Skip to main content

Full text of "Wilibald Pirckheimers Schweizerkrieg. Nach Pirckheimers autographum im Britischen museum herausgegeben von Karl Rück"

See other formats


Wilibald 
Pirckheimers 



Schweizerkrieg 



Willibald 



Pirckheimer 





HARVARD COLLEGE 
LIBRARY 

FROM THE LIBRARY OF 

KONRAD VON MAVRER 

OF AVVNICH 
THE GIFT OF 

ARCHIBALD CARTCOOLJDGE 

— CLASS OF 1887 — 
ASSISTANT PROFESSOR OF HISTORY 
1904 



a 





Digitized by Google 



Digitized by Google 



Digitized by Google 



r Wilibald Pirckheimers 



II 



Sehweizerkrieg. 

Nach Pirckheimers Autographum im Britischen Museum 

« 

herausgegeben 
von 

Karl Kiiclc. 

Beigegeben ist die bisher un edierte Autobiographie Pirckheimers, 
die im Ärundel- Manuskript 175 des Britischen Museums erhalten ist. 



V. 



München 

Verlag der K. Akademie 
1895. 

In Commiseion des 6. Fnuiz'schen Verlags (J. Roth). 



Digitized by Google 



liftrv , : <:,,.. - ,.- , _ ; _, T 
Von ,v . lt 



Digitized by Google 



Vorwort. 

Die bedeutendste schriftstellerische Leistung Wilibald 
Pirckheimers ist der Schweizer Krieg, auch Bellum Suitense 
oder Bellum Elueticutn genannt. Das Werk ist in zwei 
Bücher eingeteilt; das erste enthält in kurzen Zügen die 
Geschichte der schweizerischen Eidgenossenschaft bis zum 
Schweizerkriege des Jahres 1499, das zweite die Darstellung 
eben dieses Krieges, durch den die Schweiz ihre Unabhängig- 
keit vom deutschen Reiche erlangte. 

Mehr als 20 Jahre hatte Pirckheimer dem Nürnberger 
Gemeinwesen erspriessliche Dienste im Felde und Rate, auf 
Reichstagen und Gesandtschaftsreisen geleistet; die neu auf- 
gekommenen Studien hatte er vermöge seiner aussergewöhn- 
lichen Bildung und Gelehrsamkeit, seiner persönlichen Be- 
ziehungen und günstigen äusseren Verhältnisse in hervor- 
ragender Weise gefördert; an der Seite Reucblins hatte er 
nachdrücklich in die humanistische Bewegung eingegriffen, 
als fach wissenschaftlich er Schriftsteller auf verschiedenen Ge- 
bieten anregend gewirkt: da ging er noch am Ende seines 
Lebens an die Darstellung des Schweizer Krieges, an dem 
er im Alter von 28 Jahren als Anführer des Nürnberger 
Kontingents im Heere Kaiser Maximilians I. teilgenommen 
hatte. 1 ) Zum Verständnisse derselben glaubte er aber ein 

1) Wie die Geschichtschreibung, so schöpfte auch die Kunst 
von diesem Feldzuge. Vgl. Moriz Thausing, Dürer. Geschichte seines 
Lebens und seiner Kunst. Leipzig 1876, pag. 180. 



Digitized by Google 



IV Vorwort. 

Bild von der Entwicklung der eidgenössischen Macht von 
ihren ersten Anfangen bis zu jener Zeit vorausschicken zu 
müssen, in der die Eidgenossenschaft sogar dem Kaiser Wider- 
stand zu leisten wagte. 1 ) 

Von seinem Erscheinen bis zur Gegenwart ist das Bellum 
Suitense oftmals benützt und gepriesen worden; eine ein- 
gehende Untersuchung aber hat es erst im letzten Jahrzehnt 
in der Schrift Otto Markwarts „Wilibald Pirckheimer als 
Geschichtschreiber" (Zürich 1886) erfahren. Der bleibende 
Wert des Pirckheimerschen Werkes ist darin in der Schluss- 
betrachtung pag. 172 folgendermassen bestimmt: 

„ Jene Partien, in denen Pirckheimer seine eigenen 

Erlebnisse erzählt, bilden eine unersetzliche Quelle für die 
Geschichte dieses Krieges. Für den Engadinerzug sind sie 
geradezu die einzige Quelle. Von ganz besonderem Werte 
sind die Züge, welche er uns über den Charakter Kaiser 
Maximilians gibt. Und will man die Stimmung kennen 
lernen, welche bei den beiden kriegführenden Parteien 
herrschte, so sind es die Erinnerungen Pirckheimers, die 
uns darüber den lehrreichsten Aufschluss erteilen." 

Die verschiedenen Ausgaben des Bellum Suitense sind 
wie die anderer Schriften Pirckheimers unkritisch. Wie 
wenig der erste Herausgeber, Konrad Rittershausen, von 
dem alle folgenden abhängen, seiner Aufgabe gewachsen 
war, soll im Folgenden gezeigt werden. Dem Verlangen 
nach einer neuen Ausgabe hat auch Markwart (a. a. 0. p. 8) 
Ausdruck gegeben: „ eine nach den Grundsätzen mo- 
derner Kritik bearbeitete Ausgabe fehlt uns noch ebenso, 
wie die Gesamtausgabe. Die Schwierigkeit, eine solche zu 
veranstalten, dürfte aber mit jedem Tage wachsen, da sich 
das Manuskript des Bellum Suitense sowohl, wie überhaupt 
der Pirckheimersche literarische Nachlass, nicht in staatlichen 

1) Vgl. Pirckheimers eigene Worte, I Prooem. § 9. 



Digitized by Google 



Vorwort. 



V 



Archiven befinden, sondern in Privatbesitz sind Falls 

das Manuskript des Bellum Suitense bei den nach England 
gewanderten Sachen wäre, so raüssten wir wohl überhaupt 
darauf verzichten, dasselbe je wieder einmal zu erhalten." 

Seit dem Jahre 1885 habe ich dem Verbleibe dieses 
Manuskripts nachgeforscht. Nachdem ich im Herbste 1889 
Herrn Professor Wilhelm Meyer in Göttingen bei einem 
Zusammentreffen zufällig davon in Kenntnis gesetzt hatte, 
erhielt ich von ihm im Januar 1890 die Mitteilung, dass 
ein gutes Stück der Pirckheimerschen Bibliothek in der 
Arundel-Abteilung des Britischen Museums sei. Im Juli und 
August 1892 sah ich dann in London die Handschriften 503 
und 175 der Arundel-Abteilung durch und schrieb ausser 
einigen kleineren Sachen das Autographum des Bellum Sui- 
tense ab, über dessen Verbleib kein Gelehrter, der speziell 
über Pirckheimer geschrieben, unterrichtet war. Nach dieser 
Abschrift ist die folgende Ausgabe bearbeitet. Ob sich die 
Mühe einer neuen Edition nach dem Autographum lohnte, 
ist aus der Charakterisierung der früheren Ausgaben und 
dem kritischen Kommentare zu erkennen. 

Ein für die Forschung besonders wertvolles Stück aus 
dem literarischen Nachlasse Pirckheiniers habe ich noch 
nachträglich, nachdem der Druck des Bellum Suitense schon 
begonnen hatte, beizugeben mich entschlossen. Es ist die 
im Arundel-Manuskript 175 des Britischen Museums erhaltene 
Autobiographie Pirckheimers, die zwar im 17. Jahrhundert 
teilweise für eine Lebensbeschreibung des Nürnberger 
Humanisten benützt, aber noch niemals ediert wurde. Ich 
hatte ursprünglich beabsichtigt, sie später in einer Zeitschrift 
zu veröffentlichen. Doch veranlasste mich Herr Geheimrat 
von Christ durch seine Vorstellung, dass solche Dinge nicht 
verzettelt werden dürfen, zur gleichzeitigen Herausgabe mit 
dem Bellum Suitense. Ich fühle mich dem verehrten Manne 
übrigens nicht blos für diesen sachverständigen Rat, sondern 



Digitized by Google 



VI 



Vorwort. 



überhaupt für das werkthätige Interesse, das er an dieser 
Arbeit genommen hat, zu warmem Danke verpflichtet. Auch 
möchte ich an dieser Stelle dem Superintendenten der Hand- 
schriften-Abteilung des Britischen Museums für das Entgegen- 
kommen gegen meine Wünsche sowohl im Sommer 1892 
als im Mai 1895 meinen aufrichtigen Dank ausgesprochen 
haben. 

München, Juli 1895. 

Karl Rück. 



Digitized by Googl 



Vorbemerkungen 

über Handschrift und Ausgaben 



A. 

Beschreibung der Londoner Handschrift, die das Auto- 
graphuni des Bellum Suitense enthält. 

Der Codex ist auf der Rück- 
seite so gezeichnet: Bilibaldi 
Pirckheymer opuscula uaria 
Mus. Brit. Bibl. Arundel. 175 
Plut. CLXIV E. Er besteht 
aus 120 beschriebenen Papier- 
blättern, die mit Bleistift nu- 
meriert sind. Das Titelblatt 

(1«) enthält folgendes: V. C. Bilibaldi Pirckeymeri 

Consiliarii quondam Duorum 
Augustiss. Impp. et Reipub. 
Norimbergensis Senatoris pa- 
tricii Varia Opuscula fere po- 
stuma Historica, Politica, Phi- 
lologa Admixtis alieubi non- 
nullis etiam Adoptiuis scriptis, 
Quorum omnium Nomencia - 
turam Lector proxima post 
praefationem pagina inueniet 
una cum Vita Pirckeymeri La- 
tine descripta Nunc Primum 
Edita ex Bibliotheca Pirckey- 
merana. 

Rück, Pirck heimers Schweizerkrieg. 1 



Digitized by Google 



2 



Karl Eücl- 



Bl. 2 ist ebenfalls Titelblatt: Vita Bilibaldi Pirckheymeri 

V. C. quam iure appelles Spe- 
culum Senatorium Collecta edi- 
taque a Johanne, Bilibaldi Fil., 
Im Hof, Bilib. Pirckheymeri 
pronepote. 



BI. 3: 

Nach diesem Titel folgt die 
Aufzählung derWerke in 3 Ab- 
teilungen, nämlich: 

in 9 Nummern, 
in 12 Nummern, 



in 5 Nummern. 
Bl. 4: 



Nun folgt wieder die Auf- 
zählung der Werke in 3 Ab- 
teilungen, nämlich: 

in 8 Nummern, 
in 11 Nummern, 

in 5 Nummern. 
Bl. 5: 

Es sind 5 Teile. 



Nomenclatura et ordo ope- 
rum Bilibaldi Pirckheymeri. 

1) ante non editorum 

2) antea editorum 

3) Adoptiua aliorum Opus- 
cula Bilibaldi Lucubrationibus 
adiicienda 



Nomenclatura et ordo ope- 
rum Bilibaldi Pirkheymeri Se- 
natoris Norimb. ac Consiliarii 
Caes. Maiest. 



1) antea non editorum 

2) antea editorum 

3) adoptiua aliorum opus- 
cula Bilibaldi Lucubrationibus 
adiicienda 



Partitio operis Pirckheyme- 
riani. 



Digitized by Google 



Pirckheimers Schtoeizerkrieg. 



Bll. 6-12 enthalten die 
Lebensbeschreibung Pirckhei- 
mers unter dem Titel: 



Vgl. Opera .... Pirckheimeri 
.... collecta a Melch. Goldastio 
Haiminsfeldio, Frankfurt a. M. 
1610, p.43:BiIibaldusPirckei- 
merus commentariolum perbre- 
uem reliquerat in aduersariis 
suis, quem de se ipso et vita 
sua scripserat. Eius filum in 

multis ßecutus dilataui 

superiore libro singulari . . . 

Seite 13 a enthält 2 Briefe: 



Vgl. Opera . . . Pirckheimeri 
. . . collecta a Melch. Goldastio 
Haiminsfeldio, Frankfurt a. M. 
1610, p. 329. — Die ganze Seite 
ist aber durchstrichen; links 
oben"in der Ecke steht: 



Seite 13 b ist leer; auf 14» 
folgt die Fortsetzung des auf 
Seite 13 a befindlichen Briefes 
des Francus Camiczianus: 



Cl. Viri, D. Bilibaldi Pirck- 
eymheri , Senatoris quondam 
Nurenbergensis, Vita, ipsiusmet 
stylo scripta, et nunc primum 
ex autographo autoris descripta. 



1) Johannes Franciscus Pi- 
cus Mirandulae Dominus rc. 
Bilibaldo. Pirckheimero s. S. 
Cum ad pontem Oeni tu qui- 

dem Mirandulae Calend. 

Aprilis Anno Salutis M. D. XVII ; 

2) Clarissimo Viro Bilibaldo 
Pircheimero Nurenbergensi Se- 
natori Andreas Francus Camic- 
zianus S. D. Miraberis Bili- 
balde eius ad te . . . . 



Diess ist 2 mal abgeschrieben 
aus Irthumb. 



Egomet continuo mecum 
1* 



Digitized by Google 



Karl Rück 



4 



Seite 14 b ist leer. 

Bll. 15 — 19 enthalten einen 
Brief Pirckheimera an Emser 
und vier Briefe des Erasmus 
an Pirckheimer: 



Vgl, p. 245 der Opera . . . 
Pirckheimeri etc. 



Vgl. p. 2C7 der Opera . . . 
Pirckheimeri etc. 



Vgl. p. 271 der Opera . . . 
Pirckheimeri etc. 



Der Brief ist ohne Datum. 



Vgl. p. 280 der Opera . . . 
Pirckheimeri etc. 



. . . Iterum uale. Lipsiae. Aö. 
dnj M. D. XX. Septcmb.XVII. 



1) Clarissimo Viro Hiero- 
nimo Emsero Bilibaldus Pirck- 
heymerus S. D. Tametsi Hie- 
ronime Doctissirne .... 



2) Splendidissimo Domino 
Bilibaldo Pirckheimerio, Cae- 
sareae Maiestatis Consiliario, 
Senatori Norebergensi, Eras- 
mus Bilibaldo suo S. D. Iam 
pridem ardebam desiderio tui . . . 



3) Clarissimo D. Bilibaldo 
Pirckheymero litterarum etGer- 
maniae decori Erasmus S. D. 
Equidem arbitror fatali quadam 
propensione ingenii fieri . . . 



4) Erasmus Bilibaldo Pirck- 
cymero S. P. Vir clarissime. 
Scripsi per aurigam quendam 
annexa epistola ad Decanum 
de quo scripseras. 

5) Ornatiösimo D. Bilibaldo 
Pirckeymero S. P. Opinor iam 
midi tum opus .... 



Digitized by Google 



Firckheimers Schweizerkrieg. 



Blatt 20 enthält wieder eine 
in 3 Abteilungen. 

Bl. 21: 



Die Vita bricht p. 24 b ab 
mit den Worten: 

"Wie die besondere Nume- 
rierung erkennen Iässt, bildete 
sie früher ein selbständiges 
Stück. 

Die Elegie auf den Tod 
Dürers (p. 25») (vgl. Münch 
Ernst, Bilibald Pirckheimers 
Schweizerkrieg und Ehren - 
bandel mit seinen Feinden zu 
Nürnberg, Basel 1826, p. 63) 

ist von Pirckheimers eigener 
Hand geschrieben. 

Das auf Bl. 26 enthaltene 
Bruchstück des eigenhändigen 
Entwurfes Pirckheimers zum 
Bellum Suitense 



(vgl. Opera... Pirckheimeri etc. 
p. 64 — 65 viertletzte Zeile) ist 
auf jeder Seite durchstrichen; 
die Fassung ist von der endgül- 
tig festgestellten verschieden. 



r» 

Nomenclatura et ordo operum 
Bilibaldi Pirckheymeri 



Vita C. V. Bilibaldi Pirckey- 
meri ipsiusmet stylo descripta. 

Gens Pirckeyrahera patricia 
fuit et semper familiis illis ad- 
numerata, per quas respublica 
Nurenbergensis gubernatur. 

illam centum aureorum mu- 
nere donauerit. 



Elegia in obitü Alberti Dureri 
Qui mihi tarn multis 
fueras iunetissimus annis 



Dormit enim in Christo, 
uir bonus haut moritur. 



Suitenses se a Suetia Bal- 
thej maris — reliquos in fugam 
uertunt uictosque insequuntur 



Digitized by Google 



Karl Rück 



Auf Bl. 27 und 28 folgt ein 



Pakt Kaiser Maximilians I. mit 
dem Nürnberger Senat: 



Nos Maximiiianus — Rcg- 
norum nostrorum Romani de- 
cimo nono Ungariae uero de- 
cimo quinto. 



Datum : 



Augustae die septimo Julii 
anno 1504. 



Auch pag. 29* enthält ein 
Bruchstück des eigenhändigen 
Entwurfes Pirckheimers zum 
Bellum Suitense; es ist eben- 
falls wie das frühere durch- 
strichen: at Suitcnsibus longe maius 



Vgl. Opera . . . Pirckheimeri 
etc. p. 65 viertletzte Zeile bis 
66, 1. Absatz. 

BU. 30—35 (einschliesslich) 
sind beim Binden des Codex 
aus Versehen an diese Stelle ge- 
langt; sie gehören zum letzten 
Abschnitte (BU. 93 — 120), der 
das Bellum Suitense enthält; 
es sind jene Blätter, welche 
jetzt dort fehlen. Sie haben 
auch die rote Numerierung des 
letzten Abschnittes (Bll. 93 
bis 120) und zwar die Num- 
mern 27 — 32 (einschliesslich). 

Bl. 36: Partitio operis Pirckeymeri- 



negotium cum equitatu tarn 
instructio (sie) contractum est, 
doneo Bernenses 



breui in immensum aueta est. 



ani a Ioan. Im Hof edendi. 



Digitized by Google 



Pirclheimers Schtvcizerkricg. 



Bl. 37 und ein T« il von 38 a : 



Vgl. Münch a. a. O. p. 61. 

Bll. 39 — 79 einschliesslich 
enthalten unter dem Titel: 

eine rot numerierte, mit roter 
Tinte vielfach korrigierte Ab- 
schrift des Bellum Suitense. 
Es ist wohl dieselbe, von der 
Rittershausen in der Vorrede 
zum Schweizer Kriege, p. 63 
der Opera . . . Pirckheimeri etc. 
spricht. Vgl. p. 12 Anm. 

Bll. 80 — 87 gehören, wie 
sich aus der Betrachtung des 
Papiers und der Schrift er- 
giebt, zusammen; sie sind Teile 
eines Ganzen, von dem nur 
noch 8 Blätter (sie sind schwarz 
numeriert) erhalten sind. Bl. 80 
beginnt so: 



Weiterhin werden Martialis 
und Hugo Capet erwähnt; auf 
81 b schliesst der Traktat mit 
den Worten: 



Auf Bl. 82 beginnt ein an- 
derer Traktat: 



und setzt sich bis Bl. 87 fort. 



7 

mva^ to)v Xöyvn' top fieydkov 
rPHrOPIOY rov iholoyov. 

ä eis ro nAnya xai tts rrjv 
ßgadvrfjTa etc. 



Bilibaldi Pirckeymeri de bello 
Suithense uel Eluetico libellus 



audientium imitari militem 
gloriosum. Unde idem ita mo- 
net: Nemo de se satis honeste 
ac sine multorum inuidia loqui 
potest. 



utriusque gentis odium ob 
nimiam iactantiam aduersum 
se concitauit. 

De periculoso statu auli- 
corum, qui calumniatorum mor- 
sibus obiecti sunt. 



Digitized by Google 



8 



Karl Bück 



Auf den Bll. 88 und 89 sind 
zwei Entwürfe zu dem Prooe- 
mium des Bellum Suitense, 
beide von der Hand Pirck- 
heimers, erhalten; der erstere 
ist vollständig und trägt die 

Ueberschrift: Prooemium Historiae Belli 

Eluetici conscriptum stylo Bili- 
baldi Pirckeymeri; 

der andere Entwurf ist unvoll- 
ständig, ohne Ueberschrift und 
in der Fassung von der spä- 
teren Ausarbeitung auf Bl. 93 f. 
ziemlich verschieden. 



Den wertvollsten Teil der 
Handschrift bilden die Blätter 
93 — 120, die Pirckheimers 
Hauptwerk, das Bellum Sui- 
tense, enthalten. Es ist von 
dem Verfasser selbst geschrie- 
ben und von ihm auch durch- 
korrigiert; die ganze Beschaf- 
fenheit des Faszikels lässt er- 
kennen, dass hier das Auto- 
graphum vorliegt. Das Werk 
hat einen deutschen und einen 

lateinischen Titel. Der erstere: $om «SdjhKtjcr $i*icg. 
ist mit anderer Tinte als der 
Text geschrieben; ob von an- 
derer Hand wage ich nicht zu 
entscheiden. Die lateinische 

Ueberschrift : Bilibaldi Pirckeimeri de Bello 



Der Traktat auf Bll. 90 und 



und schlie8st also: 



91 beginnt mit den Worten: 



Anno ab Incarnatione do- 
mini 1501 die 25 Augusti post 
mediam noctem cum somno . . 

ab oculis meis ablatus sum. 



Eluetico libellus prior 



Digitized by Google 



Pirckheimers Schweizerkrieg. 



9 



ist, wie mit anderer Tinte, so 
auch yon anderer Hand als der 
Text geschrieben. Ausser der 
Bleistift-Numerierung (93 bis 
120), die durch die ganze 
Handschrift durchläuft, hat das 
Bellum Suitense eine eigene 
rote Numerierung für sich; ob 
diese von Rittershausen her- 
rührt, der in der Vorrede zum 
Bellum Suitense, p. 63 der 
Opera . . . Pirckheimeri etc. 
sagt, er habe die durcheinander 
geratenen Blätter geordnet, 
bleibt ungewjss. 

Die ersten drei Blätter, jetzt 
93-95 (Bl. 95 schliesst mit 
den Worten I, 1, 24: Ne tarnen 
usque quaque impune persul- 
tarent, multi a Bernensibus per 
excursiones et leuia caesi sunt 
proelia), dürfen als Reinschrift 
gelten; sie sind etwas sorg- 
fältiger geschrieben und nicht 
so stark durchkorrigiert wie 
die folgenden. Die Fortsetzung 
steht erst auf der viertletzten 
Zeile von 97*: Nam ob in- 
gentem multitudinem cum hoste 
aperto Marte haud congredi 
audebant. Die dazwischen lie- 
genden Blätter 96 und 97 a (mit 
Ausnahme der vier letzten Zei- 
len von 97 B ) enthalten von Pirck- 
heimers Hand Entwürfe zum 
Bellum Suitense und sind jetzt 
rot durchstrichen. Ich gebe im 
Folgenden den Inhalt dieser 
Blätter an: 96 a 



Bellorumque in nostram uel 
patrum incidere — perpetuo 
quodamodo riget frigore. 



Digitized by Google 



10 



Karl Bück 



d. i. Opera . . . Pirckheimcri etc. 
p. 64 in der Mitte bis p. 65, 
2. Zeile; 96 b 



uerum undccunque originem 



— quamuis looge uiribus essent 
inferiores 

d. i. Opera . . . Pirckheimeri etc. 
p. 65, 4. Zeile bis p. 65 in 



d. i. Opera . . . Pirckheimeri etc. 
p. 66 in der Mitte. 

Auch die Seiten 98 b und 
99* enthalten Bruchstücke des 
Entwurfes zum Bellum Suitense 
von der Hand Pirckheimers 
und sind jetzt gleichfalls rot 
durchstrichen; auf Seite 98 b 
steht einzelnes von dem in den 
Opera . . . Pirckheimeri pp. 64, 

65 Gedruckten; p. 99* : Anno tandem dominicae In- 



der Mitte; 



97» 



nam equitatu quo uel ma- 
xime hostes pollebant omnino 
carebant Suitenses — a Ber- 
nensibus per excursiones ac 
leuia caesi sunt proelia, 



carnationis 1 386 Leupoldus Se- 
cundus — in uestigiis mori 
potius quam cedere eligerentur. 



d. i. in den Opera . . . Pirck- 
heimeri etc. p. 66 in der Mitte. 
Auch die 2. Hälfte von 106 b , 
auf der die Adelsgeschlechter 
von Pirckheimers Hand aus- 
führlich verzeichnet sind, ist 
rot durchstrichen. Vgl. die 
Bemerkung im Kommentar zu 
I, 2, 21. 



Digitized by Google 



PircJcheitners Schwcizerlrieg. 



11 



B. 

Die Afofassnngszeit und die Ausgaben des Bellum Suitense. 

Der Schweizer Krieg gehört den letzten Lebensjahren 
des Verfassers an. Erwähnt wird in diesem Werke noch 
und zwar am Ende des zweiten Buches die durch Karl V. 
verfügte Aufnahrae Pirckheiraers in die Zahl der kaiser- 
lichen Räte. 1 ) Das für Pirckheimer bestimmte Schreiben 
(Litterae Caesareo-Promotoriales), welches die Mitteilung von 
der verliehenen Auszeichnung enthält (es ist nebst einigen 
kleineren Stücken in den Opera . . . Pirckheimeri etc. vor 
der Biographie Pirckheimers abgedruckt), ist vom Kaiser 
am 25. November 1526 in Granada unterzeichnet worden. 
Es ist dies die letzte sichere Datierung, die für die Bestim- 
mung der Abfassungszeit verwertet werden kann; nach ihr 
muss das Werk nach dem Jahre 1526 abgefasst sein. Mark wart 
(a. a. 0. p. 89 ff.) hat es jedoch noch um drei Jahre herab- 
gerückt, nämlich ins Todesjahr des Verfassers 1530. Dazu 
führte ihn die Vergleichung des Prooemiums des Schweizer 
Krieges mit der Dedicatoria zu Pirckheimers explicatio Ger- 
maniae. Er fand die Uebereinstimmung in beiden Stücken 
so auffallend, dass er daraus auf ihre fast gleichzeitige Ab- 
fassung schliessen zu können glaubte. Nun ist die Dedi- 
catoria (vgl. die Datierung in den Opera . . . Pirckheimeri etc. 
p. 94) im Juli 1530 geschrieben. Der endgültige Abschluss 
des Bellum Suitense müsse aber — so meint Mark wart — 
etwas später angesetzt werden, da die explicatio Germaniae 
noch bei Lebzeiten Pirckheimers (f 22. Dezember 1530) ge- 
druckt wurde, der Schweizer Krieg aber nicht mehr. 

Die Gründe Markwarts sind nicht überzeugend. Die 
Dedicatoria und das Prooemium zum Schweizer Kriege könnten, 

1) Auch Kaiser Maximilian I. hatte ihn zum kaiserlichen Rat 
ernannt. Vgl. den Schluss des Bellum Suitense. 



Digitized by Google 



12 



Karl Rück 



trotzdem dass sie einige Gedanken und Ausdrücke gemeinsam 
haben, recht wohl um einige Jahre auseinander liegen. In- 
dessen billige ich doch die Ansicht Markwarts in der Haupt- 
sache, aber aus anderen Gründen. Die Form des Werkes 
nämlich und der Zustand des Autographums lassen er- 
kennen, dass Pirckheimer bei seinem Tode noch gar nicht 
zum endgültigen Abschlüsse gekommen war. Es fehlt dem 
Werke, wie sich bei der Besprechung der Ausgabe Ritters- 
hausens zeigen wird, die letzte Feile ; denn es finden sich 
in dem Autographum nicht blos Verschreibungen, sondern 
auch stilistische Härten, ja Verstösse gegen die Grammatik, 
die sich neben den vielen Vorzügen sonderbar genug aus- 
nehmen und an der Darstellungsgabe Pirckheimers zweifeln 
lassen. Aus einer druckfertigen Fassung wären sie ver- 
schwunden. Ausserdem ist aber das Autographum so stark 
korrigiert, dass es in dem Zustande, in dem es hinterlassen 
ist, gar nicht in den Satz hätte gegeben werden können. 
Die Behauptung Markwarts 1 ) aber (a. a. 0. p. 90), Ritters- 
hausen habe eine sorgfältige Abschrift des Schweizer Krieges 
von der Hand Pirckheimers vorgefunden, geht auf eine un- 
richtige Auffassung der Worte Rittershausens zurück und 



1) Rittershau9en sagt in der Vorrede zum Schweizer Kriege 
(p. 63 der Opera . . . Pirckheimeri etc.): Quod si quis quaerat ex nobis, 
cur non multo ante uel ipse autor uel eius beredes baec ediderint, 
causam hanc esse putamus, quod autorem quidem mors praeueuisse 
uideatur, antequam ederet ipse, quae idcirco, ut ederentur, tarn dili- 
genter descripserat. Describere bedeutet hier beschreiben; gemeint 
ist die sorgfältige Darstellung des Schweizer Krieges, nicht aber 
eine Abschrift. Markwart, der (a. a. 0. p. 90) behauptet, Ritters- 
hausen habe eine sorgfältige Abschrift vorgefunden, wird übersetzt 
haben : was er so sorgfältig abgeschrieben hatte. Rittershausen 
ist nichts anderes vorgelegen, als was sich im britischen Museum 
vorfindet, nämlich das Autographum des B. S. und die fehlerhafte 
verstümmelte Abschrift. Auf keines von beiden passt die Bezeichnung 
diligenter. 



Digitized by Google 



Pirckheimers Schtceizerkrieg. 



13 



ist gänzlich unbegründet. Wäre eine druckfertige Abschrift 
vorhanden gewesen, dann wären nicht achtzig Jahre bis zum 
Erscheinen der ersten Ausgabe verflossen. 

Als endlich Rittershausen auf Ersuchen J. Imhofs, des 
Urenkels Pirckheimers, die Ueberreste der Pirckheimerschen 
Schriften für eine Ausgabe sammelte (vgl. Pirckheimers 
Biographie von Rittershausen, p. 2 der Opera Pirckhei- 
meri etc.), da fand er das Pirckheimersche Autographum 
des Schweizer Krieges zerstreut; der eine Teil war im Nürn- 
berger Stadtarchiv, der andere in der Pirckheimerschen 
Bibliothek. (Vgl. Rittershausens Vorrede zum Schweizer 
Kriege, p. 63 der Opera Pirckheimeri etc.) Die Blätter 
waren durcheinander geraten; ihre Ordnung herzustellen 
gelang mit Hilfe einer mitaufgefundenen Abschrift. l ) 
Rittershausen hatte die Ausgabe, für die er ein eigenes 
Manuskript hergestellt haben wird, abgeschlossen und mit 
einer Vorrede (p. 63 der Opera Pirckheimeri etc.) ausge- 
stattet; aber ihre Veröffentlichung besorgte er nicht. Was 
er von den Werken Pirckheimers gesammelt hatte, kam 
durch die Vermittlung J. Imhofs an den Schweizer Melchior 
Goldast (vgl. Goldasts Dedicatoria pp. 4 a , 5* der Opera . . . 
Pirckheimeri etc.). Ob und wie weit dieser den von Ritters- 
hausen festgestellten Text verändert hat, ist nicht zu be- 
stimmen. Goldast selbst bezeichnet seine Thätigkeit mit den 
Worten (p. 4* der Dedicatoria): recensere, emendare, dispo- 
nere, in ordinem redigere; zwei Stellen des Autographums 



1) Von ihr berichtet Rittershausen, sie sei fehlerhaft und 
lückenhaft; auch hätten die Mäuse ein Stückchen davon abgenagt 
gehabt. Diese Beschreibung passt auf die in der Londoner Sammel- 
handschrift auf den Blättern 89-79 enthaltene Abschrift. Diese ist 
in der That lückenhaft und schlecht; ausserdem fehlt in ihr pag. 55 a 
etwa die letzte Hälfte der zwei letzten Zeilen und etwas von der 
drittletzten Zeile, auf 56 b aber etwas vom Anfang der drei letzten 
Zeilen. Hineingeklebtes Papier zeigt jetzt die Lücke an. 



Digitized by Google 



14 



Karl lliick 



(I, 5, 21 et perfid iam und II, 8, 31 scelestissime), die einem 
Schweizer anstössig erscheinen können, sind weggeblieben; 
vielleicht hat dies nicht der Zufall bewirkt. In der Haupt- 
sache jedoch ist die Textesgestaltung des Schweizer Krieges 
in der Goldast'schen Ausgabe der Opera Pirckheimers vom 
Jahre 1610 (Frankfurt a. M.) als das Werk Rittersbausens 
zu betrachten. 

Um nun zu erkennen, wie Rittershausen als Heraus- 
geber verfuhr, ist von dem Zustande, in dem der Text des 
Schweizer Krieges in dem Autographum hinterlassen ist, 
auszugehen. Obwohl der Text durchweg stark korrigiert ist, 
so ist er doch nicht endgültig festgestellt, also nicht druck- 
fertig hinterlassen worden. Zum Beweise dafür seien aus 
einer grossen Zahl einige Mängel und Versehen angeführt, 
die Pirckheiiner bei einer letzten Redaktion gewiss noch er- 
kannt und beseitigt hätte. Sie sind durchaus unerträglich; 
Rittershausen hat sie denn auch alle verbessert. 

I, 3, 23: Num . . . copiae nobiscura sunt pugnaturi? 
I. 3, 29 : tantura .... pretiosi uestis. 

I, 4, 14: Dei . . . auxilium tarn iusta causa non defuturuni. 
I, 5, 8: non sine magno fame. 

I, 5, 11: 8ol dispulsis nubis splendescere coepit. 

II, 1, 1: causam et seminaria huius belli. 
II, 1, 8: ciuubus dedentibus. 

II, 1 , 9 : Ciuitates . . . destituti. 

II, 2, 45: Cum igitur antea et retro Eluetii urgerent. 

II, 2, 46: Quidam ... in lacum . . . immersere. 

II, 3, 4: accipercntur et inferentur. 

II, 3, 15: ex frequenti pyxidum tonitruis. 

II, 4, 10: Solummodo copiarum paucitas ab aemulis repre- 
hendebatur, cum Ulmenses duplo etiam maiora submisissent 
auxilia, nequaquam considerantes Sueuorum .... causam . longo 
esse diueraam. 

II, 4, 14: ob nullam aliam fiebat causam quam odium 
singularem (vgl. 19, 17 post ingentem acceptum damnum). 

II, 4, 20: Uidentes igitur quod prorumpere (statt perru in - 
pere) non ualerent. 



Digitized by Google 



PircJcJieimers SchweizerJcrieg. 



15 



II, 4, 45: in paruo tuguriolo, qua* tarnen .... non omnium 
capax erat. 

II, 4, 48 : ab utroque parte. Ursprünglich war geschrieben : 
ab utroque latere; utroque ist, nachdem latere durch parte er- 
setzt war, stehen geblieben. Diese und ähnliche Stellen lassen 
den Zustand des Autographunis besonders deutlich erkennen. 

II, 4. 49 : ad alium exercitum .... peruenimus nequaquam 
illum .... reficientis. 

II, 4, 50: inebriebantur. 

II, 5, 6: perpetuo niue repletus. 

II, 5, 15: altissinio uertigine. 

II, 5, 32: Magno igitur fame. Ursprünglich magno igitur 
labore ac fame; später wurde laborc ac gestrichen, aber magno 
blieb stehen. 

II, 5, 32: laboris assumpti (statt absumpti) fuere magni- 
tudine. 

II, 5, 33: quosdam ingenti ui fame mentem perdidisse. 

II, 5, 47 : sed suadebant, uti multis pariter in locis hostium 
lacessere regio. 

II, 7, 10: Heluetiorum genti dignis tollerentur condicionibus. 

II, 7, 19: copiae hosticura ingressi sunt agrum. 

II, 7, 19: equitesque di6currentesque undique ferro et igni 
sunt grassati. — Vgl. den kritischen Kommentar zu dieser Stelle I 

II, 7, 47: sine nos. 

II, 8, 3: quam tot instructis machinis ac militibus . . . 
munitus .... exoptabam. 

II, 8, 19: ignorans obiter, quid ageret aut quoue rueret. 
Siehe den kritischen Kommentar zu dieser Stelle! 

II, 8, 33: ob commissam parentarent facinora. 

Rittershausen hat jedoch nicht erkannt, dass Pirck- 
heimer mit gutem Bedacht eine Anzahl seltener Formen und 
Wörter angewendet hat, sondern hat sie grösstenteils für 
Versehen gehalten und durch die gewöhnlichen Wortformen 
ersetzt. Es sind z. B. folgende überlieferte Formen in den 
Text aufzunehmen: 

I, 2, 37: exercitu statt exercitui (Rittershausen). Vgl. 
Neue Friedrich, Formenlehre der Lateinischen Sprache P, 357. 

II, 3, 20: sonu st. sonitu (R.). Vgl. über die Form nach 
der 4. Deklination Neue a. a. 0. P, 527 und K. E. Georges, 



Digitized by Google 



16 



Karl Rück 



Lexikon der Lateinischen Wortformen, Leipzig 1890, unter 
sonus. Die Form nach der 2. Deklination hat Pirckheimer 
II, 4, 23 angewendet. 

II, 4, 35: Akkusativ pratum als Maskulinum (von pratus) 
st. pratum als Neutrum (R). Vgl. Georges, Wortformen unter 
pratum. 

II. 5, 38: enecatus st. enectus (R). Vgl. Georges, Wort- 
formen unter eneco. 

II, 6, 38: exercitu st. exercitni (R). Vgl. I, 2, 37. 

II, 7, 2: implicitum st. implicatum (R). Vgl. Neue a. a. 0. 
IP, 551 und Georges, Wortformen unter implico. 

II, 7, 22: fugientum st. fugientium (R.). Vgl. Neue a. a. 0. 
II 8 , 141. 

II, 7, 40: perscrutaret st. perscrutaretur (R). Vgl. Neue 
a. a. 0. IP, 319 f. und besonders Georges, Wortformen unter 
perscrutor. 

II, 8, 26: sal st. salem (R.). Vgl. Neue a. a. 0. P, 669 f. 
und Georges, Wortformen unter sal. 

3 Formen, uicus (I, 1, 24) als Akkusativ Plural, domasset 
(I, 5, 15) und sanguis (II, 7, 6) als Genetiv Singular, möchte 
ich, da sich nur wenige Belege dafür finden, als Versehen 
auffassen. 

Aber Rittershausen ist mit seinen Aenderungen noch viel 
weiter gegangen. Er hat auch Nachlässigkeiten und Eigen- 
tümlichkeiten des Pirckheimerschen Stils, Wörter, die sich 
in einem Lexikon des nichtbarbarischen Lateins nicht finden, 
und seltenere Konstruktionen nicht unberührt gelassen. In 
allen diesen Fällen ist von jeder Verbesserung abzusehen, da 
die Grenze, wie weit man gehen darf, schwer zu finden ist. 
Ein gerechter Beurteiler wird aber wegen jener Unebenheiten 
von der Darstellungsgabe Pirckheiniers nicht gering denken, 
sondern dessen eingedenk bleiben, dass die letzte Feile an 
das Werk nicht mehr gelegt werden konnte. Damit nicht 
grosse Verwirrung angerichtet werde, erscheint es geboten, 
mit textkritischen Vermutungen und Verbesserungen möglichst 
zurückzuhalten. Besonders deutlich zeigt sich in der Wieder- 
holung kurz vorher gebrauchter Wörter, dass Pirckheimer 



Digitized by Google 



Pirckheimen Schweizerkrieg. 



17 



nicht mehr alles glätten konnte (z. B. II, 7, 28: Tandem 
uero cum nox adueniret nec pedites diu desiderati adue- 
nirent; II, 5, 28: ut sie Caesarianos arcere aut etiam, si 
posset, penitus opprimere posset; II, 8, 36 und II, 8, 39: 
Quem etiam honorem; Frooem. 8: ueritati studere conabor 
. . . . enarrare conabor). Oft aber hat Rittershausen eine 
Stelle nur deshalb geändert, weil er sie nicht verstanden 
oder für inkorrekt gehalten hat, obwohl sie tadellos ist. 
Ich will das ganze Verfahren Rittershausens in diesen gram- 
matischen Dingen an einigen Beispielen zeigen. Er schrieb: 

I, 1, 11: Uli uero cum nec pretio nec preeibus pacem 
impetrare possent nullumque . . . statt Uli uero cum nec pretio 
aut preeibus etc. Dem nec entspricht nicht aut, sondern das 
folgende que. Ueber nec-que vgl. Draeger A., Historische 
Syntax der Lateinischen Sprache II 1 , 86 f. 

I, 1, 31 : et pedites statt et pedites quoque. Vgl. Draeger 
a. a. 0. IP, 33, wo zwei Beispiele für et— quoque in der Be- 
deutung „auch" aus Cicero angeführt sind. Es kommt hier 
nicht darauf an, ob an diesen zwei Stellen et — quoque die 
richtige Lesart ist, sondern ob sie Pirckheimer in seinen Aus- 
gaben gelesen haben kann. Jedenfalls ist nicht zu ändern. 
Vgl. auch II, 4, 49; II, 5, 23; II, 5, 35; II, 5, 41; II, 6, 24; 
II, 6, 37. 

I, 2, 5: collectoque exercitu quinque millium armatorum 
abbati opem ferre pergunt statt collectoque exercitu quinque 
milia armatorum a. o. f. p. 

I, 2, 23: centum milia aureorum nummorum statt centum 
milia aureos nummos. Pirckheimer hat hier Livius 37, 5!) 
nachgeahmt: nummos aureos Philippeos centum quadraginta 
milia. Allerdings geht bei Livius das Substantiv voran. 

I, 2, 23 : uastarunt ac concremarunt statt uastant 

ac concremarunt. 

I, 2, 30: e manibus emittant statt manibus emittant. 

I, 2, 35 : Orant pariter atque obtestantur statt Orant pariter- 
que et obtestantur. Ueber que .... et vgl. Draeger a. a. O. 
IP, 78 f. 

I, 3, 17: Buccessu statt succursu. 

I, 4, 7 : Berna statt a Berna. Vgl. Draeger a. a. 0. P, 495. 

Rück, Pirckiieimors Schweizerkrieg. 2 



Digitized by Google 



18 



Karl Rück 



I, 5, 8: inuentam statt nactam. Vgl. Neue a. a. 0. II*, 306 
und Draeger a. a. 0. I*, 158. 

II, 3, 10: muniunt et ... . aduocant statt muniunt et ... . 
aduocabant. 

II, 4, 38: duplo statt in duplo. Vgl. I, 1, 28. 

II, 5, 8: 8uffoderant quoquc statt suffoderant et. 

II, 5, 17: tametsi .... fuit statt tametsi .... fuerit. Vgl. 
Prooem. 3: tamenetsi deuicerint etc. 

II, 5, 36: exonerationibus statt exoneratione. 

II, 6, 7: ne inimicis suis (ebenso II, 6, 9) statt nc ini- 
micis eorum. Vgl. Draeger a. a. 0. I*, 73. 

II, 6, 8: Certos se esse statt Certos esse. 

II, 6, 35: manifesto statt manifeste. Vgl. Neue a. a. 0. 
II 3 , 625 f. 

II, 6, 49: spes bene gerendae rei statt spes bcne gerendi 
rei. Vgl. Draeger a. a. 0. IP, 832. {ß Ein Gen. singular. 
hängt von dem Gerundium ab.) 

II, 7, 12: quibusdam condicionibus statt quibusdatn tarnen 
condicionibus. 

II, 7, 13: Schaphusii statt in Schafhusen; vgl. II, G, 18: 
in Lindau. 

II, 7, 28: rei bcne gerendae occasionem statt bene gerendi 
occasionem. 

II, 7, 57 nihil aliud agebant quam ut — struerent insidias 
statt nil aliud agebant quam — struere insidias. 

Es ist nur gut gewesen, dass sich Rittershausen in 
den angeführten Fällen nicht konsequent geblieben ist (so 
z. B. hat er I, 1, 31 et — quoque geändert, während er es 
II, 5, 41 und an anderen Stellen nicht beanstandet hat; 
II, 1, 30 schrieb er ne iniiciunto, dagegen liess er II, 1,31 
non ducunto stehen); sonst hätte der Text noch mehr gelitten. 

Aber weitaus am meisten hat Rittershausen den von 
Pirckheimer hinterlassenen Text durch ganz willkürliche 
Aenderungen entstellt, z. B. schrieb er: 

I, 2, 22: aggredi coepere statt aggressi ui cepere; 

I, 2, 27: dissimulare statt dissimulanter ferre; 

I, 2, 30: partem statt aduentum; 

I, 2, 33: frugiferis statt fructiferis; 



Digitized by Google 



PircJcheimers Schwei zerlcrieg. 



19 



I, 3, 1 : retioere permisit statt retinuere ; 

II, 1, 13: proditorum statt subditorum; 
II, 1, 19: foederis statt societatis; 

II, 2, 35: tarn — quam statt cum — tum; 

II, 3, 9: equitum statt equorum; 

II, 4, 5: neutiquam statt nequaquam; 

II, 4, 9: rubris statt rubeis; 

II, 4, 9: dimicarant statt militauerant; 

II, 4, 27: redire statt regredi; 

II, 4, 50: quippe statt utpote; 

II, 6, 5: in colles statt colles; 

II, 7, 46: qui— reuocarint— iusserint statt quis— reuocauerit 
— iusserit; 

II, 8, 3: exoptaui statt cxoptabam; 

II, 8, 11: illum — hunc statt eum— illum. 

ir, 8, 15: 8oluturum statt luiturum. 

II, 8, 21: in conspectum statt conspectui; 

II, 8, 25: iumenta statt armenta. 

II, 8, 39: amplificauit statt ampliauit. Diese Willkürlich- 
keiten führten mehrmals geradezu eine Verschlechterung des 
Stils herbei; z. B. ersetzte Rittershausen II, 2, 2 possidebant 
durch occupabant, obwohl dieses Verbum kurz vorher ange- 
wendet ist. — Im Prooemium § 6 hatte Pirckheimer Raum 
gelassen, um später eine Zahl nachzutragen. Rittershausen 
hat diese Lücke willkürlich ausgefüllt. 

Das Ergebnis dieser Untersuchung ist, dass Ritters- 
hausen den Text des Bellum Suitense mit wenig Geschick 
und Besonnenheit hergestellt hat. Er ist aber auch wenig 
sorgfaltig verfahren. Einschiebsel zwar hat seine Ausgabe 
nicht viele, aber bemerkenswertere und bedeutendere Lücken 
(I, 2, 5; I, 2, 27; I, 5, 16; I, 5, 21; II, 1, 11; II, 3, 24; 
II, 4, 34; II, 6, 41; II, 7, 37) und zahlreiche Kollations- 
febler (z. B. I, 5, 21 i'anbtSfncdjt, II, 4, 33 quadringenta 
statt quadraginta, II, 5, 46 transiui statt transiuit, II, 7, 17 
medio iuxta limpidissiraae aquae scaturiginem ingenti oritur 
fönte Caesar cum regina sub tentoriis iuxta scaturiginem positis 
statt: medioeri ingenti oritur fönte, Caesar cum regina sub 
tentoriis iuxta limpidissimae aquae scaturiginem positis; 

2* 



Digitized by Google 



20 



Karl Rück 



II, 7, 28 wurde equites übersehen; II, 8, 19 steht acceptis 
statt arreptis; II, 8, 33 ac Gallorum statt Gallorum). Das 
ärgste Beispiel aber für die Sorglosigkeit, mit der die Aus- 
gabe hergestellt wurde, ist die Stelle II, 8, 26: Ex Gallia 
igitur, cum ex Germania negaretur, salem aduehere tentarunt. 
Rittersbausen änderte hier das überlieferte sal in salem; 
trotzdem schrieb er im Folgenden: Sed illud armenta penitus 
respuebant utpote ex aqua confectum marina, licet iterum 
unda dilutum et igne esset concretum. 

Pirckheimer hat grossen Wert auf korrekten Druck 
seiner Werke gelegt. In einem Schreiben an den Strassburger 
Drucker Johann Reinhart aus Griiningen beklagt er sich 
bezüglich seiner Ptolemäusausgabe, der Text sei nicht in 
gehöriger Ordnung gedruckt worden, Anmerkung und Text 
stimmten nicht immer. Weiter beschwert er sich über zahl- 
reiche Druckfehler und darüber, dass bei dem letzten Teil 
es versäumt worden sei, den zur Korrektur bestellten Hutti- 
chius zu Rate zu ziehen; seine Mühe und Arbeit habe er 
nicht wohl angelegt. (Kapp, Geschichte des Deutschen 
Buchhandels bis in das 17. Jahrh., Leipzig 1886, p. 90 f.) 
Wie würde er sich aber erst über die Behandlung des 
Textes seines Hauptwerkes durch Rittershausen beklagt 
haben! In der That hat Rittershausen durch sein trauriges 
Machwerk an Pirckheimer ein Unrecht begangen. Trotzdem 
ist diesem Editor in der Allgemeinen Deutschen Biographie 
der Ehrentitel eines gründlichen Philologen zu teil geworden. 
Man muss sich in der That wundern, dass kein einziger 
Gelehrter, obwohl sich so viele mit dem Bellum Suitense be- 
schäftigt, so manche seine Form gelobt haben, die Mängel 
der bisherigen Editionen in textkritischer Beziehung oder 
den unfertigen Zustand des Werkes selbst bemerkt hat. 
Durch die Benützung der Londoner Handschrift konnte ich 
den grossen Unterschied zwischen dem Autographum Pirck- 
heimers und der Ausgabe Rittershausens feststellen. Wir 



Digitized by Google 



Pirekheimers Schweiz erkrieg. 



21 



müssen annehmen, dass die übrigen Werke Pirekheimers, 
also auch die Briefe in der Gesamtausgabe, nicht besser 
ediert sind als das Bellum Suitense; kaum aber wird für 
diese ein ähnliches Hilfsmittel zur Emendation der bisherigen 
Ausgaben noch aufgefunden werden, wie es für das Bellum 
Suitense erlangt worden ist. 

Die zweite Ausgabe ist im dritten Bande (Hanoviae 1611) 
der von Marquard Freher herausgegebenen Germanicarum 
rerum scriptores aliquot insignes (p. 41 — 79) enthalten. 
Freher, dem Job. Imhof das Manuskript zur Verfügung 
gestellt hatte, 1 ) hat davon kaum eine neue Abschrift ge- 
nommen. Wahrscheinlich hat er ein Exemplar der ersten 
Ausgabe oder die von Rittershausen für den ersten Druck 
hergestellte Abschrift mit Einträgen aus dem Autographum 
(= A) versehen. 

Es kann auch über die Frehersche Ausgabe nicht günstig 
geurteilt werden. Zwar hat sie gegen die Rittershausens 
(= R) an mehr als 130 Stellen die richtige Lesart von A, 
aber weit öfter ist die falsche Variante aus R beibehalten. 
Ich will einige Stellen anführen, an welchen Freher vom 
Texte Rittershausens abgewichen ist und die richtige Lesart 
aus dem ihm überlassenen Autographum aufgenommen hat. 

Prooem. 3. Romain. — 1,1, 33 interim ergänzt. — com- 
mittebantur. — I, 2, 4 siniatre ergänzt. — I, 2, 5 cunetati. — 
I, 2. 21 cuneta ergänzt. — I, 2, 23 Bernenses. — I, 2, 27 
dissimulanter ferre. — I, 2, 33 fruetiferis. — I, 3, 2 moribus. 
— I, 4, 6 collectis ergänzt. — I, 4, 13 immani. — I, 5, 4 
oppugnare. — IL 1, 3 alienigenam. — II, 1, 13 subsecutae. — 



1) Siehe das Vorwort zum 3. Bande der von Struve besorgten 
Auflage der Germ. rer. ncriptt. : Bilibaldi Pirckheimeri Noribergensis 
et Caesarei poatea Consiliarii Bellom Suitense sine Helueticum Maxi- 
miliani I. Caea. Anno 1498. gestum fol. 47. Ex eiusdem Bibliothecae 
reliquha a N. V. Johanne Imhofio Patricio Noribergenei Frehero 
amice communicatum. 



Digitized by Google 



22 



Karl Rück 



II, 1, 15 moleste. — II, 1, 21 iussa ergänzt. — II, 2, 2 possi- 
debant. — II, 2, 9 nitro. — II, 2, 14 fit. — II, 2, 18 Ul- 
menses ergänzt. — II, 2, 19 nunc ergänzt. — II, 2, 25 conti- 
gerant. — II, 2, 40 cederet. — II, 2, 47 paucitati suae. — 
II, 3, 1 peragi. — acceleraret. — conuocaret. — II, 3, 10 
aduocabant. — II, 3, 44 progressurum. — II, 3, 52 abierunt. 

— II, 4, 5 tum nequaquam. — II. 4, 27 regredi. — II, 4, 33 
quadraginta. — II, 4, 34 aspicientibus. — praeterquam quod 
mouerentur, haud multum defunctis absimiles, ita ut. — II, 4, 40 
Tellinam. — II, 4, 48 Mediolanensis ducis. — II, 5, 13 late- 
ribus. — II, 5, 15 pressa. — II, 5, 22 ostentabant. — II, 5, 36 
exoneratione. — II, 5, 40 Caesareis. — ceterorum ergänzt. — 
II, 6, 1 lacum. — II, 6, 25 perculsi. — II, 6, 39 nec. — 
II, 7, 19 hosticum. — II, 7, 30 conscissi. — II, 7, 32 iudicem. 

— II, 7, 35 resarciri. — II, 7, 43 publice ergänzt. — II, 7, 45 
enim. — II, 8, 2 restauraui. — II, 8, 11 seruare. — II, 8, 13 
deliniuerat. — II, 8, 19 munitiora. 

Von den Stellen, an welchen die von A abweichende 
unrichtige Lesart der Ausgabe Rittershausens beibehalten ist, 
seien nur folgende erwähnt: 

Prooem. 9 quae fabulis similiora sunt. — I, 2, 1 nulli 
erat usui. — I, 2, 22 aggredi coepere. — I, 3, 1 retinere per- 
misit. — I, 3, 14 instructa. — I, 3, 17 successu. — I, 4, 8 
constitui. — I, 4, 13 nequirent. — I, 4, 17 imploratum. — 
I, 4, 18 redigunt. — I, 4, 22 ingens. — I, 4, 27 quassabat. — 
I, 5, 12 aut quod non. — I, 5, 17 qui. — II, 1, 3 infensum. 

— II, 1, 4 subiecti. — II, 1, 9 uocantur. — II, 1, 13 muni- 
ficentia. — proditorum. — inuitus. — tan tarn. — II, 1, 16 
regis. — II, 1, 19 foederis. — II, 1, 24 instituuntur. — If, 1, 30 
conuertuntor. — II, 2, 11 progressi. — excepti. — II, 2, 17 
ibi. — II, 2, 22 solent. — II, 2, 26 protundebant. — II, 2, 32 
collectique. — II, 2, 34 qui. — II, 2, 35 tarn — quam. — II, 2, 44 
eduxerunt. — II, 2, 45 illosque. — inueniunt. — II, 2, 48 
solidas. — II, 3, 3 per eos. — II, 3, 8 equites. — II, 3, 9 
equitum. — II, 3, 12 superato. — II, 3, 16 eques. — II, 3, 20 
sonitu. — II, 3, 29 descenderant. — flumcn. — II, 3, 32 per- 
ierint. — uirtutes. — II, 3, 36 depraedationes. — II, 3, 45 
aduentarant. — II, 3, 47 Francorum. — II, 3, 49 ulteriori. — 
equites. — II, 3, 52 alius. — II, 4, 2 mittit. — II, 4, 4 egressus. 



Digitized by Google 



Pirclheimers Schweizerkrieg. 



23 



— II, 4, 9 rubris. — dimicarant. — II, 4, 13 sinistri. — II, 4, 17 
alios. — II, 4, 19 reuerßi. — II, 4, 21 a tergo. — II. 4, 25 
dio. — II, 4, 31 conßtituunt. — i 1 Ii . — II, 4, 34 ut. — II, 4, 35 
hoc. — quoddam. — quod. — II, 4, 39 detestatus. — II, 4, 40 
imperai)8. — II, 4, 46 exegerimus. — II, 4, 48 perueniraus. — 
II, 5, 2 additi quoque. — II, 5, 3 asperos, confragosos, inuios. 

— II, 5, 5 abstraherent. — II, 5, 23 rosinus. — II, 5, 28 quem. 

— opprimere liceret. — II, 5. 32 fuerant. — II, 5, 46 trans- 
iui. — accesserant. — deliberabant. — II, 6, 5 in colles. — 
II, 6, 6 ducere. — II, 6, 11 ei eingeschoben. — II. 6, 12 sta- 
tione. — II, 6, 18 Lindauium. — II, 7, 1 Aureliense. — II, 7, 2 
irnplicatum. — II, 7, 17 medio iuxta limpidissimae aquae sca- 
turiginem ingenti. — II, 7, 40 perscrutaretur. — II, 7, 46 
qui — reuocarint. — iusserint. — II, 7, 55 excepit. — II, 8, 15 
soluturum. — II, 8, 19 acceptis. — iret. — II, 8, 25 iumenta. 

— large. — II, 8, 26 adnehere. — ne eperare quidem. — 
II, 8, 27 uirtuti. — II, 8, 33 dissidio. — ac Gallorum. 

Die geringe Sorgfalt, mit der Freher verfuhr, ist auch 
daraus zu erkennen, dass nicht einmal alle grösseren Lücken 
der Ausgabe Rittershausens ausgefüllt sind. Es sind noch 
folgende vorhanden: 

I, 2, 5 rem tanti momenti non negligendam censens; 
I, 2, 27 multitudioi suae confisi; 

I, 5, 16 ob proditionis mercedem; 

II, 1, 11 uniuersum regnum procul dubio assecuturus; nisi 
illum militum suorum destituieset fides; 

II, 3, 24 quoniam nemo illum sequeretur; 
II, 6, 41 nam eo coloris discrimine Caesariani ab Helaetico 
discernebantur milite, qui candidis notabantur crucibus; 
II, 7, 37: inter quos ducenti erant pyxidiferi. 

Die Zahl der kleineren Lücken ist sehr beträchtlich. 

Endlich hat die Ausgabe eine grosse Zahl solcher Les- 
arten, die weder in A noch in Ii sich finden; die meisten 
davon sind willkürliche Aenderungen, 

z. B. I. 2, 1 interim statt intcrea (ebenso I, 5, 9 und 
II, 6, 7); I, 2, 27 hostem statt hoste«; I, 2, 36 occasione statt 
occisione; I, 4, 9 uia statt a uia; I, 4, 22 pars statt multitudo; 



Digitized by Google 



24 



Karl Bück 



I, 5, 3 quando statt quandoque; I, 5, 6 ingente statt ingenti; 

II, 1. 11 Hispanorum statt Hispamarum; II, 1, 16 intercessioncm 
statt intercessione; II, 1, 29 ferme summa statt fere forma; 
II, 2, 20 igni statt igne; II, 3, 21 ^eflrnbartcn statt halabarden; 
II, 3, 39 assidue statt assiduo and II, 5, 43 manifesto statt 
manifeste und U, 6, 3 assiduo statt assidue; II, 3, 46 omit- 
teretur statt amitteretur; II, 5, 20 praeiuit statt praeibat; II, 5, 21 
anteriori statt altiori; II, 6. 13 excaecasset statt excaecauit; 
II, 6, 21 consuluerunt statt consulebant; II, 7, 1 Mediolanenst 
statt Mediolani; II, 7, 13 conuenere statt conuenire; II, 7, 31 
peritissimos aus der Lesart pcrtissimos in R, die aus exper- 
tissimos in A entstanden ist. II, 8 33 Papiense statt Papiensi. 

Selten ist der Grund der Aenderung zu erkennen wie 

I, 2, 7 (Sancti Galli) ergo. Igitur, das kurz vorher schon 
dreimal gebraucht ist, wurde hier durch ergo ersetzt. 

Aenderungen, die durch ein Missverständnis hervorgerufen 
sind, finden sich z. B. I, 5, IG deuoluta statt deuoluti; 

II, 3, 18 uiderentur statt uideretur; II, 8, 12 quum statt quam. 

Von Einschiebseln seien angeführt: 

I, 3, 17 auff gnad und ungnad (statt des ausgelassenen 
sub gratia), I, 4, 31 Additio. Hae reliquiae ossium postea aedi- 
culae in eam rem ibi extructae illatae fuerunt. cum hac in- 
8criptione: Caroli inclyti et fortissimi ducis Burgundiae exer- 
citus, Murathum obsidens, ab Heluetiis caesus hoc sui monu- 
mentum reliquit. Anno MCCCCLXXVI; 

von Druckfehlern: 

I, 2, 31 semina facere statt semina iacere; I. 4. 8 fuerunt 
statt fuerant; I, 4. 10 possemus statt possimus; I, 4, 22 locum 
statt lacum; I. 5, 10 poterant statt possent; II, 4, 33 greges 
statt gregem; 11, 5, 3 colles statt Calles; IL 6, 4 multi statt 
inulti; II, 6, 34 collocarunt statt collocarant; II, 7, 38 ornatus 
statt ornatis; 

von kleineren Lücken, die in R nicht vorkommen: 
I, 2, 28 esse nach suflFossos; I. 3, 28 uero; I, 5. 11 sol; 
II, 1. 23 esset; IT, 2, 37 tarn; II, 7, 25 peditum; II, 7. 33 haud. 

Aus dieser Zusammenstellung ergiebt sich, dass Freher 
A in ganz ungenügender Weise benützt hat. In der Haupt- 



Digitized by Google 



Pirckheimers Schweizerkrieg. 



25 



sache ist seine Ausgabe eine durch Ergänzungen und Les- 
arten aus A etwas verbesserte Wiederholung von R. Der 
Druck ist aber weit besser als bei R und die Uebersichtlich- 
keit hat durch Randbemerkungen sehr gewonnen. Unter 
diesen ist p. 45 auch eine Inschrift beigebracht. 

Im Jahre 1636 wurde „zu der Stadt Nürnberg kleinem 
Ruhm* ein Teil der Pirckheimerschen Bibliothek an Thomas 
Arundel, Grafen von Surrey, verkauft. (Vgl. G. W. K. Lochner, 
Lebensläufe berühmter und verdienter Nürnberger, Nürn- 
berg 1861, p. 40.) Darunter niuss auch das Autographum 
des Schweizer Krieges, das jetzt in der Arundel-Abteilung 
des Britischen Museums ist, gewesen sein. 1 ) Jedenfalls ist 
es für keinen der folgenden Drucke mehr benützt worden. 
Der nächste davon ist im 3. Bande der von B. G. Struve ver- 
anstalteten neuen Auflage von Frehers Rerum Germanicarum 
Scriptores enthalten (Strassburg 1717).*) Er geht auf den 
Text Frehers zurück — es findet sich also auch das Ein- 
schiebsel „ Additio. Hae reliquiae — Anno MCCCCLXXVI" — 
steht aber diesem weit nach. Die meisten Abweichungen 
sind Druckfehler. Auch sind manche Abbreviaturen des 
Freherschen Textes falsch wiedergegeben (vgl. Struve p. 68: 
peditum tum numero longe erant inferiores, und Freher p. 57, F: 
peditum in n. 1. e. i. Oder Struve p. 76: praeterquam quae 
mouerentur, und Freher p. 66, B: praeterquam q mouerentur). 
Bisweilen sind auch Druckfehler der Freherschen Ausgabe 

1) Später gelangte es aus dem Besitze des Herzogs von Norfolk 
in den der Royal Society in London, wie die auf dem Titelblatte (l a ) 
des Cod. Nr. 175 enthaltene Bemerkung zeigt: Soc. Reg. Lond. ex 
dono Henr. Howard Norfolciensis. 

2) In dem Kataloge der Münchener Staatsbibliothek ist von 
Frehers Scriptores auch eine Ausgabe vom Jahre 1624 (Freher, Germ, 
rerum scriptores aliquot insignes T. 1 — 3. Francofurti 1624. Germ, 
g. 29) verzeichnet. Doch ist nur ein Band und zwar der erste im 
Jahre 1624 erschienen; der 3. Band von Germ. g. 29 ist aus dem 
Jahre 1611. 



Digitized by Google 



26 



Karl Back 



verbessert. Von besonderen Lesarten sind folgende hervor- 
zuheben : 

Struve p. 54: ita ut inter spoliandum plus quam quatuor 
millia caesorum recepta (Freher p. 76: reperta) siot. 

Struve p. 54 : Fuit annus hio a natiuitate Christi 
MCCCXXXIX (Freher p. 76: F. a. h. a. d. Ch. MCCCXXX). 

Struve p. 56: siquidem Zugensium subditi cum Suitensium 
subsidio contra Urbem (Freher p. 46: contra Vale) insurrexerc. 

p. 58: cum uix ultra quatuor millia essent hominum (uix 
ist eingeschoben). 

p. 62: quam in loco excelso constitui curaeset (Freher 
p. 51: qu. i. 1. e. c. iusscrat). 

p. 63: Depugnatum est — anno Salutis MCCCCLXXVI 
(Freher p. 53: D. e. — a. S. MCCCCLXVII). Vgl. Mark- 
wart a. a. 0. p. 124. 

p. 65: et luculentissimam condere posset historiam (Freher 
p. 55: uel 1. c. p. h.). 

p. 76: agmen quadringenta fere puerorum paruorum (Freher 
p. 66: a. quadraginta f. p. p.). 

p. 77: en cernis cur tarn (Freher p. 66: en cernis cur nam). 

18 Jahre nach der Struveschen Ausgabe erschien ein 
neuer Druck von Pirckheiniers Bellum Suitense im Thesaurus 
Historiae Helueticae von Füesslin, Zürich 1735. Ich habe ihn 
leider für eine nähere Beschreibung nicht erlangen können; 
nach Markwart a. a. 0. p. 7 fusste der Herausgeber auf der 
Ausgabe Rittershausens. 

Zum letztenmal wurde das Bellum Suitense im Jahre 
1737 gedruckt: Bilibaldi Pirckheimeri . . . Bellum Suitense 
siue Helueticum cum Maximiliano Imp. atque dynastis et 
ciuitatibus Sueuicis feliciter gestum anno 1499. Tiguri Hel- 
vetiorum. Typis Conradi Orelli et sociorum, 1737. Ich habe 
diesen Druck mit der Ausgabe Bittershausens verglichen 
und, abgesehen von einigen Druckfehlern und einigen Ver- 
besserungen, mit ihr übereinstimmend gefunden (p. II, 4, 33 
steht auch wie bei R quadringenta). Hervorzuheben ist die 
selbständige Lesart morae II, 7, 5. 



Digitized by Google 



PircJcheimer8 SchweizerTcrieg . 



27 



Die im Jahre 1826 in Basel erschienene Uebersetzung 
des Bellum Suitense von Ernst Münch (Bilibald Pirkheimers 
Schweizerkrieg und Ehrenhandel mit seinen Feinden zu 
Nürnberg. Nebst Biographie und kritischem Schriftenver- 
zeichniss) ist willkürlich, lückenhaft und nicht frei von groben 
Missverständnissen. 

C. 

Sprachliches. 

Die Sprache des Bellum Suitense scheint einer besonderen 
Betrachtung wert, die ich bei einer anderen Gelegenheit auf 
der Grundlage meiner Zusammenstellungen anzustellen ge- 
denke. Sie sollte sich freilich nicht auf das Bellum Suitense 
beschränken, sondern sollte auf alle lateinischen Schriften 
Pirckheimers ausgedehnt werden; nur so dürfte für manche 
auffallende sprachliche Erscheinungen im Bellum Suitense 
die richtige Auffassung gewonnen werden. Allein so lange 
nicht der Text der übrigen Schriften Pirckheimers eine zu- 
verlässige kritische Grundlage bekommen hat, wird man sie 
nicht heranziehen dürfen ; denn gerade die für die gegenwärtige 
Ausgabe unternommene Vergleichung des Londoner Auto- 
graphums hat mich die Gefahr erkennen lassen, nach den 
schlechten Lesarten der bisherigen Ausgaben ein falsches 
Bild von dem Sprachgebrauche Pirckheimers zu geben. 

Was die Formenlehre und die Syntax im Bellum Suitense 
anlangt, so habe ich im Kommentar einige Citate und Zu- 
sammenstellungen gegeben. Pirckheimer gebraucht bisweilen 
seltene Formen und wendet nicht blos Konstruktionen der 
klassischen Zeit an. Auch hat er Wörter aus allen Perioden 
der lateinischen Sprache verwertet. In der Phraseologie lehnt 
er sich, wie eine Zusammenstellung ergeben hat, am meisten 
an Cicero, Livius und Caesar an; doch hat er aus fast allen 
bedeutenderen lateinischen Prosaschriftstellern geschöpft und 



Digitized by Google 



28 



Karl Bück 



auch die lateinischen Dichter nicht unbenutzt gelassen. 
Grössere Stellen der Alten hat er in der Regel nicht wört- 
lich, sondern nur mit Aenderungen herübergenonimen ; auch 
hiefür habe ich im kritischen Kommentar einige Citate ge- 
geben. Mark wart bemerkt a. a. 0. p. 69, dass hie und da 
unklassische Stellen vorkommen. Solche finden sich in viel 
grösserer Zahl, als Markwart wahrgenommen zu haben 
scheint. Pirckheimer hatte eben Sachen zu bezeichnen, für 
die sich im antiken Wortschatze kein Wort fand. Auch 
gebrauchte er manche Wörter 1 ) in anderer Bedeutung als 
die Alten. Manchen Ausdruck entlehnte er dem Spätlatein 
und der Diplomatensprache seiner Zeit. Nach allem diesem 
ist anzunehmen, dass Pirckheimer selbst nicht Klassicität für 
sein Werk in Anspruch genommen habe. — Ob die italienischen 
Historiker auf Pirckheimers Latein Einfluss ausgeübt haben, 
ist erst noch festzustellen. 

Neben vielen Vorzügen weist das Werk unleugbare 
Mängel in der Stilisierung auf. Abgesehen von der häufigen 
Wiederholung kurz vorher gebrauchter Wörter, die damit 
entschuldigt werden kann, dass der Schrift die letzte Feile 
fehlt, macht sich am unangenehmsten die häufige Wieder- 
kehr gewisser Wendungen und Phrasen geltend. Zum Belege 
soll wenigstens für eine Uebergangswendung eine grössere 
Anzahl Stellen citiert werden: 

II, 1, 18 Uli uero cernentes; II, 2, 29 Eluetii igitur— ui- 
dentes; quod uidentes; id Eluetiorum dux cernens; II, 2, 30 
id uidentes Oaesariani; at dux Elueticus cum uideret; II, 2, 31 
id Uli aspicientes; II, 2, 37 at illi cum — cernerent ; II, 2, 38 
cum cernerent; II, 2, 39 uerum cum — cernerent; II, 2, 41 Cae- 
8ariani etsi uidebant; II, 2, 45 id cernentes; II, 3, 10 id — prae- 
uidentes; II, 3, 25 id cernens; II. 3, 27 id cum reliqui uidissent; 
II, 3, 29 quod equites cernentes; II, 3, 31 id uidentes equites; 
II, 3, 39 cum — cernerent; II, 3, 41 Heluetii— cernentes; II, 3, 47 



1) Es sind auch deren viel mehr, als Markwart bemerkt hat. 



Digitized by Google 



Pirckheimers Schweizerkrieg. 



29 



Heluetii — cernentes; II, 3, 49 cum — cernerent; II, 3, 51 cum 
— uiderent; II, 4, 16 id uidentes Caesariani; II, 4, 20 uidentes 
igitur; II, 4, 21 at equites baec cernentes; II, 4, 23 at equites 
cum — cernerent; II, 4, 39 haec cum uidissem; II, 5, 11 id mi- 
lites uidentes; II, 5, 14 impares igitur se cernentes; IT, 5, 39 
id Caesar uidens; II, 6, 20 quod — uidentes; II, 6, 23 id oautac 
uidentes; II, 6, 28 id ego cernens; II, 6, 30 id Heluetii — in- 
telligentes; II, 6, 33 id — uidentes; II, 6, 45 id reliqui uidentes; 
II, 6, 52 haec ego cernens; II, 7, 3 id — intelligens; II, 7, 24 
cernentes; II, 8, 10 id praeses cernens. 

Stereotype Phrasen sind zwar nicht in so grosser Zahl, 
aber doch auch bis zum Ueberdrusse wiederholt. — - Markwart 
führt (a. a. 0. p. 65 ff.) diese „Sterilität des Ausdrucks* auf 
die Anwendung der lateinischen Sprache zurück, bemerkt 
aber zugleich, dass sein Tadel diejenigen Partien des Werkes, 
in denen Selbsterlebtes erzählt werde, fast gar nicht treffe. 
Diese Bemerkung hätte ihn zur Vorsicht mahnen und den 
richtigen Grund erkennen lassen können. Pirckheimer hat 
nämlich die Abschnitte, die er aus Etterlin „ins Humanistische 
übersetzte 44 (Markwart a. a. O. p. 104) in der Darstellung 
vernachlässigt; hätte er sie deutsch wiedergegeben, so würden 
sie wohl ebenfalls jener Wärme und Originalität entbehrt 
haben, die wir in der Schilderung des Engadiner-Zuges, der 
Greuel und Folgen des Krieges (II, 4, 33 ff. und II, 7, 19 ff.), 
in den Antworten des Mädchens, das einen Brief der Schweizer 
an Kaiser Maximilian überbracht hatte, in der Verteidigungs- 
rede Weistorffs und an vielen anderen Stellen d. h. in den 
Partien treffen, in denen der Verfasser Selbsterlebtes erzählt. 
Die fremde d. i. hier die lateinische Sprache ist an der Nach- 
lässigkeit in der Stilisierung unschuldig. 



Digitized by Google 



30 



Bilibaldi Pirckeimeri 

de Bello Eluetico Libellus Prior. 

Prooemium. 

l Qui regum, gentium aut populorum res gestas conscribere 
aggrediuntur, identidem sub iuitiura in historiae laude uersari 
consueuerunt eam temporum testen], ueritatis lumen, meraoriae 



Die in den Text aufgenommene Lesart ist die des Lon- 
doner Autographums = A. Wurde die Lesart von A nicht 
aufgenommen, so habe ich im Kommentar die Provenienz der 
rccipierten Lesart (R = die Lesart Rittershausens, B = meine 
Schreibung) angegeben und die Lesart von A daneben gesetzt. 
Mit wenigen Ausnahmen ist von den früheren Ausgaben nur 
die Rittershausens berücksichtigt, da, um von den anderen 
ganz zu schweigen, Frehers Ausgabe in der Hauptsache auf 
die Rittershausens zurückgeht. 

Die Orthographie Pirckheimers wurde nach dem in un- 
seren bayerischen Gymnasien geltenden Gebrauche modernisiert; 
einigemale wurde Pirckheimers Schreibweise, wenn sie nicht 
allzu fremdartig erschien, beibehalten. In den Noten ist die 
Orthographie von A bisweilen angegeben, um zu verhüten, dass 
eine willkürliche Aenderung Rittershausens für die Schreib- 
weise des Autographums gehalten werde. 

Eigennamen wurden genau nach dem Autographum wieder- 
gegeben (nur wurden kleine Anfangsbuchstaben durch grosse 
ersetzt) ; sie finden sich deshalb, entsprechend der Schreibweise 
Pirckhe imer8, an verschiedenen Stellen verschieden geschrieben. 
Die Schreibung der Eigennamen bei Rittershausen blieb un- 
berücksichtigt. 

Bezüglich der Ueberschrift vgl. die Beschreibung der Lon- 
doner Handschrift. — „Prooemium« steht nicht in A. — 3 tem- 
porum testem— uetustatis nuntiam] Vgl. Cicero de oratore II, 9, 3G. 



Digitized by Google 



Lib. I. Prooemium. 



31 



conseruationem, magistram uitae, uetustatis nuntiara esse con- 
tendentes, cuius ope egregia hominum facta a temporis uin- 
dicentur iniuria planeque immortalitati commendentur. Mihi 2 
uero haudquaquam ita praefari licet, sed cogor potius de Ger- 
5 manicae gentis infortunio aut etiam calamitate conqueri, 
quod tarn paucos seu, ut rectius dicam, nullos sortita sit 
scriptores, qui ingentia illius et celeberrima facta memoriae, 
ut decuisset, mandassent, cum omnes res gestae tantae ha- 
beantur, „quantum ea uerbis" (ut ille ait) „praeclara potuere 

10 extollere ingenia". Quapropter uetustissimorum illorum Ger- 3 
nianorum Francorum, Sueuorum, Gottorum, Alanorum, Van- 
dalorum, Herulorum, Longobardorum ac reliquarum gentium 
infinitarum facta clarissima et admiranda aut minus digne et 
fideliter, sed et maligne ab exteris tradita sunt scriptoribus 

16 aut magna ex parte sempiterna obliuione sepulta iacent, 
tamenetsi ruptis undique limitibus Romanos rerum dominos 
deuicerint, caput mundi Rom am ipsam ceperint ac totam fere 
Europam ditioni suae subiecerint, ut interim sileatur, quid in 
Asia quidue in Aphrica a Germanicae stirpis gestum sit 

20 hominibus. Geterum ut prisca illa et obsoleta fere omittantur 4 
aetatique donentur rudiori, iusta tarnen reprehensione non 
caret, quod nemo Germanus praeter unum aut alterum huc- 
usque repertus sit, qui uel sui temporis gesta conscribere sit 
aggressus, cum interim tarnen non parum multi fuerint, qni 



1 nuntiam] R. nunctiam A. — 8 mandassent] Vgl. II, 3, 32 
secuti fuissent; II, 3, 52 ualuissent und fuissent; II, 3, 9 po- 
tuissct. — 9 qua n tum ea uerbis .... praeclara potuere ex- 
tollere ingenia] Citat aus Sallust de Cat. coniur. VIII, 4 mit 
Beibehaltung des handschriftlich überlieferten, hier gegen die 
Grammatik verstossenden ea (vgl. R. Dietscb, Gai Sallustt Crispi 
quae supersunt (Leipzig 1859) zu dieser Stelle). — 16 tamen- 
etsi] B. tarnet et si A. tametsi R. — 17 Romam] Romani R. 
— ceperint] fehlt bei R. — 19 quidue] quid R. — gestum 
sit hominibus] homnibus gestum sit R. — 24 fuerint] R. fuent A. 



Digitized by Google 



32 



Lib. I. Prooemium. 



omnium gentium et a mundi quidem exordio facta connectere 
et ab aliis accepta pro suis edere sunt ausi, non quod illis 
materia defuerit, cum uix umquam Germania sine bellis aut 
quieta exstiterit, sed quia non erat, uude decerpere et alienis 

5 perfrui laboribus possent. Hinc euenit, ut scriptores externi, 6 
quoties gentilibus suis cum Germanis res aut discidium inter- 
cessit, ubique illos superiores confinxerint aut nostrae gentis 
odio partos triumphos factaque splendidissima ita extenuarint, 
ut multoties ex fortissimis segnes, ex insequentibus fugientes, 
ex uictoribus uero plane deuictos fingere sint ausi; nam ita io 
comparatum esse uidemu3, ut quisque magis ad suae gentis 
laudem quam alienae procliuis exsistat, licet nil magis hi- 
storiam deceat aut illam exornet quam ueritas, qua neglecta 
coufestim in fabulas et anilia exit deliria. 

G Quapropter operae pretium me facturum putaui, si bellum, 15 
quod Elueticum uocant, litteris mandarem, ne illud quoque 
quemadmodum et reliqua ex hominum laberetur memoria, cum 
ex omnibus, quae in nostram aut patrum inciderint memoriam, 
maximum exstiterit et funestissimum non solum bellico ap- 
paratu ac copiarum numero, sed et proeliorum atrocitate 20 

cladiumque multitudine, siquidem non toto exacto anno 

collatis pugnatum est signis, ut interim tumultuaria ac leuia 
omittantur proelia, quibus non pauciores quam iusta ceci- 
dere acie. Etenim ambae partes egregie uiribus pollebant et 

7 opibus magnisque utrimque nitebantur auxiliis. Accedebat 26 
his animorum obstinatio ac militaris ferocia, quae non tarn 

ar 

5 externi] exteri R. — 11 comparatum] R. comptm A. 
t ist nicht sicher. — 12 nil] nihil R. — 15 Quapropter — pu- 
taui] Vgl. Livius, I praef. : Facturusne operae pretium sim. — 
17 cum ex omnibus — funestissimum] Diese Folge der Worte 
in A ist nicht ganz sicher, c. m. e. e. f. e. o. qu. i. n. a. 

p. i. m. R. — 21 ] Die 5 Punkte in A mit roter Tinte; 

wahrscheinlich sollte später eine Adverbialzahl nachgetragen 
werden, saepius R. 



Digitized by Google 



Lib. I. Prooemium. Gap. 1. 



33 



bellicae laudis gloria quam mutuo decertabat odio Eluetiis 
summopere annitentibus, ne proprium ac maiorum decus tarn 
multis partum bellis amitterent, Caesarianis uero, ne illis 
animo et manu deteriores esse uiderentur. Conscribam autem 8 
5 non solum ea, quae aliorum relatu aut fama tantum percepi, 
sed et quae coram uidi et aspexi, cum in hoc bello non 
paucis copiis tarn equestribus quam pedestribus praefuerim 
ac imperauerim. Proinde non tarn uerborum elegantiae quam 
ueritati studere conabor, quo non plus necessitudini partium 

10 quam hostium uirtuti tribuisse uidear quantumque potero 
uerissime cuncta omni affectu animi depulso enarrare conabor. 

Uerum enimuero priusquam huius belli series explicetur, 9 
Eluetiorum originem ac res gestas altius repetendas esse censui 
uetustioribus ac fabulis simiJioribus neglectis, quo percipi 

15 possit, quibus initiis ad tantam euaseriut potentiam, ut cunctis 
uicinis suis formidabiles fuerint ac Caesari ipsi repugnare sint 
ausi. His deinde belli buius causas, semina ac originem ad- 
nectam sicque demum ad reliquam historiae procedam ex- 
plicationem. 

20 Suitenses igitur (quo nomine omnes fere censentur con- I 
foederati) se a Suetia Balthei maris peninsula oriundos esse 
autumant; iiiin c enim maiores suos populariter olim egressos 
ac in eam, quam nunc habitant, regionem commigrasse per- 
hibent. Ceterum quantum opinio haec ueritati astipuletur, 

25 ipsi uideant. Constat enim eos classe ad terram hanc aduehi 2 
nequaquam potuisse, cum longe sit a mari remota, pedibus 
uero quis tantum periculi ac itineris subiret ac per tot hor- 
ridas et bellicosas nationes incederet, ut demum in terra tarn 

1 mutuo] R. mucuo A, doch mit roter Tinte korrigiert. — 
6 et quae] etiam quae R. — 7 paucis] paruis R. — 10 quan- 
tumque potero uerissime] Vgl. Sallust de Cat. coniur. 4, 3: 
quam ucrissume potero, und 18, 2. — ■ 13 ac] & R. — 14 fa- 
bulis similioribus] B. fabulis similiora A. quae fabulis similiora 
sunt R. — 21 Balthei] Balthici R. — essej fehlt bei R. 

Kück, Pirckbeimera Schweizerkrieg. 3 



Digitized by Google 



34 



Lib. I. Cap. 1. 



sterili ac caelo aspero consideret? Nemo enim ideo natale 
solum relinquere assueuit, ut deteriorem occupet terram, sed 
ut ab informi et cultu tristi ad pinguioretn felicioremque 
S commigret. Atqui Sueticus ager quainuis admodum Septem 
appropinquet trionibus, ubertate tarnen glebae longe sterilia 5 
Suitensium rura exsuperat, praecipue ea, quae Alpibus ad- 
iacent ac perpetuo ferme rigent frigore. Reliqui uero con- 
foederati partim se ab Hunis et Attilae exercitu partim a 
Gottis, qui Galliam olim occuparunt, descendisse contendunt. 

4 Uerum undecuraque originem traxerint, satis constat niagnam 10 
regionis illius partem Zeringiae quondam ducibus paruisse ac 
post illorum interitura diu inter comites et eius loci nobiles 
hinc inde distractam tandem in Habspergensium comitum, 
qui postea Austriae ducatum consecuti sunt, potestatem con- 

5 cessisse. Ceterum cum subditi grauissirais tributorum pre- 15 
merentur oneribus intolerandisqne praefectorum degrauarentur 
iniuriis, Suitenses primum, dein Urienses et Underwaldenses 
excusso iugo in libertatem se uindicare coeperunt, praefectos 

et nobiles, qui in manus eorum inciderunt, trucidarunt, reli- 
quos omnes destructis mnnitionibus et arcibus expulerunt. 20 

6 Hunc motum ipsi longa explicant serie. Nobis autem satis 
erit ostendere, quibusnam initiis ad banc, qua nunc pollent, 
creuerint potentiam. Eiectis praefectis ac nobilibus omnes, 
quomm uxoribus aut liberis uis illata fuerat quiue insigni 
aliqua affecti erant conturaelia, Suitensibus se iunxere arbi- 25 
trantes tempus aduenisse, quo et ipsi acceptas ulcisci possent 
iniurias, breuique ita eorum creuit numerus ac in immensum 
auctus est, ut principibus quoque formidabilis esse inciperet. 

7 Leupoldus igitur Habspergensis coraes et qui tum Austriae 
dux erat, motum tarn formidandum, priusquam latius serperet, 30 



3 felicioremque] foeliciorernque R. — 6 praecipue] prae- 
cipuae R. — 15 subditi] R. subd. diti A. — 16 degraua- 
rentur] grauarentur R. — 17 dein] deinde R. — 19 et] ac R. 

- 



Digitized by Google 



Lib. I. Gap. 1. 



35 



compescendum censens ingenti collecto exercitu Suitensium 
fines inuasit. Straspergensis quoque comes ex alia parte non 
minoribus copiis Underwaldenses aggressus est, ut distractis 
hostium uiribus facilius uictoriae compotes euadere possent; 
5 sed ambo eodem die uicti ac maltis ex suis amissis in fugam 
coniecti sunt. Ferunt cum dux de inuadendo hoste consu- 8 
luisset, fatuum quendam tum praesentem, qui ob animi sini- 
plicitatem principi in deliciis erat, effuso cachinno risisse 
cumque risus causa ab eo perquireretur, respondisse: Et cur 

10 non riderem, cum uos omnes de intrando tantum deliberare 
audio, neminem uero cogitare, ubinam ingruente necessitate 
sit exeundum? Quae uox, ut fieri solet, cum risu tum ex- 9 
cepta est; clade uero accepta in omen conuersa. Suitenses 
eniin bostibus ingressis nil prius habuere quam montium 

16 occupare angustias, quas illi ob contemptum incustoditas 
reliquerant, ibique in reditu potissimum clades est accepta. 
Incidit pugna illa in annum salutis MCCCXV. 

Post eam uictoriam Suitenses, Urienses ac Underualdenses 10 
n ou um pepigere foedus iisque paulo post iuncti sunt Lucer- 

20 nenses, Turegenses et Zugenses, demum uero et Bernenses, 
qui et eam ob causam principes et nobiles habuere infen- 
sissimos, quorum receptatores erant Friburgenses. Sane etsi 
illi maximis experti eraDt incommodis nil uiolentum durare 
posse, ne tarnen a pristinis suis degenerarent moribus, Ber- 

25 nensibus indixere bellum. Illi uero, cum nec pretio aut 11 
precibus pacem impetrare possent nullumque nec iuris nec 
aequitatis locum esse cernerent, Suitensium, Uriensium et 
Underualdensium implorarunt auxiliuni. Qui nil cunctantes 

13 in omen conuersa] Vgl. Curtius Rufus, hist. Ale- 
xandri Magni III, 1, 17: ne in omen uerteretur irritum in- 
ccptum. — 14 nil] nihil R. — 16 ibique] Itaque R. — 
18 ac] & R. — 19 nouum pepigere foedus] foedus nouum pepi- 
gere R. — 22 erant] essent R. — 23 nil] nihil R. — 25 aut] 
nec R. — 28 nil] nihil R. 

3* 



Digitized by Google 



36 



Lib. I. Cap. 1. 



impigre illis suppetias ferunt. Obsederant interim principes 
ac nobiles ingenti exercitu oppidum Laupheym ditionis Ber- 
nensium, quod et acriter urgebant. Sed non minori uirtute 

12 a Bernensi praesidio defensum est. Bernenses igitur iunctis 
Suitensium copiis et nobilium quorundam, paucorum tarnen 5 
equitibus recta ad bostes tendunt, quamuis longe uiribus in- 
feriores essent; nam in castris hostilibus praeter equitatum 

in gentein ultra triginta milia peditum militabant, quorum 
duces erant comites de Kyburg, de Fallendis, de Neuburg, 
barones de Furstenberg, Nidau et plures alii cum ingenti 10 

13 nobilium multitudine. Uenerat etiam in partes coactus potius 
quam sua sponte Ludouicus, Sabaudiae comes. Bernensium 
copiis nobilis quidam de Erlach praeerat, homo in re militari 
admodum expertus. Qui suos egregie instructos identidem 
hortabatur, ut seruatis ordinibus strenue pergerent nec multi- 16 
tudinem formidarent hostium; id si facerent, uictoriam in 
manibus esse; se enim probe aducrsariorum nosse arrogantiam, 
qui contempta paucitate sine ordinibus in illos ruituri forent; 

H starent igitur ac praesenti pugnarent animo non tarn se ipsos 
quam uxores, filios ac libertatem defensuri; denm praeterea 20 
tarn iustae causae haudquaquam defuturum. His et aliis 
uerbis ita suorum excitauit animos, ut auidissime ad hostes 
tenderent. Suitenses cum hostem in conspectu baberent, a 
Bernensibus petiere, quod et illis facile concessum est, ut 
cum equitibus congredi liceret; nam cum illos sibi inimi- 25 

15 cissimos esse scirent, pari eos persequebantur odio. Uoti 
igitur compotes facti confestim equites, qui et ipsi iam laxatis 
habenis in eos ruebant, adoriuntur adeo ob paucitatem con- 
tempti, ut nobilibus risum mouerent, ac si solum equorum 

16 ungulis atteri possent. Bernenses interim non minori ui cum 30 
peditatu confligunt. Fit acre proelium totisque certatur ui- 



8 milia] roillia R. — 27 laxatis habenis] Vgl. Curtius 
Rufos, bist. Alexandri Magni IV, 9, 24: laxatis habenis. 



Digitized by Google 



Lib. I. Cap. 1, 



37 



ribus. Tandem Bernenses et ducis sui hortatu et propria 
instructi uirtute acrius impressione facta perrumpunt inter- 
fectisque primis ac signis deiectis reliqnos in fugam uertant 
uictosque insequuntur. At Suitensibus longe maius negotium 17 
5 cum equitatu tarn instructo est iniectum. Nam praeter stragera 
ingentem tarn hominum quam equorum diu anceps proelium 
fuit, donec Bernenses peditnm iam uictores opem illis ferrent. 
Nec sustinuere impetum equites, sed cum magna eorum pars 
cecidisset, omnes tandem in fugam abiere. Desiderati sunt 18 

10 ex hostibus Iohannes, Sabaudiae couies, non sine Bernensium 
quoque dolore, cum illum uirum probum fuisse et nullo eorum 
odio in partes uenisse cognoscerent. Cecidit et una filius 19 
eius Ludouicus, comes de Nidau, com es de Vallendis, magnus 
belli huius concitator, cum innumeris aliis nobilibus et rai- 

15 litibus gregariis, ita ut inter spoliandum plus quam quatuor 
milia caesorum reperta sint corpora. Signa militaria uiginti 
Septem capta castraque direpta. Non tarnen Bernensibus ac 
sociis incruenta cessit uictoria; ex Suitensibus enim strenu- 
issimus quisque aut cecidit aut grauiter uulneratus discessit. 

20 Ea uictoria ingens Suitensibus accessit existimatio non solum, 20 
quod tarn parua manu adeo ingentes hostium fudissent copias t 
sed quod in campis patentibus equites excipere ausi fuissent 
exceptosque tarn strenue profligassent. Fuit annus hic a 
natiuitate Christi MCCCXXX. 

25 Ät nobiles quique e proelio euaserant, licet post tantam 21 



2 perrumpunt] prorumpunt R. — 10 Iohannes] Vgl. I, 
1, 13: Ludouicus. — 14 belli huius concitator] Vgl. Hirtius 
de hello Gallico comment. VIII, 38: concitatorem belli Gutru- 
atum. — 17 Non tarnen Bernensibus — uulneratus discessit] 
Vgl. Sallu8t de Cat. coniur. 61, 6 f.: neque tarnen exercitus 
populi Romani laetam aut incruentam uictoriam adeptus erat, 
nam strenuissimus quisque aut occiderat in proelio aut grauiter 
uolneratus discesserat. — 1 9 grauiter] fehlt bei R. — 22 sed] 
quam R. — 23 exceptosque] acceptoaque R. — 25 e] eo R. 



Digitized by Google 



38 



Lib. I. Gap. 1. 



cladem acceptam Bernenses aperto bello aru plins aggredi non 
auderent, clanculum tarnen, ut facere solent, latrociniis in- 
festare non desinebant nec Bernensium satiati injuria Ture- 
genses quoque eisdem uexabant artibus, ita ut et Uli Sui- 

22 tensium opem implorare cogerentur. Ambae igitur ciuitates 5 
in societatem receptae sunt ac paulo post Zugenses ac Gla- 
reani illoruni secuti sunt uestigia breuique nobilium iniuriis 
adeo foederatorum aucta est potentia, ut ferme uideretur 

23 inuicta. Principes igitur ac nobilitas, cum iam Suiten- 
sibus resisti posse diffiderent, Anglos, qui tum per Franciam 10 
grassabantur, magnis pollicitationibus in auxilium uocant. 
Qui non tarn precibus quam spe praedae magnis Jaduen- 
tantes copiis Bernensem agrum foeda populatione tempestatis 

24 instar uastarunt; castella uero ac uicos minores diripiebant 
subiectoque concremabant igne. Ne tarnen usque quaque 15 
impune persultarent, multi a Bernensibus per excursiones et 
leuia caesi sunt proelia; nam ob ingentem multitndinem cum 

25 boste aperto Marte haud congredi audebant. Tandem Angli 
commeatus inopia retro abire sunt coacti non minus sociis 
quam hostibus graues et intolerandi. Post quoruua discessum 20 
Habspurgensis ac nobiles confoederatos infestare nnmquam 
desiere, adeo ut per multos annos numquam ab armis ces- 
satum sit ac magnae et infinitae clades hinc inde illatae et 
acceptae fuerint, quas longum commeraorare foret. 

26 Anno demum incarnationis dominicae MCCCLXXXVI 25 
Leupoldus secundus, dux Austriae, magnis contractis copiis 

ac nobilibus innumeris in auxilium uocatis oppidum Sempach 
obsidioue cingere molitus est. Foederati uero, quam primum 
hostium sensere conatum, urbem praesidio munire decreuerunt. 

1 cladem acceptam] acceptam cladem R. — 3 desinebant] 
destinebant R. — 5 opem] operam R. — 8 foederatorum aucta 
est] aucta ebt foederatorum R. — 12 precibus quam] precibus 
adducti quam R. — 14 ac] & R. — uicos] R. uicus A. — 
16 et] ac R. — 24 commemorare foret] foret commemorare R. 



Digitized by Google 



Lib. I. Cap. 1. 



89 



Mille igitur et qu ad ringen tos milites electos ad urbis inisere 27 
tutelam coutigitque eadem die et ducem Sempach obsidere 
ac Snitensium aduentare praesidium. At dux cum hostium 
cognouisset accessum, eorum paucitatem adeo contempsit, ut 

5 omni peditatu in castris relicto cum equitatu tan tum con- 
gredi statueret existimans equorum tantum numero aduer- 
sarios obrui posse. Et erat equitatns non tarn armis ac 28 
animis praestans quam multitudine conspicuus, adeo ut in 
duplo hostium excederet peditatum. Interim foederatorum 

10 praesidium minime hostili multitudine perterritum urbi ap- 
propinquare coepit et si quis aditum probiberet, armis uiam 
parare uel, si minus posset, honestam mortem occumbere 
paratum erat. Non tarnen uage et incomposite, sed structa 29 
incedebat acie, siquidem longo iam belli usu unusquisque 

15 legitime niilitare, imperium pati et inprimis ordines seruare 
didicerat. Equites igitur, ut primum foederatorum conspexere 
agmen, laxatis prouolant habenis atque infestis cuspidibus in 
medium ruunt. Suitenses uero obiectis hastis longioribus 
ferociter equites excipiunt. Fit atrox proelium, cum illi 

20 perrumpere annitereutur, alii uero in uestigiis mori potius 
quam cedere mallent. Interim dux pugnantes hortari, nunc so 
precando et castigando accendere, nonnumquam omissam 
pugnam aliquot in locis restituere. Et egregii ducis ac 
strenui militis fungebatur officio. Nec quoad superstes fuit, 

25 equites cessere. Tandem uero impigre pugnans interficitur 

e 2 et] fehlt bei R. — 3 ac] & R. — 6 statueret] B. sta- 
tuerit A. statuerit R. — 9 duplo] duplum R. Vgl. II, 4, 38: 
in duplo plures. — 11 aditum] fehlt bei R. — 12 honestam 

oeübere 

mortem occumbere] B. honestam mortem obire A. honesta 
morte occumbere R. — 15 seruare] obseruare R. — 19 equites] 
hostes R. — 20 alii] vielleicht hi. — 21 Interim dux — funge- 
batur officio] Vgl. Caesar de bello Gallico V, 33; Sallust de 
Cat. coniur. 60, 4; Curtius Rufus, hist. Alexandri Magni IV, 
15, 19. — 22 et castigando] nunc castigando R. Vgl. jedoch 
I, 3, 27. — 25 cessere. Tandem] cessere tandem : tandem R. 



Digitized by Google 



40 



Lib. I. Cap. 1. 2. 



cecidereque cum eo quadringenti circiter comites, barones et 

31 nobiles cum turba alia innumera. Post tantam nobilium 
caedein equites, qui supererant, se fugae mandant, quos et 
pedites quoque, qui iu castris remanserant, secuti sunt; tor- 
menta uero bellica et signa militaria quam plurima sunt 5 
capta. Direptis inde castris praeda opulenta parta est. Oc- 
cubuere ex uictoribus ducenti circiter, multi sunt uulnerati. 
Uerum quia equitatu carebant, hostes longius persequi nequi- 
bant. Dux cum plerisque aliis principibus in monasterio 

32 Kunigsfeld sepultus est. Suitenses tanto defuncti proelio ad 10 
propria sunt reuersi atque noua inter eos inita sunt foedera, 

in quibus multa prioribus addita, pleraque innouata ac diserte 
cautum est, ut, quam primum hostis sociorum fines incur- 
saret, omnes populariter suppetias ferrent, siquidem Leupoldus 
defuncti ducis filius reparatis uiribus bellum apparabat et ob 15 

33 caesum patrem uindictam exigere nitebatur. Tandem inter- 
cedentibus amicis inter ducem et confoederatos indutiae sunt 
factae. Nec tarnen quies fuit. Nam Heluetii a nobilibus 
uudique impugnabantur et cum negotiandi causa ad uicinas 
proficiscebantur urbes, capiebantur et bonis exuebantur, quibus 20 
iniuriis ipsi quoque moti paulatim nobilium oppida et arces 
obsidebant, diripiebant latronesque pellebant. Uastabantur 
interim cuncta ferro ac igni multaque leuia assidue committe- 
bantur proelia. 

II Interea comes de Toggenberg et comes de Werdenberg 26 
ingenti collecto exercitu Glareanorum aggressi sunt fines. 
Quibus mox Glareani obuiam facti parua manu impigre 



3 mandant] mandarunt R. — et pedites quoque] et pe- 
dites R. — 5 plurima] R. plurma A. — sunt] fehlt bei R. — 
7 ducenti] R. ducentum A. — 11 atque] ac R. — 12 inno- 
uata] R. inuuata A. — 13 quam primum] Vgl. I, 2, 44; I, 3, 16; 
I, 4, 11; II, 2, 8; II, 5, 19 u. a. St. — 15 et] ac R. — 
22 diripiebant] deripiebant R. — 23 interim] fehlt bei R. — 
co'mmittebanturj committebant R. 



Digitized by Google 



TAb. I. Cap. 2. 



41 



conflixere ac hosten), cui equitatus inter montes nullius erat 
utilitatis, fusum et fugatum finibus pellunt. In qua pugna 
iterura magnus nobilium periit numerus ac ingens praeda ac 
gloria parta est. 

6 Bernenses interea ac Friburgenses mutua clade omnia 2 
peruastabant magis tarnen populabundi quam iusti more belli. 
Friburgenses equitibus praecellebant; nara foederatorum odio 
nobiles illis auxilio erant. Bernenses uero plus pedite po- 3 
terant. Tandem indutiae pactae sunt in annos Septem, quibus 
10 nondum lapsis in uiginti prorogatae sunt. Sed uix in ea 
parte ab armis discessum erat, cum repente aliud exortum 
est bellum. 

Erat sancti Galli abbas opulentissimus ac multorum op- 4 
pidorum et castrorum diues; uerum et ipse subditos per prae- 

15 fectos cotidianis degrauabat exactionibus innumerisque affi- 
ciebat iniuriis. At illi cum foederatis defectionem non om- 
niuo sinistre cessisse uiderent nec onera tarn molesta amplius 
ferre possent seu uellent, foederatorum exemplo Appencellenses 
quoque se in libertatem uindicant. Abbas uero rem tanti 5 

20 momenti non negligendam censens a Constantiensibus, quorum 
ciuis erat, auxilium implorat. Nec ii cunctati foederatas ad- 
uocant ciuitates collectoque exercitu quinque milia armatorum 
abbati opem ferre pergunt. Communi igitur consilio Apen- 
cellensium inuadunt fines, quibus plerique Suitensium et quia 

25 uiciui erant et causam libertatis probabant, iam se coniunxe- 

1 conflixere] conflixerunt R. — conflixere — pellunt] Vgl. 
I, 2, 6; I, 2, 18; I. 2, 23; I, 2, 30; I, 4, 22; II, 1, 18 u. a. St. 
— nullius erat utilitatis] nulli erat usui R. — 5 interea] in- 
terim R. — ac] & R. — 7 praecellebant] praecellabant R. — 
8 nobiles] obi ist nicht mehr zu erkennen. — 10 prorogatae] 
prorogati R. — 16 iniuriis] R. inuriis A. — 17 sinistre] fehlt 
bei R. — 19 quoque] fehlt bei R. — rem — censenß] Diese 
Worte stehen in A links auf dem Rande; bei R fehlen sie. — 
21 cunctati] coniunctati R. — 22 milia] millium R. — 24 in- 
uadunt] inuaduntur R. 



Digitized by Google 



42 



Lib. I. Cap. 2. 



6 rant. Igitur Apencellenses, quam primum hoste m in con- 
spectu habuere, ferociter illum adorti sunt ac primo impetu 
fundunt, fugant multisque caesis militaria signa quam plu- 
rima cum ingenti cepere praeda. Tan tarn igitur adepti uic- 
toriam minime destitere, sed egregie illa sunt usi. Constan- 5 
tiensem enim ingressi agrum omnia ferro ac igni foede de- 

7 populati sunt. Interim sancti Galli ciuitas Apencellensibus 
adhaesit et a Suitensibus Apencellenses in tutelam recepti 
sunt. Unde uiribus aucti multas hostibus intulere clades. 
Qui tandem Foederici, Austriae ducis, implorato auxilio ac io 
magnis collectis copiis Herum belli fortunam experiri statuunt. 
Sancti Galli igitur ciuitatem obsidere pergunt relictoque ibi 
duce cum equitatu uniuerso pedestres copias per saltus et 

8 loca salebrosa ad hostem agunt. Apencellenses uero nil 
cunctati confestim in pugnam ruunt. Ubi atrox oritur dimi- 15 
catio tandemque uictoria quamuis non incruenta ab Apen- 
cellensibus stetit. Desiderati sunt ex aduersa parte plus quam 
mille homines, inter quos multi fuere nobiles et magnae ex- 
istimationis uiri. Dux uero cum a fugientibus de aduersa 
pugna certior factus esset, collectis uasis in tutum se recepit. 20 

9 Ac eo pacto sancti Galli ciuitas ab obsidione liberata est. 
Uictores uero omissis in praesenti uicinis ducis ingressi sunt 
fines ac praedabundi discurrentes Reni uallem, siluam Bre- 
gentinam ac Veldkirchensium fines late euastarunt. Inde 
montem Ariensem transgressi Castrum Landek ad Eni fluenta 25 
situm capiunt et ad oppidum Ymbst usque ferro et igni gras- 

10 santur. Tandem uero multis interfectis hominibus ac ingenti 
parta praeda ad propria sunt regressi. Ea expeditione castra 

3 caesis B. cesiß A. coesis R. — 4 cepere] coepere R. — 
10 ac] & R. — 11 magnis] fehlt bei R. — 13 et] ac R. — 
14 nil] nihil R. — 19 fugientibus] R. fugentibus A. — 25 Eni 
fluenta] Vgl. Vergil, Aen. IV, 143: Xanthique fluenta. — 
28 expeditione cnstra] R. expeditione ac castra A. ac steht 
in A über einem ausgestrichenen Worte. 



Digitized by Google 



Lib. I. Cap. 2. 



43 



quinquaginta et ultra capta sunt, ex quibus triginta circiter 
diruta et exusta sunt. Ineunte hieme Apencellenses Bre- 
gentium obsident oppidum. Uerura cum uictoria elati ex- ll 
cubias negligerent, a Montfortensibus ac Werdenbergensibus 
5 comitibus magna ex parte oppressi sunt; reliqni pedibus sibi 
consuluere. Interim Rupertus, et ipse dnx Austriae ac Ro- 
manorum rex, timens, ne latius haec contagia serpercnt, Con- 
stantiam peruenit arababusque auditis partibus rem ita com- 
posuit, ut damnnm damno compensaretur ac Apencellenses 

10 dehinc liberi consueta tantummodo persoluerent tributa. 

Heluetii interim ab externo quieti hoste in semet ipsos 12 
arma conuertunt, siquidem Zugensium subditi cum Suitensium 
subsidio contra urbem insurrexere ac illi bellum intulerunt. 
Quo facto confestim Lucernenses, Urienses, Underualdenses 13 

15 ac Glareani in Zugensium aduolarunt anxilium, quibus paulo 
post Turegenses totis se iunxere uiribus ac parum abfuit, 
quin inter se manus consererent. Intercedentibus tarnen u 
Bernensibus ac aliis quibusdam amicis seditio haec citra san- 
guinis effusionem sedata est et uix in hac pace arma quie- 

20 uerant, cum longe maior turaultus est ortus. 

Etenim Federici, Austriae quondam ducis, uxor, tum 15 
uidna, a comitibus et nobilibus persuasa Basiliensibus bellum 
intulit ac ducis Burgundiae auxilio propriisque uiribus usa 
in Basiliensi agro populationem adeo effuse fecit, ut nihil 

25 bello intactum relinqueret. Basiiienses tarn repentino oppressi 16 
inalo ac longe hostibus impares aperto Marte resistere minime 



2 hieme] hyeme R. — 8 partibus] R. ptibus A. — 11 ex- 
terno quieti hoste] e. h. qu. R. — 12 conuertunt] conuer- 
terunt R. — 13 urbem] Struve; ualem AR. Vgl. P. Etterlin, 
Kronica von der loblichen Eidgnoschaft Ihr harkouien und sust 
seltzam stritten und geschichten. Zum zweyten Mal heraus- 
gegeben von Johann Jakob Sprengen. Basel 1752. — 19 et] 
fehlt bei R. — in hac pace] Münch (a. a. O. p. 88) übersetzt: 
auf dieser Seite (= parte). — 23 auxilio] fehlt bei R. 



Digitized by Google 



44 



Lib. I. Gap. 2. 



poterant, uerutu se muris continebant. Foederatorum tarnen 
suorum, Bernensiutu, Soloturensium et Argentinensium im- 
plorant auxilium. Qui nil tardati confestim aduolant ac post 
hostis digre8sum ducissae inuadentes fines late ua3tant ac 
castra quaedam capiunt captaque subiecto concremant igne. 5 

17 Tandem post multas hinc inde illatas clades secuta pax est, 
non tarnen diuturna, quoniam Basiliensibus pacta haudqua- 
quam obseruabantur. Quapropter populariter egressi et ad 
oppidum Sekingen usque omnia euastarunt cumque dncissa 
iterum copias cogeret, amiconim internentu uix tandem inter 10 

18 partes stabilita pax est. Incidere haec in annum domini 1412 
ac parum antea quam Constantiense inchoaretur concilium. 
Ex quo cum papa Iohannes auxilio Foederici, ducis Austriae, 
elapsus esset, omnia ducis bona publicata sunt Sigismundusque 
imperator finitimas undique ciuitates in ducis concitat ex- 15 

19 cidium. Foederati itaque cunctis egressi uiribus raulta castra 
ac oppida, quae ducis fuerant, capiunt ac totam prouinciam, 
quae ob copiosam et honoratam nobilitatem Ergau — hoc 
est honoratus pagus — appellatur, in suam redigunt pote- 
statem, quam et in praesentem possident diem. 20 

20 Hic itaque bellorum funestissiraorum exitus fuit, quae 
Austriae duces et nobilitatem nec non Heluetios per tot exer- 
cuerunt annos ac quibus tantum sanguinis effusum, tot urbes 
euersae, tot castra et latronum euersa sunt receptacula magnis, 

21 ut cernere licet, sepulta ruinis. Nobilitas uero cuncta ex- 25 

3 nil] nihil R. — 5 capiunt] R. capiunt d d A. — 8 ad 
oppidum. Sekingen usque] Vgl. II, 2, 3; II, 4, 24; II. 7, 53; 
II, 8, 2; II, 8, 16; II, 8, 29 u. a. St. — 12 parum] paulo R. 
— antea] ante R. Vgl. I, 3, 10 multura postea; I, 3, 31 ali- 
quot postea annis. — 13 cum] B. dum AR. — ducis Austriae] 
Austriae Ducis R. — 17 ac o.] & o. R. — 18 copiosam et hono- 
ratam] honoratam et copiosam R. — Ergau] Vgl. Markwart 
a. a. O. p. 78. — 21 funestissimorum] R. funestissorum A. — 
quae] B. que A. qui R. — 23 ac] fehlt bei R. — 25 cuncta] 
fehlt bei R. 



Digitized by Google 



Lib. I. Cap. 2. 



45 



pulsa uel funditus exstincta est, siquidem praeter Austriae 
duces ac comites Habspurgenses eiecti sunt comites de Ky- 
burg, de Toggenburg, de Straspurg, de Gries, de Falendis, 
de Nydau, de Neuenburg, de Montenach, de Rotenburg, 

5 barones uero de Veissenburg, de Arberg, de Regensperg, 
de Torberg, de Grunenberg, de Hasenberg, multa uero ad- 
empta Saphoiae comitibus de Werdenberg, de Furstenberg, 
de Hochperg, de Dierstein, pariter et baronibus de Ochsen- 
stein, Blanckenberg, Faltenstein. Sunt et praeter illos 

10 hae nobilium familiae expulsae. 



1 uel] & R. — 2 ac] & R. — 3 Straspurg] In der ausführ- 
licheren Fassung (siehe unten!): Strasburg. — 5 Veissenburg | 
In der ausführlicheren Fassung: Wissenburg. — 8 Dierstein] 
In der ausführlicheren Fassung: Dietsteyn. — 9 Faltenstein] 
In der ausführlicheren Fassung: Falkenstein. — Zwischen sunt 
und et praeter stand in A ein mit p beginnendes Wort, von 
dem einige Buchstaben durch Beschädigung des Blattes verloren 
gegangen sind. — Die Stelle von siquidem praeter Austriae 
duces bis hae nobilium familiae expulsae, für welche Pirck- 
heimer die Mahnung Kaiser Maximilians vom 22. April 1499 
(abgedruckten Anshelms Berner Chronik, herausgegeben von 
E. Stierlin "und J. R. Wyss, II, pag. 402 ff., Bern 1826) 
benützt hat, hatte im ursprünglichen Entwürfe, der sich, jedoch 
durchstrichen, pag. 106 b 2. Hälfte der Londoner Handschrift 
findet, folgende ausführlichere Fassung, die Rittershausen mit 
einigen Aenderungen in den Text genommen hat: siquidem 
praeter ea, quae ex Austriae ducibus et Habspurgensibus capta 
sunt comitibus, eiecti et spoliati sunt comites de Eyburg, 
Toggenburg, Ucchtlandt (Berner Chronik: Oechtland), Neuen- 
burg (Berner Chronik: Nüwenburg), Froburg (Berner Chronik: 
Frohnburg), Arberg, Raperswil (B. Chr. : Rapperschwyl), Balyn 
(B. Chr.: Baiin), Rotenburg (B. Chr.: Rothenburg), Sanagaza 
(R: Saraganza), Strasburg (R: Strasberg), Gries (R: Gryes). 
Falendis, Nydau (B. Chr.: Nidow), Montenach, barones quoque 
de Grasberg (R: Grosberg), Wolhausen (B. Chr.: Wolhuscn), 
de Turre (B. Chr.: zu Thurnen), Rinckenberg (B. Chr.: Ring- 
genberg), Fulkenstein (R: Falckenstein), Rechpurg (R: Keck- 



Digitized by Google 



46 



Lib. I. Cap. 2. 



22 Sedunenses interea a natiuitate domini 1416, cum et 
ipsi contra episcopum Sedunensem dominum suum insur- 
rexissent, foedus iniere cum Lucernensibus , Uriensibua et 
Underwaldensibus. Sed cum castra quaedam, quae in ßer- 
nensium fide erant, obsedissent ac diripuissent, in se Bernensium 5 
concitarunt arma. Qui urbem Sedunensem aggressi ui cepere 

23 ac illam cum plerisque aliis uicis incendere. Uerum inter- 
cedentibus amicis res ita transacta est, ut Sedunenses pro 
damno Bernensibus illato centum milia aureos nummos per- 
soluerent. Id cum Sedunenses se facturos negarent, iterum 10 



bürg, B. Chr.: Bechburg), Spintz (R: Spintzi, B. Chr.: Spietz), 
Granson, Iiiigen (B. Chr.: Illingen), Raron (B. Chr.: Rarr), 
Sennen (R: Semren). Münsium (R: Munsium, B. Chr.: Müsigen), 
Wassersteltz (B. Chr.: Wasserstelz), Logren (R: Logern, B. Chr.: 
Togern), Degrfeld (R: Degerefeldt, B. Chr.: Tägerfeld), Bus- 
naung (R: Busenag, B. Chr.: Bussnang), Burglen (B. Chr.: 
Bürglen), Schwanden, Fridberg, Wedischwil (R: Wedischweil, 
B. Chr. : Wädeschwyl), Eschbach (R und B. Chr. : Eschenbach), 
Schwartzenburg (B. Chr. : Schwarzenburg), Freyenstein (B. Chr. : 
Fryenstein), Hasenburg, Stretlingen (R: Strotlingen, B. Chr.: 
Strätlingen), Signau (B. Chr.: Signow), Egeram (R: Egram, 
B. Chr.: Egerten), Qoessikon (R: Goessiben, B. Chr.: Gössiken), 
Chlingen (B. Chr.: Klingen), Honberg (B. Chr.: Homberg), 
Waren (B. Chr.: Warta), Regensperg, Saldenburen (B. Chr.: 
Saldenbüren), Chrenckingen (B. Chr.: Krechingen), Bickelse 
(B. Chr.: Bühelsee), Chempten (B. Chr.: Kempten), Samen, 
Arburg (B. Chr.: Aarburg), Sedorff (R und B. Chr.: Sedorf), 
Wissenburg (R: Weissenburg, B. Chr.: Wyssenburg), Torberg 
(B. Chr.: Thorberg), Gronenberg, Hasenberg (B. Chr.: Hasen- 
burg); multa quoque adempta sunt Sabaudiae comitibus de 
Werdenberg, Furstenberg, Hochperg (R: Höchberg), Dietsteyn 
(R: Dietstein), pariter et baronibus de Ochsenstein, Blancken- 
berg, Falkenstein (R: Falckcnstein). Nobilium uero familiae 
hae fuere pulsae. — 1 1416] anno 1416 R. — 6 aggressi 
ui cepere] aggredi coepere R. — 9 milia] millia R. — aureos 
nummos] aureorum nummorum R. Vgl. I, 2, 44 quinque mi- 
libus aureis; I, 1, 19; II, 2, 11 und Livius XXXVII, 59. 



Digitized by Google 



Lib. I. Cap. 2. 



47 



Bernenses arma contra eos mouernnt uique Sedunensium fines 
ingressi late oinnia uastant ac uicos quam plurimos con- 
cremarunt. Sedunenses uero plerosque palantes circumueniunt. 
Sed cum Bernenses illis opem tulissent, hostes multis ex suis 24 

5 amissis in fugam couiecii sunt. Uerum cum Bernenses cunctis 
uastatis abire coepissent ad montiumqne angustias peruenissent, 
Sedunenses nouissimos aggressi turbabant, sed cum signa in 
eos conuersa essent, non tulere impetum, sed nonnullis ex 
suis amissis ad montium eonfugerunt cacumina. Ac Ber- 25 

10 nenses in pacatura abiere iterumque communibus interceden- 
tibus amicis res sedata est coactique sunt Sedunenses post 
ingens acceptum damnum multo auro pacem redimere. 

Interim foederati a nobilium et uicinorum liberati mo- 26 
lestia Bellintconam recipere statuerunt. Eraerant illam Uri- 

15 enses, Suitenses et Underwaldenses a Saxeimontibus comitibus. 
Uerum Mediolani dux periculosum ratus gentem tarn efferam 
habere uicinam, per proditionera Bellintconam illis abstulerat. 
At Suitenses ob bella, quibus undique premebantur, eara in- 27 
iuriam dissimulanter ferre sunt coacti. Hostium uero uictores 

20 eductis copiis Alpibusque superatis Bellintzonensium inuadunt 
fines. Quibus praefecti Philyppi, Mediolani ducis, obuiam 
facti confestim manus conseruere, cumque Itali tarn equestres 
quam pedestres multitudini suae confisi temere in hostes in- 
uehuntur, Suitenses uero Italos ut imbelles nimium contem- 

25 mint, utrimque cladem ingentem intulere pariter et accepere. 
Blondns Forliuiensis, quem et reliqui sequuntur Itali (ut est 28 
gens in laudes suas effusissima) uictoriam Mediolanensibus 



1 Bernenses] fehlt bei R. — 2 uastant] uastarunt R. — 
4 hostes] R. hostis A. — 9 Ac] & R. — 12 ingens] R. in- 
gentem A. — 19 dissimulanter ferre] dissimulare R. — 21 Me- 
diolani] Mediolanensis R. — 23 multitudini suae confisi] fehlt 
bei R. — inuehuntur] inuehunt R. — 26 quem] eumque R. — 
sequuntur] sequuti R. 



Digitized by Google 



48 



Lib. I. Cap. 2. 



ascribit, Suitenses uero illam sibi uindicant ac in huius rei 
fidem signa railitaria quam plurima hosfci adempta ostendunt. 
Itali duo milia ex Suitensibus desiderata esse affirmant, nu- 
merum uero suorum callide tegunt; fatentur tarnen multos 
et fortissimum quemque cecidisse aut uulneratum fuisse qua- 5 

29 dringentosque equos suffossos esse. Suitenses quingentos ex 
suis, mille ex hostibus periisse affirmant. Utcumque res gesta 
sit, cruentissima haec pugna fuit, quamuis Suitenses pugnandi 

30 ardore uix dimidia copiarum parte conflixerint. Dum enim 
tinient, ne uictoriam manibus emittant, totiusque exercitus 10 
aduentum praestolari indignum ducunt, cum quatuor milibus 
solum tarn magnas peditum ac equitum turmas inuadunt ac 
ideo non paruam accepere cladem. 

81 Post eam pugnam Suitenses domum regressi parum quie- 
uere, siquidem, cum eos nobiles armis inuictos esse cernerent, 16 
discordiarum semina inter eos iacere tentarunt. Nec uanum 
consilium fuit. Comes enim de Togenberg Turegenses ac 
Suitenses adeo inter se commisit, ut funestissimum conflatuni 

32 sit bellum. Foederati uero cum rem inter partes sedare ne- 
quirent, omnes Suitensibus adhaesere. Id Turegenses uidentes 20 
nobiles in auxilium nocant. Qui perlibenter illis opem tulere 
sperantes tanto discidio foedera dissolui ac Suitensium po- 

33 tentiam deprimi posse. Ingens itaque bellum inter partes 
exarsit, quod per integrum durauit septennium, suntque in- 
terim magnae clades utrimque illatae et acceptae, quin et 25 
Turegum ipsum a foederatis obsessum est agerque uitibus ac 



1 ascribit] B. ascribunt AR. — uindicant] vendicant R. — 
3 milia] millia R. — esse] fehlt bei R. — 5 quadringentosquc] 
quadringentesque R. — 9 copiarum parte] parte copiarum R. — 
10 manibus] e manibus R. — totiusque] totius R. — 11 ad- 
uentum] partein R. — ducunt, cum] B. ducunt ac cum AR. — 
milibus] millibus R. — 12 ac ideo] ideo R. — 14 parum] 
paulum R. — 16 discordiarum semina] Vgl. Livius III, 19, 5. 
— 17 ac] & R. — 18 ut] & R. 



Digitized by Google 



Lib. I. Gap. 2. 



49 



fructiferis consitus arboribus foede est uastatus. Eodem quo- 34 
que tempore foederati arcem Varspurgensem obsident. Uerum 
cum Gallorum regis filius delphinus Basiliensem conuentum 
disicere quaereret ac ingentibus copiis Basiliensium fines in- 

5 gressus esset, foederati soluta Varspurgensi obsidione in Basi- 
liensium aduolant auxilium. Basiiienses uero cum Gallicas 35 
copias, quibus etiam Germana se coniunxerat nobilitas, om- 
nino maiores esse resciuissent, quam quibus tarn parua manus 
resistere posset, foederatis obuiam mittunt illosque certiores 

10 reddunt triginta milia sub Gallicis aduentare signis. Orant 
pariterque et obtestantur, ne, cum ultra quatuor milia essent 
hominum, tarn manifesto se obicerent periculo. At illi feroces 86 
ac Basiliensium et ducum suorum contemptis consiliis structis 
ordinibus hosti obuiam eunt, qui et ipse infestis aduentabat 

16 signis. Atrox itaque oritur dimicatio, quae a prima luce ad 
solis durauit occasuni, suntque confoederati occisione una 
occisi potitusque est delphinus uictoria, cruenta tarnen et 
admodum luctuosa. Nam praeter ingentem suorum et ultra, 37 
quam credere par est, caesorum numerum multi magnique 

20 nominis desiderati sunt uiri resque admiranda uisa fuit tan- 
tillas copias et pedestres quidem tarn ingenti exercitu et 
niaiori ex parte equestri tarn diu et fortiter resistere potuisse, 

l fructiferis] frugiferis R. — 5 Varspurgensi obsidione] 
obsidione Varspurgensi R. — 7 etiam] fehlt bei R. — Germana 
se coniunxerat] sc Germana quoque iunxerat R. — 8 manus] 
Ursprünglich hatte A manu. — 9 posset] R. possent A, doch 
nicht ganz sicher. — 10 milia] millia R. — 11 pariterque] 
pariter R. — et] atque R. — milia] millia R. — 12 obicerent] 
obiicerent R. — feroces] ferociter R. — 13 et ducum suorum] 
suorumque R. Vgl. Etterlin a. a. O. p. 172: so hatten die 
houptlütt jnen ouch verbotten. und: zugent also wider der 
houptlütten gunst und willen. — IG occisione] Vgl. Cicero 
Phil. XIV, 36: cumque A. Hirtius consul . . . copias occidione 
occiderit, wo einige Handschriften (a, i. v) occisione haben. — 
21 exercitu] exercitui R. 

Rück, Pirckheiniers Rchwoizerkrieg. 4 



Digitized by Google 



50 



IAb. 1. Cap. 2. 



maxime cum non in saltibus, sed aperto pugnatum esset 

38 campo. Foederati interim, qui circa Turegum erant, audita 
suoruni clade, cunctis, quae supererant, ferro et igni uastatis 
obaidionem soluerunt. Quibus abeuntdbus Turegenses popu- 
lariter egressi non paruo incommodo hostilem affecere agrum 5 
bisque interim collatis pugnatum est signis ac incerta dis- 

39 cessura uictoria. Basiiienses interea post delphini abitum 
non ignari, a quibus is inductus fuisset, ut illatam uindi- 
carent iniuriam, collecto exercitu Prisgoensem ingressi sunt 
agrum, quem late et ad Friburgum usque uastarunt, ac cir- 10 

40 citer triginta nillas concremamnt. Igitur tarn ingenti agri 
clade Albertus, Austritte dux, irritatus bellum apparare coepit 
ac magnis copiis Basileam obsedit. A qua depulsus cum Basi- 
iienses, qui insequebantur, in insidias traxisset, non parum 

41 multos ex eis interfecit. Cum itaque utraque pars alteram 15 
multis affecisset incomniodis, septimo tandem anno tarn fu- 
nestum solutura est bellum Palatino Rheni, Straspurgensibus, 
Nurenbergensibus, Augustensibus ac Constantiensibus inter- 

42 cedentibus. Proinde nec hoc praetereundum uidetur, quod 
Suitenses aliquando uictoria potiti Turicensiuni cadanera den- 20 
tibus lacerasse ac cruorem potasse feruntur. 

43 Durauit itaque pax per annos aliquot non solum inter 
foederatos, sed nec Austriae duces aut nobiles aliquid noui 
moliri audebant. Accidit interea, ut Constantienses uicinos 
suos ad iaculandi certamen inuitarent, inter quos et multi 25 

44 aduenere Suitenses. Uerum cum Constantienses, ut inter 
epulas fieri solet, conuicia quaedam in Suitenses sparsissent, 
irritati illi haud dissimulanter eam tulere iniuriam a uerbisque 
ad uerbera peruentum est. Suitenses uero male accepti, quam 
prinium domum sunt regressi, suis de acceptis conquesti sunt 30 

3 igni] igne R. — 8 isj fehlt bei R. — 10 ac] & R. — 
13 qua] quo R. — 20 Turicensium] B. Turiaensiurn A. — 
29 uerbera] Nicht ganz sicher; daB Wort ist schwer zu lesen. 
— est] fehlt bei R. 



Digitized by Google 



TJb. 1. Cajh 2. 3. 



51 



ininriis. Confestim igitur ad arma conclamatum est primique 
Lucernenses et Undervaldenses contra Constantienses exer- 
citum eduxere, quos confestim et reliqui ex foederis forma 
secuti sunt. Uerum priusquam Constantiensem ingressi essent 
5 agrum, res sedata est Constantiensesque quinque milibus 
aureis pacem redimere sunt coacti. 

Nec longe inde, cum Sigismundus, Austriae dux, Brixi-III 
nensem cepisset episcopum, qui et Romanae ecclesiae cardi- 
nalis erat, Suitenses pontificis moti precibus pleraque duci 

10 abstulere, inter quae fuere Dissenhoven et Frauenfelt. Cum 
uero dux tnaius, quam cui resistere posset, periculum sibi 
immiuere cerneret, pacis accepit condiciones. Suitenses uero 
retinuere, quicquid in eorum deuenerat potestatem. Nobiles 2 
interea etsi non ignorarent, quidnam ipsi et eorum maiores 

15 ob illatam pertulissent uiolentiam, quarauis Suitensium arma 
irritare non auderent, ne tarnen ab antiquis moribus desci- 
scerent, uicinas ciuitates assidue infestabant multisque afficie- 
bant incommodis. Quapropter nonnullae compulsae se foe- 3 
deratis iunxere, inter quas fuit Mulhusen et Schafhusen, ita 

20 ut cotidie foederatorum excrescerent uires ac termini dila- 
tarentur iamque intolerandi uiderentur. Id Sigismundus, t 
Austriae dux, considerans ac de retentione prouinciarum re- 
liquarum et ciuitatnm suarum desperans, quicquid in Alsatia, 
Sungaw, Preisgaw et circa siluam nigram possidebat, Carolo, 

25 Burgnndiae duci, tum potentissimo ac bellicosissimo principi, 
pro hypotheea tradidit. At ille cum urbes, castra et oppida 5 

1 conclamatum] lt. coclamatum A. — 4 essent] sunt R. — 
5 quinque milibus aureis] Vgl. I, 2. 23: centum milia aureos 
nummos. — milibus] millibus R. — 8 cepisset] coepisset R. — 
13 retinuere] retinere permisit R. — 16 moribus] maioribus R. 
— desciscerent] R. descisceret A; das Wort ist undeutlich auf 
den Rand geschrieben. — 17 infestabant] inurstabant R. — 
19 Mulhusen] B. mulhuse. A. — Schafhusen] B. Schafhusen A; 
doch ist die Endung nicht sicher. — 25 Burgnndiae] B. Bur- 
gundie A. Burgudo lt. 

4* 



Digitized by Google 



52 



Lib. I. Cap. 8. 



cuncta in suam redegisset potestatem, undique praesidiis 
muniit praefectumque generalem nomine Hagenpach con- 
stituit. Qui cum haudquaquam praefectura, sed tyrannum 
egisset nec ulla abstinuisset iniuria, prouinciales tandem in 
suam concitauit perniciem, siquidem Brisacenses illum in uin- 5 
cula coniecere ibique multis accusantibus et crimina horrenda 
obicientibus publice uitam ense finiuit eoque pacto cuncta 
oppignerata ad pristinum rediere dominum. 

6 Uerum cum Sigismundus dux Burgundi timeret poten- 
tiam ac uereretur, ne misso exercitu per uim ablata iterum 10 
in suam redigeret potestatem, compulsus est ad Suitenses 
hostes confugere hereditarios, cum quibus foedus pepigit, ut 
eundem hostem et amicum censerent et, si uis maior aliqua 
ingrueret, illam totis propulsarent uiribus. Incidere haec in 
annuni dominicae incarnationis 1473. 15 

7 Burgundus uero non tarn ea irritatus iniuria quam quod 
debellata Germania Italiam ingredi parabat ac cunctis deuictis 
gentibus se orbis dominum fore sperabat, urbem Nuss super 
Rheni conditam ripas ac Romano subiectam imperio hostiliter 

8 ac maximis circumsedit uiribus. Circumtulerat iam antea per 20 
Galliam uictricia signa nec quempiam tarn potentem esse 
putabat, qui uiribus suis resistere posset; nam praeterquam 
quod diuitiis et opibus inter cunctos excelleret principes, 
maximum ac instructissimum ducebat exercitum. Accedebat 
bis animus ingens et bellicae laudis gloria, cuius erat appe- 25 

9 tentis8imus. At Caesar tanto motus periculo imperii opes 
conuocat ac eas contra Burgundum ducit, qui iam per in- 

7 obicientibus] obiicientibus R. — uitam ense finiuit] finiuit 
uitam ense Ii. — 8 oppignerata] B. oppignorata AR. — 9 Bur- 
gundi] Burgundiae R. — 12 hereditarios] haereditarios R. — 
1 4 illam] B. illum AR. — 20 Circumtulerat - uictricia signa] 
Vgl. Florus III, 12: arma circumtulit. — 22 putabat] puta- 
bant R. — 23 principes) R. principis A. — 24 ac] & R. — 
25 laudis] laudibus R. 



Digitized by Google 



Ltb. I. Cap. 3. 



53 



tegrum fere unnum urbem Nuss obsidebat. Uerum cum 10 
tanti exercitus conuenissent ac utrimque timor intercessisset, 
quoniinus res aleae committeretur, primuui indutiae factae 
sunt, quas non ita multum postea his condicionibus pax secuta 
5 est, ut Caesaris filio Maximiliano Burgundi filia, quae unica 
erat, nuberet, ad quam etiam demortuo patre totius ditionis 
imperium deueniret, Burgundus in Italiam Romano imperio 
reluctantem ac haudquaquam oboedien tem tenderet; quam si 
subiugaret, a Caesare Italiae rex appellaretur. Additum quo- 11 

10 que, ut per foederatorum terram duceret non tarn suas quam 
Caesaris ulturus iniurias. Prudenter quidein; nam siue Bur- 
gundus uinceret siue uinceretur, nil Caesari deperire poterat; 
aut enim uindictam ex foederatis erat exacturus aut superato 
et cadente duce tota uis imperii eius ad Maximilianum et 

15 uxorem erat peruentura. 

Ceterum priusquam inter Caesarem et Burgundum con- 12 
uenisset, Sigismundus, Austriae dux, una cum foederatis Cae- 
saris iussu Burgundi fines inuaserat ciuitatemque Elicurt ob- 
sidebat, quam et uohementer urgebat. Ad quam liberandam 13 

20 Burgundus non paruum misit exercitum, qui cum foederatis 
congressus ad iuternecionem fere caesus est. Qua noua in- 
iuria Burgundus irritatus ingentem ac talem contra foederatos 
contraxit exercitum, qualem uix umquam Germania uidit. 
Nam praeter peditatum copiosum equitatum ducebat splendi- 14 

25 dissimum equis et armis egregie instructum et ornatum ; hunc 
machinae sequebantur innumerae uariorumque hominum genus 
non tarn pugnandi quam lucrandi gratia, siquidem uniuersi 
ad certam se pergere uictoriam putabant. Unde exercitus 
tarn magnus non solum cunctis abundabat necessariis, sed et 

30 auro, argento, ueste pretiosa ac omnibus instructus erat de- 

6 etiam] quoque R. — 8 ac] & R. — 12 nil] nihil R. — 
13 ex] a R. — 23 uix] fehlt bei R. — 28 uictoriam puta- 
bant] putabant uictoriam R. — 30 instructus] instructa R. — 
deliciis] dclitiis R. 



Digitized by Google 



54 



Lib. I. Cnp. 3. 



16 liciis. Kecta igitur ad urbein Uranson ituin est; quam eo 
tumultu foederati Sabaudiae ducissae ademerant ac praesidiuni 
sexcentorum imposuerant militum. Obsessa igitur est urbs 

16 tormentisque undique concussa ac saepius oppugnata. Foe- 
derati igitur quam primum obsidionem percepere, totis uiribus 5 
ad oppidum Neuenburgense couuenerunt. Aderat et Sigis- 
mund^ Austriae ducis, nee nou Straspurgensium equitatus; 

17 uerum non prius colligi et ad hpstes pergere potuerunt, quam 
urbs sit dedita, siquidem praesidium, cum cotidie uehementer 
urgeretur nec ultra uim hostium iugentem sustinere posset 10 
ac iam de succursu desperasset, deditionem sub gratia (ut 
nunc loquuntur) fecerat, quam ita intellegebat, ut saluis cor- 

18 poribus dimitteretur. Uerum longe aliter Burgundus gratiam 
iuterpretabatur; nam liberum sibi esse dicebat eam uel ex- 
bibere uel in omnes deditos animaduertere; quod et taudem 16 
exsecutioni mandauit ac omnes in arboribus iussit suspendi 

19 existiruans eo pacto foederatis timorem incuti posse. Quod 
longe aliter euenit; nam hac suorum calamitate ita irritati 
sunt, ut nulli postea bostium parcerent, cum antea deuictos 

20 concessa uita non inbumaniter haberent. Interim foederati 20 
totis uiribus ad hostes tendebant Burgundusque iam recepta 
urbe ultra pergebat acciditque, ut neque foederati de ad- 
uentu illius certiores essent nec dux magnopere foederatorum 
curam gereret, quos potius contemnere quam timere uideri 
uolebat. Unde neutra pars de alterius adnentu resciuit, prius- 25 

21 quam hostein in conspectu iam baberet. Erant primi ag- 
minis uexilla tria, Suitensium nempe, Bernensium et Solo- 
durensium. Ii siquidem ceteros antecedebant, confestim uiso 

1 eo] & It. — 3 sexcentorum] B. sexingentorum AR. 
Vgl. Etterlin a. a. 0. p. 203. — 1 1 iam] fehlt bei R. — suc- 
cursu] successu R. — sub gratia] fehlt bei R. — 14 inter- 
pretabatur] R. interpbatur A. — 18 hac] hoc R. — 19 antea] 
ante R. — 22 ultra] B. ultro A. — neque] nec R. — 28 con- 
festim] B. confestiuique AR. 



Digitized by Google 



Lib. I. Cap. 3. 



55 



hoste retro ad suos miserunt, qui nondum e castris (natu 
mane erat) inouerant et, ut in auxilium eoruni accelerarent, 
hortabantur. Ipsi uero irilo minus hostem excipere parati 22 
erant; in genua itaque procunibunt ac deum in auxilium 
5 aduocant. Quo uiso Burgundus exclamat nulJam illis super- 
esse gratiam, sed omnes suspendio esse perdendos; nam ueniam 
eos petere existimabat. Sed quidam, qui tum aderat, foede- 
ratorum consuetudinis non ignarus: Non, o princeps mag- 
nanime, hi gratiam petituri, sed fortiter pugnaturi adueniunt; 

10 quotiescumque enini cum hoste congredi parant, diuinnm 
prius hoc pacto implorant subsidium. Burgundus uero ad- 23 
miratione plenus: Nnm, inquit, tarn paruae copiae nobiscum 
sunt puguaturae? Nam ii, qui pone sequebantur, nondum 
in conspectum uenerant. Uix hoc dicto foederatos in pedibus 24 

15 consistere ac structis ordinibus aduentare cernit. Nil igitur 
moratus suis congrediendi dat sign um, simul et torroentorum 
magistros ignem pulueri adhibere iubet. Qui non segniter 
officio functi quam plurimos ex foederatis perimunt. At 25 
ceteri nil suorum clade perterriti hostes fortiter inuadunt, 

20 qui et ipsi ingenti ui confhxere. Fit igitur proelium niemo- 
randum, cum foederati tarn parua manu copias hostium 
sustinent innumeras priusque mortem oppetere quam pedem 
referre contendunt. Interea dum tarn acriter dimicatur, uui- 26 
uersus foederatorum aduentat exercitus auidus certaminis ac 

25 perquam composite in ordinem redactus confestimque ui 
magna signa infert. Uerum impetum tan tum hostes nequa- 
quam sustinuere, sed sub initium pedem rettulere, tandem 

3 nilo minus] nihilominus R. — 5 nullam] nulluni R. — 
7 aderat] fehlt bei R. — 11 prius] fehlt bei R. — subsidium] 
auxilium R. — 12 tarn] R. täm A. — 13 pugnaturae] R. pug- 
naturi A. — 15 Nil igitur moratus] fehlt bei R. — 19 hostes] 
hostem R. — 21 copias hostium] hostium copias R. — 22 prius- 
que] priusquam R. — mortem] fehlt bei R. — 27 initium] 
initio R. 



Digitized by Google 



56 



Lib. I. Gap. 



uero tbederatis acriter infantibus apertae se fugae ruaudarunt. 

27 Dux uero suos pugnantes hortando manifesta etiaru subibat 
pericula fugientesque nunc castigando nunc precando ad 
pugnam reuocare nitebatur, quam etiam aliquot in locis 
restituit. Quin et fugientes quosdam ense, quem nudum 5 
gerebat, percussit; sed frustra; maior enim tinior minorem 

28 uincebat. Quapropter et ipse tandem suos nouissiraus fere 
sequi coactus est clamans et indignans, quod tarn foede se 
fugae mandarent. Foederati uero strenue, quoad Iicuit, uic- 

29 toriam persecuti sunt. Uerum cum haud magnum habereut 10 
equitatum nec hostem pedibus assequi possent, a persecutione 
tandem destiterunt ad castraque hostium conuersi, quae omni 
opulentia, diuitiis ac deliciis plus quam dici potest, referta 
erant, illa diripiunt ac ultra bellica tormenta innumera tantum 
auri, argen ti, gemmarum ac pretiosae uestis supellectilisque 15 

30 sunt adepti, ut ex pauperibus redditi sint ditissimi. Quicquid 
enim pretiosi Burgundus possidebat, non solum splendoris, 
sed et ostentationis gratia secum circumferebat, quem morem 

31 et purpurati sui obseruarunt. Sane cum ego aliquot postea 
annis Lucernam puer adhuc cum patre uenissem — is enim 20 
a Bauariae duce Alberto, cui a consiliis erat, orator tum ad 
confoederatos mittebatur — inter cetera admiratione digna, 
quae honoris gratia ei ostendebantur, insignem illum uidi 
adamantem, quem Burgundus tanti faciebat, ut omnibus 
rebus suis pretiosis anteferret. Admirandum profecto ac 25 

32 raris8imum naturae spectaculum! Nam praeter splendoris 
puritatem omni carentem uitio magnitudine sua mediocreni 
quoque excedebat iuglandem, cui etiam non erat dissimilis 
angulis decem et octo conspicuus. 

10 persecuti] prosecuti R. — 13 deliciis] delitiis R. — 
14 erant] fehlt bei R. — 15 pretiosae] R. praeciosi A. — 
supellectilisque] suppellectilisque R. — 16 sint] fehlt bei R. — 
17 pretiosi Burgundus] Burgundus pretiosi R. — 22 admira- 
tione digna] fehlt bei R. — 23 ei] illi R. 



Digitized by Google 



Lib. I. Cap. 3. 4. 



57 



Foederati igitur tanta uictoria laeti ad urbem Granson 33 
properabant. ubi breui onmis laetitia in acerbuni uersa est 
iuctum. Suos enim, quos adhuc uiuere credebant, arboribus 
cernebant suspensos et ille patrem, alius filiuni, fratreui, 
5 agnatuin uel amicum non sine lacrimis agnoscebat. Depo- 34 
sitos igitur sepulturae ruaudant calamitateraque tarn acerbam 
cum nuper parta conferentes uictoria ac considerantes raro 
in rebus humanis tarn absolutani accidere laetitiaiu, ut omni 
careat tristitia, satis superque suis hostium sanguine paren- 

10 tatutn esse censuerunt. Incidit pugna tam memorabilis in 
annum domini MCCCCLXXVI. 

At Burgundus tam insigni clade praeter opiniunem suam IV 
accepta quiescere haud poterat, sed animo aestuans ac sub- 
iude cogitans, quo pacto hostes ulcisci posset, iterum ingentes 

15 copias tam ex suis quam Gallis ac Italis contrahere coepit, 
machinarum praeterea uim ingentem et alia innumera, quae 2 
ad uictoriam consequendam spectare censerentur, comparauit, 
quod quidera illi facillimum erat factu, cum diuitiis et opibus 
omnes sui temporis superaret reges et principes. Fertur t cum 3 

20 a purpurato quodam suo reprehenderetur, quod contra rusticos 
tam insignem belli apparatum instmeret, ex quibus tarnen 
deuictis nullam gloriam relaturus esset, respondisse: At tu, 
quamuis superatus sim, dormire potes, ego uero haudquaquam. 
Omnibus igitur contractis copiis ad obsidionem oppidi 4 

26 Murton properauit anno fere post acceptam cladem exacto 
confestimque illud undique tormentis infestare et assidua op- 
pugnatione die noctuque urgere non destitit. Uerum egregie 5 
a confoederatorum defensum est praesidio, qui audito ducis 
accessu confestim populariter egressi sunt Bernaeque omnes 

30 conuenerunt. Distat urbs ea ab oppido Murton miliaria duo, 



15 ac] & R. — 16 alia] fehlt bei R. — 26 undique] 
fehlt bei R. — 27 noctuque] nocteque R. — 29 Bernaeque] 
Vgl. II, 2, 35: Constantiae. 



Digitized by Google 



58 



lÄb. J. Cup. 4. 



6 quae tarnen u pedite uix horis sex peragi possunt. Aderat 
et Keynhardus, Lotharingiae dux, cum equitatu, paruo tamen, 
a Burgundo expulsus et omni ditione spoliatus nec non Sigis- 
mund!, Austriae ducis, aduenerant equites. Cunctis igitnr 
collectis copiis ad hostem pergere statuunt praemissis specu- 5 
latoribus, qui eos de omnibus certiores reddere possent. 

7 Egressi igitur a Berna summo mane, cum uehementer plu- 
eret, recta Morton uersus tendunt. Interim speculatores prae- 
gressi non paruum concitarunt tnmultum; in hostes enim 
diligenter stationes obseruantes inciderunt, qui non amplius 10 
foederatos contemnebant, praecipue cum eos propediem ad- 

8 uenturos audirent. Confestim igitur Burgundus magnas pe- 
ditum et equitum copias nec non tormentorum uim ingentem 
in eam partem mittit, in qua exploratores uisi fuerant. Ipse 
uero ex aedicula, quam in loco excelso construi iusserat, 15 
cuncta arbitrabatur. Speculatores igitur ad suos regressi, 

9 quae uiderant, exponunt. A ducibus igitur, quid agendum 
sit, deliberatur ac uariae dicuntur sententiae. Qui enim rei 
militari8 peritiores habebantur, haudquaquam a uia dimi- 
candum esse censebant obtendentes, quod miles pluuia maderet 20 
ac fessus esset raagnaque illius pars, cum adhuc ieiuna esset, 
inedia flaccesceret. Sed et terra, dicebant, ob pluuiae uim 
tarn lubrica est reddita, ut miles non firmiter, sed aegre in 

10 luto consistere ualeat. Super omnia uero si deus et uictoriam 
concesserit, non tantum supererit diei, ut hostem fugientem 25 
persequi possimus. Tutius igitur esse, ut eo loco castris 
locatis militem reficerent ac crastina die ad pugnam pro- 
cederent; non enim periculo carere, si cum tarn magnis copiis 

11 temere congrederentur. Nam sexaginta milia hominum in 

1 pedite] pedito R. — 5 collectis] fehlt bei R. — 7 a Berna] 
Berna R. — 8 praegressi] progressi R. — 15 aedicula] Vgl. 
Etterlin a. a. 0. pag. 209: sin hüssly. — construi] constitui R. 
— 24 et] etiani R. — 25 supererit diei] diei supererit R. — 
29 milia] millia R. 



Digitized by Google 



Lib. I. Cap. 4. 



59 



Burgundi castris militare ferebantur, cum foederatoruin exer- 
citus nee tertiam attingeret parteni, equitatu quoque omnino 
impar esset. Alia uero pars certaminis auida hunc se morem 
a maioribus accepisse referebat, ut, quam primum hostis in 

B conspectum uenisset et pugnandi copiam fecisset, cum eo 
congrederentur; nil enim aduersariis terribilius esse posse 
quam aduentum subitum aggressionemque repentinam. Nec 12 
illud quaerendum esse, quantus hostium sit numerus, sed ubi 
consistat. Militem praeterea non adeo lassura, ut ex immani 13 

10 hoste et qui suos tarn impia perdidisset nece, uindictam 
sumere nequiret, sed potius optare, ut confestim ad hostem 
duceretur, quo diu exoptata ultione satiari posset, quae animi 
cupido corpora etiani uiribus exhausta facile recreare soleret. 
Dei insuper auxilium tarn iustae causae non defuturum, qui 14 

15 superbos euertere, humiles uero exaltare amaret. Irent igitur 
et confestim manus consererent, dum miles animo flagraret 
ac tantopere uindictam ex hoste capere desideraret. 

Haec dum inter se duces conferrent, uexillifer quidam 15 
magna uoce exclamauit: Quicumque foederatorum rem saluam 

20 esse cupit, me sequatur, confestimque elato uexillo pergere 
coepit. Quem s tat im omnes relictis ducibus sunt secuti. Quod 
illi uidentes uix impetrarunt, ut instruendorum ordinum ratio 
haberetur. Ex silua igitur, per quam eundum erat, egrensi IG 
tria constituunt agmina, primum, quod amissum uocari solet, 

25 secundum, quod tormenta inuaderet, tertium et magnum, 
quod post amissum cum hoste confligeret; sagittarios ex 



4 hostis in conspectum] in conspectum hostis R. — 5 ue- 
nisset et pugnandi] R. uenisset pugnandi A. — 8 esse] est R. 
— 9 lassum] lassum esse R. esse ist in A ausgestrichen. — 
immani] inani R. — 11 nequiret] ncquirent R. — 13 etiani] 
quoque R. — 14 iustae causae] R. iusta causa A. — qui 
superbos — amaret] Vgl. Lucas I, 51 und 52: Dispersit su- 
perbos mcnte cordis sui, Deposuit potentes de sede et exaltauit 
humiles. — 24 primum] fehlt bei R. 



Digitized by Google 



60 



Lib. I. Cap. 4. 



uiore a laeua, equites a dextra constituunt. Uix in ordines 
redierant, cum depulsis nubibus sol adeo splendere coepit, 
ac si numquam eo die pluisset, iamque bostis in conspectu 

17 erat egregie instructus ac confligere paratus. Foederati igitur 

in genua procumbunt ac post diuinuin inuocatum auxilium 5 
magno animo ac compositis ordinibus ad hostes tendunt. At 
11 Ii data opera eodem in loco remanebant, donec foederati 
sub pyxidum uenirent iactum. Quibus exoneratis ingentem 
illis intulere stragem praecipue equitibus, contra quos magnam 

18 tormentoruni partem direxerant. Mox igitur agmen secundum 10 
ueloci, ut iussum erat, cursu ad pyxides fertur interfectisque 
magistri8 tormenta in suam redigit potestatem. Interim ho- 
stium equites laxatis frenis ferociter magnum agmen foede- 
ratorum inuadunt; amissum uero cum pedite congreditur; fit 

19 atrox pugna caedesque editur ingens. Uerum cum equites 15 
densum foederatorum agmen et obiectis munitum bastis per- 
rumpere nequirent, licet totis anniterentur uiribus, interimque 
ingens tarn hominum quam equorum strages ederetur, primo 
fluctuare et pedem paulatim referre coeperunt, mox abiecto 
pudore in apertam declinarunt fugam; nam et pedites suos 20 

20 foederatis terga dedisse cernebant. Haec dux ex alto con- 
spiciens totum exercitum in fugientium properare iussit auxi- 
lium (nondura enim sciebat foederatos uniuersis adesse copiis), 

21 sed tarde nimium. Nam praeterquam quod sui nullibi pedem 
sistebant, uenientium etiam agmina perrumpebaut ac illa 25 
quoque secum trahebant in fugam, quorum tergo adeo uebe- 
menter tarn equites quam pedites foederatorum instabant, ut 

22 illos ne momento quidem sinerent quiescere. Undique igitur 
in fugam coniecti sunt et pars quidem castra repetit, non- 



2 coepit] cepit R. — 5 inuocatum] B. inuoratum A. im- 
ploratum R. — 12 redigit] rcdigont R. — 16 perrumpere] R. 
prumpere A. — 18 quam] R. qj A. — 19 et] ac R. — coe- 
perunt] ceperunt R. u. a. a. St. — 29 sunt] R. 8ut A. 



Digitized by Google 



Lib. I. Cap. 4, 



CA 



nulli uero abiectis arniis, quocumque timor impellebat, dis- 
perguntur, maxima niultitudo in lacum, qui cingens oppidum 
alluit, caeca ruit, quidam arbores ascendunt, ut eo pacto 
hostem fallere possent. Dux uero haec cernens et spem 23 
5 nullam ainplius superesse considerans et ipse demum se fugae 
mandauit subinde equos mutans, quoad tandem in tutnm 
abiit. Foederati uero pertinaciter fusos insecuti sunt et quos 
equites sternebant, pedites obtruncabant, ita ut non iani 
pugna, sed cruenta tieret trucidatio. Nemini enim ob ante 21 

10 acceptam parcebatur calaruitatem, sed omnes nobiles pariter 
et ignobiles pecorum instar et sine discrimine mactabantur. 
Quidam ascensis nauibus eos, qui se aquis crediderant, ob- 25 
truncare frustra manus in caelum tollen tes et lacrimis miseri- 
cordiam implorantes, nonnulli arboribus insidentes auium 

15 instar pyxidibus deiecere, alii domus integras, in quas se 
hostes receperant, incendere, ita ut undique clamor, ululatus, 
preces ac morientium audirentur gemitus ac longe plures 
fuga absumeret quam proelium. Tandem uero labore fessi 20 
et hostium satiati caede a persecutione desistunt et ad ca- 

20 strorum properant direptionem, cum subito rumor oritur 
Remondi comitem magnis ac integris aduentare copiis. Is 
enim ex alia oppidi parte castra locauerat, ubi uehementer 
illud tormentis quatiebat uni buic rei adeo intentus, ut ne 
sensus quidem pugnae tarn magnae ad illum peruenerit; nam 27 

25 post apertani etiam domini sui fugara multis ictibus muros 
conquassabat. Impossibile enim nec credendum uidebatur 
foederatos cum tarn immenso hostium numero et tarn repen- 
tine congressuros. Et profecto, si quis coniecturare uelit, et, 
haec et aliae Burgundi clades ob arrogantiam et hostium 

2 cingens] B. an gen 8 A. ingens Ii. — 6 mandauit] R. 
mandät A. — 7 uero] fehlt bei R. — 8 ut non iam pugna, sed 
cruenta fieret trucidatio] Vgl. Livius 28, 16: inde non iam pugna 
8ed trucidatio uelut pecorum fieri. — 1 1 et sine] et fehlt bei R. — 
19 et hostium] ab hostium R. — 26 conquassabat] quassabat Ii. 



Digitized by Google 



62 



Lib. I. Cap. 4. 5. 



28 contemptum potissimum sunt acceptae. Tandem uero coraes 
de omnibus certior factus collectis copiis non ad hostes, sed 
iu pacatum abire festinabat onjnibus tormentis et bellicis in- 

29 strumentis relictis. Foederati igitur rursus in ordines redacti 
hostis exspectabant aduentum; sed cum illum audirent abire 5 
nec ob lassitudinem insequi possent iamque nox ingrueret, 
ad diripienda, ut coeperant, conuersi sunt castra, quae omni 
referta erant opulentia, ibique tribus mansere diebus spolia 

30 diuidentes et labore exhausta recreantes corpora. Signa et 
bellica tormenta ciuitatibus in praedam eessere, reliqua a 10 
uulgo promiscuo direpta sunt. Cecidere in ea pugna, ut 

81 foederati referunt, hominum milia triginta et ultra. Ego 
quidem cum aliquando ad pugnae locum accessissem, tarn 
ingentes ossium uidi aceruos, ut maior etiam mihi caesorum 
numerus uideretur. Ex foederatis uero ultra ducentos de- 15 
siderati non sunt, plures uulnerati. Depugnatum est in die, 
qua deceru milium martyrum celebratur memoria, anno sa- 
lutis MCCCCLXV1I. 
V Foederati antequam ad propria redirent, Sabaudiae ducis 
ingressi sunt prouinciam, ubi multis captis et exustis castellis 20 
oppidum etiam Losannum cepere sicqne direptis et omnibus 
uastatis locis, per quae transierant, laeti cum spoliis domum 
sunt reuersi non solum ab liostis tarn potentis metu dehinc 
liberi, sed pecunia etiam et multis rebus pretiosis admodum 
ditati. 25 
2 Post hanc cladem multa, quae Lothoringiae duci ad- 
empta erant, a Burgundo defecere et ad prioris domini im- 



12 milia] millia R. — et ultra] fehlt bei R. Etterlin 
a. a. 0. p. 211 : dann es wurdent ob Drissig tusend menschen er- 
schlagen der vygenden. — 14 etiam] quoqueR. — 15 dncentos] R. 
ducentum A. — 17 milium] millium R. — 18 MCCCCLXVI1| 
Vgl. Markwart a. a. O. p. 124. MCCCCLXXVI Struve. — 
23 dehinc] fehlt bei R. — 26 Lothoringiae] Unsicher, ob 
Lothoringiae oder Lotharingiae. — 27 prioris] R. priorisque A. 



Digitized by Google 



Lib, I. Gap. 5, 



63 



perium sunt regressa, inter quae et Nanseium fuit, prouinciae 
caput illius. Ueruin cum Lotharingus non ignarus esset in- 
genii Burgundi, tiinere coepit, ne in eura omnem belli uer- 
teret impetum. A foederatis igitur petiit, ut, si quandoque 3 

5 ab hoste urgeretur, ei auxilium suis tarnen ferrent stipendiis, 
quod sibi haud grauate concessum est. Ob egregie enim 
operam in bello nauatam non parum amabatur et foederati 
tutius esse putabant uicino et illius quidem expensis succur- 
rere quam in propriis finibus hostem excipere et debellare. 

10 Burgundus interea suis e fuga collectis haudquaquam 4 
ueris exspectato tempore, sed media hieme Nanseium obsedit 
illudque acerrime oppugnare est adortus. Nec Lotharingus 
cunctatus est, quin subito foederatorum imploraret auxilium, 
quod et suo stipendio haud difficulter impetrauit. A Ludo- 5 

16 uico enim, Francorum rege, cum rei pecuniariae premeretur 
inopia, uim auri ingentem mutui nomine acceperat; nam cum 
is Burgundi potentiam, quam pridem expertus fuerat, timeret, 
clanculum Lotharingo fauebat et succurrebat, quod et Ar- 
gentinenses ac reliqui faciebant socii. Persoluto igitur foe- 6 

20 deratis stipendio confestim illos Lothoringiam uersus ducere 
coepit per loca iain antea a Burgundo deuastata ac post 
quadriduum sub horrendo frigore ac ingenti railitum fame 
et defatigatione non longe ab oppido sancti Nicolai castra 
posuit, quo etiam ingens equitatus conuenit non solum a 

25 sociis, sed etiam a Francorum rege missus. Nil igitur morati 7 
sequenti die structis ordinibus ad oppidum sancti Nicolai 
tendunt; id enim magnis Burgundi tenebatur copiis. Herum 
cum muris careret, alioqui miris excultum aedificiis, confestim 
et prius fere, quam hostis aduentum Lotharingi praesentiret, 

que erklärt sich dadurch, dass später über der Zeile et ein- 
gesetzt wurde, ohne dass que getilgt wurde. — 1 quae] quos K. 

— 2 caput illius] illius caput R. — 3 eum] illum lt. — 6 sibi] 
fehlt bei R. — 12 oppugnare] expugnare R. — 19 ac] & R. 

— 24 conuenit] aduenit R. — 28 miris] R. mirs A. 



Digitized by Google 



64 



Lib. I. Cap. Ü. 



captum est, ubi iterum in Burgunder est saeuitura, ita ut 
uon solura pecorum ritu mactarentur, sed in praeterfluentem 

8 praecipitarentnr Mosel lam. Pernoctatum est in eo oppido 
non sine magna fame militutn, ex quibus nonnuJli uim mellis 
ingentem ibi nactam deuorantes ita inflati sunt, ut non solum 5 
uehenienter aegrotare coeperint, sed multi etiam uitam ami- 

9 serint. Burgundus interea cum Lotharingi et foederatorum 
accessum percepisset, omnibus uiribus Nanseium oppugnare 
coepit sperans id, priusquam hostis auxilium ferret, expugnari 
posse. Tota igitur nocte numquam ab oppugnatione et tor- 10 
mentorum ictibus, qui manifeste a foederatis percipiebantur, 

10 cessatum est. Mane igitur et eo die, qui tribus regibus sacer 
est, foederati structis ordinibus ad hostes properarunt, qui 
castra sua egregie fossis et tormentis munierant, ita ut non 
sine aperto periculo lacessiri possent. Quod confoederati in- 15 
tellegentes per regionis gnaros se ad diuersum castrorum 

11 situm duci iusserunt. Per saltus igitur, uepres et torrentes 
circumducti magno labore loci superarunt iniquitatem rureum- 
que in ordines redacti fessi et udi (nam uehementer ningebat) 
ad hostes properabant. 20 

Burgundus interea cum hostes a tergo instare sentiret, 
machinas eo iubet dirigi. Sed iam et priusquam id fieri 



3 mosellam] fehlt bei R. — 4 magna] R. magno A. — 
5 nactam] inuentam Ii. Vgl. Neue a. a. 0. II*, 30G und 
Draeger a. a. 0. P, 158; ferner II, 4, 13 comminisci; II, 5, 20 
eraen8am; II, G, 50 nacta uictoria; II, 7, 48 adeptos. Vielleicht, 
natam. — 15 lacessiri] Vgl. K. E. Georges, Wortformen unter 
lacesso und Neue a. a. 0. II*, 416. — 16 per] R. per ist io A 
ausgestrichen, kann aber nicht entbehrt werden. — 18 rursum- 
que] B. rursüque A. rursusque R. — 22 iubet — iam] R. iubet 
dirigi Iubet sed iam A. Das erste iubet steht über der Zeile 
zwischen eo und dirigi; das zweite ist nicht ausgestrichen. Es 
ist wahrscheinlich, dass es gestrichen werden sollte; doch würde 
es auch in den Text passen: machinas eo iubet dirigi. Iubet. 
Sed iam et priusquam id fieri posset 



Digitized by Google 



IAb. I. (Jap. 6. 



posset, certamen contractu«! erat. Et iterum sol dispulsis 
nubibus splendescere coepit. Magiiis itaque uiribus utrimqne 12 
pugnatum est. Sed tandem et post ingentem caedem uictoria 
a foederatis stetit. Dux ipse, aut quod fugere uollet seu non 
5 posset, confossus periit. Ceteri, quocumque eos timor aut 
spes salutis iinpellebat, diuersi abiere estque iterum praeda 
ingens parta ac ita demum Burgundica bella duce destituta 
cessarunt. Fuit Carolus dux staturae mediocris, animi ex- 13 
celsi, magnanimus ac ultra modum liberalis, iustitiae, ueri- 

10 tatis ac pietatis cultor bonorumque et nirtute praeditorura 
non tarn amator quam admirator, quibus omnibus pro uiribus 
subuenire quaerebat. Diuitiis uero ita praecellebat, ut in 14 
omnibus bellis numquam inopia laboraret. Cuius rei causa 
fuit modestum in suos imperium et ordo mirandus. Ob tales 

15 igitur uirtutes a suis non solum ut bonus princeps, sed tam- 
quam pius parens colebatur. Nec sub initium creditum est 
illum oppetiisse ac raulto tempore reditus eius tamquam ui- 
uentis a plerisque exspectatus est, quamuis constaret illum 
a Lotharingiae duce honorin'ce Nanseii esse tumulatum. Sola 15 

20 illum laudis gloria et iusto maior cupido transuersum egit, 
unde aduersa sua fortuna tandem in confoederatos et rusticos, 
quos ipse mendicos appellare solebat, impegit, cum antea Fran- 
corum regi leges dixisset, imperio arma iotulisset, Geldriae 
ducatum acquisiuisset, Frisios domuisset, Lothoringum ex- 

25 pulisset ac omnes uicinos suos iussa sua exsequi compnlisset. 

Post Burgnndi imperium Ludouicus, Francorum rex, 16 
Burgundiae ducatum a domino de Alebret, illius praefecto, 

1 sol dispulsis n.] dispulsis n. sol R. — 2 nubibus] R. 
nubis A. — 4 seu non] aut quod non R. — 7 ac] atque R. 

— 18 a plerisque exspectatuB e8t] expectatus est a plerisque R. 

— 23 imperio arma iotulisset] . . . io arma .... lisset; diese 
drei Worte stehen in A auf dem Rande; mehr als das Ange- 
gebene ist nicht erhalten. — 24 domuisset] B. domasset AR. 

— 25 suos] fehlt bei R. 

Rück, Pirckfaeimers Schweizerkrieg. 5 



Digitized by Google 



66 Lib. t. Cap. 5. 

accepit, cui postea ob proditionis mercedem Nauarae regnum 
cessit. Defecit et Hannoma magnaque Picardiae pars et ni 
Maximiiianns, Frederici Caesaris natus, cui nnica Burgundi 
filia nupta erat, tantis periculis obuiam ire maturasset, Flan- 
dria et Brauantia cum Holandia, Selandia et omnibus pro- 5 
uinciis in Galli ditionem deuoluti feudi nomine, ut ipse prae- 

17 tendebat, pemenisset. Hinc discordiarum, motuum ac bel- 
lorum initia emersere, quae in praesentem usque diem tarn 
Burgundi quam Galli successores quasi hereditario iure di- 
uersimode exagitarunt. 10 

18 Eluetii interim a bellico quieuere tumultu. Nu IIa enim 
potentia tanta erat, quae illos post oppressum Burgundum 

19 lacessere auderet. Submittebant tarnen identidem nunc Maxi- 
miliano nunc Gallo petenti auxilia non ideo tantum, quod 
iuuentutem in militari disciplina exercere cuperent, sed quia 15 
utrumque timerent seu potius odio haberent ac utriusque 

20 partis successus illis foret suspectus. Et profecto omnes Ger- 
mani arma et eam militandi disciplinam, qua nunc utuntur, 
ab Eluetiis accepere abiectis scutis, quibus antea omni uro 

21 nationum more utebantur. Experientia enim discebant illa 20 
haudquaquam pbalangi et hastarum niolentiae resistere posse. 
Ac ideo ad meam usque aetatem sarisas, bipennes et gladios 
ferentes Eluetii dicti sunt, etiamsi in media Germania essen t 
nati, quoad tan dem ob Eluetiorum odiura et perfidiam pro- 

1 ob proditionis mercedem] fehlt bei R. — 5 Selandia] 
& Zelandia R; doch ist et in A getilgt. — 8 emersere] Vgl. 

Apud nos tot bellorum sunt motus ac tumultus .... 

tot.... mutationes singulis emergentes diebus in dem von 
mir in den Blättern für das bayerische Gymnasialschulwesen, 
XXJI (1886), 533 ff. herausgegebenen Briefe Pirckheimers vom 
23. Nov. 1494. — quae] qui R. — 9 hereditario] hacredi- 
tario R. — 15 disciplina] disciplina suam R. — exercere] 
exerceri R. — 22 sarisas, bipennes] Vgl. Heinrich Ulmann, 
Kaiser Maximilian I. I (Stuttgart 1884), 857. — 24 et per- 
fidiam] fehlt in R. Pirckheimer meint wohl die Preisgebung 



Digitized by Google 



Lib. 1. Gap. t>. Lib. It. Cap. 1. 



67 



uincialium milituin nomen, hoc est landesknecht, emergere 
et celebre esse coepit. 

Liber Posterior. 

5 Superiori libro Suitensium originera et incrementum per- 
quara breuiter exposui. Nunc uero causam et semina huius 
belli explicare conabor. Sed priusquam id fiat, non ab re 
forsitan erit statum eum, in quo tum Germania fuerit, altius 
recensere, quo facilius percipi possit, unde tantus motus ortum 
10 sumpserit. 

Postquam Maximiiianus, PViderichi tilius, Burgundi filiam 2 
uxorem duxit totamque illius ditionem in suam redegit pote- 
statem, maximis agitatus est procellis. Cum enim Gallus 
potentiam externi timeret principis, numquam destitit illum 

15 et clam et aperto Marte lacessere, populos subiectos 9ollicitare 
ac omnia moliri, quo tantum hostem ex nuper acquisitis se- 
dibus pellere posset. Nec id difficile factu est uisum, cum 3 
ob populi odium et leuitatem innatam, qui alienigenam do- 
minum haud aequis aspiciebat oculis, tum ob iniurias et ex- 

20 actiones quorundam, qui Maximiliano cari erant et non tarn 



des Herzogs von Mailand durch die Schweizer im Jahre 1500. 
Siehe hierüber Ulmann a. a. 0. I, 799 ff. — 1 landesknecht] 
Vanbtöfnedjt R. Vgl. Markwart a. a. 0. p. 78. Die Schreibweise 
von A „landesknecht* 4 ist wichtig für die Ableitung des Wortes, 
da auf „landtsknecht" „bei der zerfahrenen Orthographie jener 
Zeit kein grosses Gewicht zu legen ist 1 *. Vgl. Ulmann a. a. 0. 
I, 856, Anm. 1. — 2 Nach coepit folgt mit roter Tinte: Libri 
prhni finis. Bilibaldi Pirckeymeri liber posterior De bello El- 
uetico siue Suitensi. — 6 causam et semina huius belli] Vgl. 
Cicero de offic. II, 8, 29: bellorum ciuilium semen et causa. — 
Heini na | R. seminaria A. — 7 ab] abs R. — 10 sumpserit] sum- 
serit R. — 12 uxorem] B. in uxorem A. — 13 Gallus] Nach 
Gallus folgt in A „e"; aber da das Wort, über dem es steht, 
durchstrichen ist, so ist wohl auch „«'" als getilgt anzusehen. 
— 18 alienigenam] alienigenum R. — 20 cari] chari R. 

5* 



Digitized by Google 



68 



lAh. II. Cap. 1. 



Uli iniponebant quam undique enm subditis reddebant in- 
4 uisum. Cotidie itaque prouinciae et ciuitates deficiebant sub- 
ditique a Gallo stimulati et inducti principi suo rebellabant, 
quoad Gallus tandem post multas aceeptas et illatas clades 
a manifesto destitit bello populique subacti iterum ad officium 5 
6 rediere pristinum. Quoa motus si quis describere uellet, uei 
luculentissimam condere posset historiam. Per raultos enim 
annos utramque exagitarunt partem, ita ut nec praesenti 
aeuo finem sint adepti. 

6 Interea et dum Maximilian us externis detinetur bellis, 10 
Mathias, Ungariae rex, ob causas relatu nimium longas Fe- 
dericum Caesarem uehementer urgere coepit illique praeter 
alia innumera uniuersam fere Austriam cum metropoli ipsa 

7 Vienna ademit. Erant tum Bauariae duces admodum po- 
tentes ac Austriae domus aemuli, qui oblata occasione freti 15 
et Caesarem ipsum contemnebant et multa cotidie per uim 

8 non desinebant perpetrare. Albertus igitur dnx Ratisponam 
ciuibus dedentibus occupauit, Georgius uero, qui ditissimus 
et potentissimus habebatnr, uicinas Sueuorum ciuitates et 
populos assiduis iniuriis infestabat eoque insolentiae deuenerat, 20 

9 ut nec legatos eorum audire uellet. Ciuitates igitur omni 
ope destitutae ex Federici consilio foedera inter se inennt; 
quibus mox praelati, ut uocant, cum nobilitate se coniunxere 
ac bellum Georgio, ni coeptis desisteret, inferre cogitarunt. 
Qui cum inopinato uim tantam contra se insurrexisse cer- 25 
neret, non solum innatum deposuit fastum, sed ex super- 

10 bissimo redditus est humillimus. Omnia igitur, quae per 
uim ademerat, ui quoque reddere est coactns ac ingentem 

1 inuisum] infensum R. — 5 subacti] subiecti R. — 
18 cmibusj R. ciuubus A. — 22 destitutae] R. destituti A. 
— 23 uocant] uocantur R. Ut uocant = wie man sie nennt, 
die sogenannten. Vgl. II, 8, 7: praeses, ut uocant, siluae ni- 
grae. — se coniunxere] se iunxerunt R. — 27 humillimus] B. 
humilimuft AR. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 1. 



69 



insuper pecuniarum summam persoluere adactus. Sed et 
Albertus dux Ratisponam restituere beneficii loco duxit; natu 
Federici gener erat. Mox igitur confoederatio Sueuica eam 
induit arrogantiam, quam Bauari nuper exuerant, nihilque 
5 imperuium uirtuti ac potentiae suae esse duxit. Interim 11 
Mathias rex moritur nec longe post Federicus superstes fuit. 
Ita Maximiiianus non solum paternum recuperauit iniperium, 
sed Ungariam ingressus Albam etiam Regalem ui cepit, uni- 
uersum regnum procul dubio assecuturus, nisi illum militum 

10 suorum destituisset fides. Dehme in Germaniam uersus in- 
feriorem Philippo filio, qui postea Hispaniarum imperium 
sortitus est, regni tradidit habenas. Is enim iam adoleuerat. 
Inde ad patruum Sigismund um, Austriae ducem, conuersus 12 
uniuersam eius ditionem illo resignante suscepit. Clarus fuit 

15 Sigismundus inter omnes aetatis nostrae duces, optimus, hu- 
manissimus ac liberalissimus princeps et adeo potentia ex- 
cellens, ut inter cetera bella Venetis quoque arma inferre 
sit ausus, quos multis etiam cladibus affecit, et ni suorum 
proditione fuisset impeditus, egregiam procul dubio rettulisset 

20 uictoriam. Uerum quemadmodum in rebus euenire solet hu- 13 
manis, nec probitas eius tarn insignis nec liberalitas ac bene- 
ficentia immensa, non senectus demum extrema illum a uio- 
lentia et subditorum iniuria uindicare potuit. Coactus enim 
est [iniuriis] etiam imperii sui habenas deponere ac Maximiliano 

3 confoederatio] foederatio R. — 7 Maximilianus] R. Maxi- 
milianus <y A. Der Strich durch qj ist wohl Tilgungszeichen. 

— 8 Albam — cepit] Münch a. a. 0. übersetzte: .... gewann 
mit gewaffneter Hand die Königeskrone! ! — uniuersum regnum 

— deBtituisset fides] fehlt bei R. — 10 uersus] reuersus R. — 
12 iam] fehlt bei R. — 14 eius] fehlt bei R. — clarus] fehlt 
bei R; es ist in A durch zwei Zeilen von fuit getrennt, da 
das Dazwischenliegende durchstrichen ist. — 16 ac] & R. — 
et adeo potentia excellens] & p. e. a. R. — 21 beneficentia] 
munificentia R. — 23 subditorum] proditorum R. — 24 iniuriis] 
inuitus R. iniuriis ist wohl Corrcctur des vorhergehenden iniuria. 



Digitized by Google 



70 



Lib. II. Cap. 1. 



tradere regi, quam tarnen impietatem breui dignae subsecutae 
sunt poenae. 

14 Tantis itaque successibus non tarn Maximiiianus rex 
quam potentes eius elati animo uoluere coeperunt, sub qua 
honesta occasione Eluetiis bellum inferre ac olim acceptas 5 
iniurias uindicare possent. Et haec potissima causa discor- 

15 diarura fuit. Coeperunt igitur uicinos Churienses, Engadi- 
nenses et Grisenses multis uexare iniuriis nec non arces 
quasdam Churiensis episcopi occupare et alia machinari, 
quae animum eorum irritare possent. At illi quamuis illatas 10 
iniurias moleste ferrent, consilio tarnen prius quam armis ex- 

16 periri statuerunt. Missis igitur legatis regium animum de- 
mulserunt ac Constantiensis episcopi intercessione impetrarunt, 
ut omnes discordiae ac illarum fomites iuris deciderentur 
ordine. Interea Gallus contempta Philippi aetate Geldriae 15 
ducem contra illum concitauit, unde Maximilianus rex in 
eius auxilium, antequam clades aliqua acciperetur, properare 
fuit compulsu8. Sed priusquam abiret, suis mandauit, ut iure 

17 potius quam armis contendere uellent. At illi mandatorum 
immemores, aut quia regis sui animum clam percepissent aut 20 
quod sua sponte uiolenter grassari cuperent. non solum iuris 
respuerunt aequitatem, sed nouas etiam iniurias ueteribus 

18 addere et aduersarios stimulare coeperunt. Illi uero cernentes 
nec iuri nec aequitati superesse locum, clanculum cum El- 
uetiis, qui et ipsi cotidianis afficiebantur iniuriis, foedera 25 
ineunt — nam antea non penitus inter eos conueniebat — 
sicque ad repellendas iniurias se accingebant. Pariter et 
Caesariani arma expedire, milites instruere ac sedulo omnia 

19 ad futurum bellum praeparare coeperunt. Sed et Sueuiae 

1 tarnen] tantam R. — subsecutae] sequutae R. — 11 mo- 
leste] modeste R. — 12 regium] Regis R. — 22 nouas] R. 
nouis A. — n. etiam] etiam n. R. — 26 nam antea non 
penitus inter eos] n. a. i. e. n. p. R. — 28 Caesariani] Cae- 
sarea ni R. 



Digitized by Google 



Lih. II. Cap. 1. 71 

cotifoederatos ex societatis forma admonebant, ut instructi et 
parati ad imminens essent certamen subinissis interim, qui 
igni, caede et rapinis aduersarios lacessere nou desinerent. 
Quibus repulsis et animis utrimque irritatis bellum paulatim 
5 gliscere et initiura sumere coepit. Eius rei culpam Eluetii 20 
potissimum in Paulum de Liechtenstein et Gossenbrat, Au- 
gustensem olini mercatorem, reiciunt. Ii enim ex humili 
Ioco in altum elati diuitiis et poteutia inter cunctos prae- 
cellebant regios et, ut fertur, obscuritatem suam insigni aliquo 

10 facinore illustrare cupiebant. 

Interea Curieusis moritur episcopus confestinique Cae- 21 
sariani episcopatus quibusdam arcibus occupatis subditos quo- 
que iussa facere compellunt. Quibus reoitentibus ac uim ui 
repellere conantibus iterum res ad arbitriura Constantiensis 

15 deducta est episcopi ac eo mox defuncto ad Augustensem 
deuoluta episcopum. Sed interim ab iniuriis cessatum non 22 
est. Curienses igitur ac socii cum uiderent nil aequi se im- 
petrare posse, ne tarnen subito rem tantam aleae committe- 
rent, iterum per legatos cum Caesarianis egere. Quibus non 

20 sine ignonnnia reiectis coepere et illi se ad bellum accingere. 
Regii interim Monasterii uallem occupare contendunt. Quod 23 
intellegentes confoederati collectis copiis obuiam pergunt; sed 
priu8quam ad raanus uentum esset, rursus factae sunt indutiae 
exercitusque dimissi. At Caesariani in discessu domus quas- 

25 dam rusticas incendunt pecoraque abigunt, quibus irritati 
confoederati par pari referunt. Rursus igitur copiae reuo- 24 
cantur et ad pugnam instruuntur. Uerum Caesariani et uiribus 

1 societatis] B. societis A. foederis R. — 7 Ii] Hi R. — 
11 Caesariani] Caesareani R. — 13 iussa] fehlt bei R. — 
17 nil aequi se] se n. a. R. — nil] nihil R. — 19 Caesari- 
aniß] Caesareanis R. — egere] egerunt R. — 20 et illi] et 
fehlt bei R. — 23 esset] est R. — rursus] iterum R. — 
factae sunt indutiae] i. f. s. R. — 24 Caesariani] Caesareani R. 
und so immer. — 27 instruuntur] instituuntur R. 



Digitized by Google 



72 



Lib. II. Cap. 1. 



et militum robore longe praestabant, quibus tarnen confoe- 
derati, licet rustica et collecticia manu constarent, nequa- 

25 quam cessere. Praecedebat confoederatorum exercitum uir 
quidam staturae ingentis, lorica indutus longiori ac galea 
tectus lata. Uic hostiuui ductores ad singulare prouocabat 5 
certamen. Confestim igitur quidam emicuit ac cum illo con- 
gressus lancea hominem transuerberauit cumque illum spoliare 
contenderet, ob coronae rasuram sacerdotem fuisse deprehendit. 

26 Interim totis concurritur uiribus, sed non diu certamen per- 
durauit. Confoederati enim longe inferiores uincuntur et 10 
multis ex suis amissis in fugam uertuntur. Caesariani autem 
uictoria illa egregie usi sunt. Engadinensem enim uallem 
ingressi eam totam usque ad uicum Sarnetz ferro et igni 

27 uastarunt. Inde et Monasterii uallem combusserunt ac diri- 
puerunt capta et abducta abbatissa. Nec his contenti ab 15 
aha parte oppidum Meyenfelt occupant nec non Furstenberg 

28 in suam redegerunt potestatem. Confoederati uero cernentes 
se hosti tarn potenti haudquaquam pares esse, confestim El- 
uetios in auxilium aduocant. Qui nihil cunctantes e uestigio 
copias eduxerunt et in confoederatorum aduolant subsidium 20 
satius esse ducentes sociis ferre suppetias quam sine illis 
bellum, quod sibi quoque imminere cernebant, sustinere. 

29 Uerum antequam ultra pergerent, ex ueteri instituto 
leges sanciunt, quas ultra capitis poenam iuramento quoque 
firmarunt, quarum haec fere forma fuit: Duces ex fide cuncta 25 
peragunto, milites diligenter imperio parento, iniussi ordines 
haud derelinquunto, a tumultu et seditionibus cauento, pugna- 

30 turi silentium, quantum fieri potest, seruauto, fugam nequa- 
quam ineunto, socios fugientes caedunto, deuictis hostibus ad 



2 collecticia] collectitia R. — 4 lorica indutus longiori] 
longiori lorica indutus R. — 13 igni] igne R. — 18 potenti] 
potentiae R. — 20 confoederatorum] foederatorum R. — 27 de- 
relinquunto] R. derelinquento A. — 29 ineunto] R. iniunto A. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 1. 2. 



73 



spolia iniussi et priusquam uictoria plane sit parta, haud 
conuertunto, igaem aedificiis iniussi non iniciunto, arma in 
hostico nec die nec noctu exuunto, a molendinorum exustione, 31 
ecclesiarum spoliatione, mulierum, uirginum et sacerdotum 
5 uiolatione penitus abstinent«, captiuum inter proeliandum 
non ducunto, sed interficiunto. Quod si quis contra ierit, 
mors poena esto. Proinde inter cetera etiam imperatum fuit, 32 
ut unusquisque ex ueteri instituto farinam ex auena con- 
fectam, quantum ei in quatuordecim dierum cibum sufficeret, 

10 nec non calceorum par nouum secura deferret, quo omni alio 
commeatu deficiente saltem per mensis dimidium hoc alimento 
in hostico perdurare ualerent. 

Uerum priusquam ultra pergamus, pretium fortassis operae II 
haud deerit, si palam fecerimus, quibas tum prouinciis con- 

15 foederati et Eluetii imperauerint. Ita enim facilius intellegi 
poterit, quautis uiribns tanti belli molem sustinuerint. Curi- 2 
enses igitur, Grisenses et Engadinenses eos Rhetiae occupa- 
bant montes, qui ab Adula monte et Rheni fontibus ad Ita- 
liam usque protenduntur. Eluetii uero longe etiam maiorem 

20 possidebant terram, siquidem a solis ortu Adula monte ac 
Rheno fiuuio a reliqua segregabantur Germania, ab occasu 3 
autem ad Lingones usque, quos nunc Burgundos uocamus, 
pertingebant ac meridiem uersns non solum Iurassum raontem 
ac adhaerentes tenebant Alpes, sed transgressi etiam multa 

25 ex Tricasinis et Alobrigibus, quos nunc Sabaudienses uocant, 
occupauerant. Basiliensium uero fines occiduam tenninabant 4 
oram, ita ut quicquid ab ortu Rheni Basileam usque contiue- 



2 conuertunto] conuertuntor. Vgl. Sallustius de bello 
lug. 101, 6: dein Numida cognito Bocchi aduentu clam cum 
paucis ad pedites conuortit. — non iniciunto] ne iniiciunto R. 

— 14 quibus tum prouinciis confoederati] qu. pr. tum Foe- 
derati R. — 15 imperauerint] impetrauerint R. — 19 proten- 
duntur] B. pertenduntur AR. — 20 possidebant] occupabant R. 

— 22 autem] fehlt bei R. — 24 ac] fehlt bei R. 



Digitized by Google 



74 



Mb. IT. Cap. 2. 



batur, plane Eluetiis pareret praeter solam urbem Constantiam 
et quatuor oppida niinora, quae Rhenensia uocantur, Waltzhit 
nempe, Lauffenberg, Sechingen et Rheynfelden; nam ea iuris 

5 erant Austriaci. His igitur uiribus Eluetii confisi ad bellum 

se accingebant. Nec secus agebant Caesariani, siquidem soeiis 5 
aduocatis Sueuis ipsi quoque undique uires suas contrahebant. 
Eluetii igitur collectis copiis contra Caesarianos pergunt, qui 
castra posuerant in loco montano et angusto iuxta Meienfeld, 
nomine Lutzelsteyg, unde excurrentes ac Rhenum trans- 

6 gredientes cuneta ferro et igni uastabant. Ceterum aduenien- 10 
tibus Eluetiis cum se tantis copiis impares uiderent, retro- 
cessere. Eluetii uero progredientes oppidum Meyenfeld rursus 

in suam redigunt potestatem capto barone de Brandis, in 

7 enius ditione ea erat regio. Inde procedentes totam pro- 
uinciam Balgeu ad Ariensem usqne montem suo subiciunt 15 
imperio colonosque imperata facere cogunt non parua ab iis 
extorta pecunia. Quo facto rursus contra Caesarianos per- 
gunt, qui copias cunetas in oppido Bregenz contraxerant, 

8 quo Eluetios ab ulteriore progressione arcere possent. Quam 
primum igitur auditum est Eluetios appropinquare, Caesariani 20 
ad arma conclamant ducesque, ut contra hostes educant, hor- 
tantur. At i Iii nihil temere agendum censent, sed priusquam 
obuiam eant, speculatores emitti iubent, qui hostiles inspiciant 
copias ac duces certiores reddant, quam magna Eluetii ad- 
uentarent manu. 26 

9 Herum accidit, ut ingens forte nebula exorta ita cuneta 
offuscaret, ut speculatores nil certi renuntiare possent. Mi- 
lites igitur morae impatientes magno clamore pugnae signum 
exposcunt et ni mox in hostes ducantur, ultro se minantur 

10 uastabant] R. uestabant A. — 12 rursus] iterum R. — 
13 redigunt] redigerunt R. — 15 Balgeu = "Wallgau im Ul- 
timi von Feldkirch bis Bludenz. — subiciunt] subiieiunt R. — 
18 Bregenz] Bregnz A. — 24 ac] & R. — 29 exposcunt] 
poscunt R. — ultro] ultra R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Gap. 2. 



75 



exitnros. Ea militum importunitate duces coacti licet inuiti 10 
milites eductos in ordinem redigunt sicque instructi ad hosfces 
perguut, qui et ipsi magno silentio uniuersis aduentabant 
copiis. Interea equites quidani Caesariani praegressi in ho- 11 
5 stium incidunt equites, qui adraoduui pauci suorum ante- 
cedebant agmen. Quibus raox in fugain uersis et a peditibus 
exceptis ex propinquo cernunt hostiles copias plus quam ex 
uiginti milibus constare hominibus. Uersis igitur equis ad 12 
duces aduolant ingentem hostium numerum aduentare nun- 

10 tiantes, quibus ipsi omnino essent impares; nam licet equi- 
tatu insigni praestarent, peditum tarnen numero longe erant 
inferiores. Uisum igitur est ducibus, ut priusquam conflige- 13 
retur, retro ducerentur copiae. Iubent igitur, ut milites nil 
mutatis ordinibus, praeterquam quod nouissirui priores per- 

15 gerent, paulatim militari more regrederentur. Sed longe 
aliter uox illa est excepta. Milites enim paulo ante feroces 
adeo ea exterriti sunt, ut illam fugae signum esse putarent. 
Aduentabant interim Eluetii et iam nouissimos, nisi quantum u 
prohibebant equites, adoriebantur. Fit igitur fuga aperta 

20 ignauique fortes etiam una fugere cogebant omnesque Ber- 
gentium uersus tendunt. Erat lacuna ingens, in quam lacus 
aestiuo tempore et liquefacta niue Alpium restagnabat; tum 
uero aqua carebat, sed caeno altissimo erat oppleta. Ad hanc 
fuga delati, quoniam iter illac recta Bergentium uergebat, 

25 transire conabantur; sed tanta erat fossae latitudo ac caeni 15 
profunditas, ut nemo illam exsuperare posset. Ingressi igitur 
primi a sequentibus conculcabantur interimque foeda colluc- 
tatione ab illuuie absorbebantur, donec lacuna tandem penitus 



4 praegressi] progressi R. — 7 exceptis] excepti R. — 
ex propinquo] a propinquo R. — hostiles] hostibus R. — 8 mi- 
libus] millibus R. — 12 Uisum igitur] Igitur uisum R. — 
13 nil] nihil R. — 19 Fit] fuit R. — 22 liquefacta] R. lique- 
facto A. — niue Alpium] alpium niue R. 



Digitized by Google 



76 Lib. II. Gap. 2. 

16 cadaueribus oppleta sequentibus et transitum praeberet. Et licet 
fugientes manifestam prae se cernerent perniciem, ut tarnen 
imminentem efFugerent mortem, in manifestum ruebant in- 
teritum. Qui uero regionis gnari erant, paruo circuitu lacunae 
euitarunt periculum. Instabant interim Eluetii ac nouissiraos 5 
caedebant; sed ab equitatu, quem oppido formidabant, coerce- 
bantur, quominus solutis ordinibus temere insequerentur. 

17 Praeter eos igitur, quos lacuna absorpsit, pauci in perse- 
eutione ceciderunt, reliqui omnes salui peruenerunt Bregen- 
tium. Mox ab hostium liberati timore contra duces tumul- 10 
tuari coeperunt ac illis calamitatem hanc ferebant acceptam, 

18 quo propriam culpam in aliorum reicerent caput. Coacti 
sunt igitur duces militum cedere impudentiae, donec motus 
ille aliquantisper deferbuisset. Et profecto si quis recte con- 
siderare uelit, non solum ea clades, sed omnes aliae ob mi- 15 
litum praecipue temeritatem nimiumque hostium acceptae 
sunt coutemptum, cum Eluetii nil nisi ex praescripto agerent 
ac diligentissime disciplinam seruarent militarem, Caesariani 
uero ac Sueui nimium propriae confiderent uirtuti. Ex quibus 
potissimum Ulmenses male audiebant, tamquam clamore essent 20 

19 ferocissimi, manibus uero ignauissimi. Hoc plane constat 
unica ea calamitate adeo Sueuorum concidisse audaciam, ut 
deinde haud facile hostilem perferrent aspectum, tametsi ad 
manus nondum peruentum fuerat nec adeo ingens submer- 

1 oppleta] repleta R. — et transitum] In A ursprünglich 
transitumque ; dann wurde & über der Zeile vor transitum ein- 
gesetzt, ohne dass que getilgt wurde, quoque transitum] R. Viel- 
leicht viam et transitum. — 6 oppido] (= gewaltig) übersetzt 
Münch a. a. 0. (p. 128): „von der Stadt aus"! Vgl. Apuleii 
Metamorph. II, 25: ... mihique oppido formido cumulatior qui- 
dem . . . — 8 absorpsit] Vgl. Georges, Lex. der Lat. Wortformen 
unter absorbeo. — 9 ceciderunt] caecidere R. — omnes] fehlt 
bei R. — 10 Mox ab] Mox ibi ab R. — 12 Coacti sunt igitur] 
coacti igitur sunt R. — 20 Ulmenses] fehlt bei R. — 22 adeo] 
fehlt bei R. — 24 submersorum erat] erat submersorum R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 2. 



77 



sornm erat numerus; nam haud ultra quingentos sunt desi- 
derati, licet quidam numerum hunc extenuent, alii uero ad- 
augeant. Ceterum timor ille cura semel militum occupasset 
an i mos, non adeo facile potuit exstirpari. 

5 Eluetii cum hostibus obuiam ire non auderent, conuersi 20 
retro abibant igne interim ac ferro cuncta diuastantes aut 
paganos aere multantes ingenti. Inde rursus transgressi 
Rhenum undique in locis opportunis constituunt praesidia, 
quo hostes facile a transitu arcere possent. Caesariani uero 21 

10 ac 80cii Sueui, quo acceptam ignominiam uindicare possent, 
post Heluetii exercitus dissolutionem Rbenum transgressi op- 
pressisque praesidiis late igni ac ferro sunt grassati ac prae- 
cipue baronem de Saxo magno affecerunt detrimento. Ce- 22 
terum cum per fumi signum, quo Eluetii subsidium a suis 

15 implorare solebant, hostes appropinquare intellexissent, in- 

- 

genti capta praeda in tutum se recepere. Ac ita nunc hi 23 
mox illi superato Rheno aduersarios infestabant euenitque 
aliquando, ut Eluetii structis ordinibus per Rheni transirent 
fluenta, qui hiemis illic tempore et ante Alpinae niuis disso- 

20 lutionem, priusquam lacum Bergantinum ingrediatur, ali- 
quando uadosus esse consueuit, cumque anteriores iam ter- 
ram attigissent, subito rumor exortus est ad esse hostes; nam 24 
equites, qui stationes seruare solebant, cum Eluetiorum tran- 
situm percepissent, speculantes adequitabant. At duces suo- 

25 rum agmen consistere iubent, donec explorari posset, quid 
hostis moliretur. Unusquisque igitur iu eo, quem sortitus 25 
erat, loco stetit ordinibus plane seruatis, ita ut ii, qui terram 
contigerant, illic quoque consisterent , qui uero adhuc in 
flumine comprehensi erant, in eo quoque perseuerarent, tam- 

1 haud] non R. — 2 hunc] fehlt bei R. — 5 hostibus] B. 
hostis A. hosti R. — 6 diuastantes] deuastantes R. — 7 in- 
genti] fehlt bei R. — 15 solebant] solent R. — 19 Alpinae] R. 
Alpini A. — 20 ingrediatur] ingrediantur R. — 24 At] ac R. 
— 25 posset] possit R. — 28 contigerant] contigerent R. 



Digitized by Google 



78 



Lib. II. Cap. 2. 



etsi quidam ad humeros usque et mentum unda rigarentur, 

26 cum Interim Rhenus undique glacie oppletus deflueret, cuius 
ingentia frusta milites per ordinum interualla lanceis deri- 
uantes protrudebant. Sicque per duas fere perdurarunt horas, 
donec renuntiatuni est nullas subesse insidias, siquidein turpe 5 
putabant hoste non uiso retro abire, temerarium tiero in- 

27 explorato progredi ultra. Adeo seuere tarn hic quam alibi 
iussa ac militarem seruabant disciplinam. Quae res prae- 
cipuam eis peperit laudem et utilitatem. Etenim reperti 
sunt, quorum pedes ui frigoris fuere ambusti, quorundam 10 
manus, dum intentius nocturna» seruant excubias; quin et 
animas quidam efflarunt, dum ignominiosum ac turpe putant 
ordinibus excedere. 

28 Sed ut ad institutum reuertamur, dum haec circa Alpes 

ac Ren um aguntur, Brisgeuenses nec non Sungeuenses iunctis 15 
nicinis copias colligunt, ut Eluetiorum iines inuadentes eos 
insigni aliqua afficerent clade. De qua re Eluetii certiores 
facti subito eam quam possunt contrahunt manum ac non 
longe a Basilea hostium exspectant aduentum, qui feroces 

29 magno appropinquabant aginine. Eluetii igitur longe se in- 20 
feriores esse uidentes — nam uix duorum milium explebant 
nuraerum — recipere se conabantur diligenter tarnen ordinibus 
seruatis. Quod uidentes Caesariani, qui ultra milia sex erant, 
acrius instabant. Id Eluetiorum dux cernens suos collem 
uersus, qui non longe aberat, fugere iussit, ita tarnen ut 25 

30 connexis brachiis ordines nequaquam dissoluerent. Parent e 
uestigio Eluetii ac subito cursu collem uersus feruntur. Id 
uidentes Caesariani magno eos clamore ac solutis persequuntur 



3 frusta] R. frustra A. — 4 protrudebant] protundebant R. 

— per duas fere] fere per duas R. — 8 iussa ac] fehlt bei R. 

— 9 eis] illis R. — 10 sunt] fehlt bei R. — fuere] fehlt 
bei R. — 12 animas] Unsicher, ob A aniinos oder animas 
hat. — 15 nec non] & R. — 20 se inferiores] inferiores sc R. 



Digitized by Google 



Üb. II Cap. 2. 



79 



ordinibus. At dux Elueticus cum Oaoanauos temere insequi 
suosque iam Collis partem ascendisse uideret, magna uoce 
illos inclamat, ut conuersi hostes confusos inuaderent nil 
mutatis ordinibus, praeterquam quod nouissimi primi descen- 

5 derent. Eluetii uero, qui solita consuetudine alto silentio 31 
ducis capessebant iussa, imperio oboediunt confestimque 
structis coeperunt descendere ordinibus Caesarianosque for- 
titer exceperunt. Td Uli aspicientes sub initium consisfcere 
ac rursus in ordinem redire tentarunt; sed frustra. Aderant 32 

10 enim iam Eluetii collecti, qui dispersos inuadebant nec eos 
sinebant adunari, sed integris ordinibus uagos perurgebant, 
quoad tandem omnes in fugam uem sunt. Acciditque, ut 
rursus militum temeritate insignis acciperetur clades. Nam 
caedes haud adeo ingens fuit; Eluetii enim ordines soluere 

15 haud audebant timentes, ne rursus uictoria e manibus eorum 
extorqueretur, ac ideo a persecutione longiori se cohibuere. 

Interea Gallus, cum Caesarem Geldrensi implicuisset bello, B3 
foedus cum Eluetiis percutit illisque, ut fortiter perdurarent, 
auxilia est pollicitus ac pecuniam confestimque uim non paruam 

20 pyxidum (bombardas Itali a sono uocant) cum magistris ac 
puluere mittit sulfureo. Tum enim animo uoluere coepit, 
quae postea re ipsa sunt detecta. 

At Philippus, Rheni Palatinus, nec non Strasburgenses 34 
ac Basiiienses bellum sedare ac pacem facere tentarunt; sed 

25 ab utraque parte repulsam tulere. Eluetii enim, cum se 
superiores putarent, nil aequi admittebant, Caesariani uero 
niaioribus confisi uiribus ignominiosam reiciebant pacem ac 
se plus quam umquam ad bellum accingebant. Ingentes 35 
igitur cum pedestres tum equestres contrahunt copias, quas 

30 omnes Constantiae iubent conuenire; inde enim Durgeuensera 

1 At] ac 11. — cum] fehlt bei 11. — 10 iam] fehlt bei R. 

— collecti, qui] collectique R. — 12 uersi] R. uertere A. — 

25 cum] qui R. — 26 nil] nihil R. — 29 cum — tum] tarn 

— quam R. — 30 Constantiae] Vgl. I, 4, 5 Bernae. 



Digitized by Google 



80 



Lib. II. Cap. 2. 



regionem inuadere ac deuastare intendebant. E Constantia 
igitur nutneroso egressi exercitu sab initium uicum Erme- 
tingen nomine occupant; in eo enim Eluetiorum excubabat 

36 praesidium. Quo interfecto aut eiecto uicum diripuerunt ac 
incenderunt, inde ad ulteriora progressi longe lateque cuncta 5 
populantur et euastant. At Eluetii, qui euaserant, ad aliud 
confugere praesidium, quod iuxta siluam Suaderloch nomine 
adhuc in sua manebat statione, illiusque implorant auxilium 

37 ac praecipue Lucernenses. Ii enim praeter suorum caedem 
duas etiam pyxides, quas colubrinas uocant, perdiderant; hör- 10 
tantur igitur socios, ut secum hostem adoriantur, quo ac- 
ceptam ignominiam delere et amissas pyxides recuperare 
possent. At illi, cum se longe inferiores cemerent, quam 

ut cum tarn copioso exercitu congredi possent, ab inuasione 
abstinuerunt, sed fumi signo ulteriora aduocant auxilia ex 15 
altoque, quid hostis moliretur, considerabant, qui Eluetiorum 
contempta paucitate omnibus solutis ordinibus adeo secure 

38 cuncta agebat et ferebat, ac si nemo hostis adesset. Interim 
uero dum tarn temere grassantur, Eluetiorum proximiores 
fumi signo excitati impigre suis ferunt suppetias. Ac breui 20 
ita copiae sunt adauctae, ut circiter mille quingenti con- 
uenirent homines. Uerum nec sie fortunam tentare audebant, 
cum cemerent hostes praeter florentem equitatum tarn ingenti 
etiam pollere peditatu, ut etiam decem milium numerum 

39 excederet. Uerum cum iilos adeo dispersos ac cuncta absque 25 
imperio et temere agere cemerent, ita ut nec equites ipsi 
stationes seruarent militares, ad eam deuenerunt spem, ut 

40 aliquid audendum esse censerent. Diuisis igitur copiis quin- 

7 Suaderloch] Vgl. Ulmann a. a. 0. I, 737, Anm. 2. — 
8 manebat] manebant R. — implorant] implorarant R. — 9 iij 
Ia R. — 14 possent] R. posset A. — 20 suis ferunt | ferunt 
suis R. — Ac] & R. — 24 etiam] quoque R. — milium 
numerum] R. milium etiam (?) quoque numerum A. — 25 ex- 
cederet] excedebat R. — 26 et] ac R. — ipai] fehlt bei R. 



Digitized by Google 



Lib. It. Cap. 2. 



gentos fere praemittunt milites, qui locomm angustias, per 
quas Caesarianis redeundum erat, occuparent. At cetera 
manus illos per siluarum tramites magno sequebatur silentio 
loci Opportunitäten! quaerens, quo facile hostem aggredi et, 

5 si res minus prospere cederet, in tutum se recipere posset. 
Caesariani etsi uidebant paulatim hostium crescere numerum, 41 
adeo tarnen illorum despexerant paucitatem, ut nec suos a 
praedando reuocarent neque compositis incederent agminibus. 
Equites uero peditum secuti teraeritatem undique ad rapinam 

10 discurrebant cuncta agenfces ac ferentes incendiaque miscentes, 
quarauis non deessent, quibus admodum displiceret tanta raili- 42 
taris disciplinae negligentia ac qui frustra admonerent prae- 
sentibus hostibus non tarn contemptim esse agendum. Eluetii 
interim, qui taciti sequebantur, loci nacti opportunitatem 

15 magno clamore nouissimos adoriuntur, caedunt ac proster- 
nunt. Tumultus igitur oritur ingens ac pedites aduocabant 48 
equites, illi uero pedites, ut in ordines redirent, hortabantur 
obiterqne pyxidum magistri ignem machinis admonere iu- 
bentur. Sed et illi tormenta adeo praeda texerant et one- 

20 rarant, ut illorum usus penitus inutilis esset. Eduxerant 44 
Caesariani ingentem curruum numerum, utpote qui potius ad 
praedam quam proelium se exituros putarant. Quorum au- 
rigae audito clamore initium fecere fugae et, cum Elnetii 
uebementius instarent bostibus nec paterentur ordines restitni, 

25 illi aurigarum secuti exemplum pedibus sibi qnoque consulere 



1 milites] fehlt bei Ii. — angustias] Vgl. Markwart a. a. 0. 
p. 145, Anm. 2. — 5 cederet] succederet R. — 8 neque] B. 
aut neque A. neque ist später geschrieben als aut; aut wurde 
zu streichen vergessen, aut R. — 10 ac] & R. — incendia- 
que] B. incendioque AR. — 11 quibus admodum] R. quibus 
solutio admodum A. solutio gehört zu mehreren ausgestrichenen 
Wörtern; es hätte ebenfalls gestrichen werden sollen. — 12 qui) 
B; in AR fehlt es. — 20 illorum] illarum R. In A ist nicht 
zu erkennen, ob es o oder a ist. — Eduxerant) Eduxerunt R. 

Bück, Pirckbeimer» Schweizerkrieg. ü 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 2. 3. 



45 coeperunt. Id cernentes equites et ipsi palam ad fugam in- 
clinarunt omnesque pariter Constantiam uersus contendebant. 
Sed cum ad saltus uenirent angustias illasque occupatas in- 
uenirent, penitus animum desponderunt. Cum igitur ante et 
retro Eluetii urgerent, ingens clades est accepta, praecipue 5 
cum currus uiarum impedirent exitus Caesarianique existi- 
marent hostem totis adesse uiribus. Nemo igitur retrospexit, 

46 priusquam Constantiam uenisset. Tametsi nec ibi fuga stetit. 
Quidam enim ob timorem uehementem in lacum, qui urbem 
alluit, se immersere. Quodsi Eluetii longius persecuti fuissent, 10 
maiorem et caedem edidissent; adeo cunctorum animos raetus 

47 occuparat. Uerutn paucitati suae difiisi ac tiinentes, ne et 
ipsi ob temeritatem cladem aliquara acciperent ac partam 
uictoriam e manibus emitterent, ab insecutione destiterunt 
equitatus potissimum correpti timore, quo ipsi penitus care- 15 

48 bant. Ad spolia igitur conuersi non solum praedam recupe- 
rarunt amissara, sed et pyxidum uira cepere ingentem multis- 

49 que aucti diuitiis ad solitas rediere stationes. Ea in fuga 
circiter duo milia desiderati sunt Caesarianorum, cum Eluetii 
uix unum aut alterum perdidissent militem magnam gloriam 20 
ob res tarn egregie actas referentes. 

III Caesariani ac Sueui bac clade accepta Caesarem assiduis 
aduocabant litteris ostendentes nil nisi ipso praesente peragi 
posse; acceleraret igitur ac cunctas imperii conuocaret uires, 

2 quo Eluetiorum resisti posset uiolentiae. Caesar etsi Geldrensi 25 
implicitus esset bello, illud tarnen quibus potuit composuit 
condicionibus confestiraque exercitum in Germaniam praemisit 

3 illasque] illosque R. — 3 inuenirent] inueniunt R. — 
4 ante] R. antea A. — 5 Eluetii] B. Eluecitii A. — 10 se 
immerserej R. Vgl. II, 3, 28. immersere A. — 11 et] etiam R. 
— 12 paucitati suae] paucitate sua R. lü recuperarunt] 
recuperauerunt R. — 18 solitas] solidas R. — 23 peragi] 
agi R. — 24 acceleraret] Accelerare R. — conuocaret] con- 
uocare R. 



Digitized by Google 



Lib. IL Cap. 3. 



83 



snperiorem cunctisque principibus ac cinitatibus imperialibas 
imperauit, ut submitterent auxilia, quo Heluetiorum domari 
posset peruicacia. At illi licet parere cogerentur, segnius 3 
tarnen et inuiti minores etiam, quam imperatae fuerant, copias 
5 eraittebant; nouerant enim bellum hoc nulla necessitate, sed 
solum ob animorum impotentiam et arrogantiani contractum 
esse. At Sueui admodum moleste cunctationem hanc ferebant 
et, cum se factis uindicare non auderent aut nequirent, nerbis 
tarnen, ut solent, propriam culpam in reliquos imperii reicie- 

10 bant subditos, quasi per moram eorum stetisset, quominus 
Eluetii debitas luissent poenas. 

Fiebant interim excursiones uariae, cum iam Eluetii 4 
Rheni transcenderent fluenta, mox Caesariani nauibus lacum 
Bergantinum traicerent, ita ut cotidie non parua damna, in- 

16 cendia et depraedationes acciperentnr et inferrentur, quibus 
utrimque infiniti absumpti sunt milites. Nemo enim capie- 
batur, sed indifferenter cuncti, qui in hostium ueniebant 
potestatem, caedebantur. 

Erant comites de Sultz Turegensium eines possidebantque 5 

20 oppidum nomine Thun gen opportuno in loco ad irruptionem 
situm. Eo potiti sunt Caesariani siue coraitibus dedentibus, 6 
ut Eluetii suspicabantur, seu, ut occuparetur, coniuentibus 
moxque iilud ingenti cum equitnm tum peditum muniunt 
praesidio, cui praefecere nobilem quendam nomine Theode- 

25 ricum de Plumenek, qui antiquus et peculiaris Eluetiornm 
hostis erat ac illos plurimis affecerat incommodis. At Eluetii 7 
rem tanti momenti nequaquam contemnendam esse censentes 
confestim eduetis copiis oppidum obsident, oppugnant ac tor- 

2 ut submitterent auxilia qu. II. d. p. p.] ut auxilia, qu. 
H. (1. p. p., submitterent Ii. — 4 etiam j quoque R. — 8 uerbis] 
fehlt bei R. — 10 per moram eorum] Ursprünglich war per 
eos geschrieben ; eos wurde dann gestrichen und darüber moram 
eorum geschrieben, per eos R. — 14 traicerent] traicierent A. 
— 15 inferrentur] R. inferentur A. — 28 ac] & R. 

6* 



Digitized by Google 



84 



Lib. II. Cap. 3. 



mentis quatiunt. Uernm Theodericus ille, qui paulo ante 
magnam prae se tulerat arrogantiam, uiso hoste adeo animo 
concidit, ut clam cum eo prodito pacisceretur praesidio, mox- 
que dimissus nocte cum iis, quos saluos esse cupiebat, clam 

8 euasit. At reliqui cum amisso duce se proditos esse intelle- 5 
gerent, et ipsi quoque cum hoste impetrata salute pepigere, 
ut emitterentur. Introducti igitur Eluetii uniuersos equis, 
armis ac uestiinentis quoque spoliant sicque dimittunt reser- 
uatis primoribus, quos secum, ut Caesariani aiunt, contra pacta 

9 abduxerunt, oppidum uero incenderunt ac diruerunt. Ita in- 10 
signe mille equorum praesidium cum uexillis duobus peditum 
ignomiuiosam deditionem fecit et cum se uiriliter defendere 
potuisset. — nam Eluetii haud facile oppida oppugnare solent 
— malnit tarnen turpiter hosti cedere quam ullum uirtutis 
ostendere specimen. 15 

10 Hoc oppido capto oppressoque praesidio haudquaquam 
quieuere Eluetii, sed temporis usi occasione populariter egressi 
sunt, ut Walgeenses, qui defecerant, rursus imperata facere 
cogerent. Id Walgeuenses praeuidentes uallem, per quam 
ingres8iis patebat, fossa ac uallo egregie muniunt et non tarn 20 

11 suos quam uicinos cunctos in subsidium aduocabant. Con- 
uenerat et equitatus insignis equorum qnadringentorum in 
oppido proximo Veltkirchio. Hi omnes auide Eluetiomm 
exspectabant aduentum. At illi nihil cunctantes recta contra 
Walgeuenses pergunt. Uerum cum ingressum munitum ac 25 
praesidio custoditum inuenirent, copias diuiserunt et una parte 



6 impetrata salute pepigere, ut emitterentur] pepigere, ut 
impetrata salute nmitterentur R. Diese letztere Stellung war 
die ursprüngliche in A; durch Korrektur kam die in den Text 
aufgenommene zu stände. — 7 equis] equites R. — - 8 quoque] 
fehlt bei R. — 11 equorum] equitum R. Vgl. unten: equi- 
tatus insignis equorum quadringentorum. — 21 aduocabant] 
aduocant R. Vgl. I1 T 3, 17: iubet .... admonuit und II, 3, 23: 
concitat . . . hortabatur. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 3. 85 

munitiones aggressi sunt, altera per occultas semitas loci su- 
perarunt asperitatem. At qui in munitione excubabant, uiri- 12 
liter hostiura excepere impetum fortiterque locum defenderunt, 
ita ut Eluetii perrumpere nequirent; qui uero ab alia parte 
5 per angustias irrepserant, in colle et loco superiore ordines 
instruere coeperunt. Adueniunt interiin equites conuenereque 13 
copiae pedestres, circiter milia sex egregie armis instructi, 
animo etiam nimis magno et elato praediti. Qui ut primum 
bostilem inspexere aciem, illam inuadere parabant; sed im- 

10 petum fluuius latus ac profundus a montibus per uallem tor- 
rentis instar ruens — Ylam incolae uocant — retardabat, 
equitibus quoque ob uehementiam uix permeabilis. Illum 14 
igitur pedites nimio pugnae ardore transgredi coeperunt recla- 
mantibus ducibus ac summopere orantibus, ne adeo temere 

15 in bostes ruerent, quorum uires nondum norant, sed citra 
flunien exspectarent securi, donec omnia certins explorari ac 
renuntiari possent. At Uli suis, qui munitiones defendebant, 15 
succurrendum esse clamarunt, qnos ex frequentibus pyxidum 
tonitruis uehementer urgeri intellegerent, moxque non sine 

20 ingenti periculo amnis superarunt uiolentiam in ordinesque 
regressi hostium ex colle, in quo constiterant, praestolabantur 
descensum. 

Praeerat equitibus nobilis quidara nomine Burkhardus 16 
de Knoring, railes auratus, senex ac rei militaris peritissimus. 
25 Qui cum impetum railitum refrenare nequiret, manifestum 17 
temen cerneret periculum, centura circiter equites flumen 
transgredi iubet, ne tarnen cum hostibus confligerent, ad- 



2 excubabant] excubebant R. — 3 cxceperej fehlt bei R. 
— fortiterque] R. fortierque A. — 5 süperiore] superato R. — 
8 etiam] quoque R. — 16 exspectarent securi] securi expec- 
tarent R. — 18 frequentibus] R. frequenti A. — 21 Knoring] 
Vgl. Markwart a. a. 0. p. 163 u. d. Z.: Burkhard von Knö- 
vingen. — miles] eques R. — 25 impetum militum] militum 
impetum R. 



Digitized by Google 



86 



Lib. II. Cap. 3. 



monuit, sed soluui illos cohiberent, ne latius excurrere aude- 
rent: iam enira palam u idebat, quid esset futurum; reliquum 
uero equitatum per turmas super fluminis constituit ripam. 

18 Ceteruin Heluetii immobiles ac quieti, in ordines tarnen re- 
dacti ab alto stolidam hostium prospectabant audaciam et ut 5 
magis illorum augerent temeritatem, timorem simulabant 
copiarumque suarum quantum poterant celabant multitudiuem 

ac ita contrahebant, ut uix decera milia esse uiderentur, cum 

19 numerum illum etiam duplo superarent. Caesariani igitur cum 
aliquantisper exspectassent, ut hostis in planum descenderet 10 
campum, postquam illum uidere immobilem ac tuto se conti- 
nentem loco, morae pertaesi ultra pergere et collem ascendere 
coeperunt ingentique audacia nec ui minori hostium inuadunt 
aciem, qui et ipsi militum numero et loci adiuti opportunitate 

20 uiriliter illos excipiunt. Fit igitur proelium ingens obstinate- 15 
que ab utraque parte pugnatur ac ingens editur caedes omnia- 
que interim pyxidum sonu, clamore et tympanorum resonant 
strepitu. 

21 Erat inter Heluetios uir quidam audacissimus ac rei 
militaris peritissimus, nomine Heinricus Wolleben. Hic nil 20 
dubitauit caput suum pro patria deuouere. Accepta enim 
longiori bipenni (halabarden uocant), quam transuerse hostium 
submisit hastis, illisque eleuatis taradiu perstitit ac usum hosti- 
carum impediuit hastarum, donec multis confossus uulneribus 

22 uiribus destitueretur ac moriens procumberet in terram. Ea 25 
igitur parte potissimum Caesarianorum labefactata est acies. 

Interea equites quieti pugnam aspiciebant nou ideo solum, 

8 milia] millium R. — uiderentur] B. uideretur A. Multi- 
tudo kann wegen des folgeuden superarent nicht als Subjekt 
ergänzt werden. — 17 sonu] sonitu R. Vgl. Georges, Lex. 
d. L. Wertformen unter sonus und Neue a. a. 0. l a , 527. — 
20 Heinricus] Uenricus R. — nil] nihil R. — 22 halabarden] B. 
halabarde A. halapardä R. — 25 uiribus destitueretur] desti- 
tueretur uiribus R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 3. 



87 



quod ducis obseruarent Imperium, sed quia periculi plenurn 
uidebatur collem ascendere et tarn iniquo confligere loco. 
Uerum unus ex eii?, Ilsing nomine, magnae existimationis 23 
uir et audax, cum turpe duceret equites quietos peditum in- 
5 spicere certamen, subditis calcaribus equum contra hostes 
concitat et alios, ut sequerentur, hortabatur; sed frustra. 
Nemo enim illum secutus est praeter famulum unum; qui 24 
cum uideret, quanto 8e herus discrimini committeret, illum 
inclainauit, ut a coepto desisteret, quoniam nemo illum se- 

10 queretur. Quod audiens ille se conuertit et cum se ab aliis 
destitutum uideret, reditum maturabat; sed lapis pyxide ex- 
cussus equum illius prostrauit, qui casu suo ita dominum 
oppressit, ut surgere haud quiret. Id cernens famulus ex 25 
equo desiliit ac dominum multa ui extractum tanto eripuit 

15 periculo. Fuit et illi saluti, quod hostibus acie excedere pro- 
hibitum fuerat, qui potius longe honestius putabant, si im- 
perii memores essent, quam si multos etiam oppressissent 
equites. Euenit tarnen, ut famulus ille licet amisso equo 26 
euaderet; nam cum alium equitem haud procul inde incla- 

20 maret, ut illum exspectaret, licet armatus post tergum illius 
in equum unico ascendit saltu sicque saluus non sine laude 
ad suos est reuersus. 

Perdurabat interim proelium summisque certabatur ui- 27 
ribus nec rettulere pedem Caesariani, priusquam cuncti ceci- 

25 dere, qui in prima constiterant acie. td cum reliqui uidissent 
ac iam non solum a fronte urgerentur, sed paulatim a la- 
teribus quoque circumuenirentur, pedem aliquantulum referre 
sunt coacti. Quod ut sensere Heluetii, acrius signa intulerunt. 28 

7 illum] eum R. — 9 quoniain nemo illum sequeretur] 
fehlt bei R. — 14 desiliit] Vgl. Georges, Lex. d. L. Wort- 
formen unter desilio, auch Neue a. a. 0. II a , 484. — 15 quod 
hostibus acie excedere prohibitum fuerat] Auetor belli Africae: 
egregiae munitiones — aditum aduersariis prohibebant. — 16 po- 
tius] fehlt bei R. — 25 Id] quod R. 



Digitized by Google 



88 



TÄb. IL Cap. 3. 



Quem impetum cum Caesariani diutius perferre nequirent, in 
fugam sunt couuersi, tametsi illa non a primis, sed ultiniis 
initiuin sumpserit. Kecta igitur ad am nein fugerunt; in quem 
cum improuide se immergerent, gurgitibus arripiebantur ac 
suffocabantur, ita ut non pauciores aquae absumpti sint im- 5 

29 petu, quam in ipsa cecidere acie. Id Heluetii uidentes a 
colle descenderunt laxataque fronte pri mores persequi iubent 
fugientes; ipsi uero structis sequebantur ordinibus. Quod 
equites cernentes et ipsi se fugae mandare sunt coacti. Trans- 

30 gressi igitur fluuium reliquo se coniungunt agmini. At per- 10 
secutores illi non contenti hostes ultra amnem fugasse, con- 
nexis brachiis, ne aquae arriperentur impetu, ipsi quoque 
fluuium transgredi coeperunt et iam quidam ulteriorem con- 
tigerant ripam, cum ducum iussu praeconis reuocantur uoce; 

31 timebant enim, ne ab equitatu circumuenirentur. Confestim 15 
igitur imperio parentes rursus se uorticibus comraittunt ad 
suosque reuertuntur salui. Id uidentes equites et ipsi taciti 

32 Veltkirchium uersus abiere. Et hic fuit exitus coepti taoi 
temerarii. Ceterum desideratorum numerus iniri haud potuit, 
cum non pauciores ui fluminis periere, quam pugnando ceci- 20 
dere in acie. Hoc constat optimum quemque et animo- 
sissimum ferro consumptum esse, et erant ii non solum ini- 
lites. sed praestantiores regionis illius, digni profecto ob uir- 

33 tutem, qui consilia secuti fuissent saniora. At Heluetii cum 
iam de Caesaris aduentu certiores redditi essent, haud ultra 25 
sunt progressi, sed imperata prouinciae incolis pecunia ingenti 
acceptisque obsidibus confestim retro abiere. 

1 gurgitibus] gurgibus R. — arripiebantur] Siebe unten 
arriperentur. abripiebantur R. — 7 descenderunt] descende- 
rant R. — 10 fluuium] flumen R. — coniungunt] R. con- 
iungut A. — 12 arriperentur] abriperentur R. — 18 fluuium] 
flumen R. — 18 hic fuit] R. hic qj fuit A. — 20 periere] 
perierint R. — 22 ii] illi R. — 23 sed praestantiores] sed et 
praestantiores R. — 23 uirtutem] uirtutes R. — 26 prouinciae 
incolis] incolis prouinciae R. 



Digitized by Google 



IM). II. Gap. 3. 



89 



Erat sumoium odium inter Hegeuenses et Heluetios, 34 
quemadruodurn inter omnes ferme esse solet accolas. Auge- 
batur id iniuriis cotidianis conuiciisque assiduis. Quod Hel- 
uetii ultra non tolerantes collectis uiribus eam prouinciain 
5 sunt aggressi ac cuncta ferro et igni uastare coeperunt. Uerum 35 
tantum abfuit, ut Hegeuenses, qui paulo ante uerbis fuerant 
ferociores, obuiara irent, ut etiam desertis prae formidine 
castris munitissimis omnes fortunas suas hosti diripiendas 
relinquerent. Heluetii igitur per totatn regionem discurrentes 

10 omnia ferebant ac agebant et quaecumque capiebant, mox 
incendio consumebant. Uenere igitur in eorum potestatem 36 
arces quaedam inexpugnabiles et quae, si defensae fuissent, 
nulla ui capi potuissent. Uerum nobiles illi non tarn . au- 
daces erant ad resistendum hosti armato quam apti ad exer- 

15 cenda latrocinia et depraedationem uiatorum; nam quaestum 37 
illum a maioribus acceptum strenue exercebant existimantes 
non paruum fortitudinis ac nobilitatis esse indicium, si furum 
instar raptu et ex aliorum uiuerent miseriis. Multa igitur 38 
male parta male quoque periere ac decem milia aureorum 

20 uuico in castro Homburg sunt reperta, quae dominus illius 
ex multorum hominum congregarat spoliis; quicquid enim 
undique rapiebatur, ad Hegeuenses tamquam asylum quoddam 
latronum ac furum deferebatur. 

Progressi igitur Heluetii oppidum Stokach, quod de- 

25 ditionem facere renuebat, obsederunt illudque pyxidibus op- 
pugnare et uehementer quatere coeperunt. Sed non minori 
ui a praesidio, quod immissum fuerat, est defensum. Offende- 39 
bantur et hostes pyxidum iactu assiduo ex arce Nellenburg, 
quae in colle urbi imminente sita est. Cum igitur se frustra 

30 niti cernerent (nam Heluetii haud facile urbes oppugnare 

2 esse] fehlt bei R. — 5 et] ac R. — 1 5 depraedationem] 
depraedationes R. — 17 fortitudinis] R. fortitudus A. — 20 unico 
in castro] in unico Castro R. — 22 quoddam] fehlt bei R. — 
28 Neuenbürg] Vgl. Ulmann a. a. 0. I, 758. 



Digitized by Google 



90 



Lib. II. Cap. 



40 solent) suis parcentes collectis uasis abire maturabant. Au- 
diebant enim Caesarianos magno aduentare exercitu, quem 
undique ad urbem propinquam Uberlingen nomine accersierant 
sperantes se hostem, ut Semper optauerant, in apertis depre- 
hendere posse campis, quod et ille, cum omni careret equi- 5 

41 tatu, admodum formidabat. Uerum antequam ad propria 
regredi posset, Caesariani mille et quingentis superuenere 
equitibus armis et equis egregie instructis. Heluetii igitur 
imminens cernentes periculum mille ex suis delegerunt, qui 
tamdiu equites sustinerent, donec reliquus exercitus cum im- 10 
pedimentis et inutili turba planitiem superaret et oppido 

42 Steyn appropinquaret. Erat igitur profectio illorum non 
admodum fugae dissimilis; unusquisque enim accelerabat ac 
ob equitum timorem prior esse cupiebat et profecto, si equites 
omissis mille illis impetum in reliquos fecissent, non paruam 16 

43 eladem inferre potuiasent. Nunc uero dum nouissimos tantum 
persequuntur, occasionem rei bene gerendae e manibus emi- 
sere, quamuis nec illos aggredi auderent, sed semper nouis- 
simos premendo insequerentur, qui diligenter seruatis ordinibus 
pergebant non ignari, in quanto periculo essent constituti. 20 

44 Ut tarnen suis euadendi praestarent potestatem, dignam pro 
patria mortem nequaquam recusabant. Tandem ad uicum 
magnum peruentum est, qui paulo ante conflagrarat, iu quo 
equites hostem permansurum ac se defensurum putabant; nec 

45 longius credebant progressurum. Commode igitur peditum 25 
auxilio, qui nondum aduenerant, illum sine suo periculo op- 
primi posse sperabant. Sed longe opinione sua decepti sunt. 
Heluetii enim recta per uicum transgressi suorum sequebantur 

46 uestigia. Undique igitur ab equitibus conclamatur rem esse 
indignam, si hostis tarn imbecillis in patentibus etiam campis 80 



15 oiniß8is (obroissis)] ob missis R. — 25 progressurum] 
processurum R. — 26 aduenerant] aduentarant R. — illum 
sine suo periculo] s. s. p. i. R. 



Digitized by Google 



IAb. IL Cap. 3. 



91 



ex eoruni laberetur manibus; audendum igitur esse, ne tanta 
occasio rei bene gerendae amitteretur. Quibus uocibus equitum 
duces coacti sunt equitatum in ordinem redigere et totis ui- 
ribus concurrere. 
5 Erat illo die Franconuni acies prima, Sueuorum uero 47 
subsidiaria. Alternis enim diebus uices commutare solent; 
ueruni ne Sueui se contemptos putarent, prima sagittariorum 
illis commissa est acies. At Heluetii equites in ordinem re- 
dactos et iam congredi paratos es.se eementes et ipsi conuersi 

10 demissis hastis equites excipere parabant. Sagittarii igitur 48 
duce Sueuo nobili quodam de Rechperg uiriliter illos aggressi 
scorpionum ictibus prosternebant. Francones uero hastati 
cum hostilem aciem adoriri deberent, plane declinarunt ac 
circumactis equis rursus ad pristinnm regressi sunt locum. 

15 Quos et Sueui hastati sunt secuti nequaquam hostes aggredi 
audentes. Equites uero sagittarii cum hastatos tarn ignauiter 49 
agere cernerent, et ipsi ab ulteriore abstinuerunt congressu; 
assiduo enim pyxidum iactu uulnerabantur. Accurrens igitur 
dux Sueuus Francones multis proscidit contumeliis timidos 

20 illos et indignos, qui equis militarent, appellans; nam com- 
munem ignominiam priuatum etiam augebat periculum; in 
brachio enim pyxidis iactu magnum acceperat uulnus. Uerum 60 
nec pudor nec conuicia Franconuni restringere poterant ti- 
morem, sed immoti qnasuis potius sufterebant contumelias 

26 quam hostium lanceas obuer.sas. Potissimum uero dux eorum 51 
male audiuit, cuius nomen, etsi sciam, non tarnen manifestabo. 
Heluetii uero cum hostes non amplius instare uiderent, con- 
uersi et ipsi magnis passibus ad suos accelerabant, qui iam 

5 Franconuni] Francorum R. Vgl. II, 3, 48 und 40; 
11,3,52. — 11 illos] eo* R. — 16 hastatos] Die Endung 
ist in A nicht deutlich zu erkennen. — 17 ulteriore] ulteriori R. 
— abstinuerunt] abstinerunt R. — 20 equis] equites R. — 
23 Franconuni] Francorum R. — 28 ad suos accelerabant] 
accelerarunt ad suos R. 



Digitized by Google 



92 



IM. IL Cap. 3. 4. 



exsuperata planitie praemissisque impedimentis suos sequentes 
magno exceperunt gaudio, utpote quos iani raorti destinarant 

52 et nuniquam putarant reuersuros. Equites quoque et ipsi 
conuersi retro abierunt alii in alios, ut fieri solet, culpam 
reicientes; nara Sueui Franconibus ignominiam tantam ac- 5 
ceptam ferebant, Francones uero Sueuos incusabant, quia nec 
sine illis hostes aggredi fuissent ausi, cum tot numero fuis- 
sent, ut etiam absque Franconibus uictoria potiri ualui&sent, 
potissimum cum cotidie de primo congressu contendere sole- 

53 rent. Sicque turpissimis inuicem contendebant maledictis, 10 
cum tarnen neutra pars timorem tarn turpem et ignominiam 
acceptam iuste excusare posset. 

IV Interea Caesar aduenit rursusque imperii principes ac 
ciuitates in subsidium properare sunt iussi. Qui nihil cunc- 
tati partim ipsi aduenere, partim copias suas ad bellum misere 15 
instructas. Caesar uero de omnibus certior fieri cupiens ac 
singula discutiens repperit non tarn militum temeritate et 
inoboedientia quam ducum imperitia ac ignauia tot calami- 

2 tates acceptas esse. Ut igitur debinc circumspectius ageretur, 
cuncta loca Heluetiis obnoxia praesidiis munit, commeatum 20 
immittit et ubique diligenter excubias ac stationes fieri iubet. 
Ipse interim aduenientes copias per loca distribuit opportuna, 
quoad totis collectis uiribus summa ui hostes inuadere posset. 

3 Ego igitur a republica Nurenbergensi dux electus ad 
Caesarem sum niissus cum peditibus quadringentis ac ala una 25 
equitum sexaginta, pyxidibus sex, quas colubrinas uocant, et 
una inaiori nec non curribus octo, qui commeatum, puluerem 

4 sulfureum, tentoria et reliqua ferrent necessaria. lunctus est 
et mihi inter reliquos nobiles eques quidam auratus nomine 
Iohannes de Beystorff, uir rei militaris peritissimus ; additi et 30 



1 exsuperata] exupereta R. — 4 abierunt] abiere R. — 
alii] alius R. — 6 quia] quod R. — 18 ac] & R. — 21 im- 
mittit] mittit R. — 29 et] fehlt bei R. — 30 additi] fehlt bei R. 



Digitized by Google 



LH). II. Cap. 4. 



93 



tribuni ac centuriones, egregie omnes in armis exercitati. E 
Nurenberga igitur digressus recta ad Caesarem, qui tum iuxta 
Bregantiae lacum agebat, perrexi per Sueuiamque non sine 
periculo et incolarum indignatione copias duxi. Nurenber- 5 

5 genses enim nequaquam tum Sueuorum, sed Bauariae ducum 
utebantur societate, quod quidem Sueui aegerrime ferebant. 
Dolebant insuper, quod ipsi multis ex suis amissis ingentique 
pecunia absumpta Nurenbergensium copias adhuc uiderent 
integras et tum demum ad belli munia exeuntes. Non aequis 6 

10 igitur oculis Nordlingenses, Ulmenses ac reliqui, per quorum 
fines eundum erat, nostrum aspiciebant transitum. At Caesar, 7 
cum me appropinquare audiret, obuiam misit ac iussit, ut ad 
oppidum Tetenang — ibi enim tum agebat — accederem. 
Situm est illud ad lacum Bergentinum in ditione comitum 

15 de Montfort. Parui igitur ac confestim illuc perrexi. At 8 
Caesar, ut copias, quas adducebam, intueretur, in campum 
equo insidens processit ac diligenter illas inspexit non sine 
animi oblectatione, ut ex uultus hilaritate potuit deprehendi. 
Etenim tarn pedites quam equites cuncti rubeis induti erant 9 

20 uestimentis, quo colore et currus tecti erant, armis praeterea 
egregie muniti ac instructi, ueterani omnes et e raulto electi 
numero, magna ex parte Caesari noti, sub quo multis annis 
strenue militauerant, praecipue tribuni ac centuriones, quos 
Caesar humanissime conipellauit. Solnmmodo copiarum pau- 10 

25 citas ab aemulis repreliendebatur, cum Ulmenses duplo etiam 
maiora submisissent auxilia, nequaquam considerantibus Sue- 



2 digressus] cgressus R. — 5 nequaquam] neutiquam R. 

— tuml fehlt bei R. — 8 uiderent integras] integras uide- 
rent R. — 10 Nordlingenses, Ulmenses] Nordlingenses & Ul- 
menses R. — 13 tum] fehlt, bei R. — 14 Situm] fehlt bei R. 

— Bergentinum] B. Bergentnü A. Siehe über die Schlusssilbe 
II, 3, 4 und II, 2, 23. - 19 rubeis] rubris R. - 23 mili- 
tauerant] dimicarant R. — 26 considerantibus] R. conside- 
rantes A. 



Digitized by Google 



94 



Lib. II, Cap. 4. 



uorum et Nurenbergensium causam longe esse diuersam, cum 
illi nulla coacti necessitate bellum Heluetiis intulissent, Nuren- 
bergenses uero nihil praeter Caesaris oboedientiam in Heluetios 

11 armaret. At Caesar ipse nil talibus mouebatur cauillis, sed 
palam respondit tot malle ueteranos quam bis totidem tirones. 5 
Et erat Caesar inter alias animi dotes hac praecipue uirtute 
praeditus, ut haud facile calumniatoribus aures praeberet, sed 
obnixe eorum foueret innocentiam, quorum nondum culpa 

12 erat comperta. Et profecto ni Caesar moribus fuisset tarn 
laudandis, nil mirum, si Nurenbergenses tum a Caesarea 10 
etiam penitus excidissent gratia, cum undique improborum 

13 oppugnarentur macbinis. Quicquid enim sinistre accidebat 
aut comminisci poterat, quod innocentibus notam aliquam 
inurere ualeret, id omne in Nurenbergensium referebatur 
caput, ita ut etiam occulti foederis cum Heluetiis submissique 15 

14 insimularentur subsidii. Quod quidem ob nullam aliam fiebat 
causam quam odium singulare ac peruersi animi prauitatem 
et quod nonnulli libenter culpam propriam aliorum texissent 
innocentia. At Caesar me ad oppidum Lindau moxque Veld- 
kirchium ducere iussit, quo paulo post ipse qnoque uenit. 20 
Acceperat enim Grisenses, Curienses ac Engedineuses delibe- 
rasse ingenti suorum manu in prouinciam irrumpere. Id ne 

15 fieret, totis uiribus occurrendum esse censuit. Undique igitur 
copias Veltkirchium conuenire iubet, ut superatis montibus 
hostes ab inuasione coerceret, et ut illorum uires distraheret, 25 
Suntgeuenses ac Brisgeuenses hostilem terram inuadere iussit. 
Qui nihil morati magnis collectis copiis per Tornacensem 
agrum irrumpere parabant. Id cum Heluetii resciuissent, 
confestim occurrunt suosque in aciem constituunt confligere 

16 parati, si quis obuiam iret. Id uidentes Caesariani magis de 30 



l et] ac E. — 9 fuisset tarn laudandis] tam fuisset lau- 
dandis R. — 12 sinistre] sinistri R. — 17 singulare R. sin- 
gulare A. — 27 copiis] R. copii A. 



Digitized by Google 



Lib. IL Gap. 4. 



95 



fuga quam pugna cogitare coepemnt. Turpiter igitur dilapsi 
ad propria cum ingenti rediere ignominia. Nec Heluetii 
longius illos persecuti sunt equitatus potissimum timore, sed 
exustis uillis quibusdam et ipsi abiere retro. 
5 Interea dum Caesar in contrahendis distinetur copiis, 17 
Engadinenses cum sociis opinione celerius egressi per Mona- 
sterii uallem in campum, ut uocant, Malsensem erumpere 
conabantur. Ea est planities inter altos montes latissima, 
fertilis et amoena, oppidis et multis exculta uillis et aedificiis, 

10 in cuius summitate Athesis oritur fluuius, qni inde Italiam 
uersus magno labitur impetu. Caesariani igitur ut hostes 18 
ab ingressu arcerent, Monasterii uallem, per quam introitus 
patebat, fossa ac uallo egregie munierant praesidioque im- 
posito diligenter obseruabant. Uerum cum hostium per- 

15 cepissent aduentnm, undique populariter ad defensionem ad- 
uolant. Aderant inter im hostes maximis copiis ac magna ui 19 
munitiones sunt aggressi, uerum longe maiori sunt reiecti, 
ita ut semel ac Herum conuersi fugae se mandare cogitarent. 
Sed instabant duces a tergo non solura uerbis ac hortatio- 

20 nibus, sed uerberibus et minis ac conuiciis suos in aciem 
redire cogentes. Diu igitur certatum est multique hostium 20 
e uallo pyxidum maxime cadebant ictibus. Uidentes igitur, 
quod perrumpere non ualerent, diuisis copiis per semitas in- 
uias et occulta montium praecipitia potius ruebant quam de- 

25 scendebant Caesarianosque a tergo aggressi nouissimos caedere 
inceperunt. At equites haec cernentes nullas suis ferebant 21 
snppetias, sed immoti ac quieti suorum inspiciebant discrimen, 
licet magno praestarent numero. Cum igitur Caesariaui a 
fronte et tergo urgerentur, primum munitiones derelinquere 

5 Interea duml R. Interedum A. — 8 altos] alios R. — 
18 conuersi] reuersi R. — 20 et] etiam R. — ac] & R. — 
23 perrumpere] R. prorumpere A. — inuias] in uias R. — 
27 discrimen licet] R. discrimen & licet A. — 29 tergo] a 
tergo R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 4. 



sunt coacti, deinde etiam ade profligati ad fugam inclinarunt 
22 manifestam. Quodsi illis equites in tempore auxilium tu- 
lissent, aut plane uicissent aut hostes saltem ab ingressu 
arcuissent; nunc uero suorura destituti ope ultra resistere 
28 non ualebant. Iniecit et illis timorem bouinum cornu ab 5 
hostibus inflatum; nani eo decepti sono Urienses ac reliquos 
Heluetios aduenisse putabant; illi enim inter pugnandum eo 
sonitu suos ad proelium aniraare solent. At equites cum 
worum cernerent fugam, non solum hostes in planitie ag- 
gredi aut coercere ausi non sunt, sed subditis calcaribus effu- 10 

24 sissime ac turpissirae aufugerunt. At hostes in planitiem 
progressi oppidum (llurens, Mals et uillas cnnctas ad letzium 
usque combusserunt omnia diripientes et agentes, ita ut et 
Athesanis accolis non paruum inicerent timorem. Uerum 
cum de Caesaris aduentu certiores essent redditi, ulterius pro- 15 
gressi non sunt, sed celeriter se recepere ad propria duabus 

25 prius fossis ingentibus suorum corpora tumulantes. Caesari- 
anos uero circiter mille caesos in campis sub diuo insepultos 
reliquere, cum tarnen longe plures amisissent ex suis. 

Caesar cum cladem hanc accepisset, maxima indignatione 20 
permotus est, praecipue uero ducis ac equitum ignauiam mo- 

2G leste tulit. Uerum cum dux paulo post affuisset, multis uerbis 
culpam suam diluit asserens haud tutum fuisse equitatum 
inter montium angustias hosti obicere tarn potenti, ac ita 
amicorum anxilio, qui tum in aula potentes erant, Caesaris 25 

27 iram leniisse uidebatur. Uernni ob hanc ignauiam numquam 



5 ab hostibus inflatum] i. a. h. R. — 6 decepti] R. de- 
cepi A. — 12 letzium] Vgl. Markwart a. a. 0. p. 148. Bei 
Anshelra a. a. 0. II, 440 : Lätsch. — 1 3 et agentesj ac agen- 
tes R. — et] etiam R. — 14 Athesanis] Athesis R. — 17 tu- 
mulantes] R. Was in A steht, ist undeutlich; es heisst wohl 
tumulans. — 18 diuo] dio R. 25 aula potentes] aula Cae- 
saris potentes R. — Caesaris iram] Caesaris fehlt bei R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 4. 



97 



postea ad propria regredi est ausus iuate eorum iram timens, 
quorum necessarios non solum ad mortem perduxerat, sed 
turpiter etiam dereliquerat, cum obiter proditionis quoque 
insimularetur. Existimabant enim prouinciales, si etiam ob 28 
5 loci iniquitatem peditibus succurrere haud potuisset, facile 
tarnen illum in campis patentibus hostium persecutionem 
reprimere et a tarn effreni praedandi ac uastandi licentia 
coercere ualuisse. 

Aduenit interim magnis copiis Caesar castrisque in campis 29 

10 patentibus locatis deliberabat, quo pacto acceptam ulcisceretur 
cladem. Ibi uariae dictae sunt sententiae, cum quibusdam 
impossibile uideretur per montes tarn altos et praesidiis mu- 
nitos in hosticnm irrumpi posse, aliis autem uiam etsi lon- 
giorem ostendentibus, per quam ingressus pateret. Eam sen- 80 

15 tentiam Caesar approbauit; etenim non solum Engadinensibus 
ob iniurias nuper acceptas indignabatur, sed quia bello huic 
initium et causam dedisse uidebantur et quod Semper Austriae 
ducibus fuerant inoboedientes, poena dignos iudicabat. Quin- 
decim milia igitur peditum ex omni militum elegit numero; 

20 nam equitum usus inter montes tarn altos nullius erat utili- 
tatis. Has copias per traraites occultos ac longas ambages 
in Engadinensem uallem perduci iubet additis ductoribus 
uiarum gnaris. Ceterum quia ob tanti exercitus multi- 31 
tudinem commeatus in locis defecerat montanis ac plerique 

25 multos dies sine pane exegerant, ultra montem, quem Braium 
appellant, in uallem Tellinam Mediolanensi duci subiectam 
mittere constitnit, ut illinc copiis praetereuntibus alimenta 
afferri possent; nam illae per aliam immittebantur uiam. Me 32 
igitur Caesar uocauit ac iussit, ut ducentos pedites ad Brai 

30 montis radices mitterem ibique donec ipse adueniret, prae- 



1 regredi] redire R. — 13 irrumpi posse] irrumpere R. — 
IG sed] sed etiam R. — 19 milia igitur] igitur millia R. — 
27 constituit] constituunt R. — 28 illae] illi R. 

Rück, Pirckbeimeis SchweUerkrieg. 7 



Digitized by Google 



98 



Lib. II. Cap. 4. 



stolarer; haud tarnen aperuit, ad quem usum illorum opera 
uti uellet. Parui igitur et tribunum unum pedites ad locum 
designatum ducere iussi ac raox cum equitum meorum ala 
sum subsecutus. 

33 Accidit, ut forte inter enndum per uillam magnam, sed 6 
exustam transirera, iu cuius exitu duas deprehendi uetulas, 
quae agmen quadraginta fere puerorum paruorura nec non 
puellarum haud secus ac pecorum gregem prae se agebant. 

34 Erant omnes extrema macie ob inediam confecti et effigie 
sua, praeterquam quod mouerentur, haud multum defunctis 10 
absimiles, ita ut aspicientibus horrorem quendam inicerent. 
Interrogaui uetulas, quonam turbam tarn miserandara duce- 
rent. At illae taraquara attonitae et uix ora prae dolore et 
fame aperire ualentes responderunt confestim me uisurum, 

36 quonam tarn infelix ageretur iuuentus. Uix haec dixerant, 15 
cum ad pratum quendam deuentum est; in quem ingressi 
ac in genua prolapsi bestiarum instar herbas depascere coe- 
perunt hoc uno distantes, quod illae morsu uescuntur, hi uero 
manibus cibum decerpebant. Et iam usu herbas discernere 
didicerant ac nouerant, quae amarae seu insipidae quaeue 20 

86 suaues aut gustu essent praestantiores. Praecipue uero herbam 
eligebant acetosam, quam et prae ceteris dignoscebant. Ad 
tarn dimm igitur spectaculum obstupui ac tamquam amens 
diu constiti. Rursus igitur uetula inquit: En cernis, curnam 

5 Vgl. zur folgenden Episode: Moriz Thausiug, Dürer 
p. 183. — 7 quadraginta] quadringenta R. Markwart, der 
sich in seiner Abhandlung über Pirckheimer doch gewiss als 
kritischer Kopf gezeigt hat, nimmt p. 165 „400 tf ungeprüft 
hin, obwohl doch schon die Form quadringenta sein Bedenken 
hätte erregen sollen. — 9 et] ut R. — 10 praeterquam quod 
—ita ut] fehlt bei R. — 11 aspicientibus] praetereuntibus R. 
— 13 et uix] ac uix R. — uix ora p. d. et f.] uix p. d. ac 
f. o. R. — 15 haec] hoc R. — 16 quendam] quoddam R. Vgl. 
Oeorges, Lex. d. Lat. Wortformen unter pratum. — quem] 
quod R. — 20 quaeue] quae R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 4. 



calamitosa haec turba huc sit deducta, cui longe magis pro- 
fuisset, si nata foret uumquam, quam tot aerumnis subici ac 
tarn nriseram exigere uitam. Ferro cecidere patres, fame 87 
uero matres abactae sunt, bona in praedam cessere ac habi- 
5 tacula flamma sunt absumpta; nos miserae ob ultimam senec- 
tutem hic sumus relictae, quo infelicissiniam hanc iuuentutem 
brutorum instar ad pascua agamus et quantum ualemus her- 
barum esu sustentemus. Speramus tarnen breui tarn ilios 38 
quam nos a tantis absolutum iri miseriis. Etenim quamuis 

10 in duplo plures fuissent, breui tarnen ad hunc redacti sunt 
numerum, cum cotidie aliqui fame et inedia deficiant longe 
profecto celeri morte quam uita prolixiori feliciores. Haec 89 
cum uidissem ac audiuissem, lacrimas continere nequiui tarn 
miserandam hominum sortem miseratus ac bellicum furorem 

15 merito detestans. 

Inde ad locum processi condictum, quo paulo post et 40 
Caesar cum paucis uenit equitibus. Imperauit, ut pedites 
montem transcendere iuberem, quo eos conducerent, quos 
commeatus gratia Burmium in uallem Tellinam misisset. 

20 Mediolanensis enim dux Gaesari pollicitus fuerat exercitui se 
de omni commeatus genere prouisurum. His imperatis Caesar 
discessit. Uerum pedites mei iussa facere negarunt. Non 41 
enim tanto periculo capita subicere uolebant, cum tarn pauci 
numero essent hostesque undique imminerent. Et plerique 

25 antea Caesaris quoque milites tantum discriraen subire recu- 
sauerant. Praetendebant et signorum absentiam, sine quibus 42 
se nusquam ituros affirmabant. Tandem post multa ultro 



5 flamma] Die Endung ist nicht ganz sicher, flammis R. 
— 10 in duplo] duplo R. Vgl. I, 1, 28 in duplo. — 12 uita 
prolixiori] prolixiori uita R. — 13 audiuissem] audissem R. — 
15 detestans] detestatus R. — 17 Imperauit] imperans R. — 
19 Tellinam] Tellinum R. — 20 Caesari] fehlt bei R. — exer- 
citui se] se exercitui R. — 27 multa] R. multo A. 

7* 



Digitized by Google 



100 



Lib. II. Cap. 4. 



citroque dicta eo res deuenit, ut se ituros pollicerentur, si 

43 ego praeire ac illos ducere uellem. Ne igitur calumniatoribus 
ansani aliquam praeberem Caesarisue indignationera incur- 
rerem, confestim ab equo cataphracto descendi depositisque 
armis equestribus sumptisqne pedestribua praeire coepi ac 5 
milites, ut sequerentur, sum hortatus. Supererant adhuc 
quatuor fere diei horae, quibus nos uiarum duces montis 
uerticem superare posse affirmabant. Sed longe spe ea de- 

44 cepti sumus. Cum enini in altuui uenissernus, ob niuis reso- 
lutionem difficillime pergebaraus, ita ut milites nonnumquam 10 
fere absorberentur ac ob niuis densitatem lubricitatemque 
terrae uehementissime def atigaren tu r. Tandem uero circa 

45 noctis medium in summum deuenimus uerticem. Ibi in paruo 
tuguriolo, quod tarnen non omni um capax erat, aliquantisper 
interquieuimus inedia pariter et nimia defatigatione tan tum 15 
non enecti. Deinde montem descendere coepimus et sub 
diluculum ad aqnas calidas, quae ex montis scaturiunt radice, 
deuenimus. Inde circiter meridiem Burmium lassi et famelici 
sumus ingressi. 

46 Uerum nil ex iis, quae Mediolanensis dux promiserat, 20 
iuuentum, sed hostium uim ingentem illuc confugisse depre- 
bensum est, ita ut non sine dubio ac timore diem illum ex- 

47 igeremus. Postridie uero summa festinatione inde discessimus 
uix quinquaginta iumenta commeatu onusta nobiscum du- 
centes ac iter ad exercitum, qui in Engadinam irrupturus 25 
erat nec longe distabat, direximus ascensoque monte altissimo 
ad arcem deuenimus munitissimam, per quam, et nusquam 

1 se ituros] ituros se R. — 2 ac] & Ii. — 8 ea] illa Ii. 

— 11 lubricitatemque] ac lubricitatem R. — 14 quod] R. 
qua* (=s quae) A. — 16 montem descendere] Vgl. II, 5, 14. 

— 20 nil] nihil R. — 21 illuc] R. illac A. — 22 ac] & Ii. 

— exigeremus] exegerimus R. Vgl. Curtius Rufus hist. Alex. 
M. VII, 11, 15: Diem inter metum laboremque consumpserunt. 

— 25 ac] & R. — 27 per quam] R. per quam qua A. 



Digitized by Google 



Lib. II. Gap. 4. 5. 



101 



alibi, iter patebat. Ea Mediolanensis ducis tenebatur prae- 48 
sidio. Quo cum peruenissemus, ob nimium loci praecipitium 
equi non paruum spatium per scalas — mirnra uisu — 
ascendere cogebantur. ßini enim homines ab utraque parte 
5 frena, ne retro caderent, tenebant, bini quoque latera ser- 
uabant. Sequebantur inde, qui stimulis, clamore et adhor- 49 
tatione iumenta progredi adigebant, ita ut in aere suspensa 
per scalas latiores in summuin tandem multo sudore ac labore 
peruenirent. Hanc ob causam et arci quoque Scalae nomen 

10 inditum est. Superata igitur arce paulo post ad alium exer- 
citum, qui iara castra locauerat, peruenimus nequaquam illum, 
ut sperauerat, commeatu reficientes. Ab accolis tarnen Italis 50 
uini copia ingens in castra est perlata; quod milites longa 
inedia macerati, utpote qui plurimos dies sine pane exegerant, 

15 auidius ingurgitantes admodum inebriabantur tumultuantesque 
mutuis se conficiebant uulneribus. 

Postridie oranibus copiis ad uallem perquam amoenam, V 
quam incolae ad uineas appellabant, deuentum ac ibi pernoc- 
tatum est; nani quamuis deliberatum esset, ut eo die irruptio 

20 fieret, cum tarnen multitudo tanta tardius ob uiarum angustias 
progrederetur diesque iam in occasum uergeret, castra in ualle 
sunt locata. Postero die duabus ferme ante solis ortum horis 2 
tria Caesaris uexilla, ut uocant, ordinaria, quibus et meum ob 
ueteranorura existimationem est additum, cum duobus milibus 

25 militum ad occultas montis semitas sunt transmissa additique 



1 Mediolanensis ducis] Mediolanensi R. — 2 peruenissemus] 
peruenimus R. — 4 utraque] R. utroque A; ursprünglich war 
utroque latere geschrieben; utroque ist stehen geblieben. — 
12 reficientes] R. reficientis A. — 14 utpote] quippe R. — 
15 inebriabantur] II. inebriebantur A. — 17 amoenam] amoe- 
nam lt. — 18 ad uineas] Vgl. dazu Ulmanns Vermutung a. a. 0. 
I, 769 Anm. — 21 iam] fehlt bei R. — 22 solis ortum] ortum 
solis R. — 25 transmissa] R. transmussa A. — additique] 
additi quoque R. 



Digitized by Google 



102 



Lib. II. Cap. 5. 



uiarura duces pollicentes se breui manum hanc super hostium 
capita, qui niontis, per quem irrumpendum erat, cacumina 

3 obseruabant, perducturos. Ad montis igitur progressi radices 
per asperas, confragosas ac feris paene inuias incedebamus 
Calles non sine praecipitii periculo et labore ingenti, donec 6 

4 tandem ad loca undique niue oppleta deuenimus. Ibi non 
minore difficultate quam in aspretis est laboratum. Nix euim 
ob anni resoluebatur temperiem — nam mensis erat lunius 
— ac ideo milites aegre pergebant ob nimiamque lubrici- 

5 tatem niuis ac luti baud facile uestigia sistebant. Reliquus 10 
interea exercitus uniuersus praeter mille milites, qui a sinistro 
latere se bostibus ostendebant, recta montem, per quem 
irruptio patebat, ascendere coepit, pedetemptim tarnen, ut 
hostium oculos a circumuenientium abstraheret aspectu. 

G Erat mons altissimus ac in summitate perpetua niue 15 
repletus. Illic Engadinenses in ordines redacti hostium prae- 
stolabantur aduentum minutissimarum auicularum gregem 

7 ob nimiam celsitudinem repraesentantes. Emittebant tarnen 
plures ex suis, qui e summo descendentes saxa ingentia de- 
uoluebant agmenque quantum poterant ultra progredi inhi- 20 

8 bebant. Suffoderant et undique scopulos ingentes ac raagni 
ponderis cautes arboreisque suspenderant truncis. Quibus 
faciliter dispulsis confestim saxa magno ruebant strepitu ac 
ingentem montis partem secum in praecipitium trahebant. 



4 asperas, confragosas .... inuias] asperos, confragosos . . . 
inuios R. — incedebamus] fehlt bei R. — 7 mioore] minori R. 
— 9 nimiamque] nimiam R. — 10 Reliquus interea] R. re- 
liqquis nterea A. — 14 abstraheret] abstraherent R. — 15 per- 
petua] R. perpetuo A. — 19 qui — saxa ingentia deuoluebant] 
Vgl. Curtius Rufus bist. Alexandri Magni VIII, 11, 18: ingentia 
saxa in subeuntes prouoluentibus barbaris. — 20 agmenque] 
ac agmen quoque R. Ac, das ursprünglich in A stand, ist ge- 
strichen; qj hat R falsch gelesen. — poterant] poterat R. — 
21 et] quoque R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 5. 



103 



Sed boc no8tris saluti fuit, quod cuncta, quae impellebantur 9 
aut deiciebantur, ab niue mox absorbebantur altissima. Id ni 
accidisset, impossibile profecto fuisset loci a natura tarn 
inuniti et praesidio firraati iniquitatem superare. Interim 10 
5 dum sie utrimque ab antesignanis pyxidum ac lapidum iactu, 
sagittis quoque ac balistis certatur ac magnum agraen immo- 
bile baeret, milites praemissi paulatim in montis surrepserunt 
uerticem ibique se coliigentes in ordinem redibant. Quo facto 11 
signiferi rotatis circum capita signis magno agmini — nam 

10 iam in illius conspectum uenerant — in montis summitatem 
se peruenisse significant. Id milites uidentes nil morati et 
ipsi ui magna perrumpere conantur et iam qui a sinistra 
incedebant ala, hostes circumuenire coeperunt. Qui tum pri- 12 
mum pereipiebant quatuor illa uexilla cum militibus suis 

15 in montis emersisse summitatem. Diuisis igitur copiis illos 
ab ulteriore progressione probibere nitebantur, sed frustra. 
Uix enim primo tentato certamine in fugam uertuntur. 
Interim agmen magnum progreditur et qui in sinistra con- 13 
stiterant ala, ab illa quoque parte hostes adoriuntur, ita ut 

20 Engadinenses et a fronte et lateribus uehementer urgerentur. 
Impares igitur se cementes ac tarn copioso exercitui resisti 14 
posse diffidentes undique fuga sibi consulere coeperunt. Per 
montium igitur abrupta ac semitas notas multis ex suis 
amissis diiabuntur. Cäesariani igitur rursus coniunetis copiis 

25 montem descendere coeperunt. 

Accidit hic, ut niuis pars quaedam ingens uel nimio 15 
pressa pondere uel solis liquefacta calore a reliqua niuis 
diuulsa sit congerie ac per montis deuexum, quantum iactus 
est arcus, acta plus quam quadringentos secum arripuerit 

6 ac] & R. — 8 ordinem] ordines R. — 9 rotatis cireum 
capita signis] übersetzt Münch a. a. 0. p. 164 also: durch rothe 
Zeichen um das Haupt! — 11 nil] nihil R. — 17 tentato] R. 
temptat// A. — 20 lateribus] a lateribus R. — 27 pressa] 
oppressa R. 



Digitized by Google 



104 



Lib. II. Cap. 5. 



16 milites, quos omnes altissima inuoluit uertigine. Eratque 
spectaculum illud sub initium horrendum, cum tot homines 
eodem raperentur inipetu et taraquam fluctu quodam absor- 
berentur. Sed paulo post in risum est uersum, cum milites 

17 undique taraquam terra editi emergerent. Oranes hastas 5 
tarnen aut arma siue capitis aut pedum amiserant tegumenta. 
Tametsi nemo, quantum sciri potuit, fuerit desideratus, multi 
tarnen uehementer sunt collisi. 

18 Per immensum igitur iter ac multo sudore tandem circa 
solis occasum in uallem peruentum est Engadinensem, amoe- 10 
nam et multis excultam oppidis ac uillis. Uerum bostes 
Oeni fluuii (nam is torrentis instar per Engadinensem labi- 
tur uallem) pontein, per quem transeundum erat, incenderant. 

19 Restincto igitur non paruo labore igne ponteque refecto 
copiae sunt traductae castraque in uico quodam Scanev no- 16 
mine sunt posita. At Engadinenses quam primum Caesa- 
rianos pontem transgredi uiderunt, propriis manibus oppidum 
magnum et propinquum, quod Sutzium uocabatur, incen- 

20 derunt. Eam igitur noctem milites defessi et inedia macerati 

in uico transegere; nam hostes, quo fame Caesarianos ur- 20 
gerent, cuncta ad uictum pertinentia uel corruperant uel 
penitus abstulerant. Orto die tribus agminibus ad ulteriora 
est processum; praeibat enim turma, quam amissam uocant, 
cum pyxidibus quatuor, quae ingenti labore illuc erant per- 

21 ductae. Nam, ut plurimum in montium saltibns, una tan- 25 
tum uehebantur rota, cum altera funibus colligata ac sus- 
pensa a militibus, qui in altiori incedebant loco, sustentaretur. 



1 altissima] R. altissimo A. — 5 Omnes hastas tarnen] 
omnes tarnen hastas R. — 7 fuerit] fuit R. — 10 in uallem 
peruentum est Engadinensem] in Engadinensem peruentum est 
uallem R. — 12 labitur uallem] uallem labitur R. — 20 fame 
Caesarianos] Caesarianos fame R. — 23 est processum] B. 
est progressum A. — 24 illuc] B. illac AR. — 26 cum] 
quem R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Gap. 5. 



105 



Sequebatur agmen magnum Semper ordines suos conseruans, 
impedimenta uero ac turbam inutilem ultimi tuebantur. At 22 
Engadinenses et ipsi suis praecedebant agminibus cuncta 
uastantes ac diripientes et si quandoque loci offerebatur 
5 opportunitas, gradum sistebant ac tamqnam pugnaturi se 
ostentabant. Sed cum nostri propins accessissent , rursus 
citato gressu abibant; haud pares enim erant, qui tantis 
copiis resistere possent. Cuncta interira flammis relucebant 
ac magno fragore undique ruebant aedificia. Conflagrarunt 23 

10 igitur praeter Scaneuium et Sutzium Somada, Comouascum, 
Pons rosina, Vadellum et Scancellum cum reliquis cunctis 
Tiranum usque; quin et illud quoque Engadinenses ipsi com- 
burebant, licet Caesariani illuc haud peruenirent. Tandem 24 
sub solis occasum castra iuxta uicnm quendam sunt locata 

15 ibique a ducibus est deliberatum, quonam postridie esset pro- 
ficiscendum, siquidem maior pars per uallem Tellinam, quae 
non longe aberat, redeundum esse censebat; ibi enim mili- 
tem fame ac labore fessum refici posse arbitrabantur, quoniam 
Mediolanensi duce amico uterentur. Alia uero pars nequa- 25 

20 quam Italis fidendum esse censebat, potissimura cum hostes 
undique ab illis receptatos esse constaret et dux ipse parum 
obseruasset, quae de commeatu mittendo promisisset. Insuper 
per montem altissimum in uallem Tellinam ingrediendum 
rursusque per montem Braium reuertendum esse dicebant, 

25 quod quidem ultra laborem immensum periculo non careret, 
etiamsi Itali fidera plane inuiolatam seruarent. Conuenit igi- 26 
tur, ut per ante emensam rediretur uiam, cum ea unico tan- 



6 ostentabant] ostendebant R. — 10 Comouascum] = 
Camogask; bei S. Lemniug, die Raeteis (herausgeg. v. Placidus 
Plattner, Chur 1874) VIII, 91 Comasca. — 11 Pons rosina] 
Pons rosinus R. — 12 Tiranum] Tirauum R. — 13 illuc] B. 
illac A. — 18 ac] & R. — 22 obseruasset] obueruasset R. — 
24 rursusque] rursus R. — 25 quidem] quidam R. — 27 ea] 
eo R. 



Digitized by Google 



106 



Lib. II Cap. 5. 



tum die, si aceeleraretur, exigi posset; deinde uero facile in 
tutuni iter patere ferebatur. Militibus interim perdurandum 
et faniis raolestia quocumque modo toleranda esse dicebatur. 

27 Haec igitur sententia uicit ac suuirao mane exercitus com- 
positus rursus ordinibus celeriter per pristinum iter redire 5 

28 coepit. Nec illum hostis a tergo urgebat; praecesserat enim 
et inontis cacumina, per quae in uallem Tellinani iter pate- 
bat, occuparat, ut sie Caesarianos arcere aut etiain, si posset, 
penitus opprimere posset. Et profecto, si illuc iter fuisset 
directum, uix incommodum aliquod magnum euitari ualuisset. 10 

29 Cum igitur toto die assidue esset processum, tandem sub 
noctem Sarnetium est deuentum, quod oppidum sub huius 
belli initium, dum inferior pars Engadinensis uallis exuritur, 
conflagrarat. Quodsi paulisper esset cessatum, in magnum 
di8crimen uniuersus iueidisset exercitus; nam sub eius aduen- 15 
tum incolae pontem deicere ineeperant et ni fuisset accelera- 
tum, plane transitus inbibitus fuisset militesque fame potius 

30 quam gladio periissent. Parumper igitur quieti datum est 
et sole nondum orto rursus iter est continuatum. Per al- 
tissimum enim montem, quem incolae Bufalauram ob uen- 20 
torum flatum uehementiorem appellant, erat redeundum. 

81 Mutati igitur ordiues et agmen illud amissum, quod uniuer- 
sum ex ueterano constabat milite, omnibus aliis praeniissis 
a tergo sequebatur hostem ab ineursu, si inuadere auderet, 
repulsurum. 25 

82 Magna igitur fame ac sudore sub solis tandem occasüm 
montis huius altissimum superatum est iugum ac in pacatum 
deuentum non sine multorum amissione militum, qui partim 

7 quae] quem R. — 9 opprimere posset] opprimere li- 
ceret R. — 9 illuc] B. illac A. — 11 processum] B. pro- 
gressum A. — 19 est] fehlt bei R. — 26 Magna igitur fame] R. 
Magno igitur fame A; es war nämlich ursprünglich magno 
igitur labore ac fame geschrieben; später wurde laborc ac ge- 
strichen, ohne dass magno geändert wurde. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 5. 



107 



inedia, partim uero laboris absumpti fuere magnitudine, siqui- 
dem ita famis inualuerat malum, ut milites inter eundum 
herbas euellerent et pecorum more deuorarent. Cemere quo- 33 
que erat quosdam ingenti ui famis mentem perdidisse ac 
5 tamquam rabie percitos plane insanire. Non parum tarnen 
saluti fuit aquae dulcis copia magna, quae per totum iter 
e montiuni scatnriens latebris non parum exhausta militum 
reficiebat corpora. Ceterum nec in pacato fames exsatiata 34 
est. Quamuis enim Caesar undique commeatum sub exer- 

10 citus reditum adferri iussisset, incuria tarnen praefectorum 
omnia sunt neglecta. Dispersi igitur undique milites sine 
ordine et imperio dilabebantur discurrentes ac cibum utcum- 
que poterant quaerentes. Sequenti die et ego quoque cum 35 
equitibus quatuor, qui me sequebantur, ad Caesaris castra, 

15 quae tum iuxta uicum Pfuntz nomine posita erant, perrexi. 
Acciditque, ut inter eundum rusticus quidam mihi obuius 
fieret, qui uini uas ingens in curru uehebat. Substiti igitur, 
ut uiderem, quo pacto milites undique palantes uinum illud 
j>artituri essent. Mox igitur magnus illorum accurrit nume- 36 

20 rus ac quidam lanceis uas perforabant uinumque galeis ex- 
ceptum hauriebant; alii uero morae impatientes pyxidum 
exoneratione uas pertundebant, ita ut undique meruni effun- 
deretur. Hinc irarum et tumultus initium, qui adeo increuit, 
ut in eo circiter quinquaginta caederentur homines ac plus 

25 centum uulnerarentur. Etenim non secus, ac si rabie age- 37 
rentur, inuicem saeuiebant et, quamuis discerni nequiret, 
quis amicus seu inimicus esset, indifferenter tarnen mutuis 
se conficiebant uulneribus ignari, quem quisque peteret. At 38 

1 absumpti] R. assampti A. — fuere] fuerant R. . — 
4 famis] R. fame A. — 6 Nach copia folgt in A magna, ist 
aber unterstrichen. — 9 commeatum sub exercitus reditum] 
sub exercitus reditum commeatum R. — 18 quo] quonam R. 

— undique] fehlt bei R. — 22 exoneratione] exooerationibus R. 

— 25 uulnerarentur] R. uulnarentur A. 



Digitized by Google 



108 



Lib. II. Cap. 5. 



ego cum tarn crudele uidissem spectaculum, diraisso sodalitio, 
quod super raortuorum adhuc potabat cadaueribus, ad Cae- 
saris tandem castra inedia et labore tantum non enecatus 

39 perueni. Ceterum nec ibi res erant quietae, sed milites ob 
uictus penuriam omni despecto imperio a signis dilabebantur. 5 
ld Caesar uidens ad Castrum Landek perrexit, ubi plane ab 
exercitu est derelictus. Quem et festinans coactus est sequi; 
ita uis famis cunctos urgebat. 

40 Ceterum ne profectio illa fugae similis uideretur, rogatus 
sum a Caesareis consiliariis, qui tum ibi substiterant, ut non 10 
recta uia ceterorum sequerer abituni, sed retro conuersus 
rursus per Ariensem redirem montera; ita enim hostium in- 
cursum prohiberi posse existimabant, si illi audirent prouin- 

41 ciam eam haudquaquam omni destitutam esse milite. Parui 
igitur licet raultis circumuentus periculis ac difficultatibus et 15 
ne aemulis aliquam calumniandi praestarein occasionem, 
summo labore ac periculo et machinas et currus ultra mon- 
tem traducere curaui altissimum ac cunctis demum copiis ad 
oppidum Lindau perueni, quo paucis antea diebus et Caesar 
qnoque applicuerat. 20 

42 Ceterum etsi existimarem me pretium fecisse operae, quod 
Caesariis paruissem consiliariis ac tantum exantlassem labo- 
rem, longe tarnen res aliter cessit, siquidem Nurenbergen- 
sium acmuli me apud Caesarem criminati fuerant, tamquara 
milites mei initium fecissent abeundi, licet plane constaret 26 
me solum cum copiis meis cunctis aliis recedentibus substi- 

43 tisse ac per Ariensem montem illuc rediisse. Coactus igitur 
fui palam me coram Caesare et multorum conspectu prin- 

3 enecatus] Vgl. Georges, Lex. der Lat. Wortformen 
unter eneco. enectus R. — 10 Caesareis] Caesaris R. — 11 ce- 
terorum] fehlt bei R. — 14 eam] illam R. — 15 ac] & R. — 
19 antea] ante Freher. Vgl. I, 2, 18. — 22 Caesariis] Cae- 
saris R. — 26 meis] fehlt bei R. — 27 illuc] R. A ist nicht 
deutlich zu erkennen, ob illac oder illuc geschrieben ist. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 5. 109 

cipum excusare, tametsi magis de inimicorum conquererer 
calumnia quam falsas diluerem obiectiones, cum et consiliarii 
quidam praesentes essen t, qui precibus etiam reditum meum 
per Ariensem impetrauerant montem ac manifeste scirent, 
5 cuncta, quae mihi obicerentur, uana esse et a ealumuiatori- 
bus conficta. Aerius igitur in aemulos sum inuectus Cae- 44 
saremque rogaui, ne dehinc facile talibus hominibus aures 
praeberet, quoniam nullam nec ueri nec honesti rationem 
haberent, petiique ut, si quis me accusare uellet, coram 

10 prodiret, quo illum palam mendacii ac calumniae arguere 
possem. Uerum nemo contra hiscere est ausus, sed altum 45 
fuit silentium. Caesar itaque me bono animo esse iussit as- 
serens se pro comperto habere nuliam mihi hueusque culpam 
obici posse; pergerem itaque, quemadmodum coeperam, et 

15 ad belli exitum fortiter perseuerarem. Deinde paueos post 46 
dies ad oppidum transiuit Uberlingen, quo et prineipes et 
confoederatorum accersierat duces, ibique deliberabat, quid 
porro esset agendum. Qui igitur rei bellicae erant periti, 
suadebant, ut ciuitas aliqua Heluetiorum in piano sita cunc- 

20 tis obsideretur uiribus; confestim enim hostes in suorum 
aduolaturos auxilium sieque Caesarianis, qui pyxidum ac equi- 
tum praestarent multitudine, occasionem bene gerendae rei 
oblatum iri. At qui timidiores erant, nequaquam aleae rem 47 
tan tarn committendam esse censebant, sed suadebant, uti mul- 

25 tis pariter in locis hostium lacesseretur regio, quo passim 
eorum uiribus distractis assiduis ipsi delassarentur ineursi- 
onibus; sie enim fore, ut facilius ad pacis se inclinarent 
condiciones et imperata facere haud recusarent. Ceterura ad 48 
hoc peragenduui longe maioribus opus esse copiis asserebant. 



10 ac] atque R. — 14 coeperam] Vgl. II, 7, 55 coepe- 
ramus. — 16 transiuit] transiui R. — 17 accersierat] acces- 
serant R. — deliberabat] deliberabant R. — 21 aduolaturos] 
aduolaturus R. — ac] & U. — 25 lacesseretur] R. lacessere A. 



Digitized by Google 



110 



Lib. II. Cap. 8. 6. 



Necesse igitur esse, ut Caesareo edicto subsidium tarn ab 
49 imperii principibus quam ciuitatibus accerseretur. Quae sen- 
tentia qnoque uicit et ego a Caesare iussus sum, ufc ultra 
Htteras ac raandatum eius ad senatum scriberem Nurenber- 
gensem ostenderemque et negotii magnitudinem ac necessi- B 
tatem exigere, ne ullo modo iussa negligeret, sed quanto 
citius posset, mitteret suppleraentum. 
VI Deinde Caesar cunctis copiis lacum transgressus Constan- 
tiam peruenit. Id cum Heluetii intellexissent — nam ab 
alto et stationibus suis hostilem aduentum cernere poterant — 10 
fumi signo suos in auxilium aduocant. Qui nihil morati 

2 undique confluebant. Leuia igitur cotidie committebantur 
proelia, cum iam Caesariani Heluetiorum inuasissent sta- 
tiones, mox Uli reiectis hostibus acrius a tergo instarent, 
licet ob equitatus timorem nequaquam in plana descenderent. 15 
Iussit Caesar praeconis uoce centum promitti aureos, si qui 
hostem captiuum adducere posset, quo certior fieret, quid in 

3 animo uoluerent Heluetii. Sed frustra hoc fuit praeconium; 
nullus enim hostium umquam uiuus in Caesarianorum de- 
uenit potestatem, tametsi assidue ex stationibus procurrere ac 20 
manus conserere numquam intermitterent. Interfici igitur 

4 potuere, capi uero nequaquam. Non tarnen cadebant inulti 
et quemadmodum ipsi honestam mortem captiuitati praefere- 
bant turpi, ita nemini quoque parcebant, sed indifferenter 
omnes, qui in manus eorum deueniebant, obtruncabant. 25 
Tandem Caesar cunctis collectis copiis ex Constantia mouit 

et in piano ante urbem tarn equestres quam pedestres in- 

8 lacum] locum R. — 16 si qui] si quis R. Das „s" 
am Schlüsse des Wortes ist in A durchstrichen. — 19 um- 
quam uiuus] fehlt bei R. — 21 igitur] ergo R. — 22 uero] 
fehlt bei R. — Non tarnen cadebant inulti] Vgl. Curtius 
Rufus, hist. Alexandri Magni IV, 4, 12: nonnulli ruunt in 
hostem haud inulti tarnen perituri, und VI, 1, 2: inulti cade- 
bant, u. a. a. St. 



Digitized by Google 



tib. II. Cap. 6. 



111 



struxit ordines adiunctis pyxidibus, ac ai confestim confligere 
uellet. Et erat profecto res uisu dignissima, tarn florentem 5 
et copiosum inspicere peditatum nec non equitatum ingentem 
armis et equis egregie ornatum. Stetere igitur acies confligere 
5 paratae, si hostis in aequum descenderet. Sed is se in alto 
suis continuit ordinibus Caesarera excipere paratus, si colles 
ascendere et ipsum iniquo loco inuadere auderet. Cum igi- 6 
tur diu ita perseueratum esset, a neutra tarnen parte longius 
nioueretur, Caesar copias rursus Constantiam reduci iussit 

10 ibique aliquot comnioratus diebus assidue inuadendi prae- 
bebat speciem, quo hostes, quorum copiae assidue augebantur, 
detineret et ne reliquis confoederatis , quos interea adoriri 
statuerat, auxilio essent, auerteret. 

Heluetii interea Caesari scribunt ac rogant, ne inimicis 7 

15 eorum nimiam adhiberet fidem; illos enim nil aliud agere, 
quam ut omnem belli culpam in Heluetios reicerent, cum 
tarnen ipsi cunctornm malorum causa et origo fuissent. In- 8 
uitos se arma cepisse, quae et deponere essent parati, si ipse 
annueret, ut utriusque partis discidia et contentiones iuris 

20 ordine terminarentur aut amicabili componerentur transactione. 
Certos esse, si Caesar sub initium adfuisset, rem nequaquam 
ad tautam peruenisse contentionem nec tantum humani san- 
guinis fuisse effusum. Daret igitur operam, ut innata sua 9 
bonitate ac mansuetudine discordiae tollerentur ac tarn in- 

25 gentibus malis finis aliquando imponeretur. Quodsi petitiones 
eorum tarn iustas contemnere pergeret, se tarn coram deo 
quam Lominibus obtestari nequaquam eorum culpa stetisse, 
quominus tanti belli sedaretur tumultus. Certos se tarnen 10 
esse, si humana contemneretur aequitas, diuinum tarnen eis 

6 colles] in colles R. — 9 rursu8] iterum R. — reduci] 
dueere R. — 15 eorum] suis R. — nil] nihil R. — 18 ce- 
pisse] coepisse R. — 21 esse] se esse R. — 25 aliquando] B. 
aliqü A. aliquis R. — 27 eorum] sua R. — culpa stetisse] 
stetisse culpa R. 



Digitized by Google 



112 



Lib. II. Cap. 6. 



haudquaquam defuturura auxilium, cuius quidem rei iam 
pridem euidentissimum Ostens um fuisset indicium. Inuitos se 
libertatem a maioribus acceptani armis defendere coactos. 
Nequaquam tarnen sibi ipsis, si ultra urgerentur, defuturos, 
sed ut uiros deceret, honestam Semper mortem ignominiosae 5 

11 paci aufc turpi praelaturos seruituti. Ad haec Caesar nihil 
respondit aut quia litterae istae apertum hostium timorem 
arguere nimiamque pacis cupiditatem ostendere uiderentur, 
aut quod arrogantius, quam deceret, scriptae censerentur 
existimareturque Höstes assiduis uexatos ac debilitatos incur- 10 
sionibus imperium tandem ultro suscepturos ac iussa inuitos 

12 etiam facturos. Stabat puella, quae litteras attulerat, in aula 
(neutra enim pars eo in bello caduceatoribus utebatur, sed 
tan tu ni uetulae quaedam aut puellae immaturae internun- 
tiorum fungebantur officio) responsionem exspectans. Hanc 15 
regii quidam satellites compellantes interrogabant , quidnam 

13 Heluetii in stationibus agerent. At illa: Nonne palam cer- 
nitis, ait, uestram eos exspectare inuasionem? Cumque sci- 
scitarentur, quot numero essent: Quot satis sunt, respondit, 
pro incursionibus uestris repellendis. Sed cum illi acrius 20 
instarent, ut numerum eorum recenseret: Ni fallor, inquit, 

in conflictu ante huius urbis portas nuper commisso eos nu- 
merare potuistis, ni fuga oculos uestros excaecauit. Sed num- 
quid, intulere, quod comedant, habent? At illa rursus: Quo 

14 pacto, nisi mauducarent ac biberent, uiuere possent? Talia 25 
cum non sine risu a circumstantibus excepta essent, quidam, 
ut puellam perterreret, minatus est, se illi caput detrun- 
caturum iamque manum gladio adhibebat. At illa haud- 

2 Inuitos] Inuitus R. — 8 ostendere] ei ostendere R. — 
10 existimareturque] Existimaretur quoque R. — 12 etiam] 
quoque R. — 13 caduceatoribus] cadnciatoribus R. — 17 sta- 
tionibus] statione R. — 25 ac] & R. — 28 iamque manum] R. 
iamque manumque A. Das an manum angehängte que wurde 
von R mit Recht gestrichen, da iamque nachträglich und zwar 
über der Zeile hinzugefügt wurde. — illa] R. illi A. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 6. 



113 



quaquam perterrita: Plane, inquit, te uirum fortem esse 
ostendis, dum puellae tarn iuuenculae mortem inferre mini- 
taris. Atqui si tanto digladiandi teneris desiderio, cur non 
in hostiies ruis stationes? Inuenies profecto illic uirum ali- 15 
5 quem, qui confestim tuae respondeat ferocitati. Sed facilius 
est inermem ac innocentem inuadere puellam quam hosti 
occurrere armato et qui non uerbis, sed factis rem agere 
nouit. Haec cum non sine iucunditate audirera, puellae in- 
dolem ac liberam respondendi audaciam sum admiratus. 

10 Caesar autem paulo post cum exercitus parte Lindauum 16 
nauigat iubetque duces, quos Constantiae relinquebat, ut assi- 
dnis incursionibus Heluetiorum stationes lacesserent ac irrup- 
tionem in Turgeuensem prouinciam simularent. Ipse ex- 
peditis nauibus eas, quas secum adduxerat, copias lacum 

15 superare et hostilem terram aggredi mandat. Hanc ob 17 
causam et me cum ' ueteranis meis aduocauit. Haec autem 
ideo agebat, ut hostium uires ubique distraheret illosque 
teneret suspensos et a mutuo prohiberet auxilio, dum unus- 
quisque prouinciae suae timere cogeretur ac incertus esset, 

20 quonam prima euaderet irruptio. Iusserat autem magnum 18 
obiter curiae magistrum, comitem de Furstenberg, cum equi- 
tatu ac ueterano milite a Geldrensi reuocato bello, copiis 
tarnen illis in immensum auctis, iuxta Basileam hostilem 
inuadere terram. Ipse milites in Lindau nauibus impositos 

25 confestim uento flante secundo uela facere imperat. Inde 19 
igitur soluentes magna parte diei per lacus ferebamur undas 
et iam hac in parte, mox alia nos descensuros simulabamus, 
quo hostem redderemus ancipitem et ab incursus prohibitione 
abstraheremus. Tandem uero iuxta oppidum Rosach terram 20 

30 attigimus e nauibusque egredientes ordiues struere coepimus. 



11 Zu iubetque duces, ut lacesserent vgl. Apul. flor. 23: 
aegrum iubet, uti sit animo bono. — 15 et] ac R. — 24 in 
Lindau] Lindauiura R. Ygl. II, 7, 13 in Schaf husen. 

RQck, Pirckhoimers Schweizerkriog. 8 



Digitized by Google 



114 



Lib. IL Cap. 6. 



Quod hostes, qui illic in praesidio erant, uidentes in nos im- 
petum facere et ui magna rursus ad naues repellere nite- 

21 bantur. Uerum quia longe numero erant inferiores — uix enim 
ducenti erant — non diu uiribus nostris resistere poterant. 
Uerumtaraen haud fuga sibi consulebant, sed pertinaciter 5 
dimicantes ac eisdem stantes uestigiis nequaquam inulti cade- 
bant. Prostratis igitur Ulis ad oppidum Rosach progressi 
sumus illoqae direpto ac incenso rursus nos ad naues re- 

22 cepiraus. Uerum dum milites illas ascendere incipiunt et 
unusquisque primus ingredi cupit, sub initium tumultuatum 10 
est, mox fuga secuta est aperta, licet hostis nusquam appa- 
reret aut a tergo urgeret. Stabant duces ac tribuni magna 

23 uoce milites a fuga reuocantes; sed frustra. Tanto enim 
impetu in naues ruebant, ut aliquae nirnio pondere pressae 
submergerentur. Id nautae uidentes, quo imminens euitarent 15 
periculuin, a terra naues subducebant. At milites nihilo setius 
undis se committentes adnatabant et ut a suis reciperentur, 
precabantur; qui uero nandi erant imperiti, aut mergebantur 

24 aut alios corripientes una submergebant. Ueterani tarnen 
milites cum signis suis duces baud derelinquebant, sed quieti 20 
inconsideratam illam et turpem inspiciebant fugam. Tandem 
cum timor ac furor aliquantisper deferbuisset, et ipsi quoque 
duces secuti composite ac quiete naues ascendere parabant. 

25 Uerum nautae adeo timore perculsi erant, ut naues haud- 
quaquam terrae admouere auderent, sed in undis fluctaantes 25 

26 milites aquam ingredi et adnatare hortabantur. Coacti igitur 
sunt et ueterani cum ducibus se fluctibus committere accidit- 
que, ut qui statura essent breuiori ac terram pedibus attin- 
gere nequirent, natare cogerentur, ceteri uero eminentiores, 
inter quos et ego eram, ad humeros et mentum usque im- 30 



1 illic] illis R. — 5 consulebant] consoluerant R. — 
10 unusquisque] yuusquisque R. — 17 undis] undac R. — 
18 nandi] natandi R. — 24 perculsi] percusi R. 



Digitized by Google 



JAb. II. Cap. 6. 



115 



mergerentur undis. Quodsi hostis uel paueissimo adfoisset 27 
numero et a tergo institisset, ingens profecto clades esset 
accepta. Uerum quia cuncti fere, qui fuerant in statione, 
ceciderant et subsidia, quae sub initium fumi aduocata fuerant 
6 signo, tardius adueniebant, absque hostium impedimento, sed 
non sine turpi fugae nota discessura ac rursus Lindaum est 
peruentum. Ibi enim Caesar imminentem certaminis exspec- 28 
tabat euentum, praecipue tarnen de curiae magistri inuasione 
erat sollicitus. Postridie orto sole ad Caesaris accessi aulam, 
10 uerum secretiorem aediura partein, ubi Caesar ipse degebat, 
clausam inueni; magnates autem cuncti foribus oberrabant 
mussitantes ac capita sermonis gratia propius conferentes. 
Id ego cernens haud felicis nuntii indiciuin esse deprehendi. 

Collegerat comes de Furstenberg Caesaris iussu exer- 29 
15 citum quatuordecim fere milium peditum, equitum uero 
milium duorura ac iuxta Castrum Dornek haud longe a Ba- 
silea hostilem terram inuadere parabat. Id Heluetii, qui 80 
propinquiores erant, Bernenses nempe ac Solodurenses, in- 
telligentes suas et ipsi e uestigio copias cogunt et magna 
20 festinatione obuiam ire pergunt, quo Caesarianos a finium 
inuasione arcere possent. At senatus Basiliensis cum Hei- 31 
uetiorum nouisset apparatum, missis legatis certiorem comitem 
reddit (nondum enim Basilea ab imperio defecerat) et ut 
rebus suis diligenter prouideat, admonet. Uerum tantum 32 
25 abfuit, ut comes admonitionem tarn amicabilem boni con- 
suleret, ut legatos etiam cauillis lacesseret et illis nequaquam 



3 fuerant in statione] in statione fuerant R. — 5 ad- 
ueniebant] adueniebat R. — 6 turpi] fehlt bei R. — Lindaum] 
Lindauium R. — 11 oberrabant] R. In A ursprünglich ober- 
rantes, daraus oberranbant. — 15 fere] fehlt bei R. — 18 Ber- 
nenses] Berncnsis R. — 26 ut legatos etiam cauillis lacesseret] 
übersetzt Münch a. a. O. p. 180 also: dass er die Gesandten 
bei den Haaren zauste. 

8* 



Digitized by Google 



116 



Lib. II. Cap. 6. 



tempestiue Heluetiorum obiceret amicitiam. Insigniter igitur 
hostibus contemptis arcem Dornek oppugnabat et pyxidibus 
3S conquassabat omnibus neglectis stationibus et custodiis. Id 
equitum praefecti uidentes comiteru et ipsi ob tantam negli- 
gentiam ac nimiam reprehendebant confidentiara. Ceperant 5 
enim eo forte die hominem quendam, qui ex hostili terra 
Basileam tendebat. Illum igitur ad comitem deducunt ac 

84 hostium consilia et aduentum aperire iubent. Sed cum is 
quoque ueritatem rettulisset hostesque ea nocte in oppido 
Liechtstal pernoctasse assereret, a comite tamquam mendax 10 
et speculator suspendio perimi est iussus. Equites uero abire 

et ad castra sua redire compulsi sunt, quae ipsi maioris com- 
moditatis gratia in uillis circumiectis licet remotioribus collo- 

85 carant. Abeuntibus equitibus ueteranorum duces et tribuni 
comitem adiere manifeste ostenden tes tantam militaris disci- 15 
plinae negligentiam non tarn indecentem quam periculi plenam 
esse, praecipue cum hostilem arcem oppugnarent et Heluetii 

86 magnis copiis aduentare dicerentur. Suadere igitur, ut cum 
equites ablegasset, pedites saltem in stationibus esse iuberet; 
singulos enim paratos esse, ut custodiarum curam susciperent 20 

37 et diligenter obseruarent. Ueruin et hos quoque comes non 
sine uerborum contumelia abire iussit asserens se, non iilos 
imperare et recte, quid agendum quidue esset omittendum, 
nosse. Quin et cuidam ex illis perfidiam obiecit ac expro- 
brauit, quod aliquando Geldriae duci contra Caesarem mili- 25 
tare fuisset ausus addens illum nondum euasisse, quominus 

88 dignas aliquando ob noxam illara lueret poenas. Maesti igitur 
duces abeunt comitis temeritatem exsecrantes ac plane irami- 

1 obiceret] obiiceret R. — igitur] fehlt bei R. — 4 co- 
mitom et ipsi ob tantam negligentiam] et ipsi ob tantam negli- 
gentiam comitem R. — 5 ac] & R. — 12 maioriß] inaiores R. 
— 14 et] ac R. — 15 manifeste] manifesto R. — 24 ac ex- 
prob(r)auit] R. ac exprobrauitque A. — 25 quod] qui R. — 
26 fuisset] fuerit R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 6. 



117 



nentera praeuidentes cladem. Quodsi comes rectis ac pruden- 
tibus suorum paruisset monitis, et melius sibi ipsi et uniuerso 
consuluisset exercitu. Sed ita in fatis erat, ut eins negli- 
gentia et contemptu tantum acciperetnr incommodum. Qua- 39 
5 propter et mens illius adeo erat excaecata, ut nec ipse rectum 
discernere, minus uero sapienter monentibus obsecundare 
posset, quod qnidem toties euenire solet, quoties deus nimiara 
hominum superbiam ac temeritatem punire statuit. Dispersi 40 
igitur milites ac omni reiecta cura aut cenam parabant aut 

10 depositis armis otiosi obambulabant. Tum repente et cum 
nil minus exspectaretur, hostium agmen duorum fere railium 
per collem imminentem in castra impetum facit trucidatisque 
iis, qui primum occurrerant, reliquos perturbat ac ingenti 
conatu inuadit. Et ut melius res succederet, fraudem Hel- 

15 uetii subtexuerant. Etenim pectora rubeis signauerant cru- 41 
cibus — nam eo coloris discrimine Caesariani ab Heluetico 
discernebantur milite, qui candidis notabantur crucibus — 
tergum uero albis distinxerant signis. Sub initium igitur 42 
tnmultus is militaris et socialis est existimatus; uerum cum 

20 omnes sine discrimine caederentur, sero tandem hostes adesse 
est intellectuin. Confestim igitur comes, quo motum illum 
sedare posset, accurrit, quem et illustres quidam secuti sunt 
uiri. Sed antequam, quid ageretur, percipere quiret, ab 
hostili manu confossus occubuit. At ueterani quidam per- 43 

25 pauci et inermes fere conglobati hostem repellere et fortiter 
se tueri coeperunt; sed frustra. Iam enira agmen aderat 
magnum, cuius impetu omnis sublata est defensio. Magna 

2 paruißßet] R. paruusset A. — 3 exercitu] exercitui R. 
Vgl. Georges, Lex. d. Lat. Wortformen unter exercitus und 
Neue a. a. 0. P, 357. — 5 erat] fuerat R. — nec] ne R. — 
8 ac] & R. — 9 cenam] coenam R. — 10 Tum repente e. c. 
nil m. e.] E. c. nihil m. e. tum repente R. — 15 subtexu- 
erant] B. subtexerant A. — signauerant] signarant R. — 
16 nam eo coloris — crucibus] fehlt bei R. 



Digitized by Google 



118 



Lib. II. Cap. 6. 



igitur ueteranorura pars in nestigiis haerens potius honeste 
44 mori quam turpiter terga uertere uoluit. Cetera manus, 
quocumque euadendi spes pateret aut minus urgeret peri- 
culum, dispalata in praecipitem abiit fugam. Heluetii uero 
pertinaciter inhaerentes assidue fugientes uulnerare et occidere 6 
haud desinebant, donec clamor ad equitum peruenit castra. 
46 Primum igitur regii corporis custodes, inter quos et Bur- 
gundi quidam erant, in fugientium aduolarunt auxilium ac 
imperterriti magno impetu persequentes inuadunt, sternunt 
et perimunt. Id reliqui uidentes Heluetii et ipsi fuga ad 10 
8uos se recipere coeperunt; uerum pauci equitum euaserunt 

46 impetum. Interea reliquus aduenit equitatus et pedites quidam 
in ordinem se recepere semiermes tarnen ; qui omnes magnum 

47 hostium agmen inuadere parabant. Uerum cum iam nox 
instar et Heluetiique ob equitum timorem et acceptum detri- 15 
mentum in colles se reciperent, Caesariani paucitati suae 
diffisi et damnum damno resarcire timentes indignantes et 
praefractam coinitis teraeritatem detestantes retro abierunt 

48 et nemine persequente in pacatum tandem deuenerunt. De- 
siderata sunt in tumultuaria hac pugna Caesarianorum fere 20 
milia quatuor cecidereque praeter comitem de Furstenberg 
multi illustres ac insignes uiri, in quorum numero fuit comes 
de Pitech et baro de Castelwartt, familiae illius nouissimus. 

49 Heluetii licet interfectorum suorum numerum, ut solent, ex- 
tenuent, constat tarnen illos non minorem quam Caesarianos 25 
calamitatem perpessos esse, tametsi pugna superiores euase- 
rint. Quodsi comes prudentis imperatoris officio functus 

1 potius] R. potiius A. — 7 igitur] fehlt bei R. — 
12 reliquus] & reliquus R. — 14 hostium agmen] agmen 
hostium R. — 15 instaret] B. instabat A. — 23 Castelwartt] 
Eh ist nicht bestimmt anzugeben, ob A Castelwartt oder Castel- 
wartz hat. — 27 Quodsi comes prudentis imperatoris officio 
functus fuisset] übersetzt Münch a. a. 0. p. 184: Hätte der 
Graf den Geboten seines Kaisers Folge geleistet. 



Digitized by Google 



Lib. IL Cap. G. 7. 



119 



fuisset, magna spes bene gerendi rei superfuisset; uerum ita 
diuinae uisum fuit uoluntati. Heluetii caesorum spoliis ac 50 
pyxidibus cunctis potiti tertia tandem die, queraadmodum 
nacta uictoria consueuere, ad propria sunt reuersi. 
5 Haec clades cum Caesari in oppido Lindau degenti 51 
fuisset nuntiata, clausa, ut dictum est, regia comitis accu- 
sabat imprudentiam ac temeritatem; uesperi tarnen fores 
rursus patuere Caesarque in propatulo cenauit nullum tri- 
stitiae signum ostendens, quin facta cena et cum iam nox 

10 ingrueret, ad fenestram quandam concedens stellasque in- 
spiciens multa de i Harum natura et ratione disseruit, adeo 
ut acceptae calamitatis plane immemor uideretur. Haec ego 52 
cernens et audiens non paruam felicitatem esse iudicaui, si 
quis tantorum, irreparabiliuni tarnen malorum tarn cito obli- 

15 uisci posset. Postridie Caesar rursus Constantiam nauigauit 53 
et quamuis ego quoque eadem ueherer naue, nullum tarnen 
uraquara perturbationis indicium in Caesare percipere potui, 
sed ludo se oblectans confabulationibusque et iocis indulgens 
diem illum laetus consumpsit. 

20 Interea Gallorum rex Carolus cum temporis opportani- VII 
tateni aduenisse putaret, qua iniurias a Mediolani duce Lodo- 
uico acceptas uindicare posset, instigante etiam Ludouico, 
Auriliensi duce, qui postea Uli in regno successit — nam is 
Mediolani ducatum hereditario iure ad se pertinere praeten- 

26 debat — animo uoluere coepit, quo pacto Mediolanensem e 



1 gerendi] gerendae R. Pirckheimer lässt hier von dem 
Genetiv des Gerundiums einen andern Genetiv abhängen. Siehe 
Draeger a. a. O. IP, 832. — 7 fores r. p.] rursus patuere • 
fores R. — 8 patuere] R. pauere A. — cenauit] coenauit R. — 
9 cena] cocna R. — 12 acceptae] R. accepta A. — 14 tarnen] 
fehlt bei R. — 16 naue] naui R. — 18 se oblectans] fehlt 
bei R. — indulgens] fehlt bei R. — 22 uindicare] uendicare R. 
— 23 Auriliensi] Aureliense R. — 24 hereditario] heredi- 
tario R. 



Digitized by Google 



120 



Üb. II. Cap. 7. 



2 principatu eicere et uniuerso spoliare posset dominio. Missis 
igitur legatis foedus cum Heluetiis pepigit illosque confestim 
peeuniis, commeatu et machinis adiuuit bellicis existimans 
Caesarem Heluetico bello iraplicitum Mediolanensi suppetias 

8 ferre haud }>osse. Id Mediolanensis intelligens e uestigio et 5 
ipse legatos suos misit, qui cum Heluetiis de societate agerent 
et concordia. Sed Heluetiorum animis Gallico foedere et 
beneficiis praeoccupafcis res frustra est tentata obiciebaturque 
Mediolanensi, quod Caesarem pecuniis ac commeatu iuuisset, 
cum nilo minus Caesar indignaretur, quod Mediolanensis ne- 10 
quaquam promissa obseruasset. Legati igitur re infecta abire 

4 sunt coacti. Uerum cum Mediolanensis Gallum copias col ti- 
gere et apertum bellum machinari uideret, rursus Helueti- 
orum animos per legatos tentare coepit promittens, si eum 

a Galli defenderent iniuriis, et Stipendium largissimum et 15 

5 contracti cum Caesare belli dissolutionem honestam. Id Hel- 
uetii audientes paulatim aures legatis praebere coeperunt; 
iam enira pacis tenebantur desiderio ac eos tarn lougi et 
periculosi belli mora taedcre inceperat. Quod cum Gallus 
percepisset, rursus legatos ad Heluetios mittit spondens se 20 
priora foedera rata habituruni ac insuper, si permitterent, 
cum Caesare de pace facienda acturum ; nam plane se sperare 

6 rem ad optatum deduci posse exitum. Decere enim regem 
christianissimum omnem opem adhibere, ut maiorem chri- 

7 stiani sanguinis effusionem prohibere posset; orare igitur, ut 25 

1 eicere] eiicere R. — 2 foedus] fehlt bei R. — 4 im- 
plicitum] implicatum R. — 8 obiciebaturque] obiiciebaturque R. 

— 9 ac] & R. — 10 nilo minus] nihilominus R. — 12 copias] R. 

» copiis A. — 18 ac eos] R. ac \y A; heisst vielleicht ac etiam. 

— et] ac R. — 19 taedere]. Beispiele der persönlichen Kon- 
struktion von taedere bei K. E. Georges, Ausführliches Hand- 
wörterbuch etc., unter taedet. In der Züricher Ausgabe vom 
Jahre 1737 steht morae. Vgl. auch Draeger a. a. O. P, 168. — 
22 facienda] fehlt bei R. — 24 christiani] fehlt bei R. — 
25 sanguinis] R. sanguis A. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 7. 



121 



sibi potius quam Mediolanensi pacis permitteretur conciliatio, 
ad quam stabiliendam nulla alia causa quam uera impelle- 
retur beneuolentia, qua perpetuo Heluetiorum gentem fuisset 
prosecutus, cum Mediolanensis Semper perfidus fuisset in 
5 nullaque umquam societate stabilis permansisset amicus; quin 8 
ne uunc quidem Heluetiorum illum curam gerere, sed potius 
solito more simulare et proprii commodi gratia reconcilia- 
tionem haue teutare. Haec et multa alia cum Heluetii audi- 9 
uissent, licet non ignari essent, quid utramque partem ad 

10 tarn amicabilem oblationem impelleret, gratias tarnen utrisque 
egerunt ostendentes se inuitos et citra ullam praestitam causam 
ad tanti belli raolem pertractos esse et licet multis hueusque 10 
affecti fuissent incommodis, pacem tarnen longe se bello prae- 
ferre, quam ne nunc quidem respuerent, dummodo illata eis 

16 damna, uti iustum esset, resarcirentur discordiarumque foinites 
honestis ac Heluetiorum gente dignis tollerentur condicionibus; 
sin minus, haud longis opus esse ambagibus. Nondum enim 11 
eos suseepti adeo paenitere belli, ait ignominiosam pacem 
iu.stissimo praeferre possent aut uellent certamini, donec arma 

20 manibus tenere et libertatera a maioribus eorum partam san- 
guinis sui effusione defendere ualerent. 

Haec cum legati audiuissent, bene eos sperare iusserunt 12 
moxque eorum consensu ad Caesarem de pace acturi per- 
rexere. At ille anditis legatis Gallo ob raultiplices causas 

25 concordiae tractationem denegauit, Mediolanensi uero — sub 
quibusdam tarnen condicionibus — morem gessit. Qm con- 13 
festim diem et locum in Schafimsen constituit, quo arabae 



6 illum] fehlt bei R. — 9 licet non] nec R. — 12 ad 
tanti belli molem] Vgl. Vellerns Patcrculus II, 95: belli mole 
und Tacitus bist. I, 61 : tota mole belli. — 13 fuissent] essent R. 
15 uti] ut R. — 16 gente] R. genti A. — tollerentur] R. 
tolleretur A; zuerst war nämlich fomes geschrieben. — 17 enim] 
fehlt bei R. — 25 sub] fehlt bei R. — 26 tarnen] fehlt bei R. 
— 27 in Schafhusen] Schaphusii R. Vgl. II, 6, 18: in Lindau. 



Digitized by Google 



122 



Üb. II. Cap. 7. 



partes conuenire ac eius intercessione de sohiendo bello agere 

14 sunt rogatae. Uerum interuenientibus quibusdam causis locus 
postea Basileam est transmutatus. Ceterum nilo minus Hel- 
uetii aut quia aduersariis timorem incutere quaerebant, aut 
quia ita necessitas exigebat, Gallorum regem ex foederis 5 
forma admonent, ut eis pyxides et tormenta cum magistris, 
globis, puluere sulfureo ac reliquis quam primura mitteret 

15 necessariis. Qui nihil raoratus confestim cuncta expedire ac 
magnis expensis Soloturrim deferre inssit. At Caesar ne et 
ipse interim desideret, exercitus partem e Constantia in He- 10 
gauensem misit prouinciam; mox et ipse est secutus. Assi- 
duis enira precibus Hegauensium molestabatur, ut acceptam 

16 eorum iniuriam uindicaret. Diuisis igitur copiis, quid fieri 
uellet, ostendit; ipse uero ultra progressns est, quo et Basileae 
appropinquaret et cotidie de singulis, quae ibi agerentur, fieri 16 
posset certior nec non reginae, quae ex Germania inferiore 
aduentabat, occurreret. Quam et mox in oppido Villingen 
perquam honorifice excepit familiariterque per dies aliquot 

17 cum illa est conuersatus. Et quia Danubius fluuius non 
procul inde in uilla haud magna, Dona Escbing nomine, 20 
e colle quodam mediocri ingenti oritur fönte, Caesar cum 
regina sub tentoriis iuxta limpidissimae aquae scaturiginem 
positis magnificum celebrauit conuiuium, ubi et choreis et 
multiplicibns indultum est uoluptatibus perinde ac tarn ce- 
lebris amnis origo iucundo illo et celebri honoraretur con- 25 

18 uentu. Deinde superata silua nigra una cum regina Fri- 
bnrgam est progressus meque, ut illum relictis copiis meis 

3 nilo minus] nihilo minus R. — 10 e Constantia] fehlt 
bei R. — 13 quid fieri uellet] Vgl. Caesar de bello Gallico 
III, 18, passim — 14 Basileae] R. Basile A. — 17 et mox] 
et fehlt bei R. — 21 mediocri ingenti] medio iuxta limpi- 
dissimae aquae scaturiginem ingenti R. — 22 iuxta limpi- 
dissimae aquae scaturiginem] iuxta scaturiginem R. — 26 Fri- 
burgam] Friburgum R. Vgl. dagegen II, 7, 37: Friburgum. 



Digitized by Google 



Lib. IL Cap. 7. 



123 



sequerer, inssit deliberaturus, quo in loco me cum subsidio, 
quod iarn e Nurenberga ueniebat, constitueret, donec Basileae 
transactuni esset. 

Tnterea copiae in Hegauensi prouincia relictae hosticum 19 
5 ingressae sunt agruui equitesque discurrentes undique ferro 
et igni sunt grassati, pedites uero in stationibus opportunis 
sunt relicti, ut cum eorum opus esset auxilio, faciliter aceer- 
siri possent. Interim ad uillam quandain est deuentum, in 20 
qua ecclesia magna cum turri fortissima erat aedificata; ad 

10 hanc rusticana manus con fugerat ac pyxidum iactu egregie 
se tuebatur. Equites uero turpe existimantes ob turris huius 
expugnationem pedites aduocare descensis equis illam sunt 
adorti. Uerum multis acceptis uulneribus repulsi sunt et 21 
licet fores trabium impulsu fregissent, turris tarnen superne 

15 ui est defensa ingenti, donec uas sulfureo puluere repletura 
turrique subiectum et incensum ita propugnatores dirupta 
turri in altum expulisset, ut auium instar per aerem uolare 
uiderentur ac tandem ingenti ruina in terram deciderent. 
Interea dum fugientum clamor ad oppidura Schafhusen per- 22 

20 uenisset fumusque et incensarum uillarum ignis hostes adesse 
significaret, cum octingentis fere peditibus Schafhusenses sunt 
egressi, ut et suis opem ferre hostesque ab effusiore popu- 
latione arcere possent. At equites cum illorum percepissent 23 
aduentum, collocatis insidiis eos excipere et multitudinem 

26 suam, qua longe praestabant, celare satagebant. At illi haud 



4 hosticum] hostium R. — 5 ingressae] R. ingressi A. — 
discurrentes] R. discurrentesque A; equitesque wurde nämlich 
nachträglich über der Zeile eingefügt, ohne dass das an dis- 
currentes angehängte que getilgt wurde. — 6 igni] igne R. — 
7 accersiri] Vgl. Georges, Lex. d. Lat. Wertformen unter 
arcesso und Neue a. a. 0. II*, 416. — 12 descensis equis] sie! 
— 16 propugnatores] propugnantes R. — 17 expulisset] expu- 
lissent R. — 19 fugientum] fugientium R. Vgl. innocentum 
II, 7, 48 und II, 7, 51. 



Digitized by Google 



12-1 



Lib. II. Cap. 7. 



temere insequendum censentes in loco tuto et undique lacunis 

24 munito se continebunt. Equites igitur cum diu laborassent, 
ut hostes in aequum elicerent, frustra tamen se niti cernentes 
misso nuntio pedites, qui tota fere die in acie steterant, redire 
iusserunt; ipsi uero uillas, quae adhuc supererant, incendio 6 

25 uastarunt. At Schafhusenses cum a longe per eminentes 
colles peditum uiderent discessum, contemptis equitibus in 
planum sunt progressi et licet numero essent inferiores, illis 

26 tamen pugnandi copiam fecere. At equites cum illis con- 
gredi non ausi undique uociferantes discurrebant et hic hostes 10 
aggrediendos esse clamabat, alius uero pedites reuocandos 
uociferabat erantque omnia tumultus et clamoris plena, cum 
interim tamen nemo gradum promouere aut confiigere au- 

27 deret. Stetere igitur Schafhusenses non *ine magna equitum 
ignominia ad pugnam parati; illi uero tiraore perculsi peditum 16 
exspectabant aduentum, quo illorum auxilio hostes aggredi 

28 et profligare possent. Tandem uero cum nox adueniret nec 
pedites diu desiderati aduenirent, equites cum magna indi- 
gnatione discessere omnem culpam in pedites reicientes. Et 
ut facilius propriam tegere possent ignauiam, eonfestira ad 20 
Caesarem et eos, qui in aula pollebant, ex suis quendam 
mittunt, qui infensissimis uerbis pedites accusaret, quod re- 
uocati parere noluissent, quod bene gerendi occasionem tarn 

29 turpiter e manibus dimisissent. Et licet uniuersos incusaret 
pedites, praecipue tamen in Nurenbergenses inuehebatur as- 25 
serens illos clam cum hostibus sentire et nil magis quam 

5 adhuc] fehlt bei R. — 9 At] & R. — 12 erantque 
omnia tumultus et clamoris plena] Vgl. Caesar de hello Oal- 
lico V, 33: ut . . . clamore et fletu omnia complerentur und 
de hello civili II, 41: Plena erant omnia timoris et luctus. — 
18 aduenirent] adessent R. — equites] fehlt bei R. Jetzt ist 
die Stelle klar. Vgl. die Verwirrung in Münchs Uebersetzung, 
p. 133. — 19 reicientes] reiicientes R. — 23 quod bene 
gerendi] quod rei bene gerendae R. — 24 licet] fehlt bei R. 
- 26 nil] nihil R. 



Digitized by Google 



Lib. IL Cap. 7. 



125 



Caesaris damnum et ignominiain exoptare. Magnus igitur 30 
rumor in aula est exortus peditesque omni conuiciorum genere 
sunt conscissi. Haec cum audiuissem, Caesarem adiui ac 
rogaui, ne temere rumoribus istis fidem adhiberet, sed quem- 
5 admodum hucusque fecisset, rem diligenter exploraret sicque 
deinde inter pedites et equites discerneret; haud enim decere, 
ut inauditi condemnareutur. Quantum uero ad Nurenberg- 31 
enses pertiiieret, relictos apud eos ostendi contubernalem 
illum meum Iobannem de Beistorff, equitem auratum, ac 

10 tribunos multis ei cognitos annis, homines rei bellicae ex- 
pertissimos et qui nil magis quam honorem et commodum 
eius desiderarent, ac ideo me haud dubitare, quin optimam 
rerum gestarum rationem reddere possent. At Caesar me 32 
quiescere iussit, donec res plane esset comperta, ac tum se 

15 aequum iudicem fore promisit subridens obiter, ut facile 
animus eius cognosci posset. Non enim ignarus erat, quid 
sibi de equitatu illo praecipue Franconico polliceri quiret. 
Ipse paulo post Neoburgum est profectus, oppidum a praeter- 33 
fluentis Reni impetu fere absorptum, quo haud longe a Ba- 

20 silea abesset et facile, quid ibi ageretur, posset percipere. 
Fiebant interea nilo minus excursiones cotidianae multaque 34 
proelia tumultuaria committebantur, in quibus iam illi, mox 
alii aut uincebant aut superabantur saepiusque Heluetii in- 
sulam Bergentini lacus, quam Reychenau appellant, occupare 

25 sunt adnisi, uerum semper a praesidio, quod eo loci excu- 
babat, uiriliter sunt reiecti. 

2 exortus] ortus R. — conuiciorum] conuitiorum R. — 
3 conscissi] B. concissi A. conscisi R. — Haec] Hoc R. — 
ac] & R. — 6 discerneret] recte discerneret R. — decere, ut] 
Vgl. II, 8, 22 und Draeger a. a. 0. II», 273. — 9 equitem 
auratum] fehlt bei R. — 10 expertissimos] pertissimos R. — 
nil] nihil R. — 12 desiderarent] defenderent R. — 14 res 
plane] plane res R. — 15 iudicem] iudicium R. — 21 nilo 

minus] nihilo minus R. — 23 superabantur] R. superabantur A. 



Digitized by Google 



126 



IAb. II. Cap. 7. 



35 Ceterum de pace facienda res in longum procedebat, 
cum utraque pars condiciones alten intolerabiles proponeret 
ac utriraque damna accepta resarciri peterentur, et licet 
Mediolanensis legatus omnem adhiberet operam, ut tarn im- 
mane sedaretur bellum, in cassum tarnen omnis labor con- 6 

36 sumebatur. Utraque enim pars haudquaquam se suscepti 
belli paenitere asserebat, sed in peruicacia sua quasi obstinata 
perdurabat. 

37 Interea Caesar Friburgum est regressus. Cui ego cum 
Nurenbergensium copiis — iam enim supplementum adue- 10 
nerat — occurri instructamque aciem quadratam octingen- 
torum peditum, inter quos ducenti erant pyxidiferi, iunctis 

38 equitibus ac tormeutis oculis eius subieci. At ipse obequitans 
ac cuncta contemplans non parum tarn ornatis oblectatus est 
copiis. Etenim cum omnes eodem ac rubeo amicti erant 15 
colore ac splendidis muniti armis telisque instructi aptissimis, 
longe etiam maiorem prae se ferebant nnmerum, maxime 
uero pyxides maiores, quae decem numero erant, Oaesari 
placuere. Et quia eum exoneratione tormentorum delectari 

39 sciebam, ad iaculandi certamen inuitaui. At ille nil moratus 20 
confestim ex equo descendit et maiori inter reliquas pyxide 
ad scopum directa iactus certitudine omnes superauit tormen- 
torum magistros, quam ob rem non paruo gaudio perfundi 

40 est uisus. Hanc Opportunitäten) peditum tribunus ac centuri- 
ones nacti illum aggressi sunt et obiecta diluerunt crimina 25 
ostendentes haec omnia ab inimicis, ut propriam excusare 
possent ignauiam, esse conficta; orare igitur, ne temere fidem 
calumniis adhiberet, sed diligenter rem, ut gesta erat, per- 

41 scrutaret. At tribunus ipse longe acerbioribus uerbis causam 

3 resarciri] resarcire R. — 12 inter quos — pyxidiferi] 
fehlt bei R. — ducenti] B. ducentum A. — 14 ac] & R. — 
tarn] fehlt bei R. — 17 etiam] quoque R. — 19 quia] quod R. 
— 20 nil] nihil R. — 22 omnes superauit tormentorum] omnes 
tormentorum superauit R. — 28 perscrutaret] perBcrutaretur R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 7. 



127 



suorum egit. Maxime, inquit, Caesar, quinquaginta iam sunt 
anni, cum primum militare coepi, ex quibus ultra triginta, 
ut tu optime nosti, sub sacris tuis consumpti sunt auspiciis. 
Hoc toto tempore nulla umquam existimationi meae nota 42 

5 fuit inusta, sed semper et cum priuatus essem miles, et cum 
honestissimos dueerem ordines, ita me gessi, ut et laudem et 
gloriam non uanam saepissime sim consecutus. Cuius rei te 43 
optimura habeo testem, a quo toties tarn in Gallicis et Un- 
garicis quam bellis Germanicis a tua pietate publice sura 

10 laudatus ac militari bus donis largissime honestatus. Soli 44 
nunc aerauli non tarn mei quam rei publicae Nurenbergensis 
famam meam ac commilitonum denigrare quaerunt nulla 
mea aut Nurenbergensium culpa, sed ut propriam ignauiam 
aliena innocentia contegere possint. Accusant nos, quod cum 45 

15 hoste congredi noluerimus, cum tarnen is pugnandi potestatem 
band fecerit; tarn diu enim in acie stetimus, donec ipsi nos 
ad castra redire iussere. Sed reuocati, ut aiunt, parere no- 
luimus. Uerum ostendant, quis nos umquam reuocauerit aut 46 
reuerti iusserit, et si id fuerit comprobatum, nullam recu- 

20 samus ignominiam aut poenae notam, quamuis, si etiam re- 
uersi fuissemus, hostes tarnen aduentum nostrum per colles 
altissimos, per quos transeundum erat, facile percipere po- 
tuissent ac prius se in tutum recepissent, quam nos illuc 
peruenire ualuissemüs. Uerum cur non potius, postquam 47 

25 nostrum accusant timorem, propriam uero extollunt audaciam, 
ipsi sine nobis cum hoste sunt congressi, equites cum peditibus, 



Vgl. Georges, Lex. d. Lat. Wortformon unter perscrutor, auch 
Neue a. a. 0. II 1 , 319 f. — 9 publice] fehlt bei R. — 12 famam 
. . . . denigrare quaerunt] Vgl. Firmicus mathes. 1. V, 10. Vgl. 
auch II, 7, 48. — 16 enim] etiam R. — 17 parere] parerere A. 
— 18 quis] qui R. — reuocauerit] reuocarint R. — 19 ius- 
serit] iusserint R. — id] illud R. — 22 erat] fehlt bei R. — 
23 illuc] B. illac A. — 26 sine nobis] R. sine nos A. 



Digitized by Google 



128 



Lib. IL Cap. 7. 



plures cum paucioribus, nobiles cum rusticis, ut illos appel- 
lant, praecipue cum ille in planum prodiret ac pugnandi 

48 faceret copiam? Uerum 11 Ii idem sunt, qui et antea hostes 
ab Stoeacensi obsidione digressos in carapis etiam latissimis 
adeptos aggredi non suntausi; illi sunt, qui nulluni umquam 5 
uirtutis exhibuere specimen et tameu, si diis placet, aliorum 
famam denigrare contendunt, quoniam propriam ignauiam 
haud aliter quam innocenium calumnia palliare queunt. 

49 Ceterum, ne longius rem producam, breuiter assero cunctos, 
qui nobis hanc tarn turpem timoris notam iuurere sunt ausi, 10 
peruersissime esse mentitos. Sat scio quosdam hic praesentes 

50 esse, qui technae ac fraudis huius fuere participes; prodeant 
in apertum et ni eos tarn uerbis quam manibus de mendacio 
conuicero impudentissimo, ultimum discrimen subire non re- 

51 cuso. Uerum non soleut palam rem agere, sed quemadmodura 15 
aperto Marte cum hostibus congredi non audent, ita non nisi 
clam et tamquam cuniculis quibusdam occultis innocentum 
famam expugnare n umquam desinunt solum uana nobilitate 

et equestri militia gloriosi, cum tarnen uix gregariis, nedum 

52 ueteranis militibus uirtute aequari possint. Ceterum quam 20 
paratam nos omnes operam debitamque raaiestati tuae oboe- 
dientiam praecipue in hoc bello praestiterimus, tu ipse nobis 

53 testis es optimus. Quemadmodum igitur ad finem usque 
strenue perdurare et nec uitae nec sanguini nostro ob tuum 



1 plures cum paucioribus] Vgl. Sallust de bello Jugurth. 
49, 2: ut prudentes cum imperitis, ne pauciores cum pluribus 
aut rüdes cum belli melioribus manum consererent. — 3 idem] 
iidem Ii. — 10 hanc] fehlt bei R. — 12 technae] R. techae A. 
Vgl. Draeger a. a. O. P, XII. — ac] aut R. — 14 ultimum 
discrimen s. n. r.] u. s. n. r. d. R. — 15 quemadmodum aperto 
Marte cum hostibus congredi non audent, ita non nisi clam 
et tamquam cuniculis quibusdam occultis] Vgl. Cicero leg. 
agr. I, 1 : quae res apertc petebatur, ea nunc occulte cuniculis 
oppugnatur. 



Digitized by Google 



Lib. Ii. Cap. t. 8. 



129 



honorem ac gloriam parcere sumus parati, ita pietatem tuam 
obnixe rogamus, ne aemulis nostris fidem prius adhibere uelis, 
quam manifestam ueritatem plane didiceris. Haec ut nobis 
erunt gratissima, ita maxime tuam decent maiestatem. 

5 Haec cum ille magua uoce in magnaque principum ac 54 
optimatum equis insidenfcium Corona perorasset ac plerique 
insidiaruni etiam adessent artifices, nemo tarnen uocem emisit, 
sed altum fuit silentium. At Caesar non solum benigne 55 
nostram accepit excusationem, sed etiam honorificis admonuit 

10 uerbis, ut quemadmodum coeperamus, ita etiam ad finem 
usque strenue perduraremus meque ac contubernalem meum, 
equitem auratum de Weistorff, insignibus equorum donauit 
tegumentis et ut ad oppidum Laudenberg pergerenius, iussit 
ac illud, si necessitas ingrueret, fortiter tueremur, est bor- 

15 tatus. Certior enim factns fuerat Heluetios, si pax minus 56 
procederet, confestim oppidum illud Gallicis tormentis in- 
uasuros, ac ideo ualido illud praesidio munire constituit. A 57 
Caesare igitur digressi ac sub tentoriis pernoctantes ad osten- 
sum nos expediebamus iter non tarn laeti, quod ille adeo 

20 benigne nostram acceptasset excusationem, quam quod a 
timidissimis ac perfidissimis illis diuelleremur equitibus, qui 
nil aliud agebant quam assiduas nobis struere insidias tales- 
que aliquando contra nos concitabant seditiones, ut longe 
minus hostilis nobis timenda esset inuasio quam commili- 

25 ton um nostrorum perturbatio. 

Per Neuburgum igitur ducentes Basileam compositis VIII 
praetergressi sumus ordinibus, hinc ad Reynfeldum appli- 
cuimus ac tandem oppidum ingressi sumus Laupfenberg, ubi 

1 ac] & R. — 9 accepitj excepit R. — 10 coeperamus] 
vgl. II, 5, 45 coeperam. — 16 oppidum] fehlt bei R. — 20 ac- 
ceptasset] accepisset R. — 22 nil] nihil R. — quam] quam 
ut R. — struere] struerent R. — 28 aliquando] fehlt bei R. 
— 24 nobis] fehlt bei R. — timenda] metuenda R. — 26 du- 
centes] R. ducentis A. — 28 ubi conimeatus magnam copiam 

Rück, Pirckboimera Schweizerkrieg. 9 



Digitized by Google 



130 Lib. II. Cap. 8. 

commeatus magnam copiam ac iusto nacti sumus pretio. 

2 Milites igitur multis laboribus defessos longisque ac diffi- 
cillimis debilitatos et attritos itineribus abunde refeci ac 
restauraui ibique ad exitum huius belli usque perduraui 
cotidie hostilem obsidionem ac Gallicorum tormentorum ex- 5 

3 spectans inuasionem, quam tot instructus machinis ac mili- 
tibus, praecipue pyxidiferis munitus summopere exoptabam, 
ut liqneret, quid Gallorum posset iactantia, qui Heluetiis 
trinm horamm spatio raurorum promiserant deiectionem. 

4 Interea Gallorum rex Helueticorum militum, qui cotidie 10 
ad illum confluebant, auxilio Ludouicum ducem ex uniuerso 
Mediolanensi eiecit statu. Id cum legatus eius percepisset, 
rursus magno conatu de pacis condicionibus agere coepit ac 
ntriusque partia legatos ingentibus sibi obnoxios reddidit 
muneribus, quo promptius illorum opera ad pacem concilian- 15 

6 dam uti posset. Ac nilo minus tarn Caesari quam Heluetiis 
immensas promisit pecunias, quo damna utrimque illata 

6 Mediolanensi resarcirentur pecunia. Compositis enim rebus 
futurum Ludouicus sperabat, ut cum Caesaris tum Helueti- 
orum armis in pristinum restitueretur statum, ac ideo nullis 20 
parcebat largitionibus, quo uoti compos euadere posset. Uerum 
quam fuerit spe illa deceptus, posteriora manifeste ostende- 
runt tempora. 

7 Interim dum tarn sollicite de pace agitur, praeses, ut 
uocant, siluae nigrae precibus me aggressus est ac rogauit, 25 



ac iuato nacti sumus pretio. Milites igitur multis laboribus 
defossos . . . rofeci] Vgl. Caesar de bello Gallico VII, 32: 
Caesar Avarici complurcs dies commoratus summamque ibi 
copiam frumenti et reliqui commeatus nanetus exercitum ex 
labore atque inopia refocit. — 3 ac restauraui] & instauraui R. 
— 4 huius] fehlt bei R. — 5 ac] & R. — 6 instructus] R. 
instruetis A. — 7 exoptabam] exoptaui R. — 10 Helueti- 
corum] Heluetiorum R. — 12 eius] fehlt bei R. — 14 red- 
didit] reddit R. — 16 nilo minus] nihilo minus R. 



Digitized by Google 



Lib. lt. Cap. 8. 



131 



ut ei auxilium contra rusticoe quosdam, qui a comitibus de 
Sultz defecerant, praestarem; habere enira in animo Caesaris 
nomine uindictam ab illis exigere. Id illi haud grauate per- 
misi. Iunctis igitur copiis quatuor miliom fere peditnm ac 8 
5 equitum ducentorura in eam prouinciam Klekau nomine irrn- 
pimns ac repentino aduentu multos oppressimus mortales. At 9 
reliqui ad ecclesias confugerant munitas ibiqne de uindicandis 
pretio uillis ab ignis iniuria agere coeperunt iamque fere 
transactnm et de pecuniae conuentum erat summa, cum 

10 praeses omnes eas pecunias in proprium usum conuertere 
studebat. Qua iniuria milites irritati passim discurrentes 
omnia ferebant ac agebant uillasque iniecto igne concre- 
mabant estque temporis fere momento prouincia illa ad- 
modum culta et amoena euastata. Id praeses cernens magna 10 

16 commotus est indignatione, siquidera arbitrabatur non minus 
se detrimentum quam hostes daranum sustinere, ac ideo mi- 
lites acrius corripere coepit. At illi inipetu facto eum in- 11 
u ädere parabant et ni ego equitum intercessione tumultum 
illum compressissem, procul dubio homini ob auaritiam tarn 

90 intempestiuam manus intulissent. Cedere tarnen coactus est 
et uitam celeri seruare fuga egoque rursus cum copiis Laufifen- 
berg sum regre8SU8. 

Inde cum paucis equitibus Basileam sum profectus, ut 12 
quidnam de pace ageretur, coram percipere et de copiis meis 

25 aut dimittendis aut porro retinendis deliberare possera. Post 
biduum igitur, quam illuc peruenissem, pax talibus firmata 



4 fere] fehlt bei R. — ac equitum] Equitum uero R. — 
5 eam] fehlt bei R. — 6 multos oppressimus mortales] Vgl. 
Sallust de bello Jugurthino 28, 7 : multosque mortalis .... cepit 
u. a. a. O. — 12 ac] & R. — 1.3 prouincia illa admodum 
culta 1 tota illa prouincia cuita admodum R. — 17 eum| illum R. 

— 19 illum j hunc R. — 2 t seruare] seruari R. — 25 porro] 
fehlt bei R. — 26 quam] quum Freher. Vgl. Draeger ll a , 592. 

— illuc] R. illac A. 

0* 



Digitized by Google 



132 



lAb. 11. Cap. 8. 



est condicionibus, ut illam utraque pars non solum sibi utilem, 

13 sed et admodum honestara censeret. Nec mirum, cum Medio- 
lanensis legatus non tarn durissima bominum corda fuluo ac 
mollissinio deleniuerat auro, quam discordias cunctas magnis 
utrimque sopierat largitionibus. Eam enim unicam esse uiam 5 

14 censebat, per quam dux ad statnm suum redire posset. Uerum 
quia Heluetiis promissum aurum tot um nequaquam parata 
pecunia exsolui poterat, ipsi uero nec uerbis nec litteris con- 
fidere uolebant, sed sponsores exigebanfc, cum Constantiensibus 
actum est, ut i Iii iurisdictionem, quam uocant, prouincialem 10 
Turgeuensium, quam tum usurpabant, Heluetiis pro uiginti 
milibus aureorum pignoris loco assignarent, donec summa 

15 illa esset soluta. Constantienses igitur, ut Caesari gratifi- 
carentur et quia Mediolanensis legatus confestini, postquam 
domum reuersus esset, pignus se luiturum spondebat, prae- 15 
buere assensum non solum Caesaris beneuolentiam, sed et 
ducis liberalitatem ac dona ingentia inde sperantes et exspec- 

16 tantes. Uerum quia paulo post dux Ludouicus captus et in 
Galliam abductus est, pecunia illa insoluta remansit, qua- 
propter Constantienses iurisdictione illa omnino sunt priuati 20 
eamque Heluetii in praesentem usque usurpant diem non 
sine magno Constantiensium iactura ac detrimento. 

17 Sequenti die utriusque partis legati ad maiorem con- 
uenere ecclesiam ; ibi publice ob confectam pacem deo gratiae 
sunt actae. Uerum dum sacris opera impenditur, subito in 25 
multis locis circumiectis fumus obscurus emergere coepit, 
quem mox et flamma secuta est clara, ita ut eodem momento 

18 cuncta igne relucerent. Ad tarn foedum igitur spectaculum 

2 etj ctiam lt. — 4 mollissimo — auro] Vgl. Vergtl Aen. 
X, 138 und X, 818: molli auro. — deleniuerat J declinauerat It. 

— 5 esse uiam] uiam esse R. — 9 uolebantj B. uellent AR. 

— exigebant] B. exigerent AR. — 12 milibus aureorum] aure- 
orum millibus R. — 15 luiturum] soluturum R. — 16 et] fehlt 
bei R. — 24 ibi] ubi R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 8. 



133 



tofca fere ciuitas concurrit ac ex edito loco, in quo teniplum 
situm erat, incendium prospectauit, siquidem equites, qui 
apud Reinfeldium in praesidio erant, Rhenum transgressi 
omnia ferro et igne uastabant Heluetiis ob pacis tractationem 
5 negligentia agentibus nec ullam exspectantibus inuasionem. 
Populus igitur Basiliensis indignatione permotus ad arma 19 
conclamat. Quibus arreptis ad munitiora urbis loca, prae- 
cipue uero Rheni pontem ueloci cursu deuolat omnia strepitu 
ac clamore iraplens, ignorans obiter, quid ageret quoue rueret, 

10 donec magistratus tumultum hunc tarn temere ortum com- 
pesceret, qui profecto tarn Caesaris legatis quam mihi ipsi 
non paruum timorem incussit, cum multae palam uoces ex- 
audirentur cohortantes, ut cuncti Caesareani obtruncarentur. 
Et hic clamor manifestum prae se tulit indicium defectionis 20 

15 ab imperio, quae mox est secuta. Postridie ad Lauffen- 21 
bergium supa regressus mecumque perrexit legatus Medio] a- 
nensis, Galeatius uicecomes, cum quo mihi prius amicitia 
intercesserat, cunique Laufenbergium uenissem, copias mili- 
tares ex oppido eduxi et conspectui eius subieci. Quibus 

20 uisis laetatus est ac rogare coepit, ut cum illis in subsidium 
ducis sui properarera. Cui ego respondi haud decere, ut in- 22 
consulta Nurenbergensi re publica alienis me implicarem 
negotiis. Hoc tarnen illi tum dedi consiliura, cuius et postea 
saepe memor fuit, ne nimium fideret Heluetiis, quorum fides 

25 nondum illi esset comperta. 

Hoc igitur modo tarn funestum bellum est finitum cum 23 
utriusque partis calamitatibus haud paruis nec nou amissione 
multorum ac optiraorum militum, cum interim nil alterutris 

4 et] ac R. — 7 arreptis] acceptis R. — munitiora] muoi- 
toria R. — 9 quoue] R. aut quoue A. ue wurde später nach- 
getragen, ohne dass aut gestrichen wurde. — rueret] iret R. — 

19 ex oppido] fehlt bei R. — conspectui] in conspectum R. — 

20 ac] & R. — 21 decere] decere me R. — 25 nondum illi] 
illi nondum R. — 28 nil] nihil R. 



Digitized by Google 



134 



Lib. II. Cap. 8. 



accederet, quam quod ante discordiarum possederant initium. 

24 Uerum, ut postea compertum est, si bellum longius fuisset 
protractum, Heluetii nequaquam perdurare ualuissent. Antea 
enim soliti erant alienis militare stipendiis, in hoc uero cer- 
fcamine unusquisque propriis expensis in militiam exire coge- 5 
batur, quod illis uidebatur durissimum; et hanc ob causam 
milites cotidie a signis dilabebantur et ad Gallorum confu- 

26 giebant regem. Accedebat praeterea frumenti inopia magna, 
sed praecipue salis penuria intoleranda, siquidem Heluetiorum 
armenta ob nimis pinguia ac laeta pascua multis obnoxia 10 
sunt morbis, nisi illis cotidie largo salis snbueniatur remedio. 

26 Ex Gallia igitur, cum ex Germania negaretur, sal adducere 
tentarunt, sed illud armenta penitus respuerunt utpote ex aqua 
confectnm marina, licet iterum unda dilutum ac rursus igne 
esset concretum. Tandem uero fortuna seu potius Mediola- 15 
nensis ducis infortunium talem illis obtulit belli exitum, 

27 qualem ipsi nec sperare fuissent ausi. Magnam tarnen uerae 
uirtutis et rei militaris obtinuere existimationem, cum nil 
temere aut inconsulte agerent, sed in omnibus consiliis pluri- 
mum, fortunae autem minimum tribuerent, praecipue uero 20 
imperio et iussis ducum obtemperarent, ita ut nec consilia 

28 factis nec facta indigerent consiliis. Id si Caesariani fecissent, 
procul dubio egregiam reportassent uictoriara, cum non solum 
peditum numero essent superiores, sed et equitatu floren- 



4 soliti erant alienis] alienis soliti erant R. - 5 unus- 
quisque] R. unusquiquc A. — 9 siquidem] nam R. — 10 ar- 
menta] iumenta R. — 11 illis cotidie] quotidie illis R. — largo] 
large R. — 12 negaretur] R. negretur A. — sal] salem R. 
Vgl. Georges, Lex. d. Lat. Wortformen unter sal und Neue 
a. a. 0. I a , 669 f. — addueere] aduehere R. — 18 respue- 
runt] respuebant R. — 14 ac] & R. — rursus] fehlt bei R. 
— 16 seu potius] uel R. — 17 ipsi] Uli R. — nec sperare] 
ne sperare quidera R. — 18 nil] nihil R. — 19 agerent] 
agere R. — consiliis] uirtuti R. 



Digitized by Google 



Lib. II. Cap. 8. 



tissimo instructi ac cunctis aliis rebus, quae ad bellicum 
pertinent apparatum, longe praestarent, animi autem airtute 
cederent minime. Uerum dum niuiiam audaciam maturis 29 
praeferunt consiliis, talem etiam sensere euentum, qualem 
5 conteinptus et nimia parere solet teineritas. Ceterum uidentur 
Heluetii in hoc bello quasi nouissimum uirtutis suae prae- 
buisse specimen; nam quae deinde ad haec usque egere tem- 
pora, nequaquani cum eorum conueniunt initiis. Sed ita in 80 
rebus euenire solet humanis, ut humilia incrementa fastus 

10 tandem et superbia etiam sequantur, quibus mox auaritia et 
omne uitiorum genus associatur, ita ut nihil dem um turpe 
censeatur aut inhonestum, quam quod lucro caret aut propriae 
libidini minus satisfacere uidetur. Heluetii etenim nequaquam 31 
tot Mediolanensis ducis permoti beneficiis paulo post non 

15 solum illum turpissime deseruere, sed etiam Gallis scelestissime 
prodidere seu potius auri fame illecti uendidere non tantum 
in ignominiam propriam, sed in perpetuam uniuersae Ger- 
manicae nationis contumeliam, quae ob tarn nefandum Ger- 
manorum hominum commercium pessime apud exteras na- 

20 tiones audire cogitur. Cuius profecto sceleris saepius postea 32 
manifestas dedere poenas. Nam semel et iterum in regno 
Neapolitano caesi et profligati sunt; mox et in regno Na- 
uarrae, cum Gallis militarent; deinde orto inter eos et Gallos 33 
discidio de Mediolanensi ducatu magna clade Germanorum 

25 auxiliis superati et in fugam sunt coniecti, quasi duci in 
eisdem campis ob commissa parentarent facinora; deinde cum 

1 cunctis] in cunctis R. — rebus] fehlt bei R. — 2 per- 
tinent] pertinerent R. — 4 praeferunt] R. praeferut A. — etiam] 
fehlt bei R. — 8 eorum] ipsum R. — 11 uitiorum genus] 
genus uitiorum R. — 15 scelestissime] fehlt bei R. — 16 auri 
fame] Vgl. Vergil. Aen. III, 57 : Auri sacra fames. — uen- 
didere] fehlt bei R. — 21 et] atque R. — 22 Neapolitano] R. 
Neapolitani A. — 24 discidio] dissidio R. Vgl. K. E. Georges, 
Ausführliches Lat.-Deutsches Handwörterbuch etc. unter dis- 
sidium. — 26 commissa] R. commissam A. 



Digitized by Google 



Lib. IL Cap. 8. 



rursua cum Gallis in gratiam rediissent, Gallorum rege in 
Papiensi obsidione capto iterum turpiter uicti et caesi sunt. 

34 Ueruui haec ego aliis scribenda relinquo, postquam ad exitum 
perduxi, quae sub initium constitueram. 

35 Finito bello ego copias meas Friburgum perduxi ibique 6 
soluto stipendio Nurenbergam illas remisi, quo et ego paulo 
post cum equitibus perueni. Tibi rerum omnium ratione 
reddita ob operam diligenter nauatam publice sum laudatus 
ac honoris ergo insigni aurea patera a senatu Nurenbergensi 

36 donatus. Quem etiam honorem postea Caesaris auxere litterae, 10 
quibus Nurenbergenses ob tarn prompte missum coramendauit 
auxiliuni, siquidem in iis mei tamquam praefecti perquam 

37 honorificam fecit mentionem. Ac me postea semper snmma 
prosecutus est benignitate ac dementia, ita ut etiam nec 
ambientem aut petentem in consiliariorum suorum legerit 15 
numerum, quod quidem non tarn in meam redundauit utili- 
tatem aut honorem quam in publicum Nurenbergensium 

38 commodum et salutem. Quotiescumque enim deinde publico 
nomine ad illum fui legatus, semper et benigne sum auditus 

et perquam clementer dimissus, aliquoties etiam honorificis 20 

39 muneribus donatus. Quem etiam honorem nepos eius piissimus 
ac maximus, Caesar Carolus, qui nunc imperat, non solum 
continuauit, sed et nitro ac propria sponte auxit et ampliauit 
inultisque aliis immunitatibus ac praeeminentiis rae decorauit. 

1 Gallorum] B. ac Gallorum AR. Ursprünglich war in A 
geschrieben: ac Gallorum rex papiam obsedisset; dann wurde 
rex gestrichen und darüber rege gesetzt, ferner papiam ob- 
sedisset ebenfalls gestrichen und auf den Rand geschrieben: in 
papiensi obsidione capto. Ac aber blieb stehen. — 3 haec ego] 
ego haec R. — 6 illas] B. illos A. eas R. — 9 patera] Vgl. 
Thausings Hypothese in seinem Buche über Dürer, p. 182. — 
12 iis] eis R. — 15 aut] nec R. — 23 ampliauit] amplHBcauit R. 
— 24 ac] & R. — Nach decorauit steht in A mit roter Tinte: 
Finis libri secundi de Bello Eluetico siue Suitensi. 



Digitized by Google 



137 



Wilibald Pirckheimers Autobiographie. 

Aus dem Arundel- Codex 175 des Britischen Museums zum 

erstenmal herausgegeben. 

Die Aufzeichnungen Pirckheimers über sein eigenes 
Leben werden erwähnt von Johann Imhoff in dem 1006 in 
Nürnberg erschienenen „Theatrum virtutis et honoris oder 
Tugendbtichlein* und von Rittershausen in der Gesarataus- 
gabe der Werke Pirckheimers, pag. 43. Beide haben die 
Autobiographie Pirckkeimers teilweise benützt, Imhoff für 
seine „Kurtze Beschreibung dess Lebens und Standes H. Bil. 
Pirckeymers etc. Meisten theils auss seinen eigenen Com- 
mentariis und Handverzeichnuss zum theil auch auss 
andern schrifftlichen Urkunden und Büchern mit Fleiss zu- 
sammen getragen" (enthalten in dem eben erwähnten Thea- 
trum virtutis); Rittershausen für seinen commentarius de vita 
B. Pirckheimeri (Gesamtausgabe der Werke Pirckheimers 
p. 1 — 39). Weder bei Imhoff noch bei Rittershausen ist 
zu erkennen, was aus Pirckheimers Autobiographie, was aus 
anderen Quellen geflossen ist; beide haben auch die Auf- 
zeichnungen Pirckheimers in geschmackloser Weise ver- 
wässert. Die Autobiographie ist von Pirckheimers eigener 
Hand geschrieben (vgl. die Vorbemerkungen über Hand- 
schrift und Ausgaben p. 5) und enthält ausserdem manche 
sprachliche Anklänge an das Bellum Suitense. Deshalb weil 
Pirckheimer sich mehr Lob spendet, als uns geschmackvoll 



Digitized by Google 



138 Karl Rück, Wüibald Pirckheimen Autobiographie. 

erscheint, ist kein Zweifel an seiner Autorschaft gerecht- 
fertigt. 

Ich verdanke eine Abschrift der Autobiographie der 
Freundlichkeit des Herrn Francis B. Bickley in London. 
Leider hat er statt des Autographums Pirckheimers (= A) 
nur die davon vorhandene Copie (= D) (vgl. die Vorbe- 
merkungen über Handschrift und Ausgaben, pag. 3) abge- 
schrieben, mir jedoch dafür die Verschiedenheiten zwischen 
A und D mitgeteilt; ob durchaus vollständig, kann ich nicht 
sagen. Bei der Edition habe ich die Lesart von A, wenn 
sie mir richtig erschien, in den Text gesetzt, die von D da- 
gegen unter dem Texte mitgeteilt. Der Buchstabe B giebt 
meine Schreibung an. 



Digitized by Google 



l;t9 



Gl. Viri, D. Bilibaldi Pirckeymheri, Senatoris quondam 

Nurenbergensis, Vita. 

Gens Pirckeymhera patricia fuit et Semper faroiliis illis 
adnumerata, per quas res publica Nurenbergensis gubernatur. 
Inter omnes enim Germauiae ciuitates sola haec opfcimatum 
subest imperio, cum reliquae populi regantur consilio. Ex 
hac igitur familia clara et antiqua Bilibaldus Pirckheynierus 5 
natus est. Quae licet longo tempore multis floruerit tarn 
opibus quam honoribus, hoc tarnen praecipuum Semper habuit, 
ut quam plurimis ornata fuerit uiris, immo mulieribus etiam 
doctissimis. Nam quemadmodum Bilibaldi atauus omnes 
Nurenbergenses diuitiis superauit, ita proauus eius prae 10 
cunctis ciuibus suis doctrina enituit, cuius uestigia filius et 
auus Bilibaldi nostri insecutus eruditione nequaquam patri 
inferior fuit. Ceterum inter omnes niaxime excelluit Johannes, 
pater Bilibaldi. Nam praeterquam quod iuris utriusque peri- 
tissinius fuit omnimodaque eruditione insiguis, praecipue 15 
tarnen apud multos Germaniae principes inclaruit. Nam cum 
ita apud Nurenbergenses comparatum sit, ut nemo doctoratu 
insignitus in senatum legatur, ille relicta patria principum 
secutus est aulas. Ac sub initium Eystauiensi episcopo, inter 
Germaniae principes nequaquam ultimo, a consiliis fuit. Ubi 20 
se aliquibus annis ita gessit, ut Albertus, Bauariae dux, prin- 
ceps tum non minus prudentia quam potentia clarus, summis 
uiribus adnisus fuerit, ac uix ab episcopo precibus etiam im- 
petrauerit, ut Johanni bona illius ueuia discedere et sibi 



11 suis] fehlt in D. 



Digitized by Google 



140 



Karl Rück 



arlhaerere liceret aucto etiam Uli ultra duplum, quam ab 
episcopo acceperat, stipendio. 

Hoc igitur patre Bilibaldus nascitur Eystauiae anno 
salutis 1470. Quem, ut primum per aetatem licuit, pater 
5 literis imbuere coepit. Ac confestim non uulgaris ingenii 
praebuit specimen. Deinde quam primum ad eam peruenit 
aetatem, ut equitando patrem sequi posset, in diuersis le- 
gationibus obeundis i Iii adhaesit, siquidem pater non solum 
l3auaro a consiliis erat, uerum cum inter Albertum et Sigis- 

io mundum, Austriae ducero, principem optimum et tempore 
illo potentissimum, summa esset necessitudo et amicitia illique 
saepius conuenirent, adeo Sigismundus prudentiam et elo- 
quentiam Johannis Pirckheymeri admirari coepit, ut illum 
instantissime a Bauaro abstrahere concupierit. Uerum cum 

16 Albertus reluctaretur, eo tandem res deuenit, ut ambobus 
pariter a consiliis esset ac dimidio anno in Monacensi, reliqno 
autem Insprugrensi aula degeret. Ab his igitur principibus 
ad uarios reges ac principes legatus missus Semper puerum 
secum duxit, quo non solum uarios hominum mores cerneret 

20 et urbes, eed patris etiam exeinplo ad uirtutis culmen ten- 
deret. Interim tarnen numquam ab eo instituendo ac litteris 
ac bonis artibus tradendo cessauit; praecipue uero musica et 
musicalibus instrumentis tractandis edoctus fuit. 

Cum uero adoleuisset, in aulam Eystauiensis traditus est 

25 episcopi, non solum ut curialium nosceret mores, eed etiam 
militia se exerceret; ad illam enim natura erat procliuior. 
Accidit autem eo tempore, ut episcopus quam plurimis ur- 
geretur hostibus, qui latrocinando potius (quemadmodum Ger- 
maniae mos est) quam iustura bellum inferendo episcopi pro- 

30 uinciam cotidianis infestarent incursionibus. Ibi se equestri 
militia ita per biennium exercuit, ut non minus apud hostes 
cognitus quam episcopo carus esset. Nullo enim fatigabatur 

21 ac litteris] fehlt in D. 



Digitized by Google 



Wilibald Pirckheimers Autobiographie. 



141 



labore, non uigiliis aut inedia, nulluni declinabat onus aut 
periculum sibi iniunctum, ita tarnen ut nihil temere, sed 
cuncta circuinspecte ageret. Ac ideo tarn praefectis quam 
militibus acceptus erat; nam his in cunctis parebat, illos 
autem multis demerebatur officiis; neminem praeterea offen- 5 
debat, nulli se praeferebat, ab omni detractione abstinebat 
ac solum id considerabat, quo pacto suo fungi posset officio. 
Eo tempore omnia armorum genera peritissime tractare di- 
dicit, ita ut non minus pedestri quam equestri militiae aptus 
esset. Ac licet statura altior esset, equitando tarnen perquam 10 
agilis erat ac corporis uiribus ita robustus, ut lucta, iactu, 
cursu omnes superaret aequales; saltu uero ita leuis, ut 
altissimos etiam equos perquam facile trausiliret. 

Cum uero uigesimo appropinquaret anno, pater illum 
in Italiam mittere decreuit, ut ibi intermissa continuaret 15 
studia. Quae res inprimis animum eius offendit, quoniam non 
parua se ignominia notari censeret, siqnidem literae apud 
Germanos militaribus hominibus dedecori esse putantur. Ma- 
luisset igitur in militia persenerare ac in Germaniam inferi- 
orem proficisci; ibi enim eo tempore inter Maximilian um 20 
Caesarem ac Gallorum regem maximum contractu m erat 
bellum. Uerum cum pater illi ostenderet, quantum literae 
militiae praestarent, commodumque ac incommodum ambarum 
ob oculos posuisset, persuasus obtemperauit. Profectus igitur 
Paduam per triennium legibus operam dedit. Interim tarnen 25 
humanitatis studia, ad quae natura erat procliuior, haud- 
quaquam omisit cumque eo tempore Graecus quidam Creticus 
nomine, uir doctissimus, literas Graecas magno concursu do- 
ceret, ad illas quoque Bilibaldus animnra applicuit ac breui 
ita profecit, ut et Graecus ipse admiratione duceretur. Uerum 30 
cum pater conatum eius intellexisset, illum inhibuit asserens, 



6 detractione] dafür ist wohl detrectatione zu schreiben. 
— 23 ac] et D. 



Digitized by Google 



142 



Karl Jiücl- 



tametsi literae Graecae homiui ornamento essent, parum tarnen 
prodesse posse, cum leges ultra commodum perquam neces- 
sariae in rebus forent gerendis. Desistere igitur coactus ob 
animi indignationem Paduam dereliquit ac Ticin um pro- 

5 fectus, u bi tum Jason Mainus et Lancelotus et Decius cum 
iugenti concursu leges profitebantur. Ibi per quadriennium 
fere omnibus aliis studiis dimissis solum legibus incubuit. 
Praecipuum autem illi tarn Paduae quam Ticini cum Italici 
generis hominibus commercium fuit, ita ut ob eam rem a 

10 Germanis aliquando male audiret. Uerum ingeniis illorum, 
ciuilitate et eruditione oblectabatur, cum e contra mores Ger- 
manici, ludus, comissationes, potus ac immodestus sumptus 
ad m od am illi displicerent. Nec minus et ipse Italis carus 
erat non ideo solum, quod eorum se moribus accommodaret, 

15 sed quia praeter Germanorum consuetudinem illum huraani- 
tate praeditum esse cernerent. Maxime uero musicae in eo 
admirabantur peritiam ac praecipue organorum ac lutinarum 
(ut nunc appellant) tangendorum dexteritatem. Deinde a 
patre reuocatus in patriam rediit, quo et pater eius iam se 

20 a principum aula et negotiorum mole exonerans se contulerat, 
cum ob patris sui senectutem res familiäres tractare coactus 
fuisset. 

Reuersus igitur Bilibaldus auo iam mortuo cum patre 
deliberabat, quodnam deinde uitae genus institueret, siquidem 

25 doctoratus (ut uocant) gradum suscipere et Gaesaris aulam 
sequi intendebat. Ceterum cum pater illi aulae incommoda 
nec non immensos labores, quos ipse aliquando exantlauerat, 
ad memoriam reduceret et ob oculos poneret, a proposito 
eum auertit, praecipue cum ob patris opulentiam nulla pre- 

30 rneretur inopia hereditatemque exspectaret amplam. Uxorem 
igitur ducere coactus puellam e patricia gente non minus 



2 posae] eas posse D. — 12 ludus] lusus D. — 16 prae- 
ditum esse] esse fehlt in D. — 20 se] B. 



Digitized by Google 



Wilibald Pirckheimers Autobiographie. 



143 



bonestam quam locupletem elegit moxque in senatum lectus 
ciuilia negotia ea diligentia ac dexteritate tractare coepit, 
ut in primo anno ad uarios principes legati nomine a Nuren- 
bergensibus mitteretur, qai honor nulli antea contigerat. Pro- 
inde etsi multis degrauaretur negotiis, nequaqnam tarnen lite- 5 
rarum studia intermisit, sed quantum prae occupationibus 
licebat, neglectis aliis oblectationibus frequenter illis incum- 
bebat, ita ut ab amicis nonnumquam corriperetur, nonnum- 
quam uero rideretur, quod studia sua comissationibus et aliis 
cunctis anteponeret uoluptatibus. Cumque per trienninm 10 
eodem uitae tenore perseuerasset, accidit, ut cruentum bellum 
inter Caesarem Maximilianum et Suitenses insurgeret. Quam 
ob rem Nurenbergenses a Caesare moniti auxilia imperialia 
ex ueteri consuetudine mittere sunt coacti. Cumque undique 
circumspicerent, copiarum tandem praefecturam Bilibaldo nec 15 
ambienti nec cogitanti ultro etiam detulerunt. Quam ille 
nequaquam respuit amicis etiam plerisque ob periculi magni- 
tudinem dissuadentibus, sed lubens suscepit eamque ad belli 
exitum usque adeo prudenter et industrie egit, ut non minus 
a Caesare laudaretur, quam Nurenbergensibus decori esset. 20 
Dissidebant tum Nurenbergenses cum pluribus principibus, 
quin etiam ciuitates quasdam imperiales habebant infestas, 
ita ut occulti etiam foederis cum Suitensibus insimularentur. 
Quapropter non minus periculum Bilibaldo ab amicis quam 
hostibus imminebat. Uerum ita se in eo bello gessit, ut et 25 
inimici illum hostem esse sentirent, amici uero omni eum 
snspicione carere intelligerent. Plerumque enim Caesaris 
iussu illis se obiciebat periculis, quae alii penitus declinabant. 
Quin etiam cum Caesar uallem Engadinensem, quae inex- 
pugnabilis censebatur, irrumpere conaretur, ex illius mandato 30 
copiis suis montem altissimum, quem Braium incolae appel- 



16 ambienti nec cogitanti] D. ambiente nec cogitante A. 
— 23 insimularentur] B. innimularent AD. 



Digitized by Google 



I 

I 



144 Karl Rück 

lant, Germani uero iugum Luciniense, supergressus Burmium 
in ualle Tellina situm ac Mediolanensi duci subiectum deuenit 
ac inde couameatum uniuerso exercitui non sine ingenti peri- 
culo illaesns attulit. Ac in Omnibus proeliis, quibus ipse 
5 interfuit, eam nauauit operam, ut nulluni maius detrimentum 
sit acceptum. Tandem uero cum Caesar intellexisset, Sui- 
tenses oppidi Lauffenburgensis obsidionem moliri, Bilibaldum 
cum copiis suis (erant autem pedites octingenti, electi omnes, 
ac ala una equitum) praesidio imposuit, cum omnes alii peri- 

10 culum tantum subire recusarent. Mox facta pace belloque 
sedato domum regressus a senatu non solum uerbis honori- 
ficis laudatus, sed et patera aurea ob operam strenue nauatam 
donatus est. Superuenere et paulo post a Caesare literae, 
quibus Nurenbergenses ob missum subsidium commendabantur 

15 ac ßilibaldus multa uerborum laude celebrabatur. 

Ea res licet apud multos illi honori esset, apnd quosdam 
uero, qui alieno bono inuidebant, non paruum odii suscitauit 
fomentum. Accidit tum forte, ut quidam ad summa Nuren- 
bergensis reipublicae gubernacula eligeretur, uir admodum 

20 calidus et factiosus, sed auaritiae extremae, qui nihil pensi 
habebat, dummodo opes per fas aut nefas acquirere posset. 
Hic multos ex senatoribus ita sibi in cunctis obnoxios red- 
didit, ut quicquid uellet, illorum auxilio perquam facile per- 
ficere posset, cum alios aliis demereretur officüs. Quosdam 

25 enim blanditiis demulcebat, alios uero honori bus euehebat, 
nonnullos autem commodis inescabat; erant et, quos formidine 
coercebat minisque deterrebat, ne in ulla re sibi resistere 
auderent. Hic cum Bilibaldum conatibus suis non parum 
reluctari uideret nec illum ulla arte sibi conciliare ualeret, 

80 ut ei in peruersis adhaereret consiliis, ui tentare coepit, quod 
astutia perficere nequibat. Pluribus igitur submissis calumnia- 



1 supergressus] fohlt in D. — 10 subire] adire D. — 
17 paruum] D. parum A. - 23 illorum auxilio] fehlt in D. 



Digitized by Google 



WilibaU Pirckheimers Autobiographie. 145 



toribus uariisque illum urgens molestiis assidue infestare non 
destitit. Uerum Bilibaldus cum sub initium iniurias eius con- 
tempsisset ac magnanimiter tulisset, cotidiana tarnen infesta- 
tione adeo tandem defatigatus est, ut ad relinquendam rem 
publicam animutn adiceret admodum amicis dissuadentibus, 5 
quos tarnen multis ac euidentibus rationibus eo perduxit, ut 
illi tandem mininie reluctarentur. Accidit tum, ut pater eius 
Johannes uitam cum morte permutaret, qui iam pridem rebus 
relictis mundanis sacerdotali se subdiderat ordini. Unde ob 
domesticorum negotiorum curam honestam occasionem pe- 10 
tendae missionis est n actus, quam et facile ope aduersarii 
impetrauit, licet ille primum reniteretur ac rem publicam 
admodum Bilibaldi opera indigere et haud commode carere 
posse simulate dictitaret; ac ideo summura beneficium in 
illum se conferre asserebat, quod eum a tanta laborum mole 15 
liberaret. 

Bilibaldus igitur a rebus feriatus publicis in honestum 
otium se recepit ac literis frequenter incubuit praecipue 
Graecis, quamuis interim nec legum studia intermitteret. Eo 
tempore uxorem amisit, cum ei quinque iam filias peperiaset; 20 
uerum cum nouissime filium genuisset, in partu defecit. Quam- 
obrem magno affectus est dolore; unice enim illam ob pro- 
bitatem et morum honestatem diligebat nec umquam postea 
ab amicis multum illi instantibus induci potuit, ut aliam 
duceret, sed quam plurimis eis rationibus ostendit, nequa- 25 
quam illi conuenire, ut iterum coniugali iugo Collum sub- 
deret. Igitur cum toto triennio priuatus egisset ac sibi ipsi 
et amicis uixisset, subito aduersarius eius, de quo diximus, 
apoplexia suffocatus periit. Confestim igitur magno hominum 
studio iterum in senatum lectus est, multum reluctans et in- 80 
dignans non ideo solum, quod honesti iam otii dulcedinem 
gustauerat, a quo se diuelli molestissime ferebat, sed quia 

1 assidue] fehlt in D. — 29 apoplexia] apoplexi D. 

Rück, Pirckheimers Schweizerkrieg. 10 



Digitized by Google 



Karl Rück 



dissensiones ciuiles admodum uerebatur ab illisque uehementer 
abborrebat iam antea expertus, quanta amaritudine essent 
refertae. Statuerat igitur uel doctoratus, ut uocant, sus- 
ceptione, si aliter uequiret, se a rebus publicis liberare. 

5 Uerumtamen amicorum precibus, iramo conuiciis etiam uictns 
tandem, licet inuitus, cessit ac iterum publicarum curarnm 
onus suscepit. Confestim igitur a re publica sua legatus Co- 
loniaru Agrippinam missus est cum collega sibi tum ami- 
cissimo, qui in locum demortui persecutoris eius, de quo 

10 dictum est, successerat. Ibi enim a Maximiliano Caesare 
maxiraus principum institutus erat conuentus, in quo de 
reconciliatione ac pace Bauariae principum ac sociorum, 
inter quos et Nurenbergenses censebantur, post magnum et 
infestum agebatur bellum. Ibi igitur communi Bilibaldi et 

16 collegae opera ac consilio eas res publica Nnrenbergensis pacis 
assecuta est condiciones, quae non minus illi honorificae quam 
utiles essent. Per aliquot deinde annos summa diligentia nec 
minori laude publicis rebus administrandis incubuit uariasque 
interim legationes obiit, praecipue tarnen in perorandis causis 

20 inclaruit. Cum enim eo tempore summae dissensiones inter 
Nurenbergenses et marcliionem Brandenburgensem ortae essent 
ac Palatini odium in Bauarico bello contractum identidem 
repullularet uariique eam ob rem tarn a Caesare quam a 
Sueuicae confoederationis sociis agerentur conuentus, Bili- 

25 baldus suae rei publicae nomine in omnibus facundissime 
perorauit non sine maxima hominum admiratione, cum 
stupendae memoriae ac maximae eloquentiae specimen prae- 
stitisset, siquidem sexaginta nonnumquam aut pluribns etiam 
aduersariorum querelis eodem momento respondere cogebatur, 

30 cum interim non pauciores ipse proposuisset, numquam tarnen 
memoria labebatur. Uerum ea res plus sibi inuidiae quam 



20 eo tempore] illo tempore D. — 31 labebatur] B. la- 
beretur AD. 



Digitized by Google 



Wilibald Pirckheimers Autobiographie. 



147 



coraniodi peperit apud eos, qui priuatos affectns publicae 
utilitati praeferre solent. Ii igitur quibuscumque poterant 
raalis illuni impugnabant nunc impediendo, ne altius tolle- 
retur, nunc irritando, quo illum exacerbare possent. Sed 
nec a calumniatorum abstinebant submissione. Quae otnnia 5 
illuc tendebant, ut cum persuasione et beneficiis nequirent, 
saltem per iniurias ac conturoelias illum a uero mentis statu 
deturbarent ac ita pessimis eorum consiliis adhaerere com- 
pellerent. Quibus omnibus nequaquam Bilibaldus mouebatur, 
sed innocentia securus iniurias magnanimiter contemnebat; 10 
comraoda et honores parui pendebat, insidias uero prudenter 
cauebat, quibus adeo aemuli eius insaniebant, ut, cum lega- 
tionis munus obiret, eundi ac redeundi diem celare cogeretur. 
Tandem uero factio illa adeo tyrannice insanire coepit, ut 
senatum ad nimiam suam temeritatem et audaciam com- 15 
pescendam adigeret. In uincula igitur dux factionis ob im- 
mensa sua scelera est coniectus ac paulo post ad perpetuam 
damnatus est incarcerationem. Et licet multi essent, qui 
capitaliter hominem plectendum esse censerent, Bilibaldus 
tarnen intercessit pluris existimationem publicam quam pri- 20 
uatas faciens iniurias. Oppresso igitur duce factio improba 
haud difficulter est soluta. Ceterum cum Bilibaldus secum 
recoleret, quantas molestias quantasque insidias et aduersitates 
pertulisset timeretque, ne pro uno capite detruncato plura 
Hydrae instar pullularent, penitus se a negotiis publicis ab- 25 
dicare statuit, ne denuo sibi ciuilia essent subeunda certa- 
mina. Licet enim factionem illam aliqualiter suppressam, 
non tarnen penitus sublatara esse uidebat. Summis igitur 
precibus a senatu missionem petiit, quam tarnen nequaquam 
impetrare potuit, tametsi multas et honestas praetendisset 30 



3 malis] modis D. — 9 Bilibaldus mouobatur] motuB Bili- 
baldus D. — 20 pluris) D. plus A. — 26 ciuilia] ist nicht 
sicher. 

10* 



Digitized by Google 



148 



Karl Rück 



causas. Sed et amici eum a tali dehortabantur consilio 
orantes, ne senatui reluctaretur et aemulis insidiandi occasi- 
onem praeberet. Senatus praeterea ultra alia commoda sena- 
toria extraordinariuni et immensum ei decreuit salarium, pro- 
6 mittens obiter legationum immunitatem et a longioribus pere- 
grinationibus uacationera. Quibus oranibus quasi coactus cessit 
et se potestati senatus permisit. Per aliquos igitur annos 
senatorio munere quiete est perfunctus nee ullis postea de- 
grauatus est legationibus, praeterquam semel ad Eluetios 

10 missus, cum bellum inter marchionem et Nurenbergenses 
rursus glisceret. Qua etiam legatione et subsidii petitione 
marchio deterritus a proposito destitit et rursus cum Nuren- 
bergensibus in gratiani rediit. Uerum cum se quieti dedisset, 
articularis morbus illum durius uexare coepit, ita ut raro 

16 pedibus, plerumque uero equo uectus in senatum itaret, si- 
quidem pridem eum aegritudo illa inuaserat, tametsi eibo et 
potu modestissimus esset; quin et ex medicorum consilio per 
integrum septennium ab omni uini potatione abstinuit, cum 
interira Caesarem aliquando per eas regiones sequi cogeretur, 

20 ubi aqua esset pestilens aut ubi nullus cereuisiae usus foret. 
Et profecto morbum illum potius animi passione quam cra- 
pula aliqua contraxit. Licet enim inimicorum iniurias, con- 
tumelias et insidias magnanimiter ferret, nequaquam tarnen 
ita superare potuit, ut aculei tarn assidui et amari haud in- 

25 tima penetrarent uiscera. 

Interea alia in senatu pullulare coepit factio, cuius caput 
quidam erat Bilibaldo amicissimus, qui et fauore eiu3 plurimum 
creuerat probitatisque simulatione non paruam assecutus fuerat 
existimationera. Is clandestina cum quibusdam inire coepit 

30 consilia sibi et suis utilia, rei publicae uero perniciosissima. 
Nam cum filiorum multitudine pariter et inopia premeretur, 
nihil pensi habuit, quo cuneta suo subiceret arbitrio et tarn 

20 cereuisiae] B. ceruisiae AD. 



Digitized by Google 



Wilibald Pirckheimers* Autobiographie. 



149 



publicis quam priuafcis rebus abuti posset. Timebat uero 
praecipue Bilibaldum iara pridem expertus, quod nec amore 
nec odio, niinis, ui aut comininationibus a ueritatis tramite 
deflecti posset, ac ideo eum clandestinis insidiis aggredi statuit 
ac multa moliri, quae animum eius exasperare possent, cum 5 
interim summam prae se ferret beneuolentiam. Plurimis 
igitur submissis calumniatoribus mirum in modum illum ex- 
agitare coepit. Ob quam rem Bilibaldus sub initium ad- 
miratione perculsus tantaeque fraudis ignarus nequaquam 
perpendere ualebat, unde tot illi suborirentur turbae. quae 10 
tarnen nullius momenti, sed adeo friuolae erant, ut potius 
risu quam uindicta digni essent earum auctores. Ceterum 
cum tarn malae artes nequaquam diu celari possent, tandem 
insidiae illae palam sunt factae. Quam ob rem adeo Bili- 
baldus animo turbatus est, ut omnes curas publicas abicere 16 
statueret, quo se ab hominibus infidissimis liberare negotiis- 
que molestissirais uindicare posset, iterum reclamantibus amicis 
praecipue iis, quibus architecti illius iam subolebant artes. 
Uidebant enim, si Bilibaldus, quem ille solum timebat, e 
pedibus sublatus esset, nil sceleribus hominis imperuium fore, 20 
ac ideo summopere Bilibaldum a proposito suo dimouere 
conabantur; sed incassum. Nam praeterquara quod uehe- 
menter a contentionibus abhorreret ciuilibus, podagrae quoque 
morbo ita angebatur, ut honestissimam missionis causam ha- 
beret, quam etiam bona tandem senatus uenia impetrauit 25 
admodum sycophanta illo adnitente, mirum tarnen in modum 
dissimulante. Suadebat enim senatui, ut, si BiUbaldo etiam 
morem gerere uellet, nequaquam tarnen illius operam sper- 
neret et consilia; cum enim prudentia singulari experientia- 
que praestaret diuturna, magno usui rei publicae uirum talera 80 
esse posse. Interimque miris modis in Biübaldi uersabatur 
laudibus, adeo ut ii, qui doli huius gnari essent, haud satis 



21 proposito] D. propositu A. 



Digitized by Google 



150 



Karl Bäck 



inirari possent, quo pacto sub uerbis tarn suauibus ac blandis 
tain pestilens uenenum latere ualeret. Ex senatus igitur con- 
sulfco ßilibaldo ob operam tain diu rei publica© nauatara gratiae 
sunt habitae precibusque apud illum actum est, ut, si deinde 
5 res publica consiliis suis indigeret, ne illa denegaret, sed 
lubens ac uolens impartiretur. His Bilibaldus humaniter 
respondit obiterque ostendit, licet sciret, longe se inferiorem 
esse, quam senatus ob beneuolentiam suam censeret, sum- 
mopere tarnen gaudere, quod ille talem de eo opinionem con- 

10 cepisset. Quod uero operam suam Semper paratam exhibu- 
isset, id admodum decuisse, cum uiri boni praecipuum sit 
officium, ut patriae commodum propriae etiam praeferat utili- 
tati. Cum igitur Semper bonum curasset publicum, nec postea 
defuturum, quominus et re et consilio appellatus, saltem 

16 quautum posset, illud iuuaret ac promoueret. Proinde nec 
solum hic stetit negotium, sed architectus ille senatui auctor 
fuit, ut cum Bilibaldo ageretur, quo largo inauctoraretur 
pro stipendio ac consiliis suis, quoties necesse foret, com- 
munia iuuaret negotia. Et ut res melius succederet, ultro 

20 suam obtulit operam, quoniam certus esset, Bilibaldum nil 
ei ob summam denegaturum amicitiam. Ex senatus itaque 
decreto multis blandissimisque illum aggressus est uerbis ac 
ei persuadere est adnisus, ut annuo ac largo accepto stipendio 
uni rei publicae sua dedicaret consilia. Uerum Bilibaldus cum 

25 iterum senatui gratias egisset, ostendit, sibi iam quietem 
deberi, non ideo solum quia multis iam annis publica obiisset 
negotia, sed quia podagrae degrauante morbo minus cotidi- 
anis laboribus esset aptus. Si quid tarnen nonnumquam ac- 
cideret, in quo opera sua prodesse posset, paratum esse sine 

30 mercede etiam senatui morem gerere, ita tarnen ut interim 
amicorum et pauperum negotia haud negligeret, quibus auxi- 
lium suum gratuitum salua conscientia nequaquam posset 

18 pro stipendio] pro fehlt in D. — 21 itaque] igitur D. 



Digitized by Google 



Wilibald Pircklieimers Autobiographie. 



151 



denegare. Ceterum hic dolus latebat, siquidero architectus 
ille, licet uideret Bilibaldum de senatorio munere liberatum 
esse, non tarnen ita e pedibus sublatum putabat, quominus 
pro auiieis et oppressis intercedere posset. Cum enini iain 
omnia spe deuorasset ac cuncta pro arbitrio suo dispouere 5 
constituisset, neminem praeter Bilibaldum timebat, quem con- 
siliis suis impedimento futurum nequaquam dubitabat. Ac 
ideo sub honoris et commodi praetextu ita illum irretire 
quaerebat, ut omnibus aliis neglectis uni rei publicae inser- 
uiret. Ceternm Bilibaldus fraudis non ignarus modeste illi 10 
ostendit nequaquam decere, ut pecuniae gratia amicorum 
desereret patrocinium, longe minus pauperum et personarum 
miserabilium. Id enim non solum coram mundo inhonestum, 
sed apud deum etiam impium esse, praecipue cum nulla 
premeretur inopia, sed dei benignitate diuitiis etiam abun- 15 
daret. Malle igitur senatui operam suam gratuitam exhibere, 
quam accepta pecunia amicis et iniuste oppressis in tarn pio 
officio deesse. Haec cum architectus ille audiuisset, ita ex- 
arsit, ut Bilibaldo ingratitudinem pariter et stoliditatem 
obiceret, quasi senatus beneficium despiceret ac nequaquam 20 
consideraret, quam honoris et utilitatis plena ultronea illa 
esset oblatio. Quibus tarnen Bilibaldus minime motus in 
sententia perstitit. Ita igitur architectus ab eo discessit, ut 
nequaquam animi dissimularet dolorem; nec deinde umquam 
illum conuenire aut uisitare dignatus est, sed omnium bene- 25 
ficiorum ac ueteris amicitiae oblitus cuncta, quae in dedecus, 
damnum ac perniciem Bilibaldi uergere possent, diligentissime 
machinari curauit, ita ut etiam uitae eius insidias tetenderit. 
Quibus tarnen Bilibaldus nequaquam motus, sed in deo ac 
innocentia sna spem omneni collocans a ueritatis et iustitiae 30 
tramite nusquam deflexit, sed domi residens honestis se studiis 
suis oblectabat ac interim amicis et pauperibus consulendo 



2 del a D. 



Digitized by Google 



152 Karl Rück, Wilibaid Pirckheimers Autobiographie. 

et subueniendo diligentera impendit operam. Ac plerumque 
ita euenit, ut, quos architectus ille deprimere studeret, illos 
Bilibaldus protegeret potissiraum. Et hinc irarura fomes 
praecipuus, adeo ut nec de rebus consuleretur publicis, donec 
5 tandera necessitas consiliura eius petere coegit. Forte enim 
accidit, ut principes finitimi uetustiora renouarent discidia, 
in quibus Bilibaldus olim rei publicae nomine diu uersatus 
fuerat, unde nemo amplius supererat, qui Cognitionen] rerum 
illarum haberet. Ad illum itaque recursum est et obnixe 
10 rogatum, ut rei publicae baud deesse uellet, quod quidem adeo 
benigne ac diligenter fecit, ut senatus illum centum aureorum 
munere donauerit. 



Digitized by Google 



153 



Namenregister 

zu Wilibald Pirckhcimers Schweizerkrieg. 

(Für die Benützung ist die Bemerkung pag. 30 zu beachten, das* 
Pirckheimer die Eigennamen an verschiedenen Stellen verschieden 

geschrieben hat.) 



Adula mons II, 2, 2. 

Alani I, Prooem. 3. 

Alba Regalis II, 1, 11. 

Albertus I, 2,40; I, 3,81; Ii, 1,8; 

II, 1, 10. 
Alebret I, 5, 16. 
Alobriges II, 2, 3. 
Alpes I, 1, 3; I, 2, 27; II, 2, 3; 

II, 2, 14; II, 2, 28. 
Alpina nix II, 2, 23. 
Alsatia I, 3, 4. 
Angli I, 1, 23; I, 1, 25. 
Aphrica I, Prooem. 3. 
Appencellenses, Apencellenses l, 

2, 4; I, 2, 5; I, 2, ü; I, 2, 7; 

I, 2,8; I, 2, 10; I, 2,11. 
Arberg I, 2, 21. 
Argentinenses I, 2, 16; I, 5, 5. 
Arlensis mons I, 2, 9; II, 2, 7; 

II, 6, 40; II, 5, 42; II, 5, 43. 
Asia I, Prooem. 3. 
Athesani accolae II, 4, 24. 
Athesis fluuius II, 4, 17. 
Attila 1, 1, 3. 
Aagustenses I, 2, 41. 



Augustensis mercator II, 1, 20; 

A. episcopus II, 1, 21. 
Auriliensis dux II, 7, 1. 
Austria I, 1, 4; I, 1, 7; I, 1, 26; 

1,2,7; 1,2,11; 1,2,15; 1,2,18; 

1,2, 20; I, 2,21; I, 2, 40; 1,2,42; 

1,3,1; I, 3,4; I, 3,12; 1,3,16; 

I, 4,6; II, 1,6; II, 1, 7; II, 1, 12; 

II, 4, 30. 
Austriacum ius II, 2, 4. 
Balgeu II, 2, 7. 
Baltheum mare I, 1, 1. 

Basilea I, 2, 40; II, 2, 4; II, 2, 28; 
II, 6, 18; II, 6, 29; II, 6, 31; 
II, 6, 83; II, 7, 14; 11, 7, 16; 
11,7,18; 11,7,83; 11,8,1; II, 
8, 12. 

Basiiienses 1, 2,15; 1,2,16; 1,2,17; 
1,2, 84; I, 2, 85; 1,2, 36; I, 2,39; 
I, 2, 40; II, 2, 4; II, 2, 84. 

Basiliensis ager I, 2, 15; Basili- 
ensis conuentus I, 2, 34; Basi- 
liensis senatus II, 6, 31; Basili- 
ensis populus II, 8, 19. 

Bauari II, 1, 10. 



Digitized by Google 



154 



Namenregister. 



Bauaria L 3, 31; 11, L_7_i II. 4, 5. 
Beistorfi" Jobannes de II, 7i 8Jj 

siehe auch unter Beystorff und 

Weistorff! 
Bellintcona L 2, 21L 
Bellintzonenses L 2, 22, 
Bergantinus lacus II, 2,23; II, 3, 4, 
Bergentinus lacus II, 4,Z; II, 7, üL 
Bergen tium II, 2, 14. 
Berna L 4, 5j L Ii 7- 
Bernense praeeidium L L U ; Ber- 

nensis ager L ]_, 23. 
Bernenses I, 1, 10; 1, 1, 1 1 ; I, 1,12; 

1. 1. 13; 1,1,14] 1,1, 16] 1,1, 17; 

I, L 18: I. 1. 19; I. 1,21; 1. 1,24; 

I. 2, 2; L ?^3i I, 2,14; 1.2. 16; 

I, 2, 22; 1,2, 23; 1,2, 24; 1,2,26; 
L «L 2J; II, 6, SLL 

Beyatorff Johannes de II, 4, 4, 
Siehe auch unter Beistorff und 
Weistorff! 

Blanckenberg L 2, 2L 

Blondua L 2, 2S. 

Braius mons II, 4, 3_l_j II, 4, 32; 

II, 5, 2k 
Brandis II, 2, fL 
Brauantia ^ 5, liL 
Bregantia II, 4, 4. 
Bregentina silua L 2, 9, 
Bregentium L 2, 10] II, 2, YL 
Bregenz II, 2, L 
Brisacensea L «L ö. 
Brisgeuenses II, 2, 28_i U, 4, 
Brizinenses L 3, L 
Bufalaura II, 5, 3JL 

Burgundi L 5, 7] II, 2, 3j II, 6, 45, 
Burgundia L 2, 16i L3,4j Lk 1& 
Hurgundica bella L 5, 12a 
Burgund™ L3,6]L3,7_iL3,9] 

1.3, 10; 1,3,11; 1,3, 12; 1, 8, 13; 

I, 3. 18] I, 3, 20; I, 3, 22; 1,3,23; 



I, 3. 30; 1. 3,31; I, 4. 1 ; I, 4, 6; 
I. 4,8; I. 4.11; 1.4.27; 1. 5.2; 

1,5,9; LA Ii; LAlöi 1,5, 17; 

I, 5, 18] II, 1^2. 
Burkhardus II, 3, HL 
Burmium II, 4, 40j II, 4, 
Caesar L Prooem.9j 1,3,9; 1,3, 10; 

1, 3, 11; 1.3, 12; 1,5.16; 11,1,6; 
II. 1.7; 11,2,33111,3^1; 11,3,2; 
II, 3, 33_i II, 4JJ II, 4^3] 11.4,4; 

H. 4,7: 11,4,8; II. 4.9; II, 4^10] 
II, 4, Iii II, 4, 12j II, 4, 14] II, 
4,17] II, 4,24111,4,25; 11,4,26; 
II, 4, 29_i II, 4, 30] II, 4, 32j II, 
4.40; II, 4,41; II. 4. 43; 11.5.2; 
II. 5. 84; II, 6, 35; II, 5, 38; II, 

5, 39j II, 5, 41; II, 5.42; II. 5. 43; 
II, 5, 44; II, 6, 45] II, 6, 49] II, 

6, Li II, G, 2j II, 6, 4j II, 6, 5; 
11. 6,6; 11,6,7; II, 6,8; 11,6,11; 
II, 6, 16j II. 6. 28; II, 6. 29; II. 
0, 37_i II, 6. 51; 11,6, 53; 11,7,2; 
11,7,3; 11,7. 4j II, 7, 6] II, 7,12; 
II, 7, 15] II, L Iii II, 7,28] II, 
7,29; II, 7.30; II, 7,82; 11,7,37; 
II, 7, 38; II. 7. 41; II, 7, 55; II, 

7, 57; II, 8, 5; II, 8. 6; II, 8^7j 
II, 8, 15j II, 8, 19] II, 8j 36_; 
Caesar (Carolus) II, 8, 3iL 

Caesareani II, 8, 12. 

Caesarea gratia II, 4, 12] Caesa- 
reus consiliarius II, 5, 40] Cae- 
sareum edictum II, 5, 48. 

Caesariani L Prooem. 7j II, i, 18j 
iL L 21j II, L 22] II, 1,23; II, 

I, 24; II, 1,26; II, 2,5; 11,2,7] 
II. 2, 8; II, 2, U] II, 2, 18_i II, 
2,21; IL 2,29; 11,2,30; 11.2,31; 
II, 2j 34] II, 2, 40] II, 2, 41_i II, 

2, 44; 11.2.46; 11.2^49; II, 3, 1; 



>ogie 



Namenregister. 



155 



II, 3,4; II, 3,6; II, 3, 8; II, 3,19; 
11,3,22; 11,8. 27; 11,3, 28; II, 
3,40; II, 3,41; 11,4, 16; 11,4,18; 
11, 4, 20; 11,4, 21; II, 4, 25; II, 
5,14; II, 5,19; II, 5,23; 11,5,28; 
11,5,46; 11,6,2; 11,6,3; 11,6,30; 
11,6,41; 11,6,47; 11.6,48; II, 
6,49; 11,8,28. 

Caesarius consiliarius II, 5, 42. 

Carolus I, 3, 4; 1,5, 13; II, 7, 1; 
II, 8, 39. 

Castelwartt II, 6, 48. 

Christus I, 1, 20. 

Churiensea II, 1, 15. 

Cburiensis episcopus II, 1, 15. 

Comouascum II, 6, 23. 

Constantia 1, 2, 1 1 ; II, 2, 4 ; 11, 2, 85 ; 
II, 2, 45; II, 6,1; II, 6,4; 11,6,6; 
11,6, 16; 11,6,53; 11,7, 15. 

Constantienses I, 2, 5; I, 2, 41; 
1, 2, 48; I, 2, 44; II, 8, 14; II, 
8, 15; II, 8, 16. 

Constantiensia ager I, 2, 6 ; I, 2, 44; 
C. concilium I, 2, 18; C. epi- 
scopus II, 1, 16; II, 1, 21. 

Curiense8ll,l,22; 11,2,2; II, 4,14. 

Cariensis episcopus II, 1, 21. 

Danubius II, 7, 17. 

Dierstein I, 2, 21. 

Dissenhoven I, 3, 1. 

Dona Esching II, 7, 17. 

Dornek II, 6, 29; II, 6, 32. 

Durgeuensis regio II, 2, 35. 

Elicurt I, 3, 12. 

Elueticum bellum I, Prooem. 6; 

E. dux II, 2, 30. 
EluetiiI, Prooem. 7; I, Prooem. 9; 

I, 5,18; 1,6,20; I, 5,21; II, 1,14; 

II, 1, 18; II, 1, 20; II, 1, 28; II, 
2,1; 11,2,2; 11,2,4; 11,2,5; 
II» 2, 6; II, 2, 7; II, 2, 8; II, 2, 14; , 



IL 2, 16; 11,2, 18; 11,2,20; II, 

2,22; II, 2,23; 11,2,24; 11,2,28; 

II, 2, 29; II, 2, 30; II, 2, 81; II, 

2,32; 11,2,83; 11, 2,34; 11,2, 35; 

II, 2, 36; 11,2, 37; 11,2, 38; II, 

2,42; II, 2,44; II, 2,45; II, 2,46; 

II, 2, 49; II, 3, 1; 11, 3,3; II. 3,4; 

11,3,6; 11,8,7; 11,3,8; 11,3,9; 

II, 8, 10; II, 3, 11; II, 3, 12. 
Engadina II, 4, 47. 
Eogadinenses II, 1, 15; II, 2, 2; 

11,4, 17; 11,4,30; II, 5,6; II, 

5, 18; II, 5, 19; 11,5, 22; 11,5,23. 
Engadinensis uallis II, 1, 26; II, 

4, 80; II, 5, 18; II, 5, 29. 
Engedinenses II, 4, 14. 
Enus I, 2, 9. 
Ergau I, 2, 19. 
Erlach I, 1, 13. 
Erinetingen II, 2, 85. 
Europa I, Prooem. 8. 
Falendis I, 2, 21. 
Fallendis I, 1, 12. 
Faltenstein I, 2, 21. 
Federicus I, 2, 16; II, 1, 6; II, 1, 9; 

II, 1, 10; II, 1, 11. 
Flandria I, 5, 16. 
Foedericus I, 2, 7; I, 2, 18. 
Forliuiensis (Blondus F.) I, 2, 28. 
Franci I, Prooem. 8; I, 5, 5; I, 5, 6; 

I, 5, 15; I, 5, 16. 
Francia I, 1, 23. 

Franconee II, 8, 47; II, 3, 48; II, 
8, 49; II, 8, 50; II, 3, 52. 

Franconicus equitatus II, 7, 32. 

Frauenfelt I, 3, 1. 

Fredericus I, 6, 16. 

Friburga II, 7, 18. 

Friburgenaes I, 1, 10; 1, 2, 2. 

Friburgum 1, 2, 39; II, 7, 87; II, 
8, 35. 



Digitized by LaOOQle 



150 Nantes 

Friderichua II, 1, 2. 
Frisii I, 6, 15. 

Furetenberg I, 1, 12; I, 2, 21; II, 

I, 27; 11,6, 18; 11,6, 29; 11,6,48. 
Galeatius II, 8, 21. 

Galli I, 2, 34; 1, 4, 1 ; II, 7, 1; 

II, 7, 14; 11,8,8; 11,8,4; 11,8,24; 
II, 8,31; 11,8, 32; II, 8, 33. 

Gallia I, 1, 3; I, 3, 8; II, 8, 16; 
II, 8, 26. 

Gallicae copiae 1, 2, 85; Gallica 
signa I, 2, 35; Gallicum foedus 
II, 7, 3; Gallica bella II, 7, 43; 
Gallica tormenta II, 7, 56 und 
II, 8, 2. 

St Gallus 1, 2, 4; I, 2, 7; I, 2, 9. 
Gallus I, 5,16; 1,5, 17; 1,5, 19; 

II, 1, 2; n, 1, 4; II, 1, 16; II, 

2,83; II, 7,4; II, 7, 5; II, 7, 12. 
Geldrense bellum II, 2, 33 und 

II, 3, 2 und II, 6, 18. 
Geldria I, 5, 15; II, 1, 16; II, 6, 37. 
Georgius II, 1, 8; II, 1, 9. 
Germana nobilitas I, 2, 85. 
Germ an i I, Prooem. 3 und 6; 

I, 5,20; 11,8, 31; II, 8, 33. 
Germania I, Prooem. 4; 1, 3, 7; 

I, 3,13; I, 6,21; II, 1, 1 ; II, 1. 11; 

II, 2,2; II, 8,2; 11,7,16; 11,8,26. 
Germanica gens I, Prooem. 2; Ger- 
manica stirps I, Prooem. 3; Ger- 
manica bella II, 7, 48; Germa- 
nica natio II, 8, 31. 

Germanus I, Prooem. 4. 
Glareani I, 1,22; I, 2, 1; 1,2, 18. 
Glurens II, 4, 24. 
Gossenbrat II, 1, 20. 
Gotti I, 1, 3. 

Granson I, 3, 15; I, 3, 38. 
Gries I, 2, 21. 

Grisensea II, 1, 16; O, 2, 2; II, 4, 14. 



Grunenberg I, 2, 21. 
Habspergenses comites 1 , 1,4; 

Habapergensia comes I, 1, 7. 
Habspurgensis I, 1, 25. 
HabBpurgenses comites I, 2, 21. 
Hagenpacb I, 8, 5. 
Hannonia I, 5, 16. 
Hasenberg I, 2, 21. 
Hegauensis prouincia II, 7, 15 und 

II, 7, 19. 
Hegauenses II, 7, 15. 
Hegeuensea II, 8, 34; II, 3, 35; 

II, 3, 38. 
Heinricuö II, 3, 21. 
Helueticus miles II, 6, 41; Hel- 

ueticum bellum II, 7, 2; Hei- 

uetici militea II, 8, 4. 
Heluetii I, 1, 83; I, 2, 12; I, 2, 20; 

II, 2, 21; II, 3, 2; II, 8, 18; II, 

3,21; II, 3,28; 11,3, 29; 11,3,33; 

II, 8, 84; II, 3, 35; II, 3, 38; II, 

8,39; 11,3,41; 11,8,45; II, 8,47; 

II, 3, 51; 11, 4, 2; II, 4, 10; 

II, 4, 13; II, 4, 15; II, 4, 16; II, 

4,23; 11,5,46; 11,6,1; 11,6,2; 

11,6,7; 11,6, 12; 11,6, 16; II, 

6,30; II, 6.31; 11,6,32; 11,6,35; 

II, 6, 40; II, 6, 44; II, 6, 45; II, 

6,47; II, 6, 49; II, 6,50; 11,7,2; 

11,7,8; 11,7,4; 11,7,5; 11,7,7; 

11,7,8; 11,7,9; 11,7,10; II, 7,14; 

11,7,34; 11,7,56; II, 8,3; 11,8,6; 

II, 8, 6; II 8, 14; II, 8, 16; II, 

8, 18; 11,8,22; II, 8,24; 11,8,26; 

II, 8, 29; II, 8, 81. 
Heruli I, Prooem. 3. 
Hispaniae II, 1, 11. 
'< Hochperg I, 2, 21. 
Holandia I, 5, 16. 
Homburg II, 3, 38. 
Huni 1, 1, 3. 



Digitized by Google 



Namenregister. 



157 



llsing II, ä. 23. 

Johannes LLI81 L 2, 18j 11,4,4. 
Itali I, 2, 27; I, 2, 28; 1, 4, 1; II, 

2j 88; II, 4, 50j II, ^ 25. 
Italia 1, 3, 7; 1, 8, 10 ; II, 2, 2 ; II, 4, 12. 
Junius mensis II, 5, 4, 
Juraesus mons II, 2, 3L 
Riekau II, 8, & 
Knoring II, 8^ 16, 
Kunigsfeld I, L 31. 
Kyburg L L 12; L 2, 2_L 
Landek I, 2, 9; II, 5, 39. 
Laufenbergiuiu II, 8, 2L 
Lauffenberg II, 2, 4; II, 7, 55; II, 

8, 11. 

Lauffenbergium II, 8, iL 

Laupfenberg II, 8, L 

Laupheym I, L LL 

Leupoldua LLZi L L 26; I, L, 32, 

Liechtenstein II, 1, 2Ü. 

Liechtstal II, 6, SA 

Lindau II, 4, LL II, 5,41; 11,6, 18j 

II, 6,61, 
Lindaam II, 6, 22. 
Lindauum II, 6, UL 
Lingones II, i IL 
Lodouicus II, 7, L 
Longobardi I, Prooem. 3, 
Lo sann um L 5, L 
Lotharingia I, 4, 6j I, 5, 14, 
Lotharingua I* 5, 2; L^ii L !?i »Li 

L 5, 7j L 5, IL 
Lothoringia L 5, 2; L 5, 6, 
Lothoringus I, 6, HL 
Lucerna I, 3, 3L 

Lueernenses 1, L 10_i L 2, 13; L 

2, 22; I, 2, 44j II, 2, 3iL 
Ludouicus L 1, 13; I, L 19; 1,5, 5; 

I, 5, 16; II. 7. 1; 11,8,4111,8,6; 

II, 8, UL 
Lutzelsteyg II, 2, 5, 



Mals II, 4, 24. 

Malsensis cainpus II, 4, LL 

Mars L L 24_i L 2, 16; 11, L 2; 

II, L 61. 
Mathias II, L 6; II, 1, LL 
Maximiiianus I, 3, 10; I, 3, U; L 

ßi 16; L 5, 19j II, L 2j II, 1, 3; 

II, L_6j II, L Iii U, ^ 13j II, 

L 14; U, L iß, 

Mediolanenses Ii 2, 2iL 

Mediolanensis II, 7, 1; II, 7, 2j H, 
L_3j II, 7,4; II, 7,7; 11,7, Li 

Mediolanensis ducatus II, 8, 33; 
Mediolanensis dux II, 4, 3JL u. 
II, 4, 4Q u. II, 4, 4fi u. II, 4, 4S 
u. II, 5,24 u. 1LJ3, 26 u. II, 8, 31j 
Mediolanensis legaius II, 7, 26 
u. II, 8, 13 u. II, 8, 15 u. II, 8, 21; 
Mediolanensis pecunia II, 8, 5j 
Mediolanensis status II, 8, L 

Mediolanum I, 2, 26; L 2, 27; II, 
LA, 

Meienfeld II, 2, 5. 
Meyenfeld II, 2, 6. 
Meyenfelt II, L 22. 
Monasteriuni IL L 23; II, 1. 27; 

II, 4, 17; H, 4, 1& 
Montenach I, 2, 2L 
Montfort II, 4, 7_ 
Montfortenses L, 2, LL 
Morton ^ 4, 7. 
Mosella L 5, L 
Mulhusen I, 3, 3, 
Murton L Ii 4j I, 4, 5, 
Nanseium L_ 5± 2; I, k 4j L 5, 9; 

L 5, 14. 
Nauara I, 5, liL 
Nauarra II, 8, 32. 
Neapolitanum regnum II, 8, 32, 
Nellenburg II, 3, 21L 
Neoburgum II, 7, 3iL 



158 



Namenregister. 



Neuburg I, 1, 12» 
Neuburguni If, 8, L 
Neuenburg L 2, 2L. 
Neuenburgenae oppidutn L 3, 1(5. 
Nicolau« I, 6» fei I, 5, L 
Nidau L L Iii L L HL 
Nordlingenae8 II, 4, fi. 
Nurenberga II, 4, 4_i II, 7, 18j 11. 
8, 35. 

Nurenbergenses I, 2, 41 ; II, 4, 5j 
II, 4, 10: ILA 12i 1L4, 13i II, 
5.42; ll,L29i 11, 7,31; 11.7,87; 
II. 7, 44; II, 8, 3Jii II. 8. 37. 

Nurenbergenais res publica II, 4,3.; 
Nurenbergensis senatus 11,5,411; 
Nurenbergenaia res publica 11, 
7, 44 u. II, 8, 22; Nurenberg- 
ensis senaius II, 8. 3JL 

Nuss Ii 3,1; L 3, iL 

Nydau L 2, 21. 

Ochsen stein L 2, 2L 

Oenus 11, 5, lfi. 

Palatinug Rheni L2 1 41; II, 2. 34. 
Papiensia obsidio II, 8^ 3jL 
Pfiintz II, 5, 35. 

Philippus II, L Iii II, L Ith. N, 

2,34. 
Philyppus L 2j 22, 
Picardia I, 5, lfi. 
Pitsch II. ü, 
Pluraenek II, 3, fi. 
PonB rosina II, 5^ lüL 
Preisgaw 1, 3, L. 
Priagoenais ager I, 2^ üiL 
Ratispona II, LSj II, L» Iii. 
Rechperg IT, 3, 4S. 
Regenaperg 1, 2, 21. 
Reinfeldium II, 8, liL 
Remondi L L 2fL 
RenuaL2,9i 11,2,281 11,7,33. 
Reychenau II, 7, 34. 



Reynfeldum IT, 8, L 
Reynhardus I, 4, & 
I Rhenensia oppida II, 2, 4. 
Rhenus I ? 2, 41 ; I, Z; II, 2, 2_i 

II, 2, 4j II, 2, 5_i II, 2, 20i II, 

2,21; II. 2, 23; II. 2. 26; ll,3,4j 

II, 8, 18j II, 8, Iii. 
Rbetia II, 2, 2. 
Rheynfelden II, 2, 4. 
Roma L Prooem. 3. 
Romani Prooem. 3_i l, 2, LL 
Romana ecclexia I, 3, 1 ; Romanum 

imperium L 3, 2 u. I, 3, 11L 
Rosach II, 6, 20i 11, fi, 21. 
Rotenburg L 2, 21. 
Rupertus I, 2, IL 
Sabaudia 1, 1, 13; I, 1, 18; 1.3. I6_i 

I, 5,1. 
Sahaudiensea II, 2, 3. 
Saphoia I, 2, 2L 
Sarnetium II, 5, 211» 
Sarnetz II, L 2Ü. 
Saxeimontea comites I, 2, 2Ü. 
Saxo II, 2, 21. 

Scala II, 4, 41L 

Scancellum II, 5, 23. 
: Scanev II, 5, Lü. 

Scaneuium 11, 5, 22. 
! Schafhusen I, «L ß_i 11, L Iii H, 
7, 22. 

Schafhusenses II, 7, 22_i 11, 7, 26j 

II, 7,22. 
Sechingen II, 2, 4, 
Sedunensea 1, 2. 22; I. 2, 23; 1. 

2, 24_i L 2, 25. 
Sedunenais epiaeopua L2, 22; Se- 

dunensia urbs I, 2, 22. 
Sekingen I, 2, 12. 
Selandia I, 6, lfi, 
Sempach I t ^ 26; I. l t 27, 
[ Sigiamundua \ 2, 18j I, 3, 1 ; l_, SA; 



Namenregister. 



159 



LJLöjLJLl^LiLlGi 1. 4. 6; 

II, L 12. 
Solodurenses L «L 2l_i II, 6, 3IL 
Soloturenses L !L ^ 
Soloturri8 II, 7, 1A 
Somada II, 5, 23. 
Steyn II, 3, ±L 
Stocacensis obsidio IT, 7, 48. 
Stokach II, 3, 3Ü 
Strasburgenses 11, 2j 3_L 
Straspergensis comes I, 1, "L 
Straspurg I, 2, 2L 
Straspurgenses ]_, 3^ ÜL 
Suaderloch II, 2, äfi. 
Suetia L L L. 
Sueticu8 ager I, 1. 3. 
Sueui L Prooem. 3j II, ^ 8; II, 

2, 18; II, 2, 10; II. 3. 1 ; 11,3,3; 

11,3,47; 11.3,52; 11, 1.5; 11^4, 10. 
Sueuia II, 1, 10; II, 4, 4. 
Sueuica confoederatio II, 1^ 10. 
Sueuus soeius II, 2, 5. u. II, 2^ 2J_i 

Sueuus nobilis II, 8, 48_; Sueuus 

hastatus II, 3, 48; Sueuus dux 

II, 3, 4JL 

Suitenses L L Ii LL^l L L Iii 
L 1,6; I, 1,9; I, 1, 10; L L Iii 

LLlliLLHiLLlIiLLlüi 

I, 1,20; I, 1.21; 1, 1,23; I. 1.27; 
L L21!i L LMi I, 2,5; 1, 2, 7; 
I, 2, 12; I, 2,211; 1. 2, 27; 1,2,28; 
L^äOjL^äl;!,^^!, 2, 42; 
L 2, 43; L 2,41; I, 3, 1; I, 3, 2j 

I, 3, G; J, 3, 21; II. K L 
Sultz II, 3^5; II, 8, 7. 
Sungaw L 3^ 1, 
Sungeuense» II, 2, 2ii 
Suntgeuenses II, 4, liL 
Sutrum II, 5, 10; II. 5, 23, 
Tellina uallis II, 4, 81_i II, 4, 40i 

II, 5,24; II, 5, 25; II, 5, 28. 



Tetenang II, 4, L 

Theodericus II, 3, 6j II, 8, 2. 

Thungen II, & ^ 

Tiranum II, 5, 23. 

Togenberg L 2, 3L 

Toggen berg I, 2, L 

Toggen bürg I, 2, 2L 

Torberg L 2, 2_L 

Tornacensia ager II, 4, 15. 

Tricasini II, 2, 3. 

Taregensea I T 1. 10; I, 1, 21; I. 

2^ 1, 2,31; L 2,32; I, 2,38; 

II, 3, 6. 
Turegum I, 2, 33; I, 2, 38. 
Turgeuenses II, 8, 14. 
Turgeoensis prouincia II, 6, liL 
Turicenses I, 2, 42. 
Uberlingen II, 3, 40; II, 5, 46, 
Ulmenses II, 2, 18; II, 4,6; 11,4, HL 
Underualdenses I, 10; I, 1, U; 

L 2, 13. 
Undcrvaldenses I, 2± 4_L 
Underwaldenses I, L L L Zj 

22; l 2, 26. 
Ungaria II, L_6j II, ^ LL 
Ungarica bella II, 7, 43. 
Urienses I, 1, 5; 1, 1. 10; 1, 1. 11; 

I, 2,13; I, 2,22; 1.2,26: 11.4,23. 
Vadellum II, 5, 23. 

Vallendis I, 1, 19_ 
Vandali I, Prooem. 3. 
Varspurgensis arx I, 2, 34j Vars- 

purgensis obsidio ], 2, 34. 
Veissenburg I, 2, 2L 
Veldkirchenses I, 2, iL 
Veldkirchium II, 4, 14. 
Veltkirchium II, 3, Uj II, 3, 31; 

II, 4, m. 
Veneti II, L 12. 
Vienna II, L iL 

: Villingen II, 7, 16. 



160 



Namenregister. 



Walgeenses II, 3, 10. 
Walgeuenses II, 3, 10; II, 8, 11. 
Waltzhit II, 2, 4. 
Weistorff II, 7, 56. 
Werdenberg I, 2, 1; I, 2, 21. 



Wolleben II, 8, 21. 
Yla II, 3, 18. 
Ymbst I, 2, 9. 
Zeringia I, 1,4. 

Zugenses I, 1, 10; I, 1,22; 1,2, 12; 



Werdenbergenses comites 1,2, 11. \ 1,2, 13. 



Nachtrag. 

pag. 5, 2. Reihe, 9. Zeile lies statt illam: illum. 

pag. 76, 1. Zeile ist statt et transitum wahrscheinlich zu lesen: 
salutem et transitum. Vgl. Caesar de bello ciuili III, 69: 
Dextrum cornu, quod erat a sinistro seclusum, terrore equitum 
animaduerso ne intra munitionem opprimeretur ea parte, quam 
proruerat, sese recipiebat, ac plerique ex his, ne in angustias 
inciderent, ex X pedum munitione se in fossas praecipitabant, 
primisque oppressis reliqui per horum corpora salutem sibi 
atque exitum pariebant. 

pag. 142, 18 lies tangendarum statt tangendorum. 



Digitized by Google 



Digitized by Google ; 



THE BORROWER WILL BE CHARGED 
AN OVERDUE FEE IFTHIS BOOK IS NOT 
RETURNED TO THE LIBRARY ON OR 
BEFORE THE LAST DATE STAMPED 
BELOW. NON-RECEIPT OF OVERDUE 
NOTICES DOES NOT EXEMPT THE 
BORROWER FROM OVERDUE FEES. 





Digitized by Google