  ng  makita  ni 
David  na  sinagot  siya  ng  Pakginoon  sa 
giikan  ni  Oman  na  Jebnseo,  siya  nga'y 
naghayin  docn.  29  Sapagka't  ang  taber- 
nakulo  ng  PANGI2^^00N  na  ginawa  ni  Moi- 
sey  sa  ilang,  at  ang  altar  ng  handog  na 
sasimngin  ay  nasa  mataas  na  lugar  ng 
panahong  yaon  sa  Gibeon.  30  Nguni't 
si  David  ay  hindi  nakaparcon  sa  harap 
noon  upang  mag-usisa  sa  Dies  :  sapagka^t 
siya'y  natakot  dahil  sa  tabak  ng  angel  ng 
Pang  I  NOON. 

OO  IS'g  magkagayo'y  sinabi  ni  David : 
&m^  I  to  ang  bahay  ng  PanGinoonq 
Dios,  at  ito  ang  altar  ng  handog  na  susu- 
nugin  para  sa  Israel. 

2  At  iniotos  ni  David  na  pisanin  ang 
mga  taga  ibang  lupa  na  nasa  lupain  ng 
Israel ;  at  siya'y  naglagay  ng  mga  mang- 
hiiiiehura  ng  bato  upang  humichnra  ng 
mga  yaring  bato,  upang  itayo  ang  bahay 
ng  Dies.  3  At  si  David  ay  naghanda  ng 
bakal  na  sagana  para  sa  mga  pake  sa  mga 
pinto  ng  mga  pintuang-daan,  at  para  sa 
mga  sugpong;  at  tanso  na  sagana  na 
walang  timbang ;  4  at  mga  puno  ng 
cedro  na  walang  bilang ;  sapagka't  ang 
mga  Zidonio  at  ang  mga  taga  Tiro  ay 
nagdala  ng  mga  puno  ng  cedro  na  sagana 
kay  David.  5  At  sinabi  ni  David  :  Si 
Solomong  aking  anak  ay  bata  at  miira,  at 
ang  bahay  na  matatayo  para  saPAKGi^s^ooN 
ay  marapat  na  totoong  malaki  na  bantog 
at  kaluahatian  sa  lahat  na  lupain  :  akin 
ngang  ipaghahanda.  Sa  gayo'y  naghanda 
si  David  ng  sagana  bago  dumating  ang 
kaniyang  kamatayan. 

6  Ng  magkagayo^y  pinatawag  niya  si 
Solomon  na  kaniyang  anak,  at  binilinan 
niyang  magtayo  ng  isang  bahay  para  sa 
PanSinoon,  sa  Dios  ng  Israel.  7  At 
sinabi  ni  David  kay  Solomon  na  kaniyang 
anak  :  Tungkol  sa  akin,  nasa  akin  puso 
ang  magtayo  ng  isang  bahay  sa  pangalan 
ng  Panginoonq  aking  Dios.  8  Nguni't 
ang  salita  ng  Panginoon  ay  dumating  sa 
akin,  na  nagsabing :     Ikaw  ay  nagbubo  ng 


diigo  na  :a^ai)a,  at  gumu>\a  r,&  iiialakhu- 
pagbabaka:  li'\i\g  kiii^  irA'yivd.iyo  ii{? 
bahay  sa  akliic/  '.dugaUii'),  sa^i-^.-L.t't  il-.a-v 
ay  nagbubo  ng  ijiarairrirg  Jugo  tn  lup-d  &u 
aking  paningin  :  9  narito  isaiig  hilaki  ay 
ipangangauak  ^u  iyo,  ra  .-^iyang  )ii;<gigii.g 
lahikirg  ^a  kapaliingahav' ;  ai  tabigyaii  I  . 
siya  ng  kanahingalian  >a  iah;'.t  ng  kani- 
yang mga  kuaway  sa  palll-.t:  tapagka't 
ang  kaniyang  maglging  i^aiii^auin  ay  Solo- 
mon, at  bibgyan  ko  ng  kapayapaan  at  ka- 
tahimikan  sa  Israel  sa  kaniyang  mga  kaara 
wan:  10  kaniyang  ipagtatayo  ng  bahay  ang 
aking  pangalan  ;  at  siya^y  niagiging  aking 
anak,  at  aku'y  magiging  kaniyang  ama; 
at  aking  itatatag  ang  luklukan  ng  kani- 
yang kaharian  sa  Israel  magpakailan  man. 

11  Ngayon,  anak  ko,  ang  PaxGixoon  ay 
sumaiyo  ;  at  guminhawa  ka,  at  iyong  itayo 
ang  bahay  ng  Pakginoono  iyong  Dios, 
gaya  ng  kaniyang  siualita  tungkol  ra  iyo„ 

12  Pagkalooban  ka  lamang  ng  Pakgi- 
NOON  ng  pagmumunimuni,  at  pagkaki- 
lala,  at  bigyan  ka  niya  ng  bilin  tiuigkol  sa 
Israel;  na  ano  pa't  iyong  maingatan  ang 
kautusan   ng    PanGinooxg    iyong  Dios. 

13  Kung  magkagayo'y  giginhawa  ka,  kung 
susunding  gawin  ang  mga  palatuntunanat 
ang  mga  kahatulan  na  ibinilin  ng  PaisGi- 
NOON  kay  Moises  tungkol  ^a  Israel; 
ikaw  ay  magpakalakas  at  magpakatapang  ; 
huag  kang  matakot  o  manglupaypay  man. 

14  Ngayon,  narito,  ayon  sa  aking  karali- 
taan  ay  ipinaghanda  ko  ang  bahay  ng 
PanGinoon  ng  isang  daang  iibong  talen- 
tong  ginto,  at  isang  Iibong  Iibong  taien- 
tong  pilak ;  at  ng  tanso  at  bakal  na  wa- 
lang timbang;  dahil  sa  karamihan ; 
gayon  din  ng  kahoy  at  bato  ay  ako'y  nag- 
handa ;  at  iyong  madaragdagan.  15  Bukod 
dito^y  may  kasama  kang  mga  mangagawa 
na  sagana,  mga  manghihichura  ng  bato  at 
mangagawa  sa  bato  at  sa  kahoy,  at  lahat 
ng  tawo  na  bihasa  ano  mang  paraan 
ng  gawa;  16  sa  ginto,  sa  pilak,  at  sa 
tanso,  at  sa  bakal,  walang  bilang;  ikaw 
ay  bumangon  at  iyong  gawin,  at  ang 
Pangikoon  ay  sumaiyo.  17  Iniutos  na- 
man  ni  David  sa  lahat  na  pangulo  ng 
Israel  na  tulungan  si  Solomon  na  ka- 
niyang anak,  na  sinahing  :  18  ^  Hindi  ba 
ang  Panginookg  inyong  I.)ios  ay  suma- 
sainyo?  ^ at  hindi  ba  binig}an  niya  kayo 
ng  kapahingalian  sa  lahat  na  dako?  sa- 
pagka't  kaniyang  ibinigay  ang  m.ga  ma- 
nanahan  sa  lupain  sa  aking  kamay;  at 
ang  lupain  ay  suko  sa  harap  ng  Pa^sGi- 
KOON,   at   sa  harap  ng  kaniyang   bayan. 


23.  31 


I.  MGA  KEONIKA. 


433 


19  Ngayo'y  inyong  iiagak  ang  iayong 
puso  at  ang  inyong  kaluiua  iipang  liana- 
ping  sundin  ang  Paxginoong  inyong 
Dios;  kayo'y  magbangon  nga;  at  itayo 
ninyo  ang  santaario  ng  PANGiNOOi^G 
Dios,  upang  dalliln  ang  kaban  ng  tipau 
ng  Pan(5inoon,  at  ang  mga  santong  ka- 
sangkapan  ng  Dios,  sa  loob  ng  bahay  na 
itatayo  sa  pangalan  ng  Panginoon. 
OO  Si  David  nga  ay  matanda  na  at 
toiO  puspos  ng  mga  araw:  at  ginawa 
niyang  hari  si  Solomon  na  kaniyang  anak 
sa  Israel.  3  At  pinisan  niya  ang  iahat 
na  pangulo  ng  Israel,  sampuo  ng  mga 
sacerdote  at  ng  mga  Levita.  S  At  ang 
mga  Levita  ay  binilang  mula  sa  tatlong 
puong  taon  hangang  sa  katandatandaan : 
at  ang  kanilang  bilang,  ayon  sa  kanilang 
mga  ulo,  tawo't  tawo  ay  tatlong  puo't 
walong  libo.  4  Sa  mga  ito,  dalawang 
pno't  apat  na  libo  ang  mangangasiwa  ng 
gawa  sa  bahay  ng  Panginoon  ;  at  anim  na 
libo  ay  mga  oficial  at  mga  hukom :  5  at 
apat  na  libo  ay  tagatanod  pinto ;  at  apat  na 
libo  ay  mang-aawit  sa  PanGinoon  na  may 
mga  instrumento  na  aking  ginawa,  sabi  ni 
Davidj  upang  ipang-awit.  6  At  hinati 
sila  ni  David  sa  mga  hanay  ayon  sa  mga 
anak  ni  Levi;  si  Gerson,  si  Koat,  at  si 
Merari.  7  Sa  mga  Gersonita  si  Ladan, 
at  si  Simei.  8  Ang  mga  anak  ni  Ladan ; 
si  Jehiel  na  puno,  at  si  Zetam,  at  si  Joel, 
tatlo.  9  Ang  mga  anak  ni  Simei ;  si  Selo- 
mot,  at  si  Haziel,  at  si  Haran,  tatlo. 
Ang  mga  ito  ang  mga  pangulo  sa  mga 
baJiay  ng  mga  magulang  ni  Ladan.  10  At 
ang  mga  anak  ni  Simei ;  si  Jahat,  si  Zina, 
at  si  Jeus,  at  si  Berias.  Ang  apat  na 
ito  ang  mga  anak  ni  Simei.  11  At  si 
Jahat  ay  siyang  puno,  at  si  Ziza  ang  ikala- 
wa:  nguni't  si  Jeus  at  si  Berias  ay  hindi 
nagkaroon  ng  maraming  anak;  kaya't 
sila'y  naging  isang  bahay  ng  mga  magu- 
lang sa  isang  bilang.  12  Ang  mga  anak  ni 
Koat,  si  Amram,  at  si  Izhar,  si  Hebron, 
at  si  Uziel,  apat.  13  Ang  mga  anak  ni 
Amram ;  si  Aaron  at  si  Moises :  at  si 
Aaron  ay  nahiwalay,  upang  kaniyang 
santohin  ang  mga  pinakasantong  bagay, 
niya,  at  ang  kanij-ang  mga  anak  magpa- 
kailan  man,  upang  magsunog  ng  kaman- 
yan  sa  harap  ng  Panqinoon,  upang  ma- 
mahala  sa  kaniya,  at  upang  bumasbas  sa 
pamamag-itan  ng  kaniyang  pangalan,  mag- 
pakailan  man.  14  Nguni't  tungkol  kay 
Moises  na  lalaki  ng  Dios,  ang  kaniyang 
mga  anak  ay  mga  binilang  sa  angkan  ni 
Levi,    15  Ang  mga  anak  ni  Moises :  si 


Gersom  at  si  Eliezer.  16  Ang  mga  anak 
ni  Gersom ;  si  Sebuel  na  puno.  17  At 
ang  mga  anak  ni  Eliezer  ay  si  Rehabias 
na  puno.  At  si  Eliezer  hindi  nagka- 
roon ng  ibang  mga  anak ;  nguni't  ang 
mga  anak  ni  Rehabias  ay  totoong  ma- 
rami.  18  Ang  mga  anak  ni  Izhar;  si 
Selomit  na  puno.  19  Ang  mga  anak  ni 
Hebron ;  si  Jerias  ang  puno,  si  Amarias 
ang  ikalawa,  si  Jahaziel  ang  ikatlo,  at 
si  Jekameam  ang  ikaapat.  20  Ang  mga 
anak  ni  Uzziel  si  Mika  ang  puno,  at  si 
Isias  ang  ikalawa.  21  Ang  mga  anak  ni 
Merari ;  si  Mahli  at  si  Musi.  Ang  mga 
anak  ni  Mahli;  si  Eleazar  at  si  Kis. 
23  At  si  Eleazar  ay  namatay,  at  hindi 
nag-anak  ng  lalaki,  kungdi  mga  babaye 
lamang :  at  nangasawa  sa  kanila  ang  ka- 
nilang mga  kapatid  na  mga  anak  ni  Kis. 
23  Ang  mga  anak  ni  Mushi ;  si  Mahli,  at 
si  Eder,  at  si  Jereraot,  tatlo.  24  Ang 
mga  ito  ang  mga  naging  anak  ni  Levi 
ayon  sa  mga  bahay  ng  kanilang  mga 
magulang,  na  mga  pangulo  sa  mga  bahay 
ng  mga  magulang  doon  sa  mga  nabilang 
sa  bilang  ng  mga  pangalan,  ayon  sa  kani- 
lang mga  ulo  na  siyang  gumagawa  ng 
gagawin  para  sa  paglilingkod  sa  bahay 
ng  PanGinoon,  mula  sa  dalawang  puong 
taong  gulang  hangang  sa  katandatandaan. 
25  Sapagka't  sinabi  ni  David :  Ang  Pa- 
N(5iN00N,  ang  Dios  ng  Israel  ay  nagbigay 
ng  kapahingahan  sa  kaniyang  bayan ;  at 
siya^y  tumatahan  sa  Jerusalem  magpa- 
kailan  man :  26  at  ang  mga  Levita  na- 
man  hindi  na  magkakailangan  pang  pa- 
sanin  ang  tabernakulo  at  ang  Iahat  na 
kasangkapan  noon  para  sa  katungkulan 
doon.  27  Sapagka't  ayon  sa  mga  huling 
salita  ni  David  ay  nabilang  ang  mga 
anak  ni  Levi  mula  sa  dalawang  puong 
taong  gulang  hangang  sa  katandatandaan. 
28  Sapagka't  ang  kanilang  katungkulan 
ay  maghintay  sa  mga  anak  ni  Aaron  para 
sa  paglilingkod  sa  bahay  ng  Pakginoon, 
mga  looban,  at  sa  mga  siiid,  at  sa  pag- 
lilinis  ng  Iahat  na  santong  bagay,  sa 
gagawin  na  paglilingkod  sa  bahay  ng 
Dios ;  29  gayoii  din  para  sa  tinapay  na 
handog,  at  para  sa  bulaklak  ng  hatina 
para  sa  handog  na  harina,  maging  sa  mga 
am  panada  na  tinapay  na  walang  levadura, 
o  doon  sa  niluto  sa  kawali,  o  doon  sa 
piniritos ;  at  para  sa  Iahat  na  sarisaring 
panukat  at  panakal ;  SO  at  upang  tu- 
mayo  tuing  umaga  upang  pasalamat  at 
pumuri  sa  PanSinoon,  at  gayon  din  na- 
man  sa  kinahapunan ;    31  at  upang  mag- 


434 


L  MGA  JiRONIKA, 


23.  31 


handog  ng  laliat  na  mga  Imndog  iia  susn- 
nugiii  sa  PanOinoon  sa  mga  saljado,  sa 
mga  bagong  biian,  at  sa  mga  takdang 
kapistalian  sa  bilang  allnsunod  sii  utus 
tungkol  sa  kaoila,  na  palagi  sa  harap 
ng  Panginoon:  32  at  sila  ang  mag- 
iingat  ng  katungkulau  sa  dampa  ng  kapi- 
sanan,  at  ng  katungkulan  sa  santong  lu- 
gar,  at  ng  katungkulan  ng  mga  anak  ni 
Aaron  na  kanilang  mga  kapatid,  sa  pagli- 
lingkod  sa  bahay  ng  Panginoon. 
Oyi  At  ang  pagkabahagi  ng  n^ga  anak 
^  i  ni  Aaron  ay  mga  ito.  Ang  mga 
anak  ni  Aaron ;  si  Nadab  at  si  Abiu, 
si  Eleazar  at  si  Itamar.  2  Nguni't  si 
Nadab  at  si  Abiu  ay  namatay  na  una  sa 
kanilang  ama,  at  hindi  nagkaanak  :  kayaH 
si  Eleazar  at  si  Itamar  ang  gumawa  ng 
katungkulang  pagkasacerdote.  3  At  si 
David  na  kasama  ni  Zadok  sa  mga  anak 
ni  Eleazar,  at  si  Aliimelek  sa  mga  anak  ni 
Itamar,  bumaliagi  sa  kanila  ayon  sa  ka- 
nilang ayos  sa  kanilang  paglilingkod. 
4  At  may  higit  na  mga  puno  na  nasum- 
pungan  sa  mga  anak  ni  Eleazar  kay  sa 
mga  anak  ni  Itamar ;  at  ganito  nila  mga 
binaliagi :  sa  mga  anak  ni  Eleazar  ay  may 
labing  anim,  na  mga  pangulo  sa  mga 
bahay  ng  mga  magulang ;  at  sa  mga  anak 
ni  Itamar,  ayon  sa  mga  bahay  ng  kani- 
lang mga  magulang,  walo.  5  Ganito  nila 
binahagi  sa  pamamag-itan  ng  sapalarang 
laro,  ng  isa't  isa  sa  kanila ;  sapagka't  may 
mga  pangulo  sa  santuario,  at  mga  pangulo 
sa  baJuty  ng  Dios,  sa  mga  anak  ni  Eleazar 
at  gayon  din  sa  mga  anak  ni  Itamar. 
G  At  si  Semaya  na  anak  ni  Netanel  na 
kalihim,  na  sa  mga  Levita  ay  isinulat 
sila  sa  harapan  ng  hari,  at  ng  mga  pangu- 
lo, at  ni  Zadok  na  sacerdote,  at  ni  Ahi- 
melek  na  anak  ni  Abiatar,  at  ng  mga 
pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga  magulang, 
ng  mga  sacerdote,  ut  ng  mga  Levita: 
isang  bahay  ng  mga  magulang  ay  kinulia 
para  kay  Eleazar,  at  isa'y  kinuha  para 
kay  Itamar. 'v  7  Ang  una  ngangkapalaran 
ay  lumabas  kay  Jehoiarib,  ang  ikalawa'y 
kay  Jedaya ;  8  ang  ikatlo  ay  kay  Harim, 
ang  ikaapat  ay  kay  Seorim  ;  9  ang  ika- 
lima  ay  kay  Malkijas,  ang  ikaauim  ay  kay 
Mijamin ;  lo  ang  ikapito  ay  kay  Hak- 
koz,  ang  ikawalo  ay  kay  Abias  ;  ii  ang 
ikasiam  ay  kay  Jesua,  ang  ikasampuo  ay 
kay  Sekanias;  12  ang  ikalabing  isa  ay 
kay  Eliasib,  ang  ikalabing  dalawa  ay 
kay  Jakim  ;  13  ang  ikalabing  tatlo  ay 
kay  Hupa,  ang  ikalabing  apat  ay  kay 
.Jesebeab  ;     14  ang  ikalabing  lima  ay  kay 


Bilga,  ang  ikalabing  anim  ay  kay  Imer; 
15  fiiig  ikalabing  pito  ay  kay  Hezir.  ang 
ikalabing  walo  ay  kay  iTapizez  ;  16  aii[f 
ikalabing  siam  ay  kay  Petaaya,  ang  ika- 
dalawang  puo  ay  kay  Jehezkel ;  17  ang 
ikadalav/ang  puo^t  isa  ay  kay  Jakin,  ang 
ikadalawang  puo^t  dalawa  ay  kay  Gamul  ; 
IS  ang  ikadalawang  puo't  tatlo  ay  kay 
Delaya,  ang  ikadalawang  puo't  apat  ay 
kay  Maazias.  19  Ito  ang  ayos  nila  sa 
kanilang  paglilingkod,  upang  pumasok  vSa 
bahay  ng  Panginoon  ayon  sa  ayos  na 
ibinigay  sa  kanila  sa  pamamag-itan  ng 
kamay  ni  A.aron  na  kanilang  magulang, 
gaya  ng  iniutos  sa  kaniya  ng  Panginoon, 
ng  Dies  ng  Israel 

20  At  sa  nalabi  sa  mga  anak  ni  Levi : 
sa  mga  anak  ni  Amram,  si  Subael ;  sa  mga 
anak  ni  Subael,  si  Jehdias.  21  Kay  Ke- 
habias  ;  sa  mga  anak  ni  Behabias,  si  Isias 
ang  puno.  22  Sa  mga  Izharita,  si  Selo- 
mot ;  sa  mga  anak  ni  Selomot,  si  Jahat. 
23  At  sa  mga  anak  ni  Jleoron;  si  Jerias 
ang  puno,  si  Amarias  ang  ikalawa,  si  Ja- 
haziel  ang  ikatlo,  si  Jekameam  ang  ika- 
apat. 24  Ang  mga  anak  ni  Uzziel,  si 
Mika ;  sa  mga  anak  ni  Mika,  si  Samir. 
25  Ang  kapatid  ni  Mika,  .si  Isias:  sa  mga 
anak  ni  Isias,  si  Zek arias.  26  Ang  mga 
anak  ni  Merari ;  si  Mahli  at  si  Musi :  ang 
mga  anak  ni  Jaazias ;  si  Beno.  27  Aug 
mga  anak  ni  Merari ;  kay  Jaazias,  si  Beno, 
at  si  Soham,  at  si  Zakur,  at  si  Ibri. 
2§  Kay  Mahli ;  si  Eleazar,  na  hindi  nag- 
kaanak. 29  Kay  Kis ;  ang  mga  anak  ni 
Kis,  si  Jeraraeel.  30  At  ang  mga  anak  ni 
Musi,  si  Mahli,  at  si  Eder,  at  si  Jerimot. 
Ang  mga  ito  ang  mga  anak  ng  mga  Levita 
ayon  sa  mga  bahay  ng  kanilang  mga  magu- 
lang. 31  Ang  mga  ito  nama'y  uagsapa- 
larang  laro  riii  na  gaya  ng  kanilang  mga 
kapatid  na  mga  anak  ni  Aaron  sa  harap 
ni  David  na  hari,  at  ni  Zadok,  at  ni  Ahi- 
melek  at  ng  mga  pangulo  sa  mga  bahay 
ng  mga  magulang  ng  mga  sacerdote  at  ng 
mga  Levita ;  ang  mga  bahay  ng  mga  magu- 
lang ng  puno,  gaya  ng  kaniyang  batang 
kapatid. 

2^  Bukod  dito'y  si  David  at  ang  mga 
^  kapitan  ng  liukbo  ay  naghiwalay 
para  sa  paglilingkod  ng  ilan  sa  mga  anak 
ni  Asaf,  at  ni  Ileman,  at  ni  Jedutun,  na 
magsisipanghula  na  may  mga  alpa,  at  mga 
salterio,  at  may  mga  cimbalo ;  at  ang  bi- 
lang nila  na  gumawa  ng  gagawin  ayon  sa 
kanilang  paglilingkod  ay  :  2  sa  mga  anak 
ni  .\saf :  si  Zakur,  at  si  Jose,  at  si  Neta- 
nias,  at  si  Asarelaj  ii,a  mga  anak  ni  Asap  ; 


26.  7 


I.  MGA  KEONIKA. 


435 


sa  ilalim  ng  kapangyarilian  ni  Asaf  na 
siyang  nanghula  ayon  sa  utos  Eg  hari. 
3  Kay  Jedutun ;  ang  mga  anak  ni  Jedutun; 
si  Ged  alias,  at  si  Zeri,  at  si  Jesaias,  si 
Hasabias,  at  si  Matitias,  anim ;  sa  ilalim 
ng  kapangyarihan  ng  kanilang  ama  na  si 
Jedutun  na  may  alpa,  na  siyang  nanghula 
sa  pasasalamat  at  pagpupuri  sa  PanQi- 
NOON.  4  Kay  Heman  :  ang  mga  anak  ni 
Heman  ;  si  Bukias,  si  Matanias,  si  Uzziel, 
si  Sebuel,  at  si  Jerimot,  si  Hananias,  si 
Hanani,  si  Eliata,  si  Gidalti,  si  Bomamti- 
ezer,  si  Josbekasa,  si  Malloti,  si  Hotir,  si 
Mahaziot :  5  lahat  ng  ito'y  mga  anak  ni 
Heman  na  tagapagkita  ng  hari  sa  mga 
salita  ng  Dios,  upang  magtaas  ng  sungay. 
At  ibinigay  ng  Dios  kay  Heman  ay  labing 
apat  na  anak  na  lalaki,  at  tatlong  anak 
na  babaye.  6  Lahat  ng  ito'y  nasa  ilalim 
ng  kapangyarihan  ng  kanilang  ama  para 
sa  pag-awit  sa  bahay  ng  Panginoon,  na 
may  mga  cimbalo,  mga  salterio,  at  mga 
alpa,  sa  paglitingkod  sa  bahay  ng  Dios 
sa  ilalim  ng  kapangyarihan  ng  hari,  ni 
Asaf,  ni  Jedutun,  at  si  Heman,  7  At  ang 
bilang  nila,  sampuo  ng  kanilang  mga 
kapatid  na  mga  tinuruan  sa  pag-awit  sa 
Panginoon,  lahat  na  bihasa  ay  dalawang 
daan  at  walong  puo't  walo.  8  At  sila'y 
nagsapalarang  laro  para  sa  kanilang  mga 
katungkulan,  silang  lahat  na  mgagkaka- 
pareho,  kung  paano  ang  maliit  ay  gayon 
din  ang  malaki,  ang  magtuturo  na  gaya 
ng  tinuturuan.  9  Ang  una  .hgang  kapa- 
laran  ay  napasa  kay  Asaf  ay  nahulog  kay 
Jose;  ang  ikalawa'y  kay  Gedalias;  siya 
at  ang  kaniyang  mga  kapatid  at  mga 
anak  ay  labing  dalawa ;  10  ang  ikatlo 
ay  kay  Zakur,  sa  kaniyang  mga  anak  at 
sa  kaniyang  mga  kapatid,  labing  dalawa: 
II  ang  ikaapat  ay  kay  Izri,  sa  kaniyang 
mga  anak  at  sa  kaniyang  mga  kapatid, 
labingdalawa:  12  ang  ikalima  ay  kay 
Netanias,  sa  kaniyang  mga  anak  at  ka- 
niyang mga  kapatid,  labing  dalawa: 
IS  ang  ikaanim  ay  kay  Bukias,  sa  kani- 
rang  mga  anak  at  kaniyang  mga  kapatid, 
abing  dalawa:  14  ang  ikapito  ay  kay 
Jesarela,  sa  kaniyang  mga  anak  at  ka- 
niyang ^  mga  kapatid,  labing  dalawa: 
15  ang  ikawalo  ay  kay  Jesaias,  sa  kani- 
yang mga  anak  at  kaniyang  mga  kapatid, 
labing  dalawa;  16  ang  ikasiam  ay  kay 
Matanias,  sa  kaniyang  mga  anak  at  ka- 
niyang mga  kapatid,  labing  dalawa: 
17  ang  ikasampuo  ay  kay  Simei,  sa  kani- 
yang mga  anak  at  kaniyang  mga  kapatid, 
labing  dalawa :     18  ang  ikalabing-isa  ay 


I 


kay  Azarel,  sa  kaniyang  mga  anak  at 
kaniyang  mga  kapatid,  labing  dalawa: 
19  ang  ikalabing  dalawa  ay  kay  Hasabias, 
sa  kaniyang  mga  anak  at  kaniyang.  mga 
kapatid,  labing  dalawa:  20  ang  ikala- 
bing tatlo  ay  kay  Subael,  sa  kaniyang 
mga  anak  at  kaniyang  mga  kapatid,  la- 
bing dalawa :  21  ang  ikalabing  apat  ay 
kay  Matitias,  sa  kaniyang  mga  anak  at 
kaniyang  mga  kapatid,  labin»  dalawa: 
22  ang  ikalabing  lima  ay  kay  Jeremot,  sa 
kaniyang  mga  anak  at  kaniyang  mga  ka- 
patid, labing  dalawa :  23  ang  ikalabing 
anim  ay  kay  Hananias,  sa  kaniyang  mga 
anak  at  kaniyang  mga  kapatid,  labing 
dalawa:  24  ang  ikalabing  pito  ay  kay 
Josbekasa,  sa  kaniyang  mga  anak  at 
kaniyang  mga  kapatid,  labing  dalawa: 
25  ang  ikalabing  walo  ay  kay  Hanani, 
sa  kaniyang  mga  anak  at  kaniyang  mga 
kapatid,  labing  dalawa:  26  ang  ikala- 
bing siam  ay  kay  Malloti,  sa  kaniyang 
mga  anak  at  kaniyang  mga  kapatid, 
labing  dalawa.  27  ang  ikadalawang.  puo 
ay  kay  Eliata,  sa  kaniyang  mga  anak  at 
kaniyang  mga  kapatid,  labing  dalawa: 
28  ang  ikadalawang  puo't  isa  ay  kay 
Hotir,  sa  kaniyang  mga  anak  at  kaniyang 
mga  kapatid,  labing  dalawa:  29  ang 
ikadalawang  puo*t  dalawa'y  kay  Gidalti, 
sa  kaniyang  mga  anak  at  kaniyang  mga 
kapatid,  labing  dalawa:  80  ang  ikada- 
lawang puo't  tatlo  ay  kay  Mahaziot,  sa 
kaniyang  mga  anak  at  kaniyang  mga  ka- 
patid, labing  dalawa:  31  ang  ikadala- 
wang puo't  apat  ay  kay  Bomamti-ezer, 
sa  kaniyang  mga  anak  at  kaniyang  mga 
kapatid,  labing  dalawa: 
O^  Para  sa  bahagi  ng  mga  tagatanod 
^\^  pinto :  sa  mga  Korita ;  si  Mesele- 
mias  naanak  ni  Kore,  sa  mga  anak  ni  Asaf. 
2  At  si  Meselemiaa  ay  nagkaanak;  si 
Zekarias  ang  panganay,  si  Jediael  ang 
ikalawa,  si  Zebadias  ang  ikatlo,  si  Jatniel 
ang  ikaapat ;  3  si  Elam  ang  ikalima,  si  Je- 
hohanan  ang  ikaanim,  si  Elioenai  ang  ika- 
pito. 4  At  si  Obed-edom  ay  nagkaanak ; 
si  Semaya  ang  panganay,  si  Jehozabad  ang 
ikalawa,  si  Joah  ang  ikatlo,  si  Sakar  ang 
ikaapat,  si  Ketanel  ang  ikalima;  5  si 
Amiel  ang  ikaanim,  si  Isakar  ang  ikapito, 
si  Peulletai  ang  ikawalo :  sapagka't  piuag^ 
pala  siya  ng  Dios.  6  Kay  Semaya  namang 
kaniyang  anak  ay  nagkaanak  ng  mga 
lalaki  na  nagpuno  sa  bahay  ng  kanilang 
magulang :  sapagka^t  sila'y  makapang- 
yarihang  lalaking  matapang.  7  Ang  mga 
anak  ni  Semaya ;  si  Otni,  at  si  Befael,  at 


436 


I.  MGA  KEONIKA. 


26.  7 


si  Obed,  si  Elzabad,  na  ang  inga  kapatid 
ay  mga  matapang  na  lalaki,  si  Eliu,'at  si 
Semakias.  8  Lahat  ng  hoy  sa  mga  anak 
111  Obed-edom :  sila  at  ang  kanilang 
mga  anak  at  ang  kanilang  mga  kapa- 
tid, mga  bilia^ang  lalaki  sa  kalaka:;an 
para  sa  paglilingkod ;  anim  na  puo^t 
dalawa  kay  Obed-edom.  9  At  si  Mese- 
lemias  ay  nagkaroon  ng  mga  anak  at  mga 
kapatid  na  matapang  na  lalaki,  labiiig- 
walo.  10  Si  Hosa  naman  sa  mga  anak 
ni  Merari  ay  nagkaroon  ng  mga  anak  ;  si 
Simri  ang  puno  (sapagka^t  baga  man 
hindi  siya  panganay,  gayon  may  ginawa 
siyang  puno  ng  kaniyang  ama) ;  11  si 
Hilkias  ang  ikalawa,  si  Tebalias  ang 
ikatlo,  si  Zekarias  ang  ikaapat ;  laliat  ng 
anak  at  kapatid  ni  Hosa  ay  labing  tatlo. 
12  Sa  mga  ito  ang  mga  baliagi  ng  mga 
tagatanod  pinto,  ng  mga  puno  na  may 
mga  katungkulang  gaya  ng  kanilang  mga 
kapatid  upang  mamahala  sa  bahay  ng 
PaisGINOON.  13  At  sila'y  nagsapalarang 
laro,  gayon  ang  maliit  na  gaya  ng  malaki, 
ayon  sa  mga  babay  ng  kanilang  mga 
magulang  para  sa  bawa't  pintuang-daan. 
14  At  ang  kaparalan  sa  dakong  silanga- 
nan  ay  naliulog  kay  Selemias.  Para  kay 
Zekarias  nga  na  kaniyang  anak  na  matali- 
nong  mangpapayo,  sila'y  nagsapalarang 
laro  ;  at  ang  kaniyang  kapalaran  ay  nahu- 
log  sa  dakong  hilagaan.  15  Kay  Obed- 
edom  ay  dakong  timngan  ;  at  sa  kaniyang 
mga  anak  ay  ang  kamalig.  16  Kay  Supim 
at  kay  Hosa  ay  dakong  kalunuran,  sa  tabi 
ng  pintuang-daan  ng  Saleket  sa  daanang 
may  pagsarapa  na  bantay  at  bantay. 
17  Sa  dakong  silanganan  ay  anim  na  Le- 
vita,  sa  dakong  hilagaan  ay  apat  araw- 
araw,  sa  dakong  timugan  ay  apat  araw- 
araw,  at  para  sa  kamalig  ay  dalawa't 
dalawa.  18  Para  sa  Parbar  sa  dakong 
kalunuran,  apat  sa  daanan,  at  dalawa  sa 
Parbar.  19  Ito  ang  mga  baliagi  ng  mga 
tagatanod  pinto  ;  sa  mga  anak  ng  mga 
Korita,  at  sa  mga  anak  ni  Merari. 

20  x\t  sa  mga  Levita,  si  Aliijas  ay  nasa 
mga  kayamanan  ng  bahay  ng  Dies,  at  nasa 
mga  kayamanan  na  mga  itinalagang  bagay. 
21  Ang  mga  anak  ni  Ladan ;  ang  mga 
anak  ng  n)ga  Gersonita  na  nauukol  kay 
Ladan,  ang  mga  pangiilo  sa  mga  hahay 
mga  magulang  na  ukol  kay  Ladan  na  Ger- 
sonita; si  Jehieii.  S2  Ang  mga  anak  ni 
Jehieli :  si  Zetam  at  si  Joel  na  kaniyang 
kapatid,  sa  mga  ingatang  yaman  ng  bahay 
ng  Panginoon.  23  Sa  mga  Amramita  sa 
mga  Izharita,  sa  mga  Hebronita,  sa  mga 


Uzielita :  24  at  si  Sebuel  na  anak  ni 
Gersom,  na  anak  ni  Moses,  ay  puno  sa 
mga  ingatang  yainan.  25  At  ang  kani- 
yang mga  kapatid  ;  kay  Eliezer  ay  nanga- 
ling  si  Kehabias  na  kaniyang  anak,  at  si 
Jesaias  na  kaniyang  anak,  at  si  Joram  na 
kaniyang  anak,  at  si  Zikri  na  kaniyang 
anak,  at  si  Selomot  na  kaniyang  anak. 
26  Ang  Selomot  na  ito  at  ang  kaniyang 
mga  kapatid  ay  nasa  lahat  ng  ingatang 
yaman  ng  natalagang  mga  bagay  na  itina- 
laga  ni  David  na  hari,  at  ng  mga  pangulo 
sa  mya  hahay  ng  mga  magulang,  ng  mga 
kapitan  ng  lilibohin  at  ng  dadaanin,  at 
ng  mga  kapitan  ng  hukbo.  27  Ang  sara- 
sam  na  pinanalunan  sa  pakikipagbaka, 
kanilang itinalaga  upang  ayusin  ang  bahay 
ng  Panginoon.  28  At  labat  na  natalaga 
ni  Samuel  na  tagapagkita,  at  ni  Saul  na 
anak  ni  Kis,  at  ni  Abner  na  anak  na 
Ner,  at  ni  Joab  na  anak  ni  Zeruaya ;  ang 
ano  mang  bagay  na  natalaga  ng  sino  man 
ay  nasa  ilalim  ng  pamamahala  ni  Selomot, 
at  ng  kaniyang  mga  kapatid.  29  Sa  mga 
Izharita,  si  Kenanias  at  ang  kaniyang 
mga  anak  ay  sa  mga  gagawin  sa  labas 
ng  gohierno  ng  Israel  na  mga  pinaka 
oficial  at  hukom.  30  Sa  mga  Hebronita, 
si  Hasabias,  at  ang  kaniyang  mga  kapatid 
na  mga  lalaking  matapang,  na  isang  libo't 
pitong  daan  na  may  pamamahala  sa  Israel 
sa  dako  roon  ng  Jordan  &a  dakong  kalu- 
nuran ;  para  sa  lahat  ng  gagawin  sa 
Pakginoon,  at  para  sa  paglilingkod  sa 
hari.  31  Sa  mga  Hebrcnita  ay  si  Jerijas 
ang  puno,  sa  mga  Hebronita,  ayon  sa 
kanilang  mga  lahi  ayon  sa  mya  bahay  ng 
mga  magulang.  Kg  ikaapat  na  puong 
taon  ng  paghahari  ni  David,  siia*y  mga 
hinanapan,  at  may  nasumpungan  sa  kani- 
lang mga  makapangyarihang  lalaking  ma- 
tapang sa  Jazer  ng  Gilead.  32  At  ang 
kaniyang  mga  kapatid  na  mga  lalaking 
matapang,  ay  dalawang  libu  at  pitong 
daan,  na  mga  pangulo  sa  luya  bahay  ng 
mga  magulang  na  siyang  ginawa  ni  David 
na  mga  tagapamahala  sa  mga  Kubenita, 
at  sa  mga  Gadita,  at  sa  kalahating  ang- 
kan  ng  mga  Manasita,  sa  lahat  ng  usap 
na  ukol  sa  Dios,  at  mga  bagay  ng  hari. 
O"^  Ang  mga  anak  ng  Israel  nga  ayon 
^  I  sa  kanilang  bilang,  ang  mga  pa- 
ngulo sa  mya  hahay  ng  mga  magulang  at 
ang  mga  kapitan  ng  lilibohin,  at  ng 
dadaanin,  at  ang  kanilang  mga  oficial  na 
naglilingkod  sa  hari,  sa  ano  mang  usap 
sa  pagbabahagi  ng  pumapasok  at  lumala- 
bas  buanbuan  sa  lahat  ng  buan  ng  taon, 


27.  34 


I.  MGA  ICEONIKA. 


437 


sa  bawa't  pagbabahagi  ay  dalawang  puo't 
apat  na  libo.  2  Sa  unang  pagbabahagi 
para  sa  unang  buan  ay  si  Jasobeara  na 
anak  ni  Zabdiel ;  at  sa  kaniyang  pagbaba- 
hagi ay  dalawang  piio't  apat  na  libo. 
3  Siya^y  sa  mga  anak  ni  Perez,  na  puno 
sa  lahat  na  kapitan  ng  hukbo  para  sa 
unang  buan.  4  At  sa  pagbabahagi  sa 
ikalawang  buan  ay  si  Dodai  na  Ahohita, 
at  ang  kaniyang  bahagi ;  at  si  Miklot  na 
puno:  at  sa  kaniyang  bahagi  ay  dala- 
wang puo't  apat  na  libo.  5  Ang  ika- 
tlong  kapitan  ng  hukbo  para  sa  ika- 
tlong  biian  ay  si  Benaya,  na  anak  ni 
Jehoiada  na  sacerdote,  puno  :  at  sa  kani- 
yang bahagi  ay  dalawang  puo't  ^  apat 
na  libo.  6  Ito  yaong  Benaya  na  siyang 
makapangyarihang  lalaki  sa  tatlong  puo, 
at  puno  sa  tatlong  puo :  at  sa  kaniyang 
bahagi  ay  si  Amizabad  na  kaniyang  anak. 
7  Ang  ikaapat  na  ukol  sa  ikaapat  na  buan 
ay  si  Asael  na  kapatid  ni  Joab,  at  si  Ze- 
badias  na  kaniyang  kapatid  ang  sumusu- 
nod  sa  kaniya :  at  sa  kaniyang  bahagi  ay 
dalawang  puo*t  apat  na  libo.  8  Ang  ika- 
limang  kapitan  para  sa  ikaliraang  buan 
ay  si  Samhut  na  Izraita :  at  sa  kaniyang 
bahagi  ay  dalawang  puo't  apat  na  libo. 
9  Ang  ikaanim  para  sa  ikaanim  na  buan 
ay  si  Ira  na  anak  ni  Ikes  na  Tekoita :  at 
sa  kaniyang  bahagi  ay  dalawang  puo't 
apat  na  libo.  10  Ang  ikaplto  para^  sa 
ikapitong  buan  ay  si  Helez  na  Pelonita, 
sa  mga  anak  ni  Efraim :  at  sa  kanilang 
bahagi  ay  dalawang  puo't  apat  na  libo. 
11  Ang  ikawalo  para  sa  ikawalong  buan 
ay  si  Sibekai  na  Husatita,  sa  mga  Zerhita : 
at  sa  kaniyang  bahagi  ay  dalawang  puo't 
apat  na  libo.  12  Ang  ikasiam  para  sa 
ikasiam  na  buan  ay  si  Abiezer  na  Anato- 
tita  sa  mga  Benjamita:  at  sa  kaniyang 
bahagi  ay  dalawang  puo't  apat  na  libo. 
13  Ang  ikasampuo  para  sa  ikasampuong 
buan  ay  si  Maharai  na  Netofatita  sa  mga 
Zerahita  :  at  sa  kaniyang  bahagi  ay  dala- 
wang puo't  apat  na  libo.  14  Ang  ikala- 
bing  isa  para  sa  ikalabing  isang  buan  ay 
si  Benaya  na  Piratonita  sa  mga  anak  ni 
Efraim :  at  sa  kaniyang  bahagi  ay  dala- 
wang puo't  apat  na  libo.  15  Ang  ikala- 
bing dalawa  para  sa  ikalabing  dalawang 
buan  ay  si  Heldai  na  Netofatita  sa  Otniel : 
at  sa  kaniyang  bahagi  ay  dalawang  puo't 
apat  na  libo. 

16  Bukod  dito'y  nasa  mga  angkan  ng 
Israel:  sa  mga  Eubenita,  si  Eliezer,  na 
anak  ni  Zikri  na  puno :  sa  mga  Simeonita, 
si  Sefatias  na  anak  ni  Maaka :     17  kay 


Levi,  si  Hasabias,  na  anak  ni  Kemuel| 
kay  Aaron,  si  Zadok :  18  kay  Juda,  si 
Eliu,  isa  sa  mga  kapatid  ni  David  :  kay 
Isakar,  si  Omri  na  anak  ni  Mikael: 
19  kay  Zebulun,  si  Ismaias  na  anak  ni 
Obadias :  kay  Naftali,  si  Jeremot  na  anak 
ni  Azriel :  20  sa  mga  anak  ni  Efraim,  si 
Hoseas  na  anak  ni  Azazias  :  sa  kalahatin^ 
angkan  ni  Manases,  si  Joel  na  anak  ni 
Pedaya :  21  sa  kalahating  angkan  ni 
Manases  sa  Gilead,  si  Iddo^  na  anak  ni 
Zekarias :  kay  Benjamin,  si  Jaasiel  na 
anak  ni  Abner :  22  kay  Dan,  si  Azarel 
na  anak  ni  Jeroham.  Ang  mga  ito  ang 
mga  kapitan  ng  mga  angkan  ng  Israel. 
23  Nguni't  hindi  ginawa  ni  David  ang 
bilang  nila  mula  sa  dalawang  puong  taon 
na  paibaba:  sapagka't  sinabi  ng  PanQi- 
NOON  na  kaniyang  palalaguin  ang  Israel 
na  gaya  ng  mga  bituin  sa  langit.  24  Si 
Joab  na  anak  ni  Zeruaya  ay  nagpasimulang 
bumiiang,  nguni't  hindi  natapos :  at  du- 
mating  sa  Israel  ang  galit  dahil  dito ;  at 
hindi  nalagay  ang  bilang  sa  mga  alaala  sa 
baring  David. 

25  At  nasa  mga  ingatang  yaman  ng 
hari  si  Azmavet  na  anak  ni  Adiel :  at  sa 
mga  ingatang  yaman  sa  mga  bukid,  sa 
mga  ciudad,  at  sa  mga  nayon,  at  sa  mga 
kuta  ay  si  Jonatan  na  anak  ni  Uzzias: 
26  at  sa  mga  gumagawa  sa  bukiran  para 
sa  pagbubukid  sa  lupa  ay  si  Ezri  na 
anak  ni  Kelub :  27  at  sa  mga  uvasan  ay 
si  Simei  na  Bamatita  :  at  sa  mga  pakina- 
bang  sa  mga  uvasan  para  sa  mga  kamalig; 
ng  alak  ay  si  Zabdi  na  Sifraita :  28  at  sa 
mga  puno  ng  elivo  at  sa  mga  puno  ng 
sikomoro  na  nasa  mababang  lupa  ay  si 
Baal-hanan  na  Gederita :  at  sa  mga  ka- 
malig ng  langis  ay  si  Joas:  29  at  sa 
mga  bakahan  na  pinasasabsab  sa  vSaron  ay 
si  Sitrai  na  Saronita:  at  sa  mga  bakahan 
na  nasa  mga  libis  ay  si  Safat  na  anak  ni 
Adlai :  30  at  sa  mga  kamello  ay  si  Obil 
na  Ismaelita :  at  sa  mga  asno  ay  si  Jedeias 
na  Meronotita :  31  at  sa  mga  kawan  ay 
si  Jaziz  na  Hagrita.  Lahat  ng  ito 'y  mga 
puno  sa  mga  pag-aari  ng  baring  David. 

32  At  si  Jonatan  na  amain  ni  David  ay 
tagapayo  at  lalaking  matalino,  at  kali- 
him;  at  si  Jehiel  na  anak  ni  Hakmoni 
ay  nasa  mga  anak  ng  hari :  33  at  si 
Ahitofel  ay  tagapayo  ng  hari:  at  si 
Husai  na  Arkita  ay  kaibigan  ng  hari: 
34  at  sumusunod  kay  Ahitofel  ay  si  Jeho- 
iada na  anak  ni  Benaya,  at  si  Abiatar : 
at  ang  kapitan  sa  hukbo  ng  hari  ay  si 
Joab. 


438 


I.  MGA  KEONIKA. 


28.  1 


2Q  At  pinisan  iil  Dav'd  ang  laliat  na 
O  pangulo  Dg  Israel,  ang  paiigulo  ng 
mga  angkaiij  at  ang  mga  kapitan  ng  mga 
T'lilutorig  na  naglilingkod  sa  hari  ayon  sa 
halinliiiian,  at  ang  mga  kapitan  ng  lili- 
bohin,  at  ang  mga  kapitan  ng  dadaanin, 
at  ang  mga  puno  sa  lahat  n^;  tinatanidlik 
at.  pag-aari  ng  liari  at  ng  kanijang  mga 
anak,  na  kasama  ng  mga  oficial  at  ng  raa- 
kapangyarihaog  mga  lalakij  lahat  na  ma- 
kapangyarihang  lalaking  matapang,  sa 
Jerusalem.  S  Kg  magkagayo'j  tnmayo 
si  David  na  hari  ng  kaniyang  mga  paa, 
at  nagsabing :  Dingin  ninyo  ako,  aking 
mga  kapatiu,  at  aking  baj'an  :  tungkol  sa 
akin,  nasa  aking  pii -o  ang  ipagtayo  ng 
isang  bahay  upaug  doo'y  magpahinga 
ang  kaban  ng  tipan  ng  Pangixoon,  at 
upang  tungtungan  ng  mga  paa  ng  ating 
Dios ;    at  ako'y  hiimanda   hsl  pagtatavo. 

3  Ngoni^t  sinabi  ng  Dios  sa  aking : 
Hindi  mo  ipagtatayo  ng  bahay  ang 
aking  pangalan,  sapagka't  ikaw  ay  la- 
laking  pangbaka,   at   nagbubo    ng  dngo. 

4  Gayon  ma'y  pinili  ako  ng  Pakgixoon, 
ng  I)ios  u^  Israel,  sa  boong  bahay  ng 
aking  ama  npang  maging  hari  sa  Israel 
magpakailan  man:  sapagka't  kaniyang 
pinili  ang  Jr.da  npar^g  maging  pangulo, 
fit  sa  baliay  ng  Jnda,  <i!ig  hah?y  ng  aking 
araa;  at  sa  gitna  ng  mi.a  anak  ng  aking 
ama  ay  kinalngnr;in  niya  ako  upang  ga- 
win  rdcor.g  hari  sa  ]>■.'  Mig  "^-'rael :  5  at  sa 
lihat  ng  aking  ?>!iak,  (sui.agka't  binigyan 
ako  ng  PA:^:''rN:^;X  rg  maraming  anak,) 
pinili  niy-j  si  ;"~^;''^:non  i.a  ak.ing  anak  u- 
panc:  nmnpo  s".  b-kJi.kan  ng  kaliarian  ng 
Pangi^'oon'  sa  1  Slack  «  M  kaniyang 
sinabi  -y.i  aking :  ^'i  S-  l-'^iv  ng  iycng  anak 
siyaiig  ni'iC'-tiit  lyo  ng  aking  bahay  at  ng 
akin.g  mga  looban  ;  sapagku^'t  aking  pinili 
siya  n.})ang  maging  aking  anak,  at  ako'y 
magiging  kaniyang  arnn .  7  A 1  aki  ng  itata- 
tag  ang  kaniyang  ]:..'.a!'an  magpakailan 
man,  knng  ka!H}a'.)g  ]\'si.Tai'.a]agiang  siin- 
din  ang  aking  ijigd  i;l').-i  at  ang  aking  mga 
kaliat'.ilan  gaya  .^n  a-jiw  na  ito.  8  Kga- 
yo.i  nga^y  n:>-a  ]ianin^in  ng  boong  Israel, 
ng  ka()ulrmgan\-i  Pa>;gin'OON,  at  nasa 
nanga.kaliara])  sa  ating  Dios,  bulayin  at 
lianajviii  ang  lahat  na  ut-js  ng  Pakgi- 
>700>'G  inyong  Dius  :  njiang  inyong  ariin 
ang  mabuting  ln}\aing  iio,  at  maiv%ang 
p'inak'amana  sa  ii^y. -iig  i  =  .",-'i  anak  pagka- 
1 D  a  t  a  y  n  1  n  y  o ,  m  a  g }  -  •  i  k'  a  i '  ; .  i  n)  a  n .  9  A  t 
ik.a\v,  Solomon  na  akiug  ai^.ak,  kilalanin 
n-)o  ang  Dios  r;g  iyi./ng  ama,  at  pagling- 
knran  mo  ciya  ng  dali  <ay  na  puso  at  ng 


kusang  pag-iisip  '•  sapagka^t  sinisiyasat  ng 
PaxGinoon  ang  lahat  na  puso,  at  nalala- 
man  ang  lahat  na  akala  ng  pag-iisip : 
kung  iyong  hanapin  siya,  ay  masusum- 
pnngan  siya  sa  iyo;  ngnni't  kung  paba- 
yaan  m.o  siya,  kaniyang  itatakuil  ka 
magpakailan  man.  10  Mag-ingat  ka  nga- 
yon ;  sapagka*t  pinili  ka  ng  PanSinoon 
upang  ipagtayo  mo  ng  bahay  ang  san- 
tuario :  magpakalakas  ka,  at  gawin 
mo. 

11  Ng  magkagayo'y  ibinigay  ni  David 
kay  Solomon  na  kaniyang  anak  ang  anyo 
ng  malaking  pinto  ng  teraplG,  at  ng  mga 
kabahayan  noon,  at  ng  mga  ingatang- 
yaman  noon,  at  ng  mga  mataas  na  silid 
noon,  at  ng  mga  pinakaloob  na  silid 
noon,  at  ng  lugar  na  liiklukan  ng  awa ; 
12  at  ang  anyo  ng  laliat  na  kanij^ang 
naisip  sa  pamamag-itan  ng  espiritu  tung- 
kol sa  mga  looban  ng  bahay  ng  PANGi- 
KOON,  at  tungkol  sa  lahat  ng  silid  sa 
palibot,  tungkol  sa  mga  ingatang-yaman 
ng  bahay  ng  Dios,  at  tungkol  sa  mga 
ingatang-yaman  ng  mga  natalagang  ba- 
gay:  13  tungkol  naman  sa  mga  bahagi 
ng  mga  sacerdote  at  ng  mga  Levita,  at 
tungkol  sa  lahat  na  gagawin  ?a  pagliling» 
kod  sa  bahay  ng  Panginoon,  at  tungkol 
sa  lahat  na  kasangkapan  sa  paglilingkod 
sa  bahay  ng  Panginoon:  14  sa  gin  to 
sa  pamamag-itan  ng  timbang  para  sa 
mga  kasangkapang  ginto,  para  sa  lahat  na 
kasangkapan  ng  sarisaring  paglilingkod  ; 
SCI  pilak  para  sa  lahat  ng  kasangkapan  na 
pilak  sa  pamamag-itan  ng  timbang,  para 
sa  lahat  na  kasangkapan  ng  sarisaring 
paglilingkod:  15  sa  pamamag-itan  din 
ng  timbang  para  sa  mga  kandelero  na 
ginto,  at  para  sa  mga  ilawan  noon,  na 
ginto  :  sa  pamamag-itan  ng  timbang  para 
sa  bawa^t  kandelero  at  kanilang  mga 
ilawan :  at  para  sa  mga  kandelerong 
pilak,  pllah  sa  pamamag-itan  ng  timbang 
para  sa  bcnvaH  kandelero,  at  para  sa  mga 
ilawan  noon,  ayon  sa  paggamit  sa  bawa't 
kandelero  :  is  at  ang  ginto  sa  pamamag- 
itan  ng  timbang  para  sa  mga  dulang  ng 
tinapay  na  bandog,  para  sa  bawa't  du- 
lang; at  pilak  para  sa  mga  dulang  na 
pilak:  57  at  ang  mga  panduro,  at  ang 
mga  mankok,  at  ang  mga  kopa,  na  taga- 
nas  na  ginto:  at  para  sa  mga  gintong 
taza  sa  ]iamamag-itan  ng  timbang  sa  bawa't 
taza  ;  at  para  sa  mga  pilak  na  taza  ay  sa 
pamamag-itan  ng  timbang  sa  bawa't  taza ; 
IB  at  para  sa  altar  ng  pangsuob  ay  gintong 
dalisay  sa  pamamag-itan  ng  timbang :  at 


29.  17 


I.  MGA  KEONIKA. 


439 


ginto  para  sa  anyo  ng  karro,  sa  maJcatuid 
baga'y  ang  mga  kerubin  na  nakabuka  ang 
hanikmg  mga  pakpak  at  luniililim  sa  kaban 
Dg  tipan  ng  Panginoon.  19  Lahat  ng 
ito'y,  sabi  ni  David,  aking  naalaman  sa 
sulat  na  mula  sa  kamay  Dg  Panginoon, 
laliat  ng  gagawin  sa  anyong  ito.  20  At 
sinabi  ni  David  kay  Solomon  na  kaniyang 
anak.  Ikaw  ay  magpakalakas  at  magpa- 
katapang,  at  gawin  mo:  huag  kang  raa- 
takot,  o  manlupaypay  man ;  sapagka't 
ang  Pan&inoong  Dios,  na  aking  Dios, 
ay  sumasaiyo;  hindi  ka  niya  iiwan,  o 
pababayaan  man,  hangang  sa  ang  lahat 
na  gagawin  para  sa  paglilingkod  sa  ba- 
hay  ng  PanQinoon  aV  matapos.  SI  At, 
narito,  may  mga  bahagi  sa  mga  sacerdote 
at  sa  mga  Levita,  para  sa  lahat  na  pagli- 
lingkod sa  baliay  ng  Dios :  at  magkakaroon 
sa  lyo  sa  lahat  ng  sarisaring  gagawin  ng 
bawa't  may  kusang  kaloobang  tawo  na 
bihasa  sa  sarisaring  paglilingkod ;  ang  mga 
kapitan  naman  at  ang  boong  bayan  ay 
lubos  na  sasa  iyong  utos. 
OQ  At  sinabi  ni  David  na  hari  sa  boong 
^^  kapulungan :  Si  Solomong  aking 
anak  na  siya  lamang  pinili  ng  Dios  ay 
bata  pa  at  sariwa,  at  ang  gagawin  ay 
malaki:  sapaka't  ang  palacio  ay  hindi 
para  sa  tawo,  kungdi  para  sa  Panginoong 
Dios.  2  Akin  ngang  ipinaghanda  ng  a- 
king  booiig  kapangyarihan  ang  bahay  ng 
aking  Dios,  ng  ginto  para  sa  mga  bagay  na 
ginto,  at  ng  pilak  para  sa  mga  bagay  na 
pilak,  at  ng  tanso  para  sa  mga  bagay  na 
tanso,  ng  bakal  para  sa  mga  bagay  na 
bakal,  at  ng  kahoy  para  sa  mga  bagay  na 
kahoy ;  ng  mga  batong  onix  at  mga  batong 
pangkalupkop,  mga  batong  pangayak,  at 
may  sarisaring  kulay,  at  ng  lahat  na  sari- 
.  saring  mga  mahalagang  bato,  at  ng  mga 
batong  marmol  na  sagana.  S  Bukod  dito 
naman  sapagka't  aking  injlagak  ang  aking 
loob  sa  bahay  ng  aking  Dios,  sa  bagay  ay 
ang  aking  tinatankilik  na  aking  sarili  na 
ginto  at  pilak,  aking  ibinibigay  sa  bahay 
ng  aking  Dios,  bukod  sa  lahat  na  aking  ini- 
handa  para  sa  santong  bahay ;  4  tatlong 
libong  talentong  ginto,  na  ginto  sa  Ofir, 
at  pitong  libong  talentong  dalisay  na  pi- 
lak upang  ibalot  sa  mga  panig  ng  mga 
bahay :  5  ginto  para  sa  mga  bagay  na 
ginto,  at  pilak  para  sa  mga  bagay  na  pilak, 
at  para  sa  lahat  na  sarisaring  gagawin  na 
yayariin  ng  mga  kamay  ng  mga  manga- 
gawa.  iSino  nga  ang  naghahandog  ng 
kusa  upang  magtalaga  sa  Panginoon  sa 
araw  na  ito  ?     6  Ng  magkagayo'y  naghan- 


dog  na  kusa  ang  mga  pangulo  sa  mga  bahay 
ng  mga  magulang,  at  ang  mga  pangulo  sa 
mga  an^kan  ng  Israel,  at  ang  mga  kapitan 
lig  lilibohin  at  ng  dadaanin,  sampuo  ng 
mga  puno  sa  gagawin  ng  hari ;  Tat  sila'y 
nagbigay  para  sa  paglilingkod  sa  bahay 
ng  Dios,  ng  ginto,  limang  libong  talento, 
at  sarapuong  libong  dariko,  at  ng  pilak  ay 
sampuong  libong  talento,  at  ng  tanso  ay 
labing  w along  libong  talento,  at  ng  bakal 
ay  isang  daang  libong  talento.  8  At  si- 
lang  may  inga  mahalagang  bato  ay  mga 
nasnmpungang  nagbigay  sa  kayamanan  ng 
bahay  ng  Panginoon,  sa  ilalim  ng  kapang- 
yarihan ng  kamay  ni  Jehiel  na  Gersonita. 
9  Ng  magkagayo'y  nagalak  ang  bayan, 
sapagka't  sila'y  naghandog  na  kusa,  da- 
hil  sa  sila^y  may  dalisay  na  puso  na  nag- 
handog na  kusa  sa  PanSinoon:  -at  si 
David  naman  na  hari  ay  nagalak  ng  ma- 
laki ng  pagkagalak.  10  Kaya^t  pinuri  ni 
David  ang  Panginoon  sa  harap  ng  boong 
kapuhmgan ;  at  sinabi  ni  David :  Purihin 
ka  Oh  Panginoon,  na  Dios  ng  Israel  na 
aking  araa,  magpakailan  man.  11  lyo 
Oh  Panginoon  ang  kadakilaan,  at  ang 
kapangyarihan,  at  ang  kalualhatian,  at 
ang  pagtatagumpay  at  ang  karangalan: 
sapagka*t  lahat  na  nasa  langit  at  nasa  lupa 
ay  iyo :  iyo  ang  kaharian.  Oh  Panginoon, 
at  ikaw  ay  nataas  na  pinaka  pangulo  sa 
laliat.  12  Ang  mga  kayamanan  at  gayon 
din  ang  karangalan  ay  nagraumula  sa  iyo, 
at  ikaw  ang  nagpupuno  sa  lahat ;  at  nasa 
iyong  kamay  ay  kapangyarihan  at  kala- 
kasan ;  at  nasa  iyong  kamay  ang  pagpa- 
padakila,     at     pagpapalakas     sa     lahat. 

13  Kaya't  ngayon,  aming  Dios,  kami 
ay  napasasalamat  sa  iyo,  at  aming  pinu- 
puri  ang  iyong  malualhating   pangalan. 

14  iNguni't  sino  ako,  at  ano  ang  aking 
bayan,  na  makapaghahandogna  ganiyang 
kusa  ayon  sa  ganitong  paraan?  sapag- 
ka't  ang  lahat  na  bagay  ay  nagmumula  sa 
iyo,  at  ang  iyong  sarili  ay  aming  ibinigay 
sa  iyo.  15  Sapagka't  kami  ay  mga  taga 
ibang  lupa  sa  harap  mo,  at  mga  mangingi- 
bang  bayan,  gaya  ng  lahat  naming  mga 
magulang:  ang  aming  mga  araw  sa  lupa 
ay  parang  anino,  at  walang  tinatahanan. 
16  Oh  Panginoon  aming  Dios,  lahat  ng 
kamalig  na  ito  na  aming  inihanda  upang 
ipagtayo  ka  ng  bahay  para  sa  iyong  san- 
tong pangalan  ay  nagmula  sa  iyong  kamay^ 
at  iyong  sariling  lahat.  17  Talastas  ko 
naman,  Dios  ko,  na  ikaw  ay  sumusubok 
sa  puso,  at  nalulugod  sa  kabanalan.  Tung- 
kol  sa  akin,  sa  kabanalan  ng  aking  pusQ 


440 


I.  MGA  KEONIKA. 


29.  17 


ay  aking  inihahandog  na  kusa  ang  labat 
na  niga  bagay  na  ito  :  at  rsgayo'y  nakita 
ko  ng  kagalakan  ang  iyong  bayan  na  mga 
nahaharap  dito,  upang  magliandcg  na 
];iisa  sa  iyo.  18  Oh  Panginoon  na  Dios 
in  Abraham,  ni  Isaak,  at  ni  Israel  na 
aming  mga  magulang,  ingatan  mo  ito  mag- 
|)akailan  man  sa  akala  ng  mga  pagiisip 
11.-^^  pnso  ng  iyong  bayan,  at  palagiin  mo 
ang  kanilang  pnso  sa  iyo  :  19  at  bigyan  mo 
naman  si  Solomon  na  aking  anak  ng  da- 
iisay  na  pnso,  npang  ingatan  ang  iyong 
mga  utos,  ang  iyong  mga  patotoo,  at  ang 
iyong  mga  palatuntunan,  at  npang  gawin 
ang  laliat  na  mga  bagay  na  iio,  at  U})ang 
itayo  ang  palacio,  na  siyang  aking  ipinag- 
Jianda.  20  At  sinabi  ni  David  ra  boong 
kapiilungan :  Ngayo'y  purihin  ninyo  ang 
Pais'(5ikoong  inyong  Dios.  At  ang  boong 
kapulungan  ay  pnmnri  sa  Pamgiisoon,  sa 
Dios  ng  kanilang  mga  magulang,  at  ini- 
yukod  ang  kanilang  mga  nlo,  at  sumamba 
sa  Panginoon,  at  sa  hari.  21  At  sila'y 
r.aghayin  ng  mga  hayin  sa  Panginoon, 
at  nagliandog  ng  mga  handog  na  snsunii- 
gin  sa  Panginoon,  sa  kinabnkasan,  pag- 
katapos  ng  araw  na  yaon,  na  isang  libong 
baka,  at  isang  libong  tupa  na  lalaki,  at 
i~ang  libong  cordero,  sampuo  ng  kanilang 
mga  inuming  handog,  at  ng  mga  hayin  na 
sagana  para  sa  boong  Israel ;  23  at  ku- 
main  at  urainom  sa  harap  ng  Panginoon 
ng  araw  na  yaon  na  may  malaking  kasa- 
yahan.  At  kanilang  ginawang  hari  na 
ikalawa  si  Solomon  na  anak  ni  David,  at 


pinahiran  siya  sa  Panginoon  upang  ma- 
ging  pangulo,  at  si  Zadok  upang  maging 
sacerdote.  23  Ng  magkagayo^y  nanpo  si 
Solomon  sa  luklukan  np  Panginoon  na  pa- 
rang hari  na  kahalili  ni  David  na  kaniyang 
ama,  at  guminhawa;  at  ang  boong  Israel 
ay  sumunod  sa  kaniya.  24  x\.t  ang  lahat 
na  pangulo  at  mga  makapangyarihang  la- 
laki, at  ang  lahat  na  anak  naman  ng 
haring  David,  ay  nangagpakumbaba  sa 
haring  Solomon.  25  At  pinalaki  ng  Pa- 
nginoon si  Solomon  na  mainam  sa  pani- 
ngin  ng  boong  Israel,  at  inilagay  sa  kani- 
ya ang  gayong  karangalang  pagka-hari  na 
hindi  napasa  kanino  mang  hari  na  nauna 
sa  kaniya  sa  Israel. 

26  Si  David  nga  na  anak  ni  Jesse  ay 
naghari  sa  boong  Israel.  27  At  ang  pa- 
nahon  na  kaniyang  ipinaghari  sa  Israel 
ay  apat  na  puong  taon ;  pitong  taon  na 
naghari  siya  sa  Hebron,  at  tatlong  puo't 
tatlong  taon  na  naghari  siya  sa  Jerusalem. 
28  At  siya'y  namatay  sa  mabuting  katan- 
daan,  puspos  ng  mga  araw,  mga  kayama- 
nan,  at  karangalan :  at  si  Solomon  na 
kaniyang  anak  ay  naghari  na  kahalili 
niyal  29  Ang  mga  gawa  nga  ni  David 
na  hari,  una  at  huli,  narito,  mga  nasusulat 
sa  buhay  ni  Samuel  na  tagapagkita,  at  sa 
buhay  ni  Katan  na  profeta,  at  sa  buhay 
ni  Gad  na  tagapagkita;  30  sampuo  ng 
boo  niyang  paghahari,  at  kaniyang  ka- 
pangyarihan,  at  ang  mga  panahong  dinaa- 
nan  niya,  at  ng  Israel,  at  ng  lahat  ng 
kaharian  ng  mga  lupain. 


ANG  IKALAWANG  LIBEO  NG 

MGA  KRONIKA. 


I  At  si  Solomon  na  anak  ni  David  ay  tu- 
i  mibay  sa  kaniyang  kaharian,  at  ang 
Panginoong  kaniyang  Dios  ay  sumasa 
kaniya,  at  pinalaki  siyang  mainam.  2  At 
si  Solomon  ay  nagsalita  sa  boong  Israel, 
sa  mga  kapitan  ng  lilibuhin  at  dadaanin, 
at  sa  mga  hukom,  at  sa  bawa't  pangulo 
sa  boong  Israel,  sa  mga  pangulo  sa  mga 
baJiay  ng  mga  magulang.  3  Sa  gayo'y  si 
Solomon,  at  ang  boong  kapulungan  na 
hasama  niya,  naparoon  sa  mataas  na  lugar 
na  nasa  Gibeon ;  sapagka't  nandoon  ang 
dam  pa  ng  kapisanan  sa  Dios,  na  ginawa 


sa  ilang  ni  Moises  na  lingkcd  ng  Pangi- 
noon. 4  Kguni't  ang  kaban  ng  Dios  ay 
isinampa  ni  David  mula  sa  Kiriat-jearim 
hangang  sa  lugar  na  pinaghandaan  ni 
David  :  sapagka't  kaniyang  ipinagtayo  ng 
dampa  sa  Jerusalem.  5  Bukod  dito'y 
ang  altar  na  tanso  na  ginawa  ni  Bezalel 
na  anak  ni  Uri,  na  anak  ni  Hur,  nandoon 
sa  harap  ng  tabernakulo  ng  PanginoON  : 
at  inusisa  ni  Solomon  at  ng  boong  kapu- 
lungan. 6  At  si  Solomon  ay  sumampa 
doon  sa  altar  na  tanso  sa  harap  ng  Pa- 
nginoon, na  nasa  dampa  ng  kapisanan, 


2.  10 


II.  MGA  KRONIKA. 


441 


at  naghandog  ng  isaiig  liboiig  liandog  na 
snsuDngui  doon. 

7  Ng  gabing  yaon  ay  napakita  ang  Dios 
kay  Solomon,  at  nagsabi  sa  kaniyang : 
Hilingin  mo  kung  ano  ang  ibibigay  ko  sa 
iyo.  8  At  sinabi  ni  Soloinon  sa  Dios : 
Ikaw  ay  nagpakita  ng  malaking  kagan- 
dahang-loob  kay  David  na  aking  ama,  at 
ginawa  mo  akong  liari  na  kahalili  niya. 
9  Ngayon,  Oh  PanSinoong  Dios,  itatag 
mo  ang  iyong  pangako  kay  David  na 
aking  ama:  sapagka't  ginawa  mo  akong 
liari  sa  bayang  gaya.  ng  alabok  ng  lupa  sa 
karamihan.  10  Bigyan  mo  ako  ngayon 
ng  karunungan  at  pagkakilala,  npang 
ako'y  makapaglabas  pumasok  sa  harap 
ng  bayang  ito :  i  sapagka't  sinong  maka- 
iiahatol  dito  sa  iyong  bay  an  na  totoong 
malaki  ?  11  At  sinabi  ng  Dios  kay  Solo- 
mon :  Sapagka't  ito  ang  sumaiyong  puso, 
at  hindi  ka  Immingi  ng  kayamanan,  pag- 
aari  o  karangalan,  o  ng  buhay  ng  mga 
napopoot  sa  iyo  o  humingi  ka  kaya  ng 
mahabang  buhay;  kungdl  humingi  ka  ng 
karunungan  at  pagkakilala  para  sa  iyong 
sarili,  upang  iyong  mahatulan  ang  aking 
bayan,  na  aking  pinaggawan  sa  iyo  na 
hari :  12  karunungan  at  pagkakilala  ay 
nabigay  sa  iyo  ;  at  bibigyan  kita  ng  kaya- 
manan, at  pag-aari,  at  karangalan,  na  ang 
gayon  ay  walang  hari  na  nagkaroon  na 
una  sa  iyo,  o  sino  man  ay  magkakaroon 
pagkatapos  mo  ng  gayon.  13  Sa  gayo'y 
dumating  si  Solomon  mida  sa  kaniyang 
paglalakbay  sa  mataas  na  lugar  na  nasa 
Gibeon,  mula  sa  harap  ng  dam  pa  ng  ka- 
pisanan  hangang  sa  Jerusalem  ;  at  siya*y 
naghari  sa  Israel. 

14  At  si  Solomon  ay  nagpisan  ng  mga 
karro  at  mga  mangangabayo :  at  siya'y 
mairoong  isang  libo  at  apat  na  raang 
karro,  at  labing  dalawang  libong  manga- 
ngabayo, na  kaniyang  inigay  sa  ciudad 
ng  mga  karro,  at  kasama  ng  hari  sa 
Jerusalem.  15  At  ginawa  ng  hari  ang 
pilak  at  ginto  na  maging  parang  mga 
bato  sa  Jerusalem,  at  ang  mga  cedro 
na  maging  parang  mga  sikomoro  na 
nasa  mababang  lupa  dahil  sa  kasaga- 
naan.  16  At  ang  mga  kabayo  na  tina- 
tankilik  ni  Solomon  ay  inilabas  sa  Egip- 
to ;  ang  mga  mangangalakal  ng  hari  ay 
tumatangap  sa  kanila  ng  mga  kawan,  ba- 
wa't  kaw^an  ay  sa  halaga.  17  At  kanilang 
isinasampa  at  inilalabas  sa  Egipto  ang 
isang  karro  sa  halagang  anim  na  raang 
siklong  pilak,  at  ang  isang  kabayo  sa  isang 
daan  at  limang  puo  :   at  gayon  para  sa 


lahat  na  hari  ng  mga  Hiteo,  at  para  sa 
mga  hari  ng  Syria,  kanilang  mga  inilala- 
bas sa  pamamag-itan  nila. 

2  Si  Solomon  nga  ay  nagpasiya  na  ipag- 
tayo  ng  bahay  ang  pangalan  ng  Pa- 
NGINOON,  at  ng  isang  bahay  ang  kani- 
lang kaharian.  2  At  si  Solomon  ay  bu- 
milang  ng  pitong  puong  libong  lalaki 
upang  magpasan  ng  mga  pasan,  at  walong 
puong  libong  lalaki  na  maninibag  n^  hato 
sa  mga  bundukin,  at  tatlong  libo  at 
anim  na  raan  upang  mamahala  sa  kanila. 
3  At  si  Solomon  ay  nagsugo  kay  Huram 
na  hari  sa  Tiro,  na  nagsabing :  Kung 
paanong  iyong  ginawa  kay  David  na 
aking  ama  at  pinadalhan  siya  ng  mga 
cedro  upang  ipagtayo  siya  ng  bahay  na 
matirahan  doon,  gayon  din  ang  gawin  mo 
sa  akin.  4  Narito,  aking  ipinagtatayo 
ng  isang  bahay  ang  pangalan  ng  Pangi- 
NOONG  aking  Dios,  upang  italaga  sa  kani-  . 
ya,  at  upang  magsunog  sa  harap  niya  ng 
kamanyan  na  may  mga  mainam  na  pa- 
bango,  at  para  sa  palaging  tinapay  na 
handog,  at  para  sa  mga  handog  na  susu- 
nugin  sa  kinaumagahan  at  kinahapunan, 
sa  mga  sabado,  at  sa  mga  bagong  buan, 
at  sa  mga  takdang  kapistahan  sa  Pangi- 
N00i?G  aming  Dios.  Ito  ang  utos  sa  Israel 
magpakailan  man.  5  At  ang  bahay  na 
aking  itinatayo  ay  malaki :  sapagka't 
malaki  ang  aming  Dios  kay  sa  lahat  na 
mga  dios.  6  i  Nguni't  sinong  makapag- 
tatayo  sa  kaniya  ng  isang  bahay,  sa  bagay 
ay  ang  langit,  at  ang  langit  ng  mga  langit 
at  hindi  makakaya  sa  kaniya  ?  ^sino  nga 
ako,  na  makapagtatayo  sa  kaniya  ng  isang 
bahay,  liban  sa  magsunog  lamang  ng  ka- 
manyan sa  harap  niya  ?  7  Ngayon  nga'y 
suguan  mo  ako  ng  isang  lalaki  na  bihasang 
mangagawa  sa  ginto,  at  sa  pilak,  at  sa 
tanso,  at  sa  bakal,  at  sa  morado,  at 
mapula,  at  azul,  at  ng  makauukit.  ng 
sarisaring  ukit,  upang  makasama  ng  mga 
matalinoDg  lalaki  na  kasama  ko  sa  Juda 
at  sa  Jerusalem,  na  itinaan  ni  David  na 
aking  ama.  8  Padalhan  mo  naman  ako 
ng  mga  kahoy  na  cedro,  mga  kahoy  na 
abeto,  at  mga  kahoy  na  algum,  mula  sa 
Lebano ;  sapagka't  lalastas  ko  na  ang 
iyong  mga  alipin  ay  matalinong  pumutol 
Dg  kahoy  sa  Lebano ;  at,  narito,  ang 
aking  mga  alipin  ay  sasama  sa  iyong  mga 
alipin,  9  upang  ipaghanda  ako  ng  kahoy 
na  sagana  :  sapagka't  ang  bahay  na  aking 
itatayo  ay  magiging  totoong  kagilagila- 
las.  10  At,  narito,  aking  i  bibigay  sa  iyong 
mga  alipin,  na  mga  mamumutol  ng  kahoy, 


442 


II.  MG.4.  KEONIKA. 


2.  10 


ang  dalawaiig  puong  libong  koro^  nang 
binayong  r.a  trigo,  at  dalawang  puong  li- 
bong koro'""  na  cebada,  at  dalawang  puong 
libong  batof  ng  alalc,  at  dalawang  puong 
libong  batof  ng  langis.  11  Kg  magkaga- 
yo';f  si  Pluram  na  hari  sa  Tiro  ay  su ma- 
got  sa  siilat  na  kaniyang  ipinadala  kay 
Solomon:  Sapagka't  minaniabal  ng  Pa- 
KGINOON  ang  kaniyang  bayan,  ginawa  ka 
niyang  hari  j^a  kanila.  12  Sinabi  ni  llu- 
ram  bukod  dito:  Pari  bin  ang  Pangi- 
KOON,  ang  Dios  ng  Itracl,  na  liiiniklia 
ng  langit  at  lupa,  na  nagbigay  kay  David 
na  hari  ng  isang  pantas  na  anak,  na  may 
bait  at  kaalanian,  na  ipagtatayo  ng  bahay 
ang  PaIn'Sinoon,  at  ng  bahay  ang  kani- 
yang kaharian.  13  At  ngayo^y  nagsugo 
ako  ng  bihasang  lalaki  na  may  kaalaman 
na  kay  Iluram  na  aking  arna,  14  na 
anak  ng  isang  babaye  sa  mga  anak  ni 
Dan,  at  ang  kaniyang  araa  ay  tagaTiro 
na  bihasang  mangagawa  sa  ginto,  at  sa 
])ilak,  Fa  tanso,  sa  bakal,  ea  bato,  at  sa 
kahoy,  vSa  morado,  sa  azul.  at  sa  pinong 
kayong  puti,  at  sa  niatingkad  na  pula; 
iifsang  umukit  nanian  ng  ano  mang  paraan 
ng  ukitj  at  upang  kumatba  ng  ano  mang 
katha:  upang  raagkaroon  ng  isang  tak- 
dang  lugar  sa  kaniya  na  kasania  ng  iyong 
mga  bihasang  lalaki  at  ng  mga  bihasang 
lalaki  ng  aking  pangincong  si  David  na 
iyong  ama.  15  Ngayon  nga'y  ang  trigo 
at  ang  cebada,  ang  langis  at  ang  alak 
na  sinalita  ng  aking  panginoon,  ipadala 
sa  kaniyano;  mga  alipin:  10  at  kami  oy 
pnputol  ng  kalioy  mula  sa  Debano,  knng 
gaano  ang  iyong  kakailanganin  :  at  aming 
dadalhin  sa  iyo  sa  mga  balsa  na  idadaan 
sa  dagat  hangang  sa  Joppa ;  at  iyong 
isasampa  sa  Jerusalem.  17  At  binilang 
ni  Bolomon  ang  lahat  na  taga  ibang  iupa 
na  iiasa  lupain  ng  Israel,  ayon  sa  pagbi- 
lang  na  ibinilang  ni  David  im  kaniyang 
ama  sa  kanila;  at  nasumpungan  ay  isang 
daan  at  limang  puo't  tatlong  libo  at  anim 
na  raan.  I'S  At  kaniyang  inilagay  sa  ka- 
nila ay  pitong  puong  libong  tagadala  ng 
pasan,  at  w along  j'uong  libo  na  mga 
maninibag  iig  bato  sa  miga  bundukin,  at 
tatlong  libo  at  anim  na  raan  na  tagapa- 
maliala  npang  mag-ayos  ng  gaga  win  ng 
baj^an. 

3  Kg  magkagayo'y  pinasimnlan  ni  Solo- 
mon na  itayo  ang  bahay  ng  Pakgi- 
NOON  sa  Jerusalem  sa  bundok  ng  Moria 
(na  pinagpakitaan  ng  PANGINOON k^y 


David  na  kaniyang  ama,)  sa  lugar  na  ka- 
ni3^ang  pinaghandaan  na  pinagtakdaan  ni 
David   sa  giikan   ni   Oman  na  Jebuseo. 

2  At  siya^y  nagpasimulang  nagtayo  sa 
ikalawang  arcuv  ng  ikalawang  buan  sa 
ikaapat  na  taon  ng  kaniyang  paghaliari. 

3  Ang  mgaito,  ang  mga  cimiento  na  inila- 
gay ni  Soloinon  para  sa  pagtatayo  ng  ba- 
hay ng  Dios.  Ang  haba  sa  mga  siko  ayon 
sa  panukat  ng  una  ay  anim  na  puor.g  siko, 
at  ang   luang   ay   dalawang  puong  siko. 

4  At  ang  mii hiking  pintuan  na  nasa  Iiarap 
ru)  bahay,  ang  liaba  nooV  ayon  sa  luang 
ng  bahay,  ay  dalawang  puong  siko,  at 
ang  taas  ay  isang  daan  at  dalawang  puo  : 
at  kaniyang  binalutan  sa  loob  ng  taganas 
na  ginto.  5  At  ang  lalong  raalaking 
bahay  ay  kaniyang  nilangitan  ng  kahoy 
na  abeto,  na  kaniyang  binalot  ng  dalisay 
na  ginto,  at  ginawan  niya  ng  mga  palma 
at  mga  tanikala.  6  At  kaniyang  ginaya- 
kan  ang  bahay  ng  mga  mahalagang  bato 
upangkagandahan  :  at  ang  ginto,  ay  ginto 
sa  Parvaim.  7  Kaniyang  binalutan  na- 
man  ang  bahay,  ang  mga  sikang,  ang  mga 
tungtuDgan,  at  ang  mga  panig  at  ang  mga 
pinto,  ng  ginto  ;  at  inukitan  ng  mga  kern- 
bin  sa  mga  panig.  8  At  kaniyang  ginawa 
ang  pinakasantong  bahay  ;  ang  haba  noon, 
ayon  sa  luang  ng  bahay,  ay  dalawang 
puong  siko,  at  ang  luang  noon  ay  dalawang 
puong  siko ;  at  kaniyang  binalutan  ng 
dalisay  na  ginto,  na  may  timbang  na  anim 
na  daang  talento.  9  At  ang  bigat  ng  mga 
pako  ay  limang  puong  siklong  ginto.  At 
kaniyang  binalot  ang  pinakamataas  na 
silid  ng  ginto.  lo  At  sa  })inakasantong 
bahay  nj  siyaV  gumawa  ng  dalawang 
kerubin  na  gawang  nilarav/an;  at  mga 
})inalot  niia  ng  ginto.  ii  At  ang  mga 
pakpak  ng  mga  kerubin  ay  dalawang 
puong  siko  ang  haba :  ang  pakpak  ng 
isang  kerubin  ay  limang  siko,  na  umaabot 
sa  panig  ng  bahay;  at  ang  isang  pakpak 
ay  gayon  din  na  limang  siko  na  umaabot 
sa  pakpak  ng  isang  keriibin.  12  At  ang 
pakpak  ng  isang  kerubin  ay  limang  siko, 
na  umaabot  sa  panig  ng  bahay:  at  ang 
kabilang  pakpak  ay  liman.g  siko  rm,  na 
lumalakip  sa  pakpak  ng  isang  kerubin. 
13  Ang  mga  pakpak  ng  mga  kerubing  ito 
ay  lumaladlad  ng  dalawang  puong  siko  :  at 
silaV  nakatayo  ng  Ivunilang  mga  paa,  at 
ang  kanilang  mga  mukha  ay  nasa  dako 
ng  bahay.  14  At  kaniyang  ginawa  ang 
lambong  na  azul  at  morado,  at  mapula  at 


Koro,  ay  rnav  limana  kaban. 


t  Bato.  ay  niay  labing  a]>at  na  salop. 


5.  1 


II.  MGA  KEONIKA. 


443 


})inong  kayong  puli,  at  ginawan  ng  mga 
kerubin.  15  Siya  nama'j  guraawa  sa 
harap  ng  bahay  eg  dalawang  haligi  na 
may  tatlong  puo^t  limang  siko  ang  taa?,  at 
ang  kapitel  na  nasa  ibabaw  ng  bawa't  isa  sa 
kanila  ay  limang  siko.  16  At  kaniyang 
ginanawa  ng  mga  tanikala  ang  orakulo  at 
m^a  inilagay  sa  ibabaw  ng  mga  haligi ;  at 
siya'y  gumawa  ng  isang  daang  granada, 
at  mga  inilagay  sa  mga  tanikala.  17  At 
kaniyang  mga  itinayo  ang  mga  haligi  sa 
harap  ng  templo,  ang  isa'y  sa  kanan,  at 
ang  isa'y  sa  kaliwa;  at  tinawag  ang  pa- 
ngalan  noong  nasa  kanan  ay  Jakin,  at 
ang  pangalan  noong  nasa  kaliwa  ay  Boaz. 

4Bukod  dito'y  gumawa  siya  ng  altar 
na  tanso  na  dalawang  puong  siko 
ang  haba  noon,  at  dalawang  puong  siko 
ang  luang  noon,  at  sam puong  siko  ang 
taas  noon.  2  Gumawa  naman  siya  ng 
dagat  na  binubo  na  may  sampuong  siko 
sa  labi't  labi  na  mabilog,  at  ang  taas  noon 
ay  limang  siko;  at  isang  panali  na  may 
tatlong  puong  siko  na  umikot  sa  palibot. 
3  At  sa  ilalim  noo'y  may  kawangis  ng 
mga  baka  na  lumilibot  sa  palibot,  na  sam- 
puong siko,  na  lumiligid  sa  palibot  ng 
dagat.  Ang  mga  baka  ay  dalawang  ha- 
nay,  na  binubo  sa  buboan.  4  Nakatayo 
ang  dagat  sa  labing  dalawang  baka,  tatlo'y 
tumitingin  sa  dakong  hilagaan,  at  tatlo'y 
tumitingin  sa  dakong  kalunuran,  at  ta- 
tlo'y  tumitingin  sa  dakong  timugan,  at 
tatlo'y  tumitingin  sa  dakong  silanganan : 
at  ang  dagat  ay  napapatong  sa  kanila  sa 
ibabaw,  at  ang  lahat  nilang  hulihan  ay 
nasa  loob.  5  At  ang  kapal  ng  dagat  ay 
isang  dangkal;  at  ang  labi  noo^y  yaring 
parang  labi  ng  isang  tasa,  gaya  ng  bulak- 
lak  ng  lila ;  naglululan  ng  tatlong  libong 
bato*.  6  Siya  nama*y  gumawa  ng  sam- 
puong hugasan,  at  inilagay  ang  lima  sa 
kanan,  at  lima  sa  kaliwa,  upang  pagliu- 
gasan:  ang  mga  bagay  na  nauukolsa  ban- 
dog na  susunugin  ay  hinugasan  doon : 
nguni't  ang  dagat  ay  upang  paglmgasan 
ng  mga  sacerdote.  7  At  siya'y  gumawa 
ng  sampuong  kandelero  na  ginto  ayon  sa 
ayos  tungkol  sa  kanila;  at  mga  inilagay 
niya  sa  templo,  na  lima  sa  kanan,  at  lima 
sa  kaliwa.  8  Gumawa  naman  siya  ng 
sampuong  dulang,  at  mga  inilagay  sa 
templo,  na  lima  sa  dakong  kanan,  at  lima 
sa  kaliwa.  At  siya'y  gumawa  ng  isang 
daang  tasang  ginto.  9  Bukod  dito'y  gina- 
wa   niya  ang  looban  ng  mga  sacerdote, 


at  ang  malaking  looban,  at  ang  mga  pinto 
para  sa  looban,  at  binalot  ang  mga  pinto 
ng  mga  yaon  ng  tanso.  10  At  kaniyang 
inilagay  ang  dagat  sa  dakong  kanan  ng 
bahay,  sa  may  dakong  silanganan  na  ban- 
dang  timugan.  11  At  ginawa  ni  Huram 
ang  mga  paliok,  at  ang  mga  pala,  at  ang 
mga  mankok.  Gayon  tinapos  ni  Huram 
ang  paggawa  ng  gagawin  na  ginawa  niya 
para  sa  haring  Solomon  sa  bahay  ng  Dios : 
12  ang  dalawang  haligi  at  ang  mga  kabi- 
lugan,  at  ang  dalawang  kapitel  na  nasa 
dulo  ng  mga  haligi;  at  ang  dalawang 
yaring  lambat  na  tumatakip  sa  dalawang 
kabilugan  ng  mga  kapitel  na  nasa  dulo 
ng  mga  haligi ;  IS  at  ang  apat  na  raang 
granada  para  sa  dalawang  yaring  lambat ; 
dalawang  hanay  na  granada  para  sa  ba- 
wa't  yaring  lambat,  upang  tumakip  sa 
dalawang  kabilugan  ng  mga  kapitel  na 
nasa  ibabaw  ng  mga  haligi.  14  Siya'y 
gumawa  naman  ng  mga  tuntungan,  at 
ang  mga  hugasan  ay  ginawa  niya  sa  iba- 
baw ng  mga  tungtungan ;  15  isang  dagat, 
-at  labing  dalawang  baka  ay  sa  ilalira 
noon.  16  Ang  mga  paliok  naman  at  ang 
mga  pala,  at  ang  mga  panduro  at  lahat 
ng  kasangkapan  noon,  ginawa  ni  Huram 
na  kaniyang  ama  sa  haring  Solomon  para 
sa  bahay  ng  PanSinoon  na  tansong  binuli. 
17  Sa  kapatagan  ng  Jordan  mga  binubo  ng 
hari  sa  malagkit  na  lupa  sa  pag-itan  ng 
Sukot  at  ng  Zereda.  18  Ganito  ginawa  ni 
Solomon  ang  lahat  na  kasangkapang  ito  na 
totoong  sagana ;  sapagka't  ang  timbang  ng 
tanso  ay  hindi  makukuro.  19  At  ginawa 
ni  Solomon  ang  lahat  na  kasangkapan  na 
nasa  bahay  ng  Dios,  ang  ginto  na  altar  din 
naman,  at  ang  mga  dulang  na  kinaroroo- 
nan  ng  tinapay  na  bandog ;  20  at  ang  mga 
kandelero  na  kalakip  ng  mga  ilawan  noon, 
na  mga  paniningasan  ayon  sa  ayos  sa 
harap  ng  orakulo  na  taganas  na  ginto; 
21  at  ang  mga  bulaklak,  at  ang  mga  ila- 
wan, at  ang  mga  gunting  na  ginto,  at  da- 
lisay  na  ginto  :  22  at  ang  mga  gunting, 
at  ang  mga  tasa,  at  ang  mga  panandok,  at 
ang  mga  pansuob,  na  taganas  na  ginto: 
at  tungkol  sa  pasukan  ng  bahay,  ang  mga 
pinakaloob  na  pinto  noon  para  sa  pinaka- 
santong  lugar,  at  ang  mga  pinto  ng  bahay. 
ng  templo,  ay  ginto. 

5  Ganito  natapos  ang  gagawing  ginawa 
ni  Solomon  sa  bahay  ng  Panginoon. 
At  ipinasok  ni  Solomon  ang  mga  bagay 
na  itinalaga  ni  David  na  kaniyang  ama, 


Bato,  may  labing  apat  na  salop. 


444 


II.  MGA  KEONIKA. 


5.  3 


ang  pilak,  at  angginto,  at  lahat  ng  kasang- 
kapan,  at  mga  inilagay  sa  mga  iiigatang 
yaman  ng  bahaj  ng  Dios. 

2  Ng  magkagayo'y  pinisan  ni  Solomon 
ang  mga  matanda  ng  Israel,  at  ang  lahat 
na  pangnlu  sa  mga  angkan,  ang  mga  pang- 
nlo  sa  mga  hahay  ng  mga  magnlang  ng 
mga  anak  ng  Israel,  sa  Jerusalem,  upang 
isarapa  ang  kaban  ng  tipan  ng  Pangi- 
NOON  mula  sa  cindad  ni  David  na  siyang 
Zion.  3  At  ang  lahat  na  lalaki  sa  Israel 
ay  nagpipisan  sa  hari  sa  kapistahan,  na 
nasa  ikapitong  buan.  4  At  ang  lahat  ng 
matanda  sa  Israel  ay  naparoon,  at 
pinasan  ng  mga  Levita  ang  kaban.  5  At 
kanilang  isinampa  ang  kaban,  at  ang 
dampa  ng  kapisanan,  at  lahat  ng  santong 
kasangkapan  na  nasa  Dampa ;  ang  mga 
ito'y  isinampa  ng  mgasacerdoteng  Levita. 
6  At  ang  baring  Solomon  at  ang  boong 
kapnlungan  ng  Israel,  na  nagpipisan  sa 
kaniya,  ay  nasa  harap  ng  kaban  na  nag- 
hahayin  ng  mga  tnpa  at  mga  baka,  na  di 
masasaysay  o  mabibilang  man  dahil  sa 
karamihan.  7  At  ipinasok  ng  mga  sa- 
cerdote  ang  kaban  ng  tipan  ng  Fangi- 
NOON  sa  Ingar  niya,  sa  loob  ng  orakulo  ng 
bahay,  sa  pinakasantong  Ingar,  sa  ilalim 
ng  mga  pakpak  ng  mga  kerubin.  8  Sa- 
pagka't  ibinubuka  ng  mga  kerubin  ang 
kanilang  mga  pakpak  sa  Ingar  ng  kaban, 
at  ang  mga  kerubin  ay  nagpapalilim  sa 
kaban,  at  sa  mga  pinga  sa  ibabaw.  9  At 
ang  mga  pinga  ay  totoong  mahaba,  na  ang 
mga  dulo  ng  mga  pinga  ay  nakikita 
mula  sa  kaban  sa  harap  ng  orakulo : 
nguni't  liindi  mga  nakikita  sa  labas : 
at  nandoon  hangang  sa  araw  na  ito. 
10  Walang  ano  mang  bagay  sa  kaban 
liban  sa  dalawang  tabla  na  inilagay  ni 
Moises  sa  Horeb,  ng  ang  Panginooh  ay 
gumawa  ng  tipan  sa  mga  anak  ng  Israel, 
ng  sila'y  lumabas  sa  Egipto.  11  At  nang- 
yari,  ng  ang  mga  sacerdote  ay  lumabas 
sa  santong  lugar,  (sapagkaH  ang  lahat  na 
sacerdote  na  nahaharap  ay  nangagpaka- 
santo,  at  hindi  sinunod  ang  kanilang  pag- 
kakahalihalili ;  12  ang  mga  Levita  na- 
man  na  mga  mang-aawit,  siiang  lahat,  na 
si  Asaf,  si  ^^eman,  si  Jedutun,  at  ang 
kanilang  mf  a  anak,  at  ang  kanilang  mga 
kapatid  na  may  suot  na  pinong  kayong 
puti,  na  may  mga  cirabalo  at  mga  salterio 
at  mga  alpa  na  nakatayo  sa  dakong  sila- 
nganang  sulok  ng  altar,  at  kasama  nila'y 
isang  daan  at  dalawang  pnong  sacer- 
dote na  nagpapatunog  ng  mga  pakapak :) 
13  nangyari  nga,  ng  ang  mga  nagpapa- 


kakak  at  mga  mang-aawit  ay  nagkakatug- 
ma,  upang  magpatunog  ng  isang  tunog  ra 
marinig  sa  pagdalangin  at  pasasalamat  pa 
Panginoon;  at  ng  kanilang  itaas  ang 
kanilang  voces  na  katugma  ng  mga  paka- 
kak,  at  mga  cimbalo,  at  mga  instrumento 
ng  musika,  at  pumuri  sa  Panginoon,  na 
nagsabing :  Sapagka't  siyaV  mabuti ;  sa- 
pagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay  magpa- 
kailan  man :  na  ng  magkagayo  V  ang  bahay 
ay  napuno  ng  alapaap,  ang  bahay  ng 
Panginoon,  14  na  ano  pa^t  ang  mga 
sacerdote  ay  hindi  raakapamahala  dahil 
sa  alapaap:  sapagka't  pinuno  ng  kalual- 
hatian  ng  PanGinoon  ang  bahay  ng  Dios. 

6Ng  magkagayo'y  nagsalita  si  Solo- 
mon :  Ang  Panginoo'y  nagsabi  na 
siya'y  tatahan  sa  salimuot  na  kadiliman. 
2  Nguni't  ipinagtayo  kita  ng  isang  bahay 
na  tahanan,  at  isang  lugar  para  sa  iyo  na 
tahanan  magpakailan  man.  3  At  ipinihit 
ng  hari  ang  kaniyang  muklia,  at  binasba- 
san  ang  boong  kapulungan  ng  Israel :  at 
ang  boong  kapulungan  ng  Israel  ay  tuma- 
yo.  4  At  kaniyang  sinabing:  Purihin 
ang  Panginoon,  ang  Dios  ng  Israel,  na 
nagsalita  ng  kaniyang  bibig  kay  David 
na  aking  ama,  at  tinupad  ng  kaniyang 
mga  kamay,  na  sinabing :  3  Mula  sa  araw 
na  aking  ilabas  ang  aking  bayan  mula  sa 
lupain  ng  Egipto,  hindi  ako  pumili  ng 
ciudad  sa  lahat  na  angkan  ng  Israel  upang 
pagtayuan  ng  bahay,  upang  ang  aking 
pangalan  ay  dumoon ;  o  pumili  man  ako 
ng  sino  mang  lalaki  upang  maging  pang- 
ulo  sa  aking  bayang  Israel :  6  kungdi 
aking  pinili  ang  Jerusalem  upang  ang 
aking  pangalan  ay  dumoon;  at  aking 
pinili  si  David  upang  maging  sa  aking 
bayan  Israel.  7  Nasa  puso  nga  ni  David 
na  aking  ama  ang  ipagtayo  ng  isang  ba- 
hay ang  pangalan  ngr* Panginoon,  ang 
Dios  ng  Israel.  8  Nguni't  sinabi  ng  Pa- 
nginoon kay  David  na  aking  ama:  Sa 
paraang  na^a  iyong  puso  ang  ipagta}^©  ng 
isang  bahay  ang  aking  pangalan,  mabuti 
ang  iyong  ginawa  na  inakala  mo  sa  iyong 
puso:  9  gayon  ma'y  hindi  mo  itatayo 
ang  bahay;  kungdi  ang  iyong  anak  na 
lalabas  sa  iyong  mga  balakang,  siyang 
magtatayo  ng  bahay  para  sa  aking  panga- 
lan. 10  At  tinupad  ng  Panginoon  ang 
kaniyang  salita  na  kaniyang  sinalita;  sa- 
pagka't ako'y  nagbangon  na  kalialili  ni 
David  na  aking  ama,  at  umupo  sa  luklu- 
kan  ng  Israel,  gaya  ng  ipinangako  ng  Pa- 
isGiNOON,  at  nagtayo  ako  nl;  bahay  para  sa 
pangalan  ng  Panginoon,  ng  Dios  ng  Is- 


6.  31 


II.  MGA  KEONIKA. 


445 


rael.  II  At  doo*y  aking  inilagay  ang 
kaban  na  kinaroroonan  ng  tipan  ng  Pa- 
nSinoon,  na  kaniyang  ginawa  sa  m|a 
anak  n^  Israel. 

12  At  siya^y  tumayo  sa  harap  ng  altar 
ng  Pai^ginoon  sa  harap  ng  boong  kapu- 
lungan  iig  Israel,  at  iniunat  ang  kaniyang 
mga  kamay  :  13  (sapagka't  gumawa  si 
Solomon  ng  isang  tungtungang  tanso,  na 
may  limang  siko  ang  Haba,  at  limang 
siko  ang  luang,  at  tatlong  siko  ang 
taas,  at  iuilagay  sa  gitna  ng  looban; 
at  sa  ibabaw  noo^y  tumayo  siya,  at 
lumohod  ng  kaniyang  mga  tuhod  sa 
harap  ng  boong  kapulungan  ng  Israel,  at 
iniunat  ang  kaniyang  mga  kamay  sa 
dakong  langit :)  14  at  kaniyang  sinabing: 
Oh  PanGinoon,  Dios  ng  Israel,  walang 
Dios  na  gaya  mo,  sa  langit  o  sa  lupa ;  na 
nag-iingat  ng  tipan  at  ng  kaawaan  sa  iyong 
mga  alipin  na  lumalakad  sa  harap  mo  ng 
kanilang  boong  puso :  15  na  siyang  tu- 
mupad  sa  iyong  aliping  kay  David  na 
aking  ama,  ng  iyong  ipinangako  sa  ka- 
niya :  oo,  ikaw  ay  nagsalita  ng  iyong 
bibig,  at  tinupad  mo  ng  iyong  kamay, 
gaya  sa  araw  na  ito.  16  Ngayon  nga,  Oh 
PanSinoon,  Dios  ng  Israel,  ingatan  mo  sa 
iyong  aliping  kay  David  na  aking  ama  ang 
iyong  ipinangako  sa  kaniya,  na  iyong  sina- 
bing :  Hind  i  magkukulang  sa  iyo  ng  lalaki 
sa  aking  paningin  upang  umupo  sa  luklu- 
kan  ng  Israel ;  kung  ang  iyong  mga  anak 
lamang  ay  mag-iingat  ng  kanilang  lakad,, 
na  lumakad  sa  aking  kautusan,  gaya  ng 
inilakad  mo  sa  harap  ko.  17  Ngayon  nga, 
Oh  Panginoon,  na  Dios  ng  Israel,  papang- 
yarihin  mo  ang  iyong  salita  na  iyong  sina- 
lita  sa  iyong  aliping  kay  David.  18  l  Ngu- 
ni't  katotohanan  bang  ang  Dios  ay  tatahang 
kasama  ng  mga  tawo  sa  lupa?  narito,  ang 
langit  at  ang  langit  ng  mga  langit  ay  hindi 
makakaya  sa  iyo  ;  \  gaano  pa  ngang  kaliit 
ng  bahay  na  ito  na  aking  itinayo !  19  Ga- 
yon  ma^y^  iyong  pagpitaganan  ang  dala- 
iigin  ng  iyong  alipin,  at  ang  kaniyang 
pamanhik.  Oh  PanginooisG  aking  Dios, 
na  duminig  ng  daing  at  ng  dalangin  na 
idinadalangin  ng  iyong  alipin  sa  harap 
mo :  20  na  ano  pa't  ang  iyong  mga  mata 
ay  idilat  sa  dakong  bahay  na  ito  araw  at 
gabi,  sa  dakong  liigar  na  iyong  pinagsabi- 
han  na  iyong  ilalagay  ang  iyong  pangalan 
doon:  upang  dingin  ang  dalangin  na 
idadalangin  ng  iyong  alipin  sa  dakong 
lugar  na  ito.  21  At  dingin  mo  ang  mga 
pamanhik  ng  iyong  alipin,  at  ng  iyong 
bay  ang  Israel,   pagka   sila^   dadalangin 


sa  dakong  lugar  na  ito:  oo,  dingin  mo 
mula  sa  iyong  tahanang  lugar,  na  mula  sa 
langit ;  at  pagka  iyong  narinig,  patawarin 
mo.  22  Kung  ang  isang  lalaki  ay  mag- 
kasala  laban  sa  kaniyang  kapua,  at  papa- 
numpain  siya  upang  siya'y  sumumpa,  at 
siya'y  pumarito  at  manumpa  sa  harap  ng 
iyong  altar  sa  bahay  na  ito  :  23  dingin 
mo  nga  mula  sa  langit,  at  iyong  gawin,  at 
hatulan  mo  ang  iyong  mga  alipin,  na 
papagbayarin  ang  masama,  upang  iyong 
dalhin  ang  kaniyang  lakad  sa  kaniyang 
sariling  ulo  :  at  patotohanan  ang  banal, 
upang  bigyan  siya  ng  ayon  sa  kaniyang 
kabanalan.  24  At  kung  ang  iyong  ba- 
yang  Israel  ay  masugatan  sa  harap  ng 
kaaway,  dahil  sa  sila'y  nagkasala  laban 
sa  iyo  ;  at  magbalik-loob,  at  isaysay  ang  i- 
yong  pangalan,  at  dumalangin  at  maman- 
hik  sa  harap  mo  sa  bahay  na  ito ;  25  din- 
gin mo  nga  mula  sa  langit,  at  ipatawad  mo 
ang  sala  ng  iyong  bayang  Israel,  at  dalhin 
mo  sila  uli  sa  lupain  na  iyong  ibinigay 
sa  kanila  at  sa  kanilang  mga  magulang. 

26  Pagka  ang  langit  ay  nasarhan,  at 
walang  ulan,  dahil  sa  sila'y  nagkasala 
laban  sa  iyo:  kung  siWy  dumalangin  sa 
dako  ng  lugar  na  ito,  at  saysayin  ang 
iyong  pangalan,  at  iwan  ang  kanilang 
kasalanan,   pagka  iyong    pinighati  sila: 

27  dingin  mo  nga  sa  langit,  at  ipatawad 
mo  ang  kasalanan  ng  iyong  mga  alipin, 
at  ng  iyong  bayang  Israel,  pagka  iyong 
tinuturuan  sila  ng  mabuting  daan  na 
kanilang  lalakaran;  at  magsugo  ka  ng 
ulan  sa  iyong  lupain  na  iyong  ibinigay 
sa  iyong  bayan  na  pinakamana.  28  Kung 
magkaroon  sa  lupain  ng  kagutom,  kung 
magkaroon  ng  salot,  kung  magkaroon  ng 
pagkalanta  o  amag,  balang  arbeh  o  ba- 
lang  chasil ;  kung  kulungin  sila  ng  kani- 
lang mga  kaaway  sa  lupain  ng  kanilang 
mga  ci,udad  ;  ano  mang  salot  o  ano  mang 
sakit  na  magkaroon ;  ^29  ano  mang  da- 
langin at  pamanhik  na  g^win  ng  sino 
mang  tawo,  o  ng  iyong  boong  bayang 
Israel,  na  makikilala  ng  bawa't  isa  ang- 
kaniyang  sariling  salot  at  ang  kaniyang 
sariling  sakit,  at  iuunat  ang  kaniyang 
mga  kamay  sa  dako  ng  bahay  na  ito: 
30  dingin  mo  nga  mula  sa  langit  na 
iyong  tahanang  lugar,  at  iyong  ipatawad, 
at  gumanti  ka  sa  bawa't  tawo  ayon  sa 
lahat  niyang  mga  lakad  na  ang  puso  ay 
iyong  nakikilala;  (sapagka't  ikaw,  ikaw 
lamang  ang  nakakakilala  ng  mga  puso 
ng  mga  anak  ng  mga  tawo ;)  31  upang 
sila'y  matakot  sa  iyo,  upang  lumakad  sa 


446 


IT.  MGA  KRONIKA. 


6,  31 


lyong  mga  daan,  habang  silaV  imbubuhay 
sa  lupain  na  iyong  ibinigay  sa  amiiig  mga 
magulang.  32  Biikod  dito*y  tangkol  sa 
taga  ibang  In  pa,  na  hindi  fa  iyong  bayang 
Israel,  pagka  siya'y  magbubnhat  sa  isang 
rnalayong  lupain  daliil  t^a  iyong  dakilang 
pangalan,  at  sa  iyong  niakapangyarihang 
kamay,  at  sa  iyong  unat  na  kamay ; 
pagka  sila^y  paririto  at  dadalangin  sa 
dako  ng  bahay  na  ito :  33  dingin  mo 
nga  mula  sa  langit,  niula  sa  iyong  taha- 
nang  lugar,  at  gawin  mo  ang  ayon  sa 
lahat  na  itawag  sa  iyo  ng  taga  ibang 
lupa ;  iipang  makilala  ng  lahat  ng  bayan 
sa  lupa  ang  iyong  pangalan,  at  matakot 
sa  iyo,  na  gaya  ng  iyong  bayang  Israel, 
at  upang  kanilang  makilala  na  ang  ba- 
hay na  ito  na  aking  itinayo  ay  tinata- 
wag  sa  pamamag-itan  ng  iyong  panga- 
lan. 34  Kung  ang  iyong  bayan  ay  Inma- 
bas  sa  pakikipagbaka  laban  sa  kanilang 
mga  kaaway,  saan  mo  man  sila  sr.giiin,  at 
manalangin  sa  iyo  sa  dako  ng  cindad  na 
ito  na  iyong  pinili,  at  sa  dakong  bahay 
na  aking  itinayo  para  sa  iyong  pangalan  : 
35  dingin  mo  nga  mula  sa  langit  ang 
kanilang  dalangin  at  ang  kanilang  pa- 
manhik,  at  alalayan  nio  ang  kanilang 
usap.  36  Kung  sila'y  magkasala  laban  sa 
iyo,  (fcapagka't  \yalang  tawo  na  di  nagka- 
kavSala,)  at  ikaw  ay  magalit  sa  kinila,  at 
ibigay  mo  siia  sa  kaaway,  na  ano  pa^t 
sila'y  dalhing  bib^ag  sa  isang  lupaing  ma- 
layo  0  malapit ;  S7  gayon  ma'y  kung 
siiaV  magbulay  t^a  kanilang  sarlli  sa  lu- 
pain na  pagdadalhang  blliag  sa  kaoiia,  at 
magbalik-loob,  at  mamanhik  sa  iyo  sa  la- 
pain  ng  kanilang  pagkabihag,  na  magsa- 
bing :  Kami  ay  nagkasala,  kami  ay  gn- 
mawa  ng  kalikuan,  at  gumawa  ng  kasam- 
an  ;  38  kung  sila'y  magbalik-loob  sa  iyo 
ng  boong  puso  nila  at  ng  boong  kalulua  ni- 
la  sa  lupain  ng  kanilang  pagkabihag,  saan 
man  sila  dalhing  bihag,  at  manalangin  sa 
dako  ng  kanilang  lupain  na  iyong  ibinigay 
sa  kanilang  mga  magulang,  at  ng  ciiidad 
na  iyong  piniii,  at  sa  dako  ng  bahay  na 
aking  itinayo  para  sa  iyong  pangalan : 
39  dingin  mo  nga  mula  sa  langit,  mula  sa 
iyong  tahanang  lugar  ang  kanilang  da- 
langin at  ang  kanilang  mga  pamanhik,  at 
alalayan  mo  ang  kanilang  usap ;  at  pata- 
wario  mo  ang  iyong  bayan  na  nagkasala 
laban  sa  iyo.  40  Ngayon,  Oh  Dios  ko, 
isinasarao  ko  sa  iyo  na  iyong  idilat  ang 
iyong  mga  mata,  at  pakingan  ng  iyong 
mga  pakinig  ang  dalangin  na  gawin  sa 
lugar    na    ito.      41  Ngayon    ngaV    mag- 


bangon  ka,  Oh  PANGiNOONa  Dios,  sa 
iyong  paliingahang  lugar,  ikaw,  at  ang 
kaban  ng  iyong  kalakasan  :  suotan  mo  ng 
kaligtasan,  Oh  Panginoong  Dios,  ang 
iyong  mga  sacerdote,  at  ang  iyong  mga 
santo  ay  magalak  sa  kabutihan.  42  Oh 
Pangikooxc!  Dios,  huag  mong  itungo  ang 
mukha  ng  iyong  pinahiran :  alalahanin 
mo  ang  mga  kaa.waan  kay  David  na  iyong 
all  pin. 

7Ngayo^y  ng  makatapos  ng  panana- 
langin  si  Solomon,  ang  apoy  ay  lu- 
magpak  mula  sa  langit,  at  sinupok  ang 
handog  na  susunugin  at  ang  mga  hayin ; 
at  pinuno  ng  kalualhatian  ng  PanGinoON 
ang  bahay.  2  At  ang  mga  sacerdote  ay 
hindi  makapasok  sa  bahay  ng  Pangi- 
NOON,  sapagka't  pinuno  ng  kalualhatian 
ng  Paxgikook  ang  bahay  ng  Pangikoon. 
3  At  ang  lahat  na  anak  ng  Israel  ay 
tumingin,  ng  ang  apoy  ay  lumagpak,  at 
ang  kalualhatian  ng  PanGixoon  ay  nasa 
bahay;  at  sila'y  nangagpatirapa  sa  lupa  sa 
pavimiento,  at  sumamba,  at  nagpasalamat 
sa  Panginook,  na  nagsahing  :  Sapagka't 
siya'y  mabnti ;  sapagka't  ang  kaniyang 
kawaan  ay  magpakailan  nia'.i.  4  Ng  mag- 
kagayoV  ang  hari  at  ang  boong  bayan  ay 
naghandog  ng  hayin  sa  harap  ng  PAi^Gi- 
NOON.  5  At  ang  baring  Solomon  ay  nag- 
handog ng  hayin  na  dalawang  puo't  dala- 
wang  libo  na  baka,  at  isang  daan  at  dala- 
wang puong  libo  na  tupa.  Gayon  ang 
liari  at  ang  boong  bayan  nagtalaga  sa 
bahay  ng  Dios.  6  At  ang  mga  sacerdote 
ay  tumayo  ayon  sa  kanilang  mga  katung- 
kulan ;  gayon  din  ang  mga  Levita  na 
may  mga  instrumento  ng  musika  ng 
Panginoox,  na  ipinagpasalamat  ni 
David  na  hari  sa  Pakgikoon,  sapagka't 
ang  kaniyang  kaawaan  ay  magpakailan 
man-,  ng  si  David  ay  dumalangin  sa  pa- 
mamag-itan ng  kaniyang  pamamahala  : 
at  ang  mga  sacerdote  ay  nagpatunug 
ng  mga  pakakak  sa  harap  nila ;  at  ang 
boong  Israel  ay  tumayo.  7  Bukod  ditu'y 
pinapaging  santo  ni  Solomon  ang  gitna 
ng  loobau  na  nasa  liarap  ng  bahay  ng 
PanGinook;  sapagka^t  doon  niya  inihan- 
dog  ang  mga  handog  na  susunugin,  at 
ang  taba  ng  mga  handog  tungkol  sa  kapa- 
yapaan  :  sapagka't  ang  tansong  altar  na 
ginawa  ni  Solomon  ay  hindi  makakaya  sa 
handog  na  susunugin,  at  sa  handog  na  hari- 
na,  at  sa  taba.  /§  Sa  gayo'y  ipinagdiwang 
ang  kapistalian  ng  panahong  yaon  na  pi- 
tong  arav/,  ni  Solomon,  at  ng  boong  Israel 
na  kasan:;a  niya.  ng  totoong  malaking  kapii- 


8.  9 


II.  MGA  KEONIKA. 


447 


lungan,  mula  sa  pasukan  sa  Hamat  han- 
gang  sa  batis  iig  Egipto.  9  At  ng  ikawa- 
long  araw  ay  sila'y  iiagdiwang  ng  dakilang 
kapisanan,  sapagka^t  kanilang  iningatan 
ar.g  pagtatalaga  sa  altar  na  i:)itong  araw,  at 
ang  kapistahan  ay  pitong  araw.  10  At 
ng  ikadalawaiig  puo't  tatloiig  araw  ng 
ikapitong  buan,  kaniyang  pinapagpaalam 
ang  bayan  sa  kanilang  mga  dam  pa,  na 
galak  at  may  masayang  puso  dahil  sa 
kabutihan  na  ipinakita  ng  PanSinoon 
kay  David,  at  kay  Solomon,  at  sa  Israel 
na  kaniyang  bayan. 

11  Ganito  tinapos  ni  Solomon  ang  ba- 
hay  ng  Pan^inoon,  at  ang  bahay  ng  hari : 
at  lahat  na  nasok  sa  puso  ni  Solomon  na 
saw  in  sa  bahay  ng  Pakginoon,  at  sa 
kaniyang  sariling  bahay  nagkawakas  ng 
mabuti.  12  At  ang  PanSinoon  ay  napa- 
kita  kay  Solomon  ng  kinagabihan,  at  nag- 
sabi  sa  kaniyang:  Aking  narinig  ang 
iyong  dalangin,  at  pinili  ko  ang  lugar  na 
ito  sa  aking  sarili  na  pinakabahay  na 
hayinan.  13  Kung  aking  sarhan  ang  la- 
ngit  na  ano  pa't  huag  magkaroon  ng  ulan, 
o  kung  aking  utusan  ang  balang  arbeh  na 
lamunin  ang  lupain,  o  kung  ako'y  magsugo 
ng  salot  sa  gitna  ng  aking  bayan ;  14  kung 
ang  aking  bayan  natinatawag  sa  pamamag- 
itan  ng  aking  pangalan  ay  magpakum- 
baba  at  dumalangin,  at  hanapin  ang  aking 
mukha,  at  talikuran  ang  kanilang  masa- 
mang  mga  lakad ;  akin  ngang  didingin 
mula  sa  langit,  at  patatawarin  ng  kanilang 
kasalanan,  at  pagagalingin  ko  ang  kani- 
lang lupain.  15  Ngayo^y  ang  aking  mga 
mata  ay  madid ilat,  at  ang  aking  mga  pa- 
kinig  ny  makikinig,  sa  dalangin  na  gaga- 
win  sa  lugar  na  ito.  16  Sapagka't  ngayon 
ay  aking  pinili  at  pinapaging  santo  ang  ba- 
liay  na  ito,  upang  ang  aking  pangalan  ay 
dumoon  magpakailan  man ;  at  ang  aking 
mga  mata  at  ang  aking  puso  ay  doroong 
palagi.  17  At  tungkol  sa  iyo,  kung  ikaw 
ay  lalakad  sa  harap  ko,  gaya  ng  inilakad 
ni  David  na  iyong  ama,  at  iyong  gagawin 
ang  ayon  sa  lahat  na  aking  iniutos  sa  iyo, 
at  iyong  iingatan  ang  aking  mga  palatun- 
tunan  at  aking  mga  kahatulan ;  18  akin 
ngang  itatatag  ang  luklukan  ng  iyoug 
kaharian  ayon  sa  aking  itinipan  kay 
David  na  iyong  ama,  na  ahing  sinabing : 
Hindi  magkukulang  sa  iyo  ng  lalaki  na 
magpupuno  sa  Israel.  19  Nguni't  kung 
kayo  ay  hihiwalay,  at  iiwan  ninyo  ang 
aking  mga  palatuntunan,  at  ang  aking 
mga  utos  na  aking  inilagay  sa  harap 
ninyo,    at    yayaon    at    maglilingkod    sa 


ibang  mga  dios,  at  sasamba  sa  kanila: 
20  akin  ngang  bubunutin  sila  sa  aking 
lupain  na  aking  ibinigay  sa  kanila ;  at  ang 
bahay  na  ito  na  aking  pinapaging  santo 
para  sa  aking  pangalan,  aking  ihahagis 
sa  aking  paningin,  at  gagawin  ko  siyang 
isang  kawikaan,  at  isang  kabiruan  sa  gitna 
ng  lahat  ng  bayan.  21  At  ang  bahay 
na  ito  na  totoong  mataas,  bawa't  magdaan 
sa  kaniya'y  magtataka,  at  magsasabing : 
i  Bakit  ginawa  ng  PanGinoon  ang  ganito 
sa  lupaing  ito,  at  sa  bahay  na  ito  ?  22  At 
sila'y  sasagot :  Sapagka't  kanilang  pina- 
bayaan  ang  Panginoon,  ang  Dios  ng 
kanilang  mga  magulang  na  naglabas  sa 
kanila  sa  lupain  ng  Egipto,  at  nanghawak 
sa  ibang  mga  dios  at  mga  sinamba  nila,  at 
mga  pinaglingkuran  nila :  kaya^t  kaniyang 
dinala  ang  lahat  na  kasam-ang  ito  sa 
kanila. 

8  At  nangyari,  sa  katapusan  ng  dalawang 
puong  taon  sa  pinagtayuan  ni  vSolo- 
mon  ng  bahay  ng  PanGinoon,  2  at  ng 
kaniyang  sariling  bahay,  na  ang  mga  ciu- 
dad  na  ibinigay  ni  Huram  kay  Solomon, 
mga  itinayo  ni  Solomon,  at  pinatahan 
doon  ang  mga  anak  ng  Israel. 

3  At  si  Solomon  ay  naparoon  sa  Hamat- 
zoba  at  nanaig  laban  doon.  4  At  kani- 
yang itinayo  ang  Tadmor  sa  ilang,  at  ang 
lahat  na  ciudad  na  imbakan  na  kaniyang 
itinayo  sa  Hamat.  5  Itinayo  naman  niya 
ang  Bet-horon  na  mataas,  at  ang  Bet- 
horon  na  mababa,  na  mga  ciudad  na  na- 
kukutaan,  na  may  mga  kuta,  mga  pintu- 
ang-daan  at  mga  halang ;  6  at  ang  Baa- 
lat,  at  ang  lahat  na  ciudad  na  imbakan  na 
tinatankilik  ni  Solomon,  at  lahat  na  mga 
ciudad  para  sa  kaniyang  mga  karro,  at 
ang  mga  ciudad  para  sa  kaniyang  manga- 
ngabayo,  at  lahat  na  ninasa  ni  Solomon, 
na  itayo  para  sa  kaniyang  kasayahan  sa 
Jerusalem,  at  sa  Lebano,  at  sa  boong 
lupain  ng  kaniyang  sakop.  7  Tungkol  sa 
boong  bayan  na  naiwan,  mga  Hiteo,  at 
mga  Amorreo,  at  mga  Perizeo,  at  mga 
Hiveo,  at  mga  Jebuseo,  na  hindi  sa 
Israel ;  8  ang  kanilang  mga  anak  na  nai- 
wan pagkamatay  nila  sa  lupain  na  hindi 
pinatay  ng  mga  anak  ng  Israel,  sa  kanila 
naglagay  si  Solomon  ng  pulutong  na  mga 
alipin,  hangang  sa  araw  na  ito.  9  Nguni't 
ang  mula  sa  mga  anak  r,g  Israel  hindi 
ginawa  ni  Solomon  na  mga  alipin  para 
sa  kaniyang  gagawin ;  kungdi  sila'y  mga 
lalaking  pangbaka,  at  mga  }:)uno  sa  ka- 
niyang mga  kapitan,  at  mga  puno  sa 
kaniyang    mga    karro,    at    sa    kaniyang 


448 


II.  MGA  KEONIKA. 


8.  9 


mga  mangangabayo.  lo  At  ito  ang  njga 
punong  oficial  ng  haring  Solomon,  na 
dalawang  daan  at  limaiig  puo  na  nag- 
pupiino  sa  bayan.  11  At  isinanipa  ni 
Solomon  ang  anak  na  babaye  ni  Faraon 
mula  sa  ciudad  ni  David  hangang  sa 
bahay  na  kaniyang  itinayo  para  sa  kani- 
ya  :  sapagkat^t  kaniyang  sinabing  :  Hindi 
tatahan  ang  aking  asawa  sa  bahay  ni 
David  na  hari  sa  Israel,  sapagka't  ang 
mga  lugar  ay  santo  na  pinagpasukan  sa 
kaban  ng  Panginoon. 

12  Ng  magkagayo'y  naghandog  si  Solo- 
mon ng  mga  bandog  na  susunugin  sa 
PanGikoox,  sa  altar  ng  PanQinoon  na 
kaniyang  itinayo  sa  barap  ng  malaking 
pintuan,  13  ayon  sa  kailangan  sa  bawa't 
araw,  na  naghahandog  ayon  sa  utos  ni 
Moises,  sa  mga  sabado,  at  sa  mga  bagong 
buan,  at  sa  mga  takdang  kapistalian,  na 
makaitlo  sa  isang  taon,  sa  kapistalian  ng 
tinapay  na  walang  levadura,  at  sa  kapis- 
tahan  ng  mga  sanglingo,  at  sa  kapistalian 
ng  mga  balag.  14  At  siya'y  nagbalal, 
ayon  sa  ayos  ni  David  na  kaniyang  ama 
ng  mga  baliagi  ng  mga  sacerdote  sa  kani- 
lang  paglilingkod,  at  ng  mga  Levita  sa 
kanilang  mga  katungkulan  upang  pumuri, 
at  upang  mamahala  sa  harap  ng  mga 
sacerdote,  ayon  sa  kailangan  ng  katung- 
kulan sa  bawa't  araw  :  ang  mga  taga-tanod- 
pinto  naman  ayon  sa  kanilang  mga  ba- 
liagi sa  bawa't  pintuang-daan :  sapagka't 
gayon  ang  iniutos  ni  David  na  lalaki  ng 
Dios.  15  At  sila'y  bindi  humiwalay  sa 
utos  ng  liari  sa  mga  sacerdote  at  mga 
Levita  tungkol  sa  ano  mang  bagay,  o 
tungkol  sa  mga  kayamanan.  16  Ang  la- 
hat  ngang  gawa  ni  Solomon  ay  naha- 
handa  sa  araw  ng  pagtatayo  ng  bahay 
ng  PanGinoon,  at  hangang  sa  natapos. 
Sa  gayo^y  nalubos  ang  bahay  ng  Pangi- 

KOON. 

17  Ng  magkagayo'y  naparoon  si  Solo- 
mon sa  Ezion-geber,  at  sa  Elot,  sa  tabi 
ng  dagat  sa  lupain  ng  Edom.  18  At 
nagpadala  sa  kaniya  si  Huram  ng  mga 
sasakyang  dagat  sa  pamamag-itan  ng 
kamay  ng  kaniyang  mga  alipin,  at  mga 
alipin  na  bihasa  sa  dagat ;  at  sila'y  napa- 
roon na  kasama  ng  mga  alipin  ni  Solo- 
mon sa  Ofir,  at  nagdala  mula  rooii  ng 
apat  na  raan  at  iimang  puong  talento 
na  ginto,  at  dinala  sa  haring  Solomon. 

9  At  ng  marinig  ng  reina  sa  Seba  ang 
kabantugan  ni  Solomon,  siya'y  na- 
paroon upang  tikman  si  Solomon,,  ng  mga 
jnahirap  na  tanong  sa  Jerusalemj  na  may 


maraming  kaakbay,  may  mga  kamello  na 
may  pasang  mga  pabango,  at  ginto  na 
sagana,  at  mga  mahalagang  bato  :  at  ng 
siya'y  pumaroon  kay  Solomon,  kaniyang 
iniliinga  sa  kaniya  ang  lahat  na  nasa 
kaniynng  puso.  2  At  isinaysay  ni  Solo- 
men  sa  kaniya  ang  lahat  niyang  tanong  : 
at  walang  bagay  na  iihim  kay  Solomon 
na  hindi  kaniyang  isinaysay  sa  kaniya. 
3  At  ng  makita  ng  reina  sa  Seba  ang 
karunungan  ni  Solomon,  at  ang  bahay  na 
kaniyang  itinayo,  4  at  ang  pagkain  sa 
kaniyang  dulang,  at  ang  hanay  ng  kani- 
yang mga  lingkod,  at  ang  pagharap  ng 
kaniyang  mga  tagapamahala,  at  ang  ka- 
nilang mga  pananamit ;  gayon  din  ang 
kaniyang  mga  kopero,  at  ang  kanilang 
mga  pananamit ;  at  ang  kaniyang  sampa- 
han  na  kaniyang  sinasampahan  sa  bahay 
ng  Panginoon  :  nawaian  ng  espiritu  sa 
kaniya.  5  At  sinabi  niya  sa  haring :  Tu- 
nay  na  balita  ang  aking  narinig  sa  aking 
sariling  lupaio  tungkol  sa  iyong  mga 
gawa,  at  sa  iyong  karunungan.  6  Gayon 
ma'y  hindi  ko  pinaniwalaan  ang  kani- 
lang mga  salita  hangang  sa  ako'y  duma- 
ting,  at  nakita  ng  aking  mga  mata :  at, 
narito,  ang  kalahati  ng  kalakhan  ng 
iyong  karunungan  ay  liindi  naeaysay  sa 
akin :  ikaw  ay  humlhigit  sa  kabantu- 
gan na  aking  narinig.  7  Mapalad  ang  i- 
ycng  mga  lalaki,  at  mapalad  ang  iyong 
mga  lingkod  na  ito,  na  tumatayong  palagi 
sa  harap  mo,  at  nakakarinig  ng  iyong 
karunungan.  8  Purihin  ang  Panqikookg 
iyong  Dios,  na  nalulugod  sa  iyo,  upang 
iiagay  ka  sa  kaniyang  lukhikan,  upang 
maging  hari  para  sa  Panginoong  iyong 
Dios :  sapagka't  minamahal  ng  iyong 
Dios  ang  Israel,  upang  mga  itatag  mag- 
pakailan  man,  kaya't  ginawa  ka  niyang 
hari  sa  kanila,  upang  gumawa  ng  kaha- 
tulan  at  ng  hatol.  9  At  siya'y  nagbigay 
sa  hari  ng  isang  daan  at  dalawang  puong 
talento  na  ginto,  at  mga  pabango  na 
totoong  sagana,  at  mga  mahalagang' bato  : 
at  hindi  nagkaroon  pa  ng  gayong  pabango 
na  gaya  ng  ibinigay  ng  reina  sa  Seba  sa 
haring  Solomon.  10  At  ang  mga  alipin 
naman  ni  Huram,  at  ang  mga  alipin  ni  So- 
lomon, na  nagdala  ng  ginto  mula  sa  Ofir, 
nagdala  ng  mga  kahoy  na  algum  at  mga 
mahalagang  bato.  11  At  ginawang  mga 
hagdanan  ng  hari  ang  mga  kahoy  na  al- 
gum para  sa  bahay  ng  Pakgikoon,  at  para 
sa  bahay  ng  hari,  at  mga  alpa,  at  mga  sal- 
terio  para  sa  mga  mang-aawdt :  at  wala  ng 
nakita  pang  gaya  noon  sa  lupain  ng  Juda, 


10.  7 


II.  MGA  KEONIKA. 


449 


12.  At  ang  harlng  Solomon  ay  nagbigay 
sa  reina  sa  Seba,  ng  lahat  niyang  nasa, 
alio  maiig  biiiingi  niya,  bukod  sa  timbang 
ng  kaniyang  dinala  sa  hari.  Sa  gayo'y 
siya'y  nagbaiik,  at  naparoon  sa  kaniyang 
sariling  lupain,  siya  at  ang  kaniyang  mga 
lingkod. 

13  Ang  timbang  nga  ng  ginto  na  duma- 
ting  kay  Solomon  sa  isang  taon  ay  anim 
na  raan  at  anim  na  puo't  anim  na  talen- 
tong  ginto ;  14  bukod  doon  sa  dinala  ng 
mga  magsisinamay  at  mga  mangangala- 
kal:  at  ang  lahat  na  hari  sa  Arabia  at 
ang  mga  gobernador  sa  lupain  ay  nagdala 
ng  ginto  at  pilak  kay  Solomon.  15  At 
ang  haring  Solomon  ay  gumawa  ng  dala- 
wang  daang  kalasag  na  pinukpok  na 
ginto :  anim  na  raang  siklo  na  pinukpok 
na  ginto  ang  ginamit  sa  bawa^t  kalasag. 
16  At  siya^y  gumawa  ng  tatlong  daang  kala- 
sag na  pinukpok  na  ginto  ;  tatlong  daang 
siklo  na  ginto  ang  ginamit  sa  bawa't  kala- 
sag :  at  mga  inilagay  ng  hari  sa  bahay  sa 
gubat  ng  Lebano.  17  Bukod  dito'y  gu- 
mawa ang  hari  ng  isang  malaking  luklu- 
kang  garing,  at  binalot  ng  taganas  na 
ginto.  18  At  may  anim  na  baitang  sa 
iuklukan,  at  isang  gintong  unan,  na  mga 
nakakapit  sa  Iuklukan,  at  may  mga  ka- 
may  sa  bawa't  tagiliran  sa  siping  ng  lugar 
ng  upuan,  at  dalawang  leon  ang  nakatayo 
sa  siping  ng  mga  pinakakamay.  19  At 
labing  dalawang  leon  ang  nakatayo  doon 
sa  isang  dako  at  sa  kabilang  dako  sa 
ibabaw  ng  anim  na  baitang :  walang  na- 
gawang  gayon  sa  alin  mang  kaharian. 
20  At  ang  lahat'  na  sisidlang  inumin  ni 
Solomon  ay  ginto,  at  ang  lahat  na  sisidlan 
sa  bahay  sa  gubat  ng  Lebano  ay  taganas 
na  ginto:  ang  pilak  ay  hindi  mahalaga 
sa  mga  kaarawan  ni  Solomon.  21  Sapag- 
ka't  ang  hari  ay  may  mga  sasakyan  na  na- 
paroroon  sa  Tarsis  na  kasama  ng  mga  ali- 
pin  ni  Huram  :  minsam  sa  bawa't- tatlong 
taon  ay  dumarating  ang  mga  sasakyan 
na  yaH  sa  Tarsis,  na  nagdala  ng  ginto,  at 
pilak,  garing,  at  mga  ungoy,  at  mga  pavo 
real.^  22  Sa  gayo'y  ang  haring  Solomon 
ay  humihigit  sa  lahat  ng  hari  sa  lupa,  sa 
kayamanan  at  karunungan.  23  At  hina- 
nap  ng  lahat  ng  hari  sa  lupa  ang  harapan 
ni  Solomon,  upang  makinig  ng  kaniyang 
karunungan,  na  inilagay  ng  Dios  sa  kani- 
yang puso.  24  At  sila'y  nagdala  bav/a't  isa 
ng  kaniyang  kaloob,  na  mga  sisidlang 
pilak,  at  mga  sisidlang  ginto,  at  damit, 
sakbat,  at  mga  pabango,  mga  kabayo,  at 
mga  mula,  isang  takdang  kayamanan  sa 


taon-taon.  25  At  si  Solomon  ay  may  apat 
na  libong  pahingahan  ng  tig-isang  kabayo, 
at  mga  karro,  at  labing  dalawang  libong 
rnangangabayo,  na  kaniyang  mga  inilagay 
sa  mga  ciudad  ng  mga  karro,  at  kasama 
ng  hari  sa  Jerusalem.  28  At  siya'y  nag- 
puno  sa  lahat  ng  hari  mula  sa  Hog  han- 
gang  sa  lupain  ng  mga  Filisteb,  at  sa 
hanganan  ng  Egipto.  27  At  ginawa  ng 
hari  na  maging  parang  mga  bato  ang 
pilak  sa  Jerusalem,  at  ang  mga  cedro  ay 
ginawa  niyang  maging  parang  mga  puno 
ng  sikomoro  na  nasa  mababang  lupa, 
dahil  sa  kasaganaan.  28  At  sila'y  nag- 
dala ng  mga  kabayo  kay  Solomon  mula 
sa  Egipto,  at  mula  sa  lahat  ng  lupain. 

29  Ang  liba  nga  sa  mga  gawa  ni  Solo- 
mon, na  una  at  huli,  i  di  ba  mga  nasusu- 
lat  sa  buhay  ni  Natan  na  profeta,  at  sa 
panghuhula  ni  Ahijas  na  Silonita,  at  sa 
mga  malikmata  ni  Iddo  na  tagapagkita 
tungkol  kay  Jeroboam  na  anak  ni  Nebat? 
30  At  si  Solomon  ay  naghari  sa  Jerusa- 
lem sa  boong  Israel  na  apat  na  puong 
taon.  31  At  natulog  si  Salomon  na  kasa- 
ma ng  kaniyang  mga  magulang,  at  siya'y 
nalibing  sa  ciudad  ni  David  na  kaniyang 
ama :  at  si  Eehoboam  na  kaniyang  anak 
ay  naghari  na  kahalili  niya. 
I  f\  At  si  Kehoboam  ay  naparoon  sa  Se- 
iw  kem:  sapagka't  ang  boong  Israel 
ay  naparoon  sa  Sekem  upang  gawin  siyang 
hari.  2  At  nangyari,  ng  marinig  ni  Jero- 
boam na  anak  ni  Nebat,  (sapagka't  siya'y 
nasa  Egipto,  na  siya  niyang  tinakasan 
mula  sa  harap  ng  haring  Solomon,)  na  si 
Jeroboam  ay  nagbaiik  mula  sa  Egipto. 
3  At  sila'y  nagsugo,  at  tinawag  nila  siya ; 
at  si  Jeroboam  at  ang  boong  Israel  ay  na- 
paroon, at  sila'y  nagsalita  kay  Kehoboam, 
na  nagsabing :  4  Pinabigat  ng  iyong  ama 
ang  aming  pamatok :  ngayon  nga^  pagaa- 
nin  mo  ang  mabigat  na  paglilingkod  sa 
iyong  ama,  at  ang  mabigat  niyang  pama- 
tok na  ipinatong  niya  sa  amin,  at  kami 
ay  maglilingkod  sa  iyo.  5  At  sinabi  niya 
sa  kanilang:  Parito  uli  kayo  sa  akin 
pagkatapos  ng  tatlong  araw.  At  ang  ba- 
yan  ay  yumaon.  6  At  ang  haring  Keho- 
boam ay  kumuhang  payo  sa  mga  matanda 
na  tumayo  sa  harap  ni  Solomon  na  kani- 
yang ama  samantalang  siya^y  nabubuhay 
pa,  na  nagsabing :  l  Anong  payo  ang  ibl- 
nibigay  ninyo  sa  akin  upang  magbalik  ng 
sagot  sa  bayang  ito?  7  At  sila'y  nag- 
salita sa  kaniya,  na  «agsabing:  Kung 
ikaw  ay  magiging  magandang-loob  sa  ba- 
yang ito,  at  iyong  pagbibigyang  loob  sila, 


450 


II.  MGA  KEONIKA. 


10.  7 


at  magsasalita  ng  mga  mabiuing  salita  sa 
kanila,  iyo  ngang  raagiging  alipin  sila 
magpakailaii  man.  S  Nguni't  iniwan  iil- 
va  ang  payo  ng  mga  matanda  iia  kainlaiig 
ibinigay  sa  kaniya,  at  kumiihang  payo  sa 
mga  binata  na  lumaking  kasabay  niya, 
na  tnmayo  sa  liarap  niya.  9  At  sinabi 
niya  sa  kanilai^g:  ^  Anong  payo  ang  ibl~ 
nibigay  ninyo,  iipang  maibalik  iiating  sa- 
got  sa  bayang  ito,  na  nagsalita  Ra  akin, 
na  nagsabing:  Pagaanin  mo  ang  pama- 
tok  na  ipinatong  ng  iyong  ama  e-a  amin? 
10  At  ang  mga  binata  na  luraaki  na  kasa- 
bay niya,  nagsalita  Fa  kaniya,  na  nagsa- 
bing :  Ganito  ang  iyong  sasabiiiin  sa  ba- 
yan  na  nagsalita  sa  iyo,  na  nagsabing: 
Pinabigat  ng  iyong  ama  ang  aming  paina- 
tok,  nguni't  pagaanin  mo  sa  amin  :  ganito 
ang  iyong  sasabihin  sa  kanila:  Ang  a- 
king  kalingkingan  ay  makapal  kay  sa 
mga  balakang  ng  aking  ama.  11  At  sa 
paraan  ngang  pinatungan  kayo  ng  aking 
ama  ng  mabigat  na  pamatok,  aking  da- 
dagdagan  ang  inyong  pamatok  :  pinarusa- 
han  kayo  ng  aking  ama  ng  mga  latigo, 
nguni't  parurusahan  ko  kayo  ng  mga  alag- 
dan.  12  Sa  gayo'y  naparoon  si  Jeroboam 
at  ang  boong  bayan  kay  Eelioboam  ng  ika- 
long  araw,  gaya  ng  iniutos  ng  hari,  na  sina- 
bing  :  Bumalik  kayo  sa  akin  sa  ikatlong. 
araw.  13  At  ang  hari  ay  snmagot  sa  ka- 
nila, na  may  katigasan ;  at  iniwan  ng  ba- 
ring Kehoboam  ang  payo  ng  mga  matanda, 
14  at  nagsalita  sa  kanila  ayon  -a  payo 
ng  mga  binata,  na  nagsabing  :  Pinabigat 
ng  aking  ama  ang  inyong  pamatok,  ngu- 
m*t  aking  dadagdagan  ]ui :  pinarusahan 
kayo  ng  aking  ama  ng  mga  iatigo,  nguni't 
parurusa^ian  ko[kayo  ng  mga  alagdan.  15  Sa 
gayo'y  hindi  dininig  ng  liari  ang  bayan ; 
sapagka't  biiliat  sa  Dios,  upang  itatag  ng 
PangixoOjS"  ang  kaniyang  sinalita  sa 
pamamag-itan  ng  kamay  ni  Aliijas  na 
Silonita  kay  Jeroboam  na  anak  ni  Nebat. 
16  At  ng  makita  ng  boong  Israel  na  hindi 
sila  dininig  ng  hari,  sumagot  ang  bayan  sa 
hari,  na  nagsabing :  i  Anong  bahagi  mai- 
roon  kami  kay  David  ?  At  wala  kaming 
raana  sa  anak  ni  Jesse  :  bawa't  tawo  sa  in- 
yong mga  dampa.  Oh  Israel :  ngayo'y 
tnmingin  ka  sa  iyong  sariling  baliay,  Da- 
vid. Sa  gayoV  yumaon  ang  boong  Israel 
sa  kaniiang  mga  dampa.  17  Ngoni't 
tnngkol  sa  mga  anak  ng  Israel  na  tuma- 
tahan  sa  mga  ciudad  ng  Juda,  mga  pinag- 
liarian  ni  Rehoboam.  18  Ng  magkagayo'y 
sinugo  ng  baring  Rehoboam  si  Hadoram, 
na   nasa   buisan  ;    at  binato  siya  ng  mga 


bato  ng  mga  anak  ng  Israel,  na  ano  pa't 
siya^y  namatay.  At  ang  liaring  Rehoboam 
ay  nagmadaling  snmar!!j>a  ^a  kaniyang 
karro,  npang  tumalcas  na  i)aHa  Jerusalem, 

10  Gayon  nangliinuigsik  ang  Israel  labaa 
sa  baliay  ni  David,  hangang  sa  araw  na 
ico. 

11  At  ]]g  dumaling  si  Rebobo>nii  sa  Jero- 
i  i  salem,  kaniyang  'plnlfan  ang  bahay  ng 
Jnda  at  ng  Penjaniin  na  itang  daan  at 
walong  puong  libo  na  piling  mga  lalald,  na 
mga  mangbabaka,  iipang  bumaka  laban  sa 
Israel,  upang  ibalik  ang  kaharian  kay  Re- 
hoboam. 2  Nguni'^t  ang  salita  ng  Pangi- 
^^OON  ay  dumating  kay  Bemaya  na  lalaki 
ng  Dios,  na  nagsabing :  3  Salitain  mo  kay 
Rehoboam  na  anak  ni  Solomon,  na  hari 
sa  Juda,  at  sa  boong  Israel  sa  Jnda  at 
Benjamin,  na  sinabing :  4  Ganito  ang  sabi 
ng  PancIixoon  :  Kayo'y  huag  sumampa, 
o  babaka  man  laban  sa  inyong  mga  kapa- 
tid :  magbalid  ang  bawa't  lalaki  sa  kani- 
yang bahay  ;  sapagka't  ang  bagay  na  ito 
ay  sa  akin.  Sa  gayoV  kaniiang  dininig 
ang  mga  salita  ng  Panginoon,  at  nagbalik 
na  mula  sa  pagyaong  laban  kay  Jero- 
boam. 5  At  si  Rehoboam  ay  tumahan  sa 
Jerusalem,  at  nagtayo  ng  mga  ciudad 
upang  sangalang  sa  Juda.  6  Kaniyang 
itinayo  pati  ang  Bet-lehem,  at  ang  Etam, 
at  ang  Tekoa,  7  at  ang  Bet-zur,  at  ang 
Soko,  at  ang  Adullam,  8  at  ang  Gat,  at 
ang  Maresa,  at  ang  Zif,  9  at  ang  Ado- 
raim,  at  ang  Lakis,  at  ang  Azeka,  10  at 
ang  Zora,  at  ang  Aijalon,  at  ang  Hebron, 
na  nangasa  Jnda  at  sa  Benjamin,  na  mga 
ciudad  na  nakukutaan.  11  At  kaniyang 
pinagtibay  ang  mga  katibayan,  at  mga  nila- 
yan  ng  mga  kapitan,  at  kamalig  ng  pagka- 
in,  at  ng  langis  at  alak.  12  At  sa  bawa't 
ciudad,  slyaSj  naglagay  ng  mga  kalasag  at 
mga  sibat,  at  mga  pinatibay  niyang  mai- 
nam.  At  ang  Juda  at  ang  Benjamin  ay 
ukol  sa  kaniya.  13  At  ang  mga  sacerdote 
at  mga  Levita  na  nasa  boong  Israel  ay 
napasakop  sa  kaniya  n.a  nmla  sa  kaniiang 
boong  hanganan.  14  Sapagka't  iniwan  ng 
mga  Levita  ang  kaniiang  mga  pasabsaban 
at  ang  kaniiang  pag-aari,  at  naparoon  sa 
Juda  at  Jerusalem  :  sapagka't  itinakuil 
sila  ni  Jeroboam  at  ng  kaniyang  mga 
anak,  na  hindi  nila  gagawin  ang  katung- 
kulang  pagkasacerdote  sa  Paxgixoon  : 
15  at  siya'y  naghalal  sa  kaniya  ng  mga 
sacerdote  ]!ara  sa  mga  mataas  na  lugar,  at 
para  sa  mga  kambing  na  lalaki,  at  para  sa 
mga  guya  na  kaniyang  ginawa.  10  At 
pagkatapos  nila,  yaong  sa  lahat  ngangkan 


12.  16 


II.  MGA  KEONIKA. 


451 


ng  Israel  na  naglagak  ng  kanilang  piiso 
iia  hanapin  ang  Pakginoon,  ang  Dios  ng 
Israel,  ay  naparoon  sa  Jerusalem  upang 
magliayin  sa  Pakginoon,  sa  Dios  ng  kani- 
lang mga  magulang.  17  Sa  gayoV  kani- 
lang pinagtibay  ang  kaharian  ng  Jucla,  at 
pinalakas  si  Eelioboam  na  anak^  ni  Solo- 
mon na  tatlcng  taon :  sapagka't  silay'y  lu- 
makad  na  tatloDg  taon  sa  lakad  ni  David  at 
ni  Solomon,  18  At  kinuhang  asawa  ni 
Belioboam  si  Maalat  na  anak  ni  Jerimot 
na  anak  ni  David,  at  si  Abihail  na  anak  ni 
Eliab,  na  anak  ni  Jesse ;  19  at  siya'y  nag- 
kaanak  sa  kaniya  ng  mga  lalaki ;  si  Jeus, 
at  si  Semarias  at  si  Zaham.  20  At  pag- 
kata-pos  sa  kaniya  ay  nag-asawa  siya  kay 
Maaka  na  anak  ni  Absalom ;  at  ipinanga- 
nak  nito  sa  kaniya  si  Abijas,  at  si  Atai, 
at  si  Ziza,  at  si  Selomit.  21  At  minahal 
ni  Rehoboam  si  Maaka  na  anak  ni  Absalom 
ng  higit  kay  sa  lahat  ng  kaniyang  mga 
asawa  at  sa  kaniyang  mga  babaye :  (sapag- 
ka't  siya^y  nag-asawa  ng  labing-walo,  at 
"anim  na  puong  babaye,  at  nagkaanak  ng 
dalawang  puo't  walong  lalaki,  at  anim  na 
puong  babaye.)  22  At  inihalal  ni  Eeho- 
boam  si  Abijas  na  anak  ni  Maaka  na  ma- 
ging  puno,  sa  makatuid  baga^y  pangulo  sa 
kaniyang  mga  kapatid :  sapagka't  kaniyang 
inisip  na  gawin  siyang  hari.  23  At  siya'y 
gumawang  may  karunungan,  at  kaniyang 
pinangalat  ang  lahat  niyang  mga  anak  na 
nalabi,  sa  lahat  ng  lupain  ng  Juda  at  Ben- 
jamin, hanga,ng  sa  bawa't  ciudad  na  naku- 
kutaan :  at  bingyan  niya  sila  ng  pagkaing 
sagana.  At  inihanap  niya  sila  ng  mara- 
ming  asawa. 

|<^  At  nangyari,  ng  matatag  ang  kalia- 
I /fai  rian  ni  Rehoboam,  at  siya'y  matibay, 
na  kaniyang  iniwan  ang  kautusan  ng  Pa- 
NGINOON,  at  ang  boong  Israel  ay  kasama 
niya.  2  At  nangyari  ng  ikalimang  taon 
ng  baring  Rehoboam,  na  si  Sisak  na  hari  sa 
Egipto  ay  sumampa  laban  sa  Jerusalem, 
sapagka^t  sila'y  sumalangsang  laban  sa 
Panginoois^,  3  na  may  isang  libo  at  da- 
lawang daang  karro,  at  anim  na  puong 
libong  mangangabayo ;  at  ang  bayan  ay 
walang  bilang  na  naparoong  kasama  niya 
mula  sa  Egipto  ;  ang  mga  Lubim,  ang  mga 
Sukim,  at  ang  mga  Etiopia.  4  At  sinakop 
niya  ang  mga  ciudad  na  nakukutaan  na 
nauukol  sa  Juda,  at  naparoon  sa  Jerusa- 
lem. 5  Si  Semaya  nga  na  profeta  ay  na- 
paroon kay  Rehoboam  at  sa  mga  pangulo 
sa  Juda  na  nagpipisan  sa  Jerusalem 
dahil  kay  Sisak,  at  nagsabi  sa  kani- 
lang :     Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 


Inyo  akong  iniwan,  kaya^t  iniwan, 
ko^  naman  kayo  sa  kamay  ni  Sisak. 
6  Ng  magkagayo^y  ang  mga  pangulo  sa 
Israel  at  ang  hari  ay  nagpakababa;  at 
kanilang  sinabing  :  Ang  Panginoon  ay 
banal.  7  At  ng  makita  ng  Panginoon 
na  silaV  nagpakumbaba,  ang  salita  ng 
Panginoon  ay  du mating  kay  Semaya,  na 
nagsabing:  Sila'y  nagpakumbaba;  hindi 
ko  gigibain  sila:  kungdi  aking  patata- 
warin  ang  iba  sa  kanila,  at  ang  aking 
galit  ay  hindi  mabubuhos  sa  Jerusalem 
sa  pamamag-itan  ng  kamay  ni  Sisak. 
8  Gayon  ma'y  sila'y  magiging  kaniyang 
alipin ;  upang  kanilang  makilala  ang  pag- 
lilingkod  sa  akin  at  ang  paglilingkod  sa 
mga  kaharian  sa  mga  lupain.  9  Sa  ga- 
yo'y  sumampa  si  Sisak  na  hari  sa  Egipto 
laban  sa  Jerusalem,  at  dinala  ang  mga 
kayamanan  ng  bahay  ng  Panginoon,  at 
mga  kayamanan  ng  bahay  ng  hari ;  kani- 
yang kinuhang  lahat:  kaniyang  kinuha 
naman  ang  mga  kalasag  na  ginto  na  gina- 
wa  ni  Solomon.  10  At  ang  haring  Re- 
hoboam ay  gumawa  ng  mga  kalasag  na 
tanso  sa  lugar  ng  mga  yaon,  at  mga  ipi- 
nagkatiwala  sa  mga  kamay  ng  mga  kapi- 
tan  ng  bant  ay,  na  nag-iingat  ng  pintuan 
ng  bahay  ng  hari.  11  At  nangyari,  na 
kung  gaanong  kadalas  nanasok  ang  hari 
sa  bahay  ng  Panginoon,  ang  bantay  ay 
naparoroon  at  mga  dinadala,  at  pagka- 
tapos  mga  ibinabalik  sa  silid  ng  bantay. 
12  At  ng  siya^y  magpakumbaba,  ang  galit 
ng  PanGinoon  ay  humiwalay  sa  kaniya, 
na  ano  pa't  siya'y  hindi  lubos  na  giniba : 
at  bukod  dito'y  may  nasumpungan  sa 
Juda  na  mga  mabuting  bagay.  IS  Sa 
gayo'y  ang  haring  Rehoboam  ay  nagpaka- 
lakas  sa  Jerusalem  at  naghari :  sapagka't  si 
Rehoboam  ay  apat  na  puo't  isang  taon  ng 
siya'y  magpasimulang  maghari,  at  siya'y 
nagharing  labing  pitong  taon  sa  Jeru- 
salem, ang  ciudad  na  pinili  ng  Pangi- 
noon sa  lahat  na  mga  angkan  ng  Israel, 
upang  ilagay  ang  kaniyang  pangalan 
doon  :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang  ina 
ay  Naama  na  Ammonita.  14  At  kani- 
yang'ginawa  ang  masama,  sapagka't  hindi 
niya  inilagak  ang  kaniyang  puso  na  hana- 
pin ang  PanGinoon.  15  Ang  mga  gawa 
nga  ni  Rehoboam,  una  at  huli,  l  di  ba  mga 
nasusulat  sa  buhay  ni  Semaya  na  profeta 
at  ni  Iddo  na  tagapagkita,  ayon  sa  paraan 
ng  mga  talaan  ng  lahi?  At  may  mga 
pagbabaka  si  Rehoboam  at  si  Jeroboam  na 
palagi.  16  At  si  Rehoboam  ay  natulog  na 
kasama  ng  kaniyang  mga  magulang,  at 


452 


II.  MGA  KEONTKA, 


12.  16 


nalibing  sa  cludad  ni  David  :  at  si  Abijas 
Da  kanivang  anak  ay  ra^liai'i  Da  kalialiil 

|0  Ng  ikalabiiig  -.valong  iaoii  Dg  liariiig 
i  w  Jeroboam  ay  nagpasiranki  bI  Abijas 
na  maghari  sa  Juda.  2  Tatloiig  taong 
naghari  sa  Jerusalem  sija :  at  ang  panga- 
lan  Dg  kaniyang  ina  ay  Mikaya  na  anak 
ni  "Uriel  na  taga  Gibea.  At  nagkaroon 
ng  pagbabaka  si  Abijas  at  si  Jeroboam. 
3  At  si  Abijas  ay  siimagupa  ng  pakiki- 
pagbaka  na  may  isang  kawal  na  maiata- 
pang  na  kikaking  pangbaka,  na  apat  ua 
raang  libo,  na  niga  piling  lalaki :  at  hu- 
manaj  si  Jeroboam  ng  pagbabaka  laban 
sa  kaniva  na  may  walong  daang  libo,  na 
piling  mga  lalaki,  na  mga  makapangyari- 
hang  lalaking  may  tapang.  4  At  si 
Abijas  ay  tumayo  sa  bundok  ng  Zema- 
raim,  na  nasa  lupaing  maburol  ng  Efraim, 
at  nagsabing :  Dingin  ninyo  ako,  Oh 
Jeroboam  at  boong  Israel;  5  ^liindiba 
ninyo  nalaman  na  ibinigay  ng  Pangi- 
NOO>T,  ng  Dios  ng  Israel  ang  kaharian 
sa  I.^rael  kay  David  magpakailan  man, 
sa  kaniya  at  sa  kaniyaiig  mga  anak,  sa 
pamamag-itan  ng  tipari  na  asin  ?  6  Ga- 
yun  ma'y  si  Jeroboam  ra  anak  ni  Ke- 
bat,  na  lingkcd  ni  Solomon  na  anak  ni  Da- 
vid, nagbangon,  at  nangbimagsik  laban  sa 
kaniyang  panginoon.  7  At  napisan  sa  ka- 
niya ay  mga  walang  kabuluhang  lalaki,  na 
mga  anak  ni  Belial,  na  nangagpakatibay 
laban  kay  Rehoboam  na  anak  ni  Solomon, 
ng  si  Kehoboam  ay  bata  at  malambot  na 
puso,  at  hindi  makaharap  sa  kanila.  8  At 
ngayo'y  inyong  inaakalang  iharap  ang  ka- 
liarian  ng  Pangixoon  sa  kamay  ng  mga 
anak  ni  David ;  at  kayo'y  nagiging  isang 
malaking  karamihan,  at  mairoon  kayong 
mga  gintong  gnya,  na  ginawang  mga  dios 
sa  inyo  ni  Jeroboam.  9  l  Hindi  ba  ninyo 
pinalayas  ang  mga  sacerdote  ng  Pangi- 
noon, na  mga  anak  ni  Aaron,  at  ang  mga 
Levita,  at  mga  ginawa  ninyong  sacerdoie 
na  ayon  sa  kaugalian  ng  mga  bayan  sa 
mga  ibang  lupain?  na  ano  pa't  sino  mai^g 
naparoroon  upang  tumalaga  sa  pamamag- 
itan  Vig  isang  guyang  baka  at  piteng  lala- 
king tirpa,  yao'y  maaaring  sacerdote  sa 
iuga  yaon  na  hindi  mga  dios.  ,^  10  Nguni't 
tungkol  sa  amin,  ang  Panginoon  ang 
annug  Dies,  at  hindi  namin  iniwan  siya; 
at  mairoon  kaming  mga  sacerdote  na  nama- 
mahala  sa  Panginoon,  ang  mga  anak  ni 
Aaron,  at  ang  mga  Levita  sa  kanilang 
gawa :  11  at  sila'y  nagsusuncg  sa  Pangi- 
noon tuing  umaga  at  tuing  bapon  ng  mga 


lianaog  na  susunugm  at  ng  matansis  na 
kamanyan  :  ang  tinapay  na  bandog  namao 
inihcnay  nUa  sa  dulang  na  dalisay  ^\o. 
fjmto;  at  ang  kandelerong  ginto  na  mav 
mga  ilawan,  upang  sunugiu  tuing  hapon : 
sapagka't  aming  iningatan  ang  bilin  ng 
Panginoong  aming  Dios;  nguni't  pina- 
bayaan  ninyo  siya.  12  At,  narito,  ang 
Dios  ay  sumasaarnin  sa  aming  ulo,  at  ang 
kaniyang  mga  sacerdote  ay  may  mga  pa- 
kakak  na  matunog,  upang  tumnnog  na 
maingay  laban  sa  inyo.  Oli  mga  anak 
ng  Israel,  huag  kayong  buiiiaka  laban  ^n 
Panginoon,  sa  Dios  ng  inyong  mga  ma- 
golang;  sapagka't  kavo'y  hindi  giginha- 
wa.  13  Nguni't  pinaiigid  sa  liknran  niia 
ni  Jeroboam  ang  isang  kawal  na  bakay : 
na  ano  pa't  sila'y  nasa  harap  ng  Juda, 
at  ang  bakay  ay  nasa  likuran  nila.  14  At 
ng  ang  Juda  ay  lumingon,  narito,  ang 
pagbabakaS"  nasa  harap  at  likuran  niia: 
at  sila'y  dumaing  sa  Panginoon,  at  ang 
mga  sacerdbte  ay  nagpatunog  ng  mga  pa- 
kakak.  1^5  iNg  magkagayo'y  liumiyaw 
ang  mga  lalaki  ng  Juda :  at  habang  humi- 
hiyaw  ang  mga  anak  ng  Juda,  nangyari, 
na  sinugatan  n-g  Dios  si  Jeroboam  at  ang 
boong  Israel  sa  harap  ni  Abijas  at  ng 
Juda.  1@  At  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
tumakas  sa  harap  ng  Juda:  at  ibinigay 
ng  Dios  sila  sa  kanilang  k;imay.  17  At 
pir.atay  sila  ni  Abijas  at  ng  kaniyang  ba- 
yan ng  malaking  pagpatay :  sa  gayo'y  na- 
bual  na  patay  sa  Israel  ay  hmang  daang 
libo  na  piling  mga  lalaki.  18  Ganito  na- 
sakop  ang  mga  anak  ng  Israel  ng  pana- 
hong  yaon,  at  ang  mga  anak  ng  Juda 
ay  nanaig,  sapagka't  sila'y  sumandal  sa 
Panginoon,  sa  Dios  ng  kanilang  mga 
magulang.  19  At  hinabol  ni  Abijas  si 
Jeroboam,  at  kinunan  siya  ng  mga  ciu- 
dad,  ang  Bet-el  sampuo  ng  mg'd  nayon 
noon,  at  ang  Jesana  sampuo  ng  mga 
nayon  noon,  at  ang  Efron  Fampuo 
ng  mga  nayon  noon.  20  At  liindi  nag- 
sauling  lakas  si  Jeroboam  uli  sa  mga 
kaarawa  ni  Abijas  :  at  sinugatan  siya  ng 
PanGinoon,  at  siya'y  namatay.  21  Ngu- 
ni't si  Abijas  ay  naging  makapangyarihan, 
at  nag-asawa  ng  labing  apat,  at  nagka- 
anak  ng  dalawang  puo't  dalawang  lalaki, 
at  labing  anim  na  babaye.  22  At  ang 
iba  sa  mga  gawa  ni  Abijas,  at  ang  kani- 
yang mga  lakad,  at  ang  kaniyang  mga 
sabi,  ay  nakasulat  sa  kasaysayan  ni  Iddo 
na  profeta. 

|y£  Sa  gayo'y  natulog  si  Abijas  na  kas:^.- 
i    a      ma  ng  kaniyang  mga  magulang,  at 


15.  9 


II.  MGA  KEONIKA. 


453 


inilibing  nila  siya  sa  cludad  ni  David,  at 
si  Asa  na  kaniyang  anak  ay  naghari  na 
kahalili  niya :  ng  kaniyaTig  mga  kaarawan 
ay  tahimik  ang  lupain  na  sampuong  taoi-i. 
2  At  glnawa  ni  Asa  ang  mabiiti  at  matuid 
sa  mga  mata  ng  Panginoo:n'G  kanijaiig 
Dios :  S  sapagka't  kaniyang  inalis  ang 
mga  altar  ng  iba,  at  ang  mga  mataas  na 
lugar,  at  piiiagpirapirasvO  ang  mga  haligi, 
at  ibinagsak  ang  mga  Ashera ;  4  at 
iniutos  ng  Juda  na  hanapin  ang  Pangi- 
NOON,  ang  Dios  ng  kanilang  mga  magu- 
lang,  at  sundin  ang  kautusan  at  ang  utos. 
5  Kaniya  namang  inalis  sa  lahat  na  ciu- 
dad  ng  Juda  ang  mga  mataas  na  lugar  at 
ang  mga  larawang  araw  :  at  ang  kaharian 
ay  tahimik  sa  harap  niya.  6  At  siya'y 
nagtayo  ng  mga  ciudad  na  nakukutaan  sa 
Juda:  sapagka't  ang  lupain  ay  tahimik, 
at  siya'y  walang  pakikipagbaka  ng  mga 
taong  yaon;  sapagka't  binigyan  siya  ng 
Pak^inoon  ng  kapahingahan.  7  Sapag- 
ka't  sinabi  niya  sa  Juda:  Itayo  natin 
ang  mga  ciudad  na  ito,  at  gawan  sa  pali- 
bot  ng  mga  kuta,  at  ng  mga  moog,  ng 
mga  pintuang-daan,  at  ng  mga  halang : 
ang  lupain  ay  nasa  harap  pa  natin,  sapag- 
ka't  ating  hinanap  ang  Pangikookg 
ating  Dios;  ating  hinanap  siya,  at  bini- 
gyan niya  tayo  ng  kapahingahan  sa  lahat 
ng  dako.  Sa  gayo'y  kanilang  itinayo  at 
guminhawa.  8  At  si  Asa  ay  may  isang 
kawal  na  may  dala  na  mga  kalasag  at 
mga  sibat,  mula  sa  Juda,  na  tatlong  daang 
libo ;  at  mula  sa  Benjamin,  na  nagdadala 
ng  mga  kalasag  at  nagpapahilagpos  ng 
mga  bosog,  ay  dalawang  daan  at  walong 
puong  libo:  lahat  ng  ito  ay  makapang- 
yarihang  mga  lalaki  na  matapang.  9  At 
lumabas  laban  sa  kanila  si  Zera  na  taga 
Etiopian  na  may  kawal  na  libolibo,  at 
tatlong  daang  karro ;  at  siya'y  naparoon 
sa  Maresa.  10  Ng  magkagayo'y  lumabas 
si  Asa  na  sumalubong  sa  kaniya,  at  sila*y 
humanay  ng  pagbabaka  sa  libis  ng  Zefata 
sa  Maresa.  11  At  si  Asa  ay  dumaing  sa 
Panginoonq  kaniyang  Dios,  at  nagsa- 
bing :  PanSinoon,  walang  iba  liban  sa 
iyo  na  makatutulong,  sa  pag-itan  ng  ma- 
kapangyarihan  at  niya  na  walang  lakas : 
tulungan  mo  kami,  OhPANGmooKG  aming 
Dios :  sapagka't  kami  ay  umaasa  sa  iyo,  at 
sa  iyong  pangalan  ay  kami  naparirito 
laban  sa  karamihang  ito.  Oh  Pai^ginoon 
ikaw  ay  aming  Dios ;  huag  mong  panaigin 
ang  tawo  laban  sa  iyo.  12  Sa  gayoV  si- 
nuptan  ng  Panginoon  ang  mga  *^taga 
Etiopia  sa  harap  ni  Asa,  at  sa  harap  ng 


Juda ;  at  ang  mga  taga  Etiopia  ay  tuma- 
kas.  13  At  si  Asa  at  ang  bayan  na  kasa- 
ma  niya  ay  humabol  sa  kanila  hangang  sa 
Gerar :  at  nabual  sa  mga  taga  Etiopia 
ang  totoong  marami,  na  ano  pa't  sila'y 
hindi  makabawi,  sapagka't  sila'y  nagiba 
sa  harap  ng  Panginoon,  at  sa  harap  ng 
kaniyang  hukbo ;  at  silaS'  nagdala  ng 
totoong  maraming  samsam.  14  At  kani- 
lang sinugatan  ang  lahat  na  ciudad  sa 
palibot  ng  Gerar ;  sapagka't  ang  takot  sa 
PanGinoon  ay  dumating  sa  kanila:  at 
kanilang  sinamsaman  ang  lahat  na  ciudad ; 
sapagka't  maraming  samsam  sa  kanila. 
15  Kanila  namang  sinugatan  ang  mga 
dampa  ng  mga  hayop,  at  nagdala  ng  mga 
tupa  na  sagana,  at  mga  kamello,  at  nag- 
balik  sa  Jerusalem. 

I  Ip^  At  ang  espiritu  ngDios  ay  dumating 
i  w?  kay  Azarias  na  anak  ni  Oded  :  2  at 
siya'y  lumabas  na  sinalubong  si  Asa,  at 
nagsabi  sa  kaniyang :  Dingin  ninyo  ako, 
Asa  at  boong  Juda  at  Benjamin:  ang  Pa- 
KGINOON  ay  sumasa  inyo  samantalang  ka- 
yo V  sumasa  kaniya ;  at  kung  inyong  hana- 
pin siya^y,  siyaV  masusumpungan  sa  Inyo ; 
nguni't  kung  pabayaan  ninyo  siya,  kani- 
yang pababayaan  kayo.  3  Ngayon  nga 
ang  Israel  ay  malaon  ng  walang  Dios  na 
tunay,  at  walang  tagapagturong  sacerdote, 
at  walang  kautusan :  4  nguni't  ng  sa 
kanilang  kapanlawan  ay  sila'y  magbalik 
sa  Pangikoon,  sa  Dios  ng  Israel,  at  hina- 
nap nila  siya,  siya^y  nasumpungan  nila. 
5  At  ng  mga  panahong  yaon  ay  walang 
kapayapaan  sa  kaniya  na  lumabas,  o  sa  ka- 
niya na  pumasok,  kungdi  malaking  pag- 
kagulo  ang  nasa  lahat  na  mga  mananahan 
sa  mga  lupain.  6  At  sila'y  nagkapira- 
piraso,  nacion  laban  sa  nacion,  at  ciudad 
laban  sa  ciudad  :  sapagka't  ginulo  sila  ng 
Dios  ng  boong  kapighatian.  ^7  Nguni't 
magpakalakas  kayo,  at  huag  manlata  ang 
inyong  mga  kamay  :  sapagka't  aug  inyong 
mga  gawa  ay  gagantihin.  8  At  ng  marinig 
ni  Asa  ang  mga  salitang  ito,  at  ang  pang- 
huliula  ni  Oded  na  profeta,  siya'y  lumakas, 
at  inalis  ang  mga  kasuklamsuklara  sa 
boong  lupain  ni  Juda  at  ni  Benjamin,  at 
sa  mga  ciudad  na  kaniyang  sinakop  sa 
lupaing  maburol  ni  Efraim  ;  at  kaniyang 
binago  ang  altar  ng  PanGustoon,  na  nasa 
harap  ng  malaking  pintuan  ng  Pai^Gi- 
NOON.  9  At  kaniyang  pinisan  ang  boong 
Juda  at  Benjamin,  at  silang  mga  nangi- 
ngibang  bayan  na  kasama  nila  mula  kay 
Efraim  at  Manases,  at  mula  kay  Simeon : 
sapagka't  sila^    humilig    sa  kaniya  na 


454 


II.  MGA  imONIKA. 


15.  9 


miila   sa   Israel   im  sagaim^  ng  kanilang 


makita  na  ? 


;^\XGiNOONG  kaniyang  Dios 


ay  somaea  Kaniya.  10  Sa  gayo^y  silaV 
iiagpipi?aii  sa  Jernsalera  sa  ikatlcng  buan, 
sa  ikalabing  liiiiang  taon  ng  paghahari  ni 
Asa.  It  At  fiila'y  riagliayin  sa  Pakgi- 
KOON  ng  araw  na  yaon,  sa  sanisam  na 
kanilang  dinala,  na  pitong  daang  baka  at 
}jitong  libong  tiipa.  12  At  silaS''  nasok 
sa  ti|>an  upang  hanapin  ang  Pang  lis  OON, 
ang  Dios  ng  kanilang  niga  magnlang,  ng 
kanikuig  boong  puso,  at  ng  Icanilang  boong 
kabilua  ;  13  at  sino  mang  Hindi  hnmanap 
ng  Pakginoon,  ng  Dios  ng  Israel,  papa- 
tayin,  maging  maliit  o  nialaki,  niaging 
lalaki  o  babaye.  IS  At  sila'y  sumnmp^a 
sa  Paxgixoon  na  may  raalakas  na 
hiyaw,  at  may  niga  sutsutan,  at  may 
mga  pakakak,  at  may  mga  patunog. 
15  At  ang  boong  Jnda  ay  nagalak  sa 
snnipa :  sapagka't  sila'y  sumumpa  ng 
kanilang  boong  piiso,  at  liinanap  siya  ng 
bro  nilang  nasa ;  at  siya'y  nasumpungan 
sa  kanila  :  at  binigyan  sila  ng  Paxginoon 
ng  kapaliingahan  sa  palibot.  16  At  si 
Maaka  naman  na  ina  ni  Asa  na  jiari,  ay 
inaiis  niya  sa  pngkareina,  sapagka't  siya'y 
giimawa  ng  nakasnsuklam  na  larawan  na 
pinaka  Ashera ;  at  piniitol  ni  A^'a  ang 
kaniyang  larawan,  at  ginawang  alabok,  at 
sinunog  sa  batis  na  Kidron.  17  Xgnni't 
ang  mga  mataas  na  lugar  ay  Iiindi  naalis 
sa  Israel :  gayon  maS"  ang  puso  ni  Asa  ay 
dalisay  sa  lahat  ng  kaniyang  kaarawan. 
IS  At  kaniyang  ipinasok  sa  babay  ng 
Dios  ang  mga  bagay  na  itinalaga  ng  kani- 
yang ama,  at  yaong  kaniyang  itinalaga, 
na  pilak,  at  ginto,  at  mga  sisidlan.  19  At 
nawalan  na  ng  pagbabaka  sa  ikatatlong 
puo't  lima  ng  pagbahari  ni  Asa. 
if^  Ng  ikatatlong  pno't  anini  na  taon 
■^  ng  pagbahari  ni  Asa,  si  Baasa  na 
hari  sa  Israel  ay  simiampa  laban  sa  Juda, 
at  itinayo  ang  Kama,  upang  buag  niyar.g 
matiis  na  sino  ma'y  lumabas  o  pumaroon 
l;ay  Asa  na  hari  sa  Juda.  2  ^g  magka- 
g'^^'o'y  kumulia  si  Asa  ng  pilak,  at  ginto 
sa  mga  kayamanan  ng  bahay  ng  Paxgi- 
NOON,  at  sa  bahay  ng  hari,  at  nagsugo 
kay  Ben-had  ad,  na  hari  sa  Syria,  na 
tumatahan  sa  Daniasko,  na  nagsabing : 
S  Alay  })agkakasundo  ako  at  ikaw,  na 
gaya  ng  aking  ama  at  ng  iyong  ama : 
narito,  ako'y  nagsugo  sa  iyo  ng  pikik  at 
ginto ;  ikaw  ay  yumaon,  sirain  mo  ang 
iyong  pakikipagkasundo  Icay  Baasa  na 
hari  sa  Israel,  upang  siya'y  lumayas  sa 
akin.     4  At   dininig    rj   Ben- had  ad    ang 


baring  Asa,  at  sinugo  niya  ang  mga  kapi- 
tan  ng  kaniyang  mga  hukbo  laban  sa  mga 
ciudad  ng  Israel,  at  kanilang  sinugatan 
ang  Ijon,  at  ang  Dan,  at  ang  Abel-maim, 
at  ang  lahat  na  ciudad  na  kamaligan  ng 
Kaftali.  5  At  nangyari,  ng  marinig  ni 
Baasa,  na  iniwan  ang  pagtatayo  ng  Kama, 
at  ipinatigil  ang  kaniyang  gawa.  6  Kg 
magkagayo'y  ipinagsama  ni  A':^a  na  hari 
ang  boong  Juda;  at  kanilang  dinala  ang 
mga  bato  ng  Kama,  at  ang  kahoy  noon, 
na  ipinagtayo  ni  Baasa;  at  itinayo  niya 
sa  pamamag-itan  noon  ang  Geba,  at 
Mizpa.  7  At  ng  panahong  yaon  ay  napa- 
roon  kay  Asa  na  hari  sa  Juda  si  Hanani 
na  tagapagkita,  at  nagsabi  sa  kaniyang : 
Sapagka't  ikaw  ay  sumandal  sa  hari  sa 
SjTia,  at  hindi  ka  sumandal  sa  Pakgi- 
noong  iyong  Dios,  kaya't  ang  hukbo  ng 
hari  sa  Syria  ay  tumakas  sa  iyong  kamay. 
8  I  Hindi  ba  ang  mga  taga  Etiopia  at 
ang  mga  Lubim  ay  makapal  na  hukbo,  na 
may  mga  karro  at  mangangabayo  na 
totoong  marami?  gayon  ma'y  sapagka't 
ikaw  ay  sumandal  sa  Panginoon,  mga 
ibinigay  sa  iyong  kamay.  S  Sapagka't 
ang  mga  mata  ng  Pangixoon  ay  tuma- 
takbo  ng  paroo't  parito  sa  boong  lupa, 
upang  pakilala  na  malibay  sa  ganangmga 
3'aon  na  ang  puso  ay  dalisay  sa  kaniya. 
Ikaw  ay  gumawang  may  kamangmangan 
nito ;  sapagka't  mula  ngayo'y  magkaka- 
roon  ka  ng  mga  pagbabaka.  10  Ng  mag- 
kagayo'y  nagalit  si  Asa  sa  tagapagkita,  at 
inilagay  niya  siya  sa  bilanguan ;  sapag- 
ka't siya'y  may  galit  sa  kaniya  daliil 
sa  bagay  na  ito.  At  pinighati  ni  Asa 
ang  iba  sa  bayan  ng  panahon  ding  yaon. 

11  At,  narito,  ang  mga  gawa  ni  Ai-a 
una  at  hull,  narito,  nangakasulat  ."^a 
libro    ng  mga   hari   sa    Juda   at   Israel. 

12  At  ng  ikatatlong  puo't  siam  na  taon 
ng  kaniyang  paghahari,  si  Asa  ay  nagka- 
sakit  sa  kaniyang  mga  paa ;  ang  kaniyang 
sakit  ay  totoong  malubha :  gayon  ma'y  sa 
kaniyang  sakit  hindi  niya  hinanap  ang 
Pangikoon,  kungdi  ang  mga  mangaga- 
mot.  ifS  At  si  Asa  ay  natulog  na  kasama 
ng  kaniyang  mga  raagulang,  at  namatay 
sa  ikaapat  na  puo't  isang  taon  ng  kani- 
yang paghahari.  14  At  inilibing  nila  si- 
ya sa  kaniyang  sariling  mga  libingan,  na 
kaniyang  ipinahukay  para  sa  kaniya  sa 
ciudad  ni  David,  at  inihiga  siya  sa  hihi- 
gan  na  pinuno  ng  njga  masarap  na  amoy 
at  sarisaring  pahaaigo  na  inihanda  ng  man- 
gagawang  mga  pabango  ;  at  sila'y  gumawa 
ng  isang  malaking  pagsunog  para  sa  kaniya. 


18.  8 


II.  MGA  KEONIKA. 


455 


1"^  At  si  Jehosafat  na  kaniyang  anak  ay 
i  i  naghari,  na  kabalili  niya,  at  nag- 
pakalakas  laban  sa  Israel.  2  At  siya'y 
naglagay  ng  mga  katibayan  sa  lahat  ng 
ciudad  na  nakukutaan  sa  Juda,  at  nagla- 
gay ng  mga  pulutong  sa  Inpain  ng  Juda, 
at  sa  mga  ciudad  ng  Efraim,  na  sinakop 
ni  Asa  na  kaniyang  ama.  3  At  ang  Pa- 
NGINOON  ay  sumasa  kay  Jeliosafat,  sapag- 
ka't  siya'y  lumakad  ng  mga  unang  lakad 
ng  kaniyang  magulang  na  si  David,  at 
hindi  hinanap  ang  mga  Baal ;  4  kungdi 
hinanap  ang  Dies  ng  kaniyang  ama,  at 
lumakad  sa  kaniyang  mga  utos,  at  liindi 
ayon  sa  mga  gawa  ng  Israel.  5  Kaya't 
itinatag  ng  Panginoon  ang  kaliarian  sa 
kaniyang  kamay ;  at  ang  boong  Juda  ay 
nagdala  kay  Jehosafat  ng  mga  kaloob ;  at 
siya'y  nagkaroon  ng  mga  kayamanan  at 
dangal  na  sagana.  6  At  ang  kaniyang 
puso  ay  nataas  sa  mga  daan  ng  Pangi- 
noon:  at  bukod  dito'y  inalis  niya  ang 
mga  mataas  na  lugar  at  ang  mga  Asliera 
sa  Juda.  7  Ng  ikatlong  taon  naman  ng 
kaniyang  pagliabari  ay  kaniyang  sinugo 
ang  kaniyang  mga  pangulo,  si  Ben-bail, 
at  si  Obadias,  at  si  Zekarias,  at  si  Neta- 
nel,  at  si  Mikaya,  upang  magturo  sa  mga 
ciudad  ng  Juda;  8  at  kasama  nila  ang 
mga  Levita,  na  si  Semaya,  at  si  Netanias, 
at  si  Zebadias,  at  si  Asael,  at  si  Semira- 
mot,  at  si  Jehonatan,  at  si  Adonijas,  at  si 
Tobijas,  at  si  Tob-adonijas,  na  mga  Levita ; 
at  kasama  nila  si  Elisama,  at  si  Jehorara 
na  mga  sacerdote.  9  At  sila'y  nagturo  sa 
Juda,  sa  paraang  nasa  kanila  ang  libro 
ng  kautusan  ng  Panginoon  ;  at  silaV 
yumaon  sa  palibot  ng  lahat  na  ciudad 
ng  Juda,  at  nagturo  sa  gitna  ng  bayan. 
10  At  ang  takot  sa  Panginoon  ay  nahu- 
log  sa  lahat  ng  kaharian  ng  mga  lupain 
na  nasa  palibot  ng  Juda,  na  ano  pa't 
silaV  hindi  gumawa  ng  pagbabaka  laban 
kay  Jehosafat.  11  At  ang  ilan  sa  mga  Fi- 
listeo  ay  nagdala  ng  mga  kaloob  kay 
Jehosafat,  at  pilak  na  pinakabuis ;  ang  mga 
taga  Arabia  naman  ay  nagdala  sa  kaniya 
ng  mga  kawan,  na  pitong  libo  at  pitong 
daang  lalaking  tupa,  at  pitong  libo  at  pi- 
tong d  aang  kambing  na  lalaki.  12  At  si  Je- 
hosafat ay  lumalaki  na  mainam ;  at  siya'y 
nagtayo  sa  Juda  ng  mga  palacio  at  mga 
ciudad  na  kamaligan.  13 -At  siya'y  may 
maraming  mga  gagawin  sa  mga  ciudad 
ng  Juda;  at  mga  lalaking  pangbaka, 
na  mga  makapangyarihang  lalaking  may 
tapang,  sa  Jerusalem.  14  At  ito  ang 
bilang  nila  ayon  sa  mga  bahay  ng  kani- 


lang  mga  magulang:  sa  Juda,  ang  mga 
kapitan  ng  lilibohin ;  si  Adna  na  kapitan, 
at  ang  kasama  niya  na  mga  makapang- 
yarihang lalaking  matapang  ay  tatlong 
daang  libo  :  15  at  sumusunod  sa  kaniya 
ay  si  Jehohanan  na  kapitan,  at  kasama 
niya'y  dalawang  daan  at  walong  puong 
libo  :  16  at  sumusunod  sa  kaniya  ay  si 
Amasias  na  anak  ni  Zikri,  na  humandog 
na  kusa  sa  PanSinoon  ;  at  kasama  niya 
ay  dalawang  daang  libo  na  makapang- 
yarihang lalaking  matapang:  17  at  sa 
Benjamin;  si  Eliada  na  makapangyari- 
hang lalaking  matapang,  at  kasama  niya 
ay  dalawang  daang  libong  may  sakbat  na 
bosog  at  kalasag :  18  at  sumusunod  sa  ka- 
niya ay  si  Jehozabad,  at  kasama  niya  ay 
isang  daan  at  walong  puong  libo  na  handa 
sa  pakikipagbaka.  19  Ang  mga  ito  ang 
naglingkod  sa  hari  bukod  doon  sa  mga 
inilagay  ng  hari  sa  mga  ciudad  na  naku- 
kutaan sa  boong  Juda. 
|0  Si  Jehosafat  nga  ay  nagkaroon  ng  ka- 
iO  yamanan,  at  dangal  na  sagana;  at 
siya'y  nakipaglakip  kay  Ahab.  2  At  pag- 
katapos  ng  ilang  taon,  kaniyang  binaba  si 
Ahab  sa  Samaria.  At  si  Ahab  ay  nag- 
patay  ng  mga  tupa  at  baka  para  sa  kaniya 
na  sagana,  at  para  sa  bayan  na  kasama 
niya;  at  inupatan  siya  na  sumampa  na 
kasama  niya  sa  Ramot-gilead.  s  At  si 
Ahab  na  hari  sa  Israel  ay  nagsabi  kay- 
Jehosafat  na  hari  sa  Juda :  i  Sasama  ka 
ba  sa  akin  sa  Ramot-gilead  ?  At  sinapot 
niya  siya :  Ako*y  gaya  mo,  at  ang  akmg 
bayan  ay  gaya  ng  iyong  bayan ;  at  kami 
'ay  sasaiyo  sa  pagliabaka.  4  At  sinabi  ni 
Jehosafat  sa  hari  sa  Israel :  Mag-usisa  ka, 
isinasarao  ko  sa  iyo,  sa  salita  ng  Pan5i- 
NOON  ngayon.  5  Ng  magkagayo'y  pini- 
san  ng  hari  sa  Israel  ang  mga  profeta,  na 
apat  na  raang  lalaki,  at  nagsabi  sa  kani- 
lang:  iParoroon  ba  tayo  sa  Eamot- 
gilead  upang  bumaka,  o  uurong  ako  ?  At 
ninabi  nilang :  Sumampa  ka  ;  sapagka't 
ibibigay  ng  Dios  sa  kamay  ng  hari.  6  Ngu- 
ni't  sinabi  ni  Jehosafat :  I  Wala  ba  ritong 
ibang  profeta  ng  Pan(Jinoon,  upang  ta- 
yo'y  makapag-usisa  sa  kaniya  ?  7  At  si- 
nabi ng  hari  sa  Israel  kay  Jehosafat :  May 
isa  pang  lalaki  na  mapag-uusisaan  natin 
sa  Panginoon  :  nguni't  kinapopootan  ko 
siya :  sapagka't  kailan  man  hindi  siya 
nanghuhula  ng  mabuti  tungkol  sa  akin, 
kungdi  laging  kasam-an:  si  Mikaya  nga 
na  anak  ni  Imla.  At  sinabi  ni  Jehosafat : 
Huag  sabihing  gayon  ng  hari.  8  Ng 
magkagayo'y  tumawag  ang  hari  sa  Israel 


456 


II.  MGA  KROisTIKA. 


18.  8 


ng  isang  pimo,  at  nagsabing :  Dalhin  mo 
ritong  raadali  si  Mikaya  na  anak  ni  Imla. 
9  Ang  hari  nga  sa  Israel  at  si  Jeliosafat  na 
hari  sa  Juda,  aj  urnupo  bawa^t  isa  sa  ka- 
niyang  laklukan  im  nakapanamit  hari,  at 
silaV  iiaupo  sa  isar.g  liayag  na  lugar  sa 
pasukan  ng  pintuang-daan  ng  Samaria; 
at  ang  laliat  na  profeta  ay  nanghula  sa 
harap  nila.  10  At  si  Zedekias  na  anak 
ni  Kenaana  ay  guraawa  ng  mga  sungay 
na  bakal,  at  nagsabing :  Ganito  ang 
f^abi  ng  Panginoon  :  Sa  pamamag-itan 
ng  mga  ito  ay  iyong  itutnlak  ang  mga 
taga  Syria,  hangang  sa  mgalipok  li  At 
lahat  na  profeta  ay  nanghulang  gayon,  na 
nagsabing :  Suraampa  ka  sa  Ramot-gi- 
lead.  at  guminliawa  ka :  sapagka't  ibibi- 
gay  ng  Panginoon  sa  kamay  ng  bari. 
12  At  ang  sugo  na  yumaong  tumawag  kay 
Mikaya  ay  nagsalita  sa  kaniya,  na  nagsa- 
r)ing :  Karito,  ang  mga  salita  ng  mga 
profeta  ay  7iagsaysay  ng  mabuti  sa  bari  na 
raagkakaisa :  isinasarao  ko  nga  sa  iyo  na 
ang  iyong  salita  ay  maging  gaya  ng  isa  sa 
kanila,  at  raagsalita  ka  ng  mabiiti.  13  At 
sinabi  ni  Mikaya:  Biihay  ang  Pangi- 
Noox :  Knng  ano  ang  sabibin  ng  aking 
Dies,  yaon  ang  aking  sasalitain.  14  At 
ng  siya^y  dumating  sa  hari,  sinabi  ng  hari 
sa  kaniyang :  i Mikaya,  yayaon  ba  kami 
sa  Ramot-gilead  upang  bumaka,  o  uurong 
ako  ?  At  sinabi  niyang  :  Kayo^y  ynmaon  at 
gumihawa;  at  silay'y  mabibigay  sa  iyong 
kamay.  15  At  sinabi  ng  hari  sa  kani- 
yang :  I  Makailang  nannnumpa  ako  sa  iyo 
na  ikaw  ay  huag  magsalita  ng  ano  man  sa 
akin  kungdi  katotohanan  sa  pangalan  ng 
Panginoon  ?  16  At  kaniyang  sinabing :  A- 
king  nakita  ang  boong  Israel  na  nanganga- 
lat  sa  mga  bundok,  na  parang  mga  tupa  na 
walang  pastor :  at  sinabi  ng  Panginoon  : 
Ang  mga  ito'y  walang  panginoon  ;  umuwi 
ang  bawa't  lalaki  sa  kaniyang  bahay  na 
payapa.  17  At  sinabi  ng  hari  sa  Israel 
kay  Jehosafat :  i  Di  ba  isinaysay  ko  sa  iyo 
na  siyaV  hindi  manghuhnla  ng  mabuti 
tungkol  sa  akin,  kungdi  kasam-an  ?  18  At 
kaniyang  sinabing  :  Kaya't  dingin  ninyo 
an.sc  salita  ng  Pakginoon:  Aking  nakita 
ai  i^  P\NGiNGON  i^'i  nauupo  l?  kaniyaiig 
biklnkan,  at  ang'  )  nghnkbj  r' langit  na 
ly  dii\}o  la  kanl^  mg  karan  au  sa  kani- 
'  r  c^  Ival I  n  a.  19  \  i  - 1  lia'  -i  r  "  I'  v .^ "  TNOON  : 
^  "'M'  'Tig  da'laja  1 'ly  Mm])  na  i  ^ri  sa 
i  t  .'1  I  pang  ^i^  /  'ii/.iimji  ^^  nja]>nal 
'J  I  ^^t'gilead  '  Vt  .-mg  .  <*\  rj'.,-alita 
J  I  ''1  r^   dy'~']\  "a  cam**  .^g  |aiaan, 


20  At  lurnabas  ang  isang  espiritu,  at  tu- 
mayo  sa  harap  ng  Panginoon,  at  nagsa- 
bing: Aking  dadayain  siya.  At  sinabi 
ng  Paint5jnoon  sa  kaniyang:     ;,  Saano? 

21  At  kaniyang  sinabing :  AkoV  lalabas, 
at  ako'y  niagiging  magdarayang  espiritu 
sa  bibig  ng  lahat  niyang  mga  profeta.  At 
kaniyang  sinabing :  Iyong  upatan  siya, 
at  raananaig  ka  rin:  lurnabas  ka,  at 
gawin  mong  gayon.  23  Ngayon  nga,  na- 
ritj,  inilagay  ng  Panginoon  ang  mag- 
darayang  espiritu  sa  bibig  ng  iyong 
mga  profetang  ito;  at  ang  Panginoon  ay 
nag.^alita  ng  kasam-an  tungkol  sa  iyo. 
2S  Ng  raagkagayo'y  lumapit  si  Zedekin^ 
na  anak  ni  Kenaana,  at  sinugatan  si  Mi- 
kaya sa  pisngi,  at  nagsabing:  ^Saan 
nagdaan  ang  espiritu  ng  Panginoon  na 
mula  sa  akin  upang  mag.alita  sa  iyo? 
24  At  sinabi  ni  Mikaya  :  ivirito,  iyong 
makikita  sa  araw  na  yaon.  pagka  ikaw 
ay  papasok  sa  pinakaloob  na  silid  upang 
magkubli.  25  At  sinabi  ng  hari  sa  Is- 
rael :  Kunin  ninyo  si  Mikaya,  at  ibalik 
siya  kay  Amon  na  gcbernador  sa  ciudad, 
at  kay  Joas  na  anak  ng  hari ;  26  at  in- 
yong  sabihing  :  Ganito  ang  sabi  ng  hari : 
Ilagay  ang  katotong  ito  sa  bilanguan, 
at  pakanin  siya  ng  tinapay  ng  kapigha- 
tian,  at  ng  tubig  ng  kapighatian  hangan  ^"a 
ako'y  m.agbalik  na  payapa.  27  At  sinabi 
ni  Mikaya :  Kung  ikaw  ay  magbalik  sa 
ano  raang  paraan  na  payapa,  ang  Pangi- 
noon ay  hindi  nagsalita  sa  pmmamag-itan 
ko.  At  kaniyang  sinabing  :  Dingin  ninyo, 
ninyong  mga  bayan,  ninyong  lahat. 

28  Sa  gayoV  ang  hari  sa  Israel  at  si 
Jehosafat  na  hari  sa  Juda  ay  sumumpa  sa 
Ramot-gilead.  29  At  sinabi  ng  hari  sa 
Israel  kay  Jehosafat :  Ako'y  magpapaku- 
nuaring  iba,  at  paroroon  sa  pagbabaka ; 
nguni't  ikaw  ay  magsuot  ng  iyong  mga 
balabal.  Sa  gayo'y  ang  hari  sa  Israel  ay 
nagpakunuaring  iba ;  at  sila'y  naparoon 
sa  pagbabaka.  30  Ang  hari  nga  sa  Syria 
ay  nag-utos  sa  mga  kapitan  ng  kaniyang 
mga  karro,  na  nagsabing  :  Huag  kayong 
bumaka  kalii^t  6a  maliit  o  sa  malaki  man, 
liban  laniang  sa  hari  sa  I.'^rael.  31  At 
nangyari,  ng  makita  ng  mga  kapitan  ng 
mga  karro  si  Jehosafat.  na  kanilang  sina- 
bing :  Siyang  hari  sa  Israel.  Kaya't 
sila'y  lumigid  upang  bumaka  laban  sa 
kaniya:  nguni"t  si  Jehosafat  ay  Iiumiyaw, 
at  tinulungan  siya  ng  Panginoon;  at 
kinilos  siia  ng  I')i0R  ?m  himmvaJay  sa  kani- 
ya. S2  At  rangjari.  ng  makita  ng  mga 
kapitan  ng   mga    ka rrr-    na    hindi  siyang 


20.  9 


II.  MGA  KROlNlKA. 


457 


hari  sa  Israel,  na  sila*y  humiwalay  ng 
paghabol  sa  kaniya.  33  At  inihilagpos 
ng  isang  lalaki  ang  kaniyang  pana  sa 
isang  pananakali,  at  sinugatan  ang  hari 
sa  Israel,  sa  pag-itan  ug  mga  pagkakasug- 
pong  ng  sakbat:  kaya't  sinabi  niya  sa 
nagpapatakbo  ng  karro :  Ipihit  mo  ang 
iyong  kamay,  at  ihiwaby  mo  ako  sa 
hukbo ;  sapagka't  ako'y  nasugatan  ng 
mabigat.  34  At  ang  pagbabaka  ay  luma- 
la  ng  araw  na  yaon :  gayon  ma^y  ang  hari 
sa  Israel  ay  tumibay  sa  kaniyang  karro 
laban  sa  mga  taga  Syria  hangang  sa  kina- 
hapunan :  at  sa  may  paglubog  ng  araw 
ay  namatay  siya/ 

IQ  At  si  Jehosafat  na  liari  sa  Juda  ay 
■  ^  nagbalik  sa  kaniyang  bahay  na 
payapa  sa  Jerusalem.  2  At  si  Jehu  na 
anak  ni  Hanani  na  tagapagkita  ay  luma- 
bas  na  sinalubong  siya,  at  nagsabi  sa 
haring  Jehosafat :  I  Tutulungan  mo  ba  ang 
mga  masama,  at  mamahalin  yaong  mga 
napopoot  sa  PanGinoon  ?  dahil  sa  bagay 
na  ito  ay  pag-aalab  ng  loob  ang  sasa-iyo  na 
mula  sa  harap  ng  PanGinoon.  3  Gayon 
ma^y  may  mabuting  mga  bagay  na  na- 
sumpungan  sa  iyo,  sa  iyong  pag-aalis  ng 
mga  Ashera  sa  hi  pain,  at  inilagak  ang 
iyong  puso  upang  hanapin  ang  Dios. 

4  At  si  Jehosafat  ay  tumahan  sa  Jeru- 
salem :  at  siya'y  lumabas  uli  sa  gitna  ng 
bayan  na  mula  sa  Beer-seba  hangang  sa 
lupaing  maburol  ni  Efraim,  at  mga  ibina- 
lik  sa  Panginoon,  sa  Dios  ng  kanilang 
mga  magulang.  5  At  siyaV  naglagay  ng 
mga  hukom  sa  lupain  sa  lahat  na  ciudad 
na  nakukutaan  ng  Juda,  sa  ciudad  at 
ciudad,  6  at  sinabi  sa  mga  hukom : 
Bulayin  ninyo  kung  ano  ang  inyong 
ginawa:  sapagka't  hindi  kayo  humaha- 
tol  para  sa  tawo,  kungdi  para  sa  Pakgi- 
NOON ;  at  siya^y  suraasainyo  sa  kahatulan. 
7  Ngayon  nga^y  sumainyo  ang  takot  sa 
Panginoon  ;  kayo'y  mag-ingat  at  inyong 
gawin :  sapagka*t  walang  kasam-an  sa  Pa- 
NGINOONQ  ating  Dios,  o  magpitagan  m.an 
sa  mga  tawo,  o  tumangap  man  ng  mga  ka- 
loob.  8  Bukod  dito'y  naglagay  si  Jehosafat 
sa  Jerusalem  ng  ilan  sa  mga  I^evita,  at  sa 
mga  sacerdote,  at  sa  mga  pangulo  sa  mga 
bahay  ng  mga  magulang  sa  Israel,  para  sa 
kahatulan  ng  Panginoon,  at  para  sa  mga 
usap.  At  sila^y  nagbalik  sa  Jerusalem. 
9  At  kaniyang  binilinan  sila,  na  nagsa- 
bing :  Ganito  ang  inyong  gagawin  sa 
pagkatakot  sa  Pak^inoon,  na  may  pag- 
tatapat,  at  may  dalisay  na  puso.  10  At 
ano  mang  usap  ang  dumating  sa  inyo  na 


mula  sa  inyong  mga'  kapatid  na  tumata- 
han  sa  kanilang  mga  ciudad,  na  dugo't 
dugo,  kautusan  at  utos,  mga  palatuntu- 
nan  at  mga  kahatulan,  inyong  mga  pag- 
papaunahan,  upang  sila^y  huag  maging 
salarin  sa  Panginoon,  at  sa  gayoV  ang 
pag-aalab  ng  loob  ay  dumating  sa  inyo, 
at  sa  inyong  mga  kapatid  :  ito*y  inyong 
gawin,  at  kayo'y  hindi  magiging  salarin. 
li  At,  narito,  si  Amarias  na  punong  sa- 
cerdote ay  nasa  inyo  sa  lahat  ng  bagay  ng 
Panginoon;  at  si  Zebadias  na  anak  ni 
Ismael,  na  puno  sa  bahay  ng  Juda,  sa 
lahat  ng  bagay  ng  hari ;  ang  mga  Levita 
naman  ay  magiging  mga  oficial  sa  harap 
ninyo.  Gawin  ninyong  may  katapangan, 
at  ang  PanGinoon  ay  sumanga  mabuti. 

21^  At  nangyari,  pagkatapos  nito,  na 
w  ang  mga  anak  ng  Moab,  at  ang 
mga  anak  ni  Ammon,  at  sa  kasamahan 
nila'y  ang  iba  sa  mga  Ammonita,  napa- 
roon  laban  kay  Jehosafat  upang  bumaka. 
2  Ng  raagkagayo'y  naparoon.ang  iba  na 
nagsaysay  kay  Jehosafat,  na  nagsabing: 
Lumalabas  ang  isang  malaking  karami- 
han  laban  sa  iyo  na  mula  sa  dako  roon 
ng  dagat  na  mula  sa  Syria;  at,  narito, 
sila^y  nasa  Hazazon-tamar  (na  siyang  En- 
gedi).  3  At  si  Jehosafat  ay  natakot,  at 
tumalagang  hanapin  ang  Pai^ginoon  ;  at 
siya'y  nagtanyag  ng  ayuno  sa  boong 
Juda.  4  At  ang  Juda^y  nagpipisan,  u- 
pang  hanapm  ang  tulong  ng  Pakginoon  : 
mula  sa  lahat  na  ciudad  ng  Juda  ay  nag- 
siparcon  upang  hanapin  ang  Pakginoon. 
5  At  si  Jehosafat  ay  tumayo  sa  kapulu- 
ngan  ni  Juda  at  Jerusalem,  sa  bahay  ng 
Pai^ginoon,  sa  harap  ng  bagong  looban ; 
eat  kaniyang  sinabing:  Oh  PakGinoon 
na  Dios  ng  aming  mga  magulang,  ^di  ba 
ikaw  ay  Dios  sa  langit?  ^at  di  ba  ikav/ 
ay  puno  sa  lahat  na  kaharian  sa  mga 
nacion?  at  sa  iyong  kamay  dumcdoon 
ang  kapangyarihan  at  katibavan,  na  ano 
pa't  walang  makahaharap  sa  iyo.  7  6Di 
mo  ba  pinalayas,  Oh  aming  Dios  ang  mga 
raananahan  f^a  lupaing  ito  sa  harap  ng 
iyong  bayang  Israel,  at  iyong  ibinigay  sa 
binhi  ni  Abraham  na  iyong  kaibigan 
magpakailan  man.?  8  At  tumahan  sila 
do  on  at  ipinagtayo  ka  ng  santuario  do  on 
para  sa  iyong  pangalan,  na  sinabing: 
9  Kung  ang  kasam-an  ay  dumating  sa 
amin,  ang  tabak  ng  kahatulan,  o  salot,  o 
kagutom,  kami  ay  tatayo  sa  harap  ng 
1  ahay  na  ito,  at  sa  harap  mo,  (?apagkaH 
ang  iyong  pangalan  ay  nasa  bahay  na  ito,) 
at  kami  ay  dadaing  sa  iyo  sa  aming  pagka- 


458 


II.  MGA  KEONIKA, 


20.  9 


pighatij  at  kami  iyoirgdidirigin  at  ililigtas. 
10  At  Rgayon,  narito,  aiig  mga  anak  ni 
Ammon  at  ni  Moab,  at  ang  sa  bundok 
ng  Seir  (na  hindi  mo  pinapasukan  sa 
Israel,  ng  sila'y  lomabas  sa  lupain  ng 
Egipto,  kungdi  krtiiilang  niliknan  sila, 
at  iiindi  mga  giniba;)  11  narito,  kung 
paanong  gnniaganti  sa  amin,  na  puirjarito 
na  palayasin  kami  sa  iyong  pag~aari,  na 
iyong  ibinigav  sa  amin  npang  manaliin. 
12  Oh  aming  Pios,  l  liindi  mo  ba  lialia- 
tulan  siia  ?  sapagka't  wala  kaming  kapang- 
yarilian  kiban  i^a  nialaking  pulutong  na 
ito  na  naparirito  laban  sa  ainin  ;  at  liindi 
rin  nalalaman  naniin  kung  anong  marapat 
gawin:  nguni't  ang  aming  mga  mata  ay 
nnsa  iyo.  13  At  ang  bcong  Juda  ay  tuma- 
yo  sa  harap  ng  Panginoon,  sampuo  ng 
kanilang  mga  bata,  ng  kanilang  mga  asa- 
wa,  at  ng  kanilang  mga  anak.  14  l\g 
magkagayo'y  dnmating  kay  Jaliaziel  na 
anak  ni  Zekarias,  na  anak  ni  Benaya,  na 
anak  ni  Jeiel,  na  anak  ni  Matanias  na 
I.evita,  sa  mga  anak  ni  A^saf,  ang  espiritu 
ng  Pa>'GI>700N  sa  gitna  ng  kupulungan; 
15  at  kaniyang  sinabing:  Dingin  ninyo, 
l>oong  Juda,  at  ninyong  mga  mananalian  sa 
Jerusalem,  at  ikaw  na  baring  Jehosafat : 
ganito  ang  sabi  ng  Pakginoon  sa  inyo : 
Huag  kayong  matakot,  o  manglupaypay 
man  dahil  sa  malaking  karamihang  ito ; 
sapagka't  ang  pagbabaka  ay  hindi  inyo, 
kungdi  sa  I>ios.  16  Bukas  ay  bumaba 
kayo  laban  sa  nanila:  narito,  silaV  sumam- 
pa  sa  sampahau  ng  Ziz;  at  inyong  nia- 
susumpungan  silasa  katapusanng  libis,  sa 
harap  ng  ilang  ng  Jeruel.  17  Kayo'y 
hindi  magkakailangan  na  bnmaka  sa  pag- 
bahakang  ito :  magsilagay  kayo,  tumayo 
kayong  panatag,  at  tingnan  ninyo  ang 
kaligtasan  sa  Paxgixoon  na  kasama  ni- 
nyo, Oh  Juda  at  Jeru.salem  :  huag  kayong 
matakot,  o  manglupaypay  man:  Ijukas  ay 
lumabas  kayo  laban  sa  kauila;  sapagka't 
ang  Pazs'GIXOON  ay  sumasa  inyo.  18  At 
itinungo  ni  Jehosafat  ang  kaui^^ang  ulo  sa 
lupa :  at  ang  boong  Juda  at  ang  mga 
mananahan  sa  Jerusalem  ay  nagpatirapa 
sa  harap  ng  Paxginoon,  na  sumamba  sa 
Paxginoon.  19  At  ang  mga  Levita,  sa 
mga  anak  ng  mga  Koatita  at  sa  mga  anak 
ng  mga  Korita,  tumayo  upang  purihin 
ang  Pangixoon,  ang  I)ios  ng  Israel,  ng 
totoong  malakas  na  vore.^.  20  At  sila'y 
nagbangong  maaga  sa  kinaumagalian,  at 
luniabas  sa  ilang  ng  Tekoa ;  at  habang 
sila'y  lumalabas,  si  Jehosafat  ay  tumayo, 
at  nagsabing :   Dingin  ninyo  ako,  Ob  Juda. 


at  ninyong  mga  mananahan  sa  Jerusalem  ; 
sumampalataya  kayo  sa  Paxginooxg 
inyong  Dios,  sa  gayoV  matatatag  kayo  ; 
sumampalataya  kayo  sa  kaniyang  mga 
profeta,  sa  gayo"y  giginhawa  kayo.  21  At 
ng  siynS^  makakuhang  payo  sa  bayan, 
kaniyang  mga  inihalal  ang  aavvit  sa  Pa- 
NGINOON,  at  piipuri  ng  ganda  ng  kasanto- 
san,  habang  lumalabas  silang  una  .sa  ka- 
wal,  at  nag.^abing:  Magpasalamat  kayo 
sa  Paxginoox  ;  sapagka^t  ang  kaniyang 
kaawaan  ay  magpakailan  man.  22  At  ng 
silaV  magpasimulang  umavrit  at  pumuri, 
ang  Pangixoon  ay  naglagay  ng  mga  ba- 
kay  laban  sa  mga  anak  ni  Ammon,  ng 
Moab,  at  ng  sa  bundok  ng  Seir,  na  napa- 
roon  laban  sa  Juda ;  at  sila'y  nasugatan. 
23  Sapagka't  ang  mga  anak  in  Am- 
mon at  ng  Moab  ay  tumayo  laban  sa 
mga  mananahan  sa  bundok  ng  Seir,  na 
lubos  na  magsipatay  at  gibain  sila:  at 
ng  silaV  makatapos  sa  mga  mananahan 
sa  bundok  ng  Seir,  bawa't  isaV  tumulong 
na  gumiba  sa  iba.  24  At  ng  ang  Juda  ay 
dumating  sa  tanurang  moog  sa  ilang,  sila'y 
tumingin  sa  karamihan  ;  at,  narito,  mga 
bangkay  na  bual  sa  lupa,  at  ^valang  naka- 
taanan.  25  At  ng  si  Jehosafat  at  ang  ka- 
niyang bayan  ay  pumaroon  upang  kunin 
ang  sam.sam  sa  kanila,  kanilang  nasum- 
pungan  sa  kanila  na  sagana  ay  mga  kaya- 
manan  at  mga  bangka}",  at  mga  mahala- 
gang  hiyas  na  kanilang  mga  sinamsam 
para  sa  kanilang  sarili,  na  higit  kay  sa 
kanilang  dinala:  at  silaS'  dumoong  ta- 
tlong  araw,  sa  pagkuha  ng  samsam,  na 
totoong  marami.  26  At  sa  ikaapat  na 
araw,  sila'y  nagpipisan  sa  libis  ng  Bera- 
ka ;  sapagka't  doo'y  kanilang  pinuri  ang 
Paxgixoon  :  kaya't  ang  pangalan  ng 
Ingar  na  yaon  ay  tinawag  na  Libis  ng 
Beraka  hangang  sa  araw  na  ito.  27  Ng 
magkagayo'y  nagbalik  sila,  bawa't  lalaki 
sa  Juda  at  sa  Jeru.salem,  at  si  Jehosafat 
ay  sa  unahan  nila,  upang  bumalik  sa  Jeru- 
salem na  may  kagalakan ;  sapagka't  sila'y 
pinagalak  ng  Paxgixoox  sa  kanilang 
mga  kaaway.  28  At  sila'y  naparoon  sa 
Jerusalem  na  may  mga  salterio  at  mga 
alpa,  at  mga  pakakak  sa  bahay  ng  Pa- 
xgixoox. 29  At  ang  takot  sa  Dios  ay 
nasa  lahat  na  kaharian  ng  mga  lupain,  ng 
kanilang  marinig  na  ang  PaxGixoox  ay 
bumaka  laban  sa  mga  kaaway  ng  Israel. 
SO  Sagayo'yang  kaharian  ni  Jehosafat  ay 
tahimik  :  sapagka't  binigj'an  siya  ng  kani- 
yang Dios  Pig  kapahingahan  sa  palibot. 
K9  At  si  Jehosafat  av  naghari  sa  Juda 


21.  17 


II.  MGA  KEONIKA. 


459 


siya'y  may  tatlong  puo't  limang  taong  gii- 
lang  ng  siya'y  magpasimulang  maghari: 
at  siya'y  nagharing  dalawang  puo^t  li- 
mang taon  sa  Jerusalem  :  at  ang  pangalan 
ng  kaniyang  ina  ay  Azuba  na  anak  m 
Sillii.  32  At  siya^y  lumakad  ng  lakad  ni 
Asa  na  kaniyang  ama,  at  hindi  siya  lumi- 
ko,  na  gumawa  ng  matuid  sa  mga  mata 
ng  Panginoon.  3S  Gayon  ma'y  ang 
mga  mataas  na  lugar  ay  hindi  naalis ;  at 
hindi  pa  inilalagak  ng  bayan  ang  kani- 
lang  puso  sa  Dios  ng  kanilang  mga  magu- 
lang.  34  Ang  abi  nga  sa  mga  gawa  ni 
Jehosafat  na  una  at  huli,  narito,  nangaka- 
sulat  sa  buhay  ni  Jehu  na  anak  ni  Ha- 
nani,  na  nasulat  sa  libro  ng  mga  hari  sa 
Israel. 

35  At  pagkatapos  nito  ay  pumisan  si 
Jehosafat  na  hari  sa  Juda  kay  Ahazias  na 
hari  sa  Israel ;  siya  ring  gumawa  ng 
totoong  masama :  38  at  siyaV  nakipag- 
pisan  sa  kaniya  upang  gumawa  ng  mga 
sasakyan  na  paroroon  sa  Tarsis :  at  kani- 
lang ginawa  ang  mga  sasakyan  sa  Ezion- 
geber.  37  Ng  magkagayo'y  si  Eliezer  na 
anak  ni  Dodavahu  sa  Maresa  ay  nanghula 
laban  kay  Jehosafat,  na  nagsabing :  Sapag- 
ka't  ikaw  ay  nakipagpisan  kay  Ahazias, 
giniba  ng  Panginoon  ang  iyong  mga 
gawa.  At  ang  mga  sasakyan  ay  nabasag, 
na  ano  pa't  sila'y  hindi  na  makaparoon  sa 
Tarsis. 

0|  At  si  Jehosapat  ay  natulog  nakasama 
^  i  ng  kaniyang  mga  magulang,  at  na- 
libing  na  kasama  ng  kaniyang  mga  magu- 
lang  sa  ciudad  ni  David  :  at  si  Jehoram  na 
kaniyang  anak  ay  naghari  na  kahalili 
niya.  2  At  siya'y  nagkaroon  ng  mga 
kapatid  na  mga  anak  ni  Jehosafat,  Azarias, 
at  Jehiel,  at  Zekarias,  at  Azarias,  at  Mi- 
kael,  at  Sefatias:  lahat  ng  ito  ay  mga 
anak  ni  Jehosafat  na  hari  sa  Israel.  3  At 
binigyan  si  la  ng  kanilang  ama  ng  mala- 
king  mga  kaloob,  na  pilak,  at  ginto,  at 
mga  mahalagang  bagay,  mga  ciudad  na- 
man  na  nakukutaan  sa  Juda :  nguni't  ang 
kaharian  ay  ibinigay  niya  kay  Jehoram, 
sapagka't  siya  ang  panganay.  4  Ng  si  Je- 
horam nga  ay  magbangon  sa  kaharian  ng 
kaniyang  ama,  at  lumakas,  kaniyang  pina- 
tay  ang  lahat  niyang  mga  kapatid  ng 
tabak,  at  gayon  din  ang  iba  sa  mga  pa- 
ngulo  sa  Israel.  5  Si  Jehoram  ay  tatlong 
puo't  dalawang  taon  ng  siya'y  magpasi- 
mulang  maghari;  at  siya'y  nagharing 
w^along  taon  sa  Jerusalem.  6  At  siya'y 
himakad  ng  lakad  ng  mga  hari  sa  Israel, 
gaya  ng  ginawa  ng  bahay  ni  Ahab :  sapag- 


ka't  siya'y  nag-asawa  sa  anak  ni  Ahab:  at 
kaniyang  ginawa  ang  kasam-an  sa  pani- 
ngin  ng  Panginoon.  7  Gayon  ma'y  hindi 
giniba  ng  PakQikoon  ang  bahay  ni  David, 
dahil  sa  tipan  na  kaniyang  ginawa  kay 
David,  at  sa  paraang  siya'y  nangako  na 
bigyan  siya  ng  ilawan  at  ang  kaniyang 
mga  anak  magpakailan  man.  8  Sa  kani- 
yang mga  kaarawan  ay  nangbimagsik  ang 
Edom  na  mula  sa  kamay  ng  Juda,  at 
naghalal  ng  hari  sa  kanilang  sarili.  9  Ng 
magkagayo'y  nagdaan  si  Jehoram  na  kasa- 
ma ang  kaniyang  mga  kapitan,  at  dala  ang 
lahat  niyang  mga  karro :  at  siya'y  nag- 
bangon  ng  kinagabihan  at  sinugatan  ang 
mga  Edomeo  na  kumulong  sa  kaniya,  at  sa 
mga  kapitan  sa  mga  karro.  10  Sa  gayoV 
nangbimagsik  ang  Edom  na  mula  sa 
kamay  ng  Juda,  hangang  sa  araw  na  ito  : 
ng  magkagayo'y  nangbimagsik  ang  Libna 
ng  panahong  ding  yaon  na  mula  sa  kani- 
yang kamay :  sapagka't  kaniyang  pinaba- 
yaan  ang  Panginook,  ang  Dios  ng  kani- 
yang mga  magulang.  11  Bukod  dito*y 
kaniyang  ginawa  ang  mga  mataas  na  lugar 
sa  mga  bundok  ng  Juda,  at  pinapang-apid 
ang  mga  mananahan  sa  Jerusalem,  at  ini- 
ligaw  ang  Juda.  12  At  dumating  ang 
isang  sulat  sa  kaniya  na  mula  kay  Elias 
na  profeta,  na  sinabing :  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon,  ng  Dios  ni  David  na  iyong 
ama:  Sapagka't  hindi  ka  lumakad  ng 
mga  lakad  ni  Jehosapat  na  iyong  ama  o  ng 
mga  lakad  man  ni  Asa  na  hari  sa  Juda ; 
13  kungdi  ikaw  ay  lumakad  ng  mga 
lakad  ng  mga  hari  sa  Israel,  at  iyong 
pinapang-apid  ang  Juda  at  ang  mga  ma- 
nanahan sa  Jerusalem,  gaya  ng  ginawa  ng 
bahay  ni  Ahab ;  at  iyo  namang  pinatay 
ang  iyong  mga  kapatid  sa  bahay  ng  iyong 
ama,  na  magaling  kay  sa  iyo :  14  narito, 
ang  Panginoon  ay  susugat  ng  malaking 
salot  sa  iyong  bajran,  at  sa  iyong  mga 
anak,  at  sa  iyong  mga  asawa,  at  sa  lahat 
ng  iyong  pag-aari :  15  at  ikaw  ay  mag- 
kakaroon  ng  mabigat  na  sakit,  na  sakit  ng 
iyong  tiyan,  hangang  sa  lumabas  ang  loob 
ng  iyong  tiyan  dahil  sa  sakit  araw-araw. 
16  At  inudyukan  ng  Panginoon  laban  kay 
Jehoram  ang  espiritu  ng  mga  Filisteo,  at 
ng  mga  taga  Arabia  na  nasa  siping  ng 
mga  taga  Etiopia  :  17  At  sila^y  sumampa 
laban  sa  Juda,  at  nagpumilit  do  on,  at 
dinala  ang  lahat  na  pag-aari  na  nasum- 
pungan  sa  bahay  ng  hari,  at  pati  ang  mga 
anak  niya,  at  ang  mga  asawa  niya ;  na 
ano  pa^t  walang  naiw^ang  anak  sa  kaniya, 
liban  si  Jehoahaz  na  bunso  sa  kaniyang 


460 


IL  MGA  KHONIK 


21.  17 


mga  anak.  IS  At  p?gkatapos  ng  la  hat 
na  ito  ay  slnngataii  siva  ng  PANGI:^oo^' 
ea  kanijang  tiytxn  ng  waiang  kagamutang 
rsakil.  19  At  Dang  jar  i,  sa  pagdaraan  ng 
pan^'lion  sa  katapu^an  Dg  dau:vang  taon, 
na  aT]g  loob  ng  kaniyang  tiyan  ay  Inma- 
bas  da  nil  sa  ]^an!yang  sakit,  at  siva'y  na- 
niiitay  sa  niabigat  na  sakit.  Atang  kani- 
3'ang  bayan  ay  liiiidi  giiniawa  ng  pag- 
HUTiog  para  sa  ivaoiya.  na  gaya  ng  pag- 
sunog  para  sa  kaniyang  inga  magulang. 
20  May  tatlong  piio't  dakiwang  taon  sija 
ng  siya'y  laagpasimnlang  n^agliari,  at  si- 
ya'y  naghari  sa  Jerusalem  na  walong 
taon  :  at  siya'j  yumaon  na  walang  nag- 
Dasang  pmraigil ;  at  inilibing  nila  siya  sa 
ciodad  ni  David,  nguni't  hindi  sa  mga 
libingan  ng  mga  liari. 
OO  ^^  ginawang  hari  ng  mga  manana- 
^^  kan  sa  Jerusalem  si  Ahazias  na 
kaniyang  bunsong  anak  na  kabalili  niya  : 
sapagka't  pinatay  ang  mga  pinakama- 
tanda  ng  pnlutoog  na  lalaki  na  naparoon 
na  kasama  ng  mga  taga  Arabia  sa  kampa- 
raento.  Sa  gayo'y  si  Ahazias  na  anak  ni 
Jehoram  na  hari  sa  Juda  ay  naghari. 
2  May  apat  na  puo't  dakiwang  taon  si 
Ahazias  ng  raagpasimoiang  maghari;  at 
siya*y  nagharing  isang  taon  sa  Jerusalem  : 
at  ang  })angalan  ng  kaniyang  ina  ay 
Atalia  na  analv  ni  Omri.  3  Siya  naman 
ay  hjmakad  ng  mga  lakad  ng  bahay  ni 
Ahab ;  sapagka^t  ang  kaniyang  ina  ay 
siyang  kaniyang  tagapayo  npang  giima- 
wang  may  kasam-an.  4  At  kaniyang  gi- 
nawa  ang  kasam-an  sa  paningin  ng  Pa- 
NGINOON,  gaya  ng  ginawa  ng  bahaj  ni 
Ahab  :  sapagka^t  sila  ang  kaniyang  taga- 
payo pagkamatay  ng  kaniyang  ama,  sa 
kaniyang  kagibaan.  5  SiyaV  lumakad 
naman  ng  aycn  sa  kanihiDg  payo,  at  yu- 
maon na  kasama  ni  Jehoram  na  anak  ni 
Ahab  na  hari  sa  Israel  upang  bumaka 
laban  kay  Hazael  na  hari  sa  Syria  sa 
Kamot-gilead  :  at  sinugatan  ng  mga  taga 
Syria  si  Jehoram.  6  At  siya'y  nagbaiik 
npang  magpagaling  sa  Jezreel  ng  mga 
eugat  na  ibinigay  nila  sa  Laniya  sa  .Rama, 
ng  siyu'y  bumaka  laban  kay  ilazael  na 
hari  sa  Syria.''  At  si  Azarias  na  anak  ni 
Jehoram  na  hari  sa  Juda  ay  bumaba  upang 
tir)gn'ui  ri  Jehoram  na  anak  ni  Ahab  sa 
Jezr.M-I.  '-apngka't  siya'y  may  saki t.  7  Ang 
kagibrran  iv^a  ni  Ahazias  ay  sa  ganang 
Dios.'=:a  kaniyang  pagparoon  kay  Jehoram  • 
sapagka't  ng  siya'y  dumating  siya'y  lu- 
mabas  na  kasama  ni  Jehoram  laban  kay 
Jehu  na  anak  ni  Kimsij  na  siyang  pina- 


hiran  rg  Pai^Sinco^;  u;;aiig  ihiwalay  ang 
babay  ni  A^hab.  8  At  nangyarl,  ng  si 
Jcho  ay  gomagawa  ng  kahatulan  sa  bahay 
ni  Ahab,  na  kaniyang  na^umpungan  ang 
mga  pangulo  sa  Juda,  at  ang  mga  anak 
ng  mga  kapatid  ni  Ahazias,  na  namaraa- 
liala  kay  Aliazia:^,  at  pinatay  sila.  9  At 
kaniyang  hinanap  si  Ahazias,  at  hinuli 
nila  siya,  (si^^a  ngaV  nngtatago  sa  Sama- 
ria.) at  dinala  nila  siya  kay  Jehu,  at  pina- 
ta.y  siya  ;  at  inilibing  nila  siya,  sapagka't 
kanilang  sinahing  :  Siya'y  anak  ni  Jeho- 
safat,  na  humanap  sa  Panginoon  ng  boo 
niyang  pujo.  At  ang  bahay  ni  Ahazias 
ay  walang  kapangyarihang  humaTrak  ng 
kaharian. 

10  Kg  makila  nga  ni  Atalia  na  ina  ni 
Ahazias  na  ang  kaniyang  anak  ay  nama- 
tay,  siya'y  nagbangon  at  nilipol  ang 
kahat  na  binhing  hari  sa  bahay  ni  Juda. 
II  Nguni't  kinuha  ni  Jehosabeat,  na  anak 
na  babaye  ng  hari,  si  Joas  na  anak  ni 
Ahazias,  at  ninakaw  niya  siya  sa  gitna 
ng  mga  anak  ng  hari  na  nangapatay,  at 
inilagay  niya  siya  at  ang  kaniyang  yaya 
sa  silid  na  hihigan.  Gayon  ikinubli  ni  Je- 
hosabeat, (na  anak  ng  baring  Jehoram,  na 
asawa  ni  Jehoiada  na  sacei'dute,  sapagka't 
siyaV  kapatid  ni  Ahazias)  kay  Ataba,  na 
ano  apa't  siya^y  hindi  napalay.  12  At 
siya'y  nakakubling  kasama  nila  sa  bahay 
ng  Dios  na  anim  na  taon  :  at  si  Atalia  ay 
naghari  sa  lupain. 

OO  At  ng  ikapitong  taon  ay  lumakas  si 
^O  Jehoiada,  at  nakipagkatijxin  siya 
Ha  mga  kapitan  ng  dadaanin,  kay  Azarias 
na  anak  ni  Jehoram,  at  kay  Ismael  na  anak 
ni  Jeliohanan,  at  kay  Azarias  na  anak  ni 
Obed,  at  kay  Maaseias  na  anak  ni  Adaia, 
at  kay  Elisafat  na  anak  ni  Zikri.  2  At 
kanilang  nilibot  ang  Juda,  at  pinisan 
ang  mga  Levita  mula  sa  lahat  na  mga 
ciudad  ng  Juda,  at  ang  mga  pangulo  sa 
m^a  iKihay  ng  mga  magulang  sa  Israel,  at 
sila'y  naparoon  sa  Jerusalem.  3  At  ang 
boong  kapulungan  ay  naklpagkatipan  sa 
hari  sa  bahay  i;g  Dios.  At  sinabi  niya 
sa  kanilang:  Karl  to,  ang  anak  ng  hari 
ay  maghahari,  gaya  ng  sinalita  ng  Pa- 
nginoon tungkol  sa  mga  anak  ni  David. 
4  Ito  ang  bagay  na  inyong  gagawin : 
isang  ikatlong  bahagi  ninyo,  na  nanasok 
sa  sabado,  sa  mga  sacerdote  at  sa  mga 
I^vita,  magiging  mga  taga-tanod  pinto ; 
'6  at  ang  ikatlong  bahagi  ay  magiging  sa 
bahay  ng  hari ;  at  ang  ikatlong  bahagi  sa 
pintuang-daan  ng  cimiento  :  at  ang  boong 
bayan  ay   malalagay  sa  mga  looban  ng 


24.  5 


II.  MGA  KRONIKA. 


461 


bahaj  ng  PanQinoon.  6  Nguni't  walang 
papasok  sa  balmy  ng  Panginoon,  liban 
sa  mga  sacerdote,  at  niyaoDg  mga  nama- 
mahala  sa  mga  Levita ;  sila'y  papasok, 
sapagka't  sila^  saiito  :  nguni't  ang  boong 
bayan  ay  mag-iingat  ng  pagbabantay  sa 
PanQinoon.  7  At  kukulungln  ng  mga 
Levita  ang  hari  sa  palibot,  bawa't  isa'y 
may  dalang  kaniyang  mga  sakbat  sa  kani- 
yang  kamay;  at  slno  mang  piimasok  sa 
bahay,  patayin :  at  kayo'y  iimabay  sa 
hari  pagka  siya'y  piimapasok  at  pagka 
siya'y  lumalabas.  8  Sa  gayo'y  ginawa 
ng  mga  Levita  at  ng  boong  Jiida  ang 
ayon  sa  laliat  na  iniutos  ni  Jehoiada  na 
sacerdote:  at  sila^y  kumnha  bawa't  lalaki 
ng  kaniyang  mga  lalaki,  yaong  mga 
pumapasok  sa  sabado,  na  kasama  niya- 
ong  mga  lumalabas  sa  sabado ;  sapagka't 
hindi  pinayaon  ni  Jehoiada  na  sacerdote 
ang  unang  bahagi,  9  At  si  Jehoiada  na 
sacerdote  ay  nagbigay  sa  mga  kapitan  ng 
mga  dadaanin  ng  mga  sibat,  at  mga 
maliit  na  kalasag  at  mga  kalasag  na 
naging  sa  haring  David,  na  nasa  ba- 
hay ng  Dios.  10  At  kaniyang  inila- 
gay  ang  boong  bayan,  bawa't  isa'y  may 
kaniyang  sakbat  sa  kaniyang  kamay, 
mula  sa  dakong  kanan  ng  bahay  han- 
gang  sa  dakong  kaliwa  ng  bahay  sa 
siping  ng  altar  at  ng  bahay,  sa  siping 
ng  hari  sa  palibot.  11  Ng  magkagayo'y 
kanilang  inilabas  ang  anak  ng  hari,  at 
ipinutong  nila  ang  korona  sa  kaniya,  at 
hini^yan  siya  ng  patotoo,  at  inihalal  siyang 
hari :  at  pinahiran  siya  ni  Jehoiada  at  ng 
kaniyang  mga  anak ;  at  kanilang  sinabing : 
Iligtas  ng  Dios  ang  hari.  12  At  ng  mari- 
nig  ni  Atalia  ang  ingay  ng  bayan,  na 
tnmatakbo  at  piniipuri  ang  hari,  siya'y 
naparoon  sa  bayan  sa  loob  ng  bahay 
ng  Panginook  :  13  at  siya'y  tumingin 
at,  naiito,  ang  hari  ay  tumayo  sa 
siping  ng  kaniyang  haligi  sa  pasukan, 
at  ang  mga  kapitan  at  ang  mga  paka- 
kak  sa  siping  ng  hari ;  at  ang  boong 
bayan  sa  lupain  ay  nagalak,  at  humihip 
ng  mga  pakakak;  ang  mga  mang-aawit 
naman  ay  tumugtog  ng  mga  instrumento 
ng  musika,  at  tinugraaan  ang  awit  sa 
pagpnri.^  Ng  magkagayo'y  hinapak  ni 
Atalia  ang  kaniyang  suot,  at  nagsabing: 
Paglililo,  paglililo.  14  At  inilabas  ni 
Jehoiada  na  sacerdote  ang  mga  kapitan  ng 
dadaanin  na  nalalagay  sa  hukbo,  at  nag- 
sabi  sa  kanilang :  Palabasin  ninyo  siya 
sa  pag-itan  ng  mga  hanay  ;  at  sino  mang 
sumunod   sa   kaniya,   patayin  ng  tabak : 


sapagka't  sinabi  ng  sacerdote:  Huag 
patayin  siya  sa  bahay  ng  Panginoon. 
15  Sa  gayo'y  binigyang  daan  nila  siya;  at 
siya'y  naparoon  sa  pasukan  ng  pintuang- 
daan  ng  kabayo  sa  bahay  ng  hari:  at 
pinatay  nila  siya  roon. 

16  At  si  Jehoiada  ay  gumawa  ng  tipan 
sa  kaniya,  at  sa  boong  bayan,  at  sa  hari  na 
sila'y  magiging  bayan  ng  Panginoon. 
17  At  ang  boong  bayan  ay  naparoon  sa 
bahay  ni  Baal,  at  ibinagsak,  at  pinagpira- 
piraso  ang  kaniyang  mga  altar  at  ang 
kaniyang  mga  larawan,  at  pinatay  si 
Matan  na  sacerdote  ni  Baal  sa  harap  ng 
mga  altar.  18  At  inihalal  ni  Jelioiada 
ang  mga  katungkulan  ng  bahay  ng  Pa- 
NGINOON,  sa  kapangyarihan  ng  kamay 
ng  mga  sacerdote  na  mga  Levita,  na 
siyang  ikinalat  ni  David  sa  bahay  ng 
Panginoon,  upang  maghandog  ng  mga 
handog  na  susunugin  sa  Panginoon, 
gaya  ng  nasusulat  sa  kautusan  ni  Moi- 
ses,  na  may  pagkagalak,  at  may  pag- 
awit,  ayon  sa  ayos  ni  David.  19  At  kani- 
yang inilagay  ang  mga  tagatanod  pinto  sa 
mga  pintuang-daan  ng  bahay  ng  Pangi- 
NOON,  upang  walang  masok  na  marumi  sa 
ano  mang  bagay.  20  At  kaniyang  ipinag- 
sama  ang  mga  kapitan  ng  dadaanin  at  ang 
mga  mahal,  at  ang  mga  gobernador  ng  ba- 
yan, at  ang  boong  bayan  sa  lupain,  at 
ibinaba  sa  hari  mula  sa  bahay  ng  Pa- 
nginoon:  at  sila'y  nasok  sa  bahay  ng 
hari,  na  nagdaan  sa  pinakamataas  na 
pintuang-daan,  at  inilagay  ang  hari  sa 
luklukan  ng  kaharian.  21  Sa  gayo'y  ang 
boong  bayan  sa  lupain  ay  nagalak,  at  ang 
ciudad  ay  tahimik :  at  pinatay  nila  si 
Atalia  ng  tabak. 

^A  Si  Joas  ay  may  pitong  taon  ng 
t^a'  magpasimulang  maghari ;  at  siya'y 
nagharing  apat  na  puong  taon  sa  Jeru- 
salem :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang  ina 
ay  Zibia  na  taga  Beer-seba.  2  At  ginawa 
ni  Joas  ang  matuid  sa  mga  mata  ng  Pa- 
nSinoon  lahat  ng  kaarawan  ni  Jehoiada  na 
sacerdote.  3  At  kumuha  si  Jehoiada  ng  da- 
Isiw SLUghskhaje  upang  magingasawa  ng  hari, 
at  siya'y  nagkaanak  ng  mga  lalaki  at  mga 
babaye.  4  At  nangyari,  pagkatapos  nito, 
na  inisip  ni  Joas  na  husayin  ang  bahay 
ng  PANGiNOOisr.  5  At  kaniyang  pinisan 
ang  mga  sacerdote  at  ang  mga  Levita, 
at  nagsabi  sa  kanilang :  Kayo'y  lumabas 
hangang  sa  mga  ciudad  ng  Juda,  at  kayo'y 
magtipon  sa  boong  Israel  ng  salapi  upang 
husayin  ang  bahay  ng  inyongDiossa  taon 
taon,  at  tingnan  ninyo  na  inyong  raadaliin 


462 


II.  MGA  KEONIKA. 


24. 


ang  bagay.  Gayon  ma'y  liindi  uilnacluli 
ng  mga  Levlta.  6  At  ipinatavvag  ng  hari  si 
Jelioiada  iia  puno,  at  nagsabi  sa  kaniyang : 
^Baklt  liindi  mo  hiningi  sa  mga  Levita 
na  daliiin  ang  ambag  net  iniuios  ni  ^Moises, 
na  lingkod  ng  Panginoon  sa  kapulungan 
ng  Israel,  mala  sa  Juda,  at  mula  sa  Jeru- 
salem, para  sa  dampa  ng  patotoo?  7  Sa- 
pagka't  giniba  ng  mga  anak  ni  Alalia, 
niyaong  masamang  babaye,  ang  baliay  ng 
Dios ;  at  kanila  namang  ginugol  sa  mga 
Baal  ang  lahat  na  itinaiagang  mga  bagay 
sa  bahay  ng  Paxginoon.  8  Sa  gayo'y 
nag-utos  ang  hari,  at  silaV  gumawa  ng 
isang  kaban,  at  inilagay  sa  labas  sa  pin- 
tuang-daan  ng  bahav  ng  Pan(5inoon. 
9  At  silaV  naghayag  sa  Juda  at  sa  Jeru- 
salem, na  dalliin  para  sa  Paxginoon  ang 
ambag  na  inilagay  ni  Moises  na  lingkod 
ng  Dios  sa  Israel  sa  ilang.  lo  At  ang 
lahat  na  pangulo  at  ang  boong  bayan  ay 
nagalak,  at  dinala,  at  inilagay  sa  kaban, 
hangang  natapos.  11  At  nagkagayon,  sa 
panahon  ay  dinala  ang  kaban  sa  oficina 
ng  hari,  sa  pamamag-itan  ng  kamay  ng 
mga  Levita,  at  ng  kanilang  makita  na 
maraming  salapi,  na  ang  kalihim  ng  hari 
at  ang  punong  oficial  ng  dakilang- sacer- 
dote  ay  naparoon  at  tinuyo  ang  kaban,  at 
kinuha,  at  dinala  uli  sa  kaniyang  lugar. 
Ganito  ang  kanilang  ginawa  araw-araw, 
at  nagtipon  ng  salapi  na  sagana.  12  At 
ibinigay  ng  hari  at  ni  Jehoiada  sa  guma- 
gawa  ng  gagawin  ng  pagliiingkod  sa  ba- 
hay ng  Pangtnoox;  at  sila'y  umopa  ng 
mga  manghihichura  ng  bato  at  ng  mga 
anloagi  upang  husayin  ang  bahay  ng  Pa- 
nginoon,  at  ng  mga  gumagawa  naman  sa 
bakal  at  tanso  upang  husayin  ang  bahay 
ng  Pakginoon.  13  Sa  gayo'y  gumawa 
ang  mga  mangagawa,  at  ang  gawa  ay 
nalubos  sa  pamamag-itan  nila,  at  kanilang 
inilagay  ang  bahay  ng  Dios  sa  kaniyang 
kalagayan,  at  pinatibay.  1-4  At  ng  kani- 
lang matapos,  kanilang  dinala  ang  labis 
ng  salapi  sa  harap  ng  hari  at  ni  Jehoiada, 
na  siyang  mga  ipinagpagawa  ng  mga  si- 
sidlan  sa  bahay  ng  Pangixoon,  na  mga 
sisidlan  upang  ipamahala,  at  upang  ipag- 
handog  n{)  hayin,  at  mga  sandok,  at 
mga  sisidlang  ginto  at  pilak.  At  sila'y 
naghandog  ng  mga  handcg  na  susunugin 
sa  bahay  ng  Pangikoon  na  palagi  sa 
lahat  ng  araw  ni  Jehoiada.  13  Nguni^t  si 
Jehoiada  ay  tumanda  at  napuspos  ng  mga 
araw,  at  siya'y  namatay  ;  siya'y  may  isang 
daan  at  tatlong  puong  taon  ng  siya'y  ma- 
niatay.     16  At  inilibinsr  nila  siva  sa  ciu- 


dad  ni  David  sa  kasamahan  ng  mga  hari. 
sapagka^t  siya'y  gumawa  ng  mabuli  sa 
Israel,  at  sa  Dios  at  sa  kaniyang  bahav. 
17  Pagkatapos  nga  ng  kamatayan  ni 
Jehoiada  ay  naparoon  ang  mga  pangulo  sa 
Juda,  at  nagbigay  galang  sa  hari.  ]sg 
magkagayo'y  dininig  sila  ng  liari.  is  At 
kanilang  pinabayaan  ang  bahay  ng  Pa- 
NGINOOX,  ng  Dios  ng  kanilang  mga  magu- 
lang,  at  naglingkod  sa  mga  Ashera  at  sa 
mga  iclolo :  at  ang  pag-aalab  ng  loob  ay 
dumating  sa  Juda  at  sa  Jerusalem  dahil  sa 
kanilang  salang  ito.  19  Gayon  ma'y  nag- 
sugo  siya  ng  mga  profeta  sa  kanila  upang 
dalliin  sila  uli  sa  PakGixoox  ;  at  sila'y  su- 
maksi  laban  sa  kanila  ;  nguni't  hindi  mga 
pinakingan.  20  At  ang  espiritu  ng  Dios  ay 
dumating  kay  Zekarias  na  anak  ni  Jeho- 
iada na  sacerdote  ;  at  siya'y  tumayo  na  ma- 
taas  kay  sa  bayan,  at  nagsabi  sa  kanilang: 
Ganito  ang  sabi  ng  Dios  :  <^Bakit  kayo'y 
sumasalangsang  sa  mga  utos  ng  Pangi- 
NOON,  na  ano  pa't  kayo'y  huag  guniin- 
hawa?  sapagka't  inyong  pinabayaan  ang 
Panginoon,  kaniya  namang  pinabayaan 
kayo.  21  At  sila'y  nagbanta  laban  sa  ka- 
niya, at  binato  siya  ng  mga  bato,  sa  ut- s 
ng  hari  sa  looban  ng  bahay  ng  Paxgi- 
NOON.  22  Ganito  hindi  inalala  ni  Joas 
na  hari  ang  kagandahang-loob  na  ginawa 
ni  Jehoiada  na  kaniyang  ama  sa  kaniya, 
kungdi  pinatay  ang  kaniyang  anak.  At 
ng  siya'y  mamatay,  kaniyang  sinabing  : 
Masdan  ng  Pangikoon,  at  pakialaman. 
2S  At  nangyari,  sa  katapusan  ng  taon,  na 
ang  kawal  ng  mga  taga  Syria  ay  sumampa 
laban  sa  kaniya:  at  sila'y  naparoon  sa 
Juda  at  sa  Jerusalem,  at  nilipol  ang  lahat 
na  pangulo  ng  bayan  mula  sa  gitna  ng 
bayan,  at  ipinadala  ang  boong  samsam  sa 
kanila  sa  hari  sa  Damasko.  24  Sapagka't 
ang  kawal  ng  mga  taga  Syria  ay  napa- 
roong  may  munting  pulutong  na  mga  la- 
laki ;  at  ibinigay  ng  Pakginoon  ang  isang 
totoong  malaking  hukbo  sa  kanilang  ka- 
may, sapagka't  kanilang  pinabayaan  ang 
Panginoon,  ang  Dios  ng  kanilang  mga 
magulang.  Sa  gayo'y  ginawa  nila  ang 
kahatulan  kay  Joas.  25  At  ng  sila'y  hu- 
miwalay  sa  kaniya,  (sapagka't  iniwan  ni- 
la siya  sa  malaking  mga  sakit)  ang  kani- 
yang sariling  mga  lingkod  ay  nagbanta 
laban  sa  kaniya  dahll  sa  dugo  ng  mga 
anak  ni  Jehoiada  na  sacerdote,  at  pinatay 
siya  sa  kaniyang  hihigan,  at  siya'y  nama- 
tay :  at  inilibing  nila  siya  sa  ciudad  ni 
David,  nguni't  hindi  inilibing  nila  siya  sa 
mga  libingan  ng  mga  hari.     26  At  ang 


25.  18 


II.  MGA  KKONIKA. 


463 


mga  ito  ang  mga  nagbanta  laban  sa  kani- 
ya;  si  Zabad  na  anak  m  Simeat,  iia  Ara- 
monita,  at  si  Jebozabad  naanak  m  Simrit, 
na  Moabita.  27  Tungkol  nga  sa  kani- 
yang  mga  anak,  at  sa  kalakhan  ng  mga 
pasang  ipinasan  sa  kaniya,  at  sa  pagsa- 
sauli  ng  bahay  ng  Dios,  narito,  nakasulat 
sa  kasaysayan  ng  libro  ng  mga  hari.  At 
si  Amazias  na  kuniyar.g  anak  ay  nagliari 
na  kahalili  niya. 

'^K^  Si  Amazias  ay  may  dalawang  puo't 
^wl  limang  taon  ng  siya'y  magpasi- 
raulang  maghari ;  at  siya'y  nag  hari  na 
dalawang  puo't  siam  na  taon  sa  Jerusa- 
lem :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang  ina  ay  si 
Jehoadan  na  taga  Jernsalera.  2  At  siyaV 
gumawa  ng  matuid  sa  mga  -mata  ng  Pa- 
nGinoon,  ngiini't  hindi  ng  lubos  na  puso. 
3  Nangyari  nga,  ng  ang  kaharian  ay  ma- 
tatag  sa  kaniya,  na  kaniyang  pinatay  ang 
kaniyang  mga  lingkod  na  pnmatay  sa 
hari  na  kaniyang  ama.  4  Nguni't  hindi 
niya  ipinapatay  ang  kaniyang  mga  anak, 
kungdi  gumawa  ng  ayon  sa  nakasulat  sa 
kautusan  sa  libro  ni  Moises,  gaya  ng  iniu- 
tos  ng  Pakginoon,  na  sinabing:  Ang 
mga  ama  ay  hindi  mamamatay  dahil  sa 
mga  anak,  o  ang  mga  anak  man  ay  ma- 
mamatay dabil  sa  mga  ama :  kungdi  ba- 
wa't  tawo  ay  mamamatay  dahil  sa  kani- 
yang sariling  kasalanan.  5  Bukod  dito'y 
pinisan  ni  Amazias  ang  Juda,  at  iniutcs 
sa  kanila  ang  ayon  sa  mga  bahay  ng  kani- 
lang  mga  magulang,  sa  kapangyarihan  ng 
mga  kapitan  ng  lilibohin  at  ng  mga  ka- 
pitan  ng  dadaanin,  ang  boong  Juda  at 
Benjamin :  at  kaniyang  binilang  sila  mula 
sa  dalawang  puong  taong  gulang  hangang 
sa  katandatandaan,  at  nasumpungan  niya 
silang  tatlong  daang  libong  piling  lalaki, 
na  makalalabas  sa  pakikipagbaka,  na  m.a- 
kababawak  ng  sibat  at  kalasag.  6  Siya^y 
umupa  naman  ng  isang  daan  libong  maka- 
pangyarihang  lalaki  na  matapang  na  mu- 
la sa  Israel  sa  halagang  isang  daang  talen- 
tong  pilak.  7  ISTguni't  naparoon  ang  isang 
lalaki  ng  Dios  sa  kaniya,  na  nagsabing: 
Oh  bari,  huag  mong  pasamahin  sa  iyo 
ang  kawal  ng  Israel ;  sapagka't  ang  Pa- 
NGINOON  ay  hindi  sumasa  Israel,  sa  lahat 
ng  anak  ni  Efraim/  8  Nguni't  kung  ikaw 
ay  yayaon,  gumawa  kang  may  katapangan, 
magpakalakas  ka  sa  pakikipagbaka :  iba- 
bagsak  ka  ng  Dios  sa  harap  ng  kaaway ; 
sapagka't  ang  Dios  ay  may  kapangyari- 
hang  tumulong  at  gumiba.  9  At  sinabi 
ni  Amazias  sa  lalaki  ng  Dios:  ;,Nguni't 
anong  aming  gagawin  sa  isang  daang  ta- 


lento  na  aking  ibinlgay  sa  kawal  ng  Is- 
rael ?  At  ang  lalaki  ng  Dios  ay  sumagot : 
Ang  Pakgikoon  ay  makapagbibigay  sa 
iyo  ng  mahigit  kay  sa  rito.  10  Ng  mag- 
kagayo'y  mga  inihiwalay  ni  Amazias,  ang 
kawal  na  paparoon  sa  kaniya  na  mula 
sa  EtVaim,  upang  umuwi  uli :  kaya't  ang 
kanilang  galit  ay  totoong  nag-alab  laban 
sa  Juda,  at  siWy  umuwi  na  may  mabag- 
sik  na  galit.  11  At  si  Amazias  ay  tuma- 
pang,  at  inilabas  ang  kaniyang  bayan, 
at  naparoon  sa  Libis  ng  Asin,  at  sumugat 
sa  mga  anak  ng  Seir  ng  sampuong  libo. 
12  At  sampuong  libo  ang  dinala  ng  mga 
anak  ng  Juda  na  buhay,  at  mga  dinala  sa 
taluktok  ng  burol  at  mga  inihagis  mula 
sa  taluktok  ng  burol  na  ano  pa't  silang 
lahat  ay  nagkapirapiraso.  13  Nguni't 
ang  mga  lalaki  ng  kawal  na  pinabalik  ni 
Amazias,  upang  sila'y  buag  sumama  sa 
kaniya  sa  pakikipagbaka,  dumaluhong  sa 
mga  ciudad  ng  Juda,  mula  sa  Samaria 
hangang  sa  Bet-horon,  at  sumugat  sa  ka- 
nila ng  tatlong  libo,  at  kumulia  ng  mara- 
ming  samsam. 

14  Nangyari  nga,  pagkatapos  na  si  A- 
mazias  ay  mangaling  na  mula  sa  pagpatay 
sa  mga  Edomeo,  na  kaniyang  dinala  ang 
mga  dios  ng  mga  anak  ng  Seir,  at  mga 
inilagay  upang  maging  kaniyang  mga 
dios,  at  yumukod  sa  harap  ng  mga  yaon, 
at  nagsunog  ng  kamanyan  sa  mga  yaon. 
15  Kaya't  ang  galit  ng  PanSinoon  ay 
nag-alab  laban  kay  Amazias,  at  siya'y 
nagsugo  sa  kaniya  ng  isang  profeta,  na 
nagsabi  sa  kaniyang:  ^Bakit  ikaW  ay 
sumandal  sa  mga  dios  ng  bayan  na  hindi 
iniligtas  ang  kanilang  sariling  bayan  sa 
iyong  kamay  ?  16  At  nangyari,  habang 
siya'y  nakikipag-usap  sa  kaniya,  na  sinabi 
ng  hari  sa  kaniyang :  l  Ginawa  ka  ba  na- 
ming tagapayo  ng  hari  ?  umurong  ka ;  i  ba- 
kit  ikaw  ay  masusugatan  ?  Ng  magkaga- 
yo'y  umurong  ang  profeta,  at  nagsabing : 
Talastas  ko  na  pinasiyahan  ng  Dios  na 
gibain  ka,  sapagka't  iyong  ginawa  ito,  at 
hindi  mo  dininig  ang  aking  payo. 

17  Ng  magkagayo'y  kumuhang  payo  si 
Amazias  na  hari  sa  Juda,  at  nagsugo  kay 
Jcas  na  anak  ni  Jehoahaz  na  anak  ni  Jehu, 
na  hari  sa  Israel,  na  nagsabing  :  Halika, 
tayo'y  magtitigan.  18  At  si  Joas  na  hari 
sa  Israel  ay  nagsugo  kay  Amazias  na  hari 
sa  Juda,  na  nagsabing :  Ang  dawag  na 
nasa  Lebano  ay  nagsugo  sa  cedro  na  nasa 
Lebano,  na  nagsabing :  Ibigay  mong  asawa 
ang  iyong  anak  na  babaye  sa  aking  anak: 
at  nagdaan  ang  isang  mabangis  na  hayop 


464 


IT.  MGA  KRONTKA. 


rju  nasa  Lebano;  at  liiyapukan  aiig  tuav*ag. 
19  Tkaw  ay  i.ugsa;-^abin<:( :  Karito,  iyong 
siuiigatan  ang  Edom;  at  itiiuia:^  ka  ng 
iyong  puso  upang  niagmalaki:  tiimalian 
ka  ngayon  Pa,  baliay;  ^bakit  ibig  mong 
in Qiigkaliiin  ang  kasaklman.  npang  ikaw 
ay  mabnaT,  ikaw,  at  ang  Jr.cka  ria  kasama 
j.io?     2:^  ^-guiii't  Iiindi  diiunig  ni  Ania- 

bicay  ^i  i  atiiay  iJj  kani'uhj  :,n  i  ^■inuuv 
^a^'p-a-'I  a  I  iki'y  si;inardal  ^a  ii'<*.  .;lo'^ 
i.g  Ecbjitij  vJ  Sa  L,a;,(/'y  Mi'iianipa  ^^t 
Joas  na  liari  .sa  l^i-ol;  at  siya  at  si 
Auiazias  wa.  hiivl  '^-a  Jiida  ;iy  lia-titigan 
t^a  Bet-!reine^,  la  nkul  .-a  Juda.  22  At 
atig  Juda  ay  iialagay  --a  kasaiiiasamaan 
s^a  Iiarap  ug  Israel :  at  silit'y  tumakas 
bawa^t  i»a  .sa  kani^ang  dampa.  23  At 
kiniiha  ni  Joas  na  liari  aa  Israel  si  Ama- 
zias  na  hari  sa  Juda,  na  anak  ni  Joas,  na 
anak  ni  Jehoaliaz,  sa  Bet-semes,  at  diiiala 
siya  sa  Jerusalem,  at  ibinagsak  ang  kuta 
ng  Jerusalem  mula  sa  pintuang-daan  ng 
Efraim  haiigang  ta  pintuang-daan,  ng 
suloK',  na  a{)at  na  raang  siko.  24  At 
hinuha  niya  aog  laliat  na  ginto  at  pilak,  at 
labat  na  sisidlan  na  nasumpnngan  sa  baliay 
ng  Dios  na  kasama  ni  Obed-edom,  at  ang 
rnga  kayamanan  ng  baliay  ng  bar!,  ang 
inga  sanlang  tawo  naraan,  at  nagbalik  sa 
Samario. 

23  At  si  Amazias  na  anak  ni  Joas  na  hari 
m  Juda  ay  nabuhay  pagkamatay  ni  Joas  na 
anak  ni  Jelioahaz  na  hari  sa  Israel  na  la- 
bing  limang  taon.  26  Ang  iba  nga  sa  mga 
gawa  ni  Amazias,  na  una  at  hull,  narito, 
^,  di  ba  mga  nasnsulat  sa  iibro  ng  mga  hari 
sa  Juda  at  sa  Israel?  27  Mula  ng  pana- 
hon  nga  na  humiwalay  si  Amazias  sa  pag- 
suncd  sa  Panginoon  ay  sila'y  gumawa 
nf  pagbabanta  laban  sa  kaniya  sa  Jerusa- 
lem ;  at  siya'y  tnmakas  sa  Lakis:  nguni't 
pinasundan  nila  siya  sa  Lakis,  at  pinatay 
siya  roon.  28  At  dinala  siya  na  nakasa- 
kay  sa  mga  kabayo,  at  inilibing  siya  na 
kasama  ng  kaniyang  mga  magulang  sa 
ciudad  ng  Juda. 

2£^  At  kiniiha  ng  boong  bayan  ng  Juda 
O  si  Uzzias  na  may  labing  anim  na 
taon,  at  inihalal  siyang  hari  na  kahaiili  ng 
kaniyang  araa  na  si  Amazias.  2  Kaniyang 
itinayo  ang  Elot,  at  isiuauli  sa  Juda,  pag- 
katapos  na  ang  hari  ay  makatulog  na 
kasama  ng  kaniyang  mga  magulang. 
3  May  labing  anim  na  taon  si  Uzzias  ng 
siya'y  magpasimulang  maghari ;  at  siya'y 
nagharing  limang  puo't  dalav/ang  taon  sa 
Jerusalem  :  at  ang  pangalan  ng  kaniyang 


ina  ay  Jekilla  na  taga  Jerusalem.  4  At 
siya^y  gumawa  ng  naituid  .-a  inga  mata 
ng  Panginoon,  ayon  sa  lahat  na  gi- 
navva  ng  kaniyang  amang  si  Amazias. 
5  At  siya^y  tumaLigang  Lunapin  ang  Dios 
sa  mga  kaarawan  ni  Zekarias,  na  siyang 
raaalam  sa  malikraata  sa  Dios;  at  ha- 
barg   kaniyang    hinalianap   ang   Pangi- 


Jvh.,v,-a 


r: 


ii  X : 


b'ili-.ioo,  at  ibinag-ak  arg  L.iia  ig  (.at, 
at  ang  kiiia  rg  Jabne,  ^t  ang  ku'.a  n;, 
Asd^  v'l  ;  at  siya'y  nagtayo  ng  mga  ciudad 
sa  hipolii  ),'[}  Asdod,  vt  fa  gilna  ng  mga 
EilisL^o.  7  At  tiiihlnr.gan  siya  ng  Ei  ^. 
laban  sa  mga  Eilisteo,  at  lal;an  sa  m^a 
taga  iVrabia  na  tumatahan  sa  Gur-baab 
at  sa  mga  Meunim.  8  At  ang  mga  Am- 
monita  ay  nagbigay  ng  mga  kaloob  kay 
Uzzias  :  at  ang  kaniyang  pangalan  ay  kii- 
malat  liangang  sa  pasukan  ng  Egipto ; 
sapagka't  siya'y  lumakas  na  nminam. 
9  Bukod  dito'y  si  Uzzias  ay  nagtayo  ng 
mga  moog  sa  Jerusalem  sa  pintuang-daan 
na  nasa  panulok,  at  sa  pintuang-daan  sa 
libis,  at  sa  likuran  ng  kuta,  at  mga  pinag- 
tibay.  10  At  siya'y  nagtayo  ng  mga 
moog  sa  ilang,  at  hnmnkay  ng  maramiijg 
balon,  sapagka't  siya'y  nagkarcon  ng  ma- 
raming  kawan;  sa  mababang  lupa  naman, 
at  sa  kapatagan  :  at  siya^y  may  mangbn- 
bukid  at  mangagawa  sa  uvasan  sa  mga 
bundok  at  sa  mga  mabiuigang  bukid  ; 
sapagka't  siya'y  may  liilig  sa  bukiran. 
11  Bukod  dito'y  si  L^zzias  ay  may  kawal 
ng  mga  mangbabaka,  na  lumalabas  sa 
pakikipagbaka  sa  mga  pulutong,  ayon  sa 
bilang  ng  kanilang  kabilangan  na  ginawa 
ni  Jeiel  na  kalihim,  at  ni  Maaseias  na 
oficial,  sa  kapangyarihan  ni  Hananias,  na 
isa  sa  mga  kapitan  ng  hari.  12  Ang 
boong  bilang  ng  mga  pangulo  sa  mga 
bahay  ng  mga  magulang,  na  mga  maka- 
pangyarihang  lalaking  may  tapang,  ay 
dalawang  libo  at  anim  na  raan.  13  At 
sa  kapangyarihan  ng  kanilang  kamay  ay 
may  isang  maayos  na  kawal,  na  tatlong 
daang  at  pitong  libo  at  limang  daan,  na 
bumabaka  na  may  makapangyarihang  ka- 
pangyarihan, upang  tulungan  ang  hari 
laban  sa  kaay,-ay.  1&  At  ipinaghanda 
sila  ni  Uzzia?,  ang  boong  hiikbo,  ng  mga 
kalasag,  at  mga  sibat,  at  ng  mga  turbante, 
at  ng  mga  sapyaw,  at  ng  mga  bosog,  at 
ng  mga  bate  para  sa  panghilagpos.  15  At 
siya'y  gumawa  sa  Jerusalem  ng  mga  ma- 
kina,  na  katha  ng  mga  biliasang  tawo, 
upang  malagay  sa  mga  moc^g  at  sa  kuta 


28.  5 


II.  MGA  KEONIKA. 


465 


upang  magpahllagpos  ng  mga  pana  at  mga 
malaking  bato.  At  ang  kaniyang  panga- 
Ian  ay  kumalat  na  mainam :  sapagka't 
siyaV  tinulungang  kagilagilalas,  hangang 
sa  siya'y  lumakas. 

16  Nguni't  ng  siya'y  lumakas,  ang  ka- 
niyang piiso  ay  nagmataas,  na  ano  pa't 
siyaV  guraawa  ng  kapahamakan,  at  siya'y 
sumalangsang  laban  sa  Panginookg  kani- 
yang Dios ;  sapagka't  siya'y  nasok  sa  tem- 
plo  ng  Panginoon  upang  magsunog  ng 
kamanyan  sa  ibabaw  ng  altar  na  suaban. 
17  At  si  Azarias  na  sacerdote  ay  nasok 
pagkatapos  niya,  at  kasama  niya'y  walong 
puong  sacerdote  ng  Panginoon,  na  mga 
matapang  na  lalaki :  18  at  silaV  huma- 
rap  kay  Uzzias  na  liari,  at  nagsabi  sa  ka- 
niyang :  Hindi  nauukol  sa  iyo,  Uzzias,  na 
magsunog  ng  kamanyan  sa  PakginoossT, 
kungdi  sa  mga  sacerdote  na  mga  anak  ni 
Aaron,  na  mga  itinalaga  na  magsunog  ng 
kamanyan :  lumabas  ka  sa  santuario  ;  sa- 
pagka't  ikaw  ay  sumalangsang ;  at  hindi 
rsiagiging  sa  iyo'y  karangalan  sa  ganang 
Pangikookg  Dios.  19  Ng  magkagayo'y 
si  Uzzias  ay  nag-init ;  at  siya V  may  pang- 
suob  sa  kaniyang  kamay  upang  magsunog 
ng  kamanyan  ;  at  habang  siya'y  nag-iinit 
sa  mga  sacerdote,  ang  ketong  ay  lumabas 
sa  kaniyang  noo  sa  harap  ng  mga  sacer- 
dote sa  baliay  ng  Panginoon,  sa  siping 
ng  altar  na  suuban.  20  At  si  Azarias  na 
punong  sacerdote,  at  ang  lahat  na  sacer- 
dote, tumingin  sa  kaniya,  at  narito,  siya'y 
may  ketong  sa  kaniyang  noo,  at  kanilang 
itinulak  siya  na  madalian  mula  doon;  oo, 
siya  nama'y  nagmadaling  lumabas,  sa- 
pagka't  sinugatau  siya   ng  Panginoon. 

21  At  si  Uzzias  na  iiari  ay  nagka  ketong 
hangang  sa  araw  ng  kaniyang  kamatayan, 
at  tumahan  sa  bahay  na  bukod  sa  paraang 
may  ketong :  sapagka't  siyaV  nahiwalay  sa 
bahay  ng  PakSiitoon  ;  at  si  J otam  na  kani- 
yang anak  ay  nasa  pamaraahala  ng  bahay 
ng  hari,  na  humahatol  sa  bayan  ng  lupain. 

22  Ang  iba  nga  sa  mga  gavva  ni  Uzzias, 
una  at  huli,  isinulat  ni  Isaias  na  profeta, 
na  anak  ni  Amoz.  23  Sa  gayo'y  natulog 
si  Uzzias  na  kasama  ng  kaniyang  mga  ma- 
gulang ;  at  inilibing  nila  siya  na  kasama 
ng  kaniyang  mga  magulang  sa  parang  na 
libingan  na  ukol  sa^mga  hari ;  sapagka^t 
kanilang  sinabing :  ^  Siya'y  may  ketong : 
at  si  Jotara  na  kaniyang  anak  ay  naghari 
na  kahalili  niya. 

2^  Si  Jotam  ay  may  dalawang  puo't 
■      limang  taon  ng  siya'y  magpasimu- 
jg^ng  maghari ;  at  siya^y  nagliaring  labing 


anim  na  taon  sa  Jerusalem :  at  ang  panga- 
Ian  ng  kaniyang  ina  ay  Jerusa  na  anak  ni 
Zadok.  2  At  siyaV  gumawa  ng  matuid 
sa  mga  mata  ng  Panginoon,  ayon  sa  la- 
hat  na  ginawa  ng  kaniyang  amang  si 
Uzzias :  gayon  ma'y  hindi  siya  nasok  sa 
templo  ng  Panginoon.  At  ang  bayan  ay 
gumawa  pa  ng  kapahamakan.  s  Siya'y 
nagtayo  ng  mataas  na  pintuang-daan  sa 
bahay  ng  Panginoon,  at  sa  kuta  ng  Ofel 
ay  nagtayo  siya  ng  marami  4  Bukod 
dito'y  nagtayo  siya  ng  mga  ciudad  sa 
lupaing  maburol  ng  Juda,  at  sa  mga  gu- 
bat  ay  siya'y  nagtayo  ng  mga  palacio  at 
mga  moog.  5  Siya'y  bumaka  naman  la- 
ban  sa  hari  ng  mga  anak  ni  Am  men,  at 
nanaig  laban  sa  kanila.  At  ang  mga  anak 
ni  Amnion  ay  na^bigay  sa  kaniya  ng 
taong  ding  yaon  ng  isang  daang  talentong 
pilak,  at  sampuong  libong  takal  na  trigo, 
at  sampuong  libo  na  cebada.  Gayon  ding 
karami  ang  ibinayad  ng  mga  anak  ni 
Ammon  sa  kaniya  sa  ikalawang  taon  na- 
man, at  sa  ikatlo.  6  Sa  gayo^y  si  Jotam 
ay  nagin^  makapangyarihan,  sapagka't 
kaniyang  iniayos  ang  kaniyang  mga  lakad 
sa  harap  ng  Panginoong  kaniyang  Dios. 
7  Ang  abi  nga  sa  mga  gawa  ni  Jotam, 
at  ang  lahat  niyang  mga  pakikipagbaka, 
at  ang  kaniyang  mga  lakad,  narito,  mga 
nasusulat  sa  libro  ng  m.ga  hari  ng  Israel, 
at  ng  Juda.  8  Siya'y  may  dalawang 
puo't  limang  taon  ng  siya'y  magpasimu- 
lang  maghari,  at  nagharing  labing  anim 
na  taon  sa  Jerusalem.  9  At  si  Jotam  ay 
natulog  na  kasama  ng  kaniyang  mga  ma- 
gulang, at  inilibing  nila  siya  sa  ciudad  ni 
David :  at  si  Ahaz  na  kaniyang  anak  ay 
naghari  na  kahalili  niya. 

20  Si  Ahaz  ay  may  dalawang  puong 
O  taon  ng  siya^y  magpasimulang 
maghari ;  at  siya^y  nagharing  labing  anim 
na  taon  sa  Jerusalem :  at  hindi  siya  gu- 
mawa ng  matuid  sa  mga  mata  ng  Pangi- 
noon, ng  gaya  ni  David  na  kaniyang 
magulang :  2  kungdi  siya'y  lumakad  ng 
mga  lakad  ng  mga  hari  sa  Israel,  at  gu- 
mawa naman  ng  mga  larawang  binubo 
para  sa  mga  Baal.  3  Bukod  dito'y  nag- 
sunog  siya  ng  kamanyan  sa  libis  ng  anak 
ni  Hinom,  at  sinunog  ang  kaniyang  mga 
anak  sa  apoy,  ayon  sa  mga  kasuklamsu- 
klam  ng  mga  walang  Dios,  na  mga  pina- 
layas  ng  Panginoon  sa  harap  ng  mga 
anak  ng  Israel.  4  At  siya'y  naghayin  at 
nagsunog  ng  kamanyan  sa  mga  mataas  na 
lugar,  at  sa  mga  burol,  at  sa  ilalim  ng 
bawa't  sariwang  kahoy.     5  Kaya't  ibiniT 


466 


II.  MC4A  KRONIKx^. 


28. 


gay  ng  PanGinooxg  kaiiiyaug  Dios  sija 
sa  karnav  ng  hari  sa  Syria ;  at  sinugatan 
nila  siya,  at  duniala  sa  kaniya  ng  isang 
malaking  karamiliang  l»iliag,  at  iiiga  di- 
nala  sa  Damasko.  At;  siya  uauia'y  nabi- 
gay  sa  kamay  ng  bar!  ;~a  Israel  na  siyang 
suningat  sa  kaniya  ng  malaking  pagpatiiy. 
«  Bapagka't  si  Pekas  na  anak  ni  ilciiuiiias 
ay  pumatay  sa  Jiida  ng  i^ang  daa-i  at 
dalawang  puong  libo  sa  isang  araw,  silang 
laliat  ay  mga  matapang  na  ialaki ;  sapag- 
ka't  kanikmg  pinabayaan  ang  Panginoo:^, 
ang  Dios  ng  kanilang  mga  uiagidang. 
7  At  pinatay  ni  Zikri,  na  makapangyari- 
liang  Ialaki  sa  Efralm,  si  Maaseias  na  anak 
ng  liari,  at  si  Azrikam  na  puno  sa  baliay, 
at  si  Elkana  na  kasunod  ng  hari.  8  At 
ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nagdala  ng 
bihag  sa  kanilang  niga  kapatld  na  dala- 
wang daang  libo,  mga  babaye,  mga  anak 
na  Ialaki  at  babaye,  at  naglabas  din  ng 
maraming  samsani  na  nniki  sa  kanila,  at 
dinala  ang  samsaio  sa  Samaria.  i>  -^^gn- 
ni't  isang  profeta  ng  Paxgixoon  ay  nan- 
doon,  na  ang  pangalan  ay  Oded  :  at  siya^y 
lurnabas  na  ^^inalubong  ang  iiukbo  na 
dnmarating  sa  Bamaria,  at  nagsabi  sa 
kanilang  :  Narito,  sapagka't  ang  Pangi- 
KOON,  ang  Dios  ng  inyong  mga  inagulang, 
ay  nag-init  sa  Jiida,  ibinigay  niya  sila  sa 
inyong  kamay,  at  inyong  pinatay  sila  sa 
isang  pag-aalab  ng  loob  na  umaabot  han- 
gang  sa  langit.  10  At  ngayo'y  inyong 
inaakalang  pasukiiin  ang  mga  anak  ng 
Juda  at  ng  Jerasaleni  na  maging  pinaka 
aliping  Ialaki  at  babaye  sa  inyo  :  ^  wala  ba 
kayong  pagsalangsang  sa  inyong  sarili 
laban  sa  Panginoong  inyong  Dios  ? 
11  Ngayo'y  dingin  nga  ninyo  ako,  at 
pabalikin  ninyo  ang  mga  biliag,  na  inyong 
kinubang  biliag  sa  inyong  mga  kapatid  : 
sapagka't  ang  mabagsik  na  pag-iinit  ng 
Panginoon  ay  suma  sa  inyo.  12  Kg 
magkagayo'y  ilan  sa  mga  pangulo  ng  mga 
anak  ni  Efraim,  si  Azarias  na  anak  ni 
Johanan,  si  Berekias  na  anak  rji  Mesile- 
mot,  at  si  Jehizkias  na  anak  ni  Salliim,  at 
si  Amasa  na  anak  ni  liadlai,  tumayo 
laban  sa  kanila  na  nangaling  £a  pakiki- 
pagbaka,  13  at  nagsabi  sa  kanilang :  Ka- 
yo'y  huag  magdadala  ng  mga  biliag  dito  : 
sapagka't  inyong  inaakala  na  magdadala 
sa  atin  ng  pagsalangsang  laban  sa  Pa- 
NGINOON,  upang  idagdag  sa  ating  mga 
kasalanan  at  sa  ating  mga  pagsalang- 
sang :  sapagka't  ang  ating  pagsalang- 
sang ay  malaki,  at  may  mabangli  na 
pag-iinit  laban   sa  Israel.     14  Sa   gayo'y 


iniwan  ng  mga  lalaking  imy  saivl  it  an 
mga  biliag  at  ang  mga  saiu-am  sa  ham- 
ng  mga  p;ingulo  at  ng  boon^  kapulungan 
15  At  ang  mga  lalaking  na^ay-ay  t 
pan;amag-itan  ng  pangalan  ay  nagbangon. 
at  kinnha  ang  mga  bihag  a.  -a  npiio  n. 
sahisam  ay  binihisan  ang  lab. a  i  a  iiubad 
sa  kanila,  at  dinamiian  t.t  sm'.] 'ifisan 
at  mga  pinakain  at  [iinain  nn,  ai  ml  i 
pinaliiran  ny  langis,  at  dmila  a'  \  lahat 
na  mahina  sa  kanila  na  naki  -' av  ^a 
mga  asno,  at  mga  dinala  s.i  Julk  >, 
na  ciudad  ng  mga  })uno  ng  ]  i''nn  -a 
kanilang  mga  kapatid:  ng  m.„i  ^  'VqS 
nagbalik  sila  sa  Samaria. 

10  Kg  panaliong  yao'y  naj;  40  ang 
baring  Aliaz  sa  mga  hari  '^a  A'^iria  npang 
tulungan  siya.  17  Sanagku  t  naparocn 
uli  ang  mga  Edomeo  at  sinugatan  ang 
Juda,  at  dinalang  mga  bihag.  18  Pinasok 
nainan  ng  mga  Filisteo  ang  mga  ciudad 
ng  mababang  hi  pa,  at  ang  Timugan  ng 
Juda,  at  sinakojj  ang  Eet-semes,  at  ang 
Aijalon.  at  ang  Gederot,  at  ang  Soko  sam- 
puo  ng  mga  nayon  noon,  at  ang  Tiinna 
sampuo  ng  inga  nayon  noon,  ang  Gimzo 
naman  at  ang  mga  nayon  noon  :  at  silaV 
tumahan  doon.  19  Sapagka't  ibinaba  ng 
Pangikoon  ang  J  uda  diahil  kay  Ahaz  na 
hari  sa  Israel ;  sapagka't  siya'y  nagpaka- 
layo  sa  Juda,  at  sumalangsang  na  inainam 
laban  sa  PaxgiinOON.  20  At  si  Tilgat- 
pilneser  na  hari  sa  Asiria  ay  naparoon  sa 
kaniya,  at  pinapanlaw  siya,  nguni^t  hindi 
siya  pinalakas.  21  Sapagka't  si  Ahaz  ay 
kumuha  ng  bahagi  sa  bahay  ng  Paxgi- 
xoox,  at  sa  bahay  ng  hari  at  sa  mga  pang- 
ulo, at  ibinigay  sa  hari  sa  Asiria;  nguni't 
hindi  siya  tinuiungan.  22  At  sa  panahon 
ng  kaniyang  kapanlawaii  ay  sumalangsang 
pa  siya  ng  higit  laban  sa  PaxGixoox,  ang 
hari  ring  ito  na  si  Ahaz.  2-1  Sapagka't 
siya'y  naghayin  sa  mga  dios  sa  Damasko, 
na  sumugat  sa  kaniya  :  at  sinabi  niyang  : 
Sapagka't  tinuiungan  sila  ng  mga  dios  ng 
mga  hari  sa  Syria,  kaya't  ako'^y  maghaha- 
yin  sa  kanila,  upang  tulungan  nila  ako. 
Nguni't  sila  ang  kapahamakan  niya  at  ng 
boong  Israel.'  ;i!4  At  pinisan  ni  Ahaz  ang 
mga  sisidkin  ng  bahay  ng  Dios,  at  'pinag- 
pirapiraso  ang  mga  sisidlan  ng  baliay  ng 
Dios,  at  isinara  ar.g  mga  pinto  ng  bahay 
ng  Paxgiin'oon  ;  at  siya'y  gumawa  sa  ka- 
niya ng  mga  altar  sa  bawa't  sulok  ng 
Jerusalem.  25  At  sa  bawa't  iba't  ibang 
ciudad  ng  Juda  ay  gumawa  siya  ng  mga 
mataas  na  lugar  upang  pagsunngan  ng 
kamanyan  sa  mga  ibang  dios,  at  minun*/- 


29.  21 


II.  MGA  KEONIKA. 


467 


kahi  sa  galit  ang  PanGinoon,  ang  Dios 
Bg  kaniyang  rnga  magulang.  26  Ang  iba 
nga  ng  kaniyang  mga  gawa,  at  laliat  ni- 
yang  niga  lakad,  una  at  hull,  narito,  mga 
uasusulat  sa  libro  ng  mga  hari  sa  Juda  at 
Israel.  27  At  si  Ahaz  ay  natulog  na 
kasama  ng  kaniyang  mga  magulang,  at 
inilibing  nila  siya  sa  ciudad,  sa  Jerusalem; 
sapagka't  hindi  nila  dinala  siya  sa  mga 
libingan  ng  mga  hari  sa  Israel :  at  si 
Hezekias  na  kaniyang  anak  ay  nagliari  na 
kahaliir  niya. 

OQ  ^^  Hezekias  ay  nagpasimulang  mag- 
£msJ  hari  ng  siya'y  dalawang  puo^t  li- 
mang  taon ;  at  siya'y  naghari  na  dalawang 
puo't  siam  na  taon  sa  Jerusalem :  at  ang 
pangalan  ng  kaniyang  ina  ay  Abija  na 
anak  ni  Zekarias.  2  At  siya'y  gumawa 
ng  matuid  sa  mga  mata  ng  Panginoon, 
ayon  sa  lahat  na  ginawa  ni  David  na 
kaniyang  magulang.  3  Siya^y  nagbukas 
ng  unang  taon  ng  kaniyang  paghahari, 
sa  unang  buan,  ng  mga  pinto  ng  baliay 
ng  Panginoon,  at  mga  hinusay.  4  At 
kaniyang  dinala  ang  mga  sacerdote  at 
mga  Levita,  at  mga  pinisan  sa  maluang 
na  lugar  sa  silanganan,  5  at  nagsabi  sa 
kanilhng:  Dingin  ninyo  ako,  ninyong 
mga  Levita ;  ngayo'y  magpakasanto  kayo, 
at  papagingsantohin  ninyo  ang  bahay  ng 
Pakginook,  ang  Dios  ng  inyong  mga 
magulang,  at  ilabas  ninyo  ang  karumihan 
sa  santong  lugar.  6  Sapagka^t  ang  ating 
mga  magulang  ay  sumalangsang,  at  guma- 
wa ng  kasam-an  sa  paningin  ng  Pan^i- 
NOONG  ating  Dios,  at  pinabayaan  siya,  at 
itinalikod  ang  kanilang  mga  muklia  sa 
tahanan  ng  Panginoon,  at  nagsitalikod. 
7  Kanila  ring  isinara  ang  mga  pinto  ng 
malaking  pintuan,  at  pinatay  ang  mga 
ilawan,  at  hindi  nagsunog  ng  kamanyan 
o  naghandog  man  ng  mga  handog  na 
susunugin  sa  santong  lugar  sa  Dios  ng 
Israel.  8  Kaya't  ang  pag-iinit  ng  Pa- 
NGINOON  ay  suma  Juda  at  Jerusalem,  at 
mga  ibinigay  niya  sila  upang  hamakin 
saa't  saan  man,  upang  maging  katigilan 
at  kasutsutan,  gaya  ng  inyong  nakikita 
ng  inyong  mga  mata.  9  Sapagka^t  narito, 
ang  ating  mga  magulang  ay  nabual  sa 
pamamag-itan  ng  tabak,  at  ang  ating 
mga  anak  na  lalaki  at  babaye  at  ang 
ating  mga  asawa  ay  nasa  pagkabihag 
dahil  dito.  lO  Nasa  akin  ngang  puso  ay 
gumawa  ng  tipan  sa  Pakginoon,  sa  Dios 
ng  Israel,  upang  ang  kaniyang  mabagsik 
na  galit  ay  humiwalay  sa  atin,  11  Mga 
ail?^k  ko,  huag  kayong  magpakahangal : 


sapagka't  pinili  kayo  ng  PanGinoon 
upang  tumayo  sa  harap  niya,  upang  ma- 
mahala  sa  kaniya,  at  kayo^y  maging 
kaniyang  mga  tagapamahala  at  magsunog 
kaj^o  ng  kamanyan. 

12  Ng  magkagayo^y  nagbangon  ang 
mga  Levita,  si  Mahat  na  anak  ni  Amasai, 
at  si  Joel  na  <  anak  ni  Azarias  sa  mga 
anak  ng  mga  Koatita :  at  sa  mga  anak  ni 
Merari,  si  Kis  na  anak  ni  Abdi,  at  si 
Azarias  na  anak  ni  Jehalelel :  at  sa  mga 
Gersonita  si  Joah  na  anak  ni  Zima,  at 
si  Eden  na  anak  ni  Joah :  13  at  sa  mga  ' 
anak  ni  Elizafan,  si  Simri  at  si  Jeuel :  at 
sa  mga  anak  ni  Asaf,  si  Zekarias  at  si 
Matanias ;  14  at  sa  mga  anak  ni  Heman, 
si  Jehuel  at  si  Simei ;  at  sa  mga  anak  ni 
Jedutun,  si  Semaya  at  si  XJzziel.  15  At 
pinisan  nila  ang  kanilang  mga  kapatid, 
at  mga  nagpakasanto,  at  nagsipasok  ayon 
sa  utos  ng  hari  sa  pamamag-itan  ng  mga 
salita  ng  PanGinoon,  upang  linisin  ang 
bahay  ng  Panginooh.  16  At  ang  mga 
sacerdote  ay  nasok  sa  pinakaloob  ng 
bahay  ng  Panginoon,  upang  linisin,  at 
inilabas  ang  lahat  na  karumihan  na  kani- 
lang nasumpungan  sa  templo  ng  Pangi- 
NOON  sa  looban  ng  bahay  ng  Panginoon". 
At  kinuha  ng  mga  Levita  upang  ilabas 
sa  batis  ng  Kidron.  17  Sila  nga'y  nag- 
pasimula  ng  unang  arato  ng  unang  buan 
na  magpakasanto,  at  ng  ikaw along  araw 
ng  buan  ay  naparoon  sila  sa  malaking 
pintuan  ng  Panginoon  ;  at  kanilang 
pinapaging  santo  ang  bahay  ng  Pangi- 
NOON  sa  walong  araw;  at  sa  ikalabing 
anim  na  araw  ng  ufaang  buan  ay  kanilang 
tinapos.  18  Ng  magkagayo'y  kanilang 
pinasok  si  Hezekias  na  hari,  sa  loob  ng 
palacioy'  at  kanilang  sinabing :  Aming 
nilinis  apg  boong  bahay  ng  Pangikoon, 
at  ang  altar  ng  handog  na  susunugin, 
sampuo  ng  lahat  na  kasangkapan  noon, 
at  ang  dulang  ng  tinapay  na  handog, 
sampuo  ng  lahat  na  kasangkapan  noon. 
19  Bukod  dito'y  lahat  na  kasangkapan, 
na  inihagis  ng  haring  Ahaz  sa  kaniyang 
paghahari,  ng  siya'y  sumalangsang,  a- 
ming  inihanda  at  pinapaging  santo ;  at, 
narito,  mga  nasa  harap  ng  altar  ng  Pa^ 
nQinooh. 

20  Ng  magkagayo'y  si  Hezekias  na  hari 
ay  nagbangong  maaga,  at  pinisan  ang 
mga  pangulo  sa  ciudad,  at  sumampa  sa, 
bahay  ng  Pakginoon.  21  At  sila'y  nag- 
dala  ng  pitong  baka,  at  pitong  tupa,  at 
pitong  cordero,  at  pitong  kambing  na 
lalaki,  na  pinakahandog  dahil  b^  k^sals^- 


468 


II,  MGA  KRONIKA. 


29.  21 


nan  sa  ikagagaling  ug  kabarian,  at  v.g 
santuario,  at  Juda.  At  si^'aV  nag-utos 
sa  mga  sacerdote  na  mga  anak  ni  Aaron 
na  mga  iliandog  sa  altar  ng  Panuinoon. 
22  Sa  gayo'j  kaniiang  pinatay  ang  mga 
baka,  at  tinangap  ng  mga  sacerdote  urg 
dugo,  at  iniwisik  sa  altar :  at  kanilarg 
pinatay  ang  mga  tnpa,  at  iniwisik  ang 
dugo  sa  ibabaw  ng  altar :  pinatay  rin 
nila  ang  mga  cordero,  at  iniwisik  ang 
dugo  sa  ibabaw  ng  altar.  23  At  kaniiang 
inilapit  ang  mga  kambing  na  lalaki  para 
sa  bandog  dabil  sa  kasalanan  sa  harap  ng 
hari  at  ng  kapulungan  ;  at  ipinatong  nila 
ang  kaniiang  mga  kamay  sa  mga  yaon : 
24  at  mga  pinatay  ng  mga  sacerdote,  at 
silaV  gumawa  ng  isang  bandog  dahil  sa 
kasalanan  sa  pamamag-itan  ng  kaniiang 
diigo  sa  ibabaw  ng  altar,  upang  itubos 
sa  boong  Israel :  sapagka't  iniutos  ng 
hari  na  ang  bandog  na  susunugin  at  ang 
bandog  dabil  sa  kasalanan  ay  gagawin 
para  sa  boong  Israel.  25  At  kaniyang 
inilagay  ang  mga  Levita  sa  babay  ng 
Panginoon  na  may  mga  cimbalo,  may 
mga  salterio,  at  may  mga  alap,  ayon  sa 
ntos  ni  David,  at  ni  Gad  na  tagapagkita 
ng  hari,  at  ni  Natan  na  profeta :  sapagka't 
ang  utos  ay  sa  Panginoon  sa  pamamag- 
itan  ng  kaniyang  mga  profeta.  26  At 
ang  mga  Levita  ay  tumayo  na  may  mga 
instriimento  ni  David,  at  ang  mga  sacer- 
dote na  may  mga  pakakak.  27  At  si 
Ilezekias  ay  nag-utos  na  magbandog  ng 
bandog  na  susunugin  sa  ibabaw  ng  altar. 
At  ng  ang  bandog  na  susunugin  ay  pasi- 
mnlan,  ang  awit  sa  PanSinook  ay  pina- 
simulan  naman,  at  ang  mga  pakakak,  na 
kasania  ng  mga  instrumento  ni  David  na 
hari  sa  Israel.  28  At  ang  boong  kapu- 
lungan ay  snmamba,  at  ang  mga  mang- 
aawit  ay  u  maw  it,  at  ang  mga  mangpapa- 
kakak  ay  nagpatuncg;  lahat  ng  ito  ay 
ipinagpaiuloy  hangang  sa  ang  bandog  na 
susunugin  ay  natapos.  29  At  ng  sila*y 
makatapos  ng  paghabandog,  ang  hari  at 
ang  labat  na  nakabarap  na  kasama  niya 
ay  yumukcd  at  sumamba.  SO  Bukod  di- 
to  V  iniutos  ni  Hezekias  na  hari  at  ng  mga 
pangulo  sa  mga  levita  na  umawit  ng  mga 
pagpupuri  sa  Pangikoon  sa  pamamag- 
itan  ng  mga  salita  ni  David,  at  ni  Asaf  na 
tagapagkita.  At  sila'y  umawit  ng  mga 
pagpuri  na  may  kasayahan,  at  kaniiang 
iniyukod  ang  kaniiang  mga  ulo  at  sumam- 
ba. 31  Ng  magkagayoV  sumagot  si 
Hezekias  at  nagsabing :  Ngaya^y  nagsita- 
ijiga  kayo  sa  Panginoon,  kayo'y  lumapit 


at  magdala  ng  mga  bavin  at  mga  bandog 
na  pasalaraat  sa  bahay  ng  PAKGiyooN. 
At  nagdala  ang  kapulungcin  ng  mga  bayin 
at  ng  mga  bandog  na  pasalamat ;  at 
kasingdami  ng  dincdang  mga  bandog 
na  susunugin  ng  may  kusang  puso. 
32  At  ang  bilang  ng  mga  bandog 
na  susunugin  na  dinala  ng  kapulungan, 
pitong  puong  baka,  isang  daang  tupang 
lalaki,  at  dalawang  daang  cordero  :  lahat 
ng  ito  ay  pinakahandcg  na  susunu- 
gin sa  Panginoon.  33  At  ang  mga  bagay 
na  itinalaga  ay  anira  na  raang  baka  at 
tatlong  libong  tupa.  34  Nguni't  ang  mga 
sacerdote  ay  totoong  kaonti,  na  ano  pa't 
bindi  nila  malapnusan  ang  labat  na  ban- 
dog na  susunugin  :  kaya't  tinulungan  si  la 
ng  kaniiang  mga  kapatid  na  mga  Levita, 
bangang  sa  natapos  ang  gagawin,  at  ban- 
gang  sa  nangagpakasanto  ang  mga  sacer- 
dote :  sapagka't  ang  mga  Levita  ay  matuid 
ang  puso  na  mangagpakasanto  na  higit 
kay  sa  mga  sacerdote.  35  At  ang  mga 
bandog  na  susunugin  naman  ay  sagana, 
sampuo  ng  taba  ng  mga  handog  tungkol 
sa  kapayapaan,  at  sampuo  ng  mga  bandog 
na  inumin  para  sa  bawa't  bandog  na  susu- 
nugin. Sa  gayo'y  ang  paglilingkod  sa 
babay  ng  Panginoon  ay  naayos.  36  At  si 
Hezekias  ay  nagalak,  at  ang  boong  bayan, 
dahil  sa  inibanda  ng  Dios  ang  bayan :  sa- 
pagka't  ang  bagay  ay  biglang  nagawa. 
O^TI  At  si  Hezekias  ay  nagsugo  sa  boong 
O  V/  Israel  at  Juda,  at  sumulat  ng  mga 
sulat  naman  sa  Efraim  at  Manases,  na 
sila'y  pumaroon  sa  bahay  ng  Panginoon 
sa  Jerusalem,  upang  ipangilin  ang  paskua 
sa  Panginoon,  sa  Dios  ng  Israel.  2  Sa- 
pagka't  ang  hari  ay  kumubang  payo,  at 
ang  kaniyang  mga  pangulo,  at  ang  boong 
kapulungan  sa  Jerusalem,  upang  ipangilin 
ang  paskua  sa  ikalawang  buan.  3  Sapag- 
ka't  bindi  nila  maipangilin  sa  panahong 
yaon,  sapagka't  ang  mga  sacerdote  ay 
bindi  nagpakasanto  sa  sukat  na  bilang,  o 
nagpipisan  man  ang  bayan  sa  Jerusalem. 
4  At  ang  bagay  ay  matuid  sa  mga  mata 
ng  hari  at  sa  boong.  kapulungan.  5  Sa 
gayo'y  itinatag  nila  ang  pasiya  upang 
magtanyag  sa  boong  Israel,  mula  sa  Beer- 
seba  hangang  sa  Dan,  na  sila'y  pumaritong 
ipangilin  ang  paskua  sa  Pak^inoon,  sa 
Dios  ng  Israel,  sa  Jerusalem ;  sapagka't 
bindi  nila  ipinagdiwang  sa  raalaking  bilang 
sa  gayong  paraan  na  gaya  ng  nakasulat. 
6  Sa  gayo'y  ang  mga  mangdadala  ng  sulat 
ay  yamaong  dala  ang  sulat  na  mula  sa 
hari  at  sa  kaniyang  mga  pangulo  s^  boong 


30.  26 


II.  MGA  KEONIKA. 


469 


Israel  at  Juda,  at  ayon  sa  utos  ng  liari, 
Da  slnabing:    Kayong  mga  anak  eg  Is- 
rael,  magbalik  kayo  sa  PaMinoon,  sa 
Dios  ni  Abraham,  ni  Isaak,  at  ni  Israel, 
npang  siya'y  magbalik  sa  rialabi  na  naka- 
taanan  sa  inyo  na  mula  sa  kamay  ng  mga 
hari  sa  Asiria.    ^  At  kayo^y  huag  maging 
gaya  ng  inyong  mga  magulang,  at  gaya 
ng  niyang  mga  kapatid,    na  sumalang- 
sang    laban    sa    Panginoon,     sa    Bios 
ng  kanilang  mga  magulang,  na  ano  pat 
ibinigay  niya  sila  sa  pagkagiba,  gaya  ng 
inyong*  nakikita.      8  Ngayo'y  huag  ka- 
yong maging  matigas  na  batok,  na  gaya 
ng  inyong  mga  magulang ;  kungdi  tuma- 
laga  kavo  sa  PanGinoon,  at  pumasok  sa 
kaniyang  santuario,   na   kaniyang  pina- 
paging  santo  magpakailan  man,  at  kayo  y 
maglingkod  sa  PanQinoow  inyong  Dios, 
npang  ang  kaniyang  mabagsik  na  galit  ay 
humiwalay  sa  inyo.      9  Sapagka't  kung 
kayo'y  magbalik  uli  sa  Pan^^inoon,  ang 
inyong  mga  kapatid  at  ang  inyong  mga 
anak  ay  makakasumpong  ng   habag  sa 
harap  nilang  mga   dumalang  bihag,   at 
paririto  uli  sa  lupaing  ito  :  sapagka*t  ang 
PAN5moois"G  inyong  Dios  ay  mapagbiya- 
ya  at  maawain,'  at  hindi  itatalikod  ang 
kaniyang  muklia  sa  inyo,  kung  kayo'y 
magbalik  sa  kaniya.     10  Sa  gayo'y  ang 
mangdadala  ng  sulat  ay  dumaan  sa  cmdad 
at  ciudad  sa  lupain  ng  Efraim  at  Manases, 
hangang  sa  Zebulun :  nguni't  sila'y  tina- 
tawanan  upang  magalit,  at  tinutuya  sila. 
11  Gayon  ma'y  ang  iba  sa  Aser,  at  sa 
Manases,  at  sa  Zebuhin  ay  nangagpakura- 
baba,  at  naparoon  sa  Jerusalem.    12  Su- 
ma    Juda   naman  ang    kamay  ng  Dios 
upang  bigyan  sila  ng  isang  puso,  upang 
gawin  ang  utos  ng  hari  at  ng  mga  pang- 
ulo  sa  pamamag-itan  ng  salita  ng  Pangi- 
NOON.     IS  At  nagpipisan  sa  Jerusalem 
ay  maraming  bayan  upang  ipagdiwang  ang 
kapistahan  ng  tinapay  na  walang  leya- 
dura  sa  ikalawang  buan,   isang  totoong 
malaking  kapulungan.    14  At  sila'y  nag- 
bangon  at  inalis  ang  mga  altar  na  nasa 
Jerusalem,  at  ang  lahat  na  altar  para  sa 
pangsuob  ay  inalis  nila,  at  kanilang  ini- 
hagis  sa  batis  ng  Kidron.    15  Ng  magka- 
gayo'y  kanilang  pinatay  ang  paskua  sa 
ikalabing  3j)at  ng  ikalawang   buan:    at 
ang  mga  sacerdote  at  ang  mga  Levita  ay 
nangapahiya,  at  nangagpakasanto,  at  nag- 
dala  ng  mga  bandog  na  susunugin  sa  ba- 
hay  ng  Pai?(5inoon.    16  At  sila'y  tumayo 
sa  kanilang  lugar  ayon  sa  kanilang  ayos, 
ayon  sa  kautusan  ni  Moises  na  lalaki  ng 


Dios :    iniwisik  ng  ^  mga   sacerdote   ang 
dugo,  na  kanilang  tinangap  sa  kamay  ng 
mga  Leyita.      17  Sapagka^t   marami  sa 
kapulungan  na  hindi  nangagpakasanto: 
kaya't  ang  mga  Leyita  ang  may  katung- 
kulan  ng  pagpatay  ng  paskua  para  sa 
bawa't  isa  na  hindi  maliAis,  upang  mga 
papaging  santohin  sa  PanQinoon.    18  Sa- 
pagka't  isang  karamihan  sa  bayan,  ma- 
rami sa  Efraim  at  sa  Manases,  sa  Isakar, 
at  sa  Zebulun,  hindi  nangagpakalinis,  ga- 
yon ma'y  kumain  sila  ng  paskua^ na  hindi 
gaya  ng  nasusulat.    Sapagka't  idinalangin 
sila  ni  Hezekias,  na  sinabing :    Ang  mabu- 
ting  PanQinoon  ay  nagpapatawad  sa  ba^ 
wa't  isa,    19  na  naglalagak  ng  kaniyang 
puso  upang  hanapin  ang  Dios,  ang  Pa- 
N(JiNOON,  ang   Dios  ng    kaniyang    mga 
magulang,  baga  man  hindi  siya  nalinis  ng 
ayon  sa  paglilinis  sa  santuario.^    20  At 
dininig  ng  PanQinoon  si  Hezekias  at  pi- 
nagaling  ang  bayan.    21  At  ang  mga  anak 
ng  Israel    na   nakaharaj?  sa    Jerusalem 
ay  ipinagdiwang  ang  kapistahan  ng  tina- 
pay na  walang  leyadura  na  pitong  araw,  na 
may  malaking  kasayahan :    at  ang  mga 
Levita  at  ang  mga  sacerdote  ay  pumuri 
araw-araw  sa  Pan<5iN00N  na  umaawit,  na 
may  mga    matunog   na  instrumento    sa 
PanQinoon.     22  At  si  Hezekias  ay  nag- 
salitang  may  kagandanang-loob  sa  lahat 
na  mga  Leyita  na  mga  matalino  sa  pagli- 
lingkod  sa  PANGnfOON.    Sa  gayo'y  kumain 
sila  sa  boong  kapistahan  sa  loob  ng  pitong 
araw,  na  naghahandog  ng  mga  hayin  na 
mga  bandog  tungkol  sa  kapayapaan,  at 
nagsasaysay  sa  PanQinoon,  sa  Dios  ng 
kanilang    iinga    magulang.      23  At    ang 
boong  kapulungang  ay  kumuhang  payo 
upang  magdiwang  ng  ibang  pitong  araw ; 
at  silaV  nagdiwang  ng  ibang  mga  araw  na 
may  ka^sayahan.    24  Sapagka't  si  Hezekias 
na  hari  sa  Juda  ay  nagbigay  sa  kapulu- 
ngan ng  pinakahandog  na  isang  libong  ba- 
ka  at  pitong  libong  tupa;  at  ang  mga 
pangulo  ay  nagbigay  sa  kapulungan  ng 
isang  libong  baka  at   sampuong  libong 
tupa:  at  isang  malaking  bilang  ng  mga 
sacerdote  ay   nangagpakasanto.      25  At 
ang  boong  kapulungan  ng  Juda,  sampuo 
ng  mga  sacerdote  at  mga  Leyita,  at  ang 
boong  kapulungan  na  lumabas  sa  Israel, 
at  ang  mga  taga  ibang  lupa  na  lumabas  sa 
lupain  ng  Israel,   at  ang  tumatahan  sa 
Juda,  ay  nagalak.    26  Sa  gayoV  nagka- 
roon  ng  malaking  kagalakan  sa  Jerusa- 
lem :  s^^pagka't  mula  sa  panahon  ni  Solo- 
mon na  anak  ni  Dayid  na  hari  sa  Israel 


470 


II.  MGA  KEONIKA. 


30.  26 


ay  hindi  nagkaroon  ng  gaya  vsa  Jerusalem 
27  Ng  magkagayo'y  ang  mga  sacerdote 
na  mga  Levita  ay  bumangon  at  binasba- 
san  ang  bayan :  at  ang  kanilang  voces  ay 
narinig,  at  ang  kanilaiig  dalangin  ay  sn- 
mampa  Fa  kaniyang  santong  talianan,  han- 
gang  sa  langit. 

Ol  Ng  matapos  nga  ang  lahat  ng  ito, 
Oi  ang  boong  Israel  na  nakaiiarap  ay 
lumabas  sa  mga  ciudad  ng  Joda,  at  pinag- 
pirapiraso  ang  mga  haligi,  at  ibinual  ang 
mga  Ashera,  at  iginiba  ang  mga  mataas 
na  lugar  at  ang  mga  altar  mula  sa  boong 
Juda  at  Benjamin,  sa  Efraim  naman  at  sa 
Manases,  bangang  sa  kanilang  mga  naigi- 
bang  laliat.  Ng  magkagayo'y  ang  lahat 
na  anak  ng  Israel  ay  nagbalik,  bawa't 
isa'y  sa  kaniyang  pag-aari,  sa  kanilang 
sariling  mga  ciudad.  2  At  inihalal  ni 
Ilezekias  ang  mga  pagkakabaliagi  ng  mga 
sacerdotCj  at  ng  mga  Levita  ayon  sa  ka- 
nilang pagkakabahagi,  bawa^t  lalaki  ay 
ayon  sa  kaniyang  katungkulan,  ang  mga 
sacerdote  at  gayon  din  ang  mga  Levita, 
para  sa  mga  bandog  na  susunugin  at 
para  sa  mga  bandog  tungkol  sa  kapa- 
yapaan,  upang  mamahala,  at  upang  mag- 
pasalamat,  at  upang  manalangin  sa  mga 
pintuang-daan  ng  kampamento  ng  Pangi- 
NOON.  3  Itinakda  naman  7iiya  ang  bahagi 
ng  hari  sa  kaniyang  laman  para  sa  mga 
bandog  na  susunugin,  para  sa  mga  bandog 
na  susunugin  sa  umaga  at  sa  hapon,  at 
ang  mga  bandog  na  susunugin  para  sa 
mga  sabado,  at  para  sa  mga  bagong  buan, 
at  para  sa  mga  takdang  kapistalian,  na 
gaya  ng  nakasulat  sa  kautusan  ng  Pakgi- 
NOON.  4  Bukod  dito'y  inutusan  niya  ang 
bayan  na  tumataban  sa  Jerusalem,  na  ibi- 
gay  ang  babagi  ng  mga  sacerdote  at  ng 
mga  Levita,  upang  kanilang  maibigay  sa 
kautusan  ng  Panginoon.  5  At  paglabas 
ng  utos,  ang  mga  anak  ng  Israel  ay  nag- 
bigay  na  sagana  ng  mga  unang  bu- 
nga  ng  trigo,  alak,  at  langis,  at  pulot, 
at  sa  labat  na  bunga  sa  bukid ;  at  ang 
ikasampuong  babagi  ng  labat  na  mga  ba- 
gay  ay  dinala  nila  na  sagana.  6  At  ang 
mga  anak  ng  Israel  at  ng  Juda,  na  tuma- 
taban sa  mga  ciudad  ng  Juda,  sila  nama'y 
nagdala  ng  ikasampuong  babagi  ng  mga 
baka  at  mga  tupa,  at  ng  ikasampuong 
babagi  ng  mga  itinalagang  bagay  na  mga 
itinalaga  sa  PanSinookg  kanilang  Dies,  at 
mga  inilagay  na  mga  bunton.  7  Ng  ika- 
tlong  buan  ay  sila'y  nagpasimulang  mag- 
lagay  ng  pasimula  ng  mga  bunton,  at  mga 
natapos  sa  ikapitong  buan.     8  At  ng  pu- 


maroon  si  Hezekias  at  ang  mga  pangulo  at 
makita  ang  mga  bunton,  kanilang  pinuri 
ang  Pangikoon,  at  ang  kaniyang  bayang 
Israel.  9  Ng  magkagayo'y  nagtanong  si 
Hezekias  sa  mga  sacerdote  at  sa  mga  Levi- 
ta tungkol  sa  mga  bunton.  10  At  si  Aza- 
rias  na  punong  sacerdote  sa  babay  ni 
Zadok,  somagot  sa  kaniya,  at  nagsabing : 
Mula  na  ang  bayan  ay  magpasimulang 
magdala  ng  mga  alay  sa  babay  ng  Pakgi- 
KOON,  kami  ay  kumain  at  nabusog  kami,  at 
lomabis  ng  sagana :  sapagka't  pinagpala  ng 
Pakginoon  ang  kaniyang  bayan ;  at  ang 
naiwan  sa  malaking  kamalig  na  ito. 
11  Ng  magkagayoV  nag-utos  si  Hezekias 
na  magbanda  ng  mga  silid  sa  babay  ng 
Pak(^inoon  ;  at  mga  inibanda  nila.  12  At 
kanilang  pinagdalhan  ng  mga  alay  at,  ng 
mga  ikasampuong  bahagi,  at  ng  mga  iti- 
nalagang bagay,  na  may  pagtatapat :  at  sa 
mga  yaon  ay  puno  si  Konanias  na  Levita, 
at  si  Simei  na  kaniyang  kapatid  ay  siyang 
ikalawa.  13  At  si  Jehiel,  at  si  Azazias, 
at  si  Nabat,  at  si  Asahel,  at  si  Jeri- 
mot,  at  si  Jozabad,  at  si  Eliel,  at  si 
Ismakias,  at  si  Mahat,  at  si  Benaya, 
ay  mga  tagapagkita  sa  kapangyarihan  ng 
kamay  ni  Konanias  at  ni  Simei  na  kani- 
yang kapatid,  ayon  sa  pagkabalal  ni  Heze- 
kias na  bari,  at  ni  Azarias  na  puno  sa  ba- 
bay ng  Pios.  14  At  si  Kore  na  anak  ni 
Irnna  na  Levita,  na  tagatancd  pinto  sa  si- 
langanang  pintuang-daan,  ay  nasa  mga 
kusang  handog  sa  Dios,  upang  babagihin 
ang  mga  alay  sa  Panginoon,  at  ang  mga 
pinakasantong  bagay.  15  At  nasa  kapang- 
yarihan niya  si  Eden,  at  si  Miniamin, 
at  si  Jesua,  at  si  Semaya,  si  Amarias,  at  si 
Sekanias,  sa  mga  ciudad  ng  mga  sacer- 
dote, sa  kanilang  takdang  katungkulan, 
upang  ibigay  sa  kanilang  mga  kapatid 
ayon  sa  mga  pagkakabahagi,  gayon  sa 
malaki  na  gaya  sa  maliit:  16  bukod 
doon  sa  mga  nabilang  sa  mga  talaang 
lahi  ng  mga  lalaki,  na  mula  sa  tatlong 
taong  gulang  bangang  sa  katandatandaan, 
sa  bawa't  nanasok  sa  babay  ng  Panginoon, 
ayon  sa  kailangan  sa  bawa't  araw,  para  sa 
kanilang  paglilingkod  sa  kanilang  mga 
katungkulan  ayon  sa  kanilang  mga  ba- 
hagi ;  17  at  silang  mga  nabilang  sa  pa- 
mamag-itan  ng  talaan  ng  lahi  ng  mga 
sacerdote  ayon  sa  babay  ng  kanilang  mga 
magulang,  ang  mga  Levita  mula  sa  dala- 
wang  puong  taong  gulang  bangang  sa  ka- 
tandatandaan, sa  kanilang  mga  katungku- 
lanayon  sa  kanilang  mga  bahagi ;  18  at 
silang  mga  nabilang  sa  pamamag-itan  ng 


32.  17 


II.  MGA-KEONIKA. 


4?1 


talaan  ng  lahi  n§  laliat  nilang  mga  bata, 
ng  kanilang  mga  asawa,  at  ng  kanilang 
mga  anak  na  lalaki  at  babaye,  sa  boong  ka- 
pnluDgaii :  sapagka^t  sa  kanilang  takdang 
katungkulan  ay  sila'y  nagpakasanto  sa 
kasantosan:  19  gayon  din  sa  mga  anak 
ni  Aaron  na  mga  sacerdote,  na  nangasa 
bukiran  ng  mga  nayon  ng  kanilang  mga 
ciudad,  sa  bawa't  iba*t  ibang  ciudad,  may 
mga  lalaki  na  nasasaj'say  sa  pamamag-itan 
ng  pangalan,  npang  magbigay  ng  mga  ba- 
hagi  sa  lahat  na  lalaki  na  mga  sacerdote, 
at  sa  lahat  na  nabilang  ayon  sa  talaan 
ng  labi  ng  mga  Levita.  20  At  ganito 
ang  ginawa  Hezekias  sa  bpong  Juda ;  at 
kaniyang  ginawa  ang  mabuti,  at  matuid, 
at  tapat  sa  harap  ng  Panginoong  kani- 
yang Dios.  21  At  sa  bawa^t  gagawin  na 
kaniyang  pinasimulan  sa  paglilingkod  sa 
bahay  ng  Dios,  at  sa  kautusan  at  sa  mga 
utos,  upang  hanapin  ang  kaniyang  Dios, 
kaniyang  ginawa  ng  boong  puso  niya,  at 
guminhawa. 

OO  Pagkatapos  ng  mga  bagay  na  ito, 
Ota  at  ng  pagtatapat  na  ito,  naparoon 
si  Senakerib  na  hari  sa  Asiria  at  nasok  sa 
Juda,  at  nagtayo  ng  kampamento  laban 
sa  mga  ciudad  na  nakukutaan,  at  umisip 
na  looban  upang  kaniyahin.  2  At  ng 
makita  ni  Hezekias  na  si  Senakerib  ay 
dumating,  at  siya'y  tumalaga  na  bumaka 
laban  sa  Jerusalem,  3  siya^y  kumuhang 
payo  sa  kaniyang  mga  pangulo  at  sa 
kaniyang  mga  makapangyarihang  lalaki 
upang  patigilin  ang  mga  tubig  sa  mga 
bukal  na  nasa  labas  ng  ciudad  ;  at  kani- 
lang tinulungan  siya.  4  Sa  gayo^y  nag- 
pisan  ng  maraming  bayan^  at  kanilang 
pinatigil  ang  lahat  na  mga  bukal,  at  ang 
batis  na  umaagos  sa  gitna  ng  lupain,  na 
sinabing :  l  Bakit  paririto  ang  mga  hari 
sa  Asiria,  at  makakasumpong  ng  mara- 
ming tubig?  5  At  siya^y  nagdalang  ta- 
pang,  at  itinayo  niya  ang  lahat  na  kuta 
na  nabagsak,  at  pinataas  pa  ang  mga 
moog,  at  ang  ibang  kuta  sa  labas,  at 
pinagtibay  ang  Mlllo  sa  ciudad  ni  David, 
at  gumawa  ng  mga  sakbat  at  mga  kala- 
sag  na  sagana.  ©At  siya'y  naglagay  ng 
mga  kapitang  pangbaka  sa  bayan,  at  mga 
pinisan  niya  sa  kaniya  sa  lual  na  lugar 
sa  pintuang-daan  ng  ciudad,  at  nagsalita 
na  may  kagandahang-loob  sa  kanila,  na 
nagsabing ;  7  Ikaw  ay  magpakalakas  at 
magpakatapang  na  mabuti,  huag  mong 
katakutan  o  panglupaypayan  man  ang 
hari  sa  Asiria,  o  ang  boong  karamihan 
man  na  kasaraa  niya :  sapagka't  may  la- 


long  malaki  sa  atin  kay  sa  kaniya :  8  su- 
masakaniya  ay  isang  kamay  na  laman; 
nguni't  sumasaatin  ay  ang  PanQinoong 
ating  Dios  upang  tulungan  tayo,  at  ipaki- 
pagbaka  ang  ating  mga  pagbabaka.  At 
ang  bayan  ay  nangagpahinga  sa  mga  sa- 
lita  ni  Hezekias  na  hari  sa  Juda. 

9  Pagkatapos  nito'y  sinugo  ni  Senake- 
rib na  hari  sa  Asiria  ang  kaniyang  mga  li- 
ngkod  sa  Jerusalem^  (siya  nga^y  nasa  harap 
ni  Lakis,  at  ang  kaniyang  boong  kapang- 
yarihan  ay  sumasa  kaniya)  kay  Hezekias 
na  hari  sa  Juda,  at  sa  boong  Juda  na 
nasa  Jerusalem,  na  nagsabing :  lo  Ga- 
nito ang  sabi  ni  Senakerib  na  hari  sa 
Asiria :  i  Sa  ano  kayo  umaasa  na  kayo'y 
tumatahan  sa  pagkulong  sa  Jerusalem? 
11^  Hindi  ba  kayo  hinihikayat  ni  Heze- 
kias, upang  kayo^y  ibigay  sa  pagkamatay 
sa  pamamag-itan  ng  kagutom,  at  ng  kau- 
haw,na  sinabing :  Ililigtas  tayo  ng  PanSi- 
NOONG  ating  Dios  sa  kamay  ng  hari  sa 
Asiria  ?  12  ^  Hindi  ba  ang  Hezekias  ding 
ito  ang  nag-alis  ng  kaniyang  mga  mataas 
na  lugar  at  ng  kaniyang  mga  altar  at 
nag-utos  sa  Juda  at  sa  Jerusalem,  na  nag- 
sabing: Kayo'y  sasamba  sa  harap  ng 
isang  altar,  at  sa  ibabaw  noo'y  magsu- 
sunog  kayo  ng  kamanyan  ?  13  ^  Hindi 
ba  ninyo  nalalaman,  kung  ano  ang  gina- 
wa ko  at  ng  aking  mga  magulang  sa 
lahat  ng  bayan  ng  mga  lupain?  ^Ang 
mga  dios  ba  ng  mga  nacion  ng  mga  lupain 
ay  nakapagligtas  sa  ano  mang  paraan 
ng  kaniyang  lupain  sa  aking  kamay? 
14  I  Sino  sa  lahat  ng  mga  dios  ng  mga 
naciong  yaon  na  lubos  na  giniba  ng  aking 
mga  magulang  na  nakapagligtas  ng  kani- 
yang bayan  sa  aking  kamay,  upang  kayo*y 
mailigtas  ng  inyong  Dios  sa  aking  ka- 
may? 15  Kaya't  huag  nga  kayong  da- 
yain  ni  Hezekias,  o  habulin  kayo  ng  gani- 
tong  paraan,  o  paniwalaan  man  ninyo 
siya :  sapagka't  walang  dios  sa  alin  mang 
nacion  o  kaharian  na  nakapagligfas  ng 
kaniyang  bayan  sa  aking  kamay,  at  sa  ka- 
may ng  aking  mga  magulang :  i  gasino  pa 
nga  kaya  ang  inyong  Dios  na  makapag- 
liiigtas  sa  inyo  sa  aking  kamay  ?  16  At 
ang  kaniyang  mga  lingkod  ay  nagsalita 
pa  laban  sa  Panginoong  Dios,  at  laban 
sa  kaniyang  lingkod  na  si  Hezekias.  17  Si- 
ya'y  sumulat  naman  ng  mga  sulat  upang 
tungayawin  ang  Pan5inoon,  ang  Dios  ng 
Israel,  at  upang  magsalita  laban  sa  kaniya, 
na  magsabing :  Kung  paanong  hindi  ini- 
ligtas  ng  mga  dios  ng  mga  nacion  ng  mga 
lupain  ang^  kanilang  bayan  sa  aking  ka" 


472 


II.  MGA  KEONIKA. 


32.  17 


^"ay,  gajon  hindi  iniligtas  n§  Dios  ni 
Hezekias  ang  kanivang  bajan  sa  aking  ka- 
raaj.  18  At  sllay  sumigaw  ng  ma'lakas 
na  voces  sa  wikang  Judio  sa  bajaD  iig 
Jerusalem  na  nasa  kuta,  npang  takutin 
sila,  at  upang  bagabagin  sila ;  upang  kani- 
lang  masakop  ang  ciudad.  19  At  silaV 
nagsalita  tungkol  sa  Dios  sa  Jerusalem, 
na  gaya  sa  mga  dios  ng  inga  banyan  sa 
lupa,  na  gawa  ng  mga  kamay  ng  mga 
tawo.  so  At  si  Hezekias  nahari  at  si 
Isaias  na  profeta  na  anak  ni  Amoz,  duma- 
langin  dahil  dito,  at  dumaing  sa  langit. 
21  At  ang  Panginoon  ay  nagsugo  ng 
isang  angel,  na  naghiwalay  ng  lahat  na 
makapangyarihang  lalaking  may  tapang, 
at  ng  mga  pangnlo  at  mga  kapitan,  sa 
kampamento  ng  hari  sa  Asiria.  Sa  ga- 
yo*y  bumalik  siya  na  may  hiyang  mukha 
sa  kaniyang  sariling  lupain.  At  ng  siya'y 
dumating  sa  bahay  ng  kaniyang  dios,'^ang 
mga  lumabas  sa  kaniyang  sariling  tiyan 
ay  pinatay  niya  doon  ng  tabak.  22  Ga- 
nito  iniligtas  ng  Pan^inoon  si  Hezekias  at 
ang  mga  mananahan  sa  Jerusalem  mula 
sa  kamay  ni  Senakerib  na  hari  sa  Asiria, 
at  mula  sa  kamay  na  laliat  na  iba,  at  mga 
pinatnubayan  sila  sa  bawa't  dako.  23  At 
marami  ay  nagdala  ng  mga  kaloob  sa 
Pak^inoon  sa  Jerusalem,  at  ng  mga  ma- 
halagang  bagay  kay  Hezekias  na  hari  sa 
Juda :  na  ano  pa't  siya^y  nataas  sa  pani- 
ngin  ng  lahat  na  nacion  mula  noon. 

24  Ng  mga  araw  na  yaon  nagkasakit  ng 
ikamamatay  si  Hezekias :  at  siya^y  duma- 
langinsa  Panginoon:  at  si ya'y  nagsalita 
sa  kaniya,  at  binigyan  niya  siya  ng  tanda. 

25  Nguni'tsi  Hezekias  ay  hindi  nagbayad 
uli  ng  ayon  sa  kabutihang  ginawa  sa'ka- 
niya;  sapagka't  ang  kaniyang  puso  ay 
nataas  :  kaya^t  nagkaroon  ng  pag-iinit  sa 
kaniya,    at    sa  Juda,   at    sa    Jerusalem. 

26  Gayon  ma'y  nagpakababa  si  Hezekias 
dahil  sa  kapalaluan  ng  kaniyang  puso, 
siya,  at  gayon  din  ang  mga  mananahan  sa 
Jerusalem,  na  ano  pa't  ang  pag-iinit  ng 
Panginoon  ay  hindi  dumating  sa  kanila 
sa  mga  kaarawan  ni  Hezekias.  27  At  si 
Hezekias  ay  nagkaroon  ng  malabis  na  mga 
kayamanan  at  karangalan  :  at  siya'y  nag- 
taan  ngsa  kaniya,  ng  mga  ingatang-yaman 
para  sa  pilak,  at  para  sa  ginto,  at  para  sa 
mga  mahalagang  bato,  at  para  sa  mga 
pabango,  at  para  sa  mga  kalasag,  at 
para  sa  lahat  na  sarisaring  mabuting  mga 
sisidlan;  28  mga  kamalig  naman  para 
sa  bunga  ng  trigo,  at  ng  alak  at  ng 
kngis ;  at  mga  silungan  ng  kabayo  para  ! 


sa     lahat    na     sarisaring     mga     hayop, 
at    mga    silungan    para  sa   mga  kawan. 
2p  Bnkod    dito'y    nagtaan    siya    sa    ka- 
niya ng  mga  ciudad,  at  mga  pag-aari  na 
mga  kawan  at  mga  bakahan  na  sagana: 
sapagka^t  binigyan  siya  ng  Dios  ng  mara- 
mi ng  laman.     so  Ang  Hezekias  ding  ito 
naman  ang  nagpatigil  ng   pinakamataas 
na  bukal  ng  mga  tubig  sa  Gihon,  at  mga 
ibinabang  matuid  sa  dakong  kalunuran 
ng  ciudad  ni  David.    At  si  Hezekias  ay 
guminhawa  sa   lahat   ng  kaniyang   mga, 
gawa.     31  Gayon  maV  sa  bagay  ng  mga 
sugo  ng   mga   pangulo  sa  Babilonia,  na 
nagsugo   sa  kaniya   upang  raag-usisa   ng 
kababalaghang  nagawa  sa  lupain,  pinaba- 
yaan  siya  ng  Dios  upang   tikman  siya, 
upang  kaniyang  malaman  ang  lahat  na 
nasa  kaniyang  puso..   32  Ang  abi  nga  sa 
mga  gawa  ni  Hezekias,   at  ng  kaniyang 
mga  mabuting  gawa,  narito,  nangakasulat 
sa  malikmata  ni  Isaias  na  profeta  na  anak 
ni  Amoz,  sa  libro  ng  mga  hari  sa  Juda  at 
Israel.     33  At  si  Hezekias  ay  natulog  na 
kasama  ng  kaniyang  mga  magulang,  at 
inilibing  nila  siya  sa   sampahan  ng  mga 
libingan  sa  mga  anak  ni  David  :  at  bini- 
gyan siyang  karangalan  ng  boong  Juda  at 
ng  mga  mananahan  sa  Jerusalem  sa  kani- 
yang kamatayan.    At  si  Manases  na  kani- 
yang anak  ay  naghari  na  kahalili  niya. 
30  Si  Manases  ay  may  labing  dalawang 
^     taon    ng    siya'y    magpasimulang 
rnaghari ;  at  siya'y  naghari  ng  limang  puo't 
limang  taon  sa  Jerusalem.     2  At  siyaV 
gumawa  ng  masama  sa  paningin  ng  Pa- 
NGINOON,  ayon  sa  mga  kasuklamsuklam 
ng  mga  walang  Dios,  na  pinalayas  ng  Pa- 
KGINOON  sa  harap  ng  mga  anak  ng  Israel. 
3  Sapagka't  kaniyang  itinayo  uli  ang  mga 
mataas  na  lugar  na  iginiba  ni  Hezekias  na 
kaniyang  ama:  at  siya'y  nagtindig  ng  mga 
altar  para  sa  mga  Baal  at  gumawa  ng  mga 
Ashera.,  at  sumampa  sa  lahat  ng  hukbo 
sa  langit,  at  naglingkcdsa  kanila.     4  At 
siya'y  nagtayo  ng  mga  altar  sa  bahay  ng 
Panginoon,   na    pingasabihan    ng  *Pa- 
nQijn^oong  :     Sa  Jerusalem  ay  malalagay 
ang  aking   pangalan   magpakailan    man. 
5  At  siya'y  nagtayo  ng  mga  altar  para 
sa  lahat  ng  hukbo  sa  langit  sa  dalawang 
looban  ng  bahay  ng  Panginoon.     6  Ka- 
niya namang  pinaraan  ang  kaniyang  mga 
anak  sa  apoy  sa  libis  ng  anak  ni  Hinom  : 
at  siya'y  gumamit  ng  paraahiin,  at  nag- 
sanay    ng   panghuhula,    at  gumamit  ng 
pangagaway,  at  nakipagsangunian  sa  mga 
may   mga  espiritu   pitoniko,   at   sa   mga 


34.  3 


II.  MGA  KEONIKA- 


473 


magiko:    siya'y  gumawa  ng    marammg 
kasam-an    sa   paningin   ng    Pak^noon, 
iipang  mungkahiin  niya    siya   sa    gaiit. 
7  Atsiya'y  iiaglagay  ng  larawan  ng  idolo 
na  hinichurahan,  na  kaniyang  ginawa,  sa 
bahay  ng  Dios  na  pinagsabihan  ng  Dios 
kay  'David,   at  kay  Solomon    na   kani- 
yang    anak:      Sa    bahay    na  ito,  at    sa 
Jerusalem    na    aking    pinili    sa    lahat 
na    mga    angkan  ng  Israel,  akmg   ila- 
lagay  ang  aking  pangalan   magpakaiian 
man:      8  at    hindi    ko    na     babagnbin 
pa  ang  paa  ng  Israel  sa  lupain  na  aking 
itinakda  para  sa  inyong  mga  magulang ; 
kung  kanila  lamang  tutuparing  gawm  ang 
lahat  na    aking  iniutos  sa    kanila,   ang 
boong  kautusan,  at  ang  mga  palatuntunan 
at  ang  mga  ayos,  sa  pamamag-itan  ng 
kamay  ni  Moises.    9  At  iniligaw  ni  Ma- 
nases  ang  Juda  at  ang  mga  mananahan  sa 
Jerusalem,  na  ano  pa't  sila'y  gumawa.  ng 
higit  na  kasam-an  kay  sa  ginawa  ng  mga 
nacion  na  nilipol  ng  Paitqinoon  sa  harap 
ng  mga  anak  ng  Israel.    10  At  ang  i  A- 
NaiNOON  ay  nagsalita  kay  Manases,  at  sa 
kanivang  bavan:  nguni't  niwalang  bahala 
nila.'    11  K4ya't  dinala  ng  Pan^noon 
sa  kanila  ang  mga  kapitan  ng  hukbo^  ng 
hari  sa  Asiria,  na  siyang  dinala  kay  Ma- 
nases na  may  tanikala,  at  mga  damal,  at 
nagdala  sa  kaniya  sa  Babilonia.    13  At 
ng  siva'y  nasa  pagkapighati,  siya  y^duma- 
langin  sa  PanQinoong  kaniyang  Dios,  at 
nagpakumbabang  mainam    sa  harap  ng 
Dios  ng  kaniyang  mga  magulang.    13  At 
siya'y  dumalangin  sa  kaniya;   at  siyay 
dininig,  at  pinakingan  ^ng  kaniyang  pa- 
manhik,  at  dinala  siya  uli  sa  Jerusalem 
sa  kaniyang  kaharian.    Ng  magkagayo  y 
nakilala  ni  Manases  na  ang  PanSinoon 
ay  siyang  Dios. 

14  Pagkatapos  nga  nito  ay  nagtayo 
siya  ng  isang  kuta  sa  labas  sa  ciudad  ni 
David,  sa  dakong  kalunuran  ng  Gihon,  sa 
libis,  hangang  sa  pasukan  sa  pintuang- 
daan  ng  isda ;  at  kaniyang  kinulong  ang 
Ofel,  at  itinaas  ng  malaking  kataasan :  at 
kaniyang  nilagvan  ng  mga  matapang  na 
kapitan  ang  lahat  ng  ciudad  na  nakuku- 
taan  sa  Juda.  15  At  kaniyang  inalis  ang 
mga  dios  ng  iba,  at  ang  idolo  sa  bahay  ng 
PanGinoon,  at  ang  lahat  na  altar  na  ka- 
niyang itinayo  sa  bundok  ng  bahay  ng 
PanQinoon,  at  sa  Jerusalem,  at  mga  ini- 
hagis  mula  sa  ciudad.  16  At  kaniyang 
itinayo  ang  altar  ng  Pan^inoon,  at  nag- 
handog  doon  ng  mga  hayin  na  mga  ban- 
dog tungkol  sa  kapayapaan,  at  mga  pa«a- 


lamat,  at  inutusan  ang  Juda  na  magling- 
kod  sa  PanQinoon,  sa  Dios  ng  Israel.. 
17  Gayon  ma'y  naghayin  ang  bayan  na 
nagpatuloy  sa  mga  mataas  na  lugar,  ngu- 
ni't  sa  Panginoon  lamang  na  kanilang 
Dios,    18  Ang    iba   nga    sa    mga   gawa 
ni  Manases,  at  ang  kaniyang  dalangln  sa 
kaniyang  Dios,  at  ang  mga  salita  ng  mga 
tagapagkita  na    nagsalita    sa  kaniya  sa 
pangalan  ng  PanGinoon,  ng  Dios  ng  Is- 
rael, narito,  nangakasulat  sa  mga  gawa 
ng  mga  hari  ng  Israel.     19  Gayon  din 
ang  kaniyang  panalangin,  at  kung  paa- 
nong  dininig  siya,  at  ang  boo  niy^ng  ka- 
salanan  at  pagsalangsang    niya,   at   ang 
mga  lugar  na  kaniyang  pinagtayuan  ng 
mga  mataas  na  lugar,  at  itinindig  ang 
mgaAshera  at  ang  mga  larawang  hini- 
churahan,  bago  siya  nagpakumbaba :  na- 
rito,  nangakasulat  sa   buhay  ni  Hozai. 
20  Sa  gayo'y  natulog  si  Manases  na  ka- 
sama  ng  kaniyang  mga  magulang,  at  ini- 
libing  nila  siya  sa  kaniyang  sariling  ba- 
hay :  at  si  Amon  na  kaniyang  anak  ay 
naghari  na  kahalili  niya. 

21  Si  Amon  ay  may  dalawang  puo  t 
dalawang  taon  ng  siya'y  magpasiraulang 
maghari ;  at  siya'y  nagharing  dalawang 
taon  sa  Jerusalem.  22  At  kaniyang  gi- 
nawa ang  masama  sa  paningin  ng  Pakgi- 
NOON,  gaya  ng  ginawa  ni  Manases  na  kani- 
yang ama:  at  si  Amon  ay  naghayin  sa 
lahat  ng  larawang  hinichurahan  na  gina- 
wa ni  Manases  na  kaniyang  ama,  at  nag- 
lingkod  sa  kanila.  23  At  siya'y  hindi 
nagpakumbaba  sa  harap  ng  PanSinooi^, 
ng  gaya  ng  pagpapakumbaba  ni  Manases 
na  kaniyang  ama:  kungdi  ang  Amon 
ding  ito  ay  siyang  sumalangsang  ng  higit 
at  higit.  24  At  ang  kaniyang  mga  ling- 
kod  ay  nagbanta  laban  sa  kaniya,  at  pina- 
tay  siya  sa  kaniyang  sariling  bahay. 
25  Nguni't  pinatay  ng  bayan  ng  lupain 
ang  khat  na  nagbanta  laban  sa  haring 
Amon;  at  ginawang  hari  ng  bayan  ng 
lupain  si  Josias  na  kaniyang  anak  na  ka- 
halili niya. 

QA  Si  Josias  ay  may  walong  taong  gu- 
Ot"  lang  ng  siya'y  magpasimulang 
maghari ;  at  siya'y  nagharing  tatlong  puo't 
isang  taon  sa  Jerusalem.  2  At  siyay 
gumawa  ng  matuid  sa  mga  mata  ng 
Panginoon,  at  lumakad  ng  mga  lakad  ni 
David  na  kaniyang  magulang,  at  hindi 
lumiko  sa  kanan  o  sa  kaliwa.  3  Sapagka  t 
sa  ikawalong  taon  ng  kaniyang  paghahari, 
samantalang  siya'y  bata  pa,  kaniyang  m- 
nasimulang  hinanap  ang  Dios  ni  Davia 


474 


II.  MOA  KEONIKA. 


34.  8 


na  kaniyaDg  magulang:  at  sa  ikalabing 
dalawang  taon  ay  kaniyang  pinasimulang 
mlinig  ang  Juda  at  Jerusalem  na  mcdis 
ang  mga  mataas  na  lagar,  at  ang  mga  Ashe- 
ra,  at  ang  mga  larawang  hinichuralian,  at 
ang  mga  iarawang  binubo.  4  At  kanilang 
ibinagsak  ang  mga  altar  ng  mga  Baal  sa 
kaniyang  harap;  at  ang  mga  larawang- 
araw  na  nasa  ibabaw  nila,  kaniyang  ibi- 
nagsak ;  at  ang  mga  Ashera,  at  ang  mga  la- 
rawang hinichuralian,  at  ang  mga  larawang 
binubo,  ay  kaniyang  pinagpirapiraso,  at 
inalabok,  at  pinangalat  sa  mga  libingan 
7?^  mga  nagliayin  sa  kanila.  5  At  sinunog 
niya  ang  mga  buto  ng  mga  sacerdote  pa 
kanilang  mga  altar,  at  niiinis  ang  Juda  at 
ang  Jerusalem.  6  At  riaxjon  ang  c/inawa 
niya  sa  mga  ciudad  ng  Manases  at  Efraim 
at  Simeon,  liangang  sa  Isaftali,  sa  kani- 
lang mga  pagkawasak  sa  palibot.  7  At 
kaniyang  ibinagsak  ang  mga  altar  at 
pinukpok  ang  mga  Ashera  at  ang  mga 
larawang  hinichuralian  na  inalabok,  at 
iginiba  ang  lahat  na  mga  larawang-araw 
sa  boong  Inpain  ng  Israel,  at  nagbalik  sa 
Jerusalem. 

8  Sa  ikalabing  walong  taon  nga  ng 
kaniyang  kaharian,  ng  kaniyang  malinis 
ang  iupain,  at  ang  bahay,  kaniyang  sinugo 
si  Safan  na  anak  ni  Azalias,  at  si  Maa- 
seias  na  gobernador  sa  ciudad,  at  si  Joas 
na  anak  ni  Joahaz  na  tagapagpaalala, 
upang  husayin  ang  bahay  ng  Pangi- 
KOOKG  kaniyang  Bios.  9  At  sila'y  na- 
paroon  kay  Hilkias  na  dakilang  sacer- 
dote at  ibinigay  ang  salapi  na  napasok 
sa  bahay  ng  Dios,  na  nakuha  ng  mga 
Levita,  na  mga  tagatanod  pinto  sa  pin- 
tnan,  sa  kamay  ng  Manases  at  ng  Efraim 
at  sa  lahat  ng  labi  sa  Israel,  at  sa 
boong  Juda,  at  Benjamin,  at  sa  mga  ma- 
nanahan  sa  Jerusalem.  lo  At  kanilang 
ibinigay  sa  kamay  ng  mga  mangagawa 
na  siyang  namamahala  sa  bahay  ng  Pangi- 
NOON ;  at  ibinigay  ng  mga  mangagawa  sa 
bahay  ng  Panginook  upang  hu.sayin  at 
pagtibayin  ang  bahay;  Jl  sa  mga  an- 
loagi  at  sa  mga  mangtatayo  ibinigay  nila, 
upang  ibili  ng  mga  batong  hinichuralian, 
at  ng  Fiiga  kahoy  na  panghalaug,  at  upang 
ipaggawa  ng  mga  sikang  para  sa  mga  ba- 
hay na  giniba  ng  mga  hari  sa  Juda. 
12  At  ginawa  ng  mga  lalaki  ang  gagawin 
na  may  pagtatapat:  at  ang  mga  tagapa- 
mahala  ng  mga  yaon  ay  si  Jaliat  at  si 
Obadias,  na  mga  Levita,  sa  nlga  anak  ni 
Merari;  at  si  Zekarias  at  si  Mesullam, 
sa  mga  anak  ng  mga  Koatita,  upang  ipag- 


patuloy :  at  ang  iha  sa  mga  Levita,  lahat 
na  bihasa  sa  mga  instrumento  ng  musika. 
13  Nasa  mga  tagadala  ng  mga  pasan  na- 
man  sila,  at  pinamamahalaan  ang  lahat 
na  gumagawa  ng  gawa  sa  sarisaring  pag- 
iilingkod  :  at  sa  mga  Levita  ay  may  mga 
kalihim,  at  mga  oficial,  at  mga  tagatanod 
pinto.  14  At  ng  kanilang  ilabas  ang  sa- 
lapi na  napasok  sa  bahay  ng  Pangikoon, 
nasumpungan  ni  Hilkias  na  sacerdote  ang 
libro  ng  kautusan  ng  Panginoon  na  ibi- 
nigay sa  pamamag-itan  ni  Moises.  15  At 
si  Hilkias  ay  sumagot,  at  nagsabi  kay 
Safan  na  kalihim :  Aking  nasumpungan 
ang  libro  ng  kautusan  sa  bahay  ng  Pa- 
NGINOOK.  At  ibinigay  ni  Hilkias  ang 
libro  kay  Safan.  16  At  dinala  ni  Safan 
ang  libro  sa  hari,  at  bukod  dito^y  nag- 
balik ng  salita  ang  hari,  na  sinabing: 
Lahat  na  nabilin  sa  iyong  mga  lingkod, 
kanilang  ginagawa.  17  At  kanilang  tinu- 
yo  ang  salapi  na  nasumpungan  sa  ba- 
hay ng  PanSinoon,  at  ibinigay  sa  kamay 
ng  mga  tagapamahala,  at  sa  kamay  ng 
mga  mangagawa.  18  At  sinaysay  ni  Sa- 
fan na  kalihim  sa  hari,  na  sinabing :  Si 
Hilkias  na  sacerdote  ay  nagbigay  sa  akin 
ng  isang  libro.  At  binasa  ni  Safan  sa 
harap  ng  hari,  19  At  nangyari,  ng  mari- 
nig  ng  hari  ang  mga  salita  ng  kautusan, 
na  kaniyang  hinapak  ang  kaniyang  mga 
suot.  20  At  ang  hari  ay  nag-utos  kay 
Hilkias,  at  kay  Ahikam  na  anak  ni  Sa- 
fan, at  kay  Abdon  na  anak  ni  Mika,  at 
kay  Safan  na  kalihim,  at  kay  Asayas  na 
lingkod  ng  hari,  na  nagsabing:  21  Ka- 
yo'y  yuraaon,  ipag-usisa  ninyo  ako  saPA- 
NGiNOON,  at  silang  naiwan  sa  Israel,  at  sa 
Juda,  tungkol  sa  mga  salita  ng  libro  na 
nasumpungan :  sapagka't  malaki  ang  pag- 
iinit  ng  Paistginoon  na  nabuhos  sa  atin, 
sapagka't  hindi  iningatan  ng  ating  mga 
magulang  ang  salita  ng  Pakgikoon,  n- 
pang  gawin  ayon  sa  lahat  na  nasusulat 
sa  librong  ito.  22  Sa  gayo'y  si  Hilkias 
at  silang  pinag-utusan  ng  hari,  naparoon 
kay  Hulda  na  profetisa,  na  asawa  ni  Sal- 
lum  na  anak  ni  Tokat,  na  anak  ni  Hasra, 
na  tagapamahala  ng  kasuotan ;  (siya  nga'y 
tumaban  sa  Jerusalem  sa  ikalawang  baha- 
gi ;)  at  kanilang  sinabi  sa  kaniya  na  ga- 
yong  paraan.  23  At  sinabi  niya  sa  ka- 
nilang: Ganito  ang  sabi  ng  PANGi- 
NOON,  ng  Dios  ng  Israel :  Saysayiu  ni- 
nyo sa  lalaki  na  nagsngo  sa  inyo  sa  akin. 
24  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
Narito,  ako'y  magdadala  ng  kasam-an  sa 
lugar  na  ito,  at  sa  mga  mananahan  dito, 


II.  m5a  keonika. 


35-.  40 

lahat  ng  sumpa  na  nakasulat  sa  libro  na 
kanilang  nabasa    sa  liarap   ng  hari    sa 
Juda :    25  sapagWt  kanilang  pmabayaan 
ako,  at  nagsunog  ng  kamanyan  sa  ibang 
mga  dios,  upang  ipamungkahi  nila  ako  sa 
galit,  ng  lahat  na  gawa  ng  kanilang  mga 
kamay;    kaya't  ang  aking   pag-nnit  ay 
nabuhos  salugar  na  ito,  at  hmdi  mapa- 
patay.    26  Nguni't  sa  hari  sa  Juda,  na 
nagsugo  sa  inyo  upang  mag-usisa  sa  Pa- 
nSinoon,  ganito  ang  sasabihm  nmyo  sa 
kaniya ;    Ganito  ang  sabi  ng  Pakginoon, 
ng  Dios  ng  Israel :    Tungkol  sa  mga  sa- 
lita  na  iyong  narinig,     27  sapagkat  ang 
ivont^  puso  ay  malambot,  at  ikaw  ay  nag- 
paka1)aba  sa    harap  ng  Dios    ng  lyong 
marinig  ang  kaniyang  mga  salita  laban 
sa  lugar  na  ito,   at  laban  sa  mga  mana- 
nahan  dito;  at  ikaw  ay  nagpakababa  sa 
harap  ko,  at  hinapak  mo  ang  lyong^  mga 
suot,  at  umiyak  sa  harap  ko  ;  dimnig  na- 
man  kita,  sabi  ng  PanSinogn.     28  Na- 
rito,  ipipisan  kita  sa  iyong  mga  magu- 
laner,  at  ikaw  ay  mapipisan  sa  iyong  libi- 
ngan  na  payapa,  at  hindi  raa^ikita  ng 
iyong  mga  mata  ang  lahat  na  kasam-an 
na  aking  dadalhin  sa  lugar  na  ito,  at  sa 
mga  mananahan  dito.    At  sila^  nagbalik 
ng  salita  sa  hari.  ,     . 

29  Ng  magkagayo'y  nagsugo  ang  ban 
at  pinisan  ang  lahat  na  matanda  sa  Juda 
at  sa  Jerusalem.     30  At  sumampa  ang 
hari  sa  bahay  ng  Panginoon,  at   ang 
lahat  na  lalaki  sa  Juda,  at  ang  mga  ma- 
nanahan sa  Jerusalem,  at  ang  mga  sacer- 
dote,  at  ang  mga  Levita,  at  ang  boong 
bayan,  malaki  at  gayon  din  ang  maliit : 
at  kaniyang  binasa  sa  kanilang  mga  pa- 
kinig  ang  lahat  na  salita  ng  libro  ng  tipan 
na  nasumpungan   sa  bahay  ng  Pakgi- 
NOOK.    31  At  ang  hari  ay  tumayo  sa  ka- 
niyang  lugar,   at  gumawa  ng   tipan  sa 
harap  ng  PanQinoon,  upang  lumakad  ng 
ayon  sa  Panginoon,   at  upang  mgatan 
ang  kaniyang  mga  utos,  at  ang  kaniyang 
mga  patotoo,  at  ang  kaniyang  mga  pala- 
tuntunan,   ng    boong    puso  niya,  at    ng 
boong  kalulua  niya,  upang  tuparin  ang 
mga  salita  ng  tipan  na  nasusulat  sa  li- 
brong  ito.     32  At  kaniyang  itinatag  ang 
tipan  sa  lahat  na  nasusumpungan  sa  Jeru- 
salem at  Benjamin.    At  ginawa  ng  mga 
mananahan    sa  Jerusalem   ang  ayon  sa 
tipan  ng  Dios,  ng  Dios  ng  kanilang  mga 
magulang.     33  At  inalis  ni  Josias  ang 
lahat  na  kasuklamsuklam  sa  lahat  ng  lu- 
pain  na  ukol  sa  mga  anak  ng  Israel,  at 
pinapaglingkod   ang  lahat  na  nasusum- 


475 


pungan  sa  Israel,  upang  maglingkod  sa 
PanGinoong  kanilang  Dios.    Lahat  ng 
mga  kaarawan  niya  ay  hindi  sila  humi- 
walay  sa    pagsunod    sa  PanQinoon,  sa 
Dios  ng  kanilang  mga  magulang. 
OR  At  ipinagdiwang  ni  Josias  ang  isapg 
v50     paskua  sa  Pai^ginoon  sa  Jeru- 
salem;   at  kanilang  pinatay  ang  cordero 
nd  paskua  sa  ikalabing  apat  ng  unang 
buan.    2  At  inilagay  niya  ang  mga  sacer- 
dote  sa  kanilang    mga  katungkulan,  at 
mga  pinatapang  sa  paglilingkod  sa  bahay 
ng  Panginoon.    3  At  sinabi  niya  sa  mga 
Levita  na  nagturo  sa  boong  Israel,  na 
mga  santo  sa  Pakginoon  :    Ilagay  nmyo 
ang  santong  kaban  sa  bahay  na  itinayo  ni 
Solomon  na  anak  ni  David  na  han  sa 
Israel ;  hindi  na  magkakaroon  pa  ng  pasan 
sa  inyong  mga  balikat :  maglingkod  nga 
kayo  sa  PaijQinoong  inyong  Dios,  at  sa 
kaniyang  bayang  Israel.    4  At  magsihan- 
da  kayo  ayon  sa  mga  bahay  ng  inyong 
mga  magulang  ayon  sa  inyong  mga  pag- 
kakabahagi,  ayon  sa  sulat  ni  David  na 
hari  sa  Israel,  at  ayon  sa  sulat  ni  Solomon 
na  kaniyang  anak.      5  At  tumayo  kayo  sa 
santong  lugar  ayon  sa  mga  pagkakabahagi 
ng  mga  bahay  ng  mga  magulang  ng  inyong 
mga  kapatid  na  mga  anak  ng  bavan,  at 
maging  para  sa  batcaH  isa'y  isang  bahagi  ng 
bahay  ng  mga  magulang  ng  mga  Levita. 
6  At  patayin  ninyo  ang  cordero  wp  pas- 
kua, at  mangagpakasanto  kayo,  at  ihan- 
da  ninyo    sa   inyong    mga    kapatid,  u- 
pang  gumawa  ng  ayon  sa  salita  ng  Pa- 
NGINOON  sa  pamamag-itan  ng  kamay  ni 
Moises.     7  At  si  Josias  ay  nagbigay  sa 
mga  anak  ng  bayan,  sa  kawan,  ng  mga 
cordero   at  ng  mga  anak   ng   kambmg, 
lahat  ng  yaon  ay  para  sa  mga  bandog  sa 
paskua,  sa  lahat  na  nakaharap,  sa  bilang 
na  tatlong  puong  libo,  at  tatlong  hbo  na 
baka:  ang  mga  ito'y  mga  pag-aari   ng 
hari.    8  At  ang  kaniyang  mga  pangulo  ay 
nagbigay  ng  pinakakusang  bandog  sa  ba- 
yan, sa  mga  sacerdote,  at  sa  mga  Levita. 
Si   Hilkias  at  si  Zekarias  at  si  Jehiel, 
na  mga  puno  ng  bahay  ng  Dios,  nagbigay 
sa  mga  sacerdote  ng  mga  pinakahandog  sa 
paskua,  na   dalawang   libo   at   anim  na 
raang  tupa^  at  tatlong  daang  baka.  _9  bi 
Konanias  naman,  at  si  Semaya,  at  si  JSeta- 
nel,  na  kaniyang  mga  kapatid,  at  si  Ha- 
sabias  at  Jeiel   at  si  Jozabad,   na   mga 
puno  ng  mga  Levita,  nagbigay  sa  mga 
Levita  ng  mga  pinakahandog  sa  paskua 
na  limang  libong  tupa,  at  limang  daang 
baka.     10  Sa  gayo'y  ang  paglilingkod  ay 


476 


II.  MGA  KRONIKA. 


Dahanda,  at  ang  mga  sacerdcte  ay  tumayo 
sa  kum  ang  lugar,  at  ang  mga  Levita  ayon 
nt?''^  f'^-'"'^^  Pagkakabahagi,  ayon  sa 
utos  ng  han .     ii  At  kanilang  piiatay  ang 
cordero  ng    paskua,   at  iniwisik   ng   mgl 
sacerdote  ang  dugo,   na  tmangap  nila  sa 
Icanilang  kamay,  at  mga  nilalapnusan  ng 
in|a  LeTita.     12  At  kanilang  binago  an^ 
mga  bandog  nasusiimigin,  iipang  kanilanS 
mga  ibigay  ayon  sa  mga  pagkakabahagi  nl 
mga   bahay  ng   mga   magulang  ng   mga 
anak  ng  bayan,  upang  ihandog  sa  Pais4i' 
KOOiN-  gaya  ng  nakasulat  sa  libro  ni  Moi- 
ses.    At  gayon  ang  ginawa  nila  sa  mga 
baka.     13  At  kanilang  iniihaw  ang  corcfe- 
ro   ng    paskna    sa   apoy   ayon  sa   ayos: 
at  ang  mga  santong  bandog  ay  m§i  ni- 
lnto  sa  mga  paliok,  at  sa  mga  kaldera,  at 
sa  mga  kawali,  at  mga  dinalang  madali  sa 
lahat  na  mga  anak  ng  bayan.     14  At  pag- 
katapos  ay  naghanda  sila  para  sa  kanilang 
sarii],  at  para  sa  mga  sacerdote  ;  sapagka't 
ang  mga  sacerdote  na  mga  anak  ni  Aaron 
ay  natatah  m  paghahandogng  mga  bandog 
na  siisiinngin,  at  ng  taba  hangang  sa  ki- 
nagabiban:   kaya't  ang   mga   Levita    ay 
naghanda  para  sa  kanilang  sarili,  at  para 
sa  mga  sacerdote  na  mga  anak  ni  Aaron, 
15  At  ang  mga  mang-aawit  na  mga  anak 
ni   Asaf,   ay  nasa  kanilang   lugar,   ayon 
Fa   ntos    ni    David,   at    ni   Asaf,    at    ni 
ileman,^  at    ni  Jeduton    na  fagapagkita 
ng    han ;    at   ang   mga  tagatanod   pinto 
ay  nasa  bawa't  pintuang-daan :  silaV  hin- 
di  nagkakailangang  umalis  sa  kanilang 
paglilmgkod      sapagka't    ipinaghahanda 
siia   ng  kanilang   mga   kapatid   na  mga 
J^vita.     16  Sa  gayo'y  ang  lahat  na  pag- 
iilingkod  sa  Panginoon  ay  nahanda  ng 
araw  dmg  yaon,   upang  ipagdiwang  ang 
paskua,    at  upang    maghandog   ng   mga 
bandog  na  susunugin  sa  ibabaw  ng  altar 
ng  PanGinoon,  ayon  sa  utos  ng  baring 
Josias.     17  At  ang  mga  anak  ng  Israel  na 
nangakaharap  ay  nagdiwangng  paskua  ng 
panahong  yaon,  at  ng  kapistaban  ng  tina- 
payna  walang  levadura  na  pitong  araw. 
18  At  hindi  nagkaroon    ng    paskua    na 
gaya   ng  ipmagdiwang  na  yaon  sa  Israel 
mula  sa  mga  araw  ni  Samuel  na  profeta  • 
at  hmdi  nagdiwang  ang  sino  man  sa  mga 
bari  sa  Israel  ng  gayong  paskua  na  gava 
ng  ipmagdiwang  ni  Josias,  atng  mga  sa- 
cerdote, at  ng  mga  Levita,  at  ng  boong 
Juda  at  Israel   na  nangakaharap,  at  n| 
mga    mananahan  sa  Jerusalem.      19  Kg 
ikalabmg  walong  taon  ng  paghahari  ni 
Josias  ay  ipmagdiwang  ang  paskuangito. 


35.   10 


20  Pagkatapos    ng    lahat    n^   ito,    ng 
maihanda  ni  Josias  ang  tempio,  si  Neko 
na   hari   sa  Egipto  ay  sumampa  upang 
bumaka  laban  sa  Karkemis  sa  siping  nS 
Eufrates :  at  si  Josias  ay  lumabas  laban 
sa  kaniya.     21  Nguni't  siya'y  nagsugo  ng 
mga  sugo  sa  kaniya,  na  nagsabing:     ;  A- 
nong  aking  ipakikialam  sa  iyo,  ikaw  na 
ban  sa  Juda  ?  aho'y  hindi naparirito  laban  sa 
lyo  sa  araw  na  ito,  kungdi  laban  sa  bahay 
na   pmagkakaroonan  ko  ng   pagbabaka- 
at  iniutos  sa  akin  ng  Dios  na  ako'y  mag' 
madah:   iwan   mo   ang  pakikipaghaka  ta 
inos,   na  sa   akin   nga,    upang  huag  ka 
niyang  gibam.     22  Gayon  raa^  hindi  iti- 
naiikod  ni  Josias  ang  kanivang  mukha  sa 
kaniya,  kungdi  nagpakunuaring-iba, upang 
siyay  makipagbaka  sa  kaniya,  at  hindi 
\)w^^^  ^^g  salita  ni  Neko,  'na  mula  sa 
bibig  ng  Dios,  at  naparoong  nakipagbaka 
sa   hbis  ng  Megido.     23  At  pinana  ng 
mga  mamamana  si  Josias;  at  sinabi  n^ 
ban  sa  kaniyang  mga   lingkod  :     Ilaba'^ 
ninyo  ako  ;  sapagka't  ako'y  nasugatan  ng 
mabigat.    24  Sa  gayo'y  inialis  siya    rJ 
kaniyang  mga  lingkod  sa  karro,  at  inila- 
gay  siya  sa  ikalawang  karro,  na  kaniyang 
dala,  at  dmala  siya  sa  Jerusalem ;  at  siyaV 
namatay,  at  nalibing  sa  mga  libingan  ng 


kamyaiig  mga  magulang.  At  ang  boong 
Juda  at  Jerusalem  ay  tumangis  kay  Jo- 
sias. 25  At  tinaghuyan  ni  Jeremias  si 
Josias;  at  ang  lahat  na  mang-aawit  na 
lalaki  at  babaj-e  ay  nagsalita  tungkol  kay 
Josias  sa  kanilang  mga  panaghoy  hangang 
sa  araw  na  ito  ;  at  sila'y  gumawa  ng  ayos 
sa  Israel ;  at,  narito,  nangasusulat  sa  mga 
panaghoy.  ^  26  Ang  iba  nga  ng  mga 
gawa  ni  Josias,  at  ng  kaniyang  mga  ma- 
butmg  gawa,  ayon  sa  nakasulat  sa  kautu- 
san  ng  Panginoox,  27  at  ang  kanivang 
mga  gawa,  na  una  at  huli,  narito  nanga- 
susulat sa  libro  ng  mga  hari  sa  Israel  at 
Juda. 

r?fi  Ng  magkagayo'y  kinuha  ng  bayan 
Y^  ng  lupain  si  Jehoahaz  na  anak  ni 
J  osias  at  gmawa  siyang  hari  na  kahalili  ng 
kaniyang  ama  sa  Jerusalem.  2  Si  Jo- 
ahaz  ay  may  dalawang  puo't  tatlong  taon 
ng  siyay  magpasimulang  maghari ;  at 
siya  y  naghari  na  tatlong  buan  sa  Jerusa- 
lem. 3  At  itinakuil  ng  hari  sa  Egiptu 
siya  sa  Jerusalem,  at  pinabuis  ang  lupain 
ng  isang  daang  talento  na  pilak  at  ng  isang 
talentong  ginto.  4  At  inihalal  na  hari 
sa  Juda  at  sa  Jerusalem  ng  hari  sa  Egipto 
si  ij^hakim  na  kaniyang  kapatid,  at  pina- 
litan  ang   kaniyang  pangalan  ng  Jeho- 


36.  23 


II.  MGA  lOlONIKA. 


477 


iakim.  At  kinuha  ni  Neko  si  Joahaz  na 
kaniyang  kapatid,  at  dinala  niya  siya  sa 
Egipto. 

5  Si  Jehoiakim  ay  may  dalawang  puo't 
limang  taon  ng  siya^y  magpasimulang 
maghari ;  at  siya*y  nagliaring  labing  isang 
taon  sa  Jerusalem:  at  siya'y  gumawa  ng 
masama  sa  paningin  ng  Panginoong  kani- 
yang Dios.  6  Laban  na  kariiya  ay  sumam- 
pa  si  Nebukadnezar  na  bari  sa  Babilonia, 
at  tinanikalaan  siya,  upang  dalhin  siya 
sa  Babilonia.  7  Si  Nebukadnezar  ay 
nagdala  naman  ng  mga  sisidlan  ng  bahay 
ng  PanQinoon  sa  Babilonia,  at  mga  inl- 
lagay  sa  kaniyang  temple  sa  Babilonia. 
S  Ang  iba  nga  ng  mga  gawa  ni  Jehoiakim, 
atng  kaniyang  mga  kasnklamsuklam  na 
kaniyang  ginawa,  at  ang  nasumpungan  sa 
kaniya,  narito,  nasusulat  sa  libro  ng  mga 
bari  sa  Israel  at  Juda :  at  si  Jehoiakin  na 
kaniyang  anak  ay  nagbari  na  kahalili  niya. 

9  Si  Jehoiakin  ay  may  walong  tadng  gu- 
lang  ng  siya'y  magpasimulang  maghari :  at 
siya'y  nagharing  tatlongbuan  at  sampuong 
araw  sa  J  erusalem :  at  siya'y  gumawa  ng 
masama  sa  paningin  ng  Pan&inoon.  10  At 
sa  pagbalik  ng  taon,  si  Nebukadnezar  ay 
nagsugo^  at  dinala  siya  sa  Babilonia,  sam- 
puo  ng  mga  mainam  na  sisidlan  ng  bahay 
ng  PANQraooN,  at  ginawang  hari  si  Zede- 
kias  na  kaniyang  kapatid  sa  Juda  at 
Jerusalem.  ^ 

11  Si  Zedekias  ay  may  dalawang  puo*t  i- 
sang  taong  gulang  ng  siya'y  magpasimulang 
maghari ;  at  siya'y  nagharing  labing  isang 
taon  sa  Jerusalem :  12  at  siya*y  gumawa 
ng  masama  sa  paningin  ng  PanQinoong 
kaniyang  Dios ;  siya'y  hindi  nagpakababa 
sa  harap  ni  Jeremias  na  profeta  na  nag- 
salita  ng  galing  sa  bibig  ng  PanGhjtoon. 

13  At  siya  namaV  nanghimagsik  laban  sa 
haring  Nebukadnezar,  na  siyang  nagpa- 
sumpa  sa  kaniya  sa  parigalan  ng  Dios : 
nguni't  pinati'gas  niya  ang  kaniyang  leeg 
at  pinatigas  niya  ang  kaniyang  puso  sa 
pagbalik  sa  Panginook,  sa  Dios  ng  Israel. 

14  Bukod  dito'y  lahat  ng  mga  puno  ng 
mga  sacerdote,  at  ang  bayan,  ay  sumalang- 
sang  na  mainam  ayon  sa  lahat  na  kasu- 
klamsuklam  ng  mga  walangDios ;  at  kani- 
lang  inihawa  ang  bahay  ng  PanOinoon 
na  kaniyang  pinapaging  santo  sa  Jerusa- 
lem. 15  At  ang  PanGinook,  ang  Dios  ng 
k^nilang  mga  rcagulang,  nagsngo  sa  kanila 


sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  mga  sugo, 
na  gumising  na  maaga  at  nagsngo  ;  sapag- 
ka^t  siya'y  nagkaroon  ng  habag  sa  kani- 
yang bayan,  at  sa  kaniyang  talianang 
lugar :  16  nguni't  kanilang  tinuya  ang 
mga  sugo  ng  Dios,  at  niwalang  kabulu- 
han  ang  kaniyang  mga  salita,  at  dinusta 
ang  kaniyang  mga  profeta  hangang  sa 
ang  pag-iinit  ng  PAnGinoon  ay  nagba- 
ngon  laban  sa  kaniyang  bayan  hangang 
sa  nawalan  ng  kagamutan.  17  Kaya't 
dinala  niya  sa  kanila  ang  hari  ng  mga 
Kaldeo,  na  siyang  pumatay  ng  kaniyang 
mga  binata  sa  pamamag-itan  ng  tabak  sa 
bahay  ng  kanilang  santuario,  at  hindi 
nagkaroon  ng  habag  sa  binata  o  dalaga, 
sa  matanda  o  sa  magulang :  ibinigay  niya 
silang  lahat  sa  kaniyang  kamay.  18  At 
lahat  ng  kasangkapan  ng  bahay  ng  Dios, 
malaki  at  maliit,  at  ang  mga  kayamanan 
ng  bahay  ng  PanQinoon,  at  ang  mga 
kayamanan  ng  hari,  at  ng  kaniyang  mga 
pangulo;  lahat  ng  ito^y  dinala  niya  sa 
Babilonia.  19  At  sinunog  nila  ang  bahay 
ng  Dios,  at  ibinagsak  ang  kuta  ng  Jeru- 
salem, at  sinunog  ang  lahat  na  mga  pala- 
cio  niya  ng  apoy,  at  giniba  ang  lahat  na 
mainam  na  sisidlan  niya.  20  At  ang  mga 
nakataanan  sa  tabak,  dinala  niya  sa  Ba- 
bilonia ;  at  mga  naging  alipin  niya  at  ng 
kaniyang  mga  anak  hangang  sa  paghahari 
ng  kaharian  ng  Persia :  21  upang  gana- 
pin  ang  salita  ng  PanGinoon  sa  pama- 
mag-itan ng  bibig  ni  Jeremias,  hangang 
sa  ang  lupain  ay  nagalak  sa  kaniyang 
mga  sabado :  sapagkaH  habang  giba  ay 
kaniyang  i^inagdidiwang  ang  sabado,  u- 
pang  ganapin  ang  pitong  puong  taon. 

22  Ng  unang  taon  nga  ni  Cyrus  na  hari 
sa  Persia,  upang  ang  salita  ng  PanGinoon 
sa  pamamag-itan  ng  bibig  ni  Jeremias  ay 
maganap,  kinilos  ng  PanQinoon  ang  es- " 
piritu  ni  Cyrus  na  hari  sa  Persia,  na  siya'y 
gumawa  ng  pahayag  sa  kaniyang  boong 
kaharian,  at  isnlat  din  naman,  na  sabi- 
hing :  23  Granito  ang  sabi  ni  Cyrus  na 
hari  sa  Persia :  Lahat  ng  kaharian  sa 
lupa  ay  ibinigay  sa  akin  ng  PanGinoon, 
ng  Dios  ng  langit ;  at  kaniyang  binilinan 
ako  na  ipagtayo  siya  ng  isang  bahay  sa 
Jerusalem,  na  nasa  Juda.  Sino  mang 
mairoon  sa  inyo  sa  boong  kaniyang  bayan, 
sumakaniya  ang  PanGikooi^G  kaniyang 
Dios,  at  sumampa  siya. 


EZRA. 


INg  iinang  taon  nga  ni  Cyrus  na  hari  sa 
Persia,  upang  ang  salita  ng  Pangi- 
NOON  sa  pamamag-itan  ng  bibig  ni  Jere- 
mias  ay  matupad,  kinilos  Dg  Panginoon 
ang  espiritu  ni  Cyrus  na  hari  sa  Persia,  na 
siya^  gumawa  ng  pahayag  sa  kaniyang 
boong  kaharian,  at  isulat  din  naman,  na 
sabihing :  2  Ganito  ang  sabi  ni  Cyrus  na 
hari  sa  Persia:  Ibinigay  sa  akin  ng 
PanOinoon,  ng  Dios  ng  langit,  ang  lahat 
na  kaharian  sa  lupa ;  at  ibinilin  niya  sa 
akin  na  ipagtayo  ko  siya  ng  isang  bahay 
sa  Jerusalem,  na  nasa  Juda.  3  Sino  man 
sa  inyo  sa  kaniyang  boong  bay  an,  suma- 
kaniya  ang  kaniyang  Dies,  at  sumampa 
siya  sa  Jerusalem,  na  sa  Juda,  at  itayo 
ang  bahay  ng  Pakginoon,  ng  Dios  ng 
Israel,  (siya^y  Dies,)  na  nasa  Jerusalem. 
4  At  sino  mang  naiwan  sa  alin  mang 
lugar  na  kaniyang  pinangingibahang 
bayan,  tulungan  siya  ng  mga  lalaki  sa 
kaniyang  lugar  ng  pilak,  at  ng  ginto, 
at  ng  mga  pag-aari,  at  ng  mga  hayop, 
bukod  sa  kusang  handog  para  sa  bahay  ng 
Dios  na  na^a  Jerusalem.  5  Ng  magka- 
gayoV  nagbangon  ang  mga  pangulo  sa 
mgahahay  ng  mga  magulang  ng  Juda  at 
Benjamin,  at  ang  mga  sacerdote,  at  ang 
mga  Levita,  lahat  na  ang  espiritu  ay 
kinilos  ng  Dios  na  sumampa  na  ipagtayo 
ng  bahay  ang  PanGinoon  na  nasa  Jeru- 
salem. 6  At  lahat  na  nasa  palibot  nila 
ay  pinatibay  ang  kanilang  mga  kamay 
ng  mga  sisidlang  pilak,  ng  ginto,  ng  mga 
pag-aari,  at  ng  mga  hayop,  at  ng  mga 
mahalagang  bagay,  bukod  sa  lahat  na 
kusang  inihandog.  7  Inilabas  din  naman 
ni  Cyrus  na  hari  ang  mga  sisidlan  ng 
bahay  ng  Panginook,  na  inilabas  ni 
Nebukadnezar  sa  Jerusalem,  at  mga 
inilagay  sa  bahay  ng  kaniyang  mga  dios ; 
8  ang  mga  yaon  na  inilabas  ni  Cj^rus  na 
hari  sa  Persia  sa  pamamag-itan  ng  kamay 
fai  Mitred  at  na  kajero,  at  mga  binilang 
kay  Sesbazar,  na  pangulo  sa  Juda.  9  At 
ito  ang  bilang  nila:  tatlong  puong  tasa 
na  ginto,  at  isang  libo  na  tasa  na  pilak, 
dalawang  puo't  siam  na  sundang;  lo  ta- 
tlong puong  tasang  ginto,  mga  pilak  na 
tasa  na  ikalawang  ayos  ay  apat  na  raan 
Vii  sampuo,  at  ang  ibang  mga  sisidlan  ay 


isang  libo.  11  Lahat  na  mga  sisidlang 
ginto  at  pilak  ay  limang  libo  at  apat  na 
raan.  Ang  lahat  ng  ito  ay  ipinasampa 
ni  Sesbazar,  ng  silang  sa  pagkabihag  ay 
isampa  mula  sa  Babilonia  hangang  sa 
Jerusalem. 

2  Ang  mga  ito  nga  ang  mga  anak  ng 
lalawigan,  na  sumampa  mula  sa  pag- 
kabihag sa  mga  yaon  na  mga  nadala,  na 
dinala  sa  Babilonia  ni  Nebukadnezar 
na  hari  sa  Babilonia,  at  nangabalik 
sa  Jerusalem  at  sa  Juda,  na  bawa't  i- 
sa'y  sa  kaniyang  ciudad ;  2  na  dumating 
na  kasama  ni  Zerubabel:  si  Jesua,  si 
Nehemias,  si  Seraya,  si  Keelaya,  si  Mor- 
dekai,^  si  Bilsan,  si  Mispar,  si  Big- 
vai,  si  Kehum,  si  Baana.  Ang  bilang 
ng  mga  lalaki  ng  bayan  ng  Israel  ay 
ito :  3  ang  mga  anak  ni  Pares,  dala- 
wang libo't  isang  daan  at  pitong  puo't 
dalawa.  4  Ang  mga  anak  ni  ^fatias, 
tatlong  daan  at  pitong  puo't  dalawa. 
5  Ang  mga  anak  ni  Arah,  pitong  daan  at 
pitong  puo't  lima.  6  Ang  mga  anak  ni 
Pahath-moab,  sa  mga  anak  ni  Jesua  at  ni 
Joab,  dalawang  libo^t  walong  daan  at  la- 
bing  dalawa.  7  Ang  mga  anak  ni  Elam, 
isang  libo't  dalawang  daan  at  limang 
puo't  apat.  8  Ang  mga  anak  ni  Zatu, 
siam  na  raan  at  apat  na  puo't  lima. 
9  Ang  mga  anak  ni  Zakai,  pitong  daan  at 
anim  na  puo.  10  Ang  mga  anak  ni  Bani, 
anim  na  raan  at  apat  na  puo't  dalawa. 
11  Ang  mga  anak  ni  Bebai,  anim  na  raan 
at  dalawang  puo't  tatlo.  12  Ang  mga 
anak  ni  Azgad,  isang  libo  at  dalawang 
daan  at  dalawang  puo't  dalawa.  13  Ang 
mga  anak  ni  Adonikam,  anim  na  raan  at 
anim  na  puo't  anim.  14  Ang  mga  anak 
ni  Bigvai,  dalawang  libo  at  limang  puo't 
anim.  15  Ang  mga  anak  ni  Adin,  apat 
na  raan  at  limang  puo't  apat.  16  Ang 
mga  anak  ni  Ater  ni  Hezekias,  siam  na 
puo't  walo.  17  Ang  mga  anak  ni  Bezai, 
tatlong  daa^  at  dalawang  puo^t  tatlo. 
18  Ang  mga  anak  ni  Jora,  isang  daan  at 
labing  dalawa.  19  Ang  mga  anak  ni 
Hasum  ay  dalawang  daan  at  dalawang 
puo't  tatlo.  20  Ang  mga  anak  ng  Gibar, 
siam  na  puo't  lima.  21  Ang  mga  anak 
ng  Bet-lehem,  isang  daan  at  dalawang 


2.  68 


EZEA. 


479 


puo't  tatlo.  22  Ang  mga  lalald  ng  Ne- 
tofa,  limang  puo't  anim.  23  Ang  mga 
lalaki  ng  Anatot,  isang  daan  at  dalawang 
puo*t  walo.  24  Ang  mga  anak  ng  Az- 
Diavet,  apat  na  puo't  dalav/a.  25  Ang 
mga  anak  ng  Kiriat-arim,  ng  Cefira  at 
ng  Beerot,  pitong  daan  at  apat  na  puo't 
tatlo.  26  Ang  mga  anak  ng  Eama  at  ng 
Geba,  anim  na  raan  at  dalawang  puo't 
isa.  27  Ang  mga  lalaki  ng  Mikmas, 
isang  daan  at  dalawang   puo't    dalawa. 

28  Ang  mga  lalaki  ng  Bet-el  at  ng  Ai, 
dalawang  daan  at  dalawang  puo't  tatlo. 

29  Ang  mga  anak  ng  Nebo,  limang  puo't 
dalawa.  30  Ang  mga  anak  ng  Magbis, 
isang  daan  at  limang  puo't  anim.  31  Ang 
anak  ng  ibang  Elam,  isang  libo't  dala- 
wang daan  at  limang  puo't  apat.  32  Ang 
mga  anak  ni  Harim,  tatlong  daan  at  dala- 
wang puo.  33  Ang  mga  anak  ng  Led, 
ng  Hadid  at  ng  Ono,  pitong  daan  at  dala- 
wang puo't  lima.  34  Ang  mga  anak  ng 
Jeriko,  tatlong  daan  at  apat  na  puo't 
lima.  85  Ang  mga  anak  ni  Sei  aa,  ta- 
tlong libo't  anim  na  raan  at  tatlong  puo. 
36  Ang  mga  sacerdote:  ang  mga  anak 
ni  Jed  aya,  sa  bahay  ni  Jesua,  siam  na 
raan  at  pitong  puoH  tatlo.  37  Ang 
mga  anak  ni  Imer,  isang  libo  at  limang 
puo't  dalawa.  38  Ang  mga  anak  ni  Pa- 
siir,  isang  libo't  dalawang  daan  at  apat 
na  puo't  pito.  39  Ang  mga  anak  ni 
Harim,  isang  libo  at  labing  pito.  40  Ang 
mga  Levita:  ang  mga  anak  ni  Jesua  at 
ni  Kadmiel,  sa  mga  anak  ni  Hodavias, 
pitong  puo't  apat.  41  Ang  mga  mang- 
aawit :  ang  mga  anak  ni  Asaf,  isang  daan 
at  dalawang  pno^t  walo.  42  Ang  mga 
anak  ng  niga  tagatanod  pinto :  Ang  mga 
anak  ni  Sallum,  ang  mga  anak  ni  Ater, 
ang  mga  anak  ni  Talmon,  ang  mga  anak 
ni  Akub,  ang  mga  anak  ni  Hatita,  ang 
mga  anak  ni  Sobai,  sa  laliat  ay  isang 
daan  at  tatlong  puo't  siam.  43  Ang 
mga  Netinim :  ang  mga  anak  ni  Ziha,  ang 
mga  anak  ni  Hasufa,  ang  mga  anak  ni 
Tabaot ;  44  ang  mga  anak  ni  Keros,  ang 
mga  anak  ni  Siaha,  ang  mga  anak  ni 
Pad  on;  45  ang  mga  anak  ni  Lebana, 
ang  mga  anak  ni  Hagaba,  ang  mga  anak 
ni  Akub;  46  ang  mga  anak  ni  Hagab, 
ang  mga  anak  ni  Samlai,  ang  mga  anak 
ni  Hanan ;  47  ang  mga  anak  ni  Gidel,  ang 
mga  anak  ni  Gahar,  ang  mga  anak  ni  Eea- 
ya ;  48  ang  mga  anak  ni  Rezin,  ang  mga 
anak  ni  Nekoda,  ang  mga  anak  ni  Gazam : 
49  ang  mga  anak  ni  Uzza,  ang  mga  anak 
ni  Pasea,  ang  mga  anak  ni  Besai ;     50  ang 


mga  anak  ni  Asna,  ang  mga  anak  ni  Meu- 
nim,  ang  mga  anak  ni  Nefisim;  51  ang 
mga  anak  ni  Bakbuk,  ang  mga  anak 
ni  Hakufa,   ang  mga  anak  ni  Harhur; 

52  ang  mga  anak  ni  Bazlut,  ang  mga  anak 
ni   Mehida,   ang    mga    anak  ni    Harsa; 

53  ang  mga  anak  ni  Barkos,  ang  mga 
anak  ni  Sisera,  ang  mga  anak  ni  Tenia; 

54  ang  mga  anak  ni  Nezia,  ang  mga  anak 
ni  Hatifa.  55  Ang  mga  anak  ng  mga 
lingkcd  ni  Solomon  ay :  Ang  mga  anak 
ni  Sotai,  ang  mga  anak  ni  Haseferet,  ang 
mga  anak  ni  Peruda ;  56  ang  mga  anak 
ni  Jaala,  ang  mga  anak  ni  Darkon,  ang 
mga  anak  ni  Gidel ;  57  ang  mga  anak  ni 
Sefatias,  ang  mga  anak  ni  Hatil,  ang  mga 
anak  ni  Pokeret-hazebaim,  ang  mga  anak 
ni  Ami.  ,58  Lahat  ng  Netinim,  at  ng  mga 
anak  ng  mga  lingkod  ni  Solomon,  tatlong 
daan  at  siam  na  puo't  dalawa.  59  At 
ang  mga  ito  ang  sumampa  mula  sa  Tel- 
mela,  Tel-harsa,  Kerub,  Adan  at  Imer: 
nguni't  hindi  nila  naihayag  ang  kanilang 
mga  bahay  ng  mga  tnagulang,  at  ang 
kanilang  binhi  kung  sila'y  taga  Israel : 

60  ang  mga  anak  ni  Delaya,  ang  mga 
anak  ni  Tobias,  ang  mga  anak  ni  Nekoda, 
anim  na  raan  at  limang  puo't  .dalawa. 

61  At  sa  mga  anak  ng  mga  sacerdote: 
Ang  mga  anak  ni  Habaias,  ang  mga  anak 
ni  Hakkoz,  ang  mga  anak  ni  Barzillai, 
na  nag-asawa  sa  mga  anak  ni  Barzillai 
na  Gileadita,  at  tinawag  ayon  sa  ka- 
nilang pangalan.  62  Ang  mga  ito  ay 
humanap  ng  kanilang  pangalan  sa  mga 
nabilang  ayon  sa  talaan  ng  lahi,  nguni't 
hindi  nangasumpungan :  kaya^t  sila^y  na- 
bilang na  hawa,  at  naalis  sa  pagkasacer- 
dote.  63  At  sinabi  ng  Tirshatha  sa  kani- 
la,  na  sila'y  huag  kakain  ng  mga  pinaka- 
santong  bagay,  hangang  sa  tumayo  ang 
isang  sacerdote  na  may  Urim  at  Tumim. 
64  Ang  boong  kapulungang  magkakasa- 
ma  ay  apat  na  puo't  dalawang  libo  at 
tatlong  daan  at  anim  na  puo,  65  bukod 
sa  kanilang  mga  aliping  lalaki  at  babaye, 
na  may  pitong  libo't  tatlong  daan  at  ta- 
tlong puo't  pito :  at  sila'y  nagkaroon  ng 
dalawang  daan  na  mang-aawit  na  lalaki 
at  babaye.  66  Ang  kanilang  mga  kabayo 
ay  pitong  daan  at  tatlong  puo't  anim; 
ang  kanilang  mga  mula  ay  dalav/angdaan 
at  apat  na  puo't  lima ;  «7  ang  kanilang 
mga  kamello,  apat  na  raan  at  tatlong 
puo't  lima;  ang  kanilang  mga.  asno,  anim 
na  libo't  pitong  daan  at  dalawang  puo. 
68  At  ang  ilan  sa  mga  pangulo  sa  niga 
bahay  ng  mga  magulang,  ng  sila'y  duma- 


480 


EZEA. 


2.  68 


tiDg  sa  bahay  ng  PanSinoon  na  nasa 
Jerusalem,  naghandog  na  kusa  para  sa 
bahay  ng  Dios,  npang  itayo  sa  kani- 
yang  Ingar :  €9  sila'y  nagbigay  ayon  sa 
kanilang  kaya  ea  ingatang-yaman  ng 
gagawin,  na  anim  na  puo't  isang  libo 
na  dariko  na  ginto,  at  limang  libong 
librang  pilak,  at  isang  daan  na  bihisan 
ng  niga  sacerdote.  70  Gayon  ang  mga 
sacerdote,  at  ang  mga  Levita,  at  ang  iba 
sa  bayan,  at  ang  mga  mang-aawit,  at  ang 
mga  tagatanod  pinto,  at  ang  mga  Netinim, 
tumahan  sa  kanilang  mga  cindad,  at  ang 
boong  Israel  ay  sa  kanilang  mga  ciudad. 

3  At  ng  ang  ikapitong  buan  ay  duma- 
ting,  at  ang  mga  anak  ng  Israel  ay 
nasa  mga  cindad,  ang  bayan  ay  nagpipisan 
na  parang  isang  lalaki  sa  Jerusalem. 
2  Ng  magkagayo'y  tumayo  si  Jesua  na 
anak  ni  Jozadak,  at  ang  kaniyang  mga 
kapatid  na  mga  sacerdote,  at  si  Zerubabel 
na  anak  ni  Sealtiel  at  ang  kaniyang  mga 
kapatid,  at  itinayo  ang  altar  ng  Dios  ng 
Israel,  upang  paghandugan  ng  mga  ban- 
dog na  susunugin,  gaya  ng  nakasulat  sa 
kautusan  ni  Moises,  na  lalaki  ng  Dios. 
S  At  ipinatong  nila  ang  altar  sa  tung- 
tungan  niya ;  sapagka't  ang  takot  ay 
sumakanila  dahil  sa  bayan  ng  mga  lupain : 
at  kanilang  pinagliandugan  ng  mga  ban- 
dog na  susunugin  sa  Panginoon,  mga 
bandog  na  susunugin  sa  umaga't  hapon. 
4  At  kanilang  ipinagdiwang  ang  kapista- 
han  ng  mga  tabernakulo,  gaya  ng  naka- 
sulat, at  naghandog  ng  mga  bandog  na 
susunugin  sa  araw  araw  ayon  sa  bilang, 
ayon  sa  ayos,  gaya  ng  katungkulang 
kinakailangan  sa  bawa't  araw  ;  5  at  pag- 
katapos  ng  palaging  bandog  na  susunugin, 
at  Tig  mga  handog  sa  mga  bagong  buan,  at 
ng  labat  na  takdang  kapistaban  sa  Pa- 
nQinoon  na  mga  itinalaga,  at  ng  labat 
na  nagbandog  na  kusa  ng  kusang  handog 
sa  PanginoOjJT.  6  Mula  sa  unang  araw 
ng  ikapitong  buan,  nagpasimula  sila  na 
naghandog  ng  mga  handog  na  susunugin 
sa  PanQinoon  :  nguni't  ang  cimienlo  ng 
te.mplo  ng  Pangikoon  ay  hindi  pa  nala- 
lagay.  7  Sila'y  nagbigay  naman  ng  sala- 
pi  sa  mga  manghihichura  ng  bato,  at  sa 
mga  anloagi;  at  pagkain,  at  inumin,  at 
langis,  sa  kanilang  sa  Zidon,  at  sa  kani- 
lang sa  Tiro,  npang  magdala  ng  mga 
kahoy  na  cedro  na  mula  sa  Lebano  na 
paraanin  sa  dagat,  hangang  sa  Joppa, 
ayon  sa  pahintulot  na  nagkaroon  sila 
kay  Cyrus  na  hari  sa  Persia. 
^  Ng  ikalawang  taon  nga  ng  kanilang 


pagparoon  sa  bahay  ng  Dios  sa  Jerusa- 
lem, sa  ikalawang  buan,  nagpasimula  si 
Zerubabel  na  anak  ni  Sealtiel,  at  si  Jesua 
na  anak  ni  Jozadak,  at  ang  nalabi  sa 
kanilang  mga  kapatid  na  mga  sacerdote 
at  mga  Levita,  at  silang  lahat  na  napasa 
Jerusalem  na  mula  sa  pagkabihag;  at 
inihalal  ang  mga  Levita,  mula  sa  dala- 
wang  puong  taong  gulang,  hangang  sa  ka- 
tandatandaan,  upang  magkaroon  ng  pa- 
mamahala  sa  gawa  sa  bahay  ng  Pangi- 
NOON.  9  Ng  magkagayo'y  tumayo  si  • 
Jesua  na  kasama  ng  kaniyang  mga  anak, 
at  ng  kaniyang  mga  kapatid,  ni  Kad- 
miel  at  ng  kaniyang  mga  anak,  ng 
mga  anak  ni  Juda,  na  magkakasama, 
upang  magkaroon  ng  pamamahala  sa  mga 
mangagawa  sa  bahay  ng  Dios :  at  ang 
mga  anak  ni  Henadad,  na  kasama  ng  kani- 
yang mga  anak  at  mga  kapatid  na  mga  Le- 
vita. 10  At  ng  ilagay  ng  mga  mangtatayo 
ang  cimiento  ng  templo  ng  Panginoon, 
kanilang  inilagay  ang  mga  sacerdote  sa 
kanilang  bihisan,  na  may  mga  pakakak, 
at  ang  mga  Levita  na  mga  anak  ni  Asaf 
na  may  mga  cimbalo,  upang  purauri  sa 
Pakginook,  ayon  sa  ayos  ni  David  na 
hari  sa  Israel.  11  At  sila'y  nag-awitang 
isa't  isa  sa  pagpuri  at  pagpapasalamat  sa 
PakQinoon,  na  nagsasabing:  SapagkaH 
siya'y  mabuti,  sapagka^t  ang  kaniyang 
habag  ay  magpakailan  man  sa  Israel.  At 
ang  boong  bayan  ay  sumutsot  ng  malakas 
na  sutsot,  ng  sila'y  pumupuri  sa  Pangi- 
KOON,  sapagka't  ang  cimiento  ng  bahay 
ng  Pakginoon  ay  nalagay.  12  Nguni't 
marami  sa  mga  sacerdote,  at  mga  Levita, 
at  mga  pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga  ma- 
gulang,  ang  mga  matanda  na  nakakita 
ng  unang  bahay,  ng  ang  cimiento  ng  ba- 
hay na  ito  ay  malagay  sa  harap  ng  kani- 
lang mga  mata,  umiyak  ng  malakas  na 
voces ;  at  marami  ay  sumutsot  ng  malakas 
dahil  sa  kagalakan :  IS  na  ano  pa^t  hindi 
makilala  ng  bayan  ang  ingay  ng  sutsot 
ng  kagalakan  sa  ingay  ng  iyak  ng  bayan  : 
sapagka't  ang  bayan  ay  sumutsot  ng  ma- 
lakas na  sutsot,  at  ang  ingay  ay  narinig 
sa  malayo. 

4Ng  marinig  nga  ng  mga  kaaway  ng 
Juda  at  Benjamin  na  ang  mga  anak 
sa  pagkabihag  ay  nagtatayo  ng  templo  sa 
PanSinoon,  sa  Dios  ng  Israel ;  2  luma- 
pit  nga  sila  kay  Zerubabel,  at  sa  mga 
pangulo  sa  mga  bahay  ng  mga  magulang, 
at  nagsabi  sa  kanilang:  Papagtayuhi 
ninyo  kami  na  kasama  ninyo:  sapagka^t 
aming  hinahanap   ang   inyong  Dios,   na 


5.  1 


BZEA. 


481 


gaya  ng  inyong  ginagawa;  at  kami  ay 
naghahayin  sa  kaniya  inula  sa  mga  kaara- 
wan  ni  Esar-hadon  na  hari  sa  Asiria,  na 
nagsampa  sa  amin  dito.  3  Nguni't  si  Ze- 
rababel,  at  si  Jesua,  at  ang  nalabi  sa  mga 
pangulo  sa  mga  haJiay  ng  mga  magulang 
sa  Israel,  nagsabi  sa  kanilang:  Kayo'y 
walang  ipakikialara  sa  amin  sa  pagtatayo 
ng  isang  bahay  sa  aming  Dios;  kungdi 
kami  sa  aming  sarili  na  magkakasama  ay 
aming  ipagtatayo  ang  Panginoon,  ang 
Dios  ng  Israel,  gaya  ng  iniutos  sa  amin 
ni  Cyrus  na  hari  sa  Persia.  4  Ng  magka- 
gayo'y  pinahina  ng  bayan  ng  lupain  ang 
mga  kamay  ng  bayan  ng  Juda,  at  binaga- 
bag  sila  sa  pagtatayo,  5  at  umupa  ng 
mga  taga  payo  laban  sa  kanila,  upang 
sayangin  ang  kanilang  akala,  sa  lahat  ng 
kauirawan  ni  Cyrus  na  hari  sa  Persia,  han- 

fing  sa  paghahari  ni  Darius  na  hari  sa 
6rsia.  ^  At  sa  paghahari  ni  Ahasuerus, 
sa  pasimula  ng  kaniyang  paghahari,  sumu- 
lat  sila  ng  isang  sumbong  laban  sa  mga 
mananahan  sa  Juda  at  Jerusalem. 

7  At  sa  mga  kaarawan  ni  Artaxerxes, 
sumulat  si  Bislam,  si  Mitredat,  si  Tabeel 
at  ang  nalabi  sa  kaniyang  mga  kasama 
kay  Artaxerxes  na  hari  sa  Persia;  at  ang 
pagkasulat  ng  sulat  ay  nasusulat  ng  sidat 
Syriaka,  at  ang  laman  noon  ay  wikang 
Syriaka.  8  Si  Behum  na  punong  hu- 
kom  at  si  Simsai  na  kalihim,  sumulat 
ng  isang  sulat  laban  sa  Jerusalem  kay 
^taxerxes  na  hari  ng  ganitong  paraan : 
9  ng  magkagayo'y  sumulat  si  Behum  na 
punong  hukom  at  si  Simsai  na  kalihim, 
at  ang  nalabi  sa  kanilang  mga  kasama; 
ang  mga  Dinaita,  at  ang  mga  Afarsakita, 
ang  mga  Tarpelitaj  ang  mga  Afarsita^  ang 
mga  Arkevita,  ang  mga  Babilonio,  ang 
mga  Susankita,  ang  mga  Dehaita,  ang  mga 
Elamita,  10  at  ang  nalabi  sa  mga  nacion 
na  itinawid  ng  dakila«at  marangal^na  si 
Osnapar,  at  inilagay  sa  <;iudad  ng  Sama- 
ria, at  sa  nalabi  sa  lupain  na  nasa  dako 
roon  ng  ilog,  at  sa  iba  pa.  11  Ito  ang 
salin  ng  sulat  na  kanilang  ipinadala  kay 
Artaxerxes  na  hari :  Ang  iyong  mga  ali- 
pin  na  mga  lalaki  sa  dako  ropn  ng  ilog, 
at  sa  iba  pa.  13  Makilala  ng^  hari,  na 
ang  mga  Judio  na  sumampa  na  galing  sa 
iyo  ay  naparoon  sa  amin  sa  Jerusalem; 
kanUang  itinatayo  ang  mapanghimagsik 
at  masamang  ciudad,  at  natapos  ang  mga 
kuta,  at  isinauli  ang  mga  cimiento. 
IS  Makilala  ngayon  ng  hari,  na,  kucg  ang 
(dudad  na  ito  ay  matayo,  at  ang  mga  kuta 
ay  matapos,  sila'y  hindi  magbabayad  ng 


buis,  kabayaran,  o  singil,  at  sa  wakas  ay 
ikapapahamak  ng  mga  hari.  14  Sapag- 
ka't  aming  kinakain  nga  ang  asin  sa  pala- 
cio,  at  hindi  marapat  sa  amin  na  aming 
tingnan  ang  kapulaan  sa  hari,  kaya't  kami 
ay  nagsugo  at  nagpatotoo  sa  hari ;  15 
upang  ang  paghanap  ay  magawa  sa  libro 
ng  mga  alaala  sa  iyong  mga  magulang :  sa 
gayo'y  iyong  masusumpungan  sa  libro  ng 
mga  alaala,  at  malalaman  na  ang  ciudad 
na  ito  ay  mapanghimagsik  na  ciudad,  at 
mapangpahamak  sa  mga  hari  at  mga  lala- 
wigan,  at  sila^y  kumilos  ng  pagbabanta 
doon  ng  unang  panahon :  na  siyang  ikina- 
giba  ng  ciudad  na  ito.  16  Aming  pinato- 
totohanan  sa  hari  na,  kung  ang  ciudad  na 
ito  ay  matayo,  at  ang  mga  kuta  ay  mata- 
pos, sa  paraang  ito  ay  hindi  ka  magkaka- 
roon  ng  bahagi  sa  dako  roon  ng  ilog. 

17  Ng  magkagayo^y  nagsugo  ang  hari  ng 
sagot  kay  Behum  na  punong  hukom,  at 
kay  Simsai  na  kalihim,  at  sa  mga  nalabi 
sa  kanilang  mga  kasama  na  tumatahan  sa 
Samaria,  at  sa  nalabi  sa  lupain  sa  dako 
roon  ng  ilog:     Kapayapaan,  at  iba  pa. 

18  An^  sulat  na  inyong  ipinadala  sa  amin, 
ay  nabasa  na  malinaw  sa  harap  ko»  19  At 
ako'y  nagpasiya,  at  ang  paghanap  ay 
nagawa  at  nasumpungan  na  ang  ciudad 
na  ito  ng  una  ay  gumawa  ng  panghihi- 
magsik  laban  sa  mga  hari,  at  ang  pang- 
hihimagsik  at  pagbabanta  ay  nagawa 
doon.  ^  20  Nagkaroon  naman  doon  ng 
mga  makapangyarihang  hari  sa  Jerusa- 
lem, na  nagpuno  sa  boong  lupain  sa  dako 
roon  ng  ilog ;  at  buis,  kabayaran,  at  singil, 
ay  nabayad  sa  kanila.  SI  Magpasiya 
kayo  ngayon  na  inyong  patigilin  ang  mga 
tawong  ito,  at  upang  ang  ciudad  na  ito  ay 
huag  matayo,  hangang  sa  ang  pasiya  aj 
magawa  ko.  22  At  kayo'y  mag-ingat  na 
huag  kayong  magpakahangal  dito  :  ^  bakit^ 
ang  pagkapahamak  ay  tutubo  sa  ikapapa- 
hamak ng  mga  hari?  23  Ng  mabasa  nga 
ang  salin  ng  sulat  ng  haring  Artaxerxes  sa 
harap  ni  Behum,  at  ni  Simsai  na  kalihim^ 
at  ng  kanilang  mgaQkasama,  sila*y 
nagmadaling  naparoon  sa  Jerusalem  sa 
mga  Judio,  at  mga  pinatigil  nila  sa  pfi- 
mamag-itan  ng  lakas  at  kapangyarihaii. 
24  Ng  magkagayo'y  natigil  ang  gawa  sa 
bahay  ng  Dios  na  nasa  Jerusalem ;  at 
natigil  hangang  sa  ikalawang  taon  ng 
paghahari  ni  Darius  ha  hari  sa  Persia. 

5  Ang  mga  profeta  nga,  si  Haggai  na 
profeta,  at  si  Zekarias  na  anak  ni 
Iddo,  nanghula  sa  mga  Judio  na  nasa 
Juda  at  Jerusalem ;  sa  pangalan  ngDios 


482 


EZEA. 


5.  1 


ng  Israel  ay  nanghula  slla  sa  kanila.  2  Ng 
magkagayoV  nagbangon  si  Zerubabel  na 
anak  ni  Sealtiel,  at  si  Jesua  na  anak  ni 
Jozadak,  at  pinasimolang  itiiiayo  ang  ba- 
hay  ng  Dios  na  nasa  Jerusalem ;  at  ka- 
sama  nila  ang  mga  profeta  ng  Dios,  na 
tumutulong  sa  kanila.  3  Ng  panahon 
ding  yaon  ay  naparoon  sa  kanila  si  Tate- 
nai,  na  gobernador  sa  dako  roon  ng  ilog, 
at  si  Setar-bozenai,  at  ang  kanilang  mga 
kasama,  at  nagsabi  ng  ganito  sa  kanilang: 
iSinong  nagbigay  sa  inyo  ng  pasiya  upang 
itayo  ang  baliay  na  ito,  at  yariin  ang 
kutang  ito  ?  4  Ng  magkagayoV  nagsa- 
lita  kami  sa  kanila  ng  ganitong  paraan : 

I  Ano  ang  mga  pangalan  ng  mga  tawo  na 
gumawa  ng  bahay  na  ito?  5  Nguni't 
ftng  mata  ng  kanilang  Dios  ay  nasa  mga 
matanda  ng  mga  Judio,  at  liindi  nila 
pinatigil,  hangang  sa  ang  bagay  ay  du ma- 
ting kay  Darius,  at  ng  magkagayo'y  ang 
sagot  ay  nabalik  sa  pamamag-itan  ng 
sulat  tungkol  doon. 

6  Ang  salin  ng  sulat  na  ipinadala  ni 
Tatenai,  na  gobernador  sa  dako  roon  ng 
ilog  at  ni  Setar-bozenai,  at  ng  kaniyang 
mga  kasama  na  mga  Afarsakita,  na  nasa 
dako  roon  ng  ilog,  kay  Darius  na  hari : 
7  sila'y  nagpadala  ng  isang  sulat  sa  ka- 
niya,  na  kinasusulatan  ng  ganito ;  Kay 
Darius  na  hari,  boong  kapayapaau.  8  Ma- 
kilala  ng  hari,  na  kami  ay  naparoon  sa 
lalawigan  ng  Juda,  sa  bahay  ng  dakilang 
Dios,  na  natayo  ng  mga  malaking  bato, 
at  mga  kahoy  ay  nalapat  sa  mga  kuta,  at 
ang  gagawing  ito  ay  pinagsisikapan  at 
nayayari  sa  kanilang  mga  kamay.  9  Ng 
magkagayo'y  tumanong  kami  sa  mga  ma- 
tandang  yaon,  at  nagsabi  sa  kanila  ng 
ganito  :  i  Sinong  nagbigay  sa  inyo  ng 
pasiya  upang  itayo  ang  bahay  na  ito  at 
upang  yariin  ang  kutang  ito  ?  lo  Aming 
itinanong  naman  sa  kanila  ang  kanilang 
mga  pangalan,  upang  patotohanan  sa  iyo, 
upang  aming  maisulat  ang  mga  pangalan 
ng  mga  tawo  na  nangasa  pangulo  nila. 

II  At  ganito  sila  nagbalik  ng  sagot  sa 
amin,  na  nagsabing :  Kami  ay  mga  ali- 
pin  ng  Dios  ng  langit  at  lupa,  at  nagta- 
tayo  ng  bahay  na  natayo  na  malaong 
panahon,  na  itinayo  at  niyari  ng  isang 
dakilang  hari  sa  Israel.  12  Nguni^t  pag- 
kamungkahi  sa  pag-aalab  ng  loob  sa  Dios 
ng  langit,  ng  aming  mga  magulang,  mga 
ibinigay  niya  sa  kamay  ni  Nebukadnezar 
na  hari  sa  Babilonia,  na  Kaldeo,  na  si- 
yang  gumiba  ng  bahay  na  ito,  at  dinala 
ang  bayan  sa  Babilonia.     13  Nguni't  ng 


unang  taon  ni  Cyrus  na  hari  sa  Babilonia, 
gumawa  ng  pat>iya  si  Cyrus  na  hari  na 
itayo  ang  bahay  na  ito  ng  Dios.  14  At 
ang  ginto  at  pilak  na  mga  sisidlan  naman 
sa  bahay  ng  Dios  na  inilabas  ni  Nebu- 
kadnezar sa  templo  na  nasa  Jerusalem,  at 
mga  dinala  sa  loob  ng  templo  ng  Babilo- 
nia, ang  mga  yaon  na  inilabas  ni  Cyrus 
na  hari  sa  templo  ng  Babilonia,  at  mga 
nabigay  sa  isa  na  ang  pangalan  ay  Ses- 
bazar,  na  siya  niyang  ginawang  goberna- 
dor; 15  at  sinabi  niya  sa  kaniyang: 
Kunin  mo  ang  mga  sisidlang  ito,  ikaw  ay 
yumaon,  mga  ipasok  mo  sa  templo  na  nasa 
Jerusalem,  at  matayo  ang  bahay  ng  Dios 
sa  kaniyang  lugar.  16  Ng  tnagkagayoV 
naparoon  ang  Sesbazar  na  yaon,  at  inilagay 
ang  mga  cimi.ento  ng  bahay  ng  Dios  na 
nasa  Jerusalem :  at  mula  ng  panahong 
yaon  hangang  ngayon  ay  itinatayo,  at 
hindi  pa  yari.  17  Ngayon  nga,  kung 
inaakalang  mabuti  ng  hari,  gumawa  ng 
paghanap  sa  silid  na  ingatang-yaman  ng 
hari,  na  nandoon  sa  Babilonia,  kung 
gayon,  na  nagpapasiya  si  Cyrus  na  hari 
upang  itayo  ang  bahay  na  ito  ng  Dios  sa 
Jerusalem,  at  ipasugo  sa  amin  ng  hari  ang 
kaniyang  kalooban  tungkol  sa  bagay  na 
ito. 

6Ng  magkagayoV  si  Darius  na  liari  ay 
gumawa  ng  pasiya,  at  ang  paghanap 
ay  ginawa  sa  bahay  ng  mga  libro,  na  kina- 
lalagyan  ng  mga  kayamanan  sa  Babilonia. 
2  At  nasumpungan  saAkmeta,sa  palacio  na 
nasa  lalawingan  ng  Media,  ang  isang  ikid, 
at  doo'y  nakasulat  ang  ganito  na  pinakaa- 
laala.  3  Ng  unang  taon  ni  Cyrus  na  hari, 
si  Cyrus  na  hari,  ay  gumawa  ng  pasiya : 
Tungkol  sa  bahay  ng  Dios  sa  Jerusalem, 
matayo  ang  bahay,  ang  lugar  na  kanilang 
pinaghahandugan  ng  mga  hayin,  at  mala- 
gay  na  matibay  ang  mga  cimiento ;  ang 
taas  anim  na  puong  siko,  at  ang  luang 
anim  na  puong  siko ;  ^4  na  may  tatlong 
hanay  na  mga  malaking  bato,  at  isang  ha- 
nay  ng  bagong  kakoy :  at  ang  magugugol  ay 
ibigay  ng  bahay  ng  hari :  5  at  ang  ginto 
at  pilak  na  mga  sisidlan  naman  ng  bahay 
ng  Dios,  na  inilabas  ni  Nebukadnezar 
sa  templo  na  nasa  Jerusalem,  at  dinala 
sa  Bahilonia,  masauli,  at  ipasok  uli  sa 
templo  na  nasa  Jerusalem,  bawa't  isa*y 
sa  kaniyang  lugar,  at  mangalagay  sa 
bahay  ng  Dios.  6  Ngayon  nga,  Tate- 
nai, na  gobernador  sa  dako  roon  ng  ilog, 
Setar-bozenai,  ang  inyong  mga  kasama  na 
mga  Afarsakita,  na  nasa  dako  roon  ng 
ilog,  magsilayo  kayo  mula  roon :    7  paba- 


7.  9 


EZEA, 


483 


yaan  ang  gagawin  sa  bahay  na  ito  ng 
Dios ;  itayo  ng  gobernadoi-  ng  niga  Judio 
at  ng  mga  matanda  ng  mga  Judio  ang 
bahay  na  ito  ng  Dios  sa  kaniyang  lugar. 
sBukod  dito'y  gumagawa  ako  ng  pasiya 
kung  ano  ang  inyong  gagawin  sa  mga 
matandang  ito  ng  mga  Judio  para  sa  pag- 
tatayo  ng  baHay  na  ito  ng  "Dios :  na  sa  mga 
pag-aari  ng  hari,  sa  buis  sa  dal^o  roon  ng 
ilog,  ang  mga  magugugol  ay  ibigay  ng 
boong  sikap  sa  mga  tawong  ito  upang 
huag  m^ngagluat.  O  At  ang  kanilang  ka- 
kailanganin,  mga  guyang  toro,  at  gayon 
din  ang  mga  tupa,  at  mga  cordero,  para 
sa  mga  bandog  na  susunugin  sa  Bios  ng 
langit,  trigo,  asin,  alak,  at  langis  ayon  sa 
«alita  ng  mga  sacerdote  na  nasa  Jerusa- 
lem, ibigay  sa  kanila  araw-araw  na  walang-^ 
pagsala :  10  upang  sila'y  makapagbandog 
ng  mga  hayin  na  may  masarap  na  amoy  sa 
Dios  ng  langit,  at  idalangin  ang  buhay  ng 
hari  at  ng  kaniyang  mga  anak.  11  Ako 
nama^y  gumawa  ng  pasiya,  na  sino  mang 
bumagong  salitang  ito,  humugot  ng  isang 
sikang  sa  kaniyang  bahay  at  mataas  siya, 
at  mabitin  doon ;  at  ang  kaniyang  bahay 
ay  maging  dumihan  dahil  dito:  12  at 
ang  Dios  na  nagpatahan  ng  kanij%ng 
pangalan  doon  ay  igiba  ang  lahat  na  hari 
at  bayan,  na  mag-uunat  ng  kanilang  ka- 
raay  *upang  baguhin,  upang  gibain  ang 
bahay  na  ito  ng  Dios  na  nasa  Jerusalem. 
Akongsi  Darius  ay  gumawa  ng  pasiya: 
mayavi  ng  boong  sikap. 

13  Kg  magkagayo^y  si  Tatenai  na  go- 
bernador  sa  dako  roon  ng  ilog,  si  Setar- 
bozenai,  at  ang  kanilang  mga  kasama, 
dahil  sa  ipinasugo  ni  Darius  na  hari,  ay 
gumawa  ng  kaayunan  na  may  boong 
sikap.  14  At  ang  mga  matanda  ng  mga 
Judio  ay  nagtayo  at  guminhaWa,  dahil  sa 
panghuhula  ni  Haggai  na  prof  eta  at  ni 
Zekarias  na  anak  ni  Id  do.  At  kanilang 
itinayo  at  niyari,  ayon  sa  utos  ng  Dios  ng 
Israel,  at  ayon  sa  pasiya  ni  Cyrus,  at  ni 
Darius,  at  ni  Artaxerxes  na  hari  sa  Persia. 
15  At  ang  bahay  na  ito  ay  nayari  sa 
ikatlong  araw  ng  buan  ng  Adar,  na  nasa 
ikaanim  na  taon  ng  paghahari  ni  Darius 
na  hari.  ')16  At  ang  mga  anak  ng  Israel,, 
ang  mga  sacerdote,  at  ang  mga  Levita  at 
^  ang  mga  nalabi  sa  mga  anak  sa  pagkabi- 
hag,  nagdiwang  ng  pagtatalaga  ng  bahay 
na  ito  ng  Dios  na  may  kagalakan.  17  At 
«ila*y  naghandog  sa  pagtatalaga  ng  bahay 
na  ito  ng  Dios  ng  isang  daang  baka,  dala- 
wang  daang  lalaking  tupa,  apat  na  raang 
<X)rdero ;  at  para  bandog  dahil  sa  kasala- 


nan  para  sa  boong  Israel,  labing  dala- 
wang  lalaking  kambing,  ayon  sa  bilang 
ng  mga  angkan  ng  Israel.  IS  At  kani- 
lang inilagay  ang  mga  sacerdote  sa  kani- 
lang mga  bahagi :  at  ang  mga  Levita  sa. 
kanilang  mga  pagkakahalili,  para  sa  pag- 
lilingkod  sa  Dios,  na  sa  Jerusalem ;  gaya 
ng  nakasulat  sa  libro  ni  Moises. 

19  At  ang  mga  anak  sa  pagkabihag  ay 
nagdiwang  "ng  paskua  sa  ikalabing  apat  ng 
unang  buan.  20  Sapagka't  ang  mga  sa- 
cerdote at  ang  mga  Levita  ay  nangagpa- 
kalinis  na  magkakasama ;  silarig  lahat  ay 
malinis :  at  kanilang  pinatay  ang  cordero 
ng  paskua  para  sa  lahat  ng  anak  sa  pag- 
kabihag, at  para  sa  kanilang  mga  kapatid 
na  mga  sacerdote,  at  para  sa  kanilang 
sarili.  21  At  ang  mga  anak  ng  Israel,  na 
nagbalik  uli  na  mula  sa  pagkabihag,  at 
yaong  lahat  na  humiwalay  sa  kanila  mula 
sa  karumihan  ng  mga  walang  Dips  ng 
lupain,  upang  hanapin  ang  Pan^inoon, 
ang  Dios  ng  Israel,  nagsikain,  22  at  nag- 
diwang ng  kapistalian  ng  tinapay  na  wa- 
lang levadura  na  pitong  araw  na  may 
kagalakan:  sapagka't  pinagalak  sila  ng 
PancJinoon,  at  bumalik  ang  puso  ng  hari 
saAsiria  sa  kanila,  upang  palakasin  an^ 
kanilang  mga  kamay  sa  mga  gawa  sa 
bahay  ng  Dios,  ng  Dios  ng  Israel. . 

7Pagkatapos  nga  ng  mga  bagay  na  ito, 
sa  paghahari  ni  Artaxerxes  na  hari 
sa  Persia,  si  Ezra  na  anak  ni  Seraya,  na 
anak  ni  Azarias,  na  anak  ni  Hilkias, 
2  na  anak  ni  Sallum,  na  anak  ni  Zadok, 
na  anak  ni  Ahitub,  3  na  anak  ni  Ama- 
rias,  na  anak  ni  Azarias,  na  anak  ni  Me- 
rayot,  4  na  anak  ni  Zerahia,  na  anak  ni 
Uzzi,  na  anak  ni  Buki,  5  na  anak  ni 
Abisua,  na  anak  ni  Fineas,  na  anak  ni 
Eleazar,  na  anak  ni  Aaron,  na  dakilang 
sacerdote:  6  ang  Ezra  na  ito  ay 
yumaon  mula  sa  Eabilonia;  at  siya'y 
kalihim  na  bihasa  sa  kautusan  ni  Moises, 
na  ibinigay  ng  Pak&ikoon,  ng  Dios 
ng  Israel :  at  tinulutan  siya  ng  hari  ea 
lahat  niyang  hingi,  ayon  sa  kamay  ng 
PanSinoong  kaniyang  Dios  sa  kaniya. 
7  At  sumampa  ang  iba  sa  mga  anak  ng 
Israel,  at  sa  mga  sacerdote,  at  sa  mga* 
Levita,  at  sa  mga  mang-aawit,  at  sa  mga 
tagatanod  pinto,  at  sa  mga  Netinim,  sa 
Jerusalem,  sa  ikapitong  taon  ni  Artaxer- 
xes na  hari.  8  At  siya*y  naparoon  sa 
Jerusalem  sa  ikalimang  buan,  na  ga  ikapi- 
tong buan  ng  hari.  9  Sapagka't  sa  una 
ng  unang  buan  ay  nagpasimula  siyang 
sumampa  mula  sa  Babilonia,  at  sa  una 


484 


EZEA. 


7.  ^ 


ng  ikalimang  buan  ay  naparoon  ?iya  sa 
Jerusalem,  ayon  sa  mabuting  kamay  ng 
kaniyang  Dios  sa  kaniya.  10  Sapagka't 
milagak  ni  Ezra  ang  kaniyang  puso  na 
hanapin  ang  kautusan  ng  PanSinoon,  at 
upang  gawin,  at  upang  magturo  sa  Israel 
ng  mga  palatuntunan  at  mga  kaliatu- 
lan. 

11  Ito  nf  a  ang  salin  ng  sulat  na  ibini- 
gay  ng  baring  Artaxerxes  kay  Ezra  na 
sacerdote,  na  kalihim,  sa  kalibim  sa  mga 
salita  ng  mga  utos  ng  Pan5inoon,  at  ng 
kaniyang  mga  palatuntunan  sa  Israel. 
12  Si  Artaxerxes,  na  bari  ng  mga  bari, 
kay  Ezra  na  sacerdote,  na  kalibim  sa 
kautusan  ng  Dios  ng  langit,  na  dakila, 
at  iba  pa.  13  Ako'y  gumagawa  ng  pasiya, 
Fia  silang  labat  na  sa  bayan  ng  Israel,  at 
ang  kanilang  mga  sacerdote  at  ang  mga 
I^evita,  sa  aking  kabarian,  na  nag-akala 
ng  kanilang  sariling  kusa  na  pumaroon 
sa  Jerusalem,  ay  sumama  sa  iyo.  14  Sa 
paraang  ikaw  ay  sinugo  sa  ganang  bari 
at  ng  kaniyang  pitong  tagapayo,  upang 
mag-usisa  tungkol  sa  Juda  at  Jerusalem, 
ayon  sa  kautusan  ng  iyong  Dios  na  nasa 
iyong  kamay  ;  15  at  dalbin  ang  pilak  at 
ginto  na  inihandog  na  kusa  ng  bari  at 
Dg  kaniyang  mga  tagapayo  sa  Dios  ng 
Israel,  na  ang  tahanan  ay  nasa  Jerusalem, 
16  at  ang  labat  na  pilak  at  ginto  na 
iyong  masusumpungan  sa  boong  klawigan 
ng  Babilonia,  sampuo  ng  kusang  bandog 
ng  bayan,  at  ng  mga  sacerdote,  na  mga 
bandog  fca  kusa  para  sa  babay  ng  kani- 
lang Dios  na  nasa  Jerusalem;  17  kaya't 
bibiii  ka  ng  boong  sikap  ng  salaping  ito 
ng  mga  toro,  mga  lalaldng  tupa,  mga 
cordero,  sampuo  ng  kanilang  bandog  na 
barina  at  ng  kanilang  mga  bandog  na 
inumin,  at  mga  ibabandog  sa  ibabaw  ng 
altar  ng  babay  ng  inyong  Dios  na  nasa 
Jerusalem.  18  At  ano  mang  akalain 
mong  mabuti  at  ng  iyong  mga  kapatid 
na  gawin  sa  labis  sa  pilak  at  ginto,  gawin 
ninyo  ayon  sa  kalooban  ng  inyong  Dios. 
1©  At  ang  mga  sisidlang  nabigay  sa  iyo 
para  sa  paglilingkod  sa  babay  ng  iyong 
Dios,  ibigay  mo  sa  barap  ng  Dios  sa 
Jerusalem.  20  At  ano  mang  kakailanga- 
nin  pa  sa  babay  ng  iyong  Dios,  na  ipag- 
kakailangan  mong  ibigay,  ibigay  mo  sa 
babay  ng  kayamanan  ng  bari.  21  At 
ako,  akong  si  Artaxerxes  na  bari,  guma- 
gawa ng  pasiya  sa  labat  na  mga  kajero  na 
nasa  dako   roon   ng  ilog,  na  ano   mang 


bingin  sa  inyo  ni  Ezra  na  sacerdote,  na 
kalibim  sa  kautusan  ng  Dios  ng  langit, 
ibigay  ng  boong  sikap,  22  bangang  i- 
sang  daang  talentong  pilak,  at  bangang; 
isang  daang  koro*  na  trigo,  at  isang 
daang  batof  ng  alak  at  isang  daang 
bato  ng  langis,  at  asin  na  walang  tasa.. 

23  Ano  mang  iniutos  ng  Dios  ng  langit^, 
gawing  lubos  para  sa  babay  ng  Dios  ng 
langit ;  sapagka't  I  bakit  magkakaroon  ng 
pag-aalab  ng  loob  w^  Dios  laban  sa  ka- 
barian ng  bari  at  ng  kaniyang  mga  anak  ? 

24  Pinatototobanan  naman  namin  sa 
inyo,  na  tungkol  sa  sino  man  sa  mga. 
sacerdote  at  mga  Levita,  mga  mang-aawit, 
mga  tagatancd  pinto,  mga  Netinim,  o  mga 
alipin  sa  babay  na  ito  ng  Dios,  ay  bind! 
matuid  na  lapatan  sila  ng  buis,  kaba- 
yaran,  o  singil.  25  At  ikaw,  Ezra,, 
ayon  sa  karunungan  ng  iyong  Dios  na. 
nasa  iyong  kamay,  magbalal  ka  ng  mga* 
raagistrado,  at  mga  bukom,  na  makaka- 
batol  sa  boong  bayan  na  nasa  dako  roon 
ng  ilog,  niyaong  labat  na  nakatatalos  ng 
mga  kautusan  ng  iyong  Dios ;  at  turuaa 
ninyo  yaong  bindi  nakakaalam.  26  At. 
sino  mang  bindi  tumupad  ng  kautusan  ng. 
iyong  Dios,  at  ng  kautusan  ng  bari,  gawia 
sa  kaniya  ang  kabatulan  ng  boong  sikap, 
maging  sa  kamatayan,  o  sa  pagkatapon,. 
o  sa  pag-sam^am  ng  mga  pag-aari,  o  sa 
pagkabilango. 

27  Puribin  ang  PanGinoojt,  ang  Dios 
ng  ating  mga  magulang,  na  naglagay  ng. 
ganiyang  mga  bagay  na  gaya  nito  sa  puso 
ng  bari,  upang  pagandaliin  ang  babay  ng 
Pai^ginoon  na  nasa  Jerusalem ;  28  at 
nag-unat  sa  akin  ng  kababagan  sa  barap 
ng  bari,  at  ng  kaniyang  mga  tagapayo,  at 
sa  barap  ng  labat  na  makapangyaribang 
pangulo  ng  bari.  At  ako'y  tumibay  ayon 
sa  kamay  ng  Panginoong  aking  Dios  sa 
akin,  at  ako'y  nagpisan  mula  sa  Israel  ng 
mga  punong  lalaki  upang  sumampang  ka- 
sama  ko. 

8  Ito  nga  ang  mga  pangulo  sa  mga  haliap 
ng  kanilang  mga  magulang,  at  ito 
ang  talaan  ng  labi  nila  na  sumampa  na 
kasama  ko  mula  sa  Babilonia,  sa  pagba- 
bari  ni  Artaxerxes  na  bari.  s  Sa  mga 
anak  ni  Fineas,  si  Gersom  :  sa  mga  anak 
ni  Itamar,  si  Daniel :  sa  mga  anak  ni 
David,  si  Hatus.  3  Sa  mga  anak  ni 
Sekanias ;  sa  mga  anak  ni  Pares,  si  Ze- 
karias :  at  kasama  niya  na  nabilang 
ayon  sa  talaan  ng  labi  ang   mga   lalaki 


*  Koro,  ay  may  iimang  kaban.  f  Bato,  ay  may  labing  apat  ua  salop. 


^/80 


EZEA. 


485 


Tia  isaiig  daan  at  limang  piio.  4  Sa 
Tn^a  anak  ni  Pahat-moab,  si  Eliehoenai  na 
Tinak  ni  Zeraias,  at  kasama  niya'y  dala- 
wang  daang  lalaki.  5  Sa  mga  anak  ni 
'Sekania^,  ang  anak  ni  Jahaziel;  at  ka- 
Barna  nira'y  tatlong  daang  lalaki.  6  At 
^a  mga  anak  ni  Ad  in,  si  Ebed  na  anak  ni 
Jonatan;  at  kasama  niya  ay  limang  puong 
lalaki.  7  At  sa  mga  anak  ni  Elam,  si 
Jesaias  na  anak  ni  Atalias,  at  kasama 
niya'y  pitong  puong  lalaki.  8  At  sa  mga 
anakni  Sefatias,  si  Zebadias  na  anak  ni 
Mikael ;  at  kasama  niya*y  walong  puong 
lalaki.  9  Sa  mga  anak  hi  Joab,  si  Oba- 
t1  ias  na  anak  ni  Jehiel ;  at  kasama  niya^y 
T^alawang  daan  at  labing  walang  lalaki. 
10  At  sa  mga  anak  ni  Selomit,  ang  aJnak 
Tii  Josifias;  at  kasama  niya'y  isang  daan 
at  anira  na  puong  lalaki.  11  At  sa  mga 
-anak  ni  Bebai,  si  Zekarias  na  anak  ni 
Bebai;  at  kasama  niya  ay  dalawang  puo*t 
i\-along  lalaki..  12  At  sa  mga  'anak  ni 
Azgad,  si  Johanan  na  anak  ni  Hakatan ; 
at  kasama  niya  ay  isang  daan  at  sampuong 
lalaki.  13  At  sa  mga  anak  ni  Adonikam, 
na  siyang  m'§a  hull;  at  ang  mga  ito  ang 
■feanilang  mga  pangalan :  ^  Elifelet,  Jeuel, 
tit  Semaya,  at  kasama  nila  ay  anim  na 
puong  lalaki.  14  At  sa  mga  anak  ni 
Bigvai,  ni  Utai  at  ni  Zabud ;  at  kasama 
i3ila.ay  pitong  puong  lalaki.^ 

15  At  pinisan  ko  sila  sa  ilog  na  umaa- 
^os  na  patungo  sa  Ahava;  at  doo'y  nag- 
paliinga  kaming  tatlong  araw ;  at  aking 
ininasdan  ang  bayan,  at  ang  mga  sacer- 
^ote,  at  walang  nasumpungan  doon  sa 
fXiga  anak  ni  Levi.  16  Ng  magkagayo'y 
ipinasugo  ko  si  Eliezer,  si  Ariel,  si  Sema- 
ya, at  si  Elnatan,  at  si  Jarib,  at  si  Elna- 
tan,  at  si  Natan,  at  si  Zekarias,  at  si 
Hesullam,  na  mga  punong  lalaki ;  gayon 
din  si  Joiarib,  at  si  Elnatan,  na  mga 
tagapagturo.  17  At  aking  mga  sinugo 
sila  kay  Iddo  na  puno  sa  lugar  ng 
Kasifia  :  at  aking  sinaysay  sa  kanila  kung 
ano  ang  kanilang  nararapat  sabihin  kay 
Iddo,  ai  sa  kaniyang  mga  kapatid  na  mga 
Netinim,  sa  lugar  n^  Kasifia,  upang  sila'y 
magdala  sa  atin  ng  mga  tagapamahala 
para  sa  bahay  ng  ating  Dios.  18  At 
tiyon  sa  mabuting  kamaj'  ng  ating  Dios 
ea  atin  ay  nagdala  sila  sa  atin  ng  isang 
lalaki  na  matalino,  sa  mga  anak  ni  Mahli, 
na  anak  ni  Levi,  na  anak^  ni  Israel ;  at  si 
Berebias,  sampuo  ng  kaniyang  mga  anak 
na  lalaki  at  mga  kapatid,  labing  walo; 
19  at  si  Hasabias,  at  kasama  niya'y  si 
J^esaias  sa  mga  anak  ni  Merari,  ang  kani- 


lang mga  kapatid  at  kanilang  mga  anak 
na  lalaki,  dalawang  puo ;  20  at  sa  mga 
Netinim,  na  ibinigay  ni  David  at  ng  mga 
pangulo  sa  paglilingkod  sa  mga  Levita, 
dalawang  daan  at  dalawang  puong  Neti- 
nim :  silang  lahat  ay  nasasaysay  ayon  sa 
pangalan.  21  Ng  magkagayo'y  naghayag 
ako  ng  ayuno  doon,  sa  ilog  ng  Ahava, 
upang  tayo*y  magpakababa  sa  harap  ng 
ating  Dios,  upang  numanap  sa  kaniya  nf 
matuid  na  daan,  para  sa  atin,  at  para  sa 
ating  mga  bata,  at  para  sa  lahat  ng  ating 
pag-aari.  22  Sapagka't  ako*y  nahiyang 
humingi  sa  hari  ng  pulutong  ng  mga 
sundalo,  at  ng  mga  mangangabayo  upang 
tulungan  tayo  laban  sa  mga  kaaway  sa 
daan:  sapagka't  aming  sinalita  sa  hari, 
na  sinabing :  Ang  karaay  ng  ating  Dios 
ay  nasa  kanilang  lahat  na  humahanap 
sa  kaniya,  sa  ikabubuti;  nguni't  ang 
kaniyang  kapangyarihan  at  ang  kaniyang 
pag-aalab  ng  loob  ay  laban  sa  kanilang 
lahat  na  nagpapabaya  sa  kaniya.  28  Sa 
gayo*y  nag-ayuno  tayo  at  namanhik  sa 
ating  Dios  dahil  dito;  at  pinagkalooban 
niya  tayo,  24  Ng  magkagayoV  inihi- 
walay  ko  ang  labing  dalawa  sa  mga  pnno 
ng  mga  saeerdote,  si  Screbias,  si  Hasabiasi, 
at  sampuo  sa  kanilang  mga  kapatid  na 
kasama  nila,  25  at  tinimbang  sa  kanila 
ang  pilak,  at  ang  ginto,  at  ang  mga 
sisidlan,  ang  handog  para  sa  bahay  ng 
ating  Dios,  na  pinaghandugan  ng  hari,  at 
ng  kaniyang  mga  tagapayo,  at  ng  kani- 
yang mga  pangulo,  at  ng  boong  Israel 
na  nakaharap  doon:  26  akin  ngang 
tinimbang  sar  kanilang  kamay  ay  anini  na 
raan  at  limang  puong  talento  na  pilak, 
at  mga  pilak  na  sisidlan  ay  isang  daan 
na  talento;  sa  ginto  ay  isang  daan  ta- 
lento ;  27  at  dalawang  puong  tasa  na 
finto,  na  may  isang  libong  dariko ;  at 
alawang  sisidlan  na  pinong  makinang  na 
tanso,  na  mahalagang  gayang  ginto. 
28  At  sinabi  ko  sa  kanilang:  Kayo*y 
santo  sa  PanSinoon,  at  ang  mga  sisidlan 
ay  santo;  at  ang  pilak  at  ang  ginto  ay 
kusang  handog  sa  PanGinoon,  na  Dios 
ng  inyong  mga  magulang.  29  Bumantay 
kayo,  at  mga  ingatan  ninyo,  hangang  sa 
inyong  mga  matimbang  sa  harap  ng  mga 
puno  ng  mga  saeerdote,  at  ng  mga  Levita, 
at  ng  mga  pangulo  ng  mga  hahay  ng  mga 
magulang  ng  Israel,  sa  Jerusalem,  sa  mga 
silid  ng  bahay  ng  PanSinoon.  30  Sa 
gayo'y  tinangap  ng  mga  saeerdote  at  ng 
mga  Levita  ang  timbang  ng  pilak  at 
ginto,   at  ng    mga  sisidlan,   upang  mga 


486 


EZEA 


8.  30 


dalliin  sa  Jerusalem,  sa  bahay  nf  ating 
Dios. 

31  Ng  magkagayo'y  yumaon  tayo  mula 
sa  ilog  nf  Ahava,  ng  ikalabing  dalawa  ng 
unang  buan,  upang  puraaroon  sa  Jerusa- 
lem :  at  ang  kamay  ng  ating  Dios  ay  nasa 
atin,  at  iniligtas  niya  tayo  sa  kamay  ng 
kaaway  at  sa  bumabakay  sa  daan.  32  At 
tayo  ay  naparoon  sa  Jerusalem,  at  tuma- 
lian  doon  na  tatlong  araw.  33  At  ng 
ikaapat  na  araw,  ang  pilak,  at  ang  ginto 
at  ang  mga  sisidlan  ay  natimbang  sa  ba- 
hay ng  ating  Dios  sa  kamay  ni  Meremot 
na  anak  ni  Urias  na  sacerdote ;  at  kasama 
niya  si  Eleazar  na  anak  ni  Fineas  ;  at  ka- 
sama nila  si  Jozabad  na  anak  ni  Jesua,  at 
si  Noadias  na  anak  ni  Binui,  na  mga 
Levita;  34  ang  kabuoan  sa  pamamag- 
itan  ng  bilang,  at  ng  timbang :  at  lahat 
ng  timbang  ay  nasulat  ng  panahong  yaon. 
35  Ang  mga  anak  sa  pagkabihag,  na 
nangaling  sa  pagkatapon,  naghandog  ng 
mga  bandog  na  susunugin  sa  Dios  ng 
Israel,  labing  dalawang  toro  para  sa  boong 
Israel,  siam  na  puo't  anim  na  lala- 
king  tupa,  pitong  puo't  pitong  cordero, 
labing  dalawang  kambing  na  lalaki  na 
pinakahandog  dahil  sa  kasalanan :  lahat 
ng  ito'y  bandog  na  susunugin  sa  Pangi- 
NOON.  36  At  kanilang  ibinigay  ang  mga 
bilin  ng  liari  sa  mga  satrapa  ng  hari,  at 
sa  mga  gobernador  sa  dako  roon  ng  ilog : 
at  kanilang  tinulungan  ang  bay  an  at  ang 
bahay  ng  Dies. 

9]Ng  magawa  nga  ang  mga  bagay  na 
ito,  ang  mga  pangulo  ay  lumapit  sa 
akin,  na  nagsabing :  Ang  bayan  ng  Is- 
rael, at  ang  mga  sacerdote,  at  ang  mga 
Levita,  hindi  nagsihiwalay  sa  mga  ba- 
yan ng  mga  lupain,  im  gumagawa,  ng  ayon 
sa  kanilang  mga  kasuklamsuklam,  ang 
mga  Kananeo,  ang  mga  Kiteo,  ang  mga 
Perizeo,  ang  mga  Jebuseo,  ang  mga  Am- 
monita,  ang  mga  Moabita,  ang  mga  taga 
Egipto,  at  ang  mga  Amorreo.  2  Sa- 
pagka't  kinuha  nila  ang  kanilang  mga 
anak  na  bsbaye  para  sa  kanilang  sarili, 
at  para  sa  kanilang  mga  anak  na  lalaki ; 
na  ano  pa't  ang  santong  binhi  ay  nahalo 
nga  sa  bayau  ng  mga  lupain :  oo,  ang 
kamay  ng  mga  pangulo  at  ng  mga  puno 
ay  naging  puno  sa  pagsalangsang  na  ito. 
3  At  ng  marinig  ko  ang  bagay  na  ito, 
aking  hinapak  ang  aking  suot  at  ang 
aking  balabal,  at  binaltak  ko  ang  buhok 
ng  aking  ulo  at  ng  aking  baba,  at  ako'y 
naupong  natitigilan.  4  Ng  magkagayo'y 
nagpipisan  sa  akin  ang   lahat  na   nangi- 


nginig  sa  mga  salita  ng  Dies  ng  Israel, 
dahil  sa  kanilang  mga  salangsang  na  sa 
pagkabihag ;  at  ako'y  naupong  natitigilan 
har.gang  sa  pag-aalay  sa  kinahapunan. 
5  At  sa  pag-aalay  sa  kinahapunan  ay  bu- 
mangon  ako  sa  aking  pagpapakumbaba,  na 
may  hapak  ang  aking  suot  at  ang  aking 
balabal ;  at  ako'y  lumohod  ng  aking  mga 
tnhod,  at  iniunat  ko  ang  aking  mga  ka- 
may sa  PanQinoong  aking  Dios  ;  6  at 
aking  sinabing  :  Oh  aking  Dios :  ako*y 
napahiya  at  namula  na  itaas  ang  aking 
mukha  sa  iyo,  na  aking  Dios:  sapagka^t 
ang  aming  mga  kasam-an  ay  lumago  sa 
aming  ulo,  at  ang  aming  sala  ay  tumubo 
hangang  sa  mga  langit.  7  Mula  sa  mga 
kaarawan  ng  aming  mga  magulang  kami 
ay  naging  totoong  salarin  hangang  sa 
araw  na  ito ;  at  dahil  sa  aming  mga  ka- 
sam-an, kami,  ang  aming  mga  hari,  at 
ang  aming  mga  sacerdote  ay  nabigay  sa 
kamay  ng  mga  hari  ng  mga  lupain,  sa 
tabak,  sa  pagkabihag,  sa  pagkasamsam,  at 
sa  pagsasalimuot  ng  mukha,  gaya  sa  araw 
na  ito.  8  At  ngayo'y  sa  sandaling  pana- 
hon  ay  napakita  ang  biyaya  na  mula  sa 
Panginoong  aming  Dios,  upang  iwan  sa 
amin  ang  isang  labi  na  nakataanan,  at 
upang  bigyan  kami  ng  isang  pako  sa 
kaniyang  santong  lugar,  upang  palinawin 
ng  aming  Dios  ang  aming  mga  mata,  at 
bigyan  kami  ng  kaonting  kabuhayan  sa 
aming  pagkaalipin.  9  Sapagka't  kami  ay 
mga  alipin :  gayon  maV  hindi  kami  pina- 
bayaan  ng  aming  Dios  sa  aming  pagkaa- 
lipin, kungdi  nag-unat  ng  kaawaan  sa 
amin  sa  paningin  ng  mga  hari  sa  Persia, 
upang  bigyan  kami  ng  kabuhayan,  upang 
itayo  ang  bahay  ng  aming  Dios,  at  upang 
isauli  ang  pagkasira  noon,  at  upang  big- 
yan kami  ng  kuta  sa  Juda  at  sa  Jeru- 
salem. 10  At  ngayon,  oh  aming  Dios, 
^ano  ang  aming  sasabihin  pagkatapos 
nito  ?  sapagka't  •  aming  pinabayaan  ang 
iyong  mga  utos,  11  na  iyong  iniutos  sa 
pamamag-itan  ng  iyong  mga  lingkod  na 
mga  profeta,  na  nagsabing :  Ang  lupain, 
na  inyong  pinaroroonan  upang  ariin,  ay 
maruming  lupain  dahil  sa  mga  karumihan 
ng  mga  bayan  ng  mga  lupain,  sa  kanilang 
mga  kasuklamsuklam,  na  pinuno  sa  dulo't 
dulo  ng  kanilang  karumihan.  12  Ngayon 
nga^y  huag  ninyong  ibigay  ang  inyong 
mga  anak  na  babaye  sa  kanilang  mga 
anak  na  lalaki,  o  kunin  man  ninyo  ang 
kanilang  mga  anak  na  babaye  para  sa 
inyong  mga  anak  na  lalaki,  o  hanapin 
man  ang  kanilang  kapayapaan  o  ang  ka- 


10.  16 


EZEA. 


487 


nilang  kaginhawahan  magpakailan  man : 
upang  kayo*y  lumakas,  at  kiimam  ng  biiti 
ng  lupain,  at  iwan  ninyo  ca  pinakamana 
sa  inyong  mga  anak  magpakailan  man. 
13  At  pagkatapos  ng  lahat  ca  dumating 
sa  arain  dahil  sa  aming  masamang  mga 
gawa,  at  dahil  sa  aming  malakmg  sala,  sa 
paraang  ikaw    na  aming  D^os   ay  nag- 
parusa  sa  amin,  ng  kulang  kay  sa  aming 
mga  kasam-an  ay  marapat,  at  bimgyan 
mo  kami  ng  ganitong  nalabi,     14  6  amm 
ba  uling  sisirain  ang  iyong  mga  utos,  at 
makikipisan  ng  mahigpit  sa  mga  bayan 
na  gumagawa  ng  mga  kasuklamsuklam 
na  ito  ?  i  hindi  ka  ba  magagalit  sa  amm 
hangang  sa  iyong  malipol  kami,  na  ano 
pa't  buaff  magkaroon  ng  nalabi,  o  ng  smo 
mang  makataanan?    15  Oh  PANGmooN, 
na  Dios  ng  Israel,  ikaw  ay  banal;  sapag- 
ka%   kami  ay  naiwan  na  isang   labi  na 
nakataanan,   na    gaya  sa  araw    na    ito : 
narito,  kami  ay  nasa  harap  mo  sa  ammg 
sala;    sapagka't    walang    makatatayo  sa 
harap  mo  dahil  dito. 
ff\  Habang  si  Ezra   nga  ay   dumada- 
IKJ     langm,  at  gumagawa  ng  pagsasay- 
say,  na  umiiyak  at  nagpapatirapa  sa  harap 
ng  bahav  ng  Dios,  nagpipisan  sa  kaniya 
mula  sa  Israel  ang  isang  napakalaking 
kapulungan  ng  mga  lalaki  at  mga  babaye 
at  mga  bata:   sapagka't  ang   bayan    ay 
umiyak  na  raainam.    2  At  si  Sekanias  na 
anak  ni  Jehiel,  na  isa  sa  mga  anak  ni 
Elam,   sumagot    at    nagsabi    kay   Ezra: 
Kami  ay  sumalangsang    laban  sa  atmg 
Dios,  at  nag-asawa  sa  mga  babayeng  taga 
ibang    lupa  ng    mga  bayan  ng   lupain : 
gayon.  man,  may  pag-asa  para  sa  Israel 
tungkolsabagaynaito.    sNgayon^ngay 
gumawa  kami  ng  tipan  sa  ammg  Dios,  na 
aming  ihiwalay  ang  lahat  na  mga  asawa, 
at  ang  mga  ipinanganak  nila,  ayon  sa 
payo  ng  aking  panginoon,  at  niyaong  mga 
nanginginig  sa  utos    ng  ating  Dies:  at 
gawin  ayon  sa   kautusan.    4  Bumangon 
ka :  sapagka't  bagay  na  ukol  sa  iyo,  at 
kami    av    ,sumasa-iyo:     magpakatapang 
kang    raabuti,    at    iyong    gawin.      5  I^g 
magkagayo'y  nagtindig  si  Ezra  at  pma- 
sumpa  ang  mga  puno  ng  mga  sacerdote, 
ang  mga  Levita  at  angboong  Israel,  na 
-    kanilang  gagawin  ayon  sa  salitang  ito. 
Sa   gayoV  sumumpa  sila.      6  Ng    mag- 
kagavo'y' nagbangon 'si    Ezra   mula    sa 
/harap  ng  bahay  ng  Dios,  at  naparoon  sa 
"silid  ni  Jehohanan  na  anak  ni  Eliasib :  at 
ng  siyaV  dumating  doon,   siya'y   hindi 
kamain  'ng  tinapay,  o  uminom  man  ng 


tubig:  sapagka't  siyaV  nanaghoy  dahil 
sa  pagsalangsang  nilang  sa   pagkabihag. 
7  At  siya'y  gumawa  ng  pahayag  sa  Juda^t 
Jerusalem  sa  lahat  na  mga  anak  sa  pag- 
kabihag,  na  sila'y   magpipisan  sa  Jeru- 
salem;     Sat  yaong  hindi  pumaroon  sa 
loob  ng  tatlong  araw,  ayon  sa  payo  ng 
mga  pangulo  at  ng  mga  matanda,  lahat 
niyang  pag-aari  ay  sasamsamin,  at  ihihi- 
walay  siya  sa  kapulungan  ng  sa  pagkabi- 
hag.    9  Ng   magkagayo'y  ang    lahat  na 
lalaki  ng  Juda  at  Benjamin  ay  nagpipisan 
sa  Jerusalem  sa  loob  ng  tatlong  araw; 
siyang  ikasiam  na  buan,  ng  ikadalawang 
puo  ng  buan:  at  ang  boong  bayan  ay 
naupo  sa  lual  na  lugar  sa  harap  ng  bahay 
ng  Dios,  na  nanginginig  dahil  sa  bagay 
na    ito,    at  dahil  sa    malakas   na  ulan. 
10  At  si  Ezra  na  sacerdote  ay  tumayo, 
at  nagsabi  sa  kanilang:    Kayo'y  suma- 
langsang, at  nag-asawa  ng  mga  babayeng 
taga  ibang  lupa,  upang  palalain  ang  sala 
ng    Israel.     11  Ngayon    nga'y    gumawa 
kayo  ng  pagsasaysay  ng  sala  sa  PanSi- 
NOON,  saDios  ng' inyong  mga  magulang, 
at  inyong  gawin  ang  kaniyang  kalaya- 
wan :  at  magsihiwalay  kayo  sa  mga  bayan 
ng  lupain,  at  fea^mga  babayeng  taga  ibang 
lupa.    13  Ng    magkagayo'y    ang    boong 
kapulungan  ay  sumagot  at  nagsabi    ng 
malakas  na  voces :    Kung  ano  ang  iyong 
sinabi  tungkol  sa  amin,  gayon  ang  nara- 
rapat    naming    gawin.     l^  Nguni't    ang 
bayan  ay  marami,   at   kapanahunan  ng 
tagulan,  at  kami  ay  hindi  makatatayo  sa 
labas,  o  ito  man  ay  gawa  sa  isang  araw 

0  dalawa:  sapagka't  kami  ay  nagkasalang 
mainam  sa  bagay  na  ito.  14  Mahalal 
ngayon  ang  aming  mga  pangulo  para  sa 
boong  kapuliingan,  at  pumarito  sa  tak- 
dang  panahon  yaong  lahat  na  nag-asawa 
sa  mga  babayeng  taga  ibang  lupa  na  nasa 
aming  mga  ciudad,  at  pumariiong  kasama 
nila  ang  mga  matanda  ng  lahat  na  ciudad, 
at  ang  mga  hukom  doon,  hangang  sa  ang 
mabangis  na  pag-aalab  ng  loob  ng  ating 
Dios  ay  humiwalay  sa  atin,  hangang  sa 
ang  bagay  na  ito  ay  matapos.  15  Si 
Jonatan  lamang  na  anak  ni  Asael,  at  si 
Jazeias  na  anak  ni  Tikva  ang  tumayo 
laban  sa  balmy  na  ito ;  at  si  MesuUam,  at 
si  Sabetai  na  Levita  ang  tumulong  sa 
kanila.  16  At  ginawang  gayon  ng  mga 
anak  sa  pagkabihag.  At  si  Ezra  na 
sacerdote  na  kasama  ng  Hang  mga  pftngulo 

1  sa  mga  bahay  ng  mga  magulang,  ayon  sa 
mga  bahay  ng   kanilang   mga  magulang 

I  at  nilang  lahat  na  ayon  sa  kanilang  mga 


488 


EZEA. 


10.  16 


pangalan,  ay  nahiwalaj;  at  silaV  naupo 
sa  uiiang  araw  ng  ikasampuong  buan 
upang  linawin  ang  bagav.  17  At  kani- 
lang  tinapos  ang  tungkol  sa  lahat  na 
lalaki  na  nag-asawa  sa  mga  babaye  na 
mga  taga  ibaDg  lupa  ng  unaiig  araw  ng 
unang  buap.  18  At  sa  mga  anak  ng  mga 
sacerdote  av  nasumpungan  na  nag-asawa 
sa  mga  babaveng  taga  ibang  Inpa :  sa  mga 
anak  ni  Jesua,  na  anak  ni  Jozadak,  at  sa 
kaniyang  mga  kapatid,  si  Maaseias,  at  si 
Eliezer,  at  si  Jarib  at  si  Gedalias.  19  At 
sila'y  nakipagkamay  na  kanilang  ihihi- 
walay  ang  kanilang  mga  asawa;  at  sa 
paraang  mga  salarin,  sila'y  nayhandog  ng 
isang  lalaking  tupa  sa  kawan  dahil  sa 
kanilang  sala.  20  At  sa  mga  anak  ni 
Imer;  si  Hanani  at  si  Ze bad  las.  21  At 
sa  mga  anak  ni  Harim,  si  Maaseias,  at  si 
Elias,  at  si  Semaya,  at  si  Jehiel,  at  si 
Uzzias.  22  At  sa  mga  anak  ni  Pasur ; 
si  Elioenri  si  Maaseias,  si  Ismael,  si 
Netanel,  si  Jozabad  at  si  Elasa.  23  At 
sa  mga  Levita ;  si  Jozabad,  at  si  Simei, 
at  si  Kelava  (na  siya  ring  Kelita)  si 
Petahias,  si  Juda,  at  si  Eliezer.  24  At 
sa  mga  mang-aawit ;  si  Eliasib :  at  sa 
mga  tagatanod  pinto ;  si  Sallum,  at  si 
Telem,  at  si  Uri.  25  At  sa  Israel :  sa 
mga  anak  ni  Paros ;  si  Ramia,  at  si  Izias, 
at  si  Malkijas,  at  si  Mijamin,  at  si  Eleazar, 
at  si  Malkijas,  at  si  Benaya.  26  At  Sa 
mga  anak  ni  Elam ;  si  Matanias,  si  Zeka- 


rias,  at  si  Jehiel,  at  si  Abdi,  at  si  Jere- 
mot,  at  si  Elias.  27  At  sa  mga  anak  ni 
Zatu  ;  si  Elioenai,  si  Eliasib,  si  Matanias, 
at  si  Jeremot,  at  si  Zabad,  at  si  Aziza. 
28  At  sa  mga  anak  ni  Bebai ;  si  Jeholianan, 
si  Hananias,  si  Zabai  at  si  Atlai.  29  At 
sa  mga  anak  ni  Bani;  si  Mesiillam,  el 
Malluk,  at  si  Adaya,  si  Jasub,  si  Seal,  at 
si  Jeremot.  30  At  sa  mga  anak  ni  Pahat- 
moab;  si  Adna,  at  si  Kelal,  si  Benaya, 
si  Maaseias,  si  Matanias,  si  Bezalel,  at  si 
Binui,  at  si  Manases.  31  At  sa  mga  anak 
ni  Harim ;  si  Eliezer,  si  Isija,  si  Malkijas, 
si  Semaya,  si  Simeon  ;  32  si  Benjamin, 
si  Malluk,  si  jSeraarias.  33  Sa  mga  anak 
ni  Hasum ;  si  Matenai,  si  Matata,  si 
Zabad,  si  Elifelet,  si  Jeremai,  si  Manases, 
at  si  Simei.  34  Sa  mga  anak  ni  Bani; 
si  Madai,  si  Amrara,  at  si  Uel ;  85  si 
Benaya,  si  Bedeias,  si  Keluhi ;  36  si 
Vanias,  si  Meremot,  si  Eliasib ;  37  si 
Matanias,  si  Matenai,  at  si  Jaasu,  38  at 
si  Bani,  at  si  Binui,  si  Simei ;  39  at  si 
Selemias,  at  si  Natan,  at  si  Adaya ;  46  si 
Maknadebai,  si  Sasai,  si  Sarai ;  41  si 
Azarel,  at  si  Selemias,  si  Semarias ;  42  si 
Sallum,  si  Amarias,  si  Jose.  43  Sa  mga 
anak  ni  Nebo;  si  Jeiel,  si  Matitias,  si 
Zabad,  si  Zebina,  si  Iddo,  si  Joel,  si 
Benaya.  44  Lahat  i^g  ito^y  nag-asawa 
sa  mga  babayeng  taga  ibang  lupa :  at  ang 
iba  sa  kanila  ay  may  mga  asawang  pinag- 
karoonan  ng  mga  anak. 


ANG 

LIBRO  NI   NEHEMIAS. 


JAng  mga  salita  ni  Nehemias  na  anak 
ni  Hakalias. 
Nangyari  nga  ng  buan  ng  Kislev,  sa  ika- 
dalawang  puong  taon  ni  Ariaxerxes,  habang 
ako'y  nasa  palacio  ng  Susan,  2  na  si  Hana- 
ni, na  isa  sa  aking  mga  kapatid,  dumating, 
siya  at  ilang  mga  lalaki  na  muia  sa  Juda ;  at 
tinanong  ko  sila  ng  tungkol  sa  mga  Judio 
na  nakataanan,  na  mga  naiwan  sa  pagkabi- 
hag,  at  tungkol  sa  Jerusalem.  3  At  sinabi 
nila  sa  aking:  Ang  nalabi  na  naiwan  sa  pag- 
kabihag  doon  sa  lalawigan,  ay  nasa  mala- 
king  pagkapighati  at  kakutyaan  :  ang  kuta 
naman  sa  Jerusalem  ay  nabagsak,  at  ang 
mga  pintuang-daan  ay  nasunog  ng  apoy. 


4  At  nangyari,  ng  marinig  ko  ang  mga 
salitang  ito,  na  akoV  naupo  at  umiyak,  at 
nanaghoy  na  ilang  araw;  at  ako'y  nag- 
ayuno,  at  dumalangin  sa  harap  ng  Dies  ng 
langit,  at  nagsabing :  5  Aking  ipinama- 
manhik  sa  iyo,  Oh  PanOinook,  na  Dios 
ng  langit,  na  dakila  at  kikilakilabot  na 
Dios,  na  nag-iingat  ng  tipan  at  kaawaan 
sa  mga  umiibig  sa  kaniya,  at  nag-iingat 
ng  kaniyang  mga  utos  :  6  pakingan  nga- 
yon  ng  iyong  tainga,  at  idilat  ang  iyong 
mga  mata,  upang  iyong  dingin  ang  da- 
langin  ng  iyong  alipin,  na  aking  idinada- 
langin  sa  harap  mo  sa  panahong  ito, 
araw  at  gabi,  dahil  sa  mga  anak  ng  Is- 


2.  16 


NEHEMIAS. 


489 


rael  na  iyong  mga  alipin,  habang  aking 
isinasaysay  ang  mga  kasalanan  ng  mga 
anak  ng  Israel,  na  aming  ipinagkasala 
laban  sa  iyo :  oo,  ako  at  ang  bahay  ng 
aking  magulang  ay  nagkasala.  7  Kami 
ay  guroawa  na  may  kapahamakan  laban 
sa  iyo,  at  hindi  nag-ingat  ng  mga  utos, 
o  ng  mga  palatuntunan  man,  o  ng  mga 
hatol  man  na  iyong  iniutos  sa  iyong 
aliping  kay  Moises.  8  Alalahanin  mo, 
isinasamo  ko  sa  iyo,  ang  salita  na  iyong 
iniutos  sa  iyong  aliping  kay  Moises,  na 
sinabing:  Kung  kayo'y  sumalangsang, 
aking  pangangalatin  kayo  sa  lahat  na 
mga  bayan :  9  nguni't  kung  kayo^y  mag- 
balik  sa  akin  at  ingatan  ninyo  ang  aking 
mga~utos,  at  mga  gawin,  baga  man  ang 
natapon  sa  iyo  ay  nasa  kaduluduluhang 
bahagi  ng  langit,  akin  ngang  pipisanin 
sila  mula  roon,  at  dadalhin  ko  sila  sa 
lagar  na  aking  pinili  upang  patahanin 
ang  aking  pangalan  doon.  10  Ang  mga 
ito  nga  ang  iyong  mga  alipin  at  ang 
iyong  bayan,  na  iyong  tinubos  sa  pama- 
mag-itan'ng  iyong  dakilang  kapangyari- 
han,  at  sa  pamamag-itan  ng  iypng  mala- 
kas  na  kamay.  11  Oh  Panginoon,  isina- 
samo ko  sa  iyo,  pakingan  ngayon  ng 
iyong  pakinig  ang  dalangin  ng  iyong  ali- 
pin, at  ang  dalangin  ng  iyong  mga  ali- 
pin, na  mga  nasayahan  na  matakot  sa 
iyong  pangalan :  at  paginhawahin  mo, 
isinasamo  ko  sa  iyo,  ang  iyong  alipin  sa 
araw  na  ito,  at  pagkalooban  mo  siya 
ng  kaawaan  sa  paningin  ng  lalaking  ito. 
(Ngayo*y  kopero  ako  ng  hari.) 

2  At  nangyari  sa  buan  ng  Nisan,  sa  ika- 
dalawang  puong  taon  ni  Artaxerxes 
na  hari,  ng  ang  alak  ay  nasa  harap  niya, 
na  aking  itinaas  ang  alak  at  ibinigay  ko 
sa  hari.  Hindi  nga  ako  nalungkot  ng  una 
sa  kaniyang  harap.  2  At  sinabi  ng  hari 
.  sa  aking:  ^Bakit  ang  iyong  mukha  ay 
malungkot,  sa  bagay  ay  wala  kang  sakit  ? 
ito^y  walang  iba  kungdi  sakit  ng  puso. 
Ng  magkagayo'y  natakot  akong  mainam. 
3  At  sinabi  ko  sa  haring :  Mabuhay  ang 
hari  magpakailan  man  :  ^  bakit  ang  aking 
mukha  ay  hindi  malulungkot,  sa  bagay 
ay  ang  ciudad,  ang  lugar  ng  mga  libingan 
sa  aking  mga  magulang  ay  giba,  at  ang 
mga  pintuang-daan  noon  ay  nasupok  ng 
apoy  ?  4  Ng  magkagayo'y  sinabi  ng  hari 
sa  aking:  ^Ano  ang  iyong  hinihiling? 
Sa  gayo'y  dumalangin  ako  sa  Dios  ng 
langit.^  5  At  nagsabi  ako  sa  haring: 
Kung  ikinalulugod  ng  hari,  at  kung  ang 
iyong  alipin  ay^  nakasumpong  ng  biyaya 


sa  iyong  paningin,  na  suguin  mo  ako  sa 
Juda,  sa  ciudad  ng  libingan  sa  aking 
mga    magulang,    upang    aking    maitayo. 

6  At  ang  hari  ay  nagsabi  sa  aking :  (ang 
reina  ay  nakaupo  naman  sa  siping  niya), 
i  Magiging  gaano  kalaon  ang  iyong  pag- 
lalakbay?  at  ^kailan  ka  baj;)alik?  Sa 
gayo'y  nalugod  ang  hari  na  suguin  ako; 
at  nagtakda  ako  sa  kaniya  ng  panahon.    ^ 

7  Bukod  dito'y  sinabi  ko  sa  hari :  Kung 
ikinalulugod  ng  hari,  bigyan  ako  ng  mga 
sulat  sa  mga  gobernador  sa  dako  roon 
ng  ilog,  upang  ako'y  kanilang  paraanin 
hangang  sa    akoV    dumating   sa  Juda; 

8  at  isang  sulat  kay  Asaf  na  tagapag-ingat 
ng  gubat  ng  hari,  upang  bigyan  niya  ako 
ng  mga  kahoy  na  magawang  mga  sikang 
para  sa  mga  pintuang-daan  ng  palacio  na 
naukol  sa  bahay,  at  para  sa  kuta  ng 
ciudad  at  para  sa  bahay  na  aking  papa- 
sukan.  At  pinagkalooban  ako  ng  hari, 
ayon  sa  mabiiting  kamay  ng  aking  Dios 
sa  akin.  9  Ng  magkagayo'y  sumampa 
ako  sa  mga  gobernador  sa  dako  roon  ng 
ilog,  at  ibinigay  ko  sa  kanila  ang  raga 
sulat  ng  hari.  Sinugo  nga  ako  ng  hari 
na  may  kasamang  mga  kapitan  ng  kawal 
at  mga  nangangabayo.  10  At  ng  marinig 
ni  Sanbalat  na  Horonita,  at  ni  Tobias 
na  alipin,  na  Ammonita,  namanlaw  na 
mainam,  sapagka't  naparoon  ang  isang 
lalaki  upang  hanapin  ang  kaginhawahan 
sa  mga  anak  ng  Israel.  11  Sa  gayo'y 
naparoon  ako  sa  Jerusalem,  at  dumoon 
akong  tatlong  araw.  12  At  ako'y  nag- 
bangon  sa  kinagabihan,  ako,  at  ilang 
lalaki  na  kasama  ko ;  at  hindi  isinaysay 
ko  man  sa  kanino  man  kung  anong  inila- 
gay  ng  aking  Dios  sa  aking  puso  upang 
gumawa  para  sa  Jierusalem:  at  wala 
namang  ano  mang  hayop  na  kasama  ako, 
liban  sa  hayop  na  aking  sinasakyan. 
13  At  ako*y  lumabas  ng  kinagabihan  sa 
pintuang-daan,  ng  libis  sa  dako  ng  balon 
ng  dragon,  at  sa  pintuang-daan  ng  tabi- 
han,  at  miDasdan  ko  ang  mga  kuta  eg 
Jerusalem,  na  nangabagsak,  at  ang  mga 
pintuang-daan  na  sinupok  ng  apoy.  14  Ng 
magkagayo'y  nagpatuloy  ako  sa  pintuang-  | 
daan  ng  bukal  at  sa  lawa  ng  hari :  nguni^t 
walang  lugar  na  mararaanan  ang  hayop 

sa  ilalim  ko.  15  Ng  magkagayo*y  su- 
mampa ako  ng  kinagabihan  sa  batis, 
at  aking  minasdan  ang  kuta;  at  ako*y 
nagbalik,  at  nasok  sa  pintuang-daan  ng 
libis,  at  82L  gayo*y  pumihit  ako.  16  At 
hindi  nalaman  ng  mga  puno  kung  saan 
ako  naparoon,  o  kung  ano  ang  ginawa 


490 


NEHEMIAS. 


2.  16 


ko  ;  hindi  ko  man  isinaysay  sa  mga  Judio, 
o  sa  mga  sacerdote  man,  o  sa  mga  mahal 
malt],  o  sa  mga  puno  man,  o  sa  imlabi  man 
na  gumagawa  ng  gagawin.  17  Ng  mag- 
kagayo'y  sinabi  ko  sa  kanilang  :  Inyong 
nakikita  ang  masamang  nangyayari  na 
na.^a  atin,  kung  paanong  ang  Jernsalem 
ay  nakalagay  na  giba,  at  ang  mga  pin- 
tiiang-daan  nito  ay  nasiinog  ng  apoy : 
kayo'y  parito,  at  ating  itayo  ang  kuta  ng 
Jerusalem,  upang  tayo^y  iiuag  ng  maging 
kadustaan.  18  At  isinaysay  ko  sa  kanila 
ang  kamay  ng  aking  Dios  na  naging  ma- 
buti  sa  akin ;  at  gayon  din  ang  mga  salita 
ng  hari  na  sinalita  niya  sa  akin.  At  ka- 
nilang sinabing :  Atiiig  ibangon  at  itayo. 
Sa  gayo'y  kanilang  pinalakas  ang  kani- 
lang mga  kamay  para  sa  mubuting  gavja. 
19  iS^guni't  ng  marinig  ni  Sanbalat  na 
Horonita,  at  ni  Tobias  na  alipin,  na 
Ammonita,  at  ni  Gesem  na  taga  Arabia, 
kanilang  tinawanan  karni,  upang  manga- 
lit,  at  niwalan  ng  kabuluban  kami,  at 
nagsabing:  ^Ano  ang  bagay  na  ito  na 
inyong  ginagawa?  i  mangliihiraagsik  ba 
kayo  laban  sa  hari?  20  Kg  magkagayo'y 
sumagot  ako  sa  kanila,  at  sinabi  ko  sa 
kanilang:  Ang  Dios  ng  langit  ay  mag- 
papaginbawa  .m  amin  :  kaya't  kaming  ka- 
niyang  mga  alipin  ay  magbabangon  at 
magtatayo :  nguni't  kayo'y  walang  ba- 
hagi,  o  matuid  man,  o  alaaia  man  sa  Jeru- 
salem. 

3Ng  magkagayo'y  si  Eliasib  na  daki- 
lang  sacerdote  ay  nagbangon  na  ka- 
sama  ng  kaniyang  mga  kapatid  na  mga 
sacerdote,  at  kanilang  itinayo  ang  pin- 
tuang-daan  ng  mga  tupa ;  kanilang  pina- 
paging  santo,  at  inilapat  ang  mga  pintuan 
niya ;  hangang  sa  moog  ng  Hamea  ay 
kanilang  pinapaging  santo,  hangang  sa 
moog  ng  Plananel.  2  At  sumunod  sa 
kaniya  ay  nagtayo  ang  mga  lalaki  sa 
Jeriko.  At  sumunod  sa  kanila  ay  nag- 
tayo si  Zakur  na  anak  ni  Imri.  3  At 
ang  pintuang-daan  ng  isda.ay  itinayo  ng 
m-ga  anak  ni  Hasenaa  ;  kanilang  inilapat 
ang  mga  sikang  noon,  at  inilagay  ang 
mga  pintuan  noon,  ang  mga  tranka  noon, 
at  ang  mga  halang  noon.  4  At  sumunod 
sa  kanila  ay  hinusay  ni  Meremot  na  anak 
ni  Urias,  na  anak  ni  Hakkoz.  At  sumu- 
nod sa  kanila  ang  naghusay  ay  si  Mesul- 
1am,  na  anak  ni  Berekias,  na  anak  ni 
Mesezabel.  At  sumunod  sa  kanila  ang 
naghusay  ay  si  Zadok  na  anak  ni  Baana. 
5  At  sumunod  sa  kanila  ang  naghusay 
ay  ang  mga  Tekoita ;  nguni't  hindi  inila- 


gay ng  kanilang  mga  mahal  ang  kanilang 
mga  leeg  sa  gagawin  ng  kanilang  pangi- 
noon.  6  At  ang  dating  pintuang-daan  ay 
hinusay  ni  Joiada  na  anak  ni  Pasea  at  ni 
Mesullam  na  anak  ni  Besodeias  ;  kanilang 
inilapat  ang  mga  sikang  noon,  at  inilagay 
ang  mga  pinto,  at  ang  mga  trangka,  at 
ang  mga  halang.  7  At  sumunod  sa  ka- 
nila ang  naghusay  ay  si  Melatias  na  Gi- 
beonita,  at  si  Jadon  na  Meronotita,  na 
mga  lalaking  taga  Gibeon,  at  taga  Mizpa, 
na  ukol  sa  luklukan  ng  gobernador  sa 
dako  roon  ng  ilog.  8  Sumunod  sa 
kanila  ang  naghusay  ay  si  Uzziel  na 
anak  ni  Harhaya,  na  platero.  At  su- 
munod sa  kaniya  ang  naghusay  ay  si 
llananias  na  isa  sa  mga  botikario,  at  ka- 
nilang pinagtibay  ang  Jerusalem,  han- 
gang sa  maluang  na  kuta.  9  At  sumunod 
sa  kanila  ang  naghusay  ay  si  Refaias  na 
anak  ni  Hur,  na  puno  ng  kala hating 
nayon  ng  Jerusalem.  10  At  sumunod  sa 
kani^ia  ang  naghusay  ay  si  Jedaya  na  anak 
ni  Harumaf,  hangang  ii2k  tapat  ng  kaniyang 
bahay.  At  ang  sumunod  sa  kaniya  ang 
naghusay  ay  si  Hatus  na  anak  ni  Hasab- 
neias.  11  Ang  ibang  bahagi  at  ang  moog 
ng  hornos  ay  hinusay  ni  Malkijas  na  anak 
ni  Harim  at  ni  Hasub  na  anak  ni  Pahat- 
moab.  IS  At  sumunod  sa  kaniya,  ang 
naghusay  ay  si  Sallum  na  anak  ni  Hallo- 
hes,  na  puno  ng  kalahating  ^  nayon  ng 
Jerusalem,  siya  at  ang  kaniyang  mga 
anak  na  babaye.  13  Ang  pintuang-daan 
ng  libis  ay  hinusay  ni  Hanun,  at  ng  mga 
mananahan  sa  Zanoa ;  kanilang  itinayo,  at 
inilagay  ang  mga  pinto,  ang  mga  trangka, 
at  ang  mga  halang,  at  isang  libong  siko  sa 
kuta  hangang  sa  pintuang-daan  ng  tabi- 
han.  14  At  ang  pintuang-daan  ng  tabihan 
ay  hinusay  ni  MalkijaS  na  anak  ni  Eekab,  na 
puno  ng  nayon  ng  Bet-hakkerem ;  kaniyang 
itinayo,  at  inilagay  ang  mga  pinto,  ang  mga 
trangka,  at  ang  mga  halang.  15  At  ang 
pintuang-daan  ng  bukal  ay  hinusay  ni 
Sallum  na  anak  ni  Kol-hoze,  na  puno  ng 
nayon  ng  Mizpa,  kaniyang  itinayo,  at 
tinakpan,  at  inilagay  ang  mga  pinto  noon, 
ang  trangka,  at  ang  mga  halang,  at  ang 
pader  ng  lawa  ng  Sela  ta  tabi  ng  hala- 
manan  ng  hari,  hangang  sa  mga  baitang 
na  paibaba  mula  sa  cindad  ni  David. 
16  Sumunod  sa  kaniya  ang  naghusay  ay 
si  Nehemias  na  anak  ni  Azbuk,  na  puno 
ng  kalahating  nayon  ng  Bet-zur,  hangang 
sa  lugar  ng  tapat  ng  mga  libingan  jii 
David,  at  hangang  sa  lawa  na  ginawa,*at 
hangang    sa   bahay  ng   mga   makapang- 


4.  10 


NEHEMIAS. 


491 


yarihang  lalaki.  17  Sumunod  sa  kaniya, 
ang  naghusay  ang  mga  Levita,  si  Behum 
na  anak  ni  Bani.  Sumunod  sa  kaniya, 
ang  uaghusay  ay  si  Hasabias,  na  puno  ng 
kalahating  nayon  ng  Keila,  na  pinakana- 
yon  noon.  18  Sumunod  sa  kaniya^  ang 
naghusay  ay  ang  kanilang  mga  kapatid,  si 
Bavai  na  anak  ni  Henadad,  na  puno  ng 
kalahating  angkan  ng  Keila.  19  At  su- 
munod sa  kaniya,  ang  naghusay  ay  si 
Ezer  na  anak  ni  Jesua,  na  puno  sa  Mizpa, 
na  ibang  bahagi,  sa  tapat  ng  sampahan 
sa  lagayan  ng  mga  sakbat  sa  may  pagliko 
nj  kuta,  20  Sumunod  sa  kaniyany  si 
Baruk  na  anak  ni  Zabai,  ang  naghusay  na 
masikap  ng  ibang  hahagi,  mula  sa  may 
pagliko  ng  kuta  hangang  sa  pintuan  ng 
bahay  ni  Eliasib  na  dakilang  sacerdote. 
31  Sumunod  sa  kaniya  ang  naghusay  ay 
si  Meremot  na  anak  ni  Urias  na  anak  ni 
Hakkoz  ng  ibang  bahagi,  mula  sa  pintuan 
ng  Iwihay  ni  Eliasib  hangang  sa  hanganan 
ng  bahay  ni  Eliasib.  23  At  sumunod 
sa^  kaniya,  ang  naghusay  ay  ang  mga 
sacerdote,  na  mga  lalaki  sa  Kapatagan. 

23  Sumunod  sa  kanila,  ang  naghusay 
ay  si  Benjamin  at  si  Hasub  sa  tapat 
ng  kanilang  bahay.  Sumunod  sa 
kanila,  ang  naghusay  ay  si  A^arias  ^na 
anak  ni  Maaseias  na  anak  ni  Ananias, 
sa    siping    ng  kaniyang  sariling  bahay. 

24  Sumunod  sa  kaniya,  ang  naghusay 
ay  si  Binui  na  anak  ni  Henadad  ng 
ibang  bahagi,  mula  sa  bahay  ni  Azarias 
hangang  sa  may  pagliko  ng  kuta,  at  han- 
gang ^  sulok.  25  Si  Palal  na  anak  ni 
Uzai  ay  naghusay  wgl  tapat  ng  may  pagliko 
ng  hitay  at  ng  moog  na  lumalabas  mula  sa 
lalong  mataas  na  bahay  ng  hari,  na  nasa 
tabi  ng  looban  ng  bantay.  Sumunod  sa 
kaniyany  si  Pedaya  na  anak  ni  Paros  ang 
naghusay,  26  (Ang  mga  Netinim  nga  ay 
tumahan  sa  Ofel,  hangang  sa  lugar  na 
nasa  tapat  ng  pintuang-daan  ng  tubig  sa 
dakong  silanganan,  at  ng  moog  na  naka- 
labas.)  27  Sumunod  sa  kaniya,  ang  nag- 
husay ay  ang  mga  Tekoita  ng  ibang  bahagi, 
sa  tapat  ng  malaking  moog  na  nakalabas, 
at  hangang  sa  pader  ng  Ofel.  28  Sa  ilaas 
Dg  pintuang-daan  ng  mga  kabayo  ang 
naghusay  ay  ang  mga  sacerdote,  bawa't 
isa^ysa  tapat  ng  kaniyang  sariling  bahay. 
29  Sumunod  sa  kanila,  ang  naghusay  ay 
si  Zadok  na  anak  ni  Imer  sa  tapat  ng 
kaniyang  sariling  bahay.  At  sumunod 
8ft  kaniya  ang  naghusay  ay  si  Semaya  na 
anak  ni  Sekanias  na  taga  pag-ingat  ng 
pintuang-daang  silanganan.     30  Sumunod 


sa  kaniya  ang  naghusay  at  si  Ilananias  na 
anak  ni  Selemias,  ay  si  Hanun  na  ikaanim 
na  anak  ni  Zalaf,  ng  ibang  bahagi.  Su- 
munod sa  kaniya,  ang  naghusay  ay  si 
MesuUam  na  anak  ni  Berekias  sa  tapat 
ng  kaniyang  silid.  )31  Sumunod  sa  ka- 
niya, ang  naghusay  ay  si  Malkijas  na  isa 
sa  mga  platero  sa  bahay  ng  mga  Netinim, 
at  sa  mga  mangangalakal,  sa  tapat  ng 
pintuang-daan  ng  Hammifkad,  at  sa  sam- 
pahan sa  sulok.  32  At  sa  pag-itan  ng 
sampahan  sa  sulok  at  ng  pintuang-daan 
ng  mga  tupa,  ang  naghusay  ay  ang  mga 
platero  at  ang  mga  mangangalakal. 

4Nguni't  nangyari,  na  ng  marinig  ni 
Sanbalat  na  aming  itinayo  ang  kuta, 
siyaV  nag-init,  at  nagalit  na  mainam,  at 
tinuya  ang  mga  Judio.  2  At  siya'y  nag- 
salita  sa  harap  ng  kaniyang  mga  kapatid, 
at  ng  kawal  sa  Samaria,  at  nagsabing: 
i  Anong  ginagawa  njg  mga  mahinang  Ju- 
diong  ito?  i  magpapakatibay  ba  sila? 
I  maghahayin  ba  sila  ?  I  wawakasan  ba 
nila  sa  isang  araw?  ^  kanila  bang  bubu- 
hayin  ang  mga  bate  mula  sa  mga  bunton 
ng  dumi,  sa  bagay  ay  nasusunog  ang  mga 
yaon  ?  3  Si  Tobias  nga  na  Ammouita  ay 
nasa  tabi  niya,  at  sinabi  niyang :  Baga 
man  sila^y  nagtatayo,  kung  ang  isang  zora 
ay  sumampa,  ibabagsak  ang  kanilang  mga 
batong  kuta.  4  Dingin  mo.  Oh  aming 
Dios :  sapagka't  kami  ay  niwalan  ng 
kabuluhan ;  at  ibalik  mo  ang  kanilang 
pagdusta  sa  kanilang  sariling  ulo,  at  ibi- 
gay  mo  sila  sa  pagkasamsam  sa  isang 
lupaing  sa  pagkabihag :  5  at  huag  mong 
takpan  ang  kanilang  kasam-an,  at  huag 
mong  pawiin  ang  kanilang  kasalanan  sa  ha- 
rap mo :  sapagka^t  kanilang  minungkahi  A;a  - 
sa  galit  sa  harap  ng  mga  mananayo.  6  Sa 
gayo^y  aming  itinayo  ang  kuta ;  at  ang 
boong  kuta  ay  napisan  hangang  sa  kala- 
hatian  ng  kaniyang  teas:  sapagka't  an^ 
bayan  ay  nagkaroon  ng  akala  na  gumawa. , 
7  Nguni't  nangyari,  na  ng  marinig  ni 
Sanbalat,  at  ni  Tobias,  at  ng  mga  taga 
Arabia,  at  ng-  mga  Ammonita,  at  ng  mga 
Asdodita,  na  ipinatuloy  ang  paghuhusay 
ng  mga  kuta  ng  Jerusalem,  at  ang  mga 
sira  ^y  pinasimulang  tinakpan,  sila  nga^y 
nag-init  na  mainam ;  8  at  nagbanta  silang 
lahat  na  magkakasama  upang  pumaroon, 
at  bumaka  laban  sa  JerusalecQ,  at  upang 
mangulo  doon.  9  Nguni*t  kami  ay  duma- 
langin  sa  aming  Dios,  at  naglagay  ng 
bantay  laban  sa  kanila  araw  at  gahi, 
dahil  sa  kanila.  10  At  ang  Juda  ay  nag- 
sabing ;    Ang  lakas  ng  mga  maugdadala 


i92 


NEHEMIAS. 


4.  10 


nf   mga    pasan,  ay  nabawasan    at   may 
maraming  dumi  ;  na  ano  pa't  hindi  kami 
makapagtayo  ng  kiita.     ii  At  sinabi  ng 
aming  mga  kaaway:     Sila*y  hindi  maka- 
kaalam,   o   makakakita  man  hangang  sa 
kami  ay  dumating  sa  gitna  nila,  at  patayin 
si  la,  at  ip^tigil  ang  gawa.     12  At  nang- 
yari,  na  ng  dumating  ang  mga  Jodio  na 
tumatahan  sa  siping  nila,  sinabi  nila  sa 
aming   makasampuo,    mula    sa   labat   na 
lugar  .      Kayo'y    marapat    magbalik    sa 
amin.      13  Kaya't    inilagay  ko   sa   mga 
pinakamababang    lugar   ng    pag-itan   ng 
likuran  ng  kuta,  sa  mga  lual  na  lugar, 
akin  namang  inilagay  ang  bayan  avon  sa 
kanilang  mga  kamag-anakan,"  sampuo  ng 
kanilang   mga   tabak,   ng    kanilang   mga 
sibat,  at  ng  kanilang  mga  bosog.     14  At 
ako'y  tumingin,  at  nagbangon,  at  nagsabi 
sa   mga  mahal,   at  sa   mga   puno,  at  sa 
nalabi  sa  bayan :     Huag  kayong  matakot 
sa  kanila  :  inyong  alalahanin  ang  PanQi- 
NOON,  na  dakila  at  kakilakilabot,  at  ipa- 
kipagbaka  ninyo  ang  inyong  mga  kapatid, 
ang  inyong  mga  anak  na  lalaki  at  babaye, 
ang  inyong  mga  asawa  at  ang  inyong  mga 
bahay.    15  At  nangyari,  nf  marinig  ng 
aming  mga  kaaway  na  nalaman  namin,  at 
ang  Dios  ay  nagdala  ng  kanilang  payo  sa 
walang  halaga,  na  kami  ay  nagbalik  na 
lahat  sa  kuta,  bawa't  isa'y  sa  kaniyang 
gawa.     16  At  nangyari,  mula  ng  pana- 
hong  yaon  hangang  sa  darating,  na  kala- 
hati  sa  aking  mga  alipin  ay  gumawa  sa 
gagawin,  at  kalahati  sa  kanila  ay  nagsak- 
bat  ng  mga  sibat,  mga  kalasag,  at  mga 
bosog,  at  ng  mga  sapyaw ;  at  ang  mga 
]puno  ay  nasa  likuran  ng  boong  bahay  ng 
^  Juda.     17  Silang  nagtatayo  ng  kuta,  at 
silang  nagpapasan  ng  mga  pasan  ay  na- 
ngagsipagsakbat,  bawa^t  isa'y  may  isa  ng 
kaniyang   mga  kamay  na  iginagawa  sa 
gagawin,  at  may  isa  na  inihahawak  ng 
kaniyang  sakbat ;     18  at  ang  mga  mana- 
nayo,  bawa't  isa*y  may  kaniyang  tabak 
na  nakasabit  sa  kaniyang    tagiliran,   at 
gayon  nagtatayo.    At 'ang  nagpapatunog 
Kg  pakakak  ay  nasa  siping  ko.      19  At 
sinabi  ko  sa  mga  mahal  at  sa  mga  puno, 
at  sa  nalabi  sa  bayan :     Ang  gagawin  ay 
malaki  at  malaon,  at  tayo^  nangagka- 
kahiwalay  sa  kuta,  isa*y  malayo  sa  is^: 
20  sa  ano  maing  lugar  na  inyong  marinig 
ang  tunog  ng  pakakak,  ay  makipisan  kayo 
sa  amin ;  ipakikipaglaban  kayo  ng  ating 
Dios.    21  Ganito  gumawa  ka'mi  sa  gaga- 
win :  at  kalahati  sa  kanila  ay  humahawak 
ng  mga  sibat  mula  sa  pagbubukang  liway- 


way  hangang  sa  ang  mga  bituin  ay  lumi- 
taw.     22  Sinabi  kong  gayon  din  ng  pana- 
hong  yaon  sa  bayan :     Tumigil  bawa't  isa 
na  kasama  ng  kaniyang  alipin  sa  Jerusa- 
lem,  upang  sa   kinagabihan   ay   maging 
bantay  sila  sa  atin,  at  makagawa  sa  araw. 
23  Sa  gayo'y  maging  ako  o  ang  aking 
mga    kapatid    man,    o    ang    aking   mga 
alipin  man,  o  ang  mga  lalaki  mang  bantay 
na  sumusunod   sa  akin,    v/ala  sa   aming 
naghubad  ng  aming  mga  suot,  bawa't  isa*y 
yumaon  na  may  kaniyang  sakbat  sa  tubig. 
K  Ng  magkagayo*y  buteangon  doon  ang 
^     malaking  hiyaw  ng  bayan  at  ng  ka- 
nilang mga  asawa  laban  sa  kanilang  mga 
kapatid  na  mga  Judio.     2  Sapagka*t  nag- 
karoon  ng  nagsisipagsabing :    Kami,  ang 
aming  mga  anak  na  lalaki  at  babaye  ay 
marami :  kami  ay  bnmili  ng  trigo,  upang 
aming  makain  at  mabuhay  kami.     3  Nag- 
karoon  naman  ng  iba  na  nangag&isipagsa- 
bing :     Aming  isinasanla  ang  aming  mga 
bukid,  at  ang  aming  mga  uvasan,  at  ang 
aming  mga  bahay:  kami  ay  bumili  ng 
trigo,  dahil  sa  kasalatan.     4  Nagkaroon 
naman  ng  nagsisipagsabing :     Aming  ipi- 
nanghiram  ng  salapi  ang  buis  sa  hari  na 
hinihingi  sa  aming  mga  bukid  at  aming 
mga  uvasan.     5  Gayon  ma'y  ang  aming 
laman  ngayon  ay  gaya  ng  laman  ng  aming 
mga  kapatid,  ang  aming  mga  anak,  gaya 
ng  kanilang  mga  anak :  at,  narito,  aming 
dinadala  sa  pagkaalipin  ang  aming  mga 
anak  na  lalaki  at  babaye  upang  magisg 
mga  alipin,  at  ang  iba  sa  aming  mga  anak 
na  babaye  ay  nadala  sa  pagkaalipin  na: 
na  wala  kaming  kapangyarihang  makatu- 
long ;  sapagka't  ibang  mga  tawo  ang  nag- 
tatankilik  ng  aming  mga  bukid  at  aming 
mga  uvasan.     6  At  ako'y  nagalit  na  mai- 
nam  ng  aking  marinig  ang  kanilang  hi- 
yaw at  ang  mga  salitang  ito.     7  Ng  mag- 
kagayo'y  sumanguni  ako  sa  aking  sarili, 
at  nakipagtalo  ako  sa  mga  mahal  at  sa 
mga  puno,  at  nagsabi  sa  kanilang :     Ka- 
yo*y  naglalagay   ng   tubo,  bawa't  isa  sa 
kaniyang  kapatid.       At  ako'y   nagpisan 
ng  malaking  kapisanan  laban  sa  kanila. 
8  At  sinabi  ko  sa  kanilang  :     Kami  ajon 
sa  aming  kaya    ay  aming  tinubos    ang 
aming   mga   kapatid   na  mga  Judio,    na 
mga  naipagbili  sa  mga  walang  Dios  at 
^inyo^  bang  ipagbibili   ang  inyong  mga 
kapatid,  at  sila'y  maipagbibili  sa  amin? 
Ng  magkagayo'y  tumahimik  sila,  at  hindi 
nakasumpong  kailan  man  ng  salita.    »  Si- 
nabi ko  ring :     Ang  bagay  na  inyong  gi- 
nagawa  ay  hindi  mabuti:  ^bindi  ba  kayo 


6.  10 


NBHEMIAS. 


mmipat  lumakad  sa  takot  sa  a*ting  Dios, 
<Jaliil  sa  pagdusta  ng  mga  walang  Dios  na 
ating  mga  kaaway?    10  At  ako'y  gayon 
din,  ang  aking  mga  kapatid  at  ang  aking 
Higa  alipin  ay  nanghihiram  sa  kanila  ng 
salapiat  trigo  na  may  patubo.    Isinasa- 
mo  ko  sa  inyo  na  atiug  iwan  ang  pagpa- 
patubo  na  ito.    ii  Isinasamo  ko  sa  inyo, 
pa  isauli  ninyo  sa  kanila,  *sa  araw  ding 
ito,  ang  kanilang  mga  bukid,  at  ang  kani- 
lang  mga  uvasan,  ang  kanilang  mga  oliva- 
han,  at  ang  kanilang  mga  bahay,  gayon 
din  ang  ikasangdaang  bahagi  ng  salapi, 
at  ng  trigo,   ng  alak,  at  ng  larigis,  na 
inyong  luningi  sa  kanila.    12  Ng  magka- 
gayo'y  sinabi  nilang :    Aming  mga  isasau- 
li,  at  wala  kaming  hihilingin  sa  kanila ;  ga- 
jon  namin  gagawin,  gaya  ng  iyong  sinasa- 
bu    ISg  magkagayo'y  tinawag  ko  ang  mga 
sacerdote,  at  pinanumpa  ko  sila,  na  sila*y 
gagawa  ng  ayon  sa  pangakohg  ito-    13  Ipi- 
i»gpag  ko  naman  ang  aking  laylayan,  at 
ako*y    nagsabing:      Ganito    ipagpag    ng 
Dios  ang  bawa-t  tawo  mula  sa  kaniyang 
bahay^  at  mula  sa  kaniyang  gagawin  na 
hindi  tnmupad  ng  pangakong  ito ;  ganito 
naaipagpag    siya,    at    matiiyo.      At    ang 
boong  kapulung3,n  ay  nagsabing:     Siya 
nawa,  at  pumuri  sa  PanQinoon.     At  gina- 
wa   ng   bayan   ayon   sa   pangakong   ito. 
14  Bakod  dito*y  mula  sa  panahon  na  ako'y 
mahalal  na  kanilang  gobernador  sa  lupain 
ng  Juda,  mula  sa  ikadalawang  puong  taon 
iiangang   sa    ikatatlong    puo't  dalawang 
taon  ni  Artaxerxes  na  hari,  labing  dala- 
wang taon,  ako  at  ang  aking  mga  kapatid 
ay  hindi  kumain  ng  tinapay  ng  goberna- 
dor.   15  Nguni't  ang  mga  unang  gober- 
nador  na   una  sa  akin   ay    nagpapasan 
sa  bayan,  at  kumuha  sa  kanila  ng  tinapay 
at  alak,  bukod  sa  apat  na  puong  siklong 
pilak ;  oo,  pati  ng  kanilang  mga  lingkod 
ay  nagpupuno  sa  bayan ;  nguni^t  ang  ga- 
yon ay  hindi  ko  ginawa,  dahil  sa  takot  sa 
Dios.    16  Oo,  ako  nama*y  nagpatuloy  sa 
pwa  ng  kutang  ito,  at  hindi  bumili  man 
kami  ng  ano  mang  lupain :  at  ang  lahat 
ngakmg  lingkod  ay  nagpipisan  doon  sa 

fawa.  17  Bukod  dito'y  nagkaroon  sa 
ulang  ko  ng  mga  Judio  at  mga  puno  na 
isang  daan  at  limang  puong  kata wo,  bukod 
sa  mga  naparoon  sa  amin  na  mula  sa 
mga  walang  Dios  na  nasa  palibot  namin. 
18  Ang  inihahaiida  nga  sa  bawa't  araw 
ay  isang  baka  at  anim  na  piling  tupa :  mga 
ibon  naman  ay  nahanda  sa  akin,  at  min- 
san  sa^  sam  puong  araw  ay  kamalig  ng 
fiansanng  alak :  gayon  ma'y  sa  lahat  ng 


493 


ito  ay  hindi  ako  humingi  ng  tinapay  ng 
gobernador,   sapagka^t    ang    pagkaalipin 
ay  mabigat  sa  bayang  ito.     19  Alalahanin 
mo  ako.  Oh  aking   Dios,   sa  ikabubuti, 
lahat  na  aking  ginawa  dahil  sa  bayang  ito. 
f^  Nangyari  nga,  ng  maibalita  kay  ^n- 
v^    balat  at  kay  Tobias,  at  kay  Gesem  na 
taga  Arabia,  afsa  nalabi  sa  aming  mga 
kaaway,  na  aking  itinayo  ang  kuta,  at 
wala  ng  sira  na  naiwan  doon ;  (baga  man 
hangang  sa  panahong  yaon  ay  hindi  ko 
pa  nailalapat  ang  mga  pinto  ng  mga  pin- 
tiiang-daan;)      2  na    si    Sanbalat,    at    si 
Gesem  ay  nagsugo  sa  akin  na  nagsabing: 
Ikaw  ay  parito,  magkakita  tayo  sa  isa  sa 
mga  nayon  sa  mga  kapatagan  ng  Ono. 
JNguni  t  pinag-isipan  nila  akong  gawan  ng 
masama.      3  At  ako*y  nagsugo  ng  mga 
sugo  sa  kanila,    na  nagsabing :      Ako'y 
gumagawa  ng  malaking  gagawin,  na  ano 
pa  t  hmdi  ako  makababa :  i  bakit  ititigil 
ang  gagawin,  habang  aking  iniiwan,   at 
bmababa  kayo  ?    4  At  sila'y  nagsugo  sa 
aking  makaapat  ayon  sa  paraang  ito  ;  at 
sinagot  ko  sila  ng  ayon  sa  gayon  ding 
paraan.    5  Ng  magkagayo'y  sinilgo  ni  San- 
balat ang  kaniyang  lingkod   sa  akin  ng 
gaya  ng  paraan  ng  ikalima  na  may  bukas 
na  sulat  sa  kaniyang  kamay ;     6  na  kinasu- 
sulatan  :    Naibalita  sa  mga  nacion,  at  si- 
nasabi  ni  Gasmu,  na  ikaw  at  ang  mga  Judio 
ay  nag-aakalang  manghimagsik ;  na  siyang 
kadahilanan  ng  iyong  pagtatayo  ng  kuta : 
at  ikaw  ay  magiging  kanilang  hari  ayon 
sa  mga  salitang  ito.    7  At  ikaw  naman  ay 
naghalal  ng  mga  profeta  upang  mangaral 
tungkol  sa  iyo  sa  Jerusalem,  na  nagsasa- 
bmg:    May  isang  hari  sa  Juda;  at  nga- 
yo  y  ibabalita  sa  hari  ang  ayon  sa  mga 
sahtang  ito.    Parito  1^  nga  ngayon  at 
magsangunian  tayo.    8  Ng  magkagayo'y 
nagsugo  ako  sa  kaniya,  na  aking  sinabing : 
Walang  ganiyang  mga  bagay  na  nagawa 
na  gaya  ng  iyong  sinasabi,  kungdi  iyong 
mga  pinagbubuhat  sa  iyong  sariling  puso. 
9  Sapagka't  ibig  nilang  lahat  na  sidlan 
ng  takot  kami,  na  sinabing:    Ang  kani- 
lang mga  kamay  ay  manghihina  sa  gawa, 
na    ano   pa't  hindi    mayayari.    Nguni't 
ngayon.      Oh    Dios,    palakasin    mo    ang 
akmg  mga  kamay. 

10  At  ako  V  naparoon  sa  bahay  ni 
Semaya  na  anak  ili  Delaya  na  anak  ni 
Mehetabel,  na  nakulong;  at  kaniyang 
sinabing :  Tayo*y  magpupulong  pa  mag- 
kakasama  sa  bahay  ng  Dios,  sa  loob  ng 
templo,  at  ating  isara  ang  mga  pinto  ng 
templo:  sapagka't  sila*y  paririto  upang 


494 


NEHEMIAS. 


6.  10 


patayin  ka ;  Oo,  sa  kinagabiha'y  paririto 
sila  upang  patayin  ka.  11  At  aking  sina- 
bing:  ^.Tatakas  ba  atig  isang  lalaking 
gaya  ko?  ^at  sino  riyan,  na  ea  paraang 
gaya  ko,  paroroon  sa  templo  upang  iligtas 
ang  kaniyang  buhay?  hindi  ako  papasok. 
12  At  ako'y  nagsiyasat,  at,  narito,  hindi 
siya  sinugo  ng  Dios:  kungdi  kaniyang 
sinaysay  ang  pangbuhulang  ito  laban  sa 
akin :  at  iniipahan  siya  ni  Tobias,  at  ni 
Sanbalat.  IS  Dahil  sa  kadahilanang  ito 
inupahan  siya,  upang  ako*y  raatakot,  at 
gumawang  gayon,  at  magkasala,  at  upang 
sila'y  magkaroon  ng  f)araan  para  sa  isang 
masamang  balita,  upang  kanilang  madusta 
ako.  14  Alalahanin  mo,  Oil  aking  Dios, 
si  Tobias  at  si  Sanbalat  avon  sa  ganitong 
mga  gawa  nila,  at  gayon  din  ang  profe- 
tisang  si  Koadias  at  ang  nalabi  sa  mga  pro- 
feta,  na  ibig  ilagay  nila  ako  sa  katakutan. 
15  Sa  gayo'y  natapos  ang  kuta  sa  ikadala- 
wang  puo't  limanp  buan  ng  Elul,  sa  limang 
puo't  dalawang  araw.  16  At  nangyari, 
ng  marinig  ng  lahat  naming  mga  kaaway, 
na  ang  lahat  na  walang  Dios  na  nasa 
palibot  namin  ay  natakot,  at  nangaluma- 
tang  mainam :  sapagka^t  kanilang  nahalata 
na  ang  gawang  ito  ay  gawa  ng  aming 
Dios.  17  Bukod  dito*y  sa  mga  araw  na 
yao'y  ang  mga  mahal  sa  Juda  ay  nag- 
padala  ng  maraming  sulat  kay  Tobias,  at 
ang  mga  sulat  ni  Tobias  ay  dumating  sa 
kanila.  18  Sapagka't  marami  sa  Juda  na 
nanumpa  sa  kaniya,  sapagka*t  siya'y  ma- 
nugang  ni  Sekanias  na  anak  ni  Arah ;  at 
ang  kaniyang  anak  na  si  Jehohanan  ay  nag- 
asawa  sa  anak  na-  babaye  ni  MesuUam  na 
anak  ni  Berekias.  19  Sila  nama'y  nag- 
sal  ita  ng  kaniyang  mga  mabuting  gawa  sa 
harap  ko,  at  ibinalita  ang  aking  mga 
salita  sa  kaniya.  Ai  si  Tobias  ay  nag- 
padala  ng  mga  sulat  upang  sidlan  sko  ng 
katakutan. 

7  Nangyari  nga,  ng  ang  kuta  ay  maitayo, 
at  aking  mailapat  ang  mga  pinto,  at 
ang  mgatagatanod  pinto,  at  ang  mgamang- 
aawit,  at  ang  mga  Levita  ay  mgahalal, 
li  na  aking  ibinigay  kay  Hanani,  na  aking 
kapatid  at  kay  Hananias  na  gobernador 
ng  kuta,  ang  pamamahala  sa  Jerusalem : 
sapagka't  siya'y  tapat  na  lalaki  at  nata- 
takot  sa  Dios  na  higit  kay  sa  marami. 
3  At  aking  sinabi  sa  kanilang :  Huag 
buksan  ang  mga  pintuang-daan  ng  Jeru- 
salem hangang  sa  ang  araw  ay  uminit ; 
at  samantalang  sila*y  tumatayong  hantay^ 
isara  nila  ang  mga  pinto,  at  inyong  mga 
itranka :   at    kayo*y    maghalal    ng    mga 


bantay  sa  mga  mananahan  sa  Jerusalem, 
bawa't  isa'y  sa  kaniyang  pagbabantay,  at 
bawa't  isa*y  sa  tapat  ng  kaniyang  bahay. 
4  Ang  ciudad  nga  ay  maluang  at  malaki : 
nguni't  ang  bayan  ay  kaonti  doon,  at  ang 
mga  bahay  ay  hindi  naitatayo  pa.  5  At 
inilagay  ng  aking  Dios  sa  aking  puso  na 
pisanin  ang  mga  mahal,  at  ang  mga  puno, 
at  ang  bayan,  upang  mgabilang  ayon  sa 
talaan  ng  lahi.  At  aking  nasumpungan 
ang  libro  ng  talaan  ng  lahi  nila  na  su- 
mampa  ng  una,  at  aking  nasumpungang 
nakasulat  doon :  6  Ang  mga  ito  ang  mga 
anak  ng  lalawigan,  na  sumampa  mula  sa 
pagkabihag  sa  mga  nadala,  na  dinala  ni 
Nebukadnezar  na  hari  sa  Babi  Ionia,  at 
nagbalik  sa  Jerusalem  at  sa  Juda,  na 
bawa't  isa'y  sa  kaniyang  ciudad  ;  7  na 
siyang  mga  sumama  kay  Zerubabel,  kay 
Jesua,  kay  Nehemias,  kay  Azarias,  kay 
Baamias,  kay  Nahamani,  kay  Mordekai, 
kay  Bilsan,  kay  Misperet,  kay  Bigvai, 
kay  Nehum,  kay  Baana.  Ang  bilang  ng 
mga  lalaki  ng  Israel  ay  ito :  8  ang  mga 
anak  ni  Paros,  ay  dalawang  libo't  isang 
daan  at  pitong  puo't  dalawa.  9  Ang  mga 
anak  ni  Sefatias,  tatlong  daan  at  pitong 
puo't  dalawa.  10  Ang  mga  anak  ni 
Arah,  anim  na  raan  at  limang  puo*t 
dalawa.  11  Ang  mga  anak  ni  Pahat- 
moab,  sa  mga  anak  ni  Jesua  at  ni  Joab, 
dalawang  libo't  walong  daan  at  labing 
walo.  12  Ang  mga  anak  ni  Elam,  isang 
libo't  dalawang  daan  at  limang  puo  t 
apat.  13  Ang  mga  anak  ni  Zatu,  walong 
daan  at  apat  na  puo't  lima.  14  Ang  mga 
anak  ni  Zakai,  pitong  daan  at  anira  na 
puo.  15  Ang  mga  anak  ni  Binui,  anim 
na  raan  at  apat  na  puo't  walo.  16  Ang 
raga  anak  ni  Bebai,  anim  na  raan  at  dala- 
wang puo't  walo.  17  Ang  mga  anak  ni 
Azgad,  dalawang  libo^t  tatlong  daan  at 
dalawang  puo*t  dalawa.  18  Ang  mga 
anak  ni  Adonikam,  anim  na  raan  at  anim. 
na  puo't  pito.  19  Ang  mga  anak  ni  Big- 
vai, dalawang  libo*t  anim  na  puo't  pito. 
20  Ang  mga  anak  ni  Adin,  anim  na  raan 
at  limang  puo*t  lima.  21  Ang  mga  anak 
ni  Ater,  ni  Hezekias,  siam  na  puo't  walo. 
22  Ang  mga  anak  ni  Hasum  tatlong  daan 
at  dalawang  puo't  walo.  23  Ang  mga 
anak  ni  Bezai,  tatlong  daan  at  dalawang 
puo't  apat.  24  Ang  mga  anak  ni  Harif, 
isang  daan  at  labing  dalawa.  25  Ang 
mga  anak  ng  Gibeon,  siam  na  puo't  lima. 

26  Ang  mga  lalaki  ng  Bet-lehem,  at  ng 
Netofa,  isang  daan  at  walong  puo*t  walo. 

27  Ang  mga  lalaki  ng  Anatot,  isang  daan 


7.  71 


NEHEMIAS. 


495 


at  dalawang  puo't  walo.  2S  Ang  mga 
lalaki  ng  Bet-azrnavet  apat  m  puo't  dala- 
wa.  29  Ang  mga  lalaki  iig  Kiriat-jearim, 
ng  Kefira,  at  ng  Beerot,  pitong  daan  at 
apat  na  pno^t  tatlo.  30  ADg  ruga  lalaki  ng 
Kama,  at  ng  Geba,  anim  na  raan  at  dala- 
wang  puo^t  isa.  31  Ang  mga  lalaki  ng  Mik- 
mas,  isang  daan  at  dalawang  puo*t  dalawa. 
tiz  Ang  mga  lalaki  ng  Bet-el  at  ng  Ai, 
isang  ,  daan  at  dalawang  puo^t  tatlo. 
33  Ang  mga  lalaki  ng  isang  Nebo,  limang 
pno't  dalawa.  34  Ang  mga  anak  ng. isang 
Elam  isang  libo't  dalawang  daan  at  li- 
mang puo't  apat.  35  Ang  mga  anak  ni 
Harim,  tatlon^  daan  at  dalawang  piio. 
36  Ang  mga  anak  ng  Jeriko,  tatlongdaan 
at  apat  na  puo't  lima.  37  Ang  mga 
anak  ng  Lod,  ng  Had  id,  at  ng  Ono,  pitong 
daan  at  dalawang  puo't  isa.  38  Ang 
mga  anak  ni  Senaa,  tatlong  libo  at  siam 
na  raan  at  tatlong  puo.  39  Ang  mga 
sacerdote :  Ang  mga  anak  ni  Jedaya,  sa 
bahay  ni  Jesua,  siam  na  raan  at  pitong 
puo*t  tatlo.  40  Ang  mga  anak  ni  Imer, 
isang  libo*t  limang  puo't  dalawa.  41  Ang 
mga  anak  ni  Pasur,  isang  libo't  dalav/ang 
daan  at  apat  na  puo't  pito.  42  Ang  mga 
anak  ni  Harim,  isang  libo't  labing  pito. 
43  Ang  mga  Jjevita :  Ang  mga  anak  ni 
Jesua,  ni  Kadmiel,  sa  mga  anak  ni  Ho- 
deva,  pitong  puo't  apat.  44  Ang  mga 
mang-aawit:  Ang  mga  anak  ni  Asaf, 
isang  daan  at  apat  na  puo't  walo.  45  Ang 
mga  tagatanod  pinto :  ang  mga  anak  ni 
Salum,  ang  mga  anak  ni  Ater,  ang  mga 
anak  ni  Talmon,  ang  mga  anak  ni  Akub, 
ang  mga  anak  ni  Hatita,  ang  mga  anak 
ni  Sobai,  isang  daan  at  tatlong  puo't 
walo.  46  Ang  mga  Netinim :  ang  mga 
anak  ni  Ziha,  ang  mga  anak  ni  Hasufa, 
ang  mga  anak  ni  Tabaot ;  47  ang  mga 
anak  ni  Keros,  ang  mga  anak  ni  Sia, 
ang  mga  anak  ni  Padon ;  48  ang  mga 
anak  ni  Lebana,  ang  mga  anak  ni  Hagaba, 
ang  mga  anak  ni  Salmai;  49  ang  mga 
anak  ni  Hanan,  ang  mga  anak  ni  Gidel, 
ang  mga  anak  ni  Gahar;  50  ang  mga 
anak  ni  Beaya,  ang  mga  anak  ni  Bezin,  ang 
mga  anak  ni  Nekoda ;  51  ang  mga  anak 
ni  Gazam,  ang  mga  anak  ni  Uzza,  ang  mga 
anak  ni  Paseas,  52  ang  mga  anak  ni 
Besai,  ang  mga  anak  ni  Meunim,  ang  mga 
anak  ni  Nefiisesim,  53  ang  mga  anak  ni 
Bakbuk,  ang  mga  anak  ni  Hakufa,  ang 
mga  anak  ni  Harhur  ;  54  ang  mga  anak 
ni  Bazlit,  ang  mga  anak  ni  Mehida,  ang 
mga  anak  ni  Harsa ;  55  ang  mga  anak  ni 
Barkos,  ang  mga  anak  ni  Sisera,  ang  mga 


anak  ni  Tema ;  56  ang  mga  anak  ni 
Nezia,  ang  mga  anak  ^  Hatifa.  67  Ang 
mga  anak  ng  mga  alipin  ni  Solomon;  ang 
mga  anak  ni  Sotai,  ang  mga  anak  ni  Sofe- 
ret,  ang  mga  anak  ni  Perida ;  68  ang 
mga  anak  ni  Jaala,  ang  mga  anak  ni  Dar- 
kon,  ang  mga  anak  ni  Gidel;  59  ang 
mga  anak  ni  Sefatias^  ang  mga  anak  ni 
Hatil,  ang  mga  anak  ni  Pokeret-hazebaim, 
ang  mga  anak  ni  Amon.  60  Lahat  ng 
Netinim,  at  ang  mga  anak  ng  mga  alipin  hi 
Solomon,  ay  tatlong  daan  at  siam  na  puo't 
dalawa.  61  At  ang  mga  ito  ang  sumampa 
mula  sa  Tel-mela,  Tel-barsha,  Kerub, 
Adon,  at  Imer :  nguni't  hindi  nila  naipa- 
kilala  ang  mga  bahay  ng  kanilang  mga 
magulang,  ©  ang  kanilang  binhi  man  kung 
mga  taga  Israel:  62  ang  mga  anak  ni 
Delaya,  ang  mga  anak  ni  Tobias,  ang  mga 
anak  ni  Nekoda,  anim  na  raan  at  apat 
na  puo't  dalawa.  63  At  sa  mga  sacerdote: 
ang  mga  anak  ni  Hobaya,  ang  mga  anak 
ni  Hakkoz,  ang  mga  anak  ni  Barzillai,  na 
nag-asawa  sa  anak  ni  Barzillai,  na  Gilea- 
dita,  at  tinawag  ayon  sa  kaniyang  panga- 
lan.  64  Ang  mga  ito  ay  liumanap  ng 
kanilang  talaan  ng  lahi  sa  mga  yaon  na 
nabilang  sa  pamamag-itan  ng  talaan  ng 
lahi,  nguni't  hindi  nasumpungan:  kaya't 
sila'y  nabilang  na  hawa,  at  naalis  sa  pag- 
kasacerdote.  65  At  ang  Tirshatha  ay 
nagsabi  sa  kanilang:  na  sila'y  huag  ka- 
kain  ng  mga  pinakasantong  bagay,  han- 
gang  sa  tumayo  ang  isang  sacerdote  na 
may  Urim  at  may  Tumraim.  66  Ang 
boong  kapulungang  magkakasama  ay  apat 
na  puo't  dalawang  libo  at  tatlong  daan  at 
anim  na  puo,  67  bukod  sa  kanilang  mga 
aliping  lalaki  at  babaye,  na  may  pitong 
libo  at  tatlong  daan  ai  tatlong  puo't  pito : 
at  sila'y  may  dalawang  daan  at  apat  na 
puo't  lima  na  mang-aawit  na  lalaki  at 
babaye.  68  Ang  kanilang  mga  kabayo  ay 
pitong  daan  at  tatlong  puo't  anim;  ang 
kanilang  mga  mula,  dalawang  daan  at 
apat  na  puo't  lima ;  69  ang  kanilang  mg^ 
kamello,  apat  na  raan  at  tatlong  puo't 
lima;  ang-  kanilang  mga  asno,  anim 
na  libo't  pitong  daan  at  dalawang  puo. 
70  At  ang  mga  iba  sa  mga  pangulo  sa 
mga  hahay  ng  mga  magulang  ay  nagbigay 
sa  gagawin.  Ang  Tirshatha  ay  nagbigay 
sa  ingatang-yaman  ng  isang  libong  dariko 
na  ginto,  limang  puong  malaking  taza, 
limang  daan  at  tatlong  puong  bihisan  ng 
mga  sacerdote.  71  At  ang  iba  sa  mga 
pangulo  sa  mga  haJuiy  ng  mga  magulang 
ay  nagbigay  sa  ingatang-yaman  ng  gaga- 


496 


NEHEMIAS. 


7.  71 


win  ng  dalawang  puong  libong  dariko  na 
ginto,  at  dalawang  libo  at  dalawang  daan 
na  librang  pilak.  72  At  ang  nalabi  sa 
bayan  ay  nagbigay  ng  dalawang  puong 
libo  ng  dariko  na  ginto,  at  dalawang  li- 
bong librang  pilak,  at  anim  na  puo't  pi- 
tong  bihisan  ng  naga  sacerdote.  73  Sa 
gayo'y  ang  mga  sacerdote,  at  ang  mga 
Levita,  at  ang  mga  tagatanod  pinto,  at 
ang  mga  mang-aawit,  at  ang  iba  sa  ba- 

fan,  at  ang  raga  ISTetinim,  at  ang  boong 
srael,  tumaban  sa  kanilang  mga  cindad. 
At  ng  ang  ikapitong  buan  ay  dumating, 
ang  mga  anak  ng  Israel'  ay  nasa  kanilang 
mga  ciiidad. 

8  At  ang  boong  bayan  ay  nagpipisan  na 
parang  isang  lalaki  sa  lual  na  iugar 
na  nasa  harap  ng  pintiiang-daan  ng  tiibig ; 
at  sila'y  nagsalita  kay  Ezra  na  kalibim, 
na  dalhin  ang  libro  ng  kautusan  ni  Moi- 
ses,  na  iniutos  ng  Panginoon  sa  Israel. 
2  At  dinala  ni  Ezra  na  sacerdote  ang 
lihro  ng  kautusan  sa  harap  ng  kapulungan, 
lalaki  at  gayon  din  ang  babaye,  at  lahat 
na  makadidinig  na  may  kaalaman,  sa 
unang  araw  ng  ikapitong  buan.  3  At 
binasa  niya  doon  sa  harap  ng  lual  na 
Iugar  na  nasa  harap  ng  pintuang-daan  ng 
tubig,  mnla  sa  madaling  araw  hangang  sa 
katanghaliang  tapat  sa  harap  ng  mga  la- 
laki at  mga  babaye,  at  ng  makakaalam ;  at 
ang  mga  pakinig  ng  boong  bayan  ay  naki- 
kinig  sa  libio  ng  kautusan.  4  At  si  Ezra 
na  kalihim  ay  tumayo  sa  pulpitong  kahoy, 
na  kanilang  ginawa  para  sa  bagay  na  ito  ; 
at  sa  tabi  niya  ay  uakatayo  si  Matitias,  at 
si  Seraa,  at  si  Anaya,  at  si  XJrias,  at  si 
Hilkias,  at  si  Maaseias,  sa  kaniyang  ka- 
nau ;  at  sa  kaniyang  kali  w  a,  si  Pedaya, 
at  si  Misael,  at  si  Malkijas,  at  si  Hasum, 
at  si  Plasbadana,  si  Zekarias,  at  si  Mesul- 
lam.  5  At  binuksan  ni  Ezra  ang  libro 
sa  paningin  ng  boong  bayan ;  (sapagka't 
siya'y  nasa  mataas  sa  boong  bayan ;)  at 
ng  kaniyang  buksan,  ang  boong  bayan  ay 
tumayo :  O  at  si  Ezra  ay  pumuri  sa 
Panginoon,  na  dakilang  Dios.  At  ang 
boong  bayan  ay  sumagot:  Siya  nawa, 
Siya  nawa,  na  may  pagtaas  ng  kanilang 
mga  kamay:  at  kanilang  iniyukod  ang 
kanilang  mga  ulo,  at  sumamba  sa  PanGi- 
2?00N  na  may  kanilang  mga  mukhang 
nakatungo  sa  lupa,  7  Si  Jesua  naman, 
at  si  Bani,  at  si  Serebias,  at  si  Jamin,  at 
si  Akub,  si  Sabetai,  si  Hodias,  si  Maaseias, 
si  Kelita,  si  Azarias,  si  Jozabad,  si  Ha- 
nan,  si  Pelaya,  at  ang  mga  Levita,  nag- 
pakilala  sa  bayan  ng  kautusan:  at  ang 


bayan  ay  tumayo  sa  kanilang  Iugar*  8  At 
sila'y  bumasa  sa  libro,  sa  kautusan  ng 
Dios,  na  maliwanag,  at  kanilang  ibinigay 
ang  kalinawan,  na  ano  pa*t  kanilang 
nabatid  ang  binasa.  9  At  si  Nehemias 
na  siyang  Tirshatha,  at  si  Ezra  na 
sacerdote  na  kalihim,  at  ang  mga  Levita 
na  nagturo  sa  bayan,  nagsabi  sa  boong 
bayang:  Ang  araw  na  ito  ay  santo  sa 
PanSinoong  inyong  Dios ;  huag  kayong 
tumaghoy,  o  umiyak  man.  Sapagka't 
ang  boong  bayan  ay  umiyak,  ng  kanilang 
marinig  ang  mga  salita  ng  kautusan. 
10  Ng  magkagayo'y  kaniyang  sinabi  sa 
kanilang :  Lumakad  kayo  ng  inyong 
lakad,  kumain  kayo  ng  taba,  at  uminom 
kayo  Eg  matamis,  at  magpadala  kayo  ng 
raga  bahagi  doon  sa  walang  naihanda : 
sapagka't  ang  araw  na  ito  ay  santo  sa 
ating  Panginoon :  at  huag  din  kayong 
mamanlaw;  sapagka't  ang  kagalakan  sa 
Panginoon  ay  inyong  kalakasan.  11  Sa 
gayoV  nagpapatahimikg  ang  mga  Levita 
sa  booDg  bayan,  na  nagsabing:  Kayo'y 
tumahimik,  sapagka't  ang  araw  ay  santo  ; 
at  huag  man  kayong  mamanlaw.  12  At 
ang  boong  bayan  ay  yumaon  ng  kanilang 
lakad  na  kumain  at  uminom  at  nagpadala 
ng  mga  bahagi,  at  gumawa  ng  malaking 
kasayahan,  sapagka't  kanilang  nabatid 
ang  mga  salita  na  nasaysay  sa  kanila. 

13  At  ng  ikalawang  araw  ay  nagpisan 
ang  mga  pangulo  sa  mga  hahay  ng  mga 
magulang  ng  boong  bayan,  ang  mga 
sacerdote,  at  ang  mga  Levita,  kay  Ezra 
na  kalihim,  upang  makinig  sa  mga  salita 
ng  kautusan.  14  At  kanilang  nasum- 
puugang  nakasulat  sa  kautusan,  kung 
paanong  iniutos  ng  Panginoon,  sa  pama- 
mag-itan  ni  Moises,  na  ang  mga  anak 
ng  Israel  ay  tatahan  sa  mga  balag  sa 
kapistahan  ng  ikapitong  buan :  15  at 
kanilang  ihahayag  at  itatanyag  sa  lahat 
ng  kanilang  ciudad,  at  sa  Jerusalem, 
na  sasabihing :  Lumabas  kayo  sa  bundok, 
at  kumuha  kayo  ng  mga  sanga  ng  olivo, 
at  ng  mga  sanga  ng  olivong  gubat,  at  ng 
mga  sanga  ng  oleastro,  at  mga  sanga 
ng  palma,  at  mga  sanga  ng  mga  maya- 
bong  na  punong  kahoy,  upang  guraawa 
ng  mga  balag,  gaya  ng  nakasulat,  16  Sa 
gayo'y  lumabas  ang  bayan,  at  mga  nagdala 
sila,  at  nagsigawa  ng  mga  balag,  bawa't 
isa'y  sa  pulupo  ng  kaniyang  bahay,  at  sa 
kanilang  mga  looban,  at  sa  mga  looban  ng 
bahay  ug  Dios,  at  sa  lual  na  Iugar  ng  pin- 
tuang-daan ng  tubig,  at  sa  lual  na  Iugar  ng 
pintuang-daan  ng  Efraim.  17  At  ang  boong 


9.  18 


KEHEMIAS. 


497 


kapulungan  nila  na  bumalik  na  miila  sa 
pagkabihag  ay  gumawa  ng  mga  balag,  at 
tumaban  sa  mga  balag :  sapagka't  ranla  ng 
mga  araw  ni  Jesua  na  anak  ni  Kun  hangaDg 
sa  araw  na  yaon  ay  hindi  gumawa  ang  mga 
anak  ng  Israel  ng  gayon.  At  nagkaroon  ng 
totoong  malaking  kasayahan.  18  Gayon 
din  naman  araw-araw,  mula  ng  unang  araw 
hangang  sa  huling  araw,  kaniyang  binasa 
sa  libro  ng'kautusan  ng  Dios.  At  kani- 
lang  ipinagdiwang  ang  kapistahan  na 
pitong  araw ;  at  sa  ikawalong  araw  ay 
dakilang  kapisanan,  ayon  sa  ayos. 

9Ng  ikadalawang  puot  apat  ria  araw 
nga  ng  buang  ito  ay  nagpipisan  ang 
mga  anak  ng  Israel  na  may  ayuno,  at 
may  pananamit  ng  magaspang,  at  lupa  sa 
ulo  nila.  2  At  ang  binhi  ng  Israel  ay 
nangahiwalay  sa  lahat  na  mga  taga  ibang 
lupa,  at  tumayo  at  nagsaysay  ng  kanilang 
mga  kasalanan,  at  ng  mga  kasam-an  ng 
kanilang  mga  magulang.  3  At  sila*y  tu- 
mayo sa  kanilang  lugar,  at  bumasa  sa  libro 
ng  kautusan  ng  P anginookg  kanilang  Dios 
na  isang  ikaapat  na  baha^  ng  araw ;  at  ang 
isang  ikaapat  na  babagi  ay  kanilang  ipi- 
nagsaysay,  at  sumamba  sa  PanSestoong 
kanilang'Dios.  4  Ng  magkagayo'y  tuma- 
yo sa  mga  hagdanan  ng  mga  Levita,  si 
Jesua,  at  si  Bani,  si  Kadmiel,  si  Sebanias, 
si  Buni,  si  Serebias,  gi  Bani,  ai  si  Kenani, 
at  dumaing  ng  malakas  na  voces  sa  PA- 
NGINOONG  kanilang  Dios.  5  Ng  magkaga- 
yo'y  ang  mga  Levita,  si  Jesua  at  si  Kad- 
miel, si  Bani,  at  si  Hasabneias,  si  Serebias, 
si  Hodias,  si  Sebanias,,  at  si  Petabias, 
nagsabing :  Kayo'y  tumayo  at  pumuri  sa 
PanSinoong  inyong  Dios  na  mula  sa 
walang  hangan  hangang  sa  walang  han- 
gan :  at  purihin  ang  iyong  malualhating 
pangalan,  na  nataas  ng  higit  sa  lahat  ng 
pagpapala  sa  pagpuri.  6  Ikaw  ay  Pangi- 
NOON,  ikaw  lamang ;  ikaw  ang  lumikha  ng 
langit,  ng  langit  ng  mga  langit,  sampuo 
ng  boo  nilang  hukbo,  ng  lupa  at  ng  lahat 
na  bagay  na  nandoon,  ng  mga  dagat  at  ng 
lahat  na  nandoon,  at  iyong  mga  piriama- 
lagi  na  lahat ;  at  ang  hukbo  ng  langit  ay 
sumasamba  sa  iyo.  7  Ikaw  ang  PanSi- 
NOON  na  Dios,  na'siyang  pumili  kay 
Abram,  at  naglabas  sa  kaniya  sa  tJr  ng 
mga  Kaldeo,  at  nagbigay  sa  kaniya  ng 
pangalan  na  Abraham :  8  at  nasumpu- 
ngan  tno  ang  kaniyang  puso  na  tapat  sa 
harap  mo,  at  gumawa  ka  ng  tipan  sa 
kaniya,  upang  ibigay  ang  lupain  ng 
Kananeo,  ng  Hiteo,  at  ng  Amorreo,  at  ng 
Perizeo,  at  ng  Jebuseo,  at   ng  Girgaseo, 


upang  ibigay  sa  kaniyang  binhi,  at  tumu- 
pad  ng  iyong  mga  salita ;  sapagka^t  ikaw 
ay  banal.  9  At  iyong  nakita  ang  kada- 
lamhatian  ng  aming  mga  magulang  sa 
Egipto,  at  iyong  dininig  ang  kanilang 
daing  sa  tabi  ng  Dagat  na  Mapula; 
10  at  nagpakita  ng  mga  tanda  at  mga  ka* 
babalaghan  kay  Faraon,  at  sa  lahat  niyang 
mga  alipin,  at  sa  boong  bayan  ng  kani- 
yang lupain ;  sapagka't  iyong  nakilala  na 
sila'y  gumawa  na  may  kapalaluan  laban 
sa  kanila ;  at  gumawa  ka  sa  iyo  ng  pa-* 
ngalan  gaya  sa  araw  na  ito.  11  At  iyong 
hinati  ang  dagat  sa  harap  nila,  na  ano 
pa^t  siWy  dumaan  sa  gitna  ng  dagat  sa 
tuyong  lupa;  at  ang  mga  manghahabol 
sa  kanila  ay  iyong  inihagis  sa  mga  kalali- 
man  na  parang  isang  bato  sa  mga  maka- 
pangyarihang  tubig.  12  Bukod  dito'y 
iyong  pinatnubayan  sila  sa  isang  haliging 
alapaap  sa  araw ;  at  sa  isang  haliging 
apby  sa  gabi,  upang  bigyan  sila  ng  tanlaw 
sa  daan  na  kanilang  lalakaran.  is  Ikaw 
naman  ay  bumaba  sa  bundok  ng  Sinai,  at 
nagsalita  ka  sa  kanila  mula  sa  langit,  at 
binigyan  mo  sila  ng  mga  matuid  na  kaha- 
tulan  at  mga  tunay  na  kautusan,  mga 
mabutiag  palatuntunan  at  mga  utos: 
14  at  ipinakilala  mo  sa  kanila  ang  iyong 
santong  sabado,  at  nag-utos  ka  sa  kanila 
ng  mga  utos,  at  ng  mga  palatuntunan,  at 
ng  kautusan,  sa  pamamag-itan  ng  kamayni 
Moises  na  iyong  alipin :  15  at  nagbigay 
ka  sa  kanila  ng  tinapay  na  mula  sa  langit 
para  sa  kanilang  kagutuman,  at  nilabasan 
mo  ng  tubig  sila  na  mula  sa  malaking  batO 
para  sa  kanilang  pagkauhaw,  at  inutusaq 
mo  sila  na  pumasok  na  ariin  ang  lupain 
na  iyong  pinagtaasan  ng  iyong  kamay 
upang  ibigay  sa  kanila.  16  Nguni't  sila  at 
ang  aming  mga  magulang  ay  gumawa  na 
may  kapalaluan,  at  pinatigas  ang  kani- 
lang leeg,  at  hindi  dininig  ang  iyong 
mga  utos,  17  at  tumangi  na  sumunod, 
at  hindi  inalala  man  ang  iyong  mga  ka- 
babalaghan  na  iyong  ginawa  sa  gitna 
nila ;  kungdi  pinatigas  ang  kanilang  leeg, 
at  sa  kanilang  panghihimagsik  ay  nag- 
halal  ng  isang  kapitan  upang  bumalik 
sa  kanilang  pagkabihag ;  nguni't  ikaw  ay 
Dios  na  maliksing  magpatawad,  mapagbi- 
yaya  at  puspos  ng  kaawaan,  banayad  sa 
pagkagalit,  at  sagana  sa  kahabagan,  at 
hindi  mo  pinababayaan  sila.  18  Oo,  ng 
sila*y  gumawa  sa  kanila  ng  isang  guyang 
binubo,  at  magsabing :  Ito  ay  iyong  Dios 
na  nagsampa  sa  iyo  mula  sa  Egipto,  at 
gumawa   ng    malaking   pamumungkahi ; 


498 


NEHEMIAS. 


9.  19 


*9  gayon  raa'y  ikaw  sa  iyong  masaganang 
toga  kaawaan  ay  hindi  mo  pinababayaan 
sila  sa  ilang :  ang  haliging  alapaap  ay 
hindi  Iinraihiwalay  sa  kanila  sa  araw, 
upang  patnubayan  sila  sa  daan;  o  ang 
haliging  apoy  man  sa  gabi,  upang  pagpa- 
kitaan  sila  ng  liwanag  at  ng  daan  na  kani- 
lang  lalakaran.  20  lyo  namang  ibini- 
gay  ang  iyong  mabuting  espiritu  upang 
turuan  sila,  at  hindi  mo  inalis  ang  iyong 
mana  sa  kanilang  bibig,  at  binigyan  mo 
^ila  ng  tiibig  sa  kanilang  kauhawan. 
21  Oo,  apat  na  puong  taon  na  iyong 
pinakain  sila  sa  ilang,  at  hindi  sila  nag- 
kulang  ng  ano  man;  ang  kanilang  mga 
suot  ay  hindi  naluma,  at  ang  kanilang  mga 
paa  ay  hindi  naraaga.  22  Bukod  dito^y 
binigyan  mo  sila  ng  mga  kaharian  at 
mga  bayan,  na  iyong  binahagi  ayon  sa 
kanilang  mga  babagi, :  sa  gayo'y  kanilang 
inari  ang  lupain  ng  Sihon,  ang  lupain  ng 
hari  sa  Hesbon,  at  ang  lupain  ni  Og  na 
hari  sa  Basan.  23  Ang  kanila  namang 
mga  anak  ay  pinarami  mo  na  parang  mga 
bituin  sa  langit,  at  mga  ipinasok  mo  sa 
lupain,  tungkol  sa  iyong  sinabi  sa  kani- 
lang mga  magulang,  na  sila'y  pumaroon 
upang  ariin.  24  Sa  gayoV  ang  mga  anak 
ay  nasok  at  inari  ang  h^pain,  at  iyong 
pinasuko  sa  harap  nila  ang  mga  manana- 
han  sa  lupain,  ang  mga  Kananeo,  at  mga 
ibinigay  mo  sa  kanilang  mga  kamay, 
sampuo  ng  kanilang  mga  hari,  at  ang 
mga  bayan  ng  lupain,  upang  magawa  nila 
sa  kanila  kung  ano  ang  kanilang  ibigin. 
25  At  sila'y  sumakop  ng  mga  ciudad  na 
nakukutaan,  at  ng  matabang  lupain,  at 
nag-ari  ng  mga  bahay  na  puno  ng  lahat 
na  mabuting  bagay,  ng  mga  balon  na 
hinichurang  bato,  mga  uvasan,  at  mga 
olivahan,  at  ng  mga  punong  kahoy  na 
may  bunga  na  sagana :  na  ano  pa't  sila'y 
kumain,  at  nangabusog,  at  naging  mataba, 
at  nangaaliw  sa  iyong  malaking  kagan- 
dahang-loob.  26  Gayon  maV  naging 
manunuay  sila,  at  nanghimagsik  laban  sa 
iyo,  at  inihagis  ang  iyong  kautusan  sa  ka- 
nilang likuran,  at  pinatay  ang  iyong  mga 
profeta  na  nagpatotoo  laban  sa  kanila 
upang  sila^y  bumalik  uli  sa  iyo,  at  sila'y 
gumawa  ng  malaking  pamumungkahi. 
27  Kaya't  iyong  ibinigay  sila  sa  kamay 
ng  kanilang  mga  kaaway,  na  siyang  nag- 
papanglaw  sa  kanila:  at  sa  panahon  ng 
kanilang  kabagabag^in,  ng  sila'y  dumaing 
sa  iyo,  iyong  dininig  mula  sa  langit ;  at 
ayon  sa  iyong  saganang  mga  kaawaan  ay 
iyong  binigyan  sila  ng  mga  manliligtas, 


na  nagligtas  sa  kanila  sa  kamay  ng  kani- 
lang mga  kaaway.  28  Nguni't  pagkata- 
pos  ng  kanilang  kapahingahan,  sila'y  gu- 
mawa ng  kasam-an  uli  sa  harap  mo : 
kaya't  pinabayaan  mo  sila  sa  kamay  ng 
kanilang  mga  kaaway,  na  ano  pa't  sila'y 
nagkaroon  ng  pagsakop  sa  kanila :  gayon 
ma'y  ng  sila^y  bumalik,  at  dumaing  sa 
iyo,  iyong  dininig  mula  sa  langit;  at 
madalas  na  iyong  iniligtas  sila  ayon  sa 
iyong  mga  kaawaan  ;  29  at  sumaksi  ka 
laban  sa  kanila,  upang  mga  ibalik  mo  sila 
sa  iyong  kautusan :  gayon  ma'y  gumaWa 
sila  na  may  kapalaluan,  at  hindi  dininig 
ang  iyong  mga  utos,  kungdi  nagkasala 
laban  sa  iyong  mga  kahatulan,  (na  kung 
gawin  ng  isang  tawo,  siya'y  mabubuhay 
sa  kanila,)  at  iniurong  ang  balikat  at 
pinatigas  ang  kanilang  leeg,  at  hindi  na- 
kinig.  30  Gayon  ma'y  tiniis  mong  ma- 
laon  sila,  at  sumaksi  ka  laban  sa  kanila  sa 
pamamag-itan  ng  iyong  espiritu  sa  pama- 
mag-itan  ng  iyong  mga  profeta :  gayon 
ma'y  hindi  sila  nakinig :  kaya't  ibinigay 
mo  sila  sa  kamay  ng  mga  bayan  ng  mga 
lupain.  31  Gayon  ma'y  sa  iyong  masa- 
ganang mga  kaawaan  ay  hindi  mo  lubos 
na  niwakasan  sila,  o  pinabayaan  man  sila; 
sapagka't  ikaw  ay  raapagbiyaya  at  maa- 
waing  Dios.  32  Ngayon  nga,  aming  Dios, 
na  dakila,  na  makapangyarihan,  at  kaki- 
lakilabot  na  Dios,  na  nag-iingat  ng  tipan 
at  kaawaan,  liuag  mong  ariing  munting 
bagay  sa  harap  mo  ang  kabagabagang  du- 
mating  sa  am  in,  sa  aming  mga  hari,  sa 
aming  mga  pangulo,  at  sa  aming  mga  sa- 
cerdote,  at  sa  aming  mga  profeta,  at  sa 
aming  mga  magulang,  at  sa  iyong  boong 
bayan,  mula  ng  kapanahunan  ng  mga 
hari  sa  Asiria  hangang  sa  araw  na  ito. 
33  Gayon  ma'y  banal  ka  sa  lahat  na 
dumating  sa  amin;  sapagka't  gumawa 
kang  may  katotohanan,  nguni't  gamaw^a 
kaming  may  kasam-an:  34  kahi't  ang 
aming  mga  hari,  ang  aming  mga  pangulo, 
ang  aming  mga  sacerdote,  o  ang  aming 
mga  magulang  man,  hindi  nag-ingat  ng 
iyong  kautusan  o  nakinig  man  sa  iyong 
mga  utos  at  sa  iyong  mga  patotoo,  na 
iyong  ipinatotoo  laban  sa  kanila.  35  Sa- 
pagka't sila'y  hindi  naglingkcd  sa  iyo  sa 
kanilang  kaharian,  at  sa  iyong  malaking 
kagandahang-loob  na  iyong  ipinakita  sa 
kanila,  at  sa  malaki  at  mabungang  lupain 
na  iyong  ibinigay  sa  harap  nila,  o  humi- 
walay  man  sila  sa  kanilang  mga  masa- 
mang  gawa.  36  Narito,  kami  ay  mga 
alipin  sa  araw  na  ito,  at  tungkol  sa  lo- 


10.  37 


NEHEMIAS. 


499 


pain  na  iyong  ibinigay  sa  aming  mga  ma- 
;;gulang  upang  kanin  ang  bunga  noon,  at 
^ng  buti  noon,  narito,  kami  ay  mga  alipin 
doon.  37  At  ang  lupain  ay  nagbubunga 
ng  marami  para  sa  mga  hari  na  iyong 
inilagay  sa  amin  dahil  sa  aming  mga  ka- 
«alanan :  sila  nama*y  may  kapangyarihan 
-sa  aming  mga  katawan,  at  sa  aming  hayop 
sa  kaniiang  kasayahan,  at  kami  ay  nasa 
malaking  kapanlawari.  88  At  gayon 
ma^  dahil  sa  lahat  na  ito  ay  gumagawa 
kami  ng  isang  tunay  na  tipan,  at  isinusu- 
lat  namin;  at  tinandaan  ng  aming  mga 
pangulo,  ng  aming  mga  L/evita,  at  ng 
aming  mga  sacerdote. 
^f\  Yaion  ngang  mga  nagsipagtanda  ay : 
Iw  si  Nehemias,  na  Tirshatha,  na 
^nak  ni  Hakalias,  at  si  Zedekias ;  2  si 
Seraya,  si  Azarias,  si  Jeremias;  3  si 
Pasur,  si  Amarias,  si  Malkijas ;  4  si 
Hatus,  si  Sebanias,  si  Maluk :  5  si  Ha- 
rim,  si  Mere  mot,  si  Obadias ;  6  si  Da- 
niel, si  Gineton,  si  Baruk;  7  si  Me- 
sullam,  si  Abias,  si  Miamin;  8  si  Maa- 
aias,  si  Bilgai,  si  Semaya :  ang  mga  ito^y 
sacerdote.  9  At  ang  mga  Levita :  sat  ma- 
katuid  baga'y  si  Jesua  na  anak  nl  Aza- 
nias,  si  Binui  sa  mga  anak  ni  Henadad, 
si  Kadmiel;  10  at  ang  kaniiang  mga 
kapatid,  si  Sebanias," si  Hodias,  si  Kelita, 
si  JPelaya,  si  Hanan;  11  si  Mika,  si  Be- 
hob,  si  Hasabias ;  12  si  Zakur,  si  Sere- 
bias,  si  Sebanias ;  IS  si  Hodias,  si  Bani, 
si  Beninu.  14  Ang.  mga  puno  ng  bayan : 
Si  Paros,  si  Pahat-moab,  si  Elam,  si  Zatu, 
si  Bani ;  15  si  Buni,  si  Azgad,  si  Bebai ; 
16  si  Adonijas,  si  Bigvai,  si  Adin;  17  si 
Ater,  si  Hezekias,  si  Azur ;  18  si  Hodias, 
si  Hasum,  si  Bezai ;  19  Si  Harif,  si  Ana- 
tot,  si  Nobai ;  20  si  Magpias,  si  Mesul- 
1am,  si  Hezir ;  21  si  Mesezabel,  si  Zadok, 
si  Jadua;  22  si  Pelatias,  si  Hanan,  si 
Anaya ;  23  Si  Hosea,  si  Hananias,  si  Ha- 
sub;     24  si  Hallo hes,  si  Pilha,  si  Sobek; 

25  si  Behum,  si  Hasabna,   si  Maaseias; 

26  at  si  Ahias,  si  Hanan,  si  Anan ;  27  si 
Malluk,  si  Harim,  si  Baana.  28  At  ang 
nalabi  sa  bayan,  ang  mga  sacerdote, 
ang  mga  Levita,  ang  mga  tagatanod 
pinto,  ang  mga  mang-aawit,  ang  mga 
Netinim,  at  lahat  ng  kaniiang  inihi- 
-walay  sa  mga  bayan  ng  mga  lupain  sa 
kautusan  ng  Dios,  ang  kaniiang  mga 
asawa,  ang  kaniiang  mga  anak  na  lalaki 
at  babaye,  bawa't  may  pagkakilala  at 
kaalaman ;  29  sila'y  lumakip  sa  kani- 
iang mga  Mpatid,  kaniiang  mga  mahal, 
At  nasok  sa   sumpa,  at  sa  panunumpa^ 


apang  lumakad  sa  kautusan  nf  Dies,  na 
nabigay  sa  pamamag-itan  ni  Moises  na 
alipin  ng  Dios,  at  upang  gumanap  atr 
gumawa  ng  lahat  na  mga  utos  ng  Pangi- 
NOON  na  aming  Panginoon,  at  ng  kaniyang 
mga  kahatulan,  at  ng  kaniyang  mga 
palatuntunan ;  30  at  hindi  namin  ibi- 
bigay  ang  aming  mga  anak  na  babaye 
sa  mga  bayan  ng  lupain,  o  kukunin  man 
ang  kaniiang  mga  anak  na  babaye  para 
sa  aming  mga  anak :  31  at  kung  ang  mga 
bayan  ng  lupain  ay  magdala  ng  mga  ka- 
lakal  o  ng  ano  mang  kakanin  sa  araw  ng 
sabado  upang  ipagbili,  na  kami  ay  hindi 
bibili  sa  kanila  sa  sabado,  o  sa  santong 
araw :  aming  ipagpapahinga  ang  ikapi- 
tong  taon,  at  ang  pagsingil  ng  bawa't 
utang.  32  Kami  naman  ay  gumawa  ng 
mga  ayos  sa  amin,  upang  makibahagi  sa 
taontaon  ng  ikatlong  bahagi  ng  isang 
siklo  para  sa  paglilingkod  sa  bahay  ng 
aming  Dios;  33  para  sa  tinapay  na  ban- 
dog, at  para  sa  palaging  handog  na 
harina,  at  para  sa  palaging  handog  na 
susunugin,  sa  mga  sabado,  sa  mga  bagong 
buan,  para  sa  mga  takdang  kapistalian,  at 
para  sa  mga  santong  bagay  at  para  sa 
mga  handog  dahil  sa  kasalanan  upang 
itubos  sa  Israel,  at  para  sa  lahat  na  gaga- 
win  sa  bahay  ng  aming  Dios.  34  At 
kami  ay  nagsapalarang  laro,  ang  mga  sa- 
cerdote, ang  mga  Levita,  at  ang  bayan, 
para  sa  handog  na  kahoy,  upang  dalhin 
sa  bahay  ng  aming  Dios,  ayon  sa  mga 
bahay  ng  aming  mga  magulang,  sa  mga 
panahong  takda,  taon-taon  upang  sunugin 
sa  il^baw  ng  altar  ng  PanSinoong  aming 
Dios,  gaya  ng  nakasulat  sa  kautusan : 
35  at  upang  dalhin  ang  mga  unang  bunga 
ng  aming  lupa,  at  ang  mga  unang  bunga 
ng  lahat  na  bunga  ng  sarisaring  puno  ng 
kahoy,  taon-taon,  sa  bahay  ng  Pangi- 
noon: 36  gayon  din  ang  panganay  sa 
aming  mga  anak  na  lalaH,  at  sa  aming 
hayop,  gaya  ng  nakasulat  sa  kautusan,  at 
ang  mgia  panganay,  sa  aming  bakahan  at 
sa  aming  mga  kawan,  upang  dalhin  sa 
bahay  ng  aming  Dios,  sa  mga  sacerdote 
na  namamahala  sa  bahay  ng  amii^  Dios : 
37  at  aming  dadalhin  ang  mga  unang 
bunga  ng  aming  hariim,  at  ang  aming 
mga  handog  na  itataas,  at  ang  bunga  ng 
sarisaring  punong  kahoy,  ang  alak,  at  ang 
langis,  sa  mga  sacerdote,  sa  mgawlid  ng 
bahay  ng  aming  Dios;  at  ang  ikasam- 
puong  bahagi  ng  aming  lupa  sa  mga  Le- 
vita; sapagka^t  sila,  na  mga  Levita,  ku- 
mukuha  ng  mga  ikasampuong  bahagi  sa 


600 


KEHEMIAS. 


10.  37 


lahat  na  aming  mga  ciudad  na  bukiran. 
38  At  ang  sacerdote  na  anak  ni  Aaron  ay 
sasama  sa  mga  Levita,  pagka  ang  mga 
Levita  ay  kumukuha  ng  mga  ikasam- 
puong  bahagi:  at  isasampa  ng  mga  Le- 
vita ang  ikasampuong  bahagi  ng  mga 
ikasampuong  bahagi  sa  bahay  ng  aming 
Bios,  sa  mga  silid,  sa  loob  ng  bahay  ng 
kayamanan.  39  Sapagka't  ang  mga  anak 
ng  Israel,  at  ang  mga  anak  ng  Levi  ay 
magdadala  ng  mga  handog  na  itataas,  na 
trigo,  alak,  at  langis,  sa  mga  silid,  na 
kinaroroonan  ng  mga  sisidlan  ng  san- 
tuario,  at  ng  mga  sacerdote  na  nama- 
raahala,  at  ng  mga  tagatanod  pinto, 
at  ng  mga  mang-aawit:  at  hindi  na- 
min  pababayaan  ang  bahay  ng  aming 
Dies. 

II  At  ang  mga  pangulo  ng  bayan  ay  tu- 
■  ■  matahan  sa  Jerusalem:  ang  nalabi 
naraan  sa  bayan  ay  nangagsapalarang  laro 
upang  magdala  ng  isa  sa  bawa't  sampno 
na  tatahan  sa  Jerusalem  na  santong 
ciudad,  at  siam  na  bahagi  sa  ibang  mga 
ciudad.  2  At  pinagpala  ng  bayan  ang  la- 
hat  na  mga  lalaki  na  nagsihandog  na  kusa 
upang  tumahan  sa  Jerusalem.  3  Ang 
mga  ito  nga  ang  mga  puno  sa  lalawigan 
na  tumahan  sa  Jerusalem:  nguni't  sa 
ciudad  ng  Juda  ay  tumahan  bawa*t  isa  sa 
kaniyang  pag-aari  sa  kanilang  mga  ciudad, 
sa  makatuid  baga^y,  ang  Israel,  ang  mga 
sacerdote,  at  ang  mga  Levita,  at  ang  mga 
Netinim,  at  ang  mga  anak  ng  mga  alipin 
ni  Solomon.  4  At  sa  Jerusalem  ay  tuma- 
han ang  ilan  sa  mga  anak  ng  Juda,  at  sa 
mga  anak  ng  Benjamin.  Sa  mga  anak  ng 
Juda  :  si  Ataya  na  anak  ni  XJzzias,  na  anak 
ni  Zekarias,  na  anak  ni  Amarias,  na 
anak  ni  Sefatias,  na  anak  ni  Mahalalel  sa 
mga  anak  ni  Perez :  5  at  si  Maaseias 
na  anak  ni  Baruk,  na  anak  ni  Col-hoze, 
na  anak  ni  Hazaya,  na  anak  ni  Adaya, 
na  anak  ni  Joiarib,  na  anak  ni  Zeka- 
rias, na  anak  ng  Siloneo.  6  Lahat  ng 
anak  ni  Perez  na  tumahan  sa  Jerusalem, 
ay  apat  na  raan  at  anim  na  puo't  walo  na 
mga  matapang  na  lalaki.  7  At  ang  mga 
ito  ang  mga  anak  ng  Benjamin :  Si  Sallu 
na  anak  ni  MesuUam,  na  anak  ni  Joed,  na 
anak  ni  Pedaya,  na  anak  ni  Kolaya,  na 
anak  ni  Maaseias,  na  anak  ni  Itiel,  na  anak 
ni  Jesaias.  8  At  sumusunod  sa  kaniya,  si 
Gabai,  si  Sallai,  na  siam  na  raan  at  dala- 
wang  puo't  walo.  9  At  si  Joel  na  anak 
ni  Zikri  ay  kanilang  tagapagkita:  at  si 
Juda  na  anak  ni  Hasenua  ay  ikalawa  sa 
ciudad.    10  Sa  mga  sacerdote  :    Si  Jeda- 


ya  na  anak  ni  Joiarib,  si  Jakin,  11  si 
Seraia  na  anak  ni  Hilkias,  na  anak  ni 
Mesullum  na  anak  ni  Zadok,  na  anak  ni 
Meraiot,  na  anak  ni  Ahitub,  na  puno  sa 
bahay  ng  Dios,  12  at  ang  kanilang  mga 
kapatid  na  gumawa  ng  gagawin  sa  ba- 
hay, walong  daan  at  dalawang  puo't  da- 
lawa :  at  si  Adaya  na  anak  ni  Jerohamy 
na  anak  ni  Pelalias,  na  anak  ni  Amzi,  na 
anak  ni  Zekarias,  na  anak  ni  Pasur,  na 
anak  ni  Malkijas,  13  at  ang  kaniyang 
mga  kapatid,  na  mga  puno  sa  mga  bahay  riy 
mga  magulang,  dalawang  daan  at  apat  na 
puo't  dalawa;  at  si  Amasai  na  anak  ni 
Azarel,  na  anak  ni  Azai,  na  anak  ni  Me- 
sillemot,  na  anak  ni  Imer,  14  at  ang 
kanilang  mga  kapatid,  na  mga  maka- 
pangyarihang  lalaki  na  matapang,  isang 
daan  at  dalawang  puo't  walo:  at  ang 
kanilang  tagapagkita  ay  si  Zabdiel  na 
anak  ni  Hegedolim.  15  At  sa  mga  Le- 
vita :  Si  Semaya  na  anak  ni  Hasub,  na 
anak  ni  Azrikam,  na  anak  ni  Hasabias^ 
na  anak  ni  Buni ;  16  at  si  Sabetai  at  si 
Jozabad,  sa  mga  puno  ng  mga  Levita,  na 
siyang  nangagsipamahala  sa  mga  gagawin 
sa  labas  sa  bahay  ng  Bios ;  17  at  si  Ma- 
tanias,  na  anak  ni  Mika,  na  anak  ni  Zabdi, 
na  anak  ni  Asaf,  na  siyang  puno  upang 
magpasimula  na  magpasalamat  sa  pana- 
langin,  at  si  Bakbukias,  na  ikalawa  sa 
kaniyang  mga  kapatid ;  at  si  Abda  na 
anak  ni  Samua,  na  anak  ni  Galal,  na 
anak  ni  Jedutun.  18  Xahat  na  mga  Le- 
vita sa  santong  ciudad,  dalawang  daan  ai 
walong  puo't  apat.  19  Bukod  dito'y  ang 
mga  tagatanod  pinto,  na  si  Akub,  si  Tal- 
mon,  at  ang  kanilang  mga  kapatid,  na 
nagbabantay  sa  mga  pintuang-daan,  ay 
isang  daan  at  pitong  puo't  dalawa.  20  At 
ang  nalabi  sa  Israel,  sa  mga  sacerdote, 
sa  mga  Levita,  ay  nasa  lahat  na  ciudad 
ng  Juda,  bawa't  isa^y  sa  kaniyang  mana. 
21  Nguni^t  ang  mga  Netinim  ay  tumahan 
sa  Ofel:  at  si  Ziha  at  si  Gispa  ay  nasa 
mga  Netinim.  22  Ang  tagapagkita  na- 
man  ng  mga  Levita  sa  Jerusalem  ay  si 
Uzzi  na  anak  ni  Bani  na  anak  ni  Hasabias, 
na  anak  ni  Matanias,  na  anak  ni  Mika,  sa 
mga  anak  ni  Asaf,  na  mga  mang-aawit, 
na  nasa  mga  gagawin  sa  bahay  ng  Bios. 
23  Sapagka^t  may  utos  na  mula  sa  hari 
tungkol  sa  kanila,  at  takdang  pagkain 
para  sa  mga  mang-aawit,  ayon  sa  kaila- 
ngan  sa  bawa't  araw.  24  At  si  Petahias 
na  anak  ni  Mesezabel,  sa  mga  anak  ni  Zera, 
na  anak  ni  Juda,  ay  nasa  kamay  ng  hari 
sa  lahat  ng  bagay  na  tungkol  sa  bayan. 


12.  32 


NEHEMIAS. 


501 


25  At  tungkol  sa  mga  liayon,  sampuo  ng 
kanilang  mga  bukid,  ang  iba  sa  mga  anak 
ng  Juda  ay  tumaban  sa  Kiriat-arba  at  sa 
mga  nayon  noon,  at  sa  Dibon,  at  sa  mga 
navon  noon,  at  sa  Jekabzeel  at  sa  mga 
nayon  noon;    26  at  sa  Jesua,  at  sa  Mo- 
lada,  at  sa  Bet-pelet ;     37  at  sa  Hazar- 
snal,  at  sa  Beer-seba,  at  sa  mga  nayon 
noon;    28  at  sa  Ziklag,  at  sa  Mekona, 
at  sa  mga  nayon  noon;    2»  at  sa  En-ri- 
moB,  at  sa  Zora,  at  sa  Jarmut;    30  sa 
Zanoa,  sa  AauUam,atsa  mga  nayon  noon, 
«a  Lakis,  at  sa  mga  lupain  noon,  sa  Azeka 
at  sa  mga  nayon  noon.     Gayon  sila  nag- 
tayo  ng  kampamento  miila  sa  Beer-seba 
bangang  sa  libis  ng  Hinom.    31  Ang  mga 
anak  ng  Benjamin  naman  ay  tumalian  mu- 
la  sa  Geba,  sa  Mikmas,  at  sa  Aija,  at  sa 
Bet-el,  at  sa  mga  nayon  noon;    353  at  sa 
Anatot,  sa  Nob,  sa  Ananias ;     S3  |a  Ha- 
zor,  sa  Bama,  sa  Gitaim,     34  s^a  Hadid, 
sa  Zeboim,  sa  Neballat ;    35  sa  Lod,  at  sa 
Ono,  na  libis  ng  mga  mangagawa.    36  At 
sa  mga  Levita,  ay  ibang  mga  bahagi  sa 
Juda  na  pumisan  sa  Benjamin. 
Ar%  Ang  mga  ito  nga  ang  mga  sacerdote 
\£m    at  ang  mga  Levita  na  sumampa  na 
kasama  ni  Zerubabel  na  ^ak  ni  Sealtiel, 
at  ni  Jesua;  si  Seraya,  si  Jeremias,  si 
Ezra;    2  si  Amarias,  si  Malluk,  si  Ha- 
tus:    3  si  Sekanias,  si  Bebum,  si  Mere- 
iv^ot;    4si  Iddo,  si  Ginetoi,  si  Abijasj 
5  si  Miiamin,  si  Maadias,  si  Bilga;    6  si 
Semayas,  at  si  Joiarib,  si  Jedaya ;    7  si 
Sallu,  si  Amok,  si  Hilkias,  si  Jedaya. 
Ang  mga  ito  ang  mga  puno  sa  mga  sacer- 
dote at  sa  kanilang  mga  kapatid  sa  mga 
kaarawan  ni  Jesua.    8  Bukod  dito  y  ang 
mga  Levita:  si  Jesua,  si  Bmui,  si  Kad- 
miel,  si  Serebias,  si  Juda,  at  si  Matanias, 
na  nasa  sa  pagpapasalamat,.  siya  at  ang 
kaniyang  mga  kapatid.    9  Si  Bakbukias 
naman  at  si  XJnno,  ang  kanilang  mga  kapa- 
tid ay  nangasa  sa  tapat  nila  sa  mga  pag- 
babantav.    10  At  ipinanganak  ni  Jesua 
fii  Joiakim,  at  ipinanganak  ni  Joiakim  sr 
Eliasib,  at  ipinanganak  ni  EUasib  si  Joia- 
da      11  at  ipinanganak  ni  Joiada  si  Jona- 
tan,  at  ipinanganak  ni  Jonatan  si  Jadua. 
12  At  sa  mga  kaarawan  ni  Joiakim,  mga 
fiacerdote,  mga  pangulo  sa  mga  hahay  rig 
mga  magulang:    Kay  Serayas,  si  Mera- 
yas  •  V^T  Jeremias,  si  Hananias ;    13  kay 
Ezrk,    si    MesuUam;    kay    Amarias,    si 
Jebohanan ;    14  kay  Maluki  si  Jonatan : 
kay  Sebanias,  si  Jose :    15  kay  Harim,  si 
Adna ;  ^m  Merayot,  si  H^lkai ;    16  l^y 
Iddo,  siZekarias;  kay  Gmneton,  si  Me- 


sullam;     17  kay    Abijas  si  Zikri:  ^  kay 
Miniamin,     kay     Moadias,     si     Piltai ; 


18  kay    Bilga,  si  Samua;  kay  Semaya 
si  Jehonatan ;    1»  at  kay  Joiarib,  si  Ma- 
tenai;  kay  Jedaya,    si    Uzzi;     20  kay 
Saliai,  si  Kallai;   kay  Amok,   si  Eber; 
SI  kay   Hilkias,  si  Hasabiafe;    kay  Je- 
daya si  Netanel.     22  Ang  mga  Levita 
sa  mga  kaarawan  ni  Eliasib,  ni  Joia4a,  at 
ni  Johanan,  at  ni  Jadua,  ay  nangasulat 
na  mga  pangulo  sa  mga  hahay  n§  mga 
magulang :  gayon  din  ang  mga  sacerdote 
sa  pagbabari  ni  Darius  na  Persia.    23  Ang 
mga  anak  ni  Levi,  na  mga  pangulo  sa  mga 
hahay  ng  mga  magulang,  ay  nangasulat  sa 
libro  ng  mga  bubay  bangang  sa  mga  araw 
ni  Johanan  na  anak  ni  EUasib.    24  At 
ang  mga  puno  ng  mga  Levita :  ai  Hasabias, 
si  Serabias,  si  Jesua  na  anak  ni  Kadmiel, 
na  may  mga  kapatid  na  nasa  tapat  nila, 
upang  pumuri  at  magpasalamat,  ayon  sa 
utos  ni  David  na  lalakingPios,na  bantay 
at  bantav.    25  Si  Mataniasj  at  si  Bakbu- 
kias, si  Obadias,  si  MesuUam,  si  Talmon, 
si  Akub,  ay    mga  tagatanod    pinto,  na 
nagbabantay    sa   mga  kamalig    ng  mga 
pintuang-daan.      26  Ang    mga    itoy    sa 
mga  kaarawan  ni  Joiakim,  na  anak  ni 
Jesua,   na  anak  ni  Jozadak,  at  sa  mga 
kaarawan  ni  Nebemias  na  gobernador,  at 
ni  Ezra  na  sacerdote  na  kalihim. 

27  At  sa  pagtatalaga  ng  kuta  ng  Jeru- 
salem ay  kanilang  hinanap  ang  mga  Levita 
mula  sa  lahat  nilang  mga  lugar,  upang 
dalbin  nila  sila  sa  Jerusalem,  na  ipagdi- 
wang  ang  pagtatalaga  na  may  kasayahan, 
na  may  mga  pagpapasalamat,  at  maj  mga 
awitan,  may  mga  cimbalo,  mga j»lterio, 
at  may  mga  alpa.  28  At  ang  mga  anak 
ng  mga  mang-aawit  ay  nagpipisan  mula 
sa  kapatagan  ng  palibot  ng  Jerusalem,  at 
mula  sa  mga  nayon  ng  mga  Netofatita ; 

29  mula  rin  naman  sa  Bet-gilgal,  at  mula 
sa  mga  parang  ng  Geba  at  ng  Azmavet: 
sapagka't  mga  itinayo  ng  mga  mai^-aawit 
ang  mga  nayon  sa  palibot  ng  Jerusalem. 

30  At  ang  mga  sacerdote  at  ang  mga 
Levita  ay  nangagpakalinis ;  at  kanilang 
nilinis  ang  bayan,  at  ang  mga  pintuang- 
daan,  at  ang  kuta.  31  Kg  magkagayo  y 
isinampa  ko  ang  mga  pangulo  sa  Juda  sa 
ibabaw  ng  kuta  at  inihalal  ko  sila  sa  da- 
lawang  malaking  pulutong  na  nangagpa- 
salamat  at  yumaong  sunodsuuod ;  wi  ang 
isa^y  lumalakad  sa  kanan  sa  ibabaw  ng 
kuta  sa  dako  ng  pintuangrdaan  ng  t^i- 
ban :  32  at  sumusunod  sa  kanila  si  Ho- 
saya,  at  ang  kalabati  sa  mga  jiangulo  ng 


502 


NEHEMIAS. 


12.  32^ 


Jiida,      S3  at  si  Azarias,  si   Ezra,  at  si 
Mesullam,     34  si  Juda  at  si  Benjamin,  at 
SI  Semaya,  at  si  Jeremias  ;     35  at  ang  iba 
sa  mga  anak  ng  m^a  sacerdote  na  may 
mga   pakakak :   si   Zekarias   na  anak  ni 
Jonatan,   na  anak   ni   Semava,   na  anak 
ni    Matanias,    na   anak    ni  'Mikaya,    na 
anak  ni  ^kur,  na  anak  ni  Asaf ;     36  at 
ang  kaniyang  mga  kapatid,  si  Semava,  at 
.SI  Azarel,  si  Milalai,  si  Gilalai,  si  Maai, 
SI  Netanel,  at    si    Juda,   si  Hanani,  na 
may  mga  instrumento  ng  rausika  ni  David 
na  lalaki  ng  Dios ;   at  si   Ezra  na  kali- 
iiim  ay  nasa  unahan  nila :     37  at  sa  tabi 
nf   pintuang-daan  nf   bukal,   at  tumuid 
sila,  sila'y  sumampa  sa  mga  baitang  ng 
dudad  ni  David  sa  sarapahan  sa  kuta,  sa 
ibabaw  ng  bahay  ni  David,  hangang  sa 
pintuang-daan  ng  tubig  sa   dakong  sila- 
nganan.     S8  At  ang  isang  kawal  nila  na 
nagpapasalamat  ay  yumaong  sinalubong 
sila,  at  ako'y  sa  hulihan  nila,  na  kasama  ko 
ang  kalahati  ng  bayan  sa  ibabaw  ng  kuta, 
sa  itaas  ng  moog  ng  mga  hurno,  hangano 
sa  maluang  na  kuta  ;     S9  at  sa  ibabaw  n| 
pmtuang-daan  ng  Efraim,  at  sa  dating 
pmtuang-daan  at  sa    pintuang-daan    ng 
isda,  at  sa  moog  ng  Hananel,  at  sa  moog 
ng  Hammea,  hangang  sa  pintuang-daan 
ng  mga  tupa :  at  sila'y  tumayong  naka- 
tigil  sa  pintuang-daan  ng  bantay.     40  Sa 
gayo*y   tumayo  ang  dalawang   pulutong 
nua  na  nagpasalamat  sa  bahay  ng  Dios, 
at  ako,  at  ang  kalahati  sa  mga  puno  na 
kasama  ko  :     4t  at  ang  mga  sacerdote,  si 
±.liakim,  SI  Maaseya,  si  Miniamin,  si  Mi- 
kaya,  si  Elioenai,  si  Zekarias,  at  si  Hana- 
nias,   na   may   mga   pakakak ;     42  at  si 
Maaseya,  at  si  Semaya,  at  si  Eleazar,  at  si 
Uzzi,  at  SI  Jehohanan,  at  si  Malki  jas,  at  si 
iLlam,  at  si  Ezer.     At  ang  mgk  mang- 
aawit  ay  umawit  ng  malakas,  na  kasama 
SI  Jezrahias,  na  tagapamahala  sa  kanila. 
43  At  silay   naghandog  ng  malalaking 
hayin  ng  araw  na  yaon,  at  nagalak ;  sa- 
pagka  t  sila^  pinagalak  ng  Dios  ng  mala- 
kmg  kagalakan;  at  ang  mga  babaye  na- 
man  at  ang  mga  bata  ay  nagalak  :  na  ano 
pa  t  ang  kagalakan  ng  Jerusalem  ay  na- 
rinig  hangang  sa  malayo. 
_   44  At  ng  araw  na  yaon  ay  nahalal  ano- 
^lan  sa  mga  lalaki  sa  mga  silid   para  sa 
mga  kayamanan,  para  sa  mga  handog  na 
itataas,  para  sa  mga  unang  bunga,  at  para 
sa  mga  ikasampucng  bahagi,  upang  pi- 
samn  sa  mga.  yaon,  ayon  sa  mga  bukid  ng 
luga  cjndad,  na  mga  bahaging  takda  ng 
icautusan  para  sa  mga  sac?erdote  at  mga 


Levita:  sapagka't  kinagagalakan  ng  Juda 
ang  mga  sacerdote  at  mga  Levita  na  nag- 
sisipaghintay.  45  At  sila'y  nag-iingat  n& 
pagbabantay  sa  kanilang  Dios,  at  ng  pag"^ 
babantay  sa  paglilinis,  at  gaymg  ginawa  ng 
mga  mang-aawit  at  mga  tagatanod  pinto, 
ayon  sa  utos  ni  David,  at  ni  Solomon  na 
kaniyang  anak.  46  Sapagka't  sa  mm 
kaarawan  ni  David  at  ni  Asaf  ng  una  ay 
may  puno  sa  mga  mang-aawit,  at  mga 
awit  na  pagpuri  at  pasasalamat  sa  Dios, 
47  At  ang  boong  Israel  sa  mga  kaarawan 
m  Zerubabel,  at  sa  mga  kaarawan  ni  Ne- 
hernias,  nagbigay  ng  mga  bahagi  ng  mga 
mang-aawit,  at  mga  tagatanod  pinto,  ayon 
sa  kailangan  sa  bawa't  araw :  at  kanilang 
pinapaging  santo  para  sa  mga  Levita ;  at 
pmapaging  santo  ng  mga  Levita  para  sa 
mga  anak  ni  Aaron. 

1^  ^?,  araw  na  yaon  ay  binasa  nila  sa 
■v-^  hbro  ni  Moises  sa  pakinig  ng  .ba- 
yan; at  doo^y  nasumpungang  nakasulat 
na  ang  Ammonita  at  Moabita,  ay  huag 
papasok  sa  kapisanan  sa  Dios  magpakailan 
man;  2  sapagka't  hindi  nila  sinalubong 
ang  mga  anak  ng  Israel  ng  tinapay  at  ng 
tubig,  kungdi  inupahan  si  Balaam  laban 
sa  kanila,  upang  sumpain  sila:  gayon 
may  pinapaging  pagpapala  ng  amine 
Dios  ang  sumpa.  3  At  nangyari,  ng  ka- 
nilang marinig  ang  kautusan,  na  inihiwa- 
lay  nila  sa  Israel  ang  boong  karamihan*^ 
halo  halo.  "^ 

4  Bago  nga  nangyari  ito,  si  Eliasib  na 
sacerdote,  na  nahalal  sa  mga  silid  ng  ba- 
hay ng  aming  Dios,  na  may  pakikipag- 
kasundo  kay  Tobias,    5  ipinaghanda  siya 
ng  isang  malaking  silid,  na  kinasisidlan 
ng  una  ng  mga  handog  na  harina,  ng  mga 
kamanyan,  at  ng  mga  sisidlan,  at  ng  mga 
ikasampuong  bahagi   ng  trigo,  ng  alak, 
at  ng  langis,  na  nabigay  sa  pamamag-itaa 
ng  utos  sa  mga  levita,  at  sa  mga  mang- 
aawit^  at  sa  mga  tagatanod  pinto ;  at  ang 
mga  handog  na  itataas  para  sa  mga  sacer- 
dote.    6  Kguni't  sa  boong  panahong  ito 
ay  wala  ako  sa  Jerusalem:  sapagka't  sa 
ikatatlong  puo't  dalawang  taon  ni  Arta- 
xerxes  na  hari  sa  Babilonia  ay  naparoon 
ako  sa  hari,  at  pagkatapos  ng  ilang  araw 
ay  nagpaalam  ako  sa  hari:     7  at  akoV 
naparoon  sa  Jerusalem,  at  nalaman  ko 
ang  kasam-ang  ginawa  ni  Eliasib  tungkot 
kay  Tobias,  sa  paghahanda  niva  sa  kaniva 
ng  isang  silid  sa  mga  looban  ng  bahay  ng 
Dios.     8  At  ikinapanlaw  kong  mainam  : 
kayat  aking  inihagis  ang  lahAt  na  ka- 
sangkapan  ni   Tobias  sa   labas  ng  silid. 


13.  29 


NEHBMIAS. 


505 


9  Ng  magkagayo'y  nag-utos  ako  at  nilinis 
nila  ang  inga  silid  ;  at  dinala  ko  uli  roon 
ang  mga  sisidlan  ng  bahay  ng  Dios,  sarn- 
puo  ng  mga  bandog  na  barina  at  ng  ka- 
manyan.  10  At  nabalata  ko  na  an'g  mga 
bahagi  ng  mga  Levita  ay  hindi  nangabi- 
gay  sa  kanila ;  na  ano  pa't  ang  mga  Levi- 
ta, at  ang  mga  mang-aawit  na  gumagawa 
ng  gagawin,  nangagsitakas  bawa't  isa  sa 
kaniyang  bukid.  11  Ng  magkagayo'y  na- 
kipagtalo  ako  sa  mga  puno,  at  sinabi 
kong:  ^Bakit  pinabayaan  ang  babay  ng 
Dios?  At  pinisan  ko  sila  at  mgainilagay 
sa  kanilang  lugar.  12  Ng  magkagayo'y 
dinala  ng  boong  Juda  ang  ikasampiiong 
babagi  ng  trigo,  at  ng  alak,  at  ng  langis, 
sa  mga  ingatang-yaman.  13  At  naglagay 
ako  ng  mga  kajero  sa  mga  ingatang-yaman, 
si  Selemias  na  sacerdote,  at  si  Zadok  na 
kalihim,  at  sa  mga  Levita,  si  Pedaya: 
at  kasunod  nila  ay  si  Hanan  na  anak  ni 
Zakur,  na  anak  ni  Matanias:  sapagka't 
sila'y  nabilang  na  tapat,  at  ang  kanilang 
mgu  katungkulan  ay  magbabagi  sa  kani- 
lang mga  kapatid.  14  Alalabanin  mo 
ako,  Gh  aking  Dios,  tungkol  dito,  at 
huag  mong  pawiin  ang  aking  mga  mabu- 
ting  gawa  na  aking  ginawa  para  sa  bahay 
nf  aking  Dios,  at  para  sa  mga  pagmama- 
sid  doon. 

15  Ng  mga  araw  na  yaon  ay  nakita  ko 
sa  Juda  ang  ilang  nagpipisa  sa  mga  uva- 
san  ng  sabado,  at  nagdadala  ng  mga  uhay, 
at  nangasasakay  sa  mga  asno ;  gaya  naman 
Dg  alak,  mga  uvas,  at  mga  higos,  at  lahat 
na  sarisaring  pasan,  na  kanilang  ipinapa- 
sok  sa  Jerusalem  ng  araw  ng  sabado; 
at  ako*y  nagpatotoo  laban  sa  kanila  sa 
kaarawan  na  kanilang  ipinagbibili  ang 
mga  pagkain.  16  Doo^y  tum^tahan  na- 
man ang  mga  tawong  taga  Tiro,  na  nag- 
papasok  ng  isda,  at>g  sarisaring  kalakal, 
at  nagbibili  sa  sabado  sa  mga  anak  ng 
Juda,  at  sa  Jerusalem.  17  Ng  magkaga- 
yo*y  nakipagtalo  ako  sa  mga  maginoo 
sa  Juda,  at  sinabi  ko  sa  kanilang :  ^  Anong 
masamang  bagay  itong  inyong  ginagawa, 
at  inyong  dinudumhan  ang  araw  ng  sa- 
bado ?  ""18  I  Hindi  ba  gumawa  ng  ganito 
ang  inyong  mga  magulang,  at  hindi  ba 
dinala  ng  ating  Dios  ang  boong  kasam- 
ang  ito  sa  atin,  at  sa  ciudad  na  ito  ?  gayon 
ma'y  nagdala  pa  kayo  ng  higit  na  pag- 
iinit  sa  Israel,  sa  pagdudumi  ng  sabado. 
1»  At  nangyari,  na  ng  ang  pintuang-daan 
Bg  Jerusalem  ay  magpasimulang  magdi- 
lim  bago  ng  sabado,  aking  iniutos  na  ang 
mga  pinto  ay  sarhan,  at  iniutos  ko  na 


huag  nilang  buksan  hangang  sa  ma]jaraa» 
ang  sabado :  at  ang  ilau  sa  aking  mga 
alipin  ay  inilagay  ko  sa  mga  pintuang- 
daan,  upang  walang  maipasok  na  pasaa 
sa  araw  ng  sabado.  20  Sa  gayo^y  ang 
mga  mangangalakal  at  manininda  ng  sa- 
risaring kalakal,  ay  nangatigil  sa  labas  ng 
Jerusalem  na  minsan  o  makalawa.  21  Ng 
magkagayo'y  nagpatotoo  ako  laban  sa 
kanila,  at  nagsabi  sa  kanilang:  ^Bakit 
tumitigil  kayo  sa  may  kuta  ?  kung  kayo'y 
gumawa  uling  ganiyan,  aking  pagbubuha- 
tan  ng  kamay  kayo.  Mula  ng  panahong 
yaon  ay  hindi  na  sila  naparoon  pa  ng 
sabado.  22  At  ako*y  nag-utos  sa  mga 
Levita  na  sila'y  mangagpakalinis,  at  sila'y 
pumaroon,  at  ingatan  ang  mga  pintuang- 
daan,  upang  ipangilin  ang  araw  ng  saba- 
do. Alalabanin  mo  ako.  Oh  aking  Dios, 
dito  naman,  at  kahabagan  mo  ako  ay  on 
sa  kalakhan  ng  iyong  kaawaan. 

23  Ng  mga  araw  namang  yaon  ay 
nakita  ko  ang  mga  Judio  na  nag-aasawa 
sa  mga  babaye  sa  Asdod,  sa  Ammon,  at 
sa  Moab :  24  at  ang  kanilang  mga  anak 
ay  nagsasalita  ng  kaonti  ng  wikang  As- 
dod, at  hindi  makapagsalita  ng  wikang 
Judio,  kungdi  ayon  sa  wika  ng  bawa't 
bayan.  25  At  ako'y  nakipagtalo  sa  kani- 
la, at  sinumpa  ko  sila,  at  sinugatan  ko 
ang  iba  sa  kanila,  at  inahit  ko  ang  kani- 
lang buhok,  at  pinasumpa  ko  sila  sa 
pamamag-itan  ng  Dios,  na  sinabi  kong: 
Kayo'y  huag  magbibigay  ng  inyong  mga 
anak  na  babaye  sa  kanilang  mga  anak  na 
lalaki,  o  kukuha  man  ng  kanilang  mga 
anak  na  babaye  para  sa  inyong  mga  anak 
na  lalaki,  o  para  sa  ii^yong  sarili.  26 1  Hin- 
di ba  nagkasala  si  Solomon  na  hari  sa 
Israel  sa  pamamag-itan  ng  mga  ba^ay  na 
ito  ?  gayon  man  sa  gitna  ng  maraming 
mga  hacion  ay  walang  baring  gaya  niya ; 
at  siya'y  minaraahal  ng  kaniyang  Dios, 
at  ginawa  siyang  hari  ng  Dios  sa  boong 
Israel:  gayon  ma'y  pinapagkasala  rin 
siya  ng  mga  babayeng  taga  ibang  lupa. 
27 1  Didingin  nga  ba  namin  kayo  na 
inyong  gawin  ang  lahat  na  malaking 
kasam-ang  ito,  upang  sumalangsang  laban 
sa  ating  Dios  sa  pag-aasawa  sa  mga  baba- 
yeng taga  ibang  lupa  ?  28  At  isa  sa  mga 
anak  ni  Joiada,  na  anak  ni  Eliasib  na 
dakilang  sacerdote,  ay  manugang  ni  San- 
balat  na  poronita:  kaya't  akiflg  itina- 
boy  sa  akin.  29  Alalabanin  mo  sila,  Oh 
aking  Dios,  sapagka't  kanilang  dinumhan 
ang  pagkasacerdote,  at  ang  tipan  ng 
pagkasacerdote,    at    ng    sa  mga  Levita-. 


504 


NEHEMIAS. 


13.  30 


so  Ganito  ko  nilinis  sila  sa  labat  ng  taga 
ibang  In  pa,  at  cagtakda  ako  ng  mga 
katungkulan  sa  mga  saeerdote  at  sa  mga 
Levita,  na  bawa't  isa*y  sa  kaniyang  gaga- 


win  ;  31  at  tungkoi  sa  bandog  na  kaboy, 
sa  mga  takdang  panabon,  at  tungkoi  sa 
mga  unang  biinga.  Alalabanin  mo  ako, 
Gb  aking  Dios,  sa  ikabubuti. 


ANG 

LIBRO  NI  ESTER. 


IKangyari  nga,  sa  mga  kaarawan  ni 
Abasuerus,  (ito  ang  Abasuerus  na  nag- 
bari,  mula  sa  India  bangang  sa  Etiopia,  sa 
isang  daan  at  dalawang  puo't  pitong  lala- 
wigan :)  2  na  sa  mga  araw  na  yaon,  ng 
ang  baring  Abasuerus  ay  maupo  sa  luklu- 
kan  ng  kaniyang  kabarian,  na  nasa  Susan 
na  palacio,  3  sa  ikatlong  taon  ng  kani- 
yang pagbabari,  siya'y  gumawa  ng  isang 
kapistaban  sa  kaniyang  labat  na  mga 
pangulo.  at  mga  lingkod  niya;  ang  ka- 
pangyariban  ng  Persia  at  Media,  ang  mga 
mahal  at  mga  pangulo  ng  mga  lalawigan 
ay  nangasa  barap  nga  niya :  4  ng  kani- 
yang ipakita  ang  mga  kayamanan  ng  ka- 
niyang malualbating  kabarian  at  ang  dilag 
ng  kaniyang  marangal  na  kamabalan  na 
malaong  araw  im,  isang  daan  at  walong 
puong  araw.  5  At  ng  matupad  ang  mga 
araw  na  ito,  ang  bari  ay  gumawa  ng 
isang  kapistaban  sa  boong  bayan  na  naka- 
harap  sa  Susan  na  palacio,  malaki  at 
gayon  din  ang  maliit,  na  pitong  araw,  sa 
iooban  ng  balamanan  ng  palacio  ng  bari ; 
6  na  kinatatabingan  ng  kayong  puti,  ng 
verde,  at  azul,  na  naiipit  ng  mga  panaling 
pinong  kayong  puti  at  moraxio  sa  mga 
eingsing  na  pilak  at  mga  baliging  marmol : 
ang  mga  hiligan  ay  ginto  at  pilak,  sa 
isang  lapag  na  mapula,  at  maputi,  at  ma- 
dilaw,  at  maitim  na  marmol.  7  At  sila'y 
nagbigay  sa  kanila  ng  inumin  sa  mga 
sisidlang  ginto  (ang  mga  sisidlan  ay  mag- 
kakaiba,)  at  alak-bari  na  sagana,  ayon  sa 
kagandabang-loob  ng  bari.  8  At  ang 
pag-inom  ay  ayon  sa  kautusan;  walang 
makapagsasalin :  sapagka't  gayon  itinakda 
ng  bari  sa  labat  na  mga  oiicial  nf  kani- 
yang babay,  na  kanilang  gawin  ayon  sa 
kasayaban  ng  bawa't  isa.  9  Si  Vasti  na 
reina  naman  ay  gumawa  ng  kapistaban 
para  sa  mga  babaye  sa  babay-bari  na  ukol 
sa  baring  Abasuerus.  10  Sa  ikapitong 
araw,   ng.  ang   puso  ng  bari  ay  masaya- 


ban  sa  pamamag-itan  ng  alak,  kaniyang 
iniutos  kay  Mebuman,  kay  Bizta,  kay 
Harbona,  kay  Bigta,  at  kay  Abagta, 
kay  Zetar,  at  kay  Karkas,  na  pitong 
kamarero  na  naglilingkod  sa  barap  ng 
baring  Abasuerus,  11  na  dalbin  si  Vasti 
na  reina  na  may  koronang  pagkareina  sa 
barap  ng  bari,  upang  ipakita  sa  mga  ba- 
yan at  sa  mga  pangulo  ang  kaniyang 
kagandaban:  sapagka't  siya^  may  ma- 
gandang  anyo.  12  Nguni't  ang  reina 
Vasti  ay  tumangi  na  pumaroon  sa  utos  ng 
bari  sa  pamamag-itan  ng  mga  kamarero : 
kaya't  ang  bari  ay  nag-init  na  mainam,  at 
ang  kaniyang  galit  ay  nag-alab  sa  kaniya. 
13  Ng  magkagayo'y  sinabi  ng  bari  sa 
mga  pantas  na  uakakaalam  ng  mga  pana- 
bon, (sapagka't  gayon  ang  paraan  ng  bari 
sa  labat  na  nakakaalam  ng  kautusan  at 
ng  kabatulan;  14  at  ang  sumusunod  sa 
kaniya  ay  si  Karsena,  si  Setar,  si  Admata, 
si  Tarsis,  si  Meres,  si  Marsena,  <U  si  Me- 
mukan,  na  pitong  pangulo  sa  Persia  at 
Media,  na  nakakakita  ng  mukba  ng  bari, 
at  naupong  una  sa  kabarian :)  15  ^A^nong 
ating  gaga  win  sa  reina  Vasti  ayon  sa 
kautusan,  sapagka^t  bindi  niya  sinunod 
ang  bilin  ng  baring  Abasuerus  sa  pama- 
mag-itan ng  mga  kamarero  ?  16  At  si  Me- 
mukan  ay  sumagot  sa  barap  ng  bari  at  ng 
mga  pangulo  :  Ang  reina  Vasti  ay  bindi 
lamang  sa  bari  gumawa  ng  kamalian, 
kungdi  naman  sa  labat  na  pangulo,  at  sa 
labat  ng  bayan  na  nasa  labat  na  lalawigan 
ng  baring  Abasuerus.  17  Sapagka't  ang 
gawang  ito  ng  reina  ay  kakalat  sa  labat 
ng  babaye,  upang  walang  kabuluban  ang 
kanilang  mga  asawa  sa  kanilang  mga 
mata,  pagka  nabalitang:C^Ang  baring 
Abasuerus  ay  nag-utos  kay  Vasti  na  reina, 
upang  dalbin  sa  barap  niya,  nguni't  bindi 
siya  naparoon.  18  At  sa  araw  na  ito  ay 
ang  labat  na  asawa  ng  mga  pangulo  sa 
Persia  at  Media,  na  nakabalita  ng  gawang 


2.  15 


ESTER 


605 


ito  ng  rema  kj  magsasabi  na  gayon  sa 
lahat  napangulo  Dg  hari.    1^  ano  pa't 
pagbahangunan   ng   maraming   pagkawala 
ng  kabuluhan  at  ng  pag-iinit.     19  Kung 
kalulugdan   ng   hari,    maglabas    ng  utos 
hari  sa  ganang    hari,   at  isulat  sa   mga 
kautusan  ng  mga  Persia  at  mga   Medo, 
upang  huag  mabago,  na  si  Vasti  ay  buag 
ng  pumaroon  sa  harap  ng  baring  Abasue- 
rus;  at  ibigay  ng  hari  ang  kaniyang  kala- 
gayang  pagkahari  sa  iba  na  maigi  kay  sa 
kaniya.   ,20  At  pagka  ang  pasiya  ng  hari 
na  kaniyang  gaga  win   ay  mahahayag  sa 
lahat  niyang  kaharian,  (sapagka't  malaki,) 
lahat  ng  babaye  ay  magbibigay  sa  kani- 
lang  mga  asawa  ng  karangalan,  sa  malaki 
at  gayon  din  sa  maliit.     21  At  ang  sabi 
ay  nakalugod  sa  hari  at  sa  mga  pangulo ; 
at  ginawa  ng  hari  ang  ayon  sa  salita  ni 
Memukan:     22  sapagka't    siya^    nagpa- 
dala  ng  mga  siilat  sa  lahat  ng  lalawigan 
ng  hari,   sa    bawa't   lalawigan,   ayon  sa 
sulat  noon,  at  sa  bawa't  bayan  ayon  sa 
kanilang  wika,  na  ang  bawa't   lalaki  ay 
magpupuno  sa  kaniyang  sariling  bahay,  j 
at  mahahayag  ayon  sa  wika  ng  kaniyang 

O  Pagkatapos  ng  mga  bagay  na  ito,  ng 
^    ang  pag-iinit  ng  haring  Ahasuerus 
ay  mapayapa,  kaniyang  inalala  si  Vasti, 
at  kung  ano  ang    kaniyang  ginawa,   at 
knng  ano  ang  ipinasiya  laban  sa  kaniya 
2  Ng  magkagayo'y  sinabi  ng  mgalingkod 
ng  hari  na  namamahala  sa  kaniya :     Iha- 
nap  ng   mga  magandang  batang  dalaga 
ang  hari.:    3  at   maghalal   ang  hari  ng 
mga  oficial  sa  lahat  ng  lalawigan  ng  kani- 
yang kaharian,  upang  kanilang   mapisan 
ang  lahat  na  magandang   batang  dalaga 
sa  Susan   na   palacio,  sa  bahay  ng  mga 
babaye,  sa  pamamahala  ni  Hegai,  kama- 
rero  ng  hari,   na  tagapag-ingat  ng  mga 
babave ;  at  ibigay  sa  kanila  ang  kanilang 
mga  bagay  sa  paglilinis :     4  at  ang  dalaga 
na  kalugdan  ng  hari  ay  maging  reina  sa 
lugar  ni  Vasti.    At  ang  bagay  ay  naka- 
lugod sa  hari ;  at  ginawa  niyang  gayon. 

5  May  isang  Judio  sa  Susan  na  palacio, 
na  ang  pangala'y  Mordekai,  na  anak  ni 
Jair,  na  anak  ni  Simei,  na  anak  nj  Kis, 
na  Benjamita;  e  na  nadala  mdla  sa 
Jerusalem  na  kasama  ng  mga  bihag  na 
nadalang  kasama  ni  Jekonias  na  hari  sa 
Juda,  na  dinala  ni  Nebukadnezar  na 
hari  sa  Babilonia.  7  At  pinalaki  niya  si 
Hadasa,  sa  mafcatuid  baga'y  si  Ester,  na 
anak  na  babaye  ng  kaniyang  amain :  sapag- 
ka  t  siyaV  wala  kahi^t  ama  o  ina  man,  at 


ang  dalaga  ay  maganda  at  may  mabuting 
anyo ;  at  ng  mamatay  ang  kaniyang  ama? 
^^\  kinuha  siya  na  pinakaanak  na  sarili 
ni  Mordekai.    8  Sa  gayoV  nangyari,  ng 
marinig  ang  utos  ng  hari  at  ang  kaniya^ 
pasiya,    at  ng  ang  maraming  dalaga  ay 
napipisan  sa  Susan  na  palacio,  sa  pamama- 
hala ni  Hegai,  na  si  Ester  ay  nadala  sa 
bahay  ng  hari,  sa  pamamahala  ni  HegsuL 
na  tagapag-ingat  sa  mga  babaye.    9  At 
ang  dalaga  ay  nakalugod  sa  kaniya,  at 
siyay    nagtamo     ng  .  .kagandahang-loob 
mya  i  at  nagbigay  siyang  madali  sa,  kaniya 
ng  mga  bagay  sa  paglilinis,  sampuo  ng 
mga  bahagi  niya,  at  ang  pitong  daW  na 
marapat  na  ibigay  sa  kaniya,  na  mula  sa 
bahay  ng  hari :  at  ibinago  niya  siya  at 
ang  kaniyang  mga  dalaga  sa  pinakamaha- 
sayna  lugar  ng  bahay  ng  mga  babaye. 
10  Mmdi  ipinakilala  ni  Ester  ang  kani- 
yang bayan  o  ang  kaniyang  kamag-anak 
man :  sapagka't  ibinilin  sa  kaniva  ni  Mor- 
dekai na  huag  niyang  ipakilala.     u  At 
I  SI  Mordekai  aj  lumakad  bawa't  araw  sa 
harap  ng  looban  ng  bahay  ng  mga  babaye 
upang  malaman  kung  anong  ginagawa  ni 
lister,  at  kung  ano  ang  mangyavari  sa  ka- 
niya.   l2Ngangpaghalilinga''ngbawa*t 
dalaga  ay  dumating  upang  pasukin  an^ 
haring  Ahasuerus,  pagkatapos  na  magawa 
sa  kaniya  ang  ayon  sa  kautusan  sa  i^a 
babaye,  na  labing  dalawang  buan,  (sapag- 
ka  t  ganito  nagaganap  ang  mga  araw  ng 
kanilang   paglilinis,   sa  makatuid    haga'y^ 
anim  na  buan  na  mirra,  at  anim  na  buan 
na  may  langis  na  mirra,  at  anim  na  boan 
na  may  masarap  na  pabango,  at  ng  mga 
bagay  para  sa  paglilinis  ng  mga  babaj^) 
IS  sa  ganito  ngang  paraan   napardrooa 
ang  dalaga  sa  hari,  na  ano  mang  kaniyam? 
nasam    ay  ibinibigay    sa  kaniya  nj^ 
yumaong  kasama  niya  na  mula  sa  bahay 
ng  mga  babaye  hangangsa  bahay  ngharL 
14  ba  kmahapunan  ay  naparoroon  siya,  at 
sa  kinaumagahan  ay  nagbabalik  siya  sa 
ikalawang  bahay  ng  mga  babaye  sa  pa- 
mamahala ni  Saasgaz,  na  kamarero  ng 
hari,  na  nag-iingat  ng  mga  babaye:  hindi 
na   mya   pmapasok   ang   hari,   malibang 
ang  hari  ay  malugod  sa  kaniya,  at  siyaV 
tawagin    sa   pamamag-itan  ng  pangalan. 
l{5  JSg  ang  paghalilipga  ni  Ester,  na  anak 
m  ,Abihail,   na  amain  ni  MordekM,  na 
nag-ari  kay  Ester  na  anak  niya,  ay  duma- 
ting upang  pasukin  ang  hari,  wala  siyang 
hininging  ano  man^  kungdi  ang  ilamgay 
ni  Hegai  na  kamarero  ng  hari,  na  taga- 
pag-ingat ng  mga  babave.     At  si  Ester  av 


506 


ESTEE. 


2.  15 


nagtamo  ng  kagandahang-loob  sa  paningin 
ng  lahat  na  nakatingin  sa  kaniya.  16  Sa 
gayo^y  nadala  si  Ester  sa  baring  Ahasue- 
rus  sa  loob  ng  kaniyang  babay-hari,  sa 
ikasampuoDg  buan,  na  siyang  buan  ng 
Tebet,  sa  ikapitong  taon  ng  kaniyang 
pagbahari.  17  At  sininta  ng  bari  si  Ester 
ng  bigit  kay  sa  lahat  na  mga  babaye,  at 
siya^y  nagtamo  ng  biyaya  at  kagandabang 
loob  sa  kaniyang  paningin  na  bigit  kay 
sa  lahat  na  mga  dalaga,  na  ano  pa  t  kani- 
yang ipinutong  ang  koronang  pagkareina 
sa  kaniyang  ulo,  at  ginawa  siyang  reina 
sa  logar  ni  Vasti.  18  Ng  magkagayo'y 
gumawa  ang  bari  ng  malaking  kapistaban 
sa  kaniyang  lahat  na  pangulo  at  kaniyang 
mga  lingkod,  na  kapistaban  ni  Ester  ;  at 
siya'y  gumawa  ng  pagpapatawad  ng  sala 
sa  mga  lalawigan,  at  nagbigay  ng  mga 
kaloob,  ayon  sa  kagandahang-loob  ng 
bari.  19  At  ng  ang  mga  dalaga  ay  mapi- 
san  na  ikalawa,  naupo  nga  si  Mordekai 
sa  pintuang-daan  ng  bari.  20  Hindi  pa 
ipinakikilala  ni  Ester  ang  kaniyang  ka- 
mag-anakan  o  ang  kaniyang  bayan  man ; 
ayon  sa  ibinilin  sa  kaniya  ni  Mordekai : 
sapagka^t  ginawa  ni  Ester  ang  utos  ni 
Mordekai,  na  gaya  ng  siya'y  palakihing 
kasama  niya.  21  Ng  mga  araw  na  yaon, 
samantalang  nauupo  si  Mordekai  sa  pin- 
tuang-daan ng  bari,  dalawa  sa  kamerero 
ng  hari,  si  Bigtan  at  si  Teres,  sa  mga  nag- 
iingat  ng  pintuan,  ay  nagsisipag-iinit,  at 
nag-aakalang  buhatan  ng  kamay  ang  ba- 
ring Ahasuerus.  22  At  ang  bagay  ay  nala- 
man  ni  Mordekai  na  nagturo  kay  Ester 
na  reina;  at  sinaysay  ni  Ester  sa  bari, 
sa  pang alan  ni  Mordekai.  23  At  ng  ang 
bagay  ay  siyasatin,  at  masumpungang 
gayon,  sila^y  kapua  binigti  sa  puno  ng 
kaboy  :  at  nasulat  sa  libro  ng  mga  alaala 
sa  barap  ng  bari. 

3Pagkatapos  ng  mga  bagay  na  ito  ay  pi- 
nalaki  ng  baring  Ahasuerus  si  Haman 
na  anak  ni  Hamedata  na  Agageo,  at  pina- 
taas  siya,  at  inilagay  ang  kaniyang  upuan 
na  bigit  kay  sa  lahat  na  mga  pangulo  na 
kasama  niya.  2  At  lahat  ng  alipin  ng 
hari  na  nasa  pintuang-daan  ng  bari,  yu- 
mukod,  at  gumalang  kay  Haman ;  sapag- 
ka*t  iniutos  ng  baring  gayon  tungkol  sa 
kaniya.  Nguni^t  si  Mordekai  ay  hindi 
jrumukod,  o  gumalang  man  sa  kaniya. 
3  Ng  magkagayo^y  sinabi  ng  mga  alipin 
ng  hari  na  nasa  pintuang-daan  ng  bari 
kay  Mordekai,  ^Bakit  mo  sinasalangsang 
ang  utos  ng  hari  ?  4  Nangyari  nga,  ng 
6ila*y  magsalita  araw-araw  sa  kaniya,  at 


hindi  niya  dingin  sila,  na  kanilang  sinay- 
say kay  Haman,  upang  tingnan  kung  ma- 
tatayo  ang  bagay  ni  Mordekai:  sapagka'l 
sinaysay  niya  sa  kanila  na  siya'y  Judio. 
5  At  ng  makita  ni  Haman  na  si  Mor- 
dekai ay  hindi  yumuyukod,  o  guraaga- 
lang  man  sa  kaniya,  napuspos  nga  ng 
pag-iinit  si  Haman.  6  Nguni't  inakala 
niyang  walang  kabuluhan  na  pagbuhatan 
ng  kamay  si  Mordekai  na  mag-isa ;  sapag- 
ka't  ipinakilala  sa  kaniya  ng  bayan  si 
Mordekai:  kaya't  inisip  ni  Haman  na 
lipulin  ang  lahat  na  Judio  na  nasa  boong 
kaharian  ni  Ahasuerus,  ang  bayan  ni  Mor- 
dekai. 7  Sa  unang  buan,  na  siyang  buan 
ng  Nisan,  sa  ikalabing  dalawang  taon  ng 
baring  Ahasuerus,  kanilang  pinagsapala- 
rang  laro  nga  si  Pur  sa  barap  ni  Haman  sa 
araw-araw,  at  sa  buan  buan,  hangang  sa 
ikalabing  dalawang  buan,  na  siyang  buan 
ng  Adar.  8  At  sinabi  ni  Haman  sa  baring 
Ahasuerus:  May  isang  bayang  nakakalat  at 
nakasabog  sa  gitna  ng  mga  bayan  sa  lahat 
ng  lalawigan  ng  iyong  kaharian :  at  ang 
kanilang  kautusan  ay  kaiba  sa  bawa't  ba- 
yan ;  at  hindi  iniingatan  man  nila  ang  mga 
kautusan  ng  hari :  kaya't  hindi  ukol  sa 
hari  na  mga  tiisin.  9  Kung  kalugdan  ng 
hari,  masulat  na  sila'y  malipol:  at  ako'y 
magbabayad  ng  sampuong  libong  talen- 
tong  pilak  sa  mga  kamay  niyaong  mga 
may  katungkulan  sa  mga  gagawin  ny  harif 
upang  dalhin  sa  mga  ingatang-yaman  ng 
hari.  10  Ng  magkagayo'y  kinuha  ng  hari 
ang  kaniyang  singsing  sa  kaniyang  ka- 
may, at  ibinigay  kay  Haman  na  anak 
ni  Hamedata  na  Agageo,  na  kaaway  ng 
mga  Judio.  11  At  sinabi  ng  hari  kay 
Haman*.  Ang  pilak  na  nabigay  ay  ma- 
ging  iyo  at  sa  bayan  upang  gawin  mo  sa 
mga  yaon  kung  ano  ang  inaakala  mong 
mabuti  sa  iyo.  12  Ng  magkagayo'y  tina- 
wag  ang  mga  kalihira  ng  bari  sa  unang 
buan  sa  ikalabing  tatlong  araw  noon,  at 
nangasusulat  ayon  sa  lahat  na  iniutos  ni 
Haman  sa  mga  satrapa  ng  hari,  at  sa  mga 
gobernador  na  nasa  bawa't  lalawigan,  at  sa 
mga  pangulo  ng  bawa^t  bayan,  sa  bawa't 
lalawigan  ayon  sa  sulat  noon,  at  sa  bawa't 
bayan  ayon  sa  kanilang  wika;  sa  panga- 
lan  ng  baring  Ahasuerus  nasulat,  at  nata- 
takan  ng  singsing  ng  hari.Ol3  At  ang 
mga  sulat  ay  ipinadala  sa  pamamag-itan 
ng  mga  correo  sa  lahat  ng  mga  lalawigan 
ng  hari,  upang  gibain,  upang  patayin, 
at  upang  lipulin  ang  lahat  na  Judio,  ang 
bat  a  at  gayon  din  ang  matanda,  ang  mga 
bata  at  ang  mga  babaye  sa  isang  araw, 


5.  4 


ESTBE. 


507 


sa  ikalabing  tatlong  araw  ng  ikalabing 
dalawaog  bnan,  na  siyang  buan  n§  Adar, 
at  upacg  kumuha  ng  samsam  sa  kanila  na 
pinakuhuli.  14  Isang  salin  ng  sulat  ay 
nahayag  sa  lahat  ng  bayan,  upang  ang 
pasiya  aj  mahayag  sa  bawa't  lalawigan, 
na  siia'y  humanda  sa  araw  na  yaon. 
15  Ang  sago  ay  lumabas  na  madalian  sa 
utos  ng  hari,  at  ang  pasiya  ay  natanyag 
sa  Sosan  na  palacio:  at  ang  hari  at  si 
Haman  ay  naupo  upang  uminom;  ng- 
nni*t  ang  eiudad  ng  Susan  ay  natiti- 
gilan. 

4Ng  malaman  nga  ni  Mordekai  ang  la- 
hat  na  nagawa,  hinapak  ni  Morde- 
kai ang  kaniyang  mga  suot,  at  nanamit  ng 
kayong  magaspang  na  may  mga  abo,  at 
lumabas  sa  gitna  ng  eiudad,  at  humiyaw 
ng  malakas  at  mapait  na  hiyaw :  » at 
siya'y  naparoon  bangang  sa  harap  ng  pin- 
tuang-daan  ng  hari ;  sapagka't  walang  ma- 
kapapasok  sa  loob  ng  pintuang-daan  ng 
hari  na  nakapanamit  ng  magaspang  na 
kayo.  S  At  sa  bawa*t  lalawigan,  na  kina- 
raratingan  ng  utos  ng  hari  at  ng  kaniyang 
pasiya,  nagkaroon  ng  malaking  panaghoy 
sa  gitna  ng  mga  Judio,  at  ng  pag-aayuno, 
at  ng  pag-iyak,  at  ng  pagtaghoy ;  at  ma- 
rami  ay  nanamit  ng  kayong  magaspang  at 
mga  abo.  4  At  ang  mga  dalaga  ni  Ester 
at  ang  kaniyang  mga  kamarero  ay  napa- 
roon, at  isinaysay  sa  kaniya;  at  ang  reina 
ay  namanlaw  na  mainam  :  at  siya  y  nag- 
padala  ng  bihisan  upang  isuot  ni  Morde- 
kai, at  upang  hubarin  ang  kaniyang 
kayong  magaspang:  nguni't  hindi  niya 
tinangap.  5  Ng  magkagayo'y  tinawag 
hi  Ester  si  Hatak,  isa  sa  mga  kamarero 
ng  hari,  na  siya  niyang  inihalal  na 
mag-ingat  sa  kaniya,*  at  binilinan  ni- 
yang pumaroon  kay  Mordekai,  upang 
maiaman  kung  ano  yaon,  at  kung  bakit 
gayon.  6  Sa  gayo^y  nilalwis  nga  ni  Hatak 
si  Mordekai,  sa  lual  na  higar  ng  eiudad, 
na  nasa  harap  ng  pintuang-daan  ng  hari. 
7  At  isinaysay  sa  kaniya  ni  Mordekai 
ang  lahat  n»  nangyari  sa  kaniya,  at  ang 
lubos  na  kabilangan  ng  salapi  na  ipina- 
ngako  ni  Haman  na  ibayad  sa  mga  inga- 
tang-yaman  ng  hari  para  sa  mga  Judio, 
tipang  lip^lin  sila.  8  Binigyan  niya  siya 
naman  ng  salin  ng  pasiya  na  natanyag 
sa  Sasan  urang  lipulin  sila,  upang  ipaki- 
iala  kay  Ester,  at  ihayag  sa  kaniya: 
at  apang  ibilin  sa  kaniya  na  siya'y 
paroon  sa  hari  upang  mamanhik  sa  ka- 
niya, at  upang  hingin  sa  kaniya,  dahil 
sa   kaniyang  bayan.    9  At  si   Hatak  ay 


naparoon,  at  isinaysay  kay  Ester  ang  mga 
salita  ni  Mordekai.  10  Ng  magkagayo*y 
nagsalita  si  Ester  kay  Hatak,  at  binigyan 
siya  ng  pasabi  kay  Mordekai,  na  sinabing : 
11  Lahat  ng  alipin  ng  hari  at  ang  bayan 
ng  mga  lalawigan  ng  hari  ay  nakakaa^m, 
na  sino  man,  maging  lalaki  o  babaye, 
paroroon  sa  hari  sa  pinakaloob  na  looban, 
na  hindi  tinatawag,  may  isang  kautusan 
sa  kaniya,  na  siya*y  patayin,  liban  yaong 
pag-unatan  ng  hari  ng  gintong  cetro,  upang 
siya'y  mabuhay :  nguni't  hindi  ako  tinawag 
na  pumarito  sa  hari  ng  tatlong  puong 
araw  na  ito.  12  At  isinaysay  nila  kay 
Mordekai  ang  mga  salita  ni  Ester.  13  Ng 
magkagayo'y  pinabalikang  sagot  sila  ni 
Mordekai  kay  Ester :  Huag  mong  isipin 
sa  iyong  sarili  na  ikaw  ay  makatataanan 
sa  bahay  ng  hari,  ng  higit  kay  sa  lahat  na 
mga  Judio,  14  Sapagka't  kung  ikaw  ay 
lubos  na  tumahimik  sa  panahong  ito, 
magbabangon  nga  ang  tulong  at  kaligtasan 
sa  mga  Judio  sa  ibaaig  lugar,  nguni't  ikaw 
at  ang  bahay  ng  iyong  magulang  ay  ma- 
papahamak :  ^  at  sinong  nakakaalam 
kung  ikaw  ay  hindi  naparito  sa  kaharian 
para  sa  panahong  gaya  nito  ?  15  Nf 
magkagayo'y  nagpabalik  ng  sagot  si  Ester 
kay  Mordekai:  16  Ikaw  ay  yumaon, 
pisanin  mo  ang  lahat  na  Judio,  na  nanga- 
kaharap  sa  Susan,  at  ipag-ayuno  ninyo 
ako,  at  huag  kayong  kumain  o  uminom 
man  na  tatlong  araw,  gabi  o  araw :  ako 
naman  at  ang  aking  mga  dalaga  ay  mag- 
aayuno  ng  gayon  ding  paraan ;  at  sa  gayo'y 
papasukin  ko  ang  hari,  na  hindi  ayon  sa 
kautusan :  at  kung  ako  mamatay  ay  ma- 
matay. .  17  Sa  gayo'y  yumaon  si  Morde- 
kai at  ginawa  ang  ayon  sa  lahat  na  iniutos 
ni  Ester  sa  kaniya. 

5  Nangyari  nga  sa  ikatlong  araw,  na 
nagsuot  si  Ester  ng  kaniyang  bihi- 
sang  pagkareina,  at  tumayo  sa  pinakaloob 
ng  bahay  ng  hari,  sa  tapat  ng  bahay  ng 
hari:  at  ang  hari,  ay  naupo  sa  kaniyang 
luklukang  hari  sa  bahay-hari,  sa  tapat  ng 
pasukan  sa  bahay.  2  At  nagkagayon,  ng 
makita  ng  hari  si  Ester  na  reina  na  naka- 
tayo  sa  looban,  na  siya'y  nagtamo  ng  biya- 
ya  sa  kaniyang  paningin:  at  inunat  ng 
hari  kay  Ester  ang  gintong  cetro  na  nasa 
kaniyang  kamay.  Sa  gayo'y  lumapit  si 
Ester,  at  hinipo  an^  dulo  ng  cetro.  S  Ng 
magkagayo'y  «inabi  ng  hari  sa  kaniyang : 
i Anong  ibig  mo,  reina  Ester?  iat  anoang 
iyong  hiling?  mabibigay  sa  iyo  kahi't  kala- 
hati  hg  kaharian.  4  At  sinabi  ni  Ester; 
Kung  inaakalang  mabuti  ng  hari,  puma- 


508 


ESTEE. 


5.  4 


roon  sa  araw  na  ito  aiig  hari  at  si  Haman 
sa  kasayahan  na  aking  inihanda  sa  kaniya. 
5  Ng  magkagayoV  sinabi  ng  hari  :  Pa- 
pagmadaliin  si  Haman,  upang  magawa 
ang  gaya  ng  sinabi  ni  Ester.  Sa  gayo'y 
iiaparoon  ang  hari  at  si  Haman  sa  kasa- 
yahan na  inihanda  ni  Ester.  6  At  sinabi 
ng  hari  kay  Ester  sa  kasayahan  sa  alak : 
I  Ano  ang  iyong  hingi  ?  at  ipagkakaloob 
sa  iyo :  ^  at  ano  ang  iyong  hiling  ?  kahi't 
kalahati  ng  kaharian  ay  ipagkakaloob. 
T  Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Ester,  at 
nagsabing-  )Ang  aking  hingi  at  aking 
hiling  ay  ito ;  8  kung  ako'y  nakasum- 
pong  ng  biyaya  sa  paningin  ng  hari,  at 
kung  kinalugdan  ng  hari  na  ipagkaloob 
ang  aking  hingi,  at  tuparin  ang  aking 
Iiiling,  pumaroon  nga  ang  hari  at  si 
Haman  sa  kasayahan  na  aking  ihahanda 
fa  kanila,  at  aking  gagawin  bukas  na  gaya 
ng  sinabi  ng  hari.  9  Ng  magkagayo^y 
lumabas  si  Haman  ng  araw  na  yaon  na 
galak  at  may  masayang  puso  :  nguni^t  ng 
makita  ni  Plaman  si  Mordekai  sa  pin- 
tuang-daan  ng  hari,  na  siya'y  hindi  tu- 
mayo  o  kumilos  man  sa  kaniya,  siya'y 
napuno  ng  pag-iinit  laban  kay  Mordekai. 
lO  Gayon  raa'y  nagpigil  si  Haman  sa 
kaniyang  sarili,  at  umuwi  sa  bahay :  at 
siya'y  nagsugo  at  tinipon  ang  kaniyang 
mga  kaibigan  at  si  Zeres  na  kaniyang 
asawa.  11  At  isinaysay  ni  Haman  sa 
kanila  ang  kalualhatian  ng  kaniyang  mga 
kayamanan,  at  ang  karamihan  ng  kani- 
yang mga  anak,  at  lahat  ng  bagay  na 
ipinagkaloob  ng  hari  sa  kaniya,  at  kung 
paanong  siya'y  nataas  sa  kaniya  ng  higit 
kay  sa  mga  pangulo  at  mga  lingkod  ng 
hari.  12  Sinabi  ni  Haman  bukod  dito, 
Oo,  si  Ester  na  reina  ay  hindi  nagpapasok 
ng  sino  man  na  kasama  ng  hari  sa  kasa- 
yahan na  kaniyang  inihanda  kungdi  ako 
lamang ;  at  kinabukasan  naman  ay  naan- 
yayahan  niya  ako  na  kasama  ng  hari. 
13  Gayon  ma*y  ang  lahat  ng  ito'y  walang 
kabuluhan  sa  akin  habang  aking  nakikita 
«i  Mordekai  na  Judio  na  nakaupo  sa 
pintuang-daan  ng  hari.  14  Ng  magkaga- 
yo*y  sinabi  ni  Zeres  na  kaniyang  asawa 
at  ng  lahat  niyang  mga  kaibigan  sa  kani- 
yang :  Magpagawa  ka  ng  isang  bibitayan 
na  may  limang  puong  siko  ang  taas,  at 
«a  kinaumagahan  ay  salitain  mo  sa  hari 
na  si  Mordekai  ay  mabibitay  doon  :  kung 
magkagayo*y  yumaon  kang  masaya  na 
kasama  ng  hari  sa  kasayahan.  At  ang 
bagay  ay  nakalugod  kay  Haman  ;  at  kani- 
yang ipinagawa  ang  bibitayan. 


6Ng  gabing  yaon  ay  hindi  raakatulog 
ang  hari ;  at  kaniyang  iniutog  na 
dalhin  ang  libro  ng  mga  alaala  ng  mga 
gawa,  at  mga  binasa  sa  harap  ng  hari. 
2  At  nasumpungang  nakasulat,  na  si 
Mordekai  ay  nagsaysay  tungkol  kay  Big- 
tana  at  kay  Teres,  dalawa  sa  mga  kama- 
rero  ng  hari,  sa  mga  nag-iingat  ng  pin- 
tuan,  na  nag-isip  magbuhat  ng  mga  kamay 
sa  haring  Ahasuerus.  3  At  sinabi  ng  hari  : 
^Anong  karangalan  at  kamahaian  ang 
nagawa  kay  Mordekai  para  rito?  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ng  mga  lingkod  ng 
hari  na  namamahala  sa  kaniya :  Walapg 
ano  mang  nagawa  sa  kaniya.  4  At  sinabi 
ng  hari :  I  Sino  ang  nasa  looban  ?  Si  Ha- 
man nga  ay  nasok  sa  looban  ng  bahay  ng 
hari,  upang  magsalita  sa  hari  na  bitayin 
si  Mordekai  sa  bibitayan  na  inihanda  ni- 
ya sa  kaniya.  5  At  ang  mga  lingkod  ng 
hari  ay  nagsabi  sa  kaniyang :  Narito,  si 
Haman  ay  nakatayo  sa  looban.  At  sinabi 
ng  hari :  Puraasok  siya.  6  Sa  gayo'y 
nasok  si  Haman.  At  ang  hari  ay  nagsabi 
sa  kaniyang :  l  Anong  gagawin  sa  lalaki 
na  kinalulugdang  parangalin  ng  hari? 
Sinabi  nga  ni  Haman  sa  kaniyang  puso : 
iSino  ang  kinalulugdang  parangalin  ng 
hari  na  higit  kay  sa  akin  ?  7  At  sinabi 
ni  Haman  sa  haring :  Para  sa  lalaki 
na  kinalulugdang  parangalin  ng  hari, 
8  dalhin  ang  damit  hari  na  isinusuot 
ng  hari,  at  ang  kabayo  na  sinasakyan  ng 
hari,  na  mairoon  sa  ulo  na  koronang 
hari :  9  at  ang  bihisan  at  ang  kabayo  ay 
mabigay  sa  kamay  ng  isa  sa  pinakamahal 
na  pangulo  ng  hari,  upang  bihisang  gayon 
ang  lalaki  na  kinalulugdang  parangalin 
ng  hari,  at  pasakayin  siya  sa  kabayo  sa 
langsangan  ng  ciudad,  at  itanyag  sa  una- 
han  niya :  Ganito  ang  gagawin  sa  lalaki 
na  kinalulugdang  parangalin  ng  hari. 
lO  Ng  magkagayo'y  sinabi  ng  hari  kay 
Haman  :  Ikaw  ay  magmadali,  at  ^nin 
mo  ang  bihisan  at  ang  kabayo,  gaya  ng 
iyong  sinabi,  at  gawin  mong  gayon  kay 
Mordekai  na  Judio,  na  nauupo  sa  pintu- 
ang-daan ng  hari:  huag  magkulang  ang 
ano  mang  bagay  sa  lahat  na  iyong  si- 
nalita.  11  Ng  magkagayo*y  kinuha  ni 
Haman  ang  bihisan  at  ang  kabayo,  at 
binihisan  si  Mordekai,  at  pinasakay  sa 
langsangan  ng  ciudad,  at  m^jtanyag  sa 
unahan  niya:  )Ganito  ang  gagawin  sa 
lalaking  kinalulugdang  parangalin  ng  harL 
12  At  si  Mordekai  ay  nagbalik  £a  pintu- 
ang-daan ng  hari.  Nguni^  si  Haman  ay 
nagmadaling  umuwi,  na  tumataghoy  at 


8.  9 


ESTER. 


509 


may  takif)  ang  ulo.  13  At  isinaysay  ni 
Haman  kay  i^res  na  kaniyang  asawa  at 
sa  lahat  niyang  mga  kaibigan  ang  lahat 
na  feagay  na  nangyari  sa  kaniya.  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ng  kaniyang  mga 
pantas,  at  ni  Zeres  na  kaniyang  asawa 
sa  kaniyang :  Kung  si  Mordekai,  na 
iyong  pinasimulang  kinahulugan  sa  harap, 
ay  sa  binhi  ng  toga  Judio,  Mndi  ka  ma- 
nanaig  laban  sa  kaniya,  kungdi  ikaw  ay 
walang  pagsalang  mahuhnlog  sa  harap 
niya.  14  Samantalang  sila'y  nakikipag- 
salitaan  pa  sa  kaniya,  dumating  ang  mga 
kamarero  ng  hari  at  nagmadaling  dinala  si 
Haman  sa  kasayahan  na  inihanda  ni  Ester. 

7Sa  gayo*y  naparoon  ang  hari  at  si 
^Haman  sa  kasayahan  na  kasama  ni 
Ester  na  reina.  2  At  sinabi  ng  hari  uli 
kay  Ester  ng  ikalawang  araw  sa  kasaya- 
han sa  alak,  ^  Ano  ang  iyong  hingi  reina 
Ester?  at  ipagkakaloob  sa  iyo :  iat  ano 
ang  iyong  hiling?  kahi't  kalahati  ng 
kaharian  ay  ipagkakaloob.  3  Ng  mag- 
kagayo'y  sumagot,  at  nagsabi  si  Ester  na 
reina :  Kung  ako^y  nakasumpon^  ng  bi- 
yayasa  iyong  paningin,  Oh  hari,  at  kung 
kinalulugdan  ng  hari,  ipagkaloob  sa  akin 
ang  aking  buhay  sa  aking  hingi,  at  angi 
akmg  bayan  sa  aking^  hiling :  4  sapag- 
ka't  kami  ay  naipagbili,  ako  at  ang  aking 
bayan,  upang  magiba,  upang  patayin,  at 
up'ang  malipol.  Nguni^t  kung  kami  ay 
naipagbili  na  mga  pinakaaliping  lalaki 
at  babaye,  ako'y  tumahimik,  baga  man 
hindi  mababayaran  ng  kaaway  ang  baga- 
bag  sa  hari.  *5  Ng  magkagayo^y  nagsalita 
ang  haring  Ahasuerus,  at  nagsabi  kay  Ester 
na  reina:  iSino  siya,  at  saan  nandoon 
siya,  na  nangangahas  sa  kaniyang  puso  na 
gumawa  ng  gayon  ?  «  At  sinabi  ni  Ester : 
Ang  isang  kaaway  ^t  kaalit,  itong  masa- 
mang  si  Haman.  Ng  magkagayo^y  nata- 
kot  si  Haman  sa  harap  ng  hari  at  ng 
reina.  7  At  ang  hari  ay  nagtindig  sa 
kasayahan  sa  alak  sa  kaniyang  pag-aalab 
ng  loob,  at  nasok  sa  halamanan  ng  palacio : 
at  si  Haman  ay  tumayo  upang  ipamanhik 
ang  kaniyang  buhay  kay  Ester  na  reina ; 
sapagka*t  nakita  niya  na  may  kasam-ang 
ipinasiya  laban  sa  kaniya  ang  hari.  8  Ng 
magkagayo^y  nagbalik  ang  hari  na  mula 
sa  halamanan  ng  palacio  sa  lugar  ng  kasa- 
yahan sa  alak  ;  at  si  Haman  ay  nabual  sa 
hiligan  na  kinaroroonan  ni  Ester.  Ng 
ma^agayo'y  sinabi  ng  hdri:  i  Kaniya 
bang  dadahasin  ang  reina  sa  harap  ko  sa 
bahay?  Paglabas  ng  salita  sa  bibig  ng 
har|  ay  kanilang  tinakpan  ang  mukha  ni 


Haman.  9  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni 
Harbona,  isa  sa  karharero  na  nasa  harap 
ng  hari :  Narito  naman,  ang  bibitayan  na 
may  limang  puong  siko  ang  taas,  na  gina- 
wa  ni  Haman  para  kay  Mordekai,  na 
siyang  nagsalita  sa  ikabubuti  ng  hari,  ay 
nakatayo  sa  bahay  ni  Haman.  At  sinabi 
ng  hari;  Bitayin  siya  doon.  10  Sa 
gayo'y  binitay  nila  si  Hapaan  sa  bibitayan 
na  inihanda  niya  para  kay  Mordekai. 
Ng  magkagayo^y  ang  pag-aalab  ng  looh 
ng  hari  ay  napayapa. 

8Ng  araw  na  yaon  ay  ibinigay  ng  haring 
Ahasuerus^  ang  bahay  ni  Haman  na 
kaaway  ng  mga  Judio  kay  Ester  na  reina. 
At  si  Mordekai  ay  naparoon  sa  harap  ng 
hari ;  sapagka't  isinaysay  ni  Ester  kung 
ano  niya  siya.  2  At  binunot  ng  hari  ang 
kaniyang  singsing  na  binunot  niya  kay 
Haman,  at  ibinigay  kay  Mordekai.  At 
inilagay  ni  Ester  si  Mordekai  sa  bahay 
ni  Haman.  3  At  si  Ester  ay  nagsalita  pa 
uli  sa  harap  ng  hari:  at  nagpatirapa  sa 
kaniyang  mga  paa,  at  ipinamanhik  sa 
kaniya  na  may  luha,  na  alisin  ang  ka- 
sam-an  ni  Haman  na  Agageo,  at  ang 
kaniyang  banta  na  kaniyang  ibinanta 
sa  mga  Judio.  4  Ng  magkagayo^y 
inunat  ng  hari  >ay  Ester  ang  gintong 
cetro.  Sa  gayo'y  tumindig  si  Ester  at 
tumayo  sa  harap  ng  hari.  5  At  sinabi 
niyang:  kung  kinalulugdan  ng  hari,  at 
kung  ako*y  nakasumpong  ng  biyaya  sa 
kaniyang  paningin,  at  ang  bagay  ay  ina- 
akalang  matuid  sa  harap  ng  hari,  at  ako'y 
nakalulugod  sa  kaniyang  mga  mata,  ma- 
sulat  na  baguhin  ang  mga  sulat  na  ibinan- 
ta ni  Haman  na  anak  ni  Hamedata,  na 
Agageo,  na  kaniyang  sinulat  upang  iipulin 
ang  mga  Judio  na  nasa  lahat  na  lalawigan 
ng  hari :  6  sapagka't ;  i  paanong  ako'y 
makapagtitiis  na  tingnan  ang  kasam-an 
na  darating  sa  aking  bayan?  ^o  paa- 
nong ako^y  makapagtitiis  na  tingnan 
ang  paglipol  sa  aking  kamag-anak? 
7  Ng  magkagayo^y  sinabi  ng  haring 
Ahasuerus  Icay  Ester  na  reina,  at  kay 
Mordekai  na  Judio:  Narito,  ibinigay 
ko  kay  Ester  ang  bahay  ni  Haman,  at 
siya'y  kanilang  binitay  sa  bibitayan^ 
sapagk^'t  siyaV  nagbuhat  ng  kaniyang 
kamay  sa  mga  Judio.  .8  Sumulat  naman 
kayo  sa  mga  Judio,  kung  anong  inaakala 
ninyong  mabati,  sa  pangalan  ng  hari,  at 
tatakan  ninyo  ng  singing  ng  hari :  sapag- 
ka*t  ang  sulat  na  nasusulat  sa  pangalan 
ng  hari,  at  natatatakan  ng  singing  ng  jbari, 
ay   walang   tawong    makababago.     9  Ng 


610 


ESTEB. 


8.  9 


rnagkagayo^y  tinawag  ang  mga  kalihim 
ng  hari  ng  panahong  yaon,  sa  ikatlong 
buan,  Da  siyang  buan  ng  Si  van,  sa  ikadala- 
wang  puo't  tatlo  noon ;  at  nasulat  ayon  sa 
lahat  na  iniutos  ni  Mordekai  sa  mga 
Judio,  at  sa  mga  satrapa,  at  sa  mga  go- 
bernador  at  mga  pangulo  ng  mga  lalawi- 
gan  na  nandoon  mula  sa  India  hangang 
sa  Etiopa,  na  isang  daan  at  dalawang 
puo't  pitong  lalawigan  sa  bawa't  lalawi- 
gan  ayon  sa  sulat  noon,  at  sa  bawa't 
bayan  ayon  sa  wika  nila,  at  sa  mga  Judio 
ayon  sa  sulat  nila,  at  ayon  sa  wika  nila. 
SO  At  kaniyang  sinulat  sa  pangalan  ng 
baring  Ahasuerus,  at  tinatakan  ng  singsing 
ng  hari,  at  nagpadala  ng  mga  sulat  sa 
pamamag-itan  ng  mga  sugo  sa  mga  kaba- 
yo,  na  nangakasakay  sa  mga  matuling 
kabayo  na  ginagamit  sa  paglilingkod  sa 
hari,  ipinanganak  sa  caballeriza;  11  na 
pinagkakalooban  ng  hari  ang  mga  Judio 
na  nasa  bawa't  ciudad,  na  magpipisan,  at 
itayo  ang  kanilang  buhay,  upang  gumiba, 
pnmatay,  at  magpalipol,  sa  boong  ka- 
pangyarihan  ng  bayan  at  lalawigan  na 
loloob  sa  kanila,  sa  kanilang  mga  bata  at 
mga  babaye,  at  kumuha  ng  samsam  sa 
kanila  na  pinakahuli,  12  sa  isang  araw 
sa  lahat  na  lalawigan  ng  haring  Ahasuerus, 
sa  ikalabing  tatlo  ng  ikalabing  dalawang 
buan,  na  siyang  buan  ng  Adar.  13  Isang 
salin  ng  sulat  ay  nahayag  sa  lahat  ng 
bayan,  upang  mahayag  ang  pasiya  sa 
bawa't  lalawigan,  at  upang  ang  mga 
Judio  ay  humanda  sa  araw  na  yaon  na 
gumanti  sa  kanilang  mga  kaaway.  14  Sa 
gayo'y  ang  mga  sugo  na  nasasakay  sa 
mga  matuling  kabayo  na  ginagamit  sa 
paglilingkod  sa  hari  ay  lumabas,  na  nag- 
raamadali  at  nagtutumulin  sa  utos  ng 
hari ;  at  ang  pasiya  ay  nahayag  sa  Susan 
na  palacio.  15  At  si  Mordekai  ay  luma- 
bas mula  sa  harap  ng  hari  na  nakapana- 
mit-hari  na  azul,  at  puti,  at  may  mala- 
king  koronang  ginto,  at  may  balabal  na 
pinong  kayong  puti  at  morado :  at  ang 
ciudad  ng  Susan  ay  sumutsot  at  natua. 
t4  Nagkaroon  ang  mga  Judio  ng  kaliwa- 
nagan  at  ng  kasayahan,  at  ng  kagalakan 
at  ng  karangalan.  17  At  sa  bawa't  lala- 
wigan, at  sa  baw^a't  ciudad,  saan  man 
dnmating  ang  utos  ng  hari  at  pasiya  niya, 
nagkaroon  ang  mga  Judio  ng  kasayahan 
at  kagalakan,  ng  kapistahan  at  mabuting 
araw.  At  marami  na  mula  sa  mga  bayan 
ng  lupain  ay  naging  mga  Judio ;  sapag- 
ka't  ang  takot  sa  mga  Judio  ay  nahulog 
sa  kanila. 


9Ng  ikalabing  dalawang  buan  Dga,  na 
siyang  buan  ng  Adar,  ng  ikalabing 
tatlong  araw  ng  buan  ding  yaon,  ng  ang 
utos  ng  hari  at  ang  pasiya  niya  ay  mala- 
pit  na  gagawin,  sa  araw  na  inaasahan  ng 
mga  kaaway  ng  mga  Judio  na  magpuno 
sa  kanila ;  ay  napabaligtad,  ha  ang  mga 
Judio  ay  siyang  naghari  sa  kanila  na 
napopoot  sa  kanila ;  (2  ang  mga  Judi^ 
ay  nagpipisan  sa  kanilang  mga  ciadad  sa 
lahat  na  lalawigan  ng  haring  Ahasuerus, 
upang  magbuhat  ng  kamay  sa  mga  nag- 
babanta  ng  kanilang  kapahamaloin:  at 
walang  makatayo  sa  kanila;  sapagka't 
ang  takot  sa  kanila  ay  nahalog  sa  lahat 
ng  bayan.  3  At  lahat  ng  pai^alo  sa  mga 
lalawigan,  at  ang  mga  satrapa,  at  ang 
mga  gobernador,  at  ang  mga  gumagawa 
ng  gagawin  ng  hari,  tumulong  sa  mga 
Judio  ;  sapagka't  ang  takot  kay  Mordekai 
ay  nahulog  sa  kanila.  4  Sapagka't  si 
Mordekai  ay  malaki  sa  bahay  ng  hari, 
at  ang  kaniyang  kabantugan  ay  lumabas 
sa  lahat  ng  lalawigan :  sapagka't  ang 
lalaking  si  Mordekai  ay  lumaki  ng  lu- 
maki.  5  At  sinugatan  ng  mga  Judio  ang 
lahat  ng  kanilang  kaaway  sa  taga  eg 
tabak,  at  sa  pagpatay  at  paggilm,  at 
ginawa  ang  inakala  nila  sa  mga  napo- 
poot sa  kanila.  6  At  sa  Susan  na  palacio 
ay  pumatay  ang  mga  Judio  at  lumipol 
ng  limang  daang  lalaki.  7  At  si  Parsan- 
data,  at  si  Dalfon,  at  si  Aspata,  8  at  si 
Porata,  at  si  Adalia,  at  si  Aridata,  »  at 
si  Parmasta,  at  si  Arisai,  at  si  Aridai,  at 
si  Vaizata,  10  na  sampuong  anak  ni 
Haman,  na  anak  ni  Hamedata,  na  kaaway 
ng  mga  Judio,  pinatay  nila;  nguniH  sa 
pagsamsam,  hindi  nila  binuhat  ang  kani- 
lang kamay.  11  Ng  araw  na  yaon  ay 
ang  bilang  ng  mga  napatay  sa  Susan  na 
palacio  ay  nadala  sa  harap  ng  hari. 
12  At  sinabi  ng  hari  kay  Ester  na  reina : 
Ang  mga  Judio  ay  pumatay  at  lumipol 
ng  limang  daang  lalaki  sa  Susan  na  palacio, 
at  ang  sampuong  anak  ni  Haman ;  I  Ano 
nga  ang  kanilang  ginawa  kaya  sa  ibang 
mga  lalawigan  ng  hari?  Ngayon,  i  Ano 
pa  ang  iyong  hingi  ?  at  ipagkakaloob  sa 
iyo :  10  ano  ang  iyong  hiline  jm  ?  at 
gaganapin.  13  Ng  magkagayojr  sinabi 
ni  Ester:  Kung  kinalulugdan  ng  hari, 
ipagkaloob  sa  mga  Judio  na  nasa  Susan 
na  gawin  bukas  naman  ang  ayon  sa 
pasiya  ng  araw  na  ito,  at  ang  sampuong 
anak  ni  Haman  ay  mabitin  sa  bibitayan. 
14  At  iniutos  ng  hari  na  gawing  gayon : 
at  ang  pasiya  ay  nabigay  sa  Susan;  at 


10.  3 


ESTEB. 


511 


kanilang  ibinitin  ang  sampuong  anak  ni 
Haman.  15  At  ang  mga  Jiidio  na  nasa 
Susan  ay  nagpipisan  sa  ikalabing  apat  na 
araw  din  ng  buan  ng  Adar,  at  pumatay 
ng  tatlong  daang  lalaki  sa  Susan ;  nguni't 
sa  pagsamsara  ay  hindi  sila  nagbubat  ng 
kanilang  kamay.  16  At  ang  ibang  mga 
Judio  na  nasa  mga  lalawigan  ng  bari  ay 
nagpipisan,  at  itinayo  ang  kanilang  mga 
buhay,  at  nagkaroon  ng  kapabingahan  sa 
kanilang  mga  kaaway,  at  pumatay  sa 
mga  napopoot  sa  kanila  ng  pitong  puo^t 
limang  libo;  nguni't  sa  pagsamsam  ay 
hindi  nila  binubat  ang  kanilang  kamay. 
17  Ito^y  nagawa  ng  ikalabing  tatlong  araw 
ng  buan  ng  Adar:  at  sa  ikalabing  apat 
na  araw  ng  buan  ding  yaon  ay  nagpa- 
hinga  sila,  at  ginawang  araw  ng  pag-aan- 
yaya  at  kasayahan.  18  Nguni't  ang  mga 
Judio  na  nasa  Susan  ay  nagpipisan  ng 
ikalabing  tatlo  noon,  at  n|  ikalabing 
apat  noon;  at  sa  ikalabing  lima  ng imaw 
ding  yaon  ay  nagpahinga  sila,  at  gina- 
wang araw  ng  pag-aanyaya  at  kasaya- 
han. 19  Kaya't  ang  mga  Judio  sa  mga 
nayon,  na  tumatahan  sa  mga  bayan  na 
hindi  nakukutaan  ginagawa  sa  ikala- 
bing apat  na  araw  ng  buan  ng  Adar  na 
araw  ng  kasayahan  at  pag-aanyaya,  at  ma- 
buting  araw,  at  ng  padalahan  ng  mga  ba- 
hagi  ng  isa't  isa. 

20  At  sinulat  ni  Mordekai  ang  mga 
bagay  na  ito,  at  nagpadala  ng  mga  sulat 
sa  lahat  na  mga  Judio,  na  nasa  lahat  na  la- 
lawigan ng  baring  Ahasuerus,  ang  malapit 
at  gayon  din  ang  malayo,  SI  upang  ipag- 
bilin  sa  kanila  na  kanilang  ipangilin  ang 
ikalabing  apat  na  araw  ng  buan  ng  Adar, 
at  ang  ikalabing  lima  niyaon,  taon-taon, 
22  na  mga  pinakaaraw  na  ipinagkaroon 
ng  kapabingahan  ng  mga  Judio  sa  kani- 
lang mga  kaaway,  at  buan  na  ikinapaging 
kasayahan  ang  kapanlawan,  at  ikinapaging 
mabuting  araw  ang  pagtaghoy :  upang  ka- 
nilang gawing  mga  araw  ng  pag-aanyaya 
at  kasayahan,  at  ng  pagpapadalahan  ng 
mga  bahagi  ng  isa't  isa,  at  ng  mga  kaloob 
sa  mga  dukha.  23  At  pinagkasunduan 
ng  mga  Judio  na  gawin  ang  gay  a  ng 
kanilang  pinasimulan,  at  ang  isinulat  ni 
Mordekai  sa  kanila:  24sapagka't  si  Ha- 
man na  anak  ni  Hamedata  na  Agageo, 
na  kaaway  ng  lahat  na  mga  Judio  ay 
bumanta  laban  sa  mga  Judio  upang  lipu- 
lin  sila,  at  pinagsapalarang  laro  nga  si 
Pur,  upang  patayin,  at  upang  lipulin  sila ; 
25  nguni^t  ng  ang  bagay  ay  dumating  sa 
harap  ng  hari,  kaniyang  iniutos  sa  pama- 


mag-itan  ng  mga  sulat  na  ang  kaniyang 
masamang   banta,  na  kaniyang  ibinanta 
laban  sa  mga  Judio,  mabalik  sa  kaniyang 
sariling  ulo ;  at  siya  at  ang  kaniyang  mga 
anak  ay  mabitay  sa  bibitayan.    26  Kaya*t 
kanilang  tinawag  ang  mga  araw  na  ito  na 
Purim,  ay  on  sa  pangalan  ni  Pur.    Kaya't 
dahil  sa  lahat  na  salita  ng  sulat  na  ito,  at 
ang  kanilang  nakita  tungkol  sa  bagay  na 
ito,  at  ang  dumating  sa  kanila,     27  ang 
mga  Judio  ay  nag-ayos  at  n^-alaga  sa 
kanilang  sarili  at  sa  kanilang  binhi,  at  sa 
lahat  ng  yaon  na  nagpipisan  sa  kanila,  na 
ano  pa't  hindi  lumipas,  na  kanilang  ipa- 
ngingilin  ang  dalawang  araw  na  ito  ayon 
sa  sulat  doon,  at  ayon  sa  takdang  pana- 
hon  noon,  taon-taon;     28  at  ang  mga 
araw  na  ito  ay  aalalahanin  at  ipangingilio 
sa  bawa't  lahi,  sa  bawa't  kamag-anakan, 
sa  bawa't  lalawigan,  at  sa  bawa't  ciudad ; 
at  ang  mga  araw  na  ito  ng  Purim  ay 
hindi  lilipas  sa  mga  Judio,  o  ang  alaalk 
man  sa  mga  yaon  ay  lilipas  sa  kanilang 
binhi.    29  Ng  magkagayo*y  si  Ester  na 
reina  na  anak  ni  Abihail,  at  si  Mordekai 
na  Judio,  sumulat  ng  boong  kapangyari- 
han'  upang  patotoKanan  ang  ikalawang 
sulat  na  ito  ng  Purim.    30  At  si  Mordkhd 
nagpadala  ng  mga  sulat  sa  lahat  ng  Judio, 
sa  isang  daan  at  dalawang  puo*t  pitong  la- 
lawigan ng  kaharian  ni  Ahasuerus,  na  may 
mga  salita  ng  kapayapaan  at  katotohanan, 
31  upang  patotohanan  ang  mga  araw  na 
ito  ng  Purim,  sa  kanilang  mga  takdang 
panahon,  ayon  sa  ibinilin  sa  kanila  ni 
Mordekai  na  Judio  at  ni  Ester  na  reina, 
at  ayon  sa  kanilang  iniayos  para  sa  kani- 
lang sarili  at  para  sa  kanilang  binhi,  sa 
bagay  ng  pag-aayuno  at  ng  kanilang  pag- 
daing.     32  At  pinatotohanan  ang  mga 
bagay  na  ito  ng  Purim  ng  utos  ni  Ester: 
at  nasulat  sa  libro. 

%f\At  ang  baring  Ahasuerus  ay  naglagay 
iyJ  ng  buis  sa  lupain,  at  sa  raga  pulo 
ng  dagat.  2  At  lahat  ng  gawa  ng  kani- 
yang kapangyarihan  at  ng  kaniyang  kati- 
bayan,  at  ang  lubos  na  pagsasaysay  ng 
kalakhan  ni  Mordekai,  na  ipinagtaas  sa 
kaniya  ng  hari,  i  hindi  ba  mga  nasusulat 
sa  libro  ng  mga  alaala  sa  mga  hari  ng 
Media  at  Persia?  3  Sapagka*t  si  Morde- 
kai na  Judio  ay  kasunod  ng  baring 
Ahastierus,  at  malaki  sa  mga  Judio,  at 
kinalulugdan  ng  karamihan  ng  kani- 
yang mga  kapatid ;  na  humahanap  ng 
ikabubuti  ng  kaniyang  bayan,  at  nag- 
sasalita  ng  kapayapaan  ^  kaniyang 
boong  binhL 


ANG 

LIBRO   NI  JOB. 


i  May  isang  lalaki  sa  lupain  Df  Uz,  na 
■  ang  pangalan  ay  Job ;  at  ang  lalaking 
yaon  ay  sakdal  at  matuid,  at  natatakot 
sa  Dios,at  hiwalay  sa  kasam-an.  2  At 
laay  ^  ipinanganak  sa  kaniya  na  pitong 
lalaki  at  tatlong  babaye.  3  Ang  kaniyang 
pag-aari  naman  ay  pitong  libong  tupa,  at 
tatlong  libong  kamello,  at  liraang  daang 
parejang  baka,  at  limang  daang  asnong 
babaye,  at  totoong  malaking  sambahayan ; 
Da  ano  pa't  ang  lalaking  ito  ay  siyang 
pinakamalaki  sa  lahat  na  mga  anak  n| 
silanganan.  4  At  ang  kaniyang  mga  anak 
ay  yumayaon  at  gumagawa  ng  kasayahan 
sa  bahay  ng  bawa't  isa  sa  kaniyang  kaara- 
wan ;  at  silaV  nagsugo,  at  ipinatawag  ang 
kanilang  tatlong  kapatid  na  babaye  iipang 
kumain  at  uminom  na  kasalo  nila.  5  At 
nangyayari,  pagka  ang  m^a  araw  ng  kani- 
lang pag-aanyaya  ay  natapos,  na  si  Job 
ay  nagsusugo,  at  pinapagsasanto  sila,  at 
BagbabangODg  maaga  sa  kinaumagahan, 
at  naghahandog  ng  mga  bandog  na  susu- 
BUgin  ayon  sa  bilang  nilang  lahat:  sapag- 
ka't  sinasabi  ni  Job :  Marahil  ang  aking 
mga  anak  ay  nagkasala,  at  tumakuil  ang 
Dios  sa  kanilang  mga  puso.  Ganito  ang 
ginagawa  ni  Job  na  palagi. 

6  Nagkaroon  ng  isang  araw  nga  ng  ang 
mga  anak  ng  Dios  ay  pumaroon  na^mag- 
siharap  sa  Pangikoon,  at  si  Satan  ay 
naparoon  naman  sa  gitna  nila.  7  At  si- 
nabi  nf  Panginoon  kay  Satan:  ^Saan 
ka  nangaling  ?  Ng  magkagayo'y  sumagot 
SI  Satan  sa  Panginoon,  at  nagsabing: 
Sa  pagpaparoo't  parito  sa  Inpa,  at  sa  pag- 
papanhik  manaog  sa  kaniya.  8  At  sinabi 
ng  PanSinook,  kay  Satan  ^lyo  bang 
binunay  ang  aking  aliping  si  Job  ?  sapag- 
ka*t  walang  gaya  niya  sa  lupa,  na  sakdal 
at  matuid  na  lalaki,  na  natatakot  sa  Dios 
at  humihiwalay  sa  kasam-an.  9  Ng  mag- 
kagayo'y  sumagot  si  Satan  sa  Panqi- 
NOON,  at  nagsabing:  ^ Natatakot  baga 
»g  walang  kabuluhan  si  Job  sa  Dios? 
lo  i  Hindi  mo  ba  kinulong  siya  at  ang 
kaniyang  bahay,  at  ang  lahat  niyang 
tinatankilik,  sa  bawa't  dako  ?  iyong  pinag- 
pala  ang  gawa  ng  kaniyang  mga  kamay, 
at  ang  kaniyang  pag-aari  ay  lumago  sa 
lupain.     11  Nguni't  iunat  mo  ang  iyong 


kamay  ngayon,  at  galawin  mo  ang  lahat 
niyang  tinatankilik,  at  siya'y  itatakuil 
mo  sa  iyong  mukha.  12  At  sinabi  ng 
Panginoon  kay  Satan:  Narito,  lahat 
niyang  tinatankilik  ay  nasa  iyong  kapang- 
yarihan ;  sa  kaniya  lamang  huag  mon?:' 
iunat  ang  iyong  kamay.  Sa  gayo'y  luma- 
bas    si  Satan  na  mula  sa  harap  ng  Pa- 

NGINOON. 

^  13  At  nangyari  isang  araw  ng  ang  ka- 
niyang mga  anak  na  lalaki  at  babave  ay 
kumakain  at  umiinom  ng  alak  sa  bahay 
ng  kanilang  pinakamatandang  kapatid, 
14  na  dumating  ang  isang  sugo  kay  Job, 
at  nagsabing:  Ang  mga  baka  av  bumu- 
bukid,  at  ang  mga  asna  ay  sumasabsab  sa 
sipmg  nila :  15  at  dinaluhong  ng  mga 
Sabeo,  at  mga  dinala ;  oo,  kanilang  pina- 
tay  ang  mga  alipin  ng  talim  ng  tabak;  at 
ako  lamang  ang  nakataanang  mag-isa 
upang  magsaj^say  sa  iyo.  16  Samautalang 
siyay  nagsasalita  pa,  dumating  naman 
ang  iba,  at  nagsabing :  Ang  apoy  ng  Dios 
ay  nalaglag  mula  sa  langit,  at  sinunog 
ang  mga  tupa,  at  ang  mga  alipin,  at  mga 
smupok  ;  at  ako  lamang  ang  nakataanang 
mag-isa  upang  magsaysay  sa  iyo.  17  Sa- 
niantalang  siya'y  nagsasalita  pa,  duma- 
ting naman  ang  iba,  at  nagsabing :  Ang 
mga  Kaldeo  ay  nagtatlong  pulutong,  at 
dumaluhong  sa  mga  kamello,  at  mga 
dinala,  00,  at  pinatay  ang  mga  alipin  ng 
talim  ng  tabak  ;  at  ako  lamang  ang  naka- 
taanang mag-isa  upang  magsaysay  sa  iyo. 


18  bamantalang  siya'y  nagsasalita  pa,  «u 
mating  naman  ang  iba,  at  nagsabing. 
Ang  iyong  mga  anak  na  lalaki  at  babaye 
ay  kumakain  at  umiinom  ng  alak  sa  ba- 
hay ng  kanilang^  pinakamatandang  kapa- 
tid :  19  at,  narito,  dumating  ang  mala- 
kas  na  hangin  na  mula  sa  ilang,  at  sinu- 
gatan  ang  apat  na  sulok  ng  bahay,  at 
lumagpak  sa  mga  bata,  at  sila'y  namatay ; 
at  ako  lamang  ang  nakataanang  mag-isa 
upang  magsaysay  sa  iyo.  20  Ng  mag- 
kagayo'y  nagbangon  si  Job,  at  hinapak 
ang  kaniyang  balabal,  at  inukitan  ang 
kaniyang  ulo,  at  nagpatirapa  sa  lupa,  at 
sumamba  ;  21  at  sinabi  niyang :  Hubad 
akong  lumabas  sa  bahay-bata  ng  aking 
I  ina,  at  hubad  na  babalik  ako  doon :  ang 


3.  12 


JOB, 


513 


PanSinooh  ang  nagbigay,  at  ang  PanSi- 
NOON  ang  nag-alis ;  purihin  ang  pangalan 
ng  PanQinoon.  22  Sa  lahat  ng  ito  ay 
hindi  nagkasala  si  Job,  o  inari  mang 
mangmang  ang  Dios.' 

2Nagkaroon  uli  ng  isang  araw  ng  ang 
mga  anak  ng  Dios  ay  pumaroon  na 
magsiharap  sa  PanGinoon,  at  pumaroon 
si  Satan  na  kasama  nila  upang  humarap 
sa  PanSinoon.  2  At  ang  PANGiNOOisr  ay 
nagsabi  kay  Satan  i  Saan  ka  nangaling  ? 
At  si  Satan  ay  sumagot  sa  PanQinoon, 
at  nagsabing :  Sa  pagpaparoo't  parito  sa 
lupa,  at  sa  pagpapanhik  manaog  sa  kani- 
ya.  3  At  sinabi  ng  PanGinoon  kay  Sa- 
tan: ilyo  bang  binuhay  ang  aking  ali- 
ping  si  Job  ?  sapagka't  walang  gaya  niya 
sa  lupa,  na  sakdal  at  matuid  na  lalaki,  na 
natatakot  sa  Dios,  at  humihiwalay  sa 
kasam-an :  at  siya'y  nalnamalagi  sa  kani- 
yang  pagtatapat,  baga  man  ako'y  kinilos 
mo  Taban  sa  kaniya,  upang  gibain  siya  na 
walang  kadabilanan.  4  At  si  Satan  ay 
sumagot  sa  PanSinoon,  at  nagsabing: 
Balat  kung  balat,  oo,  lahat  na  tinatanki- 
lik  ng  tawo  ay  ibibigay  para  sa  kaniyang 
buhay.  5  Nguni't  iunat  mo  ang  iyong 
kamay,  at  bipuin  mo  ang  kaniyang  buto 
at  kaniyang  laman,  at  kaniyang  itatakuil 
ka  sa  iyong  mukha.  6  At  ang  Pangi- 
NOON  ay  nagsabi  kay  Satan :  Narito, 
siya'y  nasa  iyong  kamay;  ingatan  mo 
lamang  ang  kaniyang  buhay.  7  Sa  gayo^y 
umalis  si  Satan  mula  sa  harap  ng  Pa- 
N^lNOoN,  at  sinugatan  si  Job  ng  mga 
masamang  bukol  na  mula  sa  talamp^.kan 
ng  kaniyang  paa  hangang  sa  kaniyang 
puyo.  8  At  kumuha  siya  ng  isang  bi- 
binga  ng  paliok  upang  ipangkayod  ng 
langib ;  at  siya'y  naupo  sa  gitna  ng  mga 
abo.  9  Ng  magkagayp'y  sinabi  ng  kani- 
yang asawa  sa  kaniyang :  i  Namamalagi 
ka  pa  ba  sa  iyong  pagtatapat?  itakuil  mo 
ang  Dios,  at  mamatay  ka.  10  Nguni't 
siilabi  niya  sa  kaniyang :  Ikaw  ay  nag- 
sasalita  na  gaya  ng  pagsasalita  ng  hangal 
na  babaye.  ^Ano?  ^tatangap  ba  tayo 
ng  mabuti  sa  kamay  ng  Dios,  at  hindi 
tayo  tatangap  ng  kasam-an  ?  Sa  lahat  ng 
ito  ay  hindi  nagkasala  si  Job  ng  kani- 
yang mga  labi. 

^  11  Ng  marinig  nga  ng  tatlon^  kaibigan 
ni  Job  ang  lahat  na  kasam-ang  ito  na 
dumating^  sa  kaniya,  sila^  naparoon 
bawa't  isa  na  mula  sa  kaniyang  sariling 
lugar ;  si  Elifaz  na  Temanita,  at  si  Bildad 
na  Suhita,  at  si  Zofar  na  Naamatita:  at 
sila'y  nangagkaiisang-ldob  na  pumaroon 


upang  makianib  sa  kaniya  at  ali win  siya. 
12  At  ng  kanilang  itaas  ang  kanilang  mga 
mata  sa  rnalayo,  at  hindi  siya  makilala, 
kanilang  inilakag  sing  kanilang  voces,  at 
umiyak ;  at  pinunit  ng  bawa^t  isa  sa  kanila 
ang  kaniyang  balabal,  at  nagsaboy  ng 
alabok  sa  kanilang  mga  ulo  sa  dakong 
langit.  13  Sa  gayo^y  umupo  silang  kasa- 
ma niya  sa  ibabaw  ng  lupa  na  pitong  araw 
at  pitong  gabi,  at  walang  nagsalita  sa 
kaniya :  sapagkat  kanilang  nakita  naang 
kaniyang  kapanlawan  ay  totoong  ma- 
laki. 

O  Pagkatapos  nito'y  ibinuka  ni  Job  ang 
^  kaniyang  bibig  at  sinumpa  ang  kani- 
yang araw.  2  At  si  Job  ay  sumigaw,  at 
nagsabing : 

3  Mawala  ang  araw  na  kinapanganakan 

sa  akin, 
At  ang  gabi  na  nagsabi,  May  lalaking 
ipinaglihi. 

4  Magdilim  ang  araw  na  yaon ; 
Huag  hanapin  ng  Dios  mula  sa  itaas, 
O  sumilang  man  sa  kaniya  ang  liwa- 

nag. 

5  Ang  dilim  at  ang  salimuot  na  kadi- 

liman  ay  mag-ari  sa  kaniya. 
Umalapaap  sa  Kaniya ; 
Pangilabutin  siya  ng  lahat  na  nagpa- 

padilim  sa  araw. 

6  Suma  gabing  yaon,  ang  pagsasaHmuot 

ng  kadiliman : 
Huag  magalak  sa  mga  araw  ng  taon ; 
Huag  mapasok  sa  bilang  ng  mga  buan. 

7  Narito,  mapag-isa  ang  gabing  yaon ; 
Huag  pumasok  sa' kaniya  ang  masa- 

yangtinig. 

8  Sumpain  ng  mga  sumusumpa  sa  araw, 
Ng    mga    handft   na    hikayatin    ang 

buaya. 

9  Magdilim  ang  mga  bituin  ng  pagtata- 

kip  silim  niya :  » 

Maghintay  ng  liwanag,  nguni^t  huag 

magkaroon ; 
O  mamasdan  man  ang  mga  talukap  ng 

mata  ng  umaga : 

10  Sapagka^t  hindi  isinara  ang  mga  pin- 

to ng  bahay-bata  Bg  aking  inoj 
O  ikinubli   man  ang  kabagabagan  sa 
aking  mga  mata. 

11  I  Bakit  hindi  pa  ako  namatay  mula  sa 

bahay-bata  ? 
i  Bakit  hindi  ko  iniwan  ang  paghin^a 
ng  ako'y  lumabas  sa  tiyan  ? 

12  I  Bakit  tinangap  ako  ng  mga  tuhod  ? 
lO  bakit  ang  nga  suso,  upiang  aking 

susuhin? 


514 


JOB. 


3.  13 


13  Sapagka't  n|ayon  ay  hiliiga  ako  at 

tatahimik ; 
Ako'y  matutulog ;  kung  magkagayo'y 
nakapagpahinga  ako : 

14  Ng  kasama  ng  mga  hari  at  ng  mga  ta- 

gapayo  sa  lupa, 
Na  nagtayo  ng  mga  lugar  na  sira  para 
sa  kanila ; 

15  O  ng  mga  pangulo  na  nagkaroon  ng 

ginto, 
Na  pumuno  ng  kanilang  baliay  ng  pi- 
lak: 

16  O  parang  nalagas  na  nakatago,  akoV 

hindi  nabuhay ; 
Parang  sangol  na  kailan  man  ay  Ixindi 
nakakita  ng  liwanag. 

17  Doo^y  turaitigil  ang  masama  sa  pag- 

bagabag  ; 
At  doo'y  nagpapabinga  ang  pagod. 

18  Doo'y  ang  mga  bibag  ay  lumalayaw 

na  magkakasama ; 
Hindi  nila  naririnig  ang  voces  ng  ta- 


19  Ang  maliit  at  malaki  ay  nandoon ; 
At  ang  alipin  ay  laya  sa  kaniyang  pa- 

nginoon. 

20  6  Bakit  ang  liwanag  ay  ibinibigay  sa 

kaniya  na  nasa  karalitaan, 
At  bubay  sa  may  mapait  na  kalulua; 

21  Na  nagbihintay  ng  karaatayan,  nguni^t 

hindi  dumarating ; 
At  humubukay  dabil  doon  ng  bigit 
kay    sa    mga     kayamanang    naka- 


22  Na  nagagalak  na  mainam, 

At  nangasasayahan,  pagka  nasumpu- 
ngan  ang  libingan  ? 

23  I  Bakit  hinibigyan  ng  liwanag  ang  tawo 

na  may  lakad  na  natatago, 
At  siyang  kinulong  ng  Dios  ? 

24  Sapagka't  ang  aking  pagbubuiitong  hi- 

ninga  ay  dumarating  bago  ako  ku- 
main, 
At  ang  aking  mga  angal  ay  nangabu- 
bubos  na  parang  tubig. 

25  Sapagka't  ang  bagay  na  aking  kinata- 

takutan  ay  dumating  sa  akin, 
At  ang  aking   pinangingilabutan  ay 
dumating  sa  akin. 

26  Hindi  ako  tiwasay,  o  ako  man  ay  ta- 

bimik,  o  ako  man  ay  payapa ; 
Kungdi  kabagabaga'y  dumating. 

4Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Elifaz 
na  Temanita,  at  nagsabing : 
2  Kung  ang  isa'y  tumikim  na  makapag- 
raatuiranan  sa  iyo,   ^mamamanlaw 
ka  ba  ? 


Nguni't  i  sinong  makapipigil  ng  pagsa- 
salita  ? 

3  Narito,  ikaw  ay  nagturo  sa  marami, 
At  iyong  pinatakas  ang  mga  mabinang 

kamay. 

4  Ang  iyong  mga  salita  ay   umalalay 

doon  sa  nabubual, 
At  iyong  pinalakas  ang  mga  mabinang 
tubod. 

5  Nguni^t  ngayo  'y  dumarating  sa  iyo,  at 

ikaw  ay  nanglulupaypay ; 
Kinikibo  ka,  at  ikaw  ay  nababagabag. 

6  I  Hindi  ba  ang  iyong  takot  sa  Dios  ay 

ang  iyong  pag-asa. 
At  ang  iyong  pag-asa  ay  ang  pagtata- 

pat  ng  iyong  mga  lakad  ? 
T  Iyong  alalahanin,  isinasamo  ko  sa  iyo, 

I  sino  ang  namatay,  na  walang  sala  ? 
I O  saan  nahiwalay  ang  mga  matuid  ? 

8  Ayon  sa  aking  pagkakita,    ng    mga 

bumubukid  ng  kasam-an, 
At  nagbahasik  ng  kabagabagan  gayon 
din  ang  inaani. 

9  Sa  binga  ng  Dios  sila^y  namamatay, 
At  sa  bibip  ng  kaniyang  galit  ay  sila'y 

nalilipol. 

10  Ang  UEgal  ng  leon,  at  ang  voces  ng 

mabangis  na  leon, 
At  ang   mga  ngipin  ng   mga  batang 
leon,  ay  napiraso. 

11  Ang  matandang  leon  ay  namamatay 

dabil  sa  kakulangan  ng  bull, 
At  ang  mga  anak  ng  leona  ay  nanga- 
ngalat. 

12  Ngayo  'y  nadalang  libim  sa  akin  is?ing 


At  ang  aking  pakinig  ay  nakakaulinig 
ng  bulong  niya. 

13  Sa  mga  pag-iisip  sa  mga  panaginip  sa 

gabi, 
Pagka  ang   mahimbing  na  tulog  ay 
nabubulog  sa  mga  tawo, 

14  Takot  ay  dumating  sa  akin,  at  pangi- 

nginig, 
Na  nagpapatigtig  ng  lahat  ng  aking 
mga  buto. 

15  Ng  magkagayo^  'y  nagdaan  ang  isang 

espiritu  sa  aking  mukba ; 
Ang  balahibo  ng  aking  laman  ay  na- 
ninding. 

16  Tumindig  na  nakatigil,  nguni't  bindi 

ko  makilala  ang  bicbura  niya ; 
Isang  anyo  ang  nasa  barap  ng  aking 

mga  mata : 
May  Ijatabimikan,  at  ako  ^y  nakarinig 

ng  voces,  na  nagsabing, 

17  iMagiging   banal   pa  ba  ang  tawong 

may  kamatayan  kay  sa  Dioi  ? 


5.  24 


JOB. 


515 


^Liliriis  pa  ba  kaya  ang  tawokay  sa 
Manglalalang  sa  kaniya  ? 

18  Narito,  siya'y  hindi  nagkakatiwala  sa 

kaniyang  mga  alipin ; 
At  inaari  niyang  mga  mangmang  ang 
kaniyang  mga  angel : 

19  I  Gaano  pa  kaya  sila  na  tumatahan  sa 

mgsk  bahay  na  putik, 
Na  ang  cimiento  ay  nasa  aTabok, 
Na  nalalagpak  na  una  kay  sa  bukbok  I 

20  Sa  pag-itan  ng  nmaga  at  hapon,  ay 

nabual  sila : 
Sila^y  nalilipol  raagapkailan  man   na 

walang  pumupuna. 
SI  i  Hindi  ba  nalalagot  ang  tali  ng  kani- 

lang  dampa.sa  loob  nila? 
Sila'y  namamatay  at  walang  karunu- 

ngan. 

5Ikaw  ay  tumawag  ngayon ;:  i  may  sa- 
sagot  ba  sa  iyo  ? 
^At  sa  kanino  sa  mga  santo  babalik 
ka? 

2  Sapagka'tangjbigat  tig  loobay  puma- 

patay  sa  hangal, 
At  isihg  paninibngho  ay  pumapatay  sa 
mangmang. 

3  AMng  nakita    ang    hangal    na    nag- 

tragat: 
Nguni't  agad  sinumpa  ko  ang  kani- 
yang tahanan. 

4  Ang  kaniyang  mga  anak  ay  malayo  sa 

kaligtasan,  ^ 
At  sila*y  dumidiin  sa  pintuang-daan, 
At  wala  Aiang  magligtas  sa  kanila. 
3  Na  ang  kaniyang  aaniMn  ay  kinakain 

ng  giitom, 
At  kinukuha  na-  mnla  sa  mga  tinik, 
At  ang  silo  ay  nakabuka  para  sa  kani- 

lang  pag-aari. 

6  Sapagkat  ang  pagkapigiiati  ay  hindi 

lumalabas  sa  alabok, 
O  iHimtibukal  man  sa  liipa  ang  kaba-^ 
gabagan; 

7  Ngani't  ang  tawo  ay  ipinanganak  sa 

kabagabagan, 
G^ya  ng  alipato  na  lumilipad  sa  itaas. 

8  Ngoni't  sia  ganang  akin,  aking  haha- 

napin  ang  Dios, 
At  sa  Dios  ay  aking  ihahabilin  ang 
aking  usap : . 

9  Na  Eiyang  gumagawa  ng  mga  daki- 

lang  bagay  at  mga  hindi  magugu- 

nita; 
Mga   kamanghamanghang   bagay    na 

walang  bilang : 
10  Na  siyang  nagbibigay  ng  ulan  saf  lupa, 
At  nagsusngo  ng  mga  tubig  sa  mga 

bukidr 


11  Na  ano  paH  kaniyang  iniuupo  sa  ma- 

taas.yaong  mga  nasa  naababa ; 
At  yaong  mga  tumataghoy  ay  nataas 
sa  kaligtasan. 

12  Kaniyang  sinasayang  ang  mgd  katha 

ng  manganf  atha, 
Na  ano  pa't  hindi  nawakasan  ng  kani- 
lang     mga    kamay    ang    kanilang 
nais.  ^ 

13  Kaniyang  hinnhuli  ang  pantas  sa  ka- 

nilang sariUng  katha : 
At  ang  payo  ng  mananalangsang  ay 
nagmamadali. 

14  Kanilang  nasasalubong  ang  kadiliman 

sa  araw, 
At  kumakapa  sa  katanghaliang  tapat 
na  parang  sa  gabi. 

15  Nguni^t  kanilang  inililigtas  sa  tabak 

ng  kaiulang  bibig, 
Ang    mapagkailangan  sa    kamay  ng 
makapangyarihan. 

16  Na  ano  pa*t  ang  dukha  ay  may  pag- 

asa, 
At  ang  kasam-an  ay  nagtitikom  ng 
kaniyang  bibig. 

17  Narito,  maginhawa  ang  tawo  na  sina- 

saway  ng  Dios : 
Kaya't  huag  mong  walan  ng  kabulu- 
han  ang  pagsaway  ng  Makapang- 
yarihan-sa-lahat. 

18  Sapagka't  siya'y  snmusugat,  at  nagta- 

tapal; 
Siya'y  sumusugat,  at  ang  kaniyang  mga 
kai!nay  ay  nagpapagaling. 

19  Kaniyang  ililigtas  ka  sa  anim  na  ka- 

bagabagan; 
Oo,  sa  pito,  ay  walang  kasam-ang  ki- 
kilos  sa  iyo. 

20  Sa  kagutom  ay  tutubusin  ka  niya  sa 

kamatayan ; 
At  sa  pagbabaka  ay  sa  kapangy arihan 
ng  tabak. 

21  Ikaw  ay  makukubli  sa  talas  ng  dila ; 
At  hindi  matatakot  ka  man  sa  paggiba 

pagka  dumarating. 

22  Sa  kagibaan  at  sa  kasalatan  ay  tatawa 

O  matatakot  ka  man  sa  mga  ganid  sa 
lupa. 

23  SapagkaH-  ikaw  ay  makikipagkasundo 

sa  mga  bato  sa  parang ; 
At  ang  mga  ganid  sa  parang  ay  maki- 
kipagpayapaan  sa  iyo. 

24  At  iyong  makikilalala  na  ang  iyong 

dampa  ay  nasa  kapayapaan ; 
At  iyong  dadalawin  ang  iyong  tah:^- 
nan,  at  wala  kang  wawalan  ng  apQ 
mm* 


516 


JOB. 


5.  26 


25  lyo -namaiig  makikilala  na  ang  iyong 

binhi  ay  magiging  malaki, 
At  ang  iyong  lahi  ay  gaya  ng  damo  sa 
lupa. 

26  Ikaw  ay  darating  sa  iyong  libingan  sa 

lubes  na  katandaan, 
Gaya  ng  bigkis  ng  trigo  na  dumarating 
sa  kaniyang  kapanahunan. 

27  Narito  ito,  aming  siniyasat,  ay  gayon 

nga; 
Dingin  mo,  at  talastasin  mo  sa  iyong 
ikabubiiti. 

6N§  magkagayo^y  sumagot  si  Job  at 
nagsabing, 

2  iKalugdan  ng  Dios  na  matimbangan 

ang  aking  pagkaduahagi, 
At  ang  aking  mga,  kasakunaan  ay  ma- 
lagay  sa  mga  timbangan  na  magka- 
kasama ! 

3  Sapagka't  ngayo'y  magiging  lalong  ma- 

bigat  kay  sa  buhangin  sa  mga  dagat : 
Kaya't  ang  aking  mga  salita  ay  hindi 
mga  pinakundanganan. 

4  Sapagka't  ang  mga  pana  ng  Maka- 

pangyarihan-sa-lahat  ay  nasasaksak 

sa  akin, 
Ang  lason  noon  ay  hinitit  ng  aking  es- 

piritu : 
Ang  mga  kakilakilabot  ng  Dios  ay 

humahanay  ng  laban  sa  akin. 

5  ^Umuungal  ba  ang  raabangis  na  asno 

pagka  may  damo  ? 
i  O  umuungal  ba  ang  baka  sa  kaniyang 
pagkain  ? 

6  i  Kakanin  ba  ng  walang  asin  ang  wa- 

lang  lasa  ? 
^O  mairoon  bang  lasa  ang  puti  ng  itlog? 

7  Tinatangihang  hipuin  ng  aking  kalu- 

lua; 
Mga^  kasuklamsuklam  na  pagkain  sa 
akin. 

8  I  O  kahimanuari  ay  nagtamo  ako  ng 

aking  hiling ; 
At  ipagkaloob  sa  akin  ng  Dios  ang 
bagay  na  aking  hinihintay  ! 

9  I  Sa  makatuid  baga^y  ang  kalugdan  ng 

Dios  na  idiin  sa  akin ; 
Na  bitawan  ang  kaniyang  kamay,  at 
ihiwalay  ako  ! 

10  Kung  magkagayo'y  magkakaroon  pa 

ako  ng  kaaliwan ; 
Oo,  ako'y  magagalak  sa  mga  walang 

awang  sakit ; 
Sapagka^t  hindi  ko  itinakuil  ang  mga 

salita  ng  Santo. 

11  I  Ano  ang  aking  lakas,  na  aking  ipag- 

hihintay  ? 


^At  ano  ang  aking  wakas  na  aking 
ipagtitiis  ? 

12  I  Aug  akin  bang  lakas  ay    lakas    ng 

mga  bato  ? 
I O  ang  akin  bang  laman  ay  tanso  ? 

13  ^  Hindi  ba  na  sa  aking  man  ay  wala 

akong  pagtulong, 
At  ang  sakdal  na  gawa  ay  lumayo  sa 
akin? 

14  Siyang    nanglulupaypay    ay    marapat 

pagpakitaang  loob  ng  kaniyang  kai- 
bigan; 
Sa  makatuid  baga'y  siya  na  nagpapa- 
baya  ng  takot  sa  Makapangyarihan- 
sa-laliat. 

15  Ang  aking  mga  kapatid  ay  gumawang 

may  pagdaraya  na  parang  batis, 
Na  parang  bangbang  ng  batis  na  inaa- 
gusan ; 

16  Na  maitim  dahil  sa  hielo, 

At  siyang  pinagkublihan  ng  nieve : 

17  Pagkaraan  ng  init  ay  nawawala : 
Pagka  mairit,  mga  natutunaw  sa  kani- 

lang  lugar. 

18  Ang  mga  pulutong  na  naglalakbay  sa 

pagsunod  nila  ay  naliligaw ; 
Sila'y  sumasampa  sa  ilang  at  nalilipol. 

19  Minamasdan  ng  mga  pulutong  ng  Te- 

nia, 
Mga  hinihintay  ng  mga  pulutong  sa 
Seba. 

20  Sila'y   nangapahiya,   sapagka't    sila^y 

umasa ; 
Sila'y  naparoon  at  nangatulig. 

21  Sapagka-'t  ngayon,  kayo'y  hindi  gasi- 

no; 
Kayo'y  nakakakita  ng  kakilakilabot, 
at  kayo^y  natatakot. 

22  ^Nagsabi  ba  akong,  Bigyanmo  ako? 
iO:    Maghandog  ka  ng  isang  kaloob 

sa  akin  ng  iyong  pag-aari? 

23  i  O :    Iligtas  mo  ako  sa  kamay  ng  kaa- 

way? 
^O:    Tubusin  mo  ako  sa  kamay  ng 
mga  mamimighati  ? 

24  Turuan  mo  ako,  at  ako'y  tatahimik : 
At  ipakilala  mo  sa  akin  kung  ano  ang 

aking  pinagkasalahan. 

25  i  Pagkabangis  nga  ng  mga  salita  ng 

kabanalan ! 
Nguni't  ano  nga  sinasaway  ng  iyong 


26  I  Inisip  ba  ninyong  sumaway  ng  mga 

salita  ? 
Sa  bagay  ay  ang  mga  salita  ng  walang 
inaasahan  ay  parang  hangin. 

27  Oo,  kayo'y    magsasapalarang  laro  sa 

nlila, 


8.  3 


JOB. 


517 


At  gumawa  kayo  ng  kalakal  para  sa 
inyong  mga  kaibigan. 

28  Ngayon  nga*y  malugod  kang  tamingin 

sa  akin ; 
Sapagka*t  tunay  na  hindi  ako  maka- 
pagbubulaan  sa  iyong  mukha. 

29  Kayo V  bumalik,  isinasamo  ko  sa  inyo, 

huag  magkaroon  ng  di  matuid  ; 
Oo,   kayo'y  bumalik  uli,  ang   aking 

usap  ay  matuid. 
80  iMay  di  matuid  ba  sa  aking  dila? 
i  Hindi  ba  makakalasa  ang  aking  lala- 

munan  ng  mga  taksil  na  bagay  ? 

7^  Wala  bang  panahon  ng  paglilingkod 
sa  tawo  sa  ibabaw  ng  lupa.  ? 
I  At  liindi  ba  ang  kaniyang  mga  araw 
ay  gaya  ng   mga  araw  ng  nagpa- 
paupa  ? 
2  Na  gaya  ng  alipin  na  nagnanasang 
mainam  ng  lilim, 
At  gaya  ng  nagpapaupa  na  naghihin- 
tay'ng  kaniyang  mga  kaupahan : 
8  Gayon-ako  pinapag-ari  ng  mga  buan 
na  walang  kabuluhan, 
At  mga  gabi  ng  kapaguran  ay  natakda 
sa  akin. 
4  Pagka  ako'y  naMhiga,  akiiig  sinasa- 
bing, 
I  Kailan  ako  babangon  ?  nguni^t  ang 

gabi  ay  mahaba ; 
At  ako'y  puno  ng  pagkabalisa  bangang 
sa  pagbubukang  liwayway  ng  araw. 
6  Ang  aking  laman  ay  nabibihisan  ng 
mga  uod  at  ng  alapaap  na  alabok ; 
Ang  aking  balat  ay  sira  at  mabaho. 
6  Ang  aking  mga  araw  ay  matulin  kay 
sa  habi  ng  manghahabi, 
At  nagugugol  na  walang  pag-asa. 
•7  Oh  alalahanin  mo  na  ang  aking  bubay 
ay  liangin : 
Ang  aking  mata  ay  liindi  na  makaka- 
kita  pa  ng  mabuti. 

8  Ang  mata  ng  nakakaldta  sa  akin  ay 

hindi  na  titingin  pa  sa  akin : 
Ang  iyong  mga  mata  ay^  sasa  akin, 
nguni^t  nindi  na  ako. 

9  Kung  paanong  ang  alapaap  ay  napa- 

pawi  at  nawawala, 
Gayon  siya  na  bumababa  sa  libingan 
ay  hindi  sasampa  pa. 

10  SiyaV  hindi  na  babalik  pa  sa  kani- 

yang bahay, 
O     malalaman    man    niya    pa    ang 
kaniyang  lugar. 

11  Kaya^t    hindi    pipigilin     ang    aking 

bibig; 
Ako*y  magsasalita  sa  kadalamhati^^n 
ng  aking  espiritu  ; 


Ako'y  dadaing  sa  kapaltan  ng  aking 
kalulua. 
12^  Ako    baV    isang     dagat,    o    hayop 


,Na  maglalagay  ka  ng  bantay  sa  akin? 

13  Pagka  aking  sinasabing,  Aaliwin  ako 

ng  aking  hihigan, 
Aaliwin  ng  aking    unan    ang    aking 
karamdaman ; 

14  Kung  magkagayo'y  ginugulat  mo  ako 

ng  mga  ^anaginip, 
At   pinangingilabot  mo  ako  sa  mga 
malikmata: 

15  Na  ano  pa*t  pinipili  ng  aking  kalulua 

ang  bitayin, 
At  ang  kamatayan  kay  sa  aking  mga 
butong  ito, 

16  Aking  kinapo^ootan  ang  aJcing  huJiay : 

hindi  ko  ibig  mabuhay  i?a  magpa- 
kailan  man : 
Papag-isahin  ako ;  sapagka't  ang  aking 
mga  araw  ay  walang  kabuluhan. 

17  ^Ano  ang  lalaki,  na  iyong  palakKin 

siya, 
At  na  iyong  ilagak  ang  iyong  puso  sa 
kaniya, 

18  At  na  iyong  dalawin  siya  tuing  umaga, 
At  subukin  siya  sa  tuituina? 

19  iHangang    kailan   maglilikat  ka  ng 

pagtingin  sa  akin, 

0  papag-iisahin  man  hangang  sa  aking 
lulunin  ang  aking  laway  ? 

20  Kung  ako'y  nagkasala,  i  ano  ang  aking 

magagawa  sa  iyo,  Oh  ikaw  na  ban- 
tay ng  mga  tawo  ? 

^Bakit  mo  nga  inilalagay  akong  pina- 
katanda  sa  iyo, 

Na  ano  pa*t  ako'y  isang  pasan  sa 
aking  sarili  ?  ^ 

21  ^  At  bsSit  hindi  mo  pinatatawad  ang 

aking  pagsalangsang,  at  inaalis  ang 

aking  kasam-an  ? 
Sapagka't  ngayo'y  mahihiga  ako  sa 

alabok ; 
At  ako*y  hahanapin  mong  mainam, 

nguni't  wala  na  ako. 

8Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Bildad 
na  Suhita,  at  nagsabing, 
2  i  Hangang  kailan   magsasalita  k^  ng 
mga  bagay  na  ito  ? 
At   hangang   kailan.  magiging  parang 
makapangyarihang  hangin  ang  mga 
salita  ng  iyong  bibig  ? 
8  ^Nagliliko  ba  ang  Dios  ng  kahatu- 
lan? 

1  Oh  nagliliko  ang  Makapangyarihan- 

sa-lahat  ng  katuiran  ? 


518 


JOB. 


8.  4 


4  Kung  ang  iyong  mga  anak  ay  nag- 

kasala  laban  sa  kainya, 
At  kaniyang  mga  ibinigay  sa  kamay 
ng  kanilang  pagsalangsang : 

5  Kung    hinanap    mong    mainam    ang 

Dios, 
At  iyong  ginawa  ang  iyong  pamanliik 
sa  Makapangyarihan-sa-labat ; 

6  Kiing  ikaw  ay  malinis  at  matuid  ; 
Walang    pagsalang    ngayo^y   gigising 

siya  para  sa  iyo, 
At  pagiginhawabin  ang  tahanan  ng 
iyong  kabanalan. 

7  At  baga  man  ang  iyong  pasimula  ay 

maliit, 
Gay  on  ma*y  ang  iyong  huling  wakas 
ay  lalaking  mainam. 

8  Sapagka't  ikaw  ay  magsiyasat,  isinasa- 

mo  ko  sa  iyo,  sa  iinang  panalion, 
At  ibagay  mo  sa  hinanap  ng  kanilang 
raga  raagulang : 

9  (Sapagka't  tayo'y  kahapon  lamang,  at 

walang  nalalaman, 
Sapagka't  ang  ating  mga  araw  sa  lupa 
ay  anino:) 

10  I  Hindi  ka  ba  nila  tuturuan,  at  sasay- 

sayin  sa  iyo, 
At  magsasalita  nf  mga  salita  sa  kani- 
lang puso? 

11  I  Makatataas  ba  ang  yantok  ng  walang 

piitik? 
^Tutubo  ba    ang    tambo  ng  walang 
tiibig? 

12  Saraantalang  nasa  kasariwaan,  at  hindi 

pinuputol, 
Katutuyong  una  kay    sa  alin   mang 

damo. 
IS  Gayon  ang  mga  landas  ng  labat  na 

lumilimot  sa  Dies ; 
At  ang  pag-asa  ng  di  banal  ay  mawa- 

wala : 

14  At  ang  kaniyang  pagkakatiwala  ay 

mahihiwalay, 
At  ang  kaniyang  pananalig  ay  isang 
bahay  ng  gagamba. 

15  Siya'y    hihilig    sa    kaniyang    bahay, 

Dguni't  hindi  tatayo ; 
Siya'y  pipigil  dito,  nguni't  hindi  ma- 
kapagmamatigas. 

16  Si  ya'y  sariwa  sa  harap  ng  araw, 

At    ang    kaniyang    mga    usbong    ay 
kumakalat  sa  kaniyang  halamanan. 

17  Ang  kaniyang  mga  ugat  ay  nagkaka- 

pitan  sa  palibot  ng  bnnton, 
Kaniyang  minamasdan  ang  lugar  ng 
mga  bato. 

18  Knng  siya'y  magiba  sa  kaniyang  lu- 

gar, 


Kung  magkagayo'y  itatakuil  niya  siya, 
na  magsasabingf  Hindi  kita  na- 
kita. 

19  Narlto,  ito  ang  kagalakan  ng  kaniyang 

lakad, 
At  muta  sa  lupa  ay  bubukal  ang  mga 
iba. 

20  Narito,  hindi  itatakuil  ng  Dios  ang 

sakdal  na  tawo, 

0  palalakasin  man  ang  mga  manga- 
gawa  ng  kasam-an. 

21  Kaniya  namang  pupunuin  ang  iyong 

bibig  ng  pagtawa, 
At  ang  iyong  mga  labi  ng  pagsutsot. 

22  Silang  nangapopoot  sa  iyo  ay  mabibi- 

hisan  ng  pagkahiya ; 
At  ang  dampa  ng  masama  ay  hindi  na 
malalagay  pa. 

9Ng  magkagayo*y  sumagot  si  Job,  at 
nagsabing, 

2  Sa  katotohanan  ay  nalaman  kong  ga- 

yon: 

1  Nguni^t    paanong    makapagbabanal 

ang  tawo  sa  Dios  ? 

3  Kung  kalugdan  niyang  makipagtalo  sa 

kaniya, 
Siya*y  hindi  makasasagot  sa  kaniya  ng 
isa  sa  isang  libo. 

4  Siya^y  pantas  sa  puso,  at  makapangya- 

rihan  sa  kalakasan : 
^Sinong  nagmatigas  laban  sa  kaniya 
at  guminhawa  ? 

5  Na  siyang  bumago  ng  mga  bundok,  at 

hindi  nila  nalaman, 
Ng  mga  guluhin  niya  sa  kaniyang  pag- 
KHgalit. 

6  Na  siyang  pinapagpag  ng  lupa  sa  kani- 

yang lugar. 
At  ang  mga  haligi  noon  ay  nangingi- 
nig. 

7  Na  siyang  nag-utos  sa  araw,  at  hindi 

sumisikat ; 
At  nagtatakda  sa  mga  bituin. 

8  Na  nag-iisang  iniunat  ang  mga  langit, 
At    tumutungtong   sa    mga  alon   ng 

dagat. 

9  Na   lumikha  sa  Osa,  sa  Orion,  at  sa 

mga  Pleyade, 
At  sa  mga  silid  ng  timugan. 

10  Na  gumagawa  ng  mga  malaking  bagay 

na  nagpapalampas  ng  usisa ; 
Go,  mga  kamanghamanghang  mga  ba- 
gay na  walang  bilang. 

11  Narito,  siya^y  dumaraan  sa  siping  ko, 

at  hindi  ko  siya  nakikita : 
Siya'y  nagpapatuloy   naman,  nguni't 
hindi  ko  siya  namamataan. 


10.  6 


JOB. 


619 


12  Narito,  siya^  umaagaw,  I  sinong  ma- 

kasasansala  sa  kaniya? 
iSinong  magsasabi  sa  kaniyang:    A- 
nong  ginagawa  mo  ? 

13  Hindi  iuurong  ng  Dios  ang  kaniyang 

galit ; 
Ang  mga  mamtnnlong  sa  Eahab  ay  yu- 

muyukod  sa  ilalim  niya. 
^4  ^  Gaano  pa  nga  kayang  kaliit  ang  mai- 

sasagot  ko  sa  kaniya, 
At  pumili  ng  aking  mga  salita  upang 

mdkipagkatuiranan  sa  kaniya  ? 

15  Na,  baga  man  ako'y  banal,  gayon  ma'y 

hindi  ako  sasagot  sa  kaniya ; 
Ako'y  mamamanhik  sa  aking  kaaway. 

16  Kung  ako*y  tumawag,  at  siya^y  suma- 

gotsaakin; 
Gayon  ma*y  hindi  ako  maniniwala  na 
kaniyang  dininig  ang  akiiJg  voces. 

17  Sapagka't  ako^  ginigiba  niya  sa  pa- 

mamag-itan  ng  isang  bagyo, 
At  pinararami  ang  aking  mga  sugat 
na  walang  kad  ahilanan. 

18  Hindi  niya  ako  tutuliitang  huminga, 
Kungdi  pinupuspos  niya  ako  ng  ka- 

paitan. 

19  Kung  kami  ay  magsalita  tungkol  sa 

kalakasan,  I  narito,  siya'y  makapang- 
yarihan,  I 
At  kung  sa  kahatulan,  ^sinong  mag- 
tatakda  sa  akin  ng  panahon? 

20  Baga  man  ako  V  banal,  ang  aking  sari- 

ling  bibig  ay  hahatol  sa  akin : 
Baga  man  ako^y  sakdal,  patototohanan 
niya  akong  masama. 

21  Ako*y  sakdal ;   hindi  ako  magpapa- 

kundangan  sa  aking  sarili ; 
Aking  niwalang  kabuluhan  ang  aking 
buhay. 

22  Lahat  ay  isa :  kaya't  aking  sinasabing, 
Kaniyang  ginigiba  ang  sakdal  at  ang 

masama. 
28  Kung  ang  pamalo  ay  pumapatay  na 
bigla, 
SiyaV  tatawa  sa  pagpapatotoo  ng  mga 
walang  malay. 

24  Ang  lupa  ay  nabigay  sa  kamay  ng 

masama:    , 
Kaniyang  tinatakpan  ang  mga  mukha 

ng  mga  hukom  noon : 
Kungdi  hindi  siyaj  i  sino  nga  ? 

25  Ngayo'y  ang  mga  araw  ko  ay  matulin 

kay  sa  isang  sugo : 
Sila*y  tumatakas,  sila'y  walang  naki- 
kitang  mabuti. 

26  Sila'y  dumaraang  parang  mga  matu- 

ling  sasakyah : 
Parang  aguila  na  sumasakmal  ng  huli. 


27  Kung  aking  sabihing  :^    Aking  kalili- 

mutan  ang  aking  daing, 
Aking  babaguhin  ang  aking  malungkot 
na  mukha,  at  magpapakasaya  ako : 

28  Ako'y  natatakot  sa  lahat  kong  kapan- 

lawan, 
Talastas  ko  na  hindi  mo  aariin  akong 
walang  malay. 

29  Ako*y  mapaparusahan ; 

I  Bakit  nga  ako  gagawa  ng  walang  ka- 
buluhan ? 
so  Kung  ako*y  maligo  ng  nieveng  tubig, 

At  gawin  ko  ang  aking  mga  kamay  na 
totoong  malinis ; 

31  Gayon  ma*y  itutulak  mo  ba  ako  sa 

hukay, 
At  kayayamutan  ako  ng  aking  mga 
sariling  l^suotan. 

32  Sapagka*t  siyaV  hindi  tawo,  na  gaya 

ko,  na  sasagot  ako  sa  kaniya, 
Na  tayoV  pumasok  kapua  sa  kahatu- 
lan. 

33  Walang  hukom  sa  pag-itan  namin, 
Na  maglagay  ng  kaniyang  kamay  sa 

am  in  kapua. 

34  Ihiwalay  niya  sa  akin  ang  kaniyang 

tungkod. 
At  huag  akong  takutin  ng  kaniyang 
kakilakilabot : 

35  Kung  magkagayo'y  magsasalita  ako,  at 

hindi  matatakot  sa  kaniya ; 
Sapagka't  hindi  gayon  ako  sa  aking 
sarili. 
11^  Ang  aking  kalulua  ay  pagod  sa  aking 
I  w    huhay ; 

Aking  palalayain  ang  aking  daing ; 
Ako'y    magsasalita    sa   kapaitan    ng 
aking  kalulua. 
2  Ako^y  magsasabi  sa  Dios,  Huag  mo 
akong  parusahan ; 
Ipakilala  mo  sa  akin  kung  bakit  naki- 
'       kipagtalo  ka  sa  akin. 
8  ^Mabuti  ba  sa  iyo  na  ikaw  ay  pumig- 
hati, 
Na  iyong  walan  ng  kabuluhan  ang 

gawa  ng  iyong  mga  kamay. 
At  iyong  pasilangin  ang  payo  ng  ma- 
sama ? 

4  i  Ikaw  ba'y  may  mga  matang  laman, 
O  nakakakita  ka  bang  gaya  ng  pagka- 

kita  ng  tawo  ? 

5  I  Ang  iyo  bang  mga  kaarawan  ay  gaya 

ng  mga  kaarawan  ng  tawo, 
O  ang  iyong  mga  taon  ay  gaya  ng  mga 
kaarawan  ng  tawo, 

6  Na  ikaw  ay  magsiyasat  ng  aking  ka- 

sam-an, 
At  mag-usisa  ng  aking  kasalanan, 


520 


JOB. 


10.  7 


7  Baga  man  iyong  nalalaman  iia  ako'y 

hindi  masama; 
At  walang  makapagliligtas  sa  iyoDg 
kamay  ? 

8  Ang  iyong  mga  kamay  ang  lamalang 

at  nagbigay  hichura  sa  akin 
Ba  boong  palibot;  gayon  ma'y  gini- 

giba  mo  ako. 
0  Iyong  alalahanin,  isinasamo  ko  sa  iyo, 

na  ako'y  iyong  binigyang  hichura 

na  parang  putik ; 
^At  dadalhin  mo  ba  ako  uli  sa  pag- 

kaalabok  ? 

10  i  Hindi  mo  ba  ako  ibinuhos  na  parang 

gatas, 
At  binuo  mo  akong  parang  keso  ? 

11  Ako'y   binihisan  mo  ng  balat  at  la- 

man, 
At  tinahi  mo  ako  ng  mga  buto  at  mf  a 
litid.  ^ 

12  Ako'y  pinagkalooban  mo  ng  buhay  at 

biyaya. 
At  pinamalagi  ang  aking  espiritu  ng 
iyong  pagdalaw. 

13  Gayon  ma'y  ang  mga  bagay  na  ito  ay 

iyong  ikinubli  sa  iyong  puso ; 
Talastas  ko  na  ito'y  sa  iyo  : 

14  Kung  ako'y  magkasala,  iyo  nga  akong 

tinatandaan, 
At  hindi  mo  hahatulan  na  akoV  wa- 
lang sala  sa  aking  kasam-an. 

15  Kung  ako'y  maging  masama,  sa  aba 

ko; 
At  kung  ako'y  maging  banal,  gayon 

maV  hindi    ko    itataas  ang.  aking 

ulo; 
Sa  paraang  puno  ng  pagkakutya 
At  tumitingin  sa  aking  pagkapighati. 

16  At  kung  ang  aking  ulo  ay  mataas,  i- 

yong  hinuhuli  akong  parang  leon : 
At  napakikita  kang  uli  na  kagilagi la- 
las  sa  akin. 

17  Iyong  binabago  ang  iyong  mga  saksi 

laban  sa  akin, 
At  pinalalago  mo  ang  iyong  galit  sa 

akin ; 
Pagbabago   at  pagbabaka  ay  kasama 

ko. 

18  ^Bakit  mo  nga  ako  inilabas  sa  bahay- 

bata?  ^ 

Napatid   sana  ang  aking  hininga,  at 
walang  matang  nakakita  sa  akin. 

19  Ako  sana*y  naging  parang  hindi  ako 

nabuhay; 
Kadala  sana  ako  mula  sa  bahay-bata 
hangang  sa  libingan. 
J20 1  Hindi    ba    kaonti    ang    aking    mga 
araw?  itigil  mo  nga, 


At  ako^y  iyong  papag-isahin,  upang 
ako'y  maginhawahan  ng  kaonti, 

21  Bago  ako  yumaon  na  hindi  ako  baba- 
lik, 

Sa  lupain  ng  kadiliman  at  ng  lilim 
ng  kamatayan ; 

22  Lupain  ng  salimuot  na  dilim,  na  pa- 
rang kadiliman ; 

Lupain  ng  lilim  ng  kamatayan,  na  wa- 
lang ano  man^  ayos, 

At  doon  sa  ang  liwanag  ay  gaya  ng 
kadiliman. 

11      Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Zofav 
■  ■  na  Kaamatita,  at  nagsabing, 
2  ^  Hindi  ba  marapat  sagutin  ang  kara- 
mihan  ng  mga  salita  ? 
I  At  ang  lalaking  masalita  ay  marapat 
patotohanan  ? 
3^  Ang  iyo  bang  mga  kahambugan  ay 
marapat  magpatahimik  sa  mga  ta- 
wo? 
iAt  pagka  ikaw  ay  tumutuya,  w'ala 
bang  hihiya  sa  iyo  ? 

4  Sapagka't   iyong    sinasabing,   Ang  a- 
king  aral  ay  dali^ay, 

At  ako^y  malinis  sa  iyong  mga  mata. 

5  I  Nguni't   Oh  ang   Bios  ay  magsasa- 
lita, 

At  ibubuka  ang  kaniyang  mga  labi 
laban  sa  iyo ; 

6  At  ipakikilala  sa  iyo  ang  mga  lihim 
ng  karunungan, 

Na  gumagawa  na  may  kabuluhan  ng 
sarisaring  paraan ! 

Talastasin  mo  nga  na  ang  Dios  ay  hu- 
mihingi  sa  iyo  ng  kulang  kay  sa 
marapat  sa  iyong  kasam-an. 

7  i  Iyong  masusumpungan  ba  ang  Dios 
sa  paghanap  ? 

6  Masusumpungan  ka  ba  sakasakdalan 
ng  Makapangyarihan-sa-lahat  ? 

8  Mataas  na  gaya  ng  langit ;  I  anong  i- 
yong  magagawa? 

Malalim  kay  sa  libingan:  ^ anong 
iyong  malalaman? 

9  Ang  sukat  noo'y  mahaba  kay  sa  lupa;. 
At  maluang  kay  sa  da^at. 

lt>  Kung  siya'y  magdaan  at  magsara, 
At  tumawag  sa  kahatulan,  isino  ngangr 
makapipigil  sa  kaniya  ? 

11  Sapagk^^t  nakikilala    niya    ang  mgas 
walang  kabuluhang  tawo : 

Nakikita  naman  niya  ang  kasam-an, 
baga  man  hindi  niya  pinakukun- 
danganan. 

12  Nguni't  ang  walang  kabuluhang  lalaki^ 
ay  walang  kaalaman, 


12.  20 


JOB. 


521 


Oo  ang  tawo'y  ipinanganak  na  parang 
anak  ng.  mabangis  na  asno. 

13  Kung  iyong  ihalianda  ang  iyong  puso, 
At  iuunat  mo  ang  iyong  kamay  sa 

kaniya ; 

14  Kung  ang  kasam-an    ay    sumaiyong 

kamay,  ilayo  mo, 
At  huag  mang  patahanin  ang  di  banal 
sa  iyong  mga  dam  pa ; 

15  Walang  pagsala  ngang  iyong  itataas 

ang  iyong  mukha  na  walang  kapin- 
tasan ; 
Oo,  ikaw  ay  matatag,  at  hindi  mata- 
takot: 

16  Sapagka't  iyong  kalilimutan  ang  iyong 

karalitaan ; 
Iyong  aalalahaning  parang  tubig  na 
dumaraan : 

17  At  ang  iyong  buhay  ay  magiging  la- 

long  malinaw  kay  sa  katanghaliang 
tapat; 
Baga  man  magkakaroon  ng  kadiliman, 
masjiging  parang  umaga. 

18  At  ikaw    ay    matitiwasay    sapagka't 

may  pag-asa ; 
Oo,  ikaw  ay  magsisiyasat  sa  palibot  mOf 
at  iyong  dadalhin  ang  iyong  kapa- 
hingahan  sa  kaligtasan. 

19  Ikaw  nama*y  hihiga  at  walang  mag- 

papapanginig  sa  iyo ; 
Oo,  maraming  liligaw  sa  iyo. 
SO  Nguni't  ang  mga  mata  ng  masama  ay 

mangangalumata, 
At  mawawalan  sila  ng  daang  tataka- 

san, 
At  ang  kanilang  pag-asa  ay  pagkalagot 

ng  hininga. 

1^     Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Job, 
1^  at  nagsabing, 

2  Walang    pag-aaling-langan    na   kayo 
ang  bayan, 
At  ang  karunungan  ay  mamamatay  na 
kasama  ninyo. 
d  Kguni't    ako,   may   kaalamang    gaya 
ninyo; 
Hindi  ako  huli  sa  inyo  : 
Oo,  I  sinong  liiYidi  nakaaalam  ng  mga 
bagay  na  gaya  nito  ? 
4  Ako*y  gaya  ng  tatawanan  ng  kani- 
yang  kapua, 
Tawong  tumatawag  sa  Dios,  at  siya'y 

sumasagot  sa  kaniya : 
Ang  banal,  ang  tawong  sakdal  ay  tata- 
wanan. 
6  Sa  pag-iisip  niyang  nasa  kaluagan  ay 
may  pagtiiya    para   sa   kapahama- 
kan; 


Nahabanda  para  sa  kanila  naang  paa 
ay  nadudnlas. 

6  Ang  mga  dampa  ng  mga  tulisan  ay 

gumiginbawa. 
At  silang  mumumungkahi  sa  Dios  ay 

tiwasay ; 
Na  nagdadala  ang  Dios  sa  kamay  na 

yaon  ng  sagaTia, 

7  Nguni^t  itanong  ngayon  sa  mga  ka- 

yo p,  at  sila'y  magtuturo  sa  iyo  ; 
At  sa  mga  ibon  sa   himpapawid,  at 
sila'y  magsasaysay  sa  iyo : 

8  O  magsalita  ka  sa  lupa,  at  magtuturo 

sa  iyo ; 
At  ang  mga  isda  sa  dagat  ay  magsa- 
saysay sa  iyo. 

9  i  Sinong  hindi  nakakaalam  sa  lahat 

ngito, 
Na  ang  kamay    ng    PanQinoon    ay 
gumawa  nito  ? 

10  Nasa  kamay    niya   ang   kalulua    ng 

labat  ng  bagay  na  may  buhay, 
At  ang  hinga  ng  lahat  ng  tawo. 

11  i  Hindi  ba  tumitikim  ng  mga  salita 

ang  pakinig, 
Gaya  ng  lalamunan  na  lumalasa  ng 
ulam  niya  ? 

12  Nasa  mga  matanda  ang  karunungan. 
At  sa  mahabang  gulang  ang  kaalaman. 

IS  Nasa  pios  ang  karunungan  at  kapang- 
yarihan; 
Kaniya  ang  payo  at  pagkaalam. 

14  Narit-o,   siya^  nagbabagsak  at  hindi 

^  maitayo  uli ; 
Siya'y  nagkukulong  ng  tawo  at  hindi 
mabubuksan. 

15  Narito,  kaniyang  pinipigil  ang  mga 

tubig  at  mga  natutuyo ; 
Muli,  kaniyang  binibitawan  at  ginu- 
gulo  ang  lupa. 

16  Nasa  kaniya  ang  kalakasan  at  ang  may 

kabuluhang  paggawa ; 
Ang  nagkakamali  at  ang  mamamali  ay 


17  Kaniyang  pinalalakad  ang  mga  taga- 

payo  na  hubad  sa  bait. 
At  ginagawa  niyang  mga  mangmang 
ang  mga  hukom. 

18  Kaniyang  kinakalag  ang  kapangyari- 

han  ng  mga  hari. 
At  binigkisan  ang  kaniyang  mga  bai- 
wang  ng  pamigkis. 

19  Kaniyang  pinalalakad  ang  itiga  sacer- 

dote  na  hubad  sa  bait, 
At  ibinubual  ang  makapangyarihan. 

20  Kaniyang  binabago  ang  salita  ng  tapat, 
At  inaalis  ang  kaalaman  ng  mga  ma- 
tanda. 


522 


JOB, 


12.  21 


21  Siya*y  nagbubiilios  ng  kntya  sa  mga 

papgulo, 
At  kinakalag  ang  bigkis  ng  malakas. 

22  SiyaV  nagHlitaw  ng  mga  malalim  na 

bagay  sa  kadiliman, 
At  inilalabas  sa  liwanag  ang  libim  ng 
kamatayan. 

23  Siya'y  nagpapalago  ng  mga  nacion,  at 

mga  nililipol  niya : 
Kaniyang  inilalatag  ang  mga  nacion, 
at  mga  ipinapasok. 

24  Kaniyang  inaalis   ang  mga    puso   ng 

mga  puno  ng  bayan  ng  lupa, 
At  kaniyang  pinagagala  sa  ilang  na 
walang  langsangan. 

25  Sila*y  kumakapa  sa  dilim  na  walang 

liwanag, 
At  kaniyang  pinapag-nulol  na  parang 
lango. 
|0  Narito,   nakita  ang  lahat  na  iio  ng 
l<^      aking  mata, 

Ang  aking  tainga  ay  nakarinig  at  na- 
kaalam. 

2  Kung  ano  ang  inyong  nalalaman,  na- 

lalaman  ko  rin  naman  : 
Hindi  ako  huli  sa  Inyo. 

3  Walang  pagsalang  ako'y  magsasalita  sa 

Makapangyarihan-sa-labat, 
At  nagnanasa  akong  makipagkatuira- 
nan  sa  Dios. 

4  Nguni't  kayo'y.  mapagpaapaw  ng  mga 

kabulaanan, 
Kayong  laliat  ay  mga  mangagamot  na 
walang  kabululian. 

5  I  Kahi  mannari  ay  tumahimik  kayouff 

lahat! 
At  magiging  inyong  karunungan. 

6  Dingin  ninyo  ngayon  ang  aking  panga- 

ngatuiran, 
At  inyong  dingin  ang  mga  pagsasan- 
galang  ng  aking  mga  labi. 

7  I  Kayo  baV^  magsasalita  ng  kasam-ang 

ikabubuti  ng  Dios, 
At  nagsasalita  ng  pagdataya  sa  ikabu- 
buti niya  ? 

8  6  Inyo   bang  igagalang  ang  kaniyang 

pagkadios? 
I  Inyo  bang  ipakikipagtalo  ang  Dios  ? 

9  <;,ifabuti  ba  na  siya'y  magsiyasat  sa 

inyo  ? 
O  kung  paanong  dinadaya.ang  isang 
tawo  iay  inyo  bangdadayain  siya? 
10  Walang     pagsalang    sasawayin    niya 
kayo, 
Kung  lihim  na  kayo^y  talangi  ng  pag- 
katawo. 
\\  I  Hindi  ba  kayo  tatakutin  ng  kaniyang 
karangalan, 


At  ang  gulat  sa  kaniya  ay  sasa  inyo  ? 

12  An»  inyong  mga  marapaj;  na  alalaha- 

nin  na  mga  sabi  ay  mga  kawikaang 
abo, 
Ang  inyong   mga   pag?asangalang  ay 
mga  pagsasangalang  na  putik. 

13  Tnmahimik  kayo,  bayaan  ninyo  ako, 

upang  ako^y  makapagsalita. 
At  padatingin  sa  akin  ang  darating. 

14  I  Kakagatin  ko  nga  sa  ang  aking  laman 

ng  aking  mga  ngipin, 
At  aking  ilalagay  ang  aking  buhay  sa 
aking  kamay  ? 

15  Baga  man  ako'y  patayin  niya,  akin 

ding  hihintayin  siya: 
Gayon  maV  aking  aalalayan  ang  aking 
mga  lakad  sa  harap  niya. 

16  I  to  naman  ay  magiging  aking  kaligta- 

san; 
Sapagka^t  ang  isang  di  banal  ay  Hindi 
raakahabarap  sa  kaniya. 

17  Dingin   ninyong   maingat  ang  aking 

salita. 
At  ang  aking  pahayag  ay  sumainyong 

mga  tainga. 
IS  Narito,  ngayon,  aking  inayos  ang  aking 

nsap  ; 
Talastas  ko  na  ako*y  banal. 

19  I  Sine  ang  makikipagtalo  sa  akin? 
Sapagka't  ngayoV  tatahimik  ako  at 

aking  iiwan  ang  hininga. 

20  Dalawang    bagay    lamang    ang  huag 

mong  gawin  sa  akin, 
Kung  magkagayo'y   hindi  ako   mag- 
kukubli  sa  iyong  mukha : 

21  lurong  mo  ng  malayo  ang  iyong  kamay 

sa  akin ; 
At  huag  akong  takutin  ng  kilabot  sa 
iyo. 

22  Kung  magkagayo'y  tumawag  ka,  at 

ako^y  sasagot ; 
O  papagsalitain  mo  ako,  at  sumagot 
ka  sa  akin. 

23  I  Han  ang  aking  mga  kasam-an  at  mga 

kasalanan  ? 
Ipakilala  mo  sa  akin  ang  aking  sa- 
langsang  at  ang  aking  kasalanan. 

24  I  Bakit  ikinukubU  mo  ang  iyong  muk- 

ha, 
At  inaari  mo  akong  iyong  kaaway  ? 

25  I  Iyo  bang  pangingilabutin  ang  isang 

dahong  pinapaspas  ng  Jmn'gm  ? 
^At  iyo  bang  haiiabulin  angdavaming 
tuyo? 

26  Sa[)agka't  ikaw  a}''  sumusulat  ng  mga 

mapait  na  bagay  laban  sa  akin, 
At  ipinamamana  mo  sa  akin  ang  mga 
kasam-an  ng  aking  kabataan  : 


15.  4 


JOB. 


523 


14: 


27]Iyo  ring  inilalagay  ang  aking  mga  paa 
sa  pangawan,  at  iginuguhit  mo  ang 
lahat  ng  aking  mga  landas : 
Ikaw  ay  gumuguMt  ng  isang  guMt 
sa  palibot  ng  mga  talampakan  ng 
aking  mga  paa : 
28  Baga  man  ako*y   gaya   ng  bagay  na 
bulok  na  nanubos, 
Na  gaya  ng  damit  na  inaanay. 
"  Tawong  ipinanganak  ng  babaye 
'Ay  sa  kaonting  araw,  at  puno  ng 
kabagabagan, 

2  Siya'y  umuusli  na  parang  bulaklak, 

at  nalalagas ; . 
Siya    nama^y   tumatakas    na    parang 
anino,  at  hindi  namamalagi. 

3  I  At  iyo  bang   idinidilat  ang  iyong 

mga  mata  sa  isang  gaya  nito, 
At  dinadala  mo  ako  sa  kahatulan  na 
kasamamo? 

4  I  Sinong  makakukuha  ng  malinis^  na 

bagay  sa  marumi?  sine  man. 

5  Sa  paraang  ang  kaniyang  mga  araw 

ay  natatakda,  ang  bilang  ng  kani- 
yang mga  buan  ay  kasama  mo, 
At  iyong  itinakda  ang  kaniyang  mga 
hanganan  upang  huag  siyang  maka- 
raan ;  ^ 

6  Ilayo  mo  sa  kaniya  ang  iyong  pani- 

ngin,  upang  siya'y  makapagpahinga, 
Hangang  sa  maganap  niya,  na  parang 
isang   magpapaupa,   ang    kaniyang 
araw. 

7  Sapagka't  may  pag-asa  sa  isang  punong 

kahoy,  kung  putulin,  ay  sisibol  uli, 
At  ang  malambot  na  sanga  niya  ay 
hindi  maglilikat. 

8  Baga  man  ang  kaniyang  ngat  ay  tu- 

manda  sa  lupa, 
At  ang  puno  niyay  mamatay  sa  lupa; 

9  Gayon  ma-y  sa  pamamag-itan  ng  amoy 

ng  tubig  ay  sisibol, 
At  magsasanga  na  parang  pananim. 

10  Nguni^  ang  tawo  ay  namamatay  at 

nabubual: 
00|  ang  tawo  ay  nalalagutan  ng  hinga 
at  I  saan  nandoon  siya  ? 

11  Kung    paanong   ang    mga    tubig    ay 

lumalabas  sa  dagat, 
At  ang  ilog  ay  humuhupa  at  natatuyo ; 

12  Gayon  ang  tawo  ay  nabubual  at  hindi 

i  nakababangon : 
Hangang  sa  ang  langit  ay  hindi  na 

langitj  siWj  hindi  babangon, 
O  gigising  man    sa    kanilang  pagka- 

katulog. 

13  i  Oh  ikaw  ua  magkukubli  sa  akin  sa 

libingan,' 


Na  iingatan  mo  akongJihim  hangang 
sa  ang  iyong  pag-unit  ay  maka- 
raan, 

Na  tatakdaan  mo  ako  ng  takdang 
panahon,  at  iyong  aalalahanin  ako  I 

14  Kung   ang  isang  tawo  ay   mamatay, 

i  mabubuhay  pa  ba  siya  ? 
Lahat  ng  araw   ng  aking  pakikipag- 

baka  ay  maghihintay  ako,  ^ 
Hangang  sa  ang  paghahalili  sa  akin 

ay  dumating. 

15  Ikaw  ay  tatawag,  at  ako'y  sasagot  sa 

iyo : 
Ikaw  ay  magkakanasa  gawa  ng  iyong 
mga  kamay. 

16  Nguni't  ngayo'y  binibilang  mo  ang 

aking  mga  hakbang : 
I  Hindi  mo  ba  binabantayan  ang^ aking 
kasalanan? 

17  Ang  aking  pagsalangsang  ay  natatak- 

daan  sa  isang  bayong, 
At  iyong  tinatahi  ang  aking  kasam-an, 

18  At  tumay  na  ang  bundok  na  nahuhu- 

log,  ay  natitibagj 
At  ang  bato  ay  nababago  sa  kaniyang 
iUgar; 

19  Inuukit  ng  mga  tubig  ang  mga  bato; 
Tinangay  ng  mga  baha  niya  ang  alabok 

ng  lupa : 
At    iyong    ginigiba    ang    pag-asa  ng 
tawo. 

20  Ikaw  ay  nananaig  kailan  man  laban  sa 

kaniya  at  siya'y  nagdaraan ; 
Iyong  binabago  ang  kaniyang  mukha, 
at  iyong  pinapagpapaalam  siya. 

21  Ang  kaniyang  mga  anak  aynagkaka- 

roon  ng  karangalan,  at  hindi  niya 
nalalaman; 
At  silaV  ibinababa,  nguui't  hindi  niya 
nahahalata  siya. 

22  Nguni't  ang  kaniyang  laman  sa  kaniya 

ay  masakit, 
At  ang  kaniyang  kalulua  sa  loob  niya 
ay  namamanlaw. 

1 1^     ^i  magkagayo^y  sumagot  si  Elifaz 
■  ^  na  Temanita,  at  nagsabing, 

2  i  Sasagot  ba  ang  isang  pantas  ng  walang 

kabuUihang  kaalaman, 
At  pupunuin  ang  kaniyang  tiyan  ng 
hanging  silanganan  ? 

3  ^  Makikipagkatuiranan  ba  siya  ng  wa- 

lang kapakinabangan  na  usapan, 
O  ng  mga  salita  na  hindi  niya  ikaga- 
gawa  ng  mabuti  ? 

4  Oo,  iyong  inaalis  ang  katakutan, 

At  iyong  pinipigil  ang  dalangin  sa 
harap  ng  Dios. 


524 


JOB. 


15.  5 


5  S:vpaf^ka't  ang  iyong  kasam-an  ay  nag- 

tiituro  sa  iyong  bibig, 
At  iyong  pinipili  ang  dila  ng  manga- 
Dgatha. 

6  Ang  iyong  sariling  bibig  ang  sumasaksi 

laban  sa  iyo,  at  hindi  ako ; 
Oo,   ang  iyong  sariling  mga  labi  ay 

nagpapatotoo  laban  sa  iyo. 
^  I  Ikaw  ba  ang  unang  tawo  na  ipinanga- 

nak  ? 
i  O  nalabas  ka  ba  na  una  kay  sa  mga 

borol? 

8  I  Iyo  bang  narinig  ang  lihim  na  payo 

ngDios? 
I  At  ikaw  ba'y  nag-iingat  ng  karunu- 
ngan  sa  iyong  sarili  ? 

9  I  Anong  nalalaman  mo  na  di  namin 

nalalaman  ? 
^  Anong  natatalastas  mo  na  wala  sa 
amin? 

10  Kasama  namin  ay  mga    ulong  may 

uban,  at  mga  totoong  napakatandang 
tawo, 
Matandang  makapupo  kay  sa  iyong 
ama. 

11  I  Aug  mga  pag-aliw  ba  ng  Dios  ay 

totoong  maliit  pa  sa  iyo, 
At  ang  salitang  napakabuti  sa  iyo  ? 

12  ^Bakit  ang  iyong  puso  ay  dinadala 

mo? 
iAt  bakit  ang  iyong  mata  ay  kumi- 
kindat? 

13  Na  iyong  ibinabalik  ang  espiritu  laban 

sa  Dios, 
At  pinabubuka  ang  ganiyang  mga  salita 
sa  iyong  bibig. 

14  I  Ano  ang  tawo  upang  malinis  ? 

^At  siyang  ipinanganak    ng  babaye, 
upang  siya'y  maging  banal  ? 

15  Narito,  siya'y  hindi  umaasa  sa  kani- 

yang  mga  santo ; 
Oo,  ang  mga  langit  ay  liindi  malinis 
sa  kaniyang  paningin. 

16  I  Gaano  pa  ngang  kaliit  ang  karumal- 

damal  at  tiamak, 
Ang  tawong  umiinom  ng  kasam-an  ng 
parang  tublg  I 

17  Ipakikilala    ko    sa    iyo,    dingin    mo 

ako ; 
At  ang  aking  nakita  ay  aking  ihaha- 
yag:^ 

18  (Ang  ismaysay  ng  Higa  pantas 

Na  mula  sa  kanilang  mga  magulang, 
at  hindi  ipinaglihim; 

19  Sa   mga   yaon  lamang    ibinigay    ang 

lupain, 
At  walang  taga  ibang  lupa  na  tumata- 
han  sa  gitna  niia :) 


20  Ang  masamang  tawo  ay  nagdaramdam 

ng  sakit  lahat  ng  kaniyang  araw, 
Sa  makatuid    baga'y  ang    bilang    ng 
mga  taon  na  itinakda  sa  mamimig- 
hati. 

21  Ang  hugong  ng  kakilakilabot  ay  nasa 

kaniyang  mga  pakinig ; 
Sa  kaginhawahan  ay  darating  sa  kani- 
ya  ang  mananamsam : 

22  SiyaV  hindi  naniniwala  na  babalik  na 

mula  sa  kadiliman, 
At  siyaV  hinihintay  ng  tabak : 

23  Siya'y  gumagala  dahil  sa  tinapay,  na 

sinasahing :    i  Saan  nandoon  ? 
Kaniyang  nalalaman  na  ang  araw  ng 
kadiliman  ay    hand  a    sa  kaniyang 
kamay : 

24  Kapanlawan  at  kadalamhatian  ay  tu- 

matakot  sa  kaniya ; 
Sila'y  nananaig  laban  sa  kaniya,  na 
parang  isang  hari  na  hand  a  sa  paki- 
kipagbaka : 

25  Sapagka't  iniuunat  niya  ang  kaniyang 

kamay  laban  sa  Dios, 
At  nagpapalalo  laban  sa  Makapang- 
yarihan-sa-lahat ; 

26  Tinatakbo  niya  siya  na  may  matigas  na 

leeg, 
Sa  kakapalan  ng  kaniyang  mga  kala- 
sag: 

27  Sapagka't  tinakpan  niya  ang  kaniyang 

mukha  ng  kaniyang  katabaan, 
At  magkulubot  ng  kaniyang  mga  pigi ; 

28  At  siya'y  tumahan  sa  mga  sirang  ciu- 

dad, 
Sa  mga  bahay  na  walang  tawong  tu- 

matahan, 
Na  madaling  magiging  mga  bunton. 

29  Hindi  siya  yayaman,  o  mamalagi  man 

ang  kaniyang  pag-aari, 
O  lalago  man  sa  lupa  ang  kaniyang 
pakinabang. 

30  Siya'y  hindi  liihiwalay  sa  kadiliman ; 
Tutu^aiin  ng  liab  ang  kaniyang  mga 

sanga, 

At  sa  pamamag-itan  ng  hinga  ng  bibig 
niya  ay  yayaon  siya. 
SI  Huag  siyang  umasa  sa  walang  kabulu- 
han,  na  dayain  ang  sarili : 

Sapagka't  walang  kabuluhan  ang  ma- 
giging kagantihan  sa  kaniya. 

32  Matutupad   bago  clumating  ang  kani- 

yang kapanahunan, 
At  ang  kaniyang  mga  sanga  ay  hindi 
mananariwa. 

33  Lalagasin  niya  ang  kaniyang  mga  hi- 

law  na  bunga  na  gaya  ng  puno  ng 
uvas, 


17.  4 


JOB, 


525 


At  lalagasin  aiig  kaniyang  bulaklak  ng 
gaya  ng  oliva. 

34  Sapagka't  ang  pnlutong  ng  mga  di  ba- 

nal ay  manglalata, 
At  susupukin  ng  apoy  ang  mga  dam  pa 
ng  suhol. 

35  Sila'y  nagliliM  ng  pag-api  at  nanganga- 

nak  ng  kasam-an, 
At  ang  kanilang  tiyan  ay  nagbahanda 
ng  pagdaraya. 

Ifi     Ng  magkagaya'y  sumagot  .si  Job, 
!w  at  nagsabing, 

2  AkoV  nakarinig  ng  maraming  gani- 

yang  mga  bagay : 
MaraUtang  mga  mang-aaliw  kayong 
lahat. 

3  I  Magkakawakas  ba  ang  mga  walang 

kabuluhang  salifa? 
^O  ainong  iminuranngkahi  sa  iyo,  u- 
pang  ikaw  ay  samagot? 

4  Ako  nama*y  makasasagot  ng  gaya  ng 

inyotig  ginagawa ; 
Kung  ang  iyong  kalulua  ay  naga  lugar 

ng  aking  kalulua,     . 
Ak(?y  makapagdudugtongdugtong  ng 

salita  laban  sa  inyo, 
At  gagalaw  ang  akiiig  ulo  sa  inyo, 

5  I^unrt   aking    palakkasin  kayo    ng 

aking  bibig, 
At  ang  pag-aliw  ng  aking  mga  labi  ay 
magpapatigil  ng  inyong  kapanlawan. 

6  Baga  man  aking  sinalita  na  ang  aking 

l^apanlawan  ay  hindi  tumitigil : 
At  baga  man  ako*y  tamatahimik,  i  ano 
lalayo  ba  sa  akin  ? 

7  Nguni*t  ngayoV  pinagod  niya  ako : 
Giniba   mo  ang  aking  boong    pulu- 

tong. 

8  At  ako^y  binagabag  mo,  na  siyang  sak- 

silaban  sa  akin  ; 
At  ang  aking  kapayatan  dj  nagbaba- 
ngon  laban  sa  akin,  nagpapatotoo  sa 
aking  mukha. 

9  Pinapagdaramdam  niya  ako  sa  kani- 

yang pag-iinit,  at  hinahabol  ako ; 

Siya'y  nagngangalit  sa  akin  ng  kani- 
yang mga  ngipin : 

Pinapangdidilat  ng  aking  kaaway  ang 
kaniyang  mga  mata  sa  akin. 

10  Kanilang  pinaluluang    ang    kanilang 

bibig: 
Kanilang  sinugatan  ako  sa  pisnf i  ng 

kahiyahiya: 
Sila^y  nagpipipisan  laban  sa  akio; 

11  Ibinibigay  ako  ng  Dios  sa  di  banal, 
At  inihahagis  niya  ako  sa  mga  kamay 

.     '    ng  maisaraa.  *'     • 


IS  Ako'y  nasa  kapahingahan,  at  kani- 
yang niligalig  akong  mainam ; 

Oo,  tinangnan  niya  ako  sa-leeg,  at 
pinagtiladtilad  niya  ako : 

Inilagay  naman  niya  akong  pinaka- 
tanda  niya. 

13  Kinukulong   ako  ng    kaniyang    mga 

mangbobosog, 
Kaniyang  iginigiba    ang  aking    mga 

bato,  at  hindi  nagpapatawad  ; 
Kaniyang  ibinubuhos  ang  aking  apdo 

sa  lupa. 

14  Kaniyang  ginigiba  ako  ng^^  sira't  sira ; 
Siya'y    parang    isang   makapangyari- 

hang  tinatakbo  niya  ako. 

15  Ako^y  tumahi  ng  kayong  magaspang 

sa  aking  balat, 
At  aking  inilagay  ang  aking  sungay 
sa  alabok. 

16  Ang  aking  mukha  ay  namahiaga  sa 

pag-iyak, 
At  sa  akmg  mga  pilik  mata  ay  mag- 
papahin^a  ang  anino  ng  kamatayan ; 

17  Baga  man  walang  karahasan  sa  aking 

mga  kamay. 
At  ang  aking  dalangin  ay  malinis. 

18  Oh  lupa,  huag  mong  takpah  ang  ^king 

dugo,  ■   "^ 

At  huag  magkaroon  ng  kapakin§ahang 
lugar  ang  aking  daing. 

19  Ngayon  din,  narito,  ang  aking  saksi  ay 

nasa  langit, 
At  siyang  sumasagot  sa  akin  ay  nasa 
kaitaasan. 

20  Ginagalit  ako  ng  aking  mga  kaibigan : 
NguniH  ang  aking  mata  ay  nagbubu- 

hos  ng  luha  sa  Dios  ; 

21  Upang  kaniyang  aalalayanan  ang  ma- 

tuid  ng  tawo  sa  Dios, 
At  ng  anak  ng  tawo  sa  kaniyang  ka- 
pua. 

22  Sapagka't  pagka  ang  ilang  mga  taon 

ay  nangakaraan, 
Ako'y  parorcon  sa  daan  na  hindi  ko 
pagbabalikan. 
I  "7  Ang  aking  espiritu  ay  naubos,  ang 
i  ■       aking  mga  araw  ay  natatapos, 
Ang  libingan  ay  handa  sa  akin. 

2  Tunay  na  may  mga  manunuya  na  ka- 

sama  ako. 
At  ang  aking  mata  ay  tumatahan  sa 
kanilang  pamumungkahi. 

3  Magbigay  ka  ngayon  ng  sanla,  isagot 

mo  ako  sa  iyong  sarili ; 
^Sinong  magbubuhat  ng  mga  kamay 
sa  akin  ? 

4  Sapagka't  iyong  ikinubU  ang  kanilang 

puso  sa  kaalaman :  , 


626 


JOB. 


17.  4 


Kaya*t  hindi  mo  sila  itataas. 

5  Ang  naglililo  sa  kaniyang  mga  kaibi- 

gan  upang  mahnli, 
Ang  mga  mata  nga  ng  kaniyang  raga 
anak  ay  mangangaluraata. 

6  Ginawa  naman  niya  akong  kawikaan 

ng  bayan ; 
At  ako'y  naging  hayag  na  dusta. 

7  Ang  aking  mata  naman  ay  nanglalalim 

dahil  sa  kapanlawan, 
At  ang  boong  sangkap  ko  ay  parang 
isang  anino. 

8  Mga  banal  na   tawo   ay   matitigilan 

nito, 
At  ang  walang  sala  ay  babangon  laban 
sa  masama. 

9  Gayon  ma'y  raagpapatuloy  ang  banal 

ng  kaniyang  lakad, 
At  ang  may  malinis  na  mga  kamay  ay 
lalakas  ng  lalakas. 

10  Nguni't  magbalik  kayo,  kayong  lahat, 

at  parito  ngayon ; 
At    hindi    ako    makakasumpong    ng 
isang  pantas  sa  gitna  ninyo. 

11  Ang  aking  mga  araw  ay  nagdaan,  ang 

aking  mga  pakana  ay  nasira, 
Sa  makatuid  baga^y  ang  mga  akala  ng 
aking  puso. 

12  Kanilang  ginawang  araw  ang  gabi : 
Ang  liwanag,  wika  nila,  ay  malapit  sa 

kadiiiman. 
IS  Kung  aking  lianapin  ang  libingan  na 
parang  aking  bahay ; 
Kung  aking  ilatag  ang  aking  hihigan 
sa  kadiiiman ; 

14  Kung   sinabi    ko    sa   kapahamakan : 

Ikaw  ay  aking  am  a ; 
Sa  uod  :    Ikaw  ay  aking  ina,  at  aking 
kapatid  na  babaye ; 

15  ^  Saan  nga  nandoon  ang  aking  pag-asa  ? 
At  tungkolsa  aking  pag-asa,  ^smong 

makakakita  ? 

16  Bababa  sa  mga  dikang  ng  libingan, 
Pagka  nagkaroon  ng  kapahingahan  sa 

alabok. 

1Q      Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Bildad 
lO  na  Suhita,  at  nagsabing, 
2  I  Hangang  kailan  manghuliuli  kayo  ng 
mga  saUta  ? 
Inyong  bulayin,  at  pagkatapos  ay  mag- 
sasalita  kami. 
8  iBakit  kami  ay  nabibilang  na  parang 
mga  hayop, ' 
At    naging    inarumi    sa    inyong    pa- 
ningin  ? 
4  Ikaw  na  nagkakapirapiraso  sa  iyong 
galit, 


iKalilimutan   ba  ang   lupa  dahil  sa 

iyo? 
I O  mababago  ba  ang  bato  sa  kaniyang 

lugar  ? 

5  Oo,   ang  ilaw   ng   masama   ay   papa- 

tayin, 
At  ang  liab  ng  kaniyang  apoy  ay  liindi 
liliwanag. 

6  Ang  ilaw  ay  raagiging  dilim  sa  kani- 

yang dam  pa,. 
At  ang  kaniyang  ilawan  sa  itaas  niya 
ay  papatayin. 

7  Ang  mga  hakbang  ng  kaniyang  kala- 

kasan  ay  matatatag, 
At  ang  kaniyang  payo  ay  ibabagsak. 

8  Sapagka't  siya'y  nahagis  sa  lalang  sa 

pamamag-itan  ng  kaniyang  sariling 
m|a  paa. 
At  siya^  luraalakad  sa  mga  silo, 

9  Isang  silo  ay  huhuli  sa  kaniya  sa  mga 


At  isang  bitag  ay  bubuli  sa  kaniya. 

10  Ang  panali  ay  nakakubli  para  sa  ka- 

niya sa  lupa. 
At  isang  silo  para  sa  kaniya  ay  nasa 
daan. 

11  Mga  kakilakilabot  ay  tatakot  sa  ka- 

niya sa  lahat  ng  dako. 
At  hahabol  sa  kaniya  sa  kaniyang  mga 


12  Ang  kaniyang  kalakasan  ay  mangla- 
lata  sa  gutom. 
At  ang  kapahamakan  ay  mahahanda 
sa  kaniyang  tagiUran. 
IS  Susupukin  ang  mga  sangkap  ng  kani- 
yang katawan, 
OOf  lalamunin  ng  panganay  ng  kama- 
tayan  ang  kaniyang  mga  sangkap. 

14  Siya'y  bubunutin  sa  kaniyang  dampa 

na  kaniyang  inaasahan ; 
At  siya'y  dadalhin  sa  hari  ng  mga 
kakilabutan. 

15  Tatahan  sa  kaniyang  dampa  ang  hindi 

nauukol  sa  kaniya : 
Azufre  ay  makakalat  sa  kaniyang  ta- 
hanan. 

16  Ang  kaniyang  mga  ugat  ay  matutuyo 

sa  ilalira, 
At  sa  ibabaw  ay  ihihiwalay  ang  kani- 
yang sanga. 

17  Ang  alaala  sa  kaniya  ay  raawawala  sa 


At  siya*y  mawawalan  ng  pangalan  sa 
langsangan. 

18  Siya'y  papatnubayan  sa  kadiiiman  na 

mula  sa  liwanag, 
At  tapon  sa  labas  ng  sanglibutan. 

19  Siya*y  hindi  magkakaroon  kahi*t  anak, 


19.  27 


JOB. 


527 


o  anak  man  ng  anak  sa  gitna    ng 
kaniyaiig  bayan, 
O  ano  mang  nalabi  sa  kaniyang  pangi- 
ngibang  bayan. 

20  Silaiig  dumarating  na  hull  ay  matiti- 

gilan  sa  kaniyang  kaarawan, 
Gay  a  ng  mga  una  ay  nangatakot. 

21  Tunay  na  ito  ang  mga  tabanaii  ng  mga 

di  banal, 
At  ito  ang  lugar  noong  bindi  nakaka- 
kilala  sa  Dios. 

IQ     Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Job, 
■  ^  at  nagsabing, 

2  I  Hangang  kailan  duduahagihin  ninyo 

ang  aking  kalrdua, 
At  pagpipirapirasohin    ako    ng  mga 
salita? 

3  Kg    makasampuong  ito  ay  pinulaan 

ninyo  ako : 
Kayo*y  hindi  nangapapabiya  na  nag- 
papabirap  sa  akin. 

4  At  maging  ako*y  nagkamali, 

Ang  aking  kamalian   ay  iiaiwan   sa 
aking  sarili. 

5  Kung  tunay  na  kayo'y  magpapakalaki 

laban  sa  akin, 
At  ipakikipagtalo  laban  sa  akin  ang 
kapulaan  sa  akin : 

6  Talastasin  ninyo  na  ipinahamak  ako 

ng  Dios  sa  aking  imap, 
At  kinulong  ako  ng  kaniyang  silo.      " 
"7  Narito,    ako'y    bumihiyaw    dabil    sa 
kamalian,  nguni't  bindi  ako  dinidi- 
niff; 
Akoy     bumiyaw     upang     tulungan, 
nguni^t  walang  kabatulan. 
8  Kaniyang  binakuran  ang  aking  daan 
upang  huag  akong  makaraan. 
At  naglagay  ng.  kadiliman  sa  aking 
mga  landas. 
»  Hinubaran  niya  ako  ng  aking  kalual- 
batian. 
At  inalis  ang  korona  ng  aking  ulo. 

10  Kaniyang  binasag  ako   sa    labat  ng 

dako,  at  ako 'y  yumayaon  : 
At  ang  aking  pag-asa  ay  binunot  ni- 
yang  parang  puno  ng  kahoy. 

11  Kaniya  namang  pinapag-alab  ang  kani- 

yang pag-iinit  laban  sa  akin, 
At  ibinilang  niya  ako  sa  kaniya  na 
parang  isa  sa  kaniyang  mga  kaaway. 

12  Ang  kaniyang  mga  hukbo  ay  sumasa- 

gupang  magkakasama,  at  ipinapatag 
ang  kanilang  lakad  laban  sa  akin. 
At  tumayo  sa  palibot  ng  aking  dampa. 

13  Inilayo  niya  ang  aking  mga  kapatid 

sa  akin, 


At  ang  aking  kakilala  ay  pawang  na- 
ngiba  sa  akin. 
14  Ang  aking  mga  kamag-anak  ay  na- 


At  nilimot  ako  ng  aking  mga  kasama- 
samang  kaibigan. 

15  Silang  tumataban  sa  aking  babay,  sA 

ang  aking  mga  aliping  babaye;  ay 
ibinibilang  akong  taga  ibang  lupa ; 
Ako'y  naging  kaiba  sa  kanilang  pani- 

16  Aking  tmawag  ang  aking  alipm,  at 

hindi  ako  sinagot, 
Baga  man  sinamo  ko  siya  ng  aking  , 
bibig.  ^ 

17  Ang    aking    binga  ay  iba  sa  aking 

asawa, 
At  ang  aking  pamanbik  sa  mga  anak 
ug  babay-bata  ng  aking  ina, 

18  Pati  ng  mga    bata  ay  muwawalang 

kabuluban  sa  akin; 
Kung  ako^y  bumangon,  sila'y  nagsasa- 
lita  laban  sa  akin. 

19  Labatng  aking  mga  mabalna  kaibigan 
'    ay  nagtatakuil  sa  akin : 

At  ang  aking  mga  minamabal  ay  nag- 
balik  laban  sa  aldn.  .      ^  * 

20  Ang  aking  buto  ay  dumidikit  sa  aking 

balat  atsa  aking  laijaan, 
At  ako'y  nakataanan  ng  balat  ng  aking 
mga  ngipin. 

21  Magkaroon  kayo  ng  babag  sa  akin, 

magkaroon  kayo  ng  babag  sa  akin, 

Oh  kayong  mga  kaibigian  ko ;     . 
Sapagka't  kinilos  ako  ng  kamay  ng 

Dios. 
22^Bakit  ninyo  ako  hinahabol  na  gaya 

ng  Dios, 
At  hindi  pa  kayo  nakakasiyahan  sa 

aking  laman? 

23  1  Oh  ang  aking  mga  salita  ay  nanga- 

susulat  ngayon  I 
J  Oh  na  mga  nalalagda  sa  isang  libro  I 

24  jNa  sa    pamamag-itan    ng  bakal  na 

pluma.at  tinga 
Nangauukit  sa  bato  magpakailan  man ! 

25  NguniH  talastas  ko  na  ang  manunubos 

sa  akin  ay  buhay. 
At  siya'y  tatayo  sa  kahulihulihan  sa 

lupa: 
26.  At  pagkatapos  na  ang  aking  balat  ay 

nagibang  ganito, 
Gayon  may  mula  sa  aking  laman  ay 

makikita  ko  ang  Dios: 
27  Sinong    titingnan  ko   para    sa  aking 

sarili, 
At  ang  aking  mga  mata  ay  titlngln, 

at  hindi  iba. 


528 


JOB. 


19.  27 


Aug  aking  niga  kalooban  ay  natntu- 
naw  sa  loob  ko. 

28  Kunginyong  sabihing  :     j  Paanong  a- 

ming  liahabulin  siya  I 
Sa  bagay  aog  ugat  r>g  bagay  ay   na- 
susumpungan  sa  akin : 

29  Matakot  kayo  sa  tabak : 
Sapagka't  ang  pag-aalab  ng  loob  ay 

nagdadala  ng  mga  parnsa  ng  tabak, 
Upang  inyong  makilala  na  may  kaha- 
tulan. 

^f\      ^g  iuagkagayo'y  snmagot  si  Zo- 
£\3  far  Ra  Naamatita,  at  nagsabing, 

2  Kaya't  nagbibigay  sagot  sa  akin  ang 

aking  mga  pag-iisip, 
Dahil  sa  aking  pagmamadali  na  nasa 
akin. 

3  Aking  narinig  ang  pagsaway  na  nag- 

lalagay  sa  akin  sa  kahihiyan, 
At  ang  espiritu  ng  aking  kaalaman  ay 
sumasagot  sa  akin. 

4  I  Hmdi  mo  ba  nalalaman  ng  una, 
Mula  na  ang  tawo'y  malagay  sa  lupa, 

5  Na  ang  pagtatagnmpay  ng  masama  ay 

maikli. 
At  ang    kagalakan    ng  di  banal   ay 
sandali  lamang  ? 

6  Baga  man  ang  kaniyang  karangalan 

ay  napaiilanglang  hangang  sa  mga 
langil, 
At   ang    kaniyang    nlo    ay    umaabot 
hangang  sa  mga  alapaap ; 

7  Gayon  ma'y  matutunaw  siya  magpa- 

kailan  man,  na  gaya  ng  kaniyang 
sariling  dumi : 
Silang  nangakakita  sa  kaniya  ay  mag- 
sasabing :    i  Saan  nandoon  siya  ? 

8  Siya'y  lilipad   na  parang   panaginip, 

at  hindi  na  masusumpungan : 
Oo,  siya*y  tatakas  na  parang  malik- 
mata  sa  gabi. 

9  Ang  mata  na  nakakita  sa  kaniya  ay 

hindi  na  makikita  pa  siya; 
O  ang  kaniya  mang  Ingar  ay  titingin 
pa  sa  kaniya. 

10  Hahanapin  ng    kaniyang    mga  anak 

ang  biyaya  ng  dukha. 
At  ang  kaniyang  mga  kamay  ay  mag- 
sasauli  ng  kaniyang  kayamanan. 

11  Ang  kaniyang  mga  buto  ay  puno  ug 

kaniyang  kabataan, 
Nguni't  hihiga    na    kasama   niya  sa 
alabok. 

12  Baga  man  ang  kasam-an  ay  matamis 

sa  kaniyang  bibig, 
Baga  man  kaniyang  itinatago  sa  ila- 
lim  ng  kaniyang  dila; 


13  Baga    man    kaniyang    pinatawn.cl,   at 

hindi  niya  pinayayaon, 
Kungdi  ingatan  pa  sa  loob  ng  kani- 
yang bibig : 

14  Gayon  ma'y  ang  kaniyang  pagkain  ay 

nabago  na  sa  kaniyang  tiyan, 
Siyang  kamandag    ng    mga    abas  sa 
loob  niya. 

15  SiyaV  sumakmal  ng  mga  kayamanan, 

at  kaniyang  mga  ilnlua  uli : 
Mga  aalisin  uli  ng  Dios  sa  kaniyang 
tiyan. 

16  Kaniyang  hihititin  ang  kamandag  ng 

mga  aspid : 
Papatayin  siya  ng  dila  ng  ulupong. 

17  Hindi    niya    matitingnan    ang    mga 

Ang  umaagos  na  mga  agos  ng  pulot 
at  mantekilla. 

18  Na  kaniyang    isasauli  ang  kaniyang 

pinagpagalan,  at  hindi  lalamumin  ; 
Ayon  sa  pag-aari  na  kaniyang  tinan- 
kilik,  hindi  siya  magagalak. 

19  Sapagka't  kaniyang  pinighati  at  pina- 

bayaan  ang  dukha ; 
Kaniyang  kinuhang   marahas  ang  i- 

sang  bahay,  at  hindi  niya  itinayo. 
SO  Sapagka't  hindi   siya    nakakilala  ng 

katiwasayan  sa  loob  niya, 
Hindi  siya  magliligtas  ng  ano  man 

sa  kaniyang  kinaluluguran. 

21  Walang   bagay  na  naiwan   na   hindi 

niya  sinakmal ; 
Kaya't  ang  kaniyang  kaglnhawahaH  ay 
hindi  magmamatigas. 

22  Sa  kayamuan  ng  kaniyang  kabusugan 

ay  magiging  siya  sa  kagipitan : 
Ang  kamay  ng  bawa't  nasa  karalitaan 
ay  darating  sa  kaniya. 

23  Pagka  kaniyang  pupunuin  ang  kani- 

yang tiyan, 
Ibabagsak  ng  Dios  ang  kaniyang  ma- 

bangis  na  pag-iinit  sa  kaniya. 
At  uulan  sa  kaniya  samantalang  siya'y 

kumakain. 

24  Kaniyang    tatakasan    ang   sakbat   na 

bakal, 
At  ang  bosog  na  tanso   ay   uulos  sa 
kaniya. 

25  Hinahawakan  niya  ang  pana  at  luma- 

labas  sa  kaniyang  katawan : 
Oo,  ang  makintab  na  talim  ay  lumala- 

bas  mula  sa  kaniyang  apdo ; 
Mga  kakilabutan  ay  nasa  kaniya. 

26  Lahat  na  kadiliman  ay  nalalagay  na 

mga  pinakakayamanan  niya : 
Isang  apoy  na  hindi  hinipan  ng  tawo 
ay  susupok  sa  kaniya; 


21.  26 


JOB. 


529 


Susupukin  noon  ang  naiwan  sa  kani- 
yang  dam  pa. 

27  Ihahayag  ng  mga  langit  ang  kaniyang 

kasam-an, 
At  ang  lupa  ay  magbabangon  laban  sa 
kaniya. 

28  Ang  pakinabang  ng  kaniyang  bahay  ay 

yayaon, 
Ang  kaniyang  m§a  pag-aari  ay  lilipad 
sa  kaarawan  ng  kaniyang  pag-iinit. 

29  Ito  ang  bahagi  na  mula  sa  Dies  ng 

masamang  tawo, 
At  ang  manang  takda  sa  kaniya  ng 
Dios. 

Qi     Ng  magkayo'y  sumagot  si  Job,  at 
^1  nagsabing, 

2  Din^in  ninyong  mainam   ang   aking 

saiita; 
At  itoV  Imaging  inyong  ;nga  kaali- 
wan. 

3  Tiisin  ninyo  ako,  at  ako  nama'y  mag- 

sasalita; 
At  pagkatapos  na  ako*y  makapagsa- 
lita,  tumuya  kayo. 

4  Tungkol  sa  akin,  i  ay  sa  tawo  ba  ang 

aking  daing  ? 
I  At  bakit  hindi  ako  mayayamot  ? 

5  Tandaan  ninyo  ako,  atmatigilan  kayo. 
At  ilagay  ninyo  ang  inyong  karaay  sa 

inyong  bibig. 

6  Pagka  aking  naaalala  nga  ay  nababa- 

gabagako, 
At  kakilabulan  ang   humabawak  sa 
aking  laman. 

7  ;.  Bakit  nabubuhay  ang  masama, 
Nagigin  matanda,  oo,  nagiging  mala- 

kas  sa  kapangyarilian  ? 

8  Ang  kanilang  binhi  ay  natatatag  na 

kasama  nila  sa  kanilang  paningin,   ' 
At  ang  kanilang  mga  usbong  ay  sa 
harap  ng  kanilang  mga  mata. 

9  Ang  kanilang  mga  bahay  ay  ligtas  sa 

katakutan, 
At  hindi  ang  pamalo  man  ng  Dios  ay 
nasa  kanila. 

10  Ang  kanilang  ijoro  ay  nagkakaanak,  at 

hindi  nabubulaanan ; 
Ang  kanilang  baka  ay  nanganganak, 
at   hindi   napapahamak   ang  kani- 
j^angguya.        .    . 

11  Kanilang  smusngo  ang  kanilang  mga 

bata  na  parang  kawan, 
At  ang  kanilang  mga  anak  ay  suma- 
sayaw. 
19  SllaY  uraaawit  na  hatugma  ng  pande- 
reta  at  alpa, 
At  nagagalak  sa  tunog  ng  flauta. 


13  Kanilang  ginngngol  ang  kanilang  mga 

araw  sa  kaginhawahan. 
At  sa  isang  sandali  ay  biimababa  sila 
sa  libingan. 

14  Gayon   ma*y  sinasabi  nila  sa  Dios: 

Lumayo  ka  sa  amin ; 
Sapagka^t  hindi  namin  ninanasa  ang 
pagkakilala  ng  inyong  mga  lakad. 

15  lAuo  ang  Makapangyarihan-sa-lahat 

na  kami  ay  maglilinkgod  sa  kaniya  ? 
^At  anong  pakinabang  magkakaroon 
kami,  kung  kami  ay  dumalangin  sa 
kaniya? 

16  Narito,  ang  kanilang  kaginhawahan 

ay  wala  sa  kanilang  kamay : 
Ang  payo  ng  masama  ay  malayo  sa 
akin. 

17  I  Gaano  kadalas  namamatay  ang  ila- 

wan  ng  masama  ? 
^Na  ang  kanilang  kapahamakan  ay 

dumarating  sa  kanila  ? 
^Na  nagbabahagi  ang  Dios  ng  mga 

kapanlawan  sa  kaniyang  galit  ? 

18  I  Na  sila'y  parang  dayami  sa  harap  ng 

hangin, 
At  parang  kugon  na  dinadala  ng  bag- 
yo? 

19  Inyong  sinasabing:    Inilalagay  ng  Dios 

ang  kaniyang  kasaman  sa  kaniyang 
mga  anak. 
Gantihin  sa  kaniyang  sarili  upang  ma- 
^       kilala  niya, 

20  Makita  ng  kaniyang  mga  mata  ang 

kaniyang  pagkagiba. 

At  uminom  siya  ng  pag-iinit  ng  Ma- 
kapangyarihan-sa-lahat. 
SI  I  Sapagka't  anong  kasayahan  mairobn 
siya  sa  kaniyang  bahay  pagkatapos 
niya, 

Pagka  ang  bilang  ng  kaniyang  mga 
buan  ay  nahiwaiay  sa  gitna  ? 

22  i  Magtuturo  ba  ang  sino  man  sa  Dios 

ngkaalaraan? 
Sa  bagay  ay    kaniyang   hinahatulan 
yaong  mga  mataas. 

23  Isa'y  namamatay  sa  kaniyang  lubos  na 

kalakasan, 
Sa  paraang  walang  bahala  at  tahimik : 

24  Ang  kaniyang  mga  suso  ay  puno  ng 

gatas, 
At  ang  iitak  ng  kaniyang  mga  buto  ay 


25  At  ang  iba^y  namamatay  sa  kapaitan 

ng  kalulua, 
At  kailan  man  ay  hindi  nakakalasa  ng 

mabuti. 
2S  vSila^y  nahihigang  magkalfasama  sa  ^' 

labok,  - 


530 


JOB. 


21.  26 


At  tinatakpan  sila  ng  uod.         ^  I 

27  Narito,  aking  nakikilala  ang  inyong 

mga  pag-iisip, 
At  ang  mga  Imka  na  raaling  iny/)ng 
inaakala  laban  sa  akin. 

28  Sapagka't  inyong  sinasabing :     l  Saan 

nandoon  ang  bahay  ng  pangulo  ? 
I  At  saan  nandoon  ang  dam  pa  na  thia- 

tahanan  ng  masama  ? 
29^  Hindi  ba  ninyo  itinanong  sa  kani- 

lang  nagdadaan  ? 
^At  hindi  ba  ninyo   nalalaman  ang 

kanilang  mga  pinagkakilanlan  ? 

50  I  Na  ang  masamang  tawo  ay  natataan 

sa  kaarawan  ng  kasakunaan  ? 
^Na  sila'y  pinapatnubayan  sa  kaara- 
wan ng  pag-iinit  ? 

51  ^Sinong  raaghahayag  ng  kaniyang  la- 

kad  sa  kaniyang  mukha  ? 
I  At  sinong  niagbabayad  sa  kaniya  ng 
kaniyang  ginawa  ? 
32  Gayon  ma^y  siya'y  dadalhin  sa  libi- 

At  mag-iingat  ng  pagbabantay  sa  li- 
bingan. 

53  Ang  mga  bugal  ng  llbis  ay  magiging 

matamis  sa  kaniya, 

At  lahat  ng  tawo  ay  susunod  sa  ka- 
niya, 

Gaya  iig  nauna  sa  kaniya  na  walang 
bilang. 

54  I  Paano  ngang  inyong  aaliwin  ako  ng 

walang  kabuluhan, 
Sa  bagay  ay  sa  inyong  mga  sagot  ang 
naiiwan  lamang  ay  kabulaanan  ? 

OO     N§  magkagayo'y  sumagot  si  Eli- 
^^  faz  na  Temanita,  at  nagsabing, 
2  I  Mapapakinabangan  ba  ang  tawo  ng 
Dies? 
Tnnay  na  siyang  pantas  ay  nakikina- 
bang  sa  kaniyang  sarili. 
S  I  May  kasayahan  ba  sa  Makapangyari- 
han-sa-lahat  na  ikaw  ay  banal  ? 
I O  kapakinabangan  sa  kaniya  na  iyong 
pinasasakdal  ang  iyong  mga  lakad  ? 

4  ^Dabil  ba  sa  iyong  takot  sa  kaniya  na 

kaniyang  sinasaway  ka, 
Na  siya'y  pumasok  sa  iyo  sa  kaha- 
tulan  ? 

5  i  Hindi  ba  ang  iyong    kasam-an  ay 

malaki  ? 
At  wala   mang  ano    mang   wakas   sa 

iyong  mga  kasam-an. 
O  Sapagka't  ikaw  ay  kurauha  ng  sanla 

ng  iyong  kapatid  sa  wala. 
At  iyoDg  hinubdan  ^ng  hnbad  ng  ka- 

mlang  snot. 


7  Ikaw  ay  bindi  nagbigay  ng  tubig  sa 

pagod  upang  uminom, 
At  ikaw   ay  nagkait   ng  tinapay  sa 
gutom. 

8  Nguni^t  tungkol  sa  makapangyarihang 

tawo,  siya'y  nagtatankilik  ng  lupa ; 
At  ang  marangal  na  tawo,  tumatahan 
doon. 

9  Iyong  pinapagpaalam  ang  mga  baba* 

yeng  bao  na  walang  dala, 
At  ang  mga  kamay  ng  ulila  ay  nabali. 

10  Kaya't  mga  silo  ay  nasa  palibot  mo, 
At  ang  biglang  takot  ay  bumabagabag 

sa  iyo, 

11  O  kadiliman,  na  ikaw  ay  hindi  naka- 

kakita, 
At  kasaganaan  ng  mga  tnbig  ay  tuma- 
takip  sa  iyo. 

12  I  Hindi  ba  ang  Dios  ay  nasa  kaitaasan 

cglangit? 

At,  narito,  ang  kataasan  ng  mga  bi- 
tiiin ;  1  pagkataastaas  nila ! 
IS  At  iyong  sinasabing ;  i  Anong  nalala- 
man ng  Dios  ? 

i  Makahahatol  ba  siya  sa  salisalimuo^ 
na  kadiliman? 

14  Masinsing  alapaap  ang  tumatakij>  sa 

kaniya,  na  siya'y  hindi  nakakakita ; 
At  siya'y  lumalakad  sa  bilog  ng  langit. 

15  i  Iyo  bang  pagpapatuluyan  ang  dating 

lakad 
Na   nilalakaran    ng    mga    masamang 
tawo  ? 

16  Na  siyang  mga  naalis  bago  dumating 

ang  kanilang  kapanahunan, 
Na  ang  cimiento  niya  ay  nabuhos  na 
parang  agos : 

17  Sinong  nagsabi  sa  Dios:  Hamiwalay 

ka  sa  amin ; 
At  l  Anong  magagawa  sa  amin  ng  Ma- 
kapangyarihan-sa-lahat  ? 

18  Gayon  nia'y  pinuno  niya  ang  kanilang 

mga  bahay  ng  mga  mabuting  bagay : 
Nguni^t  ang  payo  ng  masama  ay  ma- 
layo  sa  akin. 

19  Nakikita  ng  banal,  at  natutua ; 

At  tinatawanan  sila  na  mainam  ng 
walang  muang : 

20  Na  nagsasaUng :     Walang  pagsalang 

silang  nagbabangon  laban  sa  atin  ay 
nahiwalay. 
At  ang  nalabi  sa  kanila  ay  sinupok  ng 
apoy. 

21  Makipagkilala  ka  sa  kaniya,  at  ikaw 

ay  pumayapa : 
Kaya't  ang  mabuti  ay  darating  sa  iyo. 

22  Iyong  tangapin,  isinasamo  ko  sa  iyo, 

"  apg  kautusan  sa  kaniyang  bibig, 


24.  4 


JOB. 


531 


Al  ilagay  mo  ang  kaniyang  mga  salita 
sa  iyong  puso. 

23  Kung  ikaw  ay  magbalik  sa  Makapang- 

yarihan-sa-laliat,  matatayo  ka ; 
Kung  iyong  alisin  ang  kalikuan  na 
malayo  sa  iyong  mga  dampa. 

24  At  ilagay  mo  ang  iyong  kayamanan  sa 

alabok, 
At  ang  ginto  sa  Ofir  sa  gitna  ng  mga 
bato  sa  mga  batis ; 

25  At  ang  Makapangyarihan-sa-lahat  ay 

magiging  iyong  kayamanan, 
At  mabalagang  pilak  sa  iyo. 

26  Sapagka^t  ikaw  ay  mag^galak  ng  iyong 

sarili  sa  Makapangyarihan-sa-labat, 
At  iyong  itataas  ang  iyong  mukba  isa 
Dios. 

27  Iyong  gaga  win  ang  iyong  dalangin  sa 

kaniya,  at  kaniyang  didingin  ka ; 
At  iyong  gaganapin  ang  iyong  mga 
panata. 

28  Ikaw  naraa'y  magpapasiya  ng  iisang 

bagay,  at  matatatag  sa  iyo ; 
At  liwanag  ay  sisilang  sa  iyong  mga 
daan. 

29  Pagka  sila'y  napapabiga,  iyong  sasa- 

bihing:    Mty  pagkataas ; 

At  ililfgias  ng  Dios  ang  mapagpakum- 
babang  tawo. 
SO  Kaniyang  ililigtas,  yaong  walaiig  ma- 
lay: 

Oo,  siya'y  maliligtas  sa  kalinisan  ng 
iyong  mga  kamay. 

QQ     Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Job, 
^O  at  nagsabing, 

2  Ngayo'y  mapanghimagsik  ang  aking 

daing: 
Ang  bugbog  sa  akin  ay  lalong  mabigat 
kay  sa  aking  hibik. 

3  I  Oh  paanong  nalaman  ko  kung  saan 

nasumpungan  ko  siya, 
Upang  ako*y  dumating  hangang  sa  ka- 
niyang upuan I 

4  Aking  aayusin  ang  aking  usap  sa  ba- 

rap  niya, ' 
At  pupunuin  ko  ang  aking  bibig  ng 
mga  pangangatuiran. 

5  Aking  malalaman  ang  mga  salita  na 

kaniyang  isasagot  sa  akin, 
At  matatamstas  ko  kung  ano  ang  ka- 
niyang sasablhin  sa  akin. 

6  ^Makikipagtalo  ba  siya  sa  akin  sa  ka- 

lakhan   ng   kanivang    kapangyari- 
han? 
Hindi ;  kungdi  makikinig  sa  akin. 

7  Doo'y  makapangangatuiran  sa  kaniya 

ang  matuid ; 


Sa  gayo*y  maliligtas  ako  magpakailan 
man  sa  aking  hukom. 

8  Narito,  ako*y  nagpapatuloy,   nguni't 

wala  siya  roon  ; 
At  sa  dakong  likuran,  nguni't  hindi 
ko  siya  mamataan : 

9  Sa  kaliwa    pagka    siya'y    gumagawa, 

nguni't  hindi  ko  mamasdan  siya: 
Siya'y  nagkukubli  sa  kanan,  na  bindi 
ko  makita  siya. 

10  Nguni't  nalalaman    niya  ang   daang 

aking  nilalakaran; 
Pagka  kaniyang  nasubok  ako,  lalabas 
na  parang  ginto. 

11  Ang  aking  paa  ay  sumunod  na  lubos 

sa  kaniyapg  mga  bakbang ; 
Ang  kaniyang  daan  ay  aking  iningatan, 
at  hindi  ako  lumiko. 

12  Ako*y  hindi  hnmiwalay  sa  utos  ng 

kaniyang  mga  labi ; 
Aking  pinagyamau  ang  riiga  salita  ng 
kaniyang  bibig  na  higit  kay  sa  aking 
kailangang  pagkain. 

13  Nguni't  kung  siya'y  sa  isang  aAaZa,  isi- 

nong  makapaghihiwalay  sa  kaniya? 
At  kung  ano  ang  ninanasa  ng  kani- 
yang kalulua,  siya  nga  niyang  gina- 
gawa. 

14  Sapagka't  kaniyang  tinutupad  ang  iti- 

nakda  sa  akin : 
At  maraming  gayong  mga  bagay  ay 
nasa  kaniya. 

15  Kaya't  ako'y  nabagabag  sa  kaniyang 

harap; 
Pagka  aking  binubulay  ay  natatakot 
ako  sa  kaniya. 

16  Sapagka't  pinapanglupaypay  ng  Dios 

ang  aking  puso, 
At  binagabag  ako  ng  Makapangyari- 
han-sa-lahat: 

17  Sapagka't  hindi  ako  nanlupaypay  da- 

hil  sa  kadiliman, 
O  sa  pagtatakip  man  ng  masingsing 
kadiliman  sa  aking  mukba. 
O^   iBakit  ang  mga  kapanahunan  ay 
^T"    hindi  itinakda  ng  Makapangyari- 
han^sa-lahat  ? 
iAt  bakit  hindi  nakakakita  ang  mga 
nakakaalam  ng  kaniyang  mga  araw  ? 
2  May  mga  bumabago  ng  pilapil; 

Kanilang'dinadalang  may  karahasan 
ang  mga  kawan,  at  mga  pinasab- 
sab, 
8  Kanilang  iniligaw  ang  asno  ng  ulila, 
Kanilang  kinuha  ang  baka  ng  baba- 
yeng  bao  na  pinakasanla. 
4  Kanilang  inililigaw  sa  daan  ang  ma- 
pagkailangan : 


632 


JOB. 


24.  4 


Ang  dukha  sa  liipa  ay  nagsisipagku- 
bling  magkakasama. 

5  Narito,  parang  mga  mabaiigis  na  asno 

sa  ilang 
Sila^y  lumalabas  sa  kanilang  gawa,  na 

liumahanap  na  masikap  ng  pagkain ; 
Ang  ilang  ay  nagbiblgay  sa  kanila  ng 

pagkain  para  sa  kanilang  mga  anak. 

6  Kanilang  kinikitil  ang  kanilang  pag- 

kain sa  bukid  : 
At  kanilang  pinangliihimalayan  ang 
iivasan  ng  masama, 

7  Sila'y  nabihiga  boong  gabi  na  hubad 

na  walang  suot, 
At  walang  takip  sa  ginaw. 

8  Sila'y  basa  ng  ulan  sa  mga  bundok, 
At  niyayakap  ang  bato  sa  pagkakai- 

langan  ng  pangumot. 

9  May  mga  umaagaw  ng  ulila  mula  sa 

suso, 
At  kumnkuha  ng  sanla  ng  dukha : 

10  Na  am  paH  sila'y  yumayaong  bnbad 

na  walang  siiot, 
At  sa  paraang  gutom  kanilang  dina- 
dala  ang  mga  blgkis ; 

11  Sila^  gnmagawa  ng  langis  sa  loob  ng 

mga  panig  ng  mga  tawong  iio  ; 
Kanilang  pinipisan  ang  kanilang  uvas, 
at  nagtitiis  ng  uhaw. 

12  Mula  sa  makapal  na  ciudad  ay  duma- 

daing  ang  mga  tawo, 
At  ang  kalolua  ng  may  sugat  ay  burai- 

hiyaw : 
Gayon  ma^y  hindi  inaaring  mangmang 

ng  Dios. 

13  Ito'y  sa  mga  nanghihimagsik  laban  sa 

liwanag ; 
Hindi  nila  nalalaman  ang  mga  daan 

niya, 
O  tumataban  man  sa  mga  land  as  noon. 

14  Ang  mamamaty  ay  bumabangon  pagli- 

livvang,  pinapatay  niya  ang  dukha 
at  mapagkailangan ; 
At  sa  kinagabihan  ay  parang  magnana- 
kaw  siya. 

15  Ang  mata  namaa  ng  mangangalunya 

ay  nagliihintay  ng  pagtatakipsilim, 
Na  sinasabing:  Walang  matang  maka- 

kakita  sa  akin : 
At  binabago  ang  kaniyang  mukba. 

16  Sa  kadiliman  ay  bomnhiikay  sila  sa 

mga  babay :         , 
Sila'y  nagsar-ara  sa  araw  ; 
Hindi  nila  nakikilala  ang  liwanag. 

17  Bapagka't  ang  umaga  ay  sa  kanilang 

laliat  &y  parang  anino  ng  kamata- 
yan ; 
Sapagka^t  kanilang  nalalaman  ang  mga 


kakilabntan   ng  anino   ng   kanmla- 
yan. 

18  Siya'y  matulin  sa  balat  ng  mga  tnlig ; 
Ang  kanilang    babagi  ay  Finiirnpa  s.i 

lopa : 
Siya'y  hindi  babalik  sa  daan  ng  mga 
uvasau. 

19  Katnyuan  at  kainitan  ay  tumutunaw 

ng  mga  nieyeng  tubig : 
Oaya  ng  libingan  ng  mga  nagkakasala. 

20  Kalilimutan  siya  ng  bahay-bata;  ka- 

kaining  matamis  siya  ng  nod  ; 
Siya'y  hindi  na  maaalala  pa  : 
At  ang  kalikuan  ay  raababaling  parang 

puno  ng  kahoy. 

21  Kaniyang    sinasakmal    ang   baog    na 

hindi  nanganganak ; 
At  hindi  gnmagawa  ng  mabuti  sa  ba- 
bayeng  bao. 

22  Inaagaw  naman  ang  makapangyarihan 

ng  kaniyang  kapangyarihan : 
Siya'y  bumabangon,  at  walang  tawo  na 
tiwasay  sa  buhay. 

23  Pinagkakalooban  sila  ng  Dios  na  mala- 

gay  sa  katiwasayan,  at  sila^  nagpa- 
pahinga  doon ; 
At  ang  kaniyang  mga  mata  ay   nasa 
kanilang  mga  daan. 

24  Sila'y  nataas,  gayon  ma'y  isang  san- 

dali  pa,  at  sila'y  wala  na ; 
Oo,  sila'y  nababa,  sila'y  naalig  sa  daan 

na  gaya  ng  labat  na  iba, 
At  mga  nahiwalay  na  parang  mga  dulo 

ng  uhay. 

25  At  kung  hindi  gayon  ngayon,  ^sinong 

magpapatotoo    sa     aking    sinunga- 
ling, 
At  gagawing  vvalang  kabuluhan  ang 
aking  salita  ? 

OK.      Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Bil- 
«vJ  dad  na  Suhita,  at  nagsabing, 

2  Pagkasakop  at  katakutan  ay  sumasa- 

kaniya ; 
Siya'y  gumagawa  ng  kapayapaan  sa 
kaniyang  mga  mataas  na  lugar. 

3  ^May  ano  mang  bilang  sa  kaniyang 

mga  kawal  ? 
^At  sa  hindi  binabangonan  ng  kani- 
yang liwanag  ? 

4  ^Paanong  makapagbabanal  nga  ang 

tawo  sa  Dios  ? 
I O  paanong  magiging  malinis  siya  na 
ipinanganak  sa  babaye  ? 

5  Narito,    pati   ng  buan   ay  walang   li- 

wanag, 
At  ang  mga  bituin  ay  hindi  malinis  sa 
kaniyang  paningin : 


27.  15 


JOB. 


533 


6  I  Gaano  pa  ngang  kaliit  ng  tawo,  m 
isang  uod ! 
I  At  aDg  anak  ng  tawo,  na  isang  uod  ! 

O^     Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Job, 
^O  at  nagsabing, 

2  iPaanong  iyong  tinulungan  sija  na 

walang  kapangyarihan ! 
iPaanong  iyong  iniligtas  ang  kamay 
na  walang  lakas ! 

3  iPaanong  iyong  pinayuhan  siya   na 

walang  karunungan, 
At  saganang  ipinahayag  rao  ang  inabu- 
ting  kaalaman ! 

4  iKanino  mo  sinabi  ang  mga  salita? 
iAt  kanino  ang  espiritu  na  nagmii- 

mula  sa  iyo  ? 

5  Ang  mga  patay  ay  nanginginig 

Sa  ilalim  ng  mga  tubig,  at  ang  mga 
mananahan  doon. 

6  Ang  libingan  ay  hubad  sa  harap  niya. 
At  ang  Abaddon  ay  walang  takip. 

7  ICaniyang  iniuunat  ang   hilagaan  sa 

pag-itang  walang  laman, 
At  ibinibitin  ang  lupa  sa  wala. 

8  Kaniyang  itinatali  ang  mga  tubig  sa 

kaniyang  masinsing  alapaap ; 
At  ang  alapaap  ay  Jhindi  nabahapak 
sa  ilalim  nila. 

9  Kaniyang  tinatakpan  ang  ibabaw  ng 

kaniyang  luklukan, 
At  inilaladlad  ang  kaniyang  mga  ala- 
paap sa  ibabaw  noon. 

10  Siya*y  gumuguliit  ng  isang  hanganan 

sa  balat  ng  mga  tubig, 
Hangang  sa  pinagtatalakupan  ng  li- 
wanag  at  kadiliman. 

11  An^  mga  haligi  ng  langit  ay  nangingi- 

nig 
At  natitigilan  sa  kaniyang  saway. 

12  Kaniyang  pinangingilabot  ang  dagat 

ng  kaniyang  kapangyarihan. 
At  sa  kaniyang  kaalaman  ay  sinusu- 
gatan  niya  ang  Babab. 

13  Sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  espiritu 

ay    ginayakan    niya    ang    mga  la- 
ngit; 
Pinapamimilipit    ng    kaniyang    mga 
kamay  ang  maliksing  alias. 

14  Narito,  ang  mga  ito  ang  mga  hanga- 

nan lamang  ng  kaniyang  mga  daan : 
i  At  pagkarahan  ng  hugong  na  ating 

naririnig  sa  kaniya  I 
I  Nguni't  sinong  makakaalam  ng  kulog 

ng  kaniyang  kapangyarihan  ? 


At  inawit  uli  ni  Job  ang  kani- 
yang talinliaga,  at  nagsabing. 


27 


2  Buliay  ang  Dios  na  nag-alis  ng  aking 

matuid ; 
At  ang  Makapangyarihan-sa-lahat  na 
nagpapapanlaw  ng  aking  kalulua ; 

3  (Sapagka't  ang  aking  buhay  ay  buo  pa 

sa  akin,  ^ 
At  ang  espiritu  ng  Dios  ay  nasa  mga 
butas  ng  aking  ilong ;) 

4  Tunay    na    ang    aking   mga   labi  ay 

hindi  magsasalita  ng  di  banal, 

0  ang  aking  dila  man  ay  magsasaysay 
ng  karayaan. 

5  Huag  itulot  ng  Bios  na  aking  patoto^ 

hanan  kayo : 
Hangang  sa  ako*y  mamatay  ay  hindi 
ko  aalisin  ang  aking  pagtatapat  sa 
akin. 

6  Ang  aking  kabanalan  ay  aking  hina- 

hawakan,  at  hindi  ko  bibitiwan : 
Hindi  ako  isusumbong  ng  aking  puso 
habang  ako'y  buhay. 

7  Ang  aking  kaaway  ay  maging  parang 

masama, 
At  ang  nagbabangon   laban  sa  akin 
ay  maging  parang  hindi  banal. 

8  ^Sapagka't  ano   ang    pag-asa    ng  di 

banal,  baga  man   siya^y  makikina- 
bang  sa  kaniya, 
Pagka  kini^ha  ng  Dios  ang  kaniyang 
kalulua? 

9  ^Didingin«ba  ng  Dios  ang  kaniyang 

hiyaw, 
Pagka  ang  kabagabagan  ay  dumating 
sa  kaniya  ? 

10  6  Makapagsasaya    ba    siya   sa  Maka- 

pangyarihan-sa-lahat, 
At  tatawag  sa  Dios  sa  lahat  ng  pana- 
hon? 

11  Aking  tuturuan  kayo   ng  tungkol  sa 

kamay  ng  Dios ; 
Ang  nasa  sa  Makapangyarihan-sa-la- 
hat ay  hindi  ko  ililihim. 

12  Narito,  kayong  lahat  ay  nakakita ; 

1  Bakit  nga  kayo  ay  lubos  na  nawalan 

ng  kabuluhan  ? 

13  Ito  ang  bahagi  ng   masamang  tawo 

sa  Dios, 
At   ang   mana    ng   mamimighati,   na 
kanilang  tinangap  mula  sa  Maka- 
pangyarihan-sa-lahat. 

14  Kung    ang   kaniyang    mga    anak  ay 

dumami,  ay  para  sa  tabak; 
At  ang    kaniyang    usbong    ay   hindi 
mabubusog  ng  tinapay, 

15  Yaong    mga    naiwan    sa    kaniya   ay 

mangalilibing  sa  kamatayan. 
At  ang  kaniyang  mga  bao  ay  hindi 
mananaghoy. 


534 


JOB. 


27.  16 


16  Baga  man  sija'y  magbunton  ng  pilak 

na  parang  alabok, 
At  maghanda  ng   bihisan  na  parang 
putik ; 

17  Maihabanda  nija,  nguni't  ang  banal 

ang  magsusuot, 
At  babahagihin  ng  walang  sala  ang 
pilak. 

18  Siya'j  nagtatajo  ng  kaniyang  bahay 

na  parang  bukbok, 
At  parang  isang  bahag  na  ginagawa 
ng  bantay-bukid. 

19  SiyaV  nahihigang  mayaman,  nguni^t 

hindi  siya  pupulutin ; 
Kaniyang  ididilat  ang  kaniyang  mga 
mata,  nguni't  wala  siyang  makikita. 

20  Mga  kakilabutan  ang  umaabot  sa  ka- 

niya  na  parang  mga  tubig ; 
Bagyo  ang   umaagaw    sa  kaniya    sa 
kinogabihan. 

21  Tinangay  siya  ng  hanging  silanganan^ 

at  siya^y  yumayaon ; 
At  binubunot  siya  sa  kaniyang  liigar. 

22  Sapagka't  ibabagsak  ng  I>hs  sa  kani- 

ya ang  galit  niya^  at  hindi  magpapa- 
tawad ; 
Siya'y  magpupumilit  na  tumakas  sa 
kaniyang  kamay. 

23  Ipapalo  ng  mga  tawo  ang  kanilang 

mga  kamay  sa  kaniya, 
At  susutsutan  siya  na  Iv^alayo  mula  sa 
kaniyang  higar. 


OQ  Tunay  na  may  mina  para  sa  pilak, 
^O  At  lugar  para  sa  ginto  na  kanilang 

dinadalisay. 
2  Bakal  ay  nahuhukay  sa  lupa, 

At  tanso  ay  nabububo  sa  bato. 
S  Ang  tawo'y  naglalagay    ng  wakas  sa 
kadiliman, 
At  sumisiyasat  hangangsa  kalayolayo- 

ang  hanganan 
Ang  mga  bato  ng  salimuot  na  kadili- 
man at  ng  anino  ng  kamatayan. 

4  Siya'y  nagbubukas  ng  hukay  malayo 

sa  tahanan  ng  mga  tawo : 
Nilimot  ng  paa  na  dumadaan ; 
Nagbibitin  doong  malayo  sa  mga  lala- 

ki,  sila^y  nagtitimbangan. 

5  Tungkol  sa  lupa  mula  dooV  nangaga- 

ling  ang  tinapay : 
At  sa  ilalim  ay  pumipihit  na  parang 
sa  apoy. 

6  Ang  mga  bato  niya  ay  lugar  ng  zafiro, 
At  may  alabok  ng  ginto. 

7  Ang  landas  na  yaon  ay  walang  ibong 

mandadagit  na  nakakakilala, 
O  nakita  man  ng  mata  ng  falkon : 


8  Hindi  natungtungan  ng  mga  palalong 

hay  op, 

0  naraanan  man  ng  mabangis  na  leon. 

9  Kaniyang  inilalabas  ang  kaniyang  ka- 

may sa  batong  kiskisan  ; 
Ginugulo   ang   mga   bundok  ng  mga 
ugat. 

10  Siya'y  gumagawa  ng  mga   bangbang 

sa  gitna  ng  mga  bato  ; 
At  ang  kaniyang  mata  ay  nakakaktt'a 
^  ng  lahat  na  mahalagang  bagay. 

11  Kaniyang  tinatalian    ang    mga  agos 

upang  huag  umagos ; 
At  ang  bagay  na  nakukubli  ay  inili- 
litaw  niya  sa  liwanag. 

12  ^Nguni^t    saan   masusumpungan    ang 

karunungan  ? 

1  At  saan  nandoon  ang  lugar  ng  kaa- 

laman  ? 

13  Hindi  nakikilala  ng  tawo  ang  halaga 

niya; 
O  nasusumpungan  man  sa  lupain  ng 
may  buhay. 

14  Sinasabi  ng  kalaliman :    Wala  sa  akin: 
At  sinasabi  ng  dagat :    Hindi  suma- 

saakin. 

15  Hindi  mabibili  ng  ginto, 

O  matitimbangan  man  ng  pilak  an<y 
halaga  niya. 

16  Hindi    mahahalagahan  ng   ginto  sa 

Ofir, 
Ng  mahalagang  onix,  o  ng  zafiro. 

17  Ginto  at  salamin  hindi  makakaparis 

niya: 
O  ang  kapalitan  man   sa   kaniya  ay 
magagawa  sa  mga  hiyas  ng  dalisay 
sa  ginto. 

18  Hindi  mababangit    ang    suso  o  ang 

cristal : 
Oo,    ang   halaga  ng   karunungan  ay 
nasa  ibabaw  ng  mga  rubi. 

19  Ang  tapacio  sa  Etiopia  ay  hindi  niya 

makakaparejo, 

0  mahahalagahan  man  ng  taganas  na 
-    ginto. 

20  i  Saan  nangagaling  nga  ang   karunu- 

ngan? 

1  At  saan  nandoon  ang  lugar  ng  kaala- 

man? 

21  Sa  paraang  nakukubli  sa  mga  mata  ng 

lahat  na  may  buhay, 
At  natago  sa  mga  ibon  sa  himpapa- 
wid. 

22  Sinasabi  ng  Kagibaan  at  Kamatayan, 
Narinig  namin  ang  balita  niya  ng  a- 

ming  mga  pakinig. 

23  Nalalaman  ng  Dios  ang  lakad  niya, 
At  nalalaman  ang  lugar  noon. 


29.  25 


JOB. 


53S 


24  Sapagka*t  tumitingin  liangaiig  sa  wa- 

kas  ng  lupa, 
At  nakikita  ang  ilalini  ng  boong  la- 
ngit; 

25  Upang  gumawa  ng  timbangan  para  sa 

hangin ; 
Co,  tinatasahan  ang   mga  tubig    ng 
takal. 

26  Ng  siya'y  gumawa  ng  pasiya  para  sa 

ulan, 
At  ng  daan  para  sa  kidlat  ng  ku- 
log; 

27  Ng  magkagayo'y  nakita  niya,  at  ini- 

hahayag ; 
Kauiyang  itinatag,  oo,  at  siniyasat. 

28  At  sa  tawo'y  sinabi  niyang, 

Narito,  ang  pagkatakot  sa  Dios  ay 

siyang  kafunungan ; 
At  ang  paghiwalay  sa  kasara-an  ay 

kaalaman. 

OQ      -^^  muling  inawit  ni  Job  ang  ka- 
^^  niyang  talinhaga,  at  nagsabing, 
2  I O  parang  ako*y  nasa  mga  buan  ng 
una, 
Gaya  sa  mga  kaarawan  ng  binabanta- 
yan  ako  ngDios; 
8  Ng  ang  kaniyang  Haw  ay  sumisilang 
sa  aking  ulo, 
At  sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  li- 
wanag  ay  lumalakad  ako  sa  kadili- 
man; 

4  Na  Ijarang  ako'y  nasa  kabutihan  ng 

aking  mga  kaarawan, 
Ng  ang  lihim  ng  Dios  ay  nasa  aking 
dampa : 

5  Ng  ang  Makapangyarihan-sa-laliat  ay 

nasa  kasamaban  ko  pa, 
At  ang  aking  mga  anak  ay  nasa  pali- 
botko; 

6  Ng  ang  aking  mga  hakbang  ay  napali- 

liguan  ng  gatas, 
At  ang  bato  ay  nagbubuhos  sa  akin  ng 
mga  ilog  ng  langis  I 

7  Ng  ako*y  lumalabas  sa  pintuang-daan 

sa  ciudad, 
Ng  aking  inihahanda  ang  aking  upuan 
sa  langsangan, 

8  Nakita  ako  ng  mga  binata,  at  nagsi- 

pagkubli. 
At  ang  mga  matanda   ay  bumangon 
attumayo; 
»  Ang  mga  pangulo  ay  tumigil  ng  pag- 
uusap, 
At  inilagay  ang  kanilang  kamay  sa 
kanilang  bibig ;  < 

lO  Ang  Tooes  Dg  mga  maginoo  ay  tuma- 
tahimik, 


At  ang  kanilang  dila  ay  dumidikit  sa 
ngalangala  ng  kanilang  bibig. 

11  Sapagka't  ng  naririnig  ko  ng  pakinig, 

pinaffpapala  nga  ako ; 
'     At  pagka  nakikita  ako  ng  mata,  suma* 
saksi  sa  akin : 

12  Sapagka^t  aking  iniligtas  ang  dukha 

na  dumadaing, 
Ang  ulila  naman  na  walang  tumulong 
sa  kaniya. 

13  Ang  basbas  noon  na  madaling  mama- 

matay  ay  dumating  sa  akin : 
At  aking  pinaawit  sa  kagalakan  ang 
puso  ng  babayeng  bao. 

14  Ako'y  nagbibihis  ng  kabanalan,  at  si- 

nusuotan  nlya  ako : 
Ang  aking  kabanalan  ay  parang  isang 
Mabal  at  isang  tnrbante. 

15  Ako*y  mga  mata  sa  bulag, 
At  mga  paa  ako  sa  pilay. 

16  Ako'y  ama  sa  mapagkailangan : 

At  ang  usap  niya  na  Hindi  ako  nakiki- 
lala  ay  aking  sinisiyasat. 

17  At  aking  binali  ang  mga  pangil  ng  di 

banal. 
At  inagaw  ko  ang  hull  sa  kaniyang 
mga  ngipin. 

18  Ng  magkagayo'y  sinabi  kong :     Ma- 

mamatay  ako  sa  aking  pugad, 
At  aking  pararamihin  an^  aking  mga 
araw  na  parang  buhangm : 

19  Ang  aking  ugat  ay  nakalat  sa  mga 

tubig, 
At  ang  hamog  ay  lumalapag  boong 
gabi  sa  aking  sanga : 

20  Ang  aking  kalualhatian  ay  sariwa  sa 

akin, 
At  ang  aking  bosog  ay  nababago  sa 
aking  kamay. 

21  Sa  akin  ay  nakikinig  ang  mga  tawo, 

at  nagbihintay. 
At  tumatahimik  sa  aking  payo. 

22  Pagkatapos  ng  aking  mga  salita  ay 

hindi  na  sila  nagsalita  uli ; 
At  ang  aking  salita  ay  tumutulo  sa 
kanila. 

23  At  kanilang  hinihintay  ako,  na  gaya 

ng  paghinintay  sa  ulan ; 
At  kanilang  ibinibuka  ang  kanilang 
bibig  na  maluang  para  sa  huling 
ulan. 

24  Kung  tinatawanan  ko  sila,  sila'y  hindi 

naniniwala ; 
At  ang  liwanag  ng  aking  raukba  ay 
hindi     nila     niwa  walang     kabulu- 
han, 

25  Ako V  pumipili  ng  kanilang  daan,  at 

nauupong  puno,  , 


636 


JOB. 


29.  25 


At  tunmlahang  parang  hari  sa  kawal, 
Parang  nang-aaliw  sa  mananangis. 

Of%  Nguni't  ngayo'y  silang  bata  kav  si 
*-^  v/    akin  ay  tuniatawa  sa  akin, 

Ka  ang  mga  ama  ay  aking  inilayo  na 
ilagay  na  kasama  ng  mga  aso  ng 
aking  kawan, 

2  Oo,  ang  kalakasan  ng  kanilang  kamay, 

^sa  ano  ko  mapapakinabangan  ? 
Mga    tawong    kinamatayan    ng    pag- 
tanda. 

3  SilaV  lata  sa  pangangailangan  at  gu- 

tom; 
Kanilang  nginangata  ang  tuyong  lupa. 
sa  kadiliman  ng  kasiraan  at  kagiba- 
an. 

4  Sila'y  buraubunot  ng  mga  barrilla  sa 

tabi  ng  mga  punong  kahoy ; 
At  ang  mga  ugat  ng  retama  ay  siyang 
kanilang  pagkain. 

5  Sila'y  pinalayas  mula  sa  gitna  ng  mga 

iawo; 
SiWj  sumisigaw  sa  likuran  nila,  na 
parang  sa  likuran  ng  isang  magna- 
uakaw. 
<S  Sa  mga  yungib  ng  mga  libis,  marapat 
silang  tumahan, 
Sa  mga   puang  ng  lupa,   at  ng  mga 
bato. 
'7  Sa  gitna  ng  mga  punong  kahoy  ay 
mga  umuungal; 
Sa  ilaiim  ng  mga  tinikan  ay  nangapi- 
pisan. 

8  Mga  anak  ng  mga  mangmang,  oo,  mga 

anak  ng  mga  walang  puring  tawo  ; 
Mga  itinapon  mula  sa  lupain. 

9  At  ngayon  ay  naging  awit  nila  ako, 
Oo,  ako*y  kasabihan  sa  kanila. 

10  Kanilang  kinapopootan  ako,  nilalayu- 

an  nila  ako, 
At  Hindi  nila  binabayaan  ang  paglura 
sa  aking  mukha. 

11  Sapagka't  kinalag  niya  ang  aking  pa- 

nali,  at  pinigbati  ako. 
At  kanilang  inihagis  ang  paningkaw 
sa  liarap  ko. 

12  Sa  aking  kanan  ay  bumabangon  ang 

karaniwan  sa  bayan ; 
Itinutulak  ang  aking  mga  paa, 
At  kanilang  piaapatag  laban  sa  akin 

ang   kanilang   mga  daan  ng   kagi- 

baan. 

13  Kanilang  binabagtasan  ang  aking  Ian- 

das, 
Kanilang  ipinagpapatuloy  ang  aking 

kapahamakan, 
Mga  tawong  walang  turaulong. 


14  Parang  nanasok  sa  isang  malaking  sira 

dumarating  sila : 
Sa  gitna  ng  kasiraan  ay  nagsisigulong 
sila. 

15  Mga^  kakilabutan   ay   dumadagan  sa 

akin, 
Kanilang  liinahabol  ang  aking  kara- 

ngalan  na  parang  liangin  ; 
At  ang  aking  kaginliawahan  ay  duma- 

raang  parang  alapaap. 

16  At  gayon  ay  nabububos  ang  aking  ka- 

lulua  sa  loob  ko ; 
Mga  araw  ng  pagkapighati  ay  huma- 
wak  sa  akin. 

17  Sa  kinagabiba'y  ang  aking  mga  buto 

ay  nag-aantakan  sa  akin. 
At  ang  mga  sakit  na  ngumangatngat  sa 
akin  ay  hindi  nagpapahinga. 

18  Sa  matinding  karahasan  ng  aking  sakit 

ay  nawalan  ng  hicbura  ang  aking 
suot: 
Tumatali  sa  akin  sa  palibot  na  parang 
cuello  ng  aking  bihisan. 

19  Inihahagls  niya  ako  sa  lumbak, 

At  ako*y  naging  parang  alabok  at  mga 
abo. 

20  Ako'y  dumadaing  sa  iyo,  at  bindi  ka 

sumasagot  sa  akin : 
Ako'y  tumatayo,  at  ikaw  ay  tumiti- 
ngin  sa  akin. 

21  Ikaw  ay  naging  mabagsik  sa  akin  : 

Sa  pamamag-itan  ng  kapangyarihan 
ng  iyong  kamay  ay  hinahabol  mo 
ako. 

22  Itinataas  mo  ako  sa  hangin,  pinasasa- 

kay  mo  ako  sa  haniya  ; 
At  tinutunaw  mo  ako  sa  bagyo. 

23  Sapagka't  talastas  ko  na  iyong  dadal- 

liin  ako  sa  kamatayan. 
At  sa  bahay  na  takda  para  sa  labat  na 

may  buhay. 
24Tunay  na  sa  isang  sirang  bunton  ay 

hindi  niya  ilalabas  ang   kaniyang 

kamay ; 
Baga  man  sa  kaniyang  paggiba  ay  ?7ia- 

papakinabangang  hingang  tulong  da- 

hil  sa  mga  bagay  na  ito. 
25  I  Hindi  ko  ba  iniyakan  siya  na  nasa 


I  Hindi  ba  ang  aking  kalulua  ay  na- 
mamanlaw  sa  mapagkailangan  ? 
28  Pagka  ako^y   humahanap  ng  mabuti 
ang  kasam-an  nga  ang  dumarating ; 
At  pagka  ako^y  naghihintay  ng  liwa- 
nag    ay    kadiliman    ang    dumara- 
ting. ^ 
27  Ajig  aking  tiyan  ay  umuusog  at  hindi 
nagpapahinga; 


31.  25 


JOB. 


537 


Mga  araw  ng  pagkapigliati  ay  duma- 
ting  sa  akin. 

28  Ako*y  yumayaong  tumatangis  na  wa- 

lang  araw : 
Ako*y  tumatayo  sa  kapisanan  at  humi- 
hinging  tulong. 

29  Ako^y  kapatid  ng  mga  chakal, 
At  mga  kasama  ng  mga  avestruz. 

80  Ang  aking  balat  ay  maitim,  at  nahu- 
hulog  sa  akin, 
At  ang  aking  mga  butd  ay  nasosunog 
Dg  init. 
31  Kaya't  ang  aking  alpa  ay  naging  pa- 
nangis, 
At  ang  aking  flauta  ay  naging  Toces 
ng  umiiyak. 

Ol  Ako'y  gumagawa  ng  tipan  sa  aking 
O I     mga  mala ; 

i  Paano  nga  akong  titingin  sa  isang 
dalaga  ? 

2  I  Sapagka't  ano  ang  bahagi  ng  Dios 

mula  sa  itaait, 
At  ang  mana  ng  Makapangyariban-sa- 
lahat  mula  sa  kaitaasan  ? 

3  i  Hindi  ba  kasakunaan  sa  di  banal, 

At  kasawiang  palad  sa  mga  manga- 
gawa  ng  kasam-an  ? 
4^  Hindi  ba  niya  nakikita  ang  aking 
'  mgalakad, 

At  binibilang  ang  aking  boong^  hak- 
bang? 

5  Kung  ako'y  lumakad  ng  walang  kabu- 

luhan, 
At  aking  paa  ay  nagmadali  sa  pag- 
daraya ; 

6  (Timbangin  ako  sa  matuid  na  timba- 

ngan, 
Upang  makilala  ng  Dios  ang  aking 
pagtatapat;) 

7  Kung  ang  aking  hakbang  ay  lumiko 

sa  daan, 
At  ang  aking  puso  ay  lunjakad  ayon 

sa  aking  mga  mata, 
At  kung  ang  ano  mang  dungis  ay  ku- 

mapit  sa  aking  mga  kamay : 

8  Kung  gayo'y  papaghasikin  mo  ako,  at 

kanin  ng  iba ; 
Oo,  bunutin  ang  bunga  ng  aking  bu- 

kid. 
O  Kung  ang  aking  puso  ay  napadahas  sa 

babaye, 
At  ako'y  bumakay  sa  pintuan  ng  aking 

kapua: 

10  Kung  magkagayo'y  gilingln    ng  iba 

ang  aking  asawa, 
At  iba  ang  yumuko  sa  kaniya. 

11  Sapagka't  iya^y  isang  mabigat  na  sala ; 


Oo,  isang  kasam-an  na  parurusahan 
ngmgahukom: 

12  Sapagka't  isang  apoy  na  tumutunaw 

hangaiig  sa  Kagibaan, 
At    bubunutin    ang  laliat    na   aking 
bunga. 

13  Kung   niwalan   kong  kabuluhan  ang 

matuid   ng  aking  aliping  lalaki  o 


Ng  sila*y  makipagtalo  sa  akin : 

14  iAno  nga  ang  aking  gagawin  pagka- 

ibinabangon  ng  Dios  ? 
At  pagka  kaniyang  dinadalaw,  I  anong 
isasagot  sa  kaniya  ? 

15  i  Hindi  ba  siya  ang  lumalang  sa  akin 

sa  bahay-bata  na  nilalang  niya? 
I  At  hindi  ba  kami  hinichuraban'ng  isa 
sa  bahay-bata  ? 

16  Kung  pinagkaitan  ko  ang  dukha  sa 

kanilang  nasa, 
O  pinangailumata  ko  ang  mga  mata  ng 
babayeng  bao :  ^. 

17  O  kumain  akong  mag-isa  ng  aking 

subo. 
At  ang  ulila  ay  hindi  kumain  noon ; 

18  (Hindi,  mula  sa  aking  kabataan   ay 

tumubong  kasama  ko,   na    parang 
kasama  ng  ama, 
At  aking  pinatnubayan  siya  mula  sa 
bahay-bata  ng  aking  ina ;) 

19  Kung  ako'y  nakakita    ng  sino   man 

pangangailangan  ng  kasuotan, 
O  ng  mapagkailangan  •  na  walang  ba- 
labal; 

20  Kung  ang  kaniyang  mga  balakang  ay 

hindi  nagpapala  sa  akin, 
At  kung  siya'y  hindi  nainitan  ng  balat 
ng  aking  tupa ; 

21  Kung  binuhat  ang  aking  kamay  laban 

sa  ulila, 
Sapagka't  nakita    ko   ang  tulong  sa 
akin  sa  pintuang-daan : 

22  Kung  magkagayo'y  malaglag  ang  aking 

balikat  sa  batok, 
At  ang  aking  kamay  ay  mabali  sa 
buto. 

23  Sapagka^t  ang  kasakunaang  mula  sa 

Dios  ay  kakilabutan  sa  akin. 
At  dahil  sa  kaniyang  karangalan  ay 
hindi  ako  makagawa  ng  ano  man. 

24  Kung  ginawa  kong  ginto  ang  aking 

pag-asa, 
At  sinabi  ko    sa    dalisay   na  ginto : 
Ikaio  ay  aking  pag-asa ; 

25  Kung    ako'y   nagalak  sapagka't    ang 

aking  kayamanan  ay  malaki, 
At  sapagka't  ang  aking  kaimay  ay  nag- 
tamo  ng  maramij 


538 


JOB. 


31.  26 


26  Kung  ako*y  tamingin  sa  araw  pagka 

sumisikat, 
O  sa  buan  na  lumalakad  sa  kakinangan ; 

27  At  ang  aking  piiso  aj  napadahas  na 

lihini, 
At  hinagkan  ng  aking  bibig  ang  aking 
kamay ; 

28  Ito  nama'j  isang  k4sam-ang  marapat 

parusahan  ng  mga  hukom : 
Sapagka't  ako'j  tumalikod  sa  Dios  na 
nasa  itaas. 

29  Kung  ako'j  nagalak  sa  kagibaan  nija 

na  napopoot  sa  akin, 
O  nagraataas  ako  ng  masumpungan 
siya  ng  kasara-an ; 

30  (Oo,  Hindi  ko  tiniis  ang  aking  bibig  sa 

kasalanan 
Sa   paghingi  ng   sumpa  sa  kaniyang 

buhay ;) 
81  Kung  ang  mga  tawo  ng  aking  dampa 

ay  hindi  nagsabing 
^Sinong   makakasumpong  ng  isa  na 

hindi  nabusog  sa  kaniyang  laman  ? 
32  Ang  taga  ibang  lupa  ay  hindi  tumigil 

sa  langsangan ; 
Kungdi  aking  ibinukas  ang  aking  mga 

pinto  sa  manglalakbay ; 
S3  Kung  aking  tinakpan  na  gaya  ni  Adam 

ang  aking  pagsalangsang, 
Sa  pagkukubli  ng  aking  kasam-an  sa 

aking  sinapupunan ; 
34  Sapagka*t  aking  kinatakutan  ang  ma- 

laking  karamihan, 
At  pinangilabot  ako  ng  pagwawalang 

kabuluhan  sa  mga  kamag-anakan, 
Na  ano  pa't  ako'y  tumahimik,  at  hindi 

lumabas  sa  pintuan — 
S5  I O  kung  may  didinig  sa  akin ! 

(Narito  ang  aking  takda,  sagutin  ako 

ng  Makapangyarihang-sa-lahat ;) 
i  At  nagkaroon  ng  sumbong  na  sinulat 

ng  aking  kaaway  I 

36  Tunay  na  aking  papasanin  sa  aking 

balikat ; 
Aking  itatali  sa  akin  na  parang  isang 
korona. 

37  Aking  ihahayag  sa  kaniya  ang  bilang 

ng  aking  mga  hakbang; 
Parang  isang  pangulo  na  lalapit  ako 
sa  kaniya. 

38  Kung  ang  aking  lupain  ay  humiyaw 

laban  sa  akin, 
At  ang  mga  bungkal  niya  ay  umiyak 
na  magkakasama ; 

39  Kung  kumain  ako  ng  bunga  niya  na 


O  ipinahamak  ko  ang  buhay  ng  mga 
may  ari  sa  kaniya ; 


I  40  Tubuan  ng  dawag  sa  lugar  ng  trigo, 

At  mga  tinik  sa  lugar  ng  cebada. 

Ang  mga  salita  ni  Job  ay  natapos. 

QQ  Sa  gayo'y  ang  tatlong  lalaking  ito 
\J^  ay  tumigil  ng  pagsagot  kay  Job, 
sapagka^t  siya'y  banal  sa  kaniyang  sari- 
ling  mga  mata.  s  Ng  magkagayo^y  nag- 
alab  ang  pag-iinit  ni  Eliu,  na  anak  ni 
Barakel  na  Buzita,  sa  kamag-anakan  ni 
Earn:  laban  kay  Job  ay  nag-alab  ang 
kaniyang  pag-iinit,  sapagka^t  siya'y  nag- 
papakabanal  na    mainam    kay  sa  Dios. 

3  Laban  naman  sa  kaniyang  tatlong  kai- 
bigan  ay  nag-alab  ang  kaniyang  pag- 
iinit,  sapagka't  sila'y  hindi  nakasumpong 
ng  sagot,  at  gayon  ma^y  hinatulan  si  Job. 

4  Si  Eliu  nga  ay  naghintay  upang  mag- 
salita  kay  Job,  sapagka't  sila'y  matanda 
kay  sa  kaniya.  5  At  ng  makita  ni  Eliu 
na  walang  kasagutan  sa  bibig  ng  tatlong 
klaking  ito,  ang  kaniyang  pag-iinit  ay 
nag-alab. 

6  At  si  Eliu  na  anak  ni  Barakel  na 
Buzita  ay  sumagot,  at  nagsabing, 

AkoV  bata,  at  kayo'y   mga  totoong 

matanda ; 
Kaya^t  ako^y  tumahimik  at  hindi  ko 
ipinakilala     sa     inyo     ang    aking 
haka. 

7  Aking  sinabing,  Ang   mga  araw  ang 

marapat  magsalita, 
At  ang   karamihan  ng  mga   taon  ay 
marapat  magturo  ng  karunungan. 

8  Nguni't  may  espiritu  sa  tawo. 

At  ang  hinga  ng  Makapangyarihan- 

sa-lahat  ay  nagbibigay  sa  kanila  ng 

kaalaman. 
©  Hindi  ang  malaki  ang  siyang  pantas, 
O  ang  matanda  man  ang  siyang  naka- 

kaalam  ng  kahatulan. 
10  Kaya^t  diking  sinabing :    Dingin  ninyo 

ako ; 
Akin  namang   ipakikilala  ang  aking 

haka. 

II  Narito,  aking   hinintay    ang    inyong 

mga  salita, 
Aking  dininig  ang  inyong  mga  ka- 

tuiran, 
Samantalang  kayo'y  nag-iisip  ng  ma- 

sasabi. 

12  Oo,  aking  dinidinig  kayo. 

At,  narito,  walang  isang  makahikayat 

kay  Job, 
O  may  makasagot  ng  kaniyang  mga 

salita  sa  inyo. 

13  Magbawa    nga    kayong     magsabing, 


33.  21 


JOB. 


539 


Kami  ay    nakasumpong   ng  karu- 
nungan ; 
Madadaig   ng    Dios    siya,    Mndi    ng 
tawo: 

14  Sapagka*t  hindi  itinukoy  ang  kani- 

yang  mga  salita  laban  sa  akin ; 
At  hindi  sasagutin  ko  man  siya  ng 
inyong  mga  salita. 

15  SiWy  nangalito,  sila'y  hindi  na  suma- 

gotpa: 
Sila'y  walang  salitang  masabi. 

16  I  At  ako  ba'y  maghihintay,  sapagka^t 

sila'y  hindi  nagsasalita, 
Sapagka't  sila'y  nangakatigil,  at  hindi 
na  sumasagot  ? 

17  Ako  nama*y  sasagot  ng  aking  bahagi, 
Akin  namang  ipakikilala  ang  aking 

haka.  . 

18  Sapagka't  ako'y  puno  ng  mga  salita ; 
Ang   espiritu    na   nasa    loob   ko  ay 

pumipigipit  sa  akin. 

19  Narito,  ang   aking  tiyan  ay  parang 

alak  na  walang  hingahan ; 
Gaya  ng  mga  bagong  sisidlang  balat 
na  handa  sa  pagkahapak. 

20  Ako'y  magsasalita,  upang  ako'y  ma- 

ginhawahan : 
Aking  ibubuka  ang  aking  mga  labi  at 
sasagot  ako. 

21  Huag  kong  igalang,  isinasamo  ko  sa 

iyo,  ang  ano  mang  mukha  ng  tawo ; 
O  gumamit  man  sa  kanino  man  ng 
mga  wikawikang  salita. 
23  Sapagka't  hindi  ako  marunong  guma- 
mit ng  mga  wikawikang  salita ; 
Sa  ibang  paraan  ay  madaUng  aalisin 
ako  ng  May-lalang  sa  akin. 
QO  Crayon  man,  Job,  isinasamo  ko  sa 
OO    iyo,  dingin  mo  ang  aking  katui- 
ran, 
At  pakingan  mo  ang  lahat  ng  aking 
salita. 

2  Narito  ngayon,  aking  ibinuka  ang  a- 

king  bibig, 
Sinalita  ng  aking  dila  sa  aking^  bibig. 

3  Samysayin  ng  aking   mga  salita  ang 

kabanalan  ng  aking  puso : 
At  ang  nalalaman  ng  aking  mga  labi 
ay  sasalitain  nilang  may  katunayan. 

4  Nilalang  ako  ng  espiritu  ng  Dios, 

At  binibigyan  ako  ng  buhay  ng  hinga 
ng  Makapangyarihan-sa-lahat. 

5  Kung  ikaw  ay  maaari  ay  sumagot  ka 

sa  akin ; 
Italatag  mo  ang  iyong  mga  salita  sa 
harap  ko,  tumayo  ka. 

6  Narito,  ako'y  sa  Dios  gaya  mo : 
Ako  nama'y  nilalang  sa  putik  din. 


7  Narito,  hindi  ka  tatakutin  ng  aking 

kakilabutan, 
O  ang  aking  kalakhan  man  ay  magi- 
ging  mabigat  sa  iyo. 

8  Tunay  na  ikaw  ay  nagsalita  sa  aking 

pakinig, 
At  akin  narinig  ang  voces  ng  iyong 
mga  salita,  na  nagsahing, 

9  Ako'y  malinis  na  walang  pagsalang- 

sang; 
Ako'y  walang  sala,  o  may  kasam-an 
man  sa  akin : 

10  Narito,  siya*y  nakasumpong  ng  kada- 

hilanan  laban  sa  akin, 
Ibinilang  niya  ako  na  pinakakaaway : 

11  Inilagay  niya  ang  aking  mga  paa  sa 

mga  pangawan, 
Kaniyang  iginuguhit  ang  lahat  na  a- 
king  landas. 

12  Narito,  ako'y  sasagot  sa  iyo,  dito*y 

hindi  ka  banal ; 
Sapagka*t  ang  Dios  ay   malaki  kay 
sa  tawo. 

13  ^Bakit  ikaw  ay  nakikipagtalo  sa  kani- 

ya? 
Sapagka't  hindi  siya  nagbibigay  alam 
ng  ano  man  sa  kaniyang  mga  usap. 

14  Sapagka't  ang  Dios   ay    nagsalitang 

minsan, 
Oo,  makalawa,  haga  man^  hindi  pina- 
kukundanganan  ng  tawo. 

15  Sa  isang  panaginip,  sa  isang  malik- 

mata  sa  gabi, 
Pagka  ang  mahimbing  na  pagkakatu- 

log  ay  nahuhulog  sa  mga  tawo, 
Sa  mga  pagkakatulog  sa  hihigan; 

16  Ng  magkagayo'y  ibinukas  niya  ang 

mga  pakinig  ng  mga  tawo, 
At  ginaganap  ang  kaniyang  pagtuturo, 

17  Upang  ihiwalay  ang  tawo  sa  kaniyang 

akala. 
At  ikinubli  ang  kapalaluan  ng  tawo ; 

18  Kaniyang  pinipigil  ang  kaniyang  ka- 

lulua  sa  pagpasok  sa  hukay. 
At  ang  kaniyang  buhay  sa  pagkama- 
tay  sa  pamamag-itan  ng  tabak. 

19  Siya  nama'y  nasaway  na  may  sakit  sa 

kaniyang  hihigan, 
At  may  palaging  antak  sa  kaniyang 
mga  buto : 

20  Na  ano  pa't  kinapopootan  ng  kaniyang 

buhay  ang  tinapay, 
At  ang  pagkaing  pinakamasarap  ay  ng 
kaniyang  kalulua.     , 

21  Ang  kaniyang  laman  ay  natutunaw, 

na  hindi  makita ; 
At  ang  kaniyang  mga  buto  na  hindi 
makita  ay  nalilitaw. 


540 


JOB. 


33.  22 


22  Oo,  ang  kaniyang  kalulua  ay  lumala- 

pit  sa  hiikaj, 
At  ang  kaniyang   buhay  ay  sa   mga 
mangigiba. 

23  KiiDg  doroong  kasama  niya  ang  isang 

angel, 
Isang  tagapagpaaninaw,  na  isa  sa  gitna 

ng  isang  libo, 
IT  pang  ipakilala  sa  tawo  kung  ano  ang 

matuid  sa  kaniya; 

24  Kg  magkagayo'y  siya^y  nahabag    sa 

kaniya,  at  nagsasabing, 
Iligtas  mo  siya  sa  pagbaba  sa  hukay, 
Ako*y  nakasunipong  ng  katubnsan. 

25  Ang  kaniyang  laman  ay  magiging  sari- 

wa  kay  sa  isang  bata ; 
Siya'y  nagbabalik  sa  mga  kaarawan  ng 
kaniyang  kabataan : 

26  Siya'y  dumadalangin  sa  Dios,  at  siya'y 

mabuti  sa  kaniya : 
Na  ano   pa^t  kaniyang  nakikita  ang 

kaniyang  mukha  na  may  kagalakau . 
At  kaniyang    inimbak    sa  tawo    ang 

kaniyafig  kabanalan, 

27  Siya't  iimaawit  sa  harap  ng  mga  tawO; 

at  nagsasabing, 
Ako'y  nagkasala,  at  sumira  ng  matuid, 
At  liindi  napakinabangan  sa  akin  : 

28  Kaniyang  tiniibos  ang  aking  kalulua 

sa  pagpasok  sa  hukay, 
At  ang  aking  buhay  "ay  titingin  ng 
liwanag. 

29  Narito,  ang  lahat  na  mga  bagay  na  ito 

ay  ginagawa  ng  Dies, 
Makalawa,  oo,  makaitlo  sa  tawo, 
SOUpang  ibalik  ang  kaniyang   kalulua 
mula  sa  hukay, 
Upang  siya'y  maliwanagan   ng  liwa- 
nag ng  may  buhay. 

31  Iguhit  mong*  mabuti.  Oh  Job,  dingir. 

mo  ako : 
Tumahimik  ka,  at  ako'y  magc'asalita. 

32  Kung  ikaw  ay  may  ano  mang  bagay 

na  sasabihin,  sagutin  mo  ako  : 
Ikaw    ay    magsalita,    sapagka't    ibig 
kong  patotohanan  kita. 
83  Kung  Mndi,  dingin  mo  ako  : 

Tumahimik  ka,  at  tuturuan   kita  ng 
karununfan. 

r^A       Bubod   ditoV  nag.^alita  si  Eliu, 
"-^  "^  at  nagsabing, 

2  Dingin  ninyo  ang  aking  mga  salita. 

kayofig  mga  pantas ; 
At  pakingan  ninyo  ako,  kayong  mav 
kaalaman. 

3  Sapagka't  ang  pakinig  av   tumitikim 

ng  mga  salita, 


Gaya  ng  ngalangala  na  lumalasa  ng 
pagkain. 

4  A  ting  piliin  para  sa  atin  ang  matuid  : 
A  ting  maalaman  sa  gitna  natin  kung 

ano  ang  mabuti. 

5  Sapagka't  sinabi  ni  Job,  Ako'y  banal. 
At    inalis  ng    Dios    ang   aking    ma- 
tuid : 

6  Gayon  ma^  akong  may  matuid   ay 

nabilang  akong  sinungaling ; 
Ang  aking  sOgat  ay  walang  kagamu- 
tan,  baga  man  ako'y  walang  pagsa- 
langsang, 

7  I  Sinong  tawo  ang  gaya  ni  Job, 

Na  siyang  umiinom  ng  pagkaduahagi 
^  na  parang  tubig  ? 

8  Na  yumayaon  na  kasama  ng  mga  ma- 

rgagawa  ng  kasam-an, 
At  lumalakad  na  kasama  ng  mga  ma- 
saraang  tawo. 

9  SapagkaH  kaniyang  sinabing  :  Walang 

ikinapapakinabang  ang  tawo 
Na  siya'y  makapagpalugod  sa  Dios. 
10  Kaya't    dingin    ninyo  ako,    ninyong 
mga  lalakiug  may 'kaalaman : 
Malayo  sa  Dios  na  siya*y  gumawa  ng 

masama ; 
At  sa  Makapangyarihan-sa-lahat,  na 
siya'y  magkamit  ng  kasam-an. 
li  Sapagka^t  ang  gawa  ng  t^wo  ay  baba- 
yaran  niya  sa  kaniya. 
At  ipasusurapong  sa  "bawa^t  tawo  ang 
ayon  sa  kaniyang  mga  lakad. 

12  Oo,  sa  katotohanan,  ang  Dios  ayhindi 

gagawa  ng  kasam-an, 
O  ang  Makapangyarihan-sa-lahat  man 
ay  sisira  ng  kahatulan. 

13  ^Sinong  nagbigay  sa  kaniya  ng  bilin 

sa lupa  ? 
I O  sinong  naghabilin  ng  boong  sang- 
libutan?  ^       ^ 

14  Kung  kaniyang  ilagak  ang  kaniyang 

puso  sa  tawo, 
Knng^  kaniyang  pisanin  sa  kaniyang 
sarili  ang  kaniyang  espiritu  at  ang 
kaniyang  hinga ; 

15  Lahat  ng  laman  ay   mamamatay  na 

magkakasama.. 
At    ang    tawo   ay   mababalik    uli   sa 
alabok. 

16  Kung  ngayon  ay  mairoon  hang  kaala- 

man ay  dingin  mo  ito  : 
Dingin  m )  ang  voces  ng  aking  mga 
salita. 

17  I  Magpupuno  ba  ang  napopoot  sa  ma- 

tuid ? 
6  At  iyo   bang   parurusahan    siya    na 
banal  at  makapangyarihan? 


35.  7 


JOB. 


541 


18  iMarapat  bang  sabihin  sa  isang  ban, 

Ikaw  ay  karumaldumal? 
i  0  sa  mga  mahal,  Kayo'y  masama? 

19  I  Gaanopa  ngang  kaliit  doon  sa  hmdi 

gumagalang  ng  mga  pagkatawo  ng 

iTiga  pangulo, 
O  nagpipitagaii  sa  mayaman  kay  sa 

raahirap  ? 
Sapagka't  silang  lahat  ay  gawa  ng  ka- 

niyang  mga  kamay. 

20  Sa  isang  sandali  ay  namaraatay  si  la,  sa 

hating  gabi; 

Ang  bayan  ay  kmikilos  at  dumuaaan, 
At  inaalis  ang  makapangyariban  na 

walang  kamay. 

21  Sapagka't  ang  kaniyang  mga  mata  ay 

nasa  mga  daan  ng  tawo, 
At  nakikita  niya  ang   labat  niyang 
lakad. 

22  Walang  kadiliman,  o  lilim  man  ng 

kamalayan, 
Na  katataguan  ng  mga  mangagawa  ng 
kasam-an.  ^ 

SSSapagka't  hindi  na  niya  pakukunda- 
nganan  ang  tawo, 
Upang  siya'y  pumaroon  sa  barap  ng 
Dios  sa  kahatulan. 

24  Kanivang  pinagpipirapiraso  ang  mga 

makapangyarihang  tawo  na  walang 
banap,  . 

At  naglalagay  ng  mga  iba  na  kahalili 
nila. 

25  Kaya't  siya'y  kumukubang  kaalaman 

sa  kanilang  mga  gawa ; 

At  kaniyang  ibinabaligtad  sila  sa  ki- 

nagabiban,  na  ano  pa't  sila'y  nagi- 


31  iSapagka't  may  nagsabi  basaDios, 
Aking  tinitiis  ang  parusa,  hindi  na 

ako  magkakasala  pa ; 

32  Yaong  bindi  mo  nakikita  ay  ituro  mo 
sa  akin : 

Knng    ako'y    gumawa    ng    kasam-an 
hindi  na  ako  gagawa  pa?   ^ 

33  ^Mangvayari  pa  ba  ang  kaniyang  ka- 
gantihan  na  gaya  ng  iyong  ibig,  na 
iyong  tinangihan  ? 

Sapagka't  ikaw  ay  marapat  pumili,  at 

hindi  ako ; 
Kaya't  salitain  mo  kung  ano  ang  iyong 

nalalaman. 

34  Mga  lalaking  may  kaalaman  ay  mag- 
sasabi  sa  aking,  ,     .  . 

Oo,  bawa't  pantas  na  nakakgrimg  sa 
akin :  - 

35  Si  Job  ay  nagsasalita  ng  walang  kaala- 
man, 

At  ang  kaniyang  saUta  ay  walang  ka- 
runungan.  ^ 

36  Si  Job  nama'y  subukm  hangang  sa 
TPakas, 

Dahil  sa  kaniyang  sagot  ay  parang 
mga  masamang  tawo, 

37  Sapagka't  siya'y  nagdadagdag  ng  pang- 
hihimagsik  sa  kaniyang  kasalan^n, 

Kaniyang  ipinapalo  ang  kaniyang  mga 

kamay  sa  gitna  natin, 
At  pinararami  ang  kaniyang  mga  sa- 

lita  laban  sa  Dios. 

Bukod  dito'y  sumagot  si  Eliu,  at 


35 


26  Kaniyang  mga  pinipilantik  na  parang 

mga  masamang  tawo 
Sa  hayag  na  paningin  ng  mga  iba ; 

27  Sapagka't  sila*y  lumiko  ng  pagsunod 

sa  kaniya,  . 

At  hindi  binulay  ang  ano  man  sa  kani- 
yang mga  lakad : 

28  Na  ano  pa't  kaniyang  pinadating  ang 

pagdaing  ng  dukha  sa  kamya, 
At  dininig  niya  ang  daing  ng  napipig- 
bati.  ,       ,  .    . 

29  Pagka  siya^  nagbibigay  ng  katahimi- 

kan,  I  sino  ngang  makahahatol  ? 

At  pagka  kaniyang  ikinukubli  ang  ka- 
niyang mukha,  i^sinong  makaka!:ita 
sa  kaniya  ? 

Maging  gawin  sa  isang  nacion,  o  sa 
isang  tawo :  t  ,       i 

30  Upang  ang  mga  tawong  di  banal  ay 

huag  maghari,  * 

XJpang  huag  maging  silo  sa  bayan. 


2  I  Inisip  mo  bang  ito'y  matuid  / 

^Na  iyong  sinabing,  Ang  aking  ka- 
banalan  ay  higit  kay  sa  Bios,     ^ 

3  Na    iyong  sinabing,^  Anong    pakma- 

bang  ang  talamuhin  mo  ? 
At,  I  anong  pakinabang  magkakaroon 
ako  kung  ako'y,  nagkasala  ? 

4  Ako^y  sasagot  sa  iyo, 

At  sa  iyong  mga  kasama  na  kasaraa 
mo, 

5  Tumingin  ka  sa  mga  langit,  at  iyong 

tingnan;  *     ♦ 

At  masdan  mo  ang  mga  alapaap  na 
lalong  mataas  kay  sa  iyo. 
s  Kung  ikaw  ay  magkaksala,  i  anong 
iyong  ginagawa  laban  sa  kaniya  ? 
At  kung  ang  iyong  mga  pagsalangsang 
ay  duraami,  i  anong  iyong  ginagawa 
sa  kaniya?  ^     . 

7  Kung  ikaw  ay  banal  ^  anong  ibimbigay 
mo  sa  kaniya  ? 
I O  anong  tinatangap  niya  sa  iyong 
kamay  ? 


542 


JOB. 


8  Ang  ijrong  kasam-an  ay  maJcapapahamak 

sa  isang  lalaking  gaya  mo ; 
At  ang  lyong  kabanalan  ay  makapag- 
papalanabang  sa  anak  ng  tawo. 

9  Dahil  sa  karamihan  ng  mf  a  kapic^ha- 

tian,  sila'y  humihivaw  :  ° 

Sila'y  humihiyaw  ng  tulong  dahil  sa 
kamay  Eg  makapangyarihan. 

10  JSgum  t   walang   nagsasabing,    ^Saan 

iiandoon  ang  Dios  na  May-lalana'  sa 
akin, 
Na  siyang  nagbibigay  nf  mga  awit  sa 
gabi  ; 

11  Na  siyang  nagtuturo  sa  atin  ng  higit 

kay  sa  mga  hayop  sa  lupa, 
At  ginagawa  tayong  lalong  pantas  kay 
sa  mga  ibon  sa  himpapawid  ? 

12  Doo'y  humiliiyaw  sila,  nguni't  walan«- 

sumasagot, 
DaHl  sa  kapalaluan  ng  mga  masamans 
tawo.  ® 

13  Tunay  na  Hindi  didinig  ang  Dios  n& 

walang  kabuluhan,  ° 

O  pakikialaman  man  nf  Makapangva- 
rihan-sa-lahat. 

14  I  Gaano  pang  kaliit  pagka  iyong  sina- 
sabmg  hmdi  mo  makikita  siya, 


35.  8 


6  Hindi  niya  icaalalavan  ang  buhay  n§ 

masama : 
Nguni't  nagbibigay  ng  matuid  sa  napi- 
pighati. 

7  Hindi  niya  inihihiwalay  ang  kaniyan^ 

mga  mata  sa  banal : 
Kungdi  kasama  ng  mga  hari  sa  luk- 

lukan 
Kaniyang  itinatatag  sila  magpakailan 

man,  at  sila'y  natataas. 

8  At  kung  silaV  matataliaa  sa  pangaw, 
At  mapipigil  sa  mga  panaling  pagka- 

pigliati ; 

9  Ng  magkagayo'y  itinuro  niya  sa  kanila 

ang  kanilang  gawa, 
At  ang  kanilang  mga  pagsalangsan?  na 
kanilang  pinalalo. 

10  Ibinubuka  naman  niya  ang  kanilang 

pakinig  sa  pagtuturo, 
At  nag-utos  na  sila^  bumiwalay  sa 
kasam-an. 

11  Kung  silaV  makinig  at  maglingkod  sa 

kaniyaj 
Kanilang  gugugulin  ang  kanilang  m^a 

araw  sa  kaginhawahan, 
^^  ang  kanilang  mga  taon  sa  kasava- 

han. 


o  _.^ xu«rvxivita  aiya,  nan. 


hinihintay  siya ! 

15  Nguni't     ngayon,      sapagka't     hindi 

kaniyang     dmalaw     sa     kanivang 
galit,  -     ^ 

O  nagmamasid  na  mainam  sa  kaham- 
bugan ; 

16  Kaya't  ibinubuka  ni  Job  ang  kaniyang 

bibig  sa  walang  kabuluhan ; 
Siya  y  nagpaparami  ng  mga  saiita  na 
walang  kaalaman. 

^f^     F}  -^^^^  naman  ay  uraulit,  at  nag- 
*^V-r  sabmg,  ^ 

2  Tiisin   mo   akong   sandali,   at   akint^ 

ipakikilala  sa  iyo  ;  ° 

Sapagka't  mairoon  pa  akong  masasali- 

ta  sa  pagsasangalang  sa  Dios. 

S  Dadalhin  ko  ang  aking  kaalaman  mula 

.   sa  malayo, 

At  aking  itutukoy  ang  kabanalan  sa 
May-lalang  sa  akin. 

4  Sapagka^t  tunay  na  ang  aking  mga  sa- 

iita  ay  hindi  kabulaanan  : 
Siyang  sakdal  sa  kaalaman  ay  siirna- 
saiyo. 

5  Narito,  ang  Dios,  ay  niakapangyari- 

han,  at  hmdi  nagwawalang  kabulu- 
^  han  sa  kanino  man  ; 
SiyaV  niakapangyarihan  sa  lakas  ng 
kaalaman. 


mamamatay  sa  pamamag-itan  ng  ta- 
bak,  '^^ 

At  sila'y  mamamatay  na  walang  kaa- 
laman. 

13  Nguni't  ang  di  banal  sa  puso  ay  nag- 

bubunton  ng  pag-iinit : 
Hindi  humihiyaw  sila  ng  tulong  pagka 
tinatalian  niya  sila. 

14  Sila'y  namamatay  sa  kabataan, 

At  ang  kanilang  buhay  ay  napahamak 
sa  gitna  ng  marumi. 

15  IniUligtas  niya  ang  dukha  sa  kani- 

yang pagkapighati, 
At  ibinubukas  ang  kanilang  niga  pa- 
kinig sa  pagkapighati. 

16  Binago  naman  sana  niya  ikaw  mula 

sa  kagipitan 
Hangang  sa   lual   na  lugar  doon    sa 

walang  kagipitan ; 
At  ang  iyong  dulang  ay   nalapagan 

sana  ng  puno  ng  taba. 

17  Nguni't  iyong  tinatupad  ang  kahatu- 

lan  ijg  masama : 
Kahatulan  at  kabanalan  ay  hnmaha- 
wak  sa  iyo. 
IS  Sapagka^t  may  pag-iinit,  mag-ingat  ka 
baka  ikaw  ay  iligaw  ng  iyoufj  ka- 
liambugan  ; 
♦  At   hindi  mailigaw  ka  ng   malaking 
katubusan.  ^ 


37.  16 


JOB. 


543 


19  iMagigingsukat  ba  ang  iyong  kaya- 

maiian  na  ikaw  ay  hindi  malalagay 
sa  kapanlawan, 

0  ang    boong    lakas  Boan   ng    iyong 
kalakasan? 

20  Huag  mong  nasain  ang  gabi,; 
Pagka    ang  bayan  ay  nabiwalay   sa 

kanilang  lugar. 
31  Ikaw  ay  mag-ingat,  huag  mong  Imgu- 

nin  ang  kasam-an : 
Sapagka*t  ito'y  iyong  piniling  mahu- 

say  kay  sa  pagkapighati. 
33  Narito,  ang  Dios  ay  gumagawa  na  mai- 

nam  sa  kaniyang  kapangyarilian : 

1  Sinong  nagtuturong  gaya  niya  ? 
28iSinong  nagturo  sa  kaniya  ng  kani- 
yang daan? 

iO  sinong    makaj)agsasabing :    Ikaw 
ay  gumawa  ng  di  matuid  ? 

24  Alalahanin  mo  na  iyong  dinakila  ang 

kaniyang  gawa, 
Na  inawit  ng  mga  tawo.^ 

25  Bawa*t  tawo*y  makakakita; 
Makikita  ng  tawo  sa  malayo. 

26  Narito,  ang  Dios  ay  dakila,  at  hindi 

natin  nakikilala  siya ; 
Hindi  masisiyasat  ang  bilang  ng  kani- 
yang mga  taon. 

27  Sapagka^t  pinailanglang  niya  ang  pa^ 

tak  ng  tubig, 
Na  ibinubuhos  ang  ulan  ayon  sa  si- 
ngaw  na  tvbig  noon : 

28  Na  ang  mga  ulap  ay  lumalapag 
At  nalalaglag  na  sagana  sa  tawo. 

29  I  May  makakaalam  ba  ng  pagkalat  ng 

mgaalapaap, 
O  ng  voces  ng  kaniyang  tahanan? 

30  Narito,  ikinakalat  niya  ang  kaniyang 

liwanag  doon ; 
At  tinatakpan  ang  pusod  ng  dagat. 
81  Sapagka^t  sa  pamamag-itan  ng   mga 
yaon  ay  binahatulan  niya  ang  mga 
bavan; 
Siyay  nagbibigay  ng  pagkain  na  sa- 
gana. 
S3  Ng    kidlat  ay  tinatakpan  niya    ang 
kaniyang  mga  kamay ; 
At  ibinilin  sa  kidlat   na  dumikit  sa 
pinakatanda. 
33  Ang    ingay    noon    ay    nagpapakilala 
tungkol  sa  kaniya, 
Ang  hayop  nama'y  tungkol  sa  ipoipo 
na  dumarating. 

>  Daliil  dito  nama'y  nanginginig  ang 
aking  pusOj 
At  nababago  sa  kaniyang  lugar. 
3  Dingin  ninyo  ang  ingay  ng  kaniyang 
voces, 


37 


At  ang  tunog  na  lumalabas  mula  sa 
kaniyang  bibig.. 

3  Kaniyang    itinataboy    sa    ilalim    ng 

boong  langit, 
At  ang  kaniyang  kidlat  ay  sa  wakas 
ng  lupa. 

4  Surausunod  doo'y  isang  voces  na  umu- 

ungal;  -  ,      • 

Siya'y  kumukulog  ng  voces  ng  kani- 
yang karangalan : 
At  siya'y  hindi  titigil  doon  pagka  ang 
kaniyang  voces  ay  narinig. 
6  Ang  Dios  ay  kumukulog  na  kagilagi- 
lalas  ng  kaniyang  voces ; 
Dakilang  mga    bagay   ang  ginagawa 
niya,  na  hindi  natin  matalastas. 

6  Sapagka't  sinabi  niya  sa  nieve :  Luma- 

ay  ka  sa  lupa ; 
Gayon  din  sa  munting  ulan, 
At  sa  kaniyang  malaking  ulan. 

7  Tinatatakan  niya  ang  kamay  ng  iahat 

na  tawo : 
Upang  makikala  ng  Iahat  na  tawo  na 
kaniyang  nilalang. 

8  Ng  magkagayo'y  ang  mga  hayop  ay 

nasok  sa  mga  yungib. 
At  lumabi  sa  kanilang  mga  lugar. 

9  Mula  sa  silid  ng  timugan  ay  dumarating 

angipoipo: 
At  ang  ginaw  ay  mula  sa  hilagaan. 

10  Sa  pamamag-itan  ng  hinga  ng  Dios  ay 

nayayari  ang  hielo : 
At  ang  kaluangan  ng  mga  tubig  ay 
namuo. 

11  Dinadala  naman  niya  ang  masmgsmg 

ulapngkalamigan; 
Kaniyang  pinangangalat  ang  kaniyang 
makinang  na  alapaap : 

12  At  pumipihit  sa  palibot  sa  pamamag^ 

itan  ng  kaniyang  turo, 
Upang  kanilang  gawin  ang  ano  mang 

iutos  niya  sa  kanila 
Sa  ibabaw  ng  balat  ng  sanlibutang 

matatahanan : 

13  Kaniyang  pinararating  maging  para 

sa  pagsaway, 
O  para  sa  kaniyang  lupain,  o  para  sa 
kaawaan. 

14  Dingin  mo  ito.    Oh  Job : 

Tumigil  ka,  at  bulayin  ang  kagilagila- 
las  na  gawa  ng  Dios. 

15  iNalalaman    mo    ba    kung    paanong 

sila*y  nilalagdaan  ng  Dios  ng  kau- 
tusauy  . 

At  pinasisilang  ang  kidlat  ng  kaniyang 


le  i  Nalalaman  mo  ba  ang  mga  pagtitim- 
bangan  ng  mga  alapaap, 


544 


JOB. 


37.  16 


Ang  mga  kagilagilalas  iia  gawa  iiija 
na  Fakdal  sa  kaalaman  ? 

17  I  Kung  paaiiong  nmiinit  ang  iyoiig  luga 

snot, 
Pagka  tiimatahimik  aug  lupa  sa  pa- 
mamag-itan  ng  hanxjing  timngan  ? 

18  ^Mailalatag  mo   ba  na  kasaraa  niya 

ang  langit, 
Na  niatibay  na  parang  salaming  binu- 
bo? 

19  Ituro  mo  sa  amin  kung  anong  aming 

sasabihin  sa  kaniya ; 
SapagkaH  hindi    namin    maayos  ang 
aming  salita  daMl  sa  kadiliraan. 
20 1  Sasaysayin   ba  sa  kaniya  na  aking 
sasalitain  ? 
^;0  marapat  na  isipin  ng  isang  tawo 
na  siya'y  sasakmalin.  ? 

21  At  ngayo'y   hindi  nakikita  nf   mga 

tawo  ang  makinang  na  liwanag  na 
nasa  alapaap : 
Nguni't  ang  hangin  ay  dumadaap,  at 
mga  pinapalis. 

22  Karangalang  ginto  ay  nagmumola  sa 

hilagaan : 
May  dala  ang  Dies  na  kakilakilabot 
na  karangalan. 

23  Tungkol    sa    Makapangyarilian-sa-la- 

hat,  hindi  natin  masiyasat;   siya'y 
marilag  sa  kapangyarihan ; 
At  sa  kahatulan  at  saganang  kabana- 
lan :  siya'y  hindi  pipig-hati. 

24  Kinatatakiitan     nga     siya    ng    mga 

tawo: 
Hindi  niya  binibigyang  pitagan  ang 
sine  mang  pantas  na  may  magan- 
dang-loob. 

OQ      ^9i    magkagayo'y    sumagot   ang 
OO  PanSixoon  kay  Job  mula  sa  ipo- 
ipo,  at  nagsabing, 

2  I  Sine  ito  na  napapadilim  ng  payo 

Sa  pamamag-itan  ng  mga   salita  na 
walang  kaalam.an  ? 

3  Bigkisan  mo  ngayon  ang  iyong  mga 

balakang  na  parang  lalaki : 
Sapagka^t  tatanungin  kita  at  sasagot 
ka  sa  akin. 
4^Saan  ka  nandoon  ng  ilagay  ko  ang 
mga  cimiento  ng  kipa  ? 
Isaysay  mo  kung  mairoon  kang  kaala- 
man. 
6  I  Sinong  naglagay  ng  mga  sukat  niya 
kung  iyong  nalalaman  ? 
^O  sinong  nag-unat  ng  panukat  sa  ka- 
niya? 
e^Sa  ano  nalagay  ang  kaniyang  mga 
tungtungan? 


(,  O  sinong  naglagay  ng  batong  panulok 
^niya; 
7  Kalian  umawit  na  magkakasama  ang 
mga  bituin  sa  umaga, 
At  aiig   laliat  na  anak  ng    Dios  ay 
snmutsot  sa  kagalakan? 
S  (,0  sinong  nagsara   sa    dagat  ng  mga 
pinto, 
Ng  lumabas  na    parang    lumabas  sa 
bahay-bata ; 
9  Ng  aking  gawin  ang  alapaap  na  bihi- 
san  niya, 
At  salimuot  nakadiliman  na  pinakaba- 
lot  sa  kaniya, 

10  At  ng  aking    itatag    sa   kaniya  ang 

aking  pasiya, 
At  lagyan  ko  ng  mga  halang  at  mga 
pinto, 

11  At  nagsabing,   Hangang  dito  ay  da- 

rating  ka,  nguni't  hindi  ka  na  tutu- 
loy  pa :  ^ 
At  dito'y  titigil  ang  iyong  mga  pala- 
long  alon  ? 

12  ^Nag-utos  ka  ba  sa  umaga  mula  ng 

iyong  mga  araw, 
At  iyong  ipinakilala  sa  bukang  liway- 
way  ang  kaniyang  lugar ; 

13  Upang  humawak  sa   mga   wakas  ng 

lupa, 
A  t  ang  masama  ay  manga  ipinapagpag- 
mula  doon  ? 

14  Nababagon  parang  putik  sa  ilalim  ng 

tabak ; 
At  laJiat  na  hagay  ay  nagiging  parang 
bihisan  : 

15  At  sa  masama  ay  hiwalay  ang  kani- 

lang  liwanag. 
At  ang  mataas  na  kamay  ay  maba- 
bali. 

16  ^Nasok  ka  ba  sa  mga  bukal  ng  dagat? 
^O    lumakad    ka   sa   mga    butas  ng 

kalaliman? 

17  I  Nangahayag  ba  sa  iyo  ang  mga  pin- 

tuang-daan  ng  kamatayan  ? 
^O  nakita  mo  ba  ang  mga  pinto  ng 
anino  ng  kamatayan  ? 

18  6  Iyo  bang  nabatid  ang  kaluangan  ng 

lupa  ? 
Isaysay  mo  kung  iyong  nalalamang 
lahat. 

19  iSaan  nandoon  ang  daau  na  patungo 

sa  tahanan  ng  liwanag, 
At  tungkol  sa  kadiliraan,   saan   nan- 
doon ang  lugar  niya ; 

20  Upang   iyong    madala    sa    hanganan 

niya, 
At  upang  iyong  malaman   ang  mga 
landas  sa  bahay  niya  ? 


39.  8 


JOB. 


21  i  il/amk7  nalalaman  mo,  sapagka't  i- 
kaw  nga*y  ipinanganak, 
At  ang  bilang  ng  iyong  mga  araw  ay 
malaki  I  ^ 

23  (,  Nasok  ka   ba  sa  mga  kapisanan  tig 
nieve, 
O   nakita   mo  ba  ang  mga  kapisanan 
ng  granizo, 
23  Na  aking  itinaan  laban  sa  panabon  nf 
kabagabagan, 
Laban  sa  araw  ng  paglalaban  at  pag- 


24  I  Sa  aling  daan  nangagaling  ang  liwa- 

nag, 
O  nagpapangalat  ng  hanging  silanga- 
nan  sa  ibaw  ng  lupa  ? 

25  I  Sinong  humukay  ng  mga  lagaslas  ng 

tubig, 
O  ng  daan  para  sa  kidlat  ng  kulog ; 

26  Upang  magpaulanr  sa  lupa,  na  hindi 
^         tinatabanan  ng^  tawo  ; 

Sa   ilang    na    hindi    dinodoonan    ng 
tawo ; 

27  Upang  busugin   ang  giba   at   sirang 

lupa,' 
At  upang  pasibulin  ang  malambot  na 
damo? 

28  i  May  aroa  ba  ang  ulan  ? 

I O  sinong  nanganak  ng  mga  patak  ng 
hamog? 
2«  iSa  kaninong  hahay-bata  nagraula  ang 
hielo? 

At  ang  escarcha  sa  himpapawid,  ^si- 
nong nanganak  ? 
so  Ang  mga  tubig  ay  nakukubling  parang 
hoLsama  i^  bato, 

At  ang  ibabaw  ng  kalaliman  ay  namu- 
muo. 

31  ^Matatalian  mo  ba  ang  pagkakalakip 

ng  mga  hituin  na  Pleyade, 
O  kalagan  ang  talian  ng  mga  Utuin  na 
Orion? 

32  I  Mailalabas  mo  ba  ang  mga  hituin  na 

jnga  tanda  na  Zodiako  sa  kaniyang 

kapanahunan  ? 
^O  mapapatnubayan  mo  ba  ang  wi^a 

bituin  na  Osa  na  kasama  ng  kani- 
yang mga  anak  ? 
88  i  Nalalaman  mo  ba  ang  mga  ayos  ng 

langit? 
^Mailalagay    mo    ba    ang    pagsakop 

niya  sa  lupa  ? 
84  c  Mailalakas  mo  ba  ang  iyong  voces 

bangang  sa  mga  alapaap, 
Upang  takpan  ka  ng  kasaganaan  ng 

mga  tubig  ? 
36  I  Makapagsusugo  ka  ba  ng  mga  kidlat, 

upang  mga  yuinaon, 


546 

i    sa    iyong,    Nangarito 


At     maj 
A;ami? 

36  6  Sinong  naglagay  ng  karunungan  sa 

mga  pinakaloob  na  bahagi  ? 
^O  sinong  nagbigay  ng  kaalaman  sa 
pag-iisip? 

37  I  Sinong  makabibilang  ng  mga  alapgiap 

sa  karunungan  ? 
lO  sinong  makatutuyo  ng  mga  botella 
ng  langit, 

38  Pagka  ang  alabok  ay  nangangalat  sa 

putik, 
At  ang  mga  bugal  ay  nagkakasama  ? 

39  6Huhulika  ba  ng  mahuhuli  para  sa 

leona? 
i  O  bubusugin  mo  ang  kagutuman  ng 
mga  anak  ng  leon, 

40  Pagka  sila'y   humihilig  sa  kanilang 

mgayungib, 
At  tumatahan  sa  puang  upang  buma- 
kay?  - 

41  ^Sinong  naghahanda  sa  owak  ng  pag- 

kain  niya, 
Pagka  ang  kaniyang  mga  inakay  ay 

dumadaing  sa  Dios, 
At  gumagala  sa  kakulangan  ng  pag- 
kain? 
OQ  i  Nalalaman  mo  ba  ang  panahon^ 
O^     inilalabas  ng   mga  mabangis  na 
kambing  sa  bato  ? 
I  O  matatandaan  mo  ba  ang  mga  pag- 
daramdam  ng  mga  usa  ? 

2  I  Mabibilang  mo  ba  ang  mga  buan  na 

ma  tutu  pad  ? 
^O  nalalaman  ma  ba  ang  panahong 
kanilang  inilalabas  ? 

3  Sila'y  nagsisiyukod,  kanilang  inilalabas 

ang  kanilang  mga  anak, 
Kanilang  inihahagis  ang  kanilang  mga 
kapanlawan. 

4  Ang  kanilang  mga  anak  ay  mafataba, 

sila'y  lumalaki  sa  kaparangan ; 
Sila'y  lumalabas  at  hmdi  na  buma- 
balik. 

5  i  Sinong    nagpayaong    laya    sa    ma- 

bangis na  asno  ? 
^O  sinong  nagkalag  ng  mga  tali  ng 
mabangis  na  asno  ? 

6  Na  sa  kaniyang  bahay  ginawa  ko  ang 

ilang. 
At  ang  lupaing  maasin  ay  kaniyang 
tabanan. 

7  Kaniyang  niwawalang  kabuluhan  ang 

kagulohan  ng  ciudad, 
O  dinidinig  man  niya  ang  hiy^w  ng 
nagpapafakbo. 

8  Ang  libot  ng  mga  bundok  ay  kaniyang 

sabsaban, 


546 


JOB. 


39.  8 


At  kaniyang  hinahanap  ang  laliat  na 

sariwang  bagay. 
9  I  libigin  ba  ng  mabangis  na   baka  na 

maglingkod  sa  iyo  ? 
lO  malabi  sa  siping  n§  iyong  sabsa- 

ban? 

10  ^Matatalian  mo  ba  ang  mabangis  na 

baka  ng  iyong  panali  sa  bungkal  ? 
I O  magbubusagsag  ba  ng  mga  iibis  sa 
likuran  mo  ? 

11  I  Aasa  ka  ba  sa  kaniya,  dahil  sa  ang 

kaniyang  lakas  ay  malaki  ? 
I O  iiwan  mo  ba  ang  iyong  gaga  win  sa 
kaniya  ? 

12  ^Maniniwala    ka    ba    sa    kaniya    na 

iuuwi  sa  bahay  ang  iyong  binhi, 
At  pipisanin  sa  iyon  giikan  ? 
IS  Ang  pakpak  ng  avestruz  ay  nagalak ; 
^I^guni't  may    kagandahang-loob   ba 

ang  kanilang  mga  pakpak  at  mga 

balahibo  ? 

14  Sapagka*t  nag-iiwan  ng  kaniyang  mga 

itlog  sa  lupa, 
At  mga  nagpapainit  sa  alabok, 

15  At  nakalilimot  na  mga  mapipisa  ng 

paa, 
O  mga  mababasag  ng  mabangis    na 
hayop. 

16  Siya'y  matigas  laban  sa  kaniyang  mga 

anak  na  parang  mga  hindi  kaniya : 
Baga  man  ang  kaniyang  gawa  ay  wa- 
lang  kabuluhan,  siya'y  walang  kata- 
kutan ; 

17  Sapagka't  binawaan  ng  Dios  siya  ng 

karunungan, 
O  binahagihan  man  siya  ng  kaalaman. 

18  Ano  mang  panahon  na  siya'y  mataas 

sa  mataas, 
Tinatawanan  niya  ang  kabayo  at  ang 
sakay  niya. 

19  i  Nagbigay  ka  ba  sa  kabayo  ng  kala- 

kasan? 
^Binibisan  mo  ba  ang  kaniyang  leeg 
ng  buhok  na  gumagalaw  ? 

20  i  Pinalulukso  mo  ba  siya  na  parang 

balang  ? 
Ang  kalualhatian  ng  kaniyang  babin 
ay  kakilakilabot. 

21  Siya'y  kumukulkol  sa  Iibis,  at  nagaga- 

lak  sa  kaniyang  kalakasan : 
Siya'y  sumasalubong  sa  mga  tawong 
may  sandata. 

22  Tinutuya  niya  ang  panlulupaypay,  at 

bindi  naduduag ; 
O  tinatalikuran  man  ang  tabak. 
28  Ang  lalagyan  ng  pana  ay  tamutunog 
laban  sa  kaniya, 
Ang  makintab  na  sibat  at  ang  sibat. 


24  Kaniyang  sinasakmal  ang  lupa  na  may 

kabangisan  at  pagiigangalit; 
O  naniniwala  man  siya  na  yao'y  tunog 
ng  pakakak. 

25  Kaniyang   sinasabi  sa   tiling   tutunog 

ang  mga  pakakak,  j  Ha ! 
At  kaniyang  inaamoy  ang  pagbabaka 

sa  malayo, 
Ang  kulog  ng  mga  kapitan  at  ang  pag- 

sutsot. 

26  I  Lumilipad   ba  ang  owak  sa  pama- 

mag-itan  ^g  iyong  karunungan, 
At  iniuunat  ang  kaniyang  mga  pakpak 
sa  dakong  timugan  ? 

27  6  Napaiilanglang  ba  ang  aguila  sa  iyong 

utos, 
At  fumagawa  ng  kaniyang  pugad  sa 
itaas? 

28  Siya'y  tumatabiwi,  at  tumitira  sa  bu- 

rol, 
Sa  taluktok  ng  burol  at  sa  katibayan. 

29  Mula  roo^y  tumatanaw  siya  ng  mahu- 

huli ; 
Ang  kaniyang  mga    mala   ay  tumi- 
tingin  sa  malayo. 
SO  Ang  mga  anak  nama  niya  ay  bumibi- 
tit  ng  dugo : 
At  kung  saan  nandoon  ang  napatay  ay 
nandoon  siya. 

Af\     Bukod  dito^y  sumagot  ang  Pa- 
e  w  nGinoon  ka^  Job,  at  nagsabing, 

2  i  Makikipagtalo  ba  siya  sa  Makapang- 

yariban-sa-labat  na  nagsusumbong  ? 
Siyang  sumasaway  sa  Dios,  sagutin  ito. 

3  Ng  magkagayo'y  sumagot  si  Job  sa 

Panginoon,  at  nagsabing, 

4  Narito,  ako^y  walang  kabuluban ;  i  a- 

nong  isasagot  ko  sa  iyo  ? 
A  king  inilalagay  ang  aking  kamay  sa 
aking  bibig. 

5  Minsan  ay  nagsalita  ako ;  at  hindi  ako 

sasagot : 
Oo,  makalawa ;  nguni't  bindi  ako  mag- 
papatnloy. 

6  Ng  magkagayoV  sumagot  ang  PanQi- 

NOON  kay  Job  mula  sa  ipoipo,  at 


7  Magbigkis  ka  ng  iyong  mga  balakang 

ngayon  na  parang  lalaki : 
Ako'y  magtatanong  sa  iyo  at  sagutin 
mo  ako. 

8  I  Iyo  bang  wawalang  kabuluhan  ang 

aking  kahatulan  ? 
^lyo  bang  hahatulan  ako,  upang  ikaw 
ay  maging  banal  ? 


41.  13 


JOB, 


547 


d^Omalroon  ka  barsg  kamay  na  gaya 
EgDios? 
I  At  makakukulog  ka  ba  ng  voces  na 
gaya  niya  ? 

10  Magpakagayak  ka  ngayon  ng  karanga- 

lan  at  kamahalan ; 
At  magbihis  ka  ng  kalaalhatian  at 
kagandahan.  ' 

11  Ihagis  mo  ang  mga  alab  ng  iyong  pag- 

iinit : 
At  masdan  mo  ang  lahat  na  palalo,  at 
tungtungan  mo  siya. 

12  Masdan  mo  ang  lahat  na  palalo,  at  iba- 

ba  mo  siya ; 
At  iyong  tungtungan  ang  masama  sa 
kaniyang  tayuan. 

13  Ikubli  mo  sila  sa  alabok  na  magkaka- 

sama; 
Talian  mo  ang  kanilang  mukha  sa  11^ 
Mm. 

14  Kung  magkagayo*^  isasaysay  ko  na- 

man  tangkol  sa  lyo 
Na  maililigtas  ka  ng  iyong  kanan. 

15  Masdan    mo    ngayon   ang   hayop  na 

behemot  na  aking  ginawang  kasa- 
ma  mo : 
Siya'y  kumakain  ng  damo  na  parang 
baka. 

16  Narito,  ngayon,  ang  kaniyang  lakas 

ay  nasa  kaniyang  mga  balakang, 
At  ang  kaniyang  kaUkasan  ay  nasa 
kalamnan  ng  kaniyang  tiyan. 

17  Kaniyang  iginagalaw    ang   kaniyang 

buntot  na  parang  isang  ^ro : 
Ang  mga  ujgat  ng  kaniyang  ^  mga  bita 
ay  nangagkakasabiran* 

18  Ang  kaniyang  mga  buto  ay  gaya  ng 

mga  tubo  ng  tanso ; 
Ang  kaniyang  mga  tagilirang  buto  ay 
parang  mga  halang  na  bakal. 

19  Siya  ang  pinakamainam  .sa  mga  daan 

n^  Dies : 
Ang  lumalang  sa  kaniya  ang  maka- 

paglalapit  lamang  ng  tabak  sa  J;a- 

niya. 
SO  Tanay  na  ang  mga  bundok  ay  nagla- 

labas  sa  kaniya  ng  pagkain ; 
Na  pinagsasayahan  lahat  fig  hayop  sa 

parang. 

21  Siya'y  humihiga  sa  ilalim  ng  malilim 

na  punong  kahoy, 
Sa  pinakakubli   sa  mga  kahuyan,   at 
mga  lumbak. 

22  Ang   mga  malilim  na  punong  kahoy 

ay  nagtatakip  sa  kaniya  ng  kanilang 
lilim ; 
Ang  mga  tambo  sa  batis  ay  lumiligid 
sa  kaniya  sa  palibot. 


23  Karito,  kung  ang  isang  ilog  ay  maagos, 

siya'y  hindi  natatakot : 
Siya'y  umaasa   baga   man  malululon 
ang  Jordan  sa  kaniyang  bibig. 

24  I  Kukuha  ba  ng  ano  man  pagka  bina- 

bantayan  niya, 
O  kaniyang ilong  ay  sumusuot  sa  silo? 
A€      iMakukuha  mo  ba  ang  buaya  ng 
■  I  isang  binguit? 
lO  inilalawit  ang  kaniyang  dila  ng 
isang  panali? 
2  I  Makapaglalagay  ka  ba  ng  tali  sa  ka- 
niyang ilong  ?         ^ 
lO  bumutas  sa  kaniyang   panga  ng 
isang  binguit  ? 
3 1  Gagawa  ba  siya  ng  maraming  pa- 
manhik  sa  iyo  ? 
iP  magsasalita  ba  siya  ng  mga  ma- 
lambot  na  salita  sa  iyo  ? 

4  i  Gagawa  ba  siya  ng  tipan  sa  iyo, 

Na  ano  pa't  kukunin  mo  ba  siyang 
alipin  magpakailan  man  ? 

5  I  Makikipaglaro  ka  ba  sa  kaniya  na 

parang  sa  isang  ibon  ? 
I O  iyong  tatalian  siya  para  sa  iyong 
mgadala^a? 

6  I  Mangangaiakal  ba  siya  ng  mga  pu- 

lutong  ng  mangingisda  ? 
i  Mababahagi  ba  siya  sa  mga  manga- 
ngaiakal ? 

7  I  Mapupuno  mo  ba  ang  kaniyang  balat 

ng  taga  na  mga  bakal, 

O  ang  kaniyang  ulo  ng  mga  sibat  sa 
isda? 
d  Ipatong  mo  ang  iyong  kamay  sa  ka- 
niya; 

Alalahanin  mo  ang  pagbabaka,  at  huag 
mo  ng  gawin. 
0  Narito,  ang  pag-asa  niya  ay  walang 
kabuluhan: 

^ Hindi  ba  mabubual  ang  sino  man- 
makita  lamang  siya  ? 

10  Walang    malakas   na    makapangahas 

kumilos  sa  kaniya : 
iSino  ngang  makatatayo  sa  barap  mo  ? 

11  iSinong  naunang   nagbigay    sa  akin 

upang  aking  bayaran  siya  ? 
Ano  mang  nasa  ilalim  ng  boong  langit 
ay  akin. 

12  Hindi  ko  itatahimik  tungkol  sa  kani- 

yang mga  sangkap, 
O  ang  kaniyang  dakilang  kapangyari- 
han  man,  o  ang  kaniyang  magan- 
dang  mga  sangkap. 

13  iSinong  makapaglilitaw  ng  karayagan 

Dg  kaniyang  mga  damit  ? 
^  O  sinong  makapapasok  sa  kaniyang 
mga  gi&gid  ? 


648 


JOB. 


41.  14 


14  (,  Sinong  makapagbubiikas  ng  mga  pin- 

to ng  kaniyang  mukha? 
Sa  palibot  ng  kaniyang  ngipin  ay  ka- 
kilabutan 

15  Ang  kaniyang  mga  matibay  na  palik- 

pik  ay  kaniyang  kapalaluan, 
Nasasarhang  maigi  na  parang  sa  isang 

takdang  mabigpit. 
'  16  Ang  isa'y  totoong  malapit  sa  isa, 

Na  ang  bangin  ay  hindi  makapamagi- 

tan  sa  kanila. 

17  Sila^  nagkakasugpong  na  isa't  isa; 
Sila'y  nagkakalakip  na  raagkasaraa,  na 

hindi  magkakahiwalay. 

18  Ang  kanilang  mga  bahin  ay  sumisi- 

lang  ang  liwanag, 
At  ang  kanilang  mga  mata  ay  gaya  n§ 
mga  talukapmata  rig  umaga. 

19  Mula  sa  kaniyang  bibig  ay  lumalabas 

ang  maningas  na  tanglliw, 
At    mga    alipatong    apoy    ay    luma- 
bas. 

20  Mula  sa  kaniyang  mga  butas  ng  ilong 

ay  lumalabas  ang  usok, 
Na  parang  isang  paliok  na  binihipan 
at  mga  tambo  na  nagniningas. 

21  Ang  kaniyang  hinga  ay  nagpapaningas 

ng  mga  baga, 
At  isang  alab  ay  lumalabas  sa  kani- 
yang bibig. 

22  Sa  kaniyang  leeg  ay  tumitira  ang  ka- 

lakasan, 
At  ang  kakilabutan  ay  sumasayaw  sa 
barap  niya. 

23  Ang  mga  kaliskis  ng  kaniyang  laman 

ay  nagpipipisan : 
Sila'y  matibay  sa  kanila ;  sila'y  hindi 
makagalaw. 

24  Ang  kaniyang  puso  ay  matatag    na 

parang  isang  bato ; 
Oo,  matigas  na  parang  piraso  ng  bato 
sa  ibaba  ng  gilingan. 

25  Pagka  siyaV  tumitindig  ay  natatakot 

ang  makapangyarihan : 
Dahil  sa  pagkagulat  ay  nangalilito. 

26  Ang  tabak  na  itinataga  sa  kaniya  ay 

hindi  tumalab ; 
O  ang  sibat  man,  ang  pana,  o  ang  ma- 
talas  na  tulis  man. 

27  Kaniyang    hinahalagaban  ang  bakal 

na  parang  dayami, 
At  ang  tanso   ay  parang    bulok    na 
kahoy. 

28  Hindi  siya  mapatakas  ng  pana : 

Ang  mga  batong  panghilagpos  ay  na- 
giging  kadahunaii  sa  kaniya. 

29  Ang  mga  palo  ay  ibinibilang  na  parang 

kadahunan : 


Kaniyang  tinatawanan  ang  galaw  ng 
sibat. 
SO  Ang  kaniyang  mga  sangkap  na  nasa 
ilalim  niya  ay  parang  mga  matulis 
na  bibinga : 
Siya'y  kumakalat  na  parang  pangiik 
na  matulis  sa  lumbak. 
81  Kaniyang    pinakukuluan  ang  kalali- 
inan  na  parang  paliok : 
Kaniyang  ginagawa  ang  dagat  na  pa- 
rang panapal. 

52  Kaniyang  pinasisilang  ang  landas  sa 

likuran  niya ; 
Aakalain  n^  sino  man  na  mauban  ang 
kalaliman. 

53  Sa  ibabaw  ng  lupa    ay  walang    pa- 

rejo, 
Na  nilikha  na  walang  takot. 
84  Kaniyang  minamasdan  ang  lahat  na 

mataas  na  bagay: 
Siya'y  hari  sa  lahat  na  mga  anak  ng 

kapalaluan. 

^O     Ng  magkagayo^y  suma^ot  si  Job 
nr4«  sa  Panginoon,  at  nagsabing, 
2  Nalalaman  ko  na  magagawa  mo  ang 
lahat  na  bagay. 
At  walang  akala  kang  mapipigil. 
8  i  Sino  siyang  nagkukubli  ng  payo  na 
walang  kaalaman  ? 
Kaya't  aking   sinalita    na    hindi  ko 

nalalaman, 
Mga  bagay  na  totoong  kagilagilalas  sa 
akin  na  hindi  ko  nalalaman. 

4  Dingin  mo,   isinasarao  ko  sa  iyo,  at 

ako'y  magsasalita; 
Ako'y  magtatanong  sa  iyo,  at  saysayin 
mo  ea  akin. 

5  Dininig  kita  ng  pakinig  ng  tainga ; 
Nguni't  ngayo'y  nakikita  ka  ng  aking 

mata, 

6  Kaya't  aking  kinapopootan  ang  aking 

sarilij  at  nagsisisi  ako 
Sa  alabok  at  mga  abo. 

7  At  nangyari,  na  pagkatapos  na  ma- 
salita  ng  PakQinoon  ang  mga  salitang  ito 
kay  Job,  sinabi  ng  Panginoon  kay  Elifaz 
na  Temanita,  Ang  aking  pag-iinit  ay 
nag-aalab  laban  sa  iyo,  at  laban  sa  iyong 
dalawang  kaibigan :  sapagka't  hindi  kayo 
nagsalita  tungkol  sa  akin  ng  bagay  na 
matuid,  na  gaya  ng  ginawa  ng  aking 
aliping  si  Job.  8  Kaya't  kumuha  kayo 
sa  inyo  ngayon  ng  pitong  guyang  baka,  at 
pitong  lalaking  tupa,  at  pumaroon  kayo 
sa  aking  aliping  kay  Job,  at  ihandog  ni- 
nyong  pinakahandog  na  susunugin;    at 


2.  3 


MGA  AWIT. 


549 


idadalangin  kayo  ng  aking aliping si  Job: 
sapagka't  sa  kaniya^j  aking  tatangapin: 
baka  kayo^y  aking  gawan  ng  ayon  sa  i- 
nyong  kamangmangan ;  sapagka't  hindi 
kayo  nagsasalita  tungkol  sa  akin  ng 
bagay  na  matuid,  na  gaya  ng  aking  ali- 
ping si  Job.  9  Sa  gayo'y  yumaon  si 
Elifaz  na  Temanita,  at  si  Bildad  na  Suiiita, 
at  si  Zofar  na  Naamatita,  at  ginawa  ang 
ayon  sa  iniutos  sa  kanila  ng  'Panginoon  : 
at  kinalugdan  naman  ng  Pangikoon  si 
Job.  10  At  binago  ng  PanSinoon  ang 
pagkabihag  ni  Job,  ng  l^aniyang  idalangin 
ang  kaniyang  mga  kaibigan :  at  ibinjgay 
ng  Pakginoon  kay  Job  na  makalawa  ang 
higit  ng  dami  kay  sa  tinatankilik  niya  ng 
dati.  11  Ng  magkagayo^y  naparoon  sa 
kaniya  ang  lahat  niyang  mga  kapatid  na 
lalaki  at  babaye,  at  lahat  na  mga  naging 
kakilala  niya  ng  una,  at  kumain  ng  tina- 
pay  na  kasalo  niya  sa  kaniyang  babay  :  at 
nakidamdam  sa  kaniya,  at  inaliw  siya 
tungkol  sa  lahat  na  kasam-an  na  dinala 
sa  kaniya  ng  Pakginoon:  lahat  ng  tawo 
nama'y  nagbigay  sa  kaniya  hg  isang  pira- 


soDg  salapi,  at  bawa't  isa'y  isang  singsing 
na  ginto.  13  Sa  gayo'y  pinagpala  ng  Pa- 
kginoon, ang  huling  wakas  ni  Job  na 
higit  kay  sa  kaniyang  una :  at  siya  nag- 
karoon  ng  labing  apat  na  libong  tupa,  at 
anim  na  libong  kamello,  at  isang  libong 
parehang  baka,  at  isang  libong  asnong 
babaye.  IS  Siya  nama'y  nagkaroon  ng 
pitong  anak  na  lalaki  at  tatlong  anak  na 
babaye.  14  At  tinawag  niya  ang  panga- 
lan  ng  una  na  Jemima ;  at  ang  pangalan 
ng  ikalawa,  Kezia ;  at  ang  pangalan  ng 
ikatlo,  Keren-hapuk.  15  At  sa  boong 
lupain  ay  walang  mga  babayeng  masum- 
pungan  na  totoong  maganda  na  gaya  ng 
mga  anak  na  babaye  ni  Job :  at  binigyan 
sila  ng  kanilang  ama  ng  mana  sa  kasama- 
han  ng  kanilang  mga  kapatid.  16  At 
pagkatapos  liito'y  nabuhay  si  Job  na 
isang  daan  at  apat  na  puong  taon,  at 
nakita  niya  ang  kaniyang  mga  anak,  at 
ang  mga  anak  ng  kanij^ang  mga  anak  hem- 
gang  sa  apat  na  saling  lahi.  17  Gayon 
namatay  si  Job  na  matanda  at  puspos  ng 
mga  araw. 


MGA    AWIT. 


UNAt^G  LIBEO. 


I  Pagpalain  ang  tair/o  na  hindi  lumalakad 
I    sa  payo  ng  masama, 

O  tumatayo  man  sa  daan  ng  mga  ma- 

kasalanan, 
O  nauupo  man  sa  upaan  ng  maugdu- 
duahagi. 

2  Kurigdi   ang  kaniyang  -kasayaban  ay 

nasa  kautusan  ng  PanSinoon  ; 
At  sa  kautusan  niya  nagbubulaybulay 
siya  araw  at  gabi. 

3  At  siya'y  magiging  parang  punong  ka- 

hoy  iia  itinanim  sa  si  ping  ng  mga 

agos  ng  tubig, 
Na  nagbubunga  sa  kaniyang  kapaoa- 

hunan, 
Ang  kaniyang  dahon  nama'y    hindi 

malalanta ; 
At  ano  mang  kaniyang  gawin  ay  gi- 

ginhawa. 

4  Ang  masama  ay  hindi  gayon ; 
Kungdi  gaya  ng  dayami  na  tinatangay 

ng  hangin. 


5  Kaya,t  ang  masama  ay  Hindi  tatayo  sa 

kahatulan,    . 
O  ang  mga  makasalanan  man  sa  kapu- 
lungan  ng  mga  banal. 

6  Sapagka't  nalalaman  ng  Panginoon 

ang  lakad  ng  banal : 
Nguni't  ang  lakad  -ng  masama  ay  ma- 
wawala. 

21  Bakit  ang  mga  nacion  ay  gumugulo, 
At  ang  mga  bayan  ay  nag-aakala  ng 
walang  kabuluhang  bagay  ? 
9  Ang  mga  hari  sa  lupa  ay  nangahahan- 
da, 
At  ang  mga  puno  ay  nagsasangunian, 
Laban  sa  Panginoon  at  laban  sa  kani^ 
yang  piriahiran,  na  sinasabingj 
3  Lagutin  natin  ang  kanilang  taling  pa- 
matokf 
At  ating  ihagis  mula  sa  atin  ang  kani- 
lang mga  panali. 


650 


MGA  AWIT. 


2.  4 


4  Sijang  cauupo  sa  mga  langit  ay  ta- 

tawa: 
Wawalang  kabuluhan  ng  PanQinoon 
sila. 

5  Kuiig  magkagajo'y  magsasalita   siya 

sa  kanila  sa  kaniyang  pag-iinit, 
At  babagabagin  sila  sa  kaniyang  mala- 
bis  na  pagkasama  ng  loob : 

6  Gayon  ma'y    inihalal  ko  ang  aking 

hari 
Sa  aking  sa1[itong  bundok  na  Zion. 

7  Aking  sasaysayin  tungkol  sa  pasiya : 
Sinabi  ng  Panginoon  sa  aking,  Ikaw 

ay  aking  anak ; 
Sa  araw  na  ito  ay  ipinanganak  kita. 

8  Humingi  ka  sa  akin,  at  ibigay  ko  sa 

iyo  ang  mga  nacion  na  iyong  pinaka- 
mana, 
At  ang  mga  pinakamalayo  na  bahagi 
ng  lupa  ay  iyong  pinakaari. 

9  Sila'y  iyong  babaliin  ng  isang  tungkod 

na  bakal; 
Iyong  mga  dudurugin  na  parang  isang 
sisidlan  ng  magpapaliok. 

10  Ngayon  nga*y  magpakapantas  kayo, 

Oh  kayong  mga  hari : 
Mgasaway  kayo,  kayong  mga  hukom 
sa  lupa. 

11  Kayo'y  maglingkod  sa  Panginoon  na 

may  katakutan, 
At  magalak  na  may  panginginig. 

12  Hagkan  ninyo  ang  anak  baka  magalit 

siyl^,  at  kayo*y  mapahamak  sa  daan, 
Sapagka*t  ang  kaniyang  pag-iinit  ay 

madaling  mag'-aalab. 
Mapapalad  ang  naglagak  ng  kanilang 

pag-asa  sa  kaniya. 

3  Ang  awit  ni  Dcmidf  ng  kaniyang  taJcasan 
si  Absalom  na  kaniyang  anak, 

1  iPanQinoon,   bakit  ang    aking   mga 

kaaway  ay  lumalalo  I 
Marami  sila  na  bumabangon  laban  sa 
akin. 

2  Marami  ang  nagsasabi  sa  aking  kalu- 

lua, 
Walang  pagtulong  sa  kaniya  ang  Dios. 

[Selah 
S  Nguni't  ikaw,  Oh  PanSinoon  ay  isang 
kalasag  sa  palibot  ko ; 
Ang    aking    kalnalhatian,   at    siyang 
tagapagtaas  ng  aking  ulo. 
4  Akoy  dumadaing  sa  Panginoon  ng 
aking  voces, 


At  sinasagot  niya  ako  mula  sa  kani- 
yang ^antongburol.  [Selah 

5  Ako'y  nahiga,  at  natulog ; 

Ako*y  nagising :  sapagka*t  inaalalayan 
ako  ng  PanQinoon. 

6  Ako'y  hindi  matatakot  sa  sampuong 

libo  ng  bayan, 
Na  nagsihanay  laban  sa  akin  sa  pa- 
libot. 

7  Ikaw  ay  bumangon,  Oh  PanQinoon  ; 

iligtas  mo  ako,  Oh  aking  Dios : 
Sapagka^t  iyong  sinugatan  ang  lahat 

ng  aking  kaaway  sa  bu,tong  pisngi ; 
Iyong  binali  ang  mga  ngipin  ng  ma- 

sama. 

8  Kaligtasa*y  iikol  sa  PanQinoon  : 
Ang  iyong  basbas  ay  suma  iyong  ba- 
yan. [Selali 

4Sa  Panmig  Musiko  ;  sa  m^a  instrumen- 
tong  may  cuerdas.    Awit  ni  David. 

1  Sagutin  mo  ako,  pagka  tinatawag  ko. 

Oh  Dios  ng  aking  kabanalan ; 
Inilagay  mo  ako  sa  kalakhan,  ng  ako^y 

nasa  kagipitan : 
Maawa  ka  sa  akin,  at  dingin  mo  ang 

aking  dalangin. 

2  Oh  kayong  mga  anak  ng  tawo,  l  han- 

gang  kailan  magiging  kasiraang  puri 

ang  aking  kalnalhatian  ? 
iHangang   kailan    iibigin    ninyo   ang 

kalayawan,  at  hahanap  ng  kabulaa- 
'  nan?  _    [Selah 

3  Nguni't  talastasin  ninyo  na  inihiwalay 

ng   PanQinoon    para  sa  kaniyang 
sarili  ang  banal : 
Didingin  ng  Panginoon  pagka  ako'y 
turaawag  sa  kaniya. 

4  Kayo*y  mga  takot,  at  huag  magkasala : 
Magbulaybulay  kayo  ng  inyong  puso 

sa  inyong  hihigan,  at  kayo*y  tuma- 
himik.  [Selah 

5  Maghandog  kayo  ng  mga   hayin  ng 

kabanalan, 
At  ilagak  ninyo   ang  inyong  pag-asa 
sa  PanSinoon. 

6  Marami    ang    nagsasabing:    ^Sinong 

magpapakita  sa  atin  ng  mabuti  ? 
Panginoon,  itaas  mo  ang  liwanag  ng 
iyong  mukha  sa  amin. 

7  Ikaw   ay   naglagay  ng  kasayahan  sa 

aking  puso, 
Ng  higit  kay  sa  kanilang  tinatankilik 
ng  ang  kanilang  trigo,  at  kanilang 
alak  ay  sumagana. 

8  Payapa  akong  hihiga   at  gayon  din 

matutulog : 


6.  10 


MGA  AWIT. 


561 


Sapagka't  ikaw,  Panginoon,  pinata- 
talian  rao  akong  raag-isa  sa  kalig- 
tasan. 

5Sa  Punong  3Iusiko :  sa  mga .  instrumen- 
tong  hinihipan,    Aivit  ni  David. 

1  Pakingan  mo  ang  aking  mga  salita, 

Oh  Panginoon, 
Pakundanganan  mo  ang  aking  pagbu- 
bulaybulay. 

2  Dingin  mo  ang  tinig  ng  aking  daing, 

Hari  ko,  at  Bios  ko ; 
Sapagka't  sa  iyo'j  dumadalangin  ako. 

3  Oh    PanQinoon,    sa  '  kinaumagaha'y 

didingin  mo  ang  aking  voces ; 
Sa  kinaumagahan  ay  aayusin  ko  ang 
aking  daing  sa  iyo,  at  magbabantay 
ako. 

4  Sapagka't  ikaw  ay  hindi  Bios  na  may 

kasayahan  sa  kasam-an : 
Ang  masama  ay  hindi  tatahan  sa  iyo. 

5  Ang  hambog    ay    hindi    tatahan    sa 

iyong  paningin: 
lyong    kinapopootan    ang    lahat    na 
mangagawa  ng  kasam-an. 

6  Iyong  lilipulin  sila  na  nagsasalita  ng 

mga  kabulaanan : 
Kinapopootan  ng  PanQinoon  ang  ta- 
wong  taksil  at  magdaraya. 

7  Ngnni^t  tungkol  sa  akin,  sa  karamihan 

ng  iyong  Kag^ndahang-loob  ay  pa- 
pasok  ako  sa  iyong  bahay : 
Sa  takot  sa  iyo  ay  sasamba  ako  sa 
dako  ng  iyong  santong  templo. 

8  Patnubayan  ipo  ako,  Oh  PanGinoon, 

sa  iyong  kabanalan  dahil  sa  aking 
mgakaaway; 
Patagin  mo  ang  iyong  daan  sa  harap 
ng  aking  mukha. 

9  Sapagka't  walang  pagtatapat  sa  kani- 

langbibig; 
Ang  kanilang  kalooban    ay  liibhang 

kasam-an: 
Ang  kanilang  lalamunan  ay  bukas  na 

libingan; 
Sila*y  pumupuri  ng  kanilang  dila. 

10  Bigyang  sala  mo  sila,  Oh  Bios ; 
Ibual  mo  sila  sa  kanilang  sariling  mga 

payo: 

Ilabas  mo  sila  sa  karamihan  ng  kani- 
lang mga  pagsalangsang ; 

Sapagka't  sila'y  nanghimagsik  laban 
sa  iyo. 

11  Nguni^t  iyong  pagalakin  ang  lahat  na 

naglalagak  ng  kanilang  pag-asa  sa 

Umawit  sila  sa  kagalakan  magpakai- 


lan  man,  sapagka't  iyong  mga  ipi- 

nagsasangalang  sila :        ^ 
Magalak  din  sa  iyo  ang  mga  umiibig 

ng  iyong  pangalan. 
12  'Sapagka^t  iyong  pagpapalain  ang  ba- 

nal; 
Oh  Panginoon,  kukulungin  mo  sila 

ng  ikabubuti  na  J^arang  isang  kala- 

sag. 

6Sa  Punong  Musiico  ;  sa  mga  instrumen- 
tong  may  cuerdas^  inilmlianda  sa  okiava^ 
Awit  ni  David. 

1  Oh  PanQinoon,  huag  mo  akong  sa- 
.    wayin'sa  iyong  galit, 

O  parusahan  mo  man  ako  sa  iyong 
mainit  na  kasam-an  ng  loob. 

2  Maawa  ka  sa  akin.  Oh  Panginoon  ; 

sapagka't  ako'y  nanghihina : 
Oh  Panginoon,  gamutinmo  ako;  sa- 

pagka't  ang  aking  mga  buto  ay  na- 

babagabag. 
s  Ang  akin  namang  kalalua  ay  nababa- 

gabag  na  mainam : 
At  ikaw,  Oh  PanQinoon,  ^hangang 

kailan  ?  . 

4  Ikaw  ay  magbalik.  Oh  PanSinoon, 

iligtas  mo  ang  aking  kalulua : 
Iligtas  mo  ako  ng  iyong  kagandahang* 
loob. 

5  Sapagka't  sa   kamatayan  ay   walang 

alaalasa  iyo: 
Sa  libingan  i  sinong  mangagpapasala- 
mat  sa  iyo? 

6  Ako*y  pagod  ng  aking  pagdaing ; 
Bawa*t   gabi  ay  aking  pinalalangoy 

ang  aking  hihigan ;  > 

Aking  dinidilig  ang  aking  unan  ng 
aking  mga  li^a. 

7  Ang  aking  mga  mata  ay  nanglalalim 

dahil  sa  kapanlawan ; 
Tumatanda  dahil  sa  aking  lahat  na 
^mgakaaway. 

8  Hiwalayan  ninyo  ako,  kayong  lahat 

na  mangagawa  ng  kasam-an ; 
Sapagka't  narinig  ng  PanSinoon  ang 
voces  ng  aking  pag-iyak, 

9  Narinig  ng  PanQINOON  ang  aking  pa- 

manhik ; 
Tatangapin  ng  Pan(5inoon  ang  aking 

dalangin. 
10  Lahat  ng  aking  kaaway  ay  mapapa- 

hiya,  at  raababagabag  na  mainam  i 
Sila^y   babalik,  sila'y    mapapahiyang 

bigla. 


552 


MGA  AWIT. 


7.  1 


7Sigayon  ni  David,  na  kaniyang  inawit  sa 
Pan^inoon,  tungkol  sa  mga  salita  ni 
Kits  na  Benjamita. 

1  Oh  Panginoong  aking  Dios,  sa  iyo 

inilalagak  ko  ang  aking  pag-asa; 
Iligtas  mo  ako  sa  lahat  na  liumaliabol 
sa  akin,  at  papaging  layain  mo  ako : 

2  Baka  ang  aking  kalulua  ay  agawin  na 

parang  leon, 
Na  katayin,  habang  walang  magligtas. 
8  Oh    Panginoong   aking   Dios   kung 

aking  ginawa  ito ; 
Kung  may   kasam-an   sa  aking  mga 

kamay ; 

4  Kung  ako^  gumanti  ng  kasam-an  sa 

kaniya  na  may  kapayapaan  sa  akin ; 
(Oo,  aking  iniligtas  siya,  na  waliang  ano 
raang  kadahilanan  ay  naging  aking 
kaaway :) 

5  Habulin  ng  kaaway  ang  aking  kahilua, 

at  abutan ; 
Oo,  yapakan  niya  ang  aking  kalulua 

sa  lupa, 
At  ilagay  ang  aking  kalualhatian  sa 

alobok.  [Selah 

6  Ikaw  ay  bumangon,  Oh  Panginoon, 

sa  iyong  galit, 
Magpakataas    ka    laban   sa   galit   ng 

aking  mga  kaaway : 
At  gumising  ka  dahil  sa  akin  ;  ikaw 

ay  nag-utos  ng  kahatulan. 
•y  At  kulungin  ka  ng  kapulangan  ng  mga 

bayan  sa  palibot : 
At  sa  kanila  ay  magbalik  ka  sa  mataas. 

8  Ang    PanGinoo'y     namamahala    ng 

kahatulan  sa  mga  bayan : 
Iyong  hatulan  ako,  Oh  Panginoon 
ayon  sa  aking  kabanalan,  at  sa  aking 
pagtatapat  na  nasa  akin. 

9  Oh  padatingin  sa  wakas  ang  kasam-an 

ng  masama,  nguni*t  itatag  mo  ang 
banal : 
Sapagkat't  sinusubok  ng  Dios  na  banal 
ang  mga  puso  at  ang  mga  bato. 

10  Ang  aking  kalasag  ay  kasama  ng  Dios, 
Na  nagliligtas  ng  matuid  sa  puso. 

11  Ang  Dios  ay  banal  na  hukom, 

Oo,  Dios  na  may  galit  hhan  sa  kasam- 
an  lahat  ng  araw. 

12  Kung  ang  tawo  ay  hindi  magbalik, 

kaniyang  ipahasa  ang  kaniyang  ta- 
bak ; 
Kaniyang  iniakma  ang  kaniyang   bo- 
sog,  at  inihanda. 

13  Inihanda  naman  niya  sa  kaniya  ang 

mga  kasangkapan  ng  karaatayan  ; 
Kaniyang  pinapag-aalab  ang  kaniyang 
mga  pana  na  maliksi. 


14  Narito,  siya'y  nagdaramdam  ng  ka- 

sam-an ; 
Oo,    siya'y   naglihi   ng  kasam-an,  at 
naglalabas  ng  kabulaanan. 

15  Siya'y  gumawa  ng  balon,  at  hinukay, 
At  nahulog  sa   liukay   na   kaniyang 

ginawa. 
13  Ang  kaniyang   gawa   ay    babalik   sa 
kaniyang  sariling  ulo, 
At  ang  kaniyang  pangdadahas  ay  ba- 
baba  sa  kaniyang  sariling  bunbunan. 
17  Ako'y  magpapasalamat  sa  Panginoon, 
ayon  sa  kaniyang  kabanalan  : 
At  aawit  ng  pagpupuri  sa  pangalan  ng 
Panginoon  na  Kataastaasan. 


8 


Sa  Punong  Musiko  ;  inihandu  sa  Gitit. 
Awii  ni  David-. 


1  i  Oh  Panginoon,  aming  Panginoon, 
Pagkarangal    ng    iyon     pangalan    sa 

boong  lupa ! 
Na  siyang  naglagay  ng  iyong  kalual- 
hatian sa  mga  langit. 

2  Mula  sa  bibig  ng  mga  sangol  at  ng 

mga  sumususo  ay  iyong  itinatag  ang 

kalakasan, 
Dahil  sa  iyong  mga  kaaway, 
IT  pang  iyong  patahimikin  ang  kaaway 

at  ang  manghihiganti. 
S  Pagka  aking  binubulay  ang  iyong  mga 

langit,  ang  gawa  ng  iyong  mga  da- 

liri, 
Ang  buan  at  ang  mga  bituin  na  iyong 

inayos; 

4  I  Ano  ang  tawo  upang  iyong  alalaha- 

nin  siya  ? 
<;  At  ang  anak  ng  tawo,  upang  iyong 
dalawin  siya? 

5  Sapagka't  iyong  ginawa  siyang  kaon- 

ting  mababa  lamang  kay  sa  Dios, 
At  pinutuugan  mo  siya  ng  kalualhatian 
at  karangalan. 

6  Iyong  ginawa  siyang   magkaroon  ng 

pagsakop   sa    mga  gawa  ng  iyong 
mga  kamay ; 
Iyong  inilagay  ang  lahat  na  mga  bagay 
sa  ilalim  ng  kaniyang  mga  paa : 

7  I.uhat  na  tupa  at  baka, 

Oo,  at  ang  mga  hayop  sa  parang ; 

8  Aug  ibon  sa  himptipawid,  at  ang  isda 

sa  dagat, 
Ano  mang  nagdaraao  sa  mga  landas  ng 
mga  dagat. 
»  i  Oil  Panginoon,  aming  Panginoon, 
Pagkarangal   ng  iyong  pangalan  sa 
boong  lupa ! 


10.  6 


MGA  AWIT. 


653 


9Sa  Punong  MusikOj  InUmnda  sa  Muth- 
lahben,    Awit  ni  JDavid. 

1  Ako'y  niagpapasalamat  sa  PanSinoon 

ng  aking  boong  puso ; 
Aking  ipakikilala  ang  lahat  na  iyong 
kababalaghang  gawa. 

2  Ako'y  magpapakasaya  at  magpapaka- 

galak  sa  iyo : 
Ako*y  aawit  ng  pagpuri  sa  iyong  pa- 

ngalan,  oh  ikaw  na  iCataastaasan. 
s  Pagka  ang  aking  mga  kaaway  ay  nag- 

balik, 
Sila*y  natitisod  at  nalilipol  sa  iy6ng 

harap. 

4  Sapagka't  iyong  inalalayan  ang  aking 

matuid  at  ang  aking  usap ; 
Ikaw  ay  nauupo  sa  luklukan  na  huma- 
hatol  na  may  kabanalan. 

5  Iyong  sinaway  ang  mga  nacion,  iyong 

nilipol  ang  masama, 
Iyong  pinawi  ang  kanilang  pangalan 
magpakailan  man. 

6  Ang  kaaway  ay  dumating  sa  wakas, 

sila*y  bual  mJigpakailan  man; 
At  ang  mga  ciudad  na  iyong  binunot, 
Ang  alaala  sa  kanila  ay  napawi. 

7  Nguni^t  ang  PanSinoon  ay  nauupo 

magpakailan  man  na  hari : 
Inihanda  niya  ang  kaniyang  luklukan 
para  sa  kahatulan. 

8  At  hahatulan   niya  ng   matuid    ang 

sanglibutan, 
Siya'y  mamamahala  ng  karampatang 
kahatulan  sa  mga  bay  an. 

9  Ang  Panginoon  naman  ay  magiging 

matayog  na  moog  para  sa  napipig- 
hati, 
Matayog  na  moog  sa  mga  panahon  ng 
kabagabagan; 

10  At  silang  nakakaalam  ng  iyong  panga- 

lan ay  maglalagak  ng  kanilang  pag- 
asa  sa  iyo ; 
Sapagka't    ikaw,    Pa^tQikoon,    hindi 
mo  pinabay^ian  sila  na  humalianap 
sa  iyo. 

11  Umawit  kayo  ng  pagpuri  sa  PanGi- 

NOON,  na  tumatahan  sa  Zion : 
Isaysay  ninyo  sa  gitna  ng  bayan  ang 
•    kaniyang  mga  gawa. 

12  Sapagka^t  siyang  gumagawa  ng  pag- 

ganti  dabil  sa  dugo  ay  umaalala  sa 
kanila : 
Hindi  niya  kinalilimutan  ang  daing 
ng  dukha. 

13  Maawa  ka  sa  akin,  Oh  Pak6inoon  ; 
Masdan   mo  ang    kadalamhatian   na 

aking  iinitiis  sa  kanila  na  napopoot 
sa  akin, 


Ikaw  na  nagtataas  sa  akin  mula  sa 
mga  pintuang-daan  ng  kamatayan; 

14  Upang  aking  maipakilala  ang  iyong 

boong  kapurihan : 
Sa  mga   pintuang-daan  ng  anak    na 

babaye  ng  Zion, 
Ako'y  magagalak  Isa  iyong  kaligtasan. 

15  Ang  mga  nacion  ay  nalubog  sa  hukay 

na  kanilang  ginawa : 
Sa  silo  na  kanilang  ikinubli  ay  kani- 
lang sariling  paa  ang  nahuli. 

16  Ang  PanSinoon  ay  napakilala,  siya'y 

gumawa  ng  kahatulan : 
Ang  masama  ay  nasilo  sa  mga  gawa 
ng  kaniyang  sariling  mga  kamay. 

[Higgaion.    Selah 

17  Aftg  masama  ay  babalik  sa  libingan, 
Ang  lahat  ng  nacion  na  lumilimot  sa 

Dios. 

18  Sapagka't    ang    mapagkailangan    ay 

hindi  malilitniitan  kailan  man, 
O  ang  pag-asa  ng  dukha  ay  mapapawi 
magpakailan  man. 

19  Ikaw  ay  bumangon,  Oh  Pangikoon; 

huag  manaig  ang  tawo : 
Mahatulan  ang  mga  nacion  sa  iyong 
paningin. 

20  Isilid  mo  sila  sa.  katakutan,  Oh  Pa- 

nOinoon  : 
Ipakilala  mo  sa  mga  nacion  na  sila'y 
mga  tawo  lamang.  [Selal'i 

1/^  iBakitikaw  ay  tumatayo  samalayo, 

IV/       OhPAK^INOON? 

i  Bakit  ikaw  ay  nagtatago  sa  mga  pa- 
nahon ng  kabag^baga^? 
2  Sa  kapalaluan  ng  masama  ang. dukha 
ay  nahahabol  pa  mainam ; 

Mahuli  nawa  sila  sa  mga  karayaan  na 
kanilang  inakala. 
8  Sapagka't.ang  masama  ay  nagmamalaki 

*  sa  nais  ng  kaniyang  puso, 

At  ang  mangingimbot  ay  nagtatakuil, 
at  nagwawalang  kabuluhan  sa  Pa- 
nQinook. 

4  Ang  masama  sa  kapalaluan  ng  kani- 

yang  mukha,  nagsasahingi    Hindi 
niya  hahanapin. 
Lahat  niyang  pag-iisip  ay:    Walang 
Dios. 

5  Ang  kaniyang  mga  lakad  ay  panatag 

sa  lahat  ng  panahon ; 
Ang  iyong  mga  kahatulan  ay  mala- 

yong  totoo  sa  kaniyang  paningin : 
Tungkol  sa  lahat  ng  kaniyang  mga 
kaaway,  mga  tinutuya  niya. 
«  Sinasabi  niya  sa  kaniyang  puso :    Hin- 
di ako  makikilos: 


554 


MGA  AWIT. 


10.  6 


Sa  lahat  ng  lahi  ay  hindi  ako  malala- 
gay  sa  kapjghatian. 

7  Ang  kaniyaiig  bibig  ay  puno  rig  panu- 

iiungayaw,  at  pagdaraya,  at  pami- 
mighati : 
Sa  ilalim  ng  kaniyang  dila  ay  pag-api 
at  kasam-an. 

8  Siya'y  nauupo  sa  raga   pinakatagong 

Ingar  sa  mga  nay  on  : 
Sa  niga  kubling  lugar  ay  pinapatay 

niya  ang  walang  sala : 
Ang  kaniyang  mga  mata  ay  natititig 

laban  sa  walang  nagkakandili. 

9  Siya'y  bumabakay  sa  kubli,  na  parang 

leon  sa  kaniyang  yungib : 
Siya^y  nag-aabang  upang  hull  bin  ang 

dukha : 
Hinuhuli  niya  ang  dukha,  pagka  ka- 
niyang dinadala  siya  sa  silo  niya. 
10  Kaniyang  iniyuyuko,  kaniyang  ibina- 


At  ang  mga  walang  nagkakandili  ay 
nahuhulog  dahil  sa  kaniyang  mga 
malakas. 

11  Sinasabi  niya  sa  kaniyang  puso  :    Dios 

ay  nakalimot : 
Kaniyang   ikinukubli    ang    kaniyang 
mukha;    hindi    na   niya    makikita 
kailan  man. 

12  Ikaw    ay    magbangon,    Oh    PanSi- 

NOON ;    Oh  Dios,  itaas  mo  ang  iyong 
kamay : 
Hnag  mong  kalimutan  ang  duhha. 

13  ^Bakit  niwawalang  kabuluhan  ng  ma- 

sama  ang  Dios, 
At  nagsasabi  sa  kaniyang  puso :    Hin- 
di mo  sisiyasatin  ? 

14  Iyong  nakita ;  sapagka't  iyong  mina- 

masdan  ang  pag-api  at  pagganti, 
upang  kunin  mo  sa  iyong  kamay : 

Ang  walang  nagkakandili  ay  napaku- 
kupkop  sa  iyo ; 

Ikaw  ay  naging  manunulong  sa  ulila. 

15  Baliin  mo  ang  braze  ng  masama : 

At  tungkol  sa  masamang  tawo ;  hina- 
hanap  ang  kaniyang  kasam-an  han- 
gang  sa  wala  kang  masumpungan. 

16  Ang  PANGiNOONayHari  magpakailan 

man : 
Ang  mga  nacion  ay  nalilipol  sa  kani- 
yang lupain. 

17  PanQinoon,  iyong  narinig  ang  nasa 

ng  mababa: 
Iyong  ihahanda  ang  kanilang  puso, 
iyong  pakikingan  ng  iyong  paki- 
nig: 
IS  Upang  hatulan  ang  ulila  at  ang  na- 
pipighati, 


ang 


Upang  huag  ng  makapangilabct 
lalaki  na  taga  lupa. 

II     Sa  Punong  Musiko.    Awit  ni  David. 

1  Sa  PanGinoon  ay  inilalagak  ko  ang 

pag-asa  ko : 
I  Bakit  inyong  sinasabi  sa  aking  kalu- 

lua^ 
Tumakas  ka  na  parang  isang  ibon  sa 

iyong  bundok  ? 

2  Sapagka%  narito,  iniunat  ng  masama 

ang  bosog, 
Kanilang    inihahanda   ang    kanilang 

pana  sa  tali, 
Upang  sila'y    makapagpahilagpos  sa 

kadiliman  sa  matuid  sa  puso. 

3  Kung  ang  mga  cimiento  ay  magiba, 
I  Anong  magagawa  ng  banal  ? 

4  Ang  PanSinoon    ay  nasa  kaniyang 
*        santong  templo, 

Ang  Panginoon,  ang  kaniyang  luklu- 
kan  ay  nasa  langit ; 

Ang  kaniyang  mga  mata  ay  tumitingin, 
ang  kaniyang  mga  talukapmata  ay 
nagmamasid,  sa  mga  anak  ng  tawo. 

5  Ang  PakGinoon    ay   sumusubok  ng 

banal : 
At  sa  masama  at  sa  kaniya  na  umii- 
big  ng  pagdahas  ay  napopoot  ang 
kaniyang  kalulua. 

6  Sa  masama  ay  magpapaulan  siya  ng 

mga  silo ; 
Apoy,  azufre,  at  nag-aalab  na  hangin 
ay   magiging    bahagi    ng   kanilang 
kopa. 

7  Sapagka't  ang  Pakginoon  ay  banal ; 

minamahal  niya  ang  kabanalan  : 

8  Mamasdan  ng  matuid   ang  kaniyang 

mukha. 


12 


Sa  Funong  Musiko  ;  Inihanda  sa 
Octava.    Awit  ni  David, 


1  Tumulong  ka,  Panginoon,  sapagka't 
ang  mabait  na  tawo  ay  nauubos ; 
Sapagka't   nagkukulang  ng    tapat  sa 
gitna  ng  mga  anak  ng  tawo. 
a  Sila*y  nagsasalita  ng  walang  kabulu- 
han,  na  bawa't   isa'y  sa  kaniyang 
kapua : 
Sila'y  nagsasalita  na  may  matabil  na 
labi,  at  may  giring  pulang  puso. 

3  Ihihiwalay  ng  PanQinoon  ang  lahat 

na  matabil  na  labi, 
Ang  dila  na  nagsasalita  ng  mga  daki- 
lang  bagay : 

4  Na  nagsipagsabing :    Sa  pamamag-itan 

ng  aming  dila  ay  mananaig  kami ; 


15.  5 


MGA  AWIT. 


555 


Aug  amirig  mga  labi  ay  aming  sank : 
I  sino  ang  panginoon  sa  amin? 

5  Dahil  sa  pagsamsam  sa  dukha,  dahil 

sa  buntong-hininga  ng  mapagkai- 
langan, 

Babangon  nga  ako,  sabi  ng  Pangi- 
noon ; 

Aking  ililigtas  siya  na  kanilang  niwa- 
walang  kabuluhan. 

6  Ang  mga  dalita   ng  Panginoon  ay 

mga  malinis  na  salita ; 
Na  parang  pilak  na  tinikman  sa  hurno 

sa  lupa, 
Na  makapitong  dinalisay. 

7  lyong  mg^a  iingatan,  Oh  Panginoon, 
lyong  mga  pal^aingatan  mula  sa  la- 

hing  ito  magpakailan  man. 

8  Ang  masama  ay  lumalakad  sa  labat 

ng  dako, 
Pagka  ang  kasam-an  ay  natataas  sa 
gitma  ng  mga  anak  ng  tawo. 

|Q  iSii  Fanmg  MimTco,    Awil  ni  David. 

1  ^Hangang  kailan,  Oh  Panginoon,  i- 

yong  kalilimutan  ako  magpakailan 
man? 
i  Hangang  kailan    ikukubli    mo  ang 
iyong  mukha  sa  akin  ? 

2  i  Hangang  kailan  kukuhang  payo  ako 

sa  aking  kalulua, 
Na  may  kalumbayan  sa  aking  puso, 

lahat  ng  araw  ? 
^Hangang  kailan  magpapakataas  ang 

aking  kaaway  sa  akin  ? 
s  lyong  bulayin,  at  sagutin  mo  ako,  Oh 

PanQinoong  akmg  Dios : 
Liwai^gan  mo  ang  aking  mga  mata, 

baka   ako*y    matulog    ng    tulog  ng 

kamatayan; 

4  Baka  sabihin  ng  aking  kaaway,  Ako  y 

nadaig  laban  sa  kaniya ; 
JBaka  ang  aking  mga  kaaway  ay  maga- 
lak  pagka  ako*y  nakilos. 

5  NguniH  ako*y  umasa  sa  iyong  kaa- 

waan ; 
Magagalak  ang  aking  puso  sa  iyong 
pagliligtas : 

6  Ako*y  aawit  sa  Panginoon, 
Sapagka^t  siya*y  gumawa  na  may  ka- 

gandahang-loob  sa  akin. 

%A    Sa  JPunong  Musiko.    Awii  ni  David, 

1  Ang  mangmang  ay  nagsabi  sa  kani- 
yang  puso :    Walang  Dios. 


Sila'y   napapahamak,  sila'y   gumawa 

ng  kasuklamsuklam  na  mga  gawa ; 
Walang  gumagawa  ng  mabuti. 

2  Tinitingnan  ng  Panginoon  ang  mga 

anak  ng  tawo  mula  sa  langit, 
Upang  tingnan,  kung  may  sino  mang 

nakakaalam, 
Na  humanap  sa  Dios. 

3  Silang  lahat  2Lj  nangagsihiwalay ;  silaV 

magkakasama  na   naging  karumal- 
dumal ; 
Walang   gumagawa.  ng  mabuti,  wala 
kahi't  isa. 

4  ^  Wala  bang  kaalaman  ang  lahat  na 

mangagawa  ng  kasaman  ? 

Na  siyang  mga  kumakain  ng  aking 
bayan  na  parang  kumakain  ng  tina- 
pay,  i 

At  hindi  tumatawag  sa  Panginoon. 

5  Doo'y  nalagay  sila  sa  malaking  kata- 

kutan: 
Sapagka't  ang  Dios  ay  nasa  lahi  ng 
banal. 

6  Inyong  inilalagay  sa  kahihiyan    ang 

payo  ng  dukha, 
Sapagka^t  ang  Panginoon  ang  kaui- 
yang  takbuhan. 

7  i  Oh  kung  ang  kaligtasan  ng  Israel  ay 

nangagaling  sa  Zion ! 

Pagka  ibinabalik  ng  Panginoon  ang 
pagkabihag  ng  kaniyang  bayan, 

Kung  magkagayo'y  magagalak  si  Ja- 
kob, at  masasayahan  ang  Israel. 


15 


Awii  ni  David. 


1  Panginoon,   isinong  makapanunulu- 

yan  sa  iyong  tabernakulo  ? 
iSinong    tatahan    sa   iyong    i^ntong 
burol? 

2  Siyang  lumalakad  na  matuid,  at  guma- 

gawa ng  kabanalan. 
At  nagsasalita  ng  katotohanan  sa  ka- 
niyang puso. 

3  Siyang  hindi  naninirang  puri  ng  ka- 

niyang dila, 

O  gumagawa  man  ng  kasam-an  sa  ka- 
niyang kaibigan, 

O  nagtataas  man  ng  pagduahagi  laban 
sa  kaniyang  kapua. 
4'Na  sa  mga  mata  niya  ay  niwawalang 
kabuluhan  ang  masama ; 

Nguni^t  kaniyang  pinapupurihin  ang 
natatakot  sa  PanginoOn. 

Siyang  sumusumpa  sa  kaniyang  sari- 
ling  kalugihan,  at  hindi  binahago* 
5  Siyang  hindi  naglalabas  pg  kaniyang 
salapi  sa  patubo, 


556 


MSA  AWIT. 


15.  5 


O  kumukuha  man  nf  suhol  laban  sa 


Siyang  gumagawa  ng  toga  bagay  na 
ito  ay  hindi  makikilos'kailan  man. 


16 


Michtam  ni  David. 


1  Ingatan  mo  ako,  Oh  Dios ;  sapagka't 

sa  iyo  inilalagak  ko  ang  aking  pag- 
asa. 

2  Aking  sinabi  sa  Panginoong  :    Ikaw 

ay  aking  Panginoon : 
AkoV  walaog  kabutihan  liban  sa  iyo. 

3  Tungkol  sa  mga  santo  na  nasa  lupa,' 
Sila  ang  mfa  marangal  na  mga  kinalu- 

lugdan  ko. 

4  Ang  mga  kalumbayan  nila  ay  dadami, 

na  nababago  ng  I>ios : 
Ang    kanilang    inuming    bandog    na 

dugo  ay  hindi  ko  ihahandog, 
O  kukunin  man    ang  kanilang  mga 

pangalan  sa  aking  mga  labi. 

5  Ang  Panginoon  ay  siyang  bahagi  ng 

aking  mana  at  ng  aking  tasa  ; 
lyong  inaalalayan  ang   aking  kapa- 
laran. 

6  Ang  kapalaran  ay  nalaglag  sa  akin  sa 

mga  masayang  Ingar ; 
Oo,  ako'y  may  mainam  na  mana. 

7  Aking  pupurihin  ang  Panginoon  na 

nagbibigay  sa  akin  ng  payo  : 
Oo,  tinuturuan  ako  ng  aking  mga  bato 
sa  kinagabihan. 

8  Aking  inilagay  ang  Panginoon  kailan 

man  sa  harap  ko  : 
Sapagka^t  kung  siya'y  nasa  aking  ka- 
nan,  hindi  ako  makikilos. 

9  Kaya't  ang  aking  piiso  ay  masaya,  at 

ang  aking  kalualhatian  ay  nagaga- 
lak: 
An^  akin  namang  laman  ay  tatahang 
tiwasay. 

10  Sapagka't  hindi  mo  iiwan  ang  aking 

kalulua  sa  libingan ; 
At  hindi  mo  man  titiisin  ang  iyong 
santo  ay  makakita  ng  kapahamakan. 

11  Iyong  ituturo  sa  akin  ang  landas  ng 

bnhay : 
Nasa  iyong  harap  ang  kapunuan  ng 

kagalakan ; 
Sa  iyong  kanan  may  mga  kasayahan 

na  magpakailan  man. 

YY  Panalangin  ni  David. 

1  Dingin  mo  ang  katuiran,  Oh  Pangi- 
noon, pakingan  mo  ang  aking  da- 


Ulinigin  mo  ang  aking  pagpuri,  na 
hindi  lumalabas  sa  mga  magdara- 
yang  labi. 

2  Mangaling  sa  iyong  harap  ang  aking 

kahatulan ; 
Masdan  ng  iyong  mga  mata  ang  ka- 
rampatan. 

3  Iyong  tinikman  ang  aking  puso  ;  iyong 

dinalaw  ako  sa  kinagabihan  ; 
Iyong  sinubok  ako,  at  wala  kang  na- 

sumpungan ; 
Ako'y  nagpasiya  na  ang  aking  bibig 

ay  hindi  sasalangsang. 

4  Tungkol  sa  mga  gawa   ng  tawo,   sa 

pamamag-itan  ng  salita   ng   iyong 
mga  labi 
Ako'y  nag-ingat  sa  mga  daan  ng  pang- 
dadahas. 

5  Ang  aking  mga  hakbang  ay  inaalala- 

yan mo  sa  iyong  mga  landas, 
Upang  ang  aking  mga  paa  ay  hindi 
madulas. 

6  Ako'y  tumawag  sa  iyo,  sapagka't  ikaw 

ay  sasagot  sa  akin.  Oh  Dios  : 
Ikiling  mo  ang  iyong  pakinig  sa  akin, 
at  dingin  mo  ang  aking  salita. 

7  Ipakita  mo  ang  iyong  mga  kagilagila- 

las  na  kagandahang-loob.  Oh  ikaw 
na  nagliligtas  sa  kanila  na  naglala- 
gak  ng  kanilang  pag-asa  sa  iyo 
Sa  mga  nagbabangon  laban  sa  kanila^ 
sa  pamamag-itan  ng  iyong  kanan. 

8  Ingatan  rao  ako-na  parang  salamin  ng 

mata, 
Ikubli  mo  ako  sa  lilim  ng  iyong  mga 
pakpak, 

9  Miila  sa  masaraa  na  pumipighati  sa 

akin, 
Sa  aking  mga  pumapatay  na  mga  ka- 
away,  na  kumukulong  sa  akin. 

10  Bila'y    nabalot   sa   kanilang    sariling 

taba; 
Sila'y  nagsasalitang   may  kapalaluan 
ng  kanilang  bibig. 

11  Kanilang  kinulong  nga  kami  sa  aming 

mga  hakbang : 
Itinititig  nila  ang  kanilang  mga  mata 
upang  ibual  kami  sa  lupa. 

12  Sila'y  gaya  ng  leon  na  sakim  sa  kani- 

yang  huli. 
At  gaya  ng  anak  ng  leon  na  humihiga 
sa  mga  lihim  na  lugar. 

13  Bumangon  ka,  Oh  Panginoon, 
Tangayin  mo  siya,  ihiga  mo  siya: 
Iligtas  mo  ang  aking  kalulua  sa  masa- 

ma  sa  pamamag-itan  ng  iyong  tabak ; 

14  Sa    mga   tawo   sa   pamamag-itan   ng 

iyong  kamay,  Oh  PanOinoon, 


18.  21 


MGA  AWIT. 


557 


Sa  mga  tawo  sa  sanglibutan,  na  ang 

bahagi  ay  nasa  biihay  na  itOy 
At  ang  kanilang  tiyan   ay  pinupuno 

mo  ng  iyoDg  kayamaBan : 
Sila'y  galak  dahil   sa   kanilang  mga 

anak, 
At  iniiwan  nila  ang  natira  sa  kanilang 

pagkain  sa  kanilang  mga  sangol. 
15  Tungkol  sa  akin,  aking  mamasdan  ang 

iyong  mukha  sa  kabanalan : 
Ako*y  matutua   pagka   ako'y  nagba- 

ngon  sa  iyong  wangis. 

IQ  <Sb  Punong  Musiko.  Awit  ni  David  na 
lO  alipin  ng  Panginoauj  na  siyang 
nagsalita  sa  Panginoorij  ng  mga  sa- 
lita  ng  awit  »ia  iio  sa  araw  na  milig- 
tas  siya  ng  Panginoon  sa  kamay  ng 
lahat  niyang  mga  kaaway^  at  sa  ka- 
may ni  Saul :  at  kaniyang  mwbing^ 

X  Inibig  kita,  Oh  PanGinoon,  na  aking 

kalakasan. 
2  Ang  Panginoon  ay  aking  burol, 

at  aking  kuta,  at  aking  tagapaglig- 
tas; 
Aking  Digs,  aking  matibay  na  burol, 

sa  kaniya'y  aasa  ako ; 
Aking  kalasag,  at  ang  sungay  ng  aking 
kaligtasan,  aking  matayog  na  moog. 
8  Ako^y  tatawag  sa  Panginoon,  na  ma- 
rapat  na  purihin : 
Sa  gayo'y  maliligtas  ako  sa  aking  mga 
kaaway. 

4  Kjnulong  ako  ng  mga  tali  ng  kama- 

tayan, 
At  tinakot  ako  ng  mga  agos  ng  ka- 
sam-an. 

5  Ang  mga    tali    ng  libingan  ay  nasa 

palibot  ko: 
Ang  mga  silo  ng  Icamatayan  ay  duma- 
ting  sa  akin. 

6  Sa  aking  kapanlawan  ay  tiimawag  ako 

sa  PanSinoon; 
At  dumaing  ako  sa  aking  Dios : 
Dininig  niya  ang  aking  voces  mula  sa 

kaniyang^  iemplo, 
At  ang  aking  daing  ay  dumating  sa 

harap  niya  sa  loot  ng  kaniyang  mga 

pakinig. 

7  Ng  magkagayo'y  nauga  at  nanginig 

ang  lupa, 

Ang  mga  cimiento  naman  ng  mga  bun- 
dok ay  nakilos 

At  nauga  sapagka't  siya'y  nag-init. 

8  Napailanglang  ang  usok  mula  sa  kani- 

yang mga  butas  ng  ilong, 
At  apoy  na  mula  sa  kaniyang  bibig  ay 
sumupok : 


Mga  baga  ay  nag-alab  sa  kaniya. 
9  Kaniya  namang  iniyuko  ang  mga  la- 

ngit,  at  ibinaba ; 
At  mga  salimuot  na  kadiliman  ay  nasa 

ilalim  ng  kaniyang  mga  paa. 

10  At  siya^y  sumakay  sa  isang  kerubin, 

at  lumipad : 
Oo,  siya'y  lumipad  na  maliksi  sa  mga 
pakpak  ng  hangin. 

11  Kaniyang    pinadilim    ang    kaniyang 
.    kublihang  lugar,  ang  kaniyang  ta- 

hanan  sa  palibot  niya ; 
Mga  kadiliman  ng  mga  tubig,  masin- 
sing  mga  alapaap  sa  mga  iangit. 

12  Sa  kakinangan  ng  harap  niya  ay  du- 

maau  ang  kaniyang  mga  masinsing 
alapaap, 
Mga  granizo  at  mga  bagang  apoy. 

13  Ang  Panginoon  naman  ay  kumulog 

sa  mga  Iangit, 

At  pinatunog  ng  Kataastaasan  ang  ka- 
niyang voces ; 

Mga  granizo,  at  mga  bagang  apoy. 

14  At  kaniyang  inihilagpos  ang  kaniyang 

mga  pana,  at  mga  pinangalat  j 
Oo,  mga  kidlat  na  sarisari  at  ginulo 
sila. 

15  Ng  magkagayo'y  lumitaw  ang    mga 

bangbang  ng  tubig, 
At  ang  mga  cimiento  ng  sanglibutan 

ay  nalalagay  na  hubad, 
Sa  iyong  pagsaway,  Oh  Panginoon, 
Sa  hihip  ng  hinga  ng  iyong  mga  bu tas 

ng  ilong.  . 

16  Siya^y  nagsugo  mula  sa  itaas,  kinuha 

niya  ako ; 
Sinagip  niya  ako  sa  maraming  tubig. 

17  Iniligtas  niya  ako  sa  aking  malakas 

na  kaaway, 
At  sa  mga  napopoot  sa  akin,  sapagka't 
sila*y  totoong  makapangyarihan  sa 
ganang  akin. 

18  Sila'y  dumating  sa  akin  sa  kaaraw&n 

ng  aking  kasakunaan ; 
Nguni't    ang  PanCinoon  ay   siyang 
aking  gabay. 

19  Inilabas  naman  niya  ako  sa  malawak 

na  lugar ; 
Iniligtas  niya    ako,   sapagka't  siya'y 
nalulugod  sa  akin. 

20  Ginagantihan  ako  ng  PanQinoon  ayou 

sa  aking  kabanalan ; 
Ay  on  sa  kalinisan  ng  aking  mga  ka* 
may  ay  ginanti  niya  ako. 

21  Sapagka^t  aking  iningatan  ang  mga 

daan  ng  Panginoon, 
At  hindi  ako  humiwalay  ng  manama 
sa  aking  Dios. 


558 


MGAAWIT. 


18.  22 


22  Sapagka't  lahat  niyang  mga  kahatulan 

ay  nasa  harap  ko, 
At  hindi  ko  inihiwalay  ang  kaniyang 
mga  palatuntunan  sa  akin. 

23  Ako  nama'y  dalisay  sa  kaniya, 

At  ako'y  nag-ingat-  ng  aking  sarili  sa 
aking  kasam-an. 

24  Kaya't  ginanti  ako    d§    PanSinoon 

ayon  sa  akin^  kabanalan, 
Ayon  sa  kalinisan  ng  aking  mga  ka- 
may  sa  kaniyang  paningin. 

25  Sa  mahabagin  ay  pakikilala  kang  ma- 

habagin ; 
Sa  sakdal  na  tawo  ay  pakikilala  kang 
sakdal ; 

26  Sa  malinis  ay  pakikilala  kang  malinis ; 
At  sa  mapanghimagsik  ay  pakikilala 


kang  mapanghimagsik. 
'  Sapagka't  iyong  ililigtas  i 
hating  bayan : 


27  Bapagka't  iyong  iUUgtas  ang  napipig- 
ating  bayan : 

Nguni't  ang  mga  mapagmataas  na  ma- 
ta  ay  iyong  ibabali. 

28  Sapagka^t  iyong  pagniningasin  ang  a- 

king  ilawan ; 
Liliwanagan  ng  PanGinoong   aking 
Dios  ang  aking  kadiliman. 

29  Sapagka^t  sa  pamamag-itan  mo  ay  ta- 

takbuhin  ko  ang  isang  hukbo ; 
At  sa  pamamag-itan  ng  aking  Dios  ay 

luluKso  ako  sa  kuta. 
80  Tungkol  sa  Dios  ang  kaniyang  daan 

ay  sakdal : 
Ang  salita  ng  PanSinoon  ay  dalisay ; 
Siya*y  kalasag  sa  laliat  na  nmaasa  sa 

kaniya. 

31  ^Sapagka't  sino  ang    Dios,   liban  sa 

PanQinoon  ? 
At  isino  ang  burol,  maliban  sa  ating 
Dios? 

32  Ang  Dios  na  nagbibigkis  sa  akin  ng 

kalakasan, 
At  nagpapasakdal  ng  aking  lakad. 

33  Kaniyang  ginagawa  ang  aking    mga 

paa  na  parang  mga  paa  ng  mga  usa : 
At  inilalagay  niya  ako  sa  aking  mga 
mataas  na  lugar. 

34  Kaniyang  tinuturuan  ang  aking  mga 

kamay  na  bumaka ; 
Na  ano  pa*t  ang  aking  mga  kamay  ay 
bumabali  ng  bosog  na  tanso. 
36  lyo  namang  ibinigay  sa  akin  ang  ka- 
lasag na  iyong  pangligtas : 
At  inalalayan  ako  ng  iyong  kanan, 
At  pinalaki  ako  ng  iyong  kaamuan. 
36  Iyong  pinalaki  ang  aking  mga  hak- 
bang  sa  ilalim  ko, 
At  ang  aking  mga  paa  ay  hindi  nadu- 

IttS. 


37  Aking  hahabulin  ang  aking  mga  kaa- 

way,  at  aabutan  ko  sila : 
At  hindi  man  ako  babalik  hangang  ga 
silaV  malipol. 

38  Aking'susugatan  sila,  na  ano  pa't  sila'y 

huag  makatayo : 
Sila'y  mabubual  sa  ilalim  ng  aking 
mga  paa. 

39  Sapagka't  iyong   binigkisan    ako    ng 

kalakasan  sa  pagbabaka : 
Iyong  pinasuko  sa  akin  yaong   mga 
nagbabangon  laban  sa  akin. 

40  lyo  namang  mga  pinatalikod  ang  a- 

king  mga  kaaway  sa  akin, 
Upang  aking  maihlwalay  silang  napo- 
poot  sa  akin. 

41  Sila'y    humihiyaw,    ngiini^t    walang 

magligtas : 
Sa  PanSinoon,  ngunl't   hindi   niya 
sinasagot  sila. 

42  Ng  magkagayoV  aking  dinudurog  sila 

na  parang  alabok  sa  harap  ng  ha- 
ngin : 
Aking  inihagis  sila  na  parang  dumi  sa 
mga  lansangan. 

43  Inili^tas  mo  ako  sa  mga  pakikipagtalo 

sa  oayan; 
Iyong  ginawa  ako  na  pangulo  ng  mga 

nacion : 
Isang  bayan  na  hindi  ko  nakikilala  ay 

maglilingkcti  sa  akin. 

44  Pagkarinig  nila  sa  akin  ay  susundin 

nila  ako : 
Ang  mga  taga  ibang  lupa  ay  magsisi- 
suko  sa  akiji. 

45  Ang  mga  taga  ibang  lupa  ay  mgatu- 

tuyo, 
At  sila'y  lalabas  na  nanginginig  mula 
sa  kanilang  mga  tagaang  lugar. 

46  Ang  PanGinoon  ay  buhay ;  at   ma- 

fing  mapalad  nawa  ang  aking  mala- 
ing  bato ; 
At  matataas  ang  Dios  ng  aking  kalig- 
tasan : 

47  Ang  Dios  na  iginaganti  ko, 

At   nagpapasuko    ng   mga   bayan    sa 
akin. 

48  Kaniyang  tinutubos  ako  sa  aking  mga 

kaaway ; 
Oo,  itinataas  mo  ako  sa  mga  buma- 

bangon  laban  sa  akin : 
Iyong  inililigtas  ako  sa  mandadahas 

na  lalaki. 

49  Kaya*t  ako^  magpapasalamat  sa  iyo. 

Oh  PAN^moON,  sa  gitna  ng  mga 
nacion, 
At  aawit  ako  ng  mga  pagpupuri  sa 
iyong  pangalan. 


20.  9 


M5A  AWIT. 


559 


50  Dakilang  kaligtasan  ay  ibinibigay  ni- 

ya  sa  kaniyang  hari ; 
At  nagpapakita  ka  ng  kagandabang- 

loob  sa  kaniyaDg  pinabiran, 
Kay   David    at   sa    kaniyang    binhi, 

magpakailan  man. 

19  '^^  Funang  Musiko,    Awit  ni  David* 

1  Inibahayag  ng  mga  langit  ang  kalual- 

hatian  ng  Dios ; 
At  ipinakikilala    ng   kalawakan  ang 
gawa  ng  kaniyang  kamay. 

2  Sa  araw  araw  ay  nagsasalita, 

At  sa  gabi  gabi  ay  nagpapakilala  ng 
kaalaman. 

3  Walang  salita  o  wika  man ; 

Ang  kanilang  voces  ay  bind!  marinig. 

4  Ang  kanilang  bugong  ay  lumabas  sa 

boong  lupa, 

At  ang  kanilang  mga  salita  ay  ban- 
gang  sa  wakas  ng  sanglibutan. 

Sa  kanila  inilagay  niya  ang  tabanan 
para  sa  araw, 

5  !Nli  parang  novio  na  lumalabas  mula 

sa  kaniyang  silid, 
At  nagagalak  na  parang  malakas  na 
tawo  na  tatakbo  ng  kaniyang  takbo. 

6  Ang  kaniyang  paglabas  ay  mula  sa 

wakas  ng  langit, 

At  ang  kaniyang  bilog  ay  sa  mga 
wakas  noon : 

At  walang  bagay  na  nakukubli  sa  kani- 
yang pag-iinit.  • 

7  Ang  kautusan  ng  PanQinoon  ay  sak- 

dal,  na  nag-uuli  sa  kalulua : 
Ang  patotoo  ng  Pakginoon  ay  tunay, 
na  nagpapapantas  sa  bangal. 

8  Ang  mga  utos  ng  PanSinoon  ay  ma- 

tuid,  na  nagpapagalak  sa  puso : 
Ang  utos  ng  Panginoon  ay  dalisay, 
na  nagpapaliwanag  ng  mga  mata. 

9  Ang  takot  sa  PANGiNOONay  malinis, 

na  nagpapatigas  magpakailan  man : 

Ang  mga  kabatulan  ng  Panginoon 

ay  katotobanan,  at  Inbos  na  banal. 

10  Mga  pinipitang  bigit  kay  sa   ginto, 

CO,  bigit  na  makapupo  kay  sa  dalisay 
na  ginto: 
Lalong  matamis  kay  sa  pulot,  at  sa 
pulutan. 

11  Bukod  dito'y  sa  pamamag-itan   nila 

ay   napagpaunaban  ang  iyong  ali- 
pin : 
Sa  ^ag-iingat  sa  kanila  ay  may  mala- 
king  kagantiban. 


13  I  Sinong  makapagbubulay  ng  kaniyang 
mga  kamalian  ? 
Linawin    mo    ako    sa    mga    kubling 
kamalian. 

13  Italikod  mo  ang  iyong  alipin  naman 

sa  mga  kq^alaluang  sala  ; 
Huag  mo  silang  bigyan  ng  pagsakop 

sa  akin;  kung  magkagayo^y  magi- 

ging  sakdal  ako,  f 

At  magiging  malinis  ako  sa  malaking 

pagsalangsang. 

14  Maging  nakalulugod   ang  mg^  salita 

ng  aking  bibig,  at  ang  pagbubulay 
ng  aking  puso  sa  iyong  paningin, 
Ob  Panginoon,  na  aking  burol,  at 
manunubos  sa  akin. 

20  '^  P'^^'^ong  Musiko*    Awit  ni  David. 

1  Ang  PakGinoon  ay  sumasagot  sa  iyo 

sa  kaarawan  ng  kabagabagan ; 
Itaas  ka  sa  mataas  ng  pangalan  ng 
Dios  ni  Jakob; 

2  Magsugo  ka  ng  saklolo  mula  sa  santua- 

rio, 
At  palakasin  ka  mula  sa  Zion ; 

3  Alalabanin  ang  labat  ng  iyong  bandog, 
At  tangapin  niya  ang  iyong  mga  haying 

sinunog ;  ^         ^        [Selab 

4  Pagkalooban  ka  ng  nais  ng  iyong  puso, 
At  tuparin  mo   ang  labat  ng  iyong 

akala. 

5  Kami  ay  magtatagumpay  sa  iyong  ka-^ 

ligtasan, 
At  sa  pangalan,  ng   aming  Dibs  ay 

aming  itataas  ang  aming  mga  ban- 

dila: 
Tuparin  ng  Pan§ikoon  ang  labat  ng 

iyong  bingi. 

6  Talastas  ko  ngayon  na  inililigtas  ng 

Pangiuoon  ang  kaniyang  pinabi- 
ran; 

Sasagutin  niya  siya  mula  sa  kaniyang 
santong  langit 

Ng  pangligtas  na  kalakasan  ng  kani* 
yang  kanang  kamay. 
•7  Ang  iba  ay  umaxisa  sa.  mga  karro,  at 
ang  iba  ay  sa  mga  kabayo ; 

Nguni't  babangitin  namin  ang  panga- 
lan ng  PanGinoong  aming  Dios. 

8  Sila'y  nangakasubsob  at  bual : 
Nguni't  kami  ay  nagbangon  at  naka- 

tayo  na  matuid. 

9  Magligtas  ka,  PanQinoon  : 
Sagutin  kami  ng  Hari  pagka  kami  ay 

tumatawag. 


560 


MGA  AWIT. 


21.  1 


01   Sa  Punong  Musiko,    Awit  ni  David, 

1  Ang  hari  ay  magagalak  sa  iyong  kala- 

kasan,  Oh  Panginoon  ; 
At  sa  iyon  pagligtas ;  {  gaanoiig  kalaki 
ang  ikagagalak  niya  I 

2  Ibinigay   mo   sa  kaniya  ang  nais  ng 

kaniyang  puso, 

At  hindi   mo   ikinait   ang   hiling   ng 

kaniyang  mga  labi.  [Selah 

a  Sapagka^t  iyong  sinalubong  siya  ng 

mga  kapalaran  ng  mabuting  bagay : 

Iyong  pinuputungan  ng  isang  korona 

na  dalisay  na  ginto  ang  kaniyang 

ulo. 

4  Siya'y   humihingi  ng   buhay  sa  iyo, 

iyong  binigyan  siya ; 
Ang  kahabaan  ng  mga  araw   magpa- 
kailan  pa  man. 

5  Ang  kaniyang  kalualhatian  ay  malaki 

sa  iyong  pagliligtas : 
Karangalan  at  kamahalan  ay  inilala- 
gay  mo  sa  kaniya. 

6  Sapagka't  ginagawa  mo  siyang  pinaka- 

mapalad  magpakailan  man : 
Iyong  pinasasaya  siya  ng  kagalakan  sa 
iyong  harap. 

7  Sapagka't  ang  hari  ay  umaasa  sa  Pa- 

NGINOON, 

At  sa  kagandahang-loob   ng   Kataas- 
taasan  ay  hindi  siya  makikilos. 

8  Masusumpungan  ng  iyong  kamay  ang 

lahat  ng  iyong  kaaway : 
Masusumpungan  ng  iyong  kanan  yaong 
nangapopoot  sa  iyo. 

9  Iyon  gagawin  sila  na  parang  mainit  na 

hurno'ng  iyong  galit. 

Gigibain  sila  ng  Panginoon  sa  kani- 
yang pag-iinit, 

At  susupukin  sila  ng  apoy. 

10  Ang  kanilang  bunga  ay  iyong  lilipulin 

mula  sa  lupa, 
At  ang  kanilang  binhi  ay  sa  gitna  ng 
mga  anak  ng  tawo. 

11  Sapagka't  sila*y  nag-aakala  ng  kasam- 

an  laban  sa  iyo : 
Sila'y  nag-isip  ng  katha  na  hindi  nila 
matutupad. 

12  Sapagka^t    iyong    mga    patatalikurin 

sila? 
Ikaw  ay  maghahanda  ng  iyong  mga 
taling-bosog  laban  sa  mukha  nila. 

13  Mataas  ka,  Oh  Panginoon,  sa  iyong 

kalakasan : 
Sa  gayo'y  aming  aawitin  at  pupurihin 
ang  iyong  kapangyarihan. 


OO  Sa  Punong  Musiko  ;  Inihanda  m  Usa 
£m^    nghul-angliwayway.  Awit  ni  David. 

1  Dios  ko,  Dios  ko,  l  bakit  mo  ako  kina- 

limutan  ? 
I  Bakit  ikaw  ay  iiapakalayo  sa  pagtu- 
long  sa  akin,  at  sa  mga  salita  ng 
aking  angal? 

2  Oh  Dios  ko,  ako'y  humihiyaw  sa  araw, 

nguni't  hindi  mo  ako  sinasagot ; 
At  sa  kinagabihan,  at  hindi  ako  tahi- 
mik. 

3  Nguni't  ikaw  ay  santo, 

Oh  ikaw  na  turaatahan  sa  mga  pag- 
puri  ng  Israel. 

4  Ang  aming  mga  magulang  ay  umasa 

sa  iyo : 
Sila^y  umasa,  at  iyong  mga  iniligtas. 

5  Sila'y  dumaing  sa  iyo  at  nangaligtas : 
Sila'y  umasa  sa  iyo,  at  hindi  nangapa- 

hiya. 

6  Nguni't  ako'y  uod  at  hindi  tawo ; 
Duahagi  sa  mga  tawo,  at  niwalang  ka- 

buluhan  ng  bayan. 

7  Silang  lahat  na  nakakita  sa  akin  ay 

tinawanan  na  mainam  ako : 
Inilalawit  nila  ang  labi,   iginagalaw 
nila  ang  ulo,  na  sinasabingy 

8  Magpakatiwala  ka  sa  PanSinoon  ;  ilig- 

tas  niya  siya : 
Iligtas  niya  siya  sa  paraang  kinalulu- 
guran  niya  siya. 

9  Nguni't  ikaw  ang  kumuha  sa  akin  sa 

bahay-bata : 
Pinaasa  jno  ako  ng  ako*y  nasa  mga  suso 
ng  aking  ina. 

10  Ako'y  nahagis  sa  iyo  mula  sa  bahay- 

bata  : 
Ikaw  ay  aking  Dios  mula  sa  tiyan  ng 
aking  ina. 

11  Huag  mo    akong  layuan ;    sapagka*t 

kabagabagan  ay  malapit ; 
Sapagka't  walang  tumulong. 

12  Kinulong  ako  ng  maraming  toro  ; 
Mga  malakas  na  toro  sa  Basan    ay 

kumulong  sa  akin. 
IS  Sila'y  namumualan  sa  akin  ng  kani- 
lang bibig, 
Na  parang  sumasakmal  at  umuungal 
na  leon. 

14  Ako'y  nabuhos  na  parang  tubig, 

At  lahat  ng  aking  buto  ay  nagkakahi- 

walay : 
Ang  aking  puso  ay  parang  pagkit ; 
Natutunaw  sa  gitna  ng  aking  tiyan, 

15  Ang  aking  kalakasan   ay  natuyo  na 

parang  paliok ; 
At  ang  aking  dila  ay  dumidikit  sa 
aking  ngalangala ; 


24.  2 


MGA  AWIT. 


561 


At  dinala  mo  ako  sa  alabol^  ug  kama- 
tayan. 

16  Sapagka't  kiiaulong  ako  Kg  mga  aso  : 
Kinubkob  ako  ng  kapisanan  ng  mga 

mangagawa  ng  masama ', 
Binutasan  nila  ang  aking  mga  kamay 
at  aking  mga  paa. 

17  Aking  maisasaysay  ang  labat  ng  akmg 

mga  buto ;  , .     ,    i 

Kanilang  minamasdan,  at  binubulay 

ako;  ■  ^ 

18  Hinapak  nila  ang  aking  mgakasuotan 

sa  gitna  nila, 
At  kanilang  pinagsapalarang  laro  ang 
aking  kasuotan.  /^,   -d 

19  Nguni't  huag  kang  lumayo,    Oh  FA- 

nQikoon: 
Ohikaw  na  aking  saklolo  magmadali 
kang  tulungan  mo  ako. 

20  Iligtas  mo  ang  aking  kalulua  sa  tabak ; 
Ang  aking  bngtong  sa  kapangyarihan 

ng  aso. 

21  Iligtas  mo  ako  sa  bibig  ng  leon ; 

Oo,  mula  sa  mga  sungay  ng  mabangis 
na  toro  ay  sinagot  mo  ako. 

22  Aking  ihaltiayag  ang  iyong  pangalan 

sa  aking  mga  kapatid  :  ., . 

Sa  gitna  ng  kapulungan  ay  pupurrhm 

23  Kayong  natatakot  sa  PanQinoon  ay 

pumuri  sa  kaniya ;  ▼  ,    v 

Kayong  lahat  na  binhi  ni  Jakob  ay 

lumualhati  sa  kaniya ; 
At  tumayong  may  takot  sa  kaniya, 

kayong  lahat  na  binhi  ng  Israel. 

24  Sapagka't  hindi  niya  niwalan^  kabulu- 

han  o  kiriapootan  man  ang  karali- 

taan  ng  maralita ;  ^ 

O  ikinubli  man  ^  niya  ang   kamyang 

mukhasa  kaniya;  ^     ^ 

Nguni't  ng  siya'y  dumaing  sa  kaniya, 

kaniyang  dininig. 

25  Sa  iyo  nangagaling  ang  aking  pagpun 

sa  malaking  kapulungan : 
Aking  tutuparin  ang  aking  mga  panata 

sa  harap  nila  na  natatakot  sa  ka- 
niya. 
2»  Ang  mapagpakumbaba  ay  kakain  at 

mabubusog : 
Kanilang  pupurihin  ang  PanGikoon 

na  humahanap  sa  kaniya ; 
Mabuhay  ang  iyong  puso  magpakailan 

man. 
27  Lahat  ng  wakas  ng  lupa  ay  makakaa- 

lala,  at  magbabalik  sa  PanGinoon  : 
At    lahat  ng    kamag-anakan  sa  mga 

nacion  ay  sasamba  sa  harap  mo  : 


28  Sapagka't  ang  kaharian  ay  sa  PanQi- 

i^ooN : 
At  siya  ang  puno  sa  mga  nacion.  ^ 

29  Lahat  na  mataba  sa  lupa  ay  kakain,  at 

sasamba: 

Silang  lahat  na  bumababa  sa  alabok 
ay  yuyukod  sa  harap  niya, 

Sa  makatuid  baga*y  ang  hindi  maka- 
pag-ingat  na    buhay   ng    kamyang 
kalulua. 
SO  Isang  binhi  ay   maglilingkod   sa  ka- 
niya ; 

Sasaysayin  sa  Panginoon  hanging  sa 
susunod  na  lahi. 
31  Sila'y  paroroon  at  maghahayag  ng  ka- 
niyang kabanalan, 

Sa  bayan  na  ipanganganak  ay  ibabalita, 
na  kaniyang  ginawa. 


23 


Awit  ni  David, 


1  Ang   Panginoon   ay   aking  pastor; 

hindi  ako  magkakailangan. 

2  Kaniyang  pinahihiga  ako  sa  sariwang 


Pinapatnubayan  niya  ako  sa  sipng  ng 
mga  tubig  na  pahingahan. 

3  Kaniyang  binubuhay  ang  aking  kalu- 

lua: 
Pinapatnubayan  niya  ako  sa  mga  Ian- 
das  ng  kabanalan  dahil  sa  kaniyang 
pangalan. 

4  Oo,  baga  man  ako 'y  lumalakad  sa  libis 

ng  lilim  ng  kamatayan, 
Wala  akong  katatakutang  kasam-an; 
sapagka^t  ikaw  ay  sumasa  akin ! 
Ang  iyong  pinga  at  ang  4yong  tung- 
kod,  umaliw  sa  akin. 

5  Iyong  pinaghahandaan  ako  ng  dulang 

sa  harap  ko  sa  harap  ng  aking  mga 
kaaway; 
Iyong  pinahiran  ang  aking  ulo  ng  la- 
ngis ;  ang  aking  kopa  aj  umaapaw. 

6  Walang  pagsalang  kabutihaii  at  kaa- 

waan  ay  susunod  sa  akin  lahat  ng- 
araw  rg  aking  buhay  : 
At  ako'y  tatahan  sa  bahay  ng  PanQi- 
NOON  magpakailan  man. 


24 


Awit  ni  David, 


1  Ang  lupa  ay  sa  PanSinoon,  at  Jang 

nandoon; 
Ang  eanglibutan,  at  silang  tumatahan 
doon. 

2  Sapagka't  dtinatag  niya  sa  mga  dagat. 
At  itinfktftyo  sa  mga  b?ili§.  . 


562 


MGA  A  WIT. 


24.  3 


a  I  Sinong  sasampa  sa  burol  ng  Pangi- 

if  OON  ? 
^At  sinong  tatayo  sa  kaniyang  san- 
tong  lugar  ? 

4  Siyar.g  may  malinis  na  mga  kamay  at 

may  dalisay  na  puso  ; 
Na  hindi  nagtaas  ng  kaniyang  kaliilua 

sa  walang  kabululian, 
At  hindi  sumumpa  na  may  karayaan. 

5  Siya'y  tatangap  ng  pagpapala  sa  Pa- 

kGinoon, 
At  ng  kabanalan  sa  Dios  ng  kaniyang 
kaligtasan. 

6  Ito  ang  lahi  ng  mga  humahanap  sa 

kaniya, 
Na  humahanap  ng  iyong  mukha,  Oh 
Dios  ni  Jakob.  [Selah 

7  Itaas  ninyo  ang  inyong  mga  ulo,  Oh 

kayong  mga  pintuang-daan ; 
At  kayo'y  mgataas,  kayon  mga  walang 

hangang  pintuan : 
At  ang  Hari  ng  kalualhatian  ay  papa- 

sok. 

8  I  Sino  ang  Hari  ng  kalualhatian  ? 
Ang  PanSinoong  malakas  at  maka- 

pangyarihan, 
Ang  Panginoong   makapangyarilian 


9  Itaas  ninyo  ang  inyong  mga  ulo,  Oh 
kayong  mga  pintuang-daan ; 
Oo,  magsitaas  kayo,  kayong  mga  wa- 
lang hangang  pintuan : 
At  ang  Hari  ng  kalualhatian  ay  papa- 
sok. 
10  I  Sino  itong  Hari  ng  kalualhatian  ? 
Ang  Pakginoon  ng  mga  hukbo, 
Siya  ang  Hari  ng  kalualhatian.  [Selah 


25 


Avdt  ni  David. 


1  Sa  iyo,'  Oh  PanSinoon,  itinataas  ko 

ang  afcing  kalulua. 

2  Oh  Dios  ko,  sa  iyo^y  umasa  ako, 
Huag  akong  mapahiya ; 

Huag  magtagumpay  sa  akin  ang  aking 
mga  kaaway. 

3  Oo,  walang  naghihintay  sa  iyo  na  ma- 

papahiya ; 
Sila^y  mapapahiya  na  gumagawa  ng 
karayaan  na  walang  kadahilanan. 

4  Ituro  mo  sa  akin  ang  iyong  mga  daan, 

OhPANQiNOON; 

Ituro  mo  sa  akin  ang  iyong  mga  Ian- 
das. 

5  Patnubayan  mo  ako  sa  iyong  katoto- 

hanan,  at  ituro  mo  sa  akin ; 


Sapagka^t  ikaw  ay  Dios  ng  aking  ka- 
ligtasan ; 

Sa  iyo'y  naghihintay  ako  lahat  ng 
araw. 

6  Iyong  alalahanin,  Oh  Panginoo^^,  ang 

iyong  malambot  na  mga  kaawaan, 
at  ang  iyong  kagandahang-loob; 
Sapagka't  mga  naging  walang  hangan 
mula  ng  una. 

7  Huag  mong  alalahanin  ang  mga  kasa- 

lanan  ng  aking  kabataan,  o  ang  akin 

man  mga  pagsalangsang : 
Ayon  sa  iyong  kagandahang-loob  ay 

alalahanin  mo  ako, 
Dahil  sa  iyong  kabutihan,  Oh  Panqi- 

NOOI^. 

8  Mabuti  at  matuid  ang  PANGiNOOi^ : 
Kaya't  magtuturo  siya  ng  mga  maka- 

salanan  sa  daan. 

9  Ang  maamo  ay  papatnubayan  niya  sa 

kahatulan : 
At  ituturo  niya  sa  naaamo  ang  daan 
niya. 

10  Lahat   na  land  as  ng  PanGinoon  ay 

kagandahang-loob  at  katotohanan 
Sa  mga  gayon  na  nag-iingat  ng  kani- 
yang tipan  at  kaniyang  mga  patotoo. 

11  Dahil  sa  iyong  pangalan.  Oh  Pangi- 

NOON, 

Iyong  ipatawad  ang  aking  kasam-an, 
sapagka^ t  malaki . 

12  ^Sinong  tawo  ang  natatakot  sa  Pangi- 

NOON? 

Siya  niyang  tuturuan  ng  daan  na  kani- 
yang pipiliin. 
IS  Ang  kaniyang  kalulua  ay  tatahan  sa 
kaginhawahan ; 

At  mamanahin  ng  kaniyang  binhi  ang 
lupain. 

14  Ang  lihim  ng  Panginoon  ay  nasa 

mga  natatakot  sa  kaniya ; 
At  ipakikilala  niya  sa  kanila  ang  ka- 
niyang tipan. 

15  Ang  aking  mga  mata  ay  palaging  nasa 

dako  ng  PanSinoon; 
Sapagka't  bubunutin  niya  ang  aking 

mga  paa  sa  silo. 
18  Magbalik  ka  sa  akin,  at   maawa  ka 

sa  akin ; 
Sapagka^t  ako^  giba  at  maralita. 

17  Ang  kabagabagan  ng  aking  puso  ay 

lumaki : 
Oh  ilabas   mo  ako   sa  aking  kapan- 
lawan. 

18  Pakundanganan  mo  ang  aking  pagka- 

pighati  at  aking  damdam ; 
At  ipatawad  mo  ang  lahat  na  aking 
kasalanan. 


27.  8 


MGA  AWIT. 


563 


19  Masdan  m6  ang  aking  mga  kaaway, 

sapagka't  sila^y  marami ; 
At  kinapopootan  nila  ako  ng  mabagsik 
na  kapootan. 

20  Oh  ingaian  mo    ang  aking  kalulua, 

at  iyong  iligtas  ako : 
Huag  akong  mapahiya,  sapagka't  ini- 
lalagak  ko  ang  aking  pag-asa  sa  iyo, 

21  Mag-ingat  sa  akin  ang  pagtatapat  at 

katuiran, 
Sapagka't  Mnihintay  kita. 

22  Tubusin  mo  ang  Israel,  Oh  Bios, 
Sa  lahat  na  kaniyan^  kabagabagan. 


26 


Amitni  David, 


1  Iyong  hatulan  ako,  Oh  PanSikoon, 
sapagka't  ako'y  lumakad  sa  aking 
pagtatapat : 
Ako  naman  ay  umasa  sa  PanSinoon, 
na  walang  bulay-bulay. 
S  Mag-usisa  ka  sa  akin,  Oh  PanQinoqn, 
at  iyong  tikman  ako ; 
Subukin  mo  ang  aking  mga  aka^a  at 
ang  aking  puso. 

3  Sapagka't  ang  iyong  kagandahang-loob 

ay  nasa  harap  ng  aking  mga  mata : 
At  ako'y  lumatcad  sa  iyong  katotoha- 
nan. 

4  Hindi  ako  naupo  na  kasama  ng  mga 

walang  kabuluhang  tawo ; 
O  papasok  man  ako  na  kasama  ng  mga 
mapagpakunuari. 

5  Aking  kinapopootan  ang  kapulungan 

ng  mga  mangagawa  ng  kasam-an, 
At  hindi  ako  uupo  na  kasama  ng  ma- 
sama. 

6  Aking  huhugasan  ang  aking  mga  ka- 

may  sa  kawalaang-malay ; 
Sa  gayo^y  aking  lilibirin  ang   iyong 
altar,  Oh  Pan§ikoon  : 

7  Upang  aking  maiparinig  ang  voces  ng 

pagpapasalamat, 
At  saysayin  ang  lahat  na  iyong  kagi- 
lagilalas  na  mga  gawa. 

8  Panginoon,  aking  iniibig  ang  tahanan 

ng  iyong  bahay, 
At  ang  Ingar  na  tinalahanan  ng  iyong 
kaliialhatian. 

9  Huag  mong  isama  ang  aking  kalulua 

sa  mga  makasalanan, 

O  ang  aking  buhay  man  sa  mga  ma- 
bagsik na  lalaki : 
10  Na  ang  mga  kamay  ay  kinaroroonan 
ng  kaSam-an, 

At  ang  kanilang  kanan  ay  puno  ng 
snhol. 


11  Nguni't  tungkol  sa  akin  ay  lalakad 

ako  sa  aking  pagtatapat :  ^ 
Iyong  tubusin  ako,  at  maging  maha- 
bagin  ka  sa  akin. 

12  Ang  aking  paa  ay  nakatayo  sa  isang 

patag  na  lugar : 
Sa  mga  kapulungan  ay  pupurihin  ko 
ang  Pangiitoon. 


27 


Awit  ni  David. 


1  Ang  PanQinoon  ay  aking  liwanag,  at 

,  aking    kaligtasan ;    ^Sinong    aking 

katatakutan? 
Ang  PANGiNOOlT  ay  katibayan  ng  a- 
king  buhay ;  I  sinong  aking  kasisin- 
dakan? 

2  Ng  dumating  sa  akin  ang  mga  manga- 

gawa ng  kasam-an  ^pang  kanin  ang 
aking  laman, 
Ang  aking  mga  kaaway  at  aking  mga 
kaalit,  sila'y  nadulas  at  nabual. 

3  Baga  man  ang  isang  hukbo  ay  nagtayo 

ng  kampamento  laban  sa  akin> 
Hindi  matatakot  ang  aking  puso : 
Baga  man  ang  pagbabaka  ay  buma- 

ngon,  laban  sa  akin, 
Dito  ma'y  aasa  ako. 

4  Isang  bagay  ang  hiningi  ko  sa  PanQi- 

NOON,  na  aking  hahanapin ; 
Na  ako'y  makatahan  sa  bahay  ng  Pa-        / 

NfiiNOOiir,  lahat  ng  araw  ng  aking 

buhay, 
Upang  mamasdan  ang  kagandahan  ng 

PAN^iNOOisr,  at  mag-usisa  sa  kani- 

yang  templo.  .       - 

5  Sapagka't  sa  kaarawan  ng  kabagabagan 

ay  iingatan  niya  ako  na  lihim  sa 

kaniyang  tahanan : 
Sa  puang  ng  kaniyang  tabernakulo  ay 

ikukubli  niya  akg ; 
Kaniyang  itataas  ako  sa  ibabaw  9g 

burol. 

6  At  ngayo'y  matataas  ang  aking  ulp  ea 

aking  mga  kaaway  sa  palibot  kO ; 
At  ako'y  maghahandog  sa  kaniyang 

tabernakulo  ng  mga  hayin  ng  kagaj. 

lakan; 
Ako'y  aawit,  oo,  ako'y  Sawit  ng  mga 

pagpuri  sa  PanSino'on. 

7  Dingin  mo,  Oh  PanGixoon",  pagka  a- 

ko'y  sumisigaw  ng  aking  voces : 
Maawa  ka  rin  sa  akin,  at  sagutin  mo 
ako. 

8  Ng   iyong    sabihing,    Hanapin    ninyo 

ang  alang  mukha ;  ang  aking  puso 
ay  nagsabi  sa  iyo. 


664 


MGA  AWIT. 


27    8 


Ang  iyong  mukha,   PanOikoom,    ha- 

hanapin  ko. 
9  Huag  moEg  ikubli  ang  iyong  muklia 

sa  akin ; 
Huag  mong  ihiwalay  ang  iyong  alipin 

isa  galit : 
Ikaw  ay  naging  aking  saklolo ; 
Huag  mo  akong  itakuil,  o  pabajaan 

man,     Oh  Dios  ng  aking  kaligtasaii. 

10  Sapagka't  pinabayaan  ako  ng  aking 

ama  at  ng  aking  ina, 
Nguni't  dadamputia  ako  ng  Pangi- 

NOON. 

11  Ituro   mo   sa  akin  ang  iyong   daan, 

Oh  Panginoon  ; 
At  patnubayan  mo  ako  sa  patag  na 

land  as, 
Dahil  sa  aking  mga  kaaway. 

12  Huag  mo  akong  ibigay  sa  kalooban 

ng  aking  mga  kaaway : 
Sapagka't  mga  sinungaling  na  saksi  ay 
nagbangon  laban  sa  akin,  at  ang  mga 
humihinga  ng  kataksilan. 

13  Ako^  sana^y  nanglupaypay    kungdi  ko 

pinaniwalaang  makita  ang  kabuti- 
han  ng  PanSinoon 
Sa  lupain  ng  may  buhay. 

14  Maghintay  ka  sa  Panginoon: 

Ikaw  ay  magpakalakas,  at  magdalang 

tapang  ang  iyong  puso  ; 
Oo,  maghintay  ka  sa  Paisginoon. 


28 


Ami  ni  David, 


1  Sa  iyo  Oh  PanSinoon,  tatawag  ako ; 
Burol  ko,  huag  kang  magpakabingi  sa 

akin: 
Baka  kung  ikaw  ay  tumahimik  sa  akin, 
Ako*y  maging  gaya  nila  na  bumaba  sa 

hukay. 
a  Dingin  mo  ang  voces  ng  aking  mga 

pamanhik,  pagka  ako'y  dumaing  sa 

iyo, 
Pagka  aking  itinaas  ang  aking  mga 

kamay  sa  dako  ng  iyong  santong 

orakulo. 

3  Huag  mo  akong  agawin  na  kasama  ng 

mga  ma^ama, 
At  kasama  ng    mga   mangagawa   ng 

kasam-an ; 
Na  nagsasalita  ng  kapayapaan  sa  kani- 

lang  mga  kapua, 
Nguni't   kasam-an  ay  nasa  kanilang 

mga  puso. 

4  Bigyan  mo  sila  ayon  sa  kanilang  gawa, 

at  ayon  sa  kasam-an  ng  kanilang 
mga  gawa : 


Gantihin   mo  sila  ayon   Fa  kilos  ng 

kanilang  mga  kamay ; 
Bayaran  mo  sila  ng  ukol  sa  kanila. 

5  Sapagka't  ayaw  nilang  talimahin  ang 

mga  gawa  ng  Panginoon, 
O  ang   kilos   man   ng   kaniyang  mga 

kamay, 
Kaniyang  mga  ibabagsak,  at  hindi  mga 

itatayo. 

6  Purihin  ang  PanQinoon, 
Sapagka't  dininig  niya  ang  voces  ng 

aking  mga  pamanhik. 

7  Ang  Panginoon  ay  aking  katibayan 

at  kalasag; 
Ang  aking  puso  ay  umasa  sa  kaniya, 

at  ako'y  nasaklolohan : 
Kaya't  ang  aking  puso  ay  nagagalak 

na  mainam; 
At  aking  pupurihin  siya  ng  aking  awit. 

8  Ang  Panginoon  ay  kanilang  katiba- 

yan, 
Atsiyaykuta  ng  kaligtasan  sa  kani- 
yang pinahiran. 

9  Iligtas  mo  ang  iyong  bayan,  at  pag- 

palain  mo  aiig  iyong  mana : 
Pakanin  mo  naman  sila,  at  itaas  mo 
sila  magpakailan  man. 


29 


Awit  ni  David, 


1  Magbigay  kayo  sa  PanQinoon,    Oh 

kayong    mga    aiiak  ng  makapang- 
yarihan, 
Magbigay  kayo  sa  Panginoon  ng  ka- 
lualhatian  at  kalakasan. 

2  Ibigay  ninyo  sa  Panginoon  ang  kalu- 

alhatiang  marapat  sa  kaniyang  pa- 
ngalan ; 
Inyong  sambahin  ang  PanQinoon  sa 
kagandahaa  ng  kasantosan. 

3  Ang   voces  ng   PanSinoon  ay    nasa 

i&Abaw  ng  mga  tubig : 
Ang  Dios  ng  kalualhatian  ay  kumu- 

kulog, 
Ang  PanSinoon  sa  ibabaw  ng  mara- 

ming  tubig. 

4  Ang  voces  ng  PanQinoon  ay  maka- 

pangyarihan ; 
Ang  voces  ng  PanGinoon  ay  puno  ng 
kamahalan. 

5  Ang  voces  ng  Panginoon  ay  bumabali 

ng  mga  cedro  ; 
Oo,  binabali  ng  PanQinoon  na  pira- 
piraso  ang  mga  cedro  sa  Lebano. 

6  Kaniya  namang  mga  pinalulukso  na 

parang  guya ; 


31.  8 


MGA  AWIT. 


565 


Lebano  at  Sirion  ay  parang  mabangis 
na  guyang  baka. 
7  Humihiwa  ng  liab  ng  apoy  ang  voces 

Eg  PANaiNOOIf. 

Q  Inuuga  ng  voces  ng  PanSinoon  ang 
ilang; 
Inuuga  ng  PakSinoon  ang  ilang  ng 
Kades. 
9  Pinapanganganak  ng  voces  ng  PanSi- 
KOON  ang  raga  usa, 
At  hinuhubdan  ang  mga  gubat : 
At  sa  kaniyang  temple  ay  nagsasabi 
lahat  ng  bagay,  Kalualhatian. 

10  Ang  PanSinoon  ay  naupo  na  parang 

hart  sa  Baha ; 
Oo,    ang   Panginoon   ay    nauilpong 
parang  hari  magpakailan  man. 

11  Ang  Panginoon  ay  magbibigay  ng 

kalakasan  sa  kaniyang  bay  an  j 
Pagpapalain  ng  PanSinoon  ang  kani- 
yang bayan  ng  kapayapaan. 


30 


Isang  awii ;  Ami  sa  Pag 
JBahay  ;  Awit  ni  . 


1  Itataas  kita,  Oh  Pan&inoojt;  sapagka't 

itinindig  mo  ako, 
At  hindi  mo  pinagalak  sa  akin  ang 
aking  mga  kaaway. 

2  Oh  Pan&inoong  aking  Dios, 
Dumaing  ako*y  sa  iyo,  at  ako  pinaga- 

ling  mo. 

3  Oh  PanSinoon,  iyong  isinampa  ang 

aking  kalulua  mula  sa  libingan  : 
Iyong  iningatan'akong  buhay,  upang 
huag  akong  bumaba  sa  hukay. 

4  XJmawit  kayo  ng  pagpuri  sa  PakQi- 

NOON,  Oh  kayong  mga  santo  niya, 
At  magpasalamat  kayo   sa  kaniyang 
santong  pangalan. 

5  Sapagka't  ang  kaniyang  galit  ay  San- 

dali  lamang; 
Nasa  kaniyang  biyaya  ang  buhay : 
Pag-iyak    ay    makatatagal    ng    mag- 
dam  ag, 
Nguni't  kagalakan  ay  dumarating  sa  ki- 
naumagahan. 

6  Tungkol  sa  akin,  sinabi  ko  sa  aking 

kaginhawahan, 
Hindi  ako  makikilos  kailan  man, 

7  Ikaw,  Panginoon,  sa  iyong  biyaya  ay 

pinatayo  mong  matibay  ang  aking 
bundok : 
Iyong    ikinubli    ang    iyong   mukha ; 
ako*y  nabagabag. 

8  Ako'y  dumaing  sa  iyo,  Oh  PanGi- 

NOON  ; 


At  ga  PAnSinook  ay  gumawa  ako  ng 
pamanhik : 
9  I  Anong  pakinabang  mairoon  sa  aking 
dugo,  pagka  ako^  bumaba  sa  hu- 
kay? 
I  Pupuri  ba  sa  iyo  ang  alabok  ?  ^  mag- 
sasaysay  ba  ng  iyong  katotohanan  ? 

10  Iyong    dingin,    Oh    PanSinoon,    at 

maawa  ka  sa  akin : 
PanQinoon,  maging  saklolo  kita. 

11  Iyong  pinapaging  sayaw  sa  akin  ang 

aking  tangis ; 
Iyong  kinalag  ang  aking  kayong  ma- 
gaspang,  at  binigkisan  mo  ako  ng 
kasayahan: 

12  Kaya^t  ako'y  umawit  ng  pagpupuri  sa 

iyo,  at  hindi  tumahimik: 
Oh   Panqinoong  aking  Dios,  ako'y 
magpapasalamat  sa  iyo  magpakailan 


21   ^  Panong  Mimko  ;  Awit  ni  David, 

1  Sa  iyo,  Oh  PanSinoon,  inilalagak  ko 

ang  aking  pag-asa ;  huag  akong  ma- 
pahiya  kailan  man : 
Iligtas  mo  ako  sa  iyong  kabanalan. 

2  Ikiling  mo  ang  iyong  pakinig  sa  a- 

kin ;  iligtas  mo  ako  na  maliksi : 
Maging  matibay  na  burol  ka  sa  akin, 
bahay  na  sangalangan  upang  iligtas 
ako. 

3  Sapagka't  ikaw  ang  aking  burol,  at 

aking  knta ; 
Dahil  nga  sa  iyong  pangalan  ay  pa- 
patnugutan   mo    ako,  at    papatnu- 
bayan  mo  ako. 

4  Alisin  iQo  ako   sa  silo   na  kanilang 

inilagay  na  lihim  para  sa  akin ; 
Sapagka't  ikaw  ang  aking  katibayan. 

5  Sa  iyong  kamay  ay  inihabilin  ko  ang 

aking  espiritu :        . 
Iyong  tinubos  ako,  Oh   PanSinoon, 
ikaw  na  Dios  ng  katotohanan. 

6  Aking  kinapopootan    ang   mga  nag- 

mamasid   ng   mga  walang   kabulu- 
hang  karayaan : 
Nguni't  nmaasa  ako  sa  PanQinoon. 

7  Ako'y  matutua  at  magagalak  sa  iyong 

kaawaan: 
Sapagka't  iyong  nakita  ang  aking  ka- 

dalamhatian; 
Iyong  nakilala  ang  aking  kalulua  sa 

mga  kapighatian : 

8  At  hindi  mo  ako  kinulong  sa  kamay 

ng  kaaway ; 
Iyong  inilagay  ang  aking  mga  paa  sa 
malaking  lugar. 


566 


MSA  AWIT. 


31.  9 


9  Maawa  ka  sa  akin,  Oh  PanSinoon, 

sapagka't  ako*y  nasakadalamhatian: 
Ang  aking  mata   ay   namumugto   sa 
kapanlawan,  coj  ang  aking  kalulua, 
at  aking  katawan. 

10  Sapagka't  ang  aking  buhay  ay  napu- 

pugnaw  sa  kapanlawan,  at  ang  aking 
mga  taon  ay  sa  pagbubuntong  hi- 
ninga : 
Ang  aking  lakas  ay  nanglulupaypay 
dahil  sa  aking  kasam-an,  at  ang 
aking  mga  bnto  ay  natutunaw. 

11  Dahil  sa  lahat  ng  aking  mga  kaaway 

ay  naging  kaduahagihan  ako, 
Oo,  lubha  nga  sa  aking  mga  kapua,  at 

takot  sa  aking  mga  kakilala : 
Silang  nakakita  sa  akin  sa  labas  ay 

tinakasah  ako. 
IS  Ako*y  nilimot  sa  pag-iisip  na  parang 

patay  na  tawo : 
Ako'y  parang  basag  na  sisidlan. 

13  Sapagka't  aking  narinig  ang  sabi-sabi 

ng  marami, 
Kakilabutan  sa  lahat  ng  dako  : 
Samantalang    sila'y    nagsasanguniang 

magkakasama  laban  sa  akin, 
Kanilang  pinagsisikapang  alisin  ang 

aking  buhay. 

14  Nguni't  umasa  ako  sa  iyo,  Oh  Pakgi- 

noon: 
Aking     sinabing,     Ikaw     ay    aking 
Dios. 

15  Ang    aking    mga    panahon    ay    nasa 

iyong  kamay : 
Iligtas  mo  ako  sa   kamay  ng  aking 
mga  kaaway,  at  sa  mga  humahabol 
sa  akin. 
1«  Iyong   pasilangin   ang    iyong   mukha 
sa  iyong  alipin : 
Iligtas    mo    ako    sa   iyong   kaganda- 
hang-loob. 

17  Huag  akong  mapahiya.   Oh   Pakgi- 

NOON ;  sapagka't  ako'y  tumawag  sa 
iyo :  ^ 
Mapahiya    ang    masama,    turaahiraik 
sila  sa  libingan. 

18  Mapipi  ang  mga  sinungaling  na  labi ; 
Na  nagsasalita  laban  sa  banal,  ng  ka- 

bastusan, 
Ng  kapalaluan  at  pagwalang  kabulu- 
han. 

10  jOh  pagkalaki  ng  iyong  kabutihan, 

na  iyong  iningatan  para  sa  kanila 
na  natatakot  sa  iyo, 
Na  iyong  ginawa  sa  kanila  na  naglala- 
gak    ng    kanilang    pag-asa    sa    iyo 
sa  harap  ng  mga  anak  ng  tawo  ! 
20  Sa  lihira   sa   i^^ong   mukha  ay  iyong 


ikukubli  sila  sa  mga  banta  ng  mga 
lalaki : 
Iyong  iingatam  silang  lihim  sa  tahanan 
sa  mga  talas  ng  mga  dila. 

22  Purihin  ang  Panginoon: 
Sapagka't  ipinakilala  niya  sa  akin  ang 

kaniyang  kagilagilalas  na  kaganda- 
hang-loob  sa  isang  matibay  na  ciu- 
dad. 
JJ2  Tungkol  sa  akin,  sinabi  ko  sa  aking 
pagmamadali:  Nahiwalay  ako  sa 
harap  ng  iyong  mga  mata: 
Gayon  maV  dininig  mo  ang  voces  ng 
aking  mga  pamanhik  ng  ako*y  du- 
maing  sa  iyo. 

23  Oh  ibigin  ninyo  ang  Panginoon,  ka- 

yo ng  lahat  na  santo  niya : 
Pinalalagi  ng  Panginoon  ang  tapat. 
At  ginagantihang  lubos  ang  hambog. 

24  Ikaw  ay  magpakalakas,  at  magdalang 

tapang  ang  iyong  puso, 
Kayong  lahat  na  umaasa  sa  Pak5i- 

NOON. 


32 


Awit  ni  David.  Maskil. 


1  Mapalad  siyang  pinatawad  ng  pagsa- 

langsang,  na  tinakpan  ang  kasala- 
nan. 

2  Mapalad  ang  tawo  na  hindi  paratangan 

ng  kasam-an  ng  Pan&inoon, 
At  walang  pagdaraya  ang  espiritu. 

3  Ng  ako'y  tumatahimik  ay  nangaluma 

ang  aking  mga  buto 
Dahil  sa  aking  pag-ungal  boong  araw. 

4  Sapa^fii^t  araw  at  gabi  ay  mabigat  sa 

akm  ang  iyong  kamay : 
Ang  aking  kasariwaan  ay  naging  katu- 
yuan  ng  taginit.  [Selah 

5  Aking  ipinakilala  ang  aking  kasala- 
••    nan  sa  iyo,  at  ang  aking  kasam-an 

ay  hitidi  ko  ikinubli : 
Aking  sinabing:      Aking  sasaysayin 

ang  aking  pagsalangsang  sa  Pangi- 

KOON ; 
At  iyong  ipinatawad  ang  kasam-an  ng 

aking  kasalanan.  [Selah 

6  Dahil  dito'y  dadalangin  sa  iyo   ang 

lahat  na  banal  sa  panahong  masu- 
sumpnnganko: 
Tunay  na  pagka  ang  mga  malaking 
tubig  ay  umaagos  ay  hindi  aabutan 
nila  siya. 

7  Ikaw  ay  aking  kublihang  lugar ;  iyong 

iingatan  ako  sa  kabagabagan ; 
Iyong  kukulungin  ako  sa  palibot  ng 
mga  awit  ng  kaligtasan.  [Belah 


34.  1 


m3A  AWIT. 


56t 


8  Aking  ipsfaalam  sa  iyo  at  ituturo  sa 

iyo  ang  daan  na  iyo  ng  lalakaran : 
Papayuhan  kita   ng  aking  mata,  sa 
iyo'y  iititig  aJco, 

9  Huag  kayong  raaging  parang  kabayo, 

o  parang  mula  na  walang  kaalaman : 
Na  iiiarapat  igayak  ng  bocada  at  ng 

paningkaw  upang  ipangpigil  sa  ka- 

nila, 
Bukod   dito^y    hindi    sila    lalapit    sa 

iyo. 

10  Maraming  kapanlawan  ay  sasa  masa- 

ma: 
Nguni't  siyang  uraaasa  sa  Panginoon, 
kaawaan  ang  kukulong  sa  kaniya 
sa  palibot. 

11  Kayo'y  matua  sa  Panginoon,  at  ma- 

galak  kayo,  kayong  mga  banal : 
At  sumutsot  kayo  ng  kagalakan,  ka- 
yong lahat  na  matuid  sa  puso. 

QQ  Magalak  kayo  sa  Pan&inoon,  Oh 
OO    kayong  mga  banal : 

Pagpuri  ay  maganda  para  sa  matuid. 
2  Kayo'y  magpasalamat  sa  PanSinoon 
•*  na  may  alpa : 

Umawit  kayo  ng  mga  pagpuri  sa  kani- 
ya na  may  Salter io  na  sampuong 
cuerdas. 
s  tJmawit  kayo  sa  kaniya  ng  bagong 
awit ; 
Tumugtog  kayong  matalino  na  may 
malaking  ingay. 

4  Sapagka't  ang  salita  ng  Panginoon  ay 

matuid; 
At  labat  niyang  gawa  ay  sa  pagtata- 
pat. 

5  Iniibig  niya  ang  kabanalan  at  kahatu- 

lan: 
Ang  lupa  ay  puno  ng  kagandahang- 
loob  ng  Panginoon. 

6  Sa  pamamag-itan  ng  salita  ng  Pa|5t5i- 

NOON  ay  nayari  ang  mga  Wngit ; 
At  lahat  ng  hukbo  nila  ay  sa  j3ama- 
ma^-itan    ng    hinga    ng    kaniyang 
bibig. 

7  Kaniyang  pinipisan  ang  mga  tubig  ng 

dagat  na  parang  isang  bunton : 
Inilalagay  niya  ang  mga  kalaliman  sa 
mga  kamalig. 

8  Matakot  ang  boong  lupa  sa  Pangi- 

noon: 
Tumayo  na  may  katakutan  sa  kaniya 
ang  lahat  ng  mga   mananahan  sa 
sanglibutan. 

9  Sapagka^t  siya'y    nagsalita,   at  nang- 

yari, 
Siya'y  nag-utos,  at  tumayong  madali. 


10  Dinadala  ng  Pan5inoon  ang  payo  ng 

mga  nacion  sa  wala : 
Kaniyang  niwawalan  ng  mabuting  wa- 
kas  ang  mga  pag-iisip  ng  mga  bayan. 

11  Ang  salita  ng  PanQinoon  ay  tumata- 

yong  matibay  magpakailan  man, 
Ang  mga  pag-iisip  ng  kaniyang  puso 
sa  lahat  ng  lahi. 

12  Mapalad  ang  nacion  na  ang  Dios  ay 

ang  Panginoon  ; 
Ang  bayan  na  kaniyang  pinili  para  sa 
kaniyang  sariling  mana. 

13  Ang  Panginoon  ay  tumitingin  mula 

sa  langit ; 
Kaniyang  minamasdan  ang  lahat  na 
anak  ng  mga  tawo ; 

14  Mula  sa  lugar  ng  kaniyang  tahanan 

ay  tumitingin  siya 
Sa  iahat  na  mananahan  sa  lupa ; 

15  Siyang  lumilikha  ng  mga  puso  nilang 

lahat, 
Na  nagmamasid  sa  lahat  nilang  mga 
gawa. 

16  Walang  hari  na  nakaliligtas  sa  pama- 

mag-itan ng  karamihan  ng  hukbo : 
Ang  makapangyarihang  tawo  ay  hindi 
naliligtas  sa  pamamag-itan  ng  mala* 
king  kalakasan. 

17  Ang  kabayo  ay  walang  kabuluhang 

bagay  sa  kaligtasan : 
O  makapagliligtas  man  ng  sino  man 
sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  mala- 
king kapangyarihan.    • 

18  Narito,  ang  mata  ng  PanQinoon  ay 

nasa  kanila  na  natatakot  sa  kaniya, 
Sa  kanila  na  umaasa  sa  kaniyang  kaa- 
waan; 

19  Upang  iligtas  ang  kanilang  kalulua  sa 

kamatayan, 
At  upang  ingatan  silang    buhay    sa 
kagutom. 

20  Hinintay  ng  aming  kalulua  ang  PA- 
.     nGinoon: 

Siya*y  aming  saklolo  at  aming  kal^ag. 

21  Sapagka^t  ang  aming  puSO  ay  magaga- 

lak  sa  kaniya, 
Sapagka't  kami  ay  umasa  sa  kaniyang 

santong  pangalan. 
82  Sumaamin    ang  iyong    kaawaan.  Oh 

Pan&inoon, 
Ayon  sa  aming  pag-asa  sa  iyo. 

Qy|  Aidt  ni  David ;  ng  siya^y  magpaku- 

OT"      nuaring  ulol  sa  harap  ni  Abimelecj 

^na  siyang  nagpalayae  sa  kaniya^  a< 

siya^y  yumaon, 

1  Aking  pupurihin  ang  PanQinoon  sa 

lahat  ng  panahon : 


568 


MGA  AWIT. 


34.  1 


Ang  kaniyang  kapurihan   av  laging 
sasa  aking  bibig. 

2  Ang  aking  kalulua  ay  magsasaya  sa 

Pangikoon  : 
Didiiigin  iig  luaamo  at  masasayahan. 

3  Oh  dakilain  iiinyo  ang  Panginoon  na 

kasama  ko, 
At  tayo'y  magtaas   na  magkakasama 
ng  kaniyang  pangalan. 

4  Aking  hinanap  ang  Panginoon,  at  si- 

nagot  niya  ako, 
At  iniligtas  niya  ako  sa  lahat  ng  aking 
katakutan. 

5  Sila'y  tumingin  sa  kaniya,  at  mga  nali- 

wanagan : 
At  ang  kanilang  muklia  ay  hindi  ma- 
gugulo  kailan  man. 

6  Ang  dukhang  ito'y  dumaing,  at  dininig 

siya  ng  Pangikoon, 
At  iniligtas  siya  sa  lahat  niyang  kaba- 


7  Ang  angel  ng  PanQinoon  ay  tumatayo 

sa  palibot  ng    mga  tumatakot    sa 
kaniya, 
At  ipinagsasangalang  sa  kanila. 

8  Oh  kayo'y  lumasa,  at  tingnan  ninyo  na 

angPANGiNOON  ay  mabuti : 
Mapalad    ang    tawo    na    umaasa    sa 
kaniya. 

9  Oh  matakot  kayo  sa  PanGinoon,  ka- 

yong  mga  santo  niya : 
Sapagka't  walang  kakulangan  sa  kani- 
la na  natatakot  sa  kaniya. 
10  Ang  mga  anak  ng  leon  ay  nangangai- 
langan  at  nagtitiis  ng  gutom  : 
Nguni't  silang  humahanap  sa  PanGi- 
NOON  ay  hindi  mangangailangan  ng 
ano  mang  mabuting  bagay. 
It  Pumarito   kayo,    kayong   mga   anak, 
dingin  ninyo  ako : 
Aking  tuturuan  kayo  ng  pagkatakot 
sa  PanQinoon. 
12  ^Sinong  tawb  ang  nagnanasa  ng  bu- 
hay, 
At  umiibig  sa  mardming  araw  upang 
makakita  siya  ng  mabuti  ? 
1»  Ingatan  mo  ang  iyong  dila  sa  kasam- 
an, 
At  ang  iyong   labi  sa  pagsasalita  ng 
karayaan. 

14  Lnmayo  ka  sa  kasam-an,  at  giiraawa 

ka  ng  mabuti ; 
Hanapin  mo  ang  kapayapaan  at  habu- 
lin  mo. 

15  Ang  mga  mata  ng  PanGinoon  ay  na- 

katitig  sa  mga  banal, 
At  ang  kaniyang  mga  pakinig  wj  naka- 
bukas  sa  kaniyang  dsing. 


16  Ang  mukha  ng  Panginoon  ay  laban 

sa  kanila  na  gumagawa  ng  kasam-an, 
Upang  ihiwalay  ang  alaala  sa  kanila 
sa  liipa. 

17  Ang  banal  ay  dumaing,  at  dininig  ng 

PanSinoon, 
At  iniligtas  sila  sa  lahat  nilang  kaba- 
gabagaci. 

18  Ang  Panginoon  ay  malapit  sa  kanila 

na  may  bagbag  na  puso, 
At  inililigtas  ang  mga  may  pagsisising 
espiritu. 

19  Mararai  ang  kapighatian  ng  banal ; 
Nguni't  inililigtas  ng  PanQinoon  sa 

lahat. 

20  Kaniyang  iningatan  ang  lahat  niyang 

mga  buto : 
Wala  isa  man  sa  kanila  na  bali. 

21  Papatayin  ng  kasam-an  ang  masama  : 
At  silang  napopoot  sa  banal  ay  paru- 

rusahan. 

22  Tinutubos  ng  Panginoon  ang  kalulua 

ng  kaniyang  mga  alipin : 
At  wala  sa  mga  umaasa  sa  kaniya  na 
mapaparusahan. 


35 


Awit  ni  David* 


1  Paluin  mo,  Oh  Panginoon  silang  pu- 

mapalo  sa  akin : 
Bumaka  ka  laban  sa  kanila  na  buma- 
baka  laban  sa  akin. 

2  Humawak  ka  ng  kalasag  at  ng  longki, 
At  tumayo  ka  dahil  sa  tulong  sa  akin. 

3  Kumuha  ka  naman  ng  sibat,  at  tumi- 

gil  ka  sa  daan  laban  sa  kanila  na 
humahabol  sa  akin : 
Sabihin  mo  sa  aking  kalulua :    Ako*y 
iyong  kaligtasan. 

4  Mahiya  sila,  at  madala  sa  kasiraang 

puri    ang  mga  umuusig    sa    aking 

kalulua : 
Mangabalik  sila,  at  mangalito  silang 

nagsisikap  ng  aking  kapahamakan. 
s  Maging  parang  tambo  sa  barap    ng 

hangin, 
At  itaboy  sila  ng  angel  ng  PanQinoon. 

6  Maging  madilim,  at  madulas  ang  kani- 

lang daan, 
At  habulin  sila  ng  angel  ng  Pangi- 
noon. 

7  Sapagka^t  walang  kadahilanan  ay  iki- 

nubli  nila  para  sa  akin  ang  kanilang 
silo  sa  huka}'^, 
Walang  kadahilanan  ay  humukay  sila 
para  sa  aking  kalulua. 

5  Du mating  sa  kaniya  ng  walang  anoano 

ang  pagkalipol ; 


S6:  4 


MGA  AWIT. 


569 


At  Ijjililiin  siya  ng  kaniyang  silo  na 

kaniyang  ikinubli : 
Kahulugan  siya  pagkalipol. 
9  At   ang   aking  kalulua  ay    magiging 

masaya  sa  Pangiitoon  : 
Magagalak  sa  kaniyang  kaligtasan. 

10  Lahat  ng  aking  buto  ay  magsasabing, 

Panginoon,  I  sino  ang  gaya  mo, 
Na  inililigtas  ang  dukka  sa  kaniya  na 

totoong  malakas  kay  sa  kaniya, 
Oo,  angoukha  at  ang  mapagkailangan, 

sa  sutnasamsam  sa  kaniya  ? 

11  Mga  saksing  masama  ay  bumabangon ; 
Sila'y  nagtatanong  sa   akin  ng  mga 

bagay  na  di  ko  naHlaman. 

12  Iginaganti  nila  sa  akin  ay  kasam-an 

sa  mabuti, 
Sa  pagpapaulila  ng  aking  kalulua. 
la  Kguni^t  tungkol  sa  akin,  ng  sila*y  may 
sakit,  ang  aking  suot  ay  magaspang 
na  kayo : 
Aking  pinagdadalamhati  ang  aking  ka- 
lulua ng  pag-aayuno ; 
At  ang  aking  dalangin  ay  bumabalik 
.    ,     sa  aking  sariling  sinapupunan. 

14  Ako'y  lumalakad  na  parang  nasa  aking 

kaibigan  o  aking  kapatid : 
Ako*y    yumuyukong    tumatangis    na 
parang  iniiyakan  ang  kaniyang  ina. 

15  Nguni^t   pagka   ako'y   natisod    sila'y 

nagagalak,  at  nagpipisan : 
Ang  mga   manunugat  ay  nagpipisan 
laban  sa  akin,  at  Hindi  ko  nalapaan  ; 
Kanilang    pinagpipirapiraso    ako    at 
,        hindi  nagtitigil : 
1ft  Gaya  ng  mga  manunuyang  marumi  sa 
mga  kapistaban, 
Kanilang  pinagngangalit  sa  akin  ang 
kanilang  mga  ngipin. 

17  Panginoon,  ^hangang  kailan  titingin 

ka? 

Iligtas  mo  ang  aking  kalulua  sa  kani- 
lang mga  paglipol, 

Ang  aking  sinisinta  sa  mga  leon. 

18  Ako^  magpapasalamat  sa  iyo  sa  mala- 

king  kapulungan : 
Aking  pupurihin  kita  sa  gitna  ng  ma- 
raming  bayan. 
%9  Huag  magalak  sa  akin  na  may  kama- 
lian  ang  aking  mga  kaaway ; 
O  kumindat   man  ng  mata  ang  na- 
popoot  sa  akin  na  walang  kadahi- 
lanan. 
20  Sapagka^t  sila'y  hindi  nagsasalita  ng 
,    kapayapaan : 

Kungdi    sila*y    kumakatha    ng    mga 
^         magdarayang  salita  laban  s*  'mga 
tahimik  sa  lupain.         ■'' 


£1  Oo,  kanilaiig  ibinubuka  ng  maluang 
ang  kanilang  bibig  laban  sa  akin ; 
Kanilang  sinasabing:    Aha,  aha,  na- 
kita  ka  ng  aming  mata. 

22  lyong  nakita,^Oh  Pan&inoon;  huag 

kang  tumahimik, 
Oh  Panginoon  huag  kang  lumayo  sa 
akin.  .  .       ^ 

23  lyong  alalahanin,  at  ikaw  ay  gumi- 

sing  upang  gawan  ako  ng  kahatulan, 
Sa  aking  usap,  Dios  ko  at  Panginoon 
ko. 

24  Hatulan    mo    ako    Oh   Panginoong 

aking  Dios,  ay  on  sa  iyong  kabana- 
lan ; 
At  huag  mo  silang  pagalakin  sa  akin. 

25  Huag  silang  magsabi  sa  kanilang  puso : 

Aba,  nasa  namin : 
Huag   silang    magsabing,    Aming  si- 
riakmal  siya. 

26  Sila'y    mangapahiya,   at    matulig    na 

magkakasama  ang  mga  nagagalak  sa 

aking  hamak : 
Manamit  ng  kahihiyan  at  kasiraang 

puri  ang  nangagmamalaki  laban  sa 

akin. 
)87  Sumutsot  ng  kagalakan,  at  masayahan, 

ang  nagpapabuti  ng  usap  ng  aking 

kabanalan: 
Oo,    magsabi  silang  palagi,  Dakilain 

ang  Pan&inoon, 
Na  nalulugod  sa  kaginhawahan  ng  ka- 
niyang alipin. 
28  At  ang  aking  dila  ay  magsasalita  ng 

iyong  kabanalan. 
At  ng  pagpuri  sa  iyo  boong  araw. 

0(C  ^   Punong   Musiko,    Awit  ni  Da- 
^  w         vid  na  alipin  ng  Panginoon. 

1  Ang    pagsalangsang    ng    masama    ay 

nagsasabi  saloob  ng  aking  pusp, 
Walang  takot  sa  Bios   sa  harap  ng 
kaniyang  mga  mata. 

2  Sapagka't  siya'y    nanunuya  sa  kani- 

yang sarilang.  mga  mata, 
Na  ang  kaniyang  kasani-an  ay  hindi 
masusumpungan  at  kapopootan. 

3  Ang  mga  salita  ng  kaniyang  bibig  ay 

kasam-an  at  karayaan : 
Iniwan  niya  ang  pagkapantas  at  pag- 
gawa  ng  mabuti. 

4  Siya*y    nagbubulay    ng    kasam-ati  sa 

kaniyang  hihigan ; 
Siya'y  liimagay  sa  isang  daan  na  hindi 

mabuti ; 
Hindi  niya  kinapopootan  ang  kasam- 


570 


MGA  AWIT. 


36.  5 


5  Ang    iyong   kagandahang-loob,     Oh 

PanSinoon,  ay  nasa  iDga  langit : 
Ang  ijODg  pagtatapat  ay  umaabot  han- 
gang  sa  mga  langit. 

6  Ang  iyong  kabanalan  ay  gaya  ng  mga 

bundok  ng  Dios ; 
Ang  iyong  ^nga  kahatulan  ay  mala- 

king  kalaliman : 
Oh  Pan^inoon,  iyong  pinalalagi  ang 

tawo  at  hayop. 

7  \  Pagka  mahalaga  ng  iyong  kaganda- 

hang-loob,  Oh  Dios ! 
At  ang  mga  anak  ng  mga  tawo  ay 
sumisilong  sa  ilalim  ng  iyong  mga 
pakpak. 

8  Sila'y  mabubusog  ng  sagana  ng  kata- 

baan  ng  iyong  bahay ; 
At  iyong  mga  paiinumin  sila  sa  ilog 
ng  iyong  kasayahan. 

9  Sapagka't    nasa    iyo    ang    bukal    n| 

buhay : 
Sa  iyong  liwanag  makakakita  kami 
ng  liwanag. 

10  Oh,  ilagi  mo  ang  iyong  kagandahang- 

loob  sa  kanila  na  nakakakilala  sa 
iyo;    . 
At  ang  iyong  kabanalan  sa  matuid  sa 
puso. 

11  Huag    dumating  laban    sa  akin  ang 

paa  ng  kapalaluan, 
At  huag  akong  itaboy  ng  kamay  ng 
masama. 

12  Doo'y  nabual  ang  mga  m^angagawa  ng 

kasam-an : 
Sila'y  nangapahiga  at  hindi  makati- 
tindig. 

27  ^^^  '^^  David. 

1  Huag    kang    manghinampo  dahil  sa 

mga  man^gawa  ng  kasam-an, 
O  managhili   ka    man  sa   kanila  na 
gumagawa  ng  di  kabanalan. 

2  Sapagka't  sila'y  madaling  puputuling 

parang  damo, 
At  matutuyong  parang  sariwang  damo. 

3  Umasa  ka  sa  Panqinook,  at  gumawa 

ka  ng  mabuti ;  . 

Tumahan  ka  sa  lupain,   at  sumunod^ 
ka  sa  pagtatapat. 

4  Magpakaligaya  ka  naman  sa  PanQi- 

noon; 
At  bibigyan  ka  niya  ng  nasa  ng  iyong 
puso. 

5  Ihabilin  mo  ang  iyong  lakad  sa  Pa- 

nQinoon  ; 
Umasa  ka  naman  sa  kaniya,  at  kani- 
yang  papangyayarihin. 


6  At  kaniyang  palalabasing  parang  li- 

wanag ang  iyong  kabanalan, 
At  ang  iyong   kahatulan   ay   parang 
katanghaliang  tapat. 

7  Ikaw  ay  magpahinga  sa  Pa^^ginoon, 

at   maghintay    kang   may   pagtitiis 

sa  kaniya : 
Huag  kang    manghinampo   dahil   sa 

kaniya  na  gumiginhawa  sa  kaniyang 

lakad, 
Dahil  sa  lalaki  na  nagpapapangyari 

ng  mga  masamang  pagdaraya. 

8  Magtigil  ka  ng  pagkagalit,  at  paba- 

yaan  mo  ang  pag-iinit : 
Huag  kang  manghinampo,  Pamapat- 
nuhay  lamang  sa  paggawa  ng  kasam- 
an. 

9  Sapagka't  ang  mga  mangagawa  ng  ka- 
'    sana-an  ay  mahihiwalay : 
Nguni't  yaong  mga  umaasa  sa  Pan<5i- 

NOON,  magmamana  sila  ng  lupain. 

10  Sapagka't  sandali  na  lamang,  at  ang 

masama  ay  hindi  na  mabubuhay ; 
Oo,  iyong  uusisaing  mainam  ang  kani- 
yang   lugar,   at    siya'y    hindi    do- 
roon. 

11  !Nguni*t  mamanahin  ng  maamo  ang 

lupain ; 
At  masasayahan  sa  kasaganaan  ng  ka- 
payapaan. 

12  Ang  masama  ay  kumakatha  laban  sa 

banal, 

At  pinagngangalit  sa  kaniya  ang  kani- 
yang mga  ngipin. 
IS  Ang  Panginoon  ay  tatawa  sa  kaniya : 

Sapagka*t  kaniyang  nakikita  na  ang 
kaniyang  araw  ay  dumarating. 

14  Hinugot  ng  masama  ang  tabak,  at  ini- 

handa  ang  kanilang  bosog ; 
Upang  ibagsak  ang  dukha  at  mapag- 

kailangan, 
Upang  patayin  ang  matuid  sa  pag- 

lakad  : 

15  Ang  kanilang  tabak  ay  papasok  sa 

kanilang  sariling  puso, 
A  fc  ang  kanilang  bosog  ay  mababali. 

16  Mavnam  ang  kaonti  na  tinatankilik  ng 

banal. 
Kay  sa  kasaganaan  ng  maraming  ma- 
sama. 

17  Sapagka't  ang  mga  kamay  ng  masama 

ay  mababali : 
Nguni't   inaalalayan    ng  PanQinoon 
ang  banal. 

18  Nalalaman  ng  Panginoon  ang  mga 

araw  ng  sakdal : 
At  ang  kanilang  mana  ay  magiging  sa 
magpakailan  man.  * 


38.  5 


MGA  AWIT, 


571 


19  Hindi  sila  majmpahiya  sa  panahon'  ng 

kasam-an : 
At  sa  mga  araw  n|  kagutom  ay  mabu- 
busog  sila. 

20  Hguni't  ang  masama  ay  mamaraatay, 
At  ang  mga  kaaway  ng  Pan^inoon 

ay  magiging  parang  karilagan  ng 
mga  sabsaban : 
Sila*y  matntunaw:    sa  usok  matutu- 
naw  sila. 

21  Ang  masama  ay  humihiram,  at  hindi 

nagbabayad : 
Nguni't  ang  banal  ay  nabaliabag,  at 
nagbibigay. 

22  Sapagka't  ang  mga  gayong  pinagpala 

ng  Panginoon  ay  magmamana  ng 
lupain; 
At  silang  mga  sinurapa  niya  ay  mabi- 
hiwalay. 

23  Ang  lakad  ng  tawo  ay  itinatag  ng  Pa- 

NGINOON ; 

At  siya'y    nasasayaban    sa  kaniyang 
lakad. 

24  Baga  inan  Biya*y  mabual,  hindi  siya 

lubes  na  mapifpahiga : 
Sapagka*t  inaalalayan  siya  ng  PanSi- 
NOON  ng  kaniyang  kamay. 

25  Ako'y  naging  bata,  at  ngayo'y  ma- 

tanda ; 
Gayon  ma'y  hindi  ko  nakita  ang  banal 

na  pinabayaan, 
O  anp  kaniyang  binhi  man  ay  nag- 

palimos  ng  tinapay. 
©6  Lahat  ng  araw  ay  nahahabag,  at  nag- 

papahiram ; 
At  ang  kaniyang  binhi  ay  pinagpala. 

27  Ikaw  ay  humiwalay  sa  kasam-an,  at 

gumawa  ka  ng  mabuti ; 
At  tumahan  ka  magpakailan  man. 

28  Sapagka't  iniibig  ng  Panginoon  ang 

kahatulan, 
At  hindi  kinalilimutan  ang  kaniyang 

mga  santo; 
Sila*y  lumalagi  magpakailan  man : 
Nguni't  ang  binhi  ng  masama  ay  ma- 

hiliiwalay. 

29  Mamanahin  ng  banal  ang  lupain, 
At  tatahan  doon  magpakailan  man. 

50  Ang  bibig  ng  banal  ay  nagsasalita  ng 

karunungan, 
At  ang  kaniyang  dila  ay  nagsasalita 
ng  kahatulan. 

51  Ang  kaiitasan  ng  kaniyang  Dios  ay 

nasa  kaniyang  puso ; 
Walang  madudulas  sa  kaniyang  mga 

hakbang. 
32  Binabantayan  ng  masama  ang  banal, 
At  pinagsisikapang  patayin  niya  siya. 


33  Hindi  iiwan  ng  Pan5inoon  sa  kani- 

yang kamay, 
O  parurusahan  man  siya  pagka  siya'y 
nahatulan. 

34  Hintayin    mo     ang    Panginoon,    at 

ingatan  mo  ang  kaniyang  lakad, 
At  itataas  ka  upang  manahifl  mo  ang 
lupain : 
^     Pagka  nahiwalay  ang  masama,  iyong 
makikita. 

35  Aking  nakita  ang  masama  sa  malaking 

kapangyarihan, 
At  kumakalat    na    parang    sariwang 
punong  kahoy  sa  kaniyang  lupang 
tinubaan. 

36  Nguni't  isa'y  nagdaan,  at,  narito,  hindi 

na  siya : 
Oo,  hinanap  ko  siya,  nguni't  hindi  siya 
masumpungan. 

37  Tingnan  mo  ang  sakdal  na  tawo,  at 

masdan  mo  ang  banal : 
Sapagka*t  ang  huling  wakas  ng  tawong 
yaon  ay  kapayapaan. 

38  Tnngkol  sa  mga  mananalangsang,  ma- 

lilipol  silang  magkakasama : 
Ang  huling  wakas  ng  masama  ay  ma- 
hi  hiwalay. 
S9  Nguni't  ang  kaligtasan  ng  banal  ay  sa 
PanQinoon: 
Siya  ang  kanilang  kuta  sa  panahon  ng 
kabagabagan. 
40  At  sila*y  tinulungan  ng  PanQinoon, 
at  mga  pinapaging  laya :  ^ 

Pinapaging  laya  niya  sila  sa  masama, 

at  mga  inililigtas, 
Sapagka't  silaV  sumilong  sa  kaniya. 

OQ      Awil  ni  David,  upang  dalhin  sa 
OO  pagkaalala. 

1  Oh  Pan§inoon,  huag  mo  akong  sa- 

wayin  sa  iyong  pag-iinit : 

O  parusahan  mo  man  ako  sa  iyong 

mainit  na  kasam-an  ng  loob. 

2  Sapagka't    ang  iyong    mga  pana   ay 

sumaksak  sa  akin, 
At  ang  iyong  kamay  ay  lumapag  sa 
akin. 

3  Walang  kagalingan  sa  aking   laman 

dahil  sa  iyong  pagkagalit ; 
O  may  kaginhawahan  man  sa  aking 
mga  buto  dahil  sa  aking  kasalanan. 

4  Sapagka't  ang  aking  mga  kasam-an  ay 

dumaan  sa  aking  ulo : 
Parang  isang  pasang  mabigat  na  bumi- 
gat  na  totoo  sa  akin. 

5  Ang  aking  mga  sugat  ay  mabaho,  at 

putok, 
Dahil  sa  aking  kamangmangan. 


672 


MGA  AWIT. 


6  Ako'y  nayukod,  ako^  nangangayupa- 

pang  mainam ; 
Ako'y  tumatangis  boong  araw. 

7  Sapagka't  ang  aking  mga  balakang  ay 

puno  ng  sunog; 
At   walang  kagalingan    sa  aking  la- 
man. 

8  Ako'j  nanglalata,  at  biigbog  iia  mai- 

nam; 
Ako'j    umangal    dahil    sa  tibok    ng 
aking  puso. 

9  Pangixoois^  lahat  ng  aking  nasa  ay 

nasa  harap  ko ; 
At  ang  aking  hibik  ay  hindi  kaila  sa 
iyo. 
10  Ang  aking  puso   ay   tumitibok,   ang 
aking  kalakasan  ay   nanglalata  sa 
akin: 
Tungkol  sa    liwanag  ng    aking  mga 
mala,  napawi  rin  sa  akin. 
It  Ang  mga  mangliligaw  at  mga  kaibigan 
ko  ay  nakatayong  malayo  sa  aking 
salot ; 
At  ang  aking  mga  kasundo  ay  naka- 
layo. 

12  Sila  namang  nag-uusig  ng  aking  buhay 

ay   naglagay  ng   mga  silo  jtara  m 

akin ; 
At  silang  nag-uusig  ng  aking  sugat  ay 

nagsasalita  ng  mga  masaraang  bagay, 
At  nag-iisip  ng  pagdaraya  boong  araw. 

13  Nguni*t  ako*y  parang  binging  tawo, 

hindi  nakakarinig; 
At  akoV  parang  piping  tawo,  na  Hin- 
di ibinubuka  ang  kaniyang  bibig. 

14  Oo,  ako'y  parang  lalaki  na  hindi  na- 

kakarinig, 
At  sa  kaniyang  bibig  ay  walang  mga 
kasawayan. 

15  Sapagka't  sa  iyo,    Oh  PanGinoon  ay 

umaasa  ako : 
Ikaw  ay   sasagot,     Oh   PanSinoong 

aking  Dios. 
,16  Sapagka't  aking  sinabing,  Baka  ako*y 

kagalakan  nila : 
Pagka  ang  aking    paa    ay    natitisod 

magsisipagmataas  sila  laban  sa  akin. 

17  Sapagka^t  ako'y  madaling  matitlsod, 
At  ang  aking  kapanlawan  ay  laging 

nasa  harap  ko. 

18  Sapagka't  aking  ihahayag  ang  aking 

kasam-an ; 
Aking  ikamamanlaw  ang  aking  kasa- 
lanan. 

19  Ngnid't  ang  aking   mga   kaaway   ay 

maliksi  at  raalakas : 
At  silang  napopoot  sa  akin  na  may 
kamalian  ay  dumamL 


20  Sila  namang  nagbabayad  ng  kasam-an 

sa  mabuti 
Ay  mga  kaaway  ko,  sapagka't  aking 
sinunod  aog  bagay  na  mabuti. 

21  Huag  mo  akong  pabayaan,  Oh  PanGi- 

NOON: 
Oh  Dios  ko,   huag  kang  lumayo  sa 
akin. 

22  Magmadali  kang  tulungan  mo  ako, 
Oh  PanSinoon  na  aking  kaligtasan. 


Sa  Panong  Musikoj  para  hay  Jedu- 
tun,    Awit  ni  David, 


39 

1  Aking  sinabing,  Ako*y  mag-iingat  sa 

aking  mga  lakad, 

Upang  huag  akong  magkasala  ng 
aking  dila : 

Aking  iingatan  ang  aking  dila  ng  pa- 
ningkaw, 

Samantalang  ang  masama  ay  nasa  ha- 
rap ko. 

2  Ako'y  napipi  ng   pagtahimik,    ako'y 

turaahimik  pati  sa  mabuti; 
At  ang  aking  damdam  ay  umantak. 

3  Ang  aking  puso  ay  mainit  sa  loob  ko  ; 
Ha  bang    ako^y    nagbubulaybulay   ay 

nagalab  ang  apoy : 
Ng  magkagayo'y  nagsalita  ako  ng  aking 
dila: 

4  Panginoon  ipakilala  mo  sa  akin  ang 

aking  wakas. 
At  ang  sukat  ng  aking  mga    araw, 

kung  ano ; 
Ipakilala  mo  sa  akin  kung  paanong 

kahina  ako. 
6  Narito,   parang  mga  dangkal  ginawa 

mo  ang  aking  mga  kaarawan ; 
At  ang  aking  katandaan  ay  parang 

wala  sa  harap  mo : 
Tunay  na  lahat  na  tawo  sa  kaniyang 

mainam  na  kalagayan  ay  pawang 

walang  kabuluhan.  "      [Selah 

6  Tunay  na  lahat  na  tawo  ay  lumalakad 

sa  walang  kabuluhang  lilim : 
Tunay  na  silaV  nagugulo  sa  walang 

kabuluhan: 
Kaniyang  ibinubunton  ang  mga  kaya- 

manauj  at    hindi  nalalaman    kung 

sinong  mga  pupulot. 

7  At  ngayon,  Panginoon  l  ano  pa  ang 

aking  hinihintay  ? 
Ang  aking  pag-asa  ay  nasa  iyo. 

8  Iligtas  mo  ako  sa  lahat  ng  aking  mga 

pagsalangsang : 
Huag  mo  akong  gawing  katuyaan  ng 
hangal. 

9  Ako'y  pipi,  hindi  ko  ibinubuka  ang 

aking  bibig ; 


40.  16 


MSA  AWIT. 


573 


Sapagka*t  ikaw  ang  gumawa. 

10  Alisiu  mo  sa  akin  ang  iyong  pamalo : 
Ako'y  tunaw  na  sa  palo  ng  iyong  ka- 

may. 

11  Pagka  sa  pamamag-itan  ng  mga  parusa 

dahil  sa  kasam-an  ay  iyong  sinasa- 

way  ang  tawo, 
Iyong  ginagawa  ang  kaniyang  kagan- 

dahan  na  maagas  na  parang  buk- 

boki 
Tunay  na  lahat  na  tawo  ay  walang 

kabuluhan.  tSelah 

12  Iyong  dingin  ang  aking  dalangin,  Oh 

Panginoon,  at  pakingan  mo  ang 

aking  daing : 
Huag  kang  tumaMmik  sa  aking  mga 

luha: 
Sapagka't  ako'y  taga  ibang  lupa  sa 

Mangingibang  bayan  na  gaya  ng  lahat 

na  aking  mga  magnlang. 
IS  Oh  ilayo   mo  sa  akin,  upang  ako*y 

bumawing  lakas, 
Bago  ako  yumaon,  at  huag  ng  magka- 

gayon. 

4»0  '^  Punong  Musiko.    Aidt  ni  David, 

1  Aking  hinintay  na  may  pagtitiis  ang 

PanQinoon;  . 
At  siya*y  kumiling  sa  akin,  at  diuinig 
ang  aking  daing.         ' 

2  Isinampa  naman  niya  ako  na  mula  sa 

isang  kakilakilabot  na  hukay,  mula 
sa  putik  na  malagkit ; 
At  inilapag  niya  ang  aking  mga  paa 
sa  isang  batuhan,  at  itinatag  ang 
aking  mga  paglakad. 

3  At  siya'y  naglagay  ng  bagong  aw  it  sa 

aking  bibig,  na  dalangin  sa  aming 

Dios : 
Marami  ang  makakakita  at  malatakot, 
At  aasa  sa  PAN§iNOOisr. 

4  Mapalad  ang  tawo  na  ginagawang  ka- 

niyang pag-asa  ang  Panginoon, 
At  hindi  iffinagalang  ang  palalo,  o  ang 

mga  naliligaw  man  sa  pagsunod  sa 

mga  kabulaanan. 
9  Marami,  Oh  PanQinoong  aking  Dios^ 
/  ang  mga  kagilagilalas  na  mga  gawa 

na  iyong  ginawa, 
At  ang  iyong  mga  pag-iisip  sa  amin : 
Hindi  malalagay  ra  maayos  sa  harap 

mo  J 
KunajjikQ'y  maghahayag  at  magsasa- 

lit?^ti3|}pkx;^l  sa  kanila, 
Sila*y  higit  kay  sa  mabibilang. 


0  Hayin  at  handog  ay  hindi  mo  kinalu- 
luguran ; 
Ang  aking  pakinig  ay  iyong  idinilat : 
Handog  na  snsunugin,  at  handog  tung- 
kol  sa  kasalanan  ay  hindi  mo  hi- 
ningi. 
7  Ng  magkagayo'y  sinabi  kong,   Nari- 

to,  diimating  ako ; 
.  Sa  ikid  ng  libro  ay  nakasulat  tungkol 

sa  akin : 
S  Aking  kinalulugurang  gawin  ang  iyong 
ibig,    Oh  Dios  ko;         • 
Oo,  ang  iyong  kautusan  ay  nasa  loob 
Kg  aking  puso. 
9  Ako'y  nagbalita  ng  kabanalan  sa  ma- 
laking  kapulungan ; 
Narito,  hindi  ko  titikumin  ang  aking 

mga  labi,  - 

Oh,  Panginoon,  iyong  nalalaman. 

10  Hindi  ko  ikinubli  ang  iyong  kabana- 

lan sa  loob  ng  aking  puso; 
Aking  inihayag  ang  iyong  pagtatapat, 

at  ang  iyong  kaligtasati : 
Hindi  ko  inilihim  ang  iyong  kagand a- 

hang  loob  at  ang  iyong  katotohitnan 
.    sa  malaking  kapulungan. 

11  'Huag  mong  pigilin  sa  akin  §,ng  iyong 

mga   malambot  na    kaawaan,    Oh 
Pan5i2s6qn: 
Panatilihin   mong  lagi  sa  akin  ang 
iyong  kagandahang-loob  at  ang  i- 
yong  katotohanan. 

12  Sapagka't  kinulong    ako    ng  ,  walang 

bilang  na  kasam-an, 
Ang  mga  kasam-an'  ko  ay  umabot  sa 

akin,  na  ano  pa't  hindi  ako  maka- 

kita; 
Sila'y  higit  kay  sa  mga    buhok  ng 

aking  ulo,  at  ang  aking  puso  ay  nag- 

palata  sa  akin. 

13  Kalttgdan  mo,      Oh  PakQinoon,  na 

iligtas  ako : 
Ikaw  ay  magmadaling  tulungau  mo 
ako.    Oh  PANdiNOON. 

14  Sila*y    mapahiya  at    mangatulig    na 

magkakasama 
Na  um\iusig  ng  aking  kalulaa  upang 

ipahamak: 
Sila'y  mangabalik,  at  madala  »a  kasi- 

raang  puri 
Na  nalulugod  sa  aking  kapahamakan. 

15  Matigilan  sila  dahil  sa  kanilang  ka- 

hihiyan 
Na  nagsasabi  sa  aking,  Aha,  Aha. 

16  Magalak  at  matua  sa  iyo  ang  lahat  na 

humahanap  sa  iyo : 
Yaong  umiibig  ng  iyong  kaligtasan  ay 
magsabing  lagi, 


574 


MGA  AWIT. 


40.  16 


Aug  PanQinoon  ay  dakilain. 
17  Nguni't  ako*y  duklia  at  mapagkaila- 

ngan; 
Gayon  may  inalala  ako  ng  Panginoon  : 
Ikaw  ang  aking  saklolo  at  aking  taga- 

pagligtas ; 
Huag  kang  magluat,    Oh  Dios  ko. 

4.1   '^(^  Punong  Musiko.    Awil  ni  David, 

1  Mapalad  siya  na  nagpapakiindangan 

sadukha: 
Ililigtas  ng  PanSinoon  siya  sa  araw 
ng  kasam-an. 

2  Pananatilihin  siya,  at  iigatan  siyang 

buhay  ng  PanSinoon,  at  siya'y  pag- 
papalain  sa  ibabaw  ng  lupa ; 
At  huag  mong  ibigay  siya  sa  kalooban 
Bg  kaniyang  mga  kaaway. 

3  Aalalayan  siya  ng  Pais^ginoon  sa  unan 

ng  pangliihina  : 
lyong  inaayos  ang  boo  niyang  hihigan 
sa  kaniyang  pagkakasakit. 

4  Aking     sinabing,     Oh    Pa3S^5inoon, 

maawa  ka  sa  akin  : 
Gamntin  mo  ang  aking  kalulua :  sa- 
pagka't  ako'ynagkasalalabansa  iyo. 

5  Ang  aking  mga  kaaway  ay  nagsasalita 

ng  kasam-an  laban  sa  akin,  na  nag- 


I  Kailan  siya  raamamatay,  at  mapapa- 
^yi  ang  kaniyang  pangalan  ? 
6  At  kung  siyaV   pumaritong  tingnan 
ako,    siya'y  nagsasalita  ng  walang 
kabuluhan ; 


Ang  kaniyang  puso  ay  nagpipisan  ng 
kasam-an  sa  kaniyang  sarili ; 

Pagka  siya'y  lumabas,  isinasaysay 
niya. 

7  Yaong   lahat   na    napopoot   sa    akin 

ay^  nagbubulongbulungan  laban   sa 
akin : 
Laban  sa  akin  ay  kumakatha  ng  pang- 
haraak. 

8  Isang  masamang  sakit,  wika  nila,  ay 

kumapit  na  madali  sa  kaniya : 
At  ngayo'y  sa  paraang  siya^y  nahihiga 
ay  hindi  na  raagbabangon  pa. 
»  Oo,  ang  aking  kasamasamang  kaibigan, 
na  aking  inaasahan,  na  kumakain  ng 
aking  tinapay, 
Nagtaas  ng  kaniyang  sakong  laban  sa 
akin. 
10  Ngunit't  ikaw,  Oh  PakGinoon,  maawa 
ka  sa  akin,  at  ibangon  mo  ako, 
Upang  aking  maiganti  sa  kanila. 
at  Sa  pamaraag-itan  nito  ay  natatalastas 
ko  na  nalulugod  ka  sa  akin, 
Sapagka't  ang  aking  kaaway  ay  hindi 
nagtatagumpay  sa  akin. 
S2  At  tungkol  sa  akin,  iyong  inaalalayan 
ako  sa  aking  pagtatapat, 
At  inilalagay  mo  ako   sa  harap  ng 
iyong  mukha  magpakailan  man. 

13  Purihin  ang  Pan§inoon,  ang  Bios  ng 

Israel, 
Mula  sa  walang  bangan  at  hangan  sa 

walang  hangan. 
Siya  nawa,  at  Siya  nawa. 


IKALAWANG  LIBEO. 


^O  Sa  Pimong  Musiko ;  Maskil n^  mga 
■  ^  anah  ni  Kore. 

1  Kung  paanong  umuungal  ang  usa  sa 
pagsunod  sa  tubig  ng  mga  batis, 
Gayon  umaangal  ang  aking  kalulua  sa 
pagsunod  sa  iyo.  Oh  Dios. 
S  Kinauuhawan  ng  aking  kalulua  ang 
Dios,  ang  buhay  na  Dios : 
I  Kailan  ako  paririto,  at   haharap  sa 
Dios? 
8  Ang  aking  mga  luha  ay  naging  aking 
pagkain  araw  at  gabi, 
Habang  kanilang  sinasabing  lagi  sa 
aking,    ^Saan  nandoon  ang  ivonst 
Dios?  "      ^ 

4  Ang  mga  bagay  na  ito  ay  aking  naaa- 


lala,  at  ibinubuhos  ko  ang  aking  ka- 
lulua sa  loob  ko, 

Kung  paanong  ako'y  nagpatuloy  sa 
karamihan,  at  pinapatnubayan  ko 
si  la  sa  bahay  ng  Dios, 

Na  may  voces  ng  kagalakan  at  pagpu- 
puri,  na  isang  karamihan  na  nagdi- 
diwang  ng  kapistahan. 
5  ^Bakitikaway  nanluluino,  Oh  kalu- 
lua ko? 

^At  hahit  ikaw  ay  nababagabaor  sa 
loobko? 

Umasa  ka  sa  Dios :  sapagka't  pupuri 
pa  ako  sa  kaniya 

Ddhil  sa  katabaan  ng  kaniyatJf  mukha. 


44.  11 


MGA  AWIT. 


575 


6  Oil  Dios  ko,  ang  aking  kalulua  ay 

nanlolomo  sa  loob  ko  : 
Kaya't  aking  inaalala  kita  mula  sa 

lupain  ng  Jordan, 
At  ang  Hermon  miila   sa  burol  ng 

Mizar. 

7  Kalaliman  ay  tnmatawagsa  kalaliman 

sa  hugong  ng  iyong  lagaslas : 
Lahat  ng  iyong  alon  at  ang  iyon  ma- 
laking  alon  ay  nagdaan  sa  akin. 

8  Gayon  ma'y  uutiisan  ng  Panginoon 

ang  kaniyang  kagandahang-loob  sa 

araw, 
At  sa  kinagabihan  ay  sasa  akin  ang 

kaniyang  awit, 
Sep  makatuid  haga^y  isang  dalangin  sa 

Dios  ng  aking  bubay. 

9  Aking  sasabihin  sa  Dios  na  aking  burol, 

^;  Bakit  mo  ako  kinalimutan  ? 
iBakit  ako^y  yayaong  tamatangis  da- 

hil  sa  pag-api  ng  kaaway  ? 
io  Na  parang  tabak  sa  aking  mga  buto, 

tinutuya  ako  ng  aking  mga  kaaway ; 
Ilabang  sinasabi    nilang   lagi    j^a    a- 

king,    ^Saan   nandoon    ang    ivong 

Dios? 
11  ^Bakit  ikaw  ay  nanlolomo,  Oh  kalu- 
lua ko? 
^At  bakit  ikaw  ay  nababagabag  sa 

loob  ko  ? 
Umasa  ka  sa  Dios :  sapagka^t  pupuri 

pa  ako  sa  kaniya, 
Na  siyang  katabaan  ng  aking  raukha^ 

at  aking  Dios. 

A^  Hatulan  mo  ako,  Oh  Dios,  at  ipag- 
T'w     sangalang  mo  ang  aking  usap  la- 
ban  sa  masamang  nacion : 
Iligtas  mo  ako  sa  magdaraya  at  hindi 
banal  na  lalaki. 
2  Sapagka^t  ikaw  ang  Dios  ng  aking  ka- 
lakasan ;  I  bakit  mo  ako  itinakuil  ? 
^  Bakit  ako*y  ypmayaong  tumatangis 
dahil  sa  pagpighati  ng  kaaway  ? 
S  Oh  suguin  mo  ang  iyong  liwanag  at 
ang  iyong  katotohanan ;  patnubay/in 
nilaako: 
Dalhin    nila    ako    sa    iyong  santong 

burol, 
At  sa  iyong  mga  tabernakulo. 

4  Kung  magkagayo^  paparoon  ako  sa 

altar  ng  Dios, 
Sa  Dios  na  aking  malabis  na  kagala- 

kan: 
At  sa  alpa  ay  pupuri  ako  sa  iyo,  Oh 

Dios,  aking  Dios. 

5  I  Bakit  ikaw  ay  nanlolomo,  Oh  kalu- 

lua ko? 


iAt  bakit  ikaw  ay   nababagabag  sa 

loob  ko  ? 
Umasa  ka  sa  Dios:  sapagka't  pupuri 

pa  ako  sa  kaniya, 
Na  siyang  katabaan  ng  aking  mukha, 

at  aking  Dios. 


44 


Sa  Punong  Mustko  ;  Awit  ng  mga 
anak  ni  Kore.    MasJdl, 


1  Narinig  namin  ng  aming  mga  pakinig, 

Oh  Dios,  isinaysay  sa  amin  ng  aming 
mga  magulang, 
Kung  anong  gawa  ang  iyong  ginawa 
sa  kanilang  mga  araw,  ng  mga  araw 
ng  una. 

2  Iyong  pinalayas  ang  mga  nacion  ng 

iyong  kamay,  at  mga  inilagay  mo ; 
Iyong  pinighati  ang  mga  bayan,  at 
iyong  ikinalat  si  la. 

3  Sapagka't  hindi  nila  tinamo  ang  lu- 

pain na  pinakaari  sa  pamamag-itan 
ng  kanilang  sariling  tabak, 

O  iniligtas  man  sila  ng  kanilang  sari- 
ling kamay : 

Kungdi  ng  iyong  kanan,  at  ng  iyong 
braso,  at  ng  liwanag  ng  iyong  mukha, 

Sapagka't  iyong  minabal  sila. 

4  Ikaw  ang  aking  Hari,  Oh  Dios : 
Mag-utos  ka  ng  kaligtasan  sa  Jakob. 

5  Dahil  sa  iyo*y   itutulak  namin    ang 

aming  mga  kaaway : 
Sa  iyong  pangalan  ay  yayapakan  na- 
min sila  na  bumabangon  laban  sa 
amin. 

6  Sapagka^t  hindi    ako  aasa  sa    aking 

bosog, 
O  ililigtas  man  ako  ng  aking  tabak. 

7  Nguni*t  iniligtas  mo  kami  sa  aming 

mga  kaaway, 
At  inilagay  mo  sila  sa  kahihiyan  na 
napopoot  sa  amin. 

8  Sa  Dios  ay  lumulualhati  kami  boong 

araw, 
At  magpapasalamat  kami    sa    iyong 
pangalan  magpakailan  man.    [Selah 

9  Nguni't  ngayo'y  itinakuil  mo    kamiy 

at  inilagay  mo  kami  sa  kasiraang 
puri; 
At  hindi  ka  lumalabas  na  kasama  ng 
aming  mga  hukbo. 

10  Iyong  pinatatalikod  kami  sa  kaaway : 
At  silang  napopoot  sa  amin  ay  suma- 

samsam  ng  sa  ganang  kanilang  sarili. 

11  Iyong  ibinigay  kaming  parang  mga 

tupa  na  pinaka'pagkain ; 
At  pinangalat  mo  kami  sa  mga  nacion. 


576 


MGA  AWIT. 


44.  12 


12  lyong  ipinagbibili  ang  iyong  bayan  iia 

waTang  bay  ad, 
At  hindi  mo  pinalago  ang  iyong  haya- 
manan  sa  pamamag-itan  ng  kanilang 
halaga. 

13  Ginawa  mo  kaming  katuyaan  sa  aming 

mga  kapua, 
IsaDg  kawikaan  at  kadiistaan  nila  na 
uasa  palibot  namin. 

14  Iyong  ginawa  kaming  kawikaan    sa 

gitna  ng  mga  nacion, 
At  kaugaan  ng  ulo  sa  gitna  ng  mga 
bayan. 

15  Boong  araw  ay  nasa  harap  ko  ang 

aking  kasiraang  puri, 
At  ang  kabihiyan  ng  aking  mukha  ay 
tumakip  sa  akin, 

16  Dahil  sa  voces  niya  na  dumuduabagi 

at  tumutungayaw  ; 
Dahil  sa    kaaway    at    sa    mangbibi- 
ganti. 

17  Lahat  ng  ito'y  dumating  sa   amin; 

gayon  ma'y  hindi  namin  kinalimu- 
tan  ka, 
O  gumawa  man  kami  na  may  karayaan 
sa  iyong  tipan. 

18  Ang  aming  puso  ay  hindi  bumaba- 

lik, 
O  ang  amin  mang  mga  hakbang  ay 
humiwalay  sa  iyong  daan ; 

19  Upang  kami  ay  iyong  sirai  ng  mainam 

sa  lugar  ng  mga  chakal, 
At  takpan  mo  kami  ng  lilim  ng  kama- 
tayan. 

20  Kung  aming  nilimot  ang  pangalan  ng 

aming4)ios, 
O  aming  iniladlad  ang  aming  mga  ka- 
may  sa  ibang  dios, 

21  i Hindi  ba  sisiyasatin  ito  ng  Dios? 
Sapagka't    nalalaman  niya  ang  mga 

lihim  ng  pnso. 

22  Oo,  dahil  sa  iyo  ay  pinapatay  kami 

boong  araw ; 
Kami  ay  nabilang  na  parang  mga  tupa 
sa  patayan. 

23  Ikaw  ay  gumising,  ibakit  ikaw  ay  na- 

tutulog,  Oh  Panginoon  ? 
Ikaw  ay  bumangon,  huag  mo  kaming 
itakuil  magpakailan  man. 

24  ^Bakit  mo  ikimikubli  ang  iyong  muk- 

ha, 
At  kinalilimutan  mo  ang  aming  kada- 
lamhatian  at  aming  kapighatian  ? 

25  Sapagka^t  ang  aming  kalulua  ay  na- 

kasubasoU  sa  alabok : 
Ang  aming  tiyan  ay  nadidikit  sa  Inpa. 

26  Ikaw   ay   bumangon   upang  kami  ay 

tulungan. 


At  tubusin  mo  kami  dahil  sa  iyong 
kagand  ahang-loob. 

A  K  Sa  Panong  MusjJiO ;  Inihaiida  para 

■  ^      sa  mga  lirlo  :     Awit  ng  mga  anak  ni 

Kore.     Mashil.     Awit  ng  pag-ibig. 

1  Ang  aking  puso  ay  umaapaw  sa  isang 

mainam  na  bagay ; 
Aking  sinasalita  ang  mga  bagay  na 

aking  ginawa  tungkol  sa  hari : 
Ang  aking  dila  ay  panulat  ng  biha- 

sang  manunulat. 

2  Ikaw  ay  maganda  kay  sa  mga  anak 

ng  tawo ; 

Biyaya  ay  nabubuhos  sa  iyong  mga 
labi : 

Kaya't  pinagpala  ng  Dios  ka  magpa- 
kailan man. 

3  Ibigkis  mo  ang  iyong  tabak  sa  iyong 

hita,  Oh  makapangyarihan, 
Ang  iyong  kahialhatian  at  ang  iyong 
kamahalan. 

4  At  sa  iyong  kamahalan  ay  sumakay 

kang  may  kaginhawahan, 
Dahil  sa  katotohanan,  at  sa  kaamuan, 

at  sa  kabanalan : 
At  ang  iyong  kanan  ay  magtuturo  sa 

iyo  ng  kakilakilabot  na  mga  bagay. 

5  Ang  iyong  mga  pana  ay  matulis ; 
Ang  mga  bayan  ay  nabubual  sa  ilalim 

mo : 
Mga  nasa   puso   ng   mga   kaaway  ng 
hari. 

6  Ang    iyong    luklukan,    Oh    Dios    ay 

walang  hangan : 
Cetro    ng    kabanalan    ang    cetro    ng 
iyong  kaharian. 

7  Iyong  inibig  ang  kabanalan,  at  kina- 

pcotan  ang  kasam-an : 
Kaya't    pinahiran    ka    ng    Dios,    na 

iyong  Dios 
Ng  langis  ng  kasayahan  kay  sa  iyong 

mga  kasama. 

8  Ang^  lahat  ng  iyong   damit  ay  amoy 

rairra,  at  aloe,  at  kasia: 
Mula  sa  palaciong  garing  ay  pinasa- 
saya  ka  ng  mga  instrumentong  may 
cuerdas. 

9  Mga  anak  na  babaye  ng  hari  ay  nasa 

gitna  ng  iyong   mga   maraiigal  na 

babaye : 
Sa  iyong  kanan  ay  nakatayo  ang  reina 

na  may  ginto  sa  Ofir. 
10  Iyong  dingin  Oh  anak  na  babaye,  at 

iyong  pakundanganan,  at  ikiling  mo 

ang  iyong  pakinig ; 
Kalimutan  rao  naman  ang  iyong  sari- 


47.  8 


MGA  AWIT. 


577 


ling  b'ayan,  at  ang  bahay  ng  iyong 
magulatig ; 

11  Sa  gayo'y  nanasain  ng  hari  atig  iyong 

kagandahan ; 
Sapagka't  siya*y  iyong  Panginoon ;  at 
sumamba  ka  sa  kaniya. 

12  At  ang  anak   na  babaye  ng  Tiro  ay 

dodoon  na  may  kaloob ; 
Pati  ng  mayaman  sa  gitna  rig  iyong 
bayan  ay    mamamanhik   ng  iyong 
biyaya. 

13  Ang  anak  na  babaye  ng  hari  ay  to- 

toong  malualhati  sa  loob  ng  palacio : 
Ang  kaniyang   suot   ay    yaring  may 
ginto.      . 

14  Siya'y  papatnubayan  sa  hari  na  may 

supt  na  bordado: 
Ang  mga   dalaga  na   kaniyang  mga 
.     kasama  na  siirausunod  sa  kaniya 
Badalhw  sa  iyo. 

15  May  kasayahan  at  kagalakan  na  pa- 

patnubayan silat 
Sila^y  papasok  sa  palacio  ng  hari. 

16  Sa  lu^r  ng  iyong  mga  magulang  ay 

magiging  ang  iyong  mga  anak, 
Na  siyang  iyong  mga  gagawing  pa- 
ngulo  sa  booiig  Ippa. 

17  Aking  ipaaalala  ang  iyong  pangalun 

sa  lahat  ng  lahi : 
Kaya't  ang  mga  bayan  ay  magpapa- 
salamat  sa  iyo  magpakailan  man. 


46 


Sa  Minong  Musi^o;  Awit  ng  m^a 
anak  ni  Kore  /  Imhcmdd  sa  Ala- 
moth.    Awit, 


1  Dios  ay  ating  silungan  at  kalakasan, 
Mainam  na  saiclolo  aa  kabagabagan. 

2  jKaya't    iii^di  kami  matatakot  baga 

man  ang  lupa  ay  mabago, 
At  baga    man,  ang  mga  bundok  ay 
mabago  sa  puso  ng  mga  dagat ; 
8  Baga  man  ang    mga  tubig    niya  ay 
humugong  at  mangabagabag, 
Baga  man  ang  mga  bundok  ay  raauga 
dahil  sa  kahanibugan  niya.     [Selah 

4  May  isang  ilog  na  ang  mga  agos  ay 

nagpapasaya  sa  ciudad  ng  Dios, 
Sa  santong  lugar  ng  mga  tab^rnakulo 
ng  Kataastaasan.  . 

5  Dios  ay  nasa  gitna  niya;  siya'y  hindi 

mababago: 
Tutulungan  siya  ng  Dios  sa  pagbubu- 
kang  Mwayway  sa  umaga. 

6  Ang  mga  nacion  ay  guraulo,  ang  mga 

kafearian  ay  nakilgs : 


Ibinigay    niya   ang    kaniyang  voces, 
ang  Itfpa  ay  natunaw. 

7  Ang  Panginoon  ng  mga  hukbo  ay 

kasama  namin; 
Ang  Dios  ni  Jakob  ay  aming  silu- 
ngan. "        [Selah 

8  KayoV  pari  to,  inyong  masdan  ang  mga 

gawa  ng  Panginoon,    ' 
Kung  anoiig   paggiba   ang    kaniyang 
ginawa  sa  lupa. 

9  Kaniyang  pinatitigil  ang  mga  pagba- 

baka  sa  waka^  ng  lupa ; 
Kaniyang  binabali  ang  bo^g,  at  pinu- 

putol  ang  sibat ; 
Kaniyang  sinusunog  ang  mga  karro  ng 

apoy. 

10  Kayo  ay  tumigil,  at  naakilaJajninyo  na 

ako  ang  Dios: 
Ako'y  matataas  sa  gitna  ng  mga  na- 
cion, ako'y  matataas  sa  lupa. 

11  Ang  PanQinoon  ng  mga  hukbo  ay 

sumasaatin; 
Ang   Dios  ni   Jakob  ay  ating  silu- 
ngan. [Selah 


m 


Sa  Punong  Musiko ;  Awitng  mga 
anak  ni  Kore.    " 


1  Oh  inyong  ipakpak  ang  mg^ -kamay, 
kayong  lah^t  i^a  mga  bayart ; 
Sumutsot  kayo   sa  Dios  ng  vocei  ng 
pagtatagumpay. 

3  Sapagka^t  ang  PANGiNOOiirQ  Kataas- 

taasan ay  k^^kilakilabbt ; 
Siya'y  dakilang  Hari  sa  boong  lupa ; 
S  Kaniyang  pasusukuin  ang  inga  bayan 

sa  ilalim  natin, 
At  ang  mga  nad<m',ay  •  sa.  ilaliin  ng 

ating  mga  paa;  f 

4  Kaniyang  ipipiH  tayo  ng  ating  mana, 
Ang  karangalan  ni  Jakob  na  kaniyang 

minahal.  [Selah 

5  Ang  Dios  ay  napailang-lang  na  may 

sutsutan, 
Ang  PanSino^n  na  may  tunog  tig 
pakakak.       ' 

6  Kayo^  umawit  ng  Magas  pagpUri  sa 
'        Dios,  kayo*y  umawit  ng  mga  pag- 

puri :  - 

Kayo'y  umawit  ng  mga  pagpuri  sa 
aming  Hari,  kayo'y  umawit  nfg  mga 
pagpuri.  ■ 

7  Sapagka't  ang  Dios  ay  Hari  ng  bQong 

lupa:  ■  :      '■  '* 

Umawit  kayo  ng  mga  pSgpuri  lia  may 
kaalaman. 

8  Ang  Dios  ay  nagbaharPsa  niga  liiicion : 


578 


MSA  AWIT. 


47.  8 


Ang  Dios  ay  nauupo  sa  kaniyang  san- 
tong  luklukan. 
9  Ang  mga  pangulo  ng  mga  bayan  ay 
napisan 

Upang  maging  bayan  ng  Dios  ni  Abra- 
ham ; 

Sapagka^t  ang  mga  kalasag  ng  lupa  ay 
ukol  sa  Dios ; 

Siya*y  totoong  nataas. 

^Q    Ami;  Awit  ng  mga  anak  ni  Kore, 

1  Dakila  ang  PanQinoon,  at  marapat 

purihing  maimam, 
Sa  ciudad  ng  aming  Dios,  sa  kaniyang 
santong  bundok. 

2  Maganda  sa  kataasan,  ang  kagalakan 

ng  boong  lupa, 
Siyang^  bundok  ng  Zion,  sa  mga  dako 

ng  hilagaan, 
Na  cindad  ng  dakilang  Hari. 
8  Ang  Dios  ay  napakilala  sa  kaniyang 

mga  palacio,  na  pinakasilongan. 

4  Sapagka't  narito,   ang   mga   hari  ay 

nagpipisan, 
Sila*y  nagdaang  magkakasama. 

5  Kanilang  nakita,  nagsipangilalas  nga 

sila; 
Sila'y  nanglupaypay,  sila^y  nagmada- 
ling  tumakas. 

6  Panginginig  ay  humawak  sa  kanila 

doon ; 
Sakit,  gaya  ng  sa  isang  babaye  sa  pag- 
daramdam. 

7  Sa  pamamag-itan  ng  hanging  silanga- 

nan 
lyong  binabasag  ang  mga  easakyan  sa 
Tarsis. 

8  Kung  ano  ang  aming  narinig  ay  gayon 

ang  aming  nakita 
Sa   ciudad    ng  PanQinoon  ng   mga 

hukbo,  sa  ciudad  ng  aming  Dios : 
Itatatatag      ng      Dios     magpakailan 

man.  [Selah 

9  Ang  aming  naaalaala  ang  iyong  ka- 

gandahang-loob,  Oh  Dios, 
Sa  gitna  ng  iyong  templo. 

10  Kung  ano^ang  iyong  pangalan,    Oh 

Dios, 
Gayon  ang  pagpuri  sa  iyo  hangang  sa 

mga  wakas  ng  lupa ; 
Ang  iyong  kanan  ay  puno  ng  kabana- 

lan. 

11  Matua  ang  bundok  ng  Zion, 
Magalak  ang  mga  anak  na  babaye  ng 

Juda, 
Dahil  sa  iyong  mga  kahatulan. 


12  Ligirin  mnyo  ang    Zion,    at  kayo^ 
yumaon  sa  palibot  niya: 
Inyong  saysayin  ang  mga  moog  niya. 
IS  Iguliit  ninyong  mabuti  ang  kaniyang 
mga  liarap  na  moog, 
Inyong    masdan    ang  kaniyang    mga 

palacio ; 
Upang  inyong  maisaysay  sa  susunod  na 
lahi. 
14  Sapagka't  ang  Dios  na  ito,  ay  aming 
Dios  magpakailan  man : 
Siya'y  maglging  amipg  patnubay  han- 
gang sa  kamatayan. 

^Q  ^  Punong  Musiko ;    Ami  n§  mga 
■  ^  anah  ni  Kore. 

1  Inyong  dingin  ito,  ninyong  lahat  na 

mga  bayan ; 
Inyong    pakingan,  ninyong  lahat  na 
mananahan  sa  sanlibntan : 

2  Ang  mababa  at  gayon  din  ang  mataas, 
Ang  mayaman  at  ang  dukha  na  mag- 

kasama. 

3  Ang  aking  bibig  ay  magsasalita  ng 

karunungan ; 
At  ang  pagbubulay  ng  aking  puso  ay 
magiging  sa  kaalaman. 

4  Aking  ikikiling  ang  aking  pakinig  sa 

talinhaga : 
Aking  ibubuka  ang  aking  malabong 
sabi  sa  alpa. 

5  I  Bakit  ako  y  matatakot  sa  araw  ng 

kasam-an, 
Sa  bagay  ay  kinukulong  ako  ng  ka^m- 
'"  an  sa  aking  mga  sakong? 

6  Silasg  umaasa  sa  kanilang  kayamanan, 
At  nagpapalalo  sa  karamihan  ng  kani- 
lang mga  kayamanan : 

7  Wala  sa  kanilang  makatutubos  sa  ano 

pa  mang  paraan  sa  kaniyang  fcapatid, 
O  magbibigay  man  sa  Dios  ng  pang- 
tubos  para  sa  kaniya  : 

8  (Sapagka't  ang  katubusan  ng  kanilang 

kalulua  ay  mahalaga, 
At  marapat  papag-isahin  magpakailan 
man :) 

9  Upang  siya*y  mabuhay  na  lagi, 
Upang  siya^y  huag  makakita  ng  ka- 

bulukan. 

10  Sapagka^t  nakikita  niya  na  ang  mga 

pantas  ay  namamatay, 
Ang  mangmang  at  gayon  din  ang  ha- 

ngal  ay  nalilipol. 
At  iniiwan  ang  kanilang  kayamanan 

sa  mga  iba. 

11  Ang  kanilang  pag-iisip  sa  loob  ay,  ang 

kanilang  mga  fiihay  ay  magpakailan 


50.  16 


MGA  AWIT. 


579 


At  ang  kanilang  mga  talianang  lugar 

ay  sa  boong  panahon ; 
Tinatawag  nila  ang  kanilang  mga  lu- 

pain  ayon  sa  kanilang  sariling  mga 

pan^Ian. 
\2  Nguni*t  ang   tawo'y   hindi  lalagi  sa 

karangalan : 
Siya'y  gaya  ng  mga  hayop  na  mama- 

matay. 

13  Itong  kanilang  daan  ay  kanilang  ka- 

mangmangan : 
Gayon  ma'y  pagkatapos  nila  ay  kalu- 
lugdan  Kg   mga   hahalili  sa  kanila 
ang  kanilang  inga  sabi.  [Belah 

14  Sila'y  nabalalna  parang  kawan  sa 

libinfan; 
Kamatayan     ay    magiging    kanilang 

pastor: 
At  ang  matuid  ay  magkakaroon  ng 

pagsakop  sa  kanila  sa  kinaumaga- 

han; 
At  attg  kanilang  kagandahan  ay  mapa- 

pasa  libingan  upang  matunaw,  ng 

hxmg  magkaroon  ng  tahanang  para 

sa  kaniya. 

15  Nguni*t  tutubusin  ng  Dios  ang  aking 

kalulua  sa  kapangyarihan  ng  libi- 
ngan:   * 
Sapagka't  tatangapin  niya  ako.   [Selah 

16  Huag  kang  njatakot  pagka  ang  i^  ay 

yumaman, 
Pagka  *ang  kalualhatian  ng  kaniyang 

bahay  ay  lumago  :  , 
IT  Sapagka't  pagka  siyay  namatay  ay 

wala  siyang  dadalhin ; 
Ang  kaniyang  kalualbatian  ay  hindi 

bababang  susunod  sa  kaniya. 

18  Baga^  man  habang  siya'y  nabnbay  ay 

kaniyang   pagpalain   ang  kaniyang 
kalulua, 
At  pinupuri  ka  ng  mga  tawo  pagka 
ikaw  ay  gumagawa  ng  mabuti  sa 
iyong  sarili, 

19  Siya'y  paroroon  sa  lahi  ng  kaniyang 

mgamagulang; 
Hindi  silaizjakaj^aklta  kailanman  ng 
liwanag. 

20  Tawohg  nasa  karangalan,  at  Madi  na'- 

kakaalam, 
Ay  gaya  ng  mga  bayop  na  namamatay. 


50 


Awit  ni  Asaf, 


1  Ang  Dios,  ang  Dios  na  Panginoon, 
ay  nagsalita, 
At  tinawag.ang  lupa  mulasa  pagsikat 
ng  araw  hangang  sa  paglubog  niya. 


2  Mula  sa  Zion  na  kasakdalan  ng  kagan- 

dahan, 
Sumilang  ang  Dios. 

3  Ang  a  ting  Dios  ay  daratiiig,  at  Hindi 

tatahimik : 
Isang  apoy  na  mamumugnaw  sa  harap 

niya, 
At  magiging  totoong  malaking  bagyo 

sa  palibot  niya. 

4  Siya'y  tatawag  sa  mgalangit  sa  itaas, 
At  sa  lupa  upang  mahatulan  niya  ang 

kaniyang  bayan : 

5  Pisanin  mo  ang  aking  mga  santo  sa 

akin ; 
Yaong  mga  gumawa  ng  tipan  sa  akin 
sa  pamamag-itan  ng  hayin. 

6  At  ihahayag  ng  mga  langit  ang  kani- 

yang kabanalaii ; 
Sapagka't    ang  pios    ay   siyang  hu- 
kom.  [Selah 

7  Iyong  dingin,  On  aking  bayan,  at  ako'y 

magsassaita ; 
Oh  Israel,  at  ako*y  magpapatotoo  sa 

iyo: 
Ako'y  Dios,  iyong  Dios. 

8  Hindi  kita  sasawayin  dahil  sa  iyong 

mga  hayin ; 
At  ang  iyong  mga  bandog  na  susu- 
nugin  ay  laging  nasa  harap  ko. 

9  Hindi  ako  kukuha  ng  baka  sar  iydng 


O  kambing  na  lalaki  man  sa  iyong 
mga  kawan. 

10  Sapagka't  bawa't  hayop  sa  gubat  ay 

akin, 
At  ang  hayop  sa  libong  burol. 

11  Nakikilala  ko  ang  lahat  ng  ibon  sa 

mga  bundok : 
At  ang  mga  mabangis  na  hayop  sa 
parang  ay  akin. 

12  Kung  ako'y  magatom  ay  hindi  ko  sa- 

saysayin  sa  iyo : 
Sapagka't  ang  sanlibutan  ay  akin,  at 
ang  nandoon. 

13  iKakanin  ko  ba  ang  laman  ng  mga 

toro, 
O  iinomin  ang  dugo  ng  mga  kambing? 

14  Ihandog  mo  sa  Dios  ang  haying  pasa- 

salamat: 
At  tu  par  in  mo  ang  iyong  mga  panata 
sa  Kataastaasan : 

15  At  tumawag  ka  sa  akin  sa  araw  ng 

kabagabagan ; 
Aking  ililigtas  kita,  at  iyong  Mual- 
hatin  ako. 

16  Nguni't  sa  masama  ay    sinas^bi    iig 

Dios, 


580 


MGA  AWIT. 


50.  16 


I  Anong  iyong  gagawin  upang  ihayag 
ang  aking  mga  palatnntunan, 

At  iyong  kinuha  ang  aking  tipan  sa 
iyong  bibig  ? 

17  Sa  paraang  iyong  kinapopootan  ang 

pagtuturo, 
At  iyong  iniliahagis  ang  aking  mga 
salita  sa  likod  mo. 

18  Pagka  ikaw  ay  nakakita  ng  magnana- 

kaw,  pumipisan  ka  sa  kaniya, 
At  naging  kabaliagi  ka  ng  mga  manga- 
ngalunya. 

19  Iyong  ibinibigay  ang  iyong  bibig  sa 

kasam-an, 
At  ang  iyong  dila  ay  kumakatlia  ng 
karayaan. 

20  Ikaw  ay  nauupo,  at  nagsasalita  laban 

sa  iyong  kapatid ; 
Iyong  dinudusta  ang  anak  ng  iyong  sa- 
riling  ina. 

21  Ang  mga  bagay  na  ito  ay  iyong  gina- 

wa,  at  akoy  lumahimik  ; 
Iyong  inisip  na  tunay  na  ako^y  gayong 

gaya  mo  : 
NguniH  akin^  sasawayin  kita,  at  aking 

mga  aayusin  sa  harap  ng  iyong  mga 

mata. 

22  Injo  ngang  bulayin  ito,  kayong  naka- 

lilimot  sa  Dios, 
Baka  kayo'y  aking  pagpirapirasohin, 
at  walang  magligtas : 

23  Ang  naghahanoog  ng  haying  pasasa- 

lamat  ay  lumulualhati  sa  akin ; 
At  sa  kaniya  na  nag-aayos  ng  kani- 

yang  pakikineg-usap 
Aking  ipakikilaia  ang  pagliligtas  ng 

Dios. 


51 


Sa  JPunong  Musiko.  AwU  ni  David: 
rig  si  Natan  na  profeta  ay  dumating 
sa  kaniyaj  pagkatapos  na  siya^y  maka- 
siping  sa  Bat-seba. 

1  Maawa  ka  sa  amin,  Oh  Dios,  ayon  sa 

iyong  kagandahang-loob : 
Ayon  sa  karamihan  ng  iyong  malam- 
bot  na  kaawaan  ay   pinapawi  ang 
aking  mga  pagsalangsang. 

2  Hugasan  mo  akong    lubos  sa  aking 

kasam-an, 
At  linisin  mo  ako  sa  aking  kasalanan. 

3  Sapagka't    kinikilala    ko    ang    aking 

mga  pagsalangsang : 
At  ang  aking  kasalanan  ay  laging  nasa 
harap  ko. 

4  Laban  sa  iyo,  sa  iyo  lamang  ako  nag- 

kasala, 


At  nakagawa  ng  kasam-an  sa  iyong 

paningin : 
Upang  ikaw  ay  mapatotohanan  pagka 

ikaw  ay  nagsasalita, 
At   maging   malinis    pagka   ikaw   ay 

humahatol. 

5  Narito,  ako'y  ipinanganak  sa  kasam- 

an; 
At  sa  kasalanan  ay  ipinaglihi  ako  ng 
aking  ina. 

6  Narito,  ikaw  ay  nagnanasa  ng  katoto- 

hanan  sa  mga  loob  na  sangkap  : 
At  sa  kubling  bahagi  ay  iyong  ipaki- 
kilaia sa  akin  ang  karunungan. 

7  Linisin  mo  ako  ng  hisopo,  at  akoV 

magiging  malinis : 
Hugasan  mo  ako,  at  ako^  magiging 
lalong  maputi  kay  sa  nieve. 

8  Paringan  mo  ako   ng    kagalakan  at 
'  kasayahan; 

Upang  ang  mga  buto  na  iyong  binali 
ay  magalak. 

9  Ikubli  mo  ang  iyong  mukha  sa  aking 

mga  kasalanan. 
At  pawiin  mo  ang    aking  lahat  na 
kasam-an. 

10  Likhaan  mo  ako  ng  isang  malinis  na 

puso.  Oh  Dios ; 
At  magbago  ka  ng  isang  malinis  na 
espiritu  sa  loob  ko. 

11  Huag   mo    akong    itakuil   sa    iyong 

harap ; 
At  huag  mong  kunin  ang  iyong  san- 
tong  espiritu  sa  akin. 

12  Panatilihin  mo  sa  akin  ang  kagalakan 

ng  iyong  pagligtas : 
At  alalayan  ako  ng  layang  espiritu. 

13  Kung    magkagayo'y    ituturo    ko    sa 

mga  mananalangsang  ang  iyong  mga 
lakad ; 
At  ang  mga  makasalanan  ay  mahihi- 
kayat  sa  iyo. 

14  Uigtas  mo  ako  sa  sala  sa  dugo,  Oh 

Dios,  ikaw  na  Dios  ng  aking  kalig- 
tasan ; 
At  ang    aking  dila  ay    umaawit  ng 
malakas  tungkol  sa  iyong  kabanalan. 

15  Oh  Panginoon,  buksan  mo  ang  aking 

mga  labi ; 
At  ang  aking  bibig  ay  magsaysay  ng 
iyong  kapurihan. 

16  Sapagka't  ikaw  ay  hindi  nalulugod  sa 

hayin ;  sa  ibang  paraan  ay  aalalayan 
kita: 
Ikaw  ay  walang  kaluguran  sa  handog 
na  susunugin. 

17  Af}g  mga  hayin  sa  Dios  ay  bagbag  na 

espiritu : 


54.  3 


MGA  AWIT. 


581 


Isang  bagbag  at  may  pagsisising  puso, 
Oh  Dios,  hindi  mo  wawalang  kabu- 
luhan. 

IS  Ikaw  ay  gumawa  ng  mabuti  sa  iyong 
mabuiing  kasayaban  sa  Zion : 
Itayo  mo  ang  mga  kuta  ng  Jerusalem. 
19  Knpg  magkagayo'y  malulugod   ka  sa 
niga  hayin  Dg  kabanalan,  sa  bandog 
na  susumigin  at  sa  bandog  na  susu- 
nuging  boo : 
Kung  magkagayo'y  maghaband  og  sila 
ng  mga  tore  sa  iyong  altar. 


K  ^  ,Sa  Bunong  Musiko.    3£asJcil  ni  Da- 

kJ^  *  vid :  ng  dumating  at  magsaysay  hay 

Saul  si  Doeg  na  EdomeOj  at  magsabi 

sa  kaniyangj   Si  David  ay  napa- 

won  sa  bakay  ni  Ahimelec* 

1  i  Bakit  ikaw  ay  nagmamalaki  sa  ka- 

sam-an,  Ob  makapangyaribang  ta- 
wo? 
Ang  kaawaan  ng  Dios  ay  walang  ban- 
gan. 

2  Ang  iyong    dila   ay    kumakatha   ng 

totoong  masama ; 
Gaya  ng  matalag  na   pang-abit,    na 
gumagawang  may  karayaan. 

3  Iyong  Sdbig  ang  kasam-an  ng  bigit 

kay  sa  mabuti ; 
At  ang  pagsisinungaling  kay  sa  pagsa- 
salita  ng  kabanalan.  [Selah 

4  I^ong  inibig  ang  labat  na  mananakmal 

na  salita^ 
Oh  ikaw  namagdarayang  dila. 

5  Gigibain  ka  ring  gayon  ng  Dios  mag- 

pakailan  man, 
Ikaw  ay  itataas  niy^  at  bubugutin  ka 

sa  iyong  dampa, 
At  bubunutin  ka  niya  sa  lupain  ng 

may  buhay.  [Selah 

6  Makikita  naman  siya  ng  banal,  at  ma- 

tatakot, 
At  tatawa  sa  kaniya,  na  magsasabing^ 

7  ISarito,  ito  ang  tawo  na  hindi  gina- 

wang  kaniyang  katibayan,  ang  Dios ; 

Kungdi  umasa  sa  kasaganaan  ng  kani- 
yang mga  kayamanan, 

At  nagpakalakas  sa  kaniyang  kasam- 
an. 
^S  Nguni't  tungkol  sa  akin  ay  gaya  ako 
ng  sariwang  punong  kaboy  Eg  olivo 
sa  babay  ng  Dios : 

Umaasa  ako  sa  awa  ng  Dios  magpa- 
kailan  mJ^n. 
9  AkoV  magpapasalamat  sa  iyo  magpa- 1 


kailan  man,  sapsfgka't  iyong  gina- 
wa:  - 

At  ako*y  magbibintay  sa  iyong  panga- 
lan,  sapagka't  mabuti,  sa  barap  ng 
iyong  mga  santo. 


53 


Sa  Puncmg  Musiko  ;  Inihanda  sa  Ma- 
halat,     Maskil  ni  David, 


1  Ang  mangmang  ay  nagsabi  sa  kani- 

yang puso,  Walang  Dios. 
Napabamak  sila,  at  gumawa  ng  kasu- 

klamsuklam  na  kasam-an ; 
Walang  gumawa  ng  mabuti. 

2  Tinutunghan  ng  Dios  ang  mga  anak 

ng  tawo  mula  sa  langit, 
Upang  tingnan  kung  may  sino  mang 

nakakaalam, 
Na  humanap  sa  Dios. 

3  Bawa't  isa  sa  kanila  ay  tumalikod : 

sila'y  magkakasamang  naging  maru- 
mi; 
Walang  gumawa  ng  mabuti,  wala,  ka- 
hi't  isa.  , 

4  i  Wala  bang  kaalaraan  ang  mga  man- 

gaga  wa  ng  kasam-an  ? 
Na  siyang  kumakain  ng  aking  bayan 

na  parang  kumakain  ng  tinapay, 
At  hindi  tumatawag  sa  Dibs, 

5  Doo'y  nalagay  sila  sa  malaking  takot 

na  hindi  kinaroroonan  ng  takot: 
Sapagka't  pinangalat  ng  Dios  ang  mga 

buto  niya  na  tumatayo  laban  sa  iyo ; 
Iyong  iiiilagay  sila  sa  kabibiyan,  sa- 

pagka*t  mga  itinakuil  ng  Dios. 

6  i  Oh  kung  ang  kaligtasan  ng  Israel 

ay  lumabas  sa  Zion  I 
Pagka  ibinalik  ng  Dios  ang  pagkabi- 

hag  ng  kaniyang  bayan, 
Magagalak  nga  ang  Jakob  at  matutua 

ang  Israel.    . 


54 


Sa  JPunong  Musiko;  sa  mga  instru- 
mentong  may  cuerdas,  Maskil  m 
David :  ng  ang  mga  2^feoay  duma- 

^  ting,  at  magsabi  kay  Saul,  i  Hindi 
ba  nagtatago  si  Dofdid  sa  giina 
namin? 


1  Iligtas  mo  ako,  O  Dios,  sa  pamamag- 

itan  ng  iyong  pangalan. 
At  hatulan  mo  ako  sa  iyong  kap^ng- 
yariban. 

2  Dingin  mo  ang  aking  dalangin.  Oh 

Dios ; 
Pakingan  mo  ang  salita  ng  aking  bibig. 

3  Sapagka't  ang  mga  tagaibang  Jupa  ^y 

nagbangon  laban  sa.  akin,     ^ 


582 


MGA  AWIT. 


54.  3 


At    iDga    mangdadahas   na   tawo   ay 

umusig  ng  aking  kalHilua : 
Hindi  nila  inilagay  ang  Dios  sa  harap 

nila.  [Selah 

4  Narito,  ang  Dios  ay  aking  katulong  : 
Ang  Panginoon  ay  sa  kanila  na  umaa- 

lalay  ng  aking  kalulua. 

5  Kaniyang  ibabalik  ang  kasam-an  sa 

aking  mga  kaaway : 
Gibain  mo  sila  saiyong  katotohanan. 

6  Ako^y   nagbahayin  sa  iyo  ng  kusang 

handog : 
Ako  V  magpapasalamat  sa  iyong  panga- 

lan,  Oh  PanQinoon,  sapagka't  ma- 

buti. 
•7  Sapagka't  iniligtas  niya  ako  sa  lahat 

ng  kabagabagan ; 
At  nakita  ng  aking  mata  ang  aking 

nasa  sa  aking  mga  kaaway. 

t^C  Sa  Jhinong  Musiko ;  sa  mga  instru- 
sJkJ     mentong  may  ciierda^.    MasUl  ni 
David, 

1  Dingin  mo  ang  aking  dalaHgin,   Oh 

Dios; 
At  huag  kang  magkubli  sa  aking  pa- 
manhik. 

2  Pakingan  mo  ako,  at  iyong  sagutin 

ako : 
Ako*y  walang  katiwasayan  sa  aking 

pagdaramdam,  at  ako*y  dumadaing ; 
S  Dahil  sa  voces  ng  kaaway, 
Dahil  sa  pagpighati  ng  masama ; 
Sapagka't  sila*y  naghagis  ng  kasam-an 

sa  akin, 
At  sa  galit  ay  inuusig  nila  ako. 

4  Ang  aking  pnso  ay  nagdaramdam  na 

mainam  sa  loob  ko : 
At  ang  mga  kakilabutan  ng  kamatayan 
ay  nahulog  sa  akin. 

5  Katakutan  at  panginginig  ay  dumatipg 

sa  akm, 
At  pinalubog  ako  ng  kakilabutan. 

6  At  aking  sinabing,   iOh  kung  ako*y 

nagkaroon  ng  mga  pakpak  na  gaya 
ng  kalapati  I 
Dili  pad  nga  ako  at  magpapahinga. 

7  Narito,  kung  magkagayoV  gagala  ako 

sa  malayo, 
Ako*y  titigill  sa  ilang.  [Selah 

8  Ako'y  raagmamadaling  tatakas. 
Mula  sa  malakas  na  hangin  at  bagyo. 

9  Ikaw  ay  gumiba,  Oh  Panginodn,  at 

hatiin  mo  ang  kanilang  dila : 
,  Sapagka't  ako^y  nakakita  ng  pangda- 
dahas  at  pag-aaway  sa  ciudad. 


10  Araw^at  gabi  ay  lumiligid  sila  sa  mga 

kuta  niya: 
Kasam-an  naman  at  kapahamakan  ay 
nasa  gitna  niya. 

11  Kasam-an  ay  nasa  gitna  niya; 

Ang  pagpighati  at  pagdaraya  ay  hindi 
humihiwalay  sa  kaniyang  mga  lang- 
sangan. 

12  Sapagka't  hindi  kaaway  ang  dumua- 

hagisaakin; 
Akin  nga  sanang  tiniis : 
At  hindi  rin  ang  napopoot  sa  akin  ang 

nagmamalaki  laban  sa  akin ; 
Nagtago  nga  sana  ako  sa  kaniya : 
IS  Kungdi  ikaw,  na  lalaki  na  aking  kapa- 

rejo, 
Aking    kasama   at    aking    kaibigang 

matalik. 

14  Tayo  ay  nagpapayuhang  matamis  na 

magkasama, 
Tayo  ay  lumalakad  na  magkasama  ng 
karamihan  sa  bahay  ng  Dios. 

15  Dumating  na  bigla  sa  kanila  ang  ka- 

matayan, 
Bumaba  siiang  buhay  sa  hukay : 
Sapagka't  kasam-an  ay  nasa  kanilang 

tahanan,  sa  ^itna  nila. 

16  Tungkol  sa  akin,  tatawag  ako  sa  Dios ; 
At  iligtas  ako  ng  PanGikoon. 

17  Sa  hapon  at  sa  umaga,  at  sa  katangha- 

liang,  tapat  ako'y  magbubulaybulay, 
at  hihiyaw : 
At  kaniyang  didingin  ang  aking  voces. 

18  Kaniyang  tinubos  ang  aking  kalulua 

sa  kapayapaan  sa  pagbaka  laban  sa 
akin: 
Sapagka^t  sila'y  marami  na  naJciMpag- 
talo  sa  akin. 

19  Didingin  ng  Dios,  at  sasagutin  sila, 
Siyang  tumatahan  ng  una,  [Selah 
Siiang  walang  mga  pagbabago, 

At  hindi  natatakot  sa  Dios. 

20  Kaniyang  iniunat  ang  kaniyang  mga 

kamay  laban  sa  gayon  na  nasa  ka- 
payapaan sa  kaniya : 
Kaniyang  dinumhan  ang  kaniyang  ti- 
pan. 

21  Ang  kaniyang  bibig  ay  malambot  na 

gaya  ng  mantika, 
Nguni't  ang  kaniyang  puso  ay  pagbn- 

baka : 
ADg  kaniyang  mga  salita  ay  lalong 

mabanayad  kay  sa  langis, 
Gayon  ma*y  mga  bunot  na  tabak. 

22  Ihagis  mo  ang  iyong  pasan  sa  PanSi- 

NOON,  at  kaniyang  aalalayan  ka : 
Hindi  niya  titiising  makilos  kailan 
man  ang  banal. 


57.  7 


MGA  AWIT. 


583 


28  Nguni*t  ikaw,  Oh  Dios,  ibababa  mo 
sila  sa  hukay  ng  kagibaan  : 

Mga  mabagsik  at  magdarayang  tawo 
ay  hindi  darating  sa  kalahati  iig 
kanilang  mga  araw ; 

Nguni't  aasa  ako  sa  iyo. 


56 


Sa  Fanong  Musiko  ;  Inihanda  sa  ha* 
lapaiing  pipi  sa  mga  nasa  mahyo, 
AwitniJDavid:  MicJitam :  ng  hu" 
lihin  siya  n^  mga  Filisteo  sa  Gat. 

1  Maawa  ka  sa  akin,  Oh  Dios ;  sapag- 

ka*t  sasakmalin  ako  ng  tawo : 
Boopg  araw  ay  bumababag  siya  na  pi- 
nipighati  ako. 

2  Ibig  akong  sakmalin  ng  aking  mga 

kaaway  boong  araw : 
Sapagka't  sila'y    maraming  bumaba- 
kang  may  kapalaluan  laban  sa,akin. 

3  Kung  anoDg  panahon  ako  matala)t, 
Aking  italagak  ang  aking  pag-asa  sa 

iyo. 

4  Sa  Dios  ay  pupuri  ako  ng  kaiiiyang 

salita : 
Sa  Dios  ay  inilagak  ko  ang  aking  pag- 

asa,  hindi  ako  matatakpt ; 
I  Anong  magagawa  n§  laman  sa  akin  ? 

5  Boong  araw  ay  inililiko  nila  ang  aking 

mga  salita:^ 
Lahat  ng  kanilang  pagriisip  ay  kban 

sa  akin  para  sa  kasam^an. 
«Sila*y    nagpipisan,   sila*y   nagsisipag- 

kubli, 
Kanilang  iginuguhit  ang  aking  mga 

hakbang, 
Gaya  ng  kanilang  pag-aabang  sa  aking 

kalulua. 

7  I  Tatakas  ba  sila  sa  pamamag-itan  ng 

kasam-an? 
Sa  galit  ay  ilogmok  mo  ang  mga  bayan, 
Oh  Dios. 

8  lyong  isinasaysay  ang  aking  mga  pag- 

gagala : 
Tlagay  mo  ang    aking  mga  luha  sa 

iyong  botella ; 
I  Wala  ba  sila  sa  iyong  libro  ? 
•  Tatalikod  nga  ang  aking  mga  kaaway 

sa  araw  na  akoy  tumawag : 
Ito*y  nalaman  ko,  fta  ang  Dios  ay  sa 

akin. 
10  Sa  Dios  ay  pupuri  ako  ng  kaniyang  sa- 
lita: 
Sa  PanSinoon  ay  pupuri  ako  ng  A»- 

niyan^  salita. 
It  Sa  Dios  ay  inilagak  ko  ang  aking  pag- 

asa,  hindi  ako  matatakot ; 
I  Anong  magagawa  ng  tawo  sa  akin  ? 


12  Ang  iyong  mga  panata  ay  sa  akin,  Oh 
Dios: 

Ako'y  magbabayad  ng  mga  hatidog  na 
pasalamat  sa  iyo. 
IS  Sapagka't  iniligtas  mo  ang  aking  ka- 
lulua sa  kamatayan : 

^  Hindi  mo  ba  iniligtas  ang  aking  mga 
paa  sa  pagkahulog? 

Upang  ako*y  makalakad  sa  liarap  ng 
Dios 

Sa  ilaw  ng  kabuhayan. 

C^  Sa    Punong  Musiko;    Inihanda  sa* 
vJI     Al'tasheth.    AmtniDavid:    Mich-* 

tarn :  ng  kaniyang  takasan  si  SatU  sa 

yungib. 

1  Maawa  kasa  akin,    Oh  Dios,  maawa 

ka  sa  akin ; 
Saj>agka't  ang  aking  kalulua  ay  sumi- 

silong  sa  iyo : 
Oo,  sa  Ulim  ng  iyong  mga  pakpak  ay 

sisilofig  ako, 
Hangang  sa  makaraan  ang  mga  kasa- 

kunaang  ito, 

2  Ako^y  dadaing  sa  Dios  na  Kataastaa- 

san; 
Sa  Dios  na  tumutupad  ng  lahat  na  mga 
bagay  sa  akin. 

3  Siyay  magsusugo  mula  sa  langit,  at 

ilifigtas  ako, 
Pagka  ako'y  sasakmalin  niyajia  dumu- 

duahagi;  [Selah 

Susuguin  ng  Dios  ang  kaniyang  kaa- 

waan  at  kaniyang  katotohanan. 

4  Ang  aking  kalulua  ay  nasa  gitna  ng 

mga  leon: 
Ako*y  nahihiga  sa  gitna  nila  na  nag- 

ialaigay  ng  apoy> 
Sa  mga  anak  ng  tawOj  na  an^  mga 

ngipin  ay  mga  sibat  at  mga  pana. 
At  ang  kanilang  dila  ay  mat^las  n« 

tabak. 

5  Mataas  ka.    Oh  Dios,  sa  itaas  ng  mga 

langit ; 
Mataas   ang    iyong    kaliialhatian   sa 
boong  lupa. 

6  Kanilang  IdnandaaQ  ng  silo  ang' aking 

mga  hakbang ; 
Ang  aking  kalulua  ay  nakayuko : 
Sila'y  humukay  ng  isang  hukay  sa 

harap  ko ; 
Sila*y  nangahulog  sa  gitna  noon. 

{Selah 

7  Ang  aking  puso  ay  matatag,    Oh  DioS; 

ang  aking  puso  ay  matatag : 
Ako*y  aawit,  oo,  ako'y  aawit  ng  mga 
pagpuri. 


584 


MGA  AWIT. 


57.  8 


8  Gumising  ka  kalualliatian  ko  ;  gomi- 
sing  ka  salterio  at  alpa: 
Ako'y  gigising  na  maaga. 
O  AkoV    ijiagpapasalamat   sa    iyo,     Oh 
Panginoon  sa  gitna  ng  mga  bay  an  : 
Ako'y  aawit  sa  ijo  r.g  mga  pagpuri  sa 
gitna  ng  mga  nacion. 

10  Sapagka't  ang  iyong  kaawaan  ay  ma- 

laki  hangang  sa  rnga  langit, 
At  ang  iyong    katotolianan    sa   mga 
alapaap. 

11  Mataas  ka,     Oh  Dios,  sa  itaas  ng  mga 

langit; 
Mataas  ang  iyong  kalualhatian  sa  bo- 
ong  lupa. 


58 


Sa  Pimong  Musiho ;    Inihanda  sa 
Al-tasheih.   Awit  ni  David :  Michtam. 

1  ^Tunay  bang  kayo 'y  tahimik  sa  pag- 

sasalita  ng  kabanalan  ? 
I  Humahatol  ba  kayo  ng  matiiid,    Oh 
kayong  mga  anak  ng  mga  tawo  ? 

2  Co,  pa  puso  ay  gumagawa  kayo  ng 

kasam-an ; 
Inyong  tinitimbaug  ang  pangdadahas 
ng  inyOng  mga  kamay  sa  lupa. 

3  Ang  masama  ay    naliligaw    mula  sa 

hahay-bata: 
Sila'y  naliligaw  pagkapanganak  sa  ka- 
nila,  na  nagsasalita  ng  mga  kasinu- 
ngalingan. 

4  Ang  kanilang  kamandag  ay  gaya  ng 

kamandag  ng  ahas : 
Sila%'  gaya  ng  hinging  ahas  na  nag- 
tatakip  ng  kaniyang  pakinig ; 

5  Na  hindi  nakakarinig  ng  yoces  ng  mga 

encantador, 
Na  kailan  man  ay  liindi  humihikayat 
i^g  gayong  may  karnnungan. 

6  lydng  baliin  ang  kanilang  mga  ngipin, 

Oh  Dios,  sa  kanilang  bibig: 
Iyong  baliln  ang  mga  malaking  ngipin 
ng  mga  anak  ng  leon,    Oh  Pangi- 

KOON. 

7  Matunaw  silang  parang  tubig  na  uma- 

agos : 
Pagka  inihilagpos  niya  ang  kaniyang 
mga   panaj   maging   parang  nanga- 
lisia: 

8  Sila'y  maging  parang  suso  na  natutu- 

naw  at  napapawi : 
A?a  parang  naagas  sa  babaye  na  hindi 

nakakita  ng  araw. 
I»  Bago   makaramdam   ang  inyong'  mga 

paliok  ng  mga  tinik  na  apoy, 
Kaniyang  kukunin  sila  ng  ipoipo,  ang 

sariwa  at  gayon  din  ang  nagnini- 

Egas. 


10  Magagalak  ang  banal   pagka  nakita 

niya  ang  higanti : 
Kaniyang    huhugasan   ang    kaniyang 

paa  sa  dngo  ng  masama. 
Si  Na  ano  pa't  sasabihin  ng  mga    tawo, 

Katotohanang   may   kagantihan   sa 

banal : 

atotoha: 

tol  sa  lupa. 

KQ  Sa  Punong  Afusiko  ;  Inihanda  sa  Al- 
Of^      tashetk.    Aioit  ni  David. :    Mich- 
tam :  ng  magsugo  si  Saul  at  kani- 
lang bantayan  ang  hahay    upang 
patayin  siya. 

1  Iligtas  mo  ako  sa  aking  mga  kaaway, 

Oh  Dios  ko : 
Ilagay  mo  ako  sa  mataas  sa  kanila  na 
nagbabangon  laban  sa  akin. 

2  Iligtas  mo  ako  sa  mga  mangagawa  ng 

kasam-an, 
At  iligtas  mo  ako  sa  mga  mabagsik  na 
tawo. 

3  Sapagka't  narito,  kanilang  binabaka- 

yan  ang  aking  kalulua ; 

Ang  mga  makapangyarihan  ay  nag- 
pipisan  laban  sa  akin : 

Hindi  dahil  sa  aking  pagsalang.sang,  o. 
sa  aking  kasalanan  man,  Oh  Pangi- 
noon. 

4  Srla'y  tumatakbo  at   humahanda    na 

wala  akong  sala : 
Ikaw  ay  gumising   na   tulungan   mo 

ako,  at  masdan  mo. 
6  Ikaw,  Oh  Panginoong  Dios  ng  mga 

hukbo,  na  Dios  ng  Israel, 
Ikaw  ay  bumangon  upang  iyong  dala- 

win  ang  lahat  ng,  walang  Dios : 
Huag  kang  maawa  sa  kanino   mang 

mas^mang  mga  mananalangsang. 

[Selah 

6  Sila'y  nagbabalik  sa  kinahapunan,  si- 

la'y  humahagulhol  na  parang  aso, 
At  yumayaong  nililibot  ang  ciudad. 

7  Narito,  sila'y  nanunungayaw  ng  kani- 

lang bibig; 
Mga  tabak  ay  nasa  kanilang  mga  labi : 
^  Sapagka't  sino,  sa5i  m/a,  ang  nakiki- 

nig? 

8  Nguni't  ikaw,  Oh  Panginoon,  tatawa 

sa  kanila ; 
Iyong  tutuyain  ang  lahat  na  walang 
Dios. 

9  Oh  aking  kalakasan,  hihintayin  kita; 
Sapagka't  ang  Dios  ay  aking  matayog 

na  moog. 
io  Aalalayan  ako  ng  Dios  ng  aking  kaa- 
waan: 


61.  5 


MGA  AWIT. 


585 


•  Ipakikita  n^  Dios  sa  akin  ang  ahing 
nasa  sa  aking  mga  kaaway. 

11  Huag  mo  silang  patayiii,  baka  makali- 

mot  aiig  aking  bajan; 
Pangalatin  mo  sila  ng  iyong  kapang- 

yarihan,  at  ibaba  mo  sila, 
Oil  Eangihoong  aming  kalasag, 

12  Dahil  sa  kasalanan  ng  kanilang  bibig, 

at  sa  mga  salita  ng  kanilang  mga 

labi, 
Makulia  sila  sa  kanilang  kapalaluan, 
At  dahil  sa.sumpa  at  p^gsisinungaling 

na  kanilang  sinasaUta. 
iti  Matunaw  sila  sa  pag-iinit,  matunaw 

sila,  upaiig  huag  na  silang  mabu- 

hay : 
At  makilaia  nila  na  ang  Dios  ay  nag- 

pupmio  sa  Jakob, 
Hangang^    sa     m^a     wakas     ng    lu- 

pa.  '  [Selah 

14  At  sa  kinahapunan  ay  tiiagbalik  sila, 

humagiilkol  silang  parang  aso, 
At  j^umaon  dlang  iibutin  nila    ang 
ciudad. 

15  SilaV    gagalang    magmamanhik  ma- 

naog  dahil  sa  pagkain, 
Afnaghihintay  bbonggabikung  hindi 

,  sila  mabusog.  .  ..-■  .. 

16  Nguni^t  akiiig  aawitin  ang  iyong  kala- 

kasan; 
Oo,  aking  aawiting  malakas  ang  iyong 

kaawaan  sa  kinaumagahan : 
Sapagka^t  ikaw  ay  rfaging  aking  mata- 

yognamobg, 
At  silungan  sa  araw  ng  aking  kapan- 

lawan. 

17  Sa  iyo,  Oh  kalakasan  ko,  aawit.ako 

ng  mga  pagpinri : 
Sapagka't  ang  Di^s  ay  aking  matayog 
na  mbog,  ang  Dios  ng  aking  kaa- 
waan. 


60 


Sa-  Punong  Musiko ;  Inihanda  sa 
Idrio  ng  patotoo  :  Ilichtam  ni  Da- 
-  vidj  upafig  ituro :  ng  siya^y  maki- 
pag-away  kay  Ararn-naharaim  at 
kay  Aram-zobaj  at  maghalik  si 
Joahj  at  sumiigdi  sa  Edom  sa  lAbis 
n^  Asin  ng  hbing  dalq-wang  liho. 

1  Oh  Dios,  iyong  inihagis  kami,  iyong 

ibinagsak  kami;       , 
Ikaw  ay  nagalit;  Oh  magbalik  ka  sa 
amin. 

2  Iyong  pinapanginig  ang  lupain;  iyong 

hinapak : 
Gamutin  mo  ang  mga  sira  niya :  sa- 
pagkaH  umuiiga. 


3  Nagpakita  ka  sa  iyong  bayan  ng  ma- 

liirap  na  mga  bagay  : 
Iyong  ipinainom  sa  amin  ang  alak  na 
pangtulig. 

4  Ikaw  ay  magbigay  ng  bandila  sa  mga 

natatakot  sa  iyo, 
Upang    mataas    dahil    sa    katotoha- 
nan.  [Selah 

5  Upang  ang  iyong  minamahal  ay  maka- 

ligtas, 
Magligtas  ka  ng  iyong  kanan,  at  sagu- 
tin  mo  kami. 

6  Nagsalita  ang  Dios  sa  kaniyang  kasan- 

tosan ;  ako^v  magsasaya : 
Aking  hahatiin  ang  Sekem,  at  aking 
susukatin  ang  libis  ng  Sukot. 

7  Gilead  ay  akin,  at  Manases  ay  akin ; 
Efraim  naraan  ay  sangalang  ng  aking 

ulo ; 
Juda  ay  aking  cetro. 

8  Moab  ay  aking  hugasan ; 

Sa  Edom  ay  aking  ihahagis  ang  aking 

panyapak : 
Filistia,  sumutsot  ka  dahil  sa  akin. « 

9  i  Sinong  magdadala  sa  akin  sa  matibay 

na  ciudad  ? 
(,  Sinong  papatnubay  sa  akin  hangang 
saEdom? 

10  6 Hindi  mo  ba  kami  inihagis.  Oh  Dios? 
At  hindi  ka  lumalabas.  Oh  Dios,  na 

kasama  ng  aming  liiga  hukbo. 

11  Tulungan  mo  kami  laban  sa  kaaway ; 
Sapagka*t  walang  kabuluhan  ang  tu- 

long'ng  tawo. 

12  Sa  Dios  ay  gagawa  kaming  may  kata- 

pangan: 
Sapagka't   siya    ang    yumayapak   sa 
aming  mga  kaaway. 

^1  Sa  Punong  Musiko;  sa  in^t^^mentong 
"I        may  cuerdas.    Awit  ni  David. 

1  Dingin  mo  ang  aking  daing,  Oh  Dios ; 
Pakingan  mo  ang  aking  dalangin. 

2  Mula  sa  wakas  ng  lupa  ay  tatawag  ako 

sa  iyo,    pagka   nanglupaypay    ang 
aking  puso  : 
Patnubayan  mo  ako  sa  burol  na  lalong 
mataas  kay  sa  akin. 

3  Sapagka't  ikaw  ay  naging  aking  silu- 

ngan, 
Matibay  na  moog  sa  kaaway. 
'  4  Ako^j  tatahan  sa  iyong  tabernakulo 
magpakailan  man : 
Ako'y  sisilong  sa  lilim  ng  iyong  mga 
pakpak.  [Selah 

5  Sapagka't  dininig  mo  Oh  Dio^  ang 
aking  mga  panata : 


586 


mQa  awit. 


61.  5 


lyong  ibinigay  sa  kari  ang  mana  ni- 
yaong  natatakot  sa  iyong  pangalan. 

6  Iyong  pahahabain  ang  buhay  ng  hari : 
Ang  kaniyang  mga  taon  ay  magiging 

gaya  ng  malaong  panahon. 

7  Siya'y  tatahan  sa  harap  ng  Dios  raag- 

pakailan  man : 
Oh    maghanda  ka    ng    kagandahang 
loob  at  katotolianan,  upang  mapa- 
lagi  siya. 

8  Sa  gayo'y  aawit  ako  ng  pagpupuri  sa 

iyong  pangalan  raagpakailan  man, 
Upang  aking  matupad  araw-araw  ang 
aking  mga  panata. 

60  Sa  FuTwng  Musiko  ;  ayon  sa  paraan 
^        ni  Jedutun.    Awit  ni  David. 

1  Ang  Dios  lamang  ang  inaasalian  ng 

aking  kalulua : 
Sa  kaniya  nangagallng  ang  aking  kalig- 
tasan, 

2  Siya  lamang  ang  aking  burol,  at  aking 

kaligtasan : 
Siya  ang  aking   matayog   na  moog; 
hindi  ako  lubhang  makikilos. 

3  ^Hangang    kailan   dadaluhong  kayo 

sa  tawo, 
Upang  patayin  dya  ninyong  lahat, 
Na  gaya    ng  pader  na  tamagilid,  o 

bakod  na  malalaglag? 

4  Pinagsasangunian  lamang  siya  upang 

ibagsak  sa  kaniyang  karangalan ; 
Sila^  natutua  sa  mga  kasinungalingan : 
Sila*y   pumupuri   ng   kanilang  bibig, 

nguni't  sumusumpa  sa  loob.     [Selah 

5  Kalulua  ko,  sa  Dios  ka  lamang  umasa ; 
*    Sapagka't  ang  aking  pag-asa  ay  mula 

sa  kaniya : 

6  Siya  lamang  ang  aking  burol,  at  aking 

kaligtasan : 
Siya^y  aking  matayog  na  moog ;  hindi 
ako  makikilos. 

7  Nasa    Dios  ang    aking  kaligtasan  at 

aking  kalualhatian : 
Ang  burol  ng  aking  kalakasan,  at  ang 
aking  silungan  ay  sa  Dios. 

8  Umasa  kayo  sa  kaniya  boong  panahon, 

kayong  mga  bayan ; 
Ibuhos  ninyo  ang  inyong  puso  sa  harap 

niya: 
Dios  ay  silungan  para  sa  atin.     [Selah 

9  Tunay  na  walang  kabuluhan  ang  mga 

tawong  may  mababang  kalagayan, 
at  ang  mga  tawong  may  mataas  na 
kalagayan  ay  kabulaanan : 

Sa  mga  timbangap  ay  sasampa  sila ; 

Bilang  OMigkakasama  ay  lalong  magaan 
kay  sa  walang  kabuluhan. 


10  Huag  kang  umasa  sa  kapighatian, 

At  huag  raaging  walang  kabuljihan  sa 

pagnanakaw : 
Kung  ang  mga  kayamanan  ay  lumago, 

huag  ninyong  paglagakan  ng  puso. 

11  Ang  Dios  ay  nagsalitang  minsan, 
Makalawang  aking  narinig  ito : 

Na  ang  kapangyarihan  ay  ukol  sa 
Dios : 

12  Sa  iyo  naman,  O  Panginoon,  ukol  ang 

kawaan : 
Sapagka^t    ikaw    ay    nagbabayad    sa 
bawa't  tawo  ayon  sa  kaniyang  gawa. 

^O  Awit  ni  Davidj  ng  siya^y  nasa  ilang 
wO  ng  Juda, 

1  Oh  Dios,  ikaw  ay  aking  Dios ;  haha- 
napin  kitang  maaga : 

Kinauuhawan  ka  ng  aking  kalulua, 
pinagbubuntuhang-hininga  ka  ng 
aking  laman, 

Sa  isang  tuyo  at  uhaw  na  lupa  na 
hindi  kinaroroonan  ng  tubig. 
3  Sa    gayoV  tumingin  ako    sa  iyo  sa 
santuario, 

Upang  tingnan  ang  iyong  kapangyari- 
han at  ang  iyong  kalualhatian. 

3  Sapagka't  ang  iyong  kagandahang-loob 

ay  mainam  kay  sa  buhay ; 
Pupurihin  ka  ng  aking  mga  labi. 

4  Sa  gayo'y  pupurihin  kita  habang  a- 

ko^y  nabubuhay : 
Aking  itataas  ang  aking  mga  kamay 
sa  iyong  pangalan. 

5  Ang  aking  kalulua    ay   matutua  na 

parang  sa  ubod  at  katabaan ; 
At  ang  aking  bibig  ay  pupuri  sa  iyo 
ng  masayang  mga  labi ; 
e  Pagka   ikaw    ay    aking    naaalala  sa 
aking  hihigan, 
At  binubulay  kita  sa  pagbabantay  sa 


7  Sapagka't  ikaw  ay  naging  katulong 

ko, 
At  sa  lilim  ng  iyong  mga  pakpak  ay 
magagalak  ako. 

8  Ang  aking  kalulua  ay  sumusunod  na 

mainam  sa  iyo : 
Inaalalayan  ako  ng  iyong  kanan. 

9  Nguni't  ang  mga  humahanap  ng  aking 

kalulua,  upang  gibain, 
Papasok  sa  mga  kailailaliman  ng  lupa. 

10  Sila'y   mabibigay    sa    kapangyarihan 

ng  tabak : 
Sila'y    magiging    huli    para    sa  mga 
zorra. 

11  Nguni't  ang    hari   ay    magagalak  sa 

Dios : 


65.  13 


MGA  KS^TH. 


587 


Yaong  lahat  na  nannnumpa  sa  pama- 
mag-itan  niya  ay  lulualhati ; 

Sapagka't  ang  bibig  nila  na  hagsasalita 
ng  mga  kasinungalingan  ay  titigil. 

^^  Sa  Banbng  Mvsiko  ;  Awit  ni  David, 

1  Dingin  mo  ang  aking  voce?,  Oh  Dios, 

sa  aking  karalitaan : 
Ingatan  mo  ang  aking  buhay  sa  pag- 
katakot  sa  kaaway. 

2  Ikubli  mo  ako  sa  lihim  na  payo  ng 

mga  salariri ; 
Sa  pangagulo  ng  mga  mangawa  ng 
kasam-an : 

3  Na  siyang  mga  naghasa  ng  kanilang 

dila  na  parang  tabak, 
At   pinahilagpos   ang    kanilang    mga 
pana,  na  mga  mapait,na  salita: 

4  Upang  kanilang  maihilagpos  sa  sakdal 

sa  mga  Uhim  na  logar : 
Biglang  iniliihilagpos  nila  sa  kaniya 

at  hindi  natatakot. 
6  Sila'y  nagpapakatapang  sa  masamang 

akala; 
Sila'y  nag-iisip  ng  paglalagayng  lihim 

na  silo ;  ^ 

Sinasabi  nilang,  iSinong  mangakaka- 

kita? 

6  Sila'y  sumisiyasat  ng  mga  kasam-an; 

aming  natapos,  saU  nila,  ang  pagsi- 
yasat  na  mainam : 
At  ang  pag-iisip  sa  loob  ng  bawa't  isa, 
at  ang  puso  ay  malalim. 

7  Nguni^t  pahihilagpusan  sila  ng  Dios; 
Bila'y  masusngatang- bigla  ng  pana. 

8  8a  gayo'y  sila^y  makapagpapatisod,  sa 
."  paraang  ang  kanilang  sariling  dila 

ay  laban  sa  kanila : 
Ang  lahat  na  makakita  sa  kanila  ay 
iuiiga  ang  tilo. 

9  At  lahat  iSg  tawo  ay  inatatakot ; 

At  kanilang  ihahayag  ang  salita  ng 
Dios,  • 

At  may  karunungang  kanilang  bubula- 
yin  ang  kaniyang  gawa. 
10  Ang  banal  ay  matutufk  sa  PahQinoon, 
at  aasa  sa  kaniya ; 

At  lahat  ng  matuid  ^a  puso  ay  lulual- 
hati. 


65 


Sa  Paang  Muslko.    Awit, 
David, 


Awit  7 


1  Hinihintay    ka    ng    kapurihan,    Oh 

Dios,  saZion: 
At  sa  iyo'y  matutupad  ang  panata. 

2  Oh  ikaw  na  dumidinig  ng  dalangm, 


Ba  iyo'y  paroroon  ang  lahat  ng  la- 
man. 

3  Mga  kasam-an  ay  nananaig  laban  sa 

akin : 
Tungkol  sa  aming  pagsalangsang  ay 
iyong  mga  lilinisin. 

4  Mapalad  ang  tawo  na  iyong  piliin,  at 

palapitin  mo  sa  tyo, 
Upang  siya'y  tumahan  sa  iyong  mga 

looban: 
Kami  ay  matutua  ng  kabutihan  ng 

iyong  bahay, 
Ang  santong  lugarng  iyong  templo. 

5  Sasagutin  mo  kami  sa  kabanalan  sa 

pamamag-itan  ng  mga  kakilakilabot 
na  bagay, 

Oh  Dios  ng  aming  kaligtasan ; 

Ikaw  na  kaasahan  ng  lahat  na  wakas 
nglupa,  ' 

At  nila  na  malayo  sa  aagat : 
«  Na  naglalagay  na   n^tibay  ng  mga 
bundok  sa  pamamag-itan  ng  kani- 
yang kalakasan ; 

Sa  paraang  nabibigkisan  sa  palibot  ng 
kapangyarihan : 

7  Na  nagpapatigil  ng  hugOng  ng  mga 

dagat,  ng  hugong  ng  kanilang  mga 
alon. 
At  ng  ingay  rig  mga  bayan. 

8  Sila  naman  na  tumatahan  sa  mga  pi- 

nakadulong  bahagi  ay  natatakot  sa 
iyong  mga  tanda : 
Ikaw  ang  nagpapagalak  ng  paglabas  ng 
umaga  at  hapon.  * 

9  Iyong  dinadalaw  anglupa,  at  dinidilig 

mo, 
Iyong  pinyayayamang  mainam ; 
Ang  ilog  ng  Dios  ay'puno  ng  tubig : 
Iyong  pinagtataanan  sila  ng  trigo,  sa 

paraang  inihanda  mo  ang  lupa. 

10  Iyong  dinidilig   ang   kaniyang   mga 

bungkal  ng  sagana ; 
Iyong  pinaagos  ang  tubig  sa  kaniyang 

mga  bangbaqg : 
Iyong  mga  pinalalambot  ng  mga  ulan ; 
Iyong  pinagpapala  ang  pagsibol  niya. 

11  Iyong  pinuputungan  ang  taon  ng  iyong 

kabutihan; 
At  ang  iyong  mga  landas  ay  pumapa- 
tak  ng  katabaan. 

12  Mga  pumapatak  sa  mga  sabsaban  sa 

ilang :  ^ 

At  ang  mga  burol  ay  nabibigkisan  ng 
kagalakan. 

13  Ang  mga  pasabsaban  ay  nabibihisan 

ng  mga  kawau; 
Ang  mga  libis  naman  ay  natatakpan 
ng  trigo; 


588 


MGA  AWIT. 


66.  13 


Sila^y  sumusutsot  sa  kagalakan,   sila 
naman  ay  umaavvit. 


QQ   &a  Punong  Muslko.     Aidt,  Salmo. 

1  Uiiiingay  kayo  ng  kagalakan  sa  Dios, 

boong  lupa : 

2  Awitin  ninyo  ang  kalnalliatian  ng  ka- 

niyang  pangalan ; 
Gawin  ninyong  malualhatl  ang  pag- 
puri  sa  kaniya. 

3  Inyong  sabihin  sa  Dios :  J  Pagka  kaki- 

labot  ng  iyong  mga  gawa ! 
Sa  kalakhan  ng  iyong  kapangyarihan 
ay  magsisisuko  ang  iyong  mga  kaa- 
way  sa  iyo. 

4  Boong  lupa  ay  sasamba  sa  iyo, 
At  aawit  sa  iyo ; 

Sila'y  aawit  sa  iyong  pangalan.   [Selah 

5  Kayo  ay  parito,  at  tingnan  ninyo  ang 

mga  gawa  ng  Dios ; 
Slya^y  kakilakilabot  sa  kaniyang  gawa 
sa  mga  anak  ng  mga  tawo. 

6  Kaniyang   pinapagiging  tuyong   lupa 

ang  dagat : 
Sila'y  dumadaau  sa  ilog  ng  paa : 
Doo'y  nagalak  kami  sa  kaniya. 

7  SiyaV   nagpupuno    ng   kaniyang   ka- 

pangyarihan magpakailan  man ; 
Minamasdan  ng  kaniyang  mga  mata 

ang  mga  nacion : 
Huag  magsitaas  ang  mga  manghihi- 

magsik.  [Selah 

8  Oh  purihin  ninyo  ang  ating  Bios,  ni- 

nyong mga  bayan, 

At  iparinig  ninyo  ang  voces  ng  kani- 
yang kapurihan  : 
oNa    umaalalay  ng    ating    kaluhia  sa 
biihay, 

At  hindi  tumitiis  na  makilos  ang  ating 
mga  paa. 
XO  Sapagka't  ikaw  Oh  Dios,  tinikman  mo 
karai : 

Iyong  dinalisay  kami  na  para  ng  pag- 
dalisay  sa  pilak. 

11  Iyong  isinuot  kami  sa  silo  ; 

Ikaw  ay  naglagay  ng  mainam  na  pasan 
sa  aming  mga  balakang. 

12  Iyong    pinasakay  ang  mga   tawo   sa 

aming  mga  ulo ; 
Kami    ay  nagdaraan   sa   apoy  at  sa 
^tubig; 

Nguni't  kinuha  mo  kami  sa  saganang 
lugar. 
31  Ako  y  papasok  sa  iyong  bahay  na  may 
mga  handog  na  susunugin, ' 


Aking  tutuparin  sa  iyo  ang  aking  mga 
panata, 

14  Na  sinalita  ng  aking  mga  labi, 

At  sinalita  ng  aking  bibig,  ng  ako'y 
nasa  kapanlawan. 

15  AkoV  maghahandog  sa  iyo   ng  mga 

^  matabang  handog  na  susunugin, 
Na  may  mga  pangsuob  na  mga  tu'pa ; 
Ako'y  maghahandog  ng  mga  toro  na 
kasama  ng  mga  kambing.         [Selah 

16  KayoV  parito,  at  inyong  ditigin,  ka- 

yong  lahat  na  natatakot  sa  Dios, 
At  aking  ihahayag  kung  ano  ang  ka- 
niyang ginawa  sa  aking  kaklua. 

17  Ako'y  dfumaing  sa  kaniya  ng  aking 

bibig, 
At  siya^y  naitaas  ng  aking  dila. 

18  Kung  aking  tiningnan  ang  kasam-an  sa 

aking  puso, 
Hindi  didingin  ng  Panginoon: 
1©  Nguni't  katotohanang  dininig  ng  Dios ; 
Kaniyang   pinakingan  ang  voces   ng 
aking  dalangin. 
20  Purihin  ang  Dios, 

Na  hindi  inihiwalay  ang  aking  dala- 
ngin, 0  ang  kaniyang  kaawaan  man 
sa  akin. 


67 


Sa  Punong  Musiko  ;  sa  mga  instru- 
mentong  may  cuerdas,    SihiOj  Awit, 


1  Dios  maawa  sa  amin,    at   pagpalain 
kami, 
At  pasilangin  ang  kaniyang  mukha  sa 
amin;  [gelah 

^Upang    ang  iyong  daan  ay  makilala 
namin  sa  lupa, 
Ang  iyong  pagliligtas  sa  lahat  na  mga 
nacion. 

3  Purihin  ka  ng  mga  bayan,  OJi  Dios ; 
Purihin  ka  ng  lahat  ng  bayan. 

4  Oh   matua  at  umawit  sa*  kasayahan 

ang  mga  nacion : 

Sapagka't  i^ong  hahatulan  ang  mga 
bayan  ng  marapat, 

At  iyong  pamamahalaan  ang  mga  na- 
cion sa  lupa.  [Selah 

5  Purihin     ka    ng     mga     bayan.     Oh 

Dios; 
Purihin  ka  ng  lahat  ng  bayan. 

6  Isinibol  ng  lupa  ang  kaniyang  bunga  : 
Ang  Dios,  ang  ating  sariling  Dios  mag- 

papapala  sa  atin. 

7  Pagpapalain  tayo  ng  Dios ; 

At  lahat  ng  wakas  sa  lupa  ay  matata- 
kot  sa  kaniya. 


68.  25 


MGA  AWIT. 


589 


AQ      ^  Pimmg  Musilco.    Sdlmo  ni 
OO  David,  AvdL 

1  Magbangon  ang  Bios,  mangalat  ang 
kaniyang  mga  kaaway ; 
Sila  namang  napopoot  sa  kaniya  ay 
tumakas  sa  kaniya. 
a  KuDg  paanong  napapawi  ang  nsok  ay 
gayon  napapawi  sila : 
Na  parang  pagkit   na  natutunaw  sa 

harap  ng  apoy, 
Gayon  mamatay  ang  raasama  sa  harap 
ng  Dios. 

3  Nguni't  matua  ang  banal ;  mangataas 

sila  sa  harap  ngJDios: 
Oo,  magalak  sila  ng  kasayahan. 

4  Kayo*y  umawit  sa  Dios,  kayo*y  uma- 

wit  ng  kapurihan  sa  kaniyang  pa- 

ngalan: 
Ipaghanda  ninyo  ng  maluaiig  na  lang- 

sangan   siya  na   nangangabayo    sa 

mga  ilang ; 
Ang  kaniyang  pangalan  ay  JAH;at 

magalak  kayo  sa  harap  niya. 

5  Ama  ng  mga  ulila,  at  hukom  ng  mga 

babayeng  bao,  . 
Dios  sa  kaniyang  santong  tahanan.^ 

6  Pinatatahan  ng  Dios  ang  mga  nag-iisa 


Kaniyang  inilalabas  ang  mga  bihag  sa 

k^ginhawahan : 
Nguni't  ang  mga  mapanghimagsik  ay 

tumatahan  sa  tuyong  lupa. 

7  Oh  Dios,  ng  ikaw  ay  lumabas  sa  harap 

ng  iyong  bayan, 
Ng  ikaw  ay  lumakad  sa  ilang ;     [Selah 

8  Ang  lupa  ay  nanginig, 

Ang  mga  langit  naman  ay  tumulo  sa 

harap  ng  Dios : 
Pati  atig  Sinai  na  yaon  ay  nan§inig  sa 

harap  ng  Dios,  ng  Dios  ng  Israel. 

9  Ikaw,  Oh  Dios,  nagsugo  ng  saganang 

ulan, 
Iyong  pinatibay  ang  iyong  mana,  ng 
mahina. 

10  Ang  iyong  kapulungan  ay  tumahan 

doon: 
Ikaw,  Oh  Dips,  ipinaghanda  mo   ng 
iyong  kabutihan  ang  dukha. 

11  Nagbibigay  ng  salita  ang  Panginoon  : 
Aug   mga    babayeng  naghahayag  ng 

mgaftilitaay  malaking  hukbo. 

12  Mga  hari  ng  mga  kawal  ay  tumatakas, 

sila*y  tumatakas : 
At  namamahagi  ng  samsam  ang  nai- 
waij  sa  bahay. 
IS  iMiahihiga  ba  kaj^o  sa  gitna  ng  inga 
kulungan  ng  mga  kawan. 


Na  parang  mga  pakpak  ng  kalapati  na 

natatakpan  ng  pilak, 
At  ang  kaniyang  balahibo  ng  gintong 

madilaw? 

14  Ng  ang  Makapangyarihan-sa-lahat  ay 

magkalat  ng  mga  hari  doon, 
Parang  nagkanieve  sa  Zalmon. 

15  Bundok  ng  Dios  ang  bundok  ng  Ba- 

san ; 
Matayog  na  bundok  ang  bundok  ng 
Basan ; 

16  I  Bakit  kayo'y  nagsisiirap,  kayong  ma- 

taas  na  mga  bundok, 
Sa  bundok  na  ninasa  ng  Dios  upang 

kaniyang  tahanan  ? 
Oo,    tatahan    doon    ang    PakQinoon 

magpakailan  man. 

17  Ang  mga  karro  ng  Dios  ay  dalawang 

puong  libo,  liboHbo : 
Ang  Panginoon  ay   nasa  gitna  nila, 
king  paano  sa  Sinai,  gayo^i  sa  san- 
tuario. 

18  Ikaw  ay  sumampa  sa  juataas,  iyong 

pinatnubayan  ang  iyong  bihag    sa 

pagkabihag; 
Ikaw  ay  tumangap  ng  mga  kaloob  sa 

gitna  ng  mga  ta wo, 
Oo,    pati   sa    mga    mapanghimagsik, 

npang  makatahan  ang  Pakginoong 

Dios  na  kasama  nila, 

19  Purihin  ang  Panginoon  na  nagpapa- 

san  araw-araw  ng  aming  pasan, 
Ang  Dios  na  siyang  aming  kaligta- 

san.  {Selah 

ao  Ang  Dios,  sa  amin  ay  Dios  ng  mga 

kaligtasan; 
At  kay  JEHOVA  nai  Panginoon  ukol 

ang  pagliligtas  sa  kamatayan. 

21  NguhlH  susugatah  ng  Dios  ang  ulo  ng 

kaniyang  mga  kaaway, 
Ang  bunbunang  mabuhok^g  nagpa- 
patuloy  sa  kaniyang  sala. 

22  Sinabi   ng   Panginoon,   Aking  ibaba- 

lik  uli  sa  Basan, 
Aking  mga  ibabalik  uli  mula  sa  mga 
kalaliman  ng  dagat : 

23  Upang  iyong  mailubog  ang  iyong  paa 

sa  dugo, 
Upang  ang  dila  ng  iyong  mga  aso  ^y 
magkaroon  ng  kaniyang  bahagi  sa 
iyong  mga  kaaway. 

24  Kanilang  nakita  ang  iyong  mga  lakad. 

Oh  Dios, 
Ang  lakad  ng  aking  Dios,  ng  aking 
Hari,  sa  loob  ng  santuarib. 
26  Ang  mga  mang-aawit  ay  nag|^pauna, 
ang  mga  manunugtog  ay  sumusunod, 


590 


MGA  AWIT. 


6a  25 


Sa  gitna  iig  mga  dalaga  na  tumutug- 
tog  ng  mga  pandereta. 

26  Purihin  ninjo  ang  Dios  sa  mga  kapii- 

lungan, 
Aug  Panginoon,  kayong  na  sa  bukal  eg 
Israel. 

27  DooV  ang  miinting  Benjamin  ay  si- 

yang  kanilang  puno, 

Ang  mga  pangiilo  sa  Juda  at  ang  ka- 
nilang pulong, 

Aug  mga  pangulo  sa  Zebnlun  ang  mga 
pangiilo  8a  Neftali. 

28  Ang  iyong  Dios  ay  nag-utos  ng  iyong 

kalakasan : 
Iyong  patibayin,  Oh  Dios  ang  iyong 

ginawa  sa  amin. 
20  Dahil  sa  iyong  templo  sa  Jerusalem 
Mga  hari  ay  magdadala  ng  mga  ka- 

loob  sa  iyo. 

30  Sawayin  mo  ang   mga  mabangis  na 

hayop  sa  mga  kaliuyan, 
Ang  karamihan  ng  mga  toro  na  kasa- 

ma  ng  mga  guya  ng  mga  bayan, 
Na  niyayapakan  sa  ilalim  ng  paa  ang 

mga  piraso  ng  pilak ; 
Iyong  pinangalat  ang  mga  bayan  na 

nagagalak  sa  pagbabaka. 

31  Mga  pangulo  ay  lalabas  sa  Egipto ; 
Magmamadali  ang  Etiopia  na  iunat 

ang  kaniyang  mga  kamay  sa  Dios. 

32  Kayo'y  umawit  sa  Dios,  kayong  mga 

kaharian  sa  lupa ; 
Oh  kayoV  umawit  ng  mga  pagpuri  sa 
Panginoon ;  [Selah 

33  Sa  kaniya  na  sumasakay  sa  mga  langit 

ng  mga  langit,  na  sa  una ; 
Narito,  inilalakas  niya  ang  kaniyang 
voces,  na  malaking  voces. 

34  Inyong  isa  Dios  ang  kalakasan : 

Ang   kaniyang    karangalan    ay    nasa 

Israel, 
At  ang  kaniyang  kalakasan  ay  nasa 

mga  alapaap. 

35  Oh  Dios,  ikmu  ay  kakilakilabot  mula 

sa  iyong  mga  santong  lugar : 
Ang  Dios  ng   Israel,  nagbibigay   ng 
kalakasan  at  kapangyarihan  sa  kani- 
yang bayan. 
Purihin  ang  Dios. 

f^Q  f^  Panong  Musiko ;  Inihahanda  sa 
wv^        mga  lArio,    Avdtni  David. 

1  Iyong  iligtas  ako,  Oh  Dios ; 
&ip«gka't  ang  mga  tubig  ay  nasok  sa 
aking  kalulua. 


2  Ako'y  lumubog  sa  malalim  na  mabu- 

rak  na  walang  tayuan : 
Ako'y   lumubog  ^«?a   malalim  na  mga 
tubig,   at    inapawan    ako    ng   mga 
agos. 

3  AkoV   pagod    sa    aking    daing;   ang 

aking  lalamunan  ay  tuyo  : 
Ang  aking  mga  mata  ay  nangangalu- 
iiiata  liabang  aking  hiiiihintay  ang 
aking  Dios. 

4  Silang   uapopoot  sa  akin   na  walang 

ano  mang  kadahilanan  ay  higit 
kay  sa  mga  buhok  ng  aking  ulo  : 

Silang  ibig  maghiwalay  sa  akin,  na 
aking  mga  kaaway  na  di  ano  lamang 
ay  mga  makapangyarihan : 

Akin  ngang  isinauli  ang  hindi  ko 
kinuha. 

5  Oh  Dios,   kilala   mo   ang  aking  ka- 

mangmangan ; 
At  ang  aking  mga  kasalanan  ay  hindi 
lihim  sa  iyo. 

6  Huag  mapahiya   dahil  sa   akin   ang 

mga  naghihintay  sa  iyo :     Oh  Pa- 
nginoong  Di03  ng  mga  hukbo : 
Huag  malagay  sa  kasiraang  purl  dahil 
sa  akin  ang  mga    humahanap    sa 
iyo,  Oh  Dios  ng  Israel. 
^"Sapagka't    dahil  sa    iyo   ay  nagdala 
ako  ng  kadustaan ; 
Kahihiyan  ay  tumakip  sa  aking  muk- 
ha. 

8  Ako'y  naging  iba  sa  aking  mga  kapa- 

tid, 
At  taga  ibang  lupa  sa  mga  anak  ng 
aking  ina. 

9  Sapagka't  kinain    ako    ng    sikap  ng 

iyong  bahay ; 
At  ang  mga  pagduahagi  nila  na  dumu- 

duahagi  sa  iyo  ay  nahulog  sa  akin. 
10  Pagka  ako'y    umiiyak  at    pinaruru- 

sahan  ko  ng  pag-aayuno  ang  aking 

kalulua, 
Yao'y  sa  aking  pagkaduahagi. 
li  Ng    kayohin    kong    magaspang    ang 

aking  suot, 
NagiDg  kawikaan  ako  sa  kanila. 

12  Silang   nauupo  sa    pintuang-daan  ay 

pinag-uusapan  ako  : 
At  ako  ang  awit  ng  mga  lango. 

13  Nguni't   tungkol  sa  akin,  ang  aking 

dalangin  ay  sa  iyo,  Oh  Panginoon, 

sa    isang    kalugodlugod    na    pana- 

hon : 
Oh  Dios,  sa  karamihan^ng  iyong  kaa- 

waan, 
Sagutin  mo  ako  sa  katotohanan  ng 

iyong  kaligtasan. 


70.  5 


mSa  AWIT. 


691 


14  Iligtas  mo  ako  sa  burak,  at  huag  mo 

akong  ilubog : 
Maligtas  ako  sa  kanila  na  napopoot 
sa    akin,    at    sa  mga    malalim   na 
tubig. 

15  Huag  akong  tangayin  ng  balia, 

O  lamunin  man  ako  ng  kalaliman ; 
At  huag  takpan  ng  hukay  ang  kani- 
jrang  bibig  sa  akin. 

16  Sagutin    mo    ako,    Oh   PanQinoon; 

sapagka't  ang  iyong  kagandahang- 
loob  ay  mabuti : 
Ayon  sa  karamihan   ng  iyong   mga 
malambot  na  kaawaan  ay  magbalik 
kasaakin. 

17  At  huag  mong  ikubli  ang  iyong  muk- 

ha  sa  iyong  alipin ; 
SapagkaH    ako'y    nasa    kapanlawan; 
sagutin  mo  akong  madali. 

18  Lumapit  ka  sa  aking  kalulula,  at  tu- 

businmo: 
Iligtas  mo  ako  dahil  sa  aking  mga 
kaaway. 

19  Iyong  talastas  ang  aking  kadustaan, 

at   ang   aking  Icahihiyan,   at    ang 
aking  kasiraang  puri : 
Ang  aking   mga    kaaway,   lahat    ay 
nasa  harap  mo. 

20  Pagduahagi  ay  sumira  ng  aking  puso ; 

at  ako'y  punp  i^  katigatan  ng  loob : 
At  ako'y  naghintay  na  may  maawa 
sa  dkiny  nguni 't  wala ; 
At    mga    mang-aaliw,    nguni^t    wala 
akong  nasumpungan. 

21  Binigyan  naman  nila  ako  ng  apdo  sa 

lugar  ng  aking  pagkain ; 
At  sa  aking  kauhawan  ay  bibigyan 

nila  ako  ng  suka  na  mainom. 
2S  Maging  silo  sa  harap  nila  ang  kani- 

langdulang; 
At  kung  sila'y  n^sa  kapayapaan  ay 

maging  isang  silo. 

23  Magdilira  ang  kanilang  mga  mata,  na 

sila'y  huag  makakita ; 
At  panginigin  mong  palagi  ang  kani- 
lang mga  balakang. 

24  Ibuhos  mo  ang  iyong  galit  sa  kanila, 
At  abutan  silang  kabangisan  ng  iyong 

galit. 

25  Maging  giba  ang  kanilang  tahanan ; 
Wakng    tumahan    sa   kanilang   mga 

dampa. 

26  Sapagka't  kanilang   hinabol   siya   na 

iyong  sinugatan ; 
At  isinaysay  nila  ang  damdam  niyaong 
iyong  sinugatan. 

27  Dagdagan  mo  ng  kasam-an  ang  kani- 

lang kasam-an : 


At  huag  silang  masok  sa  iyong  kaba- 
nalan. 

28  Mapawi  sila  sa  libro  ng  buhay^ 

At  huag  masulat  na  kasama  ng  banal. 

29  NgunVt  ako'y  dukha  at  mapanlaw  : 
Ang  iyong  kaligtasan,  Oh  Dios,   ay 

magsasangalang  sa  akin. 

30  Aking  pupurihin  ng  awit  ang  pangalan 

ng  Dios, 
At  dadakilain  ko  siya  ng  pasalamat. 

31  At  kalulugdan  ng  Pakginoon  na  high 

kay  sa  toro, 
0  sa'baka  na  may  mga  sungay^  at  mga 
paa. 

32  Nakita  ng  mga  mahina,  at  nangaga- 

lak: 
Mabuhay  ang  i^ong    puso,  kayong 

humahanap  sa  Dios. 
33Sapagka't   dinidinig   ng    PanQinoon 

ang  mapagkailangan, 
At  hindi  niwawalang  kabuluhan  ang 

kaniyang  mga  bilango. 

34  Purihin  siya  ng  langit  at  lupa, 

Ng  mga  dagat,  at  ng  lahat  na  bagay  na 
gumagalaw  doon. 

35  Sapagka^t  ililigtas  ng  Dios  ang  Zion, 

at    itatayo    ang    mga    ciudad    ng 
Juda; 
At  siWy  tatahan  doon,  at  tatankilikin 
na  pinakapag-aari. 

36  Mamanahin  naman  ng  binhi  ng  kani- 

yang mga  alipin; 
At  silang  umiibig  ng  kaniyang  panga- 
lan ay  tatahan  doon. 

TOSa,  JPunong  Musiko,    Amtni  David  ; 
upang  alalahanin, 

1  Magmadali  ka,  Oh  Dios,  na  iligtas  mo 

ako ; 
Magmadali  ka  na  tulungan  mo  ako,  Oh 
PanQinoon. 

2  Mapahiya  at  malito  sila 

Na  umiiusig  ng  aking  kalulua : 
,  Mapatalikod  sila  at  madala  sa  kasi- 
raang puri 

Silang  naliligaya  sa  aking  kapahama- 
kan. 

3  Mapatalikod    sila  dahil  sa  kanilang 

kahihiyan 
Silang nagsasabing:    Aha,  Aha. 
it  Magalak  at  matua  sa  iyo  ang  lahat  na 
humahanap  sa  iyo ; 
At  magsabing  lagi  yaong  umiibig  ng 

iyong  kaligtasan, 
Dakilain  ang  Dios. 
e  Nguni^t   ako'y   dukha  at   mapagkai- 
langan; 
Magix^adali  ka  sa  akin,  Oh  Dios : 


592 


MGA  AWIT. 


70.  5 


Ikaw  ay  aking  katulong  at  alving  taga- 

pagligtas; 
On  PanQinoon,  huag  kang  magluat. 

■74  Sa  iyo,  Oh  PanQinoon,  inilalagak  ko 
•  I      ang  aking  pag-asa  : 

Huag  mo  akong  hiyain  kailan  man. 

2  Iligtas  mo  ako  sa  iyong  kabanalan,  at 

patakasin  mo  ako : 
Ikiling  mo  ang  iyong  pakinig  sa  akin, 
at  iligtas  mo  ako. 

3  Ikaw  ay  maging  burol  ng  aking  ta- 

hanan,  na  aking  kapaparunang  lagi : 
Ikaw  ay  nagbigay  utos  na  iligtas  ako  ; 
Sapagka't  ikaw  ay  aking  burol  at  aking 

kuta. 

4  Patakasin  mo  ako,  Oh  aking  Dios,  sa 

kamay  ng  masama, 
Sa  kamay  ng  taksil  at  mabagsik  na 
tawo. 

5  Sapagka^t  ikaw  ay  aking  pag-asa,  Oh 

Panginoong  Dios ; 
Ikaw  ay  aking  pag-asa  mula  sa  aking 
kabataan. 

6  Sa   pamamag-itan  mo  ay  naalalayan 

ako  mula  sa  bahay-bata : 
Ikaw  ang  kumuha  sa  akin  sa  tiyan  ng 

aldng  ina : 
Ang  aking  pagpuri  ay  magiging  laging 

sa  iyo. 

7  Ako'y  parang  isang   kagilagilalas  sa 

marami ; 
Nguni't  ikaw  ang  aking  matibay  na 
silungan. 

8  Ang  aking  bibig  ay  mapupuno  ng  pag- 

puri sa  iyo, 
At  ng  iyong  karangalan  boong  araw. 

9  Huag  mo  akong  itakuil  sa  panahon  ng 

katandaan ; 
Huag  mo  akong  pabayaan  pagka  ang 
aking  kalakasan  ay  nanglulupaypay. 

10  Sapagka't  ang  aking  mga  kaaway  ay 

nagsasalita  tungkol  sa  akin ; 
At  silang  bumabakay  ng  aking  kalu- 
lua  ay  nagsasangunian, 

11  Na  nagsasabing,  Pinabayaan  siya  ng 

Dios: 
Iyong  habulin  at  huluhin  siya ;  sapag- 
ka't  walang  magligtas. 

12  Oh  Dios,  huag  kang  lumayo  sa  akin : 
Oh  Dios  ko,  magmadali  kang  tulungan 

mo  ako. 

13  Mapahiya,   at    malipol    sila   na   mga 

kaaway  ng  aking  kalulua ; 
Matakpan  ng  pagkaduahagi  at  kasi- 
raang  puri  sila,  na  humahanap  eg 
aking  kapahamakan. 

14  Ngum*t  ako'y  maghihintay  na  palagi. 


At  pupuri  pa  ako  sa  iyo  ng  liigit  at 
higit.^ 

15  Ang  aking  bibig  ay  magsasaysay  ng 

iyong  kabanalan, 
At  ng  iyong  pagliligtas  lahat  ng  araw  ; 
Sapagka't   hindi    ko    nalalaman    ang 

bilang. 

16  Ak(5'y  paririto  sa  mga  makapangyari- 

hang  gawa  ng  Panginoong  Digs  : 
Aking  babangitin  ang  iyong  kabana- 
lan, ang  sa  iyo  lamang. 

17  Oh  Dios  iyong  tinuruan  ako  mula  sa 

aking  kabataan ; 
At  hangan  ngayon  ay  aking  inihahayag 
ang  iyong  mga  kagilagilalas  na  mga 


18  Oo,   pagka    ako'y    matanda   at    may 

uban.  Oh  Dios,  huag  mo  akong  pa- 
bayaan; 

Hangang  sa  aking  maihayag  ang  iyong 
kalakasan  sa  sumusunod  na  lahi, 

Ang  iyong  kapangyarihan  sa  lahat  na 
darating. 

19  Ang  iyong  kabanalan  naman,  Oh  Dios, 

ay  totoong  matayog ; 
Ikaw  na  gumawa  ng  dakilang  mga 


Oh  Dios,  I  sino  ang  gaya  mo  ? 

20  Ikaw  na  nagpakita  sa  amin  ng  marami 

at  malabis  ng  kabagabagan, 
Bubuhayin  mo  uli  kami. 
At  ibabangon  mo  uli  kami  mula  sa 

mga  kalaliman  n^  lupa. 

21  Palaguin  mo  ang  aking  karangalan, 
At  ikaw  ay  bumalik  uli,  at  aliwin  mo 

ako. 

22  Akin  namang  pupurihin  kita  ng  sal- 

terio, 
Ang  iyong  katotohanan.  Oh  Dios  ko  ; 
Sa  iyo^  aawit  ako  ng  mga  kapurihan 

sa  pamamag-itan  ng  alpa. 
Oh  Santo  ng  Israel. 

23  Ang  aking  mga  labi  ay  magagalak  na 

mainam  pagka    ako*y    umawit   ng 
mga  kapurihan  sa  iyo  ; 
At  ang  aking  kalulua,  na  iyong  tinu- 
bos. 

24  Ang  akin  namang  dila  ay  "magsasalita 

ng  iyong  kabanalan  boong  araw  : 
SapagkaH  sila^  napahiya,  sila*y  nali- 
to,  na  humahanap  ng  aking  kapa- 
hamakan. 


72 


Awitni  Solomon. 


1  I  hi  gay   mo   sa  hari  ang  iyong    mga 
kahatulan.  Oh  Dios, 


73.  5 


MGA  AWIT. 


593 


At  ang  iyong  kabanalan  sa  anak  ng 
liari. 
2  Kaniyang  hahatulan  ang  iyoRg  bayaii, 
ng  kabanalan, 
At  ang  iyong  dukba,  ng  kabatnlan. 
15  Ang  mga   bundok   ay  magdadala  ng 
kapaya^aan  sa  bayan, 
At  ang  mga  burol,  ng  kabanalan. 

4  Kaniyang  hahatulan   ang  dukha   ng 

bayan, 
Kaniyang  ililigtas  ang  mga  anak  ng 

mapagkailangan, 
At  pagpipirapirasuhin  ang  mamimig- 

hati. 

5  Sila'y  matatakot  sa  iyo   habang  ang 

araw  ay  sumisikat, 
At    habang  sumisilang  ang   buan,   sa 
boong  panahon. 

6  Siya'y  babagsak  na  parang  nlan    sa 

tuyong  damo : 
Parang  ulan  na  dumidilig  ng  lupa. 

7  Sa  kaniyang  mga  araw  ay  mamumii- 

laklak  ang  mga  banal ; 
At  saganang  kapa^apaan,  hangang  sa 
ang  buan  ay  mawala. 

8  Siya  naman  ay  magkakaroon  ng  pag- 

sakop  sa  dagat  at  dagat, 
At  mula    sa    Hog    hangang  sa  mga 
wakas  ng  lupa. 

9  Silang  tumatahan  stt  ilang  ay  yuyukod 

sa  kaniya ; 
At  hihimuran  ng  kaniyang  mga  kaa- 
Way  ang  alabok. 
10  Ang  mga  hari  sa  Tarsis,  at  sa  mga 
pulo   ay    magdadak   |ig    mga    ka- 
loob:  .    ^ 

Ang  itaga  hari  sa  Slieba  at  sa  Seba  ay 
maghahandog  ng  mga  kaloob. 
H  Oo,    lahat  ng  hari    ay    yuyukod  sa 
harap  niya : 
Lahat  ng  nacion  ay  maglilingkod  sa 
kaniya. 


lis  Sapagka't  kaniyang  ililigtas  ang  ma- 
pagkailangan pagka  dnmadaing; 
At  ang  dukha  na  walang  saklolo. 

13  Siya'y  maaawa  sa  dukha  at  mapag- 

kailangan, 
At  ang  mga  kalulua  ng  mapagkaila- 
ngan ay  kaniyang  ililigtas. 

14  Ililigtas  niya  ang  kanilang  kalulua  sa 

kapighatian  at  karahasan ; 
At  magiging  mahalaga  ang  kanilang 
dugo  sa  kaniyang  paningin : 

15  At  siya^  mabubuhay :  at  sa  kaniya'y 

%  ibibigay  ang  ginto  sa  Sheba : 
At  pupurihiri  siya  ng  mga  tawo  na 

lagi: 
Pupurihin  nila  siya  boong  araw. 

16  Magkakaroon  ng  saganang    trigo  sa 

lupa  sa  taluktok  ng  mga  bundok ; 
Ang    bunga    niya'y    uugang    parang 

Lebano: 
At  silang  sa  ciudad  ay  mamumulaklak 

na  parang  damo  sa  lupa. 

17  Ang  kaniyang  pangalan.  ay  mamama- 

lagi  kailan  man ; 
Ang  kaniyang   pangalan  ay  lalaging 

malaon  na  para  ng  araw  : 
At  ang  mga  tawo  ay  pagpapalain  sa 

kaniya; 
Tatawagin  siyatfg  masaya  ng  lahat  na 

nacion. 

<*  .      ,        •        ■        « 

18  Purihin  ang 'PAKGiNpONG  Dios,  ang 

Dios  ng  Israel, 
Na  siya  lamang  gumagawa  ng  mga 
kababalaghang  bagay : 

19  At  purihin  ang  kaniyang  malualhating 

,  pangalan  magpakailan  man ; 
At  mapuno  ang  boong  lupa  ng, kani- 
yang kalualhatiap. 
Siya  nawa,  at  Siya  nawa. 

20  Ang  mga  dalangin  ni  David  na  anak 

ni  Jesse  ay  natapos. 


IlilATLONG  LIBEO. 


73 


Amt  ni  Asaf, 


1  Tunay  na  ang  Dios  ay  mabuti  sa  Is- 

rael, 
Sa  mga  malinis  sa  puso. 

2  Nguni^t  tungkol  ^a  akin,   ang  aking 

mga  paa  ay  halos  nahiwalay : 
Ang  aking  mga  hakbang  ay  kamunti 
ngnadulasj 


3  Sapagka't  ako'y  nanaghili  sa  hambog, 
Ng  aking  makita  ang  kaginhawahan 

ng  masama. 

4  Sapagka^t  walang  mga  tali  sa  kanilang 

kamatayan: 
Nguni't  ang  kanilang    kalakasan  ay 
matatag. 

5  Sila'y  wal^t  sa  kabagabagan  na  gaya 

ng  ibang  mga  tawo ; 


594 


MGA  AWIT. 


73.  5 


At  liindi  man  sila  nasasalot  na  gaya 
ng  ibang  mga  tawo. 

6  Kaya't  kapalalua^  parang  kuintas  sa 

kanilang  leeg : 
Tinatakpan  sila  ng  karaliasan  na  pa- 
rang biliisan. 

7  Ang  kanilang  mga  mata  ay  lumalabas 

sa  katabaan : 
Sila'y  mairoong  liigit  kay  sa  mana- 
nasa  ng  puso. 

8  Sila'y  nanunuya,  at  sa  kasam-an  ay 

nagsasalita  ng  pagpighati : 
Sila'y  nagsasalitang  may  kataasan. 

9  Kanilang  inilagay  ang  kanilang  bibig 

sa  mga  langit, 
At  ang  kanilang  dila  ay  lumalakad  sa 
lupa. 

10  Kaya't  ibinabalik  dito  ang  kaniyang 

bayan : 
At  mga  tubig  na  punong  kopa  ay  nila- 
lagok  nila. 

11  At   kanilang  sinasabing :     i  Paanong 

nalalaman  ng  Dios  ? 
iAt  may  kaalaman  ba  sa  Kataastaa- 
san? 

12  Narito,  ang  mga  ito  ang  masama ; 

At  sa  paraan   laging  walang  bahala 
lumalago  sa  mga  kayamanan. 

13  Tunay  na  sa   walang  kabuluhan   ay 

nilinis  ko  ang  aking  puso, 
•       At  liinugasan  ko  ang  aking  mga  ka- 
may  sa  kawalaang  sala ; 

14  Sapagka't  boong  araw  ay  nasalot  ako, 
At  naparusahan  lahat  ng  umaga. 

15  Kung  aking  sinabing,  Ako'y  magsa- 

salita  ng  ganito ; 
Narito,  ako'y  gagawang  may  karayaan 
sa  lahi  ng  iyong  mga  anak. 

16  Ng  aking  iniisip  kung  paanong  aking 

pagkaalam  nito, 

Ay  napakahirap  sa  ganang  akin  ; 

17  Hangang  sa  ako'y  nasok  sa  santuario 

ng  Dios, 
At  aking   mapagbulay  ang  kanilang 
huling  wakas. 

18  Tunay  na  iyong  inilagay  sila  sa  mga 

madulas  na  lugar : 
Iyong  inilugmok  sila  sa  kagibaan. 
10  j  Kung  paanong  naging  kagibaan  sila 
sa  isang  sandali! 
Sila'y  nilipol  na  lubos  ng  mga  kakila- 
butan. 
20  Parang  panaginip  sa  pagkagising ; 
Sagayo'y,  Oh  Panginoon,  pagka  ikaw 
ay  gumigising,  iyong  wawalang  ka- 
buluhan ang  kanilang  larawan. 
91  Sapagka't  ang  aking  puso  av  naman^ 
law, 


At  sa  aking  kalooban  ay   nasugatan 

ako : 
23  Sa  gayo'y  naging  walang  muang  ako, 

at  hangal ; 
AkoV  naging  parang  hayop  sa  liarap 

mo. 

23  Gayon  ma'y  laging  sumasaiyo  ako  : 
Iyong  inalalayan  ang  aking  kanan. 

24  Iyong    papatnubayan    ako   ng    iyong 

payo, 
At  pagkatapos  ay  tatangapin  mo  ako 
sa  kalualhatian. 

25  I  Sinong  mairoon  ako  sa  langit,  kungdi 

ikaw  f 
At  wala  sa  lupa  na  ninanasa  ako  na 
higit  sa  iyo. . 

26  Ang  aking  laman  at  ang  aking  puso 

ay  nanlulupaypay  •* 
NijuniH  ang    Dios    ay  kalakasan    ng 
aking  puso,  at  bahagi  ko  magpakai- 
lan  man. 

27  Sapagka't  narito,  silang  malayo  sa  iyo 

ay  malilipol : 
Iyong  ibinual  silang  lahat  na  nakikia- 
pid  na  humihiwalay  sa  iyo, 

28  Nguni't  mabuti  sa  akin  na  lumapit  sa, 

Dios : 
Akin  ginawang  aking    silungan    ang 

Panginoong  Dios, 
Upang  aking  maisaysay  ang  lahat  na 

iyong  mga  gawa. 


74 


Maskil  ni  Amf, 


1  Oh  Dios,   I  bakit  mo  'itinakuil  kami 

magpalmilan  man  ? 
i  Bakit  ang  iyong  galit  ay  umuusok 
laban  sa  mga  tupa  ng  iyong  pasab- 
saban  ? 

2  Iyong  alalahanin  ang  iyong  kapulu- 

ngan  na  iyong  binili  ng  una, 
Na  iyong  tinubos  upang  maging  ang- 

kan  ng  iyong  mana ; 
At  ang  bundok  ng  Zion  na  iyong  tina- 

hanan. 

3  Itaas  mo  ang  iyong  mga  paa  sa  mga 

sir  ang  walang  hangan, 
Masdan  mo  ang  lahat  na  kasam-an  na 
ginawa  ng  kaaway  sa  santuario. 

4  Ang  iyong  mga  kaaway  ay  umungal  sa 

gitna  ng  iyong  kapisanan  ; 
Kanilang  itinaas  ang    kanilang  mga 
bandila  na  pinakatanda. 

5  Sila'y  napaparis  sa  mga  tawo  na  nagbu- 

buhat 
Ng  mga  palakol  sa  mga  kakahuyan. 

6  At  cgayo^  lahat  ng  gawang  binichu- 

rahftn  doon 


75.  9 


MGA  AWIT. 


595 


Kanilang  pinagpipirapiraso  ng  palakol 
at  mga  pamiikpok. 

7  Kanilang  sinilaban  ang  iyong  santuario 

ngapoy; 
Kanilang    dinumhan    ang    tahanang 
lugar  ng  iyong  pangalan  hangang  sa 
lupa. 

8  Kanilang  sinabi  sa  kanilang  pnao, 
Ating  mfa  gibaing  paminsan  : 
Kanilang  sinunog  ang  la  hat  na  sma- 

goga  ng  Dios  sa  lupain. 

9  Hindi  namin  nakikita  ang  aming  mga 

tanda: 
Wala  ng  profeta  pa ; 
At  wala  mang  sino   man  sa  atin  na 

nakakaalam  kung  hangang  kailan. 

10  ^Hangang  kailan,  Oh  Dios,  dudua- 

hagi  ang  kaaway  ? 
iLalapastanganin  bang  kaaway  ang 
iyong  pangalan  magpakailan  man  ? 

11  ^Bakit  iyoBg    iniuurong    ang    iyong 

kamay,  ang  iyong  kanan  ? 
Kunin  mo  sa  iyong  sinapupunan,  at 
iyong  rn^a  lipulin  sila. 

12  Gayon  ma'y  ang  Dios  ay  aking  Hari 

ng  una, 
Na  gumagawa  ng  kaligta&an  sa  gitna 
ng  lupa. 

13  Iyong  ninati  ang  dagat  ng  iyong  kala- 

kasan : 
Iyong  pinagbasag  ang  mga  ulo  ng  mga 
'  boaya  sa  mga  tubig. 

14  Iyong  pinagpirapiraso  ang  mga  ulo 

ng  leviatan, 
Iyong  ibinigay  siya  na   pagkain    sa 
bayan  na  tumatahan  sa  ilang. 

15  Ikaw  ay  humati  ng  bukal  at  agos : 
Iyong  tinuyo  aug  mga  makapangyari- 

hang  tubig. 
l«  Ang  araw  ay  iyo,  ang  gabi  ay  iyo  rin : 
Iyong  inihanda  ang  liwanag  at  ang 
araw. 

17  Iyong  inilagay  ang  lahat  nghanganan 

ng  lupa : 
lyoug    ginawa    ang    tag-init  at  tag- 
inaw. 

18  Iyong  ^alalahanin  ito,  na  dumuahagi 

ang  kaaway,  Oh  PANGINOOK. 
At  nilapastangan  ng    mangmang    na 
bayan  ang  iyong  pangalan. 

19  Oh  huag  mong  ibigay  ang  kalulua  ng 

inakay  ng  iyong  kalapati  sa  maba- 
ngis  na  hayop : 
Huag  mong  kalimutan  ang  buhay  ng 
iyong  dukha  magpakailan  man. 

20  Magkaroong  pitagan  ka  sa  tipan : 
Sapagka't  ang  mga  raadilim  na  lugar 


ng  lupa  ay  puno  ng  mga  tahanan 

ng  karahasan. 
21  Oh  huag  na  magbalik  na  hiya  ang 

napipighati : 
Purihin  ng  dukha  at  magpakailangan 

ang  iyong  pangalan. 
23  Ikaw  ay  bumangon,  Oh  Dios,  ipagla- 

ban  mo  ang  iyong  sariling  usap  : 
Iyong  alalahanin  kung  paanong  dinu- 

duahagi  ka   ng   mangmang    boong 

araw. 
2S  Huag  mong  kalimutan  ang  voces  ng 

iyong  mga  kaaway : 
Ang  ingay  niyaong  mga  bumabdngon 

laban  sa  iyo  ay  umiilangljMDg  na  lagi. 

"JFK  /Sb  Punong  Mudko  ;  Inihanda  sa  Al- 
I  ^        tasheth,    Salmo  ni  Asaf,  Awit. 

1  Kami  ay  nagpapasalamat  sa  iyo,  Oh 

Dios: 
Kami  ay    nagpapasalamat,  sapagka't 

ang  iyong  pangalan  ay  malapit : 
Isinasaysay  ng  mga  tawo  ang  iyong 

mga  kagilagilalas  na  gawa. 

2  Pagka  aking  nasumpungan  ang  kapa- 

nahunan, 
Hahatol  ako  ng  matuid. 

3  Ang  lupa  at  lahat  na  tumatahan  sa 

kaniya  ay  napapawi : 
Aking  itinayo  ang  mga  haligi  niva. 

[Selah 

4  Aking  sinabi  sa  hambog,  Huag  kang 

gumawang  may  kahambugan : 
At  sa  masama,    Huag  kang  magtaas 
ngsungay: 

5  Huag  mong  itaas  ang  iyong  sungay 

ng  mataas ; 
Huag  kang  magsalitang  may  matigas  * 
na  leeg. 

6  Sapagka't  hindi  man  ftiula  sa  silanga- 

nan,  o  mala  man  sa  kalunuran, 
O  mula  man  sa  timugan,  ang  pagma- 
mataas. 

7  Kungdi  aug  Dios  ay  siyang  hukora : 
Kaniyang  ibinababa  ang  isa,  at  itina- 

taas  ang  isa. 

8  Sapagka't  sa  kamay  ng  Panginoon 

ay  may  isang  kopa,  at  ang  alak  ay 
napapanis ; 

Puno  ng  pajgkakahalohalo,  at  kani- 
yang inililiguak  din  yaon : 

Tunay  na  ibubuhos  ng  lahat  na  masa- 
ma sa  lupa  ang  sapal,  at  mga  iinu- 
min. 

9  Nguni't  aking  ihahayag  magpakailan 
•        man, 

Ako'y  aawit  ng  mga  kapurihan  sa 
Dios  ng  Jakob. 


596 


MGA  AWIT. 


75.  10 


10  Lahat  ng  snngay  naman  ng  masama 
ay  aking  iliihiwalav ; 
Nguni*t  aDg  mga  sungay  ng  banal  ay 
matataas. 


"7^  iSa  Funong  Musiho ;  sa  mjja  msini- 
■  "       mentong   may   cuerdas,    Sahno  ni 
Asafj  Awit. 

1  Sa  Juda  ay  kilala  ang  Dios : 

Ang  kaniyang  pangalan  ay  dakila  sa 
Israel. 

2  Nasa  Salem  naman  ang  kaniyang  ta- 

bernakulo, 
At  ang  kaniyang  lugar  na  tahanan  ay 
sa  Zion. 

3  DooV  binali  niya  ang  mga  pana  ng 

bosog ; 
Ang  kalasag,   at  ang    tabakj   at  ang 
pagbabaka.  [Selah 

4  Malualhati  ka  at  marangal,  mula  sa 

mga  bundok  na  hull  ban. 

5  Ang  mga  puso  na  matapang  ay  na- 

samsaraan,  sila'y  natulog  iig  kani- 
lang  prigtulog ; 
At  wala  sa  mga  lalaking  makapang- 
yarihan  ang  nakasumpong  ng  kani- 
lang  mga  kamay. 

6  Sa  iyong  pagsaway,  Oh  Dios  ng  Ja~ 

kob, 
Ang  karro  at  gay  on  din  ang  kabayo 
ay  nahandusay    sa  mahimbing   na 
pagkakatulog. 

7  Ikaw,  ikaw  ay  katatakutan : 

I  At  sinong  makatayo  sa  iyong  pani- 
ngin,  sa  minsang  ikaw  ay  magalit  ? 

8  Iyong  ipinarinig  ang  hatol    mula  sa 

langit ; 
Ang  lupa  ay  natakot,  at  tumaliimik, 

9  Ng  ang  Dios  ay  magbangon  sa  kaha- 

tulan, 
Upang  iligtas  ang  lahat  na  maamo  sa 
lupa.  ^  [Selah 

10  Tunay  na  pupurihin  ka  ng  pag-iini^. 

ng  tawo : 
Ang  labi  ng  pag-iinit  ay  ibibigkis  mo 
sa  iyo. 

11  Ikaw  ay  manata,  at  iyong  tuparin  sa 

PANGiNOONa  iyong  Dios : 
Magdala  ng  mga  kaloob  sa  kaniya  na 
raarapat  katakutan,  yaong  lahat  na 
nasa  boong  palibot  niya. 

12  Kaniyang  ihihiwalay  ang  espiritu  nf 

mga  pangulo : 
Sila'y  kakilakilabot  sa   mga  hari  s% 
lupa. 


^7^  Sa  Panong  Musiko ;  ayon  sa  paracm 
■  ■  ni  Jechitun.  Aivitni  Asaf. 

1  Ako'y    dadaing    sa    Dios    ng    aking 

voces : 
Sa  Dios  ng  aking  voces,  at  kaniyang 
didingin  ako. 

2  Sa   kaarawan  ng  aking  kabagabagan 

ay  hinanap  ko  ang  Panginoon : 
Ang  aking  kamay    ay    nakaiinat    sa 

gabi,  at  liindi  nangangalay ; 
Tumatangi  ang  aking  kalulua  na  maa- 

liw. 

3  Aking   naaalala  ang   Dios,   at  ako^y 

naliligalig : 
Ako^y    nagdadamdam,   at  ang  aking 
espiritu  ay  nanglulupaypay.    [Selah 

4  Iyong  pinup  lyat  ang  aking  mga  mata : 
Ako'y  totoong  nababagabag  na  hindi 

ako  makapagsalita. 

5  Aking  binulay  ang  mga  araw  ng  una, 
Ang  mga  taon  ng  dating  mga  pana- 

hon. 

6  Aking  inaalaala   ang  aking    awit  sa 

kinagabihan : 
Sumasanguni    ako    sa  aking  sariling 

puso ; 
At  ang  aking  espiritu  ay  sumiyasat  na 

mainam. 

7  I  Magtatakuil  ba  ang  Panginoon  mag- 

pakailan  man? 
^  At  hindi  na  ba  siya  iibig  pa  ? 
8^  Ang  kaniya  bang  kaawaan  ay  lubos 

na  naubos  magpakailan  man  ? 
i  Natapos  na  bang  walang  hangan  ang 

kaniyang  pangako  ? 
9  I  Nakaliraot  na  ba  ang  Dios  na  mag- 

maawain  ? 
I  Kaniya  bang  tinakpan  ng  kagalitan 

ang  kaniyang    malambot    na    mga 

kaawaan  ?  [Selah 

10  At    aking   sinabing^   Ito    ang    aking 

sakit ; 
NguniH  aking  aalalahanin  ang  mga  taon 
ng  kanan  ng  Kataastaasan. 

11  Aking  babangitin  ang  mga  gawa.  ng 

Panginoon  ; 
Sapagka't  aking  aalalahanin  ang  iyong 
mga  kababalaghan  ng  una. 

12  Aking  bubulayin  ang  lahat  ng  iyong 

gawa, 
At  magraumuni  tungkol  sa  iyong  mga 
yari. 

13  Ang  iyong  daan.     Oh  Dios,  ay^nasa 

santuario : 
^Sino  ang  dakilang  dios  na  gaya  ng 
Dios? 

14  Ikaw  ai"  Dios  na  gumagawa  ng  mga 

kagil^lalas : 


78.  18 


MGA  AWIT. 


597 


lyong  ipinakilala  ang  iyong  kalakasan 
sa  gitna  rg  mga  bayan. 

15  lyoDg  tinubos  Dg  iyong  kamay  ang 

iyong  bayan,  .     ^  ,    i_    ^       • 

Ang    mga    anak    ni    Jakob    at    ni 

Jose.  [Selah 

16  Nakita  ka  ng  mga  tubig,     Oh  Dios ; 
Nakita  ka  ng  mga  tubig,  sila'y  nanga- 

takot : 
Ang    mga  kalaliman  naman  ay  na- 
nginig. 

17  Ang  mga  alapaap  aybumubos  ng  mga 

tubig; 
Ang  mga  langit  ay  nagsugo  ng  hugong . 
Ang  iyong  mga  pana  naman  ay  humi- 

lagpos. 

18  Ang  voces  ng  iyong  kulog  ay  nasa 

ipoipo; 
Tinanlawan  ng  mga  kidlat  ang  san- 

libutan : 
Ang  lupa  ay  nangiuig  at  umuga. 

19  Ang  iyong  daan  ay  nasa  dagat, 

At  ang  iyong  mga  land  as  ay  nasa  ma- 
laking  mga  tubJg, 

At  ang  iyofig  bakas  ay  hindi  nakilala. 
SO  Iyong  pinapatnubayan  ang  iyong  ba- 
yan na  parang  kawan, 

Sa  pamamag-itan  ng  kamay  ni  Moises 
at  ni  Aaron. 


*pQ  Mashil  ni  Asaf, 

„  1  Makinig   kayo,     Oh    bayan    ko,    ^a 
aking  kautusan : 
Ikiling  ninyo  ang  inyong  mga  pakinig 
sa  mga  salita  ng  aking  bibig.  ^ 
2  Aking  bubukhin  ang  aking  bibig  sa 
isang  talinhaga ; 
Ako*^  magsasalita  ng  mga  malabong 
sabi  ng  una : 
S  Na  anaing  narinig  at  nalaraan,^ 
At  isinaysay  sa  amin  ng  aming  mga 
magulang. 

4  Hindi  namin  mga  ikukubli  sa  kani- 

lang  mga  anak, 
Na  isasaysay  sa  lahing  darating  ang 

mga  pagpuri  sa  PakSinoon, 
At  ang  kaniyang  kalakasan,  at  ang 

kaniyang  mga  kagilagilalas  na  mga 

gawa  na  kaniyang  ginawa. 

5  Sapagka't  giya'y  nagtatag  *g  patotoo 

sa  Jakob, 

At  nagtalatag  ng  kautusan  sa  Israel, 
Na  kaniyang  iniutos  sa  aming  mga 

magulang, 
Upang  kanilang  mga  ipakilala  sa  ka- 

mlang  mga  anak ; 


6  Upang  makilala  ng  lahing  darating, 

ang  mga  anak  na  ipanganganak ; 
Na  siyang  mga  babangon,  at  magsa- 
saysay  sa  kanilang  mga  anak : 

7  Upang  kanilang  mailagak  ang  kani- 

lang pag-asa  sa  Dios, 
Al  huag  kalimutan  ang  mga  gawa  ng 

Dios, 
Kungdi   ingatan  ang    kaniyang  mga 

utos : 

8  At  huag  maging  gaya  ng  kanilang  mga 

magulang,  ^ 

May  matigas  na  batok  at  mangnini- 

magsik  na  lahi ; 
Lahi  na  hindi  matuid  ang  kanilang 

puso. 
At  ang  kanilang  espiritu  ay  hindi  ta- 

pat  sa  Dios. 

9  Ang  mga  anak  ng  Efraim,  sa  bagay  ay 

may    sakbat  at    may   dalang  mga 
bosog, 
Tumalikod    sa  kaarawan    ng  pagba- 
baka. 

10  Hindi  nila  tinupad  ang  tipan  ng  Dios, 
At  tumanging  lumakad  sa  kaniyang 

kautusan ; 

11  At  kanilang   kinalimutan  ang  kani- 

yang mga  gawa. 

At  ang  kaniyang  mga  kagilagilalas  na 
mga  gawa  na  kaniyang  ipinakita  sa 
kanila. 
IS  Mga  kagilagilalas  na  mga  bagay  ay 
ginawa  niya  sa  paningin  ng  kani- 
lang mga  magulang, 

Sa  lupain  ng  Egipto,  sa  parang  ng 
Zoan. 

13  Hinati  niya  ang  dagat,  at  pinaraan 

niyasila; 
At  kaniyang  pinatayo  ang  mga  tubig 
na  parang  bunton. 

14  Sa  araw  naman  ay  kaniyang  pinatnu- 

bayan  sila  sa  pamamag-itan  ng  isang 
alapaap. 
At  boong  gabi  ay  sa  pamamag-itan  ng 
tanglaw  na  apoy. 

15  Kaniyang  pinuangan  ang  mga  bato  sa 

ilang,  ^  .         ., 

At  pmamom  niya  sila  ng  sagana  na 
parang  sa  mga  kalaliman. 

16  Nagpaagos  naman  siya  mula  sa  bato. 
At  nagpababa  ng  mga  tubig  na  parang 

mga  ilog. 

17  Gayon  ma'y  nagkasala  uli  sila  laban 

sa  kaniya, 
Upang  manghimagsik  laban  sa  Kata- 
astaasan  sa  ilang. 

18  At  kanilang  tinukso  ang  Dios  sa  kani- 

lang puso 


598 


MGA  AWIT. 


78.  18 


Sa  paghingi  ng  pagkain  sa  kanilang 
kagustulian. 

19  Oo,  sila'y  nagsalila  laban  sa  Dios  ; 
Kanilang  sinabing,   ^,  Makapaghahan- 

cla  ba  ang  Dios  ng  dulang  sa  ilang? 

20  Narito,  kaniyang  Binngatan  ang  bato, 

na  ang  mga  tubig  ay  bumubuluak, 
At  mga  agos  ay  nmaagos  ; 
i  Makapagbibigay  ba  siya  ng  tinapay 

naman  ? 
^  Ipagliahanda  ba  niya  eg  laman  ang 

kaniyang  bayan  ? 

21  Kaya't  nariiiig  ng  Panginoon,  at  nag- 

init: 
At  isang  apoy  ay  nag-alab  laban  sa 

Jakob, 
At  galit  naman  ay  napailanglang  laban 

sa  Israel ; 

22  Sapagka't  sila'y  hindi  sumasampala- 

taya  sa  Dios, 
At  hindi  umaasa  sa  kaniyang  pagli- 
ligtas. 

23  Gayon  ma'y  nag-utos  siya  sa  mga  la- 

ngit  sa  itaas, 
At  binuksan  ang  mga  pintuan  ng  la- 
ng/t ; 

24  At  siya  y  umulan  ng  mana  sa  kanila 

11  pang  makain, 
At  binigyan  sila  ng  trigo  ng  langit. 

25  Kuniain  ang  tawo  ng  tinapay  ng  maka- 

pangyarihan : 
Sinnguan  niya  sila  ng  pagkain  hangang 
sa  kabusugan. 

26  Kaniyang  pinahihip  ang  hanging  sila- 

nganan  sa  langit : 
At  sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  ka- 
pangyarihan  ay  pinatnubayan  niya 
ang  hanging  timugan. 

27  Nagpaulan  naman  siya  sa  kanila  ng 

laman  na  parang  alabok, 
At  ng  mga  ibong  may    pakpak    na 
parang  buhangin  sa  mga  dagat: 

28  At  pinalagpak  niya  sa  gitna  ng  kani- 

lang kampamento, 
Sa  palibot  ng  kanilang  mga  tahanan. 

29  Sa  gayo'y  kumain  sila,  at  nangabusog 

na  mabuti ; 
At  ibinigay  niya  sa  kanila  ang  kanilang 
ibig. 

30  Hindi   sila    humiwalay    sa    kanilang 

kasakiman, 
Ang  kanilang  pagkain  ay  nasa  kanila 
pang  mga  bibig, 

31  Ng  ang  galit  ng  Dios  ay  paitaas  laban 

sa  kanila, 
At  pumatay  sa  mga  pinakamataba  sa 

kanila, 
At  sinugatan  ang  mga  binata  ng  Israel. 


32  Sa  lahat  ng  ito  nagkasala  pa  sila, 

At  hindi  naniwala  sa  kaniyang  mga 
kagilagilalas  na  gawa. 

33  Kaya't  kanilang  tinunaw  ang  kanilang 

mga  araw  sa  walang  kabuluhan, 
At    ang    kanilang    mga   taon  ay  sa 
mga  kakilabutan. 

34  Ng  kaniyang    papatayin    sila,    sila'y 

nag-usisa  sa  kaniya : 
At  sila'y  nagbalik,   at  hiimanap    na 
maaga  sa  Dios. 

35  At  kanilang  naalala  na  ang  Dios  ay 

kanilang  burol, 
At  ang  Kataastaasang  Dios  ay  kani- 
lang manunubos. 

36  Nguni't  tinutuya  nila  siya  ng  kani- 

lang bibig, 
At  pinagbubulaanan  nila  siya  ng  kani- 
lang dila. 

37  Sapagka't  ang  kanilang  puso  ay  hindi 

matuid  sa  kaniya, 
O  tapat  man  sila  sa  kaniyang  tipan. 

38  Nguni't    siya,    sa  paraang    puno    ng 

kaawaan,  nilimot  ang  kanilang  ka- 
sam-an,  at  hindi  sila  giniba : 

Oo,  madalas  na  inihiwalay  ang  kani- 
yang galit, 

At  hindi  ginising  ang  boo  niyang  pag- 
iinit. 

39  At  naalala   niyang   sila*y  laman   la- 

mang ; 
Hanging  dumadaan,  at  hindi  nagbaba- 
lik. 

40  I  Pagka  dalas    na  nanghimagsik   sila 

laban  sa  kaniya  sa  ilang. 
At  pinapanlaw  nila  siya  sa  ilang  I 

41  At  sila*y  nagbalik  uli,  at  tinukso  ang 

Dios, 
At  minungkahi  ang  Santo  ng  Israel. 

42  Hindi  nila  inalala  ang  kaniyang  ka- 

may, 
O  ang  araw  man  na  kaniyang  tubiisin 
sila  sa  kaaway. 

43  Kiing  paanong  kaniyang  inilagay  ang 

kaniyang  mga  tanda  sa  Eglpto, 
At  ang  kaniyang   mga  kababalaghan 
sa  parang  ng  Zoan ; 

44  At  pinapaging  dugo  ang  kanilang  mga 

ilog, 
At  ang  kanilang  mga  agos,  na  ano  pa*t 
hindi  sila  makainom. 

45  Nagsugo  naman  siya  sa  gitna  nila  ng 

mga  pulutong  ng   mga  bangaw  na 
lumamon  sa  kanila ; 
At  mga  palaka,   na    gumiba   sa  ka- 
nila. 

46  Ibinigay  naman  niya    ang    kanilang 

bunga  sa  balang  chasil, 


78.  72 


MGA  AWIT. 


599 


At  ang  kanilang  pakinabang  sa    ba- 
lang  arbeh.  _ 

47  Giniba  niya  ang  kanilang  uvasan,  ng 

granizo, 
At  ang  kanilang   mga  puno  ng  siko- 
moro,  ng  hielo. 

48  Ibinibigay  naman  niya  ang  kanilang 

mga  hayop  sa  granizo, 
M  ang  kanilang    mga  kawan  ay  sa 
mga  kidlat. 

49  Inihagis  niya  sa  kanila  ang  kabangi- 

san  ng  kaniyang  galit, 
Pag-iinit  at  galit,  at  kabagabagan, 
PuTutong  ng  mga  angel  ng  kasam-an. 

50  Kaniyang  iginawa  ng  landas  ang  kani- 

yang galit ; 
Hindi  niya  pinigil  ang  kanilang  bubay 

sa  kamatayan, 
Kungdi  ibinigay  ang  kanilang  bubay 

sa  salot : 

51  At  sinugatan  ang  labat  na  panganay  sa 

Egipto, 
Ang  panguna  ng  kanilang  kalakasan 
sa  mga  dampa  ni  Ham : 

53  Nguni't  kaniyang  pinayaon  ang  kani- 

yang sariling  bayan  na  parang  mga 
tupa. 

At  mga  pinatnubayan  sa  ilang  na  pa- 
rang kawan. 
5»  At  pinatnubayan  niya  silang  tiwasay, 
na  ano  pa*t  hindi  sila  natakot : 

Nguni't  tinakpan  ng  dagat  ang  kani- 
lang mga  kaaway. 

54  At  dinala  niya  sila  sa  banganan  ng 

kanilang  santuario, 
Sa  bundok  na    ito  na  tinankilik  ng 
kaniyang  kanang  kamay. 

55  Pinalayas  naman  niya  ang  mga  nacion 

sa  barap  nila. 
At  binabagi  sa  kanila  na  pinakamana 

sa  pamamag-itan  ng  panukat, 
At    pinataban   ang    mga   angkan    ng 

Israel  sa  kanilang  mga  dampa. 

56  Gayon  ma'y  nanqkso  at  nanghimagsik 

sila  laban  sa  Kataastaasang  Dios, 
At  hindi  iningatan  ang  kaniyang  mga 
patotoo ; 

57  Kungdi  tumalikod,  at  gumawang  may 

paglililo  na  gaya  ng  kanilang  mga 
magulang : 
Sila'y  lumisiang  parang  magdarayang 
bosog. 

58  Sapagka't   minungkahi    nila    siya    sa 

galit,   ng  kanilang  mga  mataas  na 
lugar. 
At  kinilos  nila  siya  sa  paninibugho, 
ng  kanilang  mga  larawang  hinichu- 
raan. 


59  Ng  marinig  ito  ng  Bios  ay  nag-init 

siya. 
At  kinapootang  mainam  ang  Israel : 

60  Sa  gayo'y  kaniyang  pinabayaan  ang 

tabernakulo  ng  Silo, 
Ang  dampa  na  kaniyang  inilagay  sa 
gitna  ng  mga  tawo  ; 

61  At  ibinigay  ang  kaniyang  kalakasan  sa 

pagkabihag. 
At  ang  kanivang  kalualbatian  ay  sa 
kamay  ng  kaaway. 

62  Ibinigay    naman   niya  ang  kaniyang 

bayan  sa  tabak ; 
At  nag-init  sa  kaniyang  mana. 

63  Nilamon  ng  apoy  ang  kanilang  mga 

binata ; 
At  ang  kanilang  mga  dalaga  ay  hindi 
nagkaroon  ng  awit  ng  pag-aasawa. 

64  Ang  kanilang  mga  sacerdote  ay  nabual 

sa  pamamag-itan  ng  tabak ; 
At  ang  kanilang  mga  bao  ay  hindi 
nanagboy. 

65  Ng  magkagayo'y  gumising  ang  Pangi- 

noon  na  parang  mula  sa  pagkaka- 
tulog. 
Parang    makapangyarihang   tawo   na 
siimusutsot  dahil  sa  alak. 

66  At  sinugatan  niya  ang  kaniyang  mga 

kaaway  sa  likod : 
Inilagay  niya  sila  sa  laging  kaduahagir 
ban. 

67  Bujcod  dito*y  itinakuil  niya  ang  dampa 

ng  Jose, 
At  hindi   pinili  ang  angkan  ng  Ef- 
raim; 

68  Kungdi  pinili  ang  angkan  ng  Juda, 
Ang  bundok  ng  Zion  na  kaniyang  ini- 

big, 

69  At  itinayo  niya  ang  kaniyang  santua- 

rio na  parang  mga  kataasan, 
Gaya  ng  lupa  na  kaniyang  itinatag 
magpakailan  man. 

70  Pinili  naman  niya  si  David  na  kaniyang 

alipin. 
At  kinuha  niya  siya  mula  sa  kulu- 
ngan: 

71  Dinala  niya  siya  na  mula  sa  pagsunod 

sa  mga  tupa  ng  nagpapasuso, 
Upang  alagaan  ang  Jakob  ang  kani- 
yang bayan,  at  ang  Israel  ang  kani- 
yang mana. 

72  Sa  gayo V  pinasabsab  niya  sila  ayon  sa 

pagtatapat  ng  kaniyang  puso ; 
At  pinatnubayan  niya  sila  sa  pama- 
mag-itan ng  kabihasahan  ng  kani- 
yang mga  kamay. 


600 


MSA  AWIT. 


79.  1 


79 


Awit  ni  Asaf, 


1  Oh  Dios,  ang  mga  walang  Dios  ay  du- 

mating  sa  iyoug  mana  ; 

Ai\i^  iyong  santong  templo  ay  kaiii- 
lang  dinumhan ; 

Kanilang  pinapaging  bunton  ang  Jeru- 
salem. 

2  Aiig   mga   katawang   patay  ng  iyong 

mga  alipin  ay  ibinigay  nila  na  pag- 
kain  sa  mga  ibon  sa  himpapawid, 
Aug  ]am.an  Dg  ijong  mga  santo  ay  sa 
mga  iiayop  sa  lupa. 

3  Ang  kanilang  dugo  ay  ibinubo  nila  na 

parang  tiibig  sa  palibot  ng  Jeru- 
salem ; 
At  walang  maglibing  sa  kaniia. 

4  Kami  ay  naging  kadustaan  sa  aming 

mga  kalapit, 
Ivasabihan  at  kawikaan  nila  na  nasa 
palilx>t  namin. 

5  ^H''-ngang    kailan,    Oh    Pakginoon, 

magagalit  ka  magpakailan  man  ? 
I  Maglalaab  ba  ang  iyong  paninibugho 
na  parang  apoy? 

6  Ibuhos  mo  ang  iyong  pag-iinit  sa  mga 

walang  Dios  na  hindi  nakakakilala 
sa  iyo, 
At  sa  mga  kaharian  na  hindi  tumata- 
wag  sa  iyong  pangalan. 

7  Sapagka't   kanilang  nilamon  ang  Ja- 

kob, 
At  inilagay  na  sira  ang  kaniyang  taha- 
nan. 

8  Huag  mong  alalahanin  laban  sa  amin 

ang  ka^ra-an  ng  aming  mga  magu- 

lang: 
Magmadali  ang  iyong  mga  kaawaan 

na  tulungan  kami : 
Sapagka't  kami  ay  totoong  naibaba. 

9  Iyong  tulungan  kami,   Oh    Dios    ng 

aming  kaligtasan,  dahil  sa   kalual- 

hatian  ng  iyong  pangalan : 
At  iyong  iligtas  kami,  at  linisin  mo 

ang  aming  mga  kasalanan,  dahil  sa 

iyong  pangalan. 
ID  Bakit     sasabihin     ng     mga     walang 

Dios,  iSaan  nandoon  ang  kanilang 

Dios? 
Ang  kagantihan  sa  dugo  na  nabubo 

sa  iyong  mga  alipin 
Makilala  sa  mga  walang  Dios  sa  aming 

paningin. 
11  Du mating  sa  harap  mo  ang  buntong 

hininga  ng  bihag  ; 
Ayon  sa  kalakhan  ng  iyong  kapang- 

yarihan  ay  palagiin  mo  yaong  mga 

nahahalal  sa  kamatayan ; 


12  At  ibalik  mo  sa  aming  mga  kalapit 

nacion  na  makapito  sa  kanilang  sina- 
pupunan 
Ang  kanilang  pagduahagi  na  kanilang 
idinuahagi  sa  iyo,  Oh  Panginoon. 

13  Sa  gayo'y  kaming  iyong  bayan  at  mga 

tupa  sa  iyong  pasabsaban 
Magpapasalamat  sa  iyo  magpakailan 

man: 
Aming  ipakikilala  ang  iyong  kapuri- 

han  sa  lahat  ng  laid. 

8f\  Sa  Punong  Musiko  ;  Inilianda  sa  mga 
^J      lAriOj    isany   pafotoo.      Awit    ni 
Asaf. 

1  Dingin  mo,  Oh  Pastor  ng  Israel, 
Ikaw  na   pumapatnubay  sa  Jose  na 

parang  kawan ; 
Ikaw  na  nauupo  sa  mga  kerubin,  su- 
milang  ka. 

2  Sa  harap  ng  Efraim,  ng  Benjamin  at 

ng  Manases,  gumising  ang  iyong  ka- 
pangyarihan, 
At  pari  to  kang  iligtas  mo  kami. 

3  Ibaijk  mo  kami,  Oh  Dios ; 

At  pasilangin  mo  ang  iyong  mukha, 
at  maliligtas  kami. 

4  Oh  Pangikoong  Dios  ng  mga  hukbo, 
^Hangang  kailan  magagalit  ka  laban 

sa  dalangin  ng  iyong  bayan? 

5  Iyong  pinakain  sila  ng  tinapay  na  mga 

luha, 
At  binigyan   mo   sila   ng    mga  luha 
upang  inumin  sa  malaking  takalan. 

6  Iyong  ginawa  kaming  kaalitan  sa  a- 

ming  mga  kalapit  nacion : 
At  ang  aming  mga  kaaway  ay  nagtala- 
wanan. 

7  Ibalik   mo    kami,    Oh   Dios  ng  mga 

hukbo ; 
At  pasilangin  mo  ang  iyong  mukha, 
at  kami  ay  maliligtas. 

8  Ikaw  ay  nagdala  ng  isang  puno   ng 

uvas  mula  sa  Egipto ; 
Iyong  pinalayas  ang  mga  nacion,  at 
itinanim  mo. 

9  Ikaw  ay  naghanda  ng  lugar  sa  harap 

niya, 
At  napailalim  ang  ugat,  at  pinuno  ang 

lapain. 
10  Ang  mga  bundok  ay  natakpan  ng  lilim 

niya, 
At  ang  mga  sanga  niya  ay  gay  a  ng 

mga  cedro  ng  Dios. 


82.  3 


MGA  AWIT. 


601 


11  Kaniyang  sinugo  ang  kaniyang  mga 

sanga  liangang  sa  dagat, 
At  ang  kaniyang  mga-supling  hangang 
sa  I  log. 

12  ^Bakit  mo  ibinagsak   ang   kaniyang 

mga  bakod,    .        ^ 
Na  ano  pa't  kanilang  binubunot  ng 

laliat  na  nagdadaan  ? 
!  3  Sinisira  ng  baboy-damo, 

At  sinasabsab  ng  mabangis  na  hayop 

sa  parang.  «       , 

14  Magbalik  ka  nil,  isinasamo  kg^sa  iyo, 

Oh  Dios  ng  mga  hukbo  :  ^ 
Tamingin  ka  miila  sa  langit,  at  iyong 
raasdan,  at  dalawin  mo  ang  puno  ng 
iivas  na  ito, 

15  At  ang  ugat  na  itinanim  ng  iyong  ka- 

nan, 
At  ang  supling  -na  iyong  pinalakas  sa 
iyong  sarili. 

16  Nasunog  ng  apoy,  at  naputol: 

Sila'y  nalipol  sa  saway  ng  iyong  muk- 
ha. 

17  Mapatong  ang  iyong  kamax  sa  tawo 

ng  iyong  kauan, 
Sa  anak  ng  tawo  na  iyong  pinalakas 
sa  iyong  sarili. 

18  Sa  gayo'y  hindi   kami   tatalikod   sa 

Buliayin  mo  kami,  at  tatawagm  namm 
ang  iyong  pangalan.  ^ 

19  Magbalik  ka  uli  sa  amin,  Oh  Pangi- 

NOONQ  Dios  ng  mga  hubko ; 
Pasilanging  mo  ang  iyong  mukha,  at 
maliligtas  kami. 

Ql      Sa  Punmig  Musiko  ;  Inihanda  sa 
Ol  Gitit.    AwitniAsaf. 

1  Umawit  kayo  ng  malakas  sa  Dios  na 

ating  kalakasan :  # 

Umingay  kayo  na  may  kagalakan  sa 
Bios  ng  Jakob. 

2  Kayo^y  tumugma  ng  awit,  at  dalhin 

ninyo  rito  ang  pandereta, 
Ang  masayang  alpa  sampuo  ng  salterio. 
.3  Kayo^  humihip  ng  pakakak  sa  ba- 

gong  buan, 
Sa  kabilugan  ng  buan,  sa  ating  daki- 

lang  kapistahan. 

4  Sapagka't  pinakapalatuntunan  sa  Is- 

rael, 
Ay  OS  ng  Dios  ng  Jakob. 

5  Kaniyang  inilagay  na  pinaka-patotoo 

sa  Jose, 
Ng  siya^y  lumabas  lab^n  sa  lupain  ng 

Egipto: 
Na  aking  kinanngan  ng  wika  na  di 

ko  nalalaman. 


0  Aking  inihiwalay  ang  kaniyang  balikat 
sa  pasan : 
Ang  kaniyang  mga  kamay  ay  napabi- 
tlw  sa  luelang. 

7  Ikaw  ay  tumawag  sa  kabagabagan,  at 

iniligtas  kita ; 
Aking  sinagot  kita  sa.  lihim  na  lugar 
'     ng  kiilog ; 

Aking  sinubok  kita  sa  mga  tubig  ng 
Meriba.  (Selah 

8  Iyong  dingin,  Oh  bayan  ko,  at  ako'y 

sasaksi  sa  iyo : 
i  Oh  Israel,  kung  ikaw  ay  makikinig  sa 
akin  I 

9  Hindi  magkakaroon  ng  ibang  dios  sa 

iyo; 
At  hindi  ka  man  sasamba  sa  ano  mang 
ibang  dios. 

10  Ako  ang  Panginoong  iyong  Dios, 
Na  nagsampa  sa  iyo  mula  sa  lupain  ng 

Egipto:  , 

Iyong  bukhing  maluang  ang  iyong  bi- 
big,  at  aking  pupunuin. 

11  Nguni't  hindi  dininig  ang  aking  voces 

ng  aking  bayan ; 
At  hindi  ako  inibig  ng  Israel. 

12  Sa  gayo*y  aking  pinasunod  sa  katiga- 

san'ng  kanilang  puso, 
IT  pang  sila'y  makalakad  sa  kanilang 
sariling  mga  payo. 

13  I  Oh  kung  ako*y  didingin  ng  aking 

bayan,* 
Kung  ang  Israel  ay  lalakad  sa  aking 
mga  daan  I 

14  Aking  pasusukuing  madali  ang  kani- 

lang mga  kaaway. 
At  ibabalik  ko  ang  aking  kamay  laban 
sa  kanilang  mga  kaaway. 

15  Ang  mga  maraomoot  sa  Pan&inoon 

ay  magsisisuko  sa  kaniya : 
Nguni*t  ang  kanilang  panahon  ay  ma- 
mamalagi  kailan  man. 

16  Kaniyang  pakakanin  sila  naman  ng 

katabaan  ng  trigo : 
At  sa  pulot  na  mula  sa  bato  ay  kabu- 
busugan  mo. 


82 


Awit  ni  Asaf, 


1  Ang  Dios  ay  tumatayo  sa  kapulungau 

ng  Dios ; 
Siya^y  humahatol   sa   gitna   ng   mga 
dios. 

2  i  Hangang    kailan    hahatol   kayo   ng 

kalikuan. 
At  gagalang  sa    mga    pagkatawo   ng 
masama?  ^  [Selah 

S  Iyong  hatulun  ang  dukha  at  ulila : 


602 


MGA  AWIT. 


82. 


Bigyan  mo  ng  matuid  ang  napipigliati 
at  walang  nagkakandili. 

4  lyong  iligtas  ang  dukha  at  mapagkai- 

langan : 
Iligtas  ninyo  sila  sa  kamay  ng  masa- 
ma. 

5  Hindi  nila  natatalastas,  o  nalalaman 

man ; 
Sila'y  lumalakad  na  paroo't  pari  to  sa 

kadiliman : 
Lahat  ng  cimiento  ng  lupa  ay  nakilos. 

6  Aking  sinabing,  KayoV  mga  dios, 

At  kayong  lahat  ay   mga    anak    ng 
Kataastaasan. 

7  Gayon  ma^  mamamatay  kayong  pa- 

rang mga  tawo, 
At  mabubual  na  parang  isa  sa  mga 
pangulo. 

8  Ikaw  ay  bumangon,  Oh  Dios,  hatulan 

mo  ang  lupa : 
Sapagka't  iyong  mamanahin  ang  lahat 
na  nacion. 


83 


Awit,  Salmo  ni  Asaf. 


1  Oh  Dios,  huag  kang  tumahimik  : 
Huag  kang  mapayapa,  at  tumigil.  Oh 

Dios. 

2  Sapagka^t,  narito,  ang  iyong  mga  kaa- 

way  ay  nangugulo : 
At  silang  napopoot  sa  iyo  ay  nagtaas 
ng  ulo. 

3  Sila*y  tumangap  ng  payong  magdaraya 

laban  sa  iyong  bayan, 
At  nangagsangunian  laban  sa  iyong 
mga  nakakubli. 

4  Kanilang  sinabing,    KayoV  parito  at 

atin  silang  ihiwalay  sa  pagkanacion  ; 
Upang  ang  pangalan  ng  Israel  ay  huag 
ng  maalala  pa. 

5  Sapagka*t  sila*y  nagsanguniang  mag- 

kakasama  na  may  isang  pagkaka- 
ayo; 
Laban  sa  iyo  ay  gumagawa  sila  ng 
tipan : 

6  Ang  mga  dampa  ng  Edom  at  ang  mga 

Ismaelita ; 
Ang  Moab  at  ang  mga  Hagareno  ; 

7  Ang  Gebal,  at  ang  Amon,  at  ang  Ama- 

lek ; 
Ang  Filistia  sampuo  ng  mga  manana- 
han  sa  Tiro : 

8  Pati  ng  Asiria  ay  nalalakip  sa  kanila ; 
Kanilang  tinulungan  ang  mga  anak  ni 

Lot.  [Selah 

9  Gumawa    ka    sa    kanila  ng  gaya   sa 

Midian ; 


Gaya  kay  Sisera,  gaya  kay  Jabin,  sa 
ilog  ng  Kison : 

10  Na  nangamatay  sa  En-dor ; 
Sila^y  naging  parang  dumi  sa  lupa. 

11  Gawin  mo  ang  kanilang  mga  mahal 

na  gaya  ni  C^eb«t  ni  Zeeb ; 
Oo,  lahat  nilang  mga  pangulo  ay  gaya 
ng  Zeba  at  ng  Zalmuna : 

12  Na     siyang    nagsipagsabing,     Ating 

kunin  sa  atin  na  pinakaari 
Ang  mga  tahanan  ng  Dios. 

13  Oh  Dios  ko,  gawin  mo  silang  parang 

ipoipong  alabok ; 
Na  parang  dayami  sa  harap  ng  ha- 
ngin. 

14  Na    parang  apoy  na   sumusunog  ng 

gubat. 
At  parang  liab  na  lumalapag  na  apoy 
sa  mga  bundok; 

15  Kaya't    habulin    mo    sila    ng    iyong 

bagyo. 
At  pangilabutin  mo  sila  ng  iyong  ma- 
lakas  na  hangin. 

16  Punuin  mo  ang  kanilang  mga  mukha 

ngpagkagulo; 
Upang  hanapin  nila  ang  iyong  panga- 
lan. Oh  Panginoon. 

17  Mapahiya  sila  at  manglupaypay  mag- 

pakailan  man ; 
Oo,  malito  sila  at  malipol : 

18  Upang  kanilang  makilala  na  ikaw  la- 

mang,  na  ang  pangalan  ay  Jehova, 
Ay  Kataastaasan  sa  boong  lupa. 

Ovi  Sa Punong Mus'iko; Inihanda sa  GitU, 
OT"         Awit  n'g  mga  anak  ni  Kore. 

1  I  Pagka  maibigin  ng  iyong  mga  taber- 

nakulo, 
Oh  Pak(Iinoon  ng  mga  hukbo  ! 

2  An^  aking  kalulua  ay  nagbubuntong 

hininga,  oo,  nanglulupaypay  sa  mga 
looban  ng  Panginoon  ; 
Ang  aking  puso  at  ang  aking  laman 
ay  dumadaing  sa  buhay  na  Dios. 

3  Oo,   ang  maya  ay    nakasumpong   ng 

bahay, 
At  ang  langay-langayan  ay  pugad  para 

sa  kaniya,  na   kalalapagan  niya  ng 

kaniyang  inakay, 
Ang  iyong  mga  altar.  Oh  PanSinoon 

ng  mga  hukbo, 
Hari  ko,  at  Dios  ko. 

4  Mapalad   silang  tumatahan   sa  iyong 

bahay : 
Kanilang      pupurihin      kang      pala- 
gi.  [Selah 

5  Mapalad  ang  tawo  na  ang  kalakasan 

ay  nasa  iyo ; 


86.  6 


MGA  AWIT. 


603 


Na  may  mga  daan  para  sa  Zwn  sa 
kaniyang  puso. 

6  Na  sa  pagdaraan  sa  libis  ng  Pag-iyak 

ay   ginagawa  oilang  lugar  ng  mga 
bukal ; 
Oo,  tinatakpan  ng  pagpapala  ng  maa- 
gaog  ulan. 

7  Sila'y  yumayaon  sa  kalakasa*t  kalaka- 

san, 
Silang  lahal  ay  napakikita  sa  harap 
ng  Dios  sa  Zion. 

8  Oh  PanQinoong  Dios  ng  mga  hukbo, 

dingin  mo  angaking  dalangin : 
lyong    pakingan,    Oh    Dios    ni    Ja- 
kob. [Selah 

9  lyong  masdan,  Oh  Dios  na  aming  ka- 

lasag, 
At  iyon|  tingnan  ang  mukha  ng  iyong 
pinahiran. 

10  Sapagka*t  isang  araw  sa  iyong  mga 

looban  ay  mabuti  kay  sa  isang  libo 

sa  labas. 
Aking  minagaling  na  maging  tagatanod 

pinto  sa  bahay  ng  aking  Dios, 
Kay  sa  tumahan  sa  mga  dampa  ng 

kasam-an. 

11  Sapagka't  ang  PanQinoong  Dios  ay 

araw  at  kalasag : 
Ang  PanQinoo'y  magbibigay  ng  bi- 

yaya  at  kalualhatian : 
Hindi  siya  magkakait  ng  ano  mang 

mabutinp  bagay  sa  mga  lumalakad 

ng  matuid. 

12  Oh  PanSinoon,  ng  mga  hukbo, 
Mapalad  ang  tawo  na  umaasa  sa  iyo. 

Q^  ^  Funong  Musiko,    Awit  ng  mga 
OO  anak  ni  Kore, 

1  PanginooH,  ikaw  ay  naging  nakalulu- 

god  sa  iyong  lupain : 
Iyong   ibinalik    ang   pagkabihag    ng 
Jakob. 

2  Iyong  pinatawad    ang    kasam-an    ng 

iyong  bayan, 
■    Iyong  tinakpan  ang  lahat  nilang  kasa- 

lanan.  .  [Selah 

a  Iyong  inalis  ang  lahat  mong  pag-iinit : 

Iyong  tinalikuran  ang  kabangisan  ng 

iyong  galit. 

4  Ibalik  mo  kami,  Oh  Dios  ng  aming 

kaligtasan, 
At  patigilin  mo  ang  iyong  galit  sa 
amin. 

5  I  Magagalit  ka  ba  sa  amin  magpakailan 

man? 
llyo  bang  ipagpapatuloy  ang  iyong 
galit  sa  bo  ong  panahon? 


6  I  Hindi  mo  ba  kami  bubuhayin  uli : 
Upang  ang  iyong  bayan  ay  magalak 

sa  iyo  ? 

7  Ipakita  mo  sa  amin  ang  iyong  kaawaan. 

Oh  PanginOon, 
At  ipagkaloob  mo  sa  amin  ang  iyong 
kaligtasan. 

8  Aking  pakikingan  kung  ano  ang  sasa- 

litain  ng  Dios  na  Panginoon  ; 
SapagkaH  siya'y  magsasalita  ng  kapa- 

yapaan  sa  kaniyang    bayan   at  sa 

kaniyang  mga  santo : 
Nguni't  huag  silang  magbalik  uli  sa 

kaululan. 

9  Tunay  na  ang  kaniyang  kaligtasan  ay 

malapit  sa  kanila  na^natatakot  sa 
kaniya ; 
Upang  ang  kalualhatian  ay  tumahan 
sa  aming  lupain, 

10  Kaawaan  at  katotohanan  ay   nagsa- 

lubong ; 
Kabanalan  at  kapayapaan  ay  nagha- 
likan. 

11  Katotohanan  ay  bubukal  sa  lupa ; 

At  ang  kabanalan  ay  tumungo  mula 
sa  langit. 

12  Oo,    ibibigay     ng    PanSinoon    ang 

mabuti; 
At  ang  ating  lupain  ay  magdadala  ng 

kaniyang  bunga. 
IS  Kabanala*y  mangunguna  sa  niya ; 
At  ilalagay  tayo  sa  daan  ng  kaniyang 

mga  ^kas. 

Q^  Isang  Dalanfin  ni  David, 

1  Iyong  ikiling  ang  iyong  pakinig,  Oh 

PanGinoon,  at  sagutin  mo  ako  ; 
Sapagka't  ako'y  dukha  at  mapagkai- 
langan. 

2  Ingatan  mo  ang  aking  kalulua  ;  sapag- 

ka't  ako*y  banal: 
Oh  ikaw  na  Dios  ko,  iligtas  mo  ang 
iyong  alipin  na  umaasa  sa  iyo. 

3  Maawa  ka  sa  akin,  Oh  Panginoon, 
Sapagka't    sa    iyo'y    dumadaing   ako 

boong  araw. 

4  Pagalakin  mo  ang  kalulua  ng  iyong 

alipin ; 
Sapagka't  sa  iyo,  Oli  Panginoon,  itina- 
taas  ko  atlg  aking  kalulua. 

5  Sapagka't  ikaw,  Panginoon,  ay  mabuti, 

at  mapagpatawad. 
At  sagana  ,  sa    kaawan   sa    lahat  na 
kumatawag  sa  iyo. 

6  Iyong   dingin,  Oh  Panginoon,  ang 

aking  dalangin ; 


604 


MGA  AWIT. 


86.  6 


At  pakingan  mo  ang  voces  ng  aking 
mga  pamanhik. 

7  Sa  araw   ng   akiog    kabagabagaa   ay 

tatawag  ako  sa  ijo  ; 
Sapagka^t  ijong  sasagutin  ako. 

8  Walaug  gaya   mo   sa   gilna   Dg   mga 

dios,  Oh  Panginoon ; 
At  wala  mang  mga  gaicang  gaya  ng 
iyong  mga  gawa. 

9  Laliat  na  nacion  na  iyong  nilalang  ay 

paririto   at  sasamba  sa  harap  mo, 
Oh  Panginoon ; 
At  kanilang    lulualhatiin  ang  iyong 
pangalan. 

10  Sapagka't  ikaw  ay  dakila,  at  guma- 

gawa  ng  mga  kagilagilalas  na  mga 
•  bagay : 
Ikaw  lamang  ang  Dios. 

11  Itnro   mo  sa  aking  ang  iyong  daan, 

Oh    Panginoon  ;    lalakad    ako   sa 
iyong  katotohanan : 
Ilakip  mo  ang  aking  puso  sa  pagkata- 
kot  sa  iyong  pangalan. 

12  Aking  pnpiirihin  kita,  Oh  Panginoong 

aking  Dios,  ng  aking  boong  puso ; 
At  aking  hilualhatiiu  ang  iyong  pa- 
ngalan magpakailan  man. 

13  Sapagka't  malaki  ang  iyong  kaawaan 

sa  akin ; 
At  iyong  iniligtas  ang  aking  kalulua 
sa  pinakamalalim  na  hukay. 

14  Oh  Dios,   ang    palalo   ay   bumangon 

laban  sa  akin, 
At  ang  kapulungan  ng  mga  marahas 

na  tawo  ay  umusig  ng  aking  kalulua, 
At  hindi  inilagay  ka  sa  harap  nila. 

15  Nguni't  ikaw.  Oh  Panginoon  ay  Dios 

na  puspos  ng  kaawaan  at  biyaya, 
Banayad   sa  pagkagalit,  at  sagana  sa 
kaawaan  at  katotohanan. 

16  Oh  bumalik  ka  sa  akin,  at  maawa  ka 

sa  akin ; 
Ibigay   mo   ang    iyong   kalakasan  sa 

iyong  alipin, 
At  iligtas    mo    ang    anak   ng   iyong 

aliping  babaye. 

17  Pagpakitaaan    mo    ako    ng   tanda  sa 

ikabubuti : 
Upang    makita    nilang    napopoot    sa 

akin,  at  mapahiya, 
Sapagka't    ikaw,   Panginoon,   tumu- 

long  sa  akin,  at  umaliw  sa  akin. 


Q7   Salmo  ng  mga  anah  ni  Kore  ;  Awit. 

1  Ang  kaniyang  cimiento  ay  nasa  mga 
santong  bundok. 


2  Minahal    ng    Panginoon    ang    mga 

pintuang-daan  ng  Zion, 
Ng  hi  git  kay  sa  lahat  na  tahanan  ng 
.Jakob. 

3  Mga  nialualhating  bagay  ang  sinalita 

timgkol  sa  iyo, 
Oh  ciudad  ng  Dios.  [Selah 

4  Aking  babangitin  ang  Eahab  at  ang 

Babilonia  ng  gaya  ng  mga  nakaka- 

kilala  sa  akin : 
Narito,    ang    Filistia    at     ang    Tiro, 

sampuo  ng  Etiopia ; 
Ang  isang  ito  ay  ipinanganak  diyan. 

5  Oo,    sa    Zion    ay    sasabihing,    Ang 

isang  ito  at  ang  isang  yaon  ay  ipi- 
nanganak sa  kaniya ; 
At  itatatag  siya  ng  Kataastaasan. 

6  Bibilangin  ng  PanQinoon,  pagka  ka- 

niyang isinulat  ang  mga  bayan, 
Ang    isang   ito    ay  ipinanganak    di- 
yan. [Selah 

7  Silang  umaawit  na  gaya  ng  sumasayaw 

ay  magsasabingf 
Lahat  ng  aking  mga   bukal  ay  nasa 
iyo. 

QO  Aivit,  Salmo  ng  mga  anak  ni  Kore  ; 

OO  Sa  Punong  Musiko ;  Inihanda  sa 
3Iahalat  Leanoth»  MaBkU  ni  He- 
man  na  EzraJiita, 

1  Oh  PanGinoon,  na  Dios  ng  aking  ka- 

ligtasan, 
Akcry  dumaing  araw  at  gabi  sa  harap 
mo: 

2  Masok  ang  aking  dalangin  sa  iyong 

liarap ; 
Ikiling  mo  ang  iyong  pakinig  sa  aking 
daing : 

3  Sapagka*t  ang  aking  kalulua  ay  puno 

ng  kabagabagan, 
At  ang  aking  buhay  ay  lumalapit  sa 
libingan. 

4  Ako'y  nabilang  sa  kanila  na  bumababa 

sa  hukay ; 
AkoV  parang  lalaki  na  walang  tumu- 
long;  ^ 

5  isakahagis  sa  gitna  ng  mga  patay, 
Gaya  ng  napatay  na  nahihiga  sa  libi- 
ngan, 

Na  hindi  mo  na  naaalala ; 

At  sila'y  naliiwalay  sa  iyong  kamay. 

6  Iyong  inihiga  ako  sa  pinakamababang 

hukay, 
Sa  mga  madilim  na  lugar,  sa  mga  ka- 
laliman. 

7  Ang  iyong  pag-iinit  ay  lumalapag  na 

mahigpit  sa  akin. 


89.  15 


MGA  AWIT. 


605 


At  iyong  pinipigliati  ako  n§  ij^oDg 
laliat  pa  mga  alon.  ^     [Selah 

8  Iyong  inilayo  sa  akin  ang  aking  kaki- 

lala; 
Iyong  ginawa  akong  kasuklamsuklam 

sa  kanila : 
Ako'y  nakulong  at  hindi  ako  maka- 

labas. 

9  Ang  aking  mata  ay  nangangalumata 

dahil  sa  pagkapighati : 
Ako*y  tumawag  araw-araw  sa  iyo,  Oh 

PanQinoon, 
Aking  iniunat  ang  aking  mga  kamay 

sa  iyo. 

10  ^Ipakikita  mo  ba  ang  mga  kababalag- 

han  sa  mga  patay  ? 
iSila  bang  mga  patay  ay  babangon,  at 
pupuri  sa  iyo  ?  [Selali 

11  iAng  iyo  bang  kagandahang-loob  ay 

ihahayag  sa  libingan  ? 
I O  ang  iyong  pagtatapat  sa  Kagibaan  ? 

12  iMakikilala  ba  ang  iyong  mga  kaba- 

balaghan  sa  dilim  ? 
^  At  ang  iyong  kabanalan  sa  lupain  ng 
kalimutan? 

13  Nguni't  sa  iyo,  Oh  I^^anQinoon,  du- 

maing  ako, 
At  sa  kinaumagahan  ay  darating  ang 

aking  dalangin  sa  harap  mo.' 
^  14  Panginoon,  i  bakit  mo  itinatakuil  ang 

aking  kalulua  ? 
i  Bakit  mo  ikinukubli  ang  iyong  muk- 

ha  sa  akin? 

15  Ako'y  nagdadalita,  at  madaling  ma- 

mamatay  mula^sa  aking  kabataan : 
Habang  aking  tinitiis  ang  iyong  mga 
kakilakilabot  ay  nawawalan  ng  pag- 
asaako.. 

16  Ang  iyong  mabangis  na  pag-iinit  ay 

dumaan  sa  akin ; 
luihiwaky  ako  ng*  iyong  mga  kakila- 
kilabot. 

17  Kanilang  kinulong  ako  na  parang  tu- 

big  boongaraw; 
Kanilang  kinulong  ako  na  magkaka- 
sama. 

18  Mangliligaw  at  kaibigan  ay  inilayo  mo 

sa  akin, 
At  ang  aking  kakilala  ay  sa  dilim. . 


Mashil  ni  Etan  na  Ezrahita, 


89 


1  Aking  aawitin  ang  kaawaan  ng  Pa- 
nQinoon  magpakailan  man  :  : 
Aking  ipakikilala  ng  aking  bibig  ang 
iyong  pagtatapat  sa  labat  ng  lalii. 


2  Sapagka't   aking    sinabing,   Kaawaan 

ay  matatayo  magpakailan  man  ; 
Ang  iyong  pagtatapat  ay  iyong  itata- 
tag  sa  mga  langit. 

3  Ako*y  gimiawa  ng  tipan  sa  aking  pili, 
Aking  isinumpa  kay  David  na  aking 

alipin : 

4  Ang  iyong  binhi  ay  itatatag  ko  mag- 

pakailan man, 
At  aking  itatayo  ang  iyong  lukliikan 
sa  lahat  ng  lahi.  [Selah 

5  At  pupurihin  ng  mga  langit  ang  iyong 

mga  kababalaghan,  Oh  Panqinoon; 
Ang  iyong  pagtatapat  naman  sa  kapi- 
sanan  ng  mga  santo. 

6  Sapagka't    isino  sa  mga  langit   ang 

maitutulad  sa  Panginoon  ? 
I  Sino  sa  gitna  ng  mga  anak  ng  maka- 
pangyarihan  ang  gaya  ng  Pangi- 
noon, 

7  Isang  Dios  na  kal^ilakilabot  sa  mga 

pulong  ng  mga  santo. 
At  kinatatakutan  ng  higit  sa  lahat  na 
nasa  pahbot  niya? 

8  Oh  Panginoong  Dios  ng  mga  hukbo, 
I  Sino  ang  makapangyarihang  gaya  mo, 

OhJAH? 

At  ang  iyong  pagtatapat  ay  nasa  pali- 
bot  mo. 

9  Iyong  pinagpupunuati  ang  kapalaluan 

sadagat: 
Pagka  ang  mga  alon  noon  liy  burha- 
bangon,  iyong  pinatitigil. 

10  Iyong  pinagpirapiraso  ang  Eahab  na 

parang  napatay ;        ^  *  » 

lyopg  pinangalat  ang  iyong  mga  kaa- 
way  ng  kamay  ng  iyong  kalaka- 
san. 

11  Ang  mga  langit  ay  iyo,  ang  Uipa  ay 

iyo  rin : 
Ang  sanlibutaii  at  ang   nandoon  ay 
iyong  nilikha. 

12  Ang  hilagaan  at  ang  timugan,  iyong 

nilikha : 
Ang  Tabor  at  ang  Hermon  ay  nanga- 
gagalak  sa  iyong  pangalan. 

13  Ikaw  ay  may 'makapangyarihang  ka- 

may : 
Matibay  ang  iyong  kamay,  at  mataas 
ang  iyong  kanan. 

14  Kabanalan  at  kahatulan  ay  cimiento 

ng  iyorg  luklukan : 
Kaawaan  at  katotohanan  ay  nagpa- 
pauna.  sa  iyortg  mukha. 

15  Mapalad  ang  bayan  na  nakakaalam  ng 

masayang  tunog : 


606 


MGA  AWIT. 


89.  15 


Sila*y  lumalakad,  Oh  Panginoon,  sa 
liwanag  ng  iyong  nuiklia. 

16  Sa  iyong  pangalan  ay  nagagalak  sila 

boong  araw  : 
At  sa  iyong  kabanalan  ay  nataas  sila. 

17  Sapagka't  ikaw  ang  kalualhatian  rig 

kaiiilang  kalakasan  : 
At  sa  iyong  biyaya  ay  matataas  ang 
aming  sungay. 

18  Sapagka't  ang  aming  kalasag  ay  iikol 

sa  Panginoon; 
At  ang  aming  hari  ay  sa  Santo  ng 
Israel. 


19  Ng  magkagayo'y  nagsalita  ka  sa  malik- 

mata  sa  iyong  mga  santo, 
At  iyong    sinabing,    Aking     ipinag- 

katiwala  ang  saklolo  sa  isang  maka- 

pangyarihan ; 
Aking  itinaas  ang  isang  pili  sa  bayan. 

20  Aking  nasumpungan  si  David  na  aking 

alipin ; 
Aking  pinahiran  siya  ng  aking  santong 
langis : 

21  Ang  aking  kamay  ay  matatag  na  sasa 

kaniya ; 
Palalaicasin    naman    siya    ng    aking 
kamay. 

22  Hindi  dadabas  sa  kaniya  ang  kaaway ; 
O  pipighatiin  man  siya  ng  anak  ng 

kasam-an. 

23  At  aking  ibubual  ang  kaniyang  mga 

kaaway  sa  harap  niya, 
At  aking  susugatan  ang  napopoot  sa 
kaniya. 

24  Nguni't  ang  aking  pagtatapat  at  ang 

aking  kaawaan  ay  sasa  kaniya ; 
At  sa  aking  pangalanay  matataas  ang 
kaniyang  sungay. 

25  Akin  namang  ilalapag  ang  kaniyang 

kamay  sa  dagat, 
At  ang  kaniyang  kanan  ay  sa  mga  ilog. 

26  Siya*y    dadaing  sa    aking,    Ikaw   ay 

aking  ama, 
Aking  Dios,  at  bate  ng  aking  kaligta- 
san. 

27  Akin  namang  gagawin  siyang  ahing 

panganay, 
Na  pinakamataas  sa  mga  hari  sa  In  pa. 

28  Ang  aking  kaawaan  ay  aking  iingatan 

sa  kaniya  magpakailan  man, 
At  ang  aking  tipan  ay  magtatapat  sa 
kaniya. 

29  Ang  kaniya  namang  binhi  ay  aking 

itatatag  magpakailan  man, 
At  ang  kaniyang  luklukan  ay  gaya  ng 
mga  araw  ng  langit. 


30  Kung  kinalimiitaii  ng  kaniyang  mga 

anak  ang  aking  kautusan, 
At  hindi  lumakad  sa  aking  mga  kaha- 
tulan ; 

31  Kung  kanilang  lapastanganin  ang  a- 

king  mga  palatiintunan, 
At   hindi  iningatan  ang  aking    mga 
utos ; 

32  Kung  magkagayo'y  aking  dadalawin 

ng  tungkod  ang  kanilang  mga  pag- 


At  ng  mga  pamalo  ang  kanilang  ka- 
sam-an. 

33  Nguni't  ang  aking  kaawaan  ay  hindi 

ko  lubos  na  aalisin  sa  kaniya, 
O  akin   mang  titiisin  na  ang  aking 
pagtatapat  ay  magkulang. 

34  Ang  aking  tipan  ay  hindi  ko  sisirain, 
O  akin  mang  babaguhin  ang  bagay  na 

lumabas  sa  aking  mga  labi. 

35  Minsan  ay  sumumpa  ako  sa  pamamag- 

itan  ng  aking  kasantusan ; 
Hindi  ako  magbubulaan  kay  David  ; 

36  Ang  kaniyang  binhi  ay  magmamatigas 

kailan  man, 
At  ang  kaniyang  luklukan  ay  parang 
araw  sa  harap  ko. 

37  Matatatag  magpakailan  man  na  parang 

buan, 
At   parang    tapat    na    saksi    sa    la- 
ngit. [Selah 

38  Nguni't  iyong  itinakuil  at  niwalang 

kabuluhan, 
Ikaw  ay  nag-iini1#sa  iyong  pinahiran. 

39  Iyong  kinapootan  ang  tipan  ng  iyong 

alipin : 
Iyong  dinumhan  ang  kaniyang  korona 
hangang  sa  lupa. 

40  Iyong    ibinagsajc    ang    lahat    niyang 

bakod  ; 
Iyong  dinala  sa  pagkasira  ang  kani- 
yang mga  katibayan. 

41  Lahat  na  dumaraan  sa  langsangan  ay 

sumasarasara  sa  kaniya : 
Siya'y  naging  kadustaan  sa  kaniyang 
mga  kalapit. 

42  Iyong  itinaas  ang  kanan  ng  kaniyang 

mga  kaaway ; 
Iyong    pinagalak    ang    lahat    niyang 
mga  1  aaway. 

43  Oo,   iyong  ibinaligtad  ang  talim  ng 

kaniyang  tabak. 
At  hindi  mo  itinayo  siya  sa  pakiki- 
pagbaka. 

44  Iyong  pinatigil  ang    kaniyang  kaki- 

nangan, 


90.  15 


MGA  AWIT. 


607 


At  iyong  ibinagsak  ang  kaniyang  luk- 
lukan  sa  In  pa. 

45  Iyong  pinaikli  ang  mga  kaarawan  ng 

kaniyang  kabinataan : 
Iyong    tinakpan    siya     ng     kahilii- 
yan.  [Selah 

46  i  Hangang    kailan,    Oh    P anginoon, 

magknkubli  ka  magpakailan  ma*n  ? 
I  Hangang  kailan  magniningas  ang  i- 
yong  pag-iinit  na  parang  apoy  ? 

47  011  iyong  alalahanin  kung    gaanong 

kaikli  ang  aking  panahon  : 
jSapagka't  bakit  walang  kabuluhang 

nilalang  mo  ang  lahat  ng  anak  ng 

mga  tawo ! 
48^Sinong    lalaki    ang    mabiibuhay    at 

hindi  makakakita  ng  kamatayan, 
Na  makapagliligtas  ng  kaniyang  kalu- 


Ina    sa    kapangyarihan     ng     libi- 
ngan  ?  [Selah 

49  Panginoon,  I  saan  nandoon  ang  iyong 

mga  dating  kaawaan, 
Na    iyong  isiimmpa    kay   David    sa 
iyong  pagtatapat  ? 

50  Iyong  alalahanin,  Panginoon,  ang  ka- 

dustaan  ng  iyong  mga  alipin ; 
Kung  paanong  aking  dinadala  sa  aking 
sinapupunan  ang  pagdusta  ng  lahat 
na  makapangyarihang  bayan ; 

51  Ka  pinagdustaan  ng  iyong  mga  kaa- 

way,  Oh  Panginoon, 
Na  kanilang    pinagdustaan    ng    mga 
bakas  ng  iyong  pinahiran. 

52  Purihin  ang  Panginoon,  magpakailan 

man. 
Siya  nawa,  £lt  Siya  nawa. 


IKAAPAT  NA  LTBRO. 


Q/^       Dalangin  ni  Moises  na  lataJci 
x^kJ  ng  Dios. 

1  Panginoon,  ikaw  ay  naging  tahanang 

lugar 
Sa  lahat  ng  lahi. 

2  Bago  ang  mga  bundok  ay  nalabas, 

O  iyong  nilikha  ang  lupa  at  ang  sanli- 

butan, 
Mula  sa  walang  hangan  hangang  sa 

walang  hangan,  ikaw  ang  Dios. 

3  Iyong  pinapagiging  kagibaan  ang  ta- 

wo;         .  . 

At  iyong  sinasabing,  Magbalik  kayo, 
1?  kayong  mga  anak  ng  mga  tawo. 

4  Sapagka't   isang  ^  libong'  panahon    sa 

inyong  paningin 
Parang  kahapon  lamang  ng  makaraan. 
At  parang  pagpupuyat  sa   kinagabi- 

han. 

5  Iyong  mga  dinadala  na  para  ng  baha ; 

sila'y  parang  pagkakatulog : 
Sa  kinaumagahan   ay    parang    damo 
sila  na  tumutubo. 

6  Sa   kinaumagahan  ay  namumulaklak 

at  tumutubo ; 
Sa  kinahapunan  ay  pinuputol  at  nala- 
lanta. 

7  Sapagka't  kami  ay  nasupok  sa  iyong 

galit. 
At  sa  iyong  pag-iinit  ay  nabagabag 
kami, 

8  Iyong  inilagay  ang  aming  kasam-an 

6^  harap  mo, 


Ang  aming  lihim  na  mga  kasalanan  sa 

liwanag  ng  iyong  mukha. 
9  Sapagka't  lahat  naming  #kaarawan  ay 

dumaan  sa  iyong  pag-iinit : 
Aming  dinadala  ang  aming  mga  taon 

sa  wakas  na  parang  buntong-hininga. 

10  Ang  mga   kaarawan   ng  aming  mga 

taon  ay  pitong  puong  toon, 
O  dahil  sa  kaldkasan  ay  urnaahot  ng 

walong  puong  taon ; 
Gayon  ma'y  ang  kanilang  kapalaluan 

lamang  ay  gawa  at  kapanlawan ; 
Sapagka't  madaling  napapawi,  at  kami 

ay  lumilipad. 

11  iSinong  nakakaalam  ng  kapangyari- 

han ng  iyong  galit. 
At  ng  iyong  pag-iinit  ayon  sa  kataku- 
tan  ria  marapat  sa  iyo  ? 

12  Kaya  ituro  mo  sa  amin  ang  pagbilang 

ng  aming  mga  kaarawan, 
Upang  kami  ay  magtamo  sa  amin  ng 
pusong  may  karunungan. 

13  Ikaw  ay  magbalik.  Oh  PanQinoon  ; 

I  hangang  kailan  pa  ? 
At  iyong   pagsisihan  ang  tungkol  sa- 
iyong  mga  alipin. 

14  Oh  busugin  mo  kami  sa  kanaumagahan 

ng  iyong  kaawaan ; 
Upang  kami  ay  magalak  at  matua  sa 
lahat  ng  kaarawan  namin. 

15  Pasayahin    mo    kami    ayon    sa   mga 

kaarawan    na    iyong   ipinighati  s^ 
|tmi^,  /    , 


608 


MGA  AWIT. 


90.  15 


At  sa  mfa  taon  na  aining  ikinakita  ng 
kasam-an. 

16  Malitaw  ang   iyong   gawa    sa   iyong 

mga  alipin, 
At  ang  iyong  kalnalhatian  sa  kaiiilar.g 
mga  anak. 

17  At  sumaamin  ang  kagandahan  ng  Pa- 

nSinoong  aming  Bios : 
At  iyong  itatag  sa  amin  ang  gawa  ng 

aming  mga  kamay ; 
Oo,  ang  gawa  ng  aming  mga  kamay  ay 

iyong  itatag. " 

Ql  Siyang  tumatahan  sa  lihim  na  lugar 
^1      ng  Kataastaasan 

Tatahan  sa  lilim  ng  Makapangyari- 
han-sa-lahat. 

2  Aking   sasabihin  tunfkol  sa  Pangi- 

NOON,  Siya  V  aking  silungan  at  aking 
katibayan ; 
Ang  aking  Dios  na  siyang  aking  inaa- 
sahan. 

3  Sapagka't  kaniyang  ililigtas  ka  sa  silo 

ng  maninilo, 
At  sa  mangwawasak  na  salot. 

4  Kaniyang  tatakpan   ka  ng  kaniyang 

mga  bs^ahibo, 
At  sa  ilalim  ng  kaniyang  mga  pakpak 

ay  sisilong  ka : 
Arg  kaniyang  katotohanan  ay  sapyaw 

at  kalasag. 

5  Ikaw  ay  hindi  matatakot  ng  kakilabu- 

tan  sa  kinagabihan, 
O  sa  pana  man  na  lumilipad  sa  araw ; 

6  Dahil  sa  salot  na  lumalakad  sa  kadi- 

liman, 
O   dahil  sa   paggiba   na    siimisira   sa 
katanghaliang  tapat. 

7  Isang  libo  ay  mabubnal  sa  iyong  si- 

At  sampuong  libo  sa  iyong  kanan  ; 
NguniH  hindi  lalapit  sa  iyo. 

8  Iyong    mamasdan    lamang    ng  iyong 

mga  mata, 
At  iyong  makikita  ang  ganti  sa  ma- 
sama. 

9  i  Sapagka't  ikaw,  Oh  Panginoon,  ay 

aking  silungan ! 
lyobg  ginawa  ang  Kataastaasan  na  i- 

yong  tahanan ; 
Walang  kasam-ang  mangyayari  sa  iyo, 
O  ano  mang  salot  ay  lalapit  sa  iyong 

dampa. 
SapagkaH  siya'y  magbibilin  sa  iyong 

mga  angel  tungkol  sa  iyo, 
Upang  ingatan  ka  sa  lahat  ng  iyong 

mga  lakad. 


lO 


11 


12  Kanilang  dadalhin    ka    sa    kanilang 

mga  kamay, 
Baka  ikaw  ay  matisod  ng  iyong  paa 
sa  isang  bato. 

13  Iyong   yayapakan    ang    leon    at  ang 

ulupoDg : 
Ang  anak  ng  leon  at  ang  ahas  ay  tu- 
tuntungan  mo  sa    ilalim  ng  iyong 
mga  paa. 

14  Sapagka^t  kaniyang  inilagak  ang  kani- 

yang pag-ibig  sa  akin,  kaya't  aking 
ililigtas  siya: 
Aking  ilalagay  siya  sa  mataas,  sapag- 
ka't  kaniyang  nakilala    ang  aking 
pangalan. 

15  Siya'y  tatawag  sa  akin,  at  sasagutin 

ko  siya ; 
Ako'y  makakasama  niya  sa  kabagaba- 

^.^^  •  .  .  . 
Aking  ililigtas  siya,  at   pararangalin 

siya. 

16  Aking  bubusugin  siya  ng  mahabang 

buhay. 
At  ipakikita  ko  sa  kaniya  ang  aking 
pagliligtas. 

Q2     Salmo,  Awit  sa  araw  ng  Sahado, 

1  Isang  mabuting  bagay  ang  magpasala- 

mat  sa  PanGinoon, 
Atumawit  ng  mga  pagpupuri  sa  iyong 
pangalan.  Oh  Kataastaasan : 

2  Magpakilala  ng  iyong  kj£gandahang- 

loob  sa  kinaumagahan, 
At  ng  iyong  pagtatapat  gabigabi, 

3  Na  may  instrumentong  sampuong  cuer- 

das,  at  may  salterio ; 
Na  may  dakilang  tunog  sa  alpa. 

4  Sapagka*t    ikaw,    Panginoon,    iyong 

pinasaya  ako  sa  iyong  gawa  : 
Ako^y  magtatagumpay  sa  mga  gawa 
ng  iyong  mga  kamay. 

5  I  Pagkalaki  ng  iyong  mga  gawa.  Oh 

PanQinoon  I 
Ang  iyong  mga  pag-iisip  ay  totoong 
malalim. 

6  Ang  tawong  hangal  ay  hindi  naka- 

kaalam ; 
O  natatalastas  man  ito  ng  mangmang : 

7  Pagka  ang  masama  ay  sumisibol  na 

parang  damo, 
At  pagka  namumulaklak  ang  lahat  na 

mangagawa  ng  kasam-an ; 
Ay  upang  magiba    sila    magpakailan 

man: 

8  Nguni't  ikaw,  Oh  PANGiNOoisr,  ay  nasa 

mataas  magpakailan  man. 


94.  16 


m5a  AWIT. 


609 


9  Sapagka't,  narito,  ang  iyong  mga  kaa- 

way,  Oil  PanGinook, 
Sapagka't,  narito,  ang  iyong  mga  kaa- 

way  ay  malilipol ; 
Lahat  ng  mangagawa  ng  kasam-an  ay 

mangangalat. 

10  Nguni't  aDg  aking  sungay  ay  iyong 

pinataas    na    gaya   n^   sun§ay    ng 
mabangis  na  toro : 
Ako'y  napahiran  ng  bagong  langis. 

11  Nakita    naman    ng    aking  mata  ang 

nasa  ko  sa  aking  mga  kaaway, 
Narinig  ng  aking  pakinig  ang  nasa  ko 
m  mga  mangagawa  ng  kasam-an  na 
dmabangon  laban  sa  akin. 

12  Ang  banal  ay  mamumulaklak  na  pa- 

rang puno  ng  palma : 
Siya'y   tutubo    na    parang   cedro   sa 
Lebano. 
IS  Silang  natanim  sa  bahay  ng  PanSi- 

KOON 

Mamumulaklak    sa    mga   looban    ng 
aming  Dies. 

14  Sila*y  magbubunga  sa  katandaan ; 
Silay  mapupuno  ng  ubod  at  kasari- 

waan: 

15  Upang  ipakilala  na  ang  PanSinoon 
*       ay  matuid ; 

Siya'y  aking  burol  at  walang  kalikuan 
sakaniya. 

QQ  Ang    PanQinoon    ay    nagbahari; 

^O      siya^y  nananamit  ng  kamahalan ; 

Ang  Panginoon  ay  nananamit,  siya'y 

nagbigkis  ng  kalakasan : 
Ang  sanlibutan  naman  ay  natatag,  na 
hind'i  mabago. 

2  Ang  iyong  luklukan  ay  natatag  ng 

una: 
Ikaw  Ay  mula  sa  walang  hangan. 

3  Ang  mga  baha  ay  nagtaas,  Oh  PanSi- 

NOON, 
Ang  mga  baHa  ay  nagtaas  ng  kanilang 

voces ; 
Ang  mga  baha  ay  nagtaas  ng  kanilang 

mga  alon. 

4  Ng  higit  sa  mga  hugong  ng  maraming 

tubig, 

Sa  makapangyarihang  lagaslas  ng  da- 
gat, 

Ang  PanSinoon  sa  itaas  ay  maka- 
pangyarihan. 
6  Ang  iyong  mga   patotoo   ay  totoong 
tunay : 

Ang  kasantusan  ay  marapat  sa  iyong 
bahay, 

Oh  PanGikoon,  magpakailan  man. 


QA  ^^  PanQinoon,  ikaw  na  Dios  na 
v^T"      kinauukolan  ng  panghihiganti, 
Ikaw    na    Dios    na    kinauukolan   ng 
panghihiganti,  sumilang  ka. 

2  Tumayo  ka,  ikaw  na  hukom  sa  lupa : 
Ibigay    mo    sa  palalo    ang    ganti  sa 

kanila, 

3  PanQinoon,  I  hangang  kailan  ang  ma- 

sama, 
Hangang  kailan  magtatagumpay  ang 
masama? 

4  Sila'y  dumadaldal,  sila*y  nagsasalita 

na  may  kagilasan : 
Lahat  na  mangagawa  ng  kasam-an  ay 
nagmamalaki.  ^  ^ 

5  Kanilang  pinagpipirapiraso  ang  iyong 

bayan.  Oh  PanQinoon, 
At  pmipighati  ang  iyong  mana. 

6  Kanilang  piriapatay  ang  bao  at  ang 

taga  ibang  lupa, 
At  pinapatay  ang  ulila. 

7  At    kanilang     sinasabing/    Ang   Pa- 

kGinoo'y  hindi  makakakita, 
O  pakukundangan  man  ng  Dios  ng 
Jakob. 

8  Inyong  bulayin,  ninyong  mga  hangal 

sa  gitna  ng  bayan : 
At  kayong  mga   mangmang,^  kailan 
tayo  magiging  pantas? 

9  Siyang  nagtanim  ng  pakinig,  i  hindi 

ba  siya  makakarinig  ? 
Siyang  lumikha  ng  ihata,  i  hindi  ba 
siya  makakakita? 

10  Siyang  nagpaparusa  sa  ^ga  nacion, 

I  hindi  ba  siya  sasaway, 
Siyang  nagtuturo  sa  tawo  ng  kaala- 
man? 

11  Nalalaman  ng  PANdmoOK  ang  mga 

pag-iisip  ng  tawo, 
Na  pawang  walang  kabuluhan. 

12  Mapalad  ang  tawo  na  iyong  pinaruru- 

sahan.  Oh  PANQmoON, 
At  tinuturuan  mo  sa  iyong    kautu- 
san ; 

13  tJpang  iyong  mabigyan  ng  kapahinga- 

han  sa  mga  kaarawan  ng  kapigha- 
tian, 
Hangang  sa  mahukay  ang  hukay  para 
sa  masama. 

14  Sapagka't  hindi  itatakuil  ng  PanQi- 

NOON  ang  kaniyan^  bayan, 
O  pababayaan  man  niya  ang  kaniyang 
mana. 

15  Sapagka^t    kahatulan  ay    babalik   sa 

kabanalan: 
At  susundan  ng  lahat  na  matuid  sa 
puso. 

16  ^Sino    ang    magbabangon    dahil    sa 


610 


MGA  AWIT. 


94.  16 


akin  laban  sa  mga  mangagawa  nf 
kasam-an  ? 
I  Sinong  tatayo  dahil  sa  akin  laban  sa 
mga  mangagawa  ng  kasam-an  ? 

17  Kungdi  ang  Panginoon    ay  naging 

aking  katulong, 
Ang  aking  kalulua  ay  tumahang  ma- 
dali  Sana  sa  katahimikan. 

18  Ng  aking  sinasabing,  Ang  aking  paa 

ay  natitisod  ; 
Tinutulungan  ako  ng  iyong  kaawaan, 
Oh  PanQinoon. 

19  Sa  kararaihan  ng  aking  mga  pag-iisip 

sa  loob  ko 

Ang  iyong  mga  pag-aliw  ay  nagbibi- 
gay  lugod  sa  aking  kalulua. 
20 1  Magkakaroon    ba    ng    pakikipagka- 
sama  sa  iyo  ang  luklukan  ng  kasam- 
an, 

Na  umaapi  sa  pamamag^tan  ng  pala- 
tuntunan  ? 

21  SilaS'  nagpipisan  laban  sa  kalulua  ng 

banal, 
At  pinarusahan  nila  ang  walang  salang 
dugo. 

22  Nguni't  ang  PanQinoon  ay  naging 

aking  matayog  na  moog ; 
At  ang  aking  Dios  ay  bato  na  aking 
silungan. 

23  At  dinala  niya  sa  kanila  ang  kanilang 

sariling  kasam-an. 
At  ihihiwalay  niya  sila  sa  kanilang 

sariling  kasam-an ; 
Ihihiwalay  sila  ng  Panginoong  ating 

Dios. 

QK  Oh  parito  kayo,  tayo'y  umawit  sa 
^vJ     PanSinoon  : 

Tayo'y  gumawa  ng  ingay  na  kagalakan 
sa  burol  ng  ating  kaligtasan. 
2  Tayo*y  humarap  sa  kaniyang  harap  na 
may  pagpapasalamat, 
Tayo'y  gumawa  ng  ingay  na  kagalakan 
sa  kaniya  na  may  mga  pag-aawitan. 
8  Sapagka't  ang  PanSinogn  ay  dakilang 
Dios, 
At  dakilang  Hari  sa  lahat   ng   mga 
dios. 

4  Nasa  kaniyang  kamay  ang  mga  mala- 

lim  na  lugar  ng  lupa ; 
Ang  mga  kataasan  ng  mga  bundok  ay 
kaniya  rin. 

5  Ang    dagat  ay  kaniya,    at  kaniyang 

ginawa ; 
At  ang  kaniyang  mga  kamay  ay  lumik- 
ha  ng  tuyong  lupa. 

6  Oh  parito  kayo,  tayo'y  sumamba  at 

yumukod ; 


Tajo^y  lumohod  sa  harap  ng  Pangi- 
Nooisr,  na  Taga-lalang  sa  atin : 

7  Sapagka't  siya*y  ating  Dios, 

At  tayo'y  bayan  sa  kaniyang  pasabsa- 
ban,  at  mga  tupa  sa  kaniyang  kamay. 

Ngayon,  j  Oh  kung  inyong  didingin 
ang  kaniyang  voces  I 

8  Huag   ninyong  patigasin  ang  inyong 

pnso,  gaya  sa  Meriba, 
Gaya  sa  kaarawan  ng  Masa  sa  ilang : 

9  Ng  tuksuhin  ako  ng  inyong  mga  ma- 

gulang, 
Tinikman   ako,  at  nakita  ang  aking 
gawa. 

10  Apat  na  puong  taon   namanlaw  ako 

sa  lahing  yaorij 
At    aking    sinabing,   Bayan  na  nag- 

kakamali  sa  kanilang  puso. 
At  hindi  nila  nalaman  ang  aking  mga 

lakad : 

11  Kaya't  ako'y  sumumpa  sa  aking  pag- 

iinit, 
Na  sila'y  hindi  papasok  sa  aking  ka- 
pahingahan. 

Ckf%  ^^^  umawit  kayo  sa  PanQinoon 
x^yJ      ng  bagong  awit : 

Umawit  kayo  sa  PanSinoon,  boong 
lupa. 

2  Umawit  kayo  sa  PanQinoon,  purihin 

ninyo  ang  kaniyang  pangalan ; 
Ihayag  ninyo  ang  kaniyang  pagliligtas 
sa  araw-araw. 

3  Isaysay  ninyo  ang  kaniyang  kalualha- 

tian  sa  mga  nacion, 
Ang  kaniyang  kagilagilalas   na  mga 
gawa  sa  lahat  ng  bayan. 

4  Sapagka^t  dakila  ang  Panginoon,  at 

mar  apat  na  purihin : 
Siya*y    kinatatakutang  higit  kay    sa 
lahat  na  mga  dios. 

5  Sapagka't  lahat  ng  dios  sa  mga  bayan 

ay  walang  kabuluhan: 
Nguni't  nilikha  ng  Panginoon  ang 
mga  langit. 

6  Karangalan    at    kamahalan   ay    nasa 

harap  niya : 
Kalakasan  at  kagandahan  ay  nasa  ka- 
niyang santuario. 

7  Magbigay  kayo  sa  Panginoon,  kayong 

mga  kamag-anakan  ng  mga  bayan, 
Magbigay    kayo    sa    Panginoon    ng 
kalualhatian  at  kalakasan. 

8  Magbigay    kayo    sa    Panginoon    ng 

kalualhatiang  ukol  sa  kaniyang  pa- 
ngalan : 
Kayo'y  magdala  ng  handog,  at  masok 
kayo  sa  kaniyang  mga  looban. 


98.  8 


MGA  AWIT. 


611 


9  Oh  sambahin  ninyo  ang  PanQinoon 
sa  kagandahan  ng  kasantosan  : 
Manginig  kayo  sa  harap  niya,  boong 
lupa. 

10  Inyong  sabihin  sa  gitna  ng  mga  na- 

ciong,  Aug  Panginoon  ay   haglia- 

hari  : 
Ang  sanlibutan  naman  ay  natatatag  na 

hindi  makikilos : 
Kaniyang  hahatulan  ang  mga  bayan 

ng  matuid. 

11  Matua  ang  mga  langit  at  magalak  ang 

lupa ; 
Humugong  ang  dagat,  at    ang  nan- 
doon; 

12  Sumaya  ang  parang  at  lahat  na  nasa 

kaniya; 
Kung  magkagayo'y    aawit   dabil   sa 

kagalakan,  ang  laiiat  na  punong  ka- 

lioy  sa  gubat ; 
IS  Sa  iiarap  ng  PanQinoon,   sapagka't 

siya*y  dumarating ; 
Sapagka*t   siya^   dumarating   upang 

tatulan  ang  lupa : 
Kaniyang  hahatulan  ng  kabanalan  ang 

sanlibutan, 
At  ng  kaniyang  katQtohanan  ang  mga 

bayan. 

4\f  Ang   PanSinoon    ay    naghahari  ; 
i^  I       magalak  ang  lupa ; 

Matua  ang  karamihan  ng  mga  pulo. 

2  Mga  alapaap  at  kadiliman  ay  nasa  pa- 

libat  niya :        » 
Kabanalan  at  kahatulan  ay  cimiento 
ng  kaniyang  luklukan. 

3  Apoy  ay  nagpapamia  sa  kaniya, 

At  sinusunog  ang  kaniyang  mga  kaa- 
way  sa  palibot. 

4  Tumatanlaw  ang  kaniyang  mga  kidlat 

sa  sanlibutan : 
Nakita  ng  lupa,  at  nanginig. 

5  Ang  mga  burol  ay  natunaw  na  parang 

pagkit  sa  harap  ng  Panqikoon, 
Sa  harap  ng  Panginoon  ng  boong  lupa. 

6  Inihayag  ng  mga  langit  ang  kaniyang 

kabanalan, 
At  nakita  ng  lahat  na  bayan  ang  kani- 
yang kalualhatian. 

7  Mahiya  silang  lahat  na  naglilingkod 

sa  mga  larawang  hinichurahan, 
Ang  mga  nagsasaya  sa  mga  idolo  : 
KayoV  sumamba  sa  kaniya,  kayong 

lahat  na  mga  dios. 
S  Narinig  ng  Zion,  at  natua. 
At  ang  mga  anak  na  babaye  ng  Juda 

ay  ni^alak ; 


Daliil  sa  iyong   mga  kahatulan.  Oh 

Panginoon. 
9Sapagka't  ikaw.  Oh  PanQinoon,  ay 

kataastaasan  sa  boong  lupa : 
Ikaw  ay  nataas  na  totoong  higit  kay 

sa  lahat  na  mga  dios. 

10  Oh  kayong  umiibig  sa  Panginoon, 

kapootan  ninyo  ang  kasam-an  : 
Kaniyang  iniingatan  ang  mga  kalulua 

ng  kaniyang  mga  santo ; 
Kaniyauf  mga  inililigtas  sa  kamay  ng, 

masama. 

11  liwanag  ay  itinanim  para  sa  mga  ba- 

nal. 
At  kasayahan  para  sa  may  matuid  na 
puso. 

12  Matua  kayo  sa  PanSinoon,  kayong 

mga  banal ; 
At  magpasalamat  sa  kaniyang  santong 
pangalan. 


98 


Awit, 


1  Oh  umawit  kayo  sa  PanSinoon  ng 

bagong  awit ; 
Sapagka't  siya^y  gumawa  ng  mga  kagi- 

lagilalas  na  bagay : 
Ang  kaniyang  kanan  at  ang  kaniyang 

santong  kamay  ay  gumawa  ng  ka- 

ligtasan  sa  kaniya. 

2  Ipinakilala  ng  PanQinoon  ang  kani- 

yang pagliligtas ; 
Ang  kaniyang  kabanalan  ay  ipipaki- 
lala  niyang  lubos  sa  paningin  ng 
mga  nacion. 

3  Kaniyang  inalala  ang  kaniyang  kaa- 

waan  at  kaniyang  pagtatapat  sa  ba- 
hay  ng  Israel : 
Nakita  ng  lahat  na  wakas  ng  lupa  ang 
pagliligtas  ng  aming  Dios. 

4  Kayo*y  gumawa  ng  ingay  na  kagalakan 

sa  PanQinoon,  bootig  liipa : 
Kayo'y  magpasimula  at  umawit  dahil 
sa  kagalakan,  oo,  kayo'y  umawit  ng 
mga  pagpuri. 

5  Umawit  kayo  ng  mga  pagpuri  ng  alpa 

sa  Panginoon; 
Ng  alpa  at  ng  voces  na  tugma. 

6  Ng  mga  pakakak,  at  tunog  ng  patunog 
Gumawa  kayo  ng  ingay  na  kagalakan 
*    sa  harap  ng  Hari,  ng  Panginoon. 

7  Humugong  ang  dagat  at  ang  kapunuan 

niya ; 
Ang  sanlibutan  at  ang  mga  tumatahan 
sa  kaniya ; 
sipakpak  ng  m^a  baha  ang  kanilang 
mga  kamay ; 


612 


MGA  AWIT. 


98.  8 


Umawit  na  magkakasama    ang   mga 

burol  daliil  sa  kagalakan ; 
9  Sa  harap    n§  PanGikoon,  sapagka't 

siyaV  naparirito  upang  hatulan  ang 

lupa : 
Kani  jang  hahatulan  ng  kabanalan  ang 

sanlibutan, 
At  ng  matuid  ang  mga  bayan. 


QQ  ^^S  PanGinoon    ay*  naghahari ; 
%y^     manginig  ang  mga  bayan : 

Siya'y  nauupo  sa  mga  kerubin ;  maki- 
los  ang  lupa. 

2  Ang  PanSinoon  ay  dakila  sa  Zion ; 
At  siya'y  mataas  na  higit  sa  lahat  ng 

bayan. 

3  Purihin  nila  ang  iyong  dakila  at  kaki- 

lakilabot  na  pangalan : 
Siya'y  santo. 

4  Ang  lakas  naman  ng  hari  ay  umiibig 

ng  kahatulan ; 
Ikaw  ay  nagtatatag  ng  matuid, 
Ikaw  ay  gumagawa  ng  kahatulan  at 

kabanalan  sa  Jakob. 

5  Pataasin  ninyo  ang  PanQinoong  ating 

Dios, 
At  sumamba  kayo  sa  harap  ng  kani- 

yang  tungtungan : 
Siya'y  santo. 

6  ^  Mois^  at  si  Aaron  na  kaniyang 

mga  sac5erdote, 
At  si  Samuel  sa  kanila  na  tumatawag 

sa  kaniyang  pangalan ; 
Sila*y  tumatawag  sa  PanQinoon,  at 

siya'y  sumasagot  sa  kanila. 

7  Siya^  nagsasalita  sa  kanila  sa  haliging 

alapaap : 
•  Kanilang    iniingatan    ang     kaniyang 
mga  patotoo,  at  ang  palatuntunan 
na  ibinigay  niya  sa  kanila. 

8  Ikaw  ay  sumagot  sa  kanila,  Oh  Pa- 

nGinoong  aming  Dios : 

Ikaw  ay  Dios  na  nagpatawad  sa  ka- 
nila, 

Baga  man  ikaw  ay  gumanti  sa  kani- 
lang mga  gawa. 

9  Pataasin  ninyo  ang  PanGinoong  ating 

Dios, 
At  kayo'y  sumamba  sa  kaniyang  san- 

tong  burol; 
Sapagka't    ang    Panginoong     ating 

Dios  ay  santo. 


100 


Aivit  na  pagpapasalamat. 


1  Gumawa  kayo  ng  ingay  na  kagalakan 

sa    PanQinoon,    kayong    lahat  na 
lupain. 

2  Kayo^y  maglingkod  sa  Panginoon  na 

may  kasayahan : 
Kayo*y  humarap  sa  kaniyang  harap 
na  may  awitan. 

3  Inyong  talastasin  na  ang  PanQinoon 

ay  siyang  Dios : 
Siya  ang  lunialang  sa  atin,  at  tayo'y 

kaniya : 
Tayo'y  kaniyang  bayan,  at  mga  tupa 

ng  kaniyang  pasabsaban. 

4  Masok  kayo    sa  kaniyang    mga  pin- 

tuang-daan  na  may  pagpapasalamat. 
At  sa  kaniyang  mga  loo  ban  na  may 

pagpupuri : 
Kayo*y  magpasalamat  sa  kaniya,  at 
inyong  purihin  ang  kaniyang  panga- 
lan. 

5  Sapagka^t  ang  PanSinoon  ay  mabuti ; 

ang  kaniyang  kaawaan  ay  magpa- 
kailan  man ; 
At  ang  kaniyang  pagtatapat    ay    sa 
lahat  ng  lahi. 


101 


Awit  ni  David. 


1  Aking  aawitin  ang  kaawaan  at  kaha- 

tulan : 
Sa  iyo,  Oh  PanQinoon,  aawit  ako  ng 
mga  pagpupuri. 

2  Ako'y  magpapakapantas  sa  sakdal  na 

lakad  : 
I  Oh  kailan  pasa  sa  akin  ka  ? 
Akoy  lalakad  sa  loob  ng  aking  bahay 

na  may  sakdal  na  puso. 

3  Hindi  ako  maglalagay  ng  masamang 

bagay  sa  harap  ng  aking  mga  mata: 
Aking  kinapopootan  ang  gawa  nila  na 

lurailiko ; 
Hindi  kakapit  sa  akin. 

4  Ang  masamang  puso  ay  hihiwalay  sa 

akin: 
Hindi  ako  makakakilala  ng  masamang 
bagay. 

5  Ang  sumisirang  purl  na  lihim  sa  kani- 

yang kapua  ay  aking  ibubual : 
Siya  na  may  mataas  na  tingin  at  may 
palalong  puso  ay  hindi  ko  titiisin. 

6  Ang  aking  mga  mata  ay  itititig  ko  sa 

mga  tapat  sa  lupain,  upang  sila^y 
makatahan  na  Icasama  ko : 
Siya  na  lumali^ad  sa  sakdal  na  daan, 
siya'y  mamamahala  sa  akin. 


102.  26 


MGA  AWIT. 


613 


102 


7  Siyang  gumagawang  may  karayaan  ay 
hindi  tatahan  sa  loob  nf  aking  ba- 
hay: 
Siyang  nagsasalita  ng  kabiilaanan  ay 
hindi  matatajag  sa  harap  ng  aking 
mga  mata. 
sTuing  umaga  ay  aking  lilipulin  ang 
lahat  na  masama  sa  lupain ; 
*XJpang  ihiwalay  ang  lahat  na  manga- 
m  gawa  ng  kasam-an  sa  ciudad  ng  Pa- 
nQinoon. 

Dalan§in  n§  napipighatif  rig  nan' 
lulupaypayj  at  ioinuhuhos  ang 
kaniyang  daing  sa  harap  ng 
Pan^inoon, 

I  lyong  dingin  ang  aking  dalangin,  Oh 

PanSinOon, 
At  dumating  ang  aking  daing  sa  iyo. 
J8  Huag  mong  ikubli  ang  iyong  mukha 

sa  akin  sa  kaarawan  ng  aking  ka- 

panlawan : 
Ikiling  mo  ang  iyong  pakinig  sa  akm ; 
Sa  araw  na  akojy  tumawag,  sagutin  mo 

akong  madali. 
sSapagka't  ang   aking    mga  araw    ay 

napapawi  na  parang  usok, 
At  ang  aking  mga  buto  ay  nasusunog 

na  parang  tuyong  kahoy. 

4  Ang  aking  puso  ay  nasugatang  parang 

damo,  at  nalanta; 
Sapagka't  nalimutan  kong  kanin  ang 
aking  tinapay. 

5  Dahil  sa  yoces  ng  aking  dain^ 
Ang  aking  mga  buto'  ay  dumidikit  sa 

aking  laman. 

6  Ako*y  gaya  ng  pelikano  sa  ilang ; 
Ako*y  naging  parang  kuago  sa  mga 

sirang  lugar. 

7  Ako*y  uraaabang,  at  ako'y  naging 
Gaya  ng  maya  na  nag-iisa  sa  pulupo. 

Sinaapi    ako  ng    aking   mga    kaaway 
boong  araw ; 
Silang  nauulol  laban  sa  akin  ay  sumu- 
sumpa  sa  pamamag-itan  ng   aking 
pangalan. 
»,Sapagka*t  aking  kinain  ang  mga  abo 
na  parang  tinapay, 
At  hinaluan  ko  ang  aking  inumin  ng 
pag-iyalc. 
10  Dahil  sa  iyong  galit  at  iyong  pag- 
iinit : 
Sapagka't  ako'y  iyong  itinaas,  at  ini- 

II  Ang  aking  mga  aniw  ay  parang  lilim 

na  kumikiling ; 
At  ako*y  nalautang  parang  damo. 


13  Nguni't  ikaw,  Oh  PanGinoon,  mama- 
malagi  magpakailan  man ; 
At  ang  alaala,  sa  iyo  ay  sa  lahat  ng 
lahi. 

13  Ikaw  ay  babangon,  at  maaawa  sa  Zion : 
SapaglMi't  kapanahunan  ng  pagkaawa 

sa  kaniya,  oo,  ang  takdang  panahon 
ay  dumating. 

14  Sapagka't  naliligaya  ang  iyong  mga 
alipin  sa  kaniyang  mga  bato, 

At  nanghihinayang  sa  kaniyang  ala- 
bok. 

15  Sa  gayo'y  katatakutan  ng  mga  nacion 
ang  pangalan  ng  PAhginoon, 

At  ng  lahat  ng  hari  sa  lupa  ang  iyong 
kalualhatian : 

16  Sapagka't  itinayo  ng  PanQikoon  ang 
Zion, 

Siya'y  napakita  sa  kaniyang  kalualha- 
tian; 

17  Kaniyang  dininig  ang  dalangin  ng  war 
lang  nagkakandili, 

At  hindi    niwalang    kabuluhan    ang 
kanilang  dalangin. 
IS  Ito*y  isnsulat  para  sa    lahing  susu- 
nod: 
At  ang  bayang  lalalangin  ay  pupuri  sa 
PanGinoon. 
19  Sapagka't  siya'y  tumungo  mula  sa  kai- 
taasan  ng  kaniyang  santuario ; 
Tumingin  ang   PanQinoon    sa    lupa 
*  mula  sa  langit ; 

26  Upang  dingin  ang  buntong-hininga  ng 
bihag ; 
Upang  kalagan  yaong  mga  napasiya- 
han  na  patayin ; 

21  Upang  maihayag  ng  mga  tawo  ang 
pangalan  ng  PanSinoon  sa  Zion, 

At  ang  kaniyang  kapurihan  sa  Jeru- 
salem; 

22  Ng  ang  mga  bayan  ay  mapisan, 
At  ang  mga  kaharian,  upang  magling- 

kod  sa  PanQinoon. 

23  Kaniyang  pinahina  ang  aking  kalaka- 
san  sa  daan; 

Kaniyang    pinaikli    ang    aking   mga 
kaarawan. 

24  Aking  sinabing,  Oh  Dies  ko,  huag 
mo  akong  kunin  sa  gitna  ng  aking 
mga  kaarawan; 

Ang  iyong  mga  taon  ay  sa  boong  pana- 
hon. 

25  Ng  una  ay  iyong  inilagay  ang  cimiento 
nglupa; 

At  ang  mga  langit  ay  gawa  ng  iyong 
mga  kamay. 

26  Sila'y  malilipol,  nguni't  ikaw  ay  mama- 
malagi :  ^ 


614 


MGA  AWIT. 


102.  26 


Oo,  silang  lahat  ay  maluluma  na  pa- 
rang bihisan ; 

Parang  isang  kasuotan  na  iyong  mga 
papalitan,  at  niga  niapapalitan  : 

27  Nguni't  ikaw  rin, 

At  ang  ijong  niga  taon  ay  hindi  mag- 
kakawakas. 

28  Ang  mga  anak  ng  iyong  mga  alipin  ay 

mamamalagi, 
At  ang  kanilang  binhi  ay   matatatag 
sa  harap  mo. 


103 


Awii  ni  David. 


1  Iyong  purihin  ang  Panginoon,  Oh 

kalulua  ko  ; 
At  lahat  na  nasa  loob  ko  pumuri  sa 
kaniyang  santong  pangalan. 

2  Iyong  purihin  ang  PanGinoon,   Oh 

kaluhia  ko, 
At  huag  mong  kalimutan   ang  lahat 
niyang  mga  kabiitihan : 
s  Na  siyang   nagpapatawad    ng    iyong 
lahat  na  kasam-an ; 
Na  siyang  gumagamot  ng  iyong  lahat 
na  sakit; 
4  Na  siyang  tumutubos  ng  iyong  buhay 
sa  pagkalipol : 
Na  siyang  nagpuputong  sa  iyo  ng  ka- 
gandahang-loobat  malambot  na  mga 
kaawan : 
6  Na  siyang  bumubusog  sa  iyong  bibig 
ng  mabiiting  mga  bagay ; 
Na  ano  paH  ang  iyong  kabataan  ay 
nababagong  parang  aguila. 

6  Ang   Panginoon    ay    gumagawa    ng 

mga  banal  na  gawa, 
At  mga  kahatulan  para  sa  lahat  na 
napipighati. 

7  Kaniyang    ipinakilala    ang   kaniyang 

mga  daan  kay  Moises, 
Ang  kaniyang  mga  gawa  sa  mga  anak 
ng  Israel. 

8  Ang  Panginoon  ay  puno  ng  kahaba- 

gan  at  biyaya, 
Banayad   sa  pagkagalit  at  sagana  sa 

kaawaan. 
0  Hindi  siya  makikipagkaalit  napalagi; 
O  kaniya  mang  iingatan^  ang  kaniyang 

galit  magpakailan  man. 

10  Siya'y  hindi  gumawa  sa  atin  ng  ayon 

sa  a  ting  mga  kasalanan, 
O  gumanti  man  sa  atin  ng  ayon  sa 
ating  mga  kasam-an. 

11  Sapagka't  kung  paanong  ang  langit  ay 

mataas  kay  sa  lupa, 
Gayon  kalaki  ang  kaniyang  kaawaan 
^  kanila  na  natatakot  sa  kaniya. 


12  Kung  gaano  ang  layo  ng  silanganan 

sa  kalunuran, 
Gayon  inilayo   niya  ang   ating  mga 
pagsalangsang  sa  atin. 

13  Kung  paanong  ang  ama  ay  naaawa  sa 

kaniyang  mga  anak, 
Gayon    naaawa    ang  Panginoon    sa 
kanilang  natatakot  sa  kaniya. 

14  Sapagka't  nakikilala  niya  ang  ating 

liichura ;  « 

Kaniyang  inaalaala  na  tayo*y  alabok. 

15  Tungkol  sa  tawo,  ang  kaniyang  mga 

araw  ay  parang  daino  ; 
Kung  paano  ang  bulaklak  sa  parang 
gayon  siya  namumulaklak. 

16  Sapagka't  dinadaanan  ng  hangin,  at 

tinatangay ; 
.     At  ang  lugar  niya  ay  hindi  na  ma- 
kikilala. 

17  Nguni't  ang  kaawaan  ng  Panginoon 

ay  mula  sa  walang  hangan  hangang 
sa  walang  hangan  sa  Kiga  natatakot 
sa  kaniya, 
At  ang  kaniyang  kabanalau  ay  han- 
gang sa  mga  anak  ng  mga  anak  ; 

18  Sa  gayong    nag-iingat    ng    kaniyang 

tipan, 
At  sa  mga  umaalala  ng  kaniyang  mga 
utos  upang  mga  gawin. 

19  Itinatag  ng  PanQinoon  ang  kaniyang 

lukiukan  sa  mga  langit ; 
At  ang  kaniyang  kaharian  ay  nagpu- 
puno  sa  lahat. 

20  Purihin  ninyo  ang  Panginoon,  ni- 

nyorig  mga  angel  niya : 
Ninyong  makapangyarihan  sa  kalaka- 

san    na    tumutupad    ng     kaniyang 

salita, 
Na  nakikinig  sa  voces  ng  kaniyang 

salita. 

21  Purihin  ninyo  ang  Panginoon,    ni- 

nyong lahat  na  hukbo  niya ; 
Ninyong  mga  tagapamahala  niya,  na 
gumagawa  ng  kaniyang  kasayahan. 

22  Purihin  ninyo  ang    Panginoon,   ni- 

nyong lahat  na  mga  gawa  niya, 
Sa  lahat  na  lugar  na  kaniyang  sakop : 
Purihin    mo    ang    PAN(3iNbON,     Oh 

kalulua  ko. 

I  f\A  Puri  bin  mo  ang  Panginoon,    Oh 
IKJ^      kalulua  ko. 

Oh  Pan&inoong  kong  Dies  ikaw  ay 

totoong  dakila ; 
Ikaw   ay   nabibfhisan  ng  karangalan 

at  kamahalan. 
2  Na  siyang  nagbabalot  ng  liwanag  na 

parang  bihisan ; 


104.  80 


MGA  Awrr. 


615 


Na  siyang  nag-uunat  ng  mga  langit  Da 
parang  tabing:  ^ 

3  Na  siyang  naglalagay  ng  mga  tahilan 

ng  kaniyang  mga  silid  sa  mga  tubig ; 
Na  siyang  gumagawa  sa  mga  alapaap 

na  pinakakarro  niya ; 
Na  siyang  lumalakad  sa  mga  pakpak 

ng  hangin: 

4  Na  siyang  gumagawa  sa'mga  hangin 

na  mga  sugo  niya ; 
Ang  kaniyang  mga  tagapamahala  ay 
alabngapoy: 

5  Na  siyang  naglagay  ng  mga  cimiento 

nglupa, 
Upang    hiiag    makilos    magpakailan 
man. 

6  lyong  tinakpan  ng  kalaliman  na  pa- 

rang isang  bihisan ; 
Ang  mga  tubig  ay  tumatayo  sa  itaas 
ng  mga  bundok. 

7  Sa  iyong  pagsaway  sila'y  tumatakas ; 
Sa  voces  ng  iyong  kulog  ay  nagmama- 

*.    daling  umaalis  sila  ; 

8  Sila^y  sumampa  sa  mga  bundok,  sila'y 

bumaba  sa  mga  libis, 
Sa  lugar  na  iyong  itinayo  sa  kanila. 

9  Ikaw  ay  naglagay  ng  hanganan  upang 

sila*y  liuag  makaraan ; 
Upang  sila*y  huag  magbalik  na  tuma- 
kipjsaJupa. 

10  Siya^y  nagsusugo  ng  mga  bukal  sa  mga 

libis; 
Mga  umaagos  sa  gitna  ng  mga  bundok : 

11  Sila'y  nagpapainom  sa  bawa^t  hayop 

sa  parang ; 
Nagpapatid-ukaw  ang  mga  mabangis 
na  asno. 

12  Sa  tabi  nila  ay  nagkaroon  ng  kanilang 

tahanan  ang  ibon  sa  himpapawid, 
Sila*y  umaawit  sa  mga  sanga. 

13  Kaniyang  diiiidilig  ang  mga  bundok 

mula  sa  kaniyang  mga  silid  : 
Ang  lupa  ay  busog  sa  bunga  ng  iyong 
mga  gawa. 

14  Kaniyang  pinatutubo  ang  damo  para 

sa  mga  hayop, 
At  ang  gugulayin  para  sa  paglilingkod 

sa  tawo ; 
Upang  siya'y  maglabas  ng  pagkain  sa 

lupa : 

15  At  ng  alak   na  makapagpapasaya  sa 

puso  ng  tawo, 
At  ng  langis    upang    pasilangin  ang 

kaniyang  mukha, 
At  ng  tinapay   na   nagpapalakas  ng 

puso  ng  tawo. 

16  Ang  mga  punong  kahoy  ng  PanQi- 

KOON  ay  busog; 


Ang  mga  cedro  sa  Lebano,  na  kani- 
yang itinanim ; 

17  Na  pinamumugaran  ng  mga  ibon : 
Tungkol  sa  ciguena,  ang  mga  puno  ng 

abeto  ay  kaniyang  bahay. 

18  Ang  mga  mataas  na  bundok  ay  para 

sa  mga  mabangis  na  kambing ; 
Ang  mga  burol  ay  silungan  ng  mga 
daman. 

19  Kaniyang  inihalal  ang  buan  para  sa 

mga  panahon : 
Nalalaman  ng  araw  ang  kaniyang  pag- 
lubog.  ^ 

20  lyon^   ginagawa    ang    kadiliman   at 

nagiging  gabi ; 
Na  iginagalaw  ng  lahat  na  hayop  sa 
gubat. 

21  Umuungal  ang  mga  anak  ng  leon  sa 

pagsunod  sa  mahuhuli  nila, 
At  hinahanap  sa  Dios  ang  kanilang 
pagkain. 

22  Ang  araw  ay  sumisikat,  sila'y  umaalis, 
At  nahihiga  sa  kanilang  mga  yungib. 

23  Lumabas  ang  4awo  sa  kaniyang  ga- 

gawin 
At    sa    kaniyang    gawa    hangang    sa 
kinahapunan. 

24  Oh  PANaiNOON,   }  pagka   sarisari  ng 

iyong  mga  gawa  I 
Sa  karunungan  ay  mga  ginawa  mong 

lahat : 
Ang  lupa  ay  puno'ng  iyong  kayaraa* 

nan. 

25  Nandian    ang    dagat,   na    malaki   at 

muluang, 
Na  ginagalawan  ng  di   mafeilang  na 

mga  bagay, 
Ng  mga  munti  at  ng  mga  malaking 

hayop  din  naman. 

26  Doo'y  yumayaon  ang  mga  sasakyan: 
Nandoon  ang  boaya  na  iyong  nilikha 

upang  maglibang  doom* 

27  Lahat  ng  ito  ay  naghihintay  sa  iyo; 
Upang  iyong^  mabigyan  sila  ng  kani* 

lang  pagkain  sa  ukol  na  kapanahu^ 
nan. 

28  Ang    ij^ong    ibinibigay  sa  kanila  ay 

pinipisan  nila ;        •    .    ' 
Iyong  ibinubukas  ang  iyong  kamay, 
sila^y  nabubusog  ng  kabutihan. 

29  Iyong  ikinukubli   ang  iyong  mukha, 

sila^y  liababagabag ; 
Iyong    inaalis    ang    kanilang    hinga, 

sila'y  namamatay, 
At  nagbabalik  sa  kanilang  pagkaala* 

bok. 

30  Iyong  sinusugo    ang    iyong  espirito, 

sila'y  nalalalang ; 


616 


MGA  AWIT. 


104.  30 


At  iyong  binabago  ang  balat  ng  lupa. 

31  Maraalagi  Ang  kalualhatian   ng  Pa- 

NGINOON  kailan  man ; 
Magalak  ang  Panginoon  sa  kaniyang 
mga  gawa : 

32  Na  siyang  tumitingin  sa  lupa  at  lumi- 

lindol ; 
Kaniyang  hinihipo  ang  mga  bundok 
at  umuusok. 

33  Aawit    ako    sa    Panginoon    habang 

ako'y  nabubuhay : 

Ako'y    aawit    ng    pagpuri    sa   aking 
Dios,  samantala^   mairoon  akong 
kabuhayan. 
84  Matamisin  niya  ang  aking  pagbubu- 
lay : 

Ako'y  magagalak  sa  Panginoon. 
35  Malipol  ang  mga  makasalanan  sa  lu- 
pa, 

At  huag  ng  lumagi  ang  masama. 

Purihin  mo  ang  PanQinoon,  Oh  ka- 
lulua  ko. 

Purihin  ninyo  ang  PanQinoon. 

l/^t^  Oh  magpasalamat  kayo  sa  Pa- 
■V/vJ      nQinoon,  kayo'y  tumawag  sa 
kaniyang  pangalan ; 
Inyong  ipakilala  ang  kaniyang  mga 
gawa  sa  mga  bayan. 

2  Umawit  kayo  sa  kaniya,  umawit  kayo 

sa  kaniya  ng  mga  pagpuri ; 
Salitain  ninyo  ang  lahat  niyang  mga 
kagilagilalas  na  mga  gawa. 

3  Luraualhati  kayo  sa  kaniyang  santong 

pangalan : 
Magalak  ang  puso  nila  na  humahanap 
sa  Panginoon. 

4  Inyong  hanapin  ang  PakGinoon  at 

ang  kaniyang  kalakasan ; 
Inyong  hanapin  ang  kaniyang  mukha 
magpakailan  man. 
6  Inyong  alalahanin  ang  kaniyang  mga 
'     kagilagilalas  na  gawa  na  kaniyang 

ginawa; 
Ang  kaniyang  mga  kababalaghan  at 
ang    mga  kahatulan    ng   kaniyang 
bibig; 
6  Oh  ninyong  binhi  ni  Abraham  na  ka- 
niyang alipin, 
Ninyong  mga  anak  ni  Jakob  na  kani- 
yang pili. 
•y  Siya  ang  Panginoong  ating  Dios  : 
Ang  kaniyang  mga  kahatulan  ay  nasa 
boong  lupa. 
8  Kaniyang  inalala  ang  kaniyang  tipan 
magpakailan  man, 
Ang  salita  na  kaniyang  iniutos  sa  11- 
bong  mga  lahi ; 


9  Ang  tipan  na  kaniyang  ginawa  kay 
—  Abraham, 
lit  ang  kaniyang  sumpa  kay  Isaak  ; 

10  At    pinagtibay  yaon   kay  Jakob    na 

pinakapalatuntunan, 
Kay  Israel  na  pinakawalang  hangang 
tipan : 

11  Na    sinabing,    Sa    iyo'y  ibibigay    ko 

ang  lupain  ng  Kanaan, 
Ang  palad  na  iyong  mana : 

12  Ng  silaV  kaonti  lamang  tawo  sa  bi- 

lang ; ' 
Oo,  totoong  kaonti,  at  mga  manana- 
han  doon ; 

13  At  sila'y  yumaon  sa  nacion  at  nacion, 
Mula  sa  isang  kaharian  hangang  sa 

ibang  bayan. 

14  Hindi  niya  tiniis  ang  sino  mang  tawo 

na  gumawa  sila  ng  kamalian  ; 
Oo,  kaniyang  sinaway  ang  mga  hari 
dahil  sa  kanila } 

15  Na  sinabingj  Huag  ninyong  galawin 

ang  aking  mga  pinahiran, 
At  huag  ninyong  gawan  ng  masama 
ang  aking  mga  profeta. 

16  At  siya'y  nagdala  ng  kagutom  sa  lu- 

pain; 
Kaniyang  binali  ang  boong  tukod  ng 
tinapay. 

17  Siya'y  nagsugo  ng  isang  lalaki  sa  una- 

han  nila ; 
Si  Jose  ay  naipagbiling  pinakaalipin  : 

18  Ang  kaniyang  mga  paa  ay  sinaktan 

nila  ng  mga  pangpangaw ; 
Siya'y  nalagay  sa  mga  tanikalang  ba- 
kal: 

19  Hangang  sa  panahon  na  nangyari  ang 

kaniyang  mga  salita ; 
Tinikman  siya  ng  salita  ng  Pan5i- 

NOON. 

20  Ang  hari  ay  nagsugo,  at  pinawalan 

siya ; 
Ang  puno  ng  mga  bayan,  at  pinalaya 
niya  siya. 

21  Ginawa  niya  siyang  panginoon  sa  ka- 

niyang bahay. 
At  puno  sa  lahat  niyang  pag-aari : 

22  Upang  talian  ang  kaniyang  mga  pa- 

ngulo  sa  kanij'^ang  kaligayahan. 
At  turuan  ang  kaniyang  mga  matanda 
ng  karunungan. 

23  Si  Israel  naman  ay  nasok  sa  Egipto  ; 
At  si  Jakob  ay  nangibangbayan  sa  lu- 
pain ng  Ham. 

24  At  kaniyang  pinalagong  mainam  ang 

kaniyang  bayan, 
At  pinatibay  sila  kay  sa  kanilang  mga 
kaawav. 


106.  ? 


MGA  AWIT. 


61? 


25  Kaniyang  ibinalik  ang  kanilang  puso 

upang  mapoot  sa  kaniyang  bayan,  ^ 
Upang  gum^wang  may  lalang  sa  kani- 
yang mga  alipin. 

26  Kaniyang  sinugo  si  Moises  na  kani- 

yang alipin, 
At  si  Aaron  na  kaniyang  pinili. 

27  Kanilang  inilagay  sa  gitna  nila  ang 

kaniyang  mga  tanda, 
At  mga  kababalaghan  sa  lupain  ng 
Ham. 

28  Siya^y  nagsugo  ng  mga  kadiliman,  at 

nagpadilim; 
At  sila^  hindi  nanghimagsik  laban  sa 
kaniyang  mga  salita. 

29  Kaniyang  pinapaging  dugo  ang  kani- 

lang mga  tubig, 
At  pinatay  ang  kanilang  isda. 
so  Ang  kanilang  lupain  ay  binukalan  ng 

mga  palaka, 
Sa  mga  silid  Qg  kanilang  mga  hari. 

31  Siya'y  nagsalita,  at  dumating  ang  mga 

pulutong  ng  langaw, 
At  hanip  sa  lahat  ng  kanilang  hanga- 
nan. 

32  Ibinigay  niya  sa  kanila  na  pinakaulan 

ay  granizo, 
At  liab  ng  apoy  sa  kanilang  lupain. 

33  Sinugatan  namian  niya  ang  kanilang 

mga  puno  ng  uvas,  at  ang  kanilang 
mga  puno  ng  higos ; 
At  binali  ang  mga  punong  kahoy  ng 
kanilang  mga  hanganan. 

34  Siya*y  nagsalita  at  ang  mga  balang 

chasil  ay  dumating, 
At  ang  balang  yelek,  at  yaoV  walang 
bilang, 

35  At  kinain  ang  lahat  na  damo  sa  kani- 

lang lupain, 
At   kinain    ang   bunga   ng    kanilang 
lupa. 
86  Sinugatan  naman  niya  ang  labat  na 
panganay  sa  kanilang  lupain, 
Ang  puno   ng    lahat   nilang    kalaka- 
san. 
37  At  kaniyang  itiialis  sila  na  may  pilak 
at  ginto : 
At  hindi  nagkaroon  ng  mahinang  tawo 
sa  kaniyang  mga  angkan. 

88  Natua  ang  Egipto  ng  sila'y  umalis ; 
Sapagka't  ang  Jakot  sa  kanila  ay  na- 

hulog  sa  kanila. 

89  Kaniyang    inilatag    an^   alapaap    na 

pinakatakip ; 
At  apoy  upang  magbigay  liwanag  sa 
gabi. 
40  Sila*y  humingi  at  dinalhan  niya  ng 
mga  pugo, 


At  binusog  niya  sila  ng  tinapay  sa 
langit. 

41  Kaniniyang  binuksan  ang  bate  at  binu- 

kalan ng  mga  tubig; 
Mga  umagos  sa  tuyong  mga  lugar  na 
parang  ilog. 

42  Sapagka't  kaniyang  naalala  ang  kani- 

yang santong  salita,  , 

At  si  Abraham  na  kaniyang  alipin. 

43  At  kaniyang  inilabas  ang  kaniyang 

bayan  na  may  kagalakan, 
At  ang  kaniyang  pili  na  may  awitan. 

44  At  ibinigay"^  niya  sa  kanila  ang  mga 

lupain  ng  mga  nacion ; 
At  kinuha  nila  ang  gawa  ng  mga  ba- 
yan na  pinakaari  :^ 

45  Upang  kanilang  maingatan  ang  kani- 

yang mga  palatuntunan, 
At  sundin  ang  kaniyang  mga  kautusan. 
Purihin  ninyo  ang  PanQinoon. 

%f\f^  Purihin  ninyo  ang  Pan^inoon. 
I  wO  Oh  magpasalamat  kayo  sa  PanSi- 
NOON ;  sapagka't  siya'y  mabuti ; 
^pagkat^t  ang  kaniyang  kanwaan  ay 
magpakailan  man. 

2  i  Sinong  makapagsasalita  ng  mga  ma- 

kapangyarihang   gawa  ng   PanQi- 

NOON, 

O  makapagpapakilala  ng  boo  niyang 
kapurihan  ? 

3  Mapalad  silang  nag-iin|at  ng  kahatu- 

lan. 
At  siyang  gumagawa  ng  kabanal^n  sa 
boong  panahon. 

4  lyong  alalahanin  ako,  Oh  Panginoon, 

ng  biyaya  na  iyong  ipinagkaloob  sa 
iyong  bayan; 
Oh  dalawin  mo  ako  ng  iybng  paglilig- 
tas: 

5  Upang  aking  makita  ang  kaginhawa- 

han  ng  iyong  pinili, 
Upang  ako'y  magalak  sa  kasayahan  ng 

iyong  nacion, 
Upang   ako*y   lumualhati  na  kasama 

ng  iyong  pamana. 

6  Kami   ay    nagkasala   na  kasama   ng 

aming  mga  magulang,      . 
Ivjimi  ay  nagkamit  ng  kasam-an,  kami 
ay  gumawa  ng  kasam-an. 

7  Hindi  nalaman  ng  aming  mga  magu- 

lang ang  iyong  mga  kababalaghan 

sa  Egipto ; 
Hindi  nila  inakla  ang  karamihan  ng 

iyong  mga  kaawaan ; 
Kungdi    naging    mapanghimagsik   sa 

dagat,  sa  Mapiilang  Dagat; 


618 


M§A  AWIT. 


106.  8 


8  Gayon  ma'y  iniligtas  niya  sila  dahil  sa 

kaniyang  pangalan, 
Upang  kaniyang  raaipakilala  ang  kani- 
yang matibay  na  kapangyarihan. 

9  Kaniyang  sinaway  naman  ang  Dagat 

na  Mapula,  at  natuyo  : 
Sa  gayo'y  pinatnnbayan  niya  sila  sa 
mga  kalaliman,  na  parang  sa  ilang. 

10  At  iniligtas  niya  sila  sa  kamay  ng 

napopoot  sa  kanila, 
At  tinubos  niya  sila  sa  kamay  ng  kaa- 
way. 

11  At  tinakpan  ng  mga  tubig  ang  kani- 

lang  mga  kaaway : 
Walang  nalabi  sa  kanila  kahi't  isa. 

12  Ng    magkagayoV    sinampalatayanan 

nila  ang  kaniyang  mga  salita ; 
Inawit  nila  ang  kaniyang  kapurihan. 

13  Nilimot  nilang  madali  ang  kaniyang 

mga  gawa ; 
Hindi  naghintay  sa  kaniyang  payo  : 

14  Kungdi  nagnasa  na  may  kayamuan  sa 

ilang, 
At  tinukso  ang  Dios  sa  ilang. 

15  At  binigyan  niya  sila  ng    kanilang 

hiling; 
Nguni't  nagsugo  ng  kapayatan  sa  ka- 
nilang kalulua. 

16  Kanilang  pinanaghilian  naman  si  Moi- 

ses  sa  kampamento, 
At  si  Aaron  na  santo  ng  Panqinoon. 

17  Ang  lupa  ay  bumuka,  at  nilamon  si 

Da  tan, 
At  tinakpan  ang  pulutong    ni  Abi- 
ram. 

18  At  apoy  ay  nagningas  sa    kanilang 

pulutong ; 
Sinunog  ng  liab  ang  mga  masama. 

19  SiWy  gumawa  ng  guya  sa  Horeb, 
At  sumamba  sa  larawang  binubo. 

20  Ganito  nila  binago  ang  kanilang  ka- 

lualhatian 
Sa  wangis  ng  baka  na  kumakain  ng 
damo. 

21  Nilimot  nila  ang  Dios  na  kanilang 

tagapagligtas, 
Ka  gomawa  ng  mga  dakilang  bagay  sa 
Egipto ; 

22  Ng  mga  kagilagilalas  na  mga  gawa  sa 

lupain  ng  Ham, 
At  mga  kakilakilabot  na  mga  bagay  sa 
Dagat  na  Mapula. 

23  Kaya't  sinabi  niya,  na  kaniyang  lili- 

pulin  sila, 
Kung  si  Moises  na  kaniyang  pinili  ay 

Hindi  humarap  sa  kaniya  sa  sira, 
Upang  pawiin  ang  kaniyang  pag-iinit, 

upang  buag  niyang  gibain  sila. 


24  Oo,  kanilang  niwalang  kabuluhan  ang 

maligayang  lupain, 
Hindi  nila  sinampalatayanan  ang  ka- 
niyang salita ; 

25  Kungdi  sila*y   tumakap  sa  kanilang 

mga  dam  pa, 
At  hindi  nakinig  sa  voces  ng  Pangi- 

NOON. 

26  Kaya*t  itinaas  niya  ang  kaniyang  ka- 

may sa  kanila, 
Upang  kaniyang  ibual  sila  sa  ilang : 

27  At  upang    ibual  niya    ang  kanilang 

binhi  sa  mga  nacion. 
At  mga  pangalatin  sa  paga  lupain. 

28  Sila'y  nakilakip  naman  kay  Baal-peor, 
At  kumain  ng  mga  hayin  sa  mga  pa- 

tay. 

29  Ganito  minungkahi  nila  siya  sa  galit 

ng  kanilang  mga  gawa ; 
At  ang  salot  ay  luraitaw  sa  kanila. 

30  Ng  magkagayo'y  tumayo  si  Fineas,  at 

gumawa  ng  kahatulan : 
At  sa  gayo'y  tumigil  ang  salot. 

31  At  nabilang  sa  kaniya  na  kabanalan, 
Sa  laliat  ng  lahi  magpakailan  man. 

32  Kanilang  ginalit  din  siya  sa  mga  tubig 

ng  Meriba, 
Na  ano  pa*t  yumaong   masama  kay 

Moises  dahil  sa  kanila : 
83  Sapagka't  sila'y  mapanghimagsik  laban 

sa  kaniyang  espiritu, 
At  siya^y  nagsalita  na  walang  pakun- 

dangan  ng  kaniyang  mga  labi. 

34  Hindi  nila  nilipol  ang  mga  bayan, 
Gaya  ng  iniutos  ng  PanGinoon  sa  ka- 
nila ; 

35  Kungdi  nagsihalo  sa  mga  nacion, 
At  nag-aral  ng  kanilang  mga  gawa : 

36  At  sila*y  naglingkod  sa  kanilang  mga 

idolo ; 
Na  naging  silo  sa  kanila : 

37  Oo,  kanilang  inihayin  ang  kanilang 

mga  anak  na  lalaki  at   babaye  sa 
mga  demonio, 

38  At  nagbubo  ng  walang  salang  dugo, 

ang  dugo  ng  kanilang  mga  anak  na 

lalaki  at  babaye, 
Na  kanilang  inihayin  sa  mga  idolo  ng 

Kanaan  ; 
At  ang  lupain  ay  nadumhan  ng  dugo. 

39  Ganito  sila  nagpakahawa  sa  kanilang 

mga  gawa. 
At  yumaong  nakiapid  sa  kanilang  mga 
gawa. 

40  Kaya't  nag-alab  ang  pag-iinit  ng  Pa- 

NGINOON  laban  sa  kaijiyang  bayan. 
At    kinapootan    niya    ang    kaniyang 


107.  17 


MGA  AWIT. 


619 


41  At  ibinigay  niya  sila  sa  kamay  ng 
mga  nacion ; 
At  silang  napopoot  sa  kanila  ay  nag- 
pnno  sa  kanila. 
43  Pinighati  naman  sila  ng  kanilang  mga 


At  sila'y  nagsisuko  sa  kanilang  kamay. 
48  Mad  alas  na  iniligtas  niya  sila; 

Nguni't  sila^y  mapanghimagsik  sa  ka- 

niyang  payo, 
At  nababa  sila  sa  kanilang  kasam-an. 

44  Gayon  ma'y  nilingap  niya  ang  kani- 

lang kapanlawan, 
Ng  kaniyang   marinig  ang   kanilang 
daing: 

45  At   kaniyang   inalala   sa   kanila   ang 

kaniyang  tipan, 
At  nagsisi  ayon  sa  karamihan  ng  kani- 
yang mga  kaawaan. 


46  Giuawa  naman  niyang  sila*y  kaawaan 
Niyaong  labat-  na  nagdalang,bihag  sa 

kanila. 

47  Iligtas    mo    kami,    Oh    PAN5lN00Na 

aming  Dios, 
At  pisanin  mo  kami  na  mula  sa  mga 

nacion, 
Upang  magpasalamat  sa  iyong  santong 

pangalan, 
At  magtagumpay  sa  iyong  kapuriban. 

48  Purihin  ang  PanSinoon,  ang  Dios  ng 

Israel, 
Mula  sa  walang  hangan  hangang  sa 

walang  haiigan. 
At  sabihin   ng    boong  bayang,  Siya 

nawa. 
Purihin  ninyo  ang  PanSinoon. 


IKALIMANG  LIBEO. 


ifYT  ^^  magpasalamat  kayo  sa  PanQi- 
I  \J  I       NOON ;  sapagka't  siya^y  mabuti : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man. 

2  Sabihing  gagon  ng  tinubos  ng  PanQi- 

NOON, 

Na  kaniyang  tinubos   sa   kamay   ng 
kaawaay ; 

3  At  mga  pinisan  mula  sa  mga  lupain, 
Mula  sa  silanganan,  at  mula  sa  kalu- 

"  nuran, 
Mula  sa  hilagaan  at  mula  sa  timugan. 

4  Sila'y  gumala  sa  ilang,  sa  palanas  na 

daan ; 
Sila'y  hindi  nakasumpong  ng  ciudad  na 
tahanan. 

5  Gutom  at  iihaw,     * 

Ang  kanilang  kalulua  ay  nanlalata  sa 
kanila. 

6  Ng  magkagayo'y  (^umaing  sila  sa  Pa- 

nSinoon  sa  kanilang  kabagabagan, 
At  iniligtas  niya  sila  sa  kanilang  ka- 
panlawan. 

7  Pinatnubayan  naman  niya  sila  sa  ma- 

tuid  na  da^n, 
Upang  silaV  yumaon  sa  ciudad  na  ta- 
hanan. 

8  I  Oh  purihin  ng  mga  tawo  ang  PanGi- 

NOON  dahil  sa  kaniyang  kabutihan. 
At  dahil  sa  kaniyang  mga  kagilagilalas 
na  mga  gawa  sa  mga  anak  ng  mga 
tawo! 


9  Sapagka't   kaniyang    pinatirang-uhaw 
ang  uhaw  na  kalulua, 
At  ang  gutom  na  kalulua  ay  binusog 
niya  ng  maHuti. 

10  Ang  gayong  tumatahan  sa  kadiliman, 

at  sa  lilim  ng^kamatayan,. 
Na  natatali  sa  pagkapighati  at  bakal; 

11  Sapagka't  silay'y  nan^imagsik  laban 

sa  mga  salita  ng  Dio^ 
At  niwalang  kabuluhan  ang  payo  ng 
Kataastaasan : 

12  Kaya*t  kaniyang  ibinaba  ang  kanilang 

puso  sa  gagawin ; 
Sila*y  nabual,  at  walang  sumaklolo. 

13  Ng  magkagayo*y  dumaing  sila  sa  Pa- 

nQinoon  sa  kanilang  kabagabagan, 
At  iniligtas  niya  sila  sa  kanilang  ka- 
panlawan. 

14  Kinuha  niya  sila  sa  kadiliman  at  sa 

lilim  ng  kamatayan, 
At  pinatid  ang  kanilang  mga  tali.  * 

15  I  Oh  purihin  ng  mga  tawo  ang  PanSi- 

NOON  dahil  sa  kaniyang  kabutihan, 
At'dahil  sa  kaniyang  mga  kagilagila- 
las na  mga  gawa  sa  mga  anak  ng 
tawo  I 

16  Sapagka't  kaniyang   sinira  ang  mga 

pintuang-daah  na'tanso. 
At  pinutol  ang  mga  halang  na  bakal. 

17  Mga    mangmang  dahil    sa    kanilang 

mga  pagsalangsang, 


620 


MGA  AWIT. 


107.  J7 


At  dahil  sa  kanilang  mga  kasam-an  ay 
napipigJiati. 

18  Kinapopootan   ng    kanilang    kalulua 

ang  sarisaring  pagkain ; 
At  sila'j  lumalapit  sa  mga  pintuang- 
daan  ng  kamatajan. 

19  Ng  magkagayo'j  dnmaing  sila  sa  Pa- 

nSinoon  sa  kanilang  kabagabagan, 
Atiniligtas  niya  sila  sa  kanilang  ka- 

panlawan. 
2oSinngo  niya  ang  kaniyang  salita,  at 

piriagaling  sila, 
At  iniligtas  sila  sa  kanilang  mf  a  kagi- 

baan. 

21  I  Oh  purihin  ng  mga  tawo  ang  PanSi- 

NOON  dahil  sa  kaniyang  kabutihan, 
At  dahil  sa  kaniyang  mga  kagilagila- 
las  na  iiiga  gawa  sa  mga  anak  ng 
mga  tawo  I 

22  At  maghandog  sila  ng  mga  hayin  na 

pagpapasalamat, 
At  ihayag  ang  kaniyang  mga  gawa  na 
may  awitan. 

23  Nilang  bumababa  sa    dagat  sa  mga 

sasakyan, 
Na  nangangalakal  sa  malaking  mga 
tubig; 

24  Ang  mga  ito'y    nakakakita  ng  mga 

gawa  ng  Panginoon, 
At  ng  kaniyang  mga  kababalaghan  sa 
kaliliman. 

25  Sapagka't  siya'y  nag-uutos,  at  buma- 

^  bangon  ang  bagyong  hangin, 
Na  nagbabangon  ng  mga  alon  niva. 

26  Mga  umiilanglang  sa  langit,  mga  bu- 

mababa uli  sa  mga  kalaliman : 
Ang  kanilang  kalulua  ay  natutunaw 
dahil  sa  kabagabagan. 

27  Sila'y  pumapalo  na  paroo't  parito,  at 

humahapay  na  parang  lasing, 
At  ang  kanilang  karunungan  ay  nawa- 
la. 

28  Ng  magkagayo'y  dumaing  sila  sa  Pa- 

nGinoo]^  sa  kanilang  kabagabagan, 
At  kinuha  niya  sila  sa  kanilang  ka- 
panlawan. 
2»  Kaniyang  pinalilikat  ang  bagyo, 

Na  ano  pa't  ang  mga  alon  noon-  ay  tu- 
matahimik.      ^ 
8U  Ng  magkagayo'y  natutua  sila,  dahil  sa 
sila'y  tiwasay; 
Sa  gayo'y  kaniyang  dinadala  sila  sa 
doongang  kanilang  ibigin. 
81  I  Oh  purihin  ng  mga  tawo  ang  PanGi- 
NOON  dahil  sa  kaniyang  kabutihan, 
At  dahil  sa  kaniyang  mga  kagilagila- 


las  na  mga  gawa  sa  mga  anak  ng 
mga  tawo ! 

32  Pataasin  din  naman  nila  siya  sa  kapi- 

sanan  ng  bayan, 
At  purihin  siya  sa  upuan  ng  mga  ma- 
tanda. 

33  Kaniyang  pinapagiging  ilang  ang  mga 

ilogi 
At  uhaw  na  lupa  ang  mga  bukal; 

34  Na  maalat  na  ilang  ang  mabungang 

lupain, 
Dahil  sa  kasam-an  nila  na  tumatahan 
doon. 

35  Kaniyang  pinapagiging  lawa  ng  mga 

tubig  ang  ilang, 
At  mga  bukal  ang  tuyong  lupain. 

36  At  kaniyang  pinatatahan  doon    ang 

gutora, 
Upang  makapaghanda  sila  ng  ciudad 
na  tahanan ; 

37  At  naghasik  sa  mga  bukid,  at  nagta- 

nim  ng  mga  uvasan, 
At  nagtamo  ng  mga  i)unga  na  pakina- 
bang. 

38  Kaniya  naming  pinagpapala  sila,  na 

ano   pa't  sila'y  dumadaming  mai- 
nam ; 
At  hindi  mga  tinitiis  na  ang  kanilang 
kawan  aymagkulang. 

39  At  sila'y  nakulangan  at  nahapay 

Sa  pagkapighati,  kabagabagan,  at  ka- 
panlawan. 

40  Kaniyang  ibinubuhos  ang  kadustaan 

sa  mga  pangulo, 
At  mga    pinagagala    sa  kasiraan,  sa 
walang  langsangan. 

41  Gayon  ma*y  iniuupo  niya  sa  mataas 

ang  mapagkailangan  mula  sa  kada- 
lamhatian. 
At  ginagawang  «a  kaniya  mga  kamag- 
anakan  na  parang  kawan. 

42  Makikita  ng  matuid,  at  raatutua ; 

At  ititikom  ang  kaniyang   bibig  ng 
boong  kasam-an. 

43  Kung  sino  ang  pantas  ay  magbulay  sa 

mga  bagay  na  ito, 
At  kanilang  mababatid  ang  mga  kaa- 
waan  ng  Panqinoon. 


Awitj  Salmo  ni  David. 


108 

1  Ang  aking  puso^  matatag,  Oh  Dios ; 

Ako^y  aawit,  oo,  ako*y  aawit  ng  mga 
pagpuri  ng  aking  kalualhatian. 
5  Kayo*y  gumising,  salterio  at  alpa : 

Ako*y  gigising  na  maaga. 


109.  18 


M6A  AWIT. 


621 


3  Ako'y  magpapasalamat   sa  iyo,    Oh 

PanQinoon,  sa  gitna  ng  mga  bayaii : 
At  akoV  aawit  ng  mga  pagpuri  sa  iyo 
sa  gitna  ng  mga  nacion. 

4  Sapagka't  ang  iyong  kaawaan  ay  ma- 

laki  sa  itaas  ng  mga  langit, 
At  ang  iyong  katotobanan  ay  umaahot 
sa  xnga  alapaap. 

5  Mataas  ka,    Oh  Dios,  sa  itaas  ng  mga 

langit: 
At  ang  iyong  kalualhatian  sa  itaas  ng 
boong  lupa. 

6  Upang  ang  iyong  minamahal  ay  ma- 

ligtas, 
Magligtas  ka  ng  iyong  kanan,  at  sa- 
gutin  mo  kami. 

7  Nagsalita  ang  Dios  sa  kaniyang  kasan- 

tusan ;  ako^y  magsasaya : 
Aking  hahatiin  ang  Sekem,  at  susuka- 
tin  ko  ang  libis  ng  Sukot. 

8  Gilead  ay  akin ;  Manases  ay  akin ; 
Ang  Efraim  naman  ay  sangalang  ng 

aking  ulo : 
Juda*y  aking  cetro. 

9  Moab  ay  aking  hugasan ; 

Sa  Edom  ay  ihahagis  ko  ang  aking 


Sa  i'ilistia  ay  susutsot  ako. 

10  I  Sinong  magpapasok  sa  akin  sa  ciudad 

na  nakukutaan  ? 
i  Sinong  pumatnubay  sa  akin  hangang 
sa  Edom? 

11  i  Hindi  mo  ba  kami  itinakuil,    Oh 

Dios? 
At  hindi  ka  lumalaljas,    Oh  Dios,  na 
kasama  ng  aming  mga  hukbo. 

12  Tulungan  mo  kami  laban  sa  kaaway ; 
Sapagka't  walang  kabuluhan  ang  tu- 

iong  ng  tawo. 

13  Sa  Dios  ay  gagawa  kamingm  ay  kata- 

pangan: 
Sapagka't  siya  ang  yayapak  sa  aming 
mga  kaaway. 


109 


Sa  jPunong  Musiho,    Ami  rd 
David, 


1  Huag  mong  itahimik  ang  iyong  kapa- 

yapaan,    Oh  Dios  na  aking  kapuri- 
han ; 

2  Sapagka^t  ang  bibig  ng  masama  at  ang 

bibig  ng  magdaraya  ay  ibinuka  nila 
laban  sa  akin: 
Sila'y  nagsalita  sa  akin  na  may  sinu- 
ngaling  na  dila. 

3  Kanilang  kintiloug  ako  sa  palibot  ng 

mga  salitang  kapootan, 
At  bumaka  laban  sa  akin  na  walang 
kadahilamm. 


4  Sa  Icabayaran  w^  aking  pag-ibig  ay  sila*y 

mga  kaaway  ko : 
Nguni't  ako'y  sumasa  dalangin. 

5  At  kanilang  iginanti  sa  akin  ay  kasam- 

an  sa  mabuti, 
At  kapootan  sa  aking  pag-ibig. 

6  Lagyan  mo  ng  masamang  tawo  siya : 
At  tumayo  ang  isang  kaaway  sa  kani- 

yang^  kanan. 

7  Pagka  siya'y  nahatulan,   lumabas  si- 

yang  sala!rin ; 
At  maging    kasalanan  ang  kaniyang 


8  Maging    kaonti    ang    kaniyang    mga 
araw ; 
At  kunin  ng  iba  ang  kaniyang  katung- 
kulan. 
©  Maulila  ang  kaniyang  mga  anak, 
At  mabao  ang  kaniyang  asawa. 

10  Lumaboy  ang  kaniyang  mga  anak,  at 

magpalimos ; 
At  hanapin  nila  ang  kanilang  pagkain 
sa  kanilang  mga  gibang  lugar. 

11  Kunin  ng  magpapautang  ang  lahat  ni- 

yang  tinatankilik ; 

At  samsamin  ng  mga  taga  ibang 

lupa  ang  kaniyang  mga  gawa. 

12  Huag  may  maawa  sa  kaniya ; 

At  huag  ding  magkaroon  ng  maawa  sa 
kaniyang  mga  an'ak  ria  ulila. 

13  Mahiwalay  ang  kaniyang  kaapuapu- 

han ; 
Sa   lahing  darating  ay   mapawi  ang 
kaniyang  pangalan. 

14  Maalala  ng  PanQinoon  ang  kasam-an 

ng  kaniyang  mga  magulang ; 
At  huag  mapawi  ang  kasalanan  ng 
kaniyang  ina. 

15  Malagay  silang  lagi  sa  harap  «ig  Pa- 

nSinoon, 
TJpang  ihiwalay  niya  ang  alaala  sa 
kanila  sa  lupa. 

16  Sapagka^t  hindi  niya  naalalang  mag- 

pakita  ng  kaawaan, 
Kun^di  hinabol  ang  dukha  at  mapag- 

kailangan. 
At  ang  may  basag   na  puso,  upang 

mga  patayin. 

17  Oo,  kaniyang  inibig  ang  pagsumpa,  at 

dumating  sa  kaniya ; 
At  hindi  siya  nalulugod  sa  pagpapala, 
at  malayo  sa  kaniya. 

18  Nagsusuot  naman  siya  ng  pagsumpa 

na  gaya  ng  kaniyang  damit, 
At  nasak  sa  kaniyang   mga  loob  iia 

bahagi  na  parang  tubig. 
At  parang    langis  sa  kaniyang  mga 

buto. 


622 


MGA  AWIT. 


109.  19 


19  Sa  kaniya'y  maging  parang  balabal  na 

ibinabalabal, 
At  parang  bigkis   na    ibinibigkis  na 
lagi. 

20  Ito  ang  kagantihan  sa  aking  mga  ka- 

away  na  mula  sa  Panginoon, 
At  nilang  nagsasasalita  ng  kasam-an 
laban  sa  aking  kaluliia. 

21  Nguni't  giimawa  kang  kasama  ko,  Oh 

Dios  na  Panginoon,  alang-alang  sa 

iyong  pangaian :    - 
Sapagka't  ang  iyong  kaawaan  ay  ma- 

buti,  iligtas  mo  ako, 
82  Sapagka't  ako'y  dukha  at  mapagkai- 

langan, 
At  aking  puso  ay  nasugatan  sa  loob 

ko. 

23  Ako^  yumayaong  parang  lilim  pagka 

kumikiling : 
Ako^y  itinataas  at  ibinababa  ng  Jiangin 
parang  balang. 

24  Ang  aking  mga  tiihod  ay  mahina  sa 

pag-aayuno ; 
At  ang  aking  laman  ay  nagkulang  ng 
katabaan. 

25  Ako  namaV  J^aging  kadustaan  sa  ka- 

nila: 
Pagka  kanilang  nakikita  ako,  kani- 
lang  iginagalaw  ang  kanilang  ulo. 

26  Tulungan  mo  ako,  Oh  PANGi^sooNa 

aking  Dios ; 
Oh  iligtas  mo  ako  ayon  sa  iyong  ka- 
awaan : 

27  Upang    kanilang    makilala    na    ito'y 

iyong  kamay ; 
Alii  ikaw  PanGinoon,  ang  may  gawa. 

28  Samumpa  sila,  nguni't  magpapala  ka : 
Pagka  sila'y  bumangon,  sila'y  mapa- 

pahiya,  nguni*t  ang  iyong  alipin  ay 
magagalak. 
20  Manamit  ng  kasiraang  puri  ang  aking 
mga  kaaway, 
At  matakpan  sila  ng  kanilang  sariling 
kahihiyan  na  parang  balabal. 
30  Ako*y  magpapasalamat  ng  marami  ng 
aking  bibig  sa  PanQinoon  ; 
Oo,  aking  pupurihin  siya  sa  gitna  ng 
karamihan. 
81  Sapagka't  siya'y  tatayo  sa  kanan  ng 
mapagkailangan, 
Upang  iligtas  sa  kanila  na  humahatol 
ng  kaniyang  kalulua. 


110 


Awit  ni  David. 


1  Sinabi  ng  PanQinoon  sa  aking  pangi- 
noon : 
Umupo  ka  sa  aking  kanan, 


Hangang  sa  aking  gawing  iyong  tung- 
tungan  ang  iyong  mga  kaaway. 

2  Siisuguin  ng  Panginoon  ang  tnngkcd 

ng  iyong  kalakasan  mula  ^a  Zion  : 
Magpuno  ka  sa  gitna  ng  iyong  mga 
kaaway. 

3  Ang  iyong    bay  an    ay    naghaliandog 

na  kusa  sa  kaarawan  ng  iyong  ka- 

pangyarihan : 
Sa   mga   kagandahan   ng   kasantiisan, 

mula  sa  bahay-bata  ng  umaga, 
Ikaw  ay  mairoong   hamog  ng  iyong 

kabataan. 

4  Sumumpa  ang  Panginoon,  at  hindi 

magsisisi, 
Ikaw  ay  sacerdote  magpakailan  man 
Ayon  sa  pagkasacerdote  ni  Melkizedek. 

5  Ang  Panginoon  sa  iyong  kanan 
Papalo  sa  mga  hari  sa  kaarawan  ng 

kaniyang  pag-iinit. 

6  Siya^y  hahatol  sa  gitna  ng  mga  nacion, 
Kaniyang  pupunuin  ang  mga  lugar  ng 

^  mga  katawang  patay. 
Siya'y  papalo    sa    ulo    sa   maraming 
lupain. 

7  Siya*y  iinom  sa  bat  is  sa  daan : 
Kaya^t  siya'y  magtataas  ng  ulo. 

|i|  Purihin  ninyo  ang  PanGinoon. 
Ill  Ako'y    magpapasalamat    sa    PanQi- 
NOON  ng  aking  boong  puso, 
Sa  pulutong  ng  matuid,  at  sa  kapu- 
lungan. 

2  Ang  mga  gawa   ng   Panginoon  ay 

dakila, 
Siyasat  ng    lahat    na    nagtatamo  ng 
kaligayahan  sa  kanila. 

3  Ang  kaniyang  gawa  ay  karangalan  at 

kamahalan : 
At  ang  kaniyang  kabanalan  ay  nama- 
malagi  kailan  man. 

4  Kaniyang  ginawa  ang  kaniyang  mga 

kababalaghang  gawa  na  maalala : 
Ang  Panginoon  ay  mabiyaya  at  pus- 
pos  ng  kahabagan. 

5  Siya'y  nagbigay  ng   pagkain  sa  mga 

natatakot  sa  kaniya : 
Kaniyang  aalalahaning  lagi  ang  kani- 
yang tipan. 

6  Kaniyang  ipinakilala  sa  kaniyang  ba- 

yan  ang  kapangyarihan  ng  kaniyang 
mga  gawa, 
Sa  pagbibigay  niya  sa  kanila  ng  mana 
ng  rnga  nacion. 

7  Ang    mga    gawa    ng    kaniyang    mga 

kamay    ay    katotohanan   at  kaha- 
tulan : 
Lahat  niyang  mga  utos  ay  tunay. 


114.  6 


MGA  AWIT. 


623 


8  Mga  natatatag  magpakailan  man, 
Mga  yari  sa  katotohanan  at  katuiran. 

9  Siya'y  nagsugo  n§  katubusan  sa  kani- 

yang  bayan ; 
Eaniyang  iniutos»ang  kaniyang  tipan 

magpakailan  man : 
Santo  at  kagalanggalang  ang  kaniyang 

pangaian. 
10  Ang    katakiitan    sa    PanQinoon    ay 

pasimula  ng  karunungan ; 
May   mabuting   kaalaman   ang  lahat 

na  sumusunod  ng  kaniyang  utos : 
Ang  kaniyang  kapurihan  ay  namama- 

lagi  kailan  man. 

11 0  P'^^i^io  ninyo  ang  PanQinoon. 
ll^Mapalad  ang  tawo  na  natatakot  sa 
PajiQinoon, 
Na  naliligayang  mainam  sa  kaniyang 
mga  utos.  , 

2  Ang  kaniyang  binhi  ay  magiging  ma- 

kapangyarihan  sa  lupa : 
Ang  lahi  ng  matuid  ay  magiging  ma- 
palad. 

3  Kaginhawahan  at  kayamanan  ay  nasa 

kaniyang  bahay : 
At  ang  kaniyang  kabanalan  ay  nama- 
malagi  kailan  man. 

4  Sa  matuid  ay  bumabangon  ang  liwa- 

nag  sa  kadiliman : 
Siya^y  mabiyaya  at  puno  ng  kahaba- 
gan,  at  banal. 

5  Mabuti  sa  tawo  na  gumagawang  may 

kaawaan,  at  nagpapahiram ; 
Kaniyang  aalalayan  ang  kaniyang  u- 
sap  sa  kahatulan. 

6  Sapagka^t  siya*y  hindi  makikilos  kai- 

lan man ; 
Ang  banal  ay  maaalalang  walang  han- 
gan. 

7  SiyaV  liindi  matatakot  sa  mga  masa- 

mang  balita : 
Ang  kaniyang  puso  ay  matatag,  na 
umaasa  sa  PanGinoon. 

8  Ang  kaniyang  puso  ay  natatag,  siya'y 

hindi  matatakot, 
Hangang  sa  kaniyang  makita  ang  nasa 
niya  sa  kaniyang  mga  kaaway. 

9  Kaniyang  pinanabog,  kaniyang  ibini- 

gay  sa  mapagkailangan ; 
Ang  kaniyang  kabanalan  ay  naraama- 

lagi  kailan  man : 
Ang  kaniyang  sungay  ay  matataas  na 

may  karangalan. 
10  Makikita  nga  ng  masama,  at  mama- 

manlaw  ; 


Siya^y  magngangalit  ng  kaniyang  mga 

ngipin,  at  matutunaw : 
Ang  nasa  ng  masama  ay  mawawala. 

11 0  Purihin  ninyo  ang  PanQinooi?. 
ilO  Purihin  ninyo,   Oh  ninyong  mga 
alipin  ng  Panginoon, 
Purihin  ninyo  ang  pangalan  ng  PanQi- 

NOON. 

2  Purihin  ang  pangalan  ng  Panginoon 
Mula  sa  panahong  ito  at  magpakailan 
man. 
S  Mula  sa  pagsikat  ng  araw  hangang  sa 
paglubog  noon 
Ang  pangalan  ng  PanQinoon  ay  puri- 
hin. r 

4  Ang  PAnQinoon  ay  mataas  na  higit  sa 

lahat  ng  mga  nacion, 
At  ang  kaniyang  kalualhatian  ay  sa 
itaas  ng  mga  langit. 

5  iSino  ang  gaya  ng  PanQinoong  ating 

Dios, 
Na  may  kaniyang  upuan  sa  itaas, 

6  Na  nagpapakababang  tumitingin 

Ng  mga  bagay  na  nasa  langit  at  sa 
lupa? 

7  Paniyang  ibinabangon  ang  dukha  mula 

sa  alabok, 
At  itinataas  ang  mapagkailangan  mula 
sa  dumi ; 

8  XJpang  maupo  siya  na  kasama  ng  mga 

pangulo, 
Ng  mga  pangulo  ng  kaniyang  bayan. 

9  Kaniyang  pinapag-iingat  ng  bahay  ang 

baog  na  babaye, 
At  maging  masayang  ina  ng  mga  anak. 
Purihin  ninyo  ang  Pangingon. 

MNg  umalis  aiig  Israel  sa  Egipto^ 
Ang  bahay  ng  Jakob  na  mula  sa. 
bayan  na  may  ibang  wika ; 

2  Ang  Juda  ay  naging   kaniyang  san- 

tuario, 
Ang  Israel  ay  kaniyang  sakop^ 

3  Nakita  ng  dagat,  at  tumakas  j 
Ang  Jordan  ay  umurong. 

4  Ang  mga  bundok  ay  lumuksong  pa- 

rang mga  lalaking  tupa, 
Aiig  mga  munting  bur ol  ay  parang 
mga  batang  tupa.  ^ 

5iAnong  ipakikialam  ko  sa  iyo,   Oh 
dagat,  na  ikaw  ay  tumatakas  ? 
iSa  ito  Jordan,  na  ikaw  ay  bumaba- 
Uk? 
6  i  Sa  Inyo  mga  bundok  na  kayo'y  liimu- 
luksong  parang  mga  lalaking  tupa ; 
Sa    inyong  mga    munting  burol,  na 
parang  mga  batang  tupa  ? 


624 


MGA  AWIT. 


114.  7 


7  Manginig  ka,  ikaw  na  lupa  sa  barap 

ng  Panginoon, 
Sa  harap  ng  Dios  ng  Jakob ; 

8  Na  nagpapaging  tipunan  ng  tnbig  sa 

bato, 
Na  bakal  ng  mga  tubig  sa  kiskisang 
bato. 

II C  Hindi  sa  amin,  Oh   Panginoon, 
■  Iw     hlndi  sa  amin, 

Kungdi  sa  iyong  pangalan  ay  magbi- 

gay  kang  kalualhatian, 
Dahil  sa  iyong  kaawaan,  at  dahil  sa 
iyong  katotohanan. 

2  I  Bakit  sasabihin  ng  mga  naciong, 
Saan   nandoon  ngayon  ang  kanilang 

Dios? 

3  Nguni't  ang  aming  Dios  ay  nasa  mga 

langit : 
Kaniyang  ginagawa  ang  kaniyang  ibi- 
gin. 

4  Ang  kanilang  mga  idolo  ay  pilak  at 

ginto, 
Yari  ng  mga  kamay  ng  tawo. 

5  Sila^  may  mga  bibig,  nguni't  sila^y 

hindi  nagsasalita ; 
Mga  mata*y  mairoon  sila,  ngunlH  hindi 
sila  nakakakita ; 

6  Sila'y  may  mga  tainga,  nguniH  hindi 

sila  nakakarinig ; 
Mga  ilong  ay  mairoon  sila,  nguni't 
hindi  sila  nakakaamoy ; 

7  Mairoon  silang  mga  kamay,  nguni^t 

hindi  sila  nakatatangan ; 
Mga    paa   ay   mairoon    sila,  nguni*t 

hindi  sila  nangakalalakad ; 
O  nagsasalita   man   sila  sa  kanilang 

ngalangala. 

8  Ang  mga  gumagawa  sa  kanila  ay  magi- 

ging  gaya  nila ; 
Oo,  lahat  na  umaasa  sa  kanila. 

9  Oh  Israel,  umasa  ka  sa  PanQinoon  : 
Siya'y  kanilang  saklolo  at  kanilang 

katasag. 
10  Oh  bahay  ni  Aaron,  umasa  kayo  sa 
PanSinoon  : 
Siya^y  kanilang  saklolo  at  kanilang 
ka' 


11  Kayong  natatakot  sa  Panginoon,  uma- 
sa kayo  sa  PanQinoon  ; 
Siya'y  kanilang  saklolo  at  kanilang 


12  Inalala  tayo  ng  Panginoon  ;   kani- 
yang pagpapalain  tayo : 
Kaniyang  pagpapalain  ang  bahay  ng 

Israel, 
Kaniyang  pagpapalain  ang  bahay  ni 
Aaron. 


13  Kaniyang  mga  pagpapalain  ang  nata- 

takot sa  PanQinoon, 
Ang  maliit  at  gayon  din  ang  malaki. 

14  Pinalalago  kayo  ng  Panginoon    ng 

higit  at  higit, 
Kayo  at  ang  inyong  mga  anak. 

15  Pinagpala  kayo  ng  Panginoon, 
Na  gumawa  ng  langit  at  lupa. 

16  Ang  mga  langit  ay  mga  langit  ng  Pa- 

nSinoon  ; 
Nguni't  ang  lupa  ay  kaniyang  ibinigay 
sa  mga  anak  ng  mga  tawo. 

17  Ang  patay  ay  hindi  pumupuri  sa  Pa- 

nQinoon, 
O  sino  mang  bumababa  sa  katahimi- 
kan ; 

18  Nguni't  aming  pupurihin  ang  PanQi- 

NOON 

Mula  sa  panahong  ito  hangang  sa  wa- 

lang  hapgan. 
Purihin  ninyo  ang  PanOinoon. 

11^  Aking  iniibig  ang  PanQinoon,  sa- 
■  ■  w      pagka't  kaniyang  dininig 
Ang  aking  voces  at  aking  hijing. 

2  Sapagka't  kaniyang  ikiniling  ang  kani- 

yang pakinig  sa  akin, 
Kaya't  ako^y  tatawag  sa  kaniya  habang 
ako'y  nabubuhay. 

3  Ang  tali  ng  kamatayan  ay  kumubkob 

sa  akin. 
At  ang  mga  sakit  sa  libingan  ay  huma- 

wak  sa  akin : 
Aking    nasusumpungan  ang    kabaga- 

bagan  at  kapanlawan. 

4  Ng  magkagayo^y  tumawag  ako  sa  pa- 

ngalan ng  PanGinoon  ; 
Oh  PanSinoon,  namamanhik  ako  sa 
iyo,  iligtas  mo  ang  aking  kalulua. 

5  Mapagbiyaya  ang  PanSinoon,  at  ba- 

nal; 
Oo,  ang  aming  Dios  ay  maawain. 

6  Pinalalagi  ng  PanSinoon  ang    mga 

tapat  na  loob : 
Ako'y  nababa,  at   kaniyang  iniligtas 
ako. 

7  Magbalik  ka  sa  iyong  kapahingahan, 

Oh  kalulua  ko ; 
Sapagka^t  ang  Panginoon  ay  guma- 
wang  may  sagana  sa  iyo. 

8  Sapagka't  iyong  iniligtas  ang  aking  ka- 

lulua sa  kamatayan, 
Ang  aking  mga  mata  sa  mga  luha. 
At  ang  aking  mga  paa  ay  sa  pagka- 

bual. 

9  Ako*y  lalakad  sa  harap  ng  PanQi- 

noon, 
Sa  lupain  ng  may  buhay. 


118.  20 


MGA  AWIT. 


626 


10  Ako'y     sumasampalataya,    sapagka^t 

akoy  magsasalita :     ,.^ 
Ako'y  napipighatin^  raainam : 

11  Aking  sinabi  sa  aking  pagmamadali, 
Lahat  Dg  tawo  ay  bulaan.^ 

IS  iAno  ang  aking  igaganti  sa  PanSi- 

NOON 

Dahil  sa  lahat  niyang  kabutihan  sa 
akin? 

13  Aking  kakunin  ang  kopa  ng  kalig- 

tasan, 
At  tatawag  akb  sa  pangalan  ng  PanSi- 

NOON.  ' 

14  Aking  tutuparin  ang^ making  inga  pana- 

ta  sa  PakSintkhst,  I 
Oo,  sa  harap  ng  boo  niyang  bayan. 

15  Mahalaga  sa  paningin  ng  PanQinoon 
Siyang  kamatayan  ng  kaniyang  mga 

santo. 

16  Oh  PanGinoon,  tunay  na  ako^y  iyong 

alipin : 
Ako'y  iyong  alipin  na  anak  ng  iyong 

aliping  babaye ; 
Iyong  kinalag  ang  aking  mga  pangaw. 

17  Aking  ihahandog  sa  iyo  ang  hayin  ng 


117 


At  tatawag  aka  sa  pangalan  ng  Pa- 

NQINOON. 

18  Aking  tutuparin  ang  aking  mga  pana- 
ta  sa  PanQinoon,      . 
Oo,  sa  harap  ng  boo  niyang  bayan ; 
to  8a  ipga  loobaii  ng  bahay  ng  PanSi- 

NOON, 

Sa  gitna  mo,  Oh  Jerusalem. 
Purihin  ninyo  ang  PanGinoon. 

g  oil  pyrHiin  ninyo  ang  'EahQinook, 
I      ninyong  lahat  lia  mg^  nacion ; 
Purihin  ninyo  siya,  ninyong  lahat  na 

mga  bayan. 
ilSapagka't  ang  kamyang  kaawaah  ay 

malaki  saatin; 
At  apg  katotphanan  ng  PakQinoon  ay 

magpakaiian  man.  ; 
Purihin  ninyo  ang  PanSinook. 

11 Q  ^^  magpasakmat  kaya  sa  PanSi- 
I  lO     NOON ;  sapagka^t  siya'y  mabuti : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaa^aan  ay 
magpakaiian  man. 

2  Magsabi  ngayon  ang  Israel, 

.    Na  ang  kaniyang  kaawaan  ay  magpa- 
kaiian man. 

3  Magsabi  ngayon  ang  bahay  ni  Aaron : 
Na  ang  kaniyang  lcaa^Yaan  ay  magpa- 
kaiian man. 

4  Magsabi  ngayon  ang  mga  nalatakot  sa 

PanQinoon, 


Na  ang  kaniyang  kaav/aan  ay  magpa- 
kaiian man. 
5  Sa  aking  kapanlawan  ay  t^mawag  ako 

saPANGINOON: 

Sinagot  ako  ng  Pangikoon,  cif  im%ai/ 
ako  sa*malaking  lugar. 
"e  Ang    Pangikoon    ay    svimasa    akin; 
hindi  ako.  matatakot  r 
^  Anong  magaga^ya  ng  tawo  sa  akin? 

7  Ang  P anGinoon  ay  siimasa  aki n  sa 

gitna  nila  iia  tupautulong  sa  akin : 
Kaya't  mafeikita'lco  ang  wctsa  Jto  sa 
kanilana  napopoet  sa>akin.  ^' 

8  Mabuti  ang  umasarga  PANGINOON 
Kay  9^,  magkatiwaja^  sa  tawo. 

0  ]!i4abuti  ang  umasa  sa  Pangikoon 
Kay  sa  magkatiwala  sa  mga  pan|ulo. 

10  Kinukulohg.ako  ng  lahat  na  nacion  sa 

palibot : 
ETa  pangalan  ng  PanCinoon  ay  aking 
ihihiwalay  sila.  - 

11  Kanilang  kinulong    ako  .sa    palibot; 

00,  kanilj^ng  kinulong  ako  sa  pali- 
bot:        '  -    „  ,   \ 

Sa  pangalan  ng  PanSikoon  ay  aking 
ihihiwalay  sila.' 
IS  Kanilang  kinulong  ako  sa  palibot  na 
parang  mga  bubuyog:  mga  namatay 
na  parang  apoy  ng  mga  siit :  ,    . 

Sa  pangalan  ng  Panginoon  ay  aking 
ihihiwalay  sila.  ^ 

13  Ikaw  ay  umamba  na  i^fiinam  sa  akin 

ng  ako'y  mabubual : 
Nguni't  tinulungan   ako  ng    Pan§i- 

NOON. 

14  Ang  PANQil^ooJf ,,ay ,  aJ^ii^  kalakas|in 
, ..,.  .,  alamt;  ..  ".".'f' ,.,_  •'    '  >  _^//,    ,; ' 

At  siya*y  nagirig  aking  kaligtaaan. 

15  Ang  voces  ng  kagal^]&n  at  kaligtasan 

ay  nasa  mga  daiiiiiarig  banal : 
Apg  kaiian  ng  Pii^^lNOON  ay  gumaga- 
wang'matapang.  ^ 

16  Ang  kanan  ng  PanQinqon  ay  hata^s : 
Angkanan  ng  PAnginOON  aj^  guma- 

gawang  matapang.  - .  T 

17  Hindi  ako  mamamatay,'kungdi  mabu- 

.  buhay,  ,^  ,  *   , 

At  maghaliayag  ng  mga  gawking' Pa- 

NGINpON, 

18  Pinarusahan  akong  mainam  ng  Pa- 

ng inoon  : 
Nguni/t ,  hindi  niya  ako  ibinigay  sa 
kamatayan. 

19  Buksan.  ninyo  sa  akin  ang  mga  pintu- 

ang-(l^aan  ng  kabanalan  t 
Aking    mga    papasukan,  ako'y  mag- 
. ,    papasalamat  sa  Pan^inoon.  .    •.    r 
SO  Ito'y  pintuang-daan  ng  pANQmdoN ; 


626 


MGA  AWIT. 


118.  20 


Papasukan  ng  banal. 

21  Ako'y  magpapasalamat  sa  iyo,  sapag- 

ka't  sinagot  mo  ako, 
At  ikaw  ay  naging  aking  kaligtasan. 

22  Ang  bato  na  itinakuil  ng  mangagawa 
Ay  naging  pangnio  sa  sulok. 

23  Tto  ang  gawa  ng  PanQinoon  ; 
Kagilagilalas  sa  ating  mga  mata. 

24  Ito  ang  araw  na  ginawa  ng  PanSi- 

noon; 
Tayo'y  raagagalak  at  ating  katutuaan. 

25  Magligtas  ka  ngayon,  isinasamo  namin 

sa  iyo,  Oh  PakQinoon  r 
Oh  Pangikoon,  isinasamo,  namin  sa 

iyo,  magsugo  ka  ngayon  ng  kagin- 

hawahan. 
2d  Mapalad  siya  na  diimarating  sa  panga- 

lan  ng  Panginoon  : 
Aming  pinuri  kayo  mnla  sa  bahay  ng 

PakGinoon. 

27  Ang  Panginoon  ay  Dies,  at  binigyan 
'    niya  tayo  ng  liwanag ; 

Talian    ninyo    ang    hayin    ng    mga 
panali  sa  mga  sungay  ng  altar. 

28  Ikaw  ay  aking  Dios,  at  magpapasala- 

mat ako  sa  iyo : 
■   Ikaw  ay  aking  I)ios,  aking  pupurihin 
kita. 
sa  Oh    magpasalamat    kayo    sa  Pangi- 
•   NOON ;  sapagka't  siyay  niabuti : 
Sapagka^t  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man. 


119 


ALEPIL 


1  Mapalad  silang  sakdal  sa  daan, 

Na  lumalakad  sa  kautusan  ng  PanQi- 

NOON. 

2  Mapalad  silang  nag-iingat  ng  kani- 

yang  mga  paLtotOo, 
Na  huinahanap  sa  kaniya  ng  boong 
puso. 

3  Do,  silang  hindi  gumagawa  ng  kali- 

kuan; 
Sila*y    lumalakad    sa    kaniyang  mga 
daan. 

4  lyong  iniutos  sa  amin  ang  iyong  mga 

utbs,       , 
Upang  araing  sunding  maingat. 

5  I  Oh  kung  ang  aking   mga  daan  ay 

natatag, 
Upang  suudin  ang  iyong  mga  pala- 
tuntunan ! 

6  Hindi  nga  ako  ipapapahiya, 

Pagka  ak6*y .  nagkaroon  ng  galang  sa 
inyong  lahat  na  utos. 

7  Ako'y  magpapasalamat  sa  iyo  na  may 

matuid  pa  puso. 


Pagka  aking  napag-aralan  ang  iyong 
mga  banal  na  kahatulan. 

8  Aking  tutuparin  ang  iyong  mga  pala- 

tuntunan : 
Oh  huag  mo  akong  pabayaang  lubos. 

BETIL 

9  iPaanong    malilinis    ng    binata    ang 

kaniyang  daan? 
Sa  pag-iingat  ng  ayon  sa  iyong  salita. 

10  Hinanap  kita  ng  akihg  boong  puso  : 
Oh  huag  mo  akong  pagalain  na  mula 

sa  iyong  mga  utos. 

11  Ang  iyong  salita  ay  aking  inilagay  sa 

aking  puso, 
Upang  huag  akong  magkasala  iaban 
sa  iyo. 

12  Mapalad  ka  Oh  Panginoon  : 

Ituro  mo  sa    akin    ang    iyong    mga 
palatuntunan. 

13  Aking  inihayag  ng  aking  mga  labi 
Ang    lahat    na    kahatulan  ng  iyong 

bibig. 

14  Ako'y  nagalak  sa  daan  ng  iyong  raga 

patotoo, 
Na  gaya  ng  lahat  na.  kayamanan. 

15  Ako'y  magbubulay  sa  iyong  mga  utos, 
At  gagalang  sa  iyong  mga  daan. 

16  Ako'y  mag-aaliw  sa  iyong  mga  pala- 

tuntunan: 
Hindi  ko  kalilimutan  ang  iyong  sa- 
lita. 

omEL. 

17  Gumawa  kang  may  kaawaan  sa  iyong 

alipin,  upang  ako'y  mabWhay ; 
Sa  gayo*y  aking  susuridin  ang  iyong 
salita. 

18  Idilat  mo  ang  aking  mga  mata,  upajpg 

ako^  makaklta 
Ng  mga  kagilagilalas  na  mga  bagay 
na  sa  iyong  kautusan. 

19  Ako'y  mangingibangbayan  sa  lupa : 
Huag  mong  ikubli  ang  iyong  mgia  utos 

sa  akin. 

20  Ang  aking  puso  ay  nadudurog  sa  nais 
Na  nagtatamo  sa  iyong  mga  kahatulan 

sa  lahat  ng  pahahon. 

21  Iyong  sinaway  ang   palalong  tampa- 

lasan, 
Na  nagsisihiwalay  sa  iyong  mga  utos. 

22  Alisin  mo  sa  akin  ang  kacjustaan  at 

kawalan  ng  kabuluhan ; 
^pagka't  aking  iningatan  ang  iyong 
mga  patotoo. 
28  Mga  pangulo  naman  ay  naupo,  at  nag- 
usap  Iaban  sa  akin  : 


119.  53 


mSa  awit. 


627 


2^niH&ng  ijohg  alipin  ay  nagbulaj 
sa  ijODg  mga  palatuntunan. 

24  Aug  iyoBg  mga    patotoo   naman  ay 

aking  mga  kaaliwan 
At  aking  mga  tagapayo. 

jdaleth: 

25  Ang  akipg  kaBlua   ay  dumidikit  sa 

alabok: 
Buhayin  mo  ako  ayon  sa  iyong  salita. 
2«  AkiDg  inihayag  ang  aking  naga  lakad, 
at  ikaw  ay  sumagot  sa  akin : 
Ituro  mo  sa  akin  ang  iyong  mga.|Jala' 
tuntunan. 
27  Ipakilala    mo  sa  akin  ang  daan  n§ 
iyong  mga  utos : 
Sa  gayo'y  aking  bubulayin  ang  iyong 
mga  kagilagilalas  na  mga  gawa. 
28A^ng  aking  kalulua  ay  natuti^iair  sa 
kabigatan  ng.  loob :    , 
lyeng  palakasin  .ako  ayon  sa  iyong 
:  salita.  > 

29  Ilayo  mo  sa  akin  ang  daan  ng  kasinu- 
,  ngalingan:  r       /  :     • 

At  ipagkalool)  mo  sa  akin  a;jg  iyong 
, kautusan  n* may  biyaya.  ;-• 

sa  Aking  pimli  ang  daan  ng  pagtatapati 
Ang  iyong  mgdt  kahatulan  ay  inlfagay 
ko  sa  hardp  rrw*  ^/  / 

SIrAko'y  kum^pit  sa  iyong  mga  patotoo : 
Oh  Pan5inc>on,  liuag  mo  akong 
ilagay  sa  kahihiyan.  ; 

32  Aking  tatftkbuhan  ang  daan  ng  iyong 

mga  utos,     - 
Pagk^  iyong  plnalaki  ^ng  aking  puso. 

•■■"^^'  ^"  HE. 

33  Ituro  mo  sa  akin,    Ob  PakQinoou, 

ang  daan  ng  iyong  mga  palatun- 
tunan; .  ' 
At  aking  iingatan  hangang  sa  wakas. 

34  Bigyan  mo  ako  ng  kaala-inain,  at  aking 
•  litigatan  ang  iyong  kautusan ; 

„  Op,  aking  susundin  ng  aking .  boong 
'"•  ■'  piiso. .'   '       '"   ■ 

35  Payaunin  mo  ako  sa  landas  ng  iyong 

mga  utos; 
Sapagka^t  siya  kong  kinaaaliwan. 

36  lidling  itto  ang  atking  pu^o  sa  i^ong 

mpa  patotoo, 
At  huag  sa  kasakiman. 

37  Alisin  mo  ang  aking  mga  mata  sa  pag- 

tingin  ng  walang  kabuluban, 
At  bubayin  mo  ako  4sa    iybcg  naga 
idaan.  '  ^ 

3$ 'Pajpagtibayin  mo  ailg  iyoiig  salita  sa 
iyong  aiipih, 


^'d  ukol  sa  takot  sa  iyo. 
39  Alisin  mo  ang  aking  kadustaan    na 
aking  kinatatakutan ; 
Sapagka't  ang  iyong  mga  kahatulan 
ay  mabuti.  ; 

40Narito,  ako^  nagnais  ng  iyong 'mga 
utos: 
Buhayin  mo  ako  sa  iyong  kabanaian. 

VAU, 

41  Padatingin  mo  sa  akin  ang  iyong  mga 

kaawaan,  Qh  PanQinoon, 
Ang  iyong  kaligtasan,  ayon  sa  iyong 
'  salit^_     ,:'         -I  .'■/,  „ 

42  Sa  g£^,yo'y  magkakaroon  ako  ng  kasa- 

gutan  sa  kaniya  na  dumuduahagi  sa 
V s  .  akin; 

Sapagka't    ako ^    umaasa    sa   iyong 
■■,•    salita.  : ,  -  , ' I    '.,  "  ..  ^,,, 

43  At  huag  mong  lubos  na  kunin  ang 

salita   ng    katotohanan    sa    aking 
bibigf 
Sapagka't  ako'y  umasa  sa  iyong  mga 
/kahatulan.  :  ^    ;         ^  - 

44  Gayon  ko  susundin  ang  iyong  kautu- 

san na  palagi 
-  f.  Magpakailan  pa  man.  '    .   '^ 

45  At  lalakad  ako  sa  kalayaan ; 
Sapagka't  aking  hinanap  ang  iyong 

mga  utos.  -  . 

49  Ako  nama'y  mag^asalita  ng  iyong  mga 

patotoo  sa  haij-ap  ng  mga  hari, 
.  J  At  hindi  ako  mapapahiya.  ]■■  f 
47  At  akoV  maaaliw  sa  iyong  mga  utos, 

Na  aldi^  inibig.         . 
4S  Akin  namang  itataas  ang  aking  mga 

kamay  sa  iyong  ,mga  utos,  na  aking 

inibig; 
At -ako^y  magbubulay  sa  iyong  ingai 

palatuntunan. 

■■'■''   ZAiN.   ;;■ 

49  Iyong  alalahanin  atfg  salita  sa  iyong^ 

alipin, 
Sapagka't  iyong  pinaasa  ako. 

50  Ito'y  aking  kaaliwati  sa;  akingv  pagM-^ 

pighati ;  ' 

SapagkaH  binuhay  ako  ng  iyong  sali- 
■    -ta.     '-  ■^-    ■'-'  '  •;  -  ^      /  ■■" 

51  Ang  palalo  ay  dumua-haging  mainam 

saakin:  "         : 

Gaycm  ma^y  hindi  ako  hiimiwalay  sa 
iyong  kautusan. 

62  Aking  naalala  ang  iybiig  mga  kahatu- 
lan ng  una,  Oh  Pan^inoon, 

V   At  ako'y  naaliw. 

53  Mainit  na  galit  ang  humawak  Ba  akin, 


628 


MGA  AWIT. 


109.  53 


Dahil  sa   magama  iia.  nagpabaya  ng 
iyong  kautusan. 

54  Ang  iyong  mga  palatnntunan  ay  na- 

ging  aking  raga  awit 
Sa  bahay  ng  aking  pangingibangbayan. 

55  Aking  naalala  ang  iyong  pangaTan,  Oh 

Panginoon  sa  kinagabihan, 
At  sinunod  ko  ang  iyong  kautusan. 

56  Ito  ang  tinamo  ko, 

Sapagka't  aking  iningatan  ang  iyong 
mga  utos. 

CHETH, 

57  Ang  Panginoon  ay  aking  bahagi : 
Aking  sinabi  na  aking  tiituparin  ang 

iyong  mga  salita. 

58  Aking  biniling  ang  iyong  biyaya  ng 

aking  boong  puso : 
Maawa  ka  sa  akin  aycn  sa  iyong  sali- 
ta. 

59  Aking  inisip  ang  aking  mga  daan, 

At  ibinalik  ko  ang  aking  mga  paa  sa 
iyong  mga  patotoo. 

60  AkoV  nagmadali,  at  hindi  ako  nagma- 

kupad, 
Ka  sundin  ang  iyong  mga  utos. 

61  Niligid  ako  ng  mga  panili  ng  raasa- 

ma; 
NguniH  hindi  ko  nilimot  ang  iyong 
kautusan. 

62  Sa  hating  gabi  ay  magbabangon  ako 

upang  magpasalamat  sa  iyo 
Dahil  sa  iyong  mga  banal  na  kahatu- 
lan. 

63  Ako^  kasama  ng  lahat  na  natatakot 
''  sa  iyo, 

At  ng  mga  tumutupad  ng  iyong  mga 
utos. 

64  Ang  lupa,  Oh  PanQinoon,  ay  puno  ng 

iyong  kaawaan : 
Ituro  mo  sa  akin  ang  iyong  mga  pala- 
tuntunao. 

TETH. 

65  Ikaw  ay  gumawang  mabuti  sa  iyong 

alipin, 
Oh  Panginoon  ayon  sa  iyong  salita. 

66  Turnan  mo  ako  ng  mabuting  kahatu- 

lan  at  kaalaman ; 
Sapagka't  ako^  sumampalataya  sa  i- 
yong  mga  utos. 

67  Bago  ako  napighati  ay  naligaw  ako ; 
Nguni*t    ngayoV   tinutnpad    ko   ang 

iyong  salita. 

68  Ikaw    ay   mabuti,  at    gumagawa  ng 

mabuti ; 


Tturo  mo  sa  akin  ang  iyong  m.ga  pala- 
tnntunan. 

69  Ang  palalo  ay  kumatha  ng  kabulaanan 

iaban  sa  akin: 
Aking  tutuparin  ang  iyong  mga  utos 
ng  aking  boong  puso. 

70  Ang  puso  nila  ay   matabang  parang 

sebo  ; 
Nguni't  ako'y  naaaliw  sa  iyong  kautu- 
san. 

71  Mabuti  sa  akin  na  ako'y  napighati  ; 
Upang  aking  mapag-aralan  ang  iyong 

mga  palatuntunan. 

72  Ang  kautusan  ng  iyong  bibig  ay  maga- 

ling  sa  akin 
Kay  sa  libong  ginto  at  pilak. 

JOB. 

73  Ginawa  ako  at  hinichuran  ako  ng  i- 

yong  mga  kamay : 
Bigyan  mo  ako  ng  pagkakilal%  upang 
aking  mapag-aralan  ang  iyong  mga 
utos. 

74  Silang  natatakot  sa  iyo  ay  makikita 

ako,  at  matutua ; 
Sapagka't  ako'y  uraasa  sa  iyong  salita. 
75Talastas  ko,   Oh  PanSinoon  na  ang 
iyong  mga  kahatulan  ay  banal, 
At  sa  pagtatapat,  iyo  akong  pinighati. 

76  Isinasamo  ko  sa  iyo  na  maging  aking 

kaaliwan  ang  iyong  kagandahang- 
loob, 
Ayon  sa  iyong  galita  sa  iyong  alipin. 

77  Dumating  sa  akin  ang  iyong  m^kmbot 

na  kaawaan  upang  ako'y  mabuhay : 
Sapagka't  ang  iyong  kautusan  ay  aking 
kaaliwan. 

78  Mahiya  ang  palalo ;  sapagka't  sinira- 

ang  puri  nila  ako  ng  walang  kada- 
hilanan : 
NguniH  ako'y  magbubulay  sa   iyong 
mga  utos. 

79  Magbalik  sa  akin  yaong  mga  natatakot 

sa  iyo, 
At  kanilang  makikilala  ang  iyong  mga 
patotoo. 

80  Maging  sakdal  ang  aking  puso  sa  i- 

yong  mga  palatuntunan ; 
Upang  huag  akong  mapahiya. 

QAPm 

81  Ang  aking  kalulua  ay  nanhilupaypay 

dahil  sa  iyong  p^liligtas : 
NguniH  umaasa  ako  sa  iyong  salita. 

82  Ang  aking  mga  mata  ay  nangangalu- 

mata  dahil  sa  iyong  salita,     • 


119.  m 


MGA  AWIT. 


629 


Samantalang  aking  sinasjflbing :  I  Kal- 
ian mo  ako  aaliwin  ? 
83  Sapagka^t  ako'y  naging  parang  botella 
sa  usok ; 
Gajon  maV  Hindi  ko  kinalilimutan 
ang  iyong  mga  palatuntunan. 
84 1  Gaano  karami    ang    mga    araw    ng 
iyong  alipin  ? 
^^ailan  ka  gagawa  ng  kahatiilan  sa 
kanila  na  umuusig  sa  akin? 
85  Inihukay  ako  ng  mga  hukay  ng  palalo, 
Na  hindi  mga  ayon  sa  iyong  kautu- 
san. 
8e  Lahat  mong  utos  ay  tapat : 

Kanilang  inuusig  ako  na  may  kama- 
lian ;  tulurigan  mo  ako. 

87  Kanilang  tinunaw  ako  halos  sa  ibabaw 

nglupa; 
Nguni't  hindi  ko  pinabayaan  ang  i- 
yong  mga  utos.  . 

88  Buliayin  mo  ako  ayon  sa  iyong  kagah^ 

dahang-loob; 
Sa  gayo*y  aking  tutuparin  ang  pato- 
too  ng  iyong  bibig. 

LAMED. 

89  Magpakailan  man,  Oh  PanSinoon, 

-  Ang   iyong    salita   ay   natatatag    sa 
langit. 

90  Ang  iyong  pagtatapat  ay  sa  lahat  ng 

lahi : 
Iyong  itinatag  j^ng  lupa,  at  lumalagL  - 

91  Kamamalagi  sa  araw  na  ito  ayon  sa 

iyong  mga  ayes ; 
^pagka^t  lahat  ng  bagay  ay   iyong 
mga  alipin. 

92  Kungdi  ang  iyong  kautusan  ay  naging 

aking  kaali  wan, 
Namatay    nga     sana   ako   sa     aking 

pagkapighati. 
9»  Hindi  ko  kalilimutan  kailan  man  ang 
.    iyong  mga  palatuntunan ; 
Sapagka't  kasama  nila  na  iyoRg  binu- 

haynko. 

94  Ako^  iyo,  ili^tas  mo  ako, 
Sapagka't   akmg  hinanap  ang  iyong 

mga  utos. 

95  Hinintay  ako  ng  masama  upang  ako*y 

patayin  \ 
l^niH  aking  bubulayin  ang  iyong  mga 
patotoo. 

86  Aking  nakita  ang   wakas   ng   boong 
kasakdalan ; 
NguniH  ang  iyong  utos  ay  totoong  ma- 
lapad. 


MEM. 

97  jOh  knng  paanong  aking  iniibig  ang 

iyong  kautusan  I 
Siyang  aking  gunita  boon  araw. 

98  Pinarunong  ako  kay  sa  aking  mga 

kaaway  ng  iyong  mga  utos ; 
Sapagka't  mga  laging  sa  akin. 

99  Ako*y  may  lalong  kaalaman  kay  sa 

^  lahat  ng  tagapagturo  sa  akin ; 
Sapagka't  ang  iyong  mga  patotoo  ay 
aking  gunita.  . 

100  Ako *y  nakakaalara  na  higit  kay  sa 

may  katandaan, 
Sapagka't  aking  tinupad  ang  iyong 
mga  utos. 

101  Aking  pinigil  ang  ^king  mga  paa  sa 

lahat  ng  masamang  daan, 
.  ITpang  aking    masunod"  ang   iyong 
salita. 

102  Ako*y  hindi  humiwalay  sa  iyong  mga 

kahatulan;  . 
Sapagka*t  iyong  tinuruan  ako. 

103  j  Pagkatamis  i3g  iyong  mga  salita  sa 

aking  lasa ! 
r  Oo,  matorrtis  kay  sa  pulot  sa  aking 
'       /blHgl    *' 

104  Sa  iyong  mga  utos  ay  nagkamit  al^o 

ng  Tjaalaman : 
Kaya't  aking  kinapOpootan  ang  lahat 
na  maling  daan. 

NUN. 

105  A  ng  iyong  salita  ay  ilawan  sa  aking 

mga  paa, 
At  11  wanag  sa  aking  landas. 

106  AkoV  sumumpa,  at  pinagtlbay  ko, 
Na  aking  tutuparin  ang  iyong  mga 

banal  na  kahatulan. 

107  Ako*y  napighating  mainam : 
Buhayln  mo  ako,   Oh  PanSinoon, 

ayon  sa  iyon^  salita. 

108  Tangapln  mo,  isinasamo  ko  sa  iyo,  ang 

mga  kusang  handogng  aking  bibig. 
Oh  Panqinoon, 
At  ituro  mo  sa  akin  ang  iyong  mga 
kahatulan. 

109  Ang  aking  kalulua  ay   laging   nasa 

aking  kamay ; 
Gayon  ma*y  hindi  ko  kinalilimutai? 
ang  iyong  kautusan. 

110  Ipinaglagay  ako  ng  silo  ng  masama  j 
Gayon  ma'y   hindi   ako    lumiko   sa 

iyong  mga  utos. 

111  Ang  iyong  mga  patotoo   ay   aking 

inari  na  pinakamana  magpakailan 
man ; 


630 


MGA  AWIT. 


119.  Ill 


Sapagka*t  sila  ang  kagalakan  ng  aking 

puso. 
lia  Aking  ikiniling  ang  taking   puso   na 

tuparin  ang    iyong    mga  palatun- 

tunan, 
Magpakailan  man,  hangang  sa  wakas. 

SAMEGH. 

113  Aking  kinapopootan  sila  na  may  sa- 

lawahang  pag-iisip ; 
Ngulbi't  ang  iyong  kautusan  ay  ini- 
ibig  ko. 

114  Ikaw  ang  aking  kublihang  lugar,  at 

aking  kalasag : 
Ako'y  umaasa  sa  iyong  salita. 

115  Humiwalay  kayo  sa  akin,    kayong 

mga  mangagawa  ng  kasani-an ; 
Upang  aking  maingatan  ang  mga  utos 
ng  ^king  Dios. 

116  Alalayan  mo  ako  ayon  sa  iyong  sa- 

lita, upang  ako'y  miabuliay  j 
At  huag  mo  akdng  hiyjliu  sa  aking 
pag-asa. 

117  Alalayan  rao  ako,  at  ako'y  maliligtas. 
At  magkakaroon  ako  ng  laging  pita- 

gan  sa  iyong  mga  palatuntunan. 
lis  Iyong  iniiagay  sa  wata  silang  lahat 
*na  naliligaw   sa  iyong  mga  pala- 
tuntunan ; 
Sapagka't  ang  kanilang  pagdaraya  ay 
kasinungal  ingan. 

119  Iyong  inaalis  ang  labat  ng  masama 

sa  lupa  na  parang  dumi : 
Kaya't  aking  iniibig  ang  iyong  mga 
patotoo. 

120  Ang  aking  laman  ay  nanginginig  da- 

hil  sa  takot  sa  iyo ; 
At  ako'y  takot  sa  iyong  mga  kaha- 
tulan. 

AIN. 

121  Ako*y  gumawa  ng  mga  kaliatulan  at 

mga  hatol : 
Huag  mo  akong  iwan  sa  mga  mami- 
mighati  sa  akin. 
13S  Sagutan  mo  ang  iyong  alipin  ng  ika- 
bubuti : 
Huag  mo  akong  ipapighati  sa  palalo. 
ISS  Ang  aking  mga  mata  ay  nangangalu- 
mata  dahil  sa  iyong  pagliligtas, 
At  dahil  sa  iyong  banal  na  salita. 
124  Gumawa  ka  sa  iyong  alipin  ng  ayon 
sa  iyong  kaawaan, 
At  ituro  mo  sa  akin  ang  iyong  mga 
palatuntunan. 


125  Ako*y  iyong  alipin,  bigyan  mo  ako 

ng  kaalaman ; 
Upang    aking   malamtin    ang    iyong 
mga  patotoo. 

126  Kapanahunan  sa  PANGiisOOi?  na  gu- 

mav.  a ; 
SapagkaH  kanilang  niwalang  kabulu- 
han  ang  iyong  kautusan. 

127  Kay^'t  aking  iniibig  ang  iyong  mga 

utos 
Ng  higit  sa  ginto,  oo,  higit  sa  dali- 
say  na  ginto. 

128  Kaya't    aking    pinahahalagahan    na 

matuid  ang  lahat  mong  mga  utos 
tungkol  sa  lahat  ng  bagay; 
At  aking  kinapopootan  ang  bawa't 
lisiang  daan. 

FE, 

129  Ang  iyong  mga  patotoo  ay  kagikgi- 

lalas: 
Kaya't  mga  iniingatan  ng  aking  ka- 
lulua. 

130  Ang  bukas  ng  iyong  iliga  salita  ay 

nagbibigay  ng  liwanag ; 
Nagbibigay  ng  kaalaman  sa  walang 
muang. 

131  Aking    binubuka    ng    maluang    ang 

aking  bibig,   at   ako'y   nagbubun- 
tong-hininga ; 
Sapagka't  aking  ninanais  ang  iyong 
mga  utos. 

132  Magbalik  ka  sa  akin,  at  maawa  ka  sa 

akin, 
Gaya  ng  iyong  kinauugaliang  gawin 
sa  mga  umiibig  ng  iyong  pangalan. 

133  layos  mo  ang  aking  mga.  hakbang  sa 

iyong  salita ; 
At  huag  magkaroon  ng  pagsakop  sa 
akin  ang  ano  mang  kasam-an. 
ISlTubusin  mo  ako  sa  pagpighati   ng 
tawo: 
Sa  gayo*y  aking  tutuparin  ang  iyong 
mga  utos. 

135  Pasilangin  mo  ang  iyong  mukha  sa 

iyong  alipin ; 
At  ituro  mo  sa  akin  ang  iyong  mga 
palatuntunan. 

136  Ang  aking  mga  mata  ay  umaagos  ng 

mga  ilog  ng  tubig, 
Sapagka't  hindi  nila  tinutupad  ang 
iyong  kautusan. 

TZABE. 

137  Banal  ka,  Oh  PancIikoon, 

At  matuid  ang  iyong  mga  kahatulan. 


il9.  166 


MGA  AWIT. 


631 


isa  lyong  iniutos  ang  iyong  mga  patotoo 
na  may  kabanalan 
•    Attotoong  may'i>agtatapat. 
ISO  Tinunaw  ako  ng  aking  sikap,^ 

Sapagka't  kinalimulan  ng  aking  mga 
kaaway  ang  iyong  mga.sa^ita.      ^ 

140  Ang  3-yong  salita  ay  totoong  malmis ; 
Kaya't  iniibig  n§  iyong  alipin. 

141  AkoV    Hialiit  at  ijawalang  kabulu- 

han :  ,  .     ,.,. 

'    aaym  ma'y  hindijko  kinalilimutan 
ang  iyong  mga  utos. 
14»  Ang  iyong  kabanalan  ay  walang  Jianr 
gang  kabanalan,  _>, 

At  ang  iyong  kautusan  ay  katoto- 
hanan,  "        -^  , 

148  Kabagabagan  at  kapanlawan  ay  hu- 
mawak  sa  akin : 
Gaym  ma'y  ang  iyong  mga  utos  ay 
aking  kaaliwan. 
144  Ang   iyong  mga   patotoo  ay  banal 
magpakailanttian: 
Bigyan  mo  ako  ng  kaalaraan,  at  ma- 
bubuhay^ako. 

KOPH. 


BE&B. 


145  Ako'y  iumawag  ng;  akmg  boong  puso ; 
sagutin  mo  ako,  Oh  Pan&inoon  : 
Aking  iingatan  ang  iyong  mga  pala- 
tuntunan.     .  .         . 

l46Ako'y  tumawag  sa  lyo;  lUgtas  mo 
ako,  .  .  * 

At  aking  tutupann  ang  iyong  mga 

147  Ako*y  nagpauna  sa.bukang  liwayway 

ng  umaga^  at  dumaing  ako : 

Ako'y  tmasasa  iyong  mga  salita. 

i48  Ang  aking  ifiga  mata  ay  nagpapaiina 

sa  mga  pagpupuyat  sa  gabi, 

Upang  aking  mabulay  ang  iyong  sa- 

^lita. 

149  Iyong  dingin  ang  aking  voces  ayon 

sa  iyone  kagandaliang-loob : 
Buhayin    mo  ako,  oh  PAuaiNOOK, 
ayon  s^  iyong  mga  kahatulan. 

150  Sila'y  lumalapit  na  sumusunod  sa  ka- 

sam-an: 
SilaV  malayo  sa  iyong  kautusan. 

151  Ikaw  ay  malapit,  Gh  Panginoon  ; 
At  lahat  moug  utos  ay  katotohanau. 

15»Ng  una*y  nakakilal^i  ako  sa  iyong 
-    mga  patotoo,    '  . 

Na  iyong  mga  itinayo  sa  magpakai- 

lanman.  ' 


153  Pakundanganan  mo  ang  aking  pag- 

kapighati,  at  iligtas  toio  ako  ; 
Sapagka^hindi  kokinalilimutaH  ang 
iyong  kautusan.      -^       '       . 

154  Ipaglaban  mo  ang  akmg  usap,  at  tu- 

busin  mo  ako : 
Buhayin  mo  ako  ayon  .sa  iyong  sa- 
lita. 

155  Kaligtasan  ay  malayo  sa  masama  •, 
Sapagka^t  hindi  nila  hmahanap  ang 

iyong  mga  palatu^iunan.     .  . 

156  Malakiang  iyong  mga  kaawaan,  un 
.  .    Panginoon:   .;  ,. 

Buhayin  mo  ako  ayons*  iyong  mga 
kahatulan.  - . 

157  Marami  ang  mga.  mang-uusig  saakm 

at  mga  kaaway  ko ;  .^ 

Gayon  ma'y  hindi  ako  hufoiwalay  sa 
'  iyong  mga  patotoo. 

158  Aking  naroasdan  ang  inga  mangaga-, 

wang  di  tapat,  at  ako*y  naimanlaw; 

Sapagka't  hindi  nila  sinusunod  ang 

iyong  salita.  .   -t  •     i  ^ 

159  Masdan  mo  kting  paanoug  inubig  ko 

ang  iyong  mga  utos : 
Buhayin  mo  ako,  Oh  PAjjapooN, 
ayon  sa  iyong  kagandahang-looD. 

160  Ang  kabuoan  ng  iyong  salita  Ay  kato- 
tohanan ;     '  r   i.  x  i 

At  lahat;  ng  iyong  banal  na  kahatulan 
ay  magpakailan  man. 


SHIN. 

161  Inusig  ako  ng  mga  pangnlo  ba  yra- 

lang  kAdahilanan ;  . 

Kguni't  ang  aking  pu^  ay.  iiatigingi- 
nig  sa  iyong  mga  salita* 

162  AkoV  nagagalak  sa  iyong  salita, 

Na  gaya  ng  nakakasiimpong  ng  ma- 
laking  samsam.  , 

168  Aking  kinapopootan  at  kmasusukla- 
man  ang  pagsisinungaling ;        . 
N^ni'i  ang  iyong- kautusan  ay  akii^ 
iniibig. 

164  Makapito  sa  isang  araw  na  pumupuri 

ako  saiyo,  ■'  ;. 

Dahilsa  iyong  mga  banal  na  kaha- 

tulaii.  /  '^.     x' 

165  Malaking  kapayapaau  ang  timtamo 

nila  na  unjiibig  ng  iyong  kautusan ; 
At  sila'y  walfing  kadahilanang  ika- 
titisod.  -  ,    ... 

166  Ako*y  umasa    sa    iyong  kaligtasan, 

OhPAJSQlNOON, 


682 


MGA  AWIT. 


119.  166 


t«^  ^   gJi^anap  ko  ang  ivong  luga  utos. 
16T  Sinunod  ng  akmg  kalulua  ang  iyoDg 

At  niga  iniibig  kong  mainam. 
168  Aking  tinupad  ang  iyoiig  mga  utos 
^  at  ang  1  joKg  mga  patotoo  ; 
bapagka't  laliat  iig  aking  daan  ay 
nasa  harap  mo, 

TAU. 

l69Dumating  sa  harap  mo  ang  akinff 
_daing,    Oh  Pan^inoon  : 
B]gyan  mo  ako  n§  kaalaman  ayon  sa 
ijongsahta. 
ITO  Dumating  sa  harap  mo  ang  aking 
pamanhik :  ^ 

.       J^gtas  mo  ako  ayon  sa  ivong  salita. 
171  Mapuspos  ng  pagpuri  ang  akiflfe  mga 
labij 
Sapagka't  iyong  tinuturo  sa  akin  ang 
lyong  mga  palatuntunan. 
17»Awitin    itg    aking   dila   ang    iyon- 
sahta;  o     .      ^ 

Sapagka't  lahat  ng  iyong  liiga  utos 
ay  kabanalan. 
173  Humanda  ang  iyoiig  kamav  na  tulu 
ngan  ako ; 


SiSaaba  ko,  na  nangingibangbayan  sa 
Mesek, 
Na  turaatahan  ako  sa  mga  balag  n^ 
Kedar !  ° 

6  Malaon     ng    tinatahanan    ng     aking 

kalulua 
Na  kasama  niyang  napopoc*  so  kapa- 
yapaan. 

7  Ako'y  sa  kapayapaan : 

Nguni't  pagka  ako^  nagsasalita,  sila'y 
sa  pakikipagbaka. 


121 


Awit  sa  mga  Fagsampa, 


1  Aking  ititingin  ang  aking  mga  mata 

sa  mga  bund/jk : 
^^h]  P^5^^g*^^°^^°  ^a   ng    aking  sa- 

2  Ang  saklolo  sa  akin  ay  nangaqalinq  sa 

Panginoon, 
Na  lumikha  ng  langit  at  lupa. 

3  Hindi  niya  titiising  ang  iyong  paa  ay 

mabago : 
Siyang  nag-iingat  sa  iyo,  hindi  iidlip. 

4  ^arito,  siyang  nag-iingat  ng  Israel 
Hindi  iidlip  o  matutulog  man. 


Sajg^'t  aiing  pi„m  ang  iyong  .ga     «  ^r  iS^r  ^^  ^^^-^^.p,,. 


174  Aking    pinagbiintuhang-hininga  ang 
iyong  i^agliligtas,  Oh  PanQikoonI 


ingat: 

Ang  PanQinoon  ay   iyong  Hlim  sa 
iyong  kanan. 


4."     <=> ^,-°- — &^"«>  v^"  X;a,j?(uiiNuuj}j;  ivong  Kanan. 

tolfw^"^        "'"'"°    ''^    "^'"'^      *  Hindi  kasasaktan  ng  araw  sa  araw, 

'''''t^^  ^"^^  •^^>"^-'  ^'  P-     -1^5^  kaTg«iKoo.  sa  lahat 
A*%.,V    -"^   N  .  ngkasam-an; 

tukr^^""         ""'^  '^"""^  ^^^  ^^^*'  Kaniyang  iingatan  ang  iyong  kalulua. 

S  iingatan    ng  Pakginoon   ang   iyong 


176  AkoV  gumala  na  parang  tupang  na- 
wala;  iyong  hanapin  ang  iyong 
alipm;  o    j     & 

Sapagka't    hindi    ko    kinalilimutan 
ang  iyong  mga  utos. 

120  ^^^*  ^^  ^9(^  JPagsampa, 

1  Sa  aking  kapanlawan  ay  dumaing  ako 

sa  PanSinoon, 
At  sinagot  niya  ako.  ' 

2  Iligtas  mo  ang  aking  kalulua,  Oh  Pa- 

KQiNOOK,sa  mga  magdarayang  labi, 
At  sa  niagdarayang  dila. 
S^Anong  maibibigay.sa  iyo,  at  anong 
magagawa  pa  sa  iyo, 
Ikaw  na  magdarayang  dila? 
4  Mga  ihasang  pana  ng  mak'apangyari- 

At  mga  baga  ng  enebio. 


paglabas  at  ang  iyong  pagpasok, 
Mula  sa  panahong  ito  at  hangang  sa 
haharapin. 

122  ^^^^  ^  ^^^  Pagsampa;  ni  David, 

1  Ako'y  natua  ng  kanilang  sabihin  sa 

aking, 
Tayo'y  paroon  sa  bahay  ng  Pakgi- 
Noo:sr. 

2  Ang  ating  mga  paa  ay  tumatayo 

Sa  loob  ng  iyong  mga  pintuang-daan, 
Un  Jerusalem ; 
8  Jerusalem,  na  natayo 

Na  parang  ciudad  na  nagkakalook  : 
4  Na  sinasampahan  ng  mga  angkan,  ng 
mga  angkan  ng  Panginoon, 
Na  pinakapatotoo  sa  Israel, 
Upang  magpasalamat  sa  pangalan  ng 
Pan<5inoon. 


126.  4 


MGA  AWIT. 


683 


5  Sapagka't  doo'y  nalagay  ang  mga  luk- 

lukan  para  sa  kaliatulan, 
Ang  mga  lukliikan  ng  bahay  ni  David. 

6  Idalangin  ninyo  ang  kapayapaan  ng 

Jerusalem : 
Sila'y  giginhawa  lia  umiibig  sa  ivo. 

7  Kapayapaan  ang  sumaloob  ng  iyong 

mga  knta, 
At  kaginbawaban   sa  loob  ng  iyong 
mga  palacip. ' 

8  Dabil  sa  aking  mga  kapatid  at  aking 

mga  kasama, 
Aking  sasabibin    ngayong,-    Ka-paya- 

paan  ang  sumaiyong  loob. 
d  Dabil  sa  bahay  ng  PanQinoong  aming 

Dios 
Aking  habanapin  ang  iyong  buti. 


123 


Awit  sa  mga  Pagsampa* 


1  Sa  iyo*y  alcing  itinataas   arig   aking 
mga  mata, 
Ob  sa  ijro  na  nauupb  sa  mga  langit. 
Z  Naritd,  kung  paanong  tumitingm  ang 
^iga  mata  ng  mga  alipin  sa  kamay 
ng  kanilang  panginoon, . 
Ktmg  paano  ang  mgk  mata  ng  alilang 
babaye  sa  kamay  ng  kaniyang  pa- 
nginoong  babaye  ;^ 
Gayon  tumititigln  ang  amihg  mga  mata 

sa  PangIkoOng  aming  Dios, 
Hangang  sa  siya^y  maawa  sa  amin. 
S  Maawa  ka  sa  amin,  Oh.  PakQinoon, 
maawa  ka  sa  anofin : 
Sapagka't  kami  ay  puiio  ng  kadugtaan. 
4  Ang  aming  kalulua  ay  totoong  puno 
'■  Ng  duahagi  ng  mga  wajang  bSbala, 
At  ng  duabagi  ng  palalo. 

124"  -^^^'  ^^  "*^^  Pagsampa  ;  ni  David. 

1  Kung  hindi  ang  Panginoon  na  nasa 

ating  tabi, 
Sabihin  ng  Israel  ngayon ; 

2  Kung  hindi  ang  Panginoon  na  nasa 

ating  tabi, 
Ng  ang  mga  tawo  ay  magbangon  laban 
sa  atin: 

3  Nilamon  nga  sana  tayong  buhay, 

Ng  ang  kanilang  pag-iinit  ay  mag-alab 
laban  sa  atin : 

4  Tinakpan  nga  sana  tayo  ng  mga  tnbig, 
Dinaanan  sana  ang  ating  kalulua  ng 

agos; 

5  Dinaanan,  sana  ang ^  ating  kalulua  ng 

mga  palalong  tubig. 

6  Purihin  ang  Panginooj5?, 


Na  siyang  hindi  nagbigay  sa  ating 

parang  huli  sa  kanilang  mga  ngipin. 

t  Ang  ating  kalulua  ay  nakataanan  na 

parang  ibon  sa  silo  ng  mga  manini- 

lo : 

Ang  silo  ay  nasira,  at  tayo  ay^  naka- 
taanan.      ' 
8  Ang  ating  saklolo  ay  nasa  pangalan  ng 
Panginoon, 

Na  siyang  lumikba  ng  langit  at  lupa. 


125 


Awii  sa  mga  Pagsdrnpa* .  ^ 


1  Silang  umaasa  sa  PanSingon      .   ^ 
Ay  parang  bundok  ng  Zion,  na  hindi 

*m^kUoa>  kungdi  naniaraalagi  ipag- 
pakailaii  man.  '         , 

2  Kung  paanong  ang  mga  Ijiindok  na 

nasa  paHlx)t  ng  Jerusaleni, 
Gayoh  ang  PanSinqon  sa  palibot  ng 

kaniyang  bayan, 
Mula  sa  panahong  it>  at  sa  'w:alang 

hangan. 

3  Sapagka't  ang  cetro  ng  kasam-an  ay 

hindi  magpapahinga  sa  kapalaran 
ng  banal;  ,      V.: 

Upang  huag  iunat  ng  nila  banal  ang 
kanilang  mga  kamay  sa  kasam-an. 

4  Gumawa  ka  ng  niabuti,  Ob  Pangi- 

noon, sa  mga  yaon  na  mabuti, 
At  sa  kanila  na  matuid  sa  kanilang 
mga  puso.  r  ;  ; 

5  Ngilni't  sa  mga  luiniliko  sa  kanilang 

mga  likong  lakad, 

Mga  ilalabas  ng  Panginoon  na  kasa- 
ma ng  mga  mangagawa  ng  kasam- 
-'     ■  an.  .^  . .  ^,  ^  ;,    " 

Kapayapaa'y  suma  Israel. 


126 


Awit  sa  mga  Pagsampa* 


1  Ng  ibalik  ng  Panginoon  ang  pagka- 

iubag  ng  Zion,  '  - 

Tayo  ay  gaya  ng  mga  nananaginip. 

2  Ng  magkagayo*y   napuno    at^    ating 

bibig  ng  pagtawa,  -  ^ 
At  ang  ating  dila  ng  awit : 
Ng  magkagayo'y  sinabi  nila  sa  gitna 

ng  mga  nacion, 
Ginawan  sila  ng  mga  dakilang  bagay 

ng  PanQinoon* 

3  Ginawan  tayo  ng  mga  dakilang  bagay 

ng  Panginoon; 
J^a  siyang  ating  ikinatutua. 

4  Ibalik  mo  uli  ang  aming  bihag.  Oh 

Panginoon, 
Na  gaya  ng  mga  agos  sa  Timugan. 


634 


MGA  AWIT. 


126.  5 


5  Sila.  na  naghahasik  ng  mga  luha  aj 

aani  ng  ka^lakan. 

6  Baga  man  lumabas  sa  kaniyang  daan 

na  umiiyak,  na  iiagdadala  ng  binhi ; 
Siya'y  babalik  na  may  kagalakan,  na 
dala  ang  kaniyang  mf  a  bigkis. 


Awit  sa  mga  Pagasampa; 
ni  Solomon. 


127 


1  Kung  hindi  itinatayo  ng  Pa>t(^inoon 

ang  bahay, 
Walang  kabulubang    gumagawa  ang 

mga  gumagawa  : 
Kungdi  iniingatan  ng  PanGinoon  ang 

ciudad, 
Walang  kabulubang  gumigising  ang 

bantay. 

2  Walang  kabuluban  sa  inyo  na  kayo*y 

bumangong    maaga,    at     magpabi- 

ngang  tanghali, 
At  kumain  n^  tinapay  ng  pagod  : 
SapagJcaH  binibigyan  niyang  gayon  ng 

pagkakatulog  ang  kaniyang  mina- 

mahal. 
S  Narito,  ang  mga  anak  ay  mana    sa 

PANaraoON: 
At  ang  bunga  ng  bahay-bata  ay  kani' 

yan^f  kagantihan. 

4  Kung  paano  ang  mga  pana  sa  kamay 

ng  makapangyarihang  lalaki, 
Gayon  ang  mga  anak  ng  kabataan. 

5  Mapalad  ang  lalaki  na  pumuno    ng 

kaniyang  lalagyan  ng  pana  ng  mga 

yaon : 
Siya*y  hindi  mapapabiya, 
Pagka    sila*y    nagsalita    sa    kanilang 

mga  kaaway  sa  pintuang-daan. 


128 


Awlt  sa  mga  Pagsampa. 


1  Mapalad  ang   lahat  na  natatakot  sa 

PanQinoon, 
Na  lumalakad  sa  kaniyang  mga  daan. 

2  Sapagka^t  iyong  kakanin  ang  gawa  ng 

lyong  mga  kamay : 
Magiging  maginbawa  ka,  at  magiging 
mabuti  sa  iyo. 
S  Ang  iyong  asawa  ay  magiging  parang 
mafeujigang  puno  ng  uvas,  sa  mga 
pinakaloob  ng  iyong  bahay : 
Ang  iyong  mga  anak  ay  gaya  ng  mga 
puno  ng  olivo,  sa  palibot  ng  iyong 
dulang. 
4  Narito,    na   ganito    pagpapalain    ang 
tawo 
Na  uatatakot  sa  Pangikook. 


5  Pagpapalain  ka  ng  Pan<5inoon  niula 

sa  Zion : 
At  iyong  makikita  ang  buti  ng  Jeru- 
salem  sa    lahat    na    kaarawan    rg 
iyoDg  buhay. 

6  Oo,  iyong  makikita  ang  mga  anak  ng 

iyong  mga  anak. 
Kapayapaa*y  suraa  Israel. 


129 


Atoii  sa  mga  Pagsampa. 


1  Madalas  na  ako'y  pinighati  nila  mula 

sa  aking  kabataan, 
Sabihin  ngayon  ng  Israel ; 

2  Madalas  na  ako'j  pinighati  nila  mula 

sa  aking  kabataan : 
Gayon  ma'y  hindi  sila  nanaig  laban 
sa  akin. 

3  Ang  mga  manbubukid  ay  bumukid  sa 

aking  likuran  ; 
Kanilang  pinahaba  ang  kanilang  mga 
bungkal. 

4  Ang  PanSinoon  ay  banal : 
Kaniyang  pinutol  ang  mga  panali  ng 

masama. 

5  Mapahiya  sila  at  magsitalikod, 
Silang  lahat  na  napopoot  sa  Zion. 

eSila'y   maging  parang  damo  sa  mga 
pulupo, 
Na  nalalanta  bago  mabunot : 

7  Na  hindi  pinupuno  noon  ng  mangaga- 

pas  ang  kaniyang  kamay, 
O  niyang  nagtatali  ng  mga  bigkis  man 
ang  kaniyang  sinapupunan. 

8  At  hindi  man  sinasabi  ng  nagsisipag- 

daang, 
Ang  pagpapapala  ng  Panginoon  ay 

suraainyo ; 
Binabasbasan  namin  kayo  sa  pangalan 

ng  Panginoon. 


130 


Awit  sa  mga  Pagsampa. 


1  Mula  sa  mga  kalaliman  ay  dumaing 

ako  sa  iyo.  Oh  PanQinoon. 

2  Panginoon,    dingin    mo    ang    aking 

voces: 
Pakingan  ng  iyong  mga  pakinig 
Ang  voces  ng  aking  mga  pamanhik. 
s  Kung  ikaw,  Panginoon,  magguguhit 

ng  mga  kasam-an, 
Oh  Panginoon  I  sinong  tatayo  ? 

4  Nguni't  may  kapatawaran  sa  iyo, 
Upang  ikaw  ay  katakutan. 

5  Aking    hinihintay    ang  .  Panginoon, 

hinihintay  ng  aking  kaluiua, 
At  sa  kaniyang  salita  ay  umaasa  ako. 


133;  2 


MGA  AWIT. 


600 


6  Hmhmtay  ng  aking  kalulim  atig  Pangi- 

noon,  ' 

Ng  liigit  kay  sa  paghihintay  n§  bantay 

sautnaga;  : 

Ooj  higit  kay  sa  bantay  sa  umaga. 

7  Ok  Israel,  aimasa  ka  sa  Pangikoon  j;;  ^ 
Sapagka't  sa  Panginoon  ay  may  ka- 

awaaii,  "  ■ 

At  nasa  kaniya  ang  saganang;  katubu- 
san. 

8  At  kaijiyaBg  tutubusin  ang  Israel 
Sa  lahat  iii3[ang  kasam-an. 


f  Q|    Atdt  sa  mSa  Fagsampd  ;  hi  David, 

1  PanSinoon,     hitidi     nagpalalo     ang 

aking  puso,  6  nagmalaki  man  ang 
aking  mga  nlata ;  -        . 

O  nags^inay  man  ako,  sj^  inga  tiialaking 

O  sa  mga  bagay  na  totoong  kagilagi- 
*    lalas  sa  akin.     .  t  i       . 

2  Tunay  na  aking  itiniwasay  at  itinahi- 

mik  ang  aking  kali^lua ; 
Gaya  ng  batang  inihiwalay  sa  suso  sa 

kaniyang  ina, 
Ang  kalulua  ko  sa  akin  iay  ga'ya  ng 

inihiwalay  na  bata  sa  suso. 

3  Oh  Israel,  umasa  ka  sa  Panginoon 

^     Mula  sa  panahong  ito  at  magpakailan 
pa  man. 


132 


Awit  9a  mga  Pagsampa. 


1  Pan^ikoonj  alalahanin  mo  ^  David 

Sa  lahat  niyang  pagkadalamhati ; 
8  Kung  paanon^  sumumpa  siyia  sa  Pa- 

N5INO0N, 

At  nanata   sa   Makapan^yarihan  ng 

Jakob: 
s  Tunay  na  hindi  ako  papasok  sa  taber- 

nakulo  ng  aking  bahay, 
O  sasampa  man  sa  aking  hihigan ; 

4  Hindi  ako  magbibigay  ng  pagkaka- 

tulog  sa  aking  mga  mata, 
O  magpapaidlip  sa  aking  mga  talukarp- 
mata ; 

5  Hangang  sa  ako*y  makasumpong  ng 

lugar  jjara  sa  Panginooit, 
Ng  tahanan  para  sa  Makapangyarihan 
ni  Jakob. 

6  Narito,  narinig  namin  sa  Efrata : 
Aming  nasiimpungan  aa  mga  parang 

ng  gubat. 

7  ^ami  ay  piipasok  sa  kaniyang  >  mga 

tahanan ; 


Kami  ay  sasamba  sa  harap  ng  kani- 
yang tungtungan. 

8  Ikaw  ay  bumangon.  Oh  PA?f§iNOON, 

sa  iyong  pahingahang.Iug^rj 
Ikaw,  at  ang  kaban  ng  iyongkalaka- 

:.San;^         .  ,  _  y ,    ./.:;. 

9  Magsuot  ang  iyong  mga  sacerdpte  ng 

kabanalan;  ;        -    / 

At  sumutsot   ang    iyong    mga  santo 
dahil  sa  kagalakan.  '  :. 

10  Dahil  sa  iyong  aliping  kay  David,  j-^^ 
Huag   mong   ipihit   ang   mukha  ng 

iyong  pinahiran. 

11  Ang  PanginooN'  ay   sumumpa  kay 

David  saka to tohanan; 
Hindi  niya  babaligiarin : 
Ang.  bunga  ng   iyong    kata^^n  ay 
'  aking  ilalagay  sa  iyong  luklukan. 

12  Kung  iingatan   ng  iyong  mga  anak 

ang  aking  tipan 
At  ang  aking  patotoo  na  aking  mga 

ituturo, 
T^iipo  namah  ang  kanilang  mga  anak 

sa  iyong  luklukan  magpakailan  man. 
IS  Sapagka*t  pinili  ng  Pakginoon  tog 

Zion; 
Kaniyang    ninasa    na   pinak^tahanan 

niya. 

14  Ito^y  aking  pahingahang  lugar  mag- 

pakailan man : 
Dito   ako    tatahan ;    sapagka't  aking 
'  ninasa.  -    ^       ^ 

15  Aking  pagpapalain  siyang  saigana  3a 

pagkain: 
Aking  bubusugin  ang  kaniyang  dukha 
ng  tinapay. 

16  Ang  kaniya  namang  m^a  sacerdote  ay 

susuotan  ko  ng  kaligta^aia :,    . 
.At  ang  kaniyang  mga  santo  ay  susutsot 
ilg  malakas  sa  kiEigalafean. 

17  Doo'y  aking  pasisibulin  ang  sungay 

ni  David ; 
Aking    ipinaghanda   ng    ilawan    ang 
aking  pinahiran. 

18  Ang  kaniyang  mga  kaaway  ay  susuo- 

tan ko  ng  kahihiyan : 
Nguni^t  sa   kaniya*y  mamumulaklak 
ang  kaniyang  korona. 


IjQQ  -^^  *<*  ''^9^  JPagsampa  /m  David, 

1  \  iVIasdan  ninyo,  na  pagkabuti  at  pag- 
.      ,  kaligaya  > 

Sa  mga   magkakapatid   na  turaahang 
magkakasama  sa  pagka^isa  I 
3  Gaya.ng  mahalagang  langiff  sa  ulo, 
Na  tumutulo  sa  bajbas,^     , 


636 


MGA  AWIT. 


133.  2 


Sa  balbas  iii  Aaron ; 
Na  tumulo  sa   laylayan  ng  kanijang 
mga  suot ; 
3  Gaya  ng  hamog  sa  Hermon, 

Na  tumntulo  sa  niga  bundok  ng  Zion : 
Sapagka't  doon  inntusan   ng  PanGi- 

NOON  ang  pagpapala, 
Ang  buhay  nmgpakailan  pa  man. 


134 


Awit  sa  mga  Pagsampa. 


1  Narito,    purihin    ninyo   ang    Pangi- 

KOON,  ninyong  lahat  na  alipin  ng 
PanSiisOON, 
Ninyong  tumatayo  sa  kinagabihan  sa 
baliay  ng  Panginoon. 

2  Itaas  ninyo  ang  inyong  mga  kamay 

sa  dakong  santnario, 
At  purihin  ninyo  ang  PanQinoon. 
S  Pinagpapala  ka  ng  PanOinoon  mula 
sa  Zion  ; 
Niyang  lumikha  ng  langit  at  lupa. 

|OK  Purihin  ninyo  ang  Panginoon. 
IO«^  Purihin  ninyo  ang  pangalan   ng 
PanQinoon  ; 
Purihin  ninyo  siya,  Oh  ninyong  mga 
alipin  ng  PanGinoon  : 
2  Ninyong  tumatayo  sa   bahay  ng  Pa- 
nQinoon, 
Sa  mga  looban    ng  bahay  ng  ating 
Dios. 
a  Purihin  ninyo  ang  Panginoon;  sa- 
pagka't ang  Panginoon  ay  mabuti : 
Umawit  kayo  ng  mga  pagpuri  sa  kani- 
yang  pangalan ;  sapagka^t  maligaya. 

4  Sapagka't   pinili   ng    Panginoon  sa 

kaniya  ang  Jakob, 
At  ang  Israel   na  kaniyang   pinaka- 
tanging  kayamanan. 

5  Sapagka't  talastas  ko  na  ang  Pangi- 

noon ay  dakila, 
At  ang  ating  Panginoon  ay  higit  sa 
lahat  ng  diqs. 

6  Ano  mang  kinalugdan  ng^  Panginoon, 

ay  kaniyang  ginawa, 
Sa  langit  at  sa  lupa,  sa  mga  dagat,  at 

sa  lahat  ng  kalaliman. 
■7  Kaniyang  pinailanglaiig  ang  mga  si- 

ngaw   na    tubig    na    mula  sa  mga 

wafcasnglupa; 
Kaniyang  ginagawa  ang   mga  kidlat 

para  sa  ulan ; 
Kaniyang  inilalabas  ang  hangin  mula 

sa  kaniyang  mga  kayamanan. 
8  Na  siyang  sumugat  sa  panganay  sa 

Egipto, 
Sa  tawo  at  gayon  din  sa  hayop. 


9  Siya'y  nagsugo  ng  mga  tanda  at  mga 
kababalaghan  sa  gitna  mo,  Oh  Egip- 
to, 
Kay  Faraon,  at  sa  lahat  niyang  mga 
alipin. 

10  Na  siyang  sumugat  sa  maraming  na- 

cion, 
At  pumalay  sa  mga  makapangyari- 
hang  hari ;  i 

11  Kay  Sihon  na  hari  ng  mga  Amorreo, 
At  kay  Og  na  hari  sa  Basan, 

At  sa  lahat  ng  kaharian  ng  Kanaan : 

12  At  ibinigay  ang  kanilang  lupain  na 

pinakamana, 
Isang  pinakamana  sa  Israel  na  kani- 
yang bayan. 

13  Ang  iyong  pangalan.  Oh  Panginoon, 

ay  magpakailan  man : 
Ang  alaala  sa  iyo^  Oh  Panginoon,  sa 
lahat  ng  lahi. 

14  Sapagka't  hahatulan  ng  Panginoon 

ang  kaniyang  bayan, 
At  magsisisi  tungkol  sa  kaniyang  mga 
alipin. 

15  Ang  mga   idolo    ng  mga  nacion  ay 

pilak  at  ginto, 
Na  gawa  ng  mga  kamay  ng  mga  tawo. 

16  Sila'y  may  mga  bibig,  nguni't  hindi 

sila  nagsasalita ; 
Mga  mata  ay  mairoon  sila,  nguni't 
hindi  sila  nakakakita ; 

17  Sila'y  may  mga  tainga,  nguni't  hindi 

sila  nakakarinig ; 
At  wala  mang   ano   mang  hinga  sa 
kanilang  mga  bibig. 

18  Silang  gumagawa  sa  kanila  ay  magi- 

ging  gaya  nila ; 
Oo,  lahat  ng  umaasa  sa  kanila. 

19  Oh  bahay  ng  Israel,  purihin  ninyo 

ang  PanGinoon  ; 
Oh  bahay  ng  Aaron,  purihin  ninj^o 
ang  Panginoon  : 

20  Oh    bahay    ng  Levi,   purihin  ninyo 

ang  PanQinoon  : 
Ninyong    natatakot    sa    Panginoon, 
purihin  ninyo  ang  Panginoon. 

21  Purihin    ang    Panginoon    mula    sa 

Zion, 
Na  siyang  tumatahan  sa  Jerusalem. 
Purihin  ninyo  ang  Panginoon. 

eO  Oh  magpasalamat  kayo  sa  Pangi- 
^      NOON  ;  sapagka't  siya'y  mabuti : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailaa  man. 
2  Oh   magpasalamat   kayo  sa  Dios  ng 
mga  dios : 


137.  6 


MGA  AWIT. 


687 


Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man. 
S  Oh  magpasalamat  kayo  sa  Panginoon 

ng  mga  panginoon : 
SapagkaH  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man. 
-€  Sa  kaniya  na  gumagawang  mag-isa  ng 

mga  dakilang  kababalaghan : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man. 

5  Sa  kaniya- na  sa  kaalaman  ay  niliklia 

ang  mgalangit: 
Sapagka't   ang  kaniyang  kaawan  ay 
magpakailan  man. 

6  Sa  kaniya  na  naglalatag  ng  Inpa  sa 

ibabaw  ng  mga  tubig : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man. 

7  Sa  kaniya  na  luraikha  ng  mga  mala- 

king  tanlaw : 
Sapagka^t  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man : 

8  Ng  araw  upang  magpuno  sjt  ara^ : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawiian  ay 

magpakailan  maB : 
o  Ng  buan  at  mga  biiuin  upang  niag- 
puno  sa  gabi  '•      / 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man. 

10  Sa  kaniya  na  sumngat  sa  Egipto  sa 

kanilang  panganay  : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  riian : 

11  At  kinuha  ai^g  Israel  sa  kanila : 
Sapagka't  ang  kaniyapg  kaawaan  ay 

magpakailan  man : 

12  Sa  pamaraag-itan  hg  malaTcas  na  ka- 
■ ..,  may^  at  ng  unat  na  braso  ; 
SapagkaH  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man. 
m  Sa  kaniya  na  hiimati  n|  Pagat  iia 
Mapula: . 
Sapagka't  ang  kaniyaiig^  kaa-waan  ay 
magpakailan  man : 

14  At  nagparaaii  sa  Israel  sa  gitna  noon: 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man : 

15  NgunJ't  tinabunan  si  Faraon  at  ang 

kaniyang  huk  bo  sa  .  Dagat  na  Ma- 
pula: 
Sapagka't  ang  kaniyang  ka^Vaan  ay 
magpakailan  man. 

16  Sa  kaniya  na  pumatnubay  ng  kani- 

yang bayan  sa  ilang : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man.        ^ 

17  Sa  kaniya  na  sumugat  sa  mga  daki- 

lang hari;  :     r 


Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man : 

18  At  puraatay  sa  mga  ban  tog  i)a  liari : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man : 

19  Kay  Sihon  na  bar!  ng  mga  Amorreo  : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man : 
SO  At  kay  Og  na  hari  sa  Basan : 

Sapagka't  aiig  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man ; 

21  At  ibinigay  ang  kanilang  lupain  na 

pinakamana :       ,       '     - 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man : 

22  Na  pinakamana  sa  Israel  na  kaniyang 

alipin : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man. 
2»  Na  siyang  uraalala  sa  atin  sa  ating 

mababang  kalagayan : 
Sapagka^t  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man : 

24  At  iniligtas  tayo  sa  ating  higa  kaaway : 
Sapagka't  ang  kaniyang  kaawaan  ay 

magpakailan  man. 

25  SiyaV  nagbibigay  ng  pagkain  sa  lahat 

nglaman: 
Sapagka't  ang  kapiyang  kaawaan  ay 
magpakailan  man. 

26  Oh  magpasalamat  kayo  sa  Pios  ng 

langit: 
Sapagka*t  ang  kaniyang  kaawaao  ay 
magpakailan  man. 

IQ7  Sa  tabi  ng  mga  ilqg  ng  Babilonia, 
lOI   Dop'y  naupo    tayo,    oo,    \imiyak 
,    tayo,       .    .^ 
Ng  ating  maalala  ang  Zion. 
2  Sa  mga  tambo  sa  gitna  noou 

Ating  ibinitin  ang  ating  mga  alpa.- 
S  Sapagka't  dooV  silang  saatin  ay  bumi- 
hag  ay   humiting  sa  atin  ng  mga 
awit, 
At  silang  sa  atin  ay  sumira  ay  humi- 
ling  sa  atin  ng  kasayahan,  na  nagsa- 
hing, 
Awitin  ninyo  sa  apain  ang  isa  sa  mga 
awit  ng  Zion.  , 
4iPaanong  aawitin  natin  ang  awit  sa 
PakGinoon 
Saibai^g  lupain? 

5  Kung  kalimutan  kita,  Oh  Jfevusalem, 
Kalimutan  ng  aking  kananf'a»gf  kani- 
yang kalikisihan,  .     '   ' 

6  Dumikit  ang  aking  dila  sa  ngalangala 

ng  aking  bibig, 
Kungdi  kita-alakhamti; 


688 


MGA  AWIT. 


187.  6 


Kung  hindi  ko  piliin  ang  Jerusalem 
Higit  sa  aking  pinakatanging  kagala- 
kan. 

7  Alalalianin  mo,  Oh  PanSinoon,  laban 

sa  mga  aiiak  ng  Edom 
Ang  kaarawan  ng  Jerusalem  ; 
Na  nagsabiDg,  Gibain,  gibain, 
Pati  ug  cimiento  niva. 

8  Oh  anak  na  babaye  ng  Babilonia,  ua 

magigiba; 
Magiging  maginhawa  sija  na  guma- 

gantifiaiyo 
^§  gaya  ng  iyong  ipinaglingkod  sa 

amin. 

9  Magiging  maginhawa  siyii,  na  kumuha 

at  nagpalo  sa  iyong  mga  bata 
Sa  raalaking  bate. 


138 


Awit  ni  David. 


1  Ako'y  magpapasalaraat  sa  iyo  ng  aking 

boong  puso : 
Sa  harap  ng  mga  dios  ay  aawit  ako  ng 
mga  pagpuri  sa  iyo. 

2  Ako*y  sasamba  sa  dako  ng  iyong  san- 

tong  templo, 
At  magpapasalamat  sa  iyong  pangalan, 

dahil  sa  iyoiig  kagandalTang4oob  at 

dahil  sa  iyong  katotohanan : 
Sapagka^t  iyong  pinadakila  ang  iyong 

salita  sa  iyong  boong  pangalan. 

3  Ng  araw  na  ako'y  tumawag  ay  sinagot 

mo  ako, 
Iyong  pinatapang  ako  ng  kalakasan  sa 
aking  kalultta. 

4  Lahat  ng  hiari  sa  lupa  ay  magpapasa- 

lamat sa  iyo,  Oh  Panginoon, 
Sapagka't  kanil^ng  narinig  ang  mga 
salita  ng  iyong  bibig. 

5  Co,  sila'y  aawit  tungkol  sa  mga  daan 

ng  PanSinoon  •, 
Sapagka't  dakila  ang  kalualhatian  ng 
PanGinoon. 
e  Sapagka't  b»ga  man  ang  PANOiNOOi? 
ay  mataas,  gumagalang  din  sa  ma- 


NguniH  ang  palala  ay  liakikilala  niya 
mula  sa  malayo. 

7  Baga  man  ako*y  lumakad  sa'gitna  feg 

kabagabagan,  iyong  bubuhayin  ako ; 
Iyong  iuunat  ang  iyong  kamay  laban 

sa  pag^iinit  tag  aking  mga  kaaway, 
At  ililigtas  ako  ng  iyong  kanan. 

8  Pasasakdalin  ng  PanQinoon  ang  tung- 

kol  sa  akin : 
Ang  iyong  kaawsuan;  Oh  PanQInoon, 
ay  magpakailaa  ftHiiii ; 


Huag  mong  pabayaan  ang  mga  gawa 
ng  iyong  sariling  mga  kamay. 


139 


Sa  Punong  Musiko.    Awit  ni 
Davkl. 


1  Oh  Panginoon,  iyong  siniyasat  ako, 

at  nakilala  aJco. 

2  Iyong  nakikilala  ang  aking  pag-upo  at 

ang  aking  pagtindig, 
Iyong  nalalaman  ang  aking  pag-iisip 
sa  malayo. 

3  Iyong  siniyasat  ang  aking  landas  at 

ang  aking  pahingahan, 
At  iyong  kilala  ang  lahat  kong  mga 
lakad. 

4  Sapagka't  wala  pa  ang  salita  sa  aking 

dila, 
Nguni't,  narito,  Oh  PanQinoon,  nata- 
talastas  mo  ng  boo. 

5  Iyong  kinulong  ako  sa  likuran  at  sa 

harapan, 
At  inilapag  mo  ang  iyong  kamay  sa 
akin. 

6  Ang  ganiyang  kaalaman    ay   totoong 

kagilagilalas  sa  akin ; 
Mataas,  hindi  ko  maabot. 

7  ^Saan  ako  paroroon  na  mala  sa  iyong 

espiritu  ? 
I O  saan  ako  tatakas  na  mula  sa  iyong 
harapan  ? 

8  Kung  sumampa  ako  sa  langit,  nandian 

ka: 
Kung  gawin  ko  ang  aking  hihigan  sa 
libingan,  narito,  ikaw  ay  nandian. 
O  Kung  kunin  ko  ang  Uiga  pakpak  n| 
umaga, 
At    tutnahan    sa    mga    pinakahuling 
bahagi  ng  dagat ; 

10  Boon  ma'y  papatnubayan  ako  ng  iyong 

kamay. 
At  ang  iyong  kanan  ay  hahawak  sa 
akin. 

11  Kung    aking    sabihing,^    Tunay     na 

tatakpan  ako  ng  kadiliman, 
At  ang  liwanag  sa  pallbot  ko  ay  magi- 
ging gabi; 

12  Ang 'kadiliman  man  ay  hindi  nakaku- 

kubli  sa  iyo, 
Kungdi  ang  gabi  ay  sumisilang    na 

parang  araw : 
Ang    kadiliman    at    kaliwanagan  ay 

magkaparis  saiyo. 

13  Sapagka't  iyong  inari  ang  aking  mga 

pag-iisip: 
.  Iyo  akong  tinakpan  ra  bahay-bata  ng 
aking  ina. 

14  Ako'y  magpapasalamat  sa  iyo ;  sapag- 


141.  1 


MSA  AWIT. 


639 


ka*t  nilalang  ako  na  kakilakilabot 

at  kagilagilalas : 
Kagilagilalas  ang  iyong  mga  gawa ; 
At  talastas  na  mabuti  ng  aking  kalu- 

lua. 

15  Ang  akiDg    kabubuhayan    ay  hindi 

nakubli  sa  iyo, 
•  N§  ako*y  lalangin  sa  lihim,       ^ 
At  niyaring  *inaiiiam  sa  mga  pinaka- 
mababang  babagi  sa  lupa. 

16  Nakita  ng  iyong  mga  mata  ang  aking 
.  V    *  mga^  sangkap  rHk  di  sakdal, 

At  sa  iyong  libro  ay  •  pawang  nangasu- 

lat,  -    - 
Ka  nagkakabichura  sft  aTaw-ataw, 
-     Ng  wala  pang  ano  man  ^a  kanila. 

17  I  Pagka  mahalaga  rin  ng  iyong  mga 
>'  pag-di^fj  sa  akin.  Oh  Dios  ! 

i  Pagkalaki  ng-  kabuan  nila  I 

18  Kung   aking  !mga    bibilangin,  ^mga 

higit  sa  bilang'fcay  sa  bdhangin: 
jPagka  ako*y  naglgising  ay  lagin'g  nasa 
iyo  ako.  » 

19  Walang  pagsalang    iyong    papatayin 

ang  masama,  Oh  Dios : 
Hiwalayan  nga  ninyo  ako,  Oh  mga 
mabagsik^na-tawo,      .    ^ 

20  ^pagka^^t  sila^  nagsasalita  Jaban  sa 

iyo  ng  kasam-an,. 
At  ginagamit  ng  iyong  m^a  kaaway 
ang  iymg  pangalan  sa  walang  kabu- 
luhan. 

21  ^  Hindi  ko  ba  kinapopootan  sila,  Oh 

PanSinoon,  na  iyong  kinapopoo- 
tan? 
I  At  hindi  ba  kinapapanlawan  ko  ang 
mga  yaon  na  nagbabangon  laban  sa 
iyo?  ,      ^,         I 

22  Aking  kinap9pootan  sila  ng  lubos  na 

kapootan:         .     ^  ^  .' 

- ,  Aking  ibinibi^ang  sila  na .  aking  mga 


23  Siyasatin  mo  ako,  Oh  Bios,  at  talasta- 

sin  mo  ang  aking  pnso : 
Subukin  mo  ako,  at,  talusin  mo  ang 
aking  mga  pag-iisip :  . 

24  At  tingnan  mo  kung  may  ano  mang 

da^  ng  kasara-an  sa  akin. 
At    patnubayan    mo    ako    sa    daang 
walang  hangan, 


140 


Sa  Mj^nong.  Mu$iko. 
David, 


Awit  ni 


1  lligtas   ma  ako.   Oh  PjtNQiNOOi^)  sa 

masamang  tawo;  .      • 

Ingatan  mo  ako^a  marahas  na  tawo  : 

2  Na  nag-aakala  nf  kasam-an  sa  kani- 

lang  puso; 


Laging  nagpi|nsan  sila  para  sa  pagba- 
baka. 
8  Kanilang  inihasa  ang  kanilang   dila 
na  parang  abas ; 
Kamandag  ng  mga  abas  ay  nasa  kani- 
lang mga  labi.  [Selah 

4  Ingatan   mo  akoj'  Oh  PanSikook,  sa 

inga  kamay  ng  masama  ; 
Ingatan  mo  ako  sa  marahas  na  ta wb  : 
Na  nag-akalang  iligaw  ang  aking  mga 
;     hakbang. 

5  Ipinagkubli  ako   ng  silo,  at  ng  mga 
.  panali  ng  palalo ;      .       ^ 

Kanilang  ipinaglagay  ako  ng  bitag  sa 
--  tabingdaan;      - 
Sila'y  naglagay  ng  mga  silo  para  sa 
akin.  -  [Selah 

6  Aking  sinabi  sa  PanGinoon,  Ikaw  ay 

aking  Dios: 
Pakin^m  mo  ang^voces  ng  aking  mga 
pamanhik.  Oh  PanSinoon.  : 

7  Oh  Dios  na  Banginoon,  na  kalakasan 

ng  aking  kali gtasan.   .  . 
Iyong  tinakpanangakingulo  sa  kaa- 
r   ,rawan  ng  pagbab^ka.  -u 

8  Huag  mong  ipagkaloob,.  Oh;  PanSi- 

NOON,  ang  mga  nasa  ng  masama ;  * 
Huag  mong  papangyarihia  ang  kani- 
-   yang'  masamang  haka ;  iaka  sila'y 
man^gmaliakii  ;  >-■  ;.]    >[Selah 

sTungkoLsa  ulo  niyaong  mga  kumuku- 
long  sa  aking  palibot, 
Tdjpan  sila>  i^g  kapa^ran  ng  kanilang 
sariling  mga  labi.         : 
10  Mahulog  sa  kanila  ang,  "fnga  Bagang 
nagniningas : '  '  - 

Mahagis  silajsa  apoy ;  .        j      . 
■  Sa  mga  malalim  na  hukay;:upan^  huag 
na  silang  makabangon  uli.- 
tl-Ang  masanang  BQananalita  ay  hindi 
matatatag  salupa:  - 

Huhulihin  ng  kasam-an  ang  niarahas 
na  lalaki  upang  ibual  siya. 

12  Talastaa  ko  na  aalalay^n  ng  PanSi^ 

KOON  aiig  usap  ng  napipighati^    ^ 
At  ang  matuid  ng  mapagkailangan. 

13  Walang  pagsalang  ang  banal  aj  mag- 

papasalamat  sa  iyong  pangalan : 
Ang    matuid    ay    tatahan    ^a   iyong 
harap.  : 


141 


Awit  ni  David:. 


1  PanQinoon,   ako'y  tum.awfig  sa  iyo; 
magmadali  ka  sa  akin:  - 

Pakingan  mo  ang  aking  voces^  i  agka 
ako'y  tumatawag  sa  iyo. 


MO 


MGA  AWIT. 


141.  2 


2  Malagay  ang  aking  dalanginna  parang 

pangsuob  sa  harap  mo ; 
Ang  pagtataas  iig  aking  mga  kamay 
na  parang  hayin  sa  kinaliapvnian. 

3  Maglagay  ka  ng  bantav,  Oh  PanGi- 

NOON,  sa  harap  ng  aking  bibig ;     . 
Ingatan  ino  ang  pintuan  ng  aking  mga 
labi. 

4  Huag  mong  ikiling  ang  aking  puso  sa 

ano  mang  masamang  bagay, 
Na  gumawa  sa  mga  gawa  ng  kasam- 

an 
Na  kasama  ng  mga  tawo  na  gumagawa 

ng  kasam-an : 
At  b-iiag  mo  akong  pakanin  ng  kani- 

lang  mga  kaligayahan. 

5  Sugatan  ako  ng  banal,  magiging  kagan- 

clahan  pa  ng  loob ; 
At  sawayin  niya  ako,  magiging  parang 

langis  sa  ulo ; 
Huag  tangihan  ng  aking  ulo : 
Sapagka't  sa  kanilang  kasam-an    ay 

mamamalagi  ang  aking  dalangin. 

6  Ang  kanilang  mga  hukom  ay  nahagls 

sa  mga  tabi  ng  bato ; 
At  kanilang  maririnig  ang  aking  mga 
salita ;  sapagka't  mga  matamis. 

7  Gaya  ng  kung  bumubukid  at  nanana- 

bog  ang  lupa, 
Gayon  ang  aming  mga  buto  ay  nanga- 
ngalat  sa  bibig  ng  libingan. 

8  Sapagka't  ang  aking  mga  mata  ay  nasa 

iyo,  Oh  Dies  na  Panginoon : 
Sa  iyo  ako  umaasa,  huag  mong  iwan 
ang  aking  kalulua  na  walang  mag- 
kandili. 

9  Ingatan  mo  ako  sa  bitag  na  kanilang 

inilagay  para  sa  akin, 
*   At  sa  mga  silo  ng  mga  mangagawa  ng 
kasam-an. 
10  Mahulog  ang    masama    sa    kanilang 
sariling  mga  bitag, 
Ilabang  ako'y  nakatataanan. 

\/i/)    MasMl  ni  Davidy  ng  siya'y  nasa 
■   ■  ^  yungih  ;  Dalangin* 

1  Ako'y  dumadaing  ng  akirig  voces  sa 

PakQinoon  ; 
Ako*y  namamanhik  ng  aking  voces  sa 
PanQinoon. 

2  Aking  ibinubuhos  ang  aking  daing  sa 

harap  niya ; 
Aking  ipinakilala  sa  harap  niya  ang 
aking  kabagabagan. 
S  Ng  ai  g  aking  espiritu  ay  nanlulupay- 
pajr  sa  loob  ko,  Lalalaman  mo  ang  j 
akmg  landas.  i 


Sa  daan  na  aking  nilakaran  ay  pinag- 
knblihan  nila  ako  ng  silo. 

4  Tumingin  ka  saaking  kanan,  at  tingnan 

mo ;  sapagka't  walang  tawo  na  na- 
kakakilala  sa  akin : 
Silungan     ay    kulang    ako ;     walar.g 
tawong  nag-iingat  ng  aking  kalulua. 

5  Ako'y  dumadaing  sa  iyo,    Oh  Pangi- 

noon ; 

Aking  sinabing,  Ikaw  ay  aking  silu- 
ngan, 

Aking  bahagi  sa  lupain  ng  may  buhay. 

6  Pakingaii  mo  ang  aking  daing ;  sapag- 

ka't  ako'y  totoong  nababa : 
Iligtas  mo  ako  sa  mga  umuusig  sa 
akin ;  sapagka't  sila'y  malakas  kay 
sa  akin. 

7  Ilabas  mo  ang  aking  kalulua  sa  bilan- 

guan,  upang  ako^  makapagpa- 
salaraat  sa  iyong  pangalan  : 

Kukulungin  ako  ng  banal ; 

Sapagka't  ikaw  ay  gagawang  may  ka- 
gandahang-loob  sa  akin. 


143 


Awit  ni  David, 


1  Iyong    dingin    ang    aking   dalangii\ 

Oh  Panginoon  ;  iyong  pakingan  ang 

akiqg  mga  pamaiihik: 
Sa  iyong   pagtatapat  ay  Fagutin  mo 

ako,  at  sa  iyong  kabanalan. 
3  At  huag  kang  masok  sa  kahatulan  na 

kasama  ng  iyong  alipin ; 
Sapagka't  sa  iyong  paningin  ay  walang 

tawong  may  buhay  na  mapatototo- 

hanan.  * 

3  Sapagka't    hinabol    ng    kaaway    ang 

aking  kalulua ; 
Kaniyang  sinugatan  ang  aking  buhay 

sa  ibaba  sa  lupa : 
Kaniyang  pinatahan  ako  sa  mga  ma- 

dilim  na  lugar,  gaya  ng  mga-  nama- 

tay  ng  malaon. 

4  Kaya't  ang  aking  kalulua  ay  nanlulu- 

paypay  sa  loob  ko  ; 
Ang  puso  ko  sa  loob  ko  ay  sira. 

5  Aking  naaalala  ang  mga  araw  ng  una ; 
Aking   ginugunita    ang    lahat    mong 

mga  gawa : 
Aking  binubulay  ang   mga  gawa  ng 
iyong  mga  kamay. 

6  Iniladlad   ko  ang  aking  mga  kamay 

sa  iyo : 
Ang  aking  kalulua  3lj dumadaing  sslijo, 
na  parang  uhaw  na  lupain.      [Selah 

7  Magmadali  kang  sagutin  moako,     Oh 

Panginoon  ;  ang  aking  espiritn  ay 
nanlulupaypay : 


145.  1 


m6a  AWIT. 


641 


Hnag  mong  ikubli  ang  iyong  mukha 

sa  akin ; 
Baka  ako-y  magijig  gaya  nila  na  bii- 

maba  sa  hiikay. 

8  Iparinig  mo  sa  akin  ang  iyong  kagan- 

dahang-loob  sa  kinaumagahan ; 
Sapagka't  sa  iyo  ako  umaasa : 
Ipakilala  mo  sa  akin  ang  daan   na 

aking  lalakaran ; 
Sapagka't  itinaas  ko  ang  aking  kalulua 

sa  iyo, 

9  Iligtas  mo  ako,    Oh  PanGinoon,  sa 

aking  mga  kaaway : 
Tumatakas  ako  sa  jyo  npang  ikubli 
mo  ako. 

10  Turuan  mo  akong  gumawa  ng  iyong 

kalooban;  ^apaglca't  ikaw  ay  aking 
Bios: 
Ang  iyong  espiritu  ay  mabuU ;  patnu- 
bayan  mo  akro  sa  daan  ng  katuiran. 

11  Buhayin    mo  ako,    Ofe  PanQinoon, 
.    dahil  sa  iyong  panfalan : 

Sa  iyong  kabanalan  ay  ilabas  mo  ang 
aking  kalulua  sa  kabagabagan. 

12  At   sa    iyong    kagandahang-loob   ay 

ihiwalay  mo  ang  aking  mga  kaaway, 
At  lij>ulin  mo  ang  lahat  na  pumipig- 

hati  sa  aking  kalulua ; 
Sapagka^t  ako*y  iyong  alipin. 


144 


Amit  ni  David, 


1  Purihin  ang    PakOinoon    na   aking 

burol, 
Na  tinuturuan  ang  aking'  mga  kapaay 

na  bumaka, 
Atmg  aking  mga  daliri  na  lumaban : 

2  Aking  kagandahang-loob,  at  aking  ka- 

tibayan, 
Aking  matayog  na    moog,  at  akitjg 

tagapagligtas; 
Aking  kaiasag;  at  siya  ang  aking  inaa- 

sahan; 
Na  siyang  nagpapasuko  ng  aking  ba- 

yan  sa  akin. 
S  PanQinoon,    ^ano  ang  tawo,   upang 

iyong  kilalanin  siya  ? 
iO  ang  anak  ng  tawo,  upang  iyong 

pahalagahan  siya  ? 

4  Ang  tawp  ay  gaya  ng  waliang  kabulu- 

han :       _ 
Ang  kaniyang  mga  araw  ay  parang 
anino  na  dumaraan. 

5  Ikiling  mo*  ang  iyong  mga  langit,     Oh 

Pan^inoon,  at  bumaba  ka :     - 
Hipuin  mo  ang  mga  bundok,  at  mga 
uusok. 


6  Maghagis  ka  ng  kidlat,  at  mga  par.ga- 

latin  mo; 
Suguin  mo  ang  iyong  mga  pana,   at 
lituhin  mo  si  la. 

7  lunat  mo  ang  iyong  kamay  mula  sa 

itaas; 
Iyong  tubusin  ako,  at  iligtas  mo  ako 

sa  mga  malaking  tubig/ 
Sa  kamay  ng  mga  taga  ibang.  lupa; 

8  Na  ang  bibig  ay  nagsasalita  i^g%alang 

kabuluhan, 
At  ang  kanilang  kanang  katmay  ay 
kanang  kamay  ngkabuiaanan.  ,^ 

9  Ako'y  aawit  ng  bagong  awit  sd  itb, 

Oh  Bios: 
Sa  salterio  na*may  sampnong  cfterdas 
ay  aawit  ako  ng  mga  pagpuri  sa 
..■■.  -^iyo.   :  /'■'.'■    '  -"'•'  ,  -^ 

la  Siya  ang  nagbibigay  ng  kaligtasan  sa 
mga  hari:  "^ 

Na  siyaiig    tumubos    kay   Ba^d  pa 
kaniyang  alipin  sa  manunugat  na^ 
-         tabak.i  : 

11  Tubusin  mo  ako,  at  iligtas  mo  ako  sa 

kamay  ng  mga  taga  ibang  lupa, 
Na  ang  bibig  ay  nagsasalita  ng  walang 
■'    kabuluhan, 
At  ang  kanilang  kanang  kamay  ay 

kanang  kamay  ng  kabulaanan, 

12  Pagka  ang  atiug  mga  anak  na  lalaki 

.  ay  magiging  parang  mga  pananim 

na  lumaki  sa  kanilang  kabataan ; 
At  ang  ating  mga  anak  na  babaye  ay 
parang  mga   panulok    na^  bato  na 
hinichurahan  ayori  sa  anyo  ng  isang 
palacio; 
IS  PagfM  ang  ating  mga  kamalig  ay  pnno 
na  may  sarisaring  bagay ; 
At  ang  ating  mga  tupa  ay  nanganganak 
ng  mga  libo,  at  mga  sanapuong  libo 
-      sa,  ating  mga  lansangan  J 

14  Pagka  ang  ating  mga  baka  ay  napapa- 

sanang  mabuti;  - 

Fagka  walang  pagkasira,  at  paglala- 

ban. 
At  walang  panagho.y  sa  ating  mga 

langsangan; 

15  Maginhawa  ang  bayan,  na  nasa  gayong 

kalagayan : 
Maginhawa  ang  bayan  na  ang  Bios  ay 
ang  PanSinoon, 


1^^        Avdt  Tia  pagpuri ;  ni  David. 

1  Aking    itataas   kita,    Bios    ko,     Oh 
Hari; 


642 


MGA  AV/IT. 


145.  1 


At  aking  pupurihin  ang  iyong  pan|a- 
lan  magpakailan  pa  man. 

2  Lahat  ng  araw  ay  pupurihin  kita; 

At  aking  pupuriliin  aiig  iyong  panga- 
lan  magpakailan  pa  man. 

3  Dakila  ang  PanGikook,   at   marapat 

na  pm'ihin ; 
At  ang  kaniyang  kalakhan  ay  hindi 

masisiyasat. 
4ADg4saDg  lahi   ay  pupuri  ng  iyong 

mga  gawa  sa  isa, 
At  ihahayag  ang  iyong    mga  maka- 

pangyarihang  gawa. 

5  Sa  kalualhatiang  kamahalan  ng  iyong 

karangalan, 
At  sa  iyong  mga  kagilagiialas  na  mga 
gawa,  magbubulay  ako. 

6  At  ang  mga  tawo  ay  magsasalita  ng 

kapangyarihan  Bg  iyong  mga  kakila- 
kilabot  ria  gawa ; 

At  aking  ihahayag  ang  iyong  kalak- 
han. 
'7  Kanilang  itatanyag  ang  alaala  sa  iyong 
dakilang  kabutihan,  » 

At  aawitin  nila  ang  iyong  mga  kaba- 
nalan. 

8  Ang  Panginoon  ay  mabiyaya,  at  pus- 

pos  ng  kahabagan ; 
Banayad  sa  pagkagalit,  at  malaki  sa 
kaawan. 

9  Ang  Panginoon  ay  mubuti  sa  lahat ; 
At  ang  kaniyang  mga  malambot  na 

kaawaan  ay  nasa  lahat  niyang  mga 
gawa. 

10  Lahat  mong  gawa  ay  magpapasalamat 

sa  iyo,  Oh  PanSinoon  ; 
At  pupurihin  ka  ng  iyong  mga  santo. 

11  Silu'y  magsasalita  ng  kalualhatian  ng 

iyong  kaharian, 
At   raangungusap  ng  iyong    kapang- 
yarihan ; 

12  Upang  ipakilala  sa  mga  anak  ng  mga 

tawo  ang  kaniyang  mga  makapang- 

yarihang  gawa, 
At  ang  kalualhatian  ng  kamahalan  ng 

kaniyang  kaharian. 
IS  Ang  iyong  kaharian  ay  walang  han- 

gang  kaharian. 
At  ang  iyong  pagsakop  ay  sa  boong 

panahon. 

14  Inaalalayan  ng  Panginoon  ang  lahat 

na  nabubual, 
At  itinatayo  yaong  mga  nasusubasob. 

15  Ang  mga  mata  ng  lahat  ay  naghihin- 

tay  sa  iyo ; 
At  iyong  ibinibigay  sa  kanila  ang  ka- 
nilang  pagkain   sa    ukol   na   pana- 
hon. 


16  Iyong  binubuksan  ang  iyong  kamay, 
At  sinasapatan  mo  ang  nasa  ng  lahat 

na  may  buhay  na  bagay. 

17  Ang  PanSinoon  ay   banal  sa   lahat 

niyang  daan, 
At  mapagbiyaya  sa  lahat  niyang  mga 
gawa. 

18  Ang  Panginoon  ay  malapit  sa  lahat 

na  tumatawag  sa  kaniya, 
Sa  lahat  na  tumatawag  sa  kaniya  sa 
katotohanan. 

19  Kaniyang  tutuparin  ang  nasa  nila  na 

natatakot  sa  kaniya ; 
Kaniya  ring   didingin   ang  kanilang 
daing,  at  ililigtas  sila. 

20  Iniingatan  ng  Panginoon  ang  lahat 

na  umiibig  sa  kaniya  ; 
Nguni't  lahat  ng  masania  ay  liiipulin 
niya. 

21  Ang  aking  bibig  ay   magsasalita  ng 

kapurihan  ng  Pakginoon  ; 
At  purihin  ng  lahat  na  laman  ang  ka- 
niyang santong  pangalan  magpakai- 
lan pa  man. 

\AC^  Purihin  ninyo  ang  PANGtNOON. 
InrO  Purihin  mo  ang  PanSinoon,  Oh 
kalulua  ko. 

2  Samantalang  ako'y  nabu  buhay  ay  pu- 

purihin ko  ang  PakSinoon  : 
Ako'y  aawit  ng  mga  pagpuri  sa  aking 
Dios,  samantalang  ako'y  may  buhay. 

3  Huag  ninyong  ilagak  ang  ihyong  pag- 

asa  sa  mga  pangulo, 
O  sa  anak  man  ng  tawo,  na  walang 
pagsaklolo. 

4  Ang  hinga  niya  ay  pumapanaw,  siya'y 

nagbabalik  sa  kaniyang  pagkalupa ; 
Na  sa  araw  ding  yaon  ay  mawawala 
ang  kaniyang  mga  pag-iisip. 

5  Maginhawa  ang  may  pinakasaklolo  sa 

Dios  ng  Jakob, 
Na  ang  pag-asa  ay  nasa  PanGinoong 
kaniyang  Dios : 

6  Na  lumikha  ng  langit  at  lupa, 

Ng  dagat,  at  ng  lahat  na  nandoon  ; 
Na  uag-iingat  ng   katotohanan  mag- 
pakailan man : 

7  Na  gumagawa  ng  kahatulan  sa  napi- 

pighati; 
Na  nagbibigay  ng  pagkain  sa  gutom  : 
Pinawawalan  ng  Pakginoon  ang  mga 

bihag ; 

8  Idinidilat    ng    Panginoon    ang   mga 

mata  ng  bulag ; 
Ibinabangon  ng  PanSinoon  ang  mga 

nasusubasob ; 
Iniibig  ng  PanQinoon  ang  banal ; 


148;  6 


MGA  AWIT. 


643 


9  Iniingfitan  ng  PanSinoon  ang   m|a 
taga  ibaiig  inpa ; 

Kaniyang  iiiaalalayaii  aiag  ulila  at 
babayeng  bao ; 

Ngani't  ang  lakad  ng  masania  ay  ka- 
niyang ibinabaligtad. 
lo  Maghahari   ang  PANamoON   magpa- 
kailan  man, 

Ang  iyong  Dios,  Oh  Zion,  sa  labat  ng 
laliL 

Parihin  ninyo  ang  PanSinoon. 

\A^  Purihin  ninyo  ang  Pan(5inoon  ; 
IT"  I  Sapagka't    mabiiting    umawit    ng 
mga  pagpni-i  sa  ating  iDios ; 
Sapagka't  maligaya,  at  ang  pagpuri  ay 
nakalulngod. 

2  Itinatayo  ng*  PanCIinoon  ang  Jeru- 

salem; 
Kaniyang  pinipisan  ang  mga  natapon 
sa  Israel. 

3  Kaniyang  pinagagaling  ang  mga  may 

bagbag  na  puso, 
At  tinatalian  niya  ang  kanilang  mga 
sugat. 

4  Kaniyang  sinasaysay    ang  bilang  ng 
■-       mfabituin-; 

Siya  ang  nagbibigay  sa  kanila  ng  lahat 
nilang  pangalan.  ' 

5  Dakila  ang  ating  Dips,  at  makapang- 

yarihan  sa  kapangyarihan ; 
Ang  kaniyang  kaalaman  ay  walang 
vhangan, 

6  Inaalalayan  ng  Pan^Jinoon  ang  maa- 

mong-loob: 
Kaniyang  ibinababa  ang   masama  sa 
Inpft. 

7  Umawit  kayo  sa  PAistGiNOON  ng  pag- 

papasalamat; 
Umawit  kayo  sa  alpa  ng  mga  pagpuri 
sa  ating  Dios: 

8  Na  nagtatakip  sa  langit  ng  mga  ala- 

paap, 

Na  siyang  nagliahanda  ng  ulan  sa 
lupa, 

Na  nagpapatubo  ng  damo  sa  mga  bun- 
dok. 

9  Siya'y  nagbibigay  sa  hayop  ng  kani- 

yang pagkain^ 
At  sa  mga  inakay  na  owak  na  duma- 
daing. 

10  Siya^y  hindi  nalulugod  sa   lakas   ng 

kabayo : 
Siya'y  hindi  nasasayahan  sa  mga  liita 
ng  tawo. 

11  Ang  PanSinoon  ay  naliligaya  sa  ka- 

nila na  natatakot  sa  kaniya, 
Sa  mga  umaasa-sa  kaniyang  kaawaaa. 


12  Pnriliin  mo  ang  PAN§iis"OON,  Oh  Jeru- 

salem; 
Purihin  rao  ang  iyong  Dios,  Oh  Zion. 

13  Sapagka^t  kaniyang  pinatibay  ang  mga 

halang'ng  iyong  mga  pintuang-daan ; 
Kaniyang   pinagpala  ang  Jyong  mga 
anak  sa  loob  mo. 

14  Siya'y  gumagawa  ng  kapayapaan  sa 

iyong  mga  hanganan ; 
Kaniyang   binubusog  •  ka  ng   pinaka- 
mainam  na  trjgo. 

15  Kaniyang  sinusugo  ang  kaniyang  utos 

sa  lupa ; 
Ang  kaniyang  salita  ay  tumatakboing 
maliksi.   * 

16  Siya^  nagbibigay  ng  nieye  na  parang 

balahibd  ng  tupa; 
SiyaV  nagkakalat  ng  eskarha  na  pa- 
rang abo. 

17  Kaniyatig  inihahagis    ang   kaniyang 

hielo  na  parang  mga  butil : 
I  Sinong  makatatayo  sa'harap  ng  ka- 
niyang lamig? 

18  Kaniyang  sinusugo  ang  kaniyang  sa- 

lita, at  niga  tinutunaw :  ^ 
Kaniyang  pinahihihip  ang  kaniyang 
hangin,  at  ang  tubig  ay  pinaaagos. 

19  Kaniyang   ipinakilala    ang  kaniyang^ 

salita  sa  Jak^b, 
Ang  kaniyang  mga  palatuntunan  at 
mga  kahatulan  sa  Israel.    ^ 

20  Siya*y  hindi  gumawa  ng  gayon  sa  alin 

mang  naeion :  ;* 

At  tungkol  sa  kaniyang  mga  kiihatu- 

lan,  hindi  nila  mga  nakilala. 
Purihin  ninyo  ang  Panginoon. 

I^Q  Purihin  ninyo  ang  PanginOOIT. 
I^tO  Purihin   ninyo    ang   PanQinoon 
mula  sa  mga  langit : 
Purihin  ninyo  siya  sa  mga  kaita?tsan. 

3  Purihin  ninyo  siya,  lahat  niyang  mga 

angel : 
Purihin  ninyo  siya,  boo  niyang  huk- 

bo. 
s  Purihin  ninyo  siya,  araw  at  buan : 
Purihin  ninyo  siya,  ninyong  lahat  na 

mga  bituing  maliwanag. 

4  Purihin  ninyo  siya,  ninyong  mga  langit 

ng  mga  langit, 
At  ninyong  mga  tubig  na  nasa  itaas 
ng  mga  langit. 

5  Purihin  nila  ang  pangalan  ng  Pangi- 

NOGN : 
Sapagka't  siya'y  nag-utos,  at  mga  na- 
likha. 

6  Kaniya  naraang  mga  itinatag  magpa- 

kailan  man : 


eu 


MGA  AWIT. 


148.  6 


Siya'y  giimawa  np;  pasiya  na  hincli  ma- 
papawi. 

7  Parihiu  ninyo  ang  Panginoon  mula 

sa  lupa, 
Ninjong  mga  boaya,  at  laliat  ng  kala- 
liman  : 

8  Apoy  at  graiiizo,  nieve  at  siiigaw  Qia 

tublg  ; 
Bagyong  hangin  na  taniutupad  ng  ka- 
ni  jang  salita : 

9  Mga  bundok  at  laliat  ng  burol ; 

Mga  mabungang  kahoy   at  laliat  ng 
cedro  : 
!0  Mga  liayop  at  boong  kawan ; 

Mga  umuusad  na  bagay  at  ibong  lumi- 
lipad : 

11  Mga  bari  sa  lupa  at  lahat  ng  bayan ; 
Mga  pangulo  at  laliat  ng  bukom  sa 

lupa : 

12  Mga   binata  at  gayon  din  ang  mga 

dalaga ; 
Mga  matanda  at  mga  bata : 

13  Purihin  nila  ang  pangalan  ng  Pangi- 

noon ; 
Sapagka't    ang    kauiyang    pangalang 

mag-isa  ay  nataas : 
Ang  kaniyang  kalualliatian  ay  nasa 

itaas  ng  lupa  at  langit. 

14  At  itinaas  niya  ang  sungay  ng  kani- 

yang bayan, 
Ang  pagpuri   ng   laliat    niyang   mga 

santo ; 
Ng  mga  anak   ng  Israel,  na   bayang 

malapit  sa  kaniya. 
Puriliin  ninyo  ang  Panginoon. 

I^O  P^^^^^'^  ninyo  ang  Panginoon. 
I*T^  XJmawit  kayo  sa  Panginoon  ng 

bagong  aw  it, 
At  ang  kaniyang  kapiirilian  sa  kapi- 

sanan  ng  mga  santo. 

2  Magalak  ang  Israel  sa  kaniya  na  lu- 

miklia  sa  kaniya : 
Magalak  ang  mga  anak  ng  Zion  sa  ka- 
nilang  Hari. 

3  Purihin  nila  ang  kaniyang  pangalan 

sa  sayaw  : 
Umawit  sila  ng  mga  pagpuri  na  may 
tambol  at  alpa,  sa  kaniya. 


4  Sapagka't  ang  Panginoon  ay  nalu- 

lugod  sa  kaniyang  bayan  : 
Kaniyang    pagagandahin    ang     maa- 
mong-loob  ng  kaligtasan. 

5  Mataas  ang   mga  santo    sa  kaluallia- 

tian : 
Umawit  sila  sa  kagalakan  sa  kanilang 
mga  hiliigan. 

6  J^lalagay  sa  kanilang  bi big  ang  pinaka- 

mataas  na  pagpuri  J^a  Dies, 
At  dalawang  patalim  na  tabak  sa  ka- 
nilang kamay ; 

7  Upang  gamawa  ng  panghihiganti  sa 

mga  nacion, 
At  mga  parusa  sa  mga  bayan  ; 
S  Upang  talian  ang  kanilang  mga  hari 
ng  mga  tanikala, 
At  ang  kanilang  mga  mahal  ng  mga 
panaling  bakal; 
9  Upang  gawin  sa  kanila  ang  hatol  na 
nasusulat : 
3Iairoon  ng  karangalang  ito  ang  lahat 

niyang  mga  santo. 
Purihin  ninyo  ang  Panginoon. 

1^f\  Purihin  ninyo  ang  Panginoon.  ^ 
WW  Purihin  ninyo  ang  Dios  sa  kani- 
yang santuario : 
Purihin  ninyo  siya  sa  langit  ng  kani- 
yang kapangyarihan. 

2  Purihin  ninyo  siya  dahil  sa  kaniyang 

mga  makapangyarihang  gawa : 
Purihin  ninyo  siya  ayon  sa  kaniyang 
marilag  na  kalakhan. 

3  Purihin  ninyo  siya  ng  tunog  ng  paka- 

kak : 
Purihin    ninyo    siya    ng    salterio    at 
alpa. 

4  Purihin  ninyo  siya  ng  tambol  at  sa- 

yaw : 
Purihin   ninyo   siya   ng   mga  instru- 
mentong  may  cuerdas  at  ng  flauta. 

5  Purihin  ninyo  siya  sa  mga  mat^unog 

na  cimbalo : 
Purihin  ninyo  siya  sa  pinakamatunog 
na  mga  cimbalo. 

6  Purihin  ng   lahat   na   bagay  na  may 

hinga  ang  Panginoon. 
Purihin  ninyo  ang  Panginoon. 


MQA  KAWIKAAN. 


I  Ang   mga   kawikaan    ni    Sal 
i     anak  rii  David  na  liari  sa  Isr 


Salomon  na 
,  Israel : 

2  Upang  magpakilala  ng  karunungan  at 

pagtuturo ; 
Upang   ipabulay   ang  mga  salita  ng 
kaalaman; 

3  Upang  magpatangap  ng  pagtutuio  sa 

matalinong  paggawa, 
Sa.kabanalan,  at  sa  kahatulan,  at  sa 
katuiran; 

4  Upang  magbigay   nang    kabaitan   sa 

walang  muang, 
Sa  binata  ay  kaalaman  at  pagbubulay  • 

5  Upang  marinig  ng  pantas,  at  lumago 

sa  pagkakilala : 
At  upangabutin  ng  tawong  ipaalara  ang 
mga  mabuting  payo : 

6  Upang  magpakilala  ng  kawikaan  at 

'  ng  katulugan ; 

Ng  mga  salita  ng  pantas,  at  ng  kani- 
lang  mga  malabong  sabi. 

7  Ang  takot  sa  Panginoon  ay  pasimula 

ng  kaalaman : 
'N'guniH  ang  mangmang  ay  nagwawa- 
lang  kabuluban  sa  karunungan  at 
pa^uturo. 

8  Anak  ko,  dingin  mo  ang  turo  ng  iyoDg 

ama, 
At  huag  mong  pabayaan  ang  kautusan 
-  ng  iyong  ina : 

9  Sapagka^t    mga    magiging     ikid     ng 

biyaya  sa  iyong  ulo, 
At  mga  kuintas  sa  libot    ng   iyong 
leeg. 

10  An^k  ko,  kung  ikaw  ay  himukin  ng 

mga  makasalanan, 
Huag  mong  tulutan. 

11  Kung  kanilang  sabihing:  Sumama  ka 

sa  amin, 
Tayo'y  bumakay  sa  paghuhuho  ng  dugo, 
Tayo'y  J^agkubli  n^  sijo   na   walang 

ano   mang  kadahilanan  sa   walang 

sala ; 

12  Mga  lamunin  nating  buhay  na  gaya 

nglibingan, 
At  buo,  na  gsiya  ng  mga  bumaba  isa 
'    hukay; 

13  Tayo*y  makakasumpong  ng  lahat    na 
,      mahalagang  pag-aari, 

Ating  pupunuin  ang  ating  mga  bahay 
ng  samsam;  ^ 


14  Ualagak  mo  ang  iyong  kapalaran  sa 

kasamaban  namin ; 
Magkakaroon   tayong   lahat  ng  isang 
supot: 

15  Anak  ko  huag  kang  lumakad  sa  daan 

na  kasama  nila ; 
Pigilin  mo  ang  iyong  paa  sa  kanilang 
landas: 

16  Sapagka't  apg  kanilang  paa  ay  tuma- 

takbo  sa  kasaman. 
At  sila'y  nagmamadali  ng  pagbububo 
ngdugo. 
i.7  Sapagka't  walang  kabuluhang  naladlad 
ang  silo, 
Sa  mga  mata  ng  alin  mang  ibon : 
IS  At  binabakayan  ng  mga  ito  ang  kani- 
lang sariling  dugo, 
Kanilang  ipinagkukubli  ng  silo  ang 
kanilang  sariling  mga  buhay. 
10  Ganiyan  ang  mga  lakad  ng  lahqtt  na 
sakim  sa  pagkakarocn; 
Na  nag-aalis  ng  buhay  ng  mga  may-  ' 
ari  noon. 

20  Karunungan  ay  humihiyaw  na  mala- 

kas  sa  langsangan ; 
Kaniyang    inilalakas     ang     kaniyang 
voces  sa  mga  lual  na  lugar ; 

21  SiyaV   humihiyaw  sa  mga    maluang 

na    langsangan    na    pinagkakasalu- 

bungan; 
Sa  pasukan  ng  mga  pintuang-daan. 
Sa    ciudad    kaniyang   inilalakas    ang 

kaniyang  mga  salita : 

22  I  Hangang  kailan,  kayong  mga  walang 

muang",  iibig  sa  inyong  kawalaan  ng 

muang? 
I  At  ang  mga  manunuya  ay  maliligaya 

sa  pagtuya, 
At  ang  mga  mangmang  ay  mapopoot 

sa  kaalaman;? 

23  Magbalik  kayo  sa  aking  saway : 
Narito,    aking    ibubuhos    ang    aking 

espiritu  sa  inyo, 
Aking    ipakikilala    ang     aking    mga 
salita  sa  inyo. 

24  Sapagka^t  ako'y   tnmawag   at  kayo'y 

tumangi: 
Aking  iniunat  ang  aking  kamay,  at 
walang  makinig ; 

25  Kungdi  inyong  inilagay  sa  wala  ang 


C-iG 


MGA  KAWIKAAN. 


1.  25 


boo  kong  pavv),  at  hindi  ninyo  inibig 
ang  aking  savraj: 

26  Ako  naman  ay  tatawa  sa  haaratvan  ng 

^myoiig  kasakuiiaan : 
Ako^y   nianiinuya   pagka   aiig   injong 
takot  ay  clumarating; 

27  Pagka  ang  iiiyong  takot  ay  dumara- 

ting  na  parang  bagyo, 
At  ang  inyoiig  kasakunaan  ay  duma- 

rating  na  parang  ipoipo ; 
Pagka  ang  kapanlawan  at  kadalamha- 

tian  ay  du  mating  sa  inyo. 

28  Kung    niagkagayo'y    tatawag  sila  sa 

akin,  nguni^t  hindi  ako  sasagot; 
Halianapin  nila  akong  mainam,  nguni't 
Irmdi  nila  ako  masusumpungan: 

29  Sa  paraang  kanikang  kinaj)OOtan  ang 

kaalaraan, 
At  hindi  pinili  ang  takot  sa  Pan5i- 

NOON. 

SO  Wala  silang  inibig  sa  aking  payo; 
Kanilang     niwalang    kabuluhan    ang 
bco  kong  pagsaway : 
31  Kaya't  sila^y   kakain    ng    bunga    ng 
kanilang  sariling  lakad. 
At  mabnbusog    ng  kanilang   sariling 
vngii  daya. 

52  Sapagka't     lilipulin     sila    ng  pagta- 

likod  ng  Vt-alang  muang, 
Atgigibain  sila  ng  kaginhawalian  ng 
niga  mangmang. 

53  Nguni't    ang    nakikinig    sa  akin    ay 

tataliang  tiwasay, 
At    tatahimik    na    walang    takot    sa 
ka-am-an. 

2Anak    ko,    kung    iyong     tatangapin 
ang  aking  mga  sallta. 
At  ilalagay  mo  ang  aking  mga  utos  na 
kasaraa  mo; 
S  Na  ano  pa't  iyong  ikikiling  ang  iyong 
|)akinig  sa  karunungan, 
At  iiiibilig    mo    ang    iyong  puso   sa 
kaalaman ; 
S  Oo,  kung  ikaw  ay  dadaing  na  susnnod 
sa  pagbubuiay, 
At  itataa^  mo    ang    iyong    voces    sa 
kaalaman; 

4  Knng  iyong  halianapin  siya  na  parang 

pilak, 
At  hahanapin  mo  siyang  parang  kaya- 
manang  natatago ; 

5  Knng  magkagayo*y  iyong  raalalaman 

ang  takot  sa  Pan§inoon. 
At  masusumpungan  mo  ang  pagkaki- 
lala  sa  Dios. 


6  SapagkaH  ang  Pakginoon  ay  nagbi- 

bigay  ng  karunungan ; 
Sa    kaniyang    bibig    nangagalmg   ang 
kaalaman  at  pagkakilalaT 

7  Kaniyang  inilalagay   ang   matuid   na 

karunungan  para  sa  matuid, 
SiyaV  kalasag  ,«a   mga  lumalakad   sa 
pagtatapat ; 

8  TJpang     kaniyang     m.abantayan    ang 

landas  ng  kahatulan, 
At  maingatan  ang  daan  ng  kaniyang 
mga  santo. 

9  Kung  gayo'y  malalaman  mo  ang  kaba- 

nalan  at  ang  kahatulan, 
At  ang  katuiran,  ooy  lahat  na  mabu- 
ting  landas. 

10  Sa  pagka*  t  karunungan  ay   papasok  sa 

iyong  puso, 
At  kaalaman  ay  masasayalian  sa  iyong 
kalulua ; 

11  Gunita  ay  magbabantay  sa  iyo, 
Pagkakilala  ay  mag-iingat  sa  iyo : 

12  Upang  iligtas  ka  sa  daan  ng  kasam-an, 
Sa  mga  lalaki  na  nagsasalita  ng  mga 

_  labis  na  bagay ; 

13  ]S'a  nagpapabaya  ng   mga  landas  ng 

katuiran, 
Upang  lumakad  sa  mga  daan  ng  kadi- 
liman ; 

14  Na  nagagalak  na  gumawa  ng  kasam-an, 
At  naaaliw  sa  mga  bagsik  ng  kasam- 
an,  , 

15  Na  mga  liko  sa  kanilang  mga  daan, 

At  mga  malihis  sa   kanilang  mga 
landas: 

16  Upang  iligtas  ka  sa  masamang  babaye, 
Sa   hahayeng   masama   na  matabil    ng 

kaniyang  mga  salita ; 

17  Na  nagpapabaya  sa  kaibigan  ng  kani- 

yang kabataan, 
At  lumilimot  ng   tipan  ng  kaniyang 

Dios : 
IS  Sapagka't  ang  kaniyang     bahay     ay 

ku  mikiling  sa  ka  mat  ay  an, 
At  ang  kaniyang   mga  landas  ay  sa 

patay : 

19  Walang    naparoroon    sa     kaniya    na 

bumabalik  uli, 
O    kanila   mang   tinatamo     ang   mga 
landas  ng  buhay  : 

20  Upan:4  ikaw  ay  makalakad  ng  lakad 

ng  mga  mabuting  tawo. 
At    maingatan    ang    mga    landas  ng 
banal. 

21  Sapagka't   ang  matuid  ay  tatahan  sa 

lupain, 
At  ang  sakdal  ay  mamamalagi  doon. 


3.  28 


MGA  KAWIKAAN. 


647 


23  Nguni*t  ang  masama  ay  maliihiwalay 
sa  lupaiii, 
At  silang  gumagawang  may  karayaan 
ay  mabiibunot. 

SAnakko,  huag  mong  kali  mu tan  ang 
akiiig  kautusan ; 
Kungdi  ingatan  ng   iyong    puso  ang 
aking  mga  utos : 
8  Sapagka^t  kahabaan  ng  mga  araw,  at 
mga  taon  ng  buhay, 
At  kapayapaan,  madadagdag  sa  iyo. 

3  Huag  pabayaan    ka  ng  kaawaan  at 

katotobanan: 
Mga  itali  mo  sa  palibot  eg  iyong  leeg ; 
Mga  isulat  mo  sa  dulang  ng  iyong 

puso : 

4  Sa    gayo'y.  makakasumpong    ka    ng 

biyaya  at  mabuting  kaalaman 
Sa  paniogin  ng  Dios  at  ng  tawo. 

5  Umasa^  k^  sa  PAN^moGN  ng  boong 

puso  mo,  . 

At    huag    kang    sumandal  sa    iyong 
sariling  kaalaman :  /       ^ 

6  Kilalanin  iHo  siya  sa  lahat  ng  iyong 

Jakad,  *  ' 

At  kaniyang  ituturo  ang  iyong  mga 
landas. 

7  Iluag  kang  pantas  sa   iyong  sariling 

mga  mata ; 
Matakot  ka  sa  Pakginoon  at  humi- 
walay  ka  sa  kasam-an : 

8  Magiging  kagalingan  sa  iyong  kaUm- 

nan. 
At  kaginbaw,aban  sa  iyong  mga  buto- 

9  Parangalin    mo^  ang  PanQikoon  ng 

iyong  pag-aari, 
At    ng    mpa  unang  bunga  ng  lahat 
■ '  mong  am ; 

10  Sa  gayo^y  mapupuno  ang  iyong  mga 

kamalig  ng  sagana^ 
At  ang  iyong  mga  alilisan  ay  aapaw 
sa  bagong  alak. 

11  Anak  ko,  huag  mong  walan  ng  kabulu- 

han  ang  parusa  ng  PanGinoon  ; 
O  mayamot  man  sa  kaniyang  saway  : 

13  Sapagka't  sinasaway  ng  PanSinoon 

ang  kaniyang  iniibig : 

Parang    ama    sa   anak    na    kaniyang 
kinaluluguran. 
•     13  Maginhawa  ang  tawo  na  nakakasura- 
pong  ng  karunungan, 

At  ang  tawo  na  nagtatamo  ng  kaala- 
man. 

14  Sapagka*t  ang  kalakal  ni^a  ay  maigi 

kay  sa  kalakal  na  pilak, 


At    ang    pakinabang     iioon    kay    sa 
dalisay  na  ginto. 

15  Mahalaga  nga  kay  sa  mga  rubi : 
At  wala  sa  mga  bagay  na  mananasa. 

mo  na  maipaparis  dian. 

16  Kahabaan  ng  mga  araw  ay  nasa 
kanang  kamay  niya, 

Sa  kaniyang  kaliwang  kamay  ay  mga 
kayamanan  at  karangalan. 
ir  Ang  kaniyang  nJga  daaii  ay  mga  daan 
ng  kaligayahan; 

At  lahat  niyang  mga  landas  ay  kapa- 
yapaan. 

18  SiyaT"  puno  ng  kahoy  ng  buhay  sa 
mga  nanghahawak  sa  kaniya : 

At  maginhawa  ang  lahat  na  namama- 
lagi  sa  kaniya. 

19  Nilikha  ng  Pan&inoon  ang  liipa  sa 
•    >  pamama^-itan  ng  karunun^n ; 

Itinatag    niya    ang    mga    larigit     sa 
pamamag-itan  ng  kaalaman. 

20  Sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  pagka- 
kilala  ay  nabahagi  ang  mga  kafeli- 
man,  ' 

At  ang  mga  alapaarp  ay  pumapatak  ng 
haraog. 

21  Anak  ko,  huag  mga  hnmiwalay  sa 
iyong  mga  mata ; 

Ingatan  mo  ang  matunog  na  karunii- 
ngan  at  ang  paggunita ; 

22  Sa  gayo*y  magigiag  btthay  sila  sa 
iyong  kalulua, 

At  biyaya  sa  iyong  leeg, 

23  Kung  magkagayo'y  lalakad  ka  ng 
iyong  lakad  na  ti  wasay,  * 

At  ang  iyong  paa  ay  hindi  m^ititisod, 

24  Pagka  ikaw  ay    nahihiga,   liindi  ka 
.     matatakot:  .;, 
O J,  ikaw  ay  mahihiga  at.  ang  iyong 

.pagtulog  ay  magiging  mabimbing. 

25  fluagkang  matakot  ng  biglang  pag- 
katakot,  .      .: 

O  sa  pagkabual  radn  ng  masama,'  pagka 
dumarating: 

26  Bapagka'tangPANSiNOONay  magig'ng 
iyong  pag-asa, 

At  iingatan  ang  iyong  paa  sa  pagka- 
■  .  .     hull.  : 

27  Hiiag  mong  ikait  ang  mabuti  sa 
kinauukulan,  . 

Pagka  nasa  kapangyarihan  ng  iyong 
kamay  nagaw  in. 

28  Hu  ig  mong  sabihin  sa  iyong  kapufti 
Ikaw  ay  yumaon,  at  raagbalik  uli, 

At  bukag  ay  magbibigay  ako  }    / 
Pagka  ikaw  ay  mairobn. 


648 


MGA  KAWIKAAN. 


3.  29 


29  Huag    kang    kumatlia    ng   kasam-an 
laban  sa  iyong  kapua, 
Sa  ^  paraaiig    tumatahang   tiwasay   sa 
si  ping  mo. 
SO  Hnag  kang  maki|  ag-u^^ap'-n  sa  kanino 
man  na  walang  kadaliilaran, 
Kung  hindi  sija  gnmawa  ng  kasam-an 
sa  iyo. 
31  Hung    kang    managhili     sa     tawcng 
maralias, 
At  huag  kang  pumili  ng  ano  man  sa 
kaniyang  mga  lakad. 
3'2  Sapagka't  ang  kasam-an  ay  kasuklam- 
suklam  sa  Panginoon  : 
Nguni't      ang     kaniyang     likim    ay 
kasama  ng  matuid. 

33  Ang  sumpa  ng   Pangikoon^  ay   na  a 

bahay  ng  masama ; 
Nguni't  pinagj)apala  niya  ang  tahanan 
ng  banal. 

34  Tanay  na  kaniyang  inaapi   ang  mga 

mang-aapi, 
Nguni't    binibigyan    niya   ng   biyaya 

ang  mababa. 
85  Ang  pantas  ay  magmamana  ng  kalual- 

hatian ; 
Nguni't  ^  kahihiyan      ay      magiging 

kagantihan  ng  mga  mangmang. 

4Dingin     ninyo,   mga  anak  koj     ang 
turo  ng  ama, 
At  makinig  kayo  upang   matuto   nf 
kaalaman  : 

2  Sapagka't    binibigyan    ko     kayo     ng 

mabuting  aral; 
Huag   ninyong     bayaan     ang     aking 
kautusan. 

3  Sapagka't  ako'y  anak  sa  aking  ama, 
Sariwa    at   bngt  jng   sa    paningin  ng 

aking  ina.^ 

4  At  tinuruan  niya  ako,   at  nagsabi  sa 

aking : 
Ptgilan  ng  iyong  puso  ang  aking  mga 

salita ; 
Ingatan   mo   ang  aking  mga  utos,  at 

mabuhay  ka: 

5  Magtamo  ka  ng  karunungan,  magtamo 

ka  ng  kaalaman ; 
Huag  mong  kalimutan,  o   humiwalay 
man  sa  mga  salita  ng  aking  bibig :  " 

6  Huag  rao  siyang  pabayaan,  atiingatan 

ka  niya; 
Ibigin  mo  siya  at  iingatan  ka  niya. 

7  Karunungan    ay     i)inakamainam     na 

bagay ;     kayaH     magtamo     ka     ng 
karunungan :  , 


At   sa  kasamahan    ng     labat     mong 

tinamo  ay  magtamo  ka  ng  kaalaman. 
S  Iyong     purihin     siya,     at     kaniyang 

itataas  ka ; 
Kaniyang  dadalbin  ka  sa  karangalan, 

pagka  iyong  niyakap  siya. 
9  SiyaV  magbibigay    sa    iyong  ulo   ng 

koronang  biyaya  : 
Isang^  korona     ng     kagandaban     ay 

kaniyang  ibibigay  sa  iyo. 

10  Daigin    mo,   Oh   anak  ko,    at  iyong 

tangapin  ang  aking  mf  a  sabi ; 
A  t  ang  mga  taon  ng  iyong  buhay  ay 
dadami. 

11  Aking    itinuro    sa   iyo  ang  daan  ng 

karunungan ; 
Aking  pinatnubayan    kita  sa   land  as 
ng  katuiran. 

12  Pagka    ikaw    ay    yumayaon,     hindi 

kikitid  ang  iyong  mga  hakbang ; 
At  kung  ikaw  ay  tumatakbo,  hindi  ka 
matitisbd. 

13  Hawakan-  mo  ang  turo ;  huag  mong 

bitawan : 
Iyong  ingatan  :  sapagka't  siya'y  iyong 
buhay. 

14  Huag    kang    masok    sa     land  as    ng 

masama. 
At  huag  kang  lumakad  ng  lakad   ng 
mga  masamang  tawo. 
i^  Ilagan  mo,  huag  mong  daanm ; 
Likoan  mo,  at  magpatuloy  ka. 
16  Sapagka't  hindi  sila  natutulog,  mali- 
bang  sila'y  nakagawa  ng  kasam-an; 
At  ang  kanilang  pagtulog  ay  napapawi, 
malibang  sila*y  nakapagpaljjaal. 
IT  Sapagka't  sila'y  kumakain  ng  tinapay 
ng  kasam-an, 
At  umiinom  ng  alak  ng  karahasan. 

18  Nguni't  ang  land  as  ng  banal  ay  gaya 

ng  maliab  na  liwanag, 
Na  lurailiwanag  ng  lumiwanag  hangang 
sa  sakdal  na  araw. 

19  An  J  lakad  ng  masama  ay  parang  kadi- 

liman : 
Hindi   nila  nahilaman   ang    kanilang 
katitisuran. 

2  0  Anak  ko,   makinig  ka  sa  aking  mga 
salita ; 
Ikiling  mo  ang  iyong  pakinig  sa  aking 
mga  salita. 
21  Iliiag   mong  mga   ihiwalay  sa   iyong 
mga  mata; 
Ingatan  mo  sa  gitna  ng  iyong  puso. 


'5.  23 


MGA  EAWIKAAN. 


649 


23  Sapagka't  buhay  sa  mga  nakakasum- 

pong, 
At  katabaan  sa  lahat  ng  kanilang  la- 
m^n. 
2S  In^atan  mo  ang  iyong  puso  ng  boong 
ingat ; 
Sapagka't  inaagusan  ng  bubay. 

24  Ibiwalay  mo  sa  iyo  ang  magdarayang 

bibig, 
At  ang  mga  masamang  labi  ay  ilayo  mo 
sa  iyo. 

25  Tuminging   matuid    ang    iyong   mga 

mata, 
At  ang  iyong  mga    talukap-mata  ay 
tumii^ing  matuid  sa  har^p  mo. 

26  Gunitain  mo  ang  landas  ng  iyong  mga 

paa,    , 
At  matatag  ang  lahat  ng  iyong  lakad. 

27  Huag  kang  lumiko  sa  kanan  o  sa  kali- 

waman: 
Ibiwalay  mo  ang  iyong  paa  sa  kasam- 
an. 

5Anak   ko,   pakingan  mo    ang   aking 
karunungan; 
Ikiling  mo  ang  iyong  pakinig  sa  aking 
kaalaman: 

2  Upang  makapag-ingat  ka  ng  gunita, 
At  upang  ang  iyong  mga  labi  ay  maka- 

pag-ingat  ng  kaalaman. 

3  Sapagka*t  ang  mga  labi  ng  babayeng 
, .  masama  ay  tnmutulo  ng  pulot, 

At  ang  kaniyang  bibig  ^y  malambot 
kay  sa  langis :  / 

4  Nguni't  ang  kaniyang  huling  wakas  ay 

mapait  kay  sa  ajenjo, 
Matalas  na  parang  tabak  na  may  dala- 
wang  talim. 

5  Ang  kaniyang  mga  paa  ay  bumababa 

sa  kamatayan ; 
Aiig  kaniyang  mga  hakban^  ay  buma- 
hawak  sa  libingan ; 

6  Na  ano  pa't  hindi  niya  nasusumpungan 

ang  ka^atagan  ng  landas  ng  bubay ; 
Ang  kaniyang  mga  lakad    ay   hindi 
panatag,  at  hindi  niya  nalalaman, 

7  ]^gayon   nga,    mga   anak   ko,   dingin 

ninyo  ako, 
^        At  huag  kayong  humiwalay  sa  mga 
salita  ng  aking  bibig. 

8  Ilayo  mo  ang  iyong  lakad  sa  kaniya. 
At  huag  kang  lumapit  sa  pintuan  ng 

kaniyang  bahay : ' 

9  Baka  iyong  ibigay  ang  iyong  kara- 

ngalan  sa  mga  iba, 
.  Aft  ^ng  iyong  mga  taon  sa  n^a  mabag- 
gik: 


10  Baka  ang  mga   taga-ibang   lupa   ay 

mapuno  ng  iyong  kalakasan ; 
At  ang  iyong  mga  gawa  ay  mapasa 
bahay  ng  taga-ibang  lupa ; 

11  At  ikaw  ay  manangis  sa  iyong  huling 

wakas, 
Pagka  ang  iyong  lamiln  at  ang  iyong 
katawan  ay  natunaw, 

12  At  iyong  sabihing ; 

i  Bakit  aking  Idnapootan  ang  turo, 
At  niwalang  kabuluhan  ng  aking  puso 
angsaway; 

13  At  hindi  ko  man  sinunod  ang  voces  ng 

mga  tagapagturo  sa  akin, 
O  ikiniling  ko  man  ang  aking  pakinig 
sa  mga  nagturo  sa  akin !  ' 

14  Ako^y  nalapit  sa  lahat  ng  kasam-an. 
Sa  gitna  ng  kapulungan  at  ng  kapisa- 

nan. 

15  Uminom  ka  ng  tubig  sa  iyong  sariling 

balon, 
At  sa  mga  umaagos  na  lul^ig  sa  iyong 
sariling  balon, 

16  I  Mananabog  ang  iyong  mga  bukal  sa 

kaluangan, 
At  mga  ilog  ng  tubig  sa  mga  langsa- 
ngan?  ^ 

17  Mga  maging  iyong  mag-isa, 

At  huag  sa  mga  taga-ibang  lupa  na 
kasama  mo. 

18  Pagpalain  ang  iyong  bukal ; 

At  magalak  ka  sa  asawa    ng   iyong 
kabataan. 

19  Oaya  ng  maibiging  usa  at  ng  masayang 

usang  babayej 

Busugin  ka  ng    kaniyang   dibdib  sa 
boong  panahon ; 

At  laging  lumakaii  na  bulag  sa  kani- 
yang pag-ibig. 
29  Sapagka*t,  ^  bakit  ka  lalakad  na  bulag, 
anak  ko,  na  .kasama  ng  babayeng 
masama, 

At  yayakap  ea  sinapupunan  ng  ma- 
sama? 

21  Sapagka^t  ang  mga  lakad  ng  lalaki  ay 

nasa  harap  ng  mga  mata  ng  Pan»i- 

NOON, 

At    kaniyang    pinapatag    ang    lahat 
niyang  mga  landas. 

22  Ang  sariling  mga  kasam-an  ay  kukuha 

sa  masama. 
At  siya'y  matatalian  ng  mga  panali  ng 
kaniyang  kasalanan. 

23  Siya^y  mamamatay  sa  kakulangan  ng 

turo; 
At  sa  kalakhan  ng  kaniyaflg  pagkaulol 
ay  mawawala  siya. 


650 


MGA  KAWIKA.\N. 


6.  1- 


6Anak  ko,  kung  ikaw  ay  naging  mana-  j 
nagot  sa  iyong  kapua,  I 

Kung  iyong  ikinamay  ang  iyong  karaay  ; 
sa  taga-ibang  lupa, 
2  Ikaw  ay  nasilo  ng  mga  salita  ng  iyong 
bibig, 
Ikaw  ay  nahali  ng  mga  salita  ng  iyong 
bibig. 
S  C4awin  mo   ito   ngayon,   anak   ko,  at 
inagpakaligtas  ka, 
Yamang  ikaw  ay  nahulog  sa  karaay  ng 

iyong  kapua ; 
Ikaw  ay  yumaon,  magpakababa  ka,"at 
humingi  ka  sa  iyong  kapua. 

4  Iluag  mong  bigyan  ng  tulog  ang  iyong 

mga  mata, 

0  magpaidlip  man  sa  iyong  mga  talu- 
kap-mata. 

5  Magpakaligtas  ka  na  parang  usa  sa 

kamay  ng  mangangaso, 
At  parang  ibon  sa  kamay  ng  maniirai- 
tag. 

6  Pumaroon  ka   sa    langam,    ikaw    na 

tamad  ; 
Masdan  mo  ang  kaniyang  mga  lakad  at 
magpakapantas  ka : 
'^  Na  baga  man  walang  puno, 

Tagapamahala,  o  puno, 
§  Nagbahanda  ng  kaniyang  pagkain  sa 
tag-init, 
At  pinipisan  ang  kaniyang  pagkain  sa 
pag-aani. 
©  ^Hangang  kailan   matutulog  ka,  Oh 
tamad  ? 

1  Kailan  ka  babangon  sa  iyong  pagka- 
katulog? 

10  Kaonti  pang  pagkakatulog,  kaonti  pang 

pagkaidlip, 
Kaonti  pang  paghahalukipkip  ng  mga 
kamay  upang  matulog : 

11  Ba  gayo'y  ang  iyong  karalitaan  ay  dara- 

ting  na  parang  magnanakaw, 
At  ang  iyong   kasalatan    na    parang 
lalaklng  may  sakbat. 

l-i  Pinakamasamang  lalaki,  lalaki  ng  ka- 
sam-an : 
Siya'y  lumalakad  na  may  masamang 
bibig; 
13  Siya'y  kumikindat  ng  kaniyang  m.ga 
mata,  siya*y  nagsasalita  ng  kaniyang 
mga  paa, 
Siya'y    suraesenas   ng   kaniyang   mga 
daliri ; 


14  Pagdaraya    ay   nasa    kaniyang    puso, 

fnvii^y  kumakatha  ng  kasam-an  na 
lagi; 
Siya^  iiaghaliasik  ng  pagtatalo. 

15  Kaya^t  darating  na  bigla  ang  kaniyang 

kasakanaan ; 
Sa  kabiglaanan  ay  mababasag  siya,  at 
walang  kagamutan. 
10  Midroong  anlm  na  bagay  na  kinapo- 
poctan  ang  Panginoon; 
Ow>,  |;ito  na   mga   kasuklarasukalm  sa 
kaniya : 

17  Mga  palalong   mata,    sinungaling   na 

dila, 
At  mga  kamay  na  nagbububo  ng  walang 
salangdugo; 

18  Puso  na  kumakatlia  ng  mga  masamang 

akala, 
Mga  paa  na  matulin  sa  pagtakbo   sa 
kasam-an ; 
10  Sinungaling  na  saksi  na  humihinga  ng 
kabulaanan, 
At  ang  nagkahasik   ng   pagtatalo  sa 
magkakapatid. 

20  Anak  ko,  ingatan  mo  ang  utosng  iynog 

a  ma. 
At  huag  mong  kalimutan  ang  kautusan 
ng-  iyong  ina : 

21  Mga  itali  mong  lagi  sa  iyong  puso, 
Ikuintas  mo  sa  iyong  lecg. 

22  Pagka  ikaw  ay  lumalakad,  papatnu- 
■         baysaiyo; 

pagka  ikaw  ay  natutulog,  babantay  sa 

iyo ; 
At  pagka  ikaw  ay  gumigising,  makiki- 

pag-usap  sa  iyo. 

23  Sapagka't    ang  utos  ay   tanlaw ;     at 

ang  kautusan  ay  liwanag ; 
At  ang  mga  saway  na  turo  ay  daan  ng 
buhay: 

24  Upang    ingatan     ka    sa      masamang 

babaye, 
Sa  tabil  nf  dila  ng  taga-ibang  lupa. 

25  Huag  mong  irabutin    ang    kaniyang 

kagandalian  sa  iyong  puso ; 
At   huag  ka   mang  hulihin  niya   ng 
kaniyang  mga  talukap-mata. 
96  Sapagka't  dahil  sa  isang  dalaliira  ay 
iralang  naiiwan  sa  lalaki,  kungdi  isang 
pirasong  tinapay: 
At    liinuhuli  ng   mangangalunya  ang 
mahalagang  buliay. 
27  ^  Makakukuha  ba  ng  apoy  ang  tawo 
pa  kaniyang  sinapupunan, 
At  hindi  masusunog  ang  kaniyang  mga 
suot? 


7.  22 


MGA  KAWIKAAN. 


651 


28  i  O  makalalakad  ba  ang  sino  man  sa 

mga  mainit  na  baga, 
At  ang  kaniyang  mga  paa  ay  hindi 
mapapaso? 

29  Gayon  ang  sumisiping  sa  asawa  ng 

kaniyang  kapua ; 
Sino  mang  humipo  ay  hindi  maaaring 
walang  parusa,; 

80  Hindi  niwawalangkabnluhan  ng  mga 

tawo  ang  i  magnanakaw  kung  siya'y 
nagnanakaw 
Upang  busugin  ang  kaniyang  kalulua 
pagka  siya'y  gutom : 

81  Kungdi,  kung  siya*y    masumpungan, 

siya^y  magsasauli  ng  liigit  na  pito ; 
Kaniyang  ibibigay  ang  laliat  na  lam^n 
,    ng  kaniyang  bahay. 
83  Siyang  nagkakamit  ng  pangangalunya 

sa  isang  babaye  ay  walang  bait : 
Ang  gumagawa  niyaon  ay.  pumapatay 

sa  kaniyang  s^ri  ling  kalulua. 

83  Mga    sugat  at   kasiraang.  puri    ang 

tatamuhin  niya ;     ^  '  • 

At  ang  kaniyang  kapintasan  ay  hindi 
mapapawi.  , 

84  Sapagka*t   ang  paninibugho  ay  pag- 

iinit  ng  tawo ; 
At  hindi  siya  magpapatawad  sa  kaara- 

wan  ng  pagganti. 
35  Hindi  niya  .pakikingan  ang  ano  mang 

tiibos;  ^  ■ 

O  magpapahinga  ni an  siyang  tua;  baga 

man  ikaw  ay  magbigay  ng  mara- 

mingkaloob. 

7Anak  ko,  ingat  in  mo  ang  aking  mga 
salita,  ' 

At  impokin  mo  ang  aking  mga  utos  sa 
iyo.  .  •■  ,,;•■/ 

2  Ingatan  mo  ang  akjng  mga  utos  at 
r        mabuhayka;       ;     !  L. 

At    ang    aking   kauttjsaj)    na  parang 
salamin  ng  iyong  mata.       - 

3  Mga  itali  mo  sa  iyong  mga  daliri ; 
Mga  isulat  mo  sa  tabla  ng  iyong  puso. 

4  Babihin  mo    sa  karunungang:    Ikaw 

a^y  aking  kapatid  na  babaye  ; 
^     At  tawagin  mong  iyong  pinsan  ang 
kaalaman :  .      ' 

5  XJpang    kanilang    maingatan    ka;   sa 

babayeng  masama ; 
Sa  b^bayeng  masama  na  nagtatabil  ng 

kaniyang  mga  salita.  , 

.  0^  Sapagka't    sa    dungawan;    ng    aking 

bahay  ;.. 

Tumintingin  akp  sa  aking  sili pan ; 


7  At  ako'y  tumingin  sa  mgsi  karaniwan, 
Ako'y  nagmasid  sa  mga  kabataan, 

Sa  binatang  walang  bait, 

8  Na  dumaraan  S8^  langsangan  na  malapit 

sa  kaniyang  sulok, 
At  siya,  yumaon  sa  daan  na  patungo 
sa  kaniyang  bahay ; 

9  Sa  pagtatakip  silim,  sa  kinagabihan  ng 

araw, 
Sa  kaitiman  ng  gabi,  sa  kadiUman. 

10  Atj  naritO;  doo^y  naka'salubong  siya  ng 

isang  babaye 
Na  nakagayak :  dalahira,  at  matalino 
sa  puso. 

11  Siya'y  maingay  at  maselang ; 

.  Ang    kaniyang    mga     paa    ay    hindi 
tumatahan  sa  kaniyang  bahary  : 

12  Ngayo^y  nasa   mga  langsangan    siya, 

ngayo*y  nasa  mga  lual  na  lugar  siya, 
At  nag-aalbang  salahat  ng  sulok. 

13  Sa  gayo'y  hinahawakan  siya  niya  at 

hinahagkan  siya  niya, 
At  may  mukhang  nakapangdidiri   na 
nagsas^abi  siya  sa  kaniyang :        ;      v 

14  Mga  hayin  na  mga  bandog   tungkol" 
,.    sa  kapayapaan  ay  sa  akin ;  ■ 

Sa  araw  na  ito  ay  aking  tinupad  ang 
:    aking  mga  panata. 

15  Kaya't  lumabas  ako  upang  salubungm 

.•'   .     ■  ka,  -/!-:.,:■    ■■•         "  ■    '[:  :".■-'. 

Hinanap    kong    mainam    ang    iyong 
mukha^  at  aking  nasumpiingan  kita. 

16  Aking  inilatag  ang  aking  hihigan  na 

may.  mga  colchong  may  burda, 
Na  yari  sa  kayo  sa  Egipto,- ' 

17  Aking     pinabanguhan      ang  ,  aldng 

hihigan  - 

fNgimirra,  aloe,  at^kanela,  n  : 

18  Parito    ka,   tayo^  magpakabusog  sa 

pa^isintahan  hangang  sa  fcinaums- 


Magpakasaya  tayo  sa  mf  a-  pagsisinta- 
han.  !  •      ; 

19  Sapagka^t  ang  asawa  ko  ay    vyala  sa 
bahay, 
Siya'y  naglakbay  sa  -malayo  : ; 
2^  Siya'y  nagdala  ng  supot  ng  salapi ; 
Biya'y  uu  vv i  sa  bahay  sa  kabil ugari  ng 
buan. 
21  Kaniyang  pinasusuko  siya  ng  karami- 
han  ng  kaniyang  mga  matamis  na 


Hinihila  siya  ng  katabilan  ng  kani- 
yang mga  labi. 
22  Pagdaka  ay  sumusunod  siya,        ; 
Gaya    ng    toro     na     naparoroon    sa 
patayan,  _>r         i7 


652 


MGA  KAWIKAAN. 


7.  22 


O  gaya  ng  mga  may  tanikala  sa  sawa- 
yan  sa  mangmang ; 

23  Ilangang  sa  lagpasan   ng   isang   pana 

ang  kaniyang  atay ; 
Gaya  ng  ibong  nagmamadali  sa  bitag, 
At  hindi  nakakaalam  na  sa  kaniyang 

buhay. 

24  Ngayon    nga,    inga  anak   ko,    dingin 

ninyo  ako, 
At  makinig  kayo  ng   mga    salita   ng 
aking  bibig. 

25  Huag    biimiiig    ang    iyong    puso    sa 

kaniyang  rnga  lakad, 
Huag  kang  lumiko  sa  kaniyang  mga 
land  as. 

56  Sapagka't  kaniyang  inihiga  ang  mara- 

niing  may  siigat : 
Oo,    lahat    niyang  pinatay  ay  isang 
makapangyarihang  hukbo. 

57  Ang  kaniyang  bahay  ay  daang  patun- 

go  salibiftgan, 
Pababa  sa  mga  silid  ng  karaatayan. 

81  Hindi  ba  dumadaing  ang  karunu- 
ngan, 
At  inilalabas  ng  kaalaman   ang  kani- 
yang voces  ? 
3  Sa  taluktok  ngmgamataas  na  lugar  sa 
tabi  ng  daan, 
Sa    mga    salnbungang-landas,     siya'y 
tiimatayo ; 

3  Sa    tabi    ng    mga   pintuang-daan    sa 

pasukan  sa  ciudad, 
Sa  pasnkan    sa    mga    pintuan  siya'y 
humihiyavv  ng  malakas : 

4  Sa  inyo,  Oh  mga  lalaki,  ako*y  tuma- 

tawag; 
At  ang  aking  voces  ay  sa    mga  anak 
ng  mga  tawo. 
6  Oh  kayong  walang  muang,  kumilala 
ng  kabaitan ; 
At  kayong  mga  mangmang,   magpa- 
kaalam  na  puso  kayo. 
6  Kayo'y  makinig  sapagka't  magsasalita 
ako  ng  mga  marilag  na  bagay ; 
At  ang  bukas  ng  aking  mga  labi  ay 
magiging  mga  matuid  na  bagay. 
■y  Sapagka't  ang  aking  bibig  ay  magbi- 
bitaw  ng  katotohanan ; 
At  kasam-an   ay  kasuklarasuklam  sa 
aking  mga  labi. 
8  Lahat  ng  salita  ng  aking  bibig  ay  sa 
kabanalan  ; 
Walang  bagay  na  liko  o  masama  sa 
kanila. 
0  Mga  patag  na   lahat    sa   kaniya   na 
nakakaalam, 


At  matuid  sa  kanila  na   nakakasum- 
pong  ng  pagkakilala. 

10  Tangapin  mo  ang  aking  turo  at  huag 

pilak ; 
At  ang  kaalaman  na   malgi,   kay  sa 
dalisay  na  ginto. 

11  Sapagka't  ang  karunungaji  ay  maigi, 

kay  sa  mga  rubi  ; 

At  lahat  ng  bagay   na  mananasa  ay 
hindi  maitutulad  sa  kaniya. 
13  Akong  karunungan  ay  tumatahan  sa 
kabaitan, 

At  aking  nasusumpungan  ang  kaala- 
man at  paggunita. 

13  Ang  takot  sa  PanGinoon  ay  mapoot 

sa  kasam-an : 
Kapalaluan,  at  kahambugan  at  masa- 

mang  lakad. 
At  ang  magdarayang  bibig  ay  aking 

kinapopootan. 

14  Payo  ay  akin  at  mabuting  kaalaman  : 
Ako'y  kaalaman;  ako'y  may  kapang- 

•      yarihan. 

15  Sa  pamamag-itan  Ijo  ay  naghahari  ang 

mga  hari, 
At    nagpapasiya  ng   hatol    ang   mga 
pangulo. 

16  Sa  pamamag-itan  ko  ay  nagpupuno  ang 

mga  puno, 
At  ang  mga  maginoo,  lahat  ng  hukom 

sa  lupa. 
Aking  iniibig  sila  na  umiibig  sa  akin; 

17  At  yaong  mga  humahanap  sa  aking 

mainam  ay  masusumpungan  ako. 
IS  Mga  kayamanan  at  karangalan  ay  nasa 
akin; 
Oo^  lumaging  mga  kayamanan  at  ka- 
banalan. 
19  Ang  bunga  ko  ay  maigi  kay  sa  ginto, 
00,  kay  sa  dalisay  na  ginto ; 
At  ang  pakinabang  sa  akin,  kay    sa 
piling  pilak. 
SO  Ako'y  lumalakad  sa  daan  ng  kabana- 
lan, 
Sa  gitna  ng  mga  landas  ng  kahatulan : 
81  Upang  aking  papagmanahin  ng  pag- 
aari  yaong  mga  umiibig  sa  akin, 
At  upang  aking  mapuno  ang  kanilang 
mga  kayamanan. 
S3  Inari  ako  ng  Panginoon  sa  pasimula 
ng  kaniyang  lakad, 
Bago  pinasimulan  ang  kaniyang  mga 
gawa  ng  una. 
23  Ako'y  nalagay  mula  ng  walang  hangan, 
mula  ng  pasimula, 
O  bago  nalikha  ang  lupa. 


9;   14 


MGA  KA^IKAAN. 


653 


24  AkoV  inilabas  ng  wala  pang  mga  kala- 

liman ; 
Ng  wala  pang  mga  bukal  na  sagana  ng 
tubig. 

25  Bago  ang  mga  bundok  ay  nalagay, 
Bago  ang  mga  burol  ay  aking  nailabas : 

20  Saraantalang  hind i  pa  niya  nililiklia 
ang  lupa,  o  ang  mga  parang  man, 
O  ang  pasimula  ng  alabok  ng  sanli- 
biitan  man. 

27  Ng  kaniyang  itatatag  ang  mga  langit, 

nandoon  ako : 
Ng  siya'y  maglagay  ng  bilog  sa  balat 
ng  kalaliman : 

28  Ng  kaniyang  patatagin  ang  mga  ala- 

paap  sa  itaas : 
Ng  ang  mga   bukal  ng  kalaliman  ay 
maging  matibay : 

29  Ng  ibigay  niya  sa  dagat  ang  kaniyang 

pasiya, 
Upang  huag  salangsangin  ng  mga  tubig 

ang  kaniyang  utos : 
Ng  kaniyang  iayos  ang  mga  cimiento 

ng  lupa : 

30  Nasa  siping  nga  niya  ako,  na  parang 

tagapamahala  sa  man^agawa : 
At  ako  ang  kaniyang  kaaliwan  sa  araw- 

araw, 
Na  nagagalak  na  lagi  sa  harap  niya ; 

31  Na  nagagalak  sa  kaniyang  tinataha- 

nang  lupa; 
At  ang  aking  kaaliwan  ay  sa  mga  anak 
ng  mga  tawo. 

32  Ngayon  nga,  mga  anak  ^o^dingin  ninyo 

ako: 
Sapagka't  mapalad  ang  mga  nag-iingat 
ng  aking  mga  daan. 

33  Makinig  kayo  ng  turo  ai  kayo'y  mag- 

pakapantas, 
At  huag  ninyong  tangihan. 

34  Mapalad  ang  tawo  na  nakikinig  sa  akin, 
Na  nagbabantay  araw.-araw  sa  aking 

mga  pintuang-daan, 
Na  nagbihintay  sa  mga  tuhod  ng  aking 
mga  pintuan. 

35  Sapagka't  sino  mang  nakakasumpong 

sa    akin,     ay    nakakasumpong     ng 
buhay, 
At  magtatamo  ng  biyaya  ng  PanQi- 

NOON. 

36  Nguni't   siyang  nagkakasala  laban  sa 

akin    ay    nagliligaw    ng    kaniyang 
sariling  kalulua : 
Silang  lahat  na  napopoot  sa  akin  ay 
umiibig  ng  kamatayan. 


9Itinayo   ng  karunungan    ang    kani- 
yang bahay, 
Kaniyang  hinichurahan  ang  kaniyang 
pitong  haligi: 

2  Pinatay  niya  ang  kaniyang  mga  hayop ; 

hinaluan  niya  «ing  kaniyang  alak  f 
Kaniya  namang  ginayakan  ang  kani- 
yang dulang.  ■      ' 

3  Kaniya  namang  sinugo  ang  kaniyang 

mga  alilang  babaye,  siya*y  huBoibi- 
yaw  - 

Sa  mga    pinakamataas    na    lugar    sa 
ciudad,         ^  • 

4  Kung  sino  man  ang  walang  muang, 

pumasok  dito. 
TungkolsaTcahiya  na  mkpurol  sa  kaala- 
man,  sinasabi  niya  sa  kaniya^. 

5  Kayo'y  parito,"kumain  kayo  ng  a|:it3g 

tinapay,  / 

At  uminom  kayo   ng  alak  na  aking 
•        hinaluan. 

6  Iwan  ninyo,  ninyong  mga  tapatnaloob, 

at  kayo'y  mabuhay ;    ; 
At  kayo^  lumakad  sa  daan  ng  kaala- 

man. 
•7  Siyang  sumasaway  sa   mang-aapi   ay 

may  dalang'kahihiyari  sa  kaniyang 

sarili: 
At  siyang  sumasaway  sa  masam^  ay 

may  dungis  sa  kaniyang  sarili. 

8  Huag  mong  sawayin  ang  mang-a^api, 

baka  siya'y  mapoot  sa  iyo : 
Sawayin  mo  ang  pantas,  at  kaniyang 
iibigin  ka. 

9  Turuan  mo  ang  pantas,  at  siya*y  magi- 

ging  lalong  pantas  pa :       ^       * 
lyong  turuan  a,ng  banal,  at  siy^^y  lala- 
go  sa  pagkaturo. 

10  Ang  takot  sa  PanGinoon  f^  pasimula 

ng  karunungan : 
At  ang  pagkakilala  ng  SantQ  ay  kaala- 
man.  * 

11  Sapagka't  sa  pamamag-itan  ko  jay  dada- 

mi  ang  iyong  mga  araw, 
At^ng  mga  taon  ng  iyong  buhay  ay 
hahaba. 

12  Kung  ikaw  ay  pantas,  ikaw  ay  pantas 

sa  ganang  iyong  sarili. 
At  kung  ikaw  ay  nang-aapi,  ikaw  na 
mag-isa  ang  magdadala. 

13  Ang  hangal  na  babaye  ay  madaldal ; 
Siya'y  walang  muang,  at  walang  rialala-: 

man. 

14  At  siya'y  nauupo  sa  pintuan  ng  kani- 

yang bahay, 


654 


MGA  KAWIKAAN. 


9.  14 


Sa  isang  upuan  sa  mf  a  mataas  na  liigar 
sa  ciudad, 

15  Upang  tawagin  ang  mga  nagdadaan. 
Na  Yumayaong  matuid   ng  kaniyang 

mga  lakad, 

16  Sino  mang  walang  muang  ay  pumasok 

dito: 
At  tuugkol  sa  kaiiiTa  na  mapurol  sa 

kaalaman,  sinasabi  Diya  sa  kaniyang : 

IT  Ang  mga  nakaw  na  tubig  ay  matamiSj 

At  ang  tinapay  na  kinakain  sa  lihim 

ay  masarap. 
1»  Nguni't  liindi  niya  nalalaman  na  ang 

patay  ay  nandoon ; 
Na  ang  mga  inanyayahan  niya  ay  nasa 

mga  kalaliman  ng  Ebingan. 


10 


Mga  Kawikaan  ni  Salomon. 


Ang  paiitas  na  anak  ay  nagpapasaya  sa 

ama: 
Nguni't  ang  mangmang  na  anak  ay 

pasan  ng  kaniyang  ina. 

2  Mgakayamanan  ng  kasam-an  ay  wa- 

lang pakinabang : 

Nguni't  ang  kabanalan  ay  nagliligtas 

sa  kamatayan. 

3  Hindi  titiisin  ng  PanSihoon  na  magu- 

tom  ang  kalulua  ng  banal : 
Nguni't    kaniyang    tinatangilian    ang 
nasa  ng  niasama. 

4  Siya'y  nagiging  dukha  na  gumagawa 

ng  kamay  na  walang  kasipagan : 
Nguni't  yumayaman  ang   kamay    ng 
masipag. 

5  Siyang  nagtitipon  sa  tag-init  ay  pantas 

na  anak : 
NgfaniH  siyang  natutulog  sa  pag-aani 
ay  anak  na  nakahibiya. 

6  Mga  pagpapala  ay  nasa  ulo  ng  banal : 
Nguni't  tinatakpan  ng  karahasan  ang 

bibig  ng  masama. 

7  Ang  alaala  sa  banal  ay  pinagpapala  : 
Ngoni't  ang  pangalan  ng  masama  ay 

mabubulok. 
S  Ang  pantas  sa  puso  ay  tatangap  ng 
mga  utos : 

Nguni^t  ang  nagpapakamangmang  ay 
mabubual. 
9  Siyang  lumalakad  ng  matuid  ay  luma- 
lakad  n^  tiwasay : 
Nguni't  siyang  nagliliko  ng  kaniyang 
mga  lakad  ay  makikilala. 
10  Siyang  knmikindat  ng  mata  ay  nag- 
papapanlaw : 
Nguni't  ang    nagpapakamanmang    ay 
mabubual. 


11  Aug    bibig     ng    banal    ay    biikal    og- 

kabuhayan : 
Nguni't  tinatakpan  ng  karahasan  ang 
bibig  ng  masama. 

12  Ang  kapootan  ay  liumihila   ng  mga 

pag-aaway: 
Nguni't  tinatakpan   ng   pag-ibig   ang 
laliat  na  pagsalangsang. 

13  Nasusumpungan  sa  mga  labi  ug  mata- 

lino  ang  karunungan: 
Nguni't  ang  pamalo  ay  sa  likod  ng 
walang  kaalaman. 

14  Ang   mga   pantas  ay    nag-iimbak  n^'i 

kaalaman : 
Ngani't  ang  bibig  ng   mangmang   av 
kagibaang  liinaharap. 

15  Ang  kayamanan  ng  mayaman  ay  ang 

kaniyang  matitay  na  ciudad  : 
Ang  kagibaan  ng  dukha  ay  kanilang 
karalitaan. 

16  Ang  gawa  ng   banal  ay   patungo   sa 

buhay ; 
Ang  bunga  ng. dukha  ay  sa  pagkaka- 
sala. 

17  Nasa  daan  ng  buhay  siyang  nakikinig 

ng  kasawayan : 

Nguni't  siyang  nagpapabaya  ng  .-away 
ay  nagkakamali. 
IS  Siyang  nagkukubli  ng  mga  kapootan 
ay  sa  mga  magdarayang  labi ; 

At  siyang  nagpaparatang   ay    mang- 
mang. 

19  Sa  karamihan  ng  mga  salita  ay  hind  i 

nagkukulang  ng  pagsalangsang  : 
Nguni't  siyang  nagpipigil  ng  kaniyang 
mga  labi  ay  gumagawang  may  kapau- 
tasan. 

20  Ang  dila  ng  banal  ay  parang  piling 

pilak : 
Ang  puso  ng  masama  ay  kaonti  ang 

halaga. 
^1  Ang  mga  labi  ng  banal  ay  nagpapakain 

ng  marami : 
Nguui't  ang  mangmang  ay  naraamatay 

ba  kakulangan  ng  kaalaman. 

22  Ang  pagpapala  ng  Vxs^(ii^OQ:^,   nag- 

papayaman, 
At     hindi     niya     idinadagdag     ang 
kapanlawan. 

23  Tsang  paglilibang  sa  mangmang   aiig 

paggawa  ng  kasam-an  : 
At  gayon  ang  karunungan  sa  tawung 
maalara. 
S4  Aijg  takot  ng  masama  ay  darating  sa 
kaniya: 
At  aiig  nasa  ng  banal  ay  ipagkakaloob. 


11.  20 


MGA  KAWIKAAN. 


ms 


S5  Pagka  ang  ipoipo  ay  dumaan  wala  na 
ang  masama : 
NgiiDi'tr  ang  bacal  ay  walang  hacgang 
cimiento. 
26  !parang  suka  sa  mga  ngipio,  at  paraog 
usok  sa  mga  mata, 
Gayon  ang  tamad  sa  mga  nagsusugo 
sa  kaniya. 
'^7  ^Ang  takot  sa   PanGinoon  ay  nag- 
papaliaba  ng  ruga  araw : 
Nguni't  ang  mga  taon  ug  masama  aT 
iikU. 
SS  Ang    pag-asa  ng  banal   ay   magiging 
k^sayanan: 
Nguni't  ang   hintaj:.:ng  masama  ay 
mawaWala. 
29  Ang  daan  ng  PAi;r5i;isrooisr  ay  katibayan 
samatuid; 
Kguni't  kagibaan  sa  mga  mangagawa 
ng  kasam-an. 
ao  Ang  banal  ay  hindi  liiababago  kkilan 
man: 
Nguiii't  ang  masama  ay  Hiidi  tatahan 
sa  lupain. 
31  Ang'bibigiig  bahal  iy  nagbibitaiv  ng 
karunungan:   . 
Nguni't    ang    magdarayang    dila    ay 
ihihiwalay. 
SS  Nalalaman  Eg  mga  liabi  ng  banal  ang 
nakalulugqd : 
Ngnni^t  ang  bibig  ng  masama  aynagsa- 
salita  ng  karayaan. 

«Ang  marayang   timbangan   ay  kasu- 
klamsuklam  sa  PanQinook  : 
Nguni't  ang  tapat  na  takalan  ay  kani- 
.    yang  kaaliwan.  : 

2  Pagka  ^umarating  ang  kapalaluan  ay 
dumarating  nga  ang  kahihiyan : 
Nguni't  nasa^  mababa  ang  karunungan. 
8  Ang  pagtatapat   ng  mga  matuid:  ay 
papatnubay  sa  kanila  r 
Nguni't  ang  mga   karayaan  ng  mga 
magdaraya  ay  papjCtay  sa  kaifila. 

4  Ang  mga  kayamanan  ay  walang'kabu- 
'   lohan  sa  kaara#an  ng  pag-iinit : 
Nguni^t  ang  fcabanalan  ay  nagliligtas 

sakamatayan. 

5  Ang  kabaiialah  ng  sakdal  ay  magtuturo 
;    ng  kaniyang  lakad : 

Nguni^t  mabubual  ang  masama  daliil 
sa  kaniyang  sariling  kasam-an. 

6  Ang    kabanalan  ng  mga  matuid    ay 

magliligtas  sa  kanila : 
Nguni't  silang  gumagawang  may  kara- 
,  yaan  ay  dadalhin  sa  kanilang  sari-- 
ling  kapanlawan. 


7  Pagka  ang  masama  ay  namamatay,  ang 

kaniyang  hintay  ay  nawawala : 
At  ang  pag-asa  ng  masama  ay  nawa- 
wala. 

8  Ang   banal   ay   naliligtas  sa  kabaga- 


At  an^  masama    ay    dumarating  na 

kahalili  niya. 
9  Pinapatay  ng   masama    ng  .kaniyang 

bibig  ang  kaniyang  kapua : 
Nguni't  sa  kaalanian  ay  maliligtas  ang 

banal. 

10  Pagka  yumayaqng  m^abuti  sa  ImTrnk, 
.       ;  ang.ciiidad  ay  nagagalak : 

At  pagka  ang  masama  ay  namamatay, 
may  sutsutan.  ; 

11  Nataas  ang  oiudad  sa  pamaxaag-itanng 
rr     basbas  ng  matuid :  1 

'    I^guni't  nagigiba  sa  pam^mag-itan  ng 
bibij^  ng  masama. 

13  Siyang    inuwawalang    kabulul^an    sa 

kaniyang  kapua  ay  ;  walang.  karu- 
nungan: ,  u    = 

Nguni^t  ang  ta^ong  inaalam  ay  tiirria- 
tahimik. 
IS  Siyang  yumayaong  mapagLatid  duma- 
pit  ay  naghaliayag  ng  mga  lihiin : 

Nguni't  ang  may  espirltung  tapat  ay 
nagtatakip  ng  bagayi 

14  Kung  saan  walang  pantas  na  pamama- 

hala,  ang  bay  an  ay  nabuhulog : 
Nguni't  sa'karamihan  ng  mga tagapayo 
ay  may  kaligtasan.  • '. 

15  Siyang   nanagot  sa  taga-ibanig '  lupa, 

magpapasan  ng  kasam-an  : 
^  Nguni^t  siyang  napopoot  sa  panaJnagot 

ay  tiwasay. 
1©'  Ang  mabiyayang  babay^e  ay  nag-iimpok 

ng  karangalan : 
At  ang  mai^ahas  na  lalaki  ay    nag- 

mimithi  ng  kayamanan* 
IV  Ang  maa^ain  taw6 'ay  gumaga^a  ng 

mabuti  sa  kaniyang  sariling  kaluiua : 
Nguni't  ang  taksil  ay  bumabagabag  sa 

kaniyang  sariling  lamaii. 

18  Ang  masama  ay  nakikinabang  ng  mga 

marayang  kita : 
Nguni't  ang  naghahasik  ng  kabanalan 
ay  nagtatamo  ng  tunay  na  kagantihan. 

19  Siyang  matatag  sa  kabanalan  ay  mag- 

tatamo  ng  buhay : 
At  siyang  huqiahabol  ng  kasam-an  ay 
sa  kaniyang  sai-iling  kamatayan. 

20  Silang  masama  sapuso  ay  kasuklam- 

suklam  sa  PanSingok: 
Nguni^t  ang  gayong  sakdal  sa  kanilang 
lakad  ay  kaniyang  kaaliwan,      • 


656 


MGA  KAWIKAAN, 


11.  21 


2i  JBaga  man  maglcakahabit   ang   kamay, 
ang  masamang  tawo  ay  walang  pag- 
salang  parurusahan : 
Nguni't  ang  binhi  ng  banal  ay  mali- 
ligtas. 
23  Kung  ^ano  ang   hiyas  na  ginto   sa 
nguso  ng  baboy, 
Oayon    ang    magandang'   babaye    na 
walang  bait. 

23  Ang  nasa  ng  banal  ay  buti  lamang: 

NguniH.  ang  hintay  ng  masama  ay 
pag-iinit. 

24  May  nagsasabog,  at  tumutubo  pa, 

At  may  humahawak  naman  ng  higit 
kay  sa  karampatan,  nguni't  umuum 
lamang  sa  pangangailangan. 

25  Ang  kaluluang  mapagbigay  ay  tataba: 
At  siyang  dumidiljg  ay^madidilig  din. 

26  Siyang  humahawak  ng  trigo  ay  su- 

sumpain  siya  ng  bayan : 
ISTguni't  basbas  ay  mapapasaulo  niya 
na  nagbibili  noon. 

27  Siyang    humahanap    na    mainam   ng 

mabuti  ay  humahanap  ng  biyaya : 
Nguni't  siyang  sumisiyasat  na  sumu- 
sunod    sa  kapanlawan,  daratiug  sa 
kaniya. 

28  Siyang  umaasa  sa  kaniyang  mga  kaya- 

maiian  ay  mabubual : 
Nguni't  ang  banal  ay  mamumulaklak 
na  parang  sariwang  dahon. 

29  Siyang  bumabagabag  ng  kaniyang  sa- 

riling    bahay    ay    magmamana    ng 
hangin : 
At  ang  mangmang  ay  magiging  alipin 
ng  pantas  sa  puso. 
80  Ang  bunga  ng  banal  ay  punong  kahoy 
ngbuhay; 
At  siyang  pantas  ay  humihikayat  ng 
mga  kalulua. 
31  Narito,   ang  banal  ay  gagantihin  sa 


I  Gaano   pa  nga  kaya  ang  masama  at 
makasalanan ! 
|0  Sino   mang  umiibig    ng  kasawayan 
1^    ay  umiibig  ng  kaalaman: 

Nguni't  siyang  napopoot  sa  kasawayan 
ay  hangal, 

2  An^  mabuting  tawo  ay  magtatamo  ng 

biyaya  ng  Panginoon  : 
Nguni't    kaniyang    parurusahan    ang 
tawong  magdaraya. 

3  Ang  tawo  ay  hindi  matatatag  sa  pama- 

mag-itan  ng  kasam-an : 
Nguni't  ang  ugat  ng  banal  ay  hindi 
mababago  kailan  man. 


4  Ang  tapat  na  babaye   ay   korona   sa 
kaniyang  asawa : 
Nguni't  siyang  nakahihiya  ay  parang 
bukbok  sa  kaniyang  mga  buto. 

6  Ang    mga     pag-iisip     ng     banal    ay 

matuid : 
Nguni^t  ang  mga  payo  ng  masama  ay 

magdaraya. 
©  Ang  mga  salita  ng  masama  ay  mga 

bakay  para  sa  dugo : 
Nguni't    mga    ililigtas    ng  bibig    ng 

matuid. 

7  Ang  masama  ay  ipinipihit  at  nawa- 

wala : 
ls'"guni't  ang  bahay  ng  banal  ay  tatatag. 

8  Pupurihin  ang  tawo  ayon  sa  kaniyang 

karunungan : 
Nguni't  ang  masama  sa  puso  ay  wawa- 
Ian  ng  kabuluhan. 

9  Maigi  siyaag  pinahalagahang  kaonti, 

at  may  alipin, 
Kay  sa  nagmamapuri,  at  kinukulang 
ng  tinapay. 

10  Ang  banal  ay  tumitingin  sa  buhay  ng 

kaniyang  hayop : 
Nguni't  ang  mga  kaawaan  ng  masama 
ay  taksil. 

11  Siyang  bumubukid  ng  kaniyang  lupain 

ay  magkakaroon  ng  saganang  tina- 
pay: 
Nguni't  siyang  sumusunod  sa  walang 
kabuluhan  ay  walaiig  kaalaman. 

12  Ninanasa  ng  masama  ang  hull  ng  mga 

masamang  tawo : 
Kguni't  ang  ugat  ng  banal  ay  nagbu- 
bunga. 

13  Nasa  pagsalangsang  ng  mga  labi  ang 

silo  sa  mga  masamang  tawo : 
Nguni't  ang  banal  ay  lalabas  sa  kaba- 


14  Ang  tawo  ay  mabubusog  ng  mabuti  sa 

pamamag-itan  ng  bunga  ng    kani- 
yang bibig; 
At  ang  mga  gawa  ng  mga  kamay  ng 
tawo  ay  mabibigay  sa  kaniya. 

15  Ang  daan  ng  mangmang  ay  matuid  sa 

kaniyang  sariling  mga  mata : 
Nguni't  siyang  pantas  ay  nakikinig  sa 
payo. 

16  Ang  galit  ng  mangmang  ay  agad  naki- 

kilala : 
Nguni^t  ang  mabait  na  tawo  ay  muwa- 
walang  bahala  sa  kahihiyan. 

17  Ang  nagsasalita  ng    katotohanan  ay 

nagpapakilala  ng  kabanalan, 


13.  16 


MGA  KAWIKAAN, 


657 


Nguni't  ang  sinungaling  na  saksi  ay 
nagdadaya. 

18  May  nagsasalitang  parang  saliwaan  ng 

tabak : 
Nguiii*t  ang  dila  ng  pantas  ay  kagin- 
hawahan. 

19  Ang  labi  ng  katotobanan  ay  matatatag 

kalian  man : 
Nguni't  ang  magdaravang  dila  ay  sa 
sandali  lamang. 

20  Pagdaraya  ay  nasa  puso  ng  mga  kuma- 

katha  ng  kasam-an : 
.  Nguni^t  sa  mga  tagapayo  ng  kapaya- 
paan  ay  kagalakan. 

21  Walang  mangyayaring  kapanlawan  sa 

banal: 
Nguni't  ang  masama  ay  mapupuno  ng 
kasam-an. 

22  Mga  magdarayang  labi  ay  kasuklam- 

suklam  sa  Panginoon  : 
Nguni't  ang  mga  gilmagawang  may 
katotobanan  ay  kaniyang  kaaliwan. 

23  Ang  tawong  mabait  ay  nagkukubli  ng 

kaalaman. 
Nguni't  ang  puso  ng  mga  mangmang 
ay  nagtatanyag  ng  kamangmangan. 

24  Ang  kamay  ng  masipag  ay  magpu- 

puno: 
Nguni^t  ang  tamad  ay  malalagay  sa 
p^g-atag. 

25  Ang  kabigatan  sa  puso  ng  tawo  ay 

nagpapayukod ; 
Nguni't  ang  mabutin^  salita  ay  nagpa- 


26  Ang  banal  ay  patnubay  sa  kaniyang 
kapua: 
Nguni^t  ang  lakad  ng  masama  ay  naka- 
pagpapaligaw. 
37  Ang  tamad   ay  bindi  nag-iihaw  ng 
kahi't  kaniyang  napapai^asuban : 
Nguni't  ang  mahalagang  pag-aari  ng 
tawo  ay  ang  kasipagan. 
28  Nasa  daan  ng  kabanalan  ang  bubay ; 
At  sa  kaniyang  landas  ay  walang  ka- 
matayan. 
•Id  I>inidinig  ng  pantas  na  anak  ang  turo 
I  Jj    ng  kaniyang  ama : 

Nguni't  bindi  dinidinig  ng  manunuya 
ang  saway. 
8  Ang  tawo  ay  ka,kain  ng  mabuti  ayon 
sa  bunga  ng  kaniyang  bibig : 
NguniH  ang  kalulua  ng  magdaraya  ay 
kaJcain  ng  karabasan. 
$  gijrang  nag-iingat  ng  kaniyang  bibif, 
nag-iingat  ng  kaniyang  bubay : 


NguniH  siyang  nagbubukang  maluang 
ng  kaniyang  mga  labi  ay  magkaka- 
roon  ng  kapahamakan, 

4  Ang  kalulua  ng  tamad  ay  nagnanasa 

at  walang  ano  man : 
Nguni't  ang  kalulua  ng  masipag  ay 
tataba. 

5  Ang   banal  ay   napopoot   sa   pagsisi- 

nungaling:  / 

Nguni't  ang  masama  ay  kinapopootau 
at  napapabiya. 

6  Bumabantay  ang  kabanalan  sa  matuid 

sa  lakad ; 
Nguni't  iginigiba   ng    kasam-an    ang 
makasalanan. 

7  May   nagpapakayaman,    gayon    ma*y 

walang  ano  man : 
May    nagpapakadukha,    gayon    ma'y 
may  malaking  kayamanan. 

8  Ang  katubusan  sa  bubay  ng  tawo  ay 

siyang  kaniyang  mga  kayamanan :      • 
Nguni't  ang  dukha  ay  bindi  nakikinig 
sa  banta. 

9  Ang  liwanag  ng  banal  ay  nagagalak : 
Nguni^t  ang  ilawan   ng   masama   ay 

papatayin. 

10  Sa    kapalaluan,    ang    dumadating  ay 

pagtatalo  lamang : 
Nguni't  ang  karunungan  ay  nasa  mga 
napa^paunahan, 

11  Ang  kayamanang  tinankilik  sa  walang 

kabululian  ay  huhupa : 
Nguni't  siyang  nagpipisan  sa  paggawa 
ay  mararagdagan. 

12  Ang  pag-asa  na  matagal  ay  nagpapa» 

sakit  sa  puso : 
Nguni^t  pagka  ang  nasa  ay  dumarating 

ay  punong  kahoy  ng  bubay. 
1$  Sino  mang  muwawalang  kabuluhan  sa 

salita  ay  nagdadala  pg  kapabamakan 

sasarili: 
Nguni't  siyang  laatatakot  sa  utos  ay 

gagantibin. 

14  Ang  kautusan  ng  pantas  ay  bukal  ng 

bubay, 
Upang  lumayo  sa  mga  silo  ng  kama- 
tayan. 

15  Mabuting  kaalaman  ay  nagbibigay  ng 

ikabubuti: 
Nguni^t  ang  lakad  ng  magdaraya  ay 
matigas. 

16  Lahat  ng  mabait  ay  gumagawang  may 

kaalaman : 
Ng^ni't  ang  mangmang  ay  nagkakalat 
ng  kamangmangan. 


658 


MGA  KAWIKAAN 


13.  17 


17  Ang  maj^amang  sugo  ay  naliiiluilog  sa 

kasam-an : 
Nguni't  ang  tapat  na  sugo  ay  kagin- 
hawahan. 

18  Karalitaan  at  kahihiyan  ang  tatamukin 

n(j  nagtataknil  ng  saway : 
Ngnni't  siyang  nakikinig  ng  saway  ay 
magkakapuri. 

19  Ang  nasa,  na  natupad  ay  matanils  sa 

kalulua : 
Nguni't  kasuklamsnklam  sa  mga  mang- 
mang  na  humiwalay  sa  kasam-an. 

20  Lumakad  ka  na  kasama  ng  mga  pan- 

tas  na  tawo,  at  ikaw  ay  magiging 
pantas : 
Nguni't  ang  kasama  ng  mga  mang- 
mang  ay  magpapasan  ng  kasam-an^ 

21  Ang  kasam-an  ay  liumahabol  sa  mga 

makasalanan : 
Nguni't  ang  banal  ay  gagantihan  ng 
mabuti. 

22  Ang  mabuti  ay  nag-iiwan  ng  mana  sa 

mga  anak  ng  kaniyang  mga  anak ; 
At  ang  kayamanan  ng  makasalanan  ay 
nalalagay  para  sa  banal. 

23  Maraming  pagkain  ang  mam  bukid  ng 

dukha. 
Nguni't    may    mayamang  namamatay 
daliil  sa  kalikiian. 

24  Siyang  nag-uurong  ng  kaniyang  pa- 

malo  ay  napopoot  sa  kaniyang  anak : 
Nguni't  siyang  umiibig  ay  nagpaparusa 
ng  mainam. 

25  Ang  banal  ay  kumakain  hangang  sa 

kabiisugan  ng  kaniyang  kalulua : 
Nguni^t    ang    tiyan    ng    masama    ay 
magkakailangan. 

HLaliat  ng  pantas  na  babaye  ay  nag- 
tatayo  ng  kaniyang  bahay : 
Nguni't  binubunot  ng  mangmang,  ng 
kaniyang  sariling  mga  kamay. 
S  Siyang  lumalakad  sa  kaniyang  katui- 
ran  ay  natatakot  sa  PakGinook  : 
Nguni't  siyang  mali  sar  kaniyang  mga 
lakad  ay  muwawalang  kabuluhan  sa 
kaniya. 
S  Sa  bibig  ng  mangmang  aj  may  tungkcd 
sa  kapalaluan : 
Nguni't  ang  mga  labi  ng  pantas  ay 
mag-iingat  sa  kanila. 
4  Kung  saan  walang  baka,  ang  bangan 
ay  malinis : 
Nguni't  ang  karamihan  ng  bunga  ay 
nasa  kalakasan  ng  baka. 
Q  Ang  tapat  na  saksi   ay  liindi  mag- 
bubiilaan: 


Nguni't  ang  sinungaling  na  saksi  ay 
nagsasalita  ng  mga  kasinungalingan. 
6  Ang  manunuya  ay  humahanap  ng  ka- 
runungan,  at  hindi  nakakasiimpong : 
Nguni't  kaalaman  ay  madali  sa  kaniya, 
na  matalino. 
•7  Paroon  ka  sa  harap  ng  mangmang, 
At  hindi  mo  mamamalas  ang  mga  labi 
ng  kaalaman. 

8  Ang  karunungan  ng  mabait  ay   ma- 

^  kaalam  ng  kaniyang  daan : 
Nguni't  ang  kaaiangmangan  ng  mga 
mangmang  ay  karayaan. 

9  Ang  mangmang  ay  tumutuya  sa  sala  : 
Nguni't  sa  matuid  ay  may  biyaya  ng 

Dios. 

10  Nakikilala    ng    puso     ang    kaniyang 

sariling  kapaitan ; 
At    ang    taga-ibang    lupa    ay    liindi 
nakikialam  ng  kaniyang  kagalakan. 

11  Ang  baliay  ng  masama  ay  masisira: 
Nguni't  ang    dampa   ng    matuid    ay 

giginhawa. 

12  May  daan  na  tila  matuid  sa  tawo, 
Nguui^t  ang  wakas  noon  ay  mga  daan 

ng  kamatayan. 

13  Sa  pagtawa  man  ang  puso  ay  nagiging 

mapanlaw; 
At  ang  wakas  ng  kasayahan  ay  kabi- 
gatan  ng  loob. 

14  Ang   tumatalikod   sa  pusa  ay  mabu- 

busog    ng    kaniyang    sariling   mga 
lakad : 
At  kabubusugan  ang  lalaking  mabuti. 

15  Pinaniniwalaan  ng  walang  muang  ang 

lahat  ng  salita : 
Nguni^t  tumitinging  mabuti  ang  ma- 
bait sa  kaniyang  paglakad. 
10  Ang   pantas    ay    natatakot  at   humi- 
hiwalay  sa  kasam-an : 
Nguni't  ang  mangmang  ay  nagpapakila- 
lang  palalo,  at  tiwala. 

17  Siyang  nagagalit  na  madali  ay  gaga- 

y^ang  may  kamangmangan : 
At   ang   tawong     masama    ay   kapo- 
pootan. 

18  Ang  walang  miiang  ay  nagmamana  ng 

kamangmangan : 
Nguni't  ang  mabai  t  ay  makokoronahan 
ng  kaalaman. 

19  Ang  masama  ay  yumuyuko  sa  harap 

ng  mabuti; 
At  ang  masama  sa  mga  pintuang-daan 
ng  banal. 
80  Kinakopootan  pati  ng  kaniyang  ks^pvisi, 
Jing  dcjkha ; 


15.  13 


MGA  KAWIKAAN. 


659 


Nguni^t  ang  mayaman  ay  maraming 

kaibigan. 
31  Siyang    rauwawalang    kabuluhan    sa 

kaniyang  kapua  ay  cagkakasala : 
Nguni't  siyaDg  naaawa  sa  dukha  ay 

maginliawa  siya.  ' 

22  i  Hindi  ba  sila  nagkakamali  na  kuma- 

katha  ng  kasam-an? 
Nguni^t  kaawaan  at  katotolanan  ay 
sasa  kanila  na  kumakatha  ng  mabuti. 

23  Sa  lahat  ng  gaga  win  ay  may  pakina- 

bang: 
Nguni^t  ang  tabil  ng    mga    labi    ay 
nagdadala  sa  karalitaan. 

24  Ang  korona  ng  mga  pantas  ay  ang 

kanilang  mga  kayamanan : 
NguniH  ang  kamangmangan  ng   mga 

mangmang    ay    kamangmangan  hoL- 

mang.  :  . 
'  25  Ang  tapat  na  saksi  ay  nagliligtas  ng 

mga  kalulua : 
Ngnni't    siyang   nagsasalita    ng    mga 

kasiniingalingan  ay  nagdaraya. 

26  Sa  takot  sa  PanSinoon  ay  may  ma- 

tibay  na  pagkakatiwala : 
At  ang  kaniyang  mga  anak  ay  mag- 
/    kakaroon  ng  lugar  na  silungan. 

27  Ang  takot  sa  Panginoon  ay  bukal  ng 

kabuhayan, 
Upang    htimiwalay  sa    mga    silo    ng 
kamatayan. 

28  Nasa  karamihan  ng  bayan  ang  kalual- 

hatian  ng  hari : 
Nguni't  nasa  pangangailangan  ng  bayan 
ang  kagibaan  ng  pangulo. 

29  Siyang  makupad  sa  pagkagalit  ay  may 

malaking  kaa'laman : 
Nguni't    siyang   madaling  mainip  sa 
espiritu  ay  pumupuri  ng  kamang- 
mangan. 

30  Ang  tiwasay  na  puso  ay  buhay  ia^ 

laman: 
Nguni't  ang  kapanaghilian  ay  bukbok 
ng  mga  buto. 

31  Siyang  umaapi  sa  dukha  ay  muwawa- 

lang  halaga  sa  May-lalang  doon.    . 

Nguni't  siyang  liaaawa  sa  raapagkai- 

langan  ay  nagpaparangal  sa  kaniya. 

32  Ang  masama  ay  mahahagis  sa  kani- 

yang masamamggawa: 

Nguni't  ang  banal  ay  may  pag-asa  sa 
kaniyang  kamatayan. 
S3  Karunungan  ay  nagpapahiriga  sa  puso 
niya  na  may  kaalaman ; 

Ng^itm't  ang  n^sa  loob  ng  mga  mang- 
mang ay  nakikpala.   ^ 


34  Ang    kabanalan  ay    nagpapapuri    sa 

nacion: 
Nguni't  ang  kasalanan  ay  nagpapamura 
sa  alin  mang  bayan. 

35  Ang  biyaya  ng   hari    ay.  sa  aliping 

gumagawa  na  may  kapantasan: 
Nguni't    ang    kaniyang    pag-iinit    ay 
magiging  laban  sa  nakakahiya. 
I K   Ang  malubay  na  sagot  ay  nakapapawi 
MsJ     ng  pag-iinit: 

Nguni't   ang    mabigat   na    salita    ay 
humihila  ng  galit. 
2  Ang  dila  ng  pantas  ay  nagpapalugod 
sa  kaalaman : 
Nguni't  ang  bibig  ng  mga  mangmang 
ay  nagbubuhos  ng  kamangmangan. 
8  Ang  mga  mata  ng  Panginoon  ay  ;iasa 
lahat  ng  lugar, 
Na  nagbalantay  sa  masama  at  mabuti 

4  Ang  dilang  mabuti  ay  punong  kahoy 

ng  buhay : 
Nguni't  ang  liko  sa  kaniya  ay  kasiraan 
ng  espiritu. 

5  Niwawalang  kabuluhan  ng  mangmang 

ang  saway  ng  kaniyang  ama : 
Nguni't  siyang  nakikinig  ng  saway  ay 
gumagawang  may  kabaitan. 

6  Sa  bahay  ng  banal  ay  maraming  kaya- 

manan: 
Nguni't  sa  mga  tinangap  ng  masama 
ay  kabagabagan.  ^ 

7  Ang  mga  labi  ng  pantas  ay  nagsasabog 

ng  kaalaman : 
Nguni't  ang   puso   ng   mangmang  ay 
hindi  gayon : 

8  Ang  hayin  ng  masama  ay  kasuklam- 

suklam  sa  Panginoon  : 
Nguni't  ang  dalangin  ng  matuid   ay 
kaniyang  kaaliwan. 

9  Ang  lakad  ng  masama  ay  kasuklam- 

suklam  sa  Panginoo^s  : 
Nguni't  umiibig  siya  sa  sumusunod  sa 
kabanalan. 

10  May  mabigat  na  saway  sa  kaniya,  na 

nagpapabaya  ng  lakad : 
At    siyang    napopoot    sa    .saway    ay 
mamamatay.  - 

11  Libingan    at    kapaliamakan    ay   nasa 

harap,pg  PanSinoon: 
i  Gaanong  higit  pa  ng^  ng  mga  puso 
ng  mga  anak  ng  mga  tawo ! 

12  Hindi  iniibig  ng  manunuya  ang'suma- 
,,  :  . ,  saway : 

Siya'y  hindi  paroroon  sa  pantasi 

13  Ang  masayang  puso  ay  nagpapasaya 

ngmukha: 


660 


MGA  KAWIKAAN. 


15.  13 


Ngani^t^  sa  kapanlav/an   ng    puso   ay 
sumisira  ng  espiritn. 

14  Ang  puso  niya  iia  may  kaalaman  ay 

humahanap  ng  pagkakilala : 
Nguni^t  ang  bibig  ng  mga  mangmang 
ay  kiimakain  ng  kamangrnangan. 

15  Labat   ng    araw    sa    napipighati    ay 

masania : 
Nguni^t   siyang  may    masayang    puso 
ay  laging  kapistalian. 

16  Maigi  ang   kaonti   na   may   takot  sa 

Panginoon, 
Kay  sa  malaking  kayamanan  na  may 
kabagabagan. 

17  Maigi  ang   pagkaing   gulay   na   may 

pag-ibig, 
Kay  sa  matabang  toro  at  may  kapoo- 
tan. 

18  Ang  mainiting  tawo  ay  humihila  ng 

pagtatalo : 
Nguni't  siyang  makupad  sa  galit  ay 
nagpapahupa  ng  pagtatalo. 

19  Ang  daan  ng  tamad  ay  parang  siitan 

ng  mga  tinik : 
Nguni^t    ang    daan     ng     matuid    ay 
ginagawang  maluang  na  langsangan. 

20  Ang  pantas  na  anak  ay  nagpapasaya 

ng  a  ma  : 
Nguni^t    niwawalang    kabuluhan    ng 
mangmang  ang  kaniyang  ina. 

21  Ang  kamangrnangan  ay  kagalakan  sa 

walang  bait : 
Nguni't    pinatutuid    ng   maalam'    ang 
kaniyang  paglakad. 

22  Kung  saan  walang  payo  ay  nagugulo 

ang  mga  akala : 
Nguni^t  sa  karamihan  ng  mga  tagapayo 
ay  nangatatag. 

23  Ang  tawo  ay  may  kagalakan  sa  sagot 

ng  kaniyang  bibig : 
i  At  ang  salita  sa  ukol  na  panalion, 
pagkabuti ! 

24  Sa  pantas  ay  paitaas   ang  daan    ng 

buhay, 
Upang    kaniyang    mahiwalayan    ang 
libingan  sa  ibaba. 

25  Bubunutin  ng  Panginoon  ang  bahay 

ng  palalo : 
Nguni't   kaniyang  itatatag   ang   han- 
ganan  ng  babayeng  bao. 

26  Ang  mga  masamang  akala  ay  kasuk- 

lamsuklam  sa  Panginoon  : 
Nguni't  ang  mga  maligayang  salita  ay 
dalisay. 

27  Siyang  sakim  sa  pakinabang  ay  buma- 

bagabag  ng  kaniyang  sariling  bahay : 


Nguni't    siyang     napopoot    sa     mga 
kaloob  ay  mabu buhay. 

28  Ang  puso  ng  banal  ay  nagbubulay  ng 

isasagot : 
Ngoni't    ang    bibig    ng    masama     ay 
nagbubuhos     ng     mga     masamang 
bagay. 

29  Ang  Panginoon  ay  malayo   sa   ma- 

sama : 
Nguni't  kaniyang  dinidinig  ang   da- 
langin  ng  banal. 

30  Ang  liwanag  ng   mga  mata  ay  nag- 

papagalak  ng  puso : 
At  ang  mga  mabuting  balita  ay  nag- 
papataba  ng  mga  buto. 

31  Ang   pakinig    na  nakikinig  sa  saway 

ng  buhay,  _ 
Tatahan  sa  gitna  ng  pantas. 

32  Siyang  tumatangi  sa  saway  ay  muwa- 

walang     kabuluhan     sa     kaniyang 
sariling  kalulua : 
Nguni't  siyang  nakikinig  sa  saway  ay 
nagtatamo  ng  kaalaman. 

33  Ang  takot  sa  Panginook  ay  turo  ng 

karunungan ; 
At    sa    unahan     ng     karangalan     ay 
nagpapauna  ang  pagpapakumbaba. 

Ifi  "^"^    ^^^^^  paghahanda  ng    puso  ay 
I  w     ukol  sa  tawo  : 

Nguni't  ang  sagot  ng  dila  ay  mula  sa 
Panginook, 
2  Ang  lahat  ng  lakad  ng  tawo  ay 
malinis  sa  kaniyang  sariling  mga 
mata : 
Nguni^t  tinitimbang  ng  Panginoon 
ang  mga  espiritu. 

5  Itungkol  mo  sa  PanGinoon  ang  iyong 

mga  gawa, 
At  ang  iyong  mga  pag-iisip  ay  mata- 

tatag. 
4  Ginawa  ng  Pan&inoon  ang  lahat  ng 

bagay    para    sa    kaniyang    sariling 

wakas : 
Oo,  pati  ng  masama  para  sa  kaarawan 

ng  kasam-an. 

6  Lahat  ng   palalo   sa   puso  ay  kasuk- 

lamsuklam  sa  Panginoon  : 
Baga  man  magkabit-kabit  ang  kamay  ay 
walang  pagsalang  parurusahan. 
G  Sa  pamamag-itan  ng  kaawaan  at  kato- 
tohanan  ay  nalilinis  ang  kasam-an : 
At  sa  pamaniag-itan  ng  takot  sa  Pangi- 
noon   ay    humihiwalay    ang     mga 
tawo  sa  kasam-an. 

7  Pagka  ang   mga  lakad    ng   tawo    ay 

nakapagpapalugod  sa  Panginoon, 


17.  1 


MGA  KAWIKAAN. 


661 


Kaniyang  pinapapayapa  pati  ng  kani- 
yang  luga  kaaway  sa  kaniya. 

8  Maigi  ang  kaonti  na  may  kabanalan, 
Kay  sa  malalaking  pag-aari  na   may 

kalikuan. 

9  Ang  puso  ng  tawo  ay  kumakatha  ng 

kaniyang  lakad : 
Nguni't   ang    Pai*{Ginoo:n    Rpg    nag- 
tutuid  ng  kaniyang  mga  hakbang. 

10  Hatol  na  pasiya  ay  nasa  mga  labi  ng 

liari : 
Ang  kaniyang  bibig  ay  hindi  sasalang- 
sang  sa  kahatulan. 

11  Ang  tapat  na  timbangan  at  romana 

ay  sa  Panginoon  : 
Lahat  ng  timbangang  supot  ay  kani- 
yang gawa. 

12  Kasuklamsuklam    sa    mga    hari    na 

magkamit  ng  kasam-an : 
Sapagka^t  ang  loklokan  ay  natatag  sa 
pamamag-itan  ng  kabanalan. 

13  Mga  banal  na  labi  ay  kaaliwan   ng 

mga  hari ; 
At  kanilang  iniibig  ang  nagsasalita  ng 
matuid. 

14  Ang  pag-iinit  ng  hari  ay  gaya  ng  mga 

sugo  ng  kamatayan : 
Nguni't  papapayapain  ng  pantas. 

15  Nasa  liwanag  ng  mukha  ng  hari  ang 

buhay; 
At  ang  kaniyang  biyaya  ay  gaya  ng 
alapaap  ng  huling  ulan. 

16  jPagkaigi  nga  na  magtamo  ng  karu- 

nungan  kay  sa  ginto ! 
Oo,  magtamo  ng  kaalaman  ay  maigi 
kay  sa  pumili  ng  pilak. 

17  Ang  maluangna  langsangan  ng  matuid 

ay  humiwalay  sa  kasam-an : 
Biyang  nag-iingat  ng  kaniyang  lakad 
ay  nag-iingat  ng  kaniyang  kalulua. 

18  Ang   kapalaluan    ay    nagpapauna    sa 

kagibaan, 
At  ang  mapagmataas  na  espiritu  ay  sa 
pagkabual. 

19  Maigi  ang  magkaroon  ng   mapagpa- 

kumbabang  espiritu  na  kasama  ng 

dukha, 
Kay  sa  humati  ng  samsam  na  kasama 

ng  palalo. 
SO  Siyang  nag-iingat  sa  salita  ay  makaka- 

sumpong  ng  mabuti : 
At  ang  nananalig  sa  Panginoon  ay 

maginhawa. 
31  Ang   pantas  sa    puso    ay   tatawaging 

mabait : 


At  ang  katamisan  sa  mga  labi  ay  nag- 
daragdag  ng  kaalaman. 

22  Ang  kaalaman  ay  bukal  ng  buhay  sa 

nagtatamo : 
Nguni't  ang  saway  ng  mga  mangmang 
ay  siyang  kanilang  kamangmangan. 

23  Ang  puso  ng  pantas  ay  nagtuturo  sa 

kaniyang  bibig, 
At  nagdaragdag  ng  alam  sa  kaniyang 
mga  labi. 

24  Mga  masayang  salita  ay  parang  pulot 

pukyutan, 
Matamis  sa  kalulua  at  kaginhawahan 
sa  mga  buto. 

25  May  daan  na  tila  matuid  .sa  tawo, 
Nguni't  ang  wakas  noon  ay  mga  daan 

ng  kamatayan. 

26  Ang  lasa  sa  pagkain  ng  mangagawang 

tawo  ay  gumagawa  sa  ganang  kani- 

ya; 

Sapagka't  ang  kaniyang  bibig  ay  nag- 
papamahal  sa  kaniya. 

27  Ang  masamang  tawo  ay  kumakatha 

ng  kapanlawan : 
At  sa  kaniyang  mga  labi  ay  may  mksi- 
galbong  apoy. 

28  Ang  masamang  tawo  ay  nagkakalat  ng 

pagtatalo : 
At  ang  mapaghatid-duniapit  ay  nag- 
hihiwalay  ng  magkakaibigang  mata- 
lik. 

29  Ang  marahas  ay  dumadaya  sa  kani- 

yang kapua, 
At  pinapatnubayan  niya  siya  sa  daang 
hindi  mabuti. 
80  Ikinikindat  ang  kaniyang  mga  mata, 
upang  kumatha  ng  mga  masamang 


Siyang  nangangagat  labi  ay  nagwawa- 
kas  ng  kasam-an. 

31  Ang  ulong  may  uban  ay  korona  ng 

kalualhatian, 
Masusumpungan  sa  daan  ng  kabanalan. 

32  Siyang    makupad    sa    pagkagalit    ay 

maigi  kay  sa  makapangyarihan ;       . 
At  nagpupuno    sa  kaniyang  espiritu 
kay  sa  sumasakop  ng  isang  ciudad. 

33  Ginagawa  ang  pagsasapalarang-laro  sa 

kandungan ; 
Nguni't  ang  boong  pasiya  noon  ay  sa 
Panginoon 
I  "7  Maigi  ang  isang  tuyong  subo  at  may 
I  ■      katahimikan  sa  kaniya, 

Kay  sa  bahay  na  may  laging  pistaahn 
na  may  pagkakaalit. 


662 


MGA  KAWIKAAN. 


17.  2 


2  Ang  alipin  tia  gumagawang  may  ka- 
pantasan  ay  magpupuno  sa  anak  na 
iiakaliiliiya, 
At  siya'y  niagkakabaliagi  sa  mana  ng 
magkakapatid. 

5  Ang  sangagan  ay  sa  pilak,  at  ang  liur- 

no  ay  sa  ginto  : 
Nguni't  siniisiibok  ng  PaxSinoon  ang 

mga  puso. 
4  Ang  mangagawa  ng  kasam-an  ay  naki- 

kinig  sa^  mga  masamang  labi ; 
At  ang  sinnngaling   ay  nakikinig  sa 

madaklal  na  dila. 

6  Sino  mang  tumutuya  sa  diikha  ay  nag- 

paparatang  sa  May-lalang  sa  kaniya ; 
At  ang  natutaa  sa   kapaliamakan  ay 
walang  pagsalang  parorusahan. 

6  Ang  mga  anak  ng  mga  anak  ay  korona 

ng  mga  matanda ; 
At  ang  kalualhatian  ng  mga  anak  ay 
ang  kanilang  mga  a  ma. 

7  Ang  marilag  na  salita  ay  liindi  nagi- 

ging  mabutl  sa  mangniaug: 
Lalo   na  ang  magdarayang  mga  labi, 
sa  pangulo. 

8  Ang  kaloob  ay   mahalagang  bato  sa 

mga  mata  ng  nagtatamo : 
Saan  man  pumiliit  ay  giimiginhawa. 

9  Ang  nagtatakip  ng  pagsalangsang  ay 

liumahanap  ng  pag-ibig: 
Nguni't    ang  nagdadadaldal  sa  bagay 
ay  naghibiwalay  ng  mabuting  kaibi- 
gan. 

10  Ang  saway  ay  nana^ok  sa  isang  may 

kaalaman, 
Kay  sa  isang  daang  liampas  sa  mang- 
mang. 

11  Ang  hinahanap  la  mang  ng  masamang 

tawo  ay  panghihimagsik ; 
Kaya^t  isang   mabagsik   na    sugo    ay 
susuguin  laban  sa  kani%'^. 

12  Masalubong  ang  tawo  ng  oso  na  nana- 

kawan  ng  kaniyang  mga  anak, 
Maigi  kay  sa  mangmang  sa  kaniyang 
kamangmangan. 
19  Sino  mang  gumaganti  ng  kusam-an  sa 
mabuti, 
Kasam-an  ay  bindi  hihiwalay  sa  kani- 
yang baliay. 
14  Ang  pasimula  ng  pagkakaalit  ay  gay  a 
ng  pagbuga  ng  tobig. 
Kaya't  iwan  ninyo  ang  pagtatalo,  bago 
mag-init  sa  pagkakaalit. 
16  Ang  nagpapatotoo  sa  raasama,  at  ang 
nagpaparusa  sa  banal, 


Kapua  sila  kasuklamsnklam  sa  PanQi- 

KOON. 

16  i  Bakit  may  lialaga  sa  kamay  ng  mang- 

mang upang  bumili  ng  karunungan, 
Sa  bagay  ay  wala  siyang  alam  ? 

17  Ang  kaibigan  ay  umiibig  sa  lahat  ng 

panaliGD, 
At  ang  kapatid  ay  ipinanganak  para 
sa  kapighatian. 

18  Ang    tawong    walang    kaalaman    ay 

kumakamay  ng  kamay. 
At  nagiging  mananagot  sa  harap  ng 
kaniyang  kapua. 

19  Ang    umiibig    ng    pagsalangsang    ay 

umiibig  ng  pagtatalo : 
Ang  nagtataas  ng  kaniyang  pintuang- 
daan  ay  humabanap  ng  kagibaan. 

20  Siyang  may  masamang  puso  ay  liindi 

nakakasumpong  ng  mabuti: 
At  siyang  may  masamang  dila  ay  na- 
huhulog  sa  kapanlawan. 

21  Ang  nanganganak  ng  mangmang  ay 

nagtatamo  sa  kaniyang  kapanlawan : 
At  ang  am  a  ng  mangmang  ay  walang 
kagalakan. 

22  Ang  masayang  puso  ay  mabuting  ka- 

gamutan  : 
Kguni't  ang  bagbag   na  espiritu    ay 
tumutuyo  ng  mga  buto. 
2.3  Ang  masama  ay  kumukuha  ng  kaloob 
^  mula  sa  kaniyang  sinapupunan, 
Upang  ipahamak  ang  daan  ng  kaha- 
tulan. 

24  Karunungan  ay  nasa  harap  ng  mukha 

ng  maalam : 
jNguni'tang  mga  mata  ng  mangmang 
ay  nasa  mga  wakas  ng  lupa. 

25  Ang  mangmang  na  anak  ay  kapanla- 

wan sa  kaniyang  ama, 
At  kapaitan  sa  nanganak  sa  kaniya. 

26  Parusahan  naman  ang  banal  ay  hindi 

mabuti, 
O  sugatan  man  ang  maginoo  dahil  sa 

kanilang  katuiran. 
«7  Siyang  nagtitipid   ng  kaniyang  mga 

salita  ay  may  kaalaman : 
At  siyang  may  espiritung  malamig  ay 

tawong  maalam. 
28  Ang  mangmang  man,    pagka    siya'y 

tumatahimik,  ay  nabibilang  na  pan- 

tas : 

Pagka  kaniyang  tinitikom  ang  kani- 
yang mga  labi,  ay  hinahalagahan  si- 
yang mabait. 


19.  4 


MGA  KAWIKAAK 


663 


|Q  Ang  humihiwalay  ay  humahanap  ng 
lO      sarin  niyang  nasa. 

At  nakikipagtalo   laban  sa  laliat  na 
magaling  na  karunungan. 
2  Ang  mangmattg  ay  walang  kaaliwan 
sa  kaalaman, 
Kungdi   maihayag  lamang  ang  kani- 
yang  puso. 
a  Pagka  ang  masama  ay   dtiraarating, 
dumarating   naman  ang   pagwawa- 
lang  kabuluhanj^^ 
At  kasama  n§  kutya  ang  pagkaduhagi. 
4  Ang  mga  salita  ng  bibig  ng  tawo  ay 
parang  mga  malalini  na  tubig ; 
Ang  bukal  ng  karunungan  ay  parang 
agos  ng  batis. 
6  Tangapin  ang  pagkatawo  ng  raasama 
ay  hindi  mabuti, 
O  iligaw  man  ang  banal  sa  kahatulan. 

6  Ang  mga  labi  ng  mangmang  ay  nana- 

sok  sa  pagtatalo, 
At  tinatawag  ng  kaniyang  bibig  ang 
mga  bam  pas. 

7  Ang  bibig  ng  mangmang  ay  kaniyang 

kapahamakan, 
At  ang  kaniyang  mga  labi  ay  silo  ng 
kaniyang  kalulua. 

8  Ang  mga  salita  ng  mga  mapaghatid- 

dumapit  ay  parang  mga  masarap  na 
subo, 
At  mga  bumabalja  sa  pinakaloob  ng 
tiyan.  - 

9  Siya  namang  raahina  sa  kaniyang  ga- 

gawin 
Ay  kapatid  siya  ng  mangigiba. 

10  Ang  pangalan  ng  Panqinoon  ay  ma- 

tayog  na  moog : 
Tinatakbuhan  ng  banal  at  naliligtas. 

11  Ang  yaman  ng  mayamang  tawo  ay 

ang  kaniyang  matibay  na  ciudad, 
At  parang  matayog  na  kuta  sa  kani- 
yang sariling  isip. 

12  Bago   ang  kagibaan  ay  pagmamalaki 

ng  puso  ng  tawo, 
At  bago  ang  karangalan  ang  pagpapa- 
kumbaba, 

13  Ang  sumasagot  bago  makinig,  ^ 

Ay  kamangmangan  at  kahihiyan  sa 
kaniya. 

14  Aalalayan  ng  espiritu  ng  tawo   ang 

kaniyang  kapayatan ; 
Nguni't  ang  bagbag  na  espiritu  I  sinong 

1 J_J_1_  o 


10  Ang  ptiso  ng  mabait  ay  nagtatamo  nf 
kaalaman; 


At  ang  pakinig  ng  pantas  ay  humaha- 
nap ng  kaalaman. 

16  Ang  kaloob  ng  tawo  ay  nagbubukas 

ng  daan  sa  kaniya, 
At  dinadala  siya  sa   harap  ng  mga 
mahal  na  tawo. 

17  Ang  nakikipaglaban  ng  kaniyang  usap 

na  una  ay  tila  banal ; 
Nguni't    dumarating    ang    kaniyang 
kapua  at  sinisiyasat  siya. 

18  Ang  pagsasapalaran  ay  nagpapatigil 

ng  mga  pagtatalo, 

At  humahati  sa  gitna  ng  mga  maka- 

pangyarihan. 

19  Ang  kapatid   na  nagalit  ay   mabigai 

paUnabangin   ka.y    sa    matibay    na 
ciudad : 
At  ang  gayong  mga  pagtatalo  ay  gaya 
ng  mga  halang  ng  isang  kastillo. 

20  Ang  tiyan  ng  tawo  ay  mabubusog  ng 

bunga  ng  kaniyang  bibig ; 
Ng  bunga  ng  kaniyang  mga  labi  ay 
mabubusog  siya. 

21  Kamatayan  at  buhay  ay  tiasa  kapang- 

yarihan  ng  dila; 
At  ang  mga  umiibig  sa  kaniya  ay  ka- 
kain  ng  kaniyang  bUnga* 

22  Sino   mang   lalaking   nakakasumpoiig 

ng    asawa    ay    nakakasurapong  ng 
mabuting  bagay, 
At  nagtatamo   ng  biyaya  sa  PanSi- 

NOON. 

28  Ang   dukha   ay    gumagamit  ng  mga 
pamanhik: 
Nguni't  ang  mayaman  ay  sumasagot 
na  may  kagilasan. 
24  Ang  nagpapararai  ng  mga  kaibigan  ay 
sa  kaniyang  sariling  kapahamakan ; 
Nguni't  ma*y  kaibigan  na  mahigit  kay 
sa  isang  kapatid. 
|Q  Maigi  ang  dukha  na  lumalakad  s^  ' 
■  ^    kaniyang  pagtatapat 

Kay  sa  masama  sa  kaniyang  mga  labi 
at  mangmang. 

2  Gray  on    din  ang   kalulua  na  walang 

kaalaman  ay  hindi  mabuti ; 
At  siyang  nagmamadali  ng  kaniyang 
mga  paa  ay  nagkakasala. 

3  Ang  kamangmangan  ng  tawo  ay  sum- 

isira  ng  kaniyang  lakad  ; 
At  ang  kaniyang   puso   ay  nagagalit 
laban  sa  PanQinoon. 

4  Ang  kayamanan  ay  nagdadagdag  ng 

raaraming  kaibigan : 
Nguni't    ang    diikha .  ay   hiwalay  sa 
kaniyang  kaibigan.  ' 


C64 


MGA  KAWIKAAN. 


19.  S 


5  Ang  sinungaling  na  saksi  ay  walang 
pagsalang  parurusahan ; 
At  ang  nagsasalita  ng  mga  kasinunga- 
lingan  ay  Hindi  makatataanan. 
^  Marami  ang  niamamanliik  ng  biyaya 
sa  magandang-loob : 
At  lahat  ng   tawo    ay    kaibigan    ng 
nagbibigay  ng  mga  kaloob. 
*9  Kinapopootan  siya  dg  lahat  ng  mga 
kapatid  ng  duklia. 
i  Gaano    pa  nga    ang  kaniyang   mga 

kaibigan  ay  lalayo  sa  kaniya ! 
Kaniyang  hinaliabol  sila  ng  mga  salita, 
nj/uni't  wala  na. 
8  Siyang  nag-iimpok  ng  karunungan  ay 
umiibig    sa    kaniyang  sariling  ka- 
lulua : 
Siyang    nag-iingat    ng    kaalanian    ay 
makakasumpong  ng  mabuti* 
d  Ang  sinungaling  na  saksi  ay  walang 
pagsalang  parurusahan ; 
At  ang  nagsasalita  ng  mga  kasinunga- 
lingan  ay  raamamatay. 

10  Maayos  na  buhay  ay  hindi  magaling 

sa  mangmang ; 
Lalo  na  sa  alipin  na  magpuno  sa  mga 
pangulo. 

11  Ang  kabaitan  sa  tawo   ay   nagpapa- 

kupad  sa  gal  it ; 
At  kaniyang  kalualhatian  na  paraanin 
ang  pagsalangsang. 

12  Ang  pag-iinit  ng   hari  ay    gaya    ng 

ungal  ng  leon ; 
Nguni't  ang  kaniyang  biyaya  ay  gaya 
ng  hamog  sa  damo. 

13  Ang  mangmang  na  anak  ay  kasaku- 

naan  ng  kaniyang  ama : 
At  ang  mga  pakikipagtalo   ng  asawa 
ay  walang  likat  na  tulo. 

14  Bahay  at  mga  kayamanan  ay  mina- 

mana  sa  mga  magulang : 
Nguni't  ang  mabait  na  asawa  ay  galing 
sa  Panginoon. 

15  Katamaran  ay  nagbabaon  sa  mahim- 

bing  na  pagkakatulog ; 
At  ang  mapagpagayon-gayong  kalulua 
ay  magtitiis  ng  gutom. 

16  Ang  nag-iingat  ng  utos  ay  nag-iingat 

ng  kaniyang  kalulua : 
N§uniH  ang  walang  bahala  sa  kaniyang 
mga  lakad  ay  mamamatay. 

17  Ang  naaawa  sa  dukha  ay  nagpapau- 

tang  sa  Panginoon, 
At  ang  kaniyang  mabuting  gawa  ay 
babayaraii  sa  kaniya  niya. 


18  Parusahan    mo   ang    i-yong  anak,    sa 

parang  may  pag-asa ; 
At  huag  mong  ilagak  ang  iyong  ptiso 
sa  kaniyang  kapahamakan. 

19  Ang  tawong  may  malaking   pag4init 

ay  magdadala  ng   parusa : 
Sapagka't  kung  iyong  iligtas  sa  kaniya, 

iyong  marapat  na  gawin  uli. 
SO  Makinig  ka  ng  oayo,  at  tumangap  ka 

ng  turo, 
Upang   ikaw    ay    maging    pantas  sa 

iyong  huling  wakas. 
gl  Maraming  hangad  ang  na  sa  puso  ng 

tawo; 
Nguni't  ang  payo  ng  Panginoon,  ay 

tatayo. 

22  Ang  nasa  ng   tawo   ay  ang  sukat  ng 

kaniyang  kagandahang-loob : 
At  ang  isang  dukha  ay  maigi  kay  sa 
isang  sinungaling : 

23  Ang  takot  sa  Panginoon  ay  patungo, 

sa  kabuhayan : 
At  ang  nagtatankilik  ay  tatahang  tua ;: 
Hindi  siya  dadalawin  ng  kasam-an. 

24  Inilalapag  ng  tamad    ang    kaniyang 

kamay  sa  pingan, 
At  hindi  na  magsusubo   pa  sa  kani- 
yang bibig  uli. 

25  Iyong  sugatan  ang  manunuya,  at  ang 

walang  muang  ay  mag-aaral  ng  ka- 
baitan : 
At    iyong    sawayin    ang    maalam,  at 
siya'y  makakaalam  ng  kaalaman. 

26  Ang  sumasamsam  sa  kaniyang  ama, 

at  nagpapalayas  sa  kaniyang  ina, 
Ay  anak  na  nakakahiya  at  humahakot. 
ng  pagkaduahagi. 

27  Magtigil  ka,  anak  ko,  sa  pakikinig  ng' 

aral. 
Na  nagliligaw  lamang  mula  sa  mga 
salita  ng  kaalaman. 

28  Ang  masamang  saksi  ay  tumutuya  sa 

kahatulan : 

At  ang  bibig  ng  masama  ay  lumalamotj 
ng  kasam-an. 

29  Ang  mga  kahatulan  ay  nahahanda  sa 

mga  manunuya. 
At  ang  mga  hampas  ay  sa  mga  liked 
ng  mga  mangmang. 
0/%  Ang  alak  ay  manunuya,  ang  mata* 
mm\J     pang  na  alak  ay  mangugulo ; 
At  sino  mang  napaliligaw  sa  kaniya 
ay  hindi  pantas. 
2  Ang  kakilabutan  sa  hari  ay  gaya  ng 
ungal  ng  leon : 


so.  30 


MGA  KAWIKAAN. 


665 


Aug  namumUfigkaKi  sa  kaniya  sa 
galit  ay  nagkakasala  laban  sa  kani- 
yang  sariling  buhay. 

3  Karangalan  sa  tawo  na  mag-ingat  sa 

pakikipagtaltalan : 
Nguni't  lahat  ng  mangmang  ay  raagi- 
ging  mangdadaldal. 

4  Aug  tamad  ay  hindi  bubukid  dahil  sa 

taginaw ; 
Kaya*t  siya'y   magpapalimos  sa  pag- 
aani,  at  walang  ano  man. 

5  Payo   sa  puso   ng   tawo  ay  gaya   ng 

malalim  na  tubig ; 
Nguni^t  iigibin  ng  tawong  maalam. 

6  Karamihan    sa    mga    tawo    ay  mag- 

tatanyag  ng  kaniyang  sariling   ka- 
gandahang-loob : 
^Nguni't  sinong  makakasnmpong   ng 
tapat? 

7  Ang  matuid  na  lumalakad  sa  kani- 

yang pagtatapat, 
Mapalad  ang  kaniyang  loga  anak  na 
susunod  sa  kaniya. 

8  Ang  hari  na  nauupo  sa  loklokan  ng 

kahatulan 
Pinananabog  ang  lahat  na  kasam-an 
ng  kaniyang  mga  mata. 

9  ^  Sinong  makapagsasabing :    Nilinis*ko 

ang  aking  puso, 
Ako'y  malinis  sa  aking  kasalanan? 

10  Mga  iba*t  ibang  panimbang,  at  mga 

iba't  ibang  takalan, 
Kapua      mga      kasuklamsuklam      sa 
Paeginook. 

11  Bata  pa  ang  isa  ay  nagpapakilala  na 

ng  kaniyang  mga  gawa, 
Kung  ang  kaniyang  gawa  ay  magi^ing 
malinis,  at  kung  magiging  matuid. 

12  Ang  nakikinig    na   pakinig,    at    ang 

nakakakitang  mata^ 
Kapua  ginawa  ng  PAKdiNOON. 
IS  Huag  mong  ibigin  ang  pagtulog,  baka 

ikaw  ay  madukha ; 
Idilat  mo   ang  iyong.  mga   mata,   at 

mabubusog  ka  ng  tinapay. 

14  Walang  halaga,  walang  halaga,  sabi 

ng  mamimili : 
Nguni^t    pagka   nakalayo    siya,    nag- 
mamalaki  nga. 

15  May  ^into,  at  saganang  mga  rubi : 
Nguni't  ang  mga  labi  ng  kaalaman  ay 

mahalagang  hiyas. 

16  Kunin    mo    ang    kaniyang    suot    na 

nananagot  sa  taga  ibang  lupa ; 
At  tangapan  mo  ng  sanla  ang  nanana- 
got sa  mga  taga  ibang  lupa. 


17  Tinapay  sa  paglililo  ay  matamis  sa 

tawo; 
Nguni't  pagkatapos  ay  mabubusog  ang 
kaniyang  bibig  ng  batong  lapok. 

18  Lahat  ng  akala  ay  natatatag  sa  pama- 

mag-itan  ng  payo : 
At    sa    pamamag-itan  ng  pantai    na 
kapanatnubayan  ay  bumabaka  ka. 

19  Ang  yumayaong  mapaghatid-dumapit 

ay  nagtatanyag  ng  mga  lihim : 
Kaya't  huag  kang  makisalamuha  sa 
kaniya  na  nagbubuka  ng  maluang 
ng  kaniyang  mga  labi. 

20  Siyang  sumusumpa  sa  kaniyang  ama 

o  sa  kaniyang  ina. 
Ang  kaniyang  ilawan  ay  papatayin  sa 
salimuot  ria  kadiliman. 

21  Ang  mana  ay  matatamong  madali  sa 

pasimula; 
Nguni't    ang    wakas    noon  ay   hindii 
pagpapalain. 

22  Huag  mong  sabihing :    Ako*y  gagantJ 

ng  kasam-an : 
Maghintay    ka    sa    Panginoon,    at 
kaniyang  ililigtas  ka. 
«3  Mga  iba't  ibang  panimbang  ay  ka- 
suklamsuklam  sa  PanqinooH  ; 
At  ang  sinungaling  na  timbangan  ay 
hindi  mabuti. 

24  Ang    mga    lakad    ng    tawo   ,ay    sa 

'PanSinoon; 
^  Paano  ngang  malalaman  ng  tawo  ang 
kaniyang  lakad  ? 

25  Silo  nga  sa  tawo  ang  magsalita  ng 

walang  pakundangang :    Santo  nya, 
At    gumunita    pagkatapos    ng    mga" 
panata. 

26  Ang  pantas  na  hari  ay  nagpapapanabog 

ng  masama, 
At  dinadala  sa  kanila  ang  gulong  na 
pangiik, 

27  Ang  espiritu  ng  tawo  ay  ilawan  ng 

Panginoon, 
Na  humahanap  ng  mga  pinakaloob  na 
bahagi  ng  tiyan. 

28  Kaawaan  ^  at    katotohanan    ay    nag- 

papalagi  sa  hari : 
At  ang  kaniyang  loklokan  ay  inaalala- 
yan  ng  kaawaan. 

29  Ang  kalualhatian  ng  binata  ay  ang 

kanilang  kalakasan : 
At  ang  kagandahan  ng   matanda  ay 
ang  ulong  may  uban. 

30  Ang  mga  hampas  na  sumusugat  ay 

lumilinis  ng  kasam-an : 


666 


MGA  KAWIKAAN. 


20.  30 


At  ang  mga,  ham  pas  ay  dumaraling  sa 
niga  pinakaloob  ng  tijan. 
01  Ang   puso  ng  hari  ay  parang  agos 
^  ■     sa  kamay  ng  Pakginoon  : 

Kumikiling  saan  man  niya  ibigin. 

2  I^hat  ng  lakad  ng  tawo  ay  matuid  sa 

^  kaniyang  sariling  mga  mata : 
Kguni't  tinitimbang   ng   Panginoon 
ang  mga  puso. 

3  Gumawa  ng  hatol  at  kahatolan 

Ay   lalong   kalugodlngod   sa   Pangi- 
KOON  kay  sa  liayin. 

4  Ang   mapagmataas   na  tingiu  at  ang 

palalong  puso, 
Siyang    ilaw    ng  kasam-an,    kasalanan 
nga. 

5  Ang   mga    pag-iisip    ng    niasipag   ay 

patungo  lamang  sa  kasaganaan : 
Nguni't  lahat  na  nagmamadali  ay  sa 
pangangailangan  lamang. 

6  Ang  pagtatamo  ng  mga  kayamanan  sa 

pamamag-itan  nf  magdarayang  dila 
Ay  singaw  na  nagpaparoo't  parito,* 
Siyang  mga  humahanap  ay  humahanap 

ng  kamatayan. 

7  Ang  pandadabas  ng  masama  ay  siya 

ring  aagaw  sa  kanila ; 
Sapagka't  sila'y    tumanging  gumawa 
ng  kahatulan. 

8  Ang  lakad  ng  nagpapasan  ng  sala  ay 

totoong  liko ; 
Nguni^t  tungkol  sa  malinis,  ang  kani- 
yang gawa  ay  matuid. 

9  Lalong  maigi  ang  tumaban  sa  sulok 

ng  bubungan, 
Kay  sa  palatalong  babaye  sa  maluang 
na  bahay. 

10  Ang  kalulua  ng  masama  ay  nagnanasa 

ng  kasam-an : 
Ang  kaniyang  kapua  ay  hindi  naka- 
kasumpong  ng  biyaya  sa  kaniyang 
mga  mata. 

11  Pagka  ang  manunuya  ay  pinarusaban, 

ang    walang    muang    ay    nagiging 
pantas : 
At  pagka  ang  pantas  ay  tinuturuan 
tumatangap  ng  kaalaman. 

12  Pinagninilay  ng  banal  ang  bahay  ng 

masama : 
Kung  paanong  nagmamadali  ang  ma- 
sama sa  kanilang  pagkasira. 
18  Ang    nagtatakip    ng     kaniyang    mga 
pakinig  sa  daing  ng  dukha, 
Siya  naman  ay  dadaing,  nguni't  hindi 
didingin. 


14  Ang  kaloob  sa  lihim  ay  nagpapata- 

liimik  ng  galit, 
At    ang    kaloob    sa    sinapupunan  ay 
malaking  pag-iinit, 

15  Kagalakan  sa  banal  ang  gumawa  ng 

kahatulan ; 
Nguni't  kagibaan  sa  mga  mangagawa 
ng  kasam-an. 

16  Ang  tawo   na  gumagala  sa  daan   ng 

kaalaman, 
Magpapahinga     sa    kapulungan      ng 
patay. 

17  Ang  umiibig  ng  kalayawan  ay  magi- 

ging  dukha : 
Ang    umiibig   ng    alak  at  langis  ay 
hindi  yayaman. 

18  Ang  masama   ay  katubusan   para  sa 

banal ; 
At  ang  magdaraya  ay  sa    lugar    ng 
matuid. 

19  Lalong   maigi   ang  tumaban  sa  ilang 

na  lupain, 
Kay    sa     palatalo     at    magagaliting 


20  May  mahalagang  kayamanan  at  langis 

sa  tahanan  ng  pantas ; 
Nguni't  sinasakmal  ng  mangmang. 

21  Ang    sumusunod     sa    kabanalan     at 

kaawaan 
Kakakasumpong  ng  buhay,  kabanalan, 
at  karangalan. 

22  Sinasampa  ng  pantas  ang  ciudad  ng 

makapangyarihan, 
At  ibinabagsak  ang  lakas  na  pag-asa 
noon. 

23  Sino  ^  mang    nag-iingat   ng   kaniyang 

bibig  at  kaniyang  dila, 
Nag-iingat    ng    kaniyang    kalulua  sa 
mga  kabagabagan. 

24  Ang  palalo  at  mapagmataas  na  tawo, 

manunuya  ang  kaniyang  pangalan, 
Siya'y  gumagawa  sa  kahambugan  ng 
kapalaluan. 

25  Ang  nasa  ng  tamad  ay  pumapatay  sa 

kaniya ; 
Sapagka't    tumatangi    ang     kaniyang 
mga  kamay  sa  paggawa. 

26  May  nag-iimbot    ng    sakim   na   nasa 

boong  araw : 
Nguni't  ang  banal  ay   nagbibigay  at 
hindi  nagkakait. 

27  Ang  hayin  ng  masama  ay  kasuklam- 

suklam : 
I  Gaano  pa  nga,  pagka  kaniyang  dina- 
dala  na  may  masamang  isip ! 


22.  24 


MSA  KAWIKAAN. 


667 


28  Ang  sinungaling  na  saksi  ay   mama- 

matay :     • 
Nguni't  ang  tawong  nakikinig  ay  mag- 
sasalitang  may  kasakdalan. 

29  Ang  njasamang  tawo  ay  nagpapatigas 

ng  kaniyang  mukha : 
Nguni't    tungkol  sa  tawong    matuid, 
nag-aayos  ng  kaniyang  mga  lakad, 

30  Walang  karunungan,  o  kaalaman  man, 
O  payo  man  laban  sa  Panqinoon. 

31  Ang  kabayo  ay  handa  laban  sa  araw 
ng  pagbabaka : 

Nguni't    ang    pagtatagumpay    ay    sa 
Panginoon. 
^O  Ang  mabuting  pangalan  ay  maiging 
^ta    piliin,  kay  sa  malaking  kayama- 
nau, 
At  ang  magandang  kalooban,  kay  sa 
pilak  at  ginto. 

2  Ang  mayaman  iat  ang  dukba  ay  nag- 

kakasalubong  kapua : 
Ang  Panginoon   ang  May-lalang  sa 
kanilang  lahat. 

3  Ang  mabait  na  tawo  ay  nakakakita 

ng  kasam-an  at  nagkukubli : 
Nguni*t  dinadaanan  ng  walang  muang, 
at  nagtitiig. 

4  Ang  kagantihan  sa  kababaan  at  ang 

takot  sa  Panginoon 
Ay    kayamanan,    at    karangalan,    at 
bubay, 

5  Mga  tinik  at  mga  silo  ay  nasa  daan 

ng  mapanbiBQagsik : 
Ang  nag-iingat  ng  kaniyang  kalulua 
ay  lumalayo  sa  mga  yaon* 

6  Turuan  mo  ang  bata  sa  daan  na  mara- 

pat  niyang  lakaran, 
At  kung  tumanda  man  siya  ay  liindi 
niya  hihiwalayan. 

7  Ang    mayaman    ay    magpupuno    sa 

dukha, 
At  ang  mangbihiram  ay    alipin    ng 
nagpapahiram. 

8  Siyan^  naghahasik   ng  kasam-an  ay 

aapi  ng  kapahamakan ; 
At  ang  pamalo  ng  kaniyang  pag-iinit 
ay  mauubos. 

9  Ang  may  magandang-loob  na  mata  ay 

pagpapalain: 
Sapagka't    nagbibigay    ng     kaniyang 

tinapay  sa  dnkha. 
10  Itapon    mo    ang    manunuya,   at   ang 

pagtatalo  ay  maalis ; 
Oo,  ang  pagkakaalit  at  pagduahagi  ay 

matit%il. 


11  Siyang  umiibig  ng  kalinisan  ng  puso, 
Dahil  sa   biyaya    ng    kaniyang^  mga 

labi  ay  magiging  kaniyang  kaibigan 
ang  hari. 

12  Ang  mga  mata  ng  Pai^tginoon  ay  nag- 

iingat  sa  maalam : 
Nguni't    kaniyang    ibinabagsak    ang 
mga  salita  ng  magdaraya. 

13  Sinasabi  ng  tamad :  May  leon  sa  labas: 
Mapapatay  ako  sa  mga  langsangan.  ^ 

14  Ang  bibig  ng  mga  babayeng  masama 

ay  malalim  na  hiikay : 
Ang  napopoot  sa  PanSinoon  ay  ma- 
bubual  doon. 

15  Ang  kamangmangan  ay  nababalot  sa 

puso  ng  bata ; 
NguniH  ilalayo  sa  kaniya  ng  tungkod 
na  pangsaway. 

16  Ang    pumipigbati    sa    dukha    upang 

magpalago  ng  kaniyang  pahinabangj 
At  ang  nagbibigay  sa  mayaman,  ay  sa 
pangangailangan  lamang. 

17  Ikiling  mo  ang  iyong  pakinig,  at  iyong 

dingin  ang  mga  salita  ng  pantas,  ^ 
At  ihilig  mo  ang  iyong  puso  sa  aking 
kaalaman. 

18  Sapagka't    maligayang    bagay    kang 

iyong  mga  ingatan  sa  loob  mo, 
Kung  mgatatag  na  magkakasama  sa 
iyong  mga  labi. 

19  Upang  ang  iyong  pag-asa  ay  mapasa 

Panginoon, 
Aking  mga  ipinaki'^la  sa  iyo  sa  araw 

na  ito,  Oo,  sa  iyo. 
ft\>  ^. Hindi  ba  ako  sumulat  sa  iyo  ng  mga 

marilag  na  bagay 
^a  mga  payo  at  kaalaman ; 

21  Upang  ipakilala  sa  iyo  ang  katunayan 

ng  mga  salitang  katotobanan, 
Upang  iyong  maibalik  ang  mga  salita 
ng  katotobanan  sa  kanila  na  nagsu- 
sugo  sa  iyo? 

22  Huag    kang    magnakaw    sa    dukha, 

sapagka^t  siya'y  dukha, 
O  pumighati  man  sa  napipighati  sa 
pintuang-daan : 

23  Sapagka't  ipakikipaglaban  ng  PAngi- 

NOON  ang  kanilang  usap, 
At  sasamsaman  ng  buhay  yaong  mga 
sumasamsam  sa  kanila. 

24  Huag  kang  makipagkaibigan  sa  lala- 

king  magagalitin ; 
At  sa  mainiting  lalaki  ay  huag  kang 
sasama:^ 


668 


MGA  KAWIKAAN. 


22.  25 


25  Baka  ikaw  ay  mag-aral  ng  kaniyang 
niga  lakad, 
At  magtamo  ng  silo  sa  iyong  kalulua. 
2«  Huag  kang  inaging  isa   sa   kanila  na 
kumakamay, 
0  sa  kanila  na  mga  nananagot  sa  mga 
utang : 
27  Kung  ikaw  ay  walang  ikabayad, 

^Bakit  kaniyang  kukunin  se.  iyo  ang 
iyong  hihigan? 
281  Huag     mong     baguhin     ang    dating 
patoto, 
Na  inilagay  ng  iyong  mga  magolang. 
29  ^Nakikita  mo  ba  ang  tawong  masipag 
sa  kaniyang  gagawin  ?  si va'y  tatayo 
sa  harap  ng  mga  hari : 
Hindi  siya  tatayo   sa  harap  ng  mga 
walang  kabuluhang  tawo. 
OO  Pagka  ikaw  ay  nauupong  kiimain 
^O     na  kasalo  ng  isang  pangnlo, 

Kilanlin    mong    maigi   siya   na   nasa 
harap  mo ; 

2  At  raaglagay  ka  ng  sundang  sa  iyong 

lalamunan, 
Knng    ikaw     ay     tawong    bigay    sa 
pagkain. 

3  Huag  kang   mapagnais   ng   kaniyang 

mga  masarap  na  ulam ; 
Sa  paraang  mga  marayang  pagkain. 

4  Huag  kang  magnais  na  yumaman ; 
Tumigil    ka    sa    iyong    sariling    ka- 

ranungan : 

5  ilyo    bang    itititig    ang    iyong   mga 

mata  sa  wala? 
vSapagka't  ang  mga  kayamanan.  ay  tunay 

na  nagsisipagpakpak, 
Gaya    ng    aguila    na     lumilipad     sa 

clakong  langit. 

6  Huag  mong  kanin  ang  tinapay  niya 

na  may  masamang  mata, 
O  nasain  mo  man  ang  kaniyang  mga 
masarap  na  ulam : 

7  Sapagka't  kung  ano  ang  iniisip  niya 

sa  loob  niya,  ay  gayon  siya: 
Ikaw  ay    kumain    at    uminom,    sabi 

niya  sa  iyo ; 
Nguni't  ang  puso  niya  ay   hindi   su- 
masaiyo. 
S  Ang  subo  na  iyong  kinain  ay  iyong 
isusuka. 

At  iyong    iwawala.  ang    iyong    mga 
matamis  na  salita. 
0  Huag  kang  magsalita  sa  pakinlg  ng 
mangmang ; 
Sapagka't.  kaniyang   wawalan   ng  ka- 
buluhan  ang  karunungan  ng  iyong 
mga  salita.  *' 


10  Huag     mong     baguhin    ang    dating 

patoto ; 
At  huag  kang  masok  sa  mga  bukid  ng 
ulila : 

11  Sapagka't  ang  kanilang  manunubos  ay 

malakas ; 
Ipagialaban   niya  ang  kanilang  usap 
sa  iyo. 

12  Ihilig  mo  ang  iyong  puso  sa  turo, 

At  ang  iyong   mga   pakinig  sa   mga 
salita  ng  kaalaman. 

13  Huag  mong  ipagkait  ang  pagsaway  sa 

bata : 
Sapagka't     kung    iyong    paluin    siya 
ng  tungkod,  siyaV  hindi  maraama- 
tay. 

14  Iyong  papaluin  siya  ng  tungkod. 

At  ililigtas  mo  ang  kaniyang  kalulua 
sa  libingan. 

15  Anak  ko,  kung  ang  iyong   puso   ay 

magpakapantas, 
Ang  puso  ko'y  matutua,  ang  akin : 
18  Oo,  ang  aking  mga  pag-iisip  ay  maga- 
galak, 
Pagka  ang  iyong  mga  labi  ay  nagsalita 
ng  mga  matuid  na  bagay. 

17  Huag  managhili  ang  iyong   puso  sa 

mga  makasalanan : 
Kungdi  lumagay  ka  sa  takot  sa  PanGi- 
NOON  boong  araw : 

18  Sapagka't  tunay  na  may  kagantihan ; 
At  ang  iyong  pag-asa  ay  hindi  mahihi- 

walay. 

19  Iyong  dingin,   anak   ko,   at  ikaw  ay 

magpakapantas, 
At  patnubayan  mo  ang  iyong  puso  sa 
daan. 

20  Huag  kang  mapasama  sa  mga  mapag- 

lango ; 
Sa  mga  mayamong  mangangain'  ng  la- 
man: 

21  Sapagka't  ang  lango  at  ang  mayarao 

ay  darating  sa  karalitaan : 
At  ang  pag-aantok  ay  magbibihis  sa 
iawo  ng  pagkapulubi. 
S2  Iyong  dingin  ang  iyong  ama  na  naging 
anak  ka. 
At   huag  mong   walan  ng   kabuluhan 
ang  iyong  ina  kung  siya,y  tumanda. 
2i  Bumili   ka  ng  katotohanan  at   huag 
mong  ipagbili ; 
Ooy  karunungan,  at  turo,  at  kaalaman. 
24  Ang  ama  ng  banal  ay  magagalak  na 
mainam : 
At   siyang   nagkaanak   ng   pantas   na 
anak  ay  magagalak  sa  kaiiiya. 


24.  17 


MGA  KAWIKAAN. 


669 


25  Matua  ang  iyong  ama  at  ang  iyong  ina, 
At  magalak  siyang  nanganak  sa  iyo. 

26  Anak  ko,  ibigay  mo  sa  akin  ang  iyong 

puso, 
At  maaliw  ang  iyong  mga  mata  sa  a- 
king  mga  daan. 

27  Sapagka't  ang  dalahira  ay  malalim  na 

hukay ; 
At  ang  babayeng  masama  ay  makipot 
na  hukay. 

28  Oo,  siya'y  bumabakay  na  parang  tuli- 

san, 
At  nagdaragdag  ng  mga  magdaraya  sa 
mga  tawo. 

29  ^Sinong  may  ay?^sinong  may  kapan- 

lawan  ?  i  sinong  may  pakikipagtalo  ? 
iSinong  may  daing?  isino  ang  may 

sugat  na  walang  kadahilanan  ? 
^  Sino  ang  may  mga  maningas  na  mata  ? 
SO  Silang  naghiMntay  sa  alak ; 

Silang    yumayaong    humahanap     ng 

thaluang  alak. 
Huag  kang  tumingin  sa  alak  pa^ka 

mapula, 
Pagk^  nagbibigay  ng  kaniyang  kulay 

sa  kopa, 
Pagka  umaagos  na  maraban : 
as  Sa  hull  ay  kumakagat  na  parang  ahas, 
At  tumutukang  parang  ulupong. 

33  Ang  iyong  mga  mata  ay  titingin  sa 

mga  bagay  na  kaiba, 
At  ang  iyong  puso  ay  magsasalita  ng 
mga  kalapastanganang  bagay. 

34  Oo,    ikaw    ay     magiging    gaya    ng 

nahihiga  Fa  gitna  ng  dagat, 
O  gaya  ng  nahihiga  sa  dulo  ng  isang 
palo  ng  sasakyan. 

35  Kanilang  sinaktan  ako  iyong  sasalUaiUy 

at  hinai  ako  nasaktan ; 
Kanilang  hinampas  ako,  at  hindi  ako 

nagdamdam: 
^Kailan  gigising  ako?  aking  hahana- 
pin  uli, 
^A    Huag  kang  mapanaghiliin  laban  sa 
mmrT       mga  masamang  tawo, 

O  magnasa  ka  man  na  masama  sa  kani- 
la: 
2  Sapagka^t  ang  kanilang  puso  ay  nag- 
aaral  ng  pagpighati, 
At  ang  kanilang  mga  labi  ay  Bagsasa- 
lita  ng  kasam-an. 
8  Sa  karunungan  ay  natatayo  ang  bahay ; 
Atsa  pamamag-itan  ng  pagkakilala  ay 
natatatag; 
4  At  B»  pamamag-itan  ng  kaalamati  ay 
napupuno  ang  tnga  siUd, 


Ng  lahat  na  mahalaga  at  maligayang 
mga  kayamanan. 

5  Ang  pantas  na  tawo  ay  mal^kas ; 

Oo,  ang  tawong  maalam  ay  lumalago 
ang  kapangyarihan. 

6  Sapagka't  sa  pamamag-itan  ng  pantas 

na  kapanatnubayan  ay  babaka  ka : 
At  sa  karamihan  ng  mga  taga-payo  ay 
may  kaligtasan. 

7  Karunungan  ay  totoong  mataas  sa  ga- 

nang  mangmang : 
Hindi  niya  ibinubuka  jftig  kaniyang 
bibig  sa  pintuang-daan. 
S  Siyang    kumakatha    ng    paggawa  ng 
kasam-an, 
Tatawagin  siya  ng  mga  tawo  na  masa- 
mang tawo. 
9  Ang  pag-iisip  ng  mangmang  ay  kasa- 
lanan: 
At  ang  mang-aapi  ay  kasiiklamsuklam 
sa  mga  tawo. 

10  Kung  ikaw  ay  manlupaypay  sa  kaara- 

wan  ng  kapighatian, 
Ang  iyong  kalakasan  ay  munti. 

11  Iligtas  mo  silang  nadala  sa  kamatayan, 
At  ang  mga  handang  papatayin,  ay 

tingnan  mo  na  iyong  ibalik. 

12  Kung  iyong  sinasabing :    Karito,  hin- 

di kami  nakakaalam  nito : 
6  Hindi  ba  niya  biilubulay  na  tumi- 

timbang  ng  mga  puso. 
At  siyang  nag-iingat  ng  iyong  kalulua, 
I  hindi  ba  niya  nalalaman  ? 
i  At  hindi  ba  niya  gagantihin  ang  ba- 

wa't  tawo  ayonsa  gawa  nito  ? 

13  Anak    ko,    kumain    ka     ng    pulbt, 

sapagka't  mabuti; 
At  ang  pulot  pukyutan  na  matamis  sa 
iyong  lasa: 

14  Sa  gayo-y  matutututo  ka  ng  karunu- 

ngan na  malalagay  sa  iyong  kalulua  j 
Kung  iyong  nasumpungan,  magkaka- 

roon  ka  nga  ng  kagantihan, 
At  ang  iyong  pag-asa  ay  hindi  mahiM- 

walay. 

15  Huag  kang  bumakay,  Oh.  masamang 

tawo,  sa  tahanan  ng  banal ; 
Huag  kang  sumamsarn   sa    kaniyang 
lugar  na  pahingahan : 
18  Sapagka't  ang  banal  ay  nabubual  na 
makapito,  at  bumabang'on  uli : 
Nguni^t  ang  masama  ay  nagigiba  sa 
kapahamakan. 
17  Huag  kang  magalak  pagka  ang  iyong 
fcaaway  ay  nabubual. 


670 


mSa  kawikaan. 


•24.  17 


At Jiuag  matua  ang  ijocg  pnso  pagka 
sija*y  nagigiba  : 

18  Baka  makita  ng  PanSinoon,  at  sama- 

an  ng  loob  siya, 
At   kaniyang  ihiwalay   ang   pag-iinit 
niya  sa  kaniya. 

19  Huag  kang  maligalig  dahil  sa  mga 

mangagawa  ng  masama ; 
O  maging  mapanaghiliin  ka   man  sa 
masama : 

80  Sapagka't  hindi  magkakaroon  ng  ka- 

gantiha«i  sa  masamang  tawo ; 
Ang  ilawah  ng  masama  ay  papatayin. 

81  Anak  ko,  matakot  ka  sa  Panginook 

at  sa  hari  ; 
At  huag  kang  makisalamulia  sa  kanila 
na  mapagbago : 

22  Sapagka't  ang  kanilang  pagbamak  ay 

babangong  bigla ; 
4  At  sinong  nakakaalam  ng  pagiba  nila 
kapna? 

23  Ang  mga  ito  ay  saU  rin  ng  pantas. 
Magkaroon  ng  pitagan  ng  mga  pagka- 

tawo  sa  kahatulan,  ay  hindi  mabuti. 

24  Siyang  nagsasabi  sa  masama:    Ikaw 

ay  batial  ; 
Susumpain  siya  ng  mga  bayan,  kapo- 
pootan  siya  ng  mga  nacion : 

25  Nguni't  sa  kanila.  na  sumasaway  ay 

magkakaroon  ng  kaaliwan, 
At  ang  mabuting  pagpapala  ay  dara- 
ting  sa  kanila. 

26  Siya'y  humahalik  ng  mga  labi 
Yaong  nagbibigay  ng  matuid  na  sagot. 

27  Ihanda  mO  ang  iyong  gawa  sa  labas, 
At  ihanda  mo  sa  iyo  sa  parang ; 

At  pagkatapos  ay  itayo  mo  ang  iyong 
bahay. 

28  Huag  kang  sumaksi  laban  sa  iyong 

kapua  ng  walang  kadahilanan ;  * 
At  huag  karig  magdaya  ng  iyong  mga 
labi. 

29  Huag  mong  sabihing:  Gagawiu  kong 

gayon  sa  kaniya  na  gaya  ng  ginawa 
niya  sa  akin ; 
Aking  ibibigay  sa  tawo  ang  ayon  sa 
kaniyang  gawa. 

30  Ako'y  nag-daan  sa  tabi  ng  bukid  ng 

tamad. 
At  sa  tabi  ng  uvasan  ng  tawong  salat 
sa  kaalaman ; 

31  At,^  narito,  tinubuang   laliat   ng   mga 

tinik,  ^       ^    ! 

Ang  ibabaw  noon  ay  natakpan  ng  mga  | 

tinik,  i 


At  ang  bakod  na  bato  ay  nabagsak. 

32  Ako  nga'y  tumingin,  at  aking  binulay 

na  mabuti: 
Aking   nakita,    at   tumangap   ako  ng 
turo. 

33  Kaonti  pang  tulog^  kaonti  pang  pag- 

kaidlip, 
Kaonti  pang  paghahalukipkip  ng  mga 
kamay  upang  matulog : 

34  Gayon  darating  ang  iyong  karalitaan 

na  parang  tulisan ; 
At  ang  iyong  kasalatan  na  parang  may 
sakbat  na  tawo. 

OR  Ang  mga  ito  ay  mga  kawikaan  din 
^^      ni  Salomon,  na  isinalin  ng  mga 
tawo  ni  Ezekias  na  hari  sa  Juda. 

2  Kalualhatian  nga  ng  Dios  na  maglihim 

^  ng  bagay : 

iSTguni't  ang  kalualhatian  ng  mga  hari 
ay  mag-usisa  ng  bagay. 

3  Ang  langit  sa  kataasan,  at  ang  lupa.g^r 

kalaliman,  .  '*^ ' 

At  ang  puso  ng  mga   hari   ay   hindi 
mauusisa. 

4  Alisin  ang  kalawang  sa  pilak, 

At  lumalabas  na  isang  kasangkapan  sa 
ganang  platero : 

5  Alisin  ang  masama  sa  liarap  ng  hari, 
At  ang  kaniyang  loklokan  ay  matata- 

tag  sa  kabanalan. 

6  Huag   kang  magpauna    sa   harap  ng 

hari, 
At  huag  kang  tumayo  sa  lugar  ng  mga 
mahal  na  tawo : 

7  Sapagka't  maigi  na  sabihin  sa  iyo  : 
Paitaas  ka  rito ; 

Kay  sa  ibaba  ka  sa  harap  ng  pangulo, 
l^a  tiningnan  ng  iyong  mga  mata. 

8  Huag  kang  makialam  ng  walang  guni- 
ta  sa  pakikipagbabag, 

Baka  hindi  mo  malaman  kung  ano  ang 

gagawin  sa  wakas  noon, 
Pagka  ikaw  ay  hiniya  ng  iyong  kapua. 

9  Ipaglaban  mo  ang  iyong  usap  sa  iyong 

kapua. 
At  huag  mong  ihayag  ang  lihim  ng 
iba : 

10  Baka  siyang  nakakarinig  ay  tum<inga- 

yaw  sa  iyo, 
At  ang  iyong  pagkaapi  ay  hindi  niaalis. 

11  Salitang  sinasalita  sa  kaukolan 

Ay  gaya  ng  mga  manzana  na  ginto  sa 
mga  bilaong  pilak. 

12  Kang  paano  ang  hikaw    na  ginto,  at 

kagayakang  claiisay  na  ginto, 


26.  10 


MGA  KAWIKAAN. 


671 


Gayon  ang .  pantas  na  mananaway  sa 
masunuring  pakinig. 

13  Kung  paano  ang  lamig*  ng  nieve  sa 

pananon  ng  pag-aani, 
Gayon  ang  tapat  na  sngo  sa  kanila  na 

nagsugo  sa  kaniya ; 
Sapagka't  kaniyang  pinagiginhawa  ang 

kalulua  ng  kaniyang  mga  panginoon. 

14  Kung  paano  ang  mga  alapaap  at  hangin 

na  walang  ulan, 
Gayon  ang  tawong  naghahambog  na 
walang   katotohanan  na    mapagka- 
loob. 

15  Sa     pamamag-itan    ng  katibayan    ng 

loob  ay  napahihikayat  ang  pangulo, 
At  ang  malambot  na  dila  ay  bumaba- 
sag  ng  buto. 

16  I  Nakasiimpong  ka  ba  ng  pulot?  kuma- 

in  ka  ng  sapat  sa  iyo ; 
Baka  ikaw  ay  masuya  at  iyong  isuka. 

17  Magdalang  ang  iyong  paa  sa  bahay 

ng  iyong  kapua ; 
Baka  siya'y  mayamot,  at  kapootan  ka. 
1^  Ang  tawo  na  sumasaksi  ng  kasiniinga- 

lingan,  na  saksi  laban  sa  kaniyang 

kapua 
Ay  isang  masa  ng  sandata,  at  isang 

^tabak,  at  isang  matulis  na  pana. 

19  Pagtatapat  sa   di  tapat   na  tawo   sa 

panahon  ng.kabagabagan 
Ay  gaya  ng  baling  ngipin^  at  ng  nabali- 
angpaa^ 

20  Kung  paxmo  ang  nang-aagaw  ng  kasuo- 

tan  m  panahong  taginaw,  ^t  kvng 
paano  ang  suka  sa  sosay 
Gayon  siyapg  umaawit  nf  mga  awit  sa 
mabigat  na  puso. 

21  Kung  ang  iyong  kaa way  ay  magutom, 

bigyan  mo  siya  ng  tiuapay  na  maka- 
kain; 
At  kung  siyaV  mauhaw,  bigyan  mo 
siya  ng  tubig  na  maiinom : 
23  Sapagka't  ikaw  ay  magbubunton  ng 
baga  ng  apoy  sa  kaniyang  ulo, 
At  gagantihin  ka  ng  PanQinoon. 
23  Ang  hanging  hilagaan  ay  naglalabas 

ng  ulan: 
''■    Gayon  ang  dilang  madaldal  sa  galit  na 
mukha. 
«4  Maigi  ang  tumahan  sa  sulok  ng  bubu- 
ngan,  ' 

Kay  sa  kasama  ng  palaaway  na  babaye 
sa  maluang  na  bahay.  ■ 
^  jj^ung  paano  B,ug  malakmig  na  tubig  sa 
uhaiw  na  kalulua,  J 


Gayon  ang  mga  mabuting   balita  na 
mula  sa  malayong  lupain, 
QQ  Kung  paano  ang  malabong  balon  at 
ang  bukal  na  nalabukaw, 
Gayon  ang  banal  na  nagbigay  daan  sa 
harap  ng  masama. 

27  Hindi  mabuting  kumain  ng  maraming 

pulot: 
Gayon  ang  pagsigasig  n^  tauH)  ng  kani- 
lang  sariling  kalualhatian,  na  hindi 
kalualhatian. 

28  Siyang  hindi  pumipigil  ng  kaniyang 

sariling  espiritu 
Ay  gaya.  ng  ciuda'd  na  na^ba,  at  walang 
kuta. 
O^  Kung  paano  ang  nieve  sa  tag-init  at 
^\J    kung  paano  ang  ulan  sa  pag-aani, 
Gayon  ang  karangalan  ay  hindi  naba- 
bagay  sa  mangmang. 

2  Kung  paano   ang  maya  sa  kaniyang 

paggagala,  kung  paano  ang  langay- 
langayan  sa  kaniyang  pagli pad, 
Gayon  ang  sumpa'  na  hindi  dumadapo 
ng  walang  kadahilanan.  v 

3  Ang  latigo  ay  para  sa  •  kabayo,  ang 

paningkaw  ay  sa  asno, 
At  ang  pamalo  ay  sa  iikod  ng  mga 
mangmang. 

4  Huag  mong  sagutin  ang  mangmang  ng 

ayon  sa  kaniyang  kamangmangan, 
Baka    ikaw  naman  ay  maging  gaya 
niya. 

5  Sagutin  mo  ang  mangmang   ayon   sa 

kaniyang  kamangmangan,  •    i 
Baka  siya^  maging  pantas  sa  ganang 
kaniya. 
e  Siyang  nagsusugo  ng  pasugo  sa  pama- 
mag-itan. iig  kamay  ng  mangmang 
Naghihiwalay  hg  Axjm^/awgr  mga  paa,  at 
umiinom  ng  kabagabagan*  ? 

7  Ang  mga  hita  ng  pilay  ay  nabibiting 

walang  kabuluhanr 
Gayon  ang  talinhaga  sa  bibig  ng  mga 
mangmang. 

8  Kung  paano  ang  supotng  mga  hiyas^ 

sa  bunton  ng  mga  bato, 
Gayon  ang  nagbibigay  ng  karangalan 
sa  mangmang. 

9  Kung  paano  ang  tinik  na  nakatayo  sa 

kamajr  ng  lango,      ,;  ^ 

Gayon  ang  talinhaga  sa  bibig  ng  njga 
mangmang, 
10  itung  pamo  ang  maraatnana  na  sumu- 
sugat  sa  lahat,  I  : 

Gayon  ang  umuupa  sa  mangmaiig  .at 
uniuapa  sa  pagayon-gayoij,  • 


672 


MGA  KAWIKAAN 


26.  11 


II  Kung  paano  ang  aso  na  bumabalik  sa 
kaniyang  suka, 
Gayon^  ang  mangmang  na  umuulit  ng  j 
kanijang  kamangmangan. 
aa  iKakikita  mo  ba  ang  tawong  pantas  sa  j 
ganang  kaniyang  sarili  ? 
May  higit  na  pag-asa  sa   mangmang 
kay  sa  kaniya. 

13  Sinabi  ng  tamad  :     May  leon  sa  daan ; 
May  leon  sa  mga  langsangan. 

14  KungpaanOj  na  ang  pintuan  ay  pumi- 

pihit  sa  kaniyang  pihitan, 
Gayon  ang  tamad  sa  kaniyang  hihigan. 

15  Idinadampot  ng  tamad  ang  kaniyang 

kamay  sa  pingan ; 
Napapagod  siyang  dalhin  ulisa  kani- 
yang bibig. 

16  Ang  tamad  ay  lalong  pantas  sa  ganang 

Icaniyang  sarili 
Kay  sa  pitong  tawo  na  makapagbibi- 
gay  katuiran. 

17  Ang  nagdaraan  at  nakikialam  sa  pag- 

aaway  na  hindi  iikol  sa  kaniya, 
Ay  gay  a  ng  humahawak  ng  aso  sa  mga 
tainga. 

18  Kung  paano  ang  tawong  ulol  na   nag- 

hahagis  ng  mga  dupong  na  apoy, 
Mga  pana,  at  kamatayan  ; 

19  Gayon  ang  tawo  na  nagdadaya  sa  kani- 

yang kapua, 
At  nagsasabing :  i  Hindi  ko  ba  ginawa 
sa  kaaliwan  ? 

20  Sa  kakulangan  ng  kahoy  ay  namama- 

tay  ang  apoy : 
At    kung    saan    walang     mapaghatid 
dumapit  ay  tumitigil  ang  pagkaka- 
alit. 


21  Kung  paano    ang    mga  uling  sa   mga 

baga,   at  ang  kahoy  sa  apoy ; 
Gayon  ang  tawong  madaldal  na  nag- 
papaningas  ng  pagkakaalit. 

22  Ang  mga  salita  ng  mapaghatid  duma- 

pit ay  gaya  ng    mga   masarap   na 
subo, 
At  mga  yumayaon  sa  mga  pinakaloob 
na  bahagi  ng  tiyan. 

23  Mga  matamis  na  labi  at   masamang 

puso 
Ay  gaya  n^  sisidlang  lupa  na  nababa- 
lot  ng  kalawang  ng  pilak. 

24  Ang  napopoot  ay  nagpapakunuari  ng 

kaniyang  mga  labi, 
Nguni't  siya'y  naglalagay  ng  pagdaraya 
sa  loob  niya : 
S5  Pagka  siya'y   nagsasalitang    mainam, 
huag  mo  siyang  paniwalaan  ; 


Sapagka't  may  pitong  kasuklamsu- 
klam  sa  kaniyang  puso : 

26  Baga   man  ang  kaniyang  kapootan  ay 
magtakip  ng  karayaan, 

Ang  kaniyang  kasam-an  ay  lubos  na 
maipakikilala  sa  harap  ng  kapulu- 
ngan. 

27  Ang  humuhukay  ng  hukay  ay  mabu- 
bual  doon : 

At  siyang  nagpapagulong  ng  bato, 
babalikan  siya. 

28  Ang  magdarayang  dila  ay   napopoot 
sa  mga  sinugatan  niya ; 

A  t  ang  bibig  na  mapagpuri  ay  guma- 
gawa  ng  kagibaan. 
0"7  Huag  kang  magmataas  ng  sa  kinabu- 
^  I      kasan ; 

Sapagka't  hindi  mo  nalalaman  kung 
ano  ang  ilalabas  ng  ibang  araw. 

2  Purihin  ka  ng  iba  at  huag  ng  iyong 
sariling  bibig ; 

Ng  taga  ibang  lupa,  at  huag  ng  iyong 
sariling  mga  labi. 

3  Ang  bato  ay  mabigat,  at  ang   buha- 
ngin  ay  matimbang ; 

Nguni't  ang  galit  ng  mangmang  ay 
lalong  mabigat  kay  sa  mga  yaon. 

4  Pag-iinit  ay  mabagsik,  at  ang  galit  ay 
mamumugnaw, 

iNguni^t  sinong  makatatayo  sa  harap 
ng  paninibugho  ? 

5  Maigi  ang  saway  na  hayag 
Kay  sa  pag-ibig  na  nakukubli. 

6  Tapat  ang  mga  sugat  ng  kaibigan : 
Nguni't  ang  mga  halik  ng  kaaway  ay 

labusaw. 

7  Ang  busog  na  kalulua   ay   tumatangi 

sa  pulot-pukyutan : 
Nguni^^t  sa  gutom  na  kalulua  ay  ma- 
tamis ang  bawa't  mapait  na  bagay. 

8  Kung  paano   ang  ibon  na  gumagala 

mula  sa  kaniyang  pugad, 
Gayon  ang  tawo  na  gumagala  mula  sa 
kaniyang  lugar. 

9  Ang  unguento  at  pabango  ay  nagpa- 

pagalak  ng  puso ; 
Gayon  ang  katamisan  ng  kaibigan  ng 
tawo     nu    nagbuhxikat    sa    maiging 
payo. 
10  Ang  iyong  sariling  kaibigan  at  ang 
kaibigan  ng  iyong  ama,  huag  mong 
pabayaan ; 
At  huag  kang  pumaroon  sa  bahay  ng 
iyong  kapatid  sa  kaarawan  ng  iyong 
kasakunaan ; 


28.  9 


MGA  KAWIKAAN. 


673 


Maigi  ang  kapua  na  malapit  kay  sa 
kapatid  na  malayo. 

11  Anak  ko,   ikaw  ay   magpakadunong, 

at  iyong  pasayaliin  ang  aking  pnso, 
Upang  aking  masagot  siya  na  tumu- 
tuya  sa  akin. 

12  Ang  tavvong  mabait  ay  nal^akakita  ng 

kasam-an  at  nagkukubli : 
Nguni't  diiiadaanan  ng  walang  muang, 
at  nagtitiis. 

13  Konin  mo  ang  kaniyang  kasiiotan  na 

nananagot  sa  taga  ibang  lupa ; 
At  tangapan    mo   siya   ng  §anla    na 
nanarmgot  sa  babayeng  masama. 

14  Siyang    nagpapala    sa-  kaniyang  kai- 

bigan     ng    nmlakas    na    voces,    na 
bumabangong  maaga   sa    kinauma- 
gahan, 
Mabibilang  na  sumpa  sa  kaniya. 

15  Ang  laging  tulo  sa  panahon  ng  tag- 

ulan 
At  ang  babayeng  palataio  ay  magka- 
paris : 

16  Ang  pumipigil  sa  kaniya,  ay  pumipigil 

sahangin; 
At  ang  kaniyang  kanan  ay  nakakasum- 
pong  ng  langis. 

17  Ang  bakal  ay  tumatalas  sa  bakal ; 
Gayon    ang    tawo    ay    tomatalas    sa 

mukha  ng  kaniyang  kaibigan. 

18  Ang  nag-iingat  ng  pimo  ng  higos  ay 

kakain  ng  JDunga  noon ; 
At  ang  naghihintay  sa  kaniyang  pangi- 
noon  ay  pararangalin. 

19  Kung  paanong  i^a  tubig  ang    mukha 

ay  sumasagot  sa.  mukhdi'y 
Gayon  ang  puso  ng  tawo  sa  tawo. 

20  Ang  libingan  at  -ang  kajialiamakan  ay 

hindi  nabubusog  kailan  man ; 
At  ang  mga  mata  ng  tawo  ay  hindi 
nasisiyan  kailan  man ; 

21  Ang  sangagan    ay    sa   pilak  at    ang 

hurno  ay  sa  ginto. 
At  ang  tawo  ay  namsuhok  sa  pama- 
mag-itan  ng  kaniyang  pagpuri. 

22  Baga  man  iyong  piitin  ang  mangmang 

sa  isang  piitan  na  kasama  ng  pang- 
bayo  sa  mga  bayong  trigo, 
Gayon    ma^y    hindi     hihiwalay    ang 
kaniyang  kamangmangan  sa  kaniya. 

23  Magmasipag   ka  na  alamin  mo  ang 

kalagayan  ng  iyong  mga  kawan, 
At  tingnan  mong.  mabujti  ang  iyong 
mga  bakahan : 


24  Sapagka't   ang    mga   kayamanaii   ay 

hindi  magpakailan  man^   . 
^At    namamalagi    ba  ang   koropa  sa 
boong  panahon? 

25  Ang  kugon  ay  pinupulot,  at  ang  ma- 

lambot  na  damo  ay  lumilitaw, 
At  ang  mga  gugulayin  sa  mga  bundok 
ay  kinakamalig. 

26  Ang  mga  eordero   ay.para  sa  iyong 

kasuotan, 
At  ang  mga  kambing  ay  siyang  halaga 
ng  bukid : 

27  At  magkakarocm  ng  kasi^ing  ;gatas  ng 

kambing  para^  sa  iyong  pagkain, 
para  sa  pagkain  ng  iyong  kasam- 
bahay;         ^        ^        ^  » 

At  para  pagkain  ng  iyong  mga  alilang 
babaye. 

OQ  Ang    masama    ay    tumatakas    ng 
dmCj    Walang  ta wong  numahabol :. 

Nguni^t    ang  banal  ay  masulong  na 
parang  leon.       • 

2  Dahil  sa  pagsalangsang  ng  lupain  ay 

marami  ang  kaniyang  mga  pangulo : 
KguBi't  sa  taWong  maal^tn  at  mataliiio 
ay  hahaba  ang  kalagayan  mya, 

3  Ang  mapagkailangan  na  pumipighati 

sa  dukha 
Ay  gdya  ng  magahasang  ulan  na  hindi 
nag-iiwan  ng  pagkain. 

4  Silang  nagpapabaya  ng  kautusan  ay 

pumupttri  sa  masama : 
Nguni't  ang  nag-iingat  ng  kaUtusan  Af 
nakikipagkaalit  Sa  katlila.     -  - 

5  Ang  ina^mang'tawo  ay  hindi  naka- 

kaalam  ng  kahatulan :     • 
Nguni't  silang  humahanap  sa  Pan#i!- 
NOON  ay  nakakaalam  ng  lahat  na 


6  Maigi  ang  dukha  na  lumjilakad    sa 

kamyang  pagtatapat,'! 
Kay    sa    Jnasamasa    kaniyang  mga 
lakad,  baga  man  siya'y  mayaman. 

7  Ang  nag-iingat  ng  katitusan  ay  paotas 

na  anak:       - 
Nguni't  siyang  kasama  ng  mgia  mata- 
kaw  ay  hundhiya  ng  ^niyang  anaa; 

8  Ang  nagpapalago  ng  ka^y^wig  yaman 

sa  tufio  at  pakinabang, 
Ay    purnipisan    para    sa  ;i»aawa  sa 
dukha.  .-: 

^Siyang  naglalayo  .ng  kaniyaOg  paki- 
nig  sa  pakikinig  ng  kautusan, 
Pati  ng  kaniyang  dajj^ngin  ay  hsLSM- 
klaixisukkm. 


674 


M(3A  KAWIKAAN. 


28.  10 


to  Ang  nagliligaw  sa   matuid  sa   masa- 

mang  daan, 
Siya'y  mabubnal  sa  kaniyang  sariling 

hukay : 
Nguni't  ang  sakdal  ay  magmamana  ng 

mabuti. 

11  Ang  mayaman  ay   pantas  sa  ganang 

kaniyang  sarili ; 
Kguni't  ang  dukha    na    maalam    ay 
sumisiyasat. 

12  Pagka  ang  banal  ay  nagtatagiimpay, 

may  malaking  kalualhatian : 
Nguni't  pagka  ang  masama  ay  buma- 
bangon,     nagsisipagtago     ang    mga 
tawo. 

13  Siyang  nagtatakip  ng  kaniyang  mga 

pagsalangsang  ay  hindi  giginhawa: 
Nguni't  ang  nagsasaysay  at  nag-iiwan 
ay  magtatamo  ng  kaawaan. 

14  Maginhawa  ang  tawo  na  natatakot  na 

lagi: 
Nguni't  siyang  nagmamatigas  ng  kani- 
yang puso  ay  mahuhulog  sa  kapan- 
lawan. 

15  Kung  paano  ang  umuungal  na  leon,  at 

ang  gutom  na  oso, 
Gayon  ang  masamang  puno  sa  mara- 
litang  bayan. 

16  Ang  pangulo  na  kulang  sa  kaalaman 

ay  malaking  mamimighati  rin : 
Nguni't  siyang  napopoot  sa  kasakiraan 
ay  hahaba  ang  kaniyang  mga  araw. 

17  Ang  tawo  na  nagpapasan  ng  dugo  ng 

sino  mang  tawo, 
Tatakas  sa  hukay ;    huag  pigilin  ng 
sino  man. 

18  Ang  lumalakad  ng  matuid  ay  mali- 

ligtas: 
Nguni't    siyang  masama  sa  ka/niyang 
mga  k-kad  ay  mabubual  na  bigla. 
10  Siyang  bumubukid  ng  kaniyang  lupain 
ay      magkakaroQU      ng      saganang 
tinaf^y: 
Nguni^t    siyang    sumusunod    sa    mga 
walang  kabuluhang  tawo  ay  madu- 
dukhaBg  mainam. 
2#  Ang  tapat  na  tawo  ay  malilibot  ng 
tla: 


Nguni^t  siyang  nagmamadali  sa  pag- 
yaman  ay  walang  pagsalang  paruru- 
sahan. 
21  Magkaroon  ng  pitagan  sa  mga  pagka- 
tawo  ay  hindi  mabuti : 
At  hindi  man  sasalansang  ang  tawo 
d»hil  sa  isang  pirasong  tinapay* 


22  Siyang  may  masamang  mata  ay  nag- 

mamadali   ng    pagsunod    sa  "kaya- 
manan, 
At  hindi  nakakaalam,  na  kasalatan  ay 
darating  sa  kaniya. 

23  Siyang  sumasaway  sa  tawo  ay  maka- 

kasumpong,  pagkatapos,  ng  higit  na 
biyaya. 
Kay  sa  pumupuri  ng  dila. 

24  Ang  nagnanakaw  sa  kaniyang  ama  o 

sa    kaniyang    ina,   at   nagsasabing: 
Hindi  pagsalangsang ; 
Yao'y  kasama  rin  ng  mangigiba. 

25  Siyang    may  sakim    na    espiritu    ay 

humihila  ng  pag-aaway  : 
Nguni't  siyang  naglalagak  ng  kaniyang 
pag-asa  sa  Panginoon  ay  tataba. 

26  Siyang  umaasa   sa  kaniyang  sariling 

puso  ay  mangmang : 
Nguni't  ang  lumalakad  na  may  kata- 
linuan,  maliligtas. 

27  Siyang  nagbibigay  sa  dukha  ay  hindi 

masasalat : 
Nguni't  siyang  nagkukubli  ng  kani- 
yang mga  mata  ay  magkakaroon  ng 
maraming  sum  pa. 

28  Pagka  ang  masama  ay  bumabangon, 

nagkukubli  ang  mga  tawo : 
Nguni't     pagka     sila'y     namamatay, 
dumadami  ang  banal. 
OQ  -^°S  madalas  na  masaway  na  nag- 
^  ^     papatigas  ng  kaniyang  leeg, 

Biglang  mababali  at  walang  kagamu- 
tan. 

2  Pagka  ang  banal  ay  dumadami,  ang 

bayan  ay  nagagalak : 
Nguni't  pagka  ang  masama  ay  nag- 
pupuno,  ang  bayan  ay  nagbubuntong 
hininga. 

3  Ang  umiibig  ng  karunungari  ay  nag- 

papagalak  ng  kaniyang  ama : 
Nguni't  ang  nakikisama  sa  mga  dala- 
hira  ay  suraisira  ng  kaniyang  pag- 
aari. 

4  Ang  hari  ay  nagtatatag  ng  lupain  sa 

pamamag-itan  ng  kahatulan : 
Nguni't  ang  humihingi  ng  suhol  ay 
gumigiba. 

5  Ang  tawo  na  pnmupuri  sa  kaniyang 

kapua 
Naglalagay  ng  bitag  para  sa  kaniyang 
mga  hakbang. 

6  Sa  pagsalangsang  ng  masamang  tawo 

ay  may  silo: 
Nguni^t   ang    banal    ay    umaawit    at 
nagagftlaki 


30.  5 


MGA  KAWIKAAN. 


675 


.7  ADg  banal  ay  kumukuhang  alam  sa 
bagay  ng  dukha : 
Ang  masama   ay  walang  kaalamang 
makaalam. 

8  Ang  mga  manunuyang  tawo  ay  nag- 
.        lalagay  ng  ciudad  sa  liab  ; 

Kguni't  ang  mga  pantas  na  tawo  ay 
nag-aalis  ng  pag-iinit. 

9  Kung  ang  pantas  ay  magkaroon  ng 

pakikipagkaalit  sa  isang  mangmang, 
Magalit  man  o  tumawa,  ang  mangmang 
ay    hindi   magkakaroon    ng    kapa- 
hingahan. 

10  Ang  mangbububo  ng  dugo  ay  uapo- 

poot  sa  sakdal  : 
At  tungkol  sa  matuid,  hinabanap  nila 
ang  kaniyang  biibay. 

11  Inihihinga  ng  mangmang  ang  boong 

galitniya:  :. 

Ngunijt  ang  pantas  ay  nagpipigil  at 

tumitiwasay. 
1»  Kung  ang  puno  ay  nakikinig  sa  kabu- 

laanan, 
Labat  niyang  alipin  ay  masama. 
13- Ang  dukha  at  ang  mamimighati  ay 

nagsasalubong : 
Pinapagniningas   ng  Panginooh  apg 

mga  mata  nila  kapua.         ' 

14  Ang  bari  na  humabatol  na  tapat  sa 

dukba, 
Ang  kaniyang  loklokan  ay  matatatag 
magpakaiian  man. 

15  Ang  panaalo  at  saway  ay  nagbibigay 

karunungan: 
Nguni't    ang     batang    binayaan    ay 
humihiya  sa  kaniyang  ina. 

16  Pagka    ang    masama   ay    dumadami, 

pag^alangsang  ay  dumadami  : 
Nguni't  titingnan  ng  banal  ang  kani- 
lang  pagkabual. 

17  Sawayin    mo    ang    iyong    anak,    at 
■  bibigyan  ka  niya  ng  kapahingahan, 

Qo,  bibigyan  niya  ng  kaaliwan  ang 
iyong  kalalua. 

18  Kung  saan  walang    malikmata,    ang 

bayan  ay  nananabog : 
Nguni't  siyang  na^-iingat  ng  kautusan 
ay  maginhawa  siya. 

19  Ang  alipin  ay  bindi  masasaway    ng 
^  mga  salita : 

Sapagka't^  baga  man   nalalaman  niya 
ay  hindi  siya  makikinig. 
BO  I  Nakikita  mo  ba  ang  tawo,  na  nag- 
mamadali  sa  kaniyang  mga  salita? 


21  Siyang  maingat  na  nagpalaki  ng  kani- 
yang alipin  mula  sa  pagkabata, 
Magiging  anak  siya  niya  sa  kawakasan. 
23  Ang  tawong  magagalitin  ay  humihila 
ng  pagtatalo, 
At  ang  mainiting  tawo  ay  nananagaria 
sa  pagsalangsang. 

23  Ang    kapalaluan    ng   tawo   ay   mag- 

bababa  sa  kaniyat, 
Nguni^t  ang  may  mababang  espiritu 
ay  magtatamo  ng  karangalan. 

24  Ang  nakikihati  sa  isang  magnanakaw 

ay  napopoot  sa  kkmyang  sariling 
kalulua : 
Ang  nakakarinig  ng  sumpa  at  hindi 
kumikibo. 

25  Ang  takot  sa  tawo  ay  nagdadala  ng 

silo: 
Nguni't  ang  naglalagak  ng  kaniyang 
pag-asa  sa  Panqinqon  ay  maliligtas. 

26  Marami  ang  liumahan^p  ng  biyaya  ng 

puno: 
Nguni't  ang  kahatulan  ng  tawo  ay 
-    rmgmumula  sa  PanQinoon. 

27  Ang  di  tapat  na  tawo  ay  kasuklam- 

suklam  sa  ba:t«il : 
At  ang  matuid  sa  lakad  ay  kasuklam- 
suklam  sa  masama. 

Q/%  Ang  mga  salita  nlAgur  na  anak  ni 
wJV/    Jak0 ;  ang  pagsugo. 

Sinabi  ng  lalaki  kay  Itiel,  kay  Itiel  at 
kayUkal: 

2  Tunay  na  ako'y  hangal  kay  sa  kanino 
man, 
At  walang  kaalaman  ng  tawo, 
8  At  hindi  ako  nag-aral  ng.  karunungan, 

0  mairoon  man  ako  ng  kaalaman  n& 
Santo.  ^ 

4  iSino  ang  sumampa  sa  langit  at  buma- 
ba? 

1  Sino  ang  pumisan  ng  hangiii  sa  kani- 

yang mga  dakot  ? 

^Sinong  nagtali  ng  mga  tubig  sa  kani- 
yang kasuotan? 

iSinong  nagtatag  ng  lahat  ng  wakas 
ng  lupa? 

^Ano  ang  kaniyang  pangalan,  at  ano 
ang  pangalan  ng  kaniyang  anak, 
kung  iyong  nalalaman  ? 

e  Bawa't  salita  ii|  Dios  ay  daUsay ; 
%a'y  kalasag  It  kftiiil%  sa  uisatt»  sa 
kamya. 


676 


MGA  KAWIKAAN. 


30.  6 


6  Huag  kaug   magdagdag  sa   kaiiiyarig 

salita, 
Baka  kaniyang  sawayin  ka,  at  masun- 
duan  kaiig  sinungaling. 

7  Dalawang  bagay  ang  itinanong  ko  sa 

iyo ; 
Huag  mong  ipagkait  sa  akin  bago  ako 

mamatay ; 
d  Ilayo  mo  sa  akin  ang  walang  kabulu- 

ban  at  ang  kasinungalingan  :^ 
Haug  mo  akong  bigyan  ng  kahi't  kara- 

litaan  o  kayamanan  man ; 
Pakanin  mo  ako  ng  pagkain  na  kai- 

langan  sa  akin : 
9  Baka  ako'y  mabusog  at  magkaila  sa  iyo, 

at  magsabing : 
i  Sino  ang  Panginoon  ? 
O  baka  ako'y  maging  dukba,  at  mag- 

nakaw  ako, 
At  gumamit  ng  pagdumi  ng  pangalan 

ng  aking  Dios. 

10  Haag  mong  siraang  puri  ai^  alipin  sa 

kaniyang  PanQinook, 
Baka  ikaw  ay  sumpain  niya,  at  ikaw 
ay  maging  salarin. 

11  May  lahi  na  sumusumpa  sa  kanilang 

a  ma, 
At  hindi  pinagpapala  ang  kanilang  ina. 

12  May  lahi  na  malinis  sa  kanilang  sari- 

ling  mga  mata, 
At  gay  on  man  ay  hindi  hugas  sa  kani- 
lang karumihan. 
la  May  lahi;    I  Oh  pagka  mapagmataas 
ng  kanilang  mga  mata ! 
At  ang  kanilang  mga  talukap-mata  ay 
nangakataas. 

14  May  lahi  na  ang  mga  ngipin  ay  parang 

mga  tabak,  at  ang  kanilang  mga  ba- 
gang  ay  parang  mga  snndang. 
Upang  lamunin  ang  dukha   mula  sa 
lupa,  at  ang  mapagkailangan  sa  gitna 
ng  mga  tawo. 

15  Ang  linta  ay  may  dalawang  anak,  na 

sumidgaw:     Bigyan  mo  ako,  bigyan 
mo  ako. 
..  May  tatlong  bagay  na  kailan  man  ay 
hindi  nabubusog, 
Oo,  apat  na  hindi  nagsasabing:  Siya 
na: 

16  Ang  libingan ;  at  ang  baog  na  bahay- 

Imta; 
Ang.  lupa  na  hindi  na  napapatirang 
ubaw  ng  tubig ; 


At  ang  apoy  na  hindi  nagsasabing: 
Siya  na. 

17  Ang  mata  na  tumutuya  sa  kaniyang 

araa, 
At  muwawalang  kabuluhan  ng  pagsu- 

ncd  sa  kaniyang  ina, 
Tutiikain  ng  mga  owak  sa  libis, 
At  kakanin  ng  mga  inakay  na  aguila. 

18  May  tatlong  bagay  na  totoong  kagi- 

lagilalas  sa  akin, 
Oo  apat  na  hindi  ko  nalalaman : 

19  Ang  lipad  ng  aguila  sa  hangin ; 
Ang  usad  ng  ahas  sa  bato ; 

Ang  lutang  ng  sasakyan  sa  gitna  ng 

dagat; 
At  ang  lakad  ng  lalaki  na  kasama  ng 

isang  dalaga. 

20  Gayon  ang  lakad  ng  mangangalunyang 

babaye ; 
Siya^y   kumakain,   at   nagpapahid   ng 

kaniyang  bibig, 
At  nagsasabing :     Hindi  ako  gumawa 

ng  kasam-an. 

21  Sa  tatlong  bagay  ay  nanginginig  ang 

lupa, 
At  sa  apat  na  hindi  niya  madala : 

22  Sa  isang  alipin,  pagka  naghahari ; 

At  sa  isang  mangmang,  pagka  nabubu- 
sog ng  pagkain ; 

23  Sa  isang  babayeng  kinapootan,  pagka 

nag-aasawa ; 
At  sa  isang  aliping  babaye,  pagka  nag- 
mamana    sa    kaniyang    panginoong 
babaye. 

24  May  apat  na  bagay  na  maliit  sa  lupa, 
Nguni't  mga  pantas  na  mainam : 

25  Ang   mga  langam  ay   bayang    hindi 

matibay, 
Gayon  loa'y  nag-iimbak  ng  kanilang 
pagkain  sa  tag-init ; 

26  Ang   mga    daman    ay    isang    bayang 

mahina, 
Gayon  ma^y  gumagawa  sila  ng  kani- 
lang mga  bahay  sa  mga  burol ; 

27  Ang  mga  balang  ay  walajig  hari, 
Gayon  ma'y  lumalabas  silang  lahat  nir 

mga  pulutong; 

28  Ang   butiki  ay  tumatangan  ng  kani- 

yang mga  kamay, 
Gayon  ma'y  nasa  mga  palacio  ng  mga 
hari  siya. 


31.  22 


MGA  KAWIKAAN. 


677 


29  May  tatlong    bagay   na   maganda  sa 

kanilang  lakad, 
Oo  apat  na  niaganda  sa  lakad  : 

30  Aug  leoii  na  pinakamakapangyarihan 

sa  mga  hayop, 
At   Mndi   humihiwalay  ng  daliil   sa 
kanino  man ; 

31  Ang   kabayong  pangbaka ;   ang  kam- 

bing  na  lalaki  rin  naman ; 
At  ang  bari  na  hindi  malalabanan. 

32  Kung  ikaw   ay  guraawang  may   ka- 

mangmangan  sa  iyong  pagmamataas, 

0  kung  ikaw  ay  uniisip  ng  kasam-an, 
Ilagay  mo  ang  iyong  kamay  sa  iyong 

bibig. 

33  Sapagka't  sa  paggamit  ng  kalakasan 

sa  gatasay  naglalabas  ng  mantikilla. 
At  sa  pagsungalngal  sa  ilong  ay  luraa- 

labas  ang  dugo : 
Gayon  sa  kalakasan  ng  init  ay  nagla- 
labds  ng  pagtatalo. 
Of  Ang  mga  salita  ng  baring  Lemuel; 
O I       ang  pagsugo  na  itinuro  sa  kaniya 
ng  kaniyang  ina. 

2  I  Ano  anak  ko  ?  ^  at  ano,  Oh  anak  ng 

aking  bahay-bata  ? 

1  At  ano,  Oh  anak  ng  aking  mga  pa- 

nata? 

3  Huag  mong  ibigay  ang  iyong  kalaka- 

san sa  mga  babaye, 
O  ang  iyo  mang  mga  lakad-  sa  lumilipol 
'      ng  mga  hari* 
'  4  Hindi  sa  mga  hari,  Oh  Ijemuel,  hindi 
,    sa  mga  bar!  ang  uminoni  ng  alak ; 
O  sa  mga  pangiilo  man,  na  magsabing: 
^Saan   nandoon  ang   matapang    na 
alak? 
S.Baka  sila'y  uminom,  at  makalimot  ng 
/         kautusan, 

At  pumahamak  ng  kahatulan  sa  sinp 
mang  napipighati. 

6  Bigyan  mo  ng  matapang  na  inumin 

siya  na  nagbihingala, 
At  alak  ang  mapait  sa  kalulua : 

7  Siya^y  uminom,  at  limutin  ang  kani- 

yang karalitaan, 
At  hu£^  ng  alalahanin  pa  ang  kani- 
yang karalitaan. 

8  Bukhin  mo  ang  iyong  bibig  sa  pipi, 
Sa  bagay  ng  lahat  na  naiwang  walang 

kandili. 

9  Bukhin  mo  ang  iyong  bibig,  humatol 

ka  ng  kabanalan, 
At  mamahala  ka  ng  kahatulan  sa  duk- 
ha  at  mapagkailangan. 


10  I  Isang    mabait    na    babaye,    sinong 

makakasumpong  ? 
Sapagka^t  ang  kaniyang  halaga  ay  hi- 
git  na  makapupo  kay  sa  mga  rubi. 

11  Ang  puso  ng  kaniyang  asawa  ay  na- 

lalagak  sa  kaniya, 
At  siya'y  hindi  magkakaroon  ng  pa- 
ngangailangan  ng  pakinabang. 

12  Gumagawa  siya  ng  mabuti  sa  kaniya 

at  hindi  kasam-an 
Lahat  ng  kaarawan  ng  kaniyang  bu- 
hay. 

13  Siya'y   humahanap    ng    balahibo    ng 
^       tupa  at  kayong  puti,^ 

At  gumagawang    kusa    ng    kaniyang 
mga  kamay.  * 

14  Siya'y  gaya  ng  mga  sas^ky^ang-dagat 

ng  kalakal; 
Nagdadala'  siya  ng  kaniyang  pagkain 
mula  sa  malayo. 

15  Siya'y  nagbabangon  naman  samanta- 

lang  gabi  pa, 
At  nagbibigay  ng  pagkain  sa  kaniyang 


At  ang  kanilang  gagawin  sa  kaniyang 
mga  alilang  babaye. 

16  Kaniyang    minamasdan     ang     bukid 

at  binibili : 
Sa  pamamag-itan  ng  bunga  ng^  kani- 
yang kamay  ay  nagtatanim  siya  ng 
uvasan. 

17  Binibigkisan  niya  ang  kaniyang  mga 

balakang  ng  kalakasan, 
At   nagpapalakas    ng   kaniyang  mga 
kamay.  ^ 

18  Kaniyang  namamalas,  na  ang  kaniyang 

kalakal  ay  makikinabang : 
Ang  kaniyang  ilawan  ay  hindi  nama- 
matay  sa  gabi. 

19  Kaniyang    itinangan    ang    kaniyang 

mga  kamay  sa  rueka, 
At    ang    kaniyang    mga    kamay    tiy 
humahawak  ng  huso. 

20  Inilaladlad  niya  ang  kaniyang  kamay 

sadukha: 
Oo,  iniaabot  niya  ang  kaniyang  mga 
kamay  sa  mapagkailangan. 

21  Hindi  niya  ikinatatakot  ang  kaniyang 

kasambahay  sa  nieve ; 
Sapagka't  ang    lahat    niyang   kasam- 
bahay ay  ,nakapanamit  ng  naorado. 

22  Gumagawa   siya  para  sa  kaniya  ng 

mga  unang  may  burda ; 
Ang  kaniyang  pananami    ay  pinong 
kayong  puti  at  morado. 


678 


M§A  KAWIKAAN. 


31.  23 


23  Ang  kaniyang  asawa  ay  kilala  sa  mga 

pintuang-daan, 
Pagka  siya'y  umuupo   sa  kasamalian 
ng  mga  matanda  sa  lupain. 

24  Gumagawa    siya    ng  mga  kasuotang 

kayong  puti  at  mga  ipinagbibili ; 
At  nagbibigay  ng   m^a   pamigkis  sa 
mangangalakal. 

25  Kalakasan  at  kamabalan   ay    siyang 

kaniyang  suot ; 
At  kaniyang  tinatawanan  ang   pana- 
hong  darating. 

26  Binubuka  niya  ang  kaniyang  bibig  na 

may  karunungan ; 
At    ang    kautusan    ng    kagandahang 
loob  ay  nasa  kaniyang  dila. 

27  Kaniyang    tinitingnang    mabuti    ang 

mga  lakad  ng  kaniyang  kasambahay, 


At   hindi    kamakain    ng  tinayay  ng 
katamaran. 
2S  Bumabangon  ang  kaniyang  mga  anak 
at  tinatawag  siyang  mapalad  ; 
Qiyon  dill  ang   kaniyang    asawa,    at 
pinupuri  siya  niya,  na  sinasabing: 
29  Maraming  mga   anak   na   babaye   ay 
gumawang  may  kabaitan, 
Nguni't  ikaw,  huraihigit  sa  kanilang 
la  hat. 
SO  Ang  kaloob  ay  magdaraya,  at  kagan- 
dahan  ay  walang  kabuluhan: 
NgimiH  ang  babaye  na  natatakot  sa 
PanQinoon,  pupuribin. 
31  Bigyan  ninyo  siya  ng  biinga  ng  kani- 
yang mga  kamay ; 
At  purihin  siya  ng  kaniyang  mga  gawa 
sa  mga  pintuang-daan. 


ANG 


LIBRO  NG  ECLESIASTES 

O,  NG  MANGANGAEAL. 


1  Ang  mga  salita  ng  Mangangaral,  na 
■     anak  ni  David,  na  hari  sa  Jerusalem. 

2  Kawalang  kabuluban  ng  mga  kawa- 
lang  kabuluhan,  sabi  ng  Mangangaral; 
kawalang  kabuluhan  ng  mga  kawalan  ng 
kabuluhan,  lahat  ay  kawalang  kabuluhan. 

3  ^Anong  pakinabang  mairoon  ang  tawo 
sa  lahat  ng  kaniyang  gawa,  na  kani- 
yang iginawa  sa  ilalim  ng  araw  ?  4  I- 
sang  lahi  ay  yumayaon,  at  isang  lahi  ay 
dumarating ;  at  ang  lupa  ay  tumatahan 
magpakailan  man,  5  Ang  araw  naman 
ay  sumisikat,  at  ang  araw  ay  lumulubog, 
at  nagmamadali  sa  kaniyang  lugar  na 
kaniyang  sinisikatan.  6  Ang  hangin  ay 
yumayaon  sa  dakongtimugan,  at  lumiligid 
sa  hilagaan;  laging  pumipihit  sa  kaniyang 
lakad,  at  ang  hangin  ay  pumipihit  uli  sa 
kaniyang  mga  ligid.  7  Lahat  na  ilog  ay 
tumatakbo  sa  dagat,  gayon  ma'y  hindi 
napupuno  ang  dagat ;  sa  lugar  na  tinatak- 
buhan  ng  mga  ilog,  doon  mga  yayaon  uli. 
s  Lahat  ng  bagay  ay  puspos  ng  kapagu- 
ran ;  hindi  maisasaysay  ng  tawo :  ang 
mata  ay   hindi   nakakasiahan   ng  pagti- 


ngin,  o  ang  pakinig  man  ng  pakikinig. 
9  Yaong  nangyari  ay  mangyayari;  at 
yaong  nagawa  ay  magagawa:  at  walang 
bagong  bagay  sa  ilalim  ng  araw.  10  ^  May 
bagay  ba  na  masasabi  ang  mga  tawo: 
Tingnan  mo,  ito  ba'y  bago  ?  nayari  nga  sa 
mga  panahon  na  una  sa  atin.  11  Walang 
alaala  sa  mga  dating  lahi;  at  hindi  man 
magkakaroon  ng  alaala  sa  mga  huling 
lahi  na  darating,  sa  mga  yaon  na  darating 
pagkatapos. 

12  AKOng  Mangangaral  ay  naging  hari 
ng  Israel  sa  Jerusalem.  13  At  inihilig 
ko  ang  aking  puso  na  humanap  at  sumi- 
yasat  sa  paraamag-itan  ng  katiinungan 
tungkol  sa  lahat  na  nagawa  sa  ilalim  ng 
langit:  mahirap  na  paglalakbay  nga  ang 
ibinigay  ng  Dies  sa  mga  anak  ng  mga 
tawo,  upang  pagsanayan.  14  Aking 
nakita  ang  lahat  na  gawa,  na  nagawa  sa 
ilalim  ng  araw  ;  at,  narito,  lahat  ay  kawa- 
lang kabuluhan  at  pagsunod   sa   hangin. 

15  Ang  baluktot  ay  hindi  inatutuid :  at 
ang      kulang      ay      hindi      mabibilang. 

16  Ako'y    sumanguni  sa  aking  sariling 


2.  21 


ECLESIASTES. 


679 


puso,  na  sinabi  kotig:   Narito,  nagtamo 
ako  sa  akin  ng  malaking  karunungan  ng 
higit  kay  sa  laliat  na  nauna  sa  akin  sa 
Jerusalem :  .00,  ang  puso  ko'y  nagkaroon 
ng  malaking  kabihasahan  nf  karunungan 
at  ^  katalinuhan.     17  At  inihilig  ko   ang 
aking  puso   na  matuto   ng    karunungan, 
at  matuto  ng  kaululan  at   ng   kamang- 
mangan:^  aking  namalas  na  ito  ay  pag- 
sunod   din  sa  hangin.    18   Sapagka^t  sa 
maraming  karunungan  ay  maraming  ka- 
panlawan:    at    ang    lumalago    sa    kata- 
linuhan  ay  lumalago  sa  kapanlawan. 
O  Aking   sinabi   sa   aking  puso:  Ikaw 
'    ^    ay  yumaon    i^ayon,    titikman  kita 
ng  kasayahan ;  kaya't  magalak  ka  ng  kasa- 
yahan:  at,  narito,  ito^  kawalang  kabulu- 
lian    din.      2  Aking  sinabi    tungkol   sa 
katawanan:  Ulol:    at    sa    kasayahang: 
iAnong  ginagawa  nito?    3  Aking  ginu- 
nita   sa    aking    puso    na   kung  paanong 
masasayahan  ang  aking  laman  sa  pama- 
mag-itan    ng    alak,    pinapatnubayan    pa 
ang  aking  puso  ng  karunungan,  at  kung 
paanong   hahawak:    sa    kamangniangan, 
hangang  sa  aking  makita  kung  ano  ang 
mabuti   sa  mga  anak  ng   mga  tawo  na 
marapat  nilang  gawin  sa  ilalim  ng  kngit 
sa  lahat  ng   araw    ng    kanilang  buhay. 
4  Gumawa    ako    para  sa  akin  ng  mga 
malaking    gawa;    nagtayo   ako    para  sa 
akin  ng  mga  baliay;  riagtanim  ako  para 
sa  akin  ng  mga  uvasan ;    5  gumawa  ako 
par^  sa  akin  ng  mga  halamanan  at  mga 
gubat^  at  aking  mga  tinamnan  ng  mga 
puno    ng    kahoy    na  -sarisaring    bunga: 

6  gumawa  ako  para  ea  akin  ng  mga.  tipu- 
nan  ng  tubig,  upang  dumilig  ng  gubat  na 
pagtatamnan  ng  mga   puno   ng   kahoy: 

7  ako'y  bumili  jng  mga  aliping  lalaki  at 
babaye,  at  nagkaroon  ako  ng  mga  aliping 
ipinanganak  i§a  aking  bahay;  nagkaroon 
naman  ako  ng  mga  malaking  pag-aari  na 
mga  bakahan  at  mga  kawan,  ng  >iiigit  kay 
sa  lahat  na  nauna  sa  akin  sa  Jerusalem : 

8  nagtipon  naman  ako  paar  sa  akin  ng 
pilak  at  ginto,  at  ng  tanging  kayamanan 
ng  mga  hari  at  ng  mga  lalawigan:  nag- 
taukilik  ako  sa  akin  ng  mga  lalaking 
mang-aawit  at  mga  babayeng  mang-aawit, 
at  ng  mga  kaaliwan  ng  mga  anak  ng  mga 
tawo,  mga  babaye  ay  totoong  marami. 
O  Sa  gayo'y  naging  malakir  ako,  at 
lumago  ako  ng  higit  kay  sa  lahat  na 
nauna  sa  akin  sa  Jerusalem:  ang  akin 
namang  karunungan  ay  namamalagi  sa 
akin.  10  At  ano  mang  ninasa  ng  aking 
mga  mata  ay  hindi  ko  mga  ipinagkait: 


hmdi  ko  pimgil  ang  aking  puso  sa  ano 
mang    kagalakan,    sapagka't    nagagalak 
ang    aking    puso    dahil    sa    lahat   kong 
gagawin;    at   ito    ang   aking    bahagi  sa 
lahat    kong    eagawin.      ii  '  Ng    magka- 
gayo'y  minasdan  ko  ang  lahat  na  gawa, 
na  ginawa  ng  aking  mga  kamay,  at  ang 
gagawin  na  aking  pinagnasaang  yariin: 
at,  narito,  lahat  ay  kawalang  kabulnhan, 
at  pagsunod  sa  hangin,  at  walang  paki- 
naban^  sa  ilalim  ng  araw.     12  At  ako *y 
pumihit  upang  masidan  ang  karunungan, 
at  ang  kaululan  at  ang  kamangmangan: 
sapagka't^ano    ang  magagawa  ng  tawo 
na  sumusunod  sa  hari?,  ang  nagawa  na. 
13  Ng  magkagayo'y  aking  nakita,  na  ang 
karunungan  ay  humihigit  sa  kamangma- 
ngan,  na  gaya  ng  liwanag  na  humihigit  sa 
kadihman.    14  Ang  mga  mata  ng  pantas 
ay  nasa  kaniyang  ulo,  at  ang  mangmang 
ay  Jumalakad  sa  kadiliman:    at  gayon 
ma'y  akin^  namalas  na  kang  pangyayari 
ang  nangyari  sa  kanilang  lahat.    15  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ko   sa   aking  puso: 
Kung    ano.  ang  nangyari  sa  mangmang 
gayon  ang  mangyayari  sa  akin ;  iat  bakit 
pa  nga  mko  naging  lalong  pant^?    Ng 
magkagayo'y  sinabi  ko  ^  aking  >nso,  na 
Ito  man  ay  kawalang  kabuluhan.    le  Sa- 
pagka't  sa  pantas  gayon  din  sa  mang- 
mang, walang  alaala-  magpakailan  man ; 
sa  paraang  sa  mga  araw  na  darating  ay 
malihmutang    lahat  na.    lAt  kung  pa- 
anong   ang    pantas    ay    namamatay   ay 
gayon    ang    mangmang  I      17  Sa  gssyoW 
kinapootan  ka  ang  buhay;  sapagka*t  ang 
gawa  na  yari  sa  ilalim  nf  araw  ay  ma- 
panlaw  sa  akin :  sapagka*t  lahat  ay  kawa- 
lang kabuliih^  at  pagsunod  sa  hanging 

18  At  kinapootan  ko  ang  lahat  kong 
gawa  na  aking  ginawa  sa  ilalim  ng  arawi 
sa  paraan  na  marapat  kong  iwan  sa  tawo 
na  siisunod  sa  akin.  19  ^At  sinong 
nakakaalam  kung  siya'y  magiging  isang 
pantas  o  isang  mangmai^?,  gayon  ma'y 
magpupuno  siya  sa  lahat  ng  aking  gawa, 
na  aking.  ginawa,  at  sa  aking  pinag- 
pakitaan  ng  karunungan:  sa  ilalim  ng 
araw.  Ito  man  ay  kawalang  kabuluhan. 
20  Kaya't  ako'y  nagbalik  upang  aking  ali- 
san  ng  pag-asa  ang  aking  puso  tungkolsa 
lahat  ng  gawa  na  aking  ginawa  sa  ilalim 
ng  araw.  21  Sapagka't  may  tawo,  na  ang 
gawa  ay  sa  pamamag-itan  ng  karunungan, 
atng  kan.laman  at  ng  katalinuan;  gayon 
ma'y  sa  tawo  na  hindi  gumawa  noon  ay 
iiwan  niya  na  pinakabahagi  noon.  Ito 
man  ay  kawalang  kabuluha^  at  malaking 


680 


EGLESIASTES. 


2.  21 


kasam-an.  ;2«  Sap^ka't  iano  ang  tina- 
tamo  ng  tawo  sa  laliat  niyang  gawa,  at 
sa  nais  ng  kaniyang  puso  na  kaniyang 
iginawa  sa  ilalim  ng  araw  ?  23  Sapagka't 
lahat  niyang  niga  araw  ay  mga  kapan- 
lawan  lamang.,  at  ang  kaniyang  pag- 
daramdam  ay  sakit;  oo,  pati  sa  gabi  ay 
hindi  nagpapahinga  ang  kaniyang  puso. 
Ito  man  ay  kawalang  kabuluhan. 

24  Walang  raaigi  sa  tawo  kungdi  ang 
kumain  at  uminom,  at  pagalaking  mabuti 
ang  kaniyang  kalulua  sa  kaniyang  gawa. 
Ito  raan  ay  aking  nakita  na  mula  sa 
kamay  ng  Dios.  25  Sapagka't  ^sinong 
raakakakain,  o  sinong  makalalayaw  ng 
higit  kay  sa  akin?  26  Sapagka't  ang 
tawo  na  kinaluluguran  niya,  binibigyan 
ng  Dm  ng  karunungan,  at  katalinuan,  at 
kagalakan:  nguni't  ang  makasalanan  ay 
binibigyan  niya  ng  sakit,  iipang  pisanin 
at  buntunin,  upang  maibigay  sa  kaniya 
na  kinaluluguran  ng  Dios.  Ito  man 
ay  kawalang  kabuluhan,  at  pagsunod  sa 
hangin. 

3Sa  bawa't  bagay  ay  may  kapana- 
hunan,  at  panahon  sa  bawa't  akala 
sa  ilalim  ng  langit:  2  panahon  ng  ka- 
panganakan,  at  panahon  ng  karaatayan; 
panahon  ng  pagtatanim,  at  panahon  ng 
pagbunot  ng  itinanim;  3  panahon  ng 
pagpatay,  at  panahon  ng  paggamot ;  pana- 
hon ng  paggiba,  at  panahon  ng  pagtatayo ; 
4  panahon  ng  pag-iyak,  at  panahon 
ng  pagtawa;  panahon  ng  pagtangis  at 
panahon  ng  pagsayaw ;  5  panahon  ng 
paghahagis  ng  mga  bato,  at  panahon  ng 
pagpipisan  ng  mga  bato;  panahon  ng 
pagyakap,  at  panahon  ng  pagtakuil  sa 
]>agyakap;  6  panahon  ng  paghanap,  at 
panahon  ng  pagkawala;  panahon  ng 
pag-iingat,  at  panahon  ng  paghahagis; 
7  panahon  ng  pagpunit,  at  panahon  ng 
pananahi ;  panahon  ng  pagtahimik  at 
panahon  ng  pagsasalita;  8  panahon  ng 
pag-ibig,  at  panahon  ng  pagkapoot; 
panahon  ng  pagbabaka,  at  panahon  ng 
kapayapaan.  9  ^Anong  pakinabang  ang 
tinatamo  niya,  na  guraagawa  sa  kaniyang 
ginagawa?  lO  Aking  nakita  ang  sakit 
na  ibinigay  ng  Dios  sa  mga  anak  ng  mga 
tawo  upang  pagsanayan.  11  Ginawa  niya 
ang  bawa't  bagay  na  maganda  sa  kapana- 
hunan  noon:  inilagay  naman  niya  ang 
saulibutan  sa  kanilang  puso,  na  ano  pa^t 
hindi  raatalos  ng  tawo  ang  gawa  na 
ginawa  ng  Dios  mula  sa  pasimula  han- 
gang  sa  wakas.  12  Aking  nakilala,  na 
walang  maigi  sa  kanila,  kay  sa  magalak, 


at  gumawa  ng  mabuti  habang  sila'y 
nabubuhay.  13  At  ang  bawa't  tawo 
naman  ay  marapat  kumain  at  -uminom,  at 
magalak  sa  kabutihan  sa  lahat  niyang 
gawa,  siyang  kaloob  ng  Dios.  14  Talastas 
ko,  na  ano  mang  ginagawa  ng  Dios, 
magiging  magpakailan  pa  man:  walang 
bagay  na  maidadagdag,  o  ano  mang 
bagay  na  maaalis:  at  ginawa  ng  Dios, 
upang  ang  tawo  ay  matakot  sa  liarap 
niya.  15  Ang  nayayari  at  ang  mayayari 
pa  ay  nayari  na:  at  hinahanap  uli  ng 
Dios  ang  nakaraan  na. 

10  At  bukod  dito^y  aking  nakita  sa 
ilalim  ng  araw,  sa  lugar  ng  kahatulan,  na 
nandoon  ang  kasam-an;  at  sa  lugar  ng 
kabanalan,  na  nandoon  ang  kasam-an. 
17  Sinabi  ko  sa  aking  pusong:  Hahatu- 
lan  ng  Dios  ang  banal  at  ang  masama: 
sapagka^t  may  panahon  doon  sa  bawa't 
akala  at  sa  bawa't  gawa.  18  Sinabi  ko  sa 
aking  puso:  Ay  dahil  sa  mga  anak  ng 
mga  tawo,  upang  subukin  si  la  ng  Dios,  at 
upang  kanilang  makita  na  sila'y  mga 
hayop  lamang.  19  Sapagka't  ang  nang- 
yayari  sa  mga  anak  ng  tawo  ay  nang- 
yayari  sa  mga  hayop ;  isang  bagay  ang 
nangyayari  sa  kanila:  kung  paanong 
namamatay  ang  hayop,  gayon  namamatay 
ang  taivo;  oo,  silang  lahat  ay  may  isang 
hinga;  at  ang  tawo  ay  walang  kara- 
ngaiang  higit  sa  hayop:  sapagkaH  lahat 
ay  kawalang  kabuluhan.  20  Lahat  ay 
yumayaon  sa  isang  lugar;  lahat  ay  sa 
alabok,  at  lahat  ay  bumabalik  sa  alabok 
uli.  21  ^Sinong  nakakaalam  ng  espiritu 
ng  tawo  kung  napaiitaas,  at  ng  espiritu 
ng  hayop  kung  napaiibaba  sa  lupa? 
22  Kaya't  aking  nakita,  na  walang  bagay 
na  maigi,  kungdi  ang  tawo  ay  magalak 
sa  kaniyang  mga  gawa;  sapagka*t  siyang 
kaniyang  bahagi:  sapagka*t  i  sinong 
magpapabalik  sa  kaniya  upang  makita 
ang  mangyayari  pagkamatay  niya  ? 

4Ng  magkagayo'y  pumihit  ako,  at 
aking  nakita  ang  lahat  na  kapigha- 
tian  na  nagawa  sa  ilalim  ng  araw :  at, 
narito,  ang  mga  luha  ng  mga  yaon,  na 
napipighati,  at  wala  silang  mang-aaliw; 
at  sa  siping  ng  mga  mamimighati  sa 
kanila  ay  may  kapangyarihan,  nguni't 
wala  silang  mang-aaliw.  2  Kaya't  aking 
pinuri  ang  patay  na  namatay  na,  kay  sa 
may  buliay,  na  nabubuhay  pa!;  3  oo,  maigi 
kay  sa  kanila  kapua  ang  hindi  ipinanga- 
nganak,  na  hindi  nakakita  ng  masamang 
gawa  na  nagavva  sa  ilalim  ng  ara\v. 

4  Ng  magkagayo'j  nakita  ko  ang  lahat 


5.  IS 


ECLESIASTES. 


681 


tia  gawa  8^  bawa*t  gawatig  katalinuan,  na 
dahil  dito  ay  pinananagliilian  ang  lalaki 
ng  kaniyaBg  kapim.  Ito  man  ay  kawa- 
*lang  kabuluhan,  al  pagsunod  sa  hangin. 
5  Inihiirlialukipkip  ng  mangmang  ang 
kaniyang  raga  kamay,  at  kumakain  fig 
kaniyang  sariling  laman.  ^ «  Maigi  ang 
isang  dakot  na  may  katahimikan,  kay  sa 
dalawang  dakot  na  may  gawa  at  pagsunod 
sa  hangiii. 

7  Ng  magkagayoV  nagbalik  ako  at 
aking  nakita  ang  kawalang  kabuluhan  sa 
ilalim  ng  araw.  8  May  isa  na  nag-iisa, 
at  siya'y  walang  pangalawa;  oo,  siya*y 
walang  aoiak  o  kapatid  man;  gayon  ma^y 
walang  wakas  sa  lahat  niyang  gawa,  o 
nasisiyahan  man  ang  kaniyang  mga  mata 
sa  mga  kayamanan.  ^Dabil  kanino  nga, 
stM  niya,  nagpapagal  ako,  at  babawahan 
ko  ang  aking  kalulua  sa  mabuti?  Ito  man 
ay  kawalang  kabuluhan,  oo,  mahirap  na 
damdam.  »  Dalawa  ay  maigi  kay  sa  isa ; 
sapagka^t  sila*y  may  mabuting  kagantihan 
sa  kanilang  gawa.  H>  Sapagka't  kung 
sila'y  mabual,  ibabangon  ng  isa  ang 
kaniyang  kasama :  n^uni't  sa  aba  niya,  na 
nag-iisa  pagka  siya^y  liabual,  at  walang 
iba  na  magbangon  sa  kaniya.  11  Muli, 
kung  ang  dalawa  ^y  raahigang  magka- 
sama,  may  init  nga  sila:  ^nguni^t  pa^ 
anong  makapagpapainit  ang  isa  na  mag- 
tsa?  18  At  kung  ang  isang  tawo  ay 
man&iig  laban  sa  kaniya  na  nag-iisa,  ang 
dalawa  ay  makalalaban  sa  kaniya ;  at  ang 
panaling  tatlong  ikid  ay  hindi  napapatid 
na  madali. 

13  Maigi  ang  dukha  at  pantaS  na  bata 
kay  sa  matanda  at  mangmang  na  hari,  na 
hindi  na  nakakaalam  ng  pagtangap  iig 
payo  pa.  14  Sapagka^t  mula  sa  bilangu- 
an  ay  lumabas  yaon  upang  tnaghari;  oo, 
sa  kaniyang  kaharian  ay  ipinanganak  si- 
yang  dukha.  15  Aking  liakita  ang  lahat 
na  may  buhay,  na  lumalakad  sa  ilalim 
ng  araw,  na.  sila^  kasama  ng  bata,  ng 
ikalawa,  na  tumatayo  na  kahalili  niya. 
16  Walang  wakas  sa  lahat  ng  bayan,  sa 
lahat  na  kinasasakupan  niya:  gayon  ma*y 
silang  darating  pagkatapos  ay  hindi  ma- 
gagalak  sa  kaniya.  OMnay  na  ito  man  ay 
kawalang  kabuluhan,  at  pagsunod  sa 
hangin. 

SIngatan  mo  ang  iyong  paa  pagka  ikaw 
ay  napasa  sa  bahay  ng  Dios ;  sapag- 
ka*t  ang  paglapit  upang  -makinig  ay  maigi 
kay  sa  magbigay  ng  alay  ng  mga  mang- 
mang :  sapagkii*t  hindi  nila  nalalaman  na 
sila'y  gumagawa  ng  kasam-an.    2  Htiag 


kang  matigahas  ng  iyong  bibig  at  huag 
magmadali  ang  iyong  pusona  magsalitang 
ano  mang  bagay  sa  harap  ng  Dios;  sapag- 
ka^t  ang  Dios  ay  nasa  langit,  at  ikaw  ay 
nasa  lupa:  kaya^t  pakaontiin  mo  ang 
iyong  mga  salita.  3  Sapagka^t  ang  pa- 
naginip  ay  dumaratiftg  sa  karamihan  ng 
kalakal ;  at  ang  voces  ng  mangmang  sa 
karamihan  ng  mga  salita.  4  Pagka  ikaw 
ay  nananata  ng  panata  sa  Dios,  huag  kang 
maglibah  ng  pagtupad;  sapagka't  siya*y 
walang  kaligayahan  sa  mga  mangmang: 
tuparin  mo  ang  iyong  ipinanata.  5  Maigi 
nga  ang  ikaw  ay  huag  manata,  kay  sa 
ikaw  ay  manata  at  huag  tumupad.  6  Hu- 
ag tiisin  ng  iyotig  bibig,  na  magkasala  ang 
iyong  laman;  at  huag  ka  mang  magsabi sa 
harap  ng  angel,  na  isang  kamalian :  ^bakit 
nga  magagalit  ang  Dios  sa  iyong  yoces,  at 
gigibain  ang  gawa  ng  iyong  mga  ka.may? 
7  Sapagka't  ganito  ang  nangyayari  sa  kara- 
mihan ng  mga  panaginip  at  ng  mga  kawa^ 
lang  kabuluhan,  at  ng  karamihan  ng  mga 
salita:  nguni't  matakot  ka  sa  Dios. 

8  Kung  iyong  nakikita  ang  kapighatian 
ng  dukha,  at  ang  karahasang  pag-aalis  ng 
kahatulan  at  hatol  sa  isang  lalawigan, 
huag  mong  kamanghaan  ang  bagay :  sapag- 
ka*t  ang  lalong  mataas  kay  sa  mataas  ay 
bumabantay;  at  may  lalong  mataas  kay 
sa  kanila.  9  Bukod  dito,  ay  sa  lahat  ang 
bunga  ng  lupa:  ang  hari  ay  naglilingkod 
sa  bukid. 

10  Siyang  umiibig  ng  pilak  ay  hindi 
makakasiyahan  sa  pilak ;  o  siya  mang 
umiibig  ng  kasaganaan  ng  pakinabang:  ito 
man  ay  kawalang  kabuluhan.  11  Pagka 
ang  mga  pag-aari  ay  dunftadami,  duma- 
dami  silang  kuinakain  ng  mga  yaon:  at 
6  anong  pakinabang  mairoon  ang  may-ari 
noon,  kungdi  abg  mamasdan  ng  kaniyang 
mga  mtata?  12  Afig  tulog  ng  mai:^g;a- 
wang  tawo  ay  mahimbing,  maging  slya^y 
kumain  na  k^onti  o  marami:  nguni*t  ang 
kapunuan  ng  yaman  ay  hindi  magpapatu-. 
log  sa  kaniya. 

13  May  mabigat  na  kasam-an  na  aking 
nakita  sa  ilalim  ng  araw,  ito  nga,  ang  mga 
yamang  iningatan  ng  may-ari  noon  sa 
kapahamakan  niya :  14  at  ang  mga  ya- 
mang yaon  ay  nawawala  ng  masamang 
pangyayari ;  at  kung  siya'y  magkaanak 
ng  lalaki,  walang  maiiwan  sa  kaniyang 
kamay.  15  Kung  paanong  siya'y  luma- 
bas  sa  bahay-bata  ng  kaniyang  ina,  hubad 
na  yayaon  siya  uli  na  gaya  ng  siya'y 
dumating,  at  hindi  magdadala  ng  ano 
man  sa  kaniyang  nagawa,   na  kaniyang 


682 


ECLESIASTIS. 


5.  16 


madadala  sa  kaniyang  kamay.  16  At  ito 
man  ay  mabigat  na  kasam-an,  na  kung 
paano  siya  dumating  ay  gayon  siya  yaya- 
on :  at  ^  anong  pakinabang  mairoon  siya, 
na  gumagawa  para  sa  hangin  ?  17  Lahat 
ng  ara^  naman  niya  ay  ikinakain  niya  sa 
kadiliman,  at  siya'/  totoong  nayayamot, 
at  may  sakit  at  pag-iinit 

18  Narito,  na  aking  nakita  na  mabuti 
at  ukol  sa  isa  ang  kumain  at  uminom, 
at  magalak  sa  kabutihan  sa  labat  niyang 
gawa  na  kaniyang  iginawa  sa  ilaliin  ng 
araw,  lahat  ng  kaarawan  ng  kaniyang 
buhay  na  ibinigay  sa  kaniya  ng  Dios: 
sapagka't  ito'y  kaniyang  bahagi.  19  Ga- 
yon din  sa  bawa't  tawo  na  binigyan  ng 
Dios  ng  mga  kayamanan  at  mga  pag-aari, 
at  binigyan  ngkapangyarihan  na  kumain 
noon,  at  kumuha  ng  kaniyang  babagi,  at 
magalak  sa  kaniyang  gawa  |  ito'y  kaloob 
ng  Dios.  20  Sapagka't  hindi  niya  aalala- 
haning  lubha  ang  mga  araw  ng  kaniyang 
buhay ;  sapagka't  sinasagot  stya  ng  Dios  sa 
kagalakan  ng  kaniyang  puso. 

6  May  kasam-an  na  nakita  ako  sa 
ilalim  ng  araW)  at  maWgat  sa  mga 
tawo:  3  ang  lalaki  na  binibigyan  ng 
Dios  ng  mga  kayamanan,  pag-aari,  at 
karangalan,  na  ano  pa't  walang  kulang 
sa  kaniyang  kalulua  sa  lahat  niyaag  nina- 
nasa,  gayon  ma'y  hindi  binibigyan  siya  ng 
Dios  ng  kapangyarihan  na  kumain  noon, 
kungdi  taga  ibang  lupa  ang  kuraakain 
noon ;  ito*y  kawalang  kabuluhan,  at  masa- 
mang  sakit.  3  Kung  ang  isang  tawo  a)'' 
magkaanak  ng  isang  daan  at  mabuhay  na 
maraming  taon,  na  ano  pa't  ang  mga  araw 
ng  kaniyang  mga  taon  ay  dumarai,  nguni't 
ang  kaniyang  kalulua  ay  hindi  mabusog 
ng  mabuti,  at  bukod  dito  ay  wala  siyang 
libingan;  aking  sinasabing  maigi  ang 
isang  naagas  kay  sa  kaniya :  4  sapagka't 
dumarating  na  walang  kabuluhan,  at  yu- 
mayaon  sa  kadiliman,  at  ang  pangalan 
noon  ay  natatakpan  ng  kadiliman; 
5  bukod  dito  ay  hindi  nakita  ang  araw 
o  nakilala  man ;  ito'y  may  kapahingahang 
maigi  kay  sa  isa;  6  oo,  baga  man  siyaV 
mabuli^y  na  isang  libong  taon  na  makala- 
wang  masaysay,  at  hindi  man  nagalak 
na  mabuti :  I  hindi  ba  yumayaon  ang  lahat 
sa  isang  lugar?  7  Lahat  ng  gawa  ng 
tawo  ay  para  sa  kaniyang  bibig,  at  gayon 
ma'y  ang  pag-lasa  hindi  nasisiyahan. 
8  ^Sapagka't  anong  pakinabang  mairoon 
ang  pantas  na  higit  sa  mangmang?  lo  anong 
Dokiiiahang  mairoon  ang  dukha  na  maa- 
lam  lumakad    sa   harap  ng  may  buhay? 


9  Maigi  ang  paningin  ng  mga  mata  kay 
sa  gala  ng  nasa:  ito  man  ay  kawalan  ng 
kabuluhan,  at  pagsunod  sa  hangin. 

10  Ano  mang  nangyari,  ang  pangalan^ 
noon  ay  natawag  ng  malaon,  at  kilala  na 
tawo :  at  hindi  man  maaaring  makipag- 
talo  sa  lalong  makapangyarihan  kay  sa 
kaniya.  11  Yamang  maraming  bagay  na 
nagdadagdag  ng  kawalang  kabuluhan, 
iano  ang  igi  ng  tawo?  12  Sapagka't 
sinong  nakakaalam  kung  ano  ang  mabuti 
sa  tawo  sa  kaniyang  buhay,  lahat  ng 
araw  ng  kaniyang  walang  kabuluhang 
buhay  na  kaniyang  ginugol  na  parang 
lilim?  isapagka't  sinong  makapagsasay- 
say  sa  tawo  kung  ano  ang  mangyayari 
pagkamatay  niya  sa  ilalim  ng  araw  ? 

7  Ang  mabuting  pangalan  ay  maigi  kay 
sa  mahalagang  unguento;  at  ang 
kaarawan  ng  kamatayan  kay  sa  kaarawan 
ng  kapanganakan.  2  Maigi  ang  pasa 
bahay  ng  tangisan,  kay  sa  bahay  ng 
anyayahan:  sapagka't  siyang  wakas  ng 
lahat  ng  tawo ;  at  ilalagay  ng  may  buhay 
sa  kaniyang  puso.  3  Kapanlawan  ay 
maigi  kay  sa  pagtawa;  sapagka't  sa 
kapanlawan  ng  mukha  ay  sumasaya  ang 
puso.  4  Ang  puso  ng  pantas  ay  nasa 
bahay  ng  tangisan;  nguni't  ang  puso  ng 
mangmang  ay  nasa  bahay  ng  kasayahan. 
5  Maigi  ang  makinig  ng  saway  ng  pantas 
kay  sa  isang  tawo'y  makinig  ng  awit  ng 
mga  mangmang.  6  Sapagka't  kung  paano 
ang  lagitik  ng  mga  tinik  sa  ilalim  ng 
paliok,  gayon  ang  tawa  ng  mangmang; 
ito  ma'y  Ivawalang  kabuluhan.  7  Tunay 
na  nagpapamangmang  sa  pantas  ang  pag- 
api ;  at  ang  kaloob  ay  sumisira  ng  kaala- 
man.  8  Maigi  ang  wakas  ng  isang  bagay 
kay  sa  pasimula  noon :  at  ang  matiisin  sa 
espiritu  ay  maigi  kay  sa  palalo  §a  espi- 
ritu.  9  Huag  kang  magmadali  sa  iyong 
espiritu  na  magalit:  sapagka't  ang  pag- 
kagalit  ay  nagpapahinga  sa  sinapupunan 
ng  mga  mangmang.  10  Huag  mong 
sabihing:  ^Ano  ang  kadahilanan,  na  ang 
mga  unang  araw  ay  maigi  kay  sa  mga 
ito  ?  sapagka't  hindi  ka  nag-uusisang  may 
katalinuan  tungkol  dito.  11  Karunu- 
ngan  ay  mabuting  gaya  ng  mana:  oo, 
lalong  marilag  para  sa  kanila  na  nakaka- 
kita  ng  araw.  155  Sapagka't  ang  karunu- 
ngan  ay  sangalang,  gaya  ng  salapi  na 
sangalang:  nguni't  ang  karangalan  ng 
kaalaman  ay  iniingatan  ng  karunungan, 
ang  buhay  niya  na  nagtatankilik  noon. 
13  Gunitain  mo  ang  gawa  ng  Dios : 
^sapagka't     sinong     makapagtutuid     ng 


8.  14 


ECLESIASSES. 


683 


binaluktot  niya?  14  Sa  kaarawan  ng 
kaginhawalian  ay  magalak  ka,  at  sa  kaa- 
rawan Dg  kapighatian  ay  gumunita  ka: 
ginawa  ng  Dios  ang  isa,  sa  siping  ng  isa, 
sa  wakas  na  ang  tawo  ay  huag  makasum- 
pong  ng  ano  mang  bagay  na  mangyayari 
pagkamatay  niya. 

15  Lahat  ng  ito  ay  nakita  ko  sa  mga 
kaarawan  ng  aking  kawalang  kabululian ; 
may  banal  na  namamatay  sa  kaniyang 
kabanalan,  at  may  masama  na  humahaba 
Xing  buhay  sa  kaniyang  masamang  gawa. 

16  Huag  kang  magpakabanal  na  totoo; 
at  buag  ka  mang  magpakapantas  ng 
higit:;ibakit  ikaw  ay  magpapakamatay? 

17  Huag  kang  magpakasamang  higit,  o 
raagpakamangmang  man :  ^bakit  ikaw  ay 
mamamatay  bago  dumping  ang  iyang 
kapanahunan?  18  Mabuti  na  ikaw  ay 
mangbawak  dito ;  oo,  doon  man  ay  huag 

,mong  iurong  ang  iyong  katnay :  sapagkaH 
siyang  natatakot  sa  Dios  ay  lalayo  sa 
lahat  na  yaon. 

19  KarUnungap  ay  kalakasail  sa  pantas, 
na  higit  kay  sa  sampuong  puno  na  nasa 
ciudad.  2tt  Tunay  na  walang  baiial  sa 
lupa,  na  gumagawa  ng  mabuti,  at  hindi 
nagkakasala.  21  Huag  ka  rin  namang 
makinig  sa  lahat  ng  salita  na  nasalita; 
baka  marinig  mong  sinusumpa  ka  ng 
iyong  alipin :  22  sapagka't  madalas  ding 
nalalaman  ng  iyong  sarilin^  puso,  na  = 
ikaw  ay  sumumpa  rin  sa  mga  iba. 

23  Lahat  ng  ito  ay  tinikman  ko^  sa 
karUnungan :  aking  sinabing:  Ako*y  ma- 
giging  pantas ;  nguni't  malayo  sa  akin. 
24  Ang  nililikha  ay  malayo  at  totoong 
malalim ;  l  sinong  makaaabot?  25  Ako'y 
pumihit  at  inildgak  ko  ang  aking  puso  na 
kumilala,  at  sumiyasat,  at  humanap  ng 
karunungan  at  ng  kadahilanan  ng  mgd 
hagay,  &t  kumilala  na  ang  kasam-an  ay 
kamangmiangan,  at  ai^  kamangmangan 
ay  kaululan:  26  at  nakasumpong  afco 
ng  bagay  na  lalong  map^it  kay  sa  kama- 
tayan,  ng  babaye  na  ^ng  puso  ay  mga  silo 
at  mga  bifeag,  at  ang  kaniyang  mgakamay 
4iy  parang  mga  panali:  angnalulugod  sa 
Dios  aj  tatakas  sa  kaniya ;  nguni^t  ang 
makasalanan  ay  makukuha  niya.  27  Na- 
rito,  ito'y  aking  nasurapungan,  sabi  ng 
Mangangaral,  na  pinapagiging  ibang  isang 
bagay,  upang  matuntunan  ang  kadahila- 
nan: 28  na  hinahanap  pa  ng  aking 
kalulua,  nguni't  hindi  ko  nasumpungan: 
isang  tawo  sa  isang  libo  ang  aking  nasum- 
pungan; nguni't  isang  babaye  sa  lahat 
ng    ito    ay     hindi    ako     nakasumpong. 


29  Narito,  ito  lamang  an^  aking  nasum- 
pungan, na  ginawang  matuid  ng  Dios 
sa  tawo;  nguni't  humanap  sila  ng  mara- 
ming  katha. 

S^Sino  ang  gaya  ng  pantas?  at  ^ sinong 
nakakaalam  ng  katuringan  ng  isang 
bagay?  Ang  karunungan  ng  tawo  ay  nag- 
papasilang  ng  kaniyang  mukha  at  angkati- 
gasan  ng  kaniyang  mukha  ay  nababago. 
2  Ipinapayo  ko  sa  iyong :  Ingatan  mo  ang 
utos  ng  hari,  at  iya'y  dahil  sa  sumpa  ng 
Dios.  3  Huag  kang  magmadaUng  umalis 
sa  kaniyang  harap ;;  huag  kang  mamalagi 
sa  masamang  bagay:  sapagka't  kaniyang 
ginagawa  ang  ano  mang  kaniyang  ibigin. 
4  Sapagka't  ang  salita  ng  hari  ay  mUy  ka- 
pangyarihan ;  at  i  sinong  makapagsasabi  sa 
kaniyang:  iAnong ginagawa  mo?  5  Ang 
nag-iingatng  utos  ay  hindi  makakaalam 
ng  masamang  bagay ;  at  ang  puso  ng  pantas 
ay  nagbubulay  ng  panahon  at  kahatulan: 

6  sapagka^t  sa  bawa't  akala  ay  may 
kapanahunan  at  kahatulan ;  sapagka't  ang 
karalitaan  ng  tawo  ay  malaki  sa  kaniya: 

7  sapagka't  hindi  niya  nalalaman  ang 
mangyayari;  sapagka't  i sinong  makapag- 
sasaysay  sa  kaniya,  kung  paano.  mangya- 
yari ?  8  Walang  tawo  na  may  kapangya- 
rihan  sa  espiritu  upang  pumigil  ng  espi- 
ritu ;  at  wala  man  siyang  kapangyarihan 
sa  araw  ng  kamatayan ;  at  walang  dahilan 
sa  pakikips^bakang  ti^aji:  at  hindi  man 
maililigtas  ng  kasam-an  siya,  na  nabigay 
doon.  9  Lahat  ng  ito  ay  nakita  ko,  at 
inihilig  ko  ang  aking  puso  sa  bawa^t 
gawa,  pa  nagawa  sa,  ilalim  ng  araw:  may 
panahon  na  ang  isa  ay  may  kapangyari- 
han sa  isa  sa  kaniyang  kapahamakan. 

lO  At  gayon  din  nakita  ko  ang  masama 
na  nakalibing,  at  nagsidatingsa  Au^ay;  at 
silang  gumawa  ng  matuid  ay  lumayo  sa 
saaitong  lugar,  at  nalimutan  ^ciudad:  ito 
man  ay  kawalang  kabuluhan.  11  Sapag- 
ka*t  ang  hatol  laban  sa  masamang  gawa 
ay  hindi  ginagawang  madali,  kaya't  ang 
puso  ng  mga  anak  ng  mga  tawo  ay  lubos 
na  nalalagak  sa  paggawa  ng  kasam-an. 
12  Baga  man  ang  makasalanan  ay  guma- 
wa ng"  kasam-an  na  makaisang  daan,  at 
humaba  ang  kaniyang  bukayj  gayon  ma'y 
tunay,  na  talastas  ko,  na  yayaong  mabuti  sa 
kanila,  na  natatakot  sa  Dios,  na  natatakot 
sa  harap  niya:;  13  nguni't  hindi  yayaong 
mabuti  sa  masama,  6  hahaba  man  ang 
kaniyang  buhay  na  parang  isang  anino; 
sapa^ka't  siya'y  hindi  natatakot  sa  harap 
ng  Dios.  14  May  kawalang  kabuluhan 
na  nangyayari  sa  lupa ;  na  may  mga  banal 


684 


ECLESIASTES. 


8.  14 


na  kmapapangyarilian  n§  ayon  sa  gawa 
ng  masama;  rnuli,  maj  mga  masamaiig 
tawo  na  kinapapangyarihan  ng  ayon  sa 
gawa  ng  banal :  aking  sinabi,  na  ito  man 
ay  kawalang  kabuluhan.  15  Ng  niagka- 
gayo'y  nagpuri  ako  ng  kasayahan,  sapag- 
ka't  ang  tawo  ay  w^alang  niaiging  bagay 
sa  ilalira  ng  araw,  kungdi  ang  kumain, 
at  uminom  at  matua ;  sapagka't  tataliang 
kasama  niya  sa  kaniyang  gawa  lahat  ng 
kaarawan  ng  kaniyang  buhay  na  ibinigay 
ng  Dios  sa  kaniya  sa  ilalirn  ng  araw  : 

16  Pagka  aking  ikiniling  ang  aking  pnso 
npang  matuto  ng  karunungan,  at  upang 
makakita  ng  gawa  na  ginagawa  sa  lupa : 
(sapagka't  may  hindi  natutulog  ng  kahi't 
araw  o  gabi  man  ng  kaniyang  mga  mata :) 
17  ng  magkagayo'y  minasdan  ko  ang  la- 
hat  ng  gawa  ng  Dios,  na  hindi  matalastas 
ng  tawo  ang  gawa  na  ginagawa  sa  ilalirn 
ng  araw :  sapagka't  pagpakapagurang  mai- 
nam  man  ng  tawo  na  hanapin,  ay  hindi  rin 
niasusnmpungan;    oo,    bukod   dito,   baga 
man  isipin  ng  pantas  na  malaman,  hindi 
rin  niya  masnsupungan. 
Q  Sapagka't  lahat  ng  ito  ay  inilagak  ko 
^     sa  aking  puso,  upang  siyasatin  ang 
lahat  ng  ito ;  na  ang  banal,  at  ang  pantas, 
at  ang  kanilang  mga  gawa,   ay   nangasa 
kamay  ng  Dios :  maging  pag-ibig  o  pagka- 
poot,  hindi  nalalaman  ng  tawo;  lahat  ay 
nasa   harap   nila.     2  Lahat  ng  bagay  ay 
dumarating  na  magkakaparis   sa  lahat: 
may  isang  pangyayari  sa  banal  at  sa  ma- 
sama ;  sa  mabuti,  at  sa  malinis,  at  sa  ma- 
rnmi ;  sa  kaniyang  naghahayin  at  sa  kani- 
yang hindi  nag-hahayin :  kung  paano  ang 
mabuti,  gayon  ang  makasalanan;  at  ang 
Bumusumpa,  gaya  ng  natatakot  sa  sumpa. 
a  Ito'y  isang  kasam-an  sa  lahat  na  nalik- 
ha  sa  ilalirn  ng  araw,  na  may  isang -pang- 
yayari sa  lahat :  oo,  gayon  din,  ang  puso 
ng  mga  anak  ng  mga  tawo   ay  puno   ng 
kasam-an,  at  kaululan*  ay  nasa  kanilang 
puso  habang  silaV  nabubuhay,  at  pagka- 
tapos  niyaon  ay  napatutungo  sa  pagkama- 
tay.    4  Sapagka't  sa  kaniya,  na  napisan  sa 
lahat  na  may  buhay  ay  may  pag-asa :  sa- 
pagka^t  ang  bahay  na  aso  ay  maigi  kay  sa 
patay  na   icon.     5  Sapagka't    nalalaman 
ng   mga    buhay,   na  sila^'y    mamamatay: 
ngoni't  hindi  nalalaman  ng  patay  ang  ano 
mang  bagay  o    mairoon   pa   man   silang 
kagantihan ;  sapagka't  ang  alaala  sa  kani- 
la  ay  nalimutan.    6  Maging  ang  kanilang 
pag-ibig,^  gaya  ng  kanilang  pagkapoot  at 
ng     kanilang     pananaghili     ay     nawala 
ngayon;  at    wala  man  silang  ano    mang 


bahagi  pa  na  magpakailan  man  sa  ano 
mang  bagay  na  nagawa  sa  ilalira  ng  araw. 
7  Yumaon  ka  ng  iyong  lakad,  kumain 
ka  ng  iyong  tinapay  na  may  kagalakan,  at 
uminom  ka  ng  iyong  alak  na  may  masa- 
yang  puso,  sapagka't  tinangap  na  ng  Dios 
ang  iyong  mga  gawa.  8  Maging  mapu- 
ting  lagi  ang  iyong  mga  suot;  at  huag 
magkulang  ng  unguento  ang  iyong  ulo, 

9  Ikaw  ay  mabuhay  na  masaya  na  kala- 
kip  ng  asawa  na  iyong  iniibig  sa  lahat  ng 
araw  ng  buhay  ng  iyong  kawalang  kabu- 
luhan, na  kaniyang  ibinigay  sa  iyo  sa  ila- 
lim  ng  araw  lahat  ng  kaarawan  ng  iyong 
kawalang  kabuluhan :  sapagka't  iyan  ang 
iyong  bahagi  sa  buhay,  at  sa  iyong  gawa 
na  iyong  iginagawa  sa  ilalim  ng  araw. 

10  Ano  mang  masumpungang  gawin  ng 
iyong  kamay,  gawin  mo  ng  iyong  ka- 
pangyarihan;  sapagka't  walang  gawa,  o 
katha  man,  o  katalinuan  man,  o  karunu- 
ngan man,  sa  libingan,  na  iyong  pina- 
parunan. 

11  Ako*7  nagbalik  at  nakita  ko  sa 
ilalim  ng  araw,  na  ang  pag-uunahan  ay 
hindi  sa  mga  matulin,  o  ang  pagbabaka 
man  sa  mga  malakas,  o  sa  mga  pantas  man 
ang  tinapay,  o  ang  mga  kayamanan  man 
ay  sa  mga  tawjong  maalam,  o  ang  kaloob 
man  ay  sa  mga  tawong  matalino ;  kungdi 
ang  panahon  at  kapalaran  ay  nangyayari 
sa  kanilang  lahat.  12  Sapagka't  hindi 
rin  nalalaman  ng  tawo  ang  kaniyang 
kapanahunan :  kung  paano  ang  mga  isda 
na  nahuhuli  sa  masamang  lambat,  at  kung 
paano  ang  mga  ibon  na  nahuhuli  sa  bitag, 
gayon  ang  mga  anak  ng  mga  tawo,  nasisilo 
sa  masamang  kapanahunan,  pagka  biglang 
nahuhulog  sa  kanila. 

13  Nakita  ko  rin  ang  karunu«gan  sa 
ilalim  ng  araw,  sa  ganitong  hichura,  at 
naging  tila  malaki  sa  akin :  14  may  ma- 
liit  na  ciudad,  at  iilan  ang  lalaki  sa  loob 
noon;  at  duaiating  ang  malaking  hari 
laban  doon,  at  kumulong  at  nagtayo  ng 
mga  malaking  moog  laban  doon :  15  may 
nasumpungan  nga  roong  isang  dukhang 
pantas  na  lalaki,  at  iniligtas  niya  ng  ka- 
niyang karunungan  ang  ciudad ;  gayon 
ma'y  walang  umalala  sa  dukhang  lalaking 
yaon.  16  Ng  magkagayo'y  sinabi  kong; 
Karunungan  ay  maigi  kay  sa  kalakasan : 
gayon  ma'y  ang  karunungan  ng  dukhang 
tawong  yaon  ay  niwawalang  kabuluhan, 
at  ang  kaniyang  mga  salita  ay  hindi  dini- 
dinig. 

17  Ang  mga  salita  ng  pantas  na  sinali- 
tang  marahan  ay  naririnig  na  higit  kay  sa 


U.  9 


EGLBSIASTES. 


685 


hiyaw  ng  iiagpupunp  sa  mga  mangmang. 
18  Karunungan  ay  maigi  kay  sa  mga  sak- 
bat  sa  pakikipagbaka:  nganVt  ang  isang 
makasalanan  ay  sumisira  ng  maraming 
buti.  _x 

lO  '^^^  ^^^  P^*^-^  ^^  langaw  ay  nagpa- 
y^  pabaho  sa  uoguento  n§  magpapa- 
baiigo :  gayon  ang  munting  kamangmangan 
sa  hinahalagahan  ng.karunungan  at  kara- 
ngalan.  a  Ang  puso  ng  pantas  na  tawo 
ay  nasa  kaniyang  kanang  kamay ;  ngani^t 
ang  puso  ng  mangmang  ay  sa  kaniyang 
kaliwa.  3  Oo  ^yon  din,  pagkav  ang 
mangmang  ay  lumalakad  sa  daan,  ang 
kaniyang  kaalaman  ay  nanlulupaypay  sa 
kaniya,  at  kaniyang  sinasabi  sa  lahat,  na 
siya  y  isang  ulol.  4  Kung  ang  espiritu 
ng  puno  ay  bumangon  laban  *sa  iyo,  huag 
mang  iwan  apg  iyong  lugar;  sapagka't 
ang  kaamuang-Ioob  ay  nagpapalikat  ng 
mga  raalaking  pagkagalit.  6  May  isang 
kasam-an,  na  nakita  ako  sa'  ilalim  ng 
araw,  na  parang  kamalian  na  nangagaling 
sa  puno;  «  kamangmangang  nauupo  sa 
malaking  karangalan,  at  ang  mayamang 
nauupo  sa  mababang  lugar.  7  Aking 
nakita  ang  mga  aUpiu  na  nakasakay  sa 
mga  kabayo,  at  ang  mga  panguld:  na 
lumalakad  na  parang  mga  alipih  sa  lupa. 
8  biyang  humuhukay  ng  hukay  ay  mahu- 
hulog  doon;  at  ang  sumisira  sa  baked, 
kakagatm  siya  ng  abas.  9  Ang  humihi- 
chura  ng  mga  bato  ay  masasaktan  noon : 
at  ang  pumapalakol  ng  kahoy  ay  mapa- 
pahamak  noon,  lo  Kung  ang  bakal  ay 
punaurol,  at  huag  ihasa  ng  isa  ang  talim, 
marapat  nga  niyang  lagyan  ng  lalong 
kalakasan:  j]^uni't  ang  karunungan  ay 
pmakikinabangang  magturo.  li  Kung 
»ng  abas  ay  kumagat  bago  magkakaman- 
dag,  wala  ngang  kapakinabangan  sa  mang- 
eengkanto.  is  Ang  mga  salita  ng  bibig 
ng  pantas  ay  mabiyaya;  nguni't  ang  mga 
iabi  ng  mangmang  ay  lalamon  sa  kani- 
yang sarili.  la  Ang  pasimula  ng  mga 
salita  ng  kaniyang  bibig  ay  kamangma- 
ngan ;  at  ang  wakas  ng  kaniyang  salita  ay 
mapanlaw  na  kaululan.  14  Ang  mang- 
mang naman  ay  nagpaparami  ng  mga 
salita :  gayon  ma'y  hindi  nalaiaman  ng  tawo 
kung  ano  ang  mangyayari;  at  ang  mang- 
yayari  pagkamatay  niya,  isinong  maka- 
pagsasaysay?  15  Ang  ,  gawa  ng  mga 
mangmang  ay  nagpapapagod  sa  kaniya, 
sapagkat  hindi  niya  nalaiaman  kung 
paanong  pagparoon  sa  ciudad.  16  jSa 
^ba.mo,  Oklupai%  kur^  ang  iyong  hari 
ay  isang  Bata,  at  ang  iyong  mga  pangulo 


ay  kumakain  sa  kinaumagahan  I  17  jMa- 
ginhawa  ka,  Oh  lupain,  kung  ang  iyong 
Iiari  ay  anak  ng  mga  malial,  at  aiig  iyong 
mga  pangulo  ay  kumakain  sa  kaukalang 
panahon,  para  sa  kalakasan,  at  hindi 
para  sa  paglalango  !  18  Sa  katamaran  ay 
gumuguho  ang  pulupo ;  at  sa  katamaran 
ng  mjga  kamay  ay  inuulanan  ang  baliay. 
19  Ang  kapistahan  ay  ginagawa  sa  tawa, 
at  ang  alak  ay  nagpapasaya  ng  buhay,  at 
ang  salapi  ay  sumasagot  sa  lahat  ng  ba- 
gay.  20  Huag  mong  sum f3ain  ang  hari, 
huag,  huag  sa  iyong  pag-disip;  at  huag 
naong  sum  pain  ang  mayaman  sa  iyong 
silid  na  tulugan :  sapagka't  isang  ibon  sa 
himpapawid  ay  magdadala  ng  voces,  at 
ang  may  mga  pakpak  ay  magsasaysay  ng 


nlbagis  ^ao  ang  iyong  tinapay  sa  mga 
tubig :  sapagka't  iyong  masusumpu- 
ngan  pagkaraan  ng  maraming  araw. 
d  Magbigay  ka  ng  bahagi  sa  pito,  oo,  sa 
walo ;  sapagka't  hindi  mo  nalaiaman  kung 
anonjT  kasam-an  ang  mangyayari  sa  lupa. 
3'  Kung  ang  mga  alapaap  ay  mapuno  ng 
ulan,  nangatutuyo  sa  lupa:  at  kung  ang 
punong  kahoy  ay  mabual  sa  dakong 
timugan,  o  sa  dakong  hilagaan,  sa  lugar 
na  kabualan  ng  kahoy,  doon  mamama- 
lagi*^  4,  Ang  nagmamalas  ng  hangin  ay 
hindi  maghahasik ; .  at  ang  tumitingin 
ng  mga  alapaap  ay  hindi  aani.  5  Kung 
paanong  hindi  mo  nalaiaman  kung  ano  ang 
daan  ng  hangin  o  kung  paano  mang  lumalaki 
ang  mga  buto  sa  bahay-bata  ng  buntis; 
gayon  hindi  mo  nalaiaman  ang  gawa  ng 
Dios  na  gumagawa  ng  lahat.  6  Ihasik 
mo  sa  kinauK^gahan  ang  iyong  binhi,  at 
huag  mo^g  iurong  ang  iyoijg  kamay  sa 
kinahapunan:  sapagka't  hindi  mo  nala- 
iaman kung  alin  ang  tutubo,  kung  ito  o 
yaon,  o  kung  kapua  magiging  mabuti. 
7  Tuna,y  na  ang  liwanag  ay  matamis,  at 
masayang  bagay  sa  mga  mata  na  tumingin 
sa  araw.  8  Oo,  kung  ang  tawo  ay  ma- 
buhay  na  maraming  taQn,  magalak-siya 
sa  lahat  ng  yaon ;  nguni't  alalahanin  niya 
ang  mga  kaarawan  ng  kadiliman,  sa- 
pagka't  magiging  marami.  Lahat  ng 
dumarating.ay  kawalang  kabuluhan. 

9  Ikaw  ay  magalak,  Oh  binata,  sa 
iyong  kabinataan;  at  pasayahin  ka  ng 
iyong  puso  sa  mga  kaarawan  ng  iyon.e 
kabinataan,  at  lumakad  ka  ng  mga  lakad 
ng  iyong  puso,  at  sa  paningin  ng  iyong 
mga  mata:  nguni*t  talastasin  mo^  na 
dahilsa,  lahat  ng  mga  ba^y  na  ito  ay 
dadalhin    ka    ng    Dios    sa    kahatulani 


686 


ECLESIASTES. 


11.  10 


10  Kaya't  ilayo  mo  ang  kapanlawan  sa 
iyong  puso,  at  alisin  mo  ang  kasam-an  sa 
iyoDg  laman:  sapagka't  ang  kabinataan 
at  ang  kasilanfan  ng  buhay  ay  kawalang 
kabuluhan 

1^  Alalahanin  mo  naman  ang  May- 
i^  lalang  sa  iyo  sa  mga  kaarawan  ng 
iyong  kabinataan,  o  bago  dumating  ang 
mga  masamang  araw,  at  ang  mga  taon  ay 
lumapit,  pagka  iyong  sasabihing:  AVala 
akong  kasayahan  sa  mga  yaon ;  2  o 
bago  ang  araw,  at  ang  liwanag,  at  ang 
buan,  at  ang  mga  bituin  ay  magdilim,  at 
ang  mga  alapaap  ay  magbalik  pagkatapos 
ng  ulan :  3  sa  araw  na  ang  mga  tagapag- 
ingat  ng  bahay  ay  manginginig,  at  ang 
mga  malakas  na  lalaki  ay  magsisiyukod, 
at  ang  mga  mangigiling  ay  maglilikat 
sapagka't  sila'y  kaonti,  at  yaong  mga 
dumudungaw  sa  mga  dungawan  ay  masisi- 
law,  4  at  ang  mga  pintuan  ay  sasarhan 
sa  mga  langsangan ;  pagka  ang  tunog  ng 
giling  ay  humina,  at  ang  isa^y  babangon 
sa  voces  ng  ibon,  at  lahat  ng  mga  anak 
ng  musiko  ay  mabababa;  5.  oo,  sila'y 
matatakot  sa  mataas,  at  ang  mga  kaki- 
labutan  ay  mapapasa  daan;  at  ang  puno 
ng  almendro  ay  mamumulaklak ;  at  ang 
balang  ay  magiging  pasan,  at  ang  nasa  ay 
manlulupaypay :  sapagka't  ang  tawo  ay 
yumayaon  sa  kaniyang  malaong  bahay, 
at  ang  mga  mananangis  ay  yumayaon  sa 
mga  langsangan :     6  o  bago  ang  panaling 


pilak  ay  mapatid,  o  ang  tasang  ginto  ay 
mabasag,  o  ang  banga  ay  mabasag  sa 
bukal,  o  ang  gulong  ay  masira  sa  balon ; 
7  at  ang  alabok  ay  maging  alabok  uli  na 
gaya  ng  una,  at  ang  espiritu  ay  magbalik 
sa  Dios  na  nagbigay  sa  kaniya.  8  Kawa- 
lang kabuluhan  ng  mga  kawalang  ka- 
buluhan, sabi  ng  Mangangaral;  lahat  ay 
kawalang  kabuluhan. 

9  At  bukod  dito,  sa  paraang  ang 
Mangangaral  ay  pantas,  nagpatuloy  siya 
ng  pagtuturo  sa  bayan  ng  kaalaman;  oo, 
siya'y  gumunita  at  sumiyasat,  at  umayos 
ng  maraming  kawikaan.  lo  Humanap 
ang  Mangangaral  ng  mga  nakalulugod  na 
salita,  at  ng  nasusulat  na  matuid,  mga 
salita  ng  ka^otohanan. 

11  Ang  mga  salita  ng  pantas  ay  parang 
mga  tulis,  at  parang  mga  pake  na  hasang 
mabuti  ang  m^a  salita  ng  mga  pangulo  ng 
mga  kapisanan,  na  nabigay  sa  ganang  isang 
pastor.  12  At  bukod  dito,  anak  ko,  ma- 
aralan  ka :  sa  paggawa  ng  maraming  libro 
ay  walang  wakas ;  at  ang  maraming  aral 
ay  kapaguran  ng  laman. 

13  Ito  ang  wakas  ng  bagay ;  lahat  ay 
narinig:  ikaw  ay  matakot  sa  Dios  at 
ingatan  mo  ang  kaniyang  mga  utos ;  sapag- 
ka't  ito  ang  boong  katunglculan  ng  tawo. 
14  Sapagka^t  dadalhin  ngDios  ang  bawa't 
gawa  sa  kahatulan,  sampuo  ng  bawa't 
kubling  bagay,  maging  mabuti  o  maging 
masama. 


ANG  AWIT  NQ  MQA  AWIT. 


IAng  awit  ng  mga  awit  na  kay  Salo- 
mon. 

2  Hagkan  niya  ako   ng  mga  halik  ng 

kaniyang  bibig : 
Sapagka't    ang    iyong    pag-sinta    ay 
maigi  kay  sa  alak. 

3  Ang    iyong    mga    unguento    ay  may 

masarap  na  amoy ; 
Ang  iyong  pangalan  ay  parang  ungu- 

entong  ibinuhos ; 
Kaya't  sinisinta  ka  ng  mga  dalaga. 

4  Batakin    mo    ako,     tatakbo     kaming 

kasunod  mo : 
Dinala  ako  ng  bari  sa  kaniyang  mga 
iiUd  { 


Kami  ay  matutua  at  magagalak  sa  iyo, 
Aming  babangitin  ang  iyong  pag-sinta 

na  higit  kay  sa  alak  : 
Matuid  ang  pag-sinta  nila  sa  iyo. 

5  Ako^y  maitim,  nguni*t  niaganda, 
Oh  kayo  ng  mga  anak  ng  Jerusalem, 
Gaya  ng  mga  dampa  ng  Kedar, 
Gaya  ng  mga  tabing  ni  Salomon. 

6  Huag  ninyo   akong  irapan  dahil   sa 

ako^y  kayumangi, 
Sapagka^t  sinunog  ako  ng  araw. 
Ang  mga  anak  ng  aking  ina  ay  nag- 

suob  ng  laban  sa  akin, 
Kanilang  ginawa  akong  tagapag-ingat 

ng  mga  uvasan  i 


2.  12 


ANG  AwiT  n9  mga  Awrr. 


687 


NgUniH   ang   sarili  kong   uvasan    ay 
hindi  ko  iningatan. 

7  lyong    saysayin   sa    akin,    ikaw    na 

sinisinta  Dg  aking  kalulua, 
Sa    pinagpapasabsaban    mo  ng   iyong 
hawan,  na  pinapapahingaban  mo  sa 
katangbaliang  tapat : 
Sapagka't,  ibakit  ako'y  magiging  pa- 
rang may  lambong 
Sa  siping  ng  mga   kawan  ng  iyong 
mgakasama? 

8  Kung  bindi  mo  nalalaman,  Oh  ikaw 

na  pinakamaganda  sa  mga  babaye, 
Yumaon  kang  sumunod  sa  mga  bakas 
.  ng  kawan, 
At    pasabsabin    mo   ang   iyong    mga 

anak  ng  kambing  sa  siping  ng  mga 

dampa  ng  mga  pastor. 

9  Aking  itinulad  kita,  Oh  aking  sinta, 
Sa   isang   kabayo  sa    mga    karro   ni 

Faraon. 

10  Pinagaganda  ang  iyong  mga  pisngi  ng 

mga  la  wit  na  huhokj 
Ang  iyong  leeg  ng   mga  kuintas  na 
Myas. 

11  Igagawa  ka  namin  ng  mga  kuintas  na 

ginto 
Na  may  mga  kabit  na  pilak. 

12  Samantalang  ang  hari  ay  nauupo  sa 

kaniyang  dulang, 
Ang   aking   nardo  ay  nagsusubo   ng 
.  kaniyang  bangp. 
1^  Ang.  aking  sinta,    parang   bigkis  ng 
mirra  sa  akin, 
Na  humihilig  sa  pag-itan  ng  aking 
mga  suso. 

14  Ang  sinta  ko  ay  parang  kumpol  ng 

Imlaklak  ng  alhena  sa  akin. 
Sa  mga  uvasan  ng  En-gadi.  ■ 

15  Narito,  ikaw  ay  maganda,   sinta  ko, 

narito,  ikaw  ay  maganda ; 
Ang  iyong  mga  mata  ay  'parang  mga 
kalapati. 

16  Narito,  ikaw  ay  njaganda  minamahal 

ko,  oo,  maligaya: 
Ang    ating    hihigan  naman    ay    ma- 
verde. 

17  Ang  mga  tahilati  ng  ating  bahay  ay 

mga  cedro, 
jd  ang  kaniyang  mga  bubong  ay  mga 
dpres. 


2Ako*y  rosa  sa  Saron, 
Lila  sa  mga  libis. 


2  Kung  paano  ang  lila  sa  gitna  ng  mga 

tinik, 
Gayon    ang  aking  pag-sinta   sa  mga 

dalaga. 
8  Kung  paano  ang  puno  ng  manzanas  sa 

gitna    ng    mga   punong    kahoy    sa 

gubat, 
Gayon  ang  aking  sinta  sa  gitna  ng 

mga  anak. 
Ako*y  pauupo  sa  ilalim  ng  kaniyang 

lilim  na  may  malaking  kaaliwan, 
At  ang  kaniyang    bunga  ay    naging 

matamis  sa  aking  lasa. 

4  Dinala  niya  ako  sa  anyayahang  bahay, 
At  ang  kaniyang  bandila  na  sumasakop  , 

sa  akin. *ay  sinta. 

5  Alalayan  ninyo  ako   ng    mga  pasas, 

aliwin  ninyo  ako  ng  mga  manzanas : 
Sapagka't  ako'y  may  sakit  na  pag-sinta. 

6  Ang    kaniyang   kaliwang    kamay    ay 

nasa  ilalim  ng  aking  ulo,  • 
At  ang  kaniyang  kanang  kamay  ay 
yumayakap  sa  akin. 

7  Ako'y  nagbibilin    sa  inyo,   Oh   inga 

anak  na  babaye  ng  Jerusalem, 
Alang-alang  sa  mga  usang  lalaki  at 

babaye  sa  parang, 
Na  huag  kayong  pumukaw,  o  gumi- 

sing  man  sa  aking  sinta, 
Hangangisa  ibigin  niya. 

8  jAng  voces  ng  aking  sinta!   narito, 

siyaf  y  ^  u  marating, 
Na     dumad  amba    sa    mga    bundok, 
liimulukso  sa  mga  burol, 

9  Ang  aking  sinta  ay  gaya  ng  u6a  o  ng 

batangusa: 
Narito,  siya'y  tumatayo  sa  likod  ng 
!.     ating  bakod, 
Siya'y  sumusungaw  sa  mga  dungawan, 

Siya'y  napakikita  sa  mga  silipan.  . 

10  Ang    aking    sinta    ay    nagsalita,    at 

nagsabi  sa  aking : 
Ikaw  ay  bumangon,  sinta  kOj  maganda 
ko,  at  tayo  na. 

11  Sapagka't    narito,    ang    tag-inaw    ay 

nakaraan;  < 

Ang  ulan  ay  lumagpas  at  wala  lia; 

12  Ang  mga  bulaklak  ay  lumilitaw  sa 

lupa ; 
Ang  panahon  ng  paghuni  ng  ibon  ay 

dumating, 
At  ang  tinig  ng  pagong  *y  naririmg 

sa  ating  lupuni 


688 


ANG  AWIT  NG  MGA  AWIT. 


2.  13 


13  Ang  puno  ng  higos  ay  nahiliiiiog  aiig 

kaniyang  mga  sari vv ang  higos, 
At     ang     mga     j^uno     ng     iivas     ay 

namumulaklak, 
Kanilang    pinasasalimuoy    ang    kanl- 

lang  bango. 
Ikaw  ay  bumangon,  sinta  ko,  maganda 

ko,  at  tayo  na. 

14  Oh  kakipati  ko,  na  nasa  mga  tuka  ng 

bato,  sa  puang  ng  matalik  na  Uigar, 
Makita  ko  ang  iyong  mukha,  marinig 

ko  ang  iyong  voces ; 
Sapagka't  matamis  ang  iyong  voces,  at 

ang  iyong  mukha  ay  maligaya. 

15  Hulihin    ninyo     sa    amin    ang    mga 

zorra,   ang  mga   munting  zorra  na 
sumasamsam  sa  mga  uvasan ; 
Sapagka't  ang  aming  mga  uvasan  ay 
namumulaklak. 

16  Ang  sinta  Ico^y  akin,  at  ako'y  kaniya: 
Pinasasabsab  niya  ang  kaniyang  kawan 

sa  gitna  ng  mga  lila. 

17  Ilangang  sa  ang  araw  ay  lumamig,  at 

ang  mga  lilim  ay  tiimakas, 
Pumihit   ka,   sinta    ko,    at    ikaw   ay 

maging  gaya  ng  usa  o  ng  batang  usa 
Sa  mga  bundok  ng  Bether. 

3Sa  kinagabihan  ay  hinanap  ko  siya 
na  iniibig  ng  aking  kaluUia : 
Aking  hinanap  siya,  nguni't  hindi  ko 
nasumpungan. 

2  Aking  sinabing:    Ako^y   babangon,  at 

liligid  sa  ciudad, 
Sa  mga  langsangan  at  sa  mga  makiang 

na  daan, 
Aking  hahanapin  siya  na  iniibig  ng 

aking  kalulua : 
Aking  hinanap  siya,  nguni't  hindi  ko 

siya  nasumpungan. 

3  Ang    mga    bantay    na    lumilibot    sa 

ciudad  ay  nasumpungan  ako : 
Kanino  ko  sinabing :  l  Nakita  ba  ninyo 
siya  na  iniibig  ng  aking  kalulua  ? 

4  Kaonti   lamang  ang  inilagpas  ko   sa 

kanila, 
Ng  masumpungan  ko  siya  na  iniibig 

ng  aking  kalulua  : 
Humawak  ako  sa  kaniya.  at  hindi  ko 

binitawan, 
Hangang   sa   siya'y    aking   nadala   sa 

bahay  ng  aking  iua, 
At  sa  silid  ng  naglihi  sa  akin. 

5  Ako'y    nagbibilin   sa   inyo.   Oh    mga 

anak  na  babaye  ng  Jerusalem, 
Alang-akng   sa    mga  usang  lalaki  at 
babaye  sa  parang, 


Na  huag  kayong  pnmukaw  o  gumising 

man  sa  aking  sinta, 
Hangang  sa  ibigln  niya. 

6  iSino    itong    sumasampang    mula   sa 

^ilang  na  parang  mga  lialiging  usok, 
Na  napapabanguhan  ng  mirra  at  ng 

kamanyan, 
Ng    lahat    na    blanquete    ng    manga- 

ngalakal? 

7  Narito,  siyang  hiliigan  ni  Salomon; 
Anim  na  pucng 

makapangyarihang  lalaki  ay    nasa 
pall  hot  noon, 
Sa  mga  makapangyarihang  lalaki  ng 
Israel. 

8  Silang  lahat  ay  humahawak  ng  tabak, 

at  bihasa  sa  pakikipagbaka : 
Bawa't  isa'y  may  tabak  sa  kaniyang 

pigi, 
Dahil  sa  takot  sa  kinagabihan. 

9  Ang  haring  Salomon  ay  gumawa  sa 

kaniya  ng  palankin 
Na  kahoy  na  Libano. 

10  Ginawa  niya  ang  mga  haligi  noon  na 

pilak, 
Ang  pinakaloob  noon  ay  ginto,  at  ang 

upuan  ay  morado, 
Ang  gitna   noon  ay    nalalatagan    ng 

pag-sinta, 
Sa  ganang   mga  anak   na   babaye  ng 

Jerusalem. 

11  Kayo^y  lumabas,  Oh  kayong  mga  anak 

na  babaye  ng  Sion,  at  inyong  mas- 
dan  ang  haring  Salomon, 

Na  may  korona  na  ikinorona  sa  kaniya 
ng  ina  niya  sa  kaarawan  ng  kani- 
yang pag-aasawa. 

At  sa  kaarawan  ng  kasayahan  ng  kani- 
yang puso. 

4  Narito,  ikaw  ay  maganda,  sinta  ko ; 
narito,  ikaw  ay  maganda ; 
Ang  iyong  mga  mata  ay  parang  mga 
kalapati  sa  likod  ng  iyong  lam  bong: 
Ang  iyong  buhok  ay   parang  kawan 

ng  mga  kambing, 
Na  nagpapahinga  sa  tabi  ng  Ixindok 
ng  Galaad. 

2  Ang  iyong   mga;  ngipin  ay  gaya  n^ 

mga  kawan  n^  mga  tupa  na  bagong 

gnpit, 
Na  u  ma  hong  mula  sa  pagpaligo; 
Na  bawa't  isa^y  may  karabaJ, 
At  walang  baog  sa  kanila. 

3  Ang  iyong  mga  labi  ay  gaya  ng  pising 

mapula, 


5.  6 


ANG  AWIT  NS  MGA  AWIT. 


689 


At  ang  iyong  bibig  ay  maganda : 
Ang  iyong  mga  pisngi  ay  gaya   ng 

piraso  ng  granada. 
Sa  likod  pg  iyong  lambong. 

4  Ang  iyong  leeg  ay  gaya  ng  moog  ni 

David  na  itinayo  na  pinakaSakbatan, 
Na  kinabibitinan  ng  libong  kalasag, 
Kg  lahat  na   mga    kalas^    ng   mga 

makapangyarihang  lalaki. 

5  Ang  iyong  dalawang  suso  ay  gaya  ng 

dalawang  batang  usa  na  mga  kambal 
■-'■''';  tig  usa,"      '         '•  \"*" 

Na"  sainasabsab  sa  gitna  ng  mga  lila. 

6  Hangang  sa  ang  araw  ay  lumamig  at 

ang  mga  Iflim  ay  tiimakas, 
Ako'y  parorboh  sa  bundok  ng  mirra, 
At  sa  biirol  ng  kamanyan. 

7  Ikaw  ay  totoong  maganda,  sint^  ko ; 
At  walang  kapintasan  sa  iyo. 

8  Sumamakasa  akin  mula  sa  Libano, 

asawa  koj  . 
Na  kasama  ko  mula  ^sa  Libano : 
Tumanaw  ka    mula   sa  taluktok  ng 

Amana, 
Miila  sa  taluktok  ng  Senir  at  ng  Her- 

naon, 
Mula  sa  mga  yungib  ng  mga  leoti, 
Mula  sa  mga  bundgk  ng  lOga  leopardo. 

9  Ipagaw  mo  ang  aking  ptiso,  kkpatid 

ko,  asawa  ko, 
Iyong  inagaw  aiig  aking  puso  ng  isang 

suMap  ng  iyong  mga  mata, 
Ng  isang  kuintas  ng  iyong  leeg. 

10  1  Pagkaganda  ng  iyong  pag-sinta,  kapa- 

tid  ko,  asawa  A;o  I 
i  Pagkaigi  ng  iyong  pag-sinta  kay  sa 
alak!  ■  -:    - 

'    J  At  ang  amoy  ng  iyong  mga  unguento 
kay  sa  lahat  na  sarisaring  pabango  I 

11  Ang  iyong  mga  labi,  Oh  asawia  ko, 

tumutulong  parang  pulot-pukyutan : 
Pulot  at  gatas  ay  nasa  ilalim  Bg  iyong 
dila; 
'    At  ang  amoy  ng  iyong  suot  ay  gaya 
ng  amoy  ng  Libano^ 

12  Halamanang  nababakuran  ang  kapa- 

tid  ko,  ai]^  asawa  A;o  ; 
Bukal  na  nababakuran,  balon  fia  nata- 
takpan. 

13  Ang  iyong  mga  pananim  ay  halama' 

nan  ng  mga  granadu,  na  may  maha- 
lagang  mga  bunga ;  ^ 

Alheiias  sampuo  ng  mga  pananim  na 
nardo, 

14  Nardo  at  azafran, 

Kalamo  at  kanela,  sakpuo  Bg  lahat 
lia  punong  kftboy  Dg  kaAiaByan ; 


Mirra  at  mga  aloe,  sampuo  ng  lahat 
na  mga  pinakainainam  na  pabango. 

15  Jkmv  ay  bukal  ng  mga  halamanan; 
Balon  ng  mga  buhay  na  tubig; 

At  umaagos  na  mga  agos  na  mula  sa 
Libano. 

16  Ikaw  ay  gumising.  Oh  hilaga^ng  ha- 

ngin ;  at  pari  to  ka,  ikaw  na  tim«gan ; 
Huiuihip    ka    sa    aking    halamanan, 
upang  ai^  mga  bango  niya'y  suma- 
limuoy.    :  ' 

'   Masok  ang  aking  sinta  sa  kaniyang 
halamanan. 
At  kumaiii  si^a  ri^  kaniyang  mahala- 
gang  mga  blinga. 

5Ako,y  dumating  sa  aking  habmanin, 
kapatid  ko,  asawa  ^d^.* 

Aking  dinampoi  ang  aking  nlirra 
sampuang  aking  pabango ;     ' 

Aking  kinain  ang  ^king  pulot-puk- 
yutan sampuo  ng  aking  pulot ; 

Aking  iilinom'ang  aking  alik  sampuo 
ng  aking  gatas. 

Kayo'y  kumain,  Oh  mga  kaibigap; 

Kayo'y  umitiom,  oo,  kayo*)^  unainbii 
ng  sa;gana,  Oh  sinta  X*o. 

2  Ako'y  nakakatulog,  nguni^t  ang  aking 
pusO  ay  gfeing : 
g&yang  voces  ngakifig  sinta  na  tumu- 
i         tuktok^  na  mt^^asa^mg' ;  ' 

Pagbuksan  mio  ako,  kapatid  ko,  sinta 

ko,  kalapati  ko,  salcdal  kp : 
Sapagka't  ang  aking  ulo  ay  ,basa  ng 
,     hau^og,  , 
.Aug  aking  naga  pusod  ng  buhok  ng 

a.  Akii^  h«aub^d,ang  joking  §uot ;  ipaa- 
Bong  aJking  isusoot?        . 
Aking  hinugasan  ang  aking  mga  paa ; 
^paanong  aking  mga  dud umhan?  , 
;4  Isinuot  ng  aking  sinta  ang  kajuiyang 
kamay  sa  butas  7ig  pintiuin, 
At  nakilos  ang  aking  puso,  sa  kaniya. 
5  Ako'y    nagbangon  upang    pagbuksan 
ang  aking  sinta ; 
At  ang  aking  mga  kamay  ay  tumutuk> 

ng  mirra. 
At  ang  aking  mga  daliri  ng  malagnaw 

na  mirra;  - : 

Sa  mga  tatangnan  ng  trangkaV 
O  Aking  pinagbuksan  ang  aking  sinta ; 
Ng«Bi*t  ang  aki^  sinta-  ajr  ftiBOr<ft% 
-■  e^  wala  Bf^,' ' '     '''•        ■■^■-  '"  '* 


690 


ANG  AWIT  NG  MGA  AWIT. 


5.  6 


Napaiilupaypay  na  ako  ng  akiiig  kalu- 

lua  ng  siya'y  magsalita : 
Aking  hinanap  siya,  nguni't  hindi  ko 

nasumpiingan  siya ; 
Aking  tinawag  siya  nguni't  hindi  siya 

sumagot  sa  akin. 
•7  Ang  mga  bantay  na  lumlbot  sa  ciudad 

ay  nasumpungan  ako, 
Sinaktan  nila  ako,  sinugatan  nila  ako, 
Inalis  sa  akin  ang  aking  balabal  ng 

mga  tanod  ng  mga  kiita. 

8  Ako'y  nagbibilin  sa  inyo,.01i  mga  anak 

na  babaye  ng  Jerusalem,  kung  in- 
yong  masumpungan  ang  aking  sinta, 
Na   inyong    saysayin    sa    kaniya,   na 
ako'y  may  sakit  na  pag-sinta. 

9  ^Ano  an^  ijong  sinta  na  higit  kay  sa 

ibang  smta, 
Oh  ikaw  na  pinakamaganda  sa   mga 


^  Ano  an^  iyong  sinta  na  higit  kay  sa 

ibang  smta, 
Ka  iyong  ibinibilin  sa  amin  na  gani- 

yan? 

10  Ang  aking  sinta  ay  maputi  at  mapula, 
Na  pinakamainam  sa  sampuong  libo. 

11  Ang  kaniyang  nlo  ay  gaya  ng  pinaka- 

mainam na  ginto, 
Ang  kaniyang   pusod    ng  buhok    ay 
lugay  ai  maitim  na  parang  owak. 

12  Ang  kaniyang  m^a  mata  ay  parang 

mga  kalapati  sa  siping  ng  mga  batis 
ngtubig; 
Na  hinugasan  ng  gatas  at  nalalapag  na 
lubos. 

13  Ang  kaniyang  mga^pisngi  ay  gaya  ng 

hanay  ng  mga  pabango,  gayang  mga 
bunton  ng  mga  matamis  na  gnlaj : 
Ang  kaniyang  mga  labi  ay  parang  mga 
lila  na  tumntulo  ng  makgnaw  na 
mirra. 

14  Ang  kaniyang  mga  kainay  ay  parang 

mga  singsing  na  ginto  na  may  lafcip 
na  berilo : 
Ang    kaniyang    katawan    ay    parang 
yaring  garing  na  binalot  ng   naga 
zafiro. 

15  Ang  kaniyang  mga    hita  ay  parang 

haliging  marmol,  na  nalalapag  sa 
mga  tuntungan  na  dalisay  na  ginto : 
Ang  kaniyang  hichura  ay  gaya  ng 
Libano  jaa  marilag  na  gaya  ng  mga 
cedro. 

16  Ang  kaniyang  bibig  ay  pinakamata- 

mis :  00,  siya'y  totoong  mainam. 


Ito'y  aking  sinta  at  ito'y  aking  kai- 

bigan, 
Oh  mga  anak  na  babaye  ng  Jerusalem. 

6^  Saan  naparoon  ang  iyong  sinta, 
Oh  iksLW  na  pinakamaganda  sa   mga 

babaye  ? 
I  Saan  tumungo  ang  iyong  sinta, 
Upang  aming  mahanap  siya  na  kasa- 
ma  mo  ? 

3  Ang  sinta  ko'y  bumaba  sa  kaniyang 
halamanan,  sa  mga  hanay  ng  mga 
pabango, 
Upang  mag-aliw  sa  mga  halaman,  at 
upang  mamitas  ng  mga  lila. 

3  Ako'y  sa  aking  sinta  at  ang  sinta  ko 

ay  akin : 
Pinasasabsab  niya  ang  kaniyang  kaivan 
sa  gitna  ng  mga  lila. 

4  Ikaw  ay  maganda  sinta  ko,  na  gaya 

ngTirsa, 
Na  maganda  na  gaya  ng  Jer'usalem, 
Kakilakilabot   na    parang   kawal   na 

may  mga  bandila. 

5  Iyong,  ihiwalay  ang  iyong  mga  mata 

sa  akin, 
Sapagka't  kanilang  dinaig  ako. 
Ang  iyong  buhok  ay  gaya  ng  kawan 

ng  mga  kambin^, 
Na  humijiilig  sa  siping  ng  Galaad. 

6  Ang  iyong  mga   ngipin  ay  gaya  ng 

kawan  ng  mga  babayeng  tupa, 
Na  umahon  na  mula  sa  pagpaligo ; 
Na  bawa'tisa'y  may^ambal, 
At  walang  Baog  sa  kanila. 

7  Ang  iyong  mga   pisngi  ay  gaya   ng 

piraso  ng  granada 
Sa  liked  ng  iyong  lambpng. 

8  May  anim  na  puong  reina,  at  walong 

puong  babaye. 
At  mga  dalaga  na  walang  bilang. 

9  Ang  aking  kalapati,  ang  aking  sakdal 

ay  isa  Hmang; 
Siya  ang  bugtong  ng  kaniyang  ina ; 
Siya  ang  pili  ng  nanganak  sa  kaniya. 
Nakita  siya  ng  mga  anak  na  babaye, 

at  tinawag  siyang  mapalad  ; 
Oo,  ng  mga  reina  at  ng  mga  babaye,  at 

pinuri  siya  nila. 

10  ^Sino  itong  tumitinging  parang  umaga, 
Maganda  na  parang  buan, 
Maliwanag  na  parang  araw, 
Kakilakilabot  na    parang    kawal    na 
iP^y  mga  bandila? 


8.  4 


ANG  AWIT  NG  MGA  AWIT. 


691 


11  Ako'y  bumaba  sa  halamanau  ng  mga 

Upang    tmgnan    ang    mga    sanwang 

pananim  sa  libis, 
Upang  tingnan  kung  nagbubuko  ang 

puno  ng  uvas, 
At  ang  rnga  puno  ng  granada  ay  namu- 

mulaklak. 

12  Oh  bago  nalaman  ko,  ang  aking  kalu- 

lua  ay  lumagay  sa  akin. 
'     <Sa  gitna  ng  mga  karro  ng  aking  mahal 
na  bayan. 

13  Ikaw  ay  magbalik,  ikaw  ay  magbalikj 

Oh,  Sulamita ; 
Ikaw  ay  magbalik,  ikaw  ay  magbaliJ^, 
upang  ikaw  ay  aming  matingnan. 

I  Bakit  kayo'y  titingin  sa  Sulamita, 
Ng  ^aya  sa  sayaw  ng  Mahanaim  ? 

71  Pagkaganda  ng  iyong  mga  paa  sa-mga 
panyapak,    Oh  anak   na   babaye  ng 
pangulo  I 
Ang  mga  pagkakaugpong    ng  .  iyong 

mga  hita  ay  parang  mga.  hiyas, 
Ng  gawa  ng  mga  kamay  jig  bihasang 
mangagawa. 

S  Ang  iyong  pusod  ay  parang  mabilog 
ha  taza,  ,.        .  ' 

^a  hindi  pinagkukulangan  n^  alak  na 

may  halo : 
Ang  iyong  tiyan  ay  parangs  bunton  ,»g 
..trigo  ... 

Na  nalalagay  sa  palibot  ng  mga  lila, 

3  Ang  iyong  dalawan^  suso  ay~  gay^  ng 

dalawarig  batang  usa 
Na  mga  kambal  ng  usa. 

4  Ang  iyong  leeg  ay  gaya  ng  moog  na 

garing; 
Ang  iyong  mga  mata  ay  ijaya  ng  mga 

lawa   sa   Hesbon  sa  siping  ng  pin- 

tuang-daan  ng  Bat-rabbim ; 
Ang  iyong  ilong  ay  gaya  ng  moog  ng 

Libano 
Na  nakaharap  sa  Damasko. 

5  Ang  iyong  ulo  sa  iyo  ay  gaya  ng  Kar- 

melo, 
;      At  .ang  buhok  ng  iyong  ulo  ay  gaya 

ng  morado ;' 
Ang  hari  ay  nabibihag  sa  iyong  mga 
,    Urintas. 

6  Pagkaganda  at  pagkaligaya  mo, 
pOh  si^ta  sa  mga  kaaliwan  I 

.5  Itorig  iyong  kisig  ay  hawig  sa  puno 
ng  jpalma,        ~  - 


At  ang  iyong  mga  suso  ay  sa  mga  buig 
n^  mga  uvas» 

8  Aking  sinabing :  Ako'y  aakyat  sa  puno 

ng  pal  ma, 
Ako'y  hahawak  sa ,  mga  sanga  piya ; 
Ang  iyong  mga  suso  ay  raaging  gaya 

ng  mga  buigng  puno  ng  uvas, 
At  ang  amoy  ng  iyong  hinga  ay  gaya 

ng  mga  manzana ; 

9  At  ang  iyong  bibig  ay  gaya,ng  pina- 

kamainam  na  alak, 
Na  tumultulong  marahan  para  sa  aking 

sinta, 
Na  dumudulas  sa  mga  labi  ng  mga 

natutulog. 

10  Ako'y  sa  aking  sinta, 

At  ang  kaniyang  nasa  ay  sa  akin. 

11  Ikaw  ay  parito,  sinta  ko,  tayo'y  luma- 

bas  sa  parang ; 
,,Tayo'y  tumigil.sa  mga  nayon. 
13  Tayo'y    sumampang    maaga.  sa    mga 

uvasan;  :    j 

Ating  tingnan  kung  ang  puno  ng  uvas 

ay  nagbubuko,  at  fcung   ang    kani- 
yang mga  bulaklak  ay  bumubuka, 
At  kung  ang  mga  gi*anada  ay  namumu- 

laklak: 
Poo'y  ibibigay  ko  sa  iyo  ang  aking 

pag-sinta. 
13  Ang    mga    mandragora    ay    sumasa- 

limuoy  ng  bango^ 
At  nasa  ating  mga  pintuan  ang  lahat 

na    sarisaring    mahalagang    bunga, 

bago  at  luma, 
Na  aking  inilapag  para  sa  iyo,  Oh 

sinta  ko.  ... 

8  I  Oh  kung  ikaw    ay    parang    aking 
kapatid, 
IS  a  numihitit  ng  mga  suso  ng  aking  inal 
Pagka  ikaw  ay  aking  nasumpungan 
i  ^'  '  sa  labasj  Bahagkan  kita ; 

Oo,  at  walang  wawala  ng  kabuluhau 
sa  akin. 
li  Aking  papatnubayan  kita,  ai  dadalhin 
kita  sa  bahay  ng  aking  ina, 
Na  magtuturo  sa  akin ; 
Aking  paiinunim  kita  ng   hinaluang 

alak,  "     .. 

Ng  katas  ng  aking  granada., ^ 
.3  Ang  kaniyang   kaUwang    kamay   ay 
malalagay  sa  ilalim  ng  aking  ulo, 
At  ang  kaniyang  kanang  kamay  ay 
yayakap  sa  akin. 

.4  Ako'y  nagbibilin  sa  inyo,    dh  mga 
anak  na  babaye  ng  Jerusafemi 


692 


ANG  AWIT  NG  MGA  AWIT. 


8.  4 


Ka  huag  kayong  pumukaw,   o  gumi- 

sing  man  sa  aking  sinta, 
Ilangang  sa  ibigin  niya. 

5  iSino  itong   sumasampang    mula    sa 

ilang, 
Ka  humihilig  sa  kaniyang  minamahal  ? 

Sa  ilalim  ng   puno   ng    manzana    ay 

ginising  kita : 
Doon  nagdamdam  sa  iyo  ang    iyong 

ina, 
Doon  nagdamdam  yaong  nanganak  sa 

iyo. 

6  Ilagay  mo    akong    parang    takda    sa 

iyong  puso,  parang  takda  sa  iyong 


Sapagka^t  ang  pag-sinta  ay  malakas 

na  parang  kamatayan, 
Panibugho  ay   mabagsik    na    parang 

libingan : 
Ang  mga  alipato  niya  ay  gaya  ng  mga 

alipato  ng  apoy, 
Ng  napakaalab  ng  Panginoon. 

7  Ang  maraming  tubig  ay  Hindi  makapa- 

patay  ng  pag-sinta, 
O  mapauurong  man  ng  mga  baha : 
Kung  ibigay  ng  lalaki  ang  lahat   na 

laman  ng  kaniyang  bahay  dahil  sa 

pag-sinta, 
Siya'y  lubos  na  mawawalan  ng  kabu- 

luhan. 

8  Tayo'y    may    munting     kapatid     na 

babaye, 
At  siya^y  walang  mga  suao : 


I  Alio  ang  ating  gaga  win  sa  ating  kapa* 

tid  na  babaye 
Sa  araw  na  siya^y  hiliingin? 
9  Kung  si^-aV  isang  kuta, 

Magtatayo  tayo  sa  kaniya  ng  moog  na 

pilak : 
At  kung  siya'y  isang  pintuan, 
Atmg  tatakpan    ng    mga    halang    na 

cedro. 

10  Ako'y  isang  kuta,  at  ang  aking  mga 

suso  ay  gaya  ng  mga  moog  niya, 
Ako  nga'y  naging  sa  kaniyang  mga 
mata  ay  parang  nakakasumpong  ng 


11  Si  Salomon  ay  may  uvasan  sa  BaaU 

hamon ; 
Kaniyang  pinaupahan  ang  uvasan  sa 

mga  tagapamahala ; 
Bawa^t  isa'y  nagdadala  dahil  sa  bunga 

noon  ng  isang  \ihong  pirasong  pilak. 

12  Ang  aking  uvasan  na  akin  ay  nasa 

harap  ko :  * 

Ikaw,  Oh  Salomon,  magkakaroon  ng 

libo, 
At  ang  mga  nag-iingat  ng  bunga  noon 

ay  dalawang  daan. 

IS  Ikaw  na  tumatal.an  sa  mga  halamanan, 
Ang   mga  kasama  ay  dumidinig  ng 

iyong  voces : 
Ipaririig  mo  sa  akin, 

14  Ikaw  ay  magmadali,  sinta  ko, 

At  ikaw  ay  maging  parang  usa  o.  ba- 

tang  usa 
Sa  mga  bundok  ng  mga  pabango. 


ANG  lilBEO   NG   PEOFETA 


IS  A I  AS. 


I  Ang  malikmata  ni  Isaias  na  anak  iil 
■  Amoz,  na  nakakita  ng  tungkol  sa 
Juda  at  Jerusalem^  sa  mga  kaarawan  ni 
Uzias,  ni  Jotam,  ni^  Ahaz,  at  ni  Ezekias, 
na  mga  hari  sa  Juda. 

2  Inyong  dingin,  Oh  mga  langit,  at 
iyong  pakingan,  Oh  lupa,  sapagka't  sina- 
lita  ng  Pan^inook  :  Ako'y  nag-alaga  at 
nagpalaki  ng  mga  bata,  at  sila^  nanghi- 


magsik  laban  sa  akin/  3  Kakikilala  ng 
baka  ang  kaniyang  panginoon,  at  ng  asno 
ang  pasabsaban  ng  kaniyang  panginoon ; 
w^am''f  ang  Israel  ay  hindi  nakakakilala, 
ang  bayan  ko  ay  hindi  gumtigunita. 
4  Bayang  salarin,  bayang  napapasanan  ng 
kasam-an,  binhi  ng  mga  mangagawa  ng 
kasam-an,  mga  anak  na  gumagawa  ng 
kapahamakan :  nilimot  nila  ang  PanSi- 


1.  31 


ISAIAS. 


693 


NOON,  niwalaiig  kabuluLan  nila  ang  Santo 
ng  Israel,  sila'y  Bangiba  at  nagsiurong. 
5  iBakit  kayo^y  paparusahan  pa  upang 
kayo'y  manghimagsik  ng  higit  at  higit? 
ang  boong  ulo  ay  masakit,  at  ang  boong 
puso  ay  nanlulupaypay.  6  Mulasatalam- 
pakan  ng  paa  hangang  sa  ulo  ay  walang 
kagalingan;  kungdi  mga  sugat,  at  mga 
langib,  at  mga  sariwang  sugat :  hindi  mga 
natikom^  o  natalian  man,  o  napahiran 
man  ng  langis.  7  Ang  inyong  lupain  ay 
giba ;  ang  inyong  mga  ciudad  ay  sunog  ng 
apoy ;  ang  inyong  lupain  ay  nilalamon  ng 
mga  taga  ibang  lupa  sa  inyong  harap,  at 
giba,  na  parang  niwasak  ng  mga  taga 
ibang  lupa.  8  At  ang  anak  na  babaye  ng 
Sion  ay  naiwang  parang  balag  sa  isang 
uyasan,  parang  pahingahan  sa  halamanan 
ng  mga  melon,  parang  ciudad  na  naku- 
long.  9  Kungdi  nag-iwan  sa  atin  ng 
napakakaonting  labi  ang  PanQinoon  ng 
mga  hukbo,  naging  parang  Sodoma  tayo, 
naging  parang  Gomorra  tayo. 

10  Inyong  dingin  ang  salita  ng 
Panginoon,  ninyong  mga  puno  sa  Sodo- 
ma; makinig  kayo  sa  kautusan  rig  ating 
Bios,  kayong  bayan  ng  Gomorra.  11  i  Sa 
anong  kapararakan  ang  karamihan  ng 
inyong  mga  bayin  sa  akin  ?  sabi  ng  Pa  ngi- 
NOON^ako'y  puno  ng  mga  bandog  na 
susunngin  na  mga  lalaking  tupa,  atvng 
mataba  sa  mga  hayop  na  pinataba;  at 
ako^y  hindi  nalulugod  sa  dugo  ng'mga 
toro,  o  ng  mga  cordero  o  ng  mga  kambing 
na  lalaki.  12  Ng  kay^o^y  diimating  na 
pakita  sa  harap  ko,  I  sinong  humingi  nito 
sa  inyong  kama^,  upang  inyong  yapakan 
ang  aking  mga  looban  ?  13  Huag  ng  dal- 
han  ninyo  ako  ng  niga  walang  kabulu* 
hang  alay ;  kamanyan  ay  kasuklamsuklam 
sa  akin ;  ang  bagong  buan,  at  ang  sa- 
bado,  ang  pagtawag  ng  mga  kapisanari, — 
hindi  ako  makapagtitiis  ng  kasam- 
an  at  ng  dakilang  kapisanan.  14  B^ina^ 
popootan  ng  aking  kalulua  ang  inyong 
mga  bagong  buan  at  ang  inyong  mga 
takdang  kapistahan:  mga  kabagabagan 
sa  akin ;  ako'y  ngalay  ng  pagdadala  ng 
mga  yaon.  15  At  pagka  inyong  inila- 
ladlad  ang  inyong  mga  kamay,  akii^ 
ikukubli  ang  aking  mga  mata  sa  inyo: 
OO;  pagka  kayo*y  dumadalangin  ng  mara- 
mi,  hindi  ko  didingin:  ang  inyong  mga 
kamay  ay  puno  ng  dugo.  16  Kayo *y 
maghugas,  kayo'y  maglinis;  alisin  ninyo 
ang  kasam-an  ng  inyong  mga  gawa  sa 
harap  ng  aking  mga  mata ;  maglikat  kayo 
ng  paggawa  ng  kasam-an:    17  mag-aral 


kayong  gumawa  ng  mabuti ;  inyong  hana- 
pin  ang  kahatulan,  inyong  saklolohan 
ang  napipighati,  inyong  hatulan  ang 
ulila,  ipagsangalang  ninyo  ang  babayeng 
bao. 

18  Kayo'y  parito  ngayon,  at  tayo'y 
I  magkatuiranan,  sabi  ng  Pan^inOon  :  baga 
j  man  ang  inyong  mga  kasalanan  ay  parang 
mapula,  mga  magiging  maputi  na  parang 
nieve;  baga  man  mga  mapulang  parang 
matingkad  na  pula,  raga  magging  parang 
balahibo  ng  tupa.  .  19  Kung  kayo'y  mag- 
kusa  at  magmasuriurin,  kayo*y  kakain  ng 
but!  ng  lupain :  20  nguni't  kung  kayo^ 
tumangi  at  manhiroagsik,  kayo^y  lalamu- 
ninngtabak:  sapagka't  sinaUta  ng  bibig 
ng  Panginoon.  21  i  Bakit  ang  tapat  na 
ciudad  ay  naging  dalahira  I  j  siya  na  puno 
ng  kahatulan!  kabanalan  ay  tumitigil 
sa  kaniy%  nguni't  ngayo^y  mga  mama- 
matay-tawo.  22  Ang  iyong  pilak  aj 
naging  kalawang,  ang  iyong  alak  ay 
nahaluan  ng  tubig.  23  Ang  iyong  mg» 
panguloay  mapanghimagsik,  at  mga  ka- 
sama  ng  mga  tulisan ;  bawa't  isa*y  umiibig 
ng  mga  kaloob,  at  sumusunod  sa  mga 
ganting-pala :  hindi  nila  hinahatulan  ang 
ulila,  o  pinararating  man  sa  kanila  ang 
usap  ng  babayeng  bao. 

24  Kaya*t  sabi  ng  Panginoon,  ng  PanSj- 
NOON  ng  mga  hukbo,  ng  Makapangyari- 
ban  sa  Israel:  Ah,  kukuhang  sulit  «ko  sa 
aking  mga  kaalit,  at  gaganti  ako  sa  aking 
mga  kaaway :  25  at  aking  ibaWlik  ang 
aking  kamay  sa.iyo,  at  aking  lUinising 
lubos  ang  iyong  kalawang,  at  aalisin  ko 
ang  iyojig  lahat  na  tinga:  26  at  aking 
isasauli  ang  iyong  mga  hukom  na  gaya 
ng  una,  at  ang  iyong  mga  tagapayo  na 
gaya  ng  pasimula :  pagkatapos  ay  tata- 
wagin  kang :  Ang  ciudad  ng  kabanalan, 
ang  tapat  na  ciudad.  27  Ang  Sion  ay 
tutubusin  ng  kahatulan,  at  ang  kaniyang 
mga  hikayat  ng  kabanalan,  28  Nguni't 
ang  kagibaan  ng  mga  mananalangsang  at  . 
ng  mga  makasalanan  ay  magkakapisan, 
at,  silang  lumili-mot  sa  Panginoon  ay 
malilipol.  29  Sapagka't  sila'y  mapahi- 
hiya  tungkol  sa  mga  encina  na  inyong 
ninasa,  at  kayo'y  mangalilito  dahi-l  sa 
mga  halamanan  na  inyong  pinili.<  30  Sa- 
pagka't  kayo'y  maging  parang  encina  na 
ang  dahon  ay  nalalanta,  at  parang  hala- 
manan na  walang  tubig.  31  At  ang 
malakas  ay  magiging  parang  yunot,  at 
ang  kaniyang  gawa  ay  parang  siklab ;  at 
kapua  sila  magliliab,  at  walang  papatay 
sa  kanila. 


694 


ISAIAS. 


2.  1 


2Ar)g  salita  na  nakita  ni  Isaias  iia  anak 
ni  Amoz  tungkol  sa  Jiida  at  Jeru- 
salem. 

2  At  mangyajari  sa  mga  huling  araw, 
na  ang  bundok  ng  bahay  ng  Panginoon 
ay  matatatag  sa  taluktok  ng  mga  bundok, 
at  matataas  sa  mga  burol ;  at  lahat  ng 
nacion  ay  huhugos  doon.  »  At  ang  ma- 
raming  bayan  ay  yayaon  at  magsasabing : 
Hali  kayo,  at  tayo'y  sumampa  sa  bundok 
ng  Fanginoon,  sa  baliay  ng  Dios  ni 
Jakob ;  at  tuturuan  niya  tayo  ng  kaniyang 
mga  daan,  tayo'y  lalakad  sa  kaniyang  mga 
landas :  sapagka^t  mula  sa  Sion  ay  lalabas 
ang  kautusan,  at  ang  salita  ngPANGiNOON 
ay  mula  sa  Jerusalem.  4  At  siya'y  ha- 
hatol  sa  gitna  ng  mga  nacion,  at  sasaway 
sa  maraming  bayan :  at  sila'y  tataga  ng 
kanilang  mga  tabak  sa  mga  lialang  ng 
panbukid,  at  ang  kanilang  mga  sibat  sa 
mga  karit:  ang  nacion  ay  hindi  magtataas 
ng  tabak  laban  sa  nacion,  o  mag-aaral  pa 
man  sila  ng  pakikipagbaka. 

5  Oh  baliay  ng  Jakob,  lialikayo,  at 
tayo^y  lumakad  sa  liwanag  ng  PanSi- 
NOON.  6  Sapagka^t  iyong  binayaan  ang 
iyong  bayan  na  bahay  ng  Jakob,  sa 
paraang  sila'y  puno  ng  mga  kaugaliang 
mula  sa  silanganan,  at  mga  mamanahin 
na  gaya  ng  mga  Filisteo,  at  sila'y 
mga  nakikipagkamay  sa  mga  anak 
ng  mga  taga  ibang  lupa.  7  Ang  kani- 
lang lupain  naman  ay  puno  ng  pilak 
at  ginto,  o  mairoon  mang  ano  mang 
wakas  ang  kanilang  mga  kayamanan  ;  ang 
kanila  namang  lupain  ay  puno  ng  mga 
kabayo,  o  mairoon  mang  wakas  ang 
kanilang  mga  karro.  8  Ang  kanila 
namang  lupain  ay  puno  ng  mga  idolo; 
kanilang  sinasamba  ang  gawa  ng  kani- 
lang sariling  mga  kamay,  na  ginawa  ng 
kanilang  sariling  mga  daliri.  9  At  ang 
tawong  mababa  ay  yumuyukod,  at  ang 
lalaking  malaki  ay  nababa :  kaya^t  huag 
mong  mga  patawarin.  lo  Ikaw  ay 
masok  sa  bato,  at  magkubli  ka  sa  alabok, 
mula  sa  kakilabutan  sa  Pakginoon,  at 
mula  sa  kalualhatian  ng  kaniyang  kama- 
lialan.  11  Ang  mga  tinging  mapagma- 
taas  ng  tawo  ay  mababalaa,  at  ang  mga 
kapalaluan  ng  mga  lalaki  ay  mayuyuko, 
at  ang  Pan&inoong  raag-isa  ay  matataas 
sa  araw  na  yaon.  12  SapagkaH  mag- 
kakaroon  ng  isang  araw  ang  Panginoon 
ng  mga  hukbo  sa  lahat  na  palalo  at 
hambog,  at  sa  lahat  na  nagmamataas; 
at  mabababa :  13  at  sa  lahat  ng  cedro  sa 
Libano,    na    matayog  at   mataas,    at  sa 


lahat  ng  encina  ^  Basan ;  14  at  sa 
lahat  ng  mataas  na  bundok,  at  sa  lahat  ng 
burol  na  nataas ;  15  at  sa  lahat  ng 
matayog  na  moog,  at  sa  lahat  ng  kutang 
nababakod  ;  16  at  sa  lahat  ng  sasakyang 
dagat  sa  Tarsis,  at  sa  lahat  ng  maligayang 
bantayang  moog.  17  At  ang  kahambu- 
gan  ng  lalaki  ay  mayuyuko,  at  ang  mga 
pagmamataas  ng  mga  tawo  ay  mabababa : 
at  ang  PanSinoong  niag-isa  ay  matataas 
sa  araw  na  yaon.  18  At  ang  mga  idolo  ay 
mapapawing  lubos.,  19  At  ang  mga  tawo 
ay  papasok  sa  mga  yungib  ng  mga  bato,  at 
sa  mga  puang  ng  lupa,  mula  sa  harap  ng 
kakilabutan  sa  Panginoon,  at  mula  sa  ka- 
lualhatian ng  kaniyang  kamahalan,  pagka 
siya'y  bumangon  upang  papanginiging  may 
kapangyarihan  ang  lupa.  20  Sa  araw  na 
yaon  ay  ihahagis  ng  tawo  ang  kaniyang 
mga  idolo  na  pilak,  at  ang  kaniyang  mga 
dios  na  ginto,  na  kanilang  ginawa  upang 
sambahin,  sa  yungib  ng  mga  vilig  at 
ng  mga  paniki ;  21  upang  masok  sa 
mga  puang  ng  mga  bato,  at  sa  mga  butas 
ng  mga  malaking  bato,  na  mula  sa  harap 
ng  kakilabutan  sa  Panginoon,  at  mula 
sa  kalualhatian  ng  kaniyang  kamahalan, 
pagka  siya'y  bumangon  upang  pangi- 
nigiug  may  kapangyarihan  ang  lupa. 
22  Likatan  ninyo  ang  tawo,  na  ang 
hinga  ay  nasa  kaniyang  mga  butas  ng 
ilong :  sapagka't  i  sa  ano  pahahalagahan 
siya  ? 

3Sapagka,t,  narito,  ang  Panginoon, 
ang  PanQinoon  ng  mga  hukbo, 
nag-aalis  sa  Jerusalem  at  sa  Juda  ng 
alalay,  at  tungkod  ng  boong  alalay  na 
tinapay  at  ng  boong  alalay  na  tubig; 
2  ng  makapangyarihang  lalaki,  at  ng 
lalaking  pangbaka ;  ng  hukom,  at  ng 
profeta,  at  ng  manghuhula,  at  ng  ma- 
tanda ;  s  ng  kapitan  ng  lilimang  puin, 
at  ng  marangal  na  tawo,  at  ng  tagapayo, 
at  ng  bihasang  mangagawa,  at  ng  matali- 
nong  mangangatha.  4  At  ako'y  magbibi- 
gay  ng  mga  bata  upang  maging  kanilang 
mgapangulo,  at  mganene  ang  magpupuno 
sa  kanila.  5  At  ang  bayan  ay  mapipig- 
hati,  bawa^t  isa*y  sa  iba,  at  bawa't  isa'y 
sa  kaniyang  kapua:  ang  bata  ay  magpapa- 
lalo  laban  sa  matanda  at  ang  mababa 
laban  sa  marangal.  6  Pagka  ang  lalaki 
ay  hahawak  sa  kaniyang  kapatid  sa  bahay 
ng  kaniyang  ama,  na  magsasabing :  Ikaw 
ay  may  damit,  ikaw  ay  maging  aming 
puno,  at  ang  sirang  ito  ay  mapasa  ilalim 
ng  iyong  kamay :  7  sa  araw  na  yaon  ay 
magtataas    siya    ng    kaniyang    voces,     na 


5.  2 


ISAIAS: 


695 


magsasabingt  Hindi  ako  magiging 
mangagamot;  sapagka't  sa  aking  bahay 
2Lj  wala  kahi't  tinapaj  o  damit  man: 
hiiag  ninyo  akong  gagawing  puno  ng 
bayan.  .8  Sapagka't  ang  Jerusalem  ay 
sira  at  ang  Juda  ay  bagsak  :  sapagka't 
ang  kanilang  dila  at  ang  kanilang  mga 
gawa  ay  laban  sa  PakGinoon,  upang 
munkahiin  ang  mga  mata.  ng  kaniyang 
kalualhatian.  9  Ang  hicbura  ng  kani- 
lang mukha  ay  sumasaksi  laban  sa  kanila; 
at  kanilang  isinasaysay  ang  kanilang  mga 
kasalanan  na  parang  Sodoma,  hindi  nila 
ikinukubli.  I  Sa  aba  ng  kanilang  kaliilua  I 
sapagka*t.sila*y  gnmanti  ng  kasam-an  sa 
kabilang  satili.  10  SaHhin  ninyo  tung- 
kol  sa  banal,  na  magiging  mabuti  sa^ariiya  : 
sapagka't  sila'y  kakain  ng  bunga  ng 
kanilang  mga  gawa.  11  I  Sa  aba  ng 
masama !  magiging  masama  set  haniya : 
sapagka't  ang  kagantihan  sa  kaniyang 
mga  kamay  ay  mabibigay  sa  kaniya. 
12  Tungkol  sa  aking '  baj'^an,  mga  bata 
ang  mga  mamimighati  sa  kanila,  at  mga 
babayie,  ang  raagpupuno  sa  kanila.  Oh 
bayan  ko,  silang  pnraapatnubay  ga  iyo, 
.  raagliligaw  sa  iyo,  at  gigiba  ng  daan  ng 
iyong  mgjt  land  as.  13  Ang  PanSinoon 
ay  tumatayo.  npang  magsangalang,  at 
tumssitayo  upang  hHimatol-  sa  mga  bayan. 
14  Ang  Panginoon  ay  papasok  sa  kaha- 
tulan  na  kasama  ng  mga  matanda  ng 
kaniyang  bayan,  at  ng  mga  pangulo 
noon :  K^yo  ang  kumain  .  sa  uVasan ; 
ang^^amsani  sa  dukha  ay  nksa  inyong 
mga  bahay :  - 15  6  anong  kabulogan  ria 
inyong  dinidikdik  ang  atang  bayan,  at 
inyong  ginigiling  ang  muklia-  ng  dukha  ? 
sabi  ng  Panginoon,  ng  Pan^inoon  ng' 
mga  hukbo.  '  :, 

16  Fukod  dito^y  sinabi  ng  PanGiKoong: 
Sa  paraang  ang  mga  d-alaga  ng  Bion  ay 
mga  palalo,  at  lumalakad  na  may  mga 
matigas  na  leeg  at  mga  matangnakairap, 
na  lumalakad  at  kumekendeng  habahg 
yumayacn,  at  nagpapakalatog  ng  kani- 
lang mga  paa:  17  kaya*t  papaglalangi- 
bin  ng  Panginoon  ang  bao  ng  ulo  ng  mga 
dalaga  ng  Sion,  at  hububdan  ng  PanGi- 
ifoON  ang  kanilang  mga  lihim  na  baliagi. 
18  Sa  araw  na  yaon  ay  aalisin  ng  Pangi- 
noon ang  kagilasan  ng  kanilang  mga  hiyas 
ng  paa,  at  ang  mga  yaring  lambat  at  ang 
m^a  kalahating  buan ;  19  ang  mga 
hikaw,  at  ang  mga  pulsera,  at  ang  mga 
lambong ;  20  ang  mga  pamuti  ng  buhok, 
at  ang  mga  kuintas  sa  bukong-bukong; 
at  ang  mga  pamigkis,  at  ang  mga  taguan 


ng  pabango,  at  ang-  mga  bulong; 
21  ang  mga  singsing,  at  ang  mga  hiyas 
para  sa  ■  ilong ;  22  ang  mga  damit  na 
pamista,  at  ang  mga  balabal,  at  ang 
mga  panleeg,  at  ang  mga  bulsa ;  28  ang 
mga  maliit  na  salamin,  at  ang  pinong 
kayong  puti,  at  ang  mga  turban- 
te,  at  ang  mga  lambong.  24  At  mang- 
yayari,  na  hahalili  sa  mga  mainam 
na  pabango  ay  baho;  at  hahalili  sa 
pamigkis  ay  panali ;  at  hahalili  sa  buhok 
na  a^os  ay  kakalbuhan ;  at  hahalili  sa 
pamigkis  na  mainam  ay  pamigkis  «a 
kayong  magaspang :  pagkaStinog  sa  Itfgat 
ng  kagandahan.  25  Aug  iyong  mga  lalaki 
ay  mabubual  sa  pamamag-itan  ng  tabak, 
at  ang  iyong  mga  makapanfgyarihan  ay 
sa  pakikipagbaka.  2«  At  ang  kaniyang 
mga  pintuang-daan  ay  tataghoy  af'tattt- 
ngis,  at  siya^y  magiging  giba  at  mau«po 
sa  lupa.     ' 

4  At  pitong  babaye  ay  hahakaw  sa 
isang  lalaki  ssl  araw-  na  yaon,  nft 
magsasabing :  Kami  ay  kakain  ng  aming 
sariling  tinapay,  at  magsusuot  ng  amdn^ 
sariling  kasuotan:  tawagin  lamang  kami 
sa  iyong  pangalan;  alisin  mO  ang  aming 
kadustaan. 

2  Sa  araw  na'  yaon  ay  magiging 
maganda  at  malualhati  ang  tangkay 
ng  "Panginoon,  at  ang  bunga'  ng  lupain 
ay  magiging  magaling  at  mainam  sa 
kanilang  tosSkataanan  &a  Israeh  S  At 
mangyayaH,  na  siyang  naiwan  sa  ^On,  at 
siyang  nalabi  i^  Jerusalem,  tatawaging 
santo,  bawa't  nasusulat  sa  may  buhay 
sa  Jerusalem:  4  pagka  huhugasan  ng 
Finginoon  ang  dumi  ng  mga  anak^  tia 
babaye  ng  Sion,  at  lilinisin  ang  dugo  ng 
Jerusalem  sa  gitna  niya"  sa  paniamag-itfttl 
ng  espiritu  ng  kahatuW,  at  sa  pamama^-^ 
itan  ng  espiritu  ng  pagkasunog.  5  At 
ang  PanGinoon  ay  lilikha-  sa  lUiaa  ng 
bbong  tahanan-  ng  bundok  ng  Sion,  a%  i!^ 
itaa^  "ng  kaniyang  mga  kapisanan,  ng 
isang  nlap  at  usok  sa  araw,  at  ng  livf  aftag 
ng  nagniningas  na  apoy  sa  gabi :  sapagka*t 
sa  itaas  ng  lahat  na  kalualhatian  <vy 
magkakaroon  ng  isang  takip.  6  At  mag* 
kaakaroon  ng  tdbing  upang  maging  lilim 
sa  kaarawan  laban  sa  init,  at  upang  siiu- 
ngan  at  kublihan  sa  bagyo  at  sa  ulan. 

5Paawitin  ninyo  ako  sa  aking  sinta 
na  mabuti,  ng  awit  ng  aking  sinta 
tungkol  sa  kaniyang  uyasan.  Ang  aking 
sinta  na  mabuti  ay  may  uvasan  sa 
isslng  palabungang  burol :    2  at  kaniyang 


696 


ISAIAS. 


5.  2 


binaDgban|an  ang  palibot,  at  inalis  ang 
m|a  bato,  at  tinamnan  ng  piling  puno 
og  uvaSj   at  nagtayo   ng  isang  moog  sa 

fitna  noon,  at  humichura  naman  ng 
amalig  ng  uvas  doon:  at  kaniyang 
hiuintaj  na  inagbunga  ng  uvas,  at  nag- 
bunga  ng  uvas  gubat.  s  At  ngayon,  Oh, 
Jnga  mananaban  sa  Jerusalem  at  mga 
lalaki  sa  Juda,  batulan  ninyo,  isinasamo 
ko  sa  inyo,  ako  at  ang  aking  uvasan. 
4  ^Ano  pa  ang  niagagawa  ko  sa  aking 
uvasan  na  hindi  ko  nagagawa  ?  ^  bakit,  ng 
aking  hinihintay  na  magbubunga  ng  mga 
uvas,  nagbiinga  ng  mga  uvas  gubat  ?  5  At 
ngayo^y  pabayaan  ninyo ;  aking  sasaysayin 
ea  inyo  ang  gaga  win  ko  sa  aking  uvasan : 
aking  aalisin  ang  bakod  noon,  at  raasu- 
sunog ;  aking  ibabagsak  ang  bakod  noon  at 
mayayapakan^  6  at  aking  ilalagay  na 
giba ;  hindi  kakapunin  o  bubukirin  man ; 
kungdi  sasampa  ay  mga  siitan  at  mga  tinik : 
akin  namang  iuutos  sa  mga  alapaap^  na 
huag  mga  umulan  ng  ulan  sa  kaniya. 
7  Sapagka^t  ang  uvasan  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo  ay  siyang  bahay  ng  Israel, 
at  ang  mga  lalaki  sa  Juda  ay  kaniyang 
maligayang  pananim :  at  siya'y  naghihin- 
tay  ng  kahatulan,  nguni  't  narito^t  kapig- 
hatian;  ng  kabanalan,  nguni't  narito't 
daiftg. 

8  iSa  aba  nila,  na  nag-uugpong  ng 
bahay  sa  bahay,  na  naglalagay  ng  bukid 
sa  bukid,  hangang  sa  mawalan  ng  pag- 
itan,  at  kayo'y  tatahang  mag-isa§:sa  gitna 
Bg  lupainl  9  Sa  aking  mga  pakinig  ay 
sinasabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo: 
Sa  katotohana'y  maraming  bahay  ang 
magigiba,  malalaki  at  magaganda,  na 
walang  mananahan.  10  Sapagka't  sam- 
puong  akre  ng  uvasan  ay  magbubunga 
ng  isang  bato,  at  isang  homer  na  binhi  ay 
magbubunga  ng  isang  efa. 

11  i  Sa  aba  nila  na  bumabangong  maaga 
sa  kinaumagahan,  upang  sila'y  makasunod 
sa  nakalalasing  na  inumin;  na  nagpapa- 
hingang  tanhali  sa  gabi,  hangang  sa 
mag-alab  ang  alak  sa  kanila !  12  At  ang 
alpa  at  ang  viola,  ang  pandereta  at  ang 
flauta,  at  ang  alak,  ay  nasa  kanilang  mga 
kasayahan:  nguni't  hindi  nila  dinidinig 
ang  gawa  ng  Panginoon,  o  ginunita  man 
nila  ang  gawa  ng  kaniyang  mga  kamay. 

13  Kaya^t  ang  aking  bayan  ay  nasok  sa 
pagkabihag,  sa  kasalatan  sa  katalinuan: 
at  ang  kanilang  kagalangalang  na  mga 
tawo  ay  nagugutom,  at  ang  kanilang 
karamihan    ay  nahahandusay   sa   uhaw. 

14  Kaya^t  pinalaki  ng  libingan  ang  kani- 


yang nasa,  at  ibinuka  ang  kaniyang  bibig 
ng  walang  sukat :  at  ang  kanilang  kalual- 
hatian  at  ang  kanilfeng  karamihan,  at  ang 
kanilang  kahambugan,  at  ang  nagagalak 
sa  gitna  nila  ay  bumaba  doon.  15  At 
ang  tawong  mababa  ay  yumukod,  at  ang 
malaking  tawo  ay  nagpakababa,  at  ang 
mga  mata  ng  palalo  ay  nagpakababa: 
16  nguui't  ang  Pangikoon  ng  mga  hukbo 
ay  nataas  sa  kahatulan,  at  ang  Dios  na 
Santo  ay  nasanto  sa  kabanalan.  17  Kung 
magkagayo'y  sasabsab  ang  mga  cordero 
na  parang  sa  kanilang  sabsaban  at  ang 
mga  sirang  lugar  na  mga  mataba  ay 
kakanin  ng  mga  gala. 

18  jSa  aba  nila  na  bumabatak  ng 
kasam-an  sa  pamamag-itan  ng  mga  pana- 
ling  walang  kabuluhan,  at  ng  kasalanan 
na  para  ng  panali  ng  kariton:  19  Na 
nagsasabing :  Magmaliksi  siya,  mag- 
madali  siya  upang  aming  makita:  at 
lumapit  at  du mating  ang  payo  ng  Santo 
ng  Israel,  upang  aming  malaman  ! 

20  i  Sa  aba  ni  la  na  tumatawag  ng  mabuti 
sa  masama,  at  masama  sa  mabuti;  na 
inaaring  dilim  ang  liwanag,  at  liwanag 
ang  dilim;  na  inaaring  mapait  ang 
matarais  at  matamis  ang  mapait ! 

21  I  Sa  aba  nila  na  pantas  sa  kanilang 
sariling  mga  mata,  at  mabait  sa  kanilang 
sariling  paningin ! 

22  jSa  aba  nila  na  makapangyarihan 
sa  pag-inom  ng  alak,  at  mga  lalaking 
malakas  sa  paghahalo  ng  matapang  na 
inumin :  23  na  nagpapatotoo  sa  masama 
dahil  sa  kaloob,  at  inaalis  ang  kabanalan 
sa  banal  I  24  Kaya't  kung  paanong 
ang  dila  ng  apoy  ay  pumupugnaw  ng 
dayami,  at  kung  paanong  ang  tuyong 
damo  ay  lumulubog  sa  alab,  gayon  magi- 
ging  parang  kabulukan  ang  kanilang  ugat, 
at  ang  kanilang  bulaklak  ay  iilanglang  na 
parang  alabok :  sapagka't  kanilang  itina- 
kuil  ang  kautusan  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo,  at  niwalang  kabuluhan  ang  salita 
ng  Santo  ng  Israel. 

25  Kaya't  nag-alab  ang  galit  ng  Pangj- 
NOOK  laban  sa  kaniyang  bayan,  at  iniunat 
niya  ang  kaniyang  kamay  laban  sa  kanila, 
at  mga  sinugatan,  at  ang  mga  burol  ay 
nanginig,  at  ang  kanilang  mga  bangkay 
ay  naging  parang  dumi  sa  gitna  ng  mga 
langsangan.  Sa  lahat  ng  ito  ay  hindi  na- 
pawi  ang  kaniyang  galit,  kundi  lumaging 
nakaunat  ang  kaniyang  kamay.  28  At 
siya'y  magtataas  ng  *tanda  sa  mga  nacion 
mula  sa  malayo,  at  susutsot  sa  kanila 
mula  sa  wakas  ng  iupa :  at,  narito,  sila'y 


1. 1 


ISAIAS. 


697 


darating  ng  maliksing  pagmamadali : 
Z7  yral&ng  mapapagod  o  matitisod  man 
sa  kanila ;  walang  iidlip  6  matutulog  man ; 
at  hindi  man  kakalagin  ang  pamigkis  ng 
kanilang  mga  balakang,  o  mapapatid  man 
ang  mga  panali  ng  kanilang  mga  panya- 

Eak:  28  na  ang  kanilang  mga  pana  ay 
asa  at  lahat  nilang  bosog  ay  nakaakma; 
ang  mga  kuko  ng  kanilang  mg:a  kabayo  ay 
maibibilang  na  parang  kisskisang  bato,  at 
ang  kanilang  mga  gulong  ay  parang  ipo- 
ipo :  29  ang  kanilang  ungal  ay  magiging 
gaya  ng  leon,  sila'y  uungal  na  gaya  ng 
mga  batang  leon:  oo,  sita*y  uungal,  at 
hahawak  sa  huli,  at  dadalhing  ligtas,  at 
walang  magliligtas.  SO  At  sila^y  uungal 
na  laban  sa  kanila  sa  arawna  yaon  na 
gaya  ng  hugong  ng  dagat :  at  kung  ang^isa 
ay  tumingin  sa  lupain,  narito,  kadiliman 
a<  kapanlawan,  at  ang  liwanag  ay  nagdi- 
lim  sa  mga  alapaap  niya. 

6Ng  taon  na  mamatay  ang  baring 
Uzias  ay  nakita  ko  ang  Pan5inoon 
na  nauupo  sa  isang.  loklokan,  matayog  at 
mataas,  at  pintipuno  ang  templo  ng  kani- 
yang  laylayan.  2  Sa  itaas  niya  ay  naka- 
tayo  ang  mga  serafin:  bawa*t  isa'y-  may 
amm  na  pakpak;  na  may  dalawa  na  tuma- 
takip  ng  kaniyang  mukha,  at  may  dalawa 
na  tumratakip  ng  kaniyang  mga  paa,  at 
may  dalawa  na  naglilipad  sa  kaniya. 
3  At  nagsisigawang  isa't  isa,  at  nagsasa- 
bing :  Santo,  santo,  santo,  ang  Pan^inoon 
ng  mga  hukbo :  ang  boong  lupa  ay  napu- 
puno  ng  kaniyang  kalualhatian.  4  At 
aug  mga  cimiento  ng  mga  tuntungan  ay 
nakilos  sa  voces  ng  sumisigaw,  at  ang 
bahay  ay  napuno  ng  usok.  5  Ng  magka- 
g&jo^j sinabi  kong :  i Sa  aba  ko Isapagka't 
ako'y  napahamak ;  sapagka't'  ako*y  lala- 
kiug  may  maruming  mga  labi,  at  ako'y 
tumatahan  sa  gitna  ng  bayan  na^  may 
maruming  mga  labi;  sapagka't  nakita  ng 
aking  mga  mata  ang  Hari,  ang  PanSi- 
NOON  ng  mga  hukbo.  6  Ng  magkagayo'y 
lumipad  ang  isa  sa  mga  serafin  sa  akin,  na 
may  baga  sa  kaniyang  kamay,  na  kani- 
yang kinuha  ng   mga  gunting  sa  altar: 

7  at  hinipo  niya  noon  ang  aking  bibig, 
at  nagsabing:  Narito,  hinipo  nito  ang 
iyong  mga  labi ;  at  ang  iyong  kasam-an  ay 
naalis,  at  ang  iyong  kasalanan  ay  nalinis. 

8  At  narinig  ko  ang  voces  ng  Pan&i- 
NOON,  na  nagsabing :  i  Sinong  susugum  ko, 
at  sinong  yayaon  sa  ganang  atin?  Ng 
magkagayo'y  sinabi  kong:  Narito  ^ko; 
suguin    mo    ako.     9  At    sinabi    niyang: 


Ikaw  ay  yumaon,  lit  saysayin  mo  «a  ba* 
yang  ito :  Inyong  naririnig  na  tunay, 
ngani't  hindi  ninyo  natatalos ;  at  naki- 
kita  ninyo  na  tunay,  nguni't. hindi  ninyo 
namamalas.  no  Iyong  patabain  ang  puso 
ng  bayang  ito,  at  iyong  pabigatin 
ang  kanilang  mga  pakinig,  at  iyong 
ipikit  ang  kanilang  mga  mata ;  baka 
sila'y  makakita  ng  kanilang  mga  mata,  at 
makarinig  ng  kanilang  mga  pakinig,  at 
makatalos  ng  kanilang  puso,  at  magbalik- 
loob,  at  magamot.  11  Ng  magkagayo^y 
sinabi  kong:  PanSinoon,  ^hangang  kal- 
ian ?  At  siya'y  sumagot :  Hangang  sa  ang 
mga  ciiidad  ay  magiba  na  walang  tuma« 
han,  at  ang  mga  bahay  ay  mawalan  ng 
tawO)  at  ang  lupain  ay'  maging  lubos  na 
giba^  12  at  ilayo  ng  PangiisOon  ang 
mga  tawo,  at  ang  mga  nilimot  na  lugar  ay 
dumami  sa  gitna  ng  lupain.  13  At  kung 
magkaroon  ng  ikasampuong  bahagi  doon, 
mapupugnaw  uli :  parang  'isang  roble,  at 
parang  isang  encina,  na  ang  puno  ay 
naiwan  pagka  mga;  pinUtol ;  gayon  ang 
santong   binhi   ay  siy ang  puno  noon. 

7  At  nangyari,  ng  mga  kaarawan  ni 
Ahaz  na  anak  ni  Jotam,  anak  ni  Uzi- 
as, na  hari  sa  Juda,  na  si  Bezin  na  hari  sa 
Siriaj  at  si  Peka  na  anak  ni  Eemalias, 
hari  sa  Israel,  sumampa  sa  Jerusalem 
upang  bumaka  laban  doon ;  nguni't  hindi 
nanaig  laban  doon.  2  At  nasaysay  sa 
bahay  ni  David,  na  siriabing :  Ang^  Siria 
ay  nalakip  sa  Efraim.  At  ang  puso  niya*y 
nakilos  at  ang  ptiso  ng  kaniyang  bayan  na 
gaya  ng  mga  piiiiong  kahoy  sa.  gubat  na 
kinilos  ng  hangin. 

3  Ng  magkagayo^y  sinabi  ng  Pangi- 
NOON  kay  Isaias:  Ikaw  ay  lumabas  na 
iyong  salubungin  si  Ahaz,  >  ikaw,  at  si 
Sear-jasub  na  iyong  anak,  sa  dulo  i^  agu- 
san  ng  tipunan  ng  tubig  na  lalong  mataas, 
sa  maluang  na  langsangan  ng  parang  ng 
batanero:  4  at  sabibin  mo  sa  kaniyang: 
Ikaw  ay  mag-ingat,  at  tumahimik  ka; 
huag  kang  matakot,'  o  manlupaypay  ,man 
ang  iyong  puso,  ng  dahil  sa  dalawang 
buntot  na  apoy  na  ito  na  umuusok,  ng  da- 
hil sa  mabangis  na  galit  ng  Bezin  at  Siria 
at  ng  anak  ni  Bemalias.  5  Babil  sa  ang 
Siria  ay  pumayo  ng  masaraa  laban  sa  iyo, 
ang  Efraim  naman,  at  ang  anak  ni  Bema- 
lias, na  nagsabing :  6  Tayo/y  sumampa 
laban  sa  Juda,  at  ating  bagabagin  at  ga- 
win  nating  isang  sira  sa  atin,  at  tayo*y 
maglagay  ng  hari  sa  gitna  noon,  ang  anak 
ni  Tabeal :    7  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 


698 


ISAIAS. 


7.  7 


noongDiOB:  Hindi  tateyo  o  mangyayari 
man.  8  SapagWt  ang  ulo  ng  Siria  ay 
ang  Damasko,  at  ang  uTo  ng  Damasko  ay 
ang  Kezin:  At  sa  loob  ng  anim  na  puo^t 
limang  taon  ay  magkakapirapiraso  ang 
Efraini,  upang  huag  maging  bay  an :  9  at 
ang  ulo  Dg  Efraim  ay  Samaria,  at  ang 
pangulo  ng  Samaria  ay  ang  anak  ni  Ke- 
malias.  Kung  kayo'y  hindi  maniniwala, 
tiinay  na  hindi  kayo  matatatag. 

10  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  uli 
kay  Ahaz,  na  nagsabing :  11  Humingi  ka 
sa  ganang  iyo  ng  tanda  ng  Panginoong 
iyong  Dios ;  humingi  ka  maging  sa  kalali- 
man,  o  sa  kaitaasan  sa  itaas.  12  Nguni^t 
sinabi  ni  Ahaz:  Hindi  ako  hihingi,  o  tu- 
tuksiihin  ko  man  ang  Panginoon.  13  At 
kaniyang  sinabing :  Inyong  dingin  ngayon, 
Oh  bahay  ni  David ;  i  kaonting  bagay  ba 
sa  inyo  ang  puraagod  sa  mga  lalaki  na 
inyong  papagurin  pati  ng  aking  Dios? 
14  Kaya't  ang  Panginoon  ay  magbibigay 
sa  inyo  ng  tanda,  narito,  isang  virgen  ay 
maglilihi,"at  nmnganganak  ng  isang  lalaki, 
at  tatawagin  ang  kaniyang  pangalan  na 
Emmanuel.  15  Mantekilla  at  pulot  ka- 
kain  siya,  pagka  siya'y  natutong  tuman- 
gi  sa   kasara'an    at    pumili    ng    mabuti. 

16  Sapagka't  bago  malalaman  ng  bata  na 
tumangi  sa  kasam-an,  at  pumili  ng  mabu- 
ti, ay  lilimutin  ang  hipain  na  may 
dalawang   hari  na   iyong    kinapopootan. 

17  Ang  Panginoon  ay  magdadala  sa  iyo 
at  sa  iyong  bayan,  at  sa  bahay  ng  iyong 
raagulang  ng  mga  araw  na  hindi  nangyari 
mula  ng  araw  na  Immivvalay  ang  Efraim 
sa  Juda ;  ang  hari  sa  Asiria. 

18  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon,  na 
susutsutan  ng  Panginoon  ang  langaw  na 
nasa  kahulihulihang  bahagi  ng  mga  ilog 
ng  Egipto,  at  angl)Ubuyog  na  nasa  lupain 
ng  Asiria/  19  At  sila'y  darating,  at  inag- 
papahinga  silang  lahat  sa  mga  gibang  libis, 
at  sa  mga  puang  ng  mga  bato,  at  sa  lahat 
ng  mga  siitan,  at  sa  lahat  ng  mga  sukal. 

J50  Sa  araw  na  yaon  ay  aahit  ang  Pa- 
nSinoon  ng  pang-ahit  na  inupahan,  sa 
nasa  mga  bahagi  sa  dako  roon  ng  Ilog,  sa 
hari  sa  Asiria,  ang  ulo  at  ang  balahibo  ng 
mga  paa :  at  aalisin  din  ang  balbas. 

21  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon, 
na  ang  lalaki  ay  mag-aalaga  ng  guyang 
baka,  at  ng  dalawang  tupa ;  22  at  mang- 
yayari, na  dahil  sa  kasaganaan  ng  gatas 
na  kanilang  ibibigay  ay  kakain  siya  ng 
mantekilla:  sapagka^t  mantekilla't  pulot 
ay  kakanin  ng  bawa't  isa  na  naiwan  sa 
gitns,  ng  lupain 


2S  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon,  na 
ang  bawa^t  lugar  na  kinaroroonan  ng  li- 
bong  mga  puno  ng  uvas  na  naghahalagang 
isang  libong  siklong  pilak,  ay  malalagay  sa 
mga  siitan  at  sa  mga  dawag.  24  Paroroon 
doon  na  may  mga  pana  at  may  bosog ;  sa- 
pagka't  ang  boong  lupain  ay  magiging  mga 
siitan  at  mga  dawag.  25  At  ang  lahat 
na  burol  na  hinukay  ng  azarol,  hindi  mo 
paroroonan  dahil  sa  takot  sa  mga  siitan 
at  mga  dawag,  kungdi  magiging  pawala- 
an  ng  mga  baka,  at  yurakan  ng  mga  tupa. 

8  At  sinabi  ng  Panginoon  sa  aking: 
Kumuha  ka  ng  malapad  na  tabla,  at 
sulatan  mo  ng  panulat  ng  lalaki :  Para 
kay  Maher-shalal-hash-baz ;  2  at  mag- 
dadala ako  ng  mga  tapat  na  saksi  upang 
magpaalala;  si  Urias  na  sacerdote,  at  si 
Zakarias  na  anak  ni  Jeberekias.  3  At 
ako'y  naparoon  sa  profetisa;  at  siya'y 
nag-lihi,  at  nanganak  ng  isang  lalaki.  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ng  Panginoon  ga 
aking :  Tawagin  mo  ai^  kaniyang  panga- 
lan na  Maker-shalal-hash-baz,  4  Sapag- 
ka't  bago  ang  anak  ay  matutong  dumaing 
ng :  Ama  ko,  at :  Ina  ko,  ang  mga  kaya- 
manan  ng  Damasko  at  ang  samsam  sa 
Samaria  ay  aalisin  sa  harap  ng  hari  sa 
Asiria. 

5  At  nagsalita  i)a  ang  Panginoon  uli 
sa  akin,  na  nagsabing :  «  Sa  paraang  ti- 
nangihan  ng  bay  ang  ito  ang  mga  tubig  ng 
Siloah  na  umaagos  na  marahan,  at  siya'y 
nagagalak  kay  Rezin  at  sa  anak  ni  Bema- 
lias;  7  ngayon  nga,  narito,  isinasampa 
ng  Panginoon  sa  kanila  ang  mga  tubig 
ng  Ilog,  malakas  at  marami,  ang  hari  sa 
Asiria  at  ang  boo  niyang  kalualhatian : 
at  sasampa  sa  lahat :  niyang  mga  bang- 
bang,  at  aapaw  sa  boo  niyang  baybayin : 
8  at  aagos  sa  dako  ng  J-uda;  babaha  at 
magpapatuloy ;  aabot  hangang  sa  leeg ;  at 
ang  pagladlad  ng  kaniyang  mga  pakpak 
ay  pupunuin  ang  kaluangan  ng  iyong 
lupain,  Gh  Emmanuel. 

9  Kayo'y  magsamasama.  Oh  mga  ba- 
yan, at  kayo 'y  mangagkakapirapiraso ;  at 
kayo^y  makinig,  kayong  lahat  na  mala- 
yong lupain:  mangagbigkis  kayo,  at kayo'y 
mangagkakapirapiraso  ;  kayo'y  mangag- 
bigkis, at  kayoV  mangagkakapirapiraso. 
10  Mangagsangunian  kayo  at  mawawa- 
lan  ng  kabuluhan ;  magsalita  kayo  ng  sali- 
ta  at  hindi  matatayo  :  sapagka't  ang  Dios 
ay  sumasaamin.  11  8a pagka't  ang  Pangi- 
noon ay  nagsalitang  ganito  sa  akin  na 
may  malakas  na  kamay,  at  tinuruan  ako 


9.  16 


ISAIAS. 


699 


na  huaglumakad  nf  lakad  ng  bayafig  ito, 
nasinabing:  I2  Huag  ninyong  sabihing : 
Pagbabanta:j  tungkol  sa  lah^t  na  sasabihin 
ng  bayang  Itang:  Pagbabama;  at  huag 
mang  matakot  kayo  sa  kanila,  o  nialagay 
man  sa  katakutan  sa  kardya.  IS  Ang 
PAiTGiNeoN  ng  mga  hukbo,  siya  ang 
inyong  santohin;  at  sumakaniya  ang 
inyong  takot,  at  sumakaniya  ang  inyong 
kataktttan.  14  At  siya'y  magiging  pina- 
kasantuario;  ngunl't  pinakabatong  kati- 
tisuran  at  piriakabatong  pangalit  sa  da- 
la  wang  babay  ng  Israel,  na  pinakabitag  at 
pinakasilo  sa  mga  mananaban  sa  Jerusa- 
lem. 15  At^arami  ang  matitisod  doon, 
at  mabubual,  "at  mababalian,  at  masisilo, 
at  mahuhuli. 

16  Talian  mo  ang  patotoo^  tatakan  mo 
ang  kautusan  sa  gitna  ng  aking  mfa 
alagad.  17  At  nking  4ihintayin  ang 
Panginoon  na  nagkukubli  ng  kaniyang 
mukha  sa  bahay  ng  Jakob,  at  aking  liaha- 
napinsiya.  18  Narito,  ako  at  ang  mga 
anak  na  ibinigay  ng  PanQinogn  na  mga 
pinakatanda  at  pinakababalaghansa  Israel 
na  mala  sa  Panginooi^  ng  mga  hukbo, 
na  tumatahan  sa  Imndokng  Sion.  : 

19  At  pagkakanilang  sasabihin  sa  in- 
yong :  Hanapin  ninyo  silang  may  ©spirits 
na  kasamasama,  at  mga  manghuhulaj  na 
humuhuni  at  bumuboiong:  ^Wndi  ba 
marapat  na  sanguni'an  ng  bayaxi  ang  kani- 
l^ng  Dios  ?  I  dahil  ba  sa  bnhay  ay  sasan- 
guni  sa  patay?  20  jSa  kautusan  at  sa 
pafotoo!  kung  hindi  sila  magsaliia  ng 
ayon  sa  salitang*  ito,  tunay  tia  \^alang 
umaga  sa  kanila.  21  At  siWy  daraan,  na 
matigas  at  gutomi  a;t  mangyayari,  na 
pagka  sila'y  magugutom,  sila^y  mangaga- 
gaUt,  at  susumpa  alang-atog  sa  kanilang 
hari  at  sa  kanilang  Dios,  at  ititingala  Aila 
ang  kanilang  mga  mukha :  22  at  sila^y . 
tutungo  sa  lupa,  at,  narito,  kapanlawan  at 
kadiliman,  ang  kalunkutan  ng  pagdada- 
lamhati,  at  sasalimuot  na  kadiliman  ayi 
itataboy  sUa. 

9Nguni't  hindi  magkakaroon  ng  kalun- 
kutan sa.  kaniya  na  napipighati.  Ng 
unang  panahon  ay  dinala  niya  sa  pagka- 
walang  kabuluhan  ang  lu pain  ng  Zabulon 
at  ang  lupain  ng  Neftali,  nguni't  sa  huling 
panahon  ay  ginawa  niyang  malualhati,  sa 
daang  patungo  sa  dagat,  sa  dako  roon  ng 
Jordan,  ng  Galilea  ng  mga  nacion.  2  Ang 
bayan  na  lumalakad  sa  kadilirtian  ay  na- 
kakita  ng  malaking  liwanag :  .'silang  tuma- 
tahan sa  lupain  ng  lilim  ng  kamatayan,  sa 
kanila  sumilang  ang  liwanag.     3  lyong 


pinarami  ang  nacion,  iyong  pinalago  ang 
kagalakan :  sila'y  liagagalak  sa  harap  noo- 
ayon  sa  kagalakan  sa  pag-aani,  gaya  ng 
kung  ang  mga  tawo  ay  nagagalak  pagka 
nagbabahagi  ng  samsam.  4  Sapagka^t 
ang  pamatok  na  kaniyang  pasan,  at  ang 
pinga  ng  kaniyang  balikat,  ang  pamalo  ng 
mamimighati  sa  kaniya,  iyong  sinira  na 
gaya  ng  kaarawan  ng  Madian,  5  Sapag- 
ka't  ang  lahat  na  sakbat  ng  nasasakbatang . 
tawo  sa  kaguluhauj  at  ang  mga  kasuotang 
nagugumon  sa  dugo  ay  magiging  sa  pag- 
kasunog,  sa  mitsa  ng  apoy.  6  Sapagka-t 
sa  atin  ay  ipinanganafcang  isang  bata,  s^ 
atin  ay  ibinigay  ang  isang  anak  na  lalaki ; 
at  ang  pamamahala  ay  malalagay  sa 
kaniyang  Wikat:  at  ang  kaniyang  pa- 
ngaian  ay  tatawaging  Kamanghiamangha, 
^gapayo,  MakApangyarihang  Dios,  Wa- 
lang  hangang  Ama,  Puno  ng  Kapayapaan. 
7  Sa  kalaguan  ng  kaniyang  pamamahala 
at  ng  kapayapaan  ay  hindi  magkakaroon 
ng  wakas,- sa  Ittklukan  ni  David,  at  sa 
kaniyarUg  kaharian,  upang  itatagv  at  upang 
alalayah  ng.kahatulan  at  ng  kabamalan 
mula  ngayon  hangang.  sa  magpakailan 
man;-  PalakguinTito  ng  sikap  ng  Pahgi- 
NOON  ng  mga  hukbo. 

:8  Nagsugp  mng  Panginoon  ng  salitft 
sa  Jakob,  at'  lumiwaUag  sa  Israel.  9  At 
raalalamart  ng  boong  bayan  ng  Efraim, 
at  ng  mananahan  sa  Samaria,  na  nagsasabi 
sa  kapalaluan  at  sa  pagmamataasiig  puso : 
10  Ang  mga  ladrillo  ay  Tiahulog,  nguni't 


iga  papalkan  ng  mga  -cedro.  11  Kaya 
mga  itataas  ng  Panginoon  laban  sa 
kaniya  ang  mga  kaaway  ng  Eezin,  at 
hihikayat  ng  kaniyang  mga  kaalit:, 
12.  ang  mga.  taga  Siria  sa  uriahan,  at  ang 
inga  Filisteo  sa  likuran;  at  kanilang 
lalamnnim  ang  Israel  ng  bukang  bibig.i 
Sa  lahat  na  ito  ang  kaniyai^  galit  ay 
hindi  napawi,  kungdi  ang  kaniyang 
kamay  ay  nakalaging  nauunat.  \ 

la  Gayon  ma*y  ang  bayan  ay  hindi  nag- 
balik-loob  sa  kaniya  na  sumugatsa  kanila, 
o  hinanap  man  nila  ang  Panginoon  ng 
mga  hukbo.  14  Kaya't  ifeihiwalay  ng 
PanQinoon  sa  Israel  ang  ulo*t  buntot, 
ang  sanga  ng  palma  at  ang  tambo„^a  isang 
araw,  15  Ang  matanda  at  ang  kagalang- 
galang  na  tawo,  siyang  ulo ;  at  ang  profeta 
na  nagtuturo  ng  mga  kabulaanan^  siyang 
buntot.  16  Sapagka*t  silang  pumapatnu-r 
bay  ng  bayang  ito  ay  siyang  nagliligaw ; 
at    silang   pinapatnubayan  ay   nagiig^foa. 


700 


ISAIAS. 


9.  17 


17  Kaya*t  ang  PanSinoon  ay  hindi  maga- 
galak  sa  kanilang  mgabinata,  o  mahaha- 
bag  man  sa  kanilang  mga  ulila  at 
mga  babayeng  bao:  sapagka't  lahat  ay 
marumi  at  mangagawa  ng  kasam-an,  at 
lahat  n§  bibig  ay  nagsasalita  ng  kamapg- 
mangan.  Sa  lahat  na  ito  ang  galit  niya 
ay  hindi  napawi,  kungdi  ang  kaniyang 
kamay  ay  nakalaging  unat. 
.  18  feapagka't  ang  kasam-an  ay  sumnsu- 
nog  na  parang  apoy ;  pumupugnaw  ng  mga 
siitan  at  mga  dawag:  go,  nag-aalab  sa 
kasalimuotan  sa  gubat,  at  gumugulong  na 
paitaas  sa  mga  raasinsing  alapaap  na 
usok.  19  Sa  pa^iinit  ng  Panginogn  ng 
mga  hukbo  ay  nasusunog  ang  lupain :  ang 
bayan  naman  ay  parang  kusot  sa  apoy ; 
walang  lalaking  mahahabag  sa  kaniyang 
kapatid.  20  At  isa'y  susungab  ng  kanang 
kamay  at  magiigutom;  at  kakain  ng  kaliwa, 
at  hindi  sila  mabubusog:  sila'y  kakain 
bawa't  isa  ng  laman  ng  kaniyang  sariling 
kamay :  21  Ang  Manases,  ay  sa  Efraim ; 
at  ang  Efraim,  ay  sa  Manases:  at  sila 
kapua  ay  magiging  laban  sa  Juda.  Sa 
lahat  na  ito  ang  galit  niya  ay  hindi 
napawi,  kungdi  ang  kaniyang  kamay  ay 
nakalaging  unat. 

\C\  ^^*  ^^  ^^^*  ^^  nagpapasiya  ng 
I  w  hindi  mga  matuid  na  pasiya,  at  sa 
mga  manunulat  na  sumusulat  ng  mga 
kasam-an:  2  upang  iligaw  ang  mapag- 
kailangan  sa  kahatulan,  at  upang  alisin  ang 
matuid  ng  dukha  ng  aking  bayan,  upang 
ang  mga  babayeng  bao  ay  maging  kanilang 
samsam,  at  upang  kanilang  gawing  kani- 
lang huli  ang  mga  ulila !  s  ^  At  ano  ang 
inyong  gagawin  sa  araw  ng  pagdalaw,  at 
sa  kagibaan  na  mangagaling  sa  malayo  ? 
I  sa  kanino  kayo  magsasakdal  upang  kayo'y 
tulungan  ?  i  at  saan  ninyo  iiwan  ang  in- 
yong kalualhatian  ?  4  Sila'y  yuyukod  na 
mababa  kay  sa  mga  bihag,  at  mabubual  sa 
ilalim  ng  patay.  Sa  lahat  ng  ito  ang 
galit  niya  ay  hindi  napawi,  kungdi  ang 
kaniyang  kamay  ay  nakalaging  unat. 

5  I  Ah  taga  Asiria,  na  paraalo  ng  aking 
galit,  ang  tungkod  sa  kaniyang  kamay  ay 
aking  galit!  «  Aking  susuguin  siya  laban 
sa  marUming  nacion,.  at  laban  sa  bayan 
ng  aking  pag-iinit  ay  bibilinan  ko  siya ) 
upang  kumuha  ng  samsam,  at  upang 
kumuha  ng  huli,  at  mga  yapakan  na  gaya 
ng  putik  ng  mga  langsangan.  7  Gayon 
ma*y  hindi  niya  inaakalang  gayon,  o 
iniisip  mang  gayon  ng  kaniyang  puso; 
kungdi  ang  nasa  kaniyang  puso  ay  gumiba. 


at  maghiwalay  ng  mga  nacion  na  hindi 
kaonti.  8  Sapagka't  kaniyang  sinasa- 
bing:  iHindiba  ang  aking  mga  pangulo 
ay  hari  silang  lahat?  9  i  Hindi  ba  ang 
Kalno  ay  parang  Karkemis?  ^  hindi  ba 
ang  llamat  ay  parang  Arpad?  ^  hindi 
ba  ang  Samaria  ay  parang  Damasko? 
10  Kung  paanong  nakasurapong  ang 
aking  kamay  ng  mga  kaharian  ng  mga 
idolo,  na  ang  mga  larawang  hinichurahan 
ay  mga  higit  kay  sa  Jerusalem  at  sa 
Samaria;  11  i hindi  ko  ba  gagawing 
gayon  sa  Jerusalem  at  sa  kaniyang  mga 
idolo  ang  gaya  ng  ginawa  ko  sa  Samaria 
at  sa  kaniyang  mga  idolo? 

12  Kaya't  mangyayari,  na  pagka  naga- 
nap  ng  Panginoon  ang  boong  kaniyang 
gawa  sa  bundok  ng  Sion  at  sa  Jerusalem, 
aking  parurusahan  ang  bunga  ng  palalong 
puso  ng  hari  sa«Asiria,  at  ang  kalualha- 
tian ng  kaniyang  mga  mapagmataas  na 
tingin.  13  Sapagka't  kaniyang  sinabing  r 
Aking  ginawa  ito  sa  kalakasan  ng  aking 
kamay  at  sa  aking  karunungan ;  sapagka^t 
ako'y  mabait :  at  aking  binago  ang  mga 
patoto  ng  mga  bayan,  at  ninakaw  ko  ang 
kanilang  mga  kayanaanan,  at  ibinaba 
kong  parang  matapang  na  lalaki  silang 
nangakaupo  sa  mga  luklukan  :  14  at 
nasumpungan  ng  aking  kamay  ng  parang 
pugad  ng  mga  kayamanan  ng  mga  bayan  j 
at  gaya  ng  pumupulot  ng  mga  itlog 
na  napabayaan  ay  aking  pinulot  ang 
boong  lupa:  at  walang  magkilos  ng 
pakpak»  o  magbuka  ng  bibig,  o  magpaala- 
tiit.  15  ^Magmamapuri  ba  ang  palakol 
laban  sa  nagpuputol  noon?  ^Nakapag- 
mamalaki  ba  ang  lagari  laban  sa  huraa- 
hawak  noon?  parang  kung  ang  pamalo 
ay  makapagpapanginig  sa  kanila  na 
nagtataas  noon,  o  parang  kung  ang 
tungkod  ay  !magtataas  sa  tawo  na  hindi 
kahoy. 

16  Kaya^t  ang  Panginoon,  ang  Pangi- 
noon ng  mga  hukbo,  magsusugo  sa 
gitna  ng  kaniyang  mga  mataba  ng 
panlalata;  at  sa  ilalim  ng  kaniyang 
kalualhatian  ay  magkakaroon  ng  pag- 
niningas  na  gaya  ng  ningas  na  apoy. 
IT  At  ang  liwanag  ng  Israel  ay  magi- 
ging pinakaapoy,  at  ang  kaniyang  Santo  ay 
pinakaliab:  at  magniningas  at  susupukin 
ang  kaniyang  mga  dawag  at  mga  siitan  sa 
isangaraw,  18  At  kaniyang  pupu^^nawin 
ang  kalualhatian  ng  kaniyang  gubat,  at 
ng  kaniyang  mabungang  bukid,  ang  kalu- 
lua  at  gayon  din  ang  katawan :  at  magi- 
ging  gaya  ng   kung   nanlalupaypay   ang 


11. 11 


ISAIAS. 


701 


may  dala  ng  bandila.  1»  At  aiig  nalabi 
sa  mga  puno  ng  kahoy  ng  kaniyang  gubat 
ay  mangangaoriti,  na  anq  pa^t  mgaisulat 
ng  bata. 

20  At  mangy  ay  ari  saaraw  na  yaon,  na 
ang  nalabi  sa  Israel,  at  ang  mga  naka- 
taanan  sa  bahay  ng  Jakob,  hindi  na  mala- 
lagay  pa  uli  sa  kaniya  na  sumugat  sa 
kanila;  kungdi  malalagay  sa  Pan^i- 
NOON,  sa  Santo  ng^  Israel,  sa  katotobanan. 

21  Ang  nalabi  ay  magbabalik,  ang  nalabi 
sa  Jakob,  sa    makapangyarihang    Dios. 

22  Sapagka't  baga  man  ang  iyong  bayang 
Israel  ay  magiging  parang  buhangin  ^sa 
dagat,  ang  isang  nalabi  lamdng  sa  kanila 
ang  magbabalik-loob :  ang  kagibaan  ay 
naipasiya,  na  umaagos  ng  kabanalaB. 
2»  Sapagka*t  ang  kagibaan,  at.ang  ipina- 
siya,  gagawin  ng  Panginoon,  ng  FanSi- 
NOON  ng  mga  hukbo  sa  gitna  ng  boong 
lupa. 

24  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon, ng  Panginoon  ng  mga  bukbo :  Oh 
bayang  kong  tumatahan  sa  Sion,  huiag 
kang  matakot  sa  mga  taga  ^siria ;  bagai 
man  ikaw  ay  sinngatan  niya  ng  pamak  at 
nagtaas  ng  kaniyang  tungkod  laban  sa  iyo, 
ayon  sa  paraan  ng  Egipto*  25  ^  Sapagka^t 
sandali  pa,  at  ang  psigkaga;Ut  ay  ma^- 
ganap,  at  ang  aking  galit,^jfeft  kanilang 
kagibaan.  2«  At  pupnka^in  siya  ng 
pamalo  ng  PA:NGiNOOK;ng  mga  hukbo,  na 
gaya  ng  pagpatay  sa  Madian  sa  bato  ng 
Oreb:  at  ang  kaniyang  painalo  ay  mala- 
lagay sads^aty  at  kaniyang  itataas  i^  ayon 
sa  paraan  ngEgipto.  It7  At  mangyayari 
sa  araw  na  yaon,  na  ang  pa^n  niya  ay 
mahihiwalay  sa  iyong  balikat,  at  ang  kani- 
yang pamatok  sar  iyong  leeg,  at  ang  pama- 
tok  ay  magigiba  dahil  sa  pahid. 

28  Siya'y  dumating  sa  Ayatj  siya'y  nag- 
daan  sa  Migron ;  sa  Mikmas^  inilalapag 
niyaan^  kaniyang  inga  dala:  29  sila'y 
nagdaraan  sa  landas;  sila^  tumuloy  na 
nagpahinga  sa  Geba :  ang  Bama  ay  nangi- 
nginig;  ang  Gabaa  ni  Saul  ay  tumatakas. 
30  jflumiyaw  kang  malakas  ng  iyong 
voces,  Oh  anak  na  Isibaye  ng  Gallim! 
I  duminig  ka,  Oh  Lais !  I  Oh  ikaw  na 
kawawang  Anatot !  31  Madmena  ay 
gala;  ang  mga  mananahan  sa  Gebim  ay 
nagpipisan  upang  tumakas.  32  Sa  araw 
ding  ito  ay  titigil  siya  sa  Nob :  kaniyang 
ibinabala  ang  kaniyang  kamay  sa  bundok 
ngarakna  babaye  ng  Sion,  na  burol  ng 
Jerusalem. 

33  Narito,  ang  Panginoon,  ang  PaMi- 
2J00N  ng  mga  hukbo,  bab^ltak  pa  kakfla^ 


kilabot  ng  mga  s^anga:  at  ang  mga  may 
mataas  na  katiaasan  ay  ibubual,  at  ang 
mapagtaas  ay  mabababa.  ^4  At  kani- 
yang puputulin  ang  mga  kasaliinttotan  ng 
gubat  sa  parbamag-itan  ng  bakal,  at  ang 
Libano  ay  mabubual  sa  pamamag-itan  ng 
isang  makapangyarihan. 

1 1  At  may  lalabas  na  usbong  sa  puno  ni 
i  I  Isai,  at  sanga  mula  sa  kaniyang  mga 
ugat  ay  magbubunga :  2  at  ang  espiritu 
ng  Panginoon  ay  magpapahinga  sa  kani- 
ya, ang  espiritu  ng  karunungan  atng  fcaa- 
laman,  ang  espiritu  ng  payo  atng  katiba- 
yan,  ang  espirito  ng  katalinUan  at  ng 
takot  sa  PAifGiNOON ;  3  atangkamyang 
kaaliwan  ay=  magiging  sa  takot  sa  Pangi- 
noon :  at  Mndi  «iya  hahatol  ng  ayon  sa 
paningin  ng  kaniyang  mga  matu,  o  sa- 
saway  man  ng  ayon  sa  pakinig  ng  kaiii- 
yang  mga  tainga :  4  nguni^t  hahatol  siya 
ng  kabanalan  sa  dukha^  at  sasaway  na 
may  katapatan  dahil  sa  mahina  sa  lupa: 
at  sasaktan  niya  ang  lupa  ng  pamaio  ng 
kaniyang  bibig,  at  ng  hinga  ng  kaniyang 
mga  labi  ay  kaniyang  papatayin  an^  ma- 
sama.  6  At  kabanalan  ang  magiging 
bigkis  ng  kaniyang  mga  balakang,  at 
pagtatapat  ang  pamigkis  ng  kaniya% 
mga  pag^iisip.  6  At  ang  lobO'  ay  tata- 
hang  kasama  ng  cordero,  at  ang  leopardo 
ay  mahihigang  ■  kasiping  lag  anak  ng 
kambing;  at -ang  guya,  at  ang  anak  ng 
leon,  at  ang  patabain  na  magkakasama; 
at  mga  papatnubayan  ng  munting  bata. 
7  At  ang  baka  at  ang  'oso  ^ay  sasabsab; 
ang  kanilang  mga  anak  ay  mahihigang 
magkakasiping :  at  ang  leon  ay  kakain 
ng  dayami  na  gaya  ng  baka.  »  At  ang 
batang  pasusuhin  ay  maglalaro  sa-lunga 
ng  abas,  at  isusuot  ng  bataUg  kahihiwalay 
sa  suso  ang  kaniyang  kamay  iSa  yungib 
ng  ulupong,  9  Hindi  sila  gagalaw  o 
sisira  man  sa  aking  boong  santong  bundok : 
sapagWt  ang  lupa  ay  mapupfono  ng  kaa- 
lanian  ng  Panginoon,  gaya  ng  inga 
tubigna  tumatakip  sa  dagat, 

10  At  mangyayari,  sa  araw  na  yaon, 
na  ang  ugat  ni  Isai,  na  tumatayong  pina- 
katanda  ng  inga  bayan,  hahanapin  siya 
ng  mga  nacion ;  at  ang  kaniyang  pahinga- 
ban  ay  magiging  malualhati. 

11  At  mangyayari,  sa  araw  na  yaon, 
nailalapagngi  Panginoon  uli  ang  kani- 
yang kamay  na  ikalawa  upang  mabawi 
an^  nalaM  sa  kaniyang  bayan  na  mala- 
labi,  mula  sa  Asiria,  at  mnla  sa^Egipto, 
l^t  njula  sa  Pathos,  at  mula  sar  Kuai  at 


702 


ISAIAS. 


11.  11 


mula  sa  Elam,  at  mula  sa  Sinar,  at  mula 
sa  Haraat,  at  mula  sa  m^a  pulo  eg  dagat. 
12  At  siya'y  maglalagay  ng  pinakatanda 
sa  niga  nacion,  at  rnagpupnlong  ang  naga 
tapon  na  mula  sa  Israel,  at  pipisanin  ang 
nangalat  sa  Juda  mula  sa  apat  na  sulok 
ng  lupa.  13  Ang  ingit  naman  ng  Efraim 
ay  maaalis,  at  ang  mga  pumipigliati  ng 
Juda  ay  mahihiwalay:  ang  Efraim  ay 
hindi  maiingit  sa  Juda,  at  ang  Juda  ay 
hindi  pipighati  sa  Efraim.  14  At  sila'y 
lilipad  sa  balikat  ng  mga  Filisteo  sa 
kalunuran;  magkasamang  sasarasam  sila 
sa  mga  anak  ng  silanganan:  kanilang 
iuunat  ang  kanilang  kamay  sa  Edom  at 
sa  Moab;  at  susundin  sila  ng  mga  anak 
ng  Ammon.  15  At  lubos  na  gigibain  ng 
Panginoon  ang  dila  ng  dagat  ng  Egipto  ; 
at  iwawaswas  ang  kaniyang  kamay  sa 
Hog  ng  kaniyang  malakas  na  liangin,  at 
susugatan  siya  na  papagpipituliing  batis, 
at  palalakarin  ang  mga  tawo  na  walang 
basang  paa.  16  At  magkakaroon  ng 
isang  maluang  na  daan  sa  nalabi  sa  kani- 
yang bayan,  na  malalabi  mula  sa  Asiria ; 
gaya  ng  nagkaroon  sa  Israel  sa  araw  na 
siya'y  sumampa  mula  sa  lupain  ng 
Egipto. 

|0  Atsa  araw  na  yaon  ay  iyong  sasa- 
1^  bihing:  AkoV  pasasalamat  sa  iyo, 
Oh  Panginoon;  sapagka't  baga  man 
ikaw  ay  nagalit  sa  akin,  ang  iyong  galit 
ay  napawi,  at  iyong  inaaliw  ako.  3  Na- 
rito,  Dios  ay  aking  kaligtasan ;  ako'y  aasa? 
at  iiindi  ako  matatakot:  sapagka't  ang 
Panginoong  si  Jehova  ay  aking 
katibayan  at  awit ;  at  siya'y  naging  aking 
kaligtasan.  3  KayaH  kayo^y  iigib  ng 
tubig  sa  mga  balon  ng  kaligtasan  na 
may  kagalakan.  4  At  sa  araw  na  yao'y 
inyong  sasabihing:  Magpasalamat  kayo 
sa  PanQinoon,  kayo'y  tumawag  sa  kani- 
yang pangalan,  ihayag  ninyo  ang  kani- 
yang mga  gawa  sa  mga  bayan,  kayo'y 
bumangit  na  ang  kaniyang  pangalan  ay 
pinupuri.  5  Kayo'y  umawit  sa  PakQi- 
noon;  sapagka^t  siya'y  gumawa  ng  mga 
marilag  na  bagay :  malaman  ito  sa  boong 
lupa.  6  Ikaw  ay  humiyaw  ng  malakas 
at  sumutsot,  ikaw  na  mananahan  sa  Sion : 
sapagkaH  dakila  ang  Santo  ng  Israel  sa 
gitna  mo. 

|0  Ang  pasan  ng  Babilonia  na  nakita 
lO    ni  Isaias  na  anak  r^i  Amoz.       ' 

2  Kayo'y  maglagay  ng  tanda  sa  hubad 
na  bundok,  magtaas  kayo  ng  voces  sa  ka- 
pila,  inyong  kawayan  ng  kamay,  upang 


sila^y  pumasok  ga  mga  pintuang-daan  ng 
mga  mahal.  3  Aking  iniitnsan  ang  aking 
mga  itinalaga,  oo,  akiilg  tinawag  ang 
aking  mga  makapangyarihang  lalaki  da- 
hil  sa  aking  galit,  ang  aking  mga  nag- 
papalalo.  4  i  Ang  ingay  ng  karamihan 
sa  mga  bundok,  gaya  ng  malaking  bayan ! 
Jang  ingay  ng  kagulo  ng  mga  kaliarian 
ng  mga  nacion  na  nagpipisan !  pinipisan 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo  aiig  hukbo 
para  sa  pagbabaka.  5  Sila'y  nagmumnla 
sa  malayong  lupain,  mula  sa  kaduludulu- 
hang  bahagi  ng  langit,  ang  Panginoon^ 
at  ang  mga  sakbat  ng-  kaniyang  galit, 
upang  gibain  ang  boong  lupain.  6  XJma- 
ngal  kayo  ;  sapagka't  ang  araw  ng  PanGi- 
NOON  ay  malapit;  na  parang  paggiba  na 
mula  sa  Makapangyarihan-sa-lahat  na 
darating.  7  Kaya^t  lahat  ng  kamay  ay 
manghihina,  at  bawa^t  puso  ng  lalaki  ay 
matutunaw  :  8  at  sila'y  mangingilabot ; 
mga  pagkapighati  at  mga  kapanlawan  ay 
haliawak  sa  kanita;  sila^y  malalagay  sa 
sakit  na  parang  babaye  sa  pagdaramdam : 
mangagkakamanghaan ;  ang  kanilang  mga 
mukha  ay  nrngiifing  mga  mukha  ng  alab. 

9  Narito,  ang  kaarawan  ng  Panginoon 
ay  dumarating,  mabagsik,  na  may  pag- 
iinit  at  mahangis  na  galit;  upang  gawin 
na  lupaing  giba,  at  upang  lipulin 
ang  mga   makasalanan  niya  mula  roon. 

10  Sapagka't  ang  mga  bituin  sa  langit  at 
ang  mga  gayak  noon,  jiindi  magbibigay 
ng  kanilang  liwanag:  ang  araw  ay  mag- 
didilim  sa  kaniyang  pagsikat,  at  hindi 
pasisilangin  ng  buan  ang  kaniyang  liwa- 
nag. 11  At  aking  parurusahan  angsanli- 
butan  dahil  sa  kanilang  kasam-an,  at  ang 
masama  dahil  sa  kanilang  kasam-an;  at 
aking  patitigilin  ang  kahambugan  ng 
palalo,  at  akii^g  ibababa  ang  kapalaluan 
ng  kakilakilabot.  12  At  aking  gaga  wing 
ang  isang  lalaki  ay  maging  mahakga  kay 
sa  dalisay  na  ginto,  ang  tawo  na  higit  kay 
sa  dalisay  na  ginto  sa  Oiir.  13  Kaya't 
aking  panginginigin  ang  mga  langit,  at 
ang  lupa  ay  lilindol  mula  sa  kaniyang 
lugar,  sa  pag-iinit  ng  Pasjginoon  ng 
mga  hukbo,  at  sa  kaarawan  ng  kaniyang 
mabangis  na  galit.  14  At  mangyayari, 
parang  usang  hinahabol,  at  parang  mga 
tupa  na  walang  pumisan,  na  magsisibalik 
sila  bawa't  isa  sa  kaniyang  sariling  bayan, 
at  tatakas  bawa't  isa  sa  kaniyang  sari- 
ling lupain.  15  Bawa't  masusumpungan 
ay  palalagpasan ;  at  bawa't  naliuli  ay 
mabubual  sa  tabak.  16  Ang  kanilang 
mga    sangol    ay    pagpipirapirasohin    sa 


14.  Ql 


ISAIAS. 


im 


liarap  ng  kanilang  mga  mata ;  ang  kani- 
lang  mga  bahay  ay  masasamsaman,  at  ang 
kanilang  mga  asawa  ay  madadalias. 
17  Narito,  aking  hihikayatin  ang  mga 
Medo  labau  sa  kaniia,  na  hindi  makiki- 
nig  sa  pilak,  at  tungkol  sa  ginto,  hindi 
nila  kinaluluguraii.  18  At  pagpipii^pira- 
suhin  ng  kanilang  mga  bosog  ang  mga  bi- 
nata;  at  siWy  hindi  maaawa  sa  bunga  ng 
bahay-bata;  ang  kanilang  mata  ay  hindi 
magpapatawad  ng  mga  bata.  19  At  ang 
Babilonia,  ang  kalualhatian  ng  mg'd 
kaharian,  ang  kagandahaa  eg  kapalaljian 
ng  ;mga  Kaldeo,  magiging  gaya  |ig  gi- 
bain  ng  Dios  ang  Sodoma  at  Gomorra. 
20  Hindi  matatahanan  kailan  man,  o 
tatahan  man  &a  lahi't  lahl :  o  magtatayo 
man  doon  ang  taga  Arabia  ng  d.$mp^.;  o 
pahihigain  man  doon  ng  mga  pastor  ang 
kanilang.  kawan.  gl  Knngdi  mga  ma- 
ba^is  na  hayop  m  ilang  ang  hihiga 
doon ;  .  at  ang .  kanilang  mga  l^hay  ay 
mapupuno  ng  mga  hayop  na.  utnuungal ; 
at  mga  ave^truz  ay  tatahan  doon,  at  rang 
mga  lalaking  kambing  ay  sas^yaw  d^n. 
22  At  Jing  wga  lobo  ay  hihiyaw  sa 
kanilang  mga  palaijio,  at  a,ng  ^  mga  chakal 
sta  mga  maligtuya^  palacio :  at  ang 
kanilang  panajion  ay  malapit  ng  dnjrna- 
ting^ at.angltanilang  mg^ araw;  ay. hindi 
haWba*  >  : 

H:Sapagka'i  ang  :^AJ>raiNO0N  ay  maaa- 
wa sa  Jakot^ '  at  pipiliin  pa  ang 
Israel,  at  ilalagay  sila  sa  kanilang  sari- 
ling  lupaio  J.  at;  ang  taga^.abang  Inpa 
ay  lalakip  sa  kanila,.at,siWyJmafiasanib 
sa  bahay  ng  Jakob.  .^:Ai:k-ukunin  sila 
ng  mga  bayan,  ^-at  iJadalhiti^^  sila  sa 
kanilang  lugar:  M  aariin  siJa  ng  bahay 
ng  Israel  ga  hjpain  i^;  KAif^iNdOK,  na 
mga  pin^kiaaliping  la&ki  a^  babaye:  at 
bibiha^n  nila  sila,  na  bumihag  sa  ka^ 
nila ;  at-magpupuno  sila  sa  m^  m^ng-aapi 
sa  kaniia. 

s  At  mangyayari,  saaraw  na  magbibi- 
gay  ang  Panghnoon  sa  iyo  ng  kapahi- 
ngahan  sa  iyong  kapanlawan,  at  sa  iyong 
kabagabs^n,  at  sa  mabigat  na  pagliling- 
kod  na  ipinapaglingkod,  4ina  iyong 
gagamitin  ang  talinhagang  ito  laban  sa 
hari  ng  Babilonia,  at  iyong  sasabihing:; 
I  B^it  ang  maug-aapi  ay  naglikat  1  i  ang- 
ciudad  na  ginto  ay  naglikat^  5-  Blnali  ng 
PAI5EQiN00N-ang  tujgK^jd  ng  masama,  ang 
cetrQ  ng  mga  puno;.<  6  ra  ^umugat  ng 
mga  bayan  sa  pag-iinit  ng  walang  likat  na 
bugbog,  na  nagpuno  sa  mga?  naci0n  sa 
gsilit,  na  may  pag>haboi  na  walaug  pjag- 


pigil.  7  Ang  boong  Inpa  ay  nasakapaya- 
paan:  armay  katahimikan:  silaY  nag- 
biblglang  umaawit.  8  Oo,  ^ang  puno  ng 
cipres  ay  nagagalak  sa  iyo, .  at  ang  mga 
cedro  sa  Libano,  na  nagsasabing :  mula  ng 
ikaw  ay  mahiga,  wala  ng  mamumuto]  na 
sumasampa  laban  sa  amin..  9  Ang  libi- 
ngan  mula  sa  ibaba  ay  nakikilos  sa  iyo 
upang  salubunginkasa  iyong  pagdating: 
napnpukaw  ang  mga  patay  dahil  sa  iyo, 
ang  lahat  na  mahal  sa  lupa ;  nagbangon 
mula  sa  kanilang  mga  luklukan  .  ang 
lahat  ng  hari  ng  mga  nacion.  lO^^ilang 
lahat  ^y  sasago  t  at  mf  gsasabi  sa  iyong : 
i  Pati  ikaw  ba'y  nagingmahinang-  g§ya 
namin?  4ikaw  ba*y  naging  gaya  naniin? 
11  Ang  iyong  kjali^mbugan  ay  nababa,  sa 
libingan  ai  ang  tnnog  ng  iyong .  mga 
yiolairang  uod  ay  .nangai^alat,  sa  ilalim 
mo>  at  mga  uod  lay  tamatakip,  sa  ^o. 
la  jBakiliJkaw  ay  nahulog  jmula  sa 
langit,  Oh-  tala  ,  sa  umaga,  anak  ng 
nmag^l  Ipane^j^  ikaw  ay  nahiwal^y  sa 
lupa,  na  siyang  nagpahina  sa  mga  nacion  I 

13  At  ^nabpk  iftel  ^  iyong  ,pusong:  Akp'y 
sasampa!_sa:langi^j  raking  itataas  ang  aking 
luklukaa  sa  itaas.tig  mga  bituin  ng  Dios ; 
at  ako  'y  tiupa  sa  b«tndok  ng  kapulttngan,  «a 
mga  kahaJiWihang  bahagi  iig  Mlagftan : 

14  Ako'y  sasampa  sa  itaas  ng  mga^  kai- 
^asan  ng  trnga^alapaap ;  ak<,>,y  -magging 
gaya  ng  Kataastaa^..  ,15  Qayi&n  ma^y 
mabababa: ^ka^^  liMngan^  ga  mg^  kahu- 
lihulihang  bahagi  ng  huk'ay.  1«  Silang 
nakakakita  sa.  iyo  ay  riiagsisititig  sa  iyo, 
kanilang  mamasdan  ka^  nrf  magsasaUng: 
I  Ito .  ba  ang  lalaki,  n»  ^  nagpapangi^g 
ng  lupa,  na  nagpalindoing^ga  Itahirian ; 
V7  na  guma^a  sa  sanlibUtafna,  parang 
ilangy£it^umibaii>g  mga: loicMiid  noon;  na 
hindi  nagpapawaia  ng  tkanjyang  mga 
bihag.  upang  umilwi?  IS  lafthai jag  liari 
ng  mga  naeion,  silang  lahat,  nfttutnlpg  8a 
kalualhatian,  bawa't  isa*y  sa  kaniyang 
sariling  bahay.  19  Ngum^t  ikaw  :ay 
nahagis  mula  sa  iyp^;  libingan  na-i^y-a 
ng  kasuklamsuklam  na/sangH)  m  patay, 
na  napalagpasan  ng  taJbak,  na  bu^aba  sa 
toga  bato  ng  hukay ;  o  parangt  bangkay  na 
nayapakan  ng  paa,  2«  Jkaw  ay  hindi 
malalakip  sa  kaniia  sa:Ubingan,S8ipagka't 
iyong  giniba  ang  iyong  lupain,'  iyong 
pinatay  ang  iyong  bayan ;  ang  binhi  ng 
mga.  mangagawa  ng  kasam^-an  ay.  hindi 
lalagi  raagpakailan  man.  21  Magh^^da 
kayo  ng  pagpatay  para  ^  kanilang  mga 
anak,  dahil  sa  kasam-an  ng  kanilapg  mga 
imgutog;  upang  sila'y  buag  bui^aBgon 


704 


ISAIAS, 


14.  21 


at  raag-ari  ng  lupa,  at  magpuno  sa 
ibabaw  nf  sanlibutan  ng  mga  ciudad.  22 
At  ako^y  babangon  laban  sa  kanila,  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  at  ihihi- 
walay  ko  ga  Babilonia  aiig  pangalan  at 
ang  nalabi,  at  ang  anak  at  ang  anak 
ng  anak,  sabi  ng  Panginoon.  23  Akin 
namaiig  gagawing  pinakaari  ng  hayop  na 
erizo,  at  mga  lawa  ng  tubig :  at  aking 
wawalisin  ng  walis  ng  kagibaan,  sabi  ng 
PanSinoon  ng  mga  hukbo. 

24  Ang  PanGikoon  ng  mga  hukbo  ay 
sumumpa,  na  nagsabing :  Tunay  na  kung 
ano  ang  inisip  ko,  gayon  ang  mangyayari  ; 
at  kung  ano  ang  aking  inakala,  gayon 
tatayo  :  25  na  aking  lalansagin  ang  taga 
Asiria  sa  aking  lupain,  at  sa  aking  mga 
bundok  ay  yayapakan  ko  siya  sa  ilalim 
ng  paa :  kung  magkagayo'y  hihiwalay 
ang  kaniyang  saklay  sa  kanila,  at  ang 
kaniyang  pasan  ay  hihiwalaj^%i  kanilang 
balikat.  26  Ito  ang  pasiya  na  aking 
ipinasiya  sa  boong  lupa:  at  ito  ang 
kamay  na  naunat  sa  lahat  ng  nacion. 
27  Sapagka^t  pasiya  ng  PanSinoon  ng 
mga  hukbo,  at  ^sinong  wawala  ng 
kabuluhan?  at  ang  kaniyang  kamay  na 
nakaunat,  at  i  sinong  mag-uurong  ? 

28  Nagkaroon  ng  pasangito  ng  taong 
mamatay  ang  haidng  Ahaz. 

2ft  Ikaw  ay  huag  magalak,  ikaw  na 
boong  Filistia,  sa  pagkabali  ng  tungkod 
na  sumugat  sa  iyo:  sapagka*t  sa  ugat 
ng  ahas  ay  lalabas  ang  ulupong,  at  ang 
kaniyang  bunga  ay  magiging  mabangis 
na  ahas  na  lamilipad.  30  At  ang  pa- 
nganay  ng  dukha  ay  kakain,  at  ang 
mapa^kailangan  ay  mahihigjtng  tiwasay : 
at  akmg  papatayin  ng  gutom  ang  iyong 
ugat,  at  ang  nalabi  sa  iyo  ay  mapapatay. 
SI  Ikaw  ay  umungal,  Oh  pintuang-daan ; 
ikaw  ay  humiyaw,  Oh  ciudad ;  ikaw  ay 
natunaw,  Oh  ikaw  na  boong  Filistia, 
sapagka*t  lumalalms  ang  usok  na  mula  sa 
hilagaan,  at  tralang  malalabi  sa  kaniyang 
mga  takdang  panahon.  S2  ^Ano  nga 
ang  isasagot  sa  mga  sugo  ng  nacion  ?  Na 
itinayo  ng  PanQinoon  ang  Sion,  at  doon 
sumisilong  ang  nagdadalamhati  sa  kani- 
yang bayan. 

|f^  Ang  pasan  ng  Moab. 
Iv#  Sapagka't  sa  isang  gabi  ang  Ar  ng 
Moab  ay  nagiba,   at  nawalan  ng  kabu- 
luhan; sapagka^fc  sa  isang  gabi  ay  nagiba 
&Pg  Kir  ng  Moab,  at  nawalan  ng  kabu- 


luhan. 2  Siya*y  sumampa  sa  Bay  it  h,  at 
sa  Dibon,  sa  mga  mataas  na  lugar,  upang 
umiyak :  ang  Moab  ay  umuungal  sa  Nebo, 
at  sa  Medeba  :  sa  lahat  nilang  nlo  ay  may 
kakalbuhan,    bawa't    balbas    ay    naahit. 

3  Sa  kanilang  mga  langsangan  ay  nagbi- 
bigkis  sila  ng  kayong  magaspang:  sa 
kanilang  mga  pulupo,  at  sa  kanilang  mga 
lual  na  lugar,  umaangal  ang  lahat,  na 
umiiyak  na  mainam.  4  At  ang  Hesbon 
ay  humihiyaw,  at  ang  Eleale ;  ang  kani- 
lang voces  ay  naririnig  hangang  sa  Jahaz : 
kaya't  ang  mga  lalaking  nasasakbatan  sa 
Moab  ay  humihiyaw  ng  malakas;  ang 
kaniyang  kalulua  ay  nanginginig  sa  loob 
niya.  5  Ang  aking  puso  ay  suraisigaw 
dahil  sa  Moab,  ang  kaniyang  mga 
maginoo  ay  tumatakas  na  pasa  Zoar,  sa 
Eglath-shelishiyah :  sapagka't  sa  sampa- 
han  sa  Luhit  ay  sumasampa  silang  may 
iyakan  ;  sapagka't  sa  daan  ng  Horonaim 
ay  naglalakas  ng  hiyaw  ng  kagibastn. 
6  Sapagk't  ang  mga  tubig  ng  Nimrim  ay 
natuyo:  sapagka't  ang  damo  ay  natuyo, 
ang  malambot  na  damo  ay  nalalanta,  wa- 
lang  sariwang  bagay.  7  Kaya't  ang  kasa- 
ganaan  ay  kanilang  tinamo,  at  ang  kani- 
lang inilapag,  ay  kanilang  dadalhin  sa 
mga  batis  ng  mga  kciMj/  na  sauces.  8  Sa- 
pagka't  ang  daing  ay  lumilibot  sa  mga 
hanganan  ng  Moab;  ang  angal  niya  ay 
hangang  sa  Eglaim,  at  ang  angal  niya  ay 
hangang  sa  Beer-elim.  9  Sapagka't  ang  • 
mga  tubig  ng  Dimon  ay  puno  ng  dugo  : 
sapagka't  magdadala  pa  ako  sa  Dimon, 
ng  isang  leon  sa  nakataanan  sa  Moab,  at 
sa  nalabi  sa  lupain. 

1^  Ipadala  ninyo  ang  mga  cordero  para 
ivJ  sa  puno  ng  lupain  mula  sa  Sela  na 
nasa  dakoiig  ilang,  hangang  sa  bundok  ng 
anak  na  babaye  ng  Sion.  2  Sapagka^t 
mangyayari,  na  kung  paano  ang  mga 
ibong  gumagala,  kung  paano  ang  mga 
kalat  na  pugad,  magiging  gayon  ang  mga 
anak  na  babaye  ng  Moab  sa  mga  tawiran 
ng  Arnon.  3  Kayo'y  magbigay  ng  payo, 
gumawa  ng  kahatulan ;  inyong  gawin  ang 
inyong  aniho  na  gaya  ng  gabi  sa  gitna  ng 
katanghalian  tapat:  ikubli  ninyo  anging* 
tapon;    huag    mong     ilitaw    ang    gala. 

4  Patirahin  mo  ang  aking  tapon  na 
kasama  mo ;  tungkol  sa  Moab,  maging 
takip  ka  niya  sa  mukha  ng  mananamsam  : 
sapagka't  ang  mangigiba  ay  nawalan  ng 
kabuluhan,  ang  pagsamsam  ay  tigil,  ang 
mga  mang-aapi  ay  nahiwalay  sa  lupain. 

5  At  ang  luklukan  ay  niatatatag  sa 
kaawaaU)  at  isa'y  uupo  doop  sa  katoioha- 


17.  14 


ISAIi^S. 


705 


nan,  sa  dampa  ni  David )  nahtimali&tol  at 
hnmahanap  ng  kahatulan,  at  nagmama- 
daling  guniagawa  ng  kabanalan. 

<i  Aming  narinig  ang  kapalaluan  ng 
Moab,  na  siya'y  totoong  palalo;  ang 
kaniyang  kahambugaii,  at  ang  kaniyang 
kapalaluan,  at  ang  kaniyang  pag-iinit; 
ang  kaniyang  pagmamataas  ay  wala. 
7  Kaya't  aangal  ang  Moab  dahil  sa 
Moab,  lahat  ay  aangal:  dabil  sa  mga 
mamoDg  pasas  ng  Kir-hareset  ay  tatangis 
kayo  na  lubos  na  namamanlaw.  8  ,Sa- 
pagka't  ang  mga  bukid  n^  Hesbon  ay 
nababasal,  at  ang  uvasan  ng  Sibrna; 
sinira  ng  mga  ginoo  ng  mga  nacion  ang 
mga  piling  panaiiim  noon ;  sila'y  umabot 
hangang  sa  Jazer,  sila*y  gumagala  sa 
ilang ;  ang  kaniyang  mga  sanga  ay  nanga- 
laladlad,  sila'y  dumadaan  sa  dagat. 
9  Kaya't  iiyak  ako  ng  iyaK  ng"  Jasser 
dahil  sa  uvasan  ng  Sibma:  aking  dldili- 
gki  Mta  n^  akiog  mga  luha,  Oh  Hesbon, 
at  Eleale :  sapagka^t  sa  iyong  mga  bunga 
ng  tag-init  at  sa  iyong  pag-aani,  du  mating 
ang  hiyaw  aa  fpakikipagbaka.  10  At  ang 
kasayahan  ay  naalis,  at  ang  kagalakan  sa 
mabungang  bqkid ;  at  sa  mga  uvasan  ay 
hindi  magkfCkaroon  ng  mga  iawitan,  o 
masayang  ingay  man :  walan^  .manyaya-. 
pak  na  yayapak  sa  alak  sa  pisaan ;  aking 
pinatigil     ang      awitan  ,    sa      pag-domL 

11  Kaya't  ang  aking  tiyan  ay  tumutunog 
na  parang  alpa  dahil  sa .  Moab,  at  ang 
aking  mga  lamang-loob  dahil  sa  Kir-haFes. 

12  At  mangyayari,  pagka  ang  .Moab  ay 
humaf  ap,  pagka  siyay  napagod  sa  mataas 
na  lugar,  at  parorooH  sa  kaniyang  san- 
tuario  upang  dumalangin,  Da  hindi  ^ya 
mananaig. 

13  Ito  ang  salita  na  sinalita  ng  Pan^i- 
HOON  tungkol  sa  Moab  sa  panahong  naka- 
raan..  14  Kguni't  ngayo'y  xiagsalita  ang 
PanQinqon,  na  nagsabing:  Sa  loob  ng 
tatlong  taon,  na  gaya  ng  .  mga  taon  ng 
isang  upahan,  at  ang  kaktalhatian  ng 
Moab  ay  magiging  waUng  kabuluhan 
aampuo  ng  lahat,  niyang  karamihan ;  at 
ang  nalabi  ay  mangangaonti  at  walang 
halaga. 

I  "7  Ang  pasan  ng  Damasko.. 
B  f  Narito,  ang  Damasko  ay  naalis  sa 
pagkaciudad,  at  magiging  isang  bunton  ng 
kasiraari*  2 .  Ang  mga  ciudad  ng  Aroer 
ay  nap^bayaan :  magiging  sa  mga  kawan, 
na  hihiga,.  at  walang  magpapapanginig. 
s  Angkatibayan  naman.ay  maglilikat  sa. 
Efraim,  at  ang  kaharian  mula  sa  Damasko. 


at  ang  nalabi  sa  -Siria ;  siWf  mstgiging 
gaya  ng  kalualhatian  ng  mga  anak  ng 
Israel,  sabi  ng  PanSinoon  ng  mga 
hukbo.  '' 

4  At  mangyayai*i  sa  ara'w  na  yaon,  na 
ang  kalualhatian  ng  Jakob  ay'malalanta, 
at  ang  katabaan  ng  kaniyang  laman  ay 
mahuhulog.  5  At  mangyayari  na  gaya 
ng  pamumulot  ng  mang-aahi  ng  nakata- 
yong  trigo,  iat  ng  paggapas  ng  kaniyang 
kamay  ng  mga  nhay ;  oo,  magiging  gaya 
ng  pagpulot  ng!  mgft  uhay  sa  libis  ng 
Refarm.  6  Gayon  ma'y  maiitran .  doon 
ang  mga  fiimalay,  gaya  ng  pagpapalo  ng 
puno  ng  olivo  na  dalawa  o  tk'tldng  bunga^ 
ay  naiiwm  sa  dulo  ng:  kataastaasang 
sanga,  apat  o  lima  sa  kitdulodiildhang  mga 
sahga'  ng  i  mabungang  puno.  ^hg  kahoy, 
sabi  ng  Pan^inoOiJ,  ng  Dios  fig  Israel, 
T  Sa  ai'ikw  na  yaon  ay  titingin  kng  tstwo 
sa  May4alang  sa  kaniya,  at  ang  katoiyang 
mga  mata  ay  magkakaroon  n^  pitagansa 
Santo  ng  Israel.  *  AD  siysi^y  bihdi 
titingfei  sa  »iga  altar,  fta  gawa  ng  kani- 
yang*'mga  kamay, 'o  magkstkaroon  man 
siya  'Ug  pitagan  sa  lumikba  ^«g  kani- 
yang mga  daliri,^  magiii^^  sa  mga  AJj-' 
heraj  o  sa  mga,  larawang :  araw.  9  Sa 
ara^  na  yieio^y  ang  kaniyaiig  mga  mati- 
bay  ha  ciudad  ay 'magiging  patang  mga 
iQgar  na  nalimutan  sa  gnbat  at  sa 
taluktok  ng  bundok,  na-'nalimutan-  sa 
harap  ng  mga  anak  ng  Israel :  at  magiging 
kagibaan.  ta  Sapagka^t  iyong  nili'mot 
ang  Dios  ng  iyong  kaligtasan,-  at  hindi 
mo  inalala  ang  bato  ng  iyong  kalakai^an ; 
kaya^t  nagtatanim  ka  ng  mga  m^ligayang 
pananim,  at  iyong  mga  ibinabi^  na  may 
niga  kaputql  ng  iba:  11  sa  araw  iig 
iyong  pagtatanim  ay  i^ng  pinatuttibo,  at 
sa  kin^umagahan  ay  iyong  pihain'umu- 
kklaW  ang  iyong  binhi :  ngiini^t  'a«g  P^g^ 
aani  ay  tumatakas  s4  ara)v  ng  kalunibayan 
at  sa  kapanlawang  walang  pag-*asa.    - 

12  I  Ah,  ang  kaingay  ng  maraming 
bayan,  na  humt^k.'pgODg  fta  .  gaya  n| 
Imgong  ng  mga  dagat ;  at  ng  kai-ngay  ng 
mga  nacion,'  na  humuhugong  ,n&  gsiya  ng 
hugong  ng  iugso  ng  tubig !  -  13  Ang  lAga 
nacion  ay  tatakbo  na  gaya  ng  agos  ng 
maraming  tubig:  nguni't -mga  sasawayin 
niya,  at  magsisitakas  sa  malayo,  at 
papaspasin  na  gaya  rig  tarabo  sa  mga  bun- 
dok sa  harap  ng  hangin,  at  gaya  n^  ipb- 
ipong  alabok  sa  harap  ng  bagyo.  =  14  Ba 
kinahapuna'y  narito  ang '  kakilabuto  j  at 
bago  dumating  ang  umaga  ay  wala  ha  s^ila. 
Ito  ang  bahagi  nila  na  sumasamsani  sa 


706 


ISAIAS. 


17.  14 


atin,  at  ang  palad  nila  na  nagnanakaw  sa 
%tin. 

|Q  Ah,  ang  lupain  ng  lilim  ng  mga 
Bw  pakpak,  na  nasa  dako  roon  ng  mga 
ilog  ng  Etiopia :  2  na  nagsusiigo  ng  mga 
sugo  sa  pamamag-itan  ng  dagat,  sa  mga 
sasakyang  papiro  sa  mga  dagat,  na,  nag- 
sasabing  :  l  Kayo'y  yumao«,  mga  maliksing 
sugo,  sa  naciong  matayog  at  patag,  ta 
bayang  kakilakilabot  mula  sa  kanilang 
pasimula  at  sa  haharapin;  sa  naciong 
sumusukat  at  yumayapak,  na  ang  lapain 
ay  hinahati  ng  mga  ilog  I  ^  Kayong 
lahat  na  mga.  mananahan  sa  sanlibutan, 
at  kayong  mga  mananahan  sa  lupa,  pagka 
ang  isang  bandila  ay  nataas  sa  mga 
bundbk,  inyon^  tingnanj  at  pagka  ang 
pakakak  ay  hinipan,  dingin  ninyo.  4  Sa- 
pagka't  ganito  ang  sinabi  ng  Pi^SprooK 
sa  akin:  Ako'y  tatahimik,  at  akipg  ma- 
masdan  mula  sa  aking  lugar  na  tahanan ; 
gaya  ng  malinaw  na  init  sa  sikat  ng  araw, 
gaya  ng  ulap  ng  hanaog  sa  imt  ng  pag- 
aani.  5  Sapagka*t  bago  ang  pag-aani, 
pagka  ang  bukklak  ay  naubos,  at  ang 
bulaklak  ay  nagiging  uvas  na  nahihinog, 
kaniyang  pupul^uUn  ang  mga  usbong  ng 
guntingna  pangkapon,  at  ang  mga  lad  lad 
na  sanga  ay  kaniyang  aalisin  at  puputulin. 

6  Sila^y  maiiwang  magkakasama  sa  mga 
ibong  mandadagit  sa  mga  bundok,  at  sa 
mga  hay  op  sa  lupa :  at  pagtatag-initan  sila 
ng  mga  ibong  mandadagit,  at  pagtatagi- 
nawan  sila  ng  lahat  na  hayop  sa  lupa. 

7  Sa  panaiiong  yao'y  naadadala  ung  isang 
kaloob  sa  PanQinoon  ng  mga  hukbo  ng 
^ay*ng  matayp:g  at  patag,  at  mula  sa 
bayang  kakilakilabot  na  mula  sa  kani- 
lang pasimula  hangafig  sa  haharapin ;  na- 
cion  nasumusul^at  at  yumayapak,  na  ang 
lupain  ay  hinahati  ng  mgaik>g,  sa  lugar 
ng  pangalan  ng  Pangik<>OK  ng  mga 
hukbo,  na  bundok  ng  Sion. 

iQ  Ang  pasan  ng  Egipto. 
■  ^  Njurito,  ang  Pak^inqon  ay  nakasa- 
kay  sa  isang  maUksing  alapaap,^^at  napasa- 
sa  Egipto :  at  ang  mga  idolo  sa  Egipto  ay 
makikilos  sa  kaniyang  harap,  at  ang  puso 
ng  Egipto  ay  matutunaw  sa  gitna  niya. 
2  At  "aking  hihikayatin  ang  mga  taga 
Egipto  laban  sa  mga  taga  Egipto :  at 
sila'y  babaka  bawa^t  isa  laban  sa  kaniyang 
kapatid,  at,bawa^t  isa  laban  sa  kaniyang 
kapua;^  ciudad  laban  sa  ciudad,  aMcaha- 
riati  laban  sa  kahariaa,  3  At  ang  espiritu  I 
ng  Egipto  ay  mapaparam  sa  gitna  niya ;  at  I 


aking  gigibain  ang  payo  niya :  at  magsasak- 
dal  sila  sa  kanilang  mga  idolo,  at  sa  mga 
encantador,  at  sa  mga  may  espiritu  na  ka- 
samasama,  at  sa  mga  manghuhula.  4  At 
aking  ibibigay  ang  mga  taga  Egipto  sa 
kamay  ng  mabagsik  na  panginoon;  at 
mabangis  na  hari  ay  magpupuno  sa  ka- 
nila,  sabi  ng  Panginoon,  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo.  5  At  magkukulang  ng 
mga  tubig  sa  mga  dagat,  at  ang  ilog  ay 
masisira  at  matutuyo.  6  At  ang  mga 
ilog  ay  babaho;  ang  mga  bangbaug  ng 
Egipto  ay  huhupa  at  matutuyo :  ang  mga 
kawayan  at  mga  tambo  ay  nialalanta. 
7  Ang  mga  sabsaban  sa  tabi  ng  Nilo,  sa 
baybayin  ng  Nilo,  at  lahat  na  nahasik 
sa  tabi  ng  Mlo,  matutuyo,  matatangay 
at  mawawala.  8  Ang  mga  mangingisda 
naman  ay  tataghoy,  at  lahat  ng  nag- 
lalawit  ng  binguit  sa  Nilo  ay  tatangig,  at 
silang  mga  naglaladlad  ng  mga  lambfet  sa 
mga  tubig  ay  manlalata.  9  Bukod  dito^ 
silang  humahabi  ng  mga  kayong  puti,  at 
silang  mga  humahabi  ng  puting  damit 
ay  mapapahiya.  10  At  ang  kaniyang 
mga  haligi  ay  magkakapirapiraso,  silang 
lahat  na  nagpapaupa  ay  papanlaw  ang 
kalulua.  11  Ang  mga  pangulo  sa  2oan 
ay  lubos  na  mangmang ;  ang  payo  ng  mga 
pinakapantas  na  tagapayo  ni  Faraon  ay 
naging  hangal :  i  paahong  masasabi  ninyo 
kay  Faraong:  Ako'y  anak  ng  paritas, 
anak  ng  mga  matandang  hari?  12  iSaan 
nangandoon  nga  atfg  iyong  mga  pantas? 
at  saysayin  nila  sa  iyo  ngayon ;  at  mata- 
lastas  nila  kung  ano  ang  ipinasiya  ng 
Panginoon  ag  mga  hukbo  tungkol  sa 
Egipto.  13  Ang  mga  pangulo  sa  Zoan  ay 
naging  mga  mangmang,  ang  mga  pangulo 
sa  Nof  ay  nangadaya ;  kanilang  iniligaw 
ang  Egipto,  na  siyang  panulok  na  bato  ng 
kaniyang  mga  angkan.  14  Naghalo  ang 
PanQinoon  ng  espiritu  ng  kasam-an  sa 
gitna  niya:  at  iniligaw  nila  ang  Egipto 
sa  bawa't  gawa.  niya,  na  gaya  ng  langong 
tawo  na  nahahapay  sa  kaniyang  suka. 
15  Hindi  na  magkakaroon  man  sa  Egipto 
ng  ano  mang  gagawin,  na  ulo  o  buntot, 
sanga  ng  palma  o  tambo,  na  magagawa. 

16  Sa  araw  na  yaon  ay  magiging  parang 
mga  babaye  ang  Egipto :  at  manginginig 
at  matatakot  dahil  sa  bala  ng  kamay  ng 
Panginoon  ng  mga  hukbo,  na  kaniyang 
ibinabala.  17  At  ang  lupain  ng  Juda  ay 
magiging  kakilakilabot  sa  Egipto,  sa  ka- 
nino  man  mabangit  yaon  ay  matatakot, 
dahil  sa  pasiya  ng  PanSinoon  ng  mga 
hukbo,  na  ipinasiya  laban  doon. 


21.  10 


ISAIAS. 


707' 


18  Sa  araw  na  jaon  ay  magkakaroon 
nf  limang  ciudad  sa  lupain  ng  EgiptOj  na 
magsa^alita  n§  wika  ng  Kanaan,  at  sa- 
sumpa  sa'  Panginoon  ng  mga  "hukbo  ; 
isa'y  tata waging:  Ang  ciudad  ng  kagi- 
baan. 

19  Sa  araw  na  yaon  ay  magkakaroon 
nf  isang  altar  sa  -Pakginoon  sa  gitna  ng 
lupain  ng  Egipto,  at  isang  haligi  sa 
han^fian  noon  sa  PakQinoon.  20  At 
magiging  pinakatanda  at  pinakasaksi  sa 
PanGinoon  ng  mg^  hukbo  sa  lupain  ng 
Egipto:  sapagka't  siWy"  hihiyaw  sa 
Panginoon  dahil  sa  mga  mang-aapi,  at 
magsTisugo  siya  sa  kanila  ng  isang 
tagapagligtas,  at  isang  mananangalang, 
at  kaniyang  ililigtas  sila.  21  At  ang 
PANjJiNdON  ay  makikilala  sa  Egipto,  at 
makikilala  ng  noga  taga  Egipto  ang 
PanSinook  sa  araw  na  yaon;  oo,  sila'y 
sasamba  na  may  hayin  at  alay,  at  mana- 
nata  ng  panata  sa  PanQinoon,  at  tutu- 
j^rin.  22  At  susugatan  ng  PANQiisripON 
angEgip^to,  na  susupt  at  magpapagaling ; 
at  siya'y  magbabalik-loob  sa  PAN^iirooir, 
at  ^iya'y  mapamamanhikan  nila,  at  gaga- 
mutin  niyasila. 

23  Sa  araw  na  yaon  ay  magkakaroon 
ng  maluang  na  langsangan  mula  sa  Egipto 
hangang  sa  Asiria,  at  ang  mga  taga  Asiria 
ay  papasok  sa  Egipto,  at  ang  mga  taga 
Egipto  sa  Asiria;  at  ang  mga  taga  Egipto 
ay  sasambang  kasama  ng  mga  taga  Asiria; 

24  Sa  araw  na  yao'y  magiging  pangatlo 
ang  Israel  sa  Egipto  at  sa  Asiria,  na 
pagpiapala  sa  gitna  ng  lupa :  25  sapag- 
kail;  pinagpala  sila  ng  Pan^inooh  ng 
mga  hukbo,  na  sinabing :  Pagpalain  ang 
bayan  kong  Egipto,  at  aiig  Asirija  na 
gawang aking  mga  kamay,  at  ang  Israel 
na  aking.mana.   ^ 

OO  ^^  taong  dumatitrg  si  Tartan  ^sa 
^ V/  Asdod  ng  snguin  siya  ni  Sargon 
na  harisa  Asiria,  at  siya^y  bumaka  laban 
kayAsdod,  at  sakupin  niya;  2  ng  pana- 
hori^  yaon  ay  na^alita  ang  PanginOon  sa 
pamamag-itah  ni  Isaias  na  anak  ni  Amoz, 
na  nagsabing:  Ikaw  ay  yumaon,  at  kalagin 
mo  ang  kayong  magaspang  sa  iyong  mga 
balakang,  at  maghubad  ka  ng  iyong  pan^ 
yapak  sa  iyong  paa.  At  ginawa  niyang 
gayon  na  lumakad  na  Ixubad  at  walang 
panyapak.  s^  At  sinabi  ng  Pan^inoong  : 
Kung  paationg  angaking  ali|Sng  si  Isaias 
ay  lumakad  nanubad  at  walang  panyapak 
na  tatlong  taon  nk  pinakatanda  at  pinaka- 


4  gayon  papatnubayan  ng  hari  sa  Asiria 
ang  mga  bihag  sa  Egipto  at  ang  mgd 
tapon  sa  Etiopia,  bata  at  matanda,  Imbad 
at  walang  panyapak,  at  may  mga  pigi  na 
litaw,  upang  kahihiyan  sa  Egipto.  5  At 
sila'y  manlulupaypay  at  mapapahiya,  da- 
hil sa  Etiopia  na  kanilang  kapariaoran, 
at  sa  Egipto  na  kanilang  kalualhatian. 
6  At  ang  mananaiian  sa  baybayin  na  ito- 
ay  magsasabi  sa  araw  na  yaoiig:  Narito', 
ganoon  ang  aming  pag-asa,  na  aming 
tinaananaii  dahil  sa  tulong  upang  maka- 
ligtas  sa  hari  sa  Asiria:  at  kami,  ipa- 
anong  makatataanan."? 

0|  Ang  pasan  ng  ilang  ng  dagai 
^1  ICung    paano    ang    mga    ipoipo    sa 
Titougan  -ay  umiikot,  gayon  dumarating 
na  mula  sa  ilang  mula  sa  kakilakilabot  ria 
lupain.    2  Bang  mabigat  na  malikmata 
ay  nahayag  sa  akin;  ang  mangagawa  ng 
karfeyaan  ay  gnnaagawang  may  karaykan,' 
a*    ang    mananamsam   ar  suraaisamsam. 
Ika1v  ay  stimampa,  Oh  Elam ;  ikaw  ay 
kumulong,  Oh  Media;  lahat  ng  buntorig 
hininga^niya'y  aking  pinatigil.     s  Kaya^t 
ang    aking    mga    balakang   ay  piino  ng 
kalumbayan;   mga  sakit  ay  humawak  sa 
akin,  gaya  ng  mga  sakit  ng  babaye  sa 
pagdaramdam :  ako'y  naghihirap  iia  ano 
pa't  hindi  ko   marinig;    akoV  nafiTnlu- 
paypay  na  ano   pa't    hindi,  ko   makita. 
4  Aking    puso    ay    sumisikdo^    kakibi- 
butan  ay    tumakot    sa    akin :    ang  pag- 
tatakip  silim  na  aking  ninasa  ay  naging 
kapanginigan  sa  akin.     5  SilaV  naghan- 
da  ng  dulang,  sila^y  naglagay  rig  bantay, 
sila  y  kumakain,  sila'y  umiinom :  kayo*y 
bumangbri,  kayong  mga  pangulo,  inybng 
pahirari  ang  kalasag.    6  Sapagka't  ganito 
ang  sinabi  ng  Panginoon  sa  aking  t  Ikaw 
ay   yumaon,    inaglagay   ka    ng    bantay; 
ihayag  niya  kung  ano  ang  nakikita  niya: 
7  at  pagka  siya'y  nakakita  n^  pulutong 
ng  mga  nangangabayong  dalawa't  dalawa, 
ng  pulutong  ng  mga  asrio,  ng  pulutOng  ng 
mga  kamello,  siya'y  makikinig  ria  maigi 
na  may  pag-iingat.     8  At  siya^y  humiyaw 
na    parang    leon :  Oh  Panginoori,  ako'y 
tumatayong  lagi  sa  moog  na  bantayan,  sa 
araw,  at  ako'y  lumalagay  sa  aking  banta- 
yan na  magdamagan :     9  at,  narito,  dito'y 
dumarating  ang  isapg  pulutong  bai  lalaki, 
mga  nangangabayong  dalawa'tdalawa.  At 
siya'y  sumagot,  at  nagsabing :  Babitonia 
ay  nahulog,  nahulog ;  at  lahat  na  larawarig 
hinichurahan  n^   kaniyang  mg^  dios  ay 


kamanghaan   sa  Egipto   at    sa  Etiopia ;  I  nabaggak  sa  lupa.     lo  Oh  ikaw  na  aking 


708 


ISAIAS. 


21.  10 


giikan,  at  trigo  ng  aking  giikan:  ang 
aking  narinig  sa  Panginoon  ng  mga 
hukbo,  sa  Dios  ng  Israel j  aking  inihayag 
m  iyo. 

fil  Ang  pasan  ng  Duma : 

Isa'y  tumatawag  sa  akin  mula  sa  Seir : 
Bantay,  ianong  nangyayari  sa  gabi  ?  Ban- 
tay,  ianong  nangyayari  sa  gabi?  12  Si- 
nabi  ng  bantay :  Ang  umaga  ay  dumara- 
ting,  at  gayon  din  ang  gabi :  kung  inyong 
uusisain,  usisain  ninyo:  kayo^y  puraihit, 
kayo'y  parito. 

15  Ang  pasan  sa  Arabia. 

Sa  gu6it  sa  Arabia  ay  titigil  kayo, 
Oh  kayong  naglalakbay  na  mga  pulutong 
ng  mga  Dedaneo.  14  Ang  nauuhaw  ay 
dinadalhan  nila  ng  tubig ;  sinalubong  ng 
mga  mananahan  sa  lupain  ng  Tema  na 
may  kanilang  tinapaj  ang  mga  bihag. 
15  Sapagka't  kanilang  tinatakasan  ang 
mga  tabak,  ang  bunot  na  tabak,  at  ang 
akinang  bosog,  at  ang  bigat  ng  pakiki- 
pagbaka.  16  Sapagka't  ganito  ang  sinabi 
ng  Panginoon  sa  akin :  Ba  loob  ng  isang 
taon,  ayon  sa  mga  taon  ng  upalian,  at 
laliat  ng  kalualliatian  ng  Kedar  ay  ma- 
papawi:  17  at  ang  malabi  sa  bilang  sa 
mga  manbobosog,  sa  mga  bayani  sa  mga 
anak  ng  Kedar,  mangarigaonti :  sapagka^t 
ang  Panginoon,  ang  Dios  ng  Israel, 
siyatig  nagsalita. 

OO  Ang  pasan  ng  libis  ng  malikmata. 
inite  ^Anong  ipinakikialam  mo  ngayon 
na  ikaw  ay  buong  buo  na  sumampa  sa  mga 
bubuRgan?  S  Oh  ikaw  na  puspos  ng 
mga  kg^uluhan,  magulong  ciudad,  masa- 
yang  ciudad;  ang  iyong  patay  ay  hindi 
napatay  ng  tabak,  o  uamatay  man  sila  sa 
pakikipagbaka.  3  Lahat  mong  puno  ay 
tumatakas  na  magkakasama,  nangaitali 
ng  mga  mangbobosog:  lahat  na  nasusum- 
pungan  sa  iyo  ay  nangatataliang  magka- 
kasama, nagsitakas  na  malayo.  4  Kaya't 
sinabi  kong:  Bayaan  ninyo  ako,  ako'y 
iiyak  na  may  kapaitan;  huag  kayong 
magsikap  na  umaliw  sa  akin,  ng  dahil  sa 
pagkasamsam  ng  anak  na  babaye  ng 
aking  bayan.  5  Sapagka't  araw  ng  pag- 
kaligalig,  at  ng  pagyakap,  at  ng  pagka- 
wala  ng  diwa,  mula  sa  Panginoon,  nnda 
sa  Panginoon  ng  mga  hukbo,  sa  libis  ng 
malikmata ;  paggiba  ng  mga  kuta  at  pag- 
hiyaw  sa  mga  bundok.  6  At  ang  Eiam 
ay  may  dalang  lagayan  ng  pana,  may  mga 
karro  ng   mga  tawo  at  mga   manganga- 


bayo ;  at  ang  Kir  ay  bunot  ang  kalasag. 
7  At  nangyari,  na  ang  iyong  pinakapiling 
libis  ay  puno  ng  mga  karro,  at  ang  mga 
mangangabayo  ay  nagsisihanay  sa  pin- 
tuang-daan.  8  At  kaniyang  inalis  ang 
takip  ng  Juda;  at  ikaw  ay  tumititig.  ng 
araw  na  yaon  sa  sakbat  sa  bahay  sa  gubat. 
9  At  inyong  nakita  ang  mga  sira  ng  ciu- 
dad ni  David,  na  napakarami:  at  in- 
yong pinisan  ang  mga  tubig  ng  lalong 
mababang  lawa.  10  At  inyong  binilang 
ang  mga  bahay  ng  Jerusalem,  at  inyong 
iginiba  ang  mga  bahay  upang  patibayin 
ang  kuta.  11  Kayo^y  gumawa  naman  ng 
tipunang-tubig  sa  pag-itan  ng  dalawang 
kuta  para  sa  tubig  ng  dating  lawa :  nguni't 
hindi  ninyo  tiningnan  siyang  gumawa  nito, 
o  nagpakundangan  man  kayo  sa  kaniya 
na  iiumichura  nito  na  malaon  na  12  At 
ng  araw  na  yao^  tumawag  ang  Panginoon, 
ang  Panginoon  ng  mga  hukbo,  sa  pag- 
iyak,  at  sa  pagtangis,  at  sa  pagkakalbo,  at 
sa  pagbibigkis  ng  magaspang:  13  at, 
narito,  kagalakan  at  kasayahau,  pagpatay 
ng  mga  baka  at  pagpatay  ng  mga  tupa, 
pagkain  ng  laman,  at  pag-inom  ng  alak : 
tayo'y  kumain  at  urainom,  sapagka't  bukas 
ay  mamamatay  tayo.  14  At  ang  Pangi- 
noon ng  mga  hukbo  ay  naghayag  sa  aking 
mga  pakinig :  Tunay  na  ang  kasam-ang  ito 
ay  hindi  malilinis  sa  inyo  hangang  sa 
kayo'y  mamatay,  sabi  ng  Panginoon,  ng 
Panginoon  ng  mga  hukbo. 

15  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon, 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo:  Ikaw  ay 
yumaon,  pumaroon  ka  sa  katiwalang  ito, 
kay  Sebna,  na  nasa  bahay,  at  iyong  sahihing: 
16  i  Anong  ginagawa  mo  rito  ?  at  I  sinb 
ang  tinatankilik  mo  rito,  na  ikaw  ay  hunii- 
chura  sa  iyo  rito  ng  isang  libingan  ?  \  na 
humihiclmra  ng  libingan  sa  itaas,  na 
umuukit  ng  tahanan  niyang  sarili  sa  bato  I 
IT  Narito,  ibabagsak  ka  ng  Panginoon 
na  bigla  na  parang  malakas  na  tawo ;  co, 
kaniyang  pagpipihitpihitin  ka.  18  Kani- 
yang tunay  na  papipihitin  at  pabibilingin 
ka  na  parang  gulong  sa  malaking  lupain ; 
doon  mamamatay  ka,  at  doon  malalagay 
ang  mga  karro  ng  iyong  kalualhatian, 
ikaw  na  kahihiyan  ng  bahay  ng  iyong 
panginoon.  19  At  aalisin  kita  sa  iyong 
katungkulan,  at  sa  iyong  hanganan  ay 
ibubual  ka  niya.  20  At  mangyayaY?.  sa 
araw  na  yaon,  na  aking  tatawagin  ang 
aking  aliping  si  Eliakim  ila  anak  ni  Elki- 
as:  21  at  aking  susuotan  siya  ng  iyong 
balabal,  at  patitibayin  siya  ng  iyong  pa. 


24.4 


ISAIAS. 


709 


migkis,  at  aking  ipagkakatiwala  ang  iyong 
pamamahala  sa  kariiyang  kamay :  at  siya*y 
magiging  ama  sa  mga  iriananahan  sa 
Jerusalem,  at  sabahay  nf  Juda.  22  At 
ang  susi  ng  buliay  ni  David  ay  ilalapag  ko 
sa  kaniyang  balikat ;  at  siya'y^  magbubu- 
kas,  at  walang  magsasara;  at  siya'y  mag- 
sasara,  at  walang  magbubukas.  2,a  At 
aking  ikaikapit  siya  na  parang  pako  sa 
isang  matibay  na  lugar ;  at  siya  y  magi- 
ging  pinakalukliikan  ng  kalualhatian  sa 
bahay  ng  kaniyatig  magulang.  24  At 
kanilang  ibibitin  sa  kaniya  ang  boong 
kaluall^tian  rig  baliay  -  ng  kaniyang 
magulang,  dng  usbong  at  ang  sui,  bawa*t 
mufiting  sisidta,  mula  sa  mga  sisid- 
lan  na  mga  tasa  hangaiig  sa  mga  sisidlan 
na  tabo.  25  Sa  araw  na  yaon,  sabi 
ng  PanginooN  ng  mga  hukbo,  matatangal 
ang  pakong  nakapit  sa  matibay  na 
lugar;  at  mababali  at  mahuhulog,  at 
ang  pasan  na  riasa  kattiya  ay  mahihi- 
walay;  sapagka*t  sinalita  ng  PakOinoon. 

OO  Ang  pasan  ng  Tiro. 
toO  Kayo'y  umungal,  kayong  mga  sasa- 
kyan  fea  Tarsis ;  sapagka't  nagiba,  na  ano 
pa't  walang  bahay^  walang  pasukan:  mula 
sa  lupain  ng  Kitirh  ay  nahayag  sa  kanila. 
2  Kaya^y  tumahiniik^  kayong  mga  matna- 
naban  sa  pulo ;  ikaw  na  pinasagana  ng  mga 
manganf  alakal  ng  Sidon^  na  nagdaraan  sa 
dagat.  3  At  sa  mga  malaking  tubig  ay 
ang  binhi  ng  Sihor,  ang  ahi  ng  Nilo,  na- 
ging  kaniyarig  paupahan ;  at  siya*y  naging 
tiangihan  ng  mga  naciori;  4  Ikaw  ay 
mahiya,  Oh  Sidon :  sapagka't  sinalita  ng 
dagat,  ngkatibay ah  ng  dagat,  na  sinabing: 
Hindi  ako  nagdamdam,  o  nanganak  mlan, 
o  nag-alaga  man  ako  ng  mga  binata,  o  nag- 
palaki  ng'mga  dalaga.  5  Pagka  ang  bali- 
ta  ay  diimating  sa  Egipto,  ay  mamaman- 
iaw  ria  mainam  sa  balita  tungkol  sa  Tiro. 
S  Magpituloy  kayo  sa  Tarsis;  kayo'y 
umangal,  kayong  mga  mananalian  sa  pulo. 
7  i  Ito  ba  ang  inybrig  masayang  ciudad.,  na 
ang  katandaan  ay  sa  mga  uriang  araw,  na 
ang  mga  paa  ay  nagdala  sa  kaniya  sa 
malayo  upang  mangit^ng-bayan  ?  8  ^  Si- 
nong  nagpasiya  riito  laban  sa  Tiro,  na  ma- 
koronang  ciudad,  na  ang  mga  manganga- 
lakal  ay  mga  pangulo,  na  ang  mga  m*ani- 
ninda  ay  mga  kagalanggalang  sa  liipa? 
9  Ipinasiya  ng  Pan^inoOn  ng  mga  hukbo, 
upang  dtimiian  ang  kapalaluan  ng  boong 
kalualhatian,  upang  dalhin  sa  pagkakaalit 
ang  lahat  na  kagalanggalang  sa  lupa. 
Id  Magdaan  kft  sa  iyong  lupain  na  gaya 


ng  Nilo,  Oh  anak  na  babaye  ng  Tarsis ; 
wala  ng  bigkis  pa  sa  palibot  mo  11  Kani- 
yang iniunat  ang  kaniyang  kamay  sa  da- 
gat, kaniyang  inuga  ang  mga  kaharian: 
ang  Panginoon  ay  nag-utos  tungkol  sa 
Kanaan,  upang  gibain  ang  mga  katibayan 
noon.  12  At  kaniyang  sinabing:  Ikaw  * 
ay  hindi  na  magagalak  pa.  Oh  ikaw  na 
napipighating  virgeng  dalaga  ng  Sidon: 
ikaw  ay  bumangon,  magdaan  ka  sa  Kitim ; 
doon  ma*y  hindi  ka  magkakaroon  ng  ka- 
pahingahan.  IS  Narito,  -ang  lupain  ng 
mga  Kaldeo ;  ang  bayang  ito  ay  wala  na ; 
inilagay  ng  mga  taga  Asiria  para  sa  mga 
hayop  sa  ilang :  kanilang  itinayo  ang  kani- 
yang mga  moog,  iginiba  nila  ang  mga 
palacio  noon ;  kanilang  sinira.  14  Kayo'y 
umungal,  kayong  mga  sasakyang  dagat  sa 
Tarsis:  sapagka*t  ang  inyong  katibayan 
ay  giba.  15  At  mangyayari,  sa  araw  na 
yaon,  na  arig  Tiro  aiy  malilimutang  pitong 
puong  taon,  iiyon  sa  mga  araw  ng  isang 
hari :  pagkatapos  ng  pitong  puong  taon 
ay  mangyayari  sa  Tiro  ay  gaya  ng  ?iwit  ng  . 
dalahira.  16  Ikaw  ay  humawak  ng  alpa, 
lumibot  ka  sa  ciudad,  ikaw  na  dalahira  na 
nalimutan;  magpatamis  kang  tinig,  uma- 
wit  ka  ng  maraming  awit,  upang  ikaw  ay 
maalala.  17  At  mangyaj^ari,  sa  katapu- 
sail  ng  pitong  puong  taon^^na  dadalawin  ng 
Panginoon  ang  Tiro,  at  siya'y  babalik  sa 
kaniyang  upa,  at  maglalaro  ng  pagdadala- 
hira  sa  lahat  ng  kaharian  ng  sanlibutan  sa 
balat  ng  lupa.  18  At  ang  kaniyang  kala- 
kal  at  ang  kaniyang  upa  ay  rnagiging  santo 
?a  PanQinoon:  hindi  itatago  o  ikukubli 
man ;  sapagka^t  ang  kaniyang  kalakal  ay 
magiging  para  sa  kanila  na  tumatahan  sa 
harap  ng  Panginoon,  upang  kumaing 
saganaj  at  manamit  ng  nagluluat. 

O^  Narito,  binabasal  ng  PanSinoon 
^  1^  'ang  lupa,  at  sinisira,  at  binabalig- 
tad,  ftt  pinangangalat  ang  mga  manana- 
han  noon.  2  At  mangyayari,  na  kung 
paano  sa  bayan,  gayoh  sa  saeerdote ; 
kung  paano  sa  alipin,  gayon  sa  kani- 
yang panginoon;  Kung  paano  sa  ali- 
iang  babaye,  gayon  sa,  kaniyang  pangi- 
noorig  babaye ;  kung  paano  sa  mamimili, 
gayon  sa  nagbibili;  kung  paano  sa  mapag- 
pahiram,  gayon  sa  manghihiram ;  ^  kung 
paano  sa  mapagpatubo  gayon  sa  pinatu- 
tubuan.  S  Ang  lupa  ay  lubos  ria  riiaba- 
basal  at  lubos  na  masasamsamfan ;  sapag- 
ka*t  sinalita  ng  Pan^inooK  ang  salitang 
ito.  4  Ang  lupa  ay  tumatangig  at  nan- 
lalata,  ang  sanlibutan  ay  nanghihina  at 


710 


ISAIAS. 


24.  4 


nanlalata,  ang  mapagmataas  na  bayan  sa 
lupa  ay  nanhihina.  5  Ang  lupa  naman 
ay  imdiimlian  sa  ilalim  ng  mga  manana- 
han;  sapagka't  sila'y  sumalansang  ng 
kautusan,  bumago  ng  ayos,  sumira  ng 
walang  hangang  tipaa  6  Kaya't  nila- 
mon  Dg  sumpa  ang  lupa,  at  silang  tuma- 
taban  doon  ay  nangasumpungang  salarin : 
kaya^t  ang  mga  mananahan  sa  lupa  ay 
nasunog,  at  nangaonti  ang  lalaki.  7  Ang 
bagong  alak  ay  tumatangis,  ang  puno  n| 
uvas  ay  nalalanta,  lahat  ng  masayang  puso 
ay  nagbubuntong  hininga.  8  Ang  saya 
ng  mga  ]mndereta  ay  naglikat,  ang  ingay 
nila  na  nagagalak  ay  nagkawakas^  ang 
galak  ng  alpa  ay  naglikat.  9  SilaV  hindi 
iinom  ng  alak  na  may  awit;  matapang  na 
alak  ay  magiging  mapait  sa  kanila  na 
UDiiinom.  10  Ang  ciudad  na  kaguluhan 
ay  nabagsak :  lahat  ng  babay  ay  nasarban, 
upang  walang  tawong  makapasok  doon. 
IS  May  daing  sa  mga  langsangan  dahil 
sa  alak ;  lahat  ng  kagalakan  ay  nagdilim, 
ang  ^kasayahan  ng  lupa  ay  nawala. 
IS  Naiwan  sa  ciudad  ay  kagibaan,  at 
ang  pintuang-daan  ay  nasugatan  ng  kawa- 
sakan.  13  Sapagka't  ganito  ang  mang- 
yayari  sa  gitna  ng  lupa  sa  mga  bayan,  na 
gaya  ng  ugqg  ng  isang  puno  ng  olive, 
gaya  ng  uvas  na  naani  pagka  ang  pag- 
aani  ay  natapos.  14  Ang  mga  ito  ay 
maglalakas  ng  kanilang  voces,  sila'y 
susutsot;  dahil  sa  kamahalan  ng  Pangi- 
NOON  ay  humihiyaw  sila  r.g  malakas  mula 
sa  dagat.  15  Kaya't  lualhatiin  ninyo 
ang  Panginoon  sa  silanganan,  ang  panga- 
lan  ng  Panginoon,  ng  Dios  ng  Israel,  sa 
mga  pulo  ng  dagat 

16  Mula  sa  kahulihuliliang  bahagi  ng 
lupa  ay  nakarinig  kami  ng  mga  awit, 
kalualhatian  sa  banal.  Nguni"t  aking 
sinabing:  jNamamayat  ako,  namaraayat 
ako,  sa  aba  ko  I  ang  mga  mangagawang 
magdaraya  ay  gumagawang  may  karaya- 
an ;  oo,  ang  mga  mangagawang  magdara- 
ya ay  gumawang  totoo  na  may  karayaan. 
1*7  Katakutan,  at  ang  hukay,  at  ang  silo 
ay  nasa  iyo.  Oh  mananahan  sa  lupa. 
18  At  mangyayari,  na  siyang  turaatakas 
sa  ingay  ng  katakutan  ay  mahuhulog  sa 
hukay;  at  siyang  suraasampa  mula  sa 
gitna  ng  hukay  ay  mahuhuli  sa  silo: 
sapagka^t  ang  mga  dungawan  sa  itaas  ay 
nabuksan,  at  ang  mga  cimiento  ng  lupa 
ay  umuuga*  19  Ang  lupa  ay  nagibang 
lubos,  ang  lupa  ay  lubos  na  nasira,  ang 
lupa  ay  gumagalaw  na  mainam.  20  Ang 
lupa    ay    liahapay  na   parang  lango,   at 


makikilos  na  paroo't  parito  na  parang 
dampa;  at  ang  kaniyang  pagsalangsang 
ay  magiging  mabigat  sa  kaniya  at  mabu- 
bual,  at  hindi  babangon  uli. 

21  At  mangyayari,  sa  urs^r  na  yaon,  na 
parurusahan  ngPANGiKOON  ang  Iiukbo  ng 
mga  mataas  sa  itaas,  at  ang  mga  hari  sa 
lupa  sa  ibabaw  ng  lupa.  22  At  sila'y 
mapipisan,  parang  mgabihag  na  mapipisan 
sa  hukay,  at  masasarhan  sa  bilanguan,  at 
pagkaraan  ng  maraming  araw  aj  madada- 
law  sila.  23  Kung  magkagayo'y  malilito 
ang  buan,  at  ang  araw  ay  mapapahiya ; 
sapagka't  ang  PanQinoon  ng  mga  hukbo 
ay  maghahari  sa  bundok  ng  Sion,  at 
sa  Jerusalem,  at  sa  harap  ng  kaniyang 
mga  matanda  na  may  kalualhatian. 
OK.  Oh  Panginoon,  ikaw  ay  aking 
^^  ^  Dios ;  aking  itataas  kita,  aking 
pupurihin  ang  iyong  pangalan ;  sapagka't 
ikaw  ay  gumawa  ng  kagilagilalas  na 
bagay,  '.ng  mga  payo  ng  una,  sa  pagtatapat 
at  katotohanan,  2  Sapagka't  iyong  pi- 
napaging  isang  bunton;  ang  ciudad,  ang 
ciudad  na  matibay  ay  pindpaging  sira: 
palacio  ng  mga  taga  ibang  lupa  upang  huag 
maging  ciudad ;  hindi  matatayo  kailan 
man.  8  Kaya't  lulualhatiin  ka  ng  mati- 
bay na  bayan,  ang  ciudad  ng  kakilakilabot 
na  mga  nacion  ay  matatakot  sa  iyo.  4  Sa- 
pagka't  ikaw  ay  naging  kati bayan  sa 
dukha,  katibayan  sa  mapagkailangan  sa 
kaniyang^  kapanlawan,  silungan  sa  bagyo, 
lilim  sa  init,  pagka  ang  paspas  ng  mga 
kakilakilabot  ay  gaya  ng  bagyo  laban  sa 
kuta,  5  Kung  paano  ang  init  sa  tuyong 
lugar  ay  gayon  ibababa  nio  ang  ingay  ng 
mga  taga  ibang  lupa ;  kung  paano  ang 
init  sa  pamamag-itan  ng  lilim  ng  alapaap, 
gayon  mabababa  ang  awit  ng  mga  ka- 
kilakilabot. 6  At  sa  bundok  na  ito  ay 
gagawa  ang  PanSinoon  ng  mga  hukbo  sa 
lahat  ng  bayan,  ng  isang  kapistahan  ng 
mga  matabang  bagay,  ng  isang  kapistahan 
ng  mga  alak  sa  mga  latak,  ng  mga 
matabang  bagay  na  puno  ng  taba,  ng 
mga  alak  sa  mga  latak  na  totoong  sala. 
7  At  kaniyang  gigibain  sa  bundok  na 
ito  ang  harapan  ng  takip  na  nahagis 
sa  lahat  ng  bayan,  at  ang  lam  bong  na 
naiad  lad  sa  lahat  na  nacion.  8  Sinakmal 
niya  ang  kamatayan  magpakailan  man ;  at 
papahirin  ng  Panginooog  Digs  ang  mga 
luba  sa  lahat  ng  mukha ;  at  ang  kutya 
sa  kaniyang  bayan  ay  maaalis  sa  boong 
lupa :  sapagka't  sinalita  ng  Panginoon. 

9  At  sasabihin  sa  araw  na  yaong:  Na- 
rito,    ito'y  ating   Dios ;    hinintay  nating 


27.  4 


ISAIAS. 


711 


siya,  at  ililigtas  niya  tayo :  ko  ang  Pangi- 
NOOn;  ating  hinintay  siya,  tayo^y  matu- 
tua  at  magagalak  sa  kaniyang  kaligtasan. 
10  Sapagka- 1  sa  bundok  na  ito  mag- 
papahinga  ang  kamay  ngPANQiNOON,  at 
ang  Moab  ay  mayayapakan  sa  kaniyang 
lugar,  gaya  ng  dayami  na  nayaya]>aka,n  sa 
tubig  ng  dunii.  11  At  kaniyang  iunnat 
ang  kaniyang  mga  kamay  sa  gitna  noon, 
gaya  ng  pag-uunat  ng  lumalangoy  npang 
lamangoy:  at  kaniyang  ibababa  ang  kani- 
yang kapalalnan  na  kalakip  ng  kabihasa- 
han  ng  kaniyang  mga  ^  kamay.  12  At 
ang  mga  katibayan  ng  mataas  na  moog 
ng  iyong  mga  kuta  ay  kaniyang  ibinaba, 
gitiiba,  at  ibitmgsak  sa  lupa,  hangang  sa 
alabok.  ^  ;    ^    I 

Q^  Sa  araw  na  yaoh  ay  aaWitin.  ang 
4l-w  awit  na  ito  isa  lupain  ng  Jiida . 
Tayo  ay  may  matibay  naiciudad  ;  kaligta- 
san  ay  kaniyang  ilalagay  na.  pinakakuta  at 
pinakakatibayan.  a  Buksan  niiayo  ang 
mga  pintuang-daai^  upaiig  mapasukaii  nf 
banal  na  nacion.na  nag^iinpit  ngr  katoto^ 
hanan.  a  lyongiinga^n^e^yrfsasakdalna 
kapayapaan,  na  ang  |K*g-iisip  a^  siamasan- 
dalsa  vyo :  sapagka^tMya'y  umaasa  sa  iyo. 
4  Umasa  kayo  sa  Pang  mooN'magpakai- 
lan  man  :•  sapagkaH  sa  P anQinqon,  '  si 
Jehova  ay  walang' hangang  bato;  :  5  Sar 
pagka*t  ibinaba  opiya  sila  na  tniaatalian  sa 
itaas,na  mapagtaataasnaciudad :  kamyang 
^  ibinaba,  ibinaba  hangang  sa  lupa.;  kani^ 
yang ibinagsak hangangsaalabok.  6  Y a- 
yapakan  ng  paa ;  ng  mga  paa  ng^dukha) 
at  ng  mga  hakbang  mg  majmgkailangan. 

7  Ang  daan  ng  banal  ay^katuiran:  ikaw 
na  raatuid  ay  nagtuturo  ng  landas  ng  banaL 

8  Oo,  aa  daan  ng  iyong  mgsa  kahatulan, 
Oh  PanjQinOon,  naghintay  kami  sa  iyo; 
sa' iyong  pangalan  at  sa  alkala  sa  iyo  ang 
nasa  ng  aming  kalulua.  9  Ninasa  kita 
i^  aking  kalulua  sa  kinfagabihan;  oo,  ng 
espiritu  ko  sa  loob  ko  ay  hahanapin  kita 
na  maaga:  sapagka't  ng  ang  iyong  mga 
kahatiilan  ay  nasa  lupa,  ay  nag^aaral  ng 
kabanalan  ang  mga  mananahan  sa^  «an' 
libutan.  10  Ipakita  ang  biyaya  sa  masa- 
ma,  gayon  ina^y  hindi  siya  mag-aaral  ng 

.  kabanalan ;  sa  lupain  ng  katuiran  ay 
gagawa  siyang  may  kamalian,  at  hindi 
niya  mamasdan  ang  kamahalah  ng  Pangi- 

NOON.  i 

11  Panginoon^  ang  iyong  kamay  ay 
nataas,  gayon  ma'y  hindi  sila  nakakakitii 
pa :  nguni't  makikita  nila  arig  iyong  sikap 
jsa  bayan,  at  niapapahiya ;  ao,  sasak ma- 
lin   1]^  apoy  ^ng    iyong   imga    kaaway. 


la  Panginoojj,  ikaw  aj  mag-aay<>s  ^^ 
kapayapaan  sa  amin:  i  sapagka  t  ikaw 
naman  ay  gumawa.  ng  lafhatrnaming  mga 
gawa  para  sa  amin.  13  Oh  J^ANGlNpONfl 
aming  Dios,  ang  ibang  mga  panginoon, 
bukod  saiyo  ay  nagkatoon  ng  pa@;akop 
sa  amin ;  nguni't  sa  iyo  lamang  babangit 
kami  ng  iyong  pangalan.  14  SUay  patay, 
sila^y  hindi  mabubuhay ;  sih'y  namatay, 
siWy  hindi  babangon :  kaya't  iyong 
dinalaw  at  giniba  sila,  at  pinawimo  ang 
khat  na  alaala  sa  kianila.  is;  Iyong 
{nnaxami  ang  nacion,  Oh  Panginoon, 
iyong;  pinarami  ang  nacion ;  ^  ikaw  ay 
nagpakalualhati :  iyong  pinalaki  ang  lahat 
naianganan  ng  lupain, 

16  PANGiNdON,  sa  kabagabagan  ay 
dinalaw  ka  nila,  siWy  nagbuhos  ng 
dalangm  ng  ang  iyong  paarusa  ay  nasa 
kamla.  17  Gaya  ng  isang  buntis  na 
luDDEalapit  ang  panahon  -  ng  kaniyang 
kaparfeanakan,  ay  nasa  sakit  at  hnmihi- 
yaw  sa  kaniyang  pagdaramdam;  naging 
gay«n  kami  sa  harap  .«aq,  Oli  -Pangi^ 
NOON.  18  Kami  ay  hagii:^biintis>.kami 
jiy  ;  nalagay  sa  pagdaramdam j  kami  ay 
paraaag  nanganak  ng  hanginj  kami  ay 
hindi  gumawa  ng  ano  marig  pagUHgtas  sa 
lu|>a ;  o  nabual  man  ang  mga  mana»ahan 
sa  sanlilmtan.  i»  Angriyoiig-  patay  ay 
mabubuhay ;  ang  <  akiiw;  mga  patay  na 
katawan  ay  babangon.  Kayo'y  bua^angon 
at  umawit^  kayong  tumatahan  sa  alabok  j 
sapagka't  ang  iyong  hamog  ay  gaya  ng 
haniog  ng  mga  damo,«it  ihahagis  ng  lupn 
ang  patay.  ; 

t  20 .  Ikaw  ay  panto,  bayan  ko,  masok 
ka  sa  iyong  mga  silid,  iafc-  isara  jrio  ang 
iyong.  mgapintuan  sapalibot  mo:  mag-^ 
kubli  kang  sandali,  hangang  sa  ang  galit 
ay  makalagpas.  Si  Sapagka't,  narito, 
ang  Pa^nginooh  ay  hjmitabas  mulasa 
kaniyang  lugar'  tlpang  parusahan  ang 
mga  mananahan  sa  lupadahil  sa  kanilan^ 
kasam-anr  ililitaw  napaan  ng  lupa  ang 
kaniyang  dugoy  at  hindi  na  tatakpan 
aog  kaniyang  patay. 

Q"7  Sa  araw  na  yaon  ay  parurusahan 
^l  ng  Pan^inoon,  ;  ng  kaniyang 
mainam,  at  malaki,  at  malakas  na  tabak 
ang  boayi  na  maliksing  ahas,  at  ang 
boaya  na  lumiUkaw  na  ahas,  at  kaniyang 
papatayin  ang  boaya  na  nasa  dagat. 

2  Sa  araw  na  yaori  :  Isang  uvasan  n* 
alak,  umawit  kayo  sa,  kaniya.  »  Akong 
PanSinoon  ang  nag-iingai ;  aking  didili- 
gin  tuituina ;  baka  saktatt  ng  sino 
man,  aking  iinfatan  gahi't  araw.    4  I^ga 


712 


ISAIAS. 


2.7  4 


aalab  tig  Idob  Hy  wala  sa  akin :  j  ma- 
kikipagbaka  ba  ang  rnga  dawag  at 
m^  tittik  laban  sa  akin!  ako'y  lalakad 
sa  kanila,  aking  susitnuging  raagkakasama, 
5  O  manghawak  nga  sija  sa  aking  lakjLs, 
upang  sija^j  makipagpayapaan  sa  akin ; 
oo,  makipagpayapaan  siya  sa  akin. 
0  Sa  mga  araw  na  darating  ay  mag-uugat 
si  Jakob;  ang  Israel  ay  mamumulakiak 
at  magbubnko  :  at  pnpunin  nila  ang  balat 
ng  sanlibntan  ng  biinga.  ^ 

7  I  Sinngatan  ba  niya  siya  na  gaya  ng 
pagsugat  niya  sa  mga  yaon,  na  sumugat  sa 
kaniya?  ^o  pinatay  niya  ng  ayon  sa  pag- 
patay  nila,  na  napatay  niya  ?  8  Sa  sukat, 
pagka  iyong  pinagpapaalam  siya,  ikaw 
ay  nakikipagtalo  sa  kaniya;  kaniyang 
binago  siya  ng  kaniyang  pagispis  na 
hihip  sa  kaarawan  ng  silanganang  ha- 
ngin.  9  Kaya't  sa  pamamag-itan  nito 
ay  jiialilinis  ang  kasam-an  ng  Jakob, 
at  ito  ang  boong  bunga  ng  pag  aalis  ng 
kaniyang  kasalanan;  pagka  kaniyang 
ginagawang  paiang  mga  batong  apog 
na  nagkapirapiraso  ang  lahat  ng  bato  ng 
altar,  mx  am  paH  ang  mga  Ashera  at  ang 
mga  larawang-araw  ay  hindi  na  babangon 
pa.  la  Sapagka't  ang  ciudad  na  nakuk«- 
taan  ay  nag-iisa,  isang  tahanang  pinaba- 
yaan  at  nilimot,  gaya  ng  Hang:  doon 
sasabsab  ang  guya,  at  doon  bihiga,  at 
iiubusin  ang  mga  sanga  noon,  ii  Pagka 
ang  mga  sanga  noon  ay  nalanta,  mga 
babaliin ;  paroroonan  ng  mga  babaye  at 
mga  igagatong  sa  apoy  :  sapagka't  bayan 
na  walang  kaalaman;  kaya't  ang  may- 
lalang  sa  kanila  ay  hindi  magkakaroon 
ng  habag  sa  kanila,  at  ang  hamichura  sa 
kaniia  ay  hindi  magpapakita  sa  kanila  ng 
biyaya. 

la  At  man^ayari  sa  araw  na  yaon,  na 
pipitasin  ng  Paistginoon  ang  kaniyang 
bunga,  mula  sa  agos  ng  Hog  hangang  sa 
batis  ng  Egipto,  at  kayo'y  ma^pipisang 
isa't  isa,  Oh  kayong  mga  anak  ng  Israel. 

IS  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon,  na 
ang  malaking  pakakak  ay  hihipan ;  at 
silang  napapahamak  sa  lupain  ng  Asiria 
ay  paroroon,  at  silang  mga  tapon  sa 
lupain  ng  Egipto ;  at  sila'y  sasamba  sa 
PANaiNOON  sa  santxjng  bundok  sa  Jeru- 
salem. 

OQ  I  Sa  aba  ng  korona  ng  palalo  ng 
^C^  mga  manlalasing  sa  Efraim,  at  ng 
lipas  na  bulaklak  ng  kaniyang  malual- 
hating^^  kagandahan,  na  nasa  ulunan  ng 
raatabftng  libis   nila  na  nadaig  ng  alak !  I 


2  NaritQ,  ang  Panginoon  ay  may  mkka- 
pangyarihan    at     malakas;     na     parang 
bagyo  ng  granizo,  na  mangigibang  bagyo, 
parang  baha  ng  mga  bumnbugsong  tubig 
na  umaapaw,  pagliahagis  siya  sa  lupa  sa 
pamamag-itan  ng  kamay.     3  Ang  korona 
na  palalo   ng   mga   lango   sa  Efraim  ay 
mayayapakan  ng  paa:     4  at  ang  lipas  na 
bulaklak      ng     kaniyang      malualhating 
kagandahan,  na  nasa  ulunan  ng  matabang 
libis,  magiging  gaya  ng  maagang  hinog 
na  bunga  ng   higos   bago   dumating  ang 
tag-init ;    pagka  nakikita  ng  tumitingin, 
samantalang  nasa    kaniyang    kamay   pa, 
kaniyang  kinakain  na.       5  Sa  araw   na 
yaon    ay    magiging    pinakakorona      ng 
kalualhatian    ang    PanOinoon    ng    mga 
hukbo,  at  pinakadiadema  ng  kagandahan, 
sa    nalabi    sa    kaniyang    bayan:      6  at 
pinakaespiritu   ng   kahatulan   sa   kaniya 
na    nauupo    sa    kahatulan,    at    pinaka- 
katibayan    sa    kanila    na    umuurong   sa 
pakikipagbaka     hangang     sa     pintuang- 
daan.    7.  Nguni't  ang  mga  ito   man  ay 
nahapay  dahil  sa  alak,  at  dahil  sa  mata- 
pang  na  alak  ay  naligaw ;  ang  sacerdote 
at  ang  profeta  ay  namali  dahil  sa  mata- 
pang  na  alak,  sila^  nasakmal  ng  alak, 
sila^y  naligaw  dahil  sa  matapang  na  alak ; 
sila'y  naligaw  sa  malikmata,  sila'y  natiti- 
sod  sa  paghatol.     8  Sapagka*t  lahat  ng 
dulang  ay  puno  ng  suka,  aingkarumihan, 
na    ano   paH^  walang    lugar    na    malinis. 
9  I  Kanino  siya  magtuturo  ng  kaalaman  ? 
at^^  kanino  niya  ipatatalastas  ang  pasugo  ? 
6  silang  nahiwalay  sa  gatas,  at  naalis  sa 
mgasuso?    lo  Sapagka't  utos  at  utos,  utos 
at  utos;  guhit  at  guhit,  guhit  at  guhit; 
dito*y   kaonti,   doo'y  kaonti.     11  Hindi, 
kungdi  sa  pamamag-itan  ng  mga  tawong 
may  mga  kaibang  labi  at  may  mga  ka- 
ibang  dila  ay  sasalitain  niya  ea  bayang 
ito:     12  sa  kanino   niya  sinabing:     Ito 
ang     kapahingahan,     bigyan     ninyo     ng 
kapahingahan  siya  na  paged  ;  at  ito  ang 
kaginhawahan :    gayon  ma'y    hindi  nila 
pinakingan.     is  Kaya't    ang    salita    ng 
PaMinoon  ay  maging  sa  kanila'y  utos  at 
utos,  utos  at  utos ;  guhit  at  guhit,  guhit  at 
guhit;  dito'y  kaonti,  doo'y  kaonti ;  upang 
sila'y  makayaon,   at  mapahiga,  at  maba- 
lian,'at  masilo,  at  mahuli. 

14  Kaya't  inyong  dingin  ang  salita  ng 
Panginoon,  ninyong  mga  mang-aaping 
lalaki,  na  nagpupuno  sa  bayang  ito  na 
nasa  Jerusalem :  15  Sapagka't  inyong 
sinabing :  GjJ^yo  ay  nakipagtipan  sa  kama- 
tayan,  at  sa  Ubingan  ay  nakipagkasundo 


29.  10 


ISAIAS. 


713 


tayo ;  pagka  ang  mang-aaping  pamalo  ay 
dumaan,  hindi  darating  sa  atin ;  sapagka't 
ating  ginawang  pinakasilungan  natin 
ang  mga  kabiilaanan,  at  sa  ilalim  ng 
I^asinungalingan      ay     nagkubli      tayo : 

16  kaya*t  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Narito,  aking  inilalagay  sa  Sion 
na  pinakacimiento  ang  bato,  isang  batong 
sinubok,  isang  taahalagang'6aton(7  panulok 
na  may  tali,  mabuting  cimiento:  ang 
naniniwala      ay     hindi      magmamadali. 

17  At  aking  ilalagay  na  pinakaguhit  ang 
kahatulan,  at  pinakapanguhit  ang  kaba- 
nalan :  at  wawalisin  ng  granizo  ang 
silungan  ng  niga  kabulaanan,  at  aabutin 
ng  mga  tubig  ang  taguang  lugar.  18  At 
ang  inyong  tipan  «a  kamatayan  ay 
mawawalan  ng  kabnluhan,  at  ang  iyang' 
pakikipagkasundo  ^  libingan  ay  hindi 
lakgi ;  pagka  ang  mang-aaping  paraalo  ay 
daraan,  kayo  nga'y  y?iyapakan  noon. 
19  Sa  tning  dadaan,  tatangayin  kayo ;' 
sapa^a't  toing  nmaga  ay,  daraan^  sa 
araw  at  sa  gabi:  at  mangy ayari,  na 
ang  kakilabutan  lamang  ang  magpapata4 
lastas-  «g  pasBgo.  20  Sapagka*t  ang 
hihigan  ay  lalong  maikli  na  hindi  mau- 
natan  ng  twrp  ?  at  ang  takip  a/  lalong 
makitid  ■  na  ciaicataki p  d  don.  SI  Sapag- 
ka*t  ang  Pawginooit  uy  baliangon  na  gaya 
sa  bundok  ng  Perazim,  siya'y  mag-iinit  nw 
gaya  sa-lihmngGaba^n;  upang  kaniyang 
mag4wa  ang  kamyamg  gawa,  ang  kani- 
yang kaiban^  gawli,  at  papangyarihin  ang 
kaniyarag  gawa;^ .  Jin^.  kaniyang  kaibang 
gawa.  22:llijag  nga  kay«tog  mapang-api, 
baka  aiag  inga*paiiali  sa  inyo  ay  magsiti- 
bay :  sapdgka't.ittig  pa^lipol,  natipinasiya, 
narini^ ko  fia  Par^noon^- sa  TAi^i^Qcmf 
ng  mga  hukbo,^ isa  boong  lupa. 

583  Pakingan  ninyo,  at  din^n  ninyo  ang 
aking'  voces ;  inyong  xJingin, ;  at  pakingan 
angiJiking  salita.  24  ^  Bumubukid  bang 
l^^l  ang  mangtwibukid  upiang  maghasik? 
i  Kaniya  bang  lagmff  HnubuiSkal  at  dinu- 
durog*  arig  ^kaniyang  Inpa?  25  Pagka 
kaniyang  napatJ^  ang  balat  noon  ^  hindi 
ba  niya  biiiibinMan  i^  eneldo,  at  ikinaka- 
lat  ang  binhing  comiiio^  at  inihahanay  ang 
trigo,  at  ahg  ccbada  sa  takdang  kigar,  at 
ang  espelta  sa  hanganan  noon?  26  Sa- 
pagkaH.  itlnuturong  matoid  sa  kaiiiya  ng 
kaniyang  Dios,  xxf  itinuturq  sa  kaniya: 
27  Sapagka't  ang  eneldo  ay  hindi  ginigiik 
B^  parigiik  na  mat  alas,  o  ang  gulong  man 
ng  karro  ay  giigulong  sa  comim) ;  kungdi 
ang  eneldo^  ay  pinapalo  ng  tungkod,  at 
ang  comino  ay  ng*  pinga.    28  Aag  tinapay 


na  trigo  ay  ginigiling;  sapagka^t  hindi 
laging  magigiik:  at  baga  man  pangalatin 
yaon  ng  gulong  ng  kaniyang  karro  at  ng 
kaniyang  mga  kabayo,  hindi  niya  gini- 
giling. 29  Ito^y  mula  rin  sa  Panginoon 
ng  mga  hukbo,  na  kainanghamangha  sa 
payo,  at  marilag  sa  karunungan. 

OQ  i  Oh  Ariel,  ng  Ariel,  na  ciudad  na 
fe^  tinahanan  ni  David  I  dagdagan  ni- 
nyo taon  taon ;  ligiran  ng  mga  kapistahan : 
2  akin  ngang  gigipitin  ang  Ariel,  at 
magkakaroon  ng  panang^  at  panaghoy: 
at  siya'y  magiging  parang  Ariel  sa  akin. 
a  At  ako*y  magtatayo  ng  kampamento 
laban  sa  iyo  sa  palibot,  at  kukulungin 
kita  n^  mga  kuta,  at  ako'y  magbabangbn 
ng  mga  pangkulong  laban  sa  iyo.  4  At 
ikaw  ay  mabababa,  at  magsasalita  mula:sa^ 
lupa,  at  ang  iyong  salita  ay  mf^giiig  ma- 
baba  mula  sa  alabok ;  at  ang  iyong  voces 
ay  magiging  para  ng  isang  may  espimtu 
na  kasamasama,  mula  sa  lupa,  at  ang 
iyong  salita  ay  tutunog  mula  sa  alabok 
5  Nguni't  ang  karamihan  ng  iyong  mga 
kaaway  ay  magiging  gay^.  ng  pinong  ala- 
bok, at  ang  karamihan  ng  mga  kakilakila- 
bot  ay  gaya  ng  dayaming  diimadaan:  oo, 
magging  sa  biglang  sandali.  6  Siya*y 
dadalawin  ng  pANGmoON  ng  mga  hukbo 
ng'  kulog,  at  ng  lindoly  at  ng  malakihg 
ingay,  ng  ipoipo  at  bagyo,  at  «ig  liab  ng 
mamumugnaw  na  apoy.  7  At  ang  Jcai^- 
mihan  ng  lahat  na  nadon  na  bumabaka 
laban  sa  Ariel,  lahat  na  bumabaka  laban 
sa  kaniya  at  sa  kaniyang  katibayam>  at  ang 
nagpapapanlaw  sa  kaniya,  magiging  pa- 
rang panaginip,  isang  malikmata  sa  gabi. 
8  At'  mangyayari,  sa  gaya  ng  kung -ang 
isang  gutom  ay.  nananaginip,  atj  n^rito, 
siya*y  kumakain ;  nguni't  siya^  nagi- 
gising,  at  ai^  kaniyang  kalultta  ay 
tuyo;  6  gaya  ng  kung  ang  isai^  uhaw 
ay  nananaginip,  at,  narito,  siya*y  limiinom ; 
nguni^t  siya^y  nagigising,  at,,  narito,  siya^y 
malata,  at  ang  kdniyang  kalulua  ay  iriay 
uhaw  :  gayon  ang  mangyayari  sa  karami-^ 
!han  ng  lahat  na  nacion,  na  bumabaka  lat 
ban  sa  bundok  ng  Sion  . 

9  Kayo'y  matigilan  at  mangilalas ;  ka- 
yo *y  mail  gaya  at  mabulag:  sila*y  lango, 
ng uni't  lii.idi  ng  alak ;  sila*y  hapay,  ngu- 
ni't  hindi  ng  niAlapang  na  alak.  10* Sa- 
pagka't  ibinahos  ng  Pan^inoon  sa  inyo 
ang  espirlta  ng  mahimbing  na  pagkakatu- 
log,  at  ipinikii  ang  inyong  mga  mata,  na 
mga  profeta;  at  ang  inyong  mga  pangulo^ 
na  mga  mapagkita,  kaniyang  'tinakpan# 


714 


ISAIAS. 


29.  11 


11  At  ang  labat  ng  malikmata  ay  naging 
m  inyo'y  parang  mga  salita  ng  libro  na 
natatatakan,  na  ibinibigay  ng  mga  tawo  sa 
isa  na  marunong  bumasa,  na  sinasabing: 
lyong  basaliiii  ito,  isinasamo  ko  sa  iyo: 
%t  kaniyang  sinasabing :  Hindi  ko  mahaba- 
sa,  sapagka't  natatatakan;  12  at  ang 
libro  ay  nabigay  sa  kaniya  na  hindi  maru- 
nong, na  sinasabing :  lyong  basaliin  ito, 
Isinasamo  ko  sa  iyo :  at  kaniyang  sinasa- 
bing: Ako^y  liindi  makabasa. 

IS  At  sjnabi  ng  Panginoong :  Sa  para- 
%ng  ang  bay  ang  ito  ay  luinalapit  sa  akin^  at 
pinapupuriban  ako  ng  kanilang  bibig  at 
ng  kanilang  mga  labi,  nguni't  inilayo  ang 
kanilang  puso  sa  akin,  at  ang  kanilang  ta- 
kot  sa  akin  ay  itinuro  sa  kanUd  sa  iitos 
ng  mga  tawo:  14  kaya't  narito,  pasisi- 
mulan  kong  gawin  ang  isang  kagilagilalas 
na  ga^a  sa  ^tna  ng  bayang  ito,  isang  ka- 
gilagilalas na  gawa  at  kamanghamangha : 
at  ang  karunungan  ng  kanilang  mga  pan- 
tas  ay  raapapawi,  at  ang  kaalaman  ng 
kanilang  mga  mabait  ay  makukubli. 

15  ]  Sa  aba  nila,  na  humalianap  ng  ka- 
laliman  upang  ikubli  ang  kanilang  payo 
sa  Panginoon  I  at  ang  kanilang  mga  gawa 
ay  nasa  kadiliman,  at  kanilang  sinasabing : 
iSinong  nakafcakita  sa  atin?  at  ^sinong 
nakakaalam  sa  atin?  IG  ;  Kayo'y  nag- 
babaligtad  ng  mga  bagay !  i  Mabibilang  ba 
ang  magpapaliok  na  parang  putik ;  upang 
tabihin  ng  bagay  na  yari,  sa  may  gawa  sa 
kaniyang :  Hindi  niya  ginawa  ako ;  o  sabi- 
hin  ng  bagay  na  may  hicbura,  tungkol  sa 
hnmichurang:  Siya'y  walang  kaalaman? 
17  i Hindi  ba  totoong  sandali  na  lamang, 
at  ang  Libano  ay  magiging  mabungang 
bukid,  at  ang  mabungang  bukid  ay  magi- 
ging pinakagubat  ?  IS  At  sa  araw  na  yaon 
ay  makikinig  ang  pipi  ng  mga  salita  ng  li- 
bro, at  ang  mga  mata  ng  bulag  ay  maka- 
kakita  mula  sa  dilim  at  sa  kadiliman. 
19  At  lalago  naman  ang  maamong-loob  sa 
kanilang  kagalakan  sa  Pangikoon,  at  ang 
dukha  sa  gitna  ng  mga  tawo  ay  magaga- 
laksa  Santo  ng  Israel,  go  Sapagka*tang 
kakilakilabot  ay  nawalan  ng  kabuluhan, 
at  ang  raang-aapi  ay  naglilikat,  at  ang  la- 
hat  na  uagbabanta  ng  kasam-an  ay  nabi- 
walay :  21  na  gumagiiwa  sa  tawo  na 
manga galitsa  isang  bagay,  at  iiaglalagay 
ng  silo  sa  katiiya  na  sumasaway  sa  pintu- 
ang-daan,  at  nagliligaw  sa  banal  sa  walang 
kabuluhan.  23  Kay  a' t  ganito  ang  sabi 
ng  Panoinoon,  na  siyang  tumubos  kay 
Abraham,  tungkol  sa  bahay  ng  Jakob: 
ang  Jakob  nga  ay  hindi  mapapahiya,  o 


mamumutla  pa  man  ang  kaniyang  raukha. 

23  Nguni't  pagka  kaniyang  nakikita  ang 
kaniyang  mga  anak,  ang  lalang  ng  aking 
mga  kamay,  sa  gitna  niya,  kanilang  sasan- 
tohin  ang  aking  pangalan;  go,  kani- 
lang sasantohin  ang  Santo  ng  Jakob,  at 
tatayong   may  takot  sa  Dios  ng    Israel. 

24  Sila  namang  naliligaw  sa  espiritu  ay 
darating  sa  pagkakilala,  at  silang  mana- 
nakap  ay  tatangap  ng  aral, 

^C\  i"^^  ^'^^  ^^  ^^^^  mapanghimagsik 
O  w  na  mga  anak,  sabi  ng  Panginoon, 
na  kumukuhang  payo,  nguni't  hindi  sa 
akin ;  at  nagtatakip  ng  takip,  nguni't  hindi 
sa  aking  espiritu,  upang  makapagdagdag 
ng  kasalanan  sa  kasalanan :  2  ang  mga 
lumalakad  na  bumababa  sa  Egipto,  at 
hindi  nagtanong  sa  aking  bibig;  upang 
mangagpakalakas  sa  lakas  ni  Faraon,  at 
umasa  sa  lilim  ng  Egipto  !  3  Kaya't  ang 
lakas  ni  Faraon  ay  maging  inyong  kahi- 
hiyan,  at  ang  pag-asa  sa  lilim  ng  Egipto 
ay  inyong  pagkalito.  4  Sapagka't  ang 
kaniyang  mga  pangulo  ay  nasa  Soan,  at 
ang  kaniyang  mga  sugo  ay  dumating  sa 
Hanes.  5  Silang  lahat  ay  mapa|mhiya 
sa  bayan,  na  hindi  makapagpapakinabang 
sa  kanila,  na  hindi  tulong  o  pakinabang 
man,  kungdi  kahihiyan  ftt  kaduahagihan 
naman. 

6  Ang  pasan  ng  mga  hayop  ng  Timugan. 
Sa  lupain  ng  kaligabagan  at  ng  kada&m- 
hatian,  na  pinau^tgalingan  ng  leona  at  ng 
leon,  ng  ulupong  at  ng  lumilipad  na  ma- 
kamandag  na  ahas,  kanilang  dinadala  ang 
kanilang  mga  kayamanan  sa  mga  balikat 
ng  mga  batang  asno,  at  ang  kanilfmg  mga 
iniimpok  sa  katipunan  ng  mga  kamello,  sa 
isang  bayan  na  hindi  nmkapagpapakina- 
bang  sa  kamla,  7  Sapagka*t  ang  Egipto 
ay  tumulong  na  walang  kabuluhan,  at 
walang  kapararakan :  kaya^t  aking  tina- 
wag  siyang  Eahab  na  umuupong  walang 
kibo.  8  Ngayo'y  yumaon  ka,  isulat  mo 
sa  harap  nila  sa  isang  tabla,  at  italata  mo 
sa  isang  libro,  upang  manatili  sa  paaahong 
darating  na  walang  hangan.  9  Bajmgka*t 
mapanghimagsik  na  bayan,  mga  sinunga- 
ling  na  anak,  mga  anak  na  hindi  didinig 
ng  kaiitusan  ng  Panginoon:  10  na 
nagsasabi  sa  mga  mapagkita:  Huag  ka- 
yong  kumita ;  at  sa  mga  profeta :  Huag 
kayong  manghula  sa  amin  ng  mga  matuid 
na  bagay,  magsalita  kayo  sa  amin  ng  mfa 
malu&y  na  bagay,  manghula  kayo  ng 
mga  magdarayang  bagay :  11  hui^iwalay 
kayo  sa  daan,  lurhiko  kayo  sa  landas,  paa- 


30.  88 


ISAIAS. 


715 


lisin  ninyo  ang  Santo  ng  Israel  »a  harap: 
namin.     ig  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng 
Santo  ng  Israel :  Sapagka't  inyong  ciwa- 
walang  kabululian  ang    salitang  ito,  at 
umaasa  kayo  sa  pagpighati  at  kasam-an, 
at  inyong  pinamalagian ;    13  kaya't  ang 
kasam-ang  ito  ay  magigingsa  inyo'y  pa- 
rang pader  na  pira  na  madaling  mahuhulog, 
na  natatangal  saisang  matayog  i\a  pader, 
na  ang  pagkasira  ay  dumarating  na  bigla 
sa  isang  sandal,!.    ^14  At  kaniyang  baba- 
sagin  na  gaya  ng  pagbasag  ng  sisidlan  ng 
magpapaliok,  na  nababasag  na  pirapiraso 
na  walang  patawad ;  na  ano  pa^t  ^alang 
masusumpungan  sa  mga  piraso  niya  na 
bibinga,  na  maikukuba  ng  apoy  mula  sa 
tahanan,  o  inaitirBi)ar  ng  tubig  sa  balon. 
15  Sapagka^t  g^nito  ang  .sabji  ng  Pangi- 
noong  Bios,  ng  Santo  ng  Israel :  Sa  pag- 
babalik  at  sa  pagpapahinga  ay  maliligtas 
kayo;    E^sa   katahimikan  at  sa  pag-asa 
ang  inyong  laka$:  at  hindi  ninyo  inibif. 
10  Nguni't  inyong  sinabing;  Hjndi,  isa- 
pagka't  kami  ay  tatakas  na  nangakaka- 
bayo :  kaya't  kayo'y  tatakas :  at :  cKami  ay 
sasj^ay  sa    mga   maliksi;   kaya't  silang 
humababol  sa  iny<?  ay  magiging  maliksi. 
17  Isang  libo  ay  tatoto  sa  saway  ng  isa; 
sa  saway  ng  lima  ay  tatakas  kayo:  han- 
gang  sa  kayo^y  maiwang  pariMig  isang  tanda 
sa  taluktok  ng  bundok,  M  parang  isang 
bandila.sa  isang  burol.    i§  At  kaya't  mag- 
hibintay  ang   PAN^moONj  upan^  siya'y 
maging*  mapagbiy^yar  sa  inyo,  at  kaya't 
siya'y  matataas,  upang  siya*y  magkaroon 
ng  iiabag  sa  inyo.;  sapagka't  ang  PanQi- 
2iroo3sr  ay  Bios  ng  kabatwlan;    mapalad 
yapng  lahat  na  naghijiintay  ^a  kaniya. 

19.  Sapagka't  ang  bayan  ay  tatahan  sa 
SionsaK  Jerusalem;  kayo'y  hindi  na  iiyak 
pa-^  siyafy  tunay  na  magging  mapagbiT 
yaya  sadyp  sa  vosees  ng  iyong  daing ;  pagka 
kaniyang  msu-irii^g,  siyaV>  sasagot  sa  iyo. 
20  At  l&g^  man  bigyan  kayo  ng  Pangi- 
noon  ng -ttnapay  ng  kapighatian  at  ng 
tubig  ng  kadalambatran,  gayon  ma'y 
hindi  na  makukubli  pa  ang  jyong  tagapag- 
turo, .  kungdi  malfikita  -ng  iyong^  mga 
mata  ang  iyong  mga  tagapagturo :  *21  at 
ang  iyong  mga  pakinig  ay  makakarinig 
ng  sallta  sa  likuran  mo,  na  nagsasabing: 
Ito  ang  daan,  lakaran  ninyo;  pagka 
kayo'y  pumipihit  sa  kanan,  at  pagka 
kayo*y  pumipihit  sa  kaliwa.  32  At 
inyong  *dud.umhan  ang  ;n?ga  lamina  *ig 
iyx^ng-  mga  larawang  pilak  na  hiniehurar 
han,  at  ang  pangbalot  sa  iyong  mga  lara- 
wang ginto  na  binubo:  ijong  mga  iha- 


hagis  na  parang  macmning  bagay ;  iyo^ng 
sasabihin  sa  kaniyang :  Tabi.    23  At  ang 
Panginoon    slj    magbibigay    ng    ulan  *  sa 
iyong    binhi,    na    iyong   hahasikan   ang 
lupa ;  at  ng  tinapay  na  bunga  ng  lupa,  at 
magiging  mataba  at  sagana:  sa  araw  na 
yaon  ay  sasabsab  ang  iyong  mga  hayop  sa 
mga  malaking  sabsaban.    24  Ang  iyong 
mga  baka  at  gayon  din  ang  mga  guyang 
asno  na  bumubukid  ng  lupia  ay  kakain  ng 
may  lasang  pagkain,  na  pinahanginan  ng 
pala  a,t  hunkoy.    «5  At  magkakaroon  sa 
lahat  iia  mataas  na  bundok,  at  sa  lahat 
na  matayog  na  burol,  mga  ilog,  a<  ^mga 
agos  ng    tubig,    sa   araw    ng  malaking 
patayan,  pagka  ang  mga  moog  ay  nabu- 
bual.    fta  Bukod  dito'y  ang  liwanag  ng 
buaii^  ay  magiging  gaya  ng  Mwanaf  ng 
arawf  atjang  liwanag  ng  araw  ay  magpi- 
pito,  na  gaya  ng  liwanag  ng  pitong  araw, 
sa  araw  na  taliMi  ng  Panginoon  ang 
sugat  ng  kaniyang  hayan,  at  ^unutin  ang 
hampas  sa;  kaaiilang  sugat*     : ; 
.27  liTarito,  ang    pangalan  ng   Pan§i- 
NOON  ay  nagmumula  sa  malayo^  na  nagni- 
ningas  ng  kaniyang  galit,  atjsa  saliihuot 
na  ibumabangong    usok:    ang    kaniyang 
mga  labi  ay  puno  ng  galit,  at  ang  kani- 
yang dila  ay  paramg  mamumugpaw  na 
apoy:     28  at   ang   kaniyang    hinga  ay 
patang  bahang  agos,  na  umaabot  ^langani 
saleeg,  npang  papiHitin  ang  mga  nacioti 
ngipamihit  na  kawalang  kabuluhan:  at 
isang  paningkaw  na  nakapagpapapaligaw 
ay  malahgay  sa  mga  panga  ng  mga' bayatt 
29  Eayoy  magkakaroon  ng  awit  «a  gaya 
sa    kinagabi  han    na   pagka  ang  santong 
kapistahan  ay  ipinagdidiwang;  at  kasaya- 
han  ng:  puso,  gaya  ng  yiimayaon  na  may 
flauta  upang  masok  sa  bundok  ng  PanQi- 
NOON,  sa  Bato  ng  Israel,    so  -  At  iparirinig 
ng  Panginoon  ang  kaniyang  naalualha- 
ting  voces,  at  ipakikilala  ang  pagbaba  ng 
kaniyang  kamay,  na  may  kagalitan  i^ 
kaniyang  galiti  at  ang  liab  ng  mamuinug- 
naw  na  apoy,  na  may  alipato,  at  bagyo, 
at  granizo.     31  Sapagka't  sa  pamamag- 
itan  ng  voces  ng    PanSinoon  ay  mag- 
kakapirapiraso  j  ang    taga     Asiria,     na 
sumugat  ng  panghampafe.     32  At  bawa*t 
hampas   ng  lakdang  tungkod,   na    ilala- 
pag   ng    Panginoon    sa   kaniya,    mang* 
yayaring  may  mga  pandereta  at  may  mga 
alpa:  at  sa  niga  pakikipagbakang  may 
pagjeauga  ay    babaka    siya     sa    kanila* 
33  iSapagka't  ang  Tofet  ay  handa  ng  ma- 
laon ;  po,  para  sa  hari  ay  iriifeanda;  kani- 
yang pinalialim  at  pinaiaki  *  afig  bunton 


716 


ISAIAS. 


30.  33 


noon  ay  apoy  at  maraming  kalioy :  ang 
hinga  ng  Panginoon  ay  gaya  ng  agos  ng 
aziifre,  nagniningas. 

31  i  Sa  aba  nila  na  biimababa  sa  Egipto 
a  sa  pagtulong,  at  uniaasa  sa  mga  ka- 
bayo ;  at  iimaasa  sa  niga  karro,  sapagkaH 
marami,  at  sa  mga  maugangabayo,  sapag- 
ka't  mga  totoong  iiapakalakas ;  nguni^t 
hindi  sila  tumitingiii  sa  Sant©  ng  Israel, 
o  humahanap  man  sa  PanqinOON  ! 
2  Gayon  ma'y  siyaV  pantas,  at  niagdadala 
ng  kasam-an,  at  hindi  babagnhin  ang 
kaniyang  mga  salita :  kungdi  magbaba- 
ngon  laban  sa  bahay  ng  mga  mangagawa 
ng  kasam-an,  at  laban  sa  pagtulong  nila  na 
gumagawa  ng  kasaru-an.  3  Ang  mga  taga 
Egipto  nga  ay  mga  tawo,  at  hindi  Dies ; 
at  ang  kanilang  mga  kabayo  ay  laman,  at 
hindi  espiritu :  nt  pagka  iuunat  ng 
Panginoon  ang  kaniyang  kamay,  siyang 
tumutulong  ay  matitisod,  at  gayon  din 
siyang  tinutulungan  ay  mabiibual,  at 
silang  lahat  ay  manlnlupaypay  na  mag- 
kakasama.  4  Sapagka't  ganito  ang  sabi 
ng  PanOinoon  sa  aking :  Kung  paano  na 
ang  leon  ay  umuungal  at  ang  batang  leon 
ay  sa  kaniyang  huli,  kung  ang  karamiban 
ng  mga  pastor  ay  nagpipisan  laban  sa 
kaniya,  hindi  siya  manlulupaypay  sa 
kanilang  voces,  o  maduduag  man  dahil  sa 
ingay  nila:  gayon  bababa  ang  Panginoon 
ng  mga  hukbo  sa  bundok  ng  Sion,  at  sa 
burol  noon  upang  bumaka.  5  Kung 
paanong  lumilipad  ang  mga  ibon, 
gayon  aampurin  ng  Panginoon  ng 
mga  hukbo  ang  Jerusalem ;  kaniyang 
aampunin  at  ililigtas,  siyaV  daraan  at 
pannnatilihin  niya.  6  Kayo'y  bumalik 
j^  kaniya  na  inyong  pinanghiraagsi- 
kang   raainam,  Oh  mga  anak  ng   Israel. 

7  SapagkaH  sa  araw  na  yaon  ay  ihahagis 
ng  bawa't  tawo  ang  kaniyang  mga  idolo  na 
pilak,  at  ang  kaniyang  mga  idolo  na  ginto 
na  ginawa  ng  inyong  sariling  mga  kamay 
sa    ganang     inyo     na     pinakakasalanan. 

8  Kung  magkagayo'y  mabubual  ang 
taga  Asiria  sa  pamamag-itan  ng  tabak, 
hindi  ng  tawo;  at  ang  tabak,  na  hindi 
sa  mga  tawo,  lalamon  sa  kaniya :  at 
kaniyang  tatakasan  ang  tabak,  at  ang 
kaniyang  mga  binata  ay  inagiging 
mamumuis.  9  At  ang  kaniyang  bate  ay 
lalagpas,  dahil  sa  kakilabutan,  at  a,ng 
kaniyang  mga  pangulo  ay  manlulupaypay 
sa  band ila,  sabi  ng  Panginoon,  na  ang 
kaniyang  apoy  ay  nasa  Sion,  at  ang 
kaniyang  ISurno  ay  nasa  Jerusalem. 


OO  Narito,  isang  hari  ay  maghahari  sa 
O4&  kabanalan,  at  mga  pangulo  ay 
magpupuno  sa  kahatulan.  S  At  ang 
isang  lalaki  ay  magiging  parang  isang 
kublihang  lugar  sa  hangin,  at  silungan 
sa  bagyo ;  parang  mga  ilog  ng 
tubig  sa  tuyong  lugar,  parang  lilim 
ng  malaking  bato  sa  kinapapagurang 
lupain.  3  At  ang  mga  mata  nila  na 
nakakakita  ay  hindi  manlalabo,  at  ang 
mga  tainga  nila  na  nakikinig  ay  makiki- 
nig.  4  Ang  puso  naman  ng  walang 
bahala  ay  makakaalam  ng  kaalaman,  at 
ang  dila  ng  mga  utal  ay  maghahanda 
upang  magsalita  ng  malinaw.  5  Ang 
masamang  tawo  ay  hindi  na  tatawagln 
pang  mahal,  o  ang  magdaraya  man  ay 
sasabihing  magandang-loob.  6  Sapagka^t 
ang  masamang  tawo  ay  magsasalita  ng 
kamangmangan,  at  ang  kaniyang  puso  ay 
gagawa  ng  kasam-an,  upang  magsanay 
ng  pagdumi,  at  magsalita  ng  kamalian 
laban  sa  Panginoon,  upang  tuyuin  ang 
kalulua  ng  gutom,  at  upang  papagkula- 
ngin  ang  inumin  ng  uhaw.  7  Ang  mga 
kasangkapan  naman  ng  magdaraya  ay 
kasam-an :  siya'y  kumakatha  ng  mga 
masamang  katha  upang  ibual  ang 
maamong-loob  ng  magdarayang  salita, 
pagka  ang  mapagkailangan  ay  nagsasalita 
ng  matuid.  8  Nguni't  ang  magandang 
loob  ay  kumakatha  ng  kagandahang-loob 
na  mga  bagay ;  at  sa  kagad^dahang-loob  na 
mga  bagay  ay  mananatili  siya. 

9  Kayo'y  bumangon,  kayong  mga 
babayeng  walang  bahala,  at  dingin  ninyo 
ang  voces  ko  ;  ninyong  mga  tiwalang  anak 
na  babaye,  pakingan  ninyo  ang  aking 
salita.  10  Sapagka^t  sa  mga  araw  na  sa 
dako  pa  ro6n  ng  isang  taon  ay  mababaga- 
bag  kayo,  kayong  mga  tiwalang  babaye : 
sapagka^t  ang  ani  ng  uvas  ay  magkuku- 
lang,   ang    pag-aani    ay    hindi  darating. 

11  Kayo*y  manginig,  kayong  mga  babaye 
na  walang  bahala;  kayo'y  mabagabag, 
kayong  mga  tiwala:  kayo^y  maghubo,  at 
kayo^  maghubad,  at  magbigkis  kayo  ng 
kayong  magaspang  sa  inyong  mga  balakang. 

12  Sila'y  dadagok  sa  mga  dibdib  dahil  sa 
mga  maligayang  parang,  dahil  sa  mabu- 
ngang  puno  ng  uvas.  13  Sa  lupain  ng 
aking  bayan  ay  sasampa  ang  mga  tinik  at 
mga  da  wag;  00,  sa  lahat  na  bahay  na  ka- 
galakan  sa  galak  na  ciudad  :  14  sapag- 
ka't  ang  palacio  ay  mapapabayaan ;  ang 
matawong  bayan  ay  magiging  ilang ;  ang 
burol  at  ang  bantayang  moog  ay  magiging 


33.  21 


ISAIAS. 


717 


mga  pinakayungib  magpakailan  man, 
kagalakan  ng  mga  mafiangia  na  asno, 
sabsaban  ngmgakawan;  15  hangang^sa 
mabuhos  sa  atin  ang  espkitu  mula.  sa 
itaas,  at  ang  ilang  ay  maging  mabungaog 
parang,  al  ang  mabungang  parang  ay^ 
mabilang  na  pinakagubat.  16  Kung 
magkagayo*y  tatahan:  ang  kahatulan  sa 
ilang,  at  ang  kalmnalan  ay;  titira  sa 
mabungang  bukid.  17  At  ang  gawa'ng 
kabanalan  ay  magiging  kapayapaan ;  at 
ang  bunga  ng  kabanalan  ay  katahimikan 
at  pagkakatiwala  kailan  :  man.  18  At 
ang  bayan  ko  ay  tataban  sa  payapang 
tahanan,  at  sa  mga  tiwasay  na  tahanan  at 
sa  mga  tabimikna  lugar  na  pajiingaban. 
19  Ngum^t  mahuhulog  ang  granizo,  sa 
paggiba  sa  gubat ;  at  ang  ciudad  ay  Inbos 
na  mabababa.  20  Mapalad  kayo  na  nag- 
hahasik  sa  siping  ng  Is^iat  n«  tubig  na 
nagpapalakad  ng  mga  paa  ng  baka  at  ng 
asno.'    V  ;j      '.■    '    ^^  ::■-■■ 

Q  O  1  Sa  &\>&  mo  na  sumasamsam,  at 
OO  ikaw  ay  ihindi  nasamsaman;  at 
gumagawa  na  may  karayaan,  at  sila*y 
hindi  gumawang  may  karayaan  sa  iyo ! 
Pagka  ikaw  ay  naglikat  ng  pagsamsam, 
ikaw  ay  sasam^anan ;  at  pagka  ikaw  ay 
nakatapos  ng  paggawang  may  karaya- 
an, siWy  gagawang  may  karayaan  sa 
iyo.  2  Oh  Pan^inooK)  mahabag  ka  sa 
amin*  aming  Mnintay  ka  t  ii^w  ay 
maging  Jcanilaiig  kamay  tuing  umaga, 
aming  kaligtasan  naman  sa  panahon 
ng  kabagabagan.  3  Saing  ay  ng  kagulo 
ay  tumatakas  ang  mg4i  bayan  j  sa 
pagbangon  mp  %j  nang«^lat  ang  mga 
nadon.  4  A^  ang  inyong  samsam  ay 
pipisanin  na  gaya  ng  pagpisan  ng  uod : 
kung  paanong  ang  mga  Imlang  ay  Inmu^ 
Inkso  ay  gayon  luluksuhan  nila^  5  Ang 
PanSinook  ay  nataas ;  sapagka't  siya^y 
tnmataban  sa  mataas:  kaniyang  pinuno 
ang  Sion  ng  kahatulan  at  kabanalan. 
6  At  magkakaroon  ng  kapanatilihan  sa 
iyong  mga  panahon,  kasaganaan  ng  kalig- 
tasan, karunungan  at  kaalaman:  ang 
takot  sa  Pan^inoon  ay  kaniyang  ka- 
yamanan. 

7  Narito,  ang  kanilang  mga  matapang 
ay  humihiyaw  sa  labas,  ang  mga  sago  ng 
kapayapaan  ay  umiiyak  na  may  kapaitan. 
8  Atig  mga  maluang  na  langsangan  ay 
giba,  ang  mapagdaang  tawo  ay  naglikat: 
kaniyang  ^inira  ang  tipan,  kaniyang  ni^ 
walang  kabuluhan  ang  mga  ciudad,  hindi 
niya  hinili^n  ang  lalaki.     9  Ang  lupain 


ay  tumatangis  at  panlujup^y pay :  r  Anf 
Libano;  ay  nahiya.at  nanlalatat  ang  Saron 
ay  parang  isai^  ilang;  at  ang  J^an  at 
ang  Karmeio  ay  napaspas  ang  J^rdlang 
mga  dcJim.  :  iO  -  ifgayo'y  baban^n ,  ako,, 
sabi  ng  Fan4inoon  ;  ngayo/y  magpapaka- 
taas  ako;  ngayo'y  magpapakadakila  ako. 

11  Kayo'y  maglilibi  ng  tambo,;  kayo'y 
manganganak  ng  dayami  -  ang .  inyong 
hinga  ay  apoy  na  pumupugnaw  aainyo, 

12  At  ang  mga  bayan  ay  gaya  ng  mga  pag-. 
kasunog  ng  apog :  gaya  ng  mga  naputol 
na  mga  tinik,  na  mga  nasunog  sa  apoy. 

13  Pakingan  ninyo,  ninyong  nasa  mala- 
yo,  kung  ano  ang  aking  ginawa ;  at  kila- 
lanin  ninyo  na  naaiii :  malapit,  ang  aking. 
kapatigyarihan.  14 ,  Ang,  mga  makasa- 
ianan  sa  Sion  ay  natakot;  panginginig  ^y 
gumUilat  sa^^ga  salawahan ;- i  Si#o^^  atiiji; 
ang  tatahang  kasama  ng  manrnmugnaw. 
naapoy?  i|ino  ^a  atin  img  tatahang  ka« 
sama  ng  walaflg  liai%ang  pagniningaa? 
15  Siyang  lumalakad  na  may  kabanalan, 
at  nagsasaliita  ng  matui4;  siyaiig  muwa-: 
walang  kabuluhan  ng  pakitiabang  ng  mga 
kaplghatian,  na  inihihiwalay  ang  kajii- 
yang  mga  kamay  sa  paghaf?ak  ng  mga 
suhpl,  na  nagtatakip  ng  kapiyarigmga 
tairiga  ng  pagdinig  ng  tungkol  $a  dugo,  at 
ipinipikit  ang  kaniyang  mga  mata  ng 
pagtingin  sa  kasam-an ;  16  siya^  tatahan 
sa  mataas:  ang  kaniyang  lugar  na  san- 
galangaq  ay  siyang  mga  katil^yan^ng  mga 
bato:  ang  kaniyax^  tinapay  ay  mabibigay 
sa  kaniya;  ang  kaniyang  mga  tubig  ay 
magiging  tunay.  17  Ang  iyong  mga  mata 
ay  maltakakita  ng  hari  sai  kanijang  ka* 
gandahan :  sila'y  titingin  sa  isapglupaing 
malawak.  18  Ang  iyong  puso  ay  gu- 
gunita  ng  kakilabutan:  ^saan  nandoon 
siya  na  bumibilang,  saan  n^odoon  siya 
na  tumitimbang  n^  bui$f  i^aan  nandoon 
saya. ,  na    bumibilang    ng    m^    moog? 

19  Hindi  mo  makikita  ang  mabangis 
na  bayan,  ang  bayan  na  may  malalim  na 
salita  na  hindi  mo  matatelastas ;  na  may 
ibang    dila    na    hindi    mo^.  mababatid. 

20  Tumingin  ka  sa  Sion,  sa^  ciudad  ng 
aming  mga  dakilang  kapistalian:  maki- 
kita ng  iyong  mga  mata  ang  Jetusalem 
na  tahimik  na  -tahanan,  ang  dampa  na 
,hindi  makikilos,  ang  inga  tulos  noo'y: 
hindi  mabubunot  kailan  man,  o  mapapa- 
tid  man  ang  alin  man  sa  mga  tali  noon. 

21  Kungdi  doon  ay  sasa  atin  ang  PakQi* 
NOON  sa  kamahalan,  ,na  lugar  ng  mga 
maluang  na  ilog  at  mga  ages;  na  hindi 
daraanan   ng   mga   banka  na-  may  mga 


718 


ISAIAS. 


33.  21 


saguan,  o  darStanan  man  ng  magilas  na 
sasakyan.  22  Sa^gkaH  ang  Pan«*inoon 
ay  ating  hukoirij  ang  PanQihook  ay  ating 
mangagawa  ng  kautosan,  ang  PanQinoon 
ay  ating  hari ;  kamyang  ililigtas  tayo. 
23  Ang  iyong  mfa '  tali  ay  nakalag : 
hindi  nila  mapatuid  ang  kanilang  palo, 
Mndi  nila  maiiadlad  ang  layag:  ang  huli 
nga  na  malal^ing  samsam  ay  binabahagi ; 
ang  pilay  ay  kumuha  ng  hnli.  24  At 
ang  mananahan  ay  hindi  niagsasabing: 
Ako'y  may  Bakit:  ang  bayan  na  tiimata- 
han  cloon  ay  patatawarin  sa  kamlaog 
kasam-an. 

04,  K^ayo'y  lumapit,  kayong  mga  na- 
v^t"  cion,  upang  makinig;  at  dingin 
ninyo,  ninyong  nifa  bayan:  dingin  ng 
Inpa,  at  ng  tanang  nandoon ;  nf  sanlibu- 
tan,  at  ng  lahat  na  bagay  na  Mnaalabas 
sa  kaniya.  2  Sapagka't  ang  PaMinoon 
ay  may  galit  laban  sa  labat  na  nacion, 
at  pag-iinit  laban  sa  lahat  nilang  hukbo : 
kaniyang  lubos  na  giniba  sila,  kaniyang 
ibinigay  sila  sa  pagkamatay.  S  Ang  ka- 
nilang patay  naman  ay  mahahagis,  at  ang 
babo  ng  kanilang  mg-d  bangkay  ay  aalinga- 
saw,  at  ang  rijga  bundok  ay  tutunawin  ng 
kanilang  dugo.  4  At  ang  boong  hukbo 
sa  langit  ay  malilipol,  at  ang  mga  langit 
ay  makukunot  na  parang  libro :  at  ang 
boo  nilang  hukbo  ay  manlulupaypay,  na 
gaya  ng  dahon  na  nalalanta  sa:  puno  ng 
uyas,  at  gaya  ng  lantang  dahon  ng  puno 
ng  higos.  6  Sapagka't  ang- aking  tabak 
ay  nalango  sa  langit:  nari to,  hababa  sa 
Edom,  at  sa  bayan  ng  aking  sumpa,  sa 
kahatulan.  6  Ang  tabak  ng  Panginoon 
aynapuno  ng  dugOy  tumaba  ng  katabaan, 
ng  diigo  ng  mga  cordero  at  ng  mga  kam- 
bing,  ng  taba  ng  mga  bato  ng  mga  lala- 
king  tupa:  sapagka*t  ang  PanQinoon  ay 
may  hayin  sa  Bojsra,  at  malakirig  pagpatay 
sa  lupain  ng  Edom.  7  At  ang  mga  ma- 
bangis  na  baka  ay  bababang  kasama  nila, 
at  ang  mga  baka  na  kasama  ng  mga  toro, 
at  ang  kanilang  lupain  ay  malalango  ng 
dugo,  at  ang  kanilang  alabok  ay  tumaba 
ng  katabaan.  8  Sapagka^t  araw  ng  pag- 
ganti  ng  Panginoon,  na  taon  ng  kaganti- 
han  sa  pag-aaway  sa  Sion.  9  At  ang 
mga  agos  niya  ay  magiging  sahing,  at  ang 
alabok  niya  ay  azufre,  at  ang  lupain 
niya  ay  magiging  nagniningas  na  sahing. 
10  Hindi  mapapatay  sa  gabi  o  sa  araw 
man;  ang  usok  noon  ay  iilanglang  mag- 
pakailan  man:  sa  boong  panahon  ay 
malalagay  na  giba;  walang  daraan  mag- 


pakailanman.  11  Kungdi  aariin  ng  i6on/^ 
pelikano  at  ng ;  kayop  na  erizo ;  at  ang 
kuago  at  ang  ©wak  ay  tatahan  doom  at 
kaniyang  iuimat  doon  ang  panali  ng 
kalitaha-n,  at  ang  panguhit  ng  katuyuan. 
12  Kanilang  tatawagin  ang  mf a  mahal 
noon  sa  kaharian,  nguni't  mawawalan 
doon;  at  lahat  niyang  mga  pangulo  ay 
mawawalan  ng  kabuluhan.  13  At  mga 
tinikan  ay  sasampa  sa  kaniyang  mga 
palacio,  mga  siitan  at  mga  lipay  sa 
mga  kuta  noon:  at  magiging  tahanan 
ng  mga  chakal,  looban  ng  mga  aTcs- 
truz.  14  At  ang  mga  mabangis  na 
hayop  sa  ilang  ay  makikipagsalubong 
doon  sa  mga  lobo,  at  ang  lalakmg  kambing 
ay  hihiyaw  sa  kaniyang  kasama;  00, 
ang  lilith  ay  tatahan  doon,  at  makaka- 
snimpong  siya  ng  lugar  na  pahingahan. 

15  Doon  maglulunga  ang  maliksing  alias, 
at  mangingitlog,  at  manganganak,  at 
aampunin  sa  ilalim  ng  kaniyang  lilim: 
00,  doon  magpipipisan  ang  mga  lawin, 
bawa't  isa'y  kasama  ng  kaniyang  kasama. 

16  Inyong  hanapin  sa  libro  ng  PanOi- 
NOON,  at  inyong  basahin :  kahi^t  isa  sa 
mga  ito  ay  hindi  magkukulang,  walang 
magkakailangan  sa  kaniyang  .  kasama : 
sapagka't  iniutos  ng  aking  bibig,  at  mga 
pinisan  ng  kaniyang  espiritu.  17  At 
kaniyang  mga  pinagsapalarang-laro,  at 
binahagi  ng  kaniyang  kamay  sa  kanila 
sa  pamamag-itan  ng  pisi :  kanilang  aariin 
magpakailan  man,  sa  lahi't  lahi  ay 
tatahan  sila  doon. 

OK  Ang  ilang  at  ang  mapanglaw  na 
C#vJ  lugar  ay  matutua,  at  ang  ilang  ay 
magagalak,  at  mamumulaklak  na  parang 
rosa.  2  Mamumulaklak  na  sagana,  at 
magagalak  ng  kagalakan  at  awitan ;  ang 
kalualliatian  ng  Libano  ay  mabibigay 
doon,  ang  karilagan  ng  Karmelo  at  ng 
Saron :  kanilang  makikita  ang  kalualha- 
tian  ng  Pangikoon,  ang  karilagan  ng 
ating  Dios. 

3  Inyong  palakasin  ang  mga  mahiriaog 
kamay,  at  patataging  ang  mga  mahinang 
tuhod.  4  Inyong  sabihin  sa  kanila  na 
matatakuting  puso :  Kayo'y  magpakata- 
pang,  huag  kang  matakot:  parito,  ang 
inyong  Dios  ay  pariritong  nvay  pagganti, 
mcti/ kagantihau  ng  Dios;  siya'y  paririto 
at  ililigtas  kayo.  5  Kung  magkagayo'y 
madidilat  ang  mga  mata  ng  bulag,  at  ang 
mga  pakinig  ng  bingi  ay  mabubuksan. 
6  Kung  magkagayo'y  lulukso  ang  pilay 
na  parang  usa,  at   ang  dila   ng   pi  pi   ay 


36.  18 


ISAIAS. 


719 


aawit :  sapagkaH  sa  iiang  ay  bnbukal  ang 
mga  tubig,  at  mga  batis  sa  ilang.  7  At 
ang  buhanginang  lumiliwatwag  ay  "magi- 
ging  lawa,  at  ang  uhaw  na  lupa  ay  mga 
bukal  ng  tnbig':  sa  tahanan  ng  mga 
ebakal,  na  kanilang  hinihiligan,  magkaka- 
roon  ng  mga  kawayau  at  mga  yantok, 
8  At  magkakaroop  doon  tag  isang  malu- 
ang  na  Van^angan,  at  isang  langsangan,  at 
tata waging :  Ang  langsahgan  ng  kasanto* 
san ;  ang  marumi  ay  hindi  daraan  doon ; 
kungdi  raagiging  sa  mga  yaon:  ang 
mga^^mapagdaang  tawo,  ooj  :ang  mga 
mangmang)  hindi  maliligawdbon,  ^  Hin- 
di magkakaroon  n|  leoii  doon,  o  sasam^ 
pa  mail  doon  ang  -  ano  mang  mabangis 
na  hayop,  hindi  i^isusumijungaiidoon';^ 
nguni^t  ang  linubos  ay  lalakad  do(m:^ 
10  at  ang  mga  natubos  ng  PanQinooh  ay 
magbabalik,  at  parproong  nag-aawitan  sa 
Sion;  atmfa  walan^  himgang  kagalakan 
ay  mapapjasa  kanilang  mgia  nlor'  Mo.* J 
magtatamo  ng  kasayahan  at  kagalakan> 
at  ar%  kapanlawan  at  ang  pagbubunton^ 
hininga  ay  tatakas.  r 

^^  NajQgyari  nga  ng  ikalabing  apafct  na 
OO  taon  vg  iiaringEziekilis^^iia  sumam- 
pa  si  Senakerib  na  hari  sa  Afeiria  laban 
sa lah?it  na  cindad  tia.  nakukutaan^sa  Juda, 
at  mga  sinakop.  2  At  sinugo  i^  hari  sa 
Asiria  4  Bab^akes  sa  Jerusalem  mula  s^ 
ivakk  sa  haring JEzekias,  na  may  malaking 
kawal.  At  siya^  tumayo  sa  tabi  i^ 
agusaiiJ^g  tubig  i^  lalpng  ma^taas  na 
tipunan  ng'  tubig  sa  maluang  na  daan  sa 
parang  ng  batanero.  S  I^g  magkagayo'y 
nilab^siya  niDlJakim  na  anak  niElkias, 
na  nasa  pffcP:^timah|il»  sa  bahay,  at  ni  Sebna 
na  kalihini,  at  m  Joah  na;anak  ni  Asaf  na 
tagapagpaalala.  4  At  sinabi  ni  I^absakea 
sa  kanilang:  BabiMn  ninyo  ngayon  kay 
Ezekias :  Ganita  ang  sabi  ng  dakilang 
hari,  ng  hari  sa  Asiria:  ^Anong  pag-asa 
itong  iyong  inaas^ban  ?  5  Aking  sina- 
sabinganss  itfong  payo  at  kalakasan  para 
sa  pagl^fiika  ay  mga  saUtang  walang  ka- 
buliihan  :  lamang :  ngayo  V  i  kanino  ka 
umaasa,  na  ikaw  ay. nanghimagsik  laban 
sa  akin?  «  Narito,  ikaw  ay  unmasa  sa 
tungkod  na  ito  na  kahoy  na  lapok,  sa 
makatuid.  b^gay  sa  Egipto;  na  kung  ang 
sino  man  ay  sumandal,  papasok  sa  kani- 
ya;ng  ,  kamay,  at ,  palalagpasan :  gayon  si 
Faraong  haxi  ^ga-  Egipto  sa  lanatr  na 
umaj^sa  sa  kaniya.  a'3^  Ngnni't  kungiyongi 
aabihin  sar  akin^f/i  JK^mi  ay  umaasa  sa* 
PANQ:i»OOKa^anai|i|;  Bios  :;i  fiindi  ba  sijra'y 


yaong  inalisan  ni  Esekias  ng  mga.  mat^ 
na  lugar,  at  ng  mga  altar,  at  nagsabi  sa 
Juda  at  sa  Jerusalem:  Kayo^y  sasamba 
sa  harap  ng  altar  na  ito  ?  8  Isinasamo 
ko  nga;  ngayon  sa  iyo,  na  ma^bigay  l«i  n| 
mga  sanla  sa  aking  panginoon-na  hari  sa 
Asiria,  at  bibigyan  kita  ng-  dalawatig 
libong  kabayo,  kung  ikaw  ay  makapagla- 
lagaysa  gani,ng  iyo  ng  mga  mananakay 
sa  mga  yaon.  9  I  Paano  ngang  iyong  mfi- 
papipihit  ang  mnkhang  isang  kapi"«an  sa 
pinakamabalm  sa  |naga  alipiis  ng  akin* 
panginoon,  at  ilalagak-md  ang  iyong  pag^ 
asa  sa  Egipto  dahO  sa  knga  karr^  at  daml 
sa  mga  mangangabayo  ?  lo  i  At^ako  hi'y 
sumampa  na  di  ko  kasatnaangPAlffQ^iNGOH 
laban  sal  lupaing  ito  u pang  lipulin ?  Sin^bt 
ng  PANQiNOOJf  sa  aking :  Ikaw  ay  sumam- 
pa laban  sa  lupaing  ito,  at  iyong-  lipulini 
11  Ng  magkagayo'y  «inaM  ni  Eliakim,  at 
ni  Sebna  at  ni  Joah  fcay  Babsak^s;  IsinSti 
samo  ko;  sa  iyq  na  ikaw  ay  maggalita  sa^ 
iyong  mga  alipin  ng  wikang  Sitia;  sapag^ 
ka^t  aming.  nalalamai^r  s^t  huag  kajig 
mag^lita  sa  amin  ng  mkang  Judio^  kr 
mga  pakinig  ng  ;bayan  na  nasa  kuta{ 
18  Nguni'li  sinabi  niBalsakes:^  Sinugo 
ba  ako  ng  akiibg  panginoon.  i^  iyong 
panginoon,  at  sa  iyo,  upang  magsatita  ng 
mga  salitang  ito  ?  idiba  niya  ako  svnugo^sA 
mga  lalaki  nst  nakaupo  sa  kuta,  u^^iang 
kumain  ng  kanilang  sariling  dujni, -at 
upang  uminom  ng  kanilai^  iM  na  kasama 
ninyo?  13  Ng  magkagayo^y  ttumayso  si 
Eabsakfs  at  humiyaw  ng  -malakai^  na 
voces  sa  wikang  -  Judio,  at  nagsabing: 
Bingin  ninyo  ang  mga  saiita  ng  dakilang 
hari,  ng  hari  sa  Asiria.  :l4:Ganit6ai^ 
sabi  ng  hari:  huag  kayon^  dayain  td 
Ezekias ;  sapagka't '  hindi  niya  maililigtaf 
kayo :  tst  o  paa^iMp  maxk}  kayo  ni  Ezei- 
kias  sa  PanQinook^  nasabihing:>  Walang 
pagsalang  ililigtas  tayo  hg  PAN^iNOOiJr, 
angxiudadna  ito  ay  hindr  mabibigay  sa- 
kamay  tig  hari  sa  Asiria.  'ife  JHua^ 
ninyong  dingin  si .  Ezekias :  sap^ka** 
ganito  ang  sabi  ng  haxisa" Asiria:  Maki' 
pagpaya|)aan  kayo  sa  akin,  ^  at  labasin 
ninyo  ako;  at  kumain  ang  bawa*t  isa  sa 
inyo  ng  kaniyang  puno  ng  uvm,  at  ang 
bawa't  isa  ng  kaniyang  puno  nghigos^  at 
inumin  ng  bawa't  isa  sa  inyo  ang  mga 
tubig  ng  kaniyang  sariUng,  balon: 
17  hangang  sa  ako'y  dumatin^  at  dalhin 
ko  kayo  sa  isang  lupaing  gaya  ng  inyong 
sarilingl  lupain,  na  lupain  ng  trigo  at  ng 
alak,  na  lupain  ng  tinapay>  at  isg'inga 
uvasan.    18  Hiiag  kayoi^  mahikayati  ni 


720 


ISAIAS. 


36.  18 


Ezekias,  na  sabihing:  Ililigtas  tayo  ng 
Pangikoon.  iNagligtas  ba  ang  siiio 
man  sa  mga  dios  sa  mga  nacion  ng  kani- 
jrang  lupain  sa  kamay  ng  hari  sa  Asiria  ? 
19  ^Saan  nandoon  ang  mga  dios  nf 
Hamat  at  ng  Arpad  ?  i  saan  nandoon  ang 
mga  dios  ng  Sefarvaim?  ^at  iniligtas  ba 
nila  ang  Samaria  sa  aking  kamay? 
80  iSino  sa  kanila  sa  lahat  na  dios  ng 
mga  lupaing  ito,  ang  nagligtas  ng  kanilang 
lupain  sa  aking  kamay,  na  ililigtas  ng 
PanQinoon  ang  Jerusalem  sa  aking 
kamay  ?  ft!  Nguni't  sila'y  tumahimik  at 
lundi  sumagot  sa  kaniya  ^  kahi't  isang 
salita:  sapagka't  utos  ng  hari  nga,  na 
sinabing:  Huag  ninyong  sagutin  siya. 
22  Ng  magkagayo^y  naparoon  si  Eliakim 
na  anak  ni  Elkias,  na  siyang  tagapama- 
hala  sa  baliay,  at  si  Sebna  na  kalihim  at 
si  Joah  na  anak  ni  Asaf  na  tagapag- 
paalala,  kay  Ezekias  na  ang  kanilang 
damit  ay  hapak,  at  isinaysay  sa  kaniya 
ang  mga  salita  ni  Babsakes. 
07  ^*  nangyari,  ng  marinig  ng  baring 
O I  Ezekias,  na  hinapak  niya  ang  kani- 
yang  mga  suot,  at  nagbalot  ng  kayong 
magaspang,  at  nasok  sa  bahay  ng  Panqi- 
NOON.  2  At  kaniyang  sinugo  si  Eliakim, 
na  nasa  pamamahala  sa  babay,  at  si 
Sebna  na  kalihiin,  at  ang  mga  matanda  sa 
mga  sacerdote,  na  may  balot  na  kayong 
magaspang,  kay  Isaias  fia  pro  1  eta  na  anak 
ni  Amoz.  3  At  sinabi  nila  sa  kaniyang : 
Ganito  ang  sabi  ni  Ezekias:  Ang  araw 
na  ito  ay  araw  ng  kabagabagan,  at  ng 
pagsaway,  at  ng  pagkutya :  sapagka't  ang 
mga  anak  ay  dumating  sa  kapanganakan, 
at  walang  kalakasang  ilabas.  4  Marabil 
ay  didingin  ng  Panginoong  iyong  Dios 
ang  mga  salita  ni  Babsakes,  na  siyang 
sinugo  ng  kaniyang  panginoon  na  bari  sa 
Asiria,  upang  tungayawin  ang  buhay  na 
Dios,  at  sansalain  ang  mgai  salita  na 
narinig  ng  PAnginoong  iyong  Dios: 
kaya't  ilakas  mo  ang  iyong  dalangin  dahil 
^  nalabi  na  naiwan.  5  Sa  gayo'y  ang 
mga  lingkod  ng  baring  Ezekias  ay  napa- 
roon kay  Isaias.  6  At  sinabi  ni  Isaias  sa 
kanilang :  Ganito  ang  inyong:  sasabihin  sa 
inyong  panginoon:  Ganito  ang  iKibi  ng 
Panginoon  :  Huag  kang  matakot  sa  mga 
salita  na  iyong  narinig,  na  ipirianungayaw 
sa  Akin  ng  mga  lingkpd  ng  hari  sa  Asiria. 
7  Narito,  ako'y  maglalagay  ng  espiritu  sa 
kaniya,  at  siya'y  makakarinig  ng  ingay, 
at  magbabalik^a  kaniyang  sariling  lupain ; 
at  aking  ipabubual  siya  sa  pamamag-itan 
ng  tabak  sa  kaniyang  sariling  lupain. 


8  Sa  gayo'y  nagbalik  si  Babsakes,  at 
nasurapungan  ang  hari  sa  Asiria  na 
nakikipagbaka  laban  sa  Libna :  sapagka't 
narinig  niya  na  kaniyang  nilisan  ang 
Lakis.  9  At  kaniyang  narinig  na  sinabi 
tungkol  kay  Tirhaka  na  hari  sa  Etiopia : 
Siya^y  lumabas  upang  bumaka  laban  sa 
iyo.  At  ng  kaniyang  marinig,  siya'y 
nagsugo  ng  mga  sugo  kay  Ezekias,  na 
nagsabing :  10  Ganito  ang  inyong  sasali- 
tain  kay  Ezekias  na  hari  sa  Juda,  na 
sasabihing :  Huag  kang  dayain  ng  iyong 
Dios  na  iyong  innaasahan,  na  ^billing  4 
Aj3g  Jerusalem  ay  hindi  mabibigay  sa 
kamay  ng  hari  sa  Asiria.  11  Narito,  nari- 
nig mo  kung  ano  ang  ginawa  ng  mga  hari 
sa  Asiria  sa  lahat  ng  lupain,  sa  paglipol  sa 
kanila  na  lubos:  ^at  maliligt^s  ka  ba? 
12  I  Iniligtas  ba  sila  ng  mga  dios  ng  mga 
nacion,  na  siyang  nilipol  ng  aking  n^ga 
magulang,  gaya  ng  Gozan,  ng  Karan,  at 
ng  Bezef,  at  ng  mga  anak  ng  Eden,  na  na- 
sa Telasar  ?  13  ^  Saan  nandoon  ang  hari 
sa  Hamat,  at  ang  hari  sa  Arpad,  at  ang 
hari  sa  ciudad  ng  Sefarvaim,  sa  Hena,  at 
sa  Iva?  14  At  tinangap  ni  Ezekias  ang 
sulat  sa  kamay  ng  mga  sugo,  at  binasa :  at 
sumampa  si  Ezekias  sa  bahay  ng  PanSi- 
NOON,  at  binuklat  sa  harap  ng  Pangi- 
noon. 15  At  si  Ezekias  ay  dumalangin 
sa  Panginoon,  na  nagsabing:  16  Oh 
Panginoon  ng  mga  hukbo,  na  Dios  ng 
Israel,  na  nauupo  sa  mga  kerubin,  ikaw 
ang  Dios,  ikaw  lamang,  sa  lahat  ng  kaha- 
rian  sa  lupaj  ikaw  ang  lumikha  ng  langit 
at  lupa.  17  Ikiling  mo  ang  iyong  paki- 
nig,  Oh  Panginoon,  at  iyong  dingin ;  idi- 
lat  mo  ang  iyong  mga  mata,  Oh  PanGi- 
NOON,  at  tumingin  ka :  at  dingin  rao  ang 
lahat  na  salita  ni  Senakerib,  na  kaniyang 
ipinasugo  upang  ipanungayaw  sa  buhay 
na  Dios.  18  ^  katotohanan,  PanQi- 
NOON,  sinira  ng  mga  hari  sa  Asiria  ang 
lahat  na  lupain,  at  ang  kanilang  lupain, 
19  at  inihagis  ang  kanilang  mga  dios  sa 
apoy:  sapagka't  sila^y  hindi  mga  dios, 
kungdi  mga  gawa  ng  mga  kamay  ng  mga 
tawo,  kahoy  at  bato;  kaya^t  kanilang  mga 
nilipol.  20  Ngayon  nga,  Oh  Panginoong 
aming  Dios,  iligtas  mo  kami  sa  kaniyang 
kamay,  upang  makilala  ng  lahat  na  kaha- 
rian  sa  lupa,  na  ikaw  ang  Panginoon, 
ikaw  lamang. 

21  Ng  magkagayo'y  nagsugo  si  Isaias 
na  anak  ni  Amoz  kay  Ezekias,  na  nagsa- 
bing :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng 
Dios  ng  Israel :  Sa  pataang  ikaw  ay  duma- 
langin sa  akin   laban   kay  Senakerib  na 


38.  8 


ISAIAS. 


721 


hari  sa  Asiria,  22  ito  ang  salita  na  sina- 
lita  ng  Panginoon  tungkol  sa  kaniya : 
Niwalang  kabuluhan  ka  ng  anak  na  dalaga 
ng  Sion,  at  tinatawanan  ka  upang  man- 
galit ;  iginagalaw  ang  kaniyang  ulo  sa  iyo 
ng  anak  na  babaye  ng  Jerusalem. 
23  I  Sino  ang  iyong  pinulaan  at  tinunga- 
yaw  ?  6  at  laban  kanino  itinaas  mo  ang 
iyong  voces  at  ipinandilat  mo  ang  iyong 
mga  mata  ng  mataas  ?  laban  sa  Santo  ng 
Israel  nga.  24  Sa  pamamag-^itan  ng  iyong 
mga  lingkod  ay  iyong  pinulaan  ang  Pa- 
nginoon, at  nagsabi  kang:  Sa  karamihan 
ng  aking  mga  karro  ay  nakasampa  ako 
sa  kataasan  ng  mga  bundok,  sa  mga  ka- 
loobloobang  bahagi  ng  Libano ;  at  aking 
ibubual  ang  mga  matayog  na  cedro  noon, 
at  ang  mga  piling  puno  nf  abeto  noon :  at 
ako'y  papasok  sa  pinakataluktok  lia  kataa- 
san, na  gubat  ng  kaniyang  mabungang 
bukid.  25  Ako^y  humukay  at  uminom 
ng  tubig,  at  aking  tutuyuin  ang  lahat^ng 
ilog  sa  Egipto  ng  talampakan  ng  aking 
mga  paa.  26  ^  Hii^di  mo  ba  narinig  kung 
paanoiig  aking  ginawa  na  malaon  na, 
at  aking  inakala  ng  una?  ngayo'y  aking 
pinapangyari,  upang  iyong  sirain  ang  mga 
ciudad  na  nakukutaan  sa  mga  wasak  na 
bunton.  27  KayaH  ang  kanilang  mga 
mananalian  ay  mHy  munting  kapang- 
yarihan,  sila'y  nanganlupaypay  at  nanga- 
tulig;  siWy  gay  a  ng  damo  sa  bukid,  at 
ng  sariwang  gugulayin,  gaya  ng  damo  sa 
mga  pulupo,  at  gaya  ng  bukid  n^  (Hgo 
bago  makataas.  28  Nguni't  talastas  ko 
ang  iyong  pag-upo  at  ang  iyong  pag- 
labas,  at  ang  ijiong  pagpasok,  at  ang 
iyong  galit  laban  sa  akin.  29  Dahil  sa 
iyong  galit  laban  sa  akin,  at  dahil  sa 
iyong  kagilasan  ay  sumampa  sa  aking 
mga  pakinig,  kaya't  ilalagay  ko  ang  aking 
binguit  sa  iyong  ilong,  at  ang  aking  pa- 
ningkaw^a  iyong  mga  labi,  at  aking  paba- 
balikin  kita  sa  daan  na  iyong  pinangali- 
ngan.  30  At  ito  ang.  magiging  tanda 
sa  iyo:  kayo'y  kakain  sa  taong  ito  ng 
tumutubo  sa  >sarili,  at  sa  ikalawang 
tao'y  ang  tumubo  doon;  at  sa  ikatlong 
taon  ay  kayo'y  maghasik,  at  umani, 
at  magtanim  ng  mga  uvasan,  at  kanin 
ninyo  ang  bunga  noon.  31  At  ang  na- 
labi  na  nakataanan  sa  bahay  ng  Juda 
ay  mag-uugat  uli  sa  ilalim,  at  magbu bu- 
nga sa  itaas.  32  Sapagka't  sa  Jerusalem 
ay  lalabas  ang  nalabi,  at  sa  bundok  ng 
Sion  ay  silang  makatataanan :  tutuparin 
ito  ng  sikap  ng  PanSikoon  ng^  mga  huk- 
bo.    33  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  PAJt^i- 


NOON  tungkol  sa  hari  sa  Asiria:  Siya*y 
hindi  paririto  sa  ciudad  na  ito,.  o  magpa- 
pahilagpos  man  ng  pana  diyan,  o  haharap 
man  siya  diyan  na  may  kalasag,  o  maha- 
hagis  ang--*lDundok  laban  doon.  34  Sa 
daan  na  kaniyang  pinangalingan,  doon 
din  siya  babalik,  at  hindi  siya  paririto 
sa  ciudad.  na  ito,  sabi  ng  Panginoon. 
35  Sapagka't  aking  ipagsasangalang  ang 
ciudad  na  ito  upang  iligtas,  dahil  sa  akin, 
at  dahil  sa  aking  aliping  si  David. 

36  At  ting  angel  ng  Panginoon  ay  lu- 
mabas,  at  sumugat  sa  kampamento  ng  mga 
taga  Asiria  ng  isang  daan  at  walong  puo't 
limang  libo :  at  ng  ang  mga  tawo  ay  mag- 
bangong  maaga  sa  kinaumagahan,  narito, 
na  lahat  ay  mga  katawang  patay.  37  Sa 
gayo^y  umalis  si  Senakerib  na  hari  sa 
Asiria,  at  naparoon,  at  nagbalik,  at  tuma- 
han  sa  Ninive.  38.  At  nangyari,  ng  siya'y 
sumasamba  sa  bahay  ni  Nisrok  na  kani- 
yang dios,  na  sinugatan  siya  ng  tabak  ni 
Adramelek  at  ni  Sarezer  na  kaniyang  mga 
anak :  at  sila'y  tumakas  na  patungo  sa  lii- 
pain  ng  Ararat.  At  si  Esar-hadon  na 
kaniyang  anak  ay  naghari  na  kahalili 
niya. 

3Q  jTg  mga  araw  na  yaon  ay  may  sakit 
O  na  ikamamatay  si  Ezekias.  At  si 
Isaias  na  profeta  na  anak  ni  Amos  ay  na- 
paroon sa  kaniya,  at  nagsabi  sa  kaniyang : 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon:  Ayusin 
mo  ang  iyong  bahay,  sapagka't  ikaw  ay 
mamamatay,  at  hindi  mabubuhay.  2  Ng 
magkagayo'y  ipinihit  ni  Ezekias  ang  kani- 
yang mukha  sa  panig,  at  nanalangin  sa 
PanGinoon,  S  at  nagsabing:  Isinasamo 
ko  sa  iyo.  Oh  Panginoon,  na  iyong  alala- 
hanin,  kung  paanong  ako^y  lumakad  sa 
harap  mo  sa  katotohanan,  at  may  dalisay 
na  puso,  at  gumawa  ng  mabuti  sa  iyong 
paningin.  At  si  Ezekias  ay  umiyak  na 
mainam.  4  Ng  magkagayo'y  duraating 
ang  salita  ng  Panginoon  kay  Isaias,  na 
nagsabing:  5  Ikaw  ay  yumaon,  at  mag- 
sabi  kay  Ezekias :  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon,  ng  Dios  ni  David  na  iyong 
magulang,  aking  narinig  ang  iyong  pana- 
langin,  aking  nakita  ang  iyong  mga  luha : 
narito,  aking  idadagdag  sa  iyong  mga 
araw  ay  labing  limang  taon.'  6  At  aking 
ililigtas  ikaw  at  ang  ciudad  na  ito  sa 
kamay  ng  hari  sa  Asiria:  at  aking  ipag- 
sasangalang ang  ciudad  na  ito.  7  At 
ito  ang  magiging  pinaka  tanda  sa  iyo 
na  mula  sa  Pan(Iinoon,  na  gagawin  ng 
Panginoon  ang  bagay  na  ito  pa  kani- 
yang sinalita :    #  parito,  ako'y  ma^apaij- 


722 


ISAIAS. 


38.  8 


rong  ng  lilim  sa  mga  grado  na  pababa  sa 
mga  grado  ni  Ahaz  sa  paraamag-itan  ng 
araw,  ng  sampuong  grado.  Sa  gayo'y 
nagpahuli  ang  araw  ng  sampuong  irrado 
sa  mga  grado  na  nababaan. 

9  Ang  sulat  ni  Ezekias  na  bari  sa 
Juda,  ng  siya'y  magkasakit,  at  gumaling 
sa  kaniyang  sakit. 

10  Aking    sinabing:      Sa    kasibulan    ng 

aking  mga  araw  ay  papasok  ako  sa 
mga  pintuang-daan  ng  libingan : 
Ako'y  nabawaban  sa  labis  ng   aking 
mga  taon. 

11  Aking  sinabing :     Hindi  ko  makikita 

ang  Panginoon,  ang  Panginoon  sa 
lupain  ng  may  buhay : 
Hindi  ko  na  makikita  pa  ang  tawo, 
na  kasama  ng  mga  mananabau  sa 
sanlibutan. 

12  Ang  tahanan  ko  ay  nabago,  at  naalis 

sa  akin  na  parang  dampa  ng  pastor : 
Ako'y  pumihit  na  parang  manghababi 

ng  aking  bubay  ;   kaniyang  ibibiwa- 

iay  ako  sa  babiban : 
Mula  sa  araw  hangang  sa  kina^abiban 

ay  tatapusin  mo  ako. 

13  Ako'y  tumigil  bangang  sa  kiuaumaga- 

han;    kung  paano  ang  leon,  gayon 
niya   binali   ang    labat    kong"  mga 
buto : 
Mula  sa  araw  hangang  sa  kinagabiban 
ay  tatapusin  mo  ako. 

14  Kung  paano   ang  langay-langayaii    o 

ang  tagak,  gayon  pumipiak  ako  ; 
Ako'y  tumangis  na  parang  kalapati : 

ang  aking  mga  mata  ay  nangangabi- 

inata  sa  joagtingin  sa  itaas  ; 
Oil    Panginoon,    ako'y    napipigbati, 

ikaw  ay  maging  mananagct  sa  akin. 

15  ^Anong  aking  sasabihin  ?  siya^  nag- 

salita  sa  akin,   at   kaniya   namanp; 
ginawa : 
Ako'y  yayaong  mara ban  labat  kcng 
taon,   dahil  sa   kapaitan    ng  aking 
kalulua. 

16  Oh   Panginoon,  nabn buhay  ang  mga 

tawo  sa  pamamag-itan  ng  mga  bagay 

na  ito, 
At  boong  nasa  ilalim  noon  ang  buhay 

ng  aking  espiritu  : 
KayaH  pagalingin  mo  ako,   at  ako'y 

iyong  buhayin. 

17  Narito,  sa  aking  ikapapayapa  ay  nag- 

tamo  ako  ng  malaking  kapaitan : 
Nguni't  ikaw,  sa  pag-ibig  mo  sa  aking 
kalulua  ay  iyong  iniligtas  sa  hukay 
ngkagibaan; 


Sapagka't  iyong  inihagis  ang  labat  ng 
aking  mga  kasalanan  sa  iyong  liku- 
ran. 

18  Sapagka't     hindi    ka    mapupuri     ng 

libingan,  hindi  ka  maipagdidiwang 
ng  kamatayan : 
Silang  bumababa  sa  hukay  ay  hindi 
makaaasa  sa  iyong  katotohanan. 

19  Ang   may   buhay,    ang    may    buhay, 

siya'y  pupuri  sa  iyo,  gaya  ng  gina- 
gawa  ko  sa  araw  na  ito : 
Ang  ama  sa  mga  anak  ay  magpapaki- 
lala  ng  iyong  katotohanan. 

20  Ang  Panginoon  ay  handa  upang  ilig- 

tas  ako : 
Kaya't  aming  aawitin  ang  aming  mga 

awit   sa    mga    instrumentong    may 

kuerdas 
Labat  ng  araw   ng   aming  buliay  sa 

bahay  ng  Panginoon. 
21  Sinabi  nga  ni  Isaias:  Kumuha  ng 
isang  masa  ng  higos,  at  ilagay  na  pina- 
katapal  sa  sugat,  at  siya'y  gagaling. 
22  Sinabi  rin  ni  Ezekias:  ^Ano  ang 
tanda  na  aking  isasampa  sa  bahay  ng 
Panginoon  ? 

OQ  Ng  panahong  yaon  si  Mercdak- 
^•^  baladan,  na  anak  ni  Baladan  na 
hari  sa  Babilonia  ay  nagpadala  ng  mga 
sulat  at  isang  kaloob  kay  Ezekias  :  sapag- 
ka't  narinig  niya  na  siya'y  nagkasakit,  at 
guoialing.  2  At  si  Ezekias  ay  natua  sa 
kanila,  at  ipinakita  sa  kanila  ang  bahay 
ng  kaniyang  mga  mahalagang  bagay,  ang 
pilak,  at  ang  ginto,  at  ang  mga  pabango, 
at  ang  mahalagang  langis,  at  ang  boong 
bahay  na  kaniyang  sakbatan,  at  labat  na 
nandoon  sa  kaniyang  mga  kayamanan: 
walang  bagay  sa  kaniyang  baliay,  o  sa 
boong  sakop  man  nij^a,  na  hindi  ipinakita 
ni  Ezekias  sa  kanila.  3  Ng  magkagayo'j 
naparoon  si  Isaias  na  profeta  sa  baring 
Ezekias,  at  nagsabi  sa  kaniyang:  ^Anong 
sinabi  ng  mga  lalaking  ito?  ^at  saan 
nangaling  na  naparito  sila  sa  iyo?  At 
sinabi  ni  Ezekias  :  Sila'y  naparito  sa  akin 
na  mula  sa  malayong  lupain,  sa  Babilo- 
nia. 4  Ng  magkagayo'y  sinabi  niyang : 
I  Anong  kanilang  nakita  sa  iyong  bahay  ? 
At  sumagot  si  Ezekias:  Labat  na  nasa 
akiftg  bahay  ay  kanilang  nakita :  walang 
ano  niang  bagay  sa  aking  mga  kayama- 
nan^ na  hindi  ko  ipinakikita  sa  kanila. 
5  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni  Isaias  kay 
Ezekias.  Iyong  dingiu  ang  salita  ng 
PanSinoon    ng  mga   hukbo.    6  Narito, 


40.  24 


ISAIAS. 


r23 


ang  niga  araw  ay  dumarating,  pa  lahat 
na  nasa  iyong  bahay,  at  mga  kinamalig 
ng  iyong  mga  magulang  hangang  sa  araw 
na  ito,  dadalhin  sa  Babilonia :  walang  maii- 
wan,  sabi  ng  Panginoon.  7  At  sa  iyong 
mga  anak  na  magmumula  sa  iyo,  na  iyong 
ipanganganak,  ay  kanilang  cladalhin;  at 
sila'y  magiging  mga  bating  sa  palacio  ng 
hari  sa  Babilonia.  8  Ng  magkagayo'y 
sinabi  ni  Ezekias  kay  Isaias :  Mabuti  ang 
salita  ng  PanQinoon  na  iyong  sinalita. 
Kaniyang  sinabi  bukod  dito:  Sapagka't 
magkakaroon  ng  kapayapaan  at  katoto- 
hanan  sa  aking  mga  kaarawan. 

A^f\  Inyong  aliwin,  inyong  aliwin  ang 
^KJ  bayan,  sabi  ng  inyong  Dios. 
2  Magsalita  kayong  may  pag-aliw  sa 
Jerusalem,  at  dumaingkayo  sa  kaniya,  na 
ang  kaniyang  pakikipagbaka  ay  naganap, 
na  ang  kaniyang  kasam-an  ay  ipinatawad  ; 
na  siya'y  tumangap  sa  kamay  ng  Pangi- 
noon ng  doble  para  sa  kaniyang  laliat  na 
kasalanan. 

3  Ang  voces  ngisangdumadaing:  Ihan- 
da  ninyo  sa  ilang  ang  daan  ng  Panginoon, 
magtuid  kayo  sa  ilang  ng  maluang  na 
langsangan  para  sa  ating  Dios.  4  Bawa't 
libis  ay  matataas,  at  bawa't  bundok  at 
burol  ay  mabababa :  at  ang  baluktot  ay 
matutuid,  at  ang  mga  bakobakong  lugar 
ay  mapapatag :  5  at  ang  kalualhatian  ng 
Panginoon  ay  mahaliayag,  at  makikitang 
magkakasama  ng  lahat  na  laman :  sapag- 
ka't  sinalita  ng  bibig  ng  Panginoon. 
6  Ang  voces  ng  isang  nagsasabing:  llcaw 
ay  dumaing.  At  sinabi  ng  isang :  I  Ano 
ang  aking  idadaing?  Laliat  ng  laman  ay 
damo,  at  ang  boong  kagandahan  noon  ay 
parang  bulaklak  ng  parang :  7  ang  damo 
ay  natutuyo,  at  ang  bulaklak  ay  nalalanta ; 
sapagka't  ang  hinga  ng  Panginoon  ay 
humihihip  doon:  tunay  na  ang  bayan 
ay  damo.  8  Ang  damo  ay  natutuyo  ang 
bulaklak  ay  nalalanta:  nguni^t  ang  salita 
ng  ating  Dios  ay  tatayo  magpakailan 
man. 

9  Oh  ikaw  na  nagsasaysay  ng  mga  ma- 
buting  balita  sa  Sion,  sumampa  ka  sa 
mataas  na  bundok ;  Oh  ikaw  na  nagsasay- 
say ng  mga  mabuting  balita  sa  Jerusalem, 
itaas  mo  ang  iyong  voces  na  may  kalaka- 
san ;  itaas  mo,  huag  kang  matakot ;  sabi- 
hin  mo  sa  mga  ciudad  ng  Juda:  jNarito, 
ang  iyong  Dios !  10  Narito,  ang  Pangi- 
noong  Dios  ay  darating  na  parang  maka- 
pangyarihan,  at  ang  kaniyang  kamay  ay 
magpupuno  para  sa  kaniya:  narito,  ang 


kaniyang  kagantihan  ay  nasa  kaniya, 
at  ang  kaniyang  ganti  ay  nasa  liarap 
ni3^a.  11  Kaniyang  pasasabsabin  na 
parang  pastor,  ang  kaniyang  kawan, 
kaniyang  pipisanin  ang  mga  cordero  sa 
kaniyang  kamay  at  mga  dadalhin  sa 
kaniyang  sinapupuuan,  at  mga  papa-^ 
tnubayan  na  marahan  yaong  mga  kapa- 
nganganak. 

12  ^Sino  ang  tumakal  ng  mga  tubig 
sa  palad  ng  kaniyang  kamay,  at  sumukat 
sa  langit  ng  dangkal,  at  nagsilid  ng 
alabok  ng  lupa  sa  isang  takal,  at  tumim- 
bang  ng  mga  bundok  sa  mga  timbangan, 
at  ng  mga  burol  sa  timbangan  ? 
13  6Sinong  pumatnubay  ng  espiritu  ng 
Panginoon,  o  saparaang  kaniyang  taga- 
payo  ay  nagturo  sa  kaniya?  14  ^Kani- 
no  siya  kumuhang  payo,  at  sinong  nag- 
saysay  sa  kaniya,  at  nagturo  sa  kaniya 
sa  landas  ng  kahatulan,  at  nagturo  sa 
kaniya  ng  kaalaman,  at  nagpakilala  sa 
kaniya  ng  daan  ng  kaalaman?  15  Nari- 
to, ang  mga  nacion  ay  parang  isang  tulo 
sa  tuong,  at  nabilang  na  parang  pinong 
alabok  sa  timbangan:  narito,  kaniyang 
itinataas  ang  mga  pulo  na  parang  napa- 
kaliit  na  bagay.  16  At  ang  Libano  ay 
hindi  sukat  upang  sunugin,  o  ang  mga 
hayop  noon  ay  sukat  na  pinakahandog  na 
susunugin.  17  Lahat  ng  nacion  ay  pa- 
rang walang  ano  man  sa  liarap  niya;  mga 
nabilang  sa  kaniya  na  kulang  kay  sa 
wala,  at  ka  walang  kabuluhan.  18  ^Ka- 
nino  nga  ninyo  itutulad  ang  Dios  ?  o 
^anong  kawangisan  ang  iwawangis  ninyo 
sa  kaniya  ?  19  Ang  larawang  hinichura- 
han,  na  binubo  ng  mangbububo,  at  binalot 
ng  ginto  ng  platero>  at  binubuan  ng  mga 
pilak  na  kuintas.  20  Siyang  totoong 
dukha  sa  gayong  alay  ay  pumipili  ng 
isang  puno  ng  kahoy  na  hindi  inaanay; 
siyay  humahanap  para  sa  kaniya  ng  isang 
bihasang  mangagawa  upang  maglagay  ng 
larawang  hinichnrahan  na  hindi  maki- 
kilos.  21  6  Hindi  ba  ninyo  nalalaman^ 
I  hindi  ba  ninyo  narinig  ?  i  hindi  ba  nasay- 
say  sa  inyo  mula  ng  una?  i hindi  ba 
nasaysay  sa  inyo  bago  nalagay  ang  mga 
cimiento  ng  lupa  ?  22  Dios  ang  siyang  na-  - 
kaupo  sa  bilog  nglupa,  at  ang  mga  manana- 
han  doon  ay  parang  mga  balang;  siyang 
nag-uunat  ng  mga  langit  na  parang  tabing, 
at  mga  iniuunat  na  parang  dampa  upaiig 
tahanan :  23  na  nagpapaging  wala  sa  mga 
pangulo ;  siyang  gumagawa  sa  mga  hukom 
sa  lupa  na  parang  kawalang  kabuluhan. 
24  Oo,  sila'y  hindi  nangatanim ;  oo,  sila'y 


724 


ISAIAS. 


40.  24 


hindi  nahasik;  oo,  aiig  kanilaiig  puno 
fig  kaJioy  slj  hindi  riag^ugat  sa  In  pa: 
bukod  dito'y  humihihip  siya  sa  kaiiila,  at 
sila'y  natutuyo,  at  tinatangay  sila  ng 
ipoipo  na  parang  kadahunan.  25  ^Ka- 
nino  nga  ninyo  itutukd  ako,  upang  maka- 
paris  ako  niya  ?  sabi  ng  Santo.  26  Itaas 
ninyo  ang  inyong  mga  mala  sa  itaas,  at 
tingnan  ninyo  kung  sinong  lumikha  ng 
mga.  ito,  na  kinukulia  ang  kanilang  liukbo 
ayon  sa  bilang:  mga  tinatawag  niya  ng 
pangalan ;  ng  kalakhan  ng  kaniyang  ka- 
pangyarihan,  at  dahil  sa  siya'y  matibay 
sa  kapangyarihan  ay  walang  nagku- 
kulang. 

^  27  iBakit  sinasabi  mo,  Oh  Jakobj  at 
sinasalita  mo,  Oh  Israel:  Ang  daan  ko 
ay  kubli  sa  Panginoon,  at  ang  kahatulan 
ko  ay  lumulagpas  sa  aking  Dios? 
28  ^  Hindi  mo  ba  nalalaman?  <;  hindi  mo 
ba  narinig?  ang  walang  hangang  Dios, 
ang  Panginoon,  ang  May-lalang  ng  mga 
wakas  ng  lupa,  hindi  nanlalata,  o  napapa- 
god  man ;  walang  makatarok  ng  kaniyang 
kaalaman.  29  Siya'y  nagbibigay  ng  lakas 
sa  mahina ;  at  ang  walang  kapangyarihan 
ay  pinalalago  niya  sa  kalakasan.  30  Pati 
ng  mga  kabataan  ay  manlalata  at  mapa- 
pagod,  at  ang  mga  binata  ay  iubos  na  ma- 
bubual:  Si  ngimi't  silang  naghihintay 
sa  Panginoon  ay  magbabago  ang  kani- 
lang kalakasan;  sila'y  sasampang  may 
mga  pakpak  na  parang  mga  aguila;  sila'y 
tatakbo  at  hindi  mapapagod ;  sila'y  lala- 
kad  at  hindi  manhihina. 
Ai  Tumahimik  kayo   sa  harap  ko,  Oh 

■  I  mga  pulo;  at  magbago  ang  mga 
bayan  ng  kanilang  kalakasan:  lumapit 
sila;  kung  magkagayo'y  magsalita  sila: 
tayo^y  lumapit  na  magkakasama  sa  kaha- 
tulan. ti  I  Sinong  nagbangon  ng  isa  na 
mula  sa  silanganan,  na  kaniyang  tinawag 
sa  kabanalan  sa  kaniyang  paa?  siya'y 
nagbigay  ng  mga  nacion  sa  harap  niya,  at 
pinagpuno  niya  sa  mga  hari;  kaniyang 
mga  ibinigay  na  parang  alabok  sa  kani- 
yang tabak,  na  parang  pinaspas  na  daya- 
mi  sa  kaniyang  bosog.  3  Kaniyang  mga 
hinahabol,  at  magpapatuloy  na  tiwasay 
sa  daan  na  hindi  niya  dinaanan  ng  kani- 
yang mga  paa.  4  i  Sinong  gumawa,  at 
yumari  na  tumawag  ng  mga  lahi  mula 
ng  una?  Akong  Pangikoon  ang  una,  at 
kasama  ng  hull,  ako  yaon.  5  Kakita  ng 
mga  pulo  at  natakot;  ang  mga  wakas 
ng  lupa  ay  nanginig:  sila'y  lumapit  at 
naparoon.  6  Sila'y  tumulong  bawa't  isa 
sa  kaniyang  kapua  ;<  at  hawa^t  isa^y  nagsabi 


sa  kaniyang  kapatid :  Ikaw  ay  magpaka- 
tapang.  7  Sa  gayo'y  pinataj'ang  lig  an- 
loagi  ang  platero,  at  ng  pumapatag  ng 
pamukpok  ang  pumnpukpok  ng'palihanj 
na  sinasabi  sa  hinang :  Mabuti :  at  kani- 
yang pinagbubuti  ng  n]ga  pako,  upang 
huag  makilos. 

8  Ngnni't  ikaw,  Israel,  alipin  ko, 
Jakob  na  siyang  aking  pinili,  na  binhi  ni 
Abraham  na  aking  kaibigan ;  9  ikaw  na 
aking  hinawakan  mula  sa  mga  wakas  ng 
lupa,  at  tinawag  kita  mula  sa  mga  sulok 
niya,  at  pinagsabihan  kitang:  Ikaw  ay 
aking  alipin,  aking  pinili  kita  at  hindi 
kita  itinakuil;  lo  huag  kang  matakot, 
sapagka't  ako^y  sumdsaiyo;  huag  kang 
manlupaypay,  sapagka't  ako'y  iyong 
Dios :  aking  palalakasin  kita ;  oo,  aking 
tutulungan  kita ;  oo,  aking  aalalayan  kita 
ng  kanang  kamay  ng  aking  kabanalan. 
11  Narito,  silang  lahat  na  nagagalit  sa 
iyo  _  ay  mapapahiya  at  malilito  :  silang 
nakikipag-alit  sa  iyo  ay  magiging  parang 
wala,  at  mamamatay.  12  Iyong  hahana- 
pin  sila,  at  hindi  mo  mgasusumpungan, 
sa  makatuid  baga'y  silang  nakikipagkaalit 
sa  iyo :  silang  bumabaka  laban  sa  iyo  ay 
magiging  parang  wala,  at  parang  bagay 
ng  wala.  13  Sapagka't  akong  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  ay  hahawak  ng  iyong 
kanang  kamay,  na  magsasabi  sa  iyong: 
Huag  kang  matakot;  aking  tutulungan 
kita.  14  Huag  kang  matakot  ikaw  na 
uod  na  Jakob,  at  kayong  mga  tawo  ng 
Israel;  aking  tutulungan  kita,  sabi  ng 
Panginoon,  at  ang  iyong  manunubos  ay 
ang  Santo  ng  Israel.  15  Narito,  aking 
gagawin  kitang  bagong  hasa  na  kasang- 
kapang  pangiik  na  may  mga  ngipin: 
iyong  gigiikin  ang  mga  bundok,  at  mga 
didikdiking  pino,  at  iyong  gagawin  ang 
mga  burol  na  parang  damo.  is  Iyong 
mga  pahahanginan,  at  mga  dadalhin  ng 
hangin,  at  mga  pangaogalatin  ng  ipoipo : 
at  ikaw  ay  magagalak  sa  Pangikoon, 
ikaw  ay  lulualhati  sa  Santo  ng  Israel. 
17  Ang  dukha  at  mapagkailangan  ay 
humahanap  ng  tubig  at  wala,  at  ang 
kanilang  dila  ay  natutuyo  dahil  sa  uhaw ; 
akong  Panginoon  ay  sasagot  sa  kanila, 
akong  Dios  ng  Israel  ay  hindi  mag- 
papabaya  sa  kanila.  18  Ako'y  mag- 
bubukas  ng  mga  ilog  sa  mga  hubad  na 
kaitaasan,  at  mga  bukal  sa  gitna  ng  mga 
libis:  aking  gagawin  ang  ilang  na  law  a 
ng  tubig,  at  ang  tuyong  lupain  ay  mga 
bukal  ng  tubig.  19  Aking  itatanim  sa 
ilang  ang  cedro,  ang  puno  ng  acacia,  at 


42.  16 


ISAIAS. 


725 


ang  arrayan,  at  ang  oleastro ;  aking  ilala- 
gay  sa  ilang  ang  puDO  ng  abeto,  at  ang 
olmo,  at  ang  boj  na  magkakasama: 
20  upang  sila*y  makakita  at  makaalam, 
at  makagunita,  at  makatalos  na  mag- 
kakasama, na  ginawa  ito  ng  kamay  ng 
PanGinoon,  at  nilikha  ng  Santo  ng  Israel. 

21  Magharap  kayo  ng  inyong  usap, 
sabi  ng  PanSinoon;  inyong  ilabas  ang 
inyong  mga  matibay  na  katuiran,  sabi  ng 
Hari  ng  Jakob.  22  Mga  ilabas  nila,  at 
saysayin  sa  amin  kung  anong  mangyayari : 
ihayag  ninyo  ang  mga  dating  bagay,  ma- 
ging  ano  man  sila,  upang  aming  mabatid 
at  malaman  ang  liuling  wakas  nila;  o 
pagpakitaan  ninyo  kami  ng  mga  bagay  na 
darating.  23  Inyong  ihayag  ang  mga 
bagay  na  darating  pagkatapos  upang 
aming  malaman  na  kayo'y  mga  dios :  oo, 
kayo^y  gumawa  ng  mabuti,  o  gumawa  ng 
kasam-an,  upang  karai  ay  mawalan  ng 
diwa,  at  mamasdan  naming  magkakasama. 
24  Narito,  kayo-y  sa  walang  bagay,  at 
ang  inyong  gawa  ay  sa  wala :  kasuklam- 
suklam  siya  na  pumipili  sa  inyo. 

25  Aking  ibinangon  ang  isa  mula  sa 
hilagaan,  at  siya'y  dumarating;  mula  sa 
sikatan  ng  araw  ang  isa  na  tumatawag  sa 
aking  pangalan:  at  siya'y  paroroon  sa 
mga  puno  na  parang  sa  putik,  at  parang 
magpapaliok  na  yumuyurak  ng  putik. 
26  I  Sinong  nagsaysay  mula  ng  pasimula 
upang  aming  malaman?  ^.at  ng  una, 
upang  aming  masabing:  Siya^y  banal? 
CO,  walang  maghayag,  oo,  walang  mag- 
pakita,  oo,  walang  duminig  ng  inyong 
mga  salita.  27  Ako'y  unang  magsasabi  sa 
Sion:  Narito,  narito  sila;  at  ako^y 
magbibigay  sa  Jerusalem  ng  issv  na  nag- 
dad  ala  ng  mga  mabuting  balita.  28  At 
pagka  ako'y  tumitingin,  walang  lalaki ; 
sa  gitna  nila  ay  walang  taga-payo,  na, 
pagka  ako'y  tumatanong  sa  kanila,  \valang 
makasagot  ng  isang  salita.  29  Narito, 
silang  lahat,  ang  kanilang  mga  gawa  ay 
kawalang  kabuluhan  at  wala :  ang  kani- 
lang mga  larawang  binubo  ay  hangin  at 
kalituhan.  ^  ., 

^O  Narito,  ang  aking  alipin,  na  aking 
"^  inaalalayan;  ang  aking  pili,  na 
kinaaaliwan  ng  aking  kalulua:  inilagay 
ko  ang  aking  espiritu  sa  kaniya ;  siya*y 
maglalabas  ng  kahatulan  sa  mga  nacion. 
2  Siya'y  liindi^  hihiyaw,  o  maglalakas 
man  ng  voces,  o  iparirinig  man  ang  kani- 
yang  voces  sa  langsangan.  3  Ang  lapok 
na  tambo  ay  Hindi  niya  babaliin,  at  ang 
mitsang   umuusok  ay   Hindi  niya  papa- 


tayin:  siya*y  maglalabas  ng  kaHatulan  sa 
katotoHanan.  '4  Siya'y  Hindi  manlulu- 
paypay  o  maduduag  man,  Hangang  sa 
maitatag  niya  ang  kahatulan  sa  lupa ;  at 
ang  mga  pulo  ay  maghihintay  para  sa 
kaniyang  kautusan.  5  Ganito  ang  sabi 
ng  Dios  na  PanSinQOn,  na  lumikba  ng 
mga  langit,  at  nag-unat  ng  mga  yaon; 
siyang  naglatag  ng  lupa  at  ng  lumalabas 
doon;  siyang  nagbibigay  ng  hing^  sa 
bayan  noon,  at  ng  espiritu  sa  kanila  na 
lumalakad  doon:  «  akong  Panginoon 
ay  tumawag  sa  iyo  sa  kabanalan,  at 
hahawak  ng  iyong  kamay,  at  mag-iingat 
sa  iyo,  at  ibibigay  kita  na  pinakatipan  sa 
bayan,  na  pinakaliwanag  sa  mga  nacion  ; 
7  upang  magdilat  ng  mga  bulag  na  mata, 
upang  maglabas  ng  mga  bihag  sa  bilan- 
guan,  at  ng  kanilang  nauupo  sa  kad ill- 
man  mula  sa  bilibid.  S  Ako  ang  PanGi- 
noon;  na  siyang  aking  pangalan:  at  ang 
aking  kalualhatian  ay  Hindi  ko  ibibigay 
sa  iba,  o  ang  aking  mang  kapurihan  sa 
mga  larawang  hinicHurahan.  9  Narito, 
ang  mga  dating  bagay  ay  nangyayari,  at 
ang  mga  bagong  bagay  ay  inihahayag 
ko :  bago  mgalitaw  ay  mga  sinasaysay  ko 
sa  iyo. 

10  Kayo'y  umawit  sa  PanQinoon  ng 
bagong  awit,  at  ng  kapurihan  niya  na 
mulasa  wakas  ng  lupa;  kayong  bumababa 
sa  dagat,  at  lahat  na  nandoon,  ang  mga 
pulo,    at    ang    mga    mananahan    noon. 

11  Magtaas  ng  kanilang  voces  ang  ilang  at 
ang  mga  ciudad  noon,  ang  mga  nayon  na 
tinatahanan  ng  Kedar :  umawit  ang  mga 
mananahan  sa  Sela,  magsisutsot  sila 
mula  sa  mga  taluktok  ng  mga  bundok. 

12  Magbigay  lualhati  sila  sa  Panginoon, 
at  maghayag  ng  kaniyang  kapurihan 
sa  mga  pulo.  13  Ang  Panginoon  ay 
lalabas  na  parang  makapangyarihang 
lalaki,  siya'y  hihikayat  ng  sikap  na 
parang  lalaking  pangbaka:  siya'y  Hihi- 
yaw, oo,  siya'y  susutsot  ng  malakas ;  siya'y 
gagawang.makapangyarihan  laban  sa  ka- 
niyang mga  kaaway.  14  Ako'y  ttima- 
himik  ng  malaon;  ako V  Hindi  kumibo, 
at  nagpigil  ako:  n^ayo^y  hihiyaw  akong 
parang  nagdaramdam  na  babaye ;  ako*y 
gigiba  at  sasakmal  na  paminsan.  15  Aking 
gagawing  giba  ang  mga  bundok  at  mga 
burol,  at  tutuyuin  ko  ang  lahat  nilang 
mga  pananim;  at  gagawin  ko  ang  mga 
ilog  na  mga  pulo,  at  aking  tutuyuin 
ang  mga  lawa.  16  At  aking  dadalhin 
ang  bulag  sa  daan  na  Hindi  nila  nalala- 
man ;  sa  mga  land  as  na  Hindi  nila  nalala- 


7^6 


ISAIAS. 


42.  16 


man  ay  mga  papatnubayan  ko:  aking 
gagawing  kadiliman  ang  liwanag  sa  harap 
nib,  at  mga  likong  daan  ang  matuid. 
Ang  mga  bagay  na  ito  ay  aking  gagavvin, 
at  Iiindi  ko  mga  kalilimntan.  17  Siki'y 
mababalik,  sila'y  mapapahiyang  mainam, 
na  umaasa  sa  mga  kirawang  liinichnrahan, 
na  nagsasabi  sa  mga  larawang  biniibo: 
Kayo'y  aming  mga  dios. 

18  Dingin  ninyo,  ninyong  mga  bingi; 
at  masdan  ninyo,  ninyong  mga  bulag, 
npang  kayo'y  makakita.  19  ^Sino  ang 
bulag,  kungdi  ang  aking  alipin?  o 
^ang  bingi,  na  gaya  ng  aking  sugo  na 
aking  sinusugo?  ^sino  ang  bulag  na 
gaya  niya  na  nasa  kapayapaan  sec  akin, 
at  bulag  na  gaya  ng  alipin  ng  Pa>s^ginoon? 
20  Ikaw  ay  nakakakita  ng  maraming 
^^gajj  nguni't  liindi  mo  binubulay; 
ang  kaniyang  mga  tainga  ay  bukas,  ng'u- 
ni't  liindi  niya  dinidinig.  21  Kinalulng- 
dan  ng  Pangixoon  dahil  sa  kaniyang 
kabanalan,  na  dakilaln  ang  kautusan,  at 
gawing  marangal.  22  Kgnni't  ito  ay 
inang  bayang  nanakav/  at  nasamsam;  si- 
lang  lahat  ay  nasilo  sa  mga  liukay,  at 
sila'y  nakiibli  sa  mga  bilibid  :  sila'y  pina- 
kaluili  at  walang  magligtas ;  pinakasam- 
sam,  at  walang  magsabing :  lyong  isauli. 
23  ^Sino  sa  gitna  ninyo  ang  makikinig 
nito?  ^na  makikinig  at  didinig  para  sa 
panabong  darating?  24  <iSino  ang  nag- 
bigay  sa  Jakob  na  pinakasamsam  at  sa 
Israel  sa  mga  magnanakaw  <^di  ba  ang 
Paxgixoon  ?  na  laban  sa  kaniya  ay  nag- 
kasala  tayo,  at  sa  mga  daan  niya  ay  hindi 
sila  lumakad,  o  naging  masonurin  man 
sila  sa  kaniyang  kautusan.  25  Kaya't 
ibinuhos  niya  sa  kaniya  ang  pag-iinit  ng 
kaniyang  galit,  at  ang  lakas  ng  pakikipag- 
baka ;  at  inilagay  siya  sa  apoy  sa  palibot ; 
gayon  ma'y  hindi  niya  nalaumn ;  at  sinu- 
nog  siya,  gayon  ma'y  hindi  siya  naglagak 
ng  puso. 

A  O  Kgiwii't  ngayo'y  ganito  ang  sabi  ng 
■  *^  Pakginoox  na  luraalang  sa  iyo, 
Oh  Jakob,  at  humichura  sa  iyo,  Gh  Israel ; 
Ikaw  ay  huag  matakot,  sapagka't  tinubos 
kita;  tinawag  kita  sa  iyong  pangalan, 
ikaw  ay  akin.  2  Pagta  ikaw  ay  duma- 
raan  sa  mga  tubig,  ako'y  sasaiyo ;  at  sa 
mga  ilog  ay  hindi  ka  aabutan  nila: 
pagka  ikaw  ay  lumalakad  sa  apoy,  hindi 
ka  masusnnog;  o  magniningas  man  ang 
alab  sa  iyo.  S  Sapagka^t  ako  ang 
Panginoong  iyong  Dios,  ang  Santo  ng 
Israel,  ang  iyong  tagapagligtas;  aking 
ibinigay  ang  Egipto  na  parang  iyong  tu- 


bos,  ang  Etiopia  at  ang  Seba  sa  lugar  mo. 
4  Mula  ng  ikaw  ay  maging  mahalaga  sa 
aking  paningin  at  kagalanggalang,  at 
aking  sininta  kita;  kaya't  ibibigay  ko  ang 
mga  tawo  sa  lugar  mo,  at  ang  mga  bayan 
sa  lugar  ng  iyong  buhay.  5  Huag  kang 
matakot,  sapagka^t  ako'y  sumasaiyo : 
aking  dadalhin  ang  iyong  binhi  mula  sa 
silanganan,  at  pipisanin  kita  mula  sa  kalu- 
nuran ;  6  aking  sasabihin  sa  hilagaang : 
Bayaan  mo,  at  sa  timugang:  Huag  mong 
pigilin ;  dalhin  ninyo  7nto  ang  aking  mga 
anak  na  lalaki  na  mula  sa  malayo,  at  ang 
aking  mga  anak  na  babaye  na  mula  sa 
wakas  ng  lupa;  7  bawa't  tinatawag  sa 
aking  pangalan,  at  aking  nilikha  para  sa 
aking  kalualhatian ;  aking  hinichuralian 
siya;  oo,  aking  nilalang  siya.  8  Iyong 
ilabas  ang  bulag  na  bayan  na  may  mga 
mata,  at  ang  bingi  na  may  mga   tainga. 

9  Mapisan  ang  lahat  na  nacion,  at  mag- 
pulong  ang  mga  bayan:  ^sino  sa  gitna 
nila  ang  makapaghahayag  nito  at  maka- 
pagpapakita  sa  amin  ng  mga  dating  ba- 
gay? dalhin  nila  ang  kanilang  mga  saksi, 
upang  sila'y  mapatotohanan :  o  dingin 
nila,    at   magsabing:    Katotolianan    nga. 

10  Kayo^y  aking  mga  saksi,  sabi  ng 
Panginoox,  at  aking  alipin  na  aking 
pinili:  upang  inyong  malaman  at  sumam- 
palataya  kayo  sa  akin,  at  inyong  matalas- 
tas  na  ako  siya ;  walang  Dios  na  hinichu- 
rahan  na  nauna  sa  akin,  o  magkakaroon 
man  pagkatapos  ko.  11  Ako,  ako  ang 
Panginoon;  at  liban  sa  akin  ay  walang 
manliligtas.  12  Ako'y  naghayag,  at 
ako'y  nagligtas,  at  ako'y  nagpakilala,  at 
walang  ibang  dios  sa  gitna  ninyo :  kaya't 
kayo  ang  liking  mga  saksi,  sabi  ng  Paistgi- 
NOON,  at  ako  ang  Dios.  13  Oo,  mula  ng 
magkaroon  ng  araw  ay  ako  nga;  at  wa- 
lang makapagliligtas  sa  aking  kamay 
ako'y  gagawa,  ^at  sinong  pipigil? 

14  Ganito  ang  sabi  ng  Paxginoon,  na 
inyong  manunubos,  na  Santo  ng  Israel: 
Dahil  sa  inyo  ay  nagsugo  ako  sa  Babilo- 
nia,  at  aking  ibababa  silang  lahat  na  pa- 
rang mga  gala,  ang  mga  Kaldeo,  sa  mga 
sasakyang-dagat  ng  kaniyang  kagalakan. 

15  Ako  ang  Panginoox,  na  inyong  Santo, 
na  May-lalang  ng  Israel,  na  inyong  Hari. 

16  Ganito  ang  sabi  ng  Paxginoon,  na 
gumagawa  ng  daan  sa  dagat,  at  ng  landas 
sa  mga  makapangyarihang  tubig ;  17  na 
pinalabas  ang  karro  at  kabayo,  ang  kawal 
at  ang  kapangyarihan ;  sila'y  nabubual  na 
magkakasama,  sila'y  hindi  babangon; 
sila'y  namatay  na  parang  mi  tea :    18  huag 


44.  16 


ISAIAS. 


727 


nitiyong  alalahanin  ang  mga  dating  bagay, 
G  bulayin  man  ang  mga  bagay  ng  una. 
19  Narito,  ako'y  gagawa  iig  bagong  ba- 
gay; ngayo^y  lalabas;  ^hindi  ba  ninyo 
malalaman?  gagawa  din  ako  ng  daan  sa 
liang,  at  mga  ilog  sa  ilang.  20  Parara- 
ngalin  ako  ng  iriga  hayop  sa  parang,  ng 
inga  chakal  at  ng  mga  avestruz :  sapagka't 
ako'y  nagbibigay  ng  tubig  sa  ilang,  at  ng 
mga  ilog  sa  ilang,  npang  painomin  ang 
aking  bayan,  na  aking  pili :  21  ang  ba- 
yan,  na  aking  binichurahan  ay  sa  ganang 
aking  sarili,  upang  kanilang  maihayag  ang 
aking  kapurihan.  22  Gayon  ma*y  hindi 
ka  tuma wag  sa  akin,  Oh  Jakob;  kungdi 
ikaw  ay  napagod  sa  akin,  Oh  Israel. 
23  Hindi  mo  dinala  sa  aldn  ang  munting 
hayop  na  iyong  mga  handog  na  snsunu- 
gin;  o  pinarangalan  mo  man  ako  ng  iyong 
mga  hayin.  Hindi  kita  pinapaglinkod  ng 
mga  bandog,  o  pinagod  man  kita  ng  pang- 
suob.  24  Hindi  mo  ako  ibinili  ng  ma- 
bangong  kahoy  sa  halaga  ng  salapi,  o 
binusbg  mo  man  ako  ng  taba  ng  iyong 
mga  hayin:  kungdi  pinapaglingkod  mo 
ng  iybng  mga  kasalanan,  iyong  pinagod 
ako  ng  iyong  mga  kasam-an.  25  Ako, 
ako  ay  siyang  pumapawi  ng  iyong  mga 
pagsalangsang  dahil  sa  aking  sarili;  at 
hindi  ko  aalalahanin  ang  iyong  mga  kasa- 
lanan. 26  Ipaalaala  mo  ako;  tayo'y 
magsangalangan  na  magkasama :  ilabas 
mo  sLug  iyong.  usapj  upaiig  ikaw  ay  mapa- 
totohanan.  27  Ang  iyong  unang  araa  ay 
nagkasala,  at  ang  iyong  mga  tagapagpa- 
aninaw  ay  sumalangsang  laban  sa  akin. 
28  Kaya't  aking  dudumhan  ang  mga  pa- 
ngulo  ng  santuario,  at  gagawin  ko  ang 
Jakob  na  sum  pa,  at  ang  Israel  ay  isang 
kadustaan. 

^_y|  Gayon  ma*y  dingin  mo  ngayon,  Oh 
nrT"  Jakob  na  aking  alipin ;  at  Israel, 
na  siyang  aking  pinili :  2  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  na  lumalang  sa  iyo,  at  nag- 
bigay  hichura  sa  iyo  mula  sa  bahay-bata, 
na  siyang  tutulong  sa  iyo :  Ikaw  ay  huag 
matakot;  Oh  Jakob  na  aking  alipin;  at 
ikaw,  Jesurun,  na  siyang  aking  pinili. 
3  Sapagka't  ako^y  magb^buhos  ng  tubig 
sa  kaniya  na  uhaw,  at  mga  agos  sa 
tuyong  lupa:  aking  ibubuhos  ang  aking 
espiritu  sa  iyong  binhi,  at  ang  aking  pag- 
|)apala  sa  iyong  lahi;  4  at  mga  sisibol 
sa  gitna  ng  damo,  gaya  ng  mga  tambo  sa 
tabi  ng  mga  batis.  5  Sasabibin  ng  isang : 
Ako'y  sa  Panginoon;  at  tatawagin  ng 
iba  sa  pangalan  ng  Jakob ;  at  raagsusulat 
ang  iba  ng  kaniyang  kamay  ng ;  Sa  Pangi- 


KOON,  at  magpapamagat  ng  pangalan  ng 
Israel. 

6  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng 
Hari  ng  Israel,  at  ng  kaniyang  manunubos, 
na  Panginoon  ng  mga  hukbo:  ako  ang 
una,  at  al^o  ang  hull;  at  liban  sa  akin 
ay  walang  Dios.  7  ^At  sino,  ang  gaya 
ko,  tatawag,  at  magpapahayag,  at  mag- 
aayos  para  sa  akin,  mula  ng  aking 
itatag  ang  matandang  bayan?  at  ang 
mga  bagay  na  dumarating,  at  ang  mang- 
yayari,  ihayag  nila.*  8  Kayo*y  huag 
matakot,  o  mangilabot  man:  i hindi  ko 
ba  inihayag  sa  iyo  ng  una,  at  ipina- 
kilala?  at  kayo  ang  aking  mga  saksi 
i May  Dios  ba  liban  sa  akin?  oo,  walang 
Bato ;  akoy  walang  nakikilalang  sino  man* 
9  Silang  nagbibigay  hichura  ng  larawang 
hinichurahan  ay  kawalang  kabuluhan  si- 
lang lahat ;  at  ang  kanilang  mahalagang 
mga  bagay  ay  hindi  mapapakinabangan : 
at  ang  kanilang  sariling  mga  saksi  ay 
hindi  nakakakita,  6  nakakaalam  man ; 
upang  sila^  mapahiya.  10  i  Sino  ang 
nagbigay  hichura  sa  isang  dios,  o  bumubo 
ng  larawang  hinichurahan  na  walang 
kabuluhan  sa  ano  man?  11  Narito, 
lahat  niyang  kasama  ay  %mapapahiya; 
at  ang  mga  mangagawa  ay  sa  mga 
tawo :  mapisan  sila,  magsitayo  sila ;  sila'y 
matatakot,  sila'y  mahihiyang  magka- 
kasama.  12  Ang  mangagawa  sa  bakal  ay 
gumagawa  ng  palakol,  at'gumajlwa  sa  mga 
baga,  at  binibigyang  hichura  yaon  sa 
pamamag-itan  ng  mga  pamukpok,  at  gina- 
gawa  ng  kaniyang  malakas  na  kamay :  oo, 
siya'y  gutom,  at  an^  kaniyang  lakas  ay 
nanlulupaj^pay ;  siyary  hindi  umiinom  ng 
tubig  at  nanhihina.  13  Nag-uunat  ang 
anloagi  ng  isang  pisi;  kaniyang  tinatan- 
daart  ng  lapis;  kaniyang  hinihichurahan 
ng  mga  katam,  at  kaniyang  tinatandaan 
ng  mga  kompas,  at  hinihichurahan  ng 
ayon  sa  hichura  ng  lalaki,  ayon  sa 
kagandahan  ng  tawo,  upang  tumahan  sa 
bahay.  14  Pumuputol  siya  para  sa  kani- 
ya ng  mga  cedro,  at  kumukuha  ng  puno 
ng  roble,  at  ng  encina,  at  pinatitibay  para 
sa  kaniyang  sarili  ang  isa  sa  gitna  ng  mga 
punong  kahoy  sa  gubat :  siya*y  nagtaoim 
ng  puno  ng  haya,  at  kinakandili  ng  ulan. 
15  Kung  magkagayo'y  magiging  sa  tawo 
upang  sunugin ;  at  kumukuha  siya  niyaon 
at  nagpapainit ;  oo,  kaniyang  pinaliliaban, 
at  ipinagluluto  ng  tinapay :  oo,  kaniyang 
ginagawang  isang  dios,  at^  sinasamba; 
ginagawa  niyang  larawang  hinichurahan, 
at  pinagpapatirapaan.    18  Kaniyabg*sinu- 


728 


ISAIAS. 


44.  16 


Bunog  ang  bahagi  noon  sa  apoy;  ang 
babagLnoon  ay  ikinakain  niya  ng  laman ; 
siyaS'  nag-iihaw  ng  inihaw,  at  nabu- 
bnsog:  oo,  siya'y  nagpa})ainit,  at  nag- 
sasabing:  Aba,  ako'y  mainit,  aking  na- 
kita  ang  apoy:  17  at  ang  labis  noon 
ay  ginagawa  niyang  dios,  ang  kaniyang 
larawang  binicburaban :  kaniyang  pinag- 
papatirapaan  at  sinasamba,  at  dinada- 
langinan,  at  nagsasabing:  Iligtas  mo  ako; 
sapagka't  ikaw  ay  aking  dios.  18  Hindi 
sila  nakakaalara,  o  gumugunita  man :  sa- 
pagka't  ipinikit  niya  ang  kanilang  mga 
mata,  na  ano  pa't  sila'y  buag  makakita; 
at  ang  kanilang  mga  puso,  na  ano  pa't 
buag  silang  makatalastas.  19  At  walang 
sumasangnni  sa  pag-iisip,  o  mairoon  mang 
kaalaman  o  pagkakilala,  upang  magsabing: 
Aking  sinunog  ang  babagi  noon  sa  apoy  ; 
oo,  ako  naman  ay  nagluto  ng  tinapay 
sa  mga  baga  noon;  ako'y  nag-ihaw  ng 
laman  atkinainko:  ^at  gagawin  ko  ba 
ang  labis  noon  na  pinaka  kasuklamsuk- 
1am?  6  magpapatirapa  ba  ako  sa  puno  ng 
isang  puno  ng  kaboy  ?  20  Siya'y  kuma- 
kain  ng  abo :  isang  magdara3^ang  pnso 
ay  nagliligaw  sa  kaniya,  na  bindi  niya 
mailigtas  ang  kaniyang  kalulua,  o  maka- 
pagsabi :  i  Wala  bang  kabulaanan  sa  aking 
kanang  kamay  ? 

21  lyong  alalabanin  ang  mga  bagay  na 
ito.  Oh  Jakob;  at  Israel,  sapagka't  ikaw 
ay  aking  ajipin:  aking  binigyang  bicbnra 
kita;  ikaw  ay  aking  alipin:  Ob  Israel, 
ikaw  ay  bindi  malilimutan  ko.  22  A- 
king  pinawi  na  parang  masinsing  alapaap 
ang  iyong  mga  pagsalangsang,  at,  parang 
alapaap,  ang  iyong  mga  kasalanan  :  mag- 
balik  ka  sa  akin;  sapagka't  aking  tinu- 
bos  kita.  23  Kayo'y  umawit,  kayong 
mga  langit,  sapagka*t  3^aoV  nilikba  r;g 
Pajstgikoon  ;  kayo '3^  sumutsot  mga  lalorg 
mababang  babagi  ng  lupa;  kayo'y  mag- 
biglang  umawit,  kayong  mga  bundok, 
Ob  gubat,  at  labat  ng  punong  kaboy 
na  nandoon :  sapagka't  tinubos  ng  Pakgi- 
NOOK  ang  Jakob,  at  magpapakalualbati 
sa  Israel. 

24  Ganito  ang  sabi  ng  Panginook,  ng 
iyong  manunubos,  at  niyang  nagbigay 
hicbura  sa  iyo  mula  sa  babay-bata :  ako 
ang  Panginoon  na  lumilikba  ng  labat  na 
bagay;  na  nag-uunat  ng  mga  langit  na 
mag-isa;  na  naglaladlad  ng  lupa;  ^sino 
ang  sa  ganang  akin  ?,  25  na  sumasayang 
ng  mga  tanda  ng  mga  sinungaling,  at 
nagpapaging  ulol  sa  mga  mangbubula,  na 
nagpapaurong  sa  mga  pantas,  at  nagpapa- 


lai 


;ing  kamangmangan  ng  kanilang  kaa- 
aman:  26  na  nagpapatatag  ng  salita  ng 
kaniyang  alipin,  at  gumaganap  ng  payo 
ng  kaniyang  mga  sugo :  na  nagsasabi  ng 
tungkol  sa  Jerusalem:  Siya'y  tataba- 
nan;  at  tungkol  sa  mga  ciudad  ng  Juda: 
Mga  tatayo,  at  aking  ibabangon  ang  mga 
gibang  lugar  noon:  27  na  nagsasabi  sa 
kalaliman;  Ikaw  ay  matuyo,  at  aking 
tutuyuin^  ang  iyong  mga  ilog:  28  na 
nagsasabi  tungkol  sa  Giro:  Siya^y  aking 
pastor,  at  tutuparin  ang  labat  kong 
kaligayahan:  na  nagsasabi  rin  ng  sa 
Jerusalem  :  Siya'y  matatayo ;  at  sa  tern- 
plo  :  Ang  iyong  cimiento  ay  malalagay. 
Af!L  Ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon  sa 
■  vJ  kaniyang  pinabiran,  kay  Giro,  na 
ang  kanang  kamay  ay  aking  hinawakan, 
upang  magpasuko  ng  mga  nacion  sa  barap 
niya,  at  aking  kakalagan  ang  mga  bala- 
kang  ng  mga  hari;  upang  magbukas  ng 
mga  pintuan  sa  unahan  niya,  at  ang  mga 
pintuang-daan  ay  bindi  masasarban ; 
2  akoV  magpapauna  sa  iyo,  at  papatagin 
ko  ang  roga  bakobakong  lugar :  aking 
mga  pagpipirapirasuhin  ang  mga  pintuang 
tanso,  at  aking  puputulin  ang  mga 
balang  na  bakal :  3  at  ibibigay"  ko  sa 
iyo  ang  mga  kayamanang  nakukubli, 
at  ang  mga  libira  na  kayamanan  sa  mga 
tagong  lugar,  upang  iyong  maalaman  na 
ako  ang  Panginoon  na  tu  mata  wag  sa 
iyo  sa  iyong  pangalan,  ang  Dios  ng  Israel. 

4  Dabil  kay  Jakob  na  aking  alipin,  at 
kay  Israel  na  aking  pili,  tinawag  kita 
sa  iyong  pangalan:  aking  pinamagatan 
kita,  baga  man  bindi  mo  nakilala  ako. 

5  Ako  ang  Panginoon,  at  walang  iba; 
liban  sa  akin  ay  walang  Dios:  aking 
bibigkisan  kita :  baga  man  bindi  mo  ako 
nakilala:  6  upang  kanilang  malaman 
mula  sa  pagsikat  ng  araw,  at  mula  sa 
kalunuran,  na  walang  iba  liban  sa  akin: 
ako  ang^  Panginoon,  at  walang  iba. 
7  Aking  inilalagay  ang  liwanag  at  nililik- 
ba  ko  ang  kadiliman;  ako'y  gumagawa 
ng  kapayapaan  at  lumilikba  ako  ng 
kasam-an ;  ako  ang  Panginoon,  na 
lumilikba  ng  labat  na  bagay  na  ito. 

8  KaypV  tamulo,  kayong  mga  langit 
mula  sa  itaas,  at  umulan  ang  alapaap  ng 
kabanalan :  bumuka  ang  lupa,  upang 
maglabas  sila  ng  kaligtasan,  at  lumabaa 
ang  kabanalan  na  kasama  noon ;  akong 
Panginoon  ang  lumikba. 

9  jSa  aba  niya,  na  nakikipagtalo  sa 
May-lalang  sa  kaniya !  \  isang  bibinga  sa 
gitna  ng   mga    bibinga  sa   lupa!   ^Mag- 


46.  9 


ISAIAS. 


729 


sasabi  ba  ang  putik  sa  nagbibigay  hichura 
sakaniya-:  Anong  ginagawa  mo?  io  ang 
iyotig  gawa :  Siya'y  walang  mga  kamay  ? 

10  \  Sa  aba  niya  na  nagsasabi  sa  ama ! 
I  Ano  ang  naging  anak  mo  ?  o  sa 
babaye:  i  Ano  ang  ipinagdadamdam  mo? 

11  Ganito  ang  sabi  ng  Pakgikcon,  ng 
Santo  ng  Israel,  at  ng  May-lalang  sa 
kaniya:  Magtanong  ka  sa  akin  tungkol 
sa  mga  bagay  na  darating;  tungkol  sa 
aking  mga  anak,  at  tungkol  sa  gawa  ng 
aking  mga  kamay,  mag-utos  kayo  sa  akin. 
la  Aking  nilikha  ang  lupa,  at  nilalang 
ko  ang  tawo  doon:  ako,  sa  makatuid 
baga^y  ang  aking  mga  kamay,  nag-unat 
ng  mga  langit,  at  sa  laliat  nilang  hukbo 
ay  nag-utos  ako.  IS  Aking  ibinangon 
siya  sa  kabanalan,  at  aking  tutuirin  ang 
lahat  niyang  lakad  :  kaniyang  itatayo  ang 
aking  ciudad,  at  kaniyang  palalayain 
ang  aking  mga  tapon,  hindi  sa  halaga 
o  sa  kagantihan  man,  sabi  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo. 

14  Ganito  ang  sabi  ng  Pan^inoon: 
Ang  gawa  sa  Egipto,  at  ang  kalakal  sa 
Etiopia,  at  ang  mga  Sabeo,  na  mga 
lal aking  mataas,  paroroon  sa  iyo,  at 
sila'y  magiging  iyo;  siWy  susunod  sa 
iyo ;  sila'y  daraang  may  tanikala :  at 
sila*y  magpapatirapa  sa  iyo,  sila'y  mama- 
manhik  sa  iyo,  nu  magsasabing :  Tunay  na 
ang  Dios  ay  nasa  iyo;  at  walang  iba, 
walang  Dios.  15  Katotohanang  ikaw  ay 
Dios  na  nagkukubli,  Oh  Dios  ng  Israel,  na 
Tagapagligtas.  16  Sila'y  mapapahiya, 
00,  malilito,  silang  lahat :  sila'y  papasok 
sa  pagkalito  na  magkakasama  na  mga 
mangagawa  ng  mga  idolo.  17.  NguniH 
ang  Israel  ay  ililigtas  ng  Pangikoon  ng 
walang  hangang  kaligtasan :  kayo'y  hind# 
mapapahiya  o  malilito  man  magpakailan 
man. 

18  Sapagka^t  ganito  ang  sabi  ng  pA- 
KGINOON  na  lumik^a  ng  mga  langit :  siya'y 
Dios.;  na  nagbigay  hichura  sa  lupa  at 
lumikha  noon,  kaniyang  itinatag,  hindi 
niya  nilikha  nasira,  kaniyang  binigyang 
hichura  up9iig  tahanan :  ako  ang  Pangi- 
Hoon;  at  wala  ng  iba.  19  Ako^  hindi 
nagsalita  ng  lihim,  sa  lugar  ng  lupain 
ng  kadiliman;  hindi  ako  nagsabi  sa 
binhi  ni  Jakob:  Hanapin  ninyo  ako  ng 
walang  kabuluhan:  akong  Panginoon 
ay  nagsasalita  ng  kabanalan,  ako'y 
naghahayag  ng  mga  bagay  na  matuid. 
20  Kayo'y  magpipisan  at  pumarito;  lu- 
mapit  kayong  magkaka^sama,  kayohg  mga 
nakataanan  sa  mga  imcion :  sila'y  walang 


kaalaman  na  nagdadala  ng  kahoy  ng  kani- 
lang  larawang  hinichuran,  at  dumada- 
langin  sa  dios  na  hindi  makapagliligtas. 

21  Kayo^y  maghayag,  at  magsaysay ;  oo, 
magsangunian  silang  magkakasama:  ^si- 
nong  nagpakilala  nito  mula  ng  mga  unang 
panahon?  isinong  nagsaysay  ng  una? 
6  hindi  ba  akong  PanQinoon?  at  walang 
Dios  liban  sa  akin ;  banal  na  Dios  at 
tagapagligtas;  walang  iba  liban  sa  akin. 

22  Kayo'y  tumingin  sa  akin,  at  kayo*y 
maligtas,  lahat  na  wakas  ng  lupa:  sapag- 
ka^t  ako'y  Dios,  at  walang  iba  liban  sa 
akin.  23  Ako'y  sumumpa  ng  aking 
sarili,  ang  salita  ay  nakabitaw  sa  aking 
bibig  sa  kabanalan,  at  hindi  magbabalik, 
na  sa  akin  ay  lolohod  ang  bawa't  tuhod, 
bawa^t  dila  ay  susumpa.  24  Sa  Pangi- 
NOON  lamang,  magsasabi  ang  isa  sa  akin, 
ay  kabanalan  at  kalakasan:  sa  kaniya 
paroroon  ang  mga  tawo,  at  ang  lahat  na 
nag-iinit  laban  sa  kaniya  ay  mapapahiya. 
25  Sa  Panginoon  ay  mapatototohanan 
ang  bgong  binhi  ng  Israel,  at  lulualhatiJ 
Afl  Ang  Bel  ay  nagpapatirapa,  ang 
t"0  Nebo  ay  yumuyukod ;  ang  kani- 
lang  mga  idolo  ay  nasa  ibabaw  ng  mga 
hayop  at  sa  ibabaw  ng  baka:  ang  mga 
bagay  na  inyong  dinala  ay  nataas,  pasan 
sa  pagod  7ia  hayop.  2  Sila'y  yumuyuko, 
sila'y  nagpapatirapang  magkakasama; 
hindi  nila  maiwasan  ang  pasan,  kungdi 
sila^y  napapasok  sa  pagkabihag. 

3  Inyong  dingin  ako.  Oh  bahay  rg 
Jakob,  at  lahat  na  nalabi  sa  bahay  ng 
Israel,  na  nakalong  ko  mula  sa  tiyan,  na 
nadala  mula  sa  bahay-bata:  4  at  pati 
ng  inyong  katandaan  ay  ako  nga,  at  pati 
ng  mga  uban  ay  dadalhin  ko  sa  inyo: 
aking  nilalang,  at  aking  dadalhin;  oo, 
aking  dadalhin,  at  aking  ililigtas.  5  ^Ka- 
nino  ninyo  ako  itutulad,  at  ipaparis,  at  i wa- 
wangis  ako,  upang  kami  ay  magkaparejo  ? 

6  Gayon  ang  dumudukot  ng  maraming 
ginto  sa  supot,  at  tumitimbang  ng  pilak 
sa  timbangan,  sila'y  umuupa  ng  platero, 
at  kaniyang  ginagawang  dios;  sila'y 
nagpapatirapa,     oo,     sila'y     sumasamba. 

7  Pinapasan  nila  siya  sa  balikat,  dinadala 
nila  siya,  at  inilalagay  siya  sa  kaniyang 
lugar,  at  siya'y  tumatayo ;  mula  sa  kani- 
yang lugar  ay  hindi  siya  makikilos :  oo, 
isa*y  dadaing  sa  kaniya,  gayon  ma'y  hindi 
siya  sasagot,  o  magliligtas  man  siya  sa 
kaniya  sa  kaniyang  kabagabagan.        ^         ) 

8  Inyong  alalahanin  ito,  at  magpakilala~ 
kayong  mga  tawo :  isaisip  ninyo  uli.  Oh 
ninyong  mga  mananalangsang.     9  Inyong 


730 


ISAIAS. 


46.  9 


alalalianin  ang  mga  dating  bagay  ng 
una :  sapagka't  ako'y  Dios,  at  wafang  iba 
liban  sa  akin,  ako'y  Dios,  at  walang  gaja 
ko;  10  na  nagliaiiayag  ng  wakas  mnla 
ea  pasimnla,  at  mula  ng  mga  unang  pana- 
hon,  ng  mga  bagay  na  hindi  pa  yari;  na 
sinasabing:  Ang  payo  ko  ay  tatayo,  at 
gagawin  ko  ang  aking  boong  kaligaya- 
lian:  11  na  tumatawag  ako  ng  ibong 
mandadagit  mula  sa  silanganan,  ng  tawo 
sa  aking  payo  mula  sa  malayong  lupain ; 
00,  aking  sinalita,  akin  namang  papang- 
yayarihin ;  aking  ipinasiya,  akin  namang 
gagawin.  12  Inyong  dingin  ako,  ninyong 
may  matigas  na  puso,  na  malayo  sa  kaba- 
nalan:  13  aking  inilalapit  ang  aking 
kabanalan,  hindi  malalayo,  at  ang  aking 
pagliligtas  ay  hindi  magluluat ;  at  aking 
ilalagay  ang  kaligtasan  sa  Sion  para  sa 
Israel  na  aking  kalualhatian. 
^"7  Ikaw   ay    bumaba,    at    umupo    sa 

■"  a  alabok.  Oh  anak  na  dalaga  ng 
Babilonia ;  umupo  ka  sa  lupa  na  walang 
luklukan,  Oh  anak  na  babaye  ng  mga 
Kaldeo:  sapagka't  hindi  ka  na  tatawa- 
ging  pang  sariwa  at  mahinhin.  2  Ikaw 
ay  kumuha  ng  gilingang  mga  bato,  at 
gumuling  ka  ng  harina:  mag-alis  ka  ng 
i^^ong  lambong,  maghubad  ka  ng  balabal, 
maglitaw  ka  ng  hita,  tumawid-ka  sa  mga 
ilog.  3  Ang  iyong  kaliubaran  ay  mali- 
litaw,  00,  ang  iyong  kahihiyan  ay  maki- 
kita:^  ako'y  gagamit  ng  panhihiganti, 
at  hindi  tatangap  ng  tawo.  4  Ang 
aming  manunubos,  ang  Panginoon  ng 
mga  hukbo  ay  siyang  pangalan  niya,  ang 
Sa.nto  ng  Israel.  5  Umupo  kang  tahi- 
mik,  at  masok  ka  sa  kadiliman,  Oh  anak 
na  babaye  ng  mga  Kaldeo:  sapagka't 
hindi  ka  na  tatawaging :  Ang  panginoong 
babaye  ng  mga  kaliarian.  6  Ako^y  nag- 
init  sa  aking  bayan,  aking  dinumhan  ang 
aking  mana,  at  mga  ibinigay  ko  sa  iyong 
kamay:  hindi  mo  pinagpakitaan  sila  ng 
kaawaan  ;  sa  may  katandaan  ay  pinabigat 
mong  mainam  ang  iyong  pamatok,  7  "At 
iyong  sinabing:  Ako'y  magiging  pangi- 
noong babaye  magpakailan  man ;  na  ano 
pa't  hindi  mo  inilagay  ang  mga  bagay  na 
ito  sa  iyong  puso,  o  inalala  mo  man  ang 
huling  wakas  noon. 

8  Kgayon  nga'y  dingin  mo   ito,    ikaw  i 
na  bigay  sa  mga  kalayawan,  na  tumata-  ! 
hang    walang    bahala,    na    nagsasabi    sa  I 
iyong  puso:  Ako  nga,  at  walang  iba  liban 
sa  akin;  hindi  ako  uupong  parang baba- 
yeng  bao,  o  makakaalam  man  ng  pagka- 
wala  ng  mga  anak :     9  nguni^t  ang  dala- 


wang  bagay  na  ito  ay  darating  sa  iyo  sa 
isang  sandali,  sa  isang  araw,  ang  pagka- 
wala  ng  mga  anak  at  pagkabao :  sa  kani- 
lang  tapat  na  sukat  ay  darating  sa  iyo, 
baga  man  sa  karamihan  ng  iyong  man- 
gagaway,  at  sa  totoong  kasaganaan  ng 
iyong  mga  enkanto.  lo  Sapagka't  ikaw 
ay  umasa  sa  iyong  kasam-an ;  iyong  sina- 
bing: Walang  nakakakita  sa  akin;  ang 
iyong  karunungan  at  ang  iyong  kaala- 
man,  nagpapaligaw  sa  iyo :  at  iyong  sinabi 
sa  iyong  puso :  Ako  nga,  at  walang  iba 
liban  sa  akin.  11  Kaya't  kasam-an  ay 
darating  sa  iyo  ;  hindi  mo  malalaman  ang 
bukang  liway way  noon :  at  kapanlawan 
ay  sasapit  sa  iyo ;  hindi  mo  maaalis :  at 
kagibaan  ay  darating  sa  iyong  bigla,  na 
hindi  mo  nalalaman.  12  Tumayo  ka 
ngayon  sa  iyong  mga  encanto,  at  sa  kara- 
mihan ng  iyong  pangagaway,  na  iyong 
ginawa  mula  sa  iyong  kabataan :  marahil 
makikinabang  ka,  marahil  mananaig  ka. 
13  Ikaw  ay  pagod  sa  karamihan  ng  iyong 
mga  akala :  tumayo  ngayon  ang  mga  nang- 
huhula  sa  pamamag-itan  ng  langit,  at 
ng  mga  bituin,  ang  mga  mangingilala  ng 
tungkol  sa  buan,  at  magligtas  sa  iyo  sa 
mga  bagay  na  darating  sa  iyo.  14  ISari- 
to,  sila'y  magiging  parang  tambo ;  susu- 
nugin  sila  ng  apoy ;  silaV  hindi  makali- 
ligtas  sa  kapangyarihan  ng  liab:  hindi 
babaga,  o  magluluat  man  sa  apoy. 
15  Ganito  niangyayari  ang  mga  bagay  sa 
iyo,  na  iyong  iginawa :  silang  nangalakal 
sa  iyo  mula  sa  iyong  kabinataan  ay  gagala 
bawa't  isa  ng  kaniyang  sariling  lakad  ; 
walang  magliligtas  sa  iyo. 
^  O  Inyong  dingin  ito,  Oli  bahay  ng 
TrO  Jakob;  na  tinatawag  sa  pangalan 
ng  Israel,  at  iumabas  sa  mga  tubig  ng 
Juda;  na  sumumpa  sa  pangalan  ng  Pa- 
ng INOON,  at  bumabangit  ng  Dios  ng  Israel, 
nguni't  hindi  sa  katotolianan,  o  sa  kaba- 
nalan man.  2  Sapagka^t  sila'y  tinatawag 
sa  santong  ciudad,  at  sumasandal  sa  Dios 
ng  Israel;  ang  I'anginoox  ng  mga  hukbo 
ang  kaniyang  pangalan.  s  Aking  iniha- 
yag  ang  mga  dating  bagay  mula  ng  una; 
oo,  mga  Iumabas  sa  aking  bibig,  at  aking 
mga  ipinakilala :  biglang  mga  ginawa  ko, 
at  mga  nangyari.  4  Sapagka^t  kilala  ko, 
na  ikaw  ay  matigas,  at  ang  iyong  leeg  ay 
litid  na  bakal,  at  ang  iyong  noo  ay  tanso  ; 
5  kaya't  aking  inihayag  sa  iyo  mula  ng 
una ;  bago  nangyari  ay  ipinakilala  ko  sa 
iyo :  baka  iyong  sabihing :  Mga  ginawa 
ng  aking  idolo,  at  ang  aking  larawang 
liinichurahan,    at    ang    aking    larawang 


49.  7 


ISAIAS. 


731 


binubo,  nag-utos  sa  kanila.  6  lyong  nari- 
nig ;  naritong  labat  ito ;  at  kayo,  I  hindi 
ba  ninyo  ihahayag?  Ako*y  nagpakita  sa 
iyo  n^  mga  bagonp  bagay  mula  sa  pana- 
liong  ito,  mga  kubling  bagay  na  hindi  mo 
nalaman.  7  Mga  nalikha  ngayon,  at 
hindi  mula  ng  una;  at  bage  dumating  ang 
araw  na  ito  ay  hindi  mo  mga  narinig ; 
baka  iyong  sabihing :  Narito,  aking  mga 
nalaman.  8  Oo,  hindi  mo  narinig;  Oo, 
hindi  mo  nalaman ;  oo,  mula  ng  una  ay 
hindi  nabiiksan  ang  iyong  pakinig:  sa- 
pagka't  talastas  ko  na  ikaw  ay  gumawa 
na  totoong  may  karayaan,  at  tinawag 
na  mananalangsang  mula  sa  bahay-bata. 
9  Dahil  sa  aking  pangalan  ay  aking 
iuurong  ang  aking  galit,  at  dahil  sa  kapu- 
rihau  ko  ay  aking  ititigil,  upang  huag 
kitang  ihiwalay.  10.  Narito,  aking  dina- 
lisay  kita,  nguni't  hindi  parang  pilak; 
aking  pinili  kita  sa  hurno  ng  kapigliatian. 
11  Dahil  sa  aking  sariling  bagay,  dahil  sa 
aking  sariling  bagay,  aking  gagawin; 
sapagka't,  I  bakit  madudumhan  ang  aking 
pangalanl  at  ang  kalualhatian  ko  ay  hindi 
KO  ibibigay  sa  iba. 

12  Inyong  dingin  ako,  Oh  Jakob,  at 
Israel  na  tinawag  ko:  Ako^  siya;  ako 
ang  una,  ako  rin  ang  huli.  13  Oo,  ang 
aking  kamay  ay  siyang  haglagay  ng  cimi- 
ento  ng  lupa,  at  ang  aking  kanan  ay 
siyang  nag-unat' ng  mga  langit:  pagka 
ako'y  tumatawag  sa  kanila,  sila'y  tumata- 
yong  magkakasama.  14  Kayo'y  magpi- 
pisan,  kayong  lahat,  at  inyong  dingin; 
^  sino  sa  kanila  ang  naghayag  ng  mga  bagay 
na  ito?  Minahal  siya  ng  Panginoon: 
kaniyang  tutu parin  ang  kaniyang  kaliga- 
yahan  sa  Babilonia,  at  ang  kaniyang  ka- 
may ay  malalagay  sa  mga  Kaldeo.  15  Ako, 
ako'y  nagsalita ;  oo,  aking  tinawag  siya ; 
aking  dinala  siya,  at  kaniyang  pagi- 
ginhawahin  ang  kaniyang  lakad.  16  Ka- 
yo'y  lumapit  sa  akin,  inyong  dingin  ito; 
mula  vsa  pasimula  ay  hindi  ako  nagsalita 
ng  lihim ;  mula  ng  panahon  na  nangyari 
ito,  nandoon  nga  ako:  at  ngayo'y  sinugo 
ako  ng  Panginoong  Dios,  at  ng  kaniyang 
espiritu.  17  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOON,  ng  iyong  manunubos,  ng  Santo  ng 
Israel :  Ako  ang  PanQinoong  iyong  Dios, 
na  nagtuturo  saiyo  ng  mapapaMnabangan, 
na  pumapatnubay  sa  iyo  sa  daan  na  iyong 
marapat  na  lakaran.  18  j  Oh  kung  dini- 
nig  mo  ang  aking  mga  utosi  ang  iyo 
ngang  kapayapaan  ay  naging  parang  ilog, 
at  ang  iyong  kabanalan  ay  parang  mga 
alon  sa  dagat :     19  ang  iyo  namang  binhi 


ay  naging  parang  buhangin,  at  ang  bunga 
ng  iyong  tiyan  ay  gay  a  ng  mga  buklig 
noon:  ang  kaniyang  pangalan  ay  hindi 
mahihiwalay,  o  magigiba  man  sa  harap 
ko. 

20  KayoV  lumabas  sa  -Babilonia,  in- 
yong takasan  ang  mga  Kaldeo ;  kayo*y 
magsaysay  na  may  voces  ng  awitan;  in- 
yong saysayin  ito,  itanyag  ninyo  hangang 
sa  wakas  ng  lupa :  inyong  sabihing :  Tinu- 
bos  ng  PanSinoon  ang  kaniyang  aliping 
.Jakob.  21  At  sila'y  hindi  nauhaw  ng 
pinapatnubayan  niya  sila  sa  mga  ilang: 
kaniyang  pinaagos  ang  mga  tubig  mula  sa 
bato,  para  sa  kanila :  kaniyang  hinati  rin 
ang  bato^  at  ang  mga  tubig  ay  bumukal. 
22  Walang  kapayapaan  sa  masama,  sabi 
ng  Pakginoon. 

^Q  Kayo'y  makinig  Oh  mga  pulo,  sa 
^r%^  akin;  at  inyong  dingin,  ninyong 
mga  bayan,  sa  malayO :  tinawag  ako  ng 
Panginoon  mula  sa  bahay-bata;  mula  sa 
tiyan  ng  aking  ina  ay  binangit  niya  ang 
aking  pangalan:  2  at  kaniyang  ginawa 
ang  aking  bibig  na  parang  raatalas  na  ta- 
bak,  sa  lilira  ng  kaniyang  kamay  ay  iki- 
nubli  niya  ako;  at  ginawa  niya  akong 
makinang  na  pana,  sa  kaniyang  lalagyan 
ng  pana  ay  itinago  niya  ako:  3  at  sinabi 
niya'sa  aking:  Ikaw  ay  aking  alipin; 
Israel,  na  siyang  aking  kalulualhatian. 
4  Nguni't  aking  smabing:  Ako*y  guma- 
wang  walaiig  kabuluhan,  aking  ginugol 
ang  aking  lakas  sa  wala,  at  sa  kawalang 
kabuluhan:  gayoti  ma'y  tunay  na  ang 
kahatulan  sa  akin  ay  nasa  Panginoon,  at 
ang  kagantihan  sa  akin  ay  nasa  aking 
Dios.  5  At  ngayo'y  sinasabi  ng  Pangi- 
noon na  nagbigay  hichura  sa  akin  mula 
;sa  bahay-bata  upang  maging  kaniyang  ali- 
pin, upang  dalhin  uli  ang  Jakob  sa  kafii- 
ya,  at  ang  Israel  ay  mapisan  sa  kanlya : 
(sapagka^t  ako'y  marangal  sa  mga  mata 
ng  PanSinoon,  at  ang  aking  Dios  ay  na- 
ging aking  kalakasan :)  6  oo,  kaniyang 
sinasabing:  Totoong  magaan  ang  bagay 
na  ikaw  ay  naging  aking  alipin  upang 
ibangon  ang  mga  angkan  ng  Jakob,  at 
isauli  ang  pinamalagi  ng  Israel :  ikaw  ay 
aking  ibibigay  na  pinakailaw  sa  mga  na- 
cion,  upang  ikaw  ay  maging  aking  panlig- 
tas  hangang  sa  wakas  ng  lupa.  7  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  manunubos 
sa  Israel,  ng  kaniyang  Santo,  doon  sa 
niwawalang  kabuluhan  ng  tawo,  doon  sa 
kinapopootan  ng  nacion,  sa  alipin  ng  mga 
puno:  Ang  tiiga  hari  ay  makakakita,  at 
magbabangon  ang  mga  pangulo,  at  mag- 


732 


ISAIAS. 


49.  7 


sisisamba ;  dahil  sa  PakSinoon  na  tapat, 
sa  Santo  ng  Israel,  na  siyang  pumili  sa 
ijo.  8  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
Sa  kinaloliignrang  |)aiiahGn  ay  sinagot 
kita,  at  sa  araw  ng  pagliligt-io  aj  tinulu- 
ngan  kita :  at  aking  pa.ianatilihin  kita,  at 
ibibigaj  kita  na  pinakatipau  sa  bayan, 
upang  ibangon  ang  lupain,  upang  ipamana 
sa  kanila  ang  mga  sirang  mana;  9  na 
sabihin  sa  kanilang  nangabibilango :  Ka- 
yo'y  Inmabas  :  sa  kanilang  nangasa  kadili- 
man  :  Pakita  kayo.  Sila'y  kakain  sa  mga 
daan,  at  ang  lahat  na  hubad  na  kaitaasan 
ay  magiging  kanilang  sabsaban.  lo  Si- 
la'y hindi  magugutom,  o  mauuhaw  man ; 
at  hindi  man  sila  mapapaso  ng  init,  o  ng 
araw  man :  sapagka't  siyang  may  awa  sa 
kanila  ay  papatnnbay  sa  kanila,  sa  tabi 
ng  mga  biikal  ng  tiibig  papatnubayan  niya 
sila.  11  At  aking  papapaging  langsangan 
ang  lahat  ng  aking  bundok,  at  ang  aking 
mga  maluang  na  langsangan  ay  matataas. 
12  Narito,  ito'y  mangagaling  sa  malayo : 
at,  narito,  ang  mga  ito  ay  mula  sa  hila- 
gaan,  at  mula  sa  kalunuran ;  at  ang  mga 
ito  ay  mula  sa  lupain  ng  Sinira.  13  Ka- 
yo'y  umawit.  Oh  mga  langit;  at  magalak, 
Oh  lupa;  at  kayo'y  magbiglang  umawit*, 
Oh  mga  bundok:  sapagka't  inaliw  ng 
PakginoOi^  ang  kaniyang  bayan,  at 
mahahabag  sa  kaniyang  napipighati. 
14  Nguni't  sinabi  ng  Sion:  Pinabayaan 
ako  ni  Jehova,  at  nilimot  ako  ng  Pangi- 
NOON.  15  ^Malilimutan  ba  ng  babaye 
ang  kaniyang  batang  pasusuhin,  na  siya'y 
hindi  mahahabag  sa  anak  ng  kaniyang 
bahay-bata?  oo,  ito'y  makalilimot,  gayon 
ma'y  hindi  kita  kaliliniutan.  16  Narito, 
aking  hinichurahan  kita  sa  mga  palad  ng 
aking  mga  kamay;  ang  iyong  mga  kuta 
ay  laging  nasa  harap  ko.  17  Ang  iyong 
mga  anak  ay  nagmamadali ;  ang  mga 
mangigiba  sa  iyo  at  ang  sumisira  sa  iyo 
ay  lalabas  sa  iyo.  18  Irnulat  mo  ang 
iyong  mga  mata  sa  palibot,  at  ikaw  ay 
tumingin:  lahat  ng  ito  ay  nagpipipisan, 
at  naparirito  sa  iyo.  Buhay  ako,  sabi  ng 
Panginoon,  ikaw  ay  magbibihis  sa  pama- 
mag-itan  nllang  lahat  na  pinakagayak,  at 
magbibigkis  sa  pamamag-itan  nila  na  pa- 
rang isang  novia.  19  Sapagka't  tungkol 
sa  iyong  mga  sira,  at  sa  iyong  mga  gibang 
lugar,  at  sa  iyong  lupain  na  nawasak,  tu- 
nay  na  ikaw  ngayon  ay  magiging  totoong 
napakakipol  sa  mga  mananalian,  at  silang 
mga  surnasakmal  sa  iyo  ay  malalayo. 
20  Ang  mga  anak  ng  iyong  kabaugan, 
magsasabi  pa  sa  iyong  mga  pakinig :    Ang 


lugar  ay  totoong  makipot  sa  ganang  akin : 
Bigyan  mo  ako  ng  lugar  upang  aking  ma- 
taJianan:  21  Kung  magkagayo'y  sasabi- 
hin  1110  sa  iyong  puso  :  ^Sinong  nanganak 
ng  mga  ito  sa  akin,  sa  bagay  ay  nabaog 
ako  sa  aking  mga  anak,  at  ako'y  nag-iisa, 
tapon,  at  gumagala  na  paroo't  parito?  at 
isinong  nagpalaki  ng  mga  ito?  Narito, 
akoV  naiwang  mag-isa;  ang  mga  ito, 
I  saan  nangandoon  ? 

22  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios : 
Narito,  aking  itataas  ang  aking  kamay  sa 
mga  nacion,  at  itatayo  ko  ang  aking  ban- 
dila  sa  mga  bayan:  at  sila'y  magdadala  ng 
iyong  mga  anak  na  lalaki  sa  kanilang 
sinapupunan,  at  ang  iyong  mga  anak  na 
babaye  ay  papasanin  ng  kanilang  mga 
balikat.  23  At  mga  hari  ang  magiging 
iyong  mga  taga  kandili  na  magulang,  at 
ang  kanilang  reina,  iyong  mga  taga  kan- 
dili na  ina:  sila'y  yuyukod  sa  iyo  ng  kani- 
lang mga  mukha  sa  lupa,  at  hihimuran 
ang  alabok  ng  iyong  mga  paa ;  at  iyong 
makikilala,  na  ako  ang  Panginoon,  at 
ang  mga  naghihintay  sa  akin  ay  hindi 
mapapahiya.  24  ;,  Makukuha  ba  ang 
hnli  sa  makapangyarihan,  o  maliligtas  ang 
mga  marapat  na  nabiliag?  25  Nguni't 
ganito  ang  sabi  ng  Panginoon:  Pati 
ng  mga  bihag  ng  makapangyarihan  ay 
kukunin,  at  ang  huli  ng  kakilakilabot 
ay  maliligtas :  sapagka't  ako'y  maki- 
kipagtalo  sa  kaniya  na  nakikipagtalo  sa 
iyo,  at  aking  ililigtas  ang  iyong  mga  anak. 
28  At  aking  pakakanin  silang  puraipig- 
hati  sa  iyo  ng  kanilang  sariling  la  man ;  at 
sila'y  malalango  ng  kanilang  sariling 
dugo,  na  gaya  ng  raatamis  na  alak:  at 
makikilala  ng  lahat  na  laman,  na  akong 
Panginoon  ay  iyong  tagapagligtas,  at 
iyong  manunubos,  na  Makapangyarihan 
ng  Jakob. 

K/^  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
kJKJ  ^Saan  nandoon  ang  sulat  ng  pag- 
kakahiwalay  ng  iyong  ina,  na  aking  ipi- 
naghiwalay  sa  kaniya?  ^.o  sa  kanino  sa 
aking  mga  mapagpautan  ipinagbili  kita? 
Narito,  dahil  sa  inyong  mga  kasam-an  ay 
naipagbili  kayo,  at  dahil  sa  inyong  mga 
pagsalangsang  ay  nahiwalay  ang  inyong 
ina.  2  ^Bakit,  ng  ako'y  parito,  ay 
walang  lalaki  ?  ^ng  ako'y  tumawag,  ay 
walang  sumagot?  ^umikli  na  ba  ang 
aking  kamay  na  hindi  makatubos?  ^o 
wala  akong  kapangyarihang  magligtas? 
Narito,  sa  saway  ko  ay  aking  tinuyo  ang 
dagat,  aking  pinapaging  ila'ng  ang  mga 
iiog:    ang   kanilang  isda  ay   bumabaho, 


51.  13 


ISAIAS. 


733 


sapagka't  walang  tubig,  at  namamatay 
dahil  sa  uhaw.  3  Aking  binibihisan  ang 
mga  langit  ng  kaitiman,  at  aking  ginaga- 
wang  kayong  raagaspaiig  ang  kanilang 
takip. 

4  Aug  Panginoong  Dios  ay  nagbigay  sa 
aking  ng  dila  nila  na  naturuan,  upang 
aking  maalaman  kung  paanong  aalalay  ng 
mga  salita  sa  kaniya  na  pagod :  siya'y 
gumigising  tuing  umaga,  ginigising  niya 
ang  aking  pakinig  upang  makinig  na  gaya 
ng  mga  naturuan.  5  Ibinukas  ng  Pangi- 
noong Dios  ang  aking  pakinig,  at  ako'y 
hindi  naging  mapanghimagsik,  o  tumali- 
kod  man.  6  Aking  ipinain  ang  aking  liked 
sa  mga  manunugat,  at  ang  aking  mga 
pisngi  sa  mga  bumabaltak  ng  balbas:  hin- 
di ko  ikinubli  ang  aking  mukha  sa  kahi^ 
Myan  at  sa  paglura.  7  Sapagka't  tutu- 
lungan  ako  ng  Panginoong  Dios ;  kaya't 
hindi  ako  nalito;  kaya^t  inilagay  ko  ang 
aking  mukha  na  parang  batong  idskisan, 
at  talastas  ko  na  hindi  ako  mapapahiya. 
8  Siya^y  malapit  na  nagpapatotoo  sa  akin ; 
^sinong  makikipagtalo  sa  akin?  tayo^y 
tumayong  magkakasama:  ^sino  ang  aking 
kaaway?  lumapit  siya  sa  akin.  9  Narito, 
tutulungan  ako  ng  Pajiginoong  Dios;  i si- 
no  siya  ha  magpapariisa  sa  akin  ?  narito, 
silanglahat  ay  malulumang  parang  bihi- 
san ;  mga  lalamunin  ng  bukbok. 

10  iSino  sainyo na  natatakot  sa  PanGi- 
NOON,  na  sumusunod  sa  voces  ng  kaniyang 
alipin?  Siyang  lumalakad  sa  kadiliman,  at 
walang  liwanag,  umasa  siya  sa  pangalan  ng 
Pan&inoof,  at  sumandal  sa  kaniyang 
Dios.  11  Narito,  kayong  lahat  na  nag- 
papaalabng  apoy,  na  nakukubkob  ng  mga 
alipato :  lumakad  kayo  sa  liab  ng  inyong 
apoy,  at  sa  gitna  ng  mga  alipato  na  inyong 
pinaglaab.  Ito  ang  tatamnhin  ninyo  sa 
aking  kamay;  kayo'y  hihigang  may  ka- 
panlawan. 

K|  Kayo'y  makinig  sa  akin,  kayong 
w  I  sumusunod  sa  kabanalan,  kayong  hu- 
mahanap  sa  PanSinoon:  tumingin  kayo 
sa  bato  na  inyong  kinaputulan,  at  sa  butas 
ng  hukay  na  kinahukayan  sa  inyo.  2 
Tumingin  kayo  kay  Abraham  na  inyong 
ama,  at  kay  Sara  na  lianganak  sa  inyo: 
sapagka't  ng  siya^y  iisa  lamang  ay  tina- 
wag  ko  siya,  at  aking  pinagpala  siya, 
at  aking  pinarami  siya.  3  Sapagka't 
inaliw  ng  Panginoon  ang  Sion:  kani- 
yang inaliw  ang  lahat  niyang  sirang 
lugar,  at  ginawa  niya  ang  kaniyang  ilang 
na  parang  Eden,  at  ang  kaniyang  parang 
ay  gaya  ng  halamanan  ng  PakOinoon; 


kagalakan  at  kasayahan  ay  masusum- 
pungan  doon,  pagpapasalamat  at  tinig  na 
tugma. 

4  Makinig  ka  sa  akin,  Oh  bayan  ko ; 
at  dingin  mo  ako,  Oh  nacion  ko  :  sapag- 
ka't  isang  kautusan  ay  magmumula  sa 
akin,  at  papagpapaldngahin  ko  ahg  aking 
kahatulan  na  pinakaliwariag  sa  mga  ba- 
yan. 5  Ang  kabanalan  ko  ay  malapit, 
ang  aking  pagliligtas  ay  lumabas,  at 
bahatol  ang  aking  mga  kamay  sa  mga 
bayan ;  ang  mga  pulo  ay  maghihintay  sa 
akin,  at  sa  aking  kamay  ay  aasa  sila. 
6  Itaas  ninyo  ang  inyoiig  mga  mata  sa  mga 
langit,  at  tumungo  kayo  sa  lupa  sa  ibaba: 
sapagka't  ang  mga  langit  ay  mapapawing 
parang  usok,  at  ang  lupa  ay  maluluma  na 
parang  bihisan,  at  silang  tumatahati  doon 
ay  mamamatay  ng  gayon  ding  paraan: 
nguni't  ang  pagliligtas  ko  ay  magpakailan 
man,  at  ang  aking  kabanalan  ay  hindi 
mawawakasan. 

7  Inyong  pakingan  ako,  ninyong  naka- 
kaalam  ng  kabanalan,  bayan  na  ang  puso 
ay  kinaroonan  ng  aking  kautusan;  huag 
ninyong  katakutan  ang  pula  ng  mga  tawo, 
0  manlupaypay  man  kayo  sa  kanilang 
mga  pagkapighati.  8  Sapagka^t  mga 
lalamunin  ng  bukbok  na  parang  bihisan, 
at  mga  kakanin  ng  uod  na  parang  bihisan 
na  balahibo  ng  tupa :  nguniH  ang  aking 
kabanalan  ay  magiging  magpakailan  man, 
at  ang  aking  pagliligtas  ay  sa  lahat  ng 
lahi. 

9  Ikaw  ay  gumising,  ikaw  ay  gumising, 
magbihis  ka  ng  kalakasan,  Oh  kamay  ng 
Pan§inoon  ;  ikaw  ay  gumising  na  gaya 
ng  araw  ng  una,  na  mga  lahi  ng  mga 
dating  panahon.  i  Hindi  ba  ikaw  ang 
nagpirapiraso  sa  Egipto,  na  sumaksak  sa 
boaya?  10  i  Hindi  ba  ikaw  ang  turauyo 
sa  dagat,  sa  mga  tubig  ng  malaking 
kalaliman ;  na  nagpapaging  daan  ng  mga' 
kalaliman  ng  dagat  upang  daanan  ng 
natubos  ?  11  At  ang  mga  tinubos  ng 
Panginoqn  ay  babalik,  at  paroroong  may 
awitansa  Sion;  at  walang  hangang  kaga- 
lakan ay  sasa  kanilang  mga  ulo:  sila^y 
magtatamo  ng  kasayahan  at  kagalakan,  at 
ang  kapanlawan  at  pagbubuntong-hininga 
ay  tatakas. 

13  Ako,  ako,  ay  siyang  umaaliw  sa 
inyo:  ^sino  ikaw,  upang  matakot  s«i 
lalaki  na  inamamatay,  at  sa  anak  ng  tawo 
fia  gagawing  parang  damo ;  IS  at  iyong 
kinalimutian  ang  PanQinoon  na  May- 
lalang  sa  iyo,  na  nag-uunat  ng  mga  langit, 
at  naglalagay  ng  mga  cimiento  ng  lupa; 


734 


ISAIAS. 


51.  18 


at  ikavY  ay  nalatakot  na  lagi  boong  araw 
dahil  sa  pag-aalab  ng  loob  iig  nmrni- 
rnighati,  pagka  siya'y  iiagmaiDadali  upang 
gumiba?  at  ^.saan  nandoon  ang  pag-aalab 
ng  loob  rig  mamiiiiigliati?  14  Ang  bihag 
na  tapcn  ay  madaiing  bibitawan;  at  hindi 
niamamatay  at  bababa  sa  hukay,  o  mag- 
kukulang  man  ang  kaniyang  tinapay. 
15  Sapagka't  ako  ang  PaisGINOONg  iyong 
Dios,  na  nagpapa  lingo  ng  sa  dagat,  na  ang 
inga  alon  noo'y  humuhugong :  ang  Pai^gi- 
NOON  ng  mga  liukbo  ay  siyang  kaniyang 
pangalan.  16  At  inilagay  ko  ang  aking 
mga  salita  sa  iyong  bibig,  at  tinakpan 
kita  sa  lilim  ng  aking  karaay,  upang  aking 
mailagay  ang  mga  langit,  at  mailagay  ang 
mga  cimiento  ng  lupa,  at  magsabi  sa 
Siong :     Ikaw  ay  aking  bayan. 

17  Ikaw  ay  gumising,  ikaw  ay  gumi- 
sing,  tumayo  ka,  Oh  Jerusalem,  na  umi- 
noih  sa  kamay  ng  PaxQinoon  ng  kopa  ng 
kaniyang  pag-aalab  ng  loob ;  iyong  ininom 
ang  mankok  na  kopa  na  panghapay,  at 
iyong  nilagok.  18  Walang  puinatnubay 
sa  kaniya  sa  laliat  na  mga  anak  na  kani- 
yang ipinanganak ;  o  may  humawak  man 
sa  kaniya  sa  kamay  sa  laliat  na  anak  na 
kaniyang  pinalaki.  19  Ang  dalawang 
bagay  na  ito  ay  nangyari  sa  iyo ;  i  sinong 
makikidamdam  sa  iyo  ?  kagibian,  at  kasi- 
raan,  at  ang  kagutom  at  ang  tabak; 
I  paanong  aaliwin  kita  ?  20  Ang  iyong 
mga  anak  ay  nanlupaypay,  sila'y  nahihiga 
sa  dulo  ng  laliat  na  langsangan,  na  parang 
isang  usa  sa  isang  silo  ;  sila'y  puno  ng 
pag-aalab  ng  loob  ng  Pangixoon,  ng 
saway  ng  iyong  Dios.  21  Kaya't  dingin 
mo  ito  ngayon,  ikaw  na  napipigliati,  at 
lango,  nguni't 'hindi  ng  alak  :  22  ganito 
ang^sabi  ng  iyong  Panginoon  na  Pangi- 
NOON,  at  ng  iyong  Dios  na  nagsasangalang 
ng  usap  ng  kaniyang  bayan:  Narito, 
aking  inalis  sa  iyong  kamay  ang  kopa 
na  panghapay,  ang  mankok  na  kopa  ng 
aking  pag-aalab  ng  loob;  hindi  ka  na 
iinom  pa :  23  at  aking  ilalagay  sa  kamay 
nila  na  pumipighati  sa  iyo ;  na  nagsabi 
sa  iyong  kalulua:  Ikaw  ay  yumuko, 
upang  kami  ay  dumaan :  at  iyong  inilapag 
ang  iyong  likod  na  parang  lapag,  at  pa- 
rang langsangan  sa  kanilang  nagdaraan. 
K  ^  Ikaw  ay  gumising,  ikaw  ay  gumi- 
v-l^  sing,  magsuot  ka  ng  iyong  kalaka- 
san.  Oh  Sion ;  mag.suot  ka  ng  iyong  mga 
magandang  damit,  Oli  Jerusalem,  na  san- 
tong  ciudad :  sapagka't  mula  ngayo'y 
hindi  na  papasok  pa  sa  iyo  ang  hindi  tuli 
^t    ang    marumi.     2  Magpa^pag    ks   ng 


alabok;  ikaw  ay  bumangon,  umupo  ka, 
Oh  Jerusalem :  magkalag  ka  ng  mga  tali 
ng  iyong^  leeg,  Oh  bihag  na  aiiak  na 
babaye  ng  Sion. 

3  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon: Kayo'y  naipagbili  sa  wala;  at 
kayo'y  matutubos  ng  walang  salapi. 
4  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong  Dios:  Ang  bayan  ko  ay  bumaba 
sa  pasimula  sa  Egipto  upang  mangibang 
bayan  doon :  at  pinighati  sila  ng  mga  taga 
Asiria  na  walang  kadahilanan.  5  Ngayon 
nga,  ianong  ginagawa  ko  rito,  sabi  ng 
Panginoon,  sa  paraang  ang  aking  bayan 
ay  naalis  sa  wala?  silang  nagpupuno  Fa 
kinila  ay  umuungal,  sabi  ng  Panginoon, 
at  ang  aking  pangalan  ay  natutungayaw 
na  lagi  boong  araw.  6  Kaya't  makikilala 
ng  aking  bayan  ang  aking  pangalan: 
kaya't  rnaklkilala  nila  sa  araw  na  yaon,  na 
ako  yaong  nagsasalita ;  narito,  ako  nga. 

7  I  Pagkaganda  sa  mga  bundok  ng  mga 
paa  niya  na  nagdadala  ng  mga  mabuting 
balita,  na  naghahayag  ng  kapayapaan,  na 
nagdadala  ng  mga  mabuting  balita  sa 
ikabubuti,  na  nagtatanyag  ng  kaligtasan ; 
na  nagsasabi  sa  Sion:  Ang  iyong  Dios 
ay  naghahari!  8  I  Ang  voces  ng"  iyong 
mga  bantay  !  sila^  nagtataas  ng  voces  na 
magkakasama,  silang  umaawit ;  sapagka't 
silaV  magkikikita  ng  matahan,  pagka  ang 
Panginoon  ay  nagbalik  sa  Sion.  9  Ka- 
yo'y  magpasimula  sa  kagalakan,  kayo'y 
umawit  na  magkakasama,  kayong  mga 
gibang  lugar  ng  Jerusalem :  sapagka't 
inaliw  ng  Panignoon  ang  kaniyang 
bayan,  kaniyang  tinubos  ang  Jerusalem. 
10  Hinubdan  ng  Panginoon  ang  kani- 
yang santong  kamay  sa  inga  mata  ng  lahat 
na  nacion ;  at  makikita  ng  lahat  na  wakas 
ng  lupa  ang  pagliligtas  ng  ating  Dios. 
ii  Kayo'y  yumaon,  kayo'y  yiilnaon, 
kayo'y  umalis  doon,  liuag  kayong  humipo 
ng  maruming  bagay ;  kayo'y  lumabas  sa 
gitna  niya ;  kayo'y  magpakalinis,  kayong 
nagdadala  ng  mga  sisidlan  ng  Panginoon. 
12  Sapagka't  kayoV  hindi  lalabas  na 
ntigmamadali,  o  lalabas  man  kayo  na 
takas :  sapagka't  ang  PanGinoon  ay  mag- 
papauna  sa  inyo;  at  ang  Dios  ng  Israel 
ay  magiging  inyong  bantay-likod. 

13  Narito,  ang  alipin  ko  ay  gagawang 
may  karunungan,  siya'y  matataas,  at  ma- 
lalagay  na  mataas,  at  magiging  napaka- 
taas.  14  Kuiig  paanong  ang  marami  ay 
natigilan  sa  iyo,  (ang  kaniyang  mukha  ay 
napakaiba  kay  sa  kanino  mang  lalaki,  at 
ang   kaniyang  hichura  ay   i^igi^  kay  sa 


54.  9 


ISAIAS. 


735 


mfa  anak  ng  mga  tawo,)  15  sa  gayo^y 
magwiwisik  jjiya  sa  maraming  nacion; 
ang  mga  hari  ay  magtitikoin  ng  kanilang 
mga  bibig  sa  kaniya:  sapagkaH  ang  hindi 
nasaysay  sa  kanila  ay  kanilang  makiki^a ; 
at  ang  hind  I'  nila  narinig  ay  kanilang  ma- 
tatalastas. 

IXO  ^Sinpng  naniwala  nf  aming  ba- 
vJw  lita?  at  ikanino  naliayag  ang 
karnay  ng  Pa^^Ginoon?  2  Sapagka't  si- 
yaV  tumnbo  sa  harap  niya  na  parang  nia- 
lambot  na  pananim,  at  parang  ugat  sa 
tuyonjiJ  lupa:  walang  hichura  o  Ivaganda- 
ban  man;  at  pagka  ating  minamasdan 
siya  ay  walang  kagandaban  na  manais 
karni  sa  kaniya,  :i  Siya'y  nawalang  ka- 
buluhan  at  itinakuil  ng  mga  lalaki ; 
tawong  sa  kapanlawan  at  maalam  ng 
karamdaman:  at  parang  isa  na  pinagkur 
blilian  ng  kanilang  mukiia  ng  mga  tawo, 
siya'y  ni walang  kabuliiban,  at  hindi  kami 
hinalagalian  niy?v. 

4  Tunay  na  kaniyang  dinala  ang  ating 
mga  karamdaman,  at  dinala  ang  aming 
mga  kapanlawan:  gayon  ma*y  aming 
ipinalagay  siya  na  sinaktan,  sinugatan  ng 
Dios,  at  napipighati.  5  Nguni't  siya'y 
nasugatah  dabil  sa  aming  mga  pagsalang- 
sang,  siya'y  nabagbog  dahil  sa  aming 
mga  kasam-an;  ang  parusa  ng  tungkol  sa 
aming  kapayapaan  ay  nasa  kaniya ;  at  sa 
pamamag-itan  ng  kaniyang  mga  sugat  ay 
gumaling  kami.  6  Kaming  lahat  na 
parang  mga  tupa  ay  naligaw ;  kami  ay 
tnmungo  bawa't  isa  sa  kaniyang  sariling 
daan;  at  ipinasan  sa  kaniya  ng  Pangi- 
NOON  ang  kasam-an  naming  lahat. 

7  Siya'y  napighati,  gayon  ma'y  nagpa- 
kababa  siya  at  hindi  nagbuka  ng  kaniyang 
bibig ;  parang  cordero  na  pinatnubayan 
sa  patayan,  at  parang  tupa  na  sa  harap  ng 
mga  mangugupit  sa  kaniya  ay  pipi;  oo, 
hindi  niya  binuka  ang  kaniyang  bibig. 
8  Sa  pamamag-itan  ng  kapighatian  at 
kahatuian  ay  nakuha  siya;  at  tungkol  sa 
kaniyang  lahi,  ^sino  sa  A;a«i/a*ang  gumu- 
nita  na  siya^y  nahiwalay  sa  liipain  ng 
may  buhay?  dahil  sa  pagsalangsang  ng 
aking  bayan  ay  nasaktan  siya.  9  At 
siWy  gumawa  ng  kanilang  libingan  na 
kasama  ng  masama,  at  kasama  ng  maya- 
mansa  kaniyang  kamatayan;  baga  man 
Hindi  siya  gumawa  ng  pangdadahas,  o 
wala  mang-  ano  mang  karayaan  sa  kanir 
yang  bibig,, ^^,  .         . 

10'  Gayon  ma'y  kinalugdan  ng  Pangi; 
NOOH  na  saktan  siy»;  inilagay  niya  siya! 
S9  pag4«^ramdam :  pagka  iyong  gaga  win  I 


ang  kaniyang  kalulua  na  pinakahaudog 
dahil  sa  kasalanan,  makikita  niya  ang 
kaniyang  binhi,  pahahabain  niya  ang  kani- 
yang mga  araw,  at  ang  kaligayahan  ng 
Panginoon  ay  lalago  sa  kaniyang  kamay^ 
11  Siya'y  makakakita  ng  pagdaramdam 
ng  kaniyang  kalulua  at  mabubusog:  sa 
pamamag-itan  ng  kaniyang  kaalaman  ay 
patototohanan  ng  aking  banal  na  alipin 
ang  marami :  at  dadalhin  niya  ang  kani- 
lang mga  kasam-an.  12  Kaya^t  hahatian 
ko  siya  ng  bahagi  na  kasama  ng  malaki,  at 
kaniyang  hahatiin  ang  samsam  na  kasama 
ng  malakas ;  sajjagka't  kaniyang  ibinuhos 
ang  kaniyang  kalulua  sa  kamatayan,  at 
nabilang  na  kasama  ng  mga  mananalang- 
sang:  gayon  ma^y  dinala  niya  ang  kasa- 
lanan ng  marami,  at  giimawa  ng  pa- 
mamag-itan para  sa  mga  mananalangsang. 
C.>|  Ikaw  ay  umawit,  Oh  baog,  ika^v  na 
^  ■  hindi  nanganak;  ikaw  ay  mag- 
biglang  umawit,  at  liumiyaw  ng  malakas, 
ikaw  na  hindi  nagdamdam  ng  panga- 
nganak :  sapagka^t  hi  git  ang  mga  anak  ng 
sira  kay  sa  mga  anak  ng  may  asawa,  sabi 
ng  Panginoon.  2  Iyong  palakhin  ang 
lugar  ng  iyong  dampa,  at  maladlad  ang 
mga  tabing  ng  iyong  mga  tahanan ;  huag 
kang  mag-urong:  iladlad  mp  ang  iyong 
mga  lubid,  at  patibayin  mo  ang  iyong 
mga  tulos.  3  Sapagka^t  ikaw  ay  mag- 
lalaglag  sa  kanan  at  sa  kaliwa;  at  ang 
iyong  binhi  ay  mag-aari  ng  mga  nacion, 
at  patatahanan  ang  mga  gibang  ciudad. 
4  Ikaw  ay  huag  matakot;  sapagka't 
ikaw  ay  hindi  mapapahiya ;  o  malilito  ka 
man;  sapagka't  hindi  ka  malalagay  sa 
kahihiyan  :  sapagka^t  iyong  kalilimutan 
ang  kahihiyan  ng  iyong  kabataan,  at  ang 
pula  sa  iyong  pagkabao  ay  hindi  mo  na 
maaalala  pa.  5  ^pagka't  ang  May- 
lalang  sa  iyo  ay  iyong  asawa;  ang  Pangi- 
noon ng  mga  hukbo  ay  kaniyang  panga- 
lan:  at  ang  Santo  ng  Israel  ay  iyong 
manunubos ; ,  Dios  ng  boong  lupa  tatawa- 
gin  siya.  6  Sapagka^t  tinawag  ng  Pa- 
GiNOON  ka  na  parang  asawa  na  kihalimu- 
tan  at  namamanlaw  sa  espiritu,  parang 
asawa  ng  kabataan,  ng  siya'y  itakuil,  sabi 
ng  iyong  Dios.  7  Sa  totoong  sandali  ay 
kinalimutan  kita;  nguni't  pipisanin  kita 
sa  pamamag-itan  ng  mga  malaking  kaa- 
waan.  8  Sa  kaonting  pag-iinit  ay  ikinu- 
bli  ko  ang  aking  mukha  sa  iyo  sa  isang 
sandali,  nguni't  kinaawaan  kita  sa  pa- 
mamag-itan ug  walang  hangang  kaganda- 
hang  loob,  sabi  ng  Panginoon,  na  iyong 
manunubos.  ,  9  Sapagka't  ito  igr  gayaii| 


736 


ISAIAS. 


54.  9 


mga  tubig  ni  Noe  sa  akin:  sapagka't 
kung  paanong  ako'y  sumumpa,  na  ar.g 
mga  tubig  ni  Noe  ay  hindi  na  sasampa  pa 
sa  lopa,  gayon  ako  sumumpa  vtx  iiindi  ako 
nag-iinit  sa  iyo,  o  sasaway  sa  iyo. 
10  SapagkaH  ang  mga  bundok  ay  lalayo 
at  ang  mga  burol  ay  mababago ;  nguni  t 
ang  aking  kagandaliang-loob  ay  hindi 
liihiwalay  sa  iyo,  o  ang  akin  mang  tipan 
ng  kapayapaan  ay  mababago,  sabi  ng 
PanGinoon  na  naaawa  sa  iyo. 

11  Oh  ikaw  na  napipighati,  na  pina- 
paspas  ng  bagyo,  at  hindi  naaaliw,  narito, 
aking  ilalagay  ang  iyong  mga  bato  na 
may  magandang  mga  kulay,  at  ilalapag 
ko  ang  iyong  mga  cimiento  na  may  mga 
zafiro.  12  at  gagawin  kong  mga  rubi 
ang  iyong  mga*  dungawan,  at  mga  kar- 
bungko  ang  iyong  mga  pintuang-daan,  at 
mga  maligayang  bato  ang  iyong  lahat 
na  hanganan.  la  At  lahat  mong  mga 
anak  ay  tuturuan  ng  Pa^iginoon  ;  at 
magiging  malaki  ang  kapayapaan  rg 
iyong  mga  anak.  14  Sa  kabanalan  ay 
matatatag  ka:  ikaw  ay  magiging  malayo 
sa  kapighatian,  sapagka't  hindi  mo  kata- 
takutan ;  at  sa  kakilabutan,  sapagka't 
hindi  lalapit  sa  iyo.  15  Narito,  sila'y 
makapagpipisan,  nguni't  hindi  sa  pama- 
mag-itan  ko :  sino  sino  mang  magpipisan 
laban  sa  iyo  ay  mabubual  dahil  sa  iyo. 
16  Narito,  aking  nilalang  ang  mangbaba- 
kal  na  humihihip  ng  mga  baga,  at  nag- 
lajabas  ng  kasangkapan  para  sa  kaniyang 
gawa;  at  aking  nilalang  ang  mangigiba 
npang  gumiba.  17  Walang  sakbat  na 
nahichurahan  laban  sa  iyo  na  giginhawa ; 
at  bawa't  dila  na  babangon  laban  sa  iyo 
sa  kahatulan  ay  iyong  parurusahan.  Ito 
ang  mana  ng  mga  alipin  ng  Panginoon, 
at  ang  kabanalan  nila  na  sa  akin,  sabi  ng 
Panginoon. 

Kp^  Oh  lahat  na  nauuhaw,  pumarito 
kJ%^  kayo"  sa  mga  tubig,  at  siyang 
walang  salapi;  pumarito  kayo,  kayo'y 
bumili,  at  kumain;  oo,  kayo'y  parito 
kayo'y  bumili  ng  alak  at  gatas  ng  wa- 
lang salapi  at  walang  bayad.  2  ^Bakit 
kayo'y  naggugugol  ng  salapi  sa  hindi 
tinapay?  ^at  ng  inyong  gawa  sa  hindi 
nakabubusog?  inyong  dinging  maingat 
ako,  at  kumain  kayo  ng  mabuti,  at 
maaliw  ang  inyong  kalulua  sa  kata- 
baan.  3  Inyong  ikiling  ang  inyong 
tainga;  at  parito  kayo  sa  akin;  kayo'y 
makinig  at  ang  inyong  kalulua  ay  ma- 
bubuhay:  at  ako*y  gagawa  ng  walang 
hangang  tipan  sa  inyo,  ng  tunay  na  mga 


kaawaan  kay  David.  4  Narito,  ibinigay 
ko  siya  na  pinakasaksi  sa  mga  bayan,  na 
patnubay  at  tagapag-utos  sa  raga  bayan. 
5  Narito,  ikaw  ay  tatawag  ng  naoion  na 
hindi  mo  nakikilala,  at  nacion  na  hindi 
ka  nakikilala  ay  tatakbo  sa  iyo,  dahil 
sa  Panginoong  iyong  Diog,  at  dahil  sa 
Santo  ng  Israel;  sapagka't  kaniyang 
nilualhati  ka. 

6  Inyong  hanapin  ang  PanQinoon  sa- 
mantalang  siya'y  masusumpungan,  tuma- 
wag  kayo  sa  kaniya  samantalang  siya^y 
malapit:  7  pabayaan  ng  masama  ang 
kaniyang  lakad,  at  ng  di  banal  ang  kani- 
yang mga  pag-iisip :  at  magbalik  siya  sa 
Panginoon,  at  kaaawaan  siya  niya ;  at  sa 
aming  Dios,  sapagka^t  siya'y  magpapata- 
wad  ng  sagana.  8  Sapagka^t  ang  aking 
mga  pag-iisip  ay  hindi  ninyo  mga  pag- 
iisip,  o  ang  inyo  mang  mga  lakad  ay 
aking   mga  lakad,   sabi  ng   Panginoon. 

9  Sapagka^t  kung  paanong  ang  mga  langit 
ay  lalong  mataas  kay  sa  lupa,  gayon  ang 
aking  mga  lakad  ay  lalong  mataas  kay  sa 
inyong  mga  lakad,  at  ang  aking  mga 
pag-iisip   kay  sa   inyong   mga   pag-iisip". 

10  Sapagka't  kung  paanong  ang  ulan  ay 
bumababa  at  ang  nieve  mula  sa  langit, 
at  hindi  nagbabalik  doon,  kungdi  di- 
nidilig  ang  lupa,  at  pinatataba,  at  pina- 
pagbubunga,  at  nagbibigay  ng  binhi  sa 
manhahasik  at   tinapay  sa  mangangain ; 

11  magiging  gayon  ang  aking  salita  na 
lalabas  sa  bibig  ko :  hindi  babalik  sa 
akin  na  walang  bunga,  kungdi  tutuparin 
ang  kinalulugdan  ko,  at  giginhawa  sa 
bagay  na  aking  pinagsusuguan.  12  Sa- 
pagka^t  kayo'y  lalabas  na  may  kagala- 
kan,  at  papatnubayang  may  kapayapaan : 
ang  mga  bundok  at  ang  mga  burol  ay  bu- 
bulas  ng  pag-awit  sa  harap  ninyo,  at  ipa- 
pakpak  ng  lahat  na  punong  kahoy  sa  pa- 
rang ang  kanilang  mga  kamay.  13  Sa 
lugar  ng  tinik  ay  tutubo  ang  puno  ng 
abeto,  at  sa  lugar  ng  da  wag  ay  tutubo 
ang  arrayan :  at  sa  Panginoon  ay  magi- 
ging pinakapangalan,  pinakawalang  han- 
gang  tanda  na  hindi  mapaparam. 

5^  Ganito  ang  sabi  ng  PanOinoon: 
w  Kayo^y  mag-ingat  ng  kahatulan, 
at  gumawa  ng  kabanalan:  sapagka^t  ang 
aking  pagliligtas  ay  malapit  ng  darating, 
at  ang  aking  kabanalan  ay  mahahayag. 
2  Mapalad  ang  lalaki  na  gumagawa  nito, 
at  ang  anak  ng  tawo  na  nanghahawak 
dito ;  na  nangingilin  ng  saba3o  upang 
huag  dumhan,  at  nag-iingat  ng  kaniyang 
kamay  sa  paggawa  ng    ano    mang    ka- 


57.  14 


ISAIAS. 


737 


sam-an.  s  At  huag  ding  magsalita  ang 
tagaibang  lupa  na  nalakip  sa  PanQinoon, 
na  magsabing :  Tunay  na  ihihiwalayi  ako 
ng  Panginoon  sa  kaniyang  bayan:  at 
huag  ding  magsabi  ang  bating:  Narito, 
ako'y  punong  kalioy  na  tuyo.  4  Sapag- 
ka*t  ganito  ang  sabi  ng  Pakginoon  tung- 
kol  sa  mga  bating  na  nangingilin  ng  aking 
mga  sabado,  at  pumipili  ng  mga  bagay  na 
nakalulugod  sa  akin,  at  nagpapakalakas 
sa  aking  tipan:  5  Sa  kanila'y  niagbibi- 
gay  ako  sa  aking  baliay,  at  sa  loob  ng 
aking  mga  kuta  ng  alaala  at  pangalan  na 
maigi  kay  sa  mga  anak  na  lalaki  at  baba- 
ye;  aking  bibigyan  sila  ng  walang  han- 
gang  pangalan,  na  Hindi  mapaparara. 
«  Gayon  din  ang  mga  taga  ibang  lupa,  na 
nagsilakip  sa  Panginoon,  upang  mama- 
hala  sa  kaniya,  at  suminta  sa  pangalan 
ng  Panginoon,  upang  maging  kaniyang 
mga  alipin,  bawa't  nangingilin  ng  sabado 
upang  huag  dumhan,  at  nagpapakalakas 
sa  aking  tipan;  7  sila  ay  dadalhin  ko  sa 
aking  santong  bundok,  at  gagawin  kp  si- 
lang  galak  sa  aking  bahay  na  dalanginan ; 
ang  kanilang  mga  handog  na  susunugin 
at  an^  kanilang  mga  hayin  ay  tatangapin 
sa  akmg  Altar :  sapagka't  ang  aking  bahay 
ay  tata waging  bahay  na  dalanginan  para 
sa  lahat  ng  bayan.  8  Ang  Panginoong 
Dios  na  pumipisan  ng  mga  nanabog  sa 
Israel  ay  nagsasabing:  Magpipisan  pa 
ako  ng  mga  iha  sa  kaniya,  bukod  sa  kani- 
yang sarili  na  nangapisan. 

9  Kayong  lahat  na  mga  hayop  sa  pa- 
rang, kayoy  paritong  ^umakmal,  oo, 
kayong  lahat  na  mga  hayop.  sa  gnbat. 
10  Ang  kaniyang  mga  bantay  ay  mga 
bulag,  silang  lahat  ay  walang  kaalaman; 
silang  lahat  ay  mga  piping  aso,  sila'y 
hindi  makakahol ;  mapanaginipin,  mapag- 
higa,.  maibigin  sa  pag-idlip.  11  Oo,  ang 
mga  asp  ay  maamo,  sila'y  kailan  man  ay 
walang  kabusugan ;  at  ang  mga  ito  ay  mga 
pastor  na  liindi  nakababatid :  sila'y  nagsi- 
likong  lahat  sa  kanilang  sariling  daan, 
bawa^t  isa'y  sa  kaniyang  pakinabang,  na 
walang  katangian.  12  Kayo'y  par  ito, 
sahi  mlaj  a^ko^y  magd^ala  ng  alak,  at 
magpapakapatid  uhaw  tayo  ng  matapang 
nainumln;  at  bukas  ay  magiging  gayia  ng 
araw  na  ito,  dakilang  araw,  at  lalong  sa- 
gana. 

K."7  Ang  banal  ay  namamatay  at  walang 
^f  lalaking  naglalagak  ng  piiso;  at 
mga  lalaking  mahabagiu  ay  naalis,  wa- 
lang gumugunita  na  ang  banal  ay  naalis  sa 
kasam-an  na  darating,    S  Siya'y  nanasok 


sa  kapayapaan;  sila'y  nagpapahinfa  sa 
kanilang  mga  hihigan,  lahat  ng  lumala- 
kad  sa  kaniyang  katuiran. 

S  ISTguni't  lumapit  kayo  rito,'  kayong 
mga  anak  ng  babayeng  mangagaway,  na 
binhi  ng  mangangalunya  at  ng  dalahira. 
4  I  Laban  kanino  nakipag-aglahian  kayo  ? 
I  laban  kanino  nagluluang  kayo  ng  bibig, 
at  naglalawit  ng  dila?  i  hindi  ba  kayo 
mga  anak  ng  pagsalangsang,  binhing  si- 
nungaling,  5  kayong  mga  nagpapani- 
ngas  sa  gitna  ng  mga  endna,  sa  ilalim  ng 
Imwa'tsariwang  punp  ng  kahpy;  napu- 
mapatay  ng  mga  anak  sa  mga  libis,  sa  ila- 
lim ng  mga  puang  ng  mga  bato.  6  K*asa 
gitna  ng  mga  mabilog  na  bato  sa  libis  ang 
iyong  bahagi ;  sila,  sila  ang  iyong  kapala- 
ran :  pati  sa  kanila  nagbuhos  ka  ng  inu- 
ming  handog,  ikaw  ay  naghandog  ng  alay. 
6  Matatahimifc  ha  ako  sa  mga  bagay  na 
ito?  7  Sa  isang  mataas  at  matayog  na 
bundok  ay  inilagay  mo  ang  iyong  hihi- 
gan: doon  ka  naman  sumampa  upang 
maghandog  ng  hayin.  8  At  sa  likod 
ng  mga  pintuan  at  ng  mga  tukod  ay 
inilagay  mo  ang  iyong  alaala :  sapag- 
ka't  ikaw  ay  nagpakahubad  sa  iba  kay 
sa  akin,  at  ikaw  ay  sumampa;,  iyong 
pinalaki  ang  iyong  hihigan,  at  gumawa 
ka  ng  tipan  sa  kanila;  iyong  inibig 
ang  kanilang  hihigan  na  iyong  pinagkaki- 
taan.  ^  At  ikaw  ay  naparoon  sa  hari  na 
may  pangpahid, ,  at  iyong  pinarami  ang 
iyong  mga  pabango,  at  iyong  sinugo  ang 
iyong  mga  sugo  sa  malayo^  at  ikaw  ay 
nagpakababa  hangang  sa  Sheol.  ,  1.0  Ikaw 
ay  napagod  sa  kahabaan  ng  iyong  lakad  ; 
gayon  ma'y  hindi  sinabi  mong:  Walang 
pag-asa:  ikaw  ay  nakasumj)9ng  ng  kabu> 
liayan  ng  iyong  lakas;  kay a^t  hindi  ka 
nanlupaypay.  .11  At  i  kanino  ka  nangi- 
labot  at  natalcot,  na  ikaw  ay  nagsisinu- 
ngaling,  at  liindi. mo  ako  inalala,  o  itiala- 
gak  mo  man  sa  iyong  puso?  ^  hindi  ba 
ako  tiimahimik  na  malaong  panahon^  at 
hindi  mo  ako  kinatatakutan  ?  la  Aking 
ihahagay  ang  iyong  kabanalan;  at  tunff- 
kol  sa  iyong  mga  gawa,  hindi  si& 
makikinabang  sa  iyo.  13  Pagka  ikaw 
ay  humiliiyaw,  iligtas  ka  nila  na  iyong 
pinisan ;  nguni't  mga  tatangayin  ng 
hangin,  isang  hinga  ay  tatangay  sa  ka- 
nila: nguni^t  siyang  naglalagak  ng  kani^ 
yang  pag-asa  sa  akin  ay  raag-aari  n§ 
lupain,  at  magmamana  ng  aking  santong 
bundok.  14  At  kaniyang  sasabihing: 
Inyong  patagin,  inyong  patagin,,  inyongj 
ihanda    ang    langsangan,    inyong   alisin 


788 


ISAIAS. 


57.  14 


ang  katitisuran  sa  langsangan  ng  aking 
bayaD. 

15  Sapagka^t  ganito  aug  sabi  ng 
Mataas  at  Matayog  na  tumatahan  sa 
walang  hangan,  na  ang  pangalan  ay 
Santo:  Ako'y  tumatahan  sa  mataas  at 
santong  lugar,  kasama  rin  niya  na 
may  pagsisisi  at  pagpapakumbabang 
espiritu,  upang  bumuhay  ng  espiritu, 
ng  nagpapakumbaba,  at  upang  bumuhay 
Bg  puso  ng  nagsisisi.  16  Sapagka't 
hindi  ako  makikipagtalo  kailan  man, 
o  mag-iinit  na  lagi  man  ako :  sapagka't 
ang  espiritu  ay  manlulupaypay  sa  harap 
ko,  at  ang  mga  kalulua  na  aking  nilalang. 

17  Dahil  sa  kasam-an  ng  kaniyang  kasa- 
kiman  ay  nag-init  ako  at  sinugatan  ko 
siya,  aking  ikinubli  ang  aking  mukha  at 
ako'y  nag-init :  at  siya'y  yumaong  nanhi- 
magsik    nf    lakad    ng    kaniyang     puso. 

18  Aking  nakita  ang  kaniyang  mga 
lakad,  at  gagamutin  ko  siya :  akin  namang 
papatnubayan  siya,  at  bibigyan  ko  ng  mga 
kaaliwan  siya  at  ang  kaniyang  mga  ma- 
nanangis.  1»  Aking  nililikha  ang  bunga 
ng  mga  labi:  Kapayapaan,  kapayapaan, 
sa  kaniyan  na  malayo,  at  sa  kaniya  na 
malapit,  sabi  ng  Panginoon;  at  aking 
gagamutin  siya.  20  Nguni't  ang  masama 
ay  gaya  ng  bagabag  na  dagat ;  sapagka't 
hindi  makapagpapahinga,  at  ang  kani- 
yang mga  tubig  ay  umaalimbukay  ng 
putik  at  dumi.  21  Walang  kapayapaan, 
sabi  ng  aking  Dios,  sa  masama. 

KQ  Ikaw  ay  humiyaw  ng  malakas, 
wO  huag  kang  magpigil,  itaas  mo  ang 
iyong  voces  na  parang  pakakak,  at  iyong 
ihayag  sa  aking  bayan  ang  kanilang  pag- 
salangsang,  at  sa  bahay  ng  Jakob  ang  ka- 
nilang mga  kasalanan.  2  Gayon  ma^y 
hinahanap  nila  ako  araw-araw:  at  kina- 
lulugdan  nila  na  malaman  ang  aking  mga 
daani:  na  gaya  ng  nacion  na  gumawang 
may  kabanalan,  at  hindi  lumimot  ng  ayos 
ng  kanilang  Dios,  humihingi  sila  sa  akin 
ng  mga  banal  na  ayos,  sila^y  nalulugod  na 
iumapit  sa  Dios.  S  l  Bakit  kami  ay  nag- 
ayuno,  saM  nUaj  at  hindi  mo  nakikita? 
iba^it  aming  pinagdalamhati  ang  aming 
kalulua  at  hifidi  mo  nalalaman  ?  Narito, 
sa  kaarawan  ng  inyong  pag-aayuno  ay 
nasusumpungan  ninyo  ang  inyong  sarUing 
kalayawan,  at  inyeng  hinihingi  ang  lahat 
ninyong  gawa.  4  Narito,  kayo'y  nag- 
aayuno  para  sa  pakikipagkaalit  at  paki- 
kipagtalo,  at  upang  sumugat  ng  suntok  ng 
kasam-an :  hindi  kayo  nag-aayuno  sa  araw 
na  ito,  upang  inyong  iparinig  ang  inyong 


voces  sa  itaas.  5  1 1  yan  ba  ang  ayuno  na 
aking  pinili  ?  i  ang  araw  na  pagdadalam- 
hatiin  ng  tawo  ang  kaniyang  kalulua? 
i,  ang  iyuko  ang  kaniyang  ulo  na  parang 
yantok,  at  magladlad  ng  magaspang  na 
kayo  at  abo  sa  ilalim  niya?  ^iyo  bang 
tatawagin  ito  na  ayuno,  at  kalngodlugod 
na  araw  sa  Pai^ginoon?  6  illindi^'ba 
ito  ang  ayuno  na  aking  pinili?,  Na  ka- 
lagin  ang  mga  tali  ng  kasam-an,  na  kalagin 
ang  mga  tali  ng  pamatok,  at  papaging 
layain  ang  napipighati,  at  iyong  baliin 
ang  lahat  na  pamatok?  7  i Hindi  ba 
ang  magbahagi  ng  iyong  tinapay  sa 
gutom,  at  dalhin  mo  sa  iyong  bahay  ang 
dukha  na  walang  tuluyan  ?  i  pagka  naka- 
kakita  ka  ng  hubad,  na  iyong  bihisan ;  at 
huag  kang  magkubli  sa  iyong  sariling 
lamac?  8  Kung  magkagayo^  sisikat 
ang  iyong  liwanag  na  parang  umaga,  at 
ang  iyong  kagamutan  ay  lalabas  na  bigla : 
at  ang  iyong  kabanalan  ay  yayaon  sa 
unahan  mo ;  ang  kalualhatian  ng  Pangi- 
NOON  ay  magiging  iyong  bantay-likod. 
9  Kung  magkagayo'y  tatawag  ka,  at  ang 
Panginoon  ay  sasagot;  ikaw  ay  hihi- 
yaw,  at  siya^y  magsasabing:  Narito  ako. 
Kung  iyong  alisin  sa  gitna  mo  ang 
pamatok,  ang  pag-uunat  ng  daliri,  at  ang 
pagsasalita  ng  masama ;  10  at  kung  iyong 
ibubuhos  ang  iyong  kalulua  sa  gutom,  at 
iyong  bubusugin  ang  napipighating  ka- 
lulua; kung  magkagayo'y  sisilang  ang 
iyong  liwanag  sa  kadiliman,  at  ang 
iyong  kadiliman  ay  magiging  parang  ka- 
tanghaliang  tapat:  11  at  papatnubayan 
ka  ng  Panginoon  na  palagi,  at  bubusugin 
ang  iyong  kalulua  sa  mga  tuyong  lugar, 
at  palalakasin  ang  iyong  mga  buto ;  at 
ikaw  ay  magiging  parang  halamanang 
nadilig,  at  parang  bukal  ng  tubig,  na  ang 
mga  tubig  ay  hindi  naglilikat.  12  At 
silang  magiging  iyo  ay  magtatayo  ng 
mga  dating  sirang  luga^- :  ikaw  ay  magba- 
bangon  ng  mga  cimiento  ng  maraming  lahi, 
at  ikaw  ay  tatawaging :  Ang  tagapaghusay 
ng  sira,  Ang  tagapagsauli  ng  mga  land  as 
na  matatahanan.  13  Kung  iyong  ihiwa- 
lay  ang  iyong  paa  sa  sabado,  sa  paggawa  ng 
iyong  kalayawan  sa  aking  santong  araw ; 
at  iyong  tawagin  ang  sabado  na  kaaliwan, 
at  ang  santo  ng  Panginoon  na  kagalang- 
galang;  at  iyong  pararangalan,  na  hindi 
ka  lalakad  sa  iyong  mga  sariling  lakad,  o 
makakasumpong  man  ng  iyong  sariling 
kalayawan,  o  magsasalita  man  ng  iyong 
mga  sariling  saXita:  14  kung  magkagayo'y 
maaaliw  ka  sa  Panginoon  j  at  panganga- 


60.  2 


ISAIAS. 


789 


bayuhin  kita  sa  mga  mataas  na  lugar  sa 
lupa;  at  aking  pakakanin  kita  ng  mana 
ni  Jakob  na  iyong  ama :  sapagka't  sinalita 
ng  bibig  ng  PANGiNOo:jr. 
t^Q  Narito,  ang  kamay  ng  Panginoon 
kJ^  ay  hindi  umikli,  upang  buag 
magligtas ;  at  hindi  man  bumigat  ang 
kaniyanar  pakinig,  upang  huag  makinig : 
S  kungdi  ang  inyong  mga  kasam-an  ay 
nagliiwalay  sa  inyo  at  sa  inyong  Dios,  at 
ang  inyong  mga  kasalanan  ay  nagknbli  ng 
kaniyang  muklia  sa  inyo,  upang  siya*y 
huag  makinig.  3  Sapagka't  ang  inyong 
mf  a  kamay  ay  nahawa  nf  dugo,  at  ang 
inyong  mga  daliri  ng  kasam-an;  ang  inyong 
mga  labi  ay  nagsalita  ng  mga  kasinunga- 
lingan,  ang  inyong  dila  ay  nagsasalita  ng 
kasam-an.  4  Walang  dumadaing  na  may 
kabanalan,  at  walang  makipag-usapin  na 
may  katotohahan :  sila'y  umaasa-sa  ka wa- 
lang kabuluhan,  at  nagsasalita  ng  mga 
kasinungalingan ;  silay'y  naglilihi  ng 
pagduahagi,  at  nanganganak  ng  kasam-an. 

5  Sila'y  nangingitlog  ng  mga  itlog  ng  ahas, 
at  humahabi  ng  bahay  ng  gagamba :  ang 
kumakain  ngkanilang  itlog  ay  namamatay, 
at  ang  napipisa  ay  nilalabasan  ng  ulupong. 

6  Ang  kanilang  mga  bahay-gagamba  ay 
hindi  magiging  mga  kasuotan,  o  mag- 
susuot  man  sila  ng  kanilang  mga  gawa :  ang 
kaniyang  mga  gawa  ay  mga  gawa  ng 
kasam-an,  at  ang  kilos  ng  pangdadahas 
ay  nasa  kanilang  mga  kamay.  7  Ang 
kanilang  mga  paa  ay  tumatakbo  sa  kasam- 
an,  at  siWy  nagmamadaling  magbubo  ng 
walang  salang  dugo:  ang  kanilang  mga 
pag-iisip  ay  mga  pag-iisip  ng  kasam-an; 
kawasakan  at  kagibaan  ay  nasa  kanilang 
mga  land  as.  8  Ang  langsangan  ng  kapa- 
yapaan  hindi  nila  nalalaman ;  at  walang 
kahatulah  sa  kanilang  mga  lakad :  sila'y 
gumawa  sa  kanita  ng  mga  likong  landas ; 
sino  mang  lumalakad  doon  ay  hindi 
nakakaalam  ng  kapayapaan.  ©  Kaya't 
ang  kahatulan  ay  malayo  sa  atin,  o 
umaabot  man  sa  atin  ang  kabanalan : 
tayo'y  humahanap  ng  liwanag,  ^iguni't 
narito,  kadiliman ;  ng  kakinangan,  nguni't 
lumalakad  sa  dilim.  lo  Tayo'y  kuma- 
kapa  sa  panig  na  parang  bulag,  oo,  tayo'y 
kumakapa  na  gaya  nila  na  walang  mga 
fnata:  tayo^y  natitisod  sa  katanghaliang 
tapat  na  gaya  sa  pagtatakip  silim ;  sa  gitna 
ng  mga  malakas,  tayo^y  gaya  ng  mga  patay. 
11  Tayo*y  umuungal  na  lahat  na  parang 
mga  oso,  at  tumatangis  na  mainam  na 
parang  mga  kalapati;  tayo*y  humahanap 
ng  kahatulan,  nguni't  wala  j  nf  kaligtasan, 


nguni't^  malayo  sa  atin.  IS  SapSgka^t 
ang  aming  mga  pagsalangsang  ay  dumami 
sa  harap  mo,  at  ang  aming  mga  kasalanan 
ay  nagpapatotoo  laban  sa  amin:  sapag- 
ka't  ang  aming  mga  pagsalangsang  ay 
sumasaamin,  at  tungkol  sa  aming  mga 
kasam-an  ay  mga  nakikilala  namiii : 
13  sa  pagsalangsang  at  pagsisinungaling  sa 
Panoinoon  at  sa  paghiwalay  sa  pag- 
snnod  sa  aming  Dios,  na  nagsasalita  ng 
pagpighati  at  panghihimagsik,  na  nagli- 
lihi at  nagsasaysay  sa  piiso  ng  mga  sali- 
tang  kasinungalingan.  14  At  ang  kaha- 
tulan ay  tumatalikod,  at  ang  kabanalan 
ay  tumatayo  sa  malayo :  sapagka't  ang 
katotohanan  ay  nahulog  sa  langsangan, 
at  ang   katuiran    ay   hindi    makapasok. 

15  Oo,  ang  katotohanan  ay  nawawala ; 
at  siyang  humihiValay  sa  kasam-an  ay 
umaari  sa  kaniyang  sarili  na  huli:  at 
nakita  ng  Panginoon,  at  sumamaang 
loob  isa  kaniya,   na   walang    kahatulan. 

16  At  kaniyang  nakita  na  walang  lalaki, 
at  namangha  na  walang  tagapamag-itan : 
kaya't  ang  kaniyang  kamay  ay  nagdala 
ng  kaligtasan  sa  kaniya ;  at  ang  kaniyang 
kabanalan  umalalay  sa  kaniya.  17  At 
nagbihis  ng  kabanalan  na  parang  sapyaw, 
at  ng  turbante  ng  kaligtasan  sa  kani- 
yang ulo;  at  siya^y  nagsusuot  ng  mga 
bihisan  ng  kagantihan  na  pinakasuot,  at 
nagtatakip  ng  sikap  na  parang  balabal. 
18  Ayon  sa  kanilang  mga  gawa,  gay  on 
kaniyang  gagantihin,  pag-aalab  ng  loob 
sa  kaniyang  mga  kaaway,  "kagantihan  sa 
kaniyang  mga  kaalit;  sa  mga  pulo  ay 
gaganti  siya  ng  kagantihan.  19.  Sa 
gayo*y  katatakutan  nila  ang  pangalan  ng 
Panginoon  mula  sa  kalunuran,  at  ang 
kaniyang  kalualhatian  ay  mula  sa  pagsi- 
kat  ng  araw :  sapagkaH  siya^y  darating  na 
parang  baha,  na  pinayaon  ng  hinga  ng 
Panqinoon.  so  At  isang  manunubos  ay 
paroroon  sa  Sion,  at  sa  kanila,  na  humihi- 
walay  ng  pagsalangsang  sa  Jakob,  sabi  ng 
PanQinoon.  21  At  tungkol  sa  akin,  ito 
ang  aking  tipan  sa  kanila,  sabi  ng  PanSi- 
NOOisr:  ang  aking  espiritu  na  nasa  iyo,  at 
ang  aking  mga  salita  na  inilagay  ko  sa 
iyong  bibig,  hindi  hihiwalay  sa  iyong 
bibig,  o  sa  bibig  man  ng  iyong  binhi,  o 
sa  bibig  man  ng  binhi  ng  iyong  binhi, 
sabi  ng  PanSinoon,  mula  ngayon  at 
magpakailan  pa  man.  . 

f^f\  Ikaw  ay  bumangon,  suipilang  ka; 
%^\J  sapagWt  ang  iyong  liwanag  ay 
dumating,  at  ang  kalualhatian  ng  PanSi- 
NOON  ay  sumikat  sa  iyo.     3  Sapagka't, 


740 


ISAIAS. 


60.  2 


narito,  tatakpan  ng  kadiliman  ang  liipa, 
at  ng  salimuot  na  dilim  ang  mga  bayan: 
i\giini*t  ang  PanOinoon  ay  sisikat  sa  iyo, 
at  ang  kaniyang  kaliialhatian  ay  makikita 
sa  iyo.  3  At  ang  mf  a  nacion  ay  paroroon 
sa  iyong  liwanag,  at  ang  mga  liari  sa 
kakinangan  ng  iyong  pagsikat.  4  Imulat 
mo  ang  iyoiig  mata  sa  palibot,  at  ikaw 
ay  tumingin :  silang  lahat  ay  nagpipisan, 
stta'y  pumaparoon  sa  ^iyo:  ang  iyong 
mga  anak  na  lalaki  ay  magmumula  sa 
malayo,  at  ang  iyong  mga  anak  na  babaye 
ay  madadala  sa  mga  kamay.  5  Kung 
magakgayo'y  iyong  makikita  at  mali- 
liwanagan  ka,  at  ang  iyong  puso  ay 
manginghiig  at  lalaki;  sapagka^t  ang 
kasaganaan  ng  dagat  ay  mababalik  sa 
iyo,  ang  kayamanan  ng  mga  nacion  ay 
darating  sa  iyo.  6  Tatakpan  ka  ng  ka- 
ramilian  ng  mga  kamcllo,  ng  mga  drome- 
dario  sa  Madlan  at  sa  Efa ;  mga  manga- 
galing  na  lahat  mula  sa  Saba :  mga  mag- 
dad  ala  ng  ginto  at  kamanyan,  at  magta- 
tanyag  ng  mga  kapurilian  ng  Panginoon. 
7  Laliat  ng  kawan  sa  Kedar  ay  mapipi- 
san  sa  iyo,  rfiig  mga  lalaking  tnpa  sa  Na- 
bayot  ay  mamamahala  sa  iyo :  sila'y  sa- 
sampa  na  may  pagtangap  sa  aking  altar, 
at  aking  lulualhatiin  ang  bahay  ng  aking 
kalualhatian.  8  ^Sino  ang  mga  ito  na 
iiirallipad  na  parang  alapaap,  at  parang 
u\tj;ii  kalapati  sa  kanilang  mga  dungav^'^an? 
9  Tunay  na  ang  mga  piilo  ay  maghihin- 
tay  sa  akin,  at  ang  mga  sasakyang-dagat 
sa  Tarsis  ay  siyang  mangunguna,.iipang 
dalliin  ang  iyong  mga  anak  mula  sa 
malayo,  ang  kanilang  pilak  at  kanilang 
giuto  na  kasama  nila,  dahil  sa  pangalan 
ng  Panginoong  iyong  Dios,  at  daliil  sa 
Biinto  ng  Israel,  sapagka^t  kaniyang  nilu- 
aliiati  ka.  10  At  itatayo  ng  mga  taga 
ibang  lupa  ang  iyong  mga  kuta,  at  ang 
kanilang  mga  liari  ay  mamamahala  sa 
iyo :  sapagka't  sa  aking  pag-iinit  ay 
slnugatan  kita,  nguni't  sa  aking  biyaya 
ay  naawa  ako  sa  iyo.  11  Angiyonamang 
mga  pintiiang-daan  ay  mabubukas  na 
lagi ;  hindi  masasara  sa  araw  o  sa  gabi 
man  ;  upang  ang  mga  tawo  ay  magdala  sa 
iyo  ng  kayamanan  ng  mga  nacion,  at  ang 
kanilang  mga  hari  ay  mapapatnubayang 
kasama  nila.  12  Sapagka't  yaong  nacion 
at  kaharian  na  hindi  maglilingkod  sa  iyo 
ay  mamamatay ;  oo,  ang  mga  naciong  yaon 
ay  malilipol  na  lubos.  13  Ang  kalualha- 
tian ng  Libano  ay  darating  sa  iyo,  ang  puno 
ng  abeto,  ng  olmo,  at  ng  boj  na  magkaka- 
sama ;    upang  pagandahin  ang  lugar   ng 


aking  santuario,  at  aking  gagawin  ang 
lugar  ng  aking  mga  paa  na  maloalliati. 
14  At  ang  mga  anak  nila  na  napipighati 
sa  iyo  ay  paroroong  yuyuko  sa  iyo;  at 
silang  lahat  na  muwawalang  kabuluhan 
sa  iyo  ay  magpapatirapa  sa  mga  talam- 
pakan  ng  iyong  mga  paa ;  at  tatawagin  ka 
nilang :  Ang  ciudad  ng  Pangmnoon,  Ang 
Sion  ng  Santo  ng  Israel.  15  Sa  paraang 
ikaw  ay  napabayaan  at  kinapootan,  na 
ano  pa^t  walang  tawo  na  dnmadaan  sa 
iyo,  gagawin  kitang  walang  Langang 
kagalangan,  na  kagalakan  ng  maraming 
lahi.  16  Ikaw  naman  ay  iinom  ng  gatas 
ng  mga  nacion,  at  sususo  sa  mga  suso  ng 
mga  hari :  at  iyong  makikilala,  na  akong 
Panginoon  ay  iyong  tagapagligtas,  at 
iyong  manunubos,  na  Makapangyarilian 
ng  Jakob.  17  Sa  lugar  ng  tanso  ay 
magdadala  ako  ng  ginto,  at  sa  lugar  ng 
bakal  ay  magdadala  ako  ng  pilak,  at 
sa  lugar  ng  kahoy  ay  tanso,  at  sa  lugar 
ng  mga  bato  ay  bakal :  akin  namang 
gagawin  na  mga  iyong  oficial  ang  kapaya- 
paan,  at  ang  iyong  mga  maniningil  ay 
kabanalan.  18  Karahasan  ay  hindi  na 
maririnig  sa  iyong  lupain,  ang  kawasakan 
o  kagibaan  man  sa  loob  ng  iyong  mga 
hanganan;  kungdi  tatawagin  mo  ang 
iyong  mga  kuta  na  Kaligtasan,  at  ang 
iyong  mga  pir.tuang-daan  na  Kapurihan. 
19  Ang  araw  ay  hindi  na  magiging  iyong 
liwanag  sa  araw  ;  at  ang  buan  ay  hindi 
magbibigay  ng  liwanag  sa  iyo  upang 
liwayway,  kungdi  ang  Pa]S;Ginoon  ay 
magiging  sa  iyo  ay  walang  hangang 
liwanag,  at  ang  iyong  Dios  ay  iyong 
kalualhatian.  20  Ang  iyong  araw  ay 
hindi  na  lulubog,  o  ang  iyo  mang  buan 
ay  lulubog :  sapagka't  ang  Panginoon  ay 
magiging  iyong  walang  hangang  liwanag, 
at  ang  mga  araw  ng  iyong  pagtangis  ay 
matatapos.  21  Ang  iyong  bayan  naman 
ay  magiging  banal  na  lahat,  sila'y  mag- 
mamana  ng  lupain  magpakailan  man ;  ang 
sanga  ng  aking  pananim,  ang  gawa  ng 
aking  mga  kamay,  upang  ako^y  malual- 
hati.  22  Ang  munti  ay  magiging  isang 
libo,  at  ang  maliit  ay  n:iagiging  matibay 
na  nacion:  akong  Panginoon  ay  magma- 
madali  sa  kapanahunan  niya. 

61  Ang  espiritu  ng  Panginoong  Dios 
i  ay  sumasa  akin ;  sapagka't  pinahi- 
ran  ako  ng  I*akginoon  upang  mangaral 
ng  mga  mabuting  balita  sa  maamo  ;  kani- 
yang sinugo  ako  upang  magtapal  sa  mga 
basag  na  puso,  upang  niagtanyag  ng  kala- 
yaan  sa  mga  bihag,  at  ng  pagbubukas  ng 


62.  11 


ISAIAS. 


?4I 


bilanguan  sa  mga  nabibilango ;  2  iipang 
magtanyag  ng  kalugodlugod  na  taoii  ng 
Panginoon,  at  ng  araw  ng  pagganti  ng 
ating  Dios ;  upang  aliwin  yaong  laliat  na 
tumatangis ;  3  upang;  itakda  sa  kanila 
na  tumatangis  sa  Sion,  upang  bigyan  sila 
ng  coronang  bulaklak  sa  Ingar  ng  mga  abo, 
ng  langis  ng  kagalakan  sa  lugar  ng  pag- 
tangis,  ng  damit  ng  kapurilian  sa  lugar 
ng  espiritu  ng  kabigatan;  upang  siWy 
matawag  na  mga  punong  kaboy  ng  kaba- 
nalan,  na  pananim  ng  Panginoon  upang 
siya'y  malualhati.  4  At  sila'y  magtata- 
yo  ng  mga  dating  sir  a,  sila'y  magbaba- 
ngon  ng'  mga  dating  giba,  at  kanilang 
huhusayin  ang  mga  sirang  ciudad,  ang 
mga  kagibaan  ng  mararaing  lahi.  5  At 
ang  mga  taga  ibang  lupa  ay  tatayo  at 
magpapasabsab  ng  inyong  mga  kawan,  at 
ang  mga  kasundo  ay  magiging  inyong 
mga  mangbubukid  at  mangunguvasan. 
6  Nguni't  kayo'y  tatawaging  mga  sacer- 
dote  ng  Pak^inoon:  tatawagin  kayo  ng 
mga  tawo  na  mga  tagapamahala  ng  ating 
Dios:  kayo'y  /kakain  ng  kavamanan  ng 
mga  nacion,  at  sa  kanilang  kalualhati^n 
ay  magmamapuri  kayo.  7  Sa  lugar  ng 
inyong  kaiiihiyan  ay  magtatamo  kayo  ng 
higit  na  karan^alan;  at  sa  lugar  ng  pag- 
kagulo  ay  jMagagalak  sila  sa  kanilang 
bahagi :  kaya't  sa  kanilang  lupain  ay  mag- 
aari  sila  rig  higit :  walang  bangang  kaga- 
lakan ang  mapapasa  kanila.  8  Sapagka't 
akong  Pakgikoon  ay  umiibig  ng  kaha- 
tulanj  aking  kinapbpootan  ang  pagna- 
nakaw  sampuo  ng\kasam-an;  at  aking 
ibibigay  sa  kanila  ang  kanilang  kagan- 
tihan  sa  katotohatian,  at  ako'y  gagawa  ng 
walang  liangang  tipan  sa  kanila.  9  At 
ang  kanilang  binlii  ay  makikilala  sa  gitna 
ng  mga  nacion,  at  ang  kanilang  lahi  sa 
gitna  ng  mga  bay^n :  lahat  na  nakakakita 
sa  kanila  ay  makakakilala  sa  kanila,  na 
sila  ang  binhi  na  pinagpala  ng  P^lNGI- 

NOON. 

10  AkQ'y  magagalak  na  mainam  sa 
PAN^iNOOisr,  ang  aking  kaltilua  ay  maga- 
galak sa  aking  Dios;  sapagka't  binihisan 
niya  ako  ng  mga  damit  ng  kaligtasan, 
kaniyang  tinakpan  akb  ng  balabal  ng 
kabanalan,  gaya  ng  novio  na  nagsusuot 
ng  coronang  bulaklak,  at  gaya  ng  novia 
na  naggagayak  ng  kaniyang  mga  hiyas. 
11  Sapagka't  kung  paanong  nagsisibol  ng 
buko  sa  lupa,  at  kung  paanong  ang 
halamanan  ay  nagsisibol  ng  mga  bagay 
na  natanim  sa  kaniya;  gayon  pasi- 
sibulin  ng  Panginoong   Dios  ang  kaba- 


nalan at  kapurihan  sa  harap  ng  lahat 
na  nacion. 

£^0  Dahil  sa  Sion  ay  hindi  ako  tatabi- 
\J^  mik,  at  dahil  sa  Jerusalem  ay 
hindi  ako  magpapahinga,  hangang  sa  ang 
kaniyang  kabanalan  ay  luraabas  na  parang 
kakinangan,  at  ang  kaniyang  kaligtasan 
ay  parang  ilawan  na  nagniningas.  a  At 
makikita  ng  mga  nacion  ang  iyong  kaba- 
nalan, at  ng  lahat  na  hari  ang  inyong 
kalualhatian :  at  ikaw  ay  tatawagin  sa 
bagong  pangalan,  na  ipangangalan  ng 
bibig  ng  PanGikoon.  3  Ikaw  naman  ay 
magiging  korona  ng  kagandahan  sa 
kamay  ng  PanSinoon,  at  diademang  hari 
sa  kamay  ng  iyong  Dios.  4  Hindi  ka  na 
tatawagin  pang  Pinabayaan ;  hindi  na  rin 
tatawagin  pa  ang  iyong  lupain  na  Giba : 
kungdi  ikaw  ay  tataWaging  Hefziba,  at 
ang  iyong  lupain  ay  Beula:  feapagka't 
ang  Pangiijoon  ay  nalulugod  sa  iyo,  at 
ang  iyong  lupain  ay  aariin.  5  Sapagka^t 
kung  paanong  ang  binata  ay  nag-aasawa 
sa  dalaga,  gayon  mag-aasawa  ang  iyong 
mga  anak  na  lalaki  sa  iyo :  at  kung 
paanong  ang  asawa  ay  nagagalak  sa  asawa, 
gayon  magagalak  ang  Dios  sa  iyo. 

6  Ako'y  naglagay  ng  mga,  bantay  sa 
iyong  mga  kutaj  Oh  Jerusalem;  siWy 
hindi  tatahimik  kailan  man  sa  araw  o  sa 
gabi  man:  kayong  mapag-alala  sa  Pa- 
nginoon  huag  kayong  magpahinga,  at 
huag  ninyong  bigyan  siya  ng  kapahinga- 
han,  7  hangang  sa  siya'y  matatag,  at 
hangang  sa  kaniyang  gawing  kapurihan 
sa  lupa  ang  Jerusalem.  8  Ang  Pakgi- 
NOON  ay  sumumpa  ng  kaniyang  kanang 
kamay,  at  ng  brazo  ng  kaniyaiig  kalaka- 
san:  Tunay  na  hindi  na  ako  magbibigay 
ng  iyong  trigo  na  pinakapagkain  sa  iyong 
mga  kaaway;  at  ang  mga  taga  ibang 
lupa  ay  hindi  iinom  ng  iyong  alak,  na 
iyong  pinagpagalan :  9  kungdi  silang 
nag-imbak  noon  ay  kakain  noon,  at 
pupuri  sa  Pakginoon  I  at  silang  nagiipon 
noon  ay  iinom  noon  sa  mga  looban  ng 
aking  santuario. 

10  Kayo'y  dumaan,  kayo'y  dumaan  sa 
mga  pintuang-daan ;  inyong  ihanda  ang 
langsangan  ng  bayan;  inyong  patagin, 
inyong  patagin  ang  maluang  na-  langsa- 
ngan;  inyong  pulutin  ang  mga  bato, 
magtaas  kayo  ng  bandila  para  sa  mga 
bayan.  11  Narito,  ang  Pangij^oon 
ay  nagtanyag  sa  wakas  ng  ln|)a:  Inyoqg 
sabihin  sa  anak  na  babaye  ng  Sion: 
Narito,  ang  iyong  kaligtasan  ay  dumara- 
ting;    narito,  ang  kaniyang  kagantihan  ay 


f7 .4 .) 


ISAIAS. 


62.  11 


nasa  kaniya,  at  ang  kaniyang  ganti  ay 
nasa  harap  niya.  12  At  tatawagin  nil^ 
silang :  Ang  santong  bayan,  Ang  tinubos 
ng  Panginoon  :  At  ikaw  ay  tatawaging : 
Hinanap,  ciudad  na  hindi  nalimntan. 
iPJO  ^Sino  ito  na  laangagaling  sa  Edoin, 
OO  na  may  niga  kasuotang  tinina 
mula  sa  Bozra?  ^itong  malualliati  sa 
kaniyang  snot,  na  lumalakad  sa  kalakhan 
ng  kaniyang  lakas?  Ako  na  nagsasalita 
sa  kabanalan,  makapangyarihang  raaglig- 
tas.  2  I  Bakit  ikaw  ay  niapula  sa  iyong 
kasuotan,  at  ang  iyong  damit  ay  gaya 
niya  na  yumayapak  sa  kamalig  ng  alak? 
3  Aking  niyapakang  mag-isa  ang  alilisan 
ng  alak,  at  sa  mga  bayan  ay  walang  isa 
sa  ganang  akin :  oo,  aking  niyapakan  siya 
sa  aking  pagkagalit,  at  aking  niyurakan 
sila  sa  aking  pag-aalab  ng  loob;  at  ang 
kanilang  dugo  ng  buliay  ay  piiniilansik  sa 
aking  mga  suot,  at  natina  ang  boong  suot 
ko.  4  SapagkaH  ang  kaarawan  ng  pang- 
hihiganti  ay  nasa  aking  pnso,  at  ang  taon 
ng  aking  mga  tinubos  ay  dumating. 
5  At  ako'y  luminfap,  at  walang  tumu- 
long;  at  ako'y  namangha  na  walang 
nmalalay:  kaya't  iniligtas  ako  ng  aking 
sariling  kamay;  at  ang  aking  pag-aalab 
ng  loob,  nmalalay  sa  akin.  6  At  aking 
niyayapakan  ang  mfa  bayan  sa-  aking 
]:)agkagalit,  at  mga  ginav/a  kong  lango  sa 
aking  pag-aalab  ng  loob,  at  aking  ibtnubo 
ang  kanilang  dugo  ng  buhay  sa  lupa. 

7  Aking  babangitin  ang  kagandahang 
loob  ng  Panginoon,  at  ang  mga  kapuri- 
han  ng  PANGiNaON,  ayon  sa  lahat  na 
ipinagkaloob  ng  Panginoon  sa  atin;  at 
ang  malaking  kabutilian  na  kaniyang 
glnawa  sa  bahay  ng  Israel,  na  kaniyang 
ginawa  sa  kanila  ^yon  sa  kaniyang  mga 
kaawaan,  at  ayon  sa  karamihan  ng  kani- 
yang mga  kagandahang-Toob.  S  Sapag- 
ka't  kaniyang  sinabjng:  Tunay,  sila'y 
aking  bayan,  mga  anak  na  liindi  gagawang 
may  kasinungalingan ;  sa  gayo'y  siya'y 
naging  kanilang  tagapagligtas.  9  Sa 
laiiat  nilang  pagkapighati  ay  napigbati 
siya,  at  ang  angel  sa  kaniyang  harap  ay 
nagllgtas  sa  kanila :  sa  kaniyang  pag-ibig 
at  sa  kaniyang  pagkaawa  ay  tinubos  niya 
sila;  at  kaniyang  pinasan  sila,  at  dinala 
silang  lahat  ng  araw  ng  una.  lo  Nguni't 
sila'y  nanghimagsik,  at  bumigat  ang 
kaniyang  santong  espiritu  :  kaya't  piya'y 
nabalik  na  naging  kanilang  kaaway,  at 
siya  sa  kaniyang  sarili  ay  bumaka  laban 
sa  kanila.  11  Ng  magkagayo'y  inalala 
niya  ang  mga  araw  ng  una,  si  Moises,  at 


ang  kaniyang  bayan,  ^a  shmbing :  iSaaii 
nandoon  siya  na  nagsampa  sa  kanila 
mula  sa  dagat,  na  kasama  ng  mga  pastor 
ng  kaniyang  kawan?  isaan  nandoon  siya 
na  naglalagay  ng  kaniyang  santong 
espiritu  sa  loob  nila?  12  ina  nagpayaon 
ng  kaniyang  malualliati ng^  kamay  sa 
kanang  kamay  ni  Moises?  ina  humati  ng 
tubig  sa  harap  nila,  upang  guraawa  sa 
kaniyang  sarili  ng  walang  hangang  panga- 
lan?  13  iNa  pumatnubay  sa  kanila  sa 
kanila  sa  mga  kalaliman,  na  parang  isang 
kabayo  sa  ilang,  upang  sila'y  huag  mati- 
sod  ?  14  Kung  paanong  ang  kawan  na 
bumababa  sa  libis,  mga  pinagpapahinga 
ng  espiritu  ng  Panginoon  ;  gayon  mo 
pinatnubayan  ang  iyong  bayan,  upang 
gumawa  ka  sa  iyong  sarili  ng  malual- 
hating  pangalan.  15  Tumungo  ka  mula 
sa  langit,  at  tumingin  ka  mula  sa  tahanan 
ng  iyong  kasantusan  at  ng  iyong  kalual- 
hatian:  ^saan  nandoon  ang  iyong  sikap 
at  ang  iyong  mga  makapangyarihang 
gawa?  ang  usog  ng  iyong  tiyan  at  ang 
iyong  mga  habag  ay  nabawasan  sa  akin. 
16  Sapagka't  ikaw  ay  aming  ama,  baga 
man  hindi  kami  kinilala  ni  Abraham,  at 
hindi  kami  kilala  ng  Israel:  ikaw,  Oh 
Panginoon,  ay  aming  ama;  aming 
manunubos  mula  sa  walang  hangan  ay 
siya  mo%  pangalan.     17  Oh  PanSinoon, 

1  bakit  mo  kami  iniligaw  na  inihhualay  sa 
iyong  mga  langsangan,  at  pinatigas  mo 
ang  aming  puso  na  inihiwalay  sa  takot  sa 
iyo?  Ikaw  ay  magbalik  dahil  sa  iyong 
mga  alipin,  na  mga  angkan  ng  iyong 
mana.  1$  Inari  ng  iyong  santong  bayang 
sandali  lamang:  niyapakan  ng  aming 
mga  kaaway  ang  iyong  santuario. 
19  Kami  ay  naging  gaya  ng  hindi  mo 
mga  pinagpunuan  kailan  man;  gaya  ng 
hindi  mga  natawag  sa  iyong  pangalan. 
f^A  I  Oh.  kuog  hinapak  mo  ang  mga 
VJT"  langit,  na  iyong  ibinaba,  na  ang 
mga  bundok  ay  humuho  sa  iyong  harap; 

2  gaya  ng  kung  nililiaban  ng  apoy  ang 
siitan,  at  ng  kung  pinakukulo  ng  apoy  ang 
mga  tubig:  upang  ipakilala  ang  iyong 
pangalan  sa  iyong  mga  kaaway,  upang 
ang  mga  nacion  ay  manginig  sa  iyong 
harap!  3  Ng  ikaw  ay  gumaga  ng  mga 
kakilakilabot  na  bagay  na  liindi  namin 
liinihintay,  ikaw  ay  bumaba,  ang  mga 
bnndok  ay  humuiio  sa  iyong  harap. 
4  Sapagka't  hindi  narinig  ng  mga  tawo 
mula  ng  una,  o  naulinigan  man  ng  pakinig, 
o  nakakita  man  ng  Dios  ang  mata  kungdi 
ikaw  lamang,  na  gumagawa  para  sa  kaniya 


65.  17 


ISMAS. 


743 


na  iiaghihiiitay  sa  kaniya.  6  lyong  sina- 
salubong  siya  na  nagagalak  at  gumagawa 
ng  kabanalan,  yaong  mga  umalala  sa  iyo 
sa  iyong  mga  lakad  :  narito,  ikaw  ay  nag- 
init,  at  kami  ay  nagkasala :  napasa  mga 
yaon  kaming  nialaong  panahpn,  I  at  mali- 
ligtas  ba^.kami?  6  Sapagka't  kaming 
lahat  ay  naging  parang  mariimi,  at  ang 
lahat  naming  mga  kabanalan  ay  naging 
parang  basahang  nakasusuklam :  at  kaming 
lahat  ay  nalalantang  parang  dalion;  at 
ang  aming  mga  kasam-an,  gaya  ng  hangin, 
tumangay  sa  amin.  7  At  walang  tiima- 
tawag  ng  iyong  pangalan,  na  gumigising 
upang  manghawak  sa  iyo:  sapagka*t  iki- 
nubli  mo  ang  iyong  mukha  sa  amin,  at 
iyong  piniignaw  kami  sa  aming  mga 
kasam-an.  8  Nguni't  ngayon,  Oh  Pangi- 
NOON^  ikaw  ay  aming  ama;  kami  ang 
putik;  at  ikaw  ay  magpapaliok  sa  amin; 
at  kaming  lahat  ay  gawa  ng  iyong  kamay. 
9  Huag  kang  mag-init  na  mainam,  Oh 
PanSinoon,  o  umalala  man  ng  kasam-an 
magpakailan  man :  narito,  ikaw  ay  tumi- 
ngin,  isinasamo  namin  sa  iyo,  kaming  lahat 
ay  iyong  bayan.  10  Ang  iyong  mga  san- 
tong  ciudad  ay  naging  ilang,  ang  Sion  ay 
naging  ilang,  ang  Jerusalem  ay  kagibaan. 

11  Ang  aming  santo  at  magandang  bahay, 
na  pinagpupurihan  sa  iyo  ng  aming  mga 
magulang  ay  nasunog  sa  apoy;  at  lahat 
naming    maligayang    bagay    ay    nagiba. 

12  ^Magpipigil  ka  ba  dahil  sa  mga  bagay 
na  itb,  Oh  P an&ikoon  ?  i  ikaw  ba*y  tata- 
himik  at  pipighatiin  mo  kaming  mainam  ? 
f^tri  Ako*y  napagsiyasatan  ng  mga  hindi 
O^  nagtatanong  sa  akin  ;  ako*y  nasum- 
pungan  nila  na  hindi  humahanap  sa  akin : 
Aking  sinabing:  Narito  ako,  narito  ako, 
sa  nadon  na  hindi  tinawag  sa  akin  panga- 
lan.  2  Aking  iniunat  ang  aking  mga 
kamay  boong  araw  Bh  mapanghimagsik  na 
bayan,  na  lamalakad  sa  langsangan  na 
hindi  mabuti,  ayon  sa  kanilang  sariling 
mga  pag-iisip;  3  bayan  na  mumunkahi 
sa  akin,  sa  aking  mukha  na  palagi,  na 
nagkahayin  sa  mga  halamanan,  at  nagsu- 
sumg  ng  kamanyan  sa  ibabaw  ng  mga 
lad r nio ;  4  na  nauupo  sa  gi tna  ng  mga  libi- 
ngan,  at  tumitigil  sa  mga  lilim  na  lugar ;  na 
kumakain  ng  Taman  ng  baboy^  at  sabaw 
ng  mga  kasuklamsuklam  na  mga  bagay  ay 
nasa  kanilang  mga  sisidlan ;  na  nagsasa- 
bing :  5  HumiWalay  ka,  huag  kang  lumapit 
saakin,  sapagka*t  ako^y  lalong  santo  kay 
sa  iyo :  ang  mga  ito  ay  usok  sa  aking  ilong, 
appy  na  nagUUab  boong  araw.  6  Narito, 
naaulat  sa  harap  ko:  hindi  ako  tatahi-, 


mik,  kungdi  ako'y  gaganti,  oo,  ako'y 
gaganti  sa  kanilang  sinapupunan,  7  ang 
inyong  sariling  mga  kasam-an,  at  ang 
mga  kasam-an  ng  inyong  mga  magulang 
na  magkakasama,  sabi  ng  PanSingon,  na 
nagsunog  ng  kamanyan  sa  mga  bundok,  at 
tumungayaw  sa  akin  sa  mga  burol: 
kaya't  aking  sustikatin  ang  kanilang 
unang  gawa  sa  kanilang  sinapupunan. 

8  Ganito  ang  sabi  ng  PanSinoon: 
Kung  paanong  nasusumpiingan  ang  bagong 
alak  sa  kumpol,  at  sinasabi  ng  isang : 
Huag  mong  gibain,  sapagka't  pagpapala 
ay  nasa  kaniya:  gayon  ang  gagawin  ko 
dahil  sa  aking  mga  alipin,  upang  huag 
kong  malipol  silang  lahat.  9  At  ako*y 
maglalabas  ng  binhi  na  mula  sa  Jakob, 
at  mula  sa  Juda  na  isang  tagapagmana  ng 
aking  mga  bundok:  at  mamanahin  ng 
aking  pinili,  at  tatahanan  ng  aking  mga 
alipin.  10  At  ang  Saron  ay  magiging 
kulungan  ng  mga  kawan,  at  ang  libis  ng 
Akor  ay  lugar  na  hiligan  ng  mga  baka- 
han,  dahil  sa  aking  bayan  na  humanap  sa 
akin.  11  Nguni't  kayo,  na  nagpapabaya 
sa  Panginoon,  na  lumilimot  ng  aking 
santong  bundok,  na  naghahanda  ng  dulang 
para  sa  Pagkakataon,  at  nagpupuno  ng 
may  halong  alak  sa  Kapalaran ;  12  aking 
ihahalal  kayo  sa  tabak,  at  kayong  lahat 
ay  yuyuko  sia  patayan :  sapagk't  ng  ako'y 
tumawagkayo^y  hindi  sumagot;  ngako*y 
magsalita,  kayo'y  hindi  nakinig;  kungdi 
inyong  ginawa  ang  masama  sa  aking  mga 
mata,  at  inyong  pinili  ang  di  ko  kinalulu* 
guran. 

IS  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi* 
noong  Dios :  N  arito,  ang  aking  mga  alipin 
ay  kakain,  nguni't  kayo'y  magugutom: 
narito,  ang  aking  mga^  alipin  ay  iinom, 
nguni^t  kayo^y  mauuhaw :  narito,  magaga- 
lak  ang  aking  mga  alipin,  nguni't  kayo^y 
mapapahiya:  14  narito,  ang  aking  mga 
alipin  ay  aawit  dahil  sa  kagalakan  ng 
pufio,  nguni't  kayo^  dadaing  dahil  sa 
kapanlawan  ng  puso,  at  aangal  dahil 
sa  pagkadurog  ng  espiritu.  15  At 
inyong  iiwan  ang  inyong  pai^alan  na 
pinakasumpa  sa  aking  pili,  at  papatayin 
ka  ng  Panginoong  Digs;  at  kaniyang 
tatawagin  ang  kaniyang  mga  alipin  ng 
ibang  pangalan:  1«  na  ano  pa't  siyang 
nagpapala  «a  lupa  ay  nagpapala  sa  Dios 
ng  katotobanan ;  at  siyang  sumusumpa  sa 
lupa  ay  susumpa  sa  pangalan  ng  Dios  ng 
katotohanan;  sapagka't  ang  mga  dating 
kabagabagan  ay  nalimutan,  at  sapagka^ 
mga  nakubli  sa  aking  mga  mata.    17  Sa- 


744 


ISAIAS. 


65.  17 


pagka't,  narito,  ako'y  lumilikha  ng  mga 
bagong  langit,  at  nf  l)agong  lupa :  at  ang 
mga  dating  bagay  ay  hindi  raaaalala, 
o  |>apasok  man  sa  pag-iisip.  18  Nguni't 
kayo*y  matna  at  magalak  magpakailan 
man  sa  aking  nililikha  :  sapagka't  narito, 
aking  nililikha  ang  Jerusalem  na  kagala- 
kan,  at  ang  kaniyang  bayan  na  kaligaya- 
han.  19  At  ako'y  magagalak  8a  Jerusalem, 
at  maliligaya  sa  aking  bayan:  at  ang 
tinig  ng  iyak  ay  hindi  na  maririnig  pa  sa 
kaniya,  o  ang  tinig  man  ng  liiyaw. 
20  Hindi  na  magkakaroon  mula  ngayon 
ng  mga  sangol,  o  ng  matanda  man  na 
hindi  nalubos  ang  kaniyang  mga  araw: 
sapagka't  ang  bata  ay  mamamatay  na 
may  isang  daang  taong  gulang,  at  ang 
makasalanan  na  may  isang  daang  taon 
ang  gnlang  ay  susnmpain.  21  At  sila'y 
magtatayo  ng  mga  bahay,  at  kani- 
lang  mga  tatahanan;  at  sila'y  mag-u 
uvasan,  at  kakain  ng  bunga  noon.  22  Bi- 
la'y  liindi  magtatayo  at  iba  ang  tatahan ; 
silaV  hindi  magtatanim  at  iba  ang  kakain : 
sapagka't  kiing  paano  ang  mga  araw  ng 
[Hino  ng  kahoy,  ay  magiging  gayon  ang 
mga  araw  ng  aking  bayan,  at  ang  aking 
mga  pili  ay  magagalak  na  malaon  sa 
gawa  Dg  kanilang  mga  kamay.  23  Sila^y 
hindi  gagaWa  ng  walang  kabnluhan,  o 
raanganganak  man  na  may  takot ;  sapag- 
ka't  si  la  ang  binhi  ng  pinagpala  ng  Pa- 
KGINOON,  at  ang  kanilang  lahi  na  kasama 
nila.  24  At  mangyayari,  na  bago  sila 
tumawag,  sasagot  afco;  at  samantalang 
sila'y  nagsasalita,  aking  didingin.  25  Ang 
lobo  at  ang  cordero  ay  sasabsab  na  mag- 
kasama,  at  ang  leon  ay  kakain  ng  dayami 
na  gaya  ng  baka:  at  alabok  ang  magiging 
pagkain  ng  ahas.  Sila'y  hindi  sasakit  o 
gigiba  man  sa  aking  boong  santong 
bundok,  sabi  ng  Pangikoon. 
l^iK  °^**^  ang  sabi  ng  Panginoon: 
"w  Ang  langit  ay  aking  luklukan, 
at  ang  lupa  ay  aking  tungtunfan  :  l  anong 
hichurang  bahay  ang  inyong  itatayo  sa 
akin?  at  ^^-nong  Ingar  ang  magiging 
aking  pahingahan?  2  Sapagka't  lahat 
ng  bagay  na  ito  ay  nilikha  ng  aking 
kamay,  at  sa  v,ayo^y  nangyari  ang  lahat 
ng  bagay  na  ito,  sabi  ng  Pakginoon: 
nguni't  sa  tawong  ito  ay  titingin  ako, 
sa  kaniya  na  dukha  at  may  pagsisising 
espirltu,  at  nanginginig  sa  aking  salita. 
S  Siyang  pumapatay  ng  baka  ay  parang 
pumapatay  ng  lalaki ;  siyang  naghaha- 
yin  ng  anak  ng  tupa  ay  parang  buraa- 
bali  ng  leeg  ng  aso ;   siyang  naghahandog 


ng  alay  ay  parang  naghahandog  ng 
dugo  ng  baboy;  siyang  nagsusunog  ng 
kamanyan  ay  parang  nagpapapala  sa 
isang  idolo :  oo,  silaV  pumili  ng  kanilang 
sariling  lakad,  at  ang  kanilang  kalulua 
ay  nalulugod  sa  kanilang  mga  kasu- 
klamsuklam  ;  4  akin  namang  pipiliin  ang 
kanilang  mga  kamangmangan,  at  dadalhin 
ko  sa  kanila  ang  kanilang  kinatatakutan, 
sapagka't  pagka  akoV  tumatawag,  walang 
snmagot;  pagka  ako'y  nagsasalita  ay 
walang  nakikinig;  kungdi  sila'y  gumawa 
ng  masama  sa  aking  mga  mata,  at  pinili 
ang  hindi  ko  kinalulnguran. 

5  Inyong  dingin  ang  salita  ng  Pangt- 
NOON,  ninyong  nanginginig  sa  kaniyang 
salita:  Ang  inyong  mga  kapatid  na 
napopoot  sa  inyo,  na  nagtaknil  sa  inyo 
dahil  sa  akin,  nagsabing  :  Lualhaliin  ang 
PanGinooNj  upang  makita  namin  ang 
inyong  kagalakan;  nguni't  silaV  ma- 
papahiya.  6  Ang  voces  ng  kagnlo  na 
mula  sa  ciudad,  ang  voces  na  mula  sa 
templo,  ang  voces  ng  Panginoon  na 
nagbabayad  ng  kagantihan  sa  kaniyang 
mga  kaaway.  7  Eago  siya  nagdamdara, 
siya'y  nanganak;  bago  du  ma  ting  ang 
kaniyang  sakit,  siya^y  nanganak  ng  isang 
lalaki.  8  l  Sinong  nakarinig  ng  ganiyang 
bagay?  ^sinong  nakakita  ng  ganiyang 
mga  bagay?  ibubukal  ba  ang  hipain 
sa  isang  araw?  ^.lalabas  bang  paniinsan 
ang  isang  nacion?  sapagka't  pagdadam- 
dam  ng  Sion,  nanganak  ng  mga  lalaki. 
9  i  Dadalhin  ko  ba  sa  kapanganakan,  at 
hindi  ko  panganganakin  ?  sabi  ng  Pa- 
KGINOOn;  imagsasara  ba  ako  ng  habay- 
hata,  akong  nagpapanganak  ?  sabi  ng  iyoiig 
Dios. 

lO  Kayo*y  magalak  na  kasama  ng  Jeru- 
salem, at  matua  dahil  sa  kaniya,  kayong 
lahat  na  sumisinta  sa  kaniya:  kayo'y  ma- 
galak ng  kagalakan  na  kasama  niya,  kayong 
lahat  na  tumatangis  sa  kaniya :  11  upang 
kayo'y  makasuso  at  mabusog  sa  pamamag- 
itan  ng  mga  suso  ng  kaniyang  mga  pang- 
aliw ;  upang  kayo'y  makagatas,  at  ma~ 
aliw  sa  kasaganaan  ng  kaniyang  kalual- 
hatian.  12  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  :  Narito,  ako'y  mag-uunat  ng 
kapayapaan  sa  kaniya  na  parang  isang 
ilog,  at  ang  kalualhatian  ng  mga  nacion 
ay  parang  agos,  na  umaagos,  at  inyong 
sususuhin  yaon;  kayo'y  kikilikin  at  lili- 
bangin  sa  mga  tuhod.  13  Kung  paanong 
pag-aliw  ng  ina  sa  isa,  gayon  aaliwin  ko 
kayo ;  at  kayo'y  maaaliw  sa  Jerusalem. 
14  At   inyong   makikita,    at    magagalak 


1.  7 


JEEEMIAS. 


745 


ang  inyong  puso,  at  ang  inyong  mfa  buto 
ay  mamuniulaklak  na  parang  malambot 
na  daino :  at  ang  kamay  ng  Panginoon 
ay  makikilala  sa  kaniyang  mga  alipin,  at 
siya'y  magagalit  laban  sa  kaniyang  mga 
kaaway.  15  Sapagka't,  narito,  ang  PA- 
KGiNOON  ay  darating  na  may  apoy,  at 
ang  kaniyang  mga  karro  ay  snagiging 
parang  ipoipo ;  upang  ibayad  ang  kani- 
yang galit  na  may  pag-aalab  ng  loob,  at 
ang  kaniyang  saway  na  may  ningas  na 
apoy.  16  Sapagka't  sa  pamamag-itan  ng 
apoy  makikipag-usapin  ang  PanQinoon, 
at  sa  pamarnag-itan  ng  kaniyang  tabakj 
sa  lahat  ng  laman :  at  ang  patay  ng  Pa- 
NGiisOON  ay  magiging  marami.  17  Si- 
lang  iiagpapakasanto,  at  nagpapakalinis 
va  pumaparoon  sa  mga  halamanan,  sa 
likuran  ng  isa  sa  gitna,  na  kumakain 
ng  laman  ng  baboy,  at  ng  kasuklamsu- 
klam,  at  ng  daga;  siWy  darating  sa 
isang  wakas  na  :magkakasama,  sabi 
ng  Panginoon.  18  Sapagka*t  kilala  ko 
ang  kanilang  mga  gawa  at  ang  kanilahg 
mga  pag-iisip:  ang  panahon  ay  dumara- 
ting  na  aking  pipisanin  ang  labat  na 
nacion  at  mga  dila;  at  sila'y  ^roroon,  at 
makikita  ang  aking  kalualhatian.  19  At 
ako^y  maglalagay  ng  tanda  sa  gitna  nilia, 
at  aking  susuguin  ang  mga  nakataanan  sa 
kanila  sa  mga  nacion,  sa  Tarsis,  Pnl  at 
Lud,  na  humahawak  ng  bosog,  sa -Tubal 
at  Jayan,  sa  mga  pulong  malayo  na  hindi 


nakarinig  ng  aking  kabantugan,  o  nakaki- 
ta  man  ng  aking  kalualhatian ;  at  sila'y 
maghahayag  ng  aking  kalualhatian  sa 
gitna  ng  mga  nacion.  20  At  kanilang 
dadalhin  ang  lahat  ninyong  mga  kapatid 
mula  sa  lahat  na  nacion  na  pinakahandog 
sa  Panginoon,  na  nasasakay  sa  mga  ka- 
bayoj  atsa  mga  kario,  at  sa  mga  duyan, 
at  sa  mga  mula,  at  sa  mga  maliksing 
hayop,  sa  aking  santong  bundok  na  Jeru- 
salem, sabi  ng  PanQinoon,  gaya  ng  pag- 
dadalang  mga  anak  ng  Israel  ng  kani- 
lang bandog  sa  malinis  na  sisidlan  sa 
bahay  ng  Panginogh.  31  At  sa  kanila 
naman  ako  kukuha  ng  mga  pinakasacer- 
dote  a<  mga  pinaka  Levita,  sabi  ng  Pa- 
nGinoon.  S2  Sapagka't  kung  paanong 
ang  mga  bagonglangit  at  ang  bagong  lupa, 
na  aking  liliknain,  mananatlli  sa  harap 
ko,  sabi  ng  Pan^inook,  gayon  manana- 
tili  ang  inyong  binhi  4t  ang  inyong 
pangalan.  2S  At  mangyayari,  na  mula 
sa  bagong  buan  haiigsing  sa  panibago,  at 
mula  sa  isang  sabado  hangang  sa  pani- 
bago, paroroon  ang  lahat  na  laman  upang 
sumdmba  sa  harap  ko,  sabi  ng  PanGi- 
NOON.  24  At  sila'y  lalabas,  at  titingin 
sa  mga  bankay  ng  mga  lalaki  na  suma^ 
langsang  laban  sa  akin:  sapagka^t  ang 
kanilang  uod  ay  hindi  mamamatay,  o 
mamamatay  man  ang  kanilang  apoy;  at 
siW^^  magiging  pina^apoot  sa  lahat  ng 
laman. 


ANG  lilBO   NG   PEOFETA 

JEREMIAS. 


I  Ang  llbro  ni  Jeremias  na  anak  ni  Ilel^ 
i  kias,  isa  sa  mga  sacerdote  na  nasa 
Anatbt  sa  lupain  ng  Benjamin:  2  na 
dinatingan  ng  salita  ng  PanOinogn  sa 
mga  araw  ni  Josias  na  anak  ni  Amon,  na 
hari  sa  Juda,  sa  ikalabing  tatlong  tadn  ng 
kaniyang  paghahari.  3  Dumatingdinng 
kaarawan  ni  Joakim.  na  anak  ni  Josias, 
hayi  sa  Juda,  sa  wakas  ng  ikalabing  isang 
taon  ni  Zedekias  na  anak  ni  Josias,  hari 
ea  Juda;  hangang  sa  pagtatapon-sa  mga 
taga  Jerusalem  sa  ikalimang  tman. 


4  Ang  palUa  nga  ng  PanSinoon  ay  du- 
mating  sa  akin,  na  nagsajbiug :  5  Bago  kita 
hichurahan  pa  tiyan  ay  uakilala  kita,  at 
bago  kalamabas  sa  babay-bata  ay  pinapa- 
ging  santo  kita;  inihalal  kitang  profeta  sa 
mga  nacion.  «  Ng  magkagayo^  sinabi 
kong:  i  Ah,  PanginoongDioslnaritofhindi 
ako  makapagsalita :  sapagka't  ako'y  bata. 
7  Nguni't  sinabi  sa  akin  ng  PanGinoong  : 
Huag  mong  sabihing :  Ako^  bata :  sapag- 
ka't  saan  man  kita  susuguin  ay  ikaw  ay 
paroroon,  at  saan  man  kita  nutusan  ay 


746 


JEKEMIAS. 


1.  7 


magsasalita  ka.  8  Huag  kang  matakot 
tungkol  sa  kanila:  sapagka't  ako'y  suma- 
saiyo  upang  iligtas  kita,  sabi  ng  Pangi- 
NOOK.  9  Ng  magkagayo'y  iniunat  ^  ng 
Panginoon  ang  kaniyang  kamay,  at  liini- 
po  aDg  aking  bibig :  at  sinabi  sa  akin  ng 
Panginoong:  Karito,  inilagay  ko  ang 
aking  mga  salita  sa  iyong  bibig :  10  iyong 
tingnan,  aking  pinapagpnno  kita  sa  araw 
na  ito  sa  mga  nacion  at  sa  mga  kaharian, 
upang  bumunot  at  magbagsak,  at  upang 
sumira  at  mag-wasak,  upang  magtayo  at 
magtanim. 

11  Bukod  dito  ay  dumating  sa  akin 
ang  salita  ng  Panginoox,  na  nagsabing: 
Jeremias,  l  anong  nakikita  mo  ?  At  aking 
sinabing:  Ako'y  nakakakita  ng  isang 
tungkod  na  puno  ng  almendro.  12  Ng 
magkagayo^y  sinabi  ng  Panginoon  sa 
aking;  Iyong  nakikitangmabuti:  sapag- 
ka't  aking  inaalalayan  ang  aking  salita 
upang  tuparin.  IS  At  ang  salita  ng  Pa- 
nginoon ay  dumating  sa  akin  na  ikala- 
wa,  na  nagsabing:  ^Ano  ang  iyong  naki- 
kita? At  aking  sinabing:  Ako'y  nakaka- 
kita ng  isang  paliok  na  kumukulo ;  at  ang 
mukha  noon  ay  mula  sa  hilagaan.  14  Ng 
niagkagayo'y  sinabi  ng  Panginoon  sa 
aking:  Mula  sa  hilagaan  ay  lalabas  ang 
kasam-an  sa  lahat  na  mananaban  sa  lupain. 
15  Sapagka't  narito,  aking  tatawagin  ang 
lahat  na  kamag-anakan  ng  mga  kaharian 
sa  hilagaan,  sabing  PanginooK;  at  sila'y 
paroroon,  at  sila'y  maglalagay  bawa't  isa 
ng  kaniyang  luklukan  sa  pasukan  ng  mga 
pintuang-daan  ng  Jerusalem,  at  laban  sa 
lahat  na  kuta  noon  sa  palibot,  at  laban 
Ba  lahat  na  ciudad  ng  Juda.  16  At 
aking  sasalitain  ang  aking  mga  kahatulan 
laban  sa  kanila  tungkol  sa  lahat  nilang 
kasam-an;  sa  kanilang  pagpapabaya  sa 
akin,  at  nagsunog  ng  kamanyan  sa  ibang 
mga  dios,  at  sumamba  sa  mga  gawa  ng 
kanilang  sariling  mga  kamay.  17  Ikaw 
nga'y  magbigkis  ng  iyong  mga  balakang, 
at  ikaw  ay  bumangon,  at  salitain  mo 
sa  kanila  ang  lahat  na  iniutos  ko 
sa  iyo :  huag  kang  manlupaypay  sa 
kanila,  baka  ikaw  ay  panglupaypayin 
ko  sa  harap  nila.  18  Sapagka't,  narito, 
ginawa  kita  sa  araw  na  ito,  na  nakukuta- 
ang  ciudad,  at  pinakahaliging  bakal  at 
pinaka  kutang  tanso,  laban  sa  boong 
lupain,  laban  sa  mga  hari  sa  Juda,  laban 
sa  mga  pangulo  noon,  laban  sa  mga  sa- 
cerdote  noon,  at  laban  sa  bayan  ng  lupain. 
19  At  sila^y  babaka  laban  sa  iyo ;  nguni't 
hindi  sila  mananaig  laban  sa  iyo :  sapag- 


ka*t  ako'y  sumasaiyo,  sabi  ng  PanSinoon, 
upang  iligtas  ka. 

2  At  ang  salita  ng  Panginoon^  ay 
dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
2  Ikaw  ay  yumaon  at  humiyaw  sa  mga 
pakinig  ng  Jerusalem,  na  iyong  sabihing : 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  :  Inaalala 
ko  sa  ikahuhuti  mo  ang  kagandahang-loob 
ng  iyong  kabataan,  ang  pag-ibig  sa  iyong 
mga  pag-aasawa;  kung  paanong  ikaw  ay 
sumunod  sa  akin  sa  ilang,  sa  lupain  na 
hindi  hinasikan.  3  Ang  Israel  ay  ka- 
santosan  sa  Panginoon,  na  mga  pangu- 
nang  bunga  ng  kaniyang  pakinabang: 
lahat  na  sumasakmal  sa  kaniya  ay  aariing 
salarin;  kasam-an  ay  darating  sa  kanila, 
sabi  ng  Panginoon. 

4  Inyong  dingin  ang  salita  ng  PanQi- 
NOON,  Oh  bahay  ng  Jakob,  at  lahat 
na  kamag-anakan   ng  bahay  ng  Israel: 

5  ganito  ang  sabi  ng  PanSinoon  :  l  Anong 
di  kabanalan  ang  nasumpungan  ng  inyong 
mga  magulang  sa  akin,  na  sila'y  lumayo 
sa  akin,  at  sumunod  sa  kawalang  kabulu- 
han,     at    naging      walang    kabuluhan? 

6  Hindi  man  nila  sinabing:  ^Saan  nan- 
doon  ang  PanQinoon  na  nagsampa  sa 
atin  mula  sa  lupain  ng  Egipto;  na 
pumatnubay  sa  atin  sa  ilang,  sa  mga 
lupaing  ilang  at  mahukay,  sa  Inpaing  tuyo 
at  lilim  ng  kamatayan,  sa  lupain  na 
walang  dumaraan  at  walang  tawong  tuma- 
tahan?  7  At  dinala  ko  kayo  sa  saganang 
lupain,  upang  kumain  ng  bunga  noon  at 
ng  kabutihan  noon;  nguni't  ng  kayo'y 
masok  ay  inyong  inihawa  ang  aking 
lupain,  at  ginawa  ninyong  kasuklam- 
suklam  ang  aking  mana.  8  Hindi  sina- 
sabi  ng  mga  sacerdoteng :  i  Saan  nandoon 
ang  Panginoon?  at  silang  humahawak 
ng  kautusan  ay  hindi  ako  nakilala:  ang 
mga  puno  naman  ay  sumalangsang  laban 
sa  akin,  at  ang  mga  profeta  ay  nanghula 
£a  pamamag-itan  ng  Baal,  at  lumakad  na 
sumunod  sa  mga  bagay  na  hindi  pinaki- 
kinabangan.  9  Kaya*t  ako*y  makikipag- 
usapin  pa  sa  inyo,  sabi  ng  Panginoon,  at 
sa  mga  anak  ng  inyong  mga  anak  ay 
makikipag-usapin  ako.  lo  Kayo'y  du- 
maan  nga  sa  mga  pulo  ng  Kitim,  at 
kayo*y  tumingin;  at  kayo'^p-  magsugo  sa 
Kedar,  at  magbulay  na  maingat;  at  in- 
yong tingnan  kung  may  nangyaring  gani 
yang  bagay.  11  ^Ipinagpalit  ba  ng 
isang  nacion  ang  Icanilang  mga  dios,  na 
sa  4)agay  ay  hindi  mga  dios?  nguni^t 
ipinagpalit  ng  aking  bayan  ftpg  kanilang 


2.  35 


JEEEMIAS. 


74? 


kalualhatian  sa  hincli  pinakikinabangan. 
12  Kayo^y  ina;tigilan,  Oh  kayong  mga 
laiigit  sa  bagay  na  ito,,  at  matakot  ng 
kakilakilab6t,  magiba  kayong  mainam, 
sabi  ng  Panginoon.  is  Sapagka't  ang 
bayan  ko  ay  nagkamit  ng  dalawang 
kasam-an ;  kanilang  iniwan  ako  na  bukal 
ng  mga  buhay  na  tiibig,  at  humicbura  sa 
ganang  kanila  ng  mga  balon,  na  mga  sirang 
balon,  na  bindi  makapagpatigil  ng  tubig. 
14  i  Ang  Israel  ba'y  alipin  ?  i»iya  ba'y  ali- 
ping  ipinanganak  sa  babay?  ^bakit  siya'y 
naging  hull?  15  Ang  mga  batang  Icon 
ay  umungal  sa  kaniya,  at  humiyaw:  at 
ginawa  nilang  sira  ang  kaniyang  lupain; 
ang  kaniyang  mga  ciudad  ay  nasunog, 
na  walang  mananahan.  16  Binasag  na- 
man  ng  mga  anak  ng  Nof  at  ng  Tafnes 
ang  bao  ng  iyong  ulo.  17  I  Hindi  mo  ba 
pinagsikapan  ito  sa  iyong  sarili,  sa  iyong 
paglimot  sa  Pan&inoong  iyong  Dios,  ng 
kaniyang  patnubayan  ka  sa  daan  ?  18  At 
ngayo^y  ^  anong  ipakikialam  mo.  sa  daan 
na  patungo  sa  Egipto,  upang  uminom  ng 
mga  tubig  ng  Sichor  ?  o  i  anong  ipakiki- 
alam mo  sa  daang  patungo  sa  Asiria, 
upang  uminom  ng  niga  tubig  ng  Hog? 
19  Sasawayin  ka  ng  iyong  satiling  kasam- 
an,  at  sasawayin  ka ,  ng  iyong  mga  pag- 
talikod :  talastasin  mo  nga  at  iyong  tingnan 
na  masamang  bagay  at  mapait,  na  iyong 
pinabayaan  ang  Panginoong  iyong  Dios, 
at  ang  takot  sa  akin  ay  wala  sa  iyo,  sabi 
ng  Panginoon,  ng  PanGinogn  ng  mga 
bukbo.  so  Sapagka^t  ng  unang  panahon 
ay  binali  ko  ang  iyon^  pamatok,  at  nilagot 
ko  ang  iyong  mga  tali ;  at  iyong  sinabing : 
Hindi  ako  maglilingkod ;  sapagka*t  sa 
bawa't  matftyog  na  burol,  at  sa  ilalim  ng 
bawa't  sariwang  puno  ng  katoy  ay  yumu- 
ko  ka  na  naglaro  ng  pagdadalahira, 
21  Gayon  ma*y  tinamnan  kita  ng  mabal 
na  puno  ng  uvas,  na  pawang  mabuting 
binbi:  ibakit  nga  ikaw  ay  naging  bansot 
na  ibang  puno  ng  uvas  sa  akin?  22  Sa- 
pagka*t  baga  man  magliugas  ka  ng  liliia, 
at  magbunton  ka  ng  maraming  sabon, 
gayon  ma'y  nagugubit  sa  harap  ko  ang 
iyong  kasam-an,  sabi  ng  Panginoon 
Dios.  23  iPaanong  iyong  mas^sabing: 
Hindi  ako  nagpakahawa,  bindi  ako  yu- 
maong  sam^nod  sa  mga  Baal?  tingnan  mo 
ang  iyong  daan.  sa  libis,  talastasin  mo 
kung  ano  ang  iyong  ginawa :  ikaw  na  ma- 
iiksing  dromedario  na  dumadamba  sa  ka- 
niyang ^  mga  lakad ;  24  isang  asnang 
bundok  na  sanay  sa  ilang  na  sumisinga- 
sing  s%  kaniyang  nais;  sa  kaniyang  takar 


onan :  I  sinong  makapagliligaw  sa  kaniya  ? 
silang  lahat  na  humahanap  sa  kaniya  ay 
bindi  mapapagod ;  sa  kaniyang  kabuanan 
masusumpungan  siya.  25  Ingatan  mo 
ang  iyong  paa  sa  paglakad  na  hubad,  at 
ang  iyong  lalamunan  sa  pagkaubaw: 
nguni't  iyong  sinabing:  Wala  ng  mang- 
yayari :  wala ;  sapagka't  ako'y  umibig  sa 
mga  taga  ibang  lupa,  at  sa  kanila'y  susu- 
nod  ako.  26  Kung  paanong  ang  magna- 
nakaw  ay  napapabiya  pagka  siya*y  nabu- 
huli,  gayon  napapabiya  ang  bahay  ng 
Israel ;  sila,  ang  kanilang  mga  hari,  ang 
kanilang  mga  pangulo,  at  ang  kanilang 
mga  sacerdote,  at  ang  kanilang  mga  pro- 
feta,  27  nanagsabi.sa  kahoy:  Ikaw  ay 
aking  ama,  at  sa  bato:  Iyong  ipinanganak 
ako :  sapagka^t  kanilang  ipinihit  ang  ka- 
nilang likod  sa  akin,  at  bindi  ang  kani- 
lang mukha:  nguni't  sa  panahon  ng  ka- 
nilang kabagabagan  ay  sasabihin  nilang: 
Ikaw  ay  bumangon,  at  iligtas  mo  kami. 
28  I  Nguni't  saan  nandoon  ang  iyong  mga 
dios  na  iyong  ginawa  sa  iyo  ?  bumangon 
sila,  kung  sila*y  makapagHligtas  sa  iyo . 
sa  panahon  ng  iyong  kabagabagan :  sa- 
pagka*t  ayon  sa  bilang  ng  iyong  mga 
ciudad  ay  siyang  iyong  mga  dios.  Oh 
Juda. 

2d  I  Bakit  kayo'y  nakikipag-usapin  sa 
akin?  kayong  lahat  ay  sumalangsang 
laban  sa  akin,  sabi  ng  PanQinoon. 
so  Sa  walang  kabuluhan  pinarusahan  ko 
ang  inyong  mga  anak ;  sila  y  hindi  tumanr 
gap  ng  saway:  nilamon  ng  inyong  sari- 
ling  tabak  :ang  inyong  mga  profeta,  na 
parang  manlilipol  na  leon.  31  Oh,  lahi, 
lingapin  nmjo  ang  saUta  ng  Panginoon. 
i  Naging  ilang  ba  ako  sa  Israel?  ^o 
lupain  ng  salimuot  na  kadiliman?  i  Ba- 
kit nga  sinasabi  ng  aking  bayang:  Kami 
ay  nanghimagsik ;  hindi  na  kami  paro- 
roon  pa  sa  iyo?  S2  iMalilimutan  ba 
ng  dalaga  ang  kaniyang  mga  hiyas,  o  ng 
no  via  ang  kaniyang  kagayakan?  gayon 
ma*y  nilimot  ako  ng  bayang  ko  sa  mga 
araw  na  walang  bilang..  33  \  Bakit  iyong 
pinagaganda  ang  iyong  lakad  upang  hu- 
manap  ng  pag-ibigl  jkaya^t  pati  ng  mga 
masamang  babaye  ^y  iyong  tinuruan  ng 
iyong  mga  lakad.  34  Gayon  din-sa  mga 
lay  lay  an,  mo  ay  nakasumpong  ng  dugo  ng 
mga  kalulua  ng  dukhang  walang  sala : 
hindi  ko  nasumpungan  sa  lugar  ng  pag; 
bubukas,  kungdi  sa  lahat  ng  ito.  35  Gar 
yon  ma'y  sinabi  mong:  Ako'y  walang 
sala;  tunay  na  ang  kaniyang  galit  ay 
humiwalay  sa  akin.    Narito,  ako'y  pa- 


748 


JEEEMIAS. 


2.  35 


pasok  sa  kahatiilan  na  kasama  nio,  sapag- 
ka't  iyong  sinasabing :  Hindi  ako  nagka- 
sala.  36  6^akit  ikaw  ay  nagmamadali 
ea  })alibot  upang  bumago  ng  iyong  lakad  ? 
ikaw  aj  inapapahiya  nariian  sa  Egipto 
na  gaya  iig  iyong  pagkapahiya  sa  Asiria. 
.17  Sa  kaniya'y  lalabas  ka  rin,  na  aiig 
iyong  mga  kamay  ay  naka])atongsa  iyong 
ulo:  sapagka't  itinakiiil  ng  Panginoon 
ang  iyong  mga  pagkakatiwala,  at  hindi 
ka  giginiiawa  sa  kanila. 

3Kanilang  sinasabing:  Kung  inihihi- 
wakiy  ng  lalaki  ang  kaniyang  asawa, 
at  Iiinihiwalayan  siya  niya,  at  napapasa 
ibang  lalaki,  ^babalik  pa  ba  iili  ang  lalaki 
sa  kaniya?  ^ hindi  ba  lubos  na  nahawa 
ang  lupaing  yaon?  Ngnni't  ikaw  ay 
naglaro  ng  pagdadalahiia  sa  maraming 
manliligaw;  gayon  nia'y  magbalik  ka 
uli  sa  akin,  sabi  ng  Panginoon.  3  Imu- 
lat  mo  ang  iyong  mga  mata  sa  mga  linbad 
na  kaitaasan,  at  ikaw  ay  tumingin ;  I,  saan 
hindi  ka  nahigan?  Sa  tab!  ng  mga  lang- 
sangan  ay  naghintay  ka  sa  kanila,  gaya 
ng  taga  Arabia  sa  ilang;  at  ij^ong  inihawa 
ang  lupain  ng  iyong  mga  pakikiapid  at 
ng  iyong  kasam-an.  3  Kaya't  ang  mga 
ulan  ay  napigil,  at  hindi  nagkaroon  ng 
hnling  ulan ;  gayon  ma'y  may  noo  ka  ng 
isang  dalahira,  ikaw  ay  tiimakuil  na  ma- 
pahiya.  4  ^  Hindi  ka  ba  dad aing  mnlasa 
panahongito  saaking:  Araa  ko,  ikaw  ang 
patmibay  ng  aking  kabataan?  5  ^  Kani- 
ya bang  iingatan  ang  kanhiang  galii  mag- 
pakailan  man?  ^kaniya  bang  iingatan 
hangang  sa  kawakasan?  Narito,  ikaw 
ay  n.agsalita  at  gnmawa  ng  mga  masa- 
mang  bagay,  at  nagtamo  ka  ng  iyong 
lakad. 

6  Biikod  dito'y  sinabi  sa  akin  ng  Pa- 
nginoon sa  kaarawan  ni  Josias  nahari: 
/.  Tyo  bang  nakita  ang  ginawa  ng  tumata- 
likcd  na  Israel?  siya'y  yiimaon  sa  bawa't 
matayog  na  bundok  at  sa  ilalim  ng  bawa't 
sariwang  puno  ng  kahoy,  at  doon  naglaro 
siya  ng  pagdadalahira.  7  At  aking  sina- 
bi ])agkatapos  na  magawa  niya  ang  lahat 
na  inga  bagay  na  ito  :  Siya'y  magbabalik 
sa  fikin;  ngani^t  hindi  siya  nagbaiik:at 
nakita  ng  kaniyang  magdarayang  kapatid 
na  Jud*a.  8  At  aking  nakita,  ng,  dahil 
dito  sa  kinamit  na  pangangalunjfa  ng 
tumatalikod  na  Israel,  akin  siyang 
pinalayas  at  binigyan  ko  siya  ng  })apel  ng 
paghihiwalay,  gayon  nja'y  hindi  nata- 
kot  ang  kaniyang  magdarayang  kapa- 
tid na  Juda;  kungdi  siya  naman  ay 
yumaon   at    naglaro    ng    pagdadalahira. 


6  At  nan.^Tari,  ga  kagaanan  ng  kaniyang 
pakikiapid,  na  ang  lupain  ay  nahawa, 
at  siya'y  nagtamo  ng  })angangalunya  sa 
l>amamag-itan  ng  mga  bato  at  ng  mga 
kahoy.  10  At  gayon  ma'y  sa  lahat  ng 
ito  ay  hindi  nagbalik  sa  akin  ang  kani- 
yang magdarayang  kapatid  na  Juda,  ng 
kaniyang  boong  puso,  kungdi  pakunuari 
sabi  ng  Panginoon.  ii  At  sinabi  ng 
Panginoon  sa  aking :  Ang  tumataliko(l 
na  Israel  ay  napakilala  na  higit  na  banal 
kay  sa  magdarayang  Juda.  12  Ikaw  ay 
yumaon,  at  itanyag  mo  ang  mga  salitang 
ito  sa  dakong  hilagaan,  at  iyong  sabihing: 
Ikaw  ay  bumalik,  ikaw  na  tumalikod  na 
Israel,  sabi  ng  Panginoon;  hindi  ako 
ti  tinging  galit  sa  inyo :  sapagka't  ako'y 
maawain,  sabi  ng  I^ANGinoon,  hindi  ako 
m ag-i ingat  ?i^ //a/t7  na  magpakailan  man. 
is  Kilalanin  mo  lamang  ang  iyong 
kasam-an,  na  ikaw  ay  suraalangsang  sa 
Panginoong  iyong  Dios,  at  iyong  ikinalat 
ang  iyong  mga  lakad  sa  mga  taga  ibang 
lupa  sa  ilalim  ng  bawa't  sariwang  puno 
ng  kahoy,  at  kayo^y  hindi  sumunod  ng 
aking  voces,  sabi  ng  Panginoon.  14  Ka- 
yo'y  magbalik-loob,  Oh  tumatalikod  na 
mga  anak,  sabi  ng  Panginoon  ;  sapagka't 
ako*y  asawa  sa  inyo :  at  ako'y  kukuha  si 
inyo  ng  isa  sa  isang  ciudad,  at  ng  dalawa 
sa  isang  kamag-anakan,  at  dadalhin  ko 
kayo  sa  Sion :  15  at  bibigyan  ko  kayo  ng 
mga  pastor  ayon  sa  aking  puso,  na 
magpapakain  sa  inyo  ng  kaalaman  at 
pagkakilala.  16  At  mangyayari,  pagka 
kayo'  y  dumami  at  lumago  sa  lupain  sa 
mga  araw  na  yaon,  sabi  ng  Panginoon, 
hindi  na  sila  magsasabing:  Ang  kaban 
ng  tipan  ng  Pan*3inoon;  at  hindi  man 
papasok  sa  pag-iisip :  at  hindi  man  niJa 
aalalahanin ;  at  hindi  man  nila  dadala- 
win;  at  hindi  na  mangyayari  pa  man. 
17  Sa  panahong  yaon  ay  tatawagin  nila 
ang  Jerusalem  na  luklukan  ng  Pangi- 
noon; at  lahat  ng  nacion  ay  mapipisan 
doon,  sa  pangalan  ng  PangiNoon,  sa 
Jerusalem :  hindi  na  rin  lalakad  pa  man 
sila  ng  ayon  sa  katigasan  ng  kanilang 
masamang  puso.  IS  Sa  mga  araw  na  yaon 
ay  lalakad  ang  Juda  na  kasama  ng  bahay 
ng  Israel,  at  sila'y  mangagaling  na  magka- 
saraa  sa  lupain  ng  hilagaan  sa  lupain  na 
ibinigay  kong  pinakamana  sa  inyong  mga 
magulang.  19  Nguni't  aking  sinabing : 
^Paanong  ilalagay  kita  sa  gitna  ng  mga 
anak,  at  bibigyan  kita  ng  raasayang  lupain, 
ng  mainam  na  mana  ng  mga  hukbo  ng 
mga  nacion?  fct  aking  sinabing:  Inyong 


4.  18 


JERBMIAS. 


749 


t^tawagin  akong  t  Ama  ko ;  at  hindi  na 
hihiwalay  pa  ng  pagsunod  sa  akin. 
20  Tunay  na  kung  paano  ang  babaye  ay 
luimihiwalay  na  may  daya  sa  kaniyang 
asawa,-gayon  kayo  garaawang  may  kara- 
yaan  sa  akin,  Oh  baliay  ng  Israel,  sabi 
ng  PanQinoon.  21  Isang  voces  ay  nari- 
nig  sa  mga  hubad  na  kaitaasan,  ang  iyak 
at  ang  pamanhik  ng  mga  anak  ng  Israel; 
sapagka't  kanilang  pinasasama  ang  kani- 
lang  lakad,  kanilang  nilimot  ang  Pan^i- 
NOONG  kanilang  Dios.  22  Kayo'y  magba- 
lik-loob,  kayong  tumatalikod  na  mga 
anak,  aking  gagamutin  ang  inyong  mga 
pagtaUkod.  Narito,  kami  %y  naparito 
sa  iyo;  sapagkaH  ikaw  ay  Panginooijg 
amjng  Dios.  23  Tanay  na  walang  kabu- 
lab^n  ang  tulong  ng  mga  burol,  ang  kagnlo 
sa  mga  bundok:  tanay  na  nasa  Pangi- 
NOOKG  aming  Dips  ang  kaligtasan  ng 
Israel.  24  Nguni't  nilamon  ng  nakahihi- 
yang  bagay  ang  gawa  ng  aming  magulang 
na  mula  sa  amiqg  kabataan ;  ang  kanilang 
mga  kawan  at  ang  kanilang  mga  bakahan, 
ang  kanilang  mga  anak  na  lalaki  at  ba- 
baye. 25  Tayo^y  htimiga  sa  ating  kahihiT 
yan,  at  takpan  tayo  ng  ating  kalituhan : 
sapagka^t  tayoV  nagkasala  laban  sa  Pa- 
KGINGONG  ating  iDios,  tayo  at  ang  ating 
mga  magulang,  mula  sa  ating  kabataan 
hangang  sa  araw  na  ito :  at  Hindi  tayo  na- 
kinigsa  YGceS:  i^-Pan^inoong  ating  Dios. 

4  Sung  ikaw  ay  babalik  Oh  Israel, 
:sabi  ng  Panginoon,  sa  akin  babalik 
ka ;  at  kung  iyong  aalisin  ang  iyong  mga 
kasuklamsuklam  sa  aking  paningin,  hindi 
ka  nga  makikilos;  2  at  ikaw  ay  susum- 
pang :  Buhay  ang  Panginoon,  sa  katoto- 
hanan,  sa  kahatulan,  at  sa  kabanalan ;  at 
ang  mganacion  ay  sa  kaniya  magpapala, 
at  saa  kaniya  lulualhati  sila. 

3  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
NGiNOON,  sa  mga  tawo  ng  Juda  at  ng 
Jerusalem :  Inyong  bunkatin  ang  inyong 
uabasal  na  lupa,  at  huag  ninyong  hasikan 
sa  gitna  ng  mga  tinik.  4  Magtuli  kayo 
sa  Panginoon,  at  inyong  alisin  ang  mga 
busisi  ng  inyong  puso,  ninyong  mga  tawo 
ng  Juda  at  mga  manananahan  sa  Jerusa- 
lem: baka  ang  aking  pag-aalab  ng  loob 
ay  lumabas  na  parang  apoy,  at  magningas 
na  walang  makapatay,  dahil  sa  kasam-an 
ng  inyong  mga;  gawa.  5  Ihayag  ninyo 
sa  Judaj  at  ibalita  ninyo  sa  Jerusalem; 
at  inyong  sabihing:  Inyong  hipan  ang 
pakakak  sa  Itipain:  humiyaw  kayo  ng 
malakas,  at  inyong  sabihing :  Magpipisan 
kayo,  at  tayo'y  maSJ^k  «a  mga  ciudad  na 


nababakuran.  s  Kayo'y  magtaas  ng  ban- 
dila  sa  dako  ng  Sion:  kayo^  turaakas 
dahil  sa  pagligtas,  huag  kayong  tumigil : 
sapagka't  ako'y  magdadala  ng  kasam-an 
mula  sa  hilagaan,  at  ng  malaking  kagi- 
baan.  7  Ang  isang  leon  ay  sumampa 
mula  sa  kaniyang  kagubatan,  at  ang 
mangigiba  ng  mga  nacion;  siya'y  nasa 
kaniyang  paglakad,  siya*y  lumabas  mula 
sa  kaniyang  lugar;  upang  gawing  giba 
ang  iyong  lupain,  upang  ang  iyong  mga 
ciudad  ay  malagay  na  sira  na  walaqg 
mananahan.  8  Dahil  d ito  ay  magbigkis 
kayo  ng  kayong  magaspang,  kayo'y  manag- 
hoy  at  umangal :  sapagka't  ang  mabangis 
na  galit  ng  PanSinoon  ay  hindi  humihi- 
waiay  sa  atin.  9  At  mangyayari,  sa 
araw  na  yaon,  sabi  ng  PanGinoon,  na  ang 
puso  ng  hari  ay  mawawalan  ng  diwa  at 
ang  puso  ng  mga  pangulo;  at  ang  mga 
sacerdote  ay  matitigilan,  at  ang  :  mga 
profeta  ay  mamamangha.  10  Ng  mag- 
kagayo'y  sinabi  kong:  jAh  Panginoong 
Dios !  tunay  na  iyong  dinayang  mainajQ 
ang  bayan^  ito  at  ang  JjerUsalem,^na 
iyong  sinabing :  Kayo'y  magkakaroon  ng 
kapayapaan;  sa  baga'y  an^  tabak  ay 
umaabot  sa  kalulua.  .Jll  Sa  panahong 
yaon  ay  sasabihin  sa  bayang  ito  at  sa 
Jerusalem:  Isang  mainit  na  hangln  na 
mula  sa  mga  hubad  pa  kaitasan  sa  ilang 
ay  dumating  sa  anak  ng  aking  bayan, 
hindi  upang  magpahangin,  o  maglinis 
man ;  12  isang  malakas  na  hangih  na 
mula  sa  mga  ito  ay  darating  sa  ^ganang 
akin :  ngayo*y  magsasalita  naman  ako  ng 
mga  kahatulan  , laban  sa  kanila.  13  Na- 
rito, siya'y  paiilanglang  na  gaya  ng  mga 
alapaap,  a,t  ang  kaniyang  mga  karro  ay 
maglging  gaya  ng  ipoipo.i  ang  kaniyang 
mga  kabayo  ay  lalong.njatulin  kay  sa  mga 
aguila.  iSa  aba  natinl  sapagka't  tayo^y 
nasamsaman.  14  Oh  Jerusalem,  huga- 
san  mo  ang  iyong  puso  sa  kasam-an,  upang 
ikaw  ay  >  maligtas.  i^  Hangang  kailan  titi- 
gil  sa  loob  mo  ang  iyong  mga  masamang 
pag-iisip.?  15  Sapagka't  isang  voces  ay 
naghahayag  mula  sa  Dan,  at  nagba-l«ilita 
ng  kasam-an  mula  sa  paga  burol  ng 
Efraim:  16  inyong  bangitin  sa  mga^  na- 
cion; narito,  inyong  ibalita  laban  sa  Jei-u- 
salem,  na  ang  mga  bantay  ay  nangagating 
sa  malayong  lupain,  at  ihiyaw  nila  ang 
kanilang  voces  laban  sa  mga  ciudad  ng 
Juda.  17  Gaya  ng  mga  bantay  sa  parang 
sila,  laban  sa  kaniya  sa  palibot ;  sapagka't 
siya'y  naging  mapanghimagsik  laban  sa 
akin ;  sabi  ng  VAN^moos,    18  Ang  iyong 


750 


JEEEMIAS. 


4.  18 


lakad  at  ang  lyong  mga  gawa  ay  nagsi- 
kap  ng  mga  bagay  na  ito  sa  iyo  ;  ito  ang 
iyong  kasam-an ;  sapagka^t  mapait,  sapag- 
ka't  umaaboi  hangang  sa  iyong  puso. 

19  i  Tiyan  ko,  tiyan  ko !  Ako^y  nagda- 
ramdam  sa  aking  puso;  ang  puso  ko  ay 
tumitibok,  Hindi  ako  makatahimik;  sa- 
pagka't  iyong  narinig,  Oh  kalulua  ko,  ang 
tunog  ng  pakakak,  ang  kaingay  sa  pagba- 
baka.  20  Kagibaan  at  kagibaan  ang  ini- 
hihiyaw;  sapagka't  ang  boong  liipain  ay 
nasamsaman :  biglang  nasamsam  ang  aking 
mga  dampa,  at  ang  aking  mga  tabing  sa 
isang  san'dali.  21  ^  Gaanong  kalaon  ma- 
kikita  ko  ang  bandila,  at  maririnig  ang 
tunog  ng  pakakak?  22  Sapagka't  ang 
bayan  ko  ay  hangal,  bindi  nila  ako  naki- 
kilala ;  sila^y  mga  mangmang  na  anak,  at 
sila'y  walang  kaalaman :  sila'y  pantas  sa 
paggawa  ng  masama,  nguni't  sa  paggawa 
ng  mabuti  ay  wala  silang  kaalaman. 

23  Aking  minasdan  ang  lupa,  at,  nari- 
to,  sira  at  basal ;  at  ang  mga  langit  at  mga 
walang  liwanag.  24  Aking  minasdan 
ang  mga  bundok,  at,  narito,  mga  nangi- 
nginig,  at  ang  lahat  na  burol  ay  umiinda- 
yog.  25  Ako'y  nagmasid,  at,  narito,  wa- 
lang tawo,  at  labat  ng  ibon  sa  bimpapa- 
wid  ay  tumakas.  26  Ako^  nagmasid,  at, 
narito,  ang  mabungang  parang  ay  ilang, 
at  labat  ng  ciudad  noon  ay  nabagsak  sa 
barap  ng  Panginoon,  at  sa  harap  ng 
kaniyang  mabangis  na  galit.  27  Sapag- 
ka't  ganito  ang  sabi  ng  PanSinogn  :  Ang 
boong  lupain  ay  magiging  kagibaan ;  ga- 
yon  ma^y  hindi  ako  gagawa  ng  lubos  na 
kawakasan.  28  Daliil  dito  ay  tatangis 
ang  lupa,  at  ang  mga  langit  sa  itaas  ay 
magiging  maitim :  sapagka't  aking  sinalita, 
aking  ipinasiya,  at  hindi  ako  nagsisi,  o 
akin  mang  hihiwalayan.  29  Ang  boong 
eiudad  ay  tumatakas  dahil  sa  hugong  ng 
mga  mangangabayo  at  ng  mga  mamama- 
na;  sila'y  nasok  sa  mga  kagubatan,  at 
nag-ukyabit  sa  mga  bato ;  bawa't  ciudad 
ay  nalimutan,  at  walang  tawo  na  tumata- 
han  doon.  so  At  ikaw,  pagka  ikaw  ay 
nasamsaman,  ^anong  iyong  gagawin?  Ba- 
ga  man  ikaw  ay  nananamit  ng  kundiman, 
baga  man  ikaw  ay  gumagayak  ng  mga 
kagayakang  ginto,  baga  man  iyong  pina- 
lalaki  ang  iyong  mga  mata  ng  pinta,  sa 
walang  kabuluhan  nagpapakaganda  ka; 
niwawalang  kabuluhan  ka  ng  mga  manli- 
iigaw  sa  iyo,  pinagsisikapan  nila  ang  iyong 
buhay.  31  Sapagka't  ako'y  nakarinig  ng 
voces  ng  gaya  ng  sa  babayeng  nagdaranir 
dam,  ng  daing  ng  gaya  ng  sa  nanganganak 


sa  panganay,  ng  voces  ng  anak  na  babaye 
ng  Sion,  na  naghihingalo,  na  nag-uunat  ng 
kaniyang  mga  kamay,  na  nagsasabing :  !  Sa 
aba  ko  ngayon  !  sapagka't  ang  kalulua  ko 
ay  nanlulupaypay  sa  harap  ng  mga  mama- 
matay-tawo. 

5Kayo*y  tumakbong  paroo't  parito  sa 
mga  langsangan  ng  Jerusalem,  at 
tumingin  ngayon,  at  komilala,  at  huma-  ' 
nap  sa  mga  lual  na  Ingar  noon,  kung 
kayo^y  makakasumpong  ng  tawo,  kung 
may  sino  man  na  gumagawa  ng  katuiran^ 
na  humabanap  ng  katotohanan ;  at  aking 
patatawarin  siya.  2  At  baga  man  kani- 
lang  sinasabing :  Buhay  ang  Panginoon  ; 
tunay  na  sila'y  sumusumpa  na  may  kasi- 
nungalingan.  3  Oh  Panginoon,  ^  hindi 
ba  tumitingin  ang  iyong  mga  mata 
sa  katotohanan?  iyong  hinampas  sila, 
nguni't  hindi  sila  nagdamdam;  iyong 
pinugnaw  sila,  nguni't  sila'y  tumanging 
tumangap  ng  saway:  kanilang  pinatigas 
ang  kanilang  mukha  na  higit  kay  sa 
bato;  sila'y  tumanging  bumalik.  4  Ng 
magkagayo'y  sinabi  kong:  Tunay  na 
ang  mga  ito  ay  dukha:  sila'y  mga 
hangal;  sapagka^t  hindi  sila  naka- 
kaalam  ng  daan  ng  Pan^inoon,  o  ng 
kahatulan  ng  kanilang  Dios:  5  ako'y 
paroroon  sa  mga  malaking  tawo,  at  mag- 
sasalita  sa  kanila ;  sapagka't  kanilang  na- 
lalaman  ang  daan  ng  Panginoon,  at  ang 
kahatulan  ng  kanilang  Dios.  Nguni't 
ang  mga  itp  ay  nagkaiisang  bumali  ng 
pamatok  at  lumagot  ng  mga  panali. 
6  Kaya't  papatayin  sila  ng  leon  na  mula 
sa  gubat,  sasamsaman  sila  ng  lobo  sa  mga 
ilang,  babantayan  ang  kanilang  mga  ciu- 
dad ng  leopardo,  lahat  na  lumabas  doon 
ay  malalapa :  sapagka't  ang  kanilang  mga 
pagsalangsang  ay  dumami,  at  ang  kani- 
lang mga  pagtalikod  ay  lumago.  7  i  Paa- 
nong  mapatatawad  kita  ?  kinalimutan  ako 
ng  iyong  mga  anak  at  sumumpa  sa  pama- 
mag-itan  nila  na  hindi  mga  dios  :  ng  si  Wy 
aking  mapakain  hangang  sa  mabusog, 
sila'y  nagkamit  ng  pangangalunya  at  nag- 
pipisan  na  hukbo  sa  mga  bahay  ng  mga 
dalahira.  8  Sila'y  parang  mga  kabayong 
pinakain  sa  umaga :  bawa^t  isa'y  hamu- 
huni  sa  asawa  ng  kaniyang  kapua. 
9  i  Hindi  ba  ako  dadalaw  ng  dahil  sa 
mga  bagay  na  ito  ?  sabi  ng  PANdiNOON : 
at  6  hindi  ba  gaganti  ang  kalulua  ko  sa 
isang  ganiyang  nacion  na  gaya  nito  ? 

10  Sampahin  ninyo  ang  kaniyang  mga 
kuta,  at  inyong  gibain ;  nguni't  huag  ka- 
yong  gumawa  ng  lubos  na  kawakasan: 


6.  3 


JEE^EMIAS. 


751 


alisin  ninyo  ang  kaniyang  mga  sanga : 
sapagka't  sila'y  hindi  sa  Panc^inoon. 
11  Sapagka*t  ang  bahay  ng  Israel  at  ang 
bahay^Dg  Juda  ay  gumawang  may  kara- 
yaan  laban  sa  akin,  sabi  ng  PaI^ginoon. 

13  Kanilang  ikinaila  ang  PanQinook,  at 
sinabing:  Hindi  siya;  hihdi  man  dara- 
ting  sa  atin  ang  kasam-an ;  hin(5i  man 
tayo  makakakita  ng  tabak  o  ng  kagutom 
man:  13  at  ang  mga  profeta  ay  magi- 
ging  hangin,  at  ang  salita  ay  wala  sa 
kanila:    ganito  ang  gagawin  sa  kanila. 

14  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  PanGi- 
NOON,  ng  Dios  ng  ntga  Imkbo :  Sapagka't 
inyong  sinasalita  ang  salitang  ito,  narito, 
gagawin  ko^  na  ang  aking  mga  salita 
sa  inyong  bibig  ay  maging  apoy,  at  ang 
bayang  ito  ay  kahoy,  at  mga  pupugnawin 
noon.  l5Ndrito,  ako^  magdadala  ng 
nacion  sa  inyo  na  mula  sa  malayo,  Oh 
bahay  ng  Israel,  sabi  ng  PanSinoon: 
isang  makapangyarihang  nacion^  isang 
matandang  nacion,  isang  nacion  na  ang 
wika  ay  hindi  mo  nalalaman,  o  nababatid 
mo  man  knng  ano  ang  kanilang  sinasabi. 
16  Ang  kanilang  lalagyan  ng  pana  ay 
bukas  na  libingan,  silang  lahat  ay  maka- 
pangyarihang lalaki.  17  At  kakanin  nila 
ang  iyong  ani  at  ang  iyoiig  tinapay,  na 
kakanin  ng  iyong  mga  anak  na  lalaki  at 
babaye :  kanilang  kakanin  ang  iyong  mga 
kawan  at  ang  iyong  mga  bakahan  :  kani- 
lang kakanin  ang  iyong  mga  puno  ng 
uvas  at  ang  iyong  mga  puno  ng  higos: 
kanilang  ibabagsak  ang  iyong  mga  cindad 
na  nababakuran,  na  iyOng  inaasahan,  sa 
pamanlag-itan  ng  tabak.  18  Nguni't  sa 
mga  araw  mang  yaon,  sabi  ng  Pan^inoon, 
hindi  ako  gagawa  ng  lubos  na  wakas  sa 
inyo.  19  At  mangyayari,  pagka  inyong 
sasabihing:  ^Bakit  ginawa  ng  PanGi- 
NOONG  ating  Dios  ang  lahat  na  mga  bagay 
na  ito  sa  atin?  kung  magkagayo'y  sasa- 
bihin  mo  sa  kanilang:  Kung  paanong 
inyong  nilimot  ako,  at  naglingkod  kayo 
sa  mga  ibang  dios  sa  inyong  lupain,  gayon 
kayo  maglilingkod  sa  mga  taga  ibang 
lupa  sa  isang  lupain  na  hindi  inyo. 

20  Inyong  ihayag  ito  sa  bahay  ng 
Jakob,  at  inyong  ibalita  sa  Juda,  na 
inyong  sabihing:  ai  Inyong  dingin 
ngayon  ito,  Oh  hangal  na  bayan,  at  §alat 
sa  kaalaman ;  iia  may  mga  mata,  at  hindi 
nakakakita;  na  may  mga  pakinig,  at 
hindi  nakakarinig :  22  i  Hindi  ba  kayo 
natatakot  sa  akin?  sabi  ng  Panginoon: 
i  hindi  ba  kayo  manginginig  sa  aking 
Uarap,  na  naglagay  ng  buhangin  na  pina- 


kahanganan  ng  dagat,  na  pinakawalang 
hangang  pasiya,  na  hindi  raapapawi?  at 
baga  man  mag-inalon  ang  kaniyang  mga 
alon,  hindi  rin  mananaig;  baga  man 
sila'y  humuhugong,  hindi  rin  sila  maka- 
raan.  23  Nguni^t  ang  bayang  ito  ay 
may  magulo  at  mapanghimagsik  napuso; 
sila'y  nangulo  at  yumaon.r  24  Hindi 
man  nila  sinasabi  sa  kanilang  pusfong; 
Matakot  tayo  ngayon  sa  PanSingoitg 
ating  Dios,  na  nagbibigay  ng  ulan^  ng 
maaga  at  gayon  din  ng  tanghali^  sa  kani-* 
yang  kapanahunan;  na  itinataah  sa  atin 
ang^  mga  takdang  sanlingo  ng  mga  pag^ 
aani.  23  Ang  inyong  mga  kasam-an  ang 
naghiwalay  ng  mga  bagay  na  itO,  at  «tng 
inyong  mga  kasalanan  ang  pumigil  sa 
inyo  ng  kabutihan.  2«  Bapagka't  sa 
gitna  ng  aking  bayan  ay  nakakasum- 
pong  ng  mga  masamang  tawo:  sila'y 
bumabantay,  gaya  ng  pagbabantay  ng 
mga  mamimitag;  sila*y  naglalagay  nf 
silo,    sila'y    humuhnU   ng    mga    lalaki. 

27  Kung  paanong  ang  kulnngan  ay 
puno  ng  mga  ibon,  gayon  ang  kanilang 
mga  bahay  puno  ng  karayaan:  kaya't 
Sila'y    naging     malaiki    at    yumayaman. 

28  SiWy  tumataba,  siWy  sumisilang: 
GO,  sila^y  humihigit  sa  mga  gawa  ng 
kasam-an:  hindi  nila  ipinakikipaglaban 
ang  usap,  ang  usap  ng  ulila,  upang 
sila'y  guminhawa ;  at  ang  matnid  ng  ma- 
pagkailangan  ay  hindi  nila  hinahatulan. 

29  6  Hindi  ba  ako  dadalaw  ng  dahil  sa 
mgia  bagay  na  ito?  sabi  ng  PanSinogn : 
<r  hindi  ba  gaganti  ang  aking  kaltilua  sa 
ganiyang  naciong  gaya  nito  ? 

30  Isang  kamangham^ngha  at-  kakf- 
lakilabbt  na  b&gay  ay  nangyayari  sa 
lupain ;  «1  ang  mga  profeta  ay  nanghu- 
hula  ng  kasintmgalingan;  at  ang  mg:a 
sacerdoteay  nagpupuno  ^  pamamag-itan 
ng^  kanilang  naga-  kamay ;  at  iniibig  ng 
aking  bayan  namj^kagaybn:  ^aJt  ano 
ang  inyong  gagawin  fea  wakas  noon? 

6Kayo*y  tumakas  i&a  lumigtas,  kayong 
mga  anak  ng  Benjamin,  inula  sa 
gitna  ng  Jerusalem,  at  kayo'y  humihip 
ng  pakakak  sa  TekOa,  at  magtaas  ng 
tanda  sa  ]Bet-hakarem :  sapagka*t  an^  ka- 
sam-an ay  natatanaw  sa  hilagaan,  at  isang 
malaking  kagibaan.  2  Ang  maganda  at 
maayos  na  babaye,  ang  anak  na  babaye  ng 
Sion,  ihihiwalay  ko.  3  Mga  pastor  na 
kasama  ng  kanilarig  mga  kawan  ay  paro^ 
roon  sa  kaniya ;  kanilang  itatayo  ang  ka- 
nilang mga  dampa  laban  sa  kaniya  sa 
I^ibot;  sila'y  magpapasabsab  bawa^t  isa 


752 


JEKEMIAS. 


e.  3 


sa  kaniyang  Ingar,  4  Maglianda  kayo 
ng  pagbabaka  laban  sa  kaniya;  kayo'y 
bumangon,  at  tayo'y  sumampa  sa  katang- 
haliang  tapat  iSa  aba  iiatinl  sapagka't 
ang  araw  ay  kumikiling,  sapagka't  ang 
mga  lilim  ng  paggabi  ay  nangangalat. 
5  Kayo^y  bumangon,  at  tayo'y  snmampa 
sa  kinagabihan,  at  ating  gibain  ang 
kaniyang  mga  palacio.  6  Sapagka't 
ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
nukbo :  Kayo'y  pumutol  ng  mga  pnnong 
kalioy  at  magtayo  kayo  ng  bunton  laban 
sa  Jerusalem:  ito  ang  ciudad  na  marapat 
dalawinj  siya'y  lubos  na  kapigliatian  sa 
gitna  niya.  7  Kung  paanong  ang  isang 
bukal  ay  nagbubuga  ng  kaniyang  mga 
tubig,  gayon  siya  magbubuga  ng  kani- 
yang kasam-an:  pangdadahas  at  pana- 
namsam  ay  naririnig  sa  kaniya ;  sa  harap 
ko  ay  palaging  sakit  at  mga  sugat.  8  Ma- 
aralan  ka,  Oh  Jerusalem,  baka  ang  aking 
kalulaa  ay  humiwalay  sa  iyo ;  baka  ikaw 
ay  gawin  kong  kagibaan,  lupaing  hindi 
tinatahanan. 

d  Ganito  ang  sabi  ng  Pangikoon  ng 
mga  hukbo :  Kanilang  lubos  na  lilipulin 
ang  labis  ng  Israel  na  gaya  ng  puno  ng 
uvas :  idukot  mo  uli  ang  iyong  kamay  na 
parang  mamimitas  ng  uvas  sa  mga  buslo. 
10  ^Kanino  ako  magsasalita  at  magpa- 
patotoo,  upang  kanilang  marinig?  narito, 
ang  kanilang  pakinig  ay  liindi  tuli,  at 
liindi  mga  makapakinig:  narito,  ang  sa- 
il ta  ng  Panginoon  ay  naging  kadustaan 
sa  kanila ;  sila'y  walang  kalnguran  sa  ka- 
niya. 11  Kaya't  ako'y  puno  ng  pag- 
aalab  ng  loob  ng  Panginoon;  ako^ 
pagod  na  ng  pagpipigil  ko  sa  akin  :  ibuhos 
sa  mga  bata  sa  langsangan,  at  sa  kapisa- 
nan  ng  mga  binata  na  magkakasama: 
sapagka't  pati  ng  lalaki  sampuo  ng  asawa 
ay  mahubuli,  ang  matanda  sampuo  niya 
na  puspos  ng  mga  araw.  12  At  ang  ka- 
nilang'mga  bahay  ay  malilipat  sa  mga 
iba,  ang  kanilang  mga  parang  at  ang 
kanilang  mga  asawa  na  magkakasama : 
impagkat^t  iuunat  ko  ang  aking  kamay  sa 
mga  mananahan  sa  lupain,  sabi  ng  Pa- 
NGINOON.  la  Sapagka^t  mula  sa  kaliit- 
liitan  nila  liangang  sa  kalakilakilian  liila, 
bawa't  isa  ay  bigay  sa  kasakiman,  at 
mula  sa  profeta  hangang  sa  sacerdote 
bawa't  isa'y  gumagawang  may  kasinu- 
ngalingan.  14  Kanilang  ginamot  namang 
magaan  ang  sugat  ng  aking  bayan,  na  sina- 
bing ;  Kapayapaan,  kapayapaan  ;  sa  baga'y 
ay  walang  kapayapaan.  15  ^Nalnhiya 
ba  sila  kung  sila'y  nagkakamit  ng  kasu- 


klamsuklam?  hindl,  tsila'y  Iiindl  nahihiya 
sa  ano  man,  o  sila  man  ay  nakutya:  ka- 
ya't  sila'y  mabubual  sa  gitna  ng  mga  na- 
bubual:  sa  panahon  na  aking  dadalawin 
sila  ay  mabubulagta  sila,  sabi  ng  Pakgi- 

NOON. 

Ifc  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
Kayo'y  tumayo  sa  mga  daan  at  tumingin 
kayo,  at  magtanong  kayo  ng  dating  Ian- 
das,  kung  saan  nandoon  ang  mabuting 
daan,  at  lumakad  doon,  at  kayo*y  maka- 
kasumpong  ng  kapabingalian  sa  inycng 
kalnlua :  nguni't  kanilang  sinabing :  Hindi 
kami  lalakad  doon,  17  At  ako'y  nagla- 
gay  ng  mga  bantay  sa  inyo,  na  sinahi'ng ; 
Inyong  dingiu  ang  tunog  ng  pakakak : 
nguni't  kanilang  sinabing:  Hindi  kami 
didinig.  18  Kaya't  inyong  dingin,  nin- 
yong  mga  nacion;  at  inyong  talastasio, 
Oh  kapulungan,  kung  ano  ang  nasa  gitna 
nila.  19  Iyong  dingin,  Oh  lupa:  narito, 
ako'y  magdadala  ng  kasam-an  sa  bayang 
ito,  na  bunga  ng  kanilang  mga  pag-iisip, 
sapagka't  sila'y  hindi  nakinig  ng  aking 
mga  salita  ;  at  tungkol  sa  aking  kautusan 
ay  kanilang  itinakuil.  20  ^^a  anong 
akala  nagdadala  kayo  sa  akin  ng  kaman- 
yan  na  mula  sa  Saba,  at  ng  mabangong 
kawayan  na  mula  sa  malayong  lupain? 
ang  inyong  mga  bandog  na  susunugin  ay 
hindi  nakalulugcd,  o  ang  inyo  mang  mga 
hayin  ay  nakalugod  sa  akin.  21  Ivjva^t 
ganito  ang  sabi  ng  PakGinoon:  Karito, 
ako'y  maglalagay  ng  katitisnran  sa  nna- 
han  ng  bayang  ito :  at  ang  mga  magulang 
at  ang  mga  anak  ay  magkakasamang 
matitisod  doon;  ang  kapua  at  ang 
kaniyang  kaibigan  ay  mamamatay. 

22  Ganito  ang  sabi  ng  Panqinoon: 
Narito,  ang  isang  bayan  ay  nagmu- 
mula  sa  hilagaang  lupain;  at  isang  mala- 
king  nacion  ay  gigising  mula  sa  mga 
kahulihulihang  bahagi  ng  lupa.  2S  Si- 
la'y  humahawak  ng  bosog  at  ng  sibat: 
sila'y  mabagsik  at  walang  habag ;  ang 
kanilang  voces  ay  humuhugong  na  parang 
dagat,  at  sila'y  sumasakay  sa  mga  kaba- 
yo  ;  bawa't  isa  ay  humahanay,  na  parang 
i*ang  lalaki  na  pakikipangbaka,  laban 
sa    iyo.    Oh   anak    na   babaye   ng    Sion. 

24  Aming  narinig  ang  kabantugan  noon ; 
ang  aming  mga  kamay  ay  humihina:  ka- 
lungkutan  ay  humawak  sa  amin,  at  sakit 
na  gaya  ng  isang  babaye  sa  pagdaramdam. 

25  Huag  kang  lumabas  sa  parang,  o 
lumakad  man  sa  daan;  sapagka^t  way  ta- 
bak  ng  kaaway  at  kakilabutan  sa  lahat 
ng  dako.      26  Oh   anak  na  babaye  ng 


7,  21 


JEEEMIAS. 


753 


aking  bayan,  magbigkis  ka  n§  kayong 
magaspang,  at  gumuiryon  ka  sa  abo: 
tumangis  ka,  gaya  ng  sa  bugtong  na  anak, 
ng  kapaitpaitang  panaghoy ;  sapagka't 
aDg  mananamsam  ay  biglang  darating  sa 
atin.  27  Aking  iginawa  kita  ng  isang 
iiioog  at  ng  katibayan  sa  gitna  ng  aking 
bayan;  upang  iyong  malaman  at  matik- 
man  ang  kanilang  lakad.  88  Silanglahat 
ay  manghihimagsik  na  mainam,  na  yuma- 
yaon  sa  palibot  na  naghahatid  dumapit ; 
sila^y  tanso  at  bakal:  silang  lahat  ay 
gumagawang  may  kapahamakan.  29  Ang 
panghihip  ay  hvimihihip  na  mabangis; 
ang  tinga  ay  natutunaw  sa  apoy :  sa  wa- 
lang  kabuluhan  dumadalisay  sila ;  sapag- 
ka't  ang  masama  ay  hindi  nabunot. 
30  Mga  tatawaging  pilak  na  itinakuil, 
sapagka^t  mga  itinakuil  ng  PANeiNOON. 

7  Ang  salita  na  dumating  kay  Jeremias 
mula  sa  PanQinoon  na  nagsabing: 
2  Ikaw  ay  tnmayo  sa  pintnang-daan  ng 
babay  ng  Panginoon,  at  itanyag  mo  doon 
ang  salitang  ito,  at  inyong  sabihing :  lu- 
yong  dingin  ang  salita  ng  PanQinoon, 
ninyong  lahat  na  sa  Juda,  na  pumapasok 
sa  mga  pintuang-daang  ito  upang  sumam- 
ba  sa  PanQinook.  3  Ganito  ang  sabi  ng 
PanQinoon  ng  mga  bukbo,  ng  Dios  ng 
Israel :  Inyong  pabutihin  ang  inyong  mga 
lakad  at  ang  inyong  mga  gawa,  at  akin 
kayong  patatabanin  sa  lugar  na  ito. 
4  Huag  kayong  umasa  sa  mga  sinunga- 
ling  na  salita,  na  nagsasabing :  Ang  tem- 
plo  ng  PAnQinoon,  angtemplo  ng  PanGi- 
NOON,  ang  templo  ng  PanQinoon  ay  ang 
mga  ito,  5  Sapagka't  kung  inyong  lubos 
na  pabubutihin  ang  inyong  mga  lakad  at 
ang  inyong  mga  gawa;  kung  kayo'y  lubos 
na  gagawa  ng  kahatulan  sa  isang  tiawo  at 
sa  kaniyan^  kapua;  6  kung  hindi  kayo 
pipighati  ng  taga  ibang  lupa,  ng  ulila,  at 
ng  babayeng  bao,  at  hindi  magbububo 
ng  walang  salang  dugo  sa  lugar  na  ito, 
o  susunod  man  sa  ibang  mga  dios  sa 
inyong  sariling  kapahamakan :  7  kung 
magkagayo'y  patatahanin  ko  kayo  sa 
lugar  na  ito,  sa  lupain  na  ibinigay 
ko  sa  inyong  mga  magulang,  mula 
ng    una    hangang    sa     walang    hangang. 

8  Isarito,  kayo*y  umaasa  sa  mga  kabula- 
anaEg  talita,  na  hindi  mapapakinabangan. 

9  6  Kayo  ba*y  magnanakaw,  papatay,  at 
mangangalunya,  at  susumpa  ng  kabula- 
anan,  at  magsusunog  ng  kamanyan  kay 
Baal,  at  lalakad  na  susunod  sa  ibang  mga 
dios  na  hiadi  oinvo  nakilala,    lo  at  pari- 


rito  at  tatayo  sa  harap  ko  sa  bahay  na 
ito,  na  tinatawag  sa  aking  pangalan,  at 
magsasabing :  Kami  ay  laya ;  upang  in-  ^ 
yong  gawin  ang  lahat  na  mga  kasuklam- 
suklam  na  ito  ?  11  ^  Ang  bahay  bang  ito 
na  tinatawag  sa  aking  pangalan,  naging 
yungib  ng  mga  magnanakaw  sa  inyong 
mga  mata?  Narito,  ako,  ako  nakakita, 
sabi  ng  PanQinoon.  12  Nguni't  paroon 
kayo  ngayon  sa  aking  lugar  na  nasa  Silo, 
na  siyang  aking  pinagpatahanan  ng  aking 
pangalan  ng  una,  at  iyong  tingnan  kung 
ano  ang  aking  ginawa  dahil  sa  kasam-an 
ng  aking  bay  ang  Israel.  IS  At  ngayon, 
sapagka't  inyong  ginawa  ang  lahat  ng 
gawang  ito,  sabi  ng  Panginoon,  at  nag- 
salita  ako  sa  inyo,  na  ako^y  bumangong 
maaga  at  nagsalita,  nguni't  hindi  ninyo 
dininig;  at  aking  tinawag  kayo,  nguniH 
hindi  kayo  sumagot :  14  kaya't  gaga  win 
ko  sa  bahay  na  tinatawag  sa  aking  pa- 
ngalan, na  inyong  inaasahan,  at  sa  lugar 
na  ibinigay  kosa  inyo  at  sa  inyong  mga 
magulang,  gaya  ng  aking  ginawa  sa  8ilo. 
15  At  akin  kayong  itatakuil  sa  aking 
paningin,  gaya  ng  pagkatakuil  ko  sa 
lahat  ninyong  mga  kapatid,  sa  boong 
binhi  ng  Efraim. 

16  Kaya't  huag  mong  idalangin  ang 
bayang  ito,  o  ipagtaas  mo  man  ng  daingo 
ng  dalangin  man  siya,  o  gumawa  ka  man 
ng  pamamag-itan  sa  akin :  sapagkaH  hindi 
kita  did ingin.  17  i  Hindi  mo  ba  nakiki- 
ta  kung  ano  ang  kanilang  ginagawa  sa 
ciudad  ng  Juda  at  sa  mga  langsangan 
ng  Jerusalem?  18  Ang  toga  anak  ay 
namumulot  ng  kahoy,  at  ang  m|a 
ama  ay  nagpapaningas  ng  apoy,  at  Ang 
mga  babaye  ay  nagmamasa  ng  pasta, 
upang  igawa  ng  mgaf  mamon  ang  reina 
ng  langit,  at  upang  magbuhos  ng  mga 
bandog  na  inumiii  sa>  ibang  mga  dios, 
upang  kanilang  mamUngkahi  ako  sa 
galit.  19  ^Kanila  ba  akong  minumung- 
kahi  sa  galit?  sabi  ng  t*AN§iU00N ; 
i  hindi  ba  sila  namumungkahi  sa  kanilang 
sarili  sa  kalituhan  ng  ianilang  sariling 
mga  mukha?  20  Kaya't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Digs:  Narito,  ang  aking 
galit  at  ang  aking  pag-aalab  ng  loob  ay 
mabulmhos  sa  lugar  na  ito,  sa  tawb,  &tsa 
hayop,  at  sa  mga  puaofig  kahoy  sa 
parang,  at  sa  bunga  ng  lupa;  at  mag- 
niningas,  at  hindi  mapapatay. 

21  Ganito  ang  sabi  ng  PanSinggn  ng 
mga  hukbo,  ng  Dios  ng  Israel :  Inyong 
idugdag  ang  inyong  mga  handog  na 
susunugin    sa    inyong    mga    hayi%    at 


754 


JEKEMIAS. 


7.  21 


kumain  kayo  ng  laaian.  22  Sapagka't 
hindi  ako  nagsalita  sa  inyong  iiiga 
magulang,  o  nag-ntos  man  sa  kanila  sa 
araw  na  inilabas  ko  sila  sa  lupaiii  v,g 
Egipto,  tungkol  sa  niga  bandog  na 
susunugin,  o  sa  mga  Iiayin:  23  kiingdi 
ang  bagay  na  ito  ay  iniutos  ko  sa  kanila, 
na  aking  sinabing:  Inyong  dingin  ang 
aking  voces,  at  ako'y  magiging  inyong 
Dios,  at  kayo'y  magiging  aking  bayan : 
at  lumakad  kayo  sa  lahat  ng  daaa  na 
iniuutos  ko  sa  inyo,  na  ikabubuti  ninyo. 
S4  Nguni^t  hindi  riila  dininig,  o  ikiniling 
man  ang  kauilang  pakinig,  kungdi  luma- 
kad sa  kanUang  sarillng  mga  payo  at  sa 
katigasan  ng  kanilang  masamang  puso,  at 
yumaong  paurong  at  liindi  pasulong. 
g5  Mala  ng  araw  na  ang  inyong  mga 
magulang  ay  lumabas  sa  Inpain  ng 
Egipto  hangang  sa  araw  na  ito,  aking 
sinugo  sa  inyo  ang  lahat  kong  mga 
alipin  na  mga  profeta,  araw-araw  ay 
ginigiging  kong  maaga  at  sinusugo  ko  sa 
kanila :  26  gayon  ma'y  hindi  sila  naki- 
nig  sa  akin,  o  nagkiling  nltin  ng  kanilang 
pakinig,  kungdi  pinatigas  ang  kanilang 
leeg:  sila'y  gumawa  ng  lalong  masama 
kay  sa  kanilang  mga  magulang. 

27  At  iyong  sasalitain  ang  lahat  na 
salitang  ito  sa  kanila ;  nguni't  hindi  sila 
makikinig  sa  iyo :  iyo  namang  tatawagin 
sila;  nguni't  hindi  sila  sasagot  sa  iyo. 
88  At  iyong  sasabihin  sa  kanilang:  Ito 
ang  nacion  na  hindi  nakinig  sa  voces  ng 
Panginoonq  kanilang  Dios,  o  tumangap 
man  ng  aral :  katotolianan  ay  nawala,  at 
nahiwalay  sa  kanilang  bibig.  29  Iyong 
gupitin  ang  iyong  buhok,  Oh  Jerusalemj 
at  ihagis  mo,  at  magtaas  ka  ng  panaghoy 
sa  mga  hubad  na  kaitaasan;  sapagka't 
itinakuil  ng  Panginoon  at  nilimot  ang 
lahat  ng  kaniyang  pag-iinit.  30  Sapag- 
ka^t  gumawa  ang  mga  anak  ng  Juda  ng 
masama  sa  aking  paningin,  sabi  ng  Pa- 
NGINOON :  kanilang  inilagay  ang  kanilang 
mga  kasuklamsuklam  sa  bahay  na  tinata- 
wag  sa  alciog  pangalan,  upang  ihawa. 
31  At  kanilang  itanayo  ang  mga  mataas 
na  lugar  ng  Tofet  na  nasa  libis  ng  anak 
ni  Hiiiom,  upang  sunugin  ang  kanilang 
mga  anak  na  lalaki  at  babaye  sa  apoy ;  na 
hindi  ko  iniutos,  o  nasok  man  sa  aking 
pag-iisip.  33  Kaya^t,  narito,'  ang  mga 
araw  ay  dumarating,  sabi  ng  Panginoon, 
na  hindi  na  siya  tatawaging  Tofet,  o 
Ang  libis  ng  anak  ni  Hinom  man,  kungdi 
Ang  libis  na  Patayan :  sapagka't  siWj 
magliUbing  sa  Tofei,  hangang  sa  mawu" 


Ian  ng  Iiigar.  S3  At  ang  mga  bangkay 
ng  bayang  ito  ay  magiging  pinakapag- 
kain  s;i  mga  ibon  sa  Jiimpapawid,  at 
sa  mga  iiayop  sa  lupa ;  at  walang  mga 
bubugaw.  34  Kung  magkagayo'y  aking 
patitigiliu  sa  mga  cindad  ng  Juda,  at 
sa  mga  langsangan  ng  Jerusalem,  ai^g 
voces  ng  kalayawiai  at  ang  voces  ng 
kasayahan,  ang  voces  ng  novio  at  ang 
voces  ng  novia:  sapagka't  ang  liipain  ay 
magiging  sila. 

8Sa  panahong  yaon  sabi  ng  Pangi- 
NOON  ay  maglalabas  sila  ng  mga  buto 
ng  mga  hari  sa  Juda,  at  ng  mga  buto  ng 
kaniyang  mga  pangulo,  at  ng  mga  buto 
ng  mga  sacerdote,  at  ng  mga  buto  ng  mga 
profeta,  at  ng  mga  buto  ng  mga  ma  nana- 
ban  sa  Jerusalem,  mula  sa  kanilang  mga 
libingan;  2  at  kanilang  mga  ikakalat  sa 
harap  ng  araw,  at  ng  biian,  at  ng  boong 
hukbo  ng  langit,  na  kanilang  inibig, 
at  kanilang  pinaglingkuran,  at  sila  nilang 
sinundan,  at  siyang  kanilang  hinanap, 
at  siyang  kanilang  sinamba  :  hindi  mga 
mapipisan,  o  malilibing  man ;  sila'y  magi- 
ging pinakadumi  sa  balat  ng  lupa. 
3  At  ang  kamatayan  ay  pipiliin  na  higit 
kay  sa  kabuhayan  ng  lahat  ng  naiwang 
nalabi  dito  sa  masamang  kamag-anakan, 
na  nalabi  sa  lahat  ng  lugar  na  aking 
pinagtabuyan  sa  kanila,  sabi  ng  Pangi- 
NOON  ng  mga  hukbo. 

4  Bukod  dito'y  sasabihin  mo  sa  kani- 
lang :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
^Mabubual  ba  ang  mga  tawo  at  hindi 
magbabangon  uli  ?  i  maliligaw  ba  ang  isa, 
at  hindi  magbabalik?  5  ^Bakit  nga 
ang  bayang  ito  na  Jerusalem  ay  tumatali- 
kod  ng  walang  hangang  pagtalikod  ?  sila'y 
humahawak  ng  karayaan,  sila'y  tumatan- 
ging  bumalik.  6  Aking  pinakingan  at 
narinig  ko,  nguni't  hindi  sila  nagsaUta  ng 
matuid:  walang  nagsisisi  ng  kaniyang 
kasam-an,  na  nagsasabing :  I  Anong  aking 
ginawa?  bawa^t  isa'y  lumiiiko  sa  kani- 
yang lakad,  gaya  ng  kabayo  na  duma- 
daluhong  sa  pagbabaka.  7  Co,  nakiki- 
lala  ng  tagak  sa  himpapawid  aog  kani- 
yang mga  takdang  kapanahunan;  at  ang 
pagong  at  ang  langaylangayan  at  ang 
ibon  7ia  grulla  ay  mumamalas  ng  panahon 
ng  kanilang  pagdating;  nguni't  hindi 
nalalaman  ng  aking  bayan  ang  ayes  ng 
Panginoon.  8  l  Bakit  ninyo  sinasabiiig : 
Kami  ay  pantas  at  ang  kautasan  ng 
Panginoon  ay  suraasaamin?  Nguni't, 
narito,  ang  sinungaling  na  pangsulat.  ng 
mga  esariba  ay  gumawacg  may  kasinunga- 


9.  10 


JEEEMIA8. 


755 


lingau.  9  Aug  mga  pantas  ay  napahiya, 
sila'y  nanlupaypay  at  nahnli:  narito, 
kanilaug  itinakuil  aiig  salita  ng  Pangi- 
NOOK:  at  I  anong  clase  ng  karunungan  ang 
nasa  kanila?  10  Kaya't  ibibigay  ko  ang 
kanilang  mga  asawa  sa  mga  iba,  at  ang 
kanilang  mga  parang  ay  sa  mga  mag-aari 
sa  kanila:  sapagka^t  bawa^t  isa  mula  sa 
kaliitliitan  liangang  sa  kalakilakihan  ay 
bigay  sar  kasakiman,.  mula  sa  profeta  han- 
gang  sa  sacerdote  bawa't  isa  na  guraaga- 
wang  may  kasiuungalingan.  11  At  kani- 
lang ginamot  na  magaanarig  sugat  ng  anak 
na  babaye  ng  aking  bayan,  na  sinabing: 
Kapayapaan,  kapayapaan;  sa  baga^y  wa- 
lang  kapayapaan.  12  ^Nahiya  ba  sila 
ng  sila'y  magkamit  ng  kasuklamsuklam  ? 
hindl,  hindi  sila  nahiya  sa  ano  man,  o 
namula  man. sila:  kaya't  sila'y  mabubual 
sagitna  nila,  na  nabiibual:  sa  panahon  ng 
pagdalaw  sa  kanila  ay  mabahagis  sila, 
sabi  ng  Pakginoois'.  13  Aking  labos  na 
iilipiilin  sila^  sabi  ng  Pan'GIIs^oon  :  hindi 
magkakaroon  ng  mga  uvas  sa  puno  ng 
uvas,  o  ng  mga  higos  man  sa  mga 
puno  ng  higos,  at  ang  dahon  ay  mala- 
lanta;  at  ang  mga  bagay  nsk  aking 
naibigay  sa  kanila  ay  mapapawi  sa  kani- 
la. 14  ^Bakit  tayo'y  tumitigil  na  naka- 
upo  ?,  kayo*y  magpisan,  at  tayo^y  masok 
sa  mga  ciudad  na  nakukutaan  at  tayo^y 
tumahimik  doon :  sapagka't  inilagay  tayo 
ng  Pan^inoon  ating  Dios  sa  pagkata- 
himik,  at  binigyan  tayo  ng  tubig  na  apdo 
upang  inumin,  sapagka't  tayo'y  nagkasala 
laban  sa  Panginoon.  15 . 1  TayoV  naghi- 
hintay  ng  kapayapaan,  nguni't  walang 
dumating  na  mabuti ;  a<  ng  panalion  ng 
kagamutan,  at  nandito't  panlulupaypay  I 

16  Ang  singasing  ng  kaniyang  mga 
kabayo  ay  naririnig  mula  sa  Dan :  sa 
tunog  ng  liugong  ng  kaniyang  mga  mala- 
kas  ay  nanginginig  ang  boong  lupaia; 
sapagka't  sila'y  dumating,  at  nilamon 
ang  lupain  at  lahat  ng  nandoon;  ang 
ciudad  at    yaong  mga  tumatahan  doon. 

17  Sapagka't,  narito,  ako'y  magsusugo  ng 
mga  ahas,  ng  mga  sawa  sa  gitna  ninyo^ 
na  hindi  maeenkanto,  at  kakagatin  nila 
kayo,  sabi  ng  Pangikook. 

18  I  Oh  kung  ako'y  makapag-aaliw 
laban  sa  kapanlawan!  ang  puso  ko  ay 
nanlulupaypay  sa  loob  ko.  19  Narito, 
ang  tinig  ng  hiyaw  ng  anak  na  babaye  ng 
aking  bayan  na  mula  sa  lupaiin  na  totoong 
malayo;  i  Hindi  ba  ang  Panginoon  ay 
nasa  Sion  ?  i  hindi  ba  ang  kaniyang  Hari 
ay  n^ndG0]ei?-^B2ikit  inmUngkahi  nila  al^o 


sa  galit  ng  kanilang  mga  larjtwang  hini- 
churahan,  at  ng  mga  kawalang  kabuluhaii 
ng  ibang  dios?  20  Ang  pag-aani  ay 
nakaraan,  ang  tag-init  ay  natapos,  at 
tayoV  hindi  ligtas,"  21  Dahil  sa  sugat  ng 
anak  na  babaye  ng  aking  bayan  ay  nasa- 
sakitan  ako:  ako^y  luksa;  katigilan  ay 
humawak  sa  akin.  S3  ^iWala  bang 
balsamo  sa  Gilead?  ^wala  bang  manga- 
gamot  doon?  ^bakit  nga  hindi  masauli 
ang  katabaan  ng  anak  na  babaye  ng  aking 
bayan? 

9i  Oh  kung  ang  aking  ulo  ay  mga  tubig, 
at  ang  aking  mga  mata  ay  bukal  ng 
mga  luha,  upang  ako'y  makaiyak  araw  at 
gabi  dahil  sa  pagkamatay  ng  anak  na 
babaye  ng  aking  bayan  I  2  jManong 
magkaroon  sa  ilang  ng  tigilan  ng  mga 
naglalakad;  upang  aking  mai wan  ang 
aking  bayan,  at  yaunan  ko  sila!  sapagka't 
silang  lahat  ay  mangangalunya,  kapisanan 
ng  mga  mag«darayang  tawo.  3  At  bina- 
baluktot  ang  kanilang  dila  gaya  ng  kani- 
lang bosbg  dahil  sa  kabulaanan ;  at  sila^y 
lumalakas  sa  lupain,  nguni't  hindi  para  sa 
katotohanan :  sapagka't  sila'y  nangagaling 
sa  kasan>^n  at  kaeam-an,  at  hindi  nila  ako 
nakikilala,  sabi  ng  Panginook.  4  Mag- 
ingat  kayo  bawa't  isa  sa  kaniyang  kapua, 
at  huag  kayong  magkatiwala  sa  kanino 
mang  kapatid :  sapagka't  lahat  ng  kapa- 
tid  ay  magtatakuil,  at  lahat  ng  kapua 
ay  magliahatid  dumapit.  5  At  sila'y 
magdadaya  bawa't  isa  sa  kaniyang  kapua, 
at  hindi  magsasalita  ng  katotohanan: 
kanilang  tinuruan  ang  kanilang  dila  na 
magsalita  ng  kabulaanan;  siWy  nag- 
pakapagod  na  magkamit  ng  kasam-an. 
«  Ang  iyong  tahanan  ay  nasa  gitna  ng 
karayaan ;  dahil  sa  karayaan  ay  tuma- 
tangi  silang  kilalanin  ako,  sabi  ng  Pa* 
NGINOOK. 

7  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Pangit 
NOON  ng  mga  hukbo:  Narito,  aking 
tu  tuna  win  sila  at  susubukin  sila; 
I  sapagkaH  ano  pa  ang  aking  magagawa, 
dahil  sa  anak  na  babaye  ng  aking  bayan? 

8  Ang  kanilang  dila  ay  panang  nakafna- 
matay;  nagsasalita  ng  karayaan:  nagsa- 
salitang  may  kapayapaan  ng  kaniyang 
bibig  sa  kaniyang  kapua,  nguni't  buma- 
bakay  siya  ng  kaniyang  puso  sa  k^niya. 

9  i  Hindi  ko  badadalawin  sila  dahil  sa 
mga  bagay  na  ito?  sabi  ng  PanQinOOn: 
i  hindi  ba  gaganti  ang  aking  kalulua  sa 
isang  nacion  na  gaya  nito  ? 

^  10  Sa  mga  bundol^^^y  magtataas  ako 
ng  pag-iyak  at  pag-anf  al,  at  sa  mga  sa^ 


756 


JEEBMIAS. 


9.  10 


s&ban  sa  ilang  ay  panaglioy,  sapagka^t 
mga  nasunog,  na  ano  pa't  walang  duma- 
raan ;  hindi  man  marinig  ng  niga  tawo  ang 
tinig  ng  kawan ;  ang  ibon  sa  him  papa  w  Id 
at  gayon  din  ang  hayop  sa  parang  ay 
yumaon.  11  At  aking  gagawin  ang  Jeru- 
salem na  mga  bunton,  na  tabanang  lugar 
ng  mga  cbakal ;  at  aking  gagawin  ang  mga 
ciudad  ng  Juda  na  kagibaan,  na  walang 
mananahan.  12  iSino  ang  pantas  na 
makababatid  nito  ?  at  4  sino  slya  na  pinag- 
salitaan  ng  bibig  ng  Panginoon,  upang 
kaniyang  maihayag?  ^bakit  ang  lupain 
ay  napupugnaw  at  nasusunog  na  gaya  ng 
ilang,  na  ano  pa't  walang  dumaraan  ? 

13  At  sabi  ng  Panginooh  :  Sapagka't 
kanilang  nilimot  ang  aking  kautusan  na 
aking  inilagay  sa  barap  nila,  at  hindi 
sumunod  sa  aking  voces,  o  nilakaran  man 
nila ;  14  kungdi  sila'y  lumakad  sa  kati- 
gasan  ng  kanilang  sariling  puso,  at  sumu- 
nod sa  mga  Baal,  na  itinuro  sa  kanila  ng 
kanilang  mga  magulang :  15  kaya't  gani- 
to  ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo, 
ng  Dios  ng  Israel:  Narito,  aking  pakaka- 
nin  sila,  ang  bayang  ito,  ng  ajenjo,  at 
bibigyan  ko  sila  ng  tubig  na  apdo  upang 
inumin.  18  Akin  ding  pangangalatin  sila 
sa  gitna  ng  mga  nacion,  na  hindi  nakilala 
kahi't  nila  o  ng  kanilang  mga  magulang : 
at  aking  susuguin  ang  tabak  sa  likuran 
nila,  hangang  sa  aking  malipol  sila. 

17  Ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon  ng 
mga  hukbo  :  Kayo'y  gumunita,  at  tuma- 
wag  ng  mga  mananaugis  na  babaye  upang 
sila^y  makaparito ;  at  inyong  mga  pasugu- 
an  ang  mga  bihasang  babaye  upang  sila'y 
makaparito :  18  at  magmadali  sila,  at 
maglakas  sila  ng  angal  dahil  sa  atin, 
upang  ang  ating  mga  mata  ay  makaagos 
ng  mga  luha,  at  ang  ating  mga  talukap- 
mata  ay  magbukal  ng  mga  tubig.  19  Sa- 
pagka^t  ang  voces  ng  angal  ay  naririnig 
■mula  sa  Sion :  \  Paanong  tayo'y  nasamsa- 
raan!  tayo'y  nalitong  mainam,  sapagka't 
ating  kanalimutan  ang  lupain,  sapagka't 
kanilang  ibinagsak  ang  ating  mga  taha- 
nan.  20  Gayon  ma'y  inyong  dingin  ang 
salita  ng  Panginoon,  Oh  ninyong  mga 
babaye,  at  tangapin  ng  inyong  pakinig 
ang  salita  ng  kaniyang  bibig,  at  turuan 
ninyo  ang  inyong  mga  anak  na  babaye  ng 
pag-angal,  at  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang 
kapua  ng  panaghoy.  SI  Sapagka't  ang 
kamatayan  ay  sumampa  sa  loob  ng  ating 
mga  dungawan,  nasok  sa  ating  mga 
palacio ;  upang  ihiwalay  ang  mga  anak  sa 
labasi  at  ang  mga  binata  sa  m|;a  langsa- 


Kgan.  22  lyong  sabihing:  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon:  Ang  mga  bangkay 
ng  mga  tawo  ay  mahuhulog  na  parang 
dumi  sa  lual  na  parang,  at  gaya  ng  bigkis 
sa  likod  ng  mangagapas,  at  walang  da- 
dampot. 

2»  Ganito  ang  sabi  ng  Pakginoon: 
Huag  magmapuri  ang  pantas  sa  kaniyang 
karunungan,  0  magmapuri  man  ang  maka- 
pangyarihan  sa  kaniyang  kapangyarihan, 
huag  magmapuri  ang  mayaman  sa  kani- 
yang kayamanan :  24  kungdi  magmapuri 
sa  ganito  ang  lumulualhati,  sa  kaniyang 
pagkaalam  at  kaniyang  pagkakilala  sa 
akin,  na  ako  ang  Panginoon  na  nag- 
sasanay  ng  kagandahang-loob,  ng  kaba- 
tulan,  at  ng  kabanalan  sa  lupa :  sapagka't 
sa  mga  bagay  na  ito  ay  nalulugod  ako, 
sabi  ng  Panginoois".  25  Narito,  ang  mga 
araw  ay  dumarating,  sabi  ng  Panginoon, 
na  aking  parurusahan  silang  lahat  na 
nangatuli  sa  kanilang  hindi  pagkatnli; 
26  ang  Egipto,  at  ang  Juda,  at  ang 
Edom,  at  ang  mga  anak  ni  Ammon,  at 
ang  Moab  at  lahat  ng  gumngupit  ng 
lay  lay  an  ng  kanilang  buhok,  na  tumatahan 
sa  ilang :  sapagka't  lahat  ng  naciong  ito 
ay  hindi  tuli,  at  ang  boong  bahay  ng 
Israel  ay  hindi  tuli  sa  puso. 
^f\  Inyong  dingin  ang  salita  na  sina- 
IXJ  salita  ng  Panginoon  sa  inyo,  Oh 
bahay  ng  Israel,  2  ganito  ang  sabi  ng 
PAi^GiNOON:  Huag  ninyong  pag-aralaii 
ang  lakad  ng  mga  nacion,  at  huag  kayong 
manlupaypay  sa  mga  tanda  ng  langit; 
sapagka't  ang  mga  nacion  ay  nanlupaypay 
sa  mga  yaon.  3  Sapagka't  ang  mga 
kaugalian  ng  mga  bayan  ay  kawalang 
kabuluhan:  sapagka't  pinuputol  ng  isa 
ang  puno  ng  kahoy  sa  gubat,  ang  gawa  ng 
mga  kamay  ng  mangagawa  sa  pamamag- 
itan  ng  palakol.  4  Kanilang  ginagayakan 
ng  pilak  at  ng  ginto ;  kanilang  ikinakapit 
ng  mga  pako  at  ng  mga  pamukpok,  upang 
huag  humapay.  5  Mga  gaya  ng  puno  ng 
palmas,  na  yaring  pumipihit,  at  hindi 
nagsasalita:  mga  kinakailangang  dalhin, 
sapagka't  hindi  mga  makalakad.  Huag 
ninyong  mga  katakutan;  sapagka't  mga 
hindi  makagagawa  ng  kasam-an,  o  nasa 
kanila  man  ang  paggawa  ng  mabuti. 
6  Walang  gaya  mo,  Oh  Panginoon; 
ikaw  ay  dakila,  at  ang  iyong  pangalan  ay 
malaki  sa  kapangyarihan.  7  ^Sinong 
hindi  matatakot  sa  iyo,  Oh  Hari  ng  mga 
nacion?  sapagka't  sa  iyo  nauukol:  sa 
paraang  sa  gitna  ng  lahat  ng  pantas  sa  mga 
nacion,    at   s^    lahat  nilang   kalagayang 


11.  7 


JEEBMIAS. 


757 


pagkahari,  walang  gaf a  mo.  S  Kungdi 
sila'y  pawang  hangal  at  mangmang :  ang 
aral  ng  mga  idolo  ay  tukod  lamang. 
9  May  pilak  na  pinukpbk  na  dinala  rito 
mula  sa  Tarsis,  at  ginto  mula  sa  Ufaz,  na 
gawa  ng  mangagawa  at  ng  mga  kamay  ng 
platero ;  azul  at  morado  para  sa  kanilang 
damit;  mga  gawang  lahat  ng  mga  biha- 
sang  mangagawa.  10  Nguni't  ang  Pa- 
NGINOON  ay  tunay  na  Dios;  siya  ang 
buhay  na  Dios,  at  walang  hangang  hari: 
sa  kaniyang  pag-iinit  ay  nanginginig  ang 
lupa,  at  hindi  matatahanan  ng  mga  nacion 
ang  kaniyang  pagkagalit. 

11  Ganito  ang  inyohg  sasabihin  sa  ka- 
nilar  Ang  mga  dios  na  hindi  lumikha  ng 
mga  langit  at  ng  lupa,  ang  mga  ito  ang 
malilipol  sa  lupa,  at  sa  ilalim  ng  mga 
langit. 

12  Kaniyang  nilikha  ang  lupa  ng  kani- 
yang kapangyarihan,  kaniyang  itinatag 
ang  sanlibutan  ng  kaniyang  karpnungan, 
at  kaniyang  inunat  ang  mga  langit  ng 
kaniyang  kaalaman :  13  pagka  kaniyang 
inilalabas  ang  kaniyang  voces,  may  kagulo 
ng  mga  tubig  sa  mga  langit,  at  kaniyang 
pinaiilanglang  ang  mga  singaw  na  tubig 
mula  sa  mga  dulo  ng  lupa;  kaniyang 
ginagawa  ang  mga  kidlat  sa  ulan,  at 
naglalabas  ng  hangin  mula  sa  kaniyang 
mga  kihalalagyan.  14  Lahat  ng  lalaki 
ay  naging  hangal  at  walang  kaalaman ; 
lahat  ng  platero  ay  nalagay  sa  kahihiyan 
sa  kaniyang  larawang  hinichurahan :  sa- 
pagka^t  ang  kaniyang  larawang  binubo  ay 
kabulaanan,  at  walang  hinga  sa  mga  yaon. 
15  Mga  kawalang  kabuluhan,  gawang 
magdaraya;  sa  panahon  ng  pagdalaw  sa 
kanila  ay  malilipol  sila.  16  Ang  bahagi 
ng  Jakob  ay  hindi  gaya  ng  mga  ito; 
sapagka^t  siya  ang  may  kapal  sa  lahat  ng 
mga  bagay;  ^  ang  Israel  ay  siyang  ang- 
kang  ng  kaniyang  mana :  ang  Panginoon 
ng  mga  hukbo  ay  siyang  kaniyang 
pangalan. 

17  Tyong  damputin  ang  iyong  mga 
kalakal  mula  sa  lupain,  Oh  ikaw  na 
tumatahan  sa  loob.  18  Sapagka^t  ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon;  Narito,  aking 
ibubulid  ang  mga  mananahan  sa  lupain  sa 
panahong  ito,  at  aking  pipighatiin  sila, 
upang  sila'y  makaramdam.  19  jSa  aba 
ko,  dahil  sa  aking  sugat !  ang  aking  sakit 
ay  malubha:  nguni't  aking  sinabing: 
Tunay  na  ito  ay  aking  kadalarahatian,  at 
aking  marapat  na  tiisin.  20  Ang  dampa 
ko  ay  nasamsaman,  at  lahat  ng  suhay  ko 
ay  napatid:  iniwan  ako  ng  aking  mga 


anak  at  sila'y  wala  na:  wala  ng  magtayo 
pa  ng  aking  dampa,  at  magtaas  ng  aking 
mga  tabing.  21  Sapagka't  ang  mga 
pastor  ay  naging  hangal,  at  hindi  suman- 
guni  sa  Panginoon  :  kaya't  hindi  sila 
guminhawa,  at  lahat  nilang  ^cawan  ay 
nangalat.  22  Ang  voces*  ng  kaingay, 
narito't  dumarating,  at  malaking  kagulo 
mula  sa  hilagaang  lupain,  upang  gawing 
kagibaan  ang  mga  ciudad  ng  Juda,  na 
tahanan  ng  mga  chakal.  83  Oh  Pangi- 
noon, talastas  ko  na  ang  lakad  ng  tawo  . 
ay  hindi  sa  kaniyang  sarili:  hindi  sa^ 
tawo  na  lumalakad  ang  pagtutuid  ng 
kaniyang  mga  hakbang.  24  Oh  Pan(Ji- 
NOON,  sawayin  mo  ako,  nguni't  sa  pama- 
mag-itan  ng  kahatulan;  hindi  sa  iyong 
galit,  baka  ako'y  dalhin  mo  sa  wala. 
25  Iyong  ibuhos  ang  iyong  pag-aalab  ng 
loob  sa  mga  walang  Dios  na  hindi  naka- 
kilala  sa  iyo,  at  sa  mga  kamag-anakan 
na  hindi  tumatajrag  sa  iyong  pangalan: 
sapagka't  kanilang  sinakmal  ang  Jakob, 
oo,  kanilang  sinakmal  siya,  at  nilipol 
siya,  at  inilagay  na  sira  ang  kaniyang 
tahanan. 

nAng  salita  na  suma  kay  Jeremias  na 
mula  sa  PanQinoon,  na  nagsabing: 

2  Inyong  dingin  ang  mga  salita  ng  tipang 
ito,  at  inyong  salitain  sa  mga  lalaki  sa 
Juda,  at  sa  mga  mananahan  sa  Jerusalem ; 

3  at  iyong  sabihin  sa  kanilang:  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  Dios  ng 
Israel :  Sumpain  ang  lalaki  na  hindi 
nakikinig  ng   mga  salita  ng  tipang  ito, 

4  na  aking  iniutos  sa  inyong  mga  magu- 
lang,  sa  araw  na  aking  inilabas  sila  mula 
sa  lupain  ng  Egipto,  mula  sa  hurnong 
bakal,  na  nagsabing:  Inyong  sundin  ang 
aking  voces,  at  inyong  mga  gawin,  ayon 
sa  lahat  na  iniuutos  ko  sa  inyo :  sa  gayo^y 
magiging  bayan  ko  kayo,  at  ako*y  magi- 
ging  inyong  Dios:  5  upang  aking  mai- 
tatag  ang  sumpa  na  aking  isinumpa  sa 
inyong  mga  magulang,  upang  ibigay  sa 
kanila  ang  isang  lupaing  binubukalan  ng 
gatas  at  pulot,  gaya  sa  araw  na  ito.  Ng 
magkagayo'y  sumagot  ako,  at  sinabi  kong : 
Siya  nawa,  Oh  Panginoon. 

6  At  sinabi  ng  PanGinoon  sa  aking: 
Inyong  itanyag  ang  lahat  ng  mga  salitang- 
ito  ea  mga  ciudad  ng  Juda,  at  sa  mga 
langsangan  ng  Jerusalem,  na  inyong  sabi- 
hing :  Inyong  dingin  ang  mga  salita  ng 
tipang  ito,  at  inyong  mga  gawin.  7  Sa- 
pagka't  aking  pinatunayang  mainam  sa 
inyong  mga  magulang  sa  araw  na  aking 


7  0» 


JEEEMIAS. 


11.  7 


isampa  sila  miila  sa  Itipain  nf  Egipto, 
liangang  sa  araw  na  ito,  na  ako'y  buma- 
bangong  maaga  at  pinatutuiiayan  ko,  na 
aking  sinasabing:  Injong  suDdin  ang 
aking  voces.  8  Gayon  ma'y  hindi  sila 
sumunod,  o  ikiniling  man  ang  kanilang 
pakinig,  kungdi  lumakad  bawa't  isa  sa 
katigasan  ng  kanilang  masamang  puso : 
kaya't  dinala  ko  sa  kanila  ang  lahat  na 
salita  ng  tipang  ito,  na  aking  iniutos  sa 
kanila  na  gawin,  nguni^t  liindi  nila  niga 
ginawa. 

9  At  sinabi  ng  PanSiKOON  sa  aking : 
Isang  pagbabanta  ay  nasumpungan  sa  gitna 
ng  mga  lalaki  sa  Juda,  at  sa  gitna  ng  mga 
inananalian  sa  Jerusalem.  10  Sila'y 
nagbalik  sa  mga  kasam-an  ng  kanilang 
mga  kanunuan,  na  tumanging  duminig  ng 
aking  mga  salita ;  at  sila'y  yumaong  su- 
munod sa  ibang  mga  dios  upang  mga 
paglinkuran:  sinira  ng  bahay  ng  Israel 
tit  ng  bahay  ng  Juda  ang  aking  tipan  na 
aking  ginawa  sa  kanilang  mga  magulang. 
11  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
Narito,  ako'y  nagdadala  ng  kasam-an  sa 
kanila,  na  liindi  nila  matataanan ;  at  sila'y 
dadaing  sa  akin,  nguni't  liindi  ko  sila 
didingin.  12  Kung  magkagayo'y  yayaon 
at  dadaing  ang  mga  ciudad  ng  Juda  at 
ang  mga  mananahan  sa  Jerusalem  sa  mga 
dios  na  kanilang  pinagliandugan  ng 
kamanyan:  nguni't  hindi  sila  ililigtas 
nila  sa  ano  man  sa  panahon  ng  kanilang 
kabagabagan.  13  Sapagka't  ayon  sa 
bilang  ng  iyong  mga  ciudad  ay  gayon 
ang  iyong  mga  dios,  Oh  Juda ;  at  ayon 
sa  bilang  ng  mga  langsangan  ng  Jerusalem 
ay  nagtayo  kayo  ng  mga  altar  sa  kahiya- 
hiyang  bagay,  mga  altar  upang  pagsunu- 
gan  ng  kamanyan  kay  Baal.  14  Kaya't 
huag  mong  idalangin  ang  bayang  ito,  o 
ipagtaas  mo  man  ng  daing  o  ng  dalangin 
sila :  sapagka't  hindi  ko  didingin  sila  sa 
panahon  na  sila'y  dadaing  sa  akin  dahil 
sa  kanilang  kabagabagan. 

15  ^Anong  magagawa  ng  aking  sinta 
sa  aking  bahay,  sa  paraang  siya^  gumawa 
ng  kahalayan  sa  marami,  at  ang  santong 
laman  ay  humiwalay  sa  iyo?  pagka 
ikaw  ay  gumagawa  ng  kasam-an,  ikaw 
nga'y  nagagalak.  16  Tinawag  ng  Pangi- 
noon ang  iyong  pangalang:  Sariwang 
puno  ng  olivo,  maganda  na  may  mainam 
na  bunga :  sa  pamamag-itan  ng  ingay  ng 
mal aking  kagulo  ay  kaniyang  sinilaban 
ng  apoy,  at  ang  mga  sanga  noon  ay  nabali. 
17  Sapagl^a-t  ang  Panginoon  ng  mga 
hukbo,  na  nagtanim  sa  ivo^  ay  nagsalita 


ng  kasam-an  laban  sa  iyo,  dahil  sa  kasam- 
an  ng  bahay  ng  Israel,  at  ng  bahay  ng 
Juda  na  kanilang  ginawa  para  sa  kani- 
lang sarili  sa  pamumungkahi  sa  akin  sa 
galit  ng  paghahandog  ng  kamanyan  kay 
Baal. 

18  At  binigyan  ako  ng  kaalaman  ng 
Panginoon  tungkol  doon,  at  nalaman 
ko  :  ng  magkagayo'y  ipinakita  mo  sa  akin 
ang  kanilang  mga  gawa.  19  Nguni't 
ako'y  gaya  ng  maamong  cordero  na 
pinapatnubayan  sa  patayan;  at  hindi 
ko  nalaman  na  sila'y  kumakatha  ng 
mga  katha  laban  sa  akin,  na  nagsabing : 
Ating  gibain  ang  pimo  ng  kahoy  sampuo 
ng  bunga  niya,  at  ating  ihiwalay  sira  sa 
lupain  ng  may  buhay,  upang  ang  kani- 
yang pangalaii  ay  huag  ng  maalala. 
20  Nguni't,  Oh  Panginoon  ng  mga  huk- 
bo, na  humahatol  na  may  kabanalan,  na 
sumusubok  ng  mga  pag-iisip  at  ng  puso, 
ipakita  mo  sa  akin  ang  iyong  kagantihan 
sa  kanila:  sapagka't  sa  iyo  inihayag  ko 
ang  aking  usap.  21  Kaya't  ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon  tungkol  sa  mga  lalaki 
sa  Anatot,  na  umuusig  ng  iyong  buhay,  na 
nagsasabing :  Ikaw  ay  huag  manghuhula 
sa  pangalan  ng  Panginoon,  upang  huag 
kang  ma,matay  sa  aming  kamay :  22  ka- 
ya't ganito  ang  sabi  ng  Pan&inoon  ng 
mga  hukbo :  Narito,  aking  parurusahan 
sila :  ang  mga  binata  ay  mamamatay  sa 
pamamag-itan  ng  tabak ;  ang  kanilang  mga 
anak  na  lalaki  at  babaye  ay  mamamatay 
sa  kagutom;  23  at  hindi  magkakaroon 
ng  labi  sa  kanila:  sapagka't  ako'y  magda- 
dala  ng  kasam-an  sa  mga  lalaki  sa  Anatot, 
ng  taon  ng  pagdalaw  sa  kanila. 
IQ  Ikaw  ay  banal,  Oh  Pangiisoon,  ng 
ii^  akoV  makipag-usapin  sa  iyo  :  gayon 
ma'y  makikipagkatuiranan  ako  ng  usap 
sa  iyo  :  l  bakit  mo  pinalalago^  ang  lakad 
ng  masama?  ^  bakit  tumatahimik  silang 
lahat  na  gumagawa  na  totoong  may  kara- 
yaan  ?  2  Iyong  mga  itinanim,  oo,  sila'y 
nangagkaugat ;  mga  tumutubo,  oo,  mga 
nagbubunga  :  ikaw  ay  malapit  sa  kanilang 
bibig,  at  malayo  sa  kanilang  mga  pag- 
iisip.  3  Nguni't  ikaw.  Oh  Panginoon, 
nakakakilala  sa  akin ;  ikaw  na  nakikita 
ako,  at  sinusubok  mo  ang  aking  puso  sa 
iyo :  mga  itulak  mong  parang  mga  tupa 
sa  patayan,  at  mga  ilianda  mo  sa  kaara- 
wan  ng  pagpatay.  4  ^Hangang  kalian 
tatangis  ang  lupain,  at  matutuyo  ang  mga 
damo  sa  boong  lupain?  dahil  sa  kasam-an 
nila  na  tumatahan  doon,  nilipol  ng  mga 
liayop  at  ng  mga  ibon ;  sapagka't  kanilang 


13.  11 


JEEEMrAS. 


769 


sinabing  i  Hindi  niya  nakikita  ang  ating 
hnliug  kawakasan.  5  Rung  ikaw  ay  tu- 
makbo  ria  kasama  ng  mga  naglalakad,  at 
kanilahg  pinagod  ka,  I  paano  ngang 
makikipagtalo  ka  sa  mga  kabayo?  at  baga 
raap  sa  lupain  ng  kapayapaan  ay  tiwasay 
ka,  gayon  ma^y  *  i  paanong  magagawa  nio 
sa  kapalaluari  ng  Jordan?  6  Bapagka't 
pati  ng  iyong  tnga  kapatid,  at  ng  bahay 
ng  iyong  magulang,  mga  gumawa  ring 
may  karayaan  sa  iyo ;  mga  humiyaw  rin 
ng  malakas  sa  hulihan  mo:  huag  mong 
paniwalaan  sila,  baga  man  sila'y  nag- 
sasalita  ng  mga  mabuting  salita  sa  iyo. 

7  Aking  pinabayaan  ang  aking  bahay, 
aking  itinakuil  ang  aking  raana;  aking 
ibinigay  ang  sinta  na  mainam  ng  aking 
kalulua  sa  kamay  ng  kaniyang  mga  kaa- 
way.  8  Ang  mana  ko  ay  naging  sa  akin 
^y  parang  leon  sa  gubat :  kaniyang  inila- 
kas  ang  ka^niyang  voces  laban  sa  akin; 
kaya*t  aking  kinapootan  siya.  9  ^Ang 
akin  bang  mana  ay  naging  sa  akin  ay  pa- 
rang raandadagit  na  ibon  na  may  sarisa- 
ring  kulay?  tang  mga  mandadagit  na 
ibon  ba  ay  laban  sa  kaniya  sa  palibot? 
kayo'y  yumaon,  inyong  pisanin  ang  lahat 
na  mfa  hay  op  sa  parang,  inyong  dalhin 
sila  upang  lumamon.  10  Giniba  ng  mara- 
ming  "pastor  ang  aking  uvasan,  kanilang 
niyapakan  ang  aking  bahagi  sa  ilalim  ng 
paa,  kanilang  ginawa  ang  aking  mahala- 
gang  bahagi  na  gibang  ilang.  II  Kani- 
lang ginawang  kagibaan;  tumatangis  sa 
akin,  sa  paraang  giba ;  ang  boong  lupain 
ay  nagiba,  sapagka't  walang  tawong 
gumugunita  sa  puso.  12  Mga  mananam- 
sam  ay  dumating  sa  lahat  ng  mga  hubad 
na  kaitaasan  sa  ilang;  sapagka't  ang 
tabak  ng  Panqinoon  ay  sumasakmal 
mula  sa  isang  dulo  ng  lupain  hangang  sa 
kabilang  dulo  ng  lupain :  walang  lamang 
may  kapayapaan.  13  Sila*y  naghasik  ng 
trigo,  atumani  ng  mga  tinik;  siVy 
nagpakahirap,  at  walang  pinakikinabang : 
at  kayo'y  mapapahiya  sa  inyong  mga 
bunga,  dahil  sa  mabangis  na  galit  ng 
PANQmooN. 

14  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon 
laban  sa  lahat  na  masama  kong  kapiia, 
na  humihipo  ng  mana  na  aking  ipina- 
mana  sa  aking  bayang  Israel :  Narito, 
akin  silang  bubunutin  sa  kanilang 
lupain,  at  aking  bubunutin  ang  bahay 
ng  Juda  sa  gitna  nila  15  At  mang- 
yayari,  na  pagkatapos  na  aking  ma- 
bunot  sila,  ako'y  magbabalik  at  maawa 
sa   kanilaj    at  aking  ibabalik    sila   uli, 


bawa^t  tawo  ay  sa  kaniyang  mana,  at 
bawa't    tawD    ay    sa    kaniyang    lupain. 

16  At  mangyayari,  kung  kanilang  pag- 
aaralang  maingat  ang  mga  lakad  ng  aking 
bayan,  ang  pagsumpa  sa  pangakn  kot 
Buhay  ang  PanginooK;  gaya  ng  kani^ 
lang  itinuro  sa  bayan  ko  ang  pagsumpa 
sa  pangalan  ni  Baal>  kung  magkagayo'y 
matatayo  sila  sa  gitna  ng  aking  bayan* 

17  Nguni't  kung  hindi  nila  didingin, 
akin  ngang  bubunutin  ang  naeiong  yaon, 
na  bubunutin  at  lilipulin,  sabi  ng  Pangi- 

NOON. 

|0  Ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon  sa 
■O  akin:  Ikaw  ay  yumaon  at  bumili 
ka  ng  isang  pamigkis  na  kayong  puti,  at 
ibigkis  mo  sa  iyong  mga  balakang,  at 
huag  mong  ilubog  sa  tubig.  2  Sa  gayo'y 
bumili  ako  ng  pamigkis  ayon  sa  salita  ng 
Panoinoon,  at  iililagay  ko  sa  aking  mga 
balakang.  3  At  ang  salita  ng  Panginoon, 
dumating  sa  akin  na  ikalawa,  na  nagsa- 
bing:  4  Kunin  mo  ang  pamigkis  na 
iyong  binili,  na  nasa  iyong  mga  balakang, 
at  ikaw  ay  bum^-ngon,  yumaon  ka  sa 
Eufrates,  at  ikubli  mo  doon  sa  isang 
butas  ng  bato.  5  Sa  gayo*y  yumaon  ako, 
at  ikinubli  ko  sa  tabi  ng  Eufrates  ayon  sa 
iniutos  sa  akin  ng  Panginoon.  6  At 
nangyari,  pagkaraan  ng  maraming  araw, 
na  sinabi  ng  PANQ1N90N  sa  aking :  Ikaw 
ay  bumangon,  yumaon  ka  sa  Eufrates,  at 
kunin  mo  ang  pamigkis  mula  roon,  na 
iniutos  ko  sa  iyong  ikubli  mo  roon. 
7  Ng  magkagayo^y  yumaon  ako  sa 
Eufrates,  at  humukay  ako,  at  kinuha  ko 
ang  pamigkis  mula  sa  lugar  na  aking 
pinagkublihan :  at,  narito,  ang  pamigkis 
ay  bulok,  hindi  mapapakinabangan  sa 
ano  man.  8  Ng  magkagayo'y  duma- 
ting sa  akin  ang  salita  ng  Pangi- 
NOON,  na  nagsabing:  9  Ganito  ang 
sabi  ng  Panqinoon:  Ayon  sa  paraang 
ito  ay  aking  bubulukin  ang  kapala- 
luan  ng  Juda,  at  ang  malaking  kapa- 
laluan  ng  Jerusalem.  10  Ang  masamang 
bayang  ito,  na  tumatanging  makinig  ng 
mga  salita  ko,  na  lumalakad  sa  katigasan 
ng  kanilang  puso,  at  yumaong  sumunod  sa 
ibang  mga  dios  upang  mga  paglinkuran/ 
at  upang  mga  sambahin,  magiging 
gaya  ng  pamigkis  na  ito,  na  hindi 
mapapakinabangan  sa  ano  man.  11  Sa- 
pagka't  kung  paanong  ang  pamigkis  ay 
kumakapit  sa  mga  balakang  ng  lalaki, 
gayon  pinakapit  ko  sa  akin  ang  boong 
bahay  ng  Israel  at  ang  boong  bahay  n^ 


760 


JEBEMIA8, 


13.  11 


J'uda,  sabi  ng  Panginoon;  upang  sila'y 
maging  sa  akin  ay  pinakabayan,  at  pina- 
kapangalan,  at  pinakapuri,  at  pinaka- 
lualhati:  nguni't  liindi  nila  dininig. 
12  Kaya't  sasalitain  mo  sa  kanila  ang 
salitang  ito :  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon, ng  Dios  ng  Israel:  Bawa't  botella 
ay  mapupuno  ng  alak:  at  kanilang  sasa- 
bihin  sa  iyong :  i  Hindi  ba  namin  nalala- 
man  na  ang  bawa't  botella  ay  mapupuno 
ng  alak?  13  Kung  magkagayo'y  sasa- 
bihin  mo  sa' kanilang:  Ganito  ang  sabi 
ng  PanGinoon  :  Narito,  aking  pupunuin 
ng  pagkalango  ang  laliat  na  mananahan 
sa  lupaing  ito,  ang  mga  hari  na  nakaupo 
sa  liiklukan  ni  David,  at  ang  mga  sacer- 
dote  at  ang  mga  profeta,  at  ang  lahat  na 
mananahan  sa  Jerusalem.  14  At  aking 
itutulak  ang  isa  laban  sa  isa,  ang  mga 
magulang  at  ang  mga  anak  na  magkaka- 
sama,  sabi  ng  Panginoon:  Hindi  ako 
manghihinayang,  o  magpapatawad  man, 
o  mahaliabag  man,  upang  huag  ko  silang 
lipulin. 

15  Inyong  dingin,  at  kayo*y  makinig ; 
huag  kayong  magpalalo ;  sapagka't  sina- 
lita  ng  Panginoon.  16  Lualhatiin  ni- 
nyo  ang  Pan^inoong  inyong  Dios,  bago 
siya  magpadilim,  at  bago  matisod  ang 
inyong  mga  paa  sa  mga  madilim  na 
bundok;  at,  habang  kayo'y  naghihintay 
iig  liwanag,  kaniyang  papaging  lilim  ng 
kamatayan,  at  palalalain  niya  ang  kadi- 
liman.  17  Nguni't  kung  hindi  ninyo 
didingin,  ang  kalulua  ko  ay  iiyak  na 
lihim  dahil  sa  inyong  kapalaluan ;  at  ang 
mata  ko  ay  iiyak  na  mainam,  at  aagusan 
ng  mga  luha,  sapagka't  ang  kawan  ng 
Panginoon  ay  nabihag.  18  Iyong  sa- 
bihin  sa  hari  at  sa  ina  ng  hari :  Kayo'y 
magpakababa,  umupo  kayo:  sapagka't 
ang  inyong  mga  kagayakan  ng  ulo  ay 
bumaba,  ang  korona  ng  inyong  kalual^ 
hatian.  19  Ang  mga  ciudad  sa  timugan 
ay  nasarhan,  at  walang  mga  magbukas: 
ang  Juda  ay  nadalang  bihag  na  boo; 
boong  nadalang  bihag. 

20  Inyong  itanaw  ang  inyong  mga 
mata,  at  inyong  masdan  sila  na  nanga- 
galing  sa  hilagaan:  isaan  nandoon  ang 
kawan  na  nabigay  sa  iyo,  ang  iyong  ma- 
gandang  kawan?  21  ^Ano  ang  iyong 
sasabihin  pagka  kaniyang  inilagay  ang 
iyong  mga  kaibigan  sa  iyo  na  pinaka- 
pangulo,  na  parang  iyong  tinuruan  sila 
iaban  sa  iyo  ?  i  hindi  ba  hahawak  sa  iyo 
ang  mga  kapanlawan,  ng  gaya  sa  isang 
babaye  ua  nagdaramdam?    82  At  kung 


iyong  sabihin  sa  iyong  puso:  iBakit  ang 
mga  bagay  na  ito  ay  dumating  sa  akin? 
dahil  sa  kalakhan  ng  iyong  kasam-an  ay 
nalitaw  ang  iyong  mga  laylayan,  at  ang 
iyong  mga  sakong  ay  nagtiis  ng  kara- 
hasan.  2S  i  Makapagbabago  ba  ang 
Etiope  ng  kaniyang  balat,  o  ang  leopardo 
ng  kaniyang  batik?  kung  magkagayo'y 
makagagawa  naman  kayo  ng  mabuti  na 
mga  bihasang  gumawa  ng  masama. 
24  Kaya^t  aking  pangangalatin  sila,  gaya 
ng  kadahunan  na  dumaraan,  sa  pama- 
mag-itan  ng  hangin  sa  ilang.  25  Ito  ang 
iyong  kapalaran,  ang  bahaging  sukat  sa 
iyo  na  mula  sa  akin,  sabi  ng  Pan^jinoon  ; 
sapagka^t  iyong  nilimot  ako,  at  umasa 
ka  sa  kabulaanan.  26  Kaya't  akin  na- 
mang  ililitaw  ang  iyong  mga  laylayan  sa 
iyong  mukha,  at  ang  iyong  kahihiyan  ay 
malilitaw.  27  Aking  nakita  ang  iyong 
mga  kasuklamsuklam,  ang  iyong  mga 
pangangalunya,  at  ang  iyong  mga  huni, 
ang  kahalayan  ng  iyong  pakikiapid,  sa 
mga  burol  sa  parang,  j  Sa  aba  mo.  Oh 
Jerusalem  I  ikaw  ay  hindi  malilinis; 
ihangang  kailan  magkakagayon? 


Ang  salita  ng  Panginoon  na  duma- 
ting kay  Jeremias  tungkol  sa  katu- 


14 

yuan. 

2  Ang  Juda  ay  tumatangis,  at  ang  mga 
pintuang-daan  niya  ay  humahapay,  mga 
bagsak  na  nangingitim  sa  hi  pa;  at  ang 
daing  ng  Jerusalem  ay  umilanglang. 
3  At  sinugo  ng  mga  mahal  ang  kanilang 
mga  bata  sa  mga  tubig :  sila'y  naparoroon 
sa  mga  balon  at  hindi  nakakasumpong 
ng  tubig;  sila'y  bumabalik  na  may  mga 
sisidlang  walang  laman :  sila*y  nangapapa- 
hiya  at  nangalilito,  at  nagtatakip  ng 
kanilang  mga  ulo.  4  Dahil  sa  lupa  na 
nababasal,  sa  paraang  hindi  nagkaroon  ng 
ulan  sa  lupain,  ang  mga  mangbubukid  ay 
nangapahiya,  kanilang  tinatakpan  ang 
kanilang  mga  ulo.  5  Oo,  ang  usa  sa 
parang  naman  ay  nanganganak  at  nali- 
limutan  ang  anakj  sapagka't  walang  damo. 
6  At  ang  mga  mabangis  na  asno  ay 
tumatayo  sa  mga  hubad  na  kaitaasan, 
sila*y  sumisinghot  dahil  sa  hangin  na 
gaya  ng  mga  chakal;  ang  kanilang  mga 
mata  ay  nangangalumata,  sapagka't  wa- 
lang sabsabin. 

7  Baga  man  ang  aming  mga  kasam-an 
ay  sumasaksi  laban  sa  amin,  gumawa  ka 
dahil  sa  iyong  pangalan,  Oh  Panginoon  : 
sapagka't  ang  aming  mga  pagtalikod  ay 
marami ;  kami  ay  nagkasala  laban  sa  iyo. 


IS.  5 


JEEMMlAS. 


761 


8  Oh  ikaw  na  pag-asa  ng  Israel,  tia 
tagapagligtas  niya  sa  panahon  ng  kaba- 
gabagan,  i  bakit  ikaw  ay  magiging  parang 
mangingibang  bayan  sa  lupain,  at  parang 
gala  na  lumiliko  na  nagpaparaan  ng  gabi  ? 

9  ^  Bakit  ikaw  ay  magiging  parang  lala- 
king  natigilan,  parang  makapangyari- 
han  na  hindi  makapagligtas  ?  gayon  man 
ikaw,  Oh  PanQinoon,  ay  nasa  gitna 
namin,  at  kami  ay  tinatawag  sa  iyong 
pangalan ;  huag  mo  kaming  iwan. 

10  Ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon  sa 
bayarigito:  Sa  paraang  kanilang  inibig 
ang  paggala;  hindi  nila  pinigilan  ang 
kanilang  mga  paa :  kaya  t  hindi  sila 
tinatangap^  ng  PanQinoon  ;  ngayo*y  aala- 
lahanin  niya  ang  kanilang  kasam-ati,  at 
dadalawin  ang  kanilang  mga  kasalanan. 
11  At  sinabi  ng  PanQinoon  sa  aking: 
Huag  mong  idalangin  ang  bayang  ito 
dahil  sa  kanilang  ikabubuti.  la  Pagka 
sila*y  nag-aayuno,  hindi  ko  didingin  ang 
kanilang  daing;  at  pagka  sila*y  nag- 
hahandog  ng  handog  na  susunuginat  ng 
alay,  hindi  ko  mga  tatangapin:  kungdi 
aking  lilipulin  sila  ng  tabak,  at  ng  kagu- 
tom,  at  ng  salot.  IS  Ng  magkagayo'y 
sinabi  kong:  jAh  Pangihoong  DiosI 
narito,  sinasabi  ng  mga  profeta  sa  kani- 
lang :  Kayo*y  hindi  makakakita  ng  tabak, 
o  magkakaroon  man  kayo  ng  kagutom; 
kungdi  bibigyan  ko  kayo  ng  tiwasay  na 
kapayapaan  salugar  na  ito.  14  Ng  mag- 
kagayo'y  sinabi  Kg  Panginoon  sa  aking : 
Ang  mga  profeta  ay  nanghuhula  ng 
kasinungalingan  sa  aking  pangalan:  hindi 
ko  sila  mga  sinugo,  o  mga  inutusan  ko  man 
sila,  o  nagsalita  man  ako  sa  kanila :  sila^y 
nanghuhula  sa  iyo  ng  magdarayang  malik- 
mata,  at  panghuhula,  at  bagay  na  wala, 
at  ang  day  a  ng  kanilang  sariling  puso. 

15  KayaH  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon 
tungkol  sa  mga  profeta  na  nanghuhula  sa 
aking  pangalan,  at  hindi  ko  sila  sinugo, 
gayon  ma'y  nagsasabi  silang:  Tabak  at 
kagutom  ay  hindi  sasa  lupaing  ito:  Sa 
pamamag-itan  ng  tabak  at  ng  kagutom  ay 
malilipol     ang     mga     profetang     yaon. 

16  At  ang  bayan  na  kanilang  pinanghu- 
hulaan  ay  mahahagis  sa  mga  langsangan 
ng  Jerusalem  dahil  sa  kagutom  at  sa 
tabak ;  at  walang  maglilibing  sa  kanila,  sa 
kanila,  sa  kanilang  mga  asawa,  o  sa  kani- 
lang mga  anak  na  lalaki  man,  o  na  babaye 
man :  sapagka't  aking  ibubuhos  ang  kani- 
lang kasam-an  sa  kanila.  17  At  iyong 
sasabihin  ang  salitang  ito  sa  kanila: 
Agusan  ang  aking  mga  mata  Dg  mga  luha 


gabi  at  araw,  at  huag  maglikat;  sapagka't 
ang  anak  na  dalaga  ng  aking  bayan  ay 
nasira  ng  malaking  pagkasira,  na  may 
totoong  mabigat  na  sugat.  18  jKung 
ako'y  lumabas  sa  parang,  masdan  mo  nga 
ang  patay  ng  tabak  I  at  kung  ako*y  masok 
sa  ciudad,  |  masdan  mo  nga  sila  na  may 
sakit  ng  gutom !  sapagka't  ang  profeta  at 
gayon  din  ang  sacerdote  ay  lumilibot  sa 
lupain  at  walang  kaalaman. 

19  ilyo  bang  lubos  na  itinakuil  ang 
Juda?  ikinapootan  ba  ng  iyong  kalulua 
ang  Sion?  ^  bakit  mo  sinugatan  kami  at 
walang.  kagamutan  sa  amin  ?  .\  kami  ay 
naghihintay .  ng  kapayapaan,  nguni*t 
walang  mabuting  dumating;  at^g  pana- 
hon  ng  kagamutan,  at,  narito,  panlulupay- 
pay  I  20  Aming  kinikilala.  Oh  Pangi- 
NOON,  ang  aming  kasam-an,  at  ang  ka- 
sam-an ng  aming  mga  magulang:  sa- 
pagka't  kami  ay  nagkasala  laban  sa  iyo, 

21  Huag  mo  kaming  kapootan  alang- 
alang  sa  iyong  pangalan:  huag  mong 
walang  kabuluhan  ang  luklukan  ng  iyong 
kalualhatian :  iyong  alalahanin,  huag 
mong  sirain    ang  iyong  tipan  sa  amin. 

22  I  Mairoon  bang  sino  man  sa  gitna  ng 
mga  kawalang  kabuluhan  ng  mga  walang 
Dios  na  makapagpapaulan  ?  o  i  makapag- 
papaambon  ba  ang  mga  langit?  i  hindi 
ba  ikaw  ay  siya,  Oh  Panginoong  aming 
Dios?  kaya't  kami  ay  maghihintay  sa 
iyo;  sapagka't  iyong  ginawa  ang  lahat 
na  mga  bagay  na  ito. 

1 R  Ng  magkagayo^y  sinabi  ng  PanQi- 
I  w  NOON  sa  aking :  Baga  man  si  Moises 
at  si  Samuel  ay  tumayo  sa  harap  ko, 
gayon  ma^y  ang  pag-iisip  ko  ay  hindi 
mapapasa  bayang  ito  :  iyong  mga  itakuil 
sa  aking  paningin,  at  iyong  palabasin 
sila.  2  At  mangyayari,  pagka  kanilang 
sinabi  sa  iyong :  l  Saan  kami  lalabas  ?  sa- 
saysayin  mo  nga^a  kanilang:  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon  :  Ang  sa  kamatayan, 
ay  sa  kamatayan ;  at  ang  sa  tabak,.  ay  sa 
tabak ;  at  ang  sa  kagutom,  ay  sa  kagutom ; 
at  ang  sa  pagkabihag,  ay  sa  pagkabihag. 
3  At  ako 'y  magtatakda  sa  kanila  ng  apat 
na  kamag-anakan,  sabi  ng  Pan^inoon: 
ang  tabak  upang  pumatay,  at  ang  mga 
aso  upang  lumapa,  at  ang  mga  ibon  sa 
himpapawid,  at  ang  mga  hayop  sa  lupa, 
upang  lumaraon  at  lumipol.  4  At  aking 
ipagugulo  sila  na  paroo't  par  ito  sa  gitna 
ng  lahat  na  kaharian  sa  lupa,  dahil  kay 
Manases  na  anak  ni  Ezekias  na  hari  sa 
Juda,  dahil  sa  kaniyang  ginawa  sa  Jeru- 
salem,    a  Sapagka't  ^sinong   mahihina- 


762 


JEEBMIAS. 


15.  5 


yang  sa  iyo,  Oh  Jerusalem?  o  ^sinong 
tataghoy  sa  iyo  ?  o  isinong  magkakamali 
na  magtatanong  ng  irong  kalagayan? 
6  lyong  itinaknil  ako,"  sabi  ng  PanGi- 
NOON,  ikaw  ay  yumaong  paurong :  kaya't 
iniunat  ko  ang  aking  kamay  laban  sa  iyo, 
at  piimatay  sa  iyo ;  ako*y  paged  ng  pag- 
sisisi.  7  At  aking  pinahanginan  sila  ng 
pangpaliangin  sa  mga  pintnang-daan  ng 
lupain ;  aking  binawaan  sila  ng  mga  anak, 
aking  nilipol  ang  aking  bayan;  sila'y 
hindi  humiwalay  sa  kanilang  mga  lakad. 
8  Ang  kanilang  mga  babayeng  bao  ay 
naragdagan  sa  akin  ng  higit  kay  sa 
buhangin  sa  mga  dagat :  aking  dinala  sa 
kanila  laban  sa  ina  ng  mga  binata  ang 
mananamsam  sa  katanghaliang  tapat : 
ako'y  nagpapalumbay  at  nagpakilabot  sa 
kaniya  na  bigla.  9  Siyang  nanganak  ng 
pi  to  ay  nanlulupaypay ;  siya'y  nagbihi- 
ngalo ;  ang  kaniyang  kaarawan  ay  lumu- 
bag  may  araw  pa;  siya'y  napahiya  at 
nalito  :  at  ang  malabi  sa  kanila  ay  ibibigay 
ko  sa  tabak  sa  harap  ng  kanilang  mga 
kaaway  sabi  ng  Panginoon. 

10  i  Sa  aba  ko,  ina  ko,  na  ipinanganak 
mo  ako  na  lalaking  mapagtalo  at  lalaking 
mapagkaalit  sa  boong  inpa!  ako'y  bindi 
nagpautang  na  may  tubo,  o  pinautang 
man  ako  ng  mga  tawo  na  may  patubo; 
gayon  ma^y  bawa*t  isa  sa  kanila  ay  sinu- 
surapa  ako.  il  Sinasabi  ng  Panginoon  : 
Katotohanang  palalakasin  kita  sa  ika- 
bubuti;  katotohanang  aking  pamaman- 
hikin  ang  kaaway  sa  iyo  sa  panahon  ng 
kasam-an  at  sa  panahon  ng  pagkapighati. 

12  iMababasag  ba  ng  sino  man  ang 
bakal,  ang  bakal  mula  sa  hilagaan,  at  ang 
tanso?  IS  Ang  iyong  pag-aari  at  ang 
iyong  kayamanan  ay  ibibigay  ko  na 
pinakasamsam  na  walang  halaga;  at  iya'y 
dahil  sa  lahat  mong  kasalanan,  sa  lahat 
mo»g  hanganan.  14  At  akin  silang  para- 
raanin  na  kasama  ng  iyong  mga  kaaway 
sa  lupain  na  hindi  mo  nakikilala :  sapag- 
ka't  ang  apoy  ay  nagningas  sa  aking 
galit,  na  magniningas  sa  inyo. 

15  Oh  PANQmooN,  talastas  mo  ;  iyong 
alalahanin  ako,  at  dalawin  mo  ako,  at 
iganti  mo  ako  sa  mga  manghahabol  sa 
akin;  huag  mo  akong  ipakuha  sa  iyong 
pagtitiis  ng  loob:  talastasin  mo  na  dahil 
sa  iyo  ay  nagtiis  ako  ng  kaduahagihan. 
16  Ang  iyong  mga  salita  ay  nangasumpu- 
ngan,  at  aking  mga  kinain ;  at  ang  iyong 
mga  salita  sa  ganang  akin  ay  katuaan  at 
kagalakan  sa  aking  puso :  sapagka^t  ako^ 
tiuawag  sa  iyong  pangalan,  Oh  Pangi- 


NOONG  Dios  ng  mga  hukbo.  17  Hindi  ako 
nauupo  sa  kapisanan  nila  na  nasasayahan, 
o  nagagalak  man :  ako'y  naupong  nag-isa 
dahil  sa  iyong  kamay;  sapagka't  pinuno 
mo  ako  ng  pagkagalit.  18  ^Bakit  ang 
aking  sakit  ay  walang  hangan  at  ang 
aking  sugat  ay  walang  kagamutan,  na 
tumanging  magamot?  iikaw  ba'y  tunay 
na  magiging  parang  magdarayang  hatis  sa 
akin,  parang  mga  tubig  na  hindi  maasa- 
han? 

19  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  PanGi- 
noon:^  Kung  ikaw  ay  magbalik-loob, 
isasauli  nga  kita  uli,  uparrg  ikaw  ay 
raakatayo  sa  harap  ko;  at  kung  iyong 
ihiwalay  ang  may  halaga  sa  walang 
halaga,  ikaw  ay  magiging  gaya  ng  aking 
bibig:  sila'y  magbabalik-loob  sa  iyo,j^ 
nguni't  huag  kang  magbabalik-loob  '  sa 
kanila.  so  At  gagawin  kita  sa  bayang 
ito  :na  sangalangang  tansong  kuta;  at 
sila'y  babaka  laban  sa  iyo,  nguni't  hindi 
sila  mananaig  laban  sa  iyo:  sapagka't 
ako'y  sumasaiyo  upang  iligtas  kita  at 
upang  papaging  layain  kita,  sabi  ng  Pa- 
NGiNOON.  21  At  ililigtas  kita  sa  kamay 
ng  masama,  at  tutubusin  kita  sa  kamay 
ng  kakilakilabot. 

1^  Ang  salita  naman  ng  PanSikoon  ay 
"^  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
2  Huag  kang  mag-aasawa,  o  magta- 
tankilik  ka  man  ng  mga  anak  na  lalaki  o 
babaye  sa  lugar  na  ito.  3  Sapagka't 
ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  tungkol 
sa  mga  anak  na  lalaki  at  tungkol  sa  mga 
anak  na  babaye  na  ipinanganak  sa  lugar 
na  ito,  at  tungkol  sa  kanilang  mga  ina  na 
nanganak  sa  kanila,  at  tungkolsa  kani- 
lang mga  ama  na  naging  anak  sila  sa 
lupaing  ino:  4  Sila'y  mamamatay  ng 
mga  mabigat  na  pagkamatay;  hindi  sila 
pananaghuyan  o  ililibing  man  sila;  sila'v 
magiging  parang  do  mi  sa  balat  ng  lupa*^: 
at  sila'y  malillpol  ng  tabak,  at  ng  kagu- 
tom;  at  ang  kanilang  mga  bangkay  ay 
magiging  pinakapagkain  sa  mga  ibon  sa 
himpapawid,  at  sa  mga   hayop   sa   lupa. 

5  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOOK:  Huag  kang  masok  sa  bahay  na 
may  tangisan,  o  piimaroon  man  upang 
tumaghoy  o  umangal  man  sa  kanila: 
sapagka't  aking  inalis  ang  pagpayapa  ko 
sa  bayang  ito,  sabi  ng  Panginoon,  ang 
kagand;ihang-loob      at      mga     kaawaan. 

6  Ang  malaki  at  gayon  din  ang  maliit  ay 
mamamatay  sa  lupaing  ito:  sila'y  hindi 
malilibing,    o    tataghuyan   man    sila   ng 


17.  6 


JEEEMIAS. 


763 


mga  tawo,  o  mgahiliiwalay  man,  o  mgag- 
papakakalbo  man  sa  kanila:  7  o  mag- 
pipiraso  man  sa  kanila  ang  mga  tawo 
ng  linapay  daliil  sa  kanila  sa  pagtangis, 
upang  aliwin  sila  daliiVsa  patay;  hindi 
man  sila  paiinumin  ng  kopa  ng  kaaliwan 
daliil  sa  kanilang  ama  o  dahil  sa  kani- 
Jang  ina.  s  At  huag  kang  papasok  sa 
bahay  na  anyayahan  upang  maupong  ka- 
sama    nila,   upang  kumain   at    uminom. 

9  Sapagka^t  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOON  ng  mga  bukbo,  ng  Dios  ng  Israel : 
Narito,  aking  patitigilin  mula  sa  lugar  na 
ito,  sa  harap  ng  inyong  mga  mata  at  sa 
inyong  mga  kaarawan,  ang  voces  ng  ka- 
layawan,  at  ang  voces  ng  kasayahan,  ang 
voces  ng  novio  at  ang  voces  ng  no  via. 

10  At  mangyayari,  pagka  iyong  ipakiki- 
lala  sa  bayang  ito  ang  lahat  ng  salitang 
ito,  at  kanilang  sasabihin  sa  iyong: 
I  Bakit  sinalita  ng  Panginoon  ang  lahat 
na  malaking  kasam-ang  ito  laban  sa 
amin?  o  ^ano  ang  aming  kasam-an?  o 
/.ano  ang  aming  kasalanan  na  aming  na- 
kamit  laban  sa  PANGmooNG  aming  Bios? 

11  kung  magkagayo^y  iyong  sasabihin 
sa  kanilang:  Sapagka't  nilimot  ako  ng 
inyong  mga  magulang,  sabi  ng  Pangi- 
NOON,  at  lumakad  na  sumunod  sa  ibang 
mga  dios,  at  naglingkod  sa  kanila,  at 
sumamba  sa  kanila,  at  nilimot  ako,  at 
hindi    iningatan    ang    aking    kautusan; 

12  at  kayo^y  gumawa  ng  kasam-an  na 
higit  kay  sa  inyong  mga  magulang:  sa- 
pagka*t,  narito,  kayo'y  lumakad  bawa*t 
isa  ayon  sa  katigasan  ng  kaniyang'  masa- 
mang  puso,  na  ano  pa*t  hindi  ninyo  ako 
dininig:  13  kaya't  kayo'y  itataboy  ko 
sa  lupain  na  hindi  ninyo  nakilala,  ninyo 
o  ng  inyong  mga  magulang  man,  na 
mula  sa  lupaing  ito;  at  doo'y  magli- 
lingkod  kayo  sa  ibang  mga  dios  araw 
atgabi;  sapagka't  hindi  ako  magpapakita 
sa  inyo  ng  ano  mang  biyaya. 

14  Kaya%  narito,  ang  mga  araw  ay 
dumarating,  sabi  ng  Pangikoon,  na  hindi 
na  sasabihin  pang:  Buhay  ang  PanQi- 
NOON  na  nagsampa  ng  mga  anak  ng 
Israel  mula  sa  lupain  ng  Egipto ; 
15  kungdi :  Buhay  ang  Panginoon,  na 
nagsampa  ng  mga  anak  ng  Israel  mula  sa 
lupain  ng  hilagaan,  at  mula  sa  lahat 
ng  lupain .  na  kinatabuyan  sa  kanila :  at 
akin  silang  ipapasok  uli  sa  kanilang 
lupain  na  aking  ibinigay  sa  kanilang  mga 
magulang.  16  Narito,  aking  pasusuguan 
ang  maraming  mangingisda,  sabi  ng  Pa- 
KGIKOON,  at  mga  pangingisdaan  nifa ;  at 


pagkatapos  aking  pasusuguan  ang  mara- 
ming mangangaso,  at  sila'y  mangangaso 
sa  lahat  ng  bundok,  at  sa  lahat  ng 
burol,  at  sa  mga  puang  ng  mga  bato. 
17  Sapagka't  ang  aking  mga  mata  ay 
nasa  lahat  ng  kanilang  lakad :  siWy 
hindi  nakukubli  sa  aking  mukha,  o 
natatago  man  ang  kanilang  kasam-an 
sa  aking  mga  mata.  18  At  akin  munang 
gagantihin  ng  higit  ang  kanilang  kasam- 
an  at  ang  kanilang  kasalanan;  sapagka't 
kanilang  inihawa  ang  aking  lupain  sa 
mga  bangkay  ng  kanilang  karumaldumal 
na  mga  bagay,  at  kanilang  pinuno  ang 
aking  mana  ng  kanilang  mga  kasuklara- 
suklam.  .  19  Oh  Panginoon,  aking  kala- 
kasan,  at  aking  katibayan,  at  aking 
silungan  sa  kaarawan  ng  pagkadalamhati, 
sa  iyo  paroroon  ang  mga  nacion  na  mula 
sa  mga  dulo  ng  lupa,  at  magsasabiug: 
Ang  aming  mga  magulang  ay  walang 
minana  kungdi  mga  kabulaanan,  kawalang 
kabuluhan  at  mga  bagay  na  hindi 
mapapakinabangan.  20  i  Gagawa  ba  ang 
tawo  sa  kaniyang  sarili  ng  mga  dios 
na  hindi  mga  dios?  Kaya^t,  narito, 
ipakikilala  ko  sa  kanila,  na  paminsang 
ipakikilala  ko  sa  kanila  ang  aking  kan^y 
at  ang  aking  k^pangyarihan ;  at  kanilang 
makikilala  na  ang  aking  pangalan  ay 
Jehova. 

1^  Ang  kasalanan  ng  Juda  ay  nasulat 
■  ■  ng  panulat  na  bakal,  at  ng  dulo 
ng  diamante :  naukit  sa  tabla  ng  kanilang 
puso,  at  sa  mga  sungay  ng  inyong  mga 
jaltar ;  2  habang  naaalala  ng  kanilang 
mga  anak  ang  kanilang  mga  altar  at  ang 
kanilang  mga  Ashera  sa  tabi  ng  mga 
sariwang  puno  ng  kahoy  sa  mga  matayog 
na  burol.  3  Oh  aking  bundok  sa  parang, 
aking  ibibigay  ang  iyong  mga  tinatankilik 
at  ang  lahat  ng  iyong  mga  kayamanan  sa 
pagkasamsam,  at  ang  iyong  mga  mataas 
na  lugar,  dahil  sa  kasalanan,  sa  lahat  ng 
iyong  hanganan.  4  At  ikaw,  ang  iyong 
sarili,  mababawaan  ka  sa  iyong  mana 
na  ibinigay  ko  sa  iyo  ;  at  pagHlingkurin 
kita  sa  iyong  mga  kaaway  sa  lupain 
na  hindi  mo  nakikilala :  sapagkaH  kayo'y 
nagpaningas  ng  apoy  sa  aking  galit 
na  magniningas  magpakailan  man. 

5  Ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon: 
Sumpain  ang  lalaki  na  nagkakatiwala  sa 
tawo,  at  ginagawang  laman  ang  kaniyang 
braso,  at  ang  puso  ay  humihiwalay  sa  Pa- 
NGINOON.  6  Sapagka't  siya'y  magiging 
gaya  ng  retama  sa  ilang,  at  hindi  maka- 
kakita  pagka  ang  mabuti  ay  dumarating; 


76i 


JEEEMIAS. 


17.  6 


kungdi  tataliati  sa  mga  tnvong  lugar  sa 
ilang,  lupaing  maalat  at  hindi  tinatalia- 
nan.  7  Mapalad  ang  lalaki  na  umaasa 
a  PanginooN)  at  ang  pag-asa  ay  ang 
Panginook.  8  Sapagka't  siya'y  magi- 
ging  gaya  ng  niga  punong*^kalioy  na 
itinanim  sa  tabi  ng  mga  tubig,  at  nag- 
uunat  ng  kaniyang  mga  iigat  sa  tabi  ng 
ilog,  at  hindi  matatakot  pagka  ang  init  ay 
dumarating,  kungdi  ang  kaniyang  dahon 
ay  magiging  sariwa;  at  liindi*  masabik  sa 
taon  ng  katnyuan,  o  maglilikat  man 
ng  pagbubunga.  9  Ang  puso  ay  mag- 
daraya  na  higit  kay  sa  lahat  na  bagay,  at 
masama :  ^  sinong  makaaalam  ?  lo  Akong 
PanGinoon  ay  sumisiyasat  ng  puso,  aking 
sinusubok  ang  mga  pag-iisip,  upang  mag- 
bigay  sa  bawa't  tawo  ngayon  sa  kaniyang 
mga  lakad,  ayon  sa  bunga  ng  kaniyang 
mga  gawa.  II  Kung  paanong  ang  pugo 
ay  nagkuknpkop  vg  mga  itlog  na  hindi 
niya  iniitlog,  gayon  siya  na  nagtatankilik 
ng  mga  kayamanan,  at  hindi  sa  pamamag- 
itan  ng  matuid ;  sa  gitna  ng  kaniyang 
mga  araw  ay  iiwan  niya  yaon,  at  sa  kani- 
yang wakas  ay  magiging  mangmang  siya. 

12  Ang  malualhating  luklukan,  na  nai- 
taas  raula  sa  pasimula,  ay  siyang  lugar  ng 
aming  santuario.  13  Oh  Panqinoon,  na 
pag-asa  ng  Israel,  lahat  na  nagpapabaya 
sa  iyo  ay  mapapiihiya ;  silang  humihiwa- 
lay  sa  akin  ay  masusulat  sa  lupa,  sapag- 
ka't  kanilang  pinabayaan  ang  Pakgi- 
KOON,  na  batis  ng  mga  buhay  na  tubig. 
14  lyong  gamutin  ako,  Oh  Pakginoon, 
at  magagamot  ako;  iyong  iligtas  ako, 
at  maliligtas  ako:  sapagka't  ikaw  ang 
aking  kapurihan.  15  Narito,  kanilang 
sinasabi  sa  aking:  isaan  nandoon  ang 
salita  ng  Panginoon?  dumating  ngayon. 
16  Tungkol  sa  akin  ay  hindi  ako  nag- 
niadali  upang  hindi  maging  pastor  sa 
pagsunod  sa  iyo ;  o  ninasa  ko  man  ang 
kaabaabang  kaarawan ;  iyong  nalalaman : 
ang  lumabas  sa  aking  mga  labi  ay  nasa 
harap  ng  iyong  mukha.  17  Huag  maging 
kakilabutan  sa  akin:  ikaw  ang  aking 
silungan  sa  kaarawan  ng  kasam-an. 
18  Mapahiya  sila  na  humahabol  sa  akin, 
nguni't  huag  akong  mapahiya ;  manlupay- 
pay  sila,  nguni't  huag  akong  manlupay- 
pay:  dalhin  sa  kanila  ang  kaarawan  ng 
kasam-an,  at  ibual  -sila  ng  higit  na 
pagkabual. 

19  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  sa 
akin:  Ikaw  ay  yumaon,  at  tumayo  ka  sa 
pintuang-daan  ng  mga  anak  ng  bayan,  na 
pinapasukan   ng   mga   hari    sa  Juda,   at 


kanilang  nilakbasan,  at  sa  lahat  ng 
pintuang-daan  ng  Jerusalem ;  20  at 
iyong  sabihin  sa  kanilang :  Inyong  din- 
gin  ang  salita  ng  PanGinoon,  ninyong 
mga  hari  sa  Juda^  at  ng  boong  Juda,  at 
ug  lahat  na  mananahan  sa  Jerusalem,  na 
puraapasok  sa  pamamag-itan  ng  mga  pin- 
tuang-daang  ito ;  21  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  :  Mag-ingat  kayo  sa  inyong 
sarili,  at  huag  kayong  magdala  ng  pasan 
sa  araw  ng  sabado,  o  magpasok  man 
sa  mga  pintuang-daan  ng  Jerusalem; 
22  huag  din  kayong  kumuha  ng  pasan  sa 
inyong  mga  bahay  sa  araw  ng  sabado,  o 
gumawa  man  kayo  ng  ano  mang  gagawin: 
kungdi  inyong  ipangilin  ang  araw  ng 
sabado,  gaya  ng  iniutos  ko  sa  inyong  mga 
magulang;  28  nguni't  hindi  nila  dini- 
nig,  o  ikiniling  man  ang  kanilang  pakinig, 
kungdi  pinatigas  ang  kanilang  leeg, 
upang  huag  nilang  marinig,  at  huag 
makatangap  ng  aral.  24  At  maugya- 
yari,  kung  kayo'y  makinig  na  maingat 
sa  akin,  sabi  ng  PanQinoon,  na  huag 
magpasok  ng^  pasan  sa  mga  pintu- 
ang-daan ng  ciudad  na  ito  sa  araw  ng 
sabado,  kungdi  ipangilin  ang  araw  ng 
sabado,  upang  huag  gawan  ng  ano  mang 
gagawin ;  25  kung  magkagayo'y  papa- 
sok  sa  mga  pintuang-daan  ng  ciudad  na 
ito  ang  mga  hari  at  mga  pangulo  na 
nauupo  sa  mga  luklukan  ni  David,  na 
mga  naka  karro  at  nangaka  kabayo,  sila 
at  ang  kanilang  mga  pangulo,  ang  mga 
lalaki  sa  Juda,  at  ang  mga  mananahan  sa 
Jerusalem  :  at  ang  ciudad  na  ito  ay  tata- 
hanan  magpakailan  man.  26  At  sila^y 
mangagaling  sa  mga  ciudad  ng  Juda,  at 
sa  mga  palibot  ng  Jerusalem,  at  sa  lupain 
ng  Benjamin,  at  sa  mababang  lupain,  at 
sa  mga  bundok,  at  sa  Timugan,  na  mag- 
dadala  ng  mga  bandog  na  susunugin,  at 
ng  mga  hayin,  at  ng  mga  alay,  at  ng 
kamanyan,  at  magdadala  n^  mga  hayin 
na  pasalamat  sa  bahay  ng  Panginoon. 
27  Nguni't  kung  hindi  ninyo  didingin 
ako  upang  ipangilin  ang  araw  ng  sabado, 
at  huag  magdala  ng  pasan  at  masok  sa 
mga  pintuang-daan  ng  Jerusalem^  sa  araw 
ng  sabado ;  kung  magkagayo'y  m^agpapa- 
ningas  ako  ng  apoy  sa  mga  pintuang-daan 
noon  at  pupugnawin  noon  ang  mga  pala- 
cio  sa  Jerusalem,  at  hindi  mapapatay. 
|0  Ang  salita  na  suma  kay  Jeremias 
■  O  mula  sa  Panginoon,  na  nagsabing: 
2  Ikaw  ay  bu  mango n,  at  babain  mo  ang 
bahay  ng  magpapaliok,  at  aking  iparirinig 
sa  iyo  ang  aking  mga  salita  doou.    3  Ng 


19.  3 


JEEEMIAS. 


765 


magkagayo*y  bumaba  ako  sa  bahay  ng 
magpapaliok,  at,  narito,  siya'y  gumagawa 
ngkaniyanggawasamgagulong.  4  Atng 
ang  sisidlaiig  putik  na  kaniyang  ginagawa 
ay  mabiisdg  sa  kainay  tig  magpapaliok, 
gumawa  siya  uli  ug  ibang.sisidlan,  ang 
minagaling  na  gawin  ng  magpapaliok. 

5  Ng  magkagayo^y  dumating  sa  akin 
ang  salita  ng  PanQinoon,  na  nagsabing : 
6  Oh  bahay  ng  Israel,  ihindi  ba  ako 
makagagawa  sa  inyo  na  gaya  ng  magpapa- 
liok na  ito  ?  sabi  ng  Panginoon.  Narito, 
kung  paano  ang  putik  sa  kamay  ng  mag- 
papaliok, gayon  kayo  sa  kamay  ko,  Oh 
bahay  ng  Israel.  7  Sa  aling  sandali  na 
magsasaiita  ako  ng  tungkol  sa  isang 
nacion,  at  tungkol  sa  isang  kaharian, 
upang  bunutin,  at  upang  ibagsak,  at 
upang  gibain ;  8  kung  ang  naciong  yaon 
na  aking  pinagsalitaan,  humiwalay  sa 
kanilang  kasam-an,  ako'y  magsisisi  sa 
kaBam-an  na  aking  inisip  gawin  sa  kanila. 
9  At  sa  ano  ma^g  sandali  magsasaiita 
ako  ng  tungkol  sa  isang  nacion,  at  tungkol 
sa  isang  kaharian,  upang  itayo  at  upang 
itanim ;  10  kung  gumawa  ng  kasam-an 
ga  aking  paningin,  na  huag  sundin  ang 
aking  voces,  kung  magkagayo^y  magsisisi 
ako  sa  mabuti,  na  aking  ipinagsabing 
pakikinabangan  nila.  11  Ngayon  nga  ay 
magpatuloy  ka,  salitain  mo  sa  mga  lalaki 
sa  Juda,  at  sa  mga  mananahan  sa  Jeru- 
salem, na  iyong  sabihing:  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon:  Narito,  ako'y  nag- 
papasiya'  ng  kasam-an  laban  sa  inyo :  at 
kumakatha  ng  katha  laban  sa  inyo :  humi- 
walay kayo  bawa't  isa  sa  inyo  sa  kani- 
yang masamang  lakad,  at  iuyong  pabuti- 
liin  ang  inyong  mga  lakad  at  ang  inyong 
mga  gawa.  12  Nguni^t  kanilang  sina- 
bing:  Walang  pag-asa :  sapagka^kami  ay 
lalakad  na  susuuod  sa  aming  sariling  mga 
katha,  at  kami  ay  gagawa  bawa't  isa  ng 
ayon  sa  katigasan  ng  kaniyang  masamang 
puso. 

13  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon :  Inyong  itanong  nga  sa  mga  nacion, 
isinong  nakarinig  ng  ganiyang  mga  ba- 
gay  ? ;  ang  dalaga  ng  Israel  ay  gumawa  ng 
totoong  kakilakilabo t  na  bagay.  14  ^  Mag- 
kukulang  ba  ng  nieve  sa  Libanosa  bato  sa 
parang?  o  iang  mga  malamig  na  tubig  na 
umaagos  mula  sa  malayo  ay  matutuyoba  ? 
15  Sapagka't  kinalilim'utan  ako  ng  aking 
bayan,  sila'y  nagsunog  ng  kamanyan  sa 
.kawalang  kabuluhan;  at  sila'y  nag- 
papatisod  sa  kanilang  mga  lakad,  sa 
znga  dating  landas^  at  nagpapalakad  sa 


mga  land  as,  t^a  daan  na  hindi  patag; 
18  upang  gawin  ang  kanilang  lupain 
na  isang  katigilan,  at  walang  hangang 
kakutyaan;  lahat  na  nagdadaan  doon 
ay  matitigilan,  at  maggagalaw  ng^ulo. 
17  Aking  pangangalatin  sila  na  gaya  ng 
hanging  silanganan  sa  harap  ng  kaaway ; 
tatalikuran  ako  nila  at  hindi  haharap,  sa 
kaarawan  ng  kanilang  kapahamakan. 

18*  Ng  magkagayo'y  sinabi  nilang : 
Kayo^y  parito,  at  tayo*y  kumatha  ng  mga 
katha  laban  kay  Jeremias ;  sapagka't  ang 
kautusan  ay  hindi  mawawala  sa  sacer- 
dote,  0  ang  payo  man  sa  pantas,  o  ang 
salita  man  sa  profeta.  Kayo^y  parito,  at 
ating  sugatan  siya  ng  dila  at  huag  nating 
pansinin  ang  kaniyang  mga  salita. 

19  Pakingan  mo  ako.  Oh  PanQinoon 
at  ulinigin  mo  ang  voces  nila  na  nakiki- 
pagtalo  sa  akin.  20  l  Igaganti  ba  ang 
mabuti  sa  kasam-an?  sapagka^t  kanilang 
inihukay  ng  hukay  ang  aking  kalulua. 
Iyong  '  alalahanin  kung  paanong  ako^y 
tumayo  sa  liarap  mo  upang  magsalita  ng 
ikabubuti  nila,  nang  ihiwalay  ang  iyong 
pag-aalab  ng  loob  sa  kanila.  21  Kaya't 
ibigay  mo  ang  kanilang  mga  anak  sa 
kagutom,  at  ibigay  mo  sila  sa  kapangya- 
rihan  ng  tabak;  at  ang  kanilang  mga 
asawa  ay  maging  walang  anak,  at  mga 
mabao;  at  ang  kanilang  mga  asawa  ay 
maugapatay  sa  kamatayan,  at  ang  kani- 
lang mga  binata  ay  masugatan  rig  tabak 
sa  pagbabaka.  23  Marinig  ang  daing 
mula  sa  kanilang  mga  bahay,  pagka  ikaw 
ay  magdadala  ng  hukbo  na  bigla  sa  kani- 
la: sapagka't  sila'y  humukay  ng  hukay 
upang  kunin  ako,  at  ipinagkubli  ng  mga 
silo  ang  aking  mga  paa.  2S  Gayon  man, 
Panginoon,  iyong  talastas  ang  lahat 
nilang  payo  laban  sa  akin  upang  patayin 
ako ;  huag  mong  ipatawad  ang  kanilang 
kasam-an,  o  pawiin  mo  man  ang  kanilang 
kasalanan  sa  iyong  paningin:  kungdi 
sila^y  matisod  sa  harap  mo ;  gumawa  ka 
sa  kanila  sa  kaarawan  ng  iyong  galit. 

IQ  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
■  ^  Ikaw  ay  yumaon,  at  bumili  ka  ng 
isang  sisidlang  lupa  ng  magpapaliok,  at 
magsama  ka  ng  mga  matandasabayan,  at 
^a  mga  matanda  sa  mga  sacerdote ;  2  at 
ikaw  ay  lumabas  sa  libis  ng  anak  ni 
Hinom,  na  nasa  tabi  ng  pasukan  ng  pin- 
tuang-daan  ng  Harsit,  at  itanyag  mo  doon 
ang  mga  salita  na  aking  sasaysayin  saiyo : 
3  at  iyong  sabihing :  Inyong  dingin  ang 
salita  ng  Panginoon,  Oh  mga  hari  sa 


766 


JEEBMIAS. 


19.  3 


Juda,  at  mga  mananalian  sa  Jurnsalem; 
ganito  ang  sabi  ng  Pangtnoon  ng  mga 
hukbo,  ng  Dios  ng  Israel:  Naiito,  ako'y 
magdaGlala  ng  kasam-an  sa  lugar  na  ito,  na 
sino  mang  makai*inig  ay  magpapanting 
aiig  kaniyang  niga  pakinig.  4  Sapagka't 
kanilang  kinalimutan  ako,  at  kanilang 
pinapagiug  Uba  ang  lugar  na  ito,  at  nag- : 
sunog  sila  ng  kamanyan  dito  sa  mga  dios 
ng  iba,  na  hindi  nila  nakilala,  nila  at  ng 
kanilang  mga  magulang  at  ng  mga  hari 
sa  Juda ;  at  pinnno  ang  lugar  na  ito  ng 
dugo  ng  mga  walang  sala ;  5  at  itinayo 
ang  mga  mataas  na  lugar  ni  Baal,  upang 
sunugin  ang  kanilang  mga  anak  sa  apoy 
na  mga  pinakahandog  na  susunugin  kay 
Baal;  na  hindi  ko  iniutos,  o  sinalita  man, 
0  nasok  man  sa  aking  pag-iisip :  6  kaya't, 
narito,  ang  mga  araw  ay  dumarating,  sabi 
ng  Panginoon,  na  ang  lugar  na  ito  ay 
hindi  na  tata waging  Tofet,  o  Ang  libis  ng 
anak  ni  Hinom  man,  kungdi :  Ang  libis 
na  Patayan.  7  At  aking  sasayangin  ang 
payo  ng  Juda  at  ng  Jerusalem  sa  Ingar 
na  ito ;  at  aking  mga  ibubual  sa  pamamag- 
itan  ng  tabak  sa  hatrap  ng  kanilang  mga 
kaaway,  at  sa  pamamag-itan  ng  kamay  ng 
mga  umuusig  ng  kanilang  buhay :  at  ang 
kanilang  mga  bangkay  ay  mabibigay  na 
pinakapagkain  sa  mga  ibon  sa  himpapa- 
wid,  at  sa  mga  hayop  sa  lupa.  s  At 
gaga  win  ko  ang  ciudad  na  ito  na  katigilan, 
at  kasutsutan ;  laliat  na  magdadaan  doon 
ay  matitigilan  at  susutsot  dahil  sa  lahat 
na  salot  noon.  9  At  ipakakain  ko  sa 
kanila  ang  laman  ng  kanilang  mga  anak 
na  lalaki  at  ang  laman  ng  kanilang  mga 
anak  na  babaye,  at  sila'y  kakain  bawa^t 
isa  ng  laman  iig  kaniyang  kaibigan,  sa 
pagkakulong  at  sa  kagipitan,  na  igigipit  sa 
kanila  ng  kanilang  mga  kaaway,  at  ng  mga 
umuusig  ng  kanilang  buhay.  10  Kur.g 
magkagayo'y  babasagin  mo  ang  botella 
sa  paningin  ng  mga  lalaki  na  yumayaong 
kasama  mo,  at  Sjoi^g  sasabihin  sa  kani- 
lang :  11  Ganito  ang  sabi  ng  Pangikoon 
ng  mga  hukbo :  Ganito  ko  babasagin  ang 
bay  ang  ito  at  ang  ciudad  na  ito,  gaya  ng 
pagbasag  ng  isang  sisidlan  ng  magpapaliok, 
na  hindi  mabubuo  uli :  at  sila'y  maglili- 
bing  sa  Tofet  hangang  sa  mawalan  ng 
lugar  na  mapagUlibingan.  12  Ganito  ang 
gagawin  ko  sa  lugar  na  ito,  sabi  ng  Pangi- 
NOO:^',  at  sa  mga  mananalian  dito,  ang 
gawin  ang  ciudad  na  ito  na  parang  Tofet : 
13  at  ang  mga  bahay  sa  Jerusalem,  at 
ang  mga  bahay  ng  mga  hari  sa  Juda,  na 
Dahawa  magiging  gaya  ng  lugar  ng  Tofet, 


lahat  ng  bahay  na  ang  mga  palupo  ay 
pinagsunugan  ng  kamanyan  sa  lahat  ng 
hukbo  sa  langit,  at  pinagbuhusan  ng  mga 
bandog  na  inumin  sa  ibang  mga  dios. 

14  Ng  raagkagayo'y  nagbalik  si  Jere- 
miad mula  sa  Tofet,  na  pinagsogiian  Ra 
kaniya  ng  Panginoon  upang  mangliula; 
at  siya'y  tumayo  sa  looban  ng  bahay  ng 
Panginoon,  at  nagsabi  sa  boong  bayang: 
15  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  ng 
mga  hukbo,  ng  Dios  ng  Israel:  Narito, 
ako'y  magdadala  sa  ciudad  na  ito,  at  sa 
kaniyang  lahat  na  bayan  ng  lahat  na 
kasam-an  na  aking  sinalita  laban  doon; 
sapagka't  kanilang  pinatigas  ang  kanilang 
leeg,  upang  huag  nilang  marinig  ang 
aking  mga  salita. 

2^^  Si  Pasur  nga,  na  anak  ni  Imer,  na 
v/  sacerdote,  na  siyang  punoDg  oli- 
cial  sa  bahay  ng  Panginoon,  nakarinig 
na  si  Jeremias  ay  nanghuhula  ng  mga 
bagay  na  ito.  2  Ng  magkagayo'y  sinu- 
gatan  ni  Pasur  si  Jeremias  na  profeta,  at 
inilagay  siya  sa  pangawan  na  nasa  lalong 
mataas  na  pintuang-daan  ng  Benjamin, 
na  nasa  bahay  ng  Panginoon.  s  At 
nangyari,  sa  kinabukasan,  na  inilabas  ni 
Pasur  si  Jeremias  mula  sa  pangawan.  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ni  Jeremias  sa  kani- 
yang :  Hindi  tinawag  ng  Panginoon  ang 
iyong  pangalan  na  Pasur,  kungdi  Magor- 
missabib.  4  Sapagka't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  :  Narito,  gagawin  kitang 
kakilabutan  sa  iyong  sarili,  at  sa  lahat 
mong  mga  kaibigan :  at  sila'y  mabubual 
sa  pamamag-itan  ng  tabak  ng  kanilang 
mga  kaaway,  at  mamamasdan  ng  iyong 
mga  mata :  at  ibibigay  ko  ang  boong  Judtx 
sa  kamay  ng  hari  sa  Babilonia,  at  kani- 
yang dadalhiu  sila  na'bihag  sa  Babilonia, 
at  papatayin  sila  ng  tabak.  5  Bukod 
dito  ay  ibibigay  ko  ang  lahat  na  kayama- 
nan  ng  ciudad  na  ito,  at  ang  lahat  na 
pakinabang  nito,  at  ang  lahat  na  mahala- 
gang  bagay  nito,  oo,  ang  lahat  na  kaya- 
raanau  ng  mga  hari  sa  Juda  ay  ibibigay 
ko  sa  kamay  ng  kanilang  mga  kaaway  na 
sasamsara  sa  kanila,  at  huhuli  sa  kaniki, 
at  magdadala  sa  kanila.  sa  Babilonia. 
6  At  ikaw,  Pasur,  at  laliat  na  tumatahan 
sa  iyong  bahay  ay  papasok  sa  pagka^bihag : 
at  paroroon  ka  sa  Babilonia,  at  doon  ka 
mamaraatay,  at  doon  ka  malilibing;  ikaw, 
at  ang  lahat  mong  mga  kaibig-an,  na  iyong 
pinanghulaan  na  may  kasinungalingan. 

7  Oh  Panginoon,  iyong  dinaya  ako, 
at  ako'y  nadaya:  ikaw  ay  lalong  malakas 
kay  sa  akin,  at  nanaig  ka :  ^ko'y  naging 


21.  10 


JEREMIAS. 


767 


katatawanan  araw-araw,  lahat  aj  tumu- 
tuja  sa  akin.  8  Sapagka't  knng  paanong 
kadalas  nagsalita  ako,  huraihiyaw  ako ; 
humiliiyaw  akoiig;  Pangd  ad  alias  at 
^  pananamsam;  sapagka't  ang  salita  ng 
PAisrGiNOON  ay  naging  kakutyaan  sa  akin 
at  kadustaan  lahat  ng  araw.  9  At  kung 
aldng  sabihing:  Hindi  ko  babangitiu 
siya,  o  magsasalita  ng  ano.  pa  man  sa 
kaniyang  pangalan,  mairoon  nga  sa  akin^ 
puso  na  parang  nag-aalab  na  apoy  na 
nasasarhan  sa  aking  mga  buto,  at  ako'y 
pagod  ng  pagpipigil,  at  hindi  makdpag- 
pigiL  io  Sapagka't  aking  uarinig  ang 
pagpintas  ng  marami,  .  kakilabutan  sa 
lahat  ng  dako,  Kayo'y  magsumbong,  at 
aming  isusumbong  siya,  sabi  ng  laliat  ng 
•  mga  kasamasama  kong  kaibigan  na  nag- 
sisipaghintay  ng  aking  pagkapilay ;  mara- 
hil  siya'y  madadaya,  at  tayo^  mananaig 
laban  sa  kaniya,  at  tayo'y  makagaganti 
sa  kaniya.  i  11  Nguni't  ang  Paj^ginogn 
ay  sumasaakin  laa  parang  makapangyari- 
han  at  kakilakilabot :  :kaya;*t  ang  niga 
nianghahabol  sa  akin  ay  matitisod,  at 
sila'y  hindi  mananaig:  sila^y  mapapahi- 
yang  mainam,  sapagka^t  sila^y  hindi 
gumawang  may  karunmigan,  ng  walang 
hangang  kapintasan  na  hindi  malilimutan, 
12  Nguni't,  Oh  PanQinoon  ng  mga 
hukbo,  na  sumusubok  ng  banal,  at  na- 
kakakita  ng  mga  pag-iisip  at  ng  puso, 
ipakita  mo  sa  akin  ang  iyong  panghihi- 
ganti  sa  kanila;  sapagka't  ga  iyo  ay 
inihayag  ko  ang  aking  usap.  IS  Kayo'y 
umawit  sa  Pan(5ii!?ook,  pumuri  kayo  sa. 
Panginoon;  sapagka^t  kaniyang  iniligtas 
ang  kalulua  ng  mapagkiailangan  mula  sa 
kamay  ng  mga  mangagawa  ng  kasam-an. 

14  Sumpain  ang  araw  na  kinapangana- 
kan  sa  akin;  Euag.pagpalain  ang  araw  na 
kinapanganakan  sa  akin  ng  aking  ina. 
15  Sumpain  ang  lalaki  na  nagdala  ng 
balita  sa  aking  ama,  na  nagsabing :  Isang 
lalaki  ay  ipinanganak  sa  iyo ;  na  pinasaya 
siyang  mainam.  16  At  maging  ang  lala- 
king  yaon  na  gaya  ng  mga  ciudad  na  giniba 
Eg  Pajs'GINOON,  at  hindi  pinagsisihan :  at 
makarinig  siya  ng  sigaw  sa  umaga,  at 
pagsutsot  sa  katanghaliang  tapat ;  l*?  «a- 
pagka^t  hindi  pinatay  niya  ako  sa  bahay- 
bata;  at  sa  gajo'y  naging  libingan  ko 
Sana  ang  aking  ina,  at  ang  kaniyang 
bahay-J[)ata  ay  naging  laging  malaki  sana. 
18  i  Bakit  nga  akoy  nalabas  sa  bahay- 
bata  upaag  makakita  ng  kapagalan  at 
kapanlawan,  upang  ang  aking  mga  araw^ 
fiy  mapawing  may  kahihiyan?      . 


Of  Ang  salita  na  du mating  kay  Jere- 
^S  mias  na  mula  sa  Panginoon,  ng - 
suguin  ng  Panginoon  sa  kaniya  si  Pasur 
na  anak  ni  Malkias,  at  si  Zefanias  na 
anak  ni  Maasias  na  sacerdote,  na  sina- 
bing:  2  Isinasamo  ko  sa  iyo,  ria  ipag- 
usisa  mo  kami  sa,  Panginoon  ;  sapagka't 
si  Nebukadrezar  im  bar i  sa  Ba  bile  nra, 
bumabaka  Uban  sa  amin :  marahil  ang 
Panginoon  ay  gagawa  sa  amin  ng 
ayo n  sa ,  lahat  niyang  kamanghamang- 
hang  gawa,  upang  siya'y  sumampa  na 
lisan  tayo. 

3  Ng  magkagayo^y  sinabi  ni  Jeremias 
sa  kanilang :  •  Ganito  ang  inyong  aasabi- 
hin  kay  Zedekias:  4  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon,  ng  Dios  ng  Israel;  Narito, 
ibabalik  ko  ang  mga  sandata  na  pangbaka 
na  nasa  inyong  mga  kamay,  na  inyong  ^ 
ibinabaka  laban  sa  hari  sa  Babiionia,  at 
laban  sa  mga  Kaldeo  na  kinukulong  ninyo, 
sa  labas  ng  mga  kuta,  at  aking  mga 
pipisanin  sa.  gitna  ng  ciudad  na  ito. 
5  At  ako  sa  aking  sarili  ay  l^ba^ka  laban 
sa  inyo  na  may  uriat  na  kamay,  at  "may 
malakas  na  brazo,  sa  galit,  at  sa  pag-aalah 
ng  loob,  at  sa  nmlaking  pag-iinit.  -6  At 
aking  susugatari  ang  mga  mananalmn  sa 
ciudad  na  ito,  .ang  iawo  at  gayon  din  ang 
hayop,:  sila^y  mamamatay  sa  malaking 
pagkasalot.  7  At  pagkatapos,  isabi  ng 
PanjSinoojs^,  aking  ibibigay  si  Zedekias 
na  hari  sa  Juda,  at  ang  kaniyang  mga 
all  pin,  at  ang  bayan,  yaong  mga  ndi  wan 
sa  ciudad  na  ito  na  mula  sa  pagkasalot, 
mula  sa  tabakj  at  mula  sa  kagutom,  sa 
kamay  ni  Nebukadrezar  na  hari  sa 
Babiionia,  at  sa  kamay  ng  kanilang  mga 
kaaway,  at  sa  kamay  niyang  mga  umuusfg 
ng  kanilang  buhay :  at  kaniyang  susuga- 
tan  sila  ng  talim  ng  tab^v;  hindi 
niya  patatawarin  sila,  o  kahihinayangan 
man,  o'kaaawaan  man*  8  At  sa  bayang 
ito  ay  sasabihin  mong :  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon:  Karito,  inilala- 
gay  ko  sa  harap  ninyo  ang  daan  ng 
buhay  at  ang  daanngkamatayan;  9  Ang 
tumatahansa  ciudad  na  ito  ay  mamama- 
tay  sa  pamamag-itan  ng;  tabak.  at  sa  pa- 
mamag-itan  ng  kagutom,  at  sa  pamamag- 
itan  ngjalot:  nguni't  ang  lumalabas  at 
kumakampi  sa  mga  Kaldeo  na  kumuku- 
long  sa  inyo,  siya'y  mabubuhay,  at  ang 
kaniyang  buhay  ay  magigin^  6a  kaniya^y 
pinakahuli.  10  Sapagka^t  itinitig  ko 
ang  mukha  kosa  ciudad  na  ito  sa  ikasa-  - 
sama,  at  hindi  sa  ikabubuti,  sabi  ng 
FA$fGiN002ir :    mabihiga^    sa   k^may   pf 


:J 


768 


JEEEMIAS. 


21.  10 


hari  sa  Babilonia,  at  kaniyang  susunugin 
ng  apoy. 

11  At  tungkol  sa  bahay  ug  hari  sa 
Juda,  inyong  dingin  ang  salita  ng  Panqi- 
noon:  12  Oh  bahay  ni  David,  gauito 
ang  sabi  ng  PanOinoon  :  Gumawa  ka  ng 
kahatulan  sa  umaga,  at  iligtas  mo  ang 
samsam  sa  kamay  ng  mang-aapi,  baka 
ang  aking  pag-aalab  ng  loob  ay  lumabas 
na  parang  apoy,  at  magningas  na  walang 
makapatay,  dahil  sa  kasam-an  ng  inyong 
mga  gawa.  13  Navito,  ako'y  laban  sa 
iyo,  Oh  mananahan  sa  libis,  at  sa  bato  ng 
kapatagan,  sabi  ng  PanQinoon  ;  kayong 
nagsabing:  ^Sinong  bababang  laban  sa 
atin?  o  isinong  papasok  sa  ating  mga 
tahanan  ?  14  at  aking  parurusahan  kayo 
ayon  sa  bunga  ng  inyong  mga  gawa,  sabi 
ng  PanSinoon  :  at  ako'y  magpapaningas 
ng  apoy  sa  kaniyang  gubat,  at  susupukin 
noon  ang  lahat  na  nasa  palibot  noon. 

QO  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
^^  lyong  babain  ang  bahay  ng  hari 
sa  Juda,  at  iyong  salitain  doon  ang  sali- 
tang  ito,  2  at  iyong  sabihing :  l5ingin 
mo  ang  salita  ng  Panginoon,  Oh  hari 
sa  Juda,  na  nauupo  sa  luklukan  ni  David, 
mo  at  ng  iyong  mga  alipin,  at  ng  iyong 
bayan  na  pumapasok  sa  mga  pintuang- 
daang  ito.  s  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon: Gumawa  kayo  ng  kahatulan  at 
ng  kabanalan,  at  iligtas  ninyo  ang 
samsam  sa  kamay  ng  mang-aapi :  at  hnag 
kayong  gumawa  ng  kamalian,  huag  ka- 
yong gumawa  ng  pangdadahas  sa  taga 
ibang  lupa,  sa  ulila,  o  sa  babayeng  bao 
man,  o  magbubo  man  ng  walang  salang 
dugo  sa  lugar  na  ito.  4  Sapagka't  kung 
tunay  na  inyong  gawin  ang  bagay  na  ito, 
papasok  nga  sa  mga  pintuang-daan  ng 
bahay  na  ito  ang  mga  hari  na  nauupo  sa 
luklukan  ni  David,  na  nakasakay  sa  mga 
karro  at  sa  mga  kabayo,  siya  at  ang  kani- 
yang mga  alipin,  at  ang  kaniyang  bayan. 

6  Nguni't  kung  hindi  ninyo  didingin  ang 
mga  salitang  ito,  ako'y  susumpa  sa  aking 
sarili,  sabi  ng  Panginoon,  na  ang  bahay 
na  ito  ay  magiging  kagibaan.  6  Sapagka't 
ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  tungkol 
sa  bahay  ng  hari  sa  Juda:  Ikaw  ay 
Gilead  sa  akin,  at  ulo  ng  Libano :  gayon 
ma'y  tunay  na  gagawin  kitang  isang  ilang, 
at    mga   ciudad    na    hindi    tinatahanan. 

7  At  ako'y  maghahanda  ng  mga  mangi 
giba  laban  sa  iyo,  bawa't  isa'y  may  kani- 
yang mga  kasakbatan :  at  kanilang  pupu- 
tulin  ang  iyong  mga    piling  cedro,    at 


mga  ihahagis  sa  apoy.  8  At  maraming 
nacion  ang  dadaan  sa  ciudad  na  ito,  at 
sila'y  magsasabi  bawa't  isa  sa  kaniyang 
kapua:  ^  Bakit  gumawa  ang  Panginoon 
ng  ganito  sa  malaking  ciudad  na  ito? 
9  Kung  magkagayo'y  sasagot  silang: 
Sapagka^t  kanilang  pinabayaan  ang  tipan 
ng  Panginoon  na  kanilang  Dios,  at 
sumamba  sa  mga  dios  ng  iba,  at  mga 
pinaglingkuran. 

10  Huag  ninyong  iyakan  ang  patay,  o 
panaghuyan  man  ninyo  s^iya:  kungdi 
iyakan  ninyong  mainam  ang  yumayaon ; 
sapagka't  hindi  na  siya  babalik,  o  maki- 
kita  man  niya  ang  kaniyang  lupaing 
tinubuan.  11  Sapagka't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  tungkol  kay  Sallum  na 
anak  ni  Josias,  na  hari  sa  Juda,  na  nag- 
haring  kahalili  ni  Josias  na  kaniyang 
ama,  na  lumabas  sa  lugar  na  ito :  Siya*y 
hindi  na  magbabalik  pa  rito ;  12  kungdi 
sa  lugar  na  pinagdalhan  sa  kaniyang 
bihag,  doon  siya  mama^mataif,  at  hindi 
na  niya  makikita  ang  lupaing  ito. 

IS  i  Sa  aba  niya  na  nagtatayo  ng  kani- 
yang bahay  sa  pamamag-itan  ng  di  kaba- 
nalan, at  ng  kaniyang  mga  silid  sa  pama- 
mag-itan ng  kalikuan ;  na  gumagamit  ng 
paglilingkod  ng  kaniyang  kapua  na  wa- 
lang upa,  at  hindi  nagbibigay  siya  sa 
kaniya  ng  kaniyang  kabayaran;  14  na 
nagsasabing :  Ako'y  magtatayo  ng  malu- 
ang  na  bahay  at  maluang  na  mga 
si  lid,  at  nagpapaluang  ng  mga  dungawan; 
at  nilalangitan  ng  cedro,  at  kinukulayan 
ng  pula.  15  ilkaw  ba'y  maghahari, 
sapagka^t  ikaw  ay  nagmamalaki  ng 
dahil  sa  cedro?  i hindi  ba  ang  iyong 
ama  ay  kumain  at  uminom,  at  gumawa 
ng  kahatulan  at  katuiran?  ng  mag- 
kagayo'y    naging    mabuti      sa     kaniya. 

16  Kaniyang  hinatulan  ang  usap  ng  duk- 
ha  at  mapagkailangan ;  ng  magkagayo^y 
naging  mabuti.  i  Hindi  ba  ito  ang  pag- 
kilala   sa    akin?     sabi    ng    Panginoon. 

17  Nguni't  ang  iyong  mga  mata  at  ang 
iyong  puso  ay  sa  kasakiman  lamang,  at 
upang  magbuhcs  ng  walang  salang  dugo, 
at  sa  kapighatian,  at  sa  karahasan,  upang 
gawin.  18  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  tungkol  kay  Joakira  na  anak 
ni  Josias,  na  hari  sa  Juda :  Hindi  nil  a 
tataghuyan  siya,  na  sasabihing :  i  Ah  kapa- 
tid  na  lalaki  ko !  o,  \  Ah  kapatid  na 
babaye  ko !  hindi  nila  tataghuyan  Liya, 
na  sasabihing:  I  Ah  panginoon!  o  i  Ah 
kaniyang  kalualhatian !  19  Siya^y  mali- 
ilblng  ng  libing  ng  asao,  liagis  at  tapon 


23.  12 


JBEEMIAS, 


769 


sa  labas  ng  mga  pintuang-daan  ng  Jeru- 
salem. 

20  Ikaw  ay  suinampa  sa  Libano,  at 
hnmlyaw :  at  ilakas  mo  ang  iyong  voces 
sa  Basan :  at  ikaw  ay  humiyaw  mula  sa 
Abarim;  sapagka^t  lahat  ng  manliligaw 
sa  iyo  ay  nabual.  21  Ako'y  nagsalita 
sa  iyo  sa  iyong  kaginhawahan ;  nguni't 
iyong  sinabing :  Hihdi  ko  didingin.  Ito 
ang  naging  iyong  paraan  mula  sa  iyong 
kabataan,  na  hindi  mo  dininig  ang 
aking  voces.  22  Lalamunin  ng  hangin 
ang  lahat  mong  pastor,  at  ang  mga 
manliligaw  sa  iyo  ay  papasok  sa  pag- 
kabihag:  tunay  ngang  ikaw  ay  mapa- 
pahiya  at  malilito  dahil  sa  lahat  mong 
kasam-an.  23  Oh  mananaban  sa  Libano, 
na  ginagawa  mo.  ang  iyong  pugad  sa  mga 
cedro,  j  pagkahinahinayang  mo  pagkaang 
mga  kapahamakan  ay  dumating  sa  iyo, 
ang  sakit  na  gaya  ng  babaye  sa  pagdaram- 
dam !  24  Buhay  ako,  sabi  ng  Pangi- 
NOON,  baga  man  si  Konias  na  anak  ni 
Joakim  na  hari  sa  Juda  ang  takda  na 
singsing  sa  aking  kanang  karnay,  gayon 
may  ^  aking'  huhugutin  kita  nlula  roon; 

25  at  aking  ibibigay  kita  sa  kamay  ng 
mga  umuusig  ng  iyong  buhay,  at  sa 
kamay  nila  na  iyong  kinatatakutan,  sa 
kamay  ni  Nebukadrezar  na  hari  sa 
Babilonia,  at  sa  kamay  ng  mga  Kaldeo. 

26  At  aking  itutulak  kita,  at  ang  iyong 
ina  na  nanganak  sa  iyo,  sa  ibang  lupain, 
na  hindi  kinapanganakan.  sa  inyo;  at 
doon  kayo  mamamatay.  27  Nguni't  sa 
lupaing  na  pinagnanasaan  ng  kanilang 
kalulua  na  pagbalikan,  doon  hindi  sila 
babalik.  28  ^  Ito  bang  lalaking  si  Konias 
ay  isang  sisidlang  basag  na  walang  kabu- 
luhan?  isiya  ba^y  sisidlan  na  hindi  kina- 
luluguran?  ^bakit  kanilang  itinutulak, 
siya  at  ang  kaniyang  binhi,  at  inihagis 
sa  lupain  na  hindi  nila  kilala  ?  29  Oh 
lupa,  lupa,  lupa,  iyong  dingin  ang  salita 
ng  PanQinoon.  so  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  :  Isulat  ninyo  ang  lalaking 
ito  na  walang  anak,  ang  lalaki  na  hindi 
giginhawa  sa  kaniyang  mga  kaarawan: 
sapa^ka^t  walang  tawo  sa  kaniyang 
binhi  na  giginhawa,  na  nauupo  sa  luklu- 
kan  ni  David,  at  hindi  na  nagpupuno  pa 
saJuda. 

OO  iSaaba  ng  mga  pastor  na  lumilipol 
i!!"0  at  nagpapangalat  sa  mga  tupa  sa 
aking  pasabsabani  sabi  ng  Panginoon. 
2  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon, 
VLg  Dies  Dg  Israel,  laban  sa  mga  pastor  na 


nagpapasabsab  ng  aking  bayan :  Inyong 
pinangalat  ang  aking  kawan,  at  inyong 
mga  iniligaw,.at  hindi  ninyo  mga  dinalaw ; 
narito,  dadalawin  ko  sa  inyo  ang  kasam- 
an  ng  inyong  mga  gawa,  sabi  ng  Pangi- 
NOON.  3  At  aking  pipisanin  ang  nalabi 
sa  aking  kawan  mula  sa  lahat  na  lupain 
na  aking  mga  pinagtabuyan  sa  kanila,  at 
aking  dadalhin  sila  uli  sa  kanilang  mga 
kulungan ;  at  sila'y  magiging  palaanak  at 
dadami.  4  At  ako'y  maglalagay  ng 
pastor  sa  kanila  na  magpapasabsab  sa 
kanila:  at  hindi  na  sila  matatakot,  o 
manlulupaypay  pa,  o  kukulangin  ang  sino 
man  sa  kanila,  sabi  ng  PANfiiisroON. 

5  Narito,  ang  mga  araw  ay  dumarating, 
sabi  ng  PAN&iNOOif,  na  ako*y  magbaba- 
ngon  kay  David  ng  banal  na  Sanga,  at 
siya'y  maghahari  na  parang  hari,  at 
gagawang  may  kapantasan,  at  gagawa  ng 
kahatulan  at  katuiran  sa  lupain.  6  Ba, 
kaniyang  mga  kaarawan  ay  maliligtas  ang 
Juda,  at  ang  Israel  ay  tatahang  ligtas :  at 
ito  ang  kaniyang  pangalan  na  itatawag 
sa  kaniya:  Ang  PanQinoon  ay  aming 
kabanalan.  7  Kaya-t  narito,  ang  mga 
araw  ay  dumarating,  sabi  ng  PAi?6iN00N, 
ria  hindi  na  nila  sasabihing :  Buhay  ang 
Pan(Jinoon;  na  nagsampa  ng  mga  anak 
ng  Israel  mula  sa  lupain  ng  Egipto ; 
8  kungdi,  Buhay  ang  PanSinook,  na  nag- 
sampa at  pumatnubay  sa  binhi  ng  bahay 
ng  Israel  mula  sa  hilagaang  lupain,  at 
mula  sa  lahat  ng  lupain  na  aking  pinag- 
tabuyan sa  kanila ;  at '  sila'y  tatahan  sa 
kanilang  sariling  lupain. 

9  Tungkol  sa  mga  proffeta.  Ang  puso 
ko  sa  loob  ko  ay  basag,  lahat  kong  mga 
buto  ay  nanginginig ;  ako*y  gaya  ng 
langong  lalaki  at  gaya  ng  lalaki  na 
dinaig  ng  alak;  dahil  sa  PanSinoon, 
at  dahil  sa  kaniyang  mga  banal  na 
salita.  10  Sapagka't  ang  lupain  ay 
puno  ng  mga  mangangalunya ;  sapagka  t 
dahil  sa  sumpa  ay  tumatangis  ang 
lupain;  ang  mga  pasabsaban  sa  ilang  ay 
natuyo ;  at  ang  kanilang  mga  takbo  ay 
kasam-an,  at  ang  kanilang  lakas  ay  hindi 
matuid.  11  Sapagka't  ang  profeta  at  ga- 
yon din  ang  sacerdote  ay  mammi ;  oo,  sa 
aking  bahay  ay  nasumpungan  ko  ang 
kanilang  kasam-an,  sabi  ng  Panginoon. 
12  Kaya't  ang  kanilang  daan  ay  magiging 
sa  kanila*y  parang  mga  madulas  na  lugar 
sa  kadiliman:  siWy  papatnubayan,  at 
mabubual  doon:  sapagka't  ako'y  mag- 
dadala  ng  kasam-an  sa  kanila,  ng  taon  ng 
pagdalaw  sa  kanila,  sabi  ng  PanSinooh. 


770 


JEEBMIAS. 


23.  18 


13  At  ako*y  nakakita  nf  kamangmangan 
sa  mga  profeta  sa  Samaria ;  sila'y  nang- 
huhula  sa  pamamag-itan  ni  Baal,  at 
inililigaw  ang  aking  bayang  Israel.  14  Sa 
mga  profeta  sa  Jerusalem  naman  ay  naka- 
kita ako  ng  kakilakilabot  na  bagay ;  sila'y 
nagkakamit  ng  pangangalunya,  at  liimala- 
kad  sa  mga  kaslnungalingan,  at  kanilang 
pinalalakas  ang  mga  kamay  ng  mga 
mangagawa  ng  kasam-an,  na  ano  pa't 
walang  humihiwalay  sa  kaniyang  kasam- 
an  :  silang  lahat  ay  naging  parang  Sodoma 
sa  akin,  at  ang  mga  mananahan  dito  ay 
parang  Gomorra. 

15  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  PanSi- 
NOON  ng  mga  hukbp  tungkol  sa  mga 
profeta :  Narito,  aking  pakakanin  sila  ng 
ajenjo,  at  paiinumin  ko  sila  ng  tubig  na 
mapait :  sapagka^t  sa  mga  profeta  sa  Jeru- 
salem ay  lumabas  ang  pagdumi  sa  boong 
lupain.  16  Ganito  ang  sabi  ng  PanGi- 
NOON  ng  mga  hukbo :  Huag  ninyong  din- 
gin  ang  mga  salita  ng  mga  profeta  na 
nanghuhula  sa  inyo;  sila'y  nagtuturo  sa 
inyo  ng  kawalang  kabuluhan :  sila'y  nag- 
sasalita  ng  malikmata  ng  kanilang  sariling 
puso,  at  hindi  mula  sa  bibig  ng  Pangi- 
NOON.  17  Kanilang  sinasabing  lagi  sa 
kanila  na  muwawalang  kabuluhan  sa 
aking:  Sabi  ng  Panginoon:  Kayo'y  mag- 
kakaroon  ng  kapayapaan ;  at  sa  bawa't  isa 
na  lumalakad  sa  katigasan  ng  kaniyang 
sariling  puso  ay  sinasabi  nilang :  Walang 
kasam-ang  darating  sa  inyo.  18  Sapag- 
ka't,  I  sinong  tumayo  sa  payo  ng  Pangi- 
noon, upang  makamalas  at  makarinig  ng 
kaniyang  salita?  i sinong  nagguhit  ng 
aking  salita  at  nakarinig?  19  Narito, 
ang  bagyo  ng  Panginoon,  ang  kaniyang 
pag-aalab  ng  loob,  ay  lumabas,  oo,  ipoi- 
pong  bagyo :  babasag  sa  ulo  ng  masama. 
20  Ang  galit  ng  Panginoon  ay  hindi 
babalik,  hangang  sa  siya'y  makagawa,  at 
hangang  sa  kaniyang  matupad  ang  haka 
ng  kaniyang  puso :  sa  mga  huling  araw  ay 
inyong  matatalastas  na  maigi.  21  Hindi 
ko  sinugo  ang  mga  profetang  ito^  gayon 
ma^y  tumakbo  sila :  ako'y  hindi  nagsalita 
sa   kanila,    gayon    ma'y    nanghula    sila. 

22  Nguni't  kung  sila'y  tumayo  sa  aking 
payo,  kanila  ngang  naiparinig  ang  aking 
mga  salita  sa  aking  bayan,  at  kanilang 
naihiwalay  sa  kanilang  masamang  lakad, 
at  sa  kasam-an  ng  kanilang  mga  gawa. 

23  6  Ako  ba*y  Dios  lamang  sa  malapit, 
sabi  ng  PanQinoon,  at  hindi  Dios  sa  ma- 
layo?  24  iMay  makapagkukubli  bang 
gino  man  sa  mga  lihim  na  lugar  na  Iiindi 


ko  makikita  siya?  sabi  ng  Panginoon. 
^  Hindi  ba  pinuno  ko  ang  langit  at  ang 
lupa?  sabi  ng  Panginoon.  25  Aking 
narinig  kung  ano  ang  sinabi  ng  mga  pro- 
feta, na  nanghuhula  ng  mga  kasinunga- 
lingan  sa  aking  pangalan,  na  nagsasa- 
bing  :  Ako'y  nanaginip,  ako'y  nanaginip. 
26  6  Hangang  kailan  masusumpungan  ito 
sa  puso  ng  mga  profeta  na  nanghuhula  ng 
mga  kasinungalingan ;  ng  mga  profeta  ng 
daya  ng  kanilang  sariling  puso?  27  na- 
nag-aakalang  magpalimot  sa  aking  bayan 
ng  aking  pangalan  sa  pamamag-itan  ng 
kanilang  mga  panaginip  na  kanilang  sina- 
sabi bawa't  isa  sa  kaniyang  kapua,  gaya 
ng  kanilang  mga  magulang  na  nakali- 
mot  ng  aking  pangalan  dahil  kay  Baal. 

28  Ang  profeta  na  nanaginip,  saysayiu 
niyang  isang  panaginip ;  at  siyang  nagta- 
mo  ng  aking  salita,  salitain  niya  ang  aking 
salita  na  may  pagtatapat.  ^Ano  ang 
dayami    sa    trigo?  sabi  ng  Panginoon. 

29  i  Hindi  ba  ang  aking  salita  ay  parang 
apoy?  sabi  ng  Panginoon;  at  parang 
pamukpok  na  nagpipirapiraso  ng  bato  ? 

30  Kaya't  narito,  ako'y  laban  sa  mga 
profeta,  sabi  ng  Panginoon  na  ninana- 
kaw  ang  aking  mga  salita  ng  bawa't  isa  sa 
kaniyang  kapua.  31  Narito,  ako'y  laban 
sa  mga  profeta,  sabi  ng  Panginoon,  na 
gumagamit  ng  kaniyang  mga  dila,  at  nag- 
sasabing  :  Kaniyang  sinasabing :  32  Na- 
rito, ako'y  laban  sa  kanila  na  nanghuhula 
ng  mga  magdarayang  panaginip,  sabi  ng 
Panginoon,  at  mga  sinasaysay,  at  inilili- 
gaw ang  aking  bayan  sa  pamamag-itan  ng 
kanilang  mga  kasinungalingan,  at  sa  pa- 
mamag-itan ng  kanilang  walang  kabulu- 
hang  kahambugan:  gayon  man  ay  hindi 
ko  sinugo  sila,  o  inutusan  ko  man  sila ;  at 
hindi  man  pakikinabangin  nila  ang  ba- 
yang ito  sa  ano  mang  paraan,  sabi  ng  Pa- 
nginoon. S3  At  pagka  ang  bayang  ito, 
o  ang  profeta,  o  ang  sacerdote  magtata- 
nong  sa  iyo,  na  magsasabing:  ^Ano  ang 
pasan  sa  Panginoon  ?  iyo  ngang  sasabihin 
sa  kanilang :  j  Anong  pasan !  Aking  itata- 
kuil  kayo,  sabi  ng  Panginoon.  34  At 
tungkol  sa  profeta  at  sa  sacerdote,  at  sa 
bayan,  na  magsasabing :  Ang  pasan  sa  Pa- 
nginoon, aking  parurusahan  ang  lalaking 
yaon  at  ang  kaniyang  bahay.  35  Ganito 
ang  inyong  sasabihin  bawa't  isa  sa  kani- 
yang kapua,  at  bawa't  isa  sa  kaniyang 
kapatid :  i  Ano  ang  isinagot  ng  Pangi- 
noon? at  6  Ano  ang  sinalita  ng  Pangi- 
noon ?  36  At  ang  pasan  sa  Panginoon 
ay  hindi  na  ninyo  babangitin  pa ;  sapag- 


25.  7 


JEKEMIAS. 


771 


ka't  bawa*t  sariling  sallta  ng  tawo  ay  ma- 
giging  kaniyang  pasan ;  sapagkaH  inyong 
iiinamak  ang  niga  salita  ng  buhay  na 
Dios,  ng  Panginoon  ng.  mga  bukbo  na 
ating  Dios.  37  Ganito  ang  iyong  sasabi- 
liin  sa  profeta :  I  Ano  ang  isinagot  sa  iyo 
ng  Panginoon?  at,  iAno  ang  sinalita  ng 
PanQinoon?  38  Nguni't  kung  inyong 
sabihing :  Ang  pasan  ga  Panginoon  ; 
ganito  nga  ang  sabi  ng  PanGinoon  :  Sa- 
pagka^t  inyong  sinasabi  ang  salitang  ito : 
Ang  pasan  sa  Pan^inoon,  at  ako'y  nag- 
sugo  sa  inyo,  na  sinabi  kong:  Huag  ni- 
nyong  sasabihing :  Ang  pasan  sa  PanGi- 
NOON ;  39  kaya^t,  narito,  aking  lubos  na 
kalilimutan  kayo,  at  aking  itatakuil  kayo, 
at  ang  ciudad  na  ibinigay  ko  sa  inyo  at  sa 
inyong  mga  magulang,  mula  sa  aking 
harap:  40  at  ako'y  magdadala  ng  wa- 
lang  hangang  kakutyaan  sa  inyo,  at  wa- 
lang  hangang  kahihiyan,  na  hindi  malili- 
mutan. 

^A  Ang  PanQinoon  ay  nagpakita  sa 
toT"  akin,  at,  narito,  dalawang  bakol 
na  higos  ay  nakalagay  sa  harap  ng  templo 
ng  PanQinoon  ;  pagkatapos  na  madalang 
bihag  ni  Nebukadrezar  na  hari  sa  Babi- 
lonia  si  Jekonias  na  anak  ni  Joakim,  hari 
sa  Juda,  at  ang  mga  pangulo  sa  Juda,  na 
kasama  ng  mga  mangagawa  at  ng  mga 
manbabakal,  mula  sa  Jerusalem,  at  mada- 
la  sila  sa  Babilonia.  3  Ang  isang  bakol 
ay  may  mga  totoong  mabuting  higos,  na 
gaya  ng  mga  higos  na  mga  unang  hinog : 
at  ang  isang  bakol  ay  may  mga  totoong 
masamang  higos,  na  hindi  makain,  mga 
napakasama.  3  Ng  magkagayo'y  sinabi 
ng  PanQinoon  sa  aking:  ^Anong  iyong 
nakikita,  Jeremias?  At  aking  sinabing: 
Mga  higos ;  ang  mga  mabuting  higos,  to- 
toong mabuti;  at  ang  masama  totoong 
masama  na  hindi  makakain,  mga  napaka- 
sama. 4  At  ang  salita  ng  Panginoon 
ay  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
5  Ganito  ang  sabi  ng  PanGinoon,  ng 
Dios  nf  Israel:  Kxmg  paano  ang  mga 
mabuting  higos  na  ito,  gayon  ko  kikilala- 
nin  ang  mga  bihag  sa  Juda,  na  aking 
pinapagpaalam  mula  sa  lugar  na  ito  na 
patungo  sa  lupain  ng  mga  Kaldeo,  sa 
ikabubuti.  6  Sapagka't  aking  itititig 
ang  aking  mga  mata  sa  kanila  sa  ika- 
bubuti, at  aking  dadalhin  sila  uli  sa 
lupaing  ito:  at  aking  mga  itatayo,  at 
hindi  ko  mga  itutulak ;  at  aking  mga 
itatanim,  at  hindi  ko  mga  bubunutin. 
7  At  aking  mga  bibigyan  ng  puso  upang 


makilala  ako,  na  ako  ang  PanQinoon:  at 
sila'y  magiging  aking  bayan,  at  akoV 
magiging  kanilang  Dios :  sapagka^t  sila'y 
magbabalik  sa  akin  ng  kanilang  boong 
puso.  8  At  tungkol  sa  mga  masamang 
higos,  na  hindi  makakain,  mga  napaka- 
sama; tunay  na  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon:  Sa  gayo'y  pababayaan  ko 
si  Zedekias  na  hari  sa  Juda,  at  ang 
kaniyang  mga  pangulo,  at  ang  nalabi  sa 
Jerusalem,  na  naiwan  sa  lupaing  ito, 
at  ang  mga  tumatahan  sa  lupain  ng 
Egipto:  9  akin  silang  pababayaan  upang 
hamaking  paroo't  parito  sagitna  ng  lahat 
na  kaharian  sa  lupa  sa  ikasasama ;  upang 
maging  kadustaan,  at  kawikaan,  kabiruan 
at  sum  pa,  sa  lahat  ng  lugar  na  aking 
pagtatabuyan  sa  kanila.  10  At  aking 
susuguin  ang  tabak,  ang  kagutom,  at  ang 
salot,  sa  gitna  nila,  hangang  sa  sila'y  mali- 
pol  sa  lupain  na  ibinigay  ko  sa  kanila  at 
sa  kanilang  mga  magulang. 

^tC  Ang  salita  na  dumating  kay  Jere- 
^w  mias  tungkol  sa  boong  bayan  ng 
Juda  sa  ikaapat  na  taon  ni  Joakim  na 
anak  ni  Josias,  na  hari  sa  Juda;  siya 
ring  unang  taon  ni  Nebukadrezar  na 
hari  sa  Babilonia ;  2  na  siyang  sinalita 
ni  Jeremias  na  profeta  sa  boong  bayan 
ng  Juda,  at  sa  lahat  ng  mananahaii 
sa  Jerusalem,  na  nagsabing :  3  Mula  sa 
ikalabing  tatlong  taon  ni  Josias  na  anak 
ni  Amon,  na  hari  sa  Juda,  hangang  sa 
araw  na  ito,  nitong  dalawang  puo^t 
tatlong  taon,  ang  salita  ng  PanQinoon  ay 
dumating  sa  akin,  at  aking  sinalita  sa 
inyo  na  bumangong  maaga,  at  nagsalita ; 
nguni^t  hindi  ninyo  dininig.  4  At  sinugo 
ng  PanGlnoon  sa  inyo  ang  lahat  niyang 
mga  alipin  na  mga  profeta  na  gumising 
na  maaga,  at  mga  sinugo ;  nguni't  hindi 
ninyo  dininig,  o  ikiniling  man  ninyo  ang 
inyong  pakinig  upang  makinig;  5  na 
nagsabing :  Kayo^y  humiwalay  bawa't  isa 
sa  kaniyang  masamang  lakad,  at  sa  kasam- 
an  ng  inyong  mga  gawa,  at  kayo'y 
tumahan  sa  lupain  na  ibinigay  ng  Pangi- 
NOON  sa  inyo  at  sa  inyong  mga  magulang, 
mula  ng  una  at  hangang  sa  magpakailan 
pa  man:  6  at  huag  kayong  yumaong 
sumunod  sa  ibang  mga  dios  upang  mag- 
lingkod  sa  kanila,  at  upang  sumamba  sa 
kanila,  at  huag  liinyo  akong  mungkahiin 
sa  galit  ng  gawa  ng  inyong  mga  kamay ; 
at  hindi  ko  kayo  sasaktan.  7  Gayon 
ma'y  hindi  kayo  nakinig  sa  akin,  sabi 
ng  Panginoon  ;  upang  mungkahiin  ninyo 


772 


JEEEMIAS. 


25,  7 


ako  sa  galit,  ng  gawa  ng  inyong  mga 
kamay  sa  inyong  sariling  ikasasakit. 
8  Kaya^t  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo :  Sapagka't  hindi  ninyo 
dininig  ang  aking  mga  salita,  9  narito, 
ako'y  magsusugo  at  kukunin  ko  ang  lahat 
na  kamag-anakan  sa  hilagaan,  sabi  ng 
Panginoon,  at  aho^y  magsusugo  kay  Nebu- 
kadrezar  na  liari  sa  Babilouia,  na  aking 
alipin  at  aking  mga  dadalhin  laban  sa 
lupaing  ito,  at  laban  sa  mga  mananahan 
dito,  at  laban  sa  lahat  ng  naciong  ito 
sa  palibot;  at  aking  lubos  na  lilipulin 
sila,  at  gagawin  ko  silang  katigilan,  at 
kasutsutan,  at  mga  walang  hangang  kagi- 
baan.  lo  Bukod  dito'y  aalisin  ko  sa 
kanila  ang  voces  ng  kalayawan  at  ang 
voces  ng  kasayalian,  ang  voces  ng  novio  at 
ang  voces  ng  novia,  ang  tunog  ng  mga 
gilingan  at  ang  liwanag  ng  pananlaw. 
11  At  ang  boong  lupaing  ito  ay  magiging 
kagibaan,  at  katigilan;  at  ang  mga 
naciong  ito  ay  maglilingkod  sa  hari  sa 
Babilonia  na  pitong  puong  taon.  12  At 
mangyayari,  pagkaganap  ng  pitong  puong 
taon,  na  aking  parurusahan  ang  hari  sa 
Babilonia  at  ang  naciong  yaon,  sabi  ng 
PANGiNOOi^,  daliil  sa  kanilang  kasam-an, 
at  ang  lupain  ng  mga  Kaldeo ;  at  aking 
gagawing  giba  magpakailan  man.  IB.  At 
aking  dadalhin  sa  lupaing  yaon  ang  lahat 
na  aking  salita  na  aking  sinalita  laban 
doon,  lahat  ng  nakasulat  sa  librong  ito,  na 
hinulaan  ni  Jeremias  laban  sa  lahat  na 
nacion.  14  Sapagka't  maraming  nacion  at 
mga  dakilang  hari  ay  mga  paglilingkuran 
nila:  at  gagantihan  ko  sila  ayon  sa 
kanilang  mga  gawa,  at  aycn  sa  gawa 
ng  kanilang  mga  kamay. 

15  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
nGinoon,  ng  Dios  ng  Israel,  sa  akin: 
Kunin  mo  itong  kopa  ng  alak  ng  pag- 
aalab  ng  loob  sa  aking  kamay,  at  painu- 
min  mo  ang  lahat  na  nacion  na  sinugo 
ko  sa  iyo.  i®  At  sila'y  iinom  at  hahapay 
na  paroo't  pari  to,  at  magiging  ulol  dahil 
sa  tabak  na  aking  susuguin  sa  gitna  nila. 
17  Ng  magkagayoV  kinuha  ko  ang  kopa 
sa  kamay  ng  Pangiix'OON,  at  pinainom 
ko  ang  lahat  na  nacion  na  pinagsuguan  sa 
akin  ng  Panginoon  :  18  ang  Jerusalem, 
at  ang  mga  ciudad  ng  Juda,  at  ang  mga 
hari  noon,  at  ang  mga  pangulo  noon, 
upang  mga  gawing  kagibaan,  katigilan, 
kasutsutan,  at  kasumpaan;  gaya  sa  araw 
na  ito  ;  19  si  Faraong  hari  sa  Egipto,  at 
ang  kaniyang  mga  alipin,  at  ang  kaniyang 
mga  pangulo,  at  ang  boong  bayan  niya; 


20  at  ang  lahat  ng  halohalong  bayan,  at 
ang  lahat  ng  hari  sa  lupain  ng  Uz,  at  ang 
lahat  ng  hari  sa  lupain  ng  mga  Filisteo, 
at  ang  Askelon,  at  ang  Gaza,  at  ang 
Ekron,  at  ang  nalabi  sa  Asdod  ;  21  ang 
Edom,  at  ang  Moab,  at  ang  mga  anak  ni 
Ammon  ;  22  at  ang  lahat  ng  hari  sa  Tiro, 
at  ang  lahat  ng  hari  sa  Zidon,  at  ang  hari 
sa  pulo  na  nasa  dako  roon  ng  dagat; 
23  ang  Dedan,  at  ang  Tema,  at  ang  Buz, 
at  lahat  na  purauputol  ng  mga  laylayan 
ng  kanilang  buhok;  24  at  ang  lahat  ng 
hari  sa  Arabia,  at  ang  lahat  ng  hari 
sa  halohalong  bayan  na  tumatatahan  sa 
ilang ;  25  at  ang  lahat  ng  hari  sa  Zimri, 
at  ang  lahat  ng  hari  sa  Elam,  at  ang 
lahat  ng  hari  ng  mga  Medo  ;  26  at  ang 
lahat  ng  hari  sa  hilagaan,  malayo't 
malapit,  na  isa't  isa;  at  ang  lahat  ng 
kaharian  sa  sanglibutan,  na  nasa  balat  ng 
lupa:  at  ang  hari  sa  Sesak  ay  iinom 
pagkatapos  nila.  27  At  iyong  sasabihin 
sa  kanilang :  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOOK  ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng  Israel : 
Kayo^  uminom,  at  kayo'y  magpakala- 
sing,  at  kayo'y  sumuka,  at  mabual,  at 
huag  na  kayong  buinangon  dahil  sa 
tabak  na  aking  susuguin  sa  inyo.  28  At 
mangyayari,  kung  sila'y  tumanging  ku- 
muha  ng  kopa  sa  iyong  kamay  upang 
uminom,  sasabihin  mo  nga  sa  kanilang: 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo :  Kayo'y  tunay  na  iinom.  29  Sa- 
pagkaH,  narito,  ako'y  nagpapasimulang 
gumawa  ng  kasam-an  sa  ciudad  na  tinawag 
sa  aking  pangalan,  i  at  kayo  ba'y  lubos  na 
hindi  mapaparusahan?  Kayo'y  walang 
pagsalang  parurusahan:  sapagka't  aking 
tatawagin  ang  tabak  sa  lahat  ng  manana- 
han sa  lupa,  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo.  30  Kaya't  ihula  mo  laban  sa 
kanila  ang  lahat  ng  mga  salitang  ito,  at 
sabihin  mo  sa  kanilang:  Ang  Pangi- 
noon ay  aangal  mula  sa  itaas,  at  ilalakas 
ang  kaniyang  voces  mula  sa  kaniyang 
santong  tahanan ;  siya'y  aangal  na  maka- 
pangyarihan  laban  sa  kaniyang  knlungan ; 
siya'y  susutsot,  gaya  nila  na  yumayapak 
ng  uvaSj  laban  sa  lahat  na  mananahan  sa 
lupa.  31  Ang  ingay  ay  darating  hangang 
sa  wakas  ng  lupa ;  sapagka't  ang  Pangi- 
noon ay  may  pakikipag-usap  sa  mga 
nacion,  siya'y  makikipag-usapin  sa  lahat 
ng  laman;  tungkol  sa  masama  ay  kani- 
yang mga  ibiblgay  sa  tabak,  sabi  ng 
Panginoon. 

.'12  Ganito  ang  sabi  ng  PanSinoon  ng 
mga  hukbo  :    Narito,  kasam-an  ay  lalabas 


26.  17 


JEEEMIAS. 


773 


sa  nacion  at  naclon,  at  malakas  na  bagyo 
ay  babangon  mula  sa  mga  kabulihulihang 
babagi  ng  lupa.  33  At  ang  patay  ng 
Panginoon  sa  araw  na  yao'y  magiging 
mula  sa  isang  dulo  ng  lupa  bangang  sa 
kabilang  dulo  ng  lupa:  sila'y  liindi 
tataghuyan,  o  dadamputin  man,  o  ilili- 
bing  man ;  silaV  magiging  dumi  sa  balat 
ng  lupa.  34  Kayo'y  umangal,  kayong 
mga  pastor,  at  kayoV  humiyaw;  at 
kayo'y  mangagsigumon  sa  aboj  kayong 
pinakamainam  sa  kawan;  sapagka't  ang 
mga  araw  ng  pagpatay  sa  inyo  ay  lubos 
na  dumating,  at  aking  mga  pagpipi- 
rapirasuhin  kayo,  at  kayo'y  mabubual  na 
gaya  ng  kaayaayang  sisidlan.  35  At  ang 
mga  pastor  ay  walang  daang  tatakasan,  o 
tataananan  man  ung  pinakamainam  sa 
kawan.  36  j  Voces  ng  biyaw  ng  mga 
pastor,  at  ng  angal  ng  pinakamainam  sa 
kawan!  sapagka't  inilalagay  ng  PanSi- 
NOON  na  sir  a  ang  kanilang  pasabsaban. 
37  At  ang  mga  payapang  kulungan  ay  na- 
dala  sa  katabimikan  dabil  sa  mabangisna 
galit  ng  Panginoon.  38  Eaniyang  pina- 
bayaan  ang  kaniyang  kubliban  na  parang 
leon:  sapagka't  ang  kanilang  lupain  ay 
naging  katigilan  dabil  sa  kabangisan  ng 
mamimigbating  tahak^  at  dahil  sa  kani- 
yang mabangis  na  galit. 

O^  Sa  pasimula  ng  pagbabari  ni  Joa- 
toVJ  kira  na  anak  ni  Josias,  na  hari  sa 
Juda,  dumating  ang  salitang  ito  na  mula 
sa  Panginoon,  na  nagsabing;  2  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon  :  Tumayo  ka  sa 
looban  ng  bahay  ng  Panginoon,  at 
salitain  mo  sa  lahat  ng  ciudad  sa  Juda, 
na  naparoroon  upang  sumamba  sa  bahay 
ng  Panginoon,  ang  lahat  na  salita  na 
iniuutos  ko  sa  iyo  upang  salitain  sa 
kanila;  huag  kang  magbawas  ng  kahit 
isang  salita.  3  Marahil  ay  kanilang 
didingin,  at  bibiwalay  ang  bawa't  tawo 
sa  kaniyang  masamang  lakad ;  upang 
aking  mapagsisihan  ang  kasam-an  na 
aking  pinasiyahang  gawin  sa  kanila  dahil 
sa  kasam-an  ng  kanilang  mga  gawa.  4  At 
iyong  sasabihin  sa  kanilang :  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon  :  Kung  hindi  ninyo 
didingin  ako,  upang  lumakad  sa  aking 
kautusan,  na  aking  inilagay  sa  harap 
ninyo,  5  upang  makinig  sa  mga  salita  ng 
aking  mga  alipin  na  mga  profeta,  na  aking 
sinusugo  sa  inyo,  bumabangon  akong  maaga 
at  sinusugo  ko  sila,  nguni^t  hindi  ninyo 
pinakingan  ;  6  akin  ngang  gagawin  ang 
bahay  na  ito  na  parang  Silo    at  gagawin 


ko  ang  ciudad  na  ito  na  sum  pa  sa  lahat 
ng  nacion  sa  Ippa.  7.  At  narinig  ng  mga 
sacerdote,  at  ng  mga  profeta,  at  ng  boong 
bayan  si  Jeremias  na  nagsasalita  ng  mga 
salitang  ito  sa  bahay  ng  Panginoon. 
8  At  nangyari,  ng  si  Jeremias  ay  maka- 
tapos  na  makapanalita  ng  lahat  na 
iniutos  ng  Panginoon  sa  kaniya  na  sali- 
tain sa  boong  bayan,  na  hinuli  siya  ng 
mga  sacerdote,  at  ng  mga  profeta,  at  ng 
boong  bayan,  na  nagsabing :  Ikaw  ay 
walang  pagsalang  mamamatay.  9  i  Bakit 
ikaw  ay  nahghula  sa  pangalan  ng  PanQi- 
NOON,  na  nagsabing :  Ang  bahay  na  ito 
ay  magiging  gay  a  ng  Silo,  at  ang  ciudad 
na  ito  ay  magiging  giba  na  mawawalan 
ng  mananahan  ?  At  ang  boong  bayan  ay 
nagpipisan  kay  Jeremias  sa  bahay  ng 
Panginoon. 

10  At  ng  marinig  ng  mga  pangulo  sa 
Juda  ang  mga  bagay  na  ito,  sila'y  sumampa 
sa  bahay  ng  Panginoon  na  mula  sa  bahay 
ng  hari ;  at  sila'y  naupo  sa  pasukan  ng 
bagong  pintuang-daan  ng  bahay  ng  Pangi- 
noon. 11  Ng  magkagayo'y  nagsalita  ang 
mga  sacerdote  at  ang  mga  profeta  sa  mga 
pangulo  at  sa  boong  bayan,  na  sinabing : 
Ang  lalaking  ito  ay  marapat  patayin; 
sapagka't  siya'y  nanghula  laban  sa  ciudad 
na  ito,  gaya  ng  inyong  narinig  ng  inyong 
mga  pakinig.  12  Ng  magkagayo'y  nag- 
salita si  Jeremias  sa  lahat  ng  pangulo  at 
sa  boong  bayan,  na  nagsabing :  Ang  Pa- 
nSinoon  ay  nagsugo  sa  akin  upang  mang- 
hula  laban  sa  bahay  na  ito  at  laban  sa 
ciudad  na  ito  ng  lahat  na  salita  na  inyong 
narinig.  13  Kaya't  ngayo'y  pabutihin 
ninyo  ang  inyong  mga  lakad  at  ang  inyong 
mga  gawa,  at  inyong  sundin  ang  voces  ng 
Panginoong  inyong  Dios ;  at  pagsisisihan 
ng  Panginoon  ang  kasam-an  na  kani- 
yang sinalita  laban  sa  inyo.  14  Nguni't 
tungkol  sa  akin,  narito,  ako'y  nasa  inyong 
karaay :  inyong  gawin  sa  akin  ang  mina- 
mabuti  at  matuid  sa  inyong  mga  mata. 
15  Talastasin  lamang  ninyong  maigi  na 
kung  ako*y  inyong  ipapatay,  kayo'y  mag- 
dadala  ng  walang  salang  dugo  sa  inyo  at 
sa  ciudad  na  ito,  at  sa  mga  mananahan 
dito :  sapagka't  katotohanang  sinugo  ako 
ng  Panginoon  sa  inyo  upang  magsalita 
ng  lahat  ng  salitang  ito  sa  inyong  mga 
pakinig.  16  Ng  magkagayo'y  sinabi  ng 
mga  pangulo  at  ng  boong  bayan  sa  mga 
sacerdote  at  sa  mga  profeta :  Ang  lala- 
king ito  ay  hindi  marapat  patayin:  sa 
pagka't  siya'y  nagsalita  sa  atin  sa  papgalan  . 
ng  Panginoong  ating  Dios.    17  Ng  mag- 


774 


JEREMIAS. 


26.  17 


yo'y  timiindlg  ang  ilan  sa  niga 
matanda  sa  liipaiii,  at  nagsalita  sa  boong 
kap'sanan  ng  bayan,  na  nagsabing :  18  Si 
Mikeas  na  Morastita  ay  nanghula  sa  niga 
kaarawan  ni  Ezekias  na  hari  sa  Juda;  at 
siya^y  nagsalita  sa  boong  bayan  ng  Juda, 
na  nagsabing:  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
KGiNOON  ng  mga  hubko:  Ang  Sion  ay 
biibnkiring  parang  bukid,  at  ang  Jerusa- 
lem ay  magiging  mga  bunton,  at  ang 
bundok  ng  bahay  ay  gaya  ng  mga  mataas 
na  lugar  sa  gubat.  19  ^Si  Ezekias  bang 
hari  sa  Juda  at  ang  boong  Juda  ay  nag- 
papatay  sa  kaniya  ?  I  liindi  ba  siya  natakot 
sa  Panginoon,  at  namanliik  ng  biyaya  ng 
Pan.Ginoon,  at  ang  Pakginoon  ay  nag- 
sisi  sa  kasam-an  na  kaniyang  sinalita 
laban  sa  kanila?  Ganito  magkakamit 
tayo  ng  nialaking  kasam-an  laban  sa  ating 
sariling  mga  kalulua.  20  At  may  lalaki 
iiaman  na  nanghula  sa  pangalan  ng  Ta- 
NGiN00i<r,  si  Urias  na  anak  ni  Semaia  na 
taga  Kiriat-jearim ;  at  siya'y  nanghula 
laban  sa  ciudad  na  ito  at  laban  sa  lupaing 
ito  ayon  sa  lahat  ng  salita  ni  Jeremias : 
21  at  ng  marinig  ni  Joakim  na  hari 
sampuo  ng  lahat  niyang  mga  makapang- 
yarihang  tawo,  at  ng  lahat  na  pangulo, 
ang  kaniyang  mga  salita,  pinagsikapan  ng 
hari  na  ipapatay  siya ;  nguni't  ng  marinig 
ni  Urias,  siya'y  natakot,  at  tumakas, 
at  nasok  sa  Egipto:  22  at  si  Joakim 
na  hari  ay  nagsugo  ng  mga  lalaki  sa 
Egipto,  ang  mga  ito  nga,  si  Elnatan 
na  anak  ni  Akbor,  at  ilang  mga  lalaki 
na  kasama  niya,  sa  Egipto :  23  at  kani- 
lang  inilabas  si  Urias  sa  Egipto,  at  dinala 
nila  siya  kay  Joakim  na  hari ;  na  pumatay 
sa  kaniya  ng  tabak,  at  naghagis  ng 
kaniyang  bangkay  sa  mga  libingan  ng 
karaniwang  bayan.  24  Nguni't  ang  ka- 
may  ni  Ahikam  na  anak  ni  Safan  ay 
sumasa  kay  Jeremias  upang  huag  siyang 
ibigay  nila  sa  kamay  ng  bayan  upang 
ipapatay  siya. 

O"^  Sa  pasimula  ng  paghahari  nl  Joakim 
^  i  na  anak  ni  Josias,  na  hari  sa  Juda, 
duiiiating  ang  salitang  ito  kay  Jeremias  na 
mnla  sa  Pakginoon,  na  nagsabing: 
2  Ganito  ang  sabi  ng  Pai^ginoon  sa  akin : 
Gumawa  ka  sa  iyo  ng  mga  panali  at  mga 
singkaw,  at  mga  ilagay  mo  sa  iyong 
leeg;  3  at  iyong  mga  ipadala  sa  hari  sa 
Edom,  at  sa  hari  sa  Moab,  at  sa  hari  ng 
mga  anak  ni  Ammon,  at  sa  hari  sa  Tii'o, 
at  sa  hsLYi  sa  Sidon,  sa  pamamag-itan  ng 
kamay  ng  mga  sugo  na  naparorcon  sa 


Jerusalem  kay  Zedekias  na  hai*i  sa  Juda; 
4  at  ipasabi  mo  sa  kanilang  mga  pangi- 
noon,  na  iyong  sabihing :  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  ng  Dios 
ng  Israel :  Ganito  ang  inyong  sasabihin 
sa  inyong  mga  panginoon;  5  aking 
nilikha  ang  lupa,  ang  tawo  at  ang  hayop 
na  nasa  balat  ng  lupa,  sa  pamamag-itan 
ng  aking  malaking  kapangyarihan,  at  sa 
pamamag-itan  ng  aking  unat  na  kamay; 
at  aking  ibinigay  sa  kaniya  na  inaakala 
kong  matuid  sa  akin.  6  At  ngayon  ay 
ibinigay  ko  ang  lahat  ng  lupaing  ito  sa 
kamay  ni  Nebukadnezar  na  hari  sa 
Babilonia,  na  aking  all  pin;  at  ang  mga 
hayop  sa  parang  ay  ibinigay  ko  naman  sa 
kaniya  upang  maglingkod  sa  kaniya. 
7  At  lahat  ng  nacion  ay  maglilingkod 
sa  kaniya,  at  sa  kaniyang  anak  at  sa 
anak  ng  kaniyang  anak,  hangang  du- 
mating  ang  panahon  ng  kaniyang  sariling 
lupain:  at  kung  magkagayo'y  maraming 
nacion  at  mga  dakilang  hari  ay  pagliling- 
kuran  siya.  8  At  mangy ayari,  na  ang 
nacion  at  ang  kaharian  na  hindi  mag- 
lilingkod kay  Nebukadrezar  na  hari  sa 
Babilonia,  at  yaong  hindi  maglalagay  ng 
kanilang  leeg  sa  ilalim  ng  pamatok  ng  hari 
sa  Babilonia,  ang  naciong  yaon,  sabi  ng 
Pakginoon,  ay  parurusahan  ko  ng  tabak, 
at  ng  kagutom,  at  ng  salot,  hangang  sa 
aking  malipol  sila  sa  pamamag-itan  ng 
kaniyang  kamay.  9  Nguni't  tungkol  sa 
inyo,  huag  ninyong  dingin  ang  inyong 
mga  profeta,  o  ang  inyong  mga  manghu- 
hula  man,  o  ang  inyong  mga  ]7anaginip 
man,  o  ang  inyong  mga  mapamahiin  man, 
o  ang  inyong  mga  mangagaway  man,  na 
nagsasalita  sa  inyo,  na  nagsasabing: 
Kayo'y  hindi  maglilingkod  sa  hari  sa 
Bafjilonia :  10  sapagka't  sila'y  nangliu- 
hula  ng  kasinungalingan  sa  inyo,  upang 
ilayo  kayo  ng  malayo  sa  inyong  lupain ; 
at  kaniyang  palalayasin  kayo  at  kayoV 
malilipoL  11  Nguni't  ang  nacion  na 
isuot  ang  kaniyang  leeg  sa  ilalim  ng 
pamatok  ng  hari  sa  Babilonia,  at  magli- 
lingkod sa  kaniya,  ang  naciong  yaon  ay 
aking  ilalabi  sa  kaniyang  Raiiling  lupain, 
sabi  ng  Panginoon  ;  at  kanilang  bubuki- 
rin,  at  tatahanan.  i 

12  At  akoV  nagsalita  kay  Zedekias  na 
hari  sa  Juda  ayon  sa  lahat  ng  mga 
salitang  ito  na  aking  sinabing:  Inyong 
isuot  ang  inyong  mga  leeg  sa  ilalim  rg 
pamatok  ng  hari  sa  Babilonia,  at  mag- 
lingkod sa  kaniya,  at  sa  kaniyang  bayan, 
at  kayo^y  mabuhay.     13  ^Bakit  kayo'y 


28.  12 


JEBEMIAS. 


775 


raaraamalay,  ikaw,  at  ang  iyong  bayan, 
sa    pamamag-itan    ng   tabak,    ng    kagu- 
tom,   at  ng   salot,    gaya  ng  sinalita  ng 
Panginoon  tungkol  sa  nacion  na  nindi 
maglilingkod    sa     hari     sa    Babilonia? 
14  At  huag  kayong  makinig  ng  salita 
ng  mga  profeta  na  nagsasalita  sa  inyo, 
na    nagsasabing:      Kayo'y    bindi    mag- 
lilingkod   sa  bari  sa  Babilonia:    sapag- 
ka't    sila^y    nangbubula    ng  kabulaanan 
sa  inyo.   *15  Sapagka't  bindi  ko  sinugo 
sila,   sabi  ng  Panginoon,  kungdi  silay 
nangbubulang   may   kasinungalingan    sa 
aking  pangalan ;  upang  aking  mapalayas 
kayo,  at  kayo^   malipol,  kayo,   at^  ang 
m&a    profeta    na    nangbubula    sa    myo. 
le'Ako    naman    ay    nagsalita    sa    mga 
sacerdote  at    sa  labat    ng    bayang    ito, 
na    nagsabing:      Ganito    ang     sabi    ng 
Pangikoon  :     Huag  kayong  makinig  ng 
mga  salita  ng  inyong   mga  profeta,   na 
nangbubula    sa   inyo,    na    nagsasabmg: 
Narito,   ang  mga   sisidlan  ng  bahav  ng 
Pakginoon  ay  madaling  madadala  uli  na 
mula    sa     Babilonia:     sapagka  t     silay 
nangbubula  ng  kasinungalingan  sa  inyo. 
17  Huagninyong  dingin  sila,  maglingkod 
kayo  sa  bari    sa  Babilonia,    at    kayo  y 
mabubayiibakitnga  ang  ciudad  na  ito 
ay  magiging  kagibaan  ?    18  Nguni  t  kung 
sila'y  mga  profeta,  at  ang  mga  salita  ng 
Panginoon  ay  sumasakanila,  mamag-itan 
sila  ngayon  sa  Panginoon  ng  mga  hukbo, 
upang'  ang  mga   sisidlan  na  naiwan  sa 
babay  ng  Paisginoon,   at  sa  bahay  ng 
bari    sa    Juda,    at    sa  Jerusalem,  huag 
maparoon    sa    Babilonia.     19  Sapagka  t 
ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo  tungkol  sa  mga  hahgi,  at  tungkol 
sa   dagat,    at    tungkol    sa  mga    tungtu- 
ngan,    at   tungkol    sa    nalabi    sa    mga 
sisidlan    na  naiwan  sa    ciudad    na    ito, 
-20  na  bindi  kinuba  ni  Nebukadnezer  na 
bari  sa  Babilonia,  ng  kaniyang  dalhing 
bihaff  si  Jekonias   na   anak  ni  Joakim 
na    bari  sa    Juda,    mula   sa  Jerusalem 
hangang  sa  Babilonia,   at  ang  labat  ng 
nia^inoo  sa  Juda  at  sa  Jerusalem ;    21  oo, 
eanlto  an£;  sabi  ng  Pai^ginoon  ng   mga 
hukbo,  ng^Pios  ng  Israel,  tungkol  sa  mga 
sisidlan  na  naiwan  sa  babay  ng  i  angi- 
KOON,    at   sa   babay    ng   ban    sa    Juda, 
at  sa  Jerusalem:     22  Mga  madadala  sa 
Babilonia,  at  mga  mapaparoon,  baiigang 
sa  araw   na   mga   dalawin   ko,    sabi    ng 
Pakginoon;     kung    magkagayoy     mga 
isasampa  ko,  at  mga  isasauli  ko  r,a  lugar 
na  ho. 


28 


At  tiangyari,  ng  taong  ding  yaon 
—  ^     sa    pasimula    ng    pagbabari    ni 
Zedekias  na  hari  sa  Juda,  sa  ikaapat  na^ 
taon,  sa  ikalimang  buan,  na  si  Hananias  na 
anak  ni  Azur  na  profeta,  na  taga  Gibeon, 
nagsalita  sa  akin  sa  bahay  ng  Panginook,    , 
sa  harap  ng  mga  sacerdote,  at  ng  boong 
bayan,  na  nagsabing :     2  Ganito  ang  sma- 
salita  ng  Pakginook  ng  mga  hukbo,  ng 
Dios    ng    Israel,   na   nagsabing:     Aking 
binali  ang  pamatok  ng  hari  sa  Babilonia. 
3  Sa  loob  ng  dalaw ang  boong  taon  ay 
dadalhin  ko  uli  sa  lugar^na  ito,  ang  lahat 
na   sisidlan    ng  babay    ng  Panginoon, 
na  dinala  ni  Nebukadnezar  na  ban   sa 
Babilonia  mula  sa  lugar  na  ito,  at  mga 
dinala  sa  Babilonia:    4  at  aking  dadal- 
hin uli  sa  lugar  na  ito  si  Jekonias  na 
anak  ni  Joakim,  na  hari  sa  Juda,  sampuo 
ng  lahat  na  bihag  sa  Juda,  na  naparoon 
sa  Babilonia,  sabi  ng  Pai^ginoon:  sapag; 
ka't  aking  babaliin  ang  pamatok  ng  hari 
sa    Babilonia.     5  Ng  magkagayo'y  nag- 
sabi  ang    profeta    Jeremias    sa    profeta 
Hananias  sa  harap  ng  mga  sacerdote,  at 
sa   harap  ng  boong  bayan,   tia  nakatayo 
sa  babay  ng  Panginoon,     6  sinabi  nga 
ng  profeta  Jeremias :  Siya  nawa :  gawmg 
gayon      ng     Panginoon:    tuparin      ng 
Panginoon    ang    iyong    mga   salita    na 
iyong  ipinanghula,  na  ibalik  uli  ang  mga 
sisidlan    ng    bahay    ng  Panginoon,    at 
silang  lahat  na  bihag,  mula  sa  Babilonia 
hangang  sa  lugar  na  ito.    7  Gayon  ma  y 
dingin    mo    ang    mga    salitang  ^  ito    na 
sinasalita  ko  sa  iyong  mga  pakinig,  at  sa 
mga  pakinig  ng  boong   bayan:     8  Ang 
mga  naging  profeta  bago    ako  at  bago 
ikaw  ng  una  ay  nanghula  laban  sa  mara-. 
ming  lupain,  at  laban  sa  mga  malaking 
kaharian,  tungkol  sa  pagbabaka,  at  tung- 
kol  sa   kasam-an,   at  tungkol    ea   salot. 
9  Ang  profeta,  na  nangbubula  ng  tung- 
kol sa  kapayapaan,  pagka  ang  salita  ng 
profeta  ay  mangyayari,   makikilala  nga 
siyang  profeta,  na  tunay  na  smngo   ng 
Panginoon    siya.    10  Ng    magkagayo  y 
kinuba  ng  profeta  Hananias  ang  smgkaw 
sa  leeg  ng   profeta  Jeremias,  at  binali. 
11  At  si  Hananias  ay  nagsalita  sa  harap 
ng  boong  bayan,  na  nagsabing:     Ganito 
ang   sabi    ng    Pai?ginoon:     Gayon   dm 
babaliin  ko  ang  pamatok  ni  Nebukadnezar 
na  hari  sa  Babilonia  sa  loob  ng  dalawang 
tawong   ganap  sa  leeg  ng  lahat  na  na- 
cion.   At  ang  profeta  Jeremias  ay  yumaoB 
ng  kaniyang  lakad.     12  Ng  magkagayo  y 
dumating  ang  saiita  ng  Panginoon  kay 


776 


JEEEMIAS. 


28.  12 


Jeremias,  pagkatapos  ria  mabali  ni  Hana- 
nias  aBg  singkaw  sa  leeg  iig  prof  eta 
Teremias,  na  nagsabing:  13  Ikaw  ay 
foraaon,  at  saysayin  mo  kay  Hananias  na 
iyong  sabihing:  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  :  Iyong  binali  ang  mga  ha- 
lang  na  kahoy;  ngimi't  gagawin  mo  sa 
lagar  ng  mga  yaon  ay  mga  singkaw 
na  bakal.  14  Sapagka't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  ng  Dios 
ng  Israel :  Ako'y  naglagay  ng  pamatok  na 
bakal  sa  leeg  ng  laliat  na  naciong  ito, 
a  pang  sila'y  raakapaglingkod  kay  Nebu- 
kadnezar  na  hari  sa  Babilonia;  at  siWy 
niaglilingkod  sa  kaniya:  at  ibinigay  ko 
rin  sa  kaniya  ang  mga  hayop  sa  parang. 

15  Ng  magkagayo'y  sinabi  ng  prof  eta 
Jeremias  kay  Hananias  na  profeta  : 
Iyong  dingin  ngayon,  Hananias ;  hindi  ka 
sinugo  ng  Pangds'OON;  kun^di  iyong  pi- 
naasa  ang  bayang  ito  sa  kasmongalingan. 

16  Kaya*t  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
Narito,  ikaw  ay  aking  palalayasin  sa  balat 
ng  lupa :  mamamatay  ka  ng  taong  ito,  sa- 
pagka't  ikaw  ay  nagsalita  ng  panghihi- 
magsik  laban  sa  Panginoon.  17  Sa  ga- 
yo*y  namatay  si  Hananias  na  profeta  ng 
taong  ding  yaon  sa  ikapitong  buan. 
^Q  Ito  nga  ang  mga  salita  ng  sulat  na 
^s^  ipinadala  ni  Jeremias  na  profeta 
mula  sa  Jerusalem  sa  nalabi  sa  mga  ma- 
tanda  sa  pagkabihag,  at  sa  mga  sacerdote, 
at  sa  mga  profeta,  at  sa  boong  bayan, 
na  dinalang  bihag  ni  Nebukadnezar  sa 
Babilonia  mula  sa  Jerusalem :  2  (pagka- 
tapos  na  makaalis  sa  Jerusalem  si  Jekoni- 
as  na  hari,  at  ang  ina  ng  liari,  at  ang  mga 
bating,  at  ang  mga  pangulo  sa  Juda  at  sa 
Jerusalem,  at  ang  mga  mangagawa  at  ang 
mga  mangbabakal ;)  3  sa  pamamag-itan 
ng  kamay  ni  Elasa  na  anak  ni  Safan,  at 
ni  Gemarias  na  anak  ni  Hilkias,  (na  si- 
yang  sinugo  sa  Babilonia  ni  Zedekias  na 
hari  sa  Juda  kay  Kebukadnezar  na  hari  sa 
Babilonia,)  na  nagsabing:  4  Gunito  ang 
gabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  ng  Dios 
ng  Israel,  sa  lahat  ng  bihag  na  aking  ipina- 
dalang  bihag  sa  Babilonia  mula  sa  Jerusa- 
lem :  5  Kayo'y  magtayo  ng  mga  bahay 
at  inyong  mga  tahanan ;  at  kayo*y  magta- 
nim  ng  mga  halaraanan,  at  kanin  ninyo 
ang  bunga  ng  mga  yaon;  6  magsipag- 
a-^awa  kayo,  at  kayo'y  magkaanak  ng  mga 
hilaki  at  mga  babaye ;  at  ikuha  ninyo  ng 
mga  asawa  ang  inyong  mga  anak  na  lalaki, 
at  inyong  ibigay  na  asawa  ang  inyong  mga 
anak  na  babaye,  upang  sila'y  mgagkaanak 
eg  mga  lalaki  at  mga  babaye;  at  kayo'y 


magsidami  doon,  at  huag  kayong  magpa- 
kakaonti.  7  At  inyong  hanapin  ang  ka- 
payapaan  sa  ciudad  na  aking  pagdalhan 
sa  inyong  bihag,  at  inyong  idalangin  sa 
Panginoon:  sapagka't  sa  kapayapaan 
noon  ay  magkakaroon  naman  kayo  ng 
kapayapaan.  8  Sapagka't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng 
Israel :  Huag  kayong  dayain  ng  mga  pro- 
feta na  nasa  gitna  ninyo,  at  ng  inyong 
mga  manghuhula,  o  makinig  man  kayo  sa 
inyong  mga  panaginip  na  inyong  napapa- 
naginip.  9  Sapagka't  sila'y  nanghuhu- 
lang  may  kasinungalingan  sa  inyo  sa  aking 
pangalan:  hindi  ko  sinugo  jsila,  sabi  ng 
Panginook.  10  Sapagka't  ganito  ang 
sabi  ng  PanSinoon  :  Pagkatapos  na  ma- 
ganap  ang  pitong  puong  taon  sa  Babilonia, 
aking  dadalawin  kayo,  at  aking  tutupariii 
ang  aking  mabuting  salita  sa  inyo,  sa  pag- 
papabalik  sa  inyo  sa  lugar  na  ito.  11  Sa- 
pagka't  batid  ko  ang  mga  pag-iisip  na 
aking  iniisip  sa  inyo,  sabi  ng  Panginoon, 
mga  pag-iisip  tungkol  sa  kapayapaan,  at 
hindi  tungkol  sa  kasam-an,  upang  bigyan 
kayo  ng  pag-asa  sa  inyong  huling  wakas. 
12  At  kayo'y  tatawag  sa  akin,  at  kayo'y 
yayaon  at  dadalangin  sa  akin,  at  aking 
didingin  kayo.  IS  At  inyong  hahanapin 
ako,  at  masusumpungan  ako,  pagka  inyong 
hahanapin   ako   ng  inyong   boong  puso. 

14  At  ako'y  masusumpungan  sa  inyo,  sabi 
ng  Panginoon,  at  aking  ibabalik  uli  kayo 
na  mula  sa  inyong  pagkabihag,  at  aking 
pipisanin  kayo  mula  sa  lahat  ng  nacion, 
at  mula  sa  lahat  ng  lugar  na  aking  pinag- 
tabuyan  sa  inyo,  sabi  ng  PanSinoon  ;  at 
aking  ibabalik  kayo  uli  sa  lugar  na  mula 
roon  sa  aking  pinagdalhang  bihag  sa  inyo. 

15  Sapagka't  inyong  sinabing:  Ang  Pa- 
nginoon ay  nagbangon  sa  amin  ng  mga 
profeta  sa  Babilonia.  16  Sapagka't  gani- 
to ang  sabi  ng  Panginoon  tungkol  sa  hari 
na  nauupo  sa  luklukan  ni  David,  at  tung- 
kol sa  boong  bayan  na  tumatahan  sa  ciu- 
dad na  ito,  sa  inyo  ngang  mga  kapatid  na 
hindi  lumabas  na  ka'sama  ninyo  sa  pagka- 
bihag ;  17  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo :  Narito,  aking  susuguin 
sa  kanila  ang  tabak,  ang  kagutom,  at  ang 
salot,  at  gagawin  ko  silang  parang  masa- 
mang  higos,  na  hindi  makakain,  mga 
napakasama.  18  At  aking  hahabulin  sila 
ng  tabak,  ng  kagutom,  at  ng  salot,  at 
aking  mga  ibibigay  sila  sa  kakutyann  na 
paroo't  parito  sa  gitna  ng  lahat  na  kaha- 
rian  sa  hipa,  upang  maging  kasumpaan,  at 
katigilan,  at  kasutsutau,  at  katuyaan,  sa 


30.  10 


jeeemias. 


Ill 


gitna  D§  lahat  na  nacion  na  aking  pinag- 
tabuyan  sa  kanila:  19  sapagka't  hindi 
sila  nakinig  sa  akitig  mga  salita,  sabi  ng 
Panginoon,  na  aking  mga  ipinasugo  sa 
aking  mga  profeta,  na  ako'y  bumangong 
maaga  at  mga  sinugo  ko;  nguni't  hindi 
ninjo  mga  dininig,  sabi  ng  PanQinoon. 
20  Inyo  ngang  dingin  ang,  salita  ng  Pa- 
N^iNOON,  ninyong  lahat  na  sa  pagkabihag, 
na  aking  mga  itinaboy  sa  Babilonia  mula 
sa  Jerusalem.  ^ 

21  Ganito  ang  sabi  ng  Pakginoon  ng 
mga  liukbo,  ng  Dios  ng  Israel,  tungkol  kay 
Ahab  na  anak  ni  Kolaya,  at  tungkol  kay 
Zedekias  na  anak  ni  Maasias  na  nanghuliu- 
la  ng  kasinungalingan  sa  inyo  sa  aking  pa- 
ngalan :  Naritb,  aking  ibibigay  sila  sa  ka- 
may  ni  Nebukadnezar  na  hari  sa  Babilo- 
nia; at  papatayin  niya  sila  sa  harap  ng 
inyong  mga  mata ;  22  at  sa  kanila  kuku- 
ha  ng  kasumpaan  sa  lahat  ng  bihag  sa 
Juda  na  nasa  Babilonia,  na  magsasabing : 
Gawin  ka  ng  Pan^inogn  na  gaya  ni 
Zedekias  at  gaya  ni  Ahab  na  iniihaw  sa 
apoy  ng  hari  sa  Babilonia :  23  sapagka't 
sila^y  gumawang  may  kamangmangan  pa 
Lsrael,  at  nangalunya  sa  mga  asawa  ng 
kanilang  mga  kapua,  at  nagsalita  ng  mga 
salita  sa  aking  pangalan  na  may  kasinu- 
ngalingan, na  hindi  ko  iniutos  sa  kanila ; 
at  ako  siya  na  nakakakilala,  at  ako^y 
saksi,  sabi  ng  Panginoon. 

24  At  tungkol  kay  Semaya  na  Nehela- 
mita  ay  iyong  sasalitain,  na  sasabihing : 
25  Ganito  ang  sinasalita  ng  PanQinoon 
ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng  Israel,  na  sina- 
Fabing :  Sapagka*t  ikaw  ay  nagpadala  ng 
mga  sulat  sa  iyong  sariling  pangalan  sa 
boong  bayan  na  nasa  Jerusalem,  at  kay  Ze- 
fanias  na  anak  ni  Maasias  na  sacerdote,  at 
sa  lahat  na  mga  sacerdote,  na  iyong  sina- 
bing:  26  Ginawa  kang  sacerdote  ng 
Panginoon  na  kahalili  ni  Jehoiada  na 
sacerdote,  upang  kayo'y  maging  mga  ling- 
kod  sa  bahay  ng  Panginoon,  sa  bawa't 
tawo  na  ulol,  at  nagpakaprofeta,  upang 
iyong  mailagay  sa  pangawan  at  sa  mga 
tanikala.^  27  Ngayon  nga,  i  bakit  hindi 
mo  sinaway  si  Jeremias  na  taga  Anatot, 
na  nagpapakaprofeta  sa  inyo,  28  sa  par- 
aang  siya*y  nagsugo  sa  amin  sa  Babilonia, 
na  nagsabing :  Ang  pagkabihag  ay  maha  ba : 
kayo'y  magtayo  ng  mga  bahay  at  inyong 
mga  tahanan ;  at  kayo'y  magtanim  ng  mga 
halaman,  at  inyong  kanin  ang  bunga  ng 
mga  yaon?  29  At  binasa  ni  Zefanias  na 
sacerdote  ang  sulat  na  ito  sa  mga  pakinig 
ni  Jeremias  na  profeta.    80  Ng  magkaga- 


yo^  dumating  ang  salita  ng  Panginoon 
kay  Jeremias,  na  nagsabing:  Si  Iyong 
ipasugo  sa  kanilang  lahat  na  sa  pagkabihag, 
na  iyong  sabihing:  Ganito  aiig  sabi  ng 
Panginoon  tungkol  kay  Semaya  na  Ne- 
helamita :  Sa  paraang  nanghula  si  Semaya 
sa  inyo,  at  hindi  ko  sinugo  siya,  at  kani- 
yang  pinaasa  kayo  sa  kasinungalingan; 
32  kaya't  ganito  ang  sabi  ng  PanSinoon  : 
Narito,  aking  parurusahan  si  Semaya  na 
Nehelamita,  at  ang  kaniyang  binhi ;  siya^y 
hindi  magkakaroon  ng  lalaki  ria  tatahan 
sa  gitna  ng  bayang  ito,  o  mamamasdan 
man  niya  ang  mabuti  na  gagawin  ko  sa 
aking  bayan,  sabi  ng  Panginoon  :  sapag- 
ka^t  siya'y  nagsalita  ng  panghihimagsik 
laban  sa  PanQinoon. 

O^  Ang  salita  na  dumating  kay  Jerc- 
Ov/  mias  na  mula  sa  Panginoon, 
na  nagsabing :  2  Ganito  ang  sinasalita  ng 
Panginoon,  ng  Dios  ng  Israel,  na  nagsa- 
bing :  Iyong  isulat  ang  lahat  ng  salita  na 
aking  sinalita  sa  iyo  sa  isang  libro.  3  Sa- 
pagkaH,  narito,  ang  mga  araw  ay  dumara- 
ting,  sabi  ng  Panginoon  na  aking  ibabalik 
na  mula  sa  pagkabihag  ang  aking  bayang 
Israel  at  Juda,  sabi  ng  Panginoon:  at 
aking  mga  pababalikin  sa  lupain  na  aking 
ibinigay  sa.  kanilang  mga  magulang,  at 
kanilang  aariin. 

4  At  ang  mga  ito  ang  mga  salita 
na  sinalita  ng  PanGinoon  tungkol  sa 
Israel  at  tungkol  sa  Juda.  5  Sapag- 
ka't  ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon: 
Kami  ay  nakarinig  ng  voces  ng  pangi- 
nginig,  ng  takot,  at  hindi  ng  kapaya- 
paan.  6  Kayo'y  magtanong  ngayon,  at 
inyong  tingnan  kung  ang  lalaki  ay  nag- 
daramdam  ng  panganganak :  I  bakit  aking 
nakikita. ang  lahat  na  lalaki  na  ang  mga 
kamay  ay  nasa  kaniyang  mga  balakang  na 
parang  babayp  sa  pagdaramdam,  at  ang 
lahat    na    mukha*   ay    naging    maputla? 

7  I  Ay !  sapagka't  ang  araw  na  yaon  ay 
dakila,  na  ano  pa*t  walang  gaya  noon: 
siya  ngang  panahon  ng  kabagabagan  ni 
Jakob;     nguni^t  siya'y  maliligtas   doon. 

8  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon,  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  na  aking 
babaliin  ang  kaniyang  pamatok  sa  iyong 
leeg,  at  aking  papatirin  ang  iyong  mga 
tali  at  hindi  na  siya  maglilingkod  pa  sa 
mga  taga  ibang  lupa :  9  kungdi  kanilang 
paglilingkuran  ang  Panginoong  kanilang 
Dios,  at  si  David  na  kanilang  hari,  na 
aking  ibabangon  sa  kanila.  10  Kaya*t 
huag  kang  masindak,  Oh  Jakob  na  aking 


t78 


JEBEMIAS, 


30.  10 


alipin,  sabi  ng  PanQinoon  ;  hiiag  ka  mang 
manlnpaypay,  Oh  Israel:  sapagka't  na- 
rito,  ililigtas  kita  mula  sa  malayo,  at  ang 
iyong  binhi  mnla  sa  Inpain  ng  kanilang 
pagkabihag ;  at  ang  Jakob  ay  magbabalik, 
at  magiging  tahimik  at  tiwasay,  at  walang, 
tatakot  sa  kaniya.  11  Sapagka't  ako'y 
Rumasaiyo  sabi  ng  Panginoon  npang 
iligtas  kita:  sapagka't  gagawa  ako  ng 
Inbos  na  kawakasan  sa  lahat  na  nacion 
na  aking  pinapangalatan  sa  iyo,  nguni't 
liindi  ako  gagawa  ng  liibos  na  kawakasan 
sa  iyo  ;  kungdi  sasawayin  kita  ng  kahatu- 
lan  at  walan  pagsalang  hindi  kita  iiwan 
na  walang  pariisa. 

12  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
NGiiTOON :  Ang  iyong  sngat  ay  walang 
kagamiitan,  at  ang  iyong  sugat  ay  mabigat. 
IS  Walang  makipaglaban  ng  iyong  usa<- 
pin  npang  ikaw  ay  matapalan :  ikaw  ay 
walang  mga  pangamot  na  kagamntan. 
14  Nilimot  ka  ng  lahat  na  manliligaw  sa 
iyo ;  hindi  ka  nila  hinahanap :  sapagka't 
sinugatan  kita  ng  sugat  ng  kaaway,  ng  pa- 
riisa ng  mabagsik ;  dahil  sa  kalakhan  ng 
iyong  kasara-an,  sapagka't  ang  iyong  mga 
kasalanan  ay  dumami.  15  l  Bakit  ikaw  ay 
humihiyaw  ng  dahil  sa  iyong  sugat?  ang 
iyong  sakit  ay  walang  kagamutan:  dahil 
sa  kalakhan  ng  iyong  kasara-an,  sapagka't 
ang  iyong  mga  kasalanan  ay  dumami, 
aking  ginawa  ang  mga  bagay  na  ito  sa 
iyo.  16  Kaya't  silang  lahat  na  lumala- 
mon  sa  iyo  ay  malalamon;  at  lahat  ng 
iyong  kaaway,  bawa't  isa  sa  kanila'y 
papasok  sa  pagkabihag;  at  silang  suma- 
samsam  sa  iyo  ay  magiging  samsam,  at 
lahat  ng  humuhuli  sa  iyo  ay  aking  ibibi- 
gay  na  hull.  17  Sa])agkaH  magsasauli 
2(ko  ng  katabaan  sa  iyo,  at  gagamutin  kita 
sa  iyong  mga  sngat,  sabi  ng  Panginoon  ; 
sapagka't  kanilang  tinawag  ka  na  tapon, 
na  sinabing:  Sion  nga,  na  wala  ng  huma- 
hanap.  18  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon :  Narito,  aking  ibabalik  uli  sa  pag- 
kabihag ang  mga  dampa  ng  Jakob,  at 
mahahabag  sa  kaniyang  mga  talianang 
lugar  ;  at  ang  ciudad  ay  matatayo  sa  kani- 
yang sariling  bunton,  at  ang  j)alacio 
ay  tatahanan  ng  ayon  sa  ayes  noon. 
19  At  mula  sa  kanila  magmumula  ang 
pagpapasalamat,  at  ang  voces  nila  na 
nasasayahan:  at  aking  parararaihin  sila, 
at  sila^y  hindi  magiging  kaonti ;  akin 
namang  lulualhatiin  sila,  at  sila'y  hindi 
magiging  maliit.  20  Ang  kanilang  mga 
anak  naman  ay  magiging  gaya  ng  una,  at 
ang  kanilang  kapulungan  ay  matatatag  sa 


liarap  ko,  at  aking  parurusahan  yaong 
lahat  na  pumipighati  sa  kanila.  21  At 
ang  kanilang  pangulo  ay  magiging  isa  sa 
kanila,  at  ang  kanilang  puno  ay  mag- 
mumula sa  gitna  nila;  at  aking  palalapitin 
siya,  at  siya'y  lalapit  sa  akin :  sapagka't 
isino  yaong  nagkaroon  ng  kapangahasan 
upang  lumapit  sa  akin?  sabi  ng  Pangi- 
noon. 22  At  kayo*y  magiging  aking 
bayan,  at  ako*y  magiging  inyong  I)ios. 

23  Narito,  ang  bagyo  ng  Panginoon, 
ang  kaniyaug  pag-aalab  ng  loob,  ay  luma- 
bas,  ipoipong  bagyo :  babasag  sa  ulo  ng 
masama.  24  Ang  mabangis  na  galit  ng 
Panginoon  ay  hindi  babalik,  hangang  sa 
siya'y  makagawa,  at  hangang  sa  kaniyang 
matupad  ang  haka  ng  kaniyang  puso :  sa 
mga  huling  araw  ay  inyong  matatalastas. 
0|  Sa  panahong  yaon,  sabi  ng  Pangi- 
^H  NOON,  magiging  Dios  ako  ng  lahat 
na  kamag-anakan  ng  Israel,  at  sila'y  magi- 
ging aking  bayan.  2  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  :  Ang  bayan  na  naiwan  ng  ta- 
bak  ay  nakasumpong  ng  biyaya  sa  ilang ; 
Oo,  ang  Israel,  ng  aking  papagpahingahin. 
3  Ang  Panginoon  ay  napakita  ng  una  sa 
akin,  na  nagsabing :  Oo,  inibig  kita  ng  wa- 
lang hangang  pag-ibig  :  kaya't  ako'y 
lumapit  sa  iyo  na  may  kagandahang 
loob.  4  Muling  itatayo  kita,  at  ikaw  ay 
matatayo,  Oh  dalaga  ng  Israel :  muli 
na  ikaw  ay  maggagayak  ng  iyong  mga 
pandereta,  at  lalabas  ka  sa  mga  sayawan 
nila  na  nasasayahan.  5  Muli  na  magta- 
tanim  ka  ng  mga  uvasan  sa  mga  bundok 
ng  Samaria:  ang  mga  manananim  ay 
magtatanira,  at  magagalak  sa  bunga  nooji. 
6  Sapagka't  magkakaroon  ng  araw,  na  ang 
mga  bantay  sa  mga  burol  ng  Efraim  ay  hi- 
hiyaw :  Kayo'y  bumangor,  at  tayo'y  su- 
mampa  sa  Sion  na  pumaroon  sa  Pan^i- 
NOONG  ating  Dios.  7  Sapagka't  ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon:  Kayo'y  umawit 
ng  kasayahan  dahil  sa  Jakob,  at  sumutsot 
kayo  dahil  sa  puno  ng  mga  nacion :  mag- 
tanyag  kayo,  pumuri  kayo,  at  magsabing 
Oh  Panginoon,  iligtas  mo  ang  iyong 
bayan,  ang  nalabi  sa  Israel.  8  Narito, 
aking  mga  dadalhin  mula  sa  hilagaang 
lupain,  at  mga  pipisanin  ko  mula  sa  mga 
kahulihulihang  bahagi  ng  lupa  at  kasama 
nila  ang  bulag  at  ang  pi  lay,  at  ang 
buntis  at  ang  nagdadamdam  na  magka- 
kasama :  malaking  pnlutong  na  babalik 
sila  rito.  9  Sila'y  pariritongmayiyakan, 
at  may  mga  paraanhik  na  aking  mga 
papatnubayan :  akin  silang  palalakarin 
sa  tabi   ng   mga    ilog  ng   mga   tubig,  sa 


31.  32 


JEEEMIAS. 


^79 


matuid  na  daan  na  liindi  nila  katitisuran : 
sapagka't  ako'y  pinakaama  sa  Israel,  at 
ang  Efraim  ang  aking  panganay. 

10  Inyong  dingin  ang  salita  ng  PanGi- 
NOON,  Oh  ninyong  mga  nacion,  at  inyong 
saysayin  sa  mga  pulo  sa  malayo ;  at 
inyong  sabihing:  Ang  nagpangalat  sa 
Israel,  siyang  magpipisan  sa  kaniya,  at 
mag-iingat  sa  kaniya,  gaya  ng  ginagawa 
ng  pastor  sa  kaniyang  kawan.  11  Sapag- 
ka't  tinubos  ng  Panginoon  ang  Jakob, 
at  tinubos  niya  siya  sa  kamay  ng  lalong 
malakas  kay  sa  kaniya.  12  At  sila'y 
paririto  at  aawit  sa  kaitaasan  ng  Sion,  at 
aagos  na  magkakasama  sa  kabutihan  ng 
Panginoon,  sa  trigo,  at  sa  alak,  at  sa 
langis,  at  sa  guya  ng  kawan  at  ng  bakahan : 
at  ang  kanilang  kaluliia  ay  magiging 
parang  dinilig  na  halamanan ;  at  hindi 
na  sila  mamamanlaw  pa  sa  ano  man. 
13  Kung  magkagayo'y  magagalak  ang 
dalaga  sa  sayawan,  at  ang  mga  binata,  at 
ang  matanda  na  magkakasama :  sapagka^^t 
aking  papapaging  kagalakan  ang  kani- 
lang tangis,  at  aking  aaliwin  sila,  at 
aking  pagagalakin  sila  sa  kanilang  kapan- 
lawan.  14  At  aking  bubusugin  ang 
kalulua  ng  mga  sacerdote  ng  katabaan,^  at 
kasisiyahan  ng  aking  bayan  ang  aking 
kabutihan,  sabi  ng  Panginoon. 

15  Ganito  ang  sabi  ng  PanSinoon: 
Isang  voces  ay  narinig  sa  Eama,  panag- 
hoy,  at  mapait  na  pag-iyak,  iniiyakan  ni 
Bakel  ang  kaniyang  mga  anak ;  siya'y 
tumatanging  maaliw^  dahil  sa  kaniyang 
mga  anak,  sapagka't  sila^y  wata  na. 
16  Ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon; 
lyong  pigilin  ang  iyong  voces  sa  pag-iyak, 
at  ang  iyong  mga  mata  sa  mga  luha : 
sapagka^t  gagantihin  ang  iyong  mga  gawa, 
sabi  ng  Panginoon  ;  at  siWy  babalik  na 
mula  sa  lapain  ng  kaaway.  17  At  may 
pag-asa  para  sa  iyong  huling  wakas,  sabi 
ng  Panginoon;  at  ang  iyong  mga  anak  ay 
paroroon  uli  sa  kanilang  sariling  hanga- 
nan.  18  Tunay  na  aking  narinig  ang 
Efraim  na  nananaghoy  sa  kaniyang  sarili 
ng  ganito:  Iyong  pinarusahan  ako,  at 
ako'y  naparusahan  na  parang  guya  na 
*  limdihiYkiti  sa  pamatok:  ibalik  mo  ako, 
at  ako'y  babalik  sa  iyo ;  sapagka^t^  ikaw 
ang  Panginoong  aking  Dios.  19  Tunay 
na  pagkabalik  ko  sa  iyo  ay  nagsisi  ako ; 
at  pagkatapos  na  ako'y  maturuan  ^  ay 
nagsugat  ako  ng  hita:  ako'y  ,  napahiya, 
oo,  lito,  sapagka't  aking  dinala  ang 
kakutyaan  ng  aking  kabataan.  20  I  Ang 
Efraim  ba'y  aking  minamahal  na  anak  ? 


6 siya  ba'y  maligayang  anak?  sapagkal 
kung  paanong  kadalas  nagsasalita  ako 
laban  sa  kaniya,  aking  inaalala  pa  siyang 
mabuti :  kaya't  ang  aking  tiyan  ay  umu- 
usog  dahil  sa  kaniya;  ako'y  tunay  na 
maaawa  sa  kaniya,  sabi  ng  Panginoon. 

21  Maglagay  ka  ng  mga  tanda,  gumawa 
ka  ng  mga  patnubayang  haligi  :  ilagak  mo 
ang  iyong  puso   sa  dakong  maluang   na 
langsangan,  sa  daan  na  iyong  pinaroonan : 
ikaw   ay   magbalik    uli,    Oh    dalaga  ng 
Israel,  ikaw  ay  bumalik  uli  dito  sa  mga 
ciudad    na  ito.       22  ^Hangang    kailan 
magpaparoo't  parito    ka.    Oh  ikaw    na 
tumatalikod  na  anak  na  babaye  ?    sapag-  ' 
ka't    ang   Panginoon    ay    lumikha    ng 
bagong  bagay  sa  lupa:    Ang  babaye  ay 
kukulcfng  sa  lalaki.     28  Ganito  ang  sabi 
ngPAKGiNOON  ng  mga  hukbo,  ng  Bios 
ng  Israel :      Kanilang  gagamitin  uli  ang 
salitang  ito  sa  lupain  ng  Juda  at  sa  mga 
ciudad   noon,  pagka  aking  dadalhin  uli 
mula  sa  kanilang  pagkabihag :    Pagpalain 
ka  ng  Panginoon,  Oh  tahanan  ng  katui- 
ran.  Oh  bundok  ng  kasantosan.    24  At 
ang  Juda  at  ang  lahat  na  ciudad  niya  ay 
tatahan  doon  na  magkakasama ;  ang  mga 
manbubukid    at    ang   mga  lumilibot  na 
may   mga  kawan.     25  Sapagka't    akmg 
binubusog  ang  pagod  na  kalulua,  at  lahat 
na  mapanlaw  na  kalulua  ay  aking  pinali- 
ligaya.     26  Dito'y  nagising  ako,  at  ako  y 
lumingap;  at  ang  aking  pagkakatulog  ay 
masarap  sa  akin.      27  Narito,   ang   mga 
araw  ay  duraarating,  sabi  ng  Panginoon, 
na  aking  ihahasik  ang  bahay  ng  Israel  at 
ang  bahay  ng  Jiida  ng  binhi  ng  tawo  at 
ng  binhi  ng  hayop.      2S  At  mangyayari, 
na  kung    paanong    binantayan    ko    sila 
upang  bunutin,  at  upang  ibagsak,  at  upang 
sirain,  at  upang^gibain,  at  upang  pigha- 
tiin;    gayon  babantayan^  ko   sila.  upang 
itayo  at  upang  itanim,  sabi  ng  Panginoon. 

29  Sa  mga  araw  na  yaon  ay  hindi  na 
sila  magsasabing :  Ang  mga  magulang  ay 
kumain  ng  mga  maa4m  na  uvas,  at  ang 
mga  ngipin  ng.  mga  bata   ay  nangingilo. 

30  Nguni't  bawa't  isa  ay  mamamatay  ng 
dahil  sa  kaniyang  sariling  kasam-an: 
lahat  na  kumakain  ng  mga  maasim  na 
uvas  ay  mangingilo  ang  mga  ngipin.     ^ 

31  Narito,  ang  mga  araw  ay  dumaratmg, 
sabi  rtg  Panginoon,  na  ako'y  gagawa  ng 
bagong  tipan  sa  bahay  ng  Israel,  at  sa 
bahay  ng  Juda :  32  hindi  ayon  sa  tipan 
na  ginawa  ko  sa  kanilang  mga  magulang 
sa  araw  na  aking  kinuha  sila  sa  pama- , 
mag-itan  ng  kamay  upang  ilabas  sila  fia 


^ 


780 


JEEEMIAS. 


31.  32 


lupain  ng  Egipto ;  na  ang  aking  tipan  ay 
kanilang  sinira,  baga  man  ako'y  asawa  sa 
kanila,  sabi  ng  PanSinoon.  33  Kiingdi 
ito  ang  tipan  na  aking  gagawin  sa  baliay 
ng  Israel  pagkatapos  ng  mga  araw  na 
jaon,  sabi  ng  Panginoon  :  Aking 
ilalagay  ang  aking  kautusan  sa  kani- 
lang mga  pinakaloob  na  baliagi,  at 
aking  isiisulat  sa  kanilang  puso ;  at 
ako'y  magiging  kanilang  Dios,  at  sila^y 
magiging  aking  bayan ;  34  at  liindi  na 
sila  magtuturo  bawa't  isa  sa  kaniyang  ka- 
pua,  at  bawa't  tawo  sa  kaniyang  kapatid, 
na  magsasabing:  Inyong  kilaianin  ang 
Panginoon  :  sapagka't  makikilala  nilang 
lahat  ako,  mnla  sa  kaliitliitan  sa  kanila 
liangang  sa  kalakilakilian  sa  kanila,  sabi 
ng  Panginoox:  sapagka't  aking  ♦ipata- 
tawad  ang  kanilang  kasam-an,  at  ang  ka- 
nilang kasalanan  ay  liindi  ko  na  aalala- 
hanin.  35  Ganito  ang  sabi  ng  Panqi- 
NOON,  na  nagbibigay  ng  araw  na  pinaka- 
liwanag  sa  araw,  at  ng  mga  ayos  ng  buan 
at  ng  mga  bituin  na  pinakaliwanag  sa 
gabi,  na  nagpapakilos  sa  dagat,  na  bumu- 
hugong  ang  mga  alon  noon ;  ang  Pangi- 
NOON  ng  mga  hukbo  ay  siyang  kaniyang 
pangalan:  36  Kung  ang  mga  ayos  na 
ito  ay  liumiwalay  sa  harap  ko,  sabi  ng 
Panginoon,  ang  binhi  nga  ng  Israel  ay 
maglilikat  sa  pagkanacion  sa  harap  ko 
magpakailan  man.  37  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  :  Kimg  ang  langit  sa  itaas 
ay  masusukat,  at  ang  mga  cimiento  ng 
lupa  ay  masisiyasat  sa  ilalim,  akin  ngang 
ihahagis  ang  boong  binhi  ng  Israel  dahil 
sa  lahat  nilang  nagawa,  sabi  ng  Pangi- 
noon. 38  Narito,  ang  mga  araw  ay 
dumarating,  sabi  ng  Panginoon,  na  ang 
ciudad  ay  matatayo  sa  Panginoon  mnla 
aa  moog  ni  Hananel  hangang  sa  pintuang- 
daan  ng  sulok.  39  At  ang  paiinkat  na 
pisi  ay  magpapatuloy  na  matuid  sa  burol 
ng  Gareb,  at  pipihit  hangang  sa  Goa. 
40  At  ang  boong  libis  ng  mga  bangkay, 
at  ng  mga  abo,  at  *ang  lahat  na  parang 
iiangang  sa  batis  ng  Kidron,  hangang  sa 
sulok  ng  pintuang-daan  ng  kabayo  sa 
dakong  silanganan,  magiging  santo  sa 
Panginoon;  hindi  mabubnnot  o  maha- 
hagis  ang  sino  man  magpakailan  pa  man. 

OO  -^^S  salita  na  du  mating  kay  Jere- 
O^  mias  na  mula  sa  PanGinoon  sa 
ikasampuong  taon  ni  Zedekias  na  hari  sa 
Juda,  na  siyang  ikalabing  walong  taon 
ni  Nebukadrezar.  2  Ng  panahon  ngang 
yao'y    ang    kawal    ng    hari   sa    Babilo- 


nia  ay  kumulong  sa  Jerusalem:  at  si 
Jeremias  na  profeta  ay  nakulong  sa 
loo  ban  ng  bantayan,  na  nasa  bahay  ng  hari 
sa  Juda.  3  Sapagka't  kinulong  siya  ni 
Zedekias  na  hari  sa  Juda,  na  sinabing : 
;,  Bakit  ikaw  ay  nanghuhula,  at  nagsa- 
sabing :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
Narito,  ibibigay  ko  ang  ciudad  na  ito  sa 
kamay  ng  hari  sa  Babilonia,  at  kaniyang 
sasakupin:  4  at  si  Zedekias  na  hari  sa 
Juda  ay  hindi  makatataanan  sa  kamay 
ng  mga  Kaldeo,  kungdi  tunay  na  mabi- 
bigay  sa  kamay  ng  hari  sa  Babilonia,  at 
makikipag-usap  sa  kaniya  ng  bibig  at 
bibig,  at  ang  kaniyang  mga  mata  ay 
titingin  sa  kaniyang  mga  mata;  5  at 
kaniyang  papatnubayan  si  Zedekias  sa 
Babilonia,  at  siyaV  doroon  hangang.  sa 
dalawin  ko  siya,  sabi  ng  Panginoon: 
baga  man  kayo'y  bumaka  sa  mga  Kaldeo, 
hindi  kayo  giginhawa? 

6  At  sinabi  ni  Jeremias :  ang  salita 
ng  ,Panginoon  ay  du  mating  sa  akin, 
na  nagsabing:  7  Narito,  si  Hanamel 
na  anak  ni  Salum  na  iyong  amain  ay 
paroroon  sa  iyo,  na  magsasabing :  Bil- 
hin  mo  ang  parang  ko  na  nasa  Anatot : 
sapagka't  ang  matuid  ng  katubusan  ay 
ukol  sa  iyo  upang  bilhin.  8  Sa  gayoV 
si  Hanamel  na  anak  ng  aking  amain 
ay  naparoon  sa  akin  sa  looban  ng  bantayan 
ayon  sa  salita  ng  Panginoon,  at  nagsabi 
sa  aking  :  Bilhin  mo  ang  aking  parang, 
isinasamo  ko  sa  iyo,  na  nasa  Anatot,  na 
nasa  lupain  ng  Benjamin:  sapagka't 
ang  matuid  ng  mana  ay  ukol  sa  iyo,  at 
ang  katubusan  ay  ukol  sa  iyo  ;  bilhin  mo 
para  sa  iyong  sarili.  Ng  magkagayo'y 
nakilala  ko  na  ito'y  salita  ng  Panginoon. 
9  At  binili  ko  ang  parang  na  nasa  Anatot 
kay  Hanamel  aa  anak  ng  aking  amain,  at 
tinimbang  ko  sa  kaniya  ang  salapi,  na 
labing  pitong  siklo  na  pilak.  10  At  ako'y 
gumuhit  sa  kasulatan,  at  aking  tinatakan, 
at  tumawag  ako  ng  mga  saksi,  at  tinim- 
bang ko  sa  kaniya  ang  salapi  sa  timba- 
ngan.  II  Sa  gayo'y  kinulia  ko  ang 
kasulatan  ng  pagkabili,  ang  natatatakan, 
ayo7i  sa  kautusan  at  kaugalian,  at  gayon 
din  ang  bukas:  12  at  ibioigay  ko  ang 
kasulatan  ng  pagkabili  kay  Baruk  na 
ar)ak  ni  Neria,  na  anak  ni  Mahseya,  sa 
harap  ni  Hanamel  na  anak  ng  aking  amain, 
at  sa  harap  ng  mga  saksi  na  gumuhit  ng 
pangalan  sa  kasulatan  ng  pagkabili,  sa 
harap  ng  lahat  na  Judio  na  nakaupo  sa 
looban  ng  bantayan.  IS  At  ibinilin  ko 
kay  Baruk  sa  harap  nila,  na  aking  sina- 


32.  35 


JEEEMIAS. 


781 


bing :  14  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon 
ng  m|^  hukba,  ng  Dios  ng  Israel :  lyong 
kunin  ang  mga  kasulatang  ito,  ang  kasu- 
latang  ito  ng  pagkabili,  ang  natatatakan, 
gayon  din  itong  kasulutang  bukas,  at 
lyong  mga  isilid  sa  sisidlalig  lupa ;  upang 
tumagal  ng  maraming  araw.  15  Sapag- 
ka't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  ng 
mga  hukbo,  ng  Dios  ng  Israel:  Mga 
bahay,  at  mga  parang,  at  mga  uvasan  ay 
mabibili  pa  uli  sa  lupairig  ito. 

16  Pagkatapos  nga  na  aking  maibigay 
ang  kasulatan  ng  pagkabili  kay  Baruk  na 
anak  ni  Neria,  dumalangin  ako  sa 
Pan^inoon,  na  aking  sinabing :  17  i  Ah 
Panginoong  Dios!  narito,  iyong  nilikha 
ang  langit  at  ang  lupa  sa  pamamag-itan 
ng  iyong  malaking  kapangyarihan,  at  sa 
pamamag-itan  ng  iyong  unat  na  kamay; 
walang  bagay  na  totoong  napakabirap  sa 
iyo:  18  na  ikaw  ay  nagpapakita  ng 
kaawaan  sa  mga  libolibo,  at  iyong  gina- 
ganti  ang  kasam-an  ng  mga  magulang  sa 
sinapupunan  ng  kanilang  mga  anak  pag- 
kamatay  nila :  ang  dakila,  na  makapang- 
yarihang  Dios,  ang  Panqinoon  ng  mga 
hukbo  ay  kaniyang  pangalan.  19  Dakila 
sa  payo  at  makapangyarihan  sa  gawa :  na 
ang  mga  mata  ay  dilat  sa  lahat  ng  mga 
lakad  ng  mga  anak  ng  tawo ;  upang  bigyan 
ang  bawa^t  isa  ng  ayon  sa  kaniyang  mga 
lakad,  at  ayon  sa  bunga  ng  kaniyang  mga 
gawa :  20  n^  naglagay  ng  mga  tanda  at 
mga  kababalaghan  sa  lupain  ng  Egipto, 
hangang  sa  araw  na  ito,  sa  Israel  at  gayon 
din  sa  gitna  ng  ibang  mga  tawo ;  at  guma- 
wa  ka  sa  iyo  ng  pangalan,  gaya  sa  araw 
na  ito ;  21  at  iyong  inilabas  ang  iyong 
bayang  Israel  sa  lupain  ng  Egipto  sa 
pamamag-itan  ng  mga  tanda  at  ng  mga 
kababalaghan  at  ng  malakas  na  kamay,  at 
ng  unat  na  kamay,  at  ng  malaking  kaki- 
labutan;  22  at  ibinigay  mo  sa  kanila 
ang  lupaing  ito  na  iyong  isinumpa  sa 
kanilang  mga  magulang  na  ibibigay  sa 
kanila,  lupain  na  binubukalan  ng  gatas  at 
pulot;  23  at  sila'y  nasok,  at  kani- 
lang inari;  nguni't  hindi  dininig  ang 
iyong  voces,  o  lumakad  man  sa  iyong 
kautusan ;  sila'y  hindi  gumawa  ng  ano 
man  sa  lahat  na  iyong  iniutos  sa  kanila  na 
gawin :  kaya't  iyong  pinapangyari  ang 
boong  kasam-ang  ito  sa  kanila :  24  narito 
ang  mga  bunton,  mga  dumarating  sa  ciu- 
dad  upang  sakupin  at  ang  ciudad  ay  nabi- 
gay  sa  kamay  ng  mga  taga  Kaldea  na 
bumabaka  laban  doon,  dahil  sa  tabak,  at 
sa  kagutom^  at  sa  salot :  at  kung  ano  ang 


iyong  sinalita  ay  nangyari ;  at,  narito, 
iyong  nakikita.  25  At  iyong  sinabi  sa 
aking :  Oh  Panginoong  Dios :  Iyong  bilhin 
ng  salapi  ang  parang,  at  ikaw  ay  tuma- 
wag  ng  mga  saksi ;  habang  ang  ciudad  ay 
ibinibigay  sa  kamay  ng  mga  Kaldeo. 

2«  Ng  magkagayo'y  dumating  ang  sali- 
ta  ng  Panginoon  kay  Jeremias,  na  nagsa- 
bing :  27  Narito,  ako  ang  Panginoon, 
ang  Dios  ng  lahat  na  laman ;  l  may  ano 
mang  bagay  ba  na  totoong  mahirap  sa 
akin? 

28  Kaya^t  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOON :  Narito,  aking  ibibigay  ang  ciudad 
na  ito  sa  kamay  ng  mga  Kaldeo,  at  sa 
kamay  ni  Nebukadrezar  na  hari  sa  Babi- 
lonia,  at  kaniyang  sasakupin :  29  at  ang 
mga  Karldeo,  na  bumabaka  laban  sa  ciudad 
na  ito,  paririto  at  paniningasan  ang  ciudad 
na  ito,  at  susunugin,  sampuo  ng  mga  bahay 
na  ang  mga  pulupo  ay  kanilang  pinaghan- 
dugan  ng  kamanyan  kay  Baal,  at  pinagbu- 
buhusan  ng  mga  inuming  bandog  sa  mga 
ibang  dios,  upang  mungkahiin  ako  sa  gaUt. 
30  Sapagka't  ang  ginawa  lamang  ng  mga 
anak  ng  Israel,  at  ng  mga  anak  ng  Juda 
ay  ang  masama  sa  aking  paningin  mula  sa 
kanilang  kabataan :  sapagka't  minungkahi 
lamang  ako  ng  mga  anak  ng  Israel  sa 
galit  ng  gawa  ng  kanilang  mga  kamay, 
sabi  ng  Panginoon.  31  Sapagka't  ang 
ciudad  na  ito  ay  naging  kanaungkahian  sa 
aking  galit  at  sa  aking  pag-aalab  ng  loob 
mula  sa  araw  na  kanilang  itinayo  han- 
gang sa  araw  na  ito ;  upang  aking  mailayo 
sa  aking  mukha:  32  dahil  sa  lahat  ng 
kasam-an  ng  mga  anak  ng  Israel  at  ng 
mga  anak  ng  Judaj  na  kanilang  ginawa 
upang  mungkahiin  ako  sa  galit,  nila, 
ng  kanilang  mga  hari,  ng  kanilang 
mga  pangulo,  ng  kanilang  mga  sacer- 
dote,  at  ng  kanilang  mga  profeta,  at 
ng  mga  lalaki  sa  Juda,  at  ng  mga  ma- 
nanahan  sa  Jerusalem.  33  At  kanilang 
ipinihit  sa  akin  ang  likod,  at  hindi 
ang  mukha:  at  baga  man  aking  tinu- 
ruan  sila,  na  bumabangon  ako  ng  maa- 
ga  at  tinuturuan  ko  sila,  gayon  ma'y 
hindi  sila  nakinig  upang  tumangap  ng 
aral.  34  Kungdi  kanilang  inilagajr  ang 
kanilang  mga  kasuklamsuklam  sa  bahay 
na  tinawag  sa  aking  pangalan,  upang  iha- 
wa.  35  At  kanilang  itinayo  ang  mga 
mataas  na  lugar  ng  Baal,  na  nasa  libis  ng 
anak  ni  Hinom,  upang  paraanin  sa  apoy 
ang  kanilang  mga  anak  na  lalaki  at  babaye 
kay  Molek;  na  hindi  ko  iniutos  sa  kanila 
0  nasok  man  sa  aking  pag-iisip,  na  kani- 


782 


JEEEMIAS. 


32.  85 


lang  ginawa  ang  kasuklamsuklam  na  ito  ; 
na  pinapagkasala  ang  Jiida. 

36  At  ngayon  nga'y  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon,  ng  Dios  ng  Israel,  timgkol  sa 
ciudad  na  ito,  na  inyong  sinasabing  : 
Nabigay  sa  kamay  ng  hari  sa  Babilonia 
sa  pamamag-itan  ng  tabak,  at  ng  kagii- 
tom,  at  ng  salot :  37  Narito,  aking  pipisa- 
nin  sila  mula  sa  laLat  ng  lupain,  na  aking 
pinagtabuyan  sa  kanila  sa  aking  galit,  at 
sa  aking  pag-aalab  ng  loob,  at  sa  mala- 
kipg  pag-iinit,  at  mga  dadalhin  ko  uli  sa 
lugar  na  ito,  at  akin  silang  patatalianing 
tiwasay:  38  at  sila'y  magiging  aking 
bayan,  at  ako V  magiging  kanilang  Dios : 
39  at  bibi^yan  ko  sila  ng  isang  puso  at 
ng  isang  daan,  upang  sila'y  matakot  sa 
akin  magpakailan  man ;  sa  ikabubuti  nila, 
at  ng  kanilang  mga  anak  pagkamatay 
nila:  no  at  ako'y  gagawa  ng  walang 
hangang  tipan  sa  kanila,  na  hindi  ako 
hihiwalay  sa  kanila,  upang  gawan  ko  sila 
ng  mabuti;  at  ilalagay  ko  ang  takot  sa 
akin  sa  kanilang  mga  pnso,  upang  liuag 
silang  liumiwalay  sa  akin.  41  Oo,  ako'y 
magagalak  sa  kanila  upang  gawan  ko  sila 
ng  mabuti,  at  aking  tunay  na  itatanim 
sila  sa  lupaing  ito  ng  aking  boong  puso  at 
ng  aking  boong  kalulua.  42  Sapagka't 
ganito  ang  sabi  ng  PanSinoon:  Kung 
paanong  aking  dinala  ang  laliat  na  mala- 
king  kasam-ang  ito  sa  bayang  ito,  gayon 
dadalhin  ko  sa  kanila  ang  laliat  na  buti 
na  aking  ipinangako  sa  kanila.  43  At 
mga  parang  ay  mabibili  sa  lupaing  ito,  na 
inyong  sinasabing :  Giba,  na  walang  tawo 
o  hayop  man ;  nabigay  sa  k^nay  ng  mga 
Kaldeo.  44  Bibilhin  ng  mga  tawo  ng 
salapi  ang  mga  parang,  at  magguguhit  sa 
mga  kasulatan,  at  mga  tatatakan,  at  ta- 
tawag  ng  mga  saksi,  sa  lupain  ng  Benja- 
min, at  sa  mga  lugar  na  palibot  ng  Jeru- 
salem, at  sa  mga  ciudad  ng  Juda,  at  sa 
mga  ciudad  ng  lupaing  maburol,  at  sa 
mga  ciudad  ng  mababang  lupain,  at  sa 
mga  ciudad  ng  Hmugan :  sapagka't  aking 
ibabalik  sUa  mula  sa  kanilang  pagkabihag, 
sabi  ng  Panginoon. 

OO  Bukod  dito'y  dumating  na  ikalawa 
*^0  ang  salita  ng  PanGinoon  kay 
Jeremias,  samantalang  nakukulong  pa 
siya  sa  looban  ng  bantayan,  na  nagsabing : 
2  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  na 
gumagawa  noon,  ng  Panginoon  na  humi- 
hichura  noon  upang  itatag;  Panginoon 
ay  siyang  kaniyang  pangalan:  3  Ikaw 
ay  tumawag  sa  akin,  at  ako'y  sasagot  sa 
iyo,  at  ako'y  magpapakita  sa  iyo  ng  mga 


dakilang  bagay,  at  mahirap  na  liiudi  mo 
nalalaman.  4  Sapagka't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon,  ng  Dios  ng  Israel, 
tungkol  sa  mga  baliay  ng  ciudad  na  ito, 
at  tungkol  sa  mga  bahay  ng  mga  hari  sa 
Juda  na  nangabagsak  upang  gawing  sanga- 
langan  laban  sa  mga  bunton  at  laban  sa 
tabak:  5  Sila'y  dumarating  upang  bu- 
maka  laban  sa  raga  Kaldeo,  nguni't  upang 
mga  mapuno  ng  mga  bangkay  ng  mga 
tawo,  na  aking  pinatay  sa  aking  galit  at 
sa  aking  pag-aalab  ng  loob,  at  dahil  sa 
lahat  ng  kasam-ang  yaon  ay  ikinubli  ko 
ang    aking    mukha    sa    ciudad    na     ito. 

6  Narito,  ako'y  magdadala  ng  kagamu- 
tan  at  kagalingan,  at  aking  mga  pagaga- 
lingin ;  at  ako*y  maghahayag  sa  kanila  ng 
saganang     kapayapaan    at    katotohanan. 

7  At  aking  pababalikin  ang  mga  bihag 
sa  Juda,  at  ang  mga  bihag  sa  Israel,  at 
aking  itatayo  sila  na  gaya  ng  una.  8  At 
aking  lilinisin  sila  sa  lahat  nilang  kasam- 
an,  na  kanilang  pinagkasalahan  laban  sa 
akin ;  at  aking  ipatatawad  ang  lahat  nilang 
kasam-an  na  kanilang  ipinagkasala  laban 
sa  akin,  at  kanilang  ikinasalang  sang  laban 
sa  akin.  9  At  ang  ciudad  na  ito  ay  magi- 
ging pinakapangalan  ng  kagalakan  sa 
akin,  pinakakapurihan  at  pinakakalualha- 
tian,  sa  harap  ng  lahat  na  nacion  sa 
lupa  na  makakarinig  ng  lahat  na  mabuti 
na  gagawin  ko  sa  kanila,  at  matatakot  at 
manginginig  dahil  sa  lahat  na  buti  at 
dahil  sa  lahat  na  kapayapaan  na  aking 
pinagsikapan  sa  kaniya.  lo  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon  :  Maririnig  pa  uli  sa 
lugar  na  ito,  (na  inyong  sinasabing :  Giba, 
na  walang  tawo  at  walang  hayop,  sa  mga 
ciudad  ng  Juda  at  sa  mga  langsangan  ng 
Jerusalem,  na  giba,  na  walang  tawo  at 
walang  mananahan,  at  walang  hayop,) 
11  ang  voces  ng  kagalakan  at  ang  voces  ng 
kasayahan,  ang  voces  ng  novio  at  ang 
voces  ng  novia,  ang  voces  nilang  nagsasa- 
bing:  Kayo'y  magpasalamat  sa  Pangi- 
noon ng  mga  hukbo,  sapagka't  ang  Pangi- 
noon ay  mabuti,  sapagka't  ang  kaniyang 
kaawaan  ay  magpakailan  pa  man :  at  ng 
mga  nagdadala  ng  hay  in  ng  pagpapasala- 
mat  sa  bahay  ng  Panginoon.  Sapagka't 
aking  ibabalik  ang  pagkabihag  ng  lupain 
gaya  ng  una,  sabi  ng  Panginoon.  12  Ga- 
nito ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo  :  Magkakaroon  pa  uli  sa  lugar  na 
ito,  na  giba,  na  walang  tawo  at  walang 
hayop,  at  sa  lahat  ng  ciudad  nito,  ng 
tahanan  ng  mga  pastor  na  nagpapahiga 
ng  kanilang  kawan.     IS  Sa   mga  ciudad 


34.  9 


JBKEMIAS. 


783 


ng  maburol  na  lupain,  sa  mga  ciudad  ng 
mababang  Inpain,  at  sa  mga  ciudad  ng 
Timugan,  at  sa  lupain  ng  Benjamin ;  at  sa 
inga  lugar  na  palibot  ng  Jerusalem,  at  sa 
mga  ciudad  ng  Juda,  magdaraan  uli  ang 
mga  kawan  sa  mga  kamay  ng  bibilang 
sa  kanila,  sabi  ng  Panginook.^  14  Na- 
rito,  ang  mga  araw  ay  dumarating,  sabi 
ng  Panginoon,  na  aking  tutuparin  ang 
mabuting  salita  na  aking  sinalita  tungkol 
sa  bahay  ng  Israel,  at  tungkol  sa  bahay 
ng  Juda.  15  Sa  mga  araw  na  yaon,  at  sa 
panahong  yaon,  aking  pasisibulin  ang 
isang  Sanga  ng  kabanalan  kay  David ;  at 
siya'y  gaga w  a  ng  kahatulan  at  kabanalan 
sa  lupain.  16  Sa  mga  araw  na  yaon  ay 
maliligtas  ang  Juda,  at  ang  Jerusalem  ay 
tatahang  tiwasay:  at  ito  ang  pangalan  na 
itatawag  sa  kaniya :  Ang  Panginoon  ay 
aming  kabanalan.  17  Sapagka't  ganito 
ang  sabi  ng  Pan^inoon:  Si  David  ay 
hindi  mangangailangan  kailan  man  ng 
lalaki  na  uupo  sa  luklukan  ng  bahay  ng 
Israel;  18  hindi  man  mangangailangan 
ang  mga  sacerdote  na  mga  Levita  ng 
lalaki  sa  harap  ko  na  maghahandog  ng 
mga  handog  na  susunugin,  at  upang 
magsunog  ng  mga  alay,  at  upang  gumawa 
ng  hayin  na  palagi.  19  At  ang  salita  ng 
Pai^ginoon  ay  dumating  kay  Jerejoias, 
na  nagsabing :  20  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  :  Kung  inyong  masisira  ang 
aking  tipan  sa  araw,  at  ang  aking  tipan  sa 
gabi,  na  ano  pa't  hindi  magkakaroon  ng 
araw  at  ng  gabi  aa  kanilang  kapanahunan ; 
31  ang  akin  ngang  tij)an  ay  masisira  kay 
David  na  aking  alipin,  na  siya^  hindi 
magkakaroon  ng  anak  upang  maghari  sa 
kaniyang  luklukan;  at  sa  mga  Levita  na 
mga  sacerdote  na  aking  mga  tagapama- 
hala.  22  Kung  paanong  ang  hukbo  ng 
langit  ay  hindi  raabibilang,  o  matatakal 
man  ang  buhangin  sa  dagat;  gayon  ko 
pararamihin  ang  binhi  ni  David  na  aking 
alipin,  at  ang  mga  Levita  na  namamahala 
sa  akin.  23  At  ang  salita  ng  Panginoon 
ay  dumatiug  kay  Jeremias,  na  nagsabing: 
24  I  Hindi  mo  ba  napupuna  ang  sinasalita 
ng  bayang  itp,  na  nagsasabing:  Ang  dala- 
wang  kamag-anakan  na  pinili  ng  Pangi- 
NOON,  kaniyang  mga  itinakuil?  ganito 
nila  niwawalang  kabuluhan  ang  aking 
bayan,  upang  huag  ng  maging  nacion  sa 
harap  nila.  25  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
nGinoon:  Kung  ang  aking  tipan  sa 
araw  at  sa  gabi  ay  hindi  tumayoj  kung 
hindi  ko  itinatag  ang  mga  ayos  ng  langit 
at  ug  lupa;    28  akin  ngang  itatakuil  din 


ang  binhi  ni  Jakob,  at  ni  David  na  aking 
alipin,  na  ano  pa't  hindi  ako  kukuha  ng 
kanilang  binhi  upang  maging  mga  puno 
sa  binhi  ni  Abraham,  ni  Isaak,  at  ni 
Jakob :  sapagka^t  aking  ibabalik  sila  na 
mula  sa  kanilang  pagkabihag,  at  maaawa 
ako  sa  kanila. 

Q^  Ang  salita  na  dumating  kay  Jere- 
Ot"  mias  na  mula  sa  PanSinoon,  ng 
si  Kebukadnezar  na  hari  sa  Babilonia, 
at  ang  boo  niyang  kawal,  at  ang  lahat 
na  kaharian  sa  lupa  na  nasa  ilalirn  ng 
kaniyang  kapangyarihan,  at  ang  lahat 
na  bayan,  bumaka  laban  sa  Jerusalem,  a% 
laban  sa  lahat  ng  mga  ciudad  noon,  na 
nagsabing;  2  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
NGINOON,  ng  Dios  ng  Israel:  Ikaw  ay 
yumaon,  at  magsalita  kay  Zedekias  na 
hari  sa  Juda,  at  iyong  saysayin  sa  kani- 
yang: Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
Narito,  aking  ibibigay  ang  ciudad  na  ito 
sa  kamay  ng  hari  sa  Babilonia,  at  kani- 
yang susunugin  ng  apoy :  3  at  ikaw  ay 
hindi  makatataanan  sa  kaniyang  kamay, 
kungdi  tunay  na  mahuhuli  ka,  at  mabi- 
bigay  sa  kaniyang  kamay;  at  ang  iyong 
mga  mata  ay  titingin  sa  mga  mata  ng 
hari  sa  Babilonia,  at  siya^  makikipagsa- 
litaan  sa  iyo  ng  bibig  at  bibig,  at  ikaw  ay 
paroroon  sa  Babilonia.  4  Gayon  ma'y 
iyong  dingin  ang  salita  ng  PanQinoon,  , 
Oh  Zedekias  na  hari  sa  Jiida :  ganito 
ang  sabi  ng  Pan^inoon  tungkol  sa  iyo : 
Ikaw  ay  hindi  mamamatay  sa  pamamag- 
itaij  ng  tabak;  5  ikaw  ay  mamamatay 
sa  kapayapaan;  at  ayon  sa  pagsusunog 
ng  kamanyan  ng  iyong  mga  magulang  na 
mga  unang  hari  na  una  sa  iyo,  gayon  sila 
magsusunog  para  sa  iyo ;  at  kanilang  ta- 
taghuyan  ka,  na  magsasabing:  I  Ah 
panginoon !  sapagka't  ako'y  nagsalita  ng 
salita,  sabi  ng  PanQinoon.  6  Ng  mag- 
kagayo'y  sinalita  ni  Jeremias  na  prof  eta 
ang  lahat  ng  salitang  ito  kay  Zedekias  na 
hari  sa  Juda  sa  Jerusalem,  7  ng  bumaka 
ang  kawal  ng  hari  sa  Babilonia  laban  sa 
Jerusalem,  at  laban  sa  lahat  na  ciudad 
ng  Juda  na  nalabi,  laban  sa  Lakis  at 
laban  sa  Azeka ;  sapagka't  ang  ^  mga  ito 
lamang  ang  nalalabi  na  mga  ciudad  ng 
Juda  na  mga  nababakuran. 

8  Ang  salita  na  dumating  kay  Jeremias 
na  mula  sa  Panginoon,  pagkatapos  na  ma- 
kagawa  ng  tipan  ang  haring  Zedekias  sa 
boong  bayan  na  nasa  Jerusalem  upang  mag- 
tanyag  ng  kalayaan  sa  kanila ;  9  na  papa- 
ging  Tayain  ng  bawa^t  isa  ang  kaniyang 


784 


JEEEMIAS. 


34.  9 


aliping  lalaki,  at  ng  bawa't  isa  ang  kani- 
yang  aliping  babaye,  sa  paraang  Hebreo  o 
Hebrea;  na  walang  paglilingkuran  sila, 
sa  makatuid  baga^y  sa  Judio  na  kaniyang 
kapatid :  lO  at  ang  lahat  na  pangulo  at 
ang  boong  bayan  ay  sumunod,  na  nasok 
sa  tipan,  na  bawa't  isa'y  magpapaging 
laya  sa  kaniyang  aliping  lalaki,  at 
bawa't  isa'y  sa  kaniyang  aliping  babaye,  na 
walang  paglilingkuran  pa  sila ;  sila^y  sumu- 
nod, at  kanilang  mga  pinayaon :  11  nguni't 
pagkatapos  ay  nagbalik  sila,  at  pinapag- 
balik  ang  mga  aliping  lalaki  at  babaye  na 
kanilang  pinapaging  laya,  at  kanilang  dina- 
la  sa  ilalim  ng  pagkaaliping  lalaki  at  baba- 
ye :  12  kaya't  ang  salita  ng  Panginoon 
ay  dumating  kay  Jeremias  na  mula  sa  Pa- 
NGINOON,  na  nagsabing:  13  Ganito  ang 
sabi  ng  PANGiNOOiT,  ng  Dios  ng  Israel: 
Ako'y  gumawa  ng  tipan  sa  inyong  mga 
magulang  sa  araw  na  aking  inilabas  sila 
mula  sa  lupain  ng  Egipto,  mula  sa  bahay 
ng  pagkaalipin,  na  aking  sinabing:  14  Sa 
katapusan  ng  pitong  taon  ay  payayaunin 
ng  bawa't  isa  sa  inyo  ang  kaniyang  kapa- 
tid na  Hebreo,  na  naipagbili  sa  iyo,  at 
naglingkod  sa  iyo  na  anim  ria  taon,  at 
iyong  papapaging  layain  sa  iyo:  nguni't 
ang  inyong  mga  magulang  ay  hindi 
nakinig  sa  akin,  o  ikiniling  man  ang 
kanilang  pakinig.  15  At  ngayo'y  nag- 
balik kayo  at  gumawa  ng  matuid  sa  a- 
king  mga  mata  sa  pagtatanyag  ng  kalaya- 
an  ng  bawa't  tawo  sa  kaniyang  kapua ;  at 
kayo'y  gumawa  ng  tipan  sa  harap  ko  sa 
bahay  na  tinawag  sa    aking    pangajan: 

16  nguni't  kayo'y  nagbalik  at  inyong 
dinumhan  ang  aking  pangalan,  at  pinaba- 
lik  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang  aliping 
lalaki,  at  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang 
aliping  babaye  na  inyong  pinapaging  laya 
sa  kanilang  kaligayahan :  at  inyong  mga 
dinala  sa  pagkaalipin  upang  maging  sa 
inyo'y    mga  aliping    lalaki    at    babaye. 

17  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
Kayo'y  hindi  nakinig  sa  akin,  na  magtan- 
yag  ng  kalayaan,  ang  bawa't  isa  sa  kani- 
yang kapatid,  at  bawa't  isa  sa  kaniyang 
kapua :  narito,  ako V  nagtatanyag  sa  inyo 
ng  kalayaan,  sabi  ng  PANgiNOON,  sa  tabak, 
sa  salot,  at  sa  kagutom ;  at  aking  kayong 
ipaaapi  na  paroo't  parito  sa  lahat  ng 
kaharian  sa  lupa.  18  At  aking  ibibigay 
ang  mga  lalaki  na  sumalangsang  ng  aking 
tipan,  na  hindi  tumupad  ng  mga  salita  ng 
tipan  na  kanilang  ginawa  sa  harap  ko,  ng 
kanilang  hatiin  ang  guya  at  magpalagpas 
sa  pag-itan  ng  mga  bahagi  noon ;    19  ang 


mga  pangulo  sa  Juda,  at  ang  mga  pa- 
ngulo sa  Jerusalem,  ang  mga  bating, 
at  ang  mga  sacerdote,  at  ang  boong 
bayan  ng  lupain,  na  dumaan  sa  pag- 
itan  ng  mga  bahagi  ng  guya;  so  akin 
ngang  ibibigay  sila  sa  kamay  ng  kani- 
lang mga  kaaway,  at  sa  kamay  ng 
mga  umuusig  ng  kanilang  buhay :  at  ang 
kanilang  mga  bangk^y  ay  magiging  pina- 
kapagkain  sa  mga  ibonsa  hirapapawid,  at 
sa  mga  hayop  sa  lupa.  21  At  si  Zede- 
kias  na  hari  sa  Juda  at  ang  kaniyang 
mga  pangulo  ay  ibibigay  ko  sa  kamay 
ng  kanilang  mga  kaaway,  at  sa  kamay 
ng  mga  umuusig  ng  kanilang  buhay,  at 
sa  kamay  ng  kawal  ng  hari  sa  Babilonia, 
na  sumampang  mula  sa  inyo.  23  Narito, 
ako'y  mag-uutos  sabi  ng  Panginoon, 
at  akin  silang  pababalikin  sa  ciudad  na 
ito;  at  sila'y  babaka  la  ban  doon,  at 
sasakupin,  at  kanilang  susunugin  ng 
apoy:  at  aking  gagawing  kagibaan  ang 
mga  ciudad  ng  Juda,  na  mawawalan 
ng  mananaban. 

OK  Ang  salita  na  dumating  kay  Jere- 
03  mias  na  mula  sa  PanGinoon  sa 
mga  kaarawan  ni  Joakim  na  anak  ni 
Joslas,  na  hari  sa  Juda,  na  nagsabing: 
2  Ikaw  ay  pumaroon  sa  bahay  ng  mga 
Rekabita,  at  mag-salita  ka  sa  kanila,  at 
iyong  mga  dalhin  sa  bahay  ng  Pangi- 
noon, sa  isa  sa  mga  silid,  at  bigyan 
mo  sila  ng  alak  na  mainom.  3  Ng  mag- 
kagayo'y  kinuha  ko  si  Jaazanias  na  anak 
ni  Jeremias,  na  anak  ni  Habazinias,  at 
ang  kaniyang  mga  kapatid,  at  ang  lahat 
niyang  mga  anak,  at  ang  boong  bahay 
ng  mga  Rekabita ;  4  at  dinala  ko  sila  sa 
bahay  ng  Panginoon,  sa  silid  ng  mga 
anak  ni  Hanan  na  anak  ni  Igdalias,  na 
lalaki  ng  Dios,  na  nasa  si  ping  ng  silid  ng 
mga  pangulo,  na  nasa  itaas  ng  silid  ni 
Maaseya  na  anak  ni  Sallura,  na  tagatanod 
ng  pintuan  :  5  at  aking  inilagay  sa  harap 
ng  mga  anak  ng  bahay  ng  mga  Rekabita 
ang  mga  mankok  na  puno  ng  alak,  at  ang 
mga  kopa,  at  aking  sinabi  sa  kanilang :  Ka- 
yo'yuminonngalak.  6  Nguni't  kanilang 
sinabing :  Kami  ay  hindi  iinom  ng  alak : 
sapagka't  si  Jonadab  na  anak  ni  Rekab  na 
aming  magulang  ay  nag-utos  sa  amin, 
na  nagsabing:  Kayo'y  huag  iinom  ng 
alak,  maging  kayo,  o  ang  inyong  mga 
anak  man,  magpakailan  man:  7  huag 
man  kayopg  magtatayo  ng  bahay,  o 
maghahasik  ng  binhi,  o  magtatanim  sa 
uyasan,    o    magtatankilik   ng  ano  man: 


36.  7 


JEEEMIAS. 


785 


kungdi  ang  lahat  ninyong  mga  araw  ay 
inyong  itatahan  sa  mga  dampa;  upang 
kayo  ay  mabuhay  iia  malaon  sa  lupain 
na  inyong  pangingibahang-bayan.  '.  8  At 
aming  sinunod  ang  voces  ni  Jonadab  na 
anak  ni  Rekab  na  aming  magulang  sa 
lahat  na  kaniyang  ibinilin  sa  amin  na 
liuag  uminom  ng  alak  sa  lahat  ng 
araw  namin,  kami,  ang  aming  mga  asa- 
wa;  ang  aming  mga  anak  na  lalaki 
o  babaye  man;  9  huag  man  kaming 
magtayo  ng  mga  Ibahay  na  aming  ma- 
tahanan:  huag  man  kaming  magtan- 
kilik  ng  uvas^n,  o  ng  bukid,  o  ng  binhi: 
10  kungdi  kami  ay  tumahan  sa  mga 
dampa,  at  kami  ay  sumunod,  at  gumawa 
ng  ayon  sa  lahat  na  iniutos  sa  amin  ni 
Jonadab  na  aming  magulang.  11  ISguni't 
nangyari,  ng  si  Nebukadrezar  na  hari 
sa  Babilonia  ay  sumampa  sa  lupain, 
na  aming  sinabing:  Tayo  na,  at  tayo'y 
pumaroon  sa  Jerusalem  dahil  sa  takot  sa 
kawal  ng  mga  Kaldeo,  at  dahil  sa  takot  sa 
kawal  ng  mga  taga  Siria:  sa  gayo'y  tuma- 
tahan  kami  sa  Jerusalem. 

12  Ng  magkagayo'y  dumating  ang  sa- 
lita  ng  PANaiNOON  kay  Jeremias,  na 
nagsabing:  13  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
NGINOON  ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng 
Israel : .  Ikaw  ay  yumaon,  at  eabihin  mo 
sa  mga  lalaki  sa  Juda  at  sa  mga  manana- 
han  £a  Jerusalem:  i Hindi  ba  kayo 
tatangap  ng  aral  upang  dingin  ang  aking 
mga  salita?  sabi  ng  PanQinoox.  14  Ang 
mga  salita  ni  Jonadab  na  anak  ni  Relcab, 
na  kaniyang  iniutos  sa  kaniyang  mga 
anak,  na  huag  uminom  ng  alak,  ay  natu- 
pad,  at  hangang  sa  araw  na  ito  ay  hi.ndi 
sila  umiinom,  sapagka't  kanilang  sinunod 
ang  voces  ng  kanilang  magulang :  nguni't 
aking  sinalita,  sa  inyo,  na  bumabangon 
akong  maaga,  at  aking  sinasalita,  at  hindi 
ninyo  ako  dininig.  15  A^lii  uamang 
sinugo  sa  inyo  ang  lahat  kong  mga 
alipin  na  mga  profeta,  na  bumabangon 
akong  maaga,  at  akin  silang  sinusugo, 
na  aking  sinasabing :  Kayo'y  humiwalay 
ngayon  bawa't  isa  sa  kaniyang  masamang 
lakad,  at  pabutihin  ninyo  ang  inyong  mga 
gawa,  at  huag  kayong  sumunod  sa  mga 
ibang  dios  na  raaglingkod  sa  kanila,  at  ka- 
yo*y  tatahan  sa  lupain  na  ibinigay  ko  sa 
inyo,  at  sa  inyong  mga  magulang :  nguni't 
hindi  ninyo  ikiniling  ang  inyong  pakinig, 
o  dininig  man  ninyo  ako.  16  Sa  paraang 
tinupad  ng  mga  anak  ni  Jonadab  na  anak 
ni  Rekab  ang  utos  ng  Icanilang  magulang 
oa  iniutos  sa  kanila,  nguni't  ang  bayang 


ito  ay  hindi  nakinig  sa  akin ;  17  kaya4 
ganito  ang  sabi  ng  Pangikoon,  ng  Dios 
ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng  Israel:  ISarito, 
aking  dadalhin  sa  Juda  at  sa  lahat  na 
mananahan  sa  Jerusalem  ang  lahat  na 
kasam-an  na  aking  sinalita  laban  sa 
kanila :  sapagka't  ako'y  nagsalita  sa  kani- 
la, nguni't  hindi  sila  nakinig;  at  ako'y 
tumawag  sa  kanila,  nguni^t  hindi  sila 
sumagot.  18  At  sinabi  ni  Jeremias  sa 
bahay  ng  mga  Kekabita :  Ganito  ang  sabi 
ng  PanGinoon  ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng 
Israel :  Sapagka^t  inyong  sinunod  ang  utos 
ni  Jonadab  na  inyong  magulang,  at 
inyong  iningatan  ang  lahat  niyang  pala- 
tuntunan,  at  inyong  ginawa  ang  ayon  sa 
lahat  na  kaniyang  iniutos  sa  inyo; 
19  kaya^t  ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon 
ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng  Israel :  Si 
Jonadab  na  anak  ni  Rekab  ay  hindi  mag- 
kakailangan  ng  lalaki  na  tatayo  sa  harap 
ko  raagpakailan  man. 
O^  At  nangyari  ng  ikaapat  na  taon  nt 
OvJ  Joakim  na  anak  ni  Josias,  na  hari 
sa  Juda,  na  ang  salitang  ito  ay  dumating 
kay  Jeremias  na  mula  sa  JPanQinoon,  na 
nagsabing:  3  Kumuha  ka  ng  ikid  ng 
isang  libro,  at  iyong  isulat  doon  ang  lahat 
na  salita  na  aking  sinalita  sa  iyo  laban  sa 
Israel,  at  laban  sa  Juda^  at  laban  sa 
lahat  ng  nacion,  mula  ng  araw  na  mag- 
salita  ako  sa  iyo,  mula  ng  kaarawan  ni 
Josias,  hangang  sa  araw  na  ito.  3  Ma- 
rahil  ay  maririnig  ng  bahay  ng  Juda  ang 
lahat  na  kasam-an  na  aking  ipinasiyang 
gawin  sa  kanila ;  upang  siWy  humiwalay 
bawa't  isa  sa  kaniyang  masamang  lakad; 
upang  aking  maipatawad  ang  kanilang 
kasam-an    at    ang    kanilang    kasalanan. 

4  Ng  magkagayo'y  tinawag  ni  Jeremias 
si  Baruk  na  anak  ni  Nerias ;  at  sinulat  ni 
Baruk  ang  lahat  ng  salita  ng  Panginoon 
na  mula  sa  bibig  ni  Jeremias,  na  sinalita 
niya  sa  kaniya,   sa  ikid   ng  isang  libro. 

5  At  si  Jeremias  ay  nagutos  kay  Baruk, 
na  nagsabing :  Ako'y  nakukulong ;  hindi 
ako  makapasok  sa  bahay  ng  Panginoon  : 

6  kaya't  pumaroon  ka,  at  basahin  mo  sa 
ikid,  ang  iyong  isinulat  na  mula  sa  aking  ^ 
bibig,  ang  mga  salita  ng  Panginoon  sa 
mga  pakinig  ng  bay  an  sa  bahay  ng  Pa- 
NGiNOON  sa  kaarawan  ng  pag-aayuno :  at 
iyo  ring  babasahin  sa  mga  pakinig  ng 
boong  Juda  na  lumabas  sa  kanilang  mga 
ciudad.  7  Marahil  ay  maghaharaji  sila 
ng  kanilang  pamanhik  ga  harap  ng*  Pa- 
NGiNOON,  at  hihiwalay  bawa^t  isa  sa 
kaniyang  masamang  lakad  :.sapag1ia't  m^- 


786 


JEEEMIAS. 


36.  7 


laki  ang  galit  at  ang  pag-aalab  ng  loob 
na  sinalita  ng  Pa^ginoon  laban  sa 
bayang  ito.  8  At  ginawa  m  Baruk  na 
anak  ni  Nerias  ang  ayon  sa  lahat  na 
iniutos  ni  Jeremias  na  profeta  sa  kaniya,  na 
binasa  sa  libro  ang  mga  salita  ng  Pangi- 
NOON  sa  bahay  ng  Panginoon.  a  Nang- 
yari  nga  ng  ikalimang  taon  ni  Joakim 
na  anak  ni  Josias,  na  liari  sa  Juda  sa  ika- 
siam  na  buan,  na  ang  boong  bayan  sa  Jern- 
Balerii,  at  ang  boong  bayan  na  nangaling  sa 
mga  cindad  ng  Juda  sa  Jerusalem,  nag- 
tanyag  ng  ayuno  sa  harap  ng  Panginoon. 
10  Ng  magkagayo^y  binasa  ni  Bardk  sa 
libro  ang  mga  salita  ni  Jeremias  sa  babay 
ng  Panginoon,  sa  silid  ni  Gemarias  na 
anak  ni  Safan  na  kalihim,  sa  mataas  na 
looban  sa  pasukan  ng  bagong  pintuang- 
daaii  ng  babay  ng  PANGiNobK,  sa  mga 
pakinjg  ng  boong  bayan.  11  At  ng  mariaig 
ni  Mikaya  na  anak  ni  Gemarias,  na  anak  ni 
Safan,  ang  lahat  na  salita  ng  PanQinoon 
mula  sa  libro,  12  si3''a'y  bumaba  sa 
bahay  ng  hari,  sa  loob  ng  silid  ng  kali- 
liim :  at, .  narito,  lahat  ng  pangulo  ay 
umupo  doon,  si  Elisama  na  kalihim,  at  si 
Delaya  na  anak  ni  Semaya,  at  si  Elnatan 
na  anak  ni  Akbor,  at  si  Gemarias  na  anak 
ni  Safan,  at  si  Zedekias  na  anak  ni  Hana- 
nias,  at  ang  lahat  na  pangulo.  13  Ng 
magkagayo'y  inihayag  ni  Mikaya  sa 
kaniya  ang  lahat  na  salita  na  kaniyang 
narinig,  ng  basahin  ni  Baruk  ang  libro  sa 
mga  pakinig  ng  bayan.  14  Kaya't 
sinugo  ng  lahat  na  pangulo  si  Jehudi  na 
anak  ni  Netanias,  na  anak  ni  Zelemias,  na 
anak  ni  Kusi,  kay  Baruk,  na  nagsabing: 
Tangnan  mo  sa  iyong  karaay  ang  ikid  na 
iyong  binasa  sa  mga  pakinig  ng  bayan, 
at  parito  ka.  Sa  gayo'y  tinangnan  ni 
Baruk  na  anak  ni  Nerias  ang  ikid  sa 
kaniyang  karaay,  at  naparoon  sa  kanila. 
15  At  sinabi  nila  sa  kaniyang :  Ikaw  ay 
umupo  ngayon,  at  basahin  mo  sa  aming 
mga  pakinig.  Sa  gayo'y  binasa  ni  Baruk 
sa  kanilang  mga  pakinig.  16  Nangyari 
nga,  ng  kanilang  marinig  ang  lalmt  na 
salita,  sila'y  nagtalikurang  isa't  isa  sa 
takot,  at  nagsabi  kay  Baruk  :  Tunay  na 
aming  sasalitain  sa  hari  ang  lahat  na  mga 
salitang  ito.  17  At  kanilang  tinanong  si 
Baruk,  na  sinabing:  'Iyong  saysayin 
ngayon  sa  aming :  I  Kung  paanong  iyong 
isinulat  ang  lahat  ng  salitang  ito  sa 
kaniyang  bibig?  18  Ng  magkagayo'y 
sumagot  si  Baruk  sa  kaniiang : ^  Kaniyang 
sinalita  ang  lahat  na  mga  salitang  ito  sa 
akin  n|  kaniyang  bibig,  at  aking  mga 


isinulat  ng  tinta  sa  libro.  19  Ng  mag- 
kagayo'y  sinabi  ng  mga  pangulo  kay 
Baruk:  Ikaw  ay  yumaon,  magtago  ka, 
ikaw  at  si  Jeremias ;  at  huag  malaman  ng 
ta wo  ang  inyong  karoroonan.  20  At  kani- 
lang pinasok  ang  hari  sa  looban ;  nguni't 
kanilang  inilagay  ang  ikid  sa  silid  ni  Eli- 
sama na  kalihim  ;  at  kanilang  isinaysay 
ang  lahat  na  salita  sa  mga  pakinig  ng  hari. 

21  Sa  gayo'y  sinugo  ng  hari  si  Jehudi 
upang  kunin  ang  ikid :  at  kaniyang 
kinuha  sa  silid  ni  Elisama  na  kalihim. 
At  bina?a  ni  Jehudi  sa  mga  pakinig  ng 
hari,  iit  sa  mga  pakinig  ng  lahat  na 
pangulo    na  nakatayo  sa  siping  ng  hari. 

22  Ang  hari  nga  ay  naupo  sa  ba- 
hay na  paniag-inaw  sa  ikasiam  na 
buan:  at  may  apoy  sa  apuyan  na  nag- 
niningas  sa  harap  niya.  23  At  nangyari, 
ng  mabasa  ni  Jehudi  ang  tatlo  o 
apat  na  dahon,  na  pinutol  ng  hari  ng 
lanzeta,  at  iniliagis  sa  apoy  na  nasa  apu- 
yan, hangang  sa  nasupok  ang  boong  ikid 
sa  apoy  na  nasa  apuyan.  24  At  silaV 
hindi  natakot,  o  pinunir  man  nila  ang 
kanilang  mga  suot,  maging  ang  hari,  o 
ang  sino  man  sa  kaniyang  mga  alipin  na 
nakarinig  ng  lahat  na  salitang  ito. 
25  Bukod  dito'y  si  Elnatan,  at  si  Delaya, 
at  si  Gemarias  ay  namag-itan  sa  hari  na 
huag  niyang  sunugin  ang  ikid :  nguni't 
hindi  niya  dininig  sila.  2S  At  nag-utos 
ang  hari  kay  Jerameel  na  anak  ng  hari, 
at  kay  Seraya  na  anak  ni  Azriel,  at  kay 
Selemias  na  anak  ni  Abdeel,  upang 
hulihin  si  Baruk  na  kalihim  at  si  Jere- 
mias na  profeta ;  nguni^t  ikinubli  ng 
Panginoon. 

27  Ng  magkagayo'y  dumating  ang 
salita  ng  Panginoon  kay  Jeremias  (pag- 
katapos  na  masunog  ng  hari  ang  ikid, 
at  ang  mga  salita  na  sinulat  ni 
Baruk  na  mula  sa  bibig  ni  Jeremias,)  na 
sinabing:  28  Kumuha  ka  uli  ng  ibang 
ikid,  at  sulatan  mo  ng  lahat  na  dating 
salita  na  nasa  unang  ildd  na  sinunog  ni 
Joakim  na  hari  sa  Juda.  29  At  tungkol 
kay  Joakim  na  hari  sa  Juda  ay  iyong 
sasabihing :  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
KOON :  Iyong  sinunog  ang  ikid  na  ito,  na 
iyong  sinabing:  <iBakit  iyong  isinulat 
doon,  na  sinabing:  Tunay  na  ang  hari 
sa  I3abilonia  ay  paririto  at  gigibain 
ang  lupaing  ito,  at  palilikatin  doon  ang 
tawo  at  ang  hayop?  30  Kaya't  ganito 
ang  sabi  ng  Pangikook,  tungkol  kay 
Joakim  na  hari  sa  Juda:  Siya'y  mawa- 
walan  ng  uupo  sa  luklukan  ni  David ;   at 


37.  21 


JEEEMIAS. 


787 


ang  kaniyang  bangkay  sa  araw  ay  maha- 
hagis  sa  init,  at  sa  gabi  av  sa  escarclia. 
31  At  aking  parurusahan  siya  at  ang 
kaniyang  binhi  at  ang  kaniyang  mga 
alipin  daliil  sa  kanilang  kasam-an;  at 
aking  dadalhin  sa  kanila,  at  sa  mga 
mananahan  sa  Jerusalem,  at  sa  mga  lalaki 
ng  Jnda,  ang  lahat  na  kasam-an  na  aking 
sinalita  laban  sa  kanila,  nguni't  liindi 
nila  dininig.  32  Ng  magkagayo'y 
kumuba  si  Jeremias  ng  ibang  ikid,  at 
ibinigay  kay  Baruk  na  kalihim,  na  anak 
ni  Neria;  na  nagsulat  doon  ng  mula  sa 
bibig  ni  Jeremias  ng  labat  ng  salita  ng 
libro  na  sinunog  ni  Joakim^na  hari  sa 
Judasaapoy:  at  nagdagdag  pa  sa  mga 
yaon  ng  maraming  gayong  salita. 
07  -^^  ^^  Zedekias  na  anak  ni  Josias  ay 
O  i  naghari  na  parang  hari,  na  huma- 
lili  kay  Konias  na  anak  ni  Joakim,  na 
ginawang  hari  sa  lupain  ng  Juda  ni 
Nebukadrezar  na  hari  sa  Babilonia. 
2  Nguni't  maging  siya  o  ang  kaniyang 
mga  lingkod  man,  o  ang  bayan  sa  lupain 
man,  hindi  nakinig  ng  mga  salita  ng 
PanQinoon  na  kaniyang  sinalita  sa 
pamamag-itan  ng  profeta  Jeremias. 

3  At  sinugo  ni  Zedekias  na  hari  si 
Jehukal  na  anak  ni  Selemias,  at  si  Zefanias 
na  anak  ni  Maasias  na  sacerdote,  sa  profeta 
Jeremias,  na  nagsabing :  Idalangin  mo 
kami  ngayon  sa  Panginoong  ating  Bios. 
4  Si  Jeremias  aga  ay  naglalabas  pumasok 
sa  gitna  ng  bayan :  sapagka*t  hindi  nila 
inilagay  siya  sa  bilanguan.  5  At  ang 
kawal  ni  Faraon  ay  lumabas  sa  Egipto  : 
at  ng  mabalitaan  sila  ng  mga  Kaldeo  na 
kinulong  ang  Jerusalem,  kanilang  nilisan 
ang  Jerusalem.  6  Ng  magkagayo^y 
dumating  ang  salita  ng  Panginoon  sa 
profeta  Jeremias,  na  nagsabing :  7  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  Dios  ng 
Israel :  Ganito  ang  inyong^  sasabihin  sa 
hari  sa  Jada,  na  nagsugo  sa  inyo  sa  akin 
upang  magsiyasat  sa  akin :  Narito,  ang 
kawal  ni  Faraon,  na  lumabas  upang  tulu- 
ngan  kayo,  babalik  sa  Egipto  sa  kanilang 
sariiing  lupain.  8  At  ang  mga  Kaldeo 
ay  paririto  uli,  at  babaka  laban  sa  ciudad 
na  ito;  at  kanilang  sasakupin,  at  susu- 
nugin  ng  apoy.  9  Ganito  ang  sabi  ng 
PanGinoon:  Huag  ninyong  dayain  ang 
inyong  sarili,  na  magsabing:  Tunay  na 
hihiwalay  sa  atin  ang  mga  Kaldeo: 
sapagka't  hindi  hihiwalay.  10  Sapagka't 
baga  man  inyong  sinugatan  ang  boong 
kawal  ng  mga  Kaldeo  na  bumabaka  laban 
$&  inyo,  at  'ang  naiwan  lamang  doon  ay 


mga  lalaking  sugatan  sa  gitna  nila, 
gayon  ma'y  babangon  ang  bawa't  isa  sa 
kaniyang  dampa,  at  susunugin  ang  ciudad 
na  ito  ng  apoy. 

11  At  nangyari,  na  ng  umurong  ang  ka- 
wal ng  mga  Kaldeo  sa  Jerusalem  dahil  sa 
takot  sa  kawal  ni  Faraon,  12  lumabas 
nga  si  Jeremias  sa  Jerusalem  upang  puma- 
sok sa  lupain  ng  Benjamin,  upang  tuman- 
gap  ng  kaniyang  bahagi  doon,  sa  gitna  ng 
bayan.  13  At  ng  siya'y  nasa  pintuang- 
daan  ng  Benjamin,  isang  kapitan  ng 
bantay  ay  nandoon  na  ang  pangalan  ay 
Iriyas,  na  anak  ni  Selemias,  na  anak  ni 
Hanamas;at  kaniyang  dinakip  si  Jere- 
mias na  profeta,  na  sinabing:  Ikaw  ay 
kumakampi  sa  mga  Kaldeo.  14  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ni  Jeremias:  Ka- 
sinungaliugan,  hindi  ako  kumakampi  sa 
mga  Kaldeo;  nguni't  hindi  niya  dininig 
siya:  sa  gayo^y  dinakip  ni  Iriyas  si  Jere- 
mias, at  dinala  sa  mga  pangulo.  15  At 
ang  mga  pangulo  ay  nag-init  kay  Jere- 
mias, at  sinugatan  nila  siya,  at  isinilid  sa 
bilanguan  sa  bahay  ni  Jonatan  na  kali- 
him; sapagka^t  kanilang  ginawang  bilan- 
guan ang  bilanguan  doon.  16  Ng  si  Jere- 
mias ay  makapasok  sa  bahay  na  hukay 
at  sa  loob  ng  mga  silid,  at  ng  mabilangp 
si  Jeremias  doon  na  malaon;  17  nag- 
sugo nga  si  Zedekias  na  hari  at  kinuha 
siya:  at  tinanong  na  lihim  siya  ng  hari 
sa  kaniyang  bahay,  at  nagsabing:  iMay 
ano  man  bang  salitang  mula  sa  Pan^i- 
NOON?  At  sinabi  ni  Jeremias :  Mairooh. 
Sinabi  rin  niyang :  Ikaw  ay  mabibigay 
sa  kamay  ng  hari  sa  Babilonia.  18  Bu- 
kod  dito^  sinabi  ni  Jeremias  sa  baring 
Zedekias :  i  Sa  ano  ako  nagkasala  laban  sa 
iyo,  o  laban  sa  iyong  mga  lingkod,  o 
laban  sa  bayang  ito  upang  ilagay  ninyb 
ako  sa  bilanguan?  19  iSaan  nandoon 
ngayon  ang  inyong  mga  profeta  na  nang- 
huhula  sa  inyo,  na  nagsasabing :  Ang 
hari  sa  Babilonia  ay  hindi  paririto  laban 
sa  inyo,  o  laban  man  sa  lupaing  ito? 
20  At*  ngayo'y  iyong  dingin,  isinasamo 
ko  sa  iyo,  Oh  pangihoon  ko  na  hari: 
isinasamo  ko  sa  iyo  na  tangapin  ang 
aking  pamanhik  sa  harap  mo,  upang 
huag  mo  akong  pabalikin  sa  bahay  ni 
Jonatan  na  kalihim,  baka  mamatay  sMb 
roon.  21  Ng  magkagayo'y  nag-utos  si 
Zedekias  na  hari,  at  kanilang  ibinalango 
si  Jeremias  sa  looban  ng  bantay,  at  ka- 
nilang binigyan  siya  araw-araw  ng  isang 
putol  na  tinapay  na  mula  sa  langsangan 
ng  mga  magtitinapay,  hangang  sj^  n?rabos 


788 


eJBEEMIAS. 


37.  21 


ang  lahat  na  linapay  sa  ciudad.  Ganito 
nabilango  si  Jeremias  sa  Icoban  ng 
bantay. 

3Q  At  narinig  ni  Sefatias  na  anak  ui 
O  Matan,  at  ni  Gedalias  na  anak  ni 
Pasnr,  at  ni  Jukal  na  anak  ni  Seleniias, 
at  ni  Pasur  na  anak  ni  Malkiyas  ang  niga 
salita  na  sinalita  ni  Jeremias  sa  boong  ba- 
yan,  na  nag^abing,  2  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  :  Ang  tumataban  sa  ciudad 
na  ito  ay  mamamatay  sa  pamamag-itan 
ng  tabak,  sa  pamamag-itan  ng  kagutom, 
at  sa  pamamag-itan  ng  salot :  nguni't  ang 
lumalabas  sa  mga  Kaldeo  ay  mabububay, 
at  ang  kaniyang  bubay  ay  magiging  sa 
kaniya^y  pinakasamsam,  at  siya'y  mabu- 
bubay. 3  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon:  Tunay  na  ang  ciudad  na  ito  ay 
mabibigay  sa  kamp.y  ng  kawal  ng  bari  sa 
Babilonia,  at  sasakupin  niya.  4  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ng  mga  pangulo  sa 
liaring :  Isinasamo  namin  sa  iyo  na  ipa- 
patay  ang  lalaking  ito ;  sa  paraang  kani- 
yang pinahina  ang  mga  kamay  ng  mga 
lalaking  pangbaka  na  nalalabi  sa  ciudad 
na  ito,  at  ang  mga  kamay  ng  boong  bayan, 
sa  pagsasalita  ng  ganiyang  mga  salita  sa 
kanila:  sapagka't  liindi  hinabanap  ng 
lalaking  iyan  ang  kabutihan  ng  bayang 
ito,  kungdi  ang  ikapapabamak.  5  At 
sinabi  ni  Zedekias  na  bari :  jSTarito,  siya'y 
nasa  inyong  kamay :  sapagka't  liindi  ang 
bari  ang  makagagawa  ng  ano  man  laban 
sa  inyo.  6  Ng  magkagayo'y  sinungaban 
nila  si  Jeremias,  at  inihagis  siya  sa  liukay 
ni  Malkias  na  anak  ng  bari,  na  nasa  looban 
ng  bantay :  at  kanilang  ibinaba  si  Jere- 
mias sa  pamamag-itan  ng  mga  lubid.  At 
sa  hukay  ay  walang  tubig,  kungdi  putikan : 
at  lumubog  si  Jeremias  sa  putikan.  7  Ng 
marinig  nga  ni  Ebed-melek  na  taga 
Etiopia,  na  bating  na  nasa  baliay  ng  bari, 
na  kanilang  isinilid  si  Jeremias  sa  bukay ; 
ang  bari  nga  ay  nauupo  sa  pintuang-daan 
ng  Benjamin ;  8  si  Ebed-melek  ay  luma- 
bas  sa  babay  ng  bari,  at  nagsalita  sa  bari, 
na  nagsabing :  9  Panginoou  ko  ria  bari, 
ang  mga  lalaking  ito  ay  gumawa  ng 
kasam-an  sa  labat  ng  kanilang  ginavra 
kay  Jeremias  na  profeta,  na  kanilang 
isinilid  sa  bukay ;  at  siya'y  mamamatay 
sa  lugar  na  kaniyang  kinaroonan  daliil 
sa  kagutom :  sapagka't  wala  ng  tinapay 
sa  ciudad.  10  Ng  magkagayo^y  nag-utos 
ang  bari  kay  Ebed-melek  na  taga  Etiopia, 
na  sinabing :  Magsaraa  ka  mnla  rito  ng 
tatlong  puong  lalaki,  at  isam[)a  mo  si 
Jeremias  na  profeta  mula  sa  bukay,  bago 


siya  mamatay.  11  Sa  gayo'y  nagsama  ng 
mga  lalaki  si  Ebed-melek,  at  nasok  sa 
baliay  ng  bari,  sa  ilalim  ng  silid  ng  kaya- 
manan,  at  kumulia  mula  roon  ng  mga 
tapon  na  damit  at  mga  lumang  basalian, 
at  kanilang  mga  ibinaba  sa  pamamag-itan 
ng  mga  lubid  sa  bukay  kay  Jeremias. 
12  At  sinabi  ni  Ebed-melek  na  taga 
Etiopia  kay  Jeremias:  Ilagay  mo  ngayun 
ang  mga  tapong  damit  na  ito  at  ang  mga 
lumang  basabang  ito  sa  iyong  mga  kili- 
kili  sa  ilalim  ng  mga  lubid.  At  gina- 
wang  gayon  ni  Jeremias.  13  Sa  gayo'y 
isinampa  nila  si  Jeremias  ng  mga  lubid, 
at  itinaas  siya  mula  sa  bukay,  at  si  Jere- 
mias ay  naiwan  sa  looban  ng  bantay. 
14  Ng  magkagayo'y  nagsugo  si  Zedekias 
na  bari,  at  ipinagsama  si  Jeremias  na 
profeta  sa  ikatlong  pasukan  na  nasa  bal.ay 
ng  Panginoon  :  at  sinabi  ng  bari  kay 
Jeremias:  Magtatanong  ako  sa  iyo  ng 
isang  bagay ;  buag  kang  maglihim  ng  ano 
man  sa  akin.  15  Ng  magkagayo'y  sinabi 
ni  Jeremias  kay  Zedekias :  Kung  saysayin 
ko  sa  iyo,  ibindi  mo  ba  tunay  na  ipapa- 
patay  ako  ?  at  kung  bigyan  kita  ng  payo, 
hindi  ka  makikinig  sa  akin.  16  Sa 
gayo^y  si  Zedekias  ay  sumumpang  libim 
kay  Jeremias,  na  nagsabing :  Bubay  ang 
Panginoon  na  lumalang  ng  ating  ka- 
lulua,  bindi  kita  ipapapatay  o  ibibigay 
man  kita  sa  kamay  ng  mga  lalaking  ito 
na  umuusig  ng  iyong  bubay.  17  Ng 
inagkagayo'y  sinabi  ni  Jeremias  kay 
Zedekias:  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOON,  ng  Dios  ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng 
Israel :  Kung  iyong  lalabasin  ang  mga 
pangulo  ng  bari  sa  Babilonia,  mabububay 
nga  ang  iyong  kalulua,  at  ang  ciudad  na 
ito  ay  liindi  masusunog  ng  apoy  ;  at  ikaw 
ay  mabububay,  at  ang  iyong  babay: 
18  nguni't  kung  bindi  mo  lalabasin  ang 
mga  pangulo  ng  bari  sa  Babilonia,  mabibi- 
gay nga  ang  ciudad  na  ito  sa  kamay 
ng  mga  Kaldeo,  at  kanilang  susunugin  ng 
opoy,  at  ikaw  ay  hindi  makatataanan 
,-_i  kanilang  kamay.  19  At  sinabi  ni 
Zedekias  na  bari  kay  Jeremias:  Ako^ 
takot  sa  mga  Judio  na  kumampi  sa  mga 
Kaldeo,  baka  ako'y  ibigay  nila  sa  kani- 
lang kamay,  at  kaiiikng  tuyain  ako. 
20  Nguni't  sinabi  ni  Jeremias  :  Hindi  ka 
ibibigay  nila.  Isinasamo  ko  sa  iyo,  na 
sundin  mo  ang  voces  ng  Panginoon, 
tungkol  sa  aking  sinalita  sa  iyo  :  sa  gayo  V 
yayaong  mabuti  sa  iyo,  at  ang  iyong 
kalulua  ay  mabububay.  21  Nguni't  kung 
ikaw    ay    tumanging    lumabas,    ito    ang 


39,  16 


JEEBMIAS. 


789 


salita  na  ipinakilala  sa  aMn  ng  Pangi- 
noon:  213  Narito,  lahat  ng  babaye  na 
naiwan  sa  bahay  ng  hari  sa  Juda  ay 
malalabas  sa  mga  pangnlo  ng  hari  sa 
Babilonia,  at  ang  mga  babayeng  yaon  ay 
magsasabing :  Hinikayat  ka  ng  iyong 
mga  kasamasamang  mga  kaibigan,  at 
nanaig  sa  iyo:  ngayong  ang  iyong  paa 
nga  ay  nalubog  sa  putikan,  mga  nagbalik. 
23  At  kanilang  dadalhin  ang  labat  mong 
mga  asawa  at  ang  iyong  mga  anak  sa  mga 
Kaldeo :  at  hindi  ka  makatataanan  sa 
kanilang  kamay,  kungdi  ikaw  ay  mahu- 
huli  ng  kamay  ng  hari  sa  Babilonia: 
at  iyong  ipasusunog  ng  apoy  ang  ciudad 
na  ito.  24  Ng  magkagayo^y  sinabi  ni 
Zedekias  kay  Jeremias :  Huag  malaman 
ng  tawo  ang  mga  salitang  ito,  at  hindi  ka 
maraamatay.  25  Nguni^t  kung  mabali- 
taan  ng  mga  pangulo  na  ako'y  nakipag- 
salitaan  sa  iyo,  at  sila^y  pumaroon  sa 
iyo,  at  magsabj  sa  iyong:  Ihayag  mo 
sa  arain  ngayon  kung  ano  ang  iyong 
sinabi  sa  hari;  huag  mong  ikubli  sa 
amin  at  hindi  ka  namin  ipapapatay: 
gayon  din  kung  anong  sinabi  ng  hari 
sa  iyo  :  26  iyo  ngang  sasabihin  sa  kani- 
lang :  Akiiig  iniharap  ang  aking  paman- 
hik  sa  harap  ng  hari,  na  huag  niya 
akong  pabalikin  sa  bahay  ni  Jonatan, 
upang  mamatay  doon.  27  Ng  magkaga- 
yo*y  dumating  ang  lahat  na  pangulo  kay 
.Teremias,  at  nagtanong  sa  kaniya :  at 
kaniyang  isinaysay  sa  kanila  ang  ayon  sa 
lahat  ng  salitang  ito  na  iniutos  ng  hari. 
Sa  •  gayo V  pinabayaan  nilang  magsalita 
siya;  sapagka't  ang  bagay  ay  hindi  naha- 
lata.  2S  Sa  gayo'y  tumahan  si  Jeremias 
sa  looban  ng  bantayan  hangang  sa  araw  na 
masakop  ang  Jerusalem. 

At  nangyari  ng  masakop  ang  Jerusalem, 
OQ  (^i  ikasiam  na  taon  ni  Zedekias 
O^  na  hari  sa  Juda  sa  ikasampuong 
buan,' dumating  si  Nebukadrezar  na  hari  sa 
Babilonia  at  ang  kaniyang  boong  kawal 
laban  sa  Jerusalem,  at  kumulong  doon ; 
2  ng  ikalabing  isang  taon  ni  Zedekias, 
sa  ikaapat  na  buan,  na  ikasiam  na  araw 
ng  buan,  isang  sira  ay  nagawa  sa  ciudad  :) 
S  na  ang  lahat  ng  pangulo  ng  hari  sa  Ba- 
bilonia ay  nasok,  at  naupo  sa  gitnang  pin- 
tuang-daan,  si  Nergal-sarezer,  si«-Saragar- 
nebo,  si  Sarse-kira,  si  Bab-saris,  si  Nergal- 
sarezer,  si  Bab-mag,  sampuo  ng  nalabi  sa 
mga  pangulo  ng  hari  sa  Babilonia.  4  At 
nangyari,  na  ng  makita  sila  ni  Zedekias 
na  hari  sa  Juda  at  ng  labat  na  lalaking 
pangbaka,  tumakas  nga  sila,  at  lumabas  sa 


ciudad  ng  kinagabihan,  sa  daan  ng  hala- 
manan  ng  hari,  sa  pintuang-daan  sa  pag- 
itan  ng  dalawangkuta:  at  siya'y  lumabas 
sa  daan  ng  Ar aba.  5  Nguni't  hinabol  sila 
ng  kawal  ng  mga  Kaldeo,  at  inabutan  si 
Zedekias  sa  mga  kapatagan  ng  Jeriko :  ki 
ng  kanilang  mahuli  siya,  isinampa  nila 
sija  kay  Nebukadrezar  na  hari  sa  Babi- 
lonia sa  Bibla,  sa  lupain  ng  Hamat,  at 
kaniyang  binigyan  ng  kahatulan  siya. 
s  Ng  magkagayo^  pinatay  ng  hari  sa 
Babilonia  ang  mga  anak  ni  Zedekias  sa 
Eibla  sa  harap  ng  kaniyang  mga  mata: 
pinatay  rin  ng  hari  sa  Babilonia  ang  lahat 
na  mahal  sa  Juda.  7  Bukod  dito^y  kani- 
yang dinukit  ang  mga  mata  ni  Zedekias 
at  inilagay  siya  sa  pangawan,  upang  dal- 
hin  siya  sa  Babilonia.  8  At  sinunog  ng 
mga  Kaldeo  ang  bahay  ng  hari,  at  ang 
mga  bahay  ng  bayan,  ng  apoy,  at  ibinag- 
sak  ang  mga  kuta  sa  Jerusalem.  9  Ng 
magkagayo'y  dinalang  bihag  sa  Babilonia 
ni  Nebuzaradan  na  kapitan  ng  bantay, 
ang  nalabi  sa  bayan  na  naiwan  sa  ciudad, 
gayon  din  ang  mga  lumipat,  na  kumampi 
sa  kaniya,  at  ang  nalabi  sa  bayan  na 
naiwan.  10  Nguni^t  si  Nebuzaradan  na 
kapitan  ng  bantay  ay  nag-iwan  sa  dukha 
sa  bayan,  na  walang  tinatankilik  sa  lupain 
ng  Juda,  at  binigyan  sila  ng  mga.  uvasan 
at  ng  mga  bukid  sa  panahong  ding  yaon. 
11  Si  Nebukadrezar  nga  na  hari  sa 
Babilonia  ay  nagbilin  kay  Nebuzaradan 
na  kapitan  ng  bantay  ng  tungkol  kay 
Jeremias,  na  sinabing:  12  Kunin  mo 
siya,  at  tingnan  mo  siyang  mabuti,  at  huag 
mo  siyang  saktan;  kungdi  gawin  mo  sa 
kaniya  ang  .kaniyang  sasabihin  sa  iyo. 
13  Sa  gayo'y  nagsugo  si  Nebuzaradan  na 
kapitan  ng  bantay,  at  si  Nebusazban,  si 
Bab-saris,  at  si  Nergal-sarezer,  si  Bab- 
mag,  at  lahat  ng  pangulong  oficial  ng 
hari  sa  Babilonia ;  14  sila^y  nagsugo,  at 
kinuha  si  Jeremias  sa  looban  ng  bantayan, 
at  kanilang  ipinagbilin  siya  kay  Gedalias 
na  anak  ni  Ahikam,  na  anak  ni  Safan  na 
kaniyang  iowi  siya:  sa  gayo'y  tumahan 
siya  sa  gitna  ng  bayan. 

15  Ang  salita  nga  ng  Panginoon  ay 
dumating  kay  Jeremias,  samantalang 
siya'y  nakukulong  sa  looban  ng  bantay, 
iia  nagsabing :  16  Ikaw  ay  yumaon,  at 
magsalita  kay  Ebed-melek  na  taga  Etiopia, 
na  magsabing  :  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOON  ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng  Israel : 
Narito,  aking  dadalhin  ang  aking  salita 
sa  ciudad  na  ito  sa  ikasasama,  at  hindi  sa 
ikabubuti;   at  mga  matutupad  sa  harap 


y 


790 


JEEEMIAS. 


39.  16 


mo  sa  araw  na  yaon.  S7  Nguni't  ililigtsa 
kita  sa  ara^/  na  yaon,  vsabi  ng  Pangi- 
NOON:  at  hindl  ka  ma  bib  i  gay  sa  kamay 
ng  mga  lalaki  na  iycng  kinatatakutan. 
IS  Sapagka't  tnnay  na  ililigtas  kita,  at 
ikaw  ay  hindi  niaibiibual  ng  tabak,  kungdi 
ang  iyong  biiliay  ay  raagiging  pinakasam- 
sam  sa  iyo  :  sapagK'a't  iyong  inilagak  aiig 
iyong  pag-asa  sa  akin,  sabi  ng  Panginoon. 
"  ~  Ang  salita  na  domating  kay  Jere- 
niias  na  nrala  sa  Panginoon, 
pagkatapos  na  mapagpaakim  siya  muki  sa 
Rania  ni  Nobuzaradan  na  kapitan  ng  ban- 
tay,  ng  dalliin  siya  na  siya'y  natataiiika- 
laan  sa  gitna  ng  labat  na  bihag  sa  Jerusa- 
lem at  sa  Jnda,  na  nadalang  biliag  sa 
Babilonia.  2  At  kiniiha  si  Jeremias  ng 
kapitan  ng  bant  ay,  at  nagsabi  sa  kani- 
yang:  Ang  Painginooxg  iyong  Dios  ay 
nagsalita  ng  kasam-ang  ito  sa  lugar  na  ito : 

3  at  pinapangyari  at  ginawa  ng  Pakgi- 
NOON  ayon  sa  kaniyang  sinalita ;  sapagka^t 
kayo'y  nagkasala  Uiban  sa  PanginoOis^,  at 
hindi  suninnod  ng  kaniyang  voces,  kaya't 
ang  bagay  na  ito  ay  du mating  sa  inyo. 

4  At  ngayon,  narito,  aking  kinakalagan 
kita  sa  araw  na  ito  ng  mga  tanikala  na 
nasa  iyong  kamay.  Knng  inaakala  mong 
mabuti  na  sumama  sa  akin  sa  Babilonia, 
halina,  at  lilingaping  mabuti  kita :  ngiini't 
kung  inaakala  mong  m,asama  na  sumama 
sa  akin  sa  Babilonia,  umurong  ka  :  narito, 
booDg  111  pain  ay  nasa  barap  mo  ;  kung  saan 
inaakala  mong  mabuti  at  marapat  sa  iyo 
na  puraaroon,  doon  ka  pumaroon.  5  Sa- 
mantala  ngang  hindi  pa  siya  tumatalikod  : 
Tumalikod  ka  nga,  sabi  niya,  kay  Gedalias 
na  anak  ni  Ahikam,  na  anak  ni  Safan,  na 
gina\vang  gobernador  ng  liari  sa  Babilonia 
sa  mga  ciudad  ng  Jnda,  at  tumahang 
kasama  niya  sa  gitna  ng  bayan :  o  puma- 
roon ka  kung  saan  mo  inaakalang  mabu- 
ting  pumaroon.  Sa  gayoV  binigyan  si^^a 
ng  kapitan  ng  bantay  ng  pagkain  at 
kaloob,  at  pinayaon  siya.  6  Ng  magkaga- 
yo'y  naparoon  si  Jeremias  kay  Gedalias 
na  anak  ni  Ahikam  sa  Mizpe,  at  tumahang 
kasama  niya  sa  gitna  ng  bayan  na  naiwan 
sa  lupain. 

7  Ng  raarinig  nga  ng  lahat  ng  kapitan 
sa  mga  kati bayan  na  naiigasa  mga  parang, 
nila,  at  ng  kanilang  mga  lalaki,  na  gina- 
wang  gobernador  ng  hari  sa  Babilonia  si 
Gedalias  na  anak  ni  Ahikam  sa  lupain, 
at  ipinagbilin  sa  kaniya  ng  mga 
lalaki,  at  mga  babaye,  at  ng  mga 
bata,  at  ng  mga  pinakadnklia  sa  lupain, 
ang     mga     hindi     nadalam^     bihag     sa 


Babilonia;  8  naparoon  nga  sila  kay 
Gedalias  sa  Mizpe,  si  Ismael  na  anak  ni 
Ketanias,  at  si  Johanan  at  si  Jonatan  na 
mga  anak  ni  Karea,  at  si  Seraya  na  anak 
ni  Tanhumet,  at  ang  mga  anak  ni  Efai  na 
Netofatita,  at  si  Jezanias  na  anak  ng 
Maakatita,  sila,  at  ang  kanilang  mga  lalaki. 
9  At  si  Gedalias  na  anak  ni  Ahikam,  na 
anak  ni  Safan,  sumumpa  sa  Iv^nila  at  sa 
kanilang  mga  lalaki,  na  nagsabing:  Huag 
kayong  matakot  na  maglingkod  sa  mga 
Kaldeo :  kayo^y  tumahan  sa  lupain,  at 
maglingkcd  sa  hari  sa  Babilonia,  at  magi- 
giiig  mabuti  sa  inyo.  l«i  Tungkol  sa  akin, 
narito,  ako'y  tatalum  sa  Mizpe,  upang 
tumayo  sa  harap  ng  mga'"  KaLlcc,  na 
paririto  sa  atin:  nguni^t  kayo,  magpisan 
kayo  ng  alak  at  ng  mga  bungang  pantagi* 
nit  at  ng  langis,  at  icj'ong  mga  ilagay  sa 
inyong  mga  sisidlan,  at  kayo'y  tumahan 
sa  inyong  mga  ciudad  na  inyong  sinakop. 

11  Gayon  din  ng  marinig  ng  lahat  ng 
Judio  na  nasa  Moab,  at  sa  gitna  ng 
naga  anak  ng  Amraon,  at  sa  Edom,  at  ng 
mga  nasa  lahat  ng  lupain,  na  ang  hari  sa 
Babilonia  ay  nng-ivvan  no;  labi  sa  Juda,  at 
inilagay  niya  sa  kanila  si  Gedalias  na 
anak   ni    Aliikam,    na    anak    ni    Safan; 

12  lahat  ng  Judio  nga  ay  bumalik  na 
mula  sa  lahat  ng  Ingar  na  kinatabuyan 
sa  kanila,  at  naparoon  sa  lupain  ng  Juda 
kay  Gedalias,  sa  Mizpe,  at  nagpisan  ng 
alak  at  ng  mga  bungang  pantag-init  na 
totoong  marami. 

13  Bukod  dito'y  si  Johanan  na  anak  ni 
Karea,  at  ang  lahat  na  kapitan  ng  mga 
katibayan  na  nasa  mga  parang,  naparoon 
kay  Gedalias  sa  Mizpe,  14  at  nagsabi  sa 
kaniyang :  i  Nalalaman  mo  ba  na  sinugo 
ni  Baalis  na  liari  sa  mga  anak  ng  Amnion 
si  Ismael  na  anak  ni  Netanias  upang 
kunin  ang  iyong  buhay?  Kguni'tsi  Geda- 
lias na  anak  ni  Ahikam  ay  hindi  naniwala. 
15  Ng  magkagayo'y  si  .Johanan  na  anak 
ni  Karea  ay  nagsalita  ng  lihim  kay  Geda- 
lias sa  Mizpe,  na  nagsabing:  Isinasamo 
ko  sa  iyo,  na  payaunin  mo  ako,  at  aking 
papatayin  si  Ismael  na  anak  ni  Netanias, 
at  walang  lalaking  makakaalara :  ^bakit 
kaniyang  kukunin  ang  iyong  buhay,  upang 
ang  laliat  na  Judio  na  napipisan  sa  iyo 
ay  mangalat,  at  malipol  ang  nalabi  sa 
Juda?  16  NguniH'.  sinabi  ni  Gedalias  na 
anak  ni  Ahikam  kay  Johanan  na  anak 
ni  Karea :  Huag  mong  gagawin  ang 
bagay  na  ito :  sapagka't  ikaw  ay  nagsasa- 
lita  ng  kasinungalingan  tungkol  kay 
Ismael. 


42.  3 


JEEEMIAS. 


791 


Ji  i  Nangyari  nga,  ng  ikapitong  bnan,  na 
■"I  si  Israael  na  anak  ni  Netanias,  na 
anak  ni  Elisama,  na  binhing  hari,  at  isa 
sa  mga  punong  oficial  ng  hari,  at  sara- 
puong  lalaki  na  kasama  niya,  naparoon 
kay  Gedalias  na  anak  ni  Ahikam  sa 
Mizpe;  at  doo'y  kumain  sila  ng  tinapay 
na  magkasalo  sa  Mizpe.  2  Kg  magkaga- 
yo'y  nagtindig  si  Ismael  na  anak  ni  Neta- 
nias,  at  ang  sampuong  lalaki  na  kasama 
niya,  at  sinugatan  si  Gedalias  na  anak  ni 
Ahikam  na  anak  ni  Safan,  ng  tabak,  at 
pinatay  siya,  na  siyang  ginawang  gober- 
nador  sa.  lupain  ng  hari  sa  Babilonia. 
S  Pinatay  rin  naman  ni  Ismael  ang  labat 
na  Judio  na  kasama  niya,  na  kasama  ni 
Gedalias,  sa  Mizpe,  at  ang  mga  Kaldeo  na 
nasumpungan  doon,  ang  mga  lalaking 
pangbaka.  4  At  nangyari,  ng  ikala- 
wang  araw,  pagkatapos  na  kaniyang 
mapatay  si  Gedalias,  at  wala  pang  lala- 
king nakakaalam,  5  na  naparoon  ang 
ilan  na  mula  sa  Sekem,  mula  sa  Silo, 
at  mula  sa  Samaria,  walong  puong  lala- 
ki, na  may  mga  ahit  na  balbas  at  may 
mga  hapak  n^  kasuotan,  at  may  mga 
kudlit,  may  mga  alay  at  mga  pangsuob  sa 
kanilang  kamay,  npang  mga  dalhin  sa 
bahay  ng  Panginoon.  6  At  si  Ismael  na 
anak  ni  Netanias  ay  lumabas  na  mula  sa 
Mizpe  upang  salubungin,  na  umiiyak 
liabang  yumayaon:  at  nangyari,  pagka 
salubong  niya  sa  kanila,  sinabi  niya  sa 
kanilang:  Pumaroon  kayo  kay  Gedalias 
na  anak  ni  Ahikam.  7  At  nagkagayon, 
ng  siWy  masok  sa  gitna  ng  ciudad,  na 
pinatay  sila  ni  Ismael  na  anak  ni  teta- 
nias, at  inihagis  sila  sa.  gitna  ng  hukay, 
niya,  at  ng  mga  lalaki  na  kasama  niya. 
8  Kguni't  sampuong  lalaki  ay  nasumpu- 
ngan sa  kanila  na  nagsabi  kay  Ismael: 
Hnag  mo  karaing  patayin :  sapagka^t  kami 
ay  may  mga  kayamanan  na  kubli  sa  pa- 
rang, na  trigo,  at  cebada,  at  langis,  at  pu- 
lot.  Sa  gayo'y  nagpigil  siya,  at  hindi  niya 
pinatay  sila  sa  gitna  ng  kanilang  mga 
kapatid.  9  Ang  hukay  nga  na  pinagta- 
punan  ni  Ismael  ng  lahat  ng  bangkay  ng 
mga  tawo  na  kaniyang  pinatay,  sa  siping 
ni  Gedalias,  (siya  ring  ginawa  ni  Asa  na 
hari  dahil  sa  takot  kay  Baasa  na  hari  sa 
Israel,)  pinuno  ni  Ismael  na  anak  ni  Ne- 
tanias  ng  mga  napatay.  10  Ng  magka- 
gayo'y  dinalang  bihag  ni  Ismael  ang 
lahat  na  nalabi  sa  bayan  lia  nasa  Mizpe, 
'  ang  mga  anak  na  babaye  ng  hari,  at  ang 
boong  bayan  na  nalabi  sa  Mizpe,  na 
siyang  mga  ibinilin  ni  Nebuzaradan  na 


kapitan  ng  bantay  kay  Gedalias  na  anak 
ni  Ahikam :  mga  dinalang  bihag  ni 
Ismael  na  anak  ni  Netanias,  at  nagpa- 
tuloy  na  yuraaon  sa  mga  anak  ni  Aiiimon. 
11  Nguni't  ng  marinig  ni  Johanan  na 
anak  ni  Karea,  at  ng  lahat  na  kapitan  sa 
mga  katibayan  na  kasama  niya,  ang  boon^ 
kasam-an  na  ginawa  ni  Ismael  na  anak  ni 
Netanias,  12  kinuha  nga  nila  ang  lahat 
na  lalaki,  at  sila'y  yumaong  bumaka  kay 
Ismael  na  anak  ni  Netanias,  at  nasumpu- 
ngan nila  siya  sa  tabi  ng  mga  malaking  tu- 
big  na  nasa  Gibeon.  13  Nangyari  nga,  ng 
makita  ng  boong  bayan  na  kasama  ni 
Ismael  si  Johanan  na  anak  ni  Karea,  at 
ang  lahat  ng  kapitan  sa  mga  katibayan  na 
kasama  niya,  sila  nga'y  natua.  14  Sa 
gayo'y  ang  boong  bayan  na  dinalang 
bihag  ni  Ismael  na  mula  sa  Mizpe,  ay 
pumihit  at  bumalik,  at  naparoon  kay 
Johanan  na  anak  ni  Karea.  15  Nguni't 
si  Ismael  na  anak  ni  Netanias  ay  tuma- 
anan  kay  Johanan  na  kasama  ng  walong 
lalaki,  at  naparoon  sa  mga  anak  n^ 
Ammon.  16  Ng  magkagayo'y  kinuha  ni 
Johanan  na  anak  ni  Karea  at  ng  lahat 
ng  kapitan  sa  mga  katibayan  na  kasama 
niya,  ang  lahat  na  nalabi  sa  bayan  na 
kaniyang  najbawi  kay  Ismael  na  anak  ni 
Netanias,  mula  sa  Mizpe,  pagkatapos  na 
kaniyang  mapatay  si  Gedalias  na  anak  ni 
Ahikam,  pati  ng  mga  lalaking  pangbaka, 
at  ang  mga  babaye,  at  ang  mga  bata, 
at  ang  mga  bating,  na  kaniyang  mga 
ibinalik  mula  sa  Gibeon;  17  at  sila'y 
yumaon  at  tumahan  sa  Geruth  Kimam, 
na  nasa  tabi  ng  Bet-lehem  upang  puma- 
roong  pumasok  sa  Egipto,  18  dahil  sa 
mga  Kaldeo :  sapagka't  sila'y  natakot  sa 
kanila,  sapagka*t  pinatay  ni  Ismael  na 
anak  ni  Netanias  si  Gedalias  na  anak  ni 
Ahikam,  na  gina\/9ang  gobernador  sa 
lupain  ng  hari  sa  Babilonia. 
>S  O  Kg  magkagayo^y  lahat  ng  kapitan 
,  ■  ifc"  sa  mga  katibayan,  at  si  Johanan 
na  anak  ni  Karea,  at  si  Jezanias  na  anak 
ni  Hosaya,  at  ang  boong  bayan,  mula  sa 
kaliitliitan  hangang  sa  kalakilakihan, 
lumapit,  2  at  nagsabi  kay  Jeremias  na 
profeta:  Isinasamo  namin  sa  iyo,  na 
tangapin  ang  aming  pamanhik  sa  harap 
mo,  at  idalangin  mo  kami  sa  Panginoong 
iyong  Dios,  ang  lahat  na  nalabing  ito; 
sapagka't  kaming  naiwan  ay  kaonti  sa  ka- 
ramihan,  gaya  ng  namamasdan  ng  iyong 
mga  mata  sa  atnin:  3  upang  iQapagpa- 
kitaan  kami  ng  Pangjnoong  iyong  Dios 
ngdaan  na  aming  marapat  na  la^karan,  at 


792 


JEEBMIAS. 


42.  3 


ng  bagay  na  marapat  naming  gawin. 
4  Kg  magkagayo^j  sinabi  ni  Jeremias  na 
profeta  sa  kanilang :  Aking  narinig  kayo  ; 
narito,  aking  idadalangin  kayo  sa  Pangi- 
NOONG  inyong  Dios  ayon  sa  inyong  mga 
salita;  at  mangyayari,  na  ano  mang  bagay 
na  isasagot  ng  Panginooi?  sa  inyo,  aking 
ihahayag  sa  inyo ;  hindi  ako  raaglilihiin 
sa  inyo.  5  Ng  magkagayo'y  sinabi  nila 
kay  Jeremias :  Ang  Panginoon  ay  maging 
tnnay  at  tapat  na  saksi  sa  gitna  namiii; 
knng  iiindi  namin  nga  gawin  ang  ayon  sa 
boong  salita  na  ipasusugo  sa  iyo  ng  Pangi- 
NOONG  iyong  Dios  sa  amin.  6  Maging 
mab'iti,  o  maging  masama,  aming  snsnndin 
ang  voces  ng  Pan^inoong  aming  Dios,  na 
siyang  aming  pinagsusuguan  sa  iyo ;  npang 
ynmaong  mabuti  sa  amin,  pagka  aming 
sinunod  ang  voces  ng  Panginoong  aming 
Dios. 

7  At  nangyari,  pagkatapos  ng  sampu- 
ong  araw,  na  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
dumating  kay  Jeremias.  8  Ng  magka- 
gayo'y  tinawag  niya  si  Johanan  na  anak 
ni  Karea,  at  ang  lahat  na  kapitan  sa  mga 
katibayan  na  kasama  niya,  at  ang  boong 
bayan,  mula  sa  kaliitliitan  hangang  sa 
kalakilakihan,  at  sinabi  nij'a  sa  kanikmg : 
9  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng 
Dios  ng  Israel,  na  inyong  pinagsoguan  sa 
akin  upang  iharap  ang  inyong  pamanhik 
sa  harap  niya :  10  Kung  kayo'y  lalaging 
tatahan  sa  liipaing  ito,  akin  ngang  itatayo 
kayo,  at  hindi  ko  kayo  itutulak,  at  aking 
itatanim  kayo,  at  Hindi  ko  kayo  bubnnntin: 
sapagka^t  aking  pinagsisihan  ang  kasam- 
ang  nagawa  ko  sa  inyo.  11  Kayo^y  huag 
matakot  sa  liari  sa  Babilonia  na  inyong 
kinatatakutan ;  huag  kayong  matakot  sa 
kaniya,  sabi  ng  Panginoon:  sapagka't 
akoS'  sumasainyo  npang  iligtas  ko  kayo 
at  papaging  layain  kayo  sa  kaniyang 
kamay.  12  At  pagkakalooban  ko  kayo 
ng  kaawaan,  npang  kaawaan  niya  kayo,  at 
upang  pabalikin  kayo  sa  inyong  sariling 
lupain.  13  Nguni't  kung  inyong  sabi- 
hing :  Kami  ay  hindi  tatahan  sa  lupaing 
ito;  na  ano  pa't  huag  ninyong  snndin 
ang  voces  ng  Panginoong  inyong  Dios ; 

14  na  magsabing:  Hindi,  kungdi,  paroroon 
kami  sa  lupain  ng  Egipto,  na  hindi  namin 
kakikitaan  ng  pagbabaka,  o  kariringan 
man  ng  tunog  ng  pakakak,  o  kagugutu- 
man  ng  tinapay;at  doon  kami  tatahan: 

15  inyo  ngang  dingin  ang  salita  ng  Pa- 
NGINOON,  Oh  nalabi  sa  Juda :  ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  ng 
Dios  ng  Israel :  Kung  inyong  booni;  itUi- 


tig  ang  inyong  mukha  upang  piimasok  sa 
Egipto,  at  pumaroon  upang  mangibang 
bayan  doon ;  16  mangyayari  nga  na  ang 
tabak  na  inyong  kinatatakutan,  aabot  sa 
inyo  doon  sa  lupain  ng  Egipto,  at  ang 
kagutom  na  inyong  kinatatakutan,  susu- 
nod  sa  inyo  na  mahigpit  doon  sa  Egipto ; 
at  doon  kayo  mamamatay.  17  Gayon 
ang  mangyayari  sa  lahat  ng  lalaki  na 
magtititig  ng  kanilang  mukha  na  puma- 
roon sa  Egipto,  upang  mangibang  bayan 
doon  ;  sila'y  mamamatay  sa  pamamag-itan 
ng  tabak,  ng  kagutom  at  ng  salot:  at 
walang  sa  kanila'y  maiiwan  o  makatataa- 
nan  man  sa  kasam-an  na  aking  dadalhin 
sa  kanila.  18  Sapagka't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  ng  Dios 
ng  Israel;  Kung  paanong  ang  aking 
galit  at  ang  aking  pag-aalab  ng  loob  ay 
nabuhos  sa  mga  mananahan  sa  Jerusa- 
lem, gayon  mabubuhos  ang  aking  pag- 
aalab  ng  loob  sa  inyo,  pagka  kayo'y 
nasok  sa  Egipto  :  at  kayoV  magiging  ka- 
kutyaan,  at  katigilan,  at  kasumpaan,  at 
kaduahagihan;  at  hindi  na  ninyo  maki- 
kita  ang  lugar  na  ito.  19  Ang  Pangi- 
noon ay  nagsalita  tungkol  sa  inyo,  Oli, 
nalabi  sa  Juda ;  Huag  kayong  masok  sa 
p]gipto:  talastasin  ninyong  tunay  na 
ako'y  nagpapatotoo  sa  inyo  sa  araw  na  ito 
20  Sapagka't  kayo'y  gumawang  may  ka. 
rayaan  laban  sa  inyong  mga  sariling  ka- 
lulua ;  sapagka't  inyong  sinugo  ako  sa  Pa- 
nginoong inyong  Dios,  na  inyong  sina- 
bing :  Idalangin  mo  kami  sa  Panginoong- 
ating  Dios :  at  ayon  sa  lahat  na  sasabihin 
ng  Panginoong  ating  Dios,  gayon  ihayag 
mo  sa  amin,  at  aming  gagawin :  21  at 
aking  inihayag  sa  inyo  sa  araw  na  ito ; 
ngnni't  hindi  ninyo  dininig  ang  voces 
ng  Panginoong  inyong  Dios  sa  ano  mang 
bagay  na  kaniyang  ipinasugo  sa  akin  sa 
inyo.  22  Ngayon  nga'y  talastasin  ni- 
nyong tunay  na  kayo'y  niapapatay  ng 
tabak,  ng  kagutom,  at  ng  salot,  sa  lugar 
na  inyong  pagnasaang  parunan  upang 
pangibahang  bayan. 

>i  O  At  nangj'ari,  na  ng  si  Jeremias  ay 
■  O  makatapos  ng  pananalita  sa  boong 
bayan  ng  lahat  ng  salita  ng  Panginoong 
kanilan.g  Dios  na  ipinasugo  sa  kaniya 
ng  Panginoong  kanilang  Dios  sa  kanila, 
ang  lahat  ng  salitang  ito,  2  nagsalita 
nga  kay  Jeremias  si  Azarias  na  anak  ni 
Ilosaya,  at  si>Johanan  na  anak  ni  Karen, 
at  ang  lahat  na  ))alalong  lalaki  na  nag- 
sabing;  Ikaw  ay  nagsasalita  ng  kasinu- 
ngalingan:    hindi   ka  sInr-*o  ng  Pangi- 


44.  9 


JEEEMIAS. 


?93 


NOONG  ating  Dios,  na  magsabing*:  Kajo'y 
liuag  paroroon  sa  Egipto  upang  mangi- 
bang  bayan  doon:  3  kungdi  hinikayat 
ni  Baruk  na  anak  ni  Neria  laban  sa 
amin,  upang  ibigay  kami  sa  kamay 
ng  mga  Kaldeo,  upang  maipapatay 
nila  kami,  at  madaia  kaming  bihag 
sa  Babilonia.  4  Sa  gayo'y  si  Jolianan 
na  anak  ni  Karea,-  at  lahat  ng  kapitan 
sa  mga  katibayan,  at  ang  boong  bayan, 
hindi  sumunod  ng  voces  ng  Panginoon 
na  tumahan  sa  lupain  ng  Juda. 
5  Kungdi  kinuha  ni  Johanan  na  anak 
ni  Karea,  at  ng  lahat  na  kapitan 
sa  mga  katibayan  ang  boong  nalabi  sa 
Juda  na  nagbalik  na  mula  sa  lahat  ng 
nacion  na  kinatabuyan  nila  na  mangi- 
bang  bayan  sa  lupain  ng  Juda;  6  ang 
mga  lalaki,  at  ang  mga  babaye,  at  ang 
mga  bata,  at  ang"  mga  anak  na  babaye  ng 
hari,  at  lahat  ng  tawo  na  naiwan  ni 
Nebuzaradan  na  kapitan  ng  bantay  na  ka- 
sama  ni  Gedalias  na  anak  ni  Ahikam,  na 
anak  ni  Safan,  at  si  Jeremias  na  profeta, 
at  si  Baruk  na  anak  ni  Neria;  7  at 
sila'y  nasok  sa  lupain  ng  Egipto ;  sapag- 
ka^t  hindi  nila  sinunod  ang  voces  ng  Pa- 
nginoon:  at  sila^y  naparoon  hangang  sa 
Tapanes.  8  Ng  magkagayo^  dumating 
ang  salita  ng  Panginoon  kay  Jeremias 
sa  Tapanes,  na  nagsabing :  9  Tumangan 
ka  ng  mga  malaking  bato  sa  iyong  ka- 
may, at  iyong  mga  ikubli  ng  argamasa  sa 
nalaladriilohan,  na  nasa  pasukan  ng 
bahay  ni  Faraon,  sa  Tapanes  sa  paningin 
ng  mga  lalaki  sa  Juda:  10  at  iyong 
sabihin  sa  kanilang :  Ganito  ang  sabi  ng 
Pa'nQinoon  ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng 
Israel:  Narito,  ako'y  magsusugo  at  ku- 
kunin  ko  si  Nebukadrezar  na  hari  sa 
Babilonia,  na  aking  alipin,  at  aking 
ilalagay  ang  kaniyang  luklukan  sa  mga 
batong  ito  na  aking  ikinubli ;  at  kaniyang 
ilaladlad  ang  kaniyang  tahanang  hari  sa 
kanila.  11  At  siya^y  par ir ito,  at  kani- 
yang susugatan  ang  lupain  ng  Egipto ;  na 
yaong  sa  pagkamatay  ay  mabibigay  sa 
kamatayan,  at  yaong  sa  pagkabihag  ay 
sa  pagkabihag,  at  yaong  sa  tabak  ay  sa 
tabak.  12  At  ako'y  magsisilab  ng  apoy 
sa  mga  bahay  ng  mga  dios  sa  Egipto  ;  at 
kaniyang  mga  susunugin,  at  mga  dadal- 
hing  bihag:  at  siya'y  magbibihis  ng 
lupain  ng  Egipto  na  parang  pastor  na 
nagbibihis  ng  kaniyang  kasuotan;  at 
siya'y  lalabas  na  mula  riyan  na  payapa. 
13  Kaniya  ring  babaliin  ang  mga  haligi 
ng  Bet-s'emes  na  nasa  lupain  ng  Egipto ; 


44 


at  ang  mga  bahay  ng  mga  dios  sa  Egipto 
ay  masusunog  ng  apoy. 

Ang  salita  na  dumating  kay  Jere- 
mias tungkol  sa  lahat  na  Judio  na 
tumahan  sa  lupain  ng  Egipto  na  tumahan 
sa  Migdol,  at  sa  Tapanes,  at  sa  Nof,  at  sa 
lupain  ng  Patr OS,  na  nagsabing.*  8  Gani- 
to ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo,  ng  Dios  ng  Israel :  Inyon^  nakita 
ang  lahat  na  kasam-an  na  aking  dinala  sa 
Jerusalem,  at  sa  lahat  ng  ciudad.  ng  Juda  j 
at,  narito,  sa  araw  na  ito,  sila'y  kagibaan, 
at    walang    tawong     tumatahan    dx>on; 

3  dahil  sa  kanilang  kasam-an  na  kanilang 
kinamit  upang  mungkahiin  ako  sa  galit ; 
sa  kanilang  pagsusunog  ng  kamanyan,  at 
sa  paglilingkod  sa  ibang  mga  dios,  na 
hindi  nila  nakilala,  kahi't  nila,  o  ninyo 
man,  o  ng  inyong   mga  magulang   man. 

4  Gayon  ma'y  sinugo  ko  sa  inyo  ang  lahat 
kong  alipin  na  mga  profeta,  na  buma- 
bangon  akong  maaga  at  sinusugo  ko  sila, 
na  nagsasabing :  Oh  huag  ninyong  gawin 
ang  kasuklamsuklam  na  bagay  na  ito  na 
aking  kinapopootan.  5  Nguni't  hindi 
sila  nakinig,  o  ikiniling  man  nila  ang 
kanilang  pakinig  upang  humiwalay  sa 
kanilang  kasam-an,  Upang  huag  magsunog 
ng  kamanyan  sa  ibang  mga  dios. 
6  Kaya't  ang  aking  pag-aalab  ng  loob  at 
ang  aking  galit  ay  nabuhos  at  naglaab  sa 
mga  ciudad  ng  Juda  at  sa  mga  langsangan 
ng  Jerusalem ;  at  mga  sira  at  giba,  gaya 
sa  araw  na  ito.  7  Kaya't  ngayo'y  ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon,  ng  Dios  ng  mga 
hukbo,  ng  Dios  ng  Israel :  i  Bakit  kayo*y 
nagkakamit  nitong  malaking  kasam-an 
laban  sa  inyong  sariling  mga  kalulua, 
upang  maghiwalay  sa  inyo  ng  lalaki  at 
babaye,  ng  sangol  at  pasusuhin,  sa  gitna 
ng  Juda,  upang  huag  maiwanan  kayo  ng 
ano  mang  labi ;  8  sa  inyong  pamumung- 
kahi  sa  akin  sa  galit  ng  mga  gawa  ng 
inyong  mga  kamay,  ria  nagsusunog  ng 
kamanyan  sa  ibang  mga  dios  sa  lupain 
ng  Egipto,  na  inyong  kinaparoonan  na 
pinangibahang  bayan;  upang  kayoV 
mahiwalay  at  upang  kayo'y  maging 
kasumpaan  at  kadustaan  sa  gitna  ng 
lahat  na  nacion  sa  lupa?  O  ilnyo  bang 
kinalimiitan  ang  kasam-an  ng  inyong  mga 
magulang,  at  ang  kasam-an  ng  mga  hari 
sa  Juda,  at  ang  kasam-an  ng  kanilang 
mga  asawa,  at  ang  inyong  sariling  kasam- 
an,  at  ang  kasam-an  ng  inycfhg  mga  asawa, 
na  kanilang  nakamit  sa  lupain  ng  Juda, 
at    sa    mga    langsangan  ng   Jerusalem? 


794 


JEEEMIAS. 


44.  10 


10  Sila'y  liindi  nangangayapapa  lian- 
gang  sa  arau^  na  ito,  o  natakot  man 
sila,  o  lumakad  man  sila  sa  aking 
kautusan,  o  sa  akiiig  iiiga  palatuntunan 
man,  na  aking  itinalata  sa  inyo  at  sa  in- 
yong  niga  magalang.  11  Kaya't  ganito 
ang  sabi  ng  Paxginoon  ng  mga  hukbo 
ng  Dios  ng  Israel :  Narito,  aking  itititig 
ang  aking  miikba  laban  sa  inyo  sa  ika- 
sasama,  upang  ihiwalay  ang  boong  Juda. 
12  At  aking  kiikunin  ang  nalabi  sa  Juda 
na  nagtitig  ng  kanilang  mga  miikha 
na  masok  sa  liipain  ng  Egipto  npang 
mangibang  bayan  doon,  at  silang  labat  ay 
malllipol ;  sa  lupain  ng  Egipto  ay  mabn- 
biial  sila;  sila'y  lilipnlin  ng  tabak,  at  ng 
kagutom :  sila'y  mamamatay  mula  sa 
kaliitliiian  hangang  sa  kalakilakiban  sa 
pamamag-itan  ng  tabak  at  ng  kagotom :  at 
sila'y  magiging  kakutyaan,  at  katigilan, 
at  kasumpaan,  at  kadustaan.  18  Sapag- 
ka't  aking  parnrusalian  silang  tumatahan 
sa  lupain  ng  Egipto,  gaya  ng  aking  pag- 
kaparusa  sa  Jerusalem  sa  pamamag-itan 
ng  tabak,  ng  kagutom,  at  ng  salot.  14  na 
ano  pa't  wala  sa  nalabi  sa  Juda  na  nasok 
sa  lupain  ng  Egipto  na  nangibang  bayan 
doon,  na  makatataanan  o  maiiwan,  upang 
makabalik  sa  lupain  ng  Juda  na  kanilang 
pinagnanasaang  pagbalikan  npang  taha- 
nan :  sapagka't  walang  babalik  liban  sa 
mga    makataanan. 

15  Ng  magkagayo^y  labat  ng  lalaki 
na  nakaalam  na  ang  kanilang  mga  asa- 
wa  ay  nagsunog  ng  kamanyan  sa  ibang 
mga  dios,  at  ang  labat  na  babaye  na 
nakatayo,  isang  malaking  kapisanan,  ang 
boong  bayan  na  tumaban  sa  lupain  ng 
Egipto,  sa  Patros,  sumagot  kay  Jere- 
mias,  na  nagsabing :  16  Tungkol  sa 
salita  na  iyong  sinalita  sa  amin  sa  pa- 
ngalan  ng  Panginook,  bindi  namiu  didin- 
gin  sa  iyo.  17  Kungdi  aming  tunay  na 
tutuparin  ang  labat  jaa  salita  na  lumala- 
bas  sa  araing  bibig,  npang  ipagsunog  ng 
kamanyan  ang  reina  ng  langit,  at  ipagbu- 
hos  siya  ng  inuming  bandog,  gaya  ng 
aming  ginawa,  namin,  at  ng  aming  mga 
magulang,  ng  aming  mga  liari,  at  ng 
aming  mga  pangulo,  sa  mga  ciudad  ng 
Juda,  at  sa  mga  langsangan  ng  Jerusalem  : 
na  aming  pinagkaroonan  nga  ng  saganang 
pagkain,  at  kami  ay  bumusay,  at  liindi 
nakakita  ng  kasam-an.  18  Nguni't  mula 
ng  aming  iwan  ang  pagsusunog  ng  kaman- 
yan sa  reina  ng  langit,  at  magbuhos  ng 
mga  inuming  bandog  sa  kaniya,  kami  ay 
oagkailangaa  ng  labat  na  bagay,  at  kami 


ay  nalipol  ng  tabak  at  ng  kagutom.  19  At 
ng  kami  ay  magsunog  ng  kamanyan  sa 
reina  ng  langit,  at  ipagbubos  ng  mga  inu- 
ming bandog  siya,  iiginagawa  ba  namin 
siya  ng  mamon  upang  sarababin  siya,  at 
ipinagbubos  ba  namin  siya  ng  mga  inu- 
ming bandog,  na  wala  ang  aming  mga 
asawa?  20  ISTg  magkagayo'y  sinabi  ni 
Jeremias  sa  boong  bayan,  sa  mga  lalaki, 
at  sa  sa  mga  babaye,  sa  boong  bayan  na 
nagbigay  sa  kaniya  ng  sagot  na  yaon,  na 
nagsabing :  21  Ang  kamanyan  na  inyong 
sinunog  sa  mga  ciudad  ng  Juda,  at  sa 
mga  langsangan  ng  Jerusalem,  ninyo,  at 
ng  inyong  mga  magulang,  ng  inyong  mga 
bari  at  ng  inyong  mga  pangulo,  at  ng 
bayan  ng  lupain,  ^  bindi  ba  mga  inalala 
ng  Panginoon,  at  bindi  ba  mga  nasok 
sa  kaniyang  pag-iisip?  22  na  ano  pa't 
ang  Panginoon  ay  bindi  nakapagpigil  ng 
maluat,  dabil  sa  kasam-an  ng  inyong  mga 
gawa,  at  dabil  sa  mga  kasuklamsuklam 
na  inyong  kinamit;  kaya't  ang  inyong 
lupain  ay  naging  kagibaan,  at  katigilan, 
at  kasumpaan,  na  walang  mananaban 
gaya  sa  araw  na  ito.  23  Sapagka't  ka- 
yo'y  nagsunog  ng  karnanyan,  at  sapagka't 
kayo'y  nagkasala  laban  sa  Pangikoon, 
at  bindi  sumunod  ng  voces  ng  Pangi- 
noon, o  lumakad  man  sa  kaniyang  kau- 
tusan,  o  sa  kani3^ang  palatuntunan  man  o 
sa  kaniyang  mga  patotoo  man;  kaya't  ang 
kasam-ang  ito  ay  du  mating  sa  inyo,  gaya 
sa  araw  na  ito. 

24  Bukod  dito  ay  sinabi  ni  Jeremias 
sa  boong  bayan,  at  sa  labat  ng  babaye : 
Inyong  dingin  ang  salita  ng  PanSinoon, 
boong  Juda,  na  nasa  lupain  ng  Egipto: 
25  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  ng 
mga  bukbo,  ng  Dios  ng  Israel,  na  nagsa- 
bing :  Kayo  at  ang  inyong  mga  asawa  ay 
nagsalita  kapua  ng  inyong  mga  bibig,  at 
tinupad  ng  inyong  mga  kamay,  na  nagsa- 
bing :  Tunay  na  aming  tutuparin  ang 
araing  mga  panata  na  aming  ipinanata, 
upang  magsunog  ng  kamanyan  sa  reina  ng 
langit,  at  ipagbubos  ng  mga  inuming  ban- 
dog siya:  inyo  ngang  itatag  ang  inyong 
mga  panata,  at  inyong  tuparin  ang  inyong 
mga  panata.  26  Kaya't  inyong  dingin 
ang  salita  ng  PanSinoon,  boong  Juda  na 
tumataban  sa  lupain  ng  Egipto :  Narito, 
ako'y  sumumpa  ng  aking  dakilang  panga- 
lan,  sabi  ng  I'^anginoon,  na  ang  aking 
pangalan  ay  liuag  ng  mabangit  sa  bibig  ng 
sino  man  sa  Juda  sa  boong  lupain  ng 
Egipto,  na  sabibing:  Bubay  ang  Pangi- 
noong  DiOH.     27  Narit<),  aking  binaban* 


46.  14 


JBEEMIAS. 


795 


tayan  sila  sa  ikasasama,  at  liindi  sa  ikabn- 
buti :  at  laliat  ng  lalaki  sa  Juda  iia  nasa 
lupain  ng  Egipto  ay  malilipol  sa  pamamag- 
itan  ng  tabak  at  ng  kagutom,  hangang,sa 
magkaroon  ng  kawakasan  sila.  28  At  ang 
mga  makatataanan  sa  tabak  ay  magbaba- 
lik  sa  lupain  ng  Juda  na  mula  sa  lupain  ng 
Egipto,  na  kaonti  sa  bilang ;  at  ang  boong 
nalabi  sa  Juda,  na  nasok  sa  lupain  ng 
Egipto  na  nangibang  bayan  doon,  maka- 
kaalam  ng  kung  kaninong  salita  ang  tata- 
yo,  kung  akin  o  kanila.  29  At  ito  ang 
magiging  tanda  sa  inyo,  sabi  ng  Pangi- 
NOOK,  na  aki hg  parurusahan  kayo  sa  lugar 
na  ito,  upang  inyong  makilala  na  ang 
aking  salita  ay  tunay  na  tatayo  laban  sa 
inyo  sa  ikasasama:  BO  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon:  Narito,  aking  ibibigay 
si  Faraon  Hofra  na  hari  sa  Egipto  sa 
kamay  ng  kaniyang  mga  kaaway,  at  sa 
kamay  ng  mga  umuusig  ng  kaniyang 
buhay ;  gay  a  ng  pagkabigay  ko  kay  Zede- 
kias  na  hari  sa  Juda  sa  kamay  ni  Nebu- 
kadrezar  na  hari  sa  Babilonia,  na  kani- 
yang kaaway,  at  umuusig  ng  kaniyang 
buhay. 

A  K  Ang  salita  na  sinalita  ni  Jeremias 
■  *»^  '  na  profeta  kay  Baruk  na  anak  ni 
Neria,  ng  sulatin  niya  ang  mga  s^litang 
ito  sa  isang  libro  sa  bibig  ni  Jeremias,  sa 
ikaapat  na  taon  ni  Joakim  na  anak  ni 
Josias,    hari    sa     Juda,    na     nagsabing: 

2  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon,  ng 
Dios    ng     Israel,    sa    iyo,     Oh    Baruk : 

3  lyong  sinabing:  jSa  aba  ko  ngayoni 
sapagka't  ang  Panginook  ay  nagdagdag 
ng  kapanlawan  sa  aking  sakit;  ako'y 
pagod  ng  aking  angal,  at  hindi  ako  naka- 
kasumpong  ng  kapahingahan.  4  Ganito 
ang  sasabihin  mo  sa  kaniya :  Ganito  ang 
sabi  ng  Pakginoon  :  Narito,  na  ang  aking 
itinayo  ay  aking  ibabagsak,  at  ang  aking 
itinanim  ay  aking  bubunutin ;  at  ito  Y  sa 
boong  lupain.  5  ^  At  ikaw  ba  ay  huma- 
hanap  ng.  mga  malaking  bagay  para  sa 
iyong  sarili  ?  huag  mong  mga  hanapin : 
sapagka't  narito,  ako'y  magdadala  ng  ka- 
sam-an  sa  lahat  ng  laman,  sabi  ng  Pangi- 
NOON  :  nguni't  ang  iyong  buhay  ay  ibibi- 
gay ko  sa  iyo  na  pinakahuli  sa  lahat  ng 
lugar  na  iyong  kapaparoonan. 

Af^  Ang  salita  ng  Panginoon  na 
nrO  dumating  kay  Jeremias  na  profeta 
tungkol  sa  mga  nacion. 

2  Sa    Egipto:    tungkol    sa    kawal    ni 
Faraon-neko  na  hari  sa  Egipto,  na  nasa 


tabi  ng  ilog  ng  Eufrates  sa  Karkemis' 
na  sinugatan  ni  Nebukadrezar  na  hari  sa 
Babilonia  sa  ikaapat  na  taon  ni  Joakim 
na  anak  ni  Josias,  na  hari  sa  Juda. 

S  Inyong  iayos  ang  longki  at  kalasag, 
at  kayoV  lumapit  sa  pagbabaka.  4  Sin- 
kawan  ninyo  ang  mga  kabayo,  at  kayo^y 
suniakay,  kayong  mga  nangangabayo, 
at  humarap  kayong  may  inyong  mga 
turbante;  paldntabin  ninyo  ang  mga 
si  bat,  at  magsuot  kayo  ng  sapyam 
5  iBakit  aking  nakitang  sila'y  nanlulu- 
paypay  at  nagsisibalik  ? ;  at  ang  kani- 
lang  mga  makapangyarihan  ay  bual, 
at  tumatakas  na  maliksi,  at  h,indi  lumi* 
lingon :  kakilabutan  ay  nasa  lahat  ng  dako, 
sabi  ng  Panginoon.  6  Huag  tumakas 
ang  maliksi,  o  tumaanan  man  ang  maka- 
pangyarilian ;  sa  hilagaan  sa  tabi  ng  ilog 
Eufrates  ay  natisod  sila  at  nabual.  7  ^  Si- 
no  itong  bumabangon  na  parang  Nilo  na 
ang  mga  tubigay  nag-iinalong  parang  mga 
ilog?  8  Ang  Egipto  ay  bumabangong  pa- 
rang Nilo,  at  ang  kaniyang  mga  tubig  ay 
nag-iinalong  parang  mga  ilog :  at  kaniyang 
sinasabing :  Ako'y  babangon,  aking  tatak- 
pan  ang  lupa;  aking  gigibain  ang  ciudad 
at  ang  mga  mananahan  *  noon,  p  Ka- 
yo'y  sumampa,  kayong  mga  kabayo ;  at 
kayo*y  humagibis,  kayong  mga  karro;  at  . 
lumabas  ang  mga  lalaking  makapangyari- 
han: Kush  at  Put,  na  humahawak  ng 
kalasag ;  at  ang  mga  Ludio  na  humahawak 
at  nag-aakma  ng  bosog.  10  Sapagka't 
ang  araw  na  yaon  ay  sa  Panginoon,  sa 
Panginoon  ng  mga  hukbo,  araw  ng  pag- 
ganti,  upang  maiganti  niya  siya  sa  kani- 
yang mga  kaaway :  at  ang  tabak  ay  lala- 
mon  at  mabubusog,  at  magpapakalango  sa 
dugo  nila:  sapagka't  ang^  Panginoon,  ang 
Panginoon  ng  mga  hukbo,  may  hayin  sa 
hilagaang  lupain  sa  tabi  ng  ilog  Eufrates. 
11  Sumampa  ka  sa  Gilead,  at  kumuha 
ka  ng  dagta,  Oh  anak  na  dalaga  ng 
Egipto :  sa  walang  kabuluhan  gumagamit 
ka  ng  maraming  pangamot;  walang 
kagamutan  sa  iyo.  12  Narinig  ng  mga 
nacion  ang  iyong  kahihiyan  at  ang  lupa 
ay  puno  ng  iyong  hiyaw  :  sapagka't  ang 
makapangyarihan  ay  natisod  laban  sa 
makapangyarihan,  sila^y  nabual  kapua 
na  magkasama. 

13  Ang  salita  na  sinalita  ng  Pangi- 
noon kay  Jeremias  na  profeta,  kung 
paanong  si  Nebukadrezar  na  hari  sa 
Babilonia  ay  darating,  at  susugatan  ang 
lupain  ng  Egipto. 

14  Inyong  ihayag    sa  Egipto,  at  in. 


796 


JEEEMIAS. 


46.  14 


yong  itlShyag  sa  Migdol,  at  inyong  itanyag 
sa  Nof,  at  sa  Tapanes :  Sabihin  ninyong : 
Ikaw  ay  tnmayo,  at  Immanda  ka ;  sapag- 
ka't  ang  tabak  ay  lumamon  sapalibot  mo. 
15  ^  Bakit  ang  iyong  niga  malakas  ay  napa- 
alis?  sila'y  hindi  tumayo,  sapagka't  gini- 
ba  ng  Panginoon.  16  Kaniyang  pina- 
tisod  ang  marami,  oo  sila'y  nabiial  na 
dagandagan :  at  kanilang  sinabing:  Ikaw 
ay  bumangon,  at  puniaroon  tayo  iili  sa 
ating  sariling  bayan,  at  sa  lupain  na 
kinapanganakan  sa  atin,  miila  sa  mapag- 
pigliating  tabak.  17  Sila'y  humiyiiw 
doong:  Si  Faraong  hari  sa  Egipto  ay 
isang  hiigong  lamang ;  kaniyang  pinaraan 
ang  takclang  panahon.  18  Buhay  ako, 
sabi  ng  Hari,  na  ang  pangalan  ay  Pangi- 
NOON  ng  mga  Iiukbo,  tunay  na  kung 
paano  ang  Tabor  sa  gitna  ng  mga  bundok, 
at  knng  paano  ang  Karmel  sa  tabi  ng 
dagat,  gayon  siya  darating.  19  Ob  ikaw 
na  anak  na  babaye  na  tiimatahan  sa 
Egipto,  gnmayak  ka  sa  pagpasok  sa  pag- 
kabihag :  sapagka't  ang  Nop  ay  magiging 
kagibaan,  at  magniningas  na  mawawalan 
ng  mananahan.  20  Ang  Egipto  ay  na- 
pakagandang  gnyang  baka ;  mfunl't  kagi- 
baan  na  mula  sa  hikigaan  ay  dunmrating, 
ay  dumarating.  21  Ang  kaniya  .namang 
mga  tawong  upal^an  sa  gitna  niya  ay 
parang  mga  gnya  sa  pasabsaban ;  sapag- 
ka't  sila  man  ay  nagsibalik,  sila'y  tuma- 
kas  na  magkakasama,  silaV  hindi 
tumayo :  sapagka^t  ang  kaarawan  ng  ka- 
nilang kapabamakan  ay  du mating  sa  ka- 
nila,  ang  panahon  ng  pagdalaw  sa  kani- 
la.  !22  Ang  hugong  noon  ay  ya3'aong 
parang  abas ;  sapagka't  sila'y  darating  na 
kasama  ng  kawal,  at  paroroong  laban  sa 
kaniya  na  may  mga  palakol,  na  parang 
mga  mamumutol  ng  kahoy.  23  Kani- 
lang ibubual  ang  kaniyang  gubat,  sabi  ng 
Panginoon,  baga  man  mahirap  pasukin : 
sapagka't  sila'y  higit  kay  sa  mga  balang, 
at  walang  bilang.  24  Ang  anak  na  ba- 
baye ng  Egipto  ay  malalagay  sa  kahi- 
hiyan;  siya'y  mabibigay  sa  kamay  ng 
bayan  ng  hilagaan.  25  Sabi  ng  Pangi- 
NOON  ng"  mga  hnkbo,  ng  Dios  ng  Israel : 
Narito,  aking  parurusahap  si  Amon  ng 
No,  at  si  Faraon,  at  ang  Egipto,  sampuo 
ng  kaniyang  mga  dios  at  ng  kaniyang 
mga  hari ;  si  Faraon,  at  silang  nmaasa  sa 
kaniya:  26  at  aking  ibibigay  sila  sa 
kamay  ng  mga  iimousig  ng  kanilang  mga 
buliay,  at  sa  kamay  ni  Nebukadrezar 
na  hari  sa  Babilonia,  at  sa  kamay  ng 
kaniyang    mga  alipin:  at  pagkatapos  ay 


tatahanan  na  gaya  ng  mga  araw  ng  una, 
sabi  ng  Panginoon.  27  Nguni't  huag 
kang  manginig,  Oh  Jakob  na  aking 
alipin,  o  manlupaypay  ka  man,  Oh 
Israel:  sapagka't  narito,  ililigtas  kita 
mula  sa  malayo,  at  ang  iyong  binhi  ay 
mula  sa  lupain  ng  kanilang  pagkabihag ; 
at  ang  Jakob  ay  magbabalik  at  magiging 
tahimik  at  tiwavsay,  at  walang  tatakot  sa 
kaniya.  28  Huag  kang  matakot,  Oh 
Jakob  na  aking  alipin,  sabi  ng  Pangi- 
noon ;  sapagka't  akoV  sumasaiyo :  sapag- 
ka't  ako'y  gagawa  ng  lubos  na  kawakasan 
sa  lahat  ng  nacion  na  aking  pinagtabuyan 
f-a  iyo,  nguni't  hindi  ako  gagawa  ng 
1 II bos  na  kawakasan  sa  iyo;  kungdi  sasa- 
wayin  kita  ng  kahatulan,  at  hindi  kita 
iiwan  sa  ano  mang  paraan  na  walang 
kaparusahan. 

Ang  salita  ng  PakgijsOOn  na  du- 
mating  kay  Jeremias  na  profeta 
tangkol  sa  mga  Filisteo,  bago  sinugatan 
ni  Faraon  ang  Gaza. 

2  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
Narito,  mga  tubig  ay  sumasampa  mula 
sa  hilagaan,  at  magiging  bahang  agos,  at 
aapawan  ang  lupain  at  ang  lahat  na 
nandoon,  ang  ciudad  at  ang  mga  tuma- 
tahan  doon :  at  ang  mga  tawo  ay  hihiyaw, 
at  lahat  ng  mananahan  sa  lupain  ay 
aangal.  3  Sa  ingay  ng  tungtong  ng  mga 
kuko  ng  kaniyang  mga  malakas,  sa  hagibis 
ng  kaniyang  mga  karro,  sa  hugong  ng 
kaniyang  mga  gulong,  hindi  nililingon  ng 
mga  magulang  ang  kanilang  mga  anak 
dahil    sa    kahinaan    ng    mga    kamay; 

4  dahil  sa  araw  na  dumarating  upang 
samsaman  ang  lahat  ng  mga  Filisteo, 
upang  ihiwalay  sa  Tiro  at  Zidon,  ang 
lahat  na  manunnlong  na  nalalabi  :  sapag- 
ka^t  sasamsaman  ng  Panginoon  ang  mga 
Filisteo,  ang  nalabi  sa  pulo   ng  Kaftor. 

5  Kakalbuhau  ay  dumating  sa  Gaza; 
Askelon  ay  nagiba,  ang  labis  sa  kanilang 
libis:    ^hangang  kalian  magkukudlit  ka? 

6  Oh  ikaw  na  tabak  ng  Panginoon; 
^hangang  kailan  hindi  ka  tatahimik? 
masok  ka  sa  iyong  kaloban;  ikaw  ay 
magpahinga  at  tumahimik.  7  I  Paanong 
ikaw  ay  matatahimik  sa  bagay  ay  binig- 
yan  ka  ng  Panginoon  ng  bilin  ?  laban  sa 
Askelon,  at  laban  sa  baybayin  ng  dagat 
ay  doon  niya  itinakda. 

4Q  Tungkol  sa  Moab.    Ganito  ang  sabi 
O    ng  Panginoon  ng  mga  luikbo,  ng 
Dios  ng  Israel ;     \  Sa  aba  ng  Nebo !    sa- 


48.  30 


JBBEMIAS. 


797 


pagka*t  nalagay  na  sira;  Kiriataim  ay 
nalagay  sa  kahihiyan,  nasakop:  Misgab 
ay  nalagay   sa   kahihiyan    at  nabagsak. 

3  Ang  kapurihan  ng  Moab  ay  wala  na ; 
sa  Hesbon  ay  kumakatha  sila  ng  kasam- 
an  laban  sa  kaniya:  Kayo'y  parito,  at 
ihiwalay  natin  siya  sa  pagkanacion.  Ikaw 
naman,  Oh  Madmen,  rnadaclala  sa  kata- 
himikan ;  hahabulin  ka  ng  tabak.  3  Ang 
hugong  ng  hiyaw  ay  mula  sa  Horonaim, 
I  pananamsam    at     malaking    kagibaan ! 

4  Ang  Moab  ay  giba,  ang  kaniyang 
mga    bata    ay    nagpaparinig    ng   hiyaw. 

5  Sapagka't  sa  sampahan  sa  Luhit  ay 
sasampa  sila  na  may  laging  pag-iyals ; 
sapagka't  kanilang  narinig  sa  babaan  sa 
Horonaim  ang  kapanlawan  ng  hiyaw  ng 
kagibaan.  6  Kayo'y  tumakas,  inyong 
iligtas  ang  inyong  mga  buliay,  at  kayo'y 
maging  gaya  ng  retaraa  sa  ilang.  7  Sa- 
pagka't  sa  paraang  ikaw  ay  umasa  sa 
iyong  mga  gawa  at  sa  iyong  mga  kaya- 
manan,  ikaw  man  ay  makukuha:  at 
ang  Kemos  ay  papasok  sa  pagkabihag, 
ang^  kaniyang  mga  sacerdote  at  ang 
kaniyang  mga  pangulo  na  magkaka- 
sama.  8  At  ang  mananamsam  ay  dara- 
ting  sa  bawa't  ciudad,  at  walang  ciudad 
na  makatataanan ;  ang  libis  naman  ay 
mawawala,  at  ang  kapatagan  ay  magiging 
giba;  gaya  ng  sinalita  ng  Panginoon. 
9  Magbigay  kayo  ng  mga  pakpak  sa 
Moab,  upang  siya^y  makalipad  at  maka- 
labas:  at  ang  kaniyang  mga  ciudad  ay 
magiging  kagibaan,  na  walang  sino  mang 
tatahan  doon.  *10  Sum  pain  siya  na 
gumagawa  ng  gawa  sa  PanSinoon  na 
walang  bahala,  at  sum  pain  siya  na 
nag-uurong  ng  kaniyang  tabak  sa 
dugo.  11  Ang  Moab  ay  natahimik 
mula  sa  kaniyang  kabataan,  at  siya'y 
nagpahinga  sa  kaniyang  mga  latak,  at 
hind i  napagsalinsalin  sa  sisid Ian  at  sisid- 
lan,  o  nasok  man  siya  sa  pagkabihag: 
kaya't  ang  kaniyang  lasa  ay  nalalabi  sa 
kaniya,  at  ang  kaniyang  bango  ay  hindi 
nagbabago.  12  Kaya^t  narito,  ang  mga 
araw  ay  dumarating,  sabi  ng  PANaiNOOis^, 
na  aking  susuguin  sa  kanila  ang  mga 
mangbubuhos,  at  mga  magbubuhos  sa 
kaniya ;  at  kanilang  tutuyuin  ang  kani- 
yang mga  sisid  Ian,  at  babasaging  pirapi- 
raso  ang  kanilang  mga  kamaw.  13  At 
ang  Moab  ay  mapapaliiya  dahil  sa 
Kemos,  gaya  ng  bahay  ng  Israel  na 
napahiya  sa  Bet-el  na  kanilang  pag-asa. 
14  ^Bakit  inyong  sinasabing:  Kami  ay 
mga  makapangyarihang   lalaki,   at   mga 


matapang  na  lalaki  na  pangbaka? 
15  Ang  Moab  ay  nalalagay  na  sira,  at 
ang  kaniyang  mga  ciudad  ay  mga  sinam- 
pa,  at  ang  kaniyang  mga  pili  na  binata 
ay  bumaba  sa  patayan,  sabi  ng  Hari,  na 
ang  pangalan  ay  Pangingo^t  ng  mga 
hukbo.  16  Ang  kapahamakan  ng  Moab 
ay  malapit  ng  darating,  at  ang  kaniyang 
pagkapighati  ay  nagmamadali.  17  Ka- 
yong  lahat  na  nasa  palibot  niya,  managhoy 
kayo  sa  kaniya,  at  kayong  lahat  na 
nakakakiiala  ng  kaniyang  pangalan; 
inyong  sabihing  :  j  Bakit  ang  matibay  na 
tungkod  ay  nabali,  ang  magandang  bakulo ! 
18  Oh  ikaw  na  anak  na  babaye  na 
tumatahan  sa  Dibon,  bumaba  ka  na  mula 
sa  iyong  kalualhatian,  at  umupo  kang 
uhaw ;  sapagka't  ang  mananamsam  ng 
Moab  ay  sumampa  laban  sa  iyo,  kaniyang 
giniba  ang  iyong  mga  katibayan^  19  Oh 
mananahansa  Aroer,  tumayo  ka  sa  tabi 
ng  daan,  at  manubok  ka :  tumanong  ka  sa 
kaniya  na  tumatakas  at  sa  kaniya  na 
tumataanan;  iyong  sabihing:  ^Ano  ang 
nangyari?  20  Ang  Moab  ^y  nalagay 
sa  kahihiyan;  sapagka't  nagiba:  kayo 
ay  uriiangal  at  humiyaw  ;  saysayin  ninyo 
sa  Arnon,  na  ang  Moab  ay  nalaga}'^  na 
sira.  21  At  ang  kahatulan  ay  dumating 
sa  lupaing  kapatagan ;  sa  Holon,  at  sa  Jaza, 
at  sa  Mefaat ;  22  at  sa  Dibon,  at  sa  Nebo, 
at  sa  Bet-diblataim ;  23  at  sa  Kiriataim 
at  sa  Bet-gamul,  at  sa  Bet-meon ;  24  at  sa 
Keriot,  at  sa  Bozra,  at  sa  lahat  ng  ciudad 
ng  lupain  ng  Moab,  malayo  o  malapit. 
25  Ang  sungay  ng  Moab  ay  nahiwalay,  at 
ang  kaniyang  kamay  ay  nabali,  sabi  ng 
Panginoon.  26  Languin  ninyo  siya ; 
sapagka^t  siya'y  nagmalaki  laban  sa 
Panginoon  :  at  ang  Moab  ay  gugumon 
sa  kaniyang  suka,  at  siya  man  ay  magi- 
ging kakutyaan.  27  iSapagka't  hindi 
ba  naging  kakutyaan  ang  Israel  sa  iyo  ? 
i  hindi  ba  siya  nasumpungan  sa  gitna  ng 
mga  magnanakaw  ?  sapagka't  kung  paa- 
nong  kadalas  sinasalita  mo  siya,  gayon 
nag-uuga  ka  ng  ulo.  28  Oh  kayong  mga 
mananahan  sa  Moab,  inyong  iwan  ang 
mga  ciudad,  at  kayo'y  tumahan  sa  bato- 
han;  at  maging  gaya  ng  kalapati  na 
nagpupugad  sa  mga  tabi  ng  bunganga  ng 
butas.  29  Aming  narinig  ang  kapalaluan 
ng  Moab,  na  siya'y  totoong  palalo ;  ang 
kaniyang  pagmamataas,  at  ang  kaniyang 
pagpapalalo,  at  ang  kaniyang  kahambu- 
gan,  at  ang  pagmainatigas  ng  kaniyang 
puso.  30  Talastas  ko  ang  kaniyang 
pag-iinit  na  walang  ano   man,   sabi  ng 


798 


JEEEMIAS. 


48.  30 


Pan^inoon,  ang  kaniyang  pagmainata- 
fog  ay  walang  nangyari.  31  Kaya't 
aking  aangalan  ang  Moab;  oo,  ako'y  hilii- 
yaw  dahil  sa  boong  Moab:  dahil  sa  mga 
lalaki  sa  Kir-lieres  ay  tatangis  sila. 
32  Tatangis  ako  ng  higit  kay  sa  pagta- 
ngis  ng  Jazer  dahil  sa  iyo,  Oh  puno  ng 
nvas  ng  SibiiKi:  ang  iyong  mga  sanga  ay 
dumadaan  ng  dagat,  mga  nmaabot  han- 
gang  sa  dagat  ng  Jazer :  sa  iyong  mga 
bungang  pangtag-init  at  sa  iyong  ani  ay 
dumaluhong  ang  mananamsam.  33  At 
ang  kasayahan  at  kagalakan  ay  naalis, 
Sti  mabungang  bukid  at  sa  lupain  ng 
Moab;  at  aking  pinatigil  ang  alak  sa 
mga  alilisan:  v/alang  yayapak  na  may 
sutsot;ang  pagsutsot  ay  hindi  magiging 
pagsiitsot.  34  Mula  sa  hiniyawan  ng 
Hesbon  hangang  sa  Eleale,  hangang  sa 
Jahaz  ay  naglakas  sila  ng  kanilang  voces, 
mula  sa  Zoar  hangang  sa  Horonaim,  sa 
Eglat-shelishiyah :  sapagka't  ang  mga 
tubig  ng  Nimrim  man  ay  magiging  giba. 
35  Bukod  dito  ay  aking  papaglilikatin 
sa  Moab,  sabi  ng  Panginoon  ang  nagha- 
handog  sa  mataas  na  lugar,  at  ang  nagsu- 
sunog  ng  kamanyan  sa  kaniyang  mga 
dios.  3t»  Kaya't  ang  aking  puso  ay 
tumutunog  na  parang  flaiita  dahil  sa 
Moab,  at  ang  aking  puso  ay  tumutunog 
na  parang  flauta  dahil  sa  mga  lalaki  sa 
Kir-heres:  kaya't  ang  kasaganaan  na 
kaniyang  tinankilik  ay  napawi.  37  Sa- 
pagka't  bawa't  ulo  ay  kalbo,  at  bawa't 
balbas  ay  nabaltak :  sa  lahat  ng  karaay 
ay  may  mga  kudlit,  at  sa  lahat  ng  bai- 
wang  ay  kayong  magaspang.  38  Sa  lahat 
ng  pulupo  ng  Moab  at  sa  mga  langsangan 
noon  ay  may  panaghoy  saansaan  man: 
sapagka^t  aking  binasag  ang  Moab  na 
parang  sisidlan  na  di  kinalulugdan,  sabi 
ng  Panginoon.  39  I  Bakit  nabagsak ! 
i  bakit  umaangal !  J  bakit  ang  Moab  ay 
tumalikod  na  may  kahihiyan!  gayon 
magiging  k;  katyaan  at  kapanlupaypayan 
ang  Moab  sa  lahat  na  nasa  palibot  niya. 
40  Sapagka'fc  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon:  Narito,  siya'y  lilipad  na  parang 
aguila,  at  magbubuka  ng  kaniyang  mga 
pakpak  laban  sa  Moab.  41  Ang  Keriot 
ay  nasakop,  at  ang  mga  katibayan  ay 
namangha,  at  ang  puso  ng  mga  maka- 
pangyarihang  tawo  sa  Moab  sa  araw  na 
yaon  ay  magiging  gaya  ng  pu^o  ng  ba- 
baye  sa  kaniyang  pagdaramdam.  42  At 
ang  Moab  ay  magigiba  sa  pagkabayan, 
bapagka't  siya'y  nagmalaki  laban  sa  Pa- 
kGinoon.    43  Katakutan,    at  liukay,  at 


silo,  ay  nasa  iyo.  Oh  mananahau  sa 
Moab,  sabi  ng  Panginoon.  44  Siyang 
tumatakas  sa  pagkatakot  ay  mabubual  sa 
hukay ;  at  siyang  umaahon  sa  hukay  a}^ 
mahuhuli  ng  silo  :  sapagka^t  dadalhin  ko 
sa  kaniya,  sa  Moab,  ang  taon  ng  pag- 
dalaw  sa  kaniya,  sabi  ng  Panginoon. 
45  Silang  tumatakas  ay  tumatayong  wa- 
lang lakas  sa  ilalim  ng  lilira  ng  Hesbon: 
sapagka't  ang  apoy  ay  lumabas  sa 
Hesbon,  at  ang  alab  mula  sa  gitna  ng 
SihOD,  at  pinugnaw  ang  tagiliran  ng 
Moab  at  ang  bao  ng  ulo  ng  mga  mangu- 
gulo.  46  i  Sa  aba  mo,  Oh  Moab !  ang 
bayan  ng  Kemos  ay  nawala:  sapagka't 
ang  iyong  mga  anak  na  lalaki  ay  nada- 
lang  bihag,  at  ang  iyong  mga  anak  na 
babaye  ay  nasok  sa  pagkabihag.  47  Ga- 
yon ma'y  ibabalik  ko  uli  ang  Moab  na 
mula  sa  pagkabihag  sa  mga  huling  araw, 
sabi  ng  Panginoox.  Ganito  kalayo  ang 
kahatulan  ng  Moab. 

^Q  "^ung^^^ol  sa  mga  anak  ng  Ammon. 
■  ^  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  : 
I  Wala  bang  mga  anak  ang  Israel  ?  i  wala 
ha  siyang  tagapagmana?  ^  bakit  nga 
minamana  ni  Malkam  ang  Gad,  at 
tumatahan  ang  kaniyang  bayan  sa  mga 
ciudad  noon?  2  Kaya't,  narito,  ang  mga 
araw  ay  dumarating,  sabi  ng  Panginoon, 
na  aking  iparirinig  ang  kaingay  ng  pag- 
babaka  laban  sa  Rabba  ng  mga  anak 
ng  Ammon;  at  magiging  isang  gibang 
bunton,  at  ang  kaniyang  mga  anak  na 
babaye  ay  masusunog  ng  apoy :  kung  mag- 
kagayo'y  mga  mamanahin  ng  Israel  ang 
mumana  sa  kaniya,  sabi  ng  Panginoox. 

3  Ikaw  ay  umangal,  Oh  Hesbon,  sapagka't 
ang  Ai  ay  nasamsaman ;  kayo  V  humiyaw, 
kayong  mga  anak  na  babaye  ng  Eabba, 
kayo'y  magbigkis  ng  kayong  magaspang : 
kayo'y  tumaghoy,  at  tumakbong  paroo't 
parito  sa  gitna  ng  mga  bakuran ;  sapagka't 
ang  Malkam  ay  papasok  sa  pagkabihag, 
ang  kaniyang  mga  sacerdote  at  ang  kani- 
yang    mga    pangalo    na     magkakasama. 

4  ^  Bakit  ikaw  ay  nagpapakalualhati  sa 
mga  libis,  ikaw  na  liumuhuhong  libis, 
Oh  tumatalikod  na  anak  na  babaye?  na 
umasa  sa  kaniyang  mga  kayamanan,  na 
nagsabing:     ^Sinong    paririto    sa    akin? 

5  Narito,  ako'y  magdadala  ng  takot  sa 
iyo,  sabi  ng  Panginoon,  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo,  mula  sa  lahat  na  nasa 
boong  palibot  mo;  at  kayo^  matataboy 
bawa't  isa  na  matuid,  at  walang  dadam pot 
sa  kaniya  na  gumagala.    6  Nguni't  p'ag- 


V 


49.  29 


JEEEMIAS. 


7M 


katapos  ay  aking  dadalhin  uli  ang  pag- 
kabihag  ng  mga  anak  ng  Ammon,  sabi  ng 
Panginoon. 

7  Tungkol  sa  Edom.  Ganito  ang  sabi  ng 
PanQinoon  ng  mga  hukbo:  iWala  na 
ba  ang  karunungan  sa  Teman  ?  i  lumipas 
ba  ang  payo  sa  mabait  ?  I  nawala  ba  ang 
kanilang  karunungan  ?  8  Tuiliakas  kayo, 
magsibalik  kayo,  kayo'y  tiimahan  sa 
kalaliman,  Oh  niga  mananalian  sa  Dedan ; 
sapagka^t  akiflg  dadalhin  ang.kapahama- 
kan  ni  Esau  sa  kaniya,  sa  panahon  na 
aking  dadalawin  siya.  @  Kung  ang  mga 
mang-aani  ay  dumating  sa  iyo,  ^hindi  ba 
sila  mag-iiwan  ng  inahihimalay  na  mga 
uvas  ?  kung  mga  magnanakaw  sa  gabi, 
hindi  ba  sila  gigiba  ng  hangang  magkaroon 
ng  kasia?  loNguni't  aking  hinubdan 
si  Esau,  aking  inilitaw  ang  kaniyang 
mga  kublihan,  at  siya^  hindi  makapag- 
kukubli:  ang  kaniyang  binhi  ay  nasam- 
sam,  at  ang  kaniyang  mga  kapatid,  at  ang 
kapiyang  mga  kalapit,  at  siya-y  wala  na 
rin.  11  lyong  iwan  ang  iyong  mga  uli- 
lang  anak,  aking  mga  iingatang  buhay; 
at  atig  iyong  mga  babayeng  bawo  ay  umasa 
sa  akin,  la  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng 
Pan5inoon  :  Narito,  silang  hindi  nauukol 
uminom  sa  kopa  ay  walang  pagsalang 
iinom ;  ^  at  ikaw  ba*y  yayaong  lubos  na 
walang  parusa?"  ikaw  ay  hindi  yayaon  na 
walang  parusa,  kungdi  walang  pagsalang 
iinom  ka.  IS  Sapagka't  ako'y  sumumpa 
ng  akirig  sarili,  sabi  ng  Panginook,  na 
ang  Bozra^  ay  magiging  katigilan,  kaku- 
tyaa.n,  kasiraan,  at  kasumpaan;  at  lahat 
ng  ciudad  noon  ay  magiging  walang  han- 
gang mga  giba.  14  Ako'y  nakarinig  ng 
mga  balita  na  inula  sa  Pangikoon,  at 
isang  sugo  ay  sinugo  sa  gitna  ng  mga 
nsLcioJij  na  nagsabing :  Kayo'y  magpipi- 
san,  at  pumaroong  laban  sa  kaniya,  at 
bumangon  sa  pakikipagbaka.  15  Sapag- 
ka%  narito,  ginawa  kitang  maliit  sa  gitna 
ng  mga  nacion,  at  niwalan  kitang  kabu- 
'  luhan  sa  gitna  ng  mga  tawo.  16  Tungkol 
sa  iyong  mga  kakilabutan,  dinaya  ka  ng 
kapalaluan  ng  iyong  puso,  oh  ikaw  na 
tumatahan  sa  mga  puang  ng  bato,  na 
tumatankilik  ng  kaitaasan  ng  burol:  baga 
man  iyong  pataasin  ang  iyong  pugad.  na 
kasintaas  ng  aguila,  aking  ibababa  kita 
mula  roon,  sabi  ng  PaijtSinoon.  17  At 
ang  Edom  ay  magiging  katigilan :  bawa't 
nagdaraan  ay  matitigilan,  at  susutsot 
dahil  sa  lahat  ng  salot  doon.  18  Kung 
paano    ang    nangyapi  sa  Sodoma,   at  sa 


Gomorra,  at  sa  mga  kalapit  ciudad  noon, 
sabi  ng  Panginook,  gayon  walang  lalaki  na 
tatahan  doon,  o  sino  mang  anak  ng  tawo 
ay  mangingibang  bayan  doon.  19  Narito, 
siya'y  sasampa  na  parang  leon  mula  sa 
kapalaluan  ng  Jordan  laban  sa  matibay  na 
tahanan :  nguni't  biglang  aking  patatak- 
buhin  siya  mula  sa  kaniya ;  at  ang  mapili, 
siya  kong  ihahahalal  sa  kaniya :  sapag- 
ka't  i  sino  ang  gaya  ko  ?  ^  at  sinong  mag- 
tatakda  sa  akin  ng  panahon?  at  ^sino 
ang  pastor  na  makatatayo  sa  harap  ko  ? 
20  KayaH  inyong  dingin  ang  payo  ng 
PanGinoon,  na  kaniyang  ipinasiya  laban 
sa  Edom;  at  ang  kaniyang  mga  pasiya  na 
kaniyang  ipinasiya  laban  sa  mga  manana- 
han  sa  Teman :  Tunay  na  mga  babatakin 
sila,  ang  mga  maliit  ng  kawan ;  tunay  na 
kaniyang  gagawing  giba  ang  kanilang 
tahanan  lia  kasaraa  nila.  21  Ang  lupa 
ay  nanginginig  sa  hugong  ng  kanilang 
pagkabual ;  may  hiyawan,  na  ang  ingay 
ay  naririnig  sa  Dagat  na  Mapula. 
22  Narito,  siya'y  sasampa  at  lilipad  na 
parang  aguila,  at  magbubuka  ng  kaniyang 
mga  pakpak  laban  sa  Bozra:  at  ang  puso 
ng  mga  makapangyarihang  tawo  sa  Edom 
sa  araw  na  yaon  ay  magiging  gaya  ng 
puso  ng  babaye  sa  kaniyang  pagdaramdam. 

23  Tungkol  sa  Damasko.  Ang  Hamat 
ay  napahiya,  at  ang  Arpad ;  sapagka't 
sila'y  nakarinig  ng  mga  masamang  balita, 
sila'y  natutunaw :  may  kapanlawan  sa 
dagat;  hindi  matatahimik.  24  Ang 
Damasko  ay  humihina,  siya'y  tumatalikcd 
upang  tumakas,  at  panginginig  ay  kuma- 
kapit  sa  kaniya:  kalunkutan  at  mga 
kapanlawan  ay  kumapit  sa  kaniya  na 
gaya  sa  babaye  sa  pagdaramdam. 
25  I  Bakit  hindi  pinabayaan  ang  ciudad 
na  kapurihan,  ang  ciudad  ng  aking  kaga- 
lakan?  26  Kaya^t  ang  kaniyang  mga 
binata  ay  mabubual  sa  kaniyang  mga  lang- 
sangan,  at  lahat  ng  mga  lalaki  na  pang- 
baka  ay  madadala  sa  katahimikan  sa  araw 
na  yaon,  sabi  ng  PanQinoon  ng  mga 
hukbo.  27  At  ako^y  magpapaningas  ng 
apoy  sa  kuta  ng  Damasko,  at  pupugnawin 
noon  ang    mga  •  palacio    ni    Ben-hadad. 

28  Tungkol  sa  Kedar,  at  sa  mga 
kaharian  ng  Hazor,  na  sinugatan  ni 
Nebukadrezar  na  hari  sa  Babilonia: 

Ganito  ang  sabi  ng  Pakginoon:  Bu- 
mangon kayo,  sumampa  kayo  sa  Kedar, 
at  inyong  samsaman  ang  mga  anal| 
ng  silanganan.  29  Ang  kanilang  mga 
dampa  at  ang  kanilang  m^ga  kawan  aj 


800 


JEEEMIAS. 


49.  29 


kanilang  kukunin ;  kanilaiig  kukuiiin 
para  sa  kanilang  sarili  ang  kanilang  mga 
tabing,  at  lahat  nilang  sisidlan,  at  ang 
kanilang  mga  kamello :  at  sila'y  hihiyaw 
sa  kanilang:  Kakilabutan  sa  laliat  ng 
dako.  30  Tumakas  kayo,  gumala  kajong 
nialayo,  tumahan  kayo  sa  kalaliman,  Oh 
kayung  mga  mananahan  sa  Hazor,  sabi 
ng  Pangikoon:  sapagka't  kumuliang 
payo  si  Nebukadrezar  na  liari  sa  Ba- 
bilonia  laban  sa  inyo,  at  nag-isip  ng  pa- 
siya  laban  sa  inyo.  31  Kayo'y  bu- 
mangon,  inyong  sampaliin  ang  nacion  na 
tahimik,  na  tumatahang  walang  baliala, 
sabi  ng  PanSinoon  ;  na  wala  kahi't  mga 
pintuang-daan  o  mga  lialang  man,  na 
tumatahang  mag-isa.  32  At  ang  kani- 
lang mga  kamello  ay  magiging  samsam, 
at  ang  karamihan  ng  kanilang  kawan 
ay  samsam:  at  aking  pangangalatin  sa 
lahat  ng  hangin  ang  mga  may  gupit 
sa  tagiliran  ng  kanilang  buhok;  at  aking 
dadalhin  ang  kanilang  kapahamakan 
na  mula  sa  lahat  nilang  dako,  sabi 
ng  Panginoon.  33  At  ang  Hazor  ay 
magiging  tahanang  lugar  ng  mga  chakal, 
kagibaan  magpakailan  man :  walang 
lalaking  tatahan  doon,  o  sino  mang 
anak  ng  tawo  ay  mangingibang  bayan 
doon. 

34  Ang  salita  ng  PanGinoon  na  duma- 
ting  kay  Jeremias  na  profeta  tiingkol  sa 
Elam  sa  pagpapasimula  ng  paghahari  ni 
Zedekias  na  hari  sa  Juda,  na  nagsabing : 
35  Ganito  ang  sabi  ng  Pakginoon  ng 
mga  hukbo :  Narito,  aking  babaliin  ang 
bosog  ng  Elam,  ang  pinakapangulo  ng 
kaniyang  kapangyarihan.  36  At  sa 
Elam  ay  dadalhin  ko  ang  apat  na  hangin 
na  mula  sa  apat  na  sulok  ng  langit,  at 
aking  pangangalatin  sila  sa  lahat  ng  mga 
hanging  yaon;  at  walang  nacion  na  hindi 
kararatingan  ng  mga  tapon  na  mula  sa 
Elam.  37  At  aking  papanlulupaypaj^n 
ang  Elam  sa  harap  ng  kanilang  mga  ka- 
away,  at  sa  harap  ng  mga  umousig  ng 
kanilang  buliay :  at  ako'y  magdadala  ng 
kasam-an  sa  kanila,  ang  aking  mabangis 
na  galit,  sabi  ng  Pakginoon  ;  at  aking 
susuguin  ang  tabak  sa  likuran  nila,  han- 
gang  sa  aking  malipol  sila :  38  at  aking 
ilalagay  ang  aking  luklukan  sa  Elam,  at 
aking  lilipulin  mula  roon  ang  hari  at 
mga  pangulo,  sabi  ng  Panginoon. 
39  At  mangyayari  sa  mga  huling  araw, 
na  aking  ibabalik  ang  pagkabibag  ng 
Elam,  sabi  ng  Paj?gii?oon, 


t^f\  Ang  salita  na  sinalita  ng  Pangi- 
^\J  noon  tungkol  sa  Babilonia,  tung- 
kol  sa  Inpain  ng  mga  Kaldeo,  sa  pama- 
mag-itan  ni  Jeremias  na  profeta. 

2  Inyong  ihayag  sa  gitna  ng  mga  nacion, 
at  inyong  itanyag,  at  magtaas  kayo  ng 
bandila;  inyong  itanyag  at  huag  ninyong 
ikubli:  inyong  sabihing:  Babilonia  ay 
nasakop,  Bel  ay  nalagay  sa  kahihiyan, 
Merodak  ay  nanlupaypay;  ang  kaniyang 
mga  larawan  ay  nalagay  sa  kahihiyan, 
ang  kaniyang  mga  idolo  ay  nanlupaypay. 
3  Sapagka't  mula  sa  hilagaan  ay  suma- 
sampa  ang  isang  nacion  laban  sa  kaniya, 
na  gigiba  ng  kaniyang  lupain,  at  walang 
tatahan  doon:  sila'y  tumakas,  sila'y 
yumaon,  ang  tawo  at  gayon  din  ang 
hay  op.  4  Sa  mga  araw  na  yaon,  at  sa 
panahong  yaon,  sabi  ng  Panginoon,  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  darating,  sila,  at 
ang  mga  anak  ng  Juda  na  magkakasama  ; 
sila'y  yayaon  ng  kanilang  lakad  na 
umiiyak,  at  hahanapin  nila  ang  Pangi- 
NOONG  kanilang  Dios.  5  Kanilang  itatan- 
yag  ang  daan  ng  Zion,  na  ang  kanilang 
mga  nn:^lia  ay  nakaharap  sa  dakong 
yaon,  na  magsa'sahlng :  Kayo'y  pari  to,  at 
lumakip  kayo  sa  Panginoon  sa  walang 
hangang  tipan  na  hindi  malilimutan. 

6  Ang  aking  bayan  ay  naging  gaya  ng 
nawalang  tupa:  iniligaw  sila  ng  kani- 
lang mga  pastor,  sila'y  inilihis  sa  mga 
bundck :  sila'y  naparoon  sa  burol  mula 
sa  bundok,  kanilang  nalimutan  ang 
kanilang  pahingahang  lugar.  7  Sinasak- 
mal  sila  ng  lahat  na  nakakasumpong  sa 
kanila:  at  sinasabi  ng  kanilang  mga 
kaaway:  Hindi  kami  nangagalit,  sapag- 
ka't  sila'y  nagkasala  laban  sa  Panginoon, 
na  tahanan  ng  kahatolan,  sa  Panginoon, 
sa  pag-asa  ng  kanilang  mga  magulang. 
8  Kayo'y  tumakas  mula  sa  gitna  ng 
Babilonia,  at  kayo'y  lumabas  mula  sa 
lupain  ng  mga  Kaldeo,  at  kayo'y  maging 
parang  mga  kambing  na  lalaki  sa  harap 
ng  mga  kawan.  9  Sapagka't,^  narito, 
aking  patatayuii^  at  pasasampahin  laban 
sa  Babilonia  ang  isang  kapisanan  ng  mga 
malaking  nacion  na  mula  sa  hilagaang 
lupain :  at  sila'y  magsisihanay  laban  sa 
kaniya ;  mula  riya'y  makukuha  siya :  ang 
kanilang  mga  pana  ay  magiging  parang  Fa 
isang  magilas  na  makapangyarilian ;  wa- 
lang magbabalik  na  walang  kabuluhan. 
10  At  ang  Kaldea  ay  magiging  samsam : 
lahat  na  sumasamsam  sa  kaniya  ay  ma- 
bubusog,  sabi  ng  Panginoon.  ii  Sa  pa- 
raang  kayo  ay  masaya,  sa  paraan^  kayo'y 


60.  33 


JEREMIAS. 


801 


nagagalak,  Oh  kayong  sumasamsam  ng 
aking  liiana,  sa  paraang  kayo^y  sumusuag 
na  parang  babayeng  guyang  baka,  na 
yumayapak  ng  butilj  at  humuhuni  na 
parang  mga  ma.lakas  na  kabaya;  12  ang 
inyong  ina  ay  raapapahiyang  mainam ; 
siyang  nanganak  sa  inyo  ay  malilito; 
narito,  siya'y  magiging  pinakahuli  sa  mga 
nacion,  isang  ilang,  isang  tuyong  lupain, 
isang  ilang.  IS  Dahil  sa  pag-iinit  ng 
PanQinoon  ay  hindi  tatahanan,  kangdi 
magiging  lubos  na  giba :  bawa't  magdaan 
sa  Babilonia  ay  matitigilan,  at  susutsot 
dahil  sa  kaniyang  lahat  na  pagkasalot. 
14  Kayo'y  mag^hanay  laban  sa  Babilonia 
sa  palibot,  kayong  lahat  na  umaakma  ng 
bosog;  hilagposan  ninyo  siya,  huag  kayong 
magkulang  ng  mga  pana :  sapagka't  siya'y 
nagkasala  laban  sa  Panginook.  15  Su- 
mutsot  ka  laban  sa  kaniya  sa  palibot; 
siya'y  sumuko  sa  kaniyang  sarili;  ang 
kaniyang  mga  panguna  ay  nabual,  ang 
kaniyang  mga  kuta  ay  nabagsak :  sapag- 
ka't    siyang  kagantihan  ng  Pan^inoon; 

famanti  kayo  sa  kaniya  j  kung  ano  ang 
aniyang  ginawa,  gawin  ninyo  sa  kaniya. 
16  Ihiwalay  ninyo  ang  manghahasik  sa 
Babilonia,  at  siyang  pumipigil  ng  karit  sa 
panahon  ng  pag-aani :  dahil  sa  takot  sa 
mang-aaping  tabak  ay  babalik  bawa't 
isa  sa  kaniyang  bayan,  at  tatakas  bawa't 
isa  sa  kaniyang  sariling  lupain. 

17  Ang  Israel  ay  nakalat  na  tupa; 
iniligaw  siya  ng  mga  leon:  ang  unang 
sumakmal  sa  kaniya  ay  ang  hari  sa 
Asiria;  at  si  N«bukadrezar  na  hari  sa 
Babilonia  ay  siyang  huling  bumali  ng 
kaniyang  mga  buto.  18  Kaya't  ganito 
ang  sabi  ng  PanSinoon  ng  mga  hukbo, 
ng  Dios  ng  Israel :  Narito,  aking  paruru- 
sahan  ang  hari  sa  Babilonia,  at  ang  kani- 
yang lupain,  ^aya  ng  aking  pagkaparusa 
sa  hari  sa  Asiria,  l»  At  aking  dadal- 
hin  uli  aag  Israel  sa  kaniyaug  sabsaban, 
at  siya'y  sasabsab  sa  Karmel  at  sa 
Basan,  at  ang  kaniyang  kalulua  ay  mabu- 
busog  sa  mga  burol  ng  Efraim  at  sa 
Gijead.  20  Sa  mgaaraw  na  yaon  at  sa 
pailahong  yaon,  sabi  ng  PanQinoon,  ang 
kasam-an  ng  Israel  ay  mauusig,  at  hindi 
magkakaroon  ng  ano  man;  at  ang  mga 
kasalananiig  Juda,  at  hindi  sila  masu- 
sumpungan :  sapagka't  aking  patatawarin 
sila  na  aking  iniiwan  na  pinakalabi. 

21  Ikaw  ay  sumampa  laban  sa  lupain 
ng  Merathaim,  laban  doon,  at  laban  sa 
mga  mananahan  sa  Pekod :  ikaw  ay  puma- 
tay  at  lumipol  na  lubos  na  sumunod  sa 


kanila,  sabi  ng  PanQinoon,  at  iyong 
gawin  ang  ayon  sa  lahat  na  iniutos  ko 
sa  iyo.  22  Ang  hugong  ng  pagbabaka 
ay  nasa  lupaiii,  at  ang  malaking  kagibaan. 
23  i  Bakit  naputol  at  nabali  ang  pamuk- 
pok  ng  boong  lupa  ?  ^  bakit  ang  Babilonia 
ay  naging  kagibaan  sa  gitna  ng  mga 
nacion?  24  Pinaglagyan  kita  ng  silo,  at 
ikaw  naman  ay  nahuli,  Oh  Babilonia,  at 
hindi  mo  ginugunita :  ikaw  ay  nasumpu- 
ngan  at  nahuli  rin,  sapagka't  ikaw  ay  naki- 
pagtalo  laban  sa  PanGinoon.  25  Binuk- 
san  ng  Panginoon  ang  kaniyang  la^agyan 
ng  sakbat,  at  inilabas  ang  mga  sakbat 
ng  kaniyang  pagkagalit:  sapagka't  ang 
Panginoon,  ang  Pan^inoon  ng  mga 
hukbo,  ay  may  gawai^g  gapawin  sa  lupain 
ng  mga  Kaldeo.  26  Xayo'y  paroong 
laban  sa  kaniya^  mula  sa  kahulihulihang 
hanganan,  inyong  buksan  ang  kaniyang 
mgakamalig:  inyong  ihagis  na  parang 
mga  bunion,  at  inyong  gibaing  lubos  siya : 
huag  maiwanan  siya  ng  ano  man.  27  In- 
yong patayin  ang  lahat  niyang  mga  toro : 
mga  pababain  sa  patayan:  j  sa  aba  nila! 
sapagka't  ang  kanilang  araw  ay  dumating, 
ang  araw  ng  pagdalaw  sa  kanila.  28  In- 
yong dingin  ang  voces  nila  na  tumatakas 
at  tumataanan  mula  sa  lupain  ng  Babilo- 
nia, upang  maghayag  sa  Zion  ng  kagan- 
tihan ng  Panginoong  ating  Dios,  ng 
kagantihan  ng  kaniyang  tcmplo.  29  In- 
yong tawaging  magkakasama  ang  mga 
mamamana  laban  sa  Babilonia,  silang 
lahat  na  nag-aakma  ng  bosog;  kayo^y 
tumayo  laban  sa  kaniya  sa  palibot ;  huag 
may  makataanan :  inyong  gantihin  siya 
ayon  sa  kaniyang  gawa;  ayon  sa  lahat  ni- 
yang ginawa,  gawin  ninyo  sa  kaniya:  sa- 
pagka't  siya^  naging  palalb  laban  sa 
Panginoon,  laban  sa  Santo  ng  IsraeL 
30  Kaya't  mabubual  ang  kaniyang  mga 
binata  sa  kaniyang  mga  langsangan,  at 
ajjg  lahat  niyang  lalaking  pangbaka  ay 
madadala  sa  katahimikan,  sa  araw  na 
yaon,  sabi  ng  Panginoon.  31  Narito, 
ako'y  laban  sa  iyo,  Oh  sa  iyo  n^  palalo, 
sabi  ng  Panginoon,  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo:  sapagka't  ang  iyong  araw  ay 
dumating,  ang  panahon  na  dadalawin  kita. 
32  At  ang  palalo  ay  matitisod  at  mabu- 
bual, at  walang  magbabangon  sa  kaniya : 
at  ako'y  maerpapaningas  ng  apoy  sa  kani- 
yang mga  ciudad,  at  pupugnawin  noon 
ang  lahat  na  nasa  palibot  niya. 

33  Ganito  ang  sabi  ng  PanGinoon  ng 
mga  hukbo :  Ang  mga  anak  ng  Israel  at 
ang  mga  anak  ng  Juda  ay  napipighating 


y 


802 


JEBEMTAS. 


50.  33 


magkasama :  at  lahat  na  kumiihang  bihag 
sa  kanila  ay  nagtataling  mahigpit  sa 
kanila;  niga  tnniataDging  pawalan  sila. 
34  Aug  kanilaiig  inanunubos  ay  malakas ; 
aiig  Panginoon  ng  ruga  Imkbo  ay  siyang 
kaniyaiig  pangalan:  kaniyang  ipaglala- 
bang  laaigi  aiig  kanilaDg  usap,  upang  ma- 
bigyan  niya  ng  kapahingaban  ang  lupa,  at 
bagabagin  ang  mga  mananalian  sa  Babilo- 
nia.  35  Ang  tabak  ay  nasa  mga  Kaldeo 
sabi  ng  Panginook,  at  sa  mga  mananaban 
sa  Babilonia,  at  sa  kaniyang  mga  pangulo, 
at  sa  kaniyang  mga  pantas.  36  Ang 
tabdv  ay  sa  mga  ham  bog,  at  sila'y  maha- 
liangal:  ang  tabak  ay  sa  kaniyang  mga 
makapangyarihan,  at  sila'y  manlulupay- 
pay.  37  Ang  tabak  ay  sa  kanilang  mga 
kabayo,  at  sa  kanilang  mga  karro,  at  sa 
boong  bayang  halohalo  na  nasa  gitna  niya, 
at  sila'y  magiging  parang  mga  babaye : 
ang  tabak  ay  sa  kaniyang  mga  kayama- 
nan,  at  mga  mananakaw.  38  Ang  katu- 
yuan  ay  sa  kaniyang  mga  tubig,  at  mga 
matutuyo :  sapagka't  lupain  ng  mga  lara- 
wang  hinicliurahan,  at  sila'y  mga  ulol  sa 
mga  idolo.  39  Kaya't  ang  mga  mabangis 
na  hayop  sa  ilang  sampuo  ng  mga  lobo 
ay  tatahan  doon,  at  ang  avestruz  ay  tata- 
lian  doon,  at  hindi  na  matatahanan  kailan 
pa  man;  o  matatahanan  man  sa  lahi't 
lahi.  40  Kung  paanong  giniba  ng  Dios 
ang  Sod o ma  at  Gomorra  at  ang  mga  kala- 
pit  ciudad  ng  mga  yaon,  sabi  ng  Pakgi- 
NOON;  gayon  hindi  tatahan  ang  lalaki 
roon,  0  tatahan  man  ang  sino  mang  anak 
ng  tawo  roon.  4i  Narito,  isang  bayan 
ay  dumarating  na  mula  sa  liilagaan ;  at 
isang  malaking  nacion,  at  maraming  hari 
ay  mahihikayat  mula  sa  kaduluduluhang 
bahagi  ng  lupa.  42  Kanilang  inaakma 
ang  bosog  at  ang  sibat ;  sila'y  mabagsik  at 
walang  awa;  ang  kanilang  voces  ay  hu- 
ipuhugong  na  parang  dagat,  at  sila'y 
sumasakay  sa  mga  kabayo ;  bawa't  isa  ay 
•  humahanay  na  parang  lalaki  sa  pakiki- 
pagbaka,  laban  sa  iyo,  Oh  anak  na  babaye 
ng  Babilonia.  43  Narinig  ng  hari  sa 
Babilonia  ang  kabantugan  nila,  at  ang 
kaniyang  mga  kamay  ay  nangbihina :  ka- 
kutyan  ay  humawak  sa  kaniya,  at  hirap 
na  gaya  ng  sa  isang  babaye  sa  pagdaram- 
dam.  44  Narito,  siya^y  sasampa  na  pa- 
rang leon  mula  sa  kapalaluan  ng  Jordan 
laban  sa  matibay  na  tahanan:  nguni't 
aking  biglang  palalayasin  sila  sa  kaniya ; 
at  ang  mapili,  siya  kong  ihahalal  sa  kani- 
ya: sapagka^t  ^sinong  gaya  ko?  at  ^  si- 
no  ng  magtatakda  sa  akin  ng  panaho»?  at 


^sino  ang  pastor  na  tatayo  sa  harap  ko? 
45  KayaH  inyong  dingin  ang  payo  ng 
Panginoois^,  na  kaniyang  ginamit  iaban 
sa  Babilonia ;  at  ang  kaniyang  mga  pasiya 
na  kaniyang  ipinasiya,  laban  sa  lupain  ng 
mga  Kaldeo :  Tnnay  na  sila'y  mga  baba- 
tak,  ang  mga  maliit  sa  kawan ;  tonay  iia 
kaniyang  gagawing  giba  ang  kanilang 
tahanan  na  kasama  nila.  46  Sa  ingay  ng 
pagsakop  sa  Babilonia,  ay  nanginginig 
ang  lupa,  at  ang  hiyaw  ay  naririnig  sa 
mga  nacion. 

K|  Ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon: 
Vi^i  Narito,  akoV  babangon  laban  sa 
Babilonia,  at  laban  sa  mga  tumatahan  sa 
Leb-kamai,  na  mangigibanghangin.  2  At 
ako^y  magsusugo  sa  Babilonia  ng  mga 
taga  ibang  lupa  na  magpapahangin  sa 
kaniya;  at  kanilang  tutuyuin  ang  kani- 
yang lupain:  sapagka't  sa  kaarawan  ng 
kabagabagan  ay  magighig  laban  sila  sa 
kaniya  sa  palibot.  3  Huag  iakma  ng 
mangbo bosog  ang  kaniyang  bosog,  at  huag 
siyang  magmataas  sa  kaniyang  sapyaw  : 
at  huag  ninyong  patawarin  ang  kaniyang 
mga  binata:  inyong  lipuling  lubos  ang 
buo  niyang  luikbo.  4  At  sila'y  mabubual 
na  patay  sa  lupain  ng  mga  Kaldeo,  at 
napalagpasau  sa  kaniyang  mga  langsa- 
ngan.  5  Sapagka't  ang  Israel  ay  hindi 
pinababayaan,  o  ang  Juda  man,  ng  kani- 
yang Dios,  ng  Pangikoon  ng  mga  hukbo ; 
baga  man  ang  kanilang  lupain  ay  puno  ng 
sala  laban  sa  Santo  ng  Israel.  6  Tuma-. 
kas  ka  na  mula  sa  gitna  ng  Babilonia,  at 
iligtas  ng  bawa't  tawo  ang  kaniyang 
bubay  ;  huag  kayong  raahiwalay  ng  dahil 
sa  kaniyang  kasam-an :  sapagka't  panahon 
ng  pagganti  ng  Panginoon  ;  siya'y  mag- 
babayad  sa  kaniya  ng  kagantihan.  7  Ang 
Babilonia  ay  naging  gintong  tasa  sa  ka- 
may ng  Pangingon,  na  lu  mango  sa  boong 
lupa:  ang  mga  nacion  ay  uminora  ng 
kaniyang  alak ;  kayaH  ang  mga  nacion  ay 
nanga-ulol.  8  Babilonia  ay  biglang  na- 
bual  at  nagiba :  inyong  angalan  siya ; 
ikuha  ninyo  ng  kagamutan  ang  kaniyang 
sakit,    baka    sakaling    siya'y    magamot. 

9  Ating  ginamot  ang  Babilonia,  nguni't 
siya'y  hindi  nagamot:  pabayaan  siya,  at 
tayo'y  yumaon  bawa't  isa  sa  kaniyang 
sariling  lupain:  sapagka't  ang  kaniyang 
kahatulan  ay  umaabot  hangang  sa  la- 
ngit,  at  nataas  hangang  sa  mga  alapaap. 

10  Inilabas  ng  Pakginoon  ang  ating  ka- 
banalan :  kayo'y  parito,  at  ating  saysayin 
s»  Zion  ang  gawa  ng  PanQinoong  ating 


51.  31 


JEEEMIAS. 


803 


Dios.  11  Inyong  patalasin  stng  mga  pana ; 
inyong  hawakang  inatatag  ang  mga  kala- 
sag :  ginising  ng  Panginoon  ang  espiritu 
ng  mga  liari  r,s;  mga  Medo;  sapagka't  ang 
kaniyang  lalang  ay  laban  sa  Babi Ionia, 
npang  gibain:  sapagka^t  siyang  kaganti- 
han  ng  Panginoon,  kagantihan  ng  kani- 
yang  temple.  12  Magtaaskayo  ng  bandi- 
la  laban  sa  mga  kuta  ng  Babilonia,  inyong 
patibayin  ang  bantayan,  inyong  lagyan  ng 
mga  bantay,  kayo'y  maglianda  ng  mga 
paghanap:  sapagka't  ang  Pang?:noox  .13? 
Kumatha  at  gumawa  naman  ng  kaniyang 
sinaiita  tungkol  sa  mga  mananalian  sa  Ba- 
bilonia.  13  Oh  ikaw  na  tumatahan  sa 
maraming  tubig,  sagana  sa  mga  kayama- 
nan,  ang  iyong  wakas  ay  dumating,  ang 
Bukat  ng  iyong  kasakiman.  14  Ang  Pa- 
nQinoon  ng  mga  hukbo  ay  sumumpa  ng 
kaniyang  sarili,  na  nagsahing :  Tunay  na 
pupunuin  kita  ng  mga  tawo,  na  gaya  ng 
balang  yelek;  at  sila'y  maglalakas  ng 
sutsot  laban  sa  iyo. 

15  Kaniyang  nilikha  ang  liipa  sa  pa- 
mamag-itan  ng  kaniyang  kapangyarihan, 
kaniyang  itinatag  ang  sanlibntan  sa  pa- 
mamag-itan  ng  kaniyang  karunqngan,  at 
sa  pamamag-itan  ng  kaniyang  kaalaman 
ay  iniunat  niya  ang  mga  langit :  16  pag- 
tataas  niya  ng  kaniyang  voces,  nagkaroon 
ng  kagulo  ng  mga  tubig  sa  mga  langit,  at 
kaniyang  pinailanglang  ang  mga  singaw 
sa  tubig  mala  sa  mga  wakas  ng  lupa; 
kaniyang  iginawa  ng  mga  kidlat  ang  ulan, 
at  inilabas  ang  hangin  mula  sa  kaniyang 
mga  kayamanan.  17  Lahat  ng  tawo  ay 
naging  hangal  oi  walang  kaalaman;  lahat 
ng  platero  ay  nalagay  sa  kahihiyan  sa 
pamamag-itan  ng  kaniyang  larawang  hini- 
churahan:  sapagka't  ang  kaniyang  lara- 
wang binubo  ay  kasinungalingan,  at  wa- 
lang  hinga  sa  mga  yaon.  18  Mga  kawa- 
lang  kabuluhan,  gaya  na  kakutyaan:  sa 
panahori  ng  pagdalaw  sa  kanila  ay  malili- 
pol  sila  19  Ang  bahagi  ng  Jakob  ay 
hindi  gaya  ng  mga  ito;  sapagka't  siya 
ang  humichura  sa  lahat  ng  mga  bagay ;  at 
ang  Israel  ay  angkan  ng  kaniyang  mana : 
ang  Panginoon  ng  mga  hukbo  ay  kani- 
yang pangalan. 

20  Ikaw  ay  aking  pangbakang  palakol 
at  mga  sakbat  na  pangbaka :  at  sa  pama- 
mag-itan mo  ay  pagpipirapirasuhin  ko 
ang  mga  nacion ;  at  sa  pamamag-itan  mo 
ay  gigiba  ako  ng  mga  kaharian;  21  at 
sa  pamamag-itan  mo  ay  pagpipirapira- 
suhin ko  «ng  kabayo  at  ang  kaniyang 
sakay;  at  sa  pamamag-itan  mo  ay  pag- 


pipirapirasuhin ko  ang  karro  at  ang 
nakasakay  doon ;  22  at  sa  pamamag-itan 
mo  ay  pagpipirapirasuhin  ko  ang  lalaki 
at  ang  babaye;  at  sa  pamamag-itan  mo 
ay  pagpipirapirasuhin  ko  ang  matanda 
at  ang  bata;  at  t^a  pamamag-itan  mo  ay 
pagpipirapirasuhin  ko  ang  binata  at  ang 
dalaga;  23  at  sa  pamamag-itan  mo  ay 
pagpipirapir?isuhin  kc  ang  pastor  at  an^ 
kaniyang  kawan ;  at  si  pamamag-itan  mo 
ay  pagpipirapirasuhin  ko  ang  manbubukid 
at  ang  kaniyang  singkaw  na  mga  baka  ;  at 
sa  pamamag-itan  mo  ay  pagpipirapira- 
suhin ko  ang  mga  gobernador  at  ang  mga 
puno.  24  At  aking  ibabayad  sa  Babilonia 
at  sa  lahat  na  mananahan  sa  Kaldea  ang 
lahat  nilang  kasam-an  na  kanilang  ginawa 
sa  Zion  sa  inyong  paningin,  sabi  ng  Pa- 

NQINOON. 

25  Narito,  ako'y  laban  sa  iyo,  Oh 
mangigibang  bundok,  sabi  iig  PanSinoon, 
na  gumigiba  ng  boong  lupa:  at  aking 
iuunat  ang  aking  kamay  sa  iyo,  at  pa- 
gugulungin  kita  sa  mga  batohan,  at 
gagawin  kitangbundokoiasunog.  2«  At 
hindi  kanila  kukunan  ng  bato  na  panulok, 
o  ng  bato  man  na  mga  pinakacimiento ; 
kungdi  ikaw  ay  magiging  giba  magpaka- 
ilan  man,  sabi  ng  Pan^inoon.  27  Kayo*y 
magtaas  ng  bandila  sa  lupain,  inyong 
hipan  ang  pakakak  sa  gitna  ng  mga 
nacion,  maghanda  ang  mga  nacion  laban 
sa  kaniya,  tipuning  magkakasama  laban 
sa  kaniya  ang  mga  kaharian  ng  Ararat, 
ng  Mini,  at  ng  Askenaz:  maghalal  ng 
puno  laban  sa  kaniya;  pasampahin  ang 
mga  kabayo  na  parang  mga  balang  yelek. 
28  Humanda  laban  sa  kaniya  ang  mga 
nacion,  ang  mga  hari  ng  mga  Medo,  ang 
mga  gobernador  noon,  at  ang  lahat  na 
puno  noon,  at  ang  boong  lupain  na  kani- 
yang sakop.  29  At  ang  lupain  ay  nangi- 
nginig  at  nasa  paghihirap :  sapagka't  ang 
mga  pasiya  ng  PanQinoon  laban  sa 
Babilonia  ay  tumatayo,  upang  gawing 
kagibaan  ang  lupain  rig  Babilonia,  na 
mawalan  ng  mananahan.  so  Ang  mga 
makapangyarihan  sa  Babilonia  ay  umuu- 
rong  sa  pakikipagbaka,  sila'y  naiiwan  sa 
kanilang  mga  katibayan ;  ang  kanilang 
kapangyarihan  ay  nanlulupaypay ;  sila'y 
naging  parang  mga  babaye :  ang  kaniyang 
mga  tahanang  lugar  ay  sinilaban;  ang 
kaniyang  mga  halang  ay  nabali.  31  Ang 
isang  taga  dala  ng  sulat  ay  tataldbo  upang 
sumalubong  sa  iba,  at  isang  sugo  upang 
sumalubong  sa  iba,  upang  ibalita  sa  hari 
sa  Babilonia,  na  ang  kaniyang  ciudad  ay 


804 


JEEEMIAS. 


51.  31 


nasakop  sa  lahat  ng  sulok:  33  at  ang 
mga  tawiran  aj  nagulat,  at  ang  mga  tambo 
ay  nasunog  ng  apoy,  at  ang  mga  lalaking 
pangbaka  ay  natakot. 

83  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
KaiNOON  ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng 
Israel:  Ang  anak  na  babaye  ng  Babi- 
lonia  ay  gaya  ng  giikan  ng  panahong 
yaon  ng  niyayapakan;  sandali  na  la- 
mang  at  ang  panahon  ng  pag-aani  ay 
darating  sa  kaniya.  34  Nilamon  ako  ni 
Nebukadrezar  na  hari  sa  Babilonia,  kani- 
yang  ginipit  ako,  kaniyang  giuawa  akong 
walang  lamang  sisidlan,  siya'y  sumakmal 
sa  aking  parang  boaya,  kaniyang  binu- 
sog  ang  kaniyang  tiyan  ng  aking  mga  ma- 
sara.^  napagJcain;  kaniyang  itinakuil  ako. 
35  Ang  karahasang  ginawa  sa  akin  at 
sa  aking  laman  ay  mapasa  Babilonia,  sa- 
sabihin  ng  mananalian  sa  Zion ;  at ;  Ang 
dugo  ko  ay  mapasa  mga  mananalian  sa 
Kaldea,  sasabihin  ng  Jerusalem.  36  Ka- 
ya't^  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
Narito,  aking  ipakikipaglaban  ang  iyong 
usap,  at  igaganti  kita ;  at  aking  tutuyuin 
ang  kaniyang  dagat,  at  gagawin  ko 
siyang  bukal  na  tuyo.  37  At  ang  Ba- 
bilonia ay  magiging  mga  bunton,  taba- 
nang  lugar  para  sa  mga  cliakal,  katigilan, 
at  kasutsutan,  na  mawawalan  ng  mana- 
nalian. 38  Sila'y  aangal  na  magkaka- 
sama  na  parang  mga  batang  leon ;  sila'y 
aangal    na  ^  parang    mga   anak   ng   leon. 

39  Pagka  sila'y  nainitan,  aking  gagawin 
ang  kanilang  kapistahan,  at  aking  gaga- 
win silang  lango,  upang  sila'y  magalak, 
at  matulog  ng  palaging  pagtulog,  at 
hiiag    magising,    sabi     ng     Panginoon. 

40  Aking  mga  ibababa  na  parang  mga 
cordero  sa  patayan,  parang  mga  lalaking 
tiipa  na  kasama  ng  mga  kambing  na 
lalaki.  41  I  Kung  paanong  nasakop  ang 
Sesak  1  j  at  ang  kapurihan  ng  boong  lupa 
ay  uagitla  I  j  kung  paanong  ang  Babi- 
lonia ay  naging  kagibaan  sa  gitna  ng 
mga  nacion  I  42  Ang  dagat  ay  sumampa 
sa  Babilonia:  siya'y  natakpan  ng  kara- 
mihan  ng  mga  alon  noon.  43  Ang  kani- 
yang mga  ciudad  ay  naging  kagibaan, 
tuyong  lupain  at  ilang,  hipain  na  walang 
lalaking  tumatalian,  o  dinaraanan  man 
ng  sino  mang  anak  ng  tawo.  44  At 
ako'y  gagawa  ng  kahatulan  kay  Bel  sa 
Babilonia,  at  aking  ilalabas  sa  kaniyang 
bibig  ang  kaniyang  nasakmal;  at  ang 
mga  nadon  ay  bindi  na  bubugsong  mag- 
kakasama  pa  sa  kaniya :  oo,  ang  kuta  ng 
Babilonia  ay  mububual. 


43  Bayan  ko,  lumabas  kayo  sa  kaniya, 
at  lamigtas  bawa^t  isa  sa  mabangis  na 
galit  ng  Panqinoon.  46  At  huag  man- 
lupaypay  ang  inyong  puso,  o  matakot  man 
kayo  sa  ingay  na  maririnig  sa  lupain; 
sapagka't  ang  ingay  ay  darating  na  isang 
taon,  at  pagkatapos  niyaon  ay  darating 
sa  ibang  taon  ang  isang  kaingay,  at  ang 
pangdadalias  sa  lupain,  puno  laban  sa 
puno.  47  Kaya^t,  narito,  ang  mga  araw 
ay  dumarating,  na  ako'y  gagawa  ng  ka- 
batulan  sa  mga  larawang  hinichurahan  sa 
Babilonia,  at  ang  kaniyang  boong  lupain 
ay  mapapabiya;  at  ang  lahat  niyang 
patay     ay    mabubual     sa     gitna     niya. 

48  Kung  magkagayo'y  ang  langit  at  ang 
lupa,  at  lahat  na  nandoon,  aawit  dahil  sa 
Babilonia  sa  kagalakan;  sapagka't  ang 
mga  mananamsam  ay  darating  sa  kaniya 
mula  sa  hilagaan,  sabi  ng  Panginoon. 

49  Kung  paanong  ibinual  ng  Babilonia 
ang  namatay  sa  Israel,  gayon  mabubual 
sa  Babilonia  ang  namatay  sa  boong 
lupain.  60  Kayong  nakataanan  sa  tabak, 
yumaon  kayo,  huag  kayong  tumigil; 
inyong  alalahanin  ang  Panginoon  sa 
malayo,  at  pasukin  ang  inyong  pag-iisip  ng 
Jerusalem.  51  Kami  ay  napahiya,  sapag- 
ka't  kami  ay  nakarinig  ng  kakutyaan; 
kalituhan  ay  tumakip  sa  aming  mga 
mukha:  sapagka't  ang  mga  taga  ibang 
lupa  ay  nasok  sa  mga  santuario  ng  bahay 
ng  Panginoon.  52  Kaya't  narito,  ang 
mga  araw  ay  dumarating,  sabi  ng  Pangi- 
noon, na  ako'y  gagawa  ng  kahatulan  sa 
kaniyang  mga  larawang  hinichurahan ;  at 
sa  boong  lupain  niya  ay  dadaing  ang 
nasugatan.  53  Baga  man  ang  Babilonia 
ay  umilanglang  hangang  ?a  langit,  at 
baga  man  kaniyang  patibayin  ang  kataa- 
san  ng  kaniyang  kalakasan,  gayon  ma'y 
darating  sa  kaniya  ang  mga  mananamsam 
na  mula  sa  akin,  sabi  ng  Panginoon. 
54  i  Ang  tinig  ng  sigaw  na  mula  sa 
Babilonia,  at  ng  malaking  kagibaan  na 
mula  sa  lupain  tig  mga  Kaldeo  I  55  sa- 
pagka'tang  Panginoon  ay  sumasamsam 
sa  Babilonia,  at  gumigiba  sa  kaniya  ang 
dakilang  voces;  at  ang  kanilang  mga 
alon  ay  humuhugon  na  parang  maraming 
tubig,  ang  ingay  ng  kanilang  voces  ay 
lumabas:  56  sapagka't  ang  mananam- 
sam ay  dumating  sa  kaniya,  sa  Babilonia, 
at  ang  kaniyang  mga  makapangyarihang 
lalaki  ay  nahuli,  ang  kanilang  mga  bosog 
ay  nagkapirapiraso :  sapagka*t  ang  Pa- 
nginoon ay  Dios  ng  mga  kagantihan, 
siya*y   tunay    na   magbabayad.      57  At 


52.  15 


JEEEMIAS. 


605 


aking  lalanguhin  ang  kaniyang  mga 
pangulo  at  ang  kaniyang  mga  pantas,  ang 
kaniyang  mga  gobernador,  at  ang  kani- 
yang mga  puno,  at  ang  kaniyang  mga 
makapangyarihan ;  at  siya^y  matutulog 
ng  walang  hangang  pagtulog,  at  hindi 
magigising,  sabi  ng  Hari,  na  ang  pangalan 
ay  ang  Panginoon  ng  mga  hukbo. 
58  Ganito  ang  sabi  ng  Pan&inOon  ng 
mga  hukbo :  Ang  makapal  na  kuta  ng 
Babilonia  ay  lubos  na  magigiba,  at  ang 
kaniyang  mga  mataas  na  pintuang-daan 
ay  masusnnog  ng  apoy ;  at  ang  mga  bayan 
ay  gagawa  sa  kawalang  kabnluhan,  at  ang 
mga  nacion  sa  apoy;  at  sila'y  mapapagod. 

69  Ang  salita  na  inlutos  ni  Jercmias  na 
profeta  kay  Seraya  na  anak  ni  Neria,  na 
anak  ni  Mahseya,  ng  siya*y  pumaroon  sa 
Babilonia  na  kasama  ni  Zedekias  na  hari 
sa  Juda,  sa  ikaapat  na  taon  ng  kaniyang 
paghahari.  Si  Seraya  nga  ay  punong 
kamareroi  60  At  sinulat  ni  Jeremias  sa 
isang  libro  ang  lahat  na  kasam-an  na 
darating  sa  Babilonia,  ang  *lahat  ng 
salitang  ito  na  nasusulat  tungkol  sa 
Babilonia.  61  At  sinabi  ni  Jeremias  kay 
Seraya:  Pagdating  mo  sa  Babilonia, 
iyo  ngang  tingnan  na  iyong  basahin  ang 
lahat  na  mga  salitang  ito,  62  at  iyong 
sabihing:  Oh  PanGinook,  ikaw  ay 
nagsalita  tungkol  sa  lugar  na  ito,  upang 
iyong  ihiwalay,  upang  walang  tumahan 
doon,  maging  tawo  o  hayop  man,  kungdi 
magiging  giba  magpakailan  man.  63  At 
mangyari,  pagka  ikaw  ay  nakatapos  ng 
pagbasa  ng  librong  ito,  na  iyong  tatalian 
ng  bato,  at  ibagis  mo  sa  gitna  ng  Euf rates : 
64  at  iyong  sasabihing :  Ganito  lulubog 
ang  Babilonia,  at  hindi  lilitaw  uli  dahil 
sa  kasam-an  na  aking  dinala  sa  kaniya: 
at  sila'y  mapapagod. 

Hangan  dito  ang  mga  salita  ni  Jere- 
mias. 

K^  Si  Zedekias  ay  dalawang  puo*t 
%Ji^  isang  taon  ng  siya'y  magpasimu- 
lang  maghari;  at  siya'y  nagharing 
labing  isang  taon  sa  Jerusalem  :  at  ang 
pangalan  ng  kaniyang  ina  ay  Hamutal,  na 
anak  ni  Jeremias  na  taga  Libna.  2  At 
siya^y  gumawa  ng  masama  sa  paningin  ng 
Pan&inoon,  ayon  sa  lahat  na  ginawa  ni 
Joakim.  3  Sapagka't  dahil  sa  galit  ng 
Pakginoon  ay  nangyari  sa  Jerusalem  ait 
sa  Juda,  hangang  sa  kaniyang  mga  nai- 
taboy  mula  sa  kaniyang  harap:  at  si 
Zedekias  ay  nanhimagsik  laban  sa  hari  sa 


Babilonia  4  At  nangyari,  ng  ikasiam  na 
taon  ng  kaniyang  paghahari,  ijig  ikasam- 
puong  buan,  sa  ikasampuong  araw  ng 
buan,  na  si  Nebukadrezar  na  hari  sa 
Babilonia  ay  dumating,  siya  at  ang  kani- 
yang boong  kawal,  laban  sa  Jerusalem,  at 
nagtayo  ng  kampamento  laban  doon,  at 
sila^y  nagtayo  ng  mga  katibayan  laban 
doon  sa  palibot.  5  Sa  gayo'y  nakulong 
ang  ciudad  hangang  sa  ikalabing  isang 
taon  ng  baring  Zedekias.  6  Ng  ikaapat 
na  buan,  ng  ikasiam  na  araw  ng  buan,  ang 
kagutom  ay  mahigpit  sa  ciudad,  na  ano 
pa't  walang  tinapay  para  sa  bayan  ng 
iupain.  7  Ng  magkagayo^y  nagkasira  sa 
ciudad,  at  lahat  ng  lalaking  pangbaka  ay 
tumakas,  at  lumabas  sa  ciudad  ng  kinaga- 
bihan,  sa  daan  ng  pintuang-daan  sa  pag- 
itan  ng  dalawang  kuta,  na  nasa  tabi  ng  ha- 
lamanan  ng  hari ;  (ang  mga  Kaldeo  nga  ay 
naging  laban  sa  ciudad  sa  palibot :)  at  sila^y 
yumaon  sa  daan  ng  Araba.  8  Nguni't 
hinabol  ang  hari  ng  kawal  ng  mga  Kaldeo, 
at  inabutan  si  Zedekias  sa  mga  kapatagan 
ng  Jeriko ;  at  ang  boo  niyang  kawal  ay 
nangalat  na  mula  sa  kaniya.  9  Ng  mag- 
kagayo^y  kanilang  hinuli  ang  hari,  at 
dinala  nila  siya  sa  hari  sa  Babilonia  sa 
Ribla,  sa  Iupain  ng  Hamat;  at  siya^y 
nagbigay  ng  kahatulan  sa  kaniya.  10  At 
pinatay  ng  hari  sa  Babilonia  ang  mga 
anak  ni  Zedekias  sa  harap  ng  kaniyang 
mga  mata:  kaniyang  pinatay  rin  ang 
lahat  na  pangulo  ng  Juda  sa  Ribla. 
11  At  kaniyang  dinukit  ang  mga  mata  ni 
Zedekias;  at  ginapos  siya  ng  tanikalang 
tanso  ng  hari  sa  Babilonia  at  dinala  siya 
sa  Babilonia,  at  inilagay  siya  sa  bilan- 
guan  hangang  sa  araw  ng  kaniyang  kaina- 
tayan. 

12  Ng  ikalimang  buan  nga  sa  ikasam- 
puong araw  ng  buan,  na  siyang  ikalabing 
siara  iia  taon  ng-  haring  Nebukadrezar, 
na  hari  sa  Babilonia,  dumating  sa  loob  ng 
Jerusalem  si  Nebuzaradan  na  kapitan  ng 
bantay,  na  tumayo  sa  karap  ng  hari  sa 
Babilonia:  13  at  kaniyang  sinunog  ang 
bahay  ng  PanQinoon,  at  ang  bahay  ng 
hari ;  at  ang  lahat  na  bahay  sa  Jerusalem, 
lahat  na  malaking  bahay,  sinunog  niya 
lig  apoy.  14  At  ang  boong  kawal  ng  mga 
Kaldeo  na  kasama  ng  kapitan  ng  bantay, 
nagbagsak  ng  lahat  ng  kuta  sa  Jerusalem 
sa  palibot.  15  ]^g  magkagayo^  dinalang 
bihag  ni  Nebuzaradan  na  kapitan  ng 
bantay  ang  mga  pinakadukha  sa  bayan, 
at  ang  nalabi  sa  bayan  na  naiwan  sa 
ciudad,  at  yaong  mga  takas,  na  kumampi 


y 


806 


JEEEMIAS. 


52.  15 


sa  hari  sa  Babiloiiia,  at  ang  nalabi  sa 
karamihan.  16  Nguni't  nag-iwan  si 
Nebuzaradan  na  kapitan  ng  bantay  sa 
mga  pinakadukha  sa  lupaiii  upang  ima- 
ging mga  mang-uuvasan  at  mga  nianbu- 
dukid.  17  At  ang  mga  haliging  tariso 
na  nasa  bahay  ng  Pakgikoon,  acg  mga 
tuiigtungan,  at  ang  dagat  na  tanso  na 
nasa  bahay  ng  Panginoon,  pinagpirapi- 
raso  ng  mga  Kaldoo,  at  dinala  ang  lahat 
na  tanso  ng  mga  yaon  sa  Babilonia. 
18  Ang  mga  paliok  naman,  at  ang  mga 
pala,  at  ang  mga  pangipit,  at  ang  mga 
mankok,  at  ang  mga  sand  ok,  at  ang  labat 
na  sisidlan  na  tanso,  na  kanilang  ipina- 
mamahals;  dinala  nila.  19  At  ang  mga 
kopa,  at  ang  mga  pangsuob,  at  ang 
mga  mankok,  at  ang  mga  paliok,  at 
ang  mga  kandelero,  at  ang  mga 
sandok,  at  ang  mga  tasa;  ang  ginto 
sa  ginto,  at  ang  pilak  sa  pilak,  dinala 
ng  kapitan  ng  bantay.  20  Ang  dala- 
wang  haligi,  ang  dagat,  at  ang  labing 
dalawang  torong  tanso  na  nasa  ilalim  ng 
mga  tungtungan,  na  ginawa  ng  baring 
Solomon  para  sa  baliay  ng  Panginoon  : 
ang  tanso  ng  labat  ng  mga  sisidlang  ito 
ay  walang  timbang.  21  At^  tiingkol  sa 
mga  haligi,  ang  kataasan  ng  isang  haligi 
ay  labing  walong  siko;  at  isang  panali 
na  labing  dalawang  siko  ay  nmiikot  doon ; 
at  ang  kapal  noo^y  apat  na  daliri :  guang. 
22  At  isang  kapitel  na  tanso  ay  nasa 
ibabaw  noon  ;  at  ang  kataasan  ng  isang 
kapitel  ay  limang  siko,  na  yaring  nilam- 
bat  at  may  mga  granada  sa  kapitel  sa 
palibot,  taganas  na  tanso  :  at  LJg  ikala- 
w  ang  haligi  naman  ay  mairoong  gaya^  ng 
mga  ito,  at  mga  granada.  23  At  mairo- 
ong siam  na  puo't  anim  na  granada  sa 
mga  tagiliran ;  lahat  na  mga*  granada  ay 
isang  daan  na  yaring  nilambat  sa  palibot. 
24  At  kinuha  ng  kapitan  ng  bantay  si 
Seraya  na  dakilang  sacerdote,  at  si 
Zefanias  na  ikalawang  sacerdote,  at  ang 
tatlong  tagatanod  pinto  :  25  atsaciiidad 
ay  kumuha  siya  ng  isang  oficial  na  inila- 
gay  niya  sa  mga   lalaking  pangbaka ;    at 


pitong  lalaki  sa  kanila  na  nakakakita  ng 
mukha  ng  hari  na  nasumpungan  sa 
cindad ;  at  ang  kalihim  ng  kapitan  ng 
hukbo,  na  pumipisa  ng  bayan  ng  lupain, 
at  anim  na  puong  katawo  sa  bayan  ng 
lupain,  na  nasumpungan  sa  gitna  ng 
ciudad.  26  At  mga  dinala  ni  Nebuzara- 
dan na  kapitan  ng  bantay,  at  mga  dinala 
sa  hari  sa  Babilonia  sa  Bibla.  27  At 
sinugatan  sila  ng  hari  sa  Babilonia,  at 
ipinapatay  sila  sa  Bibla,  sa  lupain  ng 
Hamat.  Gayon  nadalang  bihagang  Juda 
mula  sa  kaniyang  lupain.  28  Ito  ang 
bayan  na  dinalang  bihag  ni  Nebukadrezar 
ng  ikapitong  taon,  tatlong  libo  at 
dalawang  puo't  tatlong  Judio :  29  ng 
ikalabing  walong  taon  ni  Nebukadrezar 
ay  nagdala  siya  ng  bihag  na  mula  sa 
Jerusalem  na  walong  daan  at  tatlong 
puo^t  dalawang  katawo  :  30  ng  ikadala- 
wang  puo't  tatlong  taon  ni  Nebukadrezar 
ay  nagdala  ng  bihag  sa  mga  Judio  si 
Nebuzaradan  na  kapitan  ng  bantay  na 
pitong  daan  at  apat  na  puo't  limang 
katawo:  lahat  na  katawo  ay  apat  na 
libo  at  anim  na  raan. 

SI  At  nangyari,  ng  ikatatlong  puo*t 
pitong  taon  ng  pagkabihag  ni  Joakim  na 
hari  sa  Juda,  sa  ikalabing  dalawang  buan, 
sa  ikadalawang  puo*t  limang  araw  ng 
buan,  na  si  llivil-merodak  na  hari  sa 
Babilonia,  sa  unang  taon  ng  kaniyang 
paghahari,  nagtaas  ng  ulo  ni  Joakim  na 
hari  sa  Juda,  at  inilalabas  niya  siya  sa 
bilanguan ;  32  at  siya'y  nagsalitang  may 
kagandahang-loob  sa  kaniya,  at  naglagay 
ng  kaniyang  luklukan  na  lalong  mataas 
kay  sa  luklukan  ng  mga  hari  na  kasama 
niya  sa  Babilonia.  S3  At  kaniyang 
binago  ang  kaniyang  mga  damit  na 
pagkabihag,  at  kumain  ng  tinapay  na 
lagi  sa  liarap  niya  sa  lahat  ng  araw  ng 
kaniyang  buhay*.  34  At  tungkol  sa  kani- 
yang bahagi,  nagkaroon  ng  laging  bahagi 
na  ibinibigay  sa  kaniya  ang  hari  sa  Babi- 
lonia, bawa't  araw  ay  isang  bahagi  han- 
gang  sa  kaarawan  ng  kaniyang  kamatayan, 
lahat  ng  k»3^awan  ng  kaniyang  buhay. 


ANG 


MGA  PANAGHOY  NI  JEREMIAS. 


I  I  Bakit  nakaupong  mag-isa,  ang  ciudad 
i     na  puno  ng  bayan ! 

/  Baku  naging  parang  isang  bao  ! 
Siyang  naging  malaki  sa  gitna  ng  mga 
nacion,  at  pangulo  sa  gitna  ng  mga 
lalawigan, 
/  Bakit  siya*y  naging  mamumuis ! 

2  Siya^y  umiiyak  na  mainam  sa^  kina- 

gabihan,  at  ang  mga  luha  niya  ay 

nasa  kaniyang  mga  pisngi ; 
Waiang  umaliw  sa  kaniya  sa  lahat  na 

manliligaw  sa  kaniya : 
Labat  ng  kaniyang  mga  kaibigan  ay 

gumawang  may  kaliluhan  sa  kaniya, 
Siia'y  naging  kaniyang  mga  kaaway. 

3  Ang  Juda  ay  yumaon  sa  pagkabihag 

dabil  sa  pagkapigbati,  at  dahil  sa 

malaking  paglilingkod ; 
Siya^y  tumataban  sa  gitna^  ng    mga 

waiang  Dios,  siya'y  bindi  nakaka- 

sumpong  ng  kapabingaban : 
Inabutan  siya   sa  mga  kagipitan  ng 

labat  na  mangbababol  sa  kaniya. 

4  Ang  mga  daan  ng  Zion  ay  tumatangis, 

sapagka^t    waiang    pumaparoon   sa 

dakilang  kapisa^an ; 
Labat  niyang  mga  pintilang-daan  ay 

giba,  ang  mga  sacerdote  niya'y  nag- 

bubuntong  bininga : 
Ang  mga  dalaga  niya  ay  nagdadalattx- 

bati,  at  siya'y  nasa  kapai tan. 

5  Ang  kaniyang  mga  kaalit  ay  naging 

pangulo*  ang  kaniyang  mga  kaaway 

ay  guminbawa ; 
SapagkaH  pinigbati  siya  ng  Pangi- 

NOON  dabil  sa  karamiban  ng  kani- 
yang mga  pagsalangsang : 
Ang  kaniyang   mga  batang  anak  ay 

nasok  sa  pagkabibag  sa   harap  ng 

kaalit. 
e  At  nawala  ang  boong  kamabalan  ng 

anak  na  babaye  ng  Zion : 
Ang  kaniyang  mga  pangulo  ay  naging 

parang  mga  usa    na    bindi   maka- 

sumpong  ng  sabsabin, 
At  mg^  yumaong  waiang  kalakasan  sa 

harap  ng  manhababol. 


7  Naaalala  ng  Jerusalem  sa  kaarawan 

ng    kaniyang   pagkapigbati    at  ng 

kaniyang  mga  karalitaan. 
Ang  labat  niyang  mga  naging  mali- 

gayang  bagay  ng  mga  araw  ng  una : 
Ng   mabual  ang  kaniyang  bayan  sa 

kamay  ng  kaalit,  at  waiang  suma- 

klolo  sa  kaniya, 
Nakita  siya  ng  mga  kaalit,  tinuya  nila 

ang  kaniyang  mga  kagibaan. 

8  Ang  Jerusalem  ay  nagkasalang  mai- 

nam;   kaya't  siya'y  naging  parang 

maruming  bagay  : 
Labat  ng  nagpaparangal  sa  kaniya  ay 

niwawalang  kabuluhan  siya,  sapag- 

kaH  kanilang  nakita  ang  kaniyang 

kabubaran: 
Oo,  siya'y  nagbubuntong  bininga,  at 

tumatalikod. 

9  Ang  kaniyang    karumihan    ay    nasa 

kaniyang  mga  laylayan;  bindi  niya 

naalala  ang  kaniyang  buling  wakas ; 
Kaya't    siya°y    nababalig    kamangba- 

mangba ;  siya'y  waiang  mang-aaliw  : 
Masdan  mo  Oh  Panghstoon,  ang  aking 

pagkapigbati;  sapagka^t  ang  kaaway 

ay  nagmalaki. 
10  Iniladlad    ng    kaalit    ang    kaniyang 

kamay  sa  labat  niyang  maligayang 


Sapagka't    nakita   niya  na  ang^  mga 

waiang  Dios  ay  nasok  sa  kaniyang 

santuario, 
Turigkol  sa  iyong  mga   pinagsuguan 

ha    liihdi    magasipasok    sa    iyong 

kapulungan. 

11  Boong  bayan  niya  ay  nagbubuntong 

bininga,  sila'y  humabanap  ng  tina- 
pay ; 

Ibinigay  nila  ang  kanilang  mga  mali- 
gayang bagay  na  kapalit  ng  pagkain 
upang  magpaginbawa  ng  kalulua: 

Iyong  tingnan,  Ob  Panginoon,  at 
masdan  mo ;  sapagka't  ako'y  naging 
waiang  kabuluhan. 

12  ^Wala  bang   ano   man  sa   inyo   ang 

labat  ninyong  pinararaan? 


^ 


808 


MGA  PANAGHOY. 


1.  12 


Inyong  masdan,  at  inyong  tingnan 
kung  may  ano  mang  kapanlawan 
na  gaya  ng  aking  kapanlawan,  na 
nagawa  sa  akin, 

Na  ipinighali  sa  akin  ng  PanSinoon 
sa  kaarawan  ng  kaniyang  mabangis 
na  galit. 

13  Mula  sa  itaas  ay  nagsugo  siya  ng  apoy 

sa  aking  mga  buto,  at  mga  pinanana- 

igan  : 
Kaniyang    ipinagladlad    ng  silo  ang 

aking  mga  paa,  kaniyang  ibinalik 

ako; 
Kaniyang  ginawa  akong  giba  at  Inpay- 

pay  boong  araw. 

14  Ang   pamatok  ng  aking  mga  pagsa- 

langsang  ay  tinalian  ng  kaniyang 
kamay ; 
■  Mga  nangulubot,  nangagsisampa  sa 
aking  leeg;  kaniyang  pinanglupay- 
pay  ang  aking  kalakasan : 
Ibinigay  ako  ng  Panginoon  sa  kani- 
lang  mga  kamay,  laban  sa  m^a  hin- 
di  ko  matatayuan. 

15  Inilagay  ng   Panginoon  sa  wala  ang 

lahat  na  aking  mga  makapangyari- 

liang  lalaki  sa  gitna  ko ; 
Siya'y    tumawag    ng    isang  dakilang 

kapisanan  laban  sa  akin  npang  pag- 

pirapirasuhin  ang  aking  mga  binata : 
Niyapakan  ng  Panginoon  na  parang 

uvasan  ang  mga  anak  na  dalaga  ng 

Juda. 

16  Dahil  sa  mga  bagay  na  ito  ay  umiiyak 

ako :  ang  mata  ko,  ang  mata  ko  ay 

umaagos  ng  tubig; 
Sapagka-t  ang  mang-aaliw  na  marapat 

magpaginhawa  ng  aking  kalulna  ay 

malayo  sa  akin : 
Ang  mga  anak  ko  ay  tapon,  sapagka't 

nanaig  ang  kaaway. 

17  Iniunat  ng  Zion   ang  kaniyang  mga 

kamay ;  walang  iimaliw  sa  kaniya ; 

Nag-ntos  ang  Panginoon  tungkol  sa 

Jakob,  na  silang  nasa  palibot  niya 

ay  magiging  kaniyang  mga  kaalit : 

Ang  Jerusalem  ay  parang  marnming 

bagay  sa  gitna  nila. 

18  Ang  Panginoon  ay  banal ;  sapagka't 

ako'y  nanghimagsik  laban  sa  kani- 
yang utos : 
Inyong  dingin,  isinasamo  ko  sa  inyo, 
ninyong  lahat  na  mga  bayan,  at 
inyong  masdan  ang  aking  kapan- 
lawan: 


Ang  aking  mga  dalaga  at  ang  aking 
mga  binata  ay  yumaon  sa  pag- 
kabihag. 

19  Aking  tinawagan  ang  mga  manliligaw 

sa  akin,   n'guniH  sila'y   nagdaya  sa 

akin : 
Pinatid  ng  aking  mga  sacerdote  at  ng 

aking  mga  matanda  ang  hinga  sa 

ciudad, 
Habang  mga  humahanap  sila  ng  pag- 

kain  npang  paginbawaliin  ang  kani- 

lang  mga  kalnlua. 

20  lyong  masdan,  Oh  Panginoon;  sa- 

pagka't ako'y  nasa  kapanlawan ;  ang 

aking  tiyan  ay  umnusog; 
Ang  aking  puso  ay  nagbalik  sa  loob 

ko;   sapagka't  ako'y  nanghimagsik 

na  mainam : 
Sa  labas  ay  tabak  ang  lumalansag,  sa 

loob  ay  may  parang  kamatayan. 

21  Narinig  nila  na  ako'y  bumubnntong 

hininga;  walang  umaliw  sa  akin  ; 
Lahat    ng    aking     mga    kaaway    ay 

nakarinig  ng    aking    mga   kabaga- 

bagan ;  sila'y  natua  na  iyong  ginawa : 
lyong  dadalhin  ang  araw   na  iyong 

itinanyag,  at  sila'y  magiging  gaya 

ko. 
2,2  Dumating  ang  lahat  nilang  kasam-an 

sa  liarap  mo ; 
At  gawin  mo  sa  kanila,  gaya  ng  ginawa 

mo  sa  akin  daliil  sa  lahat  kong  mga 

pagsalangsang : 
fSapagka't  ang  aking  mga  buntong  hi- 
ninga ay  marami,  at  ang  aking  puso 

ay  nanlulupaypay. 

2i  Bakit  tinakpan  ng  Panginoon  ang 
anak  na  dalaga  ng  Zion  ng  alapaap 
sa  kaniyang  galit ! 
Kaniyang  inihagis  mula  Sa  langit 
hangang  sa  Inpa  ang  kagandahan  ng 
Israel, 
At  hindi  inalala  ang  kaniyang  tuug- 
tungan  ng  paa  sa  kaarawan  ng  kani- 
yang galit.  • 

2  Nilaraon  ng  Panginoon  ang  lahat  na 

tahanan  ng  Jakob,  at  hindi  naawa; 
Kaniyang  ibinagsak  sa  kaniyang  pag- 

iinit  ang  mga  katibayan  ng  anak  na 

babaye  ng  Juda; 
Kaniyang  mga  ibinaba  sa  lupa: 
Kaniyang  dinurnhan  ang  kaharian  at 

ang  ingci  pangulo  noon. 

3  Kaniyang  inihiwalay  sa  mabangis  na 

galit  ang  boong  sungay  ng  Israel ; 


2.  15 


MGA  PANAGHOY. 


809 


Kaniyang  itinallkod  ang  kaniyang  ka- 
nang  kamay  sa  harap  ng  kaaway : 

At  kaniyang  sinilaban  ang  Jakob  na 
parang  maalab  na  apoy,  na  pumu- 
piignaw  sa  palibot. 

4  Kaniyang  iniakma  ang  kaniyang  bo- 

sog  na  parang  kaaway,  siya'y  tuma- 
yo  na  may  tangan  ang  kaniyang 
kanan  na  parang  kaalit, 

At  pinatay  ang  lahat  na  maligaya  sa 
mata : 

Sa  dampa  ng  anak  na  babaye  ng  Zion 
ay  kaniyang  ibinuhos  ang  kaniyang 
pag-aalab  ng  loob  na  parang  apoy. 

5  Ang  Panginoon  ay  naging  parang  kaa- 

way, kaniyang  nilamon  ang  Israel ; 

Kaniyang  nilamon  ang  lahat  niyang 
mga  palacio,  kaniyang  iginiba  ang 
kaniyang  mga  katibayan : 

At  kaniyang  pinarami  sa  anak  na  ba- 
baye ng  Juda  ang  pagtangis  at  pa- 
naghoy. 

6  At  kaniyang  inalis  na  marahas  ang 

tabernakulo    niya  na  parang   nasa 

halamanan ; 
Kaniyang  giniba  ang  kaniyang  lugar 

ng  kapisanan :  ? 

Ipinalimot  ng  Panginoon  ang  daki- 

lang  kapisanan  at  sabado  sa  Zion, 
At  niwalang  kabuluhan  sa  pag-iinit  ng 

kaniyang  galit  ang  hari  at  ang  sacer- 

dote. 

7  Imwasak  ng  Panginoon  ang  kaniyang 

altar,  kaniyang  kinapootan  ang  kani- 
yang santuario, 

Kaniyang  ibinigay  sa  kamay  ng  kaa- 
way ang  mga  kuta  ng  kaniyang  mga 
palacio: 

Sila'y  hag-ingay  sa  babay  ng  Pangi- 
noon, ng  gaya  sa  araw  ng  dakilang 
kapisanan. 
S  Pinasiyahan  ng  Panginoon  na  gibain 
ang  kuta  ng  anak  na  babaye  ng 
Zion; 

Kaniyang  iniladlad  ang  lubid,  hindi 
niya  iniurong  ang  kaniyang  kamay 
sa  paggiba: 

Kungdi  kaniyang  pinanaghoy  ang 
moog  at  ang  kuta ;  mga  nanlulupay- 
pay  na  kapua. 
9  Ang  kaniyang  mga  pintuang-daan  ay 
nabaon  sa  lupa;  kaniyang  giniba  at 
sinira  ang  kaniyang  mga  halang : 

Ang  kaniyang  hari  at  ang  kaniyang 
mga  pangulo  ay  nasa  gitna  ng  mga 
nacion  na  hindi  kinaroroonan  ng 
kautusan; 


Oo,  ang  kaniyang  mga  profeta  ay 
hindi  nakakasumpong  ng  malikmata 
sa  Panginoon. 

10  Ang  mga  matanda  ng  anak  na  babaye 

ng  Zion  ay  naunpo  sa  lupa,  sila^y 

tumatahimik; 
Sila'y  nagsaboy  ng  alabok  sa  kanilang 

ulo  ;  sila'y  nagbigkis  ng  kayong  ma- 

gaspang: 
Itinungo  ng  mga  dalaga  ng  Jerusalem 

ang  kanilang  mga  ulo  sa  lupa. 

11  Pinangangalumata  ng  mga  luha  ang 

aking  mga  mata,  umuusog  ang  aking 

tiyan, 
Ang  aking  atay  ay  nabubuhos  sa  lupa, 

dahil  sa  kagibaan  ng  anak  na  babaye 

ng  aking  bayan ; 
Sapagka't  ang  mga  bata  at  ang  mga 

pasusuhin  ay  nanlulupaypay  sa  mga 

langsangan  ng  ciudad. 
L2  Kanilang    sinasabi  sa  kanilang   mga 

ina: 
^Saan  nandoon  ang  trigo  at  alak? 
Pagka  siia'y  nanlulupaypay  na  parang 

sugatan  sa  mga  langsangan  sa  ciu- 
dad, 
Pagka  ang  kanilang  kalulua  ay  nabu- 

hos  sa  karidungan  ng  kanilang  mga 

ina. 
IS  ^Ano   ang    aking    patototohanan    sa 

^  Sa  ano  kita  iwawangis,  Oh  anak  na 

babaye  ng  Jerusalem? 
iAno  ang  ipaparis  ko  sa  iyo,  upang 

maaliw  kita.  Oh  anak  na  dalaga  ng 

Zion? 
Sapagka^t  ang  iyong  sira  ay  malaking 

gaya  ng  dagat:  isinong  makagaga- 

mot  sa  iyo  ? 

14  Ang  iyong  mga  profeta  ay  nakakita 

para  sa  iyo  ng  mga  malikmata  ng 

kawalang    kabuluhan    at    kamang- 

mangan; 
At  hindi  nila  inilitaw  ang  iyong  ka- 

sam  an,  upang  dalhin  uli  ang  iyong 

pagkabihag : 
Kungdi  nakakita  para  sa  iyo  ng  mga 

pasan    ng  kawalang  kabuluhan  at 

mga  kadahilanan  ng^pagkatapon. 

15  Lahat  na  nagdaraan  ay  ipinapakpak 

ang  kanilang  kamay  sa  iyo ; 
Sila'y    surausutsot   at  iginagalaw  ang. 
kanilang  ulo  sa  anak  na  babaye  ng 
Jerusalem,  na  sinasaUng  i 


y 


810 


MGA  PANAGIIOY, 


2.  15 


llio  ba  ang  ciudad  na  tinatawag  Dg 
mga  tawong:  Ang  kasakdalan  ng 
kagandahan,  Ang  kagalakan  ng 
boong  lupa? 

16  Ibinukang    Hialuang   ng   laliat   mong 

mga   kaaway    ang    kanilang    bibig 

laban  saijo; 
Sila^y  sumusutsot  at  nagngangalit  ng 

ngipin;  kanilang  sinasabing :  Aming 

nilamon  siya ; 
Tunav  na  ito  ang  araw  na  aming  hini- 

hintay  ;  amicg  nasumpungan,  aming 

nakita. 

17  Ginawa  ng  PanOinoon  ang  kaniyang 

kinatha ; 
Kaniyang  tinupad  ang  kaniyang  salita 

na  kaniyang  iniutos  ng  raga  araw  ng 

una ; 
Kaniyang  ibinagsak,  at  hindi  naawa : 
At  kaniyang  piijagalak  ang  kaaway  sa 

iy^'^ 

Kaniyang  pinataas  ang  sungay  ng 
iyong  mga  kaalit. 

18  Ang  kanilang  puso  ay  dumadaing  sa 

Panginoon : 
Oh  kuta  ng  anak  na  babaye  ng  Zion, 

nmagos  ang  mga  luha  na  parang  ilog 

araw  at  gabi ; 
Huag  kang  magbigay  sa  iyo  ng  kapa- 

hingahan ;  huag  maglikat  ang  sala- 

min  ng  iyong  mata. 

19  Ikaw  ay  bumangon,  humiyaw  ka  sa 

kinagabihan,    sa  pagpapasimula  ng 

mga  pagpupuyat. 
Ibuhos  mo  ang  iyong  puso  na  parang 

tubig  sa  harap  ng  mukha  ng  Pangi- 
noon: 
Itaas  mo  ang  iyong  aiga  kamay  sa  ka- 

niya  dahil  sa  buhay  ng  iyong  mga 

batang  anak, 
Na  nanlulupaypay  sa  gutom  sa  dulo 

ng  lahat  na  langsangan. 

20  i  Tingnan  mo,  Oh  Pangi2^oon,  at  mas- 

dan  mo,  kung  kanino  mo  ginawa 
ang  ganito ! 

i  Kakanin  ba  ng  mga  babaye  ang  kani- 
lang bunga,  ang  mga  anak  na  kina- 
kalong  sa  mga  kamay  ? 

^Papatayin  ba  ang  sacerdote  at  ang 
profeta  sa  santuario  ng  Panginoon? 

21  Ang  binata  at  ang  malanda  ay  humi- 

higa  sa  lupa  sa  mga  langsangan ;  ^ 
Ang  aking  mga  dalaga  at  ang  aking 

mga  binata  ay  nabual  sa  tabak, 
Iyong  pinatay  sila  sa  kaarawan^  ng 

iyong  galit ;  iyong  pinatay,  at  hindi 

ka  naawa. 


22  Ikaw  ay  tumawag  ng  gaya  sa  araw  ng 
dakilang  kapisanan,  ang  aking  mga 
kakilabutan  sa  lahat  ng  dako. 

At  walang  nakataanan,  o  nalabi  sa 
kaarawan  ng  galit  ng  Panginoon  : 

Yaong  aking  mga  kinalong  at  pinala- 
ki  ay  nilipol  ng  aking  kaaway. 

3Ako  ang  lalaki  na  nakakita  ng  pag- 
kapighati  sa  tungkod  ng  iyong  pag- 
iinit. 

2  Ako'y  kaniyang  pinatnubayan  at  pi- 

nalakad  sa  kadiliman,  at  hindi  sa 
liwanag. 

3  Tunay  na  laban  sa  akin  ay  kaniyang 

ipinipihit  ang  kaniyang  kamay  mu- 
li't  muli  boong  araw. 

4  Ang  aking  laman  at  aking  balat  ay 

pinatanda  niya ;  kaniyang  binali  ang 
aking  mga  buto. 

5  Siya'y  nagtayo  laban  sa  akin,  at  ki- 

nulong  ako  ng  apdo  at  pagdaram- 
dam. 

6  Kaniyang  pinatahan  ako  sa  mga  madi- 

iim  na  lugar,  gaya  ng  mga  namatay 
ng  malaon. 

7  Kaniyang  binakuran  ako  upang  huag 

akong  makalabas ;  kaniyang  pinabi- 
gat  ang  aking  tanikala. 

8  Oo,  pagka  ako'y  dumadaing  at  humi- 

hinging    tulong,    kaniyang  itinata- 
kuil  ang  aking  daing. 

9  Kaniyang  binakuran  ang  aking  mga 

lakad  ng  hinichurahang  bato,  kani- 
yang iniliko  ang  aking  mga  land  as. 

10  Siya'y  oso  sa  akin  na  nag-aabang,  na 

gaya  ng  leon  sa  mga  kubling  lugar. 

11  Kaniyang    iniligaw    ang    aking    mga 

lakad,  at  ako'y  iniwasak  niya :  kani- 
yang ginawa  akong  giba. 

12  Kaniyang  iniakma  ang  kaniyang  bo- 

sog,  at  ginawa  akong  pinaka  tanda 
sa  pana. 

13  Ang  mga  pana  ng  kaniyang  lalagyan 

ng  pana  ay  kaniyang  pinapasok  sa 
aking  mga  pag-iisip. 

14  Ako'y  naging  kakutyaan  sa  aking  bo- 

ong bayan ;  at  kanilang  aw  it  boong 
araw. 

15  Kaniyang  pinuno  ako  ng  kapaitan,  ka- 

niyang sinuya  ako  ng  ajenjo. 


3.  52 


MGA  PANAGHOY. 


8il 


16  Kaniya  namang  binali  ang  aking  mga 

ngipin  ng  mga  batong  lapok,  kani- 
yang  tinakpan  ako  ng  mga  abo. 

17  At  iyong  inilayo  ang  aking  kalulua  sa 

kapayapaan;   akoV  nakalilimot  ng 
kaginbawahan. 

18  At  aking  sinabing:   Aug   lakas   ko'y 

nawala,    at    ang   aking  pag-asa  sa 
PanQinoon. 

19  Iyong  alalahanin  ang  aking  pagkapig- 

hati  at  ang  aking  karalitaan,   ang 
ajenjo  at  ang  apdo. 

20  Ang  kalulua  ko*y  naaalala  nila  pa,  at 

nakukuba  sa  loob  ko. 

21  Ito  ang  ginugunita  ko  sa  aking  pag- 

iisip,  kaya't  may  pag-asa  ako. 

22  Sa  mga  kaawaan  ng  PanQinoon  nga 

na  hindi  tayo  nalipol,  sapagka't  ang 

kaniyang    mga     habag    ay    hindi 

nauubos. 
28  Mga  bago  tuing  umaga ;  majaki  ang 

inyong  pagtatapat. 
24  Ang    Panginoon   ay    aking  baliagi, 

sabi  ng  aking  kalulua  ]  kaya't  ako'y 
aasa  sa  kaniya. 


25  Ang  PanQinoon  ay  mabuti  sa  kanila 

na  naghihintay  sa  kaniya,  sa  kalulua 
na  humahanap  sa  kaniya. 

26  Mabuti  nga  na  ang  tawo  ay  umasa  at 

taliimik  na  maghint^y  sa  pagliligtas 
ng  PanQinoon. 

27  Mabuti  nga  sa  tawo  na  magdala  ng 

pamatok  sa  kaniyang  kabataan. 

28  Maupo  siyang  mag-isa  at  tumahimik, 

sapagka^t  kaniyang  inilagay  sa  ka- 
niya. 

29  Ilagay    niya  ang  kaniyang  bibig  sa 

alabok;  kung.gayo^y  magkakaroon 
slya  ng  pag-asa. 

30  Ibigay  niya  ang  kaniyang  pisngi  sa 

sumusugat  sa  kaniya;  mapuno  siya 
ng  kadustaan. 

31  Sapagka't    ang    Panginoon  ay  hindi 

magtatakuil  magpakailan  man. 

32  Sapagka't    baga    man    siya^y    nagpa- 

papanlaw,  gayon  ma*y  magkakaroon 
siya  ng  habag  ayon  sa  karamihan 
ng  kaniyang  mga  kaawaan. 

33  Sapagka't  siya'y  hindi  pumipighating 

kusa,  o  nagpapapaijlaw  man  sa  mga 
anak  ng  mga  tawo. 


34  Ang  pagyapak  sa  ilalim  ng  paa  ang 

lahat  ng  biliag  sa  lupa, 

35  Ang  pagliliko  ng  matuid  ng  tawo  sa 

harap  ng  mukha  ng  Kataastaasan, 

36  Ang  pagliliga^v  sa  tawo  sa  kaniyang 

usap,  hindi  kinalulugdan  ng  Pangi- 
noon. 

37  ^Sino  siya  na  nagsasabi,   at  nangya- 

yari,  na  hindi  iniuutos  ng  Pangi- 
noon ? 

38  ^  Hindi  ba  sa  bibig  ng  Kataastaasan 

nangagaling  ang  masama't  mabuti  ? 

39  iBakit  dumadaing  ang  tawong  may 

buhay,  ang  tawo  dahil  sa  parusa  sa 
kaniyang  mga  kasalanan  ? 

40  Tayo'y  mag-usisa  at  sumulit  ng  ating 

mga  lakad,  at  magbalik  sa  Pangi- 

KOON. 

41  Itaas  natin  ang  ating  puso  sarapuo  ng 

ating  mga  kamay  sa  Dios  sa  mga 
langit. 

42  Kami   ay    sumalangsang    at   nan'ghi- 

magsik;  ikaw  ay  hindi  nagpatawad. 

43  Ikaw  ay  nagtakip  ng  galit  at  hinabol 

mo  kami;  ikaw  ay  pumatay,  ikaw 
ay  hindi  naawa. 

44  Ikaw  ay  nagtakip  sa  iyong  sarili  ng 
alapaap,  upang  huag  dunciaan  ang 
aming  dalangin. 

45  Iyong  ginawa  kaming  parang  banlik 
at  durni  sa  gitna  ng  mga  bayan. 

46  Ibinukang  maluang  ng  lahat  ng  aming 
mga  kaaway  ang  kanilang  bibig 
laban  sa  amin. 

47  Takot  at  htikay  ay  diimating  sa  amin, 
kagulo  at  kagibaan. 

48  Ang  mata  ko*y  umaag<;?s  ng  mga  ilog 
ng  tubig,  dahil  sa  pagkasira  ng  anak 
na  babaye  ng  aking  bayan. 

49  Ang  mata  ko*y  nagbubuhos  at  hindi 
naglilikat,  na  walang  pamaraag- 
itan, 

50  Hangang    sa     ang    PanSinoon    ay 
tumungo,    at    tumingin 
langit. 

51  Kinikilos  ng  aking  mata  ang  „ 
kalulua,  dahil  sa  lahat  na  anak  na 
babaye  ng  aking  ciud ad. 


mula    sa 


52  Kanilang  sinilo  akong  mainam  na 
parang  ibon,  na  ^iga  aking  kaaway 
na  walang  kadahilanan. 


812 


MGA  PANAGHOY. 


3.  53 


55  Kanilang  pinaikli  ang  aking  buhay 
8a  bilanguan,  at  hinagisan  ng  bato 
ako. 

64  Mga  tubig  ay  umagos  sa  aking  ulo; 
aking  sinabing ;  ako'y  naluY^^alay. 

55  Ako^y   tumawag  sa   iyong   pangalan, 

Oh  Panginoon  nulla  sa  kabababa- 
baang  hukay. 

56  Iyong  dininigang  aking  voces;  buag 

mong  ikubli  ang  iyong  pakinig  sa 
aking  hinga,  sa  aking  daing. 
67  Ikaw  ay   lumapit  sa  \raw  na  ako'y 
tumawag   sa   iyo:   iyong  sinabing: 
Huag  kang  matakot. 

58  Oh    Panginoon,    iyong    ipinagsanga- 

lang  ang  mga  usap  ng  aking  kalu- 
hia;  iyong  tinubos  ang  aking  biihay. 

59  Oil   Panginoon,    iyong    nakita    ang 

aking   pagkaapi ;    hatulan   mo    ang 
aking  usap. 

60  Iyong  nakita  ang  lahat  nilang  pag- 
'     ganti,  at  ang  lahat  nilang  pagkatha 

laban  sa  akin. 

61  Iyong  narinig  ang  kanilang  pagdua- 

hagi,  Oh  Panginoon,  at  lahat  ni- 
lang pagkatha  laban  sa  akin ; 

62  Ang  mga  labi  ng  mga  nagbabangon 

laban  sa  akin,  at  ang  kanilang  akala 
laban  sa  akin  boong  araw. 

63  Masdan  mo  ang  kanilang  pag-upo,  at 

ang  kanilang  pagtayo  ;  ako  ang  ka- 
nilang aw  it. 

64  Ikaw   ay   raagbibigay   sa    kanila    ng 

kagantihan,  Oh   PanQinoon,   ayon 
sa  gawa  ng  kanilang;  mga  kamay. 

65  Iyong  bibigyan  sila  ng  katigasan  ng 

puso,  ang  iyong  sum  pa  sa  kanila. 

66  Iyong    hanabulin    sila    sa    galit,    at 

iyong  lilipulin  sila  mula  sa  ilalim 
ng  mga  langit  ng  Panginoon. 

4iBakit  ang  ginto  ay  naging  malabo ! 
\bakit  ang   pinakadalisay  na    ginto 
ay  nagbago ! 
Ang  mga  bato  ng  santuario   ay  nabu- 
hos  sa  dulo  ng  lahat  na  langsangan, 

2  Ang  mga  mahalagang  anak  ng  Zion. 

katulad  ng  dalisay  na  ginto, 
i  Bakit  mga  nalialagahan  ng   parang 
mga  sisidlaj%  Ir.pa,  na  gawa  ng  mga 
kamay  ng  magpajuiliok ! 

3  Pati  ng  mga  chakal  ay  naglalabas  ng 

suso,  mga  nagpapasuso  sa  kanilang 
mga  anak: 


Ang  anak  na  babaye  ng  aking  bayan 
ay  naging  mabagsik,  gaya  ng  mga 
avestruz  sa  ilang. 

4  Ang  dila  ng  sumususong  bata  ay  nadi- 

dikit    sa    ngalangala   ng   kaniyang 
bibig  dahil  sa  uhaw  : 
Ang  mga  munting  bata  ay  humihingi 
ng  tinapay,  at  walang  tawong  mag- 
piraso  sa  kanila. 

5  Silang  kumakaing  may  kalinisan  ay 

nagiba  sa  mga  langsangan : 
Silang   mga  lumaki   sa  eskarlata  ay 
yumayakap  sa  mga  dumi. 

6  Sapagka't  ang  kasam-an  ng  anak  na 

babaye  ng  aking  bayan  ay  lalong 

malaki  kay  sa  kasalanan  ng  Sodoma, 

Na  nagiba  sa  isang  sandali,  at  walang 

mga  kamay  na  humawak  sa  kaniya. 

7  Ang    kaniyang     mga    maginoo     ay 

lalong   malinis  kay  sa  nieve,  mga 
lalong  maputi  kay  sa  gatas, 
Sila'y  lalong  mapula  sa  katawan  kay 
sa  mga  rubi,  ang  kanilang  kisig  ay 
gaya  ng  zafiro : 

8  Nguni't  ngayo^y  ang  kanilang  hichura 

ay  lalong  maitim  kay  sa  uling; 
sila'y  hindi  kilala  sa  mga  lang- 
sangan: 
Ang  kanilang  balat  ay  dumidikit  sa 
kanilang  mga  buto ;  natutuyo,  nagi- 
ging  parang  tungkod. 

9  Silang  napatay  ng   tabak   ay   lalong 

maigi   kay  sa   kanila  na  patay  ng 
gutom ; 
Sapagka't  ang  mga  ito  ay  humahapay, 
na    napalagpasan    dahil  "sa   panga- 
ngailangan  :ng  mga  bunga  sa  parang. 

10  Ang  mga  kamay  ng  mga  mahabaging 

babaye  ay  nagluto  ng  kanilang  sari- 
ling  mga  anak ; 
Mga  naging  kanilang  pagkain  sa  kagi- 
baan  ng  anak  na  babaye  ng  aking 
bayan. 

11  Tinupad  ng  Panginoon  ang  kaniyang 

pag-aalab  ng  loob,  kaniyang  ibimihos 
ang  kaniyang  inabangis  na  galit; 
At  siya'y  nagpaalab  ng  apoy  sa  Zion, 
na    pumugnaw    ng    mga    cimiento 
noon. 

12  Ang  mga  hari  sa  lupa  ay  hindi  nani- 

wala,  o  ang  lahat  mang  mananahan 
sa  sanlibutan, 
Na  ang  kaaway  at  kaalit  ay  papasok 
sa  mga  pintuang-daan   ng  Jerusa- 
lem. 


5.  .14 


MGA  PANAGHOY. 


813 


13  Dahil  nga  sa  mga  kasalanan  Dg  kani- 

yang  mga  profeta,  at  sa  mga  kasam- 
an  ng  kaniyang  mga  sacerdote, 
Na  nagbubo   ng    dugo  ng    banal  sa 
gitna  niya. 

14  Sila'y  gumagalang  parang  mga  bulag 

sa  mga  langsangan,  sila  y  nadudum- 
han  ng  dugo, 
Na  ano  pa't  hindi  mahipo  ng  mga 
tawo  ang  kanilang  mga  suot. 

15  Humiwalay  kayo,  sila'y  humihiyaw 

sa  kanila,  iMarumil  kayo'y  humi- 
walay, kayoV  humiwalay,  huag 
gumalaw: 
Pagka  sila'y  tumatakas  at  gumagala, 
sinasabi  ng  mga  tawo  sa  gitna  ng 
mga  nacion:  Hindi  na  sila  ma- 
ngingibang  bayan  pa  dito, 

16  Hinati  sila  ng  galit  ng  Panginoon; 
^     siya^y  hindi  na  hihilig  pa  sa  kanila : 

Hindi  nila  iginagaiang  ang  mga  pag- 
katawo  ng  mga  sacerdote,  hindi 
nila  pinakukundanganan  ang  mga 
matanda. 

17  Ang  aming  mga  mata  ay  nangangalu- 

mata  dahil  sa  aming  paghihintay  ng 
walang  kabuluhang  tulong ; 
Sa  aming  j)aghihintay  ay  naghiMntay 
kami  sa  isang  nacion  na  hindi  maka- 
ligtas. 

18  Kanilang  hinuhuli  ang    aming   mga^ 

hakbang,  upang  huag  kaming  maka- 
yaon  sa  aming  mga  langsangan: 
Ang  aming  wakas  ay  mala'pit  na,  ang 
amitog  mga  araw  ay  naganap ;  sapag- 
ka*t  ang  aming  wakas  ay  dumating. 

19  Ang  mga  manghahabol  sa  amin  ay 

lalong  maliksi  kay  sa  mga  aguila 
sa  himpapawid :  • 

Kanilang  hinuli  kami  sa  mga  bundok, 
kanilang  binakayan  kami  sa  ilang. 

20  Ang  hinga  ng  anaing  mga  butas  ng 

iiong,  ang  pinahiran  ng  PanQinoon 
ay  nahuli  sa  kanilang  mga  hukay ; 
Sa    kanino    namin    sinasabing:      Sa 
ilalim  ng   kaniyang   mga  lilim  ay 
mabubuhay  kami  sa  mga  nacion. 

21  Ikaw  ay  magalak  at  matua,  Oh  anak 

na  babaye  ng  Edom,  na  tumatahan 
.    sa  lupain  ng  Uz : 
Ang  kopa    ay  lalagpas  din  sa  iyo ; 

ikaw   ay    malalango,    at  magpapa- 

kahubad. 

22  Ang  parusa  ng   iyong  kasam-an   ay 

naganap,   Oh  anak  na   babaye    ng 
Zion; 


Hindi  ka  na  niya  dadalhin  pa  sa 
pagkabihag : 

Kaniyang  dadalawin  ang  iyong  kasam- 
an,  Oh  anak  na  babaye  ng  Edom ; 

Kaniyang  ililitaw  ang  iyong  mga 
kasalanan. 

5  Iyong    alalahanin,    Oh    PancJinoon, 
kung  anong  dumating  sa  amin: 
lyon^  masdan,  at  tingnan  ang  aming 
kaduahagihan. 

2  Ang  aming  mana  ay  napasa  mga  taga 

ibang  lupa, 
Ang  aming  mga  bahay  sa  mga  kaaway. 

3  Kami  ay  mga  ulila  at  walang  ama, 
Ang  aming  mga  ina  ay  parang  mga 

bao. 

4  Aming  iniinom  ang  aming  tubig  sa 

halaga  ng  salapi ; 
Ang  aming  kahoy  ay  ipinagbibili  sa 
amin. 

5  Ang  mga  manghahabol  sa  amin  ay 

nasa  aming  mga  leeg : 
Kami  ay  mga  pagod  at  walang  ka- 
pahingahan. 

6  Kami  ay  nakipagkamay  sa  mga  taga 

Egipto, 
At  sa  mga  taga  Asiria,  upang  mabusog 
ng  tinapay. 

7  Ang  aming  mga  magulang  ay  nag- 

kasala  at  wala  na ; 
At  aming  dinala  ang  kanilang  mga 
kasam-an.  _     . 

8  Mga  alipin  ay  nagpupuno  sa  amin. 
Walang  magligtas  sa  amin  sa  kani- 
lang kamay. 

9  Aming  tinatamo  ang  aming  tinapay 

sa  pamamag-itan  ng  kapahamakan 
ng  aming  mga  buhay 
Dahil  sa  tabak  sa  ilang. 

10  Ang  aming  balat  ay  maitim  na  gaya 

ng  hurno 
Dahil  sa  maningas  na  init  ng  kagutom. 

11  Kanilang  dinahas  ang  mga  babaye  sa 

Zion, 
Ang  mga  dalaga  sa   mga  ciudad  ng 
Juda. 

12  Aug  mga  pangulo    ay    nabibitin  ng 

kanilang  kamay : 
Ang  mga  mukha  ng  mga  matanda  ay 
hindi  iginagaiang. 

13  Ang   mga  binata  ay   nagpapasan  ng* 

gilingan, 
At    ang  mga   bata  ay   nadudulas  sa 
ilalim  ng  kahoy. 

14  Ang  mga    matanda    ay    nagUkat   sa 

pintuang-daan, 


V 


814* 


MGA  PANAGHOY, 


5.  14 


Ang  mga  binata^y  sa  kanilang   mga 

pagtugtog. 
19  Ang  kagalakan    ng   aming  puso    ay 

naglikat ; 
Ang  aming  sayaw  ay  naging  tangis. 

16  Ang    korona    ay    nahulog  sa  aming 

ulo: 
jSa  aba  namin!    sapagka't  kami   ay 
uagkasala. 

17  Dahil  dito  ang  aming  puso   ay  nan- 

lulupaypay ; 
Sa  mga  bagay  na  ito  ay  nagdidilira 
ang  aming  mga  mata ; 

18  Dahil  sa  bundok  ng  Zion  na  nagiba; 
Nilalakaran  ng  mga  zorra. 


19  Ikaw,    Oh    PanQinoon,     tumatahan 

magpakailan  man ; 
Ang  iyong  luklukan  ay  sa  lahat  ng 
lahi. 

20  iBakit  mo  nga  kami  nililimot  mag- 

pakailan man, 
At    nililimot     mo     kaming     totoong 
malaon? 

21  Magbalik  ka  sa  amin,  Oh  Panginoon, 

at  kami  ay  mababalik : 
Baguhin  mo  ang  aming  mga  araw  na 
gaya  ng  una. 

22  Nguni^t  itinakuil  mo  kaming  lubos, 
Ikaw    ay    totoong    nagalit  laban   sa 


ANG  LIBEO  NG  PEOFETA 

EZEKIEL 


INangyari  nga  ng  ikatatlong  puong 
taon,  sa  ikaapat  na  buaUf  ng  ikalima 
ng  buan,  samantalang  ako*y  nasa  mga 
bihag  sa  tabi  ng  ilog  Kebar,  na  ang  mga 
langit  ay  nabuksan,  at  ako^y  nakakita  ng 
mga  malikmata  ng  Dios.  3  Ng  ikalima 
ng  buan,  na  siyang  ikalimaiig  taon  ng 
pagkabihag  ng  baring  Joakim,  a  ang 
salita  ng  PanSinoon  ay  dumating  na 
may  pagsasaysay  kay  Ezekiel  na  sacer- 
dote,  na  anak  nl  Buzi,  sa  lupain  ng  mga 
Kaldeo  sa  tabi  ng  ilog  Kebar;  at  ang 
kamay  ng  PanQinoon  ay  dumoon  sa 
kaniya.  4  At  ako*y  tumingin,  at,  narito, 
isang  ipoipo  ay  lumabas  na  mula  sa 
hilagaan,  na  isang  malaking  alapaap,  na 
may  isang  apoy  na  naglilikom  sa  kaniyang 
sarili,  at  isang  ningning  sa  palibot,  at 
mula  sa  gitna  noo*y  ang  parang  kulay  ng 
ambar,  mula  sa  gitna  ng  apoy.  5  at 
mula  sa  gitna  noo*y  nangaling  ang  kaha- 
wig  ng  apat  na  nilikhang  may  buhay. 
At  ito  ang  kanilang  hichura ;  sila^y  may 
pagkawangis  ng  isang  tawo.  6  At  bawa't 
isa  ay  may  apat  na  mcikha,  at  bawa't  isa 
sa  kanila  ay  may  apat  na  pakpak.  7  At 
ang  kanilang  mga  paa  ay  mga  matuid  na 
paa ;  at  ang  talampakan  ng  kanilang  mga 
paa  ay  gaya  ng  talampakan  ng  paa  ng  isang 
guya :  at  sila*y  kumikinang  na  gaya  ng  ku- 


lay ng  tansong  binuli.  8  At  sila'y  may 
mga  kamay  ng  tawo  sa  ilalim  ng  kanilang 
mga  pakpak  sa  kanilang  apat  na  tagili- 
ran:  at  silang  apat  ay  may  kanilang 
mga  mukha,  at  may  kanilang  mga  pak- 
pak na  ganito;  9  ang  kanilang  mga 
pakpak  ay  nagkakadikitan ;  sila'y  hindi 
lumingon  pagyaon  nila;  sila*y  yumaon 
bawa't   isa    na    matuid    na    nagpatuloy. 

10  Tungkol  sa  hichura  ng  kanilang  mga 
mukha,  sila'y  may  mukhang  tawo;  at 
silang  apat  ay  may  mukha  ng  leon  sa 
kanang  tagiliran ;  at  silang  apat  ay  may 
mukha  ng  baka  sa  kaliwang  tagiliran; 
silang  apat  ay  may  mukha  rin  ng  aguila. 

11  At  ang  kanilang  mga  mukha  at  ang 
kanilang  mga  pakpak  ay  nagkakahiwalay 
sa  itaas :  dalawang  pakpak  ng  bawa't  isa 
ay  nagkakadikitan,  at  ang  dalawa  ay 
tumatakip    ng    kanilang    mga    katawan. 

12  At  siWy  yumaon  bawa't  isa  na 
matuid  na  patuloy;  kung  saan  naparo- 
roon  ang  espiritu  doon  sila  naparoroon ; 
sila'y  hindi  lumilingon  pagka  sila'y 
yumayaon.  IS  Tungkol  sa  wangis  ng 
mga  nilikhang  may  buhay,  ang  kanilang 
hichura  ay  gaya  ng  mga  bagang  apoy, 
gaya    ng    hichura    ng   mga   pananglaw; 

j  tumataas  at  bumababa  sa  gitna  ng  mga 
i  nilikhang  ma  v  buhay :    at  ang  apoy  ay 


2.  8 


EZEKIEL. 


815 


makinang,  at  miila  sa  apoy,  lumabas  ay 
kidlat.  14  At  aag  mga  nilikhang  may  bu- 
hay  ay  tumakbo  at  nagbalik  na  gaya  ng 
liichura  ng  kislap  ng  kidlat.  15  Saman- 
talang  aking  minamasdan  nga  ang  mga 
nilikhang  may  buhay,  narito,  ang  isang 
gulong  sa  lupa  sa  siping  ng  mga  nilikhang 
may  buhay,  para  sa  bawa't  isa  sa  apat  na 
mubha  ng  mga  yaon.  16  Ang  hichura 
ng  mga  gulong  at  ng  kanilang  pagkayari 
ay  gaya  ng  kulay  ng  berilo:  at  silang 
apat  ay  may  isang  wangis:  at  ang  kani- 
lang hichura  at  ang  kanilang  pagkayari 
ay  gaya  ng  isang  gulong  sa  loob  ng  isang 
gulong.  17  Pagka  yumaon,  mga  yuma- 
yaon  sa  kanilang  apat  na  dako :  hindi  mga 
lumiliko  pagka  mga  yumaon.  18  Tung- 
kol  sa  kanilang  mga  tadyang  ay  mga  ma- 
taasatnakatatakot;  at  silang  apat  ay  may 
kanilang  mga  tadyang  na  piino  ng  mga  ma- 
tasapalibot.  19  At  pagka  ang  mga  nilik- 
hang may  buhay  ay  yumayaon,  ang  mga 
gulong  ay  yumayaon  sa  siping  nila:  at 
pagka  ang  mga  nilikhang  may  buhay  ay 
nataas  mula  sa  lupa  ang  mga  gulong  ay 
nataas.  20  Kung  saan  ang  espiritu  ay 
naparoroon  sila'y  naipatoroon ;  doon  napa- 
roroon  ang  espiritu:  at  ang  mga  gtilong 
ay  natataas  sa  siping  nila ;  sapagka't  ang 
espiritu  ng  nilikhang  may  buhay  ay  nasa 
mga  gulong.  21  Pagka  ang  mga  yaon 
ay  yumayaon,  ang  mga  ito'y  yumayaon ; 
at  pagka  ang  mga  yaon  ay  tumatayo,  ang 
mga  ito  ay  tumatayo;  at  pagka  ang  mga 
yaon  ay  natataas  mula  sa  lupa,  ang  mga 
gulong  ay  natataas  sa  siping  nila ;  sapag 
ka^t  ang  espiritu  ng  nilikhang  may  buhay 
ay  nasa  mga  gulong.  22  At  sa  ibabaw 
ng  ulo  ng  nilikhang  may  buhay,  may 
kawangis  ng  langit,  na  gaya  ng  kulay  ng 
kakilakilabot  na  cristal,  na  nakaunat  sa 
itaas  ng  kanilang  mga  ulo.  23  At  sa 
ilalim  ng  langit  ay  nakaunat  ang  kanilang 
mga  pakpak,  na  ang  isa  ay  sa  dako  ng  isa : 
bawa^t  isa'y  may  dalawa  na  tumatakip 
ng  kaniyang  katawan  sa  dakong  ito,  at 
bawa't  isa'y  may  dalawa  na  tumatakip 
sa  dakong  yaon  24  At  ng  sila'y  yumaon, 
aking  narinig  ang  pagaspas  ng  kanilang 
mga  pakpak  na  gaya  ng  hugong  ng  mara- 
ming  tubig,  gaya  ng  voces  ng  Makapang- 
yarihan-sa-lahat,  na  hugong  ng  pagkaka- 
gulonagayang  hugong  ng  isang  huk bo: 
pagka  sila'y  tumatayo,  kanilang  ibinababa 
ang  kanilang  mga  pakpak.  25  At  may 
voces  sa  itaas  ng  langit  na  nasa  ibabaw  ng 
kanilang  mga  ulo :  pagka  sila'y  tumatayo 
kanilang    ibinababa  ang    kanilang  mga 


pakpak.  2«  At  sa  itaas  ng  langit  na  nasa 
itaas  ng  kanilang  mga  ulo  ay  may  kawangis 
ng  isang  luklukan  na  gaya  ng  hichura  ng 
batong  zafiro :  at  sa  ibabaw  ng  kawangis 
ng  luklukan  ay  may  kawangis  na  gaya 
ng  hichura  ng  isang  tawo  sa  itaas  noon. 
27  At  ako'y  nakakita  ng  gaya  ng  kulay 
ng  am  bar,  na  gaya  ng  hichura  ng  apoy  sa 
loob  noon,  na  nakikita  mula  sa  kaniyang 
mga  balakang  na  paitaas;  at  mula  sa  kani- 
yang mga  balakang  na  paibaba  ay  ako'y 
nakakita  ng  gaya  ng  hichura  rig  apoy,  at 
may  kinang  sa  palibot  noon.  28  Kung 
paano  ang  hichura  ng  bahag  na  nasa 
alapaap  sa  kaarawan  ng  ulan,  gayon  ang 
hichura  ng  kinang  sa  palibot.  Ito  ang 
hichura  ng  pagka  wangis  ng  kalualhatian 
ng  PanCIinoon.  At  ng  aking  makita, 
ako'y  nasubasob,  at  aking  narinig  ang 
voces  ng  isang  nagsasalita. 

2  At  sinabi  niya  sa  aking:  Anak  ng 
tawo,  tumayo  ka  ng  iyong  mga  paa, 
at  ako'y  makikipagsalitaan  sa  iyo.  2  At 
ang  espiritu  ay  nasok  sa  akin  ng  siya'y 
magsalita  sa  akin,  at  inilagay  ako  ng 
aking  mga  paa.;  at  aking  narinig 
siya  na  nagsasalita  sa  akin.  3  At  kani- 
yang sinabi  sa  aking:  Anak  ng  tawo, 
sinusugo  kita  sa  mga  anak  ng  Israel,  sa 
mga  nacion  na  mapanghimagsik,  na  nang- 
liimagsik  laban  sa  akin:  silaat  ang  kani- 
lang mga  magulang  ay  sumalangsang 
laban  sa  akin,  hangang  sa  kaaraw-ara- 
wang  ito  nga.  4  At  ang  mga  anak  ay 
matigas  ang  ulo  at  matigas  ang  loob ; 
sinusugo  kita  sa  kanila :  at  iyong  sasabi- 
bin  sa  kanilang:  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios.  5  At  sila,  maging 
kanilang  pakikingan,  o  maging  kanilang 
itatakuil,  (sapagka't  sila'y  ma^anghi-. 
magsik  na  bahay,)  gayon  ma'y  matata- 
lastas  na  nagkaroon  ng  profeta  sa  gitna 
nila.  6  At  ikaw,  anak  ng  tawo,  huag 
matakot  sa  kanila,  o  matakot  man  sa  ka- 
nilang mga  salita,  baga  man  maging  mga 
dawag  at  mga  tinik  na  kasama  mo,  at 
ikaw  ay  tumatahan  sa  gitna  ng  mga 
alagdan:  huag  kang  matakot  sa  kanilang 
mga  salita,  o  mang-lupaypay  man  sa  kani- 
lang mga  tingln,  baga  man  sila*y  ma* 
panghi magsik  na  bahay.  7  At  iyong  sa- 
salitain  ang  aking  mga  salita  sa  kanila, 
maging  kanilang  didingin,  o  maging  ka- 
nilang itatakuil;  sapagka't  sila'y  totoong 
mapanghimagsik.  8  Kguni't  ikaw,  anak 
ng  tawo,  dingin  mo  kung  ano  ang  sinasabi 
ko  sa  iyo ;  huag  kang  n>apanghimagsik 
na    gaya    niyaong    mapanghimagsik  na 


816 


EZEKIEL. 


2.  8 


bahay:  ibuka  mo  ang  iyong  bibig,  at 
lyoDg  kaain  ang  ibinibigay  ko  sa  iyo. 
9  At  ng  ako'y  tumingin,  narito,  isang 
kamay  ay  unat  sa  akin ;  at,  narito,  isano 
ikid  na  libro  ay  nandoon ;  10  at  ikinad- 
kad  niya  sa  harap  ko ;  at  nasusulatan  3a 
loob  at  sa  labas :  at  may  nakasulat  doon 
na  mga  taghoy,  at  panangis,  at  mga  sa 
aba. 

3  At  sinabi  niya  sa  aking:  Anak  ng 
tawo,  kanin  mo  ang  iyong  nasusum- 
pungan;  kanin  mo  ang  ikid  na  ito,  at 
ikaw  ay  yumaon,  magsalita  ka  sa  bahay 
ng  Israel.  2  Sa  gayo'y  ibinuka  ko  ang 
aking  bibig,  at  ipinakain  niya  sa  akin 
ang  ikid.  3  At  sinabi  niya  sa  aking; 
Anak  ng  tawo,  pakanin  mo  ang  iyong 
tiyan,  at  busugin  mo  ang  iyong  loob  ng 
ikid  na  ito  na  aking  ibinibigay  sa  iyo. 
Ng  magkagayo'y  kinain  ko,  at  sa  aking 
bibig  ay  naging  parang  pulot  sa  katarai- 
san. 

4  At  sinabi  niya  sa  aking:  Anak  ng 
tawo,  yumaon  ka,  paroon  ka  sa  bahay 
ng  Israel,  at  magsalita  ka  ng  aking  mga 
salita  sa  kanila.  5  Sapagka't  ikaw  ay 
hindi  sinugo  sa  isang  bayan  na  may  ibang 
wika  at  may  mahirap  na  salita,  kungdi  sa 
bahay  ng  Israel ;  6  hindi  sa  maraming 
bayan  na  may  ibang  wika  at  may  ma- 
hirap na  salita,  na  ang  mga  salita  ay 
hindi  m©  matatalastas.  Tunay  na  kung 
sinugo  kita  sa  mga  yaon,  didingin  ka  ng 
mga  yaon.  7  Nguni't  hindi  ka  didingin 
ng  bahay  ng  Israel;  sapagka^t  hindi 
nila  ako  didingin:  sapagka't  ang  boong 
bahay  ng  Israel  ay  may  matigas  na  noo, 
at^  may  matigas  na  puso.  s  Narito, 
aking  pinatigas  ang  iyong  mukha  laban 
sa  kanilsuig  mga  mukha,  at  pinatigas  ko 
ang  iyong  noo  laban  sa  kanilang  mga 
noo.  9  Ginawa  kong  gaya  ng  isang 
diamante  na  lalong  matigas  kay  sa  kiski- 
sang  bato  ang  iyong  noo :  huag  mo  silang 
katakutan,  o  manglupaypay  man  sa  kani- 
lang tingini  baga  man  sila^y  mapanghi- 
magsik  na  bahay.  10  Bukod  dito'y 
sinabi  niya  sa  aking:  Anak  ng  tawo, 
lahat  ng  aking  salita  na  aking  sasalitain 
sa  iyo  ay  tangapin  mo  sa  iyong  puso,  at 
dingin  mo  ng  iyong  mga  pakinig.  ii  At 
ikaw  ay  yumaon,  pumaroon  ka  sa  mga 
bihag,  na  mga  anak  ng  iyong  bayan  at 
magsalita  ka  sa  kanila,  at  saysayin  mo  sa 
kanilang :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios;  maging  kanilang  didingin,  o  maging 
kanilang  itatakuil. 

12  Ng    magkagayo'y  itinaas    ako    ng 


espiritu,  at  aking  narinig  sa  likuran  ko 
ang  voces  ng  raalaking  ingay  na  migsa- 
hliuj :  Purihin  ang  kalualhatian  ng  Pa- 
NGiNOON  mula  sa  kaniyang  lugar.  13  At 
aking  nariiiuj  ang  pagaspas  n.-^  mga 
pakpak  ng  mga  nilikhang  may  buhay 
na  nagkakatamaan,  at  ang  hugong  ng 
mga  gulong  sa  siping  nila,  ang  ingay 
ng  malaking  hagibis.  14  Sa  gayo'y 
itinaas  ako  ng  espiritu,  at  ako'y  dinala : 
at  ako'y  yumaong  may  kapaitan,  sa 
init  ng  aking  espiritu,  at  ang  kamay  ng 
Panqinoon  ay  inalakas  sa  akin.  15  Ng 
magkagayo'y  ako'y  naparoon  sa  mga 
bihag  sa  Tel-abib,  na  tumatahan  sa 
siping  ng  ilog  Kebar,  at  sa  kanilang 
kinatatahanan ;  at  ako'y  umupo  roong 
natitigilan  sa  gitna  nila  na  pitong  araw. 

16  At  nangyari,  sa  katapusan  ng 
pitong  araw,  na  ang  salita  ng  Pangi- 
NOON  ay  du  mating  sa  akin,  na  nagsabing: 
V7  Anak  ng  tawo,  ginawa  kitang  bantay 
sa  bahay  ng  Israel :  Kaya't  dingin  mo 
ang  salita  sa  aking  bibig,  at  hihikayat 
sa  kanila  sa  ganang  akin.  18  Pagka 
aking  sinabi  sa  masama :  Ikaw  ay 
walang  pagsalang  mamamatay;  at  hindi 
mo  hinihikayat  siya,  o  nagsasalita  ka 
man  upang  hikayatin  ang  masama  mula 
sa  kaniyang  masainang  lakad,  upang 
iligtas  ang  kaniyang  bo  hay;  ang  gayong 
masamang  tawo  ay  mamamatay  sa  kani- 
yang kasam-an;  nguni't  ang  kaniyang 
dugo  ay  aking  hihingin  sa  iyong  kamay. 
19  Gayon  ma*y  kung  iyong  hikayatin 
ang  masama,  at  siya^y  hindi  humiwalay 
sa  kaniyang  kasam-an,  o  sa  kaniyang 
masamang  lakad  man,  siya^y  mamamatay 
sa  kaniyang  kasam-an;  nguni't  iyong 
iniligtas  ang  iyong  kalulua.  20  Muli, 
pagka  ang  isang  banal  ay  lumiliko  sa 
kaniyang  kabanalan,  at  nagkakamit  ng 
kasam-an,  at  ako'y  naglalagay  ng  katiti- 
suran  sa  harap  niya,  siya'y  mamamatay : 
sapagka't  hindi  mo  siya  hinikayat,  siya'y 
mamamatay  sa  kaniyang  kasalanan,  at 
ang  kaniyang  mga  kabanalang  gawa  na 
kaniyang  ginawa  ay  hindi  aalalahanin; 
nguni't  ang  kaniyang  dugo  ay  aking 
hihingin  sa  iyong  kamay.  21  Gayon 
ma'y  kung  iyong  hikayatin  ang  banal, 
upang  ang  banal  ay  huag  magkasala, 
at  siya'y  hindi  nagkakasala,  siya'y 
walang  pagsalang  mabubuhay,  sapagka't 
siya'y  nahikayat ;  at  iyong  iniligtas  ang 
iyong  kalulua. 

22  At  ang  kamay  ng  PanSinoon  ay 
dumoon  sa  akin;    at    siya'y  nagsabi  sa 


5.  2 


BZEKIEL, 


817 


aking :  Ikaw  ay  bumangon,  lumabas  ka 
sa  kapatagan,  at  doo'y  makikipag-usap 
ako  sa  iyo.  23  Ng  magkagayo'y  burna- 
ngon  ako,  at  ako'y  lumabas  sa  kapatagan: 
at,  narito,  ang  kalualhatian  ng  Pangi- 
NOON  ay  tumayo  roon,  na  gaya  ng 
kalualhatian  na  aking  nakita  sa  tabi 
ng  ilog  Kebar;  at  ako'y  napasubasob. 
24  Ng  magkagayoV  nasok  sa  akin  ang 
espiritu,  at  itiuayo  ako  ng  aking  mga 
paa;  at  siya'y  nakipagsalitaan  sa  akin, 
at  nagsabi  sa  aking :  Ikaw  ay  yumaon, 
magsara  ka  sa  iyong  sarili  sa  loob  ng  iyong 
bahay.  25  Kguni't  ikaw,  anak  ng  tawo, 
narito,  sila^y  maglalagay  ng  mga  tali  sa 
iyo,  at  mga  itatali  sa  iyo,  at  ikaw  ay 
liindi  lalabas  sa  gitna  nila:  26  at  aking 
ididikit  ang  iyong  dila  sa  ngalangala  ng 
iyong  bibig,  upang  ikaw  ay  niaging  pi  pi, 
at  huag  maging  sa  kanila^y  mananaway : 
sapagka't  sila'y  mapangliirriagsik  na  ba- 
hay. 27  Nguni't  pagka  ako'y  nakiki- 
pagsalitaan  sa  iyo,  aking  ibubuka  ang 
iyong  bibig,  at  iyong  sasabihin  sa  kani- 
lang :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Ang  nakikinig  ay  makinig;  ang 
cagtatakuil  ay  magtakuil :  sapagka't  sila'y 
mapanghimagsik  na  bahay. 

4  Ikaw  naman,  anak  ng  tawo  kumuha 
ka  ng  isang  losa  at  ilagay  mo  sa  ha- 
rap  mo,  at  guhitan  mo  sa  ibabaw  ng  isang 
ciudad,  ng  Jerusalem:  2  at  kulungin 
mo,  at  magtayo  ka  ng  mga  "katibayan 
la  ban  doon,  at  maglagay  ka  ng  bunton 
laban  doon;  lagyan  mo  rin  ng  mga  kam- 
pamento  laban  doon,  at  tayuan  mo  ng 
mga  pahgsira  laban  doon  sa  palibot. 
S  At  magda,la  ka  ng  ka  waling  bakal,  at 
ilagay  mo  na  pinakakutarig  bakal  sa  pag- 
itan  mo  at  ng  ciudad :  at  iharap  mo  ang 
iyong  mukha  sa  dako  noon,  at  makuku- 
long,  at  iyong  kukulungin.  Ito  ang  magi- 
ging  tanda  sa  bahay  ng  Israel. 

4  Bukod  dito'y  mahiga  ka  sa  iyong 
tagilirang  kaliwa,  at  ilagay  mo  ang  ka- 
sam-an  ng  bahay  ng  Israel  doon :  ayon  sa 
bilang  ng  mga  araw  na  iyong  ihihiga  doon, 
iyong  dadailiin  ang  kanilang  kasam-an. 
5  Sapagka't  aking  itinakda  ang  mga  taon 
ng  kanilang  kasam-an  upang  maging  sa 
iyo'y  isang  bilang  ng  mga  araw,  tatlong 
daan  at  siam  na  puong  araw :  gayon  mo 
dadalhin  ang  kasam-an  ng  balmy  ng 
Israel.  @  At  muli,  pagka  iyong  natapos 
smg  mga  ito,  Ikaw  ay  hihiga  s^  iyong  tagi- 
lirang kanan,  at  iyong  dad  at  hin  ang  ka- 
sara-an  ng  bahay  ng  Jiida:  apat  na.paong 
^raw,  bawa't  araw  ay  |>iuaka  isang  t^on, 


aking  Uinakda  sa  iyo.  7  At  iyong  iha- 
harap  ang  iyong  mukha  sa  nakukulong 
na  Jerusalem  na  may  lilis  kang  mangas ; 
at  ikaw  ay  manghuhula  laban  doon. 
S  At,  narito,  ako'y  naglalagay  ng  taU  sa 
iyo,  at  ikaw  ay  hindi  magpapalikoliko 
mula  sa  isang  dako  hangang  sa  kabila, 
hangang  sa  matupad  mo  ang  mga  ai*aw  ng 
iyong  pagkulong.  9  Magdala  ka  rin  ng 
trigo,  at  ng  cebada,  at  ng  habas,  at  ng 
lentejas,  at  ng  mi  jo,  at  ng  espelta,.  at  mga 
ilagay  mo  sa  isang  sisidlan,  at  gawin 
mong  tinapay ;  ayon  sa  bilang  ng  mga 
araw  na  iyong  ihihiga  sa  iyong  tagiliran, 
tatlong  daan  at  siam  ,na  puong  araw, 
iyong  kakanin  yaon.  10  At  ang  iyong 
padivain  na  iyong  kakanin  ay  magiging 
ayX^sa  timbang,  dalawang  puong  sildo 
isang  araw :  tuituina  iyong  kakanin, 
11  At  ikaw  ay  iinom  ng  tubig  ayon  sa 
takal,  na  ikaanim  na  bahagi  ng  isang  bin: 
tuituina  ay  iyong  iinomin.  12  At  iyong 
kakaning  parang  mga  mamong  cebada,  at 
iyon^  titinapayin  sa  kanilang  paningin  na 
dumi  na  nangagaling  sa  tawo  ang  gatong, 
13  At  sinabi  ng  Panginoon  :  Ganito  ka 
kanin  ng  mga  anak  ng  Israel  ang  kanilang 
maruming  tinapay,  sa  gitna  ng  mga  nacion 
na  aking  pagtatabuyan  sa  kanila.  14  Ng 
magkagayo'y  sinabi  kong:  j  Ah  Pangi 
noong  Digs  I  narito,  ang  aking  kalulua  ay 
hindi  nahawa :  sapagka't  mula  sa  aking 
kabinataan  hangang  ngayon  ay  hindi  Icu- 
main  ako  ng  namamatay  sa  kaniyang  sarili, 
o  nilapa  ng  mga  hayop  ;  o  nasok  man  ang 
kasuklamsuklam  na  laman  s^  aking  bibig. 
15  Ng  magkagayo*y  sinabi  niya  sa  aking : 
Tingnan  mo,  ibinigay  ko  sa  iyo  V  dumi  ng 
baka  sa  lugar  ng  dumi  ng  tawo,  at  iyong 
ihahanda  ang  iyong  tinapay  sa  ibabaw 
noon.  IG  Bukod  dito'y  sinabi  niy%  sa 
aking :  Anak  ng  tawo,  narito,  aking  baba- 
liin  ang  tungkod  ng  tinapay  sa, Jerusa- 
lem :  at  sila'y  kakain  ng  tinapay  ayon  sa 
timbang,  at  may  kasabikan ;  at  iinom  sila 
ng  tubig  ayon  sa  takal,  at  may  pagkatigil ; 
17  upang  siWy  magkailangap  Bg  tinapay 
at  tubig,  at  mangatigilang  isa't  isa,  at 
manganlata  sa  kanilang  kasam-an. 

5  At  ikaw,  anak  ng  tawo,  magdala  ka  ng 
matalas  na  tabak,  na  gaya  ng  pang- 
ahit  ng  mangugupit  ang  iyong  dadalhin, 
at  iyong  pararaanin  sa  iyong  ulo  at  sa 
iyong  balbas :  kung  magkagayo'y  kumuha 
ka  ng  timbangang  panimbang,  at  bahagi- 
bin  mo  ang  buhok.  2  Ang  i^tlong  ba- 
hagi ay  iyong  susunugin  sa  appy  sa. gitna 
ng  ciudad,  pagka  ang  mga  araw  ng  pa^- 


818 


EZEKIBL. 


5.  2 


kulong  ay  oatupad;  at  iyong  kukunln 
ang  ikatlong  bahagi,  at  sugatan  mo  ng 
tabak  sa  palibot ;  at  ang  ikatlong  bahagi 
ay  iyong  pangangalatin  sa  hangin,  at 
ako'y  niagdadala  ng  tabak  sa  likuran  nila. 
3  At  kukulia  ka  sa  kanila  ng  kaonti  sa 
bilang,  at  mga  itaii  mo  sa  iyong  mga 
balalml.  4  At  sa  mga  ito'y  kukulia  ka 
uli,  at  mga  ihahagis  mo  sa  gitna  ng  apoy, 
at  mga  sunugin  mo  sa  apoy ;  mula  roo'y 
lalabas  ang  apoy;  sa  boong  bahay  ng 
Israel. 

5  Ganito  ang  sabl  ng  Panginoong  Dios: 
Ito  ay  Jerusalem :  Inilagay  ko  siya  sa  git- 
na ng  mga  nacion,  at  mga  lupain  ay  nasa 
palibot  niya.  6  At  siya'y  nanghimagsik 
laban  sa  aking  mga  kahatulan  sa  paggawa 
ng  kasam-an  na  higit  kay  sa  mga  nacion,  at 
laban  sa  aking  mga  palatnntunan  na  higit 
kay  sa  mga  lupain  na  nasa  palibot  niya: 
sapagka't  kanilang  itinakuil  ang  aking 
mga  kahatulan,  at  tungkol  sa  aking  mga 
palatuntunan,  hindi  nila  mga  nilakaran. 
7  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Sapagka't  kayo'y  mangugnlo  na 
higit  kay  sa  mga  nacion  na  nasa  palibot 
ninyo,  at  hindi  lumakad  sa  aking  mga 
palatuntunan,  o  iningatan  fnan  ang  aking 
mga  kahatulan,  o  gumawa  man  ng  ayon 
sa  mga  ayes  sa  mga  nacion  na  nasa  palibot 
ninyo ;  8  kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
nginoong Dios:  Narito,  ako,  ako  ay  la- 
ban sa  iyo ;  at  ako'y  gagawa  ng  mga  kaha- 
tulan sa  gitna  mo  sa  paningin  ng  mga 
nacion.  9  At  aking  gagawin  sa  iyo  ang 
hindi  ko  ginawa,  at  hindi  ko  na  gagawin 
pa  ang  kaparis,  dahil  sa  iyong  lahat  na 
kasuklamsuklam.  lo  Kaya't  kakanin  ng 
mga  magulang  ang  mga  anak  sa  gitna  mo, 
at  kakanin  ng  mga  anak  ang  kanilang 
mga  magulang  J  at  ako'y  gagawa  ng  mga 
kahatulan  sa  iyo,  at  ang  boong  iialabi  sa 
iyo  ay  aking  pangangalatin  sa  lahat  ng 
lugar.  11  Kaya't  buhay  ako,  sabi  ng 
Panginoong  Dios,  walang  pagsala,  na  sa 
paraang  iyong  inihawa  ang  aking  san- 
tuario  ng  lahat  mong  kasuklamsuklam  na 
mga  bagay,  at  ng  lahat  mong  karumal- 
dumal,  kaya't  akin  namang  babawasan 
hita;  at  hindi  magpapatawad  ang  aking 
mga  mata,  at  ako  nama'y  hindi  mang- 
hihinayang.  12  Ang  ikatlong  bahagi 
mo  ay  mamamatay  sa  pamamag-itan  ng 
salot,  at  sa  pamamag-itan  ng  kagulom 
ay  mauubos  sila  sa  gitna  mo;  at  ang 
isang  ikatlong  bahagi  ay  mabubual  sa 
pamamag-itan  ng  tabak  sa  palibot  mo; 
at  ang  ikatlong  bahagi  ay  aking  panga- 


ngalatin sa  lahat  ng  mga  hangin,  at  haha- 
wak  ako  ng  tabak  sa  pagsunod  sa  kanila. 

15  Ganito  matutupad  ang  aking  galit,  at 
aking  lulubusin  ang  aking  pag-aalab  ng 
loob  sa  kanila,  at  ako'y  maaaliw  :  at  kani- 
lang malalaman  na  akong  Panginoon  ay 
nagsalita  sa  aking  pagsisikap,  pagka 
aking  naganap  ang  aking  pag-iinit  sa 
kanila.  14  Bukod  dito'y  gagawin  kitang 
kagibaan  at  kapulaan,  sa  gitna  ng  mg-i 
nacion  na  nasa  palibot  mo,  sa  paningin 
fig  lahat  na  dumadaan.  15  Sa  gayo'y 
magiging  kapulaan  at  katungayawan, 
turo  at  katigilan,  sa  mga  nacion  na  nasa 
palibot  mo,  pagka  ako'y  gagawa  ng  inga 
kahatulan  sa  iyo  sa  galit  at  sa  pag-aalab 
ng  loob,  at  sa  mababagsik  na  pagsaway : 
Akong      Panginoon      ang      nagsalita: 

16  pagka  akoV  magsnsugo  sa  kanila  ng 
mga  masamang  pana  ng  kagntom  na  para 
sa  kagibaan,  na  siyang  aking  susuguin  u- 
pang  gi bain  kayo,  at  aking  palalalain  ang 
kagutom  sa  inyo,  at  aking  babaliin  ang 
inyong  tungkod  ng  tinapay  ;  17  at  ako'y 
magsusugo  sa  inyo  ng  kagutom  at  mga 
masamang  hayop,  at  kanilang  aalisan  ka 
ng  anak ;  at  salot  at  dugo  ay  daraan  sa 
iyo ;  at  aking  dadalhin  ang  tabak  sa  iyo : 
Ako  ang  PanGinoon  na  nagsalita. 

6  At    ang    salita    ng    Pakginoon    ay 
dumating  sa    akin,    na    nagsabing; 

2  Anak  ng  tawo,  ititig  mo  ang  iyong 
mukha  sa  mga  bundok  ng  Israel,  at  ikaw 
ay  manghula  sa  kanila,   at   magsablng: 

3  Kayong  mga  bundok  ng  Israel,  maki- 
nig  ng  salita  ng  Panginoong  Dios :  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoong  Dies  sa  mga 
bundok  at  sa  mga  burol,  sa  mga  lagaslas 
at  sa  mga  libis:  Narito,  ako,  ako,  niagda- 
dala ng  tabak  sa  inyo,  at  aking  gigibain 
ang      inyong       mga     mataas    na    lugar. 

4  At  ang  inyong  mga  altar  ay  magiging 
giba,  at  ang  inyong  mga  larawang  araw 
ay  mababasag:  at  aking  ibubulagta  ang 
inyong  mga  patay  na  tawo  sa  harap  ng 
inyong  mga  idolo.  5  At  aking  ilalapag 
ang  mga  bangkay  ng  mga  anak  ng  Israel 
sa  harap  ng  kanilang  mga  idolo ;  at  aking 
ikakalat  ang  inyong  mga  buto  sa  palibot 
ng  inyong  mga  altar.  6  Sa  lahat  ng 
inyong  mga  tahanang  lugar  ay  mawa- 
wasak  ang  mga  ciudad,  at  ang  mga 
mataas  na  lugar  ay  magigiba ;  upang  ang 
inyong  mga  altar  ay  mawasak  at  magiba, 
at  ang  inyong  mga  idolo  ay  mabasag  at 
tumigil,  at  ang  inyong  mga  larawang 
araw  ay  mangabagsak,  at  ang  inyong  mga 
gawa  ay  matakuih     7  At   ang  patay  ay 


7.  16 


ezekibl; 


819 


raabiibual  sa  gitna  ninyo,  at  inyong  ma- 
kikilala  na  ako  ang  Panginoon.  s  Ga- 
yon  ma'y  mag-iiwan  ako  ng  labi,  upang 
magtarao  kayo  ng  ilan  na  nakataanan  sa 
tabak  sa  gitna  ng  mga  nacion,"  pagka 
kayo'y  mangangalat  sa  mga  l»pain 
9  At  silang  mga  nakataanan  sa  inyo  ay 
aalalahanin  ako  sa  gitna  ng  mga  nacion 
na  pagdadalhan  sa  kanilang  bihag,  kung 
paanong  ako^  nakipagkasira  sa  kanilang 
mapang-apid  na  puso  na  humiwalay  sa 
akin,  at  sa  kanilang  mga  mata,  na  yuma- 
ong  nang-apid  sa  kanilang  mga  idolo:  at 
sila'y  magiging  kasuklamsuklam  sa  kani- 
lang sariling  paningin  dahil  sa  mga 
kasam-an  ng  kanilang  nakamit  sa  lahat 
nilang  kasuklamsuklam.  lo  At  kanilang 
makikilala  na  ako  ang  Pakginoon'  :  hindi 
ako  nagsalita  ng  walang  kabuluhan  na 
aking  gaga^in  ang  kasam-ang  ito  sa 
kanila. 

11  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Digs:  Sugatan  mo  ng  iyong  kamay,  at 
sikaran  mo  ng  iyong  paa,  at  iyong  sabi- 
hing :  \  Sa  aba  nUa !  dahil  sa  lahat  na 
masamang  mga  kasuklamsuklam  ng  bahay 
ng  Israel:  sapagka't  sila'y  mabubual  sa 
pamamag-itan  ng  tabak,  ng  kagutom  at 
ng  salot.  13  Ang  malayo  ay  mamamatay 
sa  salot ;  at  ang  malapit  ay  mabubual  sa 
pamamag-itan  ng  tabak ;  at  ang  malabi  at 
makulong  ay  mamamatay  sa  pamamag- 
itan  ng  kagutom :  ganito  ko  tutuparin  ang 
aking  pag-aalab  ng  loob  sa  kanila.  13  At 
inyong  makikilala  na  ako  ang  Pangi- 
NOON,  pagka  ang  kanilang  mga  patay  na 
tawo  ay  malalagay  sa  gitna  ng  kanilang 
mga  idolo  sa  palibot  ng  kanilang  mga  altar, 
sa  ibabaw  ng  bawa^t  mataas  na  burol,  sa 
lahat  na  taluk tok  ng  mga  bundok,  at  sa 
ilalim  ng  bawa^t  sariwang  puno  ng  kahoy,^ 
at  sa  ilalim  ng  bawa't  mayabong  na  encina, 
na  kanilang  pinaghandugan  ng  masarap 
na  apoy  sa  lahat  ng  kanilang  idolo.  14  At 
aking  iuunat  ang  kamay  ko  laban  sa  kani- 
la, at  gagawin  kong  ang  lupa'y  wasak  at 
giba,  mula  sa  ilang  hangang  sa  Diblah,  sa 
khat  nilang  tahanan :  at  kanilang  maki- 
kilala na  ako  ang  PaitSinoon. 

7Bukod  dito*y  ang  salita  ng  Pangi- 
3SI00N  ay  dumating  sa  ^kin,  na  nagsa- 
bing :  2  At  ikaw,  anak  ng  tawo,  ganito 
ang  sabi  ng  Panginoong  Digs  sa  lupain 
ng  Israel:  jMay  wakasi  ang  wakas  ay 
dumating  sa  apat  na  sulok  ng  lupain. 
3  Ang  *kawakasan  nga  ay  sumasa  iyo,  at 
aking  susuguin  ang  aking  galit  sa  iyo,  at 
hahatulan  ka  ayon  sa  iyong  mga  lakad; 


at  aking  dadalhin  sa  iyo  ang  lahat  ng 
iyong  kasuklamsuklam.  4  At  ang  aking 
mata'y  hindi  magpapatawad  sa  iyo,  o 
magkakaroon  man  ako  ng  hinayang : 
kungdi  aking  dadalhin  ang  iyong  mga 
lakad  sa  iyo,  at  ang  iyong  mga  k£^suklam- 
suklam  ay  malalagay  sa  gitna  mo  ;  at  in- 
yong makikilala  na  ako  ang  PanQinoon. 
5  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Digs  : 
Isang  kasam-an,  isang  tanging  kasam-an ; 
narito,  dumarating,  ^  Isang  kawakasan 
ay  dumarating,  ang  kawakasan  ay  duma- 
rating, gumigising  laban  sa  iyo;  narito, 
dumarating.  7  Ang  iyong  parusa  ay  du- 
marating sa  iyo,  Oh  mananahan  sa  lu- 
pain: ang  panahon  ay  dumating,  ang 
araw  ay  malapit  na ;  araw  rig  pagkakagulo, 
at  hindi  n^  kagalakang  may  sutsutan,  sa 
ibabaw  ng  mga  bundok.  8  Bigla  ngang 
aking  ibubuhos  ang  aking  pag-aalab  ng 
loob  sa  iyo,  at  aking  tutuparin  ang  aking 
galit  laban  sa  iyo,  at  hahatulan  kita  ayon 
sa  iyong  mga  lakad;  at  dadalhin  ko  sa 
iyo  ang  lahat  ng  iyong  kasuklamsuklam. 
9  At  ang  aking  mata  ay  hindi  magpapa- 
tawad, o  manghihinayang  ako  man  r  ga- 
gantihin  kita  ng  ayon  sa  iyong  mga  lakad, 
at  ang  iyong  mga  kasuklamsuklam  ay 
malalagay  sa  gitna  moj  at  inyong  ma- 
kikilala na  ako  ang  PanGinoon  na 
sumusugat.  10  Narito,  ang  araw  narito, 
dumarating;  ang  iyong  parusa  ay  luma- 
bas;  ang  tungkod  ay  namulaklak,  ang 
kapalaluan  ay  namuko.  11  Pangdadahas 
ay  bumangon  sa  tungkod  ng  kasam-an; 
walang  malalabi  sa  kanila,  o  sa  kanilang 
karamihan  man,  o  sa  kanilang  kayamanan 
man:  at  hindi  magkakaK)on  ng  kahi't 
karangalan  sa  kanila.  12  Ang  panahon 
ay  dumating,  ang  araw  ay  lumalapit: 
huag  magalak  ang  mamimili,  o  tumangis 
man  ang  manininda:  sapagka't  ang  pag- 
iinit  ay  nasa  lahat  ng  karamihan  noon. 
13  Sapagka't  hindi  na  pagbabalikan  ng 
manininda  ang  ipinagbili,  baga  man  sila'y 
mabuhay :  sapagka't  ang  .  malikmata  ay 
sumasaling  sa  boong  karamihan  noon, 
walang  babalik;  at  sino  man  ay  hindi 
magpapakalakas  pa  sa  kasam-an  ng  kani- 
yang  buhay.  14  Humihip  sila  ng  paka- 
kak,  at  humanda;'nguni't  walang  naparo- 
roon  sa  pagbabaka :  sapagka't  ang  aking 
pag-iinit  ay  nasa  boong  karamihan  noon. 
15  Ang  tabak  ay  nasa  labas,  at  ang  salot 
at  ang  kagutom  ay  nasar  loob :  siyang  nasa 
parang  ay  mamamatay  sa  tabak ;  at  siyang 
nasa  ciudad,  kagutom  at  salot  ay  lalamon 
sakaniya.    16  Nguni't  silang  tumataanan 


820 


EZEKIEL. 


7.  16 


sa  raga  jaon  ay  nmkatataanan,  at  ma- 
lalagay  sa  mga  bundok,  im  gay  a  ng 
mga  kalapati  sa  mga  libis,  silang  laliat 
ay  tnmatangis,  bawa't  isa'y  sa  kani- 
yang  kasam-an.  17  Lahat  ng  kamay 
ay  magiging  iiiahina,  at  lahat  ng  tuhod 
ay  magiging  raalata  na  parang  tubig. 
18  Sila'y  magbibigkis  naman  ng  kayong 
magaspang,  at  pangingilabot  ay  tatakip 
sa  kanila;  at  kahihiyan  ay  sasa  lahat 
ng  raukha,  at  pagkakalbo  sa  lahat  na 
kanilang  ulo.  19  Kanilang  ihahagis  ang 
kanilang  pilak  sa  mga  lansangan,  at 
ang  kanilang  ginto  ay  magiging  parang 
isang  maruming  bagay;  ang  kanilang 
pilak  at  ang  kanilang  ginto  ay  hindi 
makapagliligtas  sa  kanila  sa  kaarawan  ng' 
pag-iinit  ng  Pan^inoon;  hindi  nila 
mabubusog  ang  kanilang  kalulua,  o  mabu- 
busog  man  ang  kanilang  mga  tiyau :  sapag- 
ka't  naging  katitisuran  ng  kanilang  kasam- 
an.  20  Tungkol  sa  ganda  ng  kaniyang 
gayak,  inilagay  niya  sa  kamahalan; 
nguni't  kanllmg  ipinaggawa  ng  mga  lara- 
v/an  ng  kanilang  mga  kasuklamsuklam 
at  karumaldumal  na  mga  bagay:  kaya't 
ginawa  ko  sa  kanila  na  parang  maruming 
bagay.  21  At  aking  ibibigay  sa  mga  ka- 
may ng  mga  taga  ibang  lupa  na  pinaka- 
huli,  at  sa  mga  masama  sa  lupa  na  pinaka- 
samsam;  at  kanilang  dudumhan.  22  Ang 
aking  mukha  ay  aking  itatalikod  naman 
sa  kanila,  at  kanilang  dudumhan  ang 
aking  lihim  na  lugar :  at  mga  magnanakaw 
ay  papasok  doon  at  dudumhan.  23  Gu- 
mawa  ka  ng  tanikala :  sapagka't  ang  lupain 
ay  puno  ng  mga  sala  sa  dugo,  at  ang 
ciudad  ay  puno  ng  pangdadahas.  24  Ka- 
ya^t  aking  dadalhin  ang  mga  pinakama- 
sama  sa  mga  walang  Dios,  at  aariin  nila 
ang  kanilang  mga  bahay:  akin  namang 
patitigilin  ang  kapalaluan  ng  malakas ;  at 
ang^  kanilang  mga  santong  lugar  ay  madu- 
dumhan.  25  Kagibaa'y  dumarating:  at 
sila'y  hahanap  ng  kapayapaan,  at  doo'y 
mawawalan.  23  Kapanlawan  at  kapan- 
lawan  ang  darating,  at  kaingay  at  kaingay 
ay  darating ;  at  sila'y  hahanap  ng  malik- 
mata  ng  profeta;  ngoni't  ang  kautusa'y 
mawawaia  sa  saccrdote,  at  ang  payo'y  sa 
mga  matanda.  27  Ang  hari  ay  tatangis, 
at  ang  pangulo  ay  mananamit  ng  kagi- 
baan,  at  ang  mga  kamay  ng  bayan  ng 
lupain  ay  mababagabag:  aking  gagawin 
sa  kanila  ang  ayon  sa  kanilang  lakad,  at 
ayon  sa  kanilang  kaugalin  ay  hahatulan 
ko  sila;  at  kanilang  makikilala  na  ako 
ang  Pangikoon. 


8  At  nangyari,  ng  ikaanim  na  taon, 
sa  ikaanim  na  buan,  sa  ikaliraa  ng 
buan,  ako'y  uakaupo  sa  aking  bahay, 
at  ang  mga  nintanda  sa  Juda  ay  nakanjKj 
sa  harap  ko,  na  ang  kamay  ng  Pa- 
nghiooiig  Dios  ay  nahulog  sa  akin  doon. 
2  Ng  magkagayoV  tumingin  ako,  at, 
narito,  isang  kawangis  ng  hichura  ng 
a}.oy;  mala  sa  hichura  ng  kaniyang 
mga  balakang  at  paibaba,  ay  apoy:  at 
mnla  sa  kaniyang  mga  balakang  at 
paitaas,  gaya  ng  hichura  ng  kinang,  na 
gaya  ng  kulay  ng  ambar.  s  At  kaniyang 
inilabas  ang  hichura  ng  isang  kamay,  at 
hinavvakan  ako  sa  isang  pusod  ng  aking 
ulo  ;  at  itinaas  ako  ng  espiritu  sa  j)ag-itan 
ng  lupa  at  ng  langit,  at  dinala  ako  sa  ma- 
likmata  sa  Dies  sa  Jerusalem,  sa  pintuan 
ng  pintuang-daan  ng  lalong  loob  ng  looban 
na  naka  harap  sa  dakong  hilagaan;  na 
kinaroroonan  ng  upuan  ng  larawan  ng 
panibugho  na  namumungkahi  sa  panini- 
bugho.  4  At,  narito,  ang  kalualhatian  ng 
Dios  ng  Israel  ay  nandoon,  gaya  ng  hichu- 
ra ng  aking  nakita  sa  kapatagan.  5  Ng 
magkagayo'y  sinabi  niya  sa  aking:  Anak 
ng  tawo,  itingin  mo  ang  iyong  mga  mata 
ngayon  sa  daan  na  dakong  hilagaan,  Sa 
gayo'y  itiningin  ko  ang  aking  mga  mata 
sa  daan  na  dakong  hila|aan,  at  narito, 
sa  dakong  hilagaan  ng  pintuang-daan  ng 
altar  ang  larawang  ito  ng  panibugho  sa 
pasukan.  6  At  sinabi  niya  sa  aking: 
Anak  ng  tawo ;  ^nakikita  mo  ba  ang  ka- 
nilang ginagawa?  ;,ang  malaking  kasu- 
klamsuklam na  nakamit  ng  bahay  ng 
Israel  dito,  upang  ako'y  lumayo  sa  aking 
santuario  ?  nguni't  iyo  uling  makikita  pa 
ang  ibang  mga  malaking  kasuklamsuklam. 
7  At  dinala  niya  ako  sa  pintuan  ng 
looban ;  at  ng  ako'y  tumingin,  narito,  ang 
isang  butas  sa  pader.  8  Ng  magkagayo'y 
sinabi  niya  sa  aking:  Anak  ng  tawo, 
humukay  ka  ngayon  sa  pader :  at  ng  ako'y 
humukay  sa  pader,  narito,  ang  isang 
pintuan.  9  At  sinabi  niya  sa  aking: 
ikaw  ay  pumasok,  at  tinguan  mo  ang  mga 
masamang  kasuklamsuklam  na  kanilang 
ginagav/a  rito.  ^10  Sa  gayo'y  ako'y  nasok 
at  nakita  ko ;  at,  narito,  ang  lahat  na 
hichura  ng  mga  umuusad  na  mga  bagay, 
at  kasuklamsuklam  na  mga  hayop,  at 
lahat  ng  mga  idolo  ng  bahay  ng  Israel, 
na  nakaguhit  sa  pader  sa  palibot.  11  At 
tumayo  sa  harap  nila  ang  pitong  puong 
lalaki  sa  mga  matanda  ng  bahay  n[> 
Israel,  at  sa  gitna  nila  ay  tumayo  si 
Jaazauias  na  av.ak  ni   Sapan,   ua   baw^'t 


10.  1 


EZEKIEL. 


821 


lalaki  may  kaniyang  pangsuob  sa  kani- 
yang  kamay;  at  ang  amoy  ng  usok  ng 
pangsuob      ay     napaiilanglan^..      10  Ng 
magkagayo'y  sinabi  niya  sa  aking :  Anak 
ng  tawOj^^nakikita  mo   sa  kung  anong 
ginagawa  ng  mga  matanda  ng  bahay  ng 
Israel  sa  kadiliman,  bawa^t  isa*y  sa  kani- 
yang mga  silid  na  riilarawanan?  sapagkajt 
kanilang   sinasabing:     Hindi   tayo  naki- 
kita    ng    PanginoOn;     pinabayaan     ng 
Panginoon    ang    lupa.       13  Sinabi  rin 
niya  sa  aking:     lyo  uling  makikita  pa 
ang  mga  ibang  nialaking  kasuklamsuklam 
na    kanilang    ginagawa.      14  Ng    mag- 
kagayo'y  dinala  niya  ako  sa  pintuan  ng 
pintuang-daan  ng  bahay  ng  PanQinoon 
na    nasa    dakong    hilagaanj    at,^  narito, 
doo'y  UBnipo  ang  mga  babaye  na  iniyakan 
ang  Tamuz.    15  Ng  niagkagayo'y  sinabi 
niya  sa  aking :    I  Nakita  mo  ba  ito,  Ob 
anak  ng  tawo  ?  iyo  pa  uling  makikita  ang 
lalong    malaking    mga    kasuklamsuklam 
kay"  sa  mga  ito.     16  At  dinala  niya  ako 
sa   pinakaloob  na  looban  ng  babay  ng 
PanQinooit,    atj    narito,    sa  pintuan  ng 
templo   ng  Pan(5inoon,   sa   pag-itan  ng 
malaking  pintuan  at  ng  altar,  may  mga 
dalawang    puo^t    limang   lalaki,   na  ang 
kanilang  mga  likod  ay  sa  dako  ng  templo 
ng   PanQinoon,    at    ang    kanilang   m|;a 
mukha  ay  sa  dakong  silanganan;  at  kani- 
lang   sinasamba    ang    araw    sa    dakong 
silanganan.     17  Ng  magkagayo'y  sinabi 
niya  sa  aking:    i Nakita  mo  ba  ito,  Oh 
anak  ng  tawo?  ^Magaan  bang  bagay  sa 
bahay  ng  Juda,  na  siWy  nagkakamit  ng 
mga  kasuklamsuklam  na  kanilang  kina- 
kamit  dito?   sapagka't  kanilang  pinuno 
ang  lupa  ng  karahasan,  at  sila'y  nagbalik 
uli    na    mungkahiin    ako    sa    galit :    at, 
narito,  kanilang  inilalagay  ang  sanga  sa 
kanilang  ilong.    18  Kaya't  akin  namang 
gagawin  sa  pag-aalab  ng  loob:  ang  aking 
raata  ay  hindi  magpapatawad  o  mahaha- 
bag  man  ako :  at  baga  man  sila'y  duma- 
daing  sa  aking  mga  pakinig  ng  malakas 
na  voces,  gayon  ma^  hindi  ko  didingin 
slla. 

9Ng  magkagayo^y  sumigaw  siya  sa 
aking  mga  pakinig  ng  malakas  !ia 
voces,  na  nagsabing :  Magsilapit  kayo  na 
may  katungkulan  sa  ciudad,  na  bawa't 
isa'y  may  kaniyang  pangibang  sakbat  sa 
kaniyang  kamay.  2  At,  narito,  anim  na 
lalaki  ay  nangaling  sa  daan  ng  mataas  na 
pintuang-daan,  na  nalalagay  sa  dako  ng 
hilagaan,  na  bawa'y  isa'y  may  kaniyang 
pangpatay  na  sakbat  sa  kaniyang  kamay ; 


at  isang  lalaki  ay  nasa  gitna  nila  na  naka- 
panarait  ng  kayong  puti,  na  may  tintero 
ng  manunulat  sa  kaniyang  tagiliran.    At 
sila'y    nasok,  ^  at    tumayo   sa  siping    ng 
tansong  altar.     3  At  ang  kalualhatian  ng 
Dios  ng   Israel    ay    sumampa    mula    sa 
kerubin,  na  kinapapatungan,  hangang  sa 
tungtungan  sa  bahay:  at  kaniyang  tina- 
wag  ang  lalaking  nakapanamit  ng  kayong 
puti,  na  may  tintero  ng  manunulat  sa  kani- 
yang tagiliran.      4  At  sinabi  ng  PanQi- 
NOON  sa  kaniyang:   Ikaw  ay  pumaroon  sa 
gitna  ng  ciudad,  sa  gitna  ng  Jerusalem,  at 
maglagay  ka  ng  mga  tanda  sa  mga  noo  ng 
mga  lalaki  na  nagbubuntong  hininga  at 
dumadaing  dahil  sa  lahat  na  kasuklam- 
suklam na  nagawa  sa  gitna  noon.    5  At  sa 
mga  iba  ay  sinabi  niya  sa  aking  pakinig: 
Kayo'y  pumaroon  sa  ciudad  na  sumunod 
sa  kaniya,  at  kayo'y  sumugat :  huag  mag- 
patawstd  ang  inyong  mata,  o  kayo  man  ay 
manghinayang:    6  patayin  ninyong  lubos 
ang  m'atanda,  ang  binata  at  ang  dalaga,  at 
ang  mga  bata  at  ang  mga  babaye :  nguni't 
Jiuag  lumapit  ang  sino  mang  lalaki  doon 
sa  tinancjiaan;    at  inyong  pasimulan  sa 
aking  santuario.     Ng  magkagayo ^  kani- 
lang pinasimulan  sa  mga  matandang  lalaki 
na    nangasa    harap    ng    bahay.      7  At 
sinabi  niya  sa  kanilang :     Ihawa    ninyo 
ang    bahay   at  punuin    ninyo   ang  mga 
looban  ng  partay:   kayo'y  lumabas.    At 
sila'y    lumabas,    at  sumugat  sa   ciudad. 
8  At  nangyari,  habang  sila^  sumusugat, 
at  ako^y  naiwan,  na  ako'y  nasubasob,  at 
humiyaw,  at  aking  sinabing :  \  Ah  Pangi- 
noong    Digs!    ^iyo    bang    gigibain    ang 
boong,  nalabi  sa  Israel,   sa   iyong   pag- 
bubuhos  ng  iyong  pag-aalab  ng  loob  sa 
Jerusalem?      9  Ng  magkagayo^y  sinabi 
niya  sa  aking :    Ang  kasam-an  ng  bahay 
ng  Israel  at  ng  Juda  ay  totoong  malaki, 
at  ang  lupain  ay  puno  ng  dugo,  at  ang 
ciudad  ay  puno  ng  kasam-an:   sapagka*t 
kanilang     sinasabing:      Pinabayaan^    ng 
PakGinooi^  ang  lupa,  at  hindi  nakikita 
ng  Panginooit.    lo  At  tungkol  sa  akin 
naman,   ang  aking  mata  ay  hindi  mag- 
papatawad,  o   mahihinayang    man    ako, 
kungdi    aking    dadalhin    ang    kanilang 
lakad   sa  kanilang  ulo.     11  At,   narito, 
ang    lalaking    nakapanamit    ng    kayong 
puti,   na  may  tintero   ng  ^  manunulat  sa 
kaniyang  tagiliran,  naghatid  ng  bagay,  na 
nagsabing:     Aking  ginawa  na   gaya   ng 
iniutos  mo  sa  akin. 

Ng  magkagayo'y  tumingin  ako,  at, 
narito,  na  nasa  langit  na  nasa  ulo 


10 


822 


EZEKIEL. 


10.  1 


ng  mga  Jcetubin,  ay  nakita  sa  ibabaw  nila 
ang  gaya  ng  isang  batong  zafiro,  na  gaya 
ng  hichura  ng  waiigis  ng  isang  luklukan. 
2  At  siya'y  nagsalita  sa  lalaki  na  naka- 
panamit  ng  kayong  piiti,  at  nagsabing: 
Pumasok  ka  sa  pag-itan  ng  mga  umiikot 
na  mga  gulong,  sa  ilalim  ng-kerubin,  at 
punuin  mo  kapua  ang  iyong  mga  kamay 
ng  mga  bagang  apoy  mula  sa  pag-itan  ng 
mga  kerubin,  at  mga  ikalat  mo  sa  ciudad. 
At  siya'y  nasok  na  nakikita  ko,  3  Ang 
mga  kerubin  nga  ay  tumayo  sa  dakong 
kanan  ng  bahay,  ng  ang  lalaki  ay  masok ; 
at  pinuno  ng  alapaap  ang  pinakaloob  na 
loo  ban.  4  At  ang  kalualhatian  ng  Pa- 
NGINOON  ay  napailanglang  mula  sa  keru- 
bin, at  tumayo  sa  tayuan  ng  bahay;  at  ang 
bahay  ay  napuno  ng  alapaap,  at  ang  looban 
ay  napuno  ng  kakinangan  ng  kalualhatian 
ng  Panginoon.  5  At  ang  pagaspas  ng 
mga  pakpak  ng  mga  kerubin  ay  narinig 
hangang  sa  looban  sa  labas,  na  gaya  ng 
voces  ng  Dios  na  Makapangyarihan-sa- 
lahat  ng  siya'y  nagsasalita.  6  At  nang- 
yari,  ng  kaniyang  utusan  ang  lalaki  na 
nakapanamit  ng  kayong  puti,  na  sabi- 
hing:  Kumuha  ka  ng  apoy  sa  loob  ng 
mga  umiikot  na  mga  gulong  mula  sa  pag- 
itan  ng  mga  kerubin,  na  siya'y  nasok,  at 
tumayo  sa  tabi  ng  gulong.  7  At  iniunat 
ng  kerubin  ang  kaniyang  kamay  mula  sa 
gitna  ng  mga  kerubin  sa  apoy  na  nasa 
gitna  ng  mga  kerubin,  at  kumuha  noon,  at 
inilagay  sa  mg^  kamay  ng  nakapanamit 
ng  kayong  puti,  na  siyang  kumuha  at 
lumabas.  8  At  lumitaw  sa  mga  kerubin 
ang  hichura  ng  kamay  ng  isang  tawo  sa 
ilalim  ng  kanilang  mga  pakpak.  9  At 
ako'y  tumingin,  at,  narito,  apat  na  gulong 
ay  nasa  tabi  ng  mga  kerubin,  isang  gulong 
ay  nasa  tabi  ng  isang  kerubin:  at  ang 
Ibang  gulong  ay  sa  tabi  ng  ibang  kerubin : 
at  ang  hichura  ng  mga  gulong  ay  gaya  ng 
kulay  ng  batong  berilo".  lo  At  tungkol 
sa  kanilang  hichura,  silang  apat  ay  may 
isang  pagkakawangis,  na  parang  ang  isang 
gulong  ay  nasa  loob  ng  isang  gulong. 
11  Pagka  mga  yumayaon,  mga  yumayaon 
sa  kanilang  apat  na  tagiliran :  hindi  mga 
lumiliko  habang  nagsisiyaon,  kungdi  ang 
tinutungo  ng  nangunguna  ay  siyang 
sinusundan  nila;  hindi  mga  lumiliko 
habang  nagsisiyaon.  12  At  ang  kanilang 
boong  katawan,  at  ang  kanilang  mga 
likod,  at  ang  kanilang  mga  kamay,  at 
ang  kanilang  mga  pakpak,  at  ang  mga 
gulong,  ay  puno  ng  mga  mata  sa  palibot, 
ia  makatuid  baga^y  ang  apat  na  mga  gulong 


na  kanilang  tinatankilik.  13  Tungkol 
sa  mga  gulong,  kanilang  tinawag  sa 
aking  pakinig,  na  mga  umiikot  na  mga 
gulong,  14  At  bawa't  isa'y  may  apat  na 
mukha :  ang  unang  mukha  a^  mukha  ng 
kerubin,  at  ang  ikalawang  mukha  ay 
mukha  ng  tawo,  at  ang  ikatlo  ay  muklia 
ng  leon,  at  ang  ikaapat  ay  mukha  ng 
isang  aguila.  15  At  ang  mga  kerubin  ay 
napaitaas;  ito  ang  nilikhang  may  buhay 
na  aking  nakita  sa  tabi  ng  ilog  Kebar. 
16  At  ng  ang  mga  kerubin  ay  yumaon, 
ang  mga  gulong  ay  yuraaong  kasiping 
nila:  at  ng  itaas  ng  mga  kerubin  ang 
kanilang  mga  pakpak  iipang  paitaas  mula 
sa  lupa,  ang  mga  gulong  naman  ay  hindi 
humiwalay  sa  siping  nila.  17  Pagka 
sila'y  tumatayo,  ang  mga  ito  ay  tumatayo  ; 
at  pagka  silaV  napaiitaas,  ang  mga  itoV 
napaiitaas  na  kasania  nila :  sapagka't  ang 
espiritu  ng  nilikhang  may  buhay  ay  nasa 
kanila.  18  At  ang  kalualhatian  ng  Pa- 
KGiNOON  ay  lumabas  mula  sa  tayuan  ng 
bahay,  at,  lumagay  sa  ibabaw  ng  mga 
kerubin.  19  At  itinaas  ng  mga  kerubin 
ang  kanilang  mga  pakpak,  at  napaitaas 
mula  sa  lupa  sa  aking  paningin  ng  sila^y 
lumabas,  at  ang  mga  gulong  ay  sa  siping 
nila:  at  sila'y  tumayo  sa  p'intuan  ng 
siianganang  pintuang-daan  ng  bahay  ng 
Panginoon;  at  ang  kalualhatian  ng  Dios 
ng  Israel  ay  nasa  ibabaw  nila.  20  Ito 
ang  nilikhang  may  buhay  na  aking 
nakita  sa  ilalim  ng  Dios  ng  Israel  sa 
tabi  ng  ilog  Kebar;  at  nakikilala  ko  na 
sila'y  mga  kerubin.  21  Bawa't  isa'y  may 
apat  na  mukha,  at  bawa't  isa'y  may  apat 
na  pakpak ;  at  ang  pagkawangis  ng  mga 
kamay  ng  tawo  ay  nasa  ilalim  ng  kani- 
lang mga  pakpak.  22  At  tungkol  sa 
wangis  ng  kanilang  mga  mukha,  ay  mga 
mukha  na  aking  nakita  sa  tabi  ng  ilog 
Kebar,  ang  kanilang  mga  hichura  at  sila 
rin ;  sila'y  yumaon  bawa't  isa  ng  matuid 
na  patuloy. 

I  i  Bukod  dito'y  itinaas  ako  ng  espiritu, 
■  ■  at  dinala  ako  sa  siianganang  pintu- 
ang-daan ng  bahay  ng  Panginoon,  na 
nakaharap  sa  dakong  silanganan:  at, 
narito,  sa  pintuan  ng  pintuang-daan  ang 
dalawang  puo't  limang  lalaki;  at  nakita 
ko  sa  gitna  nila  si  Jaazanias  na  anak  ni 
Azur,  at  si  Pelatias  na  anak  ni  Benaia, 
na  mga  pangulo  ng  bayan.  2  At  sinabi 
niya  sa  aking :  Anak  ng  tawo,  ito  ang 
mga  lalaki  na  kumakatha  ng  kasam-an, 
at  nagbibigay  ng  masamang  payo  sa 
ciudad  na  ito.     3  na  nagsasabing:   Hindi 


12.  3 


EZEKIBL. 


823 


malapit  ang  panahon  ng  pagtatayo  iig 
mga  bahay ;  ang  ciudad  na  ito  ang  paliok, 
at  tayo  ang  laman.  4  Kaya't  raanghula 
ka  laban  sa  kanila,  manghula  ka,  Oh  anak 
ng  tawo.  5  At  ang  espiritu  ng  Pangi- 
NOON  ay  nahulog  sa  akin,  at  sinabi  niya  sa 
aking :  Salitain  mong :  Ganito  ang  sabi 
ng  PanQinook  :  Ganito  ang  inyong  sinabi, 
Oh  bahay  ng  Israel ;  sapagka't  nalalaman 
ko  ang  mga  bagay  na  nasok  sa  inyong 
pag-iisip.  6  Inyong  pinarami  ang  inyong 
pinatay  sa  ciudad  na  ito,  at  inyong  pinuno 
ang  mga  langsangan  niya  ng  mga  napatay. 

7  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Digs:  Ang  injong  napatay  na  inyong 
ibinulagta  sa  gitna  noon,  mga  laman,  at 
ang  ciudad  na  ito  ay  siyang  paliok: 
nguni't  kayo^    ilalabas  sa  gitna   noon. 

8  Kayo'y  natakot  sa  tabak;  at  aking 
dadalhin  ang  tabak  sa  inyo,  sabi  ng 
Panginoong  Dios,  9  At  aking  ilalabas 
kayo  sa  gitna  noon,  at  ibibigay  ko  kayo 
sa  mga  kamay  ng  mga  taga  ibapg  lupa, 
at  gagawa  ako  ng  mga  kahatulan  sa  inyo. 
10  Kayo'y  mabubual  sa  pamamag-itan  ng 
tabak ;  aking  hahatulan  kayo  sa  hanganan 
ng  Israel;  at  inyong  makikilala  na  ako 
ang  PanQinoon,  ai  Ang  ciudad  na  ito 
ay  hindi  magiging  inyong  paliok,  o  kayo 
man  ay  magiging  laman  sa  gitna  nito; 
^king  hahatulan  kayo  sa  hanganan  ng 
Israel ;  12  at  inyong  makikrlala  na  ako 
ang  PanQinoon  :  sapagka't  kayo'y  hindi 
lumakad  sa  aking  mga  palatuntunan,  o 
inyo  mang  ginawa  ang  aking  mga  kaha- 
tulan, kungdi  kayo'y  gumawa  ng  ayon  sa 
mga  kaugalian  ng  mga  nacion  na  nasa 
palibot  ninyo.  13  At  nangyari,  ng  ako'y 
nanghuhula,  na  si  Pelatias  na  anak  ni 
Benaia  ay  namatay.  Ng  magkagayo'y 
nasubasob  ako,  at  ako*y  sumigaw  ng 
malakas  na  voceg,  at  pagsabing:  jAh 
Panginoong  DiosI  ^gagawa  ka  ba  ng 
lubos  na  wakas  sa  nalabt  sa  Israel? 

14  At  ang  salita  ng  PanSinoon  ay  du- 
mating  sa  akin,  na  nagsabing :  15  Anak 
ng  tawo,  ang  iyong  mgakapatid,  ang  iyong 
mga  kapatid, ,  na  mga  lalaki  sa  iyong 
kamag-anakan,^  at  ang  boong  bahay  ng 
Israel,  silang  lahat,  siyang  mga  pinag- 
sabihan  ng  mga  mananahan  sa  Jerusalem : 
Lumayo  kayo  sa  Panginoon  ;  sa  amin  ay 
ibinigay  ang  lupaing  ito  na  pinakaari : 
16  kaya't  iyong  sabihing:  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  Dios:  Baga  man 
sila'y  aking  inilayo  sa  gitna  ng  mga 
nacion,  at  baga  man  aking  pinangalat  sila 
sa   gitna    ng    mga  lupain,    gayon    ma'y 


lalagay  ako  sa  kanilang  isang  santuario 
sa  sandaling  panahon  sa  mga  lupain  na 
kanilang  kapaparunan.  17  Kaya*t  iyong 
sabihing :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Digs:  Aking  pipisanin  kayo  mula  sa 
mga  bayan,  at  titipunin  ko  kayo  sa  mga 
lupain  na  inyong  kinapangalatan,  at  aking 
ibibigay  sa  inyo  ang  lupain  ng  Israel. 
18  At  sila'y  paroroon,  at  kanilang  aalisin 
ang  lahat  na  karumaldumal  na  mga  bagay 
noon,  at  ang  lahat  na  kasuklamsuklam 
noon,  mula  roon.  19  At  aking  bibigyan 
sila  ng  isang  puso,  at  aking  lalagyau  ng 
bagong  espiritu  ang  loob  nila;  at  aking 
kukunin  ang  batong  puso  sa  kanilang 
laman,  at  aking  bibigyan  sila  ng  pusong 
laman:  20  upang  sila'y  lumakad  sa 
aking  mga  palatuntunan,  at  ingatan  ang 
aking  mga  kahatulan  at  mga  gawin:  at 
sila'y  magiging  aking  bayan,  at  ako^ 
magiging  kanilang  Dios.  21  Nguni't 
tungkol  sa  kanila  na  ang  puso  ay  lumakad 
ayon  sa  kanilang  mga  karumaldumal  na 
mga  bagay,  at  sa  kanilang  mga  kasuklam- 
suklam, aking  dadalhin  ang  kanilang 
lakad  sa  kanilang  sariling  mga  ulo,  sabi  ng 
Panginoong  Digs.  22  Ng  magkagayo'y 
itinaas  ng-mga  kerubin  ang  kanilang  mga 
pakpak,  at  ang  mga  gulong  ay  nasa  siping 
nila;  at  ang  kalualhatian  ng  Dios  ng 
Israel  ay  nasa  ibabaw  nila.  2a  At  ang 
kalualhatian  ng  Pangingon  ^y  sumampa 
mula  sa  pinakaloob  ng  ciudad,  at  tumayo 
sa  ibabaw  ng  bundok  na  nasa  dakong 
silanganan  ng  ciudad.  24  At  itinaas  ako 
ng  espiritu,  at  dinala  ako  sa  malikmata 
sa  Kaldea  sa  pamamag-itan  ng  espiritu  ng 
Dios,  sa  kanila  na  mga  bihag.  Sa  gayo*y 
ang  malikmata  na  aking  nakita  ay  na-pa- 
itaas  mula  sa  akin.  25  Ng  magkagayo'y 
sinalita  ko  sa  kanila  na  mga  bihag  ang 
lahat  na  mga  bagay  na  ipinakita  sa  ak^n 
ng  Panginggn. 

<^  Ang  salita  rin  ng  PanSikooh  ay 
li^    dumating   sa  akin,   na  nagsabing: 

2  Anak  ng  tawo,  ikaw  ay  tumatahan  sa 
gitna  ng  mapanghimagsik  na  bahay,  ny 
may  mga  mata  na  maititingin,  at  hindi 
tumitingin,  na  may  mga  pakinig  na  mai- 
pakikinig,  at  hindi  nakikinig;  sapagka't 
sila'y  isang  mapanghimagsik  na  bahay. 

3  Kaya't,  ikaw  na  anak  ng  tawo,  mag- 
hand  a  ka  ng  baon  para  sa  pagk»bago,  at 
ikaw  ay  bumago  sa  araw  sa  kanilang 
paningin ;  at  ikaw  ay  bumago  mula  sa 
iyong  lugar  hangang  sa  ibang  lugar  sa 
kanilang  paningin:  baka  sakaling  sila'y 
magbulay,     baga     man    sila'y     mapang- 


624 


mrnimii. 


12.  3 


himagsik  na  baliay.  4  At  ijong  ilalabas 
ang  ijong  daladalalian  sa  araw  sa  kani- 
lang  paningin,  na  parang  daladalahan 
para  sa  pagkabago:  at  ikaw  ay  lalabas  sa 
kinahapnnan  sa  kanilang  paningin,  na 
parang  knng  ang  mga  napasa  sa  pagkata- 
pon.  5  Bumntas  ka  sa  pader  sa  kanilang 
paningin,  at  iyong  ilabas  doon.  6  Sa 
kanilang  paningin  aj  iyong  papasanin 
sa  iyong  balikat,  at  ilalabas  sa  pagdilim; 
iyong  tatakpan,  ang  iyong  miikha,  upang 
huag  mong  makita  ang  lupa:  sapagka't 
iniliigay  kita  na  pinakatanda  sa  bah  ay  ng 
Israel.  7  At  aking  ginawang  gayon  na 
gaya  ng  iniutos  sa  akin:  aking  inilabas 
ang  aking  baon  sa  araw,  na  gaya  ng  baon 
para  sa  pagkabago,  at  sa  kinahapnnan  ay 
buniutas  ako  sa  pader  ng  aking  kamay; 
aking  inilabas  sa  dilim,  at  pinasan  ko  sa 
aking  balikat  sa  kanilang  pamngin.  8  At 
ng  kinaumagahan  ay  dumating  ang  salita 
ng  PanSinoon  sa  akin,  na  nagsabing; 
9  Anak  ng  tawo,  ihindi  ba  ang  bahay  ng 
Israel  na  mapanghimagsik  na  bahay, 
nagsabi  sa  iyong:  ^Anong  ginagawa 
mo?  la  Sabihin  mo  sa  kanilang :  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoong  Dios:  Ang 
j^asang  ito  ay  tuvgkol  sa  pangulo  sa 
Jerusalem,  at  sa  boong  bahay  ng  Israel 
na  kinalalakipan  nila.  11  Sabihin  mong: 
AkoV  inyong  tanda  :  kung  ano  ang  aking 
ginawa,  gayon  ang  gagawin  sa  kanila: 
sila'y  paroroon  sa  pagkatapon,  sa  pag- 
kabihag.  12  At  ang  pangulo  na  nasa 
gitna  nila  ay  magpapasan  sa  kaniyang 
balikat  sa  pagdilim,  at  lalabas:  sila'y 
bubutas  sa  pader  npang  ilabas  doon: 
siya'y  magtatakip  ng  kaniyang  mnkha 
upang  liuag  niyang  makita  ang  Inpa  ng 
kaniyang  mga  mata.  IS  Ang  akin  na- 
mang  bitag  ay  aking  ilaladlad  sa  kaniya, 
at  siya'y  mahnlmli  sa  aking  silo:  at 
aking  dadalhin  siya  sa  Babilonia  sa 
lupain  ng  mga  Kaldeo ;  gayon  ma'y  hindi 
niya  makikita,  baga  man  siya*y  mama- 
matay  doon.'  14  At  aking  pangangalatin 
sa  bawa't  hangin  ang  lahat  na  nasa  pali- 
bot  niya  npang  t»ilnngan  siya,  at  ang  lahat 
niyang  mga  pulutong ;  at  aking  bnbunu- 
tin  ang  labak  sa  liknran  nila.  15  At 
kanilang  makikilala  na  ako  ang  Pangi- 
NOON,  pagka  silaV  aking  pinanabog  sa 
gitna  ng  mga  naciou,  at  aking  pinangalat 
sa  mga  lupain.  16  Kguni't  raag-iiwan 
ako  ng  kaonting  lalaki  sa  kanila,  na  mail- 
wan  ng  tabak,  mifla  Ba  kagutom,  at  mula 
sa  salot;  upang  kanilang  maisaysay  ang 
lahat  na   kanilang    kasuklamsuklam    sa 


gitna  ng  mga  nacion  na  kanilang  pina- 
roroonan ;  at  kanilang  makikilala  na  ako 
ang  Panginoon. 

17  Bukod  dito'y  ang  salita  ng  Pangi- 
noon ay  dumating  sa  akin,  na  nagsabing : 
18  Anak  ng  tawo,  kanin  mo  ang  iyong 
tinapay  na  may  panginginig,  at  inumin 
mo  ang  i.yong  tubig  na  may  pangangatal 
at  may  kasabikan;  19  at  sabihin  mo 
sa  bayan  ng  lupain :  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Dios  tungkol  sa  mga 
mananahan  sa  Jerusalem,  at  sa  lupain 
ng  Israel:  Sila'^y  kakain  ng  kanilang 
tinapay  na  may  kasabikan,  at  iinora  ng 
kanilang  tubig  na  may  katigilan,  upang 
ang  kaniyang  lupain  ay  magiba  na  maalis 
ang  lahat  na  nandoon,  dahil  sa  pang- 
dadahas  nilang  lahat  na  tumatahan  doon. 
20  At  ang  mga  ciudad  na  tinatahanan  ay 
mawawasak,  at  ang  lupain  ay  magiging 
kagibaan;  at  inyong  makikilala  na  ako 
ang  Panginoon. 

21  At  ang  salita  ng  Panginoon  ay  du- 
mating sa  akin,  na  nagsabing :  22  Anak 
ng  tawo,  6  ano  ang  kawikaang  ito  na 
tinatankilik  ninyo  sa  lupain  ng  Israel,  na 
sinasabing:  Ang  mga  araw  ay  humaba. 
at  ang  lahat  na  malikmata  ay  nabubu- 
laanan  ?  23  Saysayin  mo  nga  sa  kanila : 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios: 
Aking  patitigilin  ang  kawikaang  ito,  at 
hindi  na  mga  gagamitin  pang  parang 
kawikaan  sa  Israel;  kungdi  sabihin  mo 
nga  sa  kanilang :  Ang  mga  araw  ay  mala- 
pit  r-a,  at  ang  pangyayari  ng  lahat  na 
malikmata.  24  Sapagka^t  hindi  na  mag- 
kakaroon  pa  ng  walang  kabuluhang  malik- 
mata o  ng  di  tunay  na  panghuhula  sa  loob 
ng  bahay  ng  Israel.  25  Sapagka't  ako 
ang  Panginoon;  akoV  magsasalita,  at 
ang  salita  na  aking  sasalilain  ay  matutu- 
pad  ;  hindi  na  magluluat  pa :  sapagka't 
sa  inyong  mga  kaarawan.  Oh  mapang- 
himagsik na  bahay,  aking  sasalitain  ang 
salita,  at  aking  tutu  par  in,  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios. 

26  ?vluling  ang  salita  ng  Panginoon 
ay  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
27  Anak  ng  tawo,  narito,  silang  sa  bahay 
ng  Israel  ay  nagsasabing:  Ang  malikma- 
ta na  kanilang  nakikita  ay  para  sa  ma- 
laong  araw  na  darating,  at  siya'y  nanghu- 
hula  ng  mga  panahong  malayo.  28  Ka- 
ya't  sabihin  mo  sa  kanilang :  Ganito  ang 
sabi  Dg  Panginoong  Dios :  Wala  ng  mag- 
luluat pa  sa  aking  mga  salita,  kungdi  ang 
salita  na  aking  sasalitain  ay  matutupad, 
sabi  ng  Panginoong  Digs. 


13.  22 


EZEKTEli. 


825 


lO  At  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
iO  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
2  Anak  ng  tawo,  manghula  ka  laban  sa 
rnga  profetang  Israel  na  nanghuliiila,  at 
sabihin  mo  sa  kanila  na  nanghuhula  ng 
kanilang  sariling  pnso :  Dingin  ninyo  ang 
salita  rg  Panginoon  ;  3  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Dios :  j  Sa  aba  fig  raga 
hanpal  na  mga  profeta,  na  sumiisunod  sa 
kanilang  sariling  espiritu,  at  walang  naki- 
tang  ano  man!  4  Ob  Israel,  ang  iyong 
mga  profeta  ay  naging  parang  mga  zorra 
sa  mga  gibang  lugar.  5-Kayo'y  hlndi 
suraampa  sa  mga  sira,  o  iginawa  man  ni- 
nyo ng  kuta  ang  bahay  ng  Israel,  ng  siya*y 
napasa  pakikipagbaka  sa  kaarawan  ng 
Panginoon.  6  Sila'y  nakakita  ng  wa- 
lang kabuluhan,  at  magdarayang  panghu- 
hula,  na  nagsasabing:  Sabi  ng  Pangi- 
jtoon;  at  liindi  sila  sinngo  ng  Pangi- 
NOON :  at  kanilang  pinaasa  ang  mga  tawo 
na  ang  salita  ay  magkakatotoo.  T  i  Hin- 
di ba  kayo  nakakita  ng  walang  kabulu- 
hang  malikmata,  at  hindi  ba  l^ayo  nagsa- 
lita  ng  kasiniingalingang  panghuliula,  sa 
inyong  pagsasabing :  Sabi  ng  PanGinoon  ; 
kung  sa  bagay  ay  liindi  ko  sinalita? 

8  Kaya'^  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong DiosiSapagka't  kayo'y  nagsalita 
ng  walang  kabuluhan,  at  nakakita  ng  mga 
kasinungalingan,  kaya*t,  narito,  a ko'y  la- 
ban  sa  inyo,  sabi  ng   Panginoong  DiOS. 

9  At  ang  aking  kamay  ay  magiging  laban 
sa  mga  profeta  na  nakakakita  ng  walang 
kabuluhan,  at  nangliuhula  ng  kasinunga- 
lingan :  sila'y  hindi  malalagay  sa  kapu- 
lungan  ng  aking  bayanj  6  masusulat  man 
sa  guhitan  sa  bahay  ng  Israel,  o  sila  man 
ay  papasok  salupain  ng  Israel ;  at  inyong 
makikilala  na  ako  ang  Panginoong  Dios. 

10  Sapagka't,  sa  makatuid  baga'y  sapag- 
ka't  kanilang  hinikayat  ang  aking  bayan, 
na  nagsabing:  Kapayapaan;  at  walang 
kapayapaan;  at  pagka  ang  iaa  ay  nagtata- 
yo  ng  isang  kuta,  narito,  kanilang  tinata- 
palan  ng  masamang  argamasa:  11  sabi- 
hin mo  sa  kanila  na  nagtatapal  ng  masa-; 
mang  argamasaj  tivL  yao^y  mababagsak: 
magkakaroon  ng  buhos  ng  baha;  at  kayo, 
Oh  malaking  mga  granizo  mababagsak; 
at  isang  bagyong  hangin  ay  titibag  noon. 
12  Narito,  pagka  ang  kuta  ay  nabagsak, 
I  hindi  ba  sasabihin  sa  inyong :  Saan 
nandoon  ang  tapal  na  inyong  itinapal? 
la  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Bios :  Akin  ngang  titibagin  ng  bagyong 
hangin  sa  aking  pag-aalab  ng  loob;  at 
magkakaroon  ng  buhos  ng  baha  sa  aking 


pagkagalit,  &t  ^malaking  inga  granizQ 
sa  pag-aalab  ng  loob  upang  tmawin. 
14  Gayon  ko  ibabagsak  ang  kuta  na  in- 
yong tinipalan  ng  masamang  arpamasa,  at 
aking  ilalagpak  sa  lupa,  na  ano  pa't  ang 
cimiento  noon  ay  mabubunot:  at  maba- 
bagsak, at  kayo'y  malilipol  sa  gitna  noon ; 
at  inyong  makikilala  na  ako  ang  PanGi- 
NOON.  15  Ganito  ko  wawakasan  ang 
aking  pag-aafab  ng  loob  sa  kuta,  at  sa 
mga  nagtapal  ng  masamang  argamasa;  at 
sasabihin  ko  sa  iyong :  Ang  kuta  ay  wala 
na,  o  ang  mga  nagtatapal  man;  16  sa 
viakaiuidbaga*y  ang  mga  profeta  sa  Israel, 
na  nanghuhula  tungkol  sa  Jerusalem,  at 
nakakakita  ng  malikmatang  kapayapaan 
para  sa  kaniya,  at  walang  kapayapaan, 
sabi  ng  Panginoong  Dios. 

17  At  ikaw,  anak  ng  tawo,  ititig  mo 
ang  iyong  mukha  laban  sa  mga  anak  na 
babaye  ng  iyong  bayan,  na  nanghuhula  ng 
kanilang  sariling  puso;  at  manghula  ka 
laban  sa  kanila,  at  magsabing :  18  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoong  Dios:  jSa  aba 
ng  mga  babaye  na  nananahi  ng  mga  unan 
para  sa  lahat  ng  kasukasuan,  at  gumagawa 
ng  mga  lambong  para  sa  ulo  ng  iba*t 
ibang  sukat  upang  manghuli  ng  mga 
kalulua !  I  Huhulihin  ba  ninyo  ang  mga 
kalulua  ng  aking  bayan,  at  magliligtas  na 
buhay  sa  mga  kalulua  para  sa  inyong 
sarili?  19  At  inyong  dinumhan  ako 
sa  gitna  ng  aking  bayan  dahil  sa  mga 
dakot  na  cebada,  at  dahil  sa  mga  piraso 
ng  tinapay,  upang  patayin  ang  mga  kalu- 
lua na  hindi  marapat  mamatay,  at  upang 
iligtas  na  buhay  ang  mga  kalulua  na  hin- 
di marapat  mabuhay,  sa  pamamag-itan 
ng  inyong  pagbubulaan  sa  aking  bayan 
na  nakikinig  sa  mga  kasinungalingan. 
20  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Narito,  ako*y  laban  sa  inyong  mga 
unan,  na  inyong  ipinanghuhuli  ng  mga 
kalulua,  upang  mga  paliparin,  at  aking 
mga  lalabmitin  sa  ijiyong  mga  kamay ;  at 
aking  pawawalan  ang  mga  kalulua,  ang 
mga  kalulua  na  inyong  hinuhuli  upang 
wigfa  paliparin.  21  Ang  inyo  namang  mga 
lambong  ay  akmg  lalabnutin,  jft  ililigtas 
ko  ang  aking  bayan  sa  inyong  kamay,  at 
hindi  na  sila  mapapasa  inyong  kamay 
upang  mahuli;  at  inyong  makikilala  na 
ako  ang  Panginoon.  22  Sapagka^t  sa  pa- 
mamag-itan ng  kasinungalingan  ay  inyong 
pinapanlaw  ang  puso  ng  banal,  na  hindi  ko 
pinapanlungkot;  at  inyong  pinalakas  ang 
kamay  ng  masama,  upang  huag  humiwalay 
sa  kaniyang  masama,ng  lakad,  at  maligtas 


826 


EZEKIEL. 


13.  22 


na  buhay:  23  kaya't  hindi  na  kayo 
makakakita  ng  walang  kabuluhan  o 
manghuhula  man  ng  mga  panghuhula; 
at  aking  ililigtas  ang  aking  bayan  sa  in- 
yong  kamay;  at  inyong  makikilala  na 
ako  ang  Panginoon. 
JA  ^1  magkagayo'y  lamapit  sa  akin  ang 
■  ■"  ilan  sa  mga  matanda  sa  Israel,  at 
nmupo  sa  harap  ko.  2  At  ang  salita  ng 
Panginoon  ay  dumating  sa  akin  na  nag- 
sabing:  8  Anak  ng  tawo,  dinala  ng  mga 
lalaking  ito  ang  kanilang  mga  idolo  sa 
kanilang  puso,  at  inilagay  ang  katiti- 
suran  ng  kanilang  kasam-an  sa  harap  ng 
kanilang  mukha:  ^  mapagsasangunian  ba 
nila  ako  ?  ^  4  Kaya't  salitain  mo  sa  kani- 
la,  at  sabihin  mo  sa  kanilang :  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  Dios:  Bawa^t  tawo 
sa  balmy  ng  Israel  na  nagdadala  ng  kani- 
yang  mga  idolo  sa  kaniyang  puso,  at  nag- 
lalagay  ng  katitisuran  ng  kaniyang  ka- 
sam-an sa  harap  ng  kaniyang  mukha,  at 
naparoroon  sa  pro f eta ;  akong  Pangi- 
noon ay  sasagot  sa  kaniya  doon  ng  ayon 
sa  karamihan  ng  kaniyang  mga  idolo; 
5  upang  aking  makuha  ang  baliay  ng 
Israel  sa  kanilang  sariling  puso,  sapag- 
ka^t  silang  lahat  ay  lumayo  sa  akin  dahil 
sa  kanilang  mga  idolo  :  '  6  Kaya't  sabi- 
hin mo  sa  bahay  ng  Israel :  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  Dios :  Magbalik-loob 
kayo,  at  kayo'y  tu-malikod  sa  inyong  mga 
idolo ;  at  ihiwalay  ninyo  ang  inyong  mga 
mukha  sa  lahat  ninyong  kasuklamsuklam. 

7  Sapagka't  lahat  ng  tawo  sa  bahay  ng 
Israel,  o  sa  mga  taga  ibang  lupa  na  nana- 
nahan  sa  Israel,  na  humihiwalay  ng  kani- 
yang sarili  sa  akin,  at  dinadala  ang  kani- 
yang mga  idolo  sa  kaniyang  puso,  at  nag- 
lalagay  ng  katitisuran  ng  kaniyang  kasam- 
an  sa  harap  ng  kaniyang  mukha,  at  napa- 
roon  sa  profeta  upang  mag-usisa  tungkol 
sa  kaniyang  sarili  sa  akin ;  akong  Pangi- 
noon ay  sasagot  sa  kaniya  ng  aking  sarili : 

8  at  aking  itititig  ang  aking  mukha  laban 
sa  lalaking  yaon,  at  aking  gagawin  siyang 
katigilan,  na  pinakatanda  at  pinakaka- 
wikaan,  at  aking  ihihiwalay  siya  sa  gitna 
ng  aking  bayan;  at  inyong  makikilala 
na  ako  ang  Panginoon.  9  At  kung  ang 
profeta  ay  madaya  at  magsalita  ng  isang 
salita,  akong  Panginoon  ang  dumava  sa 
profetang  yaon,  at  aking  iuunat"  ang 
aking  kamay  sa  kaniya,  at  papatayin  ko 
siya  raula  sa  gitna  ng  aking  bayang 
Israel,  lo  At  kanilang  dadalhin  ang 
kanilang  kasam-an ;  ang  kasam-an  ng  pro- 
feta ay  magiging  gaya  ng  kasam-an  niya 


na  humahanap  sa  kaniya  ;  11  upang  ang 
bahay  ng  Israel  ay  huag  ng  maligaw  pa 
sa  akin,  o  mahawa  pa  man  sa  lahat 
nilang  pagsalangsang ;  kungdi  upang 
sila^y  maging  aking  bayan,  at  akoV  ma- 
ging  kanilang  Dios,  sabi  ng  Panginoong 
Dios. 

12  At  ang  salita  ng   Panginoon    ay 
dumating      sa     akin,       na      nagsabing; 

13  Anak  ng  tawo,  pagka  ang  isang 
lupain  ay  nagkasala  laban  sa  akin,  sa 
pagkakamit  ng  pagsalangsang,  at  aking 
iniunat  ang  a^ing  kamay  doon,  at  aking 
binali  ang  tungkod  ng  tinapay  noon,  at 
nagsugo  ako  ng  kagutom  doon,  at  aking 
inihiwalay   doon    ang    tawo    at    hayop; 

14  baga  man  ang  tatlong  lalaking  ito, 
na  si  JS^oe,  si  Daniel,  *at  si  Job  ay  nan- 
doon ;  ang  kanila  lamang  ililigtas  ay  ang 
kanilang  sariling  mga  kalulua,  sa  pama- 
mag-itan  ng  kanilang  kabanalan,  sabi  ng 
Panginoong  Dios.  15  Kung  aking  para- 
anin^  ang  mga  mabangis  na  hayOp  sa 
lupain,  at  kanilang  samsaman,  na  ano 
pa't^  magiba  na  walang  tawong  dumaan 
dahil  sa  mga  hayop ;  16  baga  man  ang 
tatlong  lalaking  ito  ay  nandoon,  buhay 
ako,  sabi  ng  Panginoong  Dios,  hindi  sila 
magliligtas  ng  mga  anak  na  lalaki  o 
babaye  man ;  sila  lamang  ang  maliligtas, 
nguni't  ang  lupain  ay  magigiba.  17  O 
kung  ako'y  magdala  ng  tabak  sa  lupaing 
yaon,  at  magsabing:  Tabak,  dumaan  ka 
sa  lupain;  na  ano  pa*t  aking  ihiwalay 
doon  ang  tawo  at  hayop;  18  baga  man 
ang  tatlong  lalaking  ito  ay  nandoon, 
buhay  ako,  sabi  ng  Panginoong  Dios, 
sila'y  hindi  magliligtas  ng  mga  anak  na 
lalaki  o  babaye  man,  kungdi  sila  lamang 
ang  maliligtas.  19  O  kung  ako'y  :mag- 
sugo  ng  salot  sa  lupaing  yaon,  at  aking 
ibuhos  ang  aking  pag-aalab  ng  loob  sa 
kaniya  sa  dugo,  upang  ihiwalay  ang 
tawo't  hayop:  20  baga  man  si  Noe,  si 
Daniel,  at  si  Job,  ay  nandoon,  buhay 
ako,  sabi  ng  Panginoong  Dios,  hindi 
sila  magliligtas  ng  mga  anak  na  lalaki  o 
babaye  man ;  ang  kanila  lamang  ililigtas 
ay  ang  kanilang  sariling  mga  kalulua  sa 
pamataaag-itan    ng    kanilang    kabanalan. 

21  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios:  ^Gaano  pa  nga  kaya  kung 
aking  suguin  ang  aking  apat  na  ma- 
higpit  na  kahatulan  sa  Jerusalem,  ang 
tabak,  at  ang  kagutom,  at  ang  mga  ma- 
bangis na  hayop,  at  ang  salot,  upang 
ihiwalay     doon     ang    tawo    at    hayop? 

22  Gayon   ma'y,   narito,   doo'y  maiiwan 


16.  16 


EZEKIEL. 


827 


ang  isang  labi  na  ilalabas,  mga  anak  na 
lalajji  at  babaye  din  naraan :  narito, 
sila'y  lalabas  sa  inyo,  at  inyong  makikita 
ang  kanilang  mga  lakad  at  kanilang  mga 
gawa;  at  kayo'y  maaaliw  tungkol  sa 
kasam-an  na  aking  dinala  sa  Jerusalem, 
tungkol  sa  labat  na  aking  dinala  doon. 
2S  At  kanilang  aaliwin  kayo  pagka  in- 
yong nakikita  ang  kanilang  lakad  at  ang 
kanilang  mga  gawa :  at  inyong  makiki- 
lala  na  hindi  ko  ginawang  walang  kada- 
hilanan  ang  lahat  na  aking  ginawa  doon, 
sabi  ng  Panginoong  DiOS. 

1  tt  At  ang  salita  ng  Panginook  ay 
■  v^    dumating   sa  akin,   na  nagsabing: 

2  Anak  ng  tawo,  l  ano  ang  higit  ng  puno 
ng  uvas  kay  sa  alin  mang  puno  ng  kahoy, 
ang    sanga    ng  ^mo   ng  uvas    na   nasa 

.  gitna  ng  mga  punong  kahoy  sa  gubat  ? 

3  ^Makakakulia  ba  ng  kahoy  sa  kaniya 
upang  gawing  ano  mang  kayarian?  o 
i  makakakuha  ba  sa  kaniya  ang  mga  tawo 
ng  tulos  upang  raapagbitinan  ng  ano 
mang  kasangkapan?  4  Narito,  iniha- 
hagis  sa  apoy  na  parang  kahoy:  nasupok 
ng  apoy  kapua  ang  dalawang  dulo 
noon,  at  ang  gitna  noo'y  nasusunog ; 
imagagamit  ba  sa  ano   mang  gagawin? 

5  Narito,  ng  buo  pa,  hindi  nagagamit  sa 
ano  mang  gagawin :  I  gaano  pa  nga  kaya, 
pagka  nasupok  ng  apoy,  at  nasunog, 
magagamit  pa  ba  sa  ano  mang  gagawin  ? 

6  Kaya*t  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Kungpaano  ang  puno  ng  uvas  sa 
gitna  ng  mga  puno  ng  kahoy  sa  gubat,  na 
aking  ibinigay  sa  apoy  na  pinaka  panga- 
tong,  gayon  ko  ibibigay  ang  mga  manana- 
han  sa  Jerusalem.  7  At  aking  itititig 
ang  aking  mukha  laban  sa  kanila ;  sila'y 
lalabas  sa  apoy,  nguni't  susupukin  sila 
ngapoy;  at  inyong  makildlala  na  ako 
ang  PanSinoon,  pagka  aking  itinitig 
ang  aking  mukha  laban  sa  kanila.  8  At 
aking  gagawing.giba  ang  lupain,  sapagka't 
sila'y  nagkamit  ng  pagsalangsang,  sabi 
ng  Panginoong  Bios. 

1^  Muling  ang  salita  ng  Pan(5inoon  ay 
lO  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
2  Anak  ng  tawo,  ipakilala  rao  sa  Jerusa- 
lem ang  kaniyang  mga  kasuklamsuklam, 
at  sabihin  mong:  3  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Di03  sa  Jerusalem:  Ang 
iyong  pinagmulan  at  ang  iyong  kapa- 
nganakan  ay  sa  lupa  ng  Kananeo ;  ang 
Amorreo  ay  iyong  ama,  at  ang  iyong  ina 
ay  Hitea.  4  At  tungkol  sa  iyong  kapa- 
nganakan,  ng  araw  na  ikaw  ay  ipanganak 
ay  hindi  naputol  ang  iyong  pusod,  o  na- 


paliguan  ka  man  sa  tubig  upang  linisin  ka ; 
ikaw  ay  hindi  naasinan,  o  nabalot  man. 
5  Walang  matang  nanghinayang  sa  iyo, 
upang  gawin  ang  ano  man  sa  mga  ito  sa  iyo, 
na  magkaroon  ng  habag  saiyo;    kungdi 
ikaw  ay  nahagis  sa  lual  na  parang,  sapag- 
ka*t  ang  iyong  pagkatawo  ay  itinakuil,  sa 
araw  na  ikaw  ay  ipanganak.     6  At  ng 
ako^y  dumaan  sa  tabi  mo,  at  makita  kita 
na  nagugumon  sa  iyong  dugo,  sinabi  ko 
sa  iyong:    Bagaman  ikaw  ay  nasa  iyong 
dugo,    mabuhay  ka ;    oo,   sinabi    ko  sa 
iyong:    Baga    man    ikaw  ay  nasa  iyong 
dugo,  mabuhay  ka.    7  Pinarami  kita  na 
parang    damo    sa    parang,    at    ikaw  ay 
kumapal  at  lumaking  mainam,  at  ikaw  ay 
naging  dakilang  kagayakan :    ang  iyong 
dibdib  ay  naglaman,  at  ang  iyong  buhok 
ay  tumubo ;    gayon  ma'y  ikaw  ay  hubo 
at  hubad.     8  Ng  ako  nga'y  magdaan  sa 
tabi  mo,  at  tumingin  sa  iyo,  narito,  ang 
iyong  panahon  ay  panahon  ng  pag-ibig ; 
at  akin^  iniladlad  ang  aking  balabal  sa 
iyo,  at  tinakpang  ko  ang  iyong  kahubaran : 
oo,  ako^  sumumpa  sa  iyo,  at  nasok  sa 
isang  tipan  sa  iyo,  sabi  ng  Panginoong 
Dios,   at  ikaw  ay  naging  akin.      9  Ng 
magkagayo*y  pinaliguan  kita  ng  tubig; 
oo,  aking  nilinis  na  mainam  ang  iyong 
dugo  sa  iyo,  at  pinahiran  kita  ng  langis. 
10  Binihisan  naman  kita  ng  yai'ing  may 
burda,   at  sinapatusan  kita  ng  balat  ng 
foka,    at  binigkisan  kita  sa  palibot  ng 
pinong  kayong  puti,  at  binalot  kita  ng 
sutla.      11  Ginayakan    kita    naman    ng 
iiiyas,  at  nilagyan  ko  ng  mga  brazalete 
ang    iyong    mga    kamay,    at    ng    isang 
kuintas  ang  iyong  leeg.    12  At  nilagyan 
ko  ng  hikaw  ang  iyong  ilong,  at  ng  mga 
hikaw  ang  iyong  mga  tainga,  at  isang  ma- 
gandang  korona  ang  iyong  ulo.    IS  Gani- 
to ka  nagayakan  ng  gint^  at  pilak;   at 
ang  iyong  darait  ay  pinpng  kayong  puti, 
at  sutla  at  yaring  may  burda;    ikaw  ay 
kumain    ng    mainam  na    harina,    at  ng 
piilot,  at  ng  langis:    at  ikaw  ay  guman- 
dang  mainam,  at  ikaw  ay  guminhawa  sa 
kalagayang  pagkahari.     14  At  ang  iyong 
kabantugan  ay  lumabas  sa  gitna  ng  mga 
nacion     dahil     sa    iyong     kagandahan; 
sapagka't  naging  sakdal  dahil  sa  aking 
kamahalan  na  aking  inilagay  sa  iyo,  sabi 
ng  Panginoong  Dios. 

15  Nguni't  ikaw  ay  umasa  sa  iyong 
kagandahan,  at  naglaro  ng  pagdadalahira 
dahil  sa  iyong  kabantugan,  at  ikinalat 
mo  ang  iyong  pakikiapid  sa  bawa't 
nagdaraan:    kaniya   nga   ikaw.      1«  At 


828 


EZEKIEL. 


16.  16 


iningatan  mo  atig  iyong  mga  suot,  at 
ginawa  mo  sa  ganang  iyo  aDg  mga 
mataas  na  lugar  na  kagayakan  na  mlij  sari 
saring  kulaj,  at  naglaro  ka  ng  pagdada- 
lahira  sa  kanila :  ang  gayong  mga  bj.gay  ay 
hindi  na  darating  o  mangyayari  pa  man. 

17  Kinuha  mo  naman  ang  iyong  mga 
magandang  hiyas  na  ginto  at  "pilak,  na 
aking  ibinigay  sa  iyo,  at  ginawa  mo  sa 
iyong  ^  mga  larawan  na  mga  lalaki,  at 
mga    ipinaglaro    mo   ng   pagdadalaliira ; 

18  at  iyong  kinuha  ang  "iyong  mga 
bihisang  may  bnrda,  at  ibinalot  mo  sa 
kanila,  at  inilagay  mo  ang  aking  langis  at 
ang    aking    kamanyan     sa     harap    nila. 

19  Ang  aking  tinapay  naman  na  aking 
ibinigay  sa  iyo,  bulaklak  ng  harina,  at 
langis,  at  pulot,  na  aking  ipinakain  sa 
iyo,  iyong  mga  inilagay  nga  sa  harap  nila 
na  pinakamasarap  na  amoy,  at  ganito 
nangyari;    sabi    ng    Panginoong    Digs. 

20  Bukod  dito'y  kinuha  mo  ang  iyong 
mga  anak  na  lalaki  at  babaye,  na  iyong 
ipinanganak  sa  akin,  at  ang  mga  ito  ay 
iyong  inihayin  sa  kanila  upang  lamunin. 
I  Ang  iyo  bang  mga  pakikiapid  ay  raaliit 
na  bagay,  21  na  iyong  pinatay  ang  aking 
mga  anak,  at  iyong  mga  ibinigay  sa  iyong 
pa^paparaan  sa  apoy  sa  kanila?  22  At 
sa  lahat  ng  iyong  kasuklamsuklam,  at  ng 
iyong  mga  pakikiapid,  hindi  mo  inalala 
ang  mga  kaarav/an  ng  iyong  kabinataan, 
ng  ikaw  ay  hubo  at  hubad,  at  nagugumon 
sa  iyong  dugo.  23  At  nangyari,  pag- 
katapos  ng  iyong  boong  kasam-an  (j  sa  aba, 
sa  aba  mo!    sabi  ng  Panginoong  Dios,) 

24  na  ikaw  ay  nagtayo  sa  iyo  ng  isang 
marangal  na  lugar,  at  gumawa  ka  sa  iyo 
ng  mataas  na  lugar  sa  bawa't  langsangan. 

25  Itinayo  mo  ang  iyong  mataas  na  lugar 
sa  bawa't  bukana  ng  daan,  at  ginawa  mo 
ang  iyong ^  kagandahan  na  kasuklamsu- 
klam, at  ibinuka  mo  ang  iyong  mga 
paa  sa  bawa*t  nagdaraan,  at  pinarami 
mo  ang  iyong  pakikiapid.  28  Ikaw 
naman  ay  nagkamit  ng  pakikiapid  sa 
mga  taga  Egipto,  na  iyong  mga  kalapit 
bayan,  na  malaki  sa  laman ;  at  iyong 
pinarami  ang  iyong  pakikiapid  upang 
raungkahiin  mo  ako  sa  galit.  27  Narito 
nga,  iniunat  ko  ang  aking  kamay  sa  iyo, 
at  binawasan  ko  ang  iyong  karaniwang 
pagkain,  at  ibinigay  kita  sa  kalooban  ng 
mga  napopoot  sa  iyo,  na  mga  anak  na 
babaye  ng  mga  Filisteo,  na  nangapapa- 
hiya  sa  iyong  kalandian.  2S  Ikaw  na- 
iiian  ay  naglaro  ng  pakikiapid  sa  mga 
taga    Asiria,   sapagka't   ikaw   ay   walang 


kabusugan :  oo,  ikaw  ay  naglaro  ng  pag- 
dadalahira  sa  kanila,  at  gayon  ma'y  hindi 
ka  pa  busog.  29  Bukod  dito'y  iyong  pi- 
narami ang  iyong  pakikiapid  sa  lupain  ng 
Kaiiaan,  hangang  sa  Kaldea;  at  gayoii 
ma'y  hindi  mo  pinagkasiyahan.(  so  Pag- 
kahinahina  ng  iyong  puso,  sabi  ng  Pangi- 
noong Dros,  sa  paraang  iyong  ginagawa 
ang  lahat  na  mga  bagay  na  ito,  na  gawa  ng 
isang  hambog  na  mang-aapld  na  babaye ; 
31  sa  iyong  pagtatayo  n^  iyong  marangal 
na  lugar  sa  bukana  ng  bawa't  daan,  at  gi- 
nagawa mo  ang  iyong  mataas  na  lugar  sa 
bawa't  langsangan;  at  hindi  ka  naging  pa- 
rang isang  dalahira  sa  iyong  pagwa walang 
kabuluhan  ng  kaupahan.  32  j  Isang  ba- 
bayeng  asawa  na  nagl^akamit  ng  panga- 
ngalunya !  \  na  tumatangap  sa  iba  sa  lugar 
ng  kaniyang  asawa  !  33  SiWy  nagbibigav 
"t  "?P.  ^^aloob  sa  lahat  ng  dalahira^ 
nguni't  ikaw  ay  nagbibigay  ng  iyong  mga 
kaloob  sa  lahat  na  mang-liligaw  sa  iyo, 
at  iyong  mga  sinusuhulan,  upang  sila'y 
luraapit  sa  iyo  sa  lahat  ng  dako,  dabil  sa 
iyong  mga  pakikiapid.  34  At  ang  kai- 
bahan  ng  ibang  mga  babaye  ay  nasa  iyo 
sa  iyong  mga  pakikiapid,  sa  paraang  w^a- 
lang  sumusunod  sa  iyo  upang  magkamit 
ng  pakikiapid:  at  sa  iyong  pagbibigay 
ng  upa,  at  walang  upa  na  ibinibigav  ea 
iyo,  kaya't  ikaw  ay  kaiba. 

35  Kaya't  Oh  dalahira,  dingin  mo  ang 
salita  ng  Pakginoon:  36  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  Dios :  Sapagka't  ang 
iyong  k^umihan  ay  nabuhos,  at  ang 
iyong  kahubaran  ay  nalitaw  sa  iyong  mga 
pakikiapid  sa  mga  mang-liligaw  sa  iyo ;  at 
dahil  sa  lahat  ng  idolo  na  iyong  mga 
kasuklamsuklam,  at  dahil  sa'  dugo  ng 
iyong  mga  anak,  na  iyong  ibinigay  sa 
kanila ;  37  kaya't,  narito,  aking  pipisanin 
ang  laliat  na  mang-liligaw  sa  iyo,  na  iyong 
pinagkaroonan  ng  kalayawan,  at  lahat  ng 
iyong  sininta,  sampuo  ng  lahat  na  iyong 
kinapootan ;  akin  ngang  pipisanin '  sila 
laban  sa  iyo  sa  lahat  ng  dako,  at  aking 
ililitaw  ang  iyong  kahubaran  sa  kanila, 
upang  kanilang  makita  ang  iyong  boong 
kahubaran.  38  At  aking  hahatulan  kita 
na  gaya  ng  hatol  sa  babayeng  nanga- 
ngalunya  at  nagbububo  ng  dugo ;  at  aking 
dadalhin  sa  iyo  ang  dugo  ng  pag-aalab  ng 
loob  at  ng  paninibugho.  39  Ikaw  ay 
ibibigay  ko  rin  sa  kanilang  kamay,  at 
kanilang  ibabagsak  ang  iyong  marangal 
na  lugar,  at  igigiba  ang  iyong  mga  mataas 
na  lugar;  at  kanilang  huhubaran  ka  ng 
iyong  mga  suot,  at  kukunin  ang  iyong  ma- 


16.  61 


EZEKIEL. 


829 


gandang  mga  hiyas :  at  kanilang  iiwan  ka 
na  hubo  at  hubad.  40  Sila  naman  ay 
magsasampa  ng  isaiig  kapisanan  laban  sa 
iyo,  at  babatuhin  ka  nila  ng  mga  bato,  at 
palalagpasan  ka  ng  kanilang  mga  tabak. 
41  At  susunugin  nila  ang  iyong  mga 
bahay  ng  apoy,  at  gagawa  ng  mga  kaba- 
tulan  sa  iyo  sa  paningin  ng  maraming 
babaye;  at  aking  patitigilin  kita  sa  pag- 
lalaro  ng  pagdadalahira,  at  ikaw  naman 
ay  Hindi  na  magbibigay  pa  ng  upa. 
43  Sa  gayo'y  aking  malulubos  ang  aking 
pag-aalab  ng  loob  sa  iyo,  at  ang  aking 
paninibugho  ay  Mhiwalay  sa  iyo,  at  ako^y 
matatahimik,  at  bindi  na  magagalit  pa. 
4a  SapagkaH  hindi  mo  naalala  ang  mga 
araw  ng  iyong  kabinataan,  kungdi  ako'y 
pinapag-iinit  mo  sa  lahat  ng  mga  bagay 
na  ito ;  kaya't,  narito,  akin  namang  da- 
dalhin  ang  iyong  lakad  sa  iyong  ulo,  sabi 
ng  Panginoong  L)ios :  at  hindi  ka  na 
magkakamit  ng  kalandiang  ito,  na  higit 
kay  sa  lahat  ng  iyong  mga  kasuklam- 
fluklam. 

44  Narito,  bawa*t  gumagamit  ng  mga 
kawikaan  ay  gagamitin  ang  kawikaang 
_  ito  laban  sa  iyo,  na  sasabihing:  Kung 
ano  ang  ina,  gayon  ang  kaniyang  anak. 
45  Ikaw  ang  anak  ng  iyong  ina,  na 
nagtakuil  ng  kaniyang  asawa  at  ng  kani- 
yang mga  anak ;  at  ikaw  ang  kapatid  ng 
iyong  mga  kapatid,na  nagtakuil  ng  kani- 
lang mga  asawa  at  ng  kanilang  mga  anak : 
ang  inyong  ina  ay  Hitea,  at  ang  inyong 
ama  ay  Amorreo.  4«  At  ang  iyong 
matandang  kapatid  ay  ang  Samaria  na 
tumatahan  sa  iyong  kaliwa,  siya  at  ang 
kaniyang  mga  anak :  at  ang  iyong  bunsong 
kapatid  na  tumatahan  sa  iyong  kanan  ay 
Sodoma  at  ang  kaniyang  mga  anak. 
47  Gayon  ma*y  hindi  ka  lumakad  sa 
,  kanilang  mga  lakad,  o  gumawa  man  ng 
ay  on  sa  kanilang  kasuklamsuklam ;  kungdi 
parang  napakaliit  ?ia  hagayyika.w  ay  hamak 
na  higit  kay  sa  kanila  sa  lahat  ng  iyong 
mga  lakad.  18  Buhay  ako,  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios,  ang  Sodoma  na  iyong  kapatid 
ay  hindi  gumawa,  siya  o  ang  kaniyang 
mga  anak  man,  na  gaya  ng  iyong  ginawa, 
mo,  at  ng  iyong  mga  anak.  49  Narito, 
ito  ang  kasam-an  ng  iyong  kapatid  na 
Sodoma;  kapalaluan,  kayamuan  sa  tina- 
pay,  at  ang  malabis  na  kapahingahan  ay 
nasa  kaniya  at  sa  kaniyang  mga  anak ;  at 
hindi  man  niya  pinalakas  ang  kamay  ng 
dukha  at  mapagkailangan.  50  At  sila'y 
hambog  at  nagkamit  ng  kasuklamsuklara 
sa  harap  ko;    kay a't  aking  inalis  sila, 


ayon  sa  aking  nakita.  51  Kahi*t  ang 
Samaria  ay  hindi  nagkamit  ng  kalahati 
ng  iyong  mga  kasalanan ;  nguni't  pinarami 
mo  ang  iyong  mga  kasuklamsuklam  na 
higit  kay  sa  kanila,  at.  iyong  pinatoto- 
lianan  sa  iyong  mga  kapatid  sa  pamamag- 
itan  ng  lahat  mong  mga  kasuklamsuklam 
na  iyong  ginawa.  52  Ikaw  naman,  dalhin 
mo  ang  iyong  sariling  kahihiyan,  sa  iyong 
pagbibigay  ng  kahatulan  sa  iyong^  mga 
kapatid ;  sa  iyong  mga  kasalanan  na  ijoug 
nakamit  na  higit  na  kasuklamsuklam  kay 
sa  kanila,  sila'y  banal  pa  kay  sa  iyo  ;  oo, 
malito  ka,  at  dalhin  mo  ang  iyong 
kahihiyan,  sa  iyong  pagpapatotoo  sa 
iyong  mga  kapatid.  *53  At  aking  ibabalik 
uli  sUa  mula  sa  kanilang  pagkabihag^  ang 
pagkabihag  ng  Sodoma  at  iig  kaniyang 
mga  anak,  at  ang  pagkabihag  ng  Samaria 
at  ng  kaniyang  mga  anak,  at  ang  pag- 
kabihag ng  iyong  mga  bihag  sa  gitna 
nila:  54  upang iyong  madala  ang  iyong 
sariling  kahihiyan,  at  ikaw  ay  mapahiya 
dahil  sa  lahat  na  iyong  ginawa  sa  iyong 
pag-aliw  sa  kanila.  55  At  ang  iyong 
mga  kapatid,  ang  Sodoma  at  ang  kani- 
yang mga  anak,  magbabalik  sa  kanilang 
dating  kalagayan,  at  ang  Samaria  at  ang 
kaniyang  mga  anak,  magbabalik  sa  kani- 
lang dating  kalagayan,  at  ikaw  at  ang 
iyong  mga  anak  ay  magbabalik  sa  inyong 
dating  kalagayan.  56  Sapagka't  ^  ang 
iyong  kapatid  na  Sodoma  ay  hindi  na- 
bangit  ng  iyong  bibig  sa  kaarawan  ng 
iyong  kapalaluan;  57  bago  ang  iyong 
kasam-an  ay  naiitaw,  gaya  sa  panahon  ng 
kapulaan  sa  mga  anak^  ng  Siria,  at  sa 
lahat  na  nasa  palibot  niya,  na  mga  anak 
na  babaye  ng  mga  Filisteo,  na  siyang 
nagwawalang  kabuluhan  sa  iyo  sa  palibot. 
58  Iyong  dinala  ang  iyong  kalandian  at 
ang  iyong  mga  kasuklamsuklam,  sabi  ng 
Panginoon.  59  Sapagka^t  ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  Dios :  Akin  namang 
gagawin  sa  iyo  kung  paano  ang  iyong 
ginawa,  na  siyang  nagwalang  kabuluhan 
ng  panunumpa  sa  pagsira  ng  tipan. 
60  Gayon  ma'y  aalalahanin  ko  ang  aking 
tipan  sa  iyo  sa  mga  kaarawan  ng  iyong 
kabinataan,  at  aking  itatatag  sa  iyo  ang 
isang  walang  hangang  tipan.  61  Kung 
magkagayo'y  aalalahanin  mo  ang  iyong 
mga  fakad  at  mapapahiya  ka,  pagka 
iyong  tatangapin  ang  iyopg  mga  kapatid, 
ang  iyong  mga  matandang  kapatid  ^  at 
iyong  bunso:  at  aking  ibibigay  sila  sa  i^o 
na  mga  pinakaanak  na  babaye,  nguni't 
hindi  sa  pamamag-itan  n|  iyong  tipan. 


830 


EZEKIEL. 


16.  62 


62  At  aking  itatatag  ang  aking  tipaii  sa 
iyo;  at  iyong  makikilala  na  ako  ang 
PancIinoon:  68  upang  iyong  maalala, 
at  malito  ka,  at  kailan  pa  man  ay  hiiag 
mo  ng  bukahin  ang  iyong  bibig,  dahil  sa 
iyong  kahihiyan ;  pagka  aking  pinatawad 
kita  ng  lahat  na  iyong  nagawa,  siibi  ng 
Panginoong  Dios. 
I "7  At  ang    salita    ng    PanQinoon    ay 

1  ■      dumating  sa   akin,    na    nagsabing : 

2  Anak  ng  tawo,  magsaysay  ka  ng  bug- 
tong,  at  magsalita  ka  ng  talinhaga  sa 
bahay  ng  Israel:  3  at  iyong  sabiliing: 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios : 
Isang  ^  malaking  aguila  na  may  mga 
malaking  pakpak,  at  mahabang  mga 
buntot,  na  puno  ng  mga  balahibo,  na  may 
sarisaring  kulay,  naparoon  sa  I^bano, 
at  kinuha  ang  dulo  ng  cedro:  4  kani- 
yang  binunot  ang  pinakamataas  na  sari- 
wang  mga  sanga  noon,  at  dinala  sa  isang 
lupain  na  kalakalan;  inilagay  niya  sa 
isang  ciudad  ng  mga  mangangalakal. 
5  Kumuha  uaman  siya  sa  binhi  ng  lupain 
at  itinanim  sa  isang  mabungaliing  lupa; 
inilagay  niya  sa  tabi  ng  maraming  tubig ; 
kaniyang  inilagay  na  parang  pnno  ng 
kahoy  na  sauce.  6  At  tamubo,  at  naging 
mayabong  na  puno  ng  uvas  na  may 
mababang  bikas,  na  ang  mga  sanga  ay 
bumabalik  sa  dako  niya,  at  ang  mga  ugat 
noo'y  nasa  ilalim  niya :  sa  gayo'y  naging 
isang  puno  ng  uvas,  at  nagsanga  at  nag- 
usbong.  7  May  iba  naniang  mga  mala- 
king aguila  na  may  mga  malaking  pakpak 
at  maraming  balahibo:  at,  narito,  ang 
puno  ng  uvas  na  ito  ay  pumiliit  ang 
mga  ugat  niya  sa  dako  niya'  at  inius- 
bong  ang  kaniyang  mga  sanga  sa  dako 
niya  mula  sa  mga  hanay  ng  kaniyang 
pagkakatanini  upang  kaniyang  madilig. 
8  Natanim  sa  isang  mabuting  lupa  sa 
siping  ng  maraming  tubig,  upang  maka- 
pagsanga  ng  mga  sanga  at  makapag- 
bunga,  upang  maging  mabuting  puno  ng 
uvas.  9  Sabihin  mong :  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Dios:  ^Griginhawa  ba? 
ihindiba  niya  bubunutin  ang  mga  ugat 
noon,  at  kikitilin  ang  bunga  noon,  upang 
matuyo;  upang  ang  laliat  niyang  sari- 
wang  ladlad  na  mga  dahon  ay  matuyo; 
walang  malaking  kapangyarihan  o  mara- 
ming tawo  upang  bunutin  sa  kaniyang 
mga  ugat?  10  Oo,  narito,  sa  paraang 
natanim  ^ay  giginhawa  ba?  ihindi  ba 
hi  bos  na  matutuyo  piigka  nasagiran  siya 
ng  hanging  silangamui?  matutuyot  sa 
inga  lugar  na  tinubuan  niya.     11  Bukod 


ditoV  ang  salita  ng  Pan(5inoon  ay 
dumating  sa  akin,  na  nagsabing:  12  Sa- 
bihin mo  nga  sa  mapanghimagsik  na 
bahay :  i  Hindi  ba  ninyo  nalalaman 
ang  kahulugan  ng  mga  bagay  na  ito? 
saysayin  mo  sa  kanilang:  Narito,  ang 
hari  sa  Babilonia  ay  dumating  sa  Jeru- 
salem, at  kinuha  ang  hari  noon,  at  ang 
mga  pangulo  noon,  at  dinala  niya  sa 
kaniya  sa  Babilonia;  13  at  siya'y 
kiunuha  sa  binhing  hari,  at  gumawa  siya 
ng  tipan  sa  kaniya;  dinala  naman  niya 
siya  sa  ilalim  ng  panunumpa,  at  dinala 
ang  mga  makapangyarihan  sa  lupain : 
14  upang  ang  kaharian  ay  maging  ma- 
baba,^  upang  huag  makataas,  kungdi  sa 
pag-iingat  ng  kaniyang  tipan  ay  mapa- 
tayo.  15  Nguni't  siya'y  nanghimagsik 
laban  sa  kaniya  sa  pagpapadala  ng  kani- 
yang mga  sugo  saEgipto,  upang  raabigyan 
nila  siya  ng  mga  kabayo  at  maraming  ta- 
wo. I  Giginhawa  ba  siya  ?  l  makatataanan 
ba  siya  na  gumagawa  ng  ganiyang  mga 
b'lgiiy?  i^isirain  ba  niya  ang  tipan,  at 
makatataanan  pa?  16  Buhay  ako,  sabi 
ng  Panginoong  DiOS,  tunay  na  sa  lugar 
na  tinatahanan  ng  hari  na  pinaggawan  sa 
kaniyang  hari,  na  ang  sumpa  ay  niwa- 
lang  kabuluhan  niya,  at  ang  tipan  ay 
sinira  niya,  si^a  nga'y  mamamatay  na 
kasama  niya  sa  gitna  ng  Babilonia. 
17  Kahi't  si  Faraon  man  hindi  makaga- 
gawa  siya  ng  kaniyang  makapangyarihang 
kawal  at  malaking  pulutong  sa  pagba- 
baka,  pagka  sila'y  magtitindig  ng  mga 
bunton,  at  magtatayo  ng  mga  katiba- 
yan,  upang  maghiwalay  ng  maraming 
mga  tawo.  18  Sapagka't  kaniyang 
niwalang  kabuluhan  ang  sumpa  sa  pag- 
sira  ng  tipan;  at  narito,  ibinigay  niya 
ang  kaniyang  kamay,  at  gayon  ma'y 
ginawa  ang  lahat  na  mga  bagay  na  ito*;  > 
sija'y  hindi  makatataanan.  19  Kaya't 
ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios : 
Buhay  ako,  walang  pagsalang  ang  panu- 
numpa sa  akin  na  kaniyang  niwalang 
kabuluhan,  at  ang  tipan  sa  akin  na  kani- 
yang sinira,  aking  dadalhin  sa  kaniyang 
sariling  ulo.  20  At  aking  ilalagay  ang 
aking  bitag  sa  kaniya,  at  siya^y  mahuhu- 
li  sa  aking  silo,  at  dadalhin  ko  siya  sa 
Babilonia,  at  ako'y  makikipaglaban  sa 
kaniya  doon  dahil  sa  kaniyang  pagsalang- 
sang  na  kaniyang  isinalangsang  laban  sa 
akin.  21  At  ang  lahat  niyang  mga  layas 
sa  lahat  niyang  pulutong  ay  mabubual  sa 
pamamag-itan  ng  tabak,  at  ang  nalabi  ay 
mangangalat  sa  bawa't  hangin :  at  inyong 


18.  21 


EZEKIEL. 


831 


makikilala  na  akong  Pan<5inoon  ang 
nagsalita  noon. 

32  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios :  Kukuha  naman  ako  sa  usbong  ng 
mataas  na  cedro,  at  aking  itatanim ; 
sa  pitiakarnataas  ng  kaniyang  sariwang 
saiiga  ako^y  pnputol  ng  supling  at  aking 
itatanim  sa  isang  mataas  na  bundok  at 
mainam:  23  sa  bundok  na  kaitaasan  ng 
Israel  ay  aking  itatanim :  at  mag-uusbong, 
at  magbubunga,  at  magiging  mainam  na 
cedro:  at  sa  ilalim  noo^y  tatahan  ang 
lahat  na  ibon  na  sarisaring  pakpak ;  sa 
lilim  ng  mga  sanga  noon  tatahan  sila. 
24  At'  ang  lahat  na  punong  kahoy  sa 
parang  ay  makakaalam  na  akong  Pangi- 
KOON  ang  nagbaba  sa  mataas  na  punong 
kahoy,  nagtaas  sa  mababang  punong  ka- 
hoy, tumuyo  sa  sariwang  punong  kahoy,  at 
nagpabulaklak  sa  tuyong  punong  kahoy : 
akong  Pan^inoon  ang  nagsalita  at  guma- 
wa  noon. 

|Q  Ang  salita  ng  Panginoon  ay  duma- 
lO  ting  uli  sa  akin,  na  nagsabing: 
2  i  Anong  ibig  ninyong  sabihin,  na  inyong 
ginagamit  ang  kawikaang  ito  tungkol  sa 
lupain  ng  Israel,  na  sinasabing :  Kinain 
ng  mga  magulang  ang  mga  maasim  na 
uvas,  at  ang  mga  ngipin  ng  mga  anak  ay 
nangingilo?  3  Buhay  ako,  sabi  ng 
Panginoong  Dios,  hindi  na  ninyo  maga- 
gamit  pa  ang  kawikaang  ito  sa  Israel. 

4  Narito,  lahat  ng  kalulua  ay  akin  j 
kung  paano  ang  kalulua  ng  ama,  gayon 
din  ang  kahilua  ng  anak  ay  akin:  ang 
kalulua  na  nagkakasala  ay   mamamatay. 

5  Nguni't  kung  ang  isang  lalaki  ay  nia- 
ging  banal,  at  gumawa  ng  tapat  at  matuid, 
d  at  hindi  kumain  sa  mga  bundok,  o 
itinaas  man  ang  kaniyang  mga  mata  sa 
mga  idolo  ng  bahay  ng  Israel,  o  dinum- 
han  man  ang  asawa  ng  kaniyang  kapua, 
o  lumapit  man  sa  isang  babaye  sa 
kaniyang  pagkakahiwalay :  7  at  hindi 
umapi  sa  kanino  man,  kungdi  nagsauli 
ng  sanla  sa  mangungutang  sa  kaniya, 
hindi  sumamsam  ng  ano  man  sa  pamamag- 
itan  ng  pangdadahas,  nagbigay  ng  kani- 
yang tinapay  sa  gutom,  at  nagbalot  sa 
hubad  ng  kasuotan;  8  siya  na  hindi 
nagbigay  sa  tubo,  o  kumuha  man  ng  ano 
mang  pakinabang,  na  iniurong  ang  kani- 
yang kamay  sa  kasam-an,  gumawa  ng 
tunay  na  kahatulan  sa  lalaki  at  lalaki, 
9  lumakad  sa  aking  ^  mga  palatuntunan, 
^t  nag-ingat  ng  aking  mga  kahatulan 
upang  gawing  may  katotohanan ;  siya'y 
banal,  siya*y  walang  pagsalang  raabu bu- 


hay, sabi  ng  Panginoong  Dios.  to  Kung 
siya'y  manganak  ng  isang  lalaki  na 
tulisan,  mangbububo  ng  dugo,  at  guma- 
gawa  sa  kanino  man  ng  mga  ganitong 
bagay,  n  at  hindi  gumagawa  ng  alia 
man  sa  mga  katungkulang  yaon,  kungdi 
kumain  nga  sa  mga  bundok,  at  dinumhan 
ang  asawa  ng  kaniyang  kapua,  12  umapi 
ng  dukha  at  mapagkailangan,  nanamsam 
sa  pamamag-itan  ng  pangdadahas,  hindi 
nagsauli  ng  sanla,  at  itinaas  ang  kaniyang 
mga  mata  sa  mga  idolo,  nagkamit  ng 
kasuklamsuklam,  13  nagbigay  na  may 
tnbo  at  tumangap  ng  pakinabang ;  i  mabu- 
buhay  ^jga  ba  siya?  siya^y  hindi  mabubu- 
hay :  kaniyang  ginawa  ang  lahat  na  kasu- 
klamsuklam na  ito :  siya'y  walang  pagsa- 
lang mamamatay  ;  ang  kaniyang  dugo  ay 
sasa  kaniya.  14  Ngayon,  narito,  kung 
isya'y  magkaanak  ng  isang  lalaki  na  na- 
kikita  ang  lahat  na  kasalanan  ng  kaniyang 
ama  na  ginawa,  at  natatakot  at  hindi 
gumagawa  ng  gayon,  15  na  hindi 
kumain  sa  mga  bundok,  o  itinaas  man 
ang  kaniyang  mga  mata  sa  mga  idolo 
ng  bahay  ng  Israel,  hindi  nagdumi  ng 
asawa  ng  kaniyang  kapua,  IG  o  umapi 
man  sa  kanino  man,  hindi  tumangap  ng 
ano  mang  sanla,  o  sumamsam  man  sa 
pamamag-itan  ng  pangdadahas,  kungdi 
nagbigay  ng  kaniyang  tinapay  sa  gutom, 
at  nagbalot  sa  hubad  ng  kasuotan,  17  na 
iniuurong  ang  kaniyang  kamay  sa  dukha, 
na  hindi  tumangap  ng  tubo,  o  ng  pakina- 
bang man,  ginawa  ang  aking  mga  kaha- 
tulan, lumakad  sa  aking  mga  palatun- 
tunan; hindi  siya  mamamatay  dahil  sa 
kasam-an  ng  kaniyang  ama,  siya'y  walang 
pagsalang  mabubuhay.  18  Tungkol  sa 
kaniyang  ama,  sapagka't  siya'y  pumig- 
hating  may  kabagsikan,  sumamsam  sa 
kaniyang  kapatid  sa  pamamag-itan  ng 
pangdadahas,  at  gumawa  ng  hindi  mabuti 
sa  gitna  ng  kaniyang  bayan,  narito, 
siya'y  mamamatay  sa  kaniyang  kasam-an. 
19  Gayon  ma'y  sinasabi  ninyong :  ^  Bakit 
hindi  dinadala  ng  anak  ang  kasam-an  ng 
ama?  Pagka  ginawa  ng  anak  ang  tapat 
at  matuid,  at  nag-ingat  ng  lahat  na  aking 
palatuntunan,  at  mga  ginawa",  siya'y 
walang  pagsalang  mabubuhay.  20  Ang 
kalulua  na  nagkakasala,  mamamatay  :  ang 
anak  ay  hindi  magdadala  ng  kasam-an 
ng  ama,  o  magdadala  man  ang  ama  ng 
kasam-an  ng  anak;  ang  kabanalan  ng 
banal  ay  sasa  kaniya,  at  ang  kasam-an 
ng  masama  ay  sasa  kaniya.  21  Nguni't 
kung  ang  masama  ay  humiwalay  sa  kani- 


/ 


832 


EZEKIEL. 


18.  21 


yang  lahat  na  kasalanan  na  kaniyang 
nakamit,  at  ingatan  ang  lahat  na  aking 
mga  palatuntunaii,  at  gumawa  ng  tapat 
at  matuid,  sija'y  walang  pagsalang 
mabubuhay,    siya'y    hindi    mamarnatay. 

22  Wala  sa  kaniyang  mga  pagsalangsang 
na  nakamit  niya  na  aalalabanin  laban 
sa  kaniya:  Sa  kaniyang  kabanalan  na 
kaniyang   ginawa    ay    mabubuhay   siya. 

23  ^Mairoon  ba  akong  ano  mang  kasa- 
yahan  sa  kamatayan  ng  raasama  ?  sabi  ng 
Fanginoong  Dios :  i  at  hindi  ba  mabuti 
na  siya'y  humiwalay  sa  kaniyang  lakad, 
at  mabuhay?  S4  Nguni't  pagka  ang 
banal  ay  hiimihiwalay  sa  kaniyang  kaba- 
nalan, at  nagkakamlt  ng  kasam-an,  at 
gumagawa  ng  ayon  sa  lahat  na  kasuklam- 
suklam  na  ginagawa  ng  masamang  tawo, 
I  mabubuhay  ba  siya  ?  Wala  sa  kaniyang 
mga  banal  na  gawa  na  kaniyang  ginawa 
na  aalalabanin:  sa  kaniyang  pagsalang- 
sang na  kaniyang  isinalangsang,  at  sa 
kaniyang  kasalanan  na  kaniyang  ipinag- 
kasala,  sa  mga  yaon  mamarnatay  siya. 
25  Gayon  ma'j^  inyong  sinasabing :  Ang 
daan  ng  Panginoon  ay  hindi  parejo. 
Dingin  mo  ngayon,  Oh  baliay  ng  Israel : 
^ Hindi  ba  ang  aking  daan  ay  parejo? 
I  hindi  ba  ang  iyong  mga  lakad  ay  kabi- 
lan  ?  26  Pagka  ang  banal  ay  humiiii- 
walay  sa  kaniyang  kabanalan,  at  nagka- 
kamlt ng  kasam-an,  at  naraamatay  doon ; 
sa  kasam-an  na  kaniyang  ginawa  ay  ma- 
marnatay siya.  27  Muli,  pagka  ang  ma- 
sama  ay  humihiwalay  sa  kaniyang  kasam- 
an  na  kaniyang  nakamit,  at  gumagawa 
ng  tapat  at  matuid,  kaniyang  ililigtas  na 
buhay  ang  kaniyang  kalulua.  28  Sapag- 
ka't  siya'y  nagmunimuni  at  humiwalay 
sa  lahat  niyang  pagsalangsang  na  kani- 
yang nakamit,  siya'y  walang  pagsalang 
mabubuhay,    siya'y    hindi    mamarnatay. 

29  Gayon  ma'y  sabi  ng  bahay  ng  Israel : 
Ang  daan  ng  Panginoon  ay  hindi  parejo. 
Oh  bahay  ng  Israel,  ihi^^^i  t»a  ang 
aking  mga  daan  ay  parejo  ?  ^  liiudi  ba 
ang     iyong     mga     lakad     ay    kabilan? 

30  Kaya't  hahatulan  ko  kayo,  Oh  bahay 
ng  Israel,  bawa't  isa'y  ayon  sa  kani- 
yang mga  lakad,  sabi  ng  Panginoong 
Dios.  Kayo'y  magbalik-loob  at  magsi- 
hiwalay  kayo  sa  lahat  ninyong  pagsalang- 
sang ;  sa  gayo'y  ang  kasam-an  ay  hindi 
magiging  inyong  kasiraan.  Si  Inyong 
ihagis  na  mula  sa  inyo  ang  lahat  ninyong 
pagsalangsang  na  inyong  isinalangsang; 
at  gumawa  kayo  ng  bagong  puso  at  ng 
bagong  espiritii :    sapagka't  I  bakit  kayo 


mamarnatay.  Oh  bahay  ng  Israel  ?  Sapag- 
kr/t  wala  akong  kasayalian  sa  kamatayan 
niya  na  namamatay,  j-abi  ng  Panginoong 
DiOS :  kaya^t  magsipagbalik-loob  kayo,  at 
kayo'y  mabuhay. 

|£\  Bukod  dito'y  tumugma  ka  ng  isang 
i^  pagtaghoy  para  sa  mga  pangulo 
ng  Israel,  2  at  iyong  sabihing:  ^  ima- 
ging ano  ba  ang  iyong  ina?  Isang 
leona:  siya'y  humiga  sa  gitna  ng 
mga  leon^  sa  gitna  ng  mga  anak 
ng  leon,  pinakain  niya  ang  kaniyang 
mga  anak.  3  At  pinalaki  niya  ang  isa 
sa  kaniyang  mga  anak ;  yao'y  naging 
isang  batang  leon,  at  yao'y  nag-aral  na 
manghuli,  at  lumamon  ng  mga  tawo. 
4  Narinig  naman  yaon  ng  mga  naeiun ; 
yao'y  nahuli  sa  kanilang  hukay :  at  dinala 
nila  yaon  na  natatanikalaan  sa  lupain  ng 
Egipto.  5  Ng  makita  nga  niya  na  siya'y 
umasa,  at  ang  kaniyang  pag-asa  ay 
nawala,  kumiiha  ni>a  siya  ng  iba  sa 
kaniyang  mga  anak,  at  ginawa  yaong 
batang  leon.  Q  At  yao'y  nagpanhik- 
manaog  sa  gitna  ng  mga  leon,  yao'y 
naging  batang  leon ;  at  yao'y  nag-aral  na 
manghuli,  yao'y  lumamon  ng  mga  tawo. 
7  At  nalaman  niya  ang  kanilang  mga 
palacic,  at  sinira  ang  kanilang  mga 
ciudad  ;  at  ang  lupain  ay  nagiba,  at  ang 
lahat  na  nandoon,  dahil  sa  hugong  ng 
kaniyang  ungal.  8  Ng  magkagayo'y 
lumagay  ang  mga  nacion  na  laban  sa 
anak  ng  leon  sa  lahat  ng  dako  na  mula  sa 
mga  lalawigan:  at  inilagay  nila  ang 
kanilang  bitag  sa  kaniya;  nahuli  siya 
sa  kanilang  hukay.  9  At  inilagay 
nila  siya  sa  isang  kulungan  na  may 
tanikala,  at  dinala  nila  siya  sa  hari  sa 
Babilonia;  ipinasok  nila  siya  sa  mga 
katibayan,  upang  ang  kaniyang  voces  ay 
huag  ng  marinig  sa  mga  bundok  ng 
Israel. 

10  Ang  iyong  ina  ay  gaya  ng  puno 
ng  uvas  sa  iyong  dugo,  na  natanim  sa 
tabi  ng  mga  tubig:  siya'y  mabunga  at 
puno  ng  mga  sanga,  dahil  sa  maraming 
tubig.  il  At  siya'y  nagkarooij  ng  mga 
matibay  na  tungkod  para  sa  mga  cetro 
nila  na  nagpupuno,  at  ang  kanilang  taas 
ay  nataas  sa  mga  masingsing  sanga,  at 
sila'y  nangakita  sa  kanilang  taas  dahil  sa 
karamihan  ng  kanUang  mga  sanga. 
12  Nguni't  siya'y  nabunot  sa  pag-aalab 
ng  loob,  siya'y  nahagis  sa  lupa,  at  tinuyo 
ng  hanging  silanganan  ang  kaniyang 
bunga:  ang  kaniyang  mga  njatibay  na 
tungkod  ay  nangabali  at  oumupok  ;    mga 


20.  21 


EZEKIEIi. 


833 


sinupok  ng  apoy.  13  At  ngayo'y  na- 
tanim  siya  sa  ilang,  sa  isang  tuyo  at 
uhaw  na  lupain.  14  At  lumabas  ang 
apoy  sa  mga  tungkod  iig  kaiiiyang  mga 
saiiga,  sinupok  ang  kaniyang  bunga,  na 
ano  pa^t  nawalan  sa  kaniya  ng  matibay 
na  tungkod  na  magiging  cetro  upang 
ipagpuno.  Ito  ay  panaghoy,  at  magiging 
pinakapanaghoy. 

^O  A*  »^ngyari~sa  ikapitong  taoil  sa 
^V/  ikalimang  buan,  ng  ikasampuo 
ng  buan,  na  ang  ilan  sa  mga  matanda 
ng  Israel  ay  naparoon  na  sumanguni 
sa  PanQinoon,  at  umupo  sa  harap  ko. 
«  At  ang  salita  ng  Panginoon  ay  duma- 
ting  sa  akin,  na  nagsabing :  3  Anak  ng 
tawo,  saiitain  mo  sa  mga  matanda  sa 
Israel,  at  sabihin  mo  sa  kanilang :  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoong  Dioa:^Kayo 
ba'y  naparito  upang  sumanguni  sa  akin? 
Buhay  ako,  sabi  ng  Panginoong  Dios, 
hindi  ako  mapagsasangunian  ninyo. 
4  ^Hahatulan  mo  ba  sila,  anak  ng  tawo, 
hahatulan  mo  ba  sila?  ipakilala  mo  sa 
kanila  ang  mga  kasuklamsuklam  ng  kani- 
lang mga  magulangi  5  at  sabihin  mo  sa 
kanilang :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Digs:  Ng  araw  na  aking  piliin  ang  Israel, 
at  itaas  ko  ang  aking  kamay  sa  binhi  ng 
bahay  ng  Jakob,  at  pakilala  ako  sa  kanila 
sa  lupain  ng  Egipto,  na  itinaas  ko  ang 
aking  kamay  sa  kanila  na  sinabing: 
Ako    ang    PANQiNOONa    inyong   Dios; 

6  sa  araw  na  yaon  ay  itinaas  ko  ang 
aking  kamay  sa  kanila,  uj!>ang  ilabas  ko 
s^ila  sa  lupain  ng  Egipto,  na  (kdhin  s&  lu- 
pain na  aking  itinaan  sa  kanila^na  binubu 
Kalan  ng  gatas  at  pulot,  na  siyang  pina- 
kamainam  kay  sa  lahat  na  mga  lupain : 

7  at  sinabi  ko  sa  kanilang:  Itakuil  ng 
bawa^t  isa  sa  inyo  ang  mga  bagay  na 
kasuklamsuklam  sa  kaniyang  mga  mata, 
at  huag  kayong  mangaliawa  sa  mga  idolo 
ng  Egipto ;  ako  ang  Panginoong  inyong 
Dios.  8  Nguni't  sila'y  nangbinaagsik 
laban  sa  akin,  at  hindi  nakinig  sa  akin; 
hindi  itinakuil  ng  bawa't  isa  sa  kanila 
ang  mga  kasuklamsuklam  ng  kaailang  mga 
mata,  o  nilimot  man  nila  ang  mga  idolo 
sa  Egipto:  ng  magkagayo'y  sinabi  kong 
aking  ibubuhos  sa  kanila  ang  aking  pag- 
aalab  ng  loob,  upang  tuparin  ko  ang  aking 
galit  laban  sa  kanila,  sagitna  ng  lupain  ng 
Egipto.  9  Nguni*t  ako'y  gurnawa  dahil 
sa  aking  pangalaii,  upang  huag  madum- 
ham  sa  paningin  ng  mga  nacion,  na  kina- 
roroonan  nila,  na«a  mga  paningin  nila  ay 
napakilala  ako  sa  kanila,  sa  paglalabas  ko 


sa  kanila  sa  lupain  ng  Egipto.  10  Sa  ga- 
yo'y  pinalabas  ko  sila  mula  sa  lupain  ng 
Egipto,  at  dinala  ko  sila  sa  ilang.  11  At 
ibinigay  ko  sa  kanila  ang  aking  mga  pala- 
tuntunan,  at  itinuro  ko  sa  kanila  ang 
aking  mga  kahatulan,  na  kung  gawin 
ng  tawo  ay  mabubuhay  sa  mga  yaon. 
12  Bukod  dito'y  ibinigay  ko  naman  sa 
kanila  ang  aking  mga  sabado,  upang  ma- 
ging  tanda  sa  akin,  at  sa  kanila,  upailg 
kanilang  makilala  na  ako  ang  Panginoon 
na  nagpapaging  santo  sa  kanila.  13  Ngu- 
ni*t  ang  bahay  ng  Israel  ay  nanghimagsik 
laban  sa  akin  sa  ilang :  sila'y  hindi  luma- 
kad  sa  aking  mga  palatutitunan,  at  kani* 
lan^  itinakuil  ang  aking  mga  kahatulan, 
na  kung  gawin  ng  tawo,  ay  mabubuhay  sa 
mga  yaon;  at  ang  aking  mga  sabado  ay 
kanilang  dinumhang  mainam:  sinabi  ko 
ngang  aking  ibubuhos  ang  aking  pag-iinit 
sa   l^nila  sa  ilang,    upang  lipulin  sila. 

14  JSgufli't  ako^  gumawa  dahil  sa  aking 
pangalan,  upang  huag  madumhan  sa  pa- 
ningin ng  mga  nacion,  na  da  paningin  ng 
mga  yaon  ay  akiog  kinuha  sila.  15  Bu- 
Icod  dito'y  itinaas  ko  naman  ang  aking 
kamay  sa,  kanila  sa  ilang,  upang  huag  ko 
silang  dalhin  sa  lupain  na  aking  ibinigay 
sa  kanila,  na  binubukalan  ng  gatas  at 
pulot,  na  siyang  pinakamainam  kay  sa 
lahat  na  mga  lupain ;  16  sapagka't  kani- 
lang itinakuil  ang  aking  mga  kahatulan,  at 
hindi  lumakad  1^  aking  mga  palatuntunah, 
at  dinumhan  ang  aking  mga  sabado:  sa- 
pagka't  ang  kanilang  puso  ay  sumunod  la 
kanilang  mga  idolo.  17  Gayon  ma'y  ang 
aking  mata  ay  nagpatawad  sa  kanila  sa 
paglipol  sa  kanila,  o  ginawan  ko  man 
sila  ng  lubos    na    kawakasan    sa  ilang. 

15  At  sinabi  ko  sa  kanilang  mga  anak 
sa  ilang :  Huag  kayong  lumakad  sa  mga 
palatuntunan  ng  inyong  mga  ama,  o 
ingatan  man  ang  kanilang  mga  kahatulan, 
o  magpakahawa  man  sa  kanilang  mga 
idolo  :^  19  ako  ang  PanGinoong  inyong 
Dios;  kayo'y  lumakad  sa  aking  mga 
palatuntunan,  at  ingatan  hinyo  ang  aking 
mga  kahatulan,  at  inyong  mga  gawin : 
ao  at  inyong  ipangiliu  ang  aking  mga 
sabado;  at  mga  magiging  tanda  sa  akin 
at  sa  inyo,  upang  inyong  makilala  na  ako 
ang  Panginoo:ng  inyong  Dios.  21  Nguni^t 
ang  mga  anak  liy  nanghimagsik  laban  sa 
akin ;  sila'y  hindi  lumakad  sa  aking  mga 
palatuntunan,  o  nag-ingat  man  ng  aking 
mga  kahatulan  upang  mga  gawin,  na 
kung  gawin  ng  tawo  ay  mabubuhay  sa 
mga  yaon :  kanilang  dinumhan.  ang  aking 


834 


EZEKIEL. 


20.  21 


mga  sabado :  akin  nf  ang  sinabi  na  aking 
ibubuhos  ang  aking  pag-aalab  ng  loob 
sa  kanila,  upang  tuparin  ang  aking  galit 
sa  kanila  sa  *ilang.  22  Gayon  ma'y 
iniurong  ko  ang  aking  kamay,  at  gumawa 
ako  dahil  sa  aking  pangalan,  upang  hiiag 
madumhan  sa  paningin  ng  mga  nacion, 
na  sa  paningin  iig  mga  yaon  ay  inilabas 
ko  sila,  23  Biikod  dito'y  itinaas  ko  ang 
aking  kamay  sa  kanila  sa  ilaug,  npang 
pangalatin  ko  sila  sa  gitna  ng  mga 
nacion,  at  panabugin  sila  sa  mga  lupain; 
24  sapagka't  liindi  nila  ginawa  ang  aking 
mga  kahatulan,  kungdi  niwalang  kabu- 
luhan  ang  aking  mga  palatuntunan,  at 
dinumhan  ang  aking  mga  sabado,  at  ang 
kanilang  mga  mata'y  nakasunod  sa  mga 
idolo  ng  kanilang  mga  ama.  25  Bukod 
dito'y  binigyan  ko  sila  ng  mga  pala- 
tuntunan na  liindi  mga  mabuti,  at  ng 
mga  kahatulan  na  liindi  nila  mga 
kabubuhayan  ;  26  at  aking  inihawa  sila 
sa  kanilang  sarilin»  mga  kaloob,  sa  kani- 
lang pagpaparaan  sa  apoy  ng  lahat  na 
nagbubukas  ng  bahay-bata,  upang  aking 
magawa  silang  giba,  ng  kanilang  makilala 
na  ako  ang  Pang  inoon. 

27  Kaya^t  anak  ng  tawo,  salitain  mo 
sa  bahay  ng  Israel,  at  sabihin  mo  sa 
kanilang:  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong  Dios;  Sa  ganito  ma'y  nilapasta- 
ngan  ako  ng  inyong  mga  magulang, 
sa  kanilang  pagkakamit  ng  pagsalang- 
sang  laban  sa  akin.  28  Sapagka't  ng 
dalhin  ko  sila  sa  lupain,  na  aking  pinag- 
taasau  ng  aking  kamay  upang  ibigay  ko 
sa  kanila,  kanila  ngang  nakita  ang  laliat 
na  mataas  na  burol,  at  labat  na  maya- 
bong  na  puno  ng  kahoy,  at  inihandog 
nila  doon  ang  kanilang  mga  liayin,  at 
doo'y  kanilang  iniharap  ang  nakagagalit 
nilang  bandog,  ginawa  rin  nila  doon  ang 
kanilang  masarap  na  amoy,  at  ibinuhos 
nila  doon  ang  kanilang  mga  inuming 
bandog.  29  Ng  magkagayo'y  sinabi  ko 
sa  kanilang;  ^Anong  kahulugan  ng  ma- 
taas na  lugar  na  inyong  pinaroroonan  ? 
Sa  gayo'y  ang  pangalan  noon  ay  tinawag 
na    Bama     hangang    sa     araw    na    ito. 

30  Kaya't  sabihin  mo  sa  bahay  ng  Israel : 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios: 
I  Nangagpakahawa  ba  kayo  ng  ayon  sa 
paraan  ng  inyong  'mga  magulang?  I  at 
kayo  ba'y  yumaong  nakiapid  ng  ayon 
sa      kanilang      mga      kasuklamsuklam  ? 

31  at  pagka  inyong  inlliahandog  ang 
inyong  mga  kaloob,  pagka  inyong  pinara- 
raan    sa    apoy    ang    inyong    mga    anak, 


I  nangagpapakahawa  ba  kayo  sa  lahat 
ninyong  idolo  hangang  sii  araw  na  ito? 
^at  ako  ba'y  mapag-sasangunian  ninyo, 
Oh  bahay  ng  Israel?  Buhay  ako,  sabi 
ng  Panginoong  Dios,  hindi  ako  mapag- 
sasangunian  ninyo :  32  at  ang  nagmu- 
mula  sa  inyong  pag-iisip  ay  hindi  mang- 
yayari  sa  ano  mang  paraan;  sa  inyong 
sinasabing:  Kami  ay  magiging  gaya  ng 
mga  nacion,  na  gaya  ng  mga  karaag-anakan 
sa  mga'^  lupain,  upang  maglingkod  sa 
kahoy  at  bato.  33  Buhay  ako,  sabi  ng 
Panginoong  Dios,  walang  pagsalang  sa 
pamamag-itan  ng  makapangyarihang 
kamay,  at  ng  unat  na  kamay,  at  ng 
pag-aalab  ng  loob  na  ibinubuhos,  ay  mag- 
hahari  ako  sa  inyo:  34  at  ilalabas  ko 
kayo  na  mula  sa  mga  bayan,  at  pipisanin 
ko  kayo  na  mula  sa  mga  lupain,  na 
inyong  pinangalatan,  sa  pamamag-itan  ng 
makapangyarihang  kamay,  at  ng  unat  na 
kamay,  at  ng  pag-aalab  ng  loob  na 
ibinubuhos:  35  at  aking  dadalhin  kayo 
sa  ilang  ng  mga  bayan,  at  doo'y  ako*y 
makikipag-usapin  sa  inyo  na  mukhaan. 

36  Kung  paanong  ako*y  nakipag-usapin 
sa  inyong  mga  magulang  sa  ilang  ng 
lupain  ng  Egipto,  gayon  ako  makikipag- 
usapin  sa  inyo,  sabi  ng  Panginoong  Dios. 

37  At  pararaanin  ko  kayo  sa  ilalim  ng 
tungkod,  at  dadalhin  ko  kayo  sa  pakiki- 
pagkasundo  ng  tipan ;  38  at  aking 
lilinisin  f-a  gitna  ninyo  ang  mga  mang- 
hihimagsik,  at  ang  mga  snmasalangsang 
laban  sa  akin;  aking  ilalabas  sila  sa 
lupaing  kanilang  pinangingibahang- bayan, 
nguni't  hindi  sila  papasok  sa  lupain  ng 
Israel :  at  inyong  makikilala  na  ako  ang 
Panginoon.  39  Tungkol  sa  inyo,  Oh 
bahay  ng  Israel,  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios:  kayo'y  yumaon,  mag- 
lingkod bawa't  isa  sa  kaniyang  mga  idolo, 
at  sa  haharapin  naman,  kung  hindi  ninyo 
ako  didingin:  nguni^t  ang  aking  santong 
pangalan  ay  hindi  na  ninyo  dudumhan 
ng  inyong  mga  kaloob,  at  ng  inyong  mga 
idolo.  40  Sapagka^t  sa  aking  santong 
bundok,  sa  bundok  na  mataas  ng  Israel, 
sabi  ng  Panginoong  Dios,  doon  ako  pag- 
lilingkuran  sa  lupain  ng  boong  bahay  ng 
Israel,  nilang  laliat :  doo'y  tatangapin  ko 
sila,  at  doon  ko  hihingin  ang  inyong  mga 
bandog,  at  ang  mga  unang  bunga  ng 
inyong  mga  alay,  sampuo  ng  lahat  nin- 
yong santong  bagay.  41  Parang  masarap 
na  amoy  na  aking  tatangapin  kayo,  pagka 
kayo'y  aking  naihiwalay  sa  mga  bayan, 
at  napisan  ko  kayo  mula  sa  mga  lupain 


21.  17 


BZEKIEL. 


835 


na  inyong  pinangalatan :  at  ako'y  sasanto- 
hin  sa  inyo  sa  paningin  ng  mga  nacion. 
42  At  inyong  makikilala  na  ako  ang 
PanQinoon,  pagka  kayo'y  aking  ipapasok 
sa  lupain  ng  Israel,  sa  lupain  na  aking 
pinagtaasan  ng  aking  kamay  upang  ibigay 
sa  inyong  mga  magulang.  43  At  doo'y 
maaalala  ninyo  ang  inyong  mga  lakad,  at 
lahat  ng  inyong  gawa,  na  inyong  pinag- 
pakahawahan ;  at  inyong  kapopootan  ang 
inyong  sarili  sa  inyong  sariling  paningin 
daliil  sa  lahat  ninyong  kasam-an  na 
inyong  nakamit.  44  At  inyong  makiki- 
lala na  ako  ang  Panqinoon,  pagka 
ako^y  nakagawa  na  sar  inyo  daMl  sa 
aking  pangalan,  hindi  ay  on  sa  inyong 
mga  masaraang  lakad,  o  ayon  sa  inyong 
mga  masamang  gawa  man,  Oh  ninyong 
bahay  ng  Israel,  sabi  ng  Panginoong 
Dios. 

45  At  ang  salita  ng  PanSinoon  ay  du- 
mating  sa  akin,  na  nagsabing :  46  Anak 
ng  tawo,  itingin  mo  ang  iyong  mukha 
sa  dakong  timugan,  at  ipatak  mo  ang 
iyong  salita  sa  dakong  timugan,  at  mang- 
hula  ka  laban  sa  gubat  ng  parang  sa 
Timugan;  47  at  sabihin  mo  sa  gubat 
ng  Timugang :  Iyong*  dingin  ang  salita 
ng  Panginoon  ;  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
nginoong Dios:  Narito,  aking  papagni- 
ningasin  ang  isang  apoy  sa  iyo,  at  susu- 
pukin.ang  bawa't  sariwang  punong  kahoy 
sa  iyo,  at  ang  .  bawa't  tuyong  punong 
kahoy:  ang  maalab  na  liab  ay  hindi 
mapapatay,  at  ang  lahat  na  mukha  na 
mula  sa  timugan  hangang  sa  hilagaan  ay 
masusunog  sa  liab.  48  At  makikita  ng 
lahat  na  laman  na  akong  Panginoon 
ang  nagpaalab  noon:  hindi  mapapatay. 
49  Ng  magkagayo*y  sinabi  kong :  j  Ah 
Panginoong  Dios  I  sinasabi  nila  sa  aking : 
i  Hindi  ba  siyfi^y  mananalita  ng  mga 
talinhaga? 

0|  At  ang  salita  ng  PanSinoon  ay 
^1  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
2  Anak  ng  tawo,  itingin  mo  ang  iyong 
mukha  sa  dakong  Jerusalem,  at  ipatak  mo 
ang  iyong  salita  sa  dako  ng  mga  santuario, 
at  manghula  ka  laban  sa  lupain  ng  Israel ; 
S  at  sabihin  mo  sa  lupain  ng  Israel:  Ga- 
nito ang  sabi  ng  Pan&inoon:  Narito, 
ako'y  laban  sa  iyo,  at  aking  bubunutin 
ang  aking  tabak  mula  sa  kaniyang 
kaloban,  at  ihihiwalay  ko  sa  iyo  ang 
banal  at  ang  masama.  4  Sa  paraan  nga 
na  aking  ihihiwalay  sa  iyo  ang  banal  at 
ang  masama,  kaya't  aking  bubunutin  aiig 
aking  tabak  sa  kaloban  na  laban  sa  lahat 


na  laman  na  mula  sa  timugan  hangang  sa 
hilagaan:  5  at  makikilala  ng  lahat  na 
laman  na  akong  Panginoon  ay  bumunot 
ng  aiking  tabak  sa  kaloban;  hindi  na 
babalik  pa.  6  Magbuntong  hininga  ka 
nga,  ikaw  na  anak  ng  tawo;  na  may 
pagkasira  ng  iyong  mga  balakang  at  may 
kapaitan  na  magbubuntong  hininga  ka 
sa  harap  ng  kanilang  mga  mata.  7  At 
mangyayari,  pagka  kanilang  sinasabi  sa 
iyong:  ^Bakit  ikaw  ay  nagbubuntong 
hininga?  na  iyong  sasabihing:  Dahil  sa 
mga  balita,  sapagka^t  dumarating:  at 
ang  bawa't  puso  ay  matutunaw,  at  ang 
lahat  na  kamay  ay  manghihina,  at  ang 
bawa't  espiritu  ay  manlulupaypay,  at  ang 
lahat  na  tuhod  ay  mang-lalambot  na 
parang  tubig:  narito,  dumarating,  at 
mangyayari,  sabi  ng  Panginoong  Dios. 

8  At  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
flumating  sa  akin,  na  nagaabing :  9  Anak 
ng  tawo,  manghula  ka,  at  sabihin 
mong:  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
Sabihin  mong:  Isang  tabak,  isang  tabak 
ay  nahasa,  at  kuminang  naman:  10  na- 
hasa  upang  gumawa  ng  patayan;  kumi- 
nang upang  maging  parang  kidlat:  iga- 
gawa  nga  ba  tayo  ng  mga  kasayahan? 
ang  tungkod  ng  aking  anak  ay  nagwawja- 
lang  kabuluhan  sa  bawa't  punong  kahoy. 
11  At  nabigay  na  kuminang,  upang  ma- 
hawakan :  ang  tabak  ay  nahasa,  oo, 
kuminang,  upang  ibigay  sa  kamay  ng 
mamamatay.  12  Ikaw  ay  humiyaw  at 
umungal,  anak  ng  tawo :  sapagka't  nasa 
aking  bayan,  nasa  lahat  ng  pangulo  ng 
Israel :  sila^y  nabigay  sa  tabak  na  kasama 
ng  aking  bayan ;  sumugat  ka  nga  sa  iyong 
hita.  13  Sapagka't  may  paghatol;  ia,t 
kung  ang  tungkod  na  nagwawala  ng  ka- 
buluhan hindi  ba  mangyayari  na?  sabi  ng 
Panginoong  Dios.  14  Ikaw  nga,  anak  ng 
tawo,  manghulgi  ka,  at  saktaii  mo  ang 
iyong  mga  kamay  na  magkasama ;  at  ang 
tabak  ay  matiklop  na  makaitlo,  ang 
tabak  ng  nasugatan  ng  ikamamatay: 
siyang  tabak  ng  malaking  pagpatay,  na 
sa  kaniWy  papasok.  15  Aking  inilagay 
ang  dulo  ng  tabak  laban  sa  lahat 
nilang  pintuang-daan,  upang  ang  kanilang 
puso  ay  matunaw,  at  ang  kanilang  mga 
pagkatisod  ay  dumami :  ;  Ah  I  ang  pagka- 
yari  ay  parang  kidlat,  na  pinatulis  para 
sa  pagpatay.  16  Tumayo  ka  sa  isang 
lugar,  lumagay  ka  sa  kanan,  o  lumagay 
ka  sa  kaliwa,  saan  man  malagay  ang  iyong 
mukha.  17  Akin  namang  sasaktan  ang 
aking  mga  kamay,  at  aking  lulubusin  ang 


836 


EZEKIEL. 


21.  17 


aking  pag-aalab  ng  loob:  akong  Pangi- 
NOON  ang  nagsalita. 

18  Ang  salita  ng  Panginoon  ay  duma- 
ting  uli  sa  akin,  na  nagsabing :  19  Gayon 
din,  ikaw  na  anak  ng  tawo,  magtakda  ka 
sa  iyo  ng  dalawang  daan,  na  mapangaga- 
lingan  ng  tabak  ng  bari  sa  Babilonia; 
silang  dalawa  ay  kapiia  lalabas  sa  isang 
lupain:  at  landasan  mo  ng  bigar,  landasan 
mo  sa  bukana  ng  daang  patungo  sa  ciudad. 
20  Ikaw  ay  magtatakda  ng  daan  para  sa 
tabak  na  paroroon  sa  Baba  ng  mga  anak 
ng  Ammon,  at  sa  Juda  sa  Jerusalem  na 
nakukutaan.  21  Sapagka't  ang  bari  sa 
Babilonia  tumayo  sa  pinagkakahiwalayan 
ng  daan,  sa  bukana  ng  dalawang  daan, 
upang  gumamit  ng  pangbuhula :  kaniyang 
ipinagpag  ang  mga  bosog  na  paroo't  pa- 
rito,  siyay  sumanguni  sa  mga  idolo,  siya^y 
nagmasid  sa  atay.  22  Nasa  kanang  ka- 
may  niya  ang  pangbubula  para  sa  Jerusa- 
lem, upang  maglagay  ng  mga  pangsira, 
upang  bukaliin  ang  bibig  sa  pagpatay, 
upang  itaas  ang  voces  sa  pagbiyaw,  upang 
maglagay  ng  mga  pansira  laban  sa  mga 
pintuang-daan,  upang  maglagay  ng  mga 
bunton,  upang  magtayo  ng  mga  katiba- 
yan.  23  At  sa  kanila  ay  magiging  pa- 
rang panghuhulang  walang  kabuluhan  sa 
kanilang  .paningin,  na  nanumpa  ng  mga 
sumpa  sa  kanila:  nguni't  siya'y  nagdala 
ng  kasam-an  sa  ikaaalala,  upang  sila'y 
mabuli. 

24  Kaya^t  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong  Dios :  Sapagka't  inyong  ipinaalala 
ang  inyong  kasam-an,  sa  paraang  ang 
inyong  mga  pagsalangsang  ay  nalitaw,  na 
ano  pa*t  sa  lahat  ninyong  gawa  ang  in- 
yong mga  kasalanan  ay  lumitaw ;  sa  pa- 
raang kayo'y  dumating  sa  pagkaalala, 
kayo'y  hubulibin  ng  kamay.  25  At 
ikaw.  Oh  masama  na  nasugatan  ng  ika- 
mamatay,  na  pangulo  ng  Israel,  na  ang 
araw  ay  dumating,  sa  panalion  ng  masa- 
mang  wakas;  26  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios;  Ibago  mo  ang  tiara 
at  alisin  mo  ang  korona:  ito^y  hindi  na 
mangyayari  pa  na  gayon :  itaas  mo  ang  ma- 
baba,  at  ibaba  mo  ang  mataas.  27  Aking 
gugulubin,  guguluhin^  gugulubin :  ito  rin 
nama'y  liindi  na  mangyayari  pa,  liangang 
sa  dumating  yaong  ang  matuid  ay  kaniya ; 
at  aking  ibibigay  sa  kaniya. 

28  At  ikaw,  anak  ng  tawo,  mangliula 
ka,  at  iyong  sabiliing :  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios  tungkol  sa  mga  anak  ng 
Ammon,  at  tungkol  sa  kanilang  kapulaan ; 
at    sabihin    mong;     Isang  tabak,    isang 


tabak  ay  binunot,  para  sa  pagpatay  ay 
kuminang  upang  papanlamunin,  npang 
maging  parang  kidlat:  29  samantalang 
sila'y  nakakakitang  walang  kabuluhan  sa 
iyo,  samantalang  sila'y  nangliuliula  ng 
mga  kabulaanan  sa  iyo,  upang  ilagay  ka 
sa  mga  leeg  ng  masama  na  nasugatan  ng 
ikamamatay,  na  ang  kaarawan  ay  duma- 
ting, sa  panabon  ng  masamang  kawaka- 
san.  30  Pabalikin  mo  sa  kaniyang  kalo- 
ban.  Sa  lugar  na  pinaglalangan  sa  iyo,  sa 
lupain  ng  kapanganakan  mo,  hahatulan 
kita.  31  At  aking  ibububos  ang  aking 
galit  sa  iyo  ;  aking  bihipan  kita  sa  pama- 
mag-itan  ng  apoy  ng  aking  pag-iinit:  at 
aking  ibibigay  kita  sa  kamay  ng  mga 
taksil  na  lalaki  na  biliasang  mangigiba. 
32  Ikaw  ay  magiging  pinakapangatong  sa 
apoy ;  ang  iyong  dugo  ay  malalagay  sa 
gitna  ng  lupain ;  ikaw  ay  hindi  na  maaa- 
lala;  sapagka't  akong  PanQinoon  ang 
nagsalita. 

O^  Bukod  dito'y  ang  salita  ng  Pan<5i- 
««  NOON  ay  dumating  sa  akin,  na 
nagsabing:  2  At  ikaw,  anak  ng  tawo, 
I  hahatol  ka  ba,  hahatol  ka  ba  sa  ciudad 
na  mabagsik  ?  ipakilala  mo  nga  sa  kaniya 
ang  labat  niyang  kasuklamsuklam.  3  At 
iyong  sasabihing:  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios  :  Ciudad  na  nagbububo 
ng  dugo  sa  gitna  niya,  na  ang  kaniyang 
panabon  ay  darating,  at  gumagawa  ng 
mga  idolo  laban  sa  kaniyang  sarili  upang 
ibawa  siya !  4  Ikaw  ay  naging  salarin 
dahil  sa  iyong  dugo  na  iyong  ibinubo,  at 
ikaw  ay  nahawa  sa  iyong  mga  idolo  na 
iyoi^g  ginawa ;  at  iyong  pinalapit  ang  iyong 
mga  araw,  at  ikaw  ay  dumating  bangang 
sa  iyong  mga  taon ;  kaya't  ginawa  kitang 
isang  kapulaan  sa  mga  nacion,  at  isang 
katuyaan  sa  lahat  na  lupain.  3  Yaong 
mga  malapit,  at  yaong  mga  malayo,  tutu- 
ya  sa  iyo,  ikaw  na  nabawa  at  puno  ng 
pagkagulo.  6  Narito,  ang  mga  pangulo 
ng  Israel,  bawa't  isa'y  ayon  sa  kaniyang 
kapangyariban,  napasa  iyo  upang  magbu- 
bo  ng  dugo.  7  Sa  iyo'y  kanilang  niwa- 
lang  kabuluhan  ang  ama't  ina;  sa  gitna 
mo  ay  gumawa  sila  ng  pag-api  sa  taga 
ibang  lupa:  sa  iyo'y  kanilang  inapi  ang 
ulila  at  ang  babayeng  bao.  8  Iyong 
ni walang  kabuluhan  ang  aking  mga  san- 
tong  bagay,  at  iyong  dinumhan  «tng  aking 
mga  sabado.  9  Mga  maninirang  puri  ay 
napasa  iyo  upang  magbubo  ng  dugo :  at  sa 
iyo'y  kumain  sila  sa  mga  bundok :  sa  git- 
na mo  ay  nagkamit  sila  ng  pakikiapid. 
10  Sa  iyo'y  kanilang.  inilitaw  ang  kahu- 


23.  4 


EZEKIEL. 


837 


baran  ng  kanilang  mga  ama:  sa  iyo'y 
pinapakumbaba  niya  siya  na  marumi  sa 
kaniyang  pagkaliiwalay.  11  At  ang  isa'y 
nagkamit  ng  kasuklamsuklam  sa  asawa  ng 
kaniyang  kapua ;  at  bawa't  isa'y  nabawa 
ng  masama  sa  kaniyang  manugang  na 
babaye;  at  ang  isa'y  nagpapakumbaba  sa 
iyo  sa  kaniyang  kapatid  na  babaye  na 
anak  ng  kaniyang  ama.  12  Sa  iyo  ay 
kumuha  sila  ng  suhol  upang  magbubo  ng 
dugo;  ikaw  ay  kumuha  ng  tubo*t  pakina- 
bang,  at  ikaw  ay  nakinabang  ng  malabis 
sa  iyong  kapua  sa  pamamag-itan  ng  pag- 
pighati,  at  nilimot  mo  ako,  sabi  ng  Pangi- 
noongDios.  13  Narito  nga,  aldng  sinak- 
tan  ang  aking  kamay  dahil  sa  iyong  masa- 
inang  pakinabang  na  iyong  ginawa,  at  sa 
iyong  dugo  na  iyong  ibinubo  sa  gitna  mo. 
14  6  Makapagmamatigas  ba  ang  iyong 
puso,  o  makapagmaraalakas  ba  ang  iyong 
mga  kamay  sa  mga  araw  na  ako*y  gagawa 
sa  iyo  ?  Akong  PanQinoon  ang  nagsalita 
at  gagawa  noon.  15  At  aking  panganga- 
latm  kita  sa  gitna  ng  mga  naeion,  at 
pananabugin  kita  sa  mga  lupain ;  at  aking 
susupukin  ang  iyong  karumihan  sa  gitna 
mo.  16^  At  ikaw  ay  madudumhan  sa 
iyong  sarili,  sa  paningin  ng  mga  naeion : 
at  iyong  makikilala  na  ako  ang  Panqi- 

NOOK. 

17  At  ang  salita  ng  PanQinoon  ay 
dumating  sa  akin,  na  nagsabing :  is  Anak 
ng  tawo,  ang  bahay  ng  Israel  ay  naging 
kalawang  sa  akin:  silang  lahat  ay  tanso 
at  lata,  at  bakal  at  tinga,  sa  gitna  ng 
hurno;  sila  ay  nagj^ng  kalaWang  ng  pilak. 
19  Kaya't  ganito  ang  s.abi  ng  Panginoong 
Dios :  Sa  paraang  kayong  lahat  ay  naging 
kalawang,  kaya't,  narito,  aking  pipisanin 
kayo  sa  gitna  ng  Jerusalem.  20  Kung 
paanong  kanilang  pinipisan  ang  pilak  at 
ang  tanso,  at  ang  bakal,  at  ang  tinga,  at 
ang  lata  sa  gitna  ng  hurno,  upang  hipan 
ng  apoy,  upang  tuna  win;  gay  on  ko'  kayo 
pipisanin  sa  aking  galit  at  sa  aking  pag- 
aalab  ng  loob,  at  aking  ilalapag  kayo 
doon,  at  tutunawin  ko  kayo.  SI  Oo, 
aking  pipisanin  kayo,  at  hihihip  sa  inyo 
sa  apoy  ng  aking  pag-iinit,  at  kayo^y 
matutunaw  sa  gitna  noon,  p  22  Kung 
paanong  ang  pilak  ay  natutunaw  sa  gitna 
ng  hurno,  gayon  kayo  matutunaw  sa 
gitna  noon ;  at  inyong  makikilala  na 
akong  Panqinoon  ang  nagbubuhos  fog 
aking  pag-aalab  ng  loob  sa  inyo. 

23  At  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
dumating  sa  akin,  na  nagsabing :  24  Anak 
n^  tawo,  aabihin  mo  sa  kaniyang :    Ikaw 


ay  isang  lupain  na  hindi  nilinis,  o  naulanan 
man  sa  kaarawan  ng  pagkagalit.  25  May 
pagbabanta  ng  kaniyang  mga  profeta  sa 
gitna  noon,  gaya  ng  leong  umuungal  na 
umaagaw  ng  hull:  sila'y  sumakmal  ng 
mga  kalulua;  sila'y  kumuha  ng  kaya- 
manan  at  ng  mga  mahalagang  bagay; 
pinadami  nila  ang  kanilang  babayeng  bao 
sa  gitna  noon,  26  Ang  mga  sacerdote 
noon  ay  gumawa  ng  pangdadahas  sa 
aking  kautusan,  at  dinumhan  ang  aking 
mga  santong  bagay;  sila^y  hindi  naglagay 
ng  pagkakaiba  sa  santo  at  sa  karaniwan 
o  kanila  mang  pinagmunimuni  ang  mga 
tawo  sa  marumi  at  sa  malinis,  at  ikinubli 
ang  kanilang  mga  mata  sa  aking  mga 
sabado,  at  ako*y  nadumhan  sa  gitna  nila. 
27  Ang  mga  pangulo  sa  gitna  noon  ay 
parang  mga  lobo  na  nang-aagaw  ng  hull ; 
upang  magbubo  ng  dugo  at  upang  lumipol 
ng  mga  kalulua  upang  sila'y  magkaroofi 
ng  mahalay  na  pakinabang.  28  At 
itinapal  ng  mga  profeta  noon  ang  masa- 
mang  argamasa  para  sa  kanila,  sa  pag- 
kakita  ng  walang  kabuluhan,  at  nang- 
huhula  ng  mga  kabulaanan  sa  kanila,  na 
nagsasabing:  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios,  sa  bagay  ay  hindi  sinalita  ng 
Pan^inoqn.  29  Ang  bayan  ng  lupain 
ay  gumamit  ng  pagpighati,  at  nagsanay 
ng  pagnanakaw ;  oo,  kanilang  pinag- 
dalarahati  ang  dukha  at  mapagkailangan, 
at  pinighati  ng  wala  sa  katuiran  ang  taga 
ibang  lupa.  30  At  ako'y  humanap  ng 
lalaki  sa  gitna  nila,  na  makakagawa  ng 
bakod,  at  makatatayo  sa  sira  sa  harap 
ko  dahil  sa  lupain,  upang  huag  kong 
gibain,  nguni't  wala  akong  nasumpungan. 
31  Kaya't  aking  ibinuhos  ang  aking  galit 
sa  kanila ;  aking  sinupok  sila  ng  apoy  ng 
aking  pag-iinit:  ang  kanilang  sariling 
lakad  aj  aking  dinala  sa  kanilang  mga 
ulo,  sabi  ng  Panginoong  Digs. 
QO  Ang  salita  ng  PANGmooN  ay 
^O  dumating  uli  sa  akin,  na  nag- 
sabing :  2  Anak  ng  tawo,  may  dalawang 
babaye,  na  mga  anak  ng  isang  ina: 
3..at  sila^y  nagkamit  ng  pakikiapid  sa 
Egipto;  siWy  nagkakamit  ng  pakikiapid 
sa  kanilang  kadalagahan:  doo^y  nanga- 
higpit  ang  kanilang  mga  dibdib,  at  doo'y 
nangalamas  ang  mga  suso  ng  kanilang 
pagkadalaga.  4  At  ang  mga  pangalan 
nila  ay  Oliola  ang  matanda,  at  Oholiba 
ang  kapatid  niya:  at  sila^y  naging  akin 
at  nagkaanak  ng  mga  lalaki  at  babaye. 
At  tungkol  ca  kanilang  mga  pangalang, 
Samaria  ay  Ohola,  at  Jerusalem  ay  Oho- 


838 


EZEKIEL. 


23.  4 


liba.  5  At  si  Ohola  ay  naglaro  iig  pagda- 
dalahira  ng  siya'y  akin ;  at  siya'y  suminta 
sa  mga  mang-liligaw  sa  kaniya,  sa  ruga  ta- 
ga  Asiria  na  kaniyang  mga  kalapit  bayan, 
6  na  nananamit  ng  kulay  azul,  ang  mga 
gobernador  at  ang  mga  puno,  silang  labat 
na  mga  binatang  makisig,  mga  raaiiganga- 
bayo  na  nakasakay  sa  mga  kabayo.  '7  At 
siyaV  nakiapid  ng  kaniyang  pakikiapid 
sa  kanila,  na  mga  pinaka  j)iling  lalaki  sa 
Asiria  silang  labat:  At  sa  kanino  man 
siya  umibig,  sa  labat  nilang  idolo,  siya^y 
nabaliawa.  8  At  bindi  man  niya  iniwan 
ang  kaniyang  mga  pakikiapid  mnla  sa 
Egipto ;  sapagka't  sa  kaniyang  kadalaga- 
han,  sila'y  sumisiping  sa  kaniya,  at 
nilalaraas  nila  ang  mga  suso  ng  kaniyang 
pagkadalaga:  at  kanilang  ibinohos  ang 
kanilang  pakikiapid  sa  kaniya.  9  Kaya't 
ibinigay  ko  siya  sa  kamay  ng  mga  mang- 
liligaw  sa  kaniya,  sa  kamay  ng  mga  taga 
Asiria,  na  siya  niyang  mga  inibig. 
10  Ang  mga  ito  ang  naglitaw  ng  kani- 
yang kabubaran;  kinuba  nila  ang  kani- 
yang mga  anak  na  lalaki  at  babaye,  at  si- 
ya'y  pinatay  nila  ng  tabak :  at  siya'y  na- 
ging  kawikaan  sa  mga  babaye ;  sapagka't 
sila^y  gumawa  ng  mga  kahatulan  sa  kani- 
ya. 15.  At  nakita  ito  ng  kaniyang  kapa- 
tid  na  si  Oholiba,  gayon  ma'y  siya'y  bigit 
na  napabamak  sa  kaniyang  pag-ibig  kay 
sa  kaniya,  at  sa  kaniyang  mga  pakikiapid 
na  bigit  kay  sa  mga  pakikiapid  ng  kani- 
yang kapatid.  12  SiyaV  umibig  sa  mga 
taga  Asiria,  sa  mga  gobernador  at  mga 
puno,  sa  kaniyang  mga  kalapit  bayan,  na 
nadadamtan  ng  mga  pinakamahusay,  sa 
mga  mangangabayo  na  nakasakay  sa  mga 
kabayo,  silang  labat  ay  mga  binatang 
makisig.  IS  At  aking  nakita  na  siya'y 
nadnmhan ;  na  sila  kapna  ay  nag-isang 
daan.  14  At  kaniyang  pinalago  ang  ka- 
niyang mga  pakikiapid :  sapagka^t  siya'y 
nakakita  ng  mga  lalaking  nakalarawan 
sa  mga  panig,  na  mga  larawan  ng  mga 
Kaldeo  na  nakalarawan  ng  bermellon, 
15  na  nabibigkisan  ng  mga  bigkis  sa 
kanilang  mga  balakang,  na  may  mga 
turbante  na  sarisaring  kulay  sa  kanilang 
mga  ulo,  silang  labat  ay  parang  mga 
pangulo  ayon  sa  wangis  ng  mga  taga 
Babilonia  sa  Kaldea,  na  lupain  ng  kani- 
lang kinapanganakan.  16  At  pagkakita 
niya  sa  kanila  ay  biglang  inibig  niya  sila, 
at  nagsugo  ng  mga  sugo  sa  kanila  sa 
Kaldea.  17  At  ang  mga  taga  Babilonia 
ay  naparoon  sa  kaniya  sa  bihigan  ng  pag- 
ibig,  at  kanilang  dinumhan  siya  ng  kani- 


lang pakikiapid,  at  siya'y  naliawa  sa  ka- 
nila, at  ang  kaniyang  kalulua  ay  tina- 
bangan  sa  kanila.  18  Sa  gayo*y  inilitaw 
niya  ang  kaniyang  mga  pakikiapid,  at 
inilitaw  niya  ang  kaniyang  kabubaran: 
ng  magkagayo'y  tinabangan  ang  aking 
kalulua  sa  kaniya,  na  gaya  ng  pagkata- 
bang  ng  aking  kalulua  sa  kaniyang  ka- 
patid. 19  Gayoi^  ma'y  kaniyang  pina- 
rami  ang  kaniyang  mga  pakikiapid,  na 
inaalala  ang  mga  kaarawan  ng  kaniyang 
kadalagaban,  na  kaniyang  pinaglaruan  ng 
pagdadalahira  sa  lupain  ng  Egipto. 
20  At  siya' J'"tmH big  sa  mga  umaagulo  sa 
kaniya,  na  ang  laman  ay  gaya  ng  laman 
ng  mga  asno,  at  ang  kaniyang  agas  ay 
gaya  ng  agas  ng  mga  kabayo.  21  Ganito 
mo  inalala  ang  kalandian  ng  iyong  kada- 
lagaban, sa  pagkalamas  ng  iyong  mga 
suso  ng  mga  taga  Egipto  dabil  sa  mga 
suso  ng  iyong  kadalagaban. 

22  Kaya,  Oh  Oholiba,  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Dios:  Narito,  aking 
ibabangon  ang  mga  mang-liligaw  sa  iyo 
laban  sa  iyo,  na  siyang  pinagsawaan  ng 
iyong  kalulua,  at  aking  dadalhin  sila 
laban  sa  iyo  sa  labat  ng  dako ;  23  ang 
mga  taga  Babilonia  at  labat  ng  Kaldeo, 
ang  Pekod,  at  ang  Soa,  at  ang  Koa,  at 
labat  ng  taga  Asiria  na  kasama  nila  :  na 
mga  binatang  makisig,  mga  gobernador 
at  mga  puno  silang  labat,  mga  pangulo, 
at  mga  lalaking  bantog,  silang  labat  ay 
sumasakay  sa  mga  kabayo.  24  At  sila'y 
pariritong  laban  sa  iyo  na  may  mga 
sakbat,  mga  karro,  at  mga  vagon,  at  may 
kapisanan  ng  mga  bayan;  sila'y  magsi- 
silagay  laban  sa  iyo  sa  palibot  na  may 
lonkin,  at  kalasag  at  turbante  :  at  aking 
ibibigay  ang  kahatulan  sa  kanila,  at 
sila'y  iiahatol  sa  iyo  ayon  sa  kanilang 
mga  paghatol.  25  At  aking  ilalagak 
ang  aking  paninibugho  laban  sa  iyo,  at 
sila'y  gagawa  sa  iyo  sa  pag-aalab  ng  loob; 
kanilang  aalisin  ang  iyong  ilong  at  ang 
iyong  mga  tainga;  at  ang  nalabi  sa  iyo 
ay  mabubual  sa  pamamag-itan  ng  tabak : 
kanilang  kukunin  ang  iyong  mga  anak  na 
lalaki  at  babaye ;  at  ang  nalabi  sa  iyo  ay 
susupukin  ng  apoy.  26  Kanila  namang 
hububaran  ka  ng  iyong  mga  suot,  »t 
dadalhin  ang  iyong  mga  magandang 
hiyas.  27  Ganito  ko  paiitigilin  sa  iyo 
ang  iyong  kalandian,  at  ang  iyong  paki- 
kiapid na  dinala  mula  sa  lupain  ng 
Egipto:  na  ano  pa't  hindi  mo  ididilat 
ang  iyong  mga  mata  sa  kanila,  o  aalala- 
hanin  mo  pa  man  ang  Egipto  kailan  man. 


24.  4 


EZEKIBL. 


839 


28  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong  Dios:  Narito,  ibibigay  kita  sa 
kamay  ng  mga  kinapopootan  mo,  sa 
karaay  ng  mga  pinagsawaan  ng  iyong 
kalulua ;  29  at  gagawan  ka  nila  na  may 
kapootan,  at  aalisin  ang  lahat  ng  iyong 
hanap-buhay,  at  iiwan  kang  hubad  at 
walang  panyapak :  at  ang  kahubaran  ng 
iyong  pakikiapid  ay  malilitaw,  ang 
iyong  kalandian  at  gayon  din  ang  iyong 
mga  pakikiapid.  30  Ang  mga  bagay  na 
ito  ay  gagawin  sa  iyo,  sapagka't  ikaw  ay 
yumaong  nakiapid  sa  mga  walang  Dios, 
at  sapagka't  ikaw  ay  nahawa  sa  kanilang 
mga  idolo.  31  Ikaw  ay  lumakad  ng 
lakad  ng  iyong  kapatid ;  kaya't  ibibigay 
kg  ang  kaniyang  kopa  sa  iyong  kamay. 
32  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios: 
Ikaw  ay  iinora  sa  kopa  ng  iyong  kapatid, 
na  malalim  at  malaki :  ikaw  ay  tatawa- 
nan  na  pinakatnya  at  pinaka  panoorin; 
maraming  laman.  33  Ikaw  ay  mapupuno 
ng  kalasingan  at  kapanlawan,  ng  kopang 
katigilan  at  kasiraan,  ng  kopa  ng  iyong 
kapatid  na  Samaria.  34  Iyo  ngang 
iinomin  at  ibubuga,  at  iyong  habaluin 
ang  labo  noon,  at  sasaktan  ang  iyong 
dibdib:  sapagka^t  aking  sinalita,  sabi  ng 
Panginoong'Dios.  35  Kaya^t  ganito  ang 
, ,  sabi  ng.Panginoong  Dios :  Sapagka't  ako^y 
*  iyong  nilimot,  at  inihagis  mo  ako  sa 
iyong  likuran,  dalhin  mo  nga  naman  ang 
iyong  kalibugan,  at  ang  iyong  mga  paki- 
kiapid. 

36  Sinabi  ng  Pan^inoon  sa  akin 
bukod  dito :  Anak  ng  tawo,  l  hahatulan 
mo  ba  si  Ohola  at  si  Oholiba?  ipakilala 
mo  sa  kanila  ang  kanilang  mga  kasuklam- 
siiklam.  37  Sapagka't  sila'y  nagkamit 
ng  pangangalunya,  at  dugo  ^  ay  nasa 
kanilang  mga  kamay,  at  sa  kanilang  mga 
idolo  ay  nagkamit  sila  ng  pangangalunya ; 
at  kanila  namang  pinaraan  sa  apoy  ang 
kanilang  mga  anak,  na  kanilang  ipina- 
nganak  sa  akin,  upang  masupok.  38  Bu- 
kod dito'y  ginawa  nila  ito  sa  akin: 
kanilang  inihawa  ang  aking  santuario  sa 
araw  ding  yaon,  at  dinumhan  ang  aking 
mga  sabado.  39  Sapagka't  ng  kanilang 
patayin  ang  kanilang  mga  anak  Fa  kani- 
lang mga  idolo,  naparoon  nga  ng  araw 
ding  yaon  sila  sa  aking  santnario  upang 
dumhan;  at,  narito,  ganito  ang  kanilang 
ginawa  sa  gitna  ng  aking  baliay.  40  At 
bukod  dito  ay  kayo*y  nagsugo  sa^  mga 
lalaki  na  nagmula  sa  malayo :  na  siyang 
mga  piufigsuguan  sa  sugo,  at,  narito, 
sila'y  dumarating;    na  siyang  daliil    ng 


iyong  ipinaligo,  at  ipinagkulay  mo    ng 
iyong  mga  mata,  at  pinaggayakan  mo  ng 
mga  gayak ;    41  at  naupo   ka  sa  isang 
mainam  na  hihigan,  na  may  dulang  na 
nakahanda  sa  harap  noon,  na  siya  mong 
pinaglapagan    ng    aking     kamanyan    at 
aking  langis.      42   At  sa  kaniya^y  nari- 
nig  ang  voces  ng  pulutong  na  tahimik: 
at  kasama  ng  mga  lalaki  sa  mga  karani- 
wan  ay  nadala  na  mga  manlalasing  mula 
sa  ilang ;     at    sila'y    naglagay    ng   mga 
brazalete  sa   mga   kamay  nila,   at    mga 
magandang  korona  sa  kanilang  mga  ulo. 
43  Ng  magkagayo^y  sinabi  ko  sa  kaniya 
na    tumanda    sa    mga     pangangalunya: 
Makikiapid  pa  ba  sila  ng  pakikiapid  sa 
kaniya,  at  siya  sa  kanila.    44  At  sinipi- 
ngan  nila  siya,  na  parang  sumiping  sa 
isang  dalahira :    gayon  nila  sinipingan  si 
Ohola  at  si  Oholiba,  na  malibog  na  mga 
babaye.    45  At  mga  banal  na  lalaki  ang 
mga  hahatol  sa  kanila  ng  kkhatulan  sa 
mangangalunya,  at  ng  kahatulan  sa  mga 
babaye  na  nagbubo  ng  dugo ;    sapagka't 
sila'y  mangangalunya,  .at  dugo  ay    naf?a 
kanilang    mga    kamay.        4«  Sapagka't 
ganito    ang  sabi    ng  Panginoong  Dios: 
Ako^y  magsasampa  ng  isang  kapisanan 
laban  sa  kanila,  at  ibibigay  ko  sila  upang 
ligaliging  paroo't  parito,   at  samsaman. 
47  At  babatohin  sila  ng  kapisanan,  ng  mga 
bato,  at  tatagain  sila  ng  kanilang  mga 
tabak ;  papatayin  nila  ang  kanilang  mga 
anak  na  lalaki  at  babaye,  at  susunugin  ang 
kanilang  mga  bahay  ng  apoy.    48  Ganito 
ko    patitigilin  ang  kalibugan  sa  lupain, 
upang  ang  lahat  na  babaye  ay  rautUruan 
na  huag  gumawa  ng  ayon  sa  inyong  mga 
kalibugan.    49  At  gagantihan  nila  ang 
inyong    kalibugan    sa    inyo,    at    inyong 
dadalhin  ang  mga  kasalanan  ng  inyong 
mga  idolo,  at  inyong  makikilala  na  ako 
ang  Panginoong  Dios. 
r^yl    Muli,  ng  ikasiam  na  taon,  sa  ika- 
<^nr    sampuong  buan,  sa  ikasampuo  ng 
buan,  ang  salita  ng  Panginoon  ay  duma- 
ting  sa  akin,  nanagsabing:     2  Anak  ng 
tawo,  isulat  mo  ang  pangalan  ng  araw, 
ang   kaaraw-arawan  ding  ito:   ang  hari 
sa  Babilonia  ay  nagpakatibay   sa  Jeru- 
salem     sa     kaaraw-arawan      ding      ito. 
3  At    ipagsaysay     mo    ng    isang    talin- , 
haga    sa    mapanghimagsik     na     bahay, 
at  sabihin  mo  sa  kanilang:    Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  DiOS:  Magsalang  ka 
ng  paliok,  isalang  mo,  at  buhusan   mo 
naman  ng  tubig:     4  pisanin  mo  ang  mga 
piraso    noon    doon,    lahat  ng   mabuting 


840 


EZEKIEL. 


24.  4 


piraso,  ang  hita,  at  ang  balikat ;  punuin 
mo  ng  mga  piling  buto.  5  Kurauha  ka 
ng  pill  sa  kawan,  at  ibunton  mo  ang 
mga  buto  sa  ilalim  noon :  pakuluan  mong 
mabuti ;  oo,  lutiiin  mo  ang  mga  buto  sa 
loob  noon. 

6  Kaya't  ganito    ang  sabi   ng   Pangi- 
noong  Dios:    jSa  aba   ng   mabagsik  na 
ciudad,  sa   paliok   na   ang  kalawang  ay 
nandoon,  at  ang  kalawang  ay  hindi  naalis 
doon!   ilabas   mo  na  pirap'iraso,   walang 
kapalarang  nabulog  doon.      7  Sapagka^t 
ang  dugo  niya  ay  nasa  gitna  niya;  kani- 
yang  inilagay  sa  lual  na  bato;  hindi  niya 
ibinuhos  sa  lupa,  upang  takpan  ng  alabok ; 
8  upang  pasampahin  ang   pag-aalab  ng 
loob  ng  gumanti,  inilagay  ko  ang  kani- 
yang  dugo  sa  lual  na  bato,  upang  huag 
matakpan.     9  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios:  jSa  aba  ng  mabagsik 
na  ciudad  I   akin  ding    palalakihin  ang 
bunton.      10  Ibunton   ang   kahoy,    pani- 
•ngasin  ang  apoy,  pakuluang  mabuti  ang 
laman,  palaputin  ang  sabaw,  at  sunugin 
ang  mga  buto.      11  Kung   magkagayo'y 
ipatong  mong  walang  laman  sa  mga  baga 
noon,  upang  uminit,  at  ang  tanso  noo'y 
masunog,  at  ng  ang  dumi  noon  ay  matu- 
naw   doon,   upang   raapugnaw   ang  kala- 
wang noon.     12  Siya'y  nagpakapagod  sa 
gawa:   gayon   maV   ang   kaniyang  kala- 
wang ay   hindi   naaalis   sa  kaniya;   ang 
kaniyang  kalawang  ay  hindi  naaalis  sa  pa- 
mamag-itan  ng  apoy.     is  Nasa  iyong  ka- 
rumihan  ang  kalibugan:  sapagka't  ikaw 
ay  aking  nilinis  at  hindi  ka  nalinis,  hindi 
ka  na  malilinis  pa  sa  iyong  karumihan, 
hangang  sa  aking  makibos  ang  aking  pag- 
aalab  ng  loob  sa  iyo.     14  Akong  Pangi- 
NOON  ang  nagsalita :  mangyayari,  at  aking 
gagawin;   hindi  ako   magbabalik-loob  o 
magpapatawad    man,    o   magsisisi    man; 
ayon  sa  iyong   mga  lakad,   at  ayon  sa 
iyong  mga  gawa,  kanilang  hahatulan  ka, 
sabi  ng  Panginoong  Dios. 
^  15  Ang  salita  ng  Panginook  ay  duma- 
ting  din  sa  akin,  na  nagsabing :     16  Anak 
ng  tawo,  narito,  aalisin  ko  sa  iyo  ang  nasa 
ng  iyong  mga  mata  sa  pamamag-itan  ng 
kamatayan :   gayon  ma'y  huag  kang  tata- 
ngis,  o  iiyak  man,  o  aagos  man  ang  iyong 
mga  luha.     17  Magpahinga  ka   ng  "pug- 
bubutong-hininga ;    huag   mong   tangisan 
ang  patay,   itali  mo  ang  dam  it  sa  iyong 
ulo   sa  iyo,  at  isuot  mo  ang  iyong  mga 
panyapak  sa  iyong  mga  paa,  at  huag  mong 
takpan    ang    iyong    mga    labi,    at    huag 
kang  kumain  ng  tinapay  ng  mga  lalaki. 


18  Sa  gayo'y  nagsalita  ako  sa  bayan  sa 
kimiumagahan;  at  sa  kinahapunan  ay 
namatay  ang  aking  asawa  :  at  akinn  gina- 
wa  sa  kmaumagahan  ang  gaya  ng  inintos 
sa  akin.  19  At  sinabi  ng  bayan  sa  aking . • 
<i  Hindi  mo  ba  sasaysayin  sa  amin  kung 
anong  mga  bagay  ito  sa  amin,  na  ikaw  ay 
gumagawa  ng  ganiyan  ?  20  Ng  magkaga- 
yo  y  sinabi  ko  sa  kanilang :  Ang  salita 
ng  PanQinoon  ay  dumating  sa  akin,  na 
nagsabing :  21  Salitain  mo  sa  bahay  n<r 
Israel:  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Narito,  aking  dudumhan  ang  aking 
santuario,  na  kapalaluan  ng  inyong  ka- 
pangyarihan,  na  nasa  ng  inyong  mga 
mata,  at  ang  kinahihinayangan  ng  inyong 
kalulua;  at  ang  inyong  mga  anak  na 
lalaki  at  babaye  na  inyong  iniwan  sa 
hulihan  ay  mabubual  sa  pamamag-itan  ng 
tabak.  22  At  inyong  gagawin  ang  aking 
gmawa:  hindi  ninyo  tatakpan  ang  inyong 
mga  labi,  o  kakain  man  ng  tinapav  ng 
mga  lalaki.  23  At  ang  inyong  turbante 
ay  malalagay  sa  inyong  mga  ulo,  at  ang 
inyong' mga  panyapak  sa  inyong  mga  paa : 
kayoy  hindi  tatangis  o  iiyak  man;  kung- 
di^  kayo'y  manganlulupaypay  sa  inyong 
niga  kasam-an,  at  mangagdadaingang  isa't 
isa.  24  Ganito  magiging  isang  tanda  sa 
inyo  si  Ezekiel;  ayon  sa  lahat  niyang 
ginawa  ay  inyong  gagawin:  pagka  ito'y 
nangyari  ay  inyo  ngang  malalaman  na  ako 
ang  Panginoong  Dios. 

25  At  ikaw,  anak  ng  tawo,  ^bindi  ba 
mangyayari  sa  araw  na  aking  alisin  sa 
kanila  ang  kanilang  lakas,  ang  kagalakan 
ng  kanilang  kalualhatian,  ang  nasa  ng 
kanilang  mga  mata,  at  ang  kanilang 
pmaglalagakan  ng  kanilang  puso,  ang 
kanilang  mga  anak  na  lalaki  at  babaye, 
26  na  sa  araw  na  yaon  ang  makatataanan 
ay  paroroon  sa  iyo,  upang  iparinig  sa  iyo 
ng  iyong  mga  pakinig?  27  Sa  araw  na 
yaon  ay  mabubuksan  ang  iyong  bibig  sa 
kaniya  na  nakataanan,  at  ikaw  ay  magsa- 
salita,  at  hindi  na  mapipipi  pa:  gayon 
magiging  isang  tanda  ka  sa  kanila;  at 
kanilang  makikilala  na  ako  ang  Pangi- 

NOON. 


OK  At  ang  salita  ng  PanQinoon  ay 
^'^  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
2  Anak  ng  tawo,  ititig  mo  ang  iyong 
mukha  sa  mga  anak  ng  Ammbn,  at  mang- 
hula  ka  laban  sa  kanila:  3  at  sabihin 
mo  sa  mga  anak  ng  Amnion :  Inyong  din- 
gin  ang  salita  ng  Panginoong  Dios :  Gani- 
to ang  sabi  ng  Panginoong  Dios :  Sapagka't 


26.  9 


EZEKIBL. 


841 


iyong  sinabing:  Aha,  labaii  sa  aking 
santiiario,  ng  madurahan;  at  laban  sa 
lupain  ng  Israel,  ng  magiba ;  at  laban  sa 
bahay  ng  Juda,  rygsiWj  masok  sa  pagka- 
bihag:  4  kaya't  narito,  aking  ibibigay 
kita  sa  mga  anak  ng  silanganan  na  pina- 
kaari,  at  kanilang  itatayo  ang  kanilang 
mga  kampamento  sa  iyo,  at  gagawa  ng 
kanilang  mga  tahanan  sa  iyo;  kanilang 
kakanin  £.ng  iyong  bnnga,  at  kanilang 
iinumin  ang  iyong  gatas.  5  At  aking 
gagawin  ang  Raba  na  pinaka  silungan  ng 
kabayo  para  sa  mga  kamello,  at  ang  mga 
anak  ng  Ammon  na  pinakapahingahang 
lugar  para  sa  mga  kawan:  at  inyong 
makikilala     na    ako     ang    PanGinoon. 

6  Sapagka't  gaiiito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong  610s:  Sapagka't  tumampal  ka  ng 
iyong  mga  kamay,  at  sumipa  ka  ng  mga 
paa,  at  nagalak  ka  ng  boong  kapootan  ng 
iyong  kalulua  laban  sa  liipain  ng  Israel ; 

7  kaya't  narito,  aking  iniunat  ang  aking 
kamay  sa  iyo,  at  ibibigay  kita  na  pinaka- 
samsam  sa  mga  nacion ;  at  ihihiwalay 
kita  sa  mga  bayan,  at  ipalilipol  kita  raula 
sa  mga  lupain:  aking  ibubiial  kitaj  at 
iyong  makikilala  na  ako  ang  Panqinoon. 

8  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios : 
Sapagka^t  ang  Moab  at  ang  Seir  ay  nag- 
sasabing :  Narito,  ang  bahay  ng  Juda  ay 
gaya  ng  lahat  na  mga  nacion;  9  kaya't, 
narito,  aking  bubuksan  ang  tagiliran  ng 
Moab,  mula  sa  mga  ciudad,  mula  sa  kani- 
yang  mga  ciudad  na  nasa  kaniyang  mga 
hanganan,.  na  kalualhatian  ng  lupain,  ^ang 
Bet-jesimot,  ang  Baal-meon,  at  ang  Kiria- 
taim,  10  sa  mga  anak  ng  silanganan, 
upang  pumaroon  laban  sa  mga  anak  ng 
Ammon,  at  aking  ibibigay  sa  kanila  na 
pinakaari,  upang  ang  mga  anak  ng 
Ammon  ay  buag  ng  maalala  sa  gitna  ng 
mga  nacion:  11  at  ako 'y  gagawa  ng 
kahatulan  sa  Moab:  at  kanilang  ma- 
kikilala na  ako  ang  Pangikoon.  ^ 

ia  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Sapagka't  ang Edom  ay  gumawa ng 
laban  sa  bahay  ng  Juda  sa  panghihiganti, 
at  nangalit  na  mainam,  at  nanghiganti  sa 
kanila;  18  kaya't  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong'  Dios:  Aking  iuunat  ang 
aking  kamay  laban  sa  Edom,  at  aking 
ihihiwalay  ang  tawo  at  hayop  doon :  at 
aking  gagawing  giba  mula  sa  Teman ; 
hangang  sa  Dedan  nga  ay  mabubual  si  la 
sa  pamamag-itan  ng  tabak.  14  At  aking 
ibubuhos  ang  aking  panghihiganti  sa 
Edom,  sa  pamamag-itan  ng  kamay  ng 
aking  bayang  Israel ;  at  kanilang  gagawin 


sa  Edom  ang  ayon  sa  aking  galit,  at  ayon 
sa  a^ing  pag-aalab  ng  loob :  at  kanilang 
makikilala  ang  aking  pagganti,  sabi  ng 
Panginoong  Dios. 

15  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Sapagka't  ang  mga  Filisteo  ay 
gumawa  ng  panghihiganti,  at  nanghi- 
ganti na  may  kapootan  ng  kalulua  upang 
gibain  ng  pakikipagkaalit  na  magpaka^ 
ilan  man;  16  kaya't  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios :  Narito,  aking  iuunat 
ang  aking  kamay  sa  mga  Filisteo,  at  aking 
ihihiwalay  ang  mga  Kereteo,  at  gigibaiu 
ko  ang  labi  sa  baybayin  ng  dagat. 
17  At  ako'y  gagawa  ng  malaking  pang- 
hihiganti sa  kanila  na  may  malupit  na 
mga  pagsaway;  at  kanilang  makikilala 
na  ako  ang  Panginoon,  pagka  aking 
ibinuhos  ang  aking  pagganti  sa  kanila. 
Ofi  At  nangyari,  ng  ikalabing  isang 
^\J  taon,  sa  unang  araw  ng  buan,  na 
ang  salita  ng  Panginoon  ay  dumating  sa 
akin,  na  nagsabing :  3  Anak  ng  tawo,  sa- 
pagka't  ang  Tiro  ay  nagsabi  laban  sa  Jeru- 
salem :  Aha,  siya  n&naging  pintuang-daan 
ng  mga  bayan  ay  giba:  siya'y  nabalik  sa 
akin:  ako'y  madadalisay  nga  yong  siya'y 
giba :  3  kaya^t  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong Digs:  Narito,  ako'y  laban  sa  iyo, 
Oh  Tiro,  at  aking  pasasarapahin  ang 
maraming  nacion  laban  sa  iyo,  gaya  ng 
pagpapasampa  ng  dagat  ng  kaniyang  mga 
alon.  4  At  kanilang  gigibain  ang  mga 
kuta  ng  Tiro,  at  ibabagsak  ang  kaniyang 
mga  moog:  akin  namang  papalisin  sa 
kaniyaang  kaniyang  alabok,  at  gagawin 
ko  siyang  lual  na  bkto.  5  Siya'y  magi- 
ging  lugar  na  ladlaran  ng  mga  lambat 
sa  gitna  ng  dagat;  sapagkaM;  ako  ang  nag- 
salita  sabi  ng  Panginoong  Dios :  at  siya^ 
magiging  samsam  sa  mga  nacion.  6  At 
ang  kaniyang  mga  anak  na  babaye  na  nasa 
parang  ay  papatayin  ng  tabak :  at  kani- 
lang makikilala  na  ako  ang  PanQinoon. 
7  Sapagka^t  ganito  ang  sabi  n^  Panginoong 
Dios:  Narito,  aking  dadalhin  sa  Tiro  si 
Nebukadrezar  na  hari  sa  Babilonia,  na 
hari  ng  mga  hari,  mula  sa  hilagaan,  na 
may  mga  kabayo,  at  may  mga  karro,  at 
may  mga  nangangabayo,  at  isang  kawal, 
at  maraming  bayan.  8  Kaniyang  papa- 
tayin ng  tabak  ang  iyong  mga  anak  na 
babaye  sa  parang :  at  siya'y  gagawa  ng 
mga  katibayan  laban  sa  iyo,  at  raag- 
titindig  ng  isang  bunton  lal^an  sa  iyo, 
at  magtataas  ng  lonkin  laban  sa^  iyo. 
9  At  kaniyang  ilalagay  ang  kaniyang 
mga  pangsira  laban  sa  iyong  mga  kuta, 


842 


EZBKIEL. 


26.  9 


at  sa  pamamag-itan  ng  kaniyaiig  mga 
palakol  ay  kaniyang  ibabagsak  ang  iyong 
mga  moog.  10  Dahil  sa  kasaganaaii  ng 
kaniyang  mga  kabayo,  tatakpan  ka  ng 
kaniyang  alabok :  ang  iyong  mga  kuta  ay 
uuga  sa  hugong  ng  mga  mangangabayo, 
at  ng  mga  vagon,  at  ng  mga  karro,  pagka 
siya*y  papasok  sa  iyong  mga  pintuang- 
daan,  na  gaya  ng  pagpasok  ng  tawo  sa 
isang  ciudad  na  pinaggawan  ng  isang 
paggiba.  H  Tutungtungan  ng  mga  paa 
ng  kaniyang  mga  kabayo  ang  la  hat  mong 
mga  langsangan:  papatayin  niya  ang 
i/ong  bayan  ng  tabak,  at  ang  mga  haligi 
ng  iyong  lakas  ay  bababasa  lupa.  12  At 
sila'y  sasamvsam  ng  iyong  mga  kayamanan, 
at  lolooban  ang  iyong  kalakal :  at  kani- 
lang  ibabagsak  ang  iyong  mga  kuta,  at 
gigibain  ang  iyong  mga  masayang  bahay : 
at  ihahagis  ang  iyong  mga  bato,  at  ang 
iyong  kahoy,  at  ang  iyong  alabok  sa 
gitna  ng  mga  tubig.  13  At  aking  pati- 
tigilin  ang  voces  ng  iyong  mga  awit ;  at 
ang  tunog  ng  iyong  mga  alpa  ay  Hindi  na 
maririnig.  14  At  gagawin  kitang  lual 
na  bato:  ikaw  ay  magiging  liigar  na 
ladlaran  ng  mga  lambat;  ikaw  ay  hin- 
di  na  matatayo :  sapagka't  akong  Pangi- 
NOON  ang  nagsalita,  sabi  ng  Panginoong 
Dios. 

15  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios  sa  Tiro :  i  Hindi  ba  unga  ang  mga 
pulo  sa  tunog  ng  iyong  pagbagsak,  pagka 
ang  nasugatan  ay  dumadaing,  pagka  ang 
patayan  ay  nagawa  sa  gitna  mo? 
16  Kung  magkagayo^y  laliat  na  pangulo 
sa  da^at  ay  bababa  mula  sa  kanilang  mga 
luklukan^  at  hulinbarin  ang  kanilang  mga 
balabal,  at  huhubuin  ang  kanilang  mga 
damit  na  may  burda:  sila'y  mangagsii- 
suot  na  may  panginginig ;  sila'y  iiupo  sa 
lupa,  at  manginginig  sa  tuituina,  at 
mangatitigilan  sa  iyo.  17  At  gagawin 
ka  nilang  panaghoy,  at  magsasabi  sa 
iyong :  l  Bakit  ikaw  ay  nagiba,  na  tina- 
tabanan  ng  mga  tawong  dagat,  na  bantog 
na  ciudad,  na  malakas  sa  dagat,  siya  at 
ang  mga  mananahan  sa  kaniya,  na  nag- 
papangilabot  sa  labat  na  tumatahan  sa 
kaniya?  18  Ang  mga  pulo  nga  ay  mangi- 
nginig sa  kaarawan  ng  iyong  pagbagsak; 
C)0,  ang  mga  pulo  na  nasa  dagat  ay  man- 
lulupaypay  sa  iyong  pag^^aon.  19  Sapag- 
ka't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Digs: 
Pagka  ikaw  ay  aking  gagawing  gibang 
ciudad,  na  givya  ng  mga  ciudad  na  hindi 
tinatabanari;  pagka  aking  dadalhin  ang 
kalaliman  sa  iyo,  at  ang  malaking  tubig 


ay  tatakip  sa  iyo  ;  20  ibababa  nga  kita 
na  kasama  hila  na  bumababa  sa  balon,  sa 
bayan  ng  una,  at  patatahanin  kita  sa  mga 
malalim  na  babagi  ng  l^ipa,  sa  mga  lugar 
na  nagiba  ng  una,  na  kasama  ng  mga 
bumaba  sa  hukay,  upang  ikaw  ay  huag 
tahanan ;  at  ako^y  maglalagay  ng  kalual- 
hatian  sa  lupain  ng  may  buhay  :  21  ga- 
gawin kitang  kakilakilabot,  at  hindi  ka 
na  mabubuhay:  baga  man  ikaw  ay 
hanapin  ay  hindi  ka  na  masusumpungan 
pa  uli,  sabi  ng  Panginoong  Pios. 
^"7  Ang  salita  ng  Panginoon  ay 
^  i  du mating  uli  sa  akin,  na  nagsa- 
bing :  2  At  ikaw,  anak  ng  tawo,  bangi- 
tin  mong  panaghoy  ang  Tiro;  3  at 
sabihin  mo  sa  Tiro  :  Oh  ikaw  na  tuma- 
tahan sa  pasukan  sa  dagat,  na  ikaw  ang 
mangangalakal  ng  mga  bayan  sa  mara- 
ming  pulo,  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Digs  :  Ikaw,  Oh  Tiro,  nagsabing :  Ako'y 
sakdal  sa  kagandalian.  4  Ang  iyong  mga 
hanganan  ay  nasa  puso  ng  mga  dagat,  ang 
mga  nagsipagtayo  sa  iyo  ay  pinasakdal  ang 
iyong  kagandahan.  5  Kanilang  ginawa 
ang  iyong  mga  tablazon  ng  mga  puno 
ng  abeto  mula  sa  Senir :  sila'y  kumuha  ng 
mga  cedro  mula  sa  Lebano,  upang  gawing 
palo  ng  sasakyan  sa  iyo.  6  Gumawa  sila 
ng  iyong  mga  saguan  sa  mga  encina  ng 
Basan;  kanilang  ginawa  ang  iyong  mga 
banko  na  garing  na  nakakapit  na  kahoy 
na  boj  mula  sa  mga  pulo  ng  Kitim.  7  Pi- 
nong  kayong  puti  na  yaring  may  burda 
na  mula  sa  Egipto  ang  iyong  layag,  upang 
maging  sa  iyo'y  isang  bandila ;  kulay  na 
azul  at  morado  na  mula  sa  mga  pulo  ng 
Elisa  ang  iyong  kulambong.  8  Ang  mga 
mananahan  sa  Zidon  at  sa  Arvad  ay  iyong 
mga  mananaguan :  ang  iyong  mga  pantas. 
Oh  Tiro,  ay  nasa  iyo,  sila  ang  iyong  mga 
piloto.  9  Ang  mga  matanda  sa  Gebal 
at  ang  mga  pantas  noo'y  sa  iyo'y  iyong 
mga  maniniksik:  ang  lahat  na  sasakyan 
sa  dagat  sampuo  ng  mga  mananaguan  ng 
mga  yaon  ay  nasa  iyo  upang  pangasiwaan 
ang  iyong  kalakal.  10  Ang  Persia,  ang 
Lud  at  ang  Put  ay  nasa  iyong  kawal,  na 
iyong  mga  lalaking  pangbaka:  kanilang 
ibinitin  ang  kalasag  at  ang  turbante  sa 
iyo ;  sila'y  nagiging  iyong  kagandahan. 
11  Ang  mga  lalaki  sa  Arvad  na  kasama 
ng  iyong  kawal  ay  nasa  ibabavr  ng  iyong 
mga  kuta  sa  palibot,  at  ang  Gammadim 
ay  nasa  iyong  mga  moog:  kanilang  isina- 
bit  ang  kanilang  mga  kalasag  sa  iyong 
mga  kuta  sa  palibot ;  kanilang  pinasakdal 
ang  iyong  kagandahan.     12  Ang  Tarsis 


28.  2 


EZEKIEL. 


843 


ay  iypng  mangangalakal  daliil  sa  karami- 
liaii  ng  sarisaring  kayamanan;  na  may 
pilak,  bakal,  lata,  at  tinga,  sila'y  nanga- 
Dgalakal  sa  iyong  mga  parailihan,  13  Ang 
Javan,  ang  Tubal,  at  ang  Mesek,  mga 
iyong  niangangalakal :  kanilang  kinakala- 
kal  ang  mga  pagkatawo  ng  mga  tawo  at 
ang  mga  sisidlan  na  tanso  sa  iyong  pami- 
lihan.  14  Ang  mga  sa  bahay  ng  Togar- 
raa  ay  nangangalakal  sa  iyong  mga  pami- 
lihan  ng  mga  kabayo,  at  ng  mga  kaba- 
yong  pangbaka  at  ng  mga  mula.  15  Ang 
mga  lalaki  sa  Dedan  ay  iyong  manganga- 
lakal:  maraming  mga  pulo  ay  nagdadala 
ng  kalakal  sa  iyong  kamay:  kanilang 
dinadala  sa  iyo  na  pinakapalit  ay  mga 
sungay  na  garing  at  ebano.  16  Kaging 
pangangalakal  mo  ang  Syria  dahil  sa 
karamihan  ng  iyong  mga  g^wang  kamay: 
sila^y  mangangalakal  sa  iyong  mga  kala- 
kal ng  mga  esmeralda,  morado,  at  yaring 
may  burda,  at  pinong  kayong  puti,  at  siiso, 
at  mga  rubi.  17  Naging  mga  manganga- 
lakal  mo  ang  Juda,  at  ang  lupain  ng 
Israel :  sila'y  nangangalakal  sa  iyong  kala- 
kal ng  trigo  sa  Minit,  at  ng  panag,  at 
ng  pulot,  at  ng  langis,  at  ng  dagta. 
18  Nangalakal  sa  iyo  ang  Damasko  dahil 
sa  karamihan  ng  iyong  mga  gawang 
kamay,  dahil  sa  karamihan  ng  sarisaring 
kayamanan;  sampuo  ng  alak  sa  Helbon 
at  maputing  lana.  19  Nangangalakal  sa 
iyong  mga  kalakal  ang  Vedan  at  Javan 
sa  Uzal:  ang  makinang  na  bak^l,  ang  kasia, 
at  ang  mabangong  kahoy,  ay  nasa  iyong 
kalakal.  20  Naging  iyong  mangangala- 
kal  ang  Dedan  sa  mga  mahalagang  kayo 
para  sa  pangangabayo.  21  Ang  Arabia, 
at  lahat  na  mga  pangulo  sa  Kedar,  mga 
naging  mangangalakal  ng  iyong  kamay; 
g&  mga'kordero,  at  mga.  lalaking  tupa,  at 
mga  kambing,  sa  mga  ito^  naging  mga 
mangangalakal  mo  sila.  ^,  22  Ang  mga 
mangangalakal  sa  Seba  at  'sa  Baama,  mga 
naging  iyong  mangangalakal:  sila'y  na- 
ngai  g  ilakal  sa  iyong  mga  kalakal  ng  mga 
pinakamainam  na  pabango,  at  ng  lahat  na 
mahalagang  bato,  at  ng  ginto.  23  Ang 
Haran  at  ang  Kane  at  ang  Eden,  na  mga 
mangangalakal  sa  Seba,  ang  Asiria  at  ang 
Kilraad  ay  naging  mga  mangangalakal  mo. 
24  Ang  mga  ito  ang  iyong  mga  manga- 
ngalakal sa  mga  piling  kalakal  sa  mga 
balulan  ng  mga  yaring  azul  at  *nay  burda, 
at  sa  mga  ka]a  ng  mainam  na  bihisan,  na 
natatalian  ng  mga  sintas,  at  yaring  cedro, 
sa  gi  na  ng  iyong  kalakal.  25  Ang  mga 
sas^yan  sa  Tarsis  ay  iyong  mga  pulutong 


sa  iyong  kalakal :  at  ikaw  ay  napuno  at 
naging  totoong  malualhati  sa  pusod  ng 
mga  dagat.     26  Dinala  ka  ng  iyong  mga 
mananaguan    sa    mga    malaking   tubig: 
binasag  ka  ng  hanging  silanganan  sa  pusod 
ng  mga  dagat.    27  Ang  iyong  kayama- 
nan, at  ang  iyong  mga  kalakal,  ang  iyong 
tinda,  at  ang  iyong  mga  mananaguan,  at 
ang  iyong   mga  piloto,   ang   iyong .  mga 
mininiksik,  at  ang  mga  namamahala  ng 
iyong  kalakal,  at  ang  lahat  mong  lalaking 
pangbaka  na  nanga  sa  iyo,   sampuo^  ng 
iyong  lahat  na  pulutong  na  nasa  gitna 
mo,  mahuhulog  sa  pusod  ng  mga  dagat  sa 
kaarawan  ng   iyong    pagkasira.^     28  Sa 
hugong  ng  ingay  ng  iyong  mga  piloto,  ang 
mga  arrabal  ay  lilindol.    29  At  lahat  na 
tumatangaa  ng  saguan,  na  mga  manapa- 
guan  at  lahat  ng  piloto  sa  dagat,  bababa  sa 
kanilang  mga  sasakyan,  sila^y  tatayo  sa 
ibabaw  ng  lupain,     80  at  iparirinig  ang 
kanilang    voces  sa    iyo,   at    hihiyaw  ng 
kapaitpait,  at'  magbubuhos  ng  alabok  sa 
kanilang  mga  ulo,  sila'y  magsisigulong  sa 
mga  abo:     31  at  mangagpapakakalbo  sa 
iyo,  at  niangagbibigkis  ng  kayong  magas- 
pang,  at  kanilang  iiyakan  ka  ng  kapait- 
pait sa  kalulua,  na  may  mapait  na  pag- 
tangis.     32  At  sa  kanilang  pagtangis  ay 
babangitin  ka  nilang  panaghoy,  at  tata- 
ngisan  ka,  na  sasabiking :    i  Sino  ang  gaya 
ng  Tiro  na  gaya  niya  na  nadala  sa  katahi- 
mikan  sa  gitna  ng  dagat?    33  Pagka  ang 
iyong  mga  kalakal  ay  lumalabas  sa  mga 
dagat,   iyong  binubusog    ang    maraming 
bayan ;  iyong  pinayaman  ang  mga  hari  sa 
lupa  ng  karamihan  ng  iyong  mga  kaya- 
manan at  ng  iyong  kalakal.    34  Sa  pana- 
hon  na  ikaw  ay  basag  sa  tabi  ng  mga 
dagat  sa  kalaliman  ng  mga  tubig,  ang 
iyong  kalakal  at  ang  ijQUg  boong  pulutong 
ay  nahulog  sa  gitna  mo.     35  Lahat  ng 
mananahan  sa  mga  pulo  ay  natigilan  sa 
iyo,  at  ang  kanilang  mga  hari  ay  ma- 
sisindak  ng  di  ano  lamang,  sila'y  naba- 
gabag  sa  kanilang  mukha.     36  Ang  mga 
mangangalakal  sa  gitna  ng  mga  bayan  ay 
sumusutsot  sa  iyo;   ikaw  ay  naging  ka- 
kilakilabot,  at  hindi  ka  mabubuhay  pa. 
QQ  Ang  salita  ng  PakcIinoon  ay  duma- 
^O     ting  uli   sa    akin,    na  nagsabing : 
2  Anak  ng  tawo,  sabihin  mo  sa  pangulo 
sa  Tiro :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios :   Sapagka't  ang  iyong  puso  ay  na^- 
mataas,   at   iyong  sinabing:    Ako'y  dios, 
ako'y    nauupo    sa    upuan    ng    Dios,    sa 
gitna  ng   mga  dagat:   gayon   man   ikaw 
ay  tawo,  at  hindi  Dios,  baga  man  iyong 


844 


EZEKIEL. 


28.  2 


inilagak  atig  iyong  puso  na  parang 
pusongDios:  3  narito,  ikaw  ay  lalong 
maninong  kay  Daniel ;  walang  lihim  na 
malilihiin  sa  iyo :  4  sa  pamamag-itan 
ng  iyong  karunnngan  at  ng  iyong  kaala- 
nian,  nagkaroon  ka  sa  iyo  ng  mga  kaya- 
manan,  at  nagkaroon  ka  ng  ginto  at  pilak 
sa  iyong  mga  kaja :  5  sa  pamamag-itan 
ng  iyong  inalaking  karunnngan  at  ng 
iyong  kalakal  ay  napalago  mo  ang  iyong 
mga  kayamanan,  at  ang  iyong  pnso  ay 
nagmataas  dahil    sa  iyong  kayamanan: 

6  kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Digs':  Sapagka't  iyong  inilagak  ang 
iyong    puso    na    parang  puso   ng  Dios; 

7  kaya't  narito,  ako^y  magdadala  ng  mga 
taga  ibang  lupa  sa  iyo,  na  kakilakilabot 
sa  mga  nacion:  at  kanilang  bubuiiutin  ang 
kaniiang  mga  tabak  laban  sa  kagandahan 
ng  iyong  karunungan,  at  kanilang  duduna- 
han  ang  iyong  kakinangan.  8  Kani- 
lang ibababa  ka  sa  hukay;  at  ikaw  ay 
mamamatay  ng  mga  kamatayan  niyaong 
nangapatay    sa    pusod    ng    mga     dagat. 

9  ^Sasabihin  mo  pa  ba  sa  harap  niya^  na 
pumapataysa  iyo:  Ako'y  Dios?^  Kgu- 
ni't  ikaw  ay  tawo,  at  hindi  Dics,^  sa 
kamay     niya     na     snmusugat     sa     iyo. 

10  Ikaw  ay  mamamatay  ng  mga  ]  ag- 
kamatay  ng  mga  hindi  tuli  sa  pamamag- 
itan  ng  kamay  ng  mga  taga  ibang  lopa : 
sapagka't  ako  ang  nagsalita,  sabi  ng 
Panginoong  Dios. 

11  Bukod  dito'y  ang  salita  ng  Pangi- 
NOON  ay  du mating  sa  akin,  na  nagsabing : 
13  Anak  ng  tawo  bangitin  mong  panag- 
hoy  ang  hari  sa  Tiro,  at  sabi  bin  mo  sa 
kaniyang:  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios:  Iyong  tinatatakan  ang 
kabuoan,  na  puno  ng  karunungan,  at 
sakdal  sa  kagandalian.  13  Ikaw  ay  nasa 
Eden  na  halaraanan  ng  Dios;  lahat  na 
mabalagang  bate  ay  iyong  kasuotan,  ang 
sardio,  ang  topacio,  at  ang  diamante,  ang 
berilo,  ang  onix,  at  ang  jaspe,  ang  zafiro, 
ang  esmeralda,  at  ang  karbungko,  at  ang 
ginto :  ang  pagkayari  sa  iyong  pandereta 
at  iyong  mga  flauta  ay  napasa  iyo ;  sa 
araw  na  ikaw  ay  lalangin  ay  mga  na- 
handa.  14  Ikaw  ang  pinaliirang  kerubin 
na  tumatakip:  at  itinatag  kita,  na  aio 
paH  ikaw  ay  nasa  ibabaw  ng  santoiig 
bundok  ng  Dios ;  ikaw  ay  nagpanbik 
manaog  sa  gitna  ng  mga  batong  apoy. 
15  Ikaw  ay  sakdal  sa  iyong  mga  lakad 
mula  sa  araw  na  ikaw  ay  lalangin,  han- 
gang  sa  ang  di  kabanalan  ay  masumpungan 
sa  iyo.    16  Daliil  sa  karamiban  ng  iyong 


kalakal  ay  kanilang  pinuno  ang  gitna  rao 
ng  pangdadalias,  at  ikaw  ay  nagkasala: 
kaya't  inihagis  kitang  parang  dumi  mula 
sa  bundok  ng  Dios ;  at  aking  giniba  kita. 
Oil  tumatakip  na  kerubin,  mula  sa  gitna 
ng  mga  batong  apoy.  17  Ang  iyong  puso 
ay  nagmataas  dahil  sa  iyong  kagandahan, 
iyong  ipinahamak  ang  iyong  karunungan 
dahil  sa  iyong  kakinangan :  aking  iniha- 
gis kita  sa  lupa,  aking  inilagay  kita  sa 
harap  ng  mga  hari,  upang  kanilang  mas- 
dan  ka.  IS  Sa  pamamag-itan  ng  karami- 
ban ng  iyong  mga  kasam-an,  sa  kasam-an 
ng  iyong  pangangalakal,  iyong  dinumhan 
ang  iyong  mga  santuario;  kaya't  ako'y 
naglabas  ng  apoy  sa  gitna  mo,  sinupok  ka, 
at  pinapaging  abo  sa  ibabaw  ng  lupa  sa 
paningin  ng  lahat  na  tumitingin  sa  iyo. 
19  Silang  lahat  na  nakakakilala  sa  iyo  sa 
gitna  ng  mga  bayan,  mangatitigilan  sa 
iyo:  ikaw  ay  naging  kakilakilabot,  at 
ikaw  ay  hindi  na  mabubuhay  pa. 

20  At  ang  salita  ng  Pakginoon 
ay  du  mating  sa  akin,  na  nagsabing : 
21  Anak  ng  tawo,  ititig  mo  ang  iyong 
muklia  sa  Zidon,  at  manghula  ka  laban 
doon,  at  iyong  sabihing:  22  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  Dios :  I^arito,  ako'y 
laban  sa  iyo.  Oh  Zidon ;  at  ako'y  lulual- 
hati  sa  gitna  mo:  at  kanilang  makiki- 
lala  na  ako  ang  Panginoon,  pagka 
ako'y  gagawa  ng  kahatulan  sa  kaniya,  at 
sasantohin  sa  kaniya.  23  Sapagka't  ako'y 
magsusugo  sa  kaniya  ng  salot  at  dugo  sa 
kaniyang  mga  langsangan;  at  ang  mga 
may  sugat  ay  mabubual  sa  gitna  niya,  sa 
pamamag-itan  ng  tabak  sa  kaniya  sa 
lahat  ng  dako  ;  at  kanilang  makikilala 
na  ako  ang  PanGinoon.  24  At  hindi 
na  magkakaroon  pa  ng  dawag  na  nakaka- 
salubsob  sa  bahay  ng  Israel,  o  ng  tinik 
mang  mapangpahirap  sa  alin  man  sa  nasa 
palibot  niya,  na  nagwalang  kabuluhan  sa 
kanila ;  at  kanilang  makikilala  na  ako 
ang  Panginoong  DiOS. 

25  Ganito  ^ng  sabi  ng  Panghioong  Digs: 
Pagka  aking  napisan  ang  bahay  ng  Israel 
mula  sa  mga  bayan  na  kanilang  pinanga* 
latan,  at  ako'y  mapapagingsanto  sa  kani- 
la sa  paningin  ng  mga  nacion,  sila  nga'y 
tatahan  sa  kanilang  sariling  lupain  na 
aking  ibinigay  sa  aking  aliping  kay 
Jakob.  20  At  silaV  tatahang  tiwasay 
doon;  oo>  sila'y  magtatayo  ng  mga 
bahay,  at  magtatanim  ng  mga  uvasan, 
at  tatahang  liwaiiay;  pagka  ako'y  naka- 
gawa  ng  niga  kahatulan  sa  lahat  na 
nagwawalang  kabuluhan  sa  palibot  nila; 


30.  3 


BZEKIEL. 


845 


at  kanilang  makikilala  na  ako  ang  Pa- 
NGiNOONG  kanilang  Dios. 
OQ  -^^  ikasampuong  taon,  sa  ikasam- 
^^  puong  huari)  sa  ikalabing  dalawa 
ng  buan,  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
d  11  mating  sa  akin,  na  nagsabing :  2  Anak 
ng  tawo,  ititig  mo  ang  iyong  mukha 
laban  kay  Paraon  na  hari  sa  Egipto,  at 
manghula  ka  laban  sa  kaniya,  at  laban  sa 
boong  Egipto:  3  iyong  salitain,  at 
iyong  sabihing:  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios :  Narito,  ako*y  laban  sa 
iyo,  Paraong  hari  sa  Egiptb,  na  malaking 
boaya  na  nahihiga  sa  gitna  ng  kaniyang 
mga  ilog,  na  nagsabing;  Ang  ilog  ko 
ay  aking  sarili,  at  aking  ginawa  para 
sa  aking  sarili.  4  At  ako'y  magla- 
lagay  ng  jMga  taga  sa  iyong  mga  panga, 
at  aking  padidikitin  ang  isda  ng  iyong 
mga  ilog  sa  iyong  mga  kaliskis ;  at  aking 
isasampakita  mula  sa  gitna  ng  iyong  mga 
ilog,  na  kasama  ng  lahat  na  isda  ng 
iyong  mga  ilog  na  magsisidikit  sa  iyong 
mga  kaliskis.  5  At  aking  iiwan  kita 
sa  ilang,  ikaw  at  ang  lahat  na  isda 
ng  iyong  mga  ilog:  ikaw  ay  mabubual 
sa  lual  na  parang ;  ikaw  ay  hindi  pipisa- 
nin  o  pupulutin  man :  aking  ibinigay 
kitang  pagkain  sa  mga  hayop  sa  lupa,  at 
sa  mga  ibon  sa  himpapawid.  6  At  lahat 
ng  mananahan  sa  Egipto  ay  makakakilala 
na  ako  ang  Pan^inoon,  sapagka't  sila'y 
naging  tukod  na  tambo  sa  bahay  ng 
Israel.  7  Ng  kanilang  pigilan  ka  sa 
iyong  kamay,  iyong  binali,  at  iyong 
sinugatan  ang  lahat  nilang  balikat: 
at  ng  sila'y  humilig  sa  iyo,  iyong 
binalian,  at  iyong  ipinagwasiwasan. 
8  Kaya^t  ganito  sing  sabi  ng  Panginoong 
Dios  :  Narito,  ako'y  magdadala  ng  tabak 
sa  iyo,  at  aking  ihihiwalay  sa  iyo  ang 
tawo  at  hayop.  9  At  ang  lupain  ng 
Egipto  ay  magiging  giba  at  sira ;  at  kani- 
lang makikilafii  na  ako  ang  PanQinoon: 
sapagka't  kaniyang  sinabing:  Ang  ilog 
ay  akin,  at  aking  ginawa.  lo  Kaya't, 
narito,  ako'y  laban  sa  iyo,  at  laban  sa 
iyong  mga  ilog,  at  aking  lubos  na  gigibain 
at  sisirain  ang  lupain  ng  Egipto,  mula  sa 
moog  ng  Sevene  hangang  sa  hanganan  ng 
Etiopia.  11  Wa-lang  paa  ng  tawo  na 
daraan  doon,  o  paa  man  ng  hayop  ay 
daraan  doon,  o  tatahanan  man  siyang  apat 
na  puong  taon.  12  At  aking  gagawing 
giba  ang  lupain  ng  Egipto  sa  gitna  ng  mga 
lupain  na  giba,  at  ang  kaniyang  mga 
ciudad  sa  gitna  ng  mga  ciudad  na  sira  ay 
magiging  giba  na  apat  na  puong  taon :  at 


aking  pangangalatin  ang  mga  taga  Egipto 
sa  gitna  ng  mga  nacion,  at  aking  panana- 
bugin  sila  sa  mga  lupain,  13  Sapagka't 
ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios: 
Sa  katapusan  ng  apat  na  puong  taon  ay 
aking  pipisanin  ang  mga  taga  Egipto, 
mula  sa  mga  bayan  na  kanilang  pina- 
ngalatan:  14  at  aking  ibabalik  uli  ang 
mga  bihag  sa  Egipto,  at  aking 'pababalikin 
sila  sa  lupain  ng  Patros,  na  lupain  na 
kinapanganakan  sa  kanila;  at  sila^y 
magiging  doo'y  isang  mababang  kaharian. 
15  Siyang  magiging  pinakaraababa  sa  mga 
kaharian;  at  hindi  na  matataas  pa  man 
ng  higit  kay  sa  mga  nacion:  at  aking 
babawasan  sila,  upang  huag  na  silang 
magpuno  sa  mga  nacion.  16  At  hindi  na 
magiging  pag-asa  pa  ng  bahay  ng  Israel, 
na  nagpapaalaala  ng  kasam-an,  pagka 
kanilang  lilingonin  sila:  at  kanilang 
makikilala  na  ako  ang  Panginoong  Dios. 

17  At  nangyari,  sa  ikadalawang  puo^t 
pitong  taon,  sa  unang  buaUf  sa  una  ng 
buan,  ang  salita  ng  Pai^^inoon  ay  dumst- 
ting  sa  akin,  na  nagsabing :  IS  Anak  ng 
tawo,  pinapaglilingkod  ng  mabigat  ni 
Nebukadrezar  na  hari  sa  Babilonia  ang 
kaniyang  kawal  laban  sa  Tiro :  lahat  ng 
ulo  ay  nakalbo,  at  lahat  ng  balikat  ay 
nalapnos:  gayon  ma'y  wala  siyang  kau- 
pahan,  o  ang  kaniyang  kawal  man,  mula 
sa  Tiro,  sa  paglilingkod  na  kaniyang 
ipinaglingkod. laban  doon:  19  kaya*t  ga- 
nito ang  sabi  ng  Panginoong  Dios :  Narito, 
aking  ibibigay  ang  lupain  ng  Egipto  kay 
Nebukadrezar  na  hari  sa  Babilonia;  at 
dadalhin  niya  ang  kaniyang  karamihan, 
at  kukunin  ang  samsam  sa  kaniya,  at 
aagawin  ang  huli  sa  kaniya ;  at  magiging 
kaupahan  para  sa  kaniyang  kawaj. 
20  Ibinigay  ko  sa  kaniya  ang  lupain  ng 
Egipto  na  pinakaganti  sa  kaniya  dahil 
sa  kaniyang  ipinaglingkod,  sapagka't  sila*y 
gumawa  ng  dahil  sa  akin,  sabi  ng  Pangi- 
noong Dies. 

21  Sa  araw  na  yao^y  aking  pasisibulin 
ang  isang  sungay  upang  tumulong  sa  bahay 
ng  Israel,  at  aking  ibibigay  sa  iyo  ang 
pagbubuka  ng  bibig  sa  gitna  nija;  at 
kanilang  makikilala  na  ako  ang  PanQi- 

NOON. 

Qf^  Ang  salita  ng  PanQinook  ay  duma- 
^\J  ting  uli  sa  akin,  na  nagsabing; 
2  Anak  ug  tawo,  manghula  ka,  at  iyong 
sabihing:  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios  :  Umangal  kayo,  j  Sa  aba  ng 
araw  na  yaon !  3  Sapagka't  ang  kaarawan^ 
ay  malapit  na,  ang  kaarawan  ng  PanSi< 


846 


EZEKIEL. 


80.  3 


NOON  ay  malapit  na  kaarawan  ng  pag- 
aalapaap;  magiging  panahoii  ng  mga 
walang  Dios.  4  At  isang  tabak  ay  dara- 
ting  sa  Egipto,  at  kaclalamhatian  ay  sasa 
Etiopia,  pagka  ang  napatay  ay  nabiibual 
sa  Egipto  ;  at  dadalhin  nila  ang  kaiiiyang 
karamilian,  at  ang  kaniyang  mga  ci  mien  to 
ay  mawawasak.  5  Ang  Eticpia,  at  ang 
Put,  at  ang  Lud,  at  ang  boong  halohalong 
bayan,  at  ang  Kiib,  at  ang  niga  anak  ng 
lupain  na  nasa  pagkakasundo,  mabubual 
na  kasama  nila  sa  pamamag-itaii  ng  tabak. 
6  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
Sila  namang  umalalay  sa  Egipto  ay  ma- 
bubual, at  ang  kapalaluan  ng  kaniyang 
kapangyarihan  ay  mabababa:  mula  sa 
moog  ng  Sevene  ay  mabubual  sila  doon 
sa  pamamag-itau  ng  tabak,  sabi  ng  Pangi- 
nooug  Dios.  7  At  sila'y  magigiba  sa 
gitna  ng  mga  lupain  na  giba,  at  ang  kani- 
yang mga  ciudad  ay  ibibilang  sa  mga 
ciudad  na  sira.  8  At  kanilang  makikilala 
na  ako  ang  Panginoon,  pagka  ako'y  nag- 
lagay  ng  apoy  sa  Egipto,  at  lahat  niyang 
mga  katulong  ay  nalipol.  9  Sa  araw  na 
yaon  ay  lalabas  ang  mga  sugo  mula  sa 
harap  ko  sa  mga  sasakyan  upang  pa- 
nginigin  ang  mga  walang  bahalang  taga 
Etiopia ;  at  magkakaroon  ng  pagkapigliati 
sa  kanila,  gaya  sa  kaarawan  ng  Egipto  ; 
sapagka't  narito,  dumarating. 

10  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Diost  Akin  namang  paglilikatin  ang 
karamihan  ng  Egipto,  sa  pamamag-itan 
nl  Nebukadrezar  na  hari  sa  Babilonia. 
11  Siya  at  ang  kaniyang  bayan  na  kasama 
niya,  na  kakilakilabot  sa  mga  nacion, 
ipapasok  upang  gibain  ang  lupain;  at 
kanilang  liahawakan  ang  kanilang  mga 
tabak  laban  sa  Egipto,  at  pupunuin  ang 
lupain  ng  napatay.  12  At  aking  tutuyuin 
ang  mga  ilog,  at  aking  ipagbibili  ang 
lupain  sa  kamay  nf  mga  masamang  tawo ; 
.  at  aking  gagawing  giba  ang  lupain,  at 
lahat  na  nandoon,  sa  pamamag-itan  ng 
kamay  ng  mga  taga  ibang  lupa :  Akong 
Panginoon  ang  nagsalita. 

13  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Akin  namang  gigibain  ang  mga 
idolo,  at  aking  paglilikatin  ang  mga 
larawan  sa  Nof ;  at  hindi  na  magkakaroon 
pa  ng  pangulo  sa  lupain  ng  Egipto :  at 
ako^y  maglalagay  ng  katakutan  sa  lupain 
ng  Egipto.  14  At  aking  gagawing  giba 
ang  Patros,  at  magsisilab  ng  apoy  sa 
Zoan,  at  gaga w a  ako  ng  mga  kaiiatulan 
sa  No.  15  At  aking  ibubuhos  ang  aking 
pag-aalab  ng  loob  sa  Sin,  na  katibuyan  ng 


Egipto ;  at  aking  iliihiwalay  ang  karami- 
han ng  No.  16  At  ako^y  maglalagay  ng 
apoy  sa  Egipto ;  ang  Sin  ay  malalagay  sa 
malaking  kadalamhatian,  at  ang  No  ay 
magigiba :  at  ang  Nof  ay  magkakaroon  ??p 
mga  kaaway  sa  kaarawan.  17  Ang  mga 
binata  sa  Aven  at  sa  Pi-beset  ay  mabubual 
sa  pamamag-itan  ng  tabak :  at  ang  mga 
ciudad  na  ito  ay  papasok  sa  pagkabihag. 
18  Sa  Tahafnehes  namaV  magdidilim  ang 
araY\',  pagka  aking  giniba  roon  ang  mga 
pamatok  ng  Egipto,  at  ang  kapalaluan  ng 
kaniyang  kapangyarihan  ay  maglilikat 
doon  :  tungkol  sa  kaniya  ay  tatakpan  siya 
ng  alapaap,  at  ang  kaniyang  mga  anak 
na  babaye  ay  papasok  sa  pagkabihag. 
lf>  Ganito  gagawa  ako  ng  mga  kahatulan 
sa  Egipto  :  at  kanilang  makikilala  na  ako 
ang  PanGinoon. 

20  At  nangyari  ng  ikalabing  isang 
taon,  sa  unang  buan^  sa  ikapito  ng  buan, 
na  ang  salita  ng  PanSinoon  ay  du  mating 
sa  akin,  na  nagsabing  :  21  Anak  ng  tawo, 
aking  binali  ang  kamay  ni  Faraon  na  hari 
sa  Egipto;  at,  narito,  hindi  natapalan, 
upang  lapatan  ng  mga  gamot,  na  lagyan 
ng  isang  tapal  upang  talian,  upang  huma- 
wak  na  matibay  ng  tabak.  22  Kaya't 
ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios: 
Narito,  ako'y  laban  kay  Faraon  na  hari  sa 
Egipto,  at  aking  babaliin  ang  kaniyang 
mga  kamay,  ang  malakas  at  ang  nabali ; 
at  aking  palalagpakin  ang  tabak  mula  sa 
kani.fang  kamay.  23  At  aking  panga- 
ngalatin  ang  mga  taga  Egipto  sa  gitna  ng 
mga  nacion,  at  pananabugin  ko  sila  sa 
mga  lupain.  24  At  aking  palalakasin 
ang  mga  kamay  ng  hari  sa  Babilonia,  at 
ilalagay  ko  ang  aking  tabak  sa  kaniyang 
kamay;  ngnni't  aking  babaliin  ang  mga 
kamay  ni  Faraon,  at  siya^y  dadaing  sa 
harap  noon  ng  mga  daing  ng  tawong 
nasugatan  ng  ikamamatay.  23  At  aking 
aalalayan  ang  mga  kamay  ng  hari  sa  Babi- 
lonia, at  ang  mga  kamay  ni  Faraon  ay 
mababagsak ;  at  kanilang  makikilala  na 
ako  ang  Pangikoon,  pagka  aking  ilalagay 
ang  aknig  tabak  sa  kamay  ng  hari  sa  Babi- 
lonia, at  kaniyang  iuunat  sa  lupain  ng 
Egipto.  26  At  aking  pangangalatin  ang 
mga  taga  Egipto  sa  gitna  ng  mga  nacion, 
at  pananabugin  ko  sila  sa  mga  lupain ;  at 
kanilang  makikilala  na  ako  ang  Pangi- 

NOON. 

0|  At  nangyari  ng  ikalabing  isang  taon, 
Ol  sa  ikatlong  huan,  sa  unang  araw  ng 
buan,  na  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
dumating  sa  akin,  na  nagsabing:     2  Anak 


32.  2 


EZEKIEIi. 


847 


ng  tawo,  sabihin  mo  kay  Faraon,  na  liari 
sa  Egipto,  at  sa  kaniyang  karamihan: 
i  Sino  ang  iyong  kawangis  sa  iyong  kalak- 
lian  ?  3  Narito,  ang  laga  Asiria  ay  isang 
eedro  sa  Lebano,  na  may  magandang  mga 
sanga,  at  may  mayabong  na  lilim,  at  may 
mataas  na  kataasan  ;  at  ang  kaniyang  dulo 
ay  nasa  gitna  ng  mga  mayabong  na  sanga. 
4  Kinakandili  siya  ng  mga  tubig,  pinatu- 
tubo  siya  ng  kalaliman:  ang  kaniyang 
mga  ilog  ay  umaagos  sa  palibot  ng  kani- 
yang kinatatamnan  at  kaniyang  pinaya- 
yaon  ang  kaniyang  mga  bangbang  sa  labat 
ng  mga  piinong  kahoy  sa  parang.  5  Ka- 
ya*t  ang  kaniyang  kataasan  ay  nataas  ng 
higit  kay  sa  lahat  na  mga  punon_g  kahoy 
sa  parang ;  at  ang  kaniyang  mga  sanga  ay 
dumami,  at  ang  kaniyang  mga  sanga  ay 
humaba  dahil  sa  karamihan  ng  tubig,  ng 
kaniyang  mga  paagusin.  6  Lahat  ng  mga 
ibon  sa  himpapawid  ay  gumawa  ng  kani- 
lang  mga  pugad  sa  kaniyatig  mga  sanga, 
at  sa  ilalim  ng  kaniyang  mga  sanga  ay 
nanganak  ang  lahat  na  mga  hayop  sa 
parang,  at  sa  ilalim  ng  kaniyang  lilim  ay 
tumatahan  ang  lahat  na  malaking  nacion. 
7  Naging  maganda  siya  na  ganito  sa  kani- 
yang kalakhan,  sa  kahabaan  ng  kaniyang 
mga  sanga :  sapagka't  ang  kaniyang  ugat 
ay  nasa  siping  ng  maraming  tubig.  8  Ang 
cedro  sa  halamanan  ng  Dios,  hindi  naka- 
kubli  sa  kaniya:  ang  puno  ng  higos  ay 
hindi  gaya  ng  kaniyang  mga  sanga,  at  ang 
mga  puno  ng  kastafio  ay  hindi  gaya  ng 
kaniyang  mga  sanga;  o  may  ano  mang 
punong  kahoy  sa  halamanan  ng  Dios  na 
kagaya  niya  sa  kaniyang  kagandahan. 
9  Pinaganda  ko  siya  sa  karamihan  ng  ka- 
niyang mga  saliga:  na  ano  pa't  lahat  ng 
punong  kahoy  sa  Eden,  na  nasa  halamanan 
ng  Dios,  nanaghili  sa  kaniya. 

lo  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong  Dios  :  Sapagka't  ikaw  ay  nataas  sa 
kataasan,  at  inilagay  niya  ang  kaniyang 
dulo  sa  gitna  ng  mga  mayabong  na  sanga, 
at  ang  kaniyang  puso  ay  nagmataas  sa 
kaniyang  pagkataas;  11  aking  ibibigay 
nga  siya  sa  kamay  ng  makapangyarihan 
sa  mga  nacion ;  siya'y  gaga  wan  ng  kaba- 
ngisan:  aking  palalayasin  siya  dahil  sa 
kaniyang  kasam-an.  12  At  ang  mga  taga 
ibang  lupa,  ang  kakilakilabot  sa  mga 
nacion,  inihiwalay  siya  at  nagpabaya  sa 
kaniya :  sa  ibabaw  ng  mga  bundok  at  sa 
lahat  na  libis  ay  nalaglag  ang  kaniyang 
mga  sanga,  at  ang  kaniyang  mga  ^nga  ay 
nabali  sa  siping  ng  lahat  na  batis  sa 
lupainj    at  lahat  ng   bay  an  sa  lupa  ay 


bumaba  na  mula  sa  kaniyang  lilim  at 
iniwan  siya.  13  Sa  kaniyang  kasiraan  ay 
tatahan  ang  lahat  ng  ibong  sa  him- 
papawid, at  lahat  ng  hayop  sa  parang 
ay  dadapo  sa  kaniyang  mga  sanga; 
14  upang  walang  magmataas  sa  kanilang 
kataasan  sa  lahat  na  punong  kahoy  sa 
siping  ng  mga  tubig,  o  ilagay  man  ang 
kanilang  dulo  sa  gitna  ng  mga  mayabong 
na  sanga,  o  ang  kanila  mang  mga 
makapangyarihan  ay  tumayo  sa  kanilang 
pagkataasy  yaong  lahat  na  humihitit  ng 
tubig :  sapagka't  silang  lahai  ay  nabigay 
sa  kamatayan,  sa  pinakamalalim  na  ba- 
hagi  ng  lupa,  sa  gitna  ng  mga  anak 
ng  tawo,  na  kasama  ng  mga.  bumaba 
sa  hukay . 

15  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Ng  araw  na  siya'y  manaog  sa 
libingan  ay  nagpapanangis  ako:  aking 
tinakpan  ang  kalaliman  para  sa  kaniya,  at 
pinigil  ko  ang  mga  ilog  niya,  at  ang 
mga  malaking  tubig  ay  tumigil :  at  aking 
pinatangis  sa  kaniya  ang  Lebano,  at  ang 
lahat  na  punong  kahoy  sa  parang  ay 
nanlupaypay  dahil  sa  kaniya.  16  Aking 
pinalindol  ang  mga  nacion  sa  hugong  ng 
kaniyang  pagkabual,  ng  aking  ihagis  «iya 
sa  libingan  na  kasama  ng  mga  bumaba  sa 
hukay :  at  ang  lahat  na  punong  kahoy  sa 
Eden,  ang  pili  at  pinakamahusay  sa 
Lebano,  lahat  ng  humihitit  ng  tubig  ay 
naalivv  sa  pinakamalalim  na  bahagi  ng 
lupa.  17  Sila  nama'y  bumaba  sa  libingan 
na  kasama  niya  sa  kanila  na  napatay  ng 
tabak;  oo,  silang  pinakakamay  niya  na 
tumatahan  sa  kaniyang  lilim  sa  gitna  ng 
mga  nacion. 

18  iSino  ang  gaya  mong  ganito  sa 
kalualhatian  at  sa  kalakhan  sa  gitna  ng 
mga  punong  kahoy  sa  Eden?  gayon 
ma'y  mabalmba  ka  na  kasama  ng  mga 
punong  kahoy  sa  Eden,  sa  pinakama- 
lalim na  bahagi  ng  lupa:  ikaw  ay  ma- 
lalagay  sa  gitna  ng  mga  di  tuli,  na 
kasama  ng  mga  napatay  ng  tabak.  Ito'y 
si  Faraon  at  ang  boo  niyang  karamihan, 
sabi  ng  Panginoong  Dios. 
OO  At  nangyari,  ng  ikalabing  dalawang 
C^&a  taon,  sa  ikalabing  dalawang  buan, 
sa  unang  araw  ng  buan,  na  ang  aalita  ng 
Panginoon  ay  dumating  sa  akin,  na  nag- 
sabing :  2  Anak  ng  tawo,  bangitan  mo 
ng  isang  panaghoy  si  Faraong  harl  sa 
Egipto,  at  sabihin  mo  sa  kaniyang  :  Ikaw 
ay  kawangis  ng  isang  batang  leon  sa 
mga  nacion,  at' ikaw  ay  gaya  ng  boaya 
sa    mga   dagat;    at   ikaw   ay   sumagupa 


848 


EZEKIEL 


32.  2 


sa  iyoiig  mga  ilog  at  nilabo  mo  ang  mga 
tubig  ng  iyong   mga   paa,   at   dinimihan 
mo   ang  kanilang  mga   ilog.      3  Ganito 
ang  sabi   ng   Panginoong  Dios :     Akini? 
ilaladlad   ang    aking  lambat    sa  iyo   na 
kasama  ng  isang  pulutong  ng  maraming 
bayan;     at    isasampa   ka   nila  sa    aking 
lambat.     4   At    iiwan    kita    sa    lupain, 
iliahagis  kita  sa  lual  na  parang,  at  aking 
padadapuin  sa  iyo  ang  lahat  na  ibon  sa 
himpapawid,  at  aking  bubusugin  ang  mga 
hayop  ng  boong  lupa  sa  iyo.     5  At  aking 
ilalagay  ang  iyong  laman  sa  ibabaw  ng 
mga  bundok,  at  pupunuin  ko   ang   mga 
\\^^?,.°?  ^y^^S  kataasan.    6  Akin  namang 
didihgm  ng  iyong  dugo   ang  lupain  na 
iyong  nilalanguyan,  pati  ng  mga  bundok ; 
at  ang  mga  batis  ay  mapupuno  mo.    7  At 
pagka  ikaw  ay  aking  nautas,  aking  tatak- 
pan  ang  langit,  at  padidilimin  ko  ang  mga 
bituin  noon ;  aking  tatakpan  ang  araw  ng 
alapaap,  at  ang  buan  ay  hindi  magbibigay 
ng  kaniyang  liwanag.     8   Lahat  na  ma- 
kmang  na  liwanag  sa   langit   ay  aking 
padidilimin   sa  iyo,  at  tatakpan  ko   ng 
kadiliman  ang  iyong  lupain,  sabi  ng  Pa- 
nginoong Dios.     9  Akin  namang  papa- 
panlawin  ang  puso  ng  maraming  bayan, 
pagka  aking  dadalhin  ang  iyong  kagibaan 
sa  gitna  ng  mga  nacion,  sa  mga  lupain 
na   hmdi    mo    nakilala.      10  Oo,    aking 
^  papangigilalasin  ang  maraming  bayan  sa 
iyo,  at  ang  kanilang  mga  hari  ay  raasisin- 
dak  sa  iyo,  pagka  aking  ikinumpas  ang 
akmg   tabak    sa    harap   nila;    at    sila'y 
mangingmig  tuituina,  bawa't  tawo  dahil 
sa  kaniyaiig  sariling  buhay  sa  kaarawan 
ng  iyong  pagkabual.    11  Sapagka't  ganito 
ang  sabi  ng  Panginoong  Bios :  Ang  tabak 
ng  hari  sa  Babilonia  ay  darating  sa  iyo. 
12  Sa  pamamag-itan  ng  mga  tabak   ng 
makapangyarihan  ay  aking  ipabubual  ang 
iyong  karamihan ;   kakilakilabot  sa  mga 
nacion  silang  lahat:   at  kanilang  sasam- 
samin  ang  kapalaiuan  ng  Egipto,  at  ang 
boong  karamihan  noo'y  »agigiki.    13  A- 
kin    namang    lilipuling    lahat  ang   mga 
hayop  Boon  mula  sa  sipiiig  ng  maraming 
tubig ;    at  hindi  na  lalabuin  pa  man  sila 
ng  paa  ng  tawo,  o  ang  kuko  man  ng  mga 
hayop  ay  lalabo  sa  mga  yaon.     14  Kung 
magkagayo'y  aking  palilinawin  ang  kani- 
lang mga  tubig,  at   aking  paaagusin  ang 
kanilang  mga  ilog  na  parang  langis,  sabi 
ng  Panginoong  Dios.     15   Pagka  aking 
gagawin  ang  lupain  ng  Egipto  na  giba  at 
sira,  na  lupaing  iniwan  ng  lahat  na  nan- 
doon,  pagka  aking  susugatan  silang  lahat 


na  tumatahan  doon,  kanila  ngang  makiki- 
iala  na  ako  ang  Panginoon.  le  Ito  t\^xx 
ang  panaghoy  na  kanilang  itataghov  ;  na 
ipmanaghoy  ng  mga  anak  na  babaye  n& 
mga  nacion:  sa  Egipto,  at  sa  lahat  na 
kaniyang  karamihan  ay  itataghov  nik 
sabi  ng  Panginoong  Dios.  '  ' 

17  Nangyari  nanian  sa  ikalabing  dala- 
wang  taon,  sa  ikalabing  lima  ng  buan    na 
ang  sahta  ng  Panginoon  ay  dumating  sa 
akin,  na  nagsabing:     is  Anak  ng  tawo, 
taghuyan  mo  ang  karamihan  ng  Egipto,  at 
ibaba  mo  sila,  siya,  at  ang  mga  anak  na 
babaye  ng  mga  bantog  na  nacion,  sa  pina- 
kamalalim  na  bahagi  ng  lupa,  na  kasama  ni> 
niga  bumaba  sa  hukay.    19  ^  Sinong  ivonS 
dmadaig  sa  kagandahan?  ikaw  av  bumaba^ 
at  malagay  kang  kasama  ng  mga  di  tuli. 
20  fella  y    mabubual    sa     gitna    nila   na 
napatay    ng    tabak:    siya'y    nabigay    sa 
tabak:    iyong  ilabas  siya   at  ang   lahat 
niyang  karamihan.     21  Ang  malakas  sa 
gitna  ng  makapangyarihan  ay  magsasalita 
sa  kaniya  na  mula  sa  gitna  ng   libingan 
na  kasama  ng  mga  tumutulong  sa  kaniya: 
sila  y  bumaba,  sila'y  nakatigil,  ang  hindi 
tuh,    na    napatay    ng    tabak.       22  Ang 
Assur  ay    nandoon  at  ang   boo    niyani 
pulutong;    ang  kaniyang    mga    libingan 
ay  nasa    pah  hot   niya:    silang   lahat' na 
napatay,  na  nabual  sa  pamamag-itan  ng 
tabak  :     23^  na  ang  mga  libingan  ay  nalo"^ 
lagay  sa    pinakamalalim    na   bahagi   ns- 
hukay,  at  ang  kaniyang  pulutong  av  nasS 
pahbot  ng  kaniyang  libingan :  silang  lahat 
na  napatay,  na  nabual  sa  pamamag-itan 
ng  tabak,  na  nakapangingilabot  sa  lupain 
ng  may  buhay.     24  Nandoon  ang  Elam 
at  ang  boo  niyang  karamihan  sa  palibot 
ng  kaniyang   libingan:    silang   lahat  na 
napatay  na  nabual  sa  pamamag-itan  uf 
tabak,  na  bumabang  hindi  tuli  sa  pinaka" 
malalim  na  bahagi  ng  lupa,  na  nakapag- 
pangilabot  sila  sa  lupain  ng  may  buhay 
at    dinala    ang    kanilang    kahihivan   na 
kasama    ng     mga     bumaba     sa    'hukay. 

25  Imlagay  nila  ang  kaniyang  hihigan 
sa  gitna  ng  napatay  na  kasama  ng  boong 
karamihan  niya;  ang  kaniyang  mga 
libingan  ay  nasa  palibot  niya:  silang 
lahat  na  di  tuli  na  napatay  sa  pamamag- 
itan  ng  tabak;  sapagka't  nakapagpangi- 
labot  sila  sa  lupain  ng  may  buhay,  at 
dinala  nila  ang  kanilang  kahihiyan  na 
kasama  ng  mga  bumaba  sa  hukay :  siya'y 
nalagay    sa     gitna     nila     na     nai)atav. 

26  Nandoon  ang  Mesek,  ang  Tubal,  at 
ang    boo    niyang  karamihan;    ang  mga 


33.  13 


EZEKIEL. 


849 


libingan  niya  ay  nasa  palibot  niya: 
silang  lahat  na  hindi  tuli,  na  napatay 
sa  pamainag-itan  ng  tabak;  sapagka't 
sila'y  nakapagpangilabot  sa  lupain  ng 
may  buhay.  27  At  sila'y  hindi  nalii- 
higa  na  kasama  ng  inakapangyarihan 
na  nabual  sa  mga  di  tuli,  na  bumaba  sa 
libingan  na  may  kanilang  mga  sakbat  na 
pangbaka,  at  naglagay  ng  kanilang  mga 
tabak  sa  ilalim  ng  kanilang  mga  ulo,  at 
ang  kanilang  mga  kasam-an  ay  nasa 
kanilang  mga  buto;  sapagka^t  sUa  ang 
kakilabutan  ng  makapangyarihan  sa 
lupain  ng  may  buliay.  S8  Nguni't  ikaw 
ay  raababasag  sa  gitna  ng  di  tuli,  at  ikaw 
ay  maiiihiga  na  kasama  nila  na  napatay 
sa  pamamag-itan  ng  tabak.  29  Nandpon 
ang  Edom,  ang  kaniyang  mga  hari  at 
lahat  niyang  pangulo,  na  sa  kanilang 
kapangyarihan  ay  nahiga  na  kasama  ng 
mga  napatay  sa-pamamag-itan  ng  tabak: 
sila^y  mahihiga  na  kasama  ng  di  tuli,  at 
nila  na  bumaba  sa  hukay.  so  Nandoon 
ang  mga  pangulo  sa  hilagaan,  silang  lahat, 
at  lahat  ng  Zidonio,  na  bumaba  na  kasa- 
ma ng  napatay ;  silang  nagpapangilabot 
ng  kanilang  kapangyarihan  sila'y  napa- 
hiya;  at  sila'y  nahihigang  hindi  tuli  na 
kasama  ng  mga  napatay  sa  pamamag-itan 
ng  tabak,  at  dinadala  ang  kanilang  kahi- 
hiyan  na  kasama  ng  bumaba  sa  hukay. 
SI  Makikita  sila  ni  Faraon,  at  ma- 
aaliw  sa  lahat  niyang  karamihan:  si 
Faraon  at  ang  boo  niyang  kawal,  na 
napatay  ng  tabak,  sabi  ng  Panginoong 
Dios,  S3  Sapagka't  inilagay  ko  ang 
kaniyang  kakilabutan  sa  lupain  ng  may 
buhay :  at  siya^y  ihihiga  sa  gitna  ng  di 
tuli,  na  kasama  ng  mga  napatay  sa  pama- 
mag-itan ng  tabak,  si  Faraon  at  ang  boong 
karamihan  niya,  sabi  ng  Panginoong 
DiOS, 

QO  At  ang  salita  ng  PanQinoon  ay 
OO  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
»  Anak  ng  tawo,  salitain  mo  sa  mga 
anak  ng  iyong  bayan,  at  sabihiu  mo  sa 
kanilang :  Pagka  aking  dinala  ang  tabak 
sa  lupain,  kung  ang  bayan  ng  lupain  ay 
kumuha  ng  isang  lalaki  sa  gitna  nila,  at 
ilagay  na  pinakabantay  nila:  s  kung, 
pagkakita  niya  ng  tabak  na  dumarating  sa 
lupain,  kaniyang  hipan  ang  pakakak,  at 
magbigay  alam  sa  bayan;  4  sino  man 
ngang  makarinigng  tunog  ng  pakakak,  at 
hindi  kumuhang  alam  kung  ang  tabak  ay 
dumating  at  dalhin  siya,  ang  kaniyang 
dugo  ay  mapapasa  kaniyapg  sariling  ulo. 


5  Narinig  niya  ang  tunog  ng  pakakak,  at 
hindi  kumuhang  alam;  ang  kaniyang 
dugo  ay  sasa  kaniya:  sapagka't  kung 
siya'y  kumuhang  alam  ay  kaniyang  nailig- 
tas  ang  kaniyang  kalulua.  6  Nguni't 
kung  makita  ng  bantay  na  dumarating 
ang  tabak,  at  hindi  humihip  ng  pakakak, 
at  ang  bayan  ay  hindi  napagbigyang- 
alam,  at  ang  tabak  ay  dumating,  at  mag- 
hiwalay  ng  sino  man  mula  sa  gitna  nila ; 
siya'y  nahiwiilay  sa  kaniyang  kasam-an, 
nguni't  ang  kaniyang  dugo  ay  sisiyasatin 
ko  sa  kamay  ng  bantay.  7  Sa  gayo'y 
ikaw,  anak  ng  tawo,  B-y  inilagay  ko  na 
bantay  sa  bahay  ng  Israel ;  kaya't  dingin 
mo  ang  salita  sa  aking  bibig,  at  magbigay 
alam  ka  sa  kanila  sa  ganang  akin.  8  Pag- 
ka aking  sinabi  sa  masama ;  Oh  masa- 
mang  tawo  ikaw  ay  walan^  pagsalang 
mamamatay,  at  ikaw  ay  hindi  nagsasalita 
upang  magbigay  alam  sa  masama  ng 
kaniyang  lakad  ;  ang  masamang  yaon  ay 
mamajiiatay  sa  kaniyang  kasam-an,  nguni't 
ang  kaniyang  dugo  ay  sisiyasatin  ko  sa 
iyong  kamay.  9  Gayon  ma'y  kung 
iyong  pagbigyang-alam  ang  masama  ng 
kaniyang  lakad  upang  humiwalay,  at 
hindi  niya  hiniwalayan  ang  kaniyang 
lakad ;  mamamatay  siya  sa  kaniyang 
kasam-an,  nguni't  iniligtas  mo  ang  iyong 
kalulua. 

10  At  ikaw,  anak  ng  tawo,  sabihin  mo 
sa  bahay  ng  Israel:  Ganito  ang  iyong 
sinasalita,  na  sinasabing:  Ang  aming 
pagsaiangsang  at  ang  amIng  mga  kasa- 
lanan  ay  nasa  amiu,  at  aming  mga  pinan- 
lulupaypayan ;  I  paano  ngang  kami  ay 
mabubuhay?  11  Sabihin  mo  sa  kani- 
lang: Buhay  ako,  sabi  ng  Panginoong 
Dios,  wala  akong  kasayahan  sa  kamata- 
yan  ng  masama;  kungdi  ang  masama  ay 
humiwalay  sa  kaniyang  lakad  at  mabu- 
hay:  kayo'y  magbalik,  kayo'y  magbalik 
na  mula  sa  inyong  masamang  mga  laka& ; 
sapagka't  ^bakit  kayo  mamamatay.  Oh 
bahay  ng  Israel  ?  12  At  ikaw,  anak  ng 
tawo,  sabihin  mo  sa  mga  anak  ng  iyong 
bayan:  Ang  kabanalan  ng  banal  ay  hindi 
makapagliligtas  sa  kaniya  sa  kaarawan 
ng  kaniyang  pagsalangsang ;  at  tungkol 
sa  kasam-an  ng  masama,  hindi  niya  ka- 
bubualan  sa  araw  na  kaniyang  hiwalayan 
ang  kaniyang  kasam-an:  at  hindi  ika- 
bubuhay  ng  banal  ang  kaniyang  kabanalan 
sa  araw  na  siya'y  magkasala.^lS  Pagka 
aking  sasabihin  sa  banal  na  siya'y 
walang  pagsalang  mabubuhay;  kung 
siya'y  umasa  sa  kaniyang  sariling  kaba- 


550 


EZEKIEL. 


33.  13 


nalan,  at  magkamit  ng  kasara-an, 
ano  man  sa  kanijang  mga  banal  na  gawa 
ay  liindi  aalalahanin ;  kimgdi  sa  kaniyang 
kasara-an  na  kaniyang  nakamit,  kania- 
niatayan  niya.  14  Muli,  pagka  aking 
sinabi  sa  masama :  Ikaw  ay  walang  pag- 
salang  mamamatay;  kung  kaniyang  iwan 
ang  kaniyang  kasalanan,  at  gawin  ang 
tapat  at  matuid ;  15  kung  isaiili  ng 
masama  ang  sanla,  ibigay  uli  ang  kinulia 
sa  pagnanakaw,  lumakad  sa  palatuntii- 
nan  ng  buhay,  na  walang  pagkakamit 
ng  kasara-an;  siyaV  walang  pagsalang 
mabubuhay,  siya'y  hindi  mamamatay. 
16  Wala  sa  kaniyang  mga  kasalanan  na 
kaniyang  nakamit  na  aalalahanin  laban 
sa  kaniya :  kaniyang  ginawa  ang  tapat  at 
matuid ;  siya'y  walang  pagsalang  mabu- 
buhay. 17  Gayon  ma'y  sinasabi  nf  mga 
bata  ng  iyong  bayan :  Ang  daan  ng  Pa- 
nginoou  ay  hindi  parejo:  nguni't  tung- 
kol  sa  kanila,  ay  hindi  parejo  ang  kani- 
lang  lakad.  18  Pagka  iniwan  ng  banal 
ang  kaniyang  kabanalan,  at  nagkakamit 
ng  kasara-an,  kaniyang  ikamamatay. 
19  At  kung  hiwalayan  ng  masama  ang 
kaniyang  kasara-an,  at  guraawa  ng  tapat 
at  matuid,  kaniyang  ikabubuhay.  20  Ga- 
yon ma^y  inyong  sinasabing:  Ang  daan 
ng  Panginoon  ay  hindi  parejo.  Oh  ka- 
yong  bahay  ng  Israel,  aking  hahatulan 
kayo  bawa't  isa,  ayon  sa  kaniyang  mga 
lakad. 

SI  At  nangyari  ng  ikalabing  dalawang 
taon  ng  ating  pagkabihag,  sa  ikasam- 
puong  buan,  sa  ikalimang  araw  ng  buan, 
na  isa  na  nakataanan  mula  sa  Jerusalem 
ay  naparoon  sa  akin,  na  nagsabing :  Ang 
ciudad  ay  nasugatan.  22  Ang  kamay 
nga  ng  Panginooh  ay  sumaakin  ng  kina- 
hapunan,  bago  dumating  ang  nakataanan ; 
at  ibinuka  niya  ang  aking  bibig,  hangang 
s^  siya'y  dumating  sa  akin  sa  kinaumaga- 
han;  at  ang  aking  bibig  ay  nabuka^.at 
hindi  na  ako  pipi.  23  At  ang  salita  ng 
Panginoon  ay  dumating  sa  akin,  na  nag- 
sabing:! 24  Anak  ng  tawo,  ang  mga 
tumatahan  sa  mga  sirang  lugar  na  yaon 
ng  lupain  ng  Israel  nagsasalita,  na  sina- 
Babing:  Si  Abraham  ay  iisa  at  kaniyang 
minana  ang  lupain :  nguni't  tayo^y  mara- 
mi ;  ang  lupain  ay  ibinigay  sa  ating  pina- 
kamana.  S5  KayaH  sabihin  rao  sa  kani- 
lang:  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Kayo'y  kumakain  ng  may  dugo,  at 
itinataas  ninyo  ang  inyong  mga  mata  sa 
inyong  mga  idolo,  at  nagbububo  ng  dugo  : 
? at  inyong  aariin  ang  lupain?      ii€  Ka- 


yo'y  tumatayo  sa  inyong  tabak,  kayo'y 
gumagawa  ng  kasuklamsuklam,  at  kayoV 
nagdudumi  bawa't  isa  ng  asawa  ng  kani- 
yang kapua:  ^at  inyong  aariin  ba  ang 
lupain?  27  Sabihin  mong  ganito  sa 
kanilang:  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Digs:  Buhay  ako,  , walang  pagsalang 
silang  nasa  mga  sirang  lugar  ay  mabu- 
bual  sa  pamamag-itan  ng  tabak,  at  siyang 
nasa  lual  na  parang  ay  ibibi^.>;ay  ko  sa  mgii 
hayop  upang  lamunin,  at  silang  mga  nasa 
mga  katibayan  at  sa  mga  yungib  ay  ma- 
mamatay sa  salot.  28  At  aking  ilalaguy 
na  pinakagiba  ang  lupain  at  pinakaka- 
tigilan,  at  ang  kahambugan  ng  kani- 
yang lakas  ay  titigil;  at  ang  mga 
bundok  sa  Israel  ay  magigiba,  na  walang 
dadaan.  29  Kung  magkagayo^y  maki- 
kilala  nila  na  ako  ang  Panginoon,  pagka 
aking  inilagay  na  giba  at  katigilan  ang 
lupain  dahil  sa  lahat  nilang  kasuklam- 
suklam na  kanilang  nakamit.  go  At 
tungkol  sa  iyo  anak  ng  tawo,  tungkol 
sa  iyo  anak  ng  tawo,  pinagsasalitaanan 
ka  pa  ng  mga  anak  ng  iyong  bayau 
sa  siping  ng  mga  pader  at  sa  mga  pintuan 
ng  mga  bahay,  at  nagsasalita  ang  isa^t 
isa,  bawa't  isa'y  sa  kaniyang  kapatid,  na 
sinasabing:  Aba  tayo,  isinasamo  ko  sa 
iyo,  at  dingin  ninyo  kung  ano  ang  salita 
na  nangagaiing  sa  Panginoon.  ill  At 
dumarating  sa  iyo  na  parang  ang  bayan 
ay  dumarating,  at  sila'y  umuupo  sa  harap 
mo  na  parang  aking  bayan,  at  kanilang 
dinidinig  ang  iyong  mga  salita,  nguni't 
hindi  nila  mga  ginagawa:  sapagka't 
sila'y  nagsasalita  ng  raalaking  pag-ibig  ng 
kanilang  bibig,  nguni't  ang  kanilang  puso 
ay  sumusunod  sa  kanilang  pakinabang. 
i52  At,  narito,  ikaw  ay  parang  masayang 
a  wit  sa  kanila  na  may  maligayang  voces, 
at  makatutugtog  na  mabuti :  sapagka't 
kanilang  naririnig  ang  iyong  mga  salita, 
nguni't  hindi  nila  mga  ginagawa.  33  At 
pagka  ito'y  nangyari,  (narito,  nai.gya- 
yari,)  kanila  ngang  makikilala  na  isang 
profeta  ay  nasa  gitna  nila. 
O^  At  ang  salita  ng  PanQinoon  ay 
O  ■  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
2  Anak  ng  tawo,  manghula  ka  laban  sa 
mga  pastor  ng  Israel,  ikaw  ay  manghula, 
at  iyong  sabihin  sa  kanila,  sa  mga  pastor : 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios: 
i  Sa  aba  ng  mga  pastor  ng  Israel  na  nag- 
kakainan!  ^ hindi  ba  marapat  pakanin  ng 
mga  pastor  ang  mga  tupa?  3  Kayo'y 
kumakain  ng  gatas,  at  kayo'y  nananamit 
sa  iiiVo  ng  lana,  inyong  mga  piuapatay 


34.  27 


EZEKIEL. 


851 


ang  pinataba ;  nguni't  hindi  ni^iyo  pina- 
kakain  ang  mga  tnpa.  4  Hindi  ninyo 
pinalakas  ang  payat,  o  inyo  maeg 
ginamot  ang  may  sakit,  o  inyo  mang 
tinalian  ang  may  bali,  o  inyo  mang 
ibinalik  ang  lialigaw,  o  inyo  mong  hina- 
nap  ang  nawala;  kungdi  inyong  mga 
pinagpunuang  may  karahasan  at  may 
katampalasauan.  .  5  At  sila'y  nangalat 
dahil  sa  walang  pastor :  at  sila'y  naging 
pagkain  sa  lahat  ng  hayop  sa  parang,  at 
sila'y  nangalat.  6  Ang  aking  mga  tupa 
ay  gumagala  sa  lahat  ng  bundukin  at  sa 
lahat  na  mataas  na  burol :  oo,  ang  aking 
mga  tupa  ay  nangalat  sa  boong  balat  ng 
lupa;  at  walang  magsiyasat  o  humanap 
sa  kanila,  7  Kaya't  kayong  mga  pastor, 
dipgin  ninyo  ang  salita  ng  PanQinoon  : 
8  Buliay  ako,  sabi  ng  Panginoong  Dios, 
walang  pagsala  na  dahil  sa  ang  aking 
mga  tupa  ay  naging  hull,  at  ang  aking 
mga  tupa  ay  naging  pagkain  sa  lahat  na 
hayop  sa  parang,  sapagka^t  walang 
pastor,  o  hinanap  man  ng  aking  mga 
pastor  ang  aking  mga  tupa,  kungdi  ang 
mga  pastor  ay  nangagkainan,  at  hindi 
pinakain  ang  aking  mga  tUpa;  9  kayaH 
Oh  kayong  mga  pastor,  dingin  ninyo  ang 
salita  ng  PanGinoon  :  10  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  Dios ;  Narito,  ako'y 
laban  sa  mga  pastor ;  at  aking  sisiyasatin 
ang  aking  mga  tupa  sa  kanilang  kamay,  at 
aking  silang  patitigilin  ng  pagpapakaiu  ng 
mga  tupa ;  at  hindi  na  naman  mangagkaka- 
inan  pa  ang  mga  pastor ;  at  aking  ililigtas 
ang  aking  mga  tupa  sa  kanilang  bibig, 
upang  huag  mga  maging  pagkain  sa 
kanila.'  11  Sapagka't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Dios ;  Narito,  ako,  ako, 
sisiya  at  ng  aking  mga  tupa,  at  aking 
hahanapin  sa  kanila.  12  Kung  paanong 
hinahanapin  ng  pastor  ang  kaniyang  ka- 
wan  sa  kaarawan  na  siya'y  nasa  git- 
na  ilg  kaniyang  mga  tupa  na  nanga- 
ngalat;  gayon  ko  hahanapin  ang  aking 
mga  tupa,  at  mga  ililigtas  ko  sa  lahat 
ng  lugar  na  kanilang  pinangalatan  sa 
maulap  at  madilim  na  araw.  13  At 
aking  mga  ilalabas  sa  mga  bayan  at  mga 
pipisanin  mula  sa  mga  lupain,  at  mga 
dadalhin  ko  sa  kanilang  sariling  lupain ; 
at  mga  pasasabsabin  ko  sa  mga  bundok  ng 
Israel,  sa  tabi  ng  mga  batis,  at  sa  lahat  na 
tinatahanang  lugar  sa  lupain.  14  Aking 
pasasabsabin  sila  sa  mabuting  pasajbsaban, 
at  ^a  mga  m^itaas  na  bundok  ng  kataasan 
ng  Israel  ay  malalaj|ay*ang  kanilang  ku]jj- 
pgau:  doon  mahihiga  sila  sa  mabuting 


kulungan  at  sa  matabang  pasabsaban  ay 
sasabsab  sila  sa  mga  bundok  ng  Israel. 
15  Aking  pasasabsabin  ang  aking  mga 
tupa  at  aking  mga  pahihigain,  sabi  ng 
Panginoong  Dios.^  1«'  Aking  hahanapin 
ang  nawala,  at  ibabalik  ang  naligaw,  at 
tatalian  ang  nabalian,  at  palalakasin  ang 
may  sakit :  at  aking  lilipulin  ang  mataba 
at  malakas ;  aking  mga  pasasabsabin  ng 
kahatulan.  17  At  tungkol  sa  inyo,  Oh 
aking  kawan,  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios:  NaritQ,  ako'y  humahatol  sa 
gitna  ng  hayop  at  hayop,  sa  gitna  ng  mga 
Making  tupa  at  mga  kambing  na  lalaki. 
18  ilnaakalaba  ninyong  munting  bagay 
sa  inyo  na  kanin  ang  mabuting  sabsaban, 
kungdi  inyong  yapakan  ng  inyong  mga 
paa  ang  nalabi  sa  inyong  pasabsaban?  at 
^uminom  sa  mga  malinaw  na  tubig, 
kungdi  inyong  lampisawin  ng  inyong  mga 
paa  ang  nalabi?  19  At  tungkol  sa  aking 
mga  tupa,  kanilang  kinakain  ang  inyong 
niyapakan  ng  inyong  mga  paa,  at  kanilang 
iniinom  ang  nilampisaw  ng  inyong  mga  paa. 
20  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios  sa  kanila:  Narito  ako,  ako, 
hahatol  sa  matabang  hayop  at  sa  payat 
na  hayop.  21  Sapagka't  inyong  itinulak 
ng  tagiliran  at  ng  balikat,  at  inyong  isinu- 
long  ang  lahat  na  may  sakit  ng  inyong 
mga  sungay,  hangang  sa  inyong  mga 
napangalat;  22  kaya't  aking  ililigtas 
ang  aking  kawan,  at  hindr  na  sila  magi- 
ging  samsam ;  at  ako'y  hahatol  sa  hayop 
at  hayop.  23  At  ako'y  maglalagay  ng 
isang  pastor  sa  kanila,  at  kaniyang  pasa- 
sabsabin sila,  ang  aking  aliping  si  David  ; 
kaniyang  pasasabsabin  sila,  at  siya'y 
magiging  kanilang  pastor.  24  At  akong 
Panginoon  ay  magiging  kanilang  Dios,  at 
ang  aking  aliping  si  David  ay  pangulo  sa 
kanila;  akong  Panginoon  ang  nagsalita. 
25  At  akoV  gaga w a  sa  kanila  ng  tipan 
ng  kapayapaan,  at  aking  papawiin  ang 
m|a  masamang  hayop  sa  lupain :  at  sila'y 
tatahang  tiwaaay  sa  ilang,  at  matutulog 
sa  mga  gubat.  26  At  aking  gagawing 
inapalad  sila  at  ang  mga  lugar  na  nasa 
palibot  ng  aking  burol;  at  aking  palalag- 
pakin  ang  malakas  na  ulan  sa  kaniyang 
kapanahuinan ;  magkakaroon  ng  mga  ulan 
ng  pagpapala.  27  At  ang  mga  punong 
kahoy  sa  parang  ay  magdadala  ng  kani- 
yang bunga,  at  ang  lupa'y  magsisiBol  ng 
kaniyang  bunga,  at  sila'y  magiging 
tiwasay  sa  kanilang  lupain;  at  kanilang 
makikJlala  na  ako  ang  Pan(5inoon,  pagka 
aking  binali  ang  pinga  ng  kanilang  pama- 


852 


EZEKIEL. 


34.  27 


tok,  at  aking  nailigtas  sila  m  kamay  ng 
raga  pinaglilingkiiran  nila.  28  At  fAWy 
liindi  na  magiging  pinakaliuli  sa  mga 
walang  Dios  o  lalamunin  man  sila  iig 
hayop  sa  lupa;  kungcli  sila'y  tatahang 
tivvasaj,  at  walang  magpapapanginig 
sa  kanila.  29  At  aking  ipagbabangon 
sila  ng  isang  pananiin  na  kabantugan, 
at  sila'y  hindi  iia  malilipol  pa  r.g 
kagntora  sa  liipain,  o  magtataglay  pa 
man  ng  kaliihiyan  sa  mga  walang  Dies. 

30  At  kanilang  makikilala  na  akong 
Panginoong  kanilang  Dios  ay  sumasa- 
kanila,  at  sila  na  baliay  ng  Israel  ay 
aking  bayan,  sabi  ng   Panginoong  Dios. 

31  At  kayong  aking  mga  tupa,  na  mga 
tupa  ng  aking  sabsaban  ay  mga  tawo,  at 
ako'y  inyong  Dios,  sabi  ng  Panginoong 
Dios. 

3^  Biikocl  dito'j  ang  salita  ng  Pa- 
vJ  NGIKOON  ay  dumatlng  sa  akin,  na 
nagsabing:  2  Anak  ng  tawo,  ititig  mo 
ang  iyong  muklia  sa  bundok  ng  Seir,  at 
manghula  ka  laban  doon,  3  at  sabihin 
mo  doong:  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios  :  Narito,  ako'y  laban  sa  iyo, 
Oil  bundok  ng  Seir,  at  aking  iuunat  ang 
aking  kamay  laban  sa  iyo,  at  gagawin 
kitang  giba  at  katigilan.  4  Aking  ilala- 
gay  na  sira  ang  iyong  mga  ciudad,  at 
ikaw  ay  magiging  giba;  at  iyong  maki- 
kilala na  ako  ang  PanSinoon.  5  Sapag- 
ka^y  ikaw  ay  nagkaroon  ng  laging  ka- 
pootan,  at  ibinigay  mo  ang  mga  anak  ng 
Israel  sa  kapangyarilian  ng  tabak  sa 
kapanahunan  ng  kanilang  kasakunaan,  sa 
kapanahunan  ng  kasam-an  ng  wakas: 
6  kaya  buhay  ako,  sabi  ng  Panginoong 
Digs,  aking  ihahanda  kita  sa  dugo,  at 
liahabulin  ka  ng  dugo :  sa  paraang  hindi 
mo  kinapootan  ang  dugo,  kaya't  liaha- 
bulin ka  ng  dugo.  7  Sa  ganito ^y  ga- 
gawin ko  ang  bundok  ng  Seir  na  isang 
katigilan  at  kagibaan;  at  aking  ihihi- 
walay  sa  kaniya  siya  na  nagdaraan,  at 
siyang  nagbabalik.  8  At  aking  pnpunoin 
ang  kaniyang  mga  bundok  ng  kaniyang 
mga  patay:  sa  iyong  mga  burol  at  sa 
iyong  mga  libis  at  sa  lahat  mong  mga 
batis  ay  mabubual  sila  na  napatay  ng 
tabak.  9  Aking  gagawin  kitang  laging 
kagibaan,  at  ang  iyong  mga  cindad  ay 
hindi  tatahanan:  at  inyong  n^akikilala 
na  ako  ang  Panginoon.  lo  Sapagka't 
iyong  sinabing:  Ang  dalawang  naciong 
ito,  at  ang  dalawang  lupaing  ito  ay  magi- 
ging  akin,  at  aming  aariin;    baga  man 


kinaroroonan  ng  PAN^nroON :  11  kaya't 
bnhay  ako,  sabi  ng  Panginoong  Digs 
aking  gagawin  ayon  sa  iyong  galit,  at 
ayon  sa  iyong  pananaghili  na  iyong 
ipinakilala  sa  iyong  pagkapoot  laban  sa 
kanila ;  at  ako'y  pakikilala  sa  gitna  nila 
pagka  akir-g  liahatulan  ka.  12  At  iyong 
malalanian  na  akong  Panginoon  ay  na- 
karinig  ng  laliat  raong  panunungayaw  na 
iyong  sinalita  laban  sa  mga  bundok  ng 
Israel,  na  sinabing;  Sila'y  nalagay  na 
giba,  sila'y  nabigay  sa  atin  upang  lamu- 
nin.  13  At  kayo'y  nangagmalaki  labaa 
sa  akin  ng  inyong  bibig,  at  inyong  pina- 
rami  ang  inyong  mga  salita  laban  sa 
akin :  aking  narinig.  14  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Digs  :  Pagka  ang  boong 
Icpa  ay  nagagalak,  aking  gagawin  kitang 
giba.  15  Kung  paanong  ikaw  ay  nagalak 
sa  mana  ng  baiiay  ng  Israel,  dahil  sa 
giba,  gayon  ang  gagawin  ko  sa  iyo :  ikaw 
ay  magiging  giba.  Oil  bundok  ng  Seir,  at 
boong  Edom,  oo,  siyang  boo :  at  kanilang 
makikilala  na  ako  ang  Panginoon. 

OjO  At  ikaw,  aoak  ng  tawo,  manghuk 
OO  ka  laban  sa  mga  bundok  ng 
Israel,  at  sabihin  mong:  Kayong  mga 
bundok  ng  Israel  dingin  ninyo  ang  salita 
ng  Pangikoon.  2  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  DiOS:  sapagka't  sinabi  ng 
kaaway  sa  inyong :  \  Aha  I  at :  Ang  dating 
mga  mataas  na  lugar  ay  amin  na  pina- 
kaari :  3  kaya't  manghula  ka,  at  iyong 
sabihing :  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios  :  Sapagka't,  sapagka't  kanilang  gina- 
wang  giba  kayo,  at  nilamon  kayo  sa  lahat 
ng  dako,  upang  kayo'y  maging  pinakaari 
ng  nalabi  sa  mga  nacion,  at  kayo'y  na- 
bangit  ng  mga  labi  ng  mga  mandadaldal, 
at  kasabihan  ngbayan:  4  kaya't  kayong 
mga  bundok  ng  Israel,  inyong  dingin  ang 
salita  ng  Panginoong  Dios :  Ganito  ang 
sabi  ng  Pangiiioong  Dios  sa  mga  bundok 
at  sa  mga  burol,  sa  mga  batis  at  sa  raga 
libis,  sa  mga  gibang  sira  at  sa  mga  ciudad 
:;a  napabayaan,  na  mga  naging  hull  at 
kakutyaan  sa  nalabis  sa  mga  nacion  na 
nasa  palibot :  5  kaya't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  DiOS :  Tanay  na  sa  apoy 
ng  aking  paninibuglio  ay  nagsalita  ako 
laban  sa  nalabi  sa  mga  nacion,  at  laban 
sa  boong  Edom,  na  nagtakda  ng  aking 
lupain  sa  kanilang  sarili  na  pinakaari  na 
may  kagalakan  ng  boo  nilang  puso,  na 
may  sama  ng  loob,  upang  ihagis  na  pina- 
kahuli:  6  kaya't  manghula  ka  tnngkol 
sa  lupain  ng  Israel,  at  sabihin  mo  sa  mga 


36.  31 


EZBKIEL. 


853 


bundok  at  sa  mga  burol,  sa  mga  batis  at 
sa  mga  libis :  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong  Dios :  narito,  ako'y  Bagsalita  sa 
aking  paninibuglio  at  sa  aking  pag-aalab 
iig  loob,  sapagka't  inyong  dinala  ang  kahi- 
liiyan  ng  ^iga  walang  Dios :  7  kaya't 
ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios: 
Aking  itinaas  ang  aking  kamay,  na  aking 
sinaUng :  Tunay  na  ang  mga  walang  Dios 
na  nasa  palibot  ninyo,  magdadala  sila  ng 
kanilang  kahihiyan.  8  Nguni't,  kayo, 
Oh  mga  bundok  ng  Israel,  inyong  iuus- 
bong  ang  inyong  mga  sanga,  at  magbu- 
bunga  sa  aking  bayang  Israel ;  sapagka^t 
sila'y  malapit  ng  darating.  9  Sapagka't, 
narito,  ako  y  sa  inyo,  at  ako^y  magbabalik 
sa  inyo,  at  kayo'y  mabubukid  at  mabaha- 
sikan :  10  at  ako'y  magpaparami  ng  mga 
tawo  sa  inyo,  boong  bahay  ng  Israel, 
s-iyang  boo :  at  ang  mga  ciudad  ay  tataha- 
nan,  at  ang  mga  sirang  lugar  ay  matatayo : 

11  at  akoy  magpaparami  sa  inyo  ng  tawo 
at  hayop;  at  mga  lalago  at  mamumunga: 
at  aking  patatahanin  kayo  ayon  sa  in- 
yong dating  kalagayan,  at  gagawa  ako  ng 
magaling  sa  inyo  kay  sa  una:  at  in- 
yong makikilala  na  ako  ang  Pan^inoon. 

12  Go,  aking  palalakarin  ang  mga  tawo 
sa  inyo,  ang  aking  bayang  Israel ;  at  kani- 
lang aariin  ka,  at  ikaw  ay  magiging  kani- 
lang mana,  at  hindi  mo  na  sila  pagbaba- 
waan  ng  mga  anak.  13  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Dios :  Sapagka^t  kanilang 
sinasabi  sa  iyong:  Ikaw  na  lupain  ay 
manlalamon  ng  mga  tawo,  at  naging 
mamimighati  sa  iyong  nacion ;  14  kaya't 
hindi  ka  na  manlalamon  ng  mga  tawo 
pa,  o  papatay  pa  man  sa  iyong  nacion, 
sabi  ng  Panginoong  Dios;  15  o  ipari- 
rinig  ko  pa  man  sa  iyo  ang  kahihiyan  ng 
mga  walang  Dios,  o  magtataglay  ka  pa 
man  ng  kakutyaan  ng  mga  bayan,  o  iyong 
patitisurin  pa  man  ang  iyong  nacion,  sabi 
ng  Panginoong  Dios. 

16  Bukod  dito^y  dumating  sa  akin  ang 
salita  ng  Pan&inoon,  na  nagsabing: 
17  Anak  ng  tawo,  ng  ang  bahay  ng 
Israel  ay  tumatahan  sa  kanilang  sariling 
lupain,  kanilang  inihawa  ng  kanilang 
lakad  at  ng  kanilang  mga  gawa:  ang 
kanilang  lakad  sa  harap  ko  ay  naging 
parang  karumihan  ng  babaye  sa  kaniyang 
pagkakahiwalay.  18  Kaya't  aking  ibi- 
nuhos  ang  aking  pag-aalab  ng  loob  sa 
kanila  dahil  sa  dugo  na  kanilang^  ibinubo 
sa  lupain,  at  dahil  sa  kanilang  dinumhan 
ng  kanilang  mga  idolo:  19  at  aking 
pinangalat  sila  sa  mga  nacion,  at  sila'y 


nanabog  sa  mga  lupain;     ayon  sa  kani- 
lang lakad  at  ayon  sa  kanilang  mga  gawa 
ay  hinatulan  ko  sila.      20  At  ng  sila'y 
du mating  sa   mga    nacion,   na  kanilang 
pinaroonan  kanilang  dinumhan  ang  aking 
santong  pangalan;   sa  pagsasabi  ng  mga 
tawo  sa  kanilang:     Ang  mga  ito  ay  ba- 
yan ng  Pakginoon,  at  lumabas  sa  kani- 
yang lopain.    21  Nguni't  ako 'y  naawa  da- 
hil sa  aking  santong  pangalan,  na  dinum- 
han ng  bahay  ng  Israel  sa  mga  nacion, 
na  kanilang  pinaronan.     JS2  Kaya't  sabi- 
hin  mo  sa  bahay  ng  Israel :      Ganito  ang 
sabi   ng  Panginoong    DiOS:      Hindi    ko 
ginagawa  ito  dahil  sa  inyo.  Oh  bahay  ng 
Israel,   kungdi    dahil  sa  aking   santong 
pangalan,  na  inyong  dinumhan  sa   mga 
nacion   na    inyong    pinaronan.       23  At 
aking  pakakasantohin  ang  aking  dakilang 
pangalan,  na  nadumhan  sa  mga  nacion,  na 
inyong  dinumhan  sa  gitna  nila ;   at  maki- 
kilala ng  mga  nacion  na  ako  ang  Pangi- 
NOON,   sabi   ng  Panginoong  Dios,  pagka 
ako'y  nagpakasanto  sa  inyo  sa  harap  ng 
kanilang  mga  mata.     24  Sapagkajt  aking 
kukunin  kayo  sa  mga  nacion,  at  pipisanin 
ko  kayo  na  mula  sa  lahat  ng  lupain,  at 
dadalhin  ko  kayo  sa  inyong  sariling  lupain. 
25  At  ako'y  magwiwisik  ng  malinis  na 
tubig  sa  inyo,  at  kayo*y  magiging  mali- 
nis :    mula  sa  boo  ninyong  karumihan,  at 
mula  sa  lahat  ninyong  mga  idolo,  lilinisia 
ko  kayo.     26  Bibigyan  ko  naman  kayo 
ng  bagong  puso,  at  lalagyan  ko  ang'loob 
ninyo  ng  bagong  espirit a :   at  aking  aali- 
sin  ang  batong  puso  sa  inyong  laman,  at 
a^ing  bibigyan  kayo  ng  pusong  laman. 
27  At  aking  ilalagay  ang  aking  cspiritu 
sa  loob  ninyo,  at  palalakarin  ko  kayo  sa 
aking  mga  palatuntunan,  at  inyong  iinga- 
tan  ang  aking  mga  kahatulan,   at  mga 
gagawin.      28  At    kayo'y    tatahan     sa 
lupain    na   ibinigay  ko   sa  inyong   mga 
raagulang;     at    kayo^    magiging    aking 
bayan,  at  ako'y  magiging  inyong^  Dios. 

29  At  ililigtas  ko  kayo  sa  lahat  ninyong 
karumihan:  at  aking  tatawagin  ang 
trigo,  at  aking  pararamihan,  at  hindi  na 
ako    magdada^la    ng    kagutom    sa    inyo, 

30  At  aking  pararamihin  ang  bunga  ng 
punong  kahoy,  at  ang  bunga   ng   bukid, 

•.upang  huag  na  kayong  tumangap  pa  ng 
kadustaan  ng  kagutom   sa   mga  nacion. 

31  Kung  magkagayo'y  inyong  maaalala 
ang  inyong  mga  masamang  lakad,  at  ang 
inyong  mga  gawa  na  hindi  mabuti;  at 
kayo'y  mapopoot  sa  inyong  sarili  sa 
inyong  paninging  sarili,  dahil  sa  inyong 


854 


Ei5^KIBL 


36.  31 


mga  kasam-an  at  duIiU  .^a  myong  mga 
kasuklanisiiklara.  32  Hindi  dalill  sainyo 
ginagawa  ko  ito,  sal)i  ng  Panginoong 
Dios,  tan  toil!  ninyo :  kayo'y  niahiya  at 
malito  daliil  sa  inyong  n5ga  lakad,  Oh 
baliay  ng  Israel.  Si  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Di03:  Sa  araw  na  aking 
linisin  kayo  sa  Lihat  nint^ong  mga  kasam- 
an,  aking  patatalianan  ang  mga  ciiidad,  at 
ang  mga  sirai>g  logar  ay  matatayo. 
S4  At  ang  lupain  na  nagiba  ay  mabobu- 
kidj  na  naging  giba  sa  paningin  ng  labat 
na  nagdaraan.  '33  At  kanilang  sasabi- 
hing :  Ang  lupaing  ito  na  naging  giba  ay 
naging  parang  haiamanan  ng  Eden;  at 
ang  giba  at  sira  at  wasak  na  mga  ciudad 
ay  nakiikutaan  at  tinatahanan.  36  Knng 
magkagayoV  malalaman  ng  mga  nacion 
na  nakabi  sa  palibot  ninyo  na  akong  Pa- 
NGiNOON  ay  nagtayo  ng  mga  si  rang  lugar, 
at  nagtanim  ng  giba :  akong  Banginoon 
ang  nagsalita,  at  aking  gaga^vim 

S7  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Bukod  dito  pa*y  mag-uosfsa  sa 
akin  ang  bahay  ng  Israel,  upang  gawin  sa 
kanila;  ako'y  niagpaparami  sa  kanila  ng 
tawo  na  parang  kawan.  38  Kung  paano 
ang  kawan  na  pangliayin,  kiing  paano 
ang  kawan  sa  Jerusalem  sa  kanilang  mga 
takdang  kapistahap ;  gayon  mapupnno 
ang  mga  sirang  ciudad  ng  mga  kawan  ng 
mga  tawo :  at  kanilang  makikikla  na 
ako  ang  PanGikoon. 
Cyy^^^S  kamay  ng  PanSinoon  ay  su- 
O  I  itaasa  akin,  at  kaniyang  dinala  ako 
sa  espiritu  ng  PanQinoon,  at  inilagay 
niya  ako  sa  gitna  ng  libis ;  at  pimo  ng 
mga  buto;  9  at  pinaraan  niya  ako  sa 
tabi  nila  sa  palibot ;  at,  narito,  may  to- 
toong  marami  sa  Iiial  na  libis ;  at,  narito, 
mga  totoong  tuyo.  3  At  kaniyang  sinabi 
sa  aking:  Anak  ng  tawo,  i,  mabiibuliay  ba 
ang  mga  biltong  ito?  At  ako  V  snmagot :  Oh 
Panginoong  DiOS,  ikaw  ang  nakakaalam. 
4  Muling  sinabi  niya  sa  aking :  i  Mang- 
hula  ka  sa  mga  butong  ito,  at  sabihin  mo 
sa  kanilang:  Oh  kayong  mga  tnyong 
buto,  inyong  dingin  ang  salita  ng  Pangi- 
NOON.  5  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios  sa  mga  butong  ito:  Narito,  aking 
papapasukin  ang  hinga  sa  inyo,  at  kayo'y 
mabubnhay.  6  At  ako'y  raaglalagay  ng 
mga  litid  sa  inyo,  at  patotub^nn  ko  ang 
laman  sa  inyo,  at  tatakpan  ko  kayo  ng 
balat,  at  maglalagay  ng  hinga  sa  inyo,  at 
kayo'y  mabubuhay ;  at  inyong  makiki- 
lala  na  akoangPANriiNOON.  7  Sa  gayo'y 
nanghula  ako  ng  gaya  ng  iuiutos  sa  akin  : 


at  liabang  ako^y  nanghuhula,  nagkaroon 
ng  iiigay,  at,  narito,  ang  isang  lindol,  at 
ang  jiiga  buto  ay  nangagkalapit,  boto  sa 
kaniyang  biito.  8  At  ako'y  tnmingin,  at, 
narito,  may  mga  litid  sa  kanila,  at  laman 
ay  tnmubo  sa  kanila  at  ang  balat  ay 
tumakip  sa  kanila  sa  ibabaw :  nguni't 
walang  hinga  sa  Ifanila.  9  Ng  magkaga- 
yo*y  sinabi  niya  sa  aking :  manghula  ka 
sa  hangin,  manghula  ka,  anak  ng  tawo,  at 
sabihin  mo  sa  hanging :  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Dios:  Mangalin^  ka  sa 
apat  na  hangin,  Oh  hinga,  at  huminga  ka 
sa  mga  patay  na  ito,  upang  silaV  mabu- 
hay.  10  Sa  gayo'y  nanghula  ako  ng 
gaya  ng  iniutos  niya  sa  akin,  at  ang  hinga 
ay  nasok  sa  kaBila,  at  sila'y  nahuhay,  at 
tumayo  ng  kanilang  mga  paa,  isang  to- 
toong malaking  kawal.  11  Ng  magka- 
gayo'y  sinabi  niya  sa  aking:  Anak  ng 
ta-^o,  ang  mga  butong  ito  ay  boong  bahay 
ng  Israel:  narito,  kanilang  sinasabing: 
Ang  ating  mga  buto  ay  naKiyo,  at  ang 
ating  pag-asa  ay  nawala;  tayo'y  lubos 
na  nahiwalay.  12  Kaya't  manghula 
ka,  at  sabihin  mo  sa  kanilang :  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoong  Dios :  Narito, 
aking  bubuksan  ang  inyong  mga  libingan, 
at  aking  pasasampahin  kayo  mula  sa 
inyong'  mga  libingan,  Oh  bayan  ko  ;  at 
aking  dadalhin  kayo  sa  lupain  ng  Israel. 
13  At  inyong  makikilala  na  ako  ang 
PakSinoon,  pagka  aking  binuksan  ang 
inyong  mga  libingan,  at  a|cing  pinasampa 
kayo  na  mula  sa  inyong  mga  libingan, 
Oh  bayan  ko.  14  At  aking  ilalagay  ang 
aking  espiritu  sa  inyo,  at  kayo'y  mabu- 
buhay, at  aking  ilalagay  kayo  sa  inyong 
sariling  lupain:  at  inyong  makikilala 
na  alcong  Panginoon  na  nagsalita,  at 
tumupad,  sabi  ng  PAifGiNOON. 

15  Ang  salita  ng  PanSinoon  ay  duma- 
ting  uli  sa  akin,  na  nagsabing:  16  At 
ikaw,  anak  ng  tawo,  kumuha  ka  ng  isang 
tongkod,  at  sulatan  mo  sa  ibabaw  :  Para  sa' 
Juda  at  para  sa  mga  anak  ng  Israel  na 
kaniyang  mga  kasama:  saka  kumuEa  ka 
ng  ibang  tungkod,  at  iyong  sujatang: 
para  kay  Jose,  ang  tungkod  ng  Efraira, 
at  para  sa  boong  bahay  ng  Israel  na  ka- 
Kiyang  mga  kasama:  17  at  iyong  mga 
.papagsamaliin  na  parang  isang  tungkod, 
U}>ang  mga  maging  isa  sa  iyong  kamay. 
IS  At  pagka  ang  rni^a  anak  ng  iyong  ba- 
yan ay  magsa?alita  sa  iyo,  na  magsa- 
sabing:  ;,  Hindi  mo  ba  ipakikilala  sa 
amin  k^ing  nno  ang  kahiilugan  ng  mga 
ito?     19  sabihin  mo  sa  kanilang:    Ganito 


38.  13 


EZBKIEL. 


855 


ang  sabi  ng  Panginoong  DiOS:  Narito, 
aking  kukunin  ang  tnngkod  ng  Jose,  na 
nasa  kamay  ng  Efraiin,  at  aDg  mga  ang- 
kan  ng  Israel  na  kaniyang  mga  kasama : 
at  aking  mga  isasama  doon,  sa  tungkod 
ng  Juda,  at  mga  gaga  win  kong  isang 
tungkod,  at  mga  magiging  isa  sa  aking 
kamay.  20  At  ang  tungkod  na  iyong 
sinusulatan  ay  malalagay  sa  iyong  kamay 
sa  harap  ng  kanilang  mga  mata.^  21  At 
sabihin  mo  sa  kanilang:  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  Dios :  I^Tarito,  aking 
kukunin  ang  mga  anak  ng  Israel  raula  sa 
gitna  ng  mga  nacion,  na  kanilang  kapa- 
paronan,  at  pipisanin  ko  sila  sa  labat  ng 
dakb,  at  dadalhin  ko  sila  sa  kanilang 
sariling  lupain :  22  at  gagawin  ko 
silang  isang  nacion  sa  lupain,  sa  mga 
bundok  ng  Israel;  at  isang  hari  ang 
magiging  hari  sa  kanilang  lahat :  at  bindi 
na  sila  magiging  dalawang  nacion,  o  ma- 
babati  pa  man  sila  sa  dalawang  kaharian : 
23  at  mndi  na  naman  magpapakabawa 
pa  sila  sa  kanilang  mga  idolo,  o  sa  kanila 
mang  mga  kasuklamsuklam  na  bagay,  o 
ano  man  sa  kanilang  mga  pagsalangsang : 
kungdi  aking  ililigtas  sila  sa  lahat  nilang 
mga  tahanang  lugar,  na  kanilang  pinag- 
kasalahan,  at  lilinisin  ko  sila :  sa  gayo*y 
magiging  aking  bayan  sila,  at  ako^y 
magiging  kanilang  Dios.  24  At  ang 
aking  aliping  si  David  ay  magiging  hari 
sa  kanila;  at  silang  lahat  ay  magkaka- 
roon  ng  isang  pastor :  lalakad  naman  sila 
sa  aking  mga  kahatulan,  at  susundin  ang 
aking  mga  palatuntunan,  at  mga  tutupa- 
rin.  25  At  sila'y  tatahan  sa  lupain  na 
aking  ibini^y  kay  Jakob  na  aking 
alipin,  na  tinahanan  ng  inyong  mga 
magulang;  at  sila*y  tatahan  doon,  sila 
at  ang  kanilang  mga  anak,  at  ang  mga 
anak  ng  kanilang  mga  anak,  mag- 
pakailan  man:  at  si  David  na  aking 
alipin  ay  magiging  kanilang  pangulo 
magpakailan  man.  26  Bukod  dito^y 
gagawa  ako  ng  tipan  ng  kapayapaan 
sa  kanila:  magiging  tipan  na  walang 
hangan:  at  aking  ilalagay  sila,  at 
pararamihin  sila,  at  ilalagay  ko  ang 
aking  santuario  sa  gitna  nila  magpakailan 
man.  27  Ang  aking  tabernakulo  naman 
ay  malalagay  na  kasama  nila ;  at  ako'y 
magiging  kanilang  Dios,  at  sila'y  magi- 
ging aking  bayan.  28  At  makikilala  ng 
mga  nacion  na  ako  ang  PahGinoon  na 
nagpapasanto  sa  Israel,  pagka  ang  aking 
santuario  ay  malalagay  sa  gitna  nila  mag- 
pakailan man. 


OQ  At  ang  salita  ng  PanOinoon  ay 
^O  dumating  sa  akin,  na  nagsabing: 
2  Anak  ng  tawo,  ititig  mo  ang  iyong 
mukha  sa  dakong  Gog,  sa  lupain  ng  Ma- 
gog, na  pangulo  sa  Ros,  sa  Mesek,  at  sa 
Tubal,  at  manghula  ka  laban  sa  kaniya, 
at  iyong  sabihing :  3  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios :  Narito,  ako*y  laban  sa^ 
iyo,  Oh  Gog,  na  pangulo  sa  Bos,  sa 
Mesek,  at  sa  Tubal :  4  at  aking  ipipihit 
kita  sa  palibot,  at  maglalagay  ako  ng 
mga  pang-ipit  sa  iyong  mga  panga,  at 
ilalabas  kita,  at  ang  iyong  boong  kaAval, 
mga  kabayo  at  mga  nangangabayo,  na  na- 
susuotan  silang  lahat  ng  boong  kasakbatan, 
na  malaking  pulutong  na  may  longki  at 
kalasag,  silang  lahat  ay  nagtatangan  ng 
mga  tabak :  5  ang  Persia,  ang  Kus,  at 
ang  Put  ay  kasama  nila ;  silang  lahat  na 
may  kalasag  at  turbante :  .  6  Ang  Gomer 
at  ang  lahat  niyang  pulutong  ;  ang  bahay 
ng  li'ogarma  sa  mga  pinakahuling  bahagi 
ng  hilagaan,  at  lahat  niyang.  pulutong: 
maraming  bayan  na  kasama  mo.  7  Ikaw 
ay  humanda,  oo,  humanda  ka,  ikaw,  at 
ang  lahat  ng  iyong  pulutong  na  napisan 
sa  iyo,  at  maging  bantay  ka  sa  kanila. 
8  Pagkatapos  ng  maraming  araw  ay 
dadalawin  ka :  sa  mga  huling  taon  ay 
papasok  ka  sa  lupain  na  ibinalik  na  mula 
sa  paghabol  ng  tabak  na  napisan  mula  sa 
maraming  mga  bayan,  sa  mga  bundok 
ng  Israel,  na  naging  laging  sira :  nguni't 
nalabas  sa  mga  bayan,  at  sila'y  tatahang 
tiwasay  silang  lahat.  9  At  ikaw  ay  sa- 
sampa,  ikaw  ay  darating  na  parang  bagyo, 
ikaw  ay  magiging  parang  alapaap  na 
tatakip  sa  lupain,  ikaw,  at  ang  lahat  mong 
pulutong,  at  ang  maraming  bayan  na 
kasama  mo.  10  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
nginoong Dios:  Mangyari  sa  araw  na 
yaon,  na  mga  bagay  ay  darating  sa  iyong 
pag-iisip,  at  ikaw  ay  kakatha  ng  masa- 
mang  katha:  11  at  iyong  sasabihing: 
Ako'y  sasampa  sa  lupain  ng  mga  nayong 
walang  kuta ;  sasampahin  ko  sila  na  nasa 
katahimikan,  na  tumatahang  tiwasay, 
silang  lahat  na  tumatahan  na  walang  kuta, 
at  wala  kahi't  mga  halang  o  mga  pin- 
tuang-daan  man :  12  upang  kumuha  ng 
samsam,  at  upang  kumuha  ng  huli; 
upang  ibalik  ang  iyong  kamay  laban  sa 
mga  sira,ng  lugar  na  tinatahanan  ngaypn, 
at  laban  sa  bayan  na  napisan  mula  sa  mga 
nacion,  na  nagtankilik  ng  hayop  at  mga 
pag-aari,  na  tumatahan  sa  gitna  ng  lupa. 
13  Ang  Seba,  at  ang  Dedan,  at  ang  mga 
mangangalakal  sa  Tarsis,  sampuo  ng  bhat 


856 


EZEKIEL. 


38.  13 


ng  batang  leon  noon,  magsasabi  sa  iyong : 
iNaparito  ka  ba  upang  kumuha  ng  sam- 
sara?  ipinisam  mo  ba  ang  ijong  piilu- 
tong  upang  kumiiba  ng  liuli?  ^  upang 
magdala  ng  pilak  at  ginto,  upang  mag- 
dala  ng  hayop  at  niga  pag-aari,  upang 
kumuba  ng  malaking  samsam? 

14  Kaja't,    anak    ng    tawo^    ikaw    ay 
mangbula,  at  sabibin  mo  sa  Gog :    Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoong  Dios :     Sa  araw 
na  yaon  na  ang  a  king  bayang  Israel  ay 
tatabang  tiwasay,  i  bindi  mo  ba  malala- 
man  ?    15  At  ikaw  ay  darating  na  mula  sa 
lyong   lugar,   mula   sa    mga    kabulibuli- 
bang  babagi  ng  bilagaan,    ikaw,   at    ang 
maraming   bayan  na   kasama  mo,   silang 
labat  na  nakasakay  sa  mga  kabayo,  mala- 
king pulutong  at  makapangyarihang  ka- 
wal:     16  at  ikaw   ay  sasampa   laban  sa 
aking  bayang  Israel,  na  parang  alapaap 
na    tatakip  sa    lupain;     mangyayari    sa 
mga  billing  araw,  na  dadalbin  kita  laban 
sa    aking    lupain,    upang    makilala    ako 
ng  mga  nacion,  pagka  ako'y  sasantobin  sa 
iyo,  Ob  Gog,  sa  harap  ng  kanilang  mga 
mata.     17  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios  :     l  Ikaw  ba  yaong  aking  sinalita  ng 
una  sa  pamamag-itan  ng  aking  mga  alipin 
na  mga  profeta  ng  Israel,  na  nagsipang- 
bula  ng  mga  araw  na  yaon,  ng  tungkol  sa 
malaong  panahon,  na  aking  dadalbin  ka 
laban  sa  kanila?     18  At  mangyayari  sa 
araw  na  yaon,  pagka  ang  Gog  ay  paro- 
roon  laban  sa  lupain  ng  Israel,  sabi  ng 
Panginoong  Dios,  na  ang  aking  pag-aalab 
ng  loob  ay  sasampa  sa  aking  mga  butas  ng 
ilong.      19  Sapagka't    sa   akiiog  panini- 
bugho  at  sa  apoy  ng  aking  pag-iinit  ay 
nagsalita  ako:      Tunay  na  sa  araw    na 
yaon  ay  magkakaroon  ng  malaking  lindol 
sa  lupain  ng  Israel ;     20  na  ano  pa't  ang 
mga  isda  sa  dagat,  at  ang  mga  ibon  sa 
liimpapawid,   at  ang  mga  bayop  sa  pa- 
rang, at  lahat  na  umuusad  na  bagay  na 
umuusad  sa  ibabaw  ng  lupa,  at  lahat  ng 
tawo  na  nasa  balat  ng  lupa,  manginginig 
sa  aking  barap,  at  ang  mga  bundok  ay 
raababagsak,    at    ang    mga    matalik    na 
lugar  ay  mabubual,  at  labat  ng  kuta  ay 
mababagsak  sa  lupa.     21  At  aking  tata- 
wagin  sa  labat  ng  aking  mga  bundok  ang 
tabak   laban  sa  kaniya,   sabi   ng  Pangi- 
noong Dios:     ang  tabak  ng  bawa't  lalaki 
ay  magiging  laban  sa  kaniyang  kapatid. 
22  At  ako'y  makikipaglaban  sa  kaniya  sa 
pamamag-itan  ng  salot  at  ng  dugo ;    at 
ako'y  uulan  sa  kaniya,   at   sa  kaniyang 
mga  pulutong,  at  sa  maraming  bayan  na 


kasama  niya,  ng  napakalakas  na  ulan,  at 
ng  mga  malaking  granizo,  ng  apoy,  at  ng 
azufre.  23  At  akoV  magpapakadakila 
at  magpapakasanto,  at  ako'y  pakikilala 
sa  mga  mata  ng  maraming  nacion;  at 
kanilang  makikilala  na  ako  ang  Pangi- 

KOOJT. 

QQ  -^^  ikaw,  anak  ng  tawo,  mangbula 
^^     ka  laban  sa  Gog,  at  iyong   sabi- 
bing:     Ganito  ang  sabi    ng   Panginoong 
Dios:    Narito,   ako^y   laban   sa  iyo.   Oh 
Gog,  na  pangulo  sa  Eos,  sa  Mesek,  at  sa 
Tubal :     2  at  aking  ipipihit  kita  sa  pali- 
bot,^  at  papatnubayan  kita,   at  pasasam- 
pabin   kita   mula   sa    mga   pinakahuling 
babagi  ng  bilagaan ;   at  aking  dadalhin 
kita  sa^  mga   bundok   ng  Israel:      s  at 
aking  sisirain  ang  iyong  bosog  sa  iyong 
kaliwa,    at    aking    ihuhulog    ang  iyong 
pana  sa  iyong  kanan.    4  Ikaw  ay  mabu"^ 
bual  sa  mga  bundok  ng  Israel,  'ikaw,  at 
ang   lahat  mong  pulutong,   at  ang   mga 
bayan    na  kasama   mo :     aking  ibibigay 
kita  sa  mga  mandadagit  na   ibong  sari- 
sari,  at  sa  mga  hayop  sa  parang  upang 
lamunin   ka.      5  Ikaw   ay   mabubual  sa 
lual  na  parang :     sapagka't  aking  sinalita, 
sabi  ng   Panginoong  Dios.     6  At   ako'y 
magsusugo    ng    apoy    sa    Magog,   at   sa 
kanilang  tumatahang  tiwasay  na  mga  pulo  : 
at    kanilang     makikilala    na     ako     ang 
Panginoon.      7  At  ang  aking   santong 
pangalan  ay  ipakikilala  ko  sa  gitna  ng 
aking  bayang  Israel;    at  hindi   ko   man 
titiising  madumhan  pa  ang  aking  santong 
pangalan;  at  makikilala  ng  mga  nacion 
na  ako  ang  Panginoon,   ang  Santo   sa 
Israel.     8  Narito,  dumarating,  at  mang- 
yayari,  sabi   ng    Panginoong  Dios;    ito 
ang  araw  na  aking  sinalita.     9  At  silang 
tumataban  sa  mga  ciudad  ng  Israel  ay 
lalabas,   at   magsisilab   ng   mga  apoy  sa 
mga  sakbat,   at  mga  susunugin  ang  mga 
kalasag   at   gayon   din  ang  mga   longki, 
ang  mga  bosog  at  ang  mga  pana,  at  ang 
mga  tungkod  at  ang  mga  sibat,  at  mga 
sisilaban  nilang  pitong  taon :     lo  na  ano 
pa't  sila'y   hindi    kukuha   ng   kahoy   sa 
parang,  o  puputol  man  ng  ano   man  sa 
mga  gubat ;  sapagka't  kanilang  gagawing 
mga  apoy  ang  mga  sakbat:    at  kanilang 
sasamsaman    yaong    mga    sumamsam   sa 
kanila,   at  nanakawan   yaong   mga   nag- 
nakaw   sa    kanila,    sabi   ng    Panginoong 
Dios. 

11  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon,  na 
ako'y  magbibigay  sa  Gog  ng  lugar  na 
pinakalibingan  sa  Israel,  ang  tibis  nila  na 


40.  4 


EZEKIEL. 


867 


dumadaang  paturxgo  sa  silanganan  ng 
dagat:  at  titigilang  daananiiila:  atdoon 
nila  ililibing  ang  Gog  at  ang  boo  niyang 
karamihan:  at  kanilang  tatawaging: 
Ang  libis  ng  Hamon-gog.  12  At  pitong 
biian  na  mga  maglilibing  ang  bahay  ng 
Israel,  upang  kanilang  malinis  ang  lupain. 
IS  Oo,  sila'y  maglilibing  ng  boong  bayan 
ng  lupain;  at  magiging  sa  kanila'y 
kabantiigan,  sa  araw  na  ako*y  lulualhati, 
sabi  ng  Panginoong  Dios.  14  At  sila'y 
maghahalal  ng  mga  lalaking  magkaka- 
tungkulang  pala^i,  na  magdadaan  sa 
lupain  upang  ilibing  ang  nagdaraan,  na 
nalabi  sa  balat  ng  lupain,  upang  linisin: 
pagkatapos  ng  wakas  ng  pitong  bnan  ay 
hahanap  sila.  ,15  At  silang  nagdaraan 
sa  lupain  ay  daraan ;  at  pagka  ang  sino 
man  ay  nakakita  ng  buto  ng  tawo,  lalagyan 
nga  niya  ng  land  a,  hangang  sa  mailibing 
ng  mga  manlilibing  sa  libis  ng  Hamon- 
gog.  16  At  magiging  Hamona  naman 
ang  pangalan  ng  ciudad.  Ganito  nila 
lilinisin  ang  lupain. 

17  At  ikaw,  anak  ng  tawo,  ganito  ang 
sabi  ng  Panginoong  Dios:  Salitain  mo 
sa  sarisaring  ibon,  at  sa  lahat  na  hayop 
sa  parang :  Magpupulong  kayo,  at  kayo'y 
parito ;  magpipisan  kayo  sa  lahat  ng 
dako  sa  aking  liayin  na  aking  inihahayin 
sa  inyo,  sa  malaking  hayin  sa  ibabaw  ng 
mga  bundok  ng  Israel,  upang  kayo'y 
makakain  ng  laman  at  makainom  ng 
dugo.  18  Kayo'y  kakain  ng  laman  ng 
makapangyariiian,  at  iinom  ng  dugo  ng 
mga  pangulo  sa  lupa,  ng  mga  lalaking 
tupa,  ng  mga  cordero,  at  ng  mga  kambing, 
ng  mga  toro,  na  kanilang  laliat  na  mataba 
sa  Basan.  19  At  kayo'y  kakain  ng 
taba  hangang  sa  kayoV  mabusog,  at 
iinom  ng  dugo  hangang  sa  kayo'y  ma- 
lango,  sa  aking  hayin  na  aking  ini hayin 
sa  inyo.  20  At  kayo'y  mabubusog  sa 
aking  dulang  ng  mga  kabayo  at  mga 
karro,  ng  mga  makajjangyarihang  lalaki, 
at  ng  lahat  na  lalaking  pangbaka,  sabi  ng 
Panginoong  Dios.  21  At  aking  ilalagay 
ang  aking  kalualhatian  sa  mga  nacion, 
at  makikita  ng  lahat  na  nacion  ang  aking 
kahatulan  na  aking  ginawa,  at  ang  aking 
kamay  na  aking  inilapag  sa  kanila. 
22  Sa  gayo'y  makikilala  ng  bahay  ng 
Israel  na  ako  ang  Panginoon  na  kanilang 
Dios,  mula  sa  araw  na  yaon  hangang 
sa  liaharapin.  23  At  malalaman  ng  mga 
nacion  na  nasok  sa  pagkabihag  ang  bahay 
ng  Israel  dahil  sa  kanilang  kasam-an; 
sapagka't  siWy  sumalangsang   laban    sa 


akin,  at  ikinubli  ko  ang  aking  mukha  sa 
kanila:  sa  gayo*y  ibinigay  ko  sila  sa 
kamay  ng  kanilang  mga  kaaway,  at  silang 
lahat  ay  nabual  sa  pamamag-itan  ng  tabak. 
24  Ayon  sa  kanilang  karumilian  at  ayon 
sa  kanilang  mga  pagsalangsang  ay  guraawa 
ako  sa  kanila ;  at  ikinubli  ko  ang  aking 
mukha  sa  kanila. 

25  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noong Dios:  Ngayo^y  aking  ibabalik  ang 
Jakob  na  mula  sa  pagkabihag,  at  maaawa 
ako  sa  boong  bahay  ng  Israel ;  at  ako'y 
magiging  mapanibughuin  dahil  sa  aking 
santong  pangalan.  26  At  sila'y  mag- 
dad  al  a  ng  kanilang  kahihiyan,  at  ng  kani- 
lang lahat  na  pagsalangsang  na  kanilang 
isinalangsang  laban  sa  akin,  pagka  sila'y 
tatahang  tiwasay  sa  kanilang  lupain,  at 
walang  magpapapanginig  sa  kanila; 
27  pagka  sila'y  aking  nadala  uli  na  mula 
sa  mga  bayan,  at  mga  napisan  na  mula  sa 
mga  lupain  ng  kanilang  mga  kaaway,  at 
ako'y  napasanto  sa  kanila  sa  paningin  ng 
maraming  nacion.  28  At  kanilang  ma- 
kikilala na  ako  ang  Pakginoo^tg  kanilang 
Dios,  sa  pagpapapasok  ko  sa  kanila  sa 
pagkabihag  sa  gitna  ng  mga  nacion,  at  sa 
pagpipisan  ko  sa  kanila  sa  kanilang  sari- 
ling  lupain;  at  hindi  ako  mag-iiwan  sa 
kanila  ng  sino  pa  man  doon:  29  at 
hindi  ko  naman  ikukubli  pa  ang  aking 
mukha  sa  kanila:  sapagka't  aking  ibinu- 
hos  ang  aking  espiritu  sa  bahay  ng 
Israel,  sabi  ng  Panginoong  Dios. 

AfS  Ng  ikadalawang  puo't  liman'g  taon 
■  v/  ng  aming  pagkabihag,  sa  pasi- 
mula  ng  taon,  sa  ikasampuo  ng  buan,  sa 
ikalabing  apat  na  taon  pagkatapos  na  ang 
ciudad  ay  masugatan,  sa  kaaraw-arawang 
yaon,  ang  kamay  ng  Panqinoon  ay 
sumaakin,  at  dinala  niya  ako  doon. 
2  Sa  mga  malikmata  ng  Dios  ay  dinala 
niya  ako  sa  lupain  ng  Israel,  at  inilagay 
ako  sa  totoong  mataas  na  bundok,  na 
kinaroroonan  ng  isang  katulad  ng  ciudad 
sa  timugan.  3  At  dinala*  niya  ako  doon, 
at,  narito,  may  isang  lalaki  na  ang  hichura 
ay  gaya  ng  hichura  ng  tanso,  na  may 
panaling  abaka  sa  kaniyang  kamay,  at 
isang  panukat  na  tambo;  at  siya'y 
tumayo  sa  pintuang-daan.  4  At  sinabi 
ng  lalaki  sa  aking:  Anak  ng  tawo, 
tumingin  ka  ng  iyong  mga  mata,  at 
makinig  ka  ng  iyong  mga  pakinig,  at 
ilagak  mo  ang  iyong  puso  sa  lahat  na 
aking  ipakikita  sa  iyo ;  sapagka't  sa  haka 
na  aking  mga  maipakilala  sa  iyo  ay  ikaw 


858 


EZEKIEL. 


40.  4 


ay  nadala  rito  i  ihayag  mo  ang  lahat  na 
iyong  nakikita  sa  bahay  ng  Israel. 

5  At,  narito,  isang  kuta  sa  dakong 
labas  ng  babay  sa  palibot,  at  sa  ka- 
may  ng  lalaki  ay  isang  panukat  na 
tambo  na  may  anira  na  siko  ang  haba,  na 
tig-isang  siko  at  isang  dangkal  ang  luang 
ng  bawa't  isa :  sa  gayo'y  kaniyang  sJnukat 
ang  luang  ng  babay,  na  isang  tambo ;  at 
ang  taas  ay  isang  tambo.  6  Ng  mag- 
kagayo'y  naparoon  siya  sa  pintuang-daan, 
na  nakaliarap  sa  dakong  silanganan,  at 
snmampa  sa  mga  baitang  noon;  at 
kaniyang  siniikat  ang  tungtungan  sa 
pintuang-daan,  isang  tambo  ang  Iqang: 
at  ang  kabilang  tungtungan,  iaang 
tambo  ang  luang.  7  At  bawa't  bantayan 
ay  isang  tambo  ang  haba,  at  isang  tambo 
ang  luang;  at  ang  pag-itan  ng  mga  pahi- 
ngahan  ay  limang  siko  ;  at  ang  tungtungan 
sa  pintuang-daan  sa  tabi  ng  pasukan  sa 
pintuang-daan  sa  dako  ng  bahay  ay  isang 
tambo.  8  Sinukat  naman  niya  ang  pa- 
sukan sa  pintuang-daan  sa  dako  ng  bahay, 
isang  tambo.  9  Ng  magkagayo'y  sinu- 
kat ni^a  ang  pasukan  sa  pintuang-daan, 
walong  siko;  at  ang  mga  haligi  noon, 
dalawang  siko ;  at  ang  pasukan  sa  pintu- 
ang-daan ay  nasa  dako  ng  bahay.  10  At 
ang  mga  bantayan  ng  pintuang-daan  sa 
dakong  silanganan  ay  tatlo  sa  dakong  ito, 
at  tatlo  sa  dakong  yaon;  ang  tatlo  ay 
may  iisang  sukat :  at  ang  mga  haligi  ng 
pinto  ay  may  iisang  sukat  sa  dakong  ito  at 
sa  dakong  yaon.  11  At  kaniyang  sinukat 
ang  luang  ng  pasukan  ng  pintuang-daan, 
sampuong  siko  ;  at  ang  haba  ng  pintuang- 
daan^  labing  tatlong  siko;  12  at  ang 
pag-itan  sa  harap  ng  mga  bantayan,  isang 
siko  sa  dakong  ito,  at  ang  isang  pag-itan, 
isang  siko  sa  dakong  yaon ;  at  ang  mga 
bantayan  anira  na  siko  sa  dakong  ito,  at 
anim  na  siko  sa  dakong  yaon.  13  At 
kaniyang  sinukat  ang  pintuang-daan  mula 
sa  pulupo  ng  isang  bantayan  hangang  sa 
pulupo  ng  kabila,  may  luang  na  dalawang 
puo't  limang  sika;  pinto't  pinto.  14  Gu- 
mawa  naman  siya  ng  mga  haligi  ng 
pint  nan,  na  anim  na  puong  siko ;  at  ang 
jooban  ay  hangang  sa  haligi,  ang  pintu- 
ang-daan ay  sa  palibot.  15  At  mula  sa 
harap  ng  pintuang-daan  sa  pasukan  han- 
gang sa  harap  ng  pinakaloob  na  pasukan 
sa  pintuang-daan  ay  limang  puong  siko. 
16  At  may  mga  sarang  dnngawan  sa  mga 
bantayan,  at  sa  kanilang  mga  haligi  sa 
loob  ng  pintuang-daan  sa  palibot,  at 
gayon  din  sa  mga   hubog;   at   ang   mga 


dungawan  aj  nasa  palibot  sa  dakong 
loob ;  at  sa  baivaH  haligi  ay  may  mga 
puno  ng  palraa. 

17  Ng  magkagayo'y  dinala  niya  ako 
sa  loob  ng  looban  sa  labas,  at,  narito, 
may  mga  silid  at  may  isang  lapag  na 
ginawa  sa  palibot  ng  looban:  tatlong 
puong  silid  ang  nasa  lapag.  18  At  ang 
lapag  ay  nasa  tabi  ng  mga  pintuang-daan, 
ay  on  sa  haba  ng  mga  pintuang-daan, 
ang  lalong  mababang  lapag.  1»  Ng  raag- 
kagayo'y  kaniyang  sinukat  apg  luang  mula 
sa  harap  ng  lalong  mababang  pintuang- 
daan  hangang  sa  harap  ng  pinakaloob  na. 
looban  sa  may  labas,  na  isang  daang  siko, 
sa.  dakong  silanganan  at  gayon  din  sa 
dakong  hilagaan.  20  At  ang  pintuang- 
daan  ng  looban  sa  labas  na  nakaharap  sa 
dakong  hilagaan,  kaniyang  sinukat  ang 
haba  noon  at  ang  luang  noon.  21  At 
ang  mga  bantayan  noon  ay  tatlo  sa 
dakong  ito  at  tatlo  sa  dakong  yaon ;  at 
ang  mga  haligi  noon  at  ang  mga  hubog 
noon  ay  ayqn  sa  sukat  ng  unang  pintuang- 
daan:  ang  haba  noon  ay  limang  puong 
siko,  at  ang  luang  ay  dalawang  puo't 
limang  siko.  22  At  ang  mga  dungawan 
noon,  at  ang  mga  hubog  noon,  at  ang 
mga  punong  pal  ma  noon  ay  ayon  sa  sukat 
ng  pintuang-daan  na  nakaharap  sa  da- 
kong silanganan ;  at  kanilang  sinampa  ng 
pitong  baitang ;  at  ang  mga  hubog  noon 
ay  nasa  harap  nila.  2S  At  may  pintuang- 
daan  sa  lalong  loob  na  looban  sa  tapat  ng 
kabilang  pintuang-daan,  sa  dakong  hila- 
gaan at  gayon  din  sa  dakong  silanganan ; 
at  kaniyang  sinukat  sa  pintuang-daan  at 
pintuang-daan  na  isang  daang  siko. 
24  At  dinala  niya  ako  sa  dakong  timu- 
gan,  at,  narito,  ang  isang  pintuang-daan  sa 
dakong  timugan:  at  kaniyang  sinukat 
ang  mga  haligi  noon,  at  ang  mga  hubog 
noon  ayon  sa  mga  sukat  na  ito.  25  At 
may  mga  dungawan  doon  at  sa  mga 
hubog  noon  sa  palibot,  gaya  ng  mga  du- 
ngawang  yaon ;  ang  haba  ay  limang  puong 
siko,  at  ang  luang  ay  dalawang  puo't 
limang  siko.  26  At  may  pitong  baitang 
upang  sampahan,  at  ang  mga  hubog  noon 
ay  nasa  harap  nila :  at  may  mga  puno  ng 
palma,  isa  sa  dakong  ito,  at  isa  sa  dakong 
yaon,  sa  mga  halig  noon.  27  At  may 
pintuang-daan  sa  lalong  loob  na  looban 
sa  dakong  timugan :  at  kaniyang  sinukat 
sa  pintuang-daa*t  pintuang-  daan  sa  da- 
kong timugan  na  isang  daang  siko. 

S8  Ng  magkagayo'y  dinala  niya  ako  sa 
lalong  loob  na  looban  sa  tabi  ng  pintuang- 


41.  2 


EZEKIEL. 


859 


daan  sa  timugan:  at  kaniyang  sinukat 
ang  pintuang-daang  timugan  ayon  sa  mga 
sukat  ding  ito  ;  29^  at  ang  mga  bantayan 
noon,  at  ang  mga  haligi  noon,  at  ang 
mga  hubog  noon,  ay  ayon  sa  mga  sukat 
na  ito;  at  may  mga  dungawan  yaon, 
at  sa  mga  hubog  noon  sa  palibot: 
may  llmang  puong  siko  ang  haba,  at 
dalawang  puo*t  limang  siko  ang  luang. 
30  At  may  mga  hubog  sa  palibot,  na 
dalawang  puo't  limang  siko  ang  haba,  at 
limang  siko  ang  luang.  31  At  ang  mga 
hubog  noon  ay  nasa  dako  ng  looban  sa 
labas;  at  mga  puno  ng  palma  ang  mga 
nasa  mga  bahagi  noon :  at  ang  sampahao 
ay  may  walong  baitang.  3»  At  dinala 
niya  ako  sa  lalong  loob  na  looban  sa 
dakong  silanganan:  at  sinukat  niya  ang 
pintuang-daan  ayon  sa  mga  sukat  na  ito  ; 
33  at  mg  mga  bantayan  noon,  at  ang 
mga  haligi  noon,  dt  ang  mga  hubog  noon, 
ayon  sa  mga  sukat  na  ito :  at  may  mga 
dungawan  sa  loob  at  sa  mga  hubog  noon 
sa  palibot :  may  limang  puong-  siko  ang 
haba,  at  dalawang  puo^t  limang  siko  ang 
luang.  34  At  ang  mga  hubog  noon  ay 
nanga  sa.  dako  ng  looban  sa  labas;  at 
mga  puno  ng  palma  ang  nanga  sa  mga 
haligi  noon,  sa  dakong  ito,  at  sa  dakong 
yaon:  at  ang  sampahan  ay  may  wa- 
long baitang.  35  At  dinala  niya  ako 
sa  pintuang-daang  hilagaan:  at  sinukat 
niya  ayon  sa. mga  sukat  na  ito;  36  ang 
mga  bantayan  noon,  ang  mga  haligi  noon, 
at  ang  mga  hubog  noon;  at  may  mga 
dungawan  sa  loob  sa  palibot:  ang  haba 
ay  limang  puong  siko,  at  ang  luang  ay 
dalawang  puo*t  limang  siko.  37  At  ang 
mga  haligi  noon  ay  nanga  sa  dako  ng 
looban  sa  labas ;  at  mga  puno  ng  palma 
ang  nanga  sa  haligi  noon,  sa  dakong  ito, 
at  sa  dakong  yaon :  at  ang  sampahan  ay 
may  walong  baitang. 

38  At  isang  silid  na  may  pintuan  ay 
nasa  tabi  ng  mga  haligi  sa  mga  pintuang- 
daan;  doon  sila  naghugas  ng  handog  na 
susunugin.  39  At  sa  malaking  pasukan  ng 
pintuang-daan  ay  may  dalawang  dulangsa 
dakong  ito,  at  dalawang  dulang  sa  dakong 
yaon,  upang  patayin  doon  ang  handog  na 
susunugin,  at  ang  handog  dahil  sa  kasa- 
lanan  at  ang  handog  dahil  sa  pagkakasala. 
40  At  s^  isang  dako  sa  labas  na  para  ng 
kung  sasampa  sa  pasukan  ng  pintuang- 
daan  sa  dakong  hilagaan  ay  may  dala- 
wang dulang;  at  sa  kabilang  dako,  na 
ukol  sa  pasukan  ng  j^ntuang-daan,  ay 
may  dalawang  dulang.    41  Apat  na  du- 


lang sa  dakong  ito,  at  apat  na  dulang 
sa  dakong  yaon,  sa  tabi  tig  pintuang- 
daan  ;  walong  dulang  ang  kanilang  pinag- 
patayan  ng  mga  hayin.  43  At  may  apat 
na  dulang  para  sa  handog  na  susunugin, 
na  batong  hinichurahan,  na  isang  siko  at 
kalahati  ang  haba,  at  isang  siko  at  kala- 
hati  ang  luang,  at  isang  siko  ang  taas ; 
na  kanilang  pinaglapagan  ng  mga  ka- 
sangkapan  na  kanilang  ipangpapatay  sa 
handog  na  susunugin  at  sa  hayin.  43  At 
ang  mga  pang-ipit  na  may  isang  palad 
ng  kamay  ang  haba,  ay  natitibayan  sa 
loob  sa  palibot:  at  nasa  ibabaw  ng  mga 
dulang  ang  laman  na  alay.  44  At  sa 
labas  ng  lalong  loob  na  pintuang-daan  ay 
may  mga  silid  para  sa  mga  mang-aawit 
sa  lalong  loob  na  looban,  na  nasa  tabi  ng 
pintuang-daang  hilagaan ;  at  mga  naka- 
harap  sa  timugan :  isa  sa  dako  ng  sila- 
nganang  pintuang-daan  na  nahaharap  sa 
dakong  hilagaan.  45  At  kaniyang  sinabi 
sa  aking :  Ang  silid  na  ito  na  nakaharap 
sa  dakong  timugan,  ay  sa  mga  sacerdote, 
sa  mga  tagapag-ingat  ng  pamamahala  sa 
bahay.  46  At  ang  silid  na  nakaharap  sa 
dakong  hilagaan  ay  sa  mga  sacerdote,  na 
mga  tagapag-ingat  ng  pamamahala  sa 
altar :  ang  mga  ito  ay  mga  anak  ni  Zadok, 
na  sa  mga  anak  ni  Levi  ay  lumalapit  sa 
PanQinoon  upang  mamahala  sa  kaniya, 
47  At  sinukat  niya  ang  looban  na  isang 
daang  siko  ang  haba,  at  isang  daang  siko 
ang  luang,  parisukat;  at  ang  altar  ay 
nasa  harap  ng  bahay. 

48  Ng  magkagayo'y  dinala  niya  ako  sa 
pintuan  ng  bahay  at  sinukat  niya  ang 
bawa't  haligi  ng  malaking  pintuan  na 
limang  siko  sa  dakong  ito,  at  limang  siko 
sa  dakong  yaon:  at  ang  luang  ng  pin- 
tuang-daan ay  tatlong  siko  sa  dakong  ito, 
at  tatlong  siko  sa  dakong  yaon.  49  Ang 
haba  ng  malaking  pintuan  ay  dalawang 
puong  siko,  at  ang  luang  ay  labing  isang 
siko ;  sinasampahan  sa  pamamag-itan  ng 
mga  baitang :  at  may  mga  haligi  sa  tabi 
ng  mga  haligi,  isa  sa  dakong  ito,  at  isa 
sa  dakong  yaon. 

A  I  At  ipinasok  niya  ako  sa  templo  at 
B  i  sinukat  ang  mga  haligi,  na  anim  na 
siko  ang  luang  sa  isang  dako,  at  anim  na 
siko  ^ng  luang  sa  kabilang  dako,  na 
siyang  liaang  ng  tabernakulo.  3  At  ang 
luang  ng  pasukan  ay  sam puong  siko;  at 
ang  mga  tagiliran  ng  pasukan  ay  limang 
siko  sa  isang  dako,  at  limang  siko  sa 
kabilang  dako ;  at  sinukat  niya  ang  haba 
noon    na    apaji    na  puong   siko,   at  ang 


860 


EZEKIEIi. 


41.  2 


luang,  dalawang  puong  siko.  3  Ng  mag* 
kagayo'j  nasok  sija  sa  loob,  at  sinukat 
ang  bawa't  haligi  Ra  pasukan,  na  dala- 
wang  siko;  at  ang  pasukan  ay  anim  na 
siko;  at  ang  luang  ng  pasukan,  pitong 
siko.  4  At  sinukat  niya  ang  liaba  noon, 
dalawang  puong  siko,  at  ang  luang,  dala- 
wang  puong  siko,  sa  harap  ng  templo :  at 
sinabi  niya  sa  aking:  Ito  ang  pinakasan- 
tong  lugar.  5  Kg  niagkagayo'y  sinukat 
niya  ang  pader  ng  bahay,  anira  na 
siko ;  at  ang  luang  ng  bawa't  tagili- 
rang-silid  apat  na  siko,  sa  palibot  ng 
bahay  sa  lahat  ng  dako.  6  At  ang 
mga  tagilirang-sllid  ay  tatlong  lapag,  isa 
sa  ibabaw  ng  isa,  at  tatlong  puo  sa  ayos ; 
at  mga  nakapit  sa  pader  na  nauukol  sa 
bahay  para  sa  mga  tagilirang-silid  sa 
palibot  iipang  mga  marapat,  at  huag 
makapit  sa  pader  ng  bahay.  7  At  ang 
mga  tagilirang-silid  ay  lalong  lumuluang 
liabang  lumiligid  sa  bahay  na  paitaas  ng 
paltaas;  sapagka't  ang  pagligid  ng  bahay 
ay  napaiitaas  sa  palibot  ng  bahay :  kaya't 
ang  luang  ng  bahay  ay  lumuluang  na 
paitfKis;  at  sa  gayo'y  ang  isa  ay  na- 
paiitaas mula  sa  pinakamababang  silid, 
hangang  sa  pinakamataas  sa  pamamag- 
itan  ng  gitna  na  silid.  8  Aking  nakita 
nanian  na  ang  bahay  ay  may  nakatayong 
tungtungan  sa  palibot :  ang  mga  cimiento 
ng  mga  tagilirang-silid  ay  buong  tarn  bo 
na  anim  na  malaking  siko.  9  Ang  kapal 
ng  pader,  na  nasa  mga  tagilirang-silid,  sa 
dakong  labas,  ay  limang  siko:  at  ang 
naiwan  ay  lugar  ng  mga  tagilirang-silid 
na  ukol  sa  bahay.  10  At  ang  pag-itan 
ng  mga  silid  ay  may  luang  na  dalawang 
puong  siko  sa  palibot  ng  bahay  sa  lahat 
ng  dako.  11  At  ang  mga  pintuan  ng 
mga  tagilirang-silid  ay  sa  dakong  naiwan, 
isang  pintuan  sa  dakong  hilagaan,  at 
isang  pintuan  sa  dakong  timugan :  at  ang 
luang  ng  lugar  na  naiwan  ay  limang  siko 
sa  palibot.  12  At  ang  ba^hay  na  nasa 
harapan  ng  liiwalay  na  lugar  sa  tagilirang 
dakong  kalunuran  ay  pitong  puong  siko 
ang  luang;  at  ang  pader  ng  bahay  ay 
limang  siko  ang  k^pal  sa  palibot,  at  ang 
haba  noon  ay  siam  na  puong  siko, 
IS  Sa  gayo'y  sinukat  niya  ang  bahay,  na 
isang  daang  siko  »ng  haba;  at  ang 
hiwalay  na  lugar,  at  ang  bahay,  sampuo 
ng  pader  noon,  isang  daang  siko  ang 
haba ;  14  ang  luang  naman  ng  harapan 
eg  bahay,  at  ng  hiwalay  na  lugar  f^a 
dakong  silanganan,  isang  daang  siko. 
15  At  sinukat  niya  ang  haba  ng  bahay 


sa  harap  ng  hiwalay  na  lugar  na  nasa 
likuran  noon,  at  ang  mga  galeria  noon  sa 
isang  dako,  at  sa  kabilang  dako,  isang 
daang  siko  ;  at  ang  lalong  loob  na  templo 
at  ang  mga  pasukan  ng  looban ;  16  ang 
mga  tungtungan,  at  ang  mga  nasasarang 
dungawan,  at  ang  mga  galeria  sa  palibot 
sa  kanilang  tatlong  lapag,  Pa  tapat  ng 
tungtungan,  nakikisamihan  ng  kahoy  sa 
palibot,  at  mtda  sa  lapag  hangang  sa 
mga  dungawan ;  natatakpan  nga  ang  mga 
dungawan;  17  sa  pag-itan  ng  itaas  ng 
pintuan,  sa  lalong  loob  ng  bahay,  at  sa 
labas,  at  ang  boong  pader  sa  palibot  sa 
loob  at  sa  labas,  ay  sinukat.  18  At  a^ig 
pader  ay  niyaring  may  kerubin  at  may 
mga  puno  nf  palma;  at  isang  puno  ng 
palnm  at  sa  pag-itan  ng  kerubin  at 
kerubin,  at  bawa't  kerubin  ay  may  dala- 
wang mukha ;  19  na  ano  pa't  may 
mukha  ng  isang  tawo  sa  dako  ng  puno  ng 
palma  sa  isang  dako,  at  ang  mukha  ng 
batang  leon  sa  dako  ng  puno  ng  palma  sa 
kabilang  dako:  ganito  ang  pagkayari  sa 
boong  bahay  sa  palibot.  20  Mula  sa 
lapag  hangang  sa  itaas  ng  pintuan  ay 
may  mga  kerubin  at  mga  puno  ng  palma 
na  yari :  ganito  ang  pader  ng  templo. 
21  Tungkol  sa  templo,  ang  mga  haligi 
ng  pintuan  ay  kuadrado ;  at  tungkol  sa 
harapan  ng  santuario,  ang  hichura  noo'y 
gaya  ng  hichura  ng  templo.  22  Ang  altar 
ay  kahoy,  na  tatlong  siko  ang  taas,  at  ang 
haba  noo'y  dalawang  siko;  at  ang  mga 
sulok  noon  at  ang  haba  noon,  at  ang  mga 
pader  noon,  ay  kahoy :  at  sinabi  niya  sa 
aking :  Ito  ang  dulang  na  nasa  harap  ng 
Panginoon.  23  At  ang  templo,  at  ang 
santuario    ay    may    dalawang    pintuan. 

24  At  ang  mga  pintuan  ay  may  tigda- 
dalawang  dahong  pinto,  dalawang  napag- 
papatong  na  dahon;  dalawang  dahon  sa 
isang  pinto,  at  dalawang  dahon  sa  kabila. 

25  At  mga  niyari  sa  mga  yaon,  sa  mga 
pintuan  ng  templo,  mga  kerubin  at  mga 
puno  ng  palma,  gaya  ng  niyari  sa  mga 
pader;  at  may  makapal  na  kahoy  sa 
harap    ng    malaking    pintuan    sa   labas. 

26  At  may  mga  nasasarang  dungawan  at 
mga  puno  ng  palma  sa  isang  dako  at  sa 
kabilang  dako,  sa  mga  tagiliran  ng  pasu- 
kan :  ganito  ang  mga  tagilirang-silid  ng 
bahay,  at  ang  mga  makapal  na  sikang. 
A/^  Ng  magkagayo'y  dinala  niya  ako  sa 
T"^  looban  sa  labas,  sa  daan  na  dakong 
hilagaan :  at  ipinasok  niya  ako  sa  silid  na 
nasa  tapat  ng  hiwalay  na  lugar,  at  siyang 
nasa  tapat  ng  bahay  ca  dakong  hilagaan. 


43.  8 


EZEKIEL. 


?61 


2  Sa  unahan  ng  habang  isang  daang 
siko  ay  nandoon  ang  pintuang  liilagaan, 
at  ang  luang  ay  limang  puong  siko.  3  Sa 
tapat  ng  dalawang  puong  siko  na  iikol  sa 
lalong  loob  na  looban,  at  sa  tapat  ng 
lapag  na  ukol  sa  looban  sa  labas,  ay 
galeria't  galeria  na  tatlong  laimg.  4  At 
sa  harap  ng  mga  silid  ay  may  isang  laka- 
i;an  na  sampuong  siko  ang  luang  sa  loob, 
isang  daang  may  isang  siko )  at  ang  kani- 
iang  mga  pintuan  ay  sa  dakong  hilagaan. 
5  Ang  lalong  mataas  ngang  silid  ay 
siyang  lalong  maikli :  sapagka't  ang  mga 
^galeria  ay  kumukuha  sa  mga  ito,  ng  liigit 
kay  sa  lalong  mababa  at  sa  piuakagitna, 
sa  baliay.  ,.  6  Sapagka't  tatlong  lapag, 
at  walang  mga  haligi  na  gaya  ng  mga 
haligi  ng  mga  looban :  kaya't  ang  plnaka- 
mataas  ay  lalong  raunti  kay  sa  pimikama- 
baba  at  sa  pinakagitna  mula  sa  lupa. 
7  At  ang  pader  na  nasa  labas  sa  tabi  ng 
mga  silid,  sa  dako  ng  looban  sa  labas  sa 
harap  ng  mga  silid,  ang  haba  noo^y  limang 
puong  siko.  8  Sapagka't  ang  haba  ng 
mga  silid  na  nasa  looban  sa  labas  ay 
limang  puong  siko :  at,  narito,  ang  hara- 
pan  ng  templo  ay  may  isang  daang  siko. 
9  At  nasa  ilalim  ng  mga  silid  na  ito  ang 
pasukan  sa  dakong  silanganan,  sa  pag- 
pasok  na  mula  sa  looban  sa  labas.  10  Sa 
kakapalan  ng  pader  ng  looban  sa  dakong 
silanganan,  sa  harap  ng  hiwalay  na  lugar, 
at  sa  harap  ng  bahay,  may  mga  silid. 
11  At  ang  daan  sa  harap  ng  mga  yaon  ay 
gaya  ng  hichura  ng  d<ia)i  sa  mga  silid  na 
nangasa  dakong  hilagaan;  ay  on  sa  kani- 
lang  haba  ay  gayon  ang  kanilang  luang : 
at  lahat  ng  labasan  nila  ay  ayon  sa  kani- 
lang mga  anyo,  at  ayon  sa  kanilang  mga 
pintuan.^  12  At  ayon  sa  mga  pintuan  ng 
mga  silid  na  nasa  dakong  timugan  ay 
may  isang  pintuan  sa  pasimula  ng  daan, 
sa  daang  tuid  na  patuloy  sa  pader  sa 
dakong  silanganan,  sa  papasok  sa  mga 
yaon.  ^  IS  Ng  magkagayo'y  sinabi  niya 
sa  aking:  Ang  hilagaang  silid  at  ang 
•timugang  silid  na  nasa  harap  ng  hiwa- 
lay na  lugar,  mga  santong  silid,  na 
pagkakanan  ng  mga  pinakasantong  bagay 
ng  mga  sacerdote  i>a  malapit  sa  Pangi- 
NOON :  doon  nila  ilalapag  ang  mga  pina- 
kasantong bagay,  at  ang  bandog  na  hari- 
na,  at  ang  handog  daliil  sa  kasalanan,  at 
ang  handog  dahii  sa  pagkakasala ;  sapag- 
ka't  ang  lugar  ay  saiito.  14  Pagka  ang 
mga  sacerdote  ay  pumapasok,  hindi  nga 
sila  lalabas  sa  santong  lugar  na  papasok 
ga   loobao   sa   labas,  kungdl  dQQp  nila 


ilalapag  ang  kanilang  mga  kasuotan  na 
kanilang  ipinamamahala ;  sapagka^t  mga 
santo :  at  sila'y  magsusuot  ng  ibang  mga 
kasuotan,  at  lalapit  sa  ukol  sa  bayan. 

15  Ng  matapos  nga  niyang  masu- 
kat  ang  lalong  loob  ng  bahay,  inilabas 
niya  ako  sa  daan  ng  pintuang-daan  na 
nakaharap  sa  dakong  silanganan,  at 
sinukat  sa  palibot.  16  Sinukat  niya  sa 
dakong  silanganan  ng  panukat  na  tambo, 
na  limang  daang  tambo,  ng  sukat  na 
tambo  sa  palibot.  17  Sinukat  niya  sa 
dakong  hilagatan,  na  limang  daang  tembo 
ng  panukat  na '  tambo  sa  palibot. 
18  Sinukat  niya  sa  dakong  timugan,  na 
limang  daang  tambo  ng  panukat  na 
tambo.  19  Siya'y  pumihit  sa  dakong 
kalunuran,  at  sinukat  ng  limang  daang 
tambo  ng  panukat  na  tambo.  20  Sinukat 
niya  sa  apat  na  sulok:  may  pader  sa 
palibot,  ang  haba'y  limang  daan,  at  ang 
luang  ay  limang  daan,  lipang  igawa  ng 
pagkakahiwalay  ang  santo  at  ang  kara- 
niwan. 

A^  Pagkatapos  ay  dinala  niya  ako  sa 
■  O  pintuang-daan,  sa  pintuang-daan 
na  nakaharap  sa  dakong  silanganan: 
2  at,  narito,  ang  kalualhatian  ng  Dios 
ng  Israel  ay  nangagaling  sa  dakong 
silanganan:  at  ang  kaniyang  voces  ay 
gaya  ng  lagaslas  ng  maraming  tubig:  at 
ang  lupa  ay  sumilang  ng  kaniyang  kalu- 
alhatian. 3  At  ayon  sa  hichura  ng  ma- 
likmata  na  aking  nakita,  ayon  sa  malik- 
mata  na  nakita  ko  ng  ako'y  pumaroon 
upang  gibain  ang  ciudad  j  at  ang  mga 
malikmata  ay  .gaya  ng  malikmata  na 
aking  nakita  sa  tabi  ng  ilog  Kebar:  at 
ako'y  napasubasob.  4  At  ang  kalualha- 
tian ng  Panginoon  ay  nasok  sa  bahay 
sa  daan  ng  pintuang-daan  na  nakaharap 
sa  dakong  silanganan.  5  At  itinaas  ako 
ng  espiritu,  at  dinala  ako  sa  lalong  loob 
na  looban;  at,  narito,  pinuno  ng  kalual- 
hatian ng  Panginoon  ang  bahay.  6  At 
aking  narinig  ang  isang  nagsasalita  sa 
akin  mula  sa  bahay;  at  isang  lalaki  ay 
turaayo  sa  siping  ko.  7  At  sinabi  niya 
sa  aking:  Anak  ng  tawo,  ito  ang  lugar  ng 
aking  luklukan,  at  lugar  ng  mga  talam- 
pakan  ng  aking  mga  paa,  na  aking  tata- 
hanan  sa  gitna  ng  mga  anak  ng  Israel 
magpakailan  man :  at  hindi  na  dudumhan 
pa  ng  bahay  ng  Israel  ang  aking  santong 
pangalan^  nila  man,  o  ng  kanilang  mga 
hari  man,  ng  kanilang  pakikiapid,  at  ng 
mga  bangkay  man  ng  kanilang  mga  hari 
sa  kanilang  m|a  mataas  m  lugar ;    ^  sa 


862 


EZEKIEL. 


43.  8 


kanilang  paglalagay  ng  kanilang  tnng- 
tungan  sa  tabi  ng  aking  tnngtungan,  at 
ng  haligi  ng  kanilang  pintiian  sa  tabi 
ng  aking  haligi  ng  pintuan,  at  wala 
kungdi  pader  sa  pag-itan  ko  atnila;at 
kanilang  dinumhan  ang  aking  santong 
pangalan  sa  pamamag-itan  ng  kanilang 
rnga  kasuklamsuklam  na  nakamit :  kaya't 
aking  niga  tinunaw  sa  aking  gallt. 
9  Alisin  nga  nila  ang  kanilang  pakikiapid, 
at  ang  mga  bangkay  ng  kanilang  mga 
liari,  na  malayo  sa  akin,  at  ako'y  tata- 
han  sa  gitna  nila  magpakailan  man. 

10  Ikaw  anak  ng  tawo,  ipakilala  mo 
ang  bahay  sa  baliay  ng  Israel,  upang 
sila'y  mangapahiya  sa  kanilang  mga  ka- 
sam-an :  at  sukatin  nila  ang  anyo.  11  At 
kung  sila'y  mapahiya  sa  laliat  nilang 
ginawa,  ipakilala  ninyo  sa  kanila  ang 
hichura  ng  baliay,  at  ang  pagkaanyo 
noon,  at  ang  labasan  noon,  at  ang  pasukan 
noon,  at  labat  ng  hichura  noon,  at  ang 
boong  ayos  noon,  at  lahat  ng  hichura 
noon,  at  lahat  ng  kautusan  noon,  at 
inyong  isulat  sa  kanilang  paningin : 
upang  kanilang  maingatan  ang  boong 
hichura  noon,  at  ang  boong,  ayos  noon,  at 
kanilang  mga  gawin.  12  I  to  ang  kau- 
tusan ng  bahay :  sa  taluk  to  k  ng  bundok 
sa  boong  hanganan  noon  sa  palibot  ay 
magiging  pinakasanto.  -  Narito,  ito  ang 
kautusan  ng  bahay. 

13  At  ito  ang  mga  sukat  ng  altar  ayon 
sa  mga  siko:  (ang  siko  ay  isang  siko  at 
isang  lapad  ng  kamay:)  ang  tungtungan 
ay  magiging  isang  siko,  at  ang  luang  ay 
isang  siko,  at  ang  laylayan  noon  sa  palibot 
ay  isang  dangkal :  at  ito  ang  magiging 
tungtungan  ng  altar.  14  At  mula  sa 
tungtungan  sa  lupa  sa  lalong  maba- 
bang  pahingahan  ay  malalagay  na  da- 
lawang  siko,  at  ang  luang  ay  isang 
siko ;  at  mula  sa  lalong  maliit  na 
pahingahan  hangang  sa  lalong  mala- 
king  pahingahan  ay  malalagay  na  apat 
na  siko,  at  ang  luang  ay  isang  siko. 
15  At  ang  lalong  mataas  na  altar  ay 
magiging  apat  na  siko;  at  mula  sa  apuyan 
ng  altar  hangang  sa  dakong  itaas  ay 
magkakaroon  ng  apat  na  sungay.  16  At 
ang  apuyan  ng  altar  ay  magkakaroon  ng 
labing  dalawang  siko  ang  haba,  sa  labing 
dalawa  ang  luang,  parisukat  sa  apat  na 
■  tagiliran  noon.  17  At  ang  pahingahan 
noon  ay  magkakaroon  ng  labing  apat  7ia 
siko  ang  haba  sa  labing  apat  na  siko  ang 
hiang  sa  apat  na  tagiliran  noon;  at  ang 
laylayi^n  sa  palibot  ay  magiging  kalaha- 


ting  siko ;  at  ang  tungttmgan  noon  ay 
magiging  isang  siko  sa  palik:'t;  at  ang 
mga  baitang  noon  ay  haliarap  sa  dakong 
silanganan. 

18  At  sinabi  niya  sa  aking:  Anak  ng 
tawo,  ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
DiOS:  Ito  ang  m.r^a  ayos  ng  altar  sa 
kAarawan  na  kanilang  gagavvin,  upang 
pagliandugan  ng  mga  bandog  na  susu- 
nogin,    at    upang    pagu'isikan   ng   dngo. 

19  lyong  ibibigay  sa  mga  sacerdote  na 
mga  Levita'  na  sa  binlii  ni  Zadok  na 
malapit  sa  akin,  upang  maraahala  sa  akin, 
sabi  ng  Panginoong  Dios,  na  isang  guyang 
baka  na  pinakahandog  dahil  sa  kasalanan. 

20  At  kukuha  ka  ng  dugo  noon,  at 
ilalagay  mo  sa  apat  na  sungay  noon,  at 
sa  apat  na  sulok  ng  pahing^xhan,  at  sa 
laylayan  sa  palibot:  ganito  mo  lilinisin 
at  tutubusin.  21  lyo  naraang  kukunin 
ang  baka  na  handog  dahil  sa  kasalanan, 
at  susunugin  mo  sa  takdang  lugar  ng 
bahay,  sa  labas  ng  santuario.  22  At  sa 
ikalawang  araw  ay  maghahandog  ka 
ng  kambing  na  lalaki  na  walang  ka- 
pintasan  na  pinakahandog  dahil  sa 
kasalanan;  at  kanilang  lilinisin  ang 
altar  gaya  ng  kanilang  pagkalinis  sa 
pamamag-itan  ng  baka.  23  Pagka  ikaw 
ay  nakatapos  ng  paglilinis,  magha- 
handog ka  ng  isang  guyang  baka  na 
walang  kapintasan,  at  isang  lalaking  tupa 
na  mula  sa  kawan  na  walang  kapintasan. 
24  At  iyong  mga  ilalapit  sa  harap  ng 
Panginoon,  at  mga  hahagisan  ng  asin 
ng  mga  sacerdote,  at  kanilang  mga  iha- 
handog  na  pinakahandog  na  susunugin  sa 
Pan<5inoon.  '  25  Pitong  araw  na  mag- 
hahanda  ka  sa  bawa't  araw  ng  isang 
kambing  na  pinakahandog  dahil  sa  ka- 
salanan :  maghahanda  rin  si  la  iig  guyang 
baka,  at  isang  lalaking  tupang  mula  sa 
kawan,  na  walang  kapintasan.  26  Pi- 
tong araw  na  kanilang  tutubusin  ang 
altar  at  lilinisin;  gayon  nila  itatalaga. 
27  At  pagka  kanilang  natapos  ang  mga 
kaarawan,  mangyayari  na  sa  ikawalong 
araw,  at  sa  haharapin,  gagawin  ng  sacer- 
dote ang  inyong  mga  handog  na  susunu- 
gin sa  iba<^aw  ng  altar,  at  ang  inyong  mga 
handog  tungkol  sa  kapayapaan ;  at  aking 
tatangapin  kayo,  sabi  ng  Panginoong 
Dios. 

A  A  Ng  magkagayo'y  ibinalik  niya  ako 
■  ^  sa  daan  ng  labas  na  pintuang- 
daan  ng  santuario,  na  na^aharap  sa 
dakong  silanganan;  at  nasara.  2  At 
sinabi  ng   PakSinoon    sa  aking  f   Ang 


44.  22 


EZEKIBL. 


863 


pintuang-daang  ito  ay  sasarhan,  liindi 
bubuksan,  o  papasukan  "man  ng  sino  man, 
sapagka't  pinasukan  ng  Panginoon,  ng 
Dios  ng  Israel ;  kaya^t  sasarhan.  ii  Tung- 
kol  sa  pangulo,  siya'y  uupo  roon  na 
pinakapangulo  upang  kumain  ng  tinapay 
sa  harap  ng  Panginooi^  ;  siya'y  papasok 
sa  daan  ng  pasukan  ng  pintnang^daan,  at 
lalabas  sa  daan  ding  yaon.  ;4  Kg  mag- 
kagayo'y  dinala  niya  ako  sa  daan  ng 
liilagaang  pintuang-daan  sa  harap  ng 
bahay;  at  ako'y  tumingin,  at,  narito, 
pinuno  ng  kalualhatian  ng  PanQinoon 
ang  bahay  ng  PanQinoon  :  at  nasnbasob 
ako.  5  At  ang  Panginoon  ay  nagsabi  sa 
aking:  Anak  ng  tawo,  tandaan  mong 
mabuti,  at  masdan  mo  ng  iyong  mga  mata, 
at  pakingan  mo  ng  iyong  mga  pakinig  ang 
lahat  na  aking  sinasabi  sa  iyo  tungkol 
sa  lahat  ng  ayos  ng  bahay  ng  Panginoon, 
at  ng  lahat  ng  kautusan  doon;  at  tan- 
daan mong  mabuti  ang  pasukan  ng  bahay 
sampuo  ng  bawa't  labasap  sa  santuario. 
6  At  iyong  sasabihin  sa  mapanghimagsik, 
sa  bahay  ng  Israel :  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios:  Oh  kayong  bahay  ng 
Israel,  maglikat  na  kayo  sa  lahat  ni- 
nyong  kasuklamsuklam,  7  sa  inyong 
pagpapasok  ng  mga  taga-ibang  lupa  na 
hindi  tuli  sa  puso  at  hindi  tuli  sa  laman, 
upang  malagay  sa  aking  santuario,  na 
dumhan  yaon,  ang  aking  bahay,  pagka 
inyong  inihahandog  ang  aking  tinapay, 
ang  taba  at  ang  dugo,  at  sinira  nila  ang 
aking  tipan,  upang  idagdag  sa  lahat  ni- 
nyong  mga  kasuklamsuklam.  8  At  hindi 
ninyo  iningatan  ang  katungkulan  sa 
aking  mga  santong  bagay :  kungdi  kayo'y 
naglagay  ng  mga  tagapag-ingat  ng  ka- 
tungkulan sa  kanila  sa  aking  santuario 
para  sa  inyong  sarilL  9  Ganito  ang  sabi 
ng  Panginoong  Dios :  Walang  taga  ibang 
lupa,  na  hindi  tuli  sa  puso  at  hindi 
tuli  sa  laman  na  papasok  sa  aking  san- 
tuaro,  sino  mang  taga  ibang  lupa  na  nasa 
gitna  ng  mga  anak  ng  Israel.  10  Nguni't 
ang  mga  Levita  na  lumayo  sa  akin,  ng 
ang  Israel  ay  maligaw  sa  akin  sa  pag- 
sunod  sa  kanilang  mga  idolo ;  magdadala 
sila  ng  kanilang  kasam-an.  11  Gayon 
ma'y  naagiging  tagapamahala  sila  sa 
aking  santuario,  na  magkakaroon  ng  pa- 
mamahala  sa  mga  pintuang-daan  ng 
bahay,  at  mamamahala  sa  bahay:  kani- 
lang  j)apatayin  ang  handog  na  susunugin 
at  ang  hayin  para  sa  bayan,  at  sila'y 
tatayo  sa  harap  ng  mga  yaon  upang  mga 
pamahalaan  nila.    12  Sapagka't  kanilang 


mga  pinamamahalaan  sa  harap  ng  kani- 
lang mga  idolo,  at  naging  katitisuran  sa 
kasam-an  sa  bahay  ng  Israel ;  kaya't  itipa- 
as  ko  ang  aking  kamay  laban  sa  kanila, 
sabi  ng  Panginoong  Dios,  at  dadalhin  nila 
ang  kanilang  kasam-an.  IS  At  hindi 
sila  lalapit  sa  akin  upang  gumawa  tig 
katungkulan  ng  sacerdote  sa  akin,  o 
lumapit  man  sa  alin  man  sa  mga  santong 
bagay  ko,  sa  mga  bagay  na  pinakasanto^, 
kungdi  dadalhin  nila  ang  kanilang  kahi- 
hiyan,  at  ang  kanilang  mga  kasuklamsu- 
klam na  kanilang  nakamit.  14  Gayon 
ma'y  gagawia  ko  silang  tagapag-ingat  ng 
pamamahala  sa  bahay,  para  sa  boong 
paglilingkod  doon,  at  para  sa  lahat  na 
gagawin  doon. 

15  Nguni't  ang  mga  sacerdoteng  Levita  ' 
na  mga  anak  ni  Zadok,  na  nag-iingat  ng 
katungkulan  sa  aking  santuario  ng  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  humiwalay  sa 
akin,  siWy  lalapit  sa  akin  upang  raama- 
hala  sa  akin ;  at  sila'y  tatayo  sa  harap  ko 
upang  maghandog  sa  akin  ng  taba  at  ng 
dugo,  sabi  ng  Panginoong  Dios:  16  si- 
la'y  papasok  sa  aking  santuario,  at  siWy 
lalapit  sa  aking  dulang,  upang  mamabala 
sa  akin,  at  iingatan  nila  ang  aking  bilin. 

17  At  mangyayari  na,  pagka  sila^  puma- 
sok  sa  mga  pintuang-daan  ng  lalong 
loob  na  looban,  susuotan  sila  ng  mga 
kayong  puting  kasuotan;  at  walang 
lanang  dadaitl  sa  kanila,  samantalang  , 
siWy  namamahala  sa  mga  pintuang-daan 
ng  lalong  loob  na  looban,  at  sa  bahay. 

18  Sila'y  magkakaroon  ng  kayong  puti  sa 
kanilang  mga  ulo,  at  magkakaroon  ng 
mga  tapi  na  kayong  puti  sa  kanilang  mga 
balakang ;  hindi  sila  magbibigkis  ng  <mo 
mang  nakapagpapawis.  19  At  ps^a 
sila^y  lumabas  sa  looban  sa  labas,  sa 
labas  na  looban  sa  bayan,  kanilang  huhu- 
barin  ang  kanilang  mga  kasuotan  na 
kanilang  ipinamamahala,  at  mga  ilalagay 
nila  sa  mga  santong  silid,  at  magsilsuot 
sila  ng  ibang  mga  kasuotan,  upang  huag 
nilang  papaging  santohin  ang  bayan  ng 
kanilang  mga  kasuotan.  so  Huag  man 
silang  mag-aahit  ng  kanilang  mga  ulo, 
o  titiisin  mang  ang  kanilang  buliok  ay 
humaba;  kanila  lamang  gugnpitan  ang 
kanilang  mga  ulo.  21  At  huag  man 
iinom  ang  sino  mang  sacerdote  ng  alak:, 
pagka  sila'y  papasok  sa  lalong  loob  na 
looban.  22  Huag  silang  mag-aasawa  sa 
babayeng  bao,  o  sa  inihiwalay  man: 
kungdi  siWy  kukuha  ng  mga  dalaga  sa 
binlS  ng  bahay  ng  Israel,  o  ng  babayeng 


864 


EZEKIBL, 


44.  22 


bao  na  nabao  sa  sacerdote.  23  At 
kanilang  tuturnan  ang  aking  bayan  ng 
pagkakaiba  ng  santo  at  ng  karaniwan, 
at  ipabiibulay  nila  sa  kaiiila  ang  ma- 
rumi  at  malinis.  24  At  sa  pagkakaalit 
sila'y  tatayo  upang  huiuatol ;  ayon  sa 
aking  mga  kahatulan  ay  kanilang  lialia- 
tnlan:  at  kanilang  iingatan  ang  aking 
mga  kautnsan  at  ang  aking  mga  pala- 
tuntunan  sa  lahat  kong  takdang  kapis- 
tahan;  at  kanilang  ipangingilin  ang 
aking  mga  sabado.  25  At  hindi  sila 
lalapit  sa  alin  mang  patay  na  tawo  upang 
magpakahawa :  nguni^t  sa  ama,  o  sa  ina, 
o  sa  anak  na  lalaki  o  babaye,  sa  kapatid 
na  lalaki  o  babaye  na  hindi  nagkaasawa, 
maaaring  magpakaliawa  sila.  26  At 
pagkatapos  na  siya'y  malinis,  sila'y  bibi- 
langsakaniya  ng  pitong  araw.  27  At  sa 
kaarawau  na  siya'y  pumasok  sa  santnario, 
sa  lalong  loob  na  looban  upang  mamahala 
sa  santuario,  siya^y  maghaliandog  ng  ka- 
niyang  liandog  dahil  sa  kasalanan,  sabi 
ng  Panginoong  Dios.  28  At  sila'y  mag- 
kakaroon  ng  mana;  ako'y  kanilang  ma- 
na:  at  huag  ninyong  bibigyan  sila  ng 
pag-aari  sa  Israel:  ako'y  kanilang  pag- 
aari.  29  Sila'y  kakain  ng  handog  na 
harina,  at  ng  handog  dahil  sa  kasalanan, 
at  ng  handog  dahil  sa  pagkakasala;  at 
lahat  ng  bagay  na  itinalaga  sa  Israel  ay 
magiging  kanila.  30  At  ang  una  sa 
lahat  na  unang  bunga  ng  lahat  na  bagay, 
at  lahat  na  alay  na  bawa't  bagay,  sa  lahat 
ninyong  mga  alay  ay  magiging  sa  mga 
sacerdote:  inyo  namang  ibibigay  sa 
sacerdote  ang  una  sa  inyong  masa,  upang 
papagpahingahin  ang  isang  pagpapala  sa 
inyon  bahay.  31  Ang  sacerdote  ay  hindi 
kakain  ng  ano  mang  bagay  na  nama- 
matay  sa  kaniyang  sarili,  o  nalapa, 
maging  ibon  o  hayop. 
A  K  Bukod  dito'y  pagka  inyong  haha- 
■"Vi'  tiin  sa  pamamag-itan  ng  sapalaran 
ang  lupain  na  pinakamana,  maghaliandog 
kayo  ng  alay  sa  PANGi:i?00N,  isang 
santong  bahagi  ng  lupain:  ang  haba  ay 
magkakaroon  ng  habang  dalawang  puo't 
limang  libong  tamboj  at  magkakaroon  ng 
luang  na  sampuong  libo  :  magiging  santo 
sa  lahat  ng   laylayan    noon    sa    palibot. 

2  Dito'y  magkakaroon  para  sa  santong 
lugar  ng  limang  daan  ang  haba  sa  limang 
daang  luang,  parisukat  sa  palibot;  limang 
puong  siko  sa  pag-itan  noon  sa  palibot. 

3  At  sa  sukat  na  ito  iyong  sasukatin, 
na  ang  haba  ay  dalawang  poo^t  limang 
Ubo,  at  ang  luang  ay  san)pnong  iibg :  at 


doo'y  malalagay  ang  santuario,  na  pina- 
kasanto.  4  Siyang  santong  bahagi  ng 
lupain  mapapasa  mga  sacerdote,  na  mga 
tagapamahala  sa  santuario,  na  lumalapit 
upang  mamahala  sa  Panginoon:  at 
magiging  lugar  para  sa  kanilang  mga 
bahay,  at  santong  lugar  para  sa  santuario. 
5  At  dalawang  puo't  limang  libo  ang 
haba,  at  sampuong  libo  ang  luang  ay  ma- 
papasa mga  Levita,  na  mga  tagapamahala 
ng  bahay  na  pinakapag-aari  sa  kanilang 
sarili,  na  dalawang  puong  silid.  6  At 
inyong  itatakda  ang  pag-aari  ng  ciudad 
na  limang  libo  ang  luang,  at  dalawang 
puo't  limang  libo  ang  haba,  sa  tabi  ng 
alay  na  santong  bahagi:  magiging  para 
sa  boong  bahay  ng  Israel.  7  Magkakaroon 
naraan  para  sa  pangulo  ng  bahagi  sa  isang 
dako  at  sa  kabilang  dako  sa  santong  alay 
at  sa  pag-aari  ng  ciudad,  sa  tapat  ng 
santong  alay  at  sa  tapat  ng  pag-aari  ng 
ciudad,  sa  dakong  kalunuran  na  gawing 
kalunuran,  at  sa  dakong  silanganan  na 
gawing  silanganan :  at  ang  haba  ay  ayon 
sa  isa  sa  mga  bahagi,  mula  sa  kalunurang 
hanganan  sa  silanganang  hanganan.  8  Ang 
lupain  ay  mapapasa  kaniya  na  pinakaari 
sa  Israel:  at  hindi  na  pipighatiin  pa 
n^'  aking  mga  pangulo  ang  aking  bayan ; 
kungdi  ibibigay  nila  ang  lupainsa  bahay 
ng  Israel  ayon  sa  kanilang  mgaangkan. 

9  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Dios : 
Siya  na.  Oh  mga  pangulo  ng  Israel: 
Iwan  ninyo  ang  pangdadahas  at  pagsam- 
sam,  at  gumawa  kayo  ng  kahatulan  at  ng 
matuid ;  alisin  ninyo  ang  inyong  pag- 
gipit  sa  aking  bayan,  sabi  ng  Panginoong 
Digs,  lo  Kayo'y  magkakaroon  ng  mga 
tapat  na  timbangan  at  tapat  na  efa,  at 
tapat  na  bato.  11  Ang  efa  at  ang  bate 
ay  magiging  isang  takalan,  upang  ang 
bato  ay  maglaman  ng  ikasam puong  ba- 
hagi ng  isang  homer,  at  ang  efa  ay  ika- 
sampuong  bahagi  ng  isang  homer:  ang 
takal  noon  ay  magiging  ayon  sa  homer. 

12  At  ang  siklo  ay  maglalaman  ng  dala- 
wang puong  gera:  dalawang  puong  siklo, 
dalawang  puo't  limang  siklo,  o  labingli- 
mang  siklo,  siyang  magiging  maneli  ninyo, 

13  Ito  ang  alay  na  inyong  ihaliandog; 
ang  ikaanim  ra  bahagi  ng  isang  efa  sa 
isang  homer  ng  trigo,  at  inyong  ibibigay 
ang  ikaanim  na  bahagi  ng  isang  efa  sa 
isang  homer  ng  cebada:  14  at  ang 
takdang  bahagi  ng  langis,  ng  bato  ng 
langis,  magiging  ikasampuong  bahagi  ng 
bato  sa  koro,  na  sampuong  bato,  isang 
homer,  sapagka't  sampuong  bato  ay  isang 


46.  11 


EZEKIEL, 


865 


homer:  15  at  isang  cordero  sa  kawan, 
sa  dalawang  daan,  na  mula  sa  matabang 
sabsaban  sa  Israel ;  na  pinakahandog  na 
harina,  at  pinakahandog  na  susunugin,  at 
pinakahandog  tungkol  sa  kapayapaan, 
upang  ipangtubos  sa  kanila,  sabi  ng  Pa- 
nginoong  Dios.  16  Boong  bayan  ng 
lupain  ay  magbibigay  ng  alay  na  ito.  sa 
paugulo  sa  Israel.  17  At  magiging  ba- 
hagi  ng  pangulo  na  magbigay  ng  mga 
handog  na  susunugin,  at  ng  mga  handog 
na  harina,  at  ng  mga  inuming  handog,  sa 
mga  kapistahan,  at  sa  mga  bagong  buan, 
at  sa  mga  sabado,  sa  lahat  ng  takdang 
kapistahan  ng  bahay  ng  Israel:  siya'y 
maghalxanda  ng  handog  dahil  sa  kasa- 
lanan,  at  ng  handog  na  harina,  at  ng 
handog  na  susunugin,  at  ng  mga  handog 
tungkol  sa  kapayapaan,  iipang  ipangtubgs 
sa  bahay  ng  Israel. 

18  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios  :  Sa  unang  buan^  sa  unang  araw  ng 
buan,  kukuha  ka  ng  guyang  baka  na 
walang  kapintasan ;  at  iyong  lilinisin  ang 
santuario.  19  At  ang  sacerdote  ay  ku- 
kuha ng  dugo  ng  handog  dahil  sa  kasa- 
lanan,  at  ilalagay  sa  mga  itaas  ng 
pintuan  ng  bahay,  at  sa  apat  na,  sulok 
ng  tungtungang  altar,  at  sa  mga  haligi 
ng  pintuang-daan  ng  lalong  loob  na 
looban.  20  At  gayon  ang  iyong  ga- 
ga win  sa  ikapitong  a?'ai^  ng  buan  para 
sa  bawa^t  nagkakamali,  at  para  sa 
bawa't  walang  malay:  gayon  ninyo  tu- 
tubusin  ang  bahay.  21  Sa  unang  buarij 
sa  ikalabing  apat  na  araw  ng  buan, 
magkakaroon  kayo  ng  paskua,  isang 
kapistahan  na  pitong  araw;  tinapay  na 
walang  levadura  ang  kakanin.  22  At 
sa  araw  na  yaon  ay  maghahanda  ang 
pangulo  para  sa  kaniya  at  para  sa 
boong  bayan  ng  lupain  ng  isang  guyang 
toro  na  {)inakahandog  dahil  sa  kasa- 
lanan.  2S  At  sa  pitong  araw  ng 
kapistahan  ay  maghahanda  siya  ng 
handog  na  susunugin  sa  Panginoon, 
pitong  baka,  at  pitong  tupa  na,  walang 
kapintasan  sa  araw-araw  na  pitong 
araw;  at  isang  kambing  araw-ar^w  na 
pinakahandog  dahil  sa  kasalanan.  24  At 
siya'y  maghahanda  ng  handog  na  harina, 
ng  isang  efa  sa  isang  toro,  at  ng  isang 
efa  sa  isang  lalaking  tupa,  at  isang  hin  ng 
langis  sa  isang  efa.  25  Sa  ikapitong 
hium,  sa  ikalabing  limang  araw  ng  buan, 
sa  kapistahan,  kaniyang  gaga  win  ang 
gay  a  ng  pitong  araw  ;  ayon  ,sa  handog 
dahil  sa  kasalanan,  ayon  sa  hwidog  na 


susunugin,  at  ayon  sa  handog  na  harina, 
at  ayon  ea  langis. 

yf^  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
^\J  Dxos :  Ang  pintuang-daan  ng 
lalong  loob  na  looban  na  nakaharap.sa 
dakong  silanganan  ay  sasarhau  sa  anim  na 
araw  na  iginagawa;  nguni't  sa  sabado  ay 
bubuksan,  at  sa  kaar^wan  ng  bagong 
buan  ay  bubuksan.  S  At  ang  pangulo  ay 
papasok  sa  daan  ng  pasukan  ng  pintuang- 
daan  sa  Ubas ;  at  tatayo  sa  tabi  ng 
haligi  ng  pintuang-daan,  at  maghahanda 
ang  mga  sacerdote  ng  kaniyang  handog 
na  susunugin,  at  ng  kaniyang  mga  handog 
tungkol  sa  kapayapaan,  at  siya'y  sasamba 
sa  may  tungtungan  sa  pintuang-daan; 
kung  magkagayo^y  lalabais  siya :  nguni't 
ang  pintuang-daan  ay  hindi  sasarhan 
hangang  sa  kinahapunan.  S  At  ang 
bayan  ng  lupain  ay  sasamba  sa  may 
pintuan  ng  pintuang-daang  yaon  sa  harap 
ng  Panginoon  sa  mga  sabado  at  sa  mga 
bagong  buan.  4  At  ang  handog  na 
susunugin  na  ihahandog  ng  pangulo  sa 
Panginoon  sa  araw  ng  sabado  ay  anim 
na  cordero  na  walang  kapintasan  at  isang 
lalaking  tupang  walang  kapintasan ;  5  at 
ang  handog  na  harina  ay  isang  efa  sa 
lalaking  tupa,  at  ang  handog  na  harina 
sa  mga  cordero  ajr  ang  kaniyang  kayang 
ibigay,  at  isailg  hm  ng  langis  sa.  isang  efa. 
6  At  sa  kaarawan  ng  bagong  buan  ay 
isang  guyang  baka  na  walang  kapintasan ; 
at  anim  na  cordero  at  ^  isang  lalaking 
tupa ;  mga  walang  kapintasan :  7  at 
siya'y  maghahanda  ng  handog.  na  ha- 
rina, isang  efa  sa  baka,  at  isang  efa 
sa  lalaking  tupa,  at  sa  mga  cordero 
ay  ayon  sa  kaniyang  kaya,  at  isang 
bin  na  langis  sa  isang  efa.^  8  At  pagka 
ang  pangulo  ay  papasok,  siya^  papasok 
sa  daan  ng  pasukan  ng  pintuang-daan,  at 
sa  daan  ding  yaon  siya  lalabas.  9  Ngu- 
ni^t  pagka  ang  bayan  ng  lupain  ay  haha- 
rap  sa  Panginoon  sa  mga  takdang  kapis- 
tahan, siyang  nanasok  sa  daan  ng  hilaga- 
ang  pintuang-daan  upang  sumamba  ay 
lalabas  sa  daan  ng  timugang  pintuang- 
daan;  at  siyang  nanasok  sa  daan^ng 
timugang  pintuang-daan  ay  lalabas  sa 
daan  ng  hilagaang  pintuang-daan :  hindi 
siya  babalik  sa  daan  ng  pintuang-daan  na 
kaniyang  pinasukan,  kungdi  lalabas  na 
matuid  sa  harap  niya.  10  At  ang  pangulo, 
pagka  sila'y  papasok,  papasok  sa  gitna 
nila ;  at  pagka  sila'y  lalabas  ay  lalabas  na 
magkikasama.  11  At  sa  mga  kapistahan 
at  sa  naga  kadakilaan  ay  ang  bandog  n^ 


866 


EZEKIEL. 


46.  11 


harina  ay  magiging  isang  efa  sa  isang 
baka,  at  isang  efa  sa  lalakiiig  tupa,  at 
9a  mga  cordero  ay  ang  kayang  ibigay 
niya,  at  isang  hin  ng  langis  sa  isang 
efa.  12  At  pagka  ang  pangulo  ay  magha- 
handa  ng  kusang  bandog,  ng  bandog  na 
susunn^in,  o  ng  mga  bandog  tungkol  sa 
kapayapaan  na  pinakakusang  handog;  sa 
Panginoon,  isa*y  magbubukas  sa  kaniya 
ng  pintuang-daan  na  nakabarap  sa  da- 
kong  silanganan,  at  kaniyang  ibabanda 
ang  kaniyang  handog  na  susunugin  at 
ang  kaniyang  mga  bandog  tungkol  sa 
kapayapaan,  gay  a  ng  kaniyang  ginagawa 
sa  araw  ng  sabado :  kung  magkagayo'y 
lalabas  siya ;  at  pagkalabas  niya  ay  sasar- 
han  ng  isa  ang  pintuang-daan.  13  At 
ikaw  ay  magbahanda  ng  isang  cordero  sa 
unang  taon  na  walang  kapintasan  na  pina- 
kahandog  na  susunngin  sa  Panginoon 
araw-araw  :  tuing  umaga  ay  magbabanda 
ka.  14  At  iyong  ibabandang  bandog  na 
harina  na  kasama  noon  tuing  umaga,  ang 
ikaanim  na  bahagi  ng  isang  efa,  at  ang 
ikatlong  bahagi  ng  isang  bin  ng  langis, 
upang  basain  ang  bulaklak  ng  harina: 
isang  bandog  na  harina  na  lagi  sa  Pangi- 
noon :  na  pinakalaging  ayos.  15  Ganito 
nila  ibabanda  ang  cordero  at  ang  bandog 
na  harina,  at  ang  langis,  tuing  umaga, 
na  pinakahandog  na  susunuging  lagi. 

16  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios :  Kung  ang  pangulo  ay  magbigay  ng 
kaloob  sa  kanino  man  sa  kaniyang  mga 
anak ;  ay  magiging  kaniyang  mana,  mauu- 
kol  sa  kaniyang  mga  anak ;  siyang  kani- 
lang  pag-aari  na  pinakamana.  17  Nguni't 
kung  ibigay  niya  ang  kaniyang  mana  na 
pinakakaloob  sa  isa  sa  kaniyang  mga 
alipin,  magiging  kaniya  sa  taon  ng  kala- 
yaan;  kung  magkagayo'y  mababalik  sa 
pangulo;  nguni't  tungkol  sa  kaniyang 
mana,  magiging  sa  kaniyang  mga  anak. 
18  Bukod  dito*y  hindi  kukuha  ang  pa- 
ngulo ng  mana  ng  bayan,  na  aalisin  sa 
kanila  ang  kanilang  pag-aari ;  siya'y  mag- 
bibigay  ng  mana  sa  kaniyang  mga  anak 
na  mula  sa  kaniyang  sariling  pag-aari: 
upamg  ang  aking  bayan  ay  huag  mangalat 
bawa*t  isa  sa  kaniyang  pag-aari. 

19  Ng  magkagayo*y*dinala  niya  ako  sa 
pasukan,  na  nasa  tabi  ng  pintuang-daan, 
sa  loob  ng  mga  santong  silid  para  sa  mga 
sacerdote,  na  nakaharap  sa  hilagaan :  at, 
narito,  may  isang  lugar  sa  lalong  loob  na 
bahagi  na  dakong  kalunuran.  20  At 
sinabi  niya  sa  aking :  Ito  ang  lugar  na 
pag papakuluan  ng  mga  sacerdote  ng  han- 


dog sa  pagkakasala  at  ng  handog  dabil  sa 
kasalanan,  na  siyang  kanilang  pag-iiha- 
wan  ng  bandog  na  harina ;  upang  huag 
nilang  mailabas  sa  lalong  labas  na  looban, 
upang  papaging  santohin  ang  bayan! 
21  Ng  magkagayo'y  inilabas  niya  ako  sa 
lalong  labas  na  looban  at  pinaraan  niya 
ako  sa  apat  na  sulok  na  looban;  at, 
narito,  sa  bawa't  sulok  ng  looban  ay  may 
isang  looban.  22  Sa  apat  na  sulok  ng 
looban  ay  may  mga  nababakurang  looban, 
apat  na  puong  siko  ang  haba  at  tatlong 
puo  ang  luang :  ang  apat  na  ito  sa  mga 
sulok  ay  may  isang  sukat.  23  At  may 
isang  hanay  na  bahay  sa  palibot  nila,  sa 
palibot  ng  apat,  at  ginawang  pakuluang 
mga  lugar  ang  ilalaim  ng  mga  hanay  sa 
palibot.  24  Ng  magkagayo'y  sinabi  niya 
sa  aking :  Ito  ang  mga  bahay  na  paka- 
luan,  na  pagpapakuluan  ng  tagapamahala 
ng  bahay  ng  hayin  ng  bayan. 
^■p  At  ibinalik  niya  ako  sa  pintuan  ng 
■  ■  bahay :  at,  narito,  ang  mga  tubig 
na  lumalabas  sa  ilalim  ng  tungtungan  ng 
bahay  sa  dakong  silanganan,  sapagka't  anj^- 
harapan  ng  bahay  ay  sa  dakong  silanga- 
nan;  at  ang  mga  tubig  ay  umaagos  sa 
ilalim,  mula  sa  dakong  kanan  ng  bahay 
satimugan  ng  altar.  2  Ng  magkagayoV 
inilabas  niya  ako  sa  daan  ng  pintuang- 
daang  hilagaan,  at  piuatnubayan  niya  ako 
sa  palibot  ng  daan  sa  labas  sa  lalong  labas 
ng  pintuang-daan,  sadaan  ng  pintuang-daan 
na  nakabarap  sa  dakong  silanganan;  at 
narito,  doo'y  umaagos  ang  mga  tubig  ha 
dakong  kanan.  3  Ng  ang  lalaki  ay  hiioa- 
has  sa  dakong  silanganan  na  may  panukat 
sa  kaniyang  kamay,  siya'y  sumukat  ng 
isang  libong  siko,  at  pinaraan  niya  ako  sa 
mga  tubig,  sa  mga  tubig  na  hangang 
bukongbukong.  4  Muling  sumukat  siya 
ng  isang  libo,  at  pinaraan  niya  ako  sa 
mga  tubig,  sa  mga  tubig  na  sa  hangang 
tuhod.  Muli  siyang  sumukat  ng  isang 
libo,  at  pinaraan  niya  ako  sa  mga  tubig,  sa 
mga  tubig  na  hangang  sa  mga  balakang. 
5  Pagkatapos  ay  sumukat  siya  ng  isang 
libo;  at  isang  ilog  na,  na  hindi  ko  naraa- 
nan:*sapagka*t  ang  mga  tubig  ay  suma- 
sampa,  mga  tubig  upang  languyan,  ilog  na 
hindi  mararaanan.  6  At  sinabi  niya  sa 
aking:  Anak  ng  tawo,  ^Nakita  mo  ha 
ito?  Ng  magkagayo'y  dinala  niya  ako  at 
pinabalik  niya  ako  sa  tabi  ng  ilog.  7  Ng 
ako  nga'y  makabalik,  narito,  sa  pang- 
pang  ng  ilog,  ay  may  totoong  maramiDg 
puno  ng  kahoy  sa  isang  dako  at  sa  kabila. 
8  Ng  magkagayo'y  sinabi  niya  sa  aking  r 


48.  8 


EZBKIEL. 


867 


Ang  mga  tubig  na  ito  ay  lumalabas  sa 
dakong  silanganang  lupain,  at  bababa  sa 
Araba:  at  yayaon  sa  dagat;  sa  dagat  ay 
papasok  ang  mga  tvhlg  na  pinalabas ;  at  ang 
tubig  ay  gagaling.  9  At  mangyayari,  na 
bawa't  may  buhay  na  nilalang  na  duma- 
dami,  saan  mang  lugar  pumaroon  ang 
tubig,  mabubuhay;  at  magkakaroon  ng 
totoong  napakaraming  isda:  sapagka't 
ang  mga  tubig  na  ito  ay  dumarating 
diyan,  at  ang  mga  tubig  ng  dagat  ay  gaga- 
ling, at  bawa^t  bagay  ay  mabubuhay  saan 
man  dumating  ang  ilog.  10  At  mang- 
yayari, na  ang  mga  mangingisda  ay  tatayo 
sa  tabi  noon:  mula  sa  En-gedi  hangang 
sa  En-eglaim  ay  magiging  lugar  na  lad- 
laran  ng  mga  lambat ;  ang  kanilang  isda 
ay  magiging  ayon  sa  kanilang  pagkaka- 
isda,  gaya  ng  isda  sa  malaking  dagat,  na 
totoong  marami.  11  Nguni't  ang  kani- 
yang  mga  lugar  na  malabo  at  ang  mga 
lumbak  noon,  hindi  gagaling;  sila  nga'y 
magiging  asinan.  13  At  sa  pangpang  ng 
ilog  sa  tabi  noon,  sa  dakong  ito  at  sa 
dakong  yaon,  tutubo  ang  sarisaring  pu- 
nong  kahoy  na  pinakapagkain,  na  ang 
dalion  ay  hindi  malalanta,  o  magkuku- 
lang  man  ang  bunga  noon:  magbubunga 
ng  bago  tuing  buan,  sapagka't  ang  tubig 
noon  ay  lumalabas  sa  santuario :  at  ang 
bunga  noon  ay  magiging  pagkain  at  ang 
dahon  noon  ay  pangamot. 

i:i  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong 
Dios:  Ito  ang  magiging  hanganan,  na  in- 
yong  pagbabahagihan  ng  lupain  na  pina- 
kamana  ayon  sa  labing  dalawang  angkan 
ng  Israel :  Ang  Jose  ay  magkakaroon  ng 
mga  bahagi.  14  At  inyong  mamanahin, 
ng  isa  na  gaya  ng  iba ;  ayon  sa  pinagtaa- 
san  ko  ng  aking  kamay  upang  ibigay  sa 
inyong  mga  magulang :  At  ang  lupaing  ito 
ay  mahuhulog  sa  inyo  na  pinakamana. 
15  At  ito  ang  magiging  hanganan  ng  lupa- 
in :  sa  dakong  hilagaan,  mula  sa  mala- 
king dagat,  sa  daang  Hetlon,  hangang  sa 
pasukan  ng  Zedad;  16  Hamat,  Berota, 
Sibraim,  na  nasa  pag-itan  ng  hanganan 
ng  Damasko  \t  ng  hanganan  ng 
Hamat;  Hazer-hatikon  na  nasa  tabi  ng 
hanganan  ng  Hauran.  17  At  ang  lian- 
ganang  mula  sa  dagat  ay  magiging  ang 
Hazer-enon  sa  hanganan  ng  Damasko,  at 
nasa  hilagaan  na  dakong  hilagaan  ang 
hanganan  ng  Hamat,  Ito  ang  dakong 
hilagaan.  18  At  sa  dakong  silanganan, 
sa  pag-itan  ng  Hauran  at  ng  Damasko 
at  ng  Gilead,  at  ng  lupain  ng  Israel, 
magiging  ang  Jordan;  mula  sa  hilagaang 


hanganan  hangang  sa  silanganang  dagat 
ay  inyong  susukatin.  Ito  ang  dakong 
silanganan.  19  At  ang  timugang  dako 
na  gawing  timugan  ay  magiging  mula  sa 
Tamar  hangang  sa  mga  tubig  ng  Meribat- 
kades,  sa  batis  ng  Egipto,  hangang.  sa 
malaking  dagat.  Ito  ang  timugang  dako 
na  gawing  timugan.  20  At  ang  kalunu- 
rang  dako  ay  magiging  ang  malaking 
dagat,  mula  sa  timugang  hanganan  han- 
gang sa  tapat  ng  pasukan  sa  Hamat.  Ito 
ang  kalunurang  dako.  21  Gayon  ninyo 
hahatiin  ang  lupaing  ito  sa  inyo  ayon 
sa  mga  angkan  ng  Israel.  23  At  mang- 
yayari na  inyong  hahatiin  sa  sapalaran 
na  pinakamana  sa  inyo  at  sa  mga  taga 
ibang  lupa  na  nangingibang  bayan  sa 
gitna  ninyo,  na  magkakaanak  sa  gitna 
ninyo;  at  sila'y  magiging  sa  inyo'y  pa- 
rang ipinanganak  sa  gitna  ng  mga  anak 
ng  Israel ;  sila'y  magkakaroon  ng  mana 
na  kasama  ninyo  sa  gitna  ng  mga  angkan 
ng  Israel.  2a  At  mangyayari,  na  kung 
saang  angkan  nangibang  bayan  ang  taga 
ibang  lupa,  doon  ninyo  bibigyan  siya  ng 
mana,  sabi  ng  Panginoong  Dios. 

3  Ang  mga  ito  nga  ang  mga  panga- 
lan  ng  mga  angkan:  mula  sa 
dulong  hilagaan,  sa  tabi  ng  daan  ng 
Hetlon  hangang  sa  pasukan  ng  Hamat, 
Hazar-enan,  sa  hanganan  ng  Damasko, 
na  dakong  hilagaan  sa  gawing  yaon  ng 
Hamat;  at  mga  magkakaroon  ng  mga 
dakong  silanganan  at  kalunuran ;  ang  Dan 
ay  isang  bahagi.  3  At  sa  tabi  ng  han- 
ganan ngDan,  mula  sa  dakong  silanganan 
hangang  sa  dakong  kalunuran;  ang 
Aser,  isang  bahagi.  3  At  sa  tabi  ng 
hanganan  ng  Aser,  mula  sa  dakong 
silanganan  hangang  sa  dakong  kalunuran; 
ang  Naftali,  isang  bahagi.  4  At  sa  tabi 
ng  hanganan  ng  Naftali,  mula  sa  dakong 
silanganan  hangang  sa  dakong  kalunu- 
ran; ang  Manases,  isang  bahagi.  5  At  sa 
tabi  ng  hanganan  ng  Manases,  mula  sa 
dakong  silanganan  hangang  sa  dakong 
kalunuran;  ang  Efraim,  isang  bahagi. 
6  At  sa  tabi  ng  hanganan  ng  Efraim, 
mula  sa  dakong  silanganan  hangang  sa 
dakong  kalunuran;  ang  Kuben,  isang 
bahagi.  7  At  sa  tabi  ng  hanganan  ng 
Kuben,  mula  sa  dakong  silanganan  han- 
gang sa  dakong  kalunuran;  ang  Juda 
isang  bahagi. 

8  At  sa"  tabi  ng  hanganan  ng  Juda, 
mula  sa  dakong  silanganan  hangang  sa 
dakong  kalunuran,  malalagay  ang  alay  na 
inyong  ihahandog,  dalawang  puo't  limang 


868 


EZEKIEL. 


48.  8 


libong  iambo  ang  laang,  at  ang  haba  ay 
gaya  ng  isa  sa  mga  baliagi,  miila  sa  da- 
kong  silanganan  hangaiig  sa  dakong 
kalunuran:  at  ang  santiiario  ay  mala- 
lagay  sa  gitna  noon.  9  Ang  alay  na 
inyong  iliahandog  sa  Panginook  ay 
magkakaroon  ng  dalawang  piio't  liraang 
libong  tambo  ang  liaba,  at  sainpuong  libo 
ang  luang.  10  At  nuiglging  sa  mga 
ito,  sa  mga  sacerdote,  ang  santong  alay; 
sa  dakong  hilagaan  ay  dalawang  puo^t 
limang  libo  ang  haba,  at  sa  dakong  kalu- 
nuran ay  sampuong  libo  ang  luang,  at  sa 
dakong  silanganan  ay  sampuong  libo  ang 
luang,  at  sa  dakong  timugau  ay  dalawang 
puo't  limang  libo  ang  haba :  at  ang  san- 
tuario  ng  Panginoon  ay  malalagay  sa 
gitna  noon.  11  3Iagiging  sa  mga  sacer- 
dote  na  mga  pinapaging  santo  sa  mga 
anak  ni  Zadok,  na  nag-iingat  ng  aking 
bilin  ;  na  hiudi  mga  nagpakaligaw  ng  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay  magpakaligaw,  na 
gaya  ng  mga  Levita  na  nagpakaligaw. 
12  At  sa  kanila'y  magiging  alay  na  mula 
sa  alay  ng  lupain,  bagay  na  pinakasanto  sa 
tabi  ng  hanganan  ng  mga  Levita.  i;^  At 
tungkol  sa  hanganan  ng  mga  sacerdote, 
ang  mga  Levita  ay  magkakaroon  ng  dala- 
wang puo't  limang  libo  ang  haba,  at  sam- 
puong libo  ang  luang  :  ang  boong  haba 
ay  magiging  dalawang  puo^t  limang  libo, 
at  ang  luang  ay  sampuong  libo.  14  At 
hindi  nila  ipagbibili,  o  ipagpapalit  man,  o 
ipagkakaloob  sa  iba  man  ang  mga  unang 
bunga  ng  lupain:  sapagka't  santo  sa 
Panginoon.  15  At  ang  limang  libo  na 
naiwan  sa  kaluangan,  sa  tapat  ng  dala- 
wang puo't  limang  libo,  magiging  sa 
karaniwang  kagamitan  para  sa  ciudad, 
para  sa  tahanan,  at  para  sa  mga  arrabal : 
at  ang  ciudad  ay  malalagay  sa  gitna  noon. 
16  At  ang  mga  ito  ang  magiging  mga 
suknt  noon ;  sa  dakong  hilagaan  ay  apat 
na  libo  at  limang  daan,  at  sa  dakong 
timugan  ay  apat  na  libo  at  limang  daan, 
at  sa  dakong  silanganan  ay  apat  na  libo 
at  limang  daan,  at  sa  dakong  kalunuran 
ay  apat  na  libo  at  limang  daan.  17  At 
ang  ciudad  ay  magkakaroon  ng'  mga 
arrabal;  sa  dakong  hilagaan  ay  dala- 
wang daan  at  limang  puong  tambo,  at  sa 
dakong  timugan  ay  dalawang  daan  at 
limang  puo,  at  sa  dakong  silanganan  ay 
(ialawang  daan  at  limang  puo,  at  sa 
dakong  kalunuran  ay  dalawang  daan  at 
limang  puo.  18  At  ang  labis  sa  haba,  na 
nauukol  sa  santong  alay,  magiging  sam- 
puong   libo    sa    dakong    silanganan,    at 


sampuong  libo  sa  dakong  kalunuran :  at 
magiging  ukol  sa  santong  alay;  at  ang 
bunga  noon  ay  magiging  pinakapagkain 
sa  mga  gumagawa  sa  ciudad.  19  At 
tatamnan  nilang  gumagawa  sa  ciudad  sa 
laiiat  ng  angkan  ng  Israel.  20  Boong 
alay  ay  magiging  dalawang  puo^t  limang 
libong  tambo  sa  dalawang  puo't  limang 
libo  :  inyong  ihahandog  na  parisukat  ang 
santong  alay,  sampuo  ng  pag-aari  ng 
ciudad. 

21  At  ang  labis  ay  magiging  sa  pangulo, 
sa  isang  dako  at"^sa  kabilang  dako  ng 
santong  alay  at  sa  pag-aari  ng  ciudad,  sa 
tapat  ng  dalawang  puo't  limang  libo  na 
alay  sa  dako  ng  silanganang  hanganan,  at 
sa  dakong  kalunuran  sa  tapat  ng  dalawang 
puo't  limang  libo  sa  dako  ng  kalunurang 
hanganan,  na  ukol  sa  mga  bahagi,  magi- 
ging sa  pangulo :  at  ang  santong  alay  at 
ang  santuario  ng  bahay  ay  malalagay  sa 
gitna  noon.  22  Bukod  dito'y  mula  sa 
pag-aari  ng  mga  Levita,  at  mula  sa  pag- 
aari  ng  ciudad  na  nasa  gitna  ng  sa  pangu- 
lo, sa  pag-itan  ng  hanganan  ng  Juda  at 
ng  hanganan  ng  Benjamin,  magiging  sa 
pangulo. 

23  At  tungkol  sa  nalabi  sa  mga  angkan : 
mula  sa  dakong  silanganan  hangang 
sa  dakong  kalunuran ;  ang  Benjamin, 
isang  bahagi.  24  At  sa  tabi  ng  hanganan 
ng  Benjamin,  mula  sa  dakong  silanga' 
nan  hangang  sa  dakong  kalunuran;  ang 
Simeon,  isang  baliagi.  25  At  sa  tabi  ng 
hanganan  ng  Simeon,  mula  sa  dakong 
silanganan  hangang  sa  dakong  kalunuran  ; 
ang  Isakar,  isang  bahagi.  2S  At  sa  tabi 
ng  hanganan  ng  Isakar,  mala  sa  dakong 
silanganan  hangang  sa  dakong  kalunu- 
ran; ang  Zebulun,  isang  bahagi.  27  At 
sa  tabi  ng  hanganan  ng  Zebulun  mula  sa 
dakong  silanganan  hangang  sa  dakong 
kalunuran ;  ang  Gad,  isang  bahagi.  28  At 
sa  tabi  ng  hanganan  ng  Gad,  sa  dakong 
timugan  na  gawing  timugan,  ang  hanga- 
nan ay  magiging  mula  sa  Tamar  hangang 
sa  mga  tubig  ng  Meribat-kades  sa  batis 
ng  Egipto,  hangang  sa  malaking  dagat, 
29  Ito  ang  lupain  na  inyong  hahatiin  sa 
sapalaran  sa  mga  angkan  ng  Israel  n  \ 
pinakamana,  at  ang  mga  ito  ang  kanilang 
mga  iba't  ibang  bahagi,  sabi  ng  Pangi- 
noong  Dios. 

30  At  ang  mga  ito  ang  mga  labasan  sa 
ciudad ;  sa  dakong  hilagaan  ay  apat  na 
libo  at  limang  daang  tambo  sa  sukat: 
31  At  ang  mga  pintuang-daan  ng  ciudad 
ay  magiging  ayon   sa   mga  pangalan   ng 


1.  14 


DANIEL. 


869 


mga  angkan  ng  Israel ;  tatlong  pintuang- 
daan  sa  dakotigJhilagaan:  ang  pintuang- 
daan  Dg  Euben,  isa;  ang  pintuang-daan 
ng  Juda,  isa:  ang  pintuang-daan  ng  Levi, 
isa:  32  At  sa  dakong  silanganan  ay 
apat  na  libo  at  limang  daang  fam6o;  at 
tatlong  pintuang-daan:  ang  pintuang- 
daan  ng  Jose,  isa ;  ang  pintuang-daan  ng 
Benjamin,  isa ;  ang  pintuang-daan  ng 
Dan,  isa:  S3  at  sa  dakong  tiraugan  ay 
apat  na  libo  at  limang  daang  tambo  sa 
sukat;    at   tatlong    pintuang-daan:    ang 


pintuang-daan  ng  Simeon,  isa ;  ang  pintu- 
ang-daan ng  Isakar,  isa;  ang  pintuang- 
daan  ng  Zebulun,  isa:  34  sa  dakong 
kalunuran  ay  apat  na  libo  at  limang 
daang  tambo,  sampuo  ng  kanilang  tatlong 
pintuang-daan:  ang  pintuang-daan  ng 
Gad,  isa;  ang  pintuang-daan  ng  Aser, 
isa ;  ang  pintuang-daan  ng  Naftali,  isa : 
35  Magkakaroon  ng  labing  walong  libong 
tambo  sa  palibot :  at  ang  magiging  panga- 
lan  ng  ciudad  mula  sa  araw  na  yaon  ay : 
Ang  Pangingon  ay  nandiyan. 


ANG 


LIBRO    NI    DANIEL. 


I  Ng  ikatlong  taon  ng  pagbahari  ni 
1  Jehoiakim  na  hari  sa  Juda,  ay  napa- 
roqn  si  Nebukadnezar  na  hari  sa  Babilonia 
sa  Jerusalem,  at  kumulong  doon.  S  At 
ibinigay  ng  Panginoon  sa  kaniyang  ka- 
may  si  Jehoiakim  na  hari  sa  Juda,  sampuo 
ng  bahagi  ng  mga  kasangkapan  ng  bahay 
ng  I)ios!;  at  mga  dinala  niya  sa  lupain 
ng  Sinar  sa  bahay  ng  kaniyang  dios :  at 
ipinasok  niya  ang  mga  kasangkapan  sa 
silid   ng  kayamanan  ng   kaniyang   dlos. 

3  At  ang  hari  ay  nagsalita  kay  Aspenaz, 
Da  panginoon  ng  kaniyang  mga  bating, 
na  siya'y  magdala  ng  Uan  sa  mga  anak  ng 
Israel,  sa  binhing^  hari  at  sa  mga  mahal ;  • 

4  mga  binatang  walang  kapintasan, 
kungdi  may  mabuting  kias,  at  matalino 
sa  lahat  na  karunungan,  at  bihasa  sa 
kaalaman,  at  nakatatalos  ng  dunong,  at 
magkaroon  ng  gayong  dunong  at  ano 
pa't  makatayo  sa  palacio  ng  hari;  at 
kaniyang  tuturuan  sila  ng  pagtuturo^  at 
ng  wika  ng  mga  Kaldeo.  5  At  ipi- 
nagtakda  ng  hari  sila  ng  bahagi  sa  araw- 
araw  sa  pagkain  ng  hari,  at  sa  alak  na 
kaniyang  iniinom,  at  sila'y  kakandilihin 
na  tatlong  taon;  upang  sa  wakas  noo'y 
sila^y  makatayo  sa  harap  ng  hari.  6  Nasa 
mga  ito  nga  sa  mga  anak  ng  Juda,  si 
Daniel,  si  Hananias,  si  Misael,  at  si 
Azarias.  7  At  binigyan  sila  ng  mga 
pangalan  ng  f)angulo  ng  mga  bating:  kay 
Daniel  ang  ipinangalan  ay  Belteshazar  ;  at 


kay  Hananias  ay  Sadrak;  at  kay  Misael 
ay  Mesak ;  at  kay  Azarias  ay  Abed-nego. 
8  Nguni't  pinasiyahan  ni  Daniel  sa  ka- 
niyang puso  na  siya'y  hindi  magpapa- 
kahawa  sa  pagkain  ng  hari  o  sa  alak 
man  na  kaniyang  iniinom:  kaya't  kani- 
yang hiniling  sa  pangulo  ng  mga  bating 
na  siya'y  huag  mapahawa.  9  Ginawa 
nga  ng  Dios  na  si  Daniel  ay  makasura-  ^ 
pong  ng  biyaya  at  habag  sa  paningin 
ng  pangulo  ng  mga  bating.  10  At 
sinabi  ng  pangulo  ng  mga  bating 
kay  Daniel :  Ako'y  natatakot  sa  aking 
panginoong  hari,  na  nagtakda  ng  inyong 
pagkain  at  ng  inyong  inumin:  sapagkaT 
i  bakit  niya  titignan  ang  inyong  mukhang 
maputla  kay  sa  mga  binata  na  inyong 
mga  kasintanda?  gayon  ninyo  ipapa- 
hamak  ang  aking  ulo  sa  hari.  11  Ng 
magkagayo'y  sinabi  ni  Daniel  sa  taga- 
pamahala,  na  inihalal  ng  pangulo  ng  mga 
bating  kay  Daniel,  kay  Hananias,  kay 
Misael,  at  kay  Azarias :  12  Ipinamaman- 
hik  ko  sa  iyo,  na  subukin  mo  ang  inyong 
mga  alipin,  na  sampuong  araw ;  at  bigyan 
kami  ng  gulay  na  makain  at  tubig  na 
mainpm.  13  Kung  magkagayo*y  masdan 
mo  ang  aming  mga  mukha  sa  harap  mo, 
at  ang  mukha  ng  mga  binata  na  kumakain 
ng  pagkain  ng  hari ;  at  ayon  sa  iyong 
nakikita  ay  gawin  mo  sa  iyong  mga 
alipin.  14  Sa  gayo'y.  dininig  niya  sila 
sa  bagay  na  ito   at  sinubok  niya  sila  na 


B70 


DANIEL. 


i.  14 


sampuong  araw.  is  At  &a  katapusan  nf 
sampiiong  araw  ay  ang  kanilang  mga 
muklia  ay  napakitang  lalong  raaganda, 
at  silaV  lalong  mataba  sa  laman  kay  sa 
laliat  na  raga  binata  na  kumakain  iig 
pagkain  ng  hari.  16  Sa  gayo*y  inalis  iig 
tagapamaliala  ang  kanilang  pagkain  at 
angalak  na  kanilang  iinumin,  at  binigjan 
sila  ng  gulay.  17  Tungkol  nga  sa  apat 
na  binatang  ito,  pinagkalooban  sila  ng 
Dios  ng  pagkakilala  at  katalinuan  sa 
labat  ng  pagtutiiro  at  kariinungan :  at  si 
Daniel  ay  may  kaalaraan  sa  lahat  na 
malikraata  at  mga  panaginip.  18  At  sa 
katapusan  ng  mga  araw  na  itinakda  ng 
liari  sa  pagliaharap  sa  kanila,  ipinasok 
nga  sila  ng  pangulo  ng  mga  bating  sa 
harap  ni  Nebnkadnesar.  19  At  ang  hari 
ay  nakipagsalitaan  sa  kanila;  at  sa  kani- 
lang laliat  ay  walang  nasumpnngang  gaya 
ni  Daniel,  ni  Hananias,  ni  Misael,  at  ni 
Azarias:  kaya't  sila'y  panatili  sa  liarap 
ng  hari.  20  At  sa  bawa't  bagay  ng 
karnnungan  at  pagkakilala,  tungkol  sa 
inusisa  ng  hari  sa  kanila,  nasumpungan 
niya  silang  makasarapuong  mainam  kay 
sa  laliat  ng  mga  magiko'  at  mga  enkanta- 
dor  na  nasa  kanij^ang  boong  kaharian. 
21  At  si  Daniel  ay  naraalagi  hangang  sa 
nnang  taon  ng  haring  Cyrus. 

2At  ng  ikalawang  taon  ng  paghahari 
ni  Nebukadnezar  ay  nanaginip  si 
Nebukadnezar  ng  mga  panaginip;  at  ang 
kaniyang  espiritu  ay  nabagabag,  at  ang 
kaniyang  pagtulog  ay  napukaw  sa  kaniya. 
2  Ng  magkagayo'y  pinatawag  ng  hari 
ang  mga  magiko,  at  ang  mga  enkantador, 
at  ang  mga  mangagaway,  at  ang  mga 
Kaldeo,  upang  saysayin  sa  hari  ang  kani- 
yang mga  panaginip.  Sa  gayo'y  sila'y 
pumasok  at  humarap  sa  hari.  3  At 
sinabi  ng  hari  sa  kanilang:  Ako'y  na- 
naginip ng  isang  panaginip,  at  ang  aking 
espiritu  ay  nabagabag  sa  pag-alam  ng 
panaginip.  4  Kg  magkagayo'y  nagsalita 
ang  mga  Kaldeo  sa  hari  sa  wikang  Syira : 
Oh  hari,  mabuhay  ka  magpakailan  man : 
saysayin  mo  sa  iyong  mga  alipin  ang 
panaginip,  at  aming  ipakikilala  ang 
kahiilugan.  5  Ang  hari  ay  sumagot,  at 
nag^abi  sa  mga  Kaldeo:  Ang  bagay  ay 
nalimutan  ko:  kungdi  ninyo  ipakikilala 
sa  akin  ang  panaginip  at  ang  kahulugan 
noon,  k?yo'y  kakatayin,  at  ang  inyong  mga 
baliay  ay  raagiging  dumihan.  6  Nguni't 
kung  inyong  ipakilala  ang  panaginip  at 
ang  kahulugan  noon,  kayo'y  tatangap  sa 
akin  ng  mfa  kaloob  at  raga  kagantihan 


at  malaking  karangalan:  kaya't  ipaki- 
lala ninyo  sa  akin  ang  panaginip  at  ang 
kahulugan  noon.  7  Sila'y  sumagot  na 
ikalawa,  at  nagsabing:  Saysayin  ng  hari 
sa  kaniyang  mga  alipin  ang  panaginip,  at 
aming  ipakikilala  ang  kahulugan.  8  Ang 
hari  ay  sumagot,  at  nagsabing  :  Tunay  na 
talastas  ko  na  ibig  ninyong  maglagay  ng 
dahilan,  sapagka't  inyong  nakikita  na 
nalimutan  ko  ang  bagay.  9  IsTguni^t 
kungdi  ninyo  ipakilala  sa  akin  ang 
panaginip  iisang  kautusan  lamang  mairoon 
sa  inyo:  sapagka't  kayo'y  naghanda  ng 
pagbubulaan  at  mga  hamak  na  salita  sa 
harap  ko,  hangang  sa  ang  panahon  ay 
magbago :  kaya't  saysayin  ninyo  sa  akin 
ang  panaginip,  at  malalaman  ko  na  inyong 
maipakikilala  sa  akin  ang  kahulugan 
noon.  10  Ang  mga  Kaldeo  &y  sumagot 
sa  harap  ng  hari,  at  nagsabing :  Walang 
lalaki  sa  ibabaw  ng  lupa  na  makapag- 
papaaninaw  ng  bagay  ng  liari :  sa  paraang 
walang  hari,  panginoon,  o  puno  man,  na 
nagtanong  ng  ganiyang  bagay  sa  kanino 
mang  magiko  o  enkantador  o  Kaldeo. 
11  At  isang  mahirap  na  bagay  ang 
inuusisa  ng  hari  at  walang  ibang  maka- 
pagpapaaninaw  sa  harap  ng  hari,  liban 
ang  mga  dios,  na  ang  tahanan  ay  hindi 
kasama  ng  laman.  12  Dahil  sa  bagay  na 
ito  ang  hari  ay  nagalit  at  totoong  nag- 
aalab  sa  galit,  at  nag-utos  na  lipulin  ang 
lahat  na  pantas  na  lalaki  sa  Babilonia. 
13  Sa  gayoV  itinanyag  ang  pasiya,  at  ang 
mga  pantas  na  lalaki  ay  papatayin ;  at 
hinanap  nila  si  Daniel  at  ang  kaniyang 
mga  kasama  upang  patayin.  14  Kg  mag- 
kagayo^y  nagbalik  ng  sagot  si  Daniel  na 
may  payo  at  kabaitan  kay  Ariok  na 
kapitan  ng  bantay  ng  hari  na  Inmabas 
upang  patayin  ang  mga  pantas  na  lalaki 
sa  Babilonia ;  15  siya*y  sumagot,  at  nag- 
sabi  kay  Ariok  na  kapitan  ng  hari: 
^Bakit  ang  pasiya  ay  totoong  madalian 
sa  ganang  hari  ?  Kg  magkagayo'y  ipi- 
nakilala  ni  Ariok  ang  bagay  kay  Daniel. 
16  At  si  Daniel  ay  nasok  at  hu railing  sa 
hari  na  takdaan  siya  ng  panahon,  at  kani- 
yang ipaaaninaw  sa  hari  ang  kahulugan. 

17  Kg  magkagayo'y  naparoon  si  Daniel 
sa  kaniyang  bahay,  at  ipinnalam  ang 
bagay  kay  Hananias,  kay  Misael,  at  kay 
Azarias,  na  kaniyang  mga  kasama: 
18  na  sila'y  humingi  ng  kaawaan  sa  Dies 
sa  langit  tungkol  sa  lihim  na  ito;  upang 
si  Daniel  at  ang  kaniyang  mga  kasama  ay 
luiag  mamatay  na  kasama  ng  nalabi  sa 
mga    pantas    ni     lalaki     sa      Babilonia. 


2.  41 


DANIEL. 


871 


19  Ng   magkagayo'y  nahayag  ang  lihim 
kay  Daniel  sa  isang   malikmata  sa  gabi. 
Kg   magkagayo'y   pinuri   ni  Daniel   ang 
Dios  sa  langit.     20  Si  Daniel  ay  siimagot, 
at  nagsabing:    Pari  bin  ang  pangalan  ng 
Dios     niagpakailan   man:   sapagka't  ang 
karunungan  at  kapangyaribun  ay  kaniya : 
21  at  kaniyang  binabago  ang  mga  pana- 
lion  at  mga  kapanabunan :  siya'y  nagba- 
bago  ng  mga  hari,  at  naglalagay  ng  mga 
hari :  siya*y  nagbibigay  ng  karunungan  sa 
niarunong  at  ng  pagkakilala  sa  makakaa- 
lara  ng  kaalaman:     22  siy&'y  nagbaba- 
yag  ng  malalim  at  lihim  na  mga  bagay : 
kaniyang   nalalaman  kung  ano  ang  nasa 
kadiliman,  at  ang  liwanag  ay  tumatabang 
kasama   niya.     23  Pinasasalamatan  kita 
at  pimipnri  kita,   Oh  ikaw   na  Dios  ng 
aking  mga  magulang,  pa  siyang  nagbigay 
sa  akin  ng  karunungan  at  kapangyarihan, 
at  nagpakilala  ngayon  sa  akin  ng  hiniling 
namin  sa  iyo ;  sapagka't  iyong  ipinaalam 
sa  amin  ang  bagay  ng  hari.     24  Kaya't 
pinasok  ni  Daniel  si    Ariok   na   siyang 
inihalal   ng  hari  upang  lumipol  ng  mga 
pantas  na  lalaki    sa    Babilonia :     siya'y 
naparoon,  at  nagsabi  sa  kaniya  ng  ganito : 
Huag  mong  lipulin  ang  mga  pantas  na 
lalaki  sa  Babilonia:   dalhin   mo   ako   sa 
harap  ng  hari  at  aking  ipaaaninaw  sa  hari 
ang  kahulugan. 

25  Ng  magkagayo'y  dinalang  mad^li 
ni  Ariok  si  Daniel  sa  harap  ng  hari,  at 
nagsabing  ganito  sa  kaniya:  Ako^y  naka- 
sumpong  ng  isang  lalaki  sa  mga  anak  ng 
pagkabihag  sa  Juda,  na  magpapaaninaw 
sa  hari  ng  kahulugan.  26  Ang  hari  ay 
sumagot,  at  nagsabi  kay  Daniel,  na  ang 
pangalan  ay  Belteshazar*:  i  Maipaaaninaw 
mo  ba  sa  akin  ang  panaginip  na  aking 
nakita,  at  ang  kahulugan  noon?  27  Si 
Daniel  ay  sumagot  sa  harap  ng  hari,  at 
nagsabing :  Ang  lihim  na  itinatanong  ng 
hari  ay  hind i  maipaaaninaw  sa  hari  kahi't 
ng  mga  pantas  na  lalaki,  ng  mga  encan- 
tador,  ng;  mga  magiko  man,  o  ng  mga 
manghuhula;  28  ngum't  may  isan^  Dios 
sa  langit  na  naghahayag  ng  mga  lihim,  at 
siyang  nagpaaninaw  sa  baring  Nebukad- 
nezar  kung  ano  ang  mangyayari  sa  mga 
huling  araw.  Ang  iyong  panaginip  at  ang 
mga  malikmata  ng  iyong  nlo  sa  iyong 
hihigan  ay  ang  mga  ito :  29  tungkol 
sa  iyo.  Oh  hari,  ang  iyong  mga  pag-iisip 
ay  dumating  saiyo  sa  iyong  hihigan,  kung 
ano  ang  mangyayari  sa  panahong  dara- 
ting :  at  siya  na  naghahayag  ng  mga  lihim 
ay    ipinaaninaw    sa  iyo  kung  ano  ang 


mangyayari.    30  Nguni't  tungkol  sa  akin 
ang  lihim  na  ito  ay  hindi  nahayag  sa 
akin  ng  dahil  sa  ano  mang  karunungan 
na  tinamo  kong  higit  kay  sa  sino  mang 
may  buhay,  kungdi  upang  maipaanina^Y 
sa  hari  ang  kahulugan  at  upang  iyong 
malaman    ang   mga    pag-iisi^^  ng  iyonf 
puso.     31  Ikaw  Oh  hari,  tumitingin,  at, 
narito,    ang    isang     malaking     larawan. 
Ang    larawang     ito    na,    makapangyari- 
han,    at    ang    kakinangan    ay     mainam, 
tumayo   sa  harap  mo ;     at  ang    hichura 
noo'y  kakilakilabot.    32  Tungkol  sa  lara- 
wang ito,  ang   kaniyang  ulo  ay  dalisay 
na  ginto,   ang  kaniyang  dibdib   at  ang 
kaniyang  mga  kamay  ay  pilak,  ang  kani- 
yang tiyan  at.  ang  kaniyang  mga  kalam- 
nan  ay   tanso,       33  ang    kaniyang   mga 
hita  ay  bakal,  ang  kaniyang  mga  paa'y 
isang  bahagi   ay   bakal  at  isang   bahagi 
ay  putik  na  niluto.     34  Iyong  tinitingnan 
hangang    sa    naputol    ang    isang     bato 
na  wala  naraang  mga  kamay,  na  sumu- 
gat  sa  larawan  sa  kaniyang  mga  paa  na 
bakal  at  putik,  at   mga  pinagpirapiraso. 
35  Ng  magkagayo'y  ang  bakal,  ang  putik, 
ang  tanso,  ang  pilak,  at  ang  ginto  ay 
nagkapirapiraso  na  magkakasama,  at  na- 
ging  parang  dayami  sa  niga  giikan  sa  taga- 
ra w  ;  at  mga  tinangay  ng  hangin  na  walang 
lugar  na  kasumpungan  sa  kanila :    at  ang 
bato   na  sumugat  sa  larawan  ay  naging 
malaking  bundok  at  napuno  ang  boong 
lupa.    36  Ito  ang  panaginip ;    at  aming 
sasaysayin  ang  kahulugan  noon  sa  harap 
ng  hari.    37  Ikaw,  Oh  hari,  hari  ng  mga 
hari  na  pinagbigyan  ng  Dios  sa  langit  ng 
kaharia  n,  ng  kapangyarihan,  at  ng  kalaka- 
san,  at  ng  kalualhatian ;   .38  at  alin  mang 
tinatahanan  ng  mga  anak  ng  mga  tawo, 
ng  mga  hayop  sa  parang  at  ng  mga  il^n 
sa   himpapawid    ay    nabigay    sa   iyong 
kamay,  at  pinapagpuno  ka  sa  kanilang 
lahat:    ikaw  ang  ulo  na  ginto.     39  At 
pagkatapos    rao    ay    magbabangon    ang 
ibang  kaharian  na  mababa  sa  iyo ;  at  ang 
ibang    ikatlong    kaharian    na   tanso   na 
magpupuno      sa    boong     lupa.      40  At 
ang  ikaapat  na    kaharian    ay  magiging 
matibay  na  parang  bakal :  sa  paraang  ang 
bakal  ay  nakapagpapapirapiraso  at  naka- 
pagpapasuko  ng  laliat  na  bagay :    at  kung 
paanong  dinidikdik  ng  bakal  ang  lahat 
na  ito,  siyaV  magkakapirapiraso  at  raadi- 
dikdik.    41  At  sa  paraang  iyong  nakita 
na  ang  mga  paa  at  mga  daliri,  ang  isang 
bahagi  ay  putik  na  niluto  ng  magpapaliok 
at  ang  isang  bahagi  ay  bakal,  magigi^ 


872 


DANIEL. 


2.  41 


kahariang  hati ;  nguni't  magkakaroon  sa 
kanija  ng  kalakasan  ng  bakal,  sa  paraang 
iyong  nakita  na  ang  bakal  ay  nahahaluan 
ng  putik  na  inalagkit.  42  At  kung 
paanong  ang  mga  daliri  ng  paa  a,y  ang 
isang  bahagi  ay  bakal  at  ang  isang  baliagi 
#y  putik,  gayon  magiging  ang  kaharia'y 
ang  isang  baliagi  ay  matibay  at  isang 
bahagi  ay  maliina.  43  At  sa  panmng 
iyong  nakita  na  ang  bakal  ay  nahahaluan 
ng  putik  na  malagkit,  sila'y  magkakahalo 
ng  binhi  ng  mga  tav/o;  nguni't  hindi  sila 
raagkakalakipan,  gaya  ng  bakal  na  hindi 
luraalakip  sa  putik.  44  At  sa  mga 
kaarawan  ng  mga  baring  yaon  ay  mag- 
lalagay  ang  Dios  sa  langit  ng  isang  kaha- 
rian,  na  hindi  magigiba  kailan  man,  o 
ang  kapangyarihan  man  nooV  iiwan  sa 
ibang  bayan:  kungdipag  pipirapirasoliin 
at  lilipulin  niya  ang  laliat  na  kahariang 
ito,  at    yao'y    lalagi    magpakailan  man. 

45  Sa  paraang  iyong  nakita  na  ang  isang 
bato  ay  naputol  sa  bundok  na  wala 
naraang  mga  kamay,  at  nagkapirapiraso 
ang  bakal,  ang  tanso,  ang  putik,  ang 
pilak  at  ang  ginto ;  ipinaalam  ng  daki- 
lang  Dios  sa  hari  kung  ano  ang  mang- 
yayari  sa  haharapin :  at  ang  panaginip  ay 
tunay  at  ang  pagkapaaninaw  noo'y  tapat. 

46  Ng  magkagayo'y  ang  haring  Nebukad- 
nezar  ay  nagpatirapa,  at  sumamba  kay 
Daniel,  at  nag-utos  na  silaV  raaghan- 
dog  ng  alay  at  ng  may  masarap  na  amoy 
sa  kaniya.  47  Ang  hari  ay  sumagot  kay 
Daniel,  at  nagsabing:  Sa  katotohanan 
ang  inyong  Dios  ay  Dios  ng  mga  dios,  at 
Panginoon  ng  mga  hari,  at  tagapaghayag 
ng  mfa  lihim,  sa  paraang  ikaw  ay  naka- 
paghayag  ng  lihim  na  ito.  48  Ng  mag- 
kagayo^y  ginawang  malaki  ng  hari  si 
Daniel,  at  binigyan  siya  ng  maraming 
malaking  mga  kaloob,  at  pinapagpuno 
siya  sa  boong  lalawigan  ng  Babilonia,  at 
pinapaging  pangulo  ng  mga  tagapamahala 
sa  lahat  na  pantas  sa  Babilonia.  49  At 
si  Daniel  ay  humiling  sa  hari,  at  kani- 
yang  inihalal,  si  Sadrak,  si  Mesak,  at  si 
Abed-nego,  sa  mga  gagawin  sa  lalawigan 
ng  Babilonia:  nguni't  si  Daniel  ay  nasa 
pintuang-daan  ng  hari. 

3  Si  Nebukadnezar  na  hari  ay  gumawa 
ng  isang  larawa  .g  ginto  ra  ang 
taas  ay  anim  na  puong  siko,  at  ang  luang 
lioo^y  anim  na  siko :  kaniyang  inilagay  sa 
kapatagan  ng  Dura,  sa  lalawigan  ng 
Babilonia.  2  Ng  magkagayo'y  nagsugo 
si  Nebukadnezar  na  hari  na  magpisan 
ang  mga  satrapa,  ang  mga  gobernador  at 


ang  mga  tagapamahalang-lalawigan,  ang 
mga  hukom,  ang  mga  taga-ingat-yaman 
ang  mga  tagapayo,  ang  mga  agusil,  at  ang 
iahat  na  mga  puno  sa  mga  lalawigan 
upang  pumaroon  sa  pagtatalaga  ng  lara- 
wan  na  inilagay  ni  Nebukadnezar  na 
hari.  3  Ng  magkagayo'y  ang  mga  sa- 
trapa,  ang  mga  gobernador  at  ang  mga 
tagapamahalang-lalawigan,  ang  mga  hu- 
kom, ang  mga  taga-ingat-yaman,  ang  mga 
tagapayo,  ang  mga  agusil  at  laliat  ng  mga 
puno  sa  mga  lalawigan,  nagpipisan  sa 
pagtatalaga  ng  larawan  na  inilagay  ni 
Nebukadnezar  na  Jiari ;  at  sila'y  turaayo 
sa  harap  ng  larawan  na  inilagay  ni 
Nebukadnezar.  4  Isg  magkagayo'y  ang 
raananawag  ay  sumigaw  ng  malakas  :  Sa 
ioyo'y  iniuntos.  Oh  mga  bayan,  mga  nacion 
at  mga  wika,  5  na  sa  ano  mang  eras  na 
inyong  marinig  ang  tunog  ng  patunog,  ng 
flauta,  ng  alpa,  ng  sambuko,  ng  salterio, 
ng  gaita,  at  ng  Iahat  na  sarisaring  musika 
kayoV  magpatirapa,  at  sumamba  sa 
iarawang  ginto  na  inilagay  ni  Nebukad- 
nezar na  hari :  6  at  sino  man  na  hindi 
magpatirapa  at  sumamba  sa  eras  na  yaon 
ay  ihahagis  sa  gitna  ng  mabangis  na 
hurnong  nagniningas.  7  Kaya't  sa  eras 
na  yaon,  pagkarinig  ng  boong  bayan  ng 
tunog  ng  patunog,  ng  flauta,  ng  alpa,  ng 
sambuko,  ng  salterio,  at  ng  Iahat  na 
sarisaring  musika,  Iahat  na  bayan,  mga 
nacion,  at  mga  wika,  nangagpatirapa  at 
sumamba  sa  larawang  ginto  na  inilagay  ni 
Nebukadnezar  na  hari.  8  Dahil  dito  sa 
oras  na  yaon  ay  lumapit  ang  ibang  mga 
Kaldeo  at  nagdala  ng  sumbong  laban  sa 
mga  Judio.  9  SilaV  sumagot,  at  nagsabi 
kay  Nebukadnezar  na  hari :  Oh  hari, 
mabuhay  ka  magpakailan  man.  10  Ikaw 
Oh  hari,  gumawa  ng  pasiya,  na  bawa*t 
tawo  na  makarinig  ng  tunog  ng  patunog, 
ng  flauta,  ng  alpa,  ng  sambuko,  ng  sal- 
terio, ng  gaita,  at  ng  Iahat  na  sarisaring 
musika,  magpapatirapa,  at  sasamba  sa 
larawang  ginto :  ii  at  sino  mang  hindi 
magpatirapa  at  sumamba,  ihahagis  sa 
gitna  ng  mabangis  na  hurnong  nagnini- 
ngas. 13  May  ilang  mga  Judio  na  iyong 
inihalal  sa  mga  gagawin  sa  lalawigan  ng 
Babilonia  na  si  Sadrak,  si  Mesak,  at  si 
Abed-nego ;  ang  mga  lalaking  ito.  Oh  hari, 
ay  hindi  ka  pinakundanganan :  sila'y 
hindi  naglilingkod  sa  iyong  mga  dios,  *o 
sumasamba  man  sa  larav/ang  ginto  na 
iyong  inilagay.  is  Ng  magkagayoS^  sa 
pag-iinit  at  pagkagalit  na  mainam  ni 
Nebukadneizar,    nag-utos    na    dalhin    si 


4.  3 


DANIEL. 


873 


Sadrak,    si    Mesak,    at    si    Abed-iitegp. 
Kanila  ngang  dinala  ang  mga   lalaking 
ito    sa    harap   ng    hari.       14  Si    Nebii- 
kadnezar    ay    sumagot,    at    nagsabi    sa 
kanilang:  ^Pasiya  nga  baga,  Oh  Sadrak, 
Mesak,  at  Abed-nego,   na  kayo'y  hindi 
maglilingkod  sa   aking  dioF,   o   sasamba 
man  sa  larawang  ginto  na  aking  inilagay  ? 
15  Kung  kayo  nga'y  nagmadali  sa  pana- 
hong    inyong    marinig    ang     tunog    r% 
patiinog,  ng  flauta,  hg  alpa,  ng  sambuko, 
ng  salterio,  ng  gaita,  at  ng  labat  na  sari- 
saring  musika  na  nagpatirapa  at  sumamba 
sa   larawan    na    aking    ginawa,    mabuti: 
nguni't    kung    kayo'y     hindi    snmamba 
kayoV    ihahagis  sa  oras   ding   yaon^  sa 
gitna  ng   mabangis  "na  hurnong  nagnini- 
ngas ;  at  ;,  sinong  dios  ang  magliligtas  sa 
inyo  sa  aking  kamay?     18  Si  Sadrak,  si 
Mesak,    at    si    Abed-nego,    sumagot,    at 
nagsabi  sa  haring:     Oh  Nebukaduezar, 
kami  ay  walang  kailangan  na  sumagot  sa 
iyo    sa    bagay   na  ito.    17  Narito,   ang 
aming  Dios  na  aming   pinaglilingkuran 
ay  makapagliligtas  sa  amin  sa  mabangis 
na  hurnong  nagniningas,  at  ililigtas  niya 
kami     sa     iyong     kamay,      Oh      hari. 
18  Nguni^t  kung  hindi,   talastasin    mo, 
Oh  hari,  na  hindi  kami  maglilingkod  sa 
iyong  mga  dios,  o  sasamba  man  sa  lara- 
wang ginto  na  iyong  inilagay.     10  Ng 
magkagayo'y    napuno    ng    pag-aalab  ng 
loob   si    Nebukadnezar    at  ang  hichura 
ng  muklia  ay  nagbago  laban  kay  Sadrak, 
kay  Mesak,   at   kay    Abed-nego :    ^ai/a'f 
siya'y  nagsalita  at  nag-utos  sa  kanilang 
paiinitin    ang    hurno    na    makapito    na 
higit  kay  sa  dating  p^g-iinit.     20  At  ka- 
niyang  inutusan  ang  ilang  makapangya- 
rikang  lalaki  na  nasa  kaniyang   kawal 
upang  gapusin  si  Sadrak,  si  Mesak,  at  si 
Abed-nego,  at  mga  ihagis  sa  mabangis  na 
hurnong    nagniningas.      21  Ng    magka- 
gayo'y    ang    mga     lalaking    ito'y     mga 
tinalian  na  may  mga  suot,  mga  tunika, 
at   may    mga   balabal  at   may  kanilang 
ibaiig  mga  kasuotan  at   mga  nahagis^  sa 
gitna  ng  mabangis  na  hurnong   nagnini- 
ngas.   "22  Sapagka   nga't    ang   ntos    ng 
hari  ay  madalian  at  ang  hurno  ay  totoong 
mainit,  piaatay  ng  liab  ng  apoy  ang  mga 
lalaking  yaon  na  nagsibuhat  kay  Sadrak, 
.kay  Mesak,   at  kay  Abed-nego.     23  At 
ang  tatlong  lalaking  ito^   si  Sadrak,   si 
Mesak,  at  si  Abed-nego,   bumagsak    na 
nagagapos    sa    gitna    ng    roabangis    na 
hurnong  nagniningas.    24  Ng  magkaga- 
jo*y  si  Nebukadnezar  na  hari  ay  nag- 


taka,  at  nagtindig  na  madali:  siya'y  nag- 
salita at  nagsabi  sa  kaniyang  mga  taga- 
payo :  ^Di  ba  ang  ating  inihagis  ay  tatlong 
gapos  na  lalaki  sa  gitna  ng  apoy?     Sila'y 
sumagot,  at  nagsabi  sa  haring :    Katoto- 
hanan  yaon  Oh   hari.     25  Siya'y   suma- 
got, at  nagsabing :   Narito,  aking  nakikita 
ay    apat    na   lalaki   na   hindi    gapos   na 
lumalakad    sa  gitna   ng   apoy,   at  sila'y 
walang  sugat;  at  ang  hichura  ng  ikaapat 
av  kawangis  ng  isang  anak  ng  mga  dios. 
28  Ng   magkagayo'y    lumapit  si    Nebu- 
kadnezar   sa   bunganga  ng   mabangis  na 
hurnong  nagniningas ;  siya'y  nagsalita,  at 
nagsabing :    Sadrak,  Mesak  at  Abed-nego, 
kayong  mga  alipin  ng  Kataastaasang  Dios, 
kayo'y  lumabas  at  pumarito.     Ng  magka- 
gayo'y  si  Sadrak,  si  Mesak,  at  si  Abed- 
nego,  lumabas  sa  gitna  ng  apoy.     27  At 
ang  mga  satrapa,   ang  mga  gobernador, 
at   ang    mga   tagaparaalialang-lalawigan, 
at  ang   mga  tagapayo   ng   hari   na   nag- 
kakapisan  ay  nakakita  sa  mga  lalaking 
ito,  na  ang  apoy  ay  walang  kapangyarihan 
sa   kanilang    mga  katawan,   p   ang   mga 
buhok    man    ng    kanilang    mga    ulo   ay 
nasunog,  o  ang  kanila  mang  mga  suot  ay 
nabago,   o   ang  amoy.man   ng  apoy  ay 
lumagpassa kanila.     28  Si  Nebukadnezar 
ay  nagsalita  at  nagsabing :    Purihin  ang 
Dios  ni  Sadrak,  ni  Mesak,  at  ni  Abed- 
nego,  na  nagsugo  ng  kaniyang  angel,  at 
nagligtas    sa    kaniyang    mga    alipi^n    na 
umaasa  sa  kaniya,  at  binago  ang  salita  ng 
hari,    at    ibinigay    ang     kanilang     mga 
katawan,    upang    sila'y   huag    makapag- 
iingkod  o   makasamba  sa   kanino    mang 
dios,   liban    sa    kanilang    sariling    Dios. 
29  Kaya't  nagpapasiya  ako,   na    bawa^t 
bayan,"'nacion,  at  wika,  na  magsalita  ng 
ano    mang    kapulaan    laban   sa  Dios   ni 
Sadrak,    ni    Mesak,    at     ni    Abed-nego, 
kakatayin,  at  ang  kanilang  mga  bahay  ay 
magigin^    dumihan:     sapagka't    walang 
ibang  dios  na  makapagliligtas  ng  gani- 
tong  paraan.     30  Ng  magkagayo'y  pina- 
ginhawa  ng  hari  si  Sadrak,  si  Mesak,  at 
si  Abed-nego,  sa  lalawigan  ng  Babilonia. 

4  Si  Nebukadnezar  na  hari,  sa  lahat 
na  bayan,  nacion,  at  wika,  na  tuma- 
tahan  sa  boong  lupa;  kapayapaa'y  du- 
mami  sa  inyo.  2  Inaakala  kong  mabuti 
na  ipakilala  ang  mga  tanda  at  mga 
kababalaghan  na  ginawa  sa  akin^  ng 
Kataastaasang  Dios.  3  j  Pagkalalaki  ng 
kaniyang  mga  tanda,  at  pagkamakapang- 
yarihan  ng  kaniyang  mga  kababalaghan  t 
ang  kaniyang  kaharian  ay  walang  ban* 


874 


DANIEL. 


4.  3 


gang  kaharian,  at  ang  kaniyang  pagsakop 
ay  sa  lahi't  lahi. 

4  Akong     si    Nebukadnezar    ay    nag- 
pahinga  sa  aking  balmy,  at  namumiilaklak 
sa  akmg  palacio.     5  AkoV  nakakita  ug 
isang  panaginip  na  tiimakot  sa  akin ;  at 
ang    pag-iisip   sa   aking   hiliigan   at   ang 
mga  malikmata  sa  aking  ulo  ay  buma- 
gabag    sa    akin.     6  Kaya't    nagpa])asiya 
ako  na  magsiharap  sa  akin  ang  lahat  na 
pantas    sa    Babilonia,     upang     kanilang 
maipaaninaw  sa  akin  ang  kahulugan  ng 
panaginip.     7  Ng  magkagayo'y  nagsida- 
tmg  ang  mga  inago,  ang  mga  enkantador, 
ang  niga  Kaldeo,  at  ang  mga  astrologo: 
at  isinaysaj  ko  ang  panaginip  sa  harap 
nila;  ngani't  hindi  nila  naipaaninaw  sa 
akin  ang  kahulugan  noon.     8  Nguni't  sa 
kaliiilihuliha'y  du mating  sa  harap  ko  si 
Daniel,  na  ang  pangalaV  Belteshazar  ayon 
sa   pangalan    ng    aking    dios,   at   siyang 
kinaroroonan  ng  espiritu  ng  mga  santong 
dios :  at  aking  isinaysay  ang  panaginip  sa 
harap    niya,    na   aking    sinabing:     9  Oh 
Belteshazar,  na   pangulo   ng  mga  mago, 
sapagka't  talastas  ko  na  ang  espiritn  ng 
mga  santong  dios  ay  sumasaiyo,  at  walang 
lihim  na  bumabagabag  sa  iyo,  isaysav  ma 
sa  akin  ang  mga  malikmata  ng  aking  pana- 
ginip na  aking  nakita,  at  ang  kahulugan 
noon.     10  Ganito  ang  mga  malikmata  ng 
akmg^  ulo     sa    aking    hihigan:     AkoS' 
tumitingin,  at,  narito,  ang  isang  punong 
kahoy  sa  gitna  ng  lupa,  at  ang  taas  noo'y 
malaki.       ii   Ang    punong    kahoy    sy 
lumaki  at  tumibay,  at  ang    taas  noo^y 
umaabot    hangang*    sa    langit,    at    ang 
paningin    noo'y    hangang   sa    wakas    ng 
boong  lupa.     12  Ang  mga  dahon  noo'y 
maganda,  at  ang  bunga  noo'y  marami,  at 
pagkain   para  sa  lahat:  ang  mga  hayop 
sa  parang  ay  may  lilim  sa  ilalim  niya, 
at  ang  mga  ibon  sa  hirapapawid  ay  turiia- 
tahan  sa  mga  sanga  noon,  at  ang  lahat  na 
laman    ay    nabubusog    doon.     13  AkoV 
tumingin  sa  mga  malikmata  ng  aking  ulo 
sa  aking  hihigan,  at,  narito,  isang  bantay 
at  isang  santo  ay  bumaba  mula  sa  langit. 

14  Siya'y  sumigaw  ng  raalakas,  at  nagsabi 
ng  ganito :  Ibual  ang  kahoy,  at  putulin 
ang  mga  sanga  noon,  ^lagasin  ang  mga 
dahon  noon,  at  isambulat  ang  bunga 
noon :  paalisin  ang  mga  hayop  sa  ilali7n 
niya,  at  ang  mga  ibon  sa  mga  sanga  niya. 

15  Gayon  ma'y  inyong  iwan  ang   puno 
ng  kaniyang  mga  ugat  sa  lupa,  na  magka- 
tali  ng  bakal  at  tanso,  sa  murang  damo  i 
sa  parang;  at  mabasa  siya  ng  hamog  ng  j 


lajigit,  at  ang  kaniyang  bahagi  ay  mapasa 
mga  hayop  sa  damo  sa  lupa:'  16  ang 
kani3'ang  puso  ay  niapalitan  ng  puso 
ng  pagkatawo,  at  ang  pmo  ng  hayop  ay 
mabigay  sa  kaniya;  at  ismngyaring  ma- 
kapito  sa  kaniya.  17  Ang  hatol  ay  sa 
pamamag-itan  ng  pasiya  ng  mga  bantay, 
at  ang  sumbong  ay  sa  pamamag-itan  n,» 
salita  ng  mga  santo:  upang  makilala  ns 
•ga  may  buhay,  na  ang  Kataastaasan  ay 
nagpupuno  sa  kaharian  ng  mga  tawo,  at 
ibinibigay  niya  sa  kanino  mang  kaniyang 
ibigin,  at  itinataas  niya  sa  kaniya  ang 
pinakaraababa  sa  mga  tawo.  18  Akong 
si  Nebukadnezar  na  hari  ay  nakakita  ng 
panaginip  na  ito  :  at  ikaw,  Oh  Belteshazar, 
raag.^aysay  ng  kahulugan,  sapagka't 
lahat  na  pantas  sa  aking  kaharian  ay 
hindi  makapagpaaninaw  sa  akin  ng  ka- 
hulugan; nguni't  maipaaaninaw  mo, 
sapagka't  an^  espiritu  ng  mga  santong 
dios  ay  sumasaiyo. 

10  Ng  magkagayo'y  si  Daniel  na  ang 
pangala'y  Belteshazar,  natigilang  sandali, 
at  binagabag  siya  ng  kaniyang  mga  pag- 
iisip.  Ang  hari  ay  sumagot,  at  nagsa- 
bing:  Belteshasar  huag  kang  bagabagin  ng 
panaginip  o  ng  kahulugan.  Si  Belteshazar 
ay  sumagot,  at  nagsabing :  Aking  pangi- 
noon  ang  panaginip  ay  sa  mga  napopoot 
sa  iyo,  at  ang  kahulugan  nooV  sa  iyong 
mga  kaaway.  20  Ang  punong  kahoy  na 
iyong  nakita  na  tumutubo,  at  matibay, 
na  ang  taas  ay  umaabot  sa  langit,  at  ang 
paningin  noo^  sa  boong  lupa;  21  na 
ang  mga  daho'y  maganda,  at  ang  bunga 
noo'y  marami,  at  pagkain  sa  lahat;  na 
ang  ilalim  ay  tinatahanan  ng  mga  hayop 
sa  parang,  at  ang  kaniyang  mga  sanga'y  lii- 
nahapunan  ng  mga  ibon  sa  himpapawy: 
22  ay  ikaw,  Oh  hari,  na  lumalaki  at 
nagiging  matibay:  sapagka't  ang  iyong 
kalakhan  ay  lumaki,  at  umaabot  han- 
gang sa  langit,  at  ang  iyong  pagsakop 
ay  hangang  sa  wakas  ng  lupa.  23  At 
sa  paraang  nakita  ng  hari  ang  isang 
bantay  at  isang  santo  na  bumababa  mula 
sa  langit,  at  nagsasabing:  Ibual  ninyo 
ang  punong  kahoy,  at  inyong  gapiin; 
gayon  ma'y  itira  ninyo  ang  puno  ng 
mga  ugat  niya  sa  lupa,  na  raagkatali 
ng  bakal  at  tanso,  sa  malambot  na  damo 
sa  parang;  at  basain  siya  ng  hamog  ng 
langit,  at  ang  kaniyang  bahagi  ay  mapa 
sa  mga  hayop  sa  parang,  hangang  sa 
mangyari  sa  kaniya  na  makapito  ;  24  ito 
ang  kahulugan,  Oh  hari,  at  siyang 
pasiya   ng  Kataastaasan  na  dumating  sa 


5.  7 


DANIEL. 


816 


aking  panginoon  na  hari :     as    na  ikaw  I 
ay    nmliihiwalay  sa  rnga  tawo,   at  ang  | 
iyong  tahanan  ay  magiging  sa  kasamahan 
iig   mga   hayop  sa  parang,   at   ikaw   ay 
pakakanin  ng  damo  na  gaya  ng  mga  baka, 
at  mababasa  ka  ng  hamog  ng  langit,  at 
makapitong   mangyayari    sa    iyo;    han- 
gang  sa  iyong  makilala  na  ang  Kataastaa- 
san  ay  nagpupuno  sa  kaharian  ng   mga 
tawo,    at    nagbibigay    noon    sa    kanino 
mang  ibigin  niya.      26  At  sa  paraang 
kanilang  iniutos  na  iwan  ang  pnno  ng 
mga  ugat  ng  kahoy ;    ang  iyong  kaharian 
ay  lalaging  tiwasay  sa  iyo,  pagkatapos  na 
iyoiig   makilala  na  ang  mga  langit  ay 
nagpupuno.    27  Kaya't  Oh  hari,  kalugu- 
ran  mo  ang  aking  payo,  at  tubusin   mo 
ang  iyong  mga  kasalanan  ng  kabanalan, 
at  ang  iyong  kasam-an  ng  pagpapakita 
ng  kaawaan  sa    dukha;    baka  sakaling 
ikatibay  ng  iyong  katiwasayan.     28  La- 
hat  ng  ito^y  dumating  sa  haring  Nebu- 
kadnezar.    29  Sa  katapusan  ng  ikalabing 
dalawang  buan  ay  siya*^  lumalakad  sa 
palacio  rig  hari  sa  Babilonia.     30  Ang 
hari  ay  nagsalita,  at  nagsabing :    i  Hindi 
ba  ito  ang  malaking  Babilonia  na  aking 
itinayo  upang  lugar  na  tahanan  ng  hari, 
sa  pamamag-itan  ng  lakas  ng  aking  ka- 
pangyarihan,  at  para  sa  kalualhatian  ng 
aking  kamahalan  ?    31  Satnantalang  ang 
salita  ay  nasa  bibig  pa  ng  hari,  nahulog 
ang  isang  voces   na  mula  sa  langit,  na 
nagsabing:    Oh  haring  Nebukadnezar,  sa 
iyo'y  sinalita :   ang  kaharian  ay  humihi- 
walay  sa  iyo.     32  At  ikaw  ay   mahihi- 
walay  sa  mga  t^wo,  at  ang  iyong  tahanan 
ay  magiging  sa  kasamahan  ng  mga  hayop 
sa  parang;    ikaw  ay  pakakanin  ng  damo 
^i  gaya  ng   mga  baka,   at   makapitor-g 
mangyayari  sa  iyo;      hangang  sa  iyong 
makilala  na  ang  Kataastaasan  ay  nagpu- 
puno sa  kaharian  ng  mga  tawo,  at^  ibini- 
bigay  sa  kanino  mang  kaniyang  ibigin. 
33  Ng  oras  ding  yaon  ay  natupad^  ang 
bagay    kay     Nebukadnezar:     at    siya'y 
nahiwalay  sa^  mga  tawo,  at  kumain  ng 
damo  na  gaya  ng  mga  baka,  at  ang  kani- 
yang katawan  ay  nabasa  ng  hamog  ng 
langit,  hangang  sa  ang  kaniyang  buhok 
ay    lumagong    parang    halahibo  ng  mga 
aguila,  at  ang  kaniyaug  mga  kuko  ay 
gaya  n^  mga  kuko  ng  mga  ibon.  ^  34  At 
sakatapusan  ng  kaarawan,  akong  si  Nebu- 
kadnezar ay  nagtaas  ng  aking  mga  mata 
sa    langit,     at    ang^   aking    pagkakilala 
ay  nabalik  sa  akin,  at  aking  pinuri  ang 
Kataastaasan,  at  aking  dinalanginan  at 


nilualhati  ko  siya  na  nabubuhay  magpa- 
kailan  nmn;  sapagka't  ang  kaniyang 
pagsakop  ay  walang  hangang  pagsakop, 
at  ang  kaniyang  kaharian  ay  sa  lani't 
lahi :  35  at  ang  lahat  na  mananahan  sa 
lupa  ay  nabibilang  sa  wala :  at  kaniyang 
ginagawa  ang  ayon  sa  kaniyang  kalooban 
sa  kawal  ng  langit,  at  sa  mga  mananahan 
sa  lupa:  at  walang  makahadlang  sa 
kaniyang  kamay  o-  raakapagsasabi  sa 
kaniyang :  i  Anong  ginawa  mo  ?  36  Sa 
oras  ding  yaon  ay  nasauli  sa  akin  ang 
aking  kaalaman;  at  nagbalik  sa  akin 
ang  kalualhatian  ng  aking  kaharian, 
ang  aking  kamahalan  at  kakinangan ; 
at  hinanap  ako  ng  aking  mga  tagar 
payo  at  mga  maginoo ;  at  ako'y  nata- 
tag  sa  aking  kaharian,  at  dakilang 
kalakhan  ay  nadagdag  sa  akin.  37  Nga- 
yon  akong  si  Nebukadnezar  ay  pumu- 
puri,  nagpapataas,  at  nagpaparangal'  sa 
Hari  ng  langit;  sapagka't  ang  lahat 
niyang  gawa  ay  katotohanan,  at  ang  ka- 
niyang mga  daan  ay  hahatulan :  at  ang 
mga  lumalakad  sa  kapalaluan  ay  kani- 
yang mapabababa. 

5  Si  Belsazar  na  hari  ay  gumawa  ng 
malaking  piging  sa  isang  libo  sa  ka- 
niyang mga  paoginoon  at  uminom  ng 
alak  sa  harap  ng  libo.  2  Si  Belsazar, 
samantalang  kaniyang  nilalasap  an^  alak, 
nag-utos  na  dalhfti  doon  ang  mga  gin  to  at 
pilak  na  sisidlan  na  kinuha  ni  Nebukad- 
nezar na  kaniyang  ama  sa  templo  na  nasa 
Jerusalem ;  upang  miainiiman  ng  hari, 
ng  kaniyang  mga  maginoo,  ng  kaniyang 
mga  asawa,  at  ng  kaniyang  mga  babaye. 

3  Ng  magkagayo^y  dinala  nila  ang 
mga  gintong  sisidlan  na  nakuha  sa 
templo  ng  bahay  ng  Dios  na  nasa 
Jerusalem;  at  ininuman  ng  hari  at  ng 
kaniyang  mga  maginoo  at  ng_  kaniyang 
mga  asawa  at  ng  kaniyang  mga  babaye. 

4  Sila'y  unciinom  ng  alak,  at  pumuri  sa 
m^a  dios  na  ginto,  at  pilak,  at  tanso,  at 
bakal,  kahoy  at  bato.^5  Ng  oras  ding 
yaon  ay  lumabas  ang  mga  daliri  ng  ka- 
may ng  isang  tawo,  at  sumulat  sa  harap 
ng  kandelero  sa  may  pinag-apugan  sa 
panig  ng  palacio  ng  hari:  at  nakita  ng 
hari  ang  bahagi  ng  kamay  na  sumulat. 
6  Ng  magkagayo^y  nagbago  ang  mukha 
ng  hari,  at  binagabag  siya  ng  kaniyang 
mga  pag-iisip ;  at  ang  pagkakasugpong  ng 
kaniyang  mga  balakang  ay  nakalag,  at 
ang  kaniyang  mga  tuhod  ay  nagkaum- 
pugan  isa't  isa.  7  Ang  hari  ay  sumig^w 
ng    malakas,    na    paparoonin    ang    toga 


876 


DANIEL. 


5.  7 


enkantador,  mp;sL  Kaldeo,  at  mga  astro- 
logo.  Ang  hari  ay  nagsalita,  at  nagsal)! 
sa  mga  pantas  sa  Babilonia:  ^Sino  inai^.g 
inakababasa  ng  sulat  na  ito  at  niakapag- 
papaaninavv  sa  akin  ng  kanlyang  kahnlii- 
gai,  magdadamit  ng  morado,  at  niagka- 
karoon  ng  kuintas  na  ginto  sa  palibot 
ng  kaniyang  leeg,  at  niagiging  ikatlong 
piino  sa  ka  liar  Jan.  8  Kg  magkagayo^y 
naparoon  ang  lahat  na  pantas  ng  hari : 
ngani't  hindi  nila  nabasa  ang  sulat,  o 
niaipaaninaw  man  sa  hari  ang  kahnlu- 
gan.  9  Ng  magkagayoV  nabagabag  na 
mainam  ang  baring  Belsazar,  at  ang  ka- 
niyang mukha  ay  nabago,  at  ang  kani- 
yang mga  raaginoo  ay  natitigilan. 
10  Ang  reina,  dahil  sa  mga  salita  ng  hari 
at  ng  kaniyang  inga  raaginoo  ay  pnmasok 
sa  bahay  n.S:  pighig :  ang  reina  ay  nagsa- 
lita,  at  nagsabing :  Oh  hari,  mabuhay  ka 
magpakailan  man ;  huag  kang  bagabagin 
ng  iyong  mga  pag-iisin,  o  mabago  man  ang 
iyong  mukha:  II  may  isang  lalaki  sa 
iyong  kabarian  na  kinaroroonan  ng 
espiritu  ng  mga  santong  dios ;  at  sa  mga 
kaarawan  ng  iyong  a,ma,  liwanag  at 
kakilanlan  at  karunungan,  na  gaya  ng 
karunungan  ng  mga  dios,  ay  nasumpu- 
ngan  sa  kaniya:  at  ang  baring  Nebu- 
kadnezar,  na  iyong  ama,  sa  makatuid 
baga'y  ang  jiaring  iyong  ama,  ay  gina- 
wa  niya  siyang  panginoon  ng  mga  man- 
gaga  way,  ng  mga  enkantador,  ng  mga 
Kaldeo,  at  ng  mga  astro  logo;  12  sa 
paraang  ang  isang  dakilang  espiritu, 
at  pagkakilala  at  kakilanlan,  pagpapaa- 
ninaw  ng  mga  panaginip,  at  pagpa- 
pakilala  ng  mga  malabong  salita,  at 
pagpapaliwanag  ng  pag-aalinglangan,  ay 
uangasumpungan  sa  Daniel  na  yaon,  na 
pinanganlan  ng  hari  na  Belteshazar.  Tawa- 
gin  nga  si  Daniel,  at  kaniyang  ipaaaninaw 
ang  ka'hulugan. 

13  Ng  magkagayo^y  dinala  si  Daniel  sa 
harap  ng*  hari.  Ang  hari  ay  nagsalita,  at 
nagsabi  kay  Daniel :  I  Ikaw  ba'y  si  Daniel 
na  sa  mga  anak  ng  pagkabihag  sa  Juda, 
na  klnuha  ng  hari  na  aking  ama  mula  sa 
Joda?  14  xiking  nabalitaan  kita,  na  ang 
espiritu  ng  mga  dios  ay  sumasa  iyo,  at 
ang  liwanag  at  ang  kaalaman  at  dakilang 
karunungan  ay  nasusumpungan  sa  iyo. 
15  At  ang  mga  pantas  nga,  ang  mga 
enkantador,  dinala  sa  harap  ko,  upang 
kanilang  basahin  ang  sulat  na  ito,  at 
ipaaninaw  sa  akin  ang  kahulugan: 
nguni't  hindi  nila  naipaaninaw  ang  kahu- 
lugan ng  bagay.     16  Ngani't  nabalitaan 


kita,  na  ikav/  ay  makapagbibjgay  ng  mga 
lailiuhigan,  at  makapagpapaliwanag  ng 
pag-aalinglangan  :  kung  iyo  ngang  mabasa 
ang  siilat,  at  maipaaninaw  sa  akin  ang 
kahulugan,  mananamit  ka  ng  morado,  at 
rnagkakaroon  ng  kuintas  na  ginto  sa 
palibot  ng  iyong  leeg,  at  ikaw  ay  magi- 
giiig  ikatlong  puno  sa  kabarian.  17  N^g 
magkagayo'y  sumagot,  at  nagsabisi  Daniel 
sa  harap  ng  hari :  Ang  iyong  mga  kaloob 
ay  maging  iyo,  at  ibigay  mo  ang  iyong 
kagantihan  sa  iba;  gayon  ma'y  aking 
babasahin  ang  sulat  sa  hari,  at  ipaaaninaw 
sa  kaniya  ang  kahulugan.  IS  Oh  ikaw 
na  hari,  ang  Kataastaasang  Dios,  nagbigay 
kay  Nebukadnezar  na  iyong  ama  ng 
kabarian,  at  ng  kalaklian,  at  ng  kalual- 
hatian,  at  ng  kamahalan:  19  at  dahil 
sa  kalakhan  na  ibinigay  niya  sa  kaniya, 
lahat  ng  bayan,  nacion,  at  wika  ay 
nanginig  at  natakot  sa  harap  niya:  ang 
kaniyang  ibigin  pataying  ay  kaniyang 
pinapatay,  at  ang  ibiging  buhayin.ay  kani- 
yang binubuhay ;  at  ang  ibiging  itaas  ay 
kaniyang  itinataas ;  at  ang  ibiging  ihaba 
ay  kaniyang  ibinababa.  20  Nguni't  ng 
ang  kaniyang  puso  ay  magpakataas,  at 
ang  kani^'^ang  espiritu  ay  magmatigas  na 
siya^y  gumawang  may  kapalaluan,  siya'y 
ibinaba  sa  kaniyang  iuklukang  pagkahari, 
at  kinulia  nila  ang  kaniyang  kalualhatian 
sa  kaniya:  2S  at  siya*y  nahiwalay  sa 
mga  anak  ng  mga  tawo  ;  at  ang  kaniyang 
puso  ay  naging  gaya  ng  sa  mga  hayop,  at 
ang  kaniyang  talianan  ay  kasama  ng  mg-a 
mabangis  na  mga  asno;  siyaV  pinakain 
ng  damo  na  gaya  ng  mga  baka,  at  ang 
kaniyang  katawan  ay  nabasa  ng  hamog 
ng  langit:  hangang  sa  kaniyang  nakilala 
na  ang  Kataastaasang  Dios  ay  naghahari 
sa  kabarian  ng  mga  tawo,  at  ii-iluluklok 
niya  doon  ang  sino  mang  kaniyang  ibigin. 
22  At  ikaw  na  kaniyang  anak,  Oh 
Belsazar,  hindi  mo  pinapagpakumbaba 
ang  iyong  puso,  baga  man  iyong  nalalaman 
ang  lahat  na  ito;  23  kungdi  ikaw  ay 
nagpakataas  laban  sa  Panginoon  ng  langit ; 
at  kanilang  dinala  ang  mga  kasangkapan 
ng  kaniyang  bahay  sa  harap  mo,  at  ikaw, 
at  ang  iyong  mga  maginoo,  ang  iyong 
mga  asawa  at  ang  iyong  mga  babaye,  ay 
nagsiinom  ng  alak  sa  mga  yaon ;  at 
iyong  pinuri  ang  mga  dios  na  pilak,  at 
ginto,  tanso,  })akal,  kahoy  at  bato,  na 
hindi  nakakakita,  o  nakakarinig  man,  o 
nakakakilala  man :  at  ang  Dios  na  kinaro- 
roonan ng  iyong  hininga,  at  kinaroroonan 
ng  lahat  na  iyong  lakad,  hindi  mo  nilual- 


6.  18 


DANIEL. 


87,7 


hati :  24  ang  bahagi  nga  ng  kamay  ay 
sinugo  mula  sa  harap  iiiya,  at  ang  sulat  na 
ito'y  nasiilat.  25  At  ito  ang  sulat  na  na- 
sulat :  Mene,  Mene,  Tekel,  Uphabsin. 
26  Ito  ang  kalmlugan  ng  bagay:  Mene: 
Binilang  ng  Dios  ang  iyong  kaliarian,  at 
niwakasan.  27  Tekel  :  Ikaw  ay  tinirn- 
bang  sa  timbangan,  at  ikaw  ay  nasum- 
pungang  kulang.  28  Pebes  :  Ang  iyong 
kaliarian  ay  nahati  at  nabigay  sa  mga 
Medo  at  mga  Persia.  29  Ng  niagka- 
gayoV  nag-utos  si  Belsazar  at  pinanamit 
nila  si  Daniel  ng  morado,  at  nilagyan  ng 
kuintas  na  ginto  sa  palibot  ng  leeg  niya, 
at  nagtanyag  tungkol  sa  kaniya,  na  siya'y 
ikatlong  puno  sa  kaharian.  30  Ng 
gabing  yaon  ay  napatay  si  Belsazar  na 
hari  ng  mga  Kaldeo.  31  At  tinangap  ni 
Darius  na  Medo  ang  kaliarian,  na  may 
anim  na  puo't  dalawang  taon  ang  gulang. 

6Minagaling  ni  Darius  na  maglagay  sa 
kaharian  ng  isang  daan  at  dalawang 
puong  satrapa,  na  doroon  sa  boong  kaha- 
rian ;  2  at  sa  kanila'y  tatlong  presidente, 
na  si  Daniel  ay  isa;  upang  ang  mga  satra- 
pangitoay  magbigay  alam  sa  kanila,  at 
upang  ang  hari  ay  huag  magkaroon  ng 
kapanganiban.  3  Ng  magkagayo'y  ang 
Daniel  na  ito  ay  natangi  sa  mga  presi- 
dente at  sa  mga  satrapa,  sapagka't  isang 
dakilang  espiritu  ay  nasa  kaniya ;  at  inisip 
ng  hari  na  ilagay  siya  sa  boong  kaharian. 
4  Ng  magkagayo'y  ang  mga  presidente  at 
ang  mga  satrapa  ay  humanap  ng  kada- 
hilanan  laban  kay  Daniel,  tungkol  sa 
kaharian ;  nguni't  hindi  sila  nakasumpong 
ng  ano  mang  kadahilanan,  o  kakijlangan 
man ;  sa  paraang  siya'y  tapat,  walang  ano 
mang  kamalian  o  kakulangang  nasum- 
pungan  sa  kaniya.  5  Ng  magkagayd^y 
sinabi  ng  mga  lalaking  ito:  Hindi  tayo 
makakasumpong  Xig  ano  mang  kadahi- 
lanan laban  sa  Daniel  na  ito,  liban  sa 
tayo'y  makasumpong  laban  sa  kaniya  ng 
tuaigkol  sa  kautusan   ng  kaniyang  Dios: 

6  Ng  magkagayo^y  ang  mga  presidente  at 
mga  ^atrapang  ito  ay  nagpipisan  sa  hari, 
at  nagsabi  ng  ganito  sa  kaniyang :  Haring 
Darius,   mabuhay  ka  magpakailan   man. 

7  Lahat  ng  mga  presidente  ng  kaharian, 
ang  mga  maginoo  at  mga  satrapa,  ang  mga 
taga-payo,  at  ang  mga  gobernador,  nag- 
sangunian  upang  magtatag  ng  isang  pala- 
tuntunang  hari  sa  kaharian,  at  upang  gu- 
mawa  ng  isang  pagbabawal,  na  sino  mang 
humingi  ng  isang  kahilingan  sa  kanino 
mang  dios  o  tawo  sa  tatlong  puong  araw, 
liban  sa  iyo,  Oh  hari,  ihahagis  sa  yungib 


ng  mga  leon.     8  Ngayon,  Oh  hari,  pati- 
bayiw  mo  ang  pagbabawal,  at  pirmahan  mo 
ang  kasulatan  upang  huag  mabago  ayon  sa 
kautusan  ng  mga  Medo  at  ng  mga  Persia, 
na  hindi  binabago.     9  Kaya^t  pinirmahan 
ang  kasulatan  at  ang  pagbabawal  ng  haring 
Darius.     10  At  ng  malamah  ni  Daniel  na 
ang  kasulatan  ay  napirmahan,  siya^  nasok 
Sa  kaniyang  bahay;    (ang  kaniya  ngang 
mga  dungawan  ay  bukas  sa  dakong  Jerusa- 
lem ;)  at  siya'y  lumuhod  ng  kaniyang  mga 
tuhod  na  makaitlo  isang  araw,  at  dumala- 
ngin,  at  napasalaraat  sa  harap  ng  kaniyang 
Dios,  gaya  ng  kaniyang  ginagawa  ng  una. 
11  Ng  magkagayo'y  nagpipisan  ang  mga 
lalaking  ito,  at  nasumpungan  si  Daniel  na 
dumadalangin  at  namamanhik  sa  harap 
ng  kaniyang  Dios.    12  Ng  magkagayp'y 
siyaV  lumapit,  at  nagsalita  sa  harap  ng 
hari  ng  tungkol  sa  pagbabawal  ng  hari: 
i  Hindi  ka  ba  nagtakda  ng  pagbabawal, 
na  sino  mang  tawo  na  humingi  sa  kanino 
mang  dios  o  tawo  sa  loob  ng  tatlong 
puong  araw,  liban  sa  iyo.  Oh  hari,  ihaha^ 
gis  sa  yungib  ng  mga  leori  ?    Ang  hari  ay 
sumagot,  at  nagsabing :     Ang  bagay  ay 
tunay,  ayon  sa  kautusan  ng  mga  Medo  at 
mga  Persia  na  hindi  nababago.     13  Ng 
magkagayo*y  sumagot  sila,  at  nagsabi  sa 
harap  ng  haring:      Ang  Daniel  na  yaon 
na  sa  mga  anak  ng  pagkabihag  sa  Juda, 
hindi  ka  pinakukundanganan.  Oh  hari,  o 
ang  pagbabawal  man  na  iyong  itinakda, 
kungdi  gumagawa  ng  kaniyang  kahingiaa 
na  makaitlo  isang  araw.    14  Ng  marinig 
nga  ng  hari  ang  mga  salitang  ito  naman- 
law  na  mainara,  at  inilagak  ang  kaniyang 
puso  kay  Daniel,  upang  iligtas  siya :    at 
kaniyang  pinagsikapan  hangang  sa  paglu- 
bog  ng    araw  na  iligtas    siya.      15  Ng 
magkagayo^y  nagpipisan  ang   mga  lala- 
king ito  sa  hari,  at  nagsabi  sa  haring; 
Talastasin  mo,  Oh  hari,  na  isang  kautu- 
san ng  mga  Medo,  at  ng  mga  Persia,  na 
walang  pagbabawal  o  palatuntunan  man 
na  pinagtitibay    ng   hari  na    mababago. 
16  Ng  magkagayo'y  nag-utos  ang  hari,  at 
kanilang    dinala   si  Daniel,   at  inihagis 
siya  sa  yungib  ng  mga  leon.     Ang  hari 
ay  nagsalita,  at  nagsabi  kay  Daniel:   Ang 
iyong   Dios    na    pinagUlingkuran   mong 
palagi,  ililigtas  ka  niya,      17  At  isang  • 
bato  ay  dinala  at  inilagay  sa  bunganga  ng 
yungib;    at  tinatakan  ng  hari  ng  kani- 
yang panatak,  at  ng  panatak  ng  kaniyang 
mga  maginoo  ;     upang  walang  ano  mang 
bagay  na  mababago  tungkol  kay  Daniel. 
18  Ng  magkagayo^y  naparoon  ang  hari 


878 


DANIEL. 


6.  18 


sa  kamyang  palacio,  at  nagdaan  ng  boong 
gabi  na  nag-aaynno :  at  vvala  kalii^t  ins- 
trumento  ng  ransika  na  dinala  sa  harap 
niya :  at  ang  kaniyang  pagkakatulog  ay 
tuniakas  sa  kaniya.  19  Ng  magkagayo'y 
iiagbangong  maagang  maaga  ang  hari  at 
nagmadaling  naparoon  sa  yungib  ng  nr^a 
leon.  20  At  ng  siya'y  lumapit  sa  yungib 
kay  Daniel,  siya*y  sumigaw  ng  taglioy  nar 
voces :  ang  hari  ay  nagsalita,  at  nagsabi 
kay  Daniel :  Oh  Daniel  na  alipin  ng  bu- 
hay  na  Dios,  I  ang  iyo  bang  Dios  na  iyong 
pinaglilingkurang  palagi  ay  raakapaglilig- 
tas  sa  iyo  sa  mga  leon?  21  Sinabi  nga 
ni  Daniel  sa  haring :  Oh  hari,  mabnhay 
ka  magpakailan  man.  22  Ang  Dios  ko'y 
nagsngo  ng  kaniyang  angel,  at  itinikorn 
ang  mga  bibig  ng  mga  leon,  at  hindi  nila 
ako  sinaktan :  sa  harap  niya  ay  nasum- 
pungan  akong  walang  sala ;  at  gayon  din 
sa  harap  mo,  Oh  hari,  wala  akong  gina- 
wang  kasam-an.  23  Ng  magkagayo'y 
natuang  mainam  ang  hari,  at  ipinag-utos 
na  kanilang  isampa  si  Daniel  miila  sa 
yungib.  .  Sa  gayo'y  nasampa  si  Daniel 
mula  sa  yungib,  at  walang  ano  mang 
sugat  na  nasumpungan  sa  kaniya,  sapag- 
ka't  siya'y  uniasa  sa  kaniyang  Dios. 
24  At  ang  hari  ay  nag-utos,  at  kanilang 
dinala  ang  mga  lalaking  yaon  na  nagsum- 
bong  tungkol  kay  Daniel,  at  mga  inihagis 
nila  sila  sa  yungib  ng  mga  leon,  sila,  ang 
kanilang  mga  anak,  at  ang  kanilang  mgn 
asawa ;  at  ang  leon  ay  nagpakapanginoon 
sa  kanila,  at  pinagpirapiraso  ang  lahat  ng 
kanilang  buto,  o  sila'y  dumating  man  sa 
kalooblooban  ng  yungib. 

25  Ng  magkagayo'y  sumulat  ang  ha- 
ring Darius  sa  lahat  ng  bayan,  nacion, 
at  wika  na  tumatahan  sa  boong  lupa: 
Kapayapaa'y  dumami  sa  Inyo.  26  Ako'y 
nagpapasiya,  na  sa  lahat  ng  sakop  ng 
aking  kaharian  ay  manginig  at  matakot 
ang  mga  tawo  sa  harap  ng  Dios  ni 
Daniel:  sapagka't  siya  ang  buhay  na 
Dios,  at  namaraalagi  magpakailan  man, 
at  ang  kaniyang  kaharian  ay  hindi 
magigiba,  at  ang  kaniyang  pagsakop  ay 
magiging  hangaiig  sa  wakas:  27  siya'y 
nagliligtas  at  nagpapaging  laya,  at 
siya'y  gumagawa  ng  mga  tanda  at  mga 
kababalaghan  sa  langit  at  sa  lupa ;  na 
siyang  nagligtas  kay  Daniel  sa  kapang- 
yarihan  ng  mga  leon.  28  Gayon  gomin- 
hav/a  ang  Daniel  na  ito  sa  paghahari  ni 
Darius,  at  sa  paghahari  ni  Cyrus  na  Persia. 

7Ng  unang  taon  ni  Belsazar  na  hari  sa 
Babilomaj  ay  nagkaroon  si  Daniel  ng 


isang  panaginip  at  malikmata  ng  kani- 
yang ulo  sa  kaniyang  hihigan:  kaniya 
ngang  isinulat  ang  panagiiiip,  at  isinay- 
say  ang  kabuoan  ng  mga  bagay.  2  Si 
Daniel  ay  nagsalita,  at  nagsabing:  Aking 
nakita  sa  aking  malikmata  ng  kina- 
gatdlian,  at,  narito,  ang  a[)at  na  ha- 
ngin  ng  laoglt  ay  liumihihip  sa  ma- 
laking  dagat.  3  At  a})at  na  ma'aking 
hayop  na  magkakaiba  ay  umahon  mula 
sa  dagat.  4  Ang  una'y  gaya  ng  leon  at 
may  mga  pakpak  ng  aguila:  aking 
minasdan  hangang  sa  ang  mga  pakpak 
noo'y  nahugot,  at  nataas  mula  sa  lupa,  at 
tumayo  ng  dalawang  paa  na  parang  isang 
tawo,  at  puso  ng  tawo  ang  nabigay  sa 
kaniya.  5  At,  narito,  ang  ibang  hayop, 
na  ikalawa  na  gaya  ng  isang  oso,  at 
natindig  sa  isang  tagiliran,  at  tatlong 
tad y ang  ang  nasa  kaniyang  bibig  sa 
pag-itan  ng  kaniyang  mga  ngipin :  at 
sinabi  nila  ang  ganito  sa  kaniya  :  Ikaw 
ay  bumangon,  lumamon  ka  ng  maraming 
laman.  6  Pagkatapos  nito'y  tumingin 
ako,  at,  narito,  ang  iba,  gaya  ng  isang 
leopardo,  na  mairoon  sa  likod  noon  na  apat 
na  pakpak  ng  ibon;  ang  hayop  ay  mai- 
roon din  namang  apat  na  ulo;  at  pag- 
sakop ay  nabigay  sa  kaniya.  7  Pagka- 
tapos nito'y  nakita  ko  sa  malikmata  sa 
gabi,  at,  narito,  ang  ikaapat  na  hayop, 
kakilakilabot  at  makapangyarihan,  at 
totoong  malakas ;  at  may  malaking  ngi- 
ping  bakal:  lumalamon  at  nagpipira- 
piraso,  at  niyuyurakan  ng  kaniyang  mga 
paa  ang  labis  :  at  kaiba  sa  lahat  na  mga 
hayop  na  una  sa  kaniya ;  at  siya'y  may 
sampuong  sungay.  8  Aking  binulay  ang 
mga  sungay,  at,  narito,  sumibol  sa  gitna 
ng  mga  yaon  ang  ibang  sungay,  isang  mun- 
ti,  na  sa  harap  noo'y  tatlo  sa  mga  unang 
sungay  ay  nabunot  sa  mga  ugat:  at, 
narito,  sa  sungay  na  ito  ay  may  mga  mata 
na  gaya  ng  mga  mata  ng  tawo,  at  isang 
bibig  na  nagsasalita  ng  mga  dakilang 
bagay.  9  Aking  minasdan  hangang  sa 
ang  mga  luklukan  ay  nalagay,  at  isa  na 
matanda  sa  mga  araw  ay  umupo :  ang 
kaniyang  suot,  maputing  parang  nieve,  at 
ang  buhok  ng  kaniyang  ulo  ay  gaya  ng 
taganas  na  lana  ;  ang  kaniyang  luklukan 
ay  liab  na  apoy  at  ang  mga  gulong  noon 
ay  nagniningas  na  apoy.  io  Isang  agos 
na  apoy  ay  nangagaling  at  lumalabas 
mula  sa  harap  niya:  mga  libo  libo 
ang  namamahala  sa  kaniya,  at  maka- 
sampuo  na  sampuong  libo  ang  tumayo 
sa     harap     niya :    ang    kaliatulan      ay 


8.  4 


DANIEL. 


879 


nalagda,  at  ang  mga  libro  ay  nabuksan. 
11  Ako^y  tnmingin  ng  oras  na  yaon 
dahil  sa  tinig  ng  mga  dakilang  salita  na 
sinalita  ng  sungay;  ako*y  tumingin 
hangang  sa  ang  hayop  ay  napatay,  at  ang 
kaniyang  kataWan  ay  nagiba,  at  siya'y 
nabigay  upang  sunugin  sa  apoy.  12  At 
tiingkol  sa  nalabi  sa  mga  hayop,  ang  ka- 
nilang  pagsakop  ay  naalis :  gayon  ma*y 
ang  kanilang  mga  buhay  ay  humaba  sa 
isang  panahong  takda.  13  Aking  nakita 
sa  malikmata  sa  gabi,  at,  narito,  lumabas 
na  kasama  ng  mga  alapaap  sa  langit  ang 
isang  gaya  ng  anak  ng  tawo,  at  siya'y 
naparoon  liangang  sa  matanda  sa  mga 
araw,  at  inilapit  nila  siya  sa  harap  niya. 
14  At  binigyan  siya  ng  pagsakop  at 
kalaalhatian,  at  isang  kaharian,  upang 
lahat  ng  bayan,  nacion,  at  mga  wika  ay 
maglingkod  sa  kaniya:  ang  kaniyang 
pagsakop  ay  walang  hangang  pagsakop, 
na  hindi  lilipas,  at  ang  kaniyang  kaha- 
rian ay  hind  imagigiba. 

15  Tungkol  sa  aking  si  Daniel,  ang 
aking  espiritu  ay  namanlaw  sa  gitna  ng 
aking  katawan,  at  ang  malikmata  ng 
aking  ulo  ay  bumagabag  sa  akin. 
16  Ako'y  lumapit  sa  isa  sa  kanila  na 
nakatayo,  at  itinanong  ko  sa  kaniya  ang 
katotohanan  tungkol  sa  lahat  ng  ito.  Sa 
gayo^y  kaniyang  isinaysay  sa  akin  at 
ipinaaninaw  niya  sa  akin  ang  kahulugan 
ng  mga  bagay.  IT*  Ang  mga  malaking 
hayop  na  ito  na  apat,  ay  apat  na  hari  na 
magtitindig  sa  lupa.  18  Nguni't  ang 
mga  santo  ng  Kataastaasan  ay  tatangap 
ng  kaharian,  at  nariin  ang  kaharian 
magpakailan  man,  walang  hangan. 
19  Ng  magkagayo*y  ninasa  kong  maki- 
lala  ang  katotohanan  tungkol  sa  ikaapat 
na  hayop,  na  kaiba'sa  lahat  ng  mga  yaon, 
na  totoong  kakilakilabot,  na  ang  mga 
ngipin  ay  bakal,  at  ang  mga  kuko  ay 
tanso ;  na  lumalamon,  nagpipirapiraso,  at 
niyuyurakao  ng  kaniyang  mga  paa  ang 
labis;  20  at  tungkol  sa  sampuong 
sungay  na  nasa  kaniyang  ulo,  at  sa  isa  na 
sumibol,  at  sa  harap  noo'y  nabual  ang 
tatlo ;  yaong  sungay  na  may  mga  mata, 
at  bibig  na  nagsalita  ng  dakilang  mga 
bagay,  na  ang  mukha  ay  lalong  malaki 
kay  sa  kaniyang  mga  kasama.  21  Ako'y 
tumingin,  at  ang  sungay  ding  yaon  ay 
nakipagbaka  sa  mga  santo,  at  nanaig 
laban  sa  kanila;  22  hangang  sa  ang 
matanda  sa  mga  araw  ay  dumating,  at 
ang  kahatulan  ay  naibigay  sa  mga  santo 
og     Kataastaasan;     at     ang     panaho^y 


dumating  na  ariin  ng  mga  santo  ang  4ca- 
harian.  23  Ganito  ang  sabi  niya:  Ang 
ikaapat  na  hayop  ay  magiging  ikaapat  na 
kaharian  sa  ibabaw  ng  lupa,  na  magiging 
kaiba  sa  lahat  na  kaharian,  at  lalaraunin 
ang  boong  lupa,  at  yuyurakan,  at  pagpi- 
pirapirasohin.  24  At  tungkol  sa  sam- 
puong sungay,  mula  sa  kahariang  ito 
ay  sampuong  hari  ang  babangon :  at  ang 
isa'y  babangong  kasunod  nila;  at  siya'y 
magiging  kaiba  kay  sa  mga  una,  at  ka- 
niyang ibabagsak  ay  tatlong  hari.  25  At 
siya'y  magsasalita  ng  mga  salita  laban 
sa  Kataastaasan,  at  lilipulin  niya  ang 
mga  santo  ng  Kataastaasan:  at  kani- 
yang iisiping  baguhin  ang  panahon  at 
ang  kautusan;  at  sila'y  mabibigay  sa 
kaniyang  kamay  hangang  sa  isang  pana- 
hon, at  mga  panahon  at  kalahating  pana- 
hon. 26  [Nguni't  ang  kahatulan  ay  ma- 
la lagay,  at  kanilang  aalisin  ang  kaniyting 
pagsakop,  upang  patayin  at  ibual  hangang 
sa  wakas.  27  At  ang  kaharian,  at  ang 
pagsakop,  at  ang  kalakhan  ng  mga  kaha- 
rian sa  ilalim  ng  boong  langit,  mabibigay 
sa  bayan  ng  mga  santo  ng  Kataastaasan: 
ang  kaniyang  kaharian  ay  walang  han- 
gang kaharian,  at  ang  lahat  na  pagsakop 
ay  maglllingkod  at  susunod  sa  kaniya. 
28  Hangang  dito  ang  wakas  ng  bagay. 
Tungkol  sa  aking  si  Daniel,  ay  bina- 
bagabag  akong  mabuti,  ng  aking  mga 
pag-iisip  at  ang  aking  mukha  ay  nabago 
sa  akin:  nguni^t  iningatan  ko  ang  bagay 
sa  aking  puso. 

SNg  ikatlong  taon  ng  paghaliari  ng 
haring  Belsazar  ay  napakita  sa  akin 
ang  isang  malikmata,  sa  aking  si  Daniel,  y 
pagkatapos  noong  napakita  sa  akin  ng 
una.  2  At  aking  nakita  sa  malikmata; 
nangyari  nga,  na  ng  aking  makita,  nasa 
Susan  na  pahvcio  ako,  na  nasa  lalawigan 
ng  Elam ;  at  aking  nakita  sa  malikmata, 
at  ako'y  nasa  tabi  ng  ilog  XJlai.  3  Ng 
magkagayo'y  itiningin  ko  ang  aking  mga 
mata,  at  aka*y  nakakita,  at,  narito, 
tumayo  sa  liarap  ng  ilog  ang  isang 
lalaking  tupa  na  may  dalawang  sungay: 
at  ang  dalawang  sungay  ay  mataas ;  ngu- 
ni*t  ang  isa'y  lalong  mataas  kay  sa  isa,  at 
ang  lalong  mataas  ay  tumaas  na  huli. 
4  Aking  nakita  ang  lalaking  tupa  na 
sumusuag  sa  dakong  kalunuran,  at  sa 
dakong  hilagaan,  at  sa  dakong  timugan ; 
at  walang  hayop  na  makatayo  sa  harap 
niya,  at  wala  sino  man  na  makapagligtas 
sa  kaniyang  kamay;  kungdi  kaniyang 
ginagawa   ang  ayon    sa   kaniyang    ibig, 


880 


DANIEL. 


8.  4 


at  nagmalakiiig  mainam.  5  At  habang 
akir.g  binubulay,  narito,  isang  kambing 
aa  lalaki  ay  nagmiila  sa  kalunnraii  sa 
balat  ng  boong  iupa,  at  hindi  snmasayad 
sa  lupa:  at  ang  laiaking  kambing  ay  may 
maraiigal  na  sungay  sa  pag-itan  iig  kanl- 
yang  mga  inata.  6  at  siya'y  naparoon  sa 
lalaking  tupa  na  may  dalawang  sungay 
na  aking  nakitang  nakatayo  sa  harap  ug 
ilog,  at  tinakbo  siya  sa  kabangisan  ng 
kaniyang  kapangyarihan.  7  At  aking 
nakitang  siya'y  lumapit  sa  lalaking  tupa, 
at  siya'y  nakilos  ng  pagkagalit  laban  sa 
kaniya,  at  sinugatan  ang  tupa,  at  binali 
ang  kaniyang  dalawang  sungay;  at  wa- 
lang  kapangyarihan  sa  lalaking  tupa  na 
tumayo  sa  harap  niya :  kungdi  kaniyang 
ibinual  sa  lupa,  at  kaniyang  nij'^apalxan 
siya;  at  walang  makapagligtas  sa  lalaking 
tupa  sa  kaniyang  kamay.  8  At  ang  lala- 
king kambing  ay  nagmalaking  mainam : 
at  ng  siya'y  lumakas,  ang  malaking  su- 
ngay ay  nabali ;  at  sa  lugar  noo'y  sumibol 
ang  apat  na  marangal  na  sungay ,  sa  dako 
ng  apat  na  hangin  ng  langit.  9  At  mula 
sa  isa  sa  mga  yaon  ay  lumabas  ang 
isang  maliit  na  sungay  na  totoong  luma- 
king  mainam,  sa  dakong  timugan,  at  sa 
dakong  silanganan,  at  sa  dakong  malual- 
hating  lupain.  10  At  lu making  mainam, 
hangang  sa  hukbo  ng  langit ;  at  ang  ilan 
sa  hukbo  at  sa  mga  bituin  ay  inihagis  sa 
lupa,  at  mga  niyapakan.  11  Oo,  nag- 
malaki,  hangang  sa  pangulo  ng  hukbo; 
at  inalis  niya  sa  kaniya  ang  palaging 
handog  na  susunitguij  at  ang  lugar  ng 
kaniyang  santuario  ay  ibinagsak.  12  At 
ang  hukbo  ay  nabigay  sa  kaniya  na 
kasama  ng  palagi  na  handog  na  sasunugin 
dahil  sa  pagsalangsang ;  at  kaniyang 
inihagis  ang  kototohanan  sa  lupa,  at 
gumawa  ng  kaniyang  kasayahan  at  gumin- 
hawa,  IS  Ng  magkagayu'y  narinig  ko 
ang  isang  santo  na  nagsasalita ;  at  ibang 
santo  ay  nagsabi  sa  isang  yaon  na  nagsa- 
lita :  I  Hangang  kailan  tnagtatagcd  ang 
malikraata  tungkol  sa  palaging  handog  na 
susunugin,  at  ang  pagsalangsang  na  sumi- 
sira,  na  nagbibigay  ng  santuario  at  rg 
hukbo  upang  mayapakan  ng  paa  ?  14  At 
sinabi  niya  sa  aking:  Hangang  sa  dala- 
wang libo  at  tatlong  daan  na  hapon  at. 
uraaga;  kung  magkagayo'y  malilinis  ang 
santuario. 

15  At  nangyari,  ng  ako,  akong  si 
Daniel,  ay  makakita  ng  malikmata,  na 
aking  pinagsikapang  malaman  ;  at,  narito, 
tumayo  sa  harap  ko  ang  isang  kawangis 


ng  isang  tawo.  16  At  ako*y  nakarinig  ng 
voces  ng  isang  tawo  sa  pag-itan  ng  mga 
pangpang  ng  IJlai,  na  tumatawag,  at  nagsa- 
sabing ;  Gabriel,  ipaaninaw  mo  sa  lalaking 
ito  ang  malikmata.  17  Sa  gayo'y  luma- 
pit siya  sa  kinatatayuan  ko  ;  at  ng  siya'y 
lumapit,  ako'y  natakot  at  napasubasob : 
nguni't  sinabi  niya  sa  aking:  Talastasin 
mo,  Oh  anak  ng  tawo;  sapagka't  ang 
malikmata  ay  ukol  sa  panahon  ng  kawa- 
kasan.  18  Samantalang  siya  nga'y  nagsa- 
sali  a  sa  akin,  ako'y  nahilig  sa  isang 
mal'imbing  na  pagkakatulog  na  padapa : 
nguni't  hinipo  niya  ako,  at  itinayo  ako. 
19  At  kaniyang  sinabing  :  Narito,  aking 
ipaaaninaw  sa  iyo  kung  ano  ang  mang- 
yayari  sa  huling  panahon  nf  pagkagalit: 
sapagka't  ukol  sa  takdang  panahon  ng 
kawakasan.  20  Ang  lalaking  tupa  na 
iyong  nakita  na  may  dalawang  sungay, 
sila  ang  niga  hari  sa  Media  at  Persia. 
21  At  ang  may  magaspang  na  balahibo 
na  lalaking  kambing  ay  siyang  hari  sa 
Grecia :  at  ang  malaking  sungay  na  nasa 
pag-itan  ng  kaniyang  mga  mata  ay  siyang 
unang  hari.  22  At  tungkol  sa  nabali,  sa 
lugar  na  tinayuan  ng  apat,  ay  apat  lia 
kaharian  ang  tatayo  mula  sa  nacion,  ngu- 
ni't hindi  sa  pamamag-itan  ng  kaniyang 
kapangyarihan.  23  At  sa  huling  panahon 
ng  kanilang  kaharian,  pagka  ang  mga 
mananalangsang  ay  dumating  sa  kapmiu- 
an,  isang  liari  ay  magbabangon  na  may 
mabagsik  na  mukha  at  maalani  ng  mga 
malabong  salita.  24  At  ang  kaniyang 
kapangyarihan  ay  magiging  makapang- 
yarihan,  nguni't  lundi  sa  pamamag-itan 
ng  kaniyang  sariling  kapangyariliao ;  at 
siya'y  lilipol  na  kamanghamangha,  at 
giginhawa,  at  gagawa  ng  kaniyang  kasaya- 
han :  at  kaniyang  gigibain  ang  mga  maka- 
pangyarilian  at  ang  santong  bayan.  25  At 
sa  kaniyang  katusuhan  ay  kaniyang  pagi- 
ginhawahin  ang  pagdaraya  sa  kaniyang 
kamay  ;  at  siyay  magmamalaki  sa  kani- 
yang puso,  at  sa  kanilang  katiwasayan  ay 
gigiba  ng  marami :  siya'y  tatayo  rin  laban 
sa  puno  ng  mga  puno ;  ngunit  siya'y 
mababali  na  wala  namang  kamay.  26  At 
ang  malikmata  sa  mga  hapon  at  mga 
umaga  na  nasaysay  ay  tunay:  nguni't 
ilihim  mo  ang  malikmata ;  sapagka't  ukol 
sa  malaong  araw.  27  At  akong  si  Daniel 
ay  nanlupaypay,  at  nagkasakit  na  ilang 
araw;  ako  nga'y  nakabangon  at  ginawa 
ko  ang  mga  gagawin  ng  hari :  at  ako'y 
natigilan  sa  malikmata,  nguni't  walang 
magpaaninaw. 


9.  20 


DANIEL. 


881 


9Ng  unang  taon  ni  Darrhs  na  anak 
ni  Ahasuerus,  sa  binhi  ng  mga  Medo, 
na  ginawang  liari  sa  kalmrian  ng  mga 
Kaldeo;  2  ng  unang  taon  ng  kaniyang 
paghahari  akong  si  Daniel  ay  nakaalam  sa 
pamamag-itan  ng  mga  libro  ng  bilang  ng 
mga  taon,  na  sinalita  ng  Panginoon  kay 
Jeremias  na  profeta,  dahil  sa  pagkatupad 
ng  kagibaan  ng  Jerusalem,  pitong  puong 
taon. ,  3  At  aking  itiningin  ang  aking 
midcha  sa  Panginoong  Dios,  upang  hanapin 
sa  pamamag-itan  ng  panalangin  at  ng  mga 
pamanhik,  ng  pag-aayuno,  at  pananamit 
ng  magaspang,  at  ng  mga  abo.  4  At, 
ako*y  dumalangin  sa  Panginoong  aking 
Dips,  at  ako^y  nagsaysay  ng  kasalanan,  at 
nag^bing :  Oh  Panginoon,  Dios  na  dakila 
at  marapkt  katakutan,  na  iniingatan  mo 
ang  tipan  at  kaawaan  sa  mga  umiibig  sa 
iyo   at   tumutupad   ng  iyong  mga  utos ; 

5  kami  ay  nagkasala,  at  gumawa  fig 
pagtalikod,  at  gumawa  ng  kasam^an,  at 
nanghimagsik,  na  tumalikod  sa  iyong 
mga  utos  at  sa  iyong  mga  kahatulan: 

6  at  hindi  man  kami  nakinig  sa  iyong 
mga  alipin  na  mga  profeta,  na  nagsalita 
sa  iyong  pangalan  sa  aming  mga  hari,  sa 
aming  mga  pangulo,  at  sa  aming  mga 
magulang,  at  sa  boong  bayaii  ng  lijpain. 

7  Oh  Panginoon,  kabanala'y  ukol  sa  iyo, 
nguni -t  sa  amin  ay  pagkabago  ng  mukha 
gaya  sa  ariaw  na  ita;  s^  mga  lalaki  sa 
Juda  at  sa  mga  mananahan  sa  Jerusalem, 
at  sa  boong  Israel,  na  raalapit,  at  malayo 
sa  boong  lupaiu  na  iyong  mga  pinalayais 
dahil  sa  kanilang  pagsalangsang  na  kani- 
lang  isinalangsang  laban  sa  iyo.  8  Oh 
Panginoon,  sa  amin  nauukol  ang  pag- 
kabago ng  mukha,  sa  aming  mga  hari,  sa 
aming  mga  pangulo,  at  sa  aming  mga 
magulang,  sapagka't  kami  ay  nagkasala 
laban  sa  iya.  9  Sa  Panginoong  aming 
Dios  ukol  ang  pagkaawa  at  pagpapa- 
tawad;  sapagka't  kami  ay  nanghimagsik 
labaii  sa  kaniyaf  10  at  hindi  man 
namin  sinunod  ang  voces  ng  Panginoong 
aming  Dios,  upang  lumakad  sa  kaniyang 
mga  kautusan,  na  kaniyang  inilagay  sa 
harap  namin  sa  pamamag-itan  ng  kani- 
yang mga  aliping  profeta.  11  Oo,  boong 
Israel  ay  sumalangsaug  ng  iyong  kau- 
tusan, ^a  pagtalikod,  upang  huag  nilang 
sundin  ang  iyong  voces:  kaya't  ang 
sumpa  ay  nabuhos  sa  amin,  at  ang  sumpa 
na  nakasalat  sa  kautusan  ni  Moises  na 
alipin  ng  Dies;  sapagka^t  kami  ay  nag- 
kasala laban  sa  kaniya.  13  At  kaniyang 
pip^^ib^y  ^n^  H^nijang  mga  salita,  na 


kaniyang  sinalita  laban  sa  amin,  at 
laban  sa  aming  mga  hukom  na  humatol 
sa  amin,  sa  pagdg^ala  sa  amin  ng  mala- 
king  kasam-an :  sapagka't  sa  ilalim  ng 
boong  langit  ay  hindi  nagawa  ang  gaya 
ng  iiagawa  sa  Jerusalem.  18  Kung  ano 
ang  nasusulat  sa  kautusan  ni  Moises, 
lahat  ng  kasam-ang  ito'y  dumating  sa 
amin :  gayon  ma'y  hindi  namin  hiningl 
ang  biyaya  ng  Panginoong  aming  Dios, 
upang  aming  talikuran  ang  aming  n)ga 
kasam-an,  at  bulayin  ang  iyong  katoto- 
hanan.  14  Kaya't  nagmadali  ang  Pa- 
nginoon sa  kasam-an,  at  dinala  sa  amin ; 
sapagka't  ang  Pais-ginoong  aming  Dios  ay 
banalsa  lahat  ng  kaniyang  gawa  na  ka- 
niyang ginagawa,  at  hindi  namin  dininig 
ang  kaniyang  voces.  15  At  ngayon.  Oh 
Panginoong  aming  Dios,  na  na^sampa 
ng  iyong  bayan  mula  sa  lupain  ng  Egipto 
sa  pamaiuag-itan  ng  makapangyarihang 
kamay,  at  ikaw  ay  nabantog  gaya  sa 
araw  na  ito ;  kami  ay  nagkasala,  kami  ay 
gumawa  ng  kasam-an.  16  Oh  Pangi- 
noon, ayon  sa  iyong  boong  kabanalan, 
isinasamo  ko  sa  iyo,  na  ang  iyong  galit 
at  pag-aalab  ng  loob  ay  mahiwalay  sa 
iyong  ciudad  na  Jerusalem,  fia  iyong 
santong  bundok :  sa  pagka't  dahil  sa 
aming  mga  kasalanan,  at  dahil  sa  mga 
kasam-au  ng  aming  mga  magulang,  ang 
Jerusalem  at  ang  iyong  bayan  ay  naging 
kapulaan  sa  lahat  na  nasa  palibot  namin. 
17  Ngayon  nga.  Oh  aming  Dios,  iyong 
dingin  ang  panalangin  ng  iyong  alipin, 
at  ang  kaniyang  mga  pamanhik,  at 
paningningin  mo  ang  iyong  mukha  sa 
iyong  santuario  na  giba,  dahil  sa  Pangi- 
noon. 18  Oh  Dios  ko,  ikiling  mo  ang 
iyong  tainga,  at  iyong  dingin;  idilat  mo 
ang  iyon^  mga  mata*,  at  masdan  mo  ang 
aming  kagibaan,  at  ang  ciudad  na  tina- 
tawag  sa  iyong  pangalan:  sapagka't  hindi 
namin  inihaharap  ang  aming  mga 
pamanhik  sa  harap  mo  dahil  sa  aming 
kabanalan,  kungdi  dahil  sa  iyong  mala- 
king  mga  kaawaan.  19  Oh  Panginoon, 
dingin  mo ;  Oh  Panginoon  patawarin  mo ; 
Oh  Panginoon  iyong  }  akingan  at  gawin; 
huag  mong  palibanin;  dahil  sa  iyong 
sariii,  Oh  Dios  ko,  sapagka't  ang  iyong 
ciudad  at  ang  iyong  bayan  ay  tinatsiwag 
sa  pamamag-itan  ng  iyong  pangalan. 

20  At  saraantalang  ako'y  riagsasalita, 
at  nananalangin,.  at  nagsasays'ay  ng  aking 
kasalanan  at  ng  kasalanan  ng  .  aking 
bayang  Israel,  at  nagha harap  ng  aking 
pamanbjk    sa    harap    ng    PanSinoon^ 


882 


DANIEL. 


9.  20 


aking  Dios  dahil  sa  ^antong  bundok  ng 
aking  Dios;  21  oo,  sainantalang  ako\v 
nagsasalita  sa  panalanpii],  ang  lalakin*;' 
si  Gabriel,  na  aking  nakita  sa  malikmatu 
ng  una,  na  pinalipad  ng  maliksi,  liinipo 
ako  ^a  panalion  ng  pag-aalay  sa  kina- 
hapunan.  22  At  kaniya  akong  tinuruan, 
at  nakipagsalitaan  sa  akin,  at  nagsabing : 
Oh  Daniel,  Ako'y  lumabas  ngayon  upang 
gawin  kitang  bihasa  sa  pagkilala.  23  Sa 
pasimula  ng  iyong  ruga  pamanhik  ang 
utos  ay  lumabas,  at  ako'y  naparito  upang 
saysayin  sa  iyo;  sapagka't  ikaw  ay 
totoong  minahal :  kaya't  bulayin  mo  ang 
bagay,  at  alamin  mo  ang  malikmata. 
24  Pitong  puong  sanlingo  ang  ipinasiya 
sa  iyong  bayan  at  sa  iyong  santong 
ciudad,  upang  tapusin  ang  pagsalangsang, 
at  upang  wakasan  ang  pagkakasala,  at 
upang  papagsisihiu  sa  kasam-an,  at  upang 
dalhan  ng  walang  hangang  kabanalan, 
at  upang  tatakan  ang  malikmata  at  ang 
pangliuhula,  at  upang  paliiran  ang 
pinakasanto.  25  Iyo  ngang  talastasin 
at  bulayin,  na  mula  sa  paglabas  ng  utos 
upang  isauli  at  itayo  ang  Jerusalem  sa 
pinahiran,  na  pangulo,  magiging  pitong 
sanlingo:  at  sa  anim  na  puo't  dalawang 
sanlingo,  matatayo  uli,  na  may  langsa- 
ngan,  at  kuta,  sa  mga  panahong  kabaga- 
bagan.  26  At  pagkatapos  ng  anim  na 
puo't  dalawang  sanlingo,  mahihiwalay 
ang  pinahiran,  at  hindi  mahahalinhan : 
at  ang  bayan  ng  pangulo  na  darating  ay 
gigibain  ang  ciudad  at  ang  santuario ; 
at  ang  kaniyang  wakas  ay  magkakabaha 
ng  tubig  at  hangang  sa  wakas  ay  magka- 
karoon  ng  pagbabaka ;  mga  kagibaan  ay 
ipinasiya.  27  At  pagtitibayin  niya  ang 
tipan  sa  marami  sa  isang  sanlingo:  at 
sa  kalahati  ng  sanlingo  ay  kaniyang 
ipatitigil  ang  hayin  at  ang  alay;  at  sa 
pakpak  ng  mga  kasuklamsuklam  ay 
paroroon  ang  isang  mangigiba,  at  han- 
gang sa  wakas,  at  pagkapasiya  ay  mabu- 
buhos  ang  pag-iinit  sa  nasira. 
\C%  Ng  ikationg  taon  ni  Cyrus  na  hari  sa 
I V*^  Persia  ay  nahayag  ang  isang  bagay 
kay  Daniel,  na  ang  pangala^y  Belteshazar  ; 
at  ang  bagay  ay  tunay,  isang  malaking  pag- 
babaka :  at  kaniyang  nalaman  ang  bagay, 
at  nagkaroon  ng  kaalaraan  sa  malikmata. 
2  Ng  mga  araw  na  yao'y  akong  si  Daniel 
ay  nanaghoy  na  tatlong  boong  sanlingo. 
S  Hindi  ako  kumain  ng  masarap  na 
tinapay,  o  pumasok  man  ang  karne  o  alak 
man  sa  aking  bibig,  o  naglangis  man  ako, 
hangang  sa  natapos  ang  tatlong  boong 


sanlingo.  4  At  ng  ikadalawang  puo't 
a  pat  na  araw  ng  unang  buan,  sa  paraang 
ako^y  nasa  tabi  ng  malaking  ilog,  na 
siyang  Hiddekel,  5  aking  itinigin  ang 
aking  mga  mata,  at  tumanaw,  at,  narito, 
ang  isang  lalaki  na  nakapanamit  ng 
.kayong  puti,  na  ang  mga  balakang  ay 
nabibigkisan  ng  taganas  na  ginto  sa  IJfaz  : 
6  ang  kaniyang  katawan  naman  ay  gaya 
ng  berilo,  at  ang  kaniyang  mukha  tiy 
gaya  ng  hichura  ng  kidlat,  at  ang  kani- 
yang mga  mata  ay  parang  mga  liwanag 
ng  apoy,  at  ang  kaniyang  mga  kamay  at 
kaniyang  mga  paa,  ay  gaya  ng  kulay  ng 
pinakintab  na  tanso,  at  ang  voces  ng  kani- 
yang mga  salita  ay  gaya  ng  voces  ng  isang 
karamihan.  7  At  akong  si  Daniel  ang 
nakakitang  mag-isa  ng  malikmata  ng 
yaon :  sapagka^t  ang  mga  lalaki  na  kasama 
ko  ay  hindi  nakakita  ng  malikmata; 
kungdi  isang  malaking  pangingilabot  ay 
nahulog  sa  kanila,  at  sila'y  tumakas 
upang  magsikubli.  8  Sa  gayo'y  naiwan 
akong  mag-isa,  at  nakakita  nitong  mala- 
king malikmata,  at  walang  nalabing  kala- 
kasan  sa  akin :  sapagka't  ang  aking  lakas 
ay  naging  kahapuan  at  ako'y  nawalan  ng 
lakas.  9  Gayon  ma^y  narinig  ko  ang 
voces  ng  kaniyang  mga  salita :  at  ng  aking 
marinig  ang  voces  ng  kaniyang  mga  salita, 
ako  nga'y  nahapay  sa  isang  mahimbing 
na  pagkakatulog  sa  aking  mukha  na  ang 
aking  mukha  ay  pasubsob.  10  At,  narito, 
isang  kamay  ay  humipo  sa  akin,  na  nag- 
tayo  sa  akin  sa  aking  mga  tuhod  at  sa 
mga  palad  ng  aking  mga  kamay.  11  At 
sinabi  niya  sa  aking :  Oh  Daniel,  ikaw  na 
lalaking  minamahal  na  mainam,  talastasin 
mo  ang  mga  salita  na  aking  sinasalita  sa 
iyo,  at  tumayo  kang  matuid  ;  sapagka't 
sa  iyo^y  sinugo  ako  ngayon :  at  ng  kani- 
yang masalita  ang  salitang  ito  sa  akin, 
ako^  tumayo  na  nanginginig.  12  Ng 
magkagayo'y  sinabi  niya  sa  aking :  Huag  . 
kang  matakot,  Daniel :  sapagka't  mula  ng 
unang  araw  na  iyong  ilagak  ang  iyong 
puso  na  makaalam,  at  magpakababa  sa 
harap  ng  iyong  Dios,  ang  iyong  mga  salita 
ay  dininig :  at  ako'y  naparito  dahil  sa 
iyong  mga  salita.  ^13  Nguni't  ang  pang- 
ulo ng  kaharian  ng  Persia  ay  tumayong 
laban  sa  aking  dalawang  puo't  isang 
araw ;  nguni^t,  narito,  si  MikaeLay  isa  sa 
mga  punong  pangulo,  dumating  upang 
tulungan  ako:  at  ako'y  naiwan  doon  na 
kasama  ng  mga  hari  sa  Persia.  14  Nga- 
yo'y  naparito  ako  upang  ipatalastas  sa 
iyo  kung  ano  ang  mangyayari  sa  iyong 


11.  15 


DANIEL. 


883 


bayan  sa  mga  huling  araw :  sapagka't  ang 
malikmata  ay  para  sa  malaong  mga  araw  pa. 

15  At  ng  kaniyang  masalita  sa  akin  ang 
ayon  sa  mga  salitang  ito,;aking  itinungo 
ang  aking  mukha  sa  liipa,'at  ako'y  napipi. 

16  At,  narito,  isang  gaya  ng  kahawig  ng 
mga  anak  ng  mga  tawo  ay  Immipo  ng 
aking  mga  labi :  ng  magkagayo'y  ibinuka 
ko  ang  aking  bibig,  at  ako^y  nagsalita,  at 
nagsabi  sa  kaniya  na  tumayo  sa  hai-ap 
ko :  Oh  panginoon  ko,  dahil  sa  malik- 
mata ay  nagbalik  sa  akin  ang  aking  mga 
kapanlawan,  at  ako^y  nawawalan  ng 
lakas.  17  Sapagka^t  ^paanong  makiki- 
pag-nsap  ang  alipin  nitqng  aking  pangi- 
noon sa  panginoon  kong  ito  ?  sapagka't 
tnugkol  sa  akin,  biglang  nawalan  ako  ng 
lakas,  o  may  naiwan  mang  hininga  sa  akin. 
18  Ng  magkagayo'y  hinipo  uli  ako  doon 
ng  isa  na  kamukha  ng  tawo  at  kaniyang 
pinalakas  ako.  ^  19  At  kaniyang  sina- 
blng:  Oh  lalaki  na  minamahal  na  mai- 
nam,  huag  kang  matakot:  kapayapaan 
ang  sumaiyo,  magpakalakas  ka,  oo,  mag- 
pakalakas  ka.  At  ng  siya'y  magsalita  sa 
akin,  ako^y  lumakas,  at  nagsabing :  Mag^ 
salita  ang  aking  panginoon ;  sapagka't 
iyong  pinalakas  ako.  2tt ,  Ng  magkaga- 
yo^y  sinabi  niyang:  ^Talastas  mo  ba 
kung  bakit  ako'y  napacito  sa.  iyo?  at 
ngayo'y  babalik  ako  upang  bumaka.  sa 
pangulo  sa  Persia :  at  rig  ako'y  lumala- 
bas,  narito,  ang  pangulo  sa  Grecia  ay 
dumating.  21  Nguni't aking sasaysayinsa, 
iyo  angnakasulat  sa  kasulatan  ng  katoto- 
hanan:  at  walang  sino  mang  makapag- 
papalakas  sa  akin  laban  sa  mga  ito, 
kungdi  si  Mikael  na  inyong  pangulo. 

II  At  tungkol  sa  akin,  ng  unang  taon  ni 
I  ■  Darius  na  Medo,  aka'y  tumayo  upang 
pasiglahin  at  palakasin  siya. 

2  At  ngayo'y  aking  ipakikilala  sa  iyo 
ang  katotobanan.  ^Narito,  sa  Persia'y 
tatayo  pa  ang  tatlong  hari  sa  Persia;  M  ang 
ikaapat  ay  magiging  totoong  mayaman 
kay  sa  kanilang  lahat :  at  pagka  siya'y 
naging  malakas  sa  kaniyang  mga  yaman, 
kaniyang  hihikayatin  ang  lahat  lakin  ^ 
kahariaa  sa  Grecia. ,  3  At  isang  maka- 
pangyarihang  hari  ay  tatayo  na  magpu- 
puno  na  may  malaking  pagsakop^  at. 
gagawa  ng  ^yon  sa  kaniyang  ibig.  4  At 
pagka  slya^y  tatayo,  ang  kaniyang  kaha- 
rian  ay  magigiba,  at  mababahagi  sa  apat 
na  hangin  ng  langit;  ngufii't  hindi  sa 
kaniyang  kaapoapuhan,  o"  ayon  man  sa 
kaniyang  pagsakop  na  kanfyaiig  ipin^g- 
puno ;    sapagka't  ang  kaniy^-wg  kahanan 


ay  mabubunot  para  sa  mga  iba  bu- 
kod  sa  mga  ito.  5  At  ang  hari  sa 
timugan  ay  magiging  malakas  at  ang 
isa  sa  kaniyang  mga  pangulo;  at  siya'y 
magiging  malakas  kay  sa  kaniya, 
at  ma^kakaroon  ng  pagsakop;  ang 
kaniyang  pagsakop  ay  magiging  malaking 
pagsakop.  6  At  sa  katapusan  ng  mga 
taon,  sila'y  magpipipisan,  at  ang  anak  na 
babaye  ng  hari  sa  timugan  ay  .paroroon 
sa  hari  sa  hilagaan  upang  guniawa  ng 
pakikipa^kasundo :  nguni't  hindi  niya 
mapananatili  ang  kalakasan  ng  kaniyang 
kamay ;  o  siya  ma'y  tatayo,  o  ang  kamay 
man  niya;  kungdi  siya'y  mabibigay,  at 
yaong  mga  nagdala  sa  kaniya,  at  ang 
nanganak  sa  kaniya,  at  ang  nagpalakas  sa 
kaniya  sa  mga  panahong  yaon.  7  Ngn- 
ni't  sa  usbong  ng  kaniyang  mga  ugat  ay 
tatayo  ang  isa  na  kahalili  niya  na  paro- 
roon  sa  kawal,  at  papasok  sa  kati bayan 
ng  hari  sa  hilagaan,  at  gagawa  ng  laban 
sa  kanila,  at  mananaig:  8  at  gayon  din 
ang  kanilang  mga  dios  sampuo  ng  kani- 
lang mga  larawang  binubo  a^ng  kanilang 
mga  mainam  na  sisidlan  na  pilak  at  gin- 
to  dadalhing  bihag  sa  Egipto ;  at  siya 'y 
magluluat  i^  ilang.  taon  kay  sa  hari  sa 
hilagaan.  9  At  siya'y  paroroon  sa  kaha- 
rian  ng  hari  sa  timugan,  nguni't  siya'y 
babalik  sa  kaniyang  sariling  lupain. 
10  At  ang  kaniyang  mga  anak  ay  babaka, 
at  magpipisan  ng  isang  karamihan  na  may 
mga  dakilang  katibayan,  na  magpapa^: 
tuloy,  at  aabot,  at  lalagpas:  at  sila'y 
babalik  at  babaka,  hangang  sa  kaniyang 
katibayan.  11  At  ang  hari  sa  timugan  ay 
makikilos  ng  pagniningas  ng-loobj  at  lala- 
bas  at  babaka  sa  kaniya,  sa,  hari  sa  hila- 
gaan: at  siya'y  maglalabas  ng  malaking 
karamihan,  at^ng  karamiha'y  mabibigay 
sa  kaniyang  kamay.  12iAt  ang  karami- 
han ay  madadala,  atang  kaniyang  puso  ay 
patataasi  n  i  at  kaniyang  i babagsak  ang 
li bo libo,  nguni^t  hindi  mananaig.  13  At 
ang  hafi  sa  hilagaan  ay  babalik  at  mag- 
lalabas  ng  -isang  karamihan  na  lalong 
malaki  kay  sa  una;  at  siya'y  magpapa- 
tuloy  AaTi^att^i  sa  wakas  ng  mga  panahon  " 
ng  mga  taan,.na  may  malaking  kawal  at 
maraming  kayamanaiii  14  At  sa  mga 
panahong  yaon  :ay  maraniing  tatayo  laban 
sa  hari  sa  timugan  :  gayon  din  ang  mga 
anak  na  mangdadahas  sa  gitna  ng  iyong 
bayan  ay  magbabangoij  upang  itatag  ang 
malikmata ;  nguni^t  siya'y  mabubual. 
10  Sa  gayo^y  ^paroroon  ang  Jmri  sa  hila- 
gaan, at  magtatayo  ng  isang  bundok,  at 


884 


DANIEL. 


11.  15 


sasakop  ng  isang  ciudad  na  nakukutaang 
mabuti;  at  ang  mga  katibayan  ng  titnii- 
gan  ay  hindi  makalalaban,  o  aiig  kaniya 
mang  piling  bayan,  o  magkakaroon  man 
sila  ng  ano  mang  kalakasan  upang  maka- 
laban.  16  Ngimi't  ang  dumarating  laban 
sa  kaniya,  ay  gagawa  ng  ayon  sa  kaniyang 
sariling  ibig,  at  walang  makatatayo  sa 
harap  niya:  at  siyaV  tatayo  sa  malual- 
hating  lupain,  at  sa  kaniyang  kamay  ay 
magkakaroon  ng  kagibaan.  17  At  kani- 
yang itititig  ang  kaniyang  mukba  upang 
pu maroon  na  kasama  ng  lakas  ng  ka- 
niyang boong  kaharian,  at  ng  mga  tapat 
na  kasama  niya :  at  siya'y  gagawa  ny 
kaniyang  kasayaJian :  at  ibibigay  niya 
sa  kaniya  ang  anak  na  babaye  ng 
mga  babaye,  upang  bamakin;  nguni't 
siya'y  hindi  tatayo,  o  siya'y  magiging 
para  sa  kaniya  man.  18  Pagkatapos 
nito^y  kaniyang.  ipipihit  ang  kaniyang 
mukha  sa  mga  pulo,  at  sasakop  ng  mara- 
mi:  nguniH  isang  pangulo  ay  magpapa- 
tigil  ng  kapulaang  inihandog  sa  pama- 
mag-itan  niya;  oo,  bukod  dito'y  kani- 
yang pababalikin  ang  kaniyang  kapulaan 
sa  kaniya.  19  Kung  magkagayo'y  kani- 
yang ipipihit  ang  kaniyang  mukha  sa 
dako  ng  mga  katibayan  ng  kaniyang  sari- 
ling lupain:  nguni't  siya'y  matitisod  at 
mabubual,  at  hindi  masusumpungan. 
20  Kung  magkagayo^y  tatayo,  na  kahalili 
niya  ang  isa  na  mag-aalis  ng  mga  singiliu 
na  siyang  magiging  kaUialhatiau  ng  kaha- 
rian :  nguni't  sa  loob  ng  kaonting  araw  ay 
magigiba,  na  hindi  sa  kagalitan  o  sa 
pagbabaka  man.  SI  At  kahalili  niya  na 
tatayo  ang  isang  walang  kabuluhang  tawo, 
na  hindi  nila  pinagbigyan  ng  karangalan 
ng  kaharian:  nguni't  siya'y  darating  sa 
panahong  tiwasay,  at  magtatamo  ng 
kaharian  ea  pamamag-itan  ng  pagpuri. 
2S  At  sa  pamamag-itan  ng  baha  ng  mga 
tubig  ay  siWy  mawawalis  sa  harap  niya, 
at  mababasag;  oo,  pati  ng  pangulo  sa 
tipan.  23  At  pagkatapos  ng  pakiki- 
pagkasundong  ginawa  sa  kaniya,  siya'y 
gagawang  may  karayaan  :  sapaigka't  siya'y 
sasampa,  at  magiging  matibay,  na  kasama 
I'g  isang  munting  bayan.  24  Sa  pauahon 
ng  katiwasayan  siya'y  darating  hangang  sa 
mga  pinakamatabang  higar  ng  lalawigan; 
at  kaniyang  gagawin  ang  hindi  ginawa 
ng  kaniyang  mga  magulang,  o  ng  mga 
magulang  ng  kaniyang  mga  magulang; 
siya'y  magbabaliagi  sa  kanila  ng  huli 
at  samsam,  at  kayamanan:  oo,  siya'y 
kak^tU^  Pi   kaniyang   mga  ka,th?i  l^ban 


sa  mga  katibayan  hangang  sa  isang 
panahon.  25  At  kaniyang  gigisingiu 
ang  kaniyang  kapangyarihat  at  ang 
kaniyang  tapang  laban  sa  hari  sa  timugan 
na  may  malaking  hukbo ;  at  ang  hari  sa 
timugan  ay  babaka  ng  pakikipagbaka 
na  may  totoong  malaki  at  makapang- 
yarihang  kawal:  nguni^t  hindi  siya 
makatatayo,  sapagka't  sila^y  kakatlia 
ng  mga  katha  laban  sa  kaniya.  26  Oo, 
silang  kumakain  ng  kaniyang  pagkain 
ay  gigiba  sa  kaniya,  at  ang  kaniyang 
kawal  ay  aagawin :  at  marami  ay  mabu- 
bual na  patay.  27  At  tungkol  sa 
daiawang  haring  ito,  ang  kanilang  mga 
puso  ay  mag-gagawaan  ng  kapanlaw^an, 
at  sila^y  magsasalita  ng  mga  kabulaanan 
sa  isang  dulang:  nguni^t  walang  kasa- 
sapitan;  sapagka't  ang  katapusan  ay 
magiging  sa  panahong  takda  pa. 
28  Kung  inagkagayo'y  babalik  siya  sa 
kaniyang  lupain  na  may  malaking  kaya- 
manan; at  ang  kaniyang  puso  ay  magi- 
ging laban  sa  santong  tipan ;  at  siya^y 
gagawa  ng  kaniyang  kasayahanj  at  babalik 
sa  kaniyang  sariling  lupain.  29  Sa  tak- 
dang  panahon  ay  siya'y  babalik  at  papasok 
sa  timugan;  nguni't  hindi  magiging  gaya 
ng  una  ang  huli.  30  Sapagka't  mga 
sasakyan  sa  Kitim  ay  paroroon  laban  sa 
kaniya;  kaya'y  siya'y  mamamanlaw,  at 
babalik,  at  magkakaroon  ng  galit  laban 
sa  santong  tipan,  at  gagawa  ng  kaniyang 
kasayahan:  siya  nga'y  babalik  at  mag- 
iisip  ng  laban  sa  mga  nagpapabaya  ng 
santong  tipan.  31  At  mga  kamay  ay 
malalagay  sa  kaniyang  bahagi,  at  katii- 
lang  dudumhan  ang  santuario,  ang  kati- 
bayan„at  aalisin  ang  palaging  handog  na 
susimugin,  at  kanilang  ilaiagay  ang  ka- 
suklamsuklam  na  nangigiba.  32  At  ang 
gayon  na  gumagawa  ng  kasam-an  laban 
sa  tipan,  ay  manghihikayat  ng  mga 
pagpuri :  nguni^t  ang  bayan  na  nakaka- 
kilala  ng  kanilang  Digs  ay  magiging 
matibay,  at  gagawa  ng  kahahalaglian. 
33  At  silang  marunong  sa  bayan  ay 
magtutura  sa  marami ;  gayon  ma'y  mabu- 
bual sila  sa  pamamag-itan  ng  tabak,  at  ng 
liab  ng  pagkabihag  at  ng  samsam,  na 
maraming  araw.  34  Pagka  nga  sila'y 
mabubual,  sila'y  aalalayan  ng  kaonting 
alalay :  nguni't  marami  ay  magsisipisan 
sa  kanila  na  may  mga  daya.  35  At  ang 
ilan  sa  kanila  i^  pantas  ay  mabubual, 
upang  dalisayin  sila,  at  linisin,  at 
paputiin,  hangapg  sa  panahon  ng  kawa- 
ki^san ;     sapagka't     para     sa     panahong 


12.  12 


DANIEL. 


885 


takda  pa.  36  At  ang  hari  ay  gagawa 
ayon  sa  kaniyang  ibig;  at  siya'y  mag- 
marnalaki,  at  magpapakataas  ng  higit 
kay  sa  lahat  na  dios,  at  magsasalita  ng 
mga  kagilagilalas  na  mga  bagay  laban 
sa  Dios  ng  mga  dios :  at  siya'y  giginbawa 
hangang  sa  ang  galit  ay  matupad ; 
sapagka't  ang  ipinasiya  ay  gagawin. 
S7  Wawaling  bahala  niya  ang  mga  dios 
ng  kaniyang  mga  magulang,  o  ang  nasa  sa 
mga  babaye,  o  lilingapin  man  ang  sino 
mang  dios:  sapagka't  siya'y  magmama- 
laki  sa  lahat.  38  Kungdi  sa  kaniyang 
lugar  ay  pararangalan  niya  ang  dios  ng 
mga  katibayan:  at  isang  dios  na  hindi 
nakilala  ng  kaniyang  mga  raagulan^  ay 
kaniyang  pararangalan  ng  ginto,  at  pilak, 
at  ng  mga  mahalagang  bato,  at  ng  mga 
maligayang  mga  bagay.  39  At  siya'y 
mag-aari  ng  mga  mat j  bay  na  moog  sa 
tulong  ng  ibang  dios ;  sino  mang  makaki- 
lala  sa  kaniya,  lalagong  may  kalualha- 
tian:  at  mga  pagpupunuin  niya  sa  mara- 
mi,  at  kaniyang  babaliagihin  ang  lupa  sa 
halaga.  4o  At  sa  panahon  ng  kawakasan 
ay  makikipagkaalit  sa  kapiya  ang  hari  sa 
timugan :  at  ang  hari  sa  hilagaan  ay 
paroroon  laban  sa  kaniya  na  gayat  ng 
isang  ipoipo,  na  may  mga  karro,  at  may 
mga  nangangabayo,  at  may  maraming  sa- 
sakyan ;  at  kaniyang  papasukin  ang  mga 
lupain,  at  aabot,  at  lalagpas.  41  Siya'y 
papasok  naman  sa  malualbating  lupain, 
at  maraming  Jupai/i  ay  mababagsak: 
nguni^t  ang  mga  ito  ay  maliligtas  sa 
kaniyang  kamay,  ang  Edom  at  ang  Moab, 
at  ang^.  puna  ng  mga  anak  ng  Ammon. 
42  Kaniyang  iuunat  ang  kaniyang  kamay 
naman  sa  mga  lupain:  at  ang  lupain  ng 
Egipto  ay  hindi  makatatakas.  43  Ngu- 
ni't  siya'y  magkakaroon  ng  kapangyari- 
han  sa  mga  kayamanang  ginto  at  pilak, 
at  ng  lahat  nia  mahalagang  bagay  sa 
Egipto:  at  ang  mga  Libio  at  ang  njga 
Etiopia  ay  sasa  kaniyang  mga  hakbang. 
44  NguniH  mga  balita  na  mula  sa  sila- 
nganan  at  mula  sa  hilagaan  ay  babagabag 
sa  kaniya :  at  siya'y  lalabas  na  may  mala- 
king  pag-aalab  ng  loob  upang  gumiba  at 
lumipol  sa  marami.  45  At  kaniyang 
itatayo  ang  mga  dampa  ng  kaniyang 
palacio  sa  pag-itan  ng  dagat  at  ng  malu- 
albating santong  bundok;  gayon  raa^y 
siya*y  darating  sa  kaniyang  wakas,  at 
walang  tutulong  sa  kaniya. 
|0  At  i|a  panahong  yaon  ay  titindig  si 
■  ^  Mikael,  na  dakilang  pangulo  na 
tumitindig  sa  ikabubuti  ng  m|a  anak  ng 


iyong  bayan :  at  magkakaroon  ng  patiahon 
ng  kabagabagan,  na  hindi  nangyari  kai- 
lan  man  mula  ng  magkaroon  ng  nacion 
hangang  sa  panahong  yaon :  at  sa  pana- 
hong yaon  ay  maliligtas  ang  iyong  bayan, 
lahat  na  masumpungan  na  nakasulat  sa 
libro.  2  At  marami  sa  kanila  na  natu- 
tulog  sa  alabok  ng  lupa  ay  gigising,  ang 
iba'y  para  sa  walang  hangang  buhay,  at 
ang  iba'y  sa  kahihiyan  at  ea  walang 
hangang  pagkalito.  3  At  ang  maging 
pantas  ay  sisilang  na  gaya  ng  kinang  ng 
langit;  at  silang  magbabalik  na  marami 
sa  kafjanalan  ay  gaya  ng  mga  bituin 
magpakailan  man.  4  Nguni't  ikaw,  Oh 
Daniel,  isara  mo  ang  mga  salita,  at  tata- 
kan  mo  ang  libro,  hangang  sa  panahon 
ng  kawakasan :  marami  ang  tatakbo  ng 
paroo't  parito,  at  ang  kaalaman  ay 
lalago. 

5  Ng  magkagayo'y  akong  si  Daniel 
ay  tumingin,  at,  narito,  nakatayo  ang 
ibang  dalawa,  ang  isa*y  sa  dakong  ito  ng 
pangpang  ng  ilog,  at  ang  isa'y  sa  kabi-* 
lang  pangpang  ng  ilog  sa  dakong  yaon. 
6  At  ang  isa'y  nagsalita  sa  lalaking  nabi- 
bihisan  ng  kayong  puti,  na  nasa  ibabaw 
ng  tubig  ng  ilog:  ^Hangang  kailan 
mangyayari  ang  wakas  ng  mga  kababa- 
laghang  ito?  7  At  aking  narinig  ang 
lalaking  nakapanamit  ng  kayong  puti, 
na  nasa  ibabaw  ng  mga  tubig  ng  ilog, 
ng  kaniyang  itaas  ang  kaniyang  kanan 
at  kaniyang  kaliwang  kamay  sa  langit, 
at  sumumpa  sa  pamamag-itan  ng  nabubu- 
hay  magpakailan  nian  na  magiging  sa 
isang  panahon,  mga  panahon,  at  kalahati ; 
at  pagka  kanilang  natapos  na  mapagpira- 
piraso  ang  kapangyiirihan-  ng  santong 
bayan,  ang  lahat  na  bagay  na  ito  ay 
matatapos.  8  At  aking  narinig,  nguni't 
di  ko  natalastas:  ng  raagkagayo'y  sinabi 
kong :  Oh  panginoon  ko,  I  ano  ang  magi- 
ging wakas  ng  mga  bagay  na  ito  ?  9  At 
sinabi  niyang:  Yumaon  ka  ng  iyong 
lakad^  Daniel:  sapagka^t  ang  mga  salita 
ay  nasarhan  at  natatakan  hangang  sa  pa- 
nahon ng  kawakasan.  lo  Marami  ang 
magpapakalinis,  at  magpapakaputi,  at 
magpapakadalisay;  nguni't  ang  masama 
ay  gagawa  ng  kasam-an ;  at  wala  sa  masa- 
ma na  makakaalam  :  nguni^t  silang  pantas 
ay  makakaalam.  11  At  mula  sa  panahon 
na  ang  palagLjjg  handag  na  susundigin  ay 
aalisin,  at  matatayo  ang  kasuklamsuklam 
na  gumigiba,  ay  magkakaroon  ng  isang 
libo't  dalawang  daan  at  siam  na  puoTig 
araw.      12  Mapalad  siyang  naghihintay, 


886 


J3ANIEL. 


12.  12 


at  datnin  ang  isang  libo't  tatlong  daan  at 
tatlong  puo't  liraang  araw.  13  Kguni't 
yumaon  ka  ng  iyong  lakad   bangai!g  sa 


ang  wakas  ay  niangyari:  sapagka't  ikaw 
ay  magpapahinga,  at  tatayo  sa  iyong 
kapalaran,  sa  wakas  ng  mga  araw. 


HOSEA. 


IAng  salita  ng  Pangikoon  na  dumating 
Ivay  Hosea  na  anak  ni  Beeri,  sa  mga 
kaarawan  ni  Uzias,  ni  Jotam,  ni  Ahas^, 
at  ni  Hezekias,  na  mga  hari  sa  Juda,  at 
sa  mga  kaarawan  ni  Jeroboam  na  anak 
ni  Joas,  na  liari  sa  Isarel. 

2  Ng  unaug  magsalita  ang  Pangi- 
HOON  sa  pamamag-itan  ni  Hosea,  sinabi 
ng  Panginoon  kay  Hosea:  Ikaw  ay 
yuniaon,  raag-asawa  ka  sa  isang  mang- 
aapid,  at  mga  anak  sa  pakikiapid : 
sapagka't  ang  lupain  ay  nagkakamit  ng 
raalaking  pakikiapid,  na  Immihiwalay  sa 
Panginoon.  3  Sa  gayo'y  yumaon  siya, 
at  kinuha  niya  si  Gomer  na  anak  ni 
Diblaira ;  at  siya'y  naglihi,  at  nagkaanak 
sa  kaniya  ng  isang  lalaki.  4  At  sinabi 
ng  Panginoon  sa  kaniyang:  Tawagin 
mo  ang  kaniyang  pangalang  Jezreel :  sa- 
pagka't  sandali  pa  at  aking  igaganti  ang 
dngo  ng  Jezreel  sa  bahay  ni  Jehn,  at 
aking  patitigilin  ang  kaharian  ng  baliay 
ng  Israel.  5  At  mangyayari  sa  araw 
na  yaon,  na  aking  babaliin  ang  bosog 
ng  Israel  sa  libis  ng  Jezreel.  6  At 
siya'y  naglihi  uli,  at  nanganak  ng  isang 
babaye.  At  sinabi  ng  Panginoon  sa 
kaniyang:  Tawagin  mo  ang  kaniyang 
pangalang  Lo-ruliama:  sapagka't  hindi 
na  ako  magkakaroon  pa  ng  kaawaan 
sa  bahay  ng  Israel,  na  sa  ano 
mang  paraan  ay  patatawarin  ko  sila. 
7  Nguni^t  ako'y  maaawa  sa  bahay  ng 
Juda,  at  ililigtas  ko  sila  sa  pamamag- 
itan  ng  PanQinoong  kanilang  Dios,  at 
hindi  ko  ililigtas  sila  sa  pamamag-itan 
ng  bosog  0  sa  pamamag-itan  man  ng  tabak, 
o  sa  pamamag-itan  man  ng  pakikipag- 
baka,  sa  pamamag-itan  ng  mga  kabaj^o,  o 
sa  pamamag-itan  man  ng  mga  manganga- 
bayo.  8  Ng  maihiwalay  nga  niya  sa 
suso  si  Lo-ruhama,  siya'y  naglihi  at 
nanganak  ng  isang  lalaki.  9  At  sinabi 
mi  Panginoon:  Tawagin  mo  ang  kani- 
yang    pangalang     Lo-ainmi :     sapagka^t 


kayo^y  hindi  aking  bayan,  at  ako'y  hindi 
magiging  inyong  ibioB. 

10  Gayon  ma^y  ang  bilang  ng  mga 
anak  ng  Israel  ay  magiging  gaya  ng 
buhangin  sa  dagat  na  hindi  matatakal 
o  mabibilang  man ;  at  mangyayari,  na  sa 
lugar  na  pagsabihan  sa  kanilang :  Kayo'y 
hindi  aking  bayan,  sasabihiu  sa  kani- 
lang: Kayo-y  mga  anak  ng  buhay  na 
Dios.  11  At  ang  mga  anak  ng  Juda,  at 
ang  mga  anak  ng  Israel  mapipisan,  at 
sila'y  maghahaial  sa  kanilang  sarili  ng 
isang  pangulo,  at  sila'y  sasampa  mula  sa 
lupain:  sapagka't  magiging  raalaki  ang 
kaarawan  ng  Jezreel. 

2Sabihin  ninyo  sa  inyong  mga  kapatid 
na  lalaki:  Am  mi;  at  sa  inyong  mga 
kapatid  na  babaye  ay :  Rnhama. 

2  Makipagkaalit  kayo  sa  inyong  ina, 
makipagkaalit  kayo;  sapagka't  siya'y 
hindi  ko  asawa,  o  ako  man  ay  kaniyang 
asawa :  at  alisin  niya  ang  kaniyang 
pakikiapid  sa  kaniyang  mukha,  at  ang 
kaniyang  mga  pangangalunya  lia  pag- 
itan  ng  kaniyang  mga  saso;  3  baka 
siya^y  aking  hubaran,  at  aking  ilagay  siya 
na  gaya  ng  araw  na  siya'y  ipanganak,  at 
gawin  ko  siyang  parang  isang  ilang,  at 
ilagay  ko  siyang  parang  isang  tu3^ong 
lu])a,  at  patayin  ko  siya  ng  uhaw ; 
4  00,  sa  kaniyang  mga  anak  ay  liindi 
ako  magkakaroon  ng  awa;  sapagka't 
sila'y  mga  anak  ga  ligaw%  5  Sapagka^t 
ang  kanilang  ina  ay  naglaro  ng  pagdada- 
lahira:  siya  na  naglilii  sa  kanila  ay 
gumawa  ng  kalii3'^aliiya :  sai)agka't  kani- 
yang sinabing:  Ako'y  susunod  sa  mga 
mangliligaw  sa  akin,  na  nagbibigay  sa 
akin  ng  aking  tinapay  at  ng  aking  tubig, 
ng  aking  la'na  at  ng  aking  lino,  ng 
langis  ko  at  ng  inumin  ko.  6  Kaya't 
narito,  aking  babakuran  ng  mga  tinik 
ang  iyong  daan,  at  akg'y  gagawa  ng 
bakod  laban  sa  kaniya,  na  hindi  niya 
masusumpungan    ang    kaniyang    land  as. 


4.  2 


HOSEA. 


887    - 


7  At  siya*y  susunod  sa  mga  manliligaw 
sa     kaxiiya,     nguni^t     hindi    niya    niga 
aabutan ;  at  hahanapin  niya  sila,  nguni't 
hindi  niya  mga  masTasumpungan:  kung 
magkagayo'y    sasabiliin    niyang:    Ako'y 
yayaon  at  babalik  sa  aking  nnang  asawa; 
sapagka't  naging  mabirti  sa  akin  kay  sa 
ngayon.     8  Sapagka't  hindi  niya  nalala- 
nian  na  ako  ang  nagbibigay  sa  kaniya  ng 
trigo,  at  ng  alak  at  ng  langis,  at  nagpapa- 
ra mi  sa   kaniya  ng   pilak   at    ginto,   na 
kanilang      ginamit      para      kay     Baal. 
9  JKaya't     aking    babawiin     ang    aking 
trigo  "^sa   panahon,   at  ang  aking  alak  sa 
panahon,    at    aking  aagawin  ang  aking 
lana  at  a;ng  aking  lino  na  tatakip  sa  ka- 
niyang  kahubaran.     10  At  ngayo'y  aking 
ilalabas     ang     kaniyang     kalandian    sa 
paningin  ng  mga  manliligaw  sa  kaniya, 
at  walang  magliligtas  sa  kaniya  sa  aking 
kamay.    11.  Akin  namang  patitigilin  ang 
kaniyang  mga  kalayawan,  ang  kaniyang 
mga'   kapistahan,    ang    kaniyang     mga 
bagong    buan,   at    ang     kaniyang     mga 
sabado,  at  lahat  ng  kaniyang   dakilang 
kapisanan.      13  At   aking  sisirain     ang 
litniyang  mga  puno  ng  uvas,  at  ang  ka- 
niyang mga  puno  ng   higos,  na  siya  ni- 
yang sinasabing:  Ang  mga  ito  ang  aking 
kaupahan  na  ibinigay  sa  akin  ng  mga 
manliligaw  sa  akin:   at   aking  gagawin 
sllang  isang  gubat,   at   kakanin  sila  ng 
mga    hayop    sa    parang.      13  At   aking 
dadalawin  sa  kaniya  ang  mga  kaarawan 
ng  mga  Baalim,  na  siya  niyang  ipinagsnsii- 
nog  ng  kamanyan ;  ng  siya'y  lumalandi  ng 
kaniyang  mga  hikaw  at  kaniyang  mga 
hiyas,  at  sumusunod  sa  mga  manliligaw 
sa  kaniya,   at  kinalimutan  ako,  sabi  ng 
Panginoon.     14  Kaya%  narito,  akin  si- 
yang  ba^batakin,  at  dadalhin  siya  sa  ilang, 
at  pagsasalitaah  ko  siyang  may  pag-aliw. 
15  At  ibibigay  ko  sa  kaniya  ang  kaniyang 
niga  uvasan  mula  roon,   at  ang  libis  ni 
Akor   na   pinakapintnan  ng   pag-asa:  at 
siyay  sasagot  doon,  gaya  ng  mga  kaara- 
wan ng  kaniyang  kabataan,  at  gaya  ng 
araw  na  siya*y  sumampa  mnla  sa  lupain 
ng  Egipto.     16  At  mangyayari  sa  araw 
na  yaon,  sabi  ng  PanGinoon,  na  tatawa- 
gin  mo  akong  Tshi ;  at  hindi  mo  na  ako 
tatawaging  Baali.      17  Sapagka't    aking 
mga  aalisin  aug  mga  pangaTan  ng  mga 
Baalim  sa  kaniyang  bibig,  at  siya'y  hindi 
na  babangitin  pasa  pamamag-itan  ng  kani- 
lang pangalan.    18  At  sa  araw  na  yabn  ay 
igagawa  ko  sila  ng  tipan  sa  mga  hayop  sa 
parang,  at  §a  mga  ibon  sa  himpapawid,  at 


sa  mga  bagay  ria  umuusad  sa  lupa :  at  aking 
babalijn  ang  bosog  at  ang  tabak,  at  ang 
pagbabaka  sa  lupain,  at  akin  silang  palii- 
higaing  tiwasay.  Id  At  ikaw  ay  aking 
ikakasal  sa  akin  magpakailan  man;  oo, 
ikakasal  kita  sa  akin  sa  kabanalan,  at  sa 
kahatulan,  at  sa  kagandahang-loob,  at  sa 
mga  kaawaan.  20  Ikakasal  rin!kita  sa 
akin  sa  pagtatapat:  at  iyong  makikilala 
ang  Pais-ginoon.  31  At  mangyayari  sa 
araw  na  yaon,  ako^  sasagot,  sabi  ng 
Panginoon,  ako^  sasagot  sa  mga  langit^ 
at  sila'y  sasagot  sa  lupa;  33  at  ang 
lupa'y  sasagot  sa  trigo,  at  sa  alak,  at  sa 
langis ;  at  siWy  sasagot  sa  Jezreel.  33  At 
aking  itatanim  siya  sa  akin  sa  lupa;  at 
ako^  magkakaroon  ng  kaawaan  sa  kaniya 
na  hindi  nagtamo  ng  kaawan;  at  aking 
sasabihin  sa  kaniya  na  hindi  aking  bayan : 
Ikaw  ay  aking  bayan;  at  siya'y  magsasa- 
bing:    i^aiy  ay  aking  Dios, 

3  At  sinabi  ng  PanQinoon  sa  aking: 
Yumaon  ka  pa,  suminta  ka  sa  isang 
babaye  na  minamahal  ng  kaniyang  kaibi- 
gan  at  mangangalunya,  gaya  ng  pag-ibig 
ng  PanginOOK  sa  tnga  anak  ng  Israel, 
baga  man  sila'y  bumabalik  sa  ibang  mga 
dios,  at  umiibig  ng  mga  masa  ng  pasas* 
3  Sa  gayo'y  binili  ko  siya  para  sa  akin  ng 
labing  limang  j>iras(mgr  pilak,  at  ng  isang 
homer  na  cebada,  at  ng  kalahating  homer 
na  cebada:   at    sinabi    ko  sa  kaniyang: 
3  Ikaw  ay  mapapa  sa  akin  na  maraming 
araw;  ikaw  ay  hindi  maglalaro  ng  pag- 
dadalahira,  at, ikaw  ay  hindi  na  magigmg 
asawa  pa  ng  ibang  lalaki;    kaya't    ako 
naman   ay   sasa    iyo.       4  Sapagka't  ang 
mga  anak  ng  Israel  ay=  maghihintay  ng 
maraming  araw   na  walang  hari,  at  wa- 
lang hari,  at  walang   pangulo,  at  walang 
hayin,   at  walang  haligi,  at  walang  ^efod 
o    terafim:      5  pagkatapos    ay    babalik 
ang  mga  anak  ng  Israel,  at  faahanapm 
ang    PanginoONG    kanilang    Dios,  at  si 
David   na  kanilang    hari;  at  paroroong 
may  takot  sa  PanQinoon  at  sa  kaniyang 
kabutihan  sa  mga  huling  araw 


4Dingin  ninyo  ang  salita  ng  PanQi- 
NOON,  ninyong  mga  anak  ng  Is- 
rael: sapagka't  ang  Panginoon  ay  may 
pakikipagkaalit  sa  mga  mananahan  ^a 
lupain,  sapagka't  walang  katotohanan, 
o  kaawaan  man,  o  kaalaman  man  sa 
Dios  sa  lupain.  3  Wala,  kungdi  pag- 
sumpa  at  pagsira  ng  pagtatapat,  at 
pagpatay,  at  pagnanakaw,  at  panganga- 
llunya;     siWy  dumadaluhong,  at  dugQ*y 


HOSEA. 


4.  2 


tunijitama  sa  dugo.  3  Kaja't  ang  lupain 
ay  tutangis,  at  bawa*t  turaatahan  doon  ay 
manlulupaypay,  f-ampuo  ngniga  hayop  sa 
parang  at  ng  mga  ibon  sa  hinipapawid : 
oo,  ang  mga  isda  rin  sa  dagat  ay  niahuhn- 
IL  4  Gayon  nia'y  linag  makipagkaalit 
ang  si  no  man  o  sumaway  ang  sino  man; 
sapagka't  ang  iyong  bayan  ay  gaya  ng 
nakikipagkaalit  sa  sacerdote.  5  At  ikaw 
ay  matitiso  1  sa  araw,  at  ang  profeta 
naman  ay  matitisod  na  kasama  mo  sa 
gabi ;  at  aking  papatayin  ang  iyong  ina. 
6  Ang  aking  bayan  ay  giba  dahil  sa 
kakiilangan  ng  kaalaman:  sapagka't 
ikaw  ay  nagtakuil  ng  kaalaman,  akin 
namang  itatakuil  kita.  npang  ikaw  ay 
huag  magiging  sacerdote  ko :  sa  paraang 
iyong  nilimot  ang  kautusan  ng  iyong 
Dios,  akin  namang  kalilimiitan  ang  iyong 
mga  anak.  7  Knng  paanong  sila'y 
dumami,  gayon  sila  nagkasala  laban  sa 
akin :  aking  papalitan  ng  kahiyaan  ang 
kanilang  kalualhatian.  8  Sila'y  kuma- 
kain  ng  kasalanan  eg  aking  bayan,  at 
inilalagak  ang  kanilang  puso  sa  kanilang 
kasam-an.  9  At  mangyayai'i,  na  kung 
l^aano  ang  bayan,  gayon  ang  sacerdote: 
at  akin  silang  parurusaban  dabil  sa  kani- 
lang mga  lakad,  at  aking  gagantibin  sa 
kanila  ang  kanilang  mga  gawa.  10  At 
sila^y  kakain,  at  hindi  makakasiahan ; 
sila'y  magkakamit  ng  pakikiajnd,  at 
liindi  lalago;  sapagka't  silaV  nagwalang 
bahala  sa  Panginoon.  II  Ang  pakikia- 
pid,  at  ang  alak,  at  bagong  alak  ay  nag- 
aalis  ng  kaalaman.  12  Ang  aking  bayan 
ay  humihingi  ng  payo  sa  kanilang  tukod, 
at  ang  kanilang  tungkod  sy  nagsasaysay 
sa  kanila:  sapagka't  ang  espiritu  ng 
pakikiapid  ay  nagligaw  sa  kanila,  at 
silaV  yumaong  nakiapid  na  humiwalay  sa 
kanilang  Dios.  13  Sila'y  nagbahayin  sa 
mga  taluktok  ng  mga  bundok,  at  nagsa- 
sunog  ng  kamanyan  sa  mga  burol,  sa 
ilalaim  ng  mga  encina,  at  ng  mga  alamo 
at  ng  mga  roble,  sapagka't  ang  lilim  noon 
ay  mabuti :  kaya't  ang  inyong  mga  anak 
na  babaye  ay  nagkakamit  ng  pakikiapid, 
at  ang  inyong  mga  manugang  na  babaye 
ay  nagkakamit  ng  pangangalunya. 
14  Hindi  ko  parurusaban  ang  inyong 
mga  anak  na  babaye  ]'>agka  sila'y  nagka- 
kamit ng  pakikiapid,  o  ang  inyong  mga 
manugang  na  babaye  pagka  sila'y  nagka- 
kamit ng  pangangalunya ;  sapagka't  sila 
8a  kanilang  sarili  ay  lumalapit  na  kasama 
ng  mga  mang-aapid,  at  pila'y  nagbahayin 
ua    kasaivia     ng    mg.i   dalaliira :    at    ang 


bayan  na  hindi  nakakaalam  ay  magigiba. 
15  I^aga  man  ikaw,  Oh  Israel,  maglaro 
Dg  pa gd  ad alaliira,  huag  maging  salarin 
angJuda;  at  huag  kayong  pumaroon  sa 
Gilgal,  o  sumampa  man  kayo  sa 
Bet-aven,  o  sumumpa  man ;  Buhay  ang 
Panginoon.  16  Sapagka't  ang  Israel  ay 
nagpakabangis,  gaya  ng  isang  mabangis 
na  guyang  babaye :  ngayo'y  pakakanin 
sila  ng  PanSinoon  na  gaya  ng  cordero 
sa  isang  malaking  lugar.  17  Ang  Efraira 
ay  nalalakip  sa  mga  idolo;  bayaan  mo 
siya.  18  Ang  kanilang  imimin  ay 
naging  maasim :  sila'y  nagkakamit  ng 
pakikiapid  na  palagi;  iniibig  na  mabuti 
ng  kaniyang  mga  puno  ang  kahihiyan. 
19  Kinipkip  sa  kaniyang  mga  pakpak 
siya  ng  hangin;  at  sila'y  mapapahiya 
dahil  sa  kanilang  mga  hayin. 

5Dingin  ninyo  ito,  Oh  ninyong  mga 
sacerdote,  at  inyong  pakingan  nin- 
yong baliay  ng  Israel,  at  inyong  ulinigin, 
Oh  bahay  ng  hari,  sapagka't  sa  inyo'y 
nauukol  ang  kahatulan ;  sapagka't  kayo'y 
naging  isang  silo  sa  Mizpa,  at  isang 
bitag  na  nalagay  sa  Tabor.  2  At  ang 
mga  mangugulo  ay  nagpakalubog  sa 
pagpatay ;  nguni't  ako'y  mananaway  sa 
kanilang  lahat.  3  Aking  kilala  ang 
Efraira,  at  ang  Israel  na  hindi  lihim  sa 
akin:  sapagka't  ngayon,  Oh  Efraim, 
ikaw  nagkamit  ng  pakikiapid,  ang  Israel 
ay  nahawa.  4  Hindi  sila  titiisin  ng 
kanilang  mga  gawa  na  bumalik  sa  kani- 
lang Dios:  sapagka't  ang  espiritu  ng 
pakikiapid  ay  nasa  loob  nila,  at  hindi 
nila  nakilala  ang  Panginoon.  5  At 
ang  kapalaluan  ng  Israel  ay  nagpapato- 
too  sa  kaniyang  mukha:  kaya't  ang 
Israel  at  ang  Efraim  ay  matitisod  -sa 
kanilang  kasam-an;  ang  Juda'y  matitisod 
ding  kasama  nila.  6  Sila'y  yayaong 
kasama  ng  kanilang  kawan  at  ng  kani- 
lang bakahan  upang  hanapin  ang  Pa- 
NGINOOn;  nguni't  hindi  nila  masusumpu- 
ngan  siya:  siya'y  humiwalay  sa  kanila. 
7  Sila'y  gumawa  ng  paglililo  laban  Pa- 
nginoon;  sapagka't  sila'y  nanganak  ng 
ibang  mga  anak:  lalamunin  nga  ng 
bagong  buan  sila  na  kasama  ng  kanilang 
mga  parang. 

8  Hi  pan  ninyo  ang  patunog  sa  Gibea, 
at  ang  pakakak  sa  Kama;  kayo'y 
tumugtog  ng  pagkakaingay  sa  Bet-aven; 
sa  likuran  mo.  Oh  Benjamin.  9  Ang 
Efraim  ay  magiging  kagibaan  sa  kaa- 
rawan  ng  pagsaway:  sa  gitna  ng  mga 
angkan    ng    Israel  ay  aking  ipinakilala 


7.  12 


HOSEA. 


889 


ang  mangyayari.  10  Ang  mga  psingulo 
sa  Juda  ay  gaya  ng  mga  buniabago  ng 
patoto:  aking  ibubiihos  ang  aking  galit 
sa  kanila  iia  parang  tubig.  11  Ang 
Efraim  ay  napighati  siya'y  sira  sa  ka- 
hatulan ;  sapagka't  siya*y  tuang  lumakad 
ayon  sa  utos.  12  Kaya*t  ako'y  nasa 
Efraim  na  parang  bukbok,  at  sa  babay 
ng  Juda  na  parang  kalawang.  la  Ng 
raakita  ng  Efraim  ang  kaniyang  sakit, 
at  ng  Juda  ang  kaniyang  sugat,  napa- 
roon  nga  ang  Efraim  sa  Asiria,  at 
nagsugo  sa  baring  Jareb:  nguni't  Hindi 
hiya  mapagagaling  kayo,  o  kaniyang 
gagamutin  man  kayo  sa  inyong  sugat. 
14  Sapagka't  ako'y  magiging  parang 
leon  sa  Efraim,  at  parang  isang  batang 
leon  sa  bahay  ng  Juda:  Ako,  ako,  aagaw 
at  aalis;  aking  dadalhin,  at  walang 
makaliligtas.  15  Ako'y  yayaon  at 
magbabalik  sa  aking  lugar,  hangang  sa 
kanilang  kilalanin  ang  paggalit,  at 
hanapin  ang  aking  mukha :  sa  kanilang 
pagkapigbati  ay  hahanapin  nila  akong 
mainam. 

6  Kayo 'y  parito,  at  tayo'y  magbalik  sa 
Panginoon  :  sapagka't  siya'y  lumapa 
at  pagagalingin  niya  tayo ;  siya'y  sumugat 
at  kaniyang  tatapalan  tayo.  2  Pagka- 
tapos  ng  dalawang  araw  ay  muling 
bubuhayin  niya  tayo:  sa  ikatlong  araw 
ay  ibabangon  niya  tayo,  at  tayo^y 
mabubuhay  sa  harap  niya.  3  At  ating 
kilalanin,  tayo'y  magpatuloy  upang  ma- 
kilala  ang  PanSinoon;  ang  kaniyang 
paglabas  ay  tunay  na  gaya  ng  umaga:  at 
siya'y  paririto  sa  atin  tia  parang  ulan,  na 
gaya  ng  tanghaling  ulan  na  dumidilig  ng 
lupa. 

4  Oil  Efraim,  ^ano  ang  gagawin  ko  sa 
iyo?  Ob  Juda,  i  ano  ang  gagawin  ko  sa 
iyo?,  sapagka^t  ang  inyong  kabutiban  ay 
gaya  ng  alapaap  sa  umaga,  at  gaya  ng 
liamog  na  lumalabas  na  maaga.  5  Kaya't 
aking  pinutol  sila  sa  pamamag-itan  ng 
mga  profeta;  aking  pinatay  sila  ng  mga 
salita  ng  aking  bibig :  at  ang  iyong  mga 
kabatulan  ay  gaya  ng  liwanag  na  luma- 
labas. 6  Sapagka^t  ako'y  nagnanasa  ng 
kaawaan  at  Hindi  Hay  in;  at  ang  pagka- 
kilala  sa  Dios  ay  Higit  kay  sa  mga  Handog 
na  susunugin.  7  Nguni't  sila'y  gaya  ni 
Adam  na  sumalangsang  sa  tipan :  doo'y 
gumawa  silang  may  paglililo  laban  sa 
akin.  8  Ang  Gilead  ay  ciudad  na  guma- 
gawa  ng  kasam-an,  lamira  sa  dugo.  9  At 
gaya  ng  mga  pulutong  ng  mga  tulisan  na 
nag-aabang  sa  isan^  tawo,  sa  gayo'y  ang 


pulutong  ng  mga  sacerdote  ay  pum'apatay 
sa  daang  dakong  Sekem:  oo  siWy  nagka- 
mit  ng  kalandian.  10  Sa  babay  ng  Israel 
ay  nakakita  ako  ng  kakilakilabot  na 
bagay :  doo'y  nakikiapid  ang  Efraim,  ang 
Israel  ay  nabawa.  11  Sa  iyo  man.  Oh 
Juda,  may  pag-aili  na  takda,  pagka  aking 
ibinalik  ang  pagkabihag  ng  aking  bayan. 

7Ng  aking  pagagalingin  ang  Israel, 
ang  kasam-an  nga  ng  Efraim  ay 
lumitaw,  at  ang  kasam-an  ng  Samaria; 
sapagka't  sila'y  nagkakamit  ng  kasinu- 
ngalingan  at  ang  magnanakaw  ay  puma- 
pasok,  at  ang  pulutong  ng  mga  tulisan 
ay  nananamsan  sa  labas.  2  At  bindi 
nila  binubulay  sa  kanilang  mga  puso 
na  aking  inaalaala  ang  lahat  nilang 
kasam-an :  ngayo'y  kinukulong  sila  sa 
palibot  ng  kanilang  ^sariling  mga  gawa; 
sila^y  nasa  harap  ko.  3  Kanilang  pina- 
sasaya  ang  Hari  ng  kanilang  kasam-an, 
at  ang  mga  pangulo  ng  kanilang  pagsisi- 
nungaling.  4  Silang  lahat  ay  manga- 
ngalunya ;  sila^y  parang  hornong  iniinit  ng 
magtitinapay ;  siya'y  tumigil  na  magsu- 
long  ng  apoy^  mula  sa  paggawa  ng  masa 
hangang  sa  mapanis.  5  Ng  kaarawan  ng 
ating  hari,  ang  mga  pangulo  ay  nagpa- 
kasakit  sa  pamamag-itan  ng  init  ng  alak ; 
kaniyang  iniuunat  ang  kaniyang  kamay 
sa  mga  mangungutya.  6  Sapagka't  kani* 
lang  inihanda  ang  kanilang  puso  na 
parang  hurno,  samantalang  sila'y  naglii- 
hintay:  ang  kanilang  magtitinapay  ay 
natutulog  boong  gabi ;  sa  kinaumagaha'y 
nagniningas    na    paraiig  liab  na    apoy. 

7  Silang  lahat  ay  nagniningas  na  parang 
hurno,  at  nilalamon  ang  kanilang  mga 
hukom;  lah§,t  nilang  hari  ay  nabual: 
wala  sa    kanila    na    tumawag    sa    akin. 

8  Ang  Efraim,  nakisalamuha  sa  mga 
bayan;  ang  Efraim  ay  isang  niamong 
Hindi  pininit.  9  Nilamon  ng  mga  taga 
ibang  lupa  ang  kaniyang  laman,  at  Hindi 
niya  nalalaman :  oo,  mga  uban  ay  narito 
at  naroon  sa  kaniya,  at  Hindi  niya  nalala- 
man. 10  At  ang  kapalaluan  ng-Jsrael  ay 
nagpapatotoo  sa  kaniyang  mukha:  gayon 
ma'y  Hindi  sila  nagbalik  sa  PanQinoonq 
kanilang  Dios,  o  Hinanap  man  siya  nila, 
dahil  sa  lahat  na  ito.  11  At  ang  Efraim 
ay  gaya  ng  isang  mangmang  na  kalapati, 
na  wa.lang  kaalaman:  sila'y  tumawag 
sa  Egipto,  sila*y  naparoon  sa  Asiria. 
12  Pagka  sila'y  yayaon  ay  aking 
ilaladlad  ang  aking  lambat  sa  kanila ; 
aking  silang  ibabagsak  na  parang  mga 
ibon  sa  himpapawid :  aking   parurusahau 


890 


HOSEA. 


7.  12 


sila,  gaya  n^  narinig  sa  kanilang  kapiilu- 
ngan.  13  j  Sa  aba  nila!  sapagka't  sila'y 
humiwalay  sa  akin ;  i  kagibaan  sa  kanila! 
sapagka't  r.ila'v  snmalangsang  laban  sa 
akin :  baga  man  sila'j  aking  tinubos,  gayon 
ma'y  nagsalita  ng  kasiniingalingan  sila 
laban ^  sa  akin.  14  At  sila'y  hindi 
dumaing  sa  akin  ng  kanilang  puso, 
kungdi  sila'y  umangal  sa  kanilang  raga 
hihigan :  sila'y  nagpipisan  dahil  sa  trigo 
at  ^  alak,  sila'y  nanghimagsik  laban  sa 
akin.  15  Baga  man  aking  tinuruan  at 
pinalakas  ang  kanilang  mga  kamay,  gayon 
ma'y  nag-isip  ng  kasam-an  laban  sa 
akin.  16  Sila'y  nagbabalik,  ngnniH 
hindi  sa  kaniya  na  nasa  kaitaasan ;  sila'y 
gaya  ng  magdarayang  bosog:  ang  kani- 
lang mga  pangnlo  ay  mabubual  sa  pama- 
mag-itan  ng  tabak  dahil  sa  galit  ng  kani- 
lang dila:  ito  ang  magiging  kati^yaan  sa 
kanila  sa  Inpain  ng  Egipto. 

SMagay  mo  ang  pakakak  sa  iyong 
bibig.  Gaya  ng  isang  aguila  na 
dumarating  laban  sa  bahay  ng  Pangi- 
noon:  sapagka't  kanilang  sinuay  ang 
aking  tipan,  at  snmalangsang  laban  sa 
aking  kautusan.  2  Sila'y  dadaing  sa 
aking :  Dios  ko,  kaming  Israel,  nakaka- 
kilala  sa  iyo.  3  Itinaknil  ng  Israel  ang 
mabuti:  hahabulin  siya  ng  kaav>^ay. 
4  Sila'y  naglagay  ng  mga  hari,  nguni't 
hindi  sa  pamamag-itan  ko;  sila'y  nag- 
lagay ng  mga  pangulo,  at  hindi  ko 
nalaraan:  sa  kanilang  pilak  at  kanilang 
ginto  ay  gumawa  sila  ng  mga  idolo, 
upang  sila'y  raahiwalay.  5  Kaniyang 
inihiwalay  ang  iyong  gnya,  Oh  Samaria ; 
ang  aking  galit  ay  nag-aalab  laban  sa 
kanila:  ^  hangang  kailan  hindi  sila  aabot 
sa  kawalaang  sala  ?  6  Sapagka't  mnla 
sa  Israel  nangaling  ito ;  ginawa  ng 
mangagawa,  at  hindi  Dios :  oo,  ang  goya 
ng      Samaria      ay      magkakapirapiraso. 

7  Sapagka't  sila'y  nagtatanim  ng  hangin, 
at  sila'y  aani  ng  ipoipo :  siya'y  walang 
nakatayong  trigo ;  ang  uhay  ay  hindi 
maglalan^n  ng  harina :  at  kung  maglaman, 
ay  lalamunin  ng   mga  taga  ibang  liipa. 

8  Ang  Israel  ay  nalamon :  ngayo'y  nasa 
gitna  siya  ng  mga  nacion  na  parang 
sisidlang  walang  kaligayahan.  9  Sapag- 
ka't sila'y  sumampa  sa  Asiria,  na  gaya  ng 
isang  mabangis  na  asno  na  nag-iisa :  ang 
Efraim  ay  umupa  ng  mga  manliligaw. 
10  Oo,  baga  man  kanilang  inupahan  ang 
mga  nacron,  akin  nga  ngayon  silang 
pipisanin;  at  sila'y  magpapasimulang 
mamanlaw   dahil    sa    pasan   ng    hari  ng 


mga  puno.  ii  Sapagka't  ang  Efraim, 
ay  nagparami  ng  mga  altar  upang  magka- 
sala,  ang  mga  altar  ay  naging  sa  kaniya'y 
ipagkakasala.  12  Baga  man  sinulat  ko 
para  sa  kaniya  ang  aking  kautusan  sa 
sampuong  libong  utos,  kanilang  inaring 
parang  bagay  na  kaiba.  13  Tungkol  sa 
mga  hayin  na  mga  bandog  sa  akin, 
sila'y  naghahayin  ng  laman,  at  kinain 
nila;  nguni't  hindi  mga  tinangap  ng  Pa- 
nginoon:  ngayo'y  aalalahanin  niva  ang 
kanilang  kasam-an,  at  dadalawin  ang 
kanilang  mga  kasalanan;  sila'y  magba- 
balik  sa  Egipto.  14  Sapagka't  nilimot 
ng  Israel  ang  kaniyang  Taga-lalang,  at 
nagtayo  ng  mga  palacio;  at  nagparami 
ang  Juda  ng  mga  ciudad  na  nakukutaan  : 
nguni't  magsusugo  ako  ng  apoy  sa  kani- 
yang mga  ciudad,  at  susupukin  noon  ang 
mga  kuta  noon. 

Q  Huag  kang  magalak,  Oh  Israel,  na 
^  gaya  ng  mga  bayan ;  sapagka't  ikaw 
ay  nakiapid  na  humiwalay  sa  iyong  Dios, 
iyong  sininta  ang  upa  sa  bawa't  giikan. 

2  Anggiikan  at  ang  alilisan  ng  uvas  ay 
hindi  magpapakain  sa  kanila,  at  ang 
bagong  alak  ay  magbubulaan  sa  kaniya. 

3  Sila'y  hindi  tatahan  sa  hi  pain  ng  Pa- 
ngtnoon;  kungdi  ang  Efraim  ay  babalik 
sa  Egipto,  at  sila'y  kakain  ng  maruming 
pagkain  sa  Asiria.  4  Sila'y"  hindi  mag- 
bubuhos  ng  mga  handog  na  alak  sa  Pangi- 
NOON,  o  mga  makaluliigod  man  sa  kaniya  ; 
ang  kanilang  mga  hayin  ay  magiging  sa 
kanila'y  parang  tinapay  ng  mananangis; 
lahat  ng  kumain  noon  ay  mahahawa: 
sapagka't  ang  kanilang  tinapay  ay  magi- 
ging para  sa  kanilang  paglasa  ng  pag- 
kain;  hindi  papasok  sa  bahay  ng  Pangi- 
NOON.  5  ^,Ano  ang  inyong  gagawin  sa 
kaarawan  ng  dakilang  pagpupulong,  at  sa 
kaarawan  ng  kapistahan  sa  Panginoon? 
6  Sapagka't,  narito,  sila'y  nahiwalay  sa 
kat^ibaan,  gayon  ma'y  pipisanin  sila  ng 
Egipto,  sila'y  ililibing  ng  Memfis :  ang  ka- 
nilang maligayang  mga  bagay  na  pilak  ay 
mga  aariin  ng  ortiga :  mga  tinik  ang  sasa 
kanilang  mga  dampa.  '7  Ang  mga  kaara- 
wan ng  pagdalaw  ay  du mating,  ang  mga 
kaarawan  ng  kagantihan  ay  dumating; 
malalaman  ng  Israel :  ang  profeta  ay 
mangmang,  ang  lalaki  na  may  espiritu  ay 
ulol,  dahil  sa  karamihan  ng  iyong  kasam- 
an,  at  sapagka't  ang  poot  ay  malaki. 
8  Ang  Efraim  ay  bantay  na  kasama  ng 
aking  Dios:  tungkol  sa  profeta,  ay  silS 
ng  mangbibitag  sa  lahat  ng  kaniyang 
langsangan,   a^   poot   ay   nasa   bahay   ng 


10.  15 


HOSEA. 


891 


kaniyang  DioSr  9  Sila'y  nagpakapaliaiiiak 
pa  mainam,  na  gaya  ng  mga  kaarawan  ng 
Gibea:  kaniyang  nmaalala  ang  kanilang 
kasam-an,  kamiyang  dadalawin  ang  kani- 
lang mga  kasalanan.  10  Aking  nasunipu- 
ngan  ang  Israel  na  parang  uvas  sa  ilang ; 
aking  nakita  ang  inyong  mga  magylang 
na  parang  unang  biinga  sa  puno  ng  Ivigos 
sa  kaniyang  unang  kapanaliunan :  nguni't 
sila'y  naparoon  kay  Baal-peor,  at  nag- 
sitalaga  sa  malialay  na  bagay,  at  naging 
kasuklamsuklam  na  gaya  ng  kanilang 
iniibig.  11  Tungkol  kay  Efraim,  ang 
kanilang  kalualhatian  ay  lilipad  na  pa- 
rang ibon;  mawawalan  ng  panganganak 
at  pagbubuntis,  at  paglilihi.  12  Baga 
man  kanilang  pinalalaki  ang  kanilang 
mga  anak  gayon  ma'y  aking  babawaan 
sila,  na  walang  maiiwang  tawo:  oo,  jsa 
aba  nila  pagka  ako*y  htimiwalay  sa 
kanila!  13  Ang  Efraim  ay  gaya  ng 
aking  makita  ang  Tiro,  natatanim  sa 
isang  masayang  lugar:  nguni-f  ilalabas 
ng  Efraim  ang  kaniyang  mga  anak  sa 
mamamatay.  14  Bigyan  mo  sila,  Oh 
P ANGINOO^^ :  I A nong  iyong  ibibigay  ? 
bigyan  mo  sila  ng  mga  bahay-batang 
raaaagasan  at  mga  tuyong  suso.  15  Lahat 
nilang  kasam-an  ay  nasa  Gilgal;  doon 
nga'y  kinapootan  ko  sila:  dahil  sa  kasam- 
an  ng  kanilang  mga  gawa,  akin  silang 
palalayasin  sa  aking  bahay:  hindi  ko  na 
sila  iibigin;  laliat  nilang  pangulo  ay 
mangugulo.  16  Ang  Efraim  ay  nasu- 
gatan,  ang  kaniyang  ugat  ay  natuyo:, 
sila^y  hindi  magbubunga:  oo  baga  man 
sila'y  nanganak,  gayon  ma'y  aking  papa- 
tayin  ang  mahal  na  bunga  ng  kanilang 
bahay-bata.  17  Itatakuil  sila  ng  aking 
Dios,  sapagka't  hindi  nila  dininig  siya: 
at  sila^y  magiging  gala  sa  gitna  ng  mga 
nacion. 

if\  Ang  Israel  ay  isang  mayabong  na 
iV^  puno  ng  uvas,  na  naglalabas  ng 
kaniyang  bunga:  ayon  sa  k'aramihan  ng 
kaniyang  bunga  kaniyang  pinarami  ang 
kaniyang  mga  altar ;  ayon  sa  kabutihan 
ng  kaniyang  lupain  ay  gumawa  sila  ng 
mga  mainam -nahaligi.  2  Ang  kanilang 
mga  puso  ay  nahati;  ngayo^y  masu- 
sumpungan  silang  salarin :  kaniyang 
ibabagsak  ang  kanilang  mga  altar,  kani- 
yang sasamsamin  ang  kanilang  mga  haligi. 
3  Walang  pagsalang  ngayo^y  kanilang 
sasabihing :  Kami  ay  walang  hari :  sa- 
pagka^t  kami  ay  hindi  natatakot  sa  Pa- 
kginoon;  at  iano  ang  magagawa  ng 
hari  sa  atin  ?    4  Sila^y  nagsasalita  ng  mga 


walang  kahuluhang  salita,  na  sumumpa 
ng  di  to  too  sa  paggawa  ng  mga  tipan : 
kayaH  ang  kahatulan  ay  sumisibol  na 
parang  cicuta  sa  mga  bungkal  sa  parang. 
5  Ang  mga  mananahan  sa  Samaria  ay  • 
malalagay  sa  pangingilabot  dahil  sa  mga 
gU3'a  ng  Bet-haven :  sapagka't  ang  bayan 
noon  ay  tatangis  doon,  at  ang  mga 
saeerdote  noon  na  nagagalak  doon,  dahil 
sa  kalualhatian  noon,  sapagka't  nawala 
doon.  6  Dadalhin  din  naman  sa  Asiria 
na  pinakakaloob  sa  baring  Jareb :  ang 
Efraim  ay  tatangap  ng  kahihiyan,  at  ang 
Israel  ay  mapapahiya  sa  kaniyang  sari- 
ling  payo.  7  2 -un^r^oZ  sa  Samaria,  ang 
kaniyang  hari  ay  nahiwalay,  na  parang 
bula  sa  tubig.  8  Ang  mataas  na  lugar 
naman  ng  Aven,  ang  kasalanan  ng  Israel 
ay  magigiba :  ang  mga  tinik  at  mga 
dawag  ay  sisibol  sa  kanilang  mga  altar ; 
at  siWy  magsasabi  sa  mga  bundok: 
Takpan  mo  kami;  at  sa  mga  burol: 
Mahulog  ka  sa  amin.  9  Oh  Israel,  ikaw 
ay  nagkasala  mula  sa  mga  kaarawan  ng 
Gibea :  doon  sila  tumayo ;  na  ang  pag- 
habaka  laban  sa  mga  anak  ng  kasam-an 
ay  '  hindi    aabot    sa    kanila    sa    Gibea. 

10  Pagka  aking  nasa,  aking  parurusahau 
sila;  at  ang  mga  bayan  ay  magpipisac 
laban  sa  kanila,  pagka  sila'y  nagapoako 
sa    kanilang     dalawang    pagsalangsang. 

11  At  ang  Efraim  ay  isang  guyang  baka 
na  tinuruan,  na  maibigin  sa  paggiik; 
nguni't  aking  pinararaan  ang  pamatok  sa 
kaniyang  magandang  leeg:  ako'y  mag- 
lalagay  ng  isang  mananakay  sa  Efraim; 
magbubukid  ang  Juda,  dudurugin  ng 
Jakob  ang  kaniyang  mga  bugal.  12  Mag- 
hasik  kayo  sa  inyong  sarili  sa  kabanalan, 
gumapas  kayo  ayon  sa  kaawaan;  sirain 
ninyo  ang  inyong  pinabayaang  bukiran : 
sapagka^t  panahon  na  hanapin  ang  Pangi- 
I^OON,  hangang  sa  siya*y^  dumating,  at 
magturo  ng  kabanalan  sa  inyo.  Is  Ka- 
yo*y  naghasik  ng  kasam-an,  kayo'y  umani 
ng  kasam-an;  kayo^  ku main  ng  bunga 
ng  kabulaanan :  sapagka't  ikaw  ay  umasa 
sa  iyong  lakad,  sa  karamihan  ng  iyong 
mga  makapangyarihan^  lalaki.  14  Ka- 
ya*t  magbabangon  ang  isang  kagulo  sa 
iyong  mga  bayan,  at  lahat  ng  iyong  mga 
katibayan  ay  masasamsam,  na  gaya  ni 
Salman  na  sumamsam  sa  Bet-arbel  sa. 
kaarawan  ng  pagbabaka:  ang  ina  ay 
pinagpirapiraso  na  kasama  ng  kaniyang 
mga  anak.  15  Gayon  ang  gagawin  ng 
Bet-el  sa  inyo  dahil  sa  inyong  malaking 
kasam-an:    *^sa    pagbukukang    liwayway, 


892 


HOSEA. 


10.  15 


ang  hari  sa  Israel  ay  lubos  na  maliilii- 
walay. 

II  Ng  ang  Israel  ay  bata,  akin  r.p:ar.g 
1 1  minamalial  siya,  at  tinawag  k(  r.g 
aking  anak  mula  sa  Egipto.  2  Kimg 
paanong  sila'y  tinawag  ng  mga  profela, 
gayon  sila  humiwalay  sa  kanila:  sik/y 
nagliahayin  sa  mga  Baal,  at  nagsusunog 
ng  mga  kamanyan  sa  mga  larawang 
hinichurahan.  3  Gayon  ma'y  aking 
tinuruan  ang  Efraim  na  lumakad ;  aking 
mga  inalalayan  sa  aking  mga  kamay; 
nguni't  hindi  nila  kinilala  na  aking 
pinagaling  sila.  4  Aking  silang  pinatnu- 
bayan  ng  mga  tali  ng  tawo,  ng  mga 
panali  ng  pag-ibig,  at  ako'y  naging  sa  ka- 
nila'y  parang  nag-aalis  ng  pamatok  sa 
kanilang  mga  panga,  at  ako'y  naglagay 
ng  pagkain  sa  harap  nila.  5  Siya'y 
hindi  babalik  sa  lupain  ng  Egipto ; 
kungdi  ang  taga  Asiria  ay  magiging  kani- 
yang  hari,  sapagka't  sila'y  tumanging 
magbalik-loob.  6  At  ang  tabak  ay  lalag- 
pak  sa  kaniyang  mga  cindad ;  at  susu- 
pukin  ang  kaniyang  mga  nayon,  at 
lalamunin  sila,  dahil  sa  kanilang  sari- 
ling  mga  payo.  7  At  ang  aking  bayan 
ay  nakikiling  ng  pagtalikod  sa  akin: 
baga  man  kanilang  tinatawag  siya  na 
nasa  itaas,  walang  lubos  na  magtaas  sa 
kaniya.  S  i  Paanong  pababayaan  kita, 
Efraim?  ipaanong  ibibigay  kita,  Israel? 
^paanong  gagawin  kitang  parang  Adma? 
^paa??on.5r  ilalagay  kitang  parang  Zeboim? 
ang  aking  puso  ay  nagbalik  sa  loob  ko, 
ang  aking  mga  Jmbag  ay  nag-alab. 
9  Hindi  ko  gagawin  ang  kabangisan  ng 
aking  galit,  hindi  ako  babalik  npang 
gibain  ang  Efraim :  sapagka't  ako'y 
I)ios,  at  hindi  tawo ;  Santo  sa  gitna  mo : 
at  hindi  ako  paririto  sa  galit.  lo  Sila'y 
lalakad  na  susunod  sa  Panginoon,  na 
siyang  aangal,  na  parang  leon :  sapagka't 
siya'y  aangal,  at  ang  mga  anak  ay 
darating  na  nanginginig  na  mula  sa 
kalunuran.  11  Sila'y  darating  na  nangi- 
nginig na  parang  ibon  na  mula  sa  Egipto, 
at  parang  kalapati  na  mula  sa  lupain  ng 
Asiria :  at  aking  patatahanin  sila  sa  kani- 
lang mga  bahay,  sabi  ng  Panginoon. 

la  Kinukulong  ako  ng  Efraim  sa 
palibot  ng  kabulaanan,  at  ng  bahay 
ng  Israel  ng  pagdaraya:  nguni't  ang 
Juda'y  nagpupuno  pang  kasama  ng 
Dios,  at  tapat  na  kasama  ng  Santo. 
|0  Ang  Efraim  ay  kumakain  ng  hangin, 
1^  at  sumnsunod  sa  hanging  silanganan  : 
siya'y    namamalaging     nagpaparami    ng 


mga  kabulaanan  at  kagibaan  ;  at  sila'y 
gumagawa  ng  tipan  sa  Asiria,  at  ang 
langis  ay  dinadala  sa  Egipto.  2  Ang 
Pangikoon  ay  may  palcikipagkaalit  din 
sa  Juda,  at  parurusahan  niya  ang  Jakob 
ayon  sa  kaniyang  mga  lakad ;  ayon  sa 
kaniyang  mga  gawa  ay  gayon  gagantihan 
niya  siya.  3  Sa  bahay-bata  ay  kani- 
yang hinawakan  sa  talampakan  ang  kani- 
yang kapatid  ;  at  sa  kaniyang  kabinataan 
ay  nanaig  sa  Dios :  4  oo,  siya'y  nagka- 
roon  ng  kapangyarihan  sa  angel,  at 
nanaig:  siya'y  umiyak,  at  namanhik  sa 
kaniya  :  nasumpungan  niya  siya  sa  Bet-el, 
at  doo'y  nagsalita  siya  sa  atin:  5  ang 
Panginoon,  ang  Bios  ng  mga  hukbo; 
ang  Panginoon  ay  kaniyang  alaala. 
s  Kaya't  magbalik-loob  ka  sa  iyong  Dios : 
inag-ingat  ka  ng  kaawaan  at  ng  kaha- 
tulan,  at  maghintay  ka  sa  iyong  Dios 
na  palagi. 

7  Mangangalakal  na  may  timbangang 
magdaraya  sa  kaniyang  kamay,  maibigin 
ng  pagpighati.  8  At  sinabi  ng  Efraimi 
Tunay  na  ako'y  naging  mayaman,  ako'y 
nakasumpong  sa  akin  ng  kayamanan^  sa 
lahat  ng  aking  gagawin,  walang  masu- 
sumpungan  sila  sa  akin  na  o  kasalanan 
man  kasam-an.  9  Nguni't  ako  ang  Pa- 
nginoon na  iyong  Dios  mula  sa  lupain 
ng  Egipto;  akin  pa  kitang  patatahanin 
uli  sa  mga  dampa,  gaya  sa  mga  kaarawan 
ng  dakilang  kapistahan.  10  Ako  naman 
ay  nagsalita  sa  mga  profeta,  at  ako'y 
nagparami  ng  mga  malikmata;  at  sa 
pamamahala  ng  mga  profeta  ay  gumamit 
ako  ng  mga  pagkawangis.  11  ^Ang 
Gilead  ba'y  kasam-an?  sila'y  pawang 
walang  kabuluhan;  sa  Gilgal  ay  nag- 
hahayin  sila  ng  mga  guyang  toro :  oo, 
ang  kanilang  mga  altar  ay  parang  mga 
bunton  sa  mga  bungkal  sa  bukid.  12  At  si 
Jakob  ay  tumakas  na  napatungo  sa  parang 
ng  Aram,  at  naglingkod  si  Israel  dahil  sa 
isang  asawa,  at  dahil  sa  isang  asawa  ay 
nag-alaga  n^  mga  tupa,  13  At  sa  pa- 
mamag-itan  ng  isang  profeta  ay  isinampa 
ng  Panginoon  ang  Israel  mula  sa  Egipto, 
at  sa  pamaraag-itan  ng  isang  profeta 
siya'y  naingatan.  14  Ang  Efraim  ay 
namungkahi  ng  galit  na  napakapait: 
kaya't  ang  kaniyang  dugo  ay  maiiwan 
sa  kaniya,  at  i babalik  ng  kaniyang  Pa- 
nginoon sa  kaniya  ang  kakutyaan  sa 
kaniya. 

|0  Ng  ang  Efraim  ay  nagsasalita,  ay 
lO  nanginginig;  siya'y  nagpapaka- 
lalaki     sa     kaniyang^    sarili     sa     Israel: 


14.  9 


HOSEA 


893 


nguni't  n5  siya*y  magalit  tungkol  kay 
Baal  ay  namatay  siya.  2  At  ngayo  y 
nagkakasala  sila  ng  higit  at  liigit,  at 
gumawa  sila  sfi,  kaiiila  ng  mga  larawang 
binubo  sa  kanilang  pilak,  mga  idolo 
na  ayon  sa  kanilang  pagkakilala,  lahat  ng 
yaon  ay  gawa  ng  mangagawa:  sinasabi 
nila  tungkol  sa  mga  ynon :  Ang  tawo  na 
naghahayin  ay   humalik   sa   mga    guya. 

3  Kaya't  sila'y  magiging  parang  alapaap 
Ba  umaga,  at  parang  hamog  na  nawa- 
walang  maaga,  na  parang  dayami  na 
tinatangay  ng  ipoipo  mula  sa  giikan,  at 
gaya  ng  usok    na    lumalabas    sa    butas. 

4  Gayon  ma'y  ako  ang  PANtiiNdoNG  iyong 
Dios  mula  sa  In  pain  ng  Egipto ;  at  wala 
kang  makikilalang  Dios  kungdiako,  at  H- 
ban  sa  akin  ay  walang  manliligtas.  5  Na- 
kilala  kita  sa  ilang,  sa  lupain  ng  malaking 
katuyuan.  6  Ayon  sa  pasabsaban  sa 
kanila  gayon  sila  nabusog;  sila'y  nabasog, 
at  angkanilang  puso  ay  nagmalaki:  kaya't 
kinalirautan  nila  ako.  f  Kaya't  ako'y 
magiging  parang  leon  sa  kanila :  parang 
ledpardi)  na  ako'y  magbabantay  sk  tabi 
ng  daan:  8  aking  sasaldbungin  na  pa- 
rang oso  na  ninakawan^  ng  kariiyang  mga 
anak,  at  aking  gagalusan  ang  balat  ng  ka- 
nilang puso,  at  doo'y  lalamunin  ko  silang 
parang  leon ;  lalap'ain  sila  ng  mabangis 
na  hayop.  9  Siyang  iyong  kagibaan, 
Oh  Israel,  na  ikaw  ay  laban  sa  akin,  laban 
sa  iyong  katulong.  10  iSaan  liandooh 
ngayon  ang  iyong  hari  upang  raailfgta^ 
kaniyasalahatng iyong  mga  ciudad?  ^at 
ang  iyong  mga  hukona,  na  iyong  pinag- 
sasabiHang,  Bigyan  mo  ako  lig  hari  at 
mga  pangulo?  11  Aking  bini^an^ kita 
ng  hari  sa  aking  kagalitan,  at  inalis  ko 
siya  sa  aking  galit.  13  Aiig  kasam-an  ng 
Efraim  ay  nabibilot ;  ang  kaniyaiig  kasa- 
lanafl  ay  natatago.  13  Ang  mga  kapan- 
lawaii  ng  •  pagdaramdam  ng  babaye  ay 
darating  sa  kaniya:  siya'y  hindi  pantas 
na  anak;  sapagka't  panahoft  na  hindi 
siya  marapat  maghintay  sa  lugaT  ng 
paglabas  ng  mga  anak.  14  Aking  tutuj 
busin  sila  inula  sa  kapangyarihan  ng 
Ubingan;  aking  tutubusin  sila  itiuta 
sa  kanbiatayan ;  Oh  kamatayan,  i  saan 
nandoon  ang  iyong  salot?  Oh  libingan, 
isaah  nandoon  ang  iyong  paggiba? 
pagsisisi  ay  matatago  mula  j^a  aking  mga 
mata.  15  Baga  man  siyaY  mabunga  sa 
kaniyang    mga   kapatid,    isang    hanging 


silanganan  ay  daratitig,  ang  hmga  ng 
Panginoon  ay  sumasampa  mula  sa  ilang, 
at  ang  kaniyang  bukal  ay  magiging  tuyo, 
at  ang  kaniyang  balon  ay  matutuyo: 
kanivang  sasamsamin  ang  kayamanan 
ng  lahat  na  maligayang  kasangkapan. 
18  Dadalhin  ng  Samaria  ang  kaniyang 
sala;  sapagka't  siya'y  nanghimagsik 
laban  sa  kaniyang  Dios:  sila'y  m^ 
bubiial  sa  pamamag-itan  ng  tabak ;  ang 
kanilang  mga  sangol  ay  malalapa,  at 
ang  kanilang  mga  buntis  ay  malulua  ang 
bituka.  ^  rt 

HOh  Israel,  magbalik-loob  ka  sa  rA- 
N(5iN00Na  iyong  Dios;     sapagka*t 
ikaw    ay    liabuaV   dahil    sa    iyong     ka- 
sam-an.    3  Ma^dala  kayo   ng  mga  sa- 
lita,    at  magbalik-loob  kayo  sa  Pangi- 
noon:     sabihin     ninyo     sa     kaniyang : 
Alisin  mo   ang   lahat   na    kasam-an,    at 
tangapin    mo    ang    mabuti:    sa    gayo'y 
ami-ng  ilalagak  na  parang  mga  tOTO  ari^ 
handog  n^  aming  mga  labi.    3  Hindi  kami 
ililigtas  ng  Asiria;  kami  ay  hindi  sasakay 
sa  mga   kabayo:    o   magsasabi  pa   man 
kami   sa   gawa   ng   aming  mga  kamay: 
kayo'y  aming  mga  dios;  sapagka't   dahil 
sa  iyoV  nakakasumpong  ng  kaawaan  ang 
ulila.    4  Aking  gagamutin  ang  kanilang 
pagtalikod,   aking   silang    iibiging   raajr 
kalayaan ;  sapagka't  ang  aking   galit  ay 
huniiwalay   sa   kaniya.    5  Ako*y   magi- 
ging parang  hamog  sa  Israel :  siya'y  bubii* 
kang  parang  lila,  at  kakalat  ang  kaniyang 
ugat  na  parang  Lebaho.    6  An^  kaniyang 
mga  sanga  ay  yayabong,  at  ang  kaniyang 
kagandahan  ay   magiging   parang   puno 
ng    olivo,    at    ang    kaniyang    bango    ay 
parang  Lebano.    7  Silang  tumalalian^  sa 
ilalim  ng  kaniyang  lilim  ay  masbabaiik ; 
sila'y  mdbubuhay  uling  parang  trigo,  at 
mamumulaklak  na  parang  puno  ng  uvag : 
at   ang   amoy   ay  magiging  parang  alak 
ng   I^ebario.     8  Ang  Efraim   ay  magsa- 
sahing,    iAno   pa  ang  aking  gagawinsa 
mga   idolo?     Ako'y  sasagot,    ^t    akmg 
hahalatain  siya :  ako'y  gaya  n^  sariwang 
abetoj  mula  sa  akin  ay  nasusumpungan 
ang  iyong  bunga.    »  iSino    ang    pantas 
at  siya'y  liiakakaalam  ng  mga  bagay  na 
ito?  at  imabait,  at  kaniyang  mga  mala^ 
laman ?  Sapagka't  ang  mga  daan  ng  1  A- 
nQinoon  ay  matuid,  at  mga  lalakaran  ng 
banal;   ngunl't  kabubualan  ng   manana-' 
langsang.  \ 


JOEL 


I  Ang  salita  nf  Pan^'ixoon  na  dumating 
a     kay  Joel  ua  anak  ni  Petuel. 

2  Dingin    ninyo     ito,     ninyong     mga 
matanda,    at    pakingan    ninyo,    ninyong 
laliat  na  mananaliansa  lupain.    ^Nagka- 
roon  ba  nito  sa  inyong  mga  kaarawan  o  sa 
mga  kaarawan  ng  inyong  mga  magulang? 
3  Saysayin  ninyo  sa  inyong  mga  analc,  at 
say  say  ill  ng  inyong  mga  anak  sa  kunilang 
mga  anak,  at  ng  kanilang  mga  anak  sa 
susunod  na  lalii.     4  Ang  iniwan  ng  ba- 
king gazam,  ay  kinain  ng  balang  arbeli ; 
at  ang  iniwan  ng  baking  arbeli  ay  kinain 
ng  balang  yelek ;  at  ang  iniwan  ng  balang 
yelek  ay  kinain  ng  balang  chasiir    5  Bu- 
mangou    kayo,    kayong    mga    lasing,   at 
kayo'y  umiyak;  at  umangal  kayo,  kayong 
lahat  na  manginginom  ng  alak,  dahil  sa 
matamis  na  alak ;  sapagka't  nahiwalay  sa 
inyong   bibig.     6  Sapagka't  isang  nacion 
ay  sumampa  sa  aking  lupain,  malakas  at 
walang  bilang ;  ang  kaniyang  m.ira  ngipin 
ay   mga  ngipin  ng   leon,   at  slyaV   may 
bagang  ng  malaking   leon.     7  Kaniyang 
sinira  ang  aking  puno  ng  uyas,  at  iniwa- 
sak  ang  aking  puno  ng  liigos :  kaniyang 
tinalupang  malinis  at  inihagis;  ang  mga 
sanga  noo'y  naging  maputi.      8  Manag- 
hoy  ka  na  gaya  ng  dalagang  nabibigkisan 
ng  kayong  magaspang  dahil  sa  asawa  ig 
kaniyang  kadalagahan.      9  Ang   bandog 
na   liarina   at   ang    inuming    liandog  ay 
nahiwalay  sa  bahay  ng  Panginoon  ;  ang 
mgji  sacerdote,  ang  mg'a  tagapamahala  ng 
Panqinoon,  tumatangis.     lo  Ang  bukid 
ay  sira,  ang  lupain  ay  tumatangis ;  sapag- 
ka't  ang  trigo  ay  sira,  ang  bagoiig  alak  ay 
tuyo,  ang  langis  ay  umaanta.     11  Kayo'y 
mahiya,  Oli  kayong  mga  mangbubukid, 
kayo'y   umangal,    Oh  kayong  mga  mag- 
uuyas,  dahil  sa  trigo  at  dahil  sacebada; 
sapagka't  ang  pag-aani  sa  bukid  ay  nawa- 
la.     12  Ang  puno  ng  uvas  ay  natuyo,  at 
ang  puno   ng   higos  ay    nalaUmta;    ang 
puno  ng  granada,    ang  puno  ng  palraa  av 
gayon    din,    at  ang   puno    ng    manzana, 
lahat  ng   puno   ng  kahoy  sa  parang  ay 
tuyo :  sapagka^t  ang  kagalakan  ay  nawala 
sa  mga  anak  ng^raga  tawo.     is  Mangag- 
bigkis    kayo    ng    kayong    magaspang,     at 
managlioy  kayong  mga  sacerdote;    uma- 
pgal  kayoj  kayong  mga  tagapamahala  s^ 


altar;    halikayo,     maliiga     kayo    boong 
gabi   sa  kayong  magaspang,  kayong  mga 
tagapamahala  ng  aking  Dios :   sapagka't 
ang   bandog  na  harina  at  ang   inuming 
handcg  ay  nahiwalay  sa  baiiay  ng  inyong 
Dios.       14  Maghayag    kayo    ng    ayuno, 
tuma\^ag  kayo  ng  isang  dakilang  ka}  i- 
sanan,  inyong  pisanin  ang  mga  matanda 
at  ang  lahat  na  mananaltaa  sa  lupain  sa 
bahay  ng  PANGmooNG  inyong  Dios,  at 
kayoV  dumaing  sa  Panginoon.     15  jSa 
aba  ng  araw!  sapagka't  ang  kaarawan  ng 
Panginoon  aj  malapit   na,  at  darating 
na   parang  kagibaan  na  mula  sa  Maka- 
pangyarihan-sa-lahat.     16  ^  Hindi  ba  ang 
pagkain  ay  nahiwalay  sa  ating  mga  mata, 
00,  ang  kagalakan  at  ang  kasayahan  ay 
nahiwalay    sa     bahay     ng     ating     Dios? 
17  Ang  mga  binhi  ay  nabubulok  sa  kani- 
lang  bugal;   aiig  mga    kamalig   ay  giba, 
ang  mga  imbakan  ay  bagsak;  sapagka't 
ang  trigo  ay  natuyo.       18  I  Ganiyan  na 
lamang  ang  ungal  ng   mga   hayop!    ang 
mga    bakahang    kawan     ay    natitigilan"^ 
sapagka't  wala  silang  sabsabin;   00,  ano- 
mga  kawan  ng  tupa  ay  nangasira.     19  Oit 
Panginook,    sa    iyo'y  dumadaing    ako : 
sapagka't  sinupok  ng  apoy  ang  mga  sab- 
sabin sa  ilang,   at   sinunog   ng  liab  ang 
lahat  na  punong  kahoy  sa  parang.    20  Oo^ 
ang  mga  hayop  sa  bukid  ay  umuungal  sa 
iya:  sapagka't  ang  mga  batis  ng  tubig  av 
natuyo,   at   sinupok   ng    apoy  '  ang.  mga 
sabsabin  sa  ilang. 

2  Hipan  ninyo  ang  pakakak  sa  Zion,  at 
^  kayo'y  magkaingay  sa  aking  santong 
bundok ;  manginig  ang  lahat  na  manana- 
liaa  sa  lupain:  sapagka't  ang  kaarawan 
ng  PANSiNOONaydumarating,  sapagka^t 
malapit  na;  2  araw  ng  kadiliman  at  n4 
pagkukulimlim,  araw  ng  mga  alapaap  at 
Pg  pagsasalimuot  ng  dilim,'  gaya  ni> 
liwayway  na  namumukadkad  sa  mSa 
bundok;  isang  malaking- bayan  at  mati- 
bay,  hindi  nangyari  kailan  man  ang  gava 
nito,  o  magkakaroQii  pa  man  pagkatapos 
ng  mfa  yaon,  hangang  sa  mga  taon' n§ 
malaong  panahon.  3  Isang  apoy  an^' 
sumusupok  sa  harap  nila;  at  sa  likuran 
nila'y  isang  iiab  ang  sumusunog:  ang 
lupain  ay  gaya  ng  halamanan  sa  Edeii 
9a  harap  niia,  at  sa  likuran  nila'y  isang 


2.  26 


JOEIi, 


895 


sirang  ilang ;  oo,  at  walang  nakataanan 
sa  kanila.  4  Ang  hichura  nila  ay  gaya 
ng  liichura  ng  mga  kabayo;  at  kung 
paano  ang  mga  inangangabayo  gayon 
sila  tumatakbo.  5  Gaya  ng  ingay  ng 
mga  karro  sa  mga  talnktok  ng  mga  bun- 
dok luraolukso  sila,  gaya  ng  hugong  ng 
liab  ng  apoy  na  sumusiipok  sa  dayami, 
gaya  ng  isang  matibay  na  bayan  na 
humalianay  sa  pagbabaka.  6  Sa  kani- 
lang  harap  ang  mga  bayan  ay  nagUida- 
lamhati :  laliat  ng  mukha  ay  namumutla. 
7  Sila'y  tumatakbong  parang  makapang- 
yarihang  mga  lalaki;  kanilang  pinagla- 
lambitinan  ang  kuta  na  parang  mga 
lalaking  pangbaka;  at  sila^y  lumalakad 
bawa't  isa  ng  kaniyang  mga  lakad,  at 
hindi  nila  binabago  ang  kanilang  mga 
hanay.  8  O  nagtutulakan  raang  isa't 
isa;  silaV  luraulakad  bawa't  isa  sa  kani- 
kaniyang  landas:  at  sila^y  dadaluhong  sa 
mga  sandata,  at  hindi  sila  malalansag. 
9  Kanilang  nilulukso  ang  ciudad ;  kani- 
lang tinatakbo  ang  kuta;  kanilang  pinag- 
^lalambitinan  ang  mga  bahay ;  *  sila'y 
pumapasoksa  mga  dungawan  na  parang 
magnanakaw.  10  Ang  lupa  ay  lumilin- 
dol  sa  liarap  nila;  ang  mga  langit  ay 
nanginginig:  ang  araw  at.  an^  buan  ay 
nagdilim,  at  itinigil  ng  mga  bitoin  ang 
kanilang  kislap:  ll  at  pinatutunog  ng 
PanOiNqon  ang  kaniyang  \roces  sa  harap 
ng  kaniyang  kawal ;  sapagka't  ang  kani- 
yang kampamento  ay  totoong  malaki ; 
sapagka't  mal^kas  na  gumagawa  ng  kani- 
yang salita:sapafka't  ang  kaarawEtn  ng 
pANomoo:^  ay  malaki  at  totoong  kaki- 
lakilabot;  at  ^sinong  tmakatataban? 
12  iGayon  ma^y  ngayon,  sabi  ng  Pangi- 
NOON,  jna^balik-loob  kayo  sa  akin  ng 
inyong ;  bOfOiJg  puso,  na  may  pag~aayuno 
at  may  pag-iyiik,  at  may  pagtangis :  IS  at 
hapakin  tjiriyo  ang  inyong  paso,  at  huag 
ang  inyong  i»ga  darait,  at  kayo^y  mag- 
balik-loob  sa  PanSinoong  inyong  Dios : 
f^apagka't  siya^y  maawain  at  puspos  ng 
kahabagan,  banayad  sa  pagkagalit  at 
sagana  sa  _  kaawaan,  at  nagsi^isi  siya  ^a 
kasam-an.  14  ^  Sinong  nakakaalam  kung 
siya^y  hindi  mag babalik-loob  at  magsisisj, 
at  mag-iiwan  ng  isang  basbas  sa  likuran 
niya,  ng  haijdGg  na  harina,  at  ng  inuming 
haiKiog  sa  Panginoong  inyong  Dios?    . 

15  Hipan  ninyo  ang  pakakak  sa  Zion, 
mangilin  kayo  ng  isang  ayuno,  tumawag 
kayo  ng  is?ing  dakilang  kapisanan : 
16  pisanin  ninyo  ang.bayain,  magdiwang 
ang  kapulungan,  pisanio  iingjnga  matanda, 


pasanin  ang  mga  bat  a,  f.t  yaong  mga 
pasusuhin:  lumabas  arig  novio  sa  kani- 
yang silid,  at  ang  no  via  sa  kaniyang 
silid.  17  Umiyak  ang  mga  sacer dote, 
ang  mga  tagapamahala  ng  Panginoon,  sa 
pag-itan  ng  malaking  pintuan  at  ng  altar, 
at  kanilang  sabihing:  Maawa  ka  sa  iyong 
bayan,  Oh  Panginoon,  at  huag  mong 
ibigay  ang  iyong  bayan  sa  kakutyaan^ 
na  ang  mga  nacion  ay  magpuno  sa  kanila: 
^bakit  kanilang  sasabihin,  sa  gitna  ng 
mga  bayang :  Saan  nandoon  ang  kanilang 
Dios? 

18  Ng  magkagayo'y  ang  PanGinoon 
ay  naging  masikap  sa  kaniyang  lupain,  at 
nahab^g  sa  kaniyang  bayan.  19  At  ang 
Panginoon  ay  sumagot,  at  nagsabi  sa 
kaniyang  bayang:  Narito,  ako^y  magsu- 
sugo  sa  inyo  ng  trigo,  at  alak,  at  langis, 
at  inyong  kabubusugan:  at  hindi  ko  na 
gagawin  pa  kayo  na  kakutyaan  sa  gitna 
ng  mga  nacion:  20  k«ngdi  aking  ihihi- 
walay  ha  malayo  sa  inyo  aiig.  kaaivay  sa 
hilagaan,  at  aking  itataboy  siya  sa  isang 
lupaing  tuyo  at  sira,  ang^  kaniyang  pa- 
nguna-y  sa  clagat  silangahan,  at  ang  kaai- 
yang  pinakahuling  bahagi:  ay  sa  dagat 
kalunuran;  at  ang  kaniyang  baho  ay 
aalingasaw,  at  ang  masamang  amoy  ay 
iilanglang,  sapagka't  siya'y  gumawa  ng 
niga  dakilang  bagay.  21  Huag  kang 
matakot.  Oh  lit  pain,  ikaw.  ay  matua  at 
magalak;  sapagka't.ang  PanQinoon  ay 
gumawa  ng  dakilang  mga  bagay.  22  Ka- 
yo'y  huag  matakot,  kayong  mga  hayop  sa 
paramg;  sapagka^t  ang  mga  sabsabin  sa 
ilang  ay  sumisibol,  sapagkaft  ang  puno  ng 
kahoy  ay  nagbuj)unga^  ang  puno  ng  higos 
at  ang  pUno  ng  uvas  fty  naglabas  ng  kani- 
lang lakas.  25  JKayo  nga^y  matua,  ka- 
yong mga  anak  ng  Zion,  at  magalak  sa 
Panginoong^  inyong  Dios:  sapagka*t  ka^ 
niyang  ibinibigay  sa  inyo  ang  maagang 
ulan  sa  tapat  na  sukat,  at  kaniyang  pina- 
lalagpak  ang  ulan  dahil  sa  inyo,  ang 
maagang  ulan  at  ang  tanghaling  ulan,  sa 
unang  fettan.  24  At  ang  mga  lapag  ay 
mapupuno  ng  trigo,  at  arig  mga  kamalig 
ay  aapaw  ng  alak  at  langis.  as  At  aking 
isasauli  sa  inyo  ang  mga  taon  na  kinain 
ng  balang  arbeh,  ng  balang  yelek,  ng 
balang  chasil,  at  ng  balang  gazara,  na 
aking  malaking  kaw^l^  na  aking  sinugo  sa 
gitna  ninyo.  26  At  kayo*y  kakain  na 
sagana,  at  mabubusog,  at  inyong  pupuri- 
hin  ang  pangalan  ng.PANQiNOONG  inyong 
Dios,  iia  gumawa  ng  kababalaghan  sa 
inyo  I  at  ang  akiug  bayj^n  ay  hindi  malii- 


896 


JOEL. 


2.  26 


hiya  kailan  man.  27  At  inyong  malala- 
man  na  ako'y  nasa  gitna  ng  Israel,  at  ako 
ang  Pakginoong  inyong  Dios,  at  wala 
ng  iba:  at  ang  aking  bayan  ay  liindi 
miihihiya  magpakailan  man. 

28  At  mangyayari  pagkatapos,  na 
aking  ibubuhos  ang  aking  espiritu  sa 
lahat  ng  laman  ;  at  ang  inyong  mga  anak 
na  lalaki  at  babaye  ay  mangliuhula,  ang 
inyong  mga  matanda  ay  niananaginip  ng 
mga  panaginip,  ang  inyong  mga  binata 
ay  makakakita  ng  inga  malikmata: 
29  at  sa  mga  aliping  lalaki  at  babaye 
naman  ay  aking  ibubuhos  ang  aking  espi- 
ritu sa  mga  araw  na  yaon.  30  At  ako'y 
magpapakita  ng  mga  kababalaghan  sa 
mga  langit  at  sa  lupa,  na  dugo,  at  apoy, 
?.t  mga  haliging  usok.  31  Ang  araw  ay 
magiging  kadiliman,  at  ang  buanay  dugo, 
bago  dumating  ang  dakila  at  kakilakila- 
bot  na  kaarawan  ng  Pangii<ioon.  32  At 
mangyayari  na  sino  mang  tumawag  sa 
pangalan  ng  Panginoon  ay  maliligtas: 
sapagka't  sa  bundok  ng  Zion  at  sa  Jeru- 
salem doroon  yaong  mga  nakatataanan, 
gaya  ng  sinabi  ng  Panginook,  at  sa  mga 
nalabi  ay  yaon  mga  tinatawag  ng  Pangi- 
NOOX. 

3Sapagka^t,  narito,  sa  mga  kaarawang 
yaon,  at  sa  panahong  yaon,  pagka 
aking  ibabalik  ang  pagkabihag  ng  Juda 
at  ng  Jerusalem,  2  aking  pipisanin 
ang  lahat  na  nacion,  at  aking  mga  iba- 
baba  sa  libis  ni  Teho^fat;  at  ako'y 
makikipagkaalit  sa  kanila  doon  dahil  sa 
aking  bayan  at  dahil  sa  aking  manang 
Israel,  na  kanilang  pinangalat  sa  mga 
nacion,  at  binahagi  ang  aking  lupain. 
3  At  kanilang  pinagsapalarang  laro  ang 
aking  bayan :  at  kanilang  ibinigay  ang 
isang  batang^  lalaki  sa  lugar  ng  isang 
dalahira,  at  ipinagbili  ang  isang  batang 
babaye  dahil  sa  alak,  upang  sila'y 
makainom.  4  Go,  at  l&no  kayo  sa 
akin,  Oh  Tiro,  at  Zidon  at  boong  lupain 
ng  Filistia  ?  l  Gagantihin  ba  ninyo  ako  ? 
at  kung  ako'y  inyong  gantihan,  maliksi 
at  madali  na  aking  ibabalik  ang  inyong 
kagantihan  sa  inyong  sariling  ulo.  5  Sa 
paraang  inyong  kinuha  ang  aking  pilak 
at  aking  ginto,  at  inyong  dinala  sa  inyong 
mga  tempio  ang  aking  mainam  at  maliga- 
yang  mga  bagay ;  6  ang  mga  anak  naman 
ng  Juda  at  ang  mga  anak  ng  Jerusalem  ay 
inyong  ipinagbili  sa  mga  anak  ng  mga  taga 
Grecia,  upang  inyong  mailayo  sa  kani- 
lang hanganan :  7  narito,  aking  ititindig 
sila   sa    lugar  na  inyong  pinagbilhan  sa 


kanila,  at  aking  ibabalik  ang  inyong 
kagantihan  sa  inyong  sarilii%  ulo ; 
8  at  aking  ipagbibili  ang  inyong  mga 
anak  na  lalaki  at  baba.ye  sa  kamay  ng 
mga  anak  ni  Juda,  at  ipagbibili  nila  si  la 
sa  mga  Seba,  sa  isang  naciong  malayu: 
sapagka't  sinalita  ng  Panginoon. 

O  Ihayag    ninyo    ito  sa    mga    nacion; 
kayo'y    magjianda    ng  pagbabaka:    pasi- 
glahin  ninyo  ang  mga  makapangyarihang 
klaki;    lumapit    ang    lahat   na 'lalaking 
pang-baka,  silaV  magsisampa.     lo  Gawin 
ninyong^  mgn    tabak    ang    inyong    mga 
pangbukid,  at  mga  si  bat  ang  inyong  m|a 
kcirit:    magsabi    ang    mahinang:    Ako'^y 
malakas.     ii  Kayo'y  magmadaii,  at  pu- 
marito    kayong  lahat  na    mga  nacion  sa 
palibot,     at     magpipisan     kayo:     iyong 
pababain    doon    ang   iyong    mga    maka- 
pangyarihan,  Oh  Panginoof.     12  Mag- 
sigising,  at  magsisampa  ang  mga  nacion  sa 
libis  ni  Tehosafat:  sapagka't  doo'y  uupo 
ako  upang  hatulan  ang  lahat  na   nacion 
sa  palibot.     13  Isaksak  ninyo  ang  karit 
sapagka't    ang     aanihin    ay    hinog    na: 
kayo'y    parito,    at   yumapak;    sapagka^t 
ang  ahlisan  ng   alak    ay    puno,   ang  ka- 
malig  ng   alak   ay   umaapaw,    sapagka't 
ang     kanilang     kasam-an     ay     raalaki. 
14  i  Mga  karamihan,  mga  karamihan  sa 
libis     ng    pagpapatuloy !    sapagka't   ang 
kaarawan  ng  Panginoon  ay  malapit  na 
sa  libis  ng  pagpapatuloy.     15  Ang  araw 
at  ang  buan  ay  nagdilim,  at   pinigil    ng 
mga  bituin  ang  kanilang  kislap.     is  At 
ang  Pangikoo'y  aangal   mula   sa   Zion, 
at  palalakasin  ang  kaniyang  voces  mula 
sa    Jerusalem;    at    ang    mga    langit    at 
ang  lupa  ay   lilindol :    nguni't   ang    Pa- 
NGixooN  ay  raagighig  silungan  sa   kani- 
yang bayan,  at  kati  bayan   sa  mga    anak 
ng  Israel.     17  Sa  gayo'y    inyong    maki- 
kilala  na  ako  ang    Panginoong  inyong 
Dios,    na   tuniatahan    sa   Zion,  na  aking 
santong     bundok:     kung     magkagayo'y 
magiging  santo  ang  Jerusalem,  at   hinii 
na  daraan  pa  ang  mga  taga  ibang  lupa. 

18  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon,  na 
ang  mga  bundok  ay  tutuluan  ng  ma- 
tamis  na  alak,  at  ang  mga  burol  ay 
aagusan  ng  gatas,  at  ang  lahat  na  batis 
ng  Juda  ay  aagusan  ng  mga  tubig;  at 
isang  bukal  ay  lalabas  sa  bahay  ng  Pa- 
NGiNOON,  at  didiligin  ang  libis  ng  Sitim. 

19  Ang  Egipto  ay  magiging  kagibaan,  at 
ang  Edom  ay  magiging  ilang  na  giba, 
dahil  sa  kadahasang  ginawa  sa  mga  anak 

Juda,    sapagkaH  sila'y   nagbubo    ng 


2.  3 


AMOS. 


897 


walang  salang  dugo  be  kanilang  lupain.  1  panahon.  21  At  aking  lilinisin  ang»  kani- 
20  Nguni't  ang  Jiida'y  tatahan  magpaka-  laiig  dugo  iia  bindi  ko  nilinis :  sapa^ka't 
ilan  man,  at  ang  Jerusalem  ay  sa  boong  |  ang  Panginoon  ay  tumatahan  sa  Zioii. 


AMOS. 


I  Ang  mfa  salita  ni  Amos  na  riasa  gitna 
"  ng  mga  pastor  sa  Tekoa,  na  nakakita 
n^  tungkol  sa  Israel,  ng  mga  kaarawan 
ni  XJzias  na  hari  sa  Juda,  at  ng  mga 
kaarawan.nl  Jeroboam  na  anak  ni  Joas 
na  hari  sa  Israel,  na  dalawang  taon  bago 
dumating  ang  lindoL 

2  At  kaniyang  sinabing :  Ang  PanQi- 
NOON  ay  aangal  mula  sa  Zion,  at  sisigaw 
ng  kaniyang  voces  mula  sa  Jerusalem ;  at 
ang  mga  sabsaban  ng  mga  pastor  ay 
tatangis,  at  ang  taluktok  ng  Karmel  ay 
matutuyo. 

3  Ganito  ang  sabi  ng  PanGinoon: 
Dahil  sa  tatlong  pagsalangsang  ng  Da- 
masko,  oo,  dahil  sa  apat,  hindi  ko 
ihihiwalay  ang  kaparusahan  niya;  sa- 
pagka't  sila^y  gumiik  sa  Gilead  ng 
pangiik  na  bakal:  4  nguni't  aking 
susuguin  ang  isang  apoy  sa  loob  ng  bahay 
ni  Hazael,  at  susupukin  noon  ang  mga 
palaeio  ni  Ben-hadad.  5  At  aking 
iwawasak  ang^  pangtrangka  ng  Damasko, 
at  aking  ihihiwalay  ang  mananalian  mula 
sa  libis  ng  Aven,  at  niya  na  humahawak 
ng  cetro  mula  sa  bahay  ng  Eden :  at  ang 
bayan  ng  Syria  ay  papasok  sa  pagkabihag 
hangahg  sa  Kir,  sabi  ng  PancJinoon. 

6  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
Dahil  sa  tatlong  pagsalangsang  ng  Gaza, 
oo,  dahil  sa  apat,  hindi  ko  ihihiwalay 
ang  kaparusahan  niya ;  sapagka't  kanilang 
dinalang  bihag  ang  boong  bayan,  upang 
mga  ibigay  sa  Edom:  7  nguni't  ako'y 
magsusugo  ng  apoy  sa  kuta  ng  Gaza,  at 
mga  susupukin  noon  ang  mga  palaeio 
noon :  8  at  aking  ihihiwalay  ang  mana- 
nanahan  mula  sa  Asdod,  at  siya  na 
humahawak  ng  cetro  mula  sa  Askelon; 
at  aking  ibabalik  ang  aking  kamay  laban 
sa  Ekron,  at  ang  nalabi  sa  mga  Filisteo 
ay  malilipol,  sabi  ng  Panginoong  Dios. 

9  Ganito  ang  sabi  ng  PanQinoon: 
Dahil  sa  tatlong  pagsalangsang  ng 
Tiro,  00,  dahil  sa  apat,  hindi  ko  ihihi- 


walay ang  Icaparusahan  niya ;  sapagka*t 
kanilang « ibinigay  ang  boong  bayan  sa 
Edom,  at  hindi  inalala  ang  tipang  pag- 
kakapatid :  10  nguni't  aMng  susuguin 
ang  isang  apoy  sa  kuta  ng  Tiro,  at 
susupukin  noon  ang  mga  palaeio  noon. 

H  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon: 
Dahil  sa  tatlong  pagsalangsang  ng  Edom, 
oo,  dahil  sa  apat,  hindi  ko  ihihiwalay 
ang  kaparusahan  niya;  sapagka^t  hinabol 
niya  ang  kaniyang  kapatid  ng  tabak,  at 
ipinagkait  ang  boong  habag,  at  ang  kani- 
yang galit  ay  lubos  na  lumilipol,  at 
iningatan  niya  ang  kaniyang  pag-iinit 
magpakailan  maa:  12  nguni^t  magsu- 
sugo ako  ng  isang  apoy  sa  Teman,  at^ 
susupukin  noon  ang  mga  palaeio  ng 
Bozra. 

13  Ganito  .ang  sabi  ng  PanQinoon: 
Dahil  sa  tatlong  pagsalangsang  ng  mga 
anak  ng  Ammon,  oo,  dahil  ^  apat,  hindi 
ko  ihihiwalay  ang  kaparusahan  noon; 
sapagka't  kanilang  pinalua  ang  bituka 
ng  mga  babayeng  buntis  sa  Gilead, 
upang  kanilang  mapalapad  jing  kanilang 
hanganan:  14  nguni't  aking  papagnini- 
ngasin  ang  isang  apoy  sa  kuta  ng  Babba, . 
at  susupukin  noon  ang  mga  palaeio  noon, 
na  may  sutsutan.  sa  kaarawan  ng  pagba- 
baka,  na  may  bagyo  sa  kaarawan  ng 
ipoipo:  15  at  ang  kanilang  hari  ay 
papasok  sa  pagkabihag,  siya-  at  ang  ka- 
niyang mga  pangulo  na  magkakasama, 
sabi  ng  PAN(JiNoaN. 

2  Ganito  ang  sabi  ng  PanSinoon  : 
Dahil  sa  tatlong  pagasilangsang  ng 
Moab,  00,  dahil  sa  apat^  hindi  ko 
ihihiwalay  ang  kaparusaihan  noon; 
sapagka^t  kaniyang  sinunog  ang  mga  buto 
ng  hari  sa  Edom  na  pinapaging  apog: 
2  nguni^t  ako*y  magsusugo  ng  apoy  sa 
Moab,  at  susupukin  noon  ang  mga  palaeio 
ngKiriot;  at  ang  Moab  ay  mamamatay 
na  may  kaingay,  may  sutsutan,  at  may 
tunog  ng  pakakak:     S  at  aking  ihihi- 


898 


AMOS. 


2.  3 


waky  aiig  hukom  sa  gitna  noon,  at 
papatayin  ko  ang  lahat  na  pangulo  noon 
na  kasama  niya,  sabi  fig  Panginoon. 

4  Ganito  ang  sabi  ng  Pangikoon: 
Dahil  sa  tatlong  pagsalangsang  ng  Juda, 
00,  dahil  sa  apat,  hindi  ko  iliiliiwalay 
ang  kaparusalian  niya;  sapagka't  kani- 
lang  itinakuil  ang  kautusan  ng  Pangi- 
NOON,  at  hindi  iningatan  ang  kaniyang 
mga  palatuntunan,  at  iniligaw  siUi  ng 
kanilang  mga  bulaan,  ayon  sa  mga 
inilakad  ng  kanilang  mga  magulang: 
5  nguni't  magsusugo  ako  ng  apoy  sa 
Juda,  at  susupukin  noon  ang  mga 
palacio  ng  Jerusalem. 

6  Ganito  ang  sabi  ng  Paistgikoon: 
Dahil  sa  tatlong  pagsalangsang  ng  Israel, 
oo,  dahil  sa  apat,  hindi  ko  ihihiwalay 
ang  kaparusalian  niya;  sapagka't  kani- 
lang ipinagbili  ang  banal  dahil  sa  pilak, 
at  ang  mapagkailangan  sa  dalawang 
paang  panyapak :  7  na  iniimbot  pati 
ng  alabok  sa  lupa  na  nasa  ulo  ng  dukha, 
at  inililiko  ang  lakad  ng  raaamo :  at  ang 
isMng  ialaki  at  ang  kaniyang  ama  ay 
sumisiping  sa  isang  dalaga,  upang  dumhan 
ling  aking  santong  pangalan:  8  at 
sila'y  nahihiga  sa  tabi  ng  lahat  na  altar, 
sa  ibabaw  ng  mga  kasuotang  sanla,  at  Ra 
bahay  ng  kanilang  Dios  ay  umiinom  ng 
alak  ng  mga  naparusahan.  9  Gayon 
ma'y  nilipol  ko  ang  Amorreo  sa  harap 
nila,  na  ang  taas  ay  gaya  ng  taas  ng  mga 
cedro,  at  siya'y  malakas  na  gaya  ng  mga 
encina ;  gayon  ma'y  nilipol  ko  ang  kani- 
yang bunga  sa  itaas,  at  ang  kaniyang 
mga  ugat  sa  ilalim.  10  Isinampa  ko  rin 
kayo  sa  lupain  ng  Egipto,  at  inilagay 
ko  kayong  apat  na  puong  taon  sa 
ilang,  upang  ariin  ninyo  ang  lupain 
ng  Amorreo.  11  At  nagbangon  ako  sa 
inyong  mga  anak  ng  mga  profeta,  at  sa 
inyong  mga  binata  ng  mga  Nazareo.  iDi 
ba  gayon,  Oh  kayong  mga  anak  ng 
Israel?  sabi-  ng  Pangikoon.  12  Nguni't 
binigi^an  ninyo  ang  mga  Nazareo  ng  alak 
na  mainom;  at  inutasan  ninyo  ang  mga 
profeta,  na  sinabing,  Huag  kayong 
manghula.  13  Narito,  aking  pipighatiia 
kayo  sa  inyong  lugar,  na  gaya  ng  isang 
karrong  nahuhutok  na  puno  ng  mga 
bigkis.  14  At  ang  pagtakas  ay  mapapawi 
sa  matulin,  at  ang  malakas  ay  lilndi 
makaaasa  sa  kaniyang  kalakasan,  o  ang 
makapangyarihan  man  ay  makapagliligtas 
sasarili:  15  o  makatitindig  man  siyang 
humahawak  ng  bosog ;  at  siyang  matulin 
sa  paa  ay  hindi  makaiiiigtas :  o  sly  a  mang 


nakasakay  sa  kabayo  ay  makaiiiigtas  t 
16  at  siya  na  matapang  sa  mga  maka- 
pangyarihan ay  tatakas  na  hubad  sa  araw 
na  yaon,  sabi  ng  Panginoox. 

3Dingin  ninyo  ang  salitang  ito  na 
sinalita  ng  Panginoon  laban  sa 
inyo,  Oh  mga  anal^  ng  Israel,  laban  sa 
boong  sarabahayan  na  aking  isinampa 
mala  sa  lupain  ng  Egipto,  na  sinabing: 
2  Kayo  lamang  ang  aking  nakilala  sa 
lahat  ng  sambahayan  sa  lupa:  kaya't 
aking  dadalawin  sa  inyo  ang  lahat 
ninyong  kasam-an.  3  ^Makalalakad  ba 
ang  dalawa  na  magkasama,  liban  sa  sila'y 
magkaalam?  4  iUungal  ba  ang  leou  sa 
gubat,  kung  wala  siyang  huli?  isisigaw 
ba  ang  batang  leon  sa  kaniyang  yungib, 
kung  wala  siyang  huUng  ano  roan? 
5  iMalalaglag  ba  ang  ibon  sa  silo  sa  ibabaw 
ng  lupa,  ng  walang  silo  para  sa  kaniya? 
^lulukso  ba  ang  silo  mula  sa  lupa,  at 
walang  nahuling  ano  man  ?  6  i  Tutunog 
ba  ang  pakakak  sa  ciudad,  at  ang  bayan 
ay  hindi  m.anginginig?  ^  i^iagkakaroon  ba 
ng  kasam-an  sa  ciudad,  at  hindi  ginawa 
ng  Panginoon  ?  7  Tunay  na  ang  Pangi- 
noong  Digs  ay  walang  gaga  win,  kungdi 
kaniyang  ihahayag  ang  kaniyang  lihim  sa 
kaniyang  inga  alipin  na  mga  profeta. 
8  Ang  leon  ay  umungal,  ^sinong  di  mata- 
takot  ?  ang  Panginoong  Dios  ay  nagsalita, 
^sinong  hindi  manghuhula? 

9  Ibalita  ninyo  sa  mga  palacio  sa 
Asdod,  at  sa  mga  palacio  sa  lupain  ng 
Egipto,  at  inyong  sabihing:  Magpipisau 
kayo  sa  mga  bundukin  ng  Samaria,  at 
inyong  raasdan  kung  anong  laking  ingay 
ang  naiidoon,  at  kung  anong  kapighatian 
ang  nasa  gitna  noon.  10  SapagkaMi  hindi 
sila  marunong  gurnawa  ng  matuid,  sabi 
ng  Pakginoox,  na  nag-iimbak  ng  pang- 
dadahas  at  ])agnanakaw  sa  kanilang  mga 
palacio.  11  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  Dios:  Kaaway  ay  paririto 
sa  palibot  ng  lupain :  at  kaniyang 
ibabagsak  ang  lakas  mo  sa  iyo,  at  ang 
iyoug  mga  palacio  ay  masasamsaman. 
13  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon! 
Kung  paanong  inaagaw  ng  pastor  sa 
bibig  ng  leon  ang  dalawang  hita  o  ang 
isang  piraso  ng  tainga;  gayon  ililigtas 
ang  mga  anak  ng  Israel  na  nangauupo  sa 
Samaria  sa  sulok  ng  banig,  at  sa  mga 
sulok  ng  hihigan.  13  Dingin  ninyo,  at 
patotohanan  ninyo  laban  sa  bahay  ng 
Jakob,  sabi  ng  Panginoong  Digs,  ng  Dios 
i  ng  mga  hukbo.     14  SapagkaH  na  araw  na 


5.  9 


AMOS. 


899 


aking  dadalawin  ang  mga  pagsalangsang 
ng  Israel  sa  kaniya,  aking  dadalawin  din 
ang  mga  altar  ng  Bet-el,  at  ang  mga 
sungay  ng  altar  ay  mahihiwalay,  at 
malalaglag  sa  lupa.  15  At  aking  susu- 
gatan  ang  baliay  na  pangtag-inaw  na 
kasabay  ng  baliay  na  pangtag-init ;  at 
ang  mga  bahay  na  garing  ay  ^lagigiba^  at 
ang  mga  malaking  bakay  ay  magkaka- 
wakas,  sabi  ng  Panginoon. 

4Dingin  ninyo  ang  voces  na  ito,  Oh 
mga  baka  sa  Basan,  na  nangasa 
bundok  ng  Samaria,  na  pumipighatl.  sa 
dukha,  na  guraigipit  sa  mga  mapag- 
kailangan,  na  nagsasabi  sa  kanilang  mga 
panginoon:  Balhin  ninyo  ritOj  at  ating 
inumin.  2  Ang  Panginoong  Dios  ay 
sumumpa  sa  pamamag-itan  ng  k&.niyang 
kasantosan,  na,  narito,  ang  mga  kaarawan 
ay  darating  sa  inyo,  na  kanilang  kukunin 
kayo  ng  mga  taga,  at  ang  nalabi  sa  inyo 
ng  mga  pamingait.  3  At  kayo^y  lalabas 
sa  mga  sira,  na  bawa't  isa'y  kasunod 
ng  isa;  at  kayo'y  magpapakahagis  sa 
Harmon,  sabi  ng  Pan&inoon. 

4  Pumaroon  ka  sa  Bet-el,  at  sumalang- 
sang  ka,  sa  Gilgal  at  paramihin  ninyo 
ang  pagsalangsang,  at  inyong  dalhin  ang 
inyong  mga  hayin  tuing  umaga,  at  ang 
inyong  mga.  ikasarapuong  bahagi  tuing 
tatlong  araw ;  5  at  kayo^y  maghandog 
ng  hayin  ng  pasasalamat  na  may  levadura, 
at  kayo'y  raagghayag  ng  kusang  mga 
handog  at  inyong  mga  itanyag;  sapagka^t 
ito'y  nakaluUigod  sa  inyo,  Oh  ninyong 
mga  anak  ng  Israel,  sabi  ng  Panginoong 
Dios.  ®  At  binigyan  ko  naman  kayo 
ng  kalinisan  ng  mga  ngipin  sa  lahat 
ninyong  mga  ciudad,  at  kakulangang 
tinapay  sa  lahat  ninyong  mga  lugar: 
gayon  man  ay  hind i  kayo  nagbalik  sa 
akin,  sabi  ng  Panginook.  v  At  akin 
namang  pinigil  ang  ulan  sa  inyo,  ng 
tatlong  buan  na  lamang  at  pag-aani*na, 
at  aking  pinaulan  sa  isang  ciudad,  at 
hindi  ko  pinaulan  sa  kabilang  ciudad: 
isang  bahagi  ay  inulanan,  at  ang  bahagi 
na  hindi  inulanan  ay  natuyo.  8  Sa 
gayo'y  dalawa  o  tatlong  ciudad  ay 
gumagala  sa  isang  ciudad  upang  uminom 
ng  tubig,  at  hindi  mga  napawiang  uhaw : 
gayon  ma*y  hindi  kayo  nagbalik,  sa  akin, 
sabi  ng  Panginoon.  9  Aking  sinugatan 
kayo  ng  pagkalanta  at  ng  amag:  ang 
karamiiian  ng  inyong  mga  halaman,  at 
ng  inyong  mga  uvasan,  at  ng  inyong  mga 
higusan,  at  ng  inyong  mga  olivahan  ay 
nilipol  ng  balanggazam:  gayon  ma'y  hindi 


kayo  nagbalik-loob  sa  akin,  sabi  ng  Pa- 
nginoon, 10 'Aking  sinugo  sa  gitna  nin- 
yo ang  salot  na  gaya  ng  sa  Egipto :  arig 
inyong  mga  binata  ay  pinatay  ko  ng  tabak, 
at  dinala  ko  ang  inyong  mga  kabayo ;  at 
aking  pinaalingasaw  ang  balio  ng  inyong 
kampamento  hangang  sa  inyong  mga 
butas  ng  ilong:  gayon  ma'y  hindi  kayo 
nagbalik   sa  akin,   sabi   ng   PanQ^inoon. 

11  Aking  ibinual  ang  iba  sa  inyo-  gaya 
ng  ibual  ng  Dios  ang  Sodoma  at  Gomorra, 
at  kayo'y  naging  parang  dupong  na 
naagaw  sa  sunog:  gayon  ma'y  hindi  kayo 
nagbalik-loob  sa  akin,  sabi  ng  Panginoon. 

12  Kaya't  ganito  ang  gagawin  ko  sa  iyo. 
Oh  Israel :  at  sa  paraang  aking  gagawin 
ito  sa  iyo,  humanda  kang  salubungin  mo 
ang  iyong  Dios,  Oh  Israel.  13  Sapagka% 
narito,  siyang  gumagawa  ng  mga  bundok, 
at  lumilikha  ng  hangin,  at  nagsasaysay 
sa  tawo  kung  ano  ang  kaniyang  banta, 
na  nagpapadilim  ng  umaga,  at  yumayapak 
sa  mga  mataas  na  lugar  ng  lupa ;  ang 
Panginoon,  ang  Dios  ng  mga  hukbo  ay 
siya  niyang  pangalan.  * 

5Dingin  ninyo  ang  salitang  ito  na 
aking  itinataas  na  pinakapanaghoy 
sa  inyo,  Oh  baliay  ng  Israel.  2  Ang 
dalaga  ng  Israel  ay  nabual;  siyaV 
hindi  na  makababangon :  siya'y  nahagis 
sa  kaniyang  lupain;  walang  magtin&g 
sa  kaniya.  3  Sapagka*t  ganito  ang 
sabi  ng  Panginoottg  DiOS:  Ang  ciudad 
na  humuhugot  ng  isang  libo,  maii- 
wang  isang  daan,  at  ang  humuhugot  ng 
l«5ang  daan  ay  maiiwang  sampuo  sa  bahay 
ng  Israel.  4  Sapagka't  ganito  ang  sabi 
ng  Panginoon  sa  bahay  ng  Israel : 
Hanapin  ninyo  ako,  at  kayo'y  mabubu- 
hay:  5  nguni^t  huag  ninyong  hanapin 
ang  Bet-el,  o  pumasok  man  sa  Gilgal,  at 
huag  dumaan  sa  Beer-seba:  sapagka't 
walang  pagsalang  ang  Gilgal  ay  papasok 
sa  pagkabihag,  at  ang  Bet-el  ay  mawa- 
walan  ng  kabuluhan.  6  Inyong  hanapin 
ang  Panginoon,  at  kayo'y  mabubuhay; 
baka  siya'y  pumutol  na  parang  apoy  sa 
bahay  ng  Jose,  at  supukin  noon,  at 
walang  sa  Bet-el  ay  makapapatay : 
7  kayong  nagpapaging  ajenjo  sa  kaha- 
tulan,  at  naghahagis  ng  kabanalan  sa 
lupa;  8  inyong  hanapin  ang  lumikha  ng 
mga  Pleyade  at  ng  Orion,  at  nagpapaging 
umaga  sa  kadiliman,  at  nagpakulimlim 
sa  araw  ng  gabi;  yaong  tumatawag  sa 
mga  tubig  sa  dagat,  at  nagbubuhos  sa 
balat  ng  lupa;  Panginoon  ang  siya 
niyang    pangalan;      9  yaong  nagdadala 


900 


AMOS. 


ng  bigiang  kabualan  ss  malakas,  im  ano 
pat    ang    kagibaan    ay    diunarating     sa 
katibayan.      lo  Kanilang    kinapopootan 
ang  nananaway  sa  pintiiang-daan,  at  ka- 
nilang   kmasusuklaman    ang    nagsasalita 
iig  matuid.,    li  Sa  paraan  nga  na  inyono" 
niyayapakan  ang  diiklia,  at^inyong  hini^ 
liingan  siya.  ng  trigo :    kayo'y  inagtatayo 
ng  mga  balmy  na  batong  hinicliuralian, 
nguni't    hindi     ninjo     mga     tatahanan; 
kayo  7  magtatanim  ng  mga  maligayang 
uvasan,  nguni't  hindi  kayo  iinora  ng  alak 
noon.      12  Sapagka't    talastas    ko    knng 
gaano  karami  ang  inyong  mga  pagsalang- 
sang,  at  kung  paanong  makapangyarilian 
ang  inyong  mga  kasalanan ;  kayong  mga 
pumipighati  sa  banal,  na  kinukunan  ninyo 
ng  suhol,  at  inyong  inililigaw  sa  kanikmy 
matuid  ang  mapagkailangan  sa  pintuang- 
daan.^     13  Kaya't    siya    na    inabait    ay 
tatahimik  sa  panaliong  vaon ;   sapagka't 
masamang  panalion.    li  Kayo'y  liumanap 
ng  mabiiti  at  liuag  masama,  upang  kayo'y 
mabuhay:  at  sa  gayoV  ang  Panginoon, 
ang   Dios  ng  mga  hukbo,  ay   sasa   inyo, 
gaya    ng    inyong    sinasabi.      is  Inyong 
kapootan    ang    masama,    at    ibigin    ang 
mabuti,  at  kayo'y  magtatag  ng  kahatnlan 
sa   pintuang-daan:    niaraliil  ang  Pangi- 
noon,    ang     Dios     ng     mga     liakbo    av 
magiging    maawaiii    sa   nalabi    sa    Jose. 
16  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  Panginoox, 
ng  Dios  ng  mga  luikbo,  ng  Panginoon: 
Magkakaroon   ng  panaghoy  sa  laliat  na 
maluang  na  daan ;  at  sila'y  magsasabi  sa 


5.  9 


lahat  na  mga  langsangan:  jAyl  jay! 
at  kanilang  tatawagin  ang  mangbubukid 
upang  tumangis,  at  sa  pagtangis  ang 
lahat  na  bihasa  sa  panaghoy.  17  At  sa 
lahat  ng  uvasan  ay  magkakaroon  ng 
panaghoy :  sapagka't  ako'y  daraan  sa  gitna 
mo,  sabi  ng  Panginoon.  i§  jSa  aba 
ninyo  na  nagnanasa  ng  kaarawan  ng  Pa- 
nginoon! i  bakit  ninyo  ninanasa  ang  kaa- 
rawan ng  Panginoon?  kadiliman  nga  at 
hindikaliwanagan.  19  Gaya  ng  kung  ang 
lalaki  ay  tumatakas  sa  leon,  at  isang  oso 
ang  sumasalubong  sa  kaniya;  o  puma- 
pa.sok  sa  bahay  at  isinasangkalan  ang 
kaniyang  kamay  sa  panig,  at  isang  ahas 
ay  kumagat  sa  kaniya.  20  i  Hindi  ba 
magigmg  kadiliman  ang  kaarawan  ng 
Panginoon,  at  hindi  kaliwanagan?  na 
totoong  madilim,  at  walang  kakina- 
ngan.  21  Aking  kinapopootan,  aking 
mwawalan  ng  kabuluhan  ang  inyong 
mga  kapistahan,  at  hindi  ako  malulugod 
sa    inyong    mga     dakilang     pagpipisan. 


-^  Co,  oaga  man  inyong  ihandog  sa  akin 
ang  inyong  mga  handog  na  susunugin  at 
mga  handog  na   harina,    hindi    ko    m&a 
tatangapin:  o  akin  mang  kalulugdan  ano- 
mga  handog  tungkol  sa  kapayapaan  na 
inyong  mga  matabang  hayop.     23  Ihiwa- 
lay  mo  sa  akin  ang  hugong  ng  iyong  mga 
awit;   sapa^ka't   hindi   ko  didingin   aSc. 
tinig  ng  lyong  mga  viola.      24  Kun^dl 
aagos    ang     kahatnlan    na    parang   nT-a 
tubig,  at  ang  kabjiaalan  na  parang  maka- 
pangyarihang    agos.        25  I  Nagdala    ba 
kayo  sa  akin  ng  mga  hayin,  at  ng  mga 
handog  sa  ilang  na  apat  na  puong  taon, 
Oh   bahay   ng    Israel?      26  Go,   inyong 
itinaas  si  Sikut  na  inyong  hari,   at  an- 
Kiyun  na  myong  mga  larawan,  ang  bituiS 
ng  inyong  mga  dios,  na  inyong  ginawa 
para  sa  inyong  sarili.     27  Kaya't  kayoV 
aking  papapasukin  sa  pagkabihag  sa  dako 
roon  ng  Damasko,  sabi  ng  Panginoon, 
na  ang  pangala'y  Dios  ng  mga  hukho. 
^  i  Sa  aba  nila  na  nagwawalang  bahala 
y    sa  Zion    at  nila  na  mga  tiwasay  sa 
bundok  ng  Samaria,   na  mga  bantog  na 
lalaki  sa  mga  pangulong  imcion,  na  mga  pi- 
nagsasadia  ng  bahay  ng  Israel !     2  Kayo  V 
dumaansa  Kalne,  at  inyong  tingnan;  at 
mularoonay  paroon  kayo  sa  Hamat  na 
malaki:  kung  magkagayo'y  bumaba  kayo 
sa   Uat   ng  mga  Filisteo :   ^magaling  ba 
siia  kay  sa  mga  kahariang  ito?  o  ^  malaki 
ba  ang  kanilang  hanganan  kav  sa  inyono- 
banganan?     3  Kayong  lumalayo  sa  ma"^ 
samang  araw  at  nagpapalapit  sa  luklukan 
ng  karahasan;       4  na  mga  nahihiga  sa 
mga   hihigang  garing,   at   nagsisiunat  sa 
kanilang     mga    colchon,     at    kumakain 
ng   mga     cordero    na    mula   sa    kawan, 
at    ng    mga    guya    na    mula    sa    gitna 
ng   kulungan;      5  na   iimaawit   ng   mga 
walang    kabuluhang    awit    sa     tinig    ng 
viola;  na   kumakatha   para  sa   kanilang 
sarili  ng  mga  kasangkapang  panugtpg,  na 
gaya  ni  David;     g  na  umiinom  ng  alak 
sa  mga  tasa,  at  nagsisipagpahid  ng  mga 
mamam  na  pabango;    nguni't  hindi  na- 
ngalulumbay  sa   pagkapighati    ng    Jose. 
7  Kaya't  ngayo'j  yayaon  silang  bihag  na 
kasama  ng  una  na  yumayaong  bihag,  at 
kasayahan  nila  na  nagsisiunat  ay  mapapa- 
ram.     8  Ang  PanginoongDiosaysnmura- 
pa  sa  kaniyang  sarili,  sabi  ng  Panginoon, 
ng  Dios  ng  mga  hukbo  :  Aking  kinayaya- 
niutan    ang    kadakilaan     ng    Jakob,    at 
kinapopootan  ang  kaniyang  mga  palacio : 
kaya't  aking  ibibigay  ang  ciudad  sampuo 
ng  lahat  na  nandoon.     9  At  mangyayari, 


8.  2 


AMOS. 


901 


kuDg  may  matirang  sampuong  lalaki  sa 
isang  bahay,  na  sila'y  maraamatay. 
10  At  pagka  itataas  siya  ng  kamag-anak, 
ng  sumusunog  sa  kaniya,  upang  ilabas 
ang  niga  bnto  sa  baliay,  at  magsasabi 
doon  sa  nasa  pinakaloob  na  babagi  Dg 
bahay:  ^^^ay  kasama  ka  pa  bang  sino 
man?  at  kaniyang  sasabibing,  Wala; 
kung  magkagayo'y  kaniyang  sasabibing, 
Ikaw  ay  turaahimik ;  sapagka't  bindi 
natin  babangitin  ang  pangalan  ng  Pangi- 
KOON.  11  Sapagka^t,  narito,  iniuutos  ng 
PanSinoon:  at  ang  malaking  bahay  ay 
susugatan  ng  pagkasira,  at  ang  munting 
bahay  ng  pagkatastas.  12  ^Tatakbo  ba 
ang  raga  kabayo  sa  malaking  bato  ?  I  mag- 
bubukid  ba  doon  ang  sino  man  sa  pama- 
mag-itan  ng  mga  toro  ?  inyo  ngang  gina- 
gawang  kapaitan  ang  kahatulan,  at  ajenjo 
ang  bunga  ng  kabanalan:  13  kayong 
nagagalak  sa  isang  bagay  na  wala,  na 
nagsasabing,  ^  ^Di  ba  kami  ay  nagdala 
para  sa  amin  ng  mga  sungay  sa  pama- 
mag-itan  ng  aming  sariling  kalakasan? 
14  Sapagka-t,  narito,  aking  ititindig  laban 
sa  inyo  ang  isang  nacion,  Oh  bahay  ng 
Israel,  sabi  ng  Pan^inoon,  ng  Dios  ng 
mga  hukbo ;  at  kanilang  pipigliatiin  kayo 
mula  sa  pagpasok  sa  Hamat  hangang  sa 
batis  ng  Araba, 

7Ganito  liapakita  sa  akin  ang  Pangi- 
noong  Dios:  at,- narito,  siya'y  lumik- 
ha  ng  mga  balang  gob  sa  pasimula  ng 
tanghaling  pagsibol  ng  tubo ;  at,  narito, 
\  na  siyang  tanghaling  tubo  pagkatapos 
na  makaani  ang  hari.  2  At  nangyari,  na 
ng  kanilang  matapos  makain  ang  pana- 
nim  sa  lupain,  akin  ngang  sinabing:  Oh 
Panginoong  Dios,  isinasamo  ko  sa  iyo, 
na  magpatawad  ka :  l  paanong  tatayo  ang 
Jakob?  sapagka't  siya^  mafiit.  3  Ang 
Pai?ginoo'y  nagsisi  tungkol  dito :  Hindi 
mangyayari,  sabi  ng  Panginoon. 

4  At  ang  Panginoong  Dios  napakita 
sa  akiog  ganito:  at  narito  ang  Pangi- 
noong  Dios  ay  tumatawag,  upang  humatol 
sa  pamamag-itan  ng  apoy;  at  sinupok 
ang  malaking  kalaliman  at  sinupok  ang 
jsang  bahagi.  5  Ng  magkagayo'y  sinabi 
kong,  Oh  Panginoong  Dios,  "^itigil  mo, 
isinasamo  ko  sa  iyo :  I  paanong  maka- 
tatayo  ang  Jakob?  sapagka^t  siya^  ma- 
liit.  6  Ang  PangiNOo'y  nagsisi  tungkol 
dito:.  Ito'y  hindi  rin  mangyayari,  sabi 
ng  Panginoong  Dios. 

•y  Ganito  siya  napakita  sa  akin :  at, 
narito,   ang   Panginoon  ay    nakatayo  sa 


tabi  ng  isang  kuta  na  ayon  sa  pa  bato  ng 
tinga  ang  pagkayari,  na  may  pabatong 
tinga  sa  kaniyang  kamay.  8  At  sinabi 
ng  Panginoon  sa  aking,  Amos  ^anong 
iyong  nakikita  ?  At  aking  sinabing, 
Isang  pabatong  tinga.  Ng  magkagayo'y 
sinabi  ng  Panginoong:  Narito,  ako'y 
maglalagay  ng  tinga  sa  gitna  ng  aking 
bayang  Israel ;  hindi  na  ako  magdadaan 
pa  sa  kanila:  @  at  ang  mga  mataas  na 
lugar  ng  Isaak  ay  magigiba,  at  ang  mga 
santuario  ng  Israel  ay  malalagay  na  sira ; 
at  ako'y  magbabangon  na  may  tabak 
laban  sa  bahay  ni  Jeroboam. 
^  10  Ng  magkagayo'y  nagsugo  si  Ama- 
zias  na  sacerdote  sa  Bet-el  kay  Jeroboam 
na  hari  sa  Israel,  na  nagsabing,  Si  Amos 
ay  nagbanta  laban  sa  iyo  sa  gitna  ng 
bahay  ng  Israel:  hindi  mababata  ng 
lupain  ang  lahat  niyang  mga  salita. 
11  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ni  Amos: 
Si  Jeroboam  ay  mamamatay  §a  pamamag- 
itan  ng  tabak,  at  ang  Israel  ay  walang 
pagsalang  dadalhing  bihag  mula  sa  kani- 
yang lupain.  12  Sinabi  rip.  ni  Amazias 
kay  Amos :  Oh  ikaw  na  nlapagkita, 
yumaon  ka,  at  tumakas  kang  pumatungo 
sa  lupain  ng  Juda,  at  doo'y  kumain 
ka  ng  tinapay,  at  raanghula  ka  roon : 
13  nguni't  huag  kang  manghula  na  sa 
Bet-el :  sapagka*t  siyang  santuario  ng  hari, 
at  siyang  bahay-hari.  14  Ng  magkaga- 
yo'y sumagot  si  Amos,  at  nagsabi  kay 
Amazias :  Ako'y  hindi  prof  eta  o  anak  man 
ng  profeta ;  kungdi  ako'y  pastor,  at  mang- 
aani  ng  puno  ng  sikomoro :  15  at  kinuha 
ako  ng  Panginoon  mula  sa  pagsunod  sa 
kawan,  at  sinabi  ng  Panginoon  sa  aking: 
Ikaw  ay  yumaon,  manghula  ka  sa  aking 
bayang  Israel.  16  Kaya't  ngayoy  dingin 
mo  ang  salita  ng  Panginoon  :  Iyong 
sinasabirig:  Huag  kang  manghula  laban 
salsrael,  at  huag  mong  ihulog  ang  iyong 
salita  laban  sa  bahay  ng  Isaak;  17  ka- 
ya*t  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  :  Ang 
iyong  asawa  ay  magiging  dalahira  sa 
ciudad,  at  ang  iyong  mga  anak  na  lalaki 
at  babaye  ay  mabubual  sa  pamamag-itan 
ng  tabak,  ^  ang  iyong  lupain  ay  mababa- 
hagi  ng  guhit ;  at  ikaw  ay  maraamatay 
sa  isang  lupaing  marumi,  at  ang  Israel  ay 
walang  pagsalang  dadalhing  bihag  mula 
sa  kaniyang  lupain. 

8  Ganito  napakita  ang  Panginoong  Dios 
sa  akin :  at,  narito,  ang  isang  bakol 
ng  bu ngang  pangtag-init.  2  At  kaniyang 
sinabing,  Amos,  ^anong  iyong  nakikita? 
At  aking  sinabing,    Isang  bakol  ng  bu- 


902 


AMOS. 


8.  2 


ngaug  pangtag-init.  Ng  magkagajo'/  sina- 
bi  ng  Panginoon  sa  aking:  Ang  wakas 
ay  dumating  sa  aking  bayang  Israel ;  hindi 
na  ako  daraan  pa  uli  sa  kanila.  3  At 
ang  ruga  awit  sa  templo  ay  magiging  mga 
augal  sa  araw  na  yaon,  sabi  ng  Pangi- 
noong  Dios :  ang  niga  katawang  patay  ay 
magiging  marami;  sa  laliat  ng  lugar  ay 
itatapon  silang  taliimik.  4  Dingin  ninyo 
ito,  Oh  kayong  lumalamon  sa  mapag- 
kailangan,  at  inyong  pinagkukulang  ang 
dukha  sa  Inpain,  5  na  sinabing :  ^  Kalian 
daraan  ang  bagong  buan,  upang  tayo'y 
niakapagbili  ng  biiiil?  at  ang  sabado, 
npang  ating  mailabas  ang  trigo  ?  na  gawin 
ang  efa  na  munti,  at  ang  siklo  ay  malaki, 
at  gumawa  ng  karayaan  sa  magdarayang 
timbangan;  6  upang  ating  mabili  ng 
pilak  ang  iluklia,  at  ig  dalavrang  paang 
panyapak  ang  mapagkailangan,  at  raaipag- 
bili  ang  pinagbithayan  sa  trigo.  7  Ang 
Panginoon  ay  sumumpa  alang-alang 
sa  karangalan  ng  Jakob ;  Tunay  na 
hindi  ko  kalilimutj:^  kailan  man  ang 
alin     man      sa     kanilang     mga     gawa. 

8  6  Hindi  ba  manginginig  ang  Inpain 
daliil  dito,  at  tatangis  ang  lahat  na 
tnmataban  doon?  oo,  sasampang  buo 
na  gaya  ng  Hog;  at  masasadlak,  at 
lulubog    uli,    gaya  ng  Hog  ng   Egipto. 

9  At  mangy ayari  sa  araw  na  yaon,  sabi 
ng  Panginoong  Dios,  na  aking  palulubu- 
gin  ang  araw  sa  katanglialiang  tapat,  at 
aking  padidilimin  ang  lupa  sa  maliwanag 
na  araw.  10  At  aking  papapaging  tangis 
ang  inyong  mga  kapistahan,  at  taghoy  ang 
lahat  ninyong  awit :  at  ako'y  maglalagay 
ng  kayong  magaspang  sa  lahat  na  ba- 
lakang,  at  kakalbuhan  sa  lahat  na  ulo :  at 
aking  gaga  wing  parang  tangis  sa  isang 
bugtong  na  anak,  at  ang  wakas  noon  ay 

'  gaya  ng  mapait  na  araw.  11  Narito,  ang 
mga  araw  ay  dumar ating,  r,abi  ng  Pangi- 
noong Dios,  na  ako'y  magsusiigo  ng  kagu- 
tom  sa  lupain,  hindi  kagulom  Fa  tinapay, 
o  kauhawan  man  dahil  sa  tubig,  kungdi 
sa  pagkarinig  np:  mga  salita  ng  Pangi- 
NOON.  IS  At  sila'y  gagala  sa  dagat  at 
dagat,  at  mula  sa  hilagaan  hangang  sa 
silanganan ;  silaV  tatakbo  ng  paroo't  pa- 
rito  iipiing  hanapin  ang  salita  ng  Pangi- 
NOON,  at  hindi  masusumpungan.  S3  Sa 
araw  na  yaon  ay  manhilupaypay  sa  nliaw 
ang  mga  magandang  dalaga  at  ang  mga 
binata.  14  Silang  sumusumpa  sa  pama- 
mag-itan  ng  sala  ng  Samaria,  at  nagsasa- 
bing:  Buhay  ang  Dios  mo,  Oh  Dan;  at 
buhay    ang    daan    ng    Beer-seba ;    sila*y 


mabubual,  at  kailan  ma^y  hindi  na  maka- 
babangon. 

9  Aking  nakita  ang  Panginoon  na  naka- 
tayo  sa  tabi  ng  altar:  at  kaniyang 
sinabing;  Sugatan  mo  ang  mga  kapitel, 
upang  ang  mga  tungtungan  ay  mauga :  at 
mga  magkapirapiraso  sa  ulo  nilang  lahat ; 
at  aking  papatayin  ng  tabak  ang  huli  sa 
kanila:  walang  makatatakas  sine  man  sa 
kanila,  at  walang  makatataanang  sino 
man  sa  kanila.  2  Baga  man  sila'y  humu- 
kay  hangang  sa  infierno,  mula  roo'y 
kukunin  sila  ng  aking  kamay;  at  baga 
man  sila'y  sumampa  hangang  sa  langit, 
mula  roo'y  ibababa  ko  sila.  3  At  baga 
man  sila^y  magtago  sa  taluktok  ng  Kar- 
mel,  aking  hahanapin  at  kukunin  sila 
mula  roon ;  at  baga  man  sila^y  matago  sa 
aking  paningin  sa  pusod  ng  dagat,  mula 
roo'y  uutusan  ko  ang  ahas,  at  kakagatin 
noon  sila.  4  At  baga  man  sila'y  masok 
sa  pagkabihag  sa  harap  ng  kanilang  mga 
kaaway,  mula  roon  ay  aking  uutusap  ang 
tabak,  at  papatayin  noon  sila :  at  aking 
itititig  ang  aking  mga  mata  sa  kanila  sa 
ikasasama,  at  hindi  sa  ikabubuti.  5  Sa- 
pagka't  ang  Panginoon,  ang  DiOS  ng  mga 
hukbo,  ay  siyang  humihipo  ng  lupain  at 
natutunaw,  at  ang  lahat  na  tumatahan 
doon  ay  tatangis;  at  magbabangong  sama- 
sama  na  gaya  ng  Hog ;  at  lulubog  uli,  na 
gaya  ng  Hog  ng  Egipto :  6  ^iya  na  nag- 
tayo  ng  kaniyang  mga  silid  sa  langit,  at 
kumatha  ng  kaniyang  balantok  sa  lupa ; 
siya  na  tumatawag  ng  mga  tubig  sa  dagat 
at  mga  ibinubuhos  sa  balat  ng  lupa ;  Pa- 
ng IKOON  ang  kaniyang  pangalan.  7  iDi 
ba  kayo'y  gaya  ng  mga  anak  ng  mga 
Etiopia  sa  akin,  Oh  mga  anak  ng  Israel? 
sabi  ng  Panginook.  i,  Hindi  ko  ba  pina- 
sampa  ang  Israel  mula  sa  lupain  ng  Egip- 
to, at  ang  mga  Filisteo  ay  raula^  sa 
Kaf tor,  at  ang  mga  taga  Syria  ay  sa  Kir  ? 

8  JSTarito,  ang  mga  mata^ig  Panginoong 
Dios  ay  nasa  makasalanang  kaharian,  at 
aking  gigibain  mula  sa  balat  ng  lupa; 
Uban  na  aking  hindi  hibos  na  gigibain 
ang  bahay  ng  Jakob,  sabi  ng  Panginoon. 

9  Sapagka'r,  narito,  akoV  mag-uutos,  at 
aking  sasalain  ang  bahay  ng  Israel  sa 
gitna  ng  lahat  na  nacion,  gaya  ng  tru/o  na 
nasala  sa  isang  pangsala,  gayon  ma'y 
hindi  malalaglag  sa  lupa  ang  pinakama- 
liit  na  butil.  10  Lahat  na  makasalanan 
sa  aking  bay  an  ay  ma  ma  mat  ay  sa  pama- 
mag-i  tail  ng  tabak,  na  nagsasabing:  Ar^g 
kasam-an  ay  hindi  aabot  sa  atin  o  mana- 
naig  man  sa  atin.      31  Sa  araw  na   yaon 


1.  14 


OBADIAS. 


903 


ay  ibabaiigon  ko  ang  tabernakulo  ni 
David  na  nabual,  at  sasarhan  ko  ang 
inga  sira  noon;  at  ibabangon  ko  ang  mga 
wasak  noon,  at  aking  itatayo  na  gaya  ng 
mga  araw  ng  una;.  12  upang  kanilang 
ariin  ang  nalabi  sa  Edom,  at  ang  lahat 
na  nacion  na  mga  tinatawag  sa  aking 
pangalan,  sabi  nfg  Panginoon  na  guma- 
gawa  nito.  is  Narito,  ang  mga  kaara- 
wan  ay  duraarating,  sabi  ng  Pan5inoon, 
na  aabutan  ng  mangbubukid  ang  mang- 
aani,  at  ng  mamimisa  ng  uvas  ang  mag- 
tatanim  ng  binhi ;  at  ang  mga  bundok  ay 


papatak  ng  matamis  na  alak,  at  ang  labat 
na  mga  biirol  ay  matiitunaw.  14  At 
aking  uling  ibabalik  mula  sa  pagkabihag 
ang  aking  bayang  Israel,  at  kanilang  ita- 
tayo ang  mga  sir  ang  ciudad,  at  mga  tata- 
hanan  nila ;  at  sila'y  magtatanim  ng  mga 
uvasan,  at  iinom  ng  alak  noon ;  gagawa 
rin  sila  ng  mga  halamanan,  at  kakain  ng 
bunga  ng  mga  yaon.  15  At  aking  itata- 
nim  sila  sa  kanilang  Inpain,  at  hindi  na 
sila  mabubunot  pa  sa  kanilang  iupain,  na 
aking  ibinigay  sa  kanila,  sabi  ng  PanQi- 
NOOisG  iyong  Dios. 


OBADIAS. 


I  Ang  malikmata  kay  Obadias. 
i  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoong  Bios 
tungkol  sa  Edom:  Kami  ay  nakarinig 
ng  mga  balita  na  mula  sa  PanqinOon,  at 
isang  sugo  ay  sinugo  sa  mga  nacion,  na 
nagsabing:  Magbangon  kayo,  at  tayo'y 
magtindig  laban  sa  kaniya  sa  pakikipag- 
baka.  2  Narito,  ginawa  kitang  maliit 
sa  mga  naeion:  ikaw  ay  totoong  niwalang 
kabuluhan.  3  Dinaya  ka  ng  kapalaluan 
ng  iyong  puso.  Oh  ikaw  na  tumatahan  sa 
mga  puang  ng  burol,  na  ang  talianan  ay 
matayog ;  na  nagsasabi  sa  kaniyang  puso  : 
^Sinong  magbababa  sa  akin  sa  lupa? 
4  Baga  man  ikaw  ay  pailang-lang  sa 
itaas  na  paratig  aguila,  at  baga  man  ang 
iyong  pugad  ay  malagay  sa  gitna  ng  mga 
bituin,  aking  ibababa  kita  mula  roon, 
sabi  ng  PanSinoon.  5  Kung  ang  mga 
magfianakaw  ay  naparoon  sa  iyo,  kung 
mga"  manloloob  sa  gabi,  (i  paano  kang 
tumabimik!)  ^di  ba  sila  sana'y  nagnakaw 
hangang  sa  sila^y  nagkaroon  ng  sapat  ? 
kung  mga  mamimitas  ng  uvas  ay  napa- 
roon sa  iyo,  ^di  ba  sila  sana'y  nag-iwan 
ng  mga  laglag  na  uvas?  o  jPaanong 
nasiyasat  ang  mga  .  hagay  ni  Esau! 
j  paationg  nasumpungan  ang  kaniyang 
mga  kayamanang  natago !  7  Laliat  na 
lalaki  na  iyong  kaalam  ay  dinala  ka  sa 
iyong  lakad,  hangang  sa  hanganan :  ang 
mga  lalaki  na  nasa  kapayapaan  sa  iyo  ay 
dinaya  ka,  at  nanaig  laban  sa  iyo  :  silang 
humahain  ng  iyong  tinapay  ay  naglagay 
ng  silo  sa  ilalim  mo :  wala  ng  kaalaman 


sa  kaniya.  8  ^Di  ko  ba  lilipulin  sa 
araw  na  yaon,  sabi  ng  Pan&inoon,  ang 
mga  pantas  na  tawo  sa  Edom,  at  ang 
kaalaman  sa  bundok  ng  Esau?  9  At 
ang  iyong  mga  makapangyarihang  tawo, 
Oh  Teraan,  manlulupaypay,  sa  paraan  na* 
bawa't  isa*y  mahihiwalay  sa  bundok  ng 
Esau  sa  pamamag-itan  ng  pagpatay. 
10  Bahil  sa  karahasan  na  ginawa  sa 
iyong  kapatid  na  Jakob  ay  kahihiyan 
ang  tatakip  sa  iyo,  at  ikaw  ay  maliihi- 
walay  magpakailan  man.  11  Ng  araw 
na  ikaw  ay  tumayo  sa  fcabilang  dako,  ng 
araw  na  dinala  ng  mga  taga  ibang  bayan 
ang  kaniyang  Idman,  at  mga  mangingibang 
bayan  ay  masok  sa  kaniyang  mga 
pintuang-daan  at  pagsapalarang  laro  ang 
Jerusalem,  ikaw  naman  ay  naging  gaya 
ng  isa  sa  kanila.  12  Huag  ka  ngang  , 
magmasid  sa  araw  ng; iyong  kapatid  sa 
kaarawan  ng  kaniyang  kasakunaan,  at 
huag  mong  kagalakan  ang  mga  anak  ng 
Juda  sa  kaarawan  ng  kanilang  pagkabual ; 
magsalita  man  ng  kapalaluan  sa  kasfrawan 
o  ng  kapanlawan.  13  ITua^  kang  puma- 
sok  sa  pintuang-daan  ng  akmg  bayan  sa 
kaarawan  ng  kanilang  kapahamakan; 
00,  huag  mong  masdan  ang  kanilang 
pagkapighati  sa  kaarawan  ng  kanilang 
kapahamakan,  o  papakialamin  ninyo  man 
ang  inyang  mga  Icamay  sa  Iwinilang  kaya- 
manan  sa  kaarawan  ng  kanilang  kapa- 
hamakan. 14  At  huag  kang  tuma- 
yo sa  mga  pinagkakasalubungang  daan 
upang  ihiwalay  ang  kaniya  na  tumataa* 


904 


OBADIAS. 


1.  14 


nan;  at  huag  mong  ibigay  ang  kaniya 
na  nalabi  sa  kaarawan  ng  kasaknnaan. 
15  Sapagka't  ang  kaarawan  ng  Pangi- 
KOON  ay  malapit  na,  laban  sa  lahat  ng 
nacion:  kung  ano  ang  iyong  gawin,  ay 
siyang  gagawin  sa  iyo ;  ang  iyong  gawa 
ay  babalik  sa  iyong  sariling  ulo.  1*3  Sa- 
pagka't  kung  paanong  kayo'y  iiminom  sa 
aking  santong  bundok,  gayon  iinom 
na  palagi  ang  laliat  na  nacion,  oo,  sila'y 
iinom  at  tutongak,  at  magiging  para 
bagang  silaV  hindi  nabuhay.  17  Nguni't 
sa  bundok  ng  Zion  ay  doroon  yaong  mga 
nakatataanan,  at  magiging  santo  ;  at  aariin 
ng  bahay  ni  Jakob  ang  kaniyang  mga 
pag-aari.  S8  At  ang  bahay  ni  Jakob  ay 
magiging  isang  apoy,  at  ang  bahay  ni 
Jose    ay   isang  liab,   at    ang   bahay    ng 


Esau  ay  yunot,  at  mga  kanilang  susu- 
nugin,  at  mga  susupukin :  at  walang 
malalabi  sa  bahay  ng  Esau;  sapagka't 
sinalita  ng  Panginoon.  19  At  silang  sa 
Timugan,  ay  mag-aari  ng  bundok  ng 
Esau,  at  silang  sa  mababang  lupa  ay 
ang  mga  Filisteo:  at  kanilang  aariin 
ang  parang  ng  Efraim,  at  ang  parang 
ng  Samaria:  at  aariin  ng  Benjamin  ang 
Gilead.  20  At  ang  bihag  sa  hukbong 
ito  ng  mga  anak  ng  Israel  na  nasa  mga 
taga  Kanaan,  mag-aari  ng  hangang  sa 
Zarefat;  at  ang  bihag  sa  Jerusalem  na 
nasa  Sefarad,  mag-aari  ng  mga  ciudad  ng 
Timugan.  21  At  ang  mga  tagapagligtas 
ay  sasarapa  sa  bundok  ng  Zion  upang 
hatulan  ang  bundok  ng  Esau,  at  ang 
kaharian  ay  magiging  sa  Panginoon. 


JONAS. 


IAng  salita  nga  ng  Panginoon  ay 
dumating  kay  Jonas  na  anak  ni  Ami- 
tai,  na  nagsabing:  2  Ikaw  ay  magba- 
ngon,  pumaron  ka  sa  Nineve,  sa  malaking 
ciudad  na  yaon,  at  humiyaw  ka  laban 
doon;  sapagka't  ang  kanilang  kasam-an 
ay  sumampa  sa  harap  ko.  3  Nguni't  si 
Jonas  ay  nagbangon  upang  tumakas  na 
patungo  sa  Tarsis  mula  sa  harap  ng  Pa- 
N^iNOON ;  at  siya'y  bumaba  sa  Joppa,  at 
nakasumpong  ng  sasakyan  na  patungo  sa 
Tarsis:  sa  gaya'y  nagbayad  siya  ng 
kabayaran  noon,  at  siya^y  nasok,  upang 
yumaong  kasama  nila  sa  Tarsis  mula  sa 
harap  ng  Panginoon.  4  Nguni't  ang 
PanSikoon  ay  nagsugo  ng  malakas  na 
hangin  sa  dagat,  at  nagkaroon  ng  malakas 
na  bagyo  sa  daga^,  na  ano  pa*t  ang 
sasakyan  ay  ^parang  masisira.  5  Ng 
magkagayo'y  ang  mga  tawong  dagat  ay 
natakdt,  at  dumaing  ang  bawa't  tawo  sa 
kaniyang  dies;  at  kanilang  inihagis  sa 
dagat  ang  mga  daladalahang  nasa  sa- 
sakyan upang  makapagpagaan  sa  kanila. 
Nguni^t  si  Jonas  ay  bumaba  sa  pinaka- 
loob  na  bahagi  ng  sasakyan ;  at  siya'y 
nahiga  at  nakatulog  ng  mahimbing.  6  Sa 
gayo'y  lumapit  sa  kaniya  ang  panginoon 
ng  sasakyan,  at  sinabi  sa  kaniyang :  l  Ano 
ang  iffaakala  mo,  Oh  matutulugin  ?  ikaw 


ay  bumangon,  tumawag  ka  sa  iyong  Dios, 

baka  sakaling  alalalianin   ng  Dios   tayo 

upang    huag    tayong    mamatay.      7   At 

sinabi  ng  bawa't  isa  sa  kanila  sa  kaniyang 

kasama :    Ikaw  ay  parito,  at  tayo^y  mag- 

sapalaran,    upang    ating    malaman    kung 

dahil  kanino  dumating  ang  kasam-ang  ito 

j  sa  atin.    Sa  gayo^y  sila^y  nagsapalaran,  at 

ang  palad  ay  nahulog  kay  Jonas.     8  Ng 

magkagayo^y    sinabi    nila    sa   kaniyang: 

Isinasamo  namin  sa  iyo  na  iyong  saysayin 

sa  amin,  kung  dahil  kanino  dumating  ang 

kasam-ang  ito  sa  atin ;  ^^  ano  ang  iyong 

hanap-buhay?    at  isaan   ka    nangaling? 

^ano   ang   iyong   lupain?   at  isa.    anong 

bayan   ka?     9    At    kaniyang    sinabi    sa 

kanilang:     Ako'y  Hebreo;  at  ako^y  na- 

tatakot  sa  Panginoon,  sa  Dios  sa  langit 

na  siyang  lumikha  sa  dagat  at  sa  tuyong 

lupain.     10  Ng   magkagayo'y  natakot  na 

mainam   ang    mga   lalaki,  at  nagsabi   sa 

I  kaniyang:     ^Ano    itong  iyong    ginawa? 

SapagkaH  talastas  ng  mga  lalaki  na  siya^y 

I  tumakas  mula  sa  harap  ng  Panginoon, 

I  sapagka't  isinaysay  niya  sa  kanila.    11  Ng 

I  magkagayo'y    sinabi    nila    sa    kaniyang : 

;,  Anong   gagawin    namin    sa   iyo,   upang 

j  ang  dagat  ay  tumahijMik  sa  atin?    sapag- 

I  ka't  ang  dagat  ay  lumalala  ng  lumalala. 

j  12  At  sinabi   niya  sa  kanilang:     Ako^ 


S.  9 


JONAS. 


905 


g 


inyong  ilaas,  at  ihagis  ninyo  ako  sa 
dagat;  sa  gayoV  ang  da  gat  ay  tata- 
himik  sa  inyo :  sapagka't  talastas  ko 
na  daliil  sa  akin  dumating  ang  mala- 
king  bagyong  ito  sa  inyo.  13  Gayon 
ma'y  ang  mga  lalaki  ay  sumasaguan^ 
mainam  upang  buraalik  sa  lupa  ;  ngnni't 
hindi  nila  magawa:  sapagka't  ang  dagat 
ay  lumakla  ng  lumalala  laban  sa  kanila^ 
14  Kaya^t  silaV  doimaing  sa  Panginoon, 
at  nagsabing:  Idinadalangin  namin  sa  iyo, 
Oh  Pakginoon,  idinadalangin  namin  sa 
iyo,  huag  mo  kaming  ipahamak  dahil  sa 
buhay  ng  lalaking  ito,  at  huag  mong 
ihnlog  sa  amin  ang  walang  salang  dugo : 
sapagka't  ikaw.  Oh  Panginoon,  iyong 
ginawa  ang  nakalulugod  sa  iyo.  15  Sa 
gayo'y  kanilang  itinaas  si  Jonas,  at 
inihagis  sa  dagat:  at  ang  dagat  ay  tumigil 
sa  kaniyang  pag-iinit^  16  Ng  magka- 
rayoy  natakot  na  mai^iam  ang  mga 
alaki  sa  PanGinoon  ;  at  silaV  naghandog 
ng  isang  hayin  sa  Pangikoon,  at  nagsi- 
panata.  17  At  inihanda  ng  Panginoon 
ang  isang  malaking  isda  upang  lamunin 
si  Jonas ;  at  si  Jonas  ay  napasa  tiyan  ng 
isda  na  tatlong  araw  at  tatlong  gabi. 

2Nf  magkagayo'y  nanalangin  si  Jonks 
sa  Panginoong  kaniyang  Dios  mula 
sa  tiyan  ng  isda:  2  at  kaniyang  sina- 
bing, 

Ako^y  tumatawag  sa  Panginoon  daliil 

sa  aking  pagkapighati,  ^ 
At  siya'y  sumasagot  sa  akin : 
Mula  sa  tiyan  ng  infierno  ako'y  sumi- 

sigaw, 
-AHyong  dinidinig  ang  aking  voces. 

3  Sapagka't  inihagis  mo  ako  sa  kalali- 

man,  sa  puso  ng  mga  dagat, 
At  ang  agos  ay  nasa  palibot  ko ; 
Ang  lahat  ng  iyong  alon  at  lahat  ng 

iyong   malaking  alon  ay  dumaraan 

sa  akin. 

4  At    aking    sinabing,     Ako'y  nahagis 

mula  sa  harap  ng  iyong  mga  mata : 
Gayon  ma'y  titingin  ako  uli  sa  iyong 
santong  templo. 
6  Kinukulong    ako    ng    mga   tnbig  sa 
palibot  hangang  sa  kalulua ; 
Ang  kalaliman  ay  nasa  palibot  ko  ; 
Ang  mga  d among  dagat  ay  naglikom 
sa  aking  ulo. 
6  Ako'y  bumaba  sa  mga  kaibaibabaan 
ng  mga  bundok ; 
Ang  lupa  sampuo  ng  kaniyang  i>ang- 
trangka  ay  tumakip  sa  akin  raagpa- 
kailan  man: 


Gayon  raa'y  isinampa  mo  ang  aking 
buhay  mula  sa  hukay.  Oh  Pangi- 
NOONG  aking  Dios. 

7  Pagka  ang  aking  kalulua  ay  nawa- 

walan  ng  diwa  sa  loob  ko,  naaa,lala 
ko  ang  Panginoon  : 
At  ang  akin  dalangin  ay  nasok  sa  iyo, 
sa  loob  ng  iyong  santong  templo. 

8  Ang  mga  gumagalang  ng  mga  magda- 

rayang  kawalang  kabuluhan 
'   Binabayaan  ang  kanilang  sariling  kaa- 
waan. 

9  Nguni't  ako'y  maghahayin  sa  iyo  ng 

voces  ng  pasasalamat ; 
Aking  gaganapin  yaong  aking  ipina- 

nata. 
Kaligtasa'y  sa  PanQinoon. 
10  At  ang  Panginoon  ay  nagsalita  sa 
isda,  at  inilua  si  Jonas  sa  tuyong  lupa. 

3  At  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
dumating  kay  Jonas  na  ikalawa,  na 
nagsabing:  2  Ikaw  ay  magbangon, 
pumaroon  ka  sa  Nineve,  sa  malaking 
ciudad  na  yaon,  at  ipangaral  mo  ang 
pangaral  na  aking  sasabihin  sa  iyo.  3  Sa 
gayo^y  nagbangon  si  Jonas,  at  naparoon 
sa  Nineve,  ayon  sa  salita  ng  Pangi- 
noon. Ang  Nineve  nga  ay  totoong  mala- 
king ciudad,  na  tatlong  araw  na  lakbayin. 
4  At  nagpasimulang  pumasok  si  Jonas 
sa  ciudad  na  may  isang  araw  na  pagla- 
lakbay,  at  siya'y  sumigaw,  at  nagsabing, 
Apat  na  puong  araw  pa  at  ang  Nineve 
ay  mawawasak.  5  At  ang  bayan  ng 
Nineve  ay  sumampalataya  sa  Dios ;  at 
sila'y  naghayag  ng  ayuno,  at  nagsuot 
ng  kayong  magaspang,  mula  sa  kalakila- 
kihan  sa  kanila  hangang  sa  kabababa- 
baan  sa  kanila.  6  At  ang  mga  balita 
ay  dumating  sa  hari  sa  Nineve,  at  siya^y 
tumindig  mula  sa  kaniyang  liiklukan, 
at  hinubad  niya  ang  kaniyang  balabal 
sa  l^aniya,  at  nagbalot  siya  ng  kayong 
magaspang,  at  naupo  sa  mga  abo.  7  At 
kaniyang  inihayag  at  itinanyag  sa  boong 
Nineve  sa  pasiya  ng  hari  at  ng  kaniyang 
mga  mahal,  na  sinabing:  Huag  lumasa 
maging  tawo  o  hayop  man,  bakahan,  o 
kawan  man,  ng  ano  mang  bagay:  huag 
silang  kumain,  o  uminom  man  ng  tubig : 
8  kungdi  magbalot  sila  ng  kayong  magas- 
pang, ang  tawo  at  gayon  din  ang  hayop, 
at  dumaing  silang  mainam  sa  Dios:  oo, 
talikdan  ng  bawa't  isa  ang  kaniyang 
masamang  lakad,  at  ang  pangdadahas  na 
nasa  kanilang  mga  kamay.  9  ^Sinoang 
nakaaalam    kung    magbabalik-loob    ang 


906 


JONAS. 


3.  9 


Dios  at  magsisisi,  at  hihiwalay  sa  kani- 
yang  mal^afis  na  galit,  upang  tayo'y 
huag  mamatay?  10  At  nakita  ng  I)los 
ang  kanilang  mga  gawa,  na  sila'y  liiiini- 
walay  sa  kanilang  masamang  lakad  ;  at 
nagsisi  ang  Dios  sa  kasam-an,  na  kaniyang 
sinabing  kaniyang  gagawin  sa  kanila;  at 
liindi  niya  ginawa. 

4Nguni't  sumama  ang  loob  na  mainam 
ni  Jonas,  at  siya'y  nagalit.  2  At 
jiya'y  nanalangin  sa  PanSinooit,  at  nag- 
sabing,  Isinasamo  ko  sa  iyo,  Oh  Pangi- 
KOON,  ^di  ba  ito  ang  aldng  sabi,  ng  ako^y 
nasa  aking  lupain  pa  ?  Kaya't  ako'y  nag- 
niadaling  tumakas  na  patungo  sa  Tarsis  : 
sapagka't  talastas  ko  na  ikaw  ay  Dios  na 
mabiyaya,  at  puspos  ng  kahabagan,  bana- 
yad  sa  pagkagalit,  at  sagana  sa  kaawaan, 
at  nagsisisi  ka  sa  kasam-an.  3  Kaya  nga, 
Oh  PanqikooKj  isinasamo  ko  sa  iyo,  na 
alisin  mo  ang  aking  buhay;  sapagka't 
mabuti  sa  akin  ang  mamatay  kay  sa 
mabnhay.  4  At  sinabi  ng  PakQinoon: 
i  Mabuti  ba  ang  iyong  ginagawa  na 
magalit?  5  Ng  magkagayo'y  lumabas 
si  Jonas  sa  ciudad,  at  naiipo  sa  dakong 
silanganan  ng  ciudad,  at  doo'y  gumawa 
siya  ng  isang  balag,  at  naupo  siya  r,ii 
ilalim  noon  sa  lilim,  hangang  sa  kani- 
yang makita  kung  ano  ang  mang- 
yayari  sa  ciudad.      6  At  naghanda  ang 


PANGiNOONa^  Dios  ng  isang  kalabasa,  at 
pinataas  sa  itaas  ni  Jonas,  upang  ma- 
ging  lilim  sa  kaniyang  ulo,  upang  iligtas 
siya  sa  kaniyang  masamang  kalagayan. 
Sa  gayo'y  natuang  mainam  si  Jonas  dahil 
sa  kalabasa.  7  NgUni^t  naghanda  ang 
Dios  ng  isang  uod  nf  mag-umaga  sa 
sumunod  na  araw,  at  sinugatan  ang  kala- 
basa, na  ano  pa't  natuyot.  8  At  nang- 
yari,  ng  sumikat  ang  araw,  na  naghanda 
ang  Dios  ng  mainit  na  hanging  silanga- 
nan; at  sinikatan  ng  araw  ang  ulo  ni 
Jonas,  na  ano  pa't  siyaV  nawalan  ng  diwa, 
at  hiniling  tungkol  sa  kaniya  na  siya'y 
mamatay,  at  nagsabing:  Mabuti  sa  akin 
ang  mamatay  kay  sa  mabuhay.  9  At 
sinabi  ng  Dios  kay  Jonas ;  l  Mabuti  ba  ang 
ginagawa  mo  na  magalit  dahil  sa  kala- 
basa? At  kaniyang  sinabing,  Ako^ 
gumagawa  ng  mabuti  na  magalit  hangang 
sa  ibigin  ang  kamatayan.  lO  At  sinabi 
ng  Panginoon  :  Ikaw  ay  nahinayang  sa 
kalabasa  na  hindi  mo  pinagpagalan  o 
pinatubo  man  ;  na  sumampa  sa  isang  gabi 
at  nawala  sa  isang  gabi :  11  at  ^  hindi  ba 
ako  mahihinayang  sa  Nineve,  sa  malaking 
ciudad  na  yaon,  na  mahigit  sa  isang  daan 
at  dalawang  puong  libong  katawo  na 
liindi  marunong  magmunimuni  ng  kani- 
lang kanang  kamay  at  ng  kanilang  kali- 
wang  kamay ;  at  marami  ring  hayop  ? 


IKAS. 


I  Ang  salita  ng  Panginoon  na  dumating 
i  kay  Mikas  na  Morastita,  sa  mga 
kaarawan  ni  Jotam,  ni  Ahaz,.  at  ni 
Hezekias,  na  mga  hari  sa  Juda,  na  naka- 
kita  ng  tungkol  sa  Samaria  at  sa  Jeru- 
salem. 

2  Dingin  ninyong  mga  bayan,  ninyong 
lahat;  dingin  mo.  Oh  lupa,  at  ng  lahat 
na  nasa  iyo :  at  ang  Panginoong  Digs  ay 
maging  saksi  laban  sa  iyo,  ang  Pangit 
noon  mula  sa  kaniyang  santong  teraplo. 

3  Sapagka^t,  narito,  ang  Panginoo'y  lu- 
malabas  sa  kaniyang  lugar,  at  bababa,  at 
yayapak  sa  mga  mataas  na  lugar  sa  lupa. 

4  At  ang  mga  bundok  ay  matutunaw  sa 
ilalim  niya,  at  ang  libis  ay  mauupos,  na 
parang  pagkit  sa  harap  ng  apoy,  parang 


tubig  na  bumubuhos  mula  sa  isang  bun- 
dok. 5  Dahil  sa  pagsalangsang  ng  Jakob 
ang  lahat  na  ito,  at  dahil  sa  mga  kasala- 
nan  ng  baliay  ng  Israel.  ^Ano  ang  pag- 
salangsang ng  Jakob?  ^ hindi  ba  ang 
Samaria  ?  i  at  ano  ang  mga  mataas  na 
lugar  ng  Juda?  idi  1^  ang  Jerusalem? 
6  Kaya*t  gagawin  ko  ang  Samaria  na 
parang  bun  ton  sa  parang,  at  parang 
pananim  sa  uvasan:  at  aking  ilalagpak 
ang  mga  bato  noon  sa  libis,  at  aking 
ililitaw  ang  mga  ciraiento  noon.  7  At 
lahat  niyang  larawang  hinicliurahan  ay 
pagpipirapirasuhin,  at  ang  lahat  niyang 
mga  kaupahan  ay  susupukin  sa  (ipoy,  at 
ang  lahat  niyang  mga  idolo  ay  aking 
iwawasak ;  sapagka't  sa  kaupahan  sa  isang 


3.  2 


MIKAS. 


907 


dalahira  kaniyang  mga  pinisan,  at  sa 
kaupalian  sa  isang  dalahira  ?inaTigauuwi. 
8  Dahil  dito  ako'y  tataghoy  at  aangal, 
ako'y  yayaong  nasamsaman  at  hubad: 
ako'y  hihiyaw  ng  panghihinayang  na 
parang  chakal,  at  tatangis  na  gaya  ng  mga 
aveztruz.  9  Sapagka't  ang  kaniyang  mga 
sugat  ay  walang  kagamutan:  sapagka't 
dumarating  hangang  sa  Juda;  umaabot 
liangang  sa  pintuang-daan  ng  aking  ba- 
yan,  hangang  sa  Jerusalem.  10  Huag 
ninyong  saysayin  sa  Gat,  huag  kayong 
pakaiyak :  sa  Bet-le-Afra  ay  gumumon 
ako  sa  alabok.  II  Magdaan  ka,  Oh  ma- 
nanahan  sa  Safir,  sa  kahubaran  at  kahihi- 
yan :  ang  mananahan  sa  Zaanan  ay  hindi 
lumalabas;  ang  taghoy  ng  Bet-ezel  ay 
mag-aalis  sa  iyo  ng  pang-alalay  noon. 
12  Sapagka^t  ang  mananahan  sa  Marot  ay 
naghihintay  na  mainam  ng  Ikabubuti; 
sapaglca't  ang  kasam-an  ay  bumaba  mula 
sa  PanQinook  hangang  sa  pintuang-daan 
ng  Jerusalem.  IS  Isingkaw  mo  ang 
karro  sa  maliksing  kabayo,  Oh  mananahan 
sa  Lakis :  siya  ang  pasimula  ng  kasalanan 
sa  anak  na  babaye  ng  Zion ;  sapagka't  ang 
pagsalangsang  ng  Israel  ay  nasumpungan 
sa  iyo.  14  ICaya't  ikaw  ay  magbibigay 
ng  kaloob  sa  pagpapaalara  sa  Moreset- 
gat :  ang  mga  bahay  ni  Akzib  ay  magiging 
kadayaang  bagay  sa  mga  hari  sa  Israel. 
15  Dadalliin  ko  pa  sa  iyo,  Oh  manana- 
han sa  Maresa,  ang  sasakop  sa  iyo :  ang 
kalualhatian  ng  Israel  ay  darating  han- 

fang  kay  Adpllam.  16  Magpakakalbo 
a,  at  mag-ahit  ka  dahil  sa  mga  anak  ng 
iyong  kalayawan ;  palakhin  mo  ang  iyong 
pagkakalbo  na  parang  aguila ;  sapagka't 
sila'y  napasa  pagkabihag  mula  sa  iyo. 

2i  Sa  aba  i)ila  na  kumakatha  ng  kasam- 
an  at  gumagawa  ng  kasam-an  sa 
kanilang  mga  hihigan  I  Pagliliwanag  ki- 
naumagahan,  ay  kanilang  sinasanay, 
sapagka't  nasa  kapangyarihan  ng  kanilang 
kamay.  52  At  sila'y  nag-iimbot  ng  mga 
bukid,  at  kanilang  mga  inaangkin  j  at  ng 
nfga  bahay,  at  mga  binubuhat :  at  kanilang 
pinipighati  ang  lalaki  at  ang  kaniyang 
bahay,  ang  lalaki  at  ang  kaniyang  mana, 
S^  Kaya't  ganito  ang  sabi  ng  PanSinoon  : 
Narito,  laban  sa  sambahayang  ito  ay 
kumakatha  ako  ng  isang  kasam-an  na 
doo'y  hindi  ninyo  maaalis  ang  inyong 
mga  leeg,  o  makalalakad  man  ng  kaham- 
bugan ;  sapagka't  isang  masamang  pana- 
hon.  4  Sa  araw  na  yaon  ay  babangit 
sila  ng  talinhaga  laban  sa  inyo,  at 
mananaghoy  ng  kakilakilabot  na  panag- 


hoy,  at  magsasabing :  Kami  ay  lubos  na 
nasamsaman :  kaniyang  binabago  ang 
bahagi  ng  aking  bayan:  i  bakit  binago 
niya  sa  akin!  sa  mga  manghihimagsik 
kaniyang  binahagi  ang  aming  mga  bukid. 
5  Kaya*t  mawawalan  ka  na  ng  maghaha- 
gis  ng  pisi  sa  pamamag-itan  ng  sapalaran 
sa  kapulungan  ng  Panginoon.  6  Huag 
kayong  manghuhula,  ganito  sila  nanghu- 
hula.  Hindi  sila  manghuhula  sa  mga 
ito :  ^  ang  mga  kakutyan  ay  hindi 
hihiwalay.  7  ^Sasabihin  bang,  Oh 
bahay  ng  Jakob :  I  Ang  espiritu  ba  ng 
Panginoon  ay  nagipit?  ^  Ang  mga  ito 
ba  an^  kaniyang  mga  gawa?  ^Di  ba 
ang  aking  mga  salita  ay  gumagawa  ng 
mabuti  sa  lumalakad  ng  matuid? 
8  Nguni't  malaon  na,  na  ang  aking  bayan 
ay  bumangon  na  parang  kaaway :  inyong  • 
hinuhubad  ang  suot  na  kalakip  ng 
balabal  sa  mga  dumadaang  tiwasay  rui 
parang  mga  lalaking  umuurong  sa  pagba- 
baka.  9  Ang  mga  babaye  ng  aking 
bayan  ay  inyong  pinalayas  sa  kanilang 
mga  masayaiQg  bahay ;  sa  kanilang  mga 
bataay  inyong  inaalis  ang  aking  kalu- 
alhatian magpakailan  man.  10  Kayo^y 
bumangon,  at  yumaon;  sapagka't  hindi 
ito  ang  inyong  kapahingahan :  dahil  sa 
karumihan  na  lumilipol,  sa  pamamag-itan 
ng  mahigpit  na  paggiba.  11  Kung  ang 
isa'y  lumalakad  sa  hangin  at  sa  pagbu- 
bulaan  ay  nagsisinungaling,  an  nagsasa- 
bing,  Ako^  manghuhula  sa  iyo^  tungkol 
sa  alak  at  matapang  na  inumin;  siya 
nga'y  magiging  prafeta  sa  bayang  ito. 

12  Walang  pagsalang  aking  pipisanin, 
Oh  Jakob,  ang  lahat  ng  iyo ;  aking 
pipisaning  walang  pagsala  ang  nalabi  sa 
Israel :  akin  silang  ilalagay  na  magka- 
kasama  na  parang  mga  tupa  ngBozra: 
na  parang  kawan  sa  gitna  ng  pasabsaban 
sa  kanila,  sila'y  gagawa  ng  malaking 
ingay  dahil  sa  karamiJian  ng  mga  tawo. 
IS  Nangunguna  sa  kanila  yaong  nagbu- 
bukas  ng  daan :  sila'y  nagbukas  ng  daan* 
at  dumaan  sa  pintuang-daan,  at  mga 
lumabas  doom  at  ang  kanilang  hari  ay 
nagpauna  sa  kanila,  at  ang  PanGinoon 
sa  unahan  nila. 

3  At  aking  sinabing,  Isinasamo  ko  sa 
inyo,  na  inyong  dingin,  ninyong 
mga  pangulo  ng  Jakob,  at  mga  pnno  ng 
bahay  ng  Israel :  ^ hindi  ba  sa  inyo  ang 
pagkakilala  ng  kahatulan?  »  na  siyang 
napopoot  sa  mabuti  at  umiibig  sa  kasam- 
an  ;  na  siyang  umaagaw  sa  mga  dukha  ng 
balat  nila,  at  ng  kanilang  laman  sa  ka- 


908 


MIKAS. 


3.2 


nilang  mga  buto  ;  3  na  siya  ring  kuma- 
kain  ng  laman  ng  aking  bavao;  na 
lurnalapnos  ng  kanilang  balat  sa  kanila, 
at  bumabali  ng  kanilang  biito:  oo,  ka- 
nila  silang  pinagpipirapiraso,  na  parang 
sa  paliok,  at  parang  lamau  sa  loob  ng 
kaldera.  4  Sila  ngaV  cladaingsa  Pangi- 
NOOi^^,  ngiini't  hindi  niya  sasagntin  sil-i : 
oo,  kaniyang  iknkubli  ang  kaniyar.g 
mukha  sa  Icanila  sa  panahongyaon,  ayon  sa 
kanilang  ginawang  kasam-an  ng  kanilang 
mga  gawa.  5  Ganito  ang  sabi  ng  Pa^'GI- 
NOON  tungkol  sa  mga  profeta  na  nagli- 
gaw  sa  aking  bayan;  na  nagkakandikitil 
ng  kanilang  mga  ngipin  at  Iiumibiyaw  : 
Kapayapaan ;  at  yaong  hindi  naglalagay 
sa  kanilang  bibig,  ay  pinagbahandaan 
siya  nila  ng  pagbabaka :  6  Kaya^t  mag- 
kakaroon  kayo  ng  gabing  walang  pana- 
ginip ;  at  magkakaroon  ng  kadiliman,  na 
hindi  kayo  makapangliuhula ;  at  ang 
araw  ay  lulubog  sa  mga  profeta,  at  ang 
araw  ay  mangungulimlim  sa  kanila.  7  At 
ang  mga  mapagkita  ay  mapapahiya,  at 
ang  mga  manghuhiila  ay  matutulig ;  oo, 
silang  lahat  ay  magtatakip  ng  kanilang 
mga  labi:  sapagka't  walang  kasagutan 
ng  Dios.  8  iJ^guni't  tonay  na  ako'y 
puspos  ng  kapangyarihan  sa  paraamag- 
itan  ng  espiritu  ng  Panginoon,  at  ng 
kahatulan,  at  ng  kapangyarihan,  upang 
isaysay  sa  Jakob  ang  kaniyang  pagsalang- 
sang,  at  sa  Israel  ang  kaniyang  kasalanan. 
9  Dingin  ninyo  ito,  isinasamo  ko  sa  inyo, 
ninyong  mga  pangalo  ng  bahay  ng  Jakob, 
at  mga  puno  ng  bahay  ng  Israel,  na  na- 
popoot  sa  kahatulan,  at  nagbabaluktot 
ng  matuid.  lO  Kanilang  itinatayo  aixg 
Zion  sa  pamamag-itan  ng  dngo,  at  ang 
Jerusalem  sa  pamamag-itan  ng  kasam-an. 

11  Ang  mga  pangulo  niya'y  humahatol 
dahil  sa  kagantihan,  at  ang  m-ga  sacer- 
dote  niya*y  nagtuturo  dahil  sa  suhol,  at 
ang  mga  profeta  niya'y  nanghuhula  dahil 
sa  salapi :  gayon  ma'y  sila'y  mangangapit 
sa  Panginoon,  at  magsasabing,  ^  Hindi 
ba  ang  Panginoon  ay  nasa  gitna  natin? 
walang     kasam-ang     darating     sa    atin. 

12  Kaya't  ang  Zion  dahil  sa  inyo'y  bubu- 
kirin  na  parang  isang  bukid,  at  ang 
Jerusalem  ay  magiging  mga  bunton,  at 
ang  mga  bundok  ng  bahay  ay  parang 
mga  mataas  na  lugar  sa  isang  gubat. 

4Nguni't  sa  mga  huling  araw  ay  mang- 
yayari,  na  ang  bundok  ng  bahay  ng 
Pakginoon,  matatatag  sa  taluktok  ng 
mga  bundok,  at  matataas  sa  mga  burol ; 
at  mga  bayaV  magkukulumot  sa  kaniya. 


■2  At  maraming  nacio^y  paroroo't  magsa- 
sabing: Parito  ka.yo,  at  ta^^oV  sumampa 
sa  bundok  ng  Pakginoon,  at  sa  bahay  ng 
Dios  ng  Jakob ;  at  siya'y  magtuturo  sa 
atin  ng  kaniyang  mga  daan,  at  tayo'y 
lalakad  sa  kaniyang  mga  landas :  sapag- 
ka't  sa  Zion  ay  lalabas  ang  kautusan,  at 
ang  salita  ng  Pakginoon  ay  mula  sa 
Jerusalem.  3  At  siya'y  hahatol  sa 
maraming  bayan,  at  sasaway  sa  mga 
matibay  na  nacion  sa  malayo ;  at  kani- 
lang papandayin  ang  kanilang  mga  tabak 
upang  maging  pang-bukid,  at  ang  kani- 
lang mga  si  bat  upang  maging  karit:  ang 
nacion  ay  hindi  raaglataas  ng  tabak  laban 
sa  nacion,  o  mag-aaral  man  ng  pakikipag- 
baka  pa.  4  Kguni't  sila'y  uupo  bawa't 
isa  sa  ilalim  ng  kaniyang  puno  ng  uvas 
at  sa  ilalim  ng  kaniyang  puno  ng  higos; 
at  walang  tatakot  sa  kanila;  sapagka^t 
sinalita  ng  bibig  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo.  5  Sapagka't  ang  lahat  na  bayan 
ay  lalakad  bawa't  isa  sa  pangalan  ng 
kaniyang  dios,  at  tayo'y  lalakad  sa  pa- 
ngalan ng  Panginookg  ating  I)io^5  mag- 
pakailan  man. 

6  Sa  araw  na  yaon,  sabi  ng  Pakgi- 
noon, aking  aampunin  siya  na  napipilay, 
at  aking  aampunin  siya  na  natapon,  at 
siya  na  aking  pinipighati ;  7  at  aking 
gaga  win  na  siyang  pilay  ay  isang  nalabi, 
at  siyang  natapon  sa  malayo  ay  isang 
matibay  na  nacion:  at  ang  Panginoon 
ay  maghahari  sa  kanila  sa  bundok  ng 
Zion  mula  ngayon  hangang  sa  walang 
hangan.  8  At  ikaw,  Oh  moog  ng  kawan, 
na  burol  ng  anak  na  babaye  ng  Zion, 
sa  iyoV  darating;  oo,  ang  dating  pag- 
sakop  ay  darating,  ang  kaharian  ng  anak 
na  babaye  ng  Jerusalem.  9  Ngayo'y 
^bakit  ka  sumisigaw  ngmalakas?  ^  wala 
bang  hari  sa  iyo  ?  iangiyo  bang  manpapa- 
yo*y  namatay,upang  ang  mga  karamdamari 
ay  suma  iyo  na  parang  babaye  sa  pagda- 
ramdam?  1«  Magdamdam  ka,  at  magti- 
tiis  ka  ng  hirap,  Oh  anak  na  bahaye  ng 
Zion,  na  gaya  ng  babaye  sa  pagdaramdam  : 
sapagka't  ngayo'y  lalabas  ka  sa  ciudad,  at 
ikaw  ay  tatahan  sa  parang,  at  ikaw  ay 
paroroon  hangang  sa  Babilonia;  doon  ka 
maliligtas;  doon  ka  tutubusin  ng  Pangi- 
noon sa  kamay  ng  iyong  mga  kaaway. 
11  At  ngayoV  maraming  nacion  ay  nagpi- 
pisan  laban  sa  iyo,  na  nagsasabing:  Ma- 
liawa  siya,  at  makita  ng  ating  mata  ang 
nasa  niya  sa  Zion.  12  Nguni't  hindi  nila 
nalalaman  ang  mga  pag-iisip  ng  PANOi- 
NOON,  o  natatalastas  man  niya  ang  k&]ci- 


6.  8 


MIOAH. 


909 


yang  payo :  sapagka't  kaniyang  pinisan 
sila  na  parang  mga  bigkis  sa  giikan. 
IS  Ikaw  ay  bumangon,  at  gumiik,  Oh 
anak  na  babaye  ng  Zion  :  sapagka't  aking 
gagawing  bakal  ang  iyong  sungay,  at 
aking  gagawing  tanso  ang  iyong  mga 
kiiko:  at  iyong  pagpipirapirasuliin  ang 
maraming  bayan:  at  iyong  itatalaga  ang 
kanilang  pakinabang  sa  Panginoon,  at 
ang  kanilang  yaman  ay  sa  Panginoon  ng 
boong  lapa. 

5Ngayon  ay  makukulong  ka  ng  mga 
liukbo,  Oh  anak  na  babaye  ng  mga 
hukbo:  siya^  kumulong  laban  sa  atin: 
kanilang  susugatan  ang  hukom  sa  Israel 
ng  isang  tun^kod  sa  pisngi. 

2  Nguni't  ikaw,  Bet-lebem  ICft-ata,  na 
raaliit  upang  lumagay  sa  mga  libo  sa 
Juda,  mula  sa  iyo'y  lalabas  ang  Isa  sa 
akin  na  magpupuno  sa  Israel;  na  ang 
pinagbuhatan  ay  mula  ng  una,  mula  ng 
walang  hangan.  3  Kaya't  kaniyang  ibi- 
bigay  sila  hangang  sa  panahon  na  siya  na 
nagdaramdam  ay  itiapasulong :  kung  mag- 
kagayon  ang  nalabi  sa  kaniyang  mga 
kapatid  ay  raagbabalik  sa  mga  anak  ng 
Israel.  4  At  siya^  magtitindig  at  mag- 
papasabsab  ng  kaniyang  kawan  sa  kalaka- 
san  ng  Panginoon,  sa  kamahalan  ng  pa- 
Dgalan  ng  PanQinoong  kaniyang  Dios :  at 
sila'y  tatahan;  sapagka't  ngayon  siya'y 
magiging  malaki  hangang  sa  mga  wakas 
ng  lupa.  5  At  ang  Icdaking  ito  ay  magi- 
ging ating  kapayapaan:  pagka  ang  taga 
Asiria  ay  papasok  sa  ating  lupain,  at 
pagka  siya'y  tutungtong  sa  ating  mga 
palacio,  tayo  nga'y  magtitindig  laban  sa 
kaniya  ng  pitong  pastor,  at  walong  pi- 
nakapangulong  tawo.  6  At  kanilang  gi- 
gibain"  n&  tabak  ang  lupain  ng  Asiria,  at 
ang  lupain  ng  Nimrod  sa  mga  pasukan 
noon:  at  kaniyang  ililigtas  tayo  sa  taga 
Asiria,  pagka  siya'y  pumasok  sa  ating 
lupain,  at  pagka  siya'y  tumuntong  sa 
loob  ng  ating  hanganan.  7  At  ang  nalabi 
sa  Jakob  ay  magiging  sa  gitna  ng  mara- 
ming bayan  na  parang  hamog  na  mula  sa 
Panginoon,  parang  ulan  sa  damo;  na 
hindi  naghihintay  sa  mga  lalaki,  o 
naghihintay  man  sa  mga  anak  ng  tawo. 
8  At  ang  nalabi  sa  Jakob  ay  magiging 
sa  gitna  ng  mga  nacion,  sa  gitna  ng 
maraming  bayan,  parang  leon  sa  mga 
hayop  sa  gubat,  at  parang  batang  leon 
sa  mga  kawan  ng  tupa;  na  kung  siya^y 
dumaraan  ay  yumayapak  at  lumalapa 
at  walang  magligtas.  9  Matataas  ang 
iyong    kamay    sa    iyong    mga    kaaway 


at  mahihiwalay  ang  lahat  ng  iyong  mga 
kaaway. 

10  At  mangy  ay  ari  sa  araw  na  yaon,  sabi 
ng  Panginoon,  na  aking  ihihiwalay  ang 
iyong  mga  kabayo  sa  gitna  mo,  at  aking 
iwawasak  ang  iyong  mga  karro :  11  at 
aking  ihihiwalay  ang  mga  ciudad  ng 
iyong  lupain,  at  aking  ibabagsak  ang 
lahat  ng  iyoHg  katibayan :  12  at  aking 
ihihiwalay  ang  mga  pangagaway  sa  iyong 
kamay ;  at  hindi  ka  na  magkakaroon  ng 
mga  manghuhula:  13  at  aking  ihihi- 
walay ang  iyong  mga  hinichurahang 
larawan  at  ang  iyong  mga  haligi  sa  gitna 
mo ;  at  hindi  ka  na  sasamba  sa  gawa  ng 
iyong  mga  kamay.  14  At  aking  bubunu- 
tin  ang  iyong  mga  Ashera  sa  gitna  ma :  at 
aking  gigibain  ang  iyong  mga  ciudad. 
15  At  ako^y  gagamit  ng  pangnihiganti  sa 
galit  at  pag-aakb  ng  loob  sa  mga  nacion 
na  hindi  nakinig. 

6Dingin  ninyo  ngayon  kung  ano  ang 
sinasabi  ng  Panginoon:  Ikaw  ay 
bumangon,  makipagkaalit  ka  sa  harap  ng 
mga  bundok,  at  dingin  ng  mga  burol 
ang  iyong  voces.  2  Dingin  ninyb.  Oh 
ninyong  mga  bundok,  ang  usap  ng  Pa- 
nginoon, at  ninyo  na  mga  matibay  na 
cimiento  ng  lupa :  sapagka't  ang  Pangi- 
noon ay  may  usap  sa  kaniyang  bayan,  at 
kaniyang  ipakikipagtalo  sa  Israel.  3  Oh 
bayan  ko,  ^anong  ginawa  ko  sa  iyo? 
at  i  sa  ano  kita  pinagod  ?  sumaksi  ka 
laban  sa  akin.  4  Sapagka't  ikaw  ay 
aking  isinampa  mula  sa  lupain  ng  Egipto, 
at  tiiiubos  kita  sa  bahay  ng  pagkaalipin ; 
at  aking  sinugo  sa  unahan  mo  si  Moises, 
si  Aaron,  at  si  Miriam.  5  Oh  bayan  ko, 
alalahanin  mo  ngayon  kung  ano  jang 
isinanguni  ni  Balak  na  hari  sa  Moab, 
at  kung  ano  ang  isinagot  sa  i:aniya  ni 
Balaam  na  anak  ni  Beor ;  alalahanin  mo 
ang  mula  sa  Sitim  hangang  sa  Gilgal, 
upang  iyong  makilala  ang  mga  kabana- 
lang  gawa  ng  Panginoon.  6  i  Ano  ang 
aking  ilalapit  sa  harap  ng  Pan&inoon,  at 
yuyukod  sa  harap  ng  mataas  na  Dios? 
^paroroon  ba  ako  sa  harap  nlya  na 
may  mga  handog  na  susunugin,  na  may 
guyang  isang  taon  ang  tanda?  7  I  Kalu- 
lugdan  ba  ng  Panginoon  ang  mga  liboli- 
bong  tupa,  o  ang  mga  sampuo  sarapuong 
libong  ilogna  langis?  I  ibibigay  ko  ba  ang 
aking  panganay  dahil  sa  aking  pagsalang- 
sang,  angbunga  ng;aking  katawai^  dahil  sa 
kasalananng  aking  kalulua?  8  Kaniyang 
ipinakilala  sa  iyo,  Oh   tawo,    kung  ano 


910 


MICAH. 


6.  8 


ang  mabuti ;  at  kung  ano  ang  hinihingi 
ng  Panginoon  sa  iyo,  kungdi  gumav/a  ng 
kabanalanj  at  ibigin  ang  kaawaan,  at 
lumakad  na  may  kababaau  na  kasama  ng 
iyong  Dios. 

9  Ang  voces  ng  Panginoon  ay  Immi- 
hiyaw  sa  ciudad,  at  ang  lalakmg  may 
karunungan  ay  titingin  sa  iyong  pa- 
ngalan:  dingin  ninyo  ang  tungkod  at  ang 
naghalal  sa  kaniya.  10  ^  Magkakaroon 
pa  ba  kaya  ng  mga  kayamanan  ng  kasam- 
an  sa  bahay  ng  rnasama,  at  ng  kulang  na 
panukat  na  kasuklamsuklam  ?  11  ^Ma- 
giging  malinis  ba  ako  sa  masamang 
timbaugan,  at  sa  niadayang  supot  na 
panimbang  ?  12  Sapagka't  ang  mga  ma- 
yaman  noon  ay  puno  ng  pangdadahas, 
at  ang  mga  mananabau  noo'y  nag- 
salita  ng  mga  kabnlaanan^  at  ang  kani- 
lang  dila  ay  magdaraya  sa  kanilang 
bibig.  3S  Kaya't  sinugatan  naman  kita 
ng  raabigat  na  sngat;  ginawa  kitang 
kagibaan  dahil  sa  iyong  mga   kasalanan. 

14  Ikaw  ay  kakain,  nguni't  hindi  ka 
mabubusog;  at  ang  iyong  pagpapakum- 
baba  ay  sasa  gitna  mo :  at  ikaw  ay  babago, 
nguni't  wala  kang  dadalliing  ligtas;  at 
ang  iyong  ilalabas  ay  aking  iiwan  sa  tabak. 

15  Ikaw  ay  maghahasik,  ngimi^t  liindi  ka 
aani :  ikaw  ay  magpipisa  ng  mga  olivo, 
ngiini't  hindi  ka  magpapabid  ng  langis; 
at  ng  uvas,  nguni't  liindi  ka  iinom  ng  alak. 

16  Sapagka't  iningatan  ang  mga  palatun- 
tunan  ni  Omri,  at  ang  lahat  na  gawa  ng 
bahay  ni  Ahab :  at  kayo'y  lumalakad  sa 
kanilang  mga  payo,  upang  gawin  kitang 
kagibaan,  at  ang  mga  mananahan  niya'y 
kasutsutan ;  at  inyong  dad al bin  ang  kakut- 
yaan  ng  aking  bayan. 

7  J  Sa  aba  ko !  sapagka't  ako'y  gaya  ng 
kanilang  pisanin  ang  mga  banga  sa 
tag-init,  gaya  ng  mga  pagpitas  ng  uvas  sa 
uvasan :  waiang  kumpol  na  makaln ;  ang 
aking  kaliilua  ay  nagnanasa  ng  nnang 
bungang  higos.  2  Ang  miibuting  tawo 
ay  namatay  sa  lupa,  at  wala  ng  banal  sa 
mga  tawo:  silang  lahat  ay  bnmabakay 
para  sa  dugo ;  hinuhuli  ng  bawa't  isa  ang 
kaniyang  kapatid  sa  pamamag-itan  ng 
silo.  S  Ang  kanilang  mga  kamay  ay  nasa 
kasam-an  upang  gawing  masikap;  ang 
pangulo  ay  humihingi,  at  ang  hukom  ay 
maagap  sa  suliol ;  at  ang  mahal  ay  nagsa- 
salita  ng  kasara-an  ng  kaniyang  kalulua: 
ganito  nila  tinatahing  magkakasama. 
4  Ang  pinakainahusay  sa  kanila  ay 
parang  dawag:  ang  pinakamatuid  ay 
masama  kay  sa  isang  bakod  na  may  tinik  : 


ang  araw  ng  pagbabantay  sa  iyo,  ang  araw 
ng  pagdalaw  sa  iyo,  ay  dumating:  ngayo^y 
magiging     kanilang    kawalan    ng    diwa. 

5  Huag  kayong  umasa  sa  kaibigan,  huag 
kayong  magkatiwala  sa  patnubay :  ingatan 
mo  ang  mga  pinto  ng  iyong  bibig  sa  kani- 
ya na   humihiga  sa  iyong  sinapupunan. 

6  Sapagka't  sinisiraang  pori  ng  anak  na 
lalaki^  ang  araa,  ang  anak  na  babaye  ay 
nagtitindig  laban  sa  kaniyang  ina,  ang 
manugang  na  babaye  ay  laban  sa  kaniyang 
bianang  babaye :  ang  mga  kaaway  ng  lala- 
ki  ay  ang  kaniyang  sariling  kasambabay. 

7  Nguni't  sa  ganang  akin,  ako'y  titingin 
sa  Panginoon;  ako'y  maghihintay  sa 
Dios  ng  aking  kaligtasan:  didingin  ako  ng 
aking  Dios.  8  Huag  kang  magalak  laban 
sa  akin,  Oh  aking  kaaway:  pagka  ako'y 
nabual,  ako^y  magbabangon ;  pagka  ako  V 
naupo  sa  kadiliman;  ang  Pan(5inoo'y 
magiging  ilaw  sa  akin.  9  Aking  dadal- 
bin  ang  kagalitan  ng  Panginoon,  sapag- 
ka't  ako'y  nagkasala  laban  sa  kaniya; 
hangangsa  kaniyang  ipagsangalang  ang 
aking  usap,  at  gamitan  ng  kahatulan  ako  : 
kaniyang  ilalabas  ako  sa  Uwanag,  at  aking 
mamasdan  ang  /kaniyang  kabanalan. 
10  Kung  magkagayo'y  makikita  ng  aking 
kaaway,  at  kahihiyan  ang  tatakip  sa  kani- 
ya; na  nagsabi  sa  aking,  ^Saau  nan- 
doon  ang  PanSinoong  iyong  Dios? 
Mamasdan  siya  ng  mga  mata  ko ;  siya 
ngaV  yayapakan  na  parang  putik  ng 
mga  langsangan.  11  \  Kaarawan  ng  pag- 
tatayo  ng  iyong  mga  kutal  Sa  kaara- 
wang  yaon  ay  malalayo  ang  pasiya. 
12^^  kaarawang  yaon  ay  paroroon  sila 
sa  iyo,  mula  sa  Asiria,  at  mga  ciudad  ng 
Egipto,  at  mula  sa  Egipto  hangang  sa 
Hog,  at  mula  sa  dagat  at  dagat,  at  mula 
sa  bundok  at  bundok.  13  Gayon  ma'y 
magiging  giba  ang  lupa  daliil  sa  kanila 
na  tumatahan  doon  dahil  sa  bunga  ng 
kanilang  mga  gawa. 

14  Pakanin  mo  ang  iyong  bayan  ng 
iyong  tungkod,  ang  kawao  ng  iyong 
mana,  na  tumatahang  mag-isa,  sa  gobat 
sa  gitna  ng  Karmel :  pakanin  mo  sila  sa 
Basan  at  sa  Gilead  gaya  ng  mga  araw  ng 
una.  15  Gaya  ng  mga  araw  ng  iyong 
paglabas  sa  iupain  ng  Egipto  ay  aking 
pagpapakitaan  siya  ng  mga  kagilagilalas 
na  mga  bagay.  16  Makikita  ng  mga 
nacion,  at  mga  mapapahiya  sa  boo  nilang 
kapangyarihan :  kanilang  ilalagay  ang 
kanilang  kamay  sa  kanilang  bibig,  ang 
kanilang  mga  pakinig  ay  mabibingi. 
17  Kanilang   bihimuran  ang  alabok  na 


2.  2 


NAHUM. 


911 


gaya  ng  ahas ;  gaya  ng  mga  umuusad  na 
bagay  sa  lupa  sila'y  lalabas  na  nanginginig 
sa  kanilang  mga  kulungan :  siWy  lalapit 
na  may  takot  sa  Panginoong  ating  Dios, 
at  matatakot  dahil  sa  iyo.  18  ^Sino 
ang  Dios  na  gaya  mo,  na  nagpapatawad 
ng  kasam-an,  at  pinalalagpas  ang  pag- 
salangsang  ng  nalabi  sa  kaniyang  mana? 
Hindi  niya  pinipigil  ang  kaniyang  galit 
ng  magpakailan    man,    sapagka't   siya'y 


maaliwin  sa  kahabagan.  \9  Siya'y  mag- 
babalik  nil,  at  magkakaroon  ng  habag  sa 
atin:  kaniyang  yayapakan  ang  ating 
kasam-an :  at  kaniyang  ibahagis  ang  lahat 
nating  kasalanan  sa  mga  kalaliman  ng 
dagat.  20  lyong  tutuparin  ang  katoto- 
lianan  kay  Jal^ob,  ai  ang  kaawaan  kay 
Abraham,  na  iyong  isinumpa  sa  aming 
mga  magulang  mula  ng  mga  araty 
ng  una. 


NAHUM. 


fAng  pasan  ng  Nineve.  Ang  libro  ng 
malikmatfi  ni  Habnm  na  Elkosita. 
2  Ang  Pan^inoon  ay  mapanibughuing 
Bios  at  mapanghiganti ;  ang  PaisGI- 
NOON  ay  mapanghiganti  at  pnno  ng  pag- 
iinit ;  ang  Panginoon  ay  canghiliiganti 
sa  kaniyaag  mga  kaaway,  at  siya^y  nag- 
iaLtaL&n  ng  pag^init  sa  kaniyang  mga  kaa- 
way. 3  Ang  PanSinoon  ay  banayad  sa 
pagkagalit,  at  dakila  sa  kapangyarihan, 
at  sa  ana  mang  paraan  ay  hindi  lilinawin 
ang  salarin :  ang  daan  ng  PanQinoon  ay 
sa  ipoipo  at  sa  bagyo,  at  ang  mga  alapaap 
ay  siyang  alabok  ng  kaniyang  mg^  paa. 
4  Kaniyang  smasaway  ang  dagat  at  pina- 
tutuypj  at  tinutuyo  aiig  labat  na  ilog: 
ang  Basan  ay  nanlalata,  at  ang  Karmel, 
at  ang  bulaklak  ng  Lebano  ay  nalalanta. 
5;  Ang  mga  bundok  ay  nangingilabot  sa 
kaniya,  at  jang  mga  burol  ay  natutunaw ;. 
at  ang  lupa'y  Inmilindol  sa  kaniyang 
harap,  00,  ang  sanlibutan  at  ang  labat  na; 
tumatahan  doon.  6  iSino  ang  maka-? 
tatayo  sa  harap  ng  kaniyang  pagkagalit? 
at  6  sino  ang  makatatahan  sa  kabagksikan 
ng  kaniyang  galit?  ang  kaniyang  pag- 
aalab  ng  Wb  ay  bumubuhos  na  parang 
apoy,  at  ang  mga  malaking  bato  ay  napi- 
piraso  sa  j)amamag-itan  niya.  ^  7  Ang 
PAiSGiNOo'y  mabuti,  katibayan  sa  ka- 
arawan  ng  kabagabagan ;  at  ■  nakikilala 
niya  yaong  ;  mga  naglalagak  ng  kani- 
yang pag-asa  sa  kaniya.  8  Nguni't  sa 
pa,mamag-itan  ng  mamumugnaw  na  baha 
ay  kaniyang  iubos  na  wawakasan  ang 
lugSLT  ng  Jcaaiuayj  at  hahabulin  ang  kani- 
yang mga  kaaway  sa  kadiliman.  9  i  Ano 
anglnyong  iniisip  laban  sa  Pahginoon? 


siya'y  gagawa  ng  lubos  na:  kawakasaij: 
ang  pagkapighati  ay  hixid.i  titindig  na 
ikalawa.  10  SapagWt  baga  man  siWy 
maging  parang  mga  salasalabat  na  tinik, 
at  maging  naglalamira  na  gaya  sa  kani^ 
laiig  inumin,  sila'y  lubps  na  masusupok 
na  parang  tuyong  kyisot.  11  May  luma^ 
bas  na  isa  sa  iyo,  na  nag-iisip  ng  kas^m-an 
laban  sa  Panginoon,  na  pu  mapayo  ng 
maama.  12  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi-^ 
noon:  Baga  man  sila'y  nasa  lubos  nsi, 
kalakasan,  at  t<>tooiig  marami,  gayon  man 
sila'y  mababagsak,  at  daraan  siya.  Baga 
man  pinighati  kita,  hindi  na  kita  pipig- 
hatiin  pa.  13  At  ngayo'y  aking  sisirain 
ang  kaniyang  pamatok  na  nasa  iyo,  at 
aking  gigil^^in  ang  iyong  mga  paningkaw. 
14t  At  ang  Panginoon  ay  nagbigay  ng 
utos  tungkol  sa  iyo,  na  sino  man  sa  iyong 
pangal^n  ay  huag  matanim :  sa  bahay  ng 
iyong  naga  dios  ay  aking  ihihiwalay  ang 
larawang  hinichurahan  at  ang  larawang. 
binubo;  aking  gagaw in  ang  iy««g  Ubi- 
ngan ;  sapagka'tikaw  ay  masama.  15  Na- 
rito,  inasa  ibabaw  ng  mga  bundok  ang 
mga  paa  niyaong  nagdadala  ng  mga 
mabutiug  balita,  na  naghahayag  ng  kapa- 
yapaan, !  Ipagdiwang  mo  ang  iyong  mga 
kapistahan.  Oh  Juda,  tuparih  mo  ang 
iyong  mga  panata :  sapagka*t  ang  masama, 
ay  hindi  na  dadaan  pa  sa  iyo.;  siya'y  lubos 
na  nahiwalay. 

2Siy|ing  lumalapa  ay  sumampa  sa  hara- 
pan  mo :  ingatan  mo  ang  katibaya% 
bantayan  mo  ang  daan,  palakasin  mo  an;g 
iyong  mga  balakang,  patibayin  mo  ang 
iyong  kapangyarihan  na  makapangyati- 
han.    »  Sapagka't  ibinabalik  ng  Pangi^ 


912 


NAHUM. 


2.  2 


NOOK  ang  karan^alan  ng  Jakob  na  gaya 
ng  karanfalan  ng  Israel:  sapagka't  ang 
mga  manunuyo  ay  mga  tuinuyo  sa  kanila, 
at  sinira  ang  mga  sanga  ng  kanilang  mga 
puno  ng  uvas.  3  Ang  kalasag  ng  kani- 
yang  mga  makapangyarihang  lalaki  ay 
pumula,  ang  matapang  na  lalaki  ay  naka- 
kundiman:  ang  mga  karro  ay  kumikislap 
ng  patalim  sa  kaarawan  ng  kaniyang 
paghahanda,  at  ang  mga  sibat  ay  umuu- 
gang  kakilakilabot.  4  Ang  mga  karro 
ay  nag-uulol  sa  mga  lansangan,  mga  nag- 
kakabangaang  isa't  isa  sa  mga  malnang 
na  daan :  ang  hicliura  nila  ay  parang  mga 
tang-law,  mga  tumatakbong  parang  mga 
kidlat.  5  Naaalala  niya  ang  kaniyang 
mga  bayani:  sila'y  natitisod  sa  kanilang 
paglakad ;  sila^y  nagmamadali  sa  kuta 
noon,  at  ang  panakip  ay  handa.  6  Ang 
mga  pintuang-daan  ng  mga  ilog  ay  bnka«, 
al  ang  palacio  ay  nalalansag.  7  At  ang 
Hiizab  ay  nahubdan,  siya'y  dinala,  at  ang 
kaniyang  mga  alilang  babaye  ay  tumata- 
ngis  na  gava  ng  voces  ng  mga  kalapati, 
na  dumadagok  sa  kanilang  mga  dibdib. 

8  Datapuat  ang  Nineve  mula  ng  una  ay 
naging  gaya  ng  lawa  ng  tubig :  gayon 
ma'y  tiimataanan :  Tigil  kayo,  tigil  kayo, 
ismisigaxo  nila  ;  nguni't  walang  lumilingon. 

9  Kunin  ninyo  ang  samsam  na  pilak, 
kunin  ninyo  ang  samsam  na  ginto:  sapag- 
ka't  walang  wakas  sa  kayamanan  na  isang 
kaliialhatian  sa  lahat  ng  maligayang 
kasangkapan.  10  Siya'y  tuyo  at  walang 
laman,  at  giba :  at  ang  puso  ay  natutunaw, 
at  mga  tnhod  ay  nagkakaumpugan,  at 
ang  pagdaramdam  ay  nasa  lahat  ng  mga 
balakang,  at  ang  mga  mukha  nilang  lahat 
ay  naraumutla.  11  ^Saan  nandoon  ang 
yungib  ng  mga  leon,  at  ang  lugar  na  sab- 
saban  ng  mga  batang  leon,  na  nililibutan 
ng  leon  at  ng  leona,  ng  anak  ng  leon 
at  walang  nagpapapanginig  sa  kanila? 
12  Ang  leon  ay  kumakatay  ng  sagana 
para  sa  kaniyang  mga  anak,  at  lumalapa 
para  sa  kaniyang  mga  leona,  at  pinupuno 
ang  kaniyang  mga  yungib  ng  hull,  at  ang 
kaniyang  yungib  ng  bihag.  13  Narito, 
ako'y  laban  sa  iyo,  sabi  ng  PanQinoon 
ng  mga  hukbo,  at  aking  susunugin  ang 
kaniyang  mga  karro  sa  usok,  at  lalamunin 
ng  tabak  ang  iyong  mga  batang  leon: 
at  aking  ihihiwalay  ang  iyong  huli  sa 
lupa,  at  ang  voces  ng  iyong  mga  sugo  ay 
hindi  na  didingin. 

3\  Sa  aba  ng  mabangis  na  ciudad  !  siya'y 
punong  lubos  ng  kabulaanan  at  mga 
agaw;  ang  huli  ay  hindi  pinawawalan. 


2  Naririnig  ang  ingay  ng  panghampas, 
at  ang  ingay  ng  pihit  ng  mga  gulong ;  at 
ng  mga  madam  bang  kabay<j,  at  ng  lukso 
ng  mga  karro ;  3  ng  sakay  ng  mgn 
mangangabayo,  at  ng  kinang  ng  tabak  ; 
»t  ng  kislap  ng  sibat ;  at  isang  kararaihan 
na  patay,  at  malaking  bunton  ng  mga 
bangkay :  at  walang  wakas  ng  mga  bang- 
kay;  siiaV  natitisod  sa  kanilang  mga 
bangkay:  4  dahil  sa  karamihan  ng 
pakikiapid  ng  minagandang  dalahira,  na 
panguna  ng  pangagaway,  na  nagbibili  ng 
mga  nacion  sa  pamamag-itan  ng  kaniyang 
pakikiapid,  at  mga  kamag-anakan  sa 
pamamag-itan  ng  kaniyang  mga  pangaga- 
way. 5  Narito,  ako'y  laban  sa  iyo,  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  at  aking 
ilililis  ang  iyong  laylayan  sa  harap  mo ; 
at  aking  ipakikita  sa  mga  nacion  ang 
iyong  kahubaran,  at  sa  mga  kaliarian 
ang  iyong  kahiyaan.  6  At  aking  ihaha- 
gis  sa  iyo  ang  kasuklamsuklam  na  karu- 
mihan,  at  gaga  win  kitang  masama, 
at  ilalagay  kitang  pinakakutya.  7  At 
mangyayari,  na  ang  lahat  na  makakakita 
sa  iyo,  ay  iilas  sa  iyo,  at  magsasabing: 
Ang  Nineve  ay  sira  :  ^sinong  mananaghoy 
sa  kaniya?  <isaan  ako  hahanap  ng  mga 
mang-aaliw  sa  iyo  ?  8  l  Ikaw  ba'y  mahu- 
say  pa  kay  No-amon,  na  naiiupo  sa  gitna 
ng  mga  ilog,  na  may  tubig  sa  palibot 
niya ;  na  ang  katibaya'y  ang  dagat,  at  ang 
kaniyang  kuta  ay  nasa  dagat?  9  Etiopia 
at  Egipto  ang  kaniyang  mga  naging  kati- 
bayan,  at  walang  hangan ;  Put  at  Lubim 
ang  iyong  mga  naging  katulong.  lo  Ga- 
yon maV  siya'y  nadala,  siya'y  nasok  sa 
pagkabihag:  ang  kaniyang  mga  anak 
naman  ay  nakatay  sa  dulo  ng  lahat 
ng  langsangan:  at  pinagsapalaran  ang 
kaniyang  mga  marangal  na  tawo,  at 
ang  lahat  niyang  mahal  na  tawo  ay 
nasabiran  ng  mga  tanikala.  11  Ikaw 
naman  ay  malalango,  ikaw  ay  matatago ; 
ikaw  naman  ay  hahanap  ng  katibayan 
dahil  sa  kaaway.  12  Lahat  ng  iyong 
kuta  ay  magiging  parang  puno  ng  higos, 
na  may  unang  hinog  na  higos :  kung  mga 
ugugin  nangalalaglag  sa  bibig  ng  kuma- 
kain.  13  Narito,  ang  iyong  bay  an  sa 
gitna  mo  ay  mga  babaye:  ang  mga  pin- 
tuang-daan ng  iyong  lupain  ay  nabubukas 
ng  maluang  sa  iyong  mga  kaaway:  nila- 
mon  ng  apoy  ang  iyong  mga  trankahan. 
14  Umigib  ka  ng  tubig  para  sa  pagku- 
long,  tibayan  mo  ang  iyong  mga  katiba- 
yan :  masok  ka  sa  putik&n  at  yapakan  mo 
ang  argamasa,  tibayan  mo  ang  hurno  ng 


1.  16 


HABAKUK. 


91B 


ladrilla.  15  Doon  lalamunin  ka  n| 
apojr;  ihihiwalay  ka  ng  tabak,  lalamunin 
kang  parang  balang  yeiek :  magpakarami 
kang  parang  balang  yelek,  magpakarami 
kaoig  parang  balang  arbeh.  16  lyong 
pinarami  ang  iyong  mga  mangamgalakal 
kay  sa  mga  bituin  sa  langit :  ang  balang 
yelek;  ay  snmasamsam  at  lumilipad. 
17  Ang  iyong  mga  pangulo  ay  parang 
balang  aa'beh,  at  ang  iyong  mga  puno  ay 
parang  kawan  ng  balang  gob,  na  luma- 
lapag'sa  mga  bakod  sa  araw  na  malamig, 
ngani't    pagka    ang    araw  ay  sumisikat 


sila'y  lumilipad,  at  ang  kanilang  lugar  ay 
hindi  alam  kung  saan  sila  nandoon. 
18  Ang  iyong  mga  pastor  ay  natutulog, 
Oh  hari  ng  Asiriar  ang  iyong  mga 
bayani  ay  nagpapahinga :  ang  iyong 
bayan  ay  nangangalat  sa  mga  bundok, 
at  walang  magpisan  sa  kanila.  19  Wa- 
lang  kaganiutan  sa  iyong  sugat:  ang 
iyong  sugat  ay  mabigat:  lahat  na 
makarinig  ng  balita  sa  iyo  ay  puma- 
pal^pak  ng  l^may  tungkol  sa  iyo;  sa- 
pagka't  ikanino  hindi  nagdaang  palagi 
ang  iyong  kasam-an?  '    ^ 


HABAKUK. 


I  Ang.  pasan  na  nakita  ni  Habakuk  na 
I     proieta, 

2  Oh  J*anSinoon,  ihangang  kailan 
dadaing  ,ako,.  at  hixKii  mo-  didingin? 
afco'y  dad^i^  sa  iyo  dahil  sa  pangdada- 
has,  at  hindi  ka  magliligtas.  3  ^Bakit- 
pinagpapakitaan  mo  ako  ng  kasam-an, 
at  iyong;  pinaB?ai^asdi|n  i^pg  kasam-an? 
sapagka't    ang   pagsam^^m    at    pangda- 


4ahas  ay  nasa  hj^rap  kb:  at  may  pagta- 
talo,  at  usapin  ay  ibiijubunf  a.  4  Kaya^t 
ang  kautusan  ay  hatitigil,  at  ang  kaha- 
tulan  ^y  hindjl  lumalabks  kailan  man: 
sapagka't  kinukulong  ng  masiama  ang 
banal ;  kaya't  ^rig  kanatulan  ay  lumala-: 
bas  na  masama.  5  Magmasid  kayo  sa 
mga  nacioii,  at  inyong  kuruiin,  at  kamang*- 
haap  ninyp  ng  boong  karaanghaan : 
sa^i*gkaH  ako*y  gu magawa  ng  isang  gawa 
sa  inyong  mga  kaarawan,  na  hindi  nin^o 
paniniwalaan  baga  man  saysayin  sa  inyo. 
6  Sapagka't,  narito,  aking  itinindig  ang 
mga  Kalded,  na-mapait  at  nagmamadaling 
nacion;  na  lumalakad  sa  kaluangan  ng 
lupa,  upan^  mag-ari  ng  mga  tahanang 
lugar  na  hindi  kanila.  7  Sila*y  kakila- 
kilabot  at  nakatatakot :  ang  kanilang 
kahatulan  at  ang  kanilang  karangalan  ay 
mula  sa  kanilang  sarili.  s  Ang  kanilang 
mga  kabayo  naman  ay  mga  maliksi  kay 
%a  mga  leopard o,  at  mabangis^kay  sa 
iobo  sa  gabi ;  at  ang  kanilang  mga  ma- 
ngangabayo  ay  nangakakalat :  oo,  ang 
kanila%  mga  mangangabayo  ay  nangaga- 
ling  sa  malayo ;  sila'y  lumilipad  na  pa- 


rang aguila  na  nagmamadali  upang  luma- 
mon.  9  SiWy  napariritong  lahat  sa 
pangdadahas?  ang  kanilang  mga  mukha 
ay  nangakatitig  na  pamng  hanging  sila- 
nganaii;  atfeila-y  nagpipisan  ngmga  bihag 
na  parang  buhao^m  10  Oo,  sila'y  tumu^ 
tuya  sa  m|^  hari,  .at  ang  mga  puno  ay 
katuyaanslikaniya:  kaniyang  kinukutya 
ang  bawaft  katibayan;  ^pagka't  kani- 
yang ibiiiubunton  ang  akboky  at  sinasa* 
kop.  11  Kung  magkagayo'y  siya'y  papa- 
gispis  na  parang  hangin,  at  ma^araan,  at 
magiging  salarin :  siya  tia  ang  kapang*- 
'yarihan  ay  ang  kaniyang  dios.  12  lt)i 
ba  ikaw  mula  sa  walang  hangan.  Oh  Pa- 
nGinoong  aking  Dios,  aking  Santo  ?  kami 
ay  hindi  mamamatay,  Oh  Pangin<!)ON  : 
iyong  inihalal  sa  kaniya  para  sa  kahaty- 
Ian ;  at  ikaw,  Oh  Bato,  ay  iyong  itinatag 
siya  na  pinakasaway.  .  13  Ikaw  na  may 
mga  matang  malinis  kay  sa  tuniingin  ng 
kasam-an,  at  hindi  ka  makatitingin  sa 
kasam-an  ^bakit  iyong  minamasdan  ang 
mga  gumagawa  ng  paglililo,  at  tumatahi- 
mik  ka,  sa  bagay  ay  sinasakmal  ng  ma-r 
sama  ang  tawo  na  lalong  banal  kay  sa 
kaniya;  14  at  kaniyang  ginagawa  ang 
mga  tawo  na  parang  mga  isda  sa  dagat, 
na  gaya  ng  mga  umuusad  na  walang  nag- 
pupuno  sa  kanila?  "  15  Kaniyang  itina- 
taas  silang  lahat  ng  binguit,  kaniyang 
hinuhuli  sila  sa  kaniyang  dala,  at  kanir 
yang  pinipisan  sila  sa  kaniyang  lambat: 
kaya*t  siya'y  nagagalak  at  siya'y  masaya. 
16  Kaya't  siya'y  naghahayin  sa  kaniyang 


914 


HABAKUK. 


1.  16 


dala,  at  nagsusunog  nf  kamanyan  sa 
kaniyang  lambat;  sapagka't  sa  pamamag- 
itan  ng  inga  yaoV  ang  kaniyang  babagi 
ay  mataba,  at  ang  kaniyang  pagkain  ay 
iagana.  17  ^.Matutnyo  nga  ba  ang  kani- 
yang lambat,  at  hindi  niahahabag  na 
pnmat^y  na  palagi  sa  raga  nacion? 

2Ako'y  tatayo  sa  aking  bantayan,  at 
lalagay  ako  sa  moog,  at  titingin 
upang  makita  ko  kung  ano  ang  kaniyang 
sasalitain  sa  aldn,  at  knng  ano  ang  aking 
isasagot  tungkol  sa  aking  daing.  2  At 
ang  Pa:nginoox  ay  sumagot  sa  akin,  at 
nagsabing :  Isulat  mo  ang  malikmata,  at 
iiikit  mo  na  malinaw  sa  mga  tabla  upang 
mabasang  matulin.  3  Sapagka't  ang 
malikmata  ay  para  sa  panahong  takda 
pa,  at  nagraamadali  sa  pagkatapos,  at 
hindi  magbubulaan:  baga  man  nagluluat 
ay  hintayin  mo ;  sapagka't  walang  pagsa- 
lang  darating,  liindi  magtatagal.  4  Na- 
rito,  ang  kaniyang  kalulua  ay  nagpapa- 
lalo,  hindi  tapat  sa  kaniya ;  nguni't  ang 
banal  ay  mabnbuhay  sa  pamamag-itan 
ng  kaniyang  pananampalataya.  5  Oo, 
bukod  dito  y,  ang  alak  ay  mangagawang 
magdaraya,  isang  lalaking  hambog,  at 
hindi  natitira  sa  bahay:  na  lumaki  ang 
kaniyang  nasa  na  parang  infierno,  at 
siya'y  parang  kamatayan,  at  liindi  niabu- 
busog,  kungdi  pinipisan  sa  kaniya  ang 
lahat  na  nacion,  at  ibinubunton  sa  kaniya 
ang  lahat  na  mga  bayan.  6  /; Hindi  ba 
ang  lahat  ng  ito  ay  raagsasaysay  ng  talin- 
haga  laban  sa  kaniya,  at  ng  nakagagalit 
na  kawikaan  laban  sa  kaniya,  at  magsa- 
sabing,  j  Sa  aba  «iya  na  nagpaparami  ng 
di  kaniya !  I  hangang  kailan  ?  j  at  nagpa- 
pasan  siya  sa  kaniya  ng  mga  sanla! 
7  6  Hindi  ba  sila  magtitindig  na  bigla 
na  kakagatin  ka,  at  magsisigising  na 
babagabagin  ka,  at  ikaw  ay  magiging 
samsam  sa  kanila  ?  8  Sapagka't  iyong 
sinarasaman  ang  maraming  mga  nacion, 
lahat  ng  nalabi  sa  mga  bayan  ay  sasam- 
sam  sa  iyo ;  dahil  sa  dugo  ng  mga  tawo, 
at  dahil  sa  kadahasang  ginawa  sa  lupain, 
sa  ciadad  at  sa  lahat  ng  tumatahan  doon. 
» jSaabaniya  na  nag-iimpok  ng  ma- 
samang  pakinabang  sa  kaniyang  bahay, 
upang  mailagay  ang  pngad  niya  sa  itaas, 
upang  siya*y  maligtas  sa  kamay  ng  ka- 
sam-an!  10  Ikaw  ay  pu  mayo  ng  ikahihi- 
ya  sa  iyong  bahay,  sa  paghihiwalay  ng 
maraming  bayan,  at  ikaw  ay  nagkasala 
laban  sa  iyong  kalulua.  11  Sapagka't 
ang  bato  ay  dadaing  mula  sa  kuta,  at  ang 
sikang  mula  sa  kakahuyan  ay  sasagot. 


12  i  Sa  aba  niya  na  nagtatayo  ng  bayan 
sa  pamamag-itan  ng  dugo,  at  nagtatatag 
ng  ciudad-  sa  pamamag-itan  ng  kasam-an  ! 
13  Narito,  i  hindi  badahilsa  PanSinoon 
ng  mga  hukbo,  na  ang  mga  bayan  ay 
gnmawa  para  sa  apoy,  at  ang  mga  nacion 
ay  mapagod  sa  walang  kabulnhan? 
ii  Sapagka't  ang  lupa  ay  mapupuno  ng 
kaalaman  ng  kalnalhatian  ng  PanGi- 
KOON,  gaya  ng  pagtakip  ng  tubig  sa 
dagat. 

15  jSa  aba  niya  na  nagpapainom  sa 
kaniyang  kapua,  na  nagpapakalalo  ka  sa 
iyong  lason,  at  nilalasing  mo  naman 
f-'ija,  upang  iyong  masdan  ang  kaniyang 
kahubaran!  16  Ikaw  ay  nalilipos  ng 
kahihiyan  sa  lugar  ng  kalualhatian  : 
uminom  ka  naman,  at  maging  parang 
isang  hindi  tuli :  ang  kaliz  ng  kanan  ng 
Panginoon  ay  mababalik  sa  iyo,  at 
kasuklamsuklam  na  kahiyaan  ang  mala- 
lagay  sa  iyong  kalualhatian.  17  Sapag- 
ka't ang  pangdadahas  na  ginawa  sa 
Lebano  ay  tatakip  sa  iyo,  at  ang  paggib$ 
ng  mga  hayop  na  nagpapaulupaypay  sa 
kanila;  dahil  sa  dugo  ng  mga  tawo,  at 
dahil  sa  pangdadahas  na  ginawa  sa 
lupain,  sa  ciudad,  at  sa  lahat  na  tumata- 
han doon. 

18  ^Anong  napapakinabang  ng  lara- 
wang  hinichurahan  na  hinichurahan  ng 
mangagawa  noon ;  ng  binubong  larawan 
at  ng  tagapagturo  ng  mga  kasinungali- 
ngan  upang  ang  mangagawa  ng  kani- 
yang gawa  ay  umasa  doon,  na  gumawa 
ng  mga  piping  idolo?  19  jSa  aba  niya 
na  nagsasabi  sa  kahoy:  Gumising  ka; 
sa  piping  Jbato :  Bumangon  ka !  ;,  Maka- 
pagtuturo  ba  ito?  Karito,  nababalot  ng 
ginto  at  pilak,  at  walang  hinga  sa  loob 
noon.  20  Nguni't  ang  Pah&ikoo'y  nasa 
kaniyang  santong  templo  :  ^  tumahimik 
ang  lahat  na  lupa  sa  harap  niya. 

3Panalangin  ni  Habakuk  na   profeta, 
dahil  sa  kamangmangan. 
3  Oh    Panginoon,    aking  narinig   ang 
kabantugan  mo,  at  ako'y  natatakot : 
Oh     PANGiNOOi!if,    buhayin    mo    ang 

iyong  gawa  sa  gitna  ng  mga  taon, 
Sa  gitna  ng  mga  taon  ay  iyong  ipaki- 

lala ; 
Sa  pagkagalit  ay  alalahanin  mo  ang 
kaawaan. 

3  Ang     Dios     ay    nangaling    mula    sa 
Teman, 


8.  19 


HABAKUK, 


915 


At  angr  Santo V  mula  sa  bundok  ng 
Paran.  [Selah. 

Aug  kaniyang  kalualhatia'y  tuma- 
kip  sa  mga  langit, 

At  ang  liipaV  napuno  ng  kaniyang 
mga  kapurihan. 

4  At  ang  kaniyang  ningning  ay   parang 

liwanSag; 
Siya'y    may   mga  sinag   na    luma^bas 

mula  sa  kaniyang  kainay: 
At  doo'y    nakukubli    ang     kaniyang 

Icapangyarihan. 

5  Sa  unaban  niya'y  yuniayaon  ang  salot, 
At  mabangis  na   Bala   ng   apoy    ang 

luipalabas  sa  kaniyang  mga  paa. 

6  Siya -y  tumayo,  at  .-^i iiukat  ang  lupa ; 
Siya'y  tumingtn/at  pinagbiwalay  ang 

mganacion:     ;  r  i 

At  anging^  wakng  hangang  bundok 

aynnangalatj     v  ! 

Ang  mga  burol  na  magpakailan  man 

ay  nagsiyukod;  • 

Ang  kaniyang  mga  landas  ay  gaya  ng 
r        una.  . 

7  Nakita  ko  ang  mga  damp*  ng  Kusan 

sa  pagk«j>ighati :  - 

Ang  mga*tabing  rif  tepain  tig  Midian 
ay  nanginig. 

8  ^Kinasasaman  ba  rig  loob  ng  PanQi- 

NOON  ang  mga  ilog? 
^Ang  iyo  bang  galit  ay  laban  sa  mga 

^^^^'*  ... 

Q  ang   iyong   pag-iinit    ay    laban    sa 

dagat, 

Uf>ang  ikaw  ay  sumakay  sa  iyong  mga 

kabayo, 

.    ,*$a  iyong  mga  karro  ng  kaligtasan  ? 

.  ,9  Ang  iyong  bosog  ay   nahuhubad   na 

lubos; 

-      Ang   mga  sumpa  sa  mga  angkan   ay 

tunay  na  salita.  [Selah. 

tyong  hinuhukayan  ang  lupa  rig  mga 

ilog. 

10  Nakita     ka     ng    mga    bundok,    at 

riangatakot ; 
Ang  balia  ng  mga  tubig  ay  dumaan : 
,    Itinaas*  ng    kalaliman  ang   kaniyang 
voces, 
At  itinaas   ang  kaniyang  mga  kamay 
sa  itaas. 

11  Ang  araw     at    buan    ay  tumigil   sa 

,  kanilang  tahanan ; 
Sa  liwanag  ng  iyong  mga  pana  habang 

slla'y  yumayaon, 
8a  kislap  ng  iyong^  mukinang  &&  sibat. 


12  Ikaw  ay  lumakad  sa  mga  lupain  sa 
iyong  kagali tan, 

Iyong    giniik    ang    mga    nacion    sa 
galit. 

13  Ikaw  ay  lumabas  para  sa  kaligtasan 
ng  iyong  bayan, 

'    Para  sa  kaligtasan  ng  iyong  pinahiran ; 
Iyong  sinngatan  ang  pangulo  ng  bahay 

ng  masama, 
Na  inililitaw  ang  dmiento  sa  itaas  at 
sa  ibaba.  [Selah. 

14  Iyong  mga  pinalagpasan  ng  kani- 
yang sariling  mga  sibat  ang  ulo  ng 
kaniyangf  mga  niangbabaka: 

Sila^y      naparitong      parang      ipoipo 

upang  pangalatiri  ako : 
Ang  kariilang  kagalakan  ay  lamunin 

na  lihiin  ang  dukha.   ' 

15  Ikaw  ay  luBaakad  sa  dagat  ng  iyong 
mga  Icabayo, 

Sa  buntori  ng  _mga  makapangyarihing 
tubig. 

16  Aking  narinig,  at  ang  aking  tiyan  ay 
nangilabot, 

Ang  aking  mga  lab*  ay  nangatal  sa 

voces;  ■ 

Ang  pagkabulok   ay   naSok  sa   aking 

mga  buto,  at  ako  *y  nangi nig  sa  aking 

lugar: 
.Upang  ako'y  makapagpahinga  sa  ka* 

arawan  ng  kabagabagan,* 
Pagsarapa  ng  bayan   na  sunaasjllakay 

sa  kaniya  ng  kanilang  mga  hnkbo. 

17  Sapagka5t  baga  ma*t  ang  puno  rig 
higos  ay  hindi  mamutoulaklak, 

O  raagakaroon  man  ng  buriga  sa  mga 

puno  ng  rivas  "j*^ 
Ang  bunga  rig  olivo  ay  nfalalagUg» 
At  ang  mga  bukid  ay  hindi  magbibi- 

gay  nf  pagkainv      /  ^ 

Ang  ka  wan  ay  mahihiwalay  sa  kulu- 

ngan, 
At  hindi  na  magkakaroon  ng  bakahan 

sa  mga  pasabsaban :      - 
IS  Gayori    nia'y     ako*y   naagagalak     sii 

PanQh^ook, 
Ako'y   ma^galak  sa  ^os   ng   aking 

kaligtasan. 
19  Si  Jehova  na  Panginoon,  siyan'g  aking 

lakas. 
At  ginagawa  niya  ang  aking  mga  paa 

ng  gaya  ng  sa  mga  usa. 
At  ako V  palalakarin  niya    sa  aking 

mga  mataas  na  lugar. 
Sa  Punong  2IusikOj  sa  aking  mga  m«- 
trumentongmoAf  cu6rda»^ 


ZEFANIAS. 


I  Ang  salita  rig  PANGiJgrooN  na  dumatiiig 
I  kay  Zefaniae  na  anak  oi  Kusi,  na  anak 
ni  Ged alias,  na  anak  ni  Amarias,  na  anak 
ni  Hezekias,  sa  mga  kaarawan  ni  Josias 
na  anak  ni  Amon,  na  hari  sa  Juda. 

2  Akiug  lubos  na  lilipulin  ang  lahat  na 
mga  bagay  sa  balat  ng  liipa,  wika  ng 
PanSinoon.  3  Aking  lilipulin  ang  tawo 
\  at  ang  hayop;  aking  lilipulin  ang  mga 
ibon  sa  himpapawid,  at  ang  mga  isda  sa 
dagat,  at  ang  mga  katitisuran  na  kasama 
ng  mga  masama ;  at  aking  ihihiwalay  ang 
tawo  sa  balat  ng  lupa,  sabi^ng  PanSinoon. 
4  At  aking  iuunat  ang"  aking  kamay 
sa  Juda,  at  sa  lahat  ng  tumatahan  sa 
Jerusalem;  at  aking  ihihiwalay  ang  na- 
labi  kay  Baal  sa  lugar  na  ito,  at  ang 
pangalan  ng  Kemarim  sampuo  ng  mga 
sacerdote  niya;  5  at  ang  mga  sumasam- 
ba  sa  hukbo  ng  langit  sa  mga  pulupo  ng 
bahay;  at  ang  mga  sumasaml^a  na  nanu- 
numpa  sa  Panginoon  at  nanunumpa  sa 

Cgalmi  ni  Malkam;  «  at  ang  mga 
nihiwalay  na  mula  sa  pagsunod  sa 
Panginoon;  at  yaong  mga  hindi  huma- 
hanap  sa  Panginoon,  o  nag-usisa  man 
sa  kaniya. 

7  Pumayapa  ka  sa  harap  ng  Pangi- 
noong  Dios :  sapagka*t  ang  kaarawan  ng 
Panginoon  ay  malapit  na:  sapagka't 
naghanda  ang  Panginoon  ng  hayin,  ka- 
niyang  sinanto  ang  kaniyang  mga  inanya- 
yahan.  $  At  raangyayavi  sa  kaarawan 
ng  paglmhayin  ng  Panginoon,  na  aking 
parurusahan  ang  mga  pangulo,  at  ang 
mga  anak  i:^  liari,  at  ang  lahat  na  nagsu- 
siiot  ng  pananarait  ng  taga  ibang  lupa. 
9  At  sa  araw  na  yaon  ay  aking  paru- 
rusahan yaong  lahat  na  lumulukso  sa 
pasukan,  na  pinupuno  ang  bahay  ng 
kanilang  panginoon  ng  pangdadahas  at 
pagdaraya.  1^  At  sa  araw  na  yaon,  sabi 
ng  Pan(5inoon,  magkakaroon  ng  ingay  ng 
hiyawan  na  mula  sa  pintuang-daan  ng  isda, 
at  ng  pag-ungal  mula  sa  ikalawang 
bahagi,  at  malaking  liugong  na  mula  sa 
mga  burol.  11  Kayo'y  umangal,  kayong 
mga  tumatahan  sa  Maktesh,  sapagka^t  ang 
boong  bayan  nj?  Kanaan  ay  nagiba :  yaong 
laliat  na  napapasanan  ng  pilak  ay  nahi- 
walay.  12  At  mangyayari  sa  panahong 
yaon,  na  aking  sisiyasatin  Jia  may  mga 


pananlaw  ang  Jerusalem ;  at  aking  paru- 
rusahan ang  mga  lalaki  na  umuupo  sa 
kanilang  mga  dumi,  na  nagsasabi  sa  kani- 
lang puso :  Ang  Panginoo'y  hindi  gaga- 
wa  ng  mabuti,  o  gagawa  man  siya  ng 
masama.  13  At  ang  kanilang  kayama- 
nan  ay  magiging  samsara,  at  an^  kanilang 
mga  bahay  ay  kagibaan;  oo,  sila^y  mag- 
tatayo  ng  mga  bahay,  nguni^t  hindi  nila 
mga  titirahan;  at  sila^  magtatanim  ng 
mga  uvasan,  nguni't  hindi  sila  iinom  ng 
alak  noon.  14  Ang  dakilang  kaarawan 
ng  Panginoon  ay  malapit  na,  malapit  na, 
at  nagmaiiiadaling  mainam  ang  tinig  ng 
kaarawan  ng  Panginoon  ;  ang  makapang- 
yarihang  tawo  ay  sumisigaw  doon  ng 
kapaitpaitan.  15  Ang  araw  na  yaon  ay 
kaarawan  ng  kagalitan,  kaarawan  ng 
kabag:\bagan  at  kapanlawan,  kaarawan  ng 
pag-iisa  at  pa^iba,  kaarawan  ng  kadili- 
man  at  kalumbayan,  kaarawan  ng  mga 
ala^ap  at  pj^aealimuot  ng  kadiliman, 
16  kaarawan  ng  pakakak  at  ng  kaingay, 
laban  sa  mga  dudad  na  nakukutaan,  at 
laban  sa  matataas  na  kuta.  17  At  aking 
dadalhan  ng  kapanlawan  ang  mga  tawo, 
na  sila'y  lalakad  na  parang  mga  bulag, 
sapagka't  sila'y  nagkasala  laban  sa  Pa- 
nginoon: at  ang  kanilang  dugo  ay  mabu- 
buhos  na  parang  alabok,  at  ang  kanilang 
laman  ay  parang  dumi.  18  Kahi't  ang 
kanilang  pilak  o  ang  kanilang  ginto  man 
ay  hindi  makapagliligtas  sa  kanila'  €a 
araw  ng  kagalitan  ng  Panginoon  ;  kungdi 
ang  boong  lupain  ay  masusupok  sa  pama- 
mag-itan  ng  apoy  ng  kaniyang  panini- 
bugho :  sapagka't  siya'y  gagawa  ng  wakas, 
00,  isang  kakilakilabot  na  wakas,  nilang 
lahat  na  tumatahan  sa  lupain. 

2Kayo'y  magpipisan,  oo,  magpipisan, 
Oh  nacion  na  walang  hiya ;  2  bago 
ang  pasiya^  lumabas,  bago  ang  kaarawan 
ay  dumaang  parang  dayami,.bago  ang 
mababagsik  na  galit  ng  Panginoon  ay 
du mating  sa  inyo,  bago  ang  kaarawan  ng 
galit  ng  Panginoon  ay  dumating  sa  inyo. 
s,  lianapin  ninyo  ang  Panginoon,  ni- 
nyong  lahat  na  maamo  sa  lupa,  na  guma- 
wa  ng  kaniyang  kahatulan  ;  hanapin  ni- 
nyo ang  kabanalan,  hanapin  ninyo  ang 
kaamuan:  marahil  ay  rnatatago  kayo 
i  sa    kaarawan   ng  galit   ng    PanSihook. 


3.  11 


ZEFANIAS. 


917 


4  Sapagka^t  ang  Gaza  ay  pababayaan, 
at  ang  Askelon  ay  magiging  kagibaan: 
kanilang  palalayasin  ang  Asdod  sa  katang- 
haliang  tapat,  at  ang  Ekron  ay  mabubu- 
not.  5  jSa  aba  ng  mga  tumatahan  sa 
baybayin  ng  dagat^  sa  nacion  ng  mga 
Kereteo!  Ang  salita  ng  PANGiNOOit  ay 
laban  sa  iyo,  Oh,  Kanaan,  «ii  Inpa.  ng 
mga  Filisteo ;  aking  gigibain  kita,  upang 
mawalan  ng  mananahan.  6  At  ang  bay- 
bayin ng  dagat  ay  magiging  pasalSaban, 
na  may  mga  dam  pa  para  sa  mga  pastor, 
at  mga  kulungan  para  sa  mga  kawan. 
7  At  ang  baybayin  ay  mapapasa  nalabi 
sa  bahay  ng  Juda;  siWy  magpapasabsab 
doon :  sa  mga  bahay  ng  Askelon  ay  mahi- 
higa  sila  sa  kinagabihan;  dahil  sa  dadala- 
win  sila  ng  Panginoong  kanilang  Dios, 
at  ibabalik  sila  na  nmla  Fa  kanilang 
pagkabihag.  8  Aking  narinig  ang  panu- 
nun^ayaw  ng  Moab,  at  ang  mga  pag-api 
ng  mga  anak  ng  Amon,  na  kanilang 
ipinanungayaw  sa  aking  bayan,  at  nagma- 
laki  sila  ng  kanilang  sarili  laban  sa  kani- 
lang hanganau.  9  Buhay  nga  ako,  sabi 
ng  PanSinoon  ng  mga  hukbo,  ng  Dios  ng 
Israel :  Walang  pagsalang  ang  Moab  ay 
magiging  parang  Sodoma,  at  ang  mga 
anak  ng  Amon  ay  parang  Gomorra,  pag- 
aari  na  mga  dawag,  at  hukay  na  asin,  at 
isang  pagkasirang  palagi:  mga  sasam- 
samin  ng  nalabi  sa  aking  bayan,  at  mga 
mamanahin  ng  nal'abi  sa  aking  nacion. 
.  10  Ito  ang  kanilang  mapapala  sa  kani- 
lang pagpapalalo,  sapagka't  siWy  nanu- 
ngayaw  at  nagmalaki  ng  kanilang  sarili 
laban  sa  bayan  ng  PanSingon  ng  mga 
hukbo.  ^  It  Ang  Pan4inoo'y  magiging 
kakilakilabot  sa  kanjla:  sapagka't  kani- 
yang  gugutumin  ang  iahat  ng  dios  sa 
lupa;  at  sasambahin  siya  ng  mga  tawo,  ng 
bawa't  isa  mula  sa  katiikaniyang  lugar, 
ng  Iahat  na  pulo  ng  mga  nacion.  12  EJa- 
yong  mga  taga  Etiopia  naman  ay  papa- 
tayin  sa  pamamag-itaiing  aking  tabak. 

13  At  kaniyang  immat  ang  kaniyang 
karnay  laban  sa  hilagaan,  at  gigibain  ang 
Asiria;  at  ang  Nineve  ay  gagawiiag  isang 
kagibaan,    at    tutuyuing    parang    ilang. 

14  At  mga  bakaha^y  hihiga  s^a  gitna 
niya,  Iahat  ng  hay  op  ng  mga  nacion :  ang 
pelikano  at  gayon  din  ang  baboy-damo  ay 
tatahan  sa  mga  pasiikan  niya:  ang  IcanM 
lang  voces  ay  aawit  sa  mga  dungawan: 
pagkagiba^y  sasa  mga  pasukan :  dahil  sa 
kaniyang  inilagay  na  hubad  ang  mga 
gagawing  kahoy  na  cedro.  15  Ito  ang 
fiiasayan^  eiudg^d  n^  tunjatahang  wsilang 


bahala,  na  nagsasabi  sa  kaniyang  puso : 
Ako  nga  at  walang  iba  liban  sa  akin, 
i  bakit  siya'y  naging  kagibaan,  naging 
lugar  na  higaaii  para  sa  mga  hayopi 
Iahat  na  daraan  sa  kaniya  ay  susutsot,  at 
igagalaw  ang  kaniyang  kamay. 

3i  Sa  aba  niya  na  'mapanghimagsik  at 
nahawa,  sa  inapagpighating^ciudad ! 
2  Siya'y  hindi  sumunod  sa  voces;  siya'y 
hindi  tumangap  ng  saway;  siya'y  hindi 
umasa  sa  Panginoon  ;  siya*y  hindi  Iqma- 
pit  sa  kaniyang  Dios.  3  Ang  mga  pa- 
Dgulo  niya  sa  gitna  niya  ay  mga  leong 
umuungal;  ang  mga  hukom  niya  ay  mga 
lobo  sa  gabi ;  sila'y  walang  inilalabi  han- 
gang  sa  kinaumagahan.  4  Ang  kaniyang 
mga  proleta  ay  mga  walang  kabuluhan, 
at  mga  magdarayang  tawo ;  dinumhan  ng 
kaniyang  mga  sacerdote  ang  santuario, 
sila'y  gumawa  ng  pagdahas  sa  kautusan. 

5  Ang  Panginoon  sa  gitna  niya  ay  banal ; 
siya^y  hindi  gagawa  ng  kasam-an;  tuing 
umaga'y  kaniyang  dinadala  ang  kaniyang 
kaliatulan  sa  kaliwanagan,  siya'y  hindi, 
nagkukulang;  nguni't  ang  hindi  banal 
ay    hindi     nakakaalam    ng    kahihiyan. 

6  Ako'y  naghiwalay  ng  mga  nacion,  ang 
kanilang  mga  kuta  ay  lansag;  aking 
iginiba  ang  kanilang  mga  lansangan  upang 
walang  makaraan:  ang  kanilang  mga 
ciudad  ay  sira,  na  ano  pa't  walang  lalaki, 
na  walang  tumatahan.  7  Akiiig  sina- 
bing,  Walang  pagsalang  ikaw  ay  mata- 
takot  sa  akin,  ikaw  ay  tatangap  ng  sa- 
way ;  sa  gayo'y  aiig  kaniyang  tahanan  ay 
hindi  mahihiwalay,  Iahat  na  aking 
itinakda  aypn  sa  kaniya:  nguni^t  sila*y 
nagbangong  niaaga,  at  kanilang  sinira  ang 
Iahat  nilang  gawa.  8  Kaya^  hintayin^ 
ninyo  ako,  sabi  ng  Panginoon,  hangang 
sa  kaarawan  na,  ako'y  magtingon  sa 
panghuhuli :  sapagka't  apg  aking  pasiya 
ay  pisanin  ang  mga  nacion,  upang  aking 
mapisan  ang  mga  kahaiian,  ng  maibuhos 
ko  sa  kanila  ang  •  aking  galit,  ang  Iahat  ng^ 
aking  mabangisna  galit;  sapagka't  ang 
boong  lupa  ay  lalamunin  ng  apoy  ng 
aking  kapanibughuan.  9  Sapagka't  akin 
ngang  sasaulian  ang  mga  bayan  ng 
dalisay  na  wika,  upang  silang  Iahat  ay 
tumawag  sa  pangalan  ng  Panginoon,  na 
paglingkuran  siya  na  naay  pagkakaisa. 
lo  Mula ,  sa  dako  roon  ng  mga  ilog  ng 
Etiopia,  ang  aking  mga  nagsisipamanhik, 
ang  anak  na  babaye  jag  aking  nalansag 
ay  magdadala  ng  aking  handog.  11  Sa 
araw  na  yao^y  hindi  ka  mapapahiya 
dahil  s^  la]iat  ng.  iyo  ng  gawa,  na  iyong 


918 


ZEFANIAS. 


3.  11 


isinalangsang  laban  sa  akin:  sapagka^t 
akin  ngang  inalis  sa  gitna  mo  ang  iyong 
mga  nagpapalalong  nagsasaya,  at  liindi 
ka  na  magpapalalo  pa  sa  aking  santong 
bnndok.  1'^  Kungdi  aking  iiwan  sa 
gitna  mo  ang  isang  pighati  at  maralitang 
bayan,  at  sila^y  aasa  sa  pangalaa  ng  Pa- 
nGinoon.  13  Ang  nalabi  sa  Israel  ay 
hindi  gagawa  ng  kasam-an,  o  magsasalita 
man  ng  mga  kabulaanan ;  o  masusumpu- 
ngan  man  ang  isang  magdarayang  dila 
sa  kanilang  bibig :  sapagka't  sila'y  kakain 
at  liihiga,  at  walang  sa  kanila'y  magpa- 
papanginig.  14  Umawit  ka,  Oh  anak  na 
babaye  ng  Zion ;  humiyaw  ka,  Oh  Israel ; 
ikaw  ay  matua  at  magalak  ng  boong 
puso,  Oh  anak  na  babaye  ng  Jerusalem. 
15  Inalis  ng  PanQinoon  ang  iyong  mga 
kahatulan,  kaniyang  iniwaksi  ang  iyong 
kaaway :  ang  hari  ng  Israel,  ang  Pangi- 
NOON,  ay  nasa  gitna  mo:  hindi  ka  na 
matatakot  sa  kasam-an  pa.  16  Sa  araw 
na  yaon  ay  sasabihin  sa  Jerusalem :  Huag 
kang  matakot :    Oh  Zion,  huag  manghina 


ang  iyong  mga  kamay.  1*?  Ang  PanSi- 
NOONG  iyong  Dios  ay  nasa  gitna  mo,  na 
makapangyarihan  na  magliligtas:  siyaV 
magagalak  sa  iyo  ng  kagalakan,  siya'y 
magpapahinga  sa  kaniyang  pagsinta, 
siya'y  magagalak  sa  iyo  na  may  pag-awit. 
18  Aking  mga  pipisanin  yaong  mga 
namamanlAw  dahil  sa  dakilang  kapisanan, 
na  sila'y  mga  naging  iyo :  na  ang  pasan 
sa  kaniya  ay  isang  kakutyaan.  19  Nari- 
to,  sa  panahong  yao'y  aking  gagawin  sa 
lahat  na  mga  pumipighati  sa  iyo: 
at  aking  ililigtas  ang  napipilay,  at 
aking  aamponin  ang  pinalayas ;  at  aking 
gagawin  silang  kapurihan  at  kabantugan, 
na  ang  kahihiyan  ay  napasa  boong 
lupa.  241  Sa  panahong  yao'y  aking  ipa- 
pasok  kayo,  at  sa  panahong  yao'y  aking 
pipisanin  kayo :  sapagka^t  aking  gagawin 
kayong  kabantugan  at  kupurihan  sa  gitna 
ng  lahat  ng  bayan  sa  lupa,  pagka  aking 
ibinalik     ang     inyong     pagkabihag     sa 


harap  ng  inyong    mga 
Pakginoon. 


mata,    sabi     ng 


HAGAL 


INg  ikalawang  taon  ni  Darius  na  hari,  sa 
ikaanim  na  buan,  sa  unang  araw  ng 
buan,  dumating  ang  salita  ng  Panginoon 
sa  pamamag-itan  si  Hagai  na  profeta  kay 
Zerubabel  na  anak  ni  Sealtiel,  na  goberna- 
dor  sa  Juda,  at  kay  Josue  na  anak  ni 
Jehozadak  na  dakilang  sacerdote,  na  nag- 
gabing,  2  Ganito  ang  sinasalita  ng  Pa- 
NGINOON  ng  mga  hukbo,  na  sin&bing :  Ang 
bayang  ito'y  nagimsabing :  Hindi  pa  du ma- 
rating  ang  panahon,  ang  panahon  ng  pag- 
tatayo  ng  bahay  sa  PanSinoon.  3  Ng 
magkagayo^y  dumating  ang  salita  ng 
PanQinoon  sa  pamamag-itan  ni  Hagai 
na  profeta,  na  sinabing,  4  i  Panahon  ba 
sa  inyo  na  tumahan  sa  inyong  mga  nakiki- 
samihang  bahay,  samantalang  ang  bahay 
na  ito  ay  namamalaging  sira  ?  5  Ngayon 
nga'y  ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  ng 
mga  hukbo:  Bulayin  ninyo  ang  inyong 
lakad.  6  Kayo^  naghahasik  ng  marami 
at  umaani  ng  kaonti;  kayo'y  kumakain, 
nguni't  Viindi  kayo  nabubusog;  kayo'y 
umiinom,     nguni't    hindi   kayo   napapa- 


tirang-uhaw;  kayo'y  nananarait,  nguni*t 
walang  init;  at  yaong  kumikita  ng  mga 
pinag-arawan  ay  kumikita  ng  mga  pinag- 
arawan  upang  ilagay  sa  supot  na  may  mga 
butas.  7  Granito  ang  sabi  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo:  Bulayin  ninyo  ang  in- 
yong mga  lakad.  8  Sumampa  kayo  sa 
bundok,  at  magdala  ng  kahoy,  at  magtayo 
kayo  ng  bahay ;  at  ako^y  maliligaya  doon, 
at  ako'y  lulualhati,  sabi  ng  Panginoot^t. 
9  Kaycf'y  naghihintay  ng  mavami.  at, 
uarito,  dumating  ay  kaonti;  at  ng  inyong 
dalhin  sa  bahay,  aking  hinipan.  ^Bakit? 
sabi  ng  Pam^inoon  ng  mga  hukbo.  Dahil 
sa  ang  aking  bahay  ay  namamalaging  sira, 
samantalang  kayo*y  tumatakbo  bawa't  isa 
sa  kaniyang  sariling  bahay.  lo  Kaya't 
dahil  sa  inyo,  pinipigil  ng  langit  ang 
hamog,  at  ikinakait  ng  lupa  ang  kaniyang 
bunga.  11  At  ako'y  tumawag  ng  katu- 
yuan  sa  lupa,  at  sa  mga  bundok,  at  sa  trigo, 
at  sa  alak,  at  sa  langis,  at  sa  sumisibol  sa 
In  pa,  at  sa  mga  tawo,  at  sa  baka,  at  sa 
lahat  ng  gawa  ng  mga  kamay. 


2.  20 


HAGAI. 


919 


12  Ng  magkagayo*y  si  Zerubabel  na 
anak  ni  Sealtiel,  at  si  Josue  na  anak  ni 
Jehozadak,  na  dakilang  sacerdote,  sampuo 
ng  boong  nalabi  sa  bayan,  surannod  ng 
voces  ng  Panginoong  kanilang  Dios,  at 
ng  mga  salita  ni  Ilagai  na  profeta,  kiing 
paanong  ipinasugo  ng  Panginoong  kani- 
lang Dios  sa  kaniya ;  at  ang  bayan  ay 
natakot  sa  harap  ng  PANGiNOOi>r.  13  Ng 
magkagayo'y  nagsalita  si  Hagai,  na  sugo 
ng  PanQinoon  sa  pasugo  ng  Panginoon  sa 
bayan,  na  nagsabing,  Ako'y  sumasainyo, 
sabi  ng  PanSinoon.  14  At  inudyukan  ng 
Panginoon  ang  espiritu  ni  Zerubabel  na 
anak  ni  Sealtiel,  na  gobernador  sa  Juda,  at 
ang  espiritu  ni  Josue  na  anak  ni  Jehoza- 
dak  na  dakilang  sacerdote,  at  ang  espiritu 
ng  boong  nalabi  sa  bayan ;  at  sila'y  napa- 
roon,  at  gumawa  sa  bahay  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo,  na  kanilang  Dios,  15  sa 
ikadalawang  puo^t  apat  na  araw  ng  buan 
sa  huang  ikaanim,  sa  ikalawang  taon  ni 
Darius  na  hari, 

2Ng  ikapitong  huauy  sa  ikadalawang 
puo't  isa  ng  buan,  dumating  ang 
salita  ng  PanSinoon  sa  pamamag-itan  ni 
Hagai  na  profeta,  na  nagsabing,  2  Sali- 
tain  mo  ngayon  kay  Zerubabel  na  anak  ni 
Sealtiel,  na  gobernador  sa  Juda,  at  kay 
Josue  na  anak  ni  Jehozadak,  na  dakilang 
sacerdote,  at  sa  nalabi  sa  bayan,  na  sabi- 
hin  mong:  3  ^Sino  ang  naiwan  sa  inyo 
nanakakita  ng  bahay  na  ito  sa  kaniyang 
unang  kalualhatian  ?  at  ^  paanong  inyong 
nakikita  ngayon?  <7hindi  ba  sa  inyong 
mga  mata  ay  parang  wala?  4  Gayon 
ma^y  magpakalakas  ka  ngayon.  Oh  Zeru- 
babel, sabi  ng  Panginoon  ;  at  magpakala- 
kas ka.  Oh  Josue,  na  anak  ni  Jehozadak, 
na  dakilang  sacerdote;  at  magpakalakas 
kayo,  kayong  boong  hayan  sa  lupain,  sabi 
ng  PanQinoon,  at  kayo*y  gumawa:  sa- 
pagka^t  akoV  sumasainyo,  sabi  ng  Pan^i- 
NOON  ng  mga  hukbo,  5  ayon  sa  salita  na 
aking  itinipan  sa  inyo  ng  kayo'y  umalis 
sa  Egipto,  at  ang  aking  espiritu  ay  tuma- 
han  sa  inyo;  huag  kayong  matakot. 
6  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOON  ng  mga;  hukbo :  Minsan  na  lamang, 
sandaling^  panahon,  at  aking  uugain  ang 
mga  langit,  at  ang  lupa,  at  ang  tuyong 
lupa;  7  at  aking  uugain  ang  lahat  na 
nacion,  at  darating  ang  mga  nasang  bagay 
ng  lahat  na  nacion,  at  aking  pupuspusin 
ang  bahay  na  ito  ng  kalualhatian,  sabi  ng 
Pa  N^iNOON  ng  mga  hukbo.  8  Angpilak 
ay  akin  at  ang  ginto  ay  akin,  sabi  ng 
Panginooij    ng    mga     hukbo,       9  Ang 


huling  kalualhatian  ng  bahay  na  ito  ay 
magiging  malaki  kay  sa  ng*  una,  sabi  ng 
Panginoon  ng  mga  hukbo :  at  sa  lugar 
na  ito  ay  magbibigay  ako  ng  kapayapaan, 
sabi  ng  Panginoon  n§  mga  hukbo. 

10  Ng  ikadalawang  puo^t  apat  ng 
ikasiam  na  huan^  ng  ikalawang  taon  ni 
Darius,  dumating  ang  salita  ng  Panginoon 
sa  pamamag-itan  ni  Hagai  na  profeta,  na 
nagsabing,  11  Ganito  ang  sabi  ng  Pa- 
nginoon ng  mga  hukbo :  Magtanong  kayo 
ngayon  sa  mga"  sacerdote  ng  tungkol  sa 
kautusan,  na  magsabing,  12  Kung  ang 
isang  tawo  ay  may  dalang  santong  laman 
sa  laylayan  ng  kaniyang  suot,  at  masagi 
ng  kaniyang  laylayan  ay  tinapay,  o  ulam, 
o  alak,' o  langis,  o  ano  mang  pagkain, 
i magiging  santo  pa  ba?  At  ang  mga 
sacerdote  ay  sumagot  at  nagsabing, 
Hindi.  13  Ng  magkagayo'y  sinabi  ni 
Hagai,  Kung  ang  sino  maii  ay  mar u mi 
dahil  sa  ang  bangkay  ay  nasagi  sm  ano 
man  sa  mga  ito,  ^magiging  marumi  ba? 
At  ang  mga  sacerdote  ay  sumagot  at 
nagsabing,  Magiging  marumi.  14  Ng 
magkagayo'y  sumagot  si  Hagai,  at  nag- 
sabing: Gayon  nga  ang  bayang  ito,  at 
gayon  ang  naeiong  ito  sa  liarap  ko,  sabi 
ng  Panginoon;  at  gayon  ang  bawa't 
gawa  ng  kanilang  mga  kamay;  at  ang 
kanilang  inihahandog  doon  ay  marumi. 
15  At  ngayo'y  isinasamo  ko  sa  inyo,  na 
inyong  pakundanganan  mula  sa  araw  na 
ito  at  sa  haharapin,  bago  ang  bato  ay 
mapatong  sa  kapua  bato  ea  templo  ng 
Panginoon:  16  ng  boong  panahong 
yaon,  pagka  ang  isa  ay  lumalapit  sa  isang 
bunton  ng  dalawang  puong  takal^  may 
sampuo  lamang ;  pagka  ang  isa  ay  luma- 
lapit sa  kamalig  ng  alak  upang  kumuha  ng 
limang  puong  takalj  may  dalawang  puo 
lamang.  17  Sinugatan  ko  kayo  ng  pag- 
kalanta  at  ng  amag  at  ng  granizo  sa  lahat 
ng  gawa  ng  inyong  mga  kamay;  gayon 
ma*y  hindi  kayo  naghalik-looh  sa  akin, 
sabi  ng  Panginoon.  is  Isinasamo  ko 
nga  sa  inyo,  na  kayo'y  magbulay  mula  sa 
araw  na  ito  at  sa  haharapin,  mula  sa 
ikadalawang  puo't  apat  na  araw  ng  ika- 
siam na  buan,  mula  ng  araw,  na  ang 
cimiento  ng  templo  ng  PancIinoon  ay 
ilagay,  pakundanganan  ninyo.  19  ^May 
binhi  pa  ba  sa  kamalig?  oo,  ang  puno  ng 
uvas,  at  ang  puno  ng  higos,  at  ang  granada, 
at  ang  puno  ng  olivo  ay  hindi  nagbunga; 
mula  sa  araw  na  ito  ay  pagpapalain  ko 
kayo' 

20  At  .ang  salita  ng  PanQinoon    ay 


920 


HAGAI. 


2.  20 


dumating  na  ikalawa  kay  Hagai  ng 
ikadalawang*  puo't  apat  ng  buan,  na 
nagsabing,  21  Salitain  mo  kay  Zeriiba- 
bel  na  gobernador  sa  Juda,  na  sabihing, 
Aking  uugain  a||g  mga  langit  at  ang 
lupa:  22  at  aking  gugululiin  ang  luk- 
lukan  ng  mga  kaharian,  at  aking  gigibaln 
ang  lakas  ng  mga  kabarian  ng  mga  nacion ; 
at  aking  gugulubin  ang  mga  karro,  at 
yaong    mga    sumasakay    sa    kanila;     at 


ang  mga  kabayo  at  ang  mga  sakay 
nila  ay  mabuhulog,  bawa^t  isa'y  sa 
pamamag-itan  ng  tabak  ng  kaniyang 
kapatid.  23  Sa  araw  na  yaon,  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hokbo,  kita^y 
kiikunin,  Oli  Zerubabel,  na  aking  alipin, 
na  anak  ni  Sealtiel,  sabi  ng  Panginoon, 
at  gagawin  kitang  pinaka  tanda :  sapag- 
ka't  pinili  kita,  sabi  ng  PanGinoon  n| 
mga  hukbo. 


ng 


ZEKARIAS. 


I  Ng  ikawalong  buan,  sa  ik^lawang  taon 
i  ni  Darius,  dumating  ang  salita  ng  Pa- 
NGiifOON  kay  Zekarias  na  anak  ni  Bere- 
kias,  na  anak  ni  Iddo,  na  profeta,  na  nag- 
sabing, 2  Ang  Panginoo'y  totoong 
nagalit  sa  inyong  mga  magulang.  3  Ka- 
ya^sabihin  mo  sa  kanilang:  Ganito  ang 
sabi  ng  PanQinoon  lig  mga  hukbo :  Mag- 
balik  kayo  sa  akin,  sabi  ng  Panginoon 
ng  mga  bukbo,  at  ako^y  magbabalik  sa 
inyo,  sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo. 
4  Huag  kayong  gaya  ng  inyong  mga 
magulang,  na  siyang  mga  dinaingan  ng 
mga  unang  profeta,  na  nagsabing,  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo : 
Magbalik  kayo  ngayon  na  humiwalay  sa 
inyong  mga  masamang  lakad,  at  sa  in- 
yong mga  masamang  gawa :  nguni^t  hindi 
nila  dininig  o  pinakingan  man  ako,  sabi 
ng  Pangixoox.  5  Ang  inyong  mga 
magulang,  ^saan  nangandoon?  at  ang 
mga  profeta,  inabubuhay  ba  silang 
walang  hangan?  6  Nguni't  ang  aking 
mga  salita  at.  ang  aking  mga  palatun- 
tunan,  na  aking  iniutos  sa  aking  mga 
alipin  na  mga  profeta,  ^hindi  ba  umabot 
sa  inyong  mga  magulang?  at  sila'y 
nagbalik,  at  nagsabing,  Kung  paano  ang 
inisip  na  gawin  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo  sa  amin,  ayon  sa  aming  mga  lakad, 
at  ayon  sa  aming  mga  gawa,  gay  on  ang 
ginawa  niya  sa  amin. 

7  Ng  ikadalawang  puo't  apat  na  araw 
ng  ikalabing  isang  buan,  na  siyang  buan 
ng  Sebat,  sa  ikalawang  taon  ni  Darius, 
dumating  ang  salita  ng  Panginoon  kay 
Zekarias,  na  anak  ni  Eerekias,  na  'anak 
x\i    IddOj     na     profeta,     na    nagsabing, 


8  Aking  nakita  ng  kinagabihan,  at, 
narito,  ang  isang  lalaking  nakasakay  sa 
isang  mapulang  kabayo,  at  siya'y  tumigil 
sa  mga  puno  ng  mirto  na  nasa  pinakama- 
baba ;  at  sa  likuran  niya'y  may  mga  ka- 
bayong  mapula,  alazan,  at  maputi.  9  Ng 
magkagayo'y  sinabi  kong :  Oh  pangi- 
noon ko,  ^ano  ang  mga  ito?  At  ang 
angel  na  nakikipag-usap  sa  akin  ay 
sumagot  sa  aking,  Aking  ipakikita  sa 
iyo  kung  ano  ano  ang  mga  ito.  lo  At 
ang  lalaki  na  nakatigil  sa  mga  puno  ng 
mirto  ay  sumagot  at  nagsabing,  Ang  mga 
ito  yaong  mga  sinugo  ng  Panginoon  na 
lumibot  sa  lupa.  11  At  sila'y  sumagot 
sa  angel  ng  Panginoon  na  nakatigil  sa 
mga  puno  ng  mirto,  at  nagsabing,  Aming 
nilibot  ang  lupa,  at,  narito,  ang  boong 
lupa     ay     tahimik,     at     nagpapahinga. 

12  Ng  magkagayo'y  ang  angel  ng  Pangi- 
noon ay  sumagot  at  nagsabing,  Oh  Pa- 
nginoon ng  mga  hukbo,  i  hangang  kailan 
hindi  ka  mahahabag  sa  Jerusalem  at  sa 
mga  ciudad  ng  Juda,  laban  sa  iyong  mga 
kinagalitan    nitong   pitong   puong  taon? 

13  At  ang  Panginoo^y  sumagot  sa  angel 
na  nakikipag-usap  sa  akin  ng  mga 
mabuting  salita,  mga  salitang  pang-aliw. 

14  Sa  gayo'y  ang  angel  na  nakikipag-usap 
sa  akin  ay  nagsabi  sa  aking :  ikaw  ay 
humiya.w,  na  iyong  sabihing,  Ganito  ang 
sabi  ng  PanGinoon  ng  mga  liukbo: 
AkoV  may  paninibugho  sa  Jerusalem  at 
sa  Zion  ng  malaking  paninibugho.  15  At 
ako'y  totoong  sinamaan  ug  loob  sa  mga 
nacion  na  nagwawalang  bahala:  ako 
nga'y  may  kaonling  sama  ng  loob,  at 
kanilang   ipinagpatiiV'y  na  hintayin  ang 


3.  7 


EEKAEIAS. 


921 


pagkapighati.  16  Kaya't  ganito  ang 
sabi  ng  PanGinoon:  Ako'y  nagbalik 
sa  Jerusalem  na  may  mga  awa ;  ang 
aking  bahay  ay  matatayo  doon,  sabi  ng 
Panqinoon  ng  mga  hukbo,  at  isang  lubid 
ay  raauunat  sa  itaas  ng  Jerusalem. 
17  Humiyaw  ka  pa  uli,  na  iyong  sabihing, 
Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo :  Ang  aking  mga  ciudad  ay  lalapad 
dahil  sa  pagkasulong;  at  aaliwin  pa  ng 
Pakginoon  ang  Zion,  at  pipiliin  pa  ang 
.  Jerusalem. 

18  At  aking  itinanaw  ang  aking  mga 
mata,  at  aking  nakita,  at,  narito,  ang 
apat  na  sungay.  19  At  aking  sinabi  sa 
angel  na.nakikipag-usap  sa.  akin  :  iAno 
kaya  ang  mga  ito  ?  At  siya'y  sumagot 
sa  aking,  Ito  ang  mga  sungay  na  nagpa- 
ngalat  sa  Juda,  sa  Israel,  at  sa  Jerusalem. 
20  At  ipinakita  sa  akin  ng  PanSinoon 
ang  apat  na  mangagawa  sa  bakaL  21  Kg 
magkagayo'y  sinabi  kong :  I  Ano  ang 
ipinaritong  gawin  ng  mga  ito  ?  At  siya'y 
nagsalita  na  nagsabing;  Ito  ang  mga 
sungay  na  nagpangalat  sa  Juda,  na  ano 
pa't  walang  lalaki  na  nagtaas  ng  kaniyang 
ulo:  nguni^t  ang  mga  itoV  naparito 
upang  bagabagin  sila,  upang  ihagis  ang 
mga  sungay  ng  mga  nacion,  na  nagtaas 
ng  kanilang  mga  sungay  laban  sa  lupain 
ng  Juda  upang  lansagin. 

2  At  aking  itinanaw  ang  aking  mga 
mata,  at  aking  nakita,  at,  narito,  ang 
isang  lalaki  na  may  panukat  na  lubid  sa 
kaniyang  kamay.  2  Ng  magkagayo'y 
sinabi  kong:  ^  Saan  ka  paroroon  ?  At  sina- 
bi niya  sa  aking,  Upang  sukatin  ang 
Jerusalem,  upang  tingnan  kung  gaano  ang 
luang,  at  kung  gaano  ang  haba.  3  At, 
narito,  ang  angel  na  nakikipag-usap  sa 
akin  ay  umalis,  at  ibang  angel  ay 
lumabas  na  sumalubong  sa  kaniya,  4  at 
nagsabi  sa  kaniyang,  Tumakbo  ka,  iyong 
salitain  sa  binatang  ito,  na  sabihing,  Ang 
Jerusalem  ay  tatahanan  na  parang  mga 
nayon  na  walang  mga  kuta,  dahil  sa 
karamihan  ng  mga  tawo  at  hayop  doon. 
5  Sapagka't  ako,  sabi  ng '  Panginoon, 
magiging  sa  kaniya'y  isang  kutang  apoy 
sa  palibot,  at  ako V  magiging  kalualhatian 
sa  gitna  niya.  6  Ah,  Ah,  tumakas  kayo 
mula  sa  lUpain  ng  hilagaan,  sabi  ng 
Panginoon:  sapagka't  kayo'y  aking 
pinangalat  na  parang  apat  na  hangin 
sa  himpapawid,  sabi  ng  PAnginoon. 
7  Ah  Zion,  tumaanan  ka,  ikaw  na  tumata- 
hah  na  kasama  ng  anak  na  babaye  ng 
Babilonia.    8  Sapagka*t  ganito  ang  sabi 


ng  PanSinoon  ng  mga  hukbo :  Pagkata- 
pos  ng  kalualhatian  ay  sinugo  niya  ako 
sa  mga  nacion  na  nanamsam  sa  inyo : 
sapagka't  ang  humahampas  sa  inyo,  ay 
humaharapas  sa  salamin  ng  kaniyang 
mata.  9  Sapagka^t  narito,  aking  igaga- 
law  ang  aking  kamay  sa  kanila,  at  sila'y 
magiging  samsam  niyaong  mga  nagliling- 
kod  sa  kanila:  at  inyong  malalaman  na 
ang  Panginoon  ng  mga  hukbo  ang 
nagsugo  sa  akin,  lo  Ikaw  ay  umawit  at 
magalak.  Oh  anak  na  babaye  ng  Zion: 
sapagka't  narito,  ako'y  naparirito,  at  ako'y 
tatahan  sa  gitna  mo,  sabi  ng  Pai^Qinoon. 
11  At  maraming  nacion  ay  magpipisan  sa 
PanSinoon  sa  araw  na  yaon,  at  magiging 
aking  bayan :  at  ako'y  tatahan  sa  gitna  mo, 
at  iyong  malalaman  na  ang  Panginoon 
ng  mga  hukbo  ay  siyang  nagsugo  sa  akin  sa 
iyo.  12  At  mamanahin  ng  rANSiNOON 
ang  Juda  na  parang  kaniyang  bahagi 
sa  santong  lupain,  at  pipiliin  pa  ang 
Jerusalem.  is  Tumahimik  ang  boong 
laman,  sa  harap  ng  Panginoon:  sapag- 
ka't  siya'y  gising  na  sa  kaniyang  santong 
tahanan. 

3  At  ipinakita  niya  sa  akin  si  Josue  na 
dakilang  sacerdote  na  nakatayo  sa 
harap  ng  angel  ng  Panginook,  at  si 
Satan  na  nakatayo  sa  kaniyang  kanan 
upang  maging  kaniyang  kaaway.  2  At 
sinabi  ng  Panginoon  kay  Satan,  Sina- 
saway  ka  ng  Panginoon,  Oh  Satan ;  oo, 
ang  Pan&inoon  na  pumili  ng  Jerusalem 
ay  sumasaway  saiyo:  idi  ba  ito'y  isang 
dupong  na  naagaw  sa  apoy?  3  Si  Josue 
nga  ay  nabibihisan  ng  suot  na  marumi,  at 
nakatayo  sa  harap  ng  angel.  4  At  siya'y 
sumagot  at  niagsalita  sa  mga  yaon  na 
nakatayo  sa  harap  niya,  na  nagsabing, 
Hubarin  ninyo  ang  mga  maruming  suot 
sa  kaniya.  At  sa  kaniya'y  kaniyang  sina- 
bing,  Narito,  aking  pinaraan  ang  iyong 
kasam-an  sa  iyo,  at  aking  susuotan  kita 
ng  mainam  na  kasuotan.  5  At  aking 
sinabing,  Suotan  siya  nila  ng  isang 
magandang  mitra  sa  kaniyang  ulo.  Sa 
gayo'y  sinuotati  siya  ng  magandang  mitra 
sa  kaniyang  ulo,  at  sinuotan  siya  ng  mga 
kasuotan ;  at  ang  angel  ng  Panginoon  -ay 
tumayo  sa  siping.  6  At  ang  angel  ng 
Panginoon  ay  tumutol  kay  Josue  na 
nagsabing,  7  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
noon ng  mga  hukbo :  Kung  ikaw  ay 
lalakad  sa  aking  mga  daan,  at  kung  iyong 
iingatan  ang  aking  bilin,  iyo  nga  ring 
hahatulan  ang  aking  bahay,  at  iyo  ring 
iingatan  ang  aking  mga  loob*n,  at  bibi* 


922 


ZEKAEIAS. 


3.  7 


gyan  kita  ng  lugar  na  tangapan  sa  gitna 
ng  mga  ito  na  nakaliarap.  8  Dingin  mo 
ngayon,  Oh  Josue,  na  dakilang  sacerdote, 
mo,  at  ng  ijong  mga  kasama  na  nakaupo 
sa  liarap  mo ;  sapagka^t  sila'y  mga  lala- 
king  katakataka :  sapagka't  narito,  aking 
ilalabas  ang  aking  alipin  na  Sanga. 
9  Sapagka't,  narito,  ang  bate  na  aking 
inilagay  sa  harap  ni  Josue;  sa  ibabaw 
ng  isang  bato  ay  may  pitong  mata: 
narito,  aking  lililukin  ang  nkit  noon,  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  liukbo,  at  aking 
aalisin  ang  kasam-an  ng  lupaing  yaon 
sa  isang  araw.  10  Sa  araw  na  yaon,  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hnkbo,  tatawagin 
ng  bawa't  isa  sa  inyo  ang  kaniyang 
kapua  sa  ilalim  ng  puno  ng  uvas,  at 
sa  ilalim  ng  puno  ng  higos. 

4  At  ang  angel  na  nakipag-usap  sa  akin 
ay  nagbalik,  at  ginising  ako,  na  gaya 
ng  tawo  na  nagigising  sa  kaniyang  pag- 
kakatulog.  2  At  slnabi  niya  sa  aking, 
^Ano  ang  iyong  nakikita?  At  aking 
sinabing,  Ako'y  tumingin,  at,  narito, 
isang  kandelero  na  taganas  na  ginto, 
sampuo  ng  pinakatasa  noon  sa  ibaba\y,  at 
ang  pitong  ilawan  noon  sa  ibabaw  ;  may 
pitong  tubo  sa  bawa't  isa  sa  mga  ilawan, 
na  nasa  ibabaw  noon:  3  at  dalawang 
puno  ng  olivo  sa  siping  noon,  isa  sa 
dakong  kanan  ng  tasa,  at  ang  isaV  sa 
dakong  kaliwa  noon.  4  At  ako'y  suma- 
got  at  nagsalita  sa  angel  na  nakikipag-usap 
sa  akin,  na  aking  sinabing,  l  Anong  mga 
bagay  ito,  panginoong  ko?  5  Ng  mag- 
kagayo'y  ang  angel  na  nakikipag-usap  sa 
akin  ay  sumagot,  at  nagsabi  sa  aking, 
^  Hindi  mo  ba  nalalaman  kung  ano  ang 
mga  ito?  At  aking  sinabing,  Hindi, 
panginoon  ko.  6  Ng  magkagayo'y  siya'y 
sumagot  at  nagsalita  sa  akin,  na  nagsa- 
bing,  Ito  ang  salita  ng  Panginoon  kay 
Zerubabel,  na  sinabing,  Hindi  sa  pama- 
mag-itan  ng  pagpupumilit,  o  ng  kapang- 
3^arihan,  kungdi  sa  pauiamag-itan  ng  aking 
espiritu,  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo.  7  ^Sino  ka,  Oli  malaking  bun- 
dok? sa  liarap  ni  Zerubabel  ay  magiging 
kapatagan  ka:  at  kaniyang  ilalabas  ang 
pangulong  bato  na  may  hiyawan  ng 
Biyaya,  biyaya  doon.  8  Biikod  ditoV 
ang  salita  ng  Panginoon  ay  dumating  sa 
akin,  na  nagsabing,  9  Ang  mga  kamay 
ni  Zerubabel  ay  siyang  naglagay  ng  mga 
cimiento  ng  bahay  na  ito;  ang  kaniyang 
mga  kamay  ay  siya  ring  tatapos;  at  iyong 
malalaman  na  ang  Panginoon  ng  mga 
liukbo  ay  siyang  nagsugo  sa  akin  sa  inyo. 


10  <';Bapagka't  yaong  mga  n»  nagwawala 
ng  kabuluhan  sa  araw  ng  mga  raaliliit 
na  bagay?  ay  mangagagalak,  at  makikita 
nila  ang  pabatong  tinga  sa  kamay  ni 
Zerubabel,  ang  pitong  ito,  na  mga  mata 
ng  Panginoon:  silaV  nagparoo't  parito 
sa  boong  lupa.  11  Ng  magkagayo'y 
sumagot  ako,  at  nagsabi  sa  kaniyang, 
i,Ano  itong  dalawang  puno  ng  olivo  sa 
dakong  kanan  ng  kandelero,  at  sa  dakong 
kaliwa?  12  At  ako^y  sumagot  na  ikala- 
wa,  at  nagsabi  sa  kaniyang,  ^Ano  ang. 
dalawang  sangang  olivong  ito  na  nasa 
siping  ng  dalawang  gintong  agusan,  na 
kinatutuyuan  ng  gintong  langis?  IS  At 
siya'y  sumagot  sa  aflvin,  at  nagsabing, 
I  Hindi  mo  ba  nalalaman  kung  ano  ang 
mga  ito?  At  aking  sinabing,  Hindi,  pa- 
nginoong ko.  14  Ng  magkagayo'y  sinabi 
niyang,  Ito  ang  dalawang  anak  ng  langis, 
na  nakatayo  sa  siping  ng  Panginoon  ng 
boonsj  lupa. 

5Ng  magkagayo'y  itinanaw  ko  uli  ang 
aking  mga  mata,  at  tumingin  ako, 
at,  narito,  isang  lumilipad  na  ikid.  2  At 
sinabi  niya  sa  aking,  ^Ano  ang  iyong 
nakikita?  At  ako'y  sumagot,  Aking 
nakikita 'y  isang  lumilipad  na  ikid ;  ang 
haba  ay  dalawang  puong  siko,  at  ang 
luang  ay  sampuong  siko.  3  Ng  magka- 
gayo'y sinabi  niya  sa  aking,  Ito  ang 
sumpa  na  lumalabas  sa  balat  ng  boong 
lupain:  sapagka't  ang  bawa't  nagnanakaw 
ay  mahihiwalay  sa  isang  dako  ayon  doon ; 
at  bawa't  manunumpa  ay  mahihiwalay 
sa  kabilang  dako  ayon  doon.  4  Aking 
ilalabas  yaon,  sabi  ng  Panginoon  ng 
mga  hukbo,  at  papasok  sa  bahay  ng  mag- 
nanakaw,  at  sa  bahay  noong  nanunumpa 
ng  kasinungalingan  sa  pangalan  ko:  at 
tatahan  sa  gitna  ng  bahay  niya,  at 
pupugnawin  sampuo  ng  mga  kahoy  noon 
at  mga  bato  noon. 

5  Ng  magkagayo'y  ang  angel  na  na- 
kikipag-usap sa  akin  ay  lumabas,  at 
nagsabi  sa  aking,  Itanaw  mo  ngayon 
ang  i^'ong  mga  mata,  at  tingnan  mo  kung 
ano  ito  na  lumalabas.  6  At  aking  sina- 
bing, 6 Ano  yaon?  At  kaniyang  sina- 
bing, Ito  ang  efa  na  lumalabas.  Sinabi 
niya  bukod  dito,  Ito  ang  kawangis  nila 
sa  boong  lupain :  7  (at,  narito,  nataas 
ang  isang  talentong  tinga:)  at  ito'y  isang 
babaye  na  navuipo  sa  gitna  ng  efa.  8  At 
kani3^ang  sinabing,  Ito  ang  Kasam-an ;  at 
kaniyang  inihagis  sa  loob  ng  gitna  ng  efa : 
at  kaniyang  inihagis  ang  timbang  na  tinga 
sa  bibig  noon.     9  Ng  magkagayo'y  itina- 


7.  9 


ZEKAEIAS. 


923 


naw  ko  ang  aking  mga  mata,  at  ako  y 
tumingin,  at,  narito,  lumabas  ang  dala- 
wang  babaye,  at  may  dalang  hangin  sa 
kanilang  mga  pakpak;  sila  nga'y  may 
mga  pakpak  na  gaya  ng  mga  pakpak  ng 
tagak ;  at  kanilang  itinaas  ang  efa  sa  pag- 
itan  ng  Uipa  at  ng  langit.  10  Ng  mag- 
kagayo'y  sinabi  ko  sa  angel  na  nakiki- 
pag-usap  sa  akin,  iSaan  dinadala  ng  mga 
ito  ang  efa?  11  At  sinabi  niya  sa  aking :. 
Upang  ipagtayo  ng  bahay  sa  lupain  ng 
Sinar :  at  pagka  nahanda  na,  siya*y  mala- 
lagay  doon  sa  kaniyang  sariling  lugar. 

6  At  itinanaw  ko  uli  ang  aking  mga 
mata,  at  ako'y  tumingin,  at,  narito, 
lumalabas  ang  apat  na  karro  sa  pag-itan 
ng  dalawang  bundok;  at  ang  mga  bundok 
ay  mga  bundok  na  tanso.  2  Sa  unang 
karro  ay  may  mga  kabayong  mapula ;  at 
sa  ikalawang  karro  ay  mga  kabayong 
maitim;  3  at  sa  ikatlong  karro  ay  mga 
kabayong  maputi ;  at  sa  ikaapat  na  karro 
ay  mga  kabayong  dalawang  kulay.  4  Ng 
magkagayo^y  ako*y  sumagot  at  nagsabi  sa 
angel  na  nakikipag-usap  sa  akin,  I  Ano  ang 
mga  ito,  panginoong  ko  ?  5  At  ang  angel 
ay  sumagot  at  nagsabi  sa  aking,  Ito  ang 
apat  na  hangin  sa  himpapawid,  na  luma- 
labas sa  pagkatayo  sa  unahan  ng  Pangi- 
noon  ng  boong  lupa.  6  Ang  kinasising- 
kawan  ng  mga  kabayong  maitim  ay 
lumalabas  sa  dakoiig  hilagaang  lupain; 
at  ang  sa  mga  maputi  ay  lumalabas  na 
kasunod  nila;  at  ang  mga  dalawang 
kulay  ay  lumalabas  sa  dakong  timugang 
lupain.  7  At  ang  mga,  bayo  ay  lumabas, 
at  nagpumilit  na  yumaon  upang  malibot 
ang  lupa :  at  kaniyang  sinabing,  Kayo'y 
yumaon  mula  rito,  libutin  ninyo  ang 
boong  lupa.  Sa  gayo*y  nilibot  nila  ang 
boong  lupa.  8  Ng  magkagayo'y  biniya- 
wan  niya  ako,  at  nagsalita  sa  akin,  na 
nagsabing,  Narito,  silang  pumarito  sa 
dakong  hilagaang  lupain  ay  nagpatahimik 
sa  aking  espiritu  sa  hilagaang  lupain. 

9  At  ang  salita  ng  Panginoon  ay  du- 
mating  sa  akin,  na  nagsabing,  10  Kunin 
mo  ang  sa  mga  sa  pagkabihag,  kay 
Heldai,  kay  Tobias,  at  kay  Jedaya;  at 
yumaon  ka  sa  araw  ding  yaouj  at  puma- 
sok  ka  sa  bahay  ni  Josias  na  anak  ni 
Zefanias,  na  mga  nagsibalik  mula  sa 
Babilonia;  11  oo,  kumuha  ka  ng  pilak 
at  ginto,  at  gawin  mong  mga  korona,  at 
mga  iputong  mo  sa  ulo  ni  Josue  na  anak 
ni  Jehozadak,  na  dakilang  sacerdote; 
12  at  salitain  mo  sa  kaniya,  na  sabihing, 
Ganito  ang  salita  ng  Panginoon  ng  mga  I 


hukbo,  na  nagsabing,  Narito,  ang  lalaki 
na  ang  pangala'y  Sanga;  at  siya'y  sisibol 
sa  kaniyang  lugar,  at  siya'y  magtatayo  ng 
templo  ng  PanSinoon:  13  kaniyang 
itatayo  ang  templo  ng  Panginoon;  at 
siya'y  magdadala  ng  kalualhatian,  at  uupo 
at  magpupuno  sa  kaniyang  luklukan;  at 
siya'y  magiging  sacerdote  sa  kaniyang 
luklukan :  at  ang  payo  ng  kapayapaan  ay 
mapapasa  pag-itan  nila  kapua.  14  At 
ang  mga  korona  ay  magiging  pinakaalaala 
sa  templo  ng  Panginoon  kay  Helem,  at 
kay  Tobias,  at  kay  Jedaya,  at  kay  Hen 
na  anak  ni  Zefanias.  15  At  silang  nasa 
malayo  ay  paririto  at  magtatayo  sa  loob 
ng  templo  ng  Panginoon,  at  inyong 
malalaman  na  ang  Panginoon  ng  mga 
hukbo  ay  siyang  nagsugo  sa  akin  sa  inyo. 
At  Uo'y  mangyayari  kung  inyong  susun- 
ding  maingat  ang  voces  ng  Panginoong 
inyong  Dios. 

7  At  nangyari,  ng  ikaapat  na  taon  ng 
baring  si  Darius,  na  ang  salita  ng 
Panginoon  ay  dumating  kay  Zekarias 
sa  ikaapat  ng  ikasiam  na  buan,  ng  Kislev. 
2  Ang  sa  Bet-el  nga  ay  nagsugo  kay 
Sarezer  at  kay  Regem-melek,  at  sa  kani- 
lang mga:  lalaki,  na  dalanginin  ang  biyaya 
ng  PanSinoon,  3  at  upang  magsalita  sa 
mga  sacerdote  ng  bahay  ng  PanQInooN 
ng  mga  liukbo,  at  sa  mga  profeta,  na 
sabihing,  iliyak  ba  ako  sa  ikalimang 
buan,  na  ako'y  hihiwalay  gaya  ng  aking 
ginawa  nitong  pagkaramiraming  taon? 
4  Ng  magkagayo'y  dumating  ang  salita 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo  sa  akin,  na 
nagsabing,  5  Salitain  mo  sa  lahat  ng 
bayan  ng  lupain  at  sa  mga  sacerdote,  na 
iyong  sabihing,  Ng  kayo'y  mag-ayuno  at 
magpakapanlaw  ng  ikalima  at  ikapitong 
buanymiong  pitong  puong  taon,  ikayo 
ba'y  nag-ayunong  lubos  sa  akin,  para  sa 
akin?  6  At  pagka  kayo'y  kumakain,  at 
pagka  kayo 'yumiinom,idi  ba  kayo'y  ku- 
makain para  sa  inyong  sarili,  at  umiinom 
parasa  inyong  sarili?  7  ^Di  ba  nmyo 
mar  apat  dingin  ang  mga  salita  na  isimgaw 
ng  Panginoon  sa  pamamag-itan  ng  mga 
unang  profeta,  ng  mg  Jerusalem  ay  tina- 
tahanan  at  nasa  kaginhawahan,  at  ang 
mgaciudad  noon  na  nasa  palibot  niya, 
at  ang  Timugan,  at  ang  mababang  lupain 
ay  tinatahanan? 

8  At  ang  salita  ng  Panginoon  ay 
dumating  kay  Zekarias,  na  nagsabing, 
9  Ganito  ang  sinalita  ng  PanQinOON  ng 
mga  hukbo,  na  nagsabing,  Gumawa  kayo 
ng  tunay  na  kahatulan,  at  gumamit  ng 


924 


ZEKARIAS. 


7.  9 


kaawaan  at  nf  kahabagan  ang  bawa*t 
isa  sa  kaniyang  kapalid :  lo  at  liua:g 
ninyong  pighatiin  ang  babayeng  bao,  o 
ang  ulila  man,  ang  taga  ibatfg  lopa,  o 
ang  dukha  man ;  at  si  no  man  sa  inyo 
ay  huag  mag-isip  ng  kasam-an  sa 
inyong  puso  laban  sa  kaniyang  kapatid. 
11  Nguni't  kanilang  tinangihang  dingin, 
ut  kanilang  tinabig  ang  pamatok,  at 
/lagpakabingi,  npang  huag  nilang  ma- 
rinig.  12  Oo,  kanilang  ginawa  ang 
kanilang  puso  na  parang  batong 
diamante,  upang  huag  duminig  ng 
kautusan,  at  ng  niga  salita  na  ipinasugo 
ng  Panginoon  ng^mga  hnkbo  sa  pama- 
mag-itan  ng  kaniyang  espiritu,  ng  kamay 
ng  mga  unang  profeta;  kaya  du mating 
ang  malaking  pag-iinit  na  mula  sa  PaxOi- 
NOON  ng  mga  hokbo.  13  At  nangyari, 
na  kung  paanong  siya'y  sumigaw,  at 
hindi  nila  dininig ;  ay  gayon  sila  sumigaw, 
at  hindi  ko  dininig,  sabi  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo ;  14  kungdi  aking  panga- 
ngalatin  sila  ng  ipoipo  sa  gitna  n^  lahat 
na  mga  nacion  na  hindi  nila  nakilala. 
Ganito  nasira  ang  lupain  pagkataf)os  nila, 
na  ano  pa't  walang  tawo  na  nagdadaan  o 
nagbabalik:  sapagka't  kanilang  ginawang 
sira  ang  masayang  lupain. 

8  At  ang  salita  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo  ay  du  mating  sa  akin,  na 
nagsabing,  2  Ganito  an  sabi  ng  Pa- 
NGINOON  ng  mga  hukbo :  Ako'y  may 
paninibugho  sa  Zion  ng  malaking  panini- 
bugho,  at  ako'y  may  paninibugho  sa  ka- 
niya  ng  malaking  pag-aalab  ng  loob. 
8  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon:  AkoV 
nagbalik  sa  Zion,  at  tatahan  ako  sa  gitna 
ng  Jerusalem :  at  ang  Jerusalem  ay  tata- 
waging:  Ciudad  ng  katotohanan,  at  ang 
bundok  ng  Pangikoon  ng  mga  hukbo 
Ang  santong  bundok.  4  Ganito  ang 
sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo: 
Tatahanan  pa  ng  mga  matandang  lalaki 
at  babaye  ang  mga  langsangan  ng  Jeru- 
salem, bawa't  tawo  na  may  kaniyang 
tungkod  sa  kaniyang  kamay  dahil  sa 
totoong  katandaan.  5  At  ang  mga 
langsangan  ng  ciudad  ay  mapupuno 
ng  mga  batang  lalaki  at  babaye  na 
naglalaro  sa  mga  langsangan.  6  Ganito 
ang  sabi  ng  Pangixoon  ng  mga  hukbo : 
Kung  maging  kagilagilalas  sa  mga  mata 
ng  nalabi  sa  bay  ang  ito  sa  mga  araw  na 
yaon,  ^i^iagiging  kagilagilalas  ba  naman 
sa  aking  mga  mata?  sabi  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo.  7  Ganito  ang  sabi  ng 
Fakginoon  ng  mga  hukbo :  Narito,  aking 


ililigtas  ang  aking  bayan  sa  silanganang 
lupain,  at  sa  kalunurang  lupain:  8  at 
aking  dadalhin  sila,  at  sila'y  tatahan  sa 
gitna  ng  Jerusalem ;  at  sila'y  magiging 
aking  ba}'nn,  at  ako'y  magiging  kanilang 
Dios,  sa  katotohanan  at  sa  kabanalan. 
9  Ganito  ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo:  Inyong  palakasin  ang  inyong 
mga  kamay,  ninyong  nakakarinig  sa 
mga  araw  na  ito  ng  mga  salitang  ito  sa 
bibig  ng  mga  profeta,  mula  ng  araw  na 
ilagay  ang  cimiento  sa  bahay  ng  Pangi- 
NOON  ng  mga  hukbo,  sa  templo, 
upang  matayo.  SO  Sapagka't  bago  du  ma- 
ting ang  mga  araw  na  yaon  ay  walang 
paupahan  para  sa  tawo,  o  ano  mang 
paupahan  para  sa  hayop ;  at  wala  ring 
ano  mang  kapayapaan  doon  sa  lumalabas 
o  pumapasok  dahil  sa  kaaway :  sapagka't 
aking  inilagay  ang  lahat  na  tawo  na 
bawa*t  isa'y  laban  sa  kaniyang  kapua. 
11  Nguni't  ngayoV  sa  nalabi  sa  bayang 
ito  ay  hindi  ako  magiging  gaya  ng  mga 
unang  araw,  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo.  12  Sapagka't  magkakaroon  ng  bin- 
hi  ng  kapa3^apaan ;  ang  puno  ng  uvas  ay 
magbubunga,  at  ang  lupa'y  mapapakina- 
bangan,  at  ibibigay  ng  mga  langit  ang 
kanilang  hamog;  at  aking  ipamamana  sa 
nalabi  sa  bayang  ito  ang  lahat  na  mga 
bagay  na  ito.  18  At  mangyayari,  na 
kung  paanong  kayo'y  naging  isang  sumpa 
sa  gitna  ng  mga  nacion,  Oh  bahay  ng 
Juda,  at  bahay  ng  Israel,  gayon  ko  kayo 
ililigtas,  at  kayo^  magiging  isang  pjig- 
papala;  huag  kayong  matakot,  kungdi 
inyong  palakasin  ang  inyong  mga  kamay. 
14  Sapagka't  ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
KOON  ng  mga  hukbo:  Kung  paanong 
inisip  kong  gawan  kayo  ng  masama,  ng 
mungkahiin  ako  ng  inyong  mga  magulang 
sa  pag-iinit,  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo,  at  hindi  ako  nagsisi ;  15  gayon 
ko  uli  inisip  sa  mga  araw  na  ito  na  guma- 
wa  ng  mabuti  sa  Jerusalem  at  sa  bahay 
ng  Juda:  huag  kayong  matakot.  16  Ito 
nga  ang  mga  bagay  na  inyong  gagawin : 
Magsalita  ang  bawa't  isa  sa  info  ng  katoto- 
hanan sa  kaniyang  kapua;  humatol  kayo 
ng  katotohanan,  at  kapayapaan  sa  inyong 
mga  pintuang-daan:  17  at  huag  mag- 
isip  ang  sino  man  sa  inyo  ng  kasam-an  sa 
inyong  puso  laban  sa  kaniyang  kapua ;  at 
huag  ninyong  ibigin  ang  kabulaanang 
Hurapa :  sa[>agka*t  ang  lahat  ng  ito  ay  mga 
bagay  na  aking  kinapopootan,  sabi  ng 
Panginoon. 
IS  At   ang   salita  ng   Panginoon    ng 


10.  1 


ZEKAEIAS. 


925 


mga  hukbo  ay  du  mating  sa  akin,  na 
nagsabing,  19  Ganito  ang  ssM  ng  Pa- 
ng inoon  ng  mga  hukbo:  Ang  ayuno 
sa  ikaapat  na  buauj  at  ang  ayuno 
sa  ikalima,  at  ang  ayuno  sa  ikapito,  at* 
ang  ayuno  sa  ikasampuo,  ay  magiging  sa 
bahay  ng  Juda*y  kiigalakan  at  kaligaya- 
han,  at  mg4  masayang  kapistahan ;  kaya't 
inyong  ibigin  ang  katotohanan  at  kapaya- 
paan.  20  Ganito  ang  sabi  ng  Pangi- 
NOON  ng  mga  hukbo  :  Mangyayari  pa,  na 
darating  ang  mga  bayan  at  ang  mgatuma- 
tahan  sa  maraming  mga  ciudad:  21  at 
ang  mga  tumatahan  sa  isang  ciudad  ay 
paroroon  sa  isa,  na  magsasabing,  Tayo'y 
pumaroong  masikap,  at  ating  dalanginin 
ang  biyaya  ng  Panginoon,  at  hanapin 
ang  Panginoon  ng  mga  hukbo:  ako 
naman  ay  paroroon.  22  Oo,  maraming 
bayan  at  mga  raatibay  na  nadon  ay  paro- 
roon upang  hanapin  ang  Panginoon  ng 
mga  hukbo  sa  Jerusalem,  at  dalanginin 
ang  biyaya  ng  Panginoon.  25  Ganito 
ang  sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo : 
Sa  mga  araw  na  yao^y  mangyayari,  no. 
sampuong  lalaki  sa  lahat  ng  wika  sa  mga 
nacion  ay  magtatanganan,  sila'y  tatangan 
sa  laylayan  niya  na  Judio,  na  magsasa- 
bing, Kami  ay  yayaong  kasama  mo, 
sapagka't  aming  narinig  na  ang  Dios  ay 
kasama  mo. 

9  Ang  pasan  ng  salita  ng  Panginoon 
ay  laban  sa  lupain  ng  Hadrak,  at 
ang  Bamasko  ang  kaniyang  magiging 
pahingahang  lugar :  sapagka't  ang  mata 
ng  tawo  at  ng  lahat  ng  angkan  ng  Israel 
ay  nasa  Panginoon:  2  at  laban  sa 
Hamat  naman,  na  kahanganan  nito : 
laban  sa  Tiro  at  Zidon,  baga  man  siya'y 
totoong  pantas.  3  At  ang  Tiro  ay  nag- 
tayo  ng  katibayan  at  nagbunton  ng  pilak 
na  parang  alabok,  at  durog  na  ginto  na 
parang  putik  sa  mga  langsangan.  4  Na- 
rito,  sasamsaman  siya  ng  Panginoon,  at 
kaniyang  susugatan  ang  kepangyarihan 
niya  sa  dagat;  at  siya'y  lalamunin  ng 
apoy.  5  Makikita  ng  Askelon,  at  mata- 
takot :  ng  Gtiza  rin,  at  mamamanlaw  na 
mainam ;  at  ng  Ekron,  sapagka't  ang 
kaniyang  pag-asa  ay  makahihiya :  at  ang 
hari  ay  mamamatay  sa  Gaza,  at  ang 
Askelon  ay  liindi  tatahanan.  6  At  isang 
anak  sa  ligaw  ay  tatahan  sa  Asdod,  at 
aking  puputulin  ang  kapalaluan  ng  mga 
Filj^eo.  7  At  aking  aalisin  ang  kani- 
yang dugo  sa  kaniyang  bibig,  at  ang  kani- 
yang   kasiiklamsuklam    sa    pag-itan    ng 


kaniyang  mga  ngipin;  at  siya  nama'y 
maiiwan  para  sa  ating  Dit)3:  at  siya*y 
magiging  parang  pangulo  sa  Juda,  at  ang 
Ekron  ay  parang  Jebuseo.  8  At  ako'y 
tatayo  sa  palibot  ng  aking  bahay  laban 
sa  kawal,  na  walang  makadadaan  o  maka- 
babalik:  at  walang  mamimighati  na 
daraan  pa  sa  kanila:  sapagka't  ngayo'y 
tumingin  ako  ng  aking  mga  mata. 

»  Magalak  kang  mainam.  Oh  anak  na 
babaye  ng  Zion ;  humiyaw  ka.  Oh  anak 
na  babaye  ng  Jerusalem :  narito,  ang 
iyong  hari  ay  naparirito  sa  iyo :  siya*y 
banal  at  may  pagliligtas;  mapagmababa 
at  nakasakay  sa  isang  asno,  sa  isang  guya 
na  anak  ng  asno.  lo  At  aking  ihihiwa- 
lay  ang  karro  mula  sa  Efraim,  at  ang 
kabayo'y  mula  sa  Jerusalem,  at  ang  mga 
bosog  na  pangbaka  ay  mapuputol;  at 
siya'y  magsasalita  ng  kapayapaan  sa  mga 
nacion:  at  ang  kaniyang  kapangyarihan 
ay  magiging  sa  dagat  at  dagat,  at  mula 
sa  Hog  hangang  sa  mga  hanganan  ng 
lupa.  11  Tungkol  sa  iyo  naman,  dahil 
sa  dugo  ng  iyong  tipan  ay  aking  pinala- 
bas  ang  iyong  mga  bihag  sa  hukay  na 
doo'y  walang  tubig.  12  Magbalik  kayo 
sa  katibayan,  kayong  mga  bihag  na  may 
pag-asa;  ngayo^y  aking  inihahayag  na 
aking  ibabalik  sa  inyo  ang  doble.  13  Sa- 
pagka't  aking  binaluktot  ang  Juda  para  sa 
akin,  aking  pinuno  ang  bosog  sa  Efraim ; 
at.  aking  gigisingin  ang  iyong  mga  analv, 
Oh  Zion,  laban  sa  iyong  mga  anak.  Oh 
Grecia,  at  gagawing  kitang  parang  tabak 
ng  makapangyarihang  lalaki.  14  At  ang 
PanSinoo'y  makikita  sa  itaas  nila,  at 
lalabas  an^  kaniyang  pana  na  parang 
kidlat :  at  ang  Panginoong  Dios  ay  hihi- 
hip  ng  pakakak  at  yayaon  na  kasama  ng 
mga  ipoipo  sa  timugan.  15  Ipagsasanga- 
lang  sila  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo ; 
at  sila'y  lalamon,  at  kanilang  yayapakan 
ang  mga  batong  panghilagpos ;  at  sila'y 
iinom,- at  mag-iingay  na  parang  sa  alak: 
at  sila'y  mapupunong  parang  mga  tasa  na 
gaya  ng  mga  sulok  ng  altar.  16  At 
ililigtas  sila  ng  Panginoong  kanilang 
Dios  sa  araw  na  -  yaon  na  parang  kawan 
ng  kaniyang  bayan :  sapagka't  magiging 
paramg  mga  bato  ng  isang  korona,  na 
nataas  sa  mataas  sa  kaniyang  lupain. 
17  iSapagka't  pagkalaki  ng  kaniyang 
kabutihan,  at  pagkalaki  ng  kaniyang 
kagandahan !  pinalaki  ng  trigo  ang  mga 
binata,  at  ng  bagong  alak  ang  mgadalaga. 
ir\  Hingin  ninyo  sa  Panginoon  ang 
■Vy    ulan  sa  kapanahunan  ng  tangha- 


926 


ZEKARIAS, 


10.  1 


ling  ulan,  ea  PakSinoon  na  nagpapaki- 
dlat;  at  kanijang  bibigyaii  sila  ng  mala- 
kas  na  ulan,  at  sa  bawa't  isa'j  damo  sa 
parang.  2  Sapagka't  ang  niga  teraf  ay 
nagsalita  ng  walang  kabuluhan,  at  ang 
mga  manghuhula  ay  nakakita  ng  kabula- 
anan ;  at  sila'y  nagsaysay  ng  mga  kasi- 
nungalingang  panaginip,  silaS^  umaliw  ng 
walang  kabuluhan ;  kaya't  sila'y  yumaon 
ng  kanilang  lakad  na  parang  mga  tupa, 
sila'y  nadalamliati,  sapagka't  walang  pas- 
tor. 3  Ang  aking  galit  ay  tiag-alab 
laban  sa  mga  pastor,  at  aking  parurusa- 
han  ang  mga  lalaking  kambing :  sapagka't 
dinalaw  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo  ang 
kaniyang  kawan  na  bahay  ng  Juda,  at 
kaniyang  mga  gagawing  parang  makisig 
na  kabayo  sa  pagbabaka.  4  Sa  kaniya 
lalabas  ang  batong  panulok,  sa  kaniya  ang 
pako,  sa  kaniya  ang  bosog  na  pangbaka, 
sa  kaniya  ang  bawa't  puno  na  magkaka- 
sama.  5  At  sila'y  magiging  parang  mga 
makapangyarihang  lalaki,  na  yayapakan 
nila  ang  kanilang  mga  kaaivay  sa  putik  sa 
mga  langsangan  sa  pagbabaka ;  at  sila*y 
babaka,  sapagka't  ang  Panginoon  ay 
sumasakanila :  at  ang  mga  mangangabayo 
ay  mangatutulig.  6  At  aking  palalakasin 
ang  bahay  ng  Juda,  at  aking  ililigtas  ang 
bahay  ng  Jose,  at  aking  ibabalik  sila  uli, 
sapagka't  ako'y  naawa  sa  kanila ;  at  sila'y 
magiging  parang  hindi  ko  itinakuil: 
sapagka't  ako  ang  Pakginoong  kanilang 
Dios,  at  aking  didingin  sila.  7  At  ang 
mga  sa  Efraim  ay  magiging  parang  mga 
makapangyarihang  lalaki,  at  ang  kanilang 
puso  ay  magagalak  na  parang  sa  alak: 
oo,  makikita  ng  kanilang  mga  anak,  at 
magagalak ;  ang  kanilang  puso  ay  masa- 
sayahan  sa  Panginoon.  8  Aking  susut- 
sutan  sila,  at  mga  pipisanin ;  sapagka't 
aking  tinubos  sila:  at  sila'y  dadami 
ng  gaya  ng  kanilang  idinami.  9  At 
aking  pangangalatin  sila  sa  gitna  ng  mga 
bayan ;  at  aalalahanin  nila  ako  sa  mala- 
yong  lupain:  at  sila^  tatahang  ka- 
sama  ng  kanilang  mga  anak,  at  mag- 
sisipagbalik.  lo  Aking  dadalhin  uli  sila 
mula  sa  lupain  ng  Egipto,  at  pipisanin 
sila  mula  sa  Asiria;  at  aking  dadalhin 
sila  sa  lupain  ng  Gilead  at  Lebano : 
at  walang  lugar  na  masusurapungan  sa 
kanila.  11  At  siya'y  magdadaan  ng  da- 
gat  ng  kapighatian,  at  susugatan  ang  mga 
alon  sa  dagat,  at  ang  lahat  ng  kalaliman 
sa  Nilo  ay  matutuyo  :  at  ang  kapalaluan 
ng  Asiria  ay  mababagsak,  at  ang  cetro 
ng   Egipto  ay  mawawala.      la  At  aking 


palalakasin  sila  sa  Pan(5inoon  ;  at  sila'y 
lalakad  na  paitaas  at  paibaba  sa  kaniyang 
pangalan,  sabi  ng  Panginoon. 
i  I  Ibukas  mo  ang  iyong  mga  pinto,  Oh 

I  i  Lebano,  upang  lamunin  ng  apoy  ang 
iyong  mga  cedro.  2  Umungal  ka.  Oh 
puno  ng  abeto,  sapagka't  ang  cedro  ay 
nabual,  sapagka^t  ang  mga  mabuti  ay 
nasamsam  :  umungal  kayo.  Oh  mga  encina 
sa  Basau,  sapagka't  ang  matibay  na  gubat 
ay  nagiba.  3  \  Naririnig  ang  isang  tinig 
ng  ungal  ng  mga  pastor!  sapagka't 
ang  kanilang  kalualhatian  ay  nasamsam  : 
ang  isang  tinig  ng  ungal  ng  mga  batang 
leon!  sapagka't  ang  kapalaluan  ng  Jor- 
dan  ay  nasamsam.  4  Ganito  ang  sabi  ng 
Panginoong  aking  Dios ;  Alagaan  mo  ang 
kawan  na  papatayin ;  5  na  mga  pinapa- 
tay  ng  mga  may-ari,  at  hindi  mga  inaa- 
ring  may  sala ;  at  silang  mga  nagbibili  sa 
kanila,  ay  nagsasabing,  Purihin  ang  Pa- 
nginoon, sapagka't  ako'y  mayaman  :  at 
ang  kanilang  sariling  mga  pastor  ay  hindi 
nahihinayang,  sa  kanila.  6  Sapagka't 
hindi  na  ako  mahihinayang  sa  mga 
tumatahan  sa  lupain,  sabi  ng  Panginoon  : 
kungdi,  narito,  aking  ibibigay  ang  mga 
tawo  bawa't  isa  sa  karaay  ng  kaniyang 
kapua,  at  sa  kamay  ng  kaniyang  hari :  at 
kanilang  sisirain  ang  lupain,  at  sa  kani- 
lang kamay  ay  di  ko  ililigtas  sila.  7  Sa 
gayo'y  aking  pinasabsab  ang  kawan  na 
papatayin,  katotohanang  kaawaawang 
kawan.  At  nagdala  ako  ng  dalawang 
tungkod  ;  ang  isaV  tinawag  kong  Ma- 
ganda,  at  ang  isa'y  tinawag  kong  mga 
Panali ;  at  aking  pinasabsab  ang  kawan. 
8  At  aking  inihiwalay  ang  tatlong  pastor 
sa  isang  buan  ;  sapagka't  ang  aking  kalu- 
lua  ay  nayamot  sa  kanila,  at  ang  kanilang 
kalulua  ay  napoot  sa  akin.  9  Ng  mag- 
kagayo'y  sinabi  kong,  Hindi  ko  na 
pasasabsabin  kayo  :  ang  namamatay,  ay 
mamatay ;  at  ang  nahihiwalay,  ay  mahi- 
walay  ;  at  ang  mga  maiwan  ay  magkainan 
ng  laman  isa't  isa.  10  At  hinawakan  ko 
ang  aking  tungkod  na  Maganda,  at  aking 
binali,  upang  aking  sirain  ang  aking 
tipan  na  aking  ginawa  sa  lahat  ng  bayan. 

II  At  nasira  ng  araw  na  yaon  :  at  ganito 
nakilala  ng  kaawaawa  sa  kawan  na 
nagmamasid  sa  akin  na  yao'y  salita  ng 
Panginoon.  12  At  sinabi  ko  sa  kani- 
lang, Kung  inaakala  ninyong  mabuti, 
bigyan  ninyo  ako  ng  aking  upa ;  at  kung 
hindi,  inyong  pabayaan.  Sa  gayo'y  kani- 
lang tinimbangan  ang  kaupahan  ko  ng 
tatlong    puong    pirasong    pilak,     13  At 


13.  3 


ZEKAEIAS. 


m 


sinabi  nf  Pan§inoon  sa  aking,  Ihagis 
mo  sa  inagpapaliok,  ang  mainam  iia 
halaga  na  aking  inihalaga  sa  kanila. 
At  akiDg  kinuha  ang  tatlong  puong 
pirasong  pilak  at  mga  inihagis  ko  sa 
magpapaliok  sa  bahay  ng  Panginoon. 
14  Ng  magkagayo^j  binali  ko  ang  aking 
isang  tungkod,  ang  mga  Panali,  iipang 
^king  masira  ang  pagkakapatid  ng  Juda 
at  ng  Israel. 

15  At  ang  Pangikoo'y  nagsabi  sa 
aking,  Magdala  ka  pa  uli  ng  mga  kasang- 
kapan  ng  isang  mangmang  na  pastor. 
16  Sapagka't,  narito,  ako'y  magtitindig 
ng  isang  pastor  sa  lupain,  na  hindi 
dadalawin  yaong  mga  naliihiwalay,  o 
hahanapin  man  yaong  mga  naliligaw, 
0  pagagalingin  man  yaong  mga  pilay; 
o  pasasabsabin  man  yaong  mga  magaling, 
kungdi  kaniyang  kakanin  ang  laman 
ng  mataba  at  pagpipirapirasuliin  ang 
kanilang  mga  pangamot.  17  j  Sa  aba  ng 
walang  kabuluhang  pastor  na  nagpapaba- 
ya  ng  kawan  I  ang  tabak  ay  sasa  kaniyang 
kamay,  at  sa  kaniyang  kanang  mata :  ang 
kaniyang  kamay  ay  matutuyong  mainam, 
at  ang  kaniyang  kanang  mata  ay  lalabong 
lubos. 

'1^  Ang  pasan  ng  salita  ng  PakGi- 
■^  NOON  tungkol  sa  Israel.  Ganito 
ang  sabi  ng  PanSinoon,  na  nag-uunat  ng 
mga  langit,  at  naglalagay  ng  ^iga  cimiento 
iig  lupa,  at  nag-ayos  ng  espiritu  sa  loob 
ng  tawo.  3  Narito,  aking  gagawin  ang 
Jerusalem  na  isang  tasang  pang-lito  sa 
lahat  ng  bayan  sa  palibot,  at  sa  Juda 
naman  ay  magiging  sa  pagkulong  laban 
sa  Jerusalem.  3  At  mangyayari  sa  araw 
na  yaon,  iia  aking  gagawin  ang  Jerusalem 
na  isang  batong  mabigat  sa  lahat  ng 
bayan ;  lahat  ng  magsipasan  sa  kaniya  ay 
mangasusugatang  mainam ;  at  ang  lahat 
nst  nacion  sa  lupa  ay  magpipipisan  laban  sa 
kaniya.  4  Sa  araw  na  yaon,  sabi  ng 
Panginoon,  aking  susugatan  ang  bawa*t 
kabayo  ng  pagkatulig,  at  ang  kaniyang 
sakay  ng  pagkaulol :  at  aking  ididilat  ang 
aking  mga  mata  sa  bahay  ng  Juda,  at 
aking  susugatan  ang  bawa't  kabayo  sa 
mga  bayan  ng  pagkabulag.  5  At  ang 
mga  pinakapuno  sa  Juda  ay  magsasabi  sa 
kanilang  puso,  Ang  mga  mananahan  sa 
Jerusalem  ay  aking  kalakasan  sa  Pangi- 
noon ng  mga  hukbo  na  kanilang  Dios. 
a  Sa  araw  na  yao'y  gagawin  kong  parang 
kalan  ng  %poy  sa  gitna  ng  kahoy,  ang 
tnga  pinakapuno  sa  Juda  at  parang  sigsig 


na  apoy  sa  gitna  ng  mga  bigkis;  al 
kanilang  lalamunin  ang  boong  bayan  sa 
palibot,  sa  kanan  at  sa  kaliwa:  at  ang 
Jerusalem  ay  tatahan  pa  uli  sa  kaniyang 
sariling  lugar,  sa  Jerusalem.  T^Ililigtas 
naman  na  una  ng  PanQinoon  ang  mga 
dam  pa  ng  Juda,  upang  ang  kalualhatian 
ng  bahay  ni  David  at  ang  kalualhatian  ng 
mga  mananahan  sa  Jerusalem  ay  huag 
magmalaki  sa  Juda,  8  Sa  araw  na  yaon 
ay  ipagsasangalang  ng  Pan(^inoon  ang 
mga  mananahan  sa  Jerusalem  ;  at  ang  ma- 
hina  sa  kanila  sa  araw  na  yaon  ay  magiging 
parang  si  David  ;  at  ang  bahay  ng  David 
ay  magiging  parang  Dios,  gaya  ng  angel 
ng  Panginoon  sa  harap  nila.  9  At 
mangyayari  sa  araw  na  yaon,  na  aking 
pagsisikapang  gibain  ang  lahat  na  nacion 
na  naparoroon  laban  sa  Jerusalem.  10  At 
aking  bubuhusan  ang  bahay  ng  David,  at 
ang  mga  mananahan  sa  Jerusalem,  ng 
espiritu  ng  biyaya  at  ng  pagdalangin ;  at 
sila'y  titingin  sa  akin  na  kanilang  pinalag- 
pasan :  at  sila'y  tatangis  dahil  sa  kaniya, 
gaya  ng  pagtangis  sa  bugtong  na  anak,  at 
magiging  kapaitan  sa  kaniya,  na  gaya 
ng  kapaitan  sa  kaniyang  panganay. 
11  Sa  araw  na  yaon  ay  magkakaroon  ng 
malaking  pagtangis  sa  Jerusalem,  na  gaya 
ng  pagtangis  kay  Hadadrimon  sa  libis 
ng  Megido.  13  At  ang  lupain  ay  tata- 
ngis, bawa't  kamag-anakan  ay  hiwalay; 
ang  kamag-anakan  ng  bahay  ni  David  ay 
hiwalay;  at  ang  kanilang  mga  asawa  ay 
hiwalay :  ang  mga  kamag-anakan  ng  bahay 
ni  Natan  ay  hiwalay,  at  ang  kanilang 
mga  asawa  ay  hiwalay  j  13  ang  kamag- 
anakan  ng  bahay  ni  Levi  ay  hiwalay,  at 
ang  kanilang  mga  asawa  ay  hiwalay ^  ang 
kamag-anakan  ni  Simei  ay  hiwalay,  at  ang 
kanilang  mga  asawa  ay  hiwalay ;  14  ang 
lahat  na  kamag-anakang  nalabi,  bawa^t 
kamag-anakan  ay  hiwalay,  at  ang  kanilang 
mga  asawa  ay  hiwalay. 
|0  Sa  araw  na  yaon  ay  magkakaroon 
lO  ng  isang  bukal  na  bukas  sa  bahay 
ng  David  at  sa  mga  mananahan  sa  Jeru- 
salem, para  sa  kasalanan,  at  para  sa 
kar^mihan.  2  At  mangyayari  sa  araw 
na  yaon,  sabi  ng  PanGinoon  ng  mg:a 
hukbo,  na  aking  ihihiwalay  ang  mga 
pangalan  ng  mga  idolo  sa  lupain,  at 
sila'y  hindi  na  maaalala  pa:  at  aldng 
palalayasin  naman  ang  mga  profeta  at 
ang  karumaldumal  na  espiritu  sa  lupain. 
3  At  mafigyayari,  na  pagka  ang  sino  man 
ay  manghuhula,  sasabihin  nga  sa  kaniya 
ng  kaniyang  ama  at  ng  kaniyang  ina  na 


928 


ZEKAEIAS, 


13.  3 


nanganak  sa  kaniya:  Ikaw  ay  lundi 
mabubuliay;  sapagka't  ikaw  ay  nagsasa- 
lita  ng  kabulaanan  sa  pangalan  ng  PANai- 
NOON :  at  palalagpasan  siya  ng  kaniyang 
ama  at  ng  kaniyang  ina  na  nanganak  sa 
kaniya  samantalang    siyaV   nanghuhula. 

4  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon,  na 
ang  mga  profeta  ay  mgabihiya  bawa't 
isa  sa  kaniyang  malikmata,  pagka  siya'y 
nanghubula;  hindi  man  sila  magsusuot 
ng  kasuotang  balahibo,  upang  mangdaya : 

5  kungdi  kaniyang  sasabihing,  Ako'y 
hindi  profeta,  ako'y  mangbubukid  sa 
lupa;  sapagka't  ako'y  pinapaging  alipin 
mula  sa  aking  pagkabinata.  6  At  sasa- 
bihin  ng  isa  sa  kaniyang,  ^  Ano  ang  mga 
sugat  na  ito  sa  pag-itan  ng  iyong  mga 
kamay?  Kung  magkagayoV  siya^y  sasa- 
got,  lyan  ang  mga  naging  sugat  ko  sa 
bahay  ng  aking  mga  kaibigan. 

T  Gumising  ka,  Oh  tabak  hiban  sa 
aking  pastor,  at  laban  sa  lalaki  na  aking 
kasama.  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo :  sngatan  mo  ang  pastor,  at  ang 
mga  tupa  ay  mangangalat;  at  aking  iba- 
balik  ang  aking  kamay  laban  sa  mga 
maliit.  8  At  mangyayari,  na  sa  boong 
liipain,  sabi  ng  Panginoon,  dalawang 
bahagi  ay  mahihiwalay  at  mamaraatay; 
ngnni't  ang  ikatlo  ay  maiiwan.  9  At 
aking  dadalhin  ang  ikatlong  bahagi  sa 
apoy,  at  mga  pakikinisin  ko  na  parang 
pilak  na  pinakinis,  at  mga  titikman  ko 
na  para  ng  pagtikim  sa  ginto :  sila'y 
fatawag  sa  aking  pangalan,  at  aking  mga 
didingin ;  aking  sasabihing,  Siya'y  bayan 
ko ;  at  kanilang  sasabihing,  Ang  Pangi- 
NOON  ay  aking  Dios. 

HNarito,  ang  araw  ng  Panginoon  ay 
dumarating,  na  ang  iyong  samsaru 
ay  babahagihin  sa  gitna  mo.  2  Sapagka't 
aking  pipisanin  ang  lahat  na  nacion  laban 
sa  Jerusalem  upang  sa  pagbabaka ;  at  ang 
ciudad  ay  masasakop,  at  ang  mga  bahay 
ay  lolooban,  at  ang  mga  babaye  ay  dada- 
hasin:  at  ang  Jcalahati  ng  ciudad  ay 
yayaon  sa  pagkabihag,  at  ang  nalabi  sa 
bayan  ay  hindi  mahihiwalay  sa  ciudad, 
8  Kung  magkagayo'y  lalabas  ang  Pangi- 
NOON,  at  makikipagbaka  laban  sa  mga 
naciong  yaon,  gaya  ng  siyaV  makipagbaka 
sa  araw  ng  pagbabaka.  4  At  ang  kani- 
yang mga  paa  ay  tatayo  sa  araw  na  yaon 
sa  bundok  ng  mga  olivo,  na  nasa  tapat  ng 
Jerusalem  sa  dakong  silanganan,  at  ang 
bundok  ng  mga  olivo  ay  mahahati  sa 
gitna  niya,  sa  dakong  silanganan  at  sa 
dakong   kalunuran,   at   magiymg   totoong 


malaking  Kbis;  at  ang  kalahati  ng 
bundok  ay  malilipat  sa  dakong  hilagaan, 
at  ang  kalahati  ay  sa  dakong  timugan. 
5  At  kayo'y  tatakas  sa  libis  ng  aking 
mga  bundok  ;  sapagka't  ang  libis  ng  mga 
bundok  ay  aabot  hangang  sa  Azel :  oo, 
kayo'y  tatakas,  gaya  ng  kayoV  tumakas 
dahil  sa  lindol  sa  mga  kaarawan  ni  Uzias 
na  hari  sa  Juda:  at  ang  Panginoong 
aking  Dios  ay  darating,  at  ang  lahat  na 
mga  santo  na  kasama  niya.  s  At  mang- 
yayari sa  araw  na  yaon,  na  hindi  magka- 
karoon  ng  liwanag  ang  maningning,  at 
magdidilim:  7  kungdi  magiging  isang 
araw  na  kilala  sa  Pakginoon;  hindi 
araw,  at  hindi  gabi :  nguni't  mangyayari, 
na  sa  kinahapunan  ay  magliliwanag. 
8  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon, 
na  ang  mga  buhay  na  tubig  ay 
lalabas  sa  Jerusalem  ;  kalahati  noo'y  sa 
dakong  silanganang  dagat,  at  kalahati 
noo'y  sa  dakong  kalunurang  dagat;  sa 
tag-init  at  sa  taginaw  mangyayari.  9  At 
ang  Pakginoo'y  magiging  hari  sa  boong 
lupa:  sa  araw  na  yao'y  magiging  ang 
Panginoon  ay  isa,  at  ang  kaniyang  pa- 
ngalan ay  isa.  1«  Ang  boong  lupain  ay 
magiging  parang  Araba,  mula  sa  Geba 
hangang  sa  Rimon  na  timugan  ng  Jerusa- 
lem ;  at  siya'y  matataas,  at  tatahan  sa 
kaniyang  lugar,  mula  sa  pintuang-daan 
ng  Benjamin  hangang  sa  lugar  ng  unang 
pintuang-daan,  hangang  sa  sulok  na  pin- 
tuang-daan, at  mula  sa  moog  ng  Hanancl 
hangang  sa  alilisan  ng  uvas  ng  hari. 
11  At  ang  mga  tawo'y  tatahan  doon,  at 
hindi  na  magkakaroon  pa  ng  sumpa; 
kungdi  ang  Jerusalem  ay  tatahang  tiwa- 
say.  12  At  ito  ang  magiging  salot  nj» 
isusugat  ng  Pakginoon  sa  lahat  ng  bayan 
na  bumaka  laban  sa  'Jerusalem:  ang 
kanilang  laman  ay  matutunaw  saman- 
talang silaV  nakatayo  ng  kanilang  mga 
paa,  at  ang  kanilang  mga  mata'y  mgatu- 
tunaw  sa  kanilang  ukit,  at  ang  kanilang 
dila  ay  matutunaw  sa  kanilang  bibig. 
13  At  mangyayari  sa  araw  na  yaon,  na 
magkakaroon  ng  isang  malaking  kaingay 
sa  gitna  nila  na  mula  sa  Panginoon;  at 
hahawak  ang  bawa't  isa  sa  kanila  sa 
kamay  ng  kaniyang  kapua,  at  ang  kamay 
niya'y  titindig  laban  sa  kamay  ng  kani- 
yang kapua.  14  At  ang  Juda  naman  ay 
babaka  laban  sa  Jerusalem ;  at  ang 
kayamanan  ng  lahat  na  nacion  sa  palibot 
ay  mapipisan,  ginto,  at  pilak,  at  kasuotan, 
na  totoong  sagana.  15  At  magiging 
gay  on  ang  salot  sa  kabayo,  sa  mula,  sa 


1. 11 


MALAKHI. 


929 


kamellO)  at  saasno  at  sa  lahat  ng  hayop 
na  naroroofi  sa  mga  kampamentong  yaon, 
na  gaya  ng  salot  na  ito.  16  At  mangy a- 
yari,  na  bawa^t  maiwan  sa  lahat  na 
uacion  na  naparoon  laban  sa  Jerusalem 
ay  sasan^pa  taon  taon  upang  sumamba 
sa  Hari,  sa  Panginoon  ng  mga  hukbo, 
at  upang  ipangilin  ang  mga  kapistahan 
ng  mga  tabernakulo.  17  At  mangya- 
yari,  na  ang  sino  man  sa  mga  kamag- 
anakan  sa  lupa  na  hindi  sumampa  sa 
Jerusalem  upang  sumamba  sa  Hari,  sa 
PanQinoon  ng  mga  hukbo,  sa  kanila'y 
hindi  magkakaroon  ng  ulan.  18  At 
kung  ang  kamag-anakan  ng  Egipto  ay 
hindi  sumampa,  at  hindi  pumaroon, 
hindi  rin  magkakaroon  ng  ulan  sa  kanila ; 
magkakaroon  ng  salot,  na;isusugat  ng 
PanQinoon    sa    mga    naeioii    na    hindi 


sasampa  upang  ipagdiwang  ang  kapistahan 
ng  mga  tabernakulo.  19  Ito  ang  magi- 
ging  kaparusahan  sa  Egipto,  at  kaparu- 
sahan  sa  lahat  na  mga  nacion  na  hindi 
sasampa  upang  ipagdiwang  ang  kapistahan 
ng  mga  tabernakulo.  20  Sa  araw  na 
yaon  ay  magkakaroon  sa  mga  kampanilla 
ng  mga  kabayo  ng  Kasantosan  sa  Pa- 
nqinoon;  at  ang  mga  paliok  sa  bahay 
ng  Panginoon  ay  magiging  parang  mga 
taoa  sa  harap  ng  altar.  21  Oo,  bawa^t 
paliok  sa  Jerusalem  at  sa  Juda  ay 
magiging  santo  sa  Panginoon  ng  mga 
hukbo:  at  silang  lahat  na  naghahayin 
ay  paroroon  at  magsisikuha  noon,  at 
magluluto  doon:  at,  sa  araw  na  yaon 
ay  hindi  na  magkakaroon  pa  ng 
Kananeo  sa  bahay  ng  Pan^inoon  ng 
mga  hukbo. 


MALAKHI. 


IAng  pasan  ng  salita  ng  Panginoon  sa 
Israel  sa  pamamag-itan  ni  Malaki. 

s  Inibig  ko  kayo,  sabi  ng  Panginoon. 
Gayon  ma^jr  inyong  sinasabing,  i  Sa  ano 
mo  kami  inibig  ?  i  Hindi  ba  si  Esau  ay 
kapatid  ni  Jakob?  sabi  ng  Panginoon: 
gayon  ma'y  inibig  ko  si  Jakob ;  3  nguni't 
si  Esau  ay  aking  kinapootan,  at  ginawa 
ko  ang  kaniyang  mga  bundok  na  isang 
kagibaan,  at  ibinigay  ko  ang  kaniyang 
raana  sa  mga  chakal  ea  ilang.  4  Baga 
man  sabi  ng  Edom,  Tayo'y  nagiba, 
nguni't  magbabalik  tayo,  at  ating  itatayo 
ang  mga  sirang  lugar ;  ganito  ang  sabi  ng 
Panginoon  ng  mga  hukbo,  Sila'y  mag- 
tatayo,  nguni't  aking  ibabagsak :  at  tata- 
wagin  sila  ng  mga  tawong  Ang  hanga- 
nan  ng  kasam-an,  at  Ang  bayang  kina- 
pootan ng  PanQinoon  magpakailan  man. 
5  At  makikita  ng  inyong  mga  mata,  at 
inyong  sasabihing :  Dakilain  ang  Pangi- 
noon sa  daka  roon  ng  hanganan  ng  Israel. 

6  Iginagalang  ng  anak  ang  kaniyang 
ama,  at  ng  alipin  ang  kaniyang  pangi- 
noon: kung  ako  nga'y  ama,  ^saan  nan- 
doon  ang  aking.  dangal  ?  at  kung  ako *y  pa- 
nginoon, i  saan  nandoon  ang  takot  sa  akin  ? 
sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo  sa 
.  inyo,  Oh  mga  sacerdote  na  nagwawalang 


kabuluhan  ng  aking  pangalan.  At 
inyong  sinasabing,  ^Sa  ano  namin 
niwalan  ng  kabuluhan  ang  iyong  panga- 
lan? 7  Kayo^y  naghahandog  ng  ka- 
rumaldumal  na  tinapay  sa  aking  altar* 
At  inyong  sinasabing,  ^Sa  ano  namin 
dinumhan  ka?  Sa  inyong  sinasabing, 
Ang  dulang  ng  Panginoon  ay  walang 
kabuluhan.  8  At  pagka  kayo'y  ^na^ha^ 
handog.ng  bulag  na  pinakahayin,  ]di  ba 
kasara-an  1  at  pagka  kayo^  nagh^ihafidog 
ng  pilay  at  may  sakit,  j  di  ba  kasain-anl 
Iharap  mo  nga  sa  iyong  gobernador; 
i  kalulugdan  ka  ba  niya  ?  o  ^  tatangapin 
ba  niya  ang  iyong  pagka tawo?'  sabi  ng 
Panginoon  ng  mga  -hukbo,  9  At 
ngayo*y,  isinasamo  ko  sa-inyo,  inyong 
idalangin  ang  ikabubuti  ninyo' sa  Dice, 
upang  siya'y  mahabag  sa  atin :  ito'y 
nangyari  sa  •  inyong  mga  paraan : 
i  tatangapin  ba  niya  ang  pagkatawo 
ng  sino  man  sa  inyo?  sabi'  ng  Tanginoon 
ng  mga  hukbo.  10  I  Oh  kung  maiirooii  sa 
inyo  na  magsara  ng  mga  pinto,  upang 
huag  ninyong  mapaningasan  ang  apoy  sa 
aking  altar  ng  walang  kabuluhan!  Wala 
akong  lugod  sa  inyo,  sabi  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo,  o  tatangap  man  ako#ng 
bandog  sa  inyong  kamay.    11  3apa^ka*t 


930 


MALAKHI. 


1.  11 


miila  sa  sinisikatan  nf  araw  hangang  sa 
nilulubugan  niya  ay  ang  aking  pangalan 
ay  dakila  sa  mga  Gentil;  at  sa  bawa't 
Ingar  ay  maghahandog  ng  kamanyan  sa 
aking  pamgalan,  at  ng  dalisay  na  liandog: 
sapagka't  ang  aking  pangalan  ay  dakila 
sa  gitna  ng  mga  Gentil,  sabi  ng  Pangi- 
NOON  ng  mga  hiikbo.  12  Nguni't  inyong 
dinumhah  sa  inyong  sinasabing,  Ang 
dulang  ng  Panginoon  ay  karumaldumai, 
at  ang  bunga  noon,  ang  pagkain  sa  kani- 
ya  ay  walaag  kabnluhan.  13  Inyong 
sinasabi  namang,  Narito,  ;  pagka  pagod 
nga!  at  inyong  nginusuan,  sabi  ng  Pa- 
nGinoon  ng  mga  hukbo;  at  inyong 
dinadala  ang  nakulia  sa  dahas,  at  ang 
pilay  at  ang  may  sakit;  ganito  ninyo 
dinadala  ang  hangdog:  ^tatangapin  ko  ba 
ito  sa  inyong  kamay  ?  sabi  ng  Panginoon. 
14  Ngani't  sumpain  ang  magdaraya  na 
mairoon  sa  kaniyang  kawan  na  isang 
lalaki,  at  nananata,  at  naghahayin  sa  Pa- 
nginoong  ng  madungis  na  bagay :  sapag- 
ka't  ako'y  dakilang  hari,  sabi  ng  Pa- 
nginoon ng  mga  hukbo,  at  ang  aking 
pangalan  ay  kakilakilabot  sa  gitna  ng 
mga  Gentil. 

2  At  ngayon.  Oh  kayong  mga  sacer- 
dote,  ang  utos  na  ito'y  sa  inyo. 
2  Kung  hindi  ninyo  didingin,  at  kung 
hindi  ninyo  ilalagak  sa  inyong  puso  upang 
bigyang  kalualhatian  ang  aking  pangalan, 
sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo, 
magsusugo  nga  ako  ng  sumpa  sa  inyo,  at 
aking  susumpain  ang  inyong  pagpapala: 
oo,  aking  mga  sinumpa  na,  sapagka't 
hindi  ninyo  inilalagak  sa  inyong  puso. 
»  Narito,  aking  sasawayin  ang  binhi 
dahil  sa  inyo,  at  magsasabog  ako  ng  dumi 
sa  inyong  mga  muklia,  ng  dumi  ng  inyong 
mga  hayin ;  at  kayo'y  mga  ilafabas  na 
kasama  noon.  4  At  inyong  nmkikilala 
na  aking  isinugo  ang  utos  na  ito  sa  inyo, 
upang  ang  aking  tipan  ay  mapasa  kay 
Levi,  sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo. 
5  Ang  aking  tipan  ay  sa  kaniya'y  buhay 
at  kapatapaan;  at  aking  mga  ibinigay 
sa  kaniya  upang  siyaV  manlupaypay,  at 
siya'y  nanlupaypay  sa  akin,  at  siya'y 
nanlupaypay  J-a  aking  pangalan.  6  Ang 
kautusan  ng'  katotohanan  ay  nasa  kani- 
yang bibig,  at  ang  kalikuan  ay  hindi 
nasumpungan  sa  kaniyang  mga  labi: 
siy^  lumakad  na  kasama  ko  sa  kapaya- 
paan  at  kabanalan,  at  inilayo  ang  marami 
sa  kasam-an.  7  Sapagka't  ang  mga  labi 
ng  sacerdote  ay  dapat  mag-ingat  ng 
J^^alaman,  at  kanilang  marapat  hanapin 


ang  kautusan  sa  kaniyang  bibig :  sapag- 
ka't  siya  ang  sugo  ng  PanQinoon  ng 
mga  hukbo.  8  Nguni't  kayo'y  lumihis 
sa  daan;  inyong  itinisod  ang  marami  sa 
kautusan;  inyong  sinira  ang  tipan  ng 
Levi,  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo.  9  Kaya't  kayo'y  ginawa  ko- 
namang  walang  kabuluhan  at  pinaka- 
raababa  sa  luirap  ng  boong  bayan,  a-yon  sa 
paraan  na  hindi  ninyo  iningatan  ang 
aking  mga  daan,  kungdi  inyong  iginalang 
ang  mga  pagkatawo  sa  kautusan. 

10  iWala  ba  tayong  lahat  na  isang 
ama?  ^  hindi  ba  isang  Dios  ang  lumalang 
sa  atin?  ^bakit  tayo  gumagawa  ng  pag- 
lililo  bawa't  isa  laban  sa  kaniyang  kapa- 
tid,  na  dinudumhan  ang  tipan  ng  ating 
mga  magulang?  11  Ang  Juda'y  gumawa 
ng  paglililo,  at  ang  kasuklamsuklam  ay 
nakamit  sa  Israel  at  sa  Jerusalem ;  sapag- 
ka^t  dinumhan  ng  Juda  ang  santuario  ng 
Panginoon,  na  kaniyang  iniibig,  at  nag- 
asawa  sa  anak  ng  ibang  dios.  12  Ihihi- 
walay  ng  Panginoon  ang  lalaki  na  guma- 
wa nito,  ang  guraigising  at  ang  sumasagot, 
mula  sa  mga  dampa  ng  Jakob,  at  ang 
naghahandog  ng  bandog  sa  Panginoon  ng 
mga  hukbo.  13  At  ito'y  muli  ninyong 
ginagawa;  inyong  tinatakpan  ang  altar 
ng  Panginoon,  ng  mga  luha,  ng  iyak,  at 
ng  bungtong  hininga,  na  ano  pa't  hindi 
na  niya  nililingon  ang  handog  pa,  o  tina- 
tangap  man  sa  inyong  kamay  na  may 
lugod.  14  Gayon  ma'y  inyong  sinasa- 
bing, iBakit?  Sapagka't  ang  PanQinoon 
ay  naging  saksi  sa  iyo  at  sa  asawa  ng 
iyong  kabinataan,  na  ginawan  mo  ng 
paglOilo,  baga  man  siya'y  iyong  kasama, 
at  siyang  asawa  ng  iyong  tipan.  15  ^  At 
di  ba  siya^y  gumawa  ng  isa,  baga  man 
siya*y  may  labis  na  espiritu?  At  ^bakit 
isa?  Kaniyang  hinanap  ang  binhing 
raarapat  sa  Dios.  Kaya't  ingatan  ninyo 
ang  inyong  espiritu,  at  huag  ng  maglilo 
laban  sa  asawa  ng  kaniyang  kabinataan. 
16  Sapagka't  aking  kinapopootan  ang 
paghihiwalay,  sabi  ng  Panginoon,  ng 
Dios  ng  Israel,  at  siya  na  nagtatakip  ng 
kaniyang  damit  na  may  karahasan,  sabi 
ng  Panginoon  ng  mga  hukbo:  kaya't 
ingatan  ninyo  ang  inyong  espiritu,  na 
huag  kayong  gumawa  na  may  paglililo. 

17  Inyong  pinagod  ang  Pan(Jinoon  ng 
inyong  mga  salita.  Gayong  raa'y  inyong 
sinasabing,  i  Sa  ano  namin  pinagod  siya ! 
Sa  inyong  sinasabing,  Bawa't  gumagawa 
ng  kasam-an  ay  mabuti  sa  paningin  ng 
pAjfQiNOON,    at     kaniyang     mga     kina- 


4.  3 


MALAKHT 


931 


lulugdan;  o  ^saan  nandoon  ang  Dios  ng 
kahatulan? 

3Narito,  aking  sinusngo  ang  aking  sugo, 
at  siya'y  maghahanda  ng  daan  sa 
liarap  ko:  at  ang  Panginoon  na  inyong 
hinahanap,  ay  biglang  paroroon  sa  kani- 
yang  teraplo;  at  ang  sugo  ng  tipan  na 
inyong  kinaliligayahan,  narito,  siya'y  du- 
marating,  sabi  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo.  2  iNguni^t  sino  ang  makatata- 
han  ng  aa'aw  ng  kaniyang  pagparito?  ^at 
sino  ang  makatatayo  pagka  siya'y  napa- 
kikita?  sapagka't  siya'y  gaya  ng  apoy  na 
mandadalisay,  at  gaya  ng  sabon  ng  mga 
batanero:  3  at  siya'y  uupong  parang 
mangingintab  at  mangdadalisay  ng  pilak, 
at  kaniyang  dadalisayin  ang  mga  anak  ng 
Levi,  at  kaniyang  pakikinising  parang 
ginto  at  pilak;  at  sila'y  maghahandog 
sa  Panginoon  ng  mga  bandog  sa  kabana- 
lan.  4  Kung  magkagayo'y  ang  bandog 
ng  Juda  at  ng  Jerusalem  ay  magigiug 
kalugodlugod  sa  Panginoon  gaya  ng 
mga  araw  ng  una,  at  gaya  ng  mga  taon  ng 
una.  5  At  aking  lalapitan  kayo  sa  kaba- 
tulan;  at  ako'y  magiging  maliksing  saksi 
laban  sa  mga  mangagaway,  at  laban  sa 
mga  mangangalunya,  at  laban  sa  mga 
sinungaling  na  manunumpa;  at  laban 
doon  sa  mga  pumipighati  sa  mang-aaraw 
sa  kaniyang  mga  kaupahan,  sa  babayeng 
bao,  at  sa  ulila,  at  sa  nagliligaw  sa  taga 
ibang  lupa  ng  kaniyang  matuidf  at  liindi 
natatakot  sa  akin,  sabi  ng  Pan(Jinoon 
ng  mga  hukbo.  6  Sapagka't  ako  ang 
Panginoon  na  hindi  nagbabago;  kaya't 
kayo,  Oh  mga  anak  ng  Jakob,  ay  hindi 
nauubos. 

7  Mula  sa  mga  kaarawan  ng^  inyong 
mga  magulang  kayo^y  nagpakaligaw  sa 
aking  mga  ayos,  at  hindi  ninyo  mga  gina- 
nap.  Magbalik  kayo  sa  akin,  at  ako'y 
magbabalik  sa  inyo,  sabi  ng  Panginoon 
ng  mga  hukbo.  Nguni't  inyong  sina- 
sabing,  ^Sa  ano  kami  magbabalik? 
8  iNanakawin  ba  ng  tawo  ang  Dios? 
gayon  ma^y  ninanakaw  ninyo  ako.  Nguni't 
inyong  sinasabing,  iSa  ano  ka  namin 
ninakaw  ?  Sa  mga  ikasampuong  bahagi  at 
sa  mga  bandog.  9  Kayo'y  mga  nasumpa 
ng  sumpa ;  sapagka^t  inyo  akong  ninakaw, 
nitong  boong  nacion.  10  Dalhin  ninyo 
ang  boong  ikasampuong  bahagi  sa  kama- 
lig,  upang  magkaroon  ng  pagkain  sa  aking 
bahay,  at  subukin  ninyo  ako  ngayon  nito, 
sabi  ng  Panginoon  ng  mga  hukbo,  kung- 
di  ko  bubuksan  sa  inyo  ang  mga  du- 
Dgawaasa  langit,  at  ijf^/^jf^ikgfm^ 


ang  isang  pagpapala,  na  walang  sapat  na 
silid  na  kalalagyan.  11  At  aking^  sasawa- 
yin  ang  manklamon  dahil  sa  inyo,  at 
hindi  niya  sisirain  ang  mga  bunga  ng  in- 
yong lupa ;  o  malalagasan  man  ng  bunga 
sa  di  panahon  ang  inyong  puno  ng  uvas 
sa  parang,  sabi  ng  PanGinoon  ng  mga 
hukbo'.  .  12  At  tatawagin  kayo  ng  lahat 
na  nacion  na  mapalad  :  sapagka't  kayo'y 
magiging  maligayang  lupain,  sabi  ng 
Panginoon  ng  mga  hukbo. 

13  Ang  inyong  mga  salita  ay  naging 
malakas  laban  sa  akin,  sabi  ng  Pangi- 
noon. Gayon  ma'y  inyong  sinasabing, 
^Sa  ano  kami  nagsalita  ng  laban  sa  iyo? 
14  Inyong  sinabing,  Walang  kabuluhan 
ang  maglingkod  sa  Dios :  at  I  anong  kapa- 
kinabangan  sa  ating  iningatan  ang  kani- 
yang bilin,  at  tayo'y  lumakad  na  may  ka- 
panlawan  sa  harap  ng  Panginoon  ng  mga 
hukbo?  15  At  ngayo^  ating  tinatawag 
ang  palalo  na  maginhawa ;  oo,  silang  guma- 
gawa  ng  kasam-an  ay  nangatayo ;  oo,  kani- 
lang  tiftutukso  ang  Dios,  at  mga    ligtas. 

16  Ng  magkagayo^y  silang  natatakot  sa 
Panginoon  ay  nagsang-usapan :  at  pina- 
kingan  ng  Panginoon,  at  dininig,  at 
isang  libro  ng  ala-ala  ay  nasulat  sa  harap 
niya,  para  sa  kanila  na  natakot  sa  Pangi- 
noon,  at  umisip  ng  kaniyang  pangalan. 

17  At  sila^y  magiging  akin,  sabi  ng 
Panginoon  ng  mga  hukbo,  sa  araw  na 
aking  likhain,  isang  tangin  kayamanan: 
at  akin  silang  kaaawaan,  na  gaya  ng 
isang  tawo  na  naaawa  sa  kaniyang  anak  na 
naglilingkod  sa  kaniya.  18  Kung  mag- 
kagayo'y  kayo'y  magbabalik-loob  at 
tatangi  kayo  ng  banal  at  ng  masama, 
niyaong  naglilingkod  sa  Dios  at  niyaong 
hindi  naglilingkod  sa  kaniya. 

4Sapagka*t,  narito,  ang  araw  ay  duma- 
rating,  na  nagniningas  na  parang 
hurno ;  at  ang  lahat  na  palalo,  at  ang  lahat 
na  gumagawa  ng  masama  ay  mgalalagas, 
at  ang  araw  na  dumarating  ay  susunog  sa 
kanila,  sabi  ng  PanGinoon  ng  mga  hukbo, 
na  ano  pa't  hindi  mag-iiwan  sa  kanila  ng 
kahi't  ugat  o  sanga  man.  2  Nguni't  sa 
inyo  na  natatakot  sa  aking  pangalan  ay 
sisikat  ang  araw  ng  kabanalan  na  may 
kaginhawahan  sa  kaniyang  mga  pakpak ; 
at  kayo*y  lalabas  at  luluksong  parang 
guya  mula  sa  sabsaban.  3  At  inyong 
yayapakan  ang  masama;  sapagka^t  sila'y 
magiging  abo  sa  ilalim  ng  mga  talampakan 
ng  inyong  mga  paa  sa  kaarawan  na  aking 
likhain,    sabi    ng    Pa$?G|NOQN    ng    mga 


S  03ti 


932 


MALAKHI. 


4.  4 


4  Alalahanin  ninyo  ang  kautusaii  m 
Moises  na  aking  alipin,  na  aking  iniutos 
sa  kaniya  sa  Horeb  dahil  sa  boong  Israel, 
ang  mga  palatuntunan  at  mga  kahatolan. 
5  Narito,  aking  sasuguin  sa  inyo  si  Elias 
na  profeta  bago   durnating    ang    dakila 


at  kakilakilabot  na  araw  ng  Panginoon* 
G  At  kaniyang  papagbabaliking-loob  Jing 
puso  ng  ruga  ama  sa  mga  anak,  at 
ang  puso  ng  mga  anak  sa  kanilang  mga 
magulang;  baka  ako'y  dnmating  at 
sugatan  ko  ang  lupa  ng  sumpa. 


QCC  2Wm 


THE  UNIVERSITY  OF  MICHIGAN 
GRADUATE  LIBRARY 


DATE  DUE 


^^     ■.    ■  2  >,  Vdi'j, 


,Sf>f>"-m 


1$^: 


^.•,..-#*».f^ 


DUUK  CARD 
Db  NOT  REMOVE 

AChorgewilibemode 

if  thiscardismutikited 

or  not  returned 

with  the  book 


THE 


GL 


I 


H 


GRADUATE  LIBRARY 
UNIVERSITY  OF  MICHIGAN  n 
ANN  ARBOR,  MICHIGAN       I 


DO  NOT  REMOVE 

OR 
MUTIUTE  CARD