Skip to main content

Full text of "Chronicon paschale. Ad exemplar vaticanum recensuit Ludovicus Dindorfius"

See other formats 


& CO 
NF 
INE 
D 


RBS 


302971683$ 


, COnPUS 
SCRIPTORUM HISTORIAE 
BYZANTINAE 


EDITIO EMENDATIOR ET COPIOSIOR, 
CONSILIO 
B. G. NIEBUHRII C. F. 
INSTITUTA, 
A UCTORITATE 


ACADEMIAE LITTERARUM REGIAE 
BORUSSICAE ᾿ 


CONTINUATA. 


CHR ONICON PASCHALE. 
VOLUMEN 1. 


BONNAE 


IMPENSIS ED. WEBERI 
MDCCCXXXII. 


HAVERFIELD LIBRARY 
OF ANCIENT HISTORY 


OXFORD 


τ WUL 1934 


CHRONICON PASCBALE. 


EXEMPLAR VATICANUM 
RECENSUIT 


LUDOVICUS DINDORFIUS. 


V OL. I. 


BONNAE 
IMPENSIS ED. WEBERI 
MDCCCXXXII. 


"m 
- 
* 

* 

- 


—*55 1 
* 
* μ.4,.. 
P $c 
, EE Robe * 
ἔς Ρεὶ — 
4 


"uo i: e[2v uq 1 


p Wang. 


Digitized by Google 


PRAEFATIO 
LUDOVICI DINDORFII. 


— 


Ohronici huius duae ante nostram editiones prodierant, 
altera Matthaei Raderi Monachii a, 1615., altera septu- 
aginta tribus annis post Ducangii Lutetiae, repetita Ve- 
netiis a. 1729. . Quae quanquam ex eodem ambae du- 
cebantur codice Augustano, iam Monacensi, scripto 
llerdae a. 15 73., libro ut recentissimo, ita mendis et la- 
cunis foedato tot tantisque quot perspicienda apud nos 
scripturae varietate animadverti licet, aliquantum tamen 
praestabat Parisina.  Ducangius enim quum suapte do- 
ctrina infinitum quantum decessori suo antecelleret, tum 
adhibendis frequenter praeclari codicis Vaticani ex- 
cerptis manca “εἴ depravata restituendi egregiam sibi 
facultatem pararat Caeterum quum excerpta illa facta 
essent ad locos casu magis quam consilio delectos, ne- 
que ea tum diligentia quam. hodie expetimus, facile 
aestimari poterat quanti referret talem librum denuo 
totum excuti. "Quod mihi oblato Chrorici edendi mu- 
nere quum primum agendum vidisem, et statim per- 
suasissem Niebuhrio, A. Maius, vir illustris atque cele- 
berrimus, qui pro felicissima sagacitate sua huius quo- 
que scriptoris, wut'tot aliorum, quortm vel nomina dicere 
longum est, particulas, quae dudum in perditis numera- 
bantur, ex libro Vaticano in lucem olim revocaverat 
' ipse, idem nobis ita favit ut codicis varietates ab ido- 
neo homine accurate excerptae reddi mox mihi possent. 
Quarum ope iam tantum huic libro medelae alla- 


γι : PRAEFATIO. 


tum est, ut qui depravatissimus ferretur, nunc librario- 
rum peccatis purior habeatur quam multi vel optimorum 
scripterum, nec qui emendando ei operam in posterum 
impendat, vereri debeat ne Graeculorum infimae aetatis 
negligentia ludificetur. 

Est autem liber Vaticanus, qui in bibliotheca Pon- 
tificia numeratur 1941., vetustate aeque ac bonitate in- 
signis, quippe iudice Maio Novae Collect. Vat. vol. I. 
p. H. p. 222. circa saeculum decimum in membranis 
scriptus satis diligenter, quanquam vocalium ratione fere 
inversa ad hunc modum, £yovog, σφερωϊδεῖ οὐρανόν: 
cuius generis paucissima memoravimus. Recentiori ma- 
nu scholia quaedam in margine posita sunt, nonnulla 
etiam in textu correcta.  Perierunt medio opere aliquot 
folia, nec prima et extrema integra sunt. Ex hoc libro 
Monacensis (apud Hardtium vol. V. p. 416.) fluxit sic ut 
defectus omnes cum Vaticano communes, propriam habeat 
largam vitiorum copiam, paucis quibusdam locis veriorem 
scripturam praestet, scholia textui pleraque intulerit. 
Descriptum tamen a Vaticano Monacensem non affirma- 
verim, quum propter ipsam mendarum multitudinem 
tum propter omissas ab initio et p. 570, 655. s. particulas 
insignes, quae in Vaticano supersunt ad legendum ex- 
peditae, in libro vero quem ante oculos habuit Dar- 
marius aut non comparuise aut legi non potuisse 
videntur. 

Interpretationem latinam Ducangii refingere non 
fuit mearum partium. Nec magis attigi libellos quos 
Chronico subiecit Ducangius, nisi quod Dorotheum an- 
tiqui codicis Leidensis varietatibus auxi beneficio erudi- 
tissimi et amicissimi Geelii. 

Scribebam Lipsiae viu. cal. Decembres mpoccxxxi. 


CHRONICON PASCHALE. 


CÀ icom Paschale vol Ι. 1 


Digitized by Google 


CHR ONICON PASCHALE. 


-..ypap... 
Φίλωνος τοῦ παρ᾽ Efgoíotc σοφοῦ 1). 


Τὴν ἀρχὴν τῆς ξαρινῆς ἰσημερίας πρῶτον ἀναγράφει μῆνα IMoi- 
σῆς ἐνταῖς τῶν ἐνεαυτῶν περιόδοις, ἀναϑεὶς οὐχ ὥσπερ ἔνιοι χρόνῳ 
τὰ πρεσβεῖα μᾶλλον ἢ ταῖς τῆς φύσεως χάρισιν, ἃς ἀνέτειλεν ἀν-- 
ϑρώποις" κατὰ γὰρ ταύτην τὰ μὲν σπέρματα 3) 7j ἀναγχαία τρρφὴ 

5 τελεσιουργεῖταιε- ὃ δὲ τῶν δένδρων καρπὸς ἡβώντων ἄρτι γεννᾶται, 
δευτέραν ἔχων τάξειεν ὅϑεν καὶ ὀψίγονός ἐστιν" ἀεὶ γὰρ ἐν τῇ 
φύσει τὰ μὴ λέαν ἄναγκαῖα τῶν σφόδρα ἀναγκαίων δεύτερα. 
σφόδρα μὲν οὖν ἀναγκαῖα πυροί τε καὶ κριϑαὶ καὶ ὅσα ἄλλα εἴδη 
τροφῆς, ὧν ἄνευ ζῆν οὖκ ἔστιν" ἔλαιον δὲ καὶ οἶνος καὶ áxgó- 

109pva οὐχὶ τῶν ἀναγκαέων, ἐπεὶ δίχα τούτων ἄχρι μακροτάτου 
γήρους 3) παρατεένοντες εἷς πολυετίαν βιοῦσιν ᾿ἄνϑρωποι. τῷ 
δὲ μηνὶ τούτῳ περὶ εδ' ἡμέραν μέλλοντος τοῦ σεληνιακοῦ κύκλου 
γίνεσϑαι πλησερακοῦς ἄγεται τὰ διαβατήρια, δημοφαὴς *) ἕορ- 
τί, τὸ χαλδαϊστὶ λεγόμενον πάσχα. 

15 Ταῦτα μὲν ὃ «φίλων. ὅτι δὲ ἀπλανῶς τάττων τὴν ιδ' τοῦ 
πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης ὃ Ἰσραηλίτης λαὸς ἐπιτελεῖ τὴν τοῦ 
πάσχα ἑορτὴν οὐ μόνον μέχρι τοῦ κυριακοῦ πάϑους, ἀλλὰ καὶ 
fec τῆς ἁλώσεως τῶν Ἱεροσολύμων τῆς γενομένης ἐπὶ Οὐεσπα- 

U Ῥωμαίων βασιλέως, μαρτυροῦσι καὶ οἱ ϑεοφόροι τῆς ἐχ- 


σιανοῦ 2 : 
S0xiroíag ποιμένες xai διδάσκαλοι, ἐξ ὧν ὀλίγας ἐκ πολλῶν ἐν- 


Mose lib. IIT. ed. Mangey tom. II. p. 169. MAIUS, 
») p» epera nit incunose legitur tantummodo . . para, id quod ego 
malui dicere σπέρματα, quam cum editis libris σπαρτά. 5. 
S 


3) Ed. γήρηθ-. '" : 
*) Ed. δημοφανής- MAIUS. 


« "d 
— 


P2 


4 CHRONICON 


ταῦϑα napoloe . .. Πέτρος τῆς ᾿“λεξανδρέων ἐκκλησίας énlaxo- 
πος ἐν τῷ περὶ τοῦ πάσχα λόγῳ, ὃν Τρικεντίῳ 9) τινὶ γράφει, 
οὗτινος λόγου καὶ ὃ μέγας ᾿1ϑανάσιος τῆς αὐτῆς ἐκχλησίας γενό-- 
μένος ἀρχιεπίσχοπος « ««««--- τῇ πρὸς Ἐπιφάνιον ἐπίσκοπον δ) 
(émoro3z] ... ..... ὧδέ πως. 5 

Qe .... μέγα ἔλεος τοῦ ϑεοῦ" ἐν... nay 5... . eya- 
ριστοῦμεν αὐτῷ, xal ὅτι τὸ πνεῦμα τῆς ἀληϑείας κατέπεμψεν 
ἡμῖν, δδηγήσας ἡμᾶς εἷς τὴν ἀλήϑειαν πᾶσαν, διὰ γὰρ τοῦτο 
καὶ ὃ νενομοϑετημένος μὴν τῶν νέων, ἀρχὴ μηνῶν καὶ πρῶτος 
ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐγνωρίσϑη ἡμῖν, καὶ ὑπὸ τῶν πα- 10 
λαιῶν συγγραφέων τῶν πρὸ τῆς ἁλώσεως τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ 
ὑπὸ τῶν νέων τῶν μετὰ τὴν ἅλωσιν ἐδείχϑη δροϑεσίαν ἔχειν εἶλι-- 
κρινεστάτην καὶ χαταφανεστάτην, διὰ τὸ μάλιστα ἔσϑ᾽ ὅτε 
μὲν τὰ νέα ἕν τισι τόποις προλαμβάνειν, ἔσϑ᾽ ὅτε δὲ ὑστερεῖν 
τῷ ποτὲ πρώιμα ποτὲ ὄψιμα γενέσϑαι, ὥσπερ οὖν καὶ κατ᾽ αὐ- 15 
τὴν τὴν ἀρχὴν τῆς πρὸ τοῦ πάσχα νομοϑεσίας ἐγίνετο, καϑὼὶς 


Editio nostra ubi a Parisina (P) discedit, recepta scriptura debetur 
codici Vaticano (V), nisi alia ex eo affertur, 
6. Ante og P ponit inscriptionem Πέτρου ᾿Επισκόπον ᾿Αλεξανδρείας xal 
Mäorvoos, 0r: ἀπλανὼς ἔταξαν οἱ Ἑβραϊοι τὴν i. τοῦ « μηνὸς 
τῆς σελήνης ἕως τῆς ἁλώσεως τῶν ἱΙεροσολύμων. 15. τῷ] τὸ P. 


Ex Petro Alexandriae Episcopo et Martyre, de eo quod decimam 
quartam primi mensis Lunae usque δὰ Hierosolymorum excidium 
recte statuerint Hebraei. 


—J———— magna est ubique Dei misericordia, hunc benedicamus, et 
quod spiritum veritatis nobis miserit, deducensnos in omnem veritatem. Ideo 
quippe mensis novorum a lege inductus, mensium exordium, ac primus inter an- 
ni menses nobis notus factus est: et ab antiquis Scriptoribus, qui ante, 
et a posterioribus, qui post Hierosolymorum excidium vixere, sincerissi- 
mum ac evidentissimum habere terminum demonstratum est: praesertim, 
quod nova interdum quibusdam in locis praeverti: interdum etiam defici, 
vel serius fieri praecocia contingat, quomodo erat in ipso ante Pascha 


*) Notemus hunc hominem, de quo nihil sive in Cangii sive in Petavii 
editione fragmentorum Petri. MAIUS. 


*) Ea cur apud Cangium p. 4. dicatur ἐν Tj μνημονευϑείσῃ ἐπιστοϊῇ ; 
quia scilicet chronici auctor hoc loco, qui deest apud Cangium, epi- 
stulam illam iam laudaverat. Porro illae lacunae, quae sunt apud 
Cangium p. 2., expleri nequeunt a cariosis codicis membranis, nisi 
quod D. v. 3. legitur in codice εἰς εὔσημον. MAIUS. 


PASCHALE. 5 


—— »»ὃ δὲ πυρὸς καὶ ἡ ὄλυρα οὐκ ἐπλήγη “ὄψιμα γὰρ 
ἤν. ὅϑεν καλῶς νενομοϑέτηται ἀπὸ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας, 
εἰς ὁποίαν δ᾽ ἂν ἑβδομάδα ἐμπέσῃ ἣ τεσσαρισκαιδεκαταίᾳ τοῦ 
πρώτου μηνός, 2» αὐτῇ ἐπιτελεῖν τὸ πάσχα μετὰ τοῦ καὶ ἐγκώ- 
sui& πρεπωδέστατεα καὶ ἁρμοστικώτατα εἷς τοῦτο παρειληφέναι. 
»πρῶτος γάρ, φησέν, οὗτος μὴν Üuiv ... . . καὶ ἀρχὴ μηνῶν 
ἐν τοῖς μησὶν τοῦ ἐνιαυτοῦ γέγραπται, ““ ὅτε ὃ μὲν ἥλιος ἐν 94- 
ρει γενόμενος τὰ φῶτα τιλείονα καὶ λαμπρότερα ἀποδίδωσιν, ἡ 
δὲ ἡμέρα ἐπεκτεενορεένη μεγεθύνεται, τῆς νυκτὸς ὑποστελλομέ- 
10*rg xai μειουμένης, τὰ δὲ νέα σπέρματα ἐπανθήσαντα diaxa- 
ϑαίρεται tig τοὺς ἁλῶνας συγκομιζόμενα. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ 
πάντα τὰ ἀκρόδρια βλαστάνει καὶ ἐπανϑεῖ ἐπιχωρῆσ.... éna- 
γύμενα. εὐθέως γοῦν ἐπικαταλαμβάνονται ἐν παραλλαγῇ δια- 
φόρων καὶ τιοεκέλων καρπῶν, ὡς καὶ σταφυλήν ποτε εὑρίσκεσθαι 
15xai' αὐτὸν τὸν καιρόν, καϑὼς καὶ ὃ νομοϑέτης φησί, ,,καὶ αἱ 
ἡμέραι ἡμέραε ἔαρος, πρόδρομοι σταφυλῆς ““, ἡνίχα ἀπέστειλεν 
τοὺς κατασχοπεύίσοντας τὴν γῆν, ἤνεγκαν τὸν μέγαν βότρυν 
ἐν ἀναφορεῖσι καὶ ἄπὸ τῶν ῥοῶν καὶ ἀπὸ τῶν συχῶν. τότε 
γάρ, ὥς qaot, καὶ ὃ κτειστὴς καὶ δημιουργὸς τῶν ἁπάντων 
«οϑεὸς ἡμῶν αἰώνεος τὰ πάντα συνεστήσατο, εἰς ἅπερ χατέλεξεν, 
»»Βλαστησάτω 7 γῇ βοτάνην χόρτου" σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος 


1. ὁ --- ἦν] Exod. IX. 382. . 8. τεσσαρισκαιδεκατ. V con- 
stanter, τεσσαρεσκαιδεκατ. P. 6. πρῶτος — γέγραπται] 
Exod. XII. 2. Lacuna expleri potest addito ἐστιν. 15. xal— ora- 
φυλῆς] Num. XH. 21., Addidi alterum zu£gaa. 19. ὃ δημιουρ- 
γὸς P. 21. βλαστησάτω -- δικαίως ] Genes. I. 11. 


Legislationis initio: juxta quod scriptam est, Triticum autem et far non 
swnt laesa, quia serotina erant. Unde recte a lege praescriptum est, 
ut a verno aequinoctio, in quamcumque hebdomadem incidat decimaquar- 
ta primi mensis, in illa Pascha agatur, sumptis prius ad illud celebran- 
dum decentibus ac consentaneis encomiis. Primus cnim, inquit, hic mensis 
principium mensium in mensibus anni scriptus est: cum sol scilicet aestivo tem- 
pere plura longe lumina et clariora emittit: dies vero producitur, fitque 
maj E dum nox contrahitur ac minuitur: nova porro semina cum florue- 
ὩΣ Ael urgantur et ad areas deferuntur. Neque tamen ista duntaxat, 
sed ἃ cras pullulant arbusta, et in flores evadunt. Statim igitur 
varios diversosque fructus alternatim emittere deprehenduntur, ita ut in- 
terdum bo&rus, 3nterdum fructus alius uno eodemque tempore reperiatur, 
quemsdmodum. nit Legislator: Et dics veris praccursores botri, quando 


isi entur terram, attulerunt ingentem botrum in vectibus, 
—— — tis et de ficubus. "Tum enim, ut ait conditor, 


i ana ; 
ΡΝ epis Deus noster aeternus, omnia confert ad ea quae 
elegit : — terra herbam virentem εἰ faciens semen juxta genus 
suum et similitudinem suam, €t lignum fructiferum faciens fructum, cujus 


6 CHRONICON 


καὶ καϑ᾽ ὁμοιότητα καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν xagnóv, οὗ 
τὸ σπέρμα αὐτοῦ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς.“ καὶ ἐπήνεγκεν ὅτι 
,xal ἐγένετο οὕτως καὶ μάλα καλῶς xal δικαίως.““ ἐξέφανε 
τὸν παρ᾽ ᾿Εβραίοις νομοϑετηϑέντα πρῶτον μῆνα, ὃν ἔγνωμεν 
πεφυλαγμένον παρὰ Ἰουδαίοις μέχρι τῆς ἁλώσεως Ἱερουσαλήμ, 5 
διὰ τὸ μάλιστα Ἕβραίοις οὕτω παραδεδωκέναι, μετὰ δὲ τὴν 
ἅλωσιν λεληρημένον κατά τινα καὶ ἐν τούτῳ πώρωσιν' ὅνπερ 

D ἡμεῖς ἐνθέσμως καὶ εἰλικρινῶς ἐπιτηροῦντες παρελάβομεν, καὶ 
ἐν τούτῳ χκατὰ...... ῥητόν, χίγων.. . . -. διζομένην εἰς εὔ-- 
σημον ἡμέραν τῆς ἁγίας ἑορτῆς ἡμῶν, ἥνπερ ἡ ἐχλογὴ ἐπέτυχεν, 10 
οἱ δὲ λοιποὶ ἐπωρώϑησαν, καϑὺὼς εἶπεν ἡ γραφή. 

Καὶ μεϑ᾽ ἕτερα, Καὶ ταῦτα γάρ φησι, ,,πάντα ποιήσουσιν 
εἰς ὑμᾶς, ὅτε οὐκ ἔγνωσαν τὸν πέμψαντά με΄’ εἰ δὲ καὶ τὸν 
πέμψαντα καὶ τὸν πεμφϑέντα ἠγνόησαν, οὐκ ἔστιν ἀμφιβάλλειν 
ὅτι καὶ τῆς νομοϑεσίας τοῦ πάσχα τὴν ἀγνωσίαν ἔσχοσαν, ὡς 15 
μὴ μόνον τῆς κατ᾽ ἐχλογὴν τοποϑεσίας ἐκπεσεῖν, ἀλλὰ xal τῆς 
ἀρχῆς τῶν μηνῶν τοῦ πρώτου ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ, οὗ τὴν 

P 8 τεσσαρισκαιδεχαταίαν οἱ πάλαι εἰλικρινῶς ἐπιτηροῦντες μετὰ τὴν 
ἰσημερίαν ἔϑυον τὸ πάσχα κατὰ τὴν ϑείαν παραγγελίαν. οἱ γὰρ 
νῦν πρὸ ἰσημερίας αὐτὸ ποιοῦσι πάνυ ἀμελῶς καὶ κατεσφαλμέ- 90 


2. ἐπίνεγκεν V, ἑἐπένεγκεν P. 7. πόρωσιν PV: semel autem mo- 
neo me codicem Veticanum ad ed, Parisinam exactum, ubi dissen- 
sum ab ea nullum notatum vidi, pro consentiente afferre. 9. εὕ-- 
σημον] .... o» P: conf. Psalm, LXXX, 4. 11. ἡ γραφή] Rom. 


ΧΙ. 7. 12. φησι] Ioan. XV, 21. ubi haec aliter habentur.* margo P. 
13. δὲ xal di δὲ τὸν P. 


semen in seipso sit super terram. — 'Tum subdit: Et factum est ita: et 
vidit Dcus quod essct bonum. — Quinetiam ostendit primum qui apud He- 
braeos lege inductus est mensem, quem observatum fuisse a Judaeis no- 
vimus usque ad Hierosolymorum excidium, quia id maxime sic Hebraeis 
traditum est. Post excidium vero idem ludibrio est habitus ex quadam 
cordis obduratione, quem nos legitime ac sincere observantes recepimus, 
et in hoc juxta . .. .. . . verbun, cum ait. . . . . . . diem sanctae 
festivitatis nostrae, quem electio consecuta est: caeteri vero occalluerunt, 
quemadmodum dixit scriptura. Et post alia. 


Haec quippe ait: Omnia facient vobis (propter nomen meum ) quo- 
niam non cognoverunt qui misit me, Bi autem et eum qui misit, et qui 
missus est nescierunt, dubitare haud licet, quin Pascha a lege praece- 
ptum ignora verint , ut non in loci electione duntaxat, sed etiam in men- 
sis, qui primus est inter anni menses, exordio erraverint, cujus decima- 
quarta sincere observata, post aequinoctium Pascha veteres celebrarunt 
juxta divinum praeceptum, cum illud hodie ante aequinoctium nunc per- 


PASCHALE 1 


yug ἀγνοοῦντες, ὥσπερ οὖν καὶ ἐπ᾽ ἔτος ἐποίησαν, ὧς καὶ αὐ- 
τὸς συνομολογῶν ἐν τούτοις γράφεις. 
Eire οὖν σφαλλόμενοι Ἰουδαῖοι κατὰ τὸν σεληνιακὸν δρόμον 
ποτὲ μὲν φαμενὼῶϑ' ἄγουσι τὸ ἑαυτῶν πάσχα εἴτε κατὰ τὸν ἐμ- 
5βόλιμον μῆνα κατὰ τριετίαν τῷ φαρμουϑί, οὐδὲν ἡμῖν διαφέρει" 
πρύχειταε γὰρ ἡμεῖν οὐδὲν ἕτερον ἢ τὴν ἀνάμνησιν τοῦ πάϑους 
αὐτοῦ ποιεῖσϑαε, καὶ κατὰ τοῦτον τὸν καιρόν, ὡς οἱ ἀπ᾿ ἀρχῆς 
αὐτόπται παραδεδώκασι, πρὶν «Αϊγυπτίους πιστεῦσαι. οὐ γὰρ p 
γῦν πρῶτον ἐπιτηροῦντες τὸν σεληνιακὸν δρόμον ἄγουσιν αὐτὸ 
ιοΐξ ἀνάγκης δὶς μὲν τῷ φαμενώϑ', ἅπαξ δὲ κατὰ τριετίαν τῷ φαρ- 
uovÓi* ἀπ᾿ ἀρχῆς γὰρ καὶ πρὸ τῆς Χριστοῦ παρουσίας πάντοτε 
οὕτω ποιήσαντες φαίνονται. ὅϑεν καὶ αἰτιώμενος αὐτοὺς 0 ϑεὸς V 8 
διὰ τοῦ προφήτου ἔλεγεν, ,,(καὶ εἶπον, ἀεὶ πλανῶνται τῇ καρδίᾳ" 
ὡς ὥμοσα ἐν τῇ €QyEH μου, εἰ εἰσελεύσονται dc τὴν κατάπαυσίν 


15 uov,** 

Ὅπερ, ὡς δρᾷς, xal ἐν τούτῳ φαίνει τὰ μεγάλα ψευδηγο- 
ρῶν οὐ μόνον κατὰ ἀνθρώπων ἀλλὰ καὶ κατὰ τοῦ ϑεοῦ, πρῶ- 
10» μὲν ἐπεὶ οὐδέπω εἰς τοῦτο ἐπλανῶντο Ἰουδαῖοι, ἡνίχα συνῆ- 
σαν αὐτοῖς οἱ àz?^ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται, πολλῷ δὲ μᾶλ- € 

301ov οὐδὲ ἀπ᾿ ἀρχῆς πρὸ τῆς Χριστοῦ παρουσίας. οὐδὲ γὰρ διὰ 
* - , Li * € * 3*4 , 
τὴν νομοϑεσίαν τοῦ πάσχα λέγει αὐτοὺς ὃ ϑεὸς ἀεὶ πλανωμέ- 


2. γραφείς P'V- 4. ἐμβολισμὸν PV. 6. οὐδὲν ἕτερον] οὐδὲν, 
om. P, 8. “ἐγύπτιοι P. 10. δὶς] δεῖσ V, ig P. 18. xal— 
pov] Psal. XCIV. 10. 20. διὰ om. P. 


imenter quidem et erronee omnino; ignorantes quemadmodum 

NUS M MEPEE C ccinuE ut ipsemet fatetur qui in istis descriptus est. 
Sive igitur errantes Judaei juxta lunarem cursum mense Phamenoth 
suum interdum agant Pascha, sive juxta mensem intercalarem unoquo- 
que triennio mense Pharmuthi, nostra non interest. Nihil quippe aliud 
mobis propositum est, quam ut ejus passionis memoriam agamus, atque 
adeo hoc ipso tempore, quomodo qui suis ipsi oculis spectavere tradide- 
runt, priusquam A eg y ptii crederent. Neque enim observato lunari cur- 
s» illad necessario peragunt xvi die Phamenoth, semel vero quolibet 
triennio mense Pharmuthi : ab initio quippe et ante Christi Incarnatio- 
mem ita videntur egisse. Unde cum illos arguit Dominos per Prophe- 
tam, ait: Κὲ diri semper hi errant corde, et juravi in ira mea si in- 


1 1 1 7ncam. 
gaps quidem ut vides, vel in eo etiam maxime mentiri apparet, 
mos in homines modo, sed etiam in Deum: ac primo, cum in hoc nun- 
quam erraverint Judaei, ut qui cum iis qui suis ipsi oculis viderunt, ef 
ministri fuerunt, conversabantur, multo magis neque ab initio antequam 
Chri "sé nasceretur, Neque enim propter legis de Paschate praeceptum 
illos ait Deus semper corde errasse, quema modum scripsisti, sed pro- 


8 CHRONICON 


vovc τῇ καρδίᾳ, ὥσπερ σὺ ἔγραψας, ἀλλὰ διά τε τὴν ἄλλην 
πᾶσαν παραχοὴν καὶ διὰ τὰ πονηρὰ καὶ ἀηδῆ αὐτῶν ἔργα, ἅτε 
δὴ ὁρῶν αὐτοὺς ἐν εἰδωλολατρείαις καὶ πορνείαις ἀναστρεφο- 
μένους. | 
Kal μετ᾿ ὀλίγα, Ὥστε καὶ ἐν τούτῳ πολύ, xal πάνυ γε πο-- 5 
λύ, ἐπεὶ χαϑύπνωσας, διέγειρον σεαυτὸν τοῖς τοῦ ἐκχκλησιαστοῦ 
βουκέντροις, μεμνημένος μάλιστα τοῦ λέγοντος, ,,ὐλίσϑημα ἀπὸ 
ἐδάφους μᾶλλον ἢ ἀπὸ γλώσσης.“ καὶ γάρ, ὡς πάλιν δρᾷς, 
D ἐπὶ τοὺς καϑηγησαμένους αὐτῶν φϑάνει τὸ ἐπενεχϑὲν ὑπὸ σοῦ 
ἔγκλημα" καὶ ἔστιν ὑφορᾶσϑαι τὸν παρακολουϑοῦντα μέγαν xlv- 10 
δυνον, ἅτε δὴ ἀκουόντων ἡμῶν ὅτι ὃ βάλλων λίϑον εἰς ὕψος ἐπὶ 
κεφαλὴν αὐτοῦ βάλλει. εὐχερὴς δὲ μᾶλλον καὶ πᾶς ὅστις τολμᾷ 
ἐν τούτῳ xal ωῦσέα τὸν τηλικοῦτον ϑεράποντα τοῦ ϑεοῦ αἷ- 
τιᾶσϑαι ἢ τὸν διαδεξάμενον αὐτὸν Ἰησοῦν τὸν τοῦ Navi ἢ 
τοὺς καϑεξῆς τοὺς εὖ παρηχολουϑηχότας αὐτῶν καὶ ἄρξαντας, 15 
λέγω δὴ τοὺς κριτὰς καὶ τοὺς φαινομένους βασιλέας ἢ καὶ τοὺς 
πνευματοφόρους προφήτας καὶ ἔτι τοὺς γενομένους ἐν αὐτοῖς 
ἀμέμπτους ἀρχιερέας, οἷς εἰ καὶ μὴ * * aw. ἑπόμενοι, ἀλλ᾽ οὖν 
P 4 ye ἐν τῇ τοῦ πάσχα εὐκαιριμωτάτῃ παραφυλαχῇ συνεφώνουν, ὡς 
ἐν ταῖς ἄλλαις αὐτῶν ἑορταῖς. 20 
Καὶ μεϑ᾽ ἕτερα, Ὥστε ἐπὶ τὸ ἀκινδυνότερον μᾶλλον xal εὐ- 
φημύτερον ἐχρῆν καταδραμεῖν, καὶ μὴ ῥιψοκινδύνως καὶ δυσφή- 


1. ὥσπερ συνέγραψας PV. Φ. ἀειδῆ P. 6. σὲ αὐτόν, ἑαυτὸν P. 
ibid. ἐκκλησιαστοῦ ] Sirach XX. 18. 7. Bovxérgoig V. 3 
μᾶλλον om, P. 19. μᾶλλον] ἄλλονῬ. 13. Μωῦσέα)] MociP. 


16. δὴ] ἔτι P. ibid. 7] ἣ [03] P. 18, οἷς εἰ] οἴσει ΡΥ. ibid. 
ἀλλ᾽ ovv] ἀλλοιοῦν P. 


pter aliam inobedientiam, et propter mala ac turpia eorum opera, cum 
scilicet ad idolorum cultam et ad fornicationes sese illos convertisse ad- 
verteret. 

Et post pauca: Vel in hoc multum, multumque omnino, si quidem 
dormitabas, te ipsum Ecclesiastae flagellis excitasti, memor praesertim 
loci illius, ubi ait, lapsus a terra vel a lingua. Quippe, ut rursum vi- 
des, objectum a te crimen in illorum duces reflectitur: quinetiam magnum 
subsequens periculum licet suspicari, utpote cum audiamus lapidem quem 
quis in altum projecerit in illius caput recidere. Multo magis temerarius 
est, qui in hoc Moysen, talem Dei servum, audet criminari, vel qui ei 
successit Jesum filium Nave, vel qui exinde hos recte sunt sectati, vel 
qui ipsimet incoepere, Judices, inquam, ac Reges, vel quos Spiritus san- 
ctus inspiravit Prophetas, illosque qui inter summos Pontifices inculpati 
extitere, quique traditiones secuti nihil immutarunt, verum in opportuna 
Paschatis observatione, ut et in aliis suis festivitatibus consenserunt, 

Et post alia: Sed et tutius suaviusque longe magis currendum erat, - 


PASCHALE. 9 


μως γράφειν ὅτι" ἀπ᾽ ἀρχῆς xol ἀεὶ φαίνονται περὶ τὸ πάσχα 
πλανώμενοι. ὅπερ οὐκ ἔχεις δεῖξαι, ὁπόσα xüv ϑέλεις δημηγο-- 
gti» τοῖς vvyl κατὰ πολλὴν πλάνην τῆς τε νομοϑεσίας τοῦ πά- 
σχα xal τῶν ἄλλων ἐκπεπτωκόσι. φαίνονται γὰρ οἱ πάλαι 
δμετὰ ἐαρινὴν ἰσημερίαν αὐτὸ ποιοῦντες" ὅπερ δύνασαι γνῶναι 
ἐντυχὼν συγγράμμασιν ἀρχαίοις οἷς μάλιστα ἀνεγράψαντο oi 
παρ᾽ Ἑβραίοις σοφοί. καὶ ᾿41ϑανάσιος δὲ ὃ μέγας τῆς “4λεξαν.-- B 
ὁρέων ἐκκλησέας φωστὴρ ἐν τῇ μνημονευϑείσῃ πρὸς Ἐπιφάνιον 
ἐπίσχοπον ἐπιστολῇ διδάσκει λέγων οὕτως. Οὐκοῦν ὥσπερ συν-- 
ιοήϑλησας xal συνεχάρης, οὕτω καὶ τοῦ μέμφεσθαι παῦσαι, καὶ 
μᾶλλον εὔχου ἕνα τοῦ λοιποῦ ἡ μὲν ἐκκλησία βεβαίαν τὴν εἰρήνην 
ἔχῃ, καὶ παύσονταε ai αἱρέσεις τῆς μιαιφόνου προαιρέσεως, παύ-- 
σονται δὲ καὶ οὕτοε φιλονεικοῦντες οἱ ἐφευρόντες ἑαυτοῖς ζητή- 
ματα, προφάσεε μὲν τοῦ σωτηριώδους πάσχα, ἔργῳ δὲ τῆς 
ἰδίδίας ἔριδος χάριεν μάλιστα, ὅτι ἐξ ἡμῶν εἶναι δοχοῦντες xal. 
χριστιανοὶ αὐχοῦντες λέγεσθαι ζηλοῦσι τὰ τῶν προδεδωχότων 
Ἰουδαίων. ὁὅὁποέα γὰρ αὐτοῖς xal mi9av? ἀπολογία γένοιτ᾽ ἂν C 
ἄρα, ἐπειδὴ γέγραπται, ,,τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀζύμων καὶ ἐν 5 
ἔδει ϑύειν τὸ πάσχα.““ ἀλλ᾽ ἐγίνετο τότε καλῶς, νῦν δὲ κατὰ 
30 τὸ γεγραμμένον ἀεὶ τιλανῶνται τῇ καρδίᾳ, 
Ὅτι μὲν οὖν οὐ μόνον μέχρι τοῖ κυριαχοῦ πάϑους, ἀλλὰ 
xa] ἕως τῆς ὑστάτης ἁλώσεως Ἱεροσολύμων τῆς γενομένης ἐπὶ 


5 των P. 18. γέγραπται] Marc. XIV. 12. 19. νῦν 
a) 2 *v τὸ j'jeoenévor] Ps. XCIV. 10, 21. οὐ μύνον 
em.P. . 22. Fog] ἐπὶ P. 


non vero temere ac perperam scribendum, ab initio et semper circa Pa- 
scha errasse videri, «cum id minime possis ostendere, quidquid ingerere 
velis iis qui nunc cum plurimo errore a legis praecepto de Paschate et 
aliis aberrant. Videntur enim veteres illud egisse post vernum aequino- 
cium, quod nosse tibi licebit libros veteres legenti, illosque maxime qui 
a sa ientibus Hebraeis sunt conscripti. Athanasius vero ingens Alexan- 
ri iin Ecclesiae lumen, in memorata ad Epiphanium Episcopum epistola, 
hisce verbis illad docet: Nunquid ut simul pugnasti, ita et simu laeta- 
tus es? Sic desiste criminari, quin potius precare, ut firmam in poste- 
rmm pacem habeat Ecclesia: tum vero cessabunt nefarii propositi studia 
ac — desistent etiam a disputationibus suis qui invenerunt sibi 
ti s salutaris quidem specie Paschatis, reapse vero suae praeser- 
* * nis gratia, qui cum ex nostris esse videantur, et Christiani 
SEM danCH a, ipsos imitantur Judaeos qui Christum tradiderunt. 
— bm ie probabilisque erit responsio ? quandoquidem scriptum est: 
Et primo die Azymorum quando Pascha immolabant. Atqui illud tom 
nad aja ebatur, nunc vero, uti scriptum est, Semper hi errant corde. 
— igitur usque ad Dominicam Passionem, atque adeo in po- 


10 CHRONIGCON 


V 4 Οὐεσπασιανοῦ βασιλέως Ῥωμαίων ἀπλανῶς τάττων τὴν (0 τοῦ 
πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης ὃ ᾿Ισραηλίτης λαὺς τὸ νομικὸν ἑόρταζε 
πάσχα διὰ τούτων συντόμως ἀποδέδεικται. τῶν ἱερῶν τοίνυν 
προφητῶν καὶ πάντων, ὡς ἔφην, ὁμοῦ τῶν ὁσίως καὶ δικαίως 

Ὁ ἐν τῷ νόμῳ κυρίου πολιτευσαμένων σὸν παντὶ τῷ λαῷ τὸ τυπικὸν 5 
καὶ σκιῶδες πάσχα ἑορταζόντων, ὃ πάσης ἀοράτου καὶ ὁρατῆς 
κτίσεως δημιουργὸς καὶ δεσπότης, ὃ μονογενὴς υἱὸς χαὶ λόγος, 

ὃ τῷ πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι συναΐδιος καὶ ὁμοούσιος χατὰ 
τὴν ϑεότητα, ὃ χύριος ἡμῶν καὶ ϑεὸς Ἰησοῦς ὃ Χριστός, ἐπὶ 
συντελείᾳ τῶν αἰώνων κατὰ σάρχα τεχϑεὶς ἐκ τῆς ἁγίας ἐνδόξου 10 
δεσποίνης ἡμῶν ϑεοτόκου xai ἀειπαρϑένου καὶ xarà ἀλήϑειαν 
ϑεοτόχου ]Maglag, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς ὀφϑείς, καὶ τοῖς ὁμοουσίοις 
κατὰ τὴν ἀνθρωπότητα ἀνθρώποις ὡς ἄνθρωπος ἀληϑῶς συνα- 
γαστραφείς, καὶ αὐτὸς σὺν τῷ λαῷ ἐν τοῖς ἔτεσι τοῖς πρὸ τοῦ 

P 5 κηρύγματος καὶ τοῖς ἐν τῷ κηρύγματι τὸ νομικὸν καὶ σκιῶδες 15 
πάσχα ἐπετέλεσεν, ἐσϑίων τὸν τυπικὸν ἀμνόν. ,,οὐκ ἦλϑον γὰρ 
καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας, ἀλλὰ πληρῶσαι““, αὖ- 
τὸς ἐν εὐαγγελίοις εἴρηκεν ὃ σωτήρ. ἐπεὶ δὲ ἐκήρυξεν, οὐκ 
ἔφαγε τὸν ἀμνόν, ἀλλ᾽ αὐτὸς ἔπαϑεν ὡς ἀληϑινὸς ἀμνὸς ἐν τῇ 
τοῦ πάσχα ἑορτῇ, καϑὼς διδάσκει 0 ϑεολόγος xul εὐαγγελι- 90 
στὴς Ἰωάννης ἐν τῷ κατ᾽ αὐτὸν εἰαγγελίῳ, λέγων οὕτως" ,,ἄγου-- 
σιν οὖν τὸν Ιησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώριον" ἦν δὲ 


16. seq. ἀμνόν PV. ibid. οὐκ ἦλθον] Matth. V. 17. 91. 
Ἰωάννης) XV. 28. 


stremo Hierosolymitano excidio, quod sub Vespasiano Romanorum Impe- 
ratore contigit, populum lsraélitam xiv. primi mensis Lunae recte sta- 
tuta, legale celebrasse Pascha breviter demonstratum est. Sacris ergo 
Prophetis omuibusque, ut dixi, sancte simul et juste in lege Domini 
versantibus, cum universo populo, typicum et umbratile Pascha celebran- 
tibus, invsibilis et visibilis omnis creaturae Conditor, ac Dominus uni- 
genitus Filius, et Verbum Patri et Spiritui sancto coaeternum, ejusdem- 
que secundum Deitatem substantiae, Dominus noster et Deus Jesus Chri- 
stus in saeculorum consummatione secundum carnem natus, ex sancta 
gloriosa Domina nostra Dei genitrice et semper virgine, ac revera Dei 
genitrice Maria, et in terra visus, et ejusdem substantiae secundum hu- 
manitatem cum hominibus, ut homo, vere conversatus, ipseque cum po- 
ulo annis ante praedicationem, et in praedicatione legale et typicum 
ascha celebravit, comedens agnum typicum: neque enim se venisse ut 
Legem solveret vel Prophetas, sed ut adimpleret, ipsemet in Evangeliis 
dixit Salvator. Postquam vero praedicavit, non comedit agnum, sed ipse 
us est ut. verus agnus in Paschali festivitate, quemadmodum docet 
heologus et Evangelista Joannes in Evangelio abs se conscripto, ubi 
sic ait: 4dducunt crgo Jesum ad Caypham in praetorium. Erat autem 


PASCHALE. 11 


πρωία, xal αὐτοὶ οὐκ εἰσῆλθον εἷς τὸ πραιτώριον, ἵνα μὴ μιαν-- 
ϑῶσιν, ἀλλ᾽ Vra φάγωσι τὸ πάσχα.““ καὶ μετ᾿ ὀλίγα, ,,0 οὖν 
Πιλᾶτος ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον ἤγαγεν ἔξω τὸν Ἰησοῦν, καὶ 
ἐκάϑισεν ἐπὶ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον “Τιϑόστρωτον, ἑβραΐ- 
δστὶ δὲ Γαββαϑᾶ. ἤν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα" ὥρα ἦν ὡσεὶ B 
τρίτη“ καϑὼς τὰ ἀκριβῆ βιβλία περιέχει, αὐτό τε τὸ ἰδιόχειρον 
τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ὅπερ μέχρι τοῦ νῦν πεφύλακται χάριτε ϑεοῦ 
ἐν τῇ Ἐφεσίων ἀγεωτάτῃ ἐκκλησίᾳ, καὶ ὑπὸ τῶν πιστῶν ἐκεῖσε 
προσχυνεῖταε. καὶ πιάλιν ὃ αὐτὸς εὐαγγεμεστής φησιν, ,,οἱ οὖν 
10]ουδαῖσε, ἕνα μεὴ μιεένῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαβ- 
βάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν" ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνου τοῦ 
σαββάτου: ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ 
σχέλη καὶ ἀρϑῶσεν.““ ἐν αὐτῇ οὖν τῇ ἡμέρᾳ, ἐν ἧ ἤμελλον οἱ 
Ἰουδαῖοι πρὸς ἑσπέραν ἐσθίειν τὸ πάσχα, ἐσταυρώϑη ὃ κύριος 
ι5ἡμῶν καὶ σωτὴρ ó Χριστός, ϑῦμα γενόμενος τοῖς μέλλουσι μετα- Ὁ 
λήψεσθαι τῆς τιέστεως τοῦ κατ᾽ αὐτὸν μυστηρίου κατὰ τὸ γε- 
γραμμένον τῷ μακαρίῳ Παύλῳ, ,,καὶ γὰρ τὸ πάσχα ἡμῶν ὑπὲρ 
ἡμῶν ἐτύ 95 ὩΧριστός, ““ καὶ οὐχ ὥς τινες ἀμαϑίᾳ φερόμενοι 
διαβεβαιοῦνταε ὡς φαγὼν τὸ πάσχα παρεδόϑη" ὅπερ οὔτε 
390 παρὰ τῶν ἁγέων εὐαγγελίων μεμαϑήκαμεν οὔτε τις τῶν μαχα- 
ρίων ἡμῖν ἀποστόλων τι τοιοῦτον παραδέδωκεν. ἐν ᾧ οὖν και- 
ρῷ ἔπαϑεν ὑπὲρ ἡμῶν κατὰ σάρχα ὃ κύριος ἡμῶν καὶ ϑεὸς Ἰη- 


1. πρωὶ P. 2. μετ᾽ ὀλίγα] XIX. 13. 4. ἐπὶ τοῦ βήματος P. 
9. us εὐαγγελεστης P. XIX.31. — 11. ἐκείνη Ρ. — 13. ἔμελλον Ρ. 
15. ὁ] Ἰησοῦς P. 17. Παύλῳ] Cor.1.5. 7. 18. ἀμαϑείᾳ PV. 


91. τι τοιοῦτον Om, P. 


ipsi introierunt Praetorium, ut non contaminarentur , sed 
— mend A Pase Et post pauca: Pilatus autem cum audissct 
hos sermones, adduxit foras Jesum, et sedit pro tribunali in loco qui di- 
citur Lithostrotos,  Jlebraice autem Gabbatha. Erat autem Parasceve 
hera quasi tertia, ut accurati libri praeferunt, ipsumque Evangelistae 
manu descriptum exemplar, quod divina gratia ad haec usque tempora 
in sanctissima XEphesiorum Ecclesia asservatur, et a fidelibus ibi colitur. 
Rorsum porro ait idem Evangelista: Judaci ergo, quoniam Parasceve 
eret, ut nom remamerent ín cruce corpora, crat emm magmus ille dies 
Sabbati rogaverunt Pilatum ut frangerentur eorum crura et tollerentur. 
Isto igitur die quo Judaei manducaturi erant Pascha, crucifixus est Do- , 
minus noster et Salvator Jesus Christus, hostia factus jis, qui sumpturi 
erant fidei secundum illum mysterium, juxta quod scriptum est a to 
Paulo: Pascha enim mostrum pro mobis immolatus est Christus, non. ve- 
ss uti ui prae ignorantia labuntur, asserunt, cum Pascha manducaret 
traditus Du quod meque ex sanctis Evangeliis didicimus, neque quis- 
quam ex beatis Apostolis nobis tradidit. Quo igitur tempore passus est 


12 CHRONICON 


συῦς ὃ Χριστός, τὸ κατὰ νόμον οὐκ ἔφαγε πάσχα, ἀλλ᾽ ὡς 
ἔφην, αὐτὸς ὡς ἀληϑὴς ἀμνὺς ἐτύϑη ὑπὲρ ἡμῶν ἐν τῇ τοῦ σκιώ- 
δους πάσχα ἑορτῇ ἐν ἡμέρᾳ παρασχευῇ, τῇ «0 τοῦ πρώτου μη- 

D νὸς τῆς σελήνης. πέρας οὖν ἀπείληφε τὸ τυπικὸν τιάσχα τοῦ 
ἀληϑινοῦ πάσχα παραγενομένου" τὸ γὰρ πάσχα ἡμῶν ὑπὲρ ἡμῶν 5 
ἐτύϑη Χριστός, ὡς πρόκειται καὶ διδάσκει τὸ σκεῦος τῆς ἐκλο-- 
γῆς ὃ ἀπόστολος Παῦλος. 

Ὅτι δὲ ἐν ᾧ καιρῷ ἔπαϑεν ὃ σωτὴρ τὸν νομικὸν καὶ σκιώδη 
οὐκ ἔφαγεν ἀμνὸν καὶ διὰ τῶν εἰρημένων εὐαγγελικῶν καὶ πα- 
τρικῶν διδαγμάτων δῆλον γεγένηται. εἰ γὰρ ἀπλανῶς τάττων ὃ 10 

V δ λαὸς κατ᾽ ἐκείνους τοὺς χρόνους τὴν (0^ τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς 
σελήνης τὸ νομικὸν ἐπετέλει πάσχα, ἐν αὐτῇ δὲ τῇ τοῦ πάσχα 
ἡμέρᾳ ἤτοι τῇ ιδ΄ τοῦ πρώτου μηνὸς παρασκευῆς οὔσης ἐσταύ- 

P 6 ρωσαν τὸν κύριον οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ τότε τὸ πάσχα ἔφαγον χατὰ 
τὴν τῶν εὐαγγελίων καὶ τῶν ϑεοφόρων πατέρων διδασκαλίαν, 15 
φανερόν ἔστιν ὅτι οὐκ ἔφαγεν τὸν νομικὸν ἀμνὸν ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέ- 
Qa ὃ κύριος, ἀλλ᾽ αὐτὸς ἔπαϑεν ὡς ἀληϑὴς ἀμνός. πολλῆς δὲ 
οὔσης τῆς περὶ τούτου σὺν ἀποδείξει μαρτυρίας τῶν ἁγίων τῆς 
ἐχκλησίας διδασκάλων, ὀλίγας αὐτῶν φωνὰς ἐνταῦϑα παροίσο-- 
μὲν, ἐν αἷς σαφῶς λέγουσιν ὅτι ἐν ᾧ καιρῷ ἔπαϑεν ὃ κύριος τὸν 90 
vopuxóv οὐχ ἔφαγεν ἀμνόν. : 

ἹΙππόλυτος τοίνυν ὃ τῆς εὐσεβείας μάρτυς, ἐπίσκοπος γεγο-- 
γὼς τοῦ καλουμένου Πόρτου πλησίον τῆς Ῥώμης, ἐν τῷ πρὸς 


19. φωνὰς αὐτῶ P. — 22. uagrvo P. 


pro nobis secundum carnem Dominus noster et Deus Jesus Christus, le- 
gale non manducavit Pascha, sed, ut dixi, ipse ut verus agnus immola- 
tus est pro nobis in umbratilis Paschatis festivitate, die Parasceves, xiv. 
primi mensis Lunae,  Desiit ergo typicum Pascha, vero praesente Pa- 
schate: Pascha enim nostrum pro nobis immolatus est Christus, ut. supe- 
rius dictum est, docetque vas electionis Paulus Apostolus. 

Quod vero, quo passus est tempore, legalem et umbratilem agnum 
non manducavit Salvator, ex laudatis Evangelistis et ex Patrum doctri- 
nis patet omnino. Si enim recte statuta hisce temporibus xiv. primi 
mensis Lunae legale peregit Pascha, hac autem Paschatis die, seu xiv. 

rimi mensis, cum Parasceve esset, Christum crucifixerunt Judaei et tunc 

ascha manducaverunt, juxta Evangelia et sanctorum Patrum doctrinam, 
evidens est agnum legalem die illa non manducasse Dominum, sed ipsum 
passum esse ut verum agnum. At cum multa hac de re extent cum de- 
monstratione sanctorum Ecclesiae Doctorum testimonia, quae paucis ver- 
bis dixere consulto hic omittimus, ubi perspicue aiunt, quo tempore pas- 
sus est, Dominum legalem agaum non manducasse. 

Hippolytus igitur pietatis Martyr, Portus juxta Romam Episcopus, 
in libro quem adversus omnes haereses confecit, haec ita verbo tenus 


PASCHALE. 13 


ἁπάσας τὰς αἱρέσεις συντάγματι ἔγραψεν ἐπὶ λέξεως οὕτως. Ὁρῶ 
μὲν οὖν ὅτε φιλονεικέας τὸ ἔργον. λέγει γὰρ οὕτως" ἐποίησε τὸ πά- 
cya 0 Χριστὸς τότε τῇ ἡμέρᾳ καὶ ἔπαϑεν" διὸ κἀμὲ δεῖ ὃν 
τρόπον ὃ κύριος ἐποέησεν, οὕτω ποιεῖν. πεπλάνηται δὲ μὴ γι- 
δνώσχων ὅτε ᾧ καιρῷ ἔπασχεν ὃ Χριστὸς οὐκ ἔφαγε τὸ κατὰ 
γόμον πάσχα. οὗτος γὰρ ἦν τὸ πάσχα τὸ προχεκηρυγμένον καὶ 
τὸ τελειούμενον τῇ ὡρισμένῃ ἡμέρᾳ. | 
Kai πάλεν ὁ αὐτὸς ἐν τῷ πρώτῳ λόγῳ τοῦ περὶ τοῦ ἁγίου 
πάσχα συγγράμματος εἴρηκεν οἵτως. Οὐδὲ ἐν τοῖς πρώτοις 
100002 ἐν τοῖς ἐσχάτοις ὡς obx ἐψεύσατο πρόδηλον, ὅτι ὃ πάλαι 
προειπὼν ὅτε Οὐκέτε φάγομαι τὸ πάσχα εἰκότως τὸ μὲν δεῖπνον 
ἰδείακνησεν πρὸ τοῦ τιάσχα, τὸ δὲ πάσχα οὐκ ἔφαγεν, ἀλλ᾽ ina- 
ϑεν. οὐδὲ γὰρ καερὸς ἦν τῆς βρώσεως αὐτοῦ. 


» » . , , - 
“πολλιναρίου ἐπεσκόπου ᾿]εραπόλεως, ὅτε ἐν ᾧ καιρῷ 
« , E * » ^ ^ , 
15. ὁὀκύριος ἔπαϑεν ovx ἔφαγεν TO TUTIXOV πάσχα. 


Καὶ ᾿“πολλινάριος δὲ 6 ὅσιώτατος ἐπίσκοπος Ἵεραπόλεως 
τῆς ᾿Ασίας, ὃ ἐγγὺς τῶν ἀποστολικῶν χρόνων γεγονώς, ἐν τῷ 
περὶ τοῦ πάσχα λόγῳ τὰ παραπλήσια ἐδίδαξε, λέγων οὕτως. 
Εἰσὶ τοίνεν οἵ da? ἄγνοιαν φιλονεικοῦσι περὶ τούτων, συγγνωστὸν 

90 πρᾶγμα πεπονϑότες “ ἄγνοια γὰρ οὐ κατηγορίαν ἀναδέχεται, ἀλ- 
τ 


5. ᾧ primitus V, nunc ὦ, τῷ P. 7. τὸ τελειούμενον) τὸ 
m E. 14. τοῦ 4. P. ibid. 'AxoAiwagíov PV hic et 16. 


v 
20. ἄγνοια V. 


scripsit: Video ergo in quo dissidium consistat: sic enim ait: Fecit Pa- 
scha Chris:us hac die, ideo necesse est ut eodem modo faciam quo fecit 
Dominus. Verum fallitur, cum non advertat, illo quo passus est PN 
re, non manducasse Christum legale Pascha. Erat enim ipse Pascha, 


tiat faerat, ac hora statuta completum fuit. 
— — m libro primo de sancto Paschate, sic loquitur: Neque 


in primis neque iu postremis falsum esse perspicuum est: nam qui olim 
praedixit, Quia nom adhuc manduco Pascha, verisimiliter coenam coena- 
vit ante Pascha: Pascha vero non manducavit, sed passus est: neque 


enim manducationis illius erat tempus. 


Er Apollinario Hierapoleos Episcopo, quod eo tempore quo 
pussus est , Dominus non comedit typicum Pascha. 


:narius sanctissimus Hierapoleos Asiae Episcopus, qui Apo- 
stolica — proximus fuit, in libro quem de Paschate conscripsit, 
consentanea docuit, hisce verbis: Quidam igitur sunt qui ex i1gnoranua 
de hisce excitant contentiones, rem venia dignam passi (neque enim ac- 


B 


c 


14 CHRONICON 


D λὰ διδαχῆς προσδεῖτια," καὶ λέγουσιν ὅτε τῇ (0 τὸ πρόβατον 


P7 


V6 


μετὰ τῶν μαϑητῶν ἔφαγεν ὃ κύριος, τῇ δὲ μεγάλῃ ἡμέρᾳ τῶν 
ἀζύμων αὐτὸς ἔπαϑεν, καὶ διηγοῦνται ατϑαῖον οὕτω λέγειν ὡς 
νενοήκασιν" ὅϑεν ἀσύμφωνός τε νόμῳ 7j νόησις αὐτῶν καὶ στα- 
σιάζειν δοκεῖ κατ᾽ αὐτοὺς τὰ εὐαγγέλια. 5 
Καὶ πάλιν ὃ αὐτὸς ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ γίγραφεν οὕτως. H ià' 
10 ἀληϑινὸν τοῦ κυρίου πάσχα, Tj ϑυσία 7) μεγάλη, ὃ ἀντὶ τοῦ 
ἀμνοῦ παῖς ϑεοῦ, ὃ δεθείς, ὃ δήσας τὸν ἰσχυρόν, καὶ ὃ χρι- 
ϑεὶς χριτὴς ζώντων καὶ νεχρῶν., καὶ ὃ παραδοϑεὶς εἰς χεῖρας 
ἁμαρτωλῶν, ἵνα σταυρωϑῇ, ὃ ὑψωθεὶς ἐπὶ κεράτων μονοχέρω-- 10 
τος, καὶ ὃ τὴν ἁγίαν πλευρὰν ἐχκεντηϑείς, ὃ ἐχχέας ἐκ τῆς 
πλευρᾶς αὐτοῦ τὰ δύο πάλιν καϑάρσια, ὕδωρ καὶ αἷμα, λόγον 
καὶ πνεῦμα, καὶ ὃ ταφεὶς ἐν ἡμέρᾳ τῇ τοῦ πάσχα, ἐπιτεϑέντος 
τῷ μνήματι τοῦ λίϑου. 
MÀ καὶ Κλήμης 0 δσιώτατος τῆς ᾿4λεξανδρέων ἐχχλησίας 15 
γεγονὼς ἱερεύς, ἀνὴρ ἀρχαιότατος καὶ οὐ μαχρὰν τῶν ἀποστο- 
λικῶν γενόμενος χρόνων, ἐν τῷ περὶ τοῦ πάσχα λόγῳ τὰ παρα- 
πλήσια διδάσκει, γράφων οὕτως. Τοῖς μὲν οὖν παρεληλυϑόσιν 
ἔτεσι τὸ ϑυόμενον πρὸς Ἰουδαίων ἤσϑιεν ἑορτάζων ὃ κύριος πά- 
cy&* ἐπεὶ δὲ ἐκήρυξεν αὐτὸς ὧν τὸ πάσχα, ὃ ἀμνὸς τοῦ ϑεοῦ, ὡς 30 
πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἀγόμενος, αὐτίκα ἐδίδαξε μὲν τοὺς μαϑη- 
τὰς τοῦ τύπου τὸ μυστήριον τῇ ιγ, ἐν ἦ καὶ πυνϑάνονται αὐ- 
τοῦ, Ποῦ ϑέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι τὸ πάσχα φαγεῖν; ταύτῃ οὖν 


4. ἀσυμφώνως PV. 7. τοῦ ἀληϑινοῦ P. 17. τῷ] d V, ni 
fallor. 23. Matth. XXVI. 17. ᾿ $5 3 , 


cusationem. admittit ignorantia, sed eget doctrina) aiuntque xiv. agnum 
cum Discipulis manducasse Dominum, magna vero Azymorum die passum 
esse, atque ita dicere Matthaeum, uti illum intelligunt, unde legi contra- 
ria est eorum interpretatio, iisque adversari videntur Evangelia. 

Rursum in eodem libro sic ille scripsit: Decima quarta veri Pascha- 
tis Domini, sacrificium magnum, pro agno Dei filius, qui vinctus fortem 
vinxit et qui judicatus est, judex est vivorum et mortuorum, et qui tra- 
ditus est in manus peccatorum ut crucifigeretur, qui super cornua uni- 
cornis est exaltatus, et qui in sacro latere percussus est, qui ex latere 
suo duo fudit purgatoria, aquam et sanguinem, verbum et spiritum, et 
qui Paschatis die sepultus est, lapide monumento imposito. 

Sed et Clemens sanctissimus Alexandrinae Ecclesiae Presbyter, vir 
antiquissimus, et qui non multum abfuit ab Apostolicis temporibus, in li- 
bro de Paschate consimilia docet, ita scribens: Praéteritis ergo tempo- 
ribus immolatum a Judaeis Pascha, festum agens, manducavit Dominus. 
Sed postquam praedicavit, ipse qui erat Pascha Agnus Dei, ut ovis ad 
occisionem ductus, Discipulos statim edocuit figurae mysterium decima 
quarta, qua etiam illum rogarunt, Ubi vis paremus tibi Pascha mandu- 


PASCHALEÉE. 15 


τῇ ἡμέρᾳ καὶ ὃ ἀγεασμὸς τῶν ἀζύμων xal ἡ προετοιμασία τῆς 
ἑορτῆς ἐγίνετο. ὅϑεν ὃ Ἰωάννης ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ εἰκότως ὡς 
ἂν προετοιμαζομένους ἤδη ἀπονίψασθϑαι τοὺς πόδας πρὸς τοῦ 
xvolov τοὺς μαϑητὰς ἀναγράφει" πέπονθεν δὲ τῇ ἐπιούσῃ ὃ σω-- 
$170 ἡμῶν, αὐτὸς ὧν τὸ πάσχα, καλλιερηϑεὶς ὑπὸ Ἰουδαίων. καὶ 
μεϑ᾽ ἕτερα, ᾿"κολούϑως ἄρα vj ιδ', ὅτε καὶ ἔπαϑεν, ἕωϑεν 
αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ol γραμματεῖς τῷ Hiro προσαγαγόντες οὐκ 
εἰσῆλθον εἷς τὸ πραιτώριον, ἵνα μὴ μιανθῶσιν, ἀλλ᾽ ἀκωλύτως 
ἑσπέρας τὸ πάσχα φάγωσι. ταύτῃ τῶν ἡμερῶν τῇ ἀχριβείᾳ C 
Ἰόχαὶ αὖ γραφαὶ πᾶσαι συμφωνοῦσι καὶ τὰ εὐαγγέλια συνῳδά. 
ἐπιμαρτυρεῖ δὲ καὶ ἣ ἀνάστασις" τῇ γοῦν τρίτῃ ἀνέστη ἡμέρᾳ, 
ἥτις ἦν πρώτη τῶν ἑβδομάδων τοῦ ϑερισμοῦ, ἐν ἦ καὶ τὸ δρά- 
quu νενομοθϑέτητο προσενεγχεῖν τὸν ἱερέα. 
Ὅτι μὲν οὖν ἐν ᾧ καιρῷ πέπονθεν ὃ κύριος ἡμῶν xal σω- 
ἐδτὴὲρ οὐκ ἔφαγε τὸν νομικὸν xal σχιώδη ἀμνόν, ἀλλ᾽ αὐτὸς ὡς 
ἀληϑὴς ἀμνὸς δτύϑη ὑπὲρ ἡμῶν ἐν ἡμέρᾳ παρασχευῇ τῇ ιδ' 
τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης, καὶ διὰ τούτων δῆλον γεγένηται. 
παϑόντος τοίνυν, «og εἴπομεν, κατὰ σάρκα τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ 
ϑέοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ ἑκούσιον καὶ ζωοποιὸν πάϑος ἐν τῇ τοῦ 
φονομιχοῦ πάσχα ἑορτῇ» τουτέστιν τῇ i0 τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς 
σελήνης, καὶ ἀναστάντος τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ xarà τὰς γραφὰς τῇν 
μιᾷ τῶν σαββάτων, ἥτις ἐστὶν κυριακή, ic τοῦ πρώτου μηνὸς 
τῆς σελήνης, ἂν ἧ καὶ τὸ δράγμα νενομοϑέτητο προσφέρειν τὸν 


8. παρετοιμαξ. V. 7. προσαγόντες P. 8. Ioan. XVIII. 98. 

12. iv πρώτῃ V- 13. νομοθετεῖτο zQosvtyxsiv P, ἐνομοθετεῖτο 

προσενεγκεῖν Vw. 
care? Hac igitur die, et sanctificatio Azymorum et festi praeparatio fa- 
cta est. Unde Joannes ubi hac die rite paratis jam Discipulis, quo a 
Domiao abluerentur, scripsit, subdit, Passus est sequenti die Dominus 
mwoster cum ipse essct Pascha, immolatus a Judaeis, Et post alia: Post 
haec ergo decima quarta, quando passus est, ipso mane ad. Palatium ad- 
ducto, Fontifices εἰ Scribae mon introierunt Praetorium , ut non contami- 
morentur, scd. «εἴ vespere libere manducarent Pascha. Huic dierum accu- 
rationi scri e omnes consentiunt, atque adeo Evangelia sibi invicem 

Quinetiam idipsum testatur Resurrectio : tertia enim die 
resurrexit, quae est in prima hebdomade messis, qua et manipulum de- 
ferre Pontifex a lege praecipitur. . 

Quod igitur, eo quo passus est tempore, Dominus noster et Salva- 
tor lem et umbratilem agnum non manducavit, sed ipse ut verus 
agnus latus est pro nobis die Parasceves, xiv. primi mensis Lunae, 
ex iis perspicuum fit. Passo ergo, ut diximus, secundum carnem Domino 
mostro et Deo Jesu Christo voluntariam et vivificam passionem, in lega- 
lis Paschatis festo, hoc est xiv. primi mensis Lunae, et resurgente se- 
cunda die, secundum scripturas, una Sabbati; quae est Dominica, xv. 


16 CHRONICON 


ἱερέα, πέρας ἀπείληφε τὸ svzixóv πάσχα, ToU ἀληϑινοῦ πάσχα 
παραγενομένου. 

Τότε οὖν παυϑέντος ἤγουν πληρωθέντος τοῦ τυπιχοῦ καὶ 
σχιώδους πάσχα ἤρξατο τὸ ἀληϑινὸν τῆς ἁγίας τοῦ ϑεοῦ καϑολι- 
κῆς xai ἀποστολικῆς ἐκκλησίας πάσχα" οὗπερ εἰς ἀνάμνησιν καϑ᾽ 5 
ἕχαστην ἐνιαυτὸν ἡ τοῦ ϑεοῦ ἐκχλησία τὴν ἁγίαν τοῦ πάσχα ἕορ- 
τὴν ἐπιτελεῖ, ἀπλανῶς τηροῦσα τὴν ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς 
σελήνης, ἐν f; τὸ νομικὸν ἐπιτελεῖσϑαι προστέταχται πάσχα, με- 
τὰ ἐπίβασιν τῆς ἡμέρας, ἐν ἧ τὴν ἐαρινὴν ἰσημερίαν γίνεσϑαι τὸ 
πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐδίδαξεν" xal εἰ μὲν εὑρεθείη αὕτη, λέγω δὲ 7 10 
ιδ' τοῦ πρώτου μηνὺς τῆς σελήνης, ἐν ἡμέρᾳ κυριακῇ, εἰς τὴν 
ἑξῆς κυριακὴν τὴν ἁγίαν τῆς x νεχρῶν ἀναστάσεως Χριστοῦ τοῦ 
ϑεοῦ ἡμῶν ἑορτὴν ἄγειν, εἰ δὲ ἐν δευτέρᾳ ἢ τρίτῃ ἢ τετράδι ἢ 
πέμπτῃ ἢ παρασκευῇ ἢ σαββάτῳ, τοῦ πάσχα διαφωνίαν οὐκ 
ἴσχυσαν οἱ τῆς ἐκκλησίας διδάσχαλοι, ἀλλ᾽ ἡ ϑεία χάρις τοὺς πο-- 15 
λεμίους τῆς ἐχχλησίας καταβαλοῦσα τὸν μέγαν ὡς ἀληϑῶς καὶ 
πιστότατον βασιλέα Κωνσταντῖνον ἀνέστησεν, ὃς ἐπὶ πλεῖον τὰ 
χριστιανῶν εἰς φαιδρότητα καὶ δόξαν ἤγαγεν διὰ μεγίστων καὶ 
πολλῶν ὑπὲρ τῆς ἐκχλησίας ϑεαρέστων κατυρϑωμάτων. οὗτος 
εὑρὼν τὴν τοιαύτην διαφωνίαν ἐν ταῖς ἁγίως τοῦ ϑεοῦ ἐκκλη- 90 
σίαις, καὶ πρὸς ταύταις ἄρειον τὸν δυσσεβῆ καὶ τοὺς ἀμφ᾽ αὖ- 
τὸν σφοδρῶς τὴν ὀρϑὴν καὶ ἀμώμητον πίστιν ἀνασκευάσαι σπου- 
δάζαογντας καὶ πολλὴν ταραχὴν ταῖς τοῦ ϑεοῦ ἐχχλησίαις ἐμποιοῦν-- 


18. εἰ] ἡ V. 21."4qtov V. 


rimi mensis Lunae, qua et manipulum offerre Pontificem lex praecipit, 
em accepit typicum Pascha, cum Pascha verum adfuit. 

Tunc ergo cessato seu adimpleto typico et umbratico Paschate, ve- 
rum sanctae Dei Catholicae et Apostolicae Ecclesiae Pascha incoepit, in 
cujus memoriam sanctum Paschatis festum quotannis Ecclesia Dei cele- 
brat, recte observata xiv. primi mensis Lunae, qua legale Pascha pera- 
ere praeceptum est, post ascensum diei, qua vernum aequinoctium fieri 
Spiritus sanctus edocuit: et si inventa illa fuerit ( decima quarta, inquam, 
y mensis Lunae) die Dominica, sequenti Dominica sanctum Christi 

i nostri ex mortuis Resurrectionis festum peragere. Enimvero, si se- 
cunda, tertia, quarta aut quinta feria, Parasceve, vel Sabbato ipsamet 
occurrat, cum hanc Paschatis dissonantiam componere non potuissent 
Ecclesiae discipuli, post prostratos Ecclesiae hostes, Magnum revera ac 
jn fide constantissimum Imperatorem Constantinum Dei gratia excitavit, 
qui res Christianorum, maximis plurimisque editis pro Ecclesia Deo ac- 
ceptis facinoribus, in splendorum et gloriam non modice provexit. [5 
enim cum tantam in sauctis Dei Ecclesiis esse dissensionem aninadver- 
teret, in iisque impium Arium, ejusque sequaces rectam et inculpatam 
fidem acriter invertere conari, plurimo in Dei Ecclesiis excitato tumultu, 


PASCHALE. 17 


τας, τῷ ϑείῳ ζήλῳ κινούμενος πρὸς εἰρήνην καὶ ὁμόνοιαν καὶ 
τὴν τῶν δογμάτων τῆς εὐσεβείας ὀρθότητα τὴν ἁγίαν καὶ ueyá- 
λην xai οἰκουμενικὴν σύνοδον τῶν τιη΄ ὁσίων πατέρων ἐπὶ τῆς 
Νιχαέων συνήθροισεν οἵτινες σὺν τῷ πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἐκεῖσε 
ὀσυνελϑόντες, καὶ τὴν Zdgtlov καὶ τῶν ἀμφ᾽ αὐτὸν μανίαν διελέγ-: 
ξαντες, τὸ τῆς πέστεως σύμβολον ἐξέϑεντο, ὅρον τε ἔϑηκαν συμ- 
φώνως ἅπαντες περὶ τοῦ ἁγίου xal ζωοποιοῦ πάσχα" ὥστε καὶ 
τοὺς ἀπὸ τῆς κοίλης “Συρίας καὶ πάντας ἁπλῶς τοὺς τὸν ünocro- 
λικὸν xal εὐαγγελικὼν τῆς ὀρϑοδόξου πίστεως λόγον ὑγιῆ διασώ-- 
Ἰθζοντας τῷ ἀρχαέῳ ἔϑει τῆς τε Ῥωμαίων ἐκκλησίας καὶ τῆς ᾿λεξαν- 
ὁρέων καὶ τῶν τελεέστων ἁγίων τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησιῶν τῶν ἀνὰ πᾶσαν 
τὴν οἰκουμένην κατακολουθεῖν, καὶ συμφώνως ἅπαντας ἐν μιᾷ 
καὶ τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἑορτάζειν τὸ πανάγιον καὶ ζωοποιὸν πάσχα. 
τούτων συμφώνως ὕποὸ τῆς ἁγίας δρισϑέντων συνόδου, ὃ εὐσε- 
1587€ χαὶ φιλόχρεστος βασιλεὺς Κωνσταντῖνος δι᾽ οἰκείων αὐτοῦ 
γραμμάτων τοὺς ἅπεανταχόσε τῆς ἱερωσύνης ἀρχηγοὺς xal πάν- 
τας ἁπλῶς τοὺς τῆς εὐσεβείας τροφίμους εἰρηνεύειν προέτρεπε 
xai τοῖς δρισϑεῖσεν ἐμμένειν περί τε τῆς ὀρθῆς xal ἀμωμήτου πί- 
στεως xul τοῦ σωτηριεώδους καὶ ζωοποιοῦ πάσχα ὑπὸ τῆς ἁγίας 
90 ἐχείνης καὶ οἰκουμενεκῆς συνόδου" τοὺς δὲ μὴ τοῦτο ποιοῦντας 
ἀποχηρύχτους εἶναι καὶ ἀλλοτρίους τῆς ἁγίας τοῦ ϑεοῦ καϑολικῆς 
xal ἀποστολικῆς ἐκκλησίας προσέταττε, συμφωνούντων αὐτῷ ἐν 
τούτοις ἅπασι καὶ τῶν ἅἁπανταχόσε ἀνεπιλήπτως προεστώτων τῶν 


8. ἐπὶ τῆς ΝΝικαέων 1 ἐν Νικαίᾳ P. 4. τῷ ἁγίῳ ἁγίῳ P. 


5. τὴν — τῶν τὴν — τὸν V, τῶν — τὴν P. 


divino motus zelo, ad pacem et concordiam, ac pietatis dogmatum inte- 
itatem, sanctam, magnam, et oecumenicam cccxvii. sanctorum Patrum 
ynodum Nicaeae coégit, qui cum Spiritu sancto ibi convenientes damna- 
tà Arii et ejus asseclarum vesania, fideique exposito symbolo, de sancto 
et viviáco Paschate, assensu unanimi definitionem universi confecere : 
adeo ut qui ex Coelesyria erant, omnesque omnino qui Apostolicum et 
E elicum orthodoxae fidei sanum observant sermonem, veterem Ro- 
itam ac Alexandrinae Ecclesiae, plurimarumque sanctarum Dei Eccle- 
siarum morem in universo terrarum orbe secuti sint, concorditer ue uno 
tsdemque die sanctum prorsus et vivificum Pascha celebrarint. His una- 
miter a sancta Synodo sic definitis ac promulgatis, Pius ac Christi 
—— suis ubique emissis, — 

inci es prorsus pietatis alumni pacem invicem colerent, est 
—— — d eot e inculpata fide, et salutari ac vivifico Pa- 
schate, & sancta illa et oecumenica Synodo sancitis insisterent: qui vero 
contra agerent, 8 communione pellerentur, extorresque essent a sancta 
Dei Catholica et Apostolica Ecc esia — in hisce consentientibus 
universis qui inculpate sanctis Christi Ecclesiis erant mre sanctis 


Chronicom Paschale vol. I. 


amans Constantinus lmperator, 


V7 


C 


18 CHRONICON 


ἁγίων τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησιῶν ὁσίων πατέρων καὶ διδασκάλων. 
οὗ γενομένου ἕκαστος τῶν ϑεοφύρων πατέρων τῶν ἐν τῇ Νικαέων 
συνεληλυϑότων ἁγίᾳ συνέδῳ τὴν ἰδίαν κατελάμβανε πόλιν. 

Ρ9 Τῆς εἰρήνης δὲ καὶ ὁμονοίας μετὰ τῆς τῶν δογμάτων óg- 
ϑότητος τῶν ἁγίων τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησιῶν πολλὴν ποιούμενοι πρό-- 5 
vowxy οἱ ὅσιοι καὶ ϑεοφόροι τῆς ἐκκλησίας φωστῆρες καὶ διδά- 
σχαλοι, ἐπιστάμενοι ὅτι τοὺς τῆς σελήνης μῆνας οὐχ ὁμοίως 
ἅπαντες ψηφίζουσι, καὶ λογισάμενοι μή πως καὶ ἐκ τούτου ἑτέρα 
τις διαφωνία καὶ ταραχὴ ἐν ταῖς τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησίαις ἀναφυῇ πε- 

Qi τοῦ ἁγίου xai ζωοποιοῦ πάσχα, καὶ τὴν τοιαύτην διαφωνίαν 10 
προαναρτῆσαι σπουδάσαντες, τὴν ϑαυμαστὴν ἐκείνην καὶ ἀοέδι- 
pov ἐννεαχκαιδεκαετηρίδα τῆς σελήνης ϑεοπνεύστως ἐξέϑεντο, δη- 
λοῦσαν ἐν ἑκάστῳ ἔτει ἐν πόστη τῶν δύο μηνῶν ἡμέρᾳ, μαρτίου 
λέγω ἢ καὶ ἀπριλίου, εὑρίσκεται xa9^. ἕχαστον ἐνιαυτὸν ἢ κατὰ 

B τὸν ἐχχλησιαστικὸν κανόνα ιδ' τοῦ πρώτου παρ᾽ Ἑβραίοις μηνὸς 15 
τῆς σελήνης, ἐν ἢ τὸ νομικὸν ἐπιτελεῖσϑαι προστέτακται πάσχα, 
τὰ πάλαι ἄνωϑεν καὶ ἐξ ἀρχῆς ἀγράφως μέν, ἀπλανῶς δὲ κρατή- 
σαντα, ἐγγράφως κυρώσαντες, ὥστε ταῦτα γινώσκοντας τοὺς 
᾿τῆς εὐσεβείας τροφίμους καὶ ἀσάλευτα διατηροῦντας ἐν εἰρήνῃ 

ἑορτάζειν τὸ πανάγιον καὶ λυτρωϊήριον ἡμῶν πάσχα τοῦ μεγάλου 20 

ϑεοῦ καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. ᾿ 

Ἐξήρκει μὲν οὖν τοῖς εὖ φρονοῦσιν εἰς τὸν περὶ τῆς ἁγίας 


1. ϑεοῦ) Χριστοῦ P. 2. Νικαίων P. 13. πόστῃ ] ποίᾳ P. 
ἀπριλίου V habet ab recentiori manu mutatum in ἀπριλλίου hic et 
infra. 


Patribus ac Doctoribus. Quo facto, unusquisque sanctorum Patrum qui 
Nicaeae versabantur, et convenerant ad sanctam Synodum, urbem suam 
repetiit. 

T Pace deinde ac concordia cum sanctarum Dei Ecclesiarum dogma- 
tum integritate stabilita, sancta et Deifera Ecclesiae luminaria, ac Do- 
ctores, cum menses lunares non similiter ab omnibus putari adverterent, 
ne discordia exinde alia, turbaque in Dei Ecclesiis de sancto et vivifico 
Paschate emergeret, hancce dissensionem, plurima adhibita cura praeci- 
dere sategerunt, mirandumque illum et insignem Decemnovennalem Lunae 
Cyclum, Deo ita inspirante, procudere: «qui quidem quoto duorum men- 
sium die, Martii, inquam, et Aprilis, quovis anno juxta Ecclesiasticam 
Regulam occurreret decima quarta primi apud Hebraeos mensis Lunae, 
qua legale Pascha celebrari praecipitur, quaeque olim et ab initio, abs- 

ue scriptura quidem, sed rite obtinebat, indicaret, scripto mandarunt, 

rmaruntque, ita ut hisce percepéis, et a fidei alumnis inviolate obser- 
vatis, sanctum et redemptorium nostrum magni Dei et servatoris Jesu 

Christi Pascha cum pace exigerent. 
Lis ergo qui recte sentiunt ad sancti Paschatis festi Ecclesiasticam 


PASCHAL.EÉE. 19 


τοῦ πάσχα ἑορτῆς ἐκκλησιαστικὸν κανόνα ἡ ὑπὸ τῶν ϑεοφόρων 
πατέρων ἐχτεϑεῖσα ἐννεακαιδεκαετηρὶς τῆς σελήνης, εἷς ἑαυτὴν 
διὰ παντὸς ἀνακυκλουμένη καὶ δηλοῦσα ἐν ἑκάστῳ ἔτει ἐν πόστῃ 
τοῦ μαρτίου ἢ τοῦ ἀπριλέου ἡμέρᾳ εὑρίσκεται ἡ ιδ' τοῦ πρώτου C 

δμηνὸς τῆς σελήνης, ἐν ἦ τὸ νομικὸν ἐπιτελεῖσθαι προστέτακται 
πάσχα" ἣν γινώσκων τες καϑ' ἕκαστον ἐνιαυτὸν iy πόστῃ ἡμέρᾳ 
τῆς ἑβδομάδος εὑρίσκεται, καὶ τὸν ὅρον ἐπιστάμενος τὸν τεϑέν-- 
τα, ὅτι ἐὰν εὑρεϑῇ αὕτη ἐν ἡμέρᾳ κυριακῇ, εἰς τὴν ἐπιοῦσαν 
χυριαχὴν ἑορτάζειν δεῖ τὸ ἅγιον πάσχα, εἰ δὲ ἐν ἄλλῃ οἷᾳδήποτε 

τοτῶν ἕξ ἡμερῶν ἡμέρᾳ, elc τὴν προσιοῦσαν κυριακήν, σαφῶς καὶ 
λίαν ῥᾳδίως γινώσκειν δυνήσεται xa9^ ἕκαστον ἐνιαυτὸν iv πόστῃ 
τοῦ μαρτίου ἢ τοῦ ἀπριλίου ἑορτάσει τὸ σωτήριον πάσχα ἡ τοῦ 
ϑευῦ ἐχχλησία. 


Toig δὲ φιλοτιμεότερον φερόμενοι κύκλον πέντε ἐννεακαιδε-: " 8 
᾿Ἰδχαιτηρίδων ἔταξαν, ὃν προπετῶς ἔφησαν εἰς ἑαυτὸν àd àvaxv- 
χλούμενον οὐ μόνον κατὰ τὰς αὐτὰς ἡμέρας τοῦ ἡλιακοῦ μηνὸς 
μαρτίον ἢ ἀπριλίου φέρειν τὴν ιδ΄ τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελή- 
"ni, ἀλλὰ xal κατὰ τὰς αὐτὰς ἡμέρας τῆς ἑβδομάδος. ὃν τινες 
τῶν ἁπλουστέρων εὕρηκότες, καὶ τοῦτον ἀληϑὴ εἶναι ὑποπτεύ- 
30 σαντες, οὐ μόνον ἐν βίβλοις ἀνεγράψαντο, ἀλλὰ καὶ ἐν τάβλαις 
ἐν πλείσταις τῶν ἐκκλησεῶν ἀνατεϑείκασιν, ὡς δρῶντας Ἕλληνάς 
τε χαὶ Ἰουδαίους καὶ τοὺς τῶν αἱρέσεων προστάτας τοῦτον προκεί- 


9, ἐννεακαιδεκαετηρίδα V àb manu sec. 12. τοῦ 6105] [ix 
t0]P. 929. zs om. P. 


i iferis Patribus propositus in semet semper recurrens 
regulam — — Cyclus, quo ἀρ μερίσαι quo anno, ac — Martii 
rel Aprilis die, decima «quarta primi mensis Lunae invenitur, qua legale 
praeceptum est celebrari Pascha: qua quidem cognita, quoto hebdomadis 
die singulis annis illa occurrat, quivis percipiet, atque adeo si die Do- 
aida illa inveniatur, sequenti Dominica ce ebrandum esse sanctum Pa- 
(ha: sj vero alio quovis sex dierum die, sequenti Dominica celebran- 

esse sanctum Pascha quivis assequi facile poterit, et quoto Martii 
st Aprilis die singulis annis salutare Pascha Ecclesia celebrabit. 


i escio qua ducti ambitione, quinque Decemnovenna- 
— idein — in semet recurrere temere asserebant, cum 
hon juxta ipsos mensis Martii et Aprilis Lunares dies ferre deci- 
Bám quartam primi mensis Lunae, sed etiam juxta ipsos dies hebdoma- 
dis ücerent. Quo quidem invento cyclo, ipsum veritati consentaneum 
tse arbitrati simpliciores quidam, non in libris duntaxat, sed etiam in 
übulis descripsere, «uas in compluribus Ecclesiis appenderunt: ita ut 
cm propositum hanc esse adverterent Gentiles et Judaei, ac haereseon 


20 CHRONICON 


P 10 μένον πλατὺν γέλωτα κατὰ τῆς ἐκχχλησίας κινεῖν, καὶ δι᾽ αὐτοῖ 
ἐπισκώπτειν τὸ μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριον. 

Τούτου τοίνυν γεγενημένου τινὲς τῶν τῆς καϑολικῆς ἐχκλη- 
σίας διεγερϑέντες δι᾽ ἀναγκαίων λόγων τὴν τοιαύτην ἀλλόχοτον 
καὶ ἀπαίδευτον τῶν συνταξάντων τὸν εἰρημένον κύκλον τῶν ivt-5 
γήκοντα πέντε ἐτῶν διήλεγξαν γνώμην, ὑπέδειξαν δὲ τὸν ἀληϑῆ 
καὶ τοῖς πράγμασι σύμφωνον χύχλον τὸν τῶν κη΄ μὲν ἐννεαχαιδε- 
καετηρίδων, ιϑ' δὲ ὀκτωκαιειχοσαετηρίδων, αἵπερ συνάγουσιν ἐτῶν 
ἀριϑμὸν φλβ΄. οὗτος γὰρ ὃ κύκλος, λέγω δὴ ὃ τῶν φλβ' ἐτῶν, 
ἀεὶ εἰς ἑαυτὸν ἀνακυχλούμενος δείκνυσιν οὐ μόνον κατὰ τὰς αὐτὰς 10 
ἡμέρας τῶν δύο ἡλιακῶν μηνῶν, μαρτίου λέγω καὶ ἀπριλίου, ἐμ-- 
πίπτουσαν τὴν ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης, ἀλλὰ καὶ κα- 

B τὲ τὰς αὐτὰς ἡμέρας τῆς ἑβδομάδος καὶ κατὰ τὸ αὐτὸ ἔτος τῆς τε- 
τραετηρίδος τοῦ βισέξτου καὶ κατὰ τὸ αὐτὸ ἔτος τῆς ἐννεαχαιδεκαε-- 
τηρίδος, ἀλλὰ δὴ καὶ κατὰ τὸ αὐτὸ ἔτος τῆς ὀκτωχαιειχοσαετηρί-- 15 
δος. ἀπαρτίζεται γὰρ ὃ προειρημένος κύκλος τῶν φλβ' ἐτῶν καὶ 
παρὰ τὸν ιϑ' καὶ παρὰ τὸν κη΄ καὶ παρὰ τὸν τέσσαρα xai παρὰ 
τὸν ἑπτὰ μεριζόμενος. 

Τούτου γνωσθέντος πολλοὶ κύχλους ἀνέγραψαν ἑορταστικοὺς 
ἐτῶν φλβ΄, καταμίξαντες δὲ τῇ ἀληϑείᾳ τὸ ψεῦδος σκανδάλου 90 
καὶ ταραχῆς ἀφορμὰς τοῖς ἁπλουστέροις παρέσχοντο. ot μὲν γὰρ 
τὰς τεσσαρισκαιδεκαταίας τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης ἀκινή-- 


5. ἐννενήκοντα P. 7. toig om. P. ibid. ἐννεακαιδ. — ὀκτῶ 
om. P. 14. τῆς om. P. 15. frog om. P. 17. τῶν bis P. 
ibid. τὸν τέσσαρα ἢ τὸν δ΄ P. 20. καὶ x. P. καταμείξαντες V. 


22. τεσσαρεσχαιδεκατέας P. 


Principes, largum adversus Ecclesiam risum exc tarint, magno inde Ec- 
clesiae Sacramento ludibrio habito. 

Cum haec ita se haberent, quidam ex Ecclesia Catholica necessariis 
excitati rationibus, ineptam hanc et absurdam eorum qui memoratum Cy- 
clum xcv. annorum, confecerant arguere sententiam, probavereque, istum 
* Vigintioctennalem Cyclum, qui annos colligit pxxxrt. verum esse, rebus- 
que consonum. Cyclus enim ille (is, inquam, nxxxm. annorum) in se- 
ipsum semper recurrens, non solum indicat juxta hos dies binorum men- 
sium solarium, Martii, inquam, et Aprilis, quando incidat xiv. mensis 
Lonae, sed et juxta dies eosdem hebdomadis, et juxta eundem annum 
— Bissexti, et juxta eundem Decemnovennalis, atque adeo ipsum 

igintioctennalis Cycli annum. Absolvitur enim praedictus Cyclus annorum 
ὌΧΧΧΙΙ. et in xix. et in xxvi. et in rv. et in vtr. partitus. 

Hoc cognito, Paschales Cyclos annorum pxxxi. multi descripsere, 
mixtoque cum veritate mendacio, scandali ac turbae occasiones praebuere 
simplicioribus. Quippe qui primi mensis Lunae quartas decimas immo- 
biles esse non adverterunt, juxta dies in Decemnovennali Cyclo a Deife- 


PASCHALE. 21 


τους οὐκ ἐφύλαξαν κατὰ τὰς ἡμέρας τὰς ἀναγεγραμμένας ἐν τῇ 
ἐχτεϑείσῃ ἐννεακαεδεκαετηρίδι ὑπὸ τῶν ϑεοφόρων πατέρων, ἀλλ᾽ 


ἰδίας ἐννεαχκαεδεκαετηρίδας συνέταξαν ἐναντίας τῇ ἐκτεϑείσῃ ὑπὸ 


τῶν ϑεοπνεύστων τῆς ἐκκλησίας διδασκάλων, καὶ οὕτω κύκλους 
5φλβ' ἐτῶν συντεϑείκασιν. οἷς προσέχοντές τινες καὶ ἀγνοοῦντες 
τὸν ἐκχλησιαστεκὸν κανόνα περὶ τοῦ σωτηρίου πάσχα μάτην πολ- 
λάχις ταράττονταε, olóutvo: πεπλανημένως ἑορτάζεσϑαι τὸ ζωο-- 
ποιὸν πάσχα ἐν τῇ ἁγίᾳ τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησίᾳ. 
Ἕτεροι δὲ τὰς μὲν τεσσαρισκαιδεκαταίας τοῦ πρώτου μηνὸς 
Ιϑτῆς ———— 
ρας τῶν δύο μηνῶν μαρτίου καὶ ἀπριλίου ἐν τῇ ἐκτεϑείσῃ ἐννεα- 
χιεδεχαετηρίδε ὑπὸ τῶν πανευφήμων τῆς ἐκκλησίας διδασχάλων, 
καὶ οὕτω τὸν κύκλον τῶν φλβ' ἐτῶν ἀνέταξαν. καὶ περὶ μὲν τὴν 
ἁγίαν τοῦ πάσχα ἑορτὴν σύμφωνοι ηὑρέϑησαν τῷ ἐκκλησιαστικῷ 
15 κανόνι, xa^ ὃν ἐπετέλεσεν καὶ ἐπιτελεῖ xal ἐπιτελέσεε τὸ ζωο- 
ποιὴν πάσχα 7; τοῦ ϑεοῦ ἐχκλησία" χρόνους δὲ παρέϑεντο ἐν τῷ 
χύχλῳ τῶν φλβ' ἐτῶν τούς τε ἀπὸ χτίσεως χύσμου τούς τε ἀπὸ 
τῆς ἐνανϑρωπήσεως τοῦ μεγάλου ϑεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ 
Χριστοῦ τούς τε ἀτπεὸ τῆς ἐχ νεκρῶν αὐτοῦ ἀναστάσεως ἀσυμφώ- 
φόνους τῆτε ϑεοπνεύστῳ γραφῇ καὶ τῷ ἐκκλησιαστιχῷ κανόνι καὶ τῇ 
τῶν πραγμάτων φύσεε" ᾧ τινὲς προσέχοντες περὶ μὲν τὴν ἁγίαν 
τοῦ πάσχα ἑορτὴν οὐ διασφάλλονται, ἀλλὰ συμφωνοῦσι τῇ κα- 
ϑολιχῇ ἐκχλησέᾳ, περὶ δὲ τὰς ἄλλας ἑορτὰς τὰς τελουμένας ἐν 


9. τεσσαρεσκ. P. 18. κύκλῳ V. ibid. ulvom,P. 14, εὑρέ- 


ϑησαν P. 


i : ito descriptos, sed proprios Decemnovennales Cyclos 
i bie — qui ab inspiratis a Deo Doctoribus sunt exposi- 
xxxII. annorum —— — — r^s 

: reg ignorantes Ecclesiasticam, frustra de salutari Pa- 
— —— — ———— cum in sancta Dei Ecclesia vivificum 
Pascha erronee celebrari sibi in animum inducerent. — 

Alii vero quartas decimas primi mensis Lunae immobiles observa- 
mx juxta descriptos duorum mensium dies, Martii et Aprilis, in Decemn- 

Un Cvclo ab praeclaris Ecclesiae Doctoribus exposito, atque sic 
—— bees n pxxxirt Cyclum constituerunt. Et sane circa Pascha- 


is semet r ; 
— itatem sanctae regulae consentire sunt deprehensi, se- 
ποδία ——— Pascha celebravit, celebrat, et celebrabit Dei Ec- 


desia ] Dxxxii. annorum, 8. mundo condito annos prae- 
ἴα Ογοῖθ "ab Incarnatione magni Dei et Servatoris nostri Jesu 
terea apposuere , a mortuis resurrectione, qui a Deo inspiratae — 
Eccles i regulae, ac rerum naturae minime consonam 
purae, et reni quoad Sanctum Paschatis festum nom fallun- 
tholicae Ecclesiae consentiunt, verum quoad alias 


ü; sicque Cyclos D 


C 


D 


P 11 
V9 


29 CHRONICON 


αὐτῇ σφόδρα πεπλάνηνται, olov Χριστοῦ γενέϑλιον, ὅπερ ἀπλα- 
vüc λίαν ἑορτάζει 7j τοῦ ϑεοῦ ἁγία ἐκκλησία τῇ εἰκάδι πέμπτῃ 
τοῦ κατὰ Ῥωμαίους δεχεμβρίου μηνός, ἔτι δὲ καὶ τὸν εὐαγγελισμὸν 
τῆς ἁγίας ἐνδόξου δεσποίνης ἡμῶν Otoróxov καὶ ἀειπαρϑένου 
IMagíac, ὃν καὶ αὐτὸν ἀνεπιλήπτως ἐπιτελεῖ 7] τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησία5 
τῇ εἰκάδι πέμπτῃ τοῦ κατὰ Ῥωμαίους μαρτίου μηνός, ἔτι μὴν 
καὶ τὸ γενέϑλιον τοῦ ἁγίου Ἰωάννον τοῦ προδρόμου καὶ βαπτι- 
σιοῦ, ὕπερ ἐπιτελεῖ ὀρθῶς ἡ τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησία τῇ εἰκάδι τετάρ-- 
τῇ τοῦ κατὰ Ρωμαίους Ἰουνίου μηνός, πρὸς τούτοις δὲ καὶ τὴν 
ἁγίαν ἀπάντησιν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ϑεοῦ καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χρι- 10 
στοῦ, ὕτε ὑπεδέξατο αὐτὸν ἐν ταῖς ἀγκάλαις ὃ δίκαιος Συμεών, 
ἣν ἑορτάζει ἀσφαλῶς ἡ τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησία τῇ δευτέρᾳ τοῦ κατὰ 
Ῥωμαίους φεβρουαρίου μηνός. τοῖς οὖν ἀναγραψαμένοις τὸν 
οὕτω κατασχευασϑέντα κύχλον τῶν φλβ' ἐτῶν κατακολουϑοῦντές 
τινες τῶν κουφοτέρων, xal ἀληϑεύειν τούτους οἰόμενοι, λέαν τολ-- 15 
μηρῶς καὶ προπετῶς καταμέμφονται τὰς ἁπανταχόσε ἁγίας τοῦ 
ϑεοῦ ἐκχλησίας ἐν ταῖς εἰρημέναις ἡμέραις τὰς μνημονευϑείσας 
ἐπιτελοῦντας ἑορτάς. 

Ἐπεὶ οὖν οὐχ ηὕρομεν ὑπό τίνος ἀναγραφέντα ἑορταστικὸν 
κύχλον τῶν φλβ΄ ἐτῶν διὰ πάντων συμφωνοῦντα τῇ ϑεοπνεύστῳ 90 
γραφῇ καὶ ταῖς ἀνεπιλήπτως τελουμέναις ἑορταῖς ἐν τῇ ἁγίᾳ τοῦ 
ϑεοῦ καϑολικῇ καὶ ἀποστολικῇ ἐκκλησίᾳ, ἀλλ᾽ ἔγνωμεν ἐν μιᾷ ἢ 
καὶ ἐν πλείοσιν ἢ καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἑορταῖς τῆς ἁγίας τοῦ ϑεοῖ 

4. ἡμῶν om. P. 13. Φευρουαρίου PV. 18. ἐπιτελοῦντας ] 

Conf. περιττευόντων ὡρῶν in circulo p. 13. 


festivitates quae in ea celebrantur plurimum aberrant: veluti in Christi 
Nativitate, quam recte prorsus celebrat Sancta Dei Ecclesia xxv. die 
mensis secundum Romanos Decembris. Ita perinde in Annuntiatione san- 
ctae gloriosae Dominae nostrae Dei Genitricis et semper Virginis Mariae, 
uam et ipsam inculpate celebrat Dei Ecclesia xxv. die mensis secundum 
manos Martii: praeterea in Nativitate Sancti Joannis Praecursoris et 
Baptistae, quam recte Dei Ecclesia xxiv. mensis juxta Romanos Junii 
celebrat. Praeterea in sancto Servatoris nostri Dei et Domini Jesu Chri- 
sti Occursu, cum in ulnis eum excepit justus Simeon, quem recte cele- 
brat Dei Ecclesia u. mensis juxta Romanos Februarii. Ab hisce igitur 
descriptum ac sic compactum pxxxii. annorum Cyclum quidam ex sim- 
pliéioribus secuti, ac veritati consonum illum esse arbitrati, audacter 
nimis ac temere sanctas ubique Ecclesias, a quibus, .praedictis diebus 
memoratae peraguntur festivitates, reprehendunt. 

Quandoquidem igitur nullum hactenus invenimus a quopiam descri- 
ptum pxxxii annorum Paschalem Cyclum, qui a Deo inspiratae scriptu- 
rae in omnibus concinat, ac festis quae in sancta Dei Catholica et Apo- 
stolica. Ecclesia inculpate celebrantur, immo in uno, vel in pluribus, vel 
etiam in omnibus festis, sanctae Dei Kcclesiae minime esse consentaneos, 


PASCHAL.E. 23 


ἐχχλησίας ἀσυμιρώνους καὶ ἐναντίους τυγχάνοντας xoi ταραχὰς 
καὶ σχάνδαλα τοῖς τῆς εὐσεβείας τροφίμοις ἐμποιοῦντας τοὺς ὑπό 
τινων ἀναγραφέντας ἑορταστιχοὺς κύχλους, &voyxatov ἡγησάμεθα 
ἀναγράψαι κύκλον ἑορταστιχὸν ἐτῶν φλβ' διὰ πάντων συνάδον- 
5τὰ ταῖς ϑεοπινεύστοις γραφαῖς καὶ ταῖς ἀπλανῶς μὲν παραδοϑ εἰ- p 
σαις ὑπὸ τῶν ϑεοφόρων πατέρων, ὀρϑῶς δὲ τελουμέναις ἑορταῖς 
ἐν ταῖς ἁπαντειχόσε ἁγίαις τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησίαις, ngog τὲ ἡμῶν 
αὐτῶν καὶ τῶν ἐντευξομένων ὠφέλειαν καὶ εἰρήνην καὶ ὁμόνοιαν 
τῶν ἁγίων τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησιῶν, φωτίζοντος ἡμᾶς τῷ φωτὶ τῆς 
ιογγώσεως καὶ παρέχοντος ἡμῖν λόγον ἀληϑείας ἐν ἀνοίξει τοῦ στό- 
ματος ἡμῶν πρὸς οἰκοδομὴν τῆς ἁγίας ἐκκλησίας τοῦ μεγάλου 
jio καὶ σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, παρ᾽ οὗ πᾶσα δόσις 
ἀγαϑὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον δίδοται πᾶσι τοῖς πιστῶς προσχυ-- 
γοῦσιν αὐτόν. 

Προτάξομεν δὲ τοῦ ἑορταστικοῦ κύκλου τῶν φλβ' ἐτῶν τὴν P 19 
κατὰ φύσεν ὀκτωκαιειχοσαετηρίδα τοῦ ἡλίου, ἥτις συναρξαμένη 
τῇ γενέσεε τῶν φωστήρων, εἰς ἑαυτὴν διὰ παντὸς ἀνακυκλουμένη 
δηλοῖ τὰς ἐν ἑκάστῳ ἔτει ἐπακτὰς τοῦ ἡλίου, ἀποκαταστατικὴ 
τυγχάνουσα ἡμέρας μηνὸς ἡλιακοῦ καὶ ἡμέρας ἑβδομάδος καὶ 
φο τους τεεραετηρέδος βισέξτου. ἔτι δὲ καὶ τὴν ἔχϑεσιν τῆς κατὰ 

φύσιν ἐννεακαιδεκαετηρίδος τῆς σελήνης δηλώσομεν, ἥτις xui αὐὖ- 
τὴ συναρξαμένη τῇ γενέσει τῶν φωστήρων, εἰς ἑαυτὴν διὰ παν- 
τὸς ἀνακυκλουμένη δηλοῖ ἐν ἑκάστῳ ἔτει τὴν κατὰ τὸν ἐκκλησια- 


13 


10. «1597 P. 


interdum etiam contrarios advertimus, Paschalesque a quibusdam compa- 
ctos Cyclos tumultuum ac scandalorum ansam praebere pietatis alumnis, 
operae pretium duximus Cyclum describere pxxxu. annorum a Deo inspi- 
ratis scripturis in omnibus consentaneum, et festivitatibus quae recte a 
Deiferis Pátribus traditae sunt, et in sanctis Dei Ecclesiis recte ubique 
celebrantur, tum ad nostram ipsorum, tum ad eorum qui haecce legent 
wülitatem ac pacem, et ad sanctarum praeterea Dei Ecclesiarum concor- 
diam: illuminante nos lumine coguitionis, et verum nobis praebente ser- 
monem in apertione oris nostri ad aedificationem sanctae Ecclesiae ma- 
£»» Deo εἰ Servatore nostro Jesu Christo, a qno omne donum bonum, 
εἰ omne munus perfectum datur iis omnibus qui cun fide eum adorant, 
Praefigemus porro annorum pxxxi. Paschali cyclo naturalem solis 
Vigintioctennalem Cyclum, qui sumpto una cum luminarium ortu exordjo 
in tipsum semper reflectitur, et singulis annis Epactas Solis indicat, 
—— psu tice sit diei mensis solaris, ac diei hebdomadis, et anni ἮΝ 
iri p * μοῦ: . Praeterea proponeinus naturalem Decemnovennalem y- 
cum Lunae ui et ipse una cum ortu luminarium iu semet semper re- 
: quartam primi mensis Lunae, juxta ec- 


is decimam c 
—— stic ^ dem. — legale festum celebrari praeceptum est, indi- 


94 CHRONICON 


στικὸν κανόνα τεσσαρισχαιδεχάτην TOU πρώτου μηνὸς τῆς σελή- 
T ΕἾ ^ , 4 
vnc, ἐν ἢ τὸ νομικὸν ἐπιτελεῖσθαι πνοστέτακται πάσχα, xai πό- 
Hl € ἡ Ῥ - , e 1 
B σαι εἰσὶν ἐν ἑκάστῳ ἔτει ἐπακταὶ τῆς σελήνης, ἥτις ἐννεακαιδε- 
καετηρίδος ἀποκαταστατικὴ τυγχάνει ἡμέρας μηνὸς ἡλιακοῦ καὶ 
€ , , , - , “Ὁ ) 4 ΕΣ 
V 10 ἡμέρας σελήνης μηνὸς. ἐπιδρομὴν τε τῶν χρόνων τῶν ἀπὸ àg-5 
χῆς κτίσεως κόσμου ποιησόμεϑα. μέϑοδόν vt παραδώσομεν 
τὰ ἔτη τοῦ κόσμου παραλαμβάνοντες, δι᾽ ἧς γινώσκειν δυνήσεταί 
τις χαϑ᾽ ἕκαστον ἐπιζητούμενον ἐνιαυτὸν πόστον ἔτος ἐστὶν τῆς 
ὀχτωκαιειχοσαετηρίδος τοῦ ἡλίου. μέϑοδόν τε ἑτέραν δηλώσο- 
ιν - , , |» tT , l 1 
μὲν τὰ ἔτη TOU χύσμου παραλαμβάνοντες, δι᾽ 7c δυνησεταί τις 
γινώσχειν χαϑ᾽ ἕκαστον ἐπιζητούμενον ἐνιαυτὸν πόσαι εἰσὶν ai 
— 
τοῦ ἡλίου ἐπακταί, μέϑοδόν Tt αὖϑις ἄλλην γνωρίσομεν, δι᾽ 
e , j , , ς - € , c ( 
ἧς δυνήσεταί τις γινώσχειν ἐν πόστῃ ἡμέρᾳ τῆς ἑβδομάδος εὐρί- 
C σχέται ἑχάστη ἐπιζητουμένη οἱουδήποτε μηνὸς ἡμέρα. πάλιν 
⸗ , , - 
ἄλλην μέϑοδον γράψομεν τὰ ἔτη τοῦ κόσμου παραλαμβάνοντες, b 
δι᾿ ἧς δυνήσεταί τις γινώσκειν xo9^ ἕχαστον ἐπιζητούμενον ἐνιαυ- 
τὸν πόσαι εἰσὶν αἱ τῆς σελήνης ἐπαχταί, ἔτι μέϑοδον ἄλλην δη- 
E ' 
λώσομεν, δι᾽ ἧς δυνήσεταί τις γινώσχειν xa9^ ἕχαστον ἐπιζητοῦ- 
- — € 
μένον ἐνιαυτὸν ἐν πόστῃ ἡμέρᾳ τοῦ μαρτίου ἢ τοῦ ἀπριλίου tU- 
ροίσκεται ἡ κατὰ τὸν ἐχκλησιαστικὸν χανόνα ιδ΄ τοῦ πρώτου μη- 9 
* - , , ^ , - " 
vüg τῆς σελήνης. τούτων γὰρ πάντων προδηλουμένων, οὕτω 
σαφῶς ἀποδείξομεν ἐν πόστῳ μὲν ἔτει τοῦ χύσμου, ἐν πύστῳ δὲ 
ἔτει τῆς ὀχτωκαιεικοσαετηρίδος τοῦ ἡλίου καὶ ἐν πόστῳ ἔτει τῆς 
ἐννεαχαιδεχαετηρέδος τῆς σελήνης τὸ πρῶτον ἐν «Αϊγύπτῳ ἐπετε- 
* : ; 
λέσϑη πάσχα, ἐν πόστῳ δὲ ἔτει τοῦ κόσμου καὶ τῆς ὀκτωκαιει- 3: 


i. τεσσαρεσκ. P. 6. τε] δὲ P. 7..ὄ 10. 18. 16. δυνήσηται PV. 
22. ἐν πόστῳ δὲ ἔτει — 25. τοῦ κόσμου om. P. 


cat: quotaeque singulis annis sunt Lunae Epactae, quaeve Decemnoven- 
nalis apocatastatice est diei mensis solaris, et diei mensis lunaris. Anno- 
rum etiam a mundi conditi exordio decursum exequemur: methodum ve- 
ro ac rationem trademus, sumptis annis mundi, qua nosse quivis poterit, 
uovis quaesito anno, quotus est annus Decemnovennalis Cycli solis. Me- 
odum praeterea alteram indicabimus, sumptis annis mundi, qua nosse 
€ poterit in quaesitis singulis annis, quotae sunt solis Epactae. Me- 
odum rursum aliam docebimus, qua nosse quivis poterit, quoto hebdo- 
madis die invenitur unusquisque quaesiti cujusvis mensis dies. Rursum 
. aliam methodum describemus, sumptis mundi annis, qua quivis nosse po7 
terit singulis quaesitis annis quot sunt Lunae Ejpactae. Methodum ad- 
huc aliam indicabimus, qua quivis nosse poterit singulis quaesitis annis 
quoto Martii aut Aprilis die invenitur juxta regulam Kcclesiasticam de- 
cima quarta primi mensis Lunae. — Hisce praedictis omnibus praeindica- 


A 


e 
-— 
δι 
M o1 $^ ὦ ἃ 5. Ὁ ub M 9c d 


t 005 ὦ δ ὧν I ῶ»"." AX d cà wo 4L 3 1) d» x..fto o - G6 Ὁ. 


Ai pag 
v1 


C 


PASCHALE. 25 


χοσαετηρίδος xal τῆς ἐννεακαιδεκαετηρίδος γέγονεν ὃ εὐαγγελι- 
(€ ^ ^ er , à * , - , 
σμὸς 0 πρὸς τὸν ἅγιον Ζαχαρίαν περὶ τῆς συλλήψεως τοῦ προδρό- 
μου xal βαπτιστοῦ ᾿Ιωάννου, ἔτι μὴν καὶ ὃ εὐαγγελισμὸς ὁ πρὸς 
τὴν ἁγίαν ἔνδοξον ἀειπαρϑένον καὶ ϑεοτόκον Παρίαν γενόμενος 
(€ ,ὕ , - ; - - € υ 
5xal ἡ xarà σάρκα σύλληψις τοῦ μεγάλου 9toU καὶ σωτῆρος ἡμῶν 
Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀσπέρως xal ἀφϑάρτως γεγένηται": ἐν πόστῳ 
τε ἔτει τοῦ κύσμου καὶ τῆς ὀκτωχαειχοσαετηρίδος ἐπὶ τὸν Ἰορδά- 
γὴν πρὸς τὸν ᾿Ιωάννην ἐλϑὼν ἐβατιτίσϑη ὃ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς 
— — Li — 
ὅ Χριστός " ἐν πόστῳ τε ἔτει τοῦ κόσμου xul τῆς ὀχτωχαιεικοσαε- 
^ - , € 1 € - 
Ἰυτηρίδος xai τῆς ἐννεακαιδεκαετηρίδος ἐσταυρώϑη ὑπὲρ ἡμῶν 
xu σχυλεύσας τὸν ἅδην ἀνέστη ἐκ νεχρῶν. καὶ οὕτω λοιπὸν 
— — - T 
ἀρχύμενοι τοῦ ἑορταστικοῦ κύχλου ἀπὸ τοῦ ἔτους ἐκείνου ἐν ᾧ 
* ᾿ , € L $ 4€. 1 ς» » ^ € 
τὸν ζωοποιὸν ϑάνατον ὑπομείνας σαρχὶ ὑπὲρ ἡμῶν Χριστὸς ὃ 
ἰληϑινὸς ϑεὸς ἡμῶν ἀνέστη ἐκ νεχρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ / 
ἀληϑινὸς ϑεὸς ἡμῶν ἀνέστη ix νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, παραστή- 
- , € - « 
ἰόσομεν ἐν πύστῳ τε ἔτει τοῦ χύσμου ἐπληρώϑη ὃ τιρῶτος ἑορτα- 
στιχὸς χύκλος τῶν φλβ' ἐτῶν τοῦ ἐχχλησιαστικοῦ πάσχα καὶ πό- 
ϑὲν ἄρχεται ὃ δεύτερος κύκλος τοῦ ἁγίου καὶ ζωοποιοῦ πάσχα, 
προστιϑέντες τοὺς χρόνους τοὺς ἀπὸ χτίσεως κόσμου φανέντας 
μειὰ πλείστης ὅσης τῆς ἐξετάσεως ἀληϑείας ἔχεσϑαι. ταῦτα 
ἐὐγὰρ πάντα γινώσκων τις εὑρήσει ὡς ὀρϑῶς καὶ ἀνεπιλήπτως τὰς 
μνημονευϑείσας μικρῷ πρόσϑεν ἑορτὰς ἐπιτελεῖ ἡ ἁγία τοῦ ϑεοῦ 
χιϑολικὴ καὶ ἀποστολικὴ ἐκκλησία. 


7. τε om. P. 9. ὁ om. P. ἐδ. τε om. P. — 10. ἀὠνεσταυρώϑη 
P. li. ἐκ τῶν νεκρῶν P. 15. πληρωϑῇ P. 19. ἔχεται P. 
22. Circulum qui sequebatur in tabula adiecta posuimus. 


lis, sic perspicue demonstrabimus quoto mundi anno Vigintioctennalis 
Cydi εἰ Decemnovennalis fuit Annuntiatio Sancto Zachariae de Praecur- 
seis εἰ Baptistae Joannis conceptione, ut et Annuntiatio Sanctae glo- 
riosae semper Virgini et Dei genitrici Mariae facta, ut et Magni Dei et 
Servatoris nostri Jesu Christi secundum carnem Conceptio, quae sine se- 
mi»e et intaminate facta est. Deinde quoto mundi et Vigintioctennalis 
Cydi-anno in Jordanem ad Joannem veniens baptizatus est Dominus no- 
Sir Jesus Christus: quoto etiam mundi, et Vigintioctennalis, et Decem- 
moveanalis Cycli anno crucifixus est pro nobis, et spoliato inferno ex 
mortis resurrexit. Atque sic deinceps sumpto exordio Paschalis cycli, 
abillo anno quo vivificam mortem tulit carne pro nobis Christus verus 

noster, tertia die ex mortuis resurrexit, quo mundi anno completus 
est primus Paschalis Cyclus annorum pxxxm. Ecclesiastici Paschatis, et 
unde initium sumit secundus Cyclus sancti et vivifici Paschatis, additis 
qu a mundi conditu videntur effluxisse annis, cum quantalibet veritatis 
iequisitione demonstrabimus. Haec enim omnia ubi quivis intellexerit, 
im ut su memoratas festivitates recte ac inculpate celebret sancta 
Dei Catholica et Apostolica Ecclesia statim percipiet, 


D 


P 13 


26 CHRONÍCON 


T n Ἰοτέον ὡς ἐν τῇ γενέσει τῶν φωστήρων, ἤγουν ἐν ἀρχῇ τῆς 
τοῦ xócpov συστάσεως, τὸ πρῶτον ἔτος τῆς κατὰ φύσιν ὀχτω- 
καιεικοσαετηρίδος τοῦ ἡλίου ἐπακτὰς αὐκ ἔχει. — ai γὰρ ἐπαχταὶ 
μετὰ συμπλήρωσιν τῶν νβ΄ ἑβδομάδων ἑκάστου ἡγουμένου ἐνιαυ- 
τοῦ ἐκ τῆς ὑπολειπομένης τοῦ ἡλιαχοῦ ἐνιαυτοῦ μιᾶς πρὸς 106 
τετάρτῳ ἡμέρας λαμβάνονται, καὶ ἑκάστῳ ἑπομένῳ ἐνιαυ- 
τῷ ἐπιφέροντα. πῶς οὖν ἐν τῇ ἀρχῇ τῆς τοῦ κόσμου γε- 
γέσεως δυνατόν ἐστιν ἐπαχτὰς λαβεῖν; καταγέλαστον γὰρ 
τοῦτο" λέγω δὴ τὸ λαβεῖν ἐν τῇ ἀρχῇ τῆς τοῦ κόσμου συστάσεως 
ἐπακτὰς ἢ ἐπακτὴν ἢ λεπτὰ ἐπαχτῶν. μετὰ δὲ τὸ πληρωϑῆναι το 
τὴν πρώτην ὀχτωκαιεικοσαετηρίδα τοῦ ἡλίου τὴν συναρξαμένην 
τῇ γενέσει τοῦ κόσμου τὸ πρῶτον ἔτος τῆς δευτέρας ὀκτωκαιειχο- 
σαετηρίδος τοῦ ἡλίου ἐπαχτὰς ἔχει U^ εἰ “δὲ ὑπερβῶσι τὸν ζ΄, 
οὐκέτι λοιπὸν z ἢ 9' λέγονται, ἀλλ᾽ ἀφαιρουμένων τῶν ζ' μία ἢ 
δύο καὶ πάλιν ἕως τῶν ζ. τὸ δὲ β΄ καὶ y ἔτος τῆς ὀκτωχαιειχο- 15 
σαετηρίδος καὶ τὰ λοιπὰ αὐτῆς ἔτη ὡσαύτως ἔχει καὶ ἐν τῇ πρώτῃ 
ὀχτωχαιεικοσαετηρίδι καὶ ἐν τῇ δευτέρᾳ καὶ ἐν πάσαις ὁμοίως ταῖς 
λοιπαῖς. 

Ἐνταῦϑα δὲ σημειωτέον καὶ τοῦτο, ὅτι ἕκαστον ἔτος τῆς χα- 
τὰ φύσιν ὀχτωκαιεικοσαετηρίδος τοῦ ἡλίου τὴν ἀρχὴν ἔχει τὴν κα' 90 
τοῦ κατὰ Ῥωμαίους μαρτίου μηνός, ἐν ἢ τὴν ἐαρινὴν ἰσημερίαν 


9. ὀκτωκαιεικοσαετηρίδος ] η καὶ x ετηρίδος PV. Sic et 11. 12. 
15. 17. 20. 5. ἐκ τῆς — ἐνιαυτοῦ om. P. 8. ἐστιν} μὲν P. 
11. συναρξαμένην οὖν ἀρξαμένην PV. 18. {1 ξ΄ P. ib. τὸν 

]τὸ νἔ P. 14. ἢ 9] 9 PV. — ib. λήγονται P, λίγονται V. 
14. 15. F]) & P. 16. xal τὰ] κατὰ P. 


Notandum porro in ortu luminarium, seu in initio mundi composi- 
tonis, primum naturalis Cycli Vigintioctennalis Solis annum Epactas non 
habere: Kpactae quippe post completas Lit. hebdomades uniuscujusque 

rimi anni, ex die cum quadrante sumuntur, et singulis sequentibus annis 
inferuntur. Qui ergo fieri potest, ut mundi conditi initio potuerint Epa- 
ctae occurrere? Istud enim perridiculum est, ut, inquam, initio mundi 
compositionis Epactae, vel Epacta, atque adeo occurrant Epactarum mi- 
nuta. Postquam autem primus Vigintioctennalis Cyclus so is completus 
fuerit, ille scilicet qui in mundi ortu incoeperit, primus secundi Viginti- 
octennalis Cycli solis annus Epactas habet nx, Si vero excedant rx. .. 
2.5. Sed ablatis a rx, una vel duabus, et rursum usque ad Lk. 
Secundus vero ac tertius Vigintioctennalis Cycli annus, prout reliqui il- 
lius anni, sümiliter Epactas habent, quemadmodum habenter in primo 
Vigintioctennali Cyclo, et in secundo, et pari modo in reliquis omnibus. 

Istud etiam hoc loco observandum, unumquemque naturalis Viginti- 
octennalis Cycli solis annum habere initium xxi. die mensis juxta Roma- 
nos Martii, quo vernum fieri aequinoctium per Deiferos Patres docuit 


27 


Δὲ peg. 27. 


ὧν, 


Τη- 


qui 


atu- 


Φ 53 
B. - 


PASCHAL E. 27 


yíivea us τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον διὰ τῶν ϑεοφόρων ἐδίδαξε πατέρων. 
ἐχκείσϑω λοιπὸν καὶ ἡ ἔχϑεσις τῆς κατὰ φύσιν ἐννεακαιδεχαετη- 
oídoc τῆς σελήνης. 


1. πατέρων ἐδίδαξε Ῥ. 2. ιθ΄ ετηρίδος PV. 3. Circulum qui 
sequebatur in tabula adiecta posuimus. 


Spiritus sanctus. Enimvero superest ut hic describatur Expositio natu- 
ralis Decemnovennalis Cycli Lunae. 


28 CHRONICON 


V 14 Περὶ τοῦ κατὰ τὸν ϑεῖον νόμον γιγνομένου κατ᾽ 
ἐνιαυτὸν ἁγίου καὶ σωτηριώδους πάσχα καὶ τῶν 
τούτου ζητημάτων σύντομος μετὰ ἀποδείξεως 
ἀπόλυσις. 


79 μὲν ἅγιον καὶ μακάριον πάσχα τοῦ ϑεοῦ διαῤῥήδην ὑπο- 5 
γράφει νόμος, ὅμοῦ καὶ τὸν μῆνα δηλῶν καϑ᾽ ὃν δεῖ τοῦτο 
ποιεῖν, xal τὴν ἡμέραν κελεύων διατηρεῖσϑαι μετὰ πολλῆς τῆς 
ἀκριβείας. ϑεοῦ γάρ ἐστιν ἐν αὐτῷ φωνὴ φερομένη τῷ νόμῳ, 

B φυλάξαι τὸν μῆνα τῶν νέων, ,,καὶ ποιήσεις τὸ πάσχα κυρίῳ τῷ 
ϑεῷ σου τῇ τεσσαρισκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ πρώτου μηνός.“ μῆνα 10 
δὲ véov λέγει ὃν καὶ πρῶτον καλεῖ ἐν ᾧ τεϑηλότες οἱ καρποὶ τὴν 
γενομένην τῶν παλαιῶν προσημαίνουσι κατάπαυσιν, ἐν δὲ τῇ 
τεσσαρισκαιδεχάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἐπιτηρεῖσϑαι τὸ 
πάσχα συνέταξεν, οὐκ ἄλλου τοῦτο χάριν ἢ ἵνα κατὰ μίμησιν τοῦ 
τῆς σελήνης φωτὸς πλήρη τὸν ἴδιον κύκλον ἐχούσης, τὸν μὲν τῆς 15 
διανοίας φωστῆρα ἡμεῖς τέλειον ἔχοντες ἐν σχότω τῆς ἁμαρτίας 
μὴ διατρίβωμεν, ϑάλλοντες δέ που παντοδαπέσιν ἀρεταῖς καὶ 
τοῖς τούτων πετάλοις ol τερπνὰ φυτὰ σχεπόμενοι ληίων δίχην 
φαιδροὶ διαμείνωμεν. τεσσαρισκαιδεκάτην δὲ τοῦ μηνὸς λέγει οὐ 
κατὰ τὸν ἡλιακὸν κύχλον, ἀλλὰ κατὰ τὴν σελήνην. ᾿Εβραίων 90 


ec 


2, σωτηριώδου V. 8. 9:09] Numer. IX. 4. 10. τεσσαρεσκ. P. 
11. τεϑηλῶτες PV. 19. δὲ τεσσαρεσκ. P. 15. zigens V. 
19. et seq. τεσσαρεσ. P. 


De sancto ac salutari anni cujuslibet Legali Paschate, ac 
de quaestionibus ad illud spectantibus, brevis cum 
demonstratione solutio. 


Sanctum ac beatum Dei Pascha perspicue omnino Lex praescribit, 
simulque quo fieri illud debet mensem indicat, et quo die jubetar obser- 
vari, idque cum plurima accuratione. "Vox quippe Dei in —— illapsa 
est, qua praecipitur observari mensis Novorum: Et facies Pascha Do- 
mino Deo tuo quartadecima die primi mensis. Mensem vero Novum 
dicit, quem et primum vocat, in quo germinantes fructus veterum prae- 
nuntiant cessationem. — Quartadecima autem primi mensis nulla alia ratio- 
ne observari Pascha praecipit, nisi ut luminis instar Lunae plenum suum 
habentis circulum, nos perinde plenum habentes mentis luminare, in pec- 
cati tenebris non immoremur: quinimmo omnis generis florentes virtuti- 
bus, earumque foliis, jucundae veluti plantae, operti, segetum instar ve- 
nusti permaneamus.  Quartamdecimam vero mensis ait, non secundum 
solarem cyclum, sed juxta lunarem. Hebraeorum enim filii non ex solari, 


PASCHAL E. 99 


γὰρ παῖδες οὐκ ἐκ τοῦ ἡλιακοῦ δρόμου, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ τῆς σελήνης 
χύχλου τὸν μῆνα ποιεῖν ἐπαιδεύϑησαν, ἐπειδὴ καὶ ὃ μὴν κατὰ 
τὸ ὄνομα τῆς σελήνης λέγεται" μήνη γὰρ αὕτη ὀνομάζεται ἕλ.- 
λάδι τῇ φωνῇ. «Αἰγύπτιοι γοῦν πρῶτοι διὰ τὸ τὸν τῆς σελήνης 
5dpóuov ἐξώτατον εἶναι, καὶ ἐκ τούτου συμβαίνειν πλάνην τῶν 
ἡμερῶν παρά τισε γένεσϑαι, ἐξ ἡλίου τὰς τοῦ μηνὸς ἡμέρας ἐπε- 
γόησαν ψηφίζεσθαι, βραχύτερον τοῦ τῆς σελήνης κατὰ τὸν ἕαυ- 
τοῦ δρόμον κινουμένου, ὡς καὶ δυναμένου τούτου ῥᾷον καταλαμ- 
βάνεσϑαι. τούτων τοίνυν οὕτως ὄντων, πολλοὶ καὶ τὸν πρῶ- 
ἴότον μῆνα τοῦ ἐνιαυτοῦ, συντέλειαν ὄντα τῆς χειμερινῆς τροπῆς, 
ὡς πρῶτον διόλου τάττουσι. τοῦτο δὲ ποιοῦσιν ἀγνοοῦντες ὅτι 
τῆς ἐαρινῆς τροτιῆς ἀρχομένης ἀπὸ τῆς πρὸ ιβ΄ καλανδῶν ἀπρι- 
λίων τυγχώνεε, ὃ ἐστε φαμενὼϑ' xe , κατὰ δὲ Σύρους ᾿ντιοχέας 


xui Maxsdóvac δύστρου μιᾷ καὶ εἰχάδι κατὰ τὸν ἡλιακὸν δρόμον, 


157» ἐπιτηρεῖν προσήκει μάλιστα, μή πως ταύτης κατωτέρω πεπλα- 
γημένως τις τὴν τεσσαρισκαιδεκαταίαν κατὰ σελήνην τάξας δια- 
μάρτῃ τοῦ πάσχα, ὡς τοῦ πρώτου μηνὸς νομίζων εἶναι ταύτην. 
οὐ γὰρ ἐν τῷ δωδεκάτῳ μηνὶ χειμερινῆς τροπῆς, ὡς προεῖπον, 
οἴσης, ὃ τῶν νέων τάττεται μήν, οὔπω τὸν χαρπὸν τῶν νέων 

90πεπονημένων οὐδὲ δυναμένου δρεπάνου ἐν ἀμητῷ πέμπεσθαι" 
τοῦτο γὰρ μάλιστα σημεῖον τοῦ πρώτου μηνὸς ὃ ϑεῖος ἔταξεν »0- 
μος. ἀλλ᾽ ἐπεὶ συμβαίνει προφάσει τῆς τεσσαρισκαιδεχαταίας 


* , - » - , ^ , , 
χατὰ σελήνην τοῦ αὐτοῦ πρώτου μηνὸς εἰς πλάνην ἐμπίπτοντάς 
4 


12. ἀπὸ} ἥτης supra versum V. ἰδ. ἀπριλλίων P. — 15. μήπω 
ταύτης gv 7 ibid. πεπλανημένος P. 22. τεσσαρεσκ. P. 


sed ex lunari cursu mensem compingere sunt edocti, cum mensis ex Lu- 
nae nomine dicatur: Mene quippe Graeca lingua illa appellatur. Primi 
igitur Aegyptii, propterea quod Lunae cursus extimus est, ex eoque 
contingit a quibusdam in diebus peccari, mensis dies ex sole putari adin- 
venerunt, brevius Luna secundum cursum suum se movente, cum id fa- 
cilius queat comprehendi. His igitur ita se habentibus. primum mensem, 
qui hibernum solstitium absolvit, ut primum omnino statuunt complures: 
in quo quidem ita versantur, quod eum existere ignorent verno solstitio, 
quod initium sumit ab ante diem xir. Kalendas Aprilis, quod est Phame- 
moth xxv. secundum vero Syros, Antiochenos, et Macedones, Dystri xxr. 
juxta cursum solarem,  ldque maxime observare convenit, ne quis dece- 
ptus, infra illud quartadecima Lunae posita, in Paschate erret: ut qui 

imi mensis illam esse existimet. Neque enim, ut superius dixi, si in 

decimo mense existat hibernum solstitium, mensis Novorum recte sta- 
tutor, quo fructum Novi nondum conficiunt, neque falx in messem im- 
mitti potest: istud enim signum primi mensis divina Lex statuit. Sed 
cum accidat,.ut praetextu decimaequartae Lunae mensis primi, in erro- 


P 17 


80 CHRONICON 


τινας, ἀπαντώσης αὐτῆς ἐν χυριακῇ ἢ ἐν σαββάτῳ, περιλύεεν 
τὰς νηστείας, τρεισκαιδεκάτης εὑρισχομένης τότε κατὰ σελήνην, 
ὡς ξένα τοῦ νόμου πράττειν, τοῦτο σκοπεῖν προσήχει, ὕτιπερ el 
συμβῇ τὴν αὐτὴν τεσσαρισκαιδεκαταίαν τῆς σελήνης ἐν κυριακῇ 
εὑρίσκεσϑαι, εἰς τὴν ἑξῆς ἑβδομάδα ἄμεινον ὑπερτίϑεσϑαι δύο τού-- 5 
των ἕνεκα, πρῶτον μέν, ἵνα μὴ τρεισκαιδεκαταίας κατὰ σελήνην 
σαββάτου τότε εὑρισκομένου περιλύσωμεν τὰς νηστείας" ὅπερ οὐκ 
ἀχόλουϑον, τοῦ νόμου τοῦτο μὴ προστάξαντος, ἀλλὰ καὶ τοῖ 
φωστῆρος τῆς σελήνης ἔτιπερ ἀτελοῦς περὶ τὸν κύχλον τὸν ἑαυ- 
τοῦ ὄντος" ἔπειτα ἵνα μὴ χαὶ κυριακῆς οὔσης καὶ τεσσαρισκαι- 10 
δεκαταίας χατὰ σελήνην ὑπαρχούσης ἀναγχασϑῶμεν νηστεύειν, 
ἀπρεπὲς πρᾶγμα ποιοῦντες" Ἰανιχαίων γάρ ἐστιν ἴδιον πρᾶγμα 
τὸ τοιοῦτον. οὐχοῦν ἐπειδὴ οὔτε τῆς τεσσαρισκαιδεχαταίας xa- 
τὰ σελήνην ἐν κυριακῇ εὑρισκομένης νηστεύειν δεῖ οὔτε ἀκόλου-- 
Sov ἐν σαββάτῳ τρισκαιδεχάτης ἀπαντώσης περιλύειν τὰς νη- 15 
στείας, ἀναγκαία ἡ ὑπέρϑεσις εἰς τὴν ἑξῆς ἑβδομάδα, ὡς ὀλίγῳ 
πρόσϑεν εἴρηται, οὐ παραλύσεως γιγνομένης ἐν τῷ πάσχα διὰ 
τῆς ὑπερϑέσεως, ἀλλ᾽ ὥσπερ ὃ δέκατος ἀριϑμὸς περιλαμβάνει τὸν 
ἐννέα, οὕτως 7j τεσσαρισκαιδεκαταία τῆς σελήνης ἐν κυριαχῇ εὖ- 
ρισχομένη διὰ τὸ μὴ δεῖν ἐν ταύτῃ νηστεύειν εἰς τὴν ἑξῆς 68-90 
C δομάδα ἡ ὑπέρϑεσις γίγνοιτο, οὗ τοῦ πάσχα ἐλάττωσιν 
ποιοῦσα τῶν ἕξ ἡμερῶν 7 ὑπέρϑεσις περιλαμβανουσῶν καὶ 
τὰς ἄλλας. ἄλλως τε ἐπειδὴ ὃ σωτὴρ ἡμῶν τῇ μὲν τρισκαιδεχα-- 


6. τρισκ. Ῥ. 18. οὐδὲ PV. 18. δέκατος 1 Fort. δέχα. 


rem quidam inducti occurrente illa die Dominica vel Sabbato, jejunia sol- 
vant, et tertia decima Lunae tum inventa, contra Legem agant, investi- 
gandum omnino, an quarta decima illa Lunae occurrat die Dominica: 
tum enim potius est ut in hebdomadem sequentem differatur, hisce dua- 
bus potissimum de causis. 
Α΄ primum quidem, ut tertiadecima Lunae die Sabbato occurrente 
jejunia non solvamus, cum id minime Legi consentaneum sit, istud non 
raecipienti, quando luminare Lunae circa circulum suum adhuc imper- 
ectum est. Deinde ut si Dominica cum quartadecima Lunae concurrat, 
jejunare, ac rem agere indecoram non cogamur, cum id proprium sit Ma- 
nichaeorum. Quandoquidem igitur, neque quartadecima Lunae in diem 
Dominicam incidente, non est jejunandum , ut nec perinde tertiadecima 
Sabbato occurrente, jejunia solvenda, necesse est ut differatur in sequen- 
tem Dominicam, prout paulo ante dictum est, non soluto jejunio Pascha- 
tis die propterea quod dilatum sit, sed quemadmodum decimus numerus 
novem complectitur, sic quarta decima Lunae in diem Dominicam inci- 
dente, quia in illa non est jejunandum, in sequentem hebdomadem neces- 
sario differri debet, nulla exinde quoad Pascha facta imminutione, sex 
dilatis diebus alios comprehendentibus. Caeterum cum Salvator noster 


PASCHALE. 91 


ταίᾳ παρεδόϑη, τουτέστι τῇ πέμπτῃ τοῦ σαββάτου, τῇ δὲ τεσ- 
σαρισχαιδεκαταίᾳ ἐσταυρώϑη, ἐν τριημέρῳ ἀναστάς, τουτέστι 
τῇ ἐξχαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην, ἥτις ηὐρέϑη τότε ἐν χυριακῇ, ὡς 
ἡ τῶν εὐαγγελέων ἔχεε παρατήρησις, ἔχωμεν παραμύϑιον τοῦ xa- 
σλῶς ποιεῖν τὸ τιάσχα, κἂν ὑπέρϑεσις γένηται διὰ τὴν χαταλαβοῦ- 
cav ἀνάγχην. ἂν μὲν οὖν ἢ τεσσαρισχαιδεκάτη τοῦ ἁγίου πάσχα 
ἔρχηται ἐν σαββάτῳ ἢ πρὸ τοῦ σαββάτου, ἐν ταῖς ἄλλαις τῆς ἐβ- 
δομάδος ἡμέραις ἀραρότως τοῦτο ποιεῖν προσήκει" ἐὰν δὲ ἐν 
χυριαχῆ ἀπαντήσῃ ἢ τεσσαρισχκαιδεχαταία τῆς σελήνης τοῦ πρώ- 
io tov μηνός, ὑπερϑετέον πάντως εἰς τὴν ἑξῆς ἑβδομάδα " ἡ γὰρ D 
χυριαχὴ πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος ἐστίν, ὡς προείρηται. 
Ἐντεῦϑεν λοιπὸν τῶν χρόνων τῶν ἀπὸ ᾿δὰμ τοῦ πρωτοπλά- R 88 
στου ἀνϑρώπου, ἤγουν ἀπ᾿ ἀρχῆς κτίσεως κύσμου, ἐπιτομὴν 
ἀναγχαῖον ποιήσασϑαι τῶν συνᾳδόντων τῇ ϑεοπνεύστῳ γραφῇ 
l5xai ταῖς ὑπὸ τῶν ϑεοφόρων πατέρων ἀνεπιλήπτως παραδοϑεί- P 18 
σαις xai τελουμέναις ὀρθῶς ἑορταῖς ἐν τῇ ἁγίᾳ τοῦ ϑεοῦ καϑολικῇ 
xai ἀποστολικῇ ἐκκλησίᾳ. 
3. ἑκκαιδ. P. ib. εὐρέθη P. 9. ἀπαντήσει P. 12. ἸΠέτρος 
᾿Διεξανδρείας superscribit editio Raderi (R), cuius cum Parisina 


consensum semper omisi, dissensum plerumque notavi. ib. ἀπὸ rov 
dan P. 13. ἀνθρώπου om. R. 17. x«l ἀποστολεκῇ om. R. 


tertiadecima traditus, hoc est quinta Sabbati, quartadecima crucifixus sit, 
ἃς post tres dies resurrexerit, hoc est sextadecima Lunae, quae inventa 
et in Dominica, ut praefert Evangeliorum observatio, in recte pera- 
tendo Paschate, et si necessario differatur, liceat nosmetipsos solari, Sed 
εἴ si quartadecima sancti Paschatis incurrat in Sabbatum, vel pridie 

bbati, caeterisque Hebdomalis diebus, firme id observare convenit. 
Si vero die Dominica occurrat decima quarta Lunae primi mensis, diffe- 
rendum omnino in sequentem hebdomadem ; Dominica quippe dies est 
primus hebdomadis, ut supra dictum est. 

Hinc deinceps annorum ab Adam rimo hominum a Deo formato, 
δε a mundi conditi exordio, brevem historiam necesse est fieri, qui 
quam Deus inspiravit Scripturae, atque adeo inculpate traditis a Sanctis 
ἃς Deiferis Patribus, et rite celebratis festis in sancta Dei Catholica et 


Apostolica Ecclesia concinunt. 


Ànni ἃ 


E HI TO0MiHH 
XPONQN 
ΤΩΝ 4HO 444} 


TOY IIPOTOILAAXTOY ANOPOHOY ἙΩΣ K' 
ETOYS ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ HPAKAEIOY TOY 
EYXEBEXTATOY KAÁAI META YIHATELIAN ETOYS 
IO' KAI IH' ΕΤΟΥΣ ΤῊΣ BASLAELAS HPAK AEIOY 
NEOY KONSTANTINOY TOY AYTOY YIOY 
INAIKTIQNOS I". 


Adodu πρῶτος ἀνθρώπων πλασϑεὶς ἀπὸ τοῦ ϑεοῦ ἐγέννησεν δύο 

υἱούς, τὸν 8ελ καὶ τὸν Καίν. εἶτα μετὰ τούτους ἐγέννησε καὶ 
^ τ , , et T - » , 

τὸν N59, ζήσας ἕως ov τοῦτον ἐγέννησεν ἔτη 0X. 


᾿δὰμ ἐπέζησεν ψ', ὁμοῦ 7A. 
Inscr. υἱοῦ αὐτοῦ P. 8. ᾿ἀδὰμ post ἐγέννησεν addit Ρ sola. 


4. '4Aódu ] ᾿Αδὰμ o1 R, om, P. 


BREVIARIUM 


ANNORUM AB ADAM 


PRIMO HOMINUM A DEO FORMATO, AD XX. ANNUM IMPERII 
HERACLII PIHSSIMI, AC POST CONSULATUM ANNUM XIX. ET 
IMPERII HERACLII, NOVI CONSTANTINI, ILLIUS FILII, 
ANNUM XVIII. INDICT. III, 


mundo con- 


dito. 


230. 


dam primus hominum a Deo formatus duos procreavit filios, Abel et 
Cain. Deinde genuit Seth, cum annorum esset ccxxx. quando ille in 
lucem est editus. 
Vixit praeterea Adam alios annos pcc. qui quidem anni simul colle- 
cti conficiunt annos DCCCCXXX. 


CHRONICON PASCHALE. 88 
Εἰς τὸν ᾿“δάμ. 

Οὗτος ὃ πρωτόπλαστος dán, ὃς ἠξιώϑη εἰπεῖν περί τε 
ἑαυτοῦ καὶ τῆς ἰδίας γυναιχὸς ὡς ἐξ εὐλογίας ϑεοῦ διὰ τῆς συνα- 
φείας εἰς σάρκα μέαν ἀμφότεροι συνάπτονται. ὅπερ καὶ ὃ κύ- 

ὅρος μαρτυρεῖ ἐν εὐαγγελίοις λέγων τὸν ϑεὸν αὐτὰ εἰρηκέναι διὰ p 90 
στόματος τοῦ δάμ, ὃς καὶ νυμφαγωγὸς αὐτοῦ ἐγένετο. ὃ δὲ 
ἀπόστολος Παῦλος κατεχρήσατο τούτῳ τῷ παραδείγματι μυστι-- 
χώτερον ἐπὶ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ, ἐχλαβὼν αὐτῷ, καὶ τῆς ix- 
χλησίας, λέγων, ,,τὸ μυστήριον τοῦτο μεγὰ ἐστίν" ἐγὼ δὲ λέγω 

lod; Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν. xui γὰρ ὥσπερ ἡ κεφαλή 
ἐστιν ὁ ᾿Αδὰμ πάντων τῶν ἀνθρώπων ἐν τούτῳ. τῷ κόσμῳ, ὡς 
αἴτιος αὐτῶν ὧν καὶ πατήρ, οὕτω καὶ ὃ δεσπότης Χριστὸς κατὰ 
σάρκα τῆς ἐχκλησέας κεφαλή ἐστι καὶ πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶ- 
νος. οὗτος πάλεν ἠξιώϑη εἰχὼν ϑεοῦ κληϑῆναι. ἐπὶ δὲ τοῦ 

is δεσπότου Χριστοῦ κυριώτερον ἐκβέβηκεν, καϑὼς καὶ ὃ ἀπόστο- 
λος λέγει, ,,üg dara» εἰκὼν τοῦ ϑεοῦ τοῦ ἀοράτου.“ οὗτος μόνος 
ἀνθρώπων καὶ πρῶτος ἐκ πλευρᾶς διὰ τοῦ ϑεοῦ προήνεγχε τὸ Β 
ϑῆλυ ἀσπόρως. ὃ δὲ δεσπότης Χριστὸς xarà σάρχα μόνος R42 
ἀσπύρως ἄῤῥεν ἐκ τοῦ ϑήλεος παρήχϑη, τὴν ἰσοτιμίαν καὶ τὸ 

30 χρέος τῆς φύσεως ἀἄνατιληρώσας. 

Οὗτος πρῶτος ἄνϑρώπων ἀπατηϑεὶς ὑπὸ τοῦ διαβόλου fuag- V 18 


3. ἑαυτοῦ RV, αὐτοῦ P. 5. ἐν sVayysiloig] Matth. XIX. 5. 
Marc. X. 8. Cor. I. 6. 16. 7. Παῦλος om. P. 9. λέγων 
Eph. V. 32. 129. αὐτῶν om. P. 15. ó om. P. 17. xa 


om. P. 19. ἀσπόρως ὡς ἄῤῥεν PV. —— ibid. ϑήλεως P. 


De 4dam. 

Iste est primus a Deo formatus Adam, qui de se et uxore sua di- 
eere meruit, ambos Dei benedictione per conjunctionem in unam carnem 
ese conjunctos. Quod et ipse testatur Dominus in Evangelio, dum ait, 
Mipsum dixisse Deum per os Adam, qui et illius Paranymphus fuit. 
Paulus vero Apostolus hoc exemplo usus est mystico quodam sensu ad 
Dominum Christum et "Ecclesiam accommodato, cum dicit : sacramentum 
hoc magnum est: ego autem dico in Christo et Ecclesia. Quemadmodum 
ewm Adam omnium hominum est caput, cum horum ipse áuctor et pater 
Sit, ita et Dominus Christus secundum carnem Ecclesiae caput est, et 
ster futuri saeculi. llle rursum meruit imago Dei appellari. Id vero 
in Dominum Christum verius convenit, sicut Apostolus ait, Qui est ima- 

Dei invisibilis. Iste solus hominum primus ex latere suo, Dei virtute, 
inam absque semine protulit. Dominus autem Christus solus absque 
semine, ut vir ex femina, procreatus, naturae aequalitatem ac debitum 
Er — hominum a diabolo deceptus peccavit, Dominus Chri- 
Chronicon Paschale vol. I. 3 


34 CHRONICGCON 


1tv. ὃ δισπότης Χριστὸς ὑπὲρ τούτου τὸ χρέος ἀπέτισεν, σχί- 
σας εὐλόγως τὸ χειρόγραφον καὶ καταπαλαίσας τὸν ἐχϑρόν. 


Εἰς τὸν ,βελ. 


Οὗτος Ἄβελ ὃ δίκαιος, ὃς ἀδίκως ἀποϑανὼν πρῶτος πάν- 
των ἀνθρώπων ἔδειξεν σαϑρὰ εἶναι τοῦ ϑανάτου τὰ ϑεμέλεα, 5 
C διὰ τοῦτο καὶ ἀποϑανὼν ἔτε λαλεῖ, προμηνύων τὴν τῶν νεχρῶν 
ἀνάστασιν, ἣν ὃ δεσπότης Χριστὸς πρῶτος πιάντων ἐν ἑαυτῷ δεί- 
ξας κατέλυσεν τοῦ ϑανάτονυ τὸ δοχοῦν κράτος. οὗτός ἐστιν foe). 
ὃ ὡς ἐν αἰνίγματι μιμητὴς τοῦ πάϑους τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχων, 
ὃς διὰ φϑόνον ἀγαθῶν ἔργων ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ ἀδίχως ἀπεκτάν- 10 
ϑη᾽ περὶ οὗ καὶ ὃ ἀπόστολος Παῦλος ἐν τῇ πρὸς Ἑβραίους ἐπι- 
στολῇ φησιν, ,,ἀλλὰ προσεληλύϑατε Σιὼν ὄρει καὶ πόλει ϑεοῦ 
ζῶντος Ἱερουσαλὴμ ἐπουρανίῳ καὶ μυριάσιν ἀγγέλων, πανηγύρει 
καὶ ἐκχλησίᾳ πρωτοτόκων ἀπογεγραμιμένων ἐν οὐρανῷ, καὶ κριτῇ 
Sed πάντων καὶ πνεύμασι δικαίων τετελειωμένων καὶ διαϑήκχης 15 
D νέας μεσίτῃ Ἰησοῦ καὶ αἵματι ῥαντισμοῦ χρεῖττον λαλοῦντι παρὰ 


τὸν Afaà.. 
Σὴϑ᾽ σε’, ὑμοῦ υλε΄. 
ἐπέζησεν VU, ὁμοῦ Ty. 


5. ἔδειξεν] ἔδειξε τὰ P..— 11. Ἑβραίους] XIII. 99. 14. ἐν οὐρα- 
voig ἐπογ. P. 16. Ἰησοῦ) ϑεοῦ PV. 


Annia m. c. stus A hoc debitum exsolvit , discisso sapienter chirographo, hoste- 
que devicto. i ; 


De Abel. 


Hic Abel justus, qui primus ex hominibus injusta morte sublatus, 
infirma esse mortis fundamenta ostendit. Quamobrem licet mortuus ad- 
buc loquitur, praenuntians mortuorum resurrectionem, quam Dominus 
Christus primus omnium in seipso demonstravit, quando mortis, quam 
habere videbatur, potestatem destruxit. Hic est Abel, qui in aenigmate 
Christi passionis imitator extitit, qui ex bonorum operum invidia a fra- 
tre injuste interfectus est: de quo et Apostolus Paulus in Epistola ad 
Hebraeos ait: Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis 
Hierusalem coelestem, et multorum millium Angelorum frequentiam , et 
Ecclesiam primitivorum , qui conscripti sunt in caelis, et judicem omnium 
Deum, et spiritum justorum perfectorum , et testamenti novi mediatorem 
Jesum , et sanguinem aspersionis melius loquentem quam. Abel. 


231. Seth 205. Colliguntur anni 435. 
Supervixit 707. coll. an. 912. 


PASCHALE. 36 


᾿Ενὼς oS, ὁμοῦ yxe'. 
ἐπέζησεν ψιε', ὁμοῦ fr. 
Καϊνὰν oo', ὁμοῦ ghe. ' 
ἐπέζησεν wu, ὁμοῦ fi". 
5 ἸΠαλελεὴλ oEe', ὁμοῦ 7E. 
ἐπέζησεν yA', ὁμοῦ c)5e"., 
Ἰαρὲδ oZ", ὁμοῦ ap". P 21 
ἐπέζησεν w', ὁμοῦ 7E. 
Ἐνὼχ o&£e', ὁμοῦ aont. 
10 ἐπέζησεν σ΄, ὁμοῦ τξε'. 
Περὶ τῆς προφητείας Evoy. R 44 


Οὗτος προεφήτευσεν, λέγων, Ἰδοὺ κύριος ἔρχεται ἐν ἁγίαις 
μυριάσιν αὐτοῦ ποιῆσαε κρίσιν κατὰ πάντων καὶ ἐλέγξαι τοὺς ἀσε- 
βεῖς περὶ πάντων τῶν πονηρῶν ὧν ἐλάλησαν πρὸς αὐτοὺς ἅμαρ- 

ἰδτωλοὶ ἀσεβεῖς. 

Οὗτός ἐστιν Ἐνὼχ πρὸς ὃν οὔτε 7j ἀπόφασις τοῦ ϑανάτου 
ἐχράτησεν" μετετέθη γὰρ ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ τοῦ μὴ ἰδεῖν ϑάνατον, 
χαϑὰ τῇ ϑείᾳ γραφῇ δοκεῖ, ὅπως καὶ διὰ τούτου προμηνυϑῇ Β 
ἡμῖν ὡς οὐ κρατήσειε ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων ὃ ϑάνατος, ἀλλὰ λύσιν 

βοδέξεται τὰ κατ᾽ αὐτῶν, ὥσπερ καὶ γέγονεν ἐπὶ τοῦ δεσπότου 
Χριστοῦ, χαταλυϑέντος αὐτοῦ τοῦ κράτους. 


5. Μαλαλεήλ P, Μελελεήλ m. R. 7. "Isod P. 12. λὲ 
lud. Epist. 14. s 20. δέξηται R. T me] 


Enos 190. coll. an. 625. — 
Supervixit 715. coll. an. 905. 

Cainan 170. coll. an. 795. 696. 
Supervixit 740. coll, an. 910. 

Malaleel 165. coll. an. 960. 796. 
Supervixit 730. coll. an. 895. 

lerad 162. coll. an. 1122. 961. 
Supervixit 800. coll. an. 962. 

Enoch 165. coll. an. 1287. 1193. 
Supervixit 200. coll. an. 365. 


De Prophetía Enoch. 


Hic prophetavit, dicens, Ecce Dominus venit in sanctis millibus suis 
facere judicium contra omnes, et arguere impios de omnibus malis, quac 
lecuti sunt ad eos peccatores impii. " 

Iste est , in quem mortis sententia non praevaluit: translatus 
enim a Deo, ne videret mortem, ut sacrae literae testantur, quo- 
modo et nobis per illum significatum est: Mors ín homines non praevale- 


in Domino Christo accidit , destructo illius imperio. 


86 CHRONICON 


Οὗτός ἐστιν Ἐνὼχ ὃ μετατεϑεὶς εἰς ζωὴν elg δεῖγμα τῆς τοῦ 
ϑεοῦ δυνάμεως ταῖς μετὰ ταῦτα γενεαῖς τῆς δυναμένης διατηρῆ- 
σαι τοὺς ϑνητοὺς μὴ ἀποθανεῖν, ἀλλὰ ζῶντας τὴν ἐπὶ τὸ χρεῖτ- 
τον ἀλλαγὴν ὑπομένειν. 

Οἷτός ἐστιν ὃ ἅμα τῷ Ἡλίᾳ ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἀντικαϑι- 5 
στάμενος τῷ ᾿ντιχρίστῳ καὶ ἐλέγχων τὴν πλάνην αὐτοῦ κατὰ 
τὴν τῆς ἐκκλησίας παράδοσιν. 

C Οὗτός ἐστιν ὃ διὰ πίστεως xol εὐαρεστήσεως ἐκφυγὼν τὴν 
ὁδὸν τοῦ ϑανάτου. 


ἸΠαϑουσάλα ont, ὁμοῦ avod'. 10 
ἐπέζησεν vel, ὁμοῦ Qyu3'. 
"áusy ony, ὁμοῦ αχξβ'. 
ἐπέζησεν φξε', ὁμοῦ wr. 
Νῶε φ', ὁμοῦ βρξβ'. 
Νῶε ἔσχεν τρεῖς υἱούς, τὸν, Σήμ, τὸν Χάμ, τὸν láge9. 15 
Σήμ o, ὁμοῦ βσοξβ'. 
V 19 'Ev τῷ ἑκατοστῷ ἔτει τοῦ Σήμ, ἑξαχοσιοσιῷ δὲ τοῦ Νῶε 


D xal βσξβ' ἔτει γενέσεως κόσμου ἐγένετο 0 κατακλυσμὸς ἐπὶ τῆς 
γῆς τοσαῦτα δὲ μέχρι τὸν ἐνταῦϑα xal ὃ ᾿Ἱφρικανὸς συνήγα- 
γεν, ἐπειδὴ καὶ τὰ ἀκριβῆ τῆς Γενέσεως βιβλία ρπζ΄' φαίνει τοῦ 20 
Ἰ]αϑουσάλα ἔτη, καὶ οὕτως αὐτὸν γεννῆσαι τὸν “άμεχ. ἐγξ 

R 46 vero δὲ ὃ κατακλυσμὸς ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνὸς τοῦ δευτέ- 


11. ὁμοῦ in m.supplet R. 15. καὶ τὸν T. P. (19. ἐπήγαγεν P. 


AÁnniam.c. Hic est Enoch ad vitam translatus, in Dei virtutis specimen ventu- 
ris generationibus, quae prohibere potest ne homines moriantur, ut dum 
superstites sunt, mutationem in melius expectent. 

Hic est qui una cum Helia ultimis temporibus Antichristo obsistet, 
iliusque redarguet imposturas, secundum Ecclesiae traditionem. 
ic est qui per fidem et placabilitatem mortis semitam devitavit. 


1288. Mathusala 187. Colliguntur anni 1474. 
Supervixit 762. coll. an. 949. 

1475. Lamech 188. coll. an. 1662. 
Supervixit 565. coll. an. 753. 

2163. Noe 500. coll. an. 2162. 
Habuit Noe tres filios, Sem, Cham, et Japhet. 

Sem 100. coll. an. 2262. 


Anno Sem centesimo, Noe sexcentesimo, et a mundo condito mw. 
ccLxi diluvium in terra extitit: tot annos ad illud usque numeravit 
Africanus, siquidem accurati Geneseos libri c.xxxvri. annum Mathusala 
attigisse ostendunt, cum Lamech generavit: Factum vero est diluvium 
septimo et vicesimo die mensis secundi ín terra, quod quadraginta duravit 


PASCHALEtEÉ. 37 


gov ἐπὶ τῆς γῆς τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας, 
xai jÀarrovoUro τὸ ὕδωρ μετὰ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ἡμέρας, 
xai ἐχάϑισεν ἢ κιβωτὸς ἐν μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδι 
τοῦ μηνὸς ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ᾿Δραράτ. καὶ ἠλαττονοῦτο τὸ ὕδωρ 
δἕως τοῦ δεκάτου μηνός. ἐν δὲ τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ τῇ πρώτῃ τοῦ 
μηνὸς ὥφϑησαν a£ κεφαλαὶ τῶν ὀρέων. — xal μετὰ τεσσαράκοντα 
ἡμέρας ἠνέῳξεν Νῶε τὴν θύραν τῆς κιβωτοῦ, καὶ ἀπέστειλεν τὸν 
χύραχα τοῦ ἰδεῖν εἰ κεκόπακεν τὸ ὕδωρ. καὶ ἐν τῷ πρώτῳ καὶ 
ἑξαχοσιοστῷ ἔτει ἐν τῇ ζωῇ τοῦ Νῶε τοῦ πρώτου μηνὸς μιᾷ τοῦ 
io μηνὸς ἐξέλιπεν τὸ ὕδωρ ἀπὸ τῆς γῆς. ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ δευτέ- 
oo ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδε μηνὸς ἐξηράνϑη 7 γῆ. 
Εἰσὶν ἀπὸ ᾿δὲὰμ ἕως Νῶε γενεαὶ v. 
Τὰ προκείμενα εϊπόντες διδάξομεν καὶ διὰ ποίαν αἰτίαν ὃ κα- 
ταχλυσμὸς ἐγενήθη καὶ διὰ τίνας, ἵνα μή τινες τὸν ϑεὸν τῆς 
ι5φϑορᾶς αἴτιον εἰσηγήσωνται, εἰ καὶ ἐν ἄλλοις χρονογράφοις οὐ 
δηλοῦται οὔτε περὶ τούτου οὔτε περὶ τῆς πυργοποιίας " ἴσως γὰρ 
πολλοὶ διαποροῦσιε" δείξομεν οὖν ἐκ τῆς ϑείας γραφῆς. φησὶν ἡ 
Γένεσις, ,,καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γενέ- 
σϑαι ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ϑυγατέρες ἐγεννήϑησαν αὐτοῖς. ἰδόντες δὲ 
τ0 οἱ ἄγγελοι τοῦ ϑεοῦ τὰς ϑυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰ- 
σιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖχας ἀπὸ πασῶν ὧν ἐξελέξαντο. καὶ 


5. Ἵ δεκάτῳ Raderus et P. — 8. κεχοπίακε P sola. 10. 
—— 15. ur] αἴτιος R, m. αἴτιον. ibid, ἡγήσον- 


ἐλ . 
—* P. 18. I'évtoig] VI. 1. 21. πασῶν] πάντων PV. 


dies, et noctes: et minuebatur aqua post centum εἰ quinquaginta dies, εἰ 
sedit drca, in mense septimo, septima et vicesima die mensis, supcr mon- 
tes Ararat, Et decrescebat aqua usque αὐ decimum mensem. In decimo 
sero mense, primo die mensis, apparuerunt vertices montium; et post 

inta dies , aperuit Noe fenestram Arcue, et emisit corvum, ut vi- 
derct an. defecissent aquae. Kt in primo et sexcentesimo anno vitae Noc 
primi mensis, prima die mensis, defecit aqua de terra. Altero vero mense, 
septimo et vicesimo mensis siccata est terra. 


“Ὁ Adam usque ad Noe X. sunt generationes. 


ito insistentes argumento doceamus qua de causa, et propter 
—— diluvium, ne quidam extent qui corruptionis auctorem 
bus existiment. 'Fametsi porro apud alios chronographos, nec de eo, 


i uid dicatur, cum de iis subdubitent 
mec de turris aedificatione quidquam , Bic igitur liber 


lures sum ex sacra Scriptura demonstrabimus. Sic i 
medendi Rt festum est , cum coepissent homines multiplicari super ter- 
ram , ct filias procreassent , videntes Angeli Dei filias hominum, quod. es- 
vent. pulchrae , acceperunt sibi uxores er omnibus quas elegeramt, dixit- 


P 22 


838 CHRONICON 


εἶπεν ὃ ϑεός, Οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώ- 
ποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας. ἔσονται 
δὲ αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσιν ἔτη."“" 
Οὺς ἀγγέλους ὠνόμασεν ϑεοῦ, οὐχὶ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ἄπα- 
C γε ἐκεῖνοι γὰρ votgol καὶ ἀσώματοι ἄγγελοι" τούτους δὲ ἀν- 5 
| ϑρώπους καλεῖ ὀνομαστοὺς καὶ σαρχιχοὺς καὶ ϑνητούς" φησὶ 
γάρ, ,,διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας.““ τινὲς δὲ τῶν ἑρμηνέων ἐπ᾿ 
ἀληϑείας διδάσκοντες ἐξέδωκαν ὅτι τὸ ἐκλεκτὸν γένος τοῦ Σὴϑ' 
ἄγγελοι τοῦ ϑεοῦ παρὰ τοῦ ωὐσέως ὠνομάσϑησαν. αὐτὴ ἡ Γέ- 
νεσις διδάξει, ἐπειδὴ φϑονοχτονίας xoi μισαδελφίας καὶ ἀρνησο- 10 
ϑείας ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Kal» ἐπικρατούσης πρῶτοι οἱ τοῦ Σὴϑ' 

R 48 ἤρξαντο ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομα κυρίου, ὕπερ ἐστιν ἀγγελικὸς 
ὕμνος. φησὶ γὰρ ἡ Γένεσις, ο,ιτῷ δὲ 2759 ἐγεννήθη υἱός " ἐπω-- 
γόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐνώς. οὗτος ἤρξατο ἐπικαλεῖσθαι 

D τὸ ὄνομα χυρίου τοῦ ϑεοῦ."“ ταῦτα rj Γένεσις. 15 

Οὗτοι οὖν οἱ τοῦ Σὴϑ' ἀγγέλοις ὁμοιωϑέντες καὶ ἀγγελικὸν 
ὕμνον ἐπικαλεσάμενοι ἐκείνοις τοῖς ἀποβλήτοις τοῦ Καὶν συνή-- 
φϑησαν, xal τὸ ϑεῖον ὠργίσϑη. φησὶ γὰρ ἡ Γένεσις, ,»οὐ 
μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν 
αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας." 90 

Συναφϑέντες οὖν οὗτοι ἐχείνοις καὶ τέκνα ποιήσαντες τὴν 
ἡλικίαν μεγίστους, γίγαντας αὐτοὺς ἐκάλεσεν ἡ ϑεία γραφή. ἄκου-- 


4, ὠνόμασεν ἀγγέλους P. 7. τῶν om. P. 9. Γένεσις] IV. 26. 
16. τοῦ Σὴϑ om. V. 21. ἐκείναις P sola. ibid. καὶ antecré- 
xva om., ponit ante γίγαντας P sola. — ibid. ἐποίησαν Psola. — 22. 
ϑεία om. p. 


que Dcus: non permanebit spiritus meus in. hominibus istis in aeternum, 
quia caro sunt. Erunt autem dies annorum ipsorum centum viginli anni. 

Quos vocavit Angelos Dei, non ii intelli r qui e coelis sunt: 
absit, sed intellectuales et incorporei Angeli: quippe famosos homi- 
nes, et carnales mortales, vocat, dum ait, Quia caro sunt. Atque id 
nonnulli interpretes recte docuerunt ac tradiderunt. Selectam vero Seth 
peres Angelos Dei a Moyse esse appellatam, ipsa docebit Genesis. 

um enim caedis ex invidia factae, et íraterni odii ac Dei abdicationis 
rei essent qui erant ex Cain Tribu, primi ex Tribu Seth coeperunt 
Domini nomen invocare, quod est idis hymnus. Scribitur enim in 
Genesi: Seth vero matus est filius; vocavit autem nomen ejus Enos. — Hic 
coepit invocare nomen Domini Dei. Haec Genesis. 

Hi ergo filii Seth Angelis similes facti, et Angelicum hymnum invo- 
cantes, damnatis illis ex Cain prognatis adhaeserunt, Deusque in iram 
conversus est, Ait enim Genesis: Non permauebit spiritus mcus in homi- 
kaps εἰν dg nil e etude : 

Isti igitur illis copulati, procreatis ingentis staturae liberis, hos gi- 


PASCHALE 39 


cov τῆς l evéctwc λεγούσης ,,οἱ δὲ γίγαντες ἧσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν 
ταῖς ἡρμεέρεμες ἐχεέναις. ὡς ἂν εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ ϑεοῦ 
πρὸς τὰς ϑυγατέρας τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐγεννῶσαν ἑαυτοῖς, 
ἐκεῖνοε ἧσαιν οἱ γέγαντες οἱ ἀπ᾽ αἰῶνος, οἱ ἄνϑρωποι οἱ ὀνομα- 
5στοί,“ οἷς ἄνω ἀγγέλους ϑεοῦ ὠνόμασεν, τοὺς ἐπικαλουμένους τὸ 
ὄνομεα κυρέου τοῦ ϑεοῦ, τούτους καὶ υἱοὺς ϑεοῦ ἐνταῦϑα προσ- 
ηγόρευσεν. ταῦτα μὲν ἢ γραφή. ἐπεὶ δὲ οὗτοι οἱ ἄγγελοι παρά 
xag: ϑεοὶ εὥνομάσθησαν καὶ προσεχυνήϑησαν, παρὰ μὲν Χαλ- 
δαίοις τρίτος ὃ ἄρξας αὐτῶν ἥλωρος καὶ μετ᾽ αὐτὸν λαπρος 
10 καὶ οἱ Ao«7101 oí ἄρξαντες αὐτῶν. τούτους ἠνίξατο 5 γραφὴ λέ- 
γουσα, .-οὗ γέγαντες οἱ ἀπ᾿ αἰῶνος, οἱ ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί. ““ 
xal ταῦτα μέν, ὡς ἐδίδαξαν οἱ τὰ αὐτῶν ἀναγράψαντες Βή- 
ρωσος καὶ οἱ μετ᾿ αὐτόν: ἐξ ὧν Ἰώσηπος ἀφορμὰς ἔλαβεν 
περὶ τούτων ἀναγράψασϑαι. μαρτυρῶν γὰρ αὐτῷ ἐν τῷ πρώ- 
15 τῷ λόγῳ τῶν περὶ ἀρχαιολογίας αὐτοῦ ἔφη λέγων, ,,Βήρωσος, 
ἀνὴρ Καλδαῖος μὲν τῷ γένει, γνώριμος δὲ τοῖς περὶ παιδείαν 
ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περὶ ἀστρονομίας καὶ περὶ τῶν παρὰ 
Χαλδαέοες φελοσοφουμένων αὐτὸς εἷς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε 
τὰς συγγραφάς.““ καὶ ταῦτα uiv ᾿Ιώσηπος. καὶ τί με δεῖ λέγειν 
φΦοεὐθέως ἔν τῶν ἔξωθεν μαρτυρίας λαβόντα, ὅπότε καὶ ὃ τῆς κα- 
ϑολιχῆς ἡξμεῶν ἐκκλησίας ᾿Επιφάνιος ὃ Κύπρου ἐν τοῖς Παναρίοις 


1. Γενέσεως 106]. 4. 2. ἐκείναις ] καὶ μετ᾽ ἐκεῖνο addit Genesis. 
8. αὐτοῖς P- 8. καὶ — —— om. P. 10. λοιποὶ ἄρ- 
£evrsg P- 13. αὐτῶν PV. ibid. ᾿Ιώσηππος P sola. 14. ἐν 
τῷ πρώτῳ τῶν περὶ ἀρχαιολογίας } ἵπιπιο c. Apion. L. 19. 16 τὸ 
dons - ibid. παιδείας R. 17. ἐπειδὴ losephus, ἐν τῇ RV. 
Pid. περὶ] περίτε P sola. ibid, παρὰ om. P sola. 21. E- 
πιφώνεος]} V 4. P- 4, C. ed. Petav. 
3t Scriptura. Audi Genesin dicentem: Gigantes autem 
mgl « qp in T iebus illis, Postquam enim ingressi sunt filii Dei 
diee hominum, ilaeque genuerunt, isti sunt. potentes a saeculo, viri 
* . «Quos supra Angelos Dei, nomen Domini Dei invocantes, hos et 
. : D i híc appellat. Atque haec quidem Scriptura. Hi praeterea 
reni gis uibusdam Dii vocati sunt. Apud Chaldaeos primus iis impe- 
Angeli " -: s. et post illum Alaprus, et qui iis suecessere. Hos indica- 
— — — ὡ- dicens: Giganies a sacculo homines nominati. : 
vit Scriptura, idem scriptis mandarunt, qui res eorum sunt prosecuti, 
Me besr qe et qui post illam scripsere: ex quibus occasionem arri- 
: h idpi de iis conscribendi. Hunc enim testem laudans 
PE Jeecp — oitaium libro, haec ait: Berosus vir genere quidem Chal- 
— qui eruditioni student: ut qui de Astronomia et Chaldaco- 
——— hía libros Graece ediderit. Et ista quidem Josephus. Enim- 
rum Philoso P hi opus est in testes advocare — Gentiles et Pro- 
vidi qp ex Catholica nostra Ecclesia Epiphanius Cypri Episcopus 
Ψ 


V 90 


P 23 


40 CHRONICON 


αὐτοῦ γράφει, ,,ἡ δὲ παράδοσις ἡ εἰς ἡμᾶς ἐλϑοῦσα, ἤρξατο 
7? καχομηχανία ἐν κόσμῳ γίνεσθαι, καὶ ἀπ᾿ ἀρχῆς μὲν διὰ τῆς 


R 50 τοῦ ᾿4δὰμ παραχοῆς, ἔπειτα δὲ διὰ τῆς τοῦ Καὶν ἀδελφοχτονίας. 


εἶτα δὲ ἐν χρόνοις τοῦ Ἰάρεδ καὶ ἐπέκεινα φαρμακεῖαε καὶ μαγεῖαι 
C καὶ ἀσέλγειαι καὶ ἀδικία ἐχρημάτισεν."“ ἀλλὰ καί τινες τὸν “δὰμϑ 
σὺν τῇ Εὔᾳ καὶ τὸν ὄφιν γενέσϑαι προηγόρευσαν, ἀλλὰ μὴν καὶ 
τὸν Καὶν xal τὸν Σήϑ. | 
Ἐπεὶ οὖν τοιαῦτα εἶχον oí ἄνθρωποι ϑεοὺς ὀνομάσαι xol 
προσκυνῆσαι ὁμοίους αὐτῶν ἀνθρώπους, τὸν δὲ ἀληϑινὸν ϑεὸν 
ἐπιλαϑέσϑαι, πάλιν ἡ Γένεσις, ,,Ἰδὼν δὲ κύριος ὃ ϑεὸς Ori ἐπλη- 10 
ϑύνϑησαν αἱ κακίαι τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς, διενοήϑη ὁ ϑεὸς 
ἀπαλεῖψαι τὸν ἄνϑρωπον. καὶ μεϑ᾽ ἕτερα, ,,xal εἶπεν ὃ ϑεὸς 
πρὸς Νῶε, Ἰδοὺ ἐγὼ καταφϑείρω αὐτοὺς καὶ τὴν γῆν" ποίησον 
σεαυτῷ κιβωτόν.“ καὶ ταῦτα μὲν Tj Γενεαλογία. ὅϑεν καὶ 
Πέτρος ὃ ἀπόστολος ἀφηγεῖται Κλημίῳ λέγων, ἑνέ τινι δικαίῳ 15 
D μετὰ τῶν ἐξ αὐτοῦ Νῶε σὺν τοῖς ἐξ αὐτοῦ ἐν λάρνακι διασώζε- 
σϑαι προαγγείλας ὕδωρ εἰς κατακλυσμὸν ἐπήγαγεν, ἵνα πάντων 
τῶν ἀχαϑάρτων ὀλοϑρευϑέντων ὃ κόσμος καϑαρισϑῇ, ἐν αὐτῇ 
τῇ λάρνακι διασωθεὶς εἰς δευτέραν περιουσίαν καϑαρὸς ἀποδο- 
ϑῇ.““ ὅμως καὶ τούτων γενομένων οἱ ἄνϑρωποι ἤρξαντο ἀσεβεῖν. 90 


1. ἡ εἷς] εἰς Ῥ sola. 4. καὶ μαγεῖαι om, P. δ. ἀδικίαι 
ἐχρημάτισαν P sola. 6. γενέσθαι) (ϑεοὺς) add. P. — ibid. προῦ- 
ηγόρευσαν P sola. 10. Γένεσις] VI. 5. 14. σεαυτῷ] δὲ 
αὐτῷ P. 15. ἑνί Ducangius, ἕν RV. 16. Νῶε σὺν τοῖς 
ἐξ αὐτοῦ delet Holstenius, τριῶν σὺν ταῖς αὐτῶν γυναιξίν Cle- 
mens Homil, VIIL 17. p.678. ed.Cotel. 17. προαγγείλας restitui ex 
Clemente. προανηγγέλη V, προανήγγελεν R, προανήγγειλεν P. 
fbid. ὕδωρ — ἐπήγαγεν om. P. 18. ἀκαϑάρτων Ducangius, dxaí- 
eov RV, 19. καϑαρὸς Ducangius, καϑαρώς RV. 


in Panariis sois scribat: "Traditio ejusmodi est quae ad mos pervenit: 
Hinc in mundo coepit esse improbitas: et ab initio quidem per Adami in- 
obedientiam , deinde per Caini parricidium, et fratris interfectionem : Ex- 
inde temporibus Jared, et deinceps, vencficia, lasciviae, ct injustitia re- 
gnavere. Quinetiam nonnulli Adam, Evam et serpentem Deos appella- 
runt, atque adeo Cain et Seth. 
Cum igitur ita se gererent mortales, ut Deos appellarent colerent- 
—— similes homines, veri autem Dei obliviscerentur, rursum liber 
eseos haec ait: Fidens autem Deus quod multa malitia esset hominum 
super terram , cogitavit Deus delere hominem, Et post alia: Dizit Deus 
ad Noe: Ecce ego disperdam eos cum terra. Facias tibi Arcam. Et haec 
uidem liber Geneseos. Unde et Petrus Apostolus Clementi exponi, 
icens: Uni cuidam viro justo Noc, cum liberis, eorumque uxoribus , in 
Arca salvarí praenuntiavit, ita ut impiis peremptis, purificationem mun- 
dus acciperet, et in ipsa Arca rescrvatus ad posteritatem generis, purus 
redderetur : sed his ommibus gestis rursus homines impie agere coeperunt. 


PASCHALE. 41 


Εἰς τὸν Νῶε. P 24 

Νῶε δίκαιος τέλειος ὧν ἐν τῇ γενεᾷ αὐτοῦ, ὃ ἀκούσιον μέ- : 21 
$n» ὑπομείνας xal ϑεωρήσας ἐν αὐτῇ μυστήρια. φησὶ yàg ἡ 
γραφή, ,,ἰξένηψεν δὲ Νῶε ἀπὸ τοῦ οἴνου, χαὶ ἔγνω ὅσα ἐποίη- 
ὅσεν αὐτῷ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὃ νεώτερος.““ καὶ μετὰ τὸ αὐτῷ προει- 
πεῖν ὡς ἐν τάξεε κατάρας τὰ μέλλοντα λέγει καὶ τοῖς ἄλλοις ὡς 
ἐν τάξει εὐλογίας τὰ ἐσόμενα, καί φησιν, Εὐλογητὸς χύριος ὃ ϑεὸς 
τοῦ Σήμ’ τρόπον γάρ τινα οὔτε τῷ πρώτῳ κατηράσατο οὔτε 
τούτους ηὐλόγησεν, ἀλλὰ πρόῤῥησιν ἐξεῖπε μυστηρίων διὰ τοῦ 
10 δεσπότου Χριστοῦ ἐκτελουμένων᾽ οὔτε γάρ ποτε ἐδούλευσαν τοῖς 
ἀδελφοῖς αὐτῶν οἱ τοῦ Χαναάν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐκεῖνοι τούτοις 
ἐδούλευσαν ἐν ,κἀϊγύπτῳ, ἀλλ᾽ οὔτε οἱ Γαβαωνῖται, ὥς τινες 

ὑπενόησαν, ἐδούλευσαν αὐτοῖς, ἀλλὰ τῷ ϑεῷ ἐδούλευον" ξυλο- C 

φύρους γὰρ καὶ ὑδροφόρους τῷ ναῷ τοῦ ϑεοῦ αὐτοὺς κατεστή- 
Ιδσαντο" oð γὰρ ἑαυτοῖς. τί οὖν ἐστιν ἢ πάντως πρόῤῥησίς ἐστιν, 

ὡς τῷ κυρίῳ δουλεύσουσι καὶ αὐτοὶ τῷ ἐκ τοῦ Σὴμ ὑπάρχοντι Ἀ 58 
κατὰ σάρχα; τὸ δὲ ,,εὐλογητὸς κύριος ὃ ϑεὸς τοῦ Σήμ“ τὶ τὰ 
πρὸς τὸν Σήμ, εἴ ὃ ϑεὸς εὐλογητός ἐστιν; ἀλλ᾽ ἐπιφέρει, ,,πλα- 
τύναι ὃ ϑεὸς τῷ ᾿Ιάφεϑ', καὶ κατοικησάτω ὡσανεὶ ὃ ϑεὸς ἐν τοῖς 
90σχηγώμασι τοῦ Σήμ. λοιπόν, ,πλατύναι ὃ ϑεὸς τῷ Ἰάφεϑ.““ xal 
γὰρ xai τῷ Ἰάφεθ καὶ τῷ “Χαναὰμ ἐπλάτυνεν" xal πάλιν ἀμφό- 

τεροι τῷ Χριστῷ δουλεύουσιν τῷ ix τοῦ Σὴμ ὑπάρχοντι. πά- p 

4. γραφή] Genes. IX. 24. ἰδ. Νῶε om. R. 5. ὁ alterum om. P. 


12. oi om. P. 17. κύριος om. P. 18. πλάτυνεν R, ziori- 
ναι m. 21. τῷ Xavaap] τῷ om. P. ibid. Χαναὰν R. 
De Noe. 


* 


Noe justus et perfectus in generatione sua, cum imprudens nolens- 
que in ebrietatem incidisset, arcana quaedam mysteria jn ea vidit; ait 
enim scriptura: JEvigilavit autem Noe ex vino, et cognovit quaecumque 
fecisset ei filius suus minor. Et perc illum est allocutus, impreca- 
tionis, aliis vero benedictionis vice, futura ac eventura praedicit, dum 
ait, Benedictus Deus Sem. Neque enim primo quodammodo imprecatus 
est, neque huic benedixit, sed mysteriorum praedictionem est eflatus, 
quae per Dominum Christum adimpleta sunt: nam filii Chanaan fratribus 

uam servierunt, quin potius illi iis servierunt in Aegypto. Sed 
et neque Gabaonitae, uti suspicati sunt quidam, iis servierunt, sed Deo: 
lignatores enim et aquarios Templo Dei illos imposuerunt, non vero sibi. 
Quid igitur alíud est, quam mera praedictio, illos ipsos qui ex Sem se- 
cundum carnem nasciturus erat Domino servituros? lllud autem; Benedi- 
ctus Dominus Deus Sem. Quid haec ad Sem, si Deus est benedictus ? 
sed infert: Dilatet Deus Japhet, et habitet veluti Deus in tabernaculis Sem. 
Deinde, Dilata Deus Japhet. Nam et Japhet et Chanaam dilatavit, ac 
rursum "uterque Christo, «ui ex Sem natus est, servivit. Omnes enim 


42 CHRONICON 


σας yàg τὰς κατοικίᾳς αὐτοῦ ὃ ϑεός, ἃς πρὸς τοὺς ἀνθρώπους 
ἐποιήσατο, μερικῶς μὲν ἐν τοῖς προφήταις, ὁλοτελῶς δὲ καὶ 
ἀδιασπάστως καὶ καϑολικῶς iv τῷ δεσπότῃ Χριστῷ κατὰ σάρκα 
πεποίηται τοῖς ἐκ τοῦ Σὴμ ὑπάρχουσι, καϑάπερ ἐπὶ τοῦ δεσπό- 
του Χριστοῦ γέγραπται κατὰ σάρκα, ἐν ᾧ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλή- 5 
ρωμα τῆς ϑεότητος σωματικῶς. τούτων οὖν τῶν ὀπτασιῶν καὶ 
αὐτὸς ἠξιώϑη προειπεῖν τῶν κατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ δεσπότου 
Χριστοῦ ἐκτελουμένων. 

Al τῶν αἱρέσεων πασῶν μητέρες τε καὶ πρόχριτοι καὶ ὀνομα- 
σταί εἶσιν αὗται, βαρβαρισμός, σχυϑισμός, ἑλληνισμός, lov-10 
δαϊσμός" ἐξ ὧν μητέρων καὶ ἄλλαι ἐφύησαν αἱρέσεις. 

P 24 Βαρβαριαμὸς οὖν, ἥτις xa9' ἑαυτήν ἔστιν διαρχέσασα ἀπὸ 
τοῦ ᾿ἀδὰμ ἐπὶ δέκα γενεὰς ἕως τοῦ καταχλυσμοῦ Νῶε. βαρβα- 
ρισμὸς δὲ χέχληται ἀπὸ τοῦ τοὺς ἀνθρώπους μὴ ἔχειν τινὰ ἀρ- 
χηγὸν ἢ μίαν συμφωνίαν, ἀλλ᾽ ὅτε πᾶς τις ἑαυτῷ ἐστοίχει καὶ 15 
νόμος ἑαυτῷ κατὰ τὴν προτίμησιν τοῦ ἰδίου βουλήματος ἐγένετο. 

Ἔχ τῶν προχειμένων ὀέδεικται διὰ ofc ὃ κατακλυσμὸς γέ- 
γονεν. εἴπωμεν δὲ λοιπὸν xai τὰ ἀπὸ τοῦ χαταχλυσμοῦ. 

Ἔζησε Νῶε μετὰ τὸν καταχλυσμὸν ἔτη Tv. καὶ ἐγένοντο 
πᾶσαι αἱ ἡμέραι Νῶε ἔτη 7 ν΄, καὶ ἀπέϑανεν. 20 


4. ἐκ τοῦ} ἑαυτοῦ R. 5. γέγραπται] Coloss. I. 19. 7T. tà» 
— ἐκτελουμένων) τὰ — rtirelovutve P sola. 17. ἐκ τῶν stgost- 
ρημένων δέδεικται διὰ oUg ὁ κατακλυσμὸς γέγονεν post 40. 20. ἤρ- 
ξαντο ἀσεβεῖν, ila autem 9. αἱ δὲ τῶν αἱρέσεων — 90, ἀπέθανεν 
post κατακλυσμὸς γέγονεν posuerat Ducangius. 


habitationes quas apud homines fecit Deus, particulatim quidem in Pro- 
phetis, perfecte autem et indiscrete ac universe in Domino Christo se- 
cundum carnem suis ex Sem descendentibus factae sunt: quemadmodum 
de Domino Christo scriptum est secundum carnem, [n quo habitat pleni- 
tudo Divinstatis corporaliter. His ergo visionibus et ipse praenuntiare 
dignatus est quae ad procurandam generis humani salutem a Christo 
peracta sunt. 

Sectarum omnium matres ac praecipuhe, et celebres, eae sunt, 
Barbarismus , thismus, Graecismus, Judaismus, ex quibus caeterae 
sunt natae haereses, 

Barbarismus est quaedam ad arbitrium vivendi ratio, cujusmodi extitit ab 
Adam per decem generationes usque ad Noe Diluvium. Barbarismus au- 
tem vocatur, quod nullum ducem haberent homines, neque invicem con- 
venirent ac consentirent, sed quisque quod luberet sequeretur, ac sua 
singulis voluntas lege esset. 

Ex praeallatis igitur colligere licet propter quos diluvium factum sit. 
Nunc quae post diluvium evenerint dicamus. 

Vixit Noe post diluvium anhos cocr. et facti sunt dies omnes Noc 
anni »ooccL, ef mortuus est. 


PASCHAL E. 48 


Τὰ δὲ μετὰ τὸν κατακλυσμὸν ἔτη ἕως τῆς πυργοποιίας καὶ P 95 
συγχύσεως τῶν γλωσσῶν τῆς γῆς εἶσιν ἔτη χνϑ'. 


᾿ἀρφαξὰδ ρλε', ὁμοῦ fU. 
ἐπέζησεν τλ', ὁμοῦ vit 
5 Καϊνάν ρλ', ὅμοῦ βφχζ. 
ἐπέζησεν τλ', ὁμοῦ vb | 
Σάλα e^, ὁμοῦ βχνζ. R 54 
ἐπέζησεν cV, ὁμοῦ vm. 
IL! ἔτει τοῦ Σέλα Νῶε ἀπέϑανεν. 
10 Ἕβερ ολό', ὁμοῦ βῳναί. 
ἐπέζησεν aco ὁμοῦ υὐ΄. 
Φάλεγ QA, ὁμοῦ βουκα'. 
ἐπέζησεν o3", ὁμοῦ τλϑ'. 


Ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ Φάλεγ διεμερίσϑη ἡ γῆ διὸ καὶ σημαί- 
ἴδνεται (Φάλεγ τῇ Ἑβραίων φωνῇ μερισμός. κατὰ τοῦτον ἡ πυρ- 
yonoda συνέστη, καὶ ἀπὸ μιᾶς τῆς πάλαι διαλέκτου πολυφωνία 
γίγονε xal 5 xa9? ἕκαστον τῶν γλωσσῶν διαφορά, ὡς μέμνηται 
τούτων ἡ ϑεία γραφή, λέγουσα, ,,καὶ ἦν πᾶσα 7 γῆ χεῖλος ἕν 
καὶ φωνὴ μία πᾶσι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κινῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ ἀνα- 
3οτολῶν, ηὗρον πεδίον ἐν γῇ Σενναάρ, καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ. καὶ 
εἶπεν ἄνθρωπος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, “εῦτε πλινϑεύσωμεν V 98 


8. ᾿ἀρφαχσάδ V. 9. ἔτει m. R, ἔτη PV. 18. γραφή] Genes. 
ΧΙ. 1. ᾿ 19. ἐγένετο om. P. 20. Σεναάρ Ρ, 


Auni vero post diluvium usque ad turris aedificationem, linguarum- Anni 8 m. c. 
que terrae confusionem, sunt DCLIX.- 


Arphaxad 135. Colliguntur anni 2397. 
bapervixit 330. coll. an. 465. 

Cainan 130. coll. an. 2527. 
Supervixit 330. coll. an. 460, 

Sala 130. coll. an. 2657. 2598. 
Supervixit 350. coll. an. 480. 

Auno Lxxxv. Sala, Noe mortuus est. 

Heber 134. coll. an. 2791. 9658. 
Supervixit 270. coll. an. 404. 

Phaleg 130. coll. an. 2921. 
Supervixit 209. coll. an. 339 


In diebus Phaleg, terra partita est: unde Phaleg Hebraeorum lin- 
gua, est Partitio. Ejusdem tem te, facta est turris aedificatio, et 
ab uno quod olim obtinuerat idiemate, multa linguarum genera conflata 
sunt, si e ab invicem diversae, uti horum meminit sacra Scri- 

, ubi ait: EX erat ommis ierra labium. unum, et vor ung omnibus. 
factum esb cum. moverentur ipsi.ab oriente, invencrunt campum. in terra 
Senaar, εἰ habitaverunt ibi. Et dizit homo prozimo suo: Venite laterifi- 


44 CHRONICON 


πλίνϑους xal ὀπτήσωμεν αὐτὰς πυρί. — xal ἐγένετο αὐτοῖς ἡ πλίν- 

C ϑὸς εἰς λίϑον καὶ ἄσφαλτος ἦν αὐτοῖς ὃ πηλός. καὶ εἶπαν, 
Atũtt καὶ οἰκοδομήσωμεν ἑαυτοῖς nól καὶ πύργον, οὗ 7 κεφα- 
λὴ ἔσται ἕως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ποιήσωμεν ἑαυτοῖς ὄνομα πρὸ τοῦ 
διασπαρῆναι ἡμᾶς ἐπὶ πάσης τῆς γῆς. καὶ κατέβη χύριος ὃ ϑεὸς 5 
ἰδεῖν τὴν πιόλιν καὶ τὸν πύργον, ὃν φὠχοδόμησαν οἱ υἱοὶ τῶν ἀν-- 
ϑρώπων. καὶ εἶπε κύριος ὃ ϑεός, Ἰδοὺ χεῖλος ἕν καὶ φωνὴ μία 
πᾶσιν. καὶ τοῦτο ἤρξαντο ποιῆσαι, xal νῦν οὐκ ἐχλείψει ἐξ αὖ-- 
τῶν πάντα ὅσα ἂν ἐπιϑῶνται ποιεῖν. δεῦτε καὶ καταβάντες 
συγχέωμεν ἐχεῖ αὐτῶν γλῶσσαν, ἵνα μὴ ἀκούσωσιν ἕκαστος τὴν 10 

D φωνὴν tot πλησίον αὐτοῦ. καὶ διέσπειρεν αὐτοὺς κύριος ὃ ϑεὸς 
ἐχεῖϑεν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς, καὶ ἐπαύσαντο οἰκοδομοῦντες τὴν 
πόλιν xal τὸν πύργον. διὰ τοῦτο ἐχλήϑη τὸ ὄνομα αὐτῆς σύγ--: 
χυσις, ὅτι ἐκεῖ συνέχεεν κύριος τὰ χείλη πάσης τῆς γῆς, κἀκεῖϑεν 
διέσπειρεν αὐτοὺς κύριος ὃ ϑεὸς ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς. 15 


Ἐπεὶ οὖν τούτων ἐμνημονεύίσαμεν, διὰ τὴν προκειμένην χρο- 
voygagíav δέον ἐπιμνημονεῦσαι παχυμερῶς τὰ κατ᾽ αὐτοὺς ἔχ 


R 56 1t τῶν διδασκαλιῶν ᾿Ἐπιφανίου τοῦ Κύπρου καὶ ἐξ ἑτέρων τινῶν. 


*Y , 
xai τίνες ἦσαν καὶ κατὰ ποίους τόπους μερισϑέντες οἴχησαν λέγει 


εἰς τὸν Ayxuouròv αὐτοῦ ix τῆς Γενέσεως. 20 
2. καὶ ἡ ἄσφαλτος PV. Correxi ex Genesi. δ. κατέβη] ov σω- 
prn συγκατέβη κύριος ὁ ϑεὸς margo PV, 10. τὰς γλώσσας 

- . 15. προσώπον τῆς γῆς P. 16. ὀρϑογραφίαν P. 19. ᾧ- 
κησαν P ex correctione Hoeschelii in m. R. 20. ᾿ἀγκυρωτὸν 
CXIV. seq. p. 116. ed. Petav. ibid. Γενέσεως] X. 


cemus lateres, et coquamüs 608 igni. Et factus est illis later in lapidem, 
et bitumen fuit illis lutum. ΕἸ dixerunt: Venite, aedificemus nobis civi- 
tatem et turrim, cujus erit caput usque ad coclum: et faciamus nobis no- 
men, antequam dispergamur in universa terra. Et descendit. Dominus 
Deus, ut videret civitatem, et turrim, quam aedificarunt filii hominum. 
Et dizit Dominus Deus: Ecce genus unum , et labium unum omnibus: et 
coeperunt hoc facere, et nunc non deficient ab eis omnia, quaecunque ag- 
gressi sunt facere. — Venite εἰ descendentes confundamus ibi linguas ipso- 
rum, ut non audiant unusquisque vocem prorimi sui. ΕἾ dispersit Domi- 
nus Deus ipsos super faciem terrae, et cessaverunt aedificantes civitatem 
et turrim, Propter hoc vocatum est nomen ejus Confusio: quia ibi confu- 
dit Dominus labia universae terrae, et inde dispersit eos Dominus Deus 
super faciem universac tcrrae. : 


Quia ergo horum a nobis facta est mentio, res postulat, uti E 
pter susceptum operis argumentum, de iisdem ex Epiphanio Cypri Epi- 
Scopo, et aliquot aliis summatim agamus, Qui vero ii fuerint, et — 

artes a se lvbo divisi incoluerint, exponit in Ancorato suo idem 
Epiphanius ex Genesi, 


PASCHALE 45 


"áqs9: τρέτῳ υἱῷ τοῦ Νῶε γίνονται παῖδες xai παίδων παῖδες P 96 
a — -“" € — — — 2— * 
id. καὶ τῷ Χὰμ δευτέρῳ υἱῷ τοῦ Νῶε καὶ αὐτῷ γίνονται παῖ-- 
δὲς χαὶ παίδων παῖδες λα΄. καὶ τῷ Σὴμ πρώτῳ υἱῷ τοῦ Νῶε 
γίνονταε παῖδες καὶ παίδων παῖδες xD. καὶ ταῦτα εἰπὼν μνη- 
δμονεύει, Πέμπτη τοίνυν γενεὰ μετὰ τὸν καταχλυσμόν, τουτέ- 
στιν ánó τοῦ ᾿Πρφαξὰδ ἕως τοῦ (Φαλέγ, πληϑυνόντων ἄρτι 
τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τῶν τριῶν υἱῶν τοῦ Νῶε κατὰ διαδοχὴν 
παίδων, xal τούτων παῖδες γεγόνασιν οβ΄ τὸν ἀριϑμὸν ἐν κόσμῳ 
; / : 
ἀρχηγέται xal κεφαλαιωταί. ἐπεχτεινόμενοι δὲ xal πρόσω βαί- 
ἴόνοντες τοῦ “ουβὰρ ὕρους καὶ δρίων τῆς ᾿Ἰρμενίας, τουτέστιν B 
Moapàr 156€ χώρας, γίνονται ἐν πεδίῳ “Σενναάρ, ἔνϑα nov ἐπε- 
Mzavro. ἐκεῖσε πιρῶτον 7; κατοίκησις γίνεται μετὰ τὸν κατακλυ- 
σμὸν τῶν ἀνθρώπων" κἀκεῖ φυτεύσας ἀμπελῶνα Νῶε 0 προφή- 
της οἰκήτωρ γίνεται τοῦ τύπου. κεῖται δὲ αὕτη ἡ Σενναὰρ νυνὶ 
15i» τῇ Περσῶν χώρα, ἦν δὲ πάλαι ᾿Ισσυρίων. ἐχεῖσε τοίνυν 
ovróvácayrtg καὶ συμβούλιον ποιησάμενοι μετ᾽ ἀλλήλων πύργον 
χαὶ πόλιν οἰκοδομῆσαι, κτίζουσι τὴν πυργοποιέαν xai οἰχοδομοῦ-- 
* — 2 3 € A , -- - 
σι τὴν Βαϑυλῶνα. καὶ οὔκ ηὐδόκησεν ὃ ϑεὸς ἐπὶ τῷ ἔργῳ τῆς 
αὐτῶν ἀνομίας. διεσκέδασε γὰρ αὐτῶν τὰς γλώσσας καὶ ἀπὸ 
30 μιᾶς γχώσσης εἰς off διένειμεν κατὰ τὸν ἀριϑμὸν τῶν τότε ἀν- 
ὁρῶν εὑρεθέντων " ὅϑεν καὶ μέροπες αὐτοὶ κέχληνται διὰ τὴν με- Ὁ 


1. "àgsr V. 4. ταῦτα] εἶτα P. 8. xol τούτων uncis inclu- 
dit P, ad quod nihil notatur ex V. 10. 4ov[jdg-. ὁρίων] 4ov- 
fag καὶ rfe i V. 11. Σεναὰρ P. — ibid. ἐπεξελέξαντο P. 19. 
πρῶτον ἡ) πρῶτον P. 14. ΣεναὰῪρ ῬΥ. ἀ[ἐ6. συνευά- 
σαντες V, συνδοιάσαντες Ducangius. 19. γλώσσας Epiphanius, 
γνώμας PV. 


Japhet tertio INoe filio nascuntur filii , et filiorum filii xir. Ἐπ Cham 
secundo filio Noe nascuntur filii, et filiorum filii xxxr. Et Sem primoge- 
mio Noe nascuntur filii, et füiorum filii xxrir. Quibus dictis, sic.pro- 
pup ont m quinta post diluvium actate (hoc est ab Arphaxad usque 
ad Phaleg) cum a tribus Noe filiis propagari genus hominum coepisset, 
continuata sobolís successione, duo ac septuaginta numero velut principes 
uc stirpis capita prodierunt. li cum longius processissent, et a monte Lu- 
bar, 4rmeniaeque finibus, hoc est regione Ararat, ulteriora peragrassent, 
in « Senaar delati sunt, quem locum. sibi ipsi delegerunt. Atque 
hic primum homines habitarunt post diluvium, ibique plantato vineto, 
Noe Propheta isto in loco sedem fixit. Caeterum Senaar hodie in Per- 
sarum regione jacet, quam olim Assyrii tenuerant. Igitur cum in eo loco 
compactum fecissent , habito invicem consilio, de Turri urbeque illic ez- 
trueuda, turrim εἰ Babylonem ertruunt. Sed de insana illa molitione 
Deo displicuit. Ideoque dissipatis illorum consiliis, ez una lingua septua- 
ginta fecit, pro hominum numero, qui illo tempore reperti sunt: 


48 CHRONICON 


μερισμένην φωνήν. καὶ ταῦτα "Enwpávioc περὶ τῆς πυργοποιίας 
καὶ περὶ τῶν off γλωσσῶν, 0 καὶ μέχρι νῦν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις. 
ὡς ἀγνοούμενον ἐπιζητεῖται. δέον δὲ μνημονεῦσαι καὶ ποῦ xa- 
τοίκησαν ἕκαστος αὐτῶν μετὰ τὴν μέρισιν καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν ἔϑνη. 


Τῷ μὲν "Iáqt9 τρίτῳ υἱῷ τοῦ Νῶε κατακληροῦται ἀπὸ Mz-5 
δίας ἕως Γαδαρινῶν καὶ ἀπὸ Ῥινοκορούρων τὰ πρὸς βοῤῥᾶν, 
R 58 οἵτινες ἐπὶ τὸ τῆς Εὐρώπης κλῖμα νενευκότες τῷ τῆς Σχυϑίας μέ- 
ρει τοῖς ἑαυτῶν ἔϑεσι προσεκρίϑησαν. 
D Vol Ἰάφεϑ' τρίτου υἱοῦ Νῶε φυλαὶ ὅμοῦ ιδ΄. 
V 23 Γάμερ, ἔξ οὗ Κελταῖοι. 10 
ΠΠ]αγώγ, ἐξ ov ᾿ἠκυρτανοί, τινὲς ix τοῦ Παγὼγ τοὺς 
Γόϑους λέγουσι καὶ τοὺς Σαρμάτας καὶ τοὺς Σχύ- 
Jug γεγενῆσϑοαι. 
Maóct, ἔξ οὗ Βρετανοί. 


Ἰωδά, 0E ob Σπανοὶ οἵ καὶ Τυράννιοι. 15 
Ἔλισά, ἐξ οὗ ἸΠαῦροι. 

Θοβῶ, ἐξ ov Maxovaxol. 

Mocóy, ἔξ οὗ ΓΕετοῦλοι. 

Θηράς, ἐξ οὗ Ἄφροι. 


5. ᾿Ιάφες V. | ibid. κατακληροῦται, om. V. 6. 'Ρινοκούρων R, 
ἹΡινοκουρούρων P. 7. ἐπὶ τὸ] ἐπὶ P. 8. προσεκρέϑησαν m. R, 
προεχρίϑησαν PV. Conf. ad p. 49. B 9. ὁμοῦ om. V. 15. oi 
om. V, 17. Maxovexoi] Sic et p. 32. B. Verum nomen est 
Hacuates. Vid. Wesseliag. ad Antonin. p. 2. 


unde et Meropes a vocis divisione sunt nuncupati. Atque haec Epipha- 
nius de 'Turris aedificatione, et Lxxi. linguis: quod quidem ad haec 
usque tempora velut ignoratum ab hominibus quaeritur. Operae vero 
pretium est modo exponere, ubi horum singuli habitarint post divisio- 
nem, quaeque ex iis ortae sint nationes, 


Japhet igitur tertio. Noe filio obvenit, quidquid a Media usque ad 
Gadarinos pertinet, et a Rhinocururis quidquid Aquilonem spectat: 
quam quidem in Kuropa regionem, quidam versus Scythiae partes pro- 
gressi, sibi in sedem delegeront. 


Filii vero Japhet tertii Noe filii, xrv. fuere, ex quibus totidem or- 
tae tribus. 


Gemer , ex quo Celtae. 

Magog, ex quo Aquitani. Quidam aiunt ex Magog. ortos 
Gotthos, ut et Sarmatas et Scythas. 

Madai, ex quo Britanni. 

Jova, ex quo Hispani qui et TTyrannii. 

Elisa, ex quo Mauri. 

"Thobel, ex quo Macuaci. 

Mosoch, ex quo Getuli. 

'Theras, ex quo Afri. 


PASCHAL E. 47 


““σχανάϑ, ἐξ οὗ Πίάζικες. 

Ῥιφάϑ,, ἐξ οὗ Ταράμαντες ἐξώτεροι. 
Θόργαρμα, ἐξ ov Βοράδες. 

ἝἭρκα, ἐξ οὗ Βελτίονες. 

Θαρσεῖς, ἐξ ov Ταράμιφτες ἐσώτεροι. 
“Ῥόδεοι, ἐξ οὗ Ῥωμαῖοι οἱ καὶ “1ατῖνοι. 


σι 


Ἔστεν δὲ καὶ τὰ τῆς Ἑλλάδος ἔϑνη πάντα ἐξ αὐτῶν τῶν με- 
τῳχηκότων ὥστερον ἐκεῖσε, οἷον Σαϊτῶν, of κατῴκησαν τὴν 
παρ᾽ Ἕλλησεν τιμωμένην πόλιν τὴν χαλουμένην ᾿4ϑήνας, ἔτι δὲ 

10xai zàg Θήβας, ὅτι Σιδονίων εἰσὶν ἄποικοι, ἐκ Κάδμου τοῦ 
Myrzvopog. καὶ oi Καρχηδόνιοι δὲ Τυρηννίων εἰσὶν ἄποιχοι καὶ 
οἵτενες ἄλλοε εἷς τὴν “Ἑλλάδα μετῴχησαν. 

Eioiv δὲ τὰ τοῦ Ἰάφεϑ ἔϑνη ἀπὸ Πηδίας ἕως τοῦ ἑσπερίου 
χατεσπαρμεένα ᾽Ωκεανοῦ βλέποντα τὰ πρὸς βοῤῥᾶν οὕτως " 

15 Ἥηδοι, Ἕλληνες, ᾿λβανοί, Οὐεννοί, ἁἹρμένιοι, Ζαυνεῖς, Κορ- 
ζηνοί, Ἵππεκοί, Παφλαγόνες, Ἴβηρες οἱ καὶ Τυράννιοι, Χάλυ- 
Bic, Κελταῖοι, Σαυρομάται, Γάλλοι, Ταύριοι, Βάσαντες, TA- 
λεριοί, Οὐακκαῖοι, “Ἵἴγυρες, Ἰάπυγες, Γαγηνοί, “ατῖνοι οἵ 
xai Ῥωμαῖοε, ᾿“Ἵμαζονεῖς, “4Πιγυστανοί, ΖΙενναγηνοί, ᾿Ακύτινοι, 

90 ἤϊαριανδυνοί, ΑΚυρτιανοί, ΠΙοσσύνοικοι, Κόννιοι, Μϊαιῶται, 


. Mozevat P. 2. ' PvgaO0 P. 8. Θοσμαγώρ P. 7. ἐξ αὐ- 
—— τὰ ἐξ αὐτῶν P. 10. ὅτε ἐκ Σ. ἴω 11. “Καλχηδό- 
νιο RV, ᾿Καρχηδόνιοε m.R. 183. “Μηδείας PV. 14. ra πρὸιρ] Im- 
mo zgóc. 16. Χάλυκες PV. 18. Ovaxxao( V. 19. “μαξωνεῖς 
P. ibid. .4ngynoravoi PV, — ibid. 4mvvaynvol P. 


anath, ex quo Mazices. 
—— ex “ὧν Taramantes exteriores. 
'*Phosspagar, ex quo Borades. 
Herca, ex quo Veltiones. "m 
'Tharsis, ex quo Taramantes citeriores. 
Rhodii, ex quo Romani, seu Latini. ! . 
Sunt autem et Graeciae nationes omnes ex his conflatae , lis eo 
postmodum migyrantibus : cujusmodi sunt Saitarum, qui celeberrimam apud 
Graecos urbem» Athenas incoluerunt; praeterea Thebas, cum Sidonio- 
rum sint coloni, ex Cadmo Agenoris filio prognati. Sed et Carthagi- 
nenses "yremmüiorum suni coloni, ac caeteri qui in Graeciam commi- 
τὸ Japhet ortae, a Media ad Hesperium usque Ocea- 


π᾿ ee Aquilonem spectant, sunt istae: Medi, Graeci, 


num, dispersae A : — 

— enni, Armenii, Dauni Corzeni, Hippici, Paphlagones, ]beri, 
-: et remit Chalyces, Celtaei, Sauromatae, Galli, Taurii, Basan- 
* lilyrii Waccaei, Ligures, Japyges, Gageni, Latini, qui et Ro- 
mani , Amaxomes, Legestami, Denmageni, Acytini, M eni, Cyrtiani, 


P 27 


B 


R 60 


C 


R 62 


P 28 


48 CHRONICON 


Καλαβροί, Θρᾷκες, Γάλλοι oi καὶ Κελτίβηρες, Maxedóvec, 'TÀ- 
λυρικοί, Ἰστροί, “υσιτάνιοι, ᾿Εῤῥεοί, Βρεττανοί, Κῶλοι. 


Οἱ δὲ ἐπιστάμενοι αὐτῶν γράμματά εἶσιν οὗτοι" Kaznádo- 
κες, Ἴβηρες οἱ καὶ Τυράννιοι, Τ᾿ αβαρινοί, «“Τατῖνοι, olg χρῶν- 
ται οἱ Ῥωμαῖοι, Σαρμάται, Σπανοί, Σκύϑες, Ἕλληνες, Bao-5 
σταρνοί, Mio, ᾿ρμένιοι. 

Ἔστιν δὲ κατὰ μῆκος τὰ ὅρια αὐτῶν ἀπὸ ἤϊηδίας ἕως Γαδεί- 
ρων βλέποντα πρὸς βοῤῥᾶν, εὖρος δὲ ἀπὸ Ποταμίδος ποταμοῦ 
ἕως Ἰ] αστουσίας τῆς xa9^ ἥλιον, αἱ δὲ χῶραι αὐτῶν εἶσι κατὰ 
τὰς φυλὰς αὐτῶν αὗται" 7 “υχνῖτις, Mydía, ᾿δριακή, ἀφ᾽ 10 
ἧς 10 ᾿Ἰδριακὸν πέλαγος, ᾿Ἵλβανία, Γαλλία, ᾿μαζονίς, Ἰταλία, 
!Aoutvía μικρά τε καὶ μεγάλη, Θουσχηνή, Καππαδοχία, Avoi- 
τανία, Παφλαγονία, Πϊεσσαλία, Γαλατία, Κελτίς, Κολχίς, 
Σπανογαλλία, Ἰνδική, Ἰβηρία, 1yata, Σπανία 5 μεγάλη, Bo- 
σπορηνή, Mou, “4 έῤῥις, Σαρματίς, Ταυριαννίς, Βασταρ- 15 
νίς, Σχυϑία, Θρῴκη, Maxtdovía, Ζελματία, Κολχίς, Θεττα- 
λές, «οκρίς, Βοιωτία, «Αἰτωλία, ᾿Αττική, zyata, Πελοπόννη- 
doc, ᾿Αχαρνία, Ἠπειρῶτις, Ἰλλυρίς. 


᾿Ἐνταῦϑα καταλήγει τὰ ὅρια τοῦ Ἰάφεϑ' ἕως Βριττανιχῶν νή- 
σων πάντα τὰ πρὸς βοῤῥᾶν βλέποντα. εἰσὶν δὲ αὐτοῖς καὶ νῆσοι 30 


ΕΣ 


1. Κεντίβηρες V. 2. Βερττανοί PV. 5. Bactagwwol P. 7. 
xard μῆκος om. V. ibid. Γαδηρῶν RV, Γαδηρηνῶν P. 11. 
᾿ἀδριακή ] Aógiafy R. 11. '4üguarixóv P. 13. Koizíg] 
Koiyoíi V. 14. Βοσπορινοί PV. 17. Βοιωτία καὶ Βοιωτίς P. 
ibid. Artixij] ᾿Εττική V. 


Mossinoeci, Connii, Maeotae, Calabri, 'l'hraces, Galli, qui εἰ Celtiberi, 
Macedones, Illyrici, Istri, Lusitani, Érrei, Britanni, i 

Qui vero suas norunt literas, hi sunt: Cappadoces, Iberi qui et 
Tyrannii, 'Tabarini, Latini, quibus utuntur Romani, Sarmatae, Hispani, 
Scythae, Graeci, Bastarini, Medi, Armenii. 

Sunt autem horum fines secundum longitudinem, a Media usque ad 
Gaderenos Aquilonem spectantes: latitudo vero a Potamide fluvio ad 
Mastusiam quae orientem spectat. Regiones porro illorum secundum 
tribus sunt istae: Lychnites, Media, Adriace, a qua mare Adriaticum, 
Albania, Gallia, Amazonis, Italia, Armenia major et minor, Thuscene, 
Cappadocia, Lusitania, Paphlagonia, Messalia, Galatia, Celtis, Col- 
chis, Hispanogallia, India, Iberia, Achaia, Hispania magna, Bosporini, 
Maeotis, Derris, Sarmatia, Taurianna, Bastarnia, Scythia, "Thracia, 
Macedonia, Delmatia, Colchis, 'Thessalia, Locris, Boeotia, Aetolia, At- 
tica, Achaia, Peloponnesus, Acarnania, Epirus, Illyris. 

Hic finis est limitum seu regionum Japhet usque ad Britannicas in- 
sulas, quae omnes ad Aquilonem vergunt. Sed et eorum sunt insulae 


PASCHAL E. 49 


αὗται" Σικελία, Εὔβοια, Ῥόδος, Χίος, “έσβος, Κύϑηρα, Z- 
χυνϑος, Κεφαληνία, Ἰϑάχη, Κόρσυρα καὶ αἱ Κυκλάδες καὶ μέ- 
ρος τῆς σίας τὸ καλούμενον Ἰωνία. ποταμὸς δέ ἐστιν αὐτοῖς 
Τίγρις, 6 διορίζων Πηδίαν καὶ Βαβυλωνίαν. ταῦτά ἐστιν τὰ 
ὅρια τοῦ Ἰάφεϑ τοῦ τρέτου υἱοῦ τοῦ Νῶε. 

Χὰμ δὲ τῷ δευτέρῳ υἱῷ τοῦ Νῶε ἀπὸ Ῥινοκορούρων ἕως 
Γαδαρηνῶν “ἴγυπτος καὶ πάντα τὰ πρὸς νότον ὑπέπεσαν, πά- 
vv δοχοῦντα καυματινὰ ὑπάρχειν. 

Υἱοὶ Χὰμ τοῦ δευτέρου υἱοῦ Νῶε φυλαὶ Aa. 

10 Χούς, ἐῈ ov «Αἰϑίοπες. 

Meagat(u, ἐξ οὗ «ἰγύπτιοι. | 

Οὗτος Meopati ὃ «Αϊγύπτιος μετέπειτα ἐπὶ τὰ ἀνατολικὰ 
μέρη οἰχήσας οἰκήτωρ γίνεται Βάχτρων, τὴν ἐσωτέραν Περσίδος 
λέγει Ἄσοα τῶν μεγάλων Ἰνδῶν. 

1. Ἐντεῦθεν τὰ κατὰ τὴν γῆν παράνομα διανενέμηται. ἐφευ- 
ῥετὴς γὰρ οὗτος ἐγένετο κακῆς ᾿διαχονίας, ἀστρολογίας καὶ 
μαγείας, ὃν καὶ Ζωροάστρην οἱ Ἕλληνες ἐκάλεσαν. τοῦτον ἤνί- 
ξατο Πέτρος εἰπὼν ὅτι μετὰ τὸν κατακλυσμὸν πάλιν οἱ ἄνϑρω- 
ποι ἀσιβεῖν ἤρξαντο. 

10 - fDovO, 4E οὗ Τρωγλοῦδῦται. 

! Χαναάν, ἐξ οὗ "qot xai Φοίνικες. 
erre, TRU τὰς Pt τὺτι ἀμ, 
"à pis κακῆς P. 17. μαγίας PV. 18. Πέτρος ] Supra 
P. , 


itae: Sicilia, Euboea, Rhodus, Chius, Lesbus, Cyphera, Zacynthus, 
Cephalenia, lthaca, Corura, et Cyclades, et pes Asiae, dicta Ionia. 
Eorum est etiam fluvius Tigris, qui Mediam a Babylonia distinguit. Hi 
κοῦ fines Japhet, tertii Noe filii. : 

Cham autem secundo Noe filio, a Rhinocururis ad Gadarenos usque, 
Aegyptus, et omnia Austrum spectantia, quae aestu fervere omnino pu- 


unt. 
Ex Cham secundo Noe filio prognatae tribus xxxi. 
Chus, ex quo Aethiopes. 
τον. Mesraim, ex quo Aegypti. m. 
-Hic est Mesraim Aegyptius, qui postmodum versus Orientis plagas 
habitavit, Bactra deinde coluit, et citeriorem Persidem Asoa majoris 


disciplinae repertor fuit Astrologiae scilicet ac magiae: quem et Graeci 
ary, Hunc Petrus designavit, cum ait, Post dilu- 
sium homines impie agrere coeperunt. 
Phud, ex quo Troglodytae. 
(Chanaan, ex quo Afri et Phoenices. 
Chronicon Paschale vol. l. 4 


Hinc * terrarum orbem invasit impietas. Hic enim pravae 


V 94 


R 64 


- nt toca — — 


60 CHRONICON 


Υἱοὶ Χοὺς τοῦ. Αἰϑίοπος τοῦ γενομένου ἐκ τοῦ Χάμ, δευτέ- 
ρου υἱοῦ τοῦ Νῶε, 
Σαβά, Ho Ἰταβηνοί. 
Εὐειλάτ, ἐξ οὗ Ἰχϑυοφάγοι. 
Σαβαϑά, ἐξ οὗ Ἔλλανοί, 5 
"Péua, ἐξ οὗ Αἰγύπτιοι, 
καὶ Σαβακαϑά, ἘΞ οὗ Αἰϑίοπες «Αίβυες. 
Υἱοὶ Ῥέγμα υἱοῦ Χοὺς τοῦ υἱοῦ Χάμ. 
Σαβά, ἐξ οὗ Π]ῆΠαρμαρίδες. 
“αδάν, ἐξ οὗ Κάροι, 10 
D καὶ Νεβρὼδ ὃ κυνηγὸς xal γίγας, ὃ «Αἰϑίοψ, ἐξ οὗ Mvoof. 
Acyti γὰρ ἡ γραφή; »»καὶ Χοὺς ἐγέννησε τὸν Νεβριὸδδ τὸν κυνη- 
γὸν καὶ γίγαντα «Αἰϑίοπα. οὗτός ἐστιν Νεβρὼδ ὃ γίγας καὶ xvriy- 
γὸς ἐναντίον κυρίου.““ τούτῳ τῷ Νεβριὼὸδ τὴν βασιλείαν Βαβυλῶ- 
voc μετὰ τὸν κατακλυσμὸν 5 ϑεία γραφὴ ἀνατίϑησι. φησὶ γὰρ 15 
ἡ γραφή, ν»»ἀρχὴ τῆς βασιλείας αὐτοῦ Baftve v.*. λέγει δὲ περὶ 
τούτου Πέτρος ὃ ἀπόστολος εἷς τὰ Κλημώντια. πῶς ἦρξεν εἰς 
Βαβυλῶνα ἐν Alyénvo κληρωϑ εἰς" φησὶ γὰρ Πέτρος, ωοῦτος 0 
Νεβρὼδ μετοικήσας ἀπὸ «Αἰγύπτου tig ᾿Δσσυρίους, καὶ οἰκήσας 
εἷς Νίνον πόλιν, ἣν ἔκτισεν σσούρ, καὶ κτίσας τὴν πόλιν, ἥτις 90 
Ρ 90 ἦν Βαβυλῶνος, πρὸς τὸ ὄνομα τῆς πόλεως ἐχάλεσεν. αὐτὸν 
Νίνον τὸν Νεβρὼδ οἱ Moog προσηγόρευσαν. οὗτος διδάσχει 


7. καὶ Σ᾿. V, Σ. P. ἐξ οὗ P, οὗτοι RV. 12. ἡ γραφή] Ge- 
nes. X. 8. 9. 17. τὰ Αλημέντια 1 Conf. Recogait. IV. 29. p. 540. 


Filii Chus Aethiopis, ex Cham secundo Noe filio orti, hi sunt: 
Saba, ex quo [tabeni. 
Evilat, ex quo — 
Sabatha, ex quo Ellani, 
Rhegma, ex quo A ii. 
Sabacatha, ex quo Aethiopes Libyci. 
Filii Rhegma, filii Chus, filii Cham: 
Saba, ex quo Marmarides. 
Dadan, ex quo Cari, et 
Nembrod venator et gigas, Aethiops, ex quo Mysi, ait enim 
Scriptura: Et Chus genuit Nemrod venatorem et gigantem Aecthi 
Hic est Nembrod gigas et venator coram Domino. Huic Nem re- 
gnum Babylonis post diluvium adscribit sacra Scriptura. Ait enim Scri- 
tura: Principium regni ejus Babylon. Narrat porro Petrus Apostolus in 
Clementinis ut flle in Babylone regnaverit, cum in Aegypto sortem 
suam accepisset: ait enim Petrus: Hic Nembrod cum ex e, ad 45- 
eyrios demigrasset , urbemque Ninum , quam /ssur condiderat , itasset, 
aedificata urbe, quae erat Babylonis, er eo civitati nomen imposuit. 
Ipsum vero Nembrod Ninum Assyrii appellarunt. Hic Ascyrios ignem 


PASCHALE. 51 


᾿Δσσυρίους σέβειν τὸ πῦρ. ἔνϑεν xal πρῶτον αὐτὸν βασιλέα με-- 
τὰ τὸν χαταχλυσμὸν ἐποίησαν οἱ ᾿Ἱσσύριοι τοῦτον, ὃν μετωνόμα- 
σαν Νίνον. ““ ταῦτα Πέτρος περὶ τούτου. 
«Αἰγυπτίων πατριαὶ σὺν ἹΠεσραεὶμ τῷ πατρὶ αὐτῶν ὀχτώ. 
$Myu γὰρ οἵτως" , xoà ἸΠεσραεὶμ. ἐγέννησε τοὺς “«ουδιείμ.““ 
τ “ουδιείμ, 2E οὗ “υδοί. 
«Αϊνεμετιείμ, ἐξ οὗ Πάμφυλοι. 


"afi, 2E οὗ Alhuec. ἢ 66 
Νεεφϑαλιείμ, ἐξ οὗ Φρύγες. 
10 Πατρωσονεείμ, ἐξ οὗ Κρῆτες. pg 


Χασλωνιείμ, ἐξ οἵ «““ὑκιοι. 

Φυλιστεείμε, ἐξ οὗ ἸΠαριανδυνοί. 

“Χαφϑοριείμ, ἐξ οὗ Κίλικες. 

Χαναναίων δέ εἶσι πατριαὶ σὺν “Χαναὰν τῷ πατρὶ αὐτῶν ιβ΄. 

ϑλέγει γάρ, ,, Χαναὰν ἐγέννησε τὸν Σιδῶνα πρωτότοκον.“ “ 

Σιδῶνα, ἐξ οὗ Τυσοί. v 95 

Χετταῖον, ἐξ οὗ “άρδανοι. 

Ἰεβουσαῖον, ἐξ οὗ ᾿ἸΙεβουσαῖοι. 

᾿μοῤῥαῖον, ἐξ οὗ Γερμανοί. 
Q9 Λό6ῃ΄᾽αγχεργεσαῖον, ἐξ ov Σαρμάται. 

E$aiov, ἐξ οὗ Παννώνιοι. 


5. λέγει} Genes. X. 18. 10. Koíraig PV, Κρῆτες m. R. 19. 
“νοΐ PV. 13. Καφϑ'. P sola. 15. λέγει) Gen. X. 


15. 19. Ἄἄμμορ. V. 


adorare docuit: unde primus ab iis post diluvium Hex creatus, ac mu- 
talo nomine Ninus cst appellatus. i 
Aegyptiorum gentes cum Mesraim horum parente sunt octo: slc 
*wüm Scriptura: Et Mesra?m genuit. Ludiim. à; 
Ludim, ex quo Lydi. ; 
Aenemetiin, ex quo Pamphjyli. 
Labiim, ex quo Libyes. 
Nephthaliim, ex quo Phryges. 
Patrosoniim, ex quo Cretes. 
im, ex quo Lycii. 
Phylistiim , ex quo Mariandini. 
——  Caphthoriim , ex quo Cilices. . 
Ühananaeorum vero cum Chanaan eorum patre nationes sunt xi. 
Seiptura enim dicit : — genuit Sidonem primogenitum. 
Sidonem, ex quo a 


P 

* 5 
^ Amorrhaeum, ex quo Germani. 
* Evaeum , ex quo annon, 


52 CHRONICON 


C "Moovxatov, ἐξ ob Παίονες. 
"do:wvaiov, ἐξ οὗ Ztuáro. 
"4oádiov, ἐξ oU Ῥωμαῖοι oi καὶ Κιτιρῖοι. 
Σαμαραῖον, ἐξ ob «Τίγυρες. 
᾿4βαϑή, ἐξ οὗ ᾿μαϑούσιοι. . 5 
Οὗτοι κατέχουσιν ἀπὸ Alyinrov ἕως τοῦ γνοτιαίου ᾿Ωχεανοῦ. 
οἱ δὲ ἐπιστάμενοι αὐτῶν γράμματα Φοίνικες, “Αἰγύπτιοι, Πάμ- 
φυλοι, Φρύγες. 
Καὶ τὰ μὲν ὅρια τῶν υἱῶν τοῦ Χάμ εἶσιν ἀπὸ “Ῥινοχορούρων 
τῆς δριζούσης Συρίαν xal «ἴγυπτον καὶ “Αἰϑιοπέαν ἕως Γαδείρων 10 
Ὁ τὰ πρὸς νότον. τὰ δὲ ὀνόματα τῶν χωρῶν τοῦ Χάμ ἔστι ταῦ- 
τα «“Ἄϊγυπτος σὺν τοῖς περὶ αὐτὴν πᾶσιν, Αἰϑιοπία ἡ βλέπουσα 
κατὰ Ἰνδούς, καὶ ἑτέρα «ἰϑιοπία, ὅϑεν ἐκπορεύεται ὃ τῶν Al9i- 
πων ποταμὸς ὃ καλούμενος Νεῖλος ὃ καὶ Γήων, Θηβαΐς, Ar 
Bí ἡ παρεχτείνουσα μέχρι Κυρήνης, ἹΠαρμαρὶς καὶ τὰ περὶ αὖ- 15 
τὴν πάντα, Σύρτις ἔχουσα ἔϑνη τρία, Νασαμῶνας, Máxaz, 
Tavraualovc, «Διβύη ἑτέρα ἡ ἀπὸ «Δέπτεως παρεχτείνουσα μέ 
χρις Ἡρακλεωτιχκῶν στηλῶν κατέναντι Γαδείρων. 
R 68 Ἔχει δὲ καὶ ἐν τοῖς κατὰ βοῤῥᾶν μέρεσιν τὰς παραϑαλασ- 
P 90 οίας, Κιλικίαν, ““υγδονίαν, Καρίαν, Βιϑυνίαν, Παμφυλίαν, 30 


1, Παίωνες PV. 9, Δαλμάται P. 8. Post Kiriaio: ad- 


dit Ματῖνοε P. 7. Αἰγύπτιοι om. P. 9. xai om. P. 
ibid. Ῥινοκουρούρων P. 10. Γαδίρων P. 15. Κυρηνῆς 


Ducangius, Kogxvoívgc RV. 16. Νασσαμῶνας PV. — ibid. Ma- 
xovg P. Conf. Schurzfleisch. Notit. Bibl. Vinar. p. 62. 17. μέ- 
ze P. 18. Γαδύρω V, Γαδείων R, Γαδείνω P. 


Arucaeum, ex quo Paeones. 
Asennaeum, ex quo Dalmatae. 
Aradium, ex quo Romani, qui et Citiaei, Latini. 
Samaraeum, ex quo Ligures. 
Abathe, ex quo Amathusii. 
Hi quidem ab Aegypto usque ad australem Oceanum regiones ob- 
tinent. Qui vero literas suas norunt, sunt Phoenices, Pamphyli, Phryges. 
Fines filiorum Cham protenduntur a regione Rhinocururorum, quae 
—— et Aegyptum, et Aethiopiam usque ad Gades versus Austrum 
terminat. Nomina vero regionum Cham ea sunt: Aegyptus cum ad- 
jacentibus nationibus, Aethiopia, quae Indos spectat, et altera Aethio- 
i» ex qua oritur Aethiopum fluvius Nilus appellatus, qui et Geon, 
hebais, Libya quae ad Cyrenem protenditur, Marmaris cum r ioni- 
bus contiguis, Syrtis quae tribus constat populis, Nassamonibus , 
et 'Tautamaeis, Libya altera, quae a Lepti ad Herculis Columnas e re- 
gione Gadium porrigitur. 
Habet vero in pos ad Septentrionem pertinentibus maritimas 
regiones, Ciliciam, Lygdoniam, , Bithyniam, Pamphyliam, Phry- 


PASCHALE. .. 88 


Φρυγίαν, “Ἰυδίαν τὴν ἀρχαίαν, Πισιδίαν, Καμιλίαν, Τρῳάδα, 
Φρυγίαν, IMvolav, “υκίαν, ΑἸἱολίαν. 

Εἰσὶ δὲ αὐτοῖς xal νῆσοι ἐπίκοινοι αὗται" Κόρσυρα, Tav- 
ριαννίς, ᾿ἡστυπάλαια, Κῶος, «Ἰαμπαδοῦσα, Γαλάτη, Χίος, 
5K»ídocz, Γαῦδος, l'ógovva, “έσβος, Νίσυρος, Mery, Κρή- 
Tj, Τένεδος, ΤΗεγίστη, Κέρκινα, I αὐυλορήτη, Ἴμβρος, Κύ- 
προς, Ἰῆηνιξ, Θήρα, "lacoc, Σαρδανίς, Κάρπαϑος, Σάμος. 

"irai αἱ νῆσοι ἐπέίχοινοι μεταξὺ τοῦ Χὰμ xal τοῦ Ἰάφεϑ. 
τὰ χατὰ ϑάλασσαν γένονται ὃμοῖ νῆσοι κς΄. ! B 

10 — Ἔχει δὲ τὰ ὅρια τοῦ Χὰμ xol ἑτέρας νήσους, ᾿Σαρδανίαν, 
Κρήτην, Κύπρον. 

Ἔχει δὲ ποταμὸν Γηὼν τὸν xal παχυβάτορα καλούμενον 
Νεῖλον καὶ χρυσορόαν, κυκλοῦντα πᾶσαν γῆν Alyonrov καὶ Al- 
ϑιοπίας. δρίέζεει δὲ μεταξὺ τοῦ Χὰμ καὶ τοῦ Ἰάφεϑ' τὸ στόμα 

τῆς ἑσπερινῆς ϑαλάσσης. αὕτη τοῦ Χὰμ ἡ γενεαλογία, δευτέ- 
gov υἱοῦ τοῦ Nc. 

Εἶτα πάλιν "Eniqárioc, Τῷ δὲ Σὴμ πρώτῳ υἱῷ τοῦ Νῶε 
ὑπέπισιν ὃ χλῆρος ὃ ἀπὸ Περσίδος καὶ Βάκτρων ἕως Ἰνδικῆς. 
μῆχος τοῦ χλήρου ἕως “Ῥινοκορούρων. κεῖται δὲ αὕτη ἡ Ῥινοχο- 

Φορούρων ἀνὰ μέσον «Αἰγύπτου καὶ Παλαιστίνης τῆς ἀντικρὺ κειμέ- € 
νης τῆς ἐρυϑρᾶς θαλάσσης. 


.Καμηλίανν. — ib. ΤροάδαῬ. 2. Αἰωλίαν PV. 4. Χίος] Χῶς 
P. a i Γαῦσος P. ibid. l'ógexva P. 7. Ἴασσος PV. ibid. 
Καριαϑὸς PV. 9. xs'] xé V: quod conveniret fortasse, si praece- 
dentia mendis minus foedata essent. 15. αὐτὴ P. 19, 'P.woxov- 
ρούρων P bis, ἹΡενοχούρων R. ibid. Pwoxovgovoa R. 


pam, Lydiam veterem, Pisidiam, Camiliam, 'Troada, Phrygiam, My- 
sam, Lyciam, Aeoliam. : : 

Sunt et illis communes insulae hae: Corcyra, 'Taurianna, Astypa- 

laea, Cous, Lampadusa, CGalate, Chius, Cnidus, Gausus, Gorscya, 

Nisyrus, Melita, Creta, Tenedus, Megista, Cercina, Gaulorete, 

lmbros, Cyprus, Meninx, Thera, Jassus, Sardania, Cariathus, Samus. 

Hae sunt insulae Cham et Japhet communes, lnsulae maritimae si- 


- — — Regio Cham alias Insulas, Sardiniam, Cretam et 


deinde Epiphanius: Sem primo Noe filio sors obtigit a Per- 
side et Bactris ue "d Indiam. Sortis longitudo usque ad Khinocuru- 
urorum vero regio inter Aegyptum et Palaesti- 


— 
— — obversam sita est. 


54 CHRONICON 


Υἱοὶ Σὴμ τοῦ πρωτοτόχου υἱοῦ Νῶε, φυλαὶ xL. 
Anqdu, ἐξ οὗ οἱ ᾿Ἐλαμῖται. 
ἩἩσσούρ, ἐξ οὗ οἱ ᾿σσύριοι. 
Ἡρφαξάδ, ἔξ οὗ οἱ Χαλδαῖοι. 
“ούδ, ἐξ οὗ οἱ ἸΠαζῶνες καὶ Mijóo: καὶ Πέρσαι. 5 
Ἠράμ, ἔξ οὗ οἱ Ἔκταί, 
Εὐηλά, ἘῈ οὗ Γυμνοσοφισταί. 
Καϊνάμ, ἐξ οὗ "paff. 
υ Ἰωβάβ, ἐξ οὗ Φοίνικες. 
Ὥς, 2E οὗ Ἰαδιναῖοι. 10 
OSA, ἐξ ob oi «υδοί. 
l'a94o, ἐξ ov Γασφηνοί. 
Mocóy, ἐξ ob ᾿4λασσηνοί. 
᾿Ἡρφαξὰδ ἐγέννησε τὸν Καϊνάν. 
Καϊνάν, ἐξ οὗ οἱ Σαρμάται. 15 
Σαλά, ἐξ οὗ Σαλαϑιαῖοι. 
Ἕβερ, ἐξ οὗ "Afavot. - 
QáAey, ἐξ ob κατάγεται τὸ γένος Mfgaóg. προπά- 
τορος. 
Ἰεχτάν, ἐξ οὗ Αἰἰϑίοπες. 90 
P 31 Ἐλμωδάδ, ἐξ οὗ oi Ἰνδοί, 
4, ᾿ἀρφασάδ Υ εἰ14.}. 6. Αἰκταί V. 7. οἱ ΓΙΡ. 11. οὗ A4v- 


δοί] 4vdoí P. 19. ΓαρφηνοίῬ- 15. οἱ Σ.] E.P. 18. προπάτο- 
ρος] προπάτορ ᾿Αβραάμ margo V. — 21. οἱ om. P. 


59 


Filii Sem primogeniti Noe filii, ex quo ortae tribus xxvi, 
Aelam, ex quo Elamitae. 
Assur, ex quo Assyrii. 
Arphaxad, ex quo Chaldaei. 
Lud, ex quo Mazones, et Medi, et Persae. 
Aram, ex quo Ectae. 
Hevila, ex quo Gymnosophistae. 
Cainam, ex quo Arabes. 
Jobab, ex quo Phoenices. 
Hos, ex quo Madinaei. 
Hul, ex quo Lydi. 
Gather, ex quo Garpheni. 
Mosoch, ex quo Alasseni, 
Arphaxad Cainan genuit. 
Cainan, ex quo Sarmatae. 
Sala, ex quo Salathiaei. 
Eber, ex quo Albani. 
Phaleg, ex quo genus Abraham progenitoris ortum est. 
Jectan, ex quo Aethiopes. 
Elmodad, ex quo Indi, 


PASCHAL E. 55 


Σαλέφ, ἐξ οὗ Βακτριανοί. 
Σαρμώϑ', ἐξ οὗ Ἄραβες. 
Ἰαράχ, ἐξ οὗ Κάμπλιοι οἱ καὶ Χαναναῖοι. 
Ὀδόῤῥα, ἐξ οὗ ᾿Αῤῥιανοὶ καὶ Φερεζαῖοι. 
5 «Αἰζήλ, ἐξ οὗ Ὑρκανοὶ οἱ xal Εὐαῖοι. 
Δέκλα, ἐξ οὗ ΜΚεδρούσιοι οἱ xal Z4uogóato. 
᾿Αβιμεήλ, ἐξ οὗ Σκύϑαι οἱ καὶ Γεργεσαῖοι. 
Σαβαῦ, ἐξ οὗ Ἄραβες ἐσώτεροι. 
Οὐφείρ, ἐξ οὗ Ἡρμένιοι. 
i0 Οὗτοι πάντες υἱοὶ Σὴμ τοῦ πρωτοτόχου υἱοῦ Νῶε. πάν- 
των δὲ τῶν υἱῶν τοῦ Σὴμ ἡ κατοικία ἐστὶν ἀπὸ Βάχτρων ἕως 
Ῥινοχορούρων τῆς δριζούσης Συρίαν καὶ “Ἄ[ἔἴγυπτον καὶ τὴν ἐρυ- 
ϑρὰν ϑάλασσαν ἀπὸ στόματος τοῦ κατὰ ᾿Αρσενοΐτην τῆς ᾿Ινδικῆς. 
Ταῦτα δέ εἶσεν τὰ ἐξ αὐτοῦ γενόμενα ἔϑνη " α' Ἕβραῖοι oi 
15 χαὶ Ἰουδαῖοι, β' ἸΠέρσαι, y ᾿4σσύριοι δεύτεροι, Ó' AiAvuaton εἴ 
Χαλδαῖοι, ς΄ ᾿“ραμοσσυνοί, U "Agafltc οἱ δεύτεροι, η΄ ἸΠῆδοι, 
ϑ' Ὑρχανοί, “ Ἰ]ακαρδοί, ια΄ Κοσσαῖοι, ιβ' Σκύϑαι, ιγ΄ Σα- 
λαϑιαῖοι, ιδ΄ Γυμνοσοφισταί, εε' Παίονες, ις΄ ἸΙνδοὶ πρῶτοι, d 
Πάρϑοι, ιη Ἄραβες ἀρχαῖοι, ιϑ' Καρμήλιοι, κ' Βακτριανοί, 
30 χα' “ῤῥιανοί, xfi Ἰνδοὶ δεύτεροι, xy Γερμανοί, κὸ΄ ἹΕεδρούσιοι, 
xí Γασφηνοί, κς΄ ἝἬ ρμαῖοι. 


9. Οὐφεῖον, 'Oqsío P. 19. 'ῬΡινοχουρούρωνΡ hic et infra. 14. oi 
om, V. "18- IlaíovsgP. 90. Ksgüovow P. — 21. Γαρφηνοί P. 


Aegyptum et Syria r 
extanti disterminat tenditur. 
Hae — ex illo — 1. Hebraei, qui et Judaei, m. Per- 


R 72 


58 CHRONICON 


Οἱ δὲ ἐπιστάμενοι αὐτῶν γράμματα Ἕβραϊοι οἱ xal Ἰουδαῖοι, 
Πέρσαι, Μῆδοι, Χαλδαῖοι, Ἰνδοί, Ἀσσύριοι. 

Ἔστι δὲ ἡ κατοιχία τῶν υἱῶν Σὴμ παρεχτείνουσα κατὰ μῆ- 

D xoc μὲν ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς ἕως Ῥινοχορούρων, πλάτος δὲ ἀπὸ Περ- 
σίδος καὶ Βάκτρων ἕως τῆς «Αἰϑιοπίας καὶ τῆς Κιλιχίας. 5 

Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν χωρῶν τῶν υἱῶν τοῦ Σήμ, πρωτοτόχου 
υἱοῦ Νῶε, ἐστὶν ταῦτα " α' Περσίς, β΄ Βαχτριανή, γ' Yoxavía, 
δ΄ Βαβυλωνία, εἰ Κορδυαία, c'"4oovola, ζ΄ ἸΠεσοποταμία, η΄ 
Ἰνδική, [c Ἐλυμαΐς, U ᾿Αραβία ἡ ἀρχαία] 9' ᾿Αραβία ἡ εὐδαί- 
μων, εἴ κοίλη Συρία, α΄ Κομμαγηνή, ιβ΄ Φοινίκη Συρία ἡ ἔξω- 10 
τέρα. 

Τὰ δὲ ἔϑνη ἃ διέσπειρε κύριος ὃ ϑεὸς ἐπὶ τῆς γῆς μετὰ τὸν 
καταχλυσμὸν ἐν ταῖς ἡμέραις (ΦΦαλὲγ xal "exrüv τοῦ ἀδελφοῦ 
αὐτοῦ ἐν τῇ πυργοποιίᾳ, ὅτε συνεχύϑησαν αἱ γλῶσσαι αὐτῶν, 

P 32 ἐστὶν ταῦτα " α' Ἕβραῖοι οἱ καὶ Ἰουδαῖοι, f' ᾿Ασσύριοι, y' Χαλ- 15 
δαῖοι, δ' Π]ῆδοι, & Πέρσαι, d Ἄραβες πρῶτοι καὶ "pais 

V 97 δεύτεροι, C DMadivato:, η΄ Madivaio: δεύτεροι, 9' Ταϊανοί, 4 

R 74 ᾿λαμοσυνοί, ια' Σαρακηνοί, ιβ' Máyo, ιγ΄ Κάσπιοι, ιδ΄ 24Afa- 
vol, ιε΄ Ἰνδοὶ πρῶτοι, "Ivdol δεύτεροι, «ς΄ «Αἰϑίοπες πρῶτοι, Al- 
ϑίοπες δεύτεροι, ιζ' «Αϊγύπτιοι καὶ Θηβαῖοι, ιη΄ Alputc πρῶ- 20 
τοι, «Δίβυες δεύτεροι, εϑ' Xerraiou, κ' Χαναναῖοι, κα' Φὲε- 


5. Βάκτρου RV. Correxit Ducangius. 8. Κορδυλία P. 595. Ἰ»- 
δική] addit V ς΄ ᾿Ελυμαεῖς, ξ΄ ᾿ραβία ἡ ἀρχαία. 10. Φοινικία 
P. ibid. ἡ ἐξωτέρα V, ἑτέρα P. 15. οἱ καὶ ᾿Ιουδαῖοι om. P. 
16. "4gafieg alterum om. P. 17, Ταϊνοί V. — 21. καὶ Λίβυες P. 


Qui suas vero norunt literas, Hebraei, qui et Judaei, Persae, Me- 
di, Chaldaei, Indi, Assyrii. 

Porro filioram Sem habitatio secundum longitudinem quidem ab In- 
dia usque ad Rhinocururos: secundum vero latitudinem a Perside et Ba- 
ctris usque ad Aethiopiam et Ciliciam porrigitur. 

Regionum autem filiorum Sem primogeniti Noe filii nomina sunt 
haec: 1, Persis, im. Bactriane, rmi. Hyrcania, iv. Babylonia, v. Cordy- 
lia, vi. Assyria, vit. Mesopotamia, vir. India, zx. Arabia felix, x. Coe- 
lesyria, xi. Commagene, xu. Phoenicia, altera Syria. 

Populi vero quos Dominus Deus super terram post diluvium disper- 
sit in diebus Phaleg et Jectan fratris ipsius in turris aedificatione, cum 
confusae sunt eorum linguae, hi sunt, 1. Hebraei, iL Assyrii, ni. 
Chaldaei, iv. Medi, v. Persae, vi. Arabes primi et secundi, viri. Ma- 
dinaei, vir. Madinaei secundi, ix. 'Taiani, x. Alamosyni, xi. Saraceni, 
xi. Magi, xir. Caspii, xiv. Albani, xv. Indi primi, Indi secundi, xvi. 
Aethiopes primi, Aethiopes secundi, xvii, Aegyptii et Thebani, xvii. 
Libyes primi, et Libyes secundi, xix. Chettael, xx. Chananaei, xxi. 


PASCHALE. 51 


ρεζαῖοι, κβ΄ Εὐαῖοι, xy' ᾿ΑΑμοῤῥαῖοι, x0' Γεργεσαῖοι, xt Ἰεβουσαῖοι, 
xz' Ἰδουμαῖοι, κζ΄ Σαρμάται, κη΄ Φοίνικες, x9' Σύροι, λ' Κίλικες, 
la Καππάδοκες, λβ΄ “Ἰρμένιοι, λγ' Ἴβηρες, λδ΄’ Βεβρανοί, Ac 
Σκύϑες, λς' Κόλχοι, AL' Σάννιοι, λη΄ Βοσποριανοέ, λϑ' 44oia- 
$vol, i Ἴσαυροε, μα’ «“υκάονες, μβ' Πισίδαι, uy Γαλάται, 
uÀ' Παφλαγόνες, με’ Φρύγες, uc! Ἕλληνες οἱ καὶ ᾿χαιοί, ut 
Θετταλοί, μη Πακεδόνες, μϑ' Θρᾷκες, »' IMvaol, να’ Βέσσοι, 
νβ΄ Δάρδανοι, νγ΄ Σαρμάται, νδ΄ Γερμανοί, νε΄ Παννώνιοι oi 
καὶ Παίονες, wc! ΝΝώρικοι, νζ΄ Δελμάται, νη’ Ῥωμαῖοι οἱ καὶ 
10 Κίτιοι, »9^ “Μίγυρες, E' Γάλλοι oi καὶ Κελταῖοι, ξα΄ ““κυρτανοί, 
Ej Βρεττανοί, £y! Σπανοὶ οἱ καὶ Τυράννιοι, ξδ΄ ἸΠαῦροι, ξε΄ 
ἹΜαχουαχοί, Ec' Γετοῦλοι, EC goi, Eg ἸΠάζικες πρῶτοι, Má- 
ζιχες δεύτεροι, EO" Ταράμαντες ἐξώτεροι, o' Βοράδες οἱ xal 
Máxootc, οα' Κελτίονες οἱ καὶ Σποράδες, of' Ναυσϑοὶ οἱ καὶ 
15 Ναβῶται ἕως τῆς «ϊϑιοπίας ἐκτείνουσιν. 


Ταῦτά ἔστιν τὰ ἔϑνη ἃ διέσπειρεν κύριος ὃ ϑεὸς ἐπὶ προσ- 
uxov τῆς γῆς κατὰ τὰς ἰδίας γλώσσας αὐτῶν of. 


Ἀναγκαῖον καὶ τὰς ἀποικίας τῶν ἐϑνῶν καὶ Τὰς προσηγορίας 
αὐτῶν δηλῶσαι καὶ τὰ κλίματα ἀγνώστων ἐϑνῶν πῶς οἰχοῦσι 


1. Γεργεσέοι V. — ibid. ᾿Ιεβουσσαῖοι V. 3. Σαρμάται] Σαρμαῖοι 

V. 4. Σκύϑαε P. 5. Avx&ovsg PV. 6. Παμφλαγῶνες P. 

ibid. ἀρχαῖοι V. 9. Παίωνες PV. 10. Κίτιοε V, Tio P. 11. 

Βρικαννοί P. 183. Γαράμαντερ P. 14 Maxagsg V. 17. τὰς 
; τῆς P. 


Pherezaei, xxii. Evaei, xxi. Amorrhaei, xxiv. Gergesaei, xxv. Jebu- 
fadi, xxvi, I[dumaei, xxvit. Sarmatae, xxvi. Phoenices, xxix. Syri, 
xx. Cilices, xxxi. Cappadoces, xxxi. Armenii, xxxi Iberes, xxxiv. 
Bebrani, xxxv. Scythae, xxxvi Colchi, xxxvii. Sannii, xxxvi. Bospo- 
rani, xxxix. Asiani, xL. lsauri, xir. Lycaones, xLir Pisidae, xui, 
Galatae, xiv. Paphlagones, xrv. Phryges, xrvi. Graeci, qui et Achaei, 
xwviL Thessali, xrvii. Macedones, iL. Thraces, Lr. Mysi, Lr. Bessi, 
tm. Dardani rrr. Sarmatae, Liv. Germani, Lv. Pannonii, qui εἰ Paeo- 
nes, Lvt Norici, rvir. De!lmatae, Lvim. Romani , qui Citiaei , Lix, Li- 
e$, Lx. Galli, qui et Celtaei, rxr. Aquitani, Lxir. Britanni, LXI. 
ani, qui Tirannii, nxiv. Mauri, Lxv. Macuaci, Lxvr. Getuli,, rxvir. 
Afn, xvii. Mazices primi, Mazices secundi, Lxrx. Garamantes exterio- 
res, Lxx. Borades, qui et Macores, rxxi. Celtiones » qui et Sporades, 
uxxn, Nausthi, qui et Nabotae, et usque ad Aethiopiam porriguntur. 
Hae sunt gentes quas dispersit Dominus Deus super faciem terrae, 
secundum vxxrt. proprias eorum linguas. 
Operae pretium videtur etiam exponere gentium colonias, earumque 
omina, ac ignotorum populorum, quomodo habitent, quique plus 


C 


D 


58 CHRONICON 


xal τίς πλεῖον τίνος. ἄρξομαι δὲ διαγράφειν ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς 
καὶ μέχρι δύσεως πῶς οἰχοῦσι κατὰ τάξιν. 
Περσῶν καὶ ᾿ήδων ἄποικοι γεγόνασι Πάρϑοι καὶ τὰ πέριξ 
ἔϑνη τῆς Εἰρήνης ἕως τῆς κοίλης Συρίας. 
oáflv ἄποικοι γεγόνασιν Ἄραβες οἵ Εὐδαίμονες" τούτῳ 5 
γὰρ τῷ ὀνόματι προσαγορεύεται “ραβία Εὐδαίμων. 
R76 Χαλδαίων ἄποικοι γεγόνασιν οἱ IMeconoraputroa. 
ἹΜαδιηναίων ἄποικοι γεγόνασι oí Κηνδοκολπῖται καὶ οἱ Τρω-- 
γλοδῦται καὶ oi Ἰχϑυοφάγοι. 
Ρ 88 Ἑλλήνων ἔϑνη καὶ προσηγορίαι εἰ, a' Ἴωνες, 8 ““ρκάδες, γ' 10 
Βοιωτοί, δ' «Ἰϊολεῖς, εἰ “άκωνες. — 
Τούτων δὲ ἄποικοι γεγόνασι αἱ Ποντικοί, β' Βιϑυνοί, γ' 
Τρῶες, δ' ᾿Ἡσιανοί, εἰ Κᾶρες, c! “ύκχιοι, & Πάμφυλοι, η΄ Kv- 
ρηναῖοι. 
Καὶ νῆσοι δὲ πλεῖσται, ἐξ ὧν αἱ καλούμεναι Κυκλάδες τα',15 
a νδρος, β' Τῆνος, y Tío, δ΄ Νάξος, εἰ Κέως, c' Κοῦρος, 
L' 4]ῆλος, cq Σίφνος, 9' Ῥήναια, ἐ Κύρνος, iw ἸΠαραϑών, 
ὁμοῦ εα'. 
Εἰσὶ δὲ καὶ ἕτεραι νῆσοι μείζονες ιβ΄, αἵτινες καὶ πόλεις 
B ἔχουσι πλείστας, ai καλούμεναι Σποράδες, ἐν αἷς ἀπῳκίσϑησαν 20 


1. πλεῖον] Fort. πλησίον. ἐδ. γράφειν P. 4, Εἰρήρηε] Κυρήνης m. R. 
8. Μαδινέων P. — ibid. Κηναιδοκολπεῖται V. . 4loisig PV. 
18. '48iavol P. 16. Τ νος PV. ibid. Kaíog PV. 17. Ῥή- 
ναια] Νηραία PV. Verum est "Prova. ibid. Maga80»] Ma- 
ραϑοῦσσα,, ut videtur. 20. πλείστας m. RV, πλεῖσται P. 


terras nec Scribere porro aggrediar ab Oriente, usque ad Oeci- 
ἄρας οἰ et ut quique habitent, ordine servato. 
Persarum et Medorum coloni sunt Parthi, et populi qui cirea Cy- 
renem circumjacent usque ad Coelesyriam. 
Arabum coloni sunt Arabes Felices: hoc enim nomine Arabia Felix 
nuncupatur. 
Chaldaeorum extitere Mesopotamitae. 
" Madineorum coloni fuere Cendocolpitae, et Troglodytae et Ichthyo- 
phagi. 
Graecorum populi et nomina v. 1. Iones, rn. Arcades, rr. Boeoti, 
1v. Aeoli, v. Lacones. 
Horum coloni fuere, r. Pontici, n. Bithyni, nr. Troes, iv. Adiani, 
v. Cares, vi, Lycii, vir. Panphyli, vin. et ei. 
Sunt et insulae — ex quibus eae, quae vocantur Cyclades 
Xi. 1. Andros, n. Tinos, m. Tio, m. Naxus, v. Cea, vi, Curos, vn. 
Delus, vm. Bephnus , ix. Nerea, x. Cyrnus, xr. Marathon. 
Sunt et aliae majores insulae xi, quae plures civitates habent, Spo- 
rades appellatae, in quibus habitant Graecorum coloni, Sunt autem hae, 


PASCHALE. | 59 


Ἕλληνες. εἰσὶ δὲ abro αἱ Εὔβοια, β' Κρήτη, y Σικελία, δ’ 
ἈΑύπρος, &' Koc, c' Σάμος, ζ΄ Ῥόδος, η Χίος, 9' Θάσος, ἐἶ 
“ἠῆμνος; εα' 2diofoc, ιβ' Σαμοθϑράκη. 
Eicl δὲ ἀπὸ τῶν Βοιωτῶν Εὔβοια, ὥσπερ ἀπὸ τῶν Ἰώνων V 98 
5Ἰωνίδες πόλεις «c' ὀνομασταί" εἰσὶ δὲ αὗται" α' Κλαζομεναί, β' 
πιτυλήνη, γ΄ Φώκχαια, δ' Πριήνη, ἐ Ἐρυϑραί, cz' Σάμος, ζ᾽ 
Τίως, η Xíoc, 9' Κολοφών, ἐ Ἔφεσος, ια' Σμύρνα, ιβ' ΠΕ 
ρινϑὸς, ey' ἸΧαλκηδών, ιδ' Βυζάντιον, « Πόντος, «c Ἄμισσος. 
Ῥωμαίων τῶν καὶ Κιτιαίων ἤτοι ““ατίνων κεχλημένων ἔϑνη C 
τοχαὶ ἀποικέαε εἰσὶ τέσσαρες, o' Τοῦσκοι, β' ᾿1βηλλήσιοι, γ' Κά- 
λαβροι, δ' “ουκανοί. 
"Aqpay ἔϑνη καὶ ἀποικίαι εἰσὶ πέντε, o! Νεβδηνοί, β' Κνῆ- 
ϑοι, γ᾽ ΝΝουμεέδες, δ’ ΝΝασαμῶνες, & Zool. 
Eici δὲ αὐτοῖς καὶ νῆσοι πέντε, αἵτινες πόλεις ἔχουσιν. εἰσὶ 
ι5δὲ αὗται- α' ΣΣΕαρδανία, f Κόρσικα, γ' Γῆρβα 7) νῦν καλουμέ- 
γη Πήνιγγα, Ó' Κέρκινα, & Γάλατοι. 
Παύρων ἔϑνη καὶ ἀποικίαι εἰσὶν τρεῖς, a' ἸΠωσουδαμοί, β' 
Τησπιτανοί, y' Σαρίνσης. 
Σπανῶν τῶν καὶ Τυρινίων, καλουμένων δὲ Ταῤῥακονη- 


8. Λίμνος PV. — 5. Ἰωνήδες V, Ἰωνία P. ἰδ. is πὶ ἈΡΥ͂, δέκα. 
6. ΠριΐνηρΡν. 9. Κητηαίων ΡΥ. 10. ᾿4βηλλήσιοιν᾽,, ᾿Αμηλλήσιοι 
R, ᾿ἡπηλλήσεοι P. ib. Κώλαβροι RV. 1. Λουκιανοί PV. 412. 
'Ay' ὧν erasog V, "4g" ὧν R. 16. M. α PV. 17. Mocov- 
λαμοί P. 18. Τησπιτανοί] Τηγξήτανο P. ibid. Σαρίνσης ] 
Σαρίνεοε P. 19. καὶ om. P. ib. Ταρακον. V, Παρακον. R. 


. Euboea, m, Creta, mn. Sicilia, 1v. Cyprus, v. Cous, vi. Samus, vn. 
Rhodus, vir. Chius, 1x. Thasus, x. Lemnus, xi. Lesbus, xi. Sa- 
mothrace. - 

Sunt etiam Boeotorum (coloniae) Euboea, quemadmodum et Ionum 
lonia. Civitates celebriores xvi. hae sunt: 1. Clazomenae, n. Mitylene, 
ur. Phocaea, rv. Priene, v. Erythrae, vi. Samus, vr. Teos, vm. Chius, 
ix. Colophon, x. Ephesus, xr. Smyrna, xi Perinthus, xim. Chalcedon, 
xiv. Byzantium , xv. Pontus, xvi. Amissus. 

Romanorum vero et Ceteaeorum, seu eorum qui Latini appellantur, 

puli et coloniae sunt rv. 1. Tusci, m. Apulienses, rr. Calabri, rv. 


Afrorum populi et coloniae sunt v. 1, Nebdeni, m. Cnethi, mr. Nu- 


mides . Nasamones , v. Saei. 
Sunt — 115 insulae v. quae urbes habent: eae autem sunt, 1. Sar- 
dinia, τι. Corsica, 11. Gerba, quae hodie Meninx appellatur, rv. Cer- 
lati. 
gi Pobre gentes et coloniae mr. sunt, 1. Mosulami, m. Tigsitani, 
rinei. 
* "Hispanorum 'Tyriniorum , qui 'Tarraconnenses appellantur, populi et 


Ρ 84 


60 CHRONICON 


σίων, ἔϑνη xal ἀποικίαι εἰσὶν εἰ, αἱ “υσιτανοί, β΄ Βαιτικοί, y 
Αὐτρίγονοι, δ' Βάσκονες, εἰ Καλλαϊχοὶ οἱ καλούμενοι ἥστορες. 


Γάλλων δὲ τῶν καὶ Ναρβουσίων καλουμένων ἔϑνη καὶ ἀποι- 
κίαι εἰσὶν δ΄, a' “ουγδουνοί, & Βελικοί, γ΄ Σικανοί, 9' "Edvol. 


Γερμανῶν ἔϑνη καὶ ἀποικίαι εἰσὶν &, αἱ MagxóuaÀo, β' 5 
Βαρδουλοί, γ' Κουαδροί, 9' Βεριδοί, εἰ Ἑρμοελοί. 

Σαρματῶν ἔϑνη καὶ ἀποικίαι εἰσὶ δύο, α΄ Ἁμαξόβιοι, β' 
Γραικοσαρμάται. 

Δέον γνῶναι καὶ τὰ κλίματα τῶν ἀγνώστων ἐϑνῶν καὶ τὰ 
ὀνομαστὰ ὄρη καὶ τοὺς ἐπισήμους ποταμούς. ἄρξομαι διαγρά- 10 
qu» περὶ τῶν ἐϑνῶν ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς καὶ μέχρι δύσεως ὅπως 
οἰκοῦσιν. 

“Αδιαβηνοὶ καὶ Ταϊανοὶ πέραν οἰκοῦσι τῶν oda. 

᾿Αλαμοσσυνοὶ ἐσώτεροί εἶσιν τῶν “ράβων. 

Σακκηνοὶ πέραν τῶν Ταϊανῶν. 15 

᾿Αλβανοὶ πέραν τῶν Κασπιανῶν πυλῶν οἰκοῦσιν. 

ἹΜαδιανισταὶ οἱ μείζονες, oi πολεμηϑέντες ὑπὸ ἸΠωῦσέως, 
ἐντὸς τῆς ἐρυϑρᾶς ϑαλάσσης οἰκοῦσιν. 


'H μικρὰ δὲ ἸΠαδιὰμ πέραν ἐστὶν τῆς ἐρυϑρᾶς ϑαλάσσης, 


2. Βάσχονις V. — ib. Καλλιακοὶ RV. δ. ἔάσπορες RV. — 8. Γαλ- 
λων τ᾽ ἄλλων V, ἄλλων P. ib. καὶ Ναρβουσίων Ducangius, Κε- 
ναρβουσίων RV. 4. Ἐδνοί] ᾿Εδονοί Psola. 6. 'EguotoAoíV. 8. 
Γρεκοσ. PV. 9, καὶ τὰ] τὰ P. 10. διαγράφειν) δὲ γράφειν P, 
δὲ διαγράφειν m. R. 13. ᾿δαβηνοὶ V. ἐδ. Taivol V. 15. 
Ταϊανὼν) Ταηινῶν V. 17. Μαδιανιταὶ P sola. — 19. ΟΣ P. 


coloniae sunt v. 1. Lusitani, rz. Baetici, mr. Autrigoni, ιν. Vascones, 
v. Callaeci, qui vocantur Astures. : 

Aliorum vero Narbonensium appellatorum populi et coloniae sunt tv. 
t. Lugduni, τι. Velici, ru. Sicani, 1v. Hedui. 

Germanorum nationes et coloniae v. sunt, r. Marcomali, 11, Var- 
duli, m. Quadri, rv. Veridi, v. Hermoéli. 

Sarmatarum populi et coloniae sunt 1r. 1. Hamaxobii, rt. Graeco- 
sarmatae. 

Ignotarum etiam gentium praestat nosse regiones, celebresque mon- 
tes, et insignes fluvios. De populis porro scribere aggrediar, ducto ab 
Oriente usque ad Occidentem, prout Dabitant, initio. 

Adiabeni et Tajani ultra Arabes habitant. 

Alamossyni citeriores sunt Arabibus. 

Sacceni ultra 'T'aianos, 

Albani ultra Caspias portas habitant. 

P Madianitae majores, qui & Moyse devicti sunt, cis mare Erythraeum 
egunt. 


PAS'CHALE. 61 


t “τἰγύπτου, ὅπου ἐβασίλευσε Ῥαγουὴλ 0 πενθερὸς Moij- 
Πέραν τῶν Καππαδοκῶν εἷς τὰ δεξιὰ οἰχοῦσιν ᾿Τρμένιοι καὶ 
Ἴβηρες καὶ Brógavol καὶ Σχύϑες καὶ Κόλχοι καὶ Βοσποριανοί, 
5οἱ δὲ καλούμεενοι ΣΣάλλοι, oi καὶ Σανῖται κεχλημένοι, οἱ ἕως τοῦ 
Πόντου ἐχκτεένοντες, ὅπου ἐστὶν ἡ παρεμβολὴ "Awapog καὶ Σεβα- 
στόπολις καὶ ὃ Ἴσσου λιμὴν καὶ Φᾶσις ποταμός, ἕως τοῦ Τρα- R 80 
πεζοῦντος ἐκτεένει τὰ ἔϑνη ταῦτα. 
Ὄρη δέ εἷσεν ὀνομαστὰ if, α' «Τίβανος ἐν Συρίᾳ, β' Kav- C 
ἰοχάσιον ἂν ZExvO(ía, y Ταῦρος ἐν Κιλικίᾳ, δ' Ἄτλας ἐν τῇ «“ιβύῃ 
τῇ Ἰξωτέρᾳε, ε΄ ΠΠαρνασὸς ἐν Φωκίδι, ς΄ Κιϑαιρὼν ἐν Βοιωτίᾳ, 
ζ' Ἑλικὼν ἐν Τελμισσῷ, 7 Παρϑένιον ἐν τῇ Θράχῃ, 9' Νύσ- 
coc τὸ Zíve ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, i «υκαβηττὸς ἐν Χίῳ, ια' Πίννιον 
ἐν τῇ Ἰταλέᾳ, εβ΄ Ὄλυμπος ἐν Μακεδονίᾳ, 

15... “1}Ἵεδειγμεένων τῶν ὀνομαστῶν ὀρέων δέον καὶ τοὺς ἐπισήμους 
ποταμοὺς ἐξειπεῖν τοὺς ἀποχέοντας dg τὴν ϑάλασσαν. ποτα- V 39 
μοὶ γάρ εἶσεν ὄνομαστοὶ μ΄" αἱ Ἰνδὸς ὃ καὶ Φεισών, β' Νεῖλος ὃ 
καὶ Γήων, y' Τίγρις, δ' Εὐφράτης, εἰ Ἰορδάνης, ς΄ Κήφινσος, 
χ’ Τάναϊς, η΄ Ἰσμηνός, 8'᾽ Ἐρύμανθος, ἐ Ἅλυς, ια' ᾿σωπός, 

90:8΄ Θερμωδών, ιγ΄ Ἔρασινός, ιδ' Ῥεῖος, wu ᾿Αλφειός, ις' Βορυ-- D 
σϑένης, εζ΄ Ταῦρος, ιη΄ Εὐρώτας, (9' Μαίανδρος, x' Εἴσμος, 

7. Οἴσσουν PV. 11. ἐξωτέρᾳ V, δευτέρα P. 12. τῇ om. P. 
13. τὸ om. P. ἰδ. τῇ om.P. ἰδ. Λυκαβητὸς V, Λυχαβιτὸς P. 
15. δέον om. — ποταμοὺς interpolato ( δεῖ). 17. Φησῶν V. 


18. Ιορδάνης ib. Kígivcog PV. 19. Τανάης PV. 
"odd. PV. ibid. Βορυνθϑίνης RV. — 21. Míavógog PV. 


Minor vero Madiam ultra mare Erythraeum jacet, juxta Aegyptum, 


US Ὁ“ Moysis socer vit. . 

χα Cappadoces ad dextram habitant Armenii, et Iberes, et Ber- 
— et Colchi, et Bosporiani. Qui vero dicuntur Salli, 

i et Sanitae vocantur, ad Pontum usque protenduntur, ubi sunt Ca- 

et —— et Hoessi portus, Phasisque fluvius: us- 

zuntem gentes illae porriguntur. 
que ad Traperl s monies celebeiores. ς Libemes in Syria, m. Canea- 
sus in Scythia, II. 'Taurus in Cilicia, rv. Atlas in Libya secunda, v. 


Montibus celebrioribus enumeratis, recensendi sunt insignes fluvii 


vi. Cephissus, VI. Tanais, 


v SD sibenas, xviL Taurus, xvin. Eurotas, xix. Meander, xx. Her- 


62 CHRONICON 


xq ἼἌξιος, «β' Πύραμος, xy Boioc, κδ' "Efgoc, κε΄ Σαγάριος, 
xc' ᾿ἀχελῶος, κζ΄ Πηνειός, κη΄ Εὔηνος, x9' Σπερχειός, 1 Καῦ.- 
στρος, Àa Σιμόεις, λβ΄ Σκάμανδρος, Ày Στρυμών, λδ΄ Παρ- 
ϑένιος, À& Ἴστρος, Ad Βαῖτις, λζ΄ Ῥῆνος, Ag Ῥοδανός, A9' 


Ἠριδανός, μ' Θούβηρις ὃ νῦν καλούμενος Τίβερις. 5 
"Edo&é μοι καὶ τὰς ἐπισήμους πόλεις τῶν ἑπτὰ κλιμάτων ἐξεέι- 
πεῖν. 


Ρ 85 4. Κλίματος πρώτου «ιβύης τῆς lv τῇ «Αἰγύπτῳ, Νίγρης 
μητρόπολις «Αἰϑιοπίας τῆς ἐν τῇ αὐτῇ «Αἰγύπτῳ, αἱ Megón, β' 
Πτολεμαΐς, y' Ἀραβία, δ’ Mota. 10 

Β΄. Κλίματος δευτέρου «Αἰϊγόπτου 4Διόσπολις μεγάλη, Συή- 
vn, ““μμωνιακή, Ὥρασις μεγάλη. 

I'. Κλίματος τρίτου Ἰαυρ:τανίας "Onzidávsov , 24goutj, 
Καρχηδών, ᾿Αδράμυστος " Κυρήνης ρσινόη, Πτολεμαΐς, Ταύ- 

R 84 xeu, ᾿“πολλωνία, Κυρήνη" «Αἰγύπτου, Παρατόνιον, ᾿Αλεξάν- 15 
δρεια μεγάλη, Πηλούσιον, ἸΠέμφις, Πτολεμαῖς Ἕ ρμείου " Συ- 
ρίας Ἰουδαίας Καισάρεια, ᾿Ασχκαλών, Τιβεριάς, Νεάπολις, 

B Σεβαστή, Σκυϑόπομς, Ma: ᾿Δραβίας Πετραίας Πέτρα, 
Πήδαβα, Bóorga: Βαβυλῶνος Τερηδών. 


1. ἜξιοςΒ. — ibid. E$Qog P, Εὔρων V, ΕὔρονΒ. — 2. Πίννιος 
PV. ἰδ, Ejxvog PV. ἰδ. Σπέρχιος PV. 8. Σεύρμων RV. 
4. Βέττης PV. 5. ἸΙριδανὸς PV. 6. τὰς om.P, 9. αὐτῇ 
om. V. ἐδ. Μερωί ΡΥ. — 11. Συήνη] Σωίνη PV. 14. "pov- 
vóp P. ἰδ. Ταύχειρα] Ταυχηρά V, Ταυχιστά P. V. Wesseling. 
ad Antonin. p. 67. 17. ᾿ἡρκαλὼν R, '4oxaÀó» m. R. 19. Μεί- 
δαβα P. ibid. Τεριδών PV. 


mus, xxi. Axius, xxi. Pyramus, xxi, Danubius, xxiv. Hebrus, xxv. 

Sagarius, xxvr. Achelous, xxvrr Pinnius, xxvm. Eucnus, xxix. 

chius, xxx. Caystrus, xxxi. Simois, xxxi Scamander, xxxin. Strymon, 

xxxiv. Parthenius, xxxv. Ister, xxxvi. Bettis, xxxvi Rhenus, xxxvi. 

Rhodanus, xxxix. Eridanus, xL. Thuberis, qui nunc Tiberis appellatur. 
Operae pretium videtur praeterea inclytas urbes septem 

TT Md climatis Lib A to, Nigre Metropolis Aethiopiae, 
J. atis Libyae in Aegypto, Nigre i 

—* est in ipsa Aegypto. 1. Meroé, rr. Ptolemais, ck. Arabia, ΤΥ. 


a. 
II. Secundi climatis Aegypti, Diospolis magna, Soine, Ammoniace, 
Oasis magna. 


III. Climatis tertii Mauritaniae, Oppidaneum, Africa, Carthago 
Adramystus , Cyrene, Arsynoé, Ptolemais, "l'auchista, Appolonimy Cy- 
rine, pti, Paratonion, Alexandria magna, Pelusium, Memphis, 
lemais Hermii, Syriae Judaeae Caesarea, Ascalon, Tyberias, Neapoli$ 
Sebaste , — Aelia, Arahiae Petraeae, Petra, Midaba, Βοβίγα. 
Babylonis, Teridon. 


PASCHAL E. ^ .68 


Μ΄. Κλίματος τετάρτου Συρίας κοίλης, ᾿Αντιόχεια, "Apxa, 
Ἱεράπολις, Σελεύκεια, Ldnáuua, «ἴμισα, Σαμόσατα, Πάλ- 
μυρα, Ἄραβες, Ἡλιούπολις, Ζαμασκός, Ζεῦγμα. ᾿Αραβίας 
Mzsoonoraulag ΝΥίσιβι, Σελεύκεια. Βαβυλῶνος Βαβυλῶνα" Zo- 
δσυρίας Νίνος, Ἄρβηλα, Κτησιφών. ΣΣουσιανῆς Σοῦσα" Mn- 
δίας Ἐχβάτανα, Z4oocaxla. ! 

Ε΄. Κλίματος πέμπτου πόλεις ἐπίσημοι Ἰταλίας Νεάπολις, 
Ῥώμη, Ποτίολοε- “Σικελίας Μεσσήνη" Θράκης .fivog, Φι- 
λιππούπολις, ᾿Αδριανούπολις, Τραϊανούπολις, Ἄβδηρα, Προ- € 

ἰοχόνησος, Πείρινθος, Θάσος νῆσος, Σαμοθρῴκη νῆσος, Χε- 
ρόνησος, Κοῖλα, Ξξηστός: Μακεδονίας Ζυράχιον, Θεσσαλο-- 
γίχη, ᾿ἀμφίπολις, Ἡράκλεια, Ἔδεσα, Πέλλα, Φίλιπποι, Κα- 
σάνδρεια, “άρισσα, ᾿“πολλωνιάς, ᾿Αδριανούπολις" δΔίαλμα- 
τίας Ἐπίδαυρος. Ἑλλάδος Ἄργος" Βιϑυνίας Νικομήδεια, ᾿4πά- 

ἰδμέια, Ἰουλμιεούπολις, Νίκαια" ᾿Ασίας μεγάλης Κύζικος, ᾿Αλε- 
ξάγδρεια Τρῳάς, -déwwaxoc, Πέργαμος, Σμύρνα, Τένεδος, 
"Eie, ἄγκυρα, Σάρδη, Ἱεράπολις, ᾿“πάμεια, Κιβύρα, 14:- 
Tua»; νῆσος, “Χίος νῆσος" Γαλατίας Σινώπη, Πομπηιούπο- 
λις, Ἀντιόχεια, Πισιδία, ἄγκυρα, Γέρμια, Ταύνιον, Πισσι- D 

ϑογοῦντα, “ύστρα" Παμφυλίας Ὕπαιπα' Καππαδοκίας Κώ- 


9. 14. παμία PV. ἰδ. Σαμώσατα PV. — 4. Nie: PV. 5. 
Μηδείας PV. 8. Ποτίολοε om. P. ἐδ. Msoívg P. 9. Προι- 
xórncog P. 10. ΙΤήρινϑος V, Πέρινϑος P. ib. Θάσσος PV, 
Θάσσης R. 11. Κύλα PV. ib. Σειστός P, Σιστός V. — ib. zfvó- 
ó«z:o» P sola. 12. Πέλα P. 13. '4xoiovíag PV. 17. Κη- 
βύρα PV. 18. Γαλατείας PV. 19. Πισσηδία PV. 90. Ὕπε- 


IV. Quarti climatis, Coele-Syriae, Antiochia, Arca, Hierapolis, 
Seleucia, Apamia, Aemisa, Samosata, Palmyra, Arabes, Heliopolis, Da- 
mascus, . Arabiae Mesopotamiae, Nesibis, Seleucia. ylonis, 
Babylona. — Assyriae Ninus, Arbela, Ctesiphon. Susianae, Susa. Me- 
diae, Ecbatana, Arsacia. x : 

V. Quinti climatis urbes insigniores. Italiae, Neapolis, Roma. Si- 
dle, Messana. "Thraciae, Aenus, Philippopolis, Hadrianopolis, Tra- 

, Abdera, Proeconesus, Perinthus, 'l'hassus insula, Samothrace 
, Cherronesus, Cyla, Sestus. Macedoniae, Dyrrachium , 'Thessa- 
lonice, Amphipolis, Heraclea, Edessa, Pella, Philippi, Cassandria, La- 
rissa , oniae, Hadrianopolis. Dalmatiae, Epidaurus. Helladis, Ar- 
gos. Bithyniae, Nicomedia, Apamea, Juliopolis, Nicaea. Asiae m 
, Cizycus, Alexandria, 'Troas, Lampsacus, Pergamus, Smyrna, Te- 
nedus , i, An , Sardis, Hierapolis, Apamia , Cebyra, Mi lene 
insula, Chios insula. Galatiae, Sinope, Pompeiopolis, Antiochia, Pisi- 
dia, Ancyra, Germia, Taunium, Pessinus, Lystra. Pamphyliae Hype- 


64 CHRONICON 


μανα, zuácta, Καισάρεια, Mábaxa, Mojarivr, Elxówo», 
Νικόπολις, Νεοκαισάρεια, Σάταλα" '"doutviag μεγάλης Κολχίς. 
d. Κλίματος ἕχτου “Τογδοῦνος, 4αλματίας Σαλῶναι" Καπ- 
παδοχίας Τραπεζοῦντα " Ἰταλίας Ῥάβεννα, ᾿ἀχυληία" WMoluc 
τῆς κάτω Ὀδησσός, Δορόστολος" Θράκης ᾿4πολλωνιάς, ᾿Αγχία- 5 
R 84 Aoc, Βυζάντιον" Χερσονήσου Ἐλαιοῦς, Καλχηδών, Ἣ ράχλεια, 
"uaerga* ᾿Ασίας μιχρᾶς Τένεδος" Γαλατίας ᾿Αμισός. 
Z. Κλίματος ἑβδόμου τοῦ διὰ Βορυσϑένους "". 


Ρ 86 Περὶ ἀστρονομέας. 
"Ev τοῖς χρόνοις τῆς πυργοποιίας ἐκ τοῦ γένους τοῦ 24gqa- 10 
ξὰδ ἀνήρ τις ᾿Ινδὸς ἀνεφάνη σοφὸς ἀστρονόμος, ὀνόματι "dv- 
δουβάριος, ὃς καὶ συνεγράψατο πρῶτος ἸΙνδοῖς ἀστρονομίαν. 
Ἐγεννήϑη δὲ καὶ ἄλλος ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Σήμ, “Χοὺς ὀνό- 
ματι, ὃ ΑΑϊϑίοψ, ὅστις ἐγέννησεν τὸν Νεβρὼδ γίγαντα τὸν τὴν 
Βαβυλωνίαν χτίσαντα, ὃν λέγουσιν οἱ Πέρσαι ἀποϑεωϑέντα καὶ 15 
γενόμενον ἐν τοῖς ἄστροις τοῦ οὐρανοῦ, ὅντινα καλοῦσιν Δρίωνα. 
οὗτος ὃ Νεβρὼδ πρῶτός κατέδειξε τὸ κυνηγεῖν καὶ χορηγεῖ 
B πᾶσι ϑηρία εἷς βρῶσιν" καὶ ἐπρώτευε Περσῶν. ἢ 
Ἔχ δὲ τῆς αὐτῆς φυλῆς τοῦ Σὴμ τῆς κρατησάσης Συρίαν 


1. ᾿Δμασία, Ἀεσσάρεια PV. — 9. Κόλχης PV. 4. Ῥάβαινα PV. 
5.'OÀvecóg PV. ἰδ. ΖΔΙωρόστολος P. 6. 'Elfovg PV. 8. tov 
om. P. Post Βορυσθένους indicavi lacunam. 10. ᾿ἠρφαχσὰδ V, 
"Aopacdó R. 17. xai χορηγεῖν om. P. 


pa. KC — Comana, Amasia, Caesarea, Mezaca, Melitene , Ico- 
nium, Nicopolis, Neocaesarea, Satala. Armeniae majoris, Colchis. . 

VI. Sexti climatis, Lugdunum. Dalmatiae, Salonae. Cappadociae 
Trapezus. Italiae, Ravenna, Aquileia. Mysiae inferioris, Odyssus, Do- 
rostolus.  'lhraci.o;, Apollonias, Anchialus, Byzantium, Chersonesi, 
Kleus, Calchedo1, Heraclea, Amastra. Asiae minoris, Tenedus. Ga- 
latiae, Amisus. 

VII. Climatis septimi, per Borysthenem. 


De 4stronomia. 


lis temporibus, quibus Turris condebatur, quidam Indus extitit, ex 
stirpe Arphaxad, sapientiae laude, et Astronomiae cognitione clarus, no- 
mine Andubarius, qui primus apud Indos de Astronomica disciplina li- 
bros conscripsit. 

Natus est praeterea alius ex tribu Sem, Chus appellatus, genere 
Aethiops, ex quo progenitus Nembrod gigas, Babylonis conditor, quem 
aiunt Persae inter Deos fuisse relatum , ac inter coelestia astra conspici, 
huncque Orionem nuncupant. Hic Nembrod ferarum ad escam venatio- 
nem primus docuit, Persisque primus imperavit. : 

eadem tribu Sem, primogeniti Noe filii, in Syria ac Perside, 


PASCHALE. 65 


καὶ τὴν Περσίδα xai τὰ λοιπὰ μέρη τῆς ἀνατολῆς τοῦ πρώτου 
υἱοῦ τοῦ Νῶε ἐγεννήϑη καὶ ἀνεφάνη ἄνθρωπος γιγαντογενής, 
ὀνόματι Κρόνος, ἐπικληθεὶς ὑπὸ Aüuvov τοῦ ἰδίου πατρὸς εἷς 
τὴν ἐπωνυμίαν τοῦ τιλάνητος ἀστέρος. ἐγένετο δὲ δυνατὸς οὗτος, 
εὅστις πρῶτος κατέδειξε τὸ βασιλεύειν ἤτοι ἄρχειν καὶ κρατεῖν τῶν 
ἄλλων ἀνθρώπων" καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸς πρῶτος τῆς ᾿Ἰσσυρίας 
ἔτη πολλά, καὶ ὑπέταξε πᾶσαν τὴν γῆν Περσίδος ἀπὸ τῆς Mo- 
συρίων ἀρξάμενος. ἦν δὲ φόβον ἔχων πρὸς πάντας, ὡς πολέ- C 
μιος xal ἀναιρῶν πάντας" ὅστις εἶχε γυναῖκα τὴν Σεμέραμιν τὴν 
10 χαὶ Ρέαν καλουμένην παρὰ L4oovoloig διὰ τὸ καὶ αὐτὴν εἶναι 
ὑπερήφανον καὶ ἀλαζόνα. ἦν δὲ καὶ αὐτὴ ix τῆς φυλῆς τοῦ 
Σὴμ τοῦ υἱοῦ Νῶε. ἔσχεν δὲ υἱὸν ὃ Κρόνος ὀνόματι Πῖκον, 
ὅστις ἀπὸ τῶν γονέων ἐκλήϑη Ζεὺς εἷς ὄνομα καὶ αὐτὸς τοῦ πλα- 
νήτου ἀστέρος. ἔσχε δὲ καὶ ἄλλον υἱὸν ὃ αὐτὸς Κρόνος ὀνόμα- 
t5r: Νίνον " ἔσχε δὲ καὶ ϑυγατέρα ὀνόματι Ἥραν. ἔλαβεν δὲ γυ- 
ναῖχα Πῖκος ὃ καὶ Ζεὺς τὴν ἰδίαν αὑτοῦ ἀδελφὴν τὴν Ἥραν, ἣν καὶ 
Ζυγίην Νέμεσιν ἐκάλουν τινὲς εὐχαριστοῦντες αὐτῇ ὡς ἀγαθῇ 
χαὶ δίχαια πάντα ϑελούσῃ" ἐξ ἧς ἔσχεν υἱὸν Πῖκος ὃ καὶ Ζεύς, 
ὃν ὠνόμασε Βῆλον διὰ τὸ ὀξύτατον εἶναι τὸν παῖδα. ὃ δὲ τι 
ἐυπροπάτωρ Κρόνος ἐάσας τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν Πῖχον ἐν τῇ Acovolg 
xai τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα “Ῥέαν τὴν καὶ Σεμίραμιν μετὰ τοῦ Πίκου 


1. Anonymus ante Malalam p. 17. 14. ed. Bonn., μέχρι P, μέχριον. 
8. —— P sola, Οὐρανοῦ Anon. δ. κατεδείξατο β. P. 9. 
μιραμὴν PV plerumque. — 10. τὸ xal] xal τὸ P. — 11. ἀλαξῶνα PV. 
15. ϑυγατέφρα ] θυγατέραν PV. ἰδ. ἔλαβεν —"Hoav om. P. 18, 
Ilixogm. R, Νίνος PV. ἰδ. ὁ xol] xal ὁ P. 19. τὸ om. P. 21. 
xai alterum om. P. 


caeterisque regionibus ortum spectantibus regnante, ex gigantum prosa- 
pia procreatus vir floruit, — seu Saturnus appellatus, cui id no- 
minis ἃ Domno patre inditum de errantis astri nomenclatura. Hic porro 
cum esset admodum potens, regnandi ac imperandi , hominesque sibi 
alios subjiciendi artem primus edocuit: ipseque primus annos multos in 
Assyria regnavit, tota deinde Perside, initio ab Assyriis facto, imperio 
δὺο sübjecta, cum ab omnibus ut hostis et tyrannus terrori esset. Huic 
uxor fuit Semiramis, quam ob illius fastum et arrogantiam Rheam vo- 
cant Assyrii : ipsa perinde ex tribu Sem Noe filii oriunda. Saturno vero. 
flios fait Picus, qui a parentibus Jupiter nuncupatus est, de nomine 
pariter errantis astri. Habuit et alterum filium Saturnus, cui Ninus no- 
men fuit, et filiam, Junonem appellatam, quam Nemesin jugalem qua 
vecaront, quod bona esset, et quod justa omnia vellet. Ex ea filium 
habuit Pieus seu Jupiter, quem Belum nominavit, quod wey ταν oi 
praes vero avus, permissa Jovi seu Pico filio Assy- 
J et — — "filio Pico seu Jove uxore sua Rhea seu Semiramide, 


Chronicon Paschale vol. 1. 


66 CHRONICON 


R 86 τοῦ καὶ Ζιὸς υἱοῦ αὐτοῦ. καὶ λαβὼν πολλὴν βοήϑειαν ὄχλου 


P 37 


Υ 81: 


ἀνθρώπων γενναίων ἀπῆλϑεν ἐπὶ τὴν δύσιν ἀβασίλευτον οὖσαν, 
μὴ κρατουμένην ὑπό τινος βασιλεύοντος" καὶ ἐχράτησεν τῶν δυ-- 
τικῶν μερῶν, ἀφανὴς ἐκ τῆς Συρίας γενόμενος. καὶ ἔμεινεν 
κρατῶν καὶ βασιλεύων τῆς δύσεως πάσης ἐπὶ ἔτη πολλά, καὶ 5 
ἔσχεν ἐκεῖ γυναῖχα ὀνόματε (ΦΦιλύρων, ἐξ ἧς ἔσχεν ἄλλον υἱὸν ὀνό-- 
ματι ἄφραον, ᾧτινε ἔδωκε τὴν πρὸς «Τιβύην γῆν. καὶ ἐκράτει 
τῶν ἐχεῖ βασιλεύων ὃ Ἄφραος, ὅστις ἔνημε τὴν ᾿στυνόμην ix 
τῆς “Ἰακερίας νήσου, καὶ ἐγέννησεν ϑυγατέρα, ἣν ἐκάλεσεν 
᾿Ἀἀφροδίτην εἷς ὄνομα καὶ αὐτὴν τοῦ πλάνητος ἀστέρος τῆς οὐρα- 10 
νίας ᾿Αφροδίτης, φιλόσοφον γενομένην, ὅστις ἐγαμήϑη Αδώνιδι 
τῷ υἱῷ τοῦ Κινύρου, “4ϑηναίῳ, καὶ αὐτῷ φιλοσόφῳ, καὶ ἔμειναν 
ὁμοῦ φιλοσοφοῦντες σωφρόνως ἄχρι ϑανάτου. ἔσχεν δὲ ἐκ τῆς 
αὐτῆς Φιλύρας ὃ Κρόνος καὶ ἄλλον υἱὸν τὸν λεγόμενον ΧΧείρωνα, 
φιλόσοφον καὶ αὐτόν. μετὰ δὲ τὸ βασιλεῦσαι τὸν Πῖκον τὸν 15 
καὶ Δία τῆς ᾿Ασσυρίας ἔτη τριάκοντα ἐάσας καὶ αὐτὸς τὴν 
ἑαυτοῦ μητέρα καὶ τὴν Ἥραν τὴν ἑαυτοῦ ἀδελφὴν καὶ γυναῖχα, 
καὶ ποιήσας τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν Βῆλον βασιλέα τῆς ᾿σσυρίας, ἀπῆλ- 
Si» ἐπὶ τὴν δύσιν πρὸς τὸν ἑαυτοῦ πατέρα τὸν Κρόνον. ὃ δὲ 
Βῆλος ἐβασίλευσεν τῶν σσυρίων ἔτη δύο, καὶ τελευτᾷ, ὅντινα 90 
οἱ Πέρσαι ἀπεϑέωσαν. ὃ δὲ Κρόνος ἑωϑψακὼς τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν 
Ilixov τὸν καὶ Δία ἐλϑόντα πρὸς αὐτὸν ἐν τῇ δύσει, παρεχώρη-- 


4. ἀφανὴς ἐν τῇ Acovoía γενόμενος P. 6. Φηαύραν P. 
στυνόμην m, RP, "4orvépyv R, dp v, 11. donis] ἥτις m. R. 
18. ἐκ τῆς αὐτῆς ἐξ αὐτῆς vg P. 14. Φιαύρας V, Apis ἦκα Ρ. 


magnisque copiarum ac generosorum virorum comparatis auxiliis, in re- 
ones Occidentales, quae a nullo tum Rege obtinebantur, profectus has 
sibi asseruit, in reb a deinceps non visus: annisque compluribus uni- 
verso Occidenti imperavit. Uxorem duxit nomine Pheauram, ex 
lium alterum — Aphraum appellatum, cui terras versus Libyam 
das tradidit: ubi cum is imperaret, Astynomem ex Laceria insula 
oriundam sibi in — adscivit, ex eaque filiam genuit, quam de 
errantis caelestis astri Veneris nomine Venerem ipellavit , uae Philo- 
sophiae studia inprimis coluit. Illa autem Adonidi Atheniensi, Cinyrae 
filio, et ipsi Philosopho, nuptui tradita est, cum uterque in magna vitae 
modestia usque ad mortem Philosophiae operam una contulisset. Susce- 
ed Saturnus ex Pheaura filium m Chironem nuncupatum, et ipsom 
hilosophiae addietum. Picus vero seu Jupiter, cum Assyriorum regnum 
annis xxx. administrasset, relicta et ille matre sua, et Jumone sorore 
simul et uxore, filioque Belo Assyriae Rege constituto, ipse ad Satur- 
num parentem in Occidentem concessit, Belus ergo cum Assyriis bien- 
nio imperasset, obit, a Persis in Deorum coetum relatus. At Saturnus 
cum Picum seu Jovem ad se venientem in Occidentem comperisset, re- 


PASCHAL E. 67 


σεν αὐτῷ τὴν βασιλείαν τῆς δύσεως " ἦν yàg γεγηρακὼς xal τα- 
λαιπωρήσας ὃ αὐτὸς Κρόνος. καὶ ἐβασίλευσεν τῆς δύσεως, 
ἤγουν τῆς Ἰταλίας, Πῖκος ὃ xal Ζεὺς ὅλα ἔτη Ἐβ΄. τῆς δὲ 2o- 
συρίας μετὰ τὸν Βῆλον ἐβασίλευσεν Νίνος ὃ ἄλλος υἱὸς Κρόνου, 
sdoris xal τὴν ἑαυτοῦ μητέρα τὴν Σεμίραμιν ἔλαβεν γυναῖκα" "ἐξ 
οὗ Πέρσαις νόμος γαμεῖν τὰς ἑαυτῶν μητέρας καὶ τὰς ἀδελφάς, 
διὰ τὸ xal τὸν Πῖκον λαβεῖν τὴν ἑαυτοῦ ἀδελφὴν τὴν Ἥραν γυ- C 
γαῖχα, xa9à καὶ ὅ σοφώτατος Ὅμηρος ἐχτίϑεται, Ἥρην 
προσεῖπε κασιγνήτην ἄλοχόν τε. καὶ τελευτᾷ ὃ Κρόνος. ὃ δὲ 
10 Νύος ἐπικρατὴς γενόμενος τῆς 24oovolac κτίζει τὴν Νινευὴ nó- 
λιν σσυρίοις, καὶ βασιλεύει πρῶτος ἐν αὐτῇ, ἔχων τὴν Σεμί- 
pau τὴν καὶ Ῥέαν τὴν ἑαυτοῦ μητέρα καὶ γυναῖκα μεθ᾽ 
ἑαυτοῦ, ! 
Ἐξ αὐτοῦ οὖν τοῦ γένους ἐγεννήϑη καὶ ὃ Ζωρόαστρος ὃ à- R 88 
τἸόστρονόμος Περσῶν ὃ περιβόητος, ὅστις μέλλων τελευτᾶν ηὔχετο 
ὑπὸ πυρὸς ἀναλωῚθῆναε οὐρανίου, εἰπὼν τοῖς Πέρσαις ὅτι ἐὰν 
χαύσῃ μὲ τὸ πῦρ, ἔκ τῶν καιομένων μου ὀστέων ἐπάρατε καὶ 
φυλάξατε, xul οὐκ ἐκλείψει τὸ βασίλειον ἐχ τῆς ὑμῶν χώρας D 
ὅσον χρόνον φυλάττετε τὰ ἐμὰ ὀστέα. καὶ εὐξάμενος τὸν ᾿Ωρίω- 
10va ἀπὸ πυρὸς ἀερίου ἀνηλώϑη. καὶ ἐποίησαν οἱ Πέρσαι καϑὼς 
εἶπεν αὐτοῖς“ καὶ ἔχουσι φυλάττοντες τὸ λείψανον αὐτοῦ τεφρω- 
ϑὲν ἕως νῦν. 
8. καϑὰ] xarà PV. ib. "Ομηρος] ll. x v. 432. ov. 356. ἰδ. "Hu 


V,"Heav P. 12. Ῥαίαν PV. 14. Ζοροάστρης P. 15. ὁ om. P. 
17. καύσῃ] ἐκκαύσει P, κεκαύσει RV. — 18. λείψει P. ib. ἡμῶν 


χώρας V, χώρας ἡμῶν P. 


£19 Occidentis ultro ei cessit, cum senio ac aegritudine laboraret. Pi- 
cus igitur qui et Jupiter in Occidente seu in Italia regnavit annos totos 
1XIL Assyriae vero post Belum imperavit Ninus, Saturni alios filius, 
qui matrem suam Semiramidem in uxorem duxit: unde Persis ex lege 
indaltam , ut matres et sorores ducere in conjuges liceret, cum et Picus 
sororem Junonem snatrimonio sibi pariter copulasset: quemadmodum et 

issimus Homerus ait, Junonem sororem uroremque sic fando adortus 
t. Saturno extincto, Assyriae regno potitus Ninus, ac Ninive urbe 
exaedificata, im en primus Assyriis imperavit, una cum Semiramide seu 
Rhea matre, eademque et uxore, N 

Ex illius igitur genere natus est Zoroastres, celebris apud Persas 
Astronomus, qui morti proximus, precatus est, ut coelesti igne consu- 
meretur, Persas sic allocutus: Cum ignis me combusserit, ex combustis 
meis ossibus , cineres tollite ct servate: regnum enim a vestra regione mon 
auferetur , quamdiu servabitis ossa mea.  Invocato deinde Orione , aerio 
i consumptus est. Persae vero quod ille imperarat executi, illius re- 
raa in cineres redactas usque hodie servant. Ὁ ' 


68 


CHRONICON 


ἹΜετὰ δὲ Νίνον ἐβασίλευσεν ᾿“σσυρίων Θούῤῥας ὀνόματι, 


ὅντινα μετωνόμασεν ὃ τούτου πατὴρ Ζάμης ὃ τῆς Ῥίας ἀδελφὸς 
"dota εἰς ὄνομα τοῦ πλάνητος ἀστέρος. οὗτος ἐγένετο πικρὸς 
πολεμιστής, ὅστις ἐπολέμησεν ἐπὶ τὰ ἀρχτῷα μέρη, ἐπελϑὼν 
Ρ 88 καὶ Καυχάσῳ τινὶ καὶ αὐτῷ δυνατῷ ἀνθρώπῳ γιγαντογενεῖ καὶ 5 
πολεμικῷ, καταχϑέντι ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ ᾿Ιάφεϑ᾽ τοῦ υἱοῦ τοῦ 
Νῶε, καὶ πολεμήσας τὸν Καύκασον ἐφόνευσε καὶ παρέλαβε τὴν 
χώραν αὐτοῦ. καὶ ἐλϑὼν ἐν τῇ Θράκῃ ἐκεῖ τελευτήσας κεῖται" 
ὧτινι Ἄρεϊ ἀνέστησαν πρῶτον στήλην οἱ ᾿““σσύριοι καὶ ὡς ϑεὸν 
προσεχύνουν αὐτόν, καὶ ἕως τῆς νῦν καλοῦσι περσιστὶ τὸν Βαὰλῖο 
ϑεόν, ὃ ἔστι μεθερμηνευόμενον Ἄρης, πολέμων ϑεός. τούτου 
μνημονξύει ἣ προφητικὴ γραφὴ τοῦ Δανιὴλ καὶ τῶν τριῶν παί- 
δων ὅτι ἠναγκάζοντο προσχυνεῖν αὐτῷ. καὶ μετὰ τὴν TtÀtv- 
τὴν Ἄρεως ἐβασίλευσεν ὃ “άμης. καὶ μετὰ “άμην ἐβασίλευ- 
B σεν ^doovoluv Σαρδανάπαλλος ὃ μέγας, ὅντινα Περσεὺς ὃ 4α- 15 
γάης ἐφόνευσεν καὶ ἀφείλατο τὴν βασιλείαν ἀπὸ 2ocvolov , καὶ 
βασιλεύσας αὐτῶν εἰς τὸ ἴδιον αὐτοῦ ὄνομα ἐπεκάλεσεν αὐτοὺς 
Πέρσας. ἅτινα συνεγράψατο Σεμηρώνιος ὃ Βαβυλώνιος Πέρ- 


σης. 


ὃ δὲ ἀδελφὸς τοῦ Νίνου Πῖκος ὃ καὶ Ζεὺς βασιλεύων τῆς 


Ἰταλίας ἐπέμεινεν. 


Ἐν δὲ τοῖς αὐτοῖς χρόνοις οὔτε πόλις οὔτε διοίκησίς τις ἦν 


9. ó τῆς] ἐκ tijg P. — 5. Καυσάσφ R, καύσας V. — ib. τιν}}] ᾧ 
τιν ΡΥ. ib. δυνατῷ — πολεμικῷ om, P. 9. πρῶτον Ducan- 
gius cum Anon. E 19. 3., πρώτην RV. 12. Ζανιὴλ) XH. 15. 
— hicetinfra. [16. ἀφείλετο P. 17. ὄνομα αὐ- 
τοῦ Ρ. 


Post Ninum in Assyria regnavit Thurras appellatus, cui Zames pa- 


ter, et Rheae frater, de errantis astri nomine, Martis cognomen indi- 


dit. 


gas suscepta, Caucasum, et ipsum 


Hic acerrimus fuit bellator, F expeditione —— Aquilonis pla- 
e tribu vel genere Japhet, filii Noe, 


ortum, bello aggressus, eo interfecto, regnum illius invasit, progressus- 
que in Thraciam, ibi extinctus jacet: cui quidem Marti tum primum 
statuam erexere Assyrii, a quibus exinde Deo cultus est, quemque 
ad haec usque tempora Persica lingua Baal Deum vocant, quod Graece 
idem valet ac Mars, bellorum Deus. Illius meminit in Prophetiarum li- 


bro 


Daniel, cum ait tres pueros illum adorare coactos fuisse. Post 


Martis excessum, Lames regnavit: post Lamem Assyriis imperavit ma- 

gnus ille Sardanapalus, quem Perseus Danaes filius interfecit. Is abla- 

to ab — regno, Assyriorum Rex constitutus, de suo nomine Persas 
av 


illos app 


it, quemadmodum Semeronius Persa literis consignavit. Nini 


vero frater Picus, qui et Jupiter, Italiae regnum obtinuit. 


Hisce temporibus, nulla erat civitas, nullaque provincia in Occi- 


20 


PASCHAL E 69 


ἐν τῇ δύσει, ἀλλ᾽ ἁπλῶς φκεῖτο πᾶσα ἡ γῆ ἐχείνη ἀπὸ τῶν 
μειοικησάντων ἐκεῖ ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Ἰάφεϑ' υἱοῦ Νῶε. 

Ἔζησεν δὲ Πῖκος ὃ καὶ Ζεὺς ἔτη ρκ', κρατῶν τὴν δύσιν καὶ V 32 
βασιλείων αὐτῆς - καὶ ἔσχεν υἱοὺς πολλοὺς xal ϑυγατέρας ἀπὸ 
5rü» εὐπρεπῶν γυναικῶν. ἔσχεν δὲ ὃ αὐτὸς Πῖκος ὃ καὶ Ζεὺς C 

υἱὸν ὀνόματε Φαῦνον, ὃν xol "Eouí» ἐκάλεσεν εἰς ὄνομα τοῦ R 90 
πλάνητος ἀστέρος. ὃ αὐτὸς Πῖκχος ὃ καὶ Ζεὺς ἔσχε μετὰ τὸν "Eo- 
μῆν καὶ Ἡρακλέα, καὶ μετ᾽ ἐκεῖνον ἄλλον υἱὸν τὸν Περσέα ἀπὸ 
εὐπρεποῦς γυναικὸς ὀνόματι Ζ4ανάης, ϑυγατρὸς τοῦ ᾿Ακρισίου 
10 τοῦ χαταγομένου ἐκ τῆς ᾿“ργείων χώρας, περὶ ἧς ἐμυϑολόγησεν 
Εὐριπίδης ὃ σοφώτατος ἐν τῇ συντάξει τοῦ αὐτοῦ δράματος ἐν 
χιβωτῷ vo: βληθεῖσαν τὴν Javánv βληϑῆναι xarà ϑάλασσαν, 
ὡς φϑαρεῖσαν ὑπὸ Zfióc μεταβληϑέντος εἷς χρυσόν. ὃ δὲ σοφώ- 
τατος Βρούττιος ὃ ἱστορικὸς καὶ χρονογράφος ἐξέϑετο ὡς ὃ αὖ- 
151àc Πῖχος ὃ καὶ Ζεὺς οὖσαν ταύτην ἐν κουβουκλείῳ παρακειμένῳ D 
τῇ ϑαλάσσῃ πολλῷ χρυσίῳ πείσας ἠἡδυνήϑη προτρεψάμενος ἐχ- 
βαλεῖν, ἥντινα ἁρπάσας ὡς πάνυ εὐπρεπῇ ἔφϑειρεν, καὶ ἐξ αὖ- 
τῆς ἔσχεν υἱὸν ὀνόματε Περσέα τὸν προειρημένον " ὅντινα πτερω- 
τὸν γράφουσιν διὰ τὸ ἐκ παιδόϑεν περίγοργον εἶναι τὸν παῖδα. 
30ὅϑεν xai 0 τούτου πατὴρ Πῖκος ὃ καὶ Ζεὺς ἐδίδαξεν αὐτὸν npár- 
Tuv xai τελεῖν τὴν μαγείαν τοῦ μυσαροῦ σχύφου, διδάξας αὐτὸν 
πάγτα τὰ περὶ αὐτοῦ μυστικὰ καὶ δυσσεβῆ πλανήματα, λέγων 
5. ὁ prius om. P. 7. ὃ prius om. P sola, V(?*). — 12. κληϑῆναι 


R. 14. Βρούτιος P. 15. παρακειμένων R. 19. τὸν] av- 
τὸν P. 


dente, sed simpliciter habitabatur terra illa ab iis qui huc transmigra- 
rant ex tribu Japhet filii Noe. Ng" 

Vixit Picus, qui et Jupiter appellatus, annos cxx. cum Occidenti 
ac Italiae imperasset , multis utriusque sexus ex praestantibus forma fe- 
minis susceptis liberis. Extitit eidem Pico seu Jovi filius Faunus, quem 
de errantis astri nomine Mercurium nuncupavit. Habuit praeterea idem 
Picus, seu Jupiter, post Mercurium, Herculem: et post illum filium al- 
terum Persea ex elegantis formae femina Danae sppelita Acrisii ex Ar- 
tirotum regione oriundi sorore, quam doctissimus t Euripides, in ea 
quan illius nomine inscripsit Tragoedia, in arcam quandam inclusam, 
in mare deinde dejectam, quod a Jove in aurum transformato fuisset 
corrupta. At doctissimus Brutius Historicus et Chronographus tradit 
Danaem, cum in cubiculo, quod mare spectabat, conclusa esset, multo 
auro suasisse Picum seu Jovem ut ex eo educeretur, raptamque ut for- 
ma praestantissimam corrupisse, ac ex ea procreasse filium Perseum mo- 
Bine, cujus meminimus: quem quidem alatum vulgo idee unt, quod 
à puero, acri ac versatili esset ingenio: unde et illius pater Picus, seu 
Jupiter, magicis execrandi clypei artibus illum instruxit, omniaque illius 
arcana et impia mysteria ac fallacias edocuit, cum haec illi diceret: 


70 CHRONICON 


αὐτῷ ὅτι Νιχᾷς πάντας τοὺς πολεμίους ἐξ αὐτοῦ καὶ τοὺς 
P 89 ἐχϑρούς σου καὶ πάντα ἄνθρωπον ἔναντιον καὶ πάντας τοὺς βλέ- 
novrag ἐν αὐτῷ τῷ προσώπῳ τῆς Γοργόνης τυφλουμένους καὶ 
μένοντας ὡσεὶ νεχροὺς καὶ κατασφαζομένους ὑπὸ σοῦ. καὶ λοι- 
πὸν ὁ Περσεὺς πεισϑεὶς τῷ ἰδίῳ πατρὶ Πίχῳ τῷ καὶ d εἰς τὸν 5 
μετὰ ταῦτα χρόνον μετὰ τελευτὴν τοῦ αὐτοῦ πατρὸς Πίχου τοῦ 
xal Ζίιὸς τελείας ἡλικίας γενόμενος ἐπεθύμησε τῆς τῶν ᾿Τσσυρίων 
᾿βασιλείας, διαφϑονούμενος τοῖς τέχνοις τοῦ Νίνου τοῦ ϑείου αὖ- 
τοῦ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. καὶ χρηματισϑ tic. ἀπῆλϑεν 
ἐν τῇ χώρᾳ τῆς «Αιβύης, καὶ κατὰ τὴν χώραν ὑπήντησεν τῷ αὐ-1Ὸ 
τῷ Περσεῖ μία παρϑένος κόρη τελεία χωρική, ἀγρίας ἔχουσα τὰς 
B τρίχας καὶ ὀφθαλμούς. καὶ στήσας ἐπηρώτησεν αὐτὴν λέγων, 
Τί σου τὸ ὄναμα; 7, δὲ εἶπεν μετὰ παῤῥησίας MéÓovoa. καὶ 
κρατήσας αὐτῆς τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς ᾧ ἐβάσταζεν λογχο- 
δρεπάνῳ ξίφει ἀπέτεμεν αὐτῆς τὴν κεφαλήν. καὶ λαβὼν αὐ-15 
τὸς ὃ Περσεὺς εὐθέως ἐτέλεσε τὴν κάραν μυστικῶς, καϑὼς ἐδι- 
δάχϑη ὑπὸ τοῦ ἰδίου πατρὸς Πίκου τοῦ καὶ Ζιός" ἥντιψα ἐβά- 
σταζεν εἰς ἰδίαν βοήϑειαν πρὸς πάντας ἐχϑροὺς καὶ πολεμίους 
R 92 εἰς τὸ ὑποτάσσειν καὶ ἀναιρεῖν. τὴν δὲ κάραν ἐκάλεσεν Γοργό- 
γὴν διὰ τὸ ὀξὺ τοῦ βοηϑήματος καὶ διὰ τὸ ἐνεργὲς πρὸς τοὺς 80 
ἐναντίους. κἀχεῖϑεν περάσας ἦλϑεν ἐπὶ τὴν “Ιἰϑιοπίαν χώραν, 
ἥτις ἐβασιλεύετο ὑπὸ τοῦ Κηφέως, καὶ εὑρηκὼς ἐκεῖ ἱερὸν Ilo- 


&. κατασφαξομένους P. 18. Μηδοῦσα PV. 14. λογχοδρεπάνῳ 
P, — V, λόγχῳ δρεπάνῳ R. 19. δὲ om. P. ib. 
κάρην R. 90. καὶ διὰ] xalP. ἐδ. ἐνεργῶς R. : 


Omnes hostes tuos ac inimicos quotquotque tibi adversabuntur, cum isto 
clypeo superabis: ita ut quicunque in eo Gorgonis caput respicient, con- 
festim occaecati , veluti exanimes , et a te interfecti permaneant. Hisce a 
parente Pico, seu Jove, dictis confisus Perseus, postmodum eo extincto, 
cum adolevisset, perfectaeque esset aetatis, regnum Assyriorum affecta- 
vit, cum a Nini patrui, parentis sui fratris, filiis aegre ferret, illud 
possideri. Consultoque oraculo, dum versus Libyam proficiscitur, oc- 
currit illi adultae aetatis puella virgo, rustica, capillis et oculis ferita- 
tem quandam gegen cumque constitisset, hanc ita est affatus: Quod 
tibi nomen est? Illa vero confidenter respondit, Medusa. 'Tum ille ar- 
reptis capitis capillis, quo accinctus erat falcato gladio, caput illias dis- 
secuit, quam Perseus acceptam magicis incantationibus initiavit, quem- 
admodum a parente Pico seu Jove edoctus fuerat, eamque contra hostes 
omnes ac inimicos auxilio sibi futuram detulit, quo suae eos subjiceret 
potestati, vel interficeret. Caput vero, prepter auxilii celeritatem, οἱ 
vim contra hostes, Gorgonem appellavit. 

Profectus inde, in Aethiopiam woncessit, cui tum Cephaeus impera- 
bat, ubi repertum Neptuni templum ingreasus, in eo manentem et 8 Ce- 


PASCHALE. 71 
σειδῶνος εἰσῆλθεν ἐν αὐτῷ, xal εἶδεν ἐν τῷ ἱερῷ παραμένουσαν C 
χόρην κατὰ τάγμα τοῦ ἰδίου αὐτῆς πατρὸς Κηφέως ἐκδοϑεῖσαν 
xai λεγομένην ᾿Ανδρομέδαν παρϑένον. καὶ ταύτην ἀπέσπασεν 
ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ, καὶ φϑείρας αὐτὴν ὡς εὐπρεπῆ ἔλαβεν εἰς γυναῖ- 
5xa. καὶ καταπλεύσας ἀνεχώρησεν ἐκ τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ 
ἐρχόμενος κατὰ γῆν ᾿““΄Ισσυρίων κατήντησεν ἐν τῇ χώρᾳ τῆς «4υ- 
καονίας, καὶ γνόντες οἱ “υκάονες ἀντιστάντες ἐπολέμησαν αὐὖ- 
Tj* καὶ χρησάμενος τῇ βοηϑείᾳ τῆς κάρας τῆς Γοργόνης ἐνίχη- 
σεν τοὺς “Τυχάονας. καὶ εὑρηκὼς κώμην λεγομένην "Auavógav, 
10ἐποίησεν αὐτὴν πόλεν, καὶ ἔστησεν τὴν ἑαυτοῦ στήλην ἔξω τῶν V 93 
πυλῶν βαστάζουσαν τὸ ἀντεικόνισμα τῆς Γοργόνης, καὶ ϑυ- Ὁ 
σίαν ποιήσας ἐκάλεσε τὴν τύχην τῆς πόλεως Περσίδα εἷς τὸ 
ἴδιον αὐτοῦ ὄνομα " ἥτις στήλη ἕως τοῦ παρόντος ἐκεῖσε ἵσταται" 
ἥντινα πόλιν ἐκάλεσεν Εἰκόνιον, διότι πρὸ τῆς νίκης εἰχόνα τὴν 
1δτῆς Γοργόνης ἐχεῖ ἔλαβεν. ὑπέταξε δὲ καὶ τὰς ἄλλας χώρας 
μηδενὸς ἀνϑισταμένου. ἐρχόμενος δὲ ἐπὶ τὴν Ἰσαυρίαν καὶ Κι- 
λικίαν, καὶ ἀντιστάσεως γενομένης αὐτῷ πολεμίων, ἐχρηματί- 
σϑη ὅτι ἀπὸ τοῦ ἵππου ἀποβὰς τὸν σὸν ταρσὸν τοῦ ποδὸς εἷς τὴν 
χϑόνᾳ πήξας νίκην λάβοις. καὶ κατελθὼν ἐκ τοῦ ἰδίου ἵππου 
90ἐν τῇ λεγομένῃ κώμῃ ᾿Ανδρασῷ ἐκεῖ τὸν ταρσὸν τοῦ ποδὸς ἔπη- 
ξεν. xal νικήσας τῇ χρήσει τῆς Γοργόνης ἐποίησε τὴν αὐτὴν P 40 
χώμην πόλεν, ἥντινα ἐχάλεσε Ταρσὸν ἐκ τοῦ χρησμοῦ τοῦ ἰδίου 


1. ἴδεν PV. 3. ““νδρομήδαν PV. 6. Avxaovíag — ΔΛυκάωνες — 
νκάωναςω PV. 11. l'ogyóvgg Va correctore, l'opyovíag P. 414. 
διότι πι. ἢ ΡΥ, δεὰ τί R. — ibid. πρώτης νίκης εἰκόνα σὺν τῇ l'ogyóvy 
Malalas p. 36. 19., πρὸ τῆς νίκης εἰκόνα σὺν τῆς Γοργόνης RV. 18. 
σὸν om. b. 22. τοῦ ἰδίου ἰδίου P. 


phaeo parente huic addictam virginem conspexit, nomine Andromedam: 
quam e lo abstractam , quod eximia esset forma, corruptam primo, 
in uxorem sibi postea adscivit. Istinc deinde solvens, discessit, profe- 
ctusque versus Assyrios, in Lycaoniam venit: cujus adventu percepto, 
hunc bello aggressi sunt Lycaones. ls vero Gorgonis capitis usus ope, 
horum victor statim extitit, reperto vico Amandra appellato, ex eo ci- 
vitatem confecit, et suam ipsius statuam, Gorgonis caput deferentem, 
extra pos erexit, peractisque sacrificiis, urbis Fortunam de suo no- 
mine Persidem nuncupavit: quae quidem statua ad nostra usque tempo- 
ra perstitit. Urbem vero Iconium appellavit, quod per Gorgonis ima- 
Einem ac figuram victoriam ibi esset consecutus.  Subjecit sibi postea 
multas alias provincias, nemine obsistente. Exinde in Isauriam et Cili- 
cam profectus, hostibus illius transitum cum copiis impedientibus, hocce 

accepit: Ex equo cum desilieris , calcem pedis in terram si dcfi- 
as potieris victoria. Cumque ex equo descendisset in vico Andraso di- 
co, pedis calcem ibi t: et Gorgonis ope victor factus, ex vico 


72 CHRONICON 


αὐτοῦ ποδός, ϑυσιάσας κόρην ἀδαῆ ὀνόματι Παρϑενόπην elg ἀπο-- 
καϑαρισμὸν τῆς πόλεως. καὶ εὐχαριστήσας ὥρμησεν ἐκεῖϑεν 
διὰ τοῦ L4oyalov ὄρους κατὰ ᾿Ἡσσυρίων, καὶ νικήσας αὐτοὺς 
καὶ φονεύσας τὸν βασιλέα αὐτῶν Σαρδανάπαλλον τὸν ἐκ τοῦ γέ- 
vovg αὐτοῦ καταγόμενον ὑπέταξεν αὐτοὺς καὶ ἐβασίλευσεν αὐτῶν 5 
ἔτη νγ΄, καὶ ἐπ᾽ ὀνόματι αὐτοῦ ἐχάλεσεν αὐτοὺς Πέρσας, ἀφε- 
Adv ἀπὸ ᾿4σσυρίων τὴν βασιλείαν καὶ τὸ ὄνομα, καὶ ἐφύτευσεν 
Βδένδρα καὶ ἐκάλεσεν περσέας. οὐ μόνον δὲ ἐκεῖ, ἀλλὰ καὶ ἐν 
R 94 τοῖς «ἀϊγυπτιαχοῖς μέρεσιν ἐφύτευσεν τὰς περσέας εἰς μνήμην αὖ- 
τοῦ. ἐδίδαξε δὲ καὶ τοὺς Πέρσας τὴν τελετὴν τοῦ μυσαροῦ καὶ 10 
ἀϑεμίτου σκύφου, καὶ ἐκάλεσεν τὴν χώραν ήδων. ὃ δὲ ai- 
τὸς Περσεὺς μετὰ τὸ βασιλεῦσαι τῆς Περσικῆς χώρας ἔτη πολλὰ 
μαϑὼν ὅτι ἐν τῇ Συρίᾳ διάγουσιν ἐκ τοῦ Apyovc Ἰωνῖται, ἦλϑεν 
ἐπὶ τὴν Συρίαν πρὸς αὐτοὺς εἰς τὸ Σίλπιον ὄρος, ὡς πρὸς ἰδίους 
συγγενεῖς " οἵτινες δεξάμενοε αὐτὸν μετὰ πάσης τιμῆς προσεκύνη- 15 
σαν. γνόντες αὐτὸν οἱ αὐτοὶ "Ἀργεῖοι Ιωπολῖται ὅτι καὶ αὐτὸς ἐκ 
τοῦ γένους τῶν ᾿Αργείων κατάγεται, χαρέντες ἀνύμνησαν αὐτόν. 

C χειμῶνος δὲ γενομένου, καὶ πλημμυρήσαντος πολὺ τοῦ παρακει-- 
μένου ποταμοῦ τῇ Ἰωνιτῶν πόλει τοῦ λεγομένου Ζ“ράκοντος, νυνὶ 
δὲ Ὀρέντου καλουμένου, ἤτησεν τοὺς Ἰωνίτας εὔξασϑαι" καὶ ἐν 20 
τῷ εὔχεσθαι αὐτοὺς καὶ μυσταγωγεῖν κατηνέχϑη σφαῖρα πυρὸς 


1 
8. 4gyéov PV. 8. dbom P. 15. τιμῆς αι. RV, γαρᾶς P. 90. 
'Ogévrov] Ὅρεν τοῦ V, "Ὄρισεν τοῦ P. De forma ᾿Ορέντης dixi- 
mus ad Malslam p. 266. 3. 21. αὐτοὺς xai pvorayoytiv om. P. 
ibid. χατηνέχϑη post οὐρανοῦ ponit P. 


urbem confecit, quam ex edito de suo pede oraculo Tarsum vocavit, ad 
urbis expiationem sacrificata innupta puella, Parthenope appellata. Gra- 
tiis — inde per Argeum montem contra Assyrios perrexit, lisque 
debellatis, ac interfecto eorum Rege Sardanapalo, qui ex illius genere 
ortum ducebat, hos ditioni suae subdidit, quibus imperavit annos Lv. et 
de suo nomine Persas nuncupavit, abolito Assyriorum et regno et nomi- 
ne. Sevit et arbores, quas Persicas vocavit, nec ibi solum, sed et eas- 
dem Persicas in sui memoriam plantavit. Docuit praeterea Persas ne- 
fandi ac execrandi clypei istius sacra et incantationes, regionemque il- 
lam Mediam appellavit. Perseus porro cum multos annos Persis imperas- 
set, atque accepisset Ionitas ex Argivis oriundos in Syria versari,. profectus, 
ad Silpium montem, venit in Syriam, tanquam ad cognatos et gentiles 
suos, a quibus cum ingenti gaudio exceptus est et cultus. Argivi quippe 
lopolitae Perseum ex Argivis genus ducere certiores facti, hunc summis 
ultro laudibus celebrarunt. 'l'empestate vero ingruente, ac adjacente 
lonitarum civitati fluvio Dracone, quem nunc Orisen seu Orientem vo- 
cant, exundante, monuit Ionitas ut preces funderent: quibus deprecanti- 


PASCHALE. 78 


κεραυνοῦ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἥτις ἐποίησε παυϑῆναι τὸν χειμῶνα 
καὶ τὰ τοῦ ποταμοῦ ἐπισχεϑῆναι ῥεῖθρα. καὶ ϑαυμάσας ἐπὶ τῷ 
γεγονότι ὃ Περσεὺς ἐξ ἐκείνου τοῦ πυρὸς ἀνῆψεν εὐθέως πῦρ, 
καὶ εἶχε φυλαττόμενον μεϑ᾽ ἑαυτοῦ. ὅπερ πῦρ ἐβάστασεν ἀπιὼν 
5inl τὰ Περσικὰ μέρη εἷς τὰ βασίλεια, καὶ ἐδίδαξεν αὐτοὺς τι- 
μᾶν ἐχεῖνο τὸ πῦρ, ὅπερ ἔλεγεν αὐτοῖς ἑωρακέναι ix τοῦ otga- 
yo χατενεχϑῆναι" ὅπερ πῦρ καὶ ἕως τοῦ παρόντος ἐν τιμῇ ἔχου-- 
σιν οἱ Πέρσαι ὡς ϑεῖον. ὃ δὲ αὐτὸς Περσεὺς ἔχτισεν τοῖς Ἴω- D 
πολίταις ἱερόν, ὃ ἐπωνόμασεν Πυρὸς ἀϑανάτου. ὅδμοίως δὲ 
10 χαὶ εἰς τὰ Περσικὰ ἔχτισεν ἱερὸν πυρός, καταστήσας ἐκεῖ δια- 
κονεῖν αὐτῷ ἄνδρας εὐλαβεῖς, οὕστινας ἐκάλεσεν μάγους. ταῦτα 
Παυσανίας ὃ σοφώτατος χρονογράφος συνεγράψατο. 
Καὶ μετὰ καιρὸν ἐλϑὼν ὃ Κηφεὺς βασιλεὺς κατ᾽ αὐτοῦ ἐκ 
τῆς Αἰϑιοπίας, ὃ πατὴρ τῆς ᾿Ανδρομέδας, ἐπολέμησεν αὐτῷ" 
157» δὲ ὃ Κηφεὺς ἐκ τοῦ γήρους μὴ BAéncv. καὶ ἀκούσας ὃ Περ-- 
σεὺς ὅτι πολεμεῖ αὐτῷ. ὀργισθεὶς πάνυ ἐξῆλθεν κατ᾽ αὐτοῦ V 84 
βαστάζων τὴν κάραν, καὶ ὑπέδειξεν αὐτῷ αὐτήν" καὶ ὃ Κηφεὺς P 41 
μὴ βλέπων ἐπέβαινεν ἐπ᾽ αὐτὸν ἔφιππος. ὃ δὲ Περσεὺς ἀγνοῶν 
ὅτι οὐ συνορᾷ ἐλογίσατο μηκέτι ἐνεργεῖν τὴν κάραν ἧς κατεῖχε 
80 Γυργόνης, xai στρέψας αὐτὴν ἐφ᾽ ἑαυτὸν προσέσχεν αὐτῇ, καὶ 
τυφλωϑεὶς ἔμεινεν ὡσεὶ νεκρὸς καὶ ἀνῃρέϑη. καὶ ἐβασίλευσεν 
Περσῶν ὃ υἱὸς αὐτοῦ τοῦ Περσέως καὶ τῆς ᾿Ανδρομέδας IMépoc, 


8, τὰ om, P. 14. ᾿ἡνδρομήδας P. Sic et postea. 15. καὶ om. 
P. 19. ἐλογίσατο] καὶ ἐλογίσατο P, καὶ λογίσατο R. 50. I'og- 


γόνης] τῆς Γοργόνης P. 


bus, ignis fulminei globulus e coelo delapsus, tempestatem continuo se- 
davit, fluminisque fluctus exundantes coercuit. Qua re attonitus Per- 
seus, ex illo igne protinus ignem accendit, solliciteque apud se conser- 
vavit: quem reversus in Persidem in Palatium detulit, docuitque Persas 
irnem illum colere, quem aiebat e coelo se vidente delapsum: quem pu 
dem ignem ad haecce usque tempora Persae ut divinum colunt. Idem 
vero [ nns lopolitis fanum excitavit, cui Ignis immortalis appellatio- 
mem indidit. Similiter quoque in Perside tem lum extruxit Igni sacrum, 
cui ministrando religiosos quosdam viros praefecit, quos Magos appella- 
vi Haec Pausanias doctissimus chronographus literis tradidit, 
Haod multo post temporis ex Aethiopia profectus Rex Cepheus, 
e pater, bellum illi intulit: erat autem ex senio Cepheus ocu- 
lis captus, Perseus autem cum intellexisset se a Cepheo bello peti, in- 
j tus ira, contra illum profectus caput (Gorgonis) secum tulit, 
— obvertit: sed Cepheus luminibus captus equo vectus in illum ir- 
rut. Perseus ignarus Cepheum oculis orbatum, ratus vim nullam amplius 
inesse Gorgonis capiti, illud in se convertit, quod dum contemplatur, 
eecoecatus, ac veluti exanimis manet, statimque interficitur. —P'erseo 


74 CHRONICON 


R 96 προβληϑεὶς ἐκ τοῦ ἰδίου αὐτοῦ πάππου τοῦ Κηφέως τοῦ βασιλέως 
Aldionluc, ὅστις ἐκέλευσεν, καὶ ἐχαύϑη ἡ μυσαρὰ κεφαλὴ τῆς 
Γοργόνης, καὶ ἀνεχώρησεν ἐπὶ τὴν ἰδίαν αὐτοῦ χώραν καὶ 

Β ἔμεινεν λοιπὸν τὸ γένος τοῦ Περσέως βασιλεῦον τῆς Βαβυλωνίων 
χώρας. ; 5. 
Ἔν δὲ τοῖς προειρημένοις χρόνοις τοῦ llixov Διὸς ἐπὶ τὰ 
δυτικὰ μέρη ἀναφαίνεταί τις ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Ιάφεϑ' ἐν τῇ χώρᾳ 
τῶν ᾿4ργείων ὀνόματι Ἴναχος " ὕστις πρῶτος ἐβασίλευσεν ἐν τῇ 
χώρᾳ ἐκείνῃ, καὶ κτίζει πόλιν ἐχεῖ εἰς ὄνομα τῆς Σελήνης, ἐτί- 
μα γὰρ αὐτήν, ἣν ἐκάλεσεν Ἰώπολιν᾽ οἱ γὰρ ᾿Αργεῖοι μυστικῶς 10 
τὸ ὄνομα τῆς Σελήνης τὸ ἀπόκρυφον Ἰὼ λέγουσιν ἕως ἄρτι. 
ἔστησε δὲ καὶ ἐν τῇ πόλει ἱερὸν τῇ Σελήνῃ, ἀναστήσὰς αὐτῇ στή- 
λην χαλχῆν, ἐν f ἐπέγραψεν, Ἰὼ μάχαιρα λαμπαδηφόρε. ὃ 
C δὲ αὐτὸς Ἴναχος ἠγάγετο γυναῖκα Πελίαν ὀνόματι, ἐξ ἧς ἔσχεν 
παῖδας τρεῖς, Κάσον καὶ Βῆλον, καὶ ϑυγατέρα ἣν ἐπωνόμασεν 15 
, Ἰὼ εἰς ὄνομα τῆς Σελήνης" ἦν δὲ q κόρη εὐπρεπεστάτη πάνυ. 
τότε ὃ Πῖκος ὃ καὶ Ζεὺς ἀκούσας περὶ τοῦ ᾿Ινάχου ὅτι ἔχει ϑυγα-- 
τέρα παρϑένον εὐπρεπεστάτην, ὃ βασιλεὺς τῶν δυτικῶν μερῶν 
πέμψας ἥρπασεν τὴν Ἰώ, ϑυγατέρα τοῦ Ἰνάχου, καὶ ταύτην 
φϑείρει, καὶ ἔγκυον ποιήσας ἔσχεν ἐξ αὐτῆς ϑυγατέρα, ἥντινα 90 
ἐκάλεσε ““ιβύην. ἡἣ δὲ Ἰὼ ἐπαχϑῶς ἔφερεν ἐπὶ τῷ συμβάντι αὖ-- 
τῇ, καὶ μὴ ϑέλουσα συνεῖναι τῷ Πίχῳ 444, διαλαϑοῦσα αὐτὸν 


2. ἐκέλευσεν Malalas p. 89. 8., ἐβασίλευσεν». 13. λαμπαδηφό- 
ec R, — P. 15. Κάσον Malalas p. 28. 10. Ἰάσον V, 
᾿Ιάσονα P. ἰδ. ϑυγατέραν R. 16. ἡ om. P. 29. αὐτῷ P. 


extincto Persarum regnum excepit illius ex Andromeda filius Meros, ab avo 
Cepheo Aethiopiae Rege proclamatus, et ab eo in Regem constitutus. Ce- 
pheo deinde post concrematum Gorgonis nefandum caput, in suum re- 
gnum reverso, Persei deinceps genus Babylonicae provinciae imperavit. 

Praedictis autem Pici Jovis temporibus, in occiduis NM quidam 
extitit ex tribu Japhet, in Argivorum regione, nomine * us, qui in 
hisce oris primus regnavi , urbemque ibi condidit, quam de Lunae no- 
mine, cui impensius erat addictus, lopolim ap llavit. Argivi quippe 
—— uadam ac abstrusa significatione ita Lunae nomen etiamnum 

erunt, hancque Io vocitant, 

In ea porro urbe fanum Lunae sacrum aedificavit, erecta illius sta- 
tua aerea, cum hac inscriptione, Io beata lucifera.  Inachus autem 
—* Meliam uxorem duxit, ex qua tres liberos genuit, Jasonem, 

um, et filiam, quam de Lunae nomine Io nuncupavit: puellam caete- 
rum forma pereleganti. Picus vero, seu Jupiter, cum inaudisset esse 
Inacho filiam virginem admodum formosam, ipse tum Rex Occidentis, 
emissarios raptam Inachi filiam, compressit, ex eoque illa gravida 
acta Io, filiam procreavit, cui Libyae nomen dedit. Verum illatam sibi 


PASCHAL E. 75 


καὶ πάντας xal τὴν ϑυγατέρα ἑαυτῆς ἐάσασα καὶ τὸν πατέρα 


αὐτῆς Ἴναχον, αἰσχυνομένη ἔφυγεν εἰς Aiyvntov καταπλεύσασα" D 


xni εἰσελϑοῦσα ἐν τῇ χώρᾳ τῆς «Αϊγύπτου ἡ Ἰὼ ἐχεῖ διῆγεν. καὶ 
μαϑοῦσα μετὰ χρόνον ὅτε Ἑρμῆς βασιλεύει τῆς «Αἰγύπτου ὃ υἱὸς 
5 Πίχου Διός, καὶ φοβηϑεῖσα τὸν αὐτὸν Ἑρμῆν, φεύγει ἐκεῖθεν 
εἰς 10 Σίλπεον ὄρος, εἷς ὅπερ Σέλευκος ὃ Νικάτωρ ὃ Maxtdov 
ἔχτισεν πόλιν μετὰ χρόνους καὶ ἐχάλεσεν εἰς ὄνομα τοῦ ἰδίου αὐ- 
τοῦ υἱοῦ Ἀντιόχειαν τὴν μεγάλην, ἀπελϑοῦσα δὲ εἷς τὴν Συρίαν 
ἐχείνη ἡ Ta. ἐκεῖ ἐτελεύτησεν, ὡς Θεόφιλος ὃ σοφώτατος συνε- 
Ιογράψατο. ἕτεροι δὲ ἐξέϑεντο ὅτι ἐν τῇ «Αἰγύπτῳ τελευτᾷ Ἰώ. 

Ὁ δὲ Ἴναχος ὃ αὐτῆς πατὴρ εἰς ἀναζήτησιν αὐτῆς ἔπεμψεν 
τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῆς καὶ τοὺς συγγενεῖς καὶ τὸν Τριπτόλεμον καὶ 
Moysovg; μετ᾽ αὐτῶν" οἵτινες πανταχοῦ ζητήσαντες οὐχ εὗρον 
αὐτήν. γνόντες δὲ οὗ αὐτοὶ ᾿Αργεῖοι ἸΙωπολῖταε ὅτι ἐτελεύτησεν 
εἰς τὴν Συρίαν ἡ Ἰώ, ἐλϑόντες ἔμειναν ἐκεῖ πρὸς μικρόν, κρούον-- 

ἰδτὲς ἕκαστον οἶχον καὶ λέγοντες αὐτοῦ, ἹΡυχὴ ἡ Ἰὼ σωζέσϑω. 
καὶ ἐν δὁράματε χρηματισϑέντες εἶδον δάμαλιν λέγουσαν αὐτοῖς 
ἀνθρωπίνῃ φωνῇ ὅτι ἐνταῦϑά εἶμι ἐγὼ 7] Ἰώ. καὶ διυπνισϑέν-- 
τὲς ἔμειναν ϑαυμάζοντες τὴν rob δράματος δύναμιν, καὶ λογι- 
σάμενοι ὅτι ἐν τῷ ὄρει αὐτῷ κεῖται ἡ Ἰώ, χτίσαντες αὐτῇ ἱερὸν 
40οἴχησαν ἐκεῖ εἷς τὸ ΣΞίλπιον ὄρος, κτίσαντες καὶ πόλιν ἑαυτοῖς, 


6. Σέλευκος ὁ] ὃ Σέλευκος P. 7. ἑαυτοῦ P. 19. Τριπόλεμον 
v. 13. "4oysio: αὐτοὶ P. 16. ióov PV. 20. ᾧκησαν P. 
ibid. Σήλπιον PV saepius. 


ijuriam Io indigne ferens, Picique Jovis aversata concubitum, clam eo 
ceterisque omnibus , suaque relicta prole, clam etiam ipso parente Ina- 
cho, quem verebatur, — in Aegyptum fugit: quo cum navigio 
pervenisset, ibi sedem t. Verum cum post aliquod tempus accepis- 
set Mercurium Pici Jovis filium Aegypto rare, hunc metuens, inde 
fuga in Sipilum montem evasit, ubi Seleucus Nicator Macedo urbem postea 
condidit, quam de filii nomine Antiochiam magnam nuncupavit. Profecta 
deinde nt aum Jo in Syriam, ibi extincta est, quemadmodum scripsit do- 
cüssmus 'Tlheophilus. Alii contra tradiderunt eam in Aegypto de- 
functam, 


Inachus autem làs pater ad eam inquirendam illius. fratres et ro- 
pinquos, necnon et 'Y'riptelemum, et cum illis Argivos misit: qui ubique 
vestigantes illam non repererunt, Posteaquam autem didicere Argivi ἴο- 
politae in Syria mortuum, illuc profecti, aliquandiu ibi haeserunt, sin- 
&ulas domos polsantes , dicentesque, Hic salva sit anima Ius. Accepto 

dum per speciem quandam visionis oraculo, visi sunt videre bucu- 
bumana voce sibi haec dicentem: Hic ego sum lo, E somno excita- 

8 ii, super vi somnii mansere attoniti: tem vero sibi in animum indu- 
xere, eam jacere in monte Sipilo, conditoque in illios nomen templo, 


R 98 
P 42 


V 85 


16 'CHRONICON 


B ἣν ἐκάλεσαν "Idnolw* οἵτινες ἐχλήϑησαν παρὰ τοῖς αὐτοῖς Σύ- 
ροις Ἰωνῖται ἕως νῦν. οἱ οὖν Σύροι ᾿Αντιοχεῖς ἐξ ἐχείνου τοῦ 
χρόνου ἀφ᾽ οὗ οἱ Z4oytiot ἐλϑόντες ἐζήτησαν τὴν Ἰὼ ποιοῦσι τὴν 
μνήμην, κρούοντες τῷ καιρῷ αὐτῷ κατ᾽ ἔτος τοὺς ᾿Ελλήνων 
οἴκους ἕως ἄρτι. διὰ τοῦτο δὲ οἱ ᾿Αργεῖοι ἔμειναν αὐτοὶ ἐκεῖ εἰς 5 
τὴν Συρίαν, ἐπειδὴ ἐχελεύσϑησαν ἀπολυόμενοι ἀπὸ τῆς ““ργείων 
χώρας ὑπὸ τοῦ βασιλέως αὐτῶν Ἰνάχου τοῦ πατρὸς τῆς Ἰὼ ὅτι 
Εἰ μὴ ἀγάγητέ μοι τὲν ϑυγατέρα μου Ἰώ, μὴ ὑποστρέψητε ἐπὶ 
τὴν ᾿“4ργείων χώραν. ἔκτισαν οὖν ἐχεῖ οἱ αὐτοὶ Ἰωνῖται ἱερὸν 
Κρονίωνος εἰς τὸ Σίλπιον ὄρος. 10 

C Ἡ δὲ 2diflón ϑυγάτηρ τῆς Ἰὼ καὶ τοῦ Πίχου Διὸς ἐγαμήϑη 
τινὶ ὀνόματι Ποσειδῶνι" ἐξ ὧν ἐτέχϑη ὃ ᾿4γήνωρ καὶ Βῆλος καὶ 
Ἐνυάλιος, παῖδες τρεῖς. ὃ δὲ ᾿4γήνωρ καὶ Βῆλος κατέλαβον 
τὴν Συρίαν καὶ αὐτοὶ εἰς ἀναζήτησιν τῆς Ἰώ, εἰ ἔτι, ζῇ, καὶ τῶν 
ἀδελφῶν αὐτῆς, εἴπερ εἰσίν" ἦσαν γὰρ αὐτῶν συγγενεῖς. καὶ μη- 15 
δένα εὑρηκότες ὑπέστρεψαν. καὶ ὃ μὲν Βῆλος ἐπὶ τὴν “1- 
γυπτον ἀπῆλθεν, κἀκεῖ γαμήσας τὴν Σίδαν͵ ἔσχεν υἱοὺς δύο .4ἴ- 
γυπτον xal/favaóv. ὃ δὲ ᾿4γήνωρ ἐπὶ τὴν Φοινίχην ἐλϑὼν ἠγά-- 
γετο τὴν Τυρώ" καὶ κτίζει πόλιν, ἣν ἐχάλεσεν Τύρον εἰς ὄνομα 
τῆς αὐτοῦ γαμετῆς. ἐβασίλευσεν οὖν ἐκεῖ, καὶ ἔσχεν υἱὸν ἐκ 90 

D τῆς Τυρὼ τὸν Κάδμον, τὸν (Φοίνικα, καὶ τὸν Σύρον καὶ τὸν Κῶι-- 
κα, καὶ ϑυγατέρα, ἣν ἐχάλεσεν Εὐρώπην. καὶ βασιλεύει ὃ 

2. τοῦ om. P. δ. δὲ om.P. 8. ἀγάγετε ΡΥ. Verum habet Ma- 
lalas p. 30. 1. 15. Fort. εἰ περίεισιν. ib. sigay PV. — ib. αὖ- 


vg P. 16. τὴν] τὸν P. ΘΙ. Κήλικα PV. Φ9, ἐκάλεσεν ] 
ἐβασίλευσεν Ῥ. 


ibi sedes fixerunt, urbemque aedificarunt, lopoleos indita appellatione : 
cujus cives hodieque a Syris lonitae nuncupantur. Ab eo igitur tem- 
pore ex quo Io quaeritantes Argivi advenerant, ad rei testandam me- 
moriam, Syri Antiocheni, stato tempore, quotannis Graecorum aedes 
pulsant. Atque ex ea causa Argivi in Syria consederunt. Haec enim 
in mandatis ex Argivorum regione soluturi acceperant ab Inacho: Nisi 
filiam meam lo ad me reduzeritis, in Argivorum regionem ne revertimini. 
Condiderunt ergo ibi iidem lonitae in monte Sipilo fanum Iovi Saturnio. 

Nupsit autem Libya, Pici Jovis et Iàs filia, cuidam Neptuno appel- 
lato, ex quibus tres nati filii, Agenor, Belus, et Enyalius seu Mavors, 
Agenor et Belus in Syriam pervenere, quo inquirerent an lo viveret, 
et an illius fratres essent superstites, (cum iis quippe affinitas interce- 
debat) nemineque ex illis reperto reversi sunt. Ac quidem in Ae- 
gyptum se contulit, ibique ducta in uxorem Sida, binos procreavit filios, 
Aegyptum et Danaum. Agenor vero profectus in Phoenicen, Tyron acce- 
pit in conjugem , urbemque condidit, quam de uxoris nomine Tyrum nun- 
cupavit. lstic ergo regnavit, ac filium ex 'Tyro —— Phoe- 
nicem , praeterea Syrum et Cilicem, ac filiam quam pam appellavit. 

1 


PASCHAL E. 71 


"yivog τῶν μερῶν ἐκείνων ἔτη Ey, — viv δὲ Εὐρώπην οἱ ποιη- 

ταὶ ἐξέϑεντο ϑυγατέρα εἶναι τοῦ Φοίνικος τοῦ υἱοῦ τοῦ ᾿ἡγήνορος 

βασιλέως, μὴ ὁμοφωνήσαντες τοῖς χρονογράφοις. 

᾿Ἐπιῤῥίψας δὲ τῇ πόλει Τύρῳ Ταῦρος ὃ τῆς Κρήτης βασι- Ἀ 100 

5λεύς, ναυμαχίᾳ πολεμήσας παρέλαβε τὴν αὐτὴν Τύρον. πόλιν 

ἑσπέρας, xal πραιδείσας αὐτὴν ἔλαβεν ἐξ αὐτῆς αἰχμαλώτους 

πολλούς" ἐν οἷς ἔλαβεν καὶ τὴν αὐτὴν Εὐρώπην τὴν ϑυγατέρα Ρ 43 

τοῦ βασιλέως ““γήνορος. ὃ δὲ ᾿4γήνωρ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπολέ- 

μουν ἐπὶ τὸ λίμιτον. καὶ γνοὺς ὃ Ταῦρος ὃ τῆς Κρήτης βασι- 
ιολεύς, ἐξαίφνης ἐπέῤῥεψεν τῇ χώρᾳ διὰ θαλάσσης, ἧστινος ἑσπέ- 

ρας μνήμην ποιοῦσιν οἱ Τύριοι ἕως τῆς νῦν, λέγοντες Κακὴ 

ὀψινή. 
᾿Ἵπήγαγεν δὲ τὴν Εὐρώπην εἷς τὴν ἰδίαν πατρίδα ὃ Ταῦρος, 

ἥντινα καὶ γυναῖκα ἔλαβεν οὖσαν παρϑένον xal εὐπρεπῇ, καὶ 
1δἐχάλεσε τὰ μέρη ἐκεῖνα εἷς ὄνομα αὐτῆς Εὐρώπεια. ἐξ ἧς ἔσχεν 

υἱὸν τὸν ΠΠίνων, καϑὺς Εὐριπίδης ὃ σοφώτατος ποιητὴς συνε- 

Ἰράψατο, ὅς φησι, “Ζεὺς μεταβληϑεὶς εἰς Ταῦρον τὴν Εὐρώπην 

ἥρπασεν. 

Ἔχτισε δὲ ἐν τῇ αὐτῇ νήσῳ τῆς Κρήτης ὃ αὐτὸς Ταῦρος βα- B 

0 σιλεὺς πόλιν μεγάλην, ἣν ἐκάλεσεν Γόρτυναν elg ὄνομα τῆς αὖ- 

τοῦ μητρὸς τῆς ἐκχγόνου Ilixov Zfióg. τὴν δὲ τῆς αὐτῆς πόλεως 


8. μὴ] καὶ P. 6. πραιδεύσας Malalas p. 80. 21., παιδεύσας PV. 
8. ol om. V. 9. λίμητον PV. 11. κἀκεῖ ὀψινῇ PV. Cont. Ma- 
lalas p. 31. 8. — 116. Mrvov ΡΥ. 17. og m. R., ὥς PV. 19. 
τῆς — βασιλεὺρ om. P. 950. ἣν δὲ ἐκάλεσεν P. 


In istis porro. regionibus avit Agenor an. xin Verum Europam 
Phoenids, Agenoris Regis filii natam faciunt Poetae: qua in re cum 
Cironographis consentiunt. 


Taurus deinde Cretae Rex in urbem Tyrum irruptionem fecit, com- 
missoque navali proelio hanc sub vesperum expugnavit , ,eaque —— 
magnam captivorum copiam abduxit, quos inter extitit Europa Regis 
Agenoris filia. Agenor vero cum filiis in regni limitibus bellum gerebat: 
quod ubi Cretae Rex 'Taurus accepit, repentino incursu per mare re- 
—— invasit: cujus quidem vesperi memoriam Tyrii hodieque celebrant, 

, Et ibi sero sapit. 

Taurus Europam in patriam abduxit, eamque sibi aen rm sociavit, 
Cc virgo esset et mus dn formosa, vocavitque regiones illas de illius 
»omine paeas. Ex hac susce it Minoen, quemadmodum scripsit 
doctissimus Poeta Euripides, cum ait, Jupiter in Taurum transformatus 


vero in ipsa insula urbem magnam, quam de matris Pici, 


78 CHRONICON 


τύχην ἐκάλεσεν Καλλινίχην εἰς ὄνομα τῆς παρ᾽ αὐτοῦ σφαγια- 
σϑείσης χόρης. 

Ὁ δὲ ᾿Αγήνωρ βασιλεὺς ἐλϑὼν ἐκ τοῦ πολέμου ἐν τῇ Τύρῳ, 
xal μαϑὼν τὴν γενομένην παρ᾽ αὐτοῦ ἐξαίφνης ἔφοδόν τε καὶ 
ἁρπαγήν, εὐθέως ἐξέπεμψεν τὸν Κάδμον διὰ τὴν Εὐρώπην μετὰ 5 
χρημάτων πολλῶν καὶ στρατοῦ. μέλλων δὲ τελευτᾶν ὃ αὐτὸς 
βασιλεὺς ᾿4γήνωρ διετάξατο πᾶσαν ἣν ὑπέταξε γῆν μερίσασϑαι 
τοὺς τρεῖς αὐτοῦ υἱούς. καὶ ἔλαβεν ὃ Φοῖνιξ τὴν Τύρον καὶ τὴν 

Ὁ αὐτῆς ἐνορίαν, καλέσας τὴν ὕπ᾽ αὐτὸν γενομένην γῆν Gowixry. 
ὁμοίως δὲ καὶ ὃ Σύρος εἰς τὸ ἴδιον ὄνομα τὴν ἐπιλαχοῦσαν αὐτῷ 10 
χώραν ἐκάλεσεν Συρίαν. ὡσαύτως δὲ καὶ ὃ Κίλιξ τὸ ἐπιλαχὸν 
αὐτῷ κλῖμα ἐκάλεσεν Κιλικίαν εἷς τὸ ἴδιόν αὐτοῦ ὄνομα. 

Ἔν δὲ τοῖς χρόνοις τῆς βασιλείας τοῦ Φοίνικος ἦν Ἡρακλῆς 
ὅ φιλόσοφος ὃ λεγόμενος Τύριος, ὅστις ἐφεῦρε τὴν κογχύλην. 
ἐωριζόμενος γὰρ ἐπὶ τὸ παράλιον μέρος τῆς Τύρου πόλεως εἶδε 15 
ποιμενικὸν κύνα ἐσθίοντα τὴν λεγομένην κογχύλην, ὅπερ ἐστὲ 

ἡ μιχρὸν εἶδος ϑαλάσσιον χογχυλιῶδες, καὶ ποιμένα νομίζοντα αἷ-- 

R 109 μάσσειν τὸν κύνα λαβόντα ἀπὸ προβάτου πόχον ἐρέας καὶ 
καταμάσσοντα τὸ καταφερόμενον ἐκ τοῦ στόματος τοῦ κυνὸς 
καὶ βάπτοντα τὸν nüxov. ὁ δὲ Ἡραχλῆς προσεσχηχὼς μὴ εἴναερρ, 
αὐτὸ αἷμα, ἀλλὰ βάμματος παραξένον ἀρετήν, ἐθαύμασεν “" 
καὶ γνοὺς ὅτι ἐκ τῆς κογχύλης ἐστὶ τὸ κατιὸν βάμμα τοῦ πόχου, 


6. βασιλεὺς ὁ αὐτὸ P. 7, ἐπέταξε R. 9. συνορίαν P. ibid. 
avro» PV. 11. ἐπιλαχὼν PV. 15. ἴδε PY. 17. κοχλιῶδες P. 
229. κατιὸν om. P. 


Jovis neptis, nomine Gortynam — Urbis vero fortunam Calli- 
nicen appellavit, de Pris a se hic olatae nomine. 
Porro Rex Agenor cum ab expeditione Tyrum venisset, audisset- 
ue subitam "Tauri irruptionem, abactamque ab eo praedam, statim 
dmum cum multa pecunia militaribusque copiis propter Europam mi- 
sit. "Tandem Rex Agener moriturus, statuit, ut universa quam subegerat 
regio inter tres suos filios divideretur. Ac Phoenix quidem T et 
circumjacentes oras in sortem habuit, quam de suo nomine Phoenicen 
appellavit. Syrus pee quam sortitus est provinciam & sno momine 
Syriam, qu um Cilix suam & suo quoque Ciliciam nuncupavit. 
Ea tempestate qua Phoenix regnabat, vixit Hercules Pbi us, 
Tyrius ominatus, qui primus purpuram invenit Cum enim circa 
maritima Tyri littora spatiaretur, pastorium vidit canem, qui ostreum, 
m Conchylion dicitur, parvumque genus est conchae marinae, man- 
ebat, ac pastorem qui sanguinem emittentem canem observarat, arrepto 
ex ove vellere, quod ab ore canis profluebat extersit, ipso ex eo tincto 
vellere. Cum id non sanguinem, sed peregrini alicujus liquoris virtutem 
esse animadvertisset Hercules, obstupuit, statimque acceptam a pastore 


PASCHALE. 19 


εἰληφὼς ἐκ τοῦ ποιμένος τὸν nóxov, dg μέγα δῶρον τοῦτον 
προσήγαγε τῷ βασιλεῖ τῆς Τύρου Φοίνικι. καὶ ἐχπλαγεὶς καὶ 
αὐτὸς ἐπὶ τῇ ϑέᾳ τῆς ξένης χροιᾶς τοῦ βάμματος » ϑαυμάζων 
τὴν αὐτοῦ εὕρεσιν, ἐκέλευσεν ἐξ αὐτοῦ τοῦ βάμματος τῆς κογχύ-- 
ὅλης βαφῆναε ἐρέαν, καὶ γενέσϑαι αὐτῷ περιβόλαιον βασιλικόν, 
καὶ ἐφόρεσεν αὐτὸς πρῶτος περιβόλαιον ἐκ πορφύρας, καὶ náv- P 44 
τες ἐθαύμασαν τὴν αὐτὴν βασιλικὴν ἐσϑῆτα, ὡς ξένην ϑέαν. 
xal ἐξ ἐκεένου ἐκέλευσεν ὃ βασιλεὺς Φοῖνιξ μηδένα ὑπὸ τὴν αὖ- 
τοῦ ὄντα βασελεέαν τολμᾶν φορεῖν τὴν αὐτὴν ἐνάρετον x γῆς καὶ 
10ϑαλάσσης οὖσαν φορεσίαν, εἶ μήτι αὐτὸν xal τοὺς μετ᾽ αὐτὸν 
βασιλεύοντας Gore, διὰ τὸ γινώσκεσθαι τὸν βασιλέα τῷ 
στρατῷ xal παντὶ τῷ πλήϑει ix τῆς θαυμαστῆς καὶ παραξέγον 
φορεσέας " πρώην γὰρ οὐκ ἐγίνωσκον οἱ ἄνθρωποι βάπτειν χρόας 
ἱματίων, ἀλλὰ τὰς τῶν προβάτων ἐρέας, οἷαι καὶ ἧσαν, ἐποίουν 
ἰδίμέτια καὶ ἐφόρουν, καὶ οἱ βασιλεῖς δὲ τὰς αὐτὰς χρόας τῆς 
τυχούσης ἐρέας ἑρεάτια ἐφόρουν, καὶ οὐκ εὐχερῶς ἐγνωρίζοντο 
τῷ ὑπηκόῳ 7:23,9€4 οἱ βασιλεῖς. λοιπὸν οἱ κατὰ τὸν τόπον βασι- B 
λεῖς ἤτοε ῥῆγες καὶ τοπάρχαι ἀκηκοότες τοῦτο, οἱ μὲν περιβό- 
Ama, oi δὲ φέβλας χρυσᾶς καὶ μαντία ἐπενόησαν ἑαυτοῖς πορ- 
ϑοφύρεα 7 ῥούσεα, βάπτοντες αὐτὰ ἀπὸ βοτανῶν, καὶ ἐφόρουν 
διὰ τὸ γενώσκεσϑαε τῷ ἰδίῳ πλήϑει, καϑὼς Παλαίφατος ὃ σο- 
φώτατος ἐξέϑετο. 
7. αὐτὴν Adi — T 
. . : ὧν ὑπὸ τοῦ V. 15. καὶ οἱ --- ἐφόρουν addidi ex 
ἐπὶ τὴν ^B. $i ᾿ 17. oi] ov P. 18. sito: PV. : ibid. τούτῳ 
19. χρυσᾶς om. P. ib. μαντεῖα PV. ἰδ. πορφυραῖα 
PV. ib. ῥδούσαια V, δουσσαῖα P. 
mam succo illo Conchylii tinctam noverat, ad Phoenicem i 
bam, q ' $oco muneris, detulit: qui et ipse attonitus novi et E 
Mun, e ces aspectu, illiusque inventionem demiratus, Conchylii 
quere lanas jnfici praecepit, et ex iis regiam sibi vestem confici, sic- 
purpureum vestimentum gestavit, adeo ut ad regiam vestem, 
md inusitatum hactenus spectaculum universi obstupescerent. 
re Kex Phoenix edicto cavit, ne quisquam ex suae ditioni 
magnificum hujusmodi e terra marique collatum cultum defer- 
psum, ac Phoeniciae Reges. Unde hactenus ab exercitu 
: erso ex admirando isto et insolito gestamine Rex dignosci- 


i 
pp " coloribus vestes inficere minime noverant homines, 
. , qualiacumque erant, ced conficiebant , * de⸗ 
(πεσε egre principes a ecta secernerentur. Verum 
——— E » atores a — aut —* huicce legi parue- 
orum alii umenta, alii fibulatas vestes, et pallia sibi confecere 
ri i vel russei, ex herbarum scilicet succis expresso eodem 


gestarunt, quo a propriis subditis dignoscerentur, ut tra- 
P. 8. 


p endqee προ B 


iiit 
a 


ul 


H 


80 CHRONICON 


Περὶ τοῦ σώματος τοῦ Πίκου. 
Ἐν ᾧ χρόνῳ Πῖκος ὃ καὶ Ζεὺς ἐτελεύτα, ἐκέλευσεν 10 λείψα- 


vov αὐτοῦ ταφὲν τεϑῆναι ἐν τῇ Κρήτῃ νήσῳ, καὶ κτίσαντες αὐ- 

τῷ ναὸν oi αὐτοῦ παῖδες ἔϑηχαν αὐτὸν ἐκεῖ ἐν τῇ Κρήτῃ νήσῳ 

ἐν μνήματι, ὅπερ μνῆμά ἐστιν ἐν τῇ αὐτῇ Κρήτῃ κείμενον ἕως 5, 
C τοῦ παρόντος, ἐν ᾧ ἐπιγέγραπται, Ἐνϑάδε κεῖται ϑανὼν Πῖχος 

ὃ καὶ Ζεύς, ὃν xal Δία καλοῦσιν. περὶ οὗ συνεγράψατο 41ιό-- 

δωρος ὃ σοφώτατος χρονογράφος, ὃς καὶ ἐν τῇ ἰχϑέσει τοῦ συγ-- 

γράμματος αὐτοῦ τοῦ περὶ ϑεῶν εἶπεν ὅτι Ζεὺς ὃ τοῦ Κρόνου 

υἱὸς ἐν τῇ Κρήτῃ κεῖται. 10 


104 Περὶ Davvov βασιλέως τῆς ᾿Ιταλίας, ὅστις 
πρῶτος ἐφεῦρε τὸν χρυσόν. 


p Mirà τὴν τελευτὴν τοῦ αὐτοῦ Πίχου τοῦ xal Zfióg ἐβασέ-- 
λευσεν ὃ αὐτοῦ υἱὸς Φαῦνος ὃ καὶ Ἑρμῆς τῆς Ἰταλίας ἔτη τριά-- 
κοντα πέντε, ὃς ἦν ἀνὴρ πανοῦργος καὶ μαϑηματικός, ὅστις ἐφεῦ-- 15 
ρὲν τὸ μέταλλον τοῦ χρυσίου ἐν τῇ δύσει πρῶτος καὶ τὸ χωνεύειν. 
γνοὺς δὲ ὅτε διαφϑονοῦνται αὐτῷ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ οἱ ἀπὸ τῶν 
γυναικῶν ὧν ἔσχεν Πῖκος ὃ xal Ζεὺς ὃ αὐτοῦ πατήρ᾽ ἠβούλοντο 
γὰρ αὐτὸν φονεῦσαι, ὡς ὄντες πολλοί, περί που ἑβδομήκοντα" 


8. τεϑεῖναι ΡΥ. 4. νήσῳ --- Κρήτῃ om. P. 7. Διόδωρος III. 
60. 9. τοῦ περὶ] περὶ P. 18. Ilíxov τοῦ) τοῦ Πήχου P. 14. 
υἱὸς αὐτοῦ P. 


De corpore Pici. 


Cum moriturus esset Picus, seu Jupiter, corpus suum in Creta insu- 
la sepeliri jussit, ubi in illius nomen condito a filiis templo, in eo de- 
—— jacet: ubi ad hoc usque tempus sepulcrum illius visitur, cum 

acce inscriptione: 
Hic jacet mortuus Picus, qui et Jupiter, quem Jovem etiam vocant. 

De quo conscripsit Diodorus doctissimus Chronographus, qui in con- 
textu libri sui de Diis, haec ait: Jupiter Saturni filius tn Creta jacet. 


De Fauno Rege Italiae, qui primus aurum reperit. 


Extincto eodem Pico, qui et Jupiter dictus est, regnavit in Italia 
filius ejus Faunus, qui et Mercurius appellatus, annos xxxv. Erat ille 
vir callidus et Mathematicus, qui primus ia Occidente auri metallum, 
ejusque. conflandi rationem, adinvenit. Is cum intelligeret se 

apud fratres suos, quos Picus, seu Jupiter, pater suus ex variis uxori 
susceperat, invidia flagrare, ejusque occidendi consilium iniisse, ut pus 
essent haud pauci praeterpropter Lxx. (Jupiter quippe cum multis fe- 
minis habita consuetudine, multos procrearat liberos) convasato ingenti 


PASCHAL E. 81 


μετὰ γὰρ πολλῶν συμμιγνύμενος γυναικῶν ἐτεχνοποίησεν ὃ Ζεύς" 
πολὺ χρυσίον ἐγκολπεωσάμενος εἰς ὑπερβολὴν ἀνεχώρησεν, καὶ 
ἀπέρχεταε εἰς τὴν Alyunrov πρὸς τὴν φυλὴν τοῦ Χὰμ υἱοῦ Νῶε, 
οἵτενες ἐδέξαντο αὐτὸν ἐν τιμῇ. καὶ διέτριβεν ἐκεῖ ὑπερηφανῶν 
57závr&c, καὶ φορῶν στολὴν χρυσῆν ἐφιλοσόφει παρὰ τοῖς Alyv- 
πτέοες, λέγων αὐτοῖς μαντείας μελλόντων" ἦν γὰρ φύσει σφόδρα 
λογικός- x«l προσεκύνουν αὐτὸν λέγοντες ϑεὸν Ἑρμῆν, ὡς λέγον- 
τα τὰ μέλλοντα καὶ διακονοῦντα αὐτοῖς ἐκ τοῦ ϑεοῦ τῶν μελλόν- 
των τὴν ἀπόκρισιν καὶ παρέχοντα αὐτοῖς γρήματα, ὅντινα καὶ 
τΙοπλουτοδότην ἐκάλουν, ὡς τὸν χρυσὸν ϑεὸν νομίζοντες. ὅτε 


Ρ 45 


οὖν ὃ αὐτὸς ἝἭ ρμῆς εἷς τὴν “Ἄἴγυπτον ἦλϑεν, ἐβασίλευσεν τῶν B 


«4ϊγυπτέων τότε ἐκ τοῦ γένους τοῦ Χὰμ ὃ ἹΠεστραΐμ" οὕτενος 
τελευτήσαντος ἐποίησαν oi «Αἰγύπτιοι τὸν Ἑρμῆν βασιλέα " καὶ 
ἐβασίλευσε τῶν «“ϊγυπτίων ἔτη λϑ' ἐν ὑπερηφανίᾳ. καὶ μετ᾽ αὖ- 
15:0» ἐβασέλευσε τῶν «Αϊγυπτίων ὃ Ἥφαιστος ἡμέρας αχπ', ὡς 
yevéa 9a ἔτη Ó', μῆνας ἑπτὰ τρίτον. οὐκ ἤδεισαν γὰρ τότε ἐνιαυ- 
τοὺς μετρεῖν oí “Αἰγύπτιοι, ἀλλὰ τὴν περίοδον τῆς ἡμέρας ἐνιαυ- 
τοὺς ἔλεγον. τὸν δὲ αὐτὸν Ἥφαιστον ϑεὸν ἐκάλουν" ἦν γὰρ πο- 
λεμιστὴς καὶ εἰυστιχός. ὅστις ἐξελϑὼν elg πόλεμον συνέπεσεν 
eoci» τῷ ἵππῳ αὐτοῦ, καὶ πληγεὶς ἔμενε χωλεύων. ὃ δὲ αὐτὸς 


- e vov» στολὴν P. 10. óvouafovrsg P. 11. ὃ om. P. 
— —— ἐβασίλευσεν P. 19. Μεατρέμ PV. 16. ἑπεὰ τρίτον] 
ξ΄, ἡμέρας y P cum R: sed Raderus mutatam ab se scripturam fate- 
tur in margine: ifa legendus hic locus. annum definit ut nos diebus 
365. pro mense dies 31 hic putandi," Quae sane computatio obtinet 

14. Sedhic mensesintelligendi triginta dierum 7]. Dictum au- 


.seq. v. : 
P Li oc ut s/xoocttvvéa τέταρτον ἡμερῶν schol. Platon. p.454, B. 19. 


ἐλθὼν P. 


i pondere, in Aegyptum ad tribum Cham filii Noe se con- 
—— p — —— — — exceptus est. Ille cum ibi degeret, pro ni- 
hilo caeteris habitis, aurea indutus veste, philosophabatur apud Aegy- 
tios. quibus ventura praedicebat: a natura enim acri admodum valebat 
F io: unde ab iis adorabatur, cum illum esse dicerent Deum Mercu- 
rium ut qui futura praediceret, ipsisque rerum venturarum a Deo ac- 
cepta responsa subministraret, epesque praeberet: quem ideo Divitiarum 
largitorem wocitabant, cum aurum 
Mercurius àm Aegyptum venit, apud Aegyptios regnabat Mestrem, ex 
Cham : quo fatis functo, Mercurium Regem renuntiarunt Aegy- 
ii uibus ille annos xxxix. magnifice imperavit. Post hunc regnavit 
iei 1 tíos Vulcanus dies wDcLxxx. qui annos Iv. conficiunt, men- 
— 9g y os nr. Neque enim tum annos metiri norant Aegyptii, sed 
aie bae ——— annos dicebant. Vulcanum porro Deum vocabant: erat 
— bellicosus, quique arcana quaevis intelligeret, qui dum in prae- 
ges :: t, cum equo lapsus, accepto vulnere, exinde claudicavit. Idem 
E auper ronicom Paschale vol. I. 6 


eum appellarent. Cum porro idem 


82 CHRONICON 


Ο Ἥφαιστος νόμον ἔϑηκεν τὰς Mbyvntloc γυναῖχας μονανδρεῖν καὶ 


R 106 


σωφρόνως διάγειν, "τὰς δὲ ἐπὶ μοιχείᾳ εὑρισχομένας τιμωρεῖσϑαι" 
καὶ ηὐχαρίστησαν αὐτῷ οἱ Αἰγύπτιοι, διότε πρῶτον νόμον σω- 
φρυσύνης τοῦτον ἐδέξαντο. 


Περὶ σιδήρου, τίς πρῶτος ἐφεῦρεν. 5 


Ὁ δὲ αὐτὸς Ἥφαιστος ἀπὸ μυστικῆς τινος εὐχῆς τὴν ὀξυλά- 
βην ἐδέξατο ἐκ τοῦ ἀέρος elg τὸ κατασκευάζειν ἐκ σιδήρου ὅπλα. 
ὅϑεν καὶ ἐπιχρατὴς σιδήρου ηὑρέϑη εἰς τοὺς πολέμους. ἀπε- 
ϑέωσαν οὖν αὐτὸν ὡς σωφροσύνην νϑυμοϑετήσαντα καὶ τροφὴν 
ἀνϑρώποις διὰ κατασκευῆς ὅπλων εὑρηκότα καὶ ἐν τοῖς πολέμοις 10 
δύναμιν καὶ σωτηρίαν ποιήσαντα " πρὸ γὰρ αὐτοῦ ῥοπάλοις καὶ 
λίϑοις ἐπολέμουν. μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν Ἡφαίστου ἐβασίλευ-- 
σεν «Αϊγυπτίων ὃ υἱὸς αὐτοῦ ὀνόματι Ἥλιος ἡμέρας δυοζ᾽, ὡς 
εἶναι ἔτη ιβ', μῆνας γ᾽, ἡμέρας δ΄. οὐ γὰρ ἤδεισαν οἱ «Αἰγύπτιοε 
τότε ἢ ἄλλοι τινὲς ἀριϑμὸν ἐν τῷ ψηφίζειν, ἀλλὰ τὰς περιόδους 15 
τῶν ἡμερῶν εἰς ἔτη ἐψήφιζον. οἱ γὰρ τῶν ιβ΄ μηνῶν ἀριϑμοὶ 


Ρ 46 μετὰ ταῦτα ἐπενοήϑησαν, ἐξότε ἐνομίσϑη ὑποτελεῖς εἶναι τοὺς 


ἀνϑρώπους τοῖς βασιλεῦσιν. ὃ δὲ αὐτὸς Ἥλιος βασιλεὺς ὃ υἱὸς 


. Ἡφαίστου ἦν φιλόσοφος δυνατός, ὅστις ἐδιδάχϑη παρά τινος ὡς 


2. μοιγείαν P. 19. τὴν om. P sola. 15. ἄλλον τινὰ P. 17. 
ἐνομίσϑη P, ὀνομάσθη RV. 19. τοῦ Ἡφαίστου P. 


vero Vulcanus lege sanxit, uti Aegyptiae feminae uno contentae viro 
caste vitam agerent: quae vero deprehenderentur in stupro, punirentur. 
Unde Vulcano gratias egere Aegyptii, quod tum primum continentiae le- 
gem accepissent. 


De ferro, et quis primus illud invenerit. 


Idem porro Vulcanus edita quadam mystica ac secreta precatione, 
fotcipem ex aere accepit, quo ex ferto arma posset conflare: unde et 
ferri ad belli usus repertor habitus est. Hunc ergo in Deos retulere, 
tum propter latam de continentia legem, tum etiam quod armorum fabri- 
ἐδ, victus di rationis, in bellis autem roboris salutisque hominibus 
&uctor extiterit: ante illum quippe clavis et saxis pugnabant. Extincto 
Vulcano, Aegyptiorum regnum excepit Sol, illius fillus, illudque rexit 
dies v. McprLxxvi, qui annos conficiunt xri. menses jr. dies rv. Alius 
enim omnis numerandi modus tunc temporis ab Aegyptiis — batur, 
cum singulas dierum periodos ἊΣ tot annis putarent. Duodecim enim 
mensium numeri tum primum deinde inventi, ex quo decretum est ho- 
mines Regibus fieri vectigales. Enimvero Rex Sol, Vulcani filius, insi- 
gnis admodum extitit Philosophus, qui cum ex aliquo esse quandam fe- 
minam comperisset, ex iis quae opum «opia ac itate apud Aegy- 


PASCHALE. 83 


γυνή τὶς «diyvztila τῶν lv εὐπορίᾳ καὶ ἀξίᾳ οὐσῶν παρ᾽ αὐτοῖς V 38 
ἐρῶσά τενος ἐμοιχεύετο ὑπ᾽ αὐτοῦ. καὶ ἀχούσας ὃ Ἥλιος &x- 
TZGEéV αὐτὴν πιάσαι διὰ τὴν ToU πατρὸς αὐτοῦ Ἡφαίστου vouo- 
ϑεσέαν, ἕνα μὴ λυϑῇ. καὶ λαβὼν στρατιώτας ix τοῦ ἰδίου στρα- 
δτοῦ, ua Ov τὸν καιρὸν τῆς μοιχείας αὐτῆς ὅτι γίνεσθαι ἔμελλεν 
νυχτός, ἐπεῤῥέψας αὐτῇ, τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς μὴ ὄντος αὐτόϑι, εὖ- 
eev αὐτὴν μεετ᾽ ἄλλου καϑεύδουσαν τοῦ ἐρωμένου παρ᾽ αὐτῆς. B 
ἥντενα £UO écoc καταγαγὼν ἐπόμπευσεν ἐν πάσῃ τῇ χώρᾳ τῆς «4ἱ- 
γύπτον, πτερεωρησάμενος αὐτήν. καὶ γέγονε σωφροσύνη μεγάλη 
102v τῇ γῇ τῆς «Αἰγύπτου. κἀκεῖνον δὲ τὸν μοιχὸν ἀνεῖλεν, καὶ ηὐ- 
χαριστήϑη  Ἐτεερὲ οὗ ἱστορεῖ ποιητικῶς Ὅμηρος ποιητὴς ὡς ὃ 
Ἥλιος, φησέν, ἤλεγξεν τὴν ᾿ἀφροδίτην συμμιγνυμένην νυκτὸς 
"dou. ᾿Αφροδέτην δὲ ἐκάλεσεν τὴν ἐπιϑυμίαν τῆς πορνείας ἀπὸ 
τοῦ Ἡλίου. βασιλέως ἐλεγχϑεῖσαν" τὸ δὲ ἀληϑές, ὡς προγέγρα- 
ίδπται, Παλαέφατος ὃ σοφώτατος συνεγράψατο. 

Μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν Ἡλίου τοῦ βασιλέως υἱοῦ Ἡφαίστου 
ἐβασάευσεν .“Ἰγυπτίων Σῶσις" καὶ μετὰ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ € 
ἐβασίλευσεν ᾿Ὅσιρις καὶ μετὰ Ὄσιριν ἐβασίλευσεν Ὧρος" καὶ 
μετὰ Ὧρον 2, ασίλευσεν Θοῦλις, ὅστις παρέλαβεν μετὰ δυνάμεώς R 108 

φότινος πᾶσαν τὴν γῆν ἕως τοῦ ᾽Ωκεανοῦ" καὶ ἐν τῷ ὑποστρέφειν 
ἦλθεν &mi τὴν ᾿Αφρικὴν χώραν dg τὸ μαντεῖον ἐν ὑπερηφανίᾳ, 
xai ϑυσιάσας ἐπυνϑάνετο λέγων, Goáaov μοι, πυρισϑενές, ἄψευ.-- 
δές, μάκαρ» ὃ τὸν αἰϑέριον μετεγκλέίνων δρόμον, τίς πρὸ τῆς 


1. xxl] ἔν καὶ P sola. ibid. ἐξίᾳ R. 2, ὁ om. P. 17. Σῶ- 
σις. K, Σ:ώσεις PV. 19. μετα τὸν "Ogov P. 23. μετεκκλίνων V. 


" estabant, quae viri cujusdam amore capta, pravam cum eo con- 
P sdinom exerceret, curam — adhibuit, ut eam peces cape- 
w'ulcani parentis leges impune minime violarentur. Lectis 

he tcs aei tris aliquot militibus, ac observato quo per noctem adulte- 
at tempore, dum vir abesset, in aedes irrupit, il- 
tem offendit: qua — — ac per 
jum Aegyptum traducta , B giten Tin iilam animadyertit, ex quo 

— est deinceps apud Aegyptios castimonia, adultero insuper 
zie observeto : itis gratiam init. Id poético more — 


unde a su 
morte — εἰ dum ait, Venerem cum Marte noctu cubantem a Sole 


— ensam. Venerem autem appellavit moechandi libidinem, 
— iderit. Hujus porro historiae, quemadmodum supra 
descripsit doctissimus Palaephatus. 

is. Vulcani filii, excessum, regnavit apud Aegyptios 


ita illud sciscitatus est: Dic mihi, ignipotens, veridice, bcate, 


D 


P 47 


84 CHRONICON 


ἐμῆς βασιλείας ἠδυνήϑη ὑποτάξαι πάντα ἢ τίς μετ᾽ ἐμέ; καὶ 
ἐδόϑη αὐτῷ χρησμὸς οὗτος. 
πρῶτα ϑεός, μετέπειτα λόγος καὶ πνεῦμα σὺν αὐτοῖς. 
ταῦτα δὲ σύμφυτα πάντα καὶ ἔντομον εἰς ἕν ἰόντα, 
οὗ κράτος αἰώνιον" ὀρϑοῖς ποσὶ βάδιζε, ϑνητέ, 5 
ἄδηλον διανύων βίον. 
καὶ εὐθέως ἐξελϑὼν ἐκ τοῦ μαντείου συσχευασϑεὶς ὑπὸ τῶν 
ἰδίων ἐσφάγη ἐν τῇ ““φρικῇ χώρᾳ. ταῦτα δὲ τὰ ἀρχαῖα xal πα-- 
λαιὰ βασίλεια τῶν «Αἰγυπτίων ανέϑων συνεγράψατο. καὶ ἐν 
τοῖς συγγράμμασιν αὐτοῦ ἐμφέρεται ἄλλως λέγεσϑαι τὰς ἐπωνυ-- 1O 
μίας τῶν πέντε πλανητῶν ἀστέρων. τὸν γὰρ λεγέμενον Κρόνον 
ἀστέρα ἐκάλουν τὸν “ἀμποντα, τὸν δὲ Zióg τὸν Φαέϑοντα, τὸν 
δὲ "Mottoc τὸν Πυρώδη, τὸν δὲ ᾿φροδίτης τὸν Κάλλιστον, τὸν 
δὲ “Ἑρμοῦ τὸν Στίλβοντα. 

Ἔν τοῖς μετὰ ταῦτα χρόνοις ἐβασίλευσεν τῶν “«ϊγυπτίων πρῶ-- 15 
τος ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Χὰμ Σέσωστρις, ὅστις ὁπλισάμενος ἐπο-- 
λέμησεν ᾿Ασσυρίοις καὶ ὑπέταξεν αὐτοὺς καὶ τοὺς Χαλδαίους καὶ 
Πέρσας ἕως Βαβυλῶνος. ὅμοίως δὲ ὑπέταξε καὶ τὴν ᾿Ασίαν πᾶ-- 
σαν καὶ τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν Σχυϑίαν καὶ τὴν IMvolay* καὶ ἐν τῷ 
ὑποστρέφειν αὐτὸν ἐπὶ τὴν “«ἴγυπτον ἐκ τῆς χώρας τῆς Σχυϑίας 20 
ἐπελέξατο ἀνδρῶν νεανίσκων πολεμιστῶν χιλιάδας δεχαπέντε, οὔσ-- 


4, ἕντομον non intellectum omiserunt qui haec repetierunt Malalas, 
Cedrenus, Suidas, δ. αἰώνων P. ἀέναον Lobeckius Aglaoph. p. 
459. ibid. ϑνητέ, βάδιξε P. 6. διανοιῶν P. 8. rà om. b. 
9. ΜΜενεθὼ P. 13. πυῤῥώδη V. 15. roig] τούτοις P. 18. 
óbom, P. — 21. ὑπελέξατο P. 


qui coeli cursum moderaris, quis antequam regnarem potuit sibi subjicere 
omnia : aut quis poterit post me? Datumque est illi ejusmodi oraculum: 

Ipse Deus primum, dein, juncto flamine, Verbum: 

aec tamen existunt simul omnia, et omnia in unum 

Distinctim veniunt: cujus sine fine potestas: 

Tw certo incertum vitae pede dirige callem. 

Egressusque confestim ex oraculo, insidiis a suis appetitus, interfe- 
ctus est in Africa. Has autem veteres et antiquas Aegyptiorum Agen 
historias Menetho conscripsit, Sed et in illius commentariis aliter efferri 
proditur quinque planetarum astrorum nomina. Astrum enim Saturnum 

ellatum Lampontem: Iovem Phaethontem, Martem Pyrodem; Venerem 
istum: Mercurium denique Stilbontem vocabant. 

His posthaec temporibus primus apud Aegyptios regnavit ex tribu 
Cham Sesostris, qui instructis copiis bellum intulit Assyriis, eosque sub- 
egit, ut et Chaldaeos et Persas usque ad Babylonem, Subegit pariter 
universam Asiam, Europam, Scythiam, et Mysiam: cumque in Aegyptum 
reverteretur ex Scythiae regionibus, delegit juvenum bellatorum quinde- 
cim millia, quos in Persidem traduxit, ibique habitare jussit, concessa 


PASCHALE. 85 


τενας μετανάστας ποιήσας ἐκέλευσεν αὐτοὺς οἰκεῖν ἐν τῇ Περσίδι, B 
δοὺς αὐτοῖς χώραν ἐκεῖ ἣν ἐπελέξαντο. καὶ ἔμειναν ἐν Περσίδι οἱ 
αὐτοὶ Σκύϑαι ἐξ ἐκείνου ἕως τῆς νῦν, οἵτινες ἐκλήϑησαν παρὰ τῶν 
Ἰπερσῶν Παρϑυαῖοι, 0 ἐστιν Περσικῇ γλώσσῃ Σκύϑες, of καὶ 
στὴν φορεσίαν καὶ τὴν λαλιὰν καὶ τοὺς νόμους Σχυϑῶν ἔχουσιν 
ἕως τῆς νῦν, καὶ εἰσὶν μαχιμώτατοι ἐν τοῖς πολέμοις, καϑὼς V 89 
Ἡρόδοτος ὃ σοφώτατος ταῦτα συνεγράψατο. 
Ἔν τοῖς χρόνοις τῆς βασιλείας Σεσώστριος ἦν Ἑρμῆς ὃ τρισ- 
μέγιστος ὃ «Ἵἱϊγύπτιος, ἀνὴρ φοβερὸς ἐν σοφίᾳ" ὅστις ἔφρασεν 
ποτρεῖς μεγέστας δυνάμεις εἶναι τὸ τοῦ ἀῤῥήτου καὶ δημιουργοῦ 
ϑεοῦ ὄνομεα, μεέαν δὲ θεότητα εἶπεν εἶναι. διὸ καὶ ἐκλήϑη ἀπὸ τῶν R 110 
“]γυπτέων τρεσμέγιστος Ἑρμῆς. ἐμφέρεται γὰρ ἐν διαφόροις € 
αὐτοῦ λόγοες πρὸς Ldoxinniw εἰρηκὼς περὶ ϑεοῦ φύσεως ταῦτα" 
»5tl μὴ περόνοεά τις ἦν τοῦ πάντων κυρίου ὥστε μοι τὸν λόγον τοῦ-- 
15τὸν ἀποκαλύςαε, οὐδὲ ὑμᾶς τοιοῦτος ἔρως κατεῖχεν, ἵνα περὶ 
τούτου ζητήσητε" οὐ γὰρ ἐφικτόν ἐστιν εἰς ἀμυήτους τοιαῦτα 
μυστήρεα τεαρέχεσθϑαι, ἀλλὰ τῷ voi ἀκούσατε. ἕν μόνον ἦν φῶς 
γοερὸν πρὸ φωτὸς νοεροῦ, καὶ ἦν ἀεὶ νοῦς νοὸς φωτεινός, καὶ 
οὐδὲν ἕτερον ἢν ἢ ἡ τούτου ἑνότης, ἀεὶ ἐν ἑαυτῷ .dv ἀεὶ τῷ ἑαυ- 
φοτοῦ vot καὶ φωτὶ καὶ πνεύματι ἅπαντα περιέχει. ἐκτὸς τούτου D 


1. μετανασῦ ὅσαι P sola. 4. Παρϑίδιοι PV, Παρϑηνοὶ m.R. — ib. 
τῇ Περσικῇ ῬἘ. 8. Σέσωστρι ὃς V, Σέσωστρις P, Σέσωστρις ὃς R. 
11. δὲ om. P. 14. ἦν τοῦ Malalas p. 96. 15., ἡ τῶν PV. — ibid, 
1 με Cyrillus c. Iulianum I. p. ed. Spanh. 35. C. ib. τοιοῦτον 
P. 16. ξητήσεται P. 18, καὶ νοὺς — voũ αἴτιος P sola. 
Correxi ex Cyrillo. 19. ἢ om. V, ἡ R. ib. ἑαυτῷ] αὐτῷ P sola. 
ibid. τῷ ξαυτοῦ] ἐν τῷ αὐτῷ P sola. — 20. πάντα P sola. 


ΤῊΣ issent regione. Ex eoque tempore Scythae illi in. Persi- 
Ene quam — a Persis Parthidii nuncupati sunt, quod Persica lin- 


— acyihas sonat, qui et habitum et'idioma ac leges Scytharum usque 
2 x ee i — virtute bellica praestant, quemadmodum haec 
: issimus Herodotus. . . 

n m ret Sesostris, extitit Hermes Trismegistus Aegyptius, vir 
sapientia suspiciendus, qui tres maximas esse Potentias asserebat, nomen 
—— bilis et opificis Dei unam Deitatem esse dixit. Propterea appel- 
latus est ab Aegyptiis 'Trismegistus Mercurius. Reperitur enim in va- 
dus ejus libris 8 Aesculapium haec de Deo dixisse: Nisi providentia 
riis — sit omnium Domini, quae mihi hunc sermonem aperuisset, haud 
$ hui i cupido incessisset, ut de eo quaestionem institueretis, nequc 
ves fas est profanis haec arcana committere : verum mente haec dunta- 
— MÀ dite. Erat luz intelligens ante lucem iíntelligentem, eratque 
H mens quac menti causa éssct, neque quidquam erat aliud quam 
emper τω «nitas. Ea mens cum semper in seipsa sit, semper sua 
— — duce, atque spiritu universa continet. Extra eam mentem 


86 CHRONICON 


00 9tóc, οὐκ ἄγγελος, οὐ δαίμων, οὐκ οὐσία τις ἄλλη. πάντων γὰρ 
κύριος καὶ πατὴρ καὶ ϑεός, καὶ πάντα ἐν αὐτῷ καὶ ὑπ᾽ αὐτόν 
ἐστιν. ὃ γὰρ λόγος αὐτοῦ προελϑὼν παντέλειος ὧν καὶ γόνιμος 
καὶ δημιουργός, ἐν γονίμῳ φύσει πεσὼν ἐν γονίκω ὕδατι ἔγχυον 
τὸ ὕδωρ ἐποίησεν. καὶ ταῦτα εἰρηκὼς ηὔξατο λέγων, Οὐρανὸν 5 
δρκίζω σε, ϑεοῦ μεγάλου σοφὸν Egyov* ἵλεως ἔσο. ὄρκίζω σε 
φωνὴν πατρός, ἣν ἐφϑέγξατο πρώτην, ἡνίκα κόσμον ἅπαντα 
ἐστηρίξατο βουλῇ" φωνὴν πατρός, ἣν ἐφθέγξατο πρώτην τὸν 
μονογενῇ λύγον αὐτοῦ. 

Ρ 48 Ταῦτα καὶ ἐν τοῖς κατὰ Ἰουλιανοῦ βασιλέως ὑπὸ τοῦ ὅσιω-- 10 
τάτου Κυρίλλου συνταχϑεῖσιν ἐμφέρεται πρὸς ἀπόδειξιν σαφε-- 
στέραν ὅτι καὶ ὃ τρισμέγιστος Ἑρμῆς ἀγνοῶν τὸ μέλλον τριάδα 
δμοούσιον ὡμολόγησεν. 

O δὲ Σέσωστρις βασιλεὺς μετὰ τὴν νίχην καταλαβὼν τὴν “1- 
γυπτον τελευτῇ, καὶ ἐβασίλευσεν μετ᾽ αὐτὸν τῆς τῶν «Αἰγυπτίων 15 
χώρας Φαραὼ ὃ καὶ Νάχωρ καλούμενος, καὶ ix τοῦ αὐτοῖ γέ- 
νους ἐβασίλευσαν «Αϊγυπτίων oi λοιποί. 


“Ῥαγαῦ oXf', ὁμοῦ yvy. 
ἐπέζησεν ot, ὁμοῦ τλϑ'. 
5 Σερούχ QA, ὁμοῦ γρπγ΄. 90 


1. οὐ priusom.P sola. 2. ὁ κύριος Psola. — ibid. πάντα ὑπ᾽ αὐτοῦ 
xal ἐν αὐτῷ P sola. 5. ἐπέδειξεν P sola. 8. πρωτίστην P. Cae- 
terum post αὐτοῦ addendum φησί ex Cyrillo. 10. τοῦ f. P sola. 
11. συναχϑεῖσιν P. 


neque Deus est, neque Angelus, neque daemon, neque alía natura ; omnium 
enim Dominus Deus et pater est, sub ipso et in ipso omnia sunt. Sermo 
enim ipsius qui perfectus omnibus modis cst, et foecundus ae opifex ab 
ipsa progressus mente, ínque aquam, cnjus 6st. foecunda natura, ínci- 
dens, foctam aquam reddidit, 

Haec fatus Hermes, sic precatus est: Achuro te, Coclum , Dei ma- 
gni sapiens opus, propitiare. Adjuro te vocem Patris, quam fum primam 
effatus est, quando mundum universum consilio firmavit, vocem Patris, 
quam primam protulit, unigenitum Verbum suum. 

Haec etiam in iis quae 8 sanctissimo Cyrillo adversus Jalianum Im- 
ms reta collecta sunt, referuntur, ut evidenter ostenderet Mercurium 

mepgistum futurarum rerum inscium , unam Trinitatis essentiam con- 
fessum esse, 

Sesostris vero Rex parta victoria, reversus ín Aegyptum tmoritar: 
et post illum regnavit uie aegypti regione Pharao, qui et Nachor dictus 
est, ex ejusque stirpe ca apud Aegyptios regnarunt. 

Rhagun, 132. Colliguntur anni 3053. 
Supervixit 207 coll. an. 339. 
Seruch, 130. coll. an. 3183. 


PASCHAL E. 87 


ἐπέζησεν oA ὁμοῦ τ΄. 
Νάχωρ οϑ', ὁμοῦ γσὲξβ'. 
ἐπέζησεν ρκϑ', ὁμοῦ O5. 
Θάρα οἵ, ὁμοῦ γτιλβ΄. 
5 ἐπέζησεν ot, ὁμοῦ co. 


Ἑλληνισμὸς ἀπὸ τῶν χρόνων Σεροὺχ ἐναρξάμενος [διά τοι] 
τῆς εἰδωλολατρείας, καὶ ὡς ἐστοίχουν τὸ τηνιχαῦτα ἕκαστος κατά 
cuve δεισιδαιμονέαν ἐπὶ τὸ μᾶλλον πολιτικώτερον ἐπὶ ἔϑη καὶ ἐπὶ 
ϑεσμοὺς εἰδώλων τάττεσϑαι τὰ τῶν ἀνθρώπων γένη. οἷς τότε 

io στοιχήσαντες ἐποέουν διὰ χρωμάτων διαγράφοντες τὴν ἀρχὴν καὶ 


K 112 


3 P , 2 Li - , 
ἀπειχάζοντες τοὺς τεάλαε παρ᾽ αὐτοῖς τετιμημένους ἢ τυράννους € 


ἢ ἡγεμόνας ἢ τενάς τι δράσαντας ἐν βίῳ μνήμης δοκοῦν ἄξιον 
διὰ ἀλκῆς τε ἢ σώριατος εὐρωστίας. ἔπειτα δὲ ἀπὸ τῶν χρόνων 
τοῦ Θάρα πατρὸς ᾿Αβραὰμ καὶ δι’ ἀγαλμάτων τὴν πλάνην 
15 τῆς εἰδωλολατρείας κτισάμενοι, τοὺς ἑαυτῶν προπάτορας δι᾽ 


3 , , A ^ 5 - , 
ἀπεικονισμάτων τετιεμεηκότες καὶ τοὺς πρὸ αὐτῶν προτετελευτηκό-- V 40 


τας τεχνασάμενοε ἔκ κεραμικῆς ἐπιστήμης τὸ πρῶτον, ἔπειτα ἑκά- 
omg τέχνης μιμησᾳμένης, οἰκοδόμοι μὲν λίϑον λίϑῳ ξέσαντες, 
ἀργυροχόποι τε καὶ χρυσοχόοι διὰ τῆς ἰδίας ὕλης τεχνασάμενοι 
80 ἐπετέλεσαν, χαλκοπλάσται δὲ xal ἐπιξῦσται τέχναις χρησάμενοι 


ἐποιχιλλεύσαντο καὶ τέχτονες καὶ οἱ καϑεξῆς. 


6. τοῦ Σεροὺχ P. ibid. did τοι om. V. 7. ἐστοιχοῦντο τηνι- 
χαῦτα PV. Correxi ex Épiphanio loco mox indicando. 8. πολιτι- 
κώτερον ἐπὶ τὸ μᾶλλον V. 16. ὠπεικονισμῶν P. 17. τεχνισά- 
μένοις P. 21. ἐπεποικηλεύσαντοΎ. 


Supervixit 230. coll. an. 300. : 
Nachor, 79. coll. an, 8262. 

Supervixit 129. coll. an. 208. 
'rlhara, 70. coll. an. 3332. 

Supervixit 205. coll. an. 275 


Graecismus tempestate Seruch coepit per idololatriam, cum sua 
e superstitione quadam ductus, genus humanum ad politicam pee 
smum vivendi rationem, et usum seu consuetudines, cultumque idolorum 
informaret: quos tum xecuti, magistratus et tyrannos, aut duces, aut si 
quid aevo memoriave dignum factitasse viderentur quod vel pugnam, vel 
corporis robur commendaret, pictura effigiabant. Postea vero tempori- 
bus Thara, qui Abraham habuit filium, etiam per statuas οἱ simulacra 
errorem idololatriae propagarunt, aos majores suos "n —— ipod 
ue functos primum per figlinam expresserunt, mox cae * 
— primos, F architecti quidem lapidem. caedebant , argentarii 
vero et auri caelatores pro sua quisque materia simulacra fabricati sunt, 
aerarii, et scalptores etiam pro suo ingenio artificii opus variabant: po- 
stremo fabri et alii deinceps opifices. 


88 CHRONICON 


«Αϊγύπτιοι μὲν οὖν καὶ Βαβυλώνιοι καὶ Φρύγες xal Φοίνικες 
ταυτησὶ τῆς ϑρησκείας πρῶτοι εἰσηγηταὶ γεγονότες ἀγαλματο- 
ποιίας τε καὶ μυστηρίων τελετάς, ἀφ᾽ ὧν τὰ πλεῖστα εἰς Ἕλληνας 
μετηνέχϑησαν ἀπὸ τῆς Κέκροπος ἡλιχίας, καὶ μετέπειτα καϑε- 
ξῆς ὕστερον πολλοὶ τοὺς περὶ Κρόνον καὶ Ῥέαν Δία τε καὶ ᾿4πόλ-5 
'λωνα καὶ τοὺς ἐφεξῆς δυνάστας γενομένους ϑεοὺς ἀναγορεύ- 
σαντες. 

Ἕλληνες κέκληνται ἀπὸ Ἕλληνός τινος ἀνδρὸς τῶν ἐν τῇ Ἕλ- 
λάδι κατῳχηχότων" ὡς δὲ ἕτεροί φασιν, ἀπὸ τῆς ἐλαίας τῆς ἐν 
᾿4ϑήναις βλαστησάσης. 10 

P 49 Tovec δὲ τούτων ἀρχηγοὶ γεγένηνται, ὡς ὃ ἀκριβὴς ἔχει λόγος, 
ἀπὸ τοῦ Ἰωῦάν, ἑνὸς ἀνδρὸς τῶν τὸν πύργον οἰκοδομησάντων, 

R 114 ὅτε αἱ γλῶσσαι διέμερίσϑησαν τῶν ἀνθρώπων" δι᾽ ἣν αἰτίαν 
καὶ μέροπες πάντες κέκληνται διὰ τὴν μεμερισμένην φωνήν. 


1. οἱ Βαβυλώνιοι V. 8. μάλιστα PV, τὰ πλεῖστα Epiphanius. 6. 
δικαστὰς P. 12. Ἰωνὰν PV. 14. In ima pagina ascribit V 
quod in textu ponit P Σ᾽ χόλεον "). ZxvOicuóg ἀπὸ τῶν ημε- 
ρῶν τοῦ Nds μετὰ τὸν κατακλυσμὸν ἄχρι τῆς τοῦ πύργου o/xodo- 
μῆς καὶ Βαβυλῶνος, καὶ μετὰ τὸν χρόνον τῆς τοῦ πύργου οἰκοδο- 
μῆς ἐπ᾽ ὀλίγοις ἔτεσιν, τουτέστιν ἕως Ῥαγαῦ. οἵτινες ἐπὶ τὸ τῆς 
Εὐρώπης νενευκότες τῷ τῆς Σκυϑίας μέρει καὶ τοῖς ἑαυτῶν ἔϑεσιν 
Β προσεκρίϑησαν ") ἕως τῆς" τοῦ ἹΡαγαῦ ἡλικίας καὶ ἐπέκεινα, ἐξ οὖ- 
zt οἱ Θρᾷκες γεγόνασιν. ὕστερον δὲ ὁ ἑλληνισμὸς εἰς αἱρέσεις κατέστη 
κατωτέρω τῶν χρόνων, φημὶ Πυϑαγορικῶν καὶ Στωικῶν καὶ Πλατω- 


**) προσεχκρίϑησαν Epiphanius Resp. ad Epist. Acacii ed, Petar. 
fol, 5. verso C, προεκρίϑησαν PV. "*) τῆς om. P. 


Aegyptii porro et Babylonii, Phrygesque, et Phoenices primi aucto- 
res hujus cultus extitere, primique simulacrorum et mysteriorum hujus- 
modi initiatores; a quibus, Cecropis aetate in Graeciam immigrarunt. 
Posteris dein saeculis complures Saturnum, Rheam, Jovem, Apollinem, 
caeterosque principes, Deos renuntiarunt. 

Graeci nomen tulerunt ab Hellene viro quodam, ex iis qui olim Hel- 
lada incoluerunt: ut alii vero prodidere, ab ἐλαία, seu olea, quae Athe- 
nis nata est. 

Jones autem horum Duces, quemadmodum constans habet fama, orti 
sunt ab Jonan quodam ex iis, qui turrifn aedificarunt, quando hominum 
linguae sunt divisae: unde omnes a divisa lingua Meropes sunt cogno- 
minati. 


*) Scholium. 


A diebus Noe post diluvium usque ad Turris et Babylonis aedifica- 
tionem Scythismus perstitit, annisque aliquot post tempus aedificationis 
turris, hoc est usque ad Rhagau. Qui porro versus Europae fines ver- 
gunt, in Scythiae partibus degunt, sujs ipsi moribus vivere elegerunt 
usque ad tempora Rhagau, ut et qui ulterius habitant, donec Thracum 
regio occurrat. 

Graecismus postmodum, seu gentilismus posteris temporibus confla- 


5 


10 


PASCHAL E. 89 


Zfoaàu ot, ὁμοῦ γυζ΄. 

βραὰμ Χαλδαῖος ὧν τὸ γένος τὴν πρώτην ἡλικίαν παρὰ 
Χαλδαίοις ποιεῖται, 

α΄, B, y; δ’, εἰ, d,U, η΄, 9', d, iu, i y, δ΄, ag, 
ig, ab, m, 49, x, κα', xf, xy, x0, x£, xg, xU, m, 
x9, X, λα’, λβ', Ay λό’, Ad, Ag, λζ', Ày, λϑ', μ΄, uo, 
ug, Hy, uó', ug, us, ui, un, μϑ', ν΄, να’, vB, »y, νδ΄, 
γέ, νς΄, νζ΄, vp, »9'. 

Νάχωρ προπάτωρ ᾿Αβραὰμ τελευτᾷ ζήσας ἔτη on. 
" 5 ξα΄, EB, Ey; ξδ΄, 5e, $e, Et, E», £9 2 0, ou , 

; oy. 


vixi» καὶ ᾿Επικουρείων καὶ τῶν λοιπῶν. ϑεοσεβείας δὲ χαρακτὴ 
αὐτοῖς ὑπῆρξεν ἅμα καὶ ὁ κατὰ φύσιν νόμος πολιτευόμενος ἀπὸ 
τούτων τῶν ἐθνῶν ἀφορίξων ἑαυτὸν Ὗ ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμον καταβο- 
λῆς καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο. τῶν ἐϑνῶν μέσος τυγχάνων βαρβαρισμὸς 
καὶ σχυϑισμὸς καὶ ἑλληνισμὸς fog οὗ συνήφϑη ἡ τοῦ ᾿Αβραὰμ O:0- 
σέβεια καὶ ὁ κατὰ φύσιν νόμος καὶ lovóaicuóg "“ μετέπειτα. 9. ὧν 
om. P sola: habent V et R, in m. notans: abest in C, 9. ση oo R. 
10. ξ΄ — ογ΄ ante Περὶ Μελχισεδέκ ponunt PV, ante Ναχωρ R. 
11. Post ογ΄ addit P sola οδ΄, οε΄, ὁμοῦ γυζ΄. 


) τούτων τῶν ἐϑνῶν -- ἑαυτὸν τούτων — ἑαυτοὺς V. 3 καὶ 
om. P. ἐουδαϊσμὸς ex Epiphanio addidit Raderus, om. 


Abraham, 75. coll. an. 3407. 
Abraham gente Chaldaeus, primam aetatem apud Chaldaeos terit, 
L IL IH. IV. V. VI. VIL VIII. IX. X. XI. XII. XIIL XIV. XV. XVI. XVII. 
IVIIL XIX. XX. XXI. XXII. XXIII. XXIV. XXV. XXVI. XXVII. XXVIIL XXIX. XXX. 
XXXL XXXIL XXXIIL XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII. XXXVIIL XXXIX. XL. XLI. 
XLIL XLIIL XLIV. XLV. XLVI. XLVIL XLVIIL XLIX. L. LI. LIL LIIL LIV. LY. 


LVL LYIL LYIII. LIX. 

Nachor avus Abraham moritur, cum vixisset ccvim. 

LX. LXI. LXII. LXIII. LXIV. LXV. LXVI. LXVII. LXVIIL LXIX. LXX. LXXI. 
LIXII Lxxi]l. LxxIv. Lxxv.  Colliguntur anni nr, mwcpvir, 


tus est, in sectas divisus, Pythagoreorum scilicet, Stoicorum, Platonico- 
rum, Épicureorum , et aliorum. 

Cultus porro divini character una cum lege naturae ab hisce natio- 
Bibus observabatur, cum ille se a mundi conditione servasset incolumem 
in hanc usque diem. : . 

Gentilitatis medium tenuere Barbarismus, Scythismus, et Hellenismus, 
denec cultus divinus ab Abraham institutus, ac postmodum Judaismus 
wa cum lege naturae coaluit. 


D 


C 


90 CHRONICON 


Περὶ Μελχισεδέκ. 
οδ΄, 


Διηγήσατό τις γέρων περὶ τοῦ Μελχισεδὲκ διαβεβαιούμενος 
P 50 καὶ λέγων ὅτι νϑρωπύς ἐστιν ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Χάμ. εὑρεϑεὶς δὲ 
ἐν τῇ φυλῇ αὐτοῦ ἅγιον γέννημα εὐηρέστησεν τῷ ϑεῷ, καὶ μετέϑηχεν 5 
αὐτὸν ὃ ϑεὸς ἐκ τῆς ἰδίας αὐτοῦ γῆς εἰς τὸ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, 
xa9^ ὃν τρύπον μετέϑηκε τὸν ᾿βραὰμ ἐκ τῆς χώρας τῶν Χαλ- 
δαίων. ὧν δὲ ἅγιος ἐκεῖνος ὃ ἄνθρωπος καὶ δίκαιος, ἐγένετο ἷε- 
ρεὺς τοῦ ϑεοῦ τοῦ ὑψίστου, ἄρτον καὶ οἶνον καὶ λιτὰς ἁγίας 
προσφέρων τῷ ϑεῷ τῷ ὑψίστῳ, ἐδεήϑη δὲ περὶ τῆς φυλῆς αὐ-10 
τοῦ λέγων, Κύριε, μετέϑηκάς με 0x τῆς φυλῆς μου καὶ ἠλέησάς με 
ἐλέησον καὶ αὐτούς. εἶπε δὲ αὐτῷ ὃ κύριος, ᾿Εγὼ αὐτοὺς σώσω, 
ὅταν ἐξ «Αἰγύπτου καλέσω τὸν υἱόν uov. ταύτην τὴν ἐπαγγελίαν 
ἔδωχεν ὃ ϑεὸς τῷ Μελχισεδέκ. ἐμνημόνευσεν οὖν ὃ γέρων ἐχεῖ- 
B voc, λέγων ὅτι κατὰ τοὺς καιροὺς τούτους συνέβη τὸν Acr aiyua- 15 
λωτισϑῆναι ἐκ γῆς Σοδόμων ἐκ τῶν περὶ τῶν Γοϑωλλογομώρ, 
καὶ ἐπιδιῶξαι τὸν ᾿βραὰμ ὀπίσω αὐτῶν, καὶ ἥττησεν αὐτοὺς 
καὶ ἀπέστρεψεν ἀπ᾿ αὐτῶν πᾶσαν τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὸν Aun 
τὸν υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ᾿4ράν. 

Ἔλεγεν οὖν ἐν ἑαυτῷ ὃ Afpauu, Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρύνῳ τῶν 30 
ἡμερῶν μου ἀποστελεῖς τὸν ἄγγελόν σου ἐπὶ τῆς γῆς, ἄρα βλέπω 
τὴν ἡμέραν ἐκείνην; εἶπεν δὲ αὐτῷ ὃ ϑεός, Οὐχί, ἀλλὰ δεικνύω 
σοι τὸν τύπον τῆς ἡμέρας ἐκείνης" κάτελϑε xal πέρασον τὸν Togóa- 
γὴν ποταμόν, καὶ ὄψει τὸν τύπον τῆς ἡμέρας ἐκείνης. 

1. νδ΄ (οδ΄ Β) τοῦ ᾿“βραάμ margo P. 2. oó om. P. δ. μετέ- 


θηκὲν post Χαλδαίων ponit P. 9. ro? alterum om. P. 10. τῷ 
alterum om. P. 93, rózov m. R, τόπον PV. 


De Melchisedec. ' 
Senex quidam haec de Melchisedec narrabat, affirmabatque, hisce 
verbis: Vir est ex tribu Cham, qui sanctus in sua tribu inventus 
placuit Deo; illumque transtulit Deus ex terra sua trans Jordanem, quem- 
admodum Abraham ex regione Chaldaeorum transtulit. Cum autem vir 
ille sanctus esset ac justus, factus est Pontifex Dei altissimi, panem et 
vinum, sanctasque orationes offerens Deo altissimo.  Precatus est pro 
sua tribu, dicens: Domine, transtulisti me ex tribu mea, ct misertus 68 
mei, miserere etiam eorum. Dixit vero illi Dominus: Ego illos salvabo, 
cum er Aegypto vocuvero filium meum. Hanc promissionem dedit Deus 
Melchisedec. Memorabat praeterea senex ille, dicens: Contigit hisce 
temporibus ut Lot ex Sodomorum terra captivus abduceretur ab 18 4 
ex Gothologomor tribu erant: quos insecutus Abraham delevit, universis 
captivis, ipsoque Lot filio fratris sui Aram ex eorum manibus erepti 
Dixit porro Abraham intra se: Domine, si tempore dierum mcorum 
miseris Angelum tuum in terram, fac wi videam hunc diem, Dixit ill 


PASCHAL E. 91 


] Ἐπέρασεν δὲ ᾿Ἰβραὰμ τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν μετὰ τῆς δυ-- 
νάμεως αὐτοῦ" καὶ ἐξῆλϑεν Β]ελχισεδὲκ εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ ὑπὸ 
τοῦ &yíov τινεύματος φερόμενος, ἔχων ἐν χερσὶν αὐτοῦ ἄρτον εὐ- 
χαρεστίας καὶ ποτήριον εὐλογίας. οὐκ εἶδεν δὲ ᾿Αβραὰμ τὸν Ma- 

δχισεδέκ, εἰ μὴ πρῶτον διέβη τὸν Ἰορδάνην, τουτέστιν σημεῖον 
τοῦ βαπείσματος. ἰδὼν δὲ ᾿Ἵβραὰμ τὸν Πϊελχισεδὲκ ἐρχύμενον 
εἰς ἀπάντησεν αὐτῷ ἔχοντα τὸν ἄρτον τῆς εὐχαριστίας καὶ τὸ πο- 
τήριον τῆς εὐλογέας, πεσὼν βραὰμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν 
γῆν προσεκύνησεν, ὅτε εἶδεν τὴν ἡμέραν κυρίου, καὶ ἐχάρη. ἀπαν-- 
ιοτήσας δὲ αὐτῷ ἸΠελχισεδὲκ ὃ βασιλεὺς Ἱερουσαλήμ, ἱερεὺς ὧν τοῦ 
ϑεοῦ τοῦ Dipícrov, ηὐλύγησε τὸν ᾿Ἱβραὰμ καὶ εἶπεν, Εὐλογητὸς 
Moa τῷ θεῷ τῷ ὑψίστῳ, ὃς ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, 
καὶ εὐλογητὸς ὃ ϑεὸς ὁ ὕψιστος, ὃς παρέδωκε τοὺς ἐχϑρούς σου 
ὑποχειρίους σου. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ βραὰμ δεκάτην ἀπὸ πάντων. 
15 "Eoriv οὖν ὃ Τελχισεδὲκ ἄνθρωπος ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Χάμ, 
μετατεϑεὶς ix τῆς φυλῆς αὐτοῦ ἐκ τῆς χώρας τῶν Χαναναίων εἷς 
τὸ πέραν τοῦ Ἰορδάνου εἷς Σαλὴμ πόλιν, οὗ καὶ τὴν κώμην ἐϑεα- 
σάμην. | 
Ἐγένετο δὲ ἱερεὺς τοῦ ϑεοῦ τοῦ ὑψίστου κατὰ τὴν γραφὴν 
20 ἀπάτωρ, ἀμήπωρ, ἀγενεαλόγητος. μετετέϑη δὲ dg Σαλὴμ κώ- 
μην, ἥτις ἑρμηνεύεται εἰρήνη. περὶ οὗ μέμνηται ὃ ἀπόστολος 
Παῖλος Ἕβραέοις ἐπιστέλλων, ,,ὦμοσεν κύριος, καὶ οὐ μεταμελη-- 
7. αὐτοῦ P sola. ib. τὸν om. P. 8. τῆς om. P. 10. ᾿Ιλήμ R, 
Zeige P. 11. τοῦ om. P. 17. ἐθεασώμην V. 998. Ἑβραίοις 


ἐπεστέλλων VII. 

Deus: Minime, sed ostendo tibi figuram diei istius: descende, ct transi 
Jordanem fiuvium , et videbis figuram diei illius. 

(Trajecit ergo Abraham Jordanem fluvinm cum suis, et egressus est 
Melchisedec in occursum illius, a Spiritu sancto adductus, habens in 
manibus suis panem gratiarum actionis, et calicem benedictionis. Non 
vidit Abraham Melchisedec nisi postquam trensivit Jordanem, id est sym- 
bolum baptismatis. Videns vero Abraham Melchisedec venientem in oc- 
cursum sui, habentem panem gratiarum actionis, et calicem benedictio- 
nis. Abraham in faciem humi procumbens, adoravit, quoniam vidit diem 

.Domini, et laetatus est. Huic autem occurrens Melchisedec Rex Salem, 
Pontifex Dei altissimi, benedixit Abraham, et dixit: Benedictus Abraham 
Dco altissimo , qui condidit coelum et terrum: benedictus Deus altissimus 
qui tradidit £nimicos tuos rs manus tuas, ac iibi subdidit, Et dedit illi 

imam ex omnibus. 
— igo Melchisedec homo ex tribu Cham, translatus ex sua tribu; 
ex regione Chananaeorum, in terram ultra Jordanem, in urbem Salem, 


: icum spectavimus. 
— € cards Dei altissimi, juxta Scripturam, sine matre, sine 


logia. Translatus est in Salem vicum, qui interpretatus 
acem dine gene Apostolus Paulus ad H eos scribens: 


C 


R 118 


P 51 


92 CHRONICON 


ϑήσεται" σὺ εἷς ἱερεὺς [elc τὸν αἰῶνα ἢ κατὰ τὴν τάξιν Πελχισε- 

δέκ᾽ ““ περὶ οὗ πολὺς ἡμῖν ὃ λόγος xal ἀληϑῆ ἐλέχϑη ὑπὸ τοῦ γέ- 

ροντος. 

᾿Επίγραμμα. 
Οὗτός ἐστιν ὃ ἸΠελχισεδὲκ ὃ πηλίκος ὃ ἱερεὺς τοῦ ϑεοῦ τοῦϑ 

V 42 ὑψίστου, ὃ τοὺς κατὰ νόμον Ἰ]ωῦσέως ἱερεῖς ἀποδεκατῶν. οὗ- 

τός ἐστιν ὃ βασιλεὺς τῆς εἰρήνης καὶ τῆς δικαιοσύνης ἅμα καὶ 

ἱερεὺς τοῦ ϑεοῦ τοῦ ὑψίστου, ὃ ἀφωμοιωμένος τῷ υἱῷ τοῦ ϑεοῦ, 

ὃ τὴν ἱερωσύνην μήτε ix διαδοχῆς ἑτέρων ἱερέων παραλαβὼν 
B μήτε ἑτέροις ἱερεῦσι παραπέμψας. οὗτός ἐστιν ὃ μὴ κατὰ νό- 10 
μον ἸΠωῦσέως τὰς λατρείας ἐπιτελῶν, ἀλλ᾽ ἑτέροις κρείττοσι 
συμβόλοις ἱερουργῶν. οὗτός ἐστιν ὃ τὸν πατριάρχην ᾿᾿βραὰμ 
εὐλογήσας, ὃ ἀπάτωρ καὶ ἀμήτωρ καὶ μὴ γενεαλογούμενος ἐξ 
αὐτῶν, ὃ μόνος ἱερεὺς καὶ βασιλεὺς ὃ ἀφωμοιωμένος τῷ υἱῷ τοῖ 
ϑεοῦ καὶ αὐτὸς ἀξιωϑεὶς τοσούτων ἀγαθῶν μηνυτής. 15 
οε΄. 

Τούτῳ τῷ ἔτει τοῦ Δβραὰμ Θάρα ὃ πατὴρ αὐτοῦ ἀπέϑανεν 
ζήσας ἔτη σμε΄. 0v τῷ αὐτῷ χρόνῳ εἶπε κύριος πρὸς ᾿Αβραάμ, 
Ἔξελϑε ἐκ τῆς γῆς σου xal ix τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴχου 

C τοῦ πατρός σου, καὶ δεῦρο tlg τὴν γῆν ἣν ἄν σοι δείξω, καὶ 80 


1. εἷς - P. ze sig τὸν αἰῶνα om, V. M τοῦ alterum - 
. ib ὃ om. P. 17. 4fodu V. 18. σμὲ] oué V. — ibi 
εἶπε) Genes. XII, 1. P 


Anniam.c.Juravit Dominus, et non poenitcbit eum, tu es Sacerdos in acternum se- 
cundum ordinem Melchisedec: de quo multa a nobis hactenus dicta, ve- 
raque sunt quae a sene illo sunt enarrata. 


Inscriptio. 


Hic est magnus ille Melchisedec, Sacerdos Dei altissimi, qui a Sa- 
cerdotibus secundum legem Moysis, decimas accepit. Hic est Kex pacis 
et justitiae , simul et Pontifex Dei altissimi, similis factus filio Dei, qui 
Sacerdotium neque ex aliorum Sacerdotum successione accepit, neque ad 
alios Sacerdotes transmisit. Hic est qui non secundum [: em Moysis 
sacrificia peregit, sed aliis melioribus symbolis sacrificavit. Hic est qui 
Patriarcham Abraham benedixit, sine patre, sine matre, et sine genealo- 
gia: solus Pontifex et Rex, similis factus filio Dei, et ipse dignatus esse 
tantorum bonorum nuntius. 


8407. LXXY. 
Hoc anno Abraham, 'Thara illius pater mortuus est, cum vixisset 
annos ccxLv. Eodem anno, dixit Dominus ad Abraham: Egredere de 
terra tua , et de cognatione tua, εἰ de domo patris tui, εἰ veni ín terram, 


PASCHALE. 08 


ποιήσω σε εἷς ἔϑνος μέγα xal εὐλογήσω σε καὶ μεγαλυνῶ τὸ ὄνο- 

μά σου, καὶ ἔσῃ εὐλογημένος, καὶ εὐλογήσω τοὺς εὐλογοῦντάς R 190 

σε καὶ τοὺς καταρωμένους Gt καταράσομαι, καὶ ἐνευλογηϑή- 
covras ἐν σοὶ πιᾶσαιε αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. καὶ ἐπορεύϑη ᾿“βραὰμ 
“χκαϑάπερ ἐλάλησεν αὐτῷ κύριος, καὶ ᾧχετο μετ᾽ αὐτοῦ “ώτ. 
foa; δὲ ἣν ἐτῶν πέντε καὶ ἑβδομήκοντα, ὅτε ϑείου χρησμοῦ 
καταξεοῦταε καὶ τῆς πρὸς αὐτὸν γενομένης ἐπαγγελίας. καὶ ἐξῆλ- 

ϑὲν ἐκ Χ αῤῥὰν εἷς γῆν Χαναάν" διέτριψεν δὲ Αβραὰμ εἰς γῆν. Xa- 

vaàv ἕτερος ἔτη κε΄. 

10 Τούτῳ τῷ ἑβδομηκοστῷ πέμπτῳ ἔτει τοῦ ᾿Αβραὰμ περὶ 
ἡλίου δυσμεὰς ἔκστασις ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν " καὶ ἰδοὺ φόβος σχο- 
τεινὸς μέγας ἐπειτείπτει αὐτῷ, καὶ ἐῤῥέϑη πρὸς Mfpadu, Γινώ- D 
σχων γνώση), ὅτε πάροικον ἔσται τὸ σπέρμα σου ἐν γῇ οὐκ ἰδίᾳ" 
xal δουλώσουσιεν αὐτοὺς xal κακώσουσιν αὐτοὺς τετραχύσια καὶ 

ιοτριάκοντα ἔτη" τὸ δὲ ἔϑνος ᾧ δουλεύσωσι κρινῶ ἐγώ. μετὰ δὲ 
ταῦτα ἐξελεύσονται ὧδε μετὰ ἀποσκευῆς πολλῆς, σὺ δὲ ἀπελεύ- 
σῃ πρὸς τοὺς πατέρας σου, τραφεὶς μετ᾽ εἰρήνης ἐν γήρει καλῷ" 
τετάρτῃ δὲ γενεξ ἀποστραφήσονται ὧδε. 


Καὶ :1ωῦὐσῆς δὲ iv ᾿Ἐξόδῳ συνάδει λέγων, ,,ἢ δὲ κατοίχησις 


£vog margo V, εὐλογητός V. 4. 4foón P. 6. ᾿Αβρὰ 
7 μου v» ἑβδομήκοντα πέντε P. 7. ——— Be x 
Καρὰν P, Xagav R. ibid. διέτριψεν — Χαναὰν om. P. 10. 
ἔσει ante àgóÓou5xosrj ponit P. ^ ibid. περὶ ἡλίου) Genes. XV. 
12. 14. καὶ τριάκοντα] τριάκοντα R, utrumque om. P. —— ibid, 
τὸ δὲ] καὶ τὸ P. 16. σκευῆς R. 17. ταφεὶς P. 18. Post 
ὧδε addit P sola διέτριψεν δὲ ᾿Αβραὰμ εἰς Χαναὰν ἕτερα ἔτη κέ: 
tum ponit illa p. seq. v. 9.'4fgaàp — 11. ἀκυροῖ. 19. ᾿Εξόδῳ] XLI. 40. 


ibi monstrabo : ct faciam te in gentem magnam , et benedicam te, 
et magnificabo nomen tuum, et eris benedictus. benedicam benedicen- 
ides te, et maledicentes te maledicam , et benedicentur in te omnes tribus 
terrace. Et abiit Abraham sicut locutus est ei Dominus, et ivit cum eo 
Lot. Abraham autem erat annorum Lxxv. uando coeleste — ora- 
culum, divinamque hanc repromissionem. t egressus est ex Charan, 
venitque in Chanaan, ubi xxv.. annos alios ( traduxit ). 


anno rxxv. Abraham, cum sol occumberet, sopor irruit su 
— Boer magnus et tenebrosus invasit eum : —— — 
Abraham , Scito pracnoscens quod peregrinum futurum sit semen tuum in 
terra — εἰ subjicient cos servituti, εἰ affligent quadringentis annis. 
Verumtamert gentem cui servituri sunt ego judicabo, et post haec egre- 
di cum magna substantia, Tu autem ibis ad patres tuos in pace, 
— ctute bona: quarta autem generatione revertentur huc. 


sepultus in sene 
Moyses vero in Exodo his convenit , dum ait: Habitatio autem Xfi- 


quam t 


94 CHRONICON 


τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ, ἣν κατῴκησαν ἐν «Αἰγύπτῳ καὶ ἐν γῇ Χαναὰν 
αὐτοὶ καὶ οἱ πατέρες αὐτῶν ἔτη vA. * 
Ἀβραὰμ ἕτερα ἔτη κε΄, ὁμοῦ yvAB. 
ἐπέζησεν o£, ὁμοῦ Qot. 


oc! . 5 

P 52 Πρῶτον troc τῆς ToU ϑεοῦ πρὸς τὸν MMfpaOu ἐπαγγελίας. 

ἀπὸ oc' ἔτους καὶ αὐτοῦ βραὰμ ἐπὶ ἸΠωϊσέα, ἤγουν πα΄ ἔτος 

τῆς ἐκείνου ἡλικίας καὶ τὴν ἔξ Αἰγύπτου πορείαν τοῦ Ἑβραίων 

ἔϑνους, ἔτη τυγχάνει υλ΄, ὧν μέμνηται Παῦλος Γαλάταις ἐπι-- 

στέλλων, ,,διαϑήκην προχεχηρυγμένην ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ εἰς Χριστὸν 10 

ὃ μετὰ ἔτη υλ' γεγονὼς νόμος οὐκ ἀχυροῖ, 

Β ol, οη΄, οϑ', π', πα', πβ', ny', nó', n&.- 


Τούτῳ αὐτοῦ τῷ ἔτει Ldfgadu, λιμοῦ μεγίστου γενομένου 
ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Χαναναίων, κάτεισιν εἰς “ἴγυπτον. 

Δέχατον ἔτος τῆς ἀπὸ τοῦ ϑεοῦ πρὸς τὸν βραὰμ inay- 15 
γελίας. 


R 199 ne". 
Τούτῳ τῷ ἔτει τοῦ 14fgaüu ἔτεκεν αὐτῷ 2Myàg ἡ παιδίσκη 
τὸν Ἰσμαήλ, ἀφ᾽ οὗ τὸ τῶν Ἰσμαηλιτῶν γένος. οἱ δ᾽ αὐτοί 
εἶσιν 2d yagrvol oí καὶ ἸΣξαρακηνοὶ καλούμενοι, 90 
V 43 πζ', πη΄, n9^, Ὁ, να’, SA, Sy, υδ', Se', x' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας, 
bo^, bi, νη΄, NO", 


5. os' om. P. — 7. 4fgodu V. 0. Γαλάταις ἐπιστέλλων) III. 17. 
13.:g om.R. 20. εἰσὶν] εἶεν V, m. R. 21. x' — ἐπογγελίας om. P. 
Anni am. c. liorum Israel qui manserunt in Aegypto εἰ ín terra Chanaam, ipsi et pa- 
tres corum , anni quadringenti et triginta. 
Abraham an. 25. Colliguntur anni 9432. 
Supervixit 75. coll. an. 175. 

Primus hic annus Repromissionis Dei factae Abraham, ab anno Lxxvr, 
ad annum aetatis ipsius Lxxxi. et usque ad profectionem Hebraeorum 
ex Aegypto, sunt anni cpxxx. quorum meminit Paulus ad Galatas scri- 
bens: Testamentum autem praedicatum a Deo de Christo, lex quae post 
CDXXX. annos facta est, non irritum facit ad evacuandam promissionem. 

LXXTIL LXXVIIL LXXIX. LXXX. LXXXI. LXXXIL LXXXIIL LXXXIV. LXXXY. 

Hoc anno Abraham, cum apud Chanariaeos ingens fames grassaretur, 
descendit in Aegyptum. 

: — Decimus annus Repromissionis a Deo factae Abraham, 

Hoc anno Abraham, peperit ex Agar ancilla Ismael, a quo Ismaeli- 

tarum gens est orta. li vero sunt Agareni, qui et Saraceni appellantur. 
 LXXXVIL LXXXVIIL LXXXIX. XC. XCIL XCIL. XCIIL XCIV. XCV. XCVL XCVTI. 
X€VHI. XCIX. 


PASCHALE. 05 


Τούτῳ τῷ ἔτει “Ἵβραὰμ ὥφϑη αὐτῷ ὃ ϑεὺς λόγος πρὸς τῇ € 
δρυΐ 77; Παριβρῇ, καὶ δύο ἄγγελοι σὺν αὐτῷ οἱ καὶ ὑποδεχϑέντες 
ἐν τῇ σκηνῇ. καὶ εἶπεν αὐτῷ, Ἐγώ εἶμι ὃ ϑεός σου" εὐαρέστει 
ἐνώπιόν μεου καὶ γένου ἄμεμπτος, καὶ ϑήσομαι τὴν διαϑήκην μου 

5 ἀνὰ μέσον ἐμιοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ πληϑυνῶ σε σφόδρα, 
xal ἔπεσεν Ξβραὰμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ. καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ ὃ 
ϑεὸς λέγων, ᾿Εγὼ ἰδοὺ ἡ διαϑήκη μου μετὰ σοῦ. καὶ ἔσῃ πα- 
τὴρ πιλήϑους ἐθνῶν, καὶ οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ Üvouó σου 
Bod; , ἄλλ᾽ ἔσται τὸ ὄνομά σου Ifpaáu, ὅτι πατέρα πολλῶν 

:οἐϑνῶν τέϑεεςκά σε, καὶ αὐξανᾶ σὲ σφόδρα, καὶ ϑήσω τὴν δια- 
ϑήχην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου 
μετὰ σὲ εἷς τὰς γενεὰς αὐτῶν. καὶ μεϑ᾽ ἕτερα, — xol εἶπεν ὃ D 
ϑεὸς πρὸς ζβραάμ, Σάρα ἡ γυνή σου, οὐ κληϑήσεται τὸ ὄνομα 
αὐτῆς Σάρε, ἀλλὰ Σάῤῥα ἔσται τὸ ὄνομα αὐτῆς. χαὶ εὐλογή-- 

150c αὐτήν, καὶ δώσω σοι ἐξ αὐτῆς τέχνον, καὶ ἔσται σοι εἰς ἔϑνη 
καὶ βασελεῖς ἐθνῶν ἐξ αὐτοῦ ἐξελεύσονται. καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσ- 
ωπον καὶ ἐγέλασεν ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ λέγων, El τῷ ἑχατονταε- 
TH γεννήσεταε υἱός, καὶ εἰ ἡ Σάῤῥα ἐνενήκοντα ἐτῶν οὖσα τέξε- 
ται; εἶπε δὲ 1βραὰμ πρὸς ϑεόν, Ἰσμαὴλ οὗτος ζήτω ἐναντίον 

$Ocov. εἶπε δὲ ὃ ϑεὸς τῷ Ἰβραάμ, Ἰδοὺ Σάῤῥα 7) γυνή σου τέξε- 


1. Genes. XII. 1. 4. ϑήσω P. — 10. τέϑηκά P. 11. ἐμοῦ) 

P. θήσω σε εἴς ἔϑνη᾽ καὶ βασιλεῖς ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται. xal 

στήσω r5v δεαθϑήκην μου ἀνὰ μέσον cov xol ἀνὰ μέσον τοῦ ow. 

Genesis. 16. καὶ ἔπεσεν ᾿Αβραὰμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἐγέ- 

λασεν καὶ εἶπεν ἐν τῇ διανοίᾳ λέγων Ρ. 18. υἱὸς οἱ ἡ om, V. 

ibid. évvevrjxovrza P. ἰδ. οὖσα om. P. 19. ἐνώπιόν P. 90. 

τῷ] πρὸς P. 

Hoc Abraham anno, Deus Verbum illi apparuit ad quercum in valle 

et Angeli duo cum illo, qui in tabernaculum ab eo recepti sunt. 

Et dixit illi: ego sum Deus tuus: complace coram me, et esto irrepre- 

hensibilis, e£ ponam foedus meum inter me et inter te, et multiplicabo te 

valde. Et cecidit Abraham pronus in faciem, et locutus est ei Deus, 

dicens: Et ecce foedus meum tecum, et eris pater multitudinis gentium ; 

et non vocabitur ultra nomen tuum Abram, scd erit nomen tuum Abra- 

ham, quia patrem multarum gentium constitui fe, et faciam te crescere 

vehementissimzae. Εἰ statuam pactum meum inter me, et inter semcn 
tuum tc ἔπι generationes suas. Et post alia: 

dixit Deus Abraham: Sara uror fua, mon vocabitur nomen ejus 

sed Sarra "" —— ejus. Benedicam estem ei, εἰ dabo 

1 PHism , et benedicam ci, εἰ erit in gentes, et Re ium 

—— pus ern Et cecidit Abraham in faciem suam, et dé ὑμτο in 

ente, dicens: fn centenarío nasogtur. filius? et an Sarra nonaginta an- 

J 7 Dixit autem Abraham ad Deum: ismael hic vivat coram 

Deus 


te: Dixit — ad Abraham: Fece Sarra uxor (ua pariet tibi fi- 


96 CHRONICON 


P 58 ται υἱόν σοι, xal καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσαάκ, xal στήσω 
τὴν διαϑήχην μου πρὸς αὐτὸν εἰς διαϑήχην αἰώνιον, εἶναι αὐτῷ 
ϑεὸς καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ μετ᾽ αὐτόν. περὶ δὲ Ἰσμαὴλ ἰδοὺ 
ἐπήκουσά σου" ἰδοὺ ηὐλόγησα αὐτὸν καὶ αὐξανῶ αὐτὸν καὶ 
πληϑυνῶ αὐτὸν σφόδρα " δώδεκα ἔϑνη γεννήσει, καὶ δώσω αὐτὸν 6 
εἰς ἔϑνος μέγα. τὴν δὲ διαϑήκην μου στήσω πρὸς Toadx, ὃν 
τέξεταί σοι Σάῤῥα εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ ἑτέρῳ. 


R126 Ὅτε υϑ' ἐτῶν ᾿ΑΙβραὰμ περιδτμήϑη καὶ ᾿Ισμαὴλ 
ἐτῶν ιδ΄. 

Τούτῳ τῷ 59' ἔτει τῆς αὐτοῖ ἡλικίας ᾿“βραὰμ περιετμήϑη 10 
B τὴν σάρχα τῆς ἀκροβυστίας αὐτοῦ xoi Ἰσμαὴλ ὧν ἐτῶν ιδ' καὶ 
πάντες oi οἰχογενεῖς αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἀργυρώνητοι καὶ πᾶν 
ἄρσεν τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐν τῷ οἴκῳ "Aflgaáu. μετὰ ταῦτα ὥφϑη 
αὐτῷ ὃ ϑεὸς πρὸς τῇ δρυΐ τῇ αμβρῇ, καϑημένου αὐτοῦ ἐπὶ 

τῆς ϑύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ μεσημβρίας. ἀναβλέψας δὲ τοῖς 15 
ὀφθαλμοῖς εἶδεν, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄγγελοι εἱστήχεισαν ἐπάνω αὐ- 
τοῦ, καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἷς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς ϑύ- 
ρας τῆς σχηνῆς αὐτοῦ, καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ d- 
πεν, Κύριε, εἰ ἄρα ηὗρον χάριν ἐναντίον σου, μὴ παρέλϑῃς 

τὸν παῖδά cov. ληφϑύτω δὴ ὕδωρ καὶ νιψάτωσαν τοὺς πό- 90 
δας ὑμῶν, καὶ καταψύξατε ὑπὸ τὸ δένδρον, καὶ λήψομαι ἄρ- 

1. σοι vióv P. — ibid. ϑήσω P. 8. τῷ om.P. 4. 9n] εἶδε 


V, h.e. ἴδε. ib. εὐλογήσω P. 10. τούτῳ] ἐντούτῳ P. — ib. av- 
τοῦ om.P. 16. ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ P. ib.imdvoom.R. 19. εὗρον. 


lium, εἰ vocabis nomen ejus Isaac, et ponam pactum meum ad eum ἐπ 
foedus sempiternum et semini ejus post eum. De Ismael autem ecce exau- 
divi te: ecce benedicam ei, et augebo eum, et multiplicabo eum valde. 
Duodecim gentes generabit, et dabo illum in gentem magnam. ΑἹ pa- 
ctum —— statuam ad Isaac, quem pariet tibi Sarra in tempore hoc, in 
anno altero. 


"Abraham aetatis anno xcix. circumcisus est cum filio suo 
Ismael quatuordecenni. 


Hoc anno xcix. aetatis Abraham circumcisus est carnem praeputii 
sui, et Ismael quatuordecennis, et omnes viri domus ejus, et emptiti. 
Post haec apparuit ei Deus ad quercum Mambre, sedente ipso in 
tabernaculi sui in meridie, Suspiciens autem oculis suis, vidit; et ecce 
tres Angeli steterunt super eum, et videns cucurrit in occursum eis, 
ostio tabernaculi sui: et adoravit super terra, et dixit: Domine, si uti- 
que inveni gratiam coram te, ne transcas servum iuum, — Accipiatur aqua, 
et lavent pedes vestros, et refrigerate sub arbore. Et accipiam panem, 


PASCHALE. 97 


τον, xu) φάγεσϑε" xal μετὰ τοῦτο παρελεύσεσϑε εἰς τὴν ὁδὸν 
ὑμῶν οὗ ἕνεκεν ἐξεκλίνατε πρὸς τὸν παῖδα ὑμῶν. xal εἶπαν, C 
Οὕτω ποίησον καϑὰ εἴρηκας. καὶ ἔσπευσεν ᾿Ἵβραὰμ ἐπὶ τὴν σκη- 
γὴν πρὸς Σάῤῥαν, καὶ εἶπεν αὐτῇ, Σπεῦσον χαὶ φύρασον τρία 
ϑμέτρα σεμιδάλεως, καὶ ποίησον ἐγκρυφίας. xal εἰς τὰς βόας 
ἔδραμεν 'βραάμ, καὶ ἔλαβε μοσχάριον ἁπαλὸν καὶ χαλόν, καὶ 
ἔδωχε τῷ παιδὶ καὶ ἐτάχυνε τοῦ ποιῆσαι αὐτό. ἔλαβε δὲ βούτυ- 
ρον xal γάλα καὶ τὸ μοσχάριον [ὃ ἐποίησε], καὶ παρέϑηκεν αὐ- 
τοῖς, καὶ ἔφαγον. αὐτὸς δὲ παρειστήκει αὐτοῖς ὑπὸ τὸ δένδρον. V 44 
10 εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν, lloU Σάῤῥα ἡ γυνή σου; ὃ δὲ ἀποκχριϑ εὶς 
εἶπεν, Ἰδοὺ ἐν τῇ σκηνῇ. εἶπε δέ, Ἐπαναστρέφων ἥξω πρὸς σὲ 
χατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον εἷς ὥρας, καὶ τέξεται υἱὸν Σάῤῥα 2j γυ- D 
νήσου, Σάῤῥα δὲ ἤκουσε πρὸς τῇ ϑύρᾳ τῆς σκηνῆς οὖσα ὄπι- 
σϑεν αὐτοῦ. ᾿“βραὰμ δὲ καὶ Σάῤῥα πρεσβύτεροι προβεβηκότες 
is ἡμερῶν. ἐξέλιπεν δὲ Σάῤῥᾳ γίνεσθαι τὰ γυναικεῖα. ἐγέλασε δὲ 
Σάῤῥα ἐν ἑαυτῇ λουσα, Οὔπω μέν μοι γέγονεν ἕως τοῦ νῦν" 
ὃ δὲ χύριός μου πρεσβύτερος. καὶ εἶπε κύριος πρὸς ᾿Αβραάμ, 
ΤΙ ὅτι ἐγέλασεν Σάῤῥα ἐν ἑαυτῇ λέγουσα, Aod γε ἀληθῶς véEo- 
μαι; ἐγὼ δὲ γεγήρακα. μὴ ἀδυνατεῖ παρὰ τῷ ϑεῷ ῥῆμα; εἷς 
ϑυτὸν χαιρὸν τοῦτον ἐπιστρέψω πρὸς σὲ εἰς ὥρας, καὶ ἔσται τῇ 


2. ἕγεχα P. 8. κατὰ PV. ibid. ὁ ᾿Αβραὰμ P. ^ 8. 0 ἐποίη- 
σε om. V. 9. παριστήκει V, παρεστήκει P. 12. τέξεται] ἕξει 
P. 13. τὴν ϑύραν P. 14. πρεσβύτεροι om. P. — 15. ἦσαν ἡ- 

" μερῶν P. — ibid. ἐξέλειπεν V. 17. 4fgadu λέγων P. 19. ἀδυ- 
vatj P. — ibid. παρὰ (κυρίῳ) τῷ P. — 20. εἰς ὥρας ἀναστρέψω 
πρὸς σε P. 


kde 
tomeditis : oc transibitis in viam vestram; cujus caussa decli- 
sor ad salad om etd Et dixit: Sic fac, sicut dixisti. Et festinavit 
Abraham ad Tabernaculum δὰ Sarram, et dixit ei: 4ccelera, et com- 
misce tres. mensuras similae, et fac subcineritios. Et ad boves cucurrit 
Abraham, et tulit vitulum tenerum, et bonum; et dedit puero, et; festi- 
aarit facere illum. Accepit autem butyrum et lac, et vitulum quem fe- 
dt, et apposuit eis, et comederunt, ipse autem astabat eis sub arbore. 
Dixit autem ad eum: Ubi Sarra uror tua? llle autem respondens dixit: 
κε in Tabernaculo. Dixit autem: MHevertens veniam ad te secundum 
lempus hoc in horas; et habebit filium Sarra uxor tua. Sarra autem au- 
divit ad ostium tabernaculi existens post eum. Abraham autem et Sarra 
vecti erant diebus. Desierantautem Sarra fieri muliebria. Risit autem 
inseipsa, dicens: Nondum idem mihi fuit usque nunc: at dominus 
meus sener. Ait nutem Dominus ad Abraham, dicens: Quare risit Sarra in 
tépsa dicens: Num vere pariam? «ego consenui. Numquid impossibile 
er& apud Dominum verbum? in tempus hoc in horas revertar ad ie: et 
Chronicon Paschale vol. !. 7 


98 CHRONICON 


Σάῤῥᾳ υἱός. ἠρνήσατο δὲ Σάῤῥα, λέγουσα ὅτι Οὐκ ἐγέλασα" 
ἐφοβήϑη γάρ. καὶ εἶπεν, Οὐχί, ἀλλ᾽ ἐγέλααας. 

— Καὶ μετὰ τὸ Σόδομα καὶ Γόμοῤῥα καταστραφῆναι κύριος 
ἐπεσχέψατο τὴν Σάῤῥαν, καϑὰ εἶπεν" καὶ ἐποίησε κύριος τῇ 
Σάῤῥᾳ καϑὰ ἐλάλησεν. καὶ συλλαβοῦσα ἔτεχε Σάῤῥα τῷ βραὰμϑ 
υἱὸν εἰς τὸ γῆρας εἰς τὸν καιρὸν καϑὰ ἐλάλησεν αὐτί κύριος. 


Ὅτι ρ΄ ἐτῶν ὑπῆρχεν ᾿΄βραὰμ ὅτε ἐτέχϑη ᾿Ισαάκ. 
Τούτῳ τῷ ἑκατοστῷ ἔτει τοῦ βραὰμ γίνεται αὐτῷ παῖς 
γνήσιος Ἰσαάκ, ᾧ ἐπέζησεν ἔτη ot. 

Β Πρώτῳ προφητῶν ὄντι τῷ Ἰβραὰμ ὃ ToU ϑεοῦ λόγος φανεὶς 10 
ἐν ἀνθρώπου σχήματι τὴν τῶν ἐϑνῶν κλῆσιν ϑεσπίζει, ἣν καϑ' 
ἡμᾶς ὃ τοῦ Χριστοῦ λόγος εἰς πέρας ἤγαγεν διὰ τῆς εἰς πάντα τὰ 
ἔϑνη εὐαγγελικῆς διδασχαλίας. ᾿ 

Ἰσαὰκ &', ὅμοῦ ,γυυβ'. 
ἐπέζησεν ρχ', ὁμοῦ φπ'. 15 
ἘἘχάλεσεν ᾿Αβραὸμ τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ τοῦ γενομένου 
αὐτῷ, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Σάῤῥα, Ἰσαάκ. περιέτεμεν δὲ ᾿Ἰβραὰμ 
τὸν Ἰσαὰκ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ, καϑὰ ἐνετείλατο αὐτῷ ὃ ϑεός. 
λ΄ ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. . 
a, β', y', δ', ε΄, c, U, η΄, 97, iP, nay i, ιγ΄, (on, ag 20 


2. ——— 9, Post oe' ponit P Τὸ x' Frog τῆς ἐπαγγελίας. 16. 
᾿βραὰμ οι. Ῥ. 18. ὁ ϑεὸς] κύριος P. 20. αἱ --- εἰ om. P, add. m. RV. 


Anniam.c.erit Sarrae filius. Negavit autem Sarra dicens: Non risi: timuit enim. 
Et ait illi, Non, risisti. 

Eversis autem Sodoma et Gomorrha, visitavit Dominus Sarram, sic- 
ut dixit: Et fecit Dominus Sarrae, sicut loquutus est, et concipiens pe- 
perit Abrahamo Sarra filium in senectute in tempus, sicut loquutus est 
ei Dominus, 


Abraham erat annorum c. cum natus est Isaac. 


Hoc anno c. Abraham, nascitur illi files. germands Isaac, cui super- 
vixit annos Lxxv. : 

Abraham, primo inter Prophetas, Dei Verbum humana specie ap- 
parens, gentium vorationem —— quam Christi Verbum nostris 
—— adimplevit, Evangelica doctrina per omnes nationes prae- 

cata. 
3492. Isaac, 60. coll. an. 8492. 
Supervixit, 120. coll. an. 180. ᾿΄ 

Vocavit nomen filii sui, quem peperit illi Sarra, Isaac, — Circumcidit 

autem Abraham Isaac die vitr. sicot praecepit ei Dominus. 
Annus xxx. Repromissionis. 
VL VIL VIIL XX. X. ΧΙ, ΧΙ, ΧΗ, XIV. XV. c 


PASCHAL E. 99 


μ΄ ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. C 
ις΄, ιζ΄, η΄, εϑ', x', κα', xB', xy', κῦ', xe. 
ν' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
xc', κζ', κη΄, x9/, A', λα’, λβ', M', λό’, Ae. 
5 E' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 

Τούτῳ τῷ τριακοστῷ πέμπτῳ ἔτει τοῦ ᾿Ισαὰκ καὶ QÀ& τοῦ 
Αβϑραὰμ ἐπείρασε τὸν ᾿Ἰβραὰμ ὃ ϑεός, καὶ εἶπεν αὐτῷ, ᾿Αβραὰμ 
“Αβραάμ. ὃ δὲ εἶπεν, ᾿Ιδοὺ ἐγώ. καὶ εἶπεν, “άβε τὸν υἱόν 
σου τὸν ἀγαπητόν, ὃν ἠγάπησας, τὸν Ἰσαάκ, καὶ πορεύϑητι εἰς 

0077» γῆν τὴν ὑψηλήν, καὶ ἀνάγαγε αὐτὸν ἐχεῖ εἰς ὁλοκάρπωσιν p 
ἐφ᾽ ἕν τῶν ὀρέων ὧν ἐάν σοι εἴπω. ἀναστὰς δὲ ᾿ἀβραὰμ τὸ αὶ 198 
πρωὶ ἐπέσαξεν τὴν ὄνον αὐτοῦ, παρέλαβε δὲ us" ἑαυτοῦ δύο 
παῖδας xai Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ. καὶ σχίσας ξύλα εἰς óAoxág- 
πωσιν ἀναστὰς ἐπορεύϑη καὶ ἦλϑεν ἐπὶ τὸν τόπον ὃν εἶπεν 

Ιδαὐτῷ ὃ ϑεὸς τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ. καὶ ἀναβλέψας ᾿ἀβραὰμ τοῖς 
ὀφθαλμοῖς εἶδεν τὸν τόπον ἀπὸ μαχρόϑεν. καὶ εἶπεν ᾿βραὰμ 
τοῖς παισὶν αὐτοῦ, ἸΚαϑίσατε αὐτοῦ μετὰ τῆς ὄνου" ἐγὼ δὲ καὶ 
τὸ παιδάριον πορευσόμεθα ἕως ὧδε, καὶ προσχυνήσαντες ἀνα- 
στρέψομεν πρὸς ὑμᾶς. ἔλαβε δὲ ᾿Αβραὰμ τὰ ξύλα τῆς ὁλοκαρ- s 

ϑυπώσεως xai ἐπέϑηκεν Ἰσαὰκ τῷ υἱῷ αἰτοῦ. ἔλαβεν δὲ μετὰ χεῖ- 


διϑι 


1. ἔτος] μετὼ P hicet3.5. 5. ἐπαγγελίας Frog P. 6. τῷ — ἔτει] 
τῷ — — ε΄ P. 8. ὁ δὲ] xal P. 10. ἀνένεγκε P. 
11. ἐάν] ἄν P. 14, ἦλθον εἰς τὸν P. — 16. ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ 
εἶδε P. 17. καθήσατϑ PV. Hic margo PV: ταῦτα εἶπεν λογισά- 
μενος ὅτι καὶ ἐκ νεκρῶν ἐγείρειν δύναται ὁ ϑεός" οὐ 2 ἐψεύσατο. 
18. διελευσόμεθα Ῥ. ib. ἕως om. P sola. — 20. ἔλαβε δὲ καὶ τὸ 


xr. Repromissionis. 
XYI. XVII. XVIII. XIX. XX. XXI. XXII. XXIII. XXIV. XXV. 

n. Repromissionis. 
XXVL XXVIL XXVIII. XXIX. XXX. XXXI. XXXIL XXXIII. XXXIV. XXXv. 
Annus rx. y o pigs pena : 2 T 
Hoc anno quinto et tricesimo Isaac, et centesimo tricesimo quin 
Abraham, tolit τ Deus Abraham, et dixit ei : Abraham, Abraham, | Et 
dixit: Accipe filium tuum dílectum, quem dilexisti Isaac , et vade in ter- 
ram ezcelsam , et offer eum ibi ín holocaustum super unum montium, quos 


direro tibi. ; ] 
Surgens autem Abraham mane, stravit asinum suum. Assumpsit au- 

lem secun duos pueros, et Isaac filium suum, et scindens ligna in holo- 

tautum; surgens abiit, et venerunt in locum, Te dixit ei Deus, die 

terüs Ἐπὶ respiciens Abraham oculis suis, vidit lecum a longe. 

Et dixit Abraham pueris suis: Sedete hic eum asino: ego autem et 

Pver transibimus usque huc, ct postquam  adoraverimus, revertemur 


« 9. . ^ LJ BH 
Accepit autem Abraham ligna holocausti, et imposuit Isaac filio suo. 


D 


100 CHRONICON 


ρας τὸ πῦρ xal τὴν μάχαιραν, καὶ ἐπορεύϑησαν ot δύο ἅμα. 
εἶπε δὲ Ἰσαὰκ πρὸς ᾿βραὰμ τὸν πατέρα αὐτοῦ, Πάτερ; ὃ δὲ 
εἶπεν, Τί ἔστι τέκνον; εἶπε δέ, Ἰδοὺ τὸ πῦρ καὶ τὰ ξύλα᾽ ποῦ 
ἐστι τὸ πρόβατον τὸ εἰς τὴν δλοκάρπωσιν; εἶπε δὲ ᾿βραάμ, ὃ 
ϑεὸς ὄψεται ἑαυτῷ πρόβατον εἷς ὁλοκάρπωσιν, τέκνον. πορευ-5 
ϑέντες δὲ ἀμφότεροι ἅμα ἦλϑον ἐπὶ τὸν τόπον ὃν εἶπεν αὐτῷ ὃ 
ϑεός. καὶ φχοδόμησεν ἐχεῖ ᾿Ἵβραὰμ ϑυσιαστήριον, καὶ ἐπέϑη- 
κεν τὰ ξύλα, καὶ συμποδίσας Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐπέϑηχεν 
Β αὐτὸν ἐπὶ τὸ ϑυσιαστήριον ἐπάνω τῶν ξύλων. καὶ ἐξέτεινεν 
Ἀβραὰμ τὴν χεῖρα αὐτοῦ λαβεῖν τὴν μάχαιραν σφάξαι τὸν υἱὸν 10 
αὐτοῦ. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ἄγγελος χυρίου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, xal 
εἶπεν αὐτῷ, ᾿βραὰμ᾿ Αβραάμ. ὃ δὲ εἶπεν, Ἰδοὺ ἐγώ. καὶ εἷ- 
πεν, Mr, ἐπιβάλῃς τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ παιδάριον μηδὲ ποιήσῃς 
αὐτῷ μηδέν. νῦν γὰρ ἔγνων ὅτι φοβῇ τὸν ϑεὸν σὺ καὶ οὐκ ἐφείσω 
τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ δι᾽ ἐμέ. καὶ ἀνέβλεψεν ᾿Αβραὰμ 15 
τοῖς ὀφϑαλμοῖς αὐτοῦ καὶ εἶδεν. καὶ ἰδοὺ χριὸς εἷς κατεχόμε- 
voc ἐν φυτῷ Σαβὲκ τῶν κεράτων" καὶ ἐπορεύϑη ᾿Ἵβραάμ, καὶ 
ἔλαβε τὸν κριόν, καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν εἷς ὁλοκάρπωσιν ἀντὶ Toadx 
τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ. καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αβραὰμ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου 
C ἐκείνου Κύριος εἶδεν, ἵνα εἴπωσιν σήμερον ἐν τῷ ὄρει κύριος 90 


αῦρ μετὰ χεῖρας P. 8. In margine ponit P: διὰ τί οὐκ εἶπεν, 
μάχαιρα; πόϑεν πρόβατον ἐξήτει, xal οὐ μόσχον 7] ἄλλο τι τῶν 
καθαρῶν; ib. εἶπε δὲ) Aéyov V. 4. τὴν om. P. ib, εἶπε — 
ὁλοκάρπωσιν, τέκνον om. V. Supplevit Raderusex Gen. XXII. 8. 7. 
ἐχεῖ om. P. 8. συμποδήσας PV. 18. ἐπιβάλλεις V. 14. viv 
γὰρ ἔγνων] ἀντὶ τοῦ νῦν ἔδειξας m. RV. — ibid, σὰ τὸν ϑεὸν P. 
16. ἴδεν ΡΥ, 17. ἐκ τῶν x. P. 


Accepit autem et ignem in manibus et gladium: et abierunt duo simul. 
Ait autem Isaac ad Abraham patrem suum, Pater: ille autem dixit: 
Quid est, fili? Dixit autem, Ecce ignis et ligna? ubi est ovis in holocau- 
stum? Dixit autem Abraham: Deus providebit sibi ovem in holocaustum, 
fili; Pergentes autem uterque pariter, venerunt in locum, quem dixit ei 
Deus, et aedificavit Abraham altare, et imposuit ligna, et cum colligas 
set Isaac filium suum, imposuit eum in altare super ligna. 

Et extendit Abraham manum suam ad accipiendum gladium, ut ju- 
gularet filium suum. Et vocavit eum Angelus Domini de coelo, et dixit 
ei: Abraham, 4braham. llle autem dixit: Ecce ego. Et dixit, Ne ἐπ- 
jicias manum tuam super puerum, neque facias ei quicquam. — INunc enim 
cognooi, quod times tu Deum: et non pepercisti filio tuo dilecto propter 
me. Et aspiciens Abraham oculis suis, vidit: et ecce aries unus deten- 
tus in ta Sabec ex cornibus: et abiit Abraham, et accepit arietem, 
et obtulit eum in holocaustum, pro filio suo Isaac. 

Et vocavit Abraham nomen loci illius, Dominus vidit. Ut dicant 
hodie, In monte, Dominus visus est. Et vocavit Angelus Domini Abra- 


PASCHALE. 101 


ὥφϑη. καὶ ἐκάλεσεν ἄγγελος κυρίου τὸν ᾿Ἄβραὰμ ἐκ τοῦ δευτέ- 
gov ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, λέγων, Κατ᾽ ἐμαυτοῦ ὥμοσα, λέγει κύριος, 
οὗ &vextv ἐποέησας τὸ ῥῆμα τοῦτο καὶ οὐκ ἐφείσω τοῦ υἱοῦ R 130 
σου τοῦ ἀγαπητοῦ δε ἐμέ. ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ 
δπληθύνων πληϑυνῶ τὸ σπέρμα σου ὡς rotg ἀστέρας τοῦ otga- 
γοῦ xul ὡς τὴν ἄμμον τὴν naQà τὸ χεῖλος τῆς ϑαλάσσης. — xal 
χληρονομήσει τὸ σπέρμα σου τὰς πόλεις τῶν ὑπεναντίων, καὶ 
ἐνευλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματέ σου πάντα τὰ ἔϑνη τῆς γῆς 
ἀνθ᾽ ὧν ὑπήχουσας τῆς ἐμῆς φωνῆς. ὑπέστρεψεν δὲ ᾿Αβραὰμ 
10700c τοὺς παῖδας αὐτοῦ, καὶ ἀναστάντες ἐπορεύϑησαν ἅμα ἐπὶ 
τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου, καὶ κατῴκησεν ᾿Ἵβραὰμ ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ 
ὕρχου. 
Οὗτος ὃ μέγας πατριάρχης ᾿᾿βραὰμ ὃ πρῶτος ἀνθρώπων 


1. ἐκ τοῦ δευτέρου ] δεύτερον P. 8. ἕνεκεν P. — 8. εὐλογηθϑή- 
σονται P. 9. KEieci quod post φωνῆς inferebatur Σ᾽ χόλιεον"). ὅτε D 
τὰ τέχνα τοῦ god περιγίνεται τῶν παρὰ ϑεοδόχοις λόγων καὶ 
(hoc om. P) ὑποχείρια ποιεῖ ἐκεῖνα ἑαυτοὶς, κληρονομεῖ τὸ σπέρμα 
τοῦ ᾿βραὰμ τὰς πόλεις τῶν ὑπεναντίων: de quo Ducangius notat co- 
dicem Holstenii omittere scholium ὅτι --- τοῦ ὄρχου: quasi ὑπέ- 
στρεψεν --- τοῦ OQxov, quae sunt Genesis verba, ad scholium illud 
pertineant. Ex V ita notatum: Σχόλιον] in margine. 12. Ante 
ovrog ponit vocem Σχόλιον P, acsi quae sequuntur scholion sint: 
quod nunc demum ex margine V prodit, ita ibi scriptum: . . . sl 
ὃ ἐπλανᾶτο φρέαρ ἡ yaQ, ἐκεῖ κατῴκησεν Afoadu, ὃ καλεῖται 
ἑβραϊστὶ Βηρσαβεέ. ἔστι Il - - τὰ πρῶτα xal ἐντιμότατα ὅρια τοῦ 
λαοῦ: διὸ καὶ ἡ φυλὴ ᾿Ιούδα ὡς βασιλικὴ ἀκληρωτὶ λαμβάνει τὸν 
τόπον μετὰ || . - - τῆς ἰδίας μερίδος, καὶ πολλαχοῦ τῶν γραφῶν 
λέγεται ἀποδὰν (Scr. ἀπὸ “ὰν) ἕως Βηρσαβεέ" ὅπερ ἴσον δύναται 
τῷ ἀπὸ τῶν ὁρίων ΠῚ . .- Ἰουδαίας ἕως τῶν πρώτων καὶ κυριὼ- 
τάτων" καὶ γὰρ εὑρίσκεται ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ ὁ μὲν ἕβδομος καὶ ἐπὶ πᾶ- 
σε || κληρούμενος τὴν ἑαυτοῦ γῆν" ὁ δὲ Ἰούδας οὗ ἐστιν ἡ Βηρ- 
σαβεέ, πρὸ πάντων ἀκληρωτὶ λαμβάνων πέραν τοῦ || (ἸἸορ) δάνου 
τὴν ἐπιβάλλουσαν αὐτῷ μερίδα. 


ham secundo de coelo dicens: Per memetipsum juravi, dicit Dominus: 
propterea quod. fecisti verbum hoc, ct non pepercisti filio tuo dilecto pro- 
pter me: profecto benedicens benedicam te, et multiplicans multiplicabo 
semen tuum , sicut stellas coeli, et sicut arenam jurta labium maris. Εἰ 
haereditabit semen tuum civitates adversariorum. Εἰ benedicentur in se- 
mine.tuo omnes gentes terrae: quia obedisti voci meae. 

Reversus est autem Abraham ad pueros suos, et surgentes abierunt 
simu ad Puteum juramenti, et habitavit Abraham super Puteum jura- 
menti. * . . . 
Hic est magnus ille Patriarcha Abraham, qui cum primus hominum 

*y)Scholium. 
ἃ liberi Abraham longe caeteris praestant, qui verbum a 
M ENIM s ideo illos sibimet subditos facit, mittitque semen Abraham 


in haereditatem civitatum adversariorum. 


102 CHRONICON 


P 56 χαταλείψας πατρίδα καὶ γένος xol ἔϑνος, xal πιστεύσας τῷ ϑεᾷ 
xal δικαιωθείς, διὰ τοῦτο καὶ τὰς ἐπαγγελίας ἔλαβεν τοῦ ϑεοῦ, 
ἃς πρὸς αὐτὸν ἐποιήσατο ὃ ϑεός, ὃ ἐκ νενεχρωμένου σώματος 
καὶ νενεκρωμένης μήτρας μυριάδας συστησάμενος, ὃ τὸν εὖλο- 
γημένον καρπὸν ὡς ἀπὸ ῥίζης φὺς τῷ κόσμῳ, δι᾽ οὗ κόσμος εὐ- 5 
λογεῖται καὶ ἀνακτίζεται, ὃ δι᾽ ἔργων καὶ δι᾿ ἐπαγγελιῶν μη- 
νύων τῷ κόσμῳ τὴν ἐκ νεχρῶν ἀνάστασιν, δι᾽ ἐπαγγελεῶν μέν, 
ὡς τὸ ,,ἐνευλογηϑήσονται ἐν σοὶ xal ἐν τῷ σπέρματί σου πάντα τὰ 

V 46 ἔϑνη“,, χκαϑάπερ καὶ ὃ ἀπόστολος βοᾷ, ,,τῷ δὲ Αβραὰμ ἐῤῥέϑη- 

B σαν αἱ ἐπαγγελέαι καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ, ὃς ἐστιν Χριστός“ "10 
δι᾽ ἔργων δέ, ὅτε τὸν μονογενῆ υἱὸν εἰς ϑυσίαν προσήνεγκεν. 
οὕτω γὰρ λέγει ὃ κύριος, ,,Αβραὰμ ὃ πατὴρ ὑμῶν ἠγαλλιάσατο 
ἰδεῖν τὸν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ εἶδεν καὶ ἐχάρη.““ ὃ δὲ ἀπόστο- 
Aoc Παῦλος βοᾷ, ,,πίστει προσήνεγκεν Αβραὴὰμ τὸν Ἰσαὰκ πειρα- 
ζόμενος, καὶ τὸν μονογενῆ προσέφερεν ὃ τὰς ἐπαγγελίας ἀναδε- 15 

R 132 ξάμενος, πρὸς ὃν ἐλαλήϑη ὅτι ἐν Ἰσαὰκ κληϑήσεταί σοι σπέρμα, 
λογισάμενος ὅτι καὶ ἐκ νεκρῶν ἐγεῖραι δυνατὸς ὃ ϑεός" ὅϑεν ai- 
τὸν καὶ ἐν παραβολῇ ἐκομίσατο. πάλιν γὰρ καὶ ἐν τῇ πρὸς ἱῬω- 

c μαίους βοᾷ, ,,καϑὼς γέγραπται, πατέρα πολλῶν ἐϑνῶν τεϑειχά 
σε, κατέναντι οἵ ἐπίστευσεν ϑεοῦ τοῦ ζωογονοῦντος τοὺς vt-90 
χροὺς καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα, ὃς παρ᾽ ἐλπίδα ἐπ᾽ 


9. ἔλαβεν addidit Raderus. 8. τὸ] Gen. XXII. 18, 9. ὁ ἀπόστολος] 
Gal. ΠῚ. 16. 10. αἱ om. P. 19. λέγει] loan. VIII. 566. 13. 
ἴδεν PV. 14. IIavlog] Hebr. XL. 17. 17. ἐκ νεκρῶν ἐγεῖραι 
ἐκ ἐγεῖραι R, ἐξεγεῖραι P. 18. ἐν τῇ πρὸς Ρωμαίους IV. 17. 20. 
ξωογονοῦντορ 1 ξωοποιοῦντος P ex emendatione Raderi. 


patriam, proximos, et gentem suam reliquisset, credidissetque Deo, ea- 
propter promissiones quas illis fecit Deus accepit. Qui ex moribundo 
corpore, et moribunda vulva, multa hominum millia confecit. Qui fru- 
ctum benedictum velut a radice mundo edidit, per quem mundus bene- 
dicitur et instauratur. Qui per opera, et per promissa, annuntiat mundo 
ex mortuis resurrectionem , ac per promissa quidem, ut hisce verbis: 
Benedicentur in te, et ín semine tuo, ommes gentes. Quemadmodum 
etiam clamat Apostolus: Abraham autem dictae sunt promissiones, et se- 
mini ejus qui est Christus. Per opera vero, quando unigenitum filium in 
sacrificium obtulit, Sic enim ait Dominus: ^braham pater noster erul- 
tavit ut videret diem meum , et vidit, et gavisus est. Paulus vero Apo- 
stolus clamat: Fide obtulit 4braham Isaac cum tentaretur; ct unigenitum 
offercbat, in quo susceperat repromissiones, ad quem dictum est: Quia in 
Isaac vocabitur tibi semen: arbitrans quia et a mortuis suscitare potens 
est Dcus : -unde eum et ín parabolam accepit. Rursum enim ad Romanos 
clamat Paulus: Sícut scri est, Patrem multarum gentium posui tc 
ante Deum, cui credidisti, qui vivificat mortuos, et vocat ea quae non 


PASCHALE. 108 


ἐλπέδι ἐπέστευσεν tlg τὸ γενέσϑαι αὐτὸν πατέρα πολλῶν ἐϑνῶν 
κατ τὸ εἰρημένον, οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα σου, καὶ μὴ ἀσϑε- 
νήσας 77, πιέστεε οὐ κατενόησε τὸ ἑαυτοῦ σῶμα ἤδη νενεκρωμένον, 
ἑκατονταετής που ὑπάρχων, καὶ τὴν νέχρωσιν τῆς μήτρας Σάῤ- 

59ac. εἰς δὲ τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ ϑεοῦ οὐ διεκρίϑη τῇ ἀπιστίᾳ, 
ἀλλ᾽ ἐνεδυναμώϑθη τῇ πίστει, δοὺς δόξαν τῷ ϑεῷ καὶ πληρο- 
φορηϑεὶς ὅτε ὃ ἐπήγγελτιαι δυνατός ἐστιν καὶ ποιῆσαι" διὸ καὶ Ὁ 
ἐλογέσϑη «αὐτῷ εἷς δικαιοσύνην. οὐκ ἐγράφη δὲ δι᾿ αὐτὸν μόνον 
ὅτε ἐλογέσϑη αὐτῷ, ἀλλὰ xal δι᾿ ἡμᾶς, οἷς μέλει λογίζεσϑαι 

10 roig πιστεύουσεν ἐπὶ τὸν ἐγείραντα Ἰησοῦν τὸν χύριον ἡμῶν ἐκ 
γεκρῶν, ὃς παρεδόϑη διὰ τὰ παραπτώματα, ἡμῶν καὶ ἠγέρϑη 
διὰ τὴν δεςρεεαχιοσύνην ἡμῶν.“ τὸ δὲ πορευϑῆναι τρεῖς ἡμέρας ἕως 
οὗ φϑάσεε «ὸν τόπον ὃν ἔδειξεν αὐτῷ ὃ ϑεός, Vra ἀνενέγκῃ τὸν 
υἱὸν αὐτοῦ sig ϑυσίαν ἐφ᾽ ἕν τῶν ὀρέων, καϑὼς γέγραπται, 

15 χαὶ τὸ ἀντὶ τοῦ γνησίου καὶ φυσικοῦ υἱοῦ δεῖξαι αὐτῷ κριόν, ἵνα 
προσεν γ 7) » πάντα σύμβολα ἦσαν καὶ τύποι τοῦ κατὰ Χριστὸν 
μυστηρίου τοῦ πάϑους καὶ τῆς ἀναστάσεως" πᾶσα γὰρ ἡ γραφὴ P 57 
πρὸς τοῦτον τὸν σκοπὸν δρᾷ. 


Ac. 


20 Τούτῳ τῷ τριακοστῷ ἔχτῳ ἔτει τοῦ Ἰσαὰκ Σάῤῥα ἡ γυνὴ 


* 


MBoadàgs ἀπέθανεν ζήσασα ἔτη ρκζ΄. 
1. αὐτὸν τὸν πατέρα P. 5. σου om.P. 8. τῇ om.P. 


sunt, tanquam ea quae sunt: qui contra spem in spem credidit, ut fieret 
cr multarum gentium , secundum quod dictum est ei: Sic erit semen 
fuum ("sicut ri. ip coeli et arena maris) et mon infirmatus est in fidc," ) In MS. 
mec consideravit corpus suum emortuum , cum jam fere centum esset anno- desideran- 
et cmortuam vulvam Sarrac. In. repromissione etiam Dei non hac- tur, a li- 
: —22 diffidentia , sed. confortatus est fide, dens gloriam Deo , plenissime brario for- 
sciens, quia quaecunque promisit, potens est et facere. — Ideo et reputatum,te omissa. 
- e ad justitiam. Non est autem scriptum tantüm propter ipsum, quia 
reputatum est illi ad justitiam, sed ct propter nos, quibus reputabitur cre- 
dentibus im €um , qui suscitavit Jesus Dominum nostrum a mortuis, qui 
traditus est propter delicta mostra, et resurrexit propter justificationem 
gn aod autem profectus sit tres dies donec veniret ad locum, 
monstravit illi Deus, ut offerret filium suum in sacrificium , super 
quem ontium , sicut scriptum est. Et quod pro filio proprio et natu- 
— καὶ nderet illi Deum arietem, quem offerret; haec omnia sunt sym- 
ἀπ — figurae mysterii Christi passionis et resurrectionis: tota enim 
scriptura ad hunc scopum — 
xxxvi. 
x bes du cesimo sexto [saac, Sarra uXor Abraham decessit: cum 


€ 


R 134 
B 


104 CHRONICON 
λζ΄, λη,, A95, μ΄. : 
Τούτῳ τῷ ἔτει τῆς αὐτοῦ ἡλικίας Ἰσαὰκ ἔλαβε γυναῖχα τὴν 
Ρεβέκκαν, ὄντος ᾿βραὰμ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐτῶν pu. 
μα’, μβ΄, uy, μό΄, μέ. 


o' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 5 


uc, μζ΄, μη, μϑ', Y, να’, νβ', vy, νδ΄, ve. 
n' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
vd, νζ΄, νη΄, νϑ', ξ΄. 
Τούτῳ τῷ ἔτει γίνονται τῷ Ἰσαὰκ δύο παῖδες δίδυμοι ἐκ τῆς 


Ῥεβέκκας, πρῶτος Ἠσαῦ ὃ καὶ Ἐδώμ, ἀφ᾽ οὗ τὸ ᾿Ιδουμαίων 10 


» 


V 48 


C 


AÀnni a m. c. 


3478. 


ἔϑνος, δεύτερος Ἰακὼβ ὃ μετονομασϑεὶς Ἰσραήλ, ἀφ᾽ ob 
Ἰσραηλῖται οἱ καὶ Ἰουδαῖοι. 

Ἰσαὰκ προεφήτευσε περὶ Ἰακώβ, λέγων, 4]ουλευσάτωσάν 
σοι ἔϑνη καὶ προσχυνήσουσίν σοι ἄρχοντες. καὶ γίνου κύριος 
τοῦ ἀδελφοῦ σου. 

Οὗτος Ἰσαὰκ ὃ συγκληρονόμος τῶν ἐπαγγελιῶν καὶ τῶν εὐ- 
λογιῶν τοῦ ϑεοῦ τῶν γενομένων πρὸς ᾿᾿βραὰμ τὸν αἰτοῦ πατέρα, 
ὃς τύπος ἐγένετο τῆς σφαγῆς τοῦ δεσπότου Χριστοῦ, τριημέρως 
βαδίσας ἐπὶ τὸ ϑανεῖν καὶ μετὰ ταῦτα ζῶν ὑποστρέψας, ὃ ἐν 
τοῖς ἰδίοις ὥμοις τὰ ξύλα τῆς ἑαυτοῦ ϑυσίας βαστάξας, ὥσπερ 
καὶ ὃ δεσπότης Χριστὸς τὸν ἑαυτοῦ σταυρὸν ἐπὶ τοὺς ὥὦμους 
ἐβάσταξεν, ὅτι προαιρέσει ϑανὼν καὶ ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ ζωωϑείς, 


18. λέγων ] Genes. XXVII. 29. 14, προσκυνησάτωσαν P. 20. 
poene "s ἐβάστασεν P, βαστάξας (m. βαστάσας) — ἐβάσταξεν R. 
. ὁ om. P. 


XXXVIL XXXVIIL XXXIX. XL. 
Hoc anno aetatis Isaac uxorem duxit Rebeccam, cum pater ejus 
raham esset annorum cxi, 

XLI. XLIL XLIII. XLIV. XLV. 

Lxx. annus Repromissionis. 

XLVL XLVIL XLVIIL, XLIX. L. LI. LII. LIII. LIV, LV. 

Lxxx. annus Repromissionis. 

LVI. LVIL. LVIIL LIX. LX. 

Hoc anno nati sunt Isaac duo filii gemini ex Rebecca: primus Esau, 
qui εἰ Edom, a quo Idumaeorum gens: alter Jacob, cognomento Israel, 
& quo Israelitae et Judaei promanarunt. 

Isaac prophetavit de Jacob, dicens: Serviant tibi gentes, et adorent 
te Principes, et fias Dominus fratris tui. 

Hic est Isaac cohaeres pollicitationum et benedictionum , quas Deus 
fecit ad Abraham patrem suum: qui typus fuit et figura caedis Domini 
Christi , qui per tres dies,exivit ad mortem, et post haec vivus rediit. 
Qui propriis humeris ligna sui ipsiusmet sacrificii portavit, quemadmo- 
dum etiam Dominus Christus crucem humeris suis gestavit, quia ultro- 


15 


20 


PASCHAL E. 105 


οὗπερ ἀντάλλαγμα πρόβατον ἐσφάγη. καὶ ἤκουσεν ὃ πατὴρ 
παρὰ ϑεοῦ ὅτι οὐκ ἐφείσω τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ" οὕτω 
καὶ ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ ϑεοῦ λέλεκται, ὃς γε τοῦ ἰδίου 
υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἄλλ᾽ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωχεν αὐτόν, D 
δχκαὶ ἡ σὰρξ μόνη ἐστὶν ἡ δοθεῖσα ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς, 
ἐπειδὴ ἀδύνατον τὴν ϑεύτητα ϑανεῖν. τῆς σαρκὸς διδομένης 
τὸν ἴδιον υἱὸν δεδόσϑαι λέγει 7j γραφή, ἀντάλλαγμα καὶ ἀντί- 
δειξιν οὖσαν τοῦ υἱοῦ κατὰ τὸν TÜnov τοῦ μακαρίου Ἰσαάκ. 
οὕτω γὰρ εἶπεν ὃ κύριος ὅτι ““βραὰμ ἠγαλλιάσατο ἰδεῖν τὴν ἡμέ- 
i0gav τὴν ἐμήν, καὶ εἶδεν καὶ ἐχάρη: οὗτός ἐστιν Ἰσαὰκ ὃ ἀκου- 
σίως παραδοὺς τὴν ἐπηγγελμένην αὐτῷ καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ &- 
λογίαν ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ τῷ Ἰακώβ, φάσκων, 4)ουλευσάτωσάν σοι 
ἔϑγη καὶ προσκυνησάτωσάν σοι ἄρχοντες. καὶ γίνου κύριος 
τοῦ ἀδελφοῦ σου" καὶ προσκυνήσουσίν σοι οἱ υἱοὶ τοῦ πατρός 
ἴδσου. ὃ καταρώμενός σε ἐπικατάρατος" ὃ δὲ εὐλογῶν σε εὖλο- P 58 
γημένος. ταῦτα δὲ πάντα ἐπὶ τοῦ Ἰακὼβ οὐχ δρῶμεν γενόμενα, 
ἀλλὰ χαὶ μᾶλλον αὐτὸς ἑπτάκις πεσὼν ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνησεν 
τῷ Ἠσαῦ. καὶ τρεάκοντα βασιλεῖς ἐβασίλευσαν ἐκ τοῦ Ἠσαῦ, 
πρὶν ἢ βασιλεῦσαι βασιλέα ἐν Ἰσραήλ, ὥστε ai εὐλογίαι ἐπὶ τὸν 
βρπροσδοχώμενον ἐξ αὐτῶν δεσπότην Χριστὸν παραπέμπουσιν, R 136 
πρὸς ὃν πᾶς ὃ σκοπὸς τῆς ϑείας γραφῆς ἀφορᾷ. 


2. τοῦ alterum om. P. 93. Χριστοῦ τοῦ om. P sola. ibid. λέλεκται 
Rom. VIII. 32. 10. ἴδεν PV. v. Ioan. VIII. 56. 12. φάσκων] 
Genes. l. c. 14. οἱ om. P. 16. δὲ om. P. 


nee mortem est passus, et 8 Deo in vitam revocatus: cujns vice ovis 
eccdsa est. Et audivit a Deo T ejus: Quia nom pepercisti fiio tuo 
dilecto. Sic etiam de Christo filio Dei dictam est: Qui proprio filio suo 
non pepercit, sed. pro nobis omnibus tradidit illum. Ac caro quidem 
est quae data sit pro mundi vita, quandoquidem fieri non potest ut Di- 
vinitas moriatur. Carne ergo oblata, proprium filium esse datum scri- 
ait, ut esset permutata illa hostia, et exemplar filii, secundum 
i Isaac figuram: sic enim dixit Dominus: 4braham exultavit ut vide- 
fel diem meum ; vidit et gavisus est. Hic est Isaac qui invitus promis- 
sum a Deo sibi et patri suo benedictionem, Jacob tradidit, dicens: Ser- 
viant tibi gentes, €t adorent te principes , et. fias Dominus fratris tui, et 
adorent te filii patris tui. Qui maledizerit tibi, sit ipse maledictus, et qui 
benedirerit tibi, sit εἰ ipse benedictus. Haec omnia in Jacob non vide- 
mus esse : quin potius ipse septies procidens in terram, adora- 
vitEsau, Et xxx. Reges regnarunt ex Ksau, antequam quisquam ex Israel 
regnaret, ita ut istae benedictiones ad expectatum ex illis Dominum 
Christum transmittantur, ad quem omnis sacrae Scripturae scopus col- 


lineat, 


106 CHRONICON 


Ἰακὼβ ny, ! ὅμοῦ gos. 
α΄. 
ἘΣ Ἑβραίων Ἰακὼβ μέχρι τῆς τοῖ παιδὸς Ἰωσὴφ ἀρχῆς τῆς 
B ἐν “ἰγύπτῳ ἔζησεν ἔτη ρλζ΄, καὶ μετὰ ταῦτα ἕτερα ἔτη ιζ΄, ὁμοῦ 
ovà'. 5 
β', y; o, ε΄. 
.. δ᾽ ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
ς᾽, b, 9, 9, v, ux, ιβ΄, ty, id, wc. 
ρ΄ ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 


Sag, ιζ΄, nj, a9, x, xo, xB, xy, x, κέ. 10 
Qt ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
C xg, xL, xp, x9, A, Aa, AB, Ay, A0, λέ. 


Qx ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
Ag, λζ΄, λη, 49, μί. 
Q ἔτος τοῦ Ἰσαάκ. 15 


, , , , 
uc, uf, uy, ux, μέ. 
V 48 ο΄ ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
, , r 4 
uc, ub, μη, μϑ', γ᾽, να΄, νβ΄, vy; νὸ, »t. 
ρμ' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
»g, νζ΄, vy, νϑ', 5. 20 
p ox ἔτος "Toodx. 
ξα΄, EB, Ey. 
7. V post ἐπαγγελίας ponit P. — 21. τοῦ Ἰσαάκ P. 


Annia m. c. Jacob, 83. Colliguntur anni 3575. 


1. 
Ex Hebraeis Jacob usque ad Joseph filii principatum in Aegypto, 
vixit annos cxxxvir. et postea alios annos xvin. colliguntur anni cLiv. 
H, HIE Jv. v. annus Repromissionis xc. 
ΨΙ. WII. VIIL. TX. X. XI. ΧΙ. XIII. XIV. Xv. 
c. annus Repromissionis. 
xvi. XVIL XVIIL XIX. XX. XXL XXII. XXII, XXIV. XXV. 
cx. annus Repromissionis, 
XXVI. XXVIL XXVIIL XXIX, XXX. XXXI. XXXIL XXXIII XXXIV. XXXV. 
cxx. annus Repromissionis. 
XXXVL XXXYWIH. XXXVIIL XXXIX. XL. 
c. annus lsaac, 
XLL XLIL XLIIL XLIV. XLV, 
cxxx. annus Repromissionis. 
XLV]. XLVHi. XLVIIL XLIX. L. LL 111, LITE. LIV, LV. 
cxr, annus Repromissionis. 
LVI. LVIL LWIIL LIX. LX. 
cxx. annus Isaac. 
LXI. LXIL LXIII. 


PASCHAL E. 107 


Τούτῳ τῷ ἔτει τῆς αὐτοῦ ἡλικίας Ἰακὼβ κάτεισιν εἰς τὴν 
ἸΠεσοποταμίαν τιρὸς “άβαν τὸν ἀδελφὸν τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ 
δουλεύει παρ᾽ αὐτῷ ἔτη x, χάριν «Ἱείας καὶ Ραχήλ. καὶ ylvov- 
ται αὐτῷ παῖδες ἐκεῖσε τέσσαρις, Ῥουβήν, Συμεών, Atul καὶ 

δ]ούδας. 
ξδ΄, EF. 
συ E , 
ov ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
e, E, Eg, S9", o, 0d , οβ΄, oy, οδ΄, o£. 


oS ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. E 
10 og, otf, og, o9, n. 
Ἰακὰβ ὀγδοηκοστῷ ἔτει τῆς αὐτοῦ ἡλικίας γεννᾷ τὸν Povffry. 
" πα΄. 
Τούτῳ τῷ ἔτει Ἰακὼβ γεννᾷ τὸν Συμεών. 
nf, my. 


ι5 Τούτῳ τῷ ἔτει γεννᾷ Ἰακὼβ τὸν evi, 
Οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου Ἰακώβ, ἀλλ᾽ Ἰσραὴλ ἔσται 
τὸ ὄνομά σου, ὅτε ἐνίσχυσας μετὰ ϑεοῦ καὶ μετὰ ἀνθρώπων B 
δυνατῶς. 
3. Λίας PV. 4. τέσσαρες P. ibid. Ῥουβήμ, Σιμεὼν P. ἰδ. 


Así: PV hic et post. — 13. γεννᾷ Ιακὼβ P. ἰδ. Σιμεών P. 16. 
in om. P. V. Genes. XXXIL 928. 18. δυνατῶς) δυνατὸς ἔσῃ 


Genesis. 
Hoc aetatis suae anno Jacob descendit in Mesopotamiam ad LabanAnni am.c. 


fratrem matris suae, et apud eum serviit annos xx. propter Liam et Ra- 
chel: natique sunt illi ibi filii rv. Ruben, Simon, Levi, et Judas. 


LXIV. LXV. 
cL. annus Repromissionis. 
LXYl. LXVII. LXVIII. LXIX. LXX. LXXI. LXXIL, LXXIII. LXXIV. LXXV. 
cux. annus Repromissionis. 
LXXVIL LXXVII LXXVII, LXXIX. LXXX. 8568. 
Jacob anno aetatis suae Lxxx. procreat Ruben. 
LXXXI. 
Hoc anno Jacob procreat Simeon. 
LXXXIL LXXXIM. 


Hoc anno Jacob genuit Levi. 
Non vocabitur nomen tuum Jacob, sed lerael erii nomen tuum , quo- 
niam praevaluisti cum Deo, et cum hominibus potens. 


108 CHRONICON 


Οὗτος Ἰακώβ, xal αὐτὸς συγκληρονόμος τῶν ἐπαγγελιῶν 
τοῦ ϑεοῦ, ἐκδεχόμενος καὶ αὐτὸς τὴν τοὺς ϑεμελίους ἔχουσαν 
πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὃ ϑεός, τουτέστιν τῆς ἐπου-- 
ρανίου Ἱερουσαλήμ, ἔνϑα πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλϑεν Χρι-- 
στός" εἰς ἣν κατάστασιν ἀφορᾷ πᾶσα ἡ τῶν Χριστιανῶν ϑρη- 5 
σχκεία, ἣν πρῶτος πάντων ἐνεκαίνισεν ἡμῖν ὃ δεσπότης Χριστὸς 
ὅὁδὸν πρόσφατον xai ζῶσαν" ἣν καὶ προλέγει ὃ μέγας Ἰακὼβ 
παραπέμπων τῷ ἰδίῳ υἱῷ Ἰούδᾳ, εὐλογῶν αὐτόν, ἐξ οὗ καὶ ὃ 
τῶν ἐπαγγελιῶν ἀνεφαίνετο κύριος Ἰησοῦς Χριστός, φάσχων ot— 
τως Ἰούδα, σὲ αἰνέσαισαν oí ἀδελφοί cov, ai χεῖρές σου ἐπὶ ἴ0 
γνιώτου τῶν ἐχϑρῶν σου. προσκυνησάτωσάν σοι οἱ υἱοὶ τοῦ πα- 
τρός σου. σκύμνος λέοντος Ἰούδα. ἐχ βλαστοῦ, υἱέ μου, ἀνέβης. 
ἀναπεσὼν ἐχοιμήϑης, ὡς λέων xal ὡς σχύμνος. τίς ἐγερεῖ αὐὖ- 
τόν; οὐχ ἐχλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα καὶ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν 
αὐτοῖ, ἕως ἂν ἔλϑῃ τὰ ἀποχείμενα αὐτῷ, καὶ αὐτὸς προσδοκέα 15 
ἐθνῶν. δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν πῶλον αὐτοῦ xai τῇ ἕλικι 
τὸν πῶλον τῆς ὄνου αὐτοῦ. πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ 
xci ἐν αἵματι σταφυλῆς τὴν περιβολὴν αὐτοῦ. χαροποιοὶ oi 
ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ οἴνου xai λευχοὶ οἱ ὀδόντες αὐτοῦ ἢ γίλα. 

Καίτοι τοῦτον οὐ προσεκύνησαν oi υἱοὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, 20 
ἀλλὰ τοὐναντίον αὐτὸς προσεχύνησεν τῷ Ἰωσὴφ καὶ μετὰ ϑά- 
varov τοῦ πατρός. εὔδηλον οὖν ὅτι πᾶσα ἡ προφητεία αὕτη 
εἰς τὸν ἐξ αὐτοῦ τεχϑέντα δεσπότην Χριστὸν xarà σάρχα ἔσχεν 


8. αὐτῷ P. 9. φάσκων] Genes. IL. 8. 14, xal] οὐδὲ P. 


Hic Jacob et ipse cohaeres promissionum Dei, expectans et ipse ci- 
vitatem fundamenta habentem, cujus conditor et architectus Deus, hoc 
est illius. coelestis Hierusalem, in quam praecursor pro nobis intravit 
Christus. Ad quam constitutionem universa Christianorum respicit Re- 
ligio, cui quidem novae ac viventi viae primus omnium initium dedit 
Dominus Christus: quam et praedicit magnus Jacob, dum hanc commen- 
dat filio suo Juda, et ipsi beuedictionem impertitur, ex quo promissus 
Dominus Jesus Christus apparuit, ita fatus: Juda, te laudabunt fratres 
tui: Manus tuae super dorsum inimicorum tuorum: adorabunt te filii pa- 
tris tui. Catulus leonis Juda. Ex germine, fili mi, ascendisti. Recum- 
bens dormivisti ut leo, et sicut catulus leonis: quis suscitabit cum? Non 
deficiet princeps er Juda, neque dux ex femoribus ejus, doncc veniant re- 
posita ei , et ipse expectatio gentium. Ligans ad vineam pullum suum, 
et pampino pullum asinae suae. — Lavabit in vino stolam suam, et in san- 
guine uvac pallium suum. — Pulchri oculi ejus prae vino: et albi dentes 
ejus quam lac. . 

Atqui hunc non adoraverunt filii patris sui, immo ipse adoravit Jo- 
seph, atque adeo post mortem patris. Hinc igitur patet omnino quod 
omnis haec prophetia in Dopino Christo ex eo secundum carnem nato 


PASCHALE 109 


* , * “ 

τὸ πέρας, τό τε δυνατὸν καὶ βασιλικὸν αὐτοῦ παριστῶσα καὶ 
Α , * * , - , 

τὸ πάϑος καὶ τὴν ix τοῦ πάϑους μαχαρίαν ἀνάστασιν. 


zwi gut, óuoU yyxff. V 49 
a, B. | 
5 oo' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
y. R 140 


Τούτῳ τῷ τρίτῳ ἔτει τοῦ Atul καὶ πς' Fra τῆς αὐτοῦ ἣλι- Ῥ 60 
χίας Ἰακὼβ γεννᾷ τὸν Ἰούδαν, ἐξ οὗ Ἰουδαῖοι. 
δ΄. Τετάρτῳ ἔτει τοῦ Atul καὶ nb' τῆς αὐτοῦ ἡλικίας Ἰακὼβ 
10γεννᾷ τὸν Ἰσσαχάρ, 9 ἐστι μισϑός. 
ἐ. Πέμπτῳ ἔτει τοῦ 2devl καὶ πη΄ τῆς αὐτοῦ ἡλικίας Ἰακὼβ 
γεννᾷ τὸν Ζαβουλών. 


dg, E. 
η΄. Ὀγδόῳ ἔτει τοῦ devi καὶ 5a! ἔτει τῆς αὐτοῦ ἡλικίας Ta- 
Ἰδχὼβ τίχτει τὴν 4] να ἐκ τῆς adilag. 
9'. Ἐνάτῳ ἔτει τοῦ Atul xal hf τῆς αὐτοῦ ἡλικίας Ἰακὼβ 
γεννᾷ τὸν Ἰωσὴφ ἐκ τῆς ἹῬαχήλ. 
, a, ιβ΄. B 
on' ἔτος ἐπαγγελίας. 


8. οἱ ᾿Ιουδαῖοι Ῥ. 15. Δίας PV. 16. ἐννάτῳ PV. 18. « 
ἔτος Ἰωσὴφ m. P. 


^mpleta est: illius potentiam ac regiam dignitatem repraesentans, pas- Ánniam. c. 
sionem etiam, et ex passione beatam resurrectionem. 
Levi, 47. Colliguntur anni 3622. 
I. τί. 
crxx. annus Repromissionis. 
Ii. : ᾿ 8578. 
Hoc anno rr. Levi, et Lxxxvi. aetatis suae anno, Jacob procreavit 
Judam, ex quo Judaei dicti. 
iv. anno Levi, et Lxxxvit. aetatis suae anno Jacob procreat Isachar, 


quod mercedem sonat. 
v. anno Levi, et LxxxvilI. aetatis suae, Jacob procreat Zabulon. 
vI. VIL. 
vm. anno Levi, et aetatis suae xci. anno procreat Jacob Dina ex 


x. anno Levi, et, aetatis suae, xcH. Jacob procreat Joseph ex 


- 
1l. 


X. ΧΙ, XI. 1 
cuxxx. annus Repromissionis. 
* 


110 CHRONICON 


, , , , 
ey, ιδ΄, (6, ες. 
-- — , - — 
Τούτῳ τῷ ἑχκαιδεκάτῳ ἔτει τοῦ zdevi καὶ 59' τῆς ἑαυτοῦ 
ἡλικίας Ἰακὼβ ἄνεισιν ἀπὸ τῆς Πῆηεσοποταμίας. 


Es 
Τούτῳ τῷ ἔτει τοῦ «Δευὶ xal ρ΄ τοῦ Ἰακὼβ ἦν ἔτος Ἰσαὰκ ρ΄. 5 
ιη΄. 


Τούτῳ τῷ cj ἔτει τοῦ “ευὶ xol ou τῆς αὐτοῦ ἡλικίας Ta- 

C κὼβ προεφήτευσεν, καὶ εἶπεν, Ἰούδα, σὲ αἰνέσαισαν οἱ ἀδελεροί 
σου. αἷ χεῖρές σου ἐπὶ νώτου τῶν ἐχϑρῶν cov. προσχυνήσου- 
σίν σε οἱ υἱοὶ τοῦ πατρός σου. σκχύμνος λέοντος Ἰούδα, καὶ τὰ τὸ 
λοιπὰ τῆς προφητείας, ὡς πρόκειται. 

i^, x', κα', xf. 
ΟὟ ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
xy. Τούτῳ τῷ xy. ἔτει τοῦ Atul καὶ oc! τοῦ Ἰακὼβ τὰ περὶ 
τὴν Δίναν ἐτελεῖτο xal Βενιαμὶν ἐτέχϑη. 15 
xÜ', xe. 
Τῷ εἰκοστῷ πέμπτῳ ἔτει voi Acul xal gy τοῦ Ἰακὼβ Ἰω- 
Ὁ σὴφ πιπράσχεται ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν ἔτος ἄγων ιζ΄. 


»3 
Εἶτα οἱ κατ᾽ αὐτὸν i πειρασμοί. 


R 142 xc. Πρῶτον ἐζήλωσαν αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ. 20 


2. ἑκκαιδεκάτῳ ἔτει] x καὶ δεκάτῳ ἔτη V, ἔτει ἕκτῳ καὶ δεχάτῳ P- 


XIH. XIV, XV. XVI, 


Anni a m, c. Hoc anno xvi, Levi, et xcix. aetatis suae, Jacob ascendit ex Me- 


3601. 


sopotamia. 
XVII, 
Hoc anno Levi, et c. Jacob, annum agebat Isaac crx. 
XVIII. 

Hoc anno xvm, et ci, aetatis suae Jacob, prophetavit, et dixit: 
Juda, te laudabunt fratres tui. Manus tuae super tergum inimicorum 
tuorum, Adorabunt te filii patris tui. Catulus leonis Juda. Et caetera 
quae in prophetia supra posita habentur. 

XIX. XX. XXI. XXII. 
cxc, annus Repromissionis, 

xxur Hoc anno xxmr Levi, et cvi. Jacob, quae Dinam spectant 
peracta sunt: et Benjamin natus est. " 

XXIV. XXY. 

Hoc anno xxv. Levi, et cv. Jacob, Joseph venditur ἃ fratribus, 
cum annum ageret xvil. 

Sequuntur deinde x. tentationes Joseph. 

Xxvi, tum primum inviderunt ei fratres ejus. 


PASCHAL E. 111 


xj. Εἶτα κατηγόρησαν αὐτοῦ. 
xr. Εἶτα ἐλογίσαντο αὐτὸν ἀποχτεῖναι. εἶτα ἐνέβαλον αὐ- 
τὸν εἰς τὸν λάκχον. 
x9'. Εἶτα πιπράσχεται τοῖς ᾿Ισμαηλίταις, εἶτα ἐπράϑη ἐν 
5 Αἰγύπτῳ ὑπὸ τῶν ᾿Ισμαηλιτῶν τῷ Πετεφρῇ. 
M. Εἶτα ἤρξατο * κυρία αὐτοῦ ἀπατᾶν αὐτὸν καὶ γυμνοῖ- P 61 
σϑαι ἔμπροσϑεν αὐτοῦ καὶ παρακαλεῖν αὐτόν. 
λα΄. Εἶτα μόψχον αὐτὸν εὑροῦσα, καὶ ἀποκλείσασα πάσας τὰς 
ϑύρας, ἐπανέστη αὐτῷ γυμνὴ καὶ ἐβιάζετο αὐτόν. 
00 λβ΄. Εἶτα ἀπορύσασα αὐτοῦ κατηγόρησεν αὐτοῦ πρὸς τὸν 
κύριον αὐτοῦ. εἶτα ἐβλήϑη ἐν τῇ εἱρκτῇ. 
o' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. V 50 
Ay, 14. λε᾽, λς,, λζ΄, λη. 
Τούτῳ τῷ Az ἔτει τοῦ “ευὶ Ἰωσὴφ γενόμενος ἐτῶν 1 λύει 
Ἰδτοῖς εὐνούχοις Φαραὼ ἐν τῇ εἱρκτῇ τῷ καιρῷ τοῦ δεκάτου πειρα- B 
σμοῦ τοὺς ὀνείρους. | 
Ἕως ὧδε τοῦ Ἰακώβ εἶσιν ἔτη oxa'. 
A9". 


Τούτῳ τῷ ἔτει Toi 2devl xal oxf' ἔτει τοῦ Ἰακὼβ yc- 


8. τὸν om. P. 5. Πεστεφρῇ P. 14. ἔτει λη΄ P. 


xxvii. dein illum accusarunt. 
xxvi. tum cogitarunt quomodo eum interficerent. Deinde illum in 


lacum demiserunt. 
xxix. postea venditus est Ismaelitis. Deinde venditus est Peotefre 


in Aegypto ab Ismaelitis. : 
xxx. deinde illius Domina coepit eum circumvenire, et coram illo 


corpas nudare, illamque —— ( ad stuprum ). 

xxxi. postea solam illum inveniens, et foribus omnibus occlusis, nu- 
dam se illi praebuit, vimque inferre est conata. 

xxxi, cum vero ab eo desperaret quidquam consequi, illum ad Do- 
minum illius detulit. Postea in cafcerem detrusus est. 

cc. annus Repromissionis. 
XXXIIL. XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII. XXXVIII. 

Hoc anno xxxyiu. Levi, Joseph cum annum ageret xxxv. solvit 
Pharaonis Eunuchis, qui in carcere detinebantur, somnia, tempore deci- 
Huc usque anni Jacob sunt 


CXXI. " «4 
xxxix, Hoc anno Levi,' et éxxii anno Jacob, Joseph cum annum 


112 CHRONICON 


vóutvoc Ἰωσὴφ ἐτῶν λα΄ παρέστη τῷ Φαραὼ ἐν «Αἰγύπτῳ, x«i 
ἔχρινεν αὐτῷ τοὺς ὀνείρους αὐτοῦ. καὶ ἐκ τούτου τοῦ χρόνου 
γέγονεν αὐτὸς Ἰωσὴφ ἡγεμὼν τῆς «Αἰγύπτου. 

Ἰωσὴφ «Αϊγυπτίων ἡγεῖται ἔτη n'. 

Πρῶτον ἔτος ἡγεμονίας Ιωσήφ, καὶ πρῶτον τῆς εὐθηνίας, 5 
ἐν ᾧ τριαχοστὸν πρῶτον ἔτος ἦγε τῆς ἡλικίας Ἰωσήφ. 


v w, uw, μβ΄. 
ot ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
, , Li , 
My, HÓ, Ht, uc. 
Τούτῳ τῷ uc Fra τοῦ Atul πρῶτον ἔτος τοῦ λιμοῦ τοῦ 010 
Alyinto. οἱ παῖδες Ἰακὼβ εἰς Δἔϊγυπτον κάτεισιν ἀποσταλέντες 
ὑπ᾽ αὐτοῦ διὰ τὸν λιμόν. 
R 144 at". 


Τούτῳ τῷ uL' Fra τοῦ “ευὶ xal δευτέρῳ τοῦ λιμοῦ xai 
ἐνάτῳ τῆς ἡγεμονίας Ἰωσὴφ κάτεισιν Ἰακὼβ εἰς “ΔἜἴγυπτον, καὶ 15 
ἔστη ἐναντίον Φαραώ, εἶπε δὲ Φαραὼ τῷ Ἰακώβ, Πόσα ἔτη 
D ἡμερῶν τῆς ζωῆς σου; καὶ εἶπεν Ἰακὼβ τῷ Φαραώ, Ἡμέραι 
τῶν ἐτῶν τῆς ζωῆς μου, ἃς παροικῶ, oX ἔτη. μικραὶ καὶ πο- 
γηραὶ γεγόνασιν αἵ ἡμέραι τῶν ἐτῶν τῆς ζωῆς μου. 


Kaà9 E, ὅμοῦ yynff. | 20 


8. σι post ἐπαγγελίας ponit P. 10. μς΄ om. P. 11. ὑποστα- 
λέντες P. 14. ἔτει uf P. 15. ivvazo PV. 16. εἶπε ài] 
Genes, XLVII. 9. — 20. Κααδ P. : 


Anniam.c. xxxi. attigisset, sistitur Pharaoni in Aegypto, illiusque somnia eidem in- 
terpretatur. Et ab illo tempore factus est idem Joseph Princeps Ae- 
gypt. 

Joseph Aegyptiis praeest annos Lxxx. 

Primus annus procurationis Joseph, primusque prosperae fortunae, 
quo ipse agebat aetatis annum xxxi. 

XL. XLI. XLII. 
Annus Repromissionis ccx. 
XLIIL XLIV. XLV, XLVI. 

Hoc anno Levi primus annus fuit, quo coepit fames in Aegypto. 

Fili Jacob in Aegyptum veniunt, a patre missi propter famem. 
3622. XLVII. 

Hoc anno xuvri. Levi, qui fuit secundus annus famis, et nonus prin- 
cipatus Joseph, descendit Jacob in Aegyptum, et stetit coram Pharaone: 
qu ad Jacob dixit: Quot sunt anni dierum vitae tuae.  Et-dixit Jacob: 

ies annorum vitae meae quibus.peregrinor cxxx. amni, pauci et mali 
fuerunt dies annorum vitac meae. 
Caad, 60. i , Colliguntur anni 3682. 


PASCHALE. 118 


a, 8 , y; o, e. 
ox' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
g, b. 7; ϑ', Ü ια΄, (el , —* i, t. 
σλ' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
5 ig, E 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἑκατοστὸν τεσσαραχοστὸν ἕβδομον ἔτος ἄγων 
Ἰαχὼβ προφητεύει περὶ τοῦ κυρίου καὶ περὶ τῆς τῶν ἐϑνῶν κλή-- P. G2 
c; διὰ Χριστοῦ, εἰπών, Οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα οὐδὲ 
£ 4 - - 3 - 1 
ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ ἕως οὗ ἔλϑῃ ᾧ ἀπόκειται. xal 
Ἰθαὐτὸς ἔσται προσδοκέα ἐϑνῶν. δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν 
πῶλον αὐτοῦ καὶ τῇ ἕλικε τὸν πῶλον τοῦ ὄνου αὐτοῦ, πλυνεῖ dy 
οἴγῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆς τὴν περιβολὴν 
αὐτοῦ. χαροποιοὶ οὗ ὀφϑαλμοὶ αὐτοῦ καὶ λευκοὶ οἱ ὀδόντες ἢ 
γάλα, 
t5 iy, a9, κ', xo, x, xy, x0, κε. 
σμ' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
xg, κζ΄, xm, κϑ', λ΄, Au, AB Ay, λό’, λέ. Β 
o»' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. * 
Ad, AL', Ag, A9', μ᾽, uu, μβ΄, uy, uo, μέ. 
30 c5 ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 


8. εἰπὼν ] Genes. IL. 10. 11. καὶ τῇ — αὐτοῦ om. P. 13. 
χαροποιοὶ — αὐτοῦ om.P. 20. e£ post ἐπαγγελίας ponit P. 


I. IT. ΠΙ, IV. V. 
ccxx. annus Repromissionis. 
vI. VII. VIII. IX. X. XI. XII XIIL. XIV. XV. 
ccxxx. annus Repromissionis. 
XVI. XVII. 

Hoc anno, cum Jacob ageret annum cxrvr. de Domino prophetat, 
deque gentium per Christum vocatione, in haec verba: Non deficiet 
Princeps ex Juda , neque dux a femoribus ejus, donec veniat , cui reposi- 
tum est: et ipse erit expectatio gentium.  Ligans ad vineam pullum suum, 
Lavabit in vino stolam suam, €t in sanguine uvae pallium suum: et albi 


dentes , quam lac. 
XVIIL XIX. XX. XXI. XXII. XXIIL XXIV. XXV. 


ccxr. annus Repromissionis. 

XXVL XXVII. XXVIII. XXIX. XXX. XXXI. XXXIL XXXIIL XXXIV. XXXV. 
ccr, annus Repromissionis. 

XXXVI. XXXVIL XXXVIII XXXIX, XL. XLI. XLIL XLIIL XLIV. XLV. 
ccrLx. annus Repromissionis. 


Chronicon Paschale vol. 1]. 


E 


114 CHRONICON 


, , 
ug, ub, μη, uo, v. 
p» t 3 , 
V 51 z ἔτος Ἰωσὴφ. 
vo νβ΄, »y »à', νέ. 
εν - 
c0 ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
c »g, "b, vg, v9, 5. 5 
R 146 Ἀμβρὰμ o£, ὅμοῦ yvy. 
f g, y; δ΄, ἕ. 
on ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
δ; ζ΄ 7, $9, e uc, ig . 
Τούτῳ τῷ ἔτει za ἔτος ἄγων τῆς ἡγεμονίας Ἰωσὴφ καὶ quc 10 
τῆς αὐτοῦ ἡλιχίας τελευτᾷ τὸν βίον. | 
Merè ϑάνατον Ἰωσὴφ δουλεύουσιν Ἐβραῖοι τοῖς “ἰγυπτίοις 
ἕτερα ἔτη ρμό΄. τὰ δὲ πάντα τῆς ἐν “Τἰγύπτῳ διατριβῆς τῶν 
Ἰουδαίων ἔτη τυγχάνει ow, ἀριϑμούμενα ἀπὸ τῆς καϑόδου Ta- 


κὼβ καὶ τῶν τούτου παίδων εἰς Alyunrov. 15 


oy, (D, a0. 
D o5 ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
ig, ib, «η΄, ιϑ', x, xo, xf, xy; xÓ, κέ. 
ἔτος τ' τῆς ἐπαγγελίας. 
xc, xL κη,, x9, λ΄. 20 
8. σ᾿ P. 17. ox post ἐπαγγελίας ponit P. 19. τ΄ Frog P. 


XLVI XLVIL XLVIIL XLIX, L. 
Lxxx. annus Joseph. 
LI. LII. Li, LIV. LY. 
ccLxx. annus Repromissionis. 
LVI. LVII. LYIH. LIX. LX. 
Ambram, 75. Colliguntur anni 8753. 
1. FL. ΠΙ. IV, V. 
ccnxxx, annus Repromissionis. 
VL VIL. VII. IX. X. XI. XII. 

Hoc anno moritur Joseph, anno sui Principatus Lxxxr. aetatis ve- 
ΤῸ CXI. 

Post mortem Joseph, Hebraei serviunt Aegyptiis alios annos cxrtv. 
Universum vero tempus quo Judaei in Aegypto mansere, annorum fuit 
ccxv. a profectione Jacob et illius liberorum in Aegyptum. 

XII XIV. XV. 
Annus Repromissionis coxo. 
XVL XVIL XVIIL XIX. XX. XXL XXIL XXIII. XXIV. XXV. 
ccc. annus Repromissionis, 
XXVI. XXVIL XXVIIL XXIX. XXX. 


PASCHALE. 115 


Τοῦ Außodv tvi ὃ πατὴρ αὐτοῦ ἀπέϑανεν ζήσας ἔτη ρλζ’ 
ka, AT, M, MS, M 
τί ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 


ἃς, Ab, λη, A9', ? ua, ug, uy uà, ug. P 63 
5 vx' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. | 


ς΄ Le L4 , , , , 
HS, μὲ, un, μϑ, v, va, νβ', 27; »ó, νέ΄ 
τλ' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
, , , , , r , 
vs, 90s vn, v9, ξ΄, 5a , Eg, 5y ; ED, Ee, 
Tu. ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 


10 Ἐς, i En, E9', ο΄, οὐ, οβ΄ . 
Τούτῳ τῷ οβ΄ ἔτει τῆς ἑαυτοῦ ἡλικίας ᾿Ἀμβρὰν γεννᾷ τὸν B 
Μαρὼν ἐκ τῆς Ἰωχαβέϑ. ; 
ογ΄, 00, o£. 
] Τούτῳ αὐτοῦ τῷ ἔτει γεννᾷ ᾿“μβρὰν τὸν MoVozv ἐκ τῆς ad- 
15775 Ἰωχαβέϑ, ϑυγατρὸς ἀδελφοῦ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. 
τν' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
ἸΠωϑσῆς zm, ὅμοῦ 7ωλζ΄. R 148 
d. ΤΙρῶτον troc ἀνατρεφομένου Moos, ἐν “ἰγύπτῳ. 
Τούτῳ τῷ ἔτει Φαραὼ βασιλεὺς Alyónrov ἐκέλευσεν τὰ ἀῤ- 


1. αὐτοῦ om. P. 10. Post οβ΄ P sola inferebat oy 
12. "log:géo R. 18. ἐν τῇ P. E inferebat oy, οδ΄, οε΄.. 


Levi pater Ambram moritur cum vixisset annos CXXX VII. Anni a m. c 
XXXI. XXXI XXXIIL, XXXIV, XXXY. x d 
cccx. annus Repromissionis. 
XXXVL XXXVIL XXXYVIII. XXXIX. XL. XLI. XLIL XLIIL. XLIV. XLV, 
cccxx, annus Repromissionis. 
XLVI. XLVII. XLVIIL XLIX. L. LI. LII. LII. LIV. LV, 
cccexxx. annus Repromissionis, 
LYI. LVIL LVIIL LIX. LX. LXI. LXIf. LXIIL LXIV, LXV. 
cccxr, annus Repromissionis, 
LXVL ΧΙ. LXVI. LXIX. LXX. LXXL, LXXII. 
Hoc anno rxxir. aetatis suae Ambram procreat Aaron ex lochabeth. 
LXXIIL LXXIV. LXXV. 


Hoc ipsius anno Ambran ex eadem lochabeth, filia fratris patris 


su, generat Moysen. 
eccL. annus Repromissionis. 
Moyses, 80 Colliguntur anni 3337. 9758. 


L Primus annus Moysis in Aegypto educati. 
Hoc anno Pharao Rex Aegypti masculos Hebraeorum filios jussit in 


116 CHRONICON 


C ῥενα τῶν "EfBoalov βρέφη εἷς τὸν ποταμὸν ῥίπτεσϑαι. καὶ πολ- 
λῶν βασιλέων ἡγουμένων ΠΙαλμανωθὴς ἐβασίλευσεν τῶν περὶ 
Ἡλιούπολιν τόπων. οὗτος δὲ μετὰ τῶν ἄλλων βασιλέων φαύ- 
λως τοῖς Ἑβραίοις προσεφέρετο. καὶ γεγόνει τούτῳ τῷ Παλμα- 
»0975 ϑυγάτηρ ὀνόματι πεῤῥί, ἣν ἐξέδοτο Χενεβρὼν βασι- 5 
λεύοντι τῶν ὑπὲρ ἸΠέμφιν τόπων. αὕτη δὲ 4 ἸΠεῤῥὶ στεῖρα 
οὖσα τὸν ωὺὐσῆν ῥιφέντα elc τὸν ποταμὸν ἀνελομένη ἀνεϑρέψα- 
TO εἷς υἱόν. 


V 52 δευτέρῳ ἔτει Mola; o5" ἔτος τῆς ἑαυτοῦ ἡλικίας ἄγων ᾿4μ-- 10 
βρὰμ γεννᾷ ἐκ τῆς Ἰωχαβὲϑ' Magidu τὴν προφῆτιν — 
D y» δ΄, e, e, an ἡ, ϑ', * 
1E ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
ια΄, 4, ιγ΄, εδ', «εἰ, ic, ιζ΄, ιη΄, iD, x. 
το ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 15 


κα΄, χβ΄, xy, xÓ', xt, xc, χζ', xy, x9 , ^. 
Tm. ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
λα΄. 
Τούτῳ αὐτοῦ τῷ ἔτει IMolorg κτίζει τὴν Ἑρμούπολιν, καὶ 
“«Αἰϑίοψιν ἐπολέμησεν ἐπὶ ἔτη ἡ. 20 


8. φαῦλος P. 4. Παλμανωϑεὶῖ R. 10. 4ufod» P. 19. a$- 
τοῦ post ἔτει ponit P. 


flavium abjici. Mults vero Regibus tum regnantibus, Palmanothes locis 
versus Heliopolim sitis imperabat. Is una cum caeteris ig Din Hebraeis 
infestus extitit. Huicque Palmanothi filia fuit, nomine Merrhi, quam 
Chenebron, qui in locis supra Memphin regnabat, dedit in uxorem. I 
vero Merrhi cum esset sterilis, Moysem, qui in fluvium projectus fuerat, 
ex eo sublatum, filii loco educavit. 


n. 
Secundo anno Moysis, Lxxvrm. aetatis annum agens Ambran, ex ἴο- 
cabeth Mariam Prophetissam procreat. 
ΠῚ. IV. V. VÍ. VIL. VIII. IX. X. 
cocLx. annus Repromissionis. 
ΧΙ. XIL ΧΠῚ. XIV, XV. XVI. XVII. XVIIL XIX. XX. 
cocLxxx. annus Repromissionis, 
XXL, XXIL XXIII. XXIV. XXV. XXVI. XXVIL. XXVIIL XXIX. XXX. 

CcccLxxx. annus Repromissionis, 


XXXI. 
Hoc ipsius anno Moyses Hermopolim condit, et cum Aethiopibus 
bellum decenhio gessit. 


PASCH A L E. 117 


Τοῦ δὲ Χενεφρὼν βασιλέως τῶν ὑπὲρ ἸΠέμφιν τόπων did P 64 
φϑόνον ἐπιβουλεύοντος τῷ Mojct, καὶ τῆς εῤῥίνης τῆς γυ- 
ναιχὸς αὐτοῦ τῆς ἀνελομένης τὸν Πωϊσῆν ἐκ τοῦ ποταμοῦ εἷς 
υἱὸν ἑαυτῆς τελευτησάσης καὶ ταφείσης εἰς τοὺς ὑπὲρ Alyunro⸗ 

510movc, ἔχτισε πόλεν Ἑρμούπολιν Ἰ]Πωῦσῆς, ἥντινα εῤῥὶν κλη- 
ϑῆναι παρεσκεύασεν. 

Εἶτα γνοὺς MioUoZc τὴν τοῦ Χενεφρὼν ἐπιβουλὴν φονεύει 
Χανεϑώϑην τὸν μέλλοντα ἀναιρεῖν τὸν «Αἰγύπτιον, καὶ οὕτω 
φεύγει εἰς Z4oaflav πρὸς “Ῥαγουὴλ τὸν τῶν τόπων ἄρχοντα, καὶ 

lage Σεπφώραν τὴν ϑυγατέρα ἹῬαγουὴλ πρὸς γάμον. ταῦτα 
ἱστορεῖ “Τρτάβανος. Ἐὐπόλεμος δέ φησι Moor» πρῶτον σοφὸν B 
γεγέσϑαι καὶ γράμματα παραδοῦναι τοῖς ᾿Ιουδαίοις πρῶτον, R 150 
Φοίνικας δὲ παρὰ Ἰουδαίων παραλαβεῖν, Ἕλληνας δὲ παρὰ Φοι- 
γίχων, νόμους δὲ πρῶτον ῆιῦσέα γράψαι τοῖς Ἰουδαίοις. 

15 Ἐκχ τοῦ ᾿Αβραὰμ καὶ ΣΧεττούρας γεννᾶται Ἰεζάν, ἐκ τοῦ Ἰε- 
ζὰν γεννᾶται “αδάν, ἐκ τοῦ Ζαδὰν γεννᾶται Ῥαγουήλ, ἐκ Ῥα- 
γουὴλ γεννᾶται Ἰοϑὼρ καὶ Ἰακώβ, ἐκ τοῦ Ἰοθὼρ γεννᾶται Xen- 
φώρα, ἣν ἔγημε Πωῦσῆς. ἀπὸ οὖν ᾿ἡβραὰμ ἸΠωῦσῆς ἕβδομος, 
ἡ δὲ Σεπφώρα ἕκτη γενεαλογεῖται. 


30 Ag, Ay, Ad, AE, Ag, AL, λη,, λ9', μ' C 
τὉ ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 


1.7. Χενεβρὼν Ῥ. 2. Μωῦσῇ PV. 8. Χανεθόθϑην P. 9. 
τῶν om. P : 14. νόμους τε V. 15. Xserovoag P. — ibid. ᾿Ιέξαν 
bis V, Ἰεξᾶν P. 17. ᾿Ιωϑὼρ PV bis. ibid. Ἰωκὰβ V. 


Chenebron porro Regionum ultra Memphin Moysi ex invidia Anni a m. c. 
insidias struente: ac Merrhina illius uxore, quae oysem e fluvio edu- 
xerat atque in filium adoptaverat, extincta, et in locis trans Aegyptum 
sepulta, Moyses urbem IHocmepelin condidit, quam Merrhin appellari 
decrevit. 


Dein cum Moyses a Chenebron — sibi insidias accepisset, Ca- 
nethothen Aegyptium, a quo occidendus erat, interficit, sicque in Ara- 
biam fugit ad Rhaguel, qui in his locis regnabat: ubi Sepphoram Rha- 
ξυεὶ filiam sibi matrimonio copulavit. Haec narrat Artabanus. Eupole- 
mus vero ait Moysem sapientia praecellaisse, literasque Judaeis primum 
tradidisse, a Judaeis deinde Phoenices, a Phoenicibus accepisse Graecos, 
leges denique Judaeis primum Mojysem scripsisse. 
Ex Abraham et Chetura nascitur Jezan, ex Jezan nascitur Dadan, 
ex Dadan nascitur Rhaguel, Jothor et Jacob: ex Jothor nascitur Sep- 
phora, quam duxit Moyses. lgitur ab Abraham septimus est Moyses, 
sexta vero Sepphora in generis deductione. 
XXXIL. XXXIII. XXXIV. XXXV. XXXVI, XXXVIL XXXVII. XXXIX. XL. 3789. 
cccxc. annus Repromissionis, 


118 CHRONICON 


Τούτῳ τῷ ἔτει Moog τὰς iv «Αἰγύπτῳ καταλιπὼν δια- 
τριβὰς κατὰ τὴν ἔρημον ἐφιλοσόφει. 
uo, uf, uy, ud, u£, ud, ul, μη΄, u9', v. 
v' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
να΄, νβ', »y, νδ΄, vé, vd , »ζ΄, νη΄, v9, E. 5 
vi ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
Ba", EB . 
D Τούτῳ τῷ EB" ἔτει IMovotoc Mufgàv ὃ πατὴρ αὐτοῦ τελευ- 
τᾷ ζήσας ἔτη oot. 
Ey, Eo", Be, Eg 2a £y, E9", ο΄. 10 
vx' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 
οα', of, ογ΄, οδ΄, οε΄, oc, oL. 
V δ4 ἸΠωῦσῆς ϑεοφανείας ἐπὶ τοῦ Σιναίου ὄρους ἠξιοῦτο. 


, , , 
05, 09, m. 


vÀ' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. 15 

P 65 Jovóaiouóg ἀπὸ τῶν χρόνων τοῦ ᾿Αβραάμ, τὸν χαρακτῆρα 

τοῦ “Ἵβραὰμ διὰ περιτομῆς εἰληφώς, καὶ ἐν τῷ Ἰ]ωῦσῇ ἑβδόμῳ 

ἀπὸ ᾿βραὰμ διὰ τοῦ δοϑέντος νόμου ἀπὸ τοῦ ϑεοῦ πλατυνϑ είς, 

ἀπὸ δὲ Ἰούδα τοῦ τετάρτου υἱοῦ τοῦ Ἰακὼβ τοῦ ἐπικληϑέντος 
Ἰσραὴλ διὰ “]αϑὶδ τοῦ βασιλέως πρώτου ἀπὸ τῆς αὐτοῦ τοῦ 80 

1. καταλείπων V. 2. κατὰ om, V, ex m. R addidit P. 8. r4 

15. Ὁ. P. 


om. P. 14, oy — π΄ ante Μωῦσῆς ponit P sola, 
2 — χαρακτῆρα τοῦ ἔϑνους διὰ περιτομῆς εἰληφότος Malalas 
p. 58. 18. 


Hoc anno Moyses, relictis Aegypti habitationibus, in eremo philo- 
sophiae vacavit. 
XLI. XLII. XLII, XLIV. XLV. XLVI. XLVIL XLVIIL. XXIX. L. 
ccec. annus Repromissionis. 
LI. LIl. LII LIV. LV. LVL. LVIL LVITI. LIX. LX. 
ccecx. annus Repromissionis. 
LXI, LXII. 
Hoc anno Moysis, Ambran illius pater moritur, «cum vixisset an- 
nos CLXXVII, 
LXIIL LXIV, LXV. LXVI, LXVIL LXVIIL LXIX, LXX. 
ccccxx, annus Repromissionis. 
LXXI. LXXIL LXXII. LXXIV. LXXV. LXXVI LXXVIL LXXVIIL LXXDIX. LXXX. 
Moyses Dei aspectu dignatur in monte Sinai, 
ccccxxx, annus Repromissionis, 
Judaismus a temporibus Abraham, signo Abraham per circumcisio- 
nem accepto, et in Moyse septimo ab Abraham, data C lege, dila- 
tatus: a Juda vero quarto filio Jacob, qui et Israel cognominatus est, 


PASCHAL E. | 119 


Ἰούδα φυλῆς τὸ τέλειον τοῦ ἰουδαϊσμοῦ ὀνόματος κεκληρωμένος, R 152 
χαϑὰ σαφῶς περὶ τούτων τῶν αἱρέσεων ὃ ἀπόστολος Παῦλος 
ἐπιστέλλων ἔλεγεν, ,»ἕν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὐ βάρβαρος, οὐ 
Σχύϑης, οὐχ Ἕλλην, οὐκ Ἰουδαῖος. ἀλλὰ καινὴ κτίσις.“ 
3 Movosxjc ἐν τῇ ἐρήμῳ w^, ὁμοῦ γωοζ΄. 
πα΄. Β 
Merà δὲ τὰς ἡμέρας τὰς πολλὰς ἐκείνας ἐτελεύτησεν ὃ βα- 
M 3 ὁ C423 * * - » 
σιλεὺς Miyónrov* καὶ κατεστέναξαν υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν ἔργων 
xu ἀνεβόησαν, καὶ ἀνέβη ἡ βοὴ αὐτῶν πρὸς τὸν ϑεόν, καὶ 
ἰοεἰσήχουσεν ὃ ϑεὸς τὸν στεναγμὸν αὐτῶν, καὶ ἐμνήσϑη ὁ ϑεὸς 
τῆς διαϑήχης αὐτοῦ τῆς πρὸς ᾿Ἡβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰαχώβ, 
καὶ ἐφεῖδεν ὃ ϑεὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἐγνώσϑη αὐτοῖς. 
Καὶ Πωϊσῆς ἣν ποιμαίνων τὰ πρόβατα Ἰοδὼρ τοῦ γαμβροῦ 
αὐτοῦ τοῦ ἱερέως Π]αδιώμ, καὶ ἦγεν τὰ πρόβατα ὑπὸ τὴν ἔρη- 
ἴδμον, καὶ ἦλϑεν εἷς τὸ ὄρος Χωρήβ. ὥφϑη δὲ αὐτῷ ἄγγελος κυρίου 
ἐν φλογὶ πυρὸς ἐκ τοῦ βάτου" καὶ ὁρᾷ ὅτι ὃ βάτος καίεται πυρί, € 
6 δὲ βάτος οὗ κατεκαίετο. εἶπε δὲ Ἰ]ωῦσῆς, Παρελϑὼν ὄψομαι 
10 6 ) μέ vro ὅτι οὐ xal ὁ βά ἧς δὲ εἶδ 
ραμα τὸ μέγα τοῦτο OTt οὐ καίεται ὃ βάτος. ὡς εἰδὲν 
χύριος ὅτι προσάγει ἰδεῖν, ἐκάλεσεν αὐτὸν κύριος ἐκ τοῦ βάτου λέγων, 
90 Π]ωϊσῆ Move. ὃ δὲ εἶπεν, Τί ἔστιν; καὶ εἶπεν, 1M?) ἐγγίσῃς 
8. ἐπιστέλλων Gal. VL. 15. 8. obvio] P. — 9. 9:óv] ἀπὸ τῶν 
ἔργων de coniectura addunt PR ex Exod, II. 23. 10. zxovcsv P. 
19. ἐφεῖδεν ] ἐπίδεν P. 13. πενθεροῦ P. 14. Maóíav P. 


ib. ἤγαγεν P. ib. ὑπὸ τὴν] εἰς P. , 15. αὐτῷ om.P. 17. 
οὐκ ἐκαίετο P. 18. τοῦτο τί ὅτι οὐ κατακαίεται ἡ βάτος P. 
19. προάγει Ρ. ib. αὐτὸν ἐκ τῆς βάτου καὶ εἶπεν M. P. 290. 

xci] ὁ δὲ P. 
pe David primum Regem ex tribu Juda nominis Judaismi perfectionem, Anni a m. c. 
adeptus est: quemadmodum de his sectis loquitur in Epistolis Apostolus 
Paulus; Nam in Christo Jesu neque Harbarus, neque Scytha, neque 


Graecus, nec Judacus , sed nova creatura. : 
Moyses in deserto, Xr. Colliguntur anni m. MCCcLxxvit. 3438. 


LXXXI. 

Post autem dies illos multos, mortuus est Rex Aegypti, et ingemue- 
runt filii Israel propter opera, et clamaverunt: ascenditque clamor eo- 
rum ad Deum ab operibus. Et audivit Deus gemitum eorum, et recor- 
datus est Deus foederis sui, quod pepigerat ad Abraham, et Isaac et 
Jacob. Et respexit Deus filios Israel, et ab iis cognitus est. 

Et Moyses pascebat oves Jethro soceri sui, Sacerdotis Madian: et 
duxit oves in desertum: et venit ad montem Dei Oreb. Apparuit autem 
ei Angelus Dei in flamma ignis ex rubo, et vidit quod rubus ardebat 
igne: at rubus non comburebatur. Dixit autem Moyses: Accedens vide- 
bo visionem hanc grandem , quarc mon comburitur rubus. Postquam au- 
tem vidit Dominus quod pergit ad videndum, vocavit eum Dominus, ex 


120 CHRONICON 


ὧδε. λῦσον τὸ ὑπόδημα ix τῶν ποδῶν σου" ὃ γὰρ τόπος iv 
ᾧ σὺ ἕστηκας γῇ ἁγία ἐστίν. καὶ εἶπεν αὐτῷ, "Eyo εἶμι 0 ϑεὸς 
τοῦ πατρός σου, ὃ ϑεὸς ᾿Δβραὰμ καὶ ϑεὸς Ἰσαὰκ xal ϑεὸς Ἰα- 
κώβ. ἀπέστρεψε δὲ Ἰωῦσῆς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ" ηὐλαβεῖτο 
γὰρ κατεμβλέψαι ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ. εἶπε δὲ κύριος πρὸς IMad- 5 
σῆν, ᾿Ιδὼν εἶδον τὴν κάχωσιν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ τῆς 
D χραυγῆς αὐτῶν ἀκήκοα ἀπὸ τῶν ἐργοδιωχτῶν" οἶδα γὰρ τὴν 
ὀδύνην αὐτῶν. καὶ κατέβην ἐξελέσϑαι αὐτοὺς ἐκ χειρὸς Alyu- 
πτίων καὶ ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς ἐκείνης καὶ εἰσαγαγεῖν 
αὐτοὺς εἷς γῆν ἀγαϑὴν καὶ πολλήν, εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ 10 
μέλι, εἰς τὸν τόπον τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ 24uog- 
δαίων καὶ Φερεζαίων καὶ Εὐαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ ᾿Ιεβουσαίων. 
καὶ νῦν ἰδοὺ χραυγὴ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἥκει πρός με. καὶ ἐγὼ 
R 154 ἑώρακα τὸν ϑλιμμὸν ὃν οἱ «Αἰγύπτιοι ϑλίβουσιν αὐτούς. καὶ 
γῦν δεῦρο ἀποστελῶ σε πρὸς Φαραὼ βασιλέα «Αἰγύπτου, καὶ ἐξά-- 15 
P 66 Eug τὸν λαόν μου, τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, ἐκ γῆς «Αἰγύπτου. καὶ 
εἶπεν Muuoñe πρὸς τὸν ϑεόν, Τίς εἶμι, ὅτε πορεύσομαι πρὸς 
Φαραὼ βασιλέα «Αἰγύπτου καὶ ὅτι ἐξάξω τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ix 
γῆς «ἀϊγύπτου; εἶπε δὲ ὃ ϑεὸς πρὸς ωῦσῆν λέγων ὅτι Ἔσο- 
μαι μετὰ σοῦ, καὶ τοῦτό σοι τὸ σημεῖον ὅτι ἐγώ σε ἀποστέλλω 30 


1. λῦσαι Ῥ. 8. καὶ ὁ ϑεὸς — καὶ ὁ θεὸς P. 4. εὐλαβεῖτο P. 
5. κατεμβλέψαι κατε at V, καταβλέψαι P. 6. ἴδον ΡΥ. 7. 
τὴν om P. 9. καὶ εἰσαγαγεῖν αὐτοὺς om. ἡ. 10. τὴν γῆν ἀγαϑὴν 
P. 4183. καὶ Γεργεσαίων om. V. 18. ἡ κραυγὴ P. ib. καγὼ 
P. 15. ἀποστείλω P. 17. ὁ Μωῦοῆς P. ib. τίς εἰμι ἐγαὶ 
ὅτι πορεύομαι Ρ, 19. ὁ — λέγων om, V. 80. τὸ σημεῖον 
σημεῖον P. 


rubo, et dixit: Moyses, Moyses. Ille autem dixit; Quid est? at ille di- 
xit: Non approprinques huc. Solve calceamentum de pedibus tuis: cte- 
nim locus in quo stas, terra sancta est. Et dixit ei: Ego sum Deus pa- 
tris tui, Deus Abraham, et Deus Isaac, εἰ Deus Jacob. Avertit autem 
Moyses faciem suam: timüit enim aspicere contra Deum. Dixit autem 
Dominus ad Moysen: Videns vidi afflictionem populi mei, qui est in Ae- 
Eypto: et clamorem eorum audivi, propter operum praefectos: scio enim 
dolorem eorum. Et descendi ut liberem eos ex terra illa, et inducam 
608 in terram bonam et multam , in terram manantem lac et mel, in lo- 
cum Chananaeorum et Chettaeorum , εἰ A4morrhaeorum, εἰ Pheresaco- 
rum, ct Evaeorum, et Gergesaeorum , et Jebusaeorum. — Et nunc ecce 
clumor filiorum Isracl venit ad me: et ego vidi afflictionem, qua Aegy- 
ptii opprimunt eos. — Et nunc veni, mittam te ad Pharaonem Regem 46- 
Qt, εἰ educcs populum meum filios Israel ex terra Aegypti. Et dixit 

oyses ad Deum: Quis sum ego, ut vadam ad Pharaonem Regem Ae- 
Egypti, et ut educam filios Israel ex terra Aegypti? Dixit autem ad Moy- 
sen Deus, dicens: Quia ero tecum , et hoc tibi signum, quod ego te mit- 


PASCHALE - 121 
^ 


ἐν τῷ σε ἐξαγαγεῖν τὸν λαόν μου ἐξ «Αἰγύπτου, xal λατρεύσετε τῷ 
ϑιῷ ἐν τῷ ὄρει τούτῳ. καὶ εἶπε ]ωὺσῆς πρὸς τὸν ϑεόν, ᾿Ιδοὺ 
ἐγὼ ἐξελεύσομαι πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἐρῶ πρὸς αὐτούς, Ὁ 
ϑεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ἀπέσταλκέ μὲ πρὸς ὑμᾶς. ἐρω- 
ὅτήσουσί με, Τί τὸ ὄνομα αὐτῷ; τί ἐρῶ πρὸς αὐτούς; καὶ εἶπεν V 54 
ὁ ϑιὸς πρὸς Πωῦσῆν, Ἐγώ εἶμι ὃ ὦν. καὶ εἶπεν, Οὕτως ἐρεῖς 
τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, 'O ὧν ἔσταλκέν μὲ πρὸς ὑμᾶς. καὶ εἶπεν πά- B 
λιν ὃ ϑεὸς πρὸς Mio, Οὕτως ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, Κύ- 
qoc ὃ ϑεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν, ὃ ϑεὸς βραὰμ καὶ ϑεὸς "Ioadx 
. f0xal ϑεὸς Ἰακὼβ ἀπέσταλκέ ut πρὸς ὑμᾶς. τοῦτό μού ἐστιν ὄνο- 
μα αἰώνιον καὶ μνημόσυνον γενεαῖς γενεῶν. ἐλθὼν οὖν συνά- 
γαγε τῆς γερουσίαν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς, Κύ- 
qoc ὁ ϑεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ὦπταί μοι, ϑεὸς ᾿Αβραὰμ καὶ 
ϑεὺὸς Ἰσαὰκ καὶ ϑεὸς Ἰακώβ, λέγων, ᾿Ἐπισκοπῇ ἐπέσκεμμαι ὑμᾶς 
15xal ὅσα συμβέβηκεν ὑμῖν ἐν γῇ «“4Ἰγύπτῳ, καὶ εἶπον, Avroßi- 
βάσω ὑμᾶς ἐκ τῆς κακώσεως τῶν «Αἰγυπτίων εἰς τὴν γῆν 
τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ ᾿Αμοῤῥαίων καὶ Φερεζαίων καὶ 
Γιργεσαίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων, εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα C 
xui μέλι. xal εἰσακούσονταί σου τῆς φωνῆς, καὶ εἰσελεύσῃ σὺ καὶ 
ἡ γερουσία Ἰσραὴλ πρὸς Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου. καὶ ἐρεῖς πρὸς 
αὐτόν, Κύριος ὃ ϑεὸς τῶν “Εβραίων προκέκληται ἡμᾶς " nogtv- 


8 


1. ἐξαγαγεῖν σε Ῥ. 8. ἐλεύσομαι Ῥ. 4. καὶ ἐὰν ἐρωτήσωσί Ῥ. 
6. ϑεὸς)] κύριος P. 7. ἀπέσταλκέ P. ib, ὁ ϑεὸς πάλιν P. 9,10. 
καὶ ὁ ϑεὸς — καὶ ὁ ϑεὸς PV. 10. μοί ἐστι τὸ P. 11. αἰώνιον οἴ. 
V. ἐὺ, γενεῶν γενεαῖς Ῥ. 18. ὁ ϑεὸς Ρ. 14. ἐπίσκεμμαι V, ἔσχεμμαι 
P. 15. γῇ om. P. ib, ἑώρακα xol εἶπα P. 17. τῶν om. P. 
ib. καὶ Φερεζαίων et xai Evaíov om. V. 20. Φαραω om. V. 


to, ut educas tu. populum meum ex Aegypto, et servietis Deo in monte 
hc. Et dixit Moyses ad Deum: Ecce ego vadam ad filios Isracl , et 
dicam ad eos: Deus patrum vestrorum misit me ad vos, et si interroga- 
verint me, Quod nomen ci? quid dicam ad cos? Et dixit Dominus ad 
Moysen: Kgo sum qui sum : et dixit: Sic dices filiis Ierael: Qui est, mi- 
sil me ad το. Et dixit Deus rursus ad Moysen: Sie dices filiis Israel: 
Dominus Deus patrum vestrorum, Deus Abraham, ct Deus Isaac, et Deus 
Jacob, misit me ad vos. Hoc meum est nomen sempiternum , et memo- 
riale generationum generationibus. Vadens igitur congrega seniores fi- 
liorum Israel, et dices ad eos: Dominus Deus patrum vestrorum apparuit 
míhi, Deus Abraham , et Deus Isaac, et Deus Jacob dicens: Pisitatione 
visitavit vos, et quaccunque contigerunt vobis in Aegypto, vidi, et dizi: 
Reducam vos er afflictione Aegyptiorum in terram Chananacorum οἱ Chet- 
tlaeorum, εἰ //morrhaeorum, εἰ Pheresaeorum, et Gergesaeorum, et. Evaeo- 
rum, et Jebusacorum in terram manantem lacte et melle. Et audient 
fuam vocem , et ingredicris tu εἰ seniors [srael αὐ Pharaonem Regem 
Aegypti, et dices ad cum: Dominus Deus Hebraeorum vocavit nos: ibimus 


122 CHRONICON 


σόμεθα οὖν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν tg τὴν ἔρημον, ἵνα ϑύσωμεν 

κυρίῳ τῷ Ou) ἡμῶν. ἐγὼ δὲ οἶδα ὅτι οὐ προήσεται ὑμᾶς Φα- 

ραὼ βασιλεὺς «ἰγύπτου πορευϑῆναι, ἐὰν μὴ μετὰ χειρὸς κρα- 

ταιᾶς. καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρά μου πατάξω τοὺς “Τϊγυπτίους ἐν 
πᾶσι τοῖς ϑαυμασίοις μου οἷς ποιήσω ἐν αὐτοῖς " xai μετὰ ταῦτα 5 

ἐξαποστελεῖ ὑμᾶς. καὶ δώσω χάριν τῷ λαῷ τούτῳ ἐναντίον τῶν 

R 156 “1Ϊγυπτίων. ὅταν δὲ ἀποτρέχητε, οὐχ ἀπελεύσεσϑε κενοί, ἀλλ᾽ 

D αἰτήσει γυνὴ παρὰ γείτονος xal συσχήνου αὐτῆς σκεύη ἀργυρᾶ 

καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν. καὶ ἐπιϑήσετε ἐπὶ τοὺς υἱοὺς ὑμῶν, 
καὶ ἐπὶ τὰς ϑυγατέρας ὑμῶν, καὶ συσκευάσατε τοὺς Alyuntiouc. 10 

“πεκρίϑη δὲ Maior; καὶ εἶπεν, Ἐὰν ovv μὴ πιστεύσωσέ 

μοι μηδὲ εἰσακούσωσι τῆς φωνῆς μου" ἐροῦσι γὰρ ὅτε οὐκ ὦπταί 

σοι ὃ ϑεός" τί ἐρῶ πρὸς αὐτούς; εἶπεν δὲ αὐτῷ 0 ϑεός, τί vov- 

τό ἐστι τὸ ἐν τῇ χειρί σου; ὃ δὲ εἶπεν, Ῥάβρδος. καὶ εἶπεν 
αὐτῷ, Ῥῖψον αὐτὴν ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ ἔῤῥιψεν αὐτὴν ἐπὶ τὴν 15 

γῆν, καὶ ἐγένετο ὄφις, xal ἔφυγε Π]ωῦσῆς ἀπ᾿ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν 

Ρ 67 αὐτῷ κύριος, Ἔχτεινον τὴν χεῖρά σου καὶ ἐπιλαβοῦ τῆς κέρχου. 

καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο τῆς κέρχου, καὶ ἐγένετο ῥάβδος 

ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ " ἵνα πιστεύσωσί σοι ὅτι ὦπταί σοι χύριος ὃ 
ϑεὸς τῶν πατέρων αὐτῶν, ὃ ϑεὸς ᾿Ἵβραὰμ καὶ ϑεὸς Ἰσαὰκ καὶ 30 

ϑεὸς Ἰακώβ. εἶπε δὲ αὐτῷ κύριος πάλιν, Εἰσένεγκε τὴν χεῖρά 

2. Φαραὼ om. P. 6. ἐνώπιον P. 7. ἀπελεύσεσθαι PV. Hic m. PV : 

αὕτη ἡ ἐπαγγελία ἐδόϑη τῷ ᾿βραὰμ ἀπὸ τοῦ Oso), ὅτε ἔλεγεν, 

μετὰ δὲ ταῦτα ἐξελεύσεται (σὺ ὧδε) μετὰ ἀποσχενῆς πολλῆς. 

10. ἐπισυσκευάσατε P. — 11. οὖν] ov V. — 13. ὁ ϑεός] κύριος Ρ. 

14. ἐστι τὸ om. V. ibid. τῇ om. P. 15. αὐτῷ om. P. 17. 


αὐτῷ κύριος] κύριος πρὸς τὸν Μωὺῦσῆν P. 18. καὶ ἐκτείνας ] 
ἐκτείνας οὖν P. 20. καὶ ὁ ϑεὸς ᾿Ισαὰκ καὶ ὁ ϑεὸς Ἰακὼβ P. 


igitur viam trium dierum in solitudinem, wt sacrificemus Domino Deo 
nostro. Kgo vero scio, quod non dimittet vos Hex Acgypli nisi cum manu 
valida. Kt extendens manum mcam in omnibus mirabilibus mcis, quae 
faciam in eis. — Et post haec dimittct vos, Et dabo gratiam populo huic 
coram eguplis. Quando autem egressi fueritis, non reccdetis vacui. 
Sed. postulabit mulier a vicino et cohabitatore suo vasa argentea ct aurea, 
εἰ vestes , et imponetis super filias vestras, et spoliabitis 4egyptum. 
Respondit vero Moyses, et dixit: δὲ igitur non crediderint mihi, nec 
audierint vocem meam: dicent. enim, quod non apparuit tibi Deus , quid 
dicam ad eos? Dixit autem ei Dominus. Quid hoc cst quod in manu tua? 
ille autem dixit: Firga: et dixit: Projice eam in terram. Et projecit 
eam in terram, et facta est coluber, et fugit Moyses ab eo. Kt dixit 
Dominus ad Moysen: Ertende manum tuam, et apprehende caudam. 
Extendens igitur manum apprehendit caudam, et facta est virga in ma- 
nu sua. Ut credant tibi, quod apparuit tibi Dominus Dcus suorum, Deus 
Abraham, et Deus Isaac, ct Dcus Jacob. Dixit autem ei Dominus rur- 


PASCHAL E. 123 


cov εἰς τὸν κόλπον cov. καὶ εἰσήνεγκε τὴν χεῖρα εἰς τὸν κόλπον 

αὐτοῦ, χαὶ ἐξήνεγκεν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐκ τοῦ κόλπου αὐτοῦ, καὶ 

ἐγένετο ἡ χεὶρ αὐτοῦ λεπρῶσα ὡσεὶ χιών. καὶ εἶπε πάλιν, Εἰσέ- 

γεγχε τὴν χεῖρά gov εἷς τὸν κόλπον σου. καὶ εἰσήνεγκε τὴν χεῖρα 
δαὐτοῦ εἰς τὸν κόλτιον αὐτοῦ, καὶ ἐξήνεγκεν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐκ 

τοῦ χόλπου αὐτοῦ, καὶ πάλιν ἀπεκατεστάϑη εἰς τὴν χρύαν τῆς 

σαρχὸς αὐτοῦ. ἐὰν δὲ μὴ πιστεύσωσί σοι μηδὲ εἰσακούσωσι 

τῆς φωνῆς τοῦ σημείου τοῦ πρώτου, πιστεύσουσί σοι τῆς φωνῆς 

τοῦ σημείου τοῦ δευτέρου. καὶ ἔσται ἐὰν μὴ πιστεύσωσί σοι τοῖς B 
10 δυσὶ σημείοις τούτοις μηδὲ εἰσακούσωσι τῆς φωνῆς σου, λήψῃ 

ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐκχεεῖς ἐπὶ τὸ ξηρόν, καὶ 

ἔσται τὸ ὕδωρ ὃ ἐὰν λάβῃς ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ αἷμα ἐπὶ τοῦ ξη- 

ροῦ, εἶπε δὲ Πωϑῦσῆς πρὸς κύριον, Δέομαι, κύριε, οὐκ εὔλο- 

γός dui πρὸ τῆς χϑὲς οὐδὲ πρὸ τῆς τρίτης ἡμέρας, οὐδὲ ἀφ᾽ οὗ 
15705 λαλῆσαι τῷ ϑεράποντί cov, ἰσχνόφωνος xal βραδύγλωσ- 

coc ἐγώ εἶμι. εἶπε δὲ κύριος πρὸς ἸΠ]Πωῦσῆν λέγων, Τίς ἔδωκε 

στόμα ἀνθρώπῳ; τίς ἐποίησεν δύσχωφον καὶ κωφόν, βλέποντα 

xui τυφλόν; οὐκ ἐγὼ κύριος ὃ ϑεύς; καὶ νῦν πορεύου, καὶ ἐγὼ V 55 

ἀνοίξω τὸ στόμα σου καὶ συμβιβῶ σε ἃ μέλλεις λαλῆσαι. καὶ εἷς 
syuv ωῦσῆς, fono, κύριε, προχείρισαι ἄλλον δυνάμενον, ὃν Rp 158 


2. 5. τὴν χεῖρα αὐτοῦ] αὐτὴν P. 8. ἐγενήθη P. ibid. λεπρὸς P. 
5. αὐτοῦ priusom. P 8. πιστεύσωσί σοι P, πιστεύσωσι V. 9. δευ- 
τέρου] ἐσχάτου m. P V, ἑπομένου m. V, ἑπομίου m. P. ἰδ. σοι om. P. 
12. ἂν P. 13. δέομαι κύριε om. V. ἰδ. οὐχ P. "4. ovx ἀνηῤ- 
ῥήματος. Ev. οὐκ εὔλαλος m. P. 14. iy0ig P. 15. ἤρξω 
λαλεὶν P. 16. πρὸς Movonv λέγων) τῷ Movey P. 17. καὶ 
τίς P. 19. συμβιβάσω P. 4. φωτίσω σε. Συ. ὑποδείξω σοι: 
quas varietates habet etiam m. V. 20. Μωσῆς om. V. ibid, 
δυνάμενον ἄλλον P. 


sus: Mitte manum tuam in sinum tuum: et misit manum suam in sinum 
suum: et eduxit eam de sinu suo, et facta est manus ejus leprosa sicut 
nix. Et dixit rursus: Mitte manum tuam in sinum iuum: Et misit ma- 
&um in sinum suum, et eduxit eam de sinu suo, et rursus restituta est 
ia colerem carnis suae. δὲ vero non crediderint tibi, neque audierint vo- 
cem signi primi , credent tibi voce signi secundi. Μὶ crit, si non credi- 
derint duobus signis his, meque audiverint vocem tuam , accipies ab aqua 
fluminis, et effundes super aridam , et erit aqua, quam accipies a. flumine 
sumgwis swper aridam. Dixit autem Moyses ad Dominum: Oro Domine, 
4e eloquens sum ante heri, neque ante lerliam diem, neque ex quo coe- 
pisti. loqui servo tuo, ili voce, et tarda lingua cgo sum. Dixit autem 
Domimes Moysi: Quis dedit os homini, et quis fecit mutum εἰ surdum, 
videntem εἰ coecum 7 nonne ego Dominus Deus? Et nunc vade, εἰ ego 
aperium os tuum , ct inslruam ic, quac debes loqui. Εἰ dixit Moyses : 
Obsecro, Domine eligc potentem alium, quem mittes. Et iratus ira Do- 


124 CHRONICON 


ἀποστελεῖς. καὶ ϑυμωϑεὶς ὀργῇ κύριος ἐπὶ Πωυσῆν εἶπεν, Οὐκ 
ἰδοὺ Ταρὼν ὃ ἀδελφός σου ὃ “«“ευίτης ; ἐπίσταμαι ὅτι λαλῶν λα-- 
λήσει αὐτός σοι. καὶ ἰδοὺ αὐτὸς ἐξελεύσεται εἰς συνάντησίν σοι, 
καὶ ἰδών ae χαρήσεται ἐν ἑαυτῷ. καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτὸν τοὺς λό-- 
γους τούτους, xal δώσεις τὰ ῥήματά μου εἷς τὸ στόμα αὐτοῦ. 5 
καὶ ἐγὼ ἀνοίξω τὸ στόμα σου xal τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ συμβι-- 
βάσω ὑμᾶς ἃ ποιήσετε. καὶ λαλήσει αὐτός σοι πρὸς λαόν, καὶ 
αὐτὸς ἔσται σου στόμα. σὺ δὲ αὐτῷ ἔσῃ τὰ πρὸς τὸν ϑεόν" καὶ 
τὴν ῥάβδον ταύτην τὴν στραφεῖσαν εἰς ὄφιν λήψῃ ἐν τῇ χειρέ 
cov, ἐν fj ποιήσεις ἐν αὐτῇ τὰ σημεῖα. ἐπορεύϑη δὲ ἸΠωῦσῆς, 10 
D καὶ ἀπέστρεψε πρὸς Ἰοϑὼρ τὸν γαμβρὸν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ, 
Πορεύσομαι, καὶ ἀποστρέψω πρὸς τοὺς ἀδελφούς μου τοὺς ἐν Alyi- 
πτῳ, καὶ ὄψομαι εἰ ἔτι ζῶσιν. καὶ εἶπεν Ιοϑὼρ τῷ Τωὺσεῖ, Βά-- 
διζε ὑγιαίνων. μετὰ δὲ τὰς ἡμέρας τὰς πολλὰς ἐχείνας ἐτελεύτη-- 
ctv 0 βασιλεὺς Αἰγύπτου. εἶπε δὲ κύριος πρὸς Moor» ἐν γῇ 15 
Μαδιάμ, Βάδιζε, ἄπελϑε εἰς “[ἴγυπτον" τεθνήκασι γὰρ πάντες 
οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν cov. ἀναλαβὼν δὲ Moor τὴν yvvai- 
κα καὶ τὰ παιδία ἀνεβίβασεν αὐτὰ ἐπὶ τὰ ὑποζύγια, καὶ ἀπέστρε- 
ψεν εἰς Alyvntov. ἔλαβε δὲ ἸΠωὐσῆς τὴν ῥάβδον τὴν παρὰ τοῦ 
ϑεοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. εἶπε δὲ κύριος πρὸς IMoborv, Πορενο-- 90 
P 68 μένου cov καὶ ἀποστρέφοντος εἷς Alyuntor ὅρα πάντα τὰ τέρα-- 
τα ἃ ἔδωκα ἐν ταῖς χερσίν σου ποιήσεις αὐτὰ ἐναντίον Φαραώ. 
8. ἐδοὺ om. P. 4. τοὺς λόγους τούτους om. P. 6. '4. φωτίσω. 
'A. ὑποδείξω m. P. — 7. ἃ ποιήσετε) xal λαλήσετεν. — ib. αὐτὸς 
σοὶ λαλήσει τὰ P. 11. ᾿Ιωϑὼρ saepius Υ. ibid. πενθερὸν αὐὖ- 
τοῦ καὶ λέγει, Π, Ῥ. 19. ὑποστρέψω V. 13. Mevoyg P. 


16. Maüíav P. 18. ἐπέστρεψεν P. 50. τῇ om. P. — 22. ταῖς 
χερσίν] τῇ χειρί P. 


minus contra Moysen, dixit: Nom ecce Aaron frater tuus Levita? scio 
quod loquens loquetur ipse tibi: et ecce ipse egredietur in occursum tibi, 
et videns te laetabitur ín seipso. Et dices ad eum, et dabis verba mea 
ín os ejus: et ego aperiam os tuum, et os ejus, et instruam vos, quae 
facietis. Et ipse loquetur, quae ad populum, et ipse erit os tuum: tu 
vero illi eris quae ad Deum. — Et virgam hanc versam in colubrum acci- 
pies in manu tua, in qua facies in ea signa. Abiit autem Moyses, et re- 
versus ad Jethro socerum suum, et dicit: Ibo, ct revertar ad fratres 
mcos, qui sunt in Aegypto, et videbo εἰ adhuc vivunt. Et dixit Iethro 
Moysi: Fade sanus. — autem dies multos illos mortuus est Rex Ae- 
£ypti. Dixit vero Dominus ad Moysen in terra Madian: Fade, profi- 
ciscere in Aegyptum, mortui sunt enim omnes quaerentes animam tuam. 
Accipiens autem Moyses uxorem, et filios, imposuit eos super subjuga- 
lia, et reversus est in Aegyptum. Accepit autem Moyses virgam, a 
Deo, in manu sua, Dixit autem Dominus ad Moysen: Abeunte te et re- 
vertente in Aegyptum, vide omnia portenta, quae dedi in manu (ua ; fa- 


PASCHAL E. 125 


ἐγὼ δὲ σχληρυνῶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ ἐξαποστείλῃ τὸν 
λαόν. σὺ δὲ ἐρεῖς τῷ Φαραώ, Τάδε λέγει κύριος, υἱὸς πρωτό- 
τοχύς μου Ἰσραήλ. εἶπα δέ σοι, ᾿Εξαπόστειλον τὸν λαόν μου, 
ἕνα μοι λατρεύσῃ᾽ σὺ δὲ οὐκ ἠβούλου ἐξαποστεῖλαι αὐτόν. ὅρα 
οὖν, ἐγὼ ἀποκτενῶ τὸν υἱόν σου τὸν πρωτότοκον. ἐγένετο δὲ ἐν 
τῇ ὁδῷ ἐν τῷ καταλύματι, συνήντησεν αὐτῷ ἄγγελος κυρίου, 
καὶ ἐζήτει ἀποκτεῖναε αὐτόν. καὶ λαβοῦσα Σεπφώρα ψῆφον πε- 
τρίνην περιέτεμε τὴν ἀκροβυστίαν τοῦ υἱοῦ αὐτῆς, καὶ προσέπεσε 


πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ εἶπεν, Ἔστη τὸ αἷμα τῆς περιτομῆς Β 


ἰοτοῦ παιδίου μου. καὶ ἀπῆλϑεν ἀπ᾽ αὐτοῦ ὃ ἄγγελος, διότι εἷ- 
πεν, Ἔστη τὸ αἷμα τῆς περιτομῆς τοῦ παιδίου μου. εἶπε δὲ κύ- 
ριος πρὸς Ταρών, Πορεύϑητι εἰς συνάντησιν Ἰ]ωῦσεῖ εἰς τὴν 
ἔρημον. καὶ ἐπορεύϑη, καὶ συνήντησεν αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει τοῦ 
ϑιοῦ, καὶ κατεφέλησειν ἀλλήλους. καὶ ἀνήγγειλε Πωῦσῆς 24a- 
ἱδρὼν πάντας τοὺς λόγους κυρίου oU ἀπέστειλεν πρὸς αὐτὸν καὶ 
πάντα τὰ σημεῖα ἃ ἐνετείλατο αὐτῷ. ἐπορεύϑη δὲ Ἰωῦσῆς καὶ 
Μαρών, καὶ συνήγαγον πᾶσαν τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. 
xal ἐλάλησεν Magd πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα ἃ ἐλάλησεν ὃ ϑεὸς 
πρὸς. ωῦσῆν. καὶ ἐποίησε τὰ σημεῖα ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ. 
ϑυχαὶ ἐπίστευσεν Ó λαὸς καὶ ἐχάρη, ὅτι ἐπεσκέψατο ὃ ϑεὸς τοὺς 


1. σχληρυνῶ } 4. ἐνισχύσω. ᾿4. ϑρασύνω m. P. : ibid. αὐτοῦ τὴν 
καρδίαν P. 4. ἠβούλου P, ἠπήϑησας m. V, 4. ἀνένευσας. Zv. 
ἠπείϑησας m. P. ibid. αὐτοὺς P. δ. ἀποχτεινῶ P, 7. 4. 
πέτρον. Σ. ψῆφον πετρίνην. Θ. ἀκρότομον m. Ρ. 9. καὶ ἔστη 
Υ. 10. μου om. V. : ibid. ὁ ἄγγελος — μου om. V. 12. 
Mooy PV. 15. πρὸς αὐτὸν om. V. 17. πᾶσαν om. P. 18. 

í 19. παντὸς om. P, 20. ὁ λαὸς om. P. ibid. 
ὁ 0:06] κύριος P. 


ees ea coram Pharaone. Ego vero indurabo illius cor, et mon dimittet 
populum. Tu autem dices araoni: Haec dicit Dominus, Filius primo- 
genitus meus Israel. Dixit autem tibi, Dimitte populum meum, ut mihi 
serviat. Tu vero non volebas dimittere ipsos, vide igitur, ego interfi- 
ciam filium tuum primogenitum. Factum est autem in via, in diverso- 
rio, occurrit illi Angelus Domini, et quaerebat interficere illum, Et ac- 
dpiens Sephora petram, circumcidit praeputium filii sui, et procidit ad 
pedes suos: et dixit: Stetit sanguis circumcisionis filii mei. Et abiit 
ab eo Angelus: quoniam dixit: Stetit. sanguis circumcisionis filii mei. 
Dixit autem Dominus ad Aaron: “δὲ in occursum Moysi in desertum. Et 
abüt, et obviavit illi in monte Dei, et osculati sunt invicem. Et narra- 
vit Moyses Aaron omnes sermones Domini, quos misit ad eum, et omnia 
signa quae mandavit ei. Abiit autem Moyses et Aaron, et congregave- 
runt seniores filiorum  Lerael. Et locutus est Aaron omnia verba, quae 
locutns est Deus ad Moysen, et fecit signa coram populo. Et dit 
populus, et laetatus est; quod visitavit Dominus filios Israel, et quod 


R 160 


C 


126 CHRONICON 


υἱοὺς Ἰσραὴλ xal ὅτι εἶδεν αὐτῶν τὴν ϑλῖψιν. κύψας δὲ ὃ λαὺς 
προσεκύνησεν, xai μετὰ ταῦτα εἰσῆλϑε IMwong καὶ αρὼν 
πρὸς Φαραώ, καὶ εἶπαν αὐτῷ, Τάδε λέγει κύριος ὃ ϑεὸς Ἰσραήλ. 
᾿Εξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα ἑορτάσῃ μοι ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ 
εἶπε Φαραώ, Τίς ἐστιν οὗ εἰσακούσομαι τῆς φωνῆς αὐτοῦ, ὥστεϑ 
ἐξαποστεῖλαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ; οὐκ οἶδα τὸν κύριον, καὶ τὸν 
Ἰσραὴλ οὐκ ἐξαποστελῶ. καὶ λέγουσιν αὐτῷ, Ὁ ϑεὸς τῶν Ἔβραί- 
ων προσκέχληται ἡμᾶς. πορευσόμεϑα οὖν 000» τριῶν ἡμερῶν 
εἰς τὴν ἔρημον, ὕπως ϑύσωμεν κυρίῳ τῷ ϑεῷ ἡμῶν, μήποτε 
V 56 συναντήσῃ ἡμῖν ϑάνατος ἢ φόνος. καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὃ βασιλεὺς 10 
D Αἰγύπτου, Ἱνατί, Πϊωῦσῆ καὶ Ἰαρών, διασερέφετε τὸν λαὴν 
ἀπὸ τῶν ἔργων ; ἀπέλϑατε ἕχαστος ὑμῶν πρὸς τὰ ἔργα αὐτοῦ. 

. Καὶ μετὰ βραχέα. “Ἑώρων δὲ οἱ γραμματεῖς τῶν υἱῶν Ἶσρα-- 
ἣλ ἑαυτοὺς ἐν xaxoig, λέγοντες, Οὐκ ἀπολεέψετε ἀπὸ τῆς πλιν- 
ϑείας 10 καϑῆκον τῇ ἡμέρᾳ. συνήντησαν δὲ Πωῦσεῖ καὶ .41ἃ-- 15 
ouv ἐρχομένοις εἰς συνάντησιν αὐτοῖς, ἐχπορευομένων αὐτῶν 
ἀπὸ Φαραώ. καὶ εἶπαν αὐτοῖς, "Eqíóor ὃ ϑεὸς ὑμᾶς καὶ κρέναε, 
ὅτε ἐβδελύξατε τὴν ὀσμὴν ἡμῶν ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον 
τῶν ϑεραπόντων αὐτοῦ, δοῦναι ῥομφαίαν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ 


2. προσεκύνησαν P. ibid. καὶ ᾿Δαρὼν om. V. 8. sint» V. 
4. ἑορτάσωσιν P, ἑορτάσει μοι V. 5. οὗ εἰσακούσομαι} ovx 
ἀκούσωμαε V. 9. κυρίῳ om. P. 10. ὁ om. P. 11. ἱνατί 
om. V. ibid. διαστρέφετε  ᾿4. ἀποπετάξετε. Σ. ἀποστρέφετε. 
Θ. διασκεδάξετε m. P. 19. ἐπέλθατε V, ἀπέλθετε P. 13. 
"Aezr εἰσόδου Μωῦσέως καὶ "4agóv πρὸς Φαραώ. ἀθέατα (ἀϑεά- 
της V) δὲ Φαραὼ καὶ ἐπιτίμια πρὸς αὐτοὺς xal προσϑήκας κακῶ- 
σαι (προςϑήκη κακώσεως V) τοῦ ᾿Ισραὴλ καὶ βαρυλογεὶῖ ( βαρυλο- 
γία V) τοῦ ᾿Ισραὴλ πρὸς Μωὺσῆν καὶ ᾿Δαρών. m. PV. 14. ὑπο- 
λείψετε V. ἰδ. πληνϑίας P. 15. Μωυσῇ P. 17. simo» P. 
ib. ἐπίδοι P, ἐφείδοι V. 18. ἐβδέξατε V. 19. αὐτοῦ, τοῦ 


ἀποκτεῖναι P. 


vidit eorum tribulationem. Inclinatus autem populus adoraverunt, Et 
post haec ingressus est Moyses et Aaron ad Pharaonem, et dixerunt ei: 
Haec dicit Dominus Deus. Israel: Dimitte populum meum, wt festum 
agant in deserto. Et dixit Pharao: Quis est, cujus audiam vocem ejus, 
ut dimittam filios Israel? non novi Dominum; ct lerael non dimittam. 
Et dicunt ei: Deus Hebraeorum vocavit nos. lbimus igitur viam trium 
dierum in desertum, ut sacrificemus Deo nostro; ne forte occurrat. nobis 
mors, vel caedes. Kt dixit eis Rex Aegypti: Cur Moyses et Aaron ater- 
titis populum ab operibus: recedite unusquisque vestrum ad. opera sua. 
Et post pauca.  Videbant autem Scribae filiorum lsrael seipsos in. 
'puterefe- malis dicentes: Non relinquetis a lateritio quod facitis, quod pettinct ad 
cistis. díem. Occurrerunt autem Moysi et Aaron venientibus in occursum eis, 
foetere exeuntibus illis a Pharaone, et dixerunt eis:  Fídeat Deus vos, et judi- 
vulg. cct, quod " abominati estis odorem nostrum coram Pharaonc, et coram 


PASCHALE. 127 


ἀποχτεῖναι ἡμᾶς. ἐπέστρεψε δὲ IMovotjg πρὸς κύριον, xal εἶπε, 

Κύριε, διὰ τέ ἐκάκωσας τὸν λαόν σου τοῦτον, καὶ ἱνατί ἀπέσταλκάς P G9 
με, xui ἀφ᾽ οὗ εἰσπεπόρευμαι πρὸς Φαραὼ λαλῆσαι ἐπὶ τῷ σῷ 
ὀνύματι, ἐκάκωσε τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ οὐκ ἐῤῥύσω τὸν λαόν σου. R 162 
5χαὶ εἶπε χύριος πρὸς ἸΠωῦσῆν, Ἤδη ὄψει ἃ ποιήσω τῷ Φαραώ. 

ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξαποστελεῖ αὐτοὺς καὶ ἐν βραχίονε ὑψηλῷ 
ἐχβαλεῖ αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς αὐτοῦ. ἐλάλησε δὲ ὃ ϑεὸς πρὸς 
Ἡωῦσῆν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, ᾿Εγὼ κύριος, καὶ ὥφϑην πρὸς 
βναὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, ϑεὸς ὧν αὐτῶν. -καὶ τὸ ὄνομά 

id μου χύριος οὐκ ἐδήλωσα αὐτοῖς. καὶ ἔστησα τὴν διαϑήκην μου 
πρὸς αὐτούς, ὥστε δοῦναι αὐτοῖς τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, τὴν 
γῆν ἣν παρῳκήκασιν καὶ wupoxncov ἐπ᾿ αὐτῆς. καὶ ἐγὼ εἰσή-- 9 
χουσα τὸν στεναγμὸν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ὃν οἱ “ἰγύπτιοι κατα-- 
δουλοῦνται αὐτούς, καὶ ἐμνήσϑην τῆς διαϑήκης ὑμῶν. Βάδιζε, εἶ- 

15 πον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ λέγων, "Ey κύριος, καὶ ἐξάξω ὑμᾶς ἀτπιὸ τῆς 
δυναστείας τῶν «Αἰγυπτίων, καὶ ῥὕσομαι ὑμᾶς ἐκ τῆς δουλείας 
αὐτῶν, καὶ λυτρώσομαι ὑμᾶς ἐν βραχίονι ὑψηλῷ καὶ χρίσει με- 
γάλῃ, καὶ λήψομαι ὑμᾶς εἰς λαὸν ἐμαυτῷ καὶ ἔσομαι ὑμῶν 
Sic, καὶ γνώσεσθε Ora. ἐγὼ κύριος ὃ ϑεὸς ὑμῶν ὃ ἐξαγαγὼν ὑμᾶς 

30 ἐχ γῆς Αἰγύπτου καὶ ἐκ τῆς δυναστείας τῶν «Αἰγυπτίων. καὶ εἰσ-- 


1. ὑμᾶς P. ib. κύριον] τὸν ϑεὸν P. 4. ἐρύσω P. 5. πρὸς 
τὸν M. * 19. καὶ x ἐν jm.P. 18. τῶν στεναγμῶν V et codex 
Augustanus: correxit K. ἐδ. κατεδουλοῦντο m.P. 14, ὑμῶν] 
μου P. 15. λέγων om, V. ib. τῆς δυναστείας δουλείας νὰ 
20. 


16. δουλείας , δυναστείας P. ^ 18. ἐμαντῷ εἰς λαὸν P. 
γῆς Δἰγύπτου xal om. P. 


servis ejus, ut det gladium in manus ejus, ut occidat nos. — Conversus 
tst antem Moyses ad Deum, et, dixit: Domine, quarc afflizisti populum 
hunc? et cur misisti me 7 Et ex quo ingressus sum ad l'hazaonem , ut lo- 
querer in nomine tuo, afflixit populum hunc, et non liberasti populum 
tuvm, Et dixit Dominus ad Moysen: Jam videbis quae faciam Pharaoni. 
In manu. enim valida, et in brachio excelso cjiciet cos de terra sua, 1μο- 
cutus est autem. Dominus ad Moysen, et dixit ad eum: Ego Dominus, 
Et apparui ad Abraham, εἰ Isaac, et Jacob, Dcus eristens corum. Et 
nomen meum Dominus non manifestavi eis. ΕἸ constitui foedus meum 
€um cis, ut darem eis terram Chananaeorum , terram quam habitaverunt 
in qua habitaverunt in ca. Εἰ ego audivi gemitum filiorum Israel, quac 
Aegyptii in servitutem. redegerunt cos, et recordatus sum foederis mei. 
Vade, loquere filiis Israel, dicens: Dominus, ét educam vos a ser- 
vitute Aegyptiorum: et liberabo vos de potentia corum , et redimam vos 
in brachio ercelso et judicio magno. Εἰ accipiam vos mihi in populum, et 
ero vester Deus : εἰ cognoscetis , 2 ego Dominus Deus vester, educens 
vos de potentia. Aegyptiorum. ;t adducam vos in terram, in quam ex- 


128 CHRONICON 


ἄξω ὑμᾶς dg τὴν γῆν dg ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου δοῦναι αὖ- 

C τὴν τῷ Ἰβραὰμ καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ Ἰακώβ. καὶ δώσω αὐτὴν 
ὑμῖν ἐν κλήρῳ ἐγὼ κύριος. 

ἸἘλάλησε δὲ Moor οὕτω τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ, καὶ οὐκ εἰσή-- 
χουσαν Ἰωσῆ ἀπὸ τῆς ὀλιγοψυχίας καὶ ἀπὸ τῶν ἔργων τῶν 5 
σχληρῶν. εἶπε δὲ ἐύριος πρὸς ἸΠωὐσῆν λέγων, Εἴσελϑε, λά- 
λησον πρὸς Φαραὼ βασιλέα Aiyónrov, ἵνα ἐξαποστείλῃ τοὺς 
υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐκ τῆς γῆς αὐτοῦ. ἐλάλησε δὲ Davon ἐναντίον 
κυρίου λέγων, Ἰδοὺ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οὐκ εἰσήκουσάν μου" πῶς 
εἰσακούσεταί μου Φαραώ; ἐγὼ δὲ ἄλογός εἶμι. εἶπε δὲ κύριος 10 
πρὸς ἸΠωϊσῆν καὶ Ἰαρὼν καὶ συνέταξεν αὐτοῖς πρὸς Φαραὼ 
βασιλέα «ἀἰϊἰγύπτου, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ àx γῆς 
«Αἰγύπτου. 

D Καὶ μετ᾽ ὀλίγα. Moor δὲ ἦν ἐτῶν ὀγδοήχοντα, ᾿Δαρὼν 
δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ὀγδοήχοντα τριῶν ἦν ἐτῶν, ἡνίκα ἐλάλησαν 15 
πρὸς Φαραώ, καὶ εἶπε κύριος πρὸς Doo?» καὶ 24agov λέγων, Καὶ 
ἐὰν λαλήσῃ πρὸς ὑμᾶς Φαραὼ λέγων, “6τε ἡμῖν σημεῖον ἢ τέρας. 
καὶ ἐρεῖς ᾿Ταρὼν τῷ ἀδελφῷ σου, “άβε τὴν ῥάβδον, καὶ ὑῖψον 

R 164 αὐτὴν ἐπὶ τὴν γῆν ἐναντίον Φαραὼ καὶ τῶν ϑεραπόντων αὐτοῦ, 
καὶ ἔσται δράκων. εἰσῆλθεν δὲ ἸΠωὐσῆς καὶ ᾿Ἰαρὼν ἐναντίον 30 


1. εἰς ἣν] ἐφ᾽ ἣν P. Φ. καὶ δώσω — κλήρῳ om. V. 4. ob- 
rog P. 8. ἔναντι P. 9. λέγων et oi om. P. ib. πῶς] 
καὶ πῶς P. [0. Φαραώ ante εἰσαχούσεται ponit P. Φαραῶ sae- 
pius V. ἐδ, ἄλογος. 4. ἄλογος χείλεσιν. Σ. οὐκ εἰμὶ καθαρὸς 
τῷ φϑέγματι. Θ. ἀπερίτμητος τοῖς χείλεσιν. Lxx. m. P. 19. 
ἵνα ἐξαγάγῃ ὥστεΡ. 15. ὃ ἀδελφὸς αὐτοῦ om. P. — ib. ἦν om. P. 
17. λαλήσει ΡΥ, 19. ἐπὶ τὴν γῆν om. P. ib. καὶ ἐναντίον 
τῶν P. — 20. εἰσῆλθε Movors P. 


tendi manum meam , ut darem eam Abraham, Isaac ct Jacob. Et dabo 
eam vobis in sorte: ego Dominus. 

Locutus est autem Moyses sic filiis Israel: et non audiverunt Moy- 
sen prae pusillanimitate, et prae operibus duris. Ait autem Dominus ad 
Moysen, dicens: ingredere, loquere ad Pharaonem Regem Aegypti, ut 
dimittat filios Israel de terra sua, Locutus est autem Moyses coram Do- 
mino dicens: Ecce filii Israel non audiverunt me, et quomodo Pharao au- 
diet me? «cgo enim balbus sum. Dixit autem Dominus ad Moysen et 
Aaron: et mandavit eis ad Pharaonem Regem Aegypti: ut educat filios 
Israel de terra Aegypti. Et post pauca. 


Moyses autem erat annorum octoginta, Aaron autem octoginta trium 
annorum, quando locuti sunt ad Pharaonem. Et ait Dominus ad Moy- 
sen et Aaron, dicens: Et sí loquitur ad vos Pharao dicens: Date mobis 
signum aut portentum. — Et dices Aaron fratri tuo: Accipe virgam, εἰ 


projice eam coram Pharaone , et coram servis ejus, et crit draco. 


PASCHALE. | 129 


Φαραὼ xal τῶν ϑεραπόντων αὐτοῦ, καὶ ἐποίησαν οὕτως, xa9d- 
περ ἐνετείλατο αὐτοῖς κύριος, καὶ ἔῤῥεψεν Mad» τὴν ῥάβδον 
αὐτοῦ ἐναντίον (Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, 
καὶ ἐγένετο δράκων. συνεχάλεσε δὲ Φαραὼ τοὺς σοφιστὰς καὶ 
"τοὺς φαρμακούς, καὶ ἐποίησαν καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶν «Αϊγυπτίων 
ταῖς φαρμακείαις αὐτῶν ὡσαύτως, καὶ ἔῤῥεψεν ἕχαστος τὴν 
ῥάβδον αὐτοῦ, καὶ ἐγένοντο δράχοντες. καὶ κατέπιεν ἡ ῥάβδος 
Δαρὼν τὰς ἐκείνων ῥάβδους. καὶ κατίσχυσεν ἣ καρδία Φαραώ, 
καὶ οὐκ εἰσήχουσεν αὐτῶν, καϑάπερ ἐλάλησεν αὐτοῖς κύριος. 
10 εἶπε δὲ κύριος πρὸς Πωϑσῆν, Βεβάρυνται ἣ καρδία Φαραὼ τοῦ μὴ 
ἐξαποστεῖλαε τὸν λαόν. βάδισον πρὸς Φαραὼ τὸ πρωί, ἰδοὺ 
αὐτὸς ἐκπορεύεται ἐπὲ τὸ ὕδωρ. καὶ σὺ ἔσῃ συναντῶν αὐτῷ ἐπὶ 
τὸ χεῖλος τοῦ ποταμοῦ, καὶ τὴν ῥάβδον ταύτην τὴν στραφεῖσαν 
εἰς ὄφιν λήψῃ ἐν τῇ χειρί σου, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτόν, Κύριος ὃ 
Ι5ϑιεὸς τῶν Ἑβραίων ἀπέσταλκέ μὲ πρὸς σὲ λέγων, Ἀπόστειλον 
τὸν λαόν μου, ἵνα λατρεύσωσί μοι ἔν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἰδοὺ οὐκ 


P 70 
V 57 


εἰσήχουσας ἕως τούτου. τάδε λέγει κύριος, Ἔν τούτῳ γνώσει B 


ὅτι ἐγὼ κύριος" ἰδοὺ ἐγὼ τύπτω τῇ ῥάβδῳ τῇ ἐν τῇ χειρί μου ἐπὶ τὸ 
ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ, καὶ μεταβαλεῖ εἰς αἷμα, καὶ οἱ ἰχϑύες 
80 οἱ ἐν τῷ ποταμῷ τελευτήσουσι, καὶ ἐποζέσει ὃ ποταμός, καὶ οὐ 
δυνήσονται οἱ «4ϊγέπτιοι πιεῖν ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ. εἶπε δὲ 
κύριος πρὸς Πωὐσῆν, Elnovi4agu» τῷ ἀδελφῷ cov, “1άβε τὴν 


1. ὃν 9. αὐτοῦ om. V. 8. αὐτοῦ prius om. P. 6, ἔῤῥι- 
— 10. βεβάρυται P. 11. τὸν Φαραὼ P. ἰδ. τὸ] τῷ P. 
19. σὺ ἔσῃ] στήσῃ P. .18. ταύτην om. P. 14. λήψει V. 15. 
ἐξαπόστειλον P. 20. τελευτήσωσει V. ἰδίᾳ. ὑποξέσει P. 


sus est autem Moyses et Aaron coram Pharaone et servis ejus, et fece- 
runt sic , sicut praecepit eis Dominus, et projecit Aaron virgam coram 
Pharaone, et coram servis ejus, et facta est draco. Convocavit autem 
Pbarao sapientes et veneficos, et fecerunt, et incantatores Aegyptiorum 
incantationibus suis similiter. Et projecerunt unusquisque virgam suam, 
et factae sunt dracones: et devoravit virga Aaron illorum virgas. Et 
induratum est cor Pharaonis, et non audivit illos, sicut locutus est eis 
Dominus, Dixit autem Dominus ad Moysen: Aggravatum est cor Pha- 
ramis, ut non dimittat populum. Vade ad Pharaonem mane, ecce ipse 
egredietur ad aquam , ct stabís obvians ci super labium. fluminis; et vir- 
gam conversam in colubrum accipies in manu tua, et dices ad eum: Do- 
minus Deus Hebraeorum misit mc ad te dicens: Dimitte populum meum, 
εἰ serviant. mihi in deserto, ct ecce non. audivisti usque huc. — Haec dicit 
Dominus: Kcce ego percutiam virga, quac in manu mea, in aquam quae 
ín fluvio, et vertetur in sanguinem. — Et pisces qui in flumine, — οἷν 
ea fervebit fluvius: et non poterunt Aegyptii bibere aquam a flumine. Di- 
zit autem Dominus ad Moysen: Dic Aaron fratri tuo; accipe virgam 
Chronicon Paschale eol. I. 9 


130 CHRONICON 


ῥάβδον cov xal ἔχτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὰ ὕδατα «Αἰγύπτου 
xal ἐπὶ τοὺς ποταμοὺς αὐτῶν xal ἐπὶ τὰς διώρυγας αὐτῶν xal 
ἐπὶ τὰ ἕλη αὐτῶν καὶ ἐπὶ πᾶν συνεστηχὺς ὕδωρ αὐτῶν, καὶ ἔσται 
αἷμα. καὶ ἐγένετο αἷμα ἐν πάσῃ γῇ «Αἰγύπτῳ, ἔν τε τοῖς ξύλοις 
C xal iv τοῖς λίϑοις. καὶ ἐποίησαν οὕτως ἸΪΠωῦσῆς καὶ ᾿Ααρών,5 
καϑάπερ ἐνετείλατο κύριος αὐτοῖς. καὶ ἐπάρας ᾿Ἰαρὼν τὴν ῥά- 
βδον αὐτοῦ ἐπάταξε τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ ἐναντίον Φαραὼ 
καὶ ἐναντίον τῶν ϑεραπόντων αὐτοῦ, καὶ μετέβαλε πᾶν τὸ ὕδωρ 
τὸ ἐν ποταμῷ εἰς αἷμα. καὶ οἱ ἰχϑύες οἱ ἐν τῷ ποταμῷ ἐτελεύ- 
vgcav, καὶ ἐπώζεσεν ὃ ποταμός, καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ «Αἰγύπτιοι 10 
πιεῖν ὕδωρ ἐκ τοῦ ποταμοῦ, xol ἦν τὸ αἷμα ἐν πάσῃ γῇ Alyi- 
R 166 πτῳ. ἐποίησαν δὲ ὡσαύτως καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶν «Αἰγυτετίων ταῖς 
| φαρμακείαις αὐτῶν, καὶ ἐσχληρύνϑη ἢ καρδία Φαραώ, καὶ οὐκ 
εἰσήχουσεν αὐτῶν, καϑάπερ εἶπεν κύριος. ἐπιστραφεὶς δὲ Φα- 
paw) εἰσῆλϑεν εἰς τὸν οἶχον αὐτοῦ" καὶ οὐκ ἐπέστησε τὸν νοῦν 15 
D αὐτοῦ οὐδὲ ἐπὶ τοῦτος ὥρυξαν δὲ πάντες οἱ «Αἰγύπτιοι κύχλῳ 
τοῦ ποταμοῦ, ὥστε πιεῖν ὕδωρ, καὶ οὐκ ἠδύναντο πιεῖν ὕδωρ 
ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ. καὶ ἀνεπληρώϑησαν ἑπτὰ ἡμέραε μετὰ τὸ 
πατάξαε κύριον τὸν ποταμόν. 
Εἶπε δὲ κύριος πρὸς Πωῦσῆν, Εἰἴσελϑε πρὸς Φαραώ, xol?0 
ἐρεῖς πρὸς αὐτόν, Τάδε λέγει κύριος, ᾿Εξαπόστειλον τὸν λαόν 


2. διορυχὰς V. 4. τῇ γῇ Δἰγύπτου P. 5, ἐν om. P. 6. αὐτοῖς 
κύριος Ρ. 11. ix] ἀπὸ P. ibid. πάσῃ τῇ yj Alyvntíov P, 
πάσῃ τῇ γῇ Αἰγύπτου. 15. εἰσῆλθεν — αὐτοῦ cum lacuna om. V. 


tuam, et extende manum tuam super aquas Aegypti, et super. fluvios eo- 
rum, €i super rivos eorum, et super paludes eorum, et super omnem 
aquam congregatam: et erit sanguis. Et fuit sanguis in omni terra Ae- 
gypti, inque lignis et lapidibus. Et fecerunt sic Moyses et Aaron, sicut 
praeceperat eis Dominus. Et elevans Aaron virgam suam, percussit 
aquam in flumine coram Pharaone, et coram servis ejus, et conversa est 
tota aqua, quae in flumine, in sanguinem. Et pisces, qui in flumine, 
mortui sunt: et computruit flumen, et non potuerunt Áe yptii bibere 
aquam a flumine, et erat sanguis in omni terra Aegypti. —— au- 
tem similiter, et incantatoeres Aegyptiorum incantationibus suis. Et in- 
duratum est cor Pharaonis, et non audivit eos, sicut dixit Dominus. 
Conversus autem Pharao ingressus est in domum suam: et non appostit 
mentem suam neque in hoc. oderunt autem omnes Aegyptii per cir- 
cuitum fluminis, ut biberent nquam; et non poterant bibere aquam ἃ 
—— Et impleti sunt septem dies postquam percussit Dominus 
umen. 


Dixit autem Dominus ad Moysen: Ingredere ad Pharaonem , et di- 
ces ad eum: Haec dicit Dominus, Dimitte populum meum, ut mihi ser- 


PASCHALE. 131 


μοῦ, ἵνα μοε λατρεύσωσιν. εἰ δὲ μὴ βούλει σὺ ἐξαποστεῖλαι, 
ἰδοὺ ἐγὼ τύπτω πάντα τὰ ὅριά σου βατράχοις, καὶ ἐξερεύξεται ὃ 
ποταμὸς βατράχους, καὶ ἀναβάντες εἰσελεύσονται εἰς τοὺς οἴχους 
σου xal εἷς τὰ ταμεῖα τῶν χοιτώνων σου xal ἐπὶ τῶν κλινῶν σου 

s xal elg τοὺς οἴκους τῶν ϑεραπόντων σου καὶ τοῦ λαοῦ δου καὶ ἐν 
τοῖς φυράμασέ σου καὶ ἐν τοῖς κλιβάνοις cov, καὶ ἐπὶ σὲ 
καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου καὶ ἐπὶ τοὺς ϑεράποντάς σου ἀνα- 
βήσονταε οἱ βάτραχοι. εἶπε δὲ κύριος πρὸς ἸΠωῦὐσῆν, Εἶπον 
Δαρὼν τῷ ἀδελφῷ cov, "Exruvov τῇ χειρί σου τὴν ῥά- 
ἰοβδον cov ἐπὶ τοὺς ποταμοὺς καὶ ἐπὶ τὰς διώρυγας καὶ ἐπὶ τὰ 
0a καὶ ἀνάγαγε τοὺς βατράχους. καὶ ἐξέτεινεν ᾿ἀὰρὼν τὴν χεῖρα 
ἐπὶ τὰ ὕδατα «ἰγύπτου καὶ ἀνήγαγε τοὺς βατράχους, καὶ ἀνε- 
βιβάσϑη ὃ βάτραχος καὶ ἐκάλυψε τὴν γῆν «Αἰγύπτου, ἐποίησαν δὲ 
ὡσαύτως καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶν «4ϊγυπτίων ταῖς φαρμακείαις αὖ- 
ἰδτῶν, καὶ ἀνήγαγον τοὺς βατράχους ἐπὶ τὴν γῆν «ἰγύπτου.. καὶ 
ἐχάλεσε Φαραὼ ἸΠὐσῆν καὶ ““αρών, καὶ εἶπεν, Εὔξασϑε περὶ 
ἐμοῦ πρὸς κύριον, καὶ περιελέτω τοὺς βατράχους ἀπ᾽ ἐμοῦ xai 
ἀπὸ τοῦ ἐμοῦ λαοῦ, καὶ ἐξαποστελῶ τὸν λαόν, xci ϑύσουσι κυ-. 
Qo. εἶπε δὲ ωὐσῆς πρὸς Φαραώ, Tá£o πρός με πότε εὔξο-- 
30 μαι περέσου καὶ περὶ τῶν θεραπόντων σου καὶ περὶ τοῦ λαοῦ 
σου ἀφανέσαε τοὺς βατράχους ἀπὸ coU x«l ümó λαοῦ cov xol 
ix τῶν οἰκιῶν ὑμῶν, πλὴν ἐν ποταμῷ ὑπολειφϑήσονται. ὃ δὲ εἷ- 
πεν, Εἰς αὔριον. εἶπεν οὖν, Ὡς εἴρηκας, ἵνα εἰδῇς ὅτι oix 
pm re M We do ncm P Mn 
ρυχὰς V. 13. πᾶσαν τὴν P. 15. xai ἐκάλεσε δὲ V. 16. sb- 


ξασϑε πρὸς τὸν κύριον P. 18. τοῦ λαοῦ μου Ρ. ib. ϑύσωσι 
V. 22. ἐκ] ἀπὸ P. 


viant, Sí autem non volueris tu dimittere, ecce cgo percutio omnes ter- 
minos (uos ranis. Et eructabit fluvius ranas, et asccndentes ingredientur 
in domos tuas, εἰ in penctralia cubiculorum tuorum , εἰ ín lectos tuos, et 
in massís duis, et in furnis tuis, ct in te, et in populum tuum, et in scr- 
τοῦ luos ascendent ranac. Dixit autem Dominus ad Moysen: Dic Aaron 
fratri tuo: εἰ extende manu tua virgam super Jluvios , et super rivos, et 
super paludes, et educ ranas. Et extendit Aaron manum super aquas 
Aegypti, et eduxit ranas: et ascendit rana, et operuit totam terram Ae- 
£ypti. Fecerunt autem similiter, et incattatores Aegyptiorum incanta- 

i suis, et eduxerunt ranas super terram Aegypti. Et vocavit 
Pharao Moysen et Aaron, et dixit: Orate ad Dominum, et auferat ra- 
^as a me, et a populo meo, et dimittam populum , et sacrificabunt Domi- 
πο, Dixit autem Moyses ad Pharaonem: Constitue ad me, quando orabo 
pro te, et pro servis $uís, εἰ pro populo tuo, et ad dclendum ranas α te, 
εἰ a populo tuo, ct a. domibus vestris: veruntamen ín fluvio remanebunt. 
llle autem dixit: Cras. Dixit igitur: Ut dixisti, ut scias quia mon cst 


' 


P 71 


V 58 


B 


182 CHRONICON 


ἔστιν ἄλλος πλὴν κυρίου. καὶ περιαιρεϑήσονται οἱ βάτραχοι 
ἀπὸ σοῦ καὶ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν καὶ ἐκ τῶν ἐπαύλεων καὶ ἀπὸ 
τῶν ϑεραπόντων σου καὶ ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου, πλὴν ἐν τῷ ποτα- 
μῶ ὑπολειφϑήσονται. 

R ὩΣ Ἐξῆλϑε δὲ Πωῦσῆς xal ᾿Ταρὼν ἀπὸ Φαραώ. καὶ ἀνεβόησεδ 
Mio πρὸς κύριον περὶ τοῦ δρισμοῦ τῶν βατράχων, ὡς ἐτά- 
taro Φαραώ. ἐποίησε δὲ κύριος, καϑάπερ εἶπε Molan, καὶ 
ἐτελεύτησαν oi βάτραχοι ἐκ τῶν οἰκιῶν καὶ ἐκ τῶν ἐπαύλεων καὶ 
ἐκ τῶν ἀγρῶν, καὶ συνήγαγον αὐτοὺς ϑημωνίας ϑημωνίας, καὶ 
ἐπώζεσεν ἡ γῆ. ἰδὼν δὲ Φαραὼ ὅτι γέγονεν ἀνάψυξες, ἐβα- 10 

. ρύνϑη 7; καρδία αὐτοῦ, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καϑάπερ ἐλά- 
λησεν κύριος. ᾿ 
Εἶτα ἐπῆλϑον τοῖς Alyuntloic καὶ ἄλλαι πληγαί. 
γ΄. Σκνίψ, ὡς ἀπροβλέπτοις xal ἀνηκόοις καὶ ἀδιακρίτοις 
καὶ ἀνομολόγοις. ! 
D δ΄. Κυνόμυια, ὡς ἀχρώμοις xal ἀναισϑήτοις. 
£. Θάνατος πάντων τῶν τετραπόδων διὰ τὴν πρὸς αὐτὰ 
πεποίϑησιν. 
ς΄. Ἕλχη, διὰ τὸ αὐχεῖν ἐν εὐρωστίᾳ. 
U'. Χάλαζα καὶ πῦρ, διὰ τὸ αὐχεῖν ὡς ἐν εὐθηνίᾳ ἀγαϑῇ. 90 
η΄. vixglc. ἀβασίλευτόν ἐστιν ἀκρίς, ὡς οὐ κυριεῦον. τὰ 


15 


9. καὶ ἐκ τῶν ἐπαύλεων quaeom.P, sopra v. 22. post ὑμῶν addit V ,an- 
nectens καὶ ἀπὸ τῶν 9. — λαοῦ cov. Ego posui ubi Exod. VIII. 
11. 9. 6nuovíag] Al. ϑειμωνίας. "4. X. κόρους m. P. — 10. 
&vaQvig] Θ. ἄνεσις m. P. 19. εὐρωστείᾳ P. — 21. xvgisvoi PV. 


alius praeter Dominum. | Et auferentur ranae a. te, et a domibus vestris, 
et a servis tuis, et a populo tuo: verumtamen in fluvio relinquentur. 

Egressus est autem Moyses ct Aaron a Pharaone: et exclamavit 
Moyses ad Dominum pro finitione ranarum, sicut constituit Pharaoni. 
Fecit autem Dominus sicut dixit Moyses, et mortuae sunt ranae ex do- 
mibus, et ex habitationibus, et ex agris: et conzregaverunt illas cumu- 
los, cumulos, et computruit terra. Videns autem Pharao, quod facta 
est requies, aggravatum est cor ejus: et non audivit illos, sicut locutus 
est Dominus, 

Aegyptios invasere deinde Plagae aliae. 


πι. Scinips, velut inconsultos, inobedientes, qui verum et falsum 
non discernerent, et impia meditarentur. 

ιν, Musca canina, velut impudentes ac stupidos. 

v. Mors omnium quadrupedum, quod in iis spem ponerent. 

vi. Ulcera, quod dum essent sani, gloriarentur. 

vi Grando, et ignis, quod ex prospera fortuna superbirent. 

vur. Locusta: ἃ Rege non gubernatur locusta, uti nec dominatur. 


PASCHALE. 188 


γὰρ ἄλλα κυριεύουσιν ἐχστρατεύματι, ἀφ᾽ ἑνὸς χελεύσματος εὐ- 
τάχτως πρὸς κάκωσιν ἐχϑρῶν ἀποστελλόμενα. 
ϑ΄. Σκότος. 
/. Θάνατος πρωτοτόχων, διὰ τὸ αἰχεῖν ἐν παραμονῇ ζωῆς 
5 καὶ ἰσχύε xal. δόξῃ. 


Πληγαὶ δέκα. 

I' διὰ τοῦ ᾿ΤΠαρὼν iv τῇ ῥάβδῳ, αἷμα, βάτραχος, σκνίψ. 
xui β' διὰ ἑαυτοῦ ὃ ϑεός, κυνόμυιαν, ϑάνατον, ἕλκη. καὶ μίαν 
διὰ χειρὸς Πωὐσέως, συνυπουργοῦντος αὐτῷ τοῦ 2agov. 

10 — Kal ἄλλαι τρεῖς διὰ ]ὐσέως μόνου" μία διὰ τῆς ῥάβδου, 
καὶ μία διὰ τῆς χειρὸς αὐτοῦ, χάλαζα, ἀκρίς, σκότος. 

Καὶ μίαν, τὴν τῶν πρωτοτόκων, δι᾽ ἑαυτοῦ ὃ ϑεός. 

Τούτῳ τῷ uA ἔτει γενέσεως κόσμου ἀρχὴν εἰληφότι ἀπὸ 
κα' τοῦ μαρτίου μηνὸς καὶ δευτέρῳ τῆς ἐξόδου εἶπεν ὃ κύριος 

i520; Πωῦσῆν xal ᾿“αρὼν ἐν γῇ «Αἰγύπτῳ λέγων, Οὗτος ὃ μὴν 
ἀρχὴ μηνῶν πρῶτός ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ" λά- 
λησον πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν ᾿Ισραὴλ λέγων, Τῇ δεκάτῃ 
τοῦ μηνὸς τούτου λαβέτωσαν ἕκαστος πρόβατον κατ᾽ οἴκους na- 
τριῶν, πρόβατον κατ᾽ οἰκίαν. ἐὰν δὲ ὀλιγοστοὶ ὦσιν οἱ ἐν τῇ 
ϑ0οἰχίᾳ, ὥστε μὴ ἱκανοὺς εἶναι εἰς πρόβατον, συλλήψεται μεϑ᾽ 


1. κελεύματος Ῥ. 10. τῆς om. P. 13. af ἐξόδον. ad "is 
ἐξόδου m. P. 15. Αἰγύπτου P. 16, ὑμῖν) iv ὑμὶν P. — 18. 


ἕκαστος om. P. 


Caetera enim animalia velut in castris aliis imperant, cum unius man- 
dato composite ad hostium exitium mittuntur. 


uix. Tenebrae. : — 

x. Mors primogenitorum, quod diuturnioris vitae spe, potentia pari- 
ter et gloria. insolescerent. 

Decem Plagae. 

Tres Aaronis virgam: Sanguis, rana, scinips. 

Tres s per seipsum: Cynomyiam, [mortem ] ulcera. 

Et una per manum Moysi, adjuvante illum Aaron. 

Et aliae tres per solum Moysen: una per virgam, una per manum 
ipsins: grando, locusta, tenebrae. 


mensis initium sumit, et secundus est Exodi, dixit Dominus ad Moysen 
οἱ Àaron im terra Aegypti: Mensis hic principium mensium, primus est 


P 72 


R 170 


184 CHRONICON 


ἑαυτοῦ τὸν γείτονα τὸν πλησίον αὐτοῦ, κατὰ ἀριϑμὸν ψυχῶν 
ἕκαστος τὸ ἀρχοῦν αὐτῷ συναριϑμηϑήσεται elc πρόβατον. πρό- 
βατον τέλειον ἄρσεν ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν" ἀπὸ τῶν ἀμνῶν καὶ 
τῶν ἐρίφων λήψεσϑε. καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως ιδ' 
τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆϑος συναγω- 5 
γῆς υἱῶν Ἰσραὴλ πρὸς ἑσπέραν. καὶ λήψονται ἀπὸ τοῦ αἵματος, 
καὶ ϑήσουσιν ἐπὶ τῶν δύο σταϑμῶν καὶ ἐπὶ τὴν φλιὰν ἐν τοῖς oi- 
xoig ἐν οἷς ἂν φάγωσιν αὐτὰ ἐν αὐτοῖς. καὶ φάγονται τὰ κρέα 
τῇ νυκτὶ ταύτη ὑπτὰ πυρὶ καὶ ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται. καὶ 
οὐκ ἔδεσϑε ἀπ᾿ αὐτῶν ὠμὸν οὐδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ᾽ ἢ 1ὸ 
ὀπτὰ πυρί, κεφαλὴν σὺν τοῖς ποσὶ καὶ τοῖς ἐνδοσϑίοις. οὐχ ἀπο- 
D λείψεται ἀπ᾿ αὐτοῦ εἷς τὸ πρωΐ, καὶ ὀστοῦν οὐ συντρέψετε ἀπ᾽ 
αὐτοῦ. τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ᾽ αὐτοῦ ἕως πρωὶ ἐν πυρὶ xara- 
καύσετε, οὕτω δὲ φάγεσϑε αὐτός αἱ ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέξ. 
»at καὶ τὰ ὑποδήματα ὑμῶν ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτη- 15 
pla. ὑμῶν ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν, xal ἔδεσϑε αὐτὸ μετὰ σπουδῆς. 
πάσχα ἐστὶν κυρίῳ, καὶ ἐλεύσομαι ἐν γῇ «Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ 
ταύτῃ, xai πατάξω πᾶν πρωτύτοχον ἐν γῇ «Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀν- 
ϑρώπου ἕως κτήνους, καὶ ἐν πᾶσι ϑεοῖς «4ϊγυπτίων ποεήσω τὴν 
ἐκδίκησιν ἐγὼ κύριος. καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑμῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ30 
τῶν οἰκιῶν ἐν αἷς ὑμεῖς ἐστε ἐχεῖ. καὶ ὄψομαι τὸ αἷμα, καὶ σκε- 
Ρ 78 πάσω ὑμᾶς" καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐχτριβῆναι, ὅταν 


σ 
V 59 


2, τὸ] rg P. ibid. συναριϑμήσασϑαι R, συναριϑμήσεται P. 
8. ἄμωμον post ἄρσεν contra codicem addidit R. 5. αὐτὸ] αὖ- 
τῶν. 8. αὐτὰ P. 10. ἢ] γ V, om. P sola. 11. ὑπολείψεται V, 
ἀπολείψετε R. 13. ἀπὸ τοῦ ἢ. ἰδ. ἕως] εἰς τὸ P. — 21. ἔσται RV. 


mum suum: juxta numerum animarum unusquisque quod sufficit sibi con- 
numcrabitur in agnum. — Agnus perfectus, masculus, anniculus erit vobis: 
ab agnis et haedis accipictis. Et erit vobis servatum usque ad quartam 
et decimam mensis hujus. Et immolabunt eum omnis multitudo congrcega- 
tionis filiorum Israel ad vesperam. Εἰ accipient. de sanguine, et ponent 
in duobus postibus, et super limen, in. domibus in quibus comederint illos 
in ipsis. .Et comedent carnes lac mocte àssas igne, et azyma cum. herbis 
amaris comedent. Non comedctis ab eis crudum, neque cootum in aqua, 
sed assa igne, caput cum pedibus, ct intestinis, Non relinquetur ez ipsis 
usque ad mane: εἰ os non coufringetis ab eo. At relicta ex «o usque ad 
mane, in igne comburetis, Sic autem comedetis illum.  Lumbi vestri ac- 
cincti, et calecamenta in pedibus vestris, et baculi vestri in. manibus ve- 
strís, et comedetis eum cum festinatione: Pascha. cst/Domini. Ht trane- 
ibo in terra Aegypti in. hae nocte ct percutiam omne primogenitum in 
terra. Aegypti ab homine usque ad pecus: εἰ in ommibus diis 4egy- 
ptiorum faciam ultionem, ego Dominus. Et erit sanguis vobis in signo 
domibus, in quibus vos eritis illic: et videbo sanguinem , ct protegam vos : 
et non erit in vobis plaga ut dcleamini, quundo percussero ἐπὶ terra Ae- 


PASCHAL E. 185 


παίω i γῇ «Αἰγύπτῳ. καὶ ἔσται ἡ ἡμέρῳ αὕτη ὑμῖν μνημόσυνον, 
xal ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν κυρίῳ εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν. νόμιμον 
αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν," ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσϑε, ἀπὸ δὲ 
τῆς πρώτης ἡμέρας ἀφανιεῖτε ζύμην ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν. πᾶς 
δὺς ἂν φάγῃ ζύμην, ἐξολοθρευϑήσεται 7) ψυχὴ ἐκείνη ἐξ Ἰσραήλ, 
ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἕως τῆς ἡμέρας τῆς ἑβδόμης. καὶ 
ἡ ἡμέρα 7; πρώτη κεχλήσεται ἁγία, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλη- 
τὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν. πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὖ-- R 172 
ταῖς, πλὴν ὅσα ποιηϑήσεται πάσῃ ψυχῇ" ταῦτο μόνον ποιηϑήσε- 
τ0ται ὑμῖν, καὶ φυλάξεσϑε τὴν ἐντολὴν ταύτην᾽ ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ 
ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐχ γῆς «Αἰγύπτου. καὶ ποιήσετε 
τὴν ἡμέραν ταύτην εἷς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον. ἔναρχο- B 
μένου τῇ τεσσαρισκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾽ 
ἑσπέρας ἔδεσϑε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνὸς 
is ως ἑσπέρας. ἑπτὰ ἡμέρας ζυμὴ οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις 
ὑμῶν. πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζυμωτόν, ἐξολοϑρευϑήσεται ἡ ψυχὴ 
ἐχείνη ἐκ συναγωγῆς υἱῶν dogar ἔν τὸ τοῖς γειώραις καὶ αὐ- 
τόχϑοσι τῆς γῆς. πᾶν ζυμωτὸν οὐκ ἔδεσϑε, ἐν παντὶ κατοιχη- 
τηρίῳ ὑμῶν ἔδεσϑε ἄζυμα. καὶ μετὰ βραχέα. 
8 Ἐὰν δὲ εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν ἣν ἂν δῷ κύριος ὑμῖν, κα- 
ϑότι ἐλάλησεν, φυλάξεσϑε τὴν λατρείαν ταύτην. καὶ ἔσται 


2. iograsars V. 9. ἄξυμα φάγεσϑε, ἀπὸ δὲ τῆς ἡμέρας τῆς πρώ- 
τῆς in margine ponit P, omissis quae eorum loco ex V recepi. 8. 
ποιήσατε P. 12. ἐναρχομένῃ P. 18. τεσσαρεσκ. P. — ibid, ἀφ᾿] 
&n' V. 15. ovz] ovx V. 


gspti. Εἰ erit dies haec vobis in memoriale, et celebrabitis eam festum 
Domino in generationes vestras. Legitimum sempiternum celebrate cam 
septem dies. 4zyma comedetis: ab autem die prima expelletis fermentum 
ez domibus vestris. Omnis qui comederit fermentum , peribit anima illa 
ez lsrael: a die prima , usque ad diem septimam. Et dies prima vocabi- 
tur sancta, et dies septima vocata sancta erit vobis. Omne opus servile 
wom facietis ἐπὶ eis, practer quac fient omni animae, hoc solum fiet vobis. 
Et custodietis mandatum hoc. |n enim hac die educam exercitum ve- 
sirum ez terra. Aegypti, εἰ facietis diem hanc ín generationes vestras 
legitimum sempiternum. Incipiente quarta decima dic mensis primi, a 
vespera comedetis azyma, usque ad diem unam εἰ wigesimam mensis, . 
uve ad vesperam. tem dies fermentum non invenictur in domibus 
vestris: omnis qui comederit fermentatum , peribit anima illa ex congre- 
gatione Ioerael, inque advenis, et in indigenis terrae, Omne fermentatum 
non is: in ; habitaculo vestro comedceiis azyma. Et posi 


autem ingr j fueritis in. terram quam Dominus dederit vobis, 
— est , — γατὰ cultum hunc. Εἰ erit. Si dixerint ad vos 


136 CHRONICON 


C ἐὰν λέγωσι πρὸς ὑμᾶς οἱ υἱοὶ ὑμῶν, Τίς ἢ λατρεία αὕτη; xai 
ἐρεῖτε αὐτοῖς, Θυσία τὸ πάσχα τοῦτο κυρίῳ, ὃς ἐσκέπασεν τοὺς 
οἴκους τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν ΑἸϊγύπτῳ, ἡνίχα ἐπάταξε τοὺς Alyv- 
πτίους, τοὺς δὲ οἴκους ἡμῶν ἐῤῥύσατο. καὶ μεϑ᾽ ἕτερα. 

Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Moor» λέγων, Εἶπον τοῖς υἱοῖς 5 
Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αἰτούς, Ὅταν εἰσέλϑητε εἰς τὴν γῆν ἣν 
ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, καὶ ϑερίζητε τὸν ϑερισμὸν αὐτῆς, καὶ οἴσετε 
δράγμα ἀπαρχὴν τοῦ ϑερισμοῦ ὑμῶν πρὸς τὸν ἱερέα. καὶ ἀνοίσει τὸ 
δράγμα ἐναντίογνικυρίου δεκτὸν ὑμῖν, τῇ ἐπαύριον τῆς πρώτης ἀνοίσει 

D αὐτὸ ὃ ἱερεύς. καὶ ποιήσετε ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐν 7j ἂν φέρητε τὸ δράγμαιο 
πρόβατον ἄμωμον ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα τῷ κυρίῳ. καὶ τὴν 
ϑυσίαν αὐτοῦ δύο δέκατα σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ, 

V 60 ϑυσία τῷ κυρίῳ, εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ καὶ σπονδὴν αὐτοῦ 
τὸ τέταρτον τοῦ οἴνου χαὶ ἄρτον καὶ πεφρυγμένα χίδρα νέα οὐ 
φάγεσϑε ἕως εἰς αὐτὴν τὴν ἡμέραν ταύτην, ἕως ἂν προσενέγκητε! 5 
ὑμεῖς τὰ δῶρα τοῦ ϑεοῦ ὑμῶν, νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς 
ὑμῶν ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν. καὶ ἀριϑμήσετε ὑμῖν ἀπὸ τῆς ἐπαύ- 
ριον τῶν σαββάτων ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἧς ἂν προσενέγκητε τὸ δρά- 

R 174 γμα τοῦ ἐπιϑέματος, ἑπτὰ ἑβδομάδας ὁλοκλήρους ἀριϑμήσεις 

P 74 ἕως τῆς ἐπαύριον τῆς ἐσχάτης ἑβδομάδος, ἀριϑμήσετε πεντήκον- 30 

τα ἡμέρας, καὶ προσοίσετε ϑυσίαν νέαν τῷ κυρίῳ " ἀπὸ τῆς χα- 


2. τοῦτο τῷ P, τοῦτω V. 4. μεϑ᾽ ἕτερα] Levit. XXIIL 10. 
7. ϑερίσητε P. 8, δράγμα erasis τα V, δράγματα P. 59. ἔναντι 
P. 10. évalterum om. P. — 12. δέκατα] δεκατώάς V. 13. ϑυ- 
cíav P. 14. rü om. P. 15. ταύτην om. V. — 16. ὑμεῖς om. P. 
19. ἀριϑμήσεις om. Levit. 


filii vestri : - cultus hic? x dicetis eis: Victima Pascha hoc Domino, 
qui protexit domos filiorum Israel in Megupto, p ercussit 4 
ptíos: at domos nostras liberavit, ———— alia. d T 
Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens: Loquere filiis lerael, 
et dices ad eos: Quando ingressi fueritis in terram, quam ego do vobis, 
et messueritis messcm ipsius, et. feretis manipulos primitias messis vestrae 
ad sacerdotem. Et offeret manipulum coram Domino acceptabile vobis, 
crastina die a primo offeret illum sacerdos. Et facietis in die qua tuleri- 
lis manipulum, ovem immaculatam anniculam in holocaustum Domino. Εἰ 
sacrificium ejus duae decimae similae confectae in olco , sacrificium Domi- 
πὸ; in odorem suavitatis Domino, et libationem cjus quartam partem hin 
vini. Et panem et tosta farra nova non comedetis usque ad ipsam diem 
hanc; quoad obtuleritis dona Dei vestri : legitimum sempiternum in genc- 
rationes vestras in omni habitatione vestra. .Kt numerabitis vobis a poste- 
ro die sabbatorum, a die qua obtuleritis snanipulum impositionis, septem 
hebdomadas integras numerabis usque ad crastinum ultimae hebdomadis, 
numerabis quinquaginta dies, εἰ offeretis sacrificium novum Domino. 4b 


PASCHALE. 137 


vouxlag ὑμῶν — ἄρτους ἐπίϑεμα, δύο ἄρτους, ἐκ δύο de- 
χάτων σεμιδάλεως ἔσονται, ἐζυμωμένοι πεφϑύσονται πρωτογεν- 
γημάτων τῷ κυρέῳ. καὶ προσάξετε μετὰ τῶν ἄρτων ἑπτὰ ἄμνους 
ἀμώμους ἐνιαυσίους καὶ μόσχον ἕνα ἐκ βουκολίου καὶ χριοὺς δύο 
δἀμώμους, καὶ ἔσονται εἷς, ὁλοκαύτωμα τῷ κυρίῳ, καὶ αἱ ϑυσίαι 
αὐτῶν καὶ αἵ σπονδαὶ αὐτῶν ϑυσία ὀσμὴ εὐωδίας τῷ κυρίῳ. καὶ 
μεϑ᾽ ἕτερα. 
Καὶ ἐξαριϑμήσεις σεαυτῷ ἑπτὰ ἀναπαύσεις ἐτῶν, ἑπτὰ ἔτη 
ἑπτάχις, καὶ ἔσονταέ σοι ἑπτὰ ἑβδομάδες ἐτῶν ἐννέα καὶ τεσσα-- B 
Ιϑράχοντα ἔτη. καὶ διαγγελεῖτε σάλπιγγος φωνῇ ἐν πάσῃ τῇ γῇ 
ὑμῶν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνός, τῇ ἡμέρᾳ τοῦ 
ξξιλασμοῦ διαγγελεῖτε σάλπιγγι ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὑμῶν, καὶ ἁγιά- 
σετε τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστόν, καὶ διαβοήσετε ἄφεσιν ἐπὶ τῆς γῆς 
πᾶσι τοῖς κατοικοῦσιν αὐτήν. ἐνιαυτὸς ἀφέσεως σημασία αὕτη 
ἰδἔσται ὑμῖν. καὶ ἀπελεύσεται ἕκαστος εἰς τὴν κτῆσιν αὐτοῦ, καὶ 
ἕχαστος εἷς τὴν πατρεὰν αὐτοῦ ἀπελεύσεσϑε. ἀφέσεως σημασία 
αὕτη ἔσται ὑμῖν. . 
Καὶ ἐλάλησε κύριος πρὸς ΠΙΙωδσῆν i τῇ ἐρήμῳ Σινὰ ἐν τῷ ἔτει τῷ 
δευτέρῳ ἐξελϑόντων αὐτῶν ἐκ γῆς. d lyéntov ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ λέ- 
ἔθγων, Εἶπον καὶ ποιεέτωσαν υἱοὶ ἸΙσραὴλ τὸ πάσχα καϑ' ὥραν αὐτοῦ € 
τῇ τεσσαρισκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου πρὸς ἑσπέραν 


1. προσοίσετε] οἴσετε. ib. δεκατῶν V. 2. ἔσονται] ἔσται 
ὃ -: ὁ εἷς τ 5. εἰς om. P. . 7. us9' frega] XXV. 8. 
10. διαγγελήσονταε V hic et 19. ib. φωνὴν P. 15. ἀπελεύσε- 
σϑε P. 18. καὶ ἐλάλησε] Numer. IX. 1. — 19. ἐκ γῆς] ἐξ V. 
90. ποιητωσαν V, ποιησάτωσαν P. ibid. οἱ viol P. 91. τεσ- 


cagiox.] ιδ΄ P. 


habitatione vestra offeretis panes impositionem , duos panes: ex duabus 
decimis similae erunt, fermentati coquentur primiliarum domino. Εἰ of- 
feretis cum. panibus , septem agmos immaculatos anniculos, et vitulum 
waum ex bobus et. arietes duos ímmaculatos, et erunt holocaustum Domi- 
πο, cf sacrificia eorum, εἰ libationes eorum sacrificium odor suavitatis 
Domino. Et post alia. : ; 

Et numerabis tibi ipsi septem requies annorum septem. annos septies: 
et erunt tibi septem. hebdomades , annorum novem, el quadraginta anni. 
Et amnunciabitis tubae vocem in omni terra vesira, mense septimo , deci- 
ma mensis. Dic propitiationis annunciabitis tuba in omni terra vestra : 
Αι tificabitis annum quinquagesimum , et clamabitis remissionem ἐπ 
terra, in omnibus habitantibus eam. — Annus remissionis significatio haec 
erit vobis. Kt redibitis unusquisque in possessionem suam, et quilibet in 
familiam suam. rcdibitis. Hemisstonis significatio haec erit vobis, 

Et locutus est Dominus ad Moysen in deserto Sinai , in anno se- 
— orum eorum de terra Aegypti, in mense primo, dicens: Dic, 
a f — ilii Israel Pascha juxta iempus suum. Quarta εἰ decima die 


188 CHRONICON 


ποιήσετε αὐτὸ xarà καιρούς. κατὰ τὸν νόμον αὐτοῦ καὶ κατὰ 
τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ποιήσετε αὐτό. 

Καὶ ἐλάλησε ῃωϑσῆς τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραὴλ ποιῆσαι τὸ πάσχα. 
ἐναρχομένου τῇ τεσσαρισκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου 
ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινά, χαϑὰ συνέταξε κύριος τῷ Ἰ]Πωῦδσεῖ, οὕτως 5 
ἐποίησαν υἱοὶ Ἰσραήλ. καὶ παρεγένοντο οἱ ἄνδρες οἱ ἦσαν ἀκά- 
ϑάρτοι ἐπὶ ψυχῇ ἀνθρώπου, καὶ οὐκ ἠδύναντο ποιῆσαι 10 πά- 
σχα ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐχείνῃ. καὶ προσῆλθον ἔναντι Πϊ]ωῦσεῖ καὶ 
᾿Ἰαρὼν ἐν ἐχείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. καὶ εἶπον οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι τιρὸς αὐ- 

D τούς, Ἡμεῖς ἀκάϑαρτοι ἐπὶ ψυχῇ ἀνθρώπου, μὴ οὖν ὑστερήσω- 10 
μὲν ὥστε προσενεγκεῖν τὸ δῶρον κυρίου κατὰ καιρὸν αὐτοῦ ἐν 
R 176 μέσῳ υἱῶν Ἰσραήλ. χαὶ εἶπε Π]ωὺσῆς πρὸς αὐτούς, Στῆτε αὐ- 
τοῦ, καὶ ἀκούσομαι τί ἐντελεῖται κύριος περὶ ἱμῶν, καὶ ἐλά- 
λησε κύριος πρὸς Moon λέγων, “ἄάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ 
λέγων, ἄνθρωπος ἄνθρωπος, ὃς ἐὰν γένηται ἀκάϑαρτος ἐπὶ ψυχῇ 15 
ἀνθρώπου ἢ ἐν δδῷ μακρὰν ὑμῖν ἢ ἐν ταῖς γενεαῖς ὑμῶν, καὶ ποιήσει 
τὸ πάσχα τῷ xvolo τῷ μηνὶ τῷ β' ἐν τῇ ιδ' ἡμέρᾳ, πρὸς 
ἑσπέραν ποιήσουσιν αὐτό, ἐπὶ ἀζύμων καὶ πικρίδων φάγονται αὐ- 
τό. οὐ χαταλείψουσιν ἀπ᾿ αὐτοῦ εἰς τὸ πρωί, καὶ ὀστοῦν οὐ 
P 75 συντρίψουσιν ἀπ᾿ αὐτοῦ, κατὰ τὸν νόμον τοῦ πάσχα ποιήσουσιν 90 
αὐτό. καὶ ἄνθρωπος ὃς ἐὰν καϑαρὸς 3; καὶ ἐν ὁδῷ μακρὰν οὐχ 

1. καιρούς καιρὸν αὐτοῦ P. — 2. τὴν om. P. — ibid. ποιήσεις P. 

4. τεσσαρεσκ. P. ibid. τοῦ πρώτου om. P. 5. τοῦ Σινὰ P. 

ib.8. Μωῦσῇ PV. 6. οἱυἱοὶ P. 8. ἐναντίον P. 10. ὑστερήσομεν 

P. 12. xal om. P et V (*). 13. ἀκούσομεν P. ib. κύριος 

περὶ ὑμῶν] περὶ ὑμῶν κύριος P. 15. ἂν P. 16. ὑμῖν] iv 

"wn 17. τῷ) iv τῷ P. 18. ποιήσουσιν ποιήσετε V. 


mensis primi ad vesperam facietis íllud, juxta tempus suum, secundum 
legem ejus , et juxta comparationem cjus facies illud. 

Et locutus est Moyses filiis Israel facere Pascha, incipiente quarta 
decima die mensis in deserto Sinai, sicut praecepit Dominus Moys!, sic 
fecerunt filii Israel. Et venerunt viri, qui erant immundi super anima 
hominis, et non potuerunt facere Pascha in die illa. Kt accesserunt 
coram Moyse, et Aaron in illa die, Et dixerunt viri ad eos: Nos im- 
mundi sumus super anima hominis: non igitur fraudemur ad offerendum 
donum Domino juxta tcmpus suum, in mcdio filiorum Israel? Et dixit ad 
eos Moyses: State ibi, ct audiemus quid praecipiet de vobis Dominus. Et 
locutus est Dominus ad Moysen, dicens: Homo, homo, qui fuerit im- 
mundus super anima hominis, aut in via longe a vobis, aut in generutio- 
nibus vestris, εἰ faciet Pascha Domino, ín mense secundo in quarta: et de- 
cima die ad vesperam facient illud : in azymis et "herbis amaris comedent 
illud. Non relinquent ex co in mane, et os non confringent ex co: jurta 
legem Paschae facient illud. Ft homo qui mundus fuerit, et in vía longe 


PASCHAL E. 189 


ἔστιν, καὶ ὑστερήσεε τοῦ ποιῆσαι τὸ πάσχα, ἐξολοϑρευϑήσεται 
ἡ ψυχὴ ἐχείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς, ὅτι τὸ δῶρον κυρίῳ οὐ προσ- 
ἤνεγκεν χατὰ τὸν κιμρὸν αὐτοῦ, ἁμαρτίαν αὐτοῦ λήψετωι ὃ ἄν-- 
ϑρωπος ἐκεῖνος. ἐὰν δὲ προσέλϑῃ πρὸς ὑμᾶς προσήλυτος ἐν τῇ 

5γῇ ὑμῶν, καὶ ποεήσει τὸ πάσχα κυρίῳ κατὰ τὸν νόμον TOU πά- 
cya xai κατὰ τὴν σύνταξιν αὐτοῦ, οὕτω ποιήσει αὐτό. νόμος 
εἷς ἔστω ὑμῖν καὶ τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ αὐτόχϑονι τῆς γῆς. 

"irai αἱ ἑορταὶ τῷ κυρίῳ καὶ αὗται ἅγιαι, ἃς χαλέσετε αὐ- 
τὰς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρισκαιδε- 

τὐχάτῃ τοῦ μηνὸς ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ κυρίῳ, καὶ 
ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν 
ἀξύμων" ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα φάγεσϑε. καὶ ἡ ἡμέρα 7) πρώτη 
χλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν. πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε. καὶ 
ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν. πᾶν ἔργον λατρευτὸν 
1509 ποιήσετε. 

Εἶτα βουλόμενοι γνῶναι πότε ἔφϑασεν ἢ δεκάτη τοῦ πρώτου 
μηγύς, τίϑεμεν τὰ yon ἔτη, καὶ μερίζομεν παρὰ τὸν (9'.. i9" 
σ᾽ γίνονταε yo, «9^ «α΄ γίνονται (9', λοιπὸν ιϑ΄, ἔχει δὲ τὸ κα- 
τὰ φύσιν ιϑ' ἔτος ἐπακτὰς λ΄. ταύταις συγάπτομεν τὰς ιγ' τὰς 

Ξϑπρὸ τῶν φωστήρων καὶ προσελήνους ζ΄ καὶ ἀπὸ κα' xal αὖ- 
τῆς τοῦ μαφεῶν μηνός, ναϑ᾽ ἣν ἡ Ἰοημερίῳ γνωρίζεται, ca! καὶ 
pes τ — 


P. 11. πρώτῃ καὶ δεκάτῃ P. 16. πόϑεν P, πότεν R. 19. 
συνάπτωμεν PV. 


non est, εἰ fraudabitur facere Pascha , erterminabitur anima illa de po- 
pulo suo: quia donum Domino non obtulit juxta tempus suum: peccatum 
accipiet homo ille. Si vero accesserit ad vos advena in terra vestra, et fa- 
dct Pascha Domino juxta legem Paschae, ct juxta ordinem ejus, sic fa- 


cient illud. Lex una erit vobis et advenae, ct indigenae terrae. 


Haec festa Domini vocata sancta, quac vocabitis ipsa in temporibus 
sus In primo mense, in quarta decima die mensis, inter vespertina 
Phase Domino, Εἰ in quinta decima die mensis hujus, festum azymorum 
Domino, scptem dies comedelis azyma. — Et dics prima vecata sancta erit 
vobis, Ümnc opus servile non facietis. Et dies scptima vocata sancta 
tiit vobis: omne opus servile non facictis. 

Deinde si velimus nosse, quando decima Luna primi mensis incide- 
rit, ponimus annos 8838. quos per 19. dividumus. 19. ducimus in 200. 
et fiunt 3800. Novendecim duc in monadem, fiunt 19. relinquentur 19. 
Annus porro naturalis decimus. nonus, habet epactas 30. His addamus 
illas 13. ante luminaria et septem antelpnares: praeterea (undecim illas) 
a $21. Martii mensis, quo die aequinoctiun designatur, et novem insuper 
«x Aprili, fient septuaginta. Abjice deinceps,bis 30. fiunt 60. remane- 


V 61 


B 


140 CHRONICON 


ἀπριλίου 9', γίνονται ο΄, ἔχβα βλ', γίνονται Ἐ΄. λοιπὸν dé. xoi 
R 178 δῆλον ὡς 4! τοῦ πρώτου μηνός, xa9' ὃ τὸ πρῶτον ἐν «Αἰγύπτῳ πά- 
σχα ἐπετελεῖτο, καὶ προσετάχϑησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ λαβεῖν τὸ 
πρόβατον καὶ διατηρῆσαι, τῇ 9' ἔφϑασεν τοῦ ἀπριλίου μηνός. 
διὰ τί δὲ γωλη ἐμερίσαμεν, καὶ οὐχὶ τὸ ἕν ἐξελόντες τὰ γωλζ' 5 
ἐμερίσαμεν; ἐπειδὴ γωλη᾽ ἔτει γενέσεως κόσμου εἰσῆλϑον πρὸς 
Φαραὼ Μωσῆς καὶ αρών, καὶ ἀπὸ κα' καὶ αὐτῆς τοῦ μαρ- 
τίου μηνὸς ἐπελάβετο τὸ γωλϑ' ἔτος τοῦ κόσμου. καὶ εἰχότως 
D τὰ γωλη μερίζομεν παρὰ τὸν ιϑ', 
Εἴτα ϑέλοντες γνῶναι καὶ πότε γέγονεν ἡ ιδ΄, xa9^ ἣν ἐπετε-10 
λέσϑη τὸ πάσχα, τίϑεμεν τὰς τοῦ φύσει ιϑ' ἔτους ἐπαχτὰς Y 
χαὶ πρὸ τῶν φωστήρων ιγ΄ προσελήνους ζ΄ καὶ τα΄' τὰς ἀπὸ 
x4 μαρτίου καὶ ιγ΄ ἀπριλίου" γίνονται οὗ᾽, ἔξελε β.λ', γίνον- 
ται ξ΄. λοιπὸν ιδ΄, καὶ ἔγνωμεν ὡς ἡ ιδ' τῆς σελήνης κατὰ τὸ 
παρὸν ἔτος ἔφϑασεν τῇ ty τοῦ ἀπριλίου μηνός. E 
Εἶτα ϑέλοντες γνῶναι xal nola ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος ἦν, 
ὅτε τὸ πρῶτον ἐν «Αἰγύπτῳ γέγονε πάσχα, τίϑεμεν τὰ γωλη ἔτη. 
P 76 τούτοις προσάπτομεν τὸ τέταρτον, γίνονται ὄψοϊζ΄. μέρισον ἐβ- 
δόμου ζ΄, χ' γίνονται. ὃσζ' π΄, γίνονται qE'. U' ε΄, γίνονται M. 
λοιπὸν β΄, ταύταις πρόσβαλε πρὸ τῶν φωστήρων γ', γίνονται 4,90 
καὶ ια΄ τὰς ἀπὸ κα' μαρτίου, γίνονται iz. πρόσβαλε καὶ ἀπρι- 
λέου ιγ΄, γίνονται x9/, ταύτας εἷς ζ΄, ζ΄ δ' γίνονται χη΄. λοι- 


1. ἀπριλλίου Ῥ hic et infra, 2. macro» V. 13. gr ] ΔΎ." 
16. ποία ἡ ἡμέρα P 


bunt 10. Planum ergo fit decimam Lunam primi mensis, (qua primum 
in Aegypto Pascha celebrabatur, et jussi sunt filii Israel agnum accipere 
et servare) in nonum Aprilis mensis incidisse, Sed cur partiti sumus 
annum mundi 3838. et non potius abjecto uno divisimus 3837 ὁ Quia 
Moyses cum Aarone anno mundi, 3838. ingressus est ad Pharaonem; e 
a 21. Mensis Martii inchoabat jam annus mundi 3839. Merito ergo 
3838. dividimus per 19. 

Porro si lubet scire quando 14. Luna extiterit, qua Pascha celebra- 
tum est: ponimus illas 30. epactas, quas annus decemnovennalis natura 
sua habet; et 13. praeterea illas ante luminaria, ac 7. antelunares, il- 
lasque 11, a 21. Martii: et 13. Aprilis; fiuntque 74.  Abjice bis 30. et 
erunt 60. relinquenturque 14. [ta discimus, quo pacto 14. Luna prae- 
sentis anni in diem 13, mensis Aprilis inciderit. 

Insuper si velimus etiam scire, quis ille dies hebdomadis fuerit, quo 
die primum in Aegypto Pascha institutum est: numeramus annos . 
His quartam adjicimus partem, existuntque 4797. Duc 7. ia 600. pro- 
dibunt 4200. Duc 7. in 80. exstabunt 560. Duc 5. in 7. nascentur 85. 
superant duo: his adjice tres ante luminaria, et erunt 5. undecimque a 
21. Martii, erunt 16. Adde ex Aprili 18. erunt. 29. Duc 4. in 7. erunt 


PASCHALE. 141 


πὸν α΄. xal ἔγνωμεν ὡς 7| ιδ' τοῦ πρώτου μηνὺς τῆς σελήνης, 
χαϑ᾽ ἣν πρῶτον τὸ ἐν ,κ4ϊἸγύπτῳ πάσχα ἐπετελέσϑη, ἔφϑασεν τῇ 
py τοῦ ἀπριλίου μηνὸς καὶ ἐν ἡμέρᾳ πρώτῃ τῆς ἑβδομάδος. 

Μετὰ τὰς “ πληγὰς ἡ κάλυψις τῆς ϑαλάσσης ἐπὶ Φαραὼ καὶ B 

5inl τοὺς «Αἰγυπτίους εα΄. 

Τὸν Mwioz» μετὰ τὸ ἐπαγαγεῖν αὐτὸν τὰς πληγὰς οἱ Alyi- 
nuo Fou - Θομ - Φαν - :Χϑὴ προσηγόρευσαν, ὃ ἑρμηνεύεται, ᾧ 
ἀπεχαλύφϑη τὸ μέλλον. 

Μωσῆς προεφήτευσεν λέγων, Προφήτην ὑμῖν ἀναστήσει 

ἰὐχύριος ὃ ϑεός, ὡς ἐμέ, αὐτοῦ ἀκούσεσϑε xarà τιάντα. 

Mapüv προεφήτευσεν λέγων, Mr μοι ὀργίζου, κύριε" σὺ 
γὰρ οἶδας τὸ ὅρμημα τοῦ λαοῦ τούτου λέγουσι γάρ μοι, Ποίη- 
σον ἡμῖν ϑεούς. 

J, δ᾽) ey d. 

B — g ἔτει τῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν "ogaTÀ καὶ ze ἸΠωϊσέως — 
Ἡαρὼν ὃ ἀδελφὸς αὐτοῦ πϑ' ἔτος κατάγων πρῶτος “Ἑβραίων c 
ἀρχιερεὶς χατέστη. 

Dad, 9 7 6, α΄, P, oy, δ΄. ag, an. 

Ἑβραίων τὴν ἀρχιερωσύνην δεύτερος διεδέξατο ᾿Ελεάζαρος 

30 υἱὸς Maga. 


9. πρῶτος V, qui voluit fortasse πρώτως. ib. πάσχον V. 8. τὸ 
Ag Ἢ " τὰ, πόμος om. P. 11. οὐ] ov RV. Exod. XXXII. 22. 


15. τῷ ς΄ P. 


48. relinquitur unum.  Intelligitur ergo quemadmodum 14. Luna mensis Ánnia m. c. 
pe primum in Aegypto Pascha celebratum est, in 13. diem Apri- 
inciderit. primaque h omadis die peractum sit. 
Post x. plagas secuta est alia, qua Pharao et Aegyptii mari obruti, 
toque con perierunt. . 
Moysen , t inductas ab eo plagas, Aegyptii appellavere Psom- 
Thon - Phan - πεῖ, hoc est, cui futura revelata sunt. 
Moyses prophetavit, dicens: Prophetam vobis suscitabit Deus sicuti 
me: ipsum in omnibus audietis. 
Aaron quoque prophetavit dicens: Ne irascaris, Domine, mihi: non 
enim nosti impetum populi hujus. Dicunt enim mihi: fac nobis Dcos. 
ΠῚ. IV. V. VI. 3840. 
Hoc anno vr. migrationis filiorum Israel, et anno Lxxxvi. Aaron, 
frater ejus, cum ageret annum LXXXIX. primus Hebraeorum summus pon- 
fex est creatus. 
vIIL x. XL XIL XIIL XIV. XV. XVI. XVII. XVIII. 
Nod Pontificatum Hebraeorum excepit Eleasarus, filius Aaron. 


P 77 


142 CHRONICON 


(', x, κα΄, xB', xy, x0, κε, xg, κζ΄, om, x9', Y, λα΄, 
M^, M, M', M, M, MP, λη, M, κ΄. 


Εἰς τὸν ÀMMovorn». 


Οὗτός ἐστιν ὃ μέγας Π]ωϊσῆς ὃ τῶν παραδόξων σημείων 
καὶ τεράτων ποιητής, ὃ τῆς κτίσεως χοσμογράφος, ὃ σχιαῖς τοῦ 5 
ἀληϑινοῦ ἡμῶν ποιμένος Χριστοῦ τετιμημένος καὶ προσώπῳ 
ὑπὸ ϑεοῖ δεδοξασμένος, ὃ λόγοις καὶ ἔργοις προμηνύων τὰ τῆς 
οἰχονομίας τοῦ δεσπότου Χριστοῦ, ἔργοις μὲν ὡς τὸν Ἰσραὴλ 
ἐκ δουλείας «ΑἹγυπτίων λυτρώσασϑαι, τὸ πάσχα καὶ τὴν πρόσ- 
χυσιν τοῦ αἵματος ποιησόμενος, τὴν διάβασιν τῆς θαλάσσης τὸ 
ὡς ἐπὶ βαπτίσματος διὰ τῆς νεφέλης προμηνύων τὴν δύσιν τοῦ youov 
καὶ τῆς ἐρήμου τὴν διαγωγήν, ὡς ἐπὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος καὶ τῆς ἔχ-- 
κλησίας προτυπούμενος, τὸν ὄφιν τὸν χαλκοῦν ἐφ᾽ ὑψηλοῦ στήσας, 
τὸ τιάϑος τὸ διὰ τοῦ σταυροῦ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ προκατήγγελλεν 
τὴν εἴσοδον τῆς γῆς τῆς ἐπαγγελίας διὰ Ἰησοῦ παραπέμψας τὸ κατοι- 15 
κητήριον τὸ ἐν οὐρανοῖς προεγράφετο, ᾧ τάξις μεσίτου ὑπερφυὴς διὰ 
πλειόνων ϑαυμάτων ἱστορουμένη. τἐ δὲ δεῖ λέγειν καὶ περὶ τῆς σχη-- 
νῆς τῆς οὔσης ἐχμαγεῖον παντὸς τοῦ κύσμου, ἐν 7; καὶ τὸ ἱλαστήριον 
ἔϑετο, τάξιν ἐπέχον τοῦ δεσπότου Χριστοῦ; ἀλλ᾽ ἵνα μὴ μη- 
κύνωμεν τὸν λόγον, πολλάκις αὐτὰ προειρηχκότες, ἐπὶ τὴν προ--90 


14. προκατήγγελεν P. 15. τῆς alterum om. P. — 18. τοῦ om. P. 
ibid. τὸ om. P. 19. μηκύνωμεν  μείνομεν P. 


XIX. XX. XXI. XXII. XXIII. XXIV. XXV. XXVI. XXVII. XXVIII. XXIX. XXX. 
XXXI. XXXII. XXXIIH. XXXIV. XXXv. XXXVI. XXXVII. XXXVIII. XXXIX. XL. XLI. 
XLII. XLIIX, XLIY. XLV, XLYVI. XLVII. XLYVIII. XLIX. L. LI. LII. LII LIV. Lv. 
LVI. LVII. LVIII. LIX. 


De Moyse. 


Hic est magnus ille Moyses, mirandorum signorum et prodigiorum 
patrator, qui mundi creationem descripsit: qui Christum verum nostrum 
Pastorem adumbrare, et Deum videre meruit: qui verbis et factis Chri- 
sti dispensationem praeauntiavit: ac factis quidem, ut qui lsraelitas ab 
Aegyptiorum servitute liberaverit, Pascha et effusionem sanguinis insti- 
tuerit: qui per maris factum transitum baptismum expressit: qui per nu- 
bem praenuntians legis promulgationem, et vitam in eremo, Spiritus san- 
cti et Ecclesiae formam designavit: qui per serpentem aereum in subli- 
me erectum, Christi Domini per crucem passionem praedixit: qui in- 
gressum in terram Repromissionis, per Jesum filium Nave praemittens, 
coeleste domiciliam descripsit: cui supernaturalis Medlatoris status per 
plura miracula descriptus est. Quid porro de 'labernacnlo dicere atti- 
net, quod mundi totius extitit figura, in quo et ptopitiatoriam colloca- 
vit, quod Christi Domini vicem obtinuit? Verum ne diutius sermonem 


PASCHAL E. 148 


φητείαν αὐτοῦ τὴν διὰ τῶν λόγων ἔλϑωμεν. λέγει τοίνυν οὕτως. 

r, ew - - - 
llgogzvzv ὑμεῖν ἀναστήσει κύριος ὃ ϑεὸς ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν 
ὡς ἐμέ. αὐτοῦ ἀκούσεσϑε κατὰ πάντα ὅσα ἂν εἴπῃ πρὸς ὑμᾶς. B 
ἔσται δέ, πᾶσα ψυχή, ἥτις οὐκ ἀχούει τοῦ /Tov ἐχείνου, d 

^ ψυχῆ, ἥτις OU & TOU πιροφήτου ἐχείνου, ἐξο-- 
δλοϑρευϑήσεταει ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. καὶ πάλιν αὐτὸς συγγράφει, 
ὡς ἀπὸ τοῦ Βαλαὰμ εἰρημένον, ᾿Ἀνατελεῖ ἄστρον ἐξ Ἰακώβ, xoi Ἀ 182 
» , » » , n , 1 » 
ἀναστήσεται ἄνθρωπος ἐξ Ἰσραὴλ, καὶ 9pavou τοὺς ἄρχοντας 
Ἰωὰβ καὶ ὑποτάξει πάντας τοὺς υἱοὺς Σήϑ. υἱοὶ δὲ N59 ὅλος 
ὃ χύσμος ἐστέ" καὶ oty ἁρμόζει τοῦτο, εἰ μὴ ἐπὶ τοῦ δεσπότου 
io Χριστοῦ. ὃ γὰρ 259 ϑεμέλιος ἑρμηνεύεται. ἐπειδὴ otv ὃ Καὶν 
xai τὸ τούτου σπέρμα ἐν τῷ καταχλυσμῷ ὅλον ἀπώλετο, ᾿βὲλ 
δὲ ἄπαις νεώτερος ἐτελεύτησεν, τούτων ὃ Σὴϑ' μεταγενέστερος € 
ἐγένετο, ἐξ οὗ καὶ ὃ Νῶε καὶ τιᾶς ὃ κύσμος κατάγεται, ὥσπερ τις 
ϑεμέλιος τῶν ἀνθρώπων" διὰ τοῦτο ἐκ τῆς αἰτίας ἐνθουσιασϑ εὶς 
is αὐτὸν 6 “δὰμε ἐπωνόμασε Σήϑ, ἵνα εἴπῃ ὅλον τὸν κόσμον. τοῦ-- 
15 " -— - * , t€ , * t^ - € 
ro δὲ ini τοῦ Χριστοῦ καὶ μόνου ἁρμόζει, πρὸς ov πᾶσα ἡ ϑεία 
^ 2 - 
yoag?; «gooc. 
-- -— , € - , 
Ἰησοῖς Ναυῆ xb, ὁμοῦ yq. V 68 
, , , 
e, β΄, y» δ΄ ε΄. 
, τ" 3 , 
$30  "Hy» ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρος, υἱὸς “Ααρων. 


. τῶν om. P. ibid. λέγει} Deut. XVIIT. 156. 2. ὑμῶν om. P. 
E "oet P. Conf, Numer. XXIV. 17. — 9. ovx V. 10. ὅτι 
Z9 θεμέλιος ἑρμηνεύεται m. P. 13. 0 alterum om. P. 


dem saepius iterantes, ad illius Prophetiam quam verbis 
Pedidie, dovoninzmes. Sic igitur ait: Prophetam suscitabit Mem Domi- 
nus Deus ex fratribus ve$tris, sicuti tne. Iilum juxta omnia audictis quae- 
cumque direrit vobis. Erit autem omnis anima, quae non audierit Pro- 
am illum . exterminabitur de populo suo. Rursum ipse scribit, velut 
ab Abraham dictum: Orietur stella ex Jacob, et consurg et homo de Israel, 
et percutiet Duces Moab, et subjiciet sibi omnes filios Seth. Nomine porro 
florum Seth, totus mundus intelligitur: neque tamen in Seth id qua- 
drat, sed in. Christum Dominum. Seth enim idem valet quod fundamen- 
tum, Nam cum Cain et omnis illius posteritas in diluvio perierit, Abel 
autem absque liberis natu minor vitam finierit, his posterior Seth erat, 
ex quo et ex lNoe et mundus universus —— est, factus veluti 
hominum fundamentum: propterea divino afflatus spiritu Adam eum Seth 
avit, ut isto nomine totum mundum designaret. Iilud autem in uni- 

cum Christum quadrat, in quem omnis: sacra spectat Scriptura. 

jesus Nave, 27. Colliguntur anni 3804. 
I. TI. IIL. IV. V. 


Kleazarus, Aaronis filius, summus erat Pontifex. 


P 78 


R 184 


144 CHRO'NICON 


ς΄, ζ΄. 

Τούτῳ τῷ ἔτει τῆς ἑαυτοῦ ἡγεμονίας διαγαγὼν Ἰησοῦ υἱὸς 
Ναυῆ τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς γῆν Χαναὰν δεκάτῃ τοῦ πρώτου μη- 
γὸς διὰ μέσου τοῦ Ιορδάνου στήσας τοὺς δύο φωστῆρας ϑεοῦ 
βουλήσει, πρώτην τε πόλιν τὴν Ἱεριχώ, τῶν τειχέων αὐτῆς πε- 5 
πτωχότων αὐτομάτως ἄνευ ἀνθρωπίνης καυχήσεως, τὴν Πα- 
λαιστινῶν γῆν τῷ ᾿Ιουδαίων ἔϑνει διανέμει πρὸς κλῆρον κατὰ φυ- 
λήν, χατασχάψας ἐπαρχίας ἑπτὰ xal ἐρημώσας βασιλείας x9' ἐν 
ἕξ ἔτεσιν" ἐν οἷς καὶ τῆς τῶν Φοινίχων γῆς περιεχράτησεν. 

Προεφήτευσεν Ἰησοῦς καὶ εἶπεν, Κύριος ὃ ϑεὸς ἡμῶν xv-10 
ριος εἷς ἔστιν ἐν οὐρανῷ ἄνω καὶ ἐπὶ τῆς γῆς κάτω. 

ἡ’, ϑ', «, ua, iB, uy, (0^, εε΄, ς΄, AU', τη’, ιϑ', x', κα', κβ', 
xy', κῦ', χε', xc', xt. 

ἹΠετὰ τελευτὴν Ἰησοῦ ἐξήμαρτεν ὃ λαὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ 
πρὸς τὸν ϑεόν" καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος ὃ ϑεὸς τῷ Xov-15 
σαρσαϑὲμ βασιλεῖ τῆς Π]εσοποταμίας, καὶ ἐδούλευσαν αὐτῷ 
ἔτη η΄. 

Χουσαρσαϑὲμ 7, ὁμοῦ Ty. 
α!, Ἂ" γ', δ', v, e e. η΄. 
Ἑβραίων τὴν ἀρχιερωσύνην τρίτος διεδέξατο (Φινεές. 20 
Μετὰ τελευτὴν τοῦ Χουσαρσαϑὲμ χρατοῦσιν Ἑβραίων ἀλ- 


δ. τε τὴν πόλιν P. — 11. τῆς om. P. 15. δουλεία πρώτη m. R. 
21. δευτέρα δουλεία m. P. 


2 


Anni am. c. VI, VII. 


3921. 


Hoc anno Principatas sui Jesus filius Nave cum in Chananaeorum 
terram decima mensis medium Jordanem filios Israel deduceret, ac 
duo coeli luminaria Dei nutu stitisset, primamque urbem Jericho, moe- 
nibus illius sponte ac sine vi humana cadentibus, cepisset, Palaestinorum 
terram Judaeorum genti tributim sorte partitur: provinciis vri. destru- 
ctis, ac xxix. regnis intra sexennium desolatis: qua etiam tempestate 
terram Phoenices obtinuit. 

Prophetavit quoque Jesus, et dixit: Dominus Deus noster Dominus 
unus est in coelo sursum , et in terra deorsum. 

VII. IX. X. XL ΧΙ. XIIL XIV. XV. XVI. XVII. XVIII. XIX. XX. XXI. XXII. 
XXII XXIV. XXV. XXVI. XXVII. 

Defuncto Jesu, populus filiorum Israel peccavit in Deum: eosque 
tradidit Dominus Chusarsathem Regi Mesopotamiae, cui annos vn ser- 
vierunt. 

Chusarsathem, 8. Colliguntur anni 3912. 
I. I, IIL, IV. V. VI, VII. VIII. 
Hebraeorum summum Pontificatum tertius obtinuit Phinees. 
Pest mortem Chusarsathem, Hebraeis, iis subactis, imperarunt alie- 


PASCHAL E. 145 


λύφυλοι ἔτη 2, ἃ καὶ συνάπτεται τοῖς τοῦ Γοϑονιὴλ κατὰ τὰς 
Ἰουδαίων παραδόσεις. καὶ κεκραξάντων τῶν λαῶν πρὸς τὸν 
ϑεὸν ἀνέστησεν αὐτοῖς κύριος ὃ ϑεὸς ἡγεμόνα τὸν Γοϑονιήλ, 
ἀδελφὸν Χαλὲβ τὸν νεώτερον, ἐκ φυλῆς Ἰούδα, οὗτος παρετά- 
δξατο τῷ Χουσαρσαϑὲμ βασιλεῖ τῆς IMeconozaulag εἰς πόλεμον, 
xai ἔχρινεν αὐτὸν, καὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ προενόμευσεν, καὶ ἦρξεν 
᾿Γοϑονιὴλ κρίνων τὸν λαὸν ἔτη λβ΄, ὁμοῦ yToud". 
αἵ, β' , y; δ΄, ε΄, s^. U, 7 ϑ', ἐ, uy, if , ιγ', ιδ΄, i, ig, C 
ιζ΄, m, i, x, xa, xf , xy, xó', κέ, xg, xb, xn, x9, 
10 A, λα΄, λβ΄. | 
Koi πάλιν ἐξήμαρτεν ὃ λαὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ πρὸς τὸν ϑεόν. 
xui παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος ὃ ϑεὸς τῷ ᾿Εγλὼμ βασιλεῖ ΠΙωαβι- 
τῶν, καὶ ἐδούλευσαν αὐτῷ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἔτη ιη΄, ὁμοῦ γφοξβ'. 


a, β', y', δ’, ε΄, ς’, ζ΄, η΄, 9*, £y ια΄, ιβ', ιχ΄, iy εε', ις’, i, ar. 

B Ἐπιστρεψάντων τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ πρὸς τὸν ϑεὸν ἀνέστησεν D 
αὐτοῖς χύριος ὃ ϑεὸς ἡγεμόνα τὸν ᾿4ὠδ, ἄνδρα ἐκ φυλῆς 
Ἐφραΐμ’ καὶ ἀπέκτεινε τὸν ᾿Εγλὼμ βασιλέα ἸΠωαβιτῶν. καὶ 
ἦρξεν τοῦ λαοῦ ᾿ἀὼδ ἐκ φυλῆς Ἐφραΐμ, καὶ ἐδούλευσαν αὐτῷ 
ἔτη γς!. 

?0 "4d) vs', ὅμοῦ Qu. 


8. κατὰ τούτους τοὺς χρόνους Προμηϑεὺς μυϑεύεται σοφὸς ὧν iv 
παιδείᾳ, ἐν ἡ τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ ἰδιωτείας μετέπλασεν. m. P. 
6. ἔκρινεν] ἐνίκεσεν P sola. 12. y δουλεία m. P. 


i i . qui annis Gothoniel adjunguntur, juxta Hebraeorum 
tides. Clamenibus autem ad Deum populis, suscitavit illis Domi- 
mus Deus Gothoniel, fratrem Chaleb natu minorem, ex tribu Juda. Hic 
cun Chusarsathem Rege Mesopotamiae bello congressus, eum devicit, ac 
illins exercitum est depraedatus: et judicavit Gothoniel populum annis 
xxur Colliguntur anni 11. ΜΒΟΘΟΟΧΙΗ͂Υ. 
L IL HL Jv. V. VI. VIL VIII. IX. X. XI. XII. XII. XIV, XV, XVI, XVII. XVIII. 
XIL XX. XXI. XXII. XXIII. XXIV. XXV. XXVL XXVIL XXVII. XXIX, XXX. XXXI. 
; XXXI. 
vit populus filiorum Israel adversus Deum: et tra- 
Bis duo Dominos Deus Fieglom Moabitarum Regi, et servierunt ei filii 
Israel i . Colliguntur anni Ii. MDCCCCLXH. 
L * — ὙΠ. E IX. X. XI XIL XIII XIV. XV. XVL XVII. XVIIL, 
Reversis δὰ Dominum Deum filiis Israel, suscitavit illis Dominus 
Deus ducem Aod, ex tribu Ephraim, qui occiso Eglom Rege Moabi- 
tarum, imperavit populo Aod, ex tribu Ephraim, cui servierunt an- 


ipis Aod, 56. Colliguntur anni 4018. 
Chronicon Paschale vol. 1. 10 


146 CHRONICON 

α΄, B , y» δ΄, ε΄, ς᾽, ζ΄, 7; 9^, ἡ, ια΄, il , ty id^ i£, ag, d, 
V 64 "m, (^, x, xol, κβ΄, κγ΄, x), κε΄, xc, κζ΄, κη΄, κϑ', M, λα', 
P 79 λβ', λγ', λό’, λε', Ad, AU, λη, λϑ', w^, uu, μβ΄, uy, ub, 

μέ, uc, μζ΄, ur, μϑ', v, va, νβ΄, vy, νδ΄, vé, vc. 
R 186 ἮΝ ἀρχιερεὺς fiov. 5 
Merà τελευτὴν 14a τοῦ κριτοῦ ἔχρινεν ὃ υἱὸς αἰτοῦ Σεμε- 
γὰρ τὸν λαὸν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. 


Σεμεγὰρ xà, ὁμοῦ δμβ'. 
a, g , y, δ΄, ε΄, φ, b 7, ϑ', e ux, i , o, ιδ΄, "T i, 
di, ep, ιϑ', κ΄, xa, xf, xy, xà. 10 


ἮΝ ἀρχιερεὺς Βοκχεί, 
Β ἹΜετὰ τὸ ἀποθανεῖν 1490 καὶ Σεμεγὰυν ἐξήμαρτεν ὃ λαὸς τῶν 
υἱῶν Ἰσραὴλ ἐναντίον χυρίου τοῦ ϑεοῦ, xal παρεδόϑησαν ὑπὸ 


— 


κυρίου τῷ Ἰαβεὶς βασιλεῖ τῶν Χαναναίων, καὶ ἐδούλευσαν αὐτῷ 
Y, , 15 
ἔτη x. 


Ἰαβεὶς x, ὁμοῦ EB. 
a, p , γ᾽ δ΄, e, d, ζ΄, q, 9, V, ια΄, iB, ty, id, ul, id, 
i^, ep, ιϑ', x. 
"Ev τοῖς χρόνοις τούτοις προεφήτευσεν “Ιεββώῤῥα, γυνὴ Au- 
φιδὼ ἐκ φυλῆς Ἐφραΐμ, καὶ εἶπεν, Οὐχ ἰδοὺ κύριος ἐξελεύσετω 30 


6. ᾿Αὼὠδ om. R. 19. δ΄ δουλεία m. P. 19. “εβώῤδα V. 


Anniam.c.: IL HL IV. V. VL VIL VIII. IX. X. XI. ΧΙ XII. XIV. Xv. Xxvi. xvii. XVII. 
XIX. XX. XXI. XXII. XXIII, XXIV. XXv. XXVI. XXVII. XXVIII. XXIX. Xxx. XXXI. 
XXXIL XXXIIL XXXIV, XXXV. XXXVl, XXXVII XXXVIIL XXXIX. XL. ΧΙ. XLI. 
XLII. XLIV. XLV. XLVL XLVIL XLVIIL XLIX. L. LL LIL LIIL LIV. LV. LVL 
Summus Pontifex erat Abiud. 
Post mortem Aod Judids, illius filius Semegar Populum filiorum 
Israel judicavit. 
Semegar, 24. Colliguntur anni 4042. 
4019, 1. n. ur Iv. v. vL Υἱ1. VI. TX. X. XI. XII, XIIf. XIV. XV. ΧΥΪ, xvit. xvm. 
XIX. XX. XXI, XXIL XXIIL XXIV. 
Summus Pontifex erat Bocchi. 
Postquam mortui sunt Aod et Semegar, peccavit populus filiorum 
Israel coram Domino Deo, et traditi sunt a Domino Jabis Regi Chana- 
naeorum, et servierunt ilii annos xx. 


Jabis, 20. Colliguntur anni 4062. 
I. H, LI. Iv. v. VI. VII. YvHI, IX. X. ΧΙ. xti, xin. XIV. XV, XYI. XVII. XVIII, 
XIX. XX. 


lisdem annis, prophetavit Deborra, uxor Laphido, ex tribu Ephraim, 
et dixit« Nunquid ecce Dominus egredietur post te, et expugnabit adver- 


PASCHALE. | 147 


ὄπισϑέν cov καὶ πολεμήσει τοὺς ἀντιδίκους σου; καὶ δι᾽ αὐτῆς 

ἡγήσατο τῆς στρατιᾶς τοῦ λαοῦ Βαρὰχ ὃ υἱὸς ᾿“μινοὲμ ἐκ φυλῆς 

Νιφϑαλείμ, ὃς παραταξάμενος τῷ Σισάρᾳ τῷ ἄρχοντι τῆς στρα- C 

τιᾶς τοῦ Ἰαβεὶς ἐνέκησεν αὐτόν, καὶ ἦρξεν ἀὐτῶν Ζεββώῤῥα δια- 
δχρίνουσα ἔτη μ΄. 

Δεββώῤῥα μ΄, ὁμοῦ off. 
α΄. 
Δεβώῤῥα ἐκ φυλῆς Ἐφραΐμ, γυνὴ “αφιδώ, καὶ Βαρὰχ ὃ 

τοῦ μινοὲμ φυλῆς Βενιαμὶν πνεύματι ϑεοῦ προαχϑέντες καὶ πα- 
Ἰθραταξάμενοι τῷ Σισάρμα στρατηγῷ Ἰαβείς, ἀπέχτειναν αὐτὸν σὺν 

πολλῷ πλήϑει ἀλλοφύλων, καὶ ἐννακόσια ἅρματα σιδηρᾶ κατεδυ-- 

γάστευσαν τοῦ Σισάρα. οὗτος δὲ διωχόμενος ὑπὸ “εβώῤῥας καὶ 

Βαρὰχ ὃ Σισάρα ἀναιρεῖται ὑπὸ Ἰαήλ, γυναικὸς 240i τοῦ Κι- 

γαίου, πάσσαλον αὐτῆς λαβούσης ἀπὸ τοῦ τοίχου, καὶ κολλη- D 
ἰϑσάσης xarà τοῦ κροτάφου αὐτοῦ καϑεύδοντος, xal διαδυέντος 

εἰς τὴν γῆν τοῦ αὐτοῦ πασσάλου. ἦν δὲ ποτισϑεὶς γάλακτι, 

συνεχόμενος ἀφορήτῳ δέψει. 

ἥγγ, δ, 4,*, [9.09.4 ια΄, ιβ΄, ιγ΄, εδ', at, ις΄. 
Τούτῳ τῷ ἔτει τὸ Ἴλιον ὑπὸ Ἰλίου ἐκτίσϑη. καὶ ᾿σκλη- R 188 

ὃ) πιὸς τὴν ἰατρικὴν μετῇήει. | 


2. τοῦ om. P. ibid. Βαροὺχ P. 4. Δεβώρα V. 6. “εββώ- 


Ρ 
ea V, “εβώῤδα P. 10. ἀπέκτεινεν P. — 11. κατεδυνάστησαν P. 
15. καταδυέντος P. 18. β΄] α΄, B P. 19. καὶ --- μετήει om. V. 
20. μετέει P. 


sarios fuos? Iusque consilio Barach filius Aminoem, ex tribu Nephta- 
lim, exercitum populi eduxit, qui cum Sisara Duce exercitus Jabis con- 
gressus, illum vicit, et imperavit iis Deborra , judicavitque annos xr. 


Deborra, 40. Colliguntur anni 4102. 


i. 

Deborra tribu Ephraim, uxor Laphido, et Barach, filius Ami- 
noem, ex tive Benjamin," Del spiritu — et cum Sisara Duce Jabis 
congressi, illam eum ingenti aliemigenarom multitadine interfecerunt , et 
nongentos Sisarae currus ferreos ceperunt. Hic Sisara, dum eum per- 
sequerentur Deborra et Barach, ditur a Jael uxore Ader Cynaei, ar- 
repto illios clavo, et in dormientis tempora adacto, ipseque clavo in 
terram osque defixo: lac enim biberat, cum intoleranda premeretur siti. 

XII XII, XIV. XV. xvi. 


L IL ΠῚ. Iv. V. VI VII. VIH. IX. X. XI. 
Hoc anno Ilium ab llio conditum est: et Aesculapius medicinae 


sdentiam. profitetur. : 


Ànni à 


148 CHRONICON 


ιζ΄, en, ιϑ', x', xol, xB', κγ΄, x0', xw, χς΄, xU, κη΄, x9", 
M, λα’, AB', λγ', λδ΄, λε΄, Ac', MU, λη΄, 19", n. 
P 80 ἹΠετὰ τὸ ἀποθανεῖν Ζεββώῤῥαν καὶ Βαρὰχ ἐξήμαρτεν πάλιν 
ὃ λαὸς ἐναντίον κυρίου τοῦ ϑεοῦ, καὶ παρεδόϑησαν τῷ Ὡρὴβ 
καὶ Ζὴβ τοῖς ἄρχουσι τῶν Ἰαδιηναίων, καὶ ἐδούλευσαν αὐτοῖς 5 
ἔτη ζ'. 
Ὡρὴβ καὶ Ζὴβ ζ', óuoU o9". 
a', β', y', 9', «', c", V. 
Ἐπὶ τούτων ἐξανέστησεν ὃ ϑεὸς τὸν Γεδεὼν ἐκ φυλῆς Ma- 
νασσῆ, ἔχοντα τριακοσίους ἄνδρας, καὶ ἀπώλεσε τὸν os καὶ 10 
V 65 τὸν Ζὴβ τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἰαδιηναίων xol δώδεκα μυριά- 
B jac τῶν ἀλλοφύλων, καὶ ἦρξε Γεδεὼν τοῦ λαοῦ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ 
ὃ ἐκ φυλῆς Π]ανασσῆ ἔτη u'. 


Γεδεὼν μ΄, δμοῦ δρμϑ'. 


o^, f, γ'. t5 
Κύζικος Ἑλλησπόντου xol σίας μητρόπολις ὑπὸ Κυζίκου 
ἐκτίσϑη μετὰ λδ΄ ἔτη τοῦ «0 Ἴλιον κτισϑῆναι. 


δ', εἰ, σ᾽, e, η΄. 


Τύρος ἐχτίσϑη πρὸ τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις νεὼ ἔτεσι τριακο- 
σίοις πεντήκοντα καὶ ἕνί, 30 


8. — ib. ε΄ δουλεία m. P. 4. τοῦ x. ϑεοῦ P. 11. 


τὸν om ἐδ. ——— χιλιάδας m. P. ox' χιλιάδας m. v. 
16. περὶ Κυξίκου pressis ib. Kvtixiov V. 19. περὶ πό- 
Asog Τύρου praefigit R 


4079. 'XVIL XVII. XIX. XX. XXL XXIL, XXII. XXIV. XXV. XXVL XXVII. XXVIIL XXIX. 
XXX. XXXI. XXXII. XXXIIL XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII. XXXVII]. XXXIX. XL. 
Postquam Deborra et Barach e vita excessere,. peccavit rursum po- 
ulus adversus Dominum Deum: et traditi sunt Oreb et Zeb duci 
adianitarum, et servierunt illis annos vir. 
Oreb et Zeb, 7. Colliguntur anni 4109. 
L IL ΠῚ. IV. V. VI. VII, 

His regnantibus , suscitavit Deus Gedeon ex tribu Manasse, haben- 
tem trecentos viros, et exterminavit Oreb et Zeb duces Madianitarum, 
et centum viginti millia alienigenarum, et regnavit Gedeon ex tribu Ma- 
nasse super populum filiorum Israel annos xr. 

Gedeon, 40. — anni 4149. 


Cyzicus, Hellesponti et Asiae. Metropolis, & Cyzico condita est, post- 
quam conditum est Ilium annis xxxiv. 


IV. V. VI. VII. 
Tyrus condita est ante templum Hlcond diisanh annis cccLi. 


PASCHAL E. 149 


9^, i, «α΄, a, ἐγ’, εδ', ιε΄, ac^, ιζ΄, em, ιϑ', κ', κα', xl, 
xy', xÓ', κε', κχς', κζ', κη,, x9^, M, λα'. C 
Γιδεὼν καϑελὼν τὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ϑυσιαστήριον τοῦ 
Βαὰλ τυγχάνον», πνεῦμά ve κυρίου λαβὼν καὶ πίστιν διὰ σημείων 
τοῦ nóxov, ἔχων τετρακχοσίουφ. ἄνδρας, ἐξέχοψε τῶν IMadi- 
γαίων δυοχαίδεκα μυριάδαφ. 


AB', λγ', λδ', M, Ac', MP, λη΄, λϑ', μ'. 
ἹΜετὰ τελευτὴν Γεδεὼν τοῦ χριτοῦ ἔχρινε τὸν λαὸν τῶν υἱῶν 
Ἰσραὴλ fiuc ey ὃ ἐκ παλλακῆς υἱὸς αὐτοῦ ἔτη τρία. 
» « - 4 R 
io 4βιμέλεχ γ', ὁμοῦ δρνβ'. D * 
α΄, B^, y. 
Οὗτός ἔστιν 1βιμέλεχ ὃ φονεύσας τοὺς ἑβδομήχοντα ἀδελ- 
φοὺς αὐτοῦ καὶ τυραννίδι ἑαυτὸν βασιλέα καταστῆσας καὶ τὸν 
λαὺν εἰς τὸν κατ᾿ ἀλλήλων πόλεμον καταστήσας. 
D Μετὰ τελευτὴν ᾿ΑἽβιμέλεχ τοῦ κριτοῦ ἦρξεν Θωλᾶ κριτής, 
υἱὸς Φιλὰ τοῦ ἐκ Χαῤῥὰν ἐκ φυλῆς Ἐφραΐμ. 
Θωλᾶ xy', | ὁμοῦ δροε. 
a/, β', y', δ'. 
Ἑβραίων ἀρχιερεὺς Ὀζεί. 


90 ε΄, ς΄. 

14. εἰς τὸν om. R. 

Anniam.c. 
IX, X, XL XIL. XIH. XIV. XV. XVI. XVIL XVIIL XIX. XX. XXI, XXII. XXIII, 
XXIv. XXV. XXVI. XXVII. XXVIIL XXIX. XXX. XXXI. 

Gedeon everso quod Baali pater erexerat altari, Dominique accepto 

Spiritu, ac per velleris signa spe erectus, cum trecentos duntaxat viros 
, Madianitarum centum viginti millia delevit. 
XXXI XXXIII XXXIV. XXXV. XXXVL XXXVIL XXXVII XXXIX. XL. — 

Post mortem Gedeon Judicis, Abimelech, ilius ex concubina filius, 

populum ] judicavit annis nr. 
— Colliguntur anni 4152. 4150. 

Hic est ille Abimelech, qui Lxx. fratres suos interfecit, Regemque 
seipsum per tyrannidem constituit, et ut populus invicem bellum gereret 
effecit. 

Post mortem Abimelech Judicis, regnavit Thola Judex filius Phila, 
ex Charran, ex tribu Ephraim. 

'Thola, 23. Colliguntur anni 4175. 
L I. HL TV. 
Hebraeorum Pontifex Ozi. 
v. VI. 


150 CHRONICON 


P 81 IMz9^ ὃν οἱ lx τοῦ oixov Ἰϑάμαρ διεδέξαντο τὴν ἀρχιερωσύ- 
γην, πρώτου παραλαβόντος αὐτὴν "HAd τοῦ χριτοῦ. 


Ü, *, 9^, v, to, «ff, ey, εδ', iE, ες’, d, m, ιϑ', x', 
κα', xf', xy. 
Mà Θωλᾶ πάλιν ἀνέστη "lado ὃ Γαλααδίτης ix φυλῆς ϑ 
Mavaco?, καὶ αὐτὸς ἔχρινε τὸν Ἰσραὴλ ἔτη xB'. 
Ἰαεὶρ xf', ὅμοῦ δρυζ'. 
α΄, β', y, à, e, c, tu, 7, 9^, «, to, if^, ιγ', i^, ιε΄, 
(G^, εἶ, am, ιϑ', x', xo', xf. 

B ἹΠετὰ τοῦτον ἐξήμαρτεν ὃ λαὺς πάλιν ἐναντίον κυρίου τοῦ 10 
ϑεοῦ, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος ὃ ϑεὸς τοῖς ᾿Δμμανίταις, καὶ 
ἐδούλευσαν αὐτοῖς ἔτη ιη΄, 

ὅὁμοῦ ,ὁσιε'. 
a', B', γ', δ', ε΄, ch, 4, η΄ 9^, v, to, if, “γ', εὖ’, a£, 
ἐς’, (P, nm. 15 
Kal κεχράξαντος τοῦ λαοῦ πρὸς τὸν ϑεὸν ἀνέστησεν αὐτοῖς 
κύριος ὃ ϑεὸς ἡγεμόνα τὸν Ἰεφϑαὲ τὸν Γαλααδίτην ἐκ φυλῆς 
lMavaco;, ὃς ἐξεπολέμησε τοὺς ἀλλοφύλους, καὶ ἐῤῥύσατο αὐ- 
τοὺς ἐχ τῆς δουλείας τῶν Μμμανιτῶν, καὶ ἔχρινε τὸν λαὸν τῶν 


€ υἱῶν Ἰσραὴλ ἔτη c. 20 
V 66 Ἰεφϑαὲ e, ὁμοῦ ,doxa'. 


7. & δουλεία m. P. 


Post quem qui ex domo Ithamar erant Pontificatum excepere, ho- 
rum primo illum obtinente Heli Judice. 
VII. VII. IX. X. ΧΙ. XIL ΧΙΠ, XIV. XV. xvi. XVII. ΧΥ͂ΠΙ. XIX, XX, XXL. XXII. 


ΧΧΠΙ. 

Post Thola, rursum surrexit Jair Galaadites, ex tribua Manasse: et 

ipse judicavit Israel ann. xxi. 

Jair, 22. Colliguntur anni 4197. 

1. H. HL. IV. V. VÍ. VIL. vmi. DX. OX. ΧΙ, XIL. XIDL. XIV. XV. XVI. ΧΥ͂ΤΙ, XVI. 
" XIX, xXx. XXI. XXH. ax» 
Post hunc peccavit populus rursum coram Domino Deo, et tradidit 

illos Dominus Deus Ammanitis, et servierunt illis annis xvi. Colligun- 

tur anni 4215. 

L IL. IL IV. V. VI. VIL. VIII. IX. X. XI. XIL XIII. XIV. XY. XVI. XVII, XVIII. 
Et clamante populo ad Deum, suscitavit illis Dominus Deus ducem 

Jephthae Galaaditam, ex tribu Manasse, qui debellavit alienigenas, et li- 

beravit eos ex servitute Ammanitarum, εἰ judicavit populum filiorum 

Israel ann. vi. 

Jephthae, 6. Colliguntur anni 4221. 


PASCHALE. A51 


α΄. 
Οὗτος ὃ Ἰεφϑαὲ κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος αὐτοῦ μέλλων μμα- 
γίταις πολεμεῖν ηὔξατο, ἐὰν νικήσῃ, τὸν ὑπαντήσαντα αὐτῷ 
πρῶτον ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ ϑυσίαν αὐτὸν προσενεγκεῖν τῷ ϑεῷ. Β 192 
5xal γικήσαντος αὐτοῦ συνήντησεν αὐτῷ 7 μονογενὴς αὐτοῦ ϑυ- 
γάτηρ, ἥντινα μετὰ δύο μῆνας πενθήσασαν τὴν ἑαυτῆς παρϑε- 
vlay ἔϑυσεν" εἷς ὃν τύπον εἰσέτι καὶ νῦν αἱ τῶν Ἑβραίων παρ- 
ϑένοι, ὅσαι ἂν εὑρεθϑῶσι, κατ᾽ ἐνιαυτὸν τελοῦσι ϑρῆνον. 


β΄’, γ', δ', e, ς΄. 

0 Μετὰ τὴν τελευτὴν Ἰεφϑαὲ ἦρξεν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ Ἔσσε- 
βὼν ix Βηϑλεὲμ ἐκ φυλῆς Ἰούδα, καὶ αὐτὸς ἔχρινεν τὸν Ἰσραὴλ 
ἔτη ἑπτά. 

Ἐσσεβὼν C, ὁμοῦ ,Qoxy'. 
a', β', γ', δ', e, c, ζ΄. 
ς Μετὰ τελευτὴν Ἐσσεβὼν ἦρξεν τοῦ Ἰσραὴλ «Αἰαλὼν ὃ Ζα- D 
βουλωνίτης, καὶ αὐτὸς ἔκχρινε τὸν Ἰσραὴλ ἔτη «΄. 
«Αϊαλὼν «', ὁμοῦ ,δσλη΄. 
a^, β', y^ δ΄’, &, d, U, 1, 9^, v. 
ἹΜετὰ τὴν τελευτὴν «Αἱαλὼν ἦρξε τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ «“αβδὼν P δὲ 

996 υἱὸς ᾿Δελὴμ ὃ Φαραϑωνέτης ἐκ φυλῖς ᾿Εφραΐμ, καὶ αὐτὸς 

ἔχρινε τὸν Ἰσραὴλ ἔτη η΄. 


2. ὁ om. P. 8. ὑπαντήσοντα V. 7. εἰς 0v] ἧς τόν RV. 11. 
ἐκ B.] ἐν B. RV. 15. “ἰαλὼν  ᾿Ιαλῶν hic et infra V. 


8. , ,Anniam.c. 

Hic Jephthae, anno 1. illius, bello aggressurus Ammonitas, vovit si 
vinceret, primum sibi e domo sua occurrentem Deo se in sacrificium ob- 
laturum, Eoque victoriam adepto, occurrit ipsi filia unica, quam pest 
ducs menses, ubi suam illa —— virginitatem , immolavit. In cu- 
jus symbolum ad hunc usque diem Hebraeorum virgines, quotquot repe- 
riuttur, quotannis luctum peragunt. 

IL. UII. IV. V. VI. 4917. 

Post mortem — —— filiis Israel Essebon ex Bethleem, 

i iudicavit Israel ann. vir. 
biis Een T Colliguntur anni 4228. 
p 11, DIL IV. V. ΥἹ, VIL 

Post mortem Essebon, imperavit Israel Aealon Zabulonites, ipseque 
judicavi x. 
judicavit — — ———— 

pLODLOIILOIV. V. VI. VIL. vui. IX. X. 
Post mortem Aealon, imperavit filiis Israel Labdon filius Aelim, 


Pharaonites, ex tribu Ephraim, et ipse judicavit Israel- annis vtr. 


152 CHRONICON 


“Ταβδὼν «f, ὁμοῦ οιὁσμς'. 
a, β', y. 
Τρίτῳ ἔτει τοῦ “αβδὼν τὸ Ἴλιον ἥλω. 
δ', e, c, U, η΄. 

Οὗτος ὃ «Δαβδὼν ἔσχεν υἱοὺς τριάκοντα καὶ ἐχγόνους 19ui-5 
κοντα. 

ἹΜετὰ τελευτὴν τοῦ “αβδὼν ἐξήμαρτεν πάλιν ὃ λαὸς lvav- 
τίον κυρίου τοῦ ϑεοῦ, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς τοῖς (Φυλιστιείμ, 
καὶ ἐδούλευσαν αὐτοῖς ἐπὶ ἔτη μ'. 

Β Φυλισταῖοι ἔτη μ', ὁμοῦ ,dons'. 10 
a, β', y', δ', ε΄, c', U, η΄, ϑ', v, τα’, ιβ΄, ny, (d^, i£, ες’, 
ij, am, 49^, x', κα', κβ΄, xy', xÓ', xc, wc', xb, κη΄, x, 

M, λα’, MI, M, λδ', M, Ae, M/s Mf, A95, μ΄. 

R 194 Kai ἐπιστρεψάντων τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ πρὸς τὸν ϑεὸν ἀνέστη- 
0t» αὐτοῖς ὃ ϑεὸς ἡγεμόνα τὸν Σαμψὼν υἱὸν Mavo? ix φυλῆς 15 
Δάν, ὃς ἐξεπολέμησεν τοὺς ἀλλοφίλους ἐν ἰσχύϊ μεγάλῃ, καὶ 
αὐτὸς ἔχρινεν τὸν Ἰσραὴλ ἔτη κ'. 


Σαμψὼν x', ὁμοῦ ,ὅτς!. 
C o', β', y', δ', e, c', U, vf, 9^, at, τα’, ιβ΄, ιγ΄, ιδ', ag 
ἐς’, aU, τη’, ιϑ', x. 20 


Τὸν Σαμψὼν υἱὸν Maovu ἐκ φυλῆς Ζὰν ἰσχύϊ διάσημον 


7. ξ΄ δουλεία m. P. 9, ἐδούλευσεν V. 10. Φυλιστηαῖοι V. 
20. .9.1 iq V. . 


Labdon, 8. Colliguntur anni 4246. 
I. π. ΠῚ, 
Anno mr. Labdon, captum est Ilium. 
IV. V. VL. VII. VIII, 
Hic Labdon habuit filios xxx. et nepotes xxx. 
Post mortem Labdon, peccavit rursum populus in conspectu Domini 
Dei, et tradidit illos Philistiim, et iis servierunt per annos XL. 
Philistaei, an. 40. Colliguntur anni 4286. 

L IL ΠΙ. IV. V. VI. VIL VIII. IX. X. XI. XII. XUL. XIV, XV. XVI. XVII. XVIII. 
XIX. XX. XXI. XXIL XXIIL XXIV. XXV. XXVI. XXVII. XXVIII. XXIX. XXX. XXXI. 
XXXIL XXXIIL XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII. XXXVII, XXXIX. XL. 

Reversis filiis Israel ad Deum, suscitavit illis Deus ducem Sampson, 
filium Manoe, ex tribu Dan, qui alienigenas magna virtute debellavit, 
ipseque. judicavit Israel annis xx. 


Sampson, 20. -  Colliguntur anni 4806. 
1. Ht. ΠῚ, IV. v. VI. VII. VII IX. X. ΧΙ, XH. XIII. XIV. Xv. XVI. xvi. xvi. 
XIX. XX. 


Sampson Manoe filium, ex tribu Dan, virium robore fuisse famosum 


PASCHALE. 153 


γεγονέναι φασί, τὸν πολεμήσαντα τοὺς ἀλλοφύλους, καὶ παρά 


τισι τὸς πράξεις αὐτοῦ παραβάλλεσϑαι ταῖς τοῦ Ἡρακλέους qu- - 


c. ϑηράσας γὰρ ἀλώπεκας τριακοσίους, καὶ ταῖς κέρκοις αὖ- 
τῶν λαμπάδας ἐξημμένας προσδήσας, ἐνέπρησε τῶν ἀλλοφύλων 
ὁτοὺς ἀμπελῶνας καὶ σπόριμα. οἱ δὲ ἀλλόφυλοι ἐπιστρατεύσαν-- 
τις τῷ Ἰσραὴλ ἔχδοτον αὐτὸν ἐξήτουν γενέσϑαι" συλλαβόμενοι 
δὲ αὐτὸν δέσμιον ἀπήγαγον. ὃ δὲ διαῤῥήξας τὰ κῶλα τῶν δε- 


Υ 67 


σμῶν, συντυχὼν σιαγόνε ὄνου, ἀπέκτεινεν αὐτῶν χιλίους. καὶ D 


δισώϑη. καὶ διψήσας τὸν ϑεὸν ἐπεκαλέσατο, καὶ διαῤῥήξας 
1010v ἐν τῇ σιαγόνε ὅλμον, ἀνέβλυσε πηγή. εἶτα ἐν Γάζῃ συγ- 
χλεισϑέντα αὐτὸν, καὶ ἀποκλεισάντων τὴν πόλιν τῶν ἀλλοφύλων, 
ἐλπιζόντων τε ἔχειν αὐτὸν ἐν φρουρᾷ, τῇ νυκτὶ κεκλεισμένων τῶν 
πυλῶν διαῤῥήξας τὰ δεσμὰ ἐξῆλθεν, συνήϑειαν ἔχων πρός τινα 
πόρνην Ζαλιδὰν ὀνόματι, κἀκεῖσε γίνεται τοῖς σατράπαις τῶν 
5ἀλλοφύλων, καὶ ἡ διὰ τῆς κόμης αὐτοῦ ἰσχὺς φανερὰ τούτοις γί- 
γεέται. καὶ ὑπνώσαντος αὐτοῦ καὶ ξυρηϑέντος τὴν κεφαλὴν ἀπὸ 
τῆς Δαλιδᾶς, 5 ἱσχὺς αὐτοῦ ἐμαράνϑη. συλλαβόμενοί τε oi 
ἀλλόφυλοι καὶ ἐκκόψαντες αὐτοῦ τοὺς ὀφϑαλμοίς, κατήγαγον 
εἰς Γάζαν, καὶ πεδήσαντες αὐτὸν εἰς μύλωνα καϑεῖρξαν. εἶτα 
30 ἑορτάζοντες προήνεγκαν αὐτὸν ἐμπαίζειν αὐτῷ. ὃ δὲ ἀξιώσας τὸν 
χεραγωγὸν αὐτοῦ συνάψαι αὐτὸν τοῖς κίοσιν, ὡς κεχμηκχύτα, 
σιγηγμένων τῶν ἀλλοφύλων ἀμφὶ τοὺς γ, εὐξάμενος ἐκδίκησιν 


2. raig] rag V. ibid. Ἡρακλέως ΡΥ. 6. ἐξήτουν -- αὐτὸν 

om. P. 8. σεαγῶνι PV. 10. σιαγῶνε P. 15. ἡ om. P. 

16. ξυριϑέντος V, ξυρισθέντος P. — 20. προήνεγκεν — ovunai- 
, fuv P. 


ferunt, illam scilicet qui alienigenas debellavit: adeo ut non desint, qui 
illios facinora Herculis certaminibus aequiparari dixerint. Cum enim tre- 
centas vulpes venando cepisset, earum caudis alligatis facibus accensis, 
aliemigenarum vineas ac segetes combussit. Alienigenae vero illato Is- 
raelitis bello, sibi deditum, vinctum abduxere. [8 autem disruptis vincu- 
lerum nodis, cum in asini maxillam incidisset, horum mille interfecit, sal- 
vusque evasit. Porro cum sitiret, Deum invocavit, confractoque in ma- 
xilla molari dente, fons scaturiit. Postea Gazae inclusus, urbis januis 
ab allephylis obseratis, cum illum in custodia habere se putarent, disru- 
ps clausarum forium repagulis, noctu exivit, cum meretrice quadam, 
αὐ Dalila nomen erat, consuesse solens, ubi in alienigenarum cipum 
potestatem venit, cum totum in coma virium illius robur esse accepis- 
sent. Eo quippe dormiente, detonso a Dalila capite, robur ipsum emar- 
eut. Ab allophylis igitur comprehensus, oculis prius evulsis, Gazam de- 
ductus, vinctusque in pistrino conclusus est. Deinde cum diem festum ii 
agerent, quo ipsi illuderent, hunc adducendum curavere, qui rogato du- 
ctore suo ut se defessum ad columnas applicaret, tribus alienigenarum 


P 83 


154 CHRONICON 


παρὰ ϑεοῦ, ἐπεσπάσατο τοὺς κίονας, καὶ διεφϑάρη σὺν τοῖς ἀλ.- 
λοφύλοις, πλείονας ϑανατώσας τελευτῶν ἤπερ ἀποχτείνας ζῶν. 
Β ἹΠετὰ τελευτὴν Σαμψὼν ἀναρχίας καὶ εἰρήνης 
u^ ὁμοῦ ,Óruc. 

R 196 α΄, β', y', δ', ε΄, c', U, vq, 95, vh, aol, if, ιγ', ιδ', ub 
ἐς΄, aU, ιη΄, 19^, x, xal, xB', xy/, xÓ', xe', xc', xb, κη΄, x9, 
M, λω, M, M^, M', λε΄, Ag, M*, Mf, 95, ut. 

ἹΠετὰ ταῦτα ἔκρινε τὸν Ἰσραὴλ Ἠλεὶ ὃ μέγας ἱερεύς, καϑ᾽ ὃν 
ἡ πρώτη τῶν βασιλειῶν παρὰ τοῖς Ἑβραίοις καὶ χριστιανοῖς ἷστο- 
ρεῖται. μετὰ γὰρ τοὺς κριτὰς ἦρξεν Ἠλεὶ ὃ ἱερεὺς καὶ ἔχρινε l0 
C τὸν Ἰσραὴλ ἔτη μ΄. 
Ἠλεὶ ὃ ἱερεὺς ww, ὁμοῦ Ong. 
a^, B', γ', δ', ε΄, σ', v, 7 9^, 4, ex^, ιβ', ἐγ' , i, ες’, 
ιζ΄, ιη΄, ιϑ', x', κα', χβ', xy', κε’, xc', zb, κη΄, x9^, À 
λα’, λβ', Xy', λδ΄, A&, λς’, AU, λη΄, λϑ', uf. i5 
Ἑβραίων τέταρτος τὴν ἀρχιερωσύνην διεδέξατο Ἠλεί. οἱ δὲ 
τούτου υἱοὶ Ὀφνὶ καὶ (Φινεὲς λοιμοὶ καὶ οὐχ εἰδότες τὸν κύριον. 
πρὸ γὰρ τοῦ τῷ ϑεῷ προσενεχϑῆναι τὰς ὑπὸ τοῦ λαοῦ προσφερυ- 
μένας ϑυσίας ἑαυτοῖς ἀπέσπων τὰ καλλιστεύοντα μετὰ βίας οἵ 
D χαὶ συνετρίβησαν μετ᾽ οὐ πολὺ ἐν πολέμῳ τῶν ἀλλοφύλων iv90 
ἡμέρᾳ μιᾷ. ἐπὶ τούτου τοῦ Ἠλεὶ ὃ ἅγιος Σαμουὴλ γεννᾶται 


2. εἴπερ PV. 12. His — μ' om. P. 90. ἐν τῷ πολέμῳ P. 


Anniarnt.c.millibus ibi collectis, implorata a Deo vindicta, columnas convulsit, et 
cum allophylis interiit, pluribus moriendo, quam cum viveret, ab eo in- 
teremptis. 

Post mortem Sampson, interregui et pacis, 40. Colliguntur 
anni 4446. 

4307. 1. 11, ni. 1v. v. VL VIL YVIIL IX. X, XL, XIJ. XHL. XIV. XV. XVL XWIL XVI. 
XIX, XX. XXL XXIL XXII, XXIV. XXV, XXVL XXVII. XXVIlL XXIX. XXX. XXX. 
XXXI XXXIIL XXXIV. XXXV. ΧΧΧΥΙ, XXXVIL XXXVII. XXXIX. XL. 

Post haec judicavit Israel Heli, magnus Pontifex, quemadmodum pri- 
mus Regnorum liber apud Hebraeos et Christianos narrat. Quip ——— post 
poen priacipatum adeptus est Heli Pontifex, et judicavit lsr 
Colliguntur anni 4386. 

* u. {|| IV. V. VLSO VIT. VIII. EX. X, ΧΙ, XIL. ΧΙ, XY, XY. xvi. XVIL. XVIII. 
XIX. XX. XXL XXIL XXIIL XXIV. XXV. XXVI. XXVIL XXVII. XXIX. XXX. XXXL 
XXXIL XXXIII. XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVIL XXXVII XXXIX, XL. 

Hebraeorum quartus Pontificatum excepit Heli, cujus filii Ophni et 
Phinees nefarii Deum non cognoverunt. Priusquam enim sacrificia quae 
Deo a populo offerebantur, afferrentur, ipsi sibi per vim optima 
-— ex iis abstulere: qui quidem una eademque die haud malto 
post in alienigenarum bello contriti periemumt, Isto vero Heli Pontifica- 


PASCHALE 155 


ἀπὸ Ἑλχανᾶ καὶ ἥννας, ὃς καὶ ἱερατεύειν ἤρξατο, δὁράσεων ἄἀξιω- 
ϑεὶς παρὰ τοῦ ϑεοῦ. ; 

"vva προεφήτευσεν xal εἶπεν, Κύριος ἀνέβη εἰς οὐρανοὺς 
καὶ ἐβρόντησε. αὐτὸς κρινεῖ ἄκρα γῆς δίκαιος ὧν καὶ ὑψώσει 

5xépac Χριστοῦ αὐτοῦ. 

Merà τελευτὴν ἮἬλεὶ τοῦ ἱερέως ἔκρινε Σαμουὴλ ὃ προφήτης 
τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, ἐπιστρέψας ἀπὸ τῶν ἀλλοφύλων τὴν κιβω- 
τὸν διαϑήχης κυρίου. καὶ εἰσήγαγεν αὐτὴν εἷς οἶχον ᾿Δμιναδὰβ : p 
τοῦ Χετταίου, καὶ ἔμεινεν ἐχεῖ ἔτη x'. 

10 Σαμουὴλ x', ὁμοῦ ,Ovc'. 
a, Bg , y; δ΄, ἐ, v. 

Ἑβραίων ἀρχιερεὺς "Ἀχιμέλεχ. 

, e 1; 3". 

Προεφήτευσεν Σαμουήλ, Πάρτυς κύριος xai μάρτυς ὃ ϑεὸς 

5 σήμερον. 
ἕ, ια΄, ιβ΄, ay , ιδ΄, εἰ, ad, ιζ΄, am, ε8', x. R 198 

Γηράσαντος Σαμουήλ, xal rot λαοῦ αἰτήσαντος βασιλέα, 
χρίεται κατὰ ϑεῖον πρόσταγμα ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδαν p 
Σαούλ, 

: Πρῶτος οὖν ἐβασίλευσεν ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ Σαοὺλ υἱὸς Κὶς 
φυλῆς Βενιαμὶν ἔτη κ΄. 


10. ἔτη κ' P. 91. Βενιαμεῖν V, Βενιαμὴν P. 


tum obtinente, nascitur sanctus Samuel ex Helcana et Anna, qui etÁnniam.c. 
Pontificatum administrare coepit, visionibus a Deo dignatus. 

Anna prophetavit et dixit: Dominus ascendit in coelos, et tonuit: 
ipse judicabit fines terrae, justus existens , et sublimabit cornu Christi sui. 

Post mortem Heli Pontificis, judicavit Samuel Propheta filios Israel, 
reduxitque ab alienigenis arcam testamenti Domini: et introduxit eam 
i demum Aminadab Chettaei, et ibi mansit annis xx, 

Samuel, 20. Colliguntur anni 4406. 
I. H. ΠῚ, IV. V. VI. 
Hebraeorum Pontifex Achimelech. 
VIL VHI, IX. 
Samuel prophetavit: Testis Dominus , ct testis Deus hodic. 
X. XI. XII. XIIL XIV. XV. XVI, XVIL XVII XIX. XX. 4396. 
Samuele in senium vergente, populoque Regem flagitante, ungitur 


Dei praece Saul in Regem Israel et Juda. 
vndis igitur sace in Judaea Saul, filius Cis, ex tribu Benjamin, 
annis xx, 


156 CHRONICON 


Σαοὺλ M, ὁμοῦ δυκχς΄. 
As. 

ἘΣ ὧν ϑεαρέστως ἐβασίλευσεν ἔτη δύο. τὰ δὲ λοιπὰ ἐν πα- 
ραβάσει, καϑώς ἐστι τοῦτο λαβεῖν ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν αὐτῇ 
τῇ πρώτῃ τῶν βασιλειῶν. 5 

y; ὁ’, εἷ, ς΄. 

Τὴν ἀρχιερωσύνην διεδέξατο Σαμουὴλ. ὃ ἐκ Βηϑλεέμ, υἱὸς 

'EAxayà καὶ ἄννας. 


€ —— A ἢ" 9^, «^, εα', ifl , cy' . 
Ὅμηρος κατά τινας ἐγνωρίζετο. 10 
0^, ιε΄, ic, i, ιη΄, ιϑ', x. 

Τούτῳ αὐτοῦ τῷ x ἔτει Σαοὺλ τὸν ᾿4βιμέλεχ καὶ ἄλλους 1v 
ἱερεῖς ἀνεῖλεν, ἔχων ἀρχιστράτηγον τὸν ᾿Ἵβεννὴρ υἱὸν Νήρ. 

Εἶτα ἔχρισε Σαμουὴλ ὃ προφήτης τὸν 4dafid υἱὸν "ecol 
ἐκ φυλῆς Ἰούδα εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ. ὅστις πρῶτος Ἕβραί- 15 
ων ἐβασίλευσεν ἔτη μ΄. 

EBouluv βασιλεὺς πρῶτος ἐκ φυλῆς Ἰούδα 

D Δαβὶδ ἔτη μ', ὁμοῦ ,δυξς!. 
a', β', y'. 

Δαβὶδ ἐξαλείψας πόλεις τῶν ἀλλοφύλων πολλὰς τὴν Ἰεβοὺς 20 
πόλιν Ἱερουσαλὴμ προσηγόρευσεν, μηχανησάμενος ἐχ τοῦ συμ- 
βεβηκότος. ἐν γὰρ τῇ Ἰεβοὺς ἐλϑὼν ὃ Φαβὶδ ἐν αὐτῇ τῶν ἀλ- 

Saul, 90. Colliguntur anni 4426. 
1 u. Ex quibus secundum placitum Dei regnavit annis τι. e 


praevaricatus est, quemadmodum ex iis quae in primo Regnorum 
scribuntur colligere licet. 


1 Summum Pontificatum — —— Bethleemita, filius Alcana et 
nnae. 
VIL VIHL ΙΧ. X. ΧΙ. XII. XIII. 
Homerus secundum quosdam notus habetur. 
XIV. XV. XVL XVII. XVIIL XIX. XX. 

Hoc illius anno xx. Saul Abimelech, aliosque ccccr. Sacerdotes in- 
terfecit, cum haberet militiae suae ducem Abenner, filium Ner. 

Deinde unxit Samuel Propheta David filium Jessai, ex tribu Juda, 


in em super [srael. Is primus ex Judaeis regnavit annis xr. 
ebraeorum Rex d "mum ex tribu Juda, 
David, an — anni 4466. 


David multis alienigenarum duh. urbibus, civitatem Jebus Hiero- 
—— appellavit, nomine ab eventu excogitato. Cum enim Jebus civi- 
tatem pervenisset, in ea omnimoda de alienigenis victoria peracta est: 


PASCHALE. 157 


λοφύλων παντελὴς νίκη γεγένηται" ὅϑεν καὶ Ἱερουσαλὴμ αὐτὴν 
προσηγόρευσεν, οἴκοδομημένης αὐτῆς ἐν ὄρει ὑψηλῷ. ὄρος δὲ 
τῇ ἑβραΐδε φωνῇ ἱεβοὺς προσαγορεύεται, καὶ ἑλλάδι τῇ φωνῇ 
σαλὴμ [02] εἰρήνη. 
5 V4 τ΄, ζ΄ 
Ἐν Χεβρὼν ἐβασίλευσεν Zefaflid ἔτη ἑπτά, τὰ δὲ λοιπὰ τριά-- αὶ 900 
xovra τρία ἐν Ἱερουσαλήμ. οὗτος ἀνάγει τὴν κιβωτὸν διαϑήκης Ῥ 85 
χυρίου ἐξ οἴχου ᾿Ἵμιναδάβ, καὶ ἐν τῷ ἀνάγειν αὐτὴν ἐξέκλινεν ὃ 
μύσχος" καὶ ἐπισχὼν ὃ Χοζὰ τὴν κιβωτὸν ἐπατάχϑη διὰ τὸ μὴ 
ιοεἶναι αὐτὸν τῶν ἱερέων ἢ τῶν ““ευιτῶν. καὶ φοβηϑεὶς Δαβὶδ 
εἰσήγαγεν αὐτὴν εἷς οἶχον ᾿41βεδεδὼν τοῦ Χετταίου, καὶ ἐποίησεν 
bat μῆνας τρεῖς. 
, 


η΄. 
Ἕβραίων ἀρχιερεὺς ᾿4βιαϑὰρ ἐγνωρίζετο. 
15 ϑ΄. 


Προεφήτευον Γάδ, Νάϑαν, καὶ σάφ. Νάϑαν προφη- 
τεύων εἶπεν, 1ἰ ὅτε οὐκ ἐγνώρισας τῷ δούλῳ σου τίς καϑήσεται 
ἐπὶ τοῦ ϑρόνου τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως. 

5 ix, ιβ΄ , uU, io , iE, Tf ιζ΄, "m, i, x, xa, xf , xy, 
20 xÓ', x£, xg, xL, xg, x9, X. 


B 
V 69 


8. καὶ — 5p om. P, ad. — φωνῇ post σαλήμ addit m. R. 

Seclusi M Ὁ. ὁ Xo£a ] 'O£a P sola. , 11. ᾿1βεδεδὼν  ᾿Αβεδδα- 

ed V, '"4BsükraQa m. P. 16. προεφήτευσεν P. 18. ro? ter- 

tium om, : 
w»de et Hierosolymam nuncupavit, quod in edito monte sita esset, MonsAnni a m. c. 
vero lingua Hebraica Jebus appellatur: Salem vero pax. 

IV. V. VI. VII, 

3» od David in Chebron annis vr. reliquis vero xxxi. Hieroso- 
lymis. Hic reducit arcam testamenti Domini ex domo Aminadab, dum- 
que hanc reducit, bos illam inclinavit, quam cum Osa contineret, ictus 
esi, eo quod non esset ex Sacerdotibus, vel Levitis, David autem metu 
perculsus illam in domum Abededon Chettaei intulit, ibique mansit men- 


nm 4434. 


ὙΠ], 
Hebraeorum summus Pontifex Abiathar agnoscebatur. 


IX. 

Gad, Nathan, et Asaph prophetaverunt. Nathan prophetans, dixit: 

Quid est quod non significaveris servo tuo, quis sessurus sit ín throno Do- 

mini mei ia? , 

x, — XIII. XIV. XV. XVI. XVII. XVIII. XIX. XX. XXI. XXII. xxiui. XXIV. 
XXV. XXVl XXVII XXVIIL. XXIX. XXX. 


158 CHRONICON 


᾿“βεσσαλὼμ υἱὸς “αβὶδ sig τὸν ἴδιον ἐμπαροινῶν πατέρα, 
ἐπικαϑήμενος κτήνει καὶ φεύγων, διερχόμενός τε διὰ φυτοῦ δέν-- 
δρου μεγάλου, περιεπλάχη ἐκ τῆς κόμης τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ τῷ 
δένδρῳ, καὶ ἐκρεμάσϑη. οὗπερ γενομένου οὐχ ἄν τις ἁμάρ.- 
τοι λαμβάνων τὸ παρὰ MuoUoéog εἰρημένον περὶ τούτου λε-- 5 
λέχϑαι, ᾿Ἐπικατάρατος πᾶς ὃ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου. ὃ προεφή:- 

€ τευσὲ δὲ Π]ωῦσοῆς περὶ τοῦ σωτῆρος λέγων, Ὄψεσϑε τὴν ζωὴν 
ὑμῶν κρεμαμένην ἐνώπιον τῶν ὀφϑαλμῶν ὑμῶν νυχτὸς καὶ ἡμέ- 
ρας, καὶ οὐ μὴ πιστεύσητε τῇ ζωῇ ὑμῶν. 
λα’, λβ΄, Ay, λδ΄, λέ, Ἀς,, λζ΄, Ap, λϑ', μ΄. 10 
Τὸ πῶς συνέστη ὁ ψαλτήρ. 

Merà Πωῦὐσέα καὶ τὸν τούτου διάδοχον Ἰησοῦν τὸν τοῦ Νατῇ 
καὶ μετὰ Toig γενομένους κριτὰς ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ ἐπιλαβομένου 
λοιπὸν τῆς βασιλείας τοῦ Σαοὺλ χαὶ ἀποδοχιμασϑέντος, ἤγειρεν 
αὐτοῖς ὃ ϑεὸς βασιλέα ἐνάρετον δίκαιόν τε καὶ προφήτην, ὃς 15 

R 202 συνέταξε βίβλον Ἱθαλμῶν ov ἐκ πνεύματος ἁγίου κινούμενος ἐμμεέ- 
τρως κατὰ τὸ μέτρον τὸ ἴδιον τῆς Efgalag γλώττης, καὶ ἐμμελῶς 
μετὰ ῥυϑμοῦ καὶ ὀργάνων διαφόρων καὶ ὀρχήύσεων καὶ ὡδῶν αὖ- 
τοὺς ἄδων" ἦν γὰρ αὐτὸς κατέχων κιϑάραν. εἶχε δὲ καὶ χοροὺς 
ὑφ᾽ ἑαυτὸν διαφόρους μιχρῶν προφητῶν" οὕτω γὰρ ἐκάλουν τοὺς 90 

7. σωτῆρος Χριστοῦ P. 9. πιστεύσετε P.  [10. Post μ' addit P 


περὶ τῶν Ψαλμῶν. 18. τῷ om. P. 15. ἐνάρετον om. P. 18. 
αὐτὸς P. 


Absalom Davidis filius in patrem suum debacchatus, mulae insidens 
fugiensque, et sub ingentem transiens arborem , coma verticis sui impli- 
citus, arbori suspensus haesit. Quo facto, non erret fortasse, qui a 
Moyse dictum illud de hoc accipiat: Maledictus omnis qui pependerit in 
ligno. Quod alioqui Moyses de Christo praedixit, cum ait: Fidebitis 
vitam vestram pendentem ante oculos vestros dic ac nocle, ct non crede- 
tis vitae vestrae. 

XXXI. XXXIL XXXIII. XXXIV. XXXV, XXXYT. XXXVIL XXXVIIL. XXXIX. XL. 


De Psalmis. 


Quo pacto compositum cst Psalterium. 


Post Moysen, et illius successorem Jesum filium Nave, et post judi- 
ces qui fuerunt iu Israel, Saul regnum deinceps suscipiente, eoque post- 
ea abdicato, excitavit illis Deus Regem, justum simul et Prophetam, qui 
inspirante Spiritu sancto librum centum quinquaginta Psalmorum carmine 
composuit; ad peculiares Hebraice linguae modulos, quos cum rhythmis 
variisque musicis instrumentis, sed et cum saltatione et canticis, ipsemet 
suaviter cécinit: citharam enim ipse tenebat. Quin et choros varios 
minorum Prophetarum secom habebat, (sic. enim eos qui manebant cum 


PASCHALE 1439 


παραμένοντας τοῖς προφήταις, πολλάκις δὲ καὶ υἱοὺς προφητῶν 
αὐτοὺς ὠνόμαζον" ἐχόντων διάφορα ὄργανα, τοῦ μὲν κύμβαλα, 
τοῦ δὲ αὐλούς, τοῦ δὲ τύμπανα, τοῦ δὲ σάλπιγγας, τοῦ δὲ ψαλ- 


τήριον καὶ κιϑάραν, τοὺς δὲ ὠδοὺς τοὺς λεγομένους βοκαλίους. p 86 


δἕχαστος δὲ χορὸς ἔξαρχον εἶχεν" ὃ μὲν ἐλέγετο σάφ, ἄλλος Ἰδι- 
ϑούμ, ἕτεροι υἱοὶ Κορέ, ἄλλος Ἐϑὰμ Ἰσραηλίτης, ἕτερος IMoi- 
σῆς ἄνϑρωπος τοῦ ϑεοῦ. ἡνίχα τοίνυν ἐκινεῖτο ὑπὸ τοῦ πγεύ- 
ματος προειπεῖν τε ἢ περὶ τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ λαοῦ ἢ περὶ 
τῆς ἐπανόδου αὐτῶν ἢ περὶ ἠθῶν διδασκαλικῶν ἢ περὶ προ- 
lUvolac ἢ περὶ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ, συνετίϑει ἐμμέτρως τὸν 
ψαλμὸν ἑκάστου εἷς μέαν ὑπόϑεσιν συντείνοντα, διὰ τοῦτο γὰρ 
καὶ μεγάλοι καὶ μικροὶ Ψψαλμοί, καὶ παρεδίδου yi χορῷ, 


ὡς ἐδοκίμαζεν ἢ ἥρμοζεν παραδίδοσθαι, καὶ ἦδεν αὐτὸν ἐν Β 


ἐχείνῳ πρῶτον τῷ χορῷ. εἰ δὲ πάλιν ἐδοκίμασε κατὰ μέσου 
15700 Ψαλμοῦ καὶ ἄλλῳ χορῷ παραδοῦναι τὸ λοιπὸν τοῦ ψαλ- 
μοῦ, τότε αὕτη ἡ διαδοχὴ τοῦ ῥυϑμοῦ ἐκαλεῖτο διάψαλμα, ὥσ- 
τε καὶ ὅταν ἢ τοῖς λεγομένοις ὠδοῖς ἤτοι βοχαλίοις κατὰ μέ- 
σοϑὲν ψαλμοῦ ἤϑελεν παραδοῦναι, τότε ἐκαλεῖτο δὴ διαψάλ-- 
ματος, ἐπειδήπερ οὗ qol ἐκ διαδοχῆς παρελάμβανον τὸ λοιπὸν 
309109 ψαλμοῦ ἄδειν. μαϑεῖν δὲ ἔνεστιν τῷ βουλομένῳ περὶ τούτου 
ἐν τῷ γεγράφϑαι ἐν ταῖς παραλειπομέναις τῶν βασιλειῶν οὕτως" 


xal ἤνεσε τὴν ῳδὴν ταύτην ἐν χειρὶ ᾿ἀσὰφ τοῦ προφήτου. με- ὃ 


2. ἔχοντας P. 7. πνεύματος ἁγίου P. 10. ἐνμέτρως V. 
13. καὶ om. P. 


Prophetis, iisque aderant, saepe etiam Filios Prophetarum vocabant) 
alii cymbala, alii tibias, alii tympana, tubas alii, Psalterium vel 
dien ali tenebant, aderant et cantores, quos Vocales nuncupabant. 
Singulis porro choris suus erat praefectus: quorum alius Asaph, alius 
Mithum, alii filii Chore, alius Etham Israelita, alius Moyses homo Dei 
Ücebatur. Quando ergo 8. Spiritu sancto afflabatur, ad vaticinandum 
impellebatur, seu de populi captivitate, vel illius reditu, aut de morum 
intitntione, vel de providentia, seu de Christo Domino: tum vero Psal- 
mum qui ad unum pertineret argumentum certo carminis genere compo- 
nebat, (unde Psalmorum prolixiores alii, alii breviores,) unique choro 
tradebat concinendum, prout cuique convenire censebat: ac primum qui- 
dem in illo choro. Qui interdum sub medium ipsum Psalnum quod 
um erat, prout sibi videbatur, choro alteri concinendum tradebat: 
qwe quidem carminis seu Rhythmi successio, Diapsalma vocabatur. Ita 
W quotiescumque-cantoribus, vel Vocalibus, circa medium Psalmi, reli- 
cóncinendum traderet, tum illud Canticum" Diápsalmatis diceretur, 
siquidem continuata serie reliquum Psalmi concinendum etcipieb&nt can- 
Vres, lilud porro cuivis percipere licet ex iis quae scribuntur in libris 
Paralipomenón, ubi haec —J Kt cecinit Contieum hoc in manu 


160 CHRONICON 


và τὸ παραδοῦναι δὲ οὕτω πρῶτον τὸν ψαλμὸν λοιπὸν ἕκαστος 
χορὸς καὶ xa9^ ἑαυτὸν καὶ ὁμοϑυμαδὸν μετὰ τέρψεων xai ῥυϑ- 
μοῦ, τῶν μὲν τούτοις τοῖς ὀργάνοις, τῶν δὲ ἐν ἐχείνοις ἀντιφω- 
γούντων, ἦδον τὸν ψαλμὸν μετ᾽ ὀρχήσεως εἷς δόξαν ϑεοῦ, ἔνε- 
στι δὲ πάλιν xal περὶ τούτου μαϑεῖν ὡς αὐτὸς δι᾽ ἑαυτοῦ ὃ u-5 
βὶδ ἀναλαβὼν ἐκ τῶν ἀλλοφύλων τὴν κιβωτὸν ὠρχήσατο ἔμπρο- 
σϑεν αὐτῆς" καὶ ὀνειδισϑεὶς ὑπὸ τῆς ἰδίας γυναικὸς ἩΠελχὸλ ἔφη, 
Παίξομαι καὶ γελάσομαι ἐναντίον κυρίου. οὐ μόνον γὰρ ἐπαύ- 
R 904 σατο, ἀλλὰ καὶ ἐπιτείνειν τὰ τοιαῦτα ἐπηγγείλατο. τινὲς δὲ μὴ 
D προσεσχηκότες τῇ τάξει καὶ τῇ ἀχριβείᾳ ταύτῃ, μὴ ϑελήσαντες 10 
ἐκ τῶν εἰδότων διδαχϑῆναι, εἰς ἀλληγορίας ἐτράπησαν, μηδὲ 
πάντας εἶναι τοῦ Δαβὶδ τοὺς ψαλμοὺς ἀποφηνάμενοι, ἀλλὰ τῶν 
ix τοῦ Ζαβὶδ παραλαμβανόντων, φανεροὺς ἐξ αὐτῶν εἰρηκότες, 
ἐπαγγελίαν γενομένην ὅτι ταύτην ὃ ϑεὸς ἐχπεπλήρωχε τοῖς τέκνοις 
ἡμῶν, ἀναστήσας Ἰησοῦν, ὡς καὶ ἐν τῷ ψαλμῷ γέγραπται τῷ 15 
δευτέρῳ, Υἱός μου εἰ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε, τὴν γέννη- 
σιν ἐπὶ τῆς ἀναστάσεως ἐκλαβὼν καὶ χυρώσας καὶ αὐτὸς ὡς ὃ 
Ρ 87 δεύτερος ψαλμὸς εἰς αὐτὸν εἴρηται, καϑὰ καὶ πάντες οἱ ἀπόστο- 
λοι εἶπον. καὶ ταῦτα μὲν περὶ τῆς ἀνθρωπότητος αὐτοῦ" 
τὸ γὰρ περὶ τῆς ϑεότητος αὐτοῦ ἐν τούτῳ τῷ ψαλμῷ εἰρημένον 80 
ἐστὶ τοῦτο. Ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ, καὶ ὡς σκεύη 
κεραμέως συντρίψεις αὐτούς, ὡσανεὶ τὸ ἰσχυρὸν καὶ δυνατὸν 


3. μὲν om. P. 7. Meljdi P. ibid. ἔφη] Reg. Il. 6. 2l. 
15. γέγραπται] Psalm. Il. 7. 17. ὡς om. P. 19. τῆς om. P. 


Asaph Prophetae, 'Tradito in hunc modum primo Psalmo, singuli dein- 
ceps chori, tum per se, tum simul et unanimi voce, cum exultatione et 
rhythmo, hi organis, isti vero alternatim cum similibus instrumentis con- 
cinentes, saltabundi in Dei gloriam Psalmum decantabant, Sed et id 
rursum addiscere licet, ut David ipse recepta ab alienigenis Arca, coram 
illa saltaverit, et a Melchol uxore sua reprehensus, haec subintulerit: 
Ludam et irridebor coram Domino. Non modo enim cessavit, sed illa 
ipsa produci praecepit. Nonnulli vero ordinem hunc non secuti, negle- 
—— hac accuratione, ut qui ex obviis nollent edoceri, ad allegoriss 
confugerunt, cum Psalmos omnes Davidis esse negarent, sed eorum dun- 
taxat qui se hos accepisse a Davide assererent: idque maxime constare 
dictitarent ex illis factam promissionem, quam tum demum filiis nostris 
praestitit Deus, cum Jesum a mortuis excitavit, ut in secundo Psalmo 
scribitur: Filius meus es tu, ego hodie genui te, ubi generationem de 
resurrectione accipit. Idque firmat idem secundus Psalmus de eodem 
dictus, quemadmodum aiunt omnes Apostoli. Atque haec quidem de il- 
lius humanitate: quod enim de ejus Divinitate in eodem Psalmo dicitor, 
istud est: Pasces eos in virga ferrea, et ut vas í confringes cos. 
Quibus verbis veluti vim et potentiam Divinitatis in eodem indicat, ho- 


PASCHAL E. 161 


τῆς ϑεύτητος γνωρίσας ἐν ταὐτῷ καὶ τὸν ἀνακαινισμὸν ἤτοι ἀγνα- 
πλασμὸν τῶν ἀνθρώπων σημάνας " τὸ γὰρ σκεῦος τοῦ κεραμέως 
συνγτριβόμενον μήπω προσομιλῆσαν πυρὶ δέχεται ἀναπλασμόν. 
ὁμοίως καὶ τὸν ὄγδοον εἷς αὐτὸν πάλιν εἴρηκεν, εἰς τὴν αὐτοῦ 
ςϑεότητα εἰπὼν τὰ πρῶτα τοῦ ψαλμοῦ, καϑὰ καὶ αὐτὸς ὃ δεσπό- 
τῆς Χριστὸς μαρτυρεῖ περὶ τούτου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ, ὅτε μετὰ Β 
τῶν χλάδων ἐπευφήμουν λέγοντες, Ὡσαννὰ τῷ υἱῷ Zafló, εὐ- 
ἰογημένος ὃ ἐρχόμενος 0v ὀνόματι κυρίου. καὶ ἐπειδὴ μὴ ἴσχυον 
οἱ Ἰουδαῖοι ἐπιτεμᾶν τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς νηπίοις, ἦν γὰρ παράδο- 
10e τὰ ὁρώμενα, παῖδες καὶ ϑηλάζοντα νήπια καὶ μαϑηταὶ καὶ ὄχλοι 
ἐπευφημοῦντες καὶ τὸν ὕμνον ἀνακράζοντες αὐτῷ ἐπεχείρουν τὴν 
μέμψιν ἐπιῤῥίπτειν, καί φασιν πρὸς αὐτόν, Ἰάχούεις τί οὗτοι λέ- 
γουσιν; ὃ δὲ ἕτερος εὐαγγελιστής φησι, Τινὲς ἐκ τοῦ ὄχλου ἔλε- 
yov αὐτῷ, ᾿Επιτίμησον τοῖς μαϑηταῖς σου, ὡσανεὶ ὅτι δυσφη- 
ἱδμεῖς, καταδεχόμενος ὕμνον, ὃς τῷ ϑεῷ μόνῳ ἁρμόζει, ἕχάτε- C 
δι τὸν αὐτὸν νοῦν ἔχοντες. πρὸς ovg ὃ κύριός φησι, τοῖς μέν, 
Ναί, οὐδέποτε ἀνέγνωτε, "Ex στόματος νηπίων καὶ ϑηλαζόντων 
κατηρτίσω αἶνον, διαῤῥήδην φήσας τὸν ὄγδοον εἰς αὐτὸν εἰρῆ- 
σϑαι ψαλμόν, ἐν ταὐτῷ καὶ αἰνιξάμενος ὅτε Οὐχ ἁρπάζω τὰ τῷ 
ξυϑεῶ προσόντα. τοῦτο γάρ εἶμι, xa9à καὶ ὃ ἀπόστολος βοᾷ, 
Οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα ϑεῷ, ἀλλ᾽ ἑαυτὸν ἐκένωσε R 9206 


1. ro: ἀναπλασμὸν om. P. 8. μὴ P. 6. rà om. P. Matth. 
XXI. 9. 129. ἐπιρίπτειν PV. ^ — ibid, φασὶν) Ibid. 21. 13. ὁ 
δὲ ἕτερος] Luc. XIX. 89. 16. * Matth. XXI. 16. 19, 
ovx V. ibid. ἁρπάσω P, «rabo 20. Post εἰμὶ addit P 
(ὁμοούσιος). ib. ó ἀπόστολος Philip. IL. 6. 21. icov P. 


minumque renovationem significat. Vas enim comminutum figuli, quod 
igni einn non fuit, rursum innovatur. Sed et octavum pariter in 
eundem rursum dixit, prima Psalmi pu ilius Divinitati aptata, quem- 
admodum ipsemet Dominus Christus de eo testatur in Evangelio, quando 
cum ramis acclamarunt, dicentes: Hosanna filio David, benedictus qui 
venit ín nomine Domini. Cum igitur turbas ac pueros cohercere et con- 
nere non possent Judaei, (quae enim cernebantur miranda putabantur, 
séilicet pueri, et lactentes infantes, discipuli pariter ac plebs lau- 
ei, hymnumque acclamarent) accusationem adversus illum instituere 
Sunt conati, cum dicerent, Audis quid hi dicunt? Alter vero Evangelista 
Wit: Quidam ex turba dicebant illi, Increpa discipulos tuos: tu enim quasi 
, cum hymnum admittis, qui soli Deo convenit. Quibus Do- 
minus ait: [ta sane, sed nunquam legistis, Kr ore infantium et lacten- 
lium perfecisti laudem? — Quibus in se dictum esse Psalmum octavum 
aperte profitebatur. Cum in eodem simul innueret, Non rapiam Deo 
φιας Dei sunt, illud enim sum: quemadmodum clamat Apostolus, Von 
ταρίπαπι arbitratus se esse aequalem Dco: sed semetipsum exinanivit for- 
Chronicon Paschale vol. !. 11 


160 CHRONICON 


τὰ τὸ παραδοῦναι δὲ οὕτω πρῶτον τὸν ψαλμὸν λοιπὸν ἕκαστος 
χορὸς καὶ xa9? ἑαυτὸν καὶ ὁμοϑυμαδὸν μετὰ τέρψεων καὶ ῥυϑ- 
μοῦ, τῶν μὲν τούτοις τοῖς ὀργάνοις, τῶν δὲ ἐν ἐκείνοις ἀντιφω- 
γούντων, ὖἦδον τὸν ψαλμὸν μετ᾽ ὀρχήσεως εἰς δόξαν ϑεοῦ. ἕνε- 
στι δὲ πάλιν καὶ περὶ τούτου μαϑεῖν ὡς αὐτὸς δι ἑαυτοῦ ὃ Za-5 
βὶδ ἀναλαβὼν ἐκ τῶν ἀλλοφύλων τὴν κιβωτὸν ὠρχήσατο ἔμπρο- 
σϑεν αὐτῆς" καὶ ὀνειδισϑεὶς ὑπὸ τῆς ἰδίας γυναικὸς ΠΠελχὸλ ἔφη, 
Παίξομαι καὶ γελάσομαι ἐναντίον xvglov. οὐ μόνον γὰρ ἐπαύ- 
R 204 σατο, ἀλλὰ καὶ ἐπιτείνειν τὰ τοιαῦτα ἐπηγγείλατο. τινὲς δὲ μὴ 
Ὁ προσεσχηκότες τῇ τάξει καὶ τῇ ἀκριβείᾳ ταύτῃ, μὴ ϑελήσαντες 10 
ἐκ τῶν εἰδότων διδαχϑῆναι, εἷς ἀλληγορίας ἐτράπησαν, μηδὲ 
πάντας εἶναι τοῦ Δαβὶδ τοὺς ψαλμοὺς ἀποφηνόμενοι, ἀλλὰ τῶν 
ἐκ τοῦ Ζαβὶδ παραλαμβανόντων, φανεροὺς ἐξ αὐτῶν εἰρηκότες, 
ἐπαγγελίαν γενομένην ὅτι ταύτην ὃ ϑεὸς ἐχπεπλήρωχε τοῖς τέκνοις 
ἡμῶν, ἀναστήσας Ἰησοῦν, ὡς καὶ ἐν τῷ ψαλμῷ γέγραπται τῷ 15 
δευτέρῳ, Υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε, τὴν γέννη- 
σιν ἐπὶ τῆς ἀναστάσεως ἐκλαβὼν καὶ κυρώσας καὶ αὐτὸς ὡς ὃ 
Ρ 87 δεύτερος ψαλμὸς εἰς αὐτὸν εἴρηται, καϑὰ καὶ πάντες οἱ ἀπόστο- 
λοι εἶπον. καὶ ταῦτα μὲν περὶ τῆς ἀνθρωπότητος αὐτοῦ" 
τὸ γὰρ περὶ τῆς ϑεότητος αὐτοῦ ἐν τούτῳ τῷ ψαλμῷ εἰρημένον 80 
ἐστὶ τοῦτο. Ποιμανεῖς αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ, καὶ ὡς σχεύη 
κεραμέως συντρίψεις αὐτούς, ὡσανεὶ τὸ ἰσχυρὸν καὶ δυνατὸν 


8. μὲν om. P. 7. Μεϊχὼλ P. ibid. ἔφη] Reg. Il. 6. 91. 
15. γέγραπται} Psalm. IL. 7. 417. ὡς om. P. 19. τῆς om. P. 


Asaph Prophetae, 'Tradito ina hunc modum primo Psalmo, singuli deia- 
ceps chori, tum per se, tum simul et unanimi voce, cum exultatione et 
rhythmo, hi organis, isti vero alternatim cum similibus instrumentis con- 
cinentes, saltabundi in Dei gloriam Psalmum decantabant, Sed et id 
rursum addiscere licet, ut David ipse recepta ab alienigenis Arca, coram 
illa saltaverit, et a Melchol uxore sua reprehensus, haec subintulerit: 
Ludam et irridebor coram Domino. Non modo enim cessavit, sed illa 
ipsa produci praecepit. Nonnulli vero ordinem hunc non secuti, negle- 
ctaque hac accuratione, ut qui ex obviis nollent edoceri, ad allegorias 
confugerunt, cum Psalmos omnes Davidis esse negarent, sed eorum dun- 
taxat qui se hos accepisse a Davide assererent: idque maxime constare 
dictitarent ex illis factam promissionem , quam tum demum filiis nostris 
praestitit Deus, cum Jesum a mortuis excitavit, ut in secundo Psalmo 
Scribitur: Filius meus es tu, ego hodie gemui tc, ubi generationem de 
resurrectione accipit. Idque firmat idem secundus Psalmus de eodem 
dictus, quemadmodum aiunt omnes Αἱ li. Atque haec quidem de il- 
lius humanitate: quod enim de ejus Divinitate in eodem Psalmo dicitur, 
istud est: Pasces eos im virga ferrea, et ut vas figuli confringes cos. 
Quibus verbis veluti vim et potentiam Divinitatis in eodem indicat, ho- 


PASCHALE. 161 


τῆς ϑεύτητος γνωρίσας ἐν ταὐτῷ καὶ τὸν ἀναχαινισμὸν ἤτοι ἀνα- 
πλασμὸν τῶν ἀνθρώπων σημάνας " τὸ γὰρ σκεῦος τοῦ κεραμέως 
συγτριβόμενον μήπω προσομιλῆσαν πυρὶ δέχεται ἀναπλασμόν. 
ὁμοίως καὶ τὸν ὄγδοον εἷς αὐτὸν πάλιν εἴρηκεν, εἷς τὴν αὐτοῦ 
ςϑεύτητα εἰπὼν τὰ πρῶτα τοῦ ψαλμοῦ, καϑὰ καὶ αὐτὸς ὃ δεσπό- 
της Χριστὸς μαρτυρεῖ περὶ τούτου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ, ὅτε μετὰ 
τῶν κλάδων ἐπευφήμουν λέγοντες, Ὡσαννὰ τῷ υἱῷ Δαβίδ, εἰ- 
λογημένος ὃ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου. καὶ ἐπειδὴ μὴ ἴσχυον 
οἱ Ἰουδαῖοι ἐπιτιμᾶν τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς νηπίοις, ἦν γὰρ παράδο- 
ἴοξα τὰ ὁρώμενα, παῖδες καὶ ϑηλάζοντα νήπια καὶ μαϑηταὶ καὶ ὄχλοι 
ἐπιυφημοῦντες xal τὸν ὕμνον ἀνακράζοντες αὐτῷ ἐπεχείρουν τὴν 
μέμψιν ἐπιῤῥίπτειν, καί φασιν πρὸς αὐτόν, Mxosuc τί οὗτοι λέ. 
yovv ; ὃ δὲ ἕτερος εὐαγγελιστής φησι, Τινὲς ἐκ τοῦ ὄχλου ἔλε- 
jov αὐτῷ, ᾿Επιτίμησον τοῖς μαϑηταῖς σου, ὡσανεὶ ὅτι δυσφη- 
ιϑμεῖς, χαταδεχόμενος ὕμνον, ὃς τῷ ϑεῷ μόνῳ ἁρμόζει, ἕκάτε- 
QU τὸν αὐτὸν νοῦν ἔχοντες. πρὸς ovg ὃ κύριός φησι, τοῖς μέν, 
δαί, οὐδέποτε ἀνέγνωτε, '"Ex στόματος νηπίων καὶ ϑηλαζόντων 
κατηρτίσω αἶνον, διαῤῥήδην φήσας τὸν ὄγδοον εἰς αὐτὸν εἰρῆ- 
σθαι ψαλμόν, ἐν ταὐτῷ καὶ αἰνιξάμενος ὅτε Οὐχ ἁρπάζω τὰ τῷ 
ϑοϑεῶ προσόντα. τοῦτο γάρ εἶμι, καϑὰ καὶ ὃ ἀπόστολος βοᾷ, 
Οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα ϑεῷ, ἀλλ᾽ ἑαυτὸν ἐκένωσε 


1. ἤτοι ἀναπλασμὸν om. P. 8. μὴ Ρ. 6. τῷ om. P. Matth. 
XXI. 9. 19, ἐπιρίπτειν PV. ^ —— ibid, φασὶν) Ibid. 91. 13. ὁ 
δὲ ἕτερος] Luc. XIX. 39. . 16. φησὶ) Matth. XXI. 16. 19. 
ovx V. — ibid. ἁρπάσω P, ἁρπάξω Rh. 20. Post z/ui addit P 
(ὁμοούσιος). ib. ὁ ἀπόστολος } Philip. II. 6. — 21. ἴσον P. 


minumque renovationem significat. Vas enim comminutum figuli, quod 
igni Enim non fuit, rursum innovatur. Sed et octavum pariter in 
eundem rursum dixit, prima Psalmi que illius Divinitati aptata, quem- 
um ipsemet Dominus Christus de eo testatur in Evangelio, quando 
cw» ramis acclamarunt, dicentes: Hosanna filio David, benedictus qui 
venit in nomine Domini. Cum igitur turbas ac pueros cohercere et con- 
lere non possent Judaei, (quae enim cernebantur miranda putabantur, 
silicet pueri, et lactentes infantes, discipuli pariter ac plebs lau- 
ti, hymnumque acclamarent) accusationem adversus illum instituere 
sux conati, cum dicerent, ^fudis quid hi dicunt? Alter vero Evangelista 
lit: Quidam ex turba dicebant illi, Increpa discipulos tuos: tu enim quasi 
, Cum m admittis, qui soli Deo convenit. Quibus Do- 
Minus ait: Ita sane, sed nunquam legistis, Kx ore infantium et lacten- 
lium perfecisti laudem? — Quibus in se dictum esse Psalmum octavum 
aperte profitebatur. Cum in eodem simul innueret, Non rapiam Deo 
qat Dei sunt, illud enim sum: quemadmodum clamat Apostolus, Mon 
'(pinam arbitratus sc esse aequalem Dco: sed semetipsum exinanivit for- 
Chronicon Paschale vol. I. 11 


R 206 


162 CHRONICON 


μορφὴν δούλου λαβών: τοῖς δὲ πάλιν εἰπών, Μὴ 9ovuálert 
περὶ τῶν νηπίων καὶ περὶ τῶν μαϑητῶν᾽ οὗτοι ἐὰν σιωπήσωσι, 
oí λίϑοι κεκράξονται. οἱ δὲ εἰδότες ὅ,τι γέγραπται, ϑεωροῦντες 
D δὲ καὶ αὐτοῖς ἔργοις νήπια καὶ ϑηλάζοντα παραδόξως κράζοντα 
V 71 τὸν ὕμνον, ἀναλογιζόμενοι δὲ ὡς δυνατὸν τῷ ποιήσαντι τὰ νή- 5 
πια ὑπὲρ φύσιν ἀναχράζειν τὸν ὕμνον, δυνατὸν ᾿αὐτῷ καὶ τὰ 
ἄψυχα ποιῆσαι κράξαι, εὐφημοῦντο αἰσχυνόμενοι, Βαβαί, δύ- 
ναμις τοῦ δεσπότου Χριστοῦ, βαβαί, φιλανϑρωπία, βαβαί, 
συγκατάβασις εὔσπλαγχνος. πῶς διὰ τῆς διδασκαλίας ἧς ἀνέλα- 
ge δούλου μορφῆς ἠξίωσε πραέως τὴν ἑαυτοῦ ϑεότητα ὑποδεῖξαι, 10 
δέχεσθαί τε ἐναγωγὰς ὑπὸ τῶν ἰδίων κτισμάτων, καὶ ἀποκχρένε- 
σϑαι οὐ μετ᾽ ὀργῆς, ἀλλὰ πραέως καὶ ἀνεξικάχως. ὦ μακρο- 
P 88 ϑυμίας ὑπερβολή, ὦ καὶ τοὺ Δαβὶδ ἀξία, τοιαῦτα ἀξιωϑέντος 
προειπεῖν. ἔτι γὰρ λέγει καὶ περὶ τῆς ἀνθρωπότητος αὐτοῦ ἐν 
τῷ αὐτῷ ψαλμῷ ἀπὸ τοῦ, Τί ἔστιν ἄνϑρωπος ὅτι μιμνήσκει αὖ- 15 
τοῦ, ἕως τέλους. οἷς μαρτυρεῖ ὃ ϑεῖος ἀπόστολος Παῦλος λέ- 
yov οὕτως. Τὸν δὲ βραχύ τι παρὰ ἀγγέλους ἠλαττωμένον βλέ 
πομὲν Ἰησοῦν διὰ τὸ πάϑημα τοῦ ϑανάτου δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστε- 
φανωμένον. καὶ πάλιν, Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξεν ὃ ϑεὸς τὴν 
οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν. ἀλλὰ τίνε αὐτὴν 90 
ὑπέταξεν, ὦ Παῦλε; φησί, Διεμαρτύρατο δέ τίς που λέγων, Τί 
ἔστιν ἄνϑρωπος ὅτι μιμνήσκει αὐτοῦ; τούτῳ ὑπέταξεν αὐτήν. 
4. καὶ αὐτοῖς ἔργοις] τοῖς ἔργοις αὐτοῖς P. 7. ηὐφημοῦντο P, 


ἠφημοῦντο R, ἐφημοῦντο V. 10. μορφὴν P. 16. ϑειότατος 
P. Hebr. Π.9. 17. βλέπωμεν Ῥ. — 19. πάλιν] 5. 21. διε- 


μαρτυρεῖτο P. 
mam servi accipiens. Aliis vero dicebat: Ne miramini de infantibus et 
discipulis: quoniam si hi tacuerint , lapides clamabunt. Qui cum scirent 


uod scriptum erat, viderentque reipsa infantes et lactentes praeter or- 

inem hymnum acclamare, credidere fieri perinde posse, ut qui efficit 
ut supra naturam infantes hymnum canant, ita et sensu carentia accla- 
mare efficiat, pudibundi exclamarunt: Papae, qualis potentia Domini 
Christi? Papae, qualis clementia? Papae, quae tanta tamque misericors 
indulgentia? Quomodo per doctrinam , qua formam servi suscepit, suam 
tam mansuete dignatus est ostendere Deitatem, suarumque creaturarum 
excipere — dique respondere, non iracunde , sed placide ac cle- 
menter? O patientíae immensitas, o. digna Davide, qui talia praedicere 
dignatus est. Rursum enim de illius humanitate in eodem Psalmo ait 
ab eo loco, Quid est homo quod memor es ejus, usque ad finem. 
bus consentanea scribit divinissimus Apostolus Paulus, cum sic ait: Hunc 
paulo minus ab Angelis minutum videmus propter passionem mortis, glo- 
ría et honore coronatum. ἘΠῚ rursum: Non enim Angelis subjecit Deus or- 
bem terrae futurum, de quo loquimur. Sed cui ipsum subjecit, o Paule ? 
Addit: Testatus est ín quodam loco quis diccns, Quid est homo quod me- 


PASCHAL E. 163 


lv γὰρ τῷ ὑποτάξαε αὐτῷ τὰ návra, φησίν, οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ Β 
ἀγυπόταχτον. οὕτω τοῖς Ἑβραίοις πιστὸς εἰρηκὼς τὰ αὐτὰ 
καὶ τοῖς Ἕλλησι λέγει καί φησι, Τοὺς μὲν χρόνους τῆς ἀγνοίας 
ὑπεριδὼν ὃ ϑεὸς τὰ νῦν παραγγέλλει πᾶσιν ἀνθρώποις πάντας 
δπανταχοῦ μετανοεῖν, καϑότι ἔστησεν ἡμέραν, ἐν fj μέλλει κρίνειν 
τὴν οἰχουμένην ἐν δικαιοσύνῃ ἐν ἀνδρὶ ᾧ ὥρισε, πίστιν παρασχὼν 
πᾶσιν, ἀναστήσας αὐτὸν ἐκ νεχρῶν. ὁμοίως καὶ Πέτρος, Ὅτι 
αὐτός ἔστιν ὃ ὡρισμένος ἀπὸ τοῦ ϑεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νε- 
χρῶν. ὁμοίως πάλεν εἶπεν εἷς αὐτὸν ὃ ΔΙαβὶδ καὶ τὸν τεσσαρα- 
i0xocrüv τέταρτον ψαλμόν, ἐν ᾧ πάλιν καὶ περὶ τῆς ϑεύτητος αὖ- 
τοῦ φαίνεται λέγων καὶ περὶ τῆς ἀνθρωπότητος. οἷς μαρτυρεῖ Ὁ 
πάλιν ὃ μακαρίτης Παῦλος ἐν τῇ πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῇ λέ- 
γων οὕτως. Πρὸς δὲ τὸν Ἰησοῦν, ὃ ϑρόνος σου ὃ ϑεὺς εἰς τὸν R 908 
αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ῥάβδος εὐθύτητος, ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας 
ἴδσου. τοῦτο περὶ τῆς ϑεότητος αὐτοῦ εἰρηκὼς λέγει εὐθέως καὶ 
περὶ τῆς ἀνθρωπότητος καί φησιν, Ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ 
ἐμίσησας &dexlav *. da τοῦτο ἔχρισέν σε ὃ ϑεὸς ὃ ϑεύς σου ἔλαιον 
ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους Gov. οὐ γὰρ 7j ϑεύτης διὰ τὸ 
ἀγαπῆσαι δικαιοσύνην καὶ μισῆσαι ἀδικίαν χρίεται οὔτε ὅλως 
ϑυχρίεται οὔτε ϑεὸν ἔχει" αὐτὸ γὰρ χρῖσμα ϑεός ἐστιν" ἀλλ᾽ ἡ 
ἀνϑρωπύτης αὐτοῦ χρίεται ἔλαιον ἀγαλλιάσεως, ἵνα εἴπῃ τῷ πνεύ- Ὁ 
uan τῷ ἁγίῳ, Παρὰ τοὺς μετόχους αὐτῆς, τουτέστιν παρὰ 


8. xoà P. ibid. λέγει Act. XVII. 80. 5. καϑότι] διότι 
m. P. Ἵν πᾶσιν om. rmi καὶ] óbP. ib. Πέτρος] Act. X. 42. 
9. τεσσαρχοστὸν PV. 12. Ἑβραίους] I. 8. 16. ηγάπησας] 
Hebr. L 9. Psalm. XLIV. 8. 20, χρῆμα V. | 


mor e$ ejus? Huic illum subjecit. Dum quippe omnia illi subjicit, Ἢ rna 
Bihil quod non ei subditum sit reliquit. Sic cum ista Hebraeis ut de- 
lis dixisset, eadem gentilibus dicit, aitque: Et tempora. quidem hujus 
ignorantiae despiciens Deus, nunc annuntiat omnibus hominibus, ut omnes 
vbique poenitentiam agant. Eo quod. statuit diem in quo Judicaturus est 
erbem ἐπ aequitate, in viro, in quo statim fidem prae ens omnibus, susci- 
ims eum a mortuis. Similiter et iu^ — ipse constitutus est a 

ΐ snoriuorum. imi rursum in ipsum xLIv. 
—— —— — uo iterum et de ejus Divinitate videtur lo- 
qui et de humanitate. Quibus rursum assentitur Beatus Paulus in Epi- 
Stola ad Hebraeos, ubi sic ait de Jesu: Thronus tuus Deus in saeculum 
saeculi: virga aequitatis, virga regni tui. Hoc cum de Divinitate illius 
i statim etiam subjungit de humanitate, dicitque: Dilezisti justi- 
tíom, εἰ odisti iniquitatem: propterea wnzit te Deus, Deus tuus oleo lae- 
titiae prae consortibus tuis. eque enim Divinitas, quod MM — 

iniqui io habeat, ungitur: neque omnino ungitur, 

Deu [ur pacer Deus sit, sed ejus humanitas ungitur oleo ex- 


164 CHRONICON 


πάντας τοὺς χριστούς. — ? γὰρ ϑεότης μετόχους ἄλλους οὖχ ἔχει" 
εἷς γάρ ἐστιν ϑεὸς 0 τε πατὴρ καὶ υἱὸς καὶ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. ἡ 
δὲ ἀνθρωπύτης τοῦ Χριστοῦ πάντας τοὺς ἀνθρώπους, μάλιστα 
τοὺς χριστούς, ἔχει μετόχους." διὰ τοῦτο γὰρ ὅτε παρὰ πάντας 
ἐχρίσϑη 7; ἀνθρωπότης τοῦ Χριστοῦ χρισϑεῖσα πνεύματε ἁγίῳ 5 
καὶ δυνάμει, ὅπερ οὐδενὶ τῶν ἄλλων χριστῶν ὑπῆρξεν, οὕτως 
ἐξεῖπεν, Παρὰ πάντας τοὺς μετόχους σου. ὅλον δὲ αὐτὸν τὸν 
ψαλμὸν περὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ἐκκλησίας ὡς ἐπὶ βασιλέως νυμ- 

P 89 φίου καὶ νύμφης βασιλίδος ἐξειπὼν ἐτέλεσεν. ὁμοίως δὲ καὶ 
τὸν ἑκατοστὸν ἔνατον ψαλμὸν εἰς τοῦτο εἴρηκεν. καὶ μαρτυρεῖ 10 
αὐτὸς ὃ κύριος λέγων πρὸς Ἰουδαίους, Πῶς οὖν Δαβὶδ ἐν πνεύ- 

V 72 ματι ἁγίῳ κύριον αὐτὸν ἀποκαλεῖ λέγων, Εἶπεν ὃ κύριος τῷ κυρίῳ 
μου, Κάϑου ἐκ δεξιῶν μου. εἰ υἱὸς αὐτοῦ ἐστιν, πῶς κύριος αὐτοῦ 
ἐστιν; τὸ μὲν χύριος αὐτοῦ ὡς ϑεὸν σαφῶς προειπών, τὸ δὲ Κάϑου 
ix δεξιῶν μου σαφῶς τῇ ἀνθρωπότητι ἁρμόζει. τὸ yàg Κάϑου τῷ 15 
μὴ καϑεζομένῳ λέγει" ἡ δὲ ϑεότης ἵδρυται εἰς τὴν οἰκείαν τεμὴν καὶ 
δόξαν καὶ μακαριότητα παρ᾽ ἑτέρου μείζονος μὴ ἐπιτρεπομένη ἢ 

B προτρεπομένη εἰς τοῦτο" ἀλλ᾽ ἡ ἀνθρωπύτης τοῦ Χριστοῦ ὑπὸ 
τῆς ἡνωμένης αὐτῇ ἀχωρίστως ϑεότητος ἐπιτρέπεται ἀκούουσα, 
Κάϑου ix δεξιῶν μου, ὡσανεὶ ἐν τῇ ἐμῇ τιμῇ. οὔτε γὰρ δεξιὰ 90 
οὔτε ἀριστερὰ ἔχει ὃ ϑεὸς ἀπερίγραφος ὑπάρχων, ἐλλὰ τοῦτο 


9. ὁ ϑεὸς P. ibid. τὸ ἅγιον] ἅγιον P. — ibid. ἡ δὲ] καὶ P. 
7. 3: Matth. XXII. "dla. 9. βασιλείδος V. 10. ἔννα- 
tov PV. 


ultationis, ut dicat Spiritus sanctus, Prae consortibus tuis, hoc est, prae 
omnibus unctis. Divinitas quippe consortes alios non habet: unus enim 
est Deus, Pater, et Filius, et Spiritus sanctus. Humanitas autem 
Christi emnes homines, ac unctos praesertim, consortes habet: hacque 
potissimum de causa, quia prae omnibus uncta est Christi humanitas, 
uncta Spiritu sancto et virtute, quod nulli alii contigit ex iis qui uncti 
fuere, proindeque dixit, Prae omnibus consortibus tuis. "Totum vero 
eundem Psalmum de Christo et Ecclesia, cum eum veluti in Regem spon- 
sum, et ihe qam sponsam confecisset, absolvit. Similiter et crx. Psal- 
mum in illud ipsum cecinit, quod Dominus ipse testatur, dum ait Ju- 
daeis: Quomodo ergo David in Spiritu sancto vocat illum Dominum , di- 
cens, Dirit Dominus Domino meo, sede a dextris meis. Si filius ejas 
est, quomodo Dominus illius est? Illud quidem, Dominus illius, ut Deum 
manifeste praedicens, illud autem, Sede a dextris meis, humanitati aperte 
aptat. lllud enim, Sede, ei qui non sedet dicit. Divinitas vero propter 
suum sedet honorem suamque gloriam ac beatitudinem, non ab majore 
alio invitata, vel ad hoc etiam sollicitata: sed Christi humanitas a sibi 
inseparabiliter unita Divinitate invitatur, dum haecce audit: Sede a 
dextris meis. Quasi diceret in honore meo: neque enim dextram vel si- 
nistram habet Deus, qui incircumscriptus est, sed hoc illi ait, Sede ἐπ 


PASCHALE. 165 


αὐτὴ Mya, ὅτι Κάϑου ἐν τῇ ἐμῇ τιμῇ, ὡσανεὶ εἰς πρόσωπον 
ἐμόν, ὡς εἰκὼν θεοῦ παντὶ τῷ κόσμῳ δεικνυμένη. οὕτω γὰρ 
καὶ ZavijA λέγει, Καὶ αὐτῷ ἐδόϑη ἡ βασιλείᾳ καὶ 7 τιμὴ καὶ R 910 
ἐξουσία, καὶ τὰ λοιπά, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὃ κύριός φησιν, "E0ó9q 
suos ἐξουσία πᾶσα ἐν οὐρανῷ xal inl γῆς. παρακατιὼν δὲ πάλιν 
τοῦ αὐτοῦ ψαλμοῦ φησιν περὶ τῆς ϑεότητος, Ἔχ γαστρὸς πρὸ 
ἑωσφόρου ἐγέννησά os*. ὡσανεὶ τοῦ πατρὸς πρὸς τὸν υἱὸν κατὰ C 
τὴν ϑεότητα λέγοντος ὅτι Πρὸ πάσης τῆς κτίσεως ὡς ἀπὸ ya- 
στρὸς τὸ ὁμοούσιον ϑέλων σημᾶναι οὐχ ὕστερον προβαλὼν ἀλλ᾽ 
102» ἐμαυτῷ σε ἔχων ἀνάρχως καὶ ἀπεράντως ὡς ἀπὸ γαστρὸς ἐκ 
τῆς ἡμετέρας οὐσίας σε ἐξεγέννησα συνόντα καὶ συνυπάρχοντα. 
Εἶτα πάλεν εὐθέως καὶ περὶ τῆς ἀνθρωπότητος δηλῶν φη- 
σιν, Ὥμοσε κύριος, καὶ οὐ μεταμεληϑήσεται" σὺ εἶ ἱερεὺς εἰς 
τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Τελχισεδέκ. οὐ γὰρ ἡ ϑεύτης ἱερα- 
liu, ἀλλὰ μᾶλλον cjr) λατρεύεται καὶ τὰ ἱερεῖα προσδέχεται. 
μέμνηται δὲ καὶ τῆς χρήσεως ταύτης ὃ ἀπόστολος Παῖλος ἐν τῇν 
πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῇ λέγων οὕτως. Καϑύ{σπερ "Ταρών, οὕ- . 
τῷ καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασεν γενέσϑαι ἀρχιερέα, ἀλλ᾽ 
δλαλήσας πρὸς αὐτόν, Υἱός μου el σύ" ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε. 
ϑοχαϑὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει, Σὺ εἶ ἱερεὺς εἷς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τά- 
b» Μελχισεδέκ, πάντα περὶ τῆς ἀνθρωπότητος αὐτοῦ ἐκλαβών. 
οὕτως οὖν xal ὃ μακαρίτης Zfafió τοὺς τέσσαρας τούτους ψαλ- 


1. αὐτῇ P. 8, “Ιανιὴλ] VIL 4. φησὶν] Matth. XXVIII. 18. 
7. τὸν om. P. 15. ἱερὰ P. 17. λέγων) V. δ. ib. οὕτω P sola. 


henore meo, quasi diceret, im conspectu meo, ut imago Dei universo 
mundo ostensa. ta enim Daniel loquitur: Et ipsi datum cst regnum, 
εἰ honor εἰ potestas, etc. Sed et ipse Dominus ait: Data est mihi pote- 
sas in coelo et in terra.  Decurrens rursum eundem Psalmum, de huma- 
üitate ait, Kr utero ante luciferum genui te. Veluti si pater filio secun- 
dem Divinitatem diceret, ante omnem creaturam quasi ex utero, (eandem 
substantiam indicare volens) non posterius producens, sed in meipso te 
habens, sine principio et sine fine, veluti ex utero, ex mea substantia 
te geni — existentem simulque subsistentem. uu ] 
Rursum deinde statim et de humanitate locutum indicat, dum ait: 
Juravit Dominus, et non pocnitebit eum, tu cs Sacerdos ín acternum se- 
cundum ordinem Melchisedec. Neque enim Divinitas sacerdotale munus 
peragit, sed ipsi potius cultus defertur, ac sacrificia is suscipit. Me- 
minit etiam dicti istius Paulus Apostolus in Epistola ad Hebraeos, ubi 
Sic ait: Tanquam Aaron, sic εἰ Christus non semetipsum clarificavit , ut 
Pontifex fieret , sed qui locutus est ad eum, Filius meus es tu, ego hodic 
Kemui ἐς. Uti et alio loco dicit, Tu es Sacerdos secundum ordinem Mel. 
thisedec, Quae omnia de ejus humanitate interpretatur. Ita ergo bea- 
tw David quatuor istos Psa in Dominum Christum, illumque solunt, 


166 CHRONICON 


μοὺς εἰς τὸν δεσπότην Χριστὸν xal μόνον εἶπεν. οὐ yàg ἔχοινο- 
ποίει τὰ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ μετὰ ἑτέρων τινῶν, τὰ τοῦ δε- 
σπότου μετὰ τῶν δούλων, ἀλλ᾽ ἰδίᾳ τὰ τοῦ δεσπότου ὡς δεσπόύ- 
P 90 cov ἐξεῖπεν, καὶ τὰ τῶν δούλων ὡς δούλων. ὅσα δὲ ἕτερα ἐξέ- 
λαβὸν οἱ ἀπόστολοι ἐκ τῶν ψαλμῶν οὐχ ὡς εἰς αὐτὸν κυρίως εἰ- 9 
ρημένα ἐξέλαβον, ἀλλ᾽ ὡς ἁρμόζοντα τῇ ὑποθέσει, olov, Au- 
μερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς, καὶ τό, Ἔδωκαν εἰς τὸ βρῶ- 
μά μου χολήν, καὶ τό, Προωρώμην τὸν κύριον ἐνώπιόν μου διὰ 
παντός, xal, ᾿ἀναβὰς εἷς ὕψος ἠχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν, καὶ 
0ca τούτοις ὅμοια, ὡς ἁρμόζοντα τῇ ὑποθέσει αὐτῶν ἐξέλαβον᾽ 10 
οἷον ἐποίησε καὶ ὃ μακαρίτης Παῦλος τὴν χρῆσιν Ἰωὐσέως τὴν 
ἐν τῷ “Πευτερονομίῳ μεταβαλὼν εἰς τὴν ἰδίαν ὑπόϑεσιν ὡς ἄρ- 
μόζουσαν, λέγων οἵτως, Μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, Τίς ἀνα- 
R 419 βέσεται εἰς τὸν οὐρανόν, τουτέστιν Χριστὸν καταγαγεῖν, ἢ Τίς 
καταβήσεται elc v?v ἄβυσσον, τουτέστι Χριστὸν ἐκ νεκρῶν &va- 15 
γαγεῖν, μεταφράσας τὴν χρῆσιν ὡς ἁρμοδίαν εἰς τὴν ἰδίαν ὑπό- 
V 78 ϑέσιν. οὐδὲ γὰρ ἁρμόζουσι τὰ λοιπὰ τῶν ψαλμῶν εἰς τὸν δε- 
σπότην Χριατόν, ἐξ ὧν τινα ἐξέλαβον, οἷον dg τό, Attutol- 
σαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς, εἰκοστὸς πρῶτος ψαλμός ἐστιν. 
λέγει οὖν εἰς αὐτόν, IMaxgáv ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου oi λόγοι τῶν πα- 30 
ραπτωμάτων μου" ὅπερ ἀνάρμοστον καὶ ἀσύμφωνον τῇ ϑείᾳ γραφῇ, 
καὶ σαφὴς μανία περὶ τοῦ Χριστοῦ ἐκλαβεῖν τὸ τοιοῦτον. ἐπεὶ δὲ 
8. ἀλλ᾽ — ὡς δούλων addit V ima pagina, om. P. 6. διεμερί- 
σαντο] Matth. XXVII. 35. Psalm. XXL. 19. 7. Eóoxav] Psalm. 
LXVIIL 22, 8. προωρώμην] Psalm. XV. 8. 9, ἀναβὰς] Psalm. 


LXVIL 19. 11. Παῦλος] Rom. X. 6. 12. ὡς om. P. 14. 
κατάγειν P. 17. ὡἁρμόξουσαν P, douocíev R. — 22. περὶ] ἐπὶ P. 


confecit. Neque enim quae Domini Christi erant, cum aliis quibusdam, 
et quae Domini erant, cum servis communia fecit. Quaecumque vero 
alia ex Psalmis desumpserunt Apostoli, non ut de Christo proprie dicta 
acceperunt, sed ut quae instituto suo convenirent, veluti: Diviserunt sibi 
vestimenta mea, Et illud: Dederunt in escam meam fcl. Et illud: Pro- 
videbam Dominum in conspectu mco semper. Et: Asendens in altum 
captivam duxit capti-itatem. Et quaecunque his sunt similia, ut suo ar- 

ento idonea usurparunt, quemadmodum beatus Paulus dictam Moysis 
in Deuteronomio, quod in suum transtulit argumentum, ubi ita ait: Ne 
dizeris ín corde tuo, Quis ascendet in coelum. Id est Christum dedacere, 
aut, Quis descendet in 4byssum? Hoc est Christum a mortuis revocare, 
dictum illud ut argumento suo idoneum interpretatus. Caetera enim ex 
Psalmis in Dominum Christum minime conveniunt, quibusdam duntaxat 
ex iis desumptis: cujusmodi est ilud, Diviserunt sibi vestimenta mea, 
quae sunt ex Psalno xxr. Ait vero de seipso: Longe a salute mea ver- 
ba delicterum meorum. Quod minime sacrae Scripturae conveniens ac 
congruum, imo aperta esset insania, si tale quidpiam de Christo accipe- 


PASCHA L E. 167 


τῶν τεσσάρων τούτων ψαλμῶν τῶν εἰς τὸν δεσπότην Χριστὸν elgr.- 
μένων ὅλοι διὰ ὅλου αὐτῷ ἁρμόζουσιν. οὔτε γάρ, καϑὰ καὶ πρώ- 
ν εἴπαμεν, ἐχοινοποίεε ὃ μακάριος Zfafió τὰ εἰς τὸν δεσπότην 
Χριστὸν λεγόμενα μετὰ τῶν λεγομένων εἷς ἑτέρους τινάς, -φαί- 
δνέται γὰρ καὶ αὐτὸς ὃ σωτὴρ τοῦτο ποιῶν ἡνίκα ἐνεκάλουν αὐτῷ 
οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες, Διὰ τί ἐργάζῃ ἐν σαββάτῳ; ὃς ἀπεκρίνα- 
το λέγων, Ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζομαι. 
ὅτε δὲ τοῖς μαϑηταῖς αὑτοῦ ἐνεκάλουν, φησίν, Οὐκ ἀνέγνωτε τί 
ἐποίησεν 4αβίδ, ὡς τοὺς ἄρτους τῆς προϑέσεως ἔφαγεν αὐτός, 
ἰσοὺς οὐκ ἔξεστε φαγεῖν εἰ μὴ τοῖς ἱερεῦσι μόνοις, διαῤῥήδην τῷ 
πατρὶ ἑαυτὸν ἀντιδιαστέλλων, τοὺς μαϑητὰς δὲ τοῖς προφήταις, 
ἤγουν τοῖς ἱερεῦσιν, ὡς δούλους πρὸς δούλους καὶ ὡς υἱὸν πρὸς 
πατέρα. οὕτως οὖν καὶ ὃ προφήτης Zaflid τῷ πνεύματι τῷ ἁγίῳ 
χινούμενος οὐκ ἀνέμιξε χύδην τὰ τῆς ὑποθέσεως τοῦ δεσπότου 
15utzà ὑποϑέσεως δούλων, ἀλλ᾽ ἰδικῶς εἰς τὴν ὑπόϑεσιν τοῦ δεσπό- 


του τοὺς τέσσαρας τούτους ψαλμοὺς ἠξιώϑη προειπεῖν καὶ συν-᾿" 


τάξαι. τοὺς δὲ ἄλλους πάντας εἷς ἑτέρων προσώπων ἢ πραγμά- 
των ἢ ἱστοριῶν κοινωφελῆ διδασκαλίαν τοῖς πᾶσιν ἐχτιϑέμενος. 
διὰ τοῦτο καὶ ἐμμελῶς καὶ μετὰ ῥυϑμοῦ αὐτὰ ἐξεῖπεν, ἵνα eixá- 
40τοχα καὶ εὐμνημόνευτα τοῖς πᾶσιν ὡς τερπνὰ γένωνται. καὶ τοῦ- 
10 εὔδηλον ὡς ἂν πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις τοῦ κόσμου ἀδόμενα τὰ 
τοῦ Δαβὶδ εὑρήσομεν καὶ σχεδὸν ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων με- 


1. τῶν alterum om. P. — 5. ποιεῖν P. 6. λέγοντες ) Ioan. V. 17. 
7. ἕως om. P. 11. ἀντιδιαστέλλων διαστέλλων P. 59. εὑρή- 
σχομὲν P. 


retur. Soli igitur quatuor hi Psalmi ia Dominum Christum dicti, toti 
ubique ipsi conveniunt. Neque enim, ut praefati sumus, commiscuit 
beatus David quae de Domino Christo dicta sunt, cum iis quae de qui- 
busdam aliis dicuntur. Videtur enim ipse Servator id fecisse, quando 
accusabant illum Judaei, dicentes, Quare operaris in Sabbato? 15 wero 
respondit, dicens, Pater meus sodo operatur, εἰ ego operor. Quando 
vero Discipulos calumniabantur, respondit: Nunquid legistis quid fecerit 
David , quando panes iti comedit ipse, quos non licebat ei edere, 
nisi solis sacerdotibus ? Aperte seipsum Patri comparans, Discipulos vero 

etis, seu sacerdotibus, servos nempe servis, ut et filium Patri, 
Íta ergo et Propheta David Spiritu sancto afflatus non promiscue ea 
confudit argumenta quae Christum, cum iis quae servos spectabant: sed 
wt speciatim in argumentum de Christo quatuor illos Psalmos praedice- 
re et componeret dignus habitus est: alios autem omnes de aliis perso- 
mis, vel rebus, vel historiis, conscripsit, utili omnibus proposita instru- 
cüone. Quapropter modulata et rhythmis adornata oratione haecce edi- 
dit, ut essent ad uniuscujusque captum prompta, et memoria facile ex 
eorum suavitate comprehenderentur. Atque id per se evidens est, in 
wmiversis mundi Ecclesiis Davidis Psalmos cantari, et ab omnibus fere 


Cc 


P 91 


168 CHRONICON 


K 214 χρῶν τε xai μεγάλων διὰ στόματος φερόμενα xal xaJ' ἑκάστην 
ἀδόμενα καὶ μελετώμενα καὶ μνημονευόμενα πλείω τῶν ἄλλων 
προφητῶν καὶ γραφῶν. 

Δεύτερος Ἑβραίων ἐβασίλευσε Σολομῶν υἱὸς 4αβὶδ ἔτη 
u*. ΄ ὁμοῦ ,Ógc'. 5 


α΄ β'. 
Σολομῶν τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις νεὼν οἰχοδομεῖν ἤρξατο, ἔχων 
B ἑβδομήκοντα χιλιάδας ἁρμάτων αἰρόντων ἄρσιν καὶ ὀγδοήκον- 
τα χιλιάδας λατομῶν ἐν τῷ ὄρει, ὃν καὶ συνετέλεσεν ἔτεσιν ὀκτώ. 
Καὶ συνάγεται ὃ πᾶς χρόνος ἀπὸ no' Ἰωῦσέως, xa9" ὃ 710 
ἐξ Αἰγύπτου πορεία γέγονεν, ἐπὶ Σολομῶντα καὶ τὴν ἀρχὴν τῆς 
τοῦ ἱεροῦ κατασκευῆς εἷς ἔτη x^. 


γ', δ', εἰ, e, U, η΄. 

Οὐαφρῆς βασιλεύων τῆς «Αἰγύπτου ἀπέστειλε Σολομῶντι εἰς 
βοήϑειαν τῆς οἰκοδομῆς τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις μυριάδας η', 15 
καϑὼς ἱστορεῖ Εὐπόλεμος. 

ϑ'ι, «. 
C Σολομῶν ἐχβαλὼν τὸν AfiáSag τῆς ἀρχιερωσύνης καϑίστη- 
σι τὸν Βαρούχ, ὄντα ἐκ τοῖ γένους ᾿Ελεαζάρου. 


ια΄, ιβ΄, ιγ΄, ιδ'. 90 
9. 0 P. — 10. Μωσέως V. 19. εἰς om. P. 


Anniam.c.hominibus, parvulis juxta ac adultis in ore haberi, et quotidie concini, 
atque adeo animo ac memoria longe magis revolvi, quam Prophetarum, 
aut sacrae Scripturae caetera quae supersunt monumenta. 

Secundus apud Hebraeos regnavit Solomon, filius David. annos xL. 
Colliguntur anni 1v. Mpvi. 

4467. 1. H, 

Solomon templum Hierosolymis aedificare coepit, habens rxx. millia 
curruum onera portantium , et Lxxx. millia latomorum in monte, illudque 
intra vir. annos confecit. 

Colligitur universum tempus ab Lxxxi. anno Moysis, quo ex Aegy- 
pto profectio contigit, usque ad Solomonem, et initium templi fabricae 
anni DCXXX. 

HI. IV. V. VI. VIL. VIII. 

Vaphres Aegypti Rex Solomoni ad templi Hierosolymitani aedifica- 

tionem misit octoginta millia aureorum, ut Eupolemus refert. 


IX. X. 
Solomon, cum Abiathar summum Pontificatum abrogasset, Baruchum, 
qui ex gencre Eleazari erat, constituit. 
XL XH. XII, XIV. 


PASCHAL E. 169 


Τυρίων ἐβασίλευσε Θείραμος, οὗ τὴν ϑυγατέρα ἔγημε Σο- 
λομῶν, καϑὼς ἱστορεῖ Τατιανός. 
ua, 
Ἑβραίων ἀρχιερεὺς IMapuv. προεφήτευε Σαδώκ, Νάϑαν, xui V 74 
SAylac ὃ Σιλωνίτης καὶ Σαμαίας υἱὸς Ἐμβλὰς καὶ ó240oy. Νάϑαν 
προφητεύων εἶπεν, Τί ὅτι οὐκ ἐγνώρισας τῷ δούλῳ σου τίς κα- 
ϑήσεται ἐπὶ τοῦ S'oóvov τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως. D 
] ἐς’, a. 
Σολομῶν μετὰ τὸ οἰκοδομῆσαι αὐτὸν τὸν olxov κυρίου xai 
100g9zva« αὐτῷ δὶς τὸν ϑεὸν ἔκτισε πόλεις ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ Aooiò, 
Ἠαγδῶ, Γαζέρ, Βεθωρών τὴν ἄνω, Βαλαδάϑ,, Fr μὴν καὶ Θα-- R 916 
μνὼρ ἐν τῇ ἐρήμῳ τῇ νῦν λεγομένῃ Παλμύρᾳ. πολλὰ δὲ καὶ 
ϑαυμαστὰ ἔργα ποεήσας ἐν καιρῷ γήρους αὐτοῦ τὸ πονηρὸν ἔπρα- 
ξεν, καὶ παρώργισε τὸν κύριον ἐπὶ τῷ ἀπατηϑῆναι αὐτὸν ἀπὸ τῆς 
ἰδ γιρισόης, καὶ ὠκοδόμησε τὰ ὑψηλὰ τῷ Χαμῶς εἰδώλῳ IMoàóf 
χαὶ τῷ ελχὼμ προσοχϑίσματι, τουτέστιν εἰδώλῳ υἱῶν ᾿4μ- P 99. 
μών, καὶ τῇ ᾿στάρτῃ, βδελύγματι Σιδωνίων. 


4. "Aagasv. sr reve Σαδώκ] ( ἀπ’) 4agdv (ἡ Σαδὼκ) προεφή- 
τον ΣΝ, P sola. ib. Naóav P. A ᾿δώχ P. * 
tí om. P. ibid. cov om. P. 10. τῇ om. P. ibid. !4coz0 
P. 11. Mayóó P. ibid. ἔτι μὴν] Ετημὴν P, Ἔτιμην V. 
ib. Θαμνώρ] Immo Θαδμώφρ. 12. τῇ prius om. P. — ib. Immo 
τὴν νῦν λεγομένην Πάλμυραν. ἰδ. πολλά τε PV. 14. τῷ] τὸ 
ΡΥ. 415. τῷ] τὸ ΡΥ. ib. εἰδώλῳ ] καὶ τοῖς εἰδώλοις Reg. ΠΙ. 
11. 38. 16. εἴδωλον P. 17. Εὐστάρτῃ R. ib. βδέλυγμα PV. 


Tyriis imperavit "Thiramus, cujus filiam duxit Solomon, ut narrat 
Tatianus, 
xv. 

Hebraeorum summus Pontifex vir. ab Aaron Sadoc. Prophetavit 
Nathan, et Achias Silonites, et Samaeas filius Emblas, et Adoc. Nathan 
propbetans dixit: Non significasti servo (tuo) quis sederet super thro- 
"um Domini mei Regis. 

XVI. XVII. 

Solomon, cum templum Domini aedificasset, geminaque Dei donatus 
foisset —— scd apu condidit in Judaea Asoed, Magdo, Gazer, Be- 
tberon superiorem, Baladad, Etimen et Thamnor in eremo quae nunc 
appellatur Palmyra. Multis i itur admiratione dignis perfectis operibus, 
cum jam consenuisset, malum fecit, et ad iram provocavit Dominum, cum 

fuisset ab Hierisoe, excitavitque excelsa Chamos idolo Moab, 
*t Melchom offendiculo, hoc est, idolo filiorum Ammon, et Astartae ab- 


eminationi Sidoniorum..- 


170 CHRONICON 


em, 49^, x', xal, xB', κγ', κδ', κε, xc, κζ', κη΄, x9^, M, Xo, 
λβ΄, Ay'. 

"Aylac ὃ Σιλωνίτης προεϑέσπισε τῷ Ἱεροβοὰμ δούλῳ XoAo- 
μῶνος περὶ τοῦ μέλλειν αὐτὸν τῶν δέκα φυλῶν τοῦ Ἰσραὴλ βα- 
σιλεύειν. 5 

λδ᾽, λει’, ἂς’, A. 

Τούτῳ τῷ ἔτει Σολομῶν ἠϑέλησεν ἀνελεῖν τὸν Ἱεροβοάμ. ὁ 
δὲ γνοὺς ἀπέδρασε πρὸς Σουσακὶμ βασιλέα Aiyvntov. καὶ ἦν 
ἐχεῖ ἕως οὗ ἀπέϑανεν Σολομῶν, καὶ ἔλαβεν Ἱεροβοὰμ τὴν 9v- 

Β γατέρα Σουσακὶμ ἑαυτῷ γυναῖκα. t0 


Li 


λη΄. 
Σολομῶν προφητεύων εἶπεν, ᾿Ενεδρεύσωμεν τὸν δίκαιον, ὅτι 
δύσχρηστος ἡμῖν ἐστιν" ἐναντιοῦται τοῖς ἔργοις ἡμῶν. ἐπαγ- 
γέλλεται γνῶσιν ἔχειν ϑεοῦ, xal παῖδα κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει. 
| A95, μ'. 15 
ἹΜετὰ τελευτὴν Σολομῶνος, στασιάσαντος ToU Ἰουδαίων 
ἔϑνους, καὶ τῆς βασιλείας αὐτῶν διαιρεϑείσης, ἐν Σαμαρείᾳ δέ 
κα φυλῶν ἡγεῖται τοῦ Ἰσραὴλ Ἱεροβοὰμ υἱὸς Ναδάβ, δοῦλος 
C ὧν Σολομῶνος, ἐκ φυλῆς Ἐφραΐμ, ἔτη κβ΄. 
Ἰούδα δὲ καὶ Βενιαμὶν ἐν Ἱερουσαλὴμ βασιλεύει “Ῥοβοὰμ 80 
υἱὸς Σολομῶντος, αἷς ἐπώνυμον Ἰουδαία, διὰ τὸ ἐκ φυλῆς Ἰού- 


8. 19. Σολομῶντος P. 8. Σουσακεὶμ P. 20. Βενιαμὴν PV. 

21. olg — Ιουδαῖοι P. alg etiam m. ἢ, 

— XIX. XX. XXI. XXII. XXII. XXIV. XXV. XXVI, XXVII. XXVIIL XXIX. XXX. 
᾿ XXXI XXXIL ΧΧΧΊΙΙ, 

Achias Silonita praedixit Hieroboam servo Solomonis eum reguatu- 
rum super decem tribus Israel. 

XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII. 

Hoc anno Solomon conatus est Hieroboam e medio tollere. Is re 
—— profogit ad Regem Aegypti Susacim, ibique moratus est, quoad 
Solomon diem suum obiit; accepitque Hieroboam in uxorem filiam Su- 
sacim. 

XXXVII. 

Bolomon prophetans, dixit: Circumveniamus justum, quia inutilis esi 
nobis: adversatur operibus nostris. Praedicat sc scientiam Dei habere, 
et filium Domini se nominat. 

XXXIX. XL. 

Post mortem Solomonis, seditionem faciente Judaeorum gente, eo- 
rumque ripe diviso, in Samaria super decem tribus Israel regnat Hie- 
roboam, filius Nadab, servus Salomonis, ex tribu Ephraim annis xxt 

Roboam filius Solomonis regnat Hierosolymis super Juda et Benje- 


PASCHAL E. 171 


δα χρατεῖν τοὺς βασιλεῖς" ὅϑεν καὶ τὸ πᾶν ἔϑγος τὴν τῶν Ἰου- 

δαίων εἴληφεν ἐπωνυμίαν. — . | 
Ἱεροβοὰμ πρῶτος βασιλεύει ἐπὶ Ἰσραὴλ ἔτη κβ΄. : : ἬΝ 
Aylag ὃ Σιλωνίτης προεφήτευεν, ὅστις ἱμάτιον καινὸν φο- 

ὀρῶν, ἀπαντήσας τῷ Ἱεροβοὰμ ἐξιόντι ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ διέῤῥηξεν 

τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ εἷς τμήματα ιβ΄, καὶ εἶπεν αὐτῷ, «Δάβε σε- 

αὐτῷ δέκα τμήματα, ὅτι διέῤῥηξε κύριος τὴν βασιλείαν ἐκ χειρὸς D 

Σολομῶνος. καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραὴλ τῶν δέκα φυλῶν ἐν 

Βιϑὴλ καὶ ἐν Σαμαρείᾳ καὶ τῶν πέριξ, o? καὶ Ἰσραὴλ ἐκλήϑησαν. 


10 p^, y, 9', v, σ΄. 
Προφητεύει Mylag ὃ Σιλωνίτης καὶ Σαμαίας υἱὸς Βαλαμεί. 
ζ΄. 
Ἱεροβοὰμ ἑβδόμῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας παρώργισε τὸν 
χύριον ἐπὶ εἰδωλολατρείᾳ᾽ ποιήσας γὰρ δαμάλεις χρυσᾶς δύο τὴν 
is μὲν μίαν ἔϑηκεν elg Βεθήλ, τὴν δὲ ἑτέραν elg 4ἀν. καὶ κατέ- P 98 
στησεν ἱερεῖς ἐκ τῶν υἱῶν ““ευέ" Ποιήσατε ἑορτὴν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ 
ἐν Βεϑήλ. ἀναβὰς ἐπὶ τὸ ϑυσιαστήριον, ὃ ἐπεποιήκει ὑψηλόν, 


3. — ,Exhinc in cod. Vaticano, quod etiam observatum in 
ed. Scaligeri, reges Israel et reges luda distinguuntur in columnis 
parallelis usque ad Olympiadem V. caeteris Olympiadibus secundae 
colunnae adscriptis: quod in ed. Raderiana nec regia servari potuit 
propter latinas versiones graecis adiunctas. Quo tamen secernere- 
tur utraque regum series, singulos principatus horum nominibus in 
marginibus adscripserat antiquarius cod, Augustani, prout in editio- 
ne Raderi et hac regia describuntur. Ducangius. ibid. ἐβασί- 
λευσεν P. 4. προεφήτευσεν P. ,V fluctuat semper inter aoristum 
εἰ imperfectum. — 8. Σολομῶντος P. 9. Βεθὴλ Raderus, Βηϑλεὲμ 
PV. 14. γὰρ om. P. 16. Δενεί P. 


min, quibus tribubus cognomentum est Judaeorum, quod regnarent Re- 
Qts ex tribu Juda: unde et gens universa Judaeorum nomen sortita est. 

Hieroboam primus regnat super lsrael annos xxii. 

Achias Silonites prophetavit, qui novam vestem indutus, occurrens 
Hieroboam Hierosolymis egredienti, vestem suam duodecim in partes 
disidit, eique dixit: Sume tibi decem scissuras : quia scidit dominus re- 

de manu Solomonis, MBegnavitque su Israel decem tribuum in 
Bethleem, et in Samaria, et super circumvicinos, qui Israel etiam appel- 


lati sunt, 
H. HLoIV. Y. Vbol 
Prophetat Achias Silonites, et Sameas filius Balami. 


VIL, 
Hieroboam, wir. regni sui anno, Domini in se iram concitavit pro- 
pter idololatriam , cum duos confecisset aureos vitulos, quorum unum 
itin Bethel, alterum vero in Dan: et constituit sacerdotes ex filiis 
i: Agite diem festum filiis Israel in Bethel. Cum autem ascendisset 


172 CHRONICON 


παρεφάνη αὐτῷ προφήτης παραγενύμενος ἐξ Ἰούδα λέγων, Θυσια- 
στήριον ϑυσιαστήριον. τάδε λέγει κύριος ὃ ϑεός, Ἰδοὺ υἱὸς τί- 
κτεται τῷ οἴκῳ 4Δαδίδ, Ἰωσίας ὄνομα αὐτῷ, καὶ ϑύσει ἐπὶ σὲ 
τοὺς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν τοὺς ἐπιϑύοντας ἐπὶ σοί, καὶ ὀστᾶ ἀν- 
ϑρώπων καύσει ἐπὶ σέ. καὶ ἔδωκεν τέρας λέγων, Τοῦτο τὸ ῥῆ- 5 
μα ὃ ἐλάλησε κύριος, Ἰδοὺ τὸ ϑυσιαστήριον ῥήγνυται, καὶ ἐκχυ- 
ϑήσεται ἡ πιότης ἡ οὖσα ἐν αὐτῷ. 

Β Ἰκούσαντος δὲ τοῦ Ἱεροβοὰμ ταῦτα, καὶ ἐχτείναντος τὴν χεῖ- 
ρα αὐτοῖ ἀπὸ τοῦ ϑυσιαστηρίου, καὶ εἰρηκότος συλλαβέσϑαι τὸν 
προφήτην, ἐξηράνθη 7 χεὶρ αὐτοῦ, καὶ τὸ ϑυσιαστήριον ἐῤῥάγη, 10 
καὶ 7, πιότης ἐξεχύϑη ἡ ἐν αὐτῷ κατὰ τὸ τέρας, ὃ ἔδωκεν ὃ ἄν- 
ϑρωπος τοῦ ϑεοῦ ἐν λόγῳ ϑεοῦ.. καὶ ἠξίου τὸν προφήτην δεη- 
ϑῆναι ToU ϑεοῦ, ἵνα ἐπιστρέψει ἡ χεὶρ αὐτοῦ. καὶ δεηϑέντος 
ἀπεκατεστάϑη. καὶ ἠξίου τὸν προφήτην φαγεῖν ἄρτον" καὶ ovx 
ἠθέλησεν ὃ προφήτης. καὶ οὐδ᾽ οὕτως ἐπεστράφη πρὸς κύριον, 15 
ἀλλὰ μᾶλλον τοῖς εἰδώλοις προσανεῖχεν, καὶ πᾶς ὃ βουλόμενος 
ἐπλήρου τὴν χεῖρα τούτου, καὶ ἐγίνετο ἱερεὺς τῶν ὑψηλῶν. — xai 

R 290 τοῦ παιδὸς δὲ αὐτοῦ ἀῤῥωστήσαντος ἀπέστειλε τὴν γυναῖκα av- 
τοῦ ἄνω πρὸς ᾿Ἵχίαν τὸν Σιλωνίτην προφήτην" καὶ ἔχουσεν παρ᾽ 

C αὐτοῦ, Τεϑνήξεται ( υἱός σου, καὶ ἐξολοϑρευϑήσεται τοῦ Ἵερο- 20 
βοὰμ οὐροῦντα πρὸς τοῖχον, καὶ τοὺς ἐν τῷ ἀγρῷ τεϑνηχότας 
αὐτοῦ καταφάγεται τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. 

1. Οὐ λέγέι τὸ ὄνομα τοῦ προφήτου, Οδήϑ' ἐστι τὸ ὄνομα αὐτοῦ 


(ὁ 459 ἐστιν ὄνομα αὐτῷ R.) m. P. 14. οὗτός ἐστιν Οδήϑ 
m. P. 18. ôt om. P. 21. οὐροῦντος P. 


super altare, quod excelsum fecerat, apparuit ipsi Propheta qui ex tribu 
Juda erat, dicens: fltare, altare. Haec autem dicit Dominus Deus: 
Ecce nascetur filius domus David, Josias nomen cjus, et immolabit super 
te sacerdotes excelsorum qui nunc in te thura. succedunt, εἰ ossa hominum 
super te íncendet. Deditque signum, dicens: Hoc verbum quod locutus 
est Dominus: Ecce altare scindetur , εἰ effundetur pinguedo quae in il- 
lo est. 

Cum haec audisset Hieroboam , manumque suam ab altari extende- 
ret, jubens comprehendi Prophetam, exaruit manus illius, et altare di- 
scissum est, ac effusa pinguedo ejus, quae erat in illo, juxta signum 
quod dedit vir Dei in sermone Dei. Et rogavit Prophetam ui Denn 
deprecaretur, quo manus sua reverteretur. lllo autem precante, reversa 
est. Rogavitque Prophetam, ut panem comederet, et noluit Propheta. 
Sed et neque propterea ad Dominum reversus est, sed magis etiam ido- 
lis adhaesit, et quicunque volebat, illius manum implebat, et fiebat Sa- 
cerdos in excelsis. Filio autem ejus aegrotante, misit uxorem suam ad 
Achiam Silonitem Prophetam; et audivit ab illo: Morietur filius tuus, et 
peribit de Hieroboam usque ad mingentem ad parietem, ct ín agro mor- 
(uos aves coeli vorabunt. 


PASCHALE. 178 


5j, 9^, v, τα’, a9, ιγ΄, ιδ', ιε΄, ac, εἴ’, ιη΄, i7, 
x' xau, xf'. 
Ῥοβοὰμ υἱὸς Σολομῶντος ἐκ φυλῆς Ἰούδα μα [ἑνὸς xa9s- 
τὸς) ἐγιαυτῶν βασιλεὺς τρίτος τοῦ Ἰούδα ἔτη ιζ΄. 
3 ^. ὅμοῦ ,ὄφχγ'. 
a", p^ y^ à*. 
Προεφήτευσε Σαμαίας. 
WS τ 
Τούτῳ τῷ ἔτει Ῥοβοὰμ βασιλέως Ἰούδα Σουσακὶμ βασιλεὺς 
10 Αἰγύπτου παραλαβὼν “ίβυας καὶ Αἰϑίοπας καὶ Τρωγλοδύ- 
τας, ἀναβὰς εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐσύλησε τὸν ναῦν, λαβὼν τοὺς ἐν 
αὐτῷ ϑησαυροὺς καὶ τοὺς ϑησαυροὺς “Ῥοβοὰμ καὶ τὰ δόρατα τὰ 
χρυσᾶ, ἃ ἔλαβεν “αβὶδ ἐκ χειρὸς τῶν παίδων ᾿᾿δρωζαὰρ βασι- 
λέως Σουβά, καὶ τὰ ὅπλα τὰ χρυσᾶ, ἃ ἐποίησε Σολομῶν. ' 


ι5 G^, v, 9^, t, ια΄. 
Ἔτι προεφήτευσεν ᾿ἌἽχίας ὃ Σιλωνίτης καὶ Σαμαίας υἱὸς 
Ἐλαμί. 


4β', uy. 
Προεφήτευσεν ὃ ἐν Βεϑὴλ οἰκῶν καὶ ὃ ἐπὶ τοῦ ϑυσιαστηρίου 
90 ἠξίου τὸν προφητεύσαντα τῷ Ἱεροβοὰμ δούλῳ Σολομῶνος ὃ αὐ- 


8. μ΄ καὶ ἑνὸς ἐτῶν P. 9. Zovcoxslu P. 19. τὰ alterum om. P. 
13. ᾿Δδριξαάρ P. 17. 'Eiausí P. Φ0. Σολομῶντος P. ibid. 
ὁ αὐτὸς Ῥοβοὰμ om. P, deleta, ut videtur, ab Radero qui in m. 
»ita lege hunc traiectum locum: vide c. 18, 8. Reg. de occiso pro- 
pheta per leonem.** 


Ἑβραίων 
τοῦ Ἰούδα 
y- 


p 


P 94 


VIL IX. X. XI. XII. XIII. XIV. XV. XVI. XVIL. XVIIL XIX. XX. XXI. XXIL  ÁAnniam,c. 


Roboam, filius Solomonis, ex tribu Juda, annos xLr. natus, tertius 
regnat in Juda annos xvin.  Colliguntur anni rv. mpxxur. 
I, IL. IIL IV. 


Samaeas prophetavit. 


v. VI. 
Hoc anno Roboam Regis Juda, $Susacim Rex Aegypti assumptis 
Africanis, et Aethiopibus ac '"Froglodytis, venit Hierosolyma, spoliavitque 
lemplum, ablatis J in eo erant thesauris, ac thesauris Roboam, et ha- 
sts aureis, quas acceperat David ex manu filiorum Adrizaar Regis Suba, 
&c armis aureis quae confecerat Solomon. 
vIL VIIL IX. X. XI. 
Prophetavit etiam Achias Silonites, et Samaeas filius Klami. 
XII.' XIII. 
Prophetavit qui in Bethel habitabat, et qui fuit ad altare, rogavit 
tum qui pesphataverat Jeroboam servo Solómonis, ut panem mauducaret, 


4507. 


174 CHRONICON 


τὸς ροβοὰμ φαγεῖν ἄρτον, xal μόλις ἔφαγεν. φασὶν τὸν Ἰώση- 
nov λέγειν ἀπὸ παραδόσεως αἶνον εἶναι τὸν ἐν Βεϑήλ, Καὶ Ὀδὴϑ 
ἐπὶ τοῦ ϑυσιαστηρίου. 
V 76 nM, ^, ες’, εἶ". 
“Ῥοβοὰμ ἔσχεν υἱοὺς κη΄ καὶ ϑυγατέρας ἑπτά. 
Πετὰ Τεροβοὰμ δεύτερος ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ναδὰβ 
υἱὸς αὐτοῦ ἔτη β΄. ὁμοῦ κό΄. 
Β e, Bf. 
Ἑβραίων ^ Ναδὰβ ἀναιρεῖται ὑπὸ “σὰ βασιλέως Ἰούδα ἐν Γαβαϑὼν 
τον Ἰσρα-τῇ τῶν ἀλλοφύλων βασιλείᾳ. 


5 


10 


Ἶ ἹΠετὰ Ῥυβοὰμ ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰούδα τέταρτος ᾿Αβιοὺδ 
υἱὸς αὐτοῦ ἔτη y. ὁμοῦ ,0gxc'. 
α΄. 
Ἑβραίων οὗτος ᾿4βιοὺδ εἰδώλοις προσέχων ἀπώλεσε τοῦ λαοῦ pv- 
τοῦ lovÓm. .,. , 15 
ριάδας “ν΄. 
β΄. 
Προεφήτευον Ἰαδὼχ καὶ “Ἀνανίας. 
γ΄. 
A ἹΜετὰ Ναδὰβ τρίτος ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Baacü υἱὸς 
vod aa. Ay ἔτη κδ΄. ᾿ ὁμοῦ μη΄. 30 
71. 2. αἷνον P, εἶηου V: ,slvov, ὅ vo, LA tivoU: ego lego αἴνου sie) 


proverbio seu apologo. m. R. ib, ἘΠῚ δ 868 δυϑ᾽ V, ὁ Σηδ 
b 14. προσέχων εἰδώλοις P. 19. , Βααξά 90. Ῥαχία P. 


Anniam.c.et vix manducavit. Aiunt Josephum dicere, ex traditione proverbium 
obtinere in Bethel, Etiam ἊΣ ad altare. 
. XV. XVI. XVII. 
Roboam habuit filios — et filias vir. 
Post Hieroboam secundus regnavit super Israel Nadab filius ejus 
ann. n, Colliguntur anni xxiv. 


1. IT, 
Nadab ab Asa Rege Juda interficitur in Gabathon, in regno alieni- 


enarum 
Post Roboam, regnavit in Juda quartus Abiud, filius ejus, ann. πι. 
Colliguntur anni 1v. nDXxxvi. 


i. 
— Abiud, cum idola coleret, de exercitu suo perdidit quingenta 
millia. 


4524. 


n. 
Prophetarunt Jadoc et — 


Post Nadab tertius regnavit * Israel Baasa, filius Rhachls, ann. 
xxiv. Colliguntur anni xuvir. 


PASCHAL E. 175 


a. 

Πέμπτῳ ἔτει τοῦ 140à βασιλέως Ἰούδα Βαασᾶ υἱὸς "4yla 
ἐπάταξε τὸν οἶχον Ἱεροβοάμ, καὶ οὐχ ὑπελείπετο αὐτῷ πᾶσα 
πνοὴ xarà τὸ ῥῆμα κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ 

SAxía τοῦ Σιλωνίτου προφήτου περὶ τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ αὐτοῦ Te- 
ρυβοάμ. ὕστερον δὲ καὶ αὐτὸς Baacá ἐπορεύϑη ἐν ταῖς ἅμαρ- 
τίαις Ἱεροβοάμ, ᾧ καὶ προφητεύει Ἰηοῦ υἱὸς 4dvavlov γενέσθαι 
τὸν οἶκον αὐτοῦ ὡς τὸν τοῦ Ἱεροβοάμ᾽" καὶ τὸν τεϑνηκότα αὐτοῦ 
ἐν πόλει oi κύνες καταφάγονται, τὸν δὲ ἐν τῷ πεδίῳ τὰ πετεινὰ Ὁ 

l0 roi οὐρανοῦ. 


α', β', y', δ', ε΄’, c', ζ', η’, O^, i, nt, ιβ΄, ιγ΄, εδ', εε΄, 
ἐς, (5^, am, ιϑ', x', κα', χβ', xy', xd'. 
Οὗτος Baacü ἐπορεύϑη ἐν ταῖς ἁμαρτίαις Ἱεροβοάμ, ᾧ 
προφητεύει Ἰηοῦ υἱὸς “Ἀνανίου γενέσθαι τὸν οἶχον αὐτοῦ ὡς 
151» οἶχον Ἱεροβοάμ" καὶ τὸν τεϑνηχότα αὐτοῦ ἐν πόλει οἱ κύνες 
καταφάγονται, τὸν δὲ ἐν τῷ πεδίῳ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. 
Μετὰ ᾿4βιοὺδ ἐβασίλευσε πέμπτος τῶν δύο φυλῶν Ἰούδα καὶ P 95 


Μανασσῆ ᾿Ασᾶ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη μδ΄. ὁμοῦ go. 
α’, β', y', δ'. 
ὁ ἀρχιερεὺς ἔνατος ᾿“Αχιμελὲχ ἐγνωρίζετο. Ἑβραίων 


τοῦ Ἰούδα. 


18. ,,Iterat eadem.** m. P. Similis fatuitas p. 144. 145. 819. ib. 
ὁ Baacá P. 14. τὸν om. P. 20. ἔννατος PV. 


I. 

Quinto anno Asa Regis Juda, Baasa filius Achia domum Hieroboam 
irpavit, neque relicta est ipsi omnis anima, juxta verbum Domini, 
quod locutus est in manu servi sui Achiae Silonitae Prophetae de pec- 
catis elusdem Hieroboam. Postmodum vero et ipse Baasa ambulavit in 
peccatis Hieroboam, cui Jehu, filius Ananiae, prophetat idem de domo 
$u futurum quod de domo Hieroboam, ac illius quidem cadaver fn ci- 
vitate a canibus devoratum fuisse, illius vero ab avibus coeli devora- 

tum iri, 
L IL HIE IV. V. VI, VII. VIIL. IX. X. XL. ΧΙ. XIII. XIV. XV. XVL, XVHi. XVIII. 

XIX. XX. XXI. XXII. XXIII XXIV. 

Hic Baasa ambulavit in peccatis Hieroboam, cui prophetat Jehu fi- 
lius Ananiae idem futurum de domo sua, quod de domo Hieroboam: ac 
illius —— cadaver in civitate a canibus devoratum fuisse, illius vero 
ab avi i 


i d tum 
Post. Abiud quintus regnavit super duas tribus Juda et Manasse 


Asa, filius ejus, annos xLiv. Colliguntur anni jv. wpLxx. 


1. IL. TH. IV. 
Nonus summus Pontifex Achimelech agnoscebatur. 


176 CHRONICON 


e. 

R 994 Προεφήτευσεν Ἰωήλ, ὃς καὶ εἶπεν, Ἔσται ἐν ταῖς ἡμέραις 
ἐκείναις, ἐχχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου ἐπὶ πᾶσαν σάρχα προ- 
φητεύουσαν. καὶ δώσω τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ἐπὶ τῆς 
γῆς κάτω. καὶ us)" ἕτερα ὃ αὐτὸς εἶπεν, Ἰδου ἐγὼ ἐμβαλῶ εἰς 8 

B τὰ ϑεμέλια Σιὼν λίϑον πολυτελῆ, ἐκλεκτόν, ἀχρογωνιαῖον, ἔντι- 
μὸν εἰς τὰ ϑεμέλια αὐτῆς" xal ὃ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ μὴ κα- 
ταισχυνϑῇ, καὶ ϑήσω κρίσιν εἰς ἐλπίδα. 


c, b. 
Ζαρὰϑ' ὃ 4i9loy συμπαραλαβὼν “ίβυας ἐπεστράτευσεν ἐν 10 
τῇ Ἰουδαίᾳ. ἐξελϑὼν δὲ ᾿4΄σᾶ ἐτροπώσατο αὐτὸν ἐν Γεράροις. 
v77 y, 9’. 
Προεφήτευσεν ᾿ζαρίας υἱὸς Ἰοδὴϑ᾽ καὶ ᾿Ανανίας. 
* ulia Miis 
ΠΠροεφήτευσεν ᾿Αζαρίας υἱὸς Ἰωδὴϑ' xol Mvavíag καὶ Za-15 
C χαρίας υἱὸς Ἰωδαὲ τοῦ ἱερέως, ὃ τὸ δρέπανον, ὅστις προφητεύ- 
ων εἶπεν, Τέρπου καὶ εὐφραίνου, ϑυγάτηρ Σιών, διότι ἰδοῦ ἔρ- 
χομαι, καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ σου, λέγει κύριος, καὶ κατα- 
φεύξονται ἔϑνη πολλὰ ἐπὶ τὸν ϑεὸν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. 


ιβ΄ , (y ιδ΄, iE, ig i, uj. * 


2. Περὶ τῆς τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐπὶ τοῖς ἀποστόλοις ἐπιφοιτήσεως 
m. P. 4. τῆς om. P. — 16. Ἰωδαὶ P. 


Anniam.c. 


v. J 
4521. ^ prophetavit Joel, qui et dixit: Krit in diebus illis, effundam de spi- 


ritu meo super omnem carnem prophetantem. | Et dabo prodigia in coclo 
sursum, et in terra deorsum. Et infra ipse dixit: Ecce ego immittam in 
fundamenta Sion lapidem pretiosum, electum, angularem, angustum in 
fundamenta illius: et qui credet in illum, non confundetur, ct ponam in 
spem judicium. 
VI. VII. 

Zarath Aethiops, assumptis Afris, Judaeam armis invasit. Egressus 

autem Ása in Geraris ipsum delevit. 


VIII. IX. 
Prophetavit Azarias filius Jodeth, et Ananias. 


x. XI. 

Prophetarunt Azarias filius Jodeth et Ananias, et Zacharias filius 
Jojadae sacerdotis, qui Falx dicitur, qui prophetavit in haec verba: Ju- 
cundare, filia Sion, laetare, filia Hierusalem: quia ecce venio, et habi- 
tabo in medio tui, dicit Dominus: et confugient multae gentes ad Dewn 
ἐπ die illa. 

XIL XII. XIV. XV. XVI. XVIL XVIII. 


PASCHALE. 171 


A0ũ βασιλεὺς Ἰούδα πολεμούμενος ὑπὸ Βαασὰ βασιλέως 
Ἰσραὴλ ἐμισϑώσατο εἷς βοήϑειαν τὸν υἱὸν "óto βασιλέως 
Σερίας. ᾿ 

Προεφήτευεν "Io. 

e κ', xa, xB, xy. 
Προεφήτευσεν ᾿ἸΙηοῦ. 
xÓ', κε΄. | D 

Προεφήτευσεν 1dvavíag. 

xz, xb, x7, x9, A, λα΄, AB , Ay, A0, λέ, Ag, AL', An, 


» A9', μ᾽, ua, μβ΄, uy, ud. 
Mà Βαασὰ τέταρτος ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ἠλὰ υἱὸς Ἑβραίων 
αὐτοῦ ἔτη β΄. ὁμοῦ ν΄. — 
, 7 | 
5 δὲ.:. R 296 


Τὸν Ἠλὰ ἀνελὼν Ζαμβρὶ ὃ παῖς αὐτοῦ βασιλεύει ἐπὶ 

᾿δἸσραὴλ ἡμέρας ζ΄, καὶ τὸν οἶκον Βαασὰ πατάξας οὖχ εἴασεν αὐ- 
τοῦ οὐροῦντα πρὸς τοῖχον κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν Ῥ 96 
χερὶ Ἰηοῦ υἱοῦ Ldvav»íov διὰ τὸ ἁμαρτεῖν αὐτόν. γνοὺς δὲ ὅτι 
ὃ λαὸς ἀνηγόρευσε τὸν “4μβοί, [ἑαυτὸν ἀνεῖλεν] ᾿Ἱμβρὶ ἑαυτὸν 
ἐμπρήσας ἀπέκτεινεν. 

Ὁ Μετὰ σὰ ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰούδα ἕκτος Ἰωσαφὰτ υἱὸς αὐ- Ἑβραίων 
τοῦ ἔτη xi. ὁμοῦ dg. τοῦ Ἰούδα. 


4. προεφήτευσεν P. 5. 97] 9' P. 17. viov om. R. 18. 
ἑαυτὸν ἀνεῖλεν om. P. Außol] Ζαμβρὶ Raderus. 


Asa Rex Juda bello impetitus a Baasa Rege Israel, in auxilium con- 
daxit filium Ader Regis Syriae. 

Prophetavit Jehu. 

XIX. XX. XXI. XXII. XXIII. 
Prophetavit Jehu. 
XXIV, XXV. 

Prophetavit Ananias. | 

YXYL XXVII. XXVIII. XXIX. XXX. XXXI. XXXII. XXXIIL XXXIV. XXXV. XXXVI. 
XXXYIL XXXVIII. XXXIX, XL. XLL. XLIL XLIII. XLIV. 
Post Baasa quartus regnavit ia Jsrael Aela, filius ejus, anm. m. 
tur anni L. 
L m. 

Zambri, cum patrem interfecisset, regnavit super Israel dies vu. ac 

ssa domo Baasa, non reliquit mingentem ad parietem, juxta verbum 
omini, quod locutus est in manu Jehu filii Ananiae, propter peccatum 
ejus. Cum autem accepisset Zambri renuntiatum fuisse Regem a popu- 
le, Zambri seipsum concremando interfecit. 

Post Asa regnavit super Juda sextus Josaphat filius ejus ann. xxv. 

iguntur anni Iv. MDXCV. 

Chronicon Paschale vol. 1. 19 


4 


178 CHRONICON 


a', B' 

Προεφήτευσεν Ἤλίας ὁ Θεσβίτης xol ᾿4βδιοῦ υἱὸς Avu- 
νίου, ὃς καὶ εἶπεν ὅτι Ἐγγὺς ἡ ἡμέρα κυρίου ἐπὶ πάντα τὰ ἔϑνη" 
ὃν τρόπον ἐποίησας, οὕτως ἔσται σοι. — Fr προεφήτευον Ὀζιὴλ 

B υἱὸς Ζαχαρίου, Ἰηοῦ υἱὸς ᾿ἀνανίου, ἸΠιχαίας ὃ Πορασϑήτης,5 
υἱὸς “μαλή" ἐφ᾽ οὗ ψευδοπροφῆται Σεδεχέας υἱὸς Χαναάν, 0 
ποιήσας ἑαυτῷ κέρατα σιδηρᾶ καὶ μανεὶς ἐπάταξε τὸν IMiyalay 
ἐπὶ τὴν σιαγόνα. ἔτι προεφήτευεν Ἐλιέζερ καὶ ἄλλοι υ' ψευδο- 
προφῆται καὶ τῆς αἰσχύνης vv ψευδοπροφῆται τοῦ Βαάλ. 

y; δ΄. 10 

Ἑβραίων ἀρχιερεὺς Ἰωαννάν. 

€, e. 

Προεφήτευον Ἠλεί, 248000), "OLojA, Ἰηοῦ, Mixaloc. 

€ * LP ϑ', c 

ἱδευδοπροφῆται, Σεδεκίας, ᾿Ελεέζερ, xal ἄλλοι τετρακύσιοι. 16 


ια΄» (B , e. 
᾿ἀνομβρία γέγονεν ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆ- 
ναςς. 
v 78 iU, i, ic, ιζ΄, nm. 
Ἑβραίων ἀρχιερεὺς "4Gaolac ἐγνωρίζετο. 20 


4. οὕτω P. 8. σιαγῶνα PV. — ibid. ἔτι om. P sola.— ib προε- 
φήτευεν Ἐ.] προεφήτευσεν Ó'E. P. — 11, δέκατος Ἑβραίων P. 


' L Im. 

Anni29.6. Prophetavit Elias Thesbites, et Abdiu filius Amaniae, qui dixit: 
571. Prope est dies Domini super omnes gentes: uti feceris, ita fiet tibi. Pro- 
hetarunt praeterea Oziel filius Zachariae, Jehu filius Ananiae, Michaess 
Morasthetes filius Amali: sub quo fuere Pseudoprophetae Sedecias filius 
Chanaan, qui sibi cornua ferrea confecit, et furens Michaeam in maxilla 
percussit. Prophetavit etiam Kliezer, et alii cp. Psemdoprophetae, εἰ 

pro pudor! ccccr, Pseudoprophetae Baal. 


Decimus Hebraeorum sumimus Pontifex Joannan. 


v. VI. 
Prophetarunt Eli, Abdiu, Oviel, Jehu, Michaens. 
vH. VII. IX. X. 
Pseudoprophetae Sedecias, Eliezer, et alii quadringenti. 
; XI. XH, XII. 
In Palaestina tribus anpis et sex mensibus non pluit. 
XIV, XV. XVI. XVH. XVIII. 
Hebraeorum summus Pontifex Azarias agnoscebatur. 


PASCHAL E. 179 
i9', x, καί. 
Προεφήτευεν Ἰεζεχιὴλ ὃ τοῦ ᾿Ἐμέζερ. 
κβ΄, xy, xÓ. D 


Ἰωσαφὰτ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα ἀνεῖλεν τοὺς ἰδίους ἀδελφοὺς 
5xal ἐκ τῶν ἀρχόντων τοῦ λαοῦ. 


xt. 
Ἑβραίων τοῦ Ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν πέμπτος Mufol ἔτη β΄. —— 
ὁμοῦ ES. — Ἰσθα- 
αἰ, β' , y; 9', e, g, ζ΄, 7; 9^, 4, t, i. 
0 — Meó Ἰωσαφὰτ ἐβασίλευσεν ἕβδομος τῶν δύο φυλῶν Ἰούδα — 
vota. 


xal Mavaao?; Ἰωρὰμ ὃ υἱὸς αὐτοῦ ἐν Σαμαρείᾳ ἔτη V. 
ὅμοῦ Oy. 


, 


a. P 97 
Ἑβραίων ἀρχιερεὺς ““χιτώβ. 
15 s. 
Ἰωρὰμ υἱὸς Ἰωσαφὰτ εἰδώλοις δουλεύσας οἰκοδόμησεν τὰ 
ὑψηλὰ xal τὰ ἄλση ὁμοίως τῷ πατρὶ αὐτοῦ. 
γ, δ΄, &, ς΄. 
Ἠλίας ἐξ ἀνθρώπων ἀπῆλϑεν. 


9. προεφήτευσεν Ῥ. 7. ᾿Δαβο]] Ζὰμ οὶ m.P. 14. Σὰμὰᾶρείᾳ] 
Ἱερουσαλὴμ lege.* m. R. 16, ἠκοδόμησεν P. 


XÍX, XX. XXI, Annia m. c. 
Prophetavit Ezechiel filius Eliezer. 
m Josaphat Rex Juda fratres suos interfecit, et quosdam ex principi- 
XXV. ] 
Beper Hebraeos larael teghavit v, Zambri ann. xm,  Collipuntur 
anni Lxir. 
L IL HI. JV. V. VL. VEL VIIL. IX. X, XI. XII. 
Post Josaphat regnavit vir. supér duas tribus Juda et Manasse Jo- 


ram ejus filius in Samaria ann. x. Colligantur anni 1v, M»ov. 
4596. 


1. 
Hebraeorum swmmws Pontifex. Achitob. 
n. 
Joram, filius Josaphat, idolorüm cultor, dediflcavit exoelsa: eti lucós, 
velut ipsius pater. 
ΠῚ. IV, V. VI. 
Elias ex homimibus excessit. 


180 CHRONICON 


ζ΄, T. 
Ἰωρὰμ βασιλεὺς Ἰούδα ἐνόσησεν δεινῶς, ὥστε τὰ ἔντερα 
αὐτοῦ φανῆναι. 


3". 
Προεφήτευσεν ᾿Δμὼς καὶ ᾿Ελισσαῖος. 5 
Β i 


Ἰωναδὰβ υἱὸς Ῥηχὰβ ἐγνωρίζετο. 
Εβραίων ἹΜετὰ ᾿Αμβρὶ ἕκτος υἱὸς Αχαάβ, ὧν ἐτῶν λέ, ἐβασίλευσεν 
5i. τοῦ Ἰσραὴλ ἔτη xf. ὑμοῦ πό΄. 
α΄. t0 
Ὁ "Myaàf οὗτος ἔλαβε γυναῖκα τὴν ϑυγατέρα Ἰϑωβάλου toi 
Τυρίων καὶ Σιδωνίων βασιλέως, ἧ ὄνομα Ἰεζάβελ. 
g , y» δ΄, €, e, bs 
Ἀχαὰβ ἑβδόμῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ διὰ τὴν γυναῖχα 
C αὐτοῦ Ἰεζάβελ ἐδούλευσεν τῷ Βαάλ, xal τοῖς εἰδώλοις προσανέ: 15 
χων παρώργισεν κύριον τὸν ϑεόν᾽ ᾧτινι Ἠλίας ὃ Θεσβέτης προε-᾿ 
φήτευσεν τοῦ μὴ γενέσϑαι ὑετὸν ἐπὶ τὴν γῆν ἐπὶ ἔτη y! καὶ μῆνας 
c. ἀναχωρήσας δὲ ὃ Ἤλίας κατὰ ἀνατολάς, καὶ καϑίσας ἐν τῷ 
R 230 χειμάῤῥῳ Χοῤῥὰδ τῷ ἐπὶ πρόσῳωήον. τοῦ Ἰορδάνου, ὥστε ἐξ αὐ- 
τοῦ πίνειν, τροφὴ αὐτῷ διὰ κοράκων. ἐχορηγεῖτο. καὶ χήρᾳ δέϑο 


8. ἕκτος) ἕκτος ὁ ἡ. 11. ᾿Ιϑωβόλου V. 415. τῷ) τῇ RV. 19. 
προσώπου P. i 


.vII. vm. 
Joram Rex Juda graviter aegrotavit, adeo ut ipsius viscera appa- 
rerent. 


IX. 
Prophetarunt Amos, et Elissaeus. 


δ x. 

Jonadab filius Rechab agnoscebatur. 

Post Zambri, sextus ejus filius Achaab, annos xxxv. natus, regnavit 
super Israel ann. xxr. Colliguntur anni rxxxiv. 


I. 

Hic Achaab uxorem duxit filiam Ithobali Tyriorum et Sidoniorum 

Regis, cui nomen fuit Jezabel. 
II. III. IV. V. VI. VII ᾿ 

Achaab septimo regui anno, propter uxorem suam Jezabel adoravit 
Baal, ac idolis adhaerens, Domini Dei iram in se provocavit: cui Elias 
Thesbites prophetavit, intra annos ΠΙ. et menses vr. nullam super terram 
futuram pluviam. Recedente vero Klia versus Orientem, et ad torren- 
tem Chorrath juxta Jórdanem residente, ut ex eo potum hauriret, victus 
ei a corvis subministrabatur. Viduae quoque ex fame una cum filio mo- 


PASCHALE. 181 


τινι διὰ λιμὸν μελλούσῃ ἅμα τῷ ἑαυτῆς υἱῷ τελευτᾶν τὴν ὑδρίαν 
τοῦ ἀλεύρου καὶ τὸν καψάκην τοῦ ἐλαίου εἰς ἐπάρχειαν τοῦ λιμοῖ 
ἀνεξάλειπτα ἐποίησεν. ἀνέστησεν δὲ αὐτῆς καὶ τὸ παιδίον τε- 
ϑνηχύτα. μετὰ δὲ τὸ πληρωθῆναι τὸν χρόνον τῆς ἀβροχίας ἐκ 
δχελεύσεως ϑεοῦ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν ZAyaáfl, ἵνα ἑἱετὸς γένηται. D 
χαὶ λέγει τῷ ᾿χαάβ, ζήλῳ ϑεοῦ κινηϑείς, συναχϑῆναι πάντα τὸν 
Ἰσραὴλ καὶ τοὺς προφήτας τοῦ Βαὰλ υν' καὶ τοὺς προφήτας τῆς 
αἰσχύνης εὖ εἰς τὸ ὅρος τὸ Καρμήλιον. αἰτήσας δὲ βόας δύο V 79 
εἶπεν ὅπως οἱ προφῆται τῆς αἰσχύνης προσευξάμενοι τοῖς ϑεοῖς 
io αὐτομάτως πυρὶ ἀναλώσουσιν τὰ ὑποχείμενα. καὶ ὡς ϑύσαντες 
τοῖς ϑεοῖς αὐτῶν οὐδὲν ἤνυον ἄχρι μεσημβρίας, ὃ αὐτὸς προφήτης 
ἕτερον βοῦν ϑύσας, ὕδωρ ἐπικλύσας ηἴξατο 10 ϑεῷ, καὶ πῦρ ἀπ᾽ P 98 
οὐρανοῦ κατελϑὸν ἅπαντα κατανάλωσεν. καὶ οὕτως ὑπήκοον 
τὸν χαὰβ ποιήσας τοὺς ψευδοπροφήτας ἐθανάτωσεν, καὶ ὃ ὕε- 
Ιδτὸς ἐπέκχλυσε τὴν γῆν. ἀναχωρήσαντος δὲ αὐτοῦ ἕως ὄρους 
Χωρὴβ καὶ Φαμασκοῦ, καὶ ἀσίτου διαρκέσαντος ἡμέρας τεσσε- 
ράχοντα, προστάσσεται παρὰ ϑεοῦ χρῖσαι τὸν ᾿Ἵζαὴλ βασιλέα 
τῆς Συρίας καὶ τὸν Ἰηοῦ υἱὸν Ναμεσσῆ ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ τὸν 
Ἐλισσαῖον εἷς προφήτην. καὶ ἐπανελϑόντος αὐτοῦ πάλιν πρὸς 
Q4yaàg ἤλεγξεν αὐτὸν ἐπὶ τῇ συμφορᾷ τοῦ φόνου Ναβουϑὲ διὰ 
xjnov, ὃν ἐπὶ ψευδομαρτυρίᾳ λίϑοις ἀπεκτάγχει, ἐπαγγειλάμενος 
τῷ οἴχῳ αὐτοῦ παντὶ ὄλεθρον ἔσεσθαι" ὃ καὶ γέγονεν. Β 


1. ἑαυτῆς υἱῷ ) υἱῷ αὐτοῦ P. 6. ϑεοῦ) ποῦ P. 14. ὁ om. P. 
16. ἀσίτου om. P. Áddit et margo R. 21. ἀπεκτάκει P. 


riturae, porrectam hydriam farinae et lecythum olei ad usum vitae ne- 
cessarium, ut nunquam deficerent effecit. Sed et filium illius extinctum 
ad vitam revocavit. Exacto porro siccitatis tempore, Deo ita praeci- 
piente, ad ipsum Achaab accessit, ut pluvia fieret. Et zelo quodam im- 
pulsus, ait ad Achaab, ut universum Israel et prophetas Baal quadrin- 
entos quinquaginta, et impudentiae prophetas quadringentos in monte 
elo cogéret, Petitisque duobus bobus, Prophetis impudentiae dixit 
ut Deos suos precarentur , uti sponte subjectas hostias igne absumerent. 
Qui cum peracto diis suis sacrificio usque ad meridiem nihil effecissent, 
Propheta bove altero in sacrificium oblato, et aqua irrigato, fusis ad 
Deum precibus, confestim ignis de coelo delapsus omnia depastus est. 
Atque ita Achaab Dei mandatis obediente facto, et Pseudoprophetis 
emnibus interfectis, continuo terra imbre perfusa est. Recedente vero 
ille usque ad montem Choreb et Damascum, ibique exactis diebus qua- 
draginta, jubetur a Deo ungere Azael in Regem Syriae, et Jehu Names- 
sae filium in Regem lsrael, et Mlizaeum in Prophetam. "Tum reversus 
ad Achaab, illum coarguit ob caedem Nabuthe, quem propter hortum 
falsos testes circumventum, lapidibus obruerat, praedicto universae 
stirpis ac familiae interitu: quod et postea accidit. 


182 CHRONICON 


1, ϑ', Ü ur, di , e d 
Ἦσαν ψευδοπροφῆται Ἐζεκίας καὶ Ἐλιέζερ καὶ ἄλλοι υ΄. 
u. 

Τῶν ἀλλοφύλων συναχϑέντων ἐπὶ Ἰωσαφὰτ βασιλέα Ἰούδα 
πολεμῆσαι τὸν Ἰούδαν, ἔνεδρον ἔδωχεν εἰς αὐτοὺς ὃ ϑεός, καὶ ἀνέ- 5 
στησαν καὶ ἐφόνευσαν ἀλλήλους, καὶ διεσώϑη Ἰωσαφὰτ καὶ 
Ἰούδας. 

C «ς΄, dL, mp, ιϑ', x, xo, xf. 

yaóf ὃ βασιλεὺς Ἰσραὴλ συμβαλὼν τῷ "to βασιλεῖ Zv- 

plac εἷς πόλεμον ἀναιρεῖται. 10 
Ἑβραίων ἹΠετὰ Ἰωρὰμ ὄγδοος ἐβασίλευσεν τῶν δύο φυλῶν Ἰούδα καὶ 
τοῦ Ἰούδα. ανασσῆῇ Ὀχοζίας υἱὸς αὐτοῦ ἔτος ἕνα. 
ὁμοῦ ὄχς'. 


, 
e. 


Προεφύτευσεν ᾿Ελισσαῖος καὶ ᾿βδαναΐί, Ἰηοῦ ἀνεῖλεν τὸν 15 
Ἰωρὰμ καὶ τὸν Ὀχοζίαν καὶ τοὺς ο΄ υἱοὺς χαὰβ καὶ τὴν Ἶε- 


ζάβελ. 
ἹΜετὰ ᾿Αχαὰβ ἕβδομος ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ὀχοζίας υἱὸς 
αὐτοῦ ἔτη β΄. ὁμοῦ ng. 
D a, f. 20 


Οὗτος Ὀχοζίας εἰδώλοις προσανέχων xal ἀῤῥωστίᾳ περιπε- 
12. ἕν P. 16. o om.P. 19. αὐτοῦ om. P. 


Annia m. c. VII. IX, X. XL ΧΠ, xni. XIV. 
Erant tum Pseudoprophetae Ezechias et Eliezer, et alii qua- 


Alienigenis contra Josaphat Rogen Judae coactis, ut Judaeos bello 
aggrederentur, insidiatorem in illos immisit Deus, ac invicem commissi, 
sese mutuo trucidarunt, atque ita Josaphat et Judaei salvi evasere. 

XVI. XVIL XVIIL XIX. XX. XXl. XXII. 
ἢ Achaab Rex Israel commisso cum Ader Syriae Rege praelio inter- 
citur, 

Post Joram, Octavus regnavit super duas tribus Juda et Manasse, 
Ochozias illius filius annum unum. p anni] rv. MDCVI. 


4606. 
Elissaeus et Abdanai — Jehu interfecit Joram εἰ Ocho- 
ziam, et filios Achaab, et Jezabel, 
Post Achaab, septimus regnavit super lsrael Ochozias illius filius 
annos duos. Colliguntur anni — 
Iste Ochozias idolorum — cum gravi correptus esset morbo, mi- 


5 


10 


15 


. PASCHAL E. 183 


σὼν duv;j, ἔπεμεψεν ἐπερωτῆσαι τὸν Βαὰλ προσόχϑισμα ϑεὸν 
Vxxápuv, γνῶναι ποϑῶν εἰ ζήσεται καὶ ἀναστήσεται ἐκ τῆς ἀῤ- 
βῥωστίας αὐτοῦ. ὃ δὲ Ἠλίας ἀπαντήσας τοῖς παισὶν αὐτοῦ ἔφη 
μὴ ἀνίστασϑαι αὐτόν. καὶ χολέσας ἀπέστειλεν πρὸς Ἠλίαν τρεῖς 
πεγτηχοντάρχους, ὅπως αὐτὸν éx τοῦ ὄρους καταγάγωσι. τῶν 
δὲ δύο ἐν πυρὶ καυϑέντων ὃ τρίτος δεηϑεὶς αὐτοῦ κατέβη. καὶ 
ἐλϑὼν πρὸς Ὀχοζίαν εἶπεν αὐτῷ, Ἐπειδὴ οὐκ ἐπέστρεψας πρὸς 
κύριον τὸν Dióv, ἀλλ᾽ εἰδώλοις ἔπεμψας ἐπερωτῆσαι, οὐ κατα- 
βήσῃ ἀπὸ τῆς κλίνης, ἀλλ᾽ ἀποϑάνῃς. καὶ ἀπέϑανεν ἐν τῇ κλί- 
γῃ κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ Ἠλίου τοῦ δούλου 
τοῦ ϑεοῦ. 

Mirá ᾿Οχόζέαν ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰούδα καὶ ἸΠανασσῆ ἡ μή- 
τὴρ αὐτοῦ Γοθολία, γυνὴ Ἰωράμ, ἔτη c. ὁμοῦ ὀχιβ'. 

a, β΄. 

Γοθολία μήτηρ Ὀχοζίου, ϑυγάτηρ ᾿ἠχαάβ, ἐφόνευσεν τὰ 
τέκνα τοῦ υἱοῦ αὐτῆς Ὀχοζίου. ἐκ γὰρ τοῦ yévovg ἦν αὐτὴ “4- 
χαὰβ βασιλέως Ἰσραὴλ τοῦ καταραϑέντος. 

y. 
Γοϑολία καθεῖλε τὸν οἶκον τοῦ ϑεοῖ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ 


30 ἐλάτρευσεν τοῖς Βαλιείμ. 


δ΄. 


8. παιδὶ» υἱοῖς P. 4. rolícag] lmmo χολήσας. Conf, ad p. 
318. B. 8. καταβήσει V. 19. τὸν alterum om. P. 


sit qui rogarent Ban! Deum, offensionem Accaron, scire cupiens an ex 


P 99 


Ἑβραίων 


τοῦ lovóu. . 


V 80 


ea invaletudine vitam et incolumitatem esset recepturus. Elias vero filiis - 


illius occursans, dixit illum minime sánitatem recepturum. 'Tum iratus 
misit ad Eliam centuriones qui illum ex monte adducerent. Duobus ex 
iis igne consumptis, tertius, Ilia precibus exorato, descendit. Elias au- 
tem ad Ochoziam accedens: Quandoquidem , inquit, nom convertisti te 
ad Dominum Deum, sed idola consuluisti, de lecto non descendes, sed 
morieris. Et mortuus est in lecto juxta verbum Domini, quod locutus 
est in manu Eliae servi Dei. 
Post Ochoziam regnavit in Juda et Manasse illius mater Gotholia, 


uxor Joram, ann. vi. Colliguntur anni Iv. MDCXIIL. 
i. 11. 
ia mater Ochoziae, filia Achaab, liberos filil eui Ochoziae in- 
— enim illa ex genere Achaab execrandi illius Regis Israel. 


ΠῚ, 
Gotholia evertit domum Dei Hierosolymis, et Baliim coluit. 
1v. 


184 CHRONICON 


Ἰωναδὰβ υἱὸς Ρηχὰβ ἐγνωρίζετο, καὶ ᾿Ελισσαῖος προεφή- 
τευεν. 
Ἑβραίων ἀρχιερεὺς Σαδούκ. 
R 234 d 


Ἐλισσαῖος προεφήτευεν καὶ ᾿Αβδαναὶ καὶ Ἰηοὺ καὶ Ὀζιήλ. 5 


, 


e. 
C Ἰωσαβέχ, γυνὴ Ἰωδαὲ τοῦ ἀρχιερέως, ἀδελφὴ Ὀχοζίου, ἔκλε- 
Vt» Ἰωὰς τὸν υἱὸν Ὀχοζίου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς, καὶ τούτῳ nt- 
ριέϑηκεν Ἰωδαὲ ἀρχιερεὺς τὸ βασίλειον, ἀνελὼν τὴν Γοϑολίαν. 
Ἑβραίων Mezà Ὀχοζίαν ὄγδοος ἐβασίλευσεν τοῦ ᾿Ισραὴλ Ἰωρὰμ ἀδελ- 10 
E Ἰσρα- góc αὐτοῦ Ὀχοζίου ἔτη ιβ΄. ὑμοῦ bz. 
α΄, β΄. 
᾿1ζαὴλ υἱοῦ "“4δερ, βασιλέως Συρίας, πολεορχοῦντος τοὺς εἰς 
Σαμάρειαν ἐπὶ Ἰωρὰμ ἀδελφὸν Ὀχοζίου, βασιλέα Ἰσραήλ, λιμὸς 
βαρὺς γέγονεν ἐπὶ ἔτη ἑπτά, ὡς κεφαλὴν ὄνου ν' σίκλων πεπρᾶ- 15 
D σϑαι καὶ τέταρτον μέτρον κόπρου περιστερᾶς πέντε σίκλων ἐσϑέειν 
αὐτούς, ἔτι μὴν καὶ τὰ ἑαυτῶν τέκνα φαγεῖν τινας διὰ τὰς ἀπι- 
στίας αὐτῶν καὶ τὰς ἀσεβείας τῶν πράξεων αὐτῶν, καὶ ἀνταπο- 
δόσεις αὐτοῖς ἐπηνέχϑησαν δικαίως. 


y, 9, €. 20 
€ ἔτει τοῦ Ἰωρὰμ βασιλέως Ἰσραὴλ Ἤλίας ὃ προφήτης σὺν 


8. Σαδούχ P. 8. ἀδελφὴ ᾿Ιωχοζίου V. 18. "4δελ P. 91. εἰ 
om. PV. 


Jonadab filius Rechab agnoscitur. Et Elissaeus prophetat. 
Hebraeorum summus Pontifex Saduc. 


v. 
Elisaeus prophetavit, ut et Abdanai, et Jehu, et Oziel. 
vi. 

Josabech, uxor Jodae summi Pontificis, soror Ochoziae, furtim sub- 
ripuit Joas filium Ochoziae fratris sui, huicque Jodae summus Pontifex, 
Gotholia interfecta, regnum asseruit 

Post Ochoziam, octavus regnavit super lsrael Joram, frater ejusdem 
Ochoziae, ann. xu. Colliguntur anni xcvi. 

1.11. 

Azael, filio Adel, Rege Syriae Samaritanos obsidente, cum Joram 
Ochoziae frater regnaret, tanta in Israel, per septennium fames invaluit, 
ut asini caput quinquaginta siclis venderetur, et —— partem cabi 
stercoris columbae quinque siclorum pretii ipsi manducarent, atque adeo 
liberos quidam comederent cum propter incredulitatem et impia illorum 
facinora has merito poenas luerent. 

| HL. Iv. V. 
Anno Joram Regis lsrael quinto, Elias Propheta cum Elissaeo ver- 


PASCHAL E. 185 


τῷ Ἐλισσαίῳ ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πορευϑείς, τῇ μηλωτῇ πατάξας τὸ 
ὕδωρ διέστησεν ἔνϑεν καὶ ἔνϑεν, καὶ διῆλϑον ἀμφότεροι διὰ Ἑηρᾶς. 
εἶπέν τε τῷ ᾿Ελισσαίῳ αἰτῆσαι ὃ ἐὰν ϑέλῃς. ὃ δὲ διπλάσιον 
ἠξίωσε σχεῖν πνεῦμα οὗ εἶχεν ᾿Ηλίας. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἤλίας, 
Ἕως ἂν ἴδῃς μὲ ἀναλαμβανόμενον, ἔσται οὕτως. καὶ ἀναλη- 
φϑέντος Ἠλίου ἅρματι πυρίνῳ, ϑεασάμενος ᾿λισσαῖος εἶπεν πε- 
ρὶ αὐτοῦ, Ἅρμα Ἰσραὴλ καὶ ἱππεὺς αὐτοῦ. καὶ ὑπέστρεψεν 


P 100 


πγεύματος ἁγίου πλησϑείς, xal δὶς τῇ μηλωτῇ πατάξας τὸν 'Tog- 


δάνην παρῆλθεν αὐτὸν διὰ ξηρᾶς. ἔτι δὲ καὶ τὰ ὕδατα πονηρὰ 
100vra xal ἀτεκνοῦντα ἐν Ἱεριχὼ μετέβαλεν, ἐπικαλεσάμενος τὸν 
ϑεόν. 

Ἐλθὼν δὲ εἷς Βεϑὴλ λίϑοις ὑπὸ παιδαρίων ἐβάλλετο, κατα- 
πωιζόμενος εἷς φαλακρότητα ὕπ᾽ αὐτῶν" καὶ ἰδὼν αὐτὰ κατηρά- 
σατο αὐτὰ ἐν ὀνόματι κυρίου, καὶ ἐξελϑοῦσαι δύο ἄρκοι ἐκ τοῦ 

δρυμοῦ διέῤῥηξαν ἐξ αὐτῶν μβ΄. ἐκεῖϑεν ἦλϑεν εἰς τὸ Καρμή- 
lov ὄρος, κἀκεῖϑεν εἷς Σαμάρειαν. ἀλλὰ μὴν καὶ γυναικός τι- 
νος προσελϑούσης αὐτῷ ὀχλουμένης ὑπὸ δανειστῶν αὐτῆς, καὶ 
τῶν υἱῶν αὐτῆς εἷς δουλείαν ἑλκομένων, πυϑόμενός τε ἔχειν αὐ-- 
τὴν εἰς ἄγγος βραχύ τε ἐλαίου, προσέταξεν αὐτῇ εἰς ἀγγεῖα πάμ- 
s920ÀÀa ἔχειν αὐτός. καὶ πληρωθέντων αὐτῶν ἐλαίου, ἀπέδοτο 
τὸ χρέος, καὶ σὺν τοῖς παισὶν ἠλευϑερώϑη. ὁ δὲ αὐτὸς εἷς Σω- 


8. εἶπεν δὲ P. — ib. ὃ ἐὰν ϑέλῃς] ἐὰν ϑέλεις V, ἐὰν ϑέῃ Β. 6. 
περὶ αὐτοῦ, gua) πάτερ V, πάτερ μον, πᾶτερ μοῦ m. P. 7. 
xai alterum om, P. — 12. ἐβάλετο P. 14. àgxro P. 20. ἔχειν] 
χέειν m. R. 21. εἰς om. V. 


sus Jordanem profectus, melote aquam percussit, illaque continuo hinc 
et inde recessit, ac tum sicco uterque pede per aridam transit. Dixit- 
ue Elissaeo Elias, ut quod vellet postularet: ile vero petiit sibi dari 
don spiritum, «quem Elias possidebat. Cui Elias, Cum mc, inquit, 
in sublime assumptun: videris, voti compos eris. Et cum Elias curru 
igneo elevaretur, videns Elissaeus, de illo dixit: Currus Israel, et auri- 
gü ejus: repletusque Spiritu sancto reversus, Jordane melote bis per- 
cusso, sicco vestigio illum ertransiit. Quinetiam aquas quae tum ama- 
rae erant et steriles Hierichunte , implorata divina ope, in dulcedinem 
convertit. ᾿ NE ] . 

Cum porro in Bethel veniret, a pueris lapidibus impetitus, ob cal- 
vitiem irrisus. illis animadversis, diris eos devovit in nomine Domini, 
statimque egressae ex luco geminae ursae duo ex iis supra quadraginta 

serunt ac dilaniarunt. Inde profectus est in montem Carmelum, 
tX quo venit Samariam Quinetiam viduam quandam a creditoribus, fi- 
lüs in servitutem abductis, vexatam se adeuntem, cum accepisset per- 
p olei in vasculo habere, praecepit illi ut. in multa alia vasa illud 
di 


B 


R 236 


V 81 


underet: quibus omnibus impletis, inde creditoribus satisfecit, et cum . 


186 CHRONICON 


μὰν παιδαρίου τελευτήσαντος, ζῶντα ἀπέδωκεν τῇ μητρί. χαὶ 

εἰς Γάλγαλα παραγενόμενος, καὶ λιμοῦ ὄντος ἐκεῖσε, λέβητα μέ- 
C γαν ἐπιστήσας ἐποίησεν αὐτοῖς τροφήν. καὶ συναξάντων τινῶν 

ἀπὸ ἀγρίων ἀμπέλων ἀμανίτας θανασίμους καὶ ἑψησάντων, 

ἀρχομένων τε ἐσθίειν, ἀνεβόησαν ϑανατοῦσϑαι" αὐτὸς δὲδ 

ἄλευρα ὀλίγα ἐμβαλὼν διέσωσεν αὐτοὺς ἔχ τὲ ϑανάτου καὶ 

λιμοῦ. 

e 
Προεφήτευον 2duódc xoi ᾿Ἐλισσαῖος. 


af 5» $9 Ü ux, εβ' . 10 
Ἑβραίων Πετὰ Γοϑολίαν ἐβασίλευσεν τῶν δύο φυλῶν Ἰούδα καὶ Ma- 
ἊΣ Ἰούδα. πασσῆ Ἰωὰς υἱὸς Ὀχοζίου ἔτη μ΄. ὁμοῦ ὀχνβ'. 


8, 5. 
D Ἰωδαὲ nag! Ἕβραίοις ἀρχιερεὺς ἐγνωρίζετο, μόνος μετὰ 
ἹΠωῦσέα βιώσας ἔτη X. 15 
Mud. 

Ἰωὰς οὗτος ἀνῳκοδόμησε τὸν οἶκον τοῦ ϑεοῦ τὸν ἐν Ἱερουσα- 
λύμ, ἐρημωθϑέντα ὑπὸ Γοϑολίας, καὶ ποιήσας τὸ εὐθὲς ἐνώπιον 
κυρίου, κατακόψας τε τὰ εἴδωλα Ἱερουσαλὴμ καὶ ᾿]άτϑαν τὸν 
ἱερέα τοῦ Βαὰλ μονώτατος κατ᾽ ἐνώπιον τοῦ ϑυσιαστηρίου ἀπο-30 
κτείνας, τῶν μετειύρων οὐκ ἀπέστη, ϑύων αὐτοῖς καὶ ϑυμιῶν. 


4.duuavírag RV. 12. 17. 'Himag V. ib.viogom. V. 15. Μωσέαν. 


Anniam.C.fliis libertatem recepit. Idem porro Propheta in Soman mortuum pue- 
rum im vitam excitatum τα αἰγὶ reddidit. Cumque in Galgala venisset, fa- 
me tum invalescente, lebete magno hic posito, cibos incolis paravit. Et 
—— quibusdam ex agrestibus vitibus cólocyntides mortiferas, et 
elixantibus, cum eas comedere incoepissent, mori se exelamaárunti ipse 
vero immissa modica farina, mortem ab illis et famem depulit. 

YI. 
Prophetarunt Ámos et El'ssaeus. 
VII. VIH. IX. X. XI. Xil. 
Post Gotholiam regnavit Joas, Ochoziae filius, super utfamque tri- 
bum, Juda et Manasse, annis xi. Colliguntur anni rv. xpcru. 
4618. 6. 1. Τὶ 
Jodae mpud Hebraeos summus Pontifex agnoscebstur, solus qui póit 
Moysem vixerit annos cxxx. 


nt, 1v. 
Joas iste iustauravit templum Dei Hierosolymis, quod desertum faoe- 
rat sub Gotholia, cum faceret verbam im conspectu Domini, concisis 
Hierusalem idolis, ac Matthan Sacerdote Baal in — altaris inter- 
fecto, ab excelsis tamen non abstimuit, iisque sacrificavit et adolevit. 


PASCHAL E. 187 


ᾧ καὶ ἐπιστρατεύσας ᾿Δζαὴλ υἱὸς “4δερ βασιλεὺς Συρίας, εἰς 
πόλεμον, καὶ λαβὼν παρ᾽ αὐτοῦ χρυσίον τε καὶ ἀργύριον vné- P 101 
στρέψεν ἐν Ἱερουσαλὴμε παρακληϑ εἰς. 
&, dg. 
5 Ἐλισσαῖος xal Ζαχαρίας υἱὸς ᾿Ιωδαὲ τοῦ ἀρχιερέως ὃ τὸ 
δρέπανον προεφήτευον καὶ Ὀζιὴλ καὶ Ἐλεάζαρ. 
E ἡ, ϑ', Ü ur, i . R 238 
Ζαχαρίας ὃ προφήτης, υἱὸς Ἰωδαὲ τοῦ ἀρχιερέως, ἀνῃρέϑη 
ὑπὸ Ἰωὰς υἱοῦ Ὀχοζίου, βασιλέως Ἰούδα, ιβ΄ ἔτει τῆς βασιλείας 
ιϑαὐτοῦ, μεταξὺ τοῦ ϑυσιαστηρίου, διὰ τὸ ἐλέγχειν αὐτὸν τὴν ἀσέ- 
βειαν τοῦ τε βασιλέως καὶ τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων. 
ey ,, ιδ΄, «εἰ, acd, ιζ΄. 
Ἀζαὴλ βασιλεὺς Συρίας ἐπιστρατεύσας τῷ Ἰωὰς ἀνεῖλεν 
πλεῖστον ὄχλον τοῦ λαοῦ κατὰ τὸ ῥῆμα Ἐλισσαίου τοῦ προφήτου. 


Β 


ι5 oj, ιϑ', x, xa. 
Ἀζαὴλ ἐπιβὰς τῇ Ἱερουσαλὴμ ἤμελλεν αὐτὴν πολιορκεῖν. 
γνοὺς δὲ Ἰωὰς ὅτι ἐπολέμησεν τὸν Ἰσραήλ, ἔλαβεν πάντα τὰ ἅγια 
χαὶ τὸ χρυσίον, καὶ ἀπέστειλε τῷ ᾿4ζαήλ, καὶ λαβὼν ἀνεχώρησεν. 


, 
κβ΄, xy, x0, xe, xg. 


9 Ἰωὰς ἠσέβησεν. 
6. προεφητεύων V, προφητεύων P. 20. Ἰωὰς ἠσέβησεν om. P. 


Huic Azael, filius Adel, Syriae Rex bellum intulit: acceptoque ab illo Anni a m. c. 
suo et argento, Hierosolymam advocatus reversus est. 
v. νι. 
Elissaeus et Zacharias filius Jodae summi Pontificis, qui de falce 
prophetat, et Oziel, atque Eleazar. 
vIL VIH. IX. X. XI. XII. 
Zachariae Propheta, filius Jodae, summi Pontificis, a Joa, filio 
Ocheziae, Rege Juda, anno regni ΧΗ. inter altare interfectus est, quod 
Regis ac populi Judaeorum impietatem reprehendisset. 
XII. XIV. XV. XVI. XVII. 4619. 
Azae| Rex Syriae Joaz bello aggressus, ingentem populi multitudi- 
nem sustulit, juxta verbum Elissaei Prophetae. 
͵ XVIH. XIX. XX. XXI. 
Azae| versus Hierusalem venit, urbem obsessurus. Joas vero cum 
didieisset bello subactwm ab eo Israel, sumptis sanctis omnibus, et auro, 
it 


ea ad Azael misit, qui his acceptis recessit. 
ΤΠ, XXIH. XXIV. XXV. XXVI. XXVII XXVIH. XXIX. XXX. XXXI. XXXII. XXXIII. 


XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXYI. XXXVII] XXXIX. XL. 


c 


Ἑβραίων 
τοῦ Ἰσρα- 
74. 


V 82 


D 


R 940 
Ἑβραίων 
τοῦ Ἰούδα. 


P 102 


Anni a m. c. 


4653. 


188 CHRONICON 


xL', xp, x9', X, λα’, λβ΄, Ay, λό, λέ, Ag, A5 , Am, 
A9', μ΄. 
Mà Ἰωρὰμ ἔνατος ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ἰηοῦ υἱὸς 


Ναμεσσεὶ ἔτη κη΄. ὅμοῦ ρχς΄. 


α΄, B, γ᾽, Q, «4, £g. à 


"Exocaiog ὃ προφήτης ϑεσπίζει τῷ Ἰωάχαζ περὶ τῆς βασι- 
λείας αὐτοῦ καὶ κακῶν ὧν ἐπάξει τῷ Ἰσραὴλ βασιλεύων. 
b 72; 3, P uix. 
Ἰωδαὲ παρ᾽ Ἑβραίοις ἀρχιερεὺς ἐγνωρίζετο, ὃς μόνος μετὰ 
ἸΠωὐσέα ἐβίωσεν ἔτη ox'. 
i, ιγ΄, ιδ΄. 


Ἰηοὺ ὃ βασιλεὺς Ἰσραὴλ προσεκύνησεν ταῖς δαμάλεσι ταῖς 


χρυσαῖς αἷς ἐποίησεν Ἱεροβοὰμ ἐν Βεϑὴλ καὶ ἐν Ay τῇ νῦν λε- 
γομένη Πανεάδι. 


i£, ag, ιζ΄, ιη΄, ιϑ', xy xo. 
Adum βασιλεὺς Συρίας ἐπόρϑησε τὸν Ἰσραήλ. 


, , , , , , 
κβ΄, xy, xO', κε΄, xg, xU', xn. 
Mirá Ἰωὰς ἐβασίλευσεν τῆς Ἰουδαίας εα' 2dutootac υἱὸς 
αὐτοῦ ἐτη χϑ'. ὁμοῦ ὄχπαί. 


, 
e. " 


᾿Αμεσσίας βασιλεὸς Ἰούδα, x& ὧν ἐτῶν, ἐπιστρατεύσας τοῖς 
8. ἔννατος P. 7. καὶ τῶν κακῶν V". 18. εα΄ om. P. 


Post Joram nonus super Israel regnavit Jehu, filius Namessei annis 
xxvi  Colliguntur anni cxxvi. 
1. H. HE OIV. V. VI. . 
Elissaeus Propheta vaticinatur Joachaz de illius regno, et de malis 
quae Israeli dum regnaret esset illaturus. 
VIL ὙΠΙ. IX. X. XI. 
Jodae apud Hebraeos summus Pontifex agnoscebatur, solus qui post 
Moysen annos vixit cxx. 
XUL XIIL XIV. 
Jehu Rex Israel adoravit vitulos aureos, quos fecit Hieroboam t» 
Bethel et in Dan, nunc Paneade dicta. 
XV. XVI. XVIL XVIII. XIX, XX. XXI. 
Azael Syriae Rex populatus est Israel. 
XXIL XXII, XXIV. XXV. XXVL XXVII XXVIIL 
Post Joas, Judaeam rexit Amessias (seu Amasias) illius filius annos 
xxix. Colliguntur anni iv. MDcLxxxi. 
I. 
Amessias Rex Juda, cum aetatis annum xxv. attigisset, mote in 


10 


20 


PASCHAL E. 189 


ἐξ Ἰσραὴλ καὶ τοῖς υἱοῖς Σηεὶρ ἐτροπώσατο αὐτούς, xal λαβὼν 
τοὺς ϑεοὺς αὐτῶν ἤγαγεν εἷς Ἱερουσαλήμ. 


B, y δ΄, ε΄, ς΄. 
᾿Αζαὴλ βασιλεὺς Συρίας ἀπέϑανεν, καὶ ἀντ᾽ αὐτοῦ ἐβασί- 
δλευσεν 0 υἱὸς δερ. 
E: 

Ἰωνᾶς ὃ προφήτης, υἱὸς ᾿μαϑί, ὑπὸ τοῦ κήτους καταπο- 
ϑείς, xal τρισὶν᾽ ἡμέραις 2v τῇ κοιλίᾳ αὐτοῦ φυλαχϑείς, ἀπεπτύ- 
σϑη ϑεοῦ βουλήσει, ὃς καὶ εἶπεν, Ἤμην Ἰωνᾶς ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ 

ἰοχήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύχτας, xal προσηυξάμην πρὸς B 
χύριον τὸν ϑεόν μου ἐκ τῆς κοιλίας τοῦ κήτους, καὶ εἶπον, 'Efór- 
σα ἐν ϑλίψει μου πρὸς κύριον τὸν ϑεόν μου, καὶ ἐπήκουσεν ἐκ 
χοιλίας ἅδου χραυγῆς μου. ἀπέῤῥιψε με εἰς βάϑη καρδίας ϑα- 
λάσσης, ποταμοὶ ἐκύκλωσάν με. πάντες οἵ μετεωρισμοί σου καὶ 

151à χύματά σου ἐπ᾿ ἐμὲ διῆλθον. καὶ ἐγὼ εἶπα, ᾿Δπῶσμαι ἀπὸ 
ὀφθαλμῶν gov. ἄρα προσϑήσω τοῦ ἐπιβλέψαι πρὸς ναὸν ἅγιόν 
σου. περιεχύϑη μοὲε ὕδωρ πολὺ ἕως ψυχῆς μου, καὶ ἄβυσσος 
ἰχὐχλωσέ us ἐσχάτη. ἔδυ 7j κεφαλή μου εἰς σχισμὰς ὀρέων, xa- 
τέβην εἰς γῆν, ἧς οἱ μοχλοὶ αὐτῆς κάτοχοι αἰώνιοι, καὶ ἀνέβη ἐκ C 

ἐφϑορᾶς ἡ ζωή μου, κύριε ὃ ϑεός μου. ἐν τῷ ἐκλείπειν τὴν ψυ- 
χήν μον ἀπ᾿ ἐμοῦ τοῦ κυρίου ἐμνήσϑην, xal ἔλϑοι πρὸς σὲ 7, ngo- 
σευχή μου πρὸς ναὸν ἅγιόν σου. φυλάσσοντες μάταια καὶ ψεύδη 

5. υἱὸς αὐτοῦ ᾿4δέρ P. 13. βάϑος P, βάϑει V. — 16. ναὸν] 


ϑεὸν P. 19. μοχλοὶ] μέτοχοι RV. Conf. lon. 1. 2$. 6. 99. φυ- 
λασσόμενοε m. R ex Iona. 


lsraelitas et filios Seir bello, illos devicit: et ablatos eorum Deos Hie- 
rusalem transtulit. 
IL IIF. IV. V. VI. 


Azael Syriae Rex moritur, huicque succedit illius filius Ader. 
vii. 

Jonas Propheta, filius Amathi, a ceto deglutitus, et per tres dies in 
illius ventre custoditus, Deo ita volente, regestus est, qui et dixit: Kram 
tfo Jonas in ventre ceti tribus dicbus et tribus noctibus, et oravi ad Do- 
minum Deum meum ex ventre ceti, εἰ dixi, Clamavi ἐπ tribulatione mea 
αὐ Dominum Deum meum, et exaudivit de ventre inferi vocem mcam. 
Projecisti me in profundum cordis maris, flumina circumdederunt me: 
emnes elevationes tuac, et fluctus tui super me transierunt. Et ego dizi: 
Projectus sum ab oculis tuis: profecto addam, ut videam templum sanctum 
fuma. Circumfusa est mihi aqua multa usque ad animam , abyssus valla- 
vit me ultima, intravit caput meum in scissuras montium, descendit in 
terram, cujus vectes cjus retinacula sempiterna. — Kt. ascendit ez corru- 
ptione vita, Domine Deus meus. Cum deficeret a me anima, Domini me- 


100 CHRONICON 


ἔλεον αὐτῶν ἐγκατέλιπον. ἐγὼ δὲ μετὰ φωνῆς αἰνέσεως ϑύσω 
σοι, πάντα ὅσα ηὐξάμην ἀποδώσω σοι σωτήριον τῷ κυρίῳ. καὶ 
προσετάγη τῷ χήτει, καὶ ἐξέβαλε τὸν Ἰωνᾶν ἐπὶ τὴν ξηράν. 
Ἱστορεῖ Ἰώσηπος. ἐν ἐνάτῳ τῆς ἀρχαιολογίας τὸν Ἰωνᾶν xa- 
R 242 ταποϑέντα ἀπὸ τοῦ κήτους ἐν τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ μετὼ τρεῖς ἡμέ 5 
ρας καὶ τρεῖς νύχτας ἐκβρασϑῆναι ζῶντα. 
9, 9, 4, wif, J. 
D Ἰωὰς βασιλεὺς Ἰσραὴλ συμβαλὼν τῷ ᾿“μεσσίᾳ εἷς πόλεμον 
αἰχμάλωτον αἱρεῖ τὸν ᾿“μεσσίαν, καὶ τοῦ τείχους “Ἱερουσαλὴμ 
καϑεῖλεν υ' πήχεις. 10 


i^, e, ες΄, εἶ", am. 

Προεφήτευον 'Qozé, "uoc, Ἰωνᾶς καὶ Ναούμ. — Auk 

V 88 προφητεύων εἶπεν, Ἑτοιμάζου τοῦ ἐπικαλεῖσϑαι τὸν ϑεόν σου 

Ἰσραήλ, διότι ἰδοὺ στερεῶν οὐρανὸν καὶ κτίζων πᾶν πνεῦμα καὶ 
ἀπαγγέλλων εἰς ἄνϑρωπον τὸν λόγον αὐτοῦ. Ἢ 

ιϑ', x', κα', xB', xy', κδ', χε', χς', χζ', κη', x9". 
Ρ 103 ᾿Αμεσσίας βασιλεὺς Ἰούδα ἀνῃρέϑη ὑπὸ τῶν ἰδίων εἰς 4a- 
χεῖς. 

ἹΠετὰ Ἰηοὺ δέκατος ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ἰωαχὰξ ἔ ἔτη d. 

ὅμοῦ guy. 3) 
α΄, β΄. 
1. ἐγκατέλειπον V. — 4. ἐννάτῳ PV. c. 9. 2, — 8. — 17. ᾿Αμεσίᾳ — 


"Auaclay —"Ausaíag R. 13. εἶπεν] IV. 12. 19. δέκατος ᾿Εβραίων 
ἐβασίλευσεν P. 


Anniam.c.moratus sum, et veniat ad te oratio mea, ad templum sanctum tuum. 
Qui custodiunt vana et mendacia, misericordiam swam reliquerant, Ego 
autem cum voce laudis immolabo tibi. Quaecunque voví, reddam tibi so- 
lutare Domino. Et praeceptum est ceto, et ejecit Jonam super aridam. 

Narrat Joseplms in nono — tum, Jomam a ceto in Pento Eu- 
xino — post dies tres totidemque noctes vivum ejectum. 

6660. VIT. IX. X, xi. xn. XIII. 

Joas Rex lsrael prauelio cum Amessia congressus, eodem Amessia 

captivo abducto, muros Hierusalem usque ad cccc, cubitos destruxit. 
XIv. XV. XVI. XVII, XVIII. 

Prophetarunt Osee, Ámos, Jonas, Naum. Amos prophetans dixit: 
Prueparare ad invocandum Deum fuum, lsrael. Quia ecce. firmans cot- 
lum, et creans omnem spiritum, et annuncians homini eloquium suum. 

XIX. XX. XXI, XXII. XXII. XXIV. XXY. XXVI. XXVII. XXVIII. XXIX. 

Amessias Rex Juda a suis in Lachis interfectos est. 

Post Jehu, decimus Hebraeorum regnavit im Israel Joachaz annis 
xvi, Colliguntur anni cxrrrm. 

t 1. 


PASCHALE. 191 


Δζαὴλ βασιλεὺς Συρίας ἠβουλήϑη ἐπιστρατεῦσαι τῷ Ἰωὰς 
βασιλεῖ Ἰούδα. καὶ ἐπιστρατεύσας τῷ Ἰωάχαζ βασιλεῖ Ἰσραήλ, 
ἐν πρώτοις ἐξέϑλεψεν αὐτὸν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ. 


y; δ', ες 
5 Ἕλισσαζος ὃ προφήτης μετήλλαξε τὸν βίον προφητεύσας 
ἔτη μ΄. 
g5 Lb, UE 9^, «^, cat, (B, ay, ιδ΄, u^, ac, ιζ΄. B 
Ἐν τῷ τάφῳ Ἐλισσαίου τοῦ προφήτου ῥιφεὶς 2» τοῖς ὀστέοις 
αὐτοῦ νεχρός τις ἀπὸ τῶν μονοζώνων τῶν ῃωαβιτῶν ἀνέζησε 
109:00 βουλήσει. 
Merd Autoolu⸗ βασιλεὺς es τῶν δύο φυλῶν Ἰούδα καὶ Βε- ᾿Εβραίων 


γιαμὴν Ὀζίας ὃ καὶ ᾿Αζαρίας υἱὸς αὐτοῦ ἔτη νβ΄. ὁμοῦ δῳλγ'. δ᾽ Ἰούδα. 


, 
« * 
'Obag ὃ καὶ ᾿4“ζαρέας υἱὸς ᾿μεσσίου xal Τελεχίας ὧν ἐτῶν C 
lig ἐβασίλευσεν. 


B', y^, δ', &' φ, ζ΄, m, 9", v^, ah, iB, (γ΄. R 244 
Προεφήτευον Ὡσηὲ υἱὸς Βεηρεί, Ἀμὼς xal Ἰωνᾶς ὃ τοῦ 
Aua9d ἐκ Γοφέρ. 
εδ', 
ὁ Ὀγχίας βασιλεὺς Ἰούδα πολέμῳ καᾳϑεῖλεν τὰ τείχη Γὲθ καὶ 


Azael Rex Syriae bellum inferre Joas Regi Juda canstituit. Deinde Anniam. c. 
moto in Joachaz Regem lsrael exercitu, illum afflixit totis vitae suae 
diebus. 


HI IV. V. 

Elissaeus Propheta vitam cum morte commutavit, cum prophetasset 

annos XL. 
v1. ὙΠΠ. IX. X. XI. ΧΙ, XIIT. XTV. XV. XvT. XVII. 

Quidam ex x latronculis Moabitis mortwus in tumulum Elissnei Pro- 
phetae inter illius ossa projectus, Deo ita volente, revixit. 

Post Amessiam , duodecimus at super Quas tribus Juda et Ben- 
jamin Ozias, qui et " Azarias dictus, ejus, an. nr. Colliguntur amni 
ἵν, MDCCXXXIII. 


Ozias, qui et Azarias, PONE t et Telechiae filius, eum annorum 


esset xvi. eai 
It. IM. IV. V. VI, VE. VIH. FX. X. XI. ΧΙ. XII, 


Triste Osee filius. Beeri, Amos, et Jonas Amin "e ex 


Ozias Rex Juda moto bello prostravit muros Geth, et Azoti et 
Bellum —— gessit cum Arabibus qui Petram incolebant. l 


192 CHRONICON 


Ἀζώτου xal Ἰαμνίας. ἐπολέμησε δὲ xal zo? c "Mgaflac τοὺς κατοι- 
χοῦντας Πέτραν. 


ιε΄, ες". 
Ὀζίας ὃ καὶ ᾿Αζαρίας εἰσῆλϑεν εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ ϑεοῦ ϑυμιά- 
D σαι" κωλυϑεὶς δὲ ὑπὸ ᾿“ζαρίου τοῦ ἱερέως, καὶ μὴ βουλόμενος 5 
ἀναχωρῆσαι, ἐλεπρώϑη ὅλος παραχρῆμα, ὄντος ἀρχιερέως ᾿Αζαρίον. 
(o^, τη’, 19^, κ', κα', κβ', xy', xó', xt'. 
Πρῶτος Audę ὃ προφήτης τὰ περὶ τῆς τοῦ Ἰσραὴλ alyua- 
λωσίας ϑεσπίζει πρὸ δύο ἐτῶν τοῦ σεισμοῦ. 


xc', xL. 10 
Σεισμὸς μέγας γέγονεν ἐν "IegovoaÀrg xal ὅλῃ τῇ Ἰουδαίᾳ 
Ὀζίου τοῦ καὶ ᾿4ζαρίου βασιλέως Ἰούδα εἰσελϑόντος εἷς τὸ ἁγία- 
P 104 cua τοῦ ϑυσιαστηρίου, καὶ λεπρωϑέντος αὐτοῦ, ἐξεχύϑη ἡ πιότης 
τοῦ ϑυσιαστηρίου, τοῦ σεισμοῦ γενομένου. 
κη,, x9^, λ', λα’, AB', Ay, λδ', Ae, ἃς’, λζ', Ag, λϑ', μ',15 
μα’, uf', wy', μδ', με΄. 
Τούτῳ τῷ ἔτει Ἦσαΐας υἱὸς Mug ἤρξατο προφητεύειν, 
καὶ ὩὭσηὲ υἱὸς Βεηρεὶ καὶ Ναούμ. 
Υ 84 Ἠσαΐας προφητεύων εἶπεν, Ἰδοὺ κύριος ἔρχεται ἐπὶ νεφέλης 
xovqre. Ὡσηὲ εἶπεν προφητεύων, Ἔν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ οὐκ ἔσταιϑ0 
φῶς, καὶ ψῦχος καὶ πάγος ἔσται μίαν ἡμέραν. καὶ ἡ ἡμέρα 


9. Πέτρας P. — 11. περὶ σεισμοῦ m. P. 16. μβ΄ om. V. 19. 
εἶπεν om. P. Esai. XIX. 1. 21. ἡ om. P. 


XV. XVI. 
Ozias qui et Azarias ingressus est templum Dei, ut incensum offer- 
ret Deo: prohibitus vero ab Azaria Pontifice, cum nollet recedere, sta- 
tim totus lepra corripitur, Azaria sacerdotium tum obtinente. 


XVIL XVIJ. XIX. XX. XXL XXIL XXIII. XXIV. XXV. 
Primus Amos Propbeta quae in captivitate Israel eventura erant 
biennio ante terrae motum praedicit. 
XXVI. XXVII 
Ingens terrae motus Hierosolymis et in tota Judaea factus est. 
Ozia seu Azaria Rege Juda Sanctuarium altaris. ingresso, eoque lepra 
correpto, adeps altaris effusa est, terrae motu facto. 
XXVII XXIX. XXX. XXXI. XXXII XXXIII, XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXYVIL XXXVII 
XXXIX. XL. XLL XLII. XLII. XLIV. XLV. . 
Hoc anno Esaias, filius Amos, coepit prophetare, ut et Osee Beeri 
filius, et Naum. 
Esaias prophetans dixit: Ecce Dominus venit super nube levi. Osee 
vero dixit: In tlla die non erit lux , nec frigus, nec glacies unum diem. 


PASCHAL EFE. 193 


ἐκείνη γνωστὴ τῷ κυρίῳ, καὶ οὐχ ἡμέρα καὶ οὐ νύξ; χαὶ πρὸς 
ἑσπέραν ἔσται φῶς. 
Ναοὺμ προεφήτευσε λέγων, ᾿ἠνέβη ὃ ἐμφυσῶν εἰς πρόσωπόν Β 
σου, ἐξαιρούμενός σε ἐκ ϑλίψεως, σκόπευσον δῦόν, κράτησον 
δὀσφύος, ἀνδρίζου τῇ ἰσχύϊ δφόδρα, διότι ἀπέστρεψε τὴν ὕβριν 
Ἰαχώβ, χκαϑὼς ὕβριν τοῦ Ἰσραήλ. 


us, μζ΄, μη’, μϑ', v. R 246 
Τὴν a Ὀλυμπιάδα ὃ IM ggixavóg κατὰ Ἰωαϑὰμ Ἑβραίων τοῦ 
Ἰούδα βασιλέα συνάγει. καὶ ὃ ἡμέτερος δὲ κανὼν κατὰ τὸν αὐτὸν 
τὺπαρίστησιν. γράφει δὲ 6 Αφρικανὸς ὧδε πρὸς λέξιν. 
“Ἵϊσχίλος ὃ ᾿4γαμήστορος ἦρξεν ᾿41ϑηναίων διὰ βίου ἔτη xy, 
ἐφ᾽ οὗ Ἰωαϑὰμ ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ. 
Καὶ ὃ ἡμέτερος δὲ κανὼν λέγει, ἐπὶ τῆς πρώτης Ὀλυμπιάδος € 
τὸν ωαθὰμ βασιλέα ᾿Ιούδα συνείληφεν. 

5... »a ἔτει Ὀζίου τοῦ καὶ ᾿Ἵζαρίου βασιλέως Ἰούδα πρώτη 
Ὀλυμπιὰς ἐτέϑη ὑπὸ Ἰφίτου, xa9? ἣν προεφήτευον Ἠσαΐας 
υἱὸς “μώς, Ὡσηὲ ὃ τοῦ Βεηρεί, Ἰωὴλ ὃ τοῦ Βαϑουήλ, Ὠδηδ, 
καὶ Miyaíac ὃ ῃορασϑίέτης. 

Ἡ πρώτη Ὀλυμπιὰς ἤχϑη παρὰ τοῖς Ἕλλησιν, ἥτις ἐστὶν τε- 
ϑοτραετηρίς. 


) c. P. 
11. ἦρξεν τῶν "4. ἔτη P. 13. δὲ om. P. 15. πρώτη ἡ 'O. P. 
17 Βεηρή P. ibid. Βατουήλ P. ibid. Ωδὴβ R. 8. Mi- 
ijag P. 19. ᾽Ολυμπιάδων ἀρχή m. P. 


9. Περὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ κυρίου m. P. fbid. εἰς τὸ π. 
1 


Et dies haec nota Domino: non dies, neque noz, et lux ad vesperam du- Ànniam. c. 
rabit. 


Naum prophetavit, dicens: Ascendit inflans in faciem tuam, eripiet 
ἐξ ex afflictione, considera vicm, stringe lumbos, firma animum valde, 
qua Dominus avertit ignominiam Jacob , velut contumeliam Isracl.. 
XLYI XLVIL XLVIIL XLIX. L. 4721. 


Primam Olympiadem Africanus ad tempora Joatham Hebraeorum 
tribus Juda Regis colligit. Noster etiam canon ad eandem tempestatem 
rtfert. Africanus porro haec ad verbum scribit. 

Aeschylus Agamestoris filius ——— imperavit annis xxrv, quo 
regnante, regnavit pariter Hierosolymis Joatham. 

Nie — — inquit, 1. Olymp. Joatham Regem Juda compre- 

it 

Anno Lr. Osiae, qui et Azarias dictus est, prima Olympias est in- 
Stitota ab lphito, qua Pro hetarunt Esaias filius Amos, Osee Beeri fi- 
lius, Joel filius Batouel, Oded, et Michaeas Morathites. Mp 

Prima Olympias acta est apud Graecos, quae quadriennium com- 


Chronicon Paschale vol. 1. 13 


104 CHRONICON 


a Ὀλυμπιάς. 


(o 90, νβ΄. 
D Kal οὗτος Ὀτζίας ὃ καὶ ᾿ἀζαρίας ποιήσας τὸ εὐϑὲς ἐνώπιον 
κυρίου ἐτελεύτησε. 
Ἑβραίων Mezà Ἰωάχαζ «α' ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ἰωὰς υἱὸς ai-5 
di. ἴσρα- og ἔτη ig. ὁμοῦ v9". 
a^, β', y, à^ ε΄. 

Ἰωὰς βασιλεὺς Ἰσραὴλ ἐτροπώσατο τὸν Ἰούδαν, καὶ συνελά- 
Bero 10v ᾿μεσσίαν βασιλέα Ἰούδα, καὶ χαϑεῖλεν τοῦ τείχους Tt- 
θουσαλὴμ τρεῖς πήχεις, καὶ σκυλεύσας τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀνεχώ- V0 
ρῆσεν εἰς Σαμάρειαν. 


d, U, η, 9', f, τα’, ιβ΄, ιγ΄, ιδ΄, ιε΄, ag. 
ΝΣ ἹΠετὰ Ὀζίαν τὸν καὶ ᾿Αζαρίαν ἐβασίλευσεν τῶν δύο φυλῶν 
τοῦ Ἰούδα. Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν Ἰωάϑαμ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη ig. 
ὁμοῦ ὄψμϑ'. 5 
al 
Ἠσαΐας ϑείας δράσεως ἠξιώϑη. 


Bg. 


Ἢν ἀρχιερεὶς Οὐρίας. , 
Προεφήτευον Ἠσαΐας, Ὥσηέ, Ἰωνᾶς, καὶ Miyalag ὃ Mo-99 
ρασϑίτης, Ἰωὴλ ὃ τοῦ Βαϑουήλ, καὶ ᾿Ωδήδ. 


8. συνεβάλετο P. 9. Ἱεροσολύμων Ῥ. 14, Βενιαμὴν PV. 
ἐδ. ᾿Ιωαὸὰάμ P. 21. Βατουὴλ P. 


Prima Olympías. 
Et hic Ozias, qui et Azarias, rectum faclens coram Deo moritur. 
Post Joachaz, xr, regnavit in Israel Joas illius filius ann. xvi. Col 
liguntur anni crix, 
I, IL m. IV. V. 
Joas Rex Israel Judam debellavit, et cum Amessia Rege Juda con 
essus est, dejecitque muri Hierosolymorum tres cubitos, ac eadem urbe 
irepta, Samariam reversus est. 
VE. VIL VIIL IX. X, ΧΙ. XII. XIII. XIV. XV. XVI, 
Post Oziam seu Azariam, regnavit super duas tribus Juda et Ben- 
jamin Joadam, illius filius, annos xvr. Colliguntur anni 1v. MDCCXLIX- 


1. 
Esaias divina dignatur visione. 
IL, 
Urias erat summus Pontifex. 
Prophetabant Esaias, Osee, Jonas, et Michaeas Morathites, Joel ſi- 
lius Batouel, et Oded. 


PASCHALE. 195 


Μιχαίας προεφήτευσεν λέγων, Ἐξελεύσεται νόμος καὶ Aó- R 948 
γος χυρίου ἐξ Ἱερουσαλήμ, καὶ κρινεῖ ἀνὰ μέσον λαῶν πολλῶν, 
xul ἐλέγξει ἔϑνη ἰσχυρά. καὶ ut9^ ἕτερα. Καὶ σὺ Βηϑλεέμ, B 
οἶχος τοῦ Ἐφραϑά, ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ἰούδα. ἐκχ 
δσοῦ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι εἷς ἄρχοντα τοῦ Ἰσραήλ, καὶ αἱ 
ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος. 
Ἰωὴλ προεφήτευσε λέγων, Ἔν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐχχεῶ 
ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου, καὶ δώσω τέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ση- 
μεῖα ἐπὶ 176 γῆς αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ, ὃ ἥλιος μετα- V. 85 
τυστραφήσεται εἰς σκότος καὶ 7; σελήνη εἷς αἷμα, πρὶν ἢ ἐλϑεῖν τὴν 
ἡμέραν χυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ. καὶ ἔσται, πᾶς ὃς ἂν 
ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα κυρίου, σωϑήσεται. 
β΄ Ὀλυμπιάς. C 
y. 
D Τούτῳ tQ ἔτει ἐγεννήϑησαν Ῥῶμος καὶ '"Pruog oi κτίσαντες 
τὴν Ρώμην. 
9, s, σ΄. 


, 


y Ὀλυμπιάς. 
ζ΄. 


1. λέγων) Mich. IV. 9. 8. μεθ᾽ ἕτερα] V. 9. 7. λέγων ] Ioel 
II. 99, 9. ó] καὲ P. 11. καὶ ἔσται] ἔσται P. — 15. Περὶ 


Ῥωμύλου καὶ Ῥήμον m. P. 


Michaeas prophetavit, dicens: Ezibit lez et verbum Domini ex Hie- 
— et judicabit inter multos populos, et arguet gentes fortes. Et 
post alia, 

Et tu Bethleem domus Ephrata, minima es, ut sis in millibus Juda. 
Er te mihi egredietur, ut sit in principem Israel, εἰ egressus cjus ab ini- 
tio ez dicbus saeculi. 

Joel prophetavit, dicens: Im diebus illis effundam de Spiritu meo , et 
dabo prodigia in coelo εἰ signa in terra, sanguis εἰ ignis, et spiritum 
fumi, et sol vertetur in tenebras, et luna in sanguinem, antequam veniat 
dies Domini magnus et manifestus. — Et erit, omnis qui invocaverit nomen 
Domini , salvus erit. 

II. Olympias. 


Hoc anno nati Romulus et Remus urbis R^mae conditores. 
1v. v. VI. 


III. Olympias. 
vi. 


196 CHRONICON 


Ἰωαϑὰμ τὰς ἐν τῷ ναῷ στοὰς ἵδρυσεν" ἡ ἀνατολιχὴ γὰρ 
μόνη στοὰ ὑπὸ Σολομῶντος ἱδρύϑη. 


9, 9. 
D Προεφήτευεν Ναούμ. τὰ δὲ ὑπ᾽ αὐτοῦ προφητευϑέντα 
περὶ τῆς Νινευὴ συνέβη μετὰ ἔτη ρμό΄. 5 
, 
[! * 


ὁ’ Ὀλυμπιάς. 
ux. 
Ἰωαϑὰμ πλεῖστα ὠκοδόμησεν ἐν Ἱϊερουσαλήμ. 
ιβ΄, ιγ΄, ιδ΄. 10 
e Ὀλυμπιάς. 
. ιε΄, ες΄. 
Ἑβραίων ἹΜετὰ Ἰωὰς ιβ' ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ἱεροβαὰλ υἱὸς av- 
τ Ἰσρα- τοῦ ἔτη μα΄. ὁμοῦ σ΄. 
P 106 a',. £', γ᾽, 9', d, d, ζ', n, 9', d, τα’, ιβ΄, ay, ag, d 
d^, ax, ιϑ', x , xa, κβ΄, xy, x, x, xc, xb, xn, x9, M, 
λα’, AB', M, X9, Ae, Ad, λζ΄, Am, A9". 
R 250 Ἔν ἡμέραις Ὀζίου τοῦ καὶ ᾿Αζαρίου βασιλέως Ἰούδα xd 
ἸΠανασσῆ xai ἐν ἡμέραις Ἱεροβαὰλ βασιλέως Ἰσραὴλ ἔξαπὲ 


8. 8] ϑ, / P. ἀ προεφήτευσεν P. 6. ὦ om. P, post 'Olvp- 
πιάς ponit V. 1. Ἱεροβοὰμ P. 15. Conf. Amos VII. 9. 


4136. Joatham porticus in templo excitavit: sola enim Orientalis a Solo- 
mone erecta fuerat. 
vin. IX. X. 
Naum prophetat. Quae autem ab illo praedicta sunt de Ninivitis 
post annum cxLiv. evenere, 


IF. Olympias. 


x1. 
Joatham plurima Hierosolymis aedificia extruxit. 


XII, XIH. XIV. 


V. Olympias. 


Xv. XVI. 
Post Joas, duodecimus regnavit in Israel Hieroboam, filius ejus, an- 

nos xLr. QColliguntur anni cc. ᾿ 
L IL m. IV. V. vL VIL VIIL IX. X. XL. XIL xuI. XIV. XV. XVI. XVII. XVIII. 
XIX. XX. XXI. XXIL XXII XXIV. XXV. XXVI. XXVII. XXVII XXIX. XXX. XXXÍ. 

XXXIL XXXIIL. XXXIV. XXXV. XXXVL XXXVII XXXVIIL XXXIX. 

Ia diebus Oziae seu Azariae Regis Juda et Manasse, et in diebus 
Hierobaal Regis Israel, misit Amessias Sacerdos Bethel ad Hierobaal 


PASCHALE. 197 


στειλεν Ἵμεσσίας ὃ ἱερεὺς Βεϑὴλ πρὸς Ἱεροβαὰλ βασιλέα Ἰσραὴλ 
λέγων, Συστροφὰς ποιεῖται κατὰ σοῦ ““μὼς ἐν μέσῳ οἴκου Ἰσραήλ, 
xai οὐ μὴ δυνήσεται 7j γῆ ὑπενεγκεῖν ἅπαντας τοὺς λόγους αὐτοῦ. 
διότι τάδε λέγει “μώς, Ἔν ῥομφαίᾳ τελευτήσει Ἱεροβαάλ, ὃ δὲ 

5 Ἰσραὴλ αἰχμάλωτος ἀχϑήσεται ἀπὸ τῆς γῆς αὐτοῦ, καὶ εἶπεν 
Autooluc πρὸς “μώς, Ὃ ὁρῶν βάδιζε, ἐκχώρησον εἰς γῆν Ἰούδα, 
καὶ ἐκεῖ καταβιοῦ, καὶ ἐκεῖ προφητεύσεις" dg δὲ Βεϑὴλ οὐκέτι 
οὐ μὲ προσϑῇς τοῦ προφητεῦσαι, ὅτι ἁγίασμα βασιλέως ἐστίν, 
ὅτι οἶκος βασιλείας ἐστίν. καὶ ἀπεχρίϑη ᾿“μὼς καὶ εἶπεν πρὸς 
Ἰ0μεσσίαν, Οὐκ ἤμην προφήτης ἐγὼ οὐδὲ υἱὸς προφήτου, ἀλλ᾽ ἢ 
αἰπόλος ἤμην καὶ κνίζων συχάμινα, xal ἀνέλαβέν μὲ κύριος ἐκ 
τῶν προβάτων, καὶ εἶπε κύριος πρός με, Βάδιζε, προφήτευσον 
ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ. καὶ νῦν ἄχουε λόγον κυρίου, Σὺ λέ- 
yug, μὴ προφήτευε ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ οὐ μὴ ὀχλαγωγήσετε ἐπὶ τὸν 
toov Ἰαχώβ. διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος, Ἢ γυνή σου ἐν τῇ 
πόλει πορνεύσεε καὶ oi υἱοί σου καὶ ai ϑυγατέρες σου ἐν ῥομφαίᾳ 
πεσοῦνται, καὶ ἡ γῇ σου ἐν σχοινίῳ συμμετρηϑήσεται, xal σὺ ἐν 
γῇ ἀχκαϑάρτῳ τελευτήσεις. ὃ δὲ Ἰσραὴλ αἰχμάλωτος ἀχϑήσεται 
ἀπὸ τῆς γῆς αὐτοῦ, οὕτως ἔδειξέ μοι κύριος. ἰδοὺ ἄγγος ἴξευ- 
30:08, x«l εἶπεν, ΤΊ σὺ βλέπεις, Ἵμώς; καὶ εἶπα, "Ayyoc ᾿ξευτοῦ. 
xal εἶπε κύριος πρός με, Ἥκει τὸ πέρας ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ, 
οὐχέτι οὐ μὴ πιροσϑ τοῦ παρελϑεῖν αὐτόν, xal ὀλολύξει τὰ φατνώ- 
7. κατάβηϑιε m. P. 8. παοσϑεὶς P. ibid. ἔἕτασμα m. P. 9, 


xai prius om. P. 10. ἀλλ᾽ ἢ] ἐλλὰ P. 11. xai prius om. P. 

14. ὀγλαγωγήσεις P. 19. xai ἐδοὺ P. 290, εἶπεν κύριος P: 

21. τὸν ᾿Ισραὴλ P. 
Regem Israel, dicens: RHebellavit contra ic 4mos in medio domus [srael, 
non poterit terra sustinere universos sermones ejus. Haec enim dicit Amos: 
In gladio morietur Hieroboum, et Israel captivus migrabit de terra sua. 
Et dixit Amessias ad Amos: Qui vides, gradere, fugc in terram Juda, 
εἰ comede ibi panem , et prophetabis ibi, et in Bethel non adjicies ultra 
wt prophetes, quia sanctificatio Regis est, εἰ domus regni est. Respon- 
litque Amos, et dixit ad Amessiam: Non sum propheta et filius prophe- 
lae, sed armentarius ego sum , vcllicans sycomoros. Εἰ tulit me Domi- 
»us Deus cum sequerer gregem , et dixit dominus ad me, Vade, prophe- 
ia ad populum meum Israel, et nunc audi verbum Domini: Τὰ dicís, non 
prephetabis super Israel, ct mom turbabis super domum Jacob. Propter 
hoc haec dirit Dominus: Uxor tua in civitate fornicabitur, et filii tui et 
filiae tuae in gladio cadent , et humus tua funiculo metietur , et tu in ter- 
ra polluta morieris, €t Israel captivus migrabit de terra sua. Haec osten- 
dit mihi Dominus Deus meus. Et ecce uncinus pomorum, et dixit: Quid 
tu vides, 4mos. Εἰ dixi: uncinum — Kt ἫΝ Dominus αὐ me, 
venit finis s lum meum Israel, non adjici tra ut pertranscam 
— — templi ín die illa, diit Dominus Deus. Et 


V 86 


D 


᾿Εβραίων 


τοῦ Ἴσρα- 


ηλ. 


Β 952 
P 107 


Ἑβραίων 


9. 


198 CHRONICON 


ματα τοῦ ναοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐχείνῃ, λέγει κύριος. καὶ μετὰ fipa- 
χέα, Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀναστήσω τὴν σκηνὴν Zafd τὴν πεπτω- 
κυῖαν καὶ ἀνοικοδομήσω τὰ πεπτωχότα αὐτῆς καὶ τὰ ἀνεσχαμ- 
μένα αὐτῆς ἀναστήσω, καὶ ἀνοικοδομήσω αὐτήν, καϑὼς αἱ ἡμέ. 


ραι τοῦ αἰῶνος, ὅπως ἐκζητήσωσί με oí κατάλοιποι τῶν ἀνϑρώ- 5 


πων, καὶ πάντα τὰ ἔϑνη, ἐφ᾽ οὖς ἐπικέχληται τὸ ὄνομά μου ἐπὶ 
αὐτούς, λέγει κύριος ὃ ποιῶν ταῦτα. 
w, ue. 
Mexà Ἱεροβαὰλ ιγ' ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Mavazj ἔτη iff. 
' δμοῦ σιβ'. 
d, E, y, 9, e. 

Φοὺλ βασιλεὺς ᾿“σσυρίων ἐπιβὰς τῇ Σαμαρείᾳ, λαβὼν παρὰ 
ἸΠαναὴμ τοῦ βασιλέως Ἰσραὴλ α τάλαντα ἀργυρίου, ἀνεχώρησεν. 
g; C, 7; 9^, Üü ια΄, il . 

Ἐν ταῖς ἡμέραις Παναὴμ βασιλέως Ἰσραήλ, ἤγουν τῶν δέ 
χα φυλῶν, ἀνέβη Φοὺλ βασιλεὺς ““σσυρίων ἐπὶ τὴν yn», καὶ 
ἔδωχεν αὐτῷ αναὴμ κα τάλαντα ἀργυρίου τοῦ εἶναι χεῖρα αὐ- 
τοῦ μετ᾽ αὐτοῦ, διαγράψας τὸν λαὸν καὶ πάντα δυνατόν, καὶ λα- 
βὼν τὸ ἀργύριον ὃ ᾿Δσσύριος ὑπέστρεψεν εἰς τὴν χώραν αὐτοῦ. 


10 


15 


Mà Mavazu ιδ' ἐβασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ ὃ υἱὸς αὐτοῦ 80 


τοῦ 100^ (Doyct[nc ἔτη ιβ΄. ὁμοῦ σχδ΄. 


12, Φουὰ ΡΥ. 16. Φονᾶ ΡΥ. Φούλ m. P. 


post pauca, In dic illa suscitabo tabernaculum David, quod cecidit, εἰ 
reaedificabo aperturas murorum ejus, €t ea quae corruerant instaurabo, 
et reacdificabo illud sicut in dicbus antiquis, ut requirant. me reliquiae 
hominum, et omnes nationcs, eo quod "invocatum sit nomen meum super 
cos, dicit Dominus faciens haec. 

XL. XLI. 

Post Hierobaal, xiu. regnavit super Israel Manahem annos χει. Col- 
liguatur anni ccxir. 

L H. IH. IV. V. 

Phua Rex Assyriorum Samariam aggressus, acceptis a Manahem 
Rege Israel mille argenti talentis, recessit. 

VI. VII. VII. IX. X. XI. XII. 

In diebus Manahem Regis Israel, seu decem tribuum, venit Phua 
Rex Assyriorum in illius ditiones, et dedit illi Manahem multa talenta 
argenti, ut esset ei in auxilium, descripto populo, et quovis divite. Rex 
autem Assyriorum accepto argento, in regionem suam reversus est, 

Post abem, xiv. regnavit in Israel illius filius Phaceeias annis 
xu,  Colliguntur anni ccxxiv. 


PASCHALE. 199 


, , * , , o, , , , 
«, s. 7» δ΄, ε, ς,ςξ, ἢν, 9, t. 


B 


᾿Εβραίων τοῦ Ἰσραὴλ (0' Ζαχαρίας μῆνας d. — us? ὃν we | 


Σιλοὺμ μῆνα α΄. μεϑ᾽ ὃν Φακεείας υἱὸς Mavoj ἔτη ἡ. 


ii, ιβ΄. 

8. Οὗτος Φακεείας ἐπιβουλευϑεὶς ὑπὸ Φακεὲ υἱοῦ Ῥομελίου 
τοῦ τριστάτου αὐτοῦ ἀπέϑανεν, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ᾽ αὐτοῦ ὃ 
εἰρημένος (Φακεὲ υἱὸς Ρομελίου ιε΄ τοῦ Ἰσραὴλ ἔτη λ΄. 

à; ὁμοῦ σνδ', 


' , , , » 04 y" , , , , 
ü, β, Y ó*, €, 5; a ἢ) ϑ, ἐ, τα, if, toy, io, (£ , ἐς, 


1015, em, ιϑ', x', κα', xf, xy, x), x€, xd, xU, xn, x9', M. C 


Ἔν ταῖς ἡμέραις Φακεὲ ἀνέβη Θεγλὰϑ' Φανασσὰρ βασιλεὺς 
Ἡσσυρίων, καὶ ἔλαβε τὴν div καὶ τὴν Βεδμόάλχα καὶ τὴν “4ϊνὼν 
χαὶ τὴν Κενὲξ καὶ τὴν 24009 καὶ τὴν Γαλαὰδ καὶ τὴν Γαδὸὶ 
χαὶ τὴν Γαλιλαίαν πᾶσαν καὶ τὴν γῆν Νεφϑαλείμ, καὶ ἀπῴκι- 

ἰδσεν αὐτοὺς elg ᾿“σσυρίους. εἶτα μετὰ ταῦτα πολεμήσας Φακεὲ 
υἱὸς Ῥομελίον ἅμα τῷ Paaccov βασιλεῖ Lcovglag κατὰ τῆς 
Ἱερουσαλήμ, ἔλαβεν αὐτήν. 

Τὸν Φακεὲ ἐπάταξεν Ὡσηὲ υἱὸς 4 αλή, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ᾽ 

αὐτοῦ ἐν Σαμαρείᾳ ἔτη 9ϑ΄. ὁμοῦ oy. 


, 


20 &. 


3. ιβ΄ P. 6. ὁ εἰρημένος om. P. 7. 16. ἹΡωμελίου P et infra. 
12. Post ἔλαβε quae addit P πόλεις θ΄, in margine. ponit V. aó- 
λεις repetit. etiam m. R. ib. τὴν om. P. ἰδ. Ad» P. — ib. 
Βεϑμαλχά m. P. 14. ΝΜεφϑαλήμ P. — 17. καὶ ἔλαβεν P. 


L XL ΠΙ. 10. V. VE. ὙΠ. VIII. IX. X. 
Hebraeorum Israelis (Rex) xiv. Zacharias, mensibus vt. Post quem 
Phaceeias filius Manahem an. Xii. regnarunt, 


XI. XII, 

Hic Phaceeias insidiis Phacee filii Romeliae, ipsius Magistri militum 
drcumventus occubuit: et loco illius regnavit Phacee filius Romeliae xv. 
super Israel an. xxx.  Colliguntur anni cCLIV. 

L IL Hi. Iv. v. VI. VII. VIIL, IX. X. XL. XIL. XII. XIV, XV, XVI, XVIÍ. XVIII. 
XIX. XX. XXI. XXII. XXIII. XXIV. XXV. XXVL XXVIL XXVII XXIX. XXX. 

la diebus Phacee, ascendit Theglath Phanassar Rex Assyriorum, et 
cepit urbes ix. Ain, et Bedmalcha, et Ainon, et Chenex, et Asor, et 
Galaad, et Gaddi, et universam Galilaeam, et terram Nephtalim, et 
transtulit eorum incolas in Assyriam. Post haec deinde Phacee filius 


Romeliae una cum Raasson Rege Assyriae bellum movit adversus Hieru- 


salem, eamq vit. 
—— Mns De interfecit Phacee, et illius loco regnavit in Sa- 
maria an. xx,  Colliguntur anni CcLxiir. 
τ, 


200 CHRONICON 


R 254 Qonè τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου ποιήσας παρὰ πάντας τους 
ἔμπροσϑεν αὐτοῦ εἰδώλοις ἐδούλευσεν, οἰκοδομῶν αὐτοῖς οἴκους, 
καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ διῆγεν ἐν πυρί, καὶ τὸ βδέλυγμα τῶν ἐϑνῶν, 
καὶ ἔϑυεν καὶ ἐθυμία ἐν τοῖς ὑψηλοῖς χαὶ ἐν τοῖς βουνοῖς xal 
ὑποχάτω παντὸς ξύλου πυκάζοντος. 5 


V 87 B, y, δ᾽, ἐ. 
Καὶ ἐπὶ Ὡσηὲ ἀνέβη Σαλμανάσαρ βασιλεὺς ᾿Φσσυρίων᾽" καὶ 
ἐγένετο αὐτοῦ Ὡσηὲ δοῦλος, τουτέστιν συντελεστής. 
g, ζ΄. 
P 108 Ὡσηὲ βασιλεὺς Ἰσραὴλ ἀπέστειλεν πρὸς ᾿“δραμελὲχ τὸν τὸ 
Ai9íona εἰς βοήϑειαν ἑαυτοῦ. ᾿ 
η, 9. 
Τούτῳ τῷ 9' ἔτει τῆς βασιλείας «Ὡσηὲ υἱοῦ Δαλὴ πρώτη 
αἰχμαλωσία γέγονε τοῦ Ἰσραὴλ τῶν δέκα φυλῶν, βασιλευομένων 
μὲν ἐν Σαμαρείᾳ, νῦν δὲ μετοιχισϑεισῶν εἰς ὄρη IMijdo xai Χαλ- 15 
δαίων, ἐπιστρατεύσαντος τῇ Σαμαρείᾳ καὶ πολιορχήσαντος αὖ- 
τὴν Σαλμανάσαρ τοῦ τῶν Χαλδαίων βασιλέως, ὃς καὶ αὐτὸν τὸν 
Ὡσηὲ υἱὸν 4αλὴ βασιλέα τοῦ Ἰσραὴλ δέσμιον λαβὼν ἀπῆλϑεν. 
ἐβασιλεύϑησαν δὲ ἐν Σαμαρείᾳ ἔτεσιν διακοσίοις ἑξήκοντα τρισί. 
B μετῳχίσϑησαν δὲ ai δέκα φυλαὶ τοῦ Ἰσραὴλ ἐκ τῆς Ἰουδαίας ἀφ᾽ ὦ 
οὗ μὲν οἵ πρόγονοι αὐτῶν ἐξῆλθον ἐξ «Αἰγύπτου μετὰ ἔτη QM, 


8. τῶν om. P. 4. ϑυμία P. 19. ἔτει 09' P. . 15. μετφκισθει- 
σῶν P. 16. τῇ — πολ. om. P. 17. αὐτὸς P. 


Hosee, malum in conspectu Dei faciens, contra quam illius decesso- 
res, idola coluit, et fana illis aedificavit, filiosque suos per ignem tra- 
duxit, et gentium abominationem, ac sacrificavit sacrificia in excelsis, et 
in collibus, et subter omne lignum frondosum. 

, IL TH. IV. V. 

Et Hosee aggressus est Salmanazar Rex Assyriorum, et factus est 
Hosee illius servus, id est Tributarius. 

vL. Vif. ; 

Hosee Rex Israel misit ad Adramelech Aethiopem, quo sibi auxilio 
esset. 

viu. IX. 

,Hoc auno ix, regni Hosee filii Dale, prima contigit servitus seu ca- 
ptivitas decem tribuum Israel, quae in Samaria Regibus parebant. Nunc 
autem cae traductae sunt in Medorum et Chaldaeorum montes, Salma- 
nasar Chaldaeorum Rege bellum iis inferente, qui Hosee filio Dale Rege 
Israel captivo facto, recessit. In Samaria porro ccuxir. snnis Regibus 
paruere, Ex Judaea vero translatae sunt x. tribus post an. Dccccxxxi. 
ex quo majores earum ex Aegypto profecti erant. Ex quo autem Sa- 


PASCHALE. 201 


ἀφ᾽ οὗ δὲ τὴν χώραν Σαμαρείας κατέσχον στρατηγήσαντος αὖ- 
τῶν Ἰησοῦ υἱοῦ Ναυῆ, εἰσὶν ἔτη w*f', ἀφ᾽ οὗ δὲ ἀποστάντες Po- 
βοὰμ τοῦ ἐχγόνου zfafió ἐβασιλεύϑησαν ὑπὸ Ἱεροβοὰμ δούλου 
γενομένου Σολομῶνος, εἰσὶν ἔτη oZ καὶ μῆνες ζ΄, ἅτινα συν- 
δτρέχει ἤγουν καταλήγει εἰς τὸ τέταρτον ἔτος ᾿Εζεχίου βασιλέως 
Ἰούδα, xa3?^ ὃ καὶ τὸ πάσχα σεσημείωται γεγενῆσϑαι λαμπρῶς 
xai φιλοτίμως ἀπὸ Σολομῶνος. οἵ καὶ μετοικισϑέντες εἰς Σα- 
μάρειαν Ἀουθϑέοι ἐκλήϑησαν, τὴν τῆς χώρας ἐν ἦ κατῳχίσϑη- 
σαν προςηγορέαν λαβόντες, διὰ τὸ ἐκ τῆς Χουϑὰς οὕτω καλου- 
ἰϑμένης χώρας τότε μετατεθῆναι. ἔστι δὲ αὕτη 7j Χουϑὰς χώρα 
ἐν τῇ Περσίδι καὶ ποταμὸς τοῦτο ἔχων ὄνομα. καὶ μετοικισϑ έν-- 
τες εἰς Σαμάρειαν ἕκαστος κατ᾽ ἔϑνος ἴδιον εἶχε ϑεόν. ὕστερον 
δὲ Σαμαρεῖς ἐκλήϑησαν, τὴν τῆς χώρας ἐν f κατῳκίσϑησαν 
προσηγορίαν λαβόντες. 
I Τούτῳ τῷ ἔτει Σίβυλλα ἡ Ἐρυϑραία ἐν Αἰγύπτῳ ἐγνω- 
ρίζετο. 
Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλαι i Σίβυλλαι. 
Σίβυλλα ἡ Ἕβραία. , 
Σίϑυλλα ἡ Περσίς. 
20 Σίβυλλα ἡ igi. 
Σίβυλλα ἡ ᾿δαὴ ἡ Κιμμερία. 
Σίβυλλα ἡ Σαμία. 
$9 ὑποστάντες P. 4.7. Σολομῶντος P. δ. ᾿Ἐξεχίου Psola. 6. ὃν 


Psola. 8. ἐν ἡ — προσηγορίαν) ἐπίκλησιν P. 10, τῆς χώρας P. 
15. Ἐρυθρία hic et p. seq. v. 7. 21. Κιμερία PV. 


mariae regionem obtiuuere, Jesu filio Nave eorum duce, anni nccoxcir. 
computantur. Ex quo, dum defecerunt a Roboam nepote Davidis, iis 
dominatus est Hieroboam Solomonis servus, anni sunt ccLxi. et menses 
vil. qui concurrunt, seu desinunt in rv. annum KEzechiae Regis Juda, 
quo Pascha splendide ac magnifice celebratum esse a Solomone annota- 
tum est. Jam vero qui in Samariam translati sunt, Chuthei sunt appel- 
lati, ex regionis nomine, quod ex Chuta, regione sic nuncupata, tunc 
fuerint translati. Est autem illa Chutae regio in Perside,, ubi ejusdem 
momenclaturae est fluvius. Cumque in Samariam fuissent deducti, unus- 
quisque secundum gentem suum babuit Deum. Postmodum vero Bamari- 
tani appellati sunt, tracto a regione quam incoluere nomine. 
oc anno Sibylla Erythraea in Aegypto claruit. o 
Fuere et aliae x1. Sibyllae. 
Sibylla Hebraea. 
Sibylla Persica. 
Sibylla Delphica. — 
Sibyla Adaena, seu Cimeria. 
Sibylla Samia. 


ς 


202 CHRONICON 


Σίβυλλα ἡ Ῥοφία, 
Σίβυλλα ἡ Κυμαία. 
Σίβυλλα ἡ «Διβοίη. 
Σίβυλλα ἡ Τρῳάς. 
Σίβυλλα ἡ Φρυγία. 5 
Σίβυλλα ἡ Τιβουρτία. 
Σίβυλλα ἡ Ἐρυϑραία ἡ προγεγραμμένη ἣν ἀπὸ πολίχνης Ἔρυ- 
ϑρίας καλουμένης, ἀντικρὺ Χίου, 7j καὶ ἐποποιὸς οὖσα,, ἧς καὶ 
P 109 στήλη ἐστὶν ἐν τῇ αὐτῇ Ἐρυϑρίᾳ ἄχρι τοῦ νῦν κατὰ τὴν στερεὰν 


ἀντικρὺ Χίου. 10 
Ἑβραίων ἹΜετὰ Ἰωαϑὰμ ἐβασίλευσεν τῶν δύο φυλῶν dolio ud Bua 
“οὐ 1osàa. ul» 14yàZ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη ig. ὁμοῦ Ow&e. 
α΄. 


, 
Ῥαασσὼν υἱὸς Τρὰμ xai Φακεὲ υἱὸς “Ρομελίου περιεχαϑι- 
σαν τῇ Ἱερουσαλὴμ πρώτῳ ἔτει τοῦ ᾿Ἰχὰξ βασιλέως Ἰούδα, καὶ 15 
οὐκ ἴσχυσαν αὐτὴν λαβεῖν. 


V 88 β΄. 
Οὐρίας ἀρχιερεὺς ἐγνωρίζετο καὶ Ζαχαρίας υἱὸς Βαραχίου" 
B περὶ ὧν εἶπεν ὃ ϑεὸς τῷ Ἤσαΐᾳ, Πάρτυράς μοι πιστοὺς ποίησον 
τοὺς μέλλοντας προφητεύειν τῷ ᾿Αχὰζ τὸ Ἰδοὺ ἡ παρϑένος dv γα- 30 


1, ἹΡοδία P. 3. Λιβοία P, Aißoin V, Διβυκή m. P. 7. j 
alterum om. P. ibid. ri 9. Ἐρυϑρᾷ — Ἐρυϑρας Schurzfleisch. 
Not. Bibl. Vin. p. 85. — 8. xai] δὲ P. 9. ἐστὶν om. P. — ibid. 
αὐτῇ om. P. 11. — PV. 15. τῷ ἕτει P. 19. εἶπεν] 
VI. 2. — 20. τὸ] VII. 


Anniam.c. Sibylla Rhodia. 
Sibylla Cumana. 
Bibylla Libyca. 
Sibylla 'Trojana. 
Sibylla Phrygia. 
Sibylla "Tiburtina. 

Sibylla Ervthraen supramemorata ex Krythria, oppidulo, e ΕΝ 
Chii, ita appellato, ortum duxit. Fuit porro versificatrix, ejusque sta- 
tua usque hodie Krythriae e regione Chii in continenti visitur. 

Post Jonastham, regnavit super duas tribus Juda et Benjamin Achaz 
illius filius, an. xvi. Colliguntur — Iv. MDCCLXV. 


Raasson filius Aram, et Phacee filius Romeliae, Hierusalem obsede- 
runt anno t. Áchaz Regis Juda, — hanc potuerunt expugnare. 


— 


Urias summus Pontifex agnoscebatur ut et Zacherias filius Bara- 
chiae, de quibus dixit Deus ad Esaiam: "Testes mihi fideles facias qui 


PASCHALE. 203 


στρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἔμ- 
μανουήλ. καὶ τὸ Ταχέως σχύλευσον, ὀξέως προνόμευσον, καὶ 
τὰ ἑξῆς. 
Προεφήτευον "Hoot«c, ᾿Ὡσηέ, καὶ Mixaluc. 
5 eg Ὀλυμπιάς. 
y» δ΄, e, g. 
Ἡχὰζ βασιχεὺς Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν ἀπέστειλεν ἀγγέλους 
πρὸς Θιλὰϑ' Φαλσὰρ βασιλέα ᾿σσυρίων, προτρέπων αὐτὸν καὶ R 258 
λέγων, Εἰ δοῦλός cov καὶ υἱός σου ἐγώ, βοήϑησόν μοι καὶ ἀνά.-- 
10βηϑι καὶ ὁῦσαί με ἐκ χειρὸς Συρίας καὶ ἐκ χειρὸς βασιλέως Ἰσραήλ, Ὁ 
ὅτι ἐπανέστησαν κατ᾽ ἐμοῦ, πέμψας αὐτῷ χρυσίον καὶ ἀργέριον. 
xai δὴ ἐπείσϑη αὐτῷ ὃ βασιλεὺς ᾿4σσυρίων, καὶ ἀνῆλϑεν ἐπὶ da- 
μασχόν, καὶ συνέλαβεν αὐτήν. τὸν δὲ (Φακεὲ ἐπάταξεν “Ὡσηὲ 
υἱὸς Ἤλα, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ᾽ αὐτοῦ ἐν Σαμαρείᾳ ἔτη 9". 
15 ζ’ Ολυμπιάς. 
b. 
Τούτῳ τῷ L' ἔτει τοῦ !"Ayàt οἱ Ἰδουμαῖοι συμβαλόντες αὐτῷ 
πολλοὺς αἰχμαλώτους ἔλαβον. 
55, 9, ἡ. 


2. προνόμωσον P. 7. Βενιαμὴν PV. 8. 61149] Θίλαδ R. 
10. fooíag — ᾿Ισραήλ om. P 12. ἐπίσϑη R, ἐπίστη P et V (?). 
17. ζ΄ ἔτει 1 ἔτει ἑβδόμφ P. 


h 1 Achaz : illud nempe: Ecce virgo concipiet, et filium pa-Anniam. c. 
Eg p —— —— ejus Emmanuel. Et [rs Praedore celeriter, 
quamprimum spolia collige, etc. : 

dessert aem Esaias, Osee, et Michaeas. 
VI. Olympias, 
HI. Iv. V. VI. 

Achaz Rex Juda et Benjamin, misit nuntios ad 'Thilath Phalsar Re- 
gem Assyriorum, illum hisce verbis adhortatus: Si servus tuus , et filius 
fuus ego sum , opitulare mihi, ct accede, ac libera me, quoniam in me 
insurrezerunt.- Misitque illi aurum et argentum, fidemque illi adhibuit 
Rex Assyriorum, venitque Damascum, et urbem accepit, Osee vero fi- 
lius ἘΠῚ percussit Phacee, ejusque loco regnavit in Samaria annos rx. 

VII. Olympias. 
F I bos 

Hoc anno Achaz vm. Idumaei praelio cum eo congressi multos ca- . 


ptivos abduxere. 
ΨΙΠ. IX. X. 


204 CHRONICON 


4 


Τούτῳ τῷ ἔτει ἀνέβη Σαλμανόσαρ εἷς Σαμάρειαν. 

D Τούτῳ τῷ δεκάτῳ ἔτει τοῦ 24yàt καὶ τετάρτῳ ἔτει ἑβδόμης 
᾿θλυμπιάδος εἰκοστοτέταρτον τῆς οἰχείας ἡλικίας ἄγοντες ἐνιαυτὸν 
"Pájog καὶ 'Ρῆμος χτίζουσι τὴν Ῥώμην, ὅϑεν μετεχλήϑησαν Ῥω- 
μαῖοι" οἵτινες καὶ τὰ ὅπλα τοῦ Ἡ ρακλέους ἀπέϑεντο ἐν τῇ παρ᾽ 5 
αὐτῶν κτισϑείσῃ πόλει Ῥώμῃ, ἥτις πρώην ἐκαλεῖτο κώμη Βα- 
λέντζια ἐν τῷ Βοαρίῳ φόρῳ. οἱ δὲ αὐτοὶ δύο ἀδελφοὶ ἀνενέω- 
σαν τὸ λεγόμενον Παλλάντιον, τὸν βασιλικὸν οἶκον τοῦ Πάλλαν- 
τος. ἔκχτισαν δὲ καὶ ναὸν μέγαν τῷ 4, ὅντινα ἐκάλεσαν Κα- 
πετώλιον ῥωμαϊστί, 0 ἐστιν 7j κεφαλὴ τῆς πόλεως, ἀγαγόντες χαὶ 10 

Ρ 110 τὸ Παλλάδιον ξόανον ἀπὸ πόλεως Σίλβης ἀπέϑεντο αὐτὸ ἐν τῇ 
Ῥώμῃ. οἵτινες ἀδελφοὶ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτοὺς εἰς ἔχϑραν ἢλ- 
ϑὸν πρὸς ἀλλήλους, xai ἐφονεύϑη ὑπὸ Ῥώμου Ῥῆμος ὃ ἀδελφὸς 
αὐτοῦ" καὶ ἐβασίλευσεν μόνος Ρῶμος. ἔξοτε δὲ ἐφόνευσεν τὸν 
ἴδιον ἀδελφόν, ἐσείετο πᾶσα 7j πόλις Ῥώμη, καὶ οἱ δῆμοι αὐτῆς 15 
ἐστασίαζον, καὶ ἐγίνοντο πόλεμοι ἐμφύλιοι ἐπὶ τῆς αὐτοῦ μόνου 
βασιλείας. καὶ ἀπελϑὼν dg τὸ μαντεῖον ἐπηρώτησεν διὰ τί 
γίνεται ἐπὶ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ταραχή. καὶ ἐῤῥέϑη αὐτῷ ἐχ 
τῆς Πυϑίας ὅτι Εἰ μὴ συγκαϑήσει σοι ὃ ἀδελφός σου ἐν τῷ βα- 
σιλιχῷ ϑρόνῳ, οὐ μὴ στῇ ἡ πόλις σον Ῥώμη οὔτε ἡσυχάσει 090 

B δῆμος οὔτε ὃ πόλεμος. καὶ ποιήσας τῆς elxóvog τοῦ αὐτοῦ ἀδελ- 


8. εἰκοστὸν τέταρτον P, εἰκοστὸ τέταρτον V. 5. Ἡρακλέος PV. 
6. Ῥώμης P eteraso g V. — 8. τὸν — Πάλλαντον PV. Correxi 
auctore Malala p. 171. 7. — 10. ἡ om. P. ibid. καὶ δὲ P. Quod 
mihi fraudi fuit, quum Malalam ederem V nondum utens. 11. τῆς 
πόλεως P. 18. ὁ om. P. 19, τῆς om. P. 


Hoc anno venit Salmanasar in Samariam. 

Hoc anno Achaz x. et anno 1v. Olympiadis vir. Romulus et Remus, 
cum annum agerent quartum et vigesimum, Romam condunt, unde no- 
men accepere Romani: qui quidem arma Herculis in urbe abs se condi- 
ta deposuere, cum antea vicus Valentia in Foro Boario appellaretur. 
Duo porro isti fratres Pallantis Regiam, quae Palatium dicebatur, in- 
staurarunt. Excitarunt etiam fanum ingens Jovi, cui Capitolii latinum 
nomen imposuere, quod est Caput urbis.  Adducto autem Alba urbe 
Palladio, illud Romae collocarunt. Atque hi quidem fratres dum simul 
imperarent, mutuis se odiis sunt prosecuti, ac Remus a fratre Romulo 
interfectus est, isque solus deinceps regnavit. Verum ex quo fratrem 
occidit, ortus est "pais tumultus, urbisque civibus in seditiones prola- 
psis, eo regnante civilia bella exarsere. llle autem ad oraculum profe- 
ctus, sciscitatus. est, quae causa esset cur se regnante tumultuarentur 
cives. Responsumque datum est ab Oraculo ejusmodi: Nisi frater tuus 
tibi in regio solio assideat, nec stabit urbs Roma , nec quiescent cives, 
neque bellum cessabit. ls vero confecta fratris sui, et quae vultum ejus 


PASCHAL E. 205 


φοῦ ixrnopua τοῦ χαρακτῆρος αὐτοῦ χρυσοῦν στηϑάριν στή- 
Ay ἔϑηκεν ἐν τῷ ϑρόνῳ αὐτοῦ ἐν ᾧ ἐχάϑητο, καὶ οὕτως ἐβασί- 
λευσε τὸν ὑπόλοιπον αὐτοῦ χρόνον, συγκαϑημένου αὐτῷ τοῦ R 960 
ὑλοχρύσου ἐκτυπώματος τοῦ αὐτοῦ ἀδελφοῦ Pruov, καὶ ἔπαυσεν —— 
50 σεισμὸς τῆς πόλεως καὶ ἡσύχασεν ἡ δημοτικὴ ταραχή. καὶ εἴ 
τι δ᾽ ἂν ἐχέλευεν ϑεσπίζων, ἔλεγεν ὡς ἀφ᾽ ἑαυτοῦ καὶ τοῦ ἀδελ-- 
φοῦ αὐτοῦ, λέγων ᾿Ἐκελεύσαμεν, ᾿Εϑεσπίσαμεν. ὅπερ ἔϑος xa- 
τέσχεν ἐξ ἐκείνου παρὰ τοῖς βασιλεῦσιν ἕως τοῦ παρόντος, τὸ λέγειν, 
Ἐχελεύσαμεν, ᾿Εϑεσπίσαμεν. καὶ ἐπέπεμψεν εἰς ἑκάστην πόλεν V 89 
10920 Ῥωμαίους οὖσαν στηϑάρια ὁλόχρυσα αὐτοῦ καὶ τοῦ ἀδελ-- C 
φοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τῷ τίϑεσϑαι αὐτὰ πλησίον τῶν ἀρχόντων. ὃ δὲ 
αὐτὸς βασιλεὺς Ρῶμος μετὰ τὸ πληρῶσαι αὐτὸν τὰ τείχη καὶ xo- 
σμῆσαι τὴν πόλιν, ἔκτισε καὶ τῷ zou ναόν, καὶ ἐν αὐτῷ τῷ μη- 
»l ἐποίησεν ἑορτὴν μεγάλην, θύσας τῷ “Ἄρει, καλέσας xal τὸν 
— μάρτιον, πρώην λεγόμενον πρῖμον, ὅπερ ἑρμηνεύεται Aene, 
ἥνπερ ἑορτὴν xar? ἔτος οἱ Ρωμαῖοι πάντες ἐπιτελοῖσιν ἕως viv, 
χαλοῦντες τὲν ἡμέραν τῆς πανηγύρεως Πάρτις ἐν κάμπῳ. καὶ 
εἰϑέως πάλιν ἀρξάμενος ἔκτισε Κερκέσιρν ἐν τῇ Ῥώμῃ, ὕπερ 
Ἱππιχὸν ὠνόμασεν, ϑέλων διασκεδάσαι τὸ πλῆϑος τοῦ δήμου 
ϑυ Ῥώμης, ὅτι ἐστασίαζον καὶ ἐπήρχοντο αὐτῷ διὰ τὸν ἀδελφὸν αὐὖὐ- D 
τοῦ" χαὶ ἐπετέλεσεν πρῶτος ἱππικὸν ἀγῶνα ἐν τῇ πόλει Ῥώμῃ εἰς 
ἑορτὴν τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν ὑπ᾽ αὐτὸν τεσσάρων στοιχείων, του- 


9. χρόνον avzov P. ib. αὐτῷ τοῦ} αὐτῷ P. 10. τοῦ om. P. 
13. τῷ om. P. 15. Γάφεος P. 92. xal ὑπ᾽ αὐτῶν, P. 


referret pectorali statua, hanc in eodem quo residebat solio collocavit, 
sicque deinceps, assidente sibi Remi fratris ex solido auro confecta fi- 
gura, urbis motus conquievit, sedataque popularis seditio. Sed et si 
quidpiam edicto praeciperet, suo et fratris nomine id se agere aiebat, 
hacce utens formula, Jussimus, Decrevimus, qui quidem mos exinde apud 
Reges usque ad haecce tempora obtinuit, quibus solenne est hisce uti 
verbis, Jussimus, Decrevimus. Misit praeterea ad singulas Romanis 
subditas urbes ex auro solido confectas sui et fratris pectorales statuas, 
quo juxta magistratus collocarentur. Rex vero Romulus, confectis moe- 
nibus, ornataque urbe, Marti templum exaedificavit, ac eodem ipso mense 
solenne festum peregit, facto Marti sacrificio, inditoque mensi eidem 
Martii nomine, cum Primus antea nuncuparetur, hoc est Martis: quam 
quidem festivitatem universi Romani quotannis celebrant ad hanc usque 
tempestatem isto festi die, in campo Martis appellato. Nec multo post 

rcum Romae condere coepit, quem Hippodromum nuncupavit, cum Ro- 
manae plebis motus compescere ia animo haberet, quae ob fratris perpe- 
tratam caedem, seditiones conflabat, ipsique insidias moliebatur. Primus 
ergo Circenses ludos Romae peregit in honorem Solis, et subjectorum 
Soli quatuor elementorum, hoc est terrae, maris, ignis, et aéris, ratus 


206 CHRONICON 


τέστιν τῆς γῆς xal τῆς ϑαλάσσης καὶ τοῦ πυρὸς xal ἀέρος, Ao- 
γισάμενος ὅτι διὰ τοῦτο εὐτυχῶς φέρονται οἱ τῶν Περσῶν βασι- 
λεῖς εἰς τοὺς πολέμους, ὡς τιμῶντες τὰ τέσσαρα ταῦτα στοιχεῖα" 
ἐν τῇ Ῥώμῃ γὰρ οὐκ ἐτίμων αὐτὰ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα οὐδὲ ἐν 
μιᾷ ἑορτῇ. ὃ δὲ τῆς Πισαίων χώρας βασιλεὺς Οἰνόμαος ἀγῶνα 5 
ἐπετέλει ἐπὶ τὰ Εὐρώπεια μέρη μηνὶ δύστρῳ τῷ καὶ μαρτίῳ xe 
P 111 τῷ Ἡλίῳ Γιτᾶνι ὡς ὑψουμένῳ, ἀγωνιζομένης, φησίν, γῆς καὶ 
ϑαλάσσης, τουτέστιν Ζημήτρας καὶ Ποσειδῶνος, καὶ τῶν ὑπο- 
κειμένων στοιχείων τῷ Ἡλίῳ. καὶ ἐβάλλετυ κλῆρος μετὰ τοῦ 
αὐτοῦ Οἰνομάου βασιλέως καὶ τοῦ ἐρχομένου ἀπὸ οἱασδήποτε χώ- 10 
ρας καταγωνίσασϑαι αὐτοῦ" καὶ ὅτε μὲν ὃ χλῆρος ἐκάλει τὸν 
Οἰνόμαον ἀγωνίσασϑαι ὑπὲρ τοῦ Ποσειδῶνος, ἐφόρει σχῆμα ἱμά- 
τιον κυανόν, ὃ ἐστι τῶν ὑδάτων" καὶ ὃ ἀνταγωνιζόμενος κατ᾽ 
αὐτοῦ ἐφόρει τὸ χλοῶδες σχῆμα, ὅ ἐστιν τῆς γῆς. καὶ πάλιν εἰ 
R 262 ἤνεγκεν ὃ κλῆρος τῷ Οἰνομάῳ φορέσαι τὸ τῆς “]ημήτρας σχῆμα, 15 
B ἐφόρει τὸ χλοῶδες σχῆμα, καὶ ὃ ἀνταγωνιζόμενος αὐτοῦ ἐφύρει 
τὸ σχῆμα τοῦ Ποσειδῶνος, ὃ ἐστιν τῶν ὑδάτων, τὸ κυανόν. καὶ 
ὁ ἡττώμενος ἐφονεύετοι, καὶ πλῆϑος ἄπειρον ἤρχετο ϑεωρῆσαι 
τὸν αὐτὸν ἐτήσιον βασιλικὸν ἀγῶνα ἀπὸ ἑχάστης χώρας καὶ πό- 
λεως. καὶ οἱ μὲν τὰς παραλίους οἰκοῦντες πόλεις καὶ τὰς νήσους 90 
πολῖται xal τὰς κώμας τὰς παραλίους ναῦται ηὔχοντο τὸν φο- 
ροῦντα τὸ χυανὸν σχῆμα, τουτέστιν τοῦ Ποσειδῶνος, νικῆσαι, 


δ. Πισέων Ῥ. 6. σύστρῳ τῷ μαρτίῳ P. 7. ὑψουμένῳ Malalas 
p. 173. 13. ὑψωμένῳ ΡΥ. 8. “ήμητρορ P. — 11. αὐτοῦ] αὖ- 
τὸν Malalas. — 21. ηὐχοῦντο P sola. 


ea de causa Persarum Reges bella feliciter peragere, ut, qui quatuor 
haec elementa colerent. Neque enim antea quatuor ista Romae cole- 
bantur elementa, neque festum ullum institutum.  Pisensium vero Rex 
Oenomaus certamen ne it in Europae partibus mensis Systri, seu Mar- 
ti, xxv. die, in Solis Titanis, velut excelsi, honorem, certantibus, ut 
aiunt, terra et mari, hoc est Cerere et Neptuno, subjectisque Soli ele- 
mentis. Sors vero mittebatur inter ipsum Regem Oenomaum, et alterum 
ex quacumque ille venisset regione, qui cum eo esset decertaturus: ita 
ut s&i forte sors Oenomaum pro Neptuno decertare statueret, tum is ve- 
stem indueret caeruleam , quod is color sit aquarum: «ui porro cum illo 

ugnaturus esset, viridi uteretur, quod terrae color sit. Rursum siqui- 
ein sors Oenomaum Cereris habitum deferre designasset, viridi cultu 
ornaretur, et alter adversarius caeruleo habitu indueretur, Neptuni sci- 
licet, qui color est aquarum: ac victus quidem morte lueret. Ad regium 
vero istud et anniversarium certamen infinita hominum multitudo ex sin- 
gulis regionibus ac civitatibus confluebat. Qui porro maritimas urbes 
cives vel insulas, ac vicos littorales incolebant nautae, victoriam illi ad- 
precabantur qui cyaneam vestem ferebat, id est Neptuni, cum inde au- 


LI 


PASCHAL E. 207 


οἰωνιζόμενοι, ὅτε ἐὰν ἥττηϑῇ ὃ ὑπὲρ τοῦ Ποσειδῶνος ἀγωνιὶόμε- 
γος, ἔχλειψις ἰχϑύων γίνεται παντοίων καὶ ναυάγια ϑαλάσσης 
καὶ ἀγέκων βιαίων ταραχή. οἱ δὲ τὰς μεσογείους οἰκοῦντες πο-- C 
λῖται καὶ ἐπιχώριοι ἄγροικοι καὶ πάντες οἱ ἐν τῇ γεωργίᾳ κάμνον- 
51:6 ηὔχοντο νικῆσαε τὸν φοροῦντα τὸ χλοῶδες σχῆμα, οἰωνιζό-: 
μένοι ὅτε ἐὰν ἡττηϑῇ ὃ ὑπὲρ τῆς 4]ημήτρας ἀγωνιζόμενος, ὅ 
ἐστιν ὑπὲρ τῆς γῆς, λιμὸς σίτου καὶ σπάνις οἴνου καὶ ἐλαίου καὶ 
τῶν ἄλλων καρπῶν πάντων γίνεται. — xoi ἐνίκησεν πολλοὺς ὃ Ol- 
vópaog ἀνταγωνιστὰς αὐτοῦ ἐπὶ πολλὰ ἔτη" εἶχεν γὰρ καὶ τὸν 
iüMwvgrov διδάσκοντα αὐτὸν πιχρῶς τὴν ἡνιοχικήν᾽ ὅστις Olvó- 
uaog ἡἥττηϑεὶς ὑπὸ Πέλοπος τοῦ «“1υδοῦ ἐφονεύϑη, 
Τὸν δὲ ἱππικὸν ἀγῶνα πρῶτος ἐπενόησεν ᾿Ενυάλιός τις ὀνό-- 90 
μαῖι, υἱὸς Ποσειδῶνος, ἀγαγόμενος τὴν “ιβύην, ϑυγατέρα τῆς D 
Ἰοῦς καὶ τοῦ Πίκου Zfióg, ὃς κρατήσας τὰ μεσημβρινὰ μέρη ἐκά- 
ἰδλεσεν τὴν αὐτὴν χώραν ἐν 7 ἐβασίλευσεν “ιβύην εἰς ὄνομα τῆς 
αὐτοῦ γυναικός. τὸν δὲ αὐτὸν ἱππικὸν ἀγῶνα ὃ Ἐνυάλιος ἅρμα-- 
σι διπώλοις ἐφηῦρε, καθὼς συνεγράψατο Καλλίμαχος ὃ σοφώ- 
τατος ἐν τοῖς «Ἱϊτησίοις αὐτοῦ. καὶ λοιπὸν μετ᾽ αὐτὸν ὃ Ἐριχϑό- 
γιος ἐπετέλεσεν καὶ ἄλλοι ἐν διαφόροις τόποις ἐπετέλεσαν. ὃ δὲ 
30 Οἰνόμαος πρῶτος αὐτὸς ἐπετέλεσεν τὸν αὐτὸν ἱππικὸν ἀγῶνα ἅρ-- 
μασι τετραΐπποις" διὸ καὶ περιβόητος ἐγένετο, χαϑὰ ἐν ταῖς P 112 


3. rdg om. P. 4. dygouxol P. — 11. τοῦ om. P. 12. ἐνόησεν 
P. 14 Ἰοῦ PV, "ov; m. R. 15. ἐν — Λιβύην) (Λιβύην) P. 
16. αὐτὸν om. P. 17. διπώλοις Malalas, δὴ πολλοῖς PV. 18. 
Ἐριχϑόνιος Malalas, ᾿Ερεχϑόνιος PV. 


gurarentur, si qui pro Neptuno dimicabat vinceretur, futuram omnis ge- 
deris piscium caritatem, maris eventura naufragia, ac fore ut ingentes 
ventorum turbines excitarentur. Contra autem qui continentem habita- 
bant, ac indigenae rustici, et quotquot agriculturae dabant operam, il- 
lum superiorem optabant qui herbaceum colorem deferebat, ominati, si 
vinceretur qui pro Cerere certabat, seu pro terra, annonae caritatem, 
vinique ac olei, frugumque aliarum omnium secuturam inopiam. Atque 
Oenomaus multos quidem ex adversariis superavit per multos annos, 
Absyrto magistro usus, 8 quo aurigationis artem apprime edoctus erat: 
$ed tandem victus a Pelope Lydo interfectus est. 

uestrium porro certaminum, primus auctor fertur Enyalius, Ne- 
ptuni filius, qui ducta in uxorem Libya, lüs et Pici Jovis filia, meridio- 
nales regiones a se subactas, de uxoris nomine Libyam appellavit. Enim- 
vero equestres multorum curruum pugnas Enyalius adinvenit, quemad- 
modum doctissimus Callimachus in suis Aetesiis literis prodidit. ^ Post 
Enyalium denique Erechtonius, aliique deinceps variis in locis eosdem 
lados celebrarunt. Primus autem Oenomaus certamen illud —— quo 
uadrijugis bigam vehentibus dimicabatur instituit, unde celebris adimo- 
8 est habitus, ut in doctissimi Characis historiis habetur: in quibus 


208 CHRONICON 


Χάρακος τοῦ σοφωτάτου ἱστορίαις ἐμφέρεται, ὃς συνεγράψατο 
καὶ ταῦτα, ὅτι τὸ TOU ᾿Ιππιχοῦ γυμνάσιον εἰς τὴν τοῦ κόσμου 
διοίκησιν ἐπινενόηται, τουτέστιν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ τῆς 
ϑαλάσσης. τοὺς γὰρ δώδεκα οἴκους ἱστόρησαν τοῦ ζωδιακοῦ 
κύχλου τοῦ διοικοῦντος τὴν γῆν καὶ τὴν ϑάλασσαν xci τῶν ἀν-5 
ϑρώπων τὸν παροδιχὸν βίον, τὸ δὲ πέλμα τοῦ Ἱππικοῦ τὴν γῆν 
πᾶσαν εἶναι, τὸν δὲ εὔριπον τὴν ϑάλασσαν ἀπὸ τῆς γῆς μεσα- 
ζομένην, τὸν δὲ ἐπὶ τὰς ϑύρας καμπτὸν τὴν ἀνατολήν, καὶ τὸν 
R 264 ἐπὶ τὴν σφενδόνα τὴν δύσιν, τὰ δὲ ἑπτὰ σπατία τὸν δρύμον xai 
B τὴν κίνησιν τῆς ἀστρῴας τῶν ἑπτὰ ἀστέρων τῆς μεγάλης ἄρκτου. t0 
ὃ δὲ αὐτὸς Ρῶμος βασιλεὺς πρὸς τιμὴν καὶ αὐτὸς τοῦ Ἡλίου xai 
τῶν ὑπ᾽ αὐτὸν τεσσάρων στοιχείων τὸν ἀγῶνα ἐν τῇ Ῥώμῃ ng- 
Toc ἐφευρὼν ἐπετέλεσεν ἐν τῇ αὐτῇ χώρᾳ τῆς δύσεως, ἤτοι τῆς 
Ἰταλίας, ἅρμασι τετραπώλοις, τουτέστιν τῇ γῇ καὶ τῇ ϑαλάσσῃ 
καὶ πυρὶ καὶ ἀέρι. καὶ ἐπέϑηκεν ὃ Ρῶμος τοῖς αὐτοῖς τέτρασι 15 
στοιχείοις τὰ ὀνόματα ταῦτα, τῇ γῇ 10 Πράσινον μέρος, ὅ ἔστιν 
τὸ χλοῶδες, τῇ δὲ ϑαλάσσῃ, τουτέστι τοῖς ὕδασι, τὸ Βένετον μέ 
ρος, ὡς κυανόν, τῷ πυρὶ τὸ ῬῬουσαῖον μέρος πυρῶδες, καὶ τῷ 
ἀέρι τὸ λευκόν. κἀκεῖθεν ἐπενοήϑη τέσσαρα μέρη ἐν “Ῥώμῃ. 
C ἐκάλεσε δὲ τὸ Πράσινον μέρος Πραίσεντον, 0 ἐστιν ῥωμαϊκὴ λέ- 30 


4. τοὺς γὰρ δώδεκα οἴκους] τὰς δὲ δεκαδύο ϑύρας τοὺς δώδεκα ol- 
xovg Malalas. 7. εὔριππον V. 9, σπαϑία PV. σπατία cum Ce- 
dreno Chilmeadus ad Malalam et Ducangius Gloss. v. gzariov. 10, 
ἀστρῴας]} ἀστρονομίας Malalas, ἀστροϑεσίας Ducangius, τὴν a- 
στρῴαν Chilmeadus ad Malalam. Infra p. 919 D. ἐπειδὴ μηδὲ τῇ 
ἀστρώᾳ τοῦτο συμβαίνει κινήσει. ib. τῆς Malalas, xai τῆς PV. 
ἐδ. μεγάλης om. P. 12. αὐτοῦ P. 


et hoc subditur, equestris certaminis exercitationem ad orbis gubernatio- 
nem exprimendam adinventam, coeli scilicet, terrae ac maris. Duodecim 
quippe Zodiaci circuli domos effingere, a quo terra et mare, ac caduca 
hominum vita itur. Solo enim Circi terram universam designari, 
Kuripo mare quod in terrae medio consistit: flexum vero versus januas, 
orientem: eum autem qui ad metas est, occasum: septem spatia, cursum 
et motum septem planetarum ac ursae majoris. Quinetiam idem Romu- 
lus in ipsius Solis honorem, et quatuor elementorum a se repertum cet- 
tamen primus Romae celebravit in eadem Occidentis sive Italiae regione, 
quadrijugo curru, quo terram, mare, ignem et aerem designaret. His 
p quatuor elementis soa nomina Romulus imposuit, terrae, Prasina, 
d est herbacea, vel viridi: mari seu aquis, Veneta seu caerulea: ari 
denique Alba Factione assignata. Prasinam autem factionem Praesea- 
tem appellavit, voce a Latino ducta, quae Permanens quidpiam sonat, 
quod terra cum silvis ac saltibus virens semper existat ac permaneat. 
Venetam vocavit a provincia, quae Venetia dicitur, Romae subdita, cu- 


PASCHAL E. | 209 


ξις, ἥτις ἑρμηνεύεται ἐμπαράμονον᾽" πραισεντεύειν γὰρ λέγεται 
τὸ παραμένειν, διότε 7j χλοώδης γῆ διὰ παντὸς ἵσταται σὺν τοῖς 
ἄλσεσι. τὸ δὲ Βένετον ἐκάλεσεν ἐκ τοῦ εἶναι ὑπὸ τὴν Ῥώμην 
ἐπαρχίαν χώραν λεγομένην Βενετζίαν, ἥστινος μητρόπολίς ἐστιν 
SAxvAría* κἀκεῖθεν ἐξέρχονται τὰ xvavá, τουτέστιν τὰ Βενέτζια 
βάμματα τῶν ἱματίων, καὶ προσεκόλλησεν τῷ Πρασίνῳ μέρει, ὃ 
ἐστιν τῇ γῇ, τὸ λευκόν, φησὶ τὸν ἀέρα, καϑότι βρέχει καὶ ὑπουρ- 
γεῖ καὶ ἁρμόττει τῇ γῇ. τῷ Βενέτῳ μέρει, 0 ἐστι τοῖς ὕδασι, 
προσεχόλλησε συμμίξας τὸ ἹῬουσαῖον μέρος, ὕ ἐστιν τὸ πῦρ, καϑό- 
107: σβέννυσι τὸ πῦρ ὡς ὑποτεταγμένον αὐτῷ. καὶ λοιπὸν οἱ τὴν D 
Ῥώμην οἰχοῦντες διεμερίσϑησαν τὰ μέρη, καὶ οὐκέτι ὡμονόησαν 
πρὸς ἀλλήλους διὰ τὸ ἐρᾶν ἕκαστον τῆς ἰδίας νίκης καὶ ἀντιποιεῖ-- 
σϑαι τοῖ ἰδίου μέρους, ὥσπερ ϑρησκείας τινός" καὶ ὑπῆρξε μέγα 
σχίσμα ἐν τῇ Ῥώμῃ, καὶ μεγάλην ἔχϑραν εἶχον πρὸς ἀλλήλους 
ιὁτὰ μέρη, ἀπότε ἐπενόησεν αὐτοῖς τὴν τοῦ ἱππικοῦ ϑέαν 0 Ῥῶ- 
μος. ἐν δὲ τῇ βασιλείᾳ τοῦ αὐτοῦ Ρώμου ὃ στρατὸς αὐτοῦ ἐγέ- 
γετο πολὺς ἐπείσακτος, καὶ πλῆϑος ἦν ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀγρίων àv- 
ϑρώπων, καὶ οὐκ ἦσαν πρὸς τὰ πλήϑη τῶν ἀνθρώπων yvvaixtc, 
καὶ ἐπεθύμουν τῆς τοῦ βίου ἡδονῆς τὰ τῶν νεανιῶν στρατεύματα, Ρ 113 
0 χαὶ ἐπήρχοντο κατὰ τὴν ἀγορὰν ταῖς γυναιξί, καὶ ἐγένετο ταραχὴ V 91 
καὶ ἐμφύλιος πόλεμος. καὶ ἠϑύμει ὁ Ῥῶμος, ἀμηχανῶν τί ngá- R 266 


4. Βενεττίαν P. 5. Βενέττια P. — 7, φησί post καϑότι ponit P. 
11. τὰ] εἰς τὰ P sola. 14, ἀλλήλους] ἄλλους V. [15. ἀπότε) 
ἀφότε Chilmeadus, ὁπότεν δ᾽ m. R. M a 298. B. 16. ἐν δὲ Ma- 
lalas, ἐν ΡΥ, 17. ἀγρίων ἀνθεώπων Malalas, ἀγριανῶν PV, quod 
decepit Ducangium in Gloss. — 19. τὰ τῶν] rovro» PV. 


jusque lis est Aquileia, unde nempe colores caerulei, seu tinctu- 
rae orari gen un inficiuntur panni, afferuntur: quae quidem Factio 
Veneta Prasinae, qua designatur terra, adjungitur. Albae nomine dona- 
vit aérem, quod is terram riget, eidemque subserviat, ac commodum 
Maie "Venetae Factioni, quae aquam exhibet, Russatam adjunxit, 
wa ignis denotatur, quod ila veluti sibi subditum Agnem extinguat. 
Qui porro tum Romam incolebant hac ratione in Factiones divisi , nus- 
vicem coaluerunt, dum quisque Factionem suam superio- 
victoriam adipisci, atque ex nescio qua superstitione 
depugnat. Hinc exorta Romae intestina dissidia, et inter factiones ena- 
tae graves ad invicem inimicitiae. Ex quo igitur Circenses ludos Roma- 
nis Et Romulus, quamdiu is regnavit, ex militibus extraneis ut pluri- 
mum conílatus erat ilius exercitus, cum haud pauci Romam ex agris 
cenfluerent, quibus pro tanto numero deerant uxores. Cumque vitae 
voluptatis cüpiditate flagraret ejusmodi juvenum multitudo, passim ii fe- 
minas in foro adoriebantur, unde turbae enasccbantur, ac civiles seditio- 
es. Anxius igitur Romulus, quidve ageret incertus, cum aulis ee 


Chronicon Paschale vol. I 14 


quam deinceps in 
rem esse cupit, ac 


210 CHRONICON 


Eu* οὐδεμία γὰρ ἠνείχετο τῶν γυναικῶν καταμῖξαι τοῖς στρατιώ- 
ταις, ὡς ἀγρίοις καὶ βαρβάροις, καὶ ἐξεφώνησε νόμον ὥστε λαμ- 
βάνειν τοὺς στρατιώτας πρὸς γάμον παρϑένους, ἃς ἐχάλεσαν 
βροίτιδας. καὶ οὐδεὶς ἑἵλατο αὐτοῖς δοῦναι τὴν ἰδίαν ϑυγατέ- 
ρα, ἀλλ᾽ ἔλεγον ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτοῖς xa9^ ἑκάστην ἐλπὶς ζωῆς 
διὰ τοὺς πολέμους, ἀλλὰ πάντες τοῖς τῆς πόλεως ἐζεύγνυον τὰς 
ἑαυτῶν ϑνγατέρας. καὶ ἀϑυμῶν ὃ Ῥῶμος ánp& εἰς τὸ uar 
τεῖον" καὶ ἐδόϑη αὐτῷ χρησμὸς ὥστε ἐπιτελέσαι ταῖς γυναιξὶ 
B ϑέαν ἱππικοῦ, ἵνα ἀγάγηται ἑαυτῷ ὃ στρατὸς γυναῖχας. xui 
συνάξας τὸ πλῆϑος τοῦ στρατοῦ ἐν τῷ Παλατίῳ ἐπετέλεσεν ἱπ- τὸ 
πικόν, κελεύσας γυναῖχας καὶ μόνον ϑεωρῆσαι τὸ ἱπποδρόμιον 
αὐτοῦ. καὶ ὡς παραξένου τινὸς ϑέας μελλούσης γένεσϑαι ἀπὸ 
πάσης τῆς περιχώρου καὶ τῶν πόῤῥωθεν πόλεων καὶ κωμῶν ἐν τῇ 
πόλει Ῥώμῃ πλήϑη γυναικῶν παρεγένοντο, καὶ ἀνεπλήρωσαν τὺ 
Ἱππικὸν γυναῖχες ὕπανδροι xal νεώτεραι παρϑένοι. ὖἦλϑον 0 
καὶ ϑυγατέρες τῶν λεγομένων Σαβενῶν, χώρας πλησίον τῆς Ῥώ- 
μῆς οὔσης, γυναῖχες εὐπρεπεῖς. καὶ δεδωκὼς ὃ Ῥῶμος μανδᾶτα 
λάϑρᾳ γυναῖκα οὖσαν ὕπανδρον Ῥωμαίαν πολίτιδα μὴ ϑεωρῆσαι, 
κελεύσας καὶ τῷ ἰδίῳ πάλιν στρατῷ ὥστε ὑὕπάνδρῳ γυνωιαὶ 
C μὴ τολμῆσαι ἅψασθαι, ἀλλὰ τὰς παρϑένους ἁρπάσαι καὶ τὰς μὴ 9 
ἐχούσας ἄνδρας, xal ἀνελϑὼν ἐν τῷ Ἱππικῷ ὃ ῬΡῶμος ἐϑεώρει᾽ 
καὶ ἐν τῷ ἐπιτελεῖσϑαι τὸν ἀγῶνα ἀπολυϑεὶς ἀπὸ τοῦ Παλατίου 


1. οὐδεμία Chilmeadus, οὐδεὶς PVMalalas. — 4. εἴλετο P. 10. 
Παλλατίῳ P. ibid. ἐτέλεσεν P. 13. τῆς om. P. 19. xai 
πάλιν ἰδίῳ P. 90. τὰς μόναρ παρθένους P. — 22. Παλλατίον P. 


femina quae cum militibus misceri vellet, utpote agrestibus et barbaris, 
legem promulgavit, qua milites jussit sibi in uxores adsciscere virgines, 
quas Brutides appellabant. Sed nemo erat qui filiam suam iis vellet 
tradere, cum horum singulis haud superesse vitae spem propter bella 
dicerent, quin potius suas filias civibus collocabant. Romulus igitur con- 
silio destitutus ad oraculum proficiscitur, a quo datum est responsum, 
ut feminis Circenses exhiberet, ex quibus miles sibi uxores adscisceret. 
Coactis ergo in Palatium copiis, Circenses peregit, quibus feminas duu- 
taxat interesse statuit. Cumque inauditum hactenus futurum esset spe 
ctaculum, e vicinis regionibus, remotioribusque adeo urbibus ac vids 
Romam advolavit mulierum multitudo, Circumque feminae conjugio ilii 
gatae et juniores virgines promiscue implerunt. Advenere etiam 

norum, quorum regio Romae proxima erat, filiae, feminae caeterum 
forma praestantes. derat porro Romulus clam in mandatis, ut nulla 
Romana matrona spectaculo interesset: rursumque militibus suis edixe- 
rat, ut nullam ex nuptis feminam contingerent, sed solas raperent virgi- 
nes, et quae conjuges non haberent. 'Tum Romulus Circo conscenso, 
Circenses spectavit, qui cum peragerentur, dimissus ex Palatio miles in 


PASCHAL E. 211 


ὃ στρατὸς ὥρμησεν ἐν τῷ "InnixQ , xoi ἐκ τῶν βάϑρων ἀπεσπῶ- 
σαγτὰς παρϑένους κόρας καὶ τὰς μὴ ἐχούσας ἄνδρας, καὶ ἔλαβον 
ἑαυτοῖς γυναῖκας. τοῦτο πρὸς ἅπαξ ἐποίησεν ὃ "Püuoc γενέσθαι, 
χαϑὼς ὃ σοφώτατος Βηργίλιος ποιητής, ὡσαύτως δὲ καὶ ,4πολ- 
5lamog Ῥωμαέων ἱστοριογράφος συνεγράψατο, ὁμοίως δὲ καὶ 
ΣΆβιος. ἕτεροι δὲ ἱστορικοὶ συνεγράψαντο τὸ πρῶτον ἱππο- 
δρόμιον ἐπιτελεσϑῆναι τοῖς Ῥωμαίοις εἰς βουρδῶνας. 
Τὸν δὲ Ῥῶμον καὶ τὸν ἹῬῆμον ἱστοροῦσιν ἀπὸ λυχαίνης ya- 
λαχτοτροφηϑῆναι, διότι ὃ βασιλεὺς 0 ᾿μούλιος ὃ αὐτῶν πάππος 
10 ἐχέλευσεν αὐτοὺς ῥιφῆναε elc τὰς ὕλας, ὡς πορνογεννήτους, ἐπει-- 
δὴ ἡ TAa ἡ μήτηρ αὐτῶν, ἱέρεια οὖσα τοῦ "ρεως, ἐφϑάρη πορ- 
γυϑεῖσα ὑπό τινος στρατιώτου, περὶ οὗ λέγουσι μιϑολογοῦντες 
τὸν dota αὐτὴν ἐγγαστρῶσαι, καὶ ἐγέννησεν αὐτοὺς διδύμους, καὶ 
δια τοῦτο ὁ πάππος αὐτῶν ἔῤῥιψεν αὐτοὺς εἰς τὰς ὕλας. χαὶ 
ἰδηῦρεν τοὺς αὐτοὶς παῖδας χωρική τις βόσκουσα πρόβατα, καὶ 
σπλαγχνισϑεῖσα, ὅτε ἦσαν εὔμορφοι, λαβοῦσα ἀνεϑρέψατο αὐ- 
τοὺς τῷ ἰδίῳ γάλακτι. εἰς δὲ τὴν χώραν ἐκείνην λυχαίνας κα- 
λοῦσιν ἕως ἄρτι τὰς χωρικὰς τὰς βοσκούσας τὰ πρόβατα, ὡς ἀεὶ 
τὸν βίον καὶ τὴν διαγωγὴν ἐχούσας μετὰ τῶν ἀλόγων καὶ τῶν 
20 λύχων. 
Τούτου ἕνεχεν ὃ “ῬΡῶμος ἐπενόησεν τὰ λεγόμενα Βρουμάλια, 
εἰρηκώς, φησέν, ἀναγκαῖον εἶναι τρέφειν τὸν κατὰ καιρὸν βασιλέα 


1. ἀπέσπασαν Ῥ. 4. ᾿ἡπολλώνιος Πλίνιος Malalas, 5. Ῥω- 
μαῖος P. ibid. ἐγράψατο P. 6. Σίλβιος Ἰ, Λίβιος Malalas, 
9, ὁ 4uovAtog] Θαμούλιος PV, ὅτε βασιλεὺς ὁ "Auovicog Malalas. 
il.'Hiía PV. ἰδ. isod P. — 22. φησίν om. P sola. 


GG irrui we ex gradibus puellas virgines, ac feminas quae 
Wh median bo gage —— Hoc semel duntaxat fecit yv 
mulus, ut doctissimus Virgilius Poeta pariter ac Apollonius , Romanae 
historiae scriptor, et Silvius tradiderunt. Caeteri vero historici primos 
Circenses ludos in mulis tum primum a Romanis actos scripsere. 
Romulum autem ac Remum narrant a lupa fuisse lactatos. Rex 
enim Amulius eorom avus in silvis veluti nothos exponi praeceperat, 
quod mater Silvia Martis Sacerdos a quodam milite fuisset compressa : 
wnde hanc a Marte fuisse gravidatam fiuxere. Cum autem gemellos edi- 
isset , eaquepropter ab illorum avo in silvis essent expositi , hos inven- 
tos mwlier quaedam rustica, quae greges pascebat, miseratione commota, 
Ut qui essent admodum  formosi, acceptosque lacte suo enutrivit. In 
acce autem regione rusticas mulieres quae greges pascunt, Lupas ho- 
dieque vocant, ut quae vitam agant cum bestiis ac lupis, continuoque 
cum iis versentur. , 
Remulus porro Brumalia, 
Decesse esse diceret ut statu 


uti appellantur, ea de causa instituit. Cum 
to tempore Senatores suos omnes, vel 


R 268 


P 114 


212 CHRONICON 


τὴν ἑαυτοῦ σύγκλητον πᾶσαν καὶ τοὺς ἐν ἀξίαις καὶ πάσας τὰς 
ἔνδον τοῦ Παλατίου οὔσας στρατιὰς ὡς ἐντίμους ἐν τῷ καιρῷ τοῦ 
χειμῶνος, ὅτε τὰ πολεμικὰ ἔνδοσιν ἔχει, καὶ ἤρξατο πρώτους χα- 
λεῖν καὶ τρέφειν τοὺς ἀπὸ τοῦ α ἔχοντας τὸ ὄνομα, καὶ λοιπὸν 
B ἀχολούϑως ἕως τοῦ ὦ, κελεύσας καὶ τὴν ἑαυτοῦ σύγκλητον ϑρέ- 5 
V 92 yo τῷ αὐτῷ σχήματι" καὶ ἔϑρεψαν καὶ αὐτοὶ τὸν ὄχλον ἅπαντα, 
ἕχαστος οὗς ἠβούλετο. οἱ οὖν ἑκάστου ἀριϑμοῦ πάνδουροι ἀπὸ 
ἑσπέρας εἷς τοὺς οἴκους ἀπιόντες τῶν καλούντων oUc ἤϑελον ἐπ᾿ 
ἀρίστῳ εἰς τὴν ἑξῆς ηὔλουν πρὸς τὸ γνῶναι ἐκεῖνον ὅτι παρ᾽ αὐ- 
τῷ τρέφονται αὔριον. καὶ κατέσχεν τὸ ἔϑος τῶν Βρουμαλίων 10 
παρὰ τῇ Ῥωμαίων πολιτείᾳ ἕως τοῦ νῦν. τοῦτο δὲ ἐποίησεν ὃ 
αὐτὸς Ῥῶμος ϑέλων ἐξαλεῖψαι τὴν ἑαυτοῦ ὕβριν, ὅτι οἱ Ῥω- 
μαῖοι ἐχϑροὶ ὄντες αὐτοῦ χαὶ μισοῦντες αὐτὸν λοιδοροῦντες ἔλε- 
C γον ὅτι οὐκ ἐχρῆν αὐτὸν βασιλεύειν, διότι ἐξ ἀλλοτρίων ἐτράφη- 
σαν οἱ δύο ἀδελφοὶ ἕως ὅτου τελείας γεγόνασιν ἡλικίας καὶ ἐβα- 15 
σίλευσαν, σημαίνοντες ὅτι ἀπὸ τοῦ Φαυστόλου τοῦ γεωργοῦ καὶ 
τῆς γυναικὸς αὐτοῦ ““υκαίνης ἐτράφησαν ἐκ τῶν ἀλλοτρίων ἐσϑί- 
ovrtg. ὄνειδος γὰρ ὑπῆρχε παρὰ Ῥωμαίοις καὶ πᾶσι τοῖς ἀρ- 
χαίοις τὸ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων τρέφεσϑαί swa: ὅϑεν καὶ ἐν τοῖς 
συμποσίοις τοῖς λεγομένοις φιλικοῖς ἕκαστος τῶν συνερχομένων 90 
εἷς τὸ συμπόσιον τὸ ἴδιον βρῶμα καὶ πόμα ut9^ ἑαυτοῦ κομίζει, 
καὶ εἷς τὸ κοινὸν τὰ πάντα παρατέϑεται, καὶ ἐσϑίουσι κρατοῦν- 
τες τὸ ἀρχαῖον ἔϑος. 
7. ovg] ὡς m. P solius. — ibid. ἐβούλετο P. 8. ἑσπέραν V se 


cunda manu. ib. οὕς] ὡς PV. 11. Ῥωμαίᾳ P. 16. Davorolov 
τοῦ Φαυστολόγου PV. Φαύστου τοῦ Malalas. 


qui in dignitatibus erant, Palatinasque adeo militias, ut honoratiores, hi- 
berna tempestate, quando scilicet vacant res bellicae, Rex epulis exci- 
peret, primos in convivium accire coepit, epulisque pascere, qui ab A. 
nomen ducerent, et sic deinceps usque ad am literam, jussis Se- 
natoribus ut eadem pariter ratione convivia exhiberent, singulique pro 
libito plebem omnem invitarent, quod ita peragebatur. Singularum tur- 
marum tubicines ad eorum aedes profecti qui ad convivium invitabantur, 
quo se in sequentem diem invitatos jscirent, pridie sub vesperam tubae 
cantu indicabant: isque exinde Brumaliorum in Romana Republica usque 
ad haecce tempora mos obtinuit. Ideo autem hoc egit Romulus, quo 
maculae sibi objectae memoriam aboleret: cum Romani, quibus odio erat. 
minime dignum esse qui regnaret, gemellosque istos fratres ex alieno ad 
perfectam usque aetatem educatos regnum invasisse, subinde non sine 
contumelia objectarent, hacque ratione indicarent ab Faustulo agricola 
ejusque uxore Lupa enutritos, ex alieno victitasse. Apud Romanos quip- 
pe veteresque omnes quemquam alienis enutriri pro opprobrio semper 
abitum est. Unde in conviviis quae Cara appellantur, singuli qui ad 


PASCHALEÉE. 213 


Τούτου οὖν χάριν ἐπενόησεν τοῦτο ὃ αὐτὸς "Püuoc πρὸς τὸ D 
ἐξιλεώσασϑαι τὴν ὕβρεν ἑαυτοῦ, καλέσας καὶ τὸ ὄνομα τῆς κλήσεως 
αὐτοῦ ῥωμαϊστὶ Βρουμάλεια, 0 ἐστιν τραφῆναι ἐκ τῶν ἀλλοτρίων, 
χαϑὼς ὃ σοφώτατος adixivioc Ῥωμαῖος ἱστοριογράφος ἐξέϑετο. 


5 7 Ὀλυμπιάς. R 270 
ex^, ap. 
Τούτῳ τῷ ἔτει Hootac 17v κατὰ Βαβυλῶνος ὅρασιν εἶδεν. 
ιγ΄, dd'. 


"xà ὃ βασιλεὺς Ἰούδα ἕτερον ϑυσιαστήριον προσέταξεν Οὐ- P. 115 
lüpla τῷ ἱερεῖ ποιῦσαιε ὅμοιον τοῦ ἐν Δαμασκῷ εἰς τὴν Ἱερου- 
σαλήμ. 


9' Ὀλυμπιάς. 


(£^, ες. 
Τούτῳ τῷ «ς΄ ἔτει τῆς ἑαντοῦ βασιλείας Vyàl καϑεῖλε τὴν 
ὁϑάλασσαν τὴν χαλκῆν ἀπὸ τῶν μύσχων τὴν ὑπὸ Σολομῶνος γε- 
νομένην" καὶ ἐπὶ τούτου ἦν ἀρχιερεὺς ὃ λεχϑεὶς Οὐρίας. 
ἹΠετὰ ᾿Αχὰξ ἐβασίλευσε τῶν δύο φυλῶν τοῦ Ἰούδα ᾿Εζεκίας 
υἱὸς αὐτοῦ ἔτη κϑ. ὁμοῦ ws)". 


4. λικίψνιος PV. 7. εἶπεν R. 


convivium conveniant, cibum et potum suum secum deferunt, et in com- 
mune omnia apponunt, sicque epulantur, more veteri observato. 

Hujus rei gratia Romulus, quo nempe deleta objecta macula plebem 
sbi conciliaret, convivia ista instituit, quibus Brumaliorum nomen indi- 
dit, voce latina, quae idem sonat quod alienis enutriri, quemadmodum 
tradidit doctissimus Licinius Romanus Historicus. 

VU, Olympias. 
xr ΧΠ. 
Hoc anno Esaias visionem de Babylone vidit. 
xil. xiv. 

Achaz Rex Juda aliud altare, ei simile quod Damasci erat, ab Uria 
Sacerdote Hierosolymis fieri praecepit. 

ΙΧ. Olympias. 


XV. XVI. 
Ho ^ ni sui Achaz sustulit mare aereum δ vitulis ab 
Bdenene dni et llo regnante erat supradictus Urias summus Pon- 
df. 


"Post Achaz, regnavit super duas tribus Juda, Ezechias, filius ejus 
amüs xxrx. Colliguntur ann] rv. ΜΡΟΟΧΟΙ͂Υ. | 


214 CHRONICON 


α΄. 

Β Οὗτος ὃ Ἐζεκίας ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς τοῦ ϑεοῦ πορευϑεὶς 
καὶ τὰ ὑψηλὰ καϑελὼν καὶ τὰς στήλας συντρίψας καὶ τὸν ὄφιν 
ὃν ἐχρέμασε ἸΠωῦσῆς καϑεῖλεν" αὐτῷ γὰρ ἐθυσίαζον πολλοί. 

— ᾿Ἄλλὰ καὶ βιβλίον Σολομῶνος, ὥς φασιν Ἕβραϊῖοι, ἰαμάτωνϑ 
παντὸς πάϑους ἐγκεκολαμμένον εἰς τοῖχον εὑρὼν τοῦ ναοῦ ἐξέ 
κοίεν. 

Ἐπὶ τούτου προεφήτευον Ἤσαΐας, (Ὡσηέ, Ἰωήλ, Mixaluc, 
ducc, Ἰωνᾶς καὶ Ναούμ. 

Οὗτος ὃ Ἐζεκίας λατρεύσας τῷ Jug ἀνεκτήσατο τὴν Ἱερου- 10 
σαλὴμ καὶ τὸν Ἰουδάμ, καὶ ὠκοδόμησε τὸ κατεσχαμμένον τεῖχος 

C τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ τὴν πηγὴν τοῦ Σιλωὰμ ἀπέστρεψεν ἔσω. 
τῶν τειχῶν. 

V 93 β΄. 
ἐἰ Ὀλυμπιάς. 15 
y, 9. 
Ἀπὸ Σολομῶνος τοῦ βασιλέως οὐκ ἀχϑέντος τοῦ πάσχα νῦν 
ἐπὶ ᾿Εζεκίου ἐπετελέσϑη λαμπρῶς καὶ φιλοτίμως " ὅτε καὶ οἱ ἐξ 
Ἱερουσαλὴμ μέτοικοι γεγόνασι. 


[4 


€. 20 
Τούτῳ τῷ ἔτει Θαλῆς ὃ DMu5gewg φιλόσοφος ἐν Τενέδω 
ἀπέϑανεν. 


I. 

Hic Ezechias in omnibus mandatis Del ambulans, evertit excelsa, 
statuasque contrivit, et Serpentem quem Moyses suspenderat dejecit: illi 
quippe multi sacrificabant, 

Sed et Librum Solomonis, ut dicunt Hebraei, de remediis ad omnes 
aegritudines, muro templi affixum inveniens, discidit. 

lllo regnante prophetarunt Esaias, Osee, Joel, Michaeas, Amos, Jo- 
nas, et Naum. 

Hic Ezechias, cum Deum coleret, instauravit Hierosolyma, et Judam, 
et reaedificavit murum destructum Hierosolymorum, et fontem Siloam in- 
tra moenia avertit. ! 

H. 


X, Olympias. 
HL IV. 


Omissa a Solomonis temporibus Paschalis solennitas magno cum 
splendore et magnificentia tun primum sub Ezechia peracta est: quando 
cives Hierosolymitani alio translati sunt. 


v. 
Hoc anno 'Thales Milesius Philosophus in 'Tenedo obiit. 


PASCHALE. 215 


ς΄. 
it Ὀλυμπιάς. D 
ES ws 5 ow. 
ιβ΄ Ὀλυμπιάς. R 979 
5 ια΄, εβ', ay. 


᾿ἀἈρχιερεὺς Σοβνᾶς ἐγνωρίζετο, ὃν διεδέξατο Ἐλιακεὶμ ὃ τοῦ 
Χελχίου προδόντος τοῦ Σοβνᾶ τὸν λαὸν καὶ αὐτομολήσαντος 
πρὸς Σενναχηρεὶμ βασιλέα τῆς Συρίας. 
ιδ'͵ 
l0 — Tovro τῷ ιδ' ἔτει τῆς βασιλείας ᾿Εζεκίου ἀνέβη Σενναχη- 
ρεὶμ βασιλεὺς σσυρίων ἐπὶ τὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας τὰς ὀχυ- P 116 
ράς, καὶ ἔλαβεν αὐτάς. ἐπιβαλὼν δὲ τῷ Ἐζεκίᾳ ἀργυρίου τά- 
lavra τ᾽ xai χρυσίου τάλαντα λ΄, καὶ ταῦτα λαβὼν παρ᾽ αὐτοῦ, 
ἔτι περιεχάϑητο συμπάσαις ταῖς παρεμβολαῖς αὐτοῦ ταῖς ἐν 1ε-- 
Ἰδρουσαλήμ, βουλόμενος καὶ αὐτὴν πολιορκῆσαι, ὡς καὶ τὰς ἄλλας. 
᾿Ἵχούσας δὲ ὃ Σενναχηρεὶμ ὅτι Θαρϑᾶς βασιλεὺς «ἰϑιόπων 
ἐξῆλϑεν πολιορκῆσαι αὐτόν, ἀπέστειλεν πρὸς ᾿Εζεκίαν λέγων, Mj 
σε ἀπατάτω ὃ ϑεός σου ἐφ᾽ ᾧ σὺ πέποιϑας ἐπ᾽ αὐτῷ, λέγων, Οὐ 
μὴ παραδοϑῇ Ἱερουσαλὴμ εἰς χεῖρας βασιλέως 2aovoluv. οὐκ 
30 ἤχουσας ἃ πεποιήκασι βασιλεῖς Z4oovolov πάσῃ τῇ γῇ» ὡς ἀπῴ- 


6. Σοβνὰρ P. ibid. διετάξατο R. 7. τοῦ προδόντος Σοβνᾷ P 
sola tacente V. 12. ἐπιβάλλων P. — 21, ἀπῴκησαν PV. 


vI. Anni a m. c. 


XI. Olympias. 
VIL VIIL ΙΧ. X. 


XII. Olympias. 
ΧΙ, Xil. XIII. 4716. 

Sobnar summus Pontifex agnoscebatur, cui successit Eliacim, Hel- 
dae qui exercitum Sobnae prodidit, et ad Sennacherim Regem Syriae 
defecit, filius. 

XIV, 

Hoc regni Ezechiae anno xiv. profectus est Sennacherim Rex Assy- 
riorum adversus urbes Judaeae munitas, easque expugnavit. Ezechiam 
vero adortus, argenti ccc. et auri Xxx. talentis ab eo acceptis, nihilo 
sedus, cym suis universis copiis urbem Hierosolymitanam cir t, 
quam ut et caeteras alias urbes obsidere constituerat. 

Cum vero Sennacherim 'Thartham ( Tharacam) pu Aethiopum, 
bellum sibi illatarum adventare accepisset, misso ad Ezechiam legato, 
Ne, inquit, fallat te Deus tuus, in quem spem tuam reposuisti, cut sic 
is, Non tradatur Hierusalem in manus Hegis Assyriorum. N au- 


216 CHRONICON 


B χισαν αὐτήν, xal σὺ ῥυσθήσῃ; τοῦ δὲ ᾿Εζεκίου γνησίως τὸν 9tóy 
ἐπιχαλεσαμένου, καὶ τοῦ ϑεοῦ ἐπακούσαντος αὐτόν, ἐξελϑὼν ἄγ- 
γελος κυρίου ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν ““σσυρίων ἐν μιᾷ 
νυχτὶ ρπε' χιλιάδας. ἀναστάντες δὲ τὸ πρωὶ ηἶρον πάντα τὰ 
σώματα νεκρά" καὶ οὕτω διεσώϑη ὃ Tt λαὸς καὶ Ἱερουσαλήμ. 5 
καὶ ὑποστρέψας ὃ Σενναχηρεὶμ ᾧκησεν εἰς Νινευή. ἐν δὲ τῷ 
προσκυνεῖν αὐτὸν ᾿ρσὰχ τὸν πάτραρχον αὐτοῦ ᾿Ἰδραμέλεχ καὶ 
Σαρασὰρ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν ἐν μαχαίραις. δείκνυ- 
ται κἀντεῦϑεν σαφῶς ὅσον ἰσχύει δικαίου προσευχὴ ἐν πάσαις 
ταῖς ἐντολαῖς τοῦ ϑεοῦ περιπατοῦντος. 10 

C . Karà τὸν αὐτὸν χρύνον ἀῤῥωστήσαντι τῷ ᾿Εζεκίᾳ xal μᾶ- 
λοντι τελευτᾶν προσδωρεῖται ὃ ϑεὸς διὰ "Hoaíov τοῦ προφήτου 
ἔτη ζωῆς ιε' δι᾽ ἀναποδισμοῦ φωστῆρος ἡμερινοῦ δέκα ἀναβα- 
ϑμίσι γενομένου. ἐν ᾧ καιρῷ καὶ αρωδὰχ υἱὸς Βαλαδὰν 

R 274 ἀπέστειλεν ἐπιστολὰς καὶ πρέσβεις καὶ δῶρα τῷ Ἐζεκίᾳ. ἤκου- 15 
σεν γὰρ ὅτι ἐμαλακίσϑη Ἐζεκίας ἕως ϑανάτου, καὶ ἀνέστη ix τῆς 
ἀῤῥωστίας αὐτοῦ, καὶ εἶδεν τὰ δῶρα, καὶ ἐχάρη ἐπ᾽ αὐτοῖς 
Ἐζεκίας. 

V 94 ιγ΄ Ὀλυμπιάς. 
D ιε΄, 6, db, ng. 20 
Προεφήτευον Ἠσαΐας, Ὡσηὲ καὶ Miyatac. 


5. καὶ alterum om. P. 7. "Adódy P. ib. πάτραχον RV. — 19. προ- 
—— P. 138. ἀναβαϑμήσει V, ἀναβαϑμήσεις P. 18. ὁ 'Efe- 
ας Ρ. 


Ànni ἃ m. c. dísti quaecumque egere Reges Assyriorum in universa terra, atque ut 
hanc incolis spoliarint: tu vero cvades incolumis? KEzechia autem enixe 
Deum deprecante, Deoque preces ejus exaudiente, egressus Angelus Do- 
mini, sustulit ex Assyriorum castris una nocte crxxxv. millia. llli vero 
mane surgentes, invenere omnia cadavera, sicque servatus est, ac exer- 
citus Hierusalem. Reversus deinde Sennacherim, Ninive habitavit: qui 
dum Arrach adoraret, Deum patrium suum, ab Adramelech et Sarasar 
filiis suis gladiis confossus occubuit. Atque hinc evidenter apparet, 
quantum valeant preces justi, qui in omnibus Dei mandatis ambulat. 

Eadem tempestate, aegrotante Ezechia, mortique proximo, vitam illi 
Deus per Esaiam Prophetam ad annos xv. prorogavit, diurno luminari, 
oum sole) per decem gradus regresso: quo quidem tempore Marodach, 

ius Baladan, epistolas et legatos, ac munera Ezechiae misit. Audie- 
rant enim illum ad mortem aegrotare, et ab aegritudine convaluisse, vi- 
ditque munera, et super iis laetatus est Ezechias. 


XII. Olympias. 


4780. XV. XVI. XVII. XVIII, 
Prophetabant Esaias, Osee, et Michaeas. 


IPASCHA L E. 217 
ιδ΄ Ὀλυμπιάς. 


m x, xa, xf : 
ε΄ Ὀλυμπιάς." 
xy, xJ', κί, E 

5 i^ Ὀλυμπιάς. 
st, xr, x9. 

ἹΜετὰ Ἐζεκίαν ἐβασίλευσεν Ἰανασσῆς υἱὸς αὐτοῦ ἔτη ve. 
ὁμοῦ uu". 
α΄. P 117 


10 id! Ὀλυμπιάς. 
8, y. | 

Τούτῳ τῷ τρίτῳ ἔτει IMavaoco! καὶ δευτέρῳ ιζ΄ Ὀλυμπιά- 
δος ἀπέϑανεν Ρῶμος ἐν τῷ βουλευτηρίῳ Ῥώμης κατὰ μέλος διαι- 
ρεϑείς, ἄρξας ἔτη An. μεϑ᾽ ὃν γέγονε δεύτερος βασιλεὺς ἐν 

is Ρώμῃ Νουμμᾶς Πομπήλιος ἔτη μγ΄. 

Otrog Νουμμᾶς ὃ καὶ Πομπήλιος δεξάμενος πρεσβευτὰς 
ἐχ τῆς χώρας τῶν λεγομένων Πελασγῶν, φορούντων χλαμύδας 
ἐχούσας ταβλία ῥούσαια, καϑάπερ οἱ ἀπὸ τῆς Ἰσαυρίας χώρας, B 
xui τερφϑεὶς τοῦ σχήματος, ἐπενόησεν πρῶτος ἐν Ῥώμῃ χλαμύ- 


19, δευτέρῳ δευτέρας V, om. P. 18. μέρος P. 17. φορούν- 
των —* Malalas p. 33. 16. [8. ταββλία P. 


' XIV. Olympias. 


XV. Olympias. 
XXIII, XXIV. XXV. XXVI. 


XVI. Olympias. 
XXVII. XXVIII, XXIX. : 
Post Ezechiam, regnavit Manasses, illius filius, annos rv. Colli- 


£uMar anni MDCCCXLIX. " 


XVII. Olympias. 


u. IH. 

Hoc tertio Manassae anno, xvii Olympiade, Romulus interiit, Ro- 
mae in Senatu in partes discerptus, cum regnasset annos Xxxvin. Post 
quem secundus Romae Rex fut Numa Pompilius, isque regnavit an- 
Qo$ XLI. : ᾿ 

Hic Numa Pompilius legatis acceptis ex eorum regione quos Pelas- 
£0$ vocant, qui chlamydes clavis purpureis adornatas , uemadmodum ii 
qu ex Isaurorum regione erant deferre solent, isto delectatus amictu, 


R 276 
C 


Anniam.c. 


218 CHRONICON 


δας φορεῖσϑαι, τὰς μὲν βασιλικὰς πορφυρᾶς, ἐχούσας ταβλία 
χρυσᾶ, τὰς δὲ τῶν συγχλητικῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐν ἀξίαις καὶ 
στρατείαις χλαμύδας σήμαντρον τῆς βασιλικῆς φορεσίας ταβλία 
πορφυρᾶ, ἀξίαν δηλοῦντα Ρωμαϊκχῆς πολιτείας καὶ ὑποταγήν, κε- 
λεύσας μηδένα συγχωρεῖσϑαι εἰσελϑεῖν dg τὸ αὐτοῦ παλάτιον 
πρὸς αὐτὸν δίχα τοῦ σχήματος τῆς αὐτῆς χλαμύδος. καὶ οὐ συνεχώ- 
ρουν τινὶ εἰσελϑεῖν οἱ φυλάσσοντες τὸ παλάτιον, εἰ μὴ ἐφόρει χλα- 
μύδα ἔχουσαν φιλοτιμίαν βασιλικῆς ἐσθῆτος, καϑὼς ὃ σοφώτα- 
τος Σουετώνιος Τράγκυλλος Ῥωμαίων ἱστοριογράφος συνεγράψατο. 


δ', ε΄. ; 10 
a Ὀλυμπιάς. 
ς΄. 
Νουμμᾶς Πομπήλιος τετάρτῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἐν 
Ῥώμῃ κτίζει τὸ Καπετώλιον 2x. ϑεμελίων. 


L. 15 
Νουμμᾶς Πομπήλιος κογγιάριον ἔδωχεν ἐν Ῥώμῃ ἀσσάρια 
ξύλινα καὶ ὀστράκινα. 


zy, 9. 
i, Ὀλυμπιάς. 


8. χλαμύδας} ἐχούσας addit Malalas. 9. Τραγκύλλος Malales, 
Zroayxvadog PV. 10. δ΄, £ om. P. 


primus Romae auctor fuit, ut chlamydes ejusmodi deinceps induerentur: 
ac ut regiae quidem purpureae cum aureis, Senatorum vero ac Magi 
stratuum, vel eorum qui in militia praefecturas obtinerent, chlamydes, 
regio habitui consentaneae, cum purpureis duntaxat clavis essent, quae 
Romanae reipublicae dignitatem demonstrarent et subjectionem: edita 
insuper sanctione, qua nemini liceret Palatium ingredi, ac se adire, nis 
cum ejusmodi chlamydis habitu. Sed nec ii qui ad Palatium excubabant, 
quenquam sinebant ingredi, nisi chlamydem, quae regiae munificentiae 
haberet symbolum, deferret, ut auctor est doctissimus Suetonius Traa- 
quillus Romanorum Historicas. 


XVII. Olympias. 


vi. | 
Numa Pompilius anno regni rv. Romae Capitolium a fundamentis 
aedificat. 


VIT. 
Numa Pompilius civibus in congiarium Romae dedit asses ligneos et 
scorteos. 
VIN. IX, 


XIX. Olympias. 


PASCHAL E. 210 


(, εα', ap, ιγ'. 
x' Ὀλυμπιάς. 
i^, i£ , ig. 
Ἑβραίων ἀρχιερεὺς Σελλούμ. 

5 i V 95 
xa^ Ὀλυμπιάς. | 
η΄, ιϑ', x, xo. 

Ἠσαΐας ὃ προφήτης πρισϑεὶς (20 Πῆανασσοῦ ἐλεγχομένου 

ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐπὶ εἰδώλων σεβάσμασι μετήλλαξε τὸν βίον, προ- Ῥ 118 
ἰοφητεύσας ἔτη Ὁ΄. καὶ ἔϑαψαν αὐτὸν ὑποκάτω δρυὸς “Ῥωγήλ, 
ἐχόμενα τῆς διαβάσεως τῶν ὕδάτων ὧν ἀπώλεσεν ᾿Ἐζεκίας, χώ- 

σας αὐτά. καὶ ὃ ϑεὸς τὸ σημεῖον τοῦ Σιλωὰμ διὰ τὸν προφή- 

τὴν ἐποίησεν, ὅτι πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν ὀλιγώρησεν, xal ηὔξατο 

πιεῖν ὕδωρ, καὶ εὐϑέως ἀπεστάλη αὐτῷ ἐξ αὐτοῦ ὕδωρ, καὶ ἔπιεν. 

is did τοῦτο ἐχλήϑη Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. 


κβ' Ὃλυμπιάς. 


xf. 
Τὸν Mavacoz» βασιλέα Ἰούδα οἱ ἄρχοντες τῆς δυνάμεως B 
βασιλέως ᾿Ασσυρίων αἰχμάλωτον ἔλαβον, καὶ κατήγαγον εἰς Βα- 
βυλῶνα. 


19. τοῦ Σιλωὰμ om. P. 14. ποιεῖν P. ibid. ἀπέστειλεν P, 
ἀπέσταλεν R. 


X. ΧΙ, XII. XIII. 
XX. Olympias. 
xiv. Xv. XVI. 


Hebraeorum summus Pontifex Sellum. 
xvi. 


XXI. Olympias, 
xvui. XIX. XX. XXI. 

Esaias Propheta a Manasse Serra dissectus, quod ab illo de idolo- 
latia fuisset objurgatus, vitam cum morte commutavit, cum prophetasset 
annos xc. Huncque humo mandarunt subter quercum Rogel, juxta trans- 
itum aquarum, quas Ezechias, iis aggesüs, disperdiderat. Et Deus si- 
£m propter prophetam fecit, cum antequam moreretur, eas minuisset : 
et precatus est ut aquam daret, et confestim ex eo misit illi aquam et 
bibit. Propterea nomen accepit Siloam, quod idem valet ac missus. 


XXII. Olympias. 
xxu. 
Manassem Regem Juda Assyriorum Regis exercitus Principes capti- 
vum factum Babylonem abdexerunt. 


220 CHRONICON 
xy', xÓ', κε'. 
xy Ὀλυμπιάς. 
xc, xL', κη΄, x9". 
xó^ Ὀλυμπιάς. 
M, λα’, M, M. 5 
R 278 κε’ Ὀλυμπιάς. 
λό’, A^, Ac". 
Μανασσῆς ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ ὧν ἐπέστρεψεν πρὸς τὸν 96 
Ο τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἀπεκατεστάϑη εἷς τὴν βασιλείαν αὐτοῦ. 
AL. 10 
xc/^ Ὀλυμπιάς. 
À5', A9", u', uo. 
xb, Ὀλυμπιάς. 


μβ΄, uy, ub. 
Τούτῳ τῷ ἔτει Νουμμᾶς Πομπήλιος Ῥωμαίων βασιλεὺς κα- 15 


ταστήματι τελευτᾷ. — c 
Ἐν Ῥώμῃ τρίτος ἐβασίλευσεν Τοῦλλος ὃ καὶ Στήλιος 


ἔτη Ay. 
8. ὑπέστρεφε P, ἐπέτρεψεν V. 
Annia m. c. XXII XXIV. XXY. 
XXIII. Olympias. 
4828. XXVL XXVIL XXVIII XXIX. 
XXIF. Olympias. 


XXX. XXXI XXXII. XXXIT. 


XXV. Olympias. 


XXXIV. XXXV. XXXVI. 
Manasses cum in captivitate esset, ad Deum patrum suorum rever- 


sus est, et in Regnum suum est restitutus. 
XXXVII. 


XXVI. Olympias. 


XXXVIIL XXXIX, XL. XLI. 
XXVII. Olympias. 
XLII. XLIIL XLIV. 
Hoc anno, Romae Numa Pompilius Romanorum Rex naturali morte 


tur. 
"e tertius regnavit Tullus, qui et Hostilius, ann. xxxi. 


PASCHALE. 221 


με΄. 
x»' Ὀλυμπιάς. 
us, μζ', μη, μϑ'. D 


x9^ Ὀλυμπιάς. 
3 ν΄, va, vB, vy. 
A^ Ὀλυμπιάς. 
»yó', νε΄. 
Mà Mavacozjv ἐβασίλευσεν duc ὃ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη f. 
ὅμοῦ dva. 


l0 Aa^ Ὀλυμπιάς. 
d, β΄. 
Mà ᾿Δμὼν ἐβασίλευσεν Ἰωσίας υἱὸς αὐτοῦ ἔτη Aa. P 119 


ὁμοῦ δωπβ'. 


1. Οὗτος Ἰωσίας, πρὶν γεννηθῆναι αὐτόν, προεφητεύϑη γεννᾶ- 
σϑαι, ὡς ἐν τῇ τρίτῃ τῶν Βασιλειῶν ἀναγέγραπται, ὑπὸ Σαμαίου 
τοῦ προφήτου ἐν βασιλείᾳ Ἱεροβοὰμ βασιλέως Ἰσραήλ. ἐβασί- 
λευσεν δὲ οὗτος Ἰωσίας ὧν ἐτῶν η΄, καὶ κατὰ πάσας τὰς ἐντολάς, V 96 
ἃς προσέταξε κύριος ὃ ϑεός, ἐπορεύϑη δίκαιος ὦν. ἐχβαλὼν 


11. ante 10. ponit R. 17. τοῦ om. P. 


XLV. 


XXVIII. Olympias. 
XLVI. XLVI, XLVIH, XLIX. 


XXIX. Olympias. 
L. LL LII. LIII, 


XXX. Olympias. 
LIV. LY. 
Post Manassem regnavit Amon, illius filius, annos π. Colliguntur 
anni rv, MDCCCLI. 


XXXI. Olympias. 


1. 11. 

Post Amon regnavit Josias, illius filius, annos xxxi.  Colliguntur an- 
Mi IY. KDCCCLXXXII. 

1. 

Hunc Josiam priusquam nasceretur, nasciturum praedictum fuerat a 
Sameia Prophéta, regnante Hieroboam super Israel, ut scribitur in Re- 
£»orum libro τι,  Regnare autem incoepit Josias cum annorum esset 
vii. et ambulavit secundum omnia praecepta quae statuit Deus, cum ju- 


222 CHRONICON 


yàp và εἴδωλα ἐκάϑαρε τὸν ναὸν xal τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὴν 

R 280 Ἰουδαίαν, καὶ ἐποίησεν καϑὼς προεφήτευσεν περὶ αὐτοῦ ὃ προ- 

B φήτης ὃ ἐλϑὼν ἐξ Ἰούδα ἐπὶ τοῦ ϑυσιαστηρίου πρὸς Ἱεροβοὰμ 
βασιλέα Ἰσραήλ. 

Οὗτος Ἰωσίας ἔσχεν υἱοὺς Ἰωάχας τὸν ὑπὸ τοῦ “Ἱερεμίου 5 
Σελλὴμ προσαγορευόμενον xal τὸν Ἰωακεὶμ τὸν xol ᾿Ελιαχεὶμ 
καὶ τὸν Π]ατϑανίαν τὸν xal Σεδεχίαν. | 

Σοφωνίας ὃ τοῦ Xovol, υἱὸς Γοδολίου, iv ἡμέραις Ἰωσίου 
υἱοῦ “μώς, βασιλέως Ἰούδα, προεφήτευσε λέγων, Aid τοῦτο 
ὑπόμεινον με, λέγει κύριος, ἐν ἡμέραις ἀναστάσεώς μου εἰς μαρ- 10 
τύριον, διότι τὸ κρῖμά μου εἰς συναγωγὰς ἐϑνῶν τοῦ εἰσδέξα- 
σϑαι βασιλεῖς καὶ ἐκχέαι ἐπ᾿ αὐτοὺς πᾶσαν ὀργὴν ϑυμοῦ μου, 

C διότι ἐν πυρὶ ζήλου μου καταναλωϑήσεται πᾶσα ἣ γῆ. καὶ ut^ 
ἕτερα, Χαῖρε, ϑύγατερ Σιών, κήρυσσε, ϑύγατερ Ἱερουσαλήμ, 
εὐφραίνου καὶ κατατέρπου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου, ϑύγατερ 15 
Ἱερουσαλήμ" περιεῖλε γὰρ κύριος τὰ ἀδικήματά σου, λελύτρωται 
σε ἐκ χειρὸς ἐχϑρῶν σου βασιλεὺς Ἰσραήλ, καὶ ὁ κύριος ἀνὰ μέ 
σον σου. οὐκ ὄψεται αὐτὸς οὐκέτι. ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐρεῖ 
κύριος τῇ Ἱερουσαλήμ, Θάρσει, Σιών, μὴ παρείσϑωσαν αἱ χεῖρές 
σου, κύριος 0 ϑεύς σου ἔν σοι δυνατὸς σῶσαί σε, ἐπάξει ἐπὶ σὲ εὐ- 80 
φροσύνην xal καινιεῖ σε ἐν τῇ ἀγαπήσει αὐτοῦ, καὶ εὐφρανϑήσε- 
ται ἐπὶ σὲ ἐν τέρψει. ὡς ἐν ἡμέρᾳ ἑορτῆς, καὶ συνέξει τοὺς συν- 
τετριμμένους σου. 

5. οὗτορ ὁ T. P. — 12. ἐχχέας P. 18, nov om. P. — ib. ἡ "x 


18. ὄψεται ὄψει κακά m. P. 20. cov alterum om. P. 
συνάξει P. 


stitiam observaret. Ejectis enim idolis, templum purgavit, ac Hierusa- 
lem et Judaeam: fecitque uti de eo prophetaverat Propheta qui venit ex 
Juda ad altare ad Jeroboam Regem l1srael. 

Hic Josias tres suscepit filios: Joachas, quem Hieremias Sellem ap- 
pellat: Joacim, qui et Eliacim dictus est, et Matthaniam, qui et Sede- 
cias est appellatus. 

Sophonias Chusi, filius Godoliae, Josia filio Amos Rege Juda re- 
gnante, prophetavit, dicens: Propterea sustine me , ait Dominus, in dic- 
bus resurrectionis meae in testimonium, Quia judicium meum in synago- 
gas gentium ad recipiendos reges, ut effundam super eos omnem iram 
furoris mei , quia in igne zeli mei consumctur omnis terra. 

Et post alia: Gaude, filia Sion, praedica , filia Hierusalem , erulta 
et delectare ex toto corde tuo, filia Hierusalem. — Abstulit enim Dominus 
iniquitates tuas, redemit te de manu inimicorum tuorum Hex Israel. Εἰ 
Dominus in medio tui. Non videbit ipse amplius. In illo tempore dicet 
Dominus Hierusalem, Confide Sion, non dissolvantur manus tuac. — Domi- 
nus Deus tuus fortis in te salvabit te: adducet super te lactitiam , et inno- 


PASCHAL E. 293 


B, y', δ'. D 
AB. Ὀλυμπιάς. 
aou L^ 
Προεφήτευε Σοφωνίας, ᾿μβακοὺμ καὶ Ναούμ. 
5 ῃ΄. 
Ay Ὀλυμπιάς. 
94^ 5, τα’, ιβ΄. 
A0^ Ὀλυμπιάς. 


, 


4. 
10 Ἱερεμίας υἱὸς Χελκίου τοῦ ἱερέως, κατοικῶν ἐν ᾿ἀναϑὼϑ ἐν 
γῇ Βενιαμίν, ἤρξατο προφητεύειν τρισκαιδεκάτῳ ἔτει βασιλείας P. 190 
Ἰωσίου υἱοῦ ᾿Ἵμώς, βασιλέως Ἰούδα. ὃ αἰτὸς δὲ καὶ ἐν ἡμέ- R 9282 
ραις Ἐλιακεὶμ τοῦ καὶ Ἰωακείμ, υἱοῦ Ιωσίου βασιλέως Ἰούδα, íi 
xal ἕως συντελείας «a! ἔτους Σεδεκίου τοῦ καὶ Ἰεχωνίου βασι- 
ἰόλέως Ἰούδα, προφητεύει ἐπὶ ἔτη μβ΄. ὃ αὐτὸς δὲ καὶ μετὰ τὴν 
αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ καὶ τὴν ἐρήμωσιν τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις 
γνεώ, ἐφ᾽ ov ψευδοπροφήτης ᾿νανίας ὃ τοῦ Χαναναίου. 


(0^, i£. ( 


10. Χελκίου ] 'EAxíov m. P. ibid. ᾿μαϑὼϑ P. 11. Βενιαμίν 
PV. 12. '4uov P. 15. καὶ om. R. 


vabit te in charitate sua, et lactabitur in te ín delectatione quasi in die Anniam. c. 
solemnitatis, et congregabit contritos tuos. 
IH. IH. IV. 4853. 
' XXXI. Olympias. 
v. VL. VII. 
Sophonias, Abacuc, et Naum prophetarunt. 
viu. 
XXXIII. Olympias. 


IX. X, XI. XIL. 


XXXIV. Olympias. 
xin. 

Hieremias, Helciae Sacerdotis filius, cum in Amathoth habitaret in 
terra Benjamin, coepit prophetare anno xri. Regni Josiae, filii Amon, 
Hegis Juda. Idem in diebus Eliacim, qui et Joacim dictus est, filii Jo- 
sae Regis Juda, usque ad exactum annum xr. Sedeciae seu Jechoniae 

is Juda, prophetavit per annos XLIL tum etiam post captivitatem po- 
p et desolationem templi Hierosolymitani, sub quo Ananias Chananaei 


li xtitit. 
V FRU DUMA ἃ XIV. XV. 4865. 


Υ 97 


C 


224 CHRONICON 


Ὀλδὰ γυνὴ Σελὴμ τοῦ ἱματιοφύλακος τοῦ ἱερέως παρ᾽ 
Ἕβραίοις προεφήτευσεν, καὶ ᾿ἘἘλισαβελλὴμ ὃ τοῦ ἱματιοφύλακος 
τοῦ ἱερέως, καὶ Σοφωνίας καὶ Ὀδολλάμ. 


ες". 
Τέταρτον ἔτος τῆς προφητείας Ἱερεμίου. ἐντεῦϑεν ἐπὶ τὸ 5 
πρῶτον ἔτος Κύρου τοῦ Περσῶν βασιλέως ἔτη ἑβδομήκοντα. 


λε' Ὀλυμπιάς. 


/ 


d, c. 
Τούτῳ τῷ ἔτει τὸ πάσχα νομίμως γέγονεν. ἀφ᾽ οὗ γὰρ 
Ἰησοῦς ὃ τοῦ Ναυῆ ἐτελεύτησεν, οὐκ ἐφύλαξεν ὃ λαὸς τὸ πάσχα 10 
νομίμως, & μὴ νῦν. καὶ Χελκίας δὲ ὃ ἱερεύς, πατὴρ “Ἱερεμίου 
τοῦ προφήτου, τῷ ἐνεστῶτι χρόνῳ ηὗρεν ἐν τῷ ἱερῷ τὸ βιβλίον 
τοῦ vóuov. τῷ παρόντι χρόνῳ Ἰωσίας ὃ βασιλεὺς ἐπέϑηκεν τὰ 
κῶλα τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὰ κῶλα τῶν εἰδώλων, ὡς γέγραπται 
ly τῇ βίβλῳ τῶν Βασιλειῶν. 15 
ιϑ', κ΄. ᾿ 
λς' Ὀλυμπιάς. 
κα'. 
Τούτῳ τῷ ἔτει Τοῖλλος ὃ καὶ Στήλιος ἐν Ρώμῃ τῆς οἰχίας 
αὐτοῦ χεραυνωθείσης συγχατεφλέχϑη αὐτῇ καὶ ἀπέϑανεν. καὶ 30 
ἐβασίλευσεν ἐν Ρώμῃ τέταρτος ἅγκος Mágxog ἔτη xó'. 


11. Χελκίας 'EAxíag m. P. ibid. δὲ om. P. 15. βασιλέων P. 
16. ,9', κ' om. PV. — 21. τέταρτος] τρίτος V. δ. "Apuog R. 


Olda, uxor Selem custodis vestium sacerdotis, apud Hebraeos pro- 
phetavit, ut et Elisabellem filius custodis vestium sacerdotis, et Sopho- 
nias, et Odollam, 

XVI. 

Quartus annus prophetiae Hieremiae. Hinc usque ad annum 1. Cy- 

ri Regis Persarum, anni Lxx. 


XXXVF. Olympias. 


XVII XVIII. 

Hoc anno, Pascha secundum legem celebratum est. Xx quo enim 

Jesus filius Nave e vita cxcessit, populus Pascha ex lege nisi hoc anne 

non observavit: et Helcias Sacerdos, pater Hieremiae Prophetae, hec 

praesente anno librum legis in templo invenit. Hoc perinde anuo Je- 
sias Rex membra hominum posuit super membra idolorum, que 

scriptum est in libro Regum. "S 


XXXI. Olympias. — 1 
xxi. 
Hoc anno, Tullus, qui et Hostilius dictus est, Romae tacta de coelo 


$ 


PASCHALE. 225 


xB', xy, xd'. 
AL" Ὀλυμπιάς. D 
κε΄, xc', xL', xw. 
Προφητεύουσιν Ἐλισαβελλὴμ ὃ τοῦ ἱματιοφύλακος τοῦ ἱερέως 
5xal Σοφωνίας καὶ Ἱερεμίας καὶ Ὀδολλὰμ καὶ Βαρούχ. ἦν δὲ 
ψευδοπροφήτης ᾿“Ἵνανίας ὃ λορδός. 


λη΄ Ὀλυμπιάς. 


x9". 
Ἑβραίων ἀρχιερεὺς ᾿Αζαρίας. R 984 
rip λα΄. ^ 


Ἰωσίας βασιλεὺς ᾿Ιούδα συμβαλὼν Νεχαιὶ τῷ xol Νεχεψὼ P 191 
ἀναιρεῖται ὕπ᾽ αὐτοῦ" καὶ ἐποίησεν ὃ λαὸς βασιλέα ἕνα τῶν υἱῶν 
αὐτοῖ. xal μοι ϑαυμάζειν ἔπεισι πῶς συνέδραμον οἱ χρόνοι xa- 
τὰ τὸν προχείμενον κανόνα, ὡς ἀντιπρόσωπον τοῦ Ἰωσίου τὸν 
B rav Αἰγυπτίων βασιλέα Νεχαὼ τὸν καὶ ἹΡαμμίτιχον, ὃν καὶ 7 
ϑεία γραφὴ τοῦ Ἱερεμίου Φαραὼ Νεχαὼ ὀνομάζει. 

Merèâ Ἰωσίαν ἐβασίλευσεν τῆς Ἰουδαίας Ἰωαχὰζ ὃ καὶ Σελ- 
λήμ, υἱὸς αὐτοῦ, μῆνας y. ὃμοῦ (δωπβ' καὶ μῆνας γ'. 


6. ὁ λορδός] ὁ κύφτος m. ΡΥ. 156. Ψαμμιτικόν PV. 18. καὶ 
om. P. 


domo sua, una cum illa igne consumptus periit Et regnavit RomaeAnniam.c. 
quartus Ancus Marcus annos xxIv. 
XXII XXIIL XXIV. 


XXXFII. Olympias. 
XXV. XXVL XXVII, XXVIII. 

Prophetarunt Elisabellem, vestium Sacerdotis custodis filius, et So- 
phonias, et Hieremias, et Odollam, et Baruch. Erat autem Pseudopro- 
pheta Ananias Cernuus. 

XXXVIII. Olympias. 
XXIX. 

Hebraeorum summus Pontifex Azarias. 

XXX. XXXI. 4881. 

Josias Rex Juda bello congressus cum Nechao, qui et Nechepso est 
appellatus, ab eo ioterficitur : — populus Regem unum ex ejus 
fülis Unde mihi subit mirari, quomodo secundum praeallatum canonem, 
E oppositus videtur, concurrerint anni Josiae cum annis Nechao, seu 

sammetici, Aegyptiorum Regis, qui apud Hieremiam in sacra Scriptura 
Pharao Nechao appellatur. ἢ : 

Post Josiam regnavit in Judaea Joachaz, qui εἰ Sellem dictus, illius 

flius, menses τι. €Colliguntur anni IV. MDCCCLXXXII. menses LII. 


Chronicon Paschale vol. 1. 15 


226 CHRONICON 


Ὁ αὐτὸς Φαραὼ Νεχαὼ βασιλεὺς «Αἰγύπτου τὸν ἸΙωάχαϊ 
τὸν xai Σελλήμ, υἱὸν Ἰωσίου, τετάρτῳ μηνὶ τῆς βασιλείας αὐ- 
τοῦ αἰχμάλωτον ἔλαβεν, δήσας αὐτὸν δεσμοῖς χαλχοῖς, καὶ χα- 
τήγαγεν εἰς “ἔγυπτον καὶ πολὺ πλῆϑος τοῦ λαοῦ, ἐν οἷς καὶ 'Tt- 
ρεμίας ὃ προφήτης συγκατέβη μετ᾽ αὐτῶν εἷς «Αἴγυπτον. τὸν δὲδ 
ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἰωαχὰζ τοῦ καὶ Σελλὴμ ᾿Ιεχωνίαν τὸν xal Ἰωα- 
κεὶμι κατέστησεν ἡγεῖσϑαι τῶν ὑπολελειμμένων Ἰουδαίων ἐν Ἵε- 
ρουσαλήμ, φόρον τε ἐπιϑεὶς αὐτῷ ἀργυρίου τάλαντα Q' καὶ χρυ- 
σίου τάλαντα ( ἀνεχώρησεν τῆς Ἰουδαίας. 

ἹΠετὰ Ἰωάχαζ τὸν καὶ Σελλὴμ ἐβασίλευσε τῆς Ἰουδαίας Te- 10 
χωνίας ὃ καὶ Ἰωακείμ, ἀδελφὸς αὐτοῦ, ἐν Ἱερουσαλὴμ ἔτη ιβ'. 
᾿ ὁμοῦ δωὺδ’ καὶ μῆνας y. 


α΄. 


Ἔν ἀρχῇ τῆς βασιλείας Ἰεχωνίου τοῦ καὶ Ἰωακείμ, υἱοῦ Ἴω- 
σίου βασιλέως Ἰούδα, ἐγένετο λόγος κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν λὲ 15 
γων οὕτως. Ἔσται Ἱερουσαλὴμ ὡς 7j Σηλώμ. καὶ oi ἱερεῖς καὶ 
οἱ ψευδοπροφῆται καὶ πᾶς ὃ λαὸς ἀκούσαντες τὸν λόγον τοῦτον 
συνελάβοντο τὸν Ἱερεμίαν, xai εἶπαν, Κρίσις ϑανάτου τῷ ἀν- 
ϑρώπῳ τούτῳ. τοῦ δὲ Ἱερεμίου εἰπόντος ὅτι Κύριος ἐλάλησέ 
μοι οὕτως, οἱ αὐτοὶ ἱερεῖς εἶπον, Οὐκ ἔστι κρίσις τῷ ἀνθρώπῳ 
τούτῳ. 


6. Ἰωαχὰξ m. P solius, ᾿χὰξ RV. 9. ;//] ὦ xal P. 12. xal 
μῆνας y "post ig ponit P sola. — 18. συνέλαβον P.  — 20. αὐτοὶ 
om. P. 


Idem ipse Pharao Nechao Rex Aegypti, Joachaz, qui et Sellem est 
appellatus, filium Josiae, quarto illius regni mense, captivum factum, et 
aereis catenis vinctum in Aegyptüm abduxit, magnamque populi copiam, 
in quibus Hieremias Propheta cum iis in Aegyptum descendit. Fratrem 
porro ejusdem Achaz, fs et Sellem, Jechoniam, qui et Joacim ducem 
super reliquos Judaeos Hierosolymis constituit, argenti talentorum cen- 
tum, et auri talentorum decem imposito tributo, recessitque ex Judaea. 

Post Joachaz, qui et Sellem dictus, regnavit in Judaea Jechonias, 
qui et Joacim nuncupatus, illius frater, Hierosolymis, ann. xr. et menses 
Tt.  Colliguntur anni 1v. MDcccexorv. 


r. 
In ipso regni exordio Jechoniae, qui et Joacim appellatus, filii Jo- 
siae Regis Juda, factum est verbum Domini ad Hieremiam, sic dicens: 
Erit Hierusalem ut Silom. Hinc Sacerdotes et Pseudoprophetae, ac uni- 
versus populus, hoc sermone audito, comprehenderunt Hieremiam, et di- 
xerunt: Judicium mortis homini huic. Hieremia vero dicente: i 
sic ad mc locutus est: tum Sacerdotes dixere: Non est judicium mortis 
huic homíni. 


PASCHALE. 297 


Προεφήτευον Οὐρίας υἱὸς Σαμαίου, Ἱερεμίας καὶ Βουζὶ D 

καὶ Βαροὺχ ἐκ Καριαϑιαρεὶμ καὶ Ἐζεχιήλ, ὃς προστάσσεται πα-- 

ρὲ ϑεοῦ ἀπελϑεῖν εἰς τὸν οἶκον Ρηχαβεὶν xal συγκαλέσασϑαι τοὺς 

υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς υἱοὺς Ἰωναδὰβ τοῦ πιεῖν οἶνον. καὶ οὐχ R 986 
δἠβουλήϑησαν, λέγοντες, Ὁ πατὴρ ἡμῶν ἐνετείλατο ἡμῖν μήτε εἷς 

οἶκον μεῖναι, ἀλλ᾽ ἐν σκηναῖς, μήτε οἶνον πιεῖν ἕως ϑανάτου ἡμῶν. 

ὅϑεν ὀνειδίζων ὃ ϑεὸς τὸν Ἰσραὴλ λέγει, Υἱοὶ Ἰωναδὰβ καὶ υἱοὶ 
Ῥηχαβεὶν ἐφύλαξαν λόγους πατρὸς αὐτῶν" ὃ δὲ λαός μου οὐκ 
ἐφυλάξαντο τὸν λόγον μου, xal τὰ ἑξῆς. 


10 λϑ' Ὀλυμπιάς. P 122 


β', y. 
Οὐρίαν προφήτην ᾿Ιεχωνίας ἀνεῖλεν, μὴ φέρων αὐτοῦ τὴν 
παῤῥησίαν. 
δ΄, 

δ Τούτῳ τῷ τετάρτῳ ἔτει Teyovíov υἱοῦ ᾿Ιωσίου βασιλέως. 
Ἰοΐδα ἦλϑεν Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος εἰς Tegov- 
σαλὴμ xal ἐπολιόρκησεν αὐτήν. καὶ ἔδωχε κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ 
τὸν Ἰεχωνίαν τὸν καὶ Ἰωακείμ, βασιλέα Ἰούδα, καὶ ἀπὸ μέρους 
τῶν σχευῶν οἴκου τοῦ ϑεοῦ, καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰς γῆν Σενναὰρ oi- 

ἔθχου τοῦ ϑεοῦ αὐτοῦ, καὶ τὰ σκεύη εἰσήνεγκεν εἰς τὸν οἶκον ϑη- B 


2. Χαριαϑαρεὶμ P. 7. ὁ ϑεὸς om. P. 12, αὐτοῦ φέρων P. 
15. αὐ ἔτος Ναβουχοδονόσορ ix τῆς προφητείας Φανιήλ m. P. 
ibid. τετάρτῳ om. P. 16. Ναβουχοδονόσωρ semper P. 19. 
9:09 avrov P sola. 20. xal — αὐτοῦ om. R. 


Prophetarunt Urias filius Samaeae, Hieremias, et Buzi, et BaruchÁnniam. c. 


ex Cariatharim, et Ezechiel, cui praeceptum est a Deo ut iret in domum 
abin, et convocaret filios ejus, et filios Jonadab, ut biberent vinum. 
At hi recusarunt, dicentes: Pater noster praecepit eee utí nec in - 
mo itaremu ed in tabernaculis, nec vinum biberemus usque a 
e Da exprobrams Israeli, dicit: Filii Jonadab et filii Hechabin 
palris sui sermones servaverunt: populus vero meus non custodivit sermo- 


^tm meum; et quae sequuntur. 


XXXIX. Olympias. 
II. ΠΊ, 4884. 


Jechonias Uriam Prophetam occidit, cum illius in dictis licentiam 
non ferret. 


Iv. 
filii Josiae, Regis Juda, venit Nabuchodonosor 
Rex KM — et obsedit eam, et tradidit Dominus in manu 
εἶδε Jechoniam, qui et Joacim dictus est, Regem Juda, et partem vaso- 
rum domus Dei, et asportavit eam in terram Sennaar in domum Dei sui, 


228 CHRONICON 


σαυροῦ τοῦ ϑεοῦ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν ὃ βασιλεὺς Ldogavit τῷ ἀρ- 
χιευνούχῳ αὐτοῦ εἰσαγαγεῖν ἀπὸ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας Ἶσρα- 
ἡλ x«i ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῆς βασιλείας καὶ ἀπὸ τῶν φορϑομ- 
μεῖν νεανίσκους, οἷς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς μῶμος, καὶ καλοὺς τῇ 
ὄψει καὶ συνιέντας ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ γινώσκοντας γνῶσιν χαὶϑ 
διανοουμένους φρόνησιν, καὶ οἷς ἐστιν ἰσχὺς ἐν αὐτοῖς ἑστάναι ἐν 
τῷ οἴκῳ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ διδάξαι αὐτοὺς γράμματα καὶ 
γλῶσσαν Χαλδαίων. καὶ διέταξεν αὐτοῖς ὃ βασιλεὺς τὸ τῆς ἡμέ 
quc καϑ᾽ ἡμέραν ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ βασιλέως καὶ ἀπὸ τοῦ 
οἴνου τοῦ πότου αὐτοῦ, καὶ ϑρέψαι αὐτοὺς ἔτη τρία, xal μετὰ 10 
C ταῦτα στῆναι ἐνώπιον τοῦ βασιλέως. καὶ ἐγένοντο ἐν αὐτοῖς ix 
τῶν υἱῶν Ἰούδα Ζανιὴλ καὶ 4vavíag xol Mica καὶ api, 
καὶ ἐπέϑηχκεν αὐτοῖς ὃ ἀρχιευνοῦχος ὀνόματα τῷ “΄ανιὴλ Βαλτά- 
cap, xol τῷ ᾿Ἵνανίᾳ Σεδράχ, καὶ τῷ Π]ισαὴλ Π]ισάκ, καὶ τῷ 
“ζαρίᾳ ᾿4βδεναγώ. καὶ ἔϑετο Ζανιὴλ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ὡς 15 
οὐ μὴ ἀλισγηϑῇ ἐν τῇ τραπέζη τοῦ βασιλέως καὶ ἐν τῷ οἴνῳ τοῦ 
πότου,αὐτοῦ. καὶ ἠξίωσεν τὸν ἀρχιευνοῦχον, ὡς οὐ μὴ ἀλισγηϑῇ. 
Καὶ ἔδωκεν ὃ ϑεὸς τὸν avi) εἰς ἔλεον xai οἰχτιρμοὺς ἐνώπιον 
R 988 τοῦ ἀρχιευνούχου. καὶ εἶπεν ὃ ἀρχιευνοῦχος τῷ 4]ανιήλ, Φο- 
βοῦμαι ἐγὼ τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα τὸν ἐκτάξαντα τὴν βρῶ- 30 
D σιν ὑμῶν καὶ τὴν πόσιν ὑμῶν, μήποτε ἴδῃ τὰ πρέσωπα ὑμῶν 
σκυϑρωπὰ παρὰ τὰ παιδάρια τὰ συνήλικα ὑμῶν, καὶ καταδιχάση- 


8. φορϑομαιεῖν P, φορτομμὶν m, P, φαυνϑμμεῖν m. R. 5. συ- 
Ψψιέντας] τοὺς συνέτας P. 9. τοῦ prius om. P. 14. Σιδρὰκ P. 
Σεδρὰκ R. — 22. τὰ alterum om. R. 


et vasa intulit in domum Dei sui. Et ait Rex Asphanez Praeposito 
Eunuchorum, ut introduceret de filiis Israel, et de semine regio, et ty- 
rannorum pueros, in quibus nulla esset macula, decoros forma, et eru- 
ditos omni sapientia, cautos scientia et doctos disciplina, et qui possent 
stare in Palatio Regis, ut doceret eos literas et linguam Chaldaeorum. 
Et constituit eis Rex annonam per singulos dies de cibis suis, et de vi- 
no unde bibebat ipse, ut enutriti tribus annis postea starent in cons 
ctu Regis. Fuerunt autem inter eos de filiis Juda, Daniel, Ananias, Mi- 
sael, et Azarias. Et imposuit eis Praepositus Eunuchorum nomina, Da- 
nieli, Balthazar: Ananiae, Sidrach: Misaeli, Misach: et Azariae, Abde- 
nago. Proposuit autem Daniel in corde suo, ne pollueretur de measa 
Regis, neque de vino potus ejus. Et rogavit Eunuchorum Praepositum, 
ne contaminaretur. 

Dedit autem Deus Danieli gratiam et misericordiam in conspectu 
Principis Eunuchorum. Et ait Princeps Eunuchorum ad Danielem: Ti- 
meo ego Dominum meum Regem, qui constituit. cibum vestrum et potum, 
qui si videat facies vestras macilentas, prae caeteris adolescentibus coat- 
vis vestris, condemnabitis caput meum Regi. Et dixit Daniel ad Amer- 


PASCHALE. 229 


τε τὴν χεφαλήν μου τῷ βασιλεῖ. καὶ εἶπεν Δανιὴλ πρὸς dude - 
cad, ὃν κατέστησεν ὃ ἀρχιευνοῦχος ἐπὶ Ζανιὴλ καὶ ᾿ἀνανίαν καὶ 
Ἠισαὴλ καὶ ᾿ζαρίαν, Πείρασον δὴ τοὺς παῖδάς σου ἡμέρας δέ- 
κα, καὶ δότωσαν ἡμῖν ἀπὸ τῶν σπερμάτων τῆς γῆς, καὶ φαγό- 
ὅμεϑα καὶ ὕδωρ πιόμεθα, καὶ ὀφϑήτωσαν ἐνώπιόν σου αἱ ἰδέαι V 99 
ἡμῶν καὶ αἱ ἰδέαι τῶν παιδαρίων τῶν ἐσθιόντων τὴν τράπεζαν 
τοῦ βασιλέως, καὶ καϑὼς ἂν ἴδῃς, ποίησον μετὰ τῶν παίδων 
σου. καὶ εἰσήκουσεν αὐτῶν, καὶ ἐπείρασεν αὐτοὺς ἡμέρας δέκα. 
xul ἐκ τέλους τῶν δέκα ἡμερῶν ὡράϑησαν ai ἰδέαι αὐτῶν ἀγαθαὶ P 193 
10xni ἰσχυραὶ ταῖς σαρξὶν ὑπὲρ πάντα τὰ παιδάρια τὰ ἐσϑίοντα 
τὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέως. καὶ ἐγένετο ᾿μελσὰδ ἀναιρούμενος 
τὸ δεῖπνον αὐτῶν καὶ τὸν οἶνον τοῦ nórov αὐτῶν, καὶ ἐδίδου αὐ- 
τοῖς σπέρματα. καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ὃ ϑεὸς σύνεσιν καὶ φρόνησιν 
ἐν πάσῃ γραμματικῇ σοφίᾳ, καὶ Ζ,ανιὴλ συνῆκεν ἐν πάσῃ ὁράσει 
15 χαὶ ἐνυπνίοις. ᾿ 
Ἰεχωνίας ὃ καὶ Ἰωακείμ, υἱὸς Ἰωσίου, τὰ μὲν πάντα ἔτη ἐβασί- 
λευσεν ia^, πρὸς τῷ τέλει δὲ τοῦ τρίτου ἔτους τῆς βασιλείας αὐ- 
τοῦ ἐβασίλευσεν Ναβουχοδονόσορ ἐν Βαβυλῶνι, ὡς εἶναι τὸ πρῶ- 
tov ἔτος τῆς βασιλείας Ναβουχοδονόσορ κατὰ τὸ παρὸν τέταρ- 
40τὸν ἔτος Ἰεχωνίου τοῦ καὶ Ἰωκαείμ, καϑὼς ἔστι τοῦτο λαβεῖν ἐκ B 
τῆς δευτέρας τῶν Παραλειπομένων. 
Τούτῳ τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς βασιλείας Ἰεχωνίου τοῦ καὶ Ἰωα- 
xiu, βασιλέως Ἰούδα, καὶ πρώτῳ Ναβουχοδονόσορ βασιλέως 
1. τὴν om. P. ib. ᾿Δμερσὰδ P. 4. καὶ Μισαὴλ] Μισαὴλ V. 


8. δὴ om. P. 11. ᾿Δἀμελσὰδ]Ὶ έλσαρ ᾿Δμερσὰδ m. P. 17. τὸ 
τέλος P. 41. τῆς δευτέρας] XXXVI. 5. 93. πρῶτον V. 


sad, quem constituerat Princeps Eunuchorum super Daniel, et Ananiam, 
et Misael, et Azariam: "l'enta servos tuos diebus decem, et dentur nobis 
legumina ad vescendum, et aqua ad bibendum, et contemplare vultus no- 
stros , et vultus puerorum qui vescuntur cibo γερο, et sicut videris, facies 
cwm sereis tuis, Qui audito sermone hujuscemodi, tentavit eos dies de- 
cem. Post dies autem decem apparuerunt vultus eorum meliores et cor- 
pulentiores prae omnibus pueris qui vescuntur cibo regio. Porro Amel- 
sad tollebat cibaria, et vinum potus eorum, et dabat illis legumina, Pue- 
ris autem his dedit Deus scientiam et disciplinam im omni libro et sa- 
pientia: Danieli autem intelligentiam omnium visionum et somniorum. 

Jechonias, qui et Joacim, Josiae filius, universe quidem regnavit an- 
nos xi. Ad finem porro tertii anni regni ejus, regnavit in Babylone 
Nabuchodonosor: ita ut primus annus regni Nabuchodonosor incidat in 
quartum annum Jechoniae, sive Joacim, quemadmodum ex secundo Para- 
lipemenón libro percipere licet. 

Hoc quarto Fnac Jechonise, sive Joacim, Regis Juda, et primo Na- 
bochodonosor Regis Babylonis, factum est verbum Domini, quod locutus 


280 CHRONICON 


Βαβυλῶνος ὃ λόγος ὃν ἐλάλησεν Ἱερεμίας ὃ προφήτης πρὸς xcv- 
τα τὸν λαὸν Ἰούδα καὶ τοὺς κατοιχοῦντας ἐν Ἱερουσαλήμ, AC 
yov , ᾿Απὸ τρισκαιδεκάτου ἔτους τοῦ αἰτοῦ Ἰωσίου, υἱοῦ Audc, 
βασιλέως Ἰοίδα, ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ταῦτα χ' χαὶ τρία ἔτη. 
ἐγενήϑη λόγος κυρίου πρός με, καὶ ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ὀρϑρίζων 5 
καὶ λέγων, καὶ οὐκ ἠκούσατέμου. καὶ εἶπε κύριος, ᾿Ἵπέστειλα 
πρὸς ὑμᾶς τοὺς δούλους μου τοὺς προφήτας ὄρϑρου, λέγων, 
R 290 ᾿ποστραφήτω ἕκαστος ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ τῆς πονηρᾶς καὶ ἀπὸ 
Ο τῶν πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων ὑμῶν, καὶ κατοικήσατε ἐπὶ τῆς γῆς 
ἧς ἔδωχα τοῖς πατράσιν ὑμῶν ἀπ᾿ αἰῶνος καὶ ἕως αἰῶνος. μὴ τ 
πορεύεσϑε ὀπίσω ϑεῶν ἀλλοτρίων τοῦ δουλεύειν αὐτοῖς xoi τοῦ 
προσκυνεῖν αὐτοῖς, ὅπως μὴ παροργίζητέ ue ἐν τοῖς ἔργοις τῶν 
χειρῶν ὑμῶν τοῦ κακῶσαι ὑμᾶς, καὶ οὐκ ἠκούσατέ μου. διὰ 
τοῦτο τάδε λέγει κύριος τῶν δυνάμεων, Ἐπειδὴ οὐχ ἐπιστεύσατε 
τοῖς λόγοις μου, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστελῶ, καὶ λήψομαι πᾶσαν τὴν 15 
πατριὰν τοῦ βοῤῥᾶ, καὶ πρὸς Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυ- 
λῶνος τὸν δοῦλόν μου" καὶ ἄξω αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν ταύτην. 
καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν καὶ ἐπὶ πάντα τὰ ἔϑνη τὰ χύ- 
κλῳ αὐτῆς. καὶ ἐξερημώσω αὐτοὺς καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς ἀφανι- 
.D σμὸν καὶ εἰς συριγμὸν καὶ εἰς ὀνειδισμὸν αἰώνιον, καὶ ἀπολῶ ἀπ᾽ 9 
αὐτῶν φωνὴν χαρᾶς καὶ φωνὴν εὐφροσύνης, φωνὴν νυμφίου xai 
φωνὴν νύμφης καὶ ὀσμὴν μύρου, φωνὴν μύλου καὶ φῶς λύχνου. 


2. xai om. V. Conf. lerem. XXV. 3 τοῦ αὐτοῦ καὶ αὐτοῦ 3^ 
4. τῆς om. P. — ibid. ταῦτα] καὶ ἐγένετο ,prae pus m. P. 
ἐγεννήϑη PV. ib. ἄλλως πως παρὰ τοῖς o m. 9. — 
eere V. 11. πορεύεσθαι PV. 14. κύριος λέγει P. 


est Hieremias Propheta ad universum populum Juda, et habitatores Hie- 
rusalem, dicens: A tertio decimo anno ipsius Josiae, filii Amos, Regis 
Juda, usque ad hanc diem, sunt hi tres εἰ viginti anni. — Et factum cst 
verbum Domini ad mc, ct locutus sum ad vos manicans et loquens, ct non 
audistis me. — Et dixit Dominus: Misi ad vos servos meos diluculo dicens: 
Avertatur unusquisque a via sua mala , et a malis studiis vestris, et ha- 
bitabitis in terra quam dedi patribus vestris a saeculo, €t usque in satcu- 
lum. Ne ambuletis post Deos alienos, ut servialis eis, et adoretis cos , uf 
non ad iracundiam provocctis me in operibus manuum vestrarum ; εἰ non 
audistis me. Propterea haec dicit Dominus exercituum : Quoniam non crt- 
didistis verbis meis, ecce ego mittam, εἰ assumam cognationem Aquilonis 
omnem; et ad Nabuchodonosor Regem Babylonis seroum meum ; et ad- 
ducam eos super lerram istam, et super habitantes eam, et super omnet 
gentes , quae in circuitu ejus; et desolabo eos, et dabo eos in desolatio- 
nem, εἰ in sibilum, et in opprobrium sempiternum. Et perdam ez cis 
vocem gaudii, et vocem laetitiae; vocem sponsi, οἱ vocem sponsae; εἰ 
odorem unguenti; vocem molae, et vocem lucernae, — Kt erit omnis terre 


PASCHALE. 231 


καὶ ἔσται πᾶσα 7 γῆ αὕτη εἷς ἐρήμωσιν καὶ εἰς ἀφανισμόν, καὶ 
δουλεύσουσιν ἐν τοῖς ἔϑνεσιν τούτοις τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος o 
ἔτη. καὶ ἐν τῷ πληρωϑῆναι τὰ o ἔτη ἐκδικήσω ἐπὶ τὸν βασιλέα 
Βαβυλῶνος καὶ ἐπὶ τὸ ἔϑνος ἐχεῖνο, φησὶ κύριος. 

5. Τῷ αὐτῷ τετάρτῳ ἔτει ᾿Ιωακεὶμ τοῦ xai Ἰεχωνίου βασιλέως 
Ἰούδα Ἱερεμίας ὃ προφήτης προστάσσεται παρὰ κυρίου χεφα- 
Aida βιβλίου λαβεῖν, καὶ γράψαι ἐν αὐτῇ πάντας τοὺς λόγους xv- 
olov τοὺς ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ χρηματισϑέντας ἀπὸ ἡμερῶν Ἰωσίου 
βασιλέως Ἰούδα ἕως τοῦ τετάρτου ἔτους Ἰωακείμ, Ἴσως ἐπι- 

᾿τοστραφήσονται δι᾽ ἅπερ λογίζομαι εἷς αὐτούς, καὶ οὐκ ἐπεστρέψατε. 
μετὰ δὲ τὸ ἀναγνῶναι ταῦτα τὸν Βαροὺχ υἱὸν Νηρίου εἰς τὰ 
ὦτα παντὸς τοῦ λαοῦ τοὺς λόγους τούτους ἀπέστειλεν Ἰωακεὶμ 

Ἰουδεὶν λαβεῖν τὸ βιβλίον" καὶ λαβὼν Ἰουδεὶν τὸ βιβλίον ἀνέγνω. καὶ 
ὡς ἀνέγνω τρεῖς ἢ τέσσαρις σελίδας τῷ Ἰωακεὶμ ἐν οἴκῳ χειμερινῷ, 

150nov ἦν καὶ ἐσχάρα πυρός, ἀπέτεμεν αὐτὸ τῇ σμίλῃ τοῦ yoauua- 
τέως καὶ ἔῤῥιπτεν εἰς τὸ πῦρ τὸ ἐπὶ τῆς ἐσχάρας, ἕως οὗ ἐξέλιπεν 
τὸ βιβλίον ἐν. τῷ πυρί, καὶ οὐκ ἐπέστρεψαν πρὸς τὸν χύριον. xal 
ὑργισϑεὶς κύριος εἶπεν Ἰωακεὶμ τῷ καὶ ᾿Ἐλιακεὶμ διὰ Ἱερεμίου 
τοῦ προφήτου, Ἔχαυσας τὸ βιβλίον τοῦτο εἰπών, Διὰ τί ἔγρα- 

ἴοψας ἐπ᾿ αὐτῷ λέγων, ᾿Ἐλεύσεται Ναβουχοδονόσορ καὶ διαφϑερεῖ 
τὴν γῆν ταύτην, καὶ ἐκλείψει ἀπ᾿ αὐτῆς ἄνθρωπος καὶ κτῆνος. 
διὰ τοῦτο εἶπεν κύριος ᾿Ιωακεέμ, Οὐκ ἔσται αὐτῷ καϑήμενος ἐπὶ 
ϑρόγου “αβίδ. καὶ ἔλαβεν ἑτέραν κεφαλῖδα βιβλίου Ἱερεμίας, 
3. τὰ om. P. 11. Bagàz P. 13. xalom.P. 14. τέσσαρας P. 


ib. rà] rov P. 16. ἐξέλειπεν P. 18. τῷ I. P. ib. τῷ xal] καὶ 
τῷ P. 920. διαφϑηρεῖ V. — 22. Ἰωαχεὶμ P. 


haec in desolationem , εἰ in vastitatem. Et serbient in his gentibus Regi 
Habyloni septuaginta annos. Et post septuaginta annos vindicabo super 
Hegzcm Babylonis, et super gentem illam , dicit Dominus. . 
Hoc eodem quarte anno Joacim sive Jechoniae Regis Juda, Hiere- 
&ias Propheta jubetur a Domino volumen libri accipere, et scribere in 
εὖ universa quae locutus est Dominus contra Hierusalem a diebus Josiae 
Hegis Juda, usque ad annum quartum Joacim : , Fortasse propterea quae 
cogito super eos, converlentur, cí won conversi estis. Quae verba cuin 
legisset Baruch filius Neriae in aures universi populi, misit Joacim Ju- 
din ut tolleret volumen, quod Judin acceptum legit; et cum tres qua- 
tuorve pagellas legisset Joacim Regi iu domo hiemali sedenti, ubi et fo- 
culus ignis erat, scalpello scribae scidit illud, et projecit in ignem aru- 
lae, donec consumeretur totum volumen. Et non sunt reversi ad Domi- 
nma, lratus ergo Dominus dixit Joacim et Eliacim per Hieremiam Pro- 
phetam: Tu combussisti volumen istud, dicens: Quare scripsisti in eo, di- 
tens; Feniet Nabuchodonosor , εἰ vastabit terram hanc, et cessare faciet 
αὖ eo homincm ct jumentum. — Propterea dicit Dominus Joacim : Non crit 


P 124 


V 100 


R 292 


282 CHRONICON 


xal ἔδωχεν αὐτὴν τῷ Βαρούχ, καὶ ἦν γεγραμμένα ἐν αὐτῇ πάν- 
τα ἅπερ ἦν κατὰ Ἰωακείμ. 


e 


t € , & , , t & 
Ἱερεμίας ὁ προφήτης ῥίπτεται εἷς λάχχον βορβόρου ὑπὸ Ma- 
- , . t 1 - - 
ylov υἱοῦ "wax. — üdsut:y δὲ o .diBiow, εὐνοῦχος τοῦϑ 
3 — , — Li - — $ 
C αὐτοῦ loaxiu, ἀχούσας τοῦτο ἐλάλησεν τῷ βασιλεῖ μάτην je 
as ^ € * - ^» 5 à) & uw 3 - 
βλῆσϑαι τὸν Ἱερεμίαν ἐν τῷ λάκκῳ, καὶ ἐπιτραπεὶς ὑπὸ τοῦ pa- 
s, N m . » , ? * * - — — - 
σιλέως,. λαβὼν X ἄνδρας ἀνήγαγεν αὐτὸν ἐκ τοῦ λάχκου τοῦ βορ- 
, 
βὸόρου. 


Ἔκ τῆς πρόφητείας Zzavin. 10 


» -. ὃ -— ^ , ἢ , 
Ev τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ τῆς βασιλείας Ναβουχοδονόσορ àw- 
— 9 N : ὗ , * : , : ! 2c , : & — D "1 
πνιάσϑη Ναβουχοδονόσορ ἐνύπνιον, καὶ ἐξέστη τὸ πνεῦμα. αὐτοῖ 
3€ oc , -5 » 32 3 - ν Ὁ M L 
καὶ ὃ ὕπνος αὐτοῦ ἐγένετο ἀπ᾿ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν 0 βασιλεὺς xu- 
, ’ , LI 
λέσαι τοὺς ἐπαοιδοὺς καὶ τοὺς μάγους xal τοὺς φαρμάκονς xui 
* — - - , L - 
τοὺς Χαλδαίους τοῦ ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ τὸ ἐνύπνιον αὐτοῦ, 15 
3 " , - * ? -. 
D xai ἤλϑον, καὶ ἔστησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως " καὶ εἶπεν. αὐτοῖς 
[3 £o; 273* , à 355 7 & - , ta - 
0 βασιλεύς, ᾿Ενυπνιάσϑην, καὶ ἐξέστη τὸ πνεῦμα μου τοῦ «γνῶ 
* LÀ , » - — — 
γαι τὸ ἐνύπνιον. καὶ ἐλάλησαν οἱ Χαλδαῖοι τῷ βασιλεῖ συριστί, 
- 3 ^ - ΠΥ * 1 à» t - 
ασιλεῦ, tig τοὺς αἰῶνας ζῆϑι, σὺ εἶπον τὸ ἐνυπγι ig παι: 
Βασιλεῦ, tig τὸ ἰῶνας ζῆϑι, σὺ 0v τ γίην τοῖς παὶ 
, - - € 
σί Gov, xal τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἀναγγελοῦμεν. ἀπεκρέϑη ὃ face 20 


3. εἰ om. P. ibid. Ναβουχοδονύσορ β΄ m. R, Ναβουχοδονύσιορ 
m. P. 10. τοῦ Zavinà P. Est c. 2. 13. ὁ prius om. P. 16. 
ἦλθεν P. 


Auniam.c.er eo qui sedeat super thronum David. Et accepit aliud volumen Hie- 
remias, et dedit illud Baruch, in quo erant scripta universa, quae erant 
contra Joacim. 

Hieremias Propheta projicitur in lacum coeni a Melchia filio Joacim. 
Abdemelech autem Aethiops Eunuchus ipsius Joacim, hoc audiens, ac in- 
, juste Hieremiam projectum fuisse in lacum, locutus est ad Regem. Com- 
misso ergo sibi negotio, accepit triginta viros, et Hieremiam e lacu coe- 

ni extraxit, 


Ex Prophetia Danielis. 


In anno secundo regni Nabuchodonosor, vidit Nabuchodonosor δ0- 
mnium, et conterritus est spiritus ejus; et somnium ejus fugit ab eo. 
Et dixit Rex ut vocarent incantatores, et magos, et maleficos, et Chal- 
daeos, ut indicarent regi somnium ejus. Et venerunt, et steterunt coram 
Rege. Et dixit Rex ad eos: ,,Somnium somuiavi, et stupefactus est spi- 
ritus meus meus, ut non possem scire somnium. Et dixerunt Chaldaei 
ad Regem Syriace: „Rex in aeternum vives; dic somnium servis tuis, 
et interpretationem ejus indicabimus.* Respondit Rex, et dixit Chal- 
daeis: „Sermo recessit a me; nisi indicaveritis mihi somnium, et inter- 


PASCHAL E. 233 


λεὺς χαὶ εἶπε τοῖς Χαλδαίοις, Ὃ λόγος ἀπ᾿ ἐμοῦ ἀπέστη" ἐὰν 
οὖν μὴ γνωρίσητέ μοι τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἀπαγ- 
γελητέ μοι, εἰς ἀπώλειαν ἔσεσϑε καὶ ot οἶκοι ὑμῶν εἰς διαρπα- 
γὴν ἔσονται. ἐὰν δὲ τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν σύγχρισιν αὐτοῦ γνωρίσητέ 
5uot, δώματα καὶ δωρεὰς καὶ τιμὴν πολλὴν λήψεσϑε παρ᾽ ἐμοῦ. 
πλὴν τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἀπαγγείλατέ μοι. ἀπε-- ἢ 994 
χρίϑησαν δεύτερον καὶ εἶπον, Ὃ βασιλεὺς εἰπάτω 10 ἐνίπνιον 
τοῖς παισὶν αὐτοῦ, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἀπαγγελοῦμεν. — xal 
ἀπεχρίϑη ὃ βασιλεὺς καὶ εἶπεν, "En? ἀληϑείας οἶδα ἐγὼ ὅτι και-- 
1090» ὑμεῖς ἐξαγοράζετε, καϑότι εἴδετε ὅτι ὑπέστη ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ῥῆ- 
μα, ἐὰν οὖν τὸ ἐνύπνιον μὴ ἀπαγγείλητέ μοι, οἶδα ὅτι ῥῆμα 
ψευδὲς xal διεφϑαρμένον συνέϑεσϑε εἰπεῖν ἐνώπιόν μου, ἕως οὗ 
καιρὸς παρέλϑῃ τὸ ἐνύπνιόν μου εἴπατέ μοι, καὶ γνώσομαι ὅτι 
xul τὴν σύγχρισιν αὐτοῦ ἀπαγγείλητέ μοι. ἀπεχρίϑησαν πάντες 
15 οἱ Χαλδαῖοι ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ εἶπον, Οὐκ ἔστιν ἄγ- 
ϑρωπος ἐπὶ τῆς ξηρᾶς, ὅστις τὸ ῥῆμα τοῦ βασιλέως δυνήσεται 
γνωρίσαι" καϑότι πᾶς βασιλεὺς μέγας. καὶ ἄρχων ῥῆμα τοιοῦτον Β 
οὐχ ἐπερωτᾷ ἐπαοιδὸν μάγον καὶ Χαλδαῖον, ὅτι ὁ λόγος ὃν ὁ βα- 
οιλεὺς ἐπερωτᾷ βαρύς, καὶ ἕτερος οὐκ ἔστιν ὃς ἀναγγελεῖ αὐτὸν 
Ὁ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, ἀλλ᾽ οἱ ϑεοί, ὧν οὐχ ἔστιν 7j κατοικία 
μετὰ πάσης σαρκός. τότε αὐτὸς ὃ βασιλεὺς ἐν ϑυμῷ καὶ ὀρ- 
γῇ πολλῇ εἶπεν ἀπολέσαι πάντας τοὶς σοφοὺς Βαβυλῶνος" 
χαὶ τὸ δόγμα ἐξῆλϑεν, καὶ οἱ σοφοὶ ἀπεκτείνοντο". καὶ ἐζήτη- 
σαν Javi) καὶ τοὺς φίλους αὐτοῦ ἀνελεῖν. τότε lavi). ἀπε-- V. 101 


6. ἐπαγγείλατε Ῥ. 18. pov om. P. 14. ἀπαγγελεῖτε Psola. 16. δυ- 
νήσηται ΡΥ. 18. ὃν βασιλ.Ῥ. 19. ἀγγελεὶ P..— 23. ἀπεχταίνοντο R. 


pretationem ejus, peribitis vos, et domus vestrae diripientur. Si autem 
somnium et conjecturam ejus narraveritis , dona et munera, et honores 
ingitos accipietis a me. Somnium igitur et interpretationem ejus indicate 
mibi* Responderunt secundo, et dixerunt : » Rex dicat somnium servis 
suis, et interpretationem ejus indicabimus.'' Respondit Rex . et ait: „In 
veritate scio, quod tempus redimitis, scientes quod recesserit a me ver- 
bum. Si ergo somnium non indicaveritis mihi, scio quod verbum men- 
dax et corruptum composuistis, ut dicatis coram me, donec tempus prae- 
tereat: somnium dicite mihi, et sciam, quia et conjecturam ejus annun- 
dabitis mihi * Responderunt omnes Chaldaei in conspectu regis, et di- 
xerunt: ,,Non est homo super terram, qui possit verbum Regis notum 
facere, quia omnis Rex magnus et Princeps, verbum tale non interrogat 
incantatorem, magum et Chaldaeum: quia sermo quem Rex interrogat 
gravis, et alius non est, qui renuntiet eum coram Rege, nisi Dii, quo- 
rum non est habitàtio cum omni carne.* "Tunc Rex in furore et ira 
mula dixit perdere omnes sapientes Babylonis. Et sententia egressa est, 
et sapientes interficiebantur: et quaerebant Danielem et amicos ejus in- 


484 CHRONICON 


χρίϑη βουλὴν xal γνώμην τῷ 2douby τῷ ἀρχιμαγείρῳ τοῦ βασι- 
λέως, ὃς ἐξῆλϑεν ἀνελεῖν τοὺς σοφοὺς Βαβυλῶνος, καὶ ἐπυνϑά- 
C γετὸ αὐτοῦ λέγων, Ἄρχων τοῦ βασιλέως, περὶ τίνος ἐξῆλϑεν ἡ 
γνώμη ἡ ἀναιδὴς αὕτη ἐκ προσώπου τοῦ βασιλέως ; ἐγνώρισε δὲ 
τὸ ῥῆμα ᾿ἩἩριὼχ τῷ “΄ανιήλ᾽" καὶ «Τανιὴλ ἠξίωσεν ὅπως ypóvor5 
δῷ αὐτῷ xal τὴν σύγχρισιν αὐτοῦ ἀπαγγείλῃ τῷ βασιλεῖ. — xal 
εἰσῆλθε “ανιὴλ elg τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ τῷ ᾿Ανανίᾳ καὶ τῷ Mi- 
σαὴλ καὶ τῷ ᾿Ἡζαρίᾳ τοῖς φίλοις αὐτοῦ τὸ ῥῆμα ἐγνώρισε. χαὶ 
οἰκτιρμοὺς ἐζήτουν παρὰ τοῦ ϑεοῦ τοῦ οὐρανοῦ ὑπὲρ τοῦ μυστη- 
ρέου τούτου, ὅπως ἂν μὴ ἀπόλωνται lavi καὶ οἱ φίλοι αὐτοῦ τὸ 
μετὰ τῶν ἐπιλοίπων σοφῶν Βαβυλῶνος. τότε τῷ ann ἐν 
ὁράματι τῆς νυχτὸς τὸ μυστήριον ἀπεχαλύφϑη, καὶ εὐλόγησε τὸν 
D ϑεὸν τοῦ οὐρανοῦ “΄ανιήλ, καὶ εἶπεν, Eig τὸ ὄνομα τοῦ xv- 
ρίου εὐλογημένον ónó τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος, ὅτι ἡ ovv- 
ἐσις καὶ ἡ σοφία αὐτοῦ ἐστιν, καὶ αὐτὸς ἀλλοιοῖ χιμροὺς καὶ 15 
χρύνους, καϑιστῷᾷ βασιλεῖς καὶ μεϑιστᾷ, διδοὺς σοφίαν τοῖς σο- 
φοῖς καὶ φρόνησιν τοῖς εἰδόσιν σύνεσιν. καὶ αὐτὸς ἀποκαλί- 
πτει βαϑέα καὶ ἀπόχρυφα, γινώσκων τὰ ἐν τῷ σκότει, καὶ τὸ 
φῶς μετ᾿ αὐτοῦ ἐστιν. σοὶ ὃ ϑεὺς τῶν πατέρων μου ἐξομολο- 
γοῦμαε καὶ αἰνῶ ὅτε σοφίαν xai δύναμιν ἔδωκάς μοι καὶ ἐγνώ- 90 
Quoc μοι ἃ ἠξιώσαμεν παρὰ σοῦ" καὶ τὸ ὅραμα τοῦ βασιλέως 
ἐγνώρισάς μοι. xal 719€ “Ιανιὴλ πρὸς guy, ὃν κατέστησεν ὃ βα- 
P 126 σιλεὺς ἀπολέσαι τοὺς σοφοὺς Βαβυλῶνος" καὶ εἶπεν αὐτῷ, “Γοὺς 


11. τῷ ου, R. 13. τοῦ alterum om. P, 14. καὶ --- αἰῶνος om. P. 19. 
uov)zuóvm.P.  21.zóom.P. 22. ἐκαφέστηκεν P, ἐκατέστησεν R. 


terficere. "Tunc Daniel respondit consilium et sapientiam Arioch Prin- 
cipi coquorum Regis, qui egressus est, ut interficeret sapientes Dabylo- 
nis, et interrogabat eum, dicens: ,Princeps regis, pro quo egressa est 
sententia Regis impudens haec a facie Regis?** Notum fecit autem ver- 
bum Arioch Daniel. Et rogavit Daniel ut tempus daret sibi, et conje- 
cturam ejus annunciaret Regi. Kt ingressus Daniel in domum suam, et 
Ananiae, et Misael, et Azariae amicis suis verbum notum fecit. Et mi- 
serationes quaerebant a Deo coeli super mysterio hoc, ne perirent Da- 
niel et amici ejus cum caeteris sapientibus Babylonis. 'l'unc Danieli in 
visione noctis mysterium revelatum est, et benedixit Deum coeli Daniel, 
et dixit: ,,Sit nomen Domini benedictum a saeculo quia intellectus et sa- 
pientia ipsius est. Et ipse mutat tempora et annos: constituit Reges, 
et transfert, dans sapientiam sapientibus, et prudentiam scientibus in- 
tellectum. Et ipse revelat profunda et abscondita, sciens quae in tene- 
bris, et lumen in eo est, "Tibi Deus patrum nostrorum confiteor, et lau- 
do, quia sapientiam et virtutem dedisti mihi, et nota fecisti mihi, quae 
rogavimus te, et visionem Regis notam fecisti mihi,* ἘΠῚ venit Daniel 
ad Arioch quem constituerat he ut perderet sapientes Babylonis; et 


PASCHAL E. 235 


σοφοὺς Βαβυλῶνος μὴ ἀπολέσῃς" εἰσάγαγέ με ἐνώπιον τοῦ βα- 
σιλέως, καὶ τὴν σύγκρισιν τῷ βασιλεῖ ἀναγγελῶ. τότε ᾿Ἱριὼχ ἐν ἢ 996 
σπουδῇ εἰσήγαγε τὸν “΄ανιὴλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, xal εἶπεν 
αὐτῷ, Εὕρηκα ἄνδρα ἐκ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας τῆς Tov- 
$dalac, ὅστις τὸ σύγκριμα τῷ βασιλεῖ ἀπαγγελεῖ. καὶ ἀπεχρίϑη 
ó βασιλεὺς καὶ εἶπε τῷ ΖΙανιήλ, οὗ τὸ ὄνομα Βαλτάσαρ, Fi 
δύνασαί μοε ἀναγγεῖλαι τὸ ἐνύπνιον ὃ εἶδον καὶ τὴν σύγχρισιν αὐ- 
τοῦ; καὶ ἀπεκρέϑη Ζίανιὴλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως xai εἶπε, Τὸ 
μυστήριον ὃ ὃ βασιλεὺς ἐπερωτᾷ οὐκ ἔστιν σοφῶν, μάγων, ἐπα- 
ιϑοιδῶν, Γαζαρηνῶν, ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ, ἀλλ᾽ ἔστιν ϑεὸς ἐν 
οὐρανῷ ἀποχαλύπτων μυστήρια. καὶ ἐγνώρισεν τῷ βασιλεῖ Να- Β 
βουχοδονόσορ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐπ᾿ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν. 
Τὸ ἐνύπνιόν σου καὶ αἱ δράσεις τῆς κεφαλῆς σου ἐπὶ τῆς κοί- 
τῆς Gov τοῦτο ἔστιν. σύ βασιλεῦ, οἱ διαλογισμοί σου ἐπὶ τῆς 
Ἰϑχοίτης σου ἀνέβησαν, τί δεῖ γενέσϑαι μετὰ ταῦτα. καὶ ὃ ἀπο- 
καλύπτων μυστήρια ἐγνώρισέν σοι ἃ δεῖ γενέσϑαι" καὶ ἐμοὶ οὐκ 
ἐν σοφίᾳ τῇ οἴσῃ ἐν ἐμοὶ παρὰ πάντας τοὺς ζῶντας τὸ μυστήριον 
τοῦτο ἀπεκαλίφϑη, ἀλλ᾽ ἕνεκεν τοῦ τὴν σύγκρισιν τῷ βασιλεῖ 
γνωρίσαι, ἵνα μὴ τοὺς διαλογισμοὺς τῆς καρδίας σου γνῷς. σὲ 
4 βασιλεῦ ἐθεώρεις, καὶ ἰδοὺ εἰκὼν ula μεγάλη, καὶ ἡ εἰκὼν ἐκείνη 
ἡ πρόσοψις αὐτῆς ὑπερφερής ἔστιν πρὸ προσώπου σον, καὶ 5 C 
ὅρασις αὐτῆς φοβερά. εἰκών, ἧς ἡ κεφαλὴ ἐκ χρυσίου καϑαροῦ, 
αἱ χεῖρες xài τὸ στῆϑος καὶ οἱ βραχίονες αὐτῆς ἄργυρος, ἡ κοι- 


2. ἀγγελῶ P. 19. μὴ om. P. 90. καὶ ἡ] ἡ P. 


dixit illi: ,, Sapientes Babylonis ne perdas. Introduc me in conspectu 
Regis, et interpretationem Regi narrabo. Tuuc Arioch festinus intro- 
duxit Danielem coram Rege, et dixit ei: ,Inveni virum de filiis captivi- 
tatis Judaeae, qui solutionein Regi annunciabit.** Et respondens Rex di- 
xit Danieli, cujus nomen Balthasar: ,,An potes mihi renuntiare somnium 
uod vidi, et interpretationem ejus?'* Et respondit Daniel in conspectu 
egis, et dixit: ,,Mysterium, quod Rex interrogat, non est sapientum, 
magorum, incantatorum , aruspicum indicare tibi: sed est Deus in coelo 
revelans mysteria. Et notum fecit Regi Nabuchodonosor, quae oportet 
fieri in novissimis diebus. — — " 
»Somnium tuum, et visiones capitis tui, in lectulo tuo hujuscemodi 
sun. Τὰ Rex, cogitationes tuae in cubili tuo ascenderunt, quid oportet 
fieri post haec. Et revelans mysteria nota fecit tibi, quae oportet fieri. 
Et mihi non in sapientia existente in me, praeter omnes viventes, my- 
sterium hoc revelatum est; sed ideo ut conjecturam Regi maunifestaret, 
nt cogitationes cordis tui scias. Τὰ Rex videbas, et ecce imago una 
multa, imago illa magna, et facies ejus elevata, stans ἃ facie tua, et vi- 
sio ejus terribilis, Imago, cujus caput auri puri; manus et pectus, € 
brachia ejus argentea; venter et femora aerea; tibiae ferreae, pedes, 


236 CHRONICON 


λέα καὶ oí μηροὶ χαλκοῖ καὶ ai κνῆμαι σιδηραῖ, ot πόδες μέρος 
μέν τι σιδηροῦν καὶ μέρος τι ὀστράκινον. ἐϑεώρεις ἕως ἀπε- 
τμήϑη λίϑος ἐξ ὕρους ἄνευ χειρῶν" καὶ ἐπάταξε τὴν εἰκόνα ἐπὶ 
τοὺς πόδας τοὺς σιδηροῦς καὶ ὀστρακίνους, καὶ ἐλέπτυνεν αὐτοὺς 
εἰς τέλος. τότε ἐλεπτύνθησαν εἰς ἅπαξ τὸ ὄστραχον, ὃ σίδη- 5 
ρος, ὃ χαλχός, ὃ ἄργυρος, ὃ χρυσός, καὶ ἐγένοντο ὡσεὶ xovtog- 
τὸς ἀπὸ ἅλωνος ϑερινῆς, καὶ ἐστήριξεν αὐτὰ τὸ πλῆϑος τοῦ 
V 102 πνεύματος, καὶ τόπος οὐχ ηὑρέϑη αὐτοῖς, καὶ ὃ λίϑος ὃ πατά- 
D ξὰς τὴν εἰχόνα ἐγενήϑη εἰς ὄρος μέγα, καὶ ἐπλήρωσεν πᾶσαν τὴν 
γῆν. τοῦτό ἐστιν τὸ ἐνύπνιον, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἐροῦμεν 10 
ἐνώπιον τοῦ βασιλέως. 
Σὺ βασιλεῦ, βασιλεὺς βασιλέων, ᾧ ὃ ϑεὸς τοῦ οὐρανοῦ βα- 
R 298 σιλείαν ἰσχυρὰν καὶ κραταιὰν καὶ ἔντιμον ἔδωχεν ἐν παντὶ τό- 
xq, ἐν ᾧ κατοικοῦσιν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, ϑηρία τε ἀγροῦ 
καὶ πετεινὰ οὐρανοῦ καὶ ἰχϑύας ϑαλάσσης ἔδωκεν ἐν τῇ χειρί σου, 15 
καὶ κατέστησέν σε κύριον πάντων, σὺ εἶ 7 κεφαλὴ 5 χρυσῆ. — xai 
ὀπίσω σου ἀναστήσεται βασιλεία ἑτέρα ἥττων σου, ἣ ἐστιν ὃ ἄρ- 
γυρος, καὶ βασιλεία τρίτη, ἥ ἐστιν ὃ χαλχός, ἣ κυριεύσει πάσης 
τῆς γῆς. καὶ βασιλεία τετάρτη ἔσται ἰσχυρὰ ὡς ὃ σίδηρος" ὃν 
P 127 τρόπον ὃ σίδηρος λεπτύνει xal δαμάζει πάντα τὰ ἐπὶ τῆς γῆς" 90 
οὕτω πάγτας λεπτυνεῖ xal δαμάσει. χαὶ Ori εἶδες τοὺς πόδας 


2, μέρος] μέρος δὲ Ῥ sola. 6. ἐγένετο Ῥ. 7. ἐξῆρεν P, on. 
R., addit m, 12. à] ὡς RV. 16. σε om. P. 17. ἐστιν 
ἄργυρος P. — 20. λεπτυνεῖ P. 21. καὶ δαμόσει om. V. 


pars quidem quaedam ferrea, pars autem quaedam fictilis. Videbas do- 
nec abscissus est lapis ex monte sine manibus, et percussit imaginem su- 
per pedes ferreos, et fictiles, et comminuit eos in finem. "T'unc commi- 
nuta sunt omnino testa, ferrum, argentum, aurum, et facta sunt quasi 
ulvis ab area &estiva, et extulit ea multitudo venti, et locus non est 
inventus illis. Et lapis qui percussit imaginem factus est in montem 
magnum, et implevit omnem terram. Hoc est somnium; et conjecturam 
ejus dicemus coram Rege.** 

„Tu Rex, Rex Regum, cui Deus coeli regnum forte, et validum 
et gloriosum dedit in omni loco, in quo habitant filii hominum, 
bestiasque agri, et volatilia coeli dedit in manu tua, et constituit te 
Dominum omnium : tu es caputaureum. Et postte surget regnum aliud minus 
te, quod est argentum: et regnum tertium, quod est ges, quod domina- 
bitur omni terrae. Kt regnum quartum erit forte quasi ferrum: quem- 
admodum ferrum comminuit et domat omnia quae sunt in terra, ita 
omnes comminuet. Et quia vidisti pedes et digitos partem quidem 
quandam testeam et luteam, partem autem aliquam ferream, regnum di- 
visum erit, et a radice ferrea erit in eo: quemadmodum vidisti ferrum 
mixtun testae et digiti pedum pars quidem quaedam fefrea, pars autem 


PASCHAL E. 237 


καὶ τοὺς δακτύλους μέρος μέν τε ὀστράχινον καὶ κεραμεοῦν, μέ- 
ρος δέτι σιδηροῦν, βασιλεία διῃρημένη ἔσται, καὶ ἀπὸ τῆς ῥίζης 
τῆς σιδηρᾶς ἔσται ἐν αὐτῇ, ὃν τρόπον εἶδες τὸν σίδηρον ἄναμε- 
μιγμένον τῷ ὀστράχῳ. καὶ οἱ δάχτυλοι τῶν ποδῶν μέρος μέν 
ὅτι σιδηροῦν, μέρος δέ τι ὀστράκινον, καὶ μέρος τι τῆς βασιλείας 
ἔσται ἰσχυρότερον, καὶ ἀπ᾿ αὐτῆς ἔσται συντριβόμενον. ὅτι δὲ 
εἶδες τὸν σίδηρον ἀναμεμιγμένον τῷ ὀστράχῳ, συμμιγεῖς ἔσονται 
ἐν σπέρματι ἀνθρώπων, καὶ οὐκ ἔσονται προσχολλώμενοι οὕτως 
μετὰ τούτου, χκαϑὼς ὃ σίδηρος οὐκ ἀναμίγνυται μετὰ τοῦ ὀστρά- B 
lQxov. καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν βασιλέων ἐκείνων ἀναστήσει ὃ ϑεὸς 
τοῦ οὐρανοῦ βασιλείαν, ἥτις εἰς τοὺς αἰῶνας οὐ διαφϑαρήσεται, 
xai 7; βασιλεία αὐτοῦ λαῷ ἑτέρῳ οὐχ ὑπολειφϑήσεται, καὶ λεπτυνεῖ 
χαὶ λιχμήσει πάσας τὰς βασιλείας, καὶ αὐτὴ ἀναστήσεται εἰς 
τοὺς αἰῶνας, ὃν τρόπον εἶδες ὅτι ἀπὸ ὄρους ἐτμήϑη λίϑος ἄνευ 
is χειρῶν, καὶ ἐλέπτυνε τὸ ὄστρακον, τὸν σίδηρον, τὸν yalxóv, τὸν 
ἄργυρον, τὸν χρυσόν. ὃ ϑεὸς ὃ μέγας ἐγνώρισεν τῷ βασιλεῖ ἃ δεῖ 
γενέσϑαι μετὰ ταῦτα " καὶ ἀληϑινὸν τὸ ἐνύπνιον, καὶ πιστὴ 7j 
σύγχρισις αὐτοῦ. 
Τότε ὃ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον, καὶ 
32910 “Ιανιὴλ προσεκύνησε, καὶ μαναὰ καὶ εὐωδίαν εἶπε σπεῖσαι αὐ- 
τῷ. καὶ ἀποχριϑεὶς ὃ βασιλεὺς εἶπε τῷ Ζανιήλ, "En! ἀληϑείας Ο | 
6 ϑεὸς ἡμῶν αὐτός ἐστιν ϑεὸς ϑεῶν καὶ κύριος κυρίων καὶ βα- 
σιλεὺς τῶν βασιλέων καὶ ἀποκαλύπτων μυστήρια, ὅτι ἠδυνήϑης ἢ 
ἀποχαλύψαι τὸ μυστήριον τοῦτο. 


1. x ἔου V, κεράμιον P. 4. μέν τι] μέντοι P. 6. ἀπ᾿] ἐπ’ 
R, ν᾿ P. 10. ἡμέραις βασιλέων P. 129. οὐκ V. 15. rà» 
ἄργυρον om. P. 16. ó alterum om. P. / 


uaedam testea; pars quaedam regni erit fortis, et ex ea erit contritum. 
Quia vidisti ferrum mixtum testae; commixti erunt in semine bominum, 
et non erunt adhaerentes hic cum hoc, sicut ferrum non miscetur cum 
tesa. Et in diebus Regum illorum, suscitabit Deus coeli regnum, quod 
in aeternum non corrumpetur: et regnum ejus populo alteri non relin- 
quetur, comminuet, et ventilabit omnia regna; et hoc suscitabitur in ne- 
ternum: quemadmodum vidisti, quia de monte abscissus est lapis sine 
manibus, et comminuit testam, ferrum, aes, argentum, aurum. Deus 

us nota fecit Regi, quae oportet fieri post haec, et verum somnium, 
et fidelis conjectura ejus.** T ; : 

Tunc Rex Nabuchodonosor cecidit in faciem suam, et Danielem ad- 
oravit, et munera , et odores dixit libare ei. Et respondens Rex, dixit 
Danieli: ,In veritate Deus vester Deus Deorum, et Dominus Domíno- 
rum, et Rex regum, et revelans m»steria; quia potuisti revelare myste- 
rium hoc.** 


238 CHRONICON 


Καὶ ἐμεγάλυνεν ὃ βασιλεὺς τὸν ZlavajA , καὶ δώματα μεγάλα 
R 300 xal πολλὰ ἔδωχεν αὐτῷ, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπὶ πάσης χώρας 
Βαβυλῶνος, καὶ ἄρχοντα σατραπῶν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς σοφοὺς 
Βαβυλῶνος" καὶ “ΖΙανιὴλ ἠτήσατο παρὰ τοῦ βασιλέωκ, καὶ κα- 
τέστησεν ἐπὶ τὰ ἔργα τῆς χώρας Βαβυλῶνος τὸν Σεδρὰκ καὶ 17:- 5 
σὰκ xai βδεναγώ" καὶ “ΖΙανιὴλ ἦν ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ βασιλέως. 


υ μή Ὀλυμπιάς. 
ς΄, ζ', η,, 9. 
ua! Ὀλυμπιάς. 
y 10 
Τούτῳ τῷ δεκάτῳ ἔτει Ἰεχωνίου τοῦ xal Ἰωακεὶμ Ναβουχοδο- 
γύσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἑβδόμῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας τὴν 
Ἰουδαίων χειρωσάμενος καὶ yxy τῶν Ἰουδαίων αἰχμαλώτους 
λαβών, καὶ τῶν ἱερῶν σκευῶν τῶν ἐν τῷ νεῷ τὰ πλεῖστα λαβών, 
φύρον τε Ἰεχωνίᾳ τῷ καὶ Ἰωακεὶμ ἐπιτάξας τελεῖν ἀργυρίου τά- 15 
λαντα ρ΄ καὶ χρυσίου τάλαντα i, ἀνεχώρησεν. 
μέ "pe Anò 4g ἔτους Φακεὲ υἱοῦ Ῥομελίου βασιλέως Ἰσραήλ, 
ἤγουν δευτέρου ἔτους καὶ αὐτοῦ τῆς βασιλείας Ἰωάϑαν βασι- 
λέως τῶν δύο φυλῶν Ἰούδα καὶ Βενιαμίν, ἐπὶ τὸ παρὸν δέκατον 
ἔτος Ἰεχωνίου τοῦ καὶ Ἰωακεὶμ πληροῦνται ἔτη Qv, ἅπερ 'El-2 


2. πάσας P. 6. ἦν om. R. ἰδ. τοῦ om. P. 7. y Nofov- 
χοδονόσορ. m. R. γ΄ Naflov;odovócoQ m. P. 18. τῆς om. P. 


Anni a m. c. Et magnificavit Rex Daniel, et dona magna et multa dedit ei, et 
constituit eum super omnes regiones Babylonis, et Principem Satraparum 
super omnes sapientes Babylonis. Et Daniel postulavit a Rege, et con- 
stituit super opera regionis Babylonis Sidrach, et Misac, et Abdenago. 
Et Daniel erat in atrio Regis. 


XL. Olympías. 
4888. VI. VIL, VIII. IX. 


XLI. Olympias. 


x. 

Hoc anno decimo Jechoniae, seu Joacim, Nabuchodonosor Babylonis 

Rex, septimo regni sui anno, subjugata Judaea, et rr. mxxirr. ex Judaeis 

captivis factis, maximaque vasorum templi parte ablata, Jechoniae, seu 

Joacim, argenti centum, et auri decem talentorum imposito tributo, re- 
cessit. 

Ab anno xvi. Phacee, filii Romeliae Regis Israel, qui quidem secun- 

dus annus fuit Joatham Regis duarum tribuum Juda et Benjamin, usque 

ad praesentem decimum annum Jechoniae, seu Joacim, complentur anmi 


PASCHALE. 239 


χίας διὰ τῆς τῶν Q»' ἡμερῶν ἐπὶ τὸ πλευρὸν ἀνακλίσεως καὶ κοι- 
μήσεως ὑπὲρ τῆς τοῦ Ἰσραὴλ παρανομίας ἑωρακέναι λέγεται. 
22 E - ͵ : 
Ἔχει ovv τὸ ἀκριβὲς τῆς ψήφου 7 κατάληψις οὕτως. 


(Φακεὲ ἐν Σαμαρείᾳ ἔτη i. 
5 Ὡσηὲ ἐν Σαμαρείᾳ ἔτη 8΄. 
Ἐζεκίας ἔτη κϑ'. 
Μανασσῆς ἔτη νε΄. Β 
Auto» ἔτη β΄. 
Ἰωσίας ἔτη λα΄. 
10 Ἰωάχαζ ὃ καὶ Σελλὴμ μῆνας y. 
Ἰεχωνίας ὃ καὶ Ἰωακεὶμ ἔτη ἡ. 


“πὸ οὖν πεντεκαιδεκάτου ἔτους (Φακεὲ υἱοῦ “Ῥομελίου ἐπὶ 
τὸ παρὸν c ἔτος "Teycvíov τοῦ καὶ Ἰωακεὶμ εἰσὶν ἔτη, ὡς ngo- 
χεῖται, QV. 
15 εα!. R 302 
Ἱερεμίας προφητεύων Ἰεχωνίᾳ τῷ xol Ἰωακεὶμ λέγει, Ὁ oi- 
χοδομῶν τὸν oixov αὐτοῦ οὐ μετὰ δικαιοσύνης καὶ τὰ ὑπερῷα C 
αὐτοῦ ovx ἐν χρίσει, παρ᾽ αὐτῷ ὃ πλησίον αἰτοῦ ἐργᾶται ἤω. 
ρεὰν xal τὸν μισϑὸν αὐτοῦ οὐ διδοὺς αὐτῷ. φὠκοδόμησας σεαυ- 
2910 οἶχον σύμμετρον, ὑπερῷα εὐρύχωρα, διεσταλμένα ϑυρίσι καὶ 
ἰξυλωμένα ἐν κέδρῳ καὶ κεχρισμένα ἐν μιλτῇ. μὴ βασιλεύων 


1. ἀνακλήσεως RV. 7. vf P. 16. η΄ Ναβουχοδονόσορος m. R 
7» Ναβουχοδονόσωρ m. P. ib. λέγει} lerem, XXII. 18. T ; 


cL quos Ezechias per dierum cr. in latus inclinationem et dormitionem Anni am.c. 


super Israelis impietates vidisse dicitur. 
Ita vero se liabet accurata calculi comprehensio. 


Phacee in Samaria (regnavit) annos xiv, 


Osias in Samaria annos IX. 
Ezechias annos XXIX. 
Manasses annos 1,11. 
Amon annos II. 
Josias annos XXXI. 
Joachaz, qui et Sellem, menses 111. 


Jechonias, qui et Joacim ann. x. 
À decimo quinto Tgitur anno Phacee filii Romeliae, usque ad prae- 


sentem decimum annum Jechoniae, sive Joacim, sunt anni, ut supra di- 
cum est, cr. 
XR. R 4863. 

Hieremias prophetans Jechoniae, sive Joacim, ait: Qui aedificat do- 
mum suam nom cum justitia, et coenacula sua non in judicio, apud 
ipsum prorimus ejus operatur gratis, εἰ mercedem ejus non reddet ei. 
4cdificasti tibi domum proportionatam , coenacula spatiosa , distincta fe- 
n&ris, e contignata in cedro, et linita sinopide. Num regnans regna- 


P 129 


240 CHRONICON 


, »» , 
βασιλεύσῃς, ὅτι ἁμιλλᾶσαι πρὸς τὴν κέδρον. ὃ πατήρ cov ἔφα- 
^ - - 
γεν xal ἔπιεν xai ἐποίησεν δίκαια, καὶ καλῶς ἣν αὐτῷ, καὶ σὲ 
M e * M - 2 a , ) ἢ 
ἔδεε οὕτω ποιεῖν. διὰ τοῦτο, φησίν, οὐ μὴ κόψονται αὕτον. 
, , , , Y » 
οἴμοι, κύριε, οἴμοι, ἀδελφέ, οὐδὲ μὴ κλαύσονται αὐτόν, ὦ ἀδελ- 
- , € 
qé, οἴμοι, ἀδελφέ. ταφῇ ὄνου ταφήσεται. συμψησϑεὶς ὡς ὅ 
, - Li , e 
xongía ῥιφήσεται ἐπέχεινα τῆς πύλης Ἱερουσαλήμ. ὅπερ xul γέ 
, 
yovtv οὐ μετ᾽ οὐ πολύ. 


ιβ'. 

Τούτῳ τῷ ἔτει Ἱερεμίας ἐκ προσώπου τοῦ ϑεοῦ προφητεύων 
λέγει Ἰεχωνίᾳ τῷ καὶ Ἰωακείμ, Παραδοϑήσῃ εἰς χεῖρας Ναβου- 10 
χοδονόσορ βασιλέως Βαβυλῶνος σὺ καὶ ἥ μήτηρ cov ἣ τεχοῦσά 
σε, καὶ ἐχεῖ ἀποϑανεῖσϑε. ὃ καὶ γέγονεν εὐθύ. Ναβουχοδονύ- 
cop γὰρ ἀπὸ αρέων τῆς “Ἰγύπτου ἕως τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου 
πάντα οἷα ἦν τῆς βασιλείας Alyontov ἀποσπάσας, τῇ γῇ Βαβυ- 
λωνίων προσχτησάμενος, ἐλϑὼν πάλιν εἰς Ἱερουσαλὴμ ᾿Ιεχωνίαν 15 
τὸν xal Ἰωακεὶμ τῷ μηνὶ τῷ τρίτῳ δωδεκάτῳ ἔτει τῆς βασιλείας 
αὐτοῦ, δήσας αὐτὸν Ναβουχοδονόσορ ἐν πέδαις χαλκαῖς ἐνάτῳ 
ἔτει τῆς ἑαυτοῦ βασιλείας αἰχμάλωτον ἔλαβεν, καὶ πλεῖστον μέ 
ρος τοῦ λαοῦ ἀπῆξεν εἰς Βαβυλῶνα, καὶ ὡς ἠβούλετο ἐχρῆτο 
αὐτοῖς κατὰ τὴν προφητείαν Ἱερεμίου" ἐν οἷς καὶ τὸν avc 90 
καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ τρεῖς παῖδας καὶ τὸν ᾿Εζεκιὴλ ἤγαγεν αἴχμα- 


1. βασιλεύσεις P. ἰδ. ἁμιλλᾷ σε P. 4. οἴμμοι V. 5. συμ- 
ψηφισϑεὶς V, συμψιϑεὶ P. 7. οὐμετ᾽ ov] Aut prius aut poste- 
rius οὐ delendum videatur, ut est p. 277. A. 294. B. Sed conf. p. 
258. C. 277. B. 9, 9 ἔτος τοῦ Ναβουχοδονόσ. m. R. 9' Na- 
βουχοδονόσωρ πι. Ῥ. 17. Ναβουχοδονόσορ uncis includit P ta- 
cente V. — ibid. ἐννάτῳ PV. 18. τῷ ἕτει P. 19. ἐβούλετο P. 


bis, quoniam te confers cedro. Pater tuus comedit et bibit, et fecit ju- 
stitiam, et bene erat ci, et te oportebat ita facere, Propterea, dicit 
( Dominus ,) non plangent eum, vae mihi, Domine, vae mihi, frater: 
neque flebunt eum , o frater, heu mihi frater. Sepultura asini sepelietur: 
computrefactus projicietur ultra portum Hierusalem. | Quod et paullo post 
factum est. " 

xit. 

Hoc auno Hieremias ex persona Dei prophetans Jechoniae, seu Jos- 
cim, ait: Traderis in manus Nabuchodonosor Regis Babylonis, tu et ma- 
ter tua. quae te genuit, et ibi moriemini. Quod et accidit: quippe Na- 
buchodonosor a Mareis Aegypti usque ad flumen Euphratem p rond 
que erant regni Aegypti, avulsa, terrae Babylonis subjecit: ac Hierusa- 
lem rursum profectus, Jechoniam, seu Joacim, mense tertio anni xiL re- 
gni ejus, aereis vinctum catenis, captivum factum anno regni sui 1, 
unaque cum illo maximam populi partem, Babylonem abduxit, iisque pro 
suo arbitratu usus est, juxta Hieremiae Prophetiam: in quibus erant 


* 


PASCHALE. 241 


Aamove* πλὴν βασιλεύσας if. ἔτη ὃ αὐτὸς Ἰεχωνίας 6 xoi Ἰωα- 
xii ἀπέϑανεν, καὶ βασιλεύει μετ᾽ αὐτὸν Ἰωακεὶμ υἱὸς αὐτοῦ, ἔχγο-- 
γος Ἰωσίου, ὅντινα ἡ βίβλος τῶν Παραλειπομένων καὶ τὸ εὐαγ- 
y&«0v Ἰεχωνίαν ὀνομάζει, ὅστις τρίμηνον ἐβασίλευσεν. 
5. Μετὰ Ἰεχωνίαν τὸν καὶ Ἰωακεὶμ ἐβασίλευσεν Ἰεχωνίας ἐχ- 
γονος Ἰωσίου μῆνας γ΄. ὅμοῦ δωνδ' καὶ μῆνας γ΄. 


Ἐπὶ τούτου πάλιν ἀνέβη Ναβουχοδονόσορ τρίτῳ μηνὶ τῆς p 


βασιλείας αὐτοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ἦλϑεν ἡ πόλις ἐν περιοχῇ. 
xai ἐξῆλϑεν Ἰεχωνίας αὐτὸς καὶ 7j μήτηρ αὐτοῦ xol οἱ παῖδες αὐ- 
10109 πρὸς τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος, καὶ ἔλαβεν αὐτοὺς Ναβουχο- 
δονύσορ τῷ ἐνάτῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας. καὶ εἰσῆλϑεν elc 
τὴν πόλιν ὃ βασιλεὺς τῶν ᾿Ἰσσυρίων, καὶ ἐξήνεγκεν τοὺς ϑησαυ- 
ροὺς τοῦ Té ναοῦ καὶ τοῦ βασιλέως, καὶ συνέκοψεν τὰ σχεύη ἃ 
ἐποίησεν Σολομῶν, καὶ ἀπῴκισεν τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ πάντας 
ἰδτοὺς ἄρχοντας καὶ πάντας rotg δυνατοὺς ἰσχύϊ καὶ ὅλον τὸν λαὸν 
i χιλιάδας αἰχμαλώτους καὶ πάντα τέκτονα καὶ τὸν συγχλείον.-- 
τα, xui οὐχ ὑπελείφϑησαν πλὴν πενομένων τοῦ λαοῦ τῆς γῆς, ἐν 
οἷς καὶ αὐτὸν τὸν ᾿Ιεχωνίαν μετῴκισεν εἷς Βαβυλῶνα καὶ v?» 
μητέρα καὶ τὰς γυναῖκας αὐτοῦ καὶ τοὺς εὐνούχους. ἔλαβεν ἑτέ- 
300a» χεφαλῖδα βιβλίου Ἱερεμίας, καὶ ἔδωκεν αὐτὴν τῷ Βαρούχ, 
καὶ ἦν γεγραμμένα αὐτῇ πάντα ἅπερ ἦν κατὰ Ἰεχωνία. καὶ ἐβα- 
σίλευσεν μετ᾽ αὐτὸν “Σεδεκίας ὃ xal ολατϑανίας, υἱὸς αὐτοῦ, 
ἔτη ια΄, ὅμοῦ δηρε᾽ καὶ μῆνας g. 
|. ἔτη ιβ P. S. τῶν Παραλειπομένων] |. 8. — ib. εὐαγγέλιον] 
Matth. 1.121. 11. ἐννάτῳ PV. 18. 16 om. ἢ. 14. 958. 14. ἀπῴ- 


xno:v PV. 15. τὸν ὅλον λαὸν R. 16, πάντα τὸν τέχτονα P. 
18. μετῴκησεν Ὁ, 43. Σεδεχίας P. ἰδ. | Ναβουχοδονόσορ. m. R. 


iam Daniel, et cum eo tres pueri, et Ezechiel. Jechonias vero, qui 
εἰ Joacim, cum regnasset annos xii. decessit, ac post illum avit Joa- 
dm filius ejus, Josiae nepos, quem liber Paralipomenón et Kvangelium 
Jechoniam nominant, qui tribus duntaxat mensibus regnavit. 

Post Jechoniam, seu Joacim, regnavit Jechonias, Josiae nepos, men- 
**$ ir. QColliguntur anni rv. MDcccxciv. et menses IIT, : 

lllo regnante venit rursum Nabuchodonosor tertio mense illius regni 
Hierosolymam, urbeque obsessa, et vallata, egressi sunt Jechonias, Low 
εἴ mater et filii ejus ad Regem Babylonis, et capti sunt a Nabuchodo- 
aosor anno regni illius nono, ingressusque urbem Assyriorum Rex, abstu- 
lit Thesauros templi et Regis: et vasa, quae fecerat Solomon, confre- 
Eit, et traduxit ex urbe Hierusalem principes omnes ac potentiores una 
cum üniverso populo ad xvii. millia, et in captivitatem abduxit, atque 
adeo omnem MN et inclusorem, relictis tantummodo ex plebe ter- 
Thé pauperibus: in quibus et ipsum Jechoniam, et matrem, et uxores 
εἶσι, et Éunuchos abduxit Babylonem. Hieremias accepit aliud volumen, 
εἰ dedit Barucho; erantque in eo scripta quaecunque contra Jechoniam 


Chronicon Paschale vol. lI. 16 


V 104 


R 304 


242 CHRONICON 


, 
α. 


ug Ὀλυμπιάς. 


D B. 

Τούτῳ τῷ ἔτει Ayxioc Ἰάρκος τελευτᾷ ἐν Ρώμῃ καταστή- 
ματι" καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ᾽ αὐτοῦ "άγχιος Ταρχύνιος ὃ καὶ Iol-5 
σχος ἐν αἰτῇ τῇ Ῥώμῃ ἔτη iy. 

γ΄ 
Ἐπὶ τῆς Ἰουδαίας προεφήτευεν Ἱερεμίας καὶ Βαρούχ. 
δ΄. 
Τούτῳ τῷ ἔτει ατϑανίας ὃ καὶ Σεδεχίας ἀπέστειλε πρὸς 10 
P 180 Ἱερεμίαν τὸν Πάσχωρ υἱὸν Πελχίου καὶ Σοφωνέαν υἱὸν Ma- 
δαασαίου τοῦ ἱερέως ἐπερωτῆσαι περὶ Ναβουχοδονόσορ, in&- 
ϑόντος αὐτῷ καὶ τῇ Ἰουδαίᾳ, εἰ ποιήσει κύριος ἔλεος μετ᾽ αὐτῶν. 
καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἱερεμίας ἐκ προσώπου χυρίου ὅτε πολεμήσει 
κύριος τὴν πόλιν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν αὐτῇ ἐν χειρὶ ἐντετα- 15 
μένῃ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ μετὰ ϑυμοῦ καὶ ὀργῆς καὶ παροξυ- 
σμοῦ μεγάλου. καὶ μετὰ ταῦτα τὸν αιτϑανίαν τὸν καὶ Σεδε- 
κίαν, βασιλέα Ἰούδα, καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ τὸν λαὸν τὸν 
καταλειφϑέντα ἐν τῇ πόλει ἀπὸ τοῦ ϑανάτου καὶ τῆς μαχαίρας 


1. ια΄ Ναβουχοδ. m. P. — 4. "4yxog P. 5. "Ayxiog] “ούκιος m. 
P. 6. ιβ΄ Ναβουχοδ. m. P. 10. cy Ναβουχοδ. m.P. 1t. 
Πάχωρ P. ibid. Μαδασσαίου P. 19. περὶ τοῦ N. P. 17. 
κατὰ R. 18. τὸν alterum om. P. 


Anniam.c.fuerant praedicta: et regnavit post illum Sedecias, qui et Matthanias 
dictus, ann. xr. Colliguntur anni rv. MDccccv. et menses vi. 
b 


XLII. Olympias. 
4895. 6. τ. — — 
Hoc anno Ancus Marcius Romae naturali morte extinguitur: cui suc- 


cessit Lucius Tarquinius, qui et Priscus dictus, ac Romae pariter regna- 
vit ann. xxxviui. 


I. 
In Judaea prophetabant Hieremias et Baruch. 
IV 


Hoc anno Matthanias, qui et Sedecias, misit ad Hieremiam Pachor, 
filium Melchiae, et Sophoniam, filium Madassaei Sacerdotis, ut de Na- 
buchodonosor, qui se, Judaeamque aggressus erat, illum rogarent, an 

- Deus facturus esset misericordiam cum eis. Quibus ex persona Dei re- 
spondit Hieremias, in haecce verba: Dominus urbem oppugnabit, et incolas 
€jus in manu extenta, et brachio excelso, cum furore et indignatione, et impetu 
magno. Post haec Matthaniam, sive Sedeciam, Hegem Juda, cjusque 


PASCHAL E. 948 


xal τοῦ λιμοῦ παραδώσει ἐν χειρὶ Ναβουχοδονόσορ βασιλέως 

Βαβυλῶνος, καὶ κατακόψουσιν αὐτοὺς ἐν στόματι μαχαίρας, καὶ R 806 

οὐ φείσομαι ἐπ᾽ αὐτοῖς καὶ οὐκ οἰχτερῶ αὐτούς. χαὶ ἀπέστειλεν B 

Ματϑανίας ὃ καὶ Σεδεκίας τοῖς ἐν Βαβυλῶνι ἃ ἔμαϑεν dx προ- 
δφητείας Ἱερεμίου περὶ τῶν ο΄ ἐτῶν τῆς αἰχμαλωσίας. ᾿“νανίας 

δὲ ὁ ψευδοπροφήτης ἐνιστάμενος ταῖς Ἱερεμίου προφητείαις τῷ 

αὐτῷ τετάρτῳ ἔτει τελευτᾷ. 

Τούτῳ τῷ τετάρτῳ ἔτει ατϑανίου τοῦ καὶ Σεδεκίου καὶ 
πέμπτῳ ἔτει τῆς αἰχμαλωσίας ᾿Ελιακεὶμ. τοῦ καὶ Ἰωακεὶμ εἶκο--: 

100zóv ἔνατον ἔτος τυγχάνει μεϑ᾽ ὃ τὸ πάσχα γέγονεν νομίμως κα- 
τὰ 10 ὀχτωκαιδέκατον ἔτος τοῦ Ἰωσίου. 

Τούτῳ τῷ τετάρτῳ ἔτει ᾿Εζεκιὴλ ὃ τοῦ Βουζὶ τοῦ ἱερέως υἱὸς 
τετάρτῳ μηνὶ πέμπτῃ τοῦ μηνὸς ἤρξατο προφητεύειν ἐν Βαβυ- 
λῶνι ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ, μεϑ᾽ οὗ ἦσαν προφητεύον- C 

[τες Ναούμ, Παλαχίας καὶ “Ιανιήλ. αλαχίας προφητεύων 
εἶπεν, Οὐχ ἔστι μοι ϑέλημα ἐν ὑμῖν, λέγει κύριος παντοχράτωρ, V 105 
xai ϑυσίαν οὐ προσδέξομαι ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν, διότι ἀπὸ τῶν 
ἀνατολῶν ἡλίου καὶ μέχρι δυσμῶν τὸ ὄνομά μου δοξασϑήσεται. 

Ἀνανίας καὶ ᾿ζαρίας καὶ ᾿]Πισαὴλ ἐγνωρίζοντο ἐν Βαβυλῶνι. 

30ἐν δὲ τῇ Ἰουδαίᾳ πραεφήτευον Ἱερεμίας xal Βαροὺχ υἱὸς Νηρίου. 

Τούτῳ τῷ τετάρτῳ ἔτει μηνὶ πέμπτῳ ᾿Ἐζεκιὴλ προφητεύει 
περὶ ὧν ἐποέεε ὁ οἶκος ᾿Ισραὴλ ἀνομιῶν, καὶ δεκάτῃ πάλιν τοῦ 


8. οἰχεειρῶ V. 10. ἔννατον PV. 17. ϑυσίας P. Φ0. δὲ 
om. P. 


ἡ pulum relíctum in civitate a morte, εἰ gladio, et fame tradet 
— — HRegis Babylonis. Et occideut eos in ore gla- 
dii, et non parcam eis, et non miserebor eis. "Tum misit Matthanias, qui 
et Sedecias, his qui Babylone erant, quae didicerat ex Prophetia Hie- 
reme de Lxx. annis captivitatis. Ananias vero Pseudopropheta, qui 
Hieremiae prophetiis contradixerat, eodem anno Iv. moritur. 2 

Hoc quidem anno 1v. Matthaniae, seu Sedeciae, et anno v. captivi- 
tatis Eliacim seu Joacim, nonus et vicesimus annus extitit, quo Pascha 
secundum legem anno Josiae xvin. actum est. . 

Hoc anno rv. Ezechiel, Buzi Sacerdotis filius, mense rv. mensis die 
v. coepit prophetare in Babylone, ad fluvium Chobar: cum quo prophe- 
tantes erant Ium Malachias et Daniel. Malachias autem prophetans, 
dixit: Non est mihi voluntas in vobis, ait Dominus omnipotens, et sacri- 
ficia de manibus vestris non accipiam, quoniam ab ortu solis usque ad oc- 


1 eum. 
— —— ip peer et Misael clari habebantur Babylone, In Ju- 


ieremias, et Baruch filius Neriu, dern 
* — paa mouse quinto, Ezechiel prophetat de impietatibus 


quas faciebat domus Israel: et rursum X. ejusdem v. mensis, idem ipse, 


244 CHRONICON 


D αὐτοῦ πέμπτου μηνὸς ὃ αὐτὸς ἐπὶ πλεῖον ἀνομούντων αὐτῶν xal 
τοῦ Θαμούζ, ὅπερ ἑρμηνεύεται ἥδωνις, ϑρηνούντων, προφη- 
τεύει, ἐλέγχων καὶ ὀνειδίζων τὸν Ἰσραὴλ τὰς ἀνομίας αὐτῶν. 

Προεφήτευεν Βαροὺχ ἐν «Αἰγύπτῳ καὶ ᾿Εχεκεὴλ καὶ Außu- 
κοὺμ xal Ναούμ, ἸΠαλαχίας ὃ νεώτερος καὶ ᾿4γγαῖος καὶ Za-5 . 
χαρίας. | 


, 
€. 


^ Τούτῳ τῷ ἔτει Ἐζεκιὴλ ἤρξατο τῆς προφητείας ἐν Βαβυλῶνι. 


uy Ὀλυμπιάς. 
ς΄. t0 


P 131 Τούτῳ τῷ ἔτει ὁ βασιλεὺς Πατϑανίας ὃ καὶ Xtótxlac καὶ oi 
ἔνδοξοι αὐτοῦ καὶ οἱ ἱερεῖς ἐμίαναν τὸν οἶκον κυρίου τὸν ἐν Te 
ρουσαλὴμ ἐν τοῖς εἰδώλοις τῶν ἐϑνῶν. 


E. 
Ἑβραίων ἀρχιερεὺς Σαραίας ὃ πατὴρ Ἰωσεδὲκ ἐγνωρίζετο. 15 
», 9. 
Τούτῳ τῷ ἐνάτῳ ἔτει Σεδεκίου τοῦ xal Ἰεχωνίου βασιλέως 
R 808 Ἰούδα, ἐν τῷ μηνὶ τῷ δεκάτῳ, Ναβουχοδονόσορ μετὰ δυνάμεως 
πολλῆς ὅσης αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλὴμ παραγενόμενος ἐν τῷ ὀγδύῳ 
B καὶ δεκάτῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐπολιόρκησεν αὐτήν, καὶ ϑὺ 
ἔλαβεν ἐξ αὐτῆς αἰχμαλώτους Ἰουδαίους ωλβ', καὶ ἀπήγαγεν εἰς 
1. μηνὸς om. P. — 2. ΘαμύξΡ. 4. ιδ΄ Ναβουχγοδον. m. R. i. 
xal aerem om.P. 8. Τούτῳ — Βαβυλῶνι — 11. ιε΄ Na- 


βουχοδον. m. R. — ib. οἱ om. P. 17, :s' Ναβουχοδον. ιζ΄. 15 m. R. 
tbid. ἔτει ἐννάτῳ P. 


Anniam.c.cum ii magis impie agerent, et Thamiz, quod Adonidem sonat, lamenta- 
rentur, prophetans arguit, et exprobravit Israeli impietates eorum. 
Prophetavit Baruch in Aegypto, et Ambacum, Naum, Malachias ju- 
M nior, et Aggaeus, et Zacharias. 
: v 


XLIII. Olympias. 
ΥΙ 


Hoc anno Rex Matthanias, qui et Sedecias, et illius proceres, et 
ride polluerunt domum Domini Hierosolymis, inductis gentium 
idolis. 


vit. 
Hebraeorum summus Pontifex Saraeas, pater Josedec agnoscitur. 
VIII. IX. 
Hoc anno ix. Sedeciae seu Jechoniae Regis Juda, mense x. Nabu- 
chodonosor Rex cum suis quantas cogere potuit copiis veniens Hierusa- 


PASCHALE. 245 


Βαβυλῶνα. ἐν ᾧ καιρῷ xal τὴν elxóva τὴν ἑαυτοῦ χρυσῆν ἔστησεν 
εἰς τὸ ἱπὸ πάντων ἐκεῖσε προσκυνεῖσϑαι αὐτήν" καὶ ἦν τὸ ὕψος αὐτῆς 
πηχῶν ἑξήχοντα, εὖρος αὐτῆς πηχῶν ἕξ. καὶ ἔστησεν αὐτὴν ἐν πεδίῳ 
dtrpà ἐν χώρᾳ Βαβυλῶνος. καὶ ἀπέστειλεν συναγαγεῖν τοὺς ὑπά- 
ὅτους xal στρατηγοὺς καὶ τοπάρχας, ἡγουμένους καὶ τυράννους καὶ 
τοὺς ἐπ᾿ ἐξουσιῶν καὶ ἄρχοντας τῶν χωρῶν ἐλϑ εῖν εἰς τὰ ἐγκαίνια τῆς 
εἰκόνος τῆς χρυσῆς, ἧς ἔστησεν Ναβουχοδονόσορ ὃ βασιλεύς. καὶ 
συγήχϑησαν οἱ τοπάρχαι, ὕπατοι, στρατηγοί, ἡγούμενοι, τύ- 
qavvo μεγάλοι ἐπ᾽ ἐξουσιῶν καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῶν χω- 
[ρῶν εἰς τὸν ἐγκαινισμὸν τῆς εἰχόνος ἧς ἔστησεν Ναβουχοδονό- 
cop ὃ βασιλεύς " καὶ εἱστήκεισαν ἐνώπιον τῆς εἰχόνος ἧς ἔστησεν 
Ναβουχοδονόσορ καὶ ὃ κῆρυξ ἐβόα ἐν ἰσχύϊ, Ὑμῖν λέγεται, 
ἔϑνη, λαοί, φυλαί, γλῶσσαι, fj ἂν ὥρᾳ ἀκούσητε τῆς φωνῆς 
τῆς σάλπιγγος, σύριγγός τε καὶ κιϑάρας, σαμβύκης xal ψαλτη- 
Ιδρίου, xai παντὸς γένους μουσιχῶν, πίπτοντες προσχυνεῖτε τῇ εἰ- 
xw τῇ χρυσῇ f| ἔστησεν Ναβουχοδονόσορ ὃ βασιλεύς. καὶ ὃς 
ἄν μὴ πεσὼν προσκυνήσῃ, αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐμβληϑήσεται εἷς τὴν 
χάμινον τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην. καὶ ἐγένετο, ὅτε ἤκουσαν oi 
λαοὶ τῆς φωνῆς τῆς σάλπιγγος, σύριγγός τε καὶ κιϑάρας, σαμ- 
30βίχης τε xal ψαλτηρίου, καὶ παντὸς γένους μουσικῶν, πίπτοντες 
οἱ λαοί, φυλαί, γλῶσσαι προσεκύνουν τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ ἣν 
ἔστησεν Ναβουχοδονόσορ ὃ βασιλεύς, τότε προσῆλθον ἄνδρες 


1. περὶ τῆς εἰκόνος m. P. 8. πέδῳ P. 13. φωνῆς τῆς) φω- 
νῆς Ῥ. 17. προσκυνήσει PV. 19. σαμβούκης P. 


lem, urbem obsidione cinxit, captivosqueex ea Judaeos nccexxxi. Babylonem 
abduxit. Qua quidem tempestate suam ipsius statuam auream, quo ab omnibus 
illic adoraretur, erexit. Erat autem illius altitudo cubitorum rx. latitudo vero 
cobitorum vi. et statuit eam in campo Deera provinciae Babylonis. Itaque 
Nabuchodonosor Rex misit ad congregandos Satrapas, Magistratus, et 
Judices, Duces et 'T'yrannos, Optimates et Praefectos, omnesque Princi- 

regionum , ut convenirent ad Dedicationem statuae I erexerat 
Orbe Jang d Rex. 'lunc congregati sunt Satrapae, Magistratus, et 
Judices, Duces, Tyranni et Optimates, qui erant in potestatibus consti- 
tuti, et universi principes regionum, ut convenirent ad dedicationem 
statuwe, quam erexerat Nabuchodonosor ,Rex. Stabant autem in con- 
spectu statuae, quam posuerat Nabuchodonosor Rex, et Praeco clamabat 
valenter: ἢ obis dicitur populis, tribubus et linguis, in hora qua audietis 
wnitum tubae , et fistulae , et cytharac , εἰ sambucae et psalterii, et sym- 
phoniae, ct universi generis musicorum, cadentes adorate statuam au- 
reem, quam constituit Nabuchodonosor Her. Si quis autem non prostratus 
adoraverit, eadem hora mittetur in fornacem igmis ardentis, Post haecigitur, 
statim ut audierunt omnes populi sonitum tubae, et fistulae, et citharae, 
tt sambucae, et Psalterii, symphoniae, et omnis generis musicorum, ca- 


C 


D 


V 106 


246 CHRONICON 


Χαλδαῖοι, καὶ διέβαλον τοὺς Ιουδαίους, xai ὑπολαβόντες εἶπον 
Ναβουχοδονόσορ τῷ βασιλεῖ, Βασιλεῦ, εἷς τοὺς αἰῶνας ζῆϑι. oi 
βασιλεῦ ἔϑηχκας δόγμα, Πᾶς ἄνθρωπος, ὃς ἂν ἀκούσῃ τῆς qu- 
νῆς τῆς σάλπιγγος, σύριγγός τε καὶ κιϑάρας, σαμβύκης xui 
ψαλτηρίου, καὶ συμφωνίας, xai παντὸς γένους μουσικῶν, χιιὶϑ5 


P 132 μὴ πεσὼν προσχυνήσῃ τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ, ἐμβληϑήσεται εἷς τὴν 


R 310 


κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην, εἰσὶν ἄνδρες Ἰουδαῖοι, ob 
κατέστησας ἐπὶ τὰ ἔργα τῆς χώρας Βαβυλῶνος, Σεδράχ, Mioóx 
καὶ ᾿4βδεναγώ" οἱ ἄνδρες ἐχεῖνοι οὐχ ὑπήκουσαν, βασιλεῦ, τῷ 
δύγματί σου, καὶ τοῖς ϑεοῖς σου ot λατρεύουσιν καὶ τῇ εἰκόνι τῇ 10 
χρυσῇ ἧ ἔστησας οὐ προσχυνοῦσιν. τότε Ναβουχοδονόσορ ἐν ϑυ- 
μῷ καὶ ὀργῇ εἶπεν ἀγαγεῖν τὸν Σεδράκ, ἸΠισὰκ καὶ ᾿4βδεναγώ. 
καὶ ἤχϑησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, καὶ ἀπεκρίϑη Ναβουχοδο- 
νόσορ καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Εἰ ἀληθῶς, Σεδράχ, IMiáx καὶ ᾿Αάβδενα- 
γώ, τοῖς ϑεοῖς μου οὐ λατρεύετε καὶ τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ 5; ἔστησα 15 
οὐ προσκυνεῖτε; νῦν οὖν εἰ ἔχετε ἑτοίμως, ἵνα ὡς ἂν ἀκούσητε τῆς 
φωνῆς τῆς σάλπιγγος, σύριγγός τε καὶ κιϑάρας, σαμβύκης τε 
καὶ ψαλτηρίου, καὶ συμφωνίας, καὶ παντὸς γένους μουσιχοῦ, πε- 
σόντες προσχυνεῖτε τῇ εἰκόνι 7 ἐποίησα" ἐὰν δὲ μὴ προσκυνή- 
σητε, αὐτῇ τῇ ὥρα ἐμβληϑήσεσϑε εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν 90 
καιομένην. καὶ τίς ἔστιν ὃς ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ τῶν χειρῶν μου; 


1. εἰπανΆ. 8. πώντα ἄνϑρωπονΎ : quorecepto scribendum ἐμβληϑή- 
σεσϑαι. ἰδ. ἀκούσει P. — 4. σαμβούκης P. 5. καὶ σ.] c.P. 6. 
προσκυνήσει RV, προσχύνει P. 8, nescio an 19, Miadx xai] xai 
Misdx V, hic Μισὰχ R. 15. τῇ εἰκόνι} εἰκόνι P. 17. σαμβούχης 
PV. 40. τὴν κάμινον] τὸν κάμινον P. — 21. ὃς] 9506, ὃς P sola. 


dentes omnes populi, tribus, et linguae, adoraverunt statuam auream 
quam constituerat Nabuchodonosor Rex. Statimque et in ipso tempore 
accedentes viri Chaldaei accusaverunt Judaeos, dixeruntque Nabuchodo- 
nosor Regi: Rer, in aeternum vive, "Tu, Her, posuisti decretum , ut 
omnis homo qui audierit sonitum tubae, fistulae ct citharae, sambucae, 
et psalterii , et symphoniae, ct universi generis musicorum prosternat. sc 
et adorct statuam auream : si quis autem non procidens adoraverit, mitta- 
tur in fornacem ignis ardentis, Sunt ergo viri Judaei quos constituisti 
super opera regionis Babyloniae, Sidrach, Miísach, et A4bdenago. Viri 
isti contempserunt, Her, decretum tuum, et Deos tuos mom colunt, et 
imaginem auream quam statuisti non adorant. "Tunc Nabuchodonosor in 
farore et ira praecepit, ut adducerentur Sidrach, Misach et Abdenago: 
qui confestim adducti sunt in conspectu Regis. Pronunciansque Nabu- 
chodonosor, dixit eis: Fere ne, Sidrach, Misach, ct A4bdenago, Deos 
meos non colitis, et imaginem, quam constitui non adoratis? Nunc ergo 
si estis parati, quacumque hora audieritis sonitum tubae, fistulae , citha- 
rae, sambucae, psalterii εἰ symphoniae, et omnis [s musicorum, 
prosternite vos et adorate statuam quam feci. Quod si non adoraveritis : 


PASCHAL E. 247 


ἸἨπεχρίϑη Σεδράκ, lMicàx καὶ ᾿Αβδεναγὼ λέγοντες τῷ Ba- 
σιλεῖ Ναβουχοδονόσορ, Οὐ χρείαν ἔχομεν ἡμεῖς περὶ τοῦ ῥήμα- 
τος τούτου ἀποκριϑῆναί σοι" ἔστι γὰρ ϑεὸς ἐν οὐρανῷ, ᾧ ἡμεῖς 
λατρεύομεν, [δυνατὸς] ἐξελέσθαι ἡμᾶς ix τῆς καμίνου τοῦ nv- 

δρὺς τῆς καιομένης, καὶ ἐκ τῶν χειρῶν σου, βασιλεῦ, ῥύσεται Ὁ 
ἡμᾶς" καὶ ἐὰν μή, γνωστὸν ἔστω σοι, βασιλεῦ, ὅτι τοῖς ϑεοῖς 
σου οὐ λατρείομεν καὶ τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ jj ἔστησας οὐ προσ- 
χυγοῦμεν. τότε Ναβουχοδονόσορ ἐπλήσϑη ϑυμοῦ, καὶ ἡ ὄψις 
τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἠλλοιώϑη ἐπὶ Σεδράκ, ΠΠισὰκ καὶ ᾿Άβδενα- 

Ἰογώ, καὶ εἶπεν, Ἐκκαύσατε τὴν κάμινον ἑπταπλασίως, ἕως οὗ εἰς 
τέλος ἐκκαῇ καὶ ἄνδρας ἰσχυροὺς εἶπεν πεδήσαντας τὸν Σεδράχ, 
Μισὰχ καὶ ᾿Αβδεναγὼ. ἐμβαλεῖν εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν 
χαιομένην. τότε οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι ἐπεδήϑησαν σὺν τοῖς σαραβά- 
ροις αὐτῶν καὶ τιάραις καὶ περικνημῖσι καὶ ἐνδύμασιν αὐτῶν 

ιδἐβλήϑησαν εἷς τὸ μέσον τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης, 

ἐπεὶ τὸ ῥῆμα τοῦ βασιλέως ὑπερίσχυσεν. καὶ 7 κάμινος ἐξεκαύ- D 
ϑη ἐχ περισσοῦ, καὶ οἱ τρεῖς οὗτοι Σεδράκ, ἸΠισὰκ καὶ ᾿4βδε- 
γαγὼ ἔπεσον εἰς μέσον τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης πε- 
πιδημένοι" καὶ περιεπάτουν ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸς ὑμνοῦντες τὸν 

30 ϑεὸν xal εὐλογοῦντες τὸν κύριον. καὶ συστὰς ᾿Αζαρίας προσηύ- 
faro οὕτως, καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸς εἷ- 

πεν, Εὐλογητὸς εἶ, κύριε ὃ ϑεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ αἶνε- R 813 


9. σοι om. V. 4. δυνατὸς addidit m, R. 5. τῶν om, P. 9. 
xai Micax P. 12. ἐκβαλεῖν P. ibid. τὴν alterum. om. P. 16. 
τοῦ om, P. 99. ὁ ϑεὸς om. P. 


hae eadem hora mittemini in fornacem ignis ardentis. Εἰ quis est Dcus 
qui eximet vos de manu mea? — . 
Respondentes Sidrach, Misach, et Abdenago, dixerunt Regi Nabu- 
chodonosor: Non oportct nos de hac re respondere tibi: est enim Deus in 
coelo quem colimus, potens eripere mos de camino ignis ardentis, εἰ de 
manibus tuis, 6 Rex, liberare. Quod si noluerit, notum sit tibi , Rez, 
quia Deos tuos non colimus, €t statuam auream, quam erexisti, non adi 
remus. Tunc Nabuchodonosor repletus est furore, et aspectus faciei il- 
lius immutatus est super Sidrach, Misach, et Abdenago. Et praecepit 
αἱ succenderetur fornax septuplum quam succendi consueverat, donec 
tandem succenderetur, et viris fortissimis jussit ut ligantes Sidrach, 
Misach, et Abdenago, milterent eos in fornacem ignis ardentis. Et con- 
festim viri illi vincti cum braccis suis, et tiaris, et calceamentis, et ve- 
stibus missi sunt in medium fornacis ignis ardentis: nam jussio Regis 
urgebat. Fornax autem succensa erat nimis, Viri autem tres Sidrach, 
Misach, et Abdenago ceciderunt in medio camino ignis ardentis colligati, 
et ambulabant in medio flammae laudantes Deum, et benedicentes Domi- 
n medio ignis, 


Do, Stans autem Azarias oravit sic; aperiensque os suum i 


248 CHRONICON 


τὸν xai δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας, Ὅτι δίχαιος 
εἶ ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐποίησας ἡμῖν, καὶ πάντα τὰ ἔργα σου ἀληϑινὰ 
P 133 xai εὐθεῖαι αἱ ὁδοί σου καὶ πᾶσαι αἵ κρίσεις σου ἀληϑιναί, καὶ 
χρέματα ἀληϑείας ἐποίησας κατὰ πάντα ὅσα ᾿ἰποίησας ἡμῖν xoi 
ἐπὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν σου τὴν τῶν πατέρων ἡμῶν Ἱερουσαλήμ, 5 
ὅτι ἐν ἀληϑείᾳ καὶ κρίσει ἐπήγαγες ταῦτα πάντα διὰ τὰς ἅμαρ- 
τίας ἡμῶν, 0T. ἡμάρτομεν καὶ ἠνομήσαμεν ἀποστῆναι ἀπό σου 
καὶ ἐξημάρτομεν ἐν πᾶσι καὶ τῶν ἐντολῶν σου οὐκ ἠκούσαμεν 
οὐδὲ συνετηρήσαμεν οὐδὲ ἐποιήσαμεν καϑὼς ἐνετείλω ἡμῖν, ἵνα 
εὖ ἡμῖν γένηται. καὶ πάντα ὅσα ἡμῖν ἐπήγαγες, καὶ πάντα ὅσα 10 
ἐποίησας ἡμῖν, ἐν ἀληϑινῇ κρίσει ἐποίησας, καὶ παρέδωχας ἡμᾶς 
εἰς χεῖρας ἐχϑρῶν ἐχϑίστων ἀποστατῶν, καὶ βασιλεῖ ἀδίκῳ καὶ 
Β πονηροτάτῳ παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν. καὶ νῦν οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀνοῖ- 
Ec: τὸ στόμα ἡμῶν᾽ αἰσχύνη καὶ ὄνειδος ἐγενήϑη τοῖς δούλοις 
cov καὶ τοῖς σεβομένοις σε. μὴ δὴ παραδῷς ἡμᾶς εἰς τἔλος διὰ 15 
τὸ ὄνομά σου, καὶ μὴ διασκεδάσῃς τὴν διαϑήχην σου, καὶ μὴ 
ἀποστήσὴς τὸ ἔλεός σου ἀφ᾽ ἡμῶν διὰ ᾿βραὰμ τὸν ἠγαπημένον 
ὑπό σου καὶ διὰ Ἰσαὰκ τὸν δοῦλόν σου καὶ Ἰσραὴλ τὸν ἅγιόν σου, 
οἷς ἐλάλησας πρὸς αὐτοὺς λέγων, Πληϑῦναι τὸ σπέρμα αὐτῶν 
ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὡς τὴν ἅμμον τὴν παρὰ τὸ χεῖλος 30 
τῆς ϑαλάσσης. ὅτι, δέσποτα, ἐσμιχρύνϑημεν παρὰ πάντα τὰ 
ἔϑνη, καὶ ἐσμὲν ταπεινοὶ ἐν πάσῃ τῇ γῇ σήμερον διὰ τὰς ἅμαρ- 


V 107 


2. ἐπὶ] xal ini P. 4. κατὰ} xal xara P. 7. xal om. V. 
9. οὐδὲ ἐποιήσαμεν om. P. 
taut 


ait: Benedictus es, Domine Deus patrum nostrorum , €t laudabile εἰ glo- 
rificatum nomen tuum in saecula. Quia justus es et in omnibus quac fecisti 
nobis, et universa opera tua vera, et rectae viae tuae, et omnia judicia 
tua vera, et judicia veritatis fecisti, juxta omnia, quae fecisti nobis, el 
super civitatem sanctam tuam patrum mostrorum Hierusalem. — Quia in 
veritate et judicio induzistí super nos haec omnia propter peccata nostra; 
— peccavimus eL inique fecimus recedentes a te, εἰ deliquimus in omni- 
us, et mandata tua non audivimus, neque observavimus, neque fecimus, 
quemadmodum praeceperas nobis, ut bene sit nobis. Et omnia quaecun- 
que induzisti nobís, et universa quaecunque fecisti nobis in vero judicio 
fecisti. ΕἸ tradidisti nos in manus inimicorum iniquorum inimicissimorum 
apostatarum , et Regi iniquo, et pessimo ultra omnem terram. — Et munc 
non possumus aperire os: confusio et opprobrium facti sumus servis tuis, 
et his qui colunt te. Ne tradas nos in perpetuum, propter nomen tuum: 
εἰ ne dissipes testamentum tuum , neque auferas misericordiam tuam a 
nobis, pfopter Abraham dilectum tuum, et Isaac servum tuum, ct Isracl 
sanctum tuum, — Quibus locutus es ad eos, dicens, quia multiplicares se- 
men eorum sicul stellas coeli, et sicut arenam, quae cst in littore maris. 
Quia Domine imminuti sumus plusquam omnes gentes, sumusque humiles 


PASCHALE. 249 


τίας ἡμῶν, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ ἄρχων xal προφή- C 
τῆς xa) ἡγούμενος οὐδὲ δλοκαύτωσις οὐδὲ ϑυσία οὐδὲ προσ- 
φορὰ οὐδὲ ϑυμίαμα, οὐ τόπος τοῦ ὁλοχαρπῶσαι ἐναντίον cov 
χαὶ εὑρεῖν ἔλεος, ἀλλ᾽ ἐν ψυχῇ συντετριμμένῃ καὶ πνεύματι τα- 
—— προσδεχϑείημεν, ὡς ἐν ὁλοκαυτώμασι χριῶν καὶ ταύ- 
ρων xal ὡς ἐν μυριάσιν ἀρνῶν πιόνων, οὕτως γενέσϑω 7j ϑυσία 
ἡμῶν ἐνώπιόν σου σήμερον, καὶ ἐχτελέσαι ὄπισϑέν σου, ὅτι οὐκ 
ἔστιν αἰσχύνη τοῖς πεποιϑύσιν ἐπὶ σοίἔ. νῦν οὖν ἀκολουϑοῦμεν ἐν 
ὅλῃ χαρδίᾳ, καὶ φοβούμεϑά σε καὶ ζητοῦμεν τὸ πρόσωπόν σου, 
τὸμὴ καταισχύνῃς ἡμᾶς, ἀλλὰ ποίησον μεϑ᾽ ἡμῶν xarà τὴν ἐπιεί- 
xuá» σου xai κατὰ τὸ πλῆϑος τοῦ ἐλέους σου, καὶ ἐξελοῦ ἡμᾶς 
χατὰ τὰ ϑαυμάσιά σου, καὶ δὸς δύξαν τῷ ὀνόματί σου, κύριε. 
xal ἐντραπείησαν πάντες oi ἐνδεικνύμενοι τοῖς δούλοις σου xaxa. 
χαὶ χαταισχυνϑείησαν ἀπὸ πάσης δυνάμεως καὶ δυναστείας, καὶ 
157 ἰσχὺς αὐτῶν συντριβείη, καὶ γνώτωσαν ὅτι σὺ εἰ κύριος ὃ ϑεὸς 
μύνος καὶ ἔνδοξος ἐφ᾽ ὅλην τὴν οἰκουμένην. 

Καὶ οὐ διέλιπον οἱ ἐμβαλόντες αὐτοὺς ὑπηρέται τοῦ βασι- 
λέως καίοντες τὴν κάμινον νάφϑαν καὶ πίσσαν καὶ στυπεῖον καὶ 
χληματίδα " καὶ διεχεῖτο ἡ φλὸξ ἐπάνω τῆς καμίνου ἐπὶ πήχεις 

ὃ0 τεσσεράχοντα ἐννέα, καὶ διώδευσεν καὶ ἐνεπύρισεν οὗς ηὗρε περὶ Ρ 184 
τὴν χάμινον τῶν Χαλδαίων. ὃ δὲ ἄγγελος τοῦ κυρίου συγκατέ- 
βη ἅμα τοῖς περὶ τὸν ᾿“ζαρίαν εἰς τὴν κάμινον, καὶ ἐξετίναξεν τὴν 


R 314 
D 


2, οὐδὲ 8.] καὶ 9. P. 17. ἐμβάλλοντες PV. ib. τοῦ Βαβυλῶ- 
»og βασιλέως P. 18. στυππίον P, στιππύον V. 21. τὴν 
om. * ᾿ 


im universa terra hodie propter peccata mostra. Kt mom est in tempore 
iso Princeps et Propheta , εἰ duz, neque holocaustum , neque sacrificium, 
neque oblatio, neque incensum , non locus primitiarum coram te, ut pos- 
simus invenire misericordiam tuam , sed in anima contrita, et spiritu hu- 
militatis suscipiamur , sicut in holocaustis arietum. et taurorum , et sicut 
in millibus agnorum pinguium, sic fiat sacrificium nostrum in conspectu 
(wo hodie, et impleat post te, quia non est confusio confidentibus in te. 
Nunc igitur sequimur tc in toto corde, εἰ timemus te, εἰ quaerimus faciem 
iuam, Ne confundas nos, sed facias nobiscum secundum mansuetudinem 
tuam , et secundum multitudinem misericordiae tuae: εἰ erue mos secun- 
dum mirabilia tua , et da gloriam nomini tuo, Domine, Εἰ confundantur 
omnes qui ostendunt servis tuis mala , et confundantur in omni potentia et 
potestate; et robur eorum conteratur. Kt sciant quia tu es Dominus Deus 
solus iosus super orbem terrarum. δ τὶ ᾿ 

kt. A gie ung qui miserant eos ministri Regis succedentes for- 
nacem naphtha, et pice, et stupa, et malleolis. Et effundebatur flamma 
super fornacem in cubitos quadraginta novem, et erupit, et incendit 
quos invenit circa fornacem Chaldaeorum. Angelus autem Domini de- 


250 CHRONICON 


φλύγα τοῦ πυρὸς àx τῆς καμίνου, xal ἐποίησεν τὸ μέσον τῆς xa- 
μένου ὡς πνεῦμα δρόσου διασυρίζων. καὶ οὐχ ἥψατο αὐτῶν 
καϑόλου τὸ πῦρ" καὶ οὐκ ἐλύπησεν οὐδὲ ἠνώχλησεν αὐτούς. τό- 
τε oi τρεῖς ὡς ἐξ ἑνὸς στόματος ὕμνουν καὶ ἐδόξαζον καὶ εὐλό- 
γουν τὸν ϑεὸν ἐν τῇ καμίνῳ, λέγοντες, Εὐλογητὸς εἶ, κύριε 05 
ϑεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ αἰνετὸς καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς 
Β αἰῶνας, καὶ εὐλογημένον τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον καὶ ὑπερύμνη- 
τον καὶ ὑπερυψούμενον εἰς τοὺς αἰῶνας. εὐλογημένος εἶ ἐν τῷ 
ναῷ τῆς ἁγίας δόξης σου καὶ ὑπερύμνητος καὶ ὑπερένδοξος εἰς 
τοὺς αἰῶνας. καὶ μετὰ βραχέα. Εὐλογεῖτε Ἀνανία, ᾿“ζαρία καὶ 10 

V 108 Π]ισαὴλ τὸν κύριον, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶ- 
νας, ὅτι ἐξείλατο ἡμᾶς ἐξ üdov καὶ ἔσωσεν ἡμᾶς, ix χειρὸς 
ϑανάτου καὶ ἐῤῥύσατο ἡμᾶς ἐκ καμίνου μέσης καιομένης φλο- 
γὸς xal ix μέσου πυρὸς ἐῤῥύσατο ἡμᾶς. ἐξομολογεῖσϑε τῷ xv- 
Qíp, ὅτι χρηστός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. εὐλογεῖτε 15 
πάντες οἱ σεβόμενοι τὸν κύριον, τὸν ϑεὸν τῶν ϑεῶν, ὑμνεῖτε καὶ 

€ ἐξομολογεῖσϑε, ὅτι εἷς πάντας τοὺς αἰῶνας τὸ ἔλεος αὐτοῦ. 

R 316 Καὶ Ναβουχοδονόσορ ἤκουσεν ὑμνούντων αὐτῶν, καὶ ἐϑαύμα- 
σεν, καὶ ἐξανέστη ἐν σπουδῇ, καὶ εἶπε τοῖς μεγιστᾶσιν αὐτοῦ, Οὐχὶ 
ἄνδρας τρεῖς ἐβάλομεν ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸς πεπεδημένους ; xal εἰ- 30 
nov τῷ βασιλεῖ, ληϑῶς, βασιλεῦ. καὶ εἶπεν 0 βασιλεύς, Ὧδε 
ἐγὼ ὁρῶ ἄνδρας τέσσαρις λελυμένους καὶ περιπατοῦντας ἐν μὲ: 


12. ἐξείλετο Ἀ. 290, τρεῖς ἄνδρας P. — 922. τέσσαρας P. — ibid. 
λελυμένους] πεπεδημένους V. 


sceudit cum Azaria et sociis ejus in fornacem, et excussit flammam ignis 
de fornace, et fecit medium fornacis, quasi ventum roris flantem. 
non tetigit eos omnino ignis, neque contristavit, nec quicquam molestiae 
intulit. 'Tunc hi tres quasi ex uno ore laudabant et glorificabant, et 
benedicebant Deum in camino dicentes: Zenedictus es, Domine Deus pa- 
trum nostrorum , ct laudabilis et superexaltatus in saecula. Εἰ i 
ctum nomen tuum sanctum, et superlaudabile et superexaltatum in saecu- 
la.  Henedictus es in templo sanctae gloriae (uae, et superlaudabilis et sw 
pergloriosus in saecula, Et post pauca. 

Benedicite 4nania, 4zaria, et Misacl Domino, laudate et superer- 
altate eum in saecula, quia liberavit nos de inferno, et salvavit nos de 
manu mortis, ct liberavit nos de fornace media ardentis flammae, cl ΕΣ 
medio igne liberavit nos. 

Confitemini Domino, quoniam bonus , quoniam in saeculum misericor- 
dia ejus. 

Benedicite omnes colentes Dominum , Deum Deorum: laudaie εἰ com- 
fütemini , quia in omnia saecula misericordia ejus. 

Kt Nabuchodonosor audivit laudantes eos, et miratus est, et surre- 
xit in festinatione, et ait Optimatibus suis: Nonne tres viros smjecumus 


PASCHAL E. 251 


σῳ τοῦ πυρός, καὶ διαφϑορὰ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς, xal ἡ ὅρασις 
τοῦ τετάρτου ὁμοία υἱῷ ϑεοῦ. 

Τότε προσῆλϑεν Naffovyodovócop πρὸς τὴν ϑύραν τῆς χαμί- 
vov τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης, καὶ εἶπεν, Σεδράχ, Τισάχ, .4βδε- 

ὄγαγώ, οἱ δοῦλοι τοῦ ϑεοῦ τοῦ ὑψίστου, ἐξέλϑετε καὶ δεῦτε. χαὶ 
ἐξῆλθον Σεδράχ, ΠΠ]ισάκ, ᾿4βδεναγὼ ἐκ μέσου τοῦ πυρός. 

Kal συνάγονταε oí σατράπαι καὶ οἱ στρατηγοὶ καὶ οἱ τοπάρ- 
χαι xal oi δυνάσται τοῦ βασιλέως, καὶ ἐθεώρουν τοὺς ἄνδρας 
ὅτι οὐχ ἐκυρίευσε τὸ πῦρ τοῦ σώματος αὐτῶν καὶ ἡ ϑρὶξ τῆς κεφα- 

Ἰθλῆς αὐτῶν οὐκ ἐφλογίσϑη καὶ: τὰ σαράβαρα αὐτῶν οὐχ ἠλλοιώ-- 
ϑησαν χαὶ ὀσμὴ πυρὸς οὐκ ἦν ἐν αὐτοῖς. καὶ προσεκύνησεν ὃ βα- 
σιλεὺς ἐνώπιον αὐτῶν τῷ χυρίῳ. καὶ ἀπεκρίϑη Ναβουχοδονό- 
cop xal εἶπεν, Εὐλογητὸς ὃ ϑεὸς τοῦ Σεδράκ, Τισὰκ καὶ 48- 
δεναγώ, ὃς ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὐτοῦ xai ἐξείλατο τοὺς παῖ- 

l5dag αὐτοῦ, ὅτι ἐπεποέϑησαν ἐπ᾿ αὐτῷ καὶ τὸ ῥῆμα τοῦ βασι- 
λέως ἠλλοίωσαν καὶ παρέδωκαν τὰ σώματα αὐτῶν εἰς πῦρ, ὅπως 
μὴ λατρεύσωσι μηδὲ προσχυνήσωσι παντὶ ϑεῷ, ἀλλ᾽ ἢ τῷ ϑεῷ 
αὐτῶν. ἐγὼ ἐκτέϑεμαι δόγμα, Πᾶς λαός, φυλή, γλῶσσα, ἡ 
ἐὰν εἴπῃ βλασφημίαν κατὰ τοῦ ϑεοῦ Σεδράκ, Μισάκ, ᾿Ἵβδενα- 

30γώ, εἰς ἀπώλειαν ἔσονται, καὶ οἱ οἶκοι αἰτῶν εἷς διαρπαγήν, xa- 
ϑότι οὐχ ἔστιν ϑεὸς ἕτερος, ὅστις δυνήσεται ῥύσασϑαι οὕτως. 

Τότε ὃ βασιλεὺς κατεύϑυνε τὸν Σεδράκ, IMucóx καὶ .4βδε- 


4. 6. 19. καὶ ᾿“βδεναγώ P. 11. ὁ om.P. 14. ἐξείλετο P. 529. 
ὁ om. P. 


im medium ignis compeditos? Et dixerunt Regi: Pere, Her. Et dixit 
Rex: Ecce ego wideo quatuor viros solutos et ambulantes in medio ignis, et 
nihil corruptionis cst in eis: et species quarti similis filio Dei. . 

Tunc accessit Nabuchodonosor ad ostium fornacis ignis ardentis, et 
ait: Sidrach, Misach, et Abdendgo, servi Dei excelsi, egredimini, et 
venite foras. Et egressi sunt Sidrach, Misach, et Abdenago de medio 
ignis. . 

Et congregantur Satrapae, Magistratus, et Judices et potentes Re- 
£is, et contemplabantur viros illos, quoniam nibil potestatis habuisset 
ignis in corporibus eorum; et capillus capitis eorum non est adustus, et 
sarabara eorum non sunt immutata, et odor ignis non transiisset per eos. 
EX adoravit in conspectu eorum Rex Dominum. Et respondit Nabucho- 
donosor, et dixit: Benedictus Deus Sidrach, Misach, εἰ /bdenago, qui 
mist 4Angelum suum, et eruit servos suos, quia confiderunt n eo. kt 
verbum rcgis immutaverunt , et tradiderunt corpora sua in ignem, me 
tervirent et ne adorarent omnem Deum, praeter Deum suum. A me posi- 
(um est decretum: Omnis populus, tribus, lingua, quae direrit blasphe- 
miam contra Dcum Sidrach, Misach, et Abdenago , dispereat, et domus 
€jus vastetur, neque enim est alius Deus qui possit ita salvarc. 


P 135 


252 CHRONICON 


γαγὼ ἐν τῇ χώρᾳ Βαβυλῶνος, καὶ ηὔξησεν αὐτούς, καὶ ἠξίωσεν 
αὐτοὺς ἡγεῖσϑαι πάντων τῶν Ιουδαίων τῶν ὄντων ἐν τῇ βασι- 
λείᾳ αὐτοῦ. 
ud Ὀλυμπιάς. 
Β e. 5 
Τούτῳ τῷ δεκάτῳ ἔτει MarSavíov τοῦ καὶ Σεδεκίου ὃ λό- 
γος ὃ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν παρὰ κυρίου, ἐν ᾧ καιρῷ ἐφυλάτ- 
τετο τῇ αὐλῇ τῆς φυλακῆς τοῦ βασιλέως Ἰούδα, ἐν 7j κατέχλεισεν 
R 818 αὐτὸν Πῆατϑανίας ὃ καὶ Σεδεκίας, λέγων, 4fià τί σὺ προφη- 
τεύεις λέγων, Οὕτως εἶπε κύριος, Ἰδοῦ ἐγὼ δίδωμι τὴν πόλιν 10 
ταύτην ἐν χειρὶ βασιλέως Βαβυλῶνος, καὶ λήψεται αὐτήν, καὶ 
ἸΜατϑανίας ὃ καὶ Σεδεκίας οὐ μὴ σωθῇ ἐκ χειρὸς τῶν Χαλδαίων, 
ὅτι παραδόσει παραδοϑήσεται εἰς χεῖρας βασιλέως Βαβυλῶνος, 
καὶ λαλήσει τὸ στόμα αὐτοῦ πρὸς τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ 
Ὁ αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ὄψονται, καὶ εἰσελεύσεται ἴατϑα- 15 
νίας ὃ καὶ Σεδεκίας εἰς Βαβυλῶνα, καὶ ἐκεῖ καϑιεῖται, ἕως οὗ 
ἐπισκέψομαι αὐτόν, φησὶ κύριος, ὅτι πολεμεῖ τοὺς Χαλδαίους. 


, 
ix. 


Τούτῳ τῷ ἔτει ἐνάτῃ τοῦ τετάρτου μηνὸς ἐῤῥάγη ἣ πόλις 
Ἱερουσαλήμ, καὶ εἰσῆλθον πάντες οἱ ἡγεμόνες Ναβουχοδονόσορ, 30 


4. 40 Noflovyodovócogog m. R. 6. δεκάτῳ ἔτει] Eres P. 14. οἱ 
om. P. 18, ια΄ om.RV. 19. x Ναβουχοδονόσορ, quod apponit m. 
P, ex V affertur diserte, ut mihi non liqueat scholia illa V con- 
stanter habeat an minus. ἰδ. ἐννάτῃ PV. 


Anniam. c. Tunc Rex promovit Sidrach, Misach, et Abdenago in provincia Ba- 
bylonis. Et evexit eos, et toti Judaeorum genti, quae in regno ejus 
erat, praefecit. 


ΧΕΙ͂Ρ. Olympias. 
4904. x. 

Decimo Matthaniae, sive Sedeciae, anno, verbum Domini factum est 
ad Hieremiam, quando custodiebatur in atrio carceris Regis Judae, in 
quo clauserat eum Matthanias, qui et Sedecias, dicens: Quare tu vatici- 
naris dicens: Sic dixit Dominus, Ecce ego do civitatem istam ín manu 
Regis Babylonis, et capiet cam, ct Matthanias, qui εἰ Sedecias, non 
salvabitur de manu Chaldaeorum , quia traditione tradetur in manus Rc- 
gis Babylonis ; et loquetur os ejus ad os ejus, et oculi ejus oculos cjus vi- 
debunt. Εἰ ingredietur Matthanias, qui εἰ Sedecias, in Babylonem, εἰ 
^m sedebit, donec visitem eum, dicit Dominus , quia pugnat contra Chal- 

608. 
4905. ΧΙ. : 
Hoc anno, die nono quarti mensis, vastata est Hierusalem, et in- 


PASCHALE. 253 


xai ἔφυγεν IMaz9avíag ὃ xai Σεδεκίας xal οἵ μετ᾽ αὐτοῦ νυχτὸς V 109 

εἰς κῆπον αὐτοῦ, καὶ ἡϑέλησαν φυγεῖν, καὶ χατεδίωχον οἱ Χαλ- 

δαῖοι ὀπίσω τοῦ βασιλέως, καὶ κατέλαβον αὐτόν" καὶ πᾶσα ἡ 

δύναμις αὐτοῦ διεσπάρη, καὶ ἔσφαξαν τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ὁρῶντος 
δαὐτοῦ xal αὐτὸν ἐξετύφλωσεν καὶ ἀπήγαγεν αὐτὸν εἰς Βαβυ- 

λῶνα. 

Καὶ ἐν τῷ μηνὶ τῷ εἰ, 9' τοῦ μηνός, οὗτος ιϑ' ἐνιαυτὸς D 
Ναβουχοδονόσορ, ἦλϑεν Ναβουζάρδαν ὃ ἀρχιμάγειρος αὐτοῦ εἰς 
Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐνέπρησε τὸν ναὸν χυρίου διαρχέσαντα ἔτεσιν 

Ἰθυχε, καὶ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως Σεδεκίου τοῦ καὶ Ἰεχωνίου καὶ 
αὐτὸν ἐνέπρησεν, καὶ πάσας τὰς οἰκίας τῆς πόλεως καὶ πᾶν τὸ 
τεῖχος Ἱερουσαλὴμ κύκλῳ καϑεῖλεν πᾶσα ἡ δύναμις Χαλδαίων ἡ 
μετὰ Ναβουζάρδαν τοῦ ἀρχιμαγείρου, καὶ τοὺς καταλειφϑέντας 
ἐν τῇ πόλει καὶ τοὺς πεπτωκότας ἀπῴκισεν πρὸς βασιλέα Βαβυ- 
Ἰδλῶνος, τοὺς δὲ πένητας τῆς γῆς κατέλιπεν Ναβουζάρδαν εἰς 
ἀμπελουργοὺς καὶ εἷς γεωργούς. καὶ τοὺς στύλους τους χαλκοῦς τοὺς 
ἐν οἴχῳ κυρίου συνέτριψαν οἱ Χαλδαῖοι, καὶ ἔλαβον πάντα τὸν. χαλ- P 186 
χὸν αὐτῶν καὶ ἀπήνεγκαν εἷς Βαβυλῶνα. καὶ τοὺς ποδιστῆρας καὶ 
τοὺς ἀναληπτῆρας καὶ τὰ ψαλτήρια καὶ τὴν στεφάνην καὶ τὰς φιά- 
βῦλας xal τὰς κρεάγρας καὶ πάντα σκεύη τὰ χαλκᾶ, ἐν οἷς ἐλει-- 
τούργουν ἐν αὐτοῖς, καὶ τὰς ὑδρίας καὶ σαπφὼϑ᾽ καὶ τὰ μασ- 
μαιρὼθ καὶ τοὺς ὑποχυτῆρας καὶ τὰς λυχνίας x«l τὰ ἀμμα- R 890 


4. ἔσφαξεν P. 7. ἕως Μαρτίου κα' ἐνίστατο τὸ 19' Frog Nofov- 
χοδονόσωρ m. P. 12. τῶν Χαλδαίων P. 14. ἐμπεπτωκότας P. 
17. οἱ Χαλδαῖοι om. P. , 18. ἀπήνεγκεν P. 19. xal τὴν] τὴν 
V. 21. axgo9 P. φιάλας m. P. ibid. μαρμαιρωὼϑ' P. ϑυμια- 
ματήρια m. P. 22. ἀμμαστρακώϑ' P. λέβητας m. P. 


essi sunt duces omnes Nabuchodonosor, fugitque Matthanias, qui et 
ecias,et qui cum illo erant noctu in hortum ejus, et voluerunt fugere, 
et insecuti a tergo Re ceperunt eum Chaldaei, et totus exercitus ejus 
dissipatus est, et occidit filios ejus corem eo, et ipsum oculis privavit, 
etia Babylonem deduxit. ME 
Mense vero quinto, die nono, qui decimus nonus est Nabuchodono- 
sor, venit Nabuzardan Princeps coquorum Hierosolymam, et incendit 
templum Domini, quod steterat annis ccccxxv. domumque regiam Sede- 
εἶδε, qui et Joacim, et omnes domos civitatis; et totum murum Hieroso- 
lymorum in circuitu exercitus Chaldaeorum, qui erant cum Nabuzardan, 
jecit, et relictos in urbe et cadentes transtulit ad Regem Babylonis. 
Pauperes vero terrae Nabuzardan reliquit ad colendas vineas et agros. 
Et columnas aereas in templo Domini comminuerunt, et quicquid erat 
aeris acceperunt, secumque Babylonem deportarunt. Lebetes praeterea, 
amulas, psalteria, coronam, phialas, et creagras, omnisque generis vasa 
aerea in quibus sacrificabant, et rei divinae operabantur; hydrias quo- 


254 CHRONICON 


σραχὼϑ' xai τὰς 9víoxag xai τοὺς χυάϑους, ἃ ἦν χρυσᾶ καὶ 
ἃ ἦν ἀργυρᾶ, ἔλαβεν ὃ ἀρχιμάγειρος. χαὶ οἱ στῦλοι δύο xoi ἡ 
ϑάλασσα μία καὶ oí μόσχοι δώδεκα χαλκοῖ, ot ἦσαν ὑποκάτω τῆς 
ϑαλάσσης, ἃ ἐποίησεν βασιλεὺς Σολομῶν εἰς οἶκον κυρίου, οὐχ 
ἦν σταϑμὸς τοῦ χαλχοῦ αὐτῶν πάντων τῶν σχευῶν τούτων. 6 

Καὶ οὗτος Σεδεκίας ὃ καὶ Ἰεχωνίας τὸ πονηρὸν ἐποίησεν ἐνώ- 
πίον χυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτοῦ. 

Τῷ αὐτῷ ια΄ ἔτει Σεδεκίου τῇ Σώρ, ὅπερ ἐστὶν Τύρος, ἐπι- 
φανείσῃ τῇ Ἱερουσαλὴμ διὰ τὰ συμβάντα αὐτῇ ὑπὸ Ναβουχοῦο- 
νόσορ xai Ναβουζάρδαν τοῦ ἀρχιμαγείρου αὐτοῦ προφητεύει 1 
κατ᾽ αὐτῆς ᾿Εζεκιὴλ δηλῶν ὅσα αὐτῇ κακὰ ἔσται καὶ ὡς εἰς λεω- 
πετρίαν δοθήσεται καὶ ψυγμὸς σαγηνῶν ἔσται. 

Ἐπὶ τούτου καὶ οἱ βασιλεῖς Ἰουδαίων ἐπαύσαντο αἰχμαλω- 
τισϑέντες ὑπὸ Ναβουχοδονόσορ, καὶ μηκέτι ἰσχύσαντες ἐδούλευ- 
σαν Βαβυλωνίοις xai ]ήδοις. παρέδωκε γὰρ κύριος ὃ ϑεὸς τὴν 15 
βασιλείαν τῆς γῆς εἰς χεῖρας ᾿ἀσσυρίων καὶ Χαλδαίων καὶ Μη- 
δων καὶ Περσῶν. 

Μέχρι ἸΠατϑανίου τοῦ καὶ Σεδεκίου καταλήγουσιν οἱ ἐκ φυ- 
λῆς Ἰούδα βασιλεῖς, διαγενόμενοι ἐπὶ ὅλοις ἔτεσιν υοϑ'. 

Τὰ o' ἔτη τῆς αἰχμαλωσίας τῶν Ἰουδαίων τὰ προφητευϑέν-90 
τα ὑπὸ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου, χαϑὼς ἡ δευτέρα τῶν Παραλει- 

6. οὕτως Psola, 8. ἔτει io P. 9. Ναβουχοδονόσορος P. 10. 


αὐτοῦ om. P. 11. λεοπετρίαν m. P ex Ezech. XXVI. 4., γεωμε- 
τρίαν PV. 12. δοθήσεται om. P. 


Anniam.c.que et phialas et thymiateria, et urceos, et pelves, et candelabra, et li- 


batoria, et mortariola seu thuribula, et cyathos: quae erant aurea, et 
quae erant argentea tulit Princeps cocorum. Et columnae duae, et ma- 
re unum, et vituli duodecim aenei sub mare, quae fecit Rex Solomon 1n 
domum Domini, non erat pondus aeris omnium horum vasorum. 

Hic Sedecias, qui et Jechonias, malum fecit coram Domino, juxta 
omnia quae fecerant patres ejus. 

Eodem anno xr. Sedeciae, Sor, seu "Tyro, insultante urbi Hierusa- 
lem propter ea quae passa fuerat a Nabuchodonosor et Nabuzardan 
Principe coquorum, adversus illam prophetat Ezechiel, quaeque illi im- 
pendeant mala indicat, et ut in limpidissimam petram dabitur, et ut sie- 
catio sagenarum erit. 

Illo regnante, desierunt Reges Judaeorum, facti à Nabuchodonosor 
captivi, viribusque destituti Babyloniis et Medis servierunt. "Tradidit 
enim Dominus Deus regnum terrae in manus Assyriorum et Chaldaeo- 
rum, Persarum et Medorum. 

Usque ad Matthaniam, seu Sedeciam, deficiunt Reges ex tribu Juda, 
cum perstitissent annis ccccrxxix. 

Lxx. ann captivitatis Judaeorum, qui praedicti sunt ab Hieremias 
Propheta, quemadmodum secundus liber paralipomenón, et Esdrae scri- 


PASCHAL E. 255 


πομένων xai 7j τοῦ Ἔσδρα διδάσκει γραφή, τὴν ἀρχὴν ἔχει μετὰ 
τὸ ια΄ ἔτος IMavO'avíov τοῦ καὶ Σεδεκίου, xai συμπληροῦνται εἰς 


τὸ δεύτερον ἔτος Zfagslov τοῦ “Ὑστάσπου βασιλέως Περσῶν. 
ιβ΄. 


Ιουδαίων αἰχμαλωσίας καὶ ἀφανισμοῦ τοῦ 
ἐν Ἱεροσολύμοις veo. 

Πρῶτον ἔτος ἀρχῆς ἀφανισμοῦ τοῦ νεὼ καὶ αἰχμαλωσίας 
τοῦ Ἰουδαίων ἔϑνους πλὴν. ὀλίγων, οἵ καὶ εἰς Aiyvntov κατέβη- 
σαν πρὸς Οὐαφρῆν βασιλέα Aiyónrov μετὰ τὰς εἰς αὐτοὺς γε- 

Ἰϑγομένας μερικὰς αἰχμαλωσίας, xa9^ ἣν 0 τῶν Χαλδαίων καὶ Ba- 
βυλωνίων βασιλεὺς Naffovyodovócog ἐπαύσατο πολιορκήσας τὰ 
Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν Σεδεκίαν ἐχτυφλώσας αἰχμάλωτον ἔλαβεν. 


D 


V 110 


R 322 


Ναβουζάρδαν δὲ ὃ ἀρχιμάγειρος μηνὶ πέμπτῳ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς P. 197 


τόν TE νεὼ πυρπολεῖ, διαρκέσαντα ἀπὲ πρώτης οἰκοδομῆς Σολο- 
ἰδμῶνος ἔτεσι υμβ΄. συνάδει δὲ ἡμῖν ὃ Κλήμης καὶ αὐτὸς ἐν τῷ 

πρώτῳ στρώματι, φάσκων ἐπὶ τῆς μδ' ᾿Ολυμπιάδος τὴν εἷς Ba- 

βυλῶνα αἰχμαλωσίαν τοῦ Ἰουδαίων λαοῦ γενέσϑαι, βασιλεύοντος 

μὲν “Αἰγυπτίων Οὐαφροῦ, ἄρχοντος δὲ ᾿Αϑήνησι Φιλίππου" av- 

νάγεσϑαί τε τὰ o' ἔτη τῆς ἐρημίας τοῦ τόπου ἐπὶ τὸ δεύτερον ἔτος 
90 Ζαρείου τοῦ “Ὑστάσπου. ταῦτα μὲν ὃ δηλωϑεὶς ἀνήρ. 


4, ιβ' om. RV. ib. κα΄ ΝΝαβουχοδονόσωρ. α΄ ἕτος αἰχμαλωσίας m. 
R et m. V. 13. ὁ om.P. 15. καὶ ὁ αὐτὸς P. — ibid. iv τῷ 
πρώτῳ] p.395. 18. Ovaggíov V. ἰδ. Φιλίππου] Conf. Euseb. 
p. 330. ed. Mai 


ptura docet, initium ducunt pen Matthaniae, seu Sedeciae, annum xr. 
et complentur anno II. Darii, Hystaspis filii, Regis Persarum. 
ΧΙ. 


De Judaeorum captivitate , et excidio templi Hierosolymitani. 


Primus annus incoepti excidii templi, et captivitatis gentis Judaeo- 
rum, paucis exceptis qui in Aegyptum ad Vafrem Aegypti Regem ET 
fecti sunt, postquam pars alia in captivitatem abducta est, quando Chal- 
daeorum et Babyloniorum Rex Nabuchodonosor obsidionem Hierosolymo- 
rum solvit, et Sedecia occoecato, hunc captivum abduxit. Nabuzardan 
vero Princeps coquorum mensis quinti die x. templum incendit, quod a 
prima Solomonis aedificatione annis cpxLrr. perstiterat. Nobis ipsemet 
condmit Clemens lib. 1. Stromatum, scribens, quadragesima «quarta 
Olympiade abductam fuisse in civitatem Babylonis in captivitatem Ju- 

rum gentem, regnante apud Aegyptios Vafre, Philippo vero Athenis 
Archonte: confici porro Lxx. annos vastationis loci anno 1t. Darii Hysta- 


spis filii, Haec supra meunoratus vir. 


256 CHRONICON 


"Etous). δὲ ὃ προφήτης τῷ Φαραὼ Οὐαφρῇ βασιλεῖ Alyi- 

πτου προφητεύει ὁπόσα αὐτῷ συμβήσεται καὶ τῇ «Αἰγύπτῳ, 

B d»9" ὧν ὡς καλαμίνη ῥάβδος τεϑλασμένη ἐγενήϑη τῷ οἴχῳ 
Ἰσραήλ. 

Ὁ αὐτὸς δέ φησι περὶ τοῦ αὐτοῦ ἀφανισμοῦ, 4 ὡδεκάτῳ ἔτειϑ 
αἰχμαλωσίας ᾿Ἔλιακεὶμ τοῦ xal Ἰωακείμ, ὕπερ ἐστὶ πρῶτον ἕτος 
ἀφανισμοῦ τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις νεώ. 

Ζεκάτῳ μηνὶ πέμπτῃ τοῦ μηνὸς ἦλϑεν ὃ ἀνασωϑεὶς ἀπὸ Te- 
ρουσαλὴμ ἐν χώρᾳ Χαλδαίων, λέγων τῷ προφήτῃ Ἰεζεκιήλ, Ἕά- 
λωχὲν 7 πόλις. χεὶρ δὲ κυρίου ἦν γενομένη ἐπὶ τὸν αὐτὸν προ- 10 
φήτην ἑσπέρας, πρὶν ἢ ἐλϑεῖν τὸν ἀνασωϑέντα, καὶ ἠνοίχϑη τὸ 
στόμα αὐτοῦ πρωΐ, ὡς ἦλϑεν πρὸς αὐτὸν ὃ ἀνασωϑ εἰς, καὶ ἄγοι- 
χϑέντος τοῦ στόματος αὐτοῦ οὐ συνεσχέϑη ἔτι, καὶ μετὰ voto 

C φησιν, Ἐγένετο λόγος κυρίου πρός ue λέγων, Υἱὲ ἀνθρώκου, οἱ 
κατοικοῦντες τὰς ἠρημωμένας πόλεις ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραὴλ M-15 
γουσιν, Εἷς ἣν ᾿Αβραὰμ καὶ κατέσχε γῆν, καὶ ἡμεῖς πλείους ἐσμέν" ἧ- 
piv δέδοται εἰς κατάσχεσιν. διὰ τοῦτο εἰπὲ αὐτοῖς, Τάδε λέγει “δω- 
ναεὶ κύριος, ᾿Ἐπειδὴ τοῦ αἵματος ἐσϑίετε καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν 
ἤρατε πρὸς τὰ εἴδωλα ὑμῶν καὶ αἷμα ἐξεχέατε καὶ τὴν γῆν ἐκληρονο- 
μήσατε καὶ ἕκαστος τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον ἐμιάνατο, ζῶ ἐγώ, 30 
λέγει κύριος, εἰ μὴ οἱ ἐν ταῖς ἠρημωμέναις μαχαίρᾳ πεσοῦνται, 


1. ᾿Ιεξεκιὴλ R. ἰδ. δὲ om.P. 8, καλάμιν ἡ, καλάμη ἡ Ρ. 5. δὲ 
om.P. 13. ov om. V. 15. ἐρημωμένας P. 16. εἷς zv] εἰς ἣνΥ. 
ib. ᾿βραὰμ κατέσχε γὴν V, καὶ κατέσχει γῆν ᾿βραὰμ P. Conf, Ezech. 
XXXIII. 24. 17. 4àovdài P. 19. ἐξεχέετε V. 21. ἐρημω- 
μέναις PV. ἰδ. μαχαίραις P. 


Ezechiel Propheta Pharaoni Vafre Aegypti Regi praedicit quae- 
cumque ipsi eventura sunt, et Aegypto, pro quibus quasi arundo virg* 
confracta factus est domui Israel. 

Idem praeterea scribit de hac eversione templi: Anno xr. captivi- 
tatis Eliacim, qui et Joacim dictus est, qui primus est eversionis annus 
templi Hierosolymitani. 

Mense decimo, die quinto mensis, accessit quidam qui ex urbe Hie- 
rosolymitana evaserat, et in Chaldaeorum Regionem venerat, dicens Eze- 
chieli Prophetae: Capta est civitas. Manus autem Domini facta fuerat 
ad ipsum Prophetam vespere antequam veniret qui evaserat, ejusque 
ore aperto, non se amplius continuit, et post haec dixit: Factum esf 
verbum Domini ad me, dicens: Fili hominis, qui habitant in ruinosis su- 
per humum lsrael, aiunt, unus erat Abraham, et haereditate possedil 
terram, nos autem multi sumus, nobis data est terra in posscssionem: 
idcirco dices ad eos , Haec dicit Dominus Deus, Quia in sanguine come- 
ditis, et oculos vestros levatis ad immunditias vestras, ct sanguinem fun- 
ditis, et terram possidetis, ct unusquisque uxorem proximi sui pellwit, 
Vivo ego, dicit Dominus, quia qui in ruinosis, habitabant, gladio cadent, 


PASCHALE. 257 


xal οἱ iy τῷ πεδίῳ βρωϑθήσονται ἀπὸ τῶν ϑηρίων τοῦ ἀγροῦ, καὶ 
ἐρημωϑήσεται ὄρη τοῦ Ἰσραὴλ διὰ τὸ μὴ εἶναι διαπορευόμενον, D 
xai γνώσονται ὅτε ἐγώ εἶμι κύριος. 
Δανιὴλ ἐν Βαβυλῶνι προεφήτευεν. ἐχεῖσε δὲ καὶ ᾿ἀνανίας καὶ 
5. Δζαρίας καὶ Ησαὴλ ἐγνωρίζοντο. 


xf. 


με’ Ὀλυμπιάς. R 894 
, 


| xy. 
Τούτῳ τῷ xy ἔτεε Ναβουχοδονόσορ καὶ τρέτῳ τῆς αἰχμαλω- 
l0cía& ἀπῴχισε Ναβουζάρδαν πάλιν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ Ἰουδαίους 
Vu&. πᾶσαι δὲ ψυχαὶ Ἰουδαίων ἀπῳκίσϑησαν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ P 138 
εἰς Βαβυλῶνα 9' xai x'. 
Μετὰ Ναβουχοδονόσορ διεδέξατο τὴν Χαλδαίων ἀρχὴν ὃ 


υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλὰδ IMagoddy ἔτη ζ΄. ὁμοῦ Oy. 
i5 α΄. | 


Τούτῳ τῷ ἔτει ἐξέβαλεν Εὐειλὰδ IMagodày ὃ υἱὸς Naffovyo- 
δονόσορ Ἰωακεὶμ τὸν καὶ Ἰεχωνίαν ix τῆς οἰκίας τῆς φυλακῆς ἧς | 
ἐφυλάττετο, xal ἐλάλησεν αὐτῷ χρηστά, καὶ ἔδωκεν τὸν ϑρόνον V 111 
αὐτοῦ ἐπάνω τῶν ϑρόνων τῶν βασιλέων τῶν μετ᾽ αὐτοῦ ἐν Ba- 

Ὁ βυλῶνι, καὶ ἤλλαξε τὴν στολὴν τῆς φυλακῆς αὐτοῦ, καὶ ἤσϑιεν 

4. προεφήτευσεν P. ibid. δὲ} re PV. — 5. ἐγνωρίξετο Ρ, 9. 


αἰχμαλωσίας B', y τω. P. ib. xy' om. P. 11. Ἰουδαίων om. P. 
14. μαρωχάδ a. 18. ἔδωκεν ] Immo ἔϑηκεν. 


εἰ qui in campo a bestiis agri devorabuntur, et desolabuntur montes Israel, Anniam. c, 
eo quod nullus sit qui per eos pertranscat, et scient quia ego sum Do- 
minus. 

Daniel Babylone prophetavit, ibidemque Ananias, Azarias et Misael 


dari habebantur. 
: r XXII. 4907. 
XLV. Olympias. 
XXIII. 4912. 


Hoc anno Nabuchcdonosor, et tertio a captivitate, transtulit rursum 
Nabuzardan pccxrv. Judaeos ex Hierusalem, Universum vero transla- 
ü sunt ex Hierusalem in civitatem Babylonis animae rv. wc. 

Post Nabuchodonosor, Chaldaeorum principatum excepit filius ejus 
Euilad-Marodach, qui regnavit annos vrr. Colliguntur anni 1v. wmpccecxv. 


I. 
Hoc anno Evilad-Marodach, filius Nabuchodonosor, eduxit Joacim, 
ui et Jechonias dictus, e carcere in quo custodiebatur, et locutus est 
i benigne, et posuit thronum ejus super thronos Regum qui erant cum 
*» in Babylone, et mutavit vestes ejus quas habuerat in carcere, et com- 


Chronicon Paschale vol. lI. 17 


258 CHRONICON 


B ἄρτον διὰ παντὸς xarà πρόσωπον αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας ἃς 
ἔζησεν, χαὶ ἣ ταγὴ αὐτοῦ ταγὴ διὰ παντὸς ἐδίδοτο αὐτῷ παρὰ 
τοῦ βασιλέως Βαβυλῶνος ἐξ ἡμέρας εἰς ἡμέραν ἕως ἡμέρας ἧς 
ἀπέϑανεν. PE 

8, y. I RE. 5 
"uc Ὀλυμπιάς. 
9, Fue, ζ'. 
ub, Ὀλυμπιάς. 

ἹΠετὰ Εὐειλὰδ Mapodày βασιλεύει Χαλδαίων ὃ ἀδελφὸς ai- 
τοῦ Βαλτασὰρ ἔτη δ΄. N ὅμοῦ A9. ι 

€ a^, β', y'. 

x Frog προφητείας Ἰεζεκιὴλ xal λ΄ προφητείας Ζανεὴλ ἐν 
Βαβυλῶνι. 

δ΄. 

Βαλτάσαρ ὃ βασιλεὺς ἐποίησε δεῖπνον μέγα τοῖς μεγιστᾶσιν 15 
αὐτοῦ ἀνδράσι α. κατέναντι τῶν χιλίων πίνων Βαλτάσαρ εἶπεν 
ἐν τῇ γεύσει τοῦ οἴνου ἐξενεγχεῖν τὰ σχεύη τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀρ- 
γυρᾶ, ἃ ἐξήνεγκε Ναβουχοδονόσορ ὃ πατὴρ αὐτοῦ ἔχ ToU γαοῦ 
τοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ πινέτωσαν ἐν αὐτοῖς ὃ βασιλεὺς χαὶ οἱ 
μεγιστᾶνες αὐτοῦ xal ai παλλακαὶ αὐτοῦ καὶ ci παράκχοιτοι αὖ- 20 


7. δ΄ — £ ante μς΄ Ὀλυμπιὰς ponunt RV, transposuit P sequuta m. R, 
qui ᾿Ολυμπιὰς με΄ ε΄, ς΄, ζ΄, η΄, 9 : quas litteras οαῖς etiam m, P. 
8. αἰχμαλωσίας i£, ix, ιβ΄, uy, i m. P. 11, x ἔτος om. P. 14. 
19. 259. 8. μεγαστάσιν — μεγαστάνες R. 


edebat panem semper in conspecíu ejus cunctis diebus vitae suae. Am 
— t DEDE M quae ei dabatur a Rege 
Babylonis. 
u. ΠΙ. 
XLV. Olympias. 
IV. V. VI. VII* 
XLVII. Olympias. 


Post Evilad-Marodach, super Chaldaeos regnavit frater ejus Balta- 
sar annos rv. Colliguntur anni 1v, MDccecxix, 


1, u. ΠῚ, | 
Prophetiae Ezechielis, et xxx. annus Prophetiae Danielis Babylone. 
Iv 


Baltasar fecit grande convivium optimatibus suis mille, et coram 
mille bibens Baltasar, praecepit jam temulentus, ut afferrentur vasa au- 
rea et argentea quae asportaverat pater ejus de templo quod fuit in 
Hierusalem, ut biberent in eis Rex et optimates ejus, uxoresque ejes et 
concubinae. Tunc allata sunt vasa quae asportaverat de templo, quoé 


PASCHAL E. 259 


τοῦ. xal ἠνέχϑησαν τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ, à ἐξή-- Ὁ 
γεγκὲν ἐκ τοῦ ναοῦ Tot ϑεοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ. καὶ ἔπινον ἐν 
αὐτοῖς ὃ βασιλεὸς καὶ οἱ μεγιστᾶνες αὐτοῦ καὶ αἱ παλλακαὶ αὐτοῦ 
καὶ αἱ παράχοειτοι αὐτοῦ ἔπινον οἶνον, καὶ ἤνεσαν τοὺς ϑεοὺς R 896 
ϑτοὺς χρυσοῦς καὶ ἀργυροῦς καὶ χαλχοῦς καὶ σιδηροῦς καὶ ξυλί- 
vovc xal λιϑένους, καὶ τὸν ϑεὸν τοῦ αἰῶνος οὐχ εὐλόγησαν τὸν 
ἔχοντα τὴν ἐξουσίαν τοῦ πνεύματος αὐτῶν. ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ 
ἐξῆλϑον δάκτυλοι χειρὸς ἀνθρώπου͵ καὶ ἔγραφον κατέναντι τῆς 
λαμπάδος ἐπὶ τοῦ κονιάματος τοῦ τοίχου τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως. 
10xal ὃ βασιλεὺς ἐθεώρει τοὺς ἀστραγάλους τῆς χειρὸς τῆς γραφού- 
σης, τότε τοῦ βασιλέως ἡ μορφὴ ἠλλοιώϑη, καὶ οἱ διαλογισμοὶ 
αὐτοῦ συνετάρασσον αὐτόν, καὶ οἱ δεσμοὶ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ διε-- Ῥ 139 
λύοντο καὶ τὰ γόνατα αὐτοῦ συνεχρούοντο. 
Καὶ ἐβόησεν ὃ βασιλεὺς ἐν ἰσχύϊ τοῦ εἰσαγαγεῖν μάγους, 
19 Χαλδαίους, Γαζαρηνούς " καὶ ἀπεχρίϑη 0 βασιλεὺς καὶ εἶπε τοῖς 
σοφοῖς Βαβυλῶνος, Ὃς ἂν ἀναγνῶ τὴν γραφὴν ταύτην. καὶ τὴν 
σύγχρισιν αὐτῆς γνωρίσῃ μοι, πορφύραν ἐνδέσεται, xci ὃ μα- 
γιάχης ὃ χρυσοῦς ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ, xoi τρίτος ἐν τῇ βα- 
σιλείᾳ μου ἄρξει, καὶ εἰσεπορεύοντο πάντες οἱ σοφοὶ τοῦ βασι-- 
λέως, καὶ οὐκ ἠδύναντο τὴν γραφὴν ἀναγνῶναι οὐδὲ τὴν σύγκρι- 
σιν τῷ βασιλεῖ γνωρέσαι. καὶ ὃ βασιλεὺς Βαλτάσαρ ἐταράχϑη, 
xai ἡ μορφὴ αὐτοῦ ἠλλοιώϑη ἐπ᾽ αὐτῷ, καὶ οἱ μεγιστᾶνες αὐτοῦ B 
συγεταράσσοντο. καὶ ἡ βασίλισσα εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶχον τοῦ 


2. τοῦ ϑεοῦ)] θεοῦ P. 8. χειρὸς om. P. 


fuerat in Hierusalem, et biberunt in eis Rex et optimates ejus, uxores 
εἰ concubinae ejus. Bibebant vinum, et laudabant Deos suos aureos et 
argenteos, aereos, ferreos, ligneosque et lapideos, et non laudabant Deum 
sieculi qui habet potestatem spiritus eorum. ln eadem hora apparue- 
mnt digiti, quasi manus hominis scribentis contra candelabrum in super- 
fide parietis aulae regiae. Et Rex aspiciebat articulos manus scriben- 
ü& Tunc facies Regis commutata est, et cogitationes ejus conturba- 
bant eum: et compages renum ejus solvebantur, et genua ejus ad se in- 
vicem collidebantur. 

Exclamavit itaque Rex fortiter, ut introducerent Magos, Chaldaeos 
et. aruspices. — Rex, ait sapientibus Babylonis: Quicumque 
legerit,soripturam me, et interpretationem ejus manifestam mihi fecerit, 
Purpura vestietur , et torquem auream habebit in collo, et tertius in re- 
£"o meo erit. 'lunc ingressi omnes sapientes Regis non potuerunt nec 
sripturam legere, mec interpretationem ejus indicare Regi. Unde Rex 
Baltasar satis conturbatus est, et vultus illius immutatus est: sed et opti- 
mates ejus turbabantur. Regina autem pro re quae acciderat Regi et 
spümatibus ejus, domum convivii ingressa est: et proloquens ait: Rez, 


260 CHRONICON 


πότου, xai ἀπεχρίϑη ἡ βασίλισσα καὶ εἶπεν, Βασιλεῦ, εἰς τοὺς 
αἰῶνας ζῆϑι" μὴ ταρασσέτωσάν σε οἱ διαλογισμοί σου, καὶ ἡ 
μορφή σου μὴ ἀλλοιούσϑω. ἔστιν ἀνὴρ ἐν τῇ βασιλείᾳ σου, ἐν 
ᾧ πνεῦμα ϑεοῦ ἅγιον, καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ πατρός σου γρη- 
γόρησις καὶ σύνεσις ηὑρέϑη ἐν αὐτῷ" καὶ ὃ βασιλεὺς Naffovyo-5 
δονόσορ ὃ πατήρ σου ἄρχοντα ἐπαοιδῶν, μάγων, Χαλδαίων, Γα- 
V 119 ζαρηνῶν κατέστησεν αὐτόν, ὅτι πνεῦμα περισσὸν ἐν αὐτῷ καὶ 
φρόνησις καὶ σύνεσις, συγχρίνων ἐνύπνια καὶ ἀναγγέλλων κρυπτύ- 
C μενα καὶ λύων συνδέσμους “1ανιήλ, καὶ ὃ βασιλεὺς ἐπέϑηκεν αὖ- 
τῷ ὄνομα Βαλτάσαρ. νῦν οὖν χληϑήτω, καὶ τὴν σύγκρισιν τ 
ἀναγγελεῖ σοι. τότε Ζανιὴλ εἰσήχϑη κατ᾽ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως. 
καὶ εἶπεν ὃ βἀσιλεὺς τῷ Δανιήλ, Σὺ εἶ aw ὃ ἀπὸ τῶν υἱῶν 
τῆς αἰχμαλωσίας τῆς Ἰουδαίας ἧς ἤγαγεν ὃ βασιλεὺς ὃ πατήρ 
pov; καὶ εἶπεν, Ναί, βασιλεῦ. ἬΪκουσα περὶ σοῦ ὅτι πνεῦμα 
ϑεοῦ ἐν σοὶ καὶ γρηγόρησις καὶ σύνεσις καὶ σοφία περισσὴ ηὗρέ: 15 
R 328 ϑὴ ἐν σοί, καὶ νῦν εἰσῆλθον ἐνώπιόν μου oí σοφοί, μάγοι, Χαλ- 
δαῖοι, Γαζαρηνοί, ἵνα τὴν γραφὴν ταύτην ἀναγνῶσι καὶ τὴν 
σύγκρισιν αὐτῆς γνωρίσωσί μοι" καὶ οὐκ ἐδυνήϑησαν ἀπαγγεῖλαί 
D μοι. καὶ ἐγὼ ἤκουσα περὶ σοῦ ὅτε δύνασαι χρίματα συχγρῖναι. 
viv οὖν ἐὰν δυνηϑῇς τὴν γραφὴν ἀναγνῶναι καὶ τὴν σύγκρισιν 90 
αὐτῆς γνωρίσαι μοι, πορφύραν ἐνδύσῃ, καὶ ὃ μανεάκης ὃ χρυ- 
σοῦς ἐπὶ τὸν τράχηλόν σου, καὶ τρίτος ἐν τῇ βασιλείᾳ μου ἄρ- 
1. βασιλεῦ om P. 6. ἐπ᾽ ἀοιδῶν PV. 6. κρυπτόμενα m. R, 


κρατούμενα PV. 11. κατ᾽ ἐνώπιον] ἐνώπιον P. 14. vaí, βα- 
σιλεῦ ] ὁ βασιλεύς P. 18, καὶ om. P. 


in aeternum vive: non te conturbent cogitationes tuae, neque facies tua 
immutelur. Est vir in regno tuo, qui spiritum Deorum sanctorum habet 
in se: et ín diebus patris tui scientia et sapientia inventae sunt in co. 
Nam et Rex Nabuchodonosor pater tuus Principem Magorum, incantalo- 
rum, Chaldaeorum , et Aruspicum constituit eum, pater, inquam , tuus, 
o Rez, quia spiritus amplior et prudentia , intelligentiaque et interpreta- 
tio somniorum , et ostensio secretorum , ac solutio ligatorum inventae sunt 
ín eo, hoc est in Daniele, cui Rex nomen posuit Balthasar. — Nunc ita- 
ue Daniel vocetur, et interpretationem mnarrabit. Igitur introductus est 
aniel coram Rege: ad quem praefatus Rex ait: Tu es Daniel ; 
captivitatis Juda, quem adduxerat pater meus Hex de Judaca? audivi de te 
quoniam spiritum Deorum habeas, et scientia intelligentiaque ac sapientia 
ampliores inventae sunt in te. Et nunc introgressi sunt. ín conspectu meo 
sapientes magi , ut scripturam hanc legerent, εἰ interpretationem ejus im- 
dicarent mihi, et nequiverunt sensum hujus sermonis edicere. — Porro ego 
audivi de te quod possis obscura interpretari, et ligata dissolvere: si ergo 
vales scripturam legere, et interpretationem ejus indicare mihi, purpura 
vestierís, et torquem auream circa collum tuum habebis , εἰ tertius in re- 
gno meo Princeps eris, Ad quae respondens Daniel, ait coram Rege: 


PASCHAL E. 261 


ξεις, τότε ἀπεχρίϑη 4΄ανιὴλ xal εἶπεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, 
Τὰ δόματά aov σοὶ ἔστω καὶ τὴν δωρεὰν τῆς οἰκίας σου ἑτέρῳ 
δός" ἐγὼ δὲ τὴν γραφὴν ἀναγνώσομαι τῷ βασιλεῖ καὶ τὴν σύγ- 
χρισιν αὐτῆς γνωρίσω σοι. βασιλεῦ, ὁ ϑεὸς ὃ ὕψιστος τὴν βα- 
δσιλείαν xal τὴν μεγαλωσύνην καὶ τὴν δόξαν ἔδωχεν Naffovyodo- 
»ócop τῷ πατρί σον. καὶ ἀπὸ τῆς μεγαλωσύνης ἧς ἔδωκεν αὐτῷ P. 140 
πάντες οἱ λαοί, φυλαί, γλῶσσαι ἦσαν τρέμοντες καὶ φοβούμενοι 
ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ. οὗς ἠβούλετο αὐτὸς ἀνήρει καὶ oc ἠβού- 
iso αὐτὸς ἔτυπτεν καὶ oUc ἠβούλετο αὐτὸς ὕψου xal οὕς 
ἰοήβούλετο αὐτὸς ἐταπείνου. καὶ ὅτε ὑψώϑη ἡ καρδία αὐτοῦ 
χαὶ τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐχραταιώϑη τοῦ ὑπερηφανεύεσθαι, κατη- 
γέχϑη ἀπὸ τοῦ ϑρόνου τῆς βασιλείας, καὶ 7 τιμὴ ἀφῃρέϑη 
ἀπ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐξεδιώχϑη, καὶ ἡ καρ- 
δία αὐτοῦ μετὰ τῶν ϑηρίων ἐδόϑη καὶ μετὰ ὀνάγρων ἡ xa- 
ἱστοιχία αὐτοῦ, καὶ χόρτον ὡς βοῦν ἐψώμιζον αὐτόν, καὶ ἀπὸ τῆς 
δρόσου τοῦ οὐρανοῦ τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐβάφη ἕως οὗ ἔγνω ὅτι κυ- 
(tu ὃ ὕψιστος τῆς βασιλείας τῶν αἰώνων καὶ ᾧ ἐὰν δόξῃ δώ- B 
σει αὐτήν. καὶ σὺ οὖν ὃ υἱὸς αὐτοῦ Βαλτάσαρ οὐκ ἐποίησας 
τὴν χαρδίαν σου κατ᾽ ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ, οὐ πάντα ταῦτα ἔγνως, καὶ 
30 ἐπὶ τὸν κύριον ϑεὸν τοῦ οὐρανοῦ ὑψώϑης καὶ τὲ σκεύη τοῦ οἴκου 
αὐτοῦ ἤνεγχας ἐνώπιόν σου καὶ σὺ καὶ οἱ μεγιστᾶνές σου καὶ αἱ 
παλλαχαί σου καὶ αἱ παράχοιτοί σου οἶνον ἔπιναν ἐν αὐτοῖς, καὶ 
τοὺς ϑεοὺς τοὺς χρυσοῦς καὶ ἀργυροῦς xal χαλκοῦς καὶ σιδηροῦς 


8. αὐτὸς dvyoti] ἀνήρει P. 17. αἰώνων ἀνθρώπων P, dv99o- 
zov Daniel V. 20. 20. κύριον om. P. ἰδ. ὑψωϑεὶς P. 21. 
αἱ οι. P. 29. Exivav] Conferendum ἐγκατέλειπας p. 263. 12. 


Munera tua sint tibi, et dona domus tuae alteri da: scripturam autem 
legam tibi, Rex, et interprctationem ejus ostendam tibi, O Rex, Deus 
altissimus Regnum ct magnificentiam, gloriam et honorem dedit Nabu- 
: patri tuo, et propter magnificentiam quam dederat ei, uni- 
vs populi, tribus, εἰ linguae tremebant, et metuebant cum. — Quos 
volebat interficiebat, et quos volebat percuticbat, εἰ quos volebat ex- 
alabat, εἰ quos volebat humiliabat. Quando autem elevatum est cor 
dus, et spiritus illius obfirmatus est ad superbiam , depositus est de solio 
rtgni sui, et gloria ejus ablata est, et a filiis hominum ejectus cst, sed 
εἰ cor ejus cum bestiis positum cst, et cum onagris erat habitatio cjus, foe- 
sum quoque ut bos comedebat , et rore coeli corpus ejus infectum est, do- 
ncc cognosceret quod potestatem haberet altissimus in regno hominum , et 
quaecunque voluerit suscitabit illud. Tu quoque filius ejus Baltasar, 
aon humiliasti cor tuum, cum scires haec omnia: sed adversum dominato- 
rem coeli elevatus es, et vasa domus ejus allata sunt coram te, et tu, εἰ 
tplimates tui, et uxores tuae, ct concubinae tuae vinum bibistis in. eis. 
Deos quoque aurcos et argenteos et aereos,, ferreos, ligneosque et lapideos, 


262 CHRONICON 


καὶ ξυλίνους καὶ λιϑίνους, oi οὐ βλέπουσι xai οὐκ ἀκούουσι καὶ 

οὐ γινώσκουσιν, ἤνεσας. καὶ τὸν ϑεὸν τοῦ οὐρανοῦ, οὗ ἡ πνοή 

σου ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ x«i πᾶσαι αἱ ὁδοί cov, αὐτὸν οὐκ ἐδόξασας. 

C διὰ τοῦτο ἐκ προσώπου αἰτοῦ ἀπεστάλη ἀστράγαλος χειρός, καὶ 
τὴν γραφὴν ταύτην ἐνέταξεν. καὶ αὕτη ἡ γραφὴ ἡ ἐντεταγμένη, 5 

R 330 ανῆ, OA, Φαρές. τοῦτο τὸ σύγχριμα τοῦ ῥήματος" Ma- 

γῇ ἐμέτρησεν ὃ ϑεὸς τὴν βασιλείαν σοῦ xal ἐπλήρωσεν αὐτήν, 

Θεκὲλ κατεστάϑη ἐν ζυγῷ, καὶ ηὐρέϑη ὑστεροῦσα, Φαρὲς δεήρη- 

ται ἡ βασιλεία σου, καὶ ἐδόϑη Ἰ]ήδοις καὶ Πέρσαις. καὶ εἶπεν 
Βαλτάσαρ, xai ἐνέδυσαν τὸν Ζ᾽΄ ανεὴλ πορφύραν καὶ τὸν μανιάχην 9 

τὸν χρυσοῦν περιέϑηχων περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ ἐκήρυξεν 

περὶ αὐτοῦ εἶναι αὐτὸν ἄρχοντα τρίτον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ. ἐν 

V 118 ταύτῃ τῇ νυχτὶ ἀνῃρέϑη Βαλτάσαρ ὃ Χαλδαῖος καὶ Δαρεῖος ὃ 


ἸΠῆδος παρέλαβε τὴν βασιλείαν. 
p "oup Ὀλυμπιάς. — WP 15 
Miró Βαλτάσαρ βασιλεὺς Χαλδαίων “αρεῖος ὃ Μῆδος ἔτη 
y- ὁμοῦ ὁὀφοχβ'. 
a' 


Οὗτος “Ιαρεῖος κατέστησεν ἐπὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ σατρά- 
nag ρχ', καὶ τούτων ἐπάνω τακτικοὺς y', ὧν εἷς ἐτύγχανε dard?) 
ὃ προφήτης. συσχευῇ δὲ καὶ διαβολῇ τῶν αὐτῶν σατραπῶν καὶ 


1. καὶ οὐκ ἀκούουσι om. P. 19, περὶ] τὰ περὶ P. 19, αἰχμα- 
λωσίας εε΄ m. P. 


Anuniam.c.quií non eídent, neque audiunt, neque sentiunt, laudasti: porro Deum 
qui habet flatum tuum in manu sua, et omnes vías tuas, mon glorificasti, 
idcirco ab eo missus est articulus manus qui scripsit hoc quod exaratum est. 
Haec autem scriptura, quae digesta est, Mane, Tecel, Phares, ct hacc 
est. interpretatio sermonis: Mane: numeravit Deus regnum fuum, ct 
complevit illud. Thecel, appensus es. ín statera, et inventus es mínus ha- 
bens. Phares, divisum est regnum tuum, et datum est Medis εἰ Persis. 
Tunc jubente Rege indutus est Daniel purpura, et circumdata est tor- 
ques aurea collo ejus, et praedicatum est de eo quod haberet potests- 
tem tertius in pe suo. Eadem mocte interfectus est Baltasar Rex 
Chaldaeus, et Darius Medus successit in regnum. 


XLV III. Olympias. 


Post Baltasar, regnavit super Chaldaeos Darius Medus annos m. 
s Colliguntur anni 1v. Mb€ccoxxrr. 
: I. 


Hic Darius constituit in ry at on Setrapas cxx. quibus praefecit 
nr Principes, quorum unus erat iel Propheta. Jnsidiis autem et ca- 
lumniis Satraparum et Principum fidem dien: Darius, Danielem con- 


PASCHAL E. 263 


ταχτιχῶν πεισϑεὶς ὃ Δαρεῖος ἔβαλε τὸν 4ανιὴλ εἰς λάκκον λεόν- 
των, καὶ οὐχ ἐφϑάρη, διὰ τὴν εἰς τὸν ϑεὸν μετὰ πεποιϑήσεως 
προσχύνησιν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν ἄγγελος κυρίου τῷ ᾿μβακοίμ, 
Ἀπένεγκαι τὸ ἄριστον ὃ ἔχεις εἰς Βαβυλῶνα τῷ 4ανιὴλ εἰς τὸν 
5láxxov τῶν λεόντων. καὶ εἶπεν “μβακούμ, Κύριε, Βαβυλῶνα 
οὐχ ἑώρακα, καὶ τὸν λάκκον οὐ γινώσκω [ποῦ ἔστιν). καὶ ἐπε- 
λάβετο ὃ ἄγγελος κυρίου τῆς κορυφῆς αὐτοῦ, καὶ βαστάσας τῆς 
χύμης τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἔϑηκεν αὐτὸν εἰς Βαβυλῶνα ἐπάνω τοῦ 
λάχκου ἐν τῷ ῥοίζῳ τοῦ πνεύματος αὐτοῦ. καὶ ἐβόησεν Mufla- 
ioxo)p λέγων, ΖΦ ανιὴλ “΄ανιήλ, λάβε τὸ ἄριστον 0, ἀπέστειλέν σοι 


Ρ 141 


ὁ ϑεός. εἶπε δὲ “ανιήλ, Ἐμνήσϑης γάρ μου, ὃ ϑεός, καὶ οὐκ 


ἰγχατέλειπας τοὺς ἀγαπῶντάς σε. καὶ ἀναστὰς 4.ανιὴλ ἔφαγεν. 
ὃ δὲ ἄγγελος τοῦ ϑεοῦ ἀπεκατέστησε τὸν ᾿Δμβακοὺμ παραχρῆμα 
ἐπὶ τὸν τόπον αὐτοῦ. 

B Τῷ αὐτῷ πρώτῳ ἔτει ἐνύπνιον εἶδεν Zavajk, ὃς ἐπεκλήϑη 
Βαλτάσαρ, τὸ τῶν τεσσάρων ϑηρίων, λεαίνης, ἄρκου, παρδά- 
λέως, καὶ ἑτέρου ζώου τούτων φοβερωτέρου καὶ ἰσχυροτέρου πε- 
ρισσῶς, ἅτινά εἶσε τέσσαρες βασιλεῖαε ἐξαιρούμεναι ἀπὸ τῆς γῆς. 

Ἐν τῷ αὐτῷ δὲ ἔτει καὶ τὸν παλαιὸν τῶν ἡμερῶν εἶδεν, ἕως 

ϑροὗ ϑρόνοι ἐτέϑησαν, καὶ ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ, ὡς υἱὸς 
ἀνϑρώπου ἐρχόμενος ἦν, καὶ ἕως τοῦπαλαιοῦ τῶν ἡμερῶν ἔφϑασεν, 
καὶ αὐτῷ ἐδόϑη ἡ ἀρχὴ καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἢ βασιλεία, καὶ πάντες λαοί, 


6. οὐ V. ἰδίᾳ. ποῦ ἔστιν om. V. 10. λέγων om. P. 19. 
ἐγκατέλειπες P. — ib. ἀγαπῶντας] ἐκζητοῦντας Ὁ. 16. ἄρκτου P. 
19. ἔτεε om. V. 20. ὡς] ὡσεὶ P. 


jecit in lacum leonum, neque absumptus est, eo quod Deum cum spe 
adoravit. Di Angelus Domini Ábacuc: Defer prandium quod ha- 
bes Babylonem Danieli in lacum leonum. Et dixit Abacuc: Domine, Ba- 
bylonem non vidi, et nescio ubi est lacus. "Tum — — ejus 
to it eum capillis capitis sui, posuitque in Babylonem supra 
en ee (oleibus a EX clamavit Abacuc: Domiel, Daniel, ac- 
&pe praudium , quod saisit tibi Deus. Et dixit Daniel: Hecordatus es 
mei, Deus , ct non reliquisti exquirentes tc. . Kt surgens Daniel, comedit. 
Angelus autem Dei statim restituit Abacuc in locum suum. ——— 

Eodem primo anno, visa sunt in somnis a Daniele, qui dictus est 
Bakasar, quatuor apimalia, leaena, ursus, ardalis, et alterum his omni- 
bus terribilius, longeque fortius, quibus tur praecipua regna 
terrae. 


Eodem anno vidit antiquum dierum, donec throni positi sunt, et in 
subibus coeli tanquam filius hominis veniens erat, et usque ad antiquum 
dierum pervenit; et ipsi datus est principatus, et honos , et regnum, et 
omnes populi, tribus, et linguae servient ei: et potestas ejus potestas in 
aeternum, quae non transibit, et regnum ejus non corrumpetur. 


R 332 


264 CHRONICON 


φυλαί, γλῶσσαι αὐτῷ δουλεύσουσι, καὶ ἡ ἐξουσία αὐτοῦ ἐξουσία 
αἰώνιος, ἥτις οὐ παρελεύσεται οὐδὲ διαφϑαρήσεται. 

€ Τίς δ᾽ ἂν εἴη ὃ κατὰ σάρκα φανεὶς τῷ γένει τῶν ἀνϑρώ- 
πων; ϑεὸς λόγος, ὃ πρὸ αἰώνων γεννηθεὶς ϑεός. 


8, y. 5 
Τρίτῳ ἔτει Δαρείου ὅρασιν εἶδε Δανιὴλ ἐν Σούσοις τῇ βάρει, ᾿ 
ἥτις ἐστὶν ἐν χώρᾳ ΑΑἸϊλὰμ Βαβυλῶνος, κριὸν κερατίζοντα κατὰ 
ϑάλασσαν καὶ βοῤῥᾶν καὶ νότον, ὡς πάντα τὰ ϑηρία μὴ ἵστασϑαι 
ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ μετ᾽ αὐτοῦ. τράγον δρῶ ἀπὸ λιβὸς ἐρχόμενον 
ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς, ὃς συνέτριψε τὸν κριὸν καὶ τὰ xé- 10 
ρατα αὐτοῦ, ὅπερ ἐστὶν βασιλεία Ρωμαίων τὴν πρὸ αὐτῆς βα- 
σιλείαν καὶ τὸ σπέρμα αὐτῆς συντρίψει. 
D ἹΠετὰ Zapgttov τὸν Mzdov ἐβασίλευσεν Δαρεῖος υἱὸς ᾿4σ- 
σουήρου ἀπὸ τοῦ σπέρματος Πήδων ἔτη ιγ΄. ὅμοῦ ἔτη ὁφολέ. 
Τινές φασι τουτονὶ τὸν 4] αρεῖον xal ᾿στυάγην ἐπικεκλῆσϑαι. 15 


, 
&. 


E' ἔτος προφητείας Ἱερεμίου ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ. 
V 114 u9^ Ὀλυμπιάς. 


Ea' troc προφητείας Ἱερεμίου ἐν τῇ «Αἰγύπτῳ. 20 


1. δουλεύσωσι P. 8. ὁ om. P. 6. αἰχμαλωσίας i5, i m. P. 
9. καὶ μετ᾽ αὐτοῦ om. P. 11. βασιλείας P. P. 14. ἔτη alterum 
om, P. 15. αἰχμαλωσίας ig m. P. ib. τουτονεὶ V, τοῦτον P. 
17. 10, x, κα΄, κβ΄, xy, xU, κε΄, xc, xt, κη΄, x0. m. P. 40. αὶ 
P. ibid. τῇ om. P. 


Anni a m. c. Quis autem hic qui humano generi secundum carnem apparuit? Deus 
Verbum, qui ante saecula natus est Deus. 
4921. 1. ri. 

Anno nr. Darii, visionem vidit Daniel in Susis castro, quod est in 
regione Aelam Babylonis: arietem cornibus ventilantem contra mare, et 
Aquilonem, et austrum, et omnes bestiae non poterant resistere ei. Fi- 
deo hircum venientem ab occidente super faciem totius terrae, qui contri- 
vit arietem, et-cornua ejus, (id est, regni quod Imperium Romanorum 
praecedet) ejusque semen conteret. ; 

Post Darium Medum regnavit Darius, filius Assueri, ex stirpe Me- 
dorum, annos xir. Colliguntur anni rv. wpcccoxxxv. 

Quidam aiunt Darium hunc Astyagem etiam fuisse cognominatum. 


I. 
Annus Lx. Prophetiae Hieremiae in Judaea, 


XLIX. Olympias. 
n. 


PASCHAL E. 265 


PE EU? P 142 


, 


» Ὀλυμπιάς. 
ς΄, D, η΄, 9. 
va^ Ὀλυμπιάς. 
5 «“, ια΄, iB. 

'"Egyaoíag μάταιον αὐτὸ εἶναι. ἔτι δὲ καὶ τὸν δράκοντα ἀνεῖ- 
λὲν ὃν ἔσεϑον Βαβυλώνιοι, δι᾽ ἣν αἰτίαν ἔχδοτον αὐτὸν αἰτησάμε- 
γοι ἔβαλλον εἰς λάκκον λεόντων. x προνοίας δὲ ϑεοῦ δι᾿ μβα- 
χοὺμ τραφεὶς ἑπτὰ ἡμέρας σῶος ἀνήχϑη, καὶ ἀντ᾽ αὐτοῦ οἱ R 334 

10 ὑπεναντίοι αὐτοῦ βληϑέντες παρὰ τοῦ αὐτοῦ βασιλέως εἰς τὸν λάκ- B 
x0» τῶν λεόντων παραχρῆμα ἐβρώϑησαν. 
εγ'. 

Κῦρος τὸν ᾿“στυάγην καϑελὼν τὴν ήδων καϑεῖλεν βασι- 

λείαν, γεγονυῖαν ἐν ἔτεσι σνϑ΄, ἥτις συνεκρίϑη μετὰ τῆς βασιλείας 
15 Βαβυλωνίων ἡ χρυσῆ κεφαλὴ τῆς εἰκόνος ἧς εἶδεν Ναβουχοδο- 

γύσορ. 

νβ' Ὀλυμπιάς. 
Περσῶν ἐβασίλευσεν πρῶτος Κῖρος ὁ Πέρσης ἔτη λ΄. 
ὁμοῦ qst. 

6. αὐτὸ] ἴσως αὐτῷ m. R. 7. ἐσέβοντο P. 12. αἰχμαλωσίας 

m. P. 


X 14. ἥτινι P sola. 
vx. annus Prophetiae in Aegypto. Anniam. c. 
II. Iv. v. 
L. Olympias. 
vi. VIL viu. IX. 
LI. Olympias. 


X. XI. XII. 

Frustran esse quicquid contra Dei decretum agitur, id vel 
etiam docet. "Sublato im n Daniele) dracone quem adorabant Baby- 
leni, illum cum sibi dedi ii postulassent, in leonum lacum immiserunt. 
Sed Dei providentia per Abacuc septem dies pastus salvus est extractus, 
illiusque loco ejus adversarii ab eodem Rege in lacum leonum projecti, 
statimque absumpti sunt. S" 

C , Ast sublato, Medorum regnum delevit, cum perstitisset 
annos —— quod quidem comparatum est una cum Babyloniae regno, 
capiti aureo statuae quam vidit abuchodonosor. à; 

LII. Olympias. E T 

Persis prumus imperavit Cyrus Persa ann. xxx. Colliguntur anni 
iv. NDCCCGLXY. 


266 CHRONICON 
C a. 

Κῦρος ἀνῆκε τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ Ἰουδαίων ἔϑνους πο- 
ρεύεσϑαι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα" καϑ᾽ ὃν ἐπανελθόντες ἀπὸ Βαβυ- 
λῶνος ἀμφὶ τὰς πέντε μυριάδας Ἰουδαίων τὸ ϑυσιαστήριον ἤγει- 
ραν xal ϑεμελίους κατεβάλοντο τοῦ ἱεροῦ. τῶν δὲ περιοίκων ὅ 
ἐϑνῶν ἐπισχόντων, διέμεινεν τὸ ἔργον ἀτελὲς μέχρι δευτέρου ἔτους 
Δαρείου τοῦ ὙὙὕστάσπου βασιλέως Περσῶν, μόνου τοῦ ϑυσιαστη- 
ρίου συνεστῶτος, ἐπειδὴ 7) προφητεία μέμνηται Ζαρείου καὶ τῶν 
τριῶν προφητῶν, ᾿4γγαίου καὶ Ζαχαρίου καὶ ἸΠαλαχίου τοῦ καὶ 
ἀγγέλου προφητευόντων. 10 

ΠΠροεφήτευον ἐν Περσίδι Ζανιὴλ καὶ Ἰεζεκιήλ ἐν δὲ τῇ Ἰου- 

D δαίᾳ Zufaxovu, ᾿4γγαῖος καὶ Ζαχαρίας" xa9^ οὖς ἐν Περσίδι 
Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ἰωσεδὲκ ἱερεὺς ἐγνωρίζετο, καὶ Ζοροβάβελ ὃ τοῦ 
Σαλαϑιήλ, βασιλικοῦ γένους div , οἵ καὶ ἡγήσαντο τῆς ἀπὸ Βα- 

᾿ βυλῶνος ἐπανόδου. τῷ aw ἐν τῷ αὐτῷ πρώτῳ ἔτει Κύρου 15 
λύγος ἀπεκαλύφϑη ἐν ἡμέρᾳ εἰχοστῇ τετάρτῃ τοῦ πρώτου μηνὸς 
ὄντε ἐν τῷ Τίγρει ποταμῷ τὰ περὶ τῶν πέντε βασιλέων τῶν ἔτι 
ἀναστησομένων καὶ τὰ περὶ τῆς παντελοῦς ἐρημώσεως Ἱερουσα- 
λὴμ καὶ τοῦ ϑυμιάματος καὶ τοῦ χρίσματος τοῦ ἐν αὐτῇ καὶ τὰ 
περὶ τῆς τῶν ἐϑνῶν κλήσεως" ἐν ᾧ ἔτει Zavajk ἐχοιμήϑη προφη- 90 
τεύσας ἔτη ν΄. 


Ρ 143 β', y', 9. 


2. τοῦ] τῶν PV. 4, ἤγειρον P. S. κατέβαλον τὸ PV. δ. 
ἐπεὶ 0b ἡ P. 11. δὲ om. R. 15. τῷ Δανιήλ v. 17. ante ὄντι ponit 
Psola. 89. αἰχμαλωσίας AB, 1γ΄, 1δ΄, 46,46, 1ζ΄, λη,, AO , uu ἃ... 


b 

Cyrus potestatem dedit universis captivis ex gente Judaeorum Hie- 
rosolyma revertendi: qua tempestate circiter L. millia Babylone egressi, 
sanctuarium instaurarunt, et templi fundamenta jecerunt. Sed vicinis 
gentibus Judaeos incursantibus, imperfectam opus mansit usque ad an- 
num τί, Darii, Hystaspis filüi, Persarum Regis, solo stante sanctuario: 
siquidem —— Darii meminit, et trium Prophetatum, Aggaei, Za- 
chariae, et Malachiae, qui et Angelus dictus est, idipsum prophbetantium. 

Prophetarunt in Perside Daniel et Kszechiel: in Judaea Abacuc, 
Aggaeus, et Zacharias: quorum tempestate Jesus filius Josedec Sacerdos 
claruit, et Zorobabel, filius Salathiel, qui ex regio erat genere, quique 
reversionis ex Babylone duces fuere. 


Danieli, hoc ipso primo anno Cyri, sermo revelatus est die xxiv. 
primi mensis, cum ad Tigrim fluvium esset, de quinque- Regibus adhu« 
secuturis, e£ de omnimoda destructione Hierusalem, et incensi ac unctio- 
nis in ea, et de vocatione gentium : quo quidem anno Daniel obdormivit, 
cum próplietasset annos τὶ. E 

n". ΠῚ. rv. 


PASCHAL E. 267 


νγ' Ὀλυμπιάς. 
ε΄, g^, “ζ΄. 
Σιμωνίδης ἐγνωρίζετο. 


η΄. V 115 
Χίων ὃ τῶν ἑπτὰ σοφῶν ἔφορος ἐν ““ακεδαίμονι αἱ ἐγένετο. 
νὸ! Ὀλυμπιάς. R 336 
9. 
Πυϑαγόρας φυσικὸς φιλόσοφος ἐγνωρίζετο. 
ι΄. Β 
Ἐενοφάνης Κολοφῶνος ἐγνωρίζετο. | 


5. Χείλων V. ib. “Λακεδαίμονι αἱ  “Δακεδαιμόνια V, Aoxsücuuo- 
Ȓg P. Vitium repetiit Scaliger verba haec in Eusebium suum con- 
ferens p. 162., quamvis Animady. ad illum p. 72. n. MCCLVII. lo- 
cuam Diogenis de Chilone 1Π. 1. γέγονε δὲ ἔφορος κατὰ τὴν πεντη- 
χοστὴν ἕκτην (πέμπτην restituit Casaubonus , confirmantibus libris. 
duobus) ᾿Ολυμπιάδα, Παμφίλη δέ φησι κατὰ τὴν ἕκτην, καὶ πρῶτον 
ἔφορον γενέσθαι ἐπὶ Εὐθυδήμου, ὥς φησι Σωσικράτης, recte sic 
accepisset ut primus omnium ephorus Chile factus diceretur, non, 
ut Menagius, rinceps collegii ephororum. Caeterum quum numerus 
& etiam in Hieronymi et Armenia Eusebii interpretatione desit, 
Chronicon Paschale autem non aliunde haec quam ab Eusebio peti- 
verit, credibile mibi est vitiosum. “ακεδαιμονίᾳ iam apud Eusebium 
comparuisse , quemadmodum, ut hoc exemplo utar, unum idemque 
mendum imposuit Hieronymo p. 76., interpreti Armenio p. 283. ed. 
Med. et Syncello p. 153. D: quorum duo priores: Hercules cogmo- 
mento Desanaus in Phocnice clarus habetur, et: Hercules in. Phoenicia 
comnoscebatur Desandas dictus; mendi autem originem patefacit Syn- 

lus, Ἡρακλέα τινές φασιν ἐν Φοινίχῃ γνωρίξεσϑα!Ὠ ΖΙσάνδαν 
ἐπιλεγόμενον, id est γνωρίξεσθαι Σάνδαν; quo de Herculis cogno- 
mine testimonia quae exstabant. col it Wesselingius ad Hieroclem 
p. 710. praeter nuper editum loannis Laurentii de magistr. Rom. p. 
968., ubi Σανδών scriptum. 6. αἶχμαλ. μα΄, μβ΄, uy, μδ΄, ue 
m. R. 7. 9' ante ὦ ante v. 9. ponit Σ΄. 10. Ξενοφῶν V: „al. 
Ξενοφῶν" m. R. ib. Κολοφώνος V, qui eodem accentu scribere 
solet Σολομώνος, ὃ Κολοφώνιος P. Conf. praef. nostram ad loan. 
Antioch. p. VII. VIII. 


LIIL Olympias. 


* v. VE. VII. 
Simonides agnoscebatur. Yn 


Chilon unus e vil. sapientibus Ephorus erat Lacedaemone. 
T LIF. Olympias. 

Pythagoras Philosóphus Physicus: florebat. 

« es E. ML 

Xenophanes Colophonius agnoscebatur. . T n 


268 CHRONICON. 
α΄, ιβ'. 


γε’ Ὀλυμπιάς. 
U. 
Κροῖσος ἐπὶ Κῦρον ἐστράτευσεν. 
ii, εε΄. 5 
Κῦρος τὴν “υδῶν βασιλείαν καϑεῖλεν xal Κροῖσον alyua- 


λώτισεν. ὃ δὲ αὐτὸς χαὶ ἄλλας βασιλείας περιεῖλεν ᾿Ἵσίας, Ka- 
Ὁ ρίας, Auxluc, Ἰνδῶν πρὸς βοῤῥᾶν καὶ Σακῶν καὶ Σκυϑῦν. 


ic. 
Θαλῆς ὃ ᾿Εξαμύου ἸΠιλήσιος πρῶτος φυσικὺς φιλόσοφος án£- 10 
ϑανεν ζήσας ἔτη να΄. 
vc ^ Ὀλυμπὶάς. 
i, d, i9, 
Συνάγεται ὃ πᾶς χρόνος τῆς αἰχμαλωσίας τῶν o' ἐτῶν τοῦ: Tov- 
δαίων ἔϑνους, ἀριϑμούμενος κατὰ μέν tuuc ἀπὸ tolrov Frove τῆς 15 
D βασιλείας ᾿Βλεακεὶμ τοῦ καὶ Ἰωακεὶμ ἐπὶ τὸ 9^ καὶ δέκατον ἔτος 
Κύρου τὸῦ Περσῶν βασιλέως, κατὰ δὲ ἑτέρους ἀπὸ ἀῤχῆς τῆς 
Ἱερεμίου προφητείας, ἣ γέγονε κατὰ τὸ «y, ἔτος Ἰωσίου τοῦ τῶν 
Ἰουδαίων βασιλέως, ἐπὶ τὸ Az ᾿“στυάγους. ἀπὸ δὲ τῆς mpógr- 


5. εδ΄ post εγ΄ v. 3, ponit P. 8. Σακῶν Salmasius apud Schurz- 
feischium Not. Bibl. Vin. p. 86., Σαβακῶν PV. 10... ding PV. 
ib. ἐξ "4nvov R. 14. rov ] τῶν PV. 


Ánnis m, c. XI. XII. 


LF, Olympías. 
xm, xiv. 
Croesus in Cyrum expeditionem movit. 
xv. 
Cyrus Lydorum regnum delevit, et Croesum cáptivum feci. ldei 
et alia regna invasit, Asiae, Cariae, Lyciaé, Indorum, versus Aquilonem, 
Sabacorum, et Scytharum, 


XVI. 

Thales, Examyi filius, Milesius, primus Philosophus Physicus, obiit, 

cum vixisset ann. xc. 
LVI. Olympias. 
XVII. XVIIL. XIX. 

Universum tempus captivitatis Judaeorum gentis Lxx. annos comple- 
ctitur, computatum, secundum quosdam, a tertio anno regni Eliacim, qui 
et Joacim dictus est, ad annum usque xix. Cyri Regis Persarum: secun- 
dum vero alios, ab initio c Mieremiae, quae coepit versus an- 
num xr. Josiae Regis Judaeorum. usque ad: xxxvi. Astyagis. ^A pro 


PASCHAL E. 269 


τείας Ἱερεμίου ἐπὶ τὸ α' ἔτος Κύρου ἔτη γίνεται ο΄. ὅπερ δοκεῖ 
" 1 * 23 — € - t € 
πιϑαγὸν εἶναι" τὸ δὲ ἀληϑὲς τῆς ἐρημίᾳς. τοῦ ἱεροῦ ἡ ἑβδομη- 
χονταετία ἐπὶ τὸ δεύτερον ἔτος Zfagsíov τοῦ “Ὑστάσπου περαιοῦ- 
ται ἀπὸ 9' xal! ἔτους Ναβουχοδονόσορ ἀρχομένη. 
x'. 
Θέογνις ποιητὴς ἐγνωρίζετο. 
νζ΄ Ὀλυμπιάς. P 144 
xa, χβ'. 
Φερεκύδης ἱστοριοποιὸς ἐγνωρίζετο καὶ Πυϑαγόρας. 
xy, xà'. i Q8 
νη! Ὀλυμπιάς. 
x&, xc, κζ', xy. 
x9^ Ὀλυμπιᾶς. 
| xJ9^, A. 
Τύμυρις γυνή, ἸΠασσαγετῶν βασίλισσα, Κῦρον ἀνεῖλεν. R 338 
μετὰ Κῦρον Περσῶν ἐβασίλευσε δεύτερος Καμβύσης υἱὸς Κύ- 


ρου ἔτη η΄. ὁμοῦ Óqwoy. 
9. οετία V, ἑπταηκπονταετία R. ibid. περαιοῦται 1 Non videtur 


mutandum in περατοῦται neque hic nec p. 165. D.: vide quae dixi- 
mus ad Xenoph. Histor. gr. II. 4. 39. 6. Θεόγνιος V. — 10. αἐ- 
τμαλωσίας v, ναί, νβ΄, vy, νδ΄, νε m. P. 15. αἰχμαλωσίας νς΄, 
νζ΄, νη΄, v9', E, ξα΄, ξβ΄, ἐγ, £0, ξε΄ m. P. 


phetia autem Hieremiae usque ad annum r. Cyri, conficiuntur anni rxx. 
quod esse videtur probabile: tametsi verum sit, spatium Lxx. annorum 
eversionis templi in rt. annum Darii, filii Hystaspis desinere, initio ducto 


a xix. Nabuchodonosor anno. 
xx. 


Theognis Poéta agnoscebatur. 
LV, Olympias. 
XXI. XXII. 


Pherecydes historicus et Pythagoras florebant. 
XXII. XXIV. 


LVIII. Olympias. 
xxv. XXVI, XXVII. XXVIII. 
LIX. Olympias. 


XXIX, XXX. 


Tomyris, femina, Massagetarum Regina, Cyrum interfecit. Post 
Cyrum, apud Persas secundus regnavit Cambyses, Cyri filius, annos vi. 


Colliguntur anni rv. MDceccnxxm. 


270 CHRONICON 
V 116 ' α΄. 
Καμβύσην φασὶν παρ᾽ Ἑβραίοις δεύτερον Ναβουχοδονόσορ 


καλεῖσϑαι" ἐφ᾽ οὗ τὴν κατὰ Ἰουδὶϑ' ἱστορίαν λέγουσιν γεγε- 
νῆσϑαι. | | 


β΄. ᾿ 
Ἡλίου ἔκλειψις γέγονε. 
E Ὀλυμπιάς. 
y; s, ἐ, κ΄. 
Καμβύσης Alyiztov κατέσχεν. 
C Ὁ δὲ αὐτὸς καὶ τὸν ᾿μμενῶφιν, ὃς ἹΠέμνων νομιζόμενος d- 10 
vut xui λίϑος φϑεγγόμενος, τέμνει, ὑφορώμενος γοητείαν τινὰ 
εἶναι ἐν αὐτῷ, ὡς ἱστορεῖ Πολύαινος ᾿4ϑηναῖος. 


ξα' Ὀλυμπιάς. 
D, η. 
Περσῶν τρίτοι ἐβασίλευσαν δύο ἀδελφοί, ἹΜέρδιος καὶ Ila- 15 
cbárnce, μῆνας ζ΄. 
Περσῶν τέταρτος — Aagtiog *Yoráonov tty 1c. 
ὁμοῦ 9". 
; p 
D Ἔτους δευτέρου — τοῦ Ὑστάσπου τοῦ Περσῶν xai $0 


3. Ἰουδὶθ} ᾿Ιουδαίων V. 7. Ec m. P. — 10. αἰχμαλωσίας ἐξ. 

ξη΄, ξϑ΄, ο΄ m.P.  ib.'Auusvoguw PV. 11. καὶ λίϑος] λίϑος καὶ PV. 

12. ἐν om. PV. Conf, Syncellus p. 151. C. ἰδ. gom. V. 14, ξ΄, η΄ om.P. 
Anni a m. c. 


4966. Cambysem aiunt apud — Secundum Nabuchodonosor appel- 
latum: quo regnante historiam — P pn volunt. 


Solis defectio contigit. 


LX. Olympias. 


HL TV. V. VÍ. 

Cambyses A tum occupavit. 

Idem Ammenophin, qui Memnon esse lapis, ac loqui credebatur, 
frangit, cum praestigias in eo esse suspicaretur, ut narrat Polyaenus 


Atheniensis. 
LXI, Olympias. 
Apud Persas tertii regnarunt gemini fratres, Merdius et Patzates 
menses vil. 


Apud Persas quartus regnavit Darius, Hystaspis filius, annos xxxvi. 
Colliguntar anni v. mix. 


L. II. 
Anno m. Darii, Hystaspis filii, Persarum, Assyriorum, et Aegyptio- 


P.A:S C.H A L E. 271 


"Aoovpluy καὶ Alyuntluv βασιλέως, ἐφ᾽ οὗ ἅμα Ldyyoiog καὶ 
Ζαχαρίας xal ᾧ ἐκ τῶν «fl. ἄγγελος προφητεύουσιν, ἐπληρώϑη τὰ 
o ἔτη τῆς ἐρημίας τοῦ ἱεροῦ" xal μάρτυς ἐχέγγυος ὃ προφήτης 
Ζαχαρίας, ἔτους. δευτέρου “Ιαρείου εἰπών, Κύριε παντόχρατορ, 
5iuc τίνος οὐ μὴ ἐλεήσεις τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα, 
ἃς ὑπερεῖδες τοῦτο 0 ἔτος. καὶ κατὰ μὲν Κῦρον ἡ τῆς αἰχμαλωσίας 
τοῦ Ἰουδαίων ἔϑνους ἐλευϑερία γίνεται καὶ ἡ συγχώρησις τῆς τοῦ 
ἱεροῦ οἰκοδομῆς, εἰς ἔργον δὲ χωρεῖ καὶ τελειοῦται ὃ ναὸς κατὰ 
10 η ἔτος Δαρείου τοῦ Ὑστάσπου, x«9? ὃ ἱεράτεθεν Ἰησοῦς ὃ 
ἰϑτοῦ Ἰωσεδὲκ ἅμα Ζοροβάβελ τοῦ ᾿Σαλαϑιήλ, τῶν περιοίχων ἐν 
τῷ μεταξὺ χρόνῳ τὴν οἰκοδομὴν. ἐπισχόντων. παρατηρητέον δὲ 
ὡς μετὰ τὴν ἐπάνοδον τῆς αἰχμαλωσίας οὐχέτι βασιλεὺς μνημο- 
γεύεται τοῦ λαοῦ, ἐπειδὴ ἤγγιζεν τοῦ ἐπουρανίου βασιλέως Ἰησοῦ 
Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ ϑεοῦ 7 κατὰ σάρχα ἀνάδειξις. συνάδει 
5 δὲ τούτοις καὶ ὃ Κλήμης ἐν τῷ πρώτῳ ΣΣτρώματι γράφων οὕτως" 
καὶ ἔμεινεν 7; αἰχμαλωσία ἔτη ο΄, καταλήξασα εἰς τὸ B. ἔτος 4a- 


P 145 


R 340 


otov τοῦ Ὑστάσπου τοῦ Περσῶν xal 4doovolwv, xal «Αἰγυπτίων B 


γενομένου βασιλέως, ἐφ᾽ ov Ayyaloc καὶ Ζαχαρίας xai ὃ ἐκ τῶν 
ιβ' ἄγγελος προφητεύουσι. καὶ ταῦτα μὲν ὃ δηλωθεὶς ἀνήρ. 


ἰὈπερὶ δὲ τοῦ μέχρι δευτέρου ἔτους “΄αρείου τὸ o' τῆς ἐρημίας τοῦ 


ἱεροῦ ἔτος παρατεῖναε μάρτυς ἐχέγγυος ὃ προφήτης Ζαχαρίας, 


ἔτους δευτέρου “Ιαρείου εἰπών, Κύριε παντόχρατορ, ἕως τίνος 


4. εἰπὼν) Zach. 1. 19. ib. 22. παντοχράτως V. 6. ὑπερίδες PV. 
ib, τοῦτο] τοῦτο τὸ P. 14. τοῦ υἱοῦ om. P. 15. jusg V. 
Ὶ ἐν Ῥ. 17. τοῦ alterum om. P. φ 0, τοῦ om. P. — 21. 
itolov V. 


mm Regis, sub quo Aggaeus simul et Zacharias, et qui ex xir. dictus 
est Angelus, prophetant, completi sunt Lxx. anni destructionis templi, ut 
fide d s Zacharias anno 11, Darii ait: Omnipotens Domine, 
quousque tandem misereberis nostri auper Hierusalem , εἰ civitatibus Juda 

despexisti. Atque hic est annus Lxx. Et regnante Cyro genti 
—2* post captivitatem libertas est reddita, et templi instaurandi 
facultas data. Opere vero procedente, perfectum est templum anno vi. 
Darii flii Hystaspis, quo tempore summum Pontificatum gessit Jesus fi- 
lius Josedec, una cum Zorobabel filio Salathiel, circumhabitantibus, per 
id temporis aedificationi incumbentibus. Observandum porro post redi- 
tum ex captivitate nullum populi Regem memorari, quia coelestis Regis 
Jesu Christi Dei appropinquabat secundum carnem adventus. Hisce con- 
s500a-scribit Clemens libro i. Btromatum, ubi sic ait: Kt perseveravit 
captivitas annis Lxx. desiique in ann. rr. Darii, Hystaspis filii ; Persa- 
rum, /dssyriorum , et Aegyptiorum Hegis: sub quo Aggaeus et Zacha- 
rias, «t unus ex xir. qui Angelus dietus est, prophetabant. Atque haec 
uidem praedictus scriptor. Ab illo vero tempore usque ad 1ι. annum 
ὑμῖν destructionis templi annum Lxx. protendi testis est omni exceptio- 


e 


V 117 


Anniam. c. 


4976. 


272 CHRONICON 


οὐ μὴ ἐλεήσεις τὴν Ἱερουσαλὴμ xal τὰς πόλεις Ἰούδα, ἃς ὑπερεῖ- 
δὲς τοῦτο ο᾽ Frog. καὶ κατὰ μὲν Κῦρον ἡ τῆς αἰχμαλωσίας τῶν 
Ἰουδαίων ἐλευϑερία γίνεται καὶ 7j συγχώρησις τῆς τοῦ ἱεροῦ οἶχο- 


δομῆς, εἰς ἔργον δὲ χωρεῖ καὶ τελειοῦται ὃ νεὼς κατὰ τὸ η ἔτος 
“ἀρείου βασιλείας. 2e ΚΡ 
EP Ὀλυμπιάς. 
γ. 


Ἔτους τρίτου Δαρείου τοῦ Ὑστάσπου ὃ ἐν Ἱεροσολύμοις 
γεὼς οἰχοδομεῖται ὑπὸ Ζοροβάβελ, τελειοῖται δὲ ἐν ς΄ ἔτεσιν. 


à*, 10 


“Ἰαρεῖος φόρους ἔταξεν τοῖς ὑπηκόοις πρῶτος. 


e, 5, 
Ey Ὀλυμπιάς. 
“ρμόδἧος xal Agwrzoyelruv Ἵππαρχον xal Ἱππίαν M95yalum 
τυράννους ἀγεῖλον. 1 
η΄. 
Ἐνταῦϑα ἀπὸ πρώτου ἔτους Κύρου ὃ τῶν μς΄ ἐτῶν χρόνος 
συμπληροῦται τῆς οἰχοδομῆς τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ᾽ ὅντι- 


1. ὑπερίδες PV. Conf. autem de his ad p. 94. Ὁ. ἅ. τὸ s ἕτος 
“αρείου βασιλείας) “ἄρειον V. 18. τοῦ ἐν om. R. 


ne major Zacharias Propheta, dum sub annum τι. Darii ait: Domine 
omnipotens, quousque misereberis Hierusalem et civitatibus Juda, quas 
despezisti ? 

Hic est annus Lxx. quo, Cyro regnante, Judaeis post captivitatem 
facta est libertas, et facultas data instaurationis templi, r Kane 
autem opere, templum tandem absolvitur circa vir. annum regui Darii. 


L XII. Olympias. 


IJ. 
Anno mr. Darii Hystaspis filii, templum Hierosolymitanum ἃ Zoro- 
babel aedificatur, absolvitur vero annis vr. 


Iv. 
Darius primus subjectis vectigalia imposuit. 
v. VL YS ^ - 
LXIII, Olympias. 
Harmodius et Aristogiton Hipparchum et Hippiam Atheniensium ty- 
rannos sustulerunt. 
vm. 
Exinde a primo auno Cyri, tempus xrvr. annorum aedificationis 
templi Hierusalem completur: quod quidem tempus servatori dixerunt 
increduli Judaei, seu potius, cum non intelligerent quod ab illo dictum 


PASCHALE. 273 


va χρόνον τῷ σωτῆρι ἔλεγον ἀπιστοῦντες Ἰουδαῖοι, μᾶλλον δὲ οὐ 
γοήσαντες τὸ ὕπ᾽ αὐτοῦ εἰρημένον ἐν τῷ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγε- 

Mo, Τεσσαράκοντα καὶ ἕξ ἔτεσιν οἰχκοδομήϑη ὃ ναὸς οὗτος, καὶ P 146 
σὺ λέγεις, ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν. 

5. Μετὰ τὴν ἐκ Βαβυλῶνος ἐπάνοδον πρῶτος μετὰ τὴν τοῦ ἷε- Ἐ 342 
ροῦ οἰκοδομὴν ἀρχιερεύσατο Ἰησοῦς ὃ τοῦ Ἰωσέδεκ ἅμα Ζορο- 
βάβελ ἔτη λβ΄. οὗτοι τέλος ἐπιτεϑείχασιν τῇ τοῦ ἱεροῦ οἰκοδομῇ. 

Anꝰ ἐντεῦϑεν τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐν ᾧ ὃ ἐν Ἱεροσολύμοις νεὼς ré- 
iov ἐπληρώϑη, ἕως τελευταίου ἔτους 'Yoxávov Ἰουδαίων 
το ἀρχιερέως καὶ βασιλέως ὑστάτου γενομένου ἐκ γένους ἱερατικοῦ 

ἔτη τυγχάνει υπγ΄, ónóca αἱ ζ’ καὶ ξβ' τοῦ avi] προφητευό- B 

μεναι συνάγουσιν ἑβδομάδες. 
25- — 
EU Ὀλυμπιάς. 
εα', a^, ιγ΄, ιδ'. 
ξε' Ὀλυμπιάς. 


ἐξ. 


σι 


Ἡλίου ἔκλειψις ἐγένετο. 
ἐς’, ib, ιη΄. 
Ed! Ὀλυμπιάς. 


9. εὐαγγελίῳ] 11. 90. 9. φκοδομηϑη P. 9. ἕως τοῦ sola. 18. 
ἔκλειψις ἡλίου Ῥ. 


erat ip Joannis Evangelio: Quadraginta ser annis templum hoc aedifi-Annia m. c. 
catum est, et tu dicis , in tribus diebus excitabo illud. 

Post reditum e Babylone, primus post templi aedificationem Ponti- 
fcatum gessit Jesus, filius Josedec, cum Zorobabel, annos xxxir li fi- 
nem imposuere templi aedificationi. 

Àb eo deinceps anno, quo Hierosolymis templum tandem confectum 
est, usque ad ultimum annum Hyrcani summi Judaeorum Pontificis, qui- 
que Rex postremus fuit ex genere Sacerdotali, anni sunt ccccnxxxiir, 
quot efficiunt vir. et Lxir. hebdomades a Daniele praedictae. — 

IX. X. ] 


LXIV. Olympias. 
XI. XII. XIII. XIV. 


LXV. Olympias. 
XV. 


Eclipsis Solis accidit. 
XVL XVII. XVIII. 


LXVI. Olympias. 


Chronicon Paschale vol. l. 18 


474 CHRONICON 


C i9, x, xo, κβ΄. 
E" 'OXvunidc. 
xy. 


Ἑλλάνικος ἱστοριογράφος xal 4΄ημόκριτος φιλόσοφος καὶ 
Ἡράκχλειτος ὃ σχοτεινὸς καὶ ᾿Αναξαγόρας φυσικὸς φιλόσοφος ἐγνω- 5 
ρίζοντο. 

xà, κε, xg. 
Ey' Ὀλυμπιάς. 
κζ', κη,, x9^ A. 
E9^ Ὀλυμπιάς. 10 
λα’, λβ', Ay, MY. 
D o' Ὀλυμπιάς. . 
A5 AM. 
V 118 ZH loy ἐν συντύμῳ μνημονεῦσαι καὶ τῶν προφητῶν xol δεῖξαι 
καὶ αὐτοὺς περὶ τοῦ κατὰ Χριστὸν μυστηρίου προειρηκότας καὶ 15 


ὅτι πάντες ἀπὸ τοῦ πρωτοπλάστου ᾿“δὰμ μέχρις Ἰωάννου τοῦ 
βαπτιστοῦ dg τὴν μέλλουσαν κατάστασιν ἀφορῶσιν. 


R 344 Εἰς τὸν ᾿Ηλίαν. 
Οὗτός ἐστιν Ἠλίας ὃ πρῶτος ἀνθρώπων τοῖς ἀνθρώποις ὑπο- 
8. xy ante v. 7. κδ' ponit P. — 4. ἱἙλλανικὸς V. 


XIX. XX. XXL XXII. 


LXVFII. Olympias. 
Hellanicus historicus, et Democritus Philosophus, atque Henclis 
tenebricosus, et Anaxagoras Physicus Philosophus agnoscebantur. 
XXIIL XXIV. XXV. XXVI. 


LXVIII. Olympias. 
XXVII. XXVIML XXIX. XXX. 
LXIX. Olympias. 


LXX. Olympias. 
XXXV. XXXVI. 

Nunc porro memorandi sunt Prophetae, atque demonstrandum quem- 
admodum ipsi Christi mysterium raedixerint, et ut omnes ab. 
prine hominum usque ad Joannem Baptistam ad futurum statum respe- 
xerint. 


De Elia. 
Hic est Elias qui primus ex hominibus iis ostendit unicam esse An 


PASCHALE. 275 


δες οὐρανοδρομεῖν, 0 πρῶτος ἀνθρώπων ὑποδείξας ἀγγέλων xai 
ἀνϑρώπων μίαν ὁδόν, ὃ τὴν γῆν λαχὼν οἰκητήριον καὶ τὸν οὐρα- 
uy ἀϑρόον διιτρέχων, ὃ ϑνητὸς ὑπάρχων καὶ τοῖς ἀϑανάτοις 


P 147 


μιλλώμενος, ὃ χαμαὶ βαδίζων x«i ὡς πνεῦμα μετ᾽ ἀγγέλων οὐ- 


woxohór, à διὰ τῆς μηλωτῆς τῷ μᾳϑητῇ ᾿Ἐλισσαίῳ διπλᾶ τὰ 
ρίσματα μεταδοίς, ὃ μακροχρόνιος καὶ ἀγήρῳς ἄνθρωπος, ὃ 
Ἡντιχρίστῳ διατηρούμενος στρατηγός, ὃ ἀντικαϑιστάμενος 
διελέγχων τὲν ἀπάτην καὶ τὴν ὑπερηφανίαν αὐτοῦ, ὃ πάντας 
ρώπους ἐκ τῆς πλάνης αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ϑεὸν ἐν τῇ συντελείᾳ ἐπι-- 
χων, οὗτος ὃ τῆς δευτέρας καὶ ἐπιφανοῦς παρουσίας τοῦ δε- 
ου Χριστοῦ ἀξιούμενος εἶναι πρόδρομος, ὃ μετὰ διακονιῶν 
ἐγγέλοις ἁμιλλώμενος. δόξα τῷ ταῦτα τοῖς ἀνϑρώποις χα- 
γῳ ϑεῷ, lur. 


Eig τὸν .Logé. Σωζόμενος. 


τος Ὡσηὲ τῶν ιβ΄ προφητῶν ὃ πρῶτος ἀξιωϑεὶς εἰπεῖν πε- 
Σεσπότου Χριστοῦ οὕτως, Ὅταν ϑλιβῶσιν, ὀρϑρίσουσιν 

λέγαντες, Ure ἐπιστρέψωμεν πρὸς κύριον τὸν ϑεὸν 
ὅτι αὐτὸς ἥρπωκεν, καὶ ἰάσεται ἡμᾶς πλήξας, μοτώσει 
γιάσεε ἡμᾶς μετὰ δύο ἡμέρας" ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ 
μεϑα ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ γγωσόμεϑα. ἐκ ταύτης τῆς 
6 ἀπόστολος λέγει Παῦλος τοῖς Κορινϑίοις, Παρέδωχα 


α»τοδρορμιεῖν--- ἀνθρώπων οῃ. Ρ. 8. ἀϑρώονν, ἀϑρῶν P,und 
ὁ διατρέχων addit m. P. 11. μετὰ] μέτρᾳ V. — 12. ἁμιλλώ- 
y. 14. Οσηέ P sola. 15. εἰπεῖν] Hos. VL 18. πλήξας — 
usre P: βωτώσει cum dubitatione affertur ex V. 19. τῇ 
om. P. 20. τῆς om. P. — 21. λέγει] I. 15. XT. 8. 


hosmmínrusm viam. Qui terram nactus in domicilium, caelum 
(gravit. Qui mortalis cum immortalibus contendit. Qui in 
2s, velut spiritus cum Angelis coelum sulcavit. Qui per 
»ulo EZlissaeo, bina communicavit graüarum dona. Longae- 
senectutis expers. Dux adversus Antichristum servatus. 
unu stabit, ejusque fraudes aperiet, ac superbiam. Qui 
ab ejus fallacia, in mundi consummatione ad Deum con- 
ui "secundi et visibilis adventus Domini Christi dignatus 
«τσ. Qui officiis suis cum Angelis contendit. Gloria 
orninibus est elargitus. 
JDe Osee. Salvator. 
—— dignatus est de Domino Christo 


rimus ex xii. Pr n 
fribzsdabusntur, τ nicabunt ad me dicentes, Venite, rc- 


razrzasze zu Dcum nostrum, quia ipse rapuit, et sanabit nos 
a «Pie tertia rcsurgemus coram co, ei cogmoscemus. — 
Jess  F^'aulus dixit Corinthiis: Tradidi enim vobis in pri- 


C 


D 


R 846 


276 |. €CHRONICON 


γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέϑανεν 
ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ 
ὅτι ἐγήγερται τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ κατὰ τὰς γραφάς. οὐκ ἔστιν 
ἀλλαχόϑεν εὑρεῖν. ἔτι λέγει ὃ προφήτης ἁρμύζων ἐπὶ τοῦ δε- 
σπότου Χριστοῦ, Σάρξ μου ἐξ αὐτῶν. πάλιν λέγει, '"Exvxlo- 
σάν με ἐν ψεύδει ᾿Εφραϊμ καὶ ἐν ἀσεβείᾳ οἶχος Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα, 
νῦν ἔγνω αὐτοὺς ὃ ϑεός, καὶ λαὸς ἅγιος κεχλήσεται τοῦ ϑεοῦ, ἀπὸ 
τῆς φυλῆς διὰ τὸν ἐξ αὐτῆς ἀναδεινύμενον xarà σάρκα δεσπότην 
Χριστὸν λαὸν ἅγιον ϑεοῦ ὀνομάσας τὸν Ἰούδαν. ἔτι πάλιν ὃ 
αὐτὸς προφήτης, Ex χειρὸς ἅδου ῥύσομαι αὐτούς" ποῦ ἥ δίχη 
cov, ϑάνατε; ποῦ τὸ κέντρον σου, ἅδη; ταύτῃ τῇ χρήσει ἐχρή- 
σατο ὃ ἀπόστολος Παῦλος ἐπὶ τῆς ἀναστάσεως. 

Οὗτος Ὡσηὲ ἦν ἐκ Βελεμὼϑ τῆς φυλῆς Ἰσσάχαρ, καὶ ἐτάφη 
ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐν εἰρήνῃ. 


Εἰς τὸν ᾿Α͂ μωώς. ΣΣτερέωσις. 
Οὗτος ὃ δεύτερος ᾿“μὼς καὶ αὐτὸς ἀξιωθεὶς εἰπεῖν περὶ τῆς 
ἐχεύσεως τοῦ δεσπότου Χριστοῦ οὕτως" Διότι ἰδοὺ ἐγὼ στερεῶν 


βροντὴν καὶ κτίζων πνεῦμα καὶ ἀπαγγέλλων εἷς ἀνθρώπους τὸν 
Χριστὸν αὐτοῦ. ἔτι λέγει, Ἔν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀναστήσω τὴν 


5 


10 


15 


P 148 σχηνὴν Δαβὶδ τὴν πεπτωκυῖαν, xal ἀνοικοδομήσω τὰ πεπτωκότα $0 


4. λέγει} IX. 19. 5. παλιν] XI. 12. 9. sous] XII. 14. 11. 
ποῦ om. P. 12. Παῦλος] L Cor. XV. 55, ibid. ἐπὶ ἀπὸ P. 
13. Βελεμὼν P. 17. οὕτως] Amos IV. 189. 19. αὐτοῦ] αὖ- 
τὸν P. ἰδ. λέγει IX. 11. — ib. ἀναστήσεται P. — 20. dvgwo- 
δομήσει P, ἀνῳφκοδομήσω V. ibid. rà — ἀνοικοδομήσω om. P. 


mis, quod et accepi, Christum mortuum esse pro peccatis nostris secum. 
dum scripturas, et sepultum , et resurrexisse tertia die secundum scriptu- 
ras. Id alibi non reperitur. Ait praeterea Propheta, haec aptans Do- 
mino Christo: Caro mea er ipsis. Rursum ait: Circumdederunt me ἐπ 
mendacio Ephraim, et ín impietate Domus Israel et Juda , nunc cogno- 
vit cos Deus, et populus sanctus vocabitur Dei. Ex tribu nempe, pro- 
pter ostensum ex ea secundum carnem Dominum Christum, populum 
sanctum Dei nominans Judam. Iterum idem Propheta: Er manu inferi 
liberabo illos: ubi est causa tua, mors? stimulus tuus, inferne? Hocce 
dicto usus est Apostolus Paulus de Resurrectione. 


Hic Osee erat de Belemon, ex tribu Issachar, et sepultus est im 
terra sua in pace. Γ 


De mos,  Firmamentum. - 


Hic secundus Amos, et ipse dignus habitus qui de adventu Domini 
Christi ita diceret: Quia ecce ego firmans tonitruum , et creans spiritum, 
et anmuntians in homines Christum suum. Praeterea dicit: Im sla die 


PASCHAL E. 277 


αὐτῆς xal ἀνοιχοδομήσω αὐτήν, καϑὼς αἱ ἡμέραι τοῦ αἰῶνος, 

ὅπως ἐκζητήσωσιν οἱ κατάλοιποι τῶν ἀνθρώπων τὸν κύριον, καὶ 

πάγτα τὰ ἔϑνη, ἐφ᾽ οὗς ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ᾿ αὐτούς, 

λέγει κύριος ὃ ποιῶν ταῦτα. ταύτης τῆς χρήσεως μέμνηται Ἰά- 
δχωβος ὃ ἀπόστολος ἐν ταῖς Πράξεσι τῶν ἀποστόλων. 

Ἵμὼς ἦν ἐκ Θεκουέ, καὶ Ἀμεσσίας συχνῶς αὐτὸν ἐτυμπάνι- 
σεν, τέλος ἀνεῖλεν αὐτὸν ὁ υἱὸς αὐτοῦ ῥοπάλῳ πλήξας τὸν 
χρόταφον, καὶ Fra ἐμπνέων ἦλϑεν εἷς τὴν γῆν αὐτοῦ, καὶ μεϑ᾽ 
ἡμέρας δύο ἀπέϑανεν, καὶ ἐχεῖ ἐτάφη. | 


10 Εἰς τὸν MBMixaiaw. Στρατηγός. 


Οὗτος ἸΠιχαίας ὃ τρίτος, 0c ἠξιώϑη καὶ αὐτὸς προειπεῖν πε- 
θὲ τῆς ἐλεύσεως τοῦ δεσπότου Χριστοῦ, καί φησιν, Καὶ σύ, 
Βηϑλεέμ, οἶκος τοῦ Ἔφραϑά, ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν 
Ἰούδα. ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι elg ἄρχοντα ἐν τῷ Ἰσραήλ, 

I5xal αἱ ἔξοδοε αὐτοῦ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος. ταύτην τὴν 
χρῆσιν λαβόντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τῶν Ἰουδαίων, Ἡρώ- 
dov αὐτοὺς ἀπαιτοῦντος ποῦ ὃ Χριστὸς γεννᾶται, ἔφησαν, Ἔν 
Βηϑλεέμ. ὅϑεν καὶ τοὺς μάγους ἐπὶ τὲν Βηϑλεὲμ τότε ἀπέστει- 
λεν. ἔτι λέγει αὐτὸς ὃ προφήτης, «Αὐτὸς ἐπιστρέψῃ xal olxra- 

0prot ἡμᾶς, καταδύσει τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ ἀποῤῥέψει εἰς 
τὰ βάϑη τῆς ϑαλάσσης πάσας τὰς ἀδικίας ἡμῶν, δώσει εἰς ἀλή- 


5. ἐν ταῖς πράξεσι} XV. 17. 12. φησὶν) V. Φ. — 19. λέγει] 
V 


suscitabit tabernaculum | David quod cecidit, et instaurabit illud, sicut 
dies saeculi, ut requirant reliquiae hominum Dominum, ct omnes natio- 
aes, eo invocatum est nomen meum super cos, dicit Dominus faciens 
haec. ujus sententiae meminit Jacobus Apostolus in Actis ÁAposto- 
lorum. 

Erat Amos ex 'Thecue, et Amessias crebro illum fustibus. cecidit, 
tandemque interfecit ejus filius,. vectis ictu in tempora impacto. Ille 
vero due spirans venit in terram suam, et post dies duos obiit, ibi- 


que est sepultus. 
De Michaea. Dus. 


I ichaeas tertius, (ex xir.) qui et ipse dignatus est praedicere 
de — Domini Christi h cum ait: Et tu Hcthlcem domus Ephrata, 
minima cs, ut sis in millibus Juda. Ez te mihi egredictur qui sit domi- 
nator in Israel, et egressus ejus ab initio a diebus aeternitatis. Hoc di- 
ctum acciplentes Pontifices et Scribae Judaeorum, cum ab Herode roga- 

: Christus naturus esset, dixerunt, in Bethleem. Unde et tres 


— m Bethleem tunc misit. Sed et rursum ait idem Propheta: lpse 


revertetur εἰ snisercbitur nostri, deponct iniquitates nostras, ct proficiet 


V 119 


278 CHRONICON 


ϑέιαν τῷ Tax, ἔλεος τῷ Ἡβραάμ, xa9órt ὥμοδε τοῖς πατρά- 
σιν ἡμῶν κατὰ τὰς ἡμέρας τὰς ἔιιπροσϑεν. 

IMiyalag ἦν ἀπὸ Mogao97) ἐκ φυλῆς Ἐφραΐμ. πολλὰ ποιή- 
cac τῷ ᾿“Ἰχκὰβ' ὑπὸ Ἰωρὰμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ üvrofOn 2v χρημνῷ, 
ὅτι ἤλεγχεν αὐτὸν ἐπὶ ταῖς ἀσεβείαις τῶν πάτέρων ab100* καὶ ἔτά- 5 
φη ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ μόνος, δύνεγγυξς πολυανδρίου ἐν ᾿Αἀκείμ. 


K 348 Eig τὸν Io ἡ. «Τὐθαίρετος ἰσχύς. 


Οὗτος Ἰωὴλ ὃ τέταρτος καὶ αὐτὸς ἀξιωϑεὶς προειπεῖν περὶ 
D τοῦ κατὰ τὸν δεσπότην Χριστὸν μυστηρίου" φησὶ γὰρ οὕτως" 
Καὶ ἔσται μετὰ ταῦτα, ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου ἐπὶ πᾶ- 10 
σὰν σάρχα, καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν xul at ϑυγάτέρες 
ὑμῶν, καὶ οἵ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνυπνίοις ἐνυπνιασϑήσονται, καὶ 
οἵ γεὰνίσχοι ὑμιωῶν δράσεις ὄψονται, xal ἐπὶ τοὺς δούλους ov xui 
ἐπὶ τὰς δούλὰς μὸυ ἐν τὰῖς ἡμέραις ἐχείγαις ἐχχεῶ ἀπὸ τοῦ 
πνεύματός μου, καὶ δώσω τέρατα iv τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ἐπὶ 15 
τῆς γῆς αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα χατινοῦ. ὃ ἥλιος μεταστρωφή- 
σέται é&c σχότοξ αὶ ἡ σελήνη εἰς αἶα, πρὶν ἐλϑεῖν τὴν Tulgo 
κυρίου τὴν μεγάλὴν καὶ ἐπιφανῆ. καὶ ἔσται, πᾶς ὃς ἂν ἐπικαλξ 
σηται τὸ ὕνομα xvplov, σωϑήσεται. 
P 149 Ταύτης τῆς χρήσεως μέμνηται ὃ μακαρίτης Πέτρος ἐν ταῖς 30 


- 
* 


t 
ἀνηρέϑη Ducangius, ὃς ηὐρέθϑη V, ὡς ηὐρέϑη R. — 6. πολνανδρείου 
τὰ 9. φησὶ) II. 28. 11. oi om. PV. 13. 0. xai] A καίγε 


l. τῷ 1 τοῦ bis P. 3. Μωρασϑίτης P. 4. "ydg P. ibid. 
i 16. γῆς κάτω P. — 20. ἐν ταῖς Πράξεσι] H. 17. 


in profundum maris omnia peccata nostra, dabit veritatem Jacob, mise- 
ricordiam Abraham , sicut juravit patribus nostris in diebus antiquis. 

Erat Michaeas ex Morasthite, ex tribu Ephraim. Ts cum multa fe- 
cisset Achab, a Joram filio ejus, praecipitatus est, quod illum reprehen- 
disset ob impietates patrum suorum: et sepultus est in terra sua solus, 
et juxta coeineterium in Acim. 


De Joel. Spontanea fortitudo. 


Hic Joel quartus, et ipse dignatus qüi mysteria in Domino Christo 
peracta praediceret: sic enim loquitur: Et erit, post haec effundam dt 
spiritu meo super omnem carnem, et prophetabunt filii vestri , et filiae 
vestrae, et seniores vestri somnía somniabunt, εἰ juvenes vestri vii 
videbunt, et super sereós méos ct ancillas meas ín diebus illis: 
de spiritu meo, ct dabo prodigia in coelo sursum , ét in terra 
sanguinem , ct ignem , vaporem fumi. Sol convertetur in tenebras, εἰ lu- 
na in sanguinem , antequam veniat dies Domini magna et mdnifesta, B 
erit, qui invocaverit nomen Domini , salvus crit. ν 

ujus sententiae meminit beatus Petrus in Aetis Apostolorum, tunc 


PASCHAL E. 279 


Πράξεσι τῶν ἀποστόλων πληρουμένης ὅτε ἡ κάϑοδος τοῦ ἁγίου 
πνεύματος ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς πεντηκοστῆς 
ἐγένετο. 
Ἰωὴλ ἐκ γῆς ἦν τοῦ Ῥουβὴν ἀγροῦ τοῦ Βεϑομορῶν, καὶ 
5 ἀπέϑανεν ἐν εἰρήνῃ, καὶ ἐκεῖ ἐτάφη. 


Εἰς τὸν ᾿4΄βδιοῦ. “4ουλεύων κυρίῳ. 

Οὗτος 40:00 πέμστος φησὶ καὶ αὐτὸς ἀξιωϑ εἰς εἰπεῖν περὶ 
τοῦ κατὰ Χριστὸν μυστηρίου οὕτως" “ότι ἐγγὺς ἡμέρα κυρίου 
ἐπὶ πάντα τὰ ἔϑνη. εἴρηται μὲν κατὰ τὸ πρόχειρον ἐπὶ τῶν 

l0 Σχυϑῶν, τουτέστιν τοῦ Γὼγ καὶ Mayoy* κυριώτερον δὲ ἁρμόζει 
ἐπὶ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ. ἐπιφέρει γὰρ μετ᾽ ὀλίγα, Ἔν δὲ τῷ 
ὄρει Σιὼν ἔσταε 2; σωτηρία. 

ἸΑβδιοῦ ἦν ἔχ γῆς Συχὲμ ἀγροῦ Βιϑαχαράμ. οὗτος ἦν 
μαϑητὴς Ἠλία, καὶ πολλὰ ὑπομείνας δι᾽ αὐτὸν περισώζεται. 

ἰδοῦτος ἦν ὃ τρέτος πεντηχόνταρχος, οὗ ἐφείσατο Ἠλίας, καὶ κα- 
τέβη πρὸς Ὀχοζίαν, καὶ μετὰ ταῦτα ἀπομπὼν λειτουργίαν τοῦ 
βασιλέως προεφήτευσεν, καὶ ἀπέϑανεν, ταφεὶς μετὰ τῶν πατέ- 
ρων αὐτοῦ. 
Eic τὸν ᾿Ιωνᾶν. 
10 Z£naic κυρίου, ὃ αὐτὸς βαπτιστής. 
Οὗτος Ἰωνᾶς ἕκτος, ὃς οὐ διὰ λόγων ἀλλ᾽ ἔργῳ καὶ τύπῳ 


6. 4βδιαν R. 8. κατὰ Χριστὸν) Χριστοῦ P. ἰδ. οὕτως 15. 
11. ἐν δὲ] ἐν P. 


impletae, cum in die Pentecostes Spiritus sanctus super Apostolos de- 
scendit. 


Joel e terra Ruben, agri Bethomoron, oriundus, ibidem extinctus 
est et humatus, 


De 4bdiu. Qui servit Domino. 


intus, et ipse atus loqui de Christi mysterio, sic 
ait : [^5 Pesto dies Domini ^ — gentes. Dictum iin "illud 
est ex occasione, de Scythis, id est, Gog et Magog: sed magis pro- 
prie convenit Christo Domino. Paullo post enim infert: in monte Sion 
erit salus. 

Abdiu erat ex terra Sychem, ex agro Bithacharam. Is fuit Disci- 
p» Eliae, qui multa propter illum essus, tandem salvus evasit : 
uitque tertius Pentecontarchus , sive uinquagenarius , cul Elias peper- 
dt, et descendit ad Ochoziam, et post haec relicto Regis servitio, pro- 
phetavit, obiitque, et sepultus est cum patribus suis. 


V 120 


280 CHRONICON 


προεμήνυσε τὴν ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ. φησὶ γὰρ ὃ κύριος. 
R 8360 Ὥσπερ Ἰωνᾶς ἔμεινεν ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ 
τρεῖς νύχτας. ὥσπερ γὰρ τὸ κῆτος ἀδιάφϑορον ἐξήμεσε τὸν Ἰω- 
νᾶν, οὕτω καὶ ὃ τάφος τὸν δεσπότην ἐξήμεσεν εἰς κρείττονα 
ζωήν. | 5 
Ἰωνᾶς ἦν ἐκ γῆς Καριαϑμαοῦς, πλησίον ᾿Ἵζώτου, πόλεως 
Ἑλλήνων κατὰ ϑάλασσαν, καὶ ἐχβρασϑεὶς ἐκ τοῦ κήτους, καὶ 
ἀπελϑὼν ἐν Νινευῇ, ἀνακάμψας οὐκ ἔμεινεν εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ, 
D ἀλλὰ παραλαβὼν τὴν μητέρα αὐτοῦ παρῴκησε τὴν Σούρ, χώραν 
ἀλλοφύλων ἐϑνῶν. ἔλεγε γὰρ ὅτι Οὕτως ἀφελῶ τὸ ὄνειδός μου, 10 
ὅτε ἐψευσάμην. προφητεύσας κατὰ Νινευῆ πόλεως τῆς μεγάλης, 
ἣν τότε Ἤλίας ἐλέγχων καὶ τὸν οἶχον χαάβ, καὶ καλέσας λιμὸν 
ἐπὶ τὴν γῆν, ἔφυγεν. καὶ ἐλθὼν ηὗρε τὴν χήραν μετὰ τοῦ υἱοῦ 
αὐτῆς, καὶ ἔμεινεν παρ᾽ αὐτοῖς" οὐ yàg ἠδύνατο μένειν μετὰ 
ἀπεριτμήτων" "καὶ ηὐλόγησεν αὐτήν. ϑανόντα τὸν Ἰωνᾶν πάλιν 15 
ἤγειρεν ἐκ νεχρῶν ὃ ϑεὸς διὰ τοῦ Ἠλία" ἠϑέλησε γὰρ δεῖξαι αὐ- 
τῷ ὅτι οὐ δύναται ἀποδρᾶσαι ϑεόν. καὶ ἀναστὰς Ἰωνᾶς μετὰ 
τὴν λιμὸν ἦλϑεν ἐν γῇ Ἰούδα, καὶ ἀποθανοῦσαν τὴν μητέρα αὐ- 
P 150 τόῦ κατὰ τὴν ὁδὸν ἔϑαψεν αὐτήν, ἐχόμενα τῆς «Διβάνου βαλά- 
vov. ἐν γῇ Σαὰρ ἀπέθανεν, καὶ ἐτάφη ἐν σπηλαίῳ Κενεζέου, ὃ 
κριτοῦ γενομένου μιᾶς φυλῆς ἐν ἡμέραις τῆς ἀναρχίας. — xal ἔδω- 
1. ὁ κύριος] Matth. XII. 40. 7. ἐκβραϑεὶὶ P. 8. ὠνακάμψαι 
P. 9. προλαβὼν P. 18. τὴν λιμὸν] τὸν λεμὸν P. 19. Λι- 
f&vovom, V. 80, Γενεξζέου P. — 21. τοῦ κριτοῦ P sola. — ib. 
τῆς om, P. 
De Jona. Precatio Domini, εἰ ipse Baptistes. 


Hic Jonas Sextus, qui non verbo, sed opere ac figura Christi Re- 
surrectionem indicavit. Ait enim Dominus: Quemadmodum Jonas mansit 
in ventre ceti tribus dicbus ct noctibus. Quemadmodum enim cetus illae- 
sum reddidit Jonam, ita quoque sepulchrum reddidit Dominum meliori 
vitae. 

Jonas erat e Cariathmaus, juxta Azotum, Graecorum urbem ad ma- 
re sitam, et a ceto ejectus venit Niniven, rediensque, non amplius in 
terra sua, sed assumpta matre sua, Sur, regionem alienigenarum gentium, 
incoluit. ^ Aiebat enim: Sic auferam opprobrium meum, quia mentitus 
sum , prophetans contra Ninivem urbem magnam, quam tunc Elias coar- 
guit, et domum Achab, et qui fame vocata super terram, fugerat. Et 
profectus, invenit viduam, cum filio ejus, et mansit apud eos. Neque 
enim cum iucircumcisis manere poterat: et el benedixit. Extinctum Jo- 
nam rursum a mortuis suscitavit Deus per Eliam: ostendere enim illi 
voluit, quia nemo potest Deum effugere. Kt resuscitatus Jonas, post 
famem venit in terram Juda, et matrem suam, qaac in via obierat, scpe- 
livit juxta glandem Libani. In terra Saar mortuus est, et sepultus est 


PASCHALE. 281 


xev τέρας ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλην τὴν γῆν, ὅτε ἴδωσι λίϑον flo- 
ὥντα οἰχερῶς, ἐγγίζεε τὸ τέλος, καὶ ὅτε ἴδωσιν ἐν Ἱερουσαλὴμ 
πάντα τὰ ἔϑνη, τότε ἡ πόλις ἀφανισϑήσεται. 


Εἰς τὸν Ναούμ. Παράκχλησις. 

5. Οὗτος Ναοὺμ ἕβδομος ἠξιώϑη καὶ αὐτὸς προειπεῖν περὶ τῆς 
ἀναστάσεως τοῦ δεσπότου Χριστοῦ, καὶ φησίν, Ἑόρταζε, Ἰούδα, 
τὰς ἑορτάς σου, ἀπόδος κυρίῳ τὰς εὐχάς σου, διότι o) μὴ προσ- B 
ϑῶσιν ἔτι τοῦ διελϑ εἴν εἰς παλαίωσιν. συντετέλεσται, ἐξῆρται. ἀνέ- 
βη ὃ ἐμφυσῶν εἷς πρόσωπόν σου, ὃ ἐξαιρούμενός σε ἐκ ϑλίψεως. 

ὃ Ναοὺμ ἦν ἀπὸ Ἐλκεσεὶ πέραν τοῦ εἰς Βηταβαρὴν ix φυλῆς 
Συμεών. οὗτος μετὰ τὸν Ἰωνᾶν τῇ Νινευῇ τέρας ἔδωκεν ὅτι 
ἀπὸ ὑδάτων γλυκέων καὶ πυρὸς ὑπογείου ἀπολεῖται. ὃ καὶ γέγο-- 
γεν" 7 γὰρ περιέχουσα αὐτὴν λίμνη κατέχλυσεν αὐτὴν ἐν σεισμῷ 

xal ἀπώλεσεν" καὶ πῦρ ἐκ τῆς ἐρήμου ἐπελϑὸν τὸ ὑψηλότερον 

ϑαὐτῆς ἐνέπρησεν μέρος. ἀπέϑανε δὲ ἐν εἰρήνῃ, καὶ ἐτάφη ἐν τῇ 
γῇ αὐτοῦ. 
Ec τὸν ᾿“μβακούμ. Περίληψις. 
Οὗτος ᾿Ζ2,μβακοὺμ ὄγδοος καὶ αὐτὸς ἀξιωϑεὶς εἰπεῖν περὶ τῆς , 
5. οὗτος] οὗτος ὁ P. 6. φησὶν] Il. 1. 8. συνεπλήσθη, συντε- 
τέλεσεαι P. ib. ἐξῆρταε om. P. 9, ὁ alterum om. P sola. 10. 


'Eixéos P. 12. γλυκέων Epiphanius vol. II. p. 147. A ed. Petav., 
jfivxíoy R, γλυκείων PV. 18. ἐν om. P. 


R 352 
C 


in spelunca Genesei, qui fuit Judex unius tribus in diebus interregni. 
Et dedit prodigium super Hierusalem et totam terram: Cum viderint la- 
pidem clamantem lamentabiliter, instat finis: et cum viderint in Hieru- 
salem omnes gentes, tunc civitas delebitur. 


De Nawum. Consolatio. 


Hic N septimus, dignatus est et ipse praedicere de Resurre- 
ctione "Domini Christi, ubi alie Celebra, Juda, festivitates tuas, redde 
vota tua , quia non ultra apponent ut. pertranscant. vetustatem. Comple- 
tum est, Confectum est. — Ascendit insufflans in faciem tuam eruens tc de 
tribulatione. » . . 

Naum erat ex Helcese, ultra Betabarem, ex tribu Simeon. Hic 
post Jonam dedit Ninive prodigium : 4b aquis dulcibus, et igne subter- 
raneo peribit. Quod et factum est. Nam palus quae illam cingebat, 
facto terrae motu ipsam inundavit, et pessumdedit: ignisque de eremo 
erumpens, partes ejus superiores incendit, Mortuus est in pace, et se- 
pultus in terra sua. 

De 4bacuc. | Comprehensio. 


Hic Abacuc octavus, et ipse dignatus dicere de Resurrectione Chri- 


282 CHRONICON 


ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ οὕτως" "Idere oí καταφρονηταὶ xoi 
ἐπιβλέψατε καὶ ϑαυμάσατε καὶ ἀφανίσϑητε, διότι ἐγὼ ἔργον ἐρ- 
γάζομαι ἐν ταῖς ἡμέραις ὑμῶν, ὃ οὐ μὴ πιστεύσητε, ἐάν τις ἐκ- 
διηγῆται. ταύτην τὴν χρῆσιν ἁρμοδίως ὃ Παῦλος ἐπὶ τῆς ἀνα- 
στάσεως τοῦ δεσπότου Χριστοῦ ἐξέλαβεν ἐν “Ἀντιοχείᾳ τῆς Πι-5 
σιδίέας. 
V 191 Ἀμβακοὺμ ἦν ἐκ φυλῆς Συμεὼν ἐξ ἀγροῦ Βηϑιτουχάρ. οὗ- 
τος εἶδεν πρὸ τῆς αἰχμαλωσίας περὶ τῆς ἁλώσεως Ἱερουσαλήμ, 
D xai ἐπένϑησεν. Ναβουχοδονόσορ ὅτε ἦλϑεν εἰς ᾿Ιερουσαλήμ, 
ἔφυγεν εἰς Οστρακίνην, καὶ ἦν πάροικος ἐν γῇ Ἰσμαήλ. ὡς δὲ 
ὑπέστρεψαν οἱ Χαλδαῖοι καὶ οἱ κατάλοιποι οἱ ὄντες elg Ἵερουσα- 
λὴμ καὶ κατέβησαν εἰς 4iyvnzov, ἦν παροικῶν γῆν αὐτοῦ καὶ 
ἐλειτούργει ϑερισταῖς τοῦ ἀγροῦ αὐτοῦ. ὡς δὲ ἔλαβε τὰ ἔδεσμα, 
προεφήτευσε τοῖς ἰδίοις εἰπών, Πορεύομωι εἰς γῆν μακράν, καὶ 
ταχέως ἐλεύσομαι" εἰ δὲ βραδυνῶ, ἐνέγκατε τοῖς ϑερισταῖς. καὶ 15 
γενόμενος ἐν Βαβυλῶνι, καὶ δοὺς τὸ ἄριστον τῷ “΄ανιὴλ ἐπέστη 
τοῖς ϑερισταῖς ἐσθίουσι, καὶ οὐδὲν εἶπεν τῶν γενομένων. συνῆ- 
P 151 xev δὲ ὅτι τάχιον ἐπιστρέψει ὃ λαὸς ἀπὸ Βαβυλῶνος. καὶ πρὸ 
ὁύο ἐτῶν ἀποϑνήσχει τῆς ἐπιστροφῆς, καὶ ἐτάφη ἐν ἀγρῷ ἰδίῳ 
μόνος ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ. καὶ περὶ συντελείας τοῦ ναοῦ προεῖπεν ὅτι 80 
ὑπὸ ἔϑνος δυτικὸν γενήσεται. τότε τὸ ἅπλωμα, φησί, τοῦ δα- 
βεὶρ καὶ τὰ ἐπίκρανα τῶν δύο στηλῶν ἀφαιρεϑήσονται, καὶ οὐδεὶς 
1. οὕτως] 1. 5. ibid. εἴδετε PV. 4. ὁ Παῦλος] Act. XIII. 
41. 5. τῇ ᾿ντιοχείᾳ P. 7. Βῆϑι τοῦ Χὰρ PV. 10. Ἰσραήλ 
P. 411]. εἰς] ἐν P. 19, καὶ alterum om. P. 15. βραδύνω PV. 


16. ἀπέστη R. 18. τάχειον ΡΥ. — 20. ναοῦ PV,m. R, λαοῦ R. 91. 
ἔϑνους δυτικοῦ P, ἔϑνους δυτικὸν R. ib. τὸ om. P. 99. ctio» V. 


sti, ita: Fidete contemptores, et admiramini, et disperdimini , quia opus 
ego operor in dicbus vcstris, quod non credetis, si quis enarraverit. Hanc 
sententiam apte omnino usurpavit Paulus de Resurrectione Domini Chri- 
sti, dum Antiochiae Pisidiae versaretur. 

Abacuc erat ex tribu Symeon, ex terra Bethi Char. Hic vidit aute 
captivitatem , quae eventura erant in expugnatione Hierusalem, et luxit. 
Quando Nabuchodonosor venit Hierusalem, fugit in Ostracinam, eratque 
inquilinus ia terra Israel. Postquam vero reversi sunt Chaldaei, et qui 
relicti erant in Hierusalem, in Aegyptum descenderunt, habitavit in terra 
sua, et messoribus agri sui ministravit. Ut porro cibum sumpsit, scis 
ita prophetavit: Abeo in terram longinquam, et confestim redibo. Si au- 
tem cunctatus fuero, ferte (cibum) messoribus. Cumque esset Babyle- 
ne, dedissetque prandium Danieli, rediens adfuit messoribus edentibos, 

uibus nihil ex iis quae evenerant aperuit, Cognovit etiam populum 
bylone quamprimum rediturum. Biennio ante ilius reditum mortuus 
est, ac sepultus est in fundo sao solus in Judaea. "Templi excidium, il- 


ludque ab geníe occidua fieri debere praedixit: Tunc velum, inquit, Da- 


PASCHALE. 288 


γνώσεται ποῦ ἔσοντα. αὐτὰ δὲ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἀπενεχϑήσονται 
"πὸ ἀγγέλου, ὅπου ἐν ἀρχῇ ἐπάγη 7j σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου, xai 
ν αὐτοῖς γνωσθήσεται ἐπὶ τέλους κύριος, καὶ φωτίσει τοὺς διω- 
wérovg ὑπὸ τοῦ ὄφεως ἐν σκότει, ὡς ἐξ ἀργῆς. 


Εἰς τὸν Σ ͵οφωνίαν. Σκοπεύων. 


Οὗτος Σοφωνίας ἔνατος καὶ αὐτὸς ἀξιωθεὶς προφητεῦασιμ 
| τοῦ δεσπότου Χριστοῦ φησὶν οὕτως" πιφανήσεται κύριος 
αὐτούς, καὶ ἐξολοθρεύσει πάντας τοὺς ϑεοὺς τῶν ἐϑνῶν τῆς 

χαὶ προσχυνήσουσιν αὐτῷ ἕκαστος ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ, πᾶ- 
4 γῆσοι τῶν ἐϑνῶν. πάλιν λέγει ὅτε Πεταστρέψω ἐπὶ λαοὺς 
σαν εἷς γενεὰς αὐτῆς τοῦ ἐπικαλεῖσϑαι πάντας τὸ ὄνομα 
» τοῦ δουλεύειν αὐτῷ ὑπὸ ζυγὸν ἕνα. ix περάτων ποτα- 
Ζ)ϑιοπέας οἴσουσι ϑυσίας μοι. καὶ πάλιν λέγει, Χαῖρε 
«a, ϑύγατερ Ἱερουσαλήμ, εὐφραίνου xai κατατέρπου ἐξ 
ἧς καρδίας σου, ϑύγατερ Ἱερουσαλήμ, περιεῖλεικύριος τὰ 
«τά σου, λελύτρωταί σε ἐκ χειρὸς ἐχϑρῶν σου βασιλεὺς 

ὅ κύριος, ἐν μέσῳ σου οὐκ ὕψει κακὰ οὐκέτι. ἅπερ πάν- 
τερον ἐπὶ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ ἁρμόζει. 
cvíag ἦν ἐκ φυλῆς Συμεὼν ἐξ ἀγροῦ Συβαρϑαϑά, οὗ- 
ψήτευσε περὶ τῆς πόλεως καὶ περὶ τέλους Ἰσραὴλ καὶ αἷ- 
σεβιῶν καὶ ϑανὼν ἐτάφη ἐν ἀγρῷ αὐτοῦ. 


ατος PV. 7. φησὶν} II. 11. 10. πάλιν III. 9. 18. 
! 14. 15. cov] σοῦ ϑεοῦ P. 


tell. duarum columnarum auferentur, et nemo sciet ubi sint. 
im eremo deferentur ab Angelo, ubi initio defirum est taber- 
tírrionii , εἰ in illis cognoscetur tandem Dominus, εἰ illumi- 
emte oppugnatos in tenebris, sicut ab initio. 


De Sophonéa. Speculator. 


"onias nonus, et ipse dignatus prophetare de Domino Chri- 
apparebit Dominus super cos, et disperdet omnes Deos gen- 
e£ «adorabunt ipsum singuli de loco suo: omnes insulae gen- 
m zit: Convertam super populos linguam in generationem 
-zya£ omnes momen Domini, αἱ serviant ei sub jugo uno, De 
«zzà. "d ethiopiae adferent victimas mihi. ἘΠῚ rursum: Gaude 
Jerusalem , erulta et delectare ez toto corde iuo, filia Hie- 
Frt£ Dominus iniquitates tuas, redemit te de manu inimico- 
^m Fsrael, ín medio tui non videbit mola ultra. Quae omnia 
zz Dominum Christum conveniunt. 

»zzfüas ex tribu Symeon, ex agro Sabarthata. Hic pro- 
£zatc, et de fine [srael, et ignominia impiorum: et eum 
«»g»ultus est in agro suo. 


B 


R 354 


284 CHRONICON 


Εἰς τὸν "Ayyaiov. 'Eogry. 

Οὗτος ᾿4γγαῖος δέκατος ἠξιώϑη καὶ αὐτὸς προειπεῖν περὶ 
τοῦ δεσπότου Χριστοῦ ὡς εἰς πρόσωπον Ζοροβάβελ τὰ ἁρμό- 
ζοντα τῷ δεσπότῃ Χριστῷ λέγων, Kal ϑήσομαί σε σφραγῖδα, 

D διότι σε ἡρετισάμην, λέγει κύριος παντοχράτωρ, καϑάπερ καὶϑ 
Ἰωάννης ὃ εὐαγγελιστὴς λίψει, Τοῦτον γὰρ ὃ πατὴρ ἐσφράγισεν ὃ 
ϑεός. 

"Ayyoioc νέος ἦλϑεν ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ φα- 
γερῶς περὶ τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ λαοῦ προεφήτευσεν. καὶ εἶδεν ἐκ 
μέρους τὴν οἰκοδομὴν τοῦ ναοῦ " καὶ ϑανὼν ἐτάφη πλησίον τοῦ (0 
τάφου τῶν ἱερέων ἐνδόξως, ὡς αὐτοί. 


V 199. . Εἰς τὸν Ζαχαρίαν. Μνήμη ϑεοῦ. 
Οὗτος Ζαχαρίας ἑνδέκατος καὶ αὐτὸς ἀξιωϑ εὶς προειπεῖν περὶ 
τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ, λέγων οὕτως" Χαῖρε σφόδρα, ϑύγατερ 
P 152 Σιών, κήρυσσε, ϑύγατερ Ἱερουσαλήμ, ἰδοὺ ὃ βασιλείς σου ἔρχεται 15 
δίχαιος καὶ σώζων, αὐτὸς πραῦς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὑποζύγιον 
καὶ πῶλον νέον. ὑπερβολικῶς μὲν εἰς τὸν Ζοροβάβελ εἴρηκεν 
ταύτην τὴν χρῆσιν" τὴν ἔκβασιν δὲ χυρίως ἔσχεν ἐπὶ τοῦ δεσπό- 
του Χριστοῦ. ἔτι λέγει, Καὶ ἐρῶ πρὸς αὐτῷν, Τί αἱ πληγαὶ αὖ- 
R 356 ται αἱ ἀνὰ μέσον τῶν χειρῶν σου; καὶ ἐρεῖ, ᾿Επλήγην ἐν τῷ οἴ- 90 
κῳ τῷ ἀγαπητῷ μου. καὶ μετ᾽ ὀλίγα πάνυ, Πατάξω τὸν ποι- 


4. λέγων] Π. 23. 6, ᾿Ιωάννης] VI. 297. 14. οὕτως] ΙΧ. 9. 
16. πρᾶος Ρ. 19. λέγων P. XIII. 6. 


De 4ggaeo. Festum. 


Hic Ággaeus decimus, dignatus est et ipse praedicere de Domino 
Christo, velut in persona Zorobabel, quae in inum Christum conre- 
niunt, dum ait: Ponam te signaculum, quia elegi te, dicit Dominus omni- 
potens. Quemadmodum et Joannes Evangelista ait: Hunc enim pater 
signavit Deus. , 

Aggaeus juvenit venit ex Babylone in Hierusalem, et aperte reditum 
populi praedixit. Vidit etiam ex parte aedificationem templi, et mor- 
tuus, juxta sepulcrum Sacerdotum honorifice, ut illi, sepultus est. 


De Zacharia. Memoria Dei. 


Hic Zacharias undecimus, et ipse dignatus praedicere de adventu 
Christi, ubi sic ait: Gaude, filia Sion, praedica, filia Hierusalem, ecce 
Rex tuus venit tibi justus et saleans, ipse mansuetus, et ascendens super 
subjugalem et pullum novum.  Hyperbolice quidem de Zorobabel hanc 
sententiam dixit, sed eventum proprie habet in Domino Christo. Rur- 
sum ait: Kt dicam ad cam, Quid plagae istae in medio manuum tuarum? 
Bt dicet, His percussus sum in domo dilcctionis. Et post pauca quae- 


PASCHALE 285 


μένα, xai διασκορπισϑήσονται τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης. ταύτης 
τῆς χρήσεως μέμνηται ὃ κύριος ἐν τῷ καιρῷ τοῦ πάϑους, ὅτε 
ἤμελλε παραδίδοσθαι, εἰς ἑαυτὸν αὐτὴν εἰρηκώς. 
Ζαχαρίας ἦλϑεν ἀπὸ Χαλδαίων ἤδη προβεβηκώς, κἀκεῖ τῷ 
δλαῷ πολλὰ προεφήτευσεν, καὶ τέρατα ἔδωκεν εἷς ἀπόδειξιν. οὗ-- 
τος εἶπεν τῷ Ἰωσεδέκ, Καὶ εἰς Ἱερουσαλὴμ ἱερατεύσεις. οὗτος 
καὶ τὸν Σαλαϑιὴλ ἐπὶ υἱῷ ηὐλόγησεν καὶ τὸ ὄνομα Ζοροβάβελ 
ἐπέϑηκεν. καὶ ἐπὶ Κύρου τέρας ἔδωχεν εἰς νῖχος, καὶ περὶ τῆς 
λειτουργίας αὐτοῦ πιροηγόρευσεν ἣν ποιήσει ἐπὶ Ἱερουσαλήμ, καὶ 
θηὐλόγησεν αὐτὸν σφόδρα. τὰ δὲ τῆς προφητείας εἶδεν ἐν Ἱερου- 
σαλήμ, περὶ τέλους ἐϑνῶν καὶ τοῦ ναοῦ καὶ ἀργίας προφητῶν καὶ 
ἱερέων καὶ περὶ διπλῆς κρίσεως ἐξέϑετο. καὶ ἀπέϑανεν ἐν γήρει 
μαχρῷ, καὶ ἐτάφη σύνεγγυς τοῦ ᾿4γγαίου. 


Εἰς τὸν δπ͵αλαχίαν. ὄἜΖγγελος. 


. Οὗτος αλαχέας δωδέκατος xal αὐτὸς προφητεύειν ἀξιωϑ εὶς 
τῶν χατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ δεσπότου τοῦ Χριστοῦ. λέγει δὲ καὶ 
αὐτὸς οὕτως. ΖΙιότε ἀπὸ ἀνατολῶν ἕως δυσμῶν τὸ ὄνομά μου δεδό-- 
ἕασται ἐν τοῖς ἔϑνεσιν, καὶ ἐν παντὶ τόπῳ ϑυμίαμα προσάγεται 
τῷ ὀνόματί μου καὶ ϑυσία καϑαρά, διότι μέγα τὸ ὄνομά μου ἐν 
γτοῖς ἔϑνεσι, λέγει κύριος παντοχράτωρ. καὶ πάλιν λέγει, Ἰδοὺ 
ἐγὼ ἐξαποστελᾶ τὸν ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσ- 

ἐκ μέμνηται] Marc. XIV. 27. 5. οὗτος P cum 


1. ne P. 2. 
E αἰδὼς ἡ . 149. A, ὡς RV. 6. ἱερατεύσεις P, ἱεράτευσεν RV. 
u λέγει] L 11. 19. πάλιν] III. 1. 


dam: Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis Hujus loci me- 
minit Dominus in tempore passionis cum tradendus esset, hoc de seipso 
pronuntiato, 
Zacharias ex Chaldaeis venit jam aevo maturus, — populo 
odi 


ibi prophetavit, et in praedictionum suarum argumentum prodigia fecit. 
Et Bic "fixit Josedeci: Et in Hierusalem Pontifex eris — Hic et $ 


alathieli 
in filio benedixit, et nomen Zorobabel imposuit. Ac in Cyro — 
edidit in victoriae signum, et de ejus ministerio quod in Hierusalem 
obitorus erat praedixit, ipsique valde benedixit. Propbetias autem vi- 
dit in Hierusalem, de fine gentium, ac templi, et de cessatione Prophe- 
tarum ac Sacerdotum, ut et de duplici judicio disseruit. Obiit ia ulti- 


ma senectute, et tumulatus est juxta Aggaeum. 
De Malachia. Angelus. 


ias duodecimus, et ipse prophetare dignatus de Incar- 
mene Domiti Chrisd. Ipse autem sic d Quia ab ertu solis usque ad 
occasum nomen mcum glorificatum est in gentibus, et in omni loco sacri- 
fatur et offertur nomini meo oblatio munda, quia magnum est nomen 
meum in gentibus, dicit Dominus omnipotens. Et rursum ait: Ecce ego 


286 CHRONICON 


. ὥπου σου. ταύτην δὲ τὴν χρῆσιν ὃ χύριος εἰς ἑαυτὸν ἐξέλαβεν 

D xai εἰς τὸν βαπτιστὴν ᾿Ιωάννην. ἔτι λέγει ὃ αὐτὸς προφήτης, 
καὶ ἀνατελεῖ ὑμῖν τοῖς φοβουμένοις τὸ ὄνομά μου ἥλιος διχαιοσύ- 
νης καὶ ἴασις ἐν ταῖς πτέρυξιν αὐτοῦ, καὶ ἐξελεύσεσϑε xoi σχιρ- 
τήσετε ὡς μοσχάρια ἐκ δεσμῶν ἀνειμένα, καὶ καταπατήσετε ἀνό- 5 
μους, διότε ἔσονται σποδὸς ὑποχάτω τῶν ποδῶν ὑμῶν ἐν τῇ 
ἡμέρᾳ ἣν ἐγὼ ποιῶ, λέγει κύριος παντοχράτωρ. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ 
ἀποστέλλω ὑμῖν Ἡλίαν τὸν Θεσβίτην, πρὶν ἐλϑεῖν τὴν ἡμέραν 
κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ, xadac εἶπεν ὃ κύριος τοῖς Tov- 
δαέοις ὅτι καὶ ἐὰν ϑέλετε δέξασϑαι περὶ Ἰωάννου, αὐτός lauri 
᾿Ηλίας ὃ μέλλων ἔρχεσϑαι. 

^ ἘΜ MaXayíac οὗτος μετὰ τὴν ἐπιστροφὴν τίκτεται ἐν Sog" xal 
ἔτι πάνυ νέος ὧν καλὸν βίον ἔσχηκεν" καὶ ἐπειδὴ πᾶς ὃ λαὸς ἐτί- 
μα αὐτὸν ὡς ὅσιον xal πρᾷον, ἐκάλεσαν αὐτὸν IMalayíav, ὃ ἐρ- 
μηνεύεται ἄγγελος. ἦν γὰρ καὶ τῷ εἴδει εὐπρεπής, ἀλλὰ καὶ ὅσα! 
εἶπεν αὐτὸς ἐν προφητείᾳ, αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ὀφϑεὶς ἄγγελος κυρίου 
V 198 ἐπεδευτέρωσεν, ὡς ἐγένετο ἐν ἡμέραις ἀναρχίας, ὡς γέγραπται 

ἐν Σρερτελλείμ, τουτέστιν ἐν βίβλῳ Κριτῶν. καὶ ἔτι νέος ὧν 
προσετέϑη πρὸς τοὺς πατέρας αὐτοῦ ἐν ἀγρῷ αὐτοῦ. 

Β “Τοιπὸν ἐπὶ τοὺς τέσσαρας μεγάλους βαδιοῦμεν, πληρώσαγ- Ὁ 


1. δὲ om.P. ib καὶ ὁ Ἀ, 2. λέγει] IV.2. 19. κεῖται RV. τίχτεται 
P cum Epiphanio. ib. σοφίᾳ R. 17. τῆς ἀναρχίας ---- ἐν ex Epi- 
phanioaddidit P: τῆς om. V. 18. ZgsgsriAAs(u P. 90. εἰς τοὺς τέσ- 
σαρας μεγάλους προφήτας praeponit P. — ib. μεγάλους om, R. 


mittam Angelum meum, et praeparabit viam ante faciem tuam. — Huncce 
locum Dominus sibi aptavit, et Joanni Baptistae, Ait praeterea idem 
Propheta: Et orietur vobis timentibus nomen meum sol justitiae , et sani- 
tas in penuis ejus. Egrediemini et salictis sicut vitulus de armento, εἰ 
calcabitis ipsos cum fuerit cinis sub planta pedum vestrorum in die 
ego facio, dicit Dominus omnipotens. Ecce ego mitto bobis Eliam 
tem , antequam veniat dies Domini magnus et horribilis. Quemadmodum 
dixit Dominus Judaeis. Quod si velitis haec accipere de Joanne, ipse 
est Elias qui venturus est. ὃ 
Malachias iste, post reditum (e Babylone) nascitur in Sopha: εἴ 
cum admodum adhuc esset adolescens, praeclaram vitam egit: T 
propter vitae sanctitatem et mansuetudinem a populo coleretur, 
chiae nomen ei datum est, quod idem valet ac Angelus. Erat enim de- 
centi pulcritudine: sed et quaecumque ipse dum prophetaret 
ipsomet die apparens Angelus Domini iterabat, quemadmodum in diebus 
interregni, ut scriptum est in Spheretellim, hoc est in libro Judicum, 
contigit. Juvenis adhuc appositus est ad patres suos in agro * 


De quatuor magnis Prophetis. 
Duodecim (Prophetis) juvante Deo explicitis, superest ut de quátuor 


PASCHAL E. 287 


τες σὺν ϑεῷ τοὺς ιβ΄. πάντες μὲν οἱ προφῆται προεφήτευον 
καὶ ὑπεμίμνησκον τοὺς Ἰουδαίους περὶ τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ ϑεοῦ 
ὧν πρὸς τοὺς πατέρας ἐποιήσατο, ὅπως πάντα τὰ ἔϑνη εὐλογεῖν 
ὑπέσχετο ἐν τῷ σπέρματι τοῦ ᾿βραὰμ διὰ τῆς κατὰ τὸν δεσπό-- 
ὅτὴην Χριστὸν οἰχονομίας, καὶ ὅπως ἐλυτρώσατο αὐτοὺς ὃ ϑεὸς 
πρώην ἐκ τῆς δουλείας τῶν «ΤἸγυπτίων μετὰ βραχίονος ὑψηλοῦ" 
καὶ δέδωκεν αὐτοῖς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, καὶ ὅπως αἰχμάλω- C 
τοι εἰς Βαβυλῶνα ὑπὸ Ναβουχοδονόσορ ἀπαχϑήσονται, καὶ πά- 
λιν ἐνδόξως ἐπανήξουσιε, καὶ πάλιν πείσονται κακὰ ὑπὸ ᾿Αντιόχου 
0 xal τῶν πέριξ ἐϑνῶν, καὶ ὅπως καὶ τούτων δυνάμει ϑείᾳ περιγέ- 
γωνται, καὶ τότε ὃ προσδοκώμενος ἐκ τοῦ σπέρματος ᾿Αβραὰμ 
ἥξει ἐπὶ σωτηρέᾳ παντὸς τοῦ κόσμου κατὰ τὰς ἄνωθεν ἐπαγγε- 
Mac. τοῦτο τὸ ἔργον τῶν προφητῶν. τινὲς μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν 
ἑαυτοῖς συνέγραψαν τὰς ἰδίας βίβλους, οἷον ὃ Φ“αβίδ, συνϑεὶς τὴν 
5 βίβλον τῶν Ψαλμῶν, καὶ Ζανιήλ, ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ κελευσϑ εἰς 
γράψαι ἅπερ αὐτῷ δι᾽ ὁράσεων ἀπεκαλύφϑη, ἢ καὶ ἄλλοι τινές. 
οἱ δὲ λοιποὶ οὐχ ἑαυτοῖς συνέγραφον, ἀλλὰ γραμματεῖς ἦσαν ἐν Ὁ 
τῷ ἱερῷ, οἵ ἔγραφον ἑκάστου προφήτου ὡς ἐπὶ ἡμερολογίου λό- 
γον. καὶ ἡνέκα ἀπεστέλλετο ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ προφήτης κηρῦξαι ἢ 
περὶ Ἱερσυσαλὴμ ὅτε μέλλει αἰχμαλωτίζεσϑαι ἢ περὶ Σαμαρείας 
ἢ περὶ ἑτέρων τόπων ἢ περὶ τῆς ἐπανόδου ἢ περὶ ᾿Αντιόχου ἢ πε- 
ρὲ τῶν πέριξ ἐϑνῶν ἢ περὶ αὐτοῦ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ, x«9? 


13. οὖν om. P. 14. ὁ om. P. 


magnis agamus, Omnes quidem Prophetae prophetarunt, et Judaeos de 
promissionibus subinde monuerunt, quas Deus eorum patribus fecerat, 
quove pacto gentes universas benedictione sua donare erat pollicitus in 
semine Abraham per Domini Christi dispensationem : et quomodo Deus 
ex Aegyptiorum servitute prius illos cum brachio excelso liberaverit, et 
dederit eis terram repromissionis: quave ratione captivi Babylonem a 
Nabuchodonosor abducti, rursum gloriose reversi sunt: et ut mala iterum 
patientur ab Antiocho gentibusque circumvicinis: quo etiam pacto divina 

tia iis superiores evaserint, et ut tunc expectatus ex semine Abra- 
uana erat pro salute mundi totius, secundum praedictas repro- 
missiones, Hoc prophetarum opus fuit. Atque ex iis quidam suos sibi 
ipsis libros conscripsere, quemadmodum David Psalmorum librum compo- 
suit, e& Daniel in captivitate scribere jussus est quaecunque sibi per vi- 
siones revelata fuerant: ita et alii quidam. Reliqui vero non sibi scri- 
pserunt, sed erant in templo scribae qui uniuscujusque Prophetae verba, 
in modum Kalendarii, describerent. Et cum a Deo mittebatur Propheta, 
ut quippiam nuntiaret, vel de Hierusalem, quod scilicet esset expugnan- 
da: de Samaria, aut de locis aliis, vel de reversione, aut de Antio- 
cho, aut de circumvicinis nationibus, aut de ipso Domino Christo, quo 
die p t, in istius Prophetae sermone ea describebant quae de 


288 CHRONICON 


R 360 ἣν ἡμέραν προεφήτευεν, ἔγραφον ἐν τῷ λόγῳ τοῦ προφήτου ixd- 
vov ὃ ἐχήρυττεν περὶ ἑνὸς πράγματος. καὶ πάλιν μετὰ καιρόν, εἰ 
ἐκήρυξεν περὶ ἑτέρου πράγματος, πάλιν ἔγραφον ὑποτάσσοντες 

. P. 154 εἰς τὸν αὐτοῦ λόγον, ὡς ἀρχὴν κεφαλαίου ποιούμενοι ἐκήρυττον, 
καὶ οὕτω πᾶσαν τὴν βίβλον αὐτοῦ συνετίϑεσαν. ὅϑεν ἔστιν &-5 
ρεῖν ἐν ταῖς αὐτῶν βίβλοις κεφάλαιον ἁρμόζον εἰς τὴν alyuala- 
σίαν Βαβυλῶνος ἢ εἰς τὴν ἐπάνοδον, καὶ εὐθέως περὶ “Χριστοῦ 
ἕτερον καὶ αὖϑις περὶ τῆς αἰχμαλωσίας καὶ τῆς ἐπανόδου λέγοντα. 
καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, ἐὰν μὴ παρατετηρημένως ἀναγνῷς, ovyxtyv- 
μένα τὰ πάντα εὑρήσεις. οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ αἱ βασιλεῖαι 10 
τούτῳ τῷ τρόπῳ ἐγράφησαν ἐν τῷ ἱερῷ κατὰ μέρος ἐν τῷ χαι- 
QQ τοῦ Σαοὺλ τὰ ἕως τοῦ Σαοὺλ καὶ ἐν τῷ καιρῷ τοῦ afió 

B τὸ ἕως 4αβίδ. ὁμοίως καὶ τὰ ἑκάστου βασιλέως κατὰ τὸν ἴδιον 
καιρὸν Pyoáqovro. ὁμοίως ἔγραφον καὶ ἐν τοῖς σχρινίοις τῶν 
βασιλέων, ἃς καλοῦμεν Παραλειπομένας. τὴν δὲ Πεντάτευ- 15 
xov ὃ ἸδΠωῦσῆς ἔγραψεν ἱστορίαν προγεγονότων καὶ ymout- 
νων καὶ ἐσομένων. Ἰησοῦς πάλιν τὴν ἰδίαν βίβλον, τοὺς Κριτὰς 
πάλιν ἐν τῷ ἱερῷ, ἤγουν τῇ σκηνῇ, ὁμοίως καὶ τὴν Pov9. Xo- 

V 194 λομὼν πάλιν τὰ ἴδια ἔγραψεν, τάς τε Παροιμίας καὶ τὰ τσμα- 
τα καὶ τὸν ᾿Εχχλησιαστήν' σοφίας γὰρ χάριν εἰληφὼς παρὰϑο 
ϑεοῦ, καὶ πάντα ἄνθρωπον νουϑετῶν σοφῶς ἀναστρέφεσϑαι ἐν 

C τῷδε τῷ βίῳ" προφητείας γὰρ χάριν οὐκ εἰλήφει. ὅσους οὖν 
ηὕρομεν προφήτας ἀξιωϑέντας εἰπεῖν περὶ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ 
1. προεφήτευον P. — 2. εἰ] 7 PV. 1710. εὑρήσει V.  — ibid. ai 


om. P. 1i.zgom.P. 13 τὸ om.P. ib. τὸ ἕως “αβίδ] ἕως τοῦ 
Δαβίδ. 14. δὲκαὶ Ρ. 18, τὴν σκήνην P. 290. vel 22. dele γὰρ. 


re aliqua nuntiaverat. Rursum si post aliquod tempus de re alia quid- 
piam praedixisset, tum in illius sermone superioribus subjiciebant, facto 
capitis initio. Atque hac ratione totum illius librum compegere. U 
reperire est in illorum libris caput quod captivitati Babylonis convenit, 
vel reversioni, et statim aliud quod de Christo, ac rursum de captivita- 
te vel reditu agit. Atque ut uno verbo dicam, nisi haec attente i 
omnia confusa reperies. Neque Prophetiae duntaxat, sed et libri Re- 
gnorum eadem ratione in templo particulatim conscripti sunt, veluti Saüle 
regnante, quae Saülem, quae Davidis tempestate, quae Davidem specta- 
bant. Atque eodem modo uniuscujusque Regis acta, suo quoque tempo- 
re, scribebantur. Sed et pariter — — in Regum scriniis quae Pa- 
ralipomena appellamus. Pentateuchum vero Moyses conscripsit, histo- 
riam scilicet rerum praeteritarufn, praesentium et futurarum, Jesus etiam 
singularem librum confecit; Judices rursum in templo, seu 'labernacu- 
lum, similiter et librum Ruth. Solomon suos perinde conscripsit libros, 
Proverbia, et Cantica, et Ecclesiastem. Donatus enim a Deo sapientiae 
gratia, cunctos homines adhortatus est ut in bac vita sapienter sese ge- 
rerent, Prophetiae tamen gratiam non adeptus. Quotquot igitur inve- 


PASCHAL E. 289 


ἐτάξαμεν. ἔτι δὲ γράφωμεν xal περὶ τῶν ἄλλων τεσσάρων ngo- 
φητῶν, ὅσα ἠξιώϑησαν εἰπεῖν περὶ τῆς κατα τὸν δεσπότην Χρι- 
στὸν οἰχονομέας, ἐν ἧ ἀφορᾷ πᾶς ὃ σκοπὸς τῆς ϑείας γραφῆς. 
προφέρωμεν τοίνυν πρῶτον τὸν μεγαλοφωνότατον "Hooíav, ὃς 
ϑχαὶ τύπῳ .xal λόγῳ ἠξιώϑη ἰδεῖν καὶ προειπεῖν περὶ τοῦ χατὰ 
Χριστὸν μυστηρίου. 


Εἰς τὸν ᾿Ησαΐαν. 
Οὗτος ὃ μέγας "Hoalac ὃ υἱὸς τοῦ ᾿μώς, ὃς τύπῳ μὲν εἶδεν 


" L4 - ^^ 
τὰ κατὰ τὸ μυστήριον ToU Χριστοῦ, ὅτε εἶδεν τὸν κύριον καϑή- y) 


ὕμενον ἐπὶ ϑρόνου ὑψηλοῦ καὶ ἐπηρμένου,. καὶ σεραφεὶμ εἱστήκει-: 
σαν χύχλῳ αὐτοῦ, Ἑξ πτέρυγες τῷ ἑνὶ καὶ ἕξ πτέρυγες τῷ ἑνὶ 
ἑαυτὰ κατακαλύπτοντα, καὶ ἔκραζον ἕτερος πρὸς τὸν ἕτερον, “Ἅγιος 
ἅγιος ἅγιος, κύριος σαβαώϑ', πλήρης πᾶσα ἡ γῆ τῆς δόξης αὖ- 
τοῦ. ἐπὶ τούτοις ἀπεστάλη ἕν τῶν σεραφείμ, καὶ ἔλαβεν τῇ 
᾿λαβίδι ἄνϑρακα ἀπὸ τοῦ ϑυσιαστηρίου, καὶ ἥψατο τῶν χειλέων 
αὐτοῦ λέγων, Τοῦτο ἀφελεῖ τὰς ἁμαρτίας σου, σαφῶς διὰ τῆς 
ὄψεως τῆς δειχϑείσης καὶ τοῦ ὕμνου χαὶ τοῦ τύπου διδαχϑ εἰς 
προμηνῦσαι τὸ κατὰ Χριστὸν μυστήριον. ἔτι δὲ πάλιν καὶ λόγῳ 
φησὶν οὕτως" Ὥς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχϑη, καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναν.-- 
toy τοῦ κείραντος αὐτὸν ἄφωνος. ταύτην τὴν χρῆσιν ὃ .di9ioy 


9. Χριστὸν τὸν δεσπότην P. 4. ὃς] ὃς δὲ P. 11. καὶ --- ἑνὶ 
om. P. 19. ró» om. P. 14. iv] εἷς ἐκ P. 17. δειχϑείσης 
δειχείας P. δειλέας m. P. 19. ovrog] LIII. 7. 20. 0 Αἰθίοψ | 
Act. VIII. 35. 


dimus Prophetas, qui dignati sunt de Domino Christo praedicere, hacte- 
aus sumus executi. Nunc porro videtur operaepretium ut de quatuor 


R 362 


P 155 


Mis prophetis scribamus, et quaecunque de Christi Domini humanitate . 


licere dignati sunt, quo divinae Scripturae scopus omnis spectat. Pro- 
lucamus igitur magniloquum illum Isaiam, qui et figura et sermone di- 
matus est videre, et praedicere peractum in Christo Sacramentum. 


De Isaia. - 


Hic est us ille Isaias, filius Amos, qui in figura quidem vidit 
iysterium Christi, cum scilicet Dominum conspexit sedentem in throno 
xcelso ac sublimi, quem Seraphim in orbem circumstabant. Singulis 
rant sex alae quibus se tegerent, et clamabat alter ad alterum: Sanctus, 
iamctus, Sanctus, Dominus Sabaoth, plena est ommis terra gloria ejus. 
einde missus est unus ex Seraphim, et accepit forcipe carbonem ex al- 
i, et tetigit labia ejus, dicens: Hoc auferet peccata tua, — Per visio- 
em verecundiae, et hymni, ac figurae perspicue edoctus est pe 
iare peractum in Christo Sacramentum. Sed et rursum ita loquitur: 
enquam ovis ad occisionem ductus est, et sicut agnus coram tundente se 


Chronicon Paschale vol. 1. 19 


290 CHRONICON 


εὐνοῦχος ἀναγνοὺς τὸν (Φίλιππον παρεχάλει ἑρμηνευϑῆναι αὐτῷ 
αὐτήν ὃς τάχιστα περὶ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ αὐτὴν ἑρμήνευ- 
σεν εἰρῆσϑαι ὑπὸ τοῦ προφήτου. ἔτι πάλιν λέγει, ἄνθρωπος ἐν 
πληγῇ ὧν καὶ εἰδὼς φέρειν μαλακίαν. καὶ πάλιν, Ὅτι ἀνομίαν 
ovx ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέϑη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ, καὶ κύ-5 
ριος βούλεται καϑαρίσαι αὐτὸν ἀπὸ τῆς πληγῆς καὶ δεῖξαι αὐτῷ 
φῶς. καὶ πάλιν οὕτω λέγει κύριος" Ἰδοὺ ἐγὼ ἐμβαλῶ εἰς τὰ 9e- 
μέλια Σιὼν λέϑον πολυτελῆ ἐκλεχτὸν ἀχρογωνιαῖον ἔντιμον εἰς 
B τὰ ϑεμέλια αὐτῆς, καὶ ἃ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ μὴ καταισχυν- 
Of. καὶ πάλιν, Ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ 7) ῥίζα τοῦ Ἰεσσαί, τὸ 
καὶ ὃ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐϑνῶν, ἐπ᾿ αὐτῷ ἔϑνη ἐλπιοῦσι. χαὶ 
πάλιν, Πνεῦμα κυρίου ἐπ᾽ ἐμέ, οὗ (ivexcv ἔχρισέ με. ταῦτο ἀνα- 
γνοὺς ὃ κύριος ἐν τῇ συναγωγῇ τοῖς σάββασιν εἶπεν, “μὴν λέγω 
ὑμῖν, σήμερον ἐπληρώϑη ἡ γραφὴ αἵτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. 
Ἠσαΐας ἦν ἀπὸ Ἱερουσαλήμ' ϑνήσκει δὲ ὑπὸ Τανασσοῦ 15 
πρισϑεὶς εἰς δύο, καὶ ἐτέϑη ὑποχάτω δρυὸς Ῥογήλ, ἐχόμενα τῆς 
διαβάσεως τῶν ὑδάτων ὧν ἀπώλεσεν ζεχίας 0 βασιλεὺς χώσας av- 
τά. καὶ ὃ ϑεὸς τὸ σημεῖον τοῦ Σιλωὰμ ἐποίησεν διὰ τὸν προφήτην, 
C ὅτι πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν ὀλιγωρήσας ηἔξατο nut» ὕδωρ, καὶ εὐθέως 
ἀπεστάλη αὐτῷ ἐξ αὐτοῦ " διὰ τοῦτο ἐκλήϑη Σιλωάμ,, ὅπερ ἔρ-80 
μηνεύεται ἀπεσταλμένος. καὶ ἐπὶ τοῦ Ἐζεκία πρὸ ταῦ ποιῆσαι 


8. λέγει} LIII. 3. 4. πληγῇ] τιμῇ! V. ibid. πάλιν] 9. 7. 
πάλιν] ΧΧΥΠΙ. 16. 8. Σιὼν — θεμέλια om. P. 10. πάλιν) 
XL 10. 19. πάλιν] LXI 1. 13. odas» V. — ibid. εἶπεν) 
Luc. JV. 21. 18. δι᾽ αὐτὸν προφήτην P.  — 21. 'Efexiov P. 


obmutuit. Hunc locum Eunuchus Aethiops cum legisset, rogavit Philip- 
pum ut hunc sibi interpretaretur, qui statim de Domino Christo a Pro- 
pheta dictum respondit. Iterum praeterea ait: Homo im plaga czistens, 
et sciens ferre infirmitatem. Et rursum: Quoniam peccatum mon fett, 
mec inventus est dolus ín ore ejus. Et, Dominus vult muudarc eum 9 
plaga , et ostendere illí lumen, Deinde sic dicit Dominus: Ecce ego im- 
jiciam in fundamehta ejus, ct qui crediderit in eum, non. confundetur. 
Et rursum: Erit in die illa radir Jesse, et qui surgit ex ea reget gentes, 
in ipsum gentes sperabunt. Et rursum: Spiritus Domini super me, €? 

unzerit me. Hoc cum Dominus in Synagoga in Sabbatis legisset, 

it: 4men dico vobis, hodie impleta est scriptura in auribus vestris. 

Erat lsaias ex Hierusalem: moritur autem, a Manasse in duas per- 
tes dissectus, et positus est subter quercum Rogel, juxta transitum aqua 
rum, quas Ezechias Rex, iis obstructis, disperdidit. Et fecit Deus si- 
gnum Siloam propter ipsum Prophetam: priusquam enim moreretur, &n 
mo deficiens, petiit aquam sibi dari quam biberet, statimque ex eo ili 
allata est, ac propterea Siloam , quod idem valet ac missus. 
Et sub Ezechia, priusquam fierent foasae ac piscinae, ad preces lsaiae 


 PASCHALE. 291 


τοὺς λάχχους xal τὰς κολυμβήϑρας ἐπὶ εὐχῇ τοῦ Ἠσαΐου μιχρὸν 
ὕδωρ ἐξῆλθεν, ὅτι ἦν ὃ λαὸς ἐν συγκλεισμῷ ἀλλοφύλων, καὶ ἵνα 
μὴ διαφϑαρῇ ἡ πόλις, ὡς μὴ ἔχουσα ὕδωρ. ἠρώτων γὰρ οἱ R 364 
πολέμιοι πόϑεν πίνουσι" xal χαρακώσαντες τὴν πόλιν παρεκαϑ έ- 
5lovro τῷ Σιλωάμ. ὅταν οἷν ἤρχοντο σὺν τῷ "Haafa οἱ Ἰουδαῖοι, 
ἐξήρχετο τὸ ὕδωρ * διὸ ἕως τῆς σήμερον αἰφνιδίως ἐξέρχεται, ἵνα V 195 
δειχϑῇ τὸ μέγα τοῦτο μυστήριον. καὶ ἐπειδὴ διὰ τοῦ Ἠσαΐου 
τοῦτο γέγονε, μνήμης χάριν καὶ ὃ λαὸς τῶν Ἰουδαίων πλησίον 
αἰτὸν τοῦ Σιλωὰμ ἔϑαψαν ἐπιμελῶς καὶ ἐνδόξως, ἵνα διὰ τῶν Ὁ 
f00luv αὐτοῦ προσευχῶν καὶ μετὰ ϑάνατον αὐτοῦ ὡσαύτως ἔχω- 
σι τὴν ἀπόλαυσιν τοῦ ὕδατος, ὅτι καὶ χρησμὸς ἐδόϑη αὐτῷ περὶ 
αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι οὕτως. ἔστι δὲ ὃ τάφος ἐχόμενος τοῦ τάφου τῶν 
βασιλέων, ὄπισϑεν τοῦ τάφου τῶν Ἰουδαίων ἐπὶ τὸ μέρος τὸ πρὸς 
γύτον. Σολομῶν γὰρ ἐποίησε τοὺς τάφους τοῦ Ζαβίδ, διαγράψας 
δχατὰ ἀνατολὰς τῆς Σιών, ἥτις ἔχει εἴσοδον ἀπὸ Γαβαὼν μήκοθϑεν 
τῆς πόλεως σταδίους εἴκοσιν. ἐποίησεν δὲ ταύτην σχολιάν, σύν- 
ϑέτον, ἀνυπονόητον" καὶ ἔστιν ἡ εἴσοδος ἕως τῆς σήμερον τοῖς 
πολλοῖς ἀγνοουμένη τῶν ἱερέων καὶ ὅλῳ τῷ λαῷ. ἐκεῖ εἶχεν ὃ Ῥ 156 
βασιλεὶς Σολομῶν τὸ χρυσίον τὸ ἐξ “ϊϑιοπίας καὶ τὰ ἀρώματα. 
0 χαὶ ἐπειδὴ ἔδειξεν Ἐζεκίας τὸ μυστήριον Zfaflió καὶ Σολομῶν τοῖς 
ἔϑνεσι καὶ ἐμίανεν δστῷ τῶν προπατόρων αὐτοῦ, διὰ τοῦτο ὃ ϑεὸς 


1. κολυμβήτρας Ῥ. 2. συγκλεισμῷ P cum Epiphanio, συκαῖρ 
μωὰμ ca om — R. 5. εἴρχοντο PV. — ibid. "Iovóaio:] 
ἀντλεῖν addit P ex Epiphanio. 10. ὁσίων αὐτοῦ προσ om. P. 
jh καὶ μετὰ θάνατον om. P. — 12. ἐχομένως P. — 16. σταδίων 
P, σταδίου m. R. 21. τῶν προπατόρων Symeon Logotheta, ró- 
zov πατέρων PV. i 


ibi modicum aquae exivit, cum populus ab alienigenis undique conclude- 
retur, ne ex aquae penuria periret. Quaesierant enim hostes unde ij bi- 
berent: ex quo, urbe circumvallata, Siloam etiam circumsederunt. Quoties 
igitur una cum Isaia veniebant ut aquam haurirent, illa exibat, unde ad 
hunc usque diem, in ma i miraculi argumentum etiamnum subito erum- 
pit. Postquam aotem id per lsaiam peractum est, honc magnifice ac 
sudiose juxta Siloam Judaeorum populus sepeliit, ut ejus precibus aquae 
rinde copia iis suppeteret, cum praeterea, ut ita agerent, ex oraculo 
hs praeceptum esset. Jacet autem ejus sepulerum juxta Regum tumulos, 
ad Àustram, pone Judaeorum tumulos. Solomon quippe Davidis sepul- 
; ut Orienti Bion obversarentur. quae aditum babet a 


cra ita constituit , L A à 
Gabaon procul ab urbe, stadiis xx. quem quidem aditum obliquum ac 
occultum ita confecit ut a nemine perciperetur, adeo ut ejus introitus 
lerisque Sacerdotum atque ipsi populo etiam hodie ignotus sit. lbi 
sta Rex aurum ex Aethlopia sibi allatum , et aromata recondidit. 
Sed cum Ezechias Davidis et Bolomonis arcanum gentibus aperuisset, ef 


Osa patrum suorum inquinasset, eapropter Deus ejus semen hostium 


202 CHRONICON 


ἐπηράσατο eg δουλείαν ἔσεσϑαι τὸ σπέρμα αὐτοῦ τοῖς ἐχϑροῖς 
αὐτοῦ, καὶ ἄχαρπον αὐτὸν καὶ ὄγονον ἐποίησεν ὃ ϑεὺς ἀπὸ τῆς 
ἡμέρας ἐκείνης. 

Εἰς τὸν Ἱερεμίαν. 

Οἵτος Ἱερεμίας ἀξιωθεὶς καὶ αὐτὸς προειπεῖν περὶ τοῦ κατὰ 5 
Χριστὸν μυστηρίου, λέγων οὕτως" Καὶ ἔλαβον τὰ τριάχοντα ἀρ- 
γύρια τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου, ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ, 

B καὶ ἔδωχαν αὐτὰ εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, καϑὰ συνέταξέ μοι 
κύριος. ταύτης δὲ τῆς χρήσεως καὶ ὃ εἰαγγελιστὴς μέμνηται 
]αιϑαῖος, πληρωϑείσης ἐν καιρῷ τοῦ πάϑους. πάλιν λέγει 610 
αὐτὸς προφήτης, ᾿Ιδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει κύριος, καὶ δια- 
ϑήσομαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ καὶ τῷ οἴχῳ Ἰούδα διαϑήκχην καινήν, 
οὐ κατὰ τὴν διαϑήκην ἣν ἐποίησα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, ἐν ἦ 
ἡμέρᾳ ἐπιλαβομένου μου τῆς χειρὸς αὐτῶν ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ix 
γῆς «Αϊγύπτου, ὅτι αὐτοὶ οὐκ ἐνέμειναν ἐν τῇ διαϑήκῃ μου, κἀ- 15 
γὼ ἠμέλησα αὐτῶν, φησὶ κύριος, διδοὺς νόμους μου ἐπὶ διά- 

C νοιὰν αὐτῶν, καὶ ἐπὶ καρδίαν αὐτῶν ἐπιγράψω αὐτούς, καὶ ἔσομαι 

R 866 αὐτοῖς εἰς ϑεόν, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί ἱμοι εἰς λαόν, καὶ οὐ μὴ δι- 
δάξουσιν ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ xai ἕκαστος τὸν πλη- 
σίον αὐτοῦ, λέγων, Γνῶϑι τὸν χύριον, ὅτι πάντες εἰδήσουσί 30 
μὲ ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου αὐτῶν, ὅτι ἵλεως ἔσομαι ταῖς ἀδι- 
κίαις αὐτῶν, καὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ ἔτι. καὶ 

1. ἐπηράσατο)] ἐπειράσατο V, ἐπειρώσατο R. 8. ἡμέρας om. P. 

9. δὲ om. P. 10. ΜΜατϑαῖος] XXVIHL 9. ἰδ. πάλιν] XXXVIII. 


81. 13. jj om. V. 18. εἰς ϑεὸν αὐτοῖς P. 22. οὐ μιμνη- 
o0d V, οὐ μνησϑθὼ P. 


servituti. addixit, ab illoque die infoecundum et sterilem hunc fecit 
Deus. 
De Hieremia. 


Hic Hieremias dignatus est, et ipse de peracto in Christo mysterio 
praedicere, cum ita ait: Et acceperunt triginta argenteos pretium apprt- 
tiatí, quem appretiaverunt α filiis Ierael, et dederunt eos in m figu- 
li, sicut constituit mihi Dominus. Sententiae istius meminit Kvangelista 
Matthaeus, quae impleta est tempore Passionis. Rursum ait idem Pro- 
pheta: Ecce dies veniunt, dicit inus, et disponam domui Israel, ct 
domui Juda testamentum novum, mon secundum tcstamentum quod feci 
—— eorum, in die in qua apprchendi manum eorum , ut educerem il- 

de terra Aegypti. Quia ipsi non manserunt in testamento meo, εἰ 
ego negleri eos, dicit. Dominus, dans leges meas in mentem corum, et 
in corde eorum inscribam eos, et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in 
populum , et non docebunt ultra unusquisque fratrem suum, et unusquisque 
prorimum suum, dicens: Cogmosce Dominum, quia omnmes scient mc a 


PASCHALE. 298 


ταύτης τῆς χρήσεως μέμνηται ὃ ἀπόστολος ἐν τῇ πρὸς Ἑβραίους 
ἐπιστολῇ. | 
Ἱερεμίας ἦν ἐξ ᾿ναϑώϑ', καὶ ἐν Τάφναις «Αἰγύπτου λίϑοις 
βληϑεὶς ὑπὸ τοῦ λαοῦ ἀποθνήσκει. χεῖται δὲ ἐν τόπῳ τῆς οἰχή- 
ὅσεως Φαραώ, ὅτι «Αἰγύπτιοι ἐδόξασαν αὐτὸν εὐεργετηϑέντες δι᾽ 
αὐτοῦ" ηὔχετο γὰρ αὐτοῖς. τῶν γὰρ ὑδάτων oi ϑῆρες, οὖς D 
καλοῦσιν οἱ «Ἰϊγύπτιοι μενεφώϑ', Ἕλληνες δὲ κροκοδείλους, καὶ 
ὅσοι εἰσὶ πιστοὶ ϑεοῦ ἕως σήμερον εὔχονται ἐν τῷ τύπῳ ἐκεῖνῳ, 
χαὶ λαμβάνοντες τοῦ χοὸς τοῦ τόπου δήγματα ἀνθρώπων ϑερα- 
Ὀπεύουσι, καὶ πολλοὶ αὐτὰ τὰ ϑηρία τὰ ἐν τῷ ὕδατι φυγαδεύου-- 
σιν, ἡμεῖς δὲ ἠκούσαμεν ἐκ τῶν παίδων “Ἀντιγόνου καὶ Πτολε- 
μαίου, γερόντων ἀνδρῶν, ὅτι ᾿Αλέξανδρος ὃ τῶν lMaxtóovov, 
ἐπιστὰς τῷ τάφῳ τοῦ προφήτου καὶ ἐπιγνοὺς τὰ εἰς αὐτὸν uv- V 196 
'στήρια, εἷς ᾿“λεξάνδρειαν μετέστησεν αὐτοῦ τὰ λείψανα, περιϑεὶς 
Ταὐτὰ ἐνδόξως κύχλῳ, xal ἐκωλύϑη ἐκ τῆς γῆς ἐκείνης τὸ γένος P 157 
τῶν ἀσπίδων, καὶ ἐκ τοῦ ποταμοῦ ὡσαύτως, καὶ οὕτως ἐνέβαλεν 
τοὺς ὄφεις τοὺς λεγομένους ἀργολάους, ὃ ἔστιν ὀφιομάχους, oc 
ἤνεγκεν ἐκ τοῦ Abyouc τοῦ Πελοποννησιαχοῦ, ὅϑεν καὶ ἀργόλαοι 


1. ταύτης om. P. 8. ἐν addidit P cum Epiphanio, om. RV. ib. 
λίϑοις δὲ ὑποβληϑεὶς PV. Correxit Ducangius. 6. τῶν ydg] ἐλ- 


λιπές τι m. R. 7. μενεφώϑ)] νεφωϑ' — p. 139. B, ut 
Scribendum sit μὲν vigo. ib. κορκοῦ. : 8. 9:0v P. 9. 
τῶν ἀνθρώπων P. 11. ὅρα m. P. — 12. ὁ τῶν Μακεδόνων] Ra- 


rior: ellipsis nominis βασιλεύς non eripienda erat Diodoro Exc. Vat. 
p. 36. 3. ed. nostrae. — 13. τἀφῳ τόπῳ PV. 16. τῶν om. P. 
ibid. ἐνέβαλεν P cum Suida v. ἀργόλαι, ἐνέβαλλον RV. — 18."4e- 
yov P. ib. Πελοπονικοῦ V, ΠελοπονησιακοῦῬ. ἐδ, ὅϑεν καὶ 
ἀργόλαοι καλοῦνται om.P, ὅϑεν καὶ ἀργόλαοι addit m. R. 


parvo usque ad magnum , quia propitius ero iniquitatibus eorum, et pec- 
catorum eorum non cro memor amplius. ἘΠῚ istius sententiae meminit 
Apostolus in Epistola ad Hebraeos. 

: Hisenier pe ex Anathoth, et in 'lThaphnis Aegypti lapidibus a 
populo impetitus interiit, jacetque in loco habitationis Pharaonis, cum 
magua illum veneratione prosequerentur Aegyptii ob accepta ab eo be- 
seficia, et quod pro iis Deum deprecatus esset, cum ab animalibus aqua- 
ücis, quae Aegyptiis ——— Graecis vero Crocodili dicuntur, infe- 
sarentur. Unde quotquot Deo sunt fideles, usque hodie hoc in loco 
preces fundunt, et accepto de loco isto terrae pulvillo, ex eorum morsi- 
bus homines curant, multique crocodilos ex aquis fugant. Nos vero ex 
Antigoni εἰ Ptolemaei posteris accepimus, iisque viris aetate gravibus, 
Alexandrum Macedonem, cum ad Prophetae sepulcrum accessisset, au- 
liissetque arcana quae de se is praedixerat, illius reliquiss Alexandriam 
iranstulisse, hasque magnifico apparatu circumdedisse, unde aecidit ut 8 
oco isto, uti pariter a fluvio, aspides arcerentur, sicque serpentes Ar- 
zolaos nuncupatos, (hoc est serpentum hostes) quos ex Argo Peloponnesi 


868 


294 CHRONICON 


καλοῦνται, τουτέστιν Ἄργους δεξιοί. λαλιὰν δὲ ἔχουσιν ἡδυτάτην 
καὶ πανευώνυμον. 

Οὗτος ὃ Ἱερεμίας σημεῖον ἔδωκεν τοῖς ἱερεῦσιν «Αἰγύπτου ὅτι 
δεῖ σεισϑῆναι τὰ εἴδωλα αὐτῶν καὶ συμπεσεῖν διὰ σωτῆρος παιδὸς 
ἐκ παρϑένου γενομένου, ἐν φάτνῃ δὲ κειμένου. διὸ καὶ ἕως νῦνδ 
ϑεοποιοῦσιν παρϑένον λοχὸν xal βρέφος ἐν φάτνῃ τιϑέντες προσ- 
κυνοῦσιν. καὶ Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ τὴν αἰτίαν πυνϑανομένῳ 
ἔλεγον ὅτι πατροπαράδοτόν ἔστιν μυστήριον ὑπὸ ὁσίου προφήτου 
τοῖς πατράσιν ἡμῶν παραδοϑέν. 

Οὗτος ὃ προφήτης Ἱερεμίας πρὸ τῆς ἁλώσεως τοῦ ναοῦ ἥρ- 10 
πασε τὴν χιβωτὸν τοῦ νόμου καὶ τὰ ἐν αὐτῇ, καὶ ἐποίησεν αὐτὰ 
κατατεϑῆναι ἐν πέτρᾳ, καὶ εἶπεν τοῖς παρεστῶσιν, ᾿“πεδήμησι 
χύριος ix Σινᾶ εἰς οὐρανόν, καὶ πάλιν ἐλεύσεται νομοϑέτης ix 
Σιὼν ἐν δυνάμει, καὶ σημεῖον ὑμῖν ἔστω τῆς παρουσίας αὐτοῦ, : 
ὅτε ξύλον πάντα τὰ ἔϑνη προσκυνήσουσιν. εἶπεν δὲ ὅτι Τὴν χι- ὁ 
βωτὸν ταύτην οὐδεὶς ἐχβαλεῖ εἰ μὴ Δαρών, καὶ τὰς ἐν αὐτῇ πλά- 
xag οὐδεὶς ἀναπτύξει οὐκέτι ἱερέων ἢ προφητῶν, & μὴ ]Πωῦσῆς ὃ 
ἐκλεκτὸς τοῦ ϑεοῦ. καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς ἀναστάσεως πρώτη fj 
κιβωτὸς ἀναστήσεται, καὶ ἐξελεύσεται ἐκ τῆς πέτρας, καὶ τεϑή- 
σεται ἐν ὄρει Σινᾷ,. καὶ πάντες οἱ ἅγιοι πρὸς αὐτὴν συναχϑή- 30 
σονται, ἐκεῖ ἐκδεχόμενοι κύριον, τὸν ἐχϑρὸν φεύγοντες, ἀνελεῖν 


1. "Agyovg δεξιοῇ ἀργόλαι οὖν ἐκ τοῦ Agyovg λαιοί Suidas v. ἀργό- 
λαι. Post δεξιοὶ addit καλοῦνται P. 8. παράδοτον P. — 21. 
ἀνέλετε αὐτὸν ἐλθόντα ἀνελόντες τε αὐτὸν ἐλθόντα P sola: scribe 
ἀνελεῖν αὐτοὺς θέλοντα. 


regione attulerat, illic injecit. Ita porro dicti, quasi segnes dextris: lo- 
quelam autem habent suavissimam, sed infaustam. 

Hic Hieremias signum. dedit Aegyptiis Sacerdotibus, quo futurum 
praedixit, ut eorum idola concuterentur et conciderent per Salvatorem 
puerum ex Virgine natum, et in praesepi jacentem. Quapropter etiam- 
num ut Deam colant virginem puerperam, et infantem in praesepi ado- 
rant. Ptolemaeo autem Regi causam sciscitanti, responderunt se acce- 
pisse arcanum istud ab sancto Propheta patribus suis fuisse traditum. 


Idem Propheta Hieremias, ante templi eversionem, arcam legis, 
quaeque in ea recondita erant, abripuit, ac reposuit illam in rupe, di- 
xitque circumstantibus: Migravit Dominus er Sina in coelum , et rursum 
veniet legislator ex Sion cum virluie, et signum vobis sit adventus ejus, 
cum omnes gentes lignum adoraverint. Dixitque: arcam illam nemo ez- 
trahet praeter 4daronem, nec tabulas in ea. reconditas nemo ex Sacerdoti- 
bus aut Prophetis aperiet, praeter Moysem dilectum Dei. In die porro 
Resurrectionis arca. resurget prima, ct egredietur ex rupe, ct in montc 
Sina reponetur. Omnes vero Saneti illam sese congregabunt, ibi 
expectantes Dominum , hostemque fugientes, occident illum voenientem. 


PASCHAL E. 295 


αὐτοὺς ϑέλοντα. ἐν τῇ πέτρᾳ ἐκείνῃ ἐσφράγισεν τῷ δακτύλῳ τὸ 
ὄνομα τοῦ ϑεοῦ, καὶ ἐγένετο ὃ τύπος ὡς γλυφὴ σιδήρου, καὶ vt- 
φέλη φωτεινὴ ἐσχέπασε τὸ ὄνομα, καὶ οὐδεὶς νοεῖ τὸν τύπον, οὐ- 
δὲ ἀναγνῶναι αὐτὸν δύναταί τις ἕως σήμερον καὶ ἕως τῆς συντε- 
δλείας. ἔστιν δὲ ἢ πέτρα ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὅπου πρῶτον 7j κιβωτὸς 
γέγονεν μεταξὺ τῶν δύο ὀρέων, ἐν οἷς κεῖνται ἹΠὐσῆς xol 24a- Ὁ 
ρών. καὶ ἐν νυκτὶ νεφέλη ὡς πῦρ γίνεται περὶ τὸν τόπον κατὰ 
τὸν τύπον τὸν ἀρχαῖον, Urt οὐ μὴ παύσηται ἡ δόξα τοῦ ϑεοῦ ἐκ 
τοῦ vóuov αὐτοῦ. διὰ τοῦτο ἔδωκεν ὃ ϑεὸς τῷ Ἱερεμίᾳ χάριν, 
ἰοἵνα τὸ τέλος τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ αὐτὸς ποιήσῃ, ἵνα γένηται 
συγκοίνωνος Πωυσέως καὶ ᾿Δαρών" καὶ ὁμοῦ εἶσιν ἕως σήμερον, 
ἐπειδὴ καὶ ὃ Ἱερεμέας ἐστὶν ἐκ σπέρματος ἱερατικοῦ. 


Εἰς τὸν Τ1εζεπεήλ. 


ι5 Οὗτος Ἰεζεκιὴλ ἐν Βαβυλῶνι προφητεύων καὶ αὐτὸς ἠξιώϑη 
προειπεῖν περὶ τῆς κατὰ Χριστὸν οἰκονομίας, καί φησι, Καὶ ῥύ- 
cout αὐτοὺς ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν, καὶ καϑαριῶ P 158 
αὐτούς, καὶ ἔσονταί μοι elg λαόν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς ϑεόν, 
καὶ ὃ δοῦλός μου Zfaffió ἄρχων ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ ποιμὴν εἷς 

ἐρ ἔσται πάντων, ὅτι ἐν τοῖς προστάγμασίν μου πορεύσονται. καὶ 
πάλιν λέγει, Καὶ εἶπε πρός με, Τὸ ὕδωρ τοῦτο τὸ ἐχπορευόμε- R 870 
voy εἰς τὴν Γαλιλαίαν τὴν πρὸς ἀνατολάς, καὶ κατέβαινεν ἐπὶ 


10. ποιήσει. íbid. γέννηται ῬΥ. 19. καὶ] δὲ. — 21. ma- 
L»] XLVII. 8. 22, Γαλιλαίαν ϑάλασσαν V. 


In rupe illa digito suo nomen. Domini impressit, et forma ejus velut 
ferri scalptura facta est, nubesque lucida nomen texit, ac nemo 
intelligit, vel legere potest ad honc usque diem, et usque ad mundi con- 
summationem. t autem illa petra in solitudine, ubi primum fuit arca, 
intra duos montes, in quibus jacent Moyses et Aaron. Per noctem vero 
pubes ut ignis circa locum apparet, juxta figuram antiquam , quoniam 
non desinet gloria Dei ex lege ejus. Propterea hanc Hieremiae gratiam 
dedit Deus, ut mysterii sui finem ipse faceret, ut Moysis etiam et Aaro- 
nis socius fieret, sicut simul sunt usque hodie, si quidem Hieremias erat 
ex stirpe sacerdotali. 


De Ezechiele. 


ia i is meis ambulabunt. Et rursum dicit: Et dixit ad me, 
flee ecin dues egredi ur in Galilaeam Ürientem versus , ct quae descen- 


296 CHRONICON 


τὴν Mgaf(lav, xal ἤρχετο ini τὴν ϑάλασσαν ἐπὶ τὸ ὕδωρ τῆς 

διεχβολῆς, καὶ ὑγιάσει τὰ ὕδατα᾽ καὶ ἔσται, πᾶσα ψυχὴ τῶν 

ζώων τῶν ἐκζεόντων καὶ ἐπὶ πάντα ἐφ᾽ ἃ ἂν ἐπέλϑῃ ἐχεῖ ὃ ποτα- 
vies uoc, ζήσεται. 

B Ἰεζεκιὴλ ovrog ἐστιν ἐξ àdgigà τῶν ἱερέων, καὶ ἀπέϑανεν v5 
γῇ Χαλδαίων ἐπὶ τῆς αἰχμαλωσίας, πολλὰ προφητεύσας τοῖς ἐν 
τῇ Ἰουδαίᾳ. ἀπέκτεινεν δὲ αὐτὸν ὃ ἡγούμενος τοῦ λαοῦ ᾿Ισραὴλ 
ἐκεῖ, ἐλεγχόμενος ὕπ᾽ αὐτοῦ ἐπὶ εἰδώλων σεβάσμασι. καὶ ἔϑαψεν 
αὐτὸν ὁ λαὸς ἐν ἀγρῷ Mao?o ἐν τάφῳ Ἰωσὴφ καὶ Aopazád na- 
τέρων ᾿βραάμ. καὶ ἔστιν ὃ τάφος σπήλαιον διπλοῦν, ὅτι ᾿“βραὰμ 10 
ἐν Χεϑρῶν πρὸς τὴν ὁμοιότητα αὐτοῦ ἐποέησεν τὸν τάφον Σάῤῥας. 
διπλοῦν δὲ λέγεται, ὅτι εἱλικτόν ἐστι καὶ ἀπόχρυφον ἐξ ἐπιπέδου, 
καὶ ἔστιν ὑπερῷον ἐπὶ γῆς ἐν πέτρᾳ κρεμάμενον. 

Οὗτος ὃ προφήτης τέρας ἔδωχε τῷ λαῷ, ὥστε προσέχειν 
τῷ ποταμῷ Χοβάρ, ὅτε ἐκλείποι, ἐλπίζειν τὸ δρέπανον τῆς 15 

C ἐρημώσεως εἰς πέρας τῆς γῆς, καὶ ὅτε πλημμυρήσει, τὴν εἰς 
Ἱερουσαλὴμ ἐπάνοδον. καὶ γὰρ ἐκεῖ κατῴκει ὃ 00:6, καὶ πολ- 
λοὶ πρὸς αὐτὸν συνήγοντο. καί nort πλήϑους συνόντος αὐτῷ 
ἔδησαν οἱ Χαλδαῖοι τοὺς Εβραίους, μὴ ἀναταράξωσι καὶ ἐπᾶ- 
ϑωσιν αὐτοῖς εἷς ἀναίρεσιν. καὶ ἐποίησεν ὃ προφήτης διαστῆ- 20 
ναι τὸ ὕδωρ, ἵνα ἐχφύγωσιν εἰς τὸ πέραν. οἱ δὲ κατατολμήσαν- 
τες τῶν ἐχϑρῶν ἐπιδιώξαντες κατεποντίσϑησαν. 


8. καὶ om, P. ib. ἀπέλϑῃ P. ἐδ. ὁ om, P. 19. ἐπιπεδίον 
R. 15. ἐλπίξειν P cum Epiphanio p. 141. A, ἐπελθὼν R, et omis- 
so τὸ, ἐπελθόντα m. R, ἐπελϑότα V. — 16. πέρας Epiphanius, πέ- 
τρας PV. ib. εἰς om. RV. 18. αὐτῷ om. P. 


dit in Arabiam, εἰ venit usque ad mare ad aquam ezitus, et sanabit aquas: 
et erit, omnis anima animalium bullientium in omnibus in quae abierit il- 
[ic fluvius , vivet. 


Hic Ezechiel ortus est ex Arira, ex filiis Sacerdotum, et obiit in 
terra Chaldaeorum, tempore captivitatis, multa prophetans in Judaea. 
Hunc porro ibi interfecit dux populi Israel, quod ab eo ob idolorum 
cultum coargueretur. lllumque sepeliit populus in agro Maür, in sepul- 
cro Joseph et Árphaxath patrum Abraham. Estque sepulcrum spelunca 
duplex, quia Abraham in Chebron ad sui similitudinem fecit sepulcrum 
Sarrae. plex vero dicitur, quod in plano sinuosa sit, et occulta, in 
parte vero superiore supra terram a petra quodammodo pendeat. 


Hic Propheta prodigium dedit populo, ut observaret fluvium Cho- 

bar, quando deficiet, tunc falcefn desolationis ad petras fines terrae spe- 

' rarent; cum vero inundaverit illius aqua, reditum in Hierusalem. Hic 
enim habitabat vir sanctus, et complures ad eum confluebant. Porro cum 
aliquando multi cum eo essent, Chaldaei Hebraeos ligaverunt, ne tumul- 


PASCHALE Ὁ 297 


Οὗτος ὃ προφήτης διὰ προσευχῆς αὐτομάτως αὐτοῖς δαψιλῆ 
τροφὴν ἰχϑύων παρέσχεν, xol πολλῶν ἐκλειπόντων ζωὴν αὐτοῖς 
ix ϑεοῦ ἐλϑεῖν παρεχάλεσεν. 


Oirog ἀπολλυμένου τοῦ λαοῦ σημεῖα ποιήσας ἔπαυσε τοὺς D 


δπολεμίους, καταπλήξας αὐτοὺς οὐρανόϑεν, ὅτε ἔλεγεν ὃ ᾿Ισραὴλ 
ὅτι διαπεφωνήκαμεν, ἀπόλωλεν ἡ ἑλπὶς ἡμῶν. καὶ ἐν τέρασι 
τῶν ὀστέων τῶν νεκρῶν αὐτοὺς ἔπεισεν ὅτι ἐστὶν ἐλπὶς τῷ ᾿Ισραὴλ 
χαὶ ὧδε καὶ ἐπὶ τοῦ μέλλοντος, οὗτος χρίνων τῷ Ἰσραὴλ ἐδεί- 


xyvtv τὰ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν τῷ ναῷ γενόμενα. οὗτος ἡρπάγη R 872 


ιοἐχεῖϑεν, xai ἦλϑεν εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ εἶπεν τὰ ἐν τῷ ναῷ γενό- 
μένα xat? αὐτὴν τὴν ὥραν εἰς ἔλεγχον τῶν ἀπειϑούντων τῷ ϑεῷ. 
Οὗτος κατὰ τὸν Ἰ]ωὺῦσῆν εἶδε τὸν τύπον τοῦ ναοῦ καὶ τὸ 
τεῖχος καὶ περίτειχος καὶ τὴν "πύλην ἐν f κύριος εἰσελεύσεται 
xal ἐξελεύσεται. καὶ ἔσται ἡ πύλη κεκλεισμένη, καὶ εἰς αὐτὸν ἐλ- 
15 πιοῦσι πάντα τὰ ἔϑνη.. , ' | 
Οὗτος ἔκρινεν ἐν Βαβυλῶνι τὴν φυλὴν dà» xai τοῦ Γάδ, 
ὅτι ἠσέβουν πρὸς κύριον διώχοντες τοὺς τὸν νόμον φυλάσσοντας, 
καὶ ἐποίησεν αὐτοῖς τέρας μέγα, ὅτι οἱ ὄφεις ἀνήλισκον τὰ βρέφη 
αὐτῶν χαὶ πάντα τὰ κτήνη αὐτῶν διὰ τὴν ἀσέβειαν αὐτῶν. καὶ 
ἐρ εἴρηκεν ὅτε δι᾽ αὐτοὺς οὐκ ἐπιστρέψει ὃ λαὸς dg τὴν γῆν αὐτοῦ, 


2. ἐκλιπόντων P. 6. ἡ ἐλπὶς om.R. 10. γενόμενα] Post haec 


οὗτος --- Ἱερουσαλὴμ repetit V. 11. ἔλεγον. — 18. περὶ τεῖχος 
ΡΥ. 19. κεῆνα R. 20. ἐπιστρέφει RV. 


tu excitato ab iis insurgentibus interficerentur. — — Propheta ut 
aqua divideretur, quo in ulteriorem ripam evaderent Hebraei. Ex ho- 
stibus vero qui illos persequi sunt ausi, demersi sunt. 

Hic Propheta precibus suis, amplas ipsis ex piscibus epulas sponte 
praebuit, pluribusque ex iis deficientibus, escas a Deo impetravit. 

Hic pereunte populo, signis editis, hostium conatus compressit, iis 
caelitus perterritis, quando dicebat Israel, Quia dissensimus, periit spes 
mostra: et in prodigiis ossium mortuorum ad fidem reduxit cos, et erit 
spes Isracli híc et in futuro saeculo. Hic cum judicaret Israel, ostendit 
ea quae in Hierusalem et in templo fiebant. Hic inde raptus est, et ve- 
nit Baronius; ac dixit quae in Templo facta sunt eadem hora, ad 
redargutionem eorum qui Deo non credebant. 

Hic, perinde ac Moyses, vidit figuram Templi, et murum, et circa 
murum portam per quam Dominus ingredietur, et egredietur, eritque 
porta occlusa, et in ipsum sperabunt omnes gentes. 

Hic Babylone judicavit tribum Dan et Gad. Quod vero impie se 
gererent erga. Dominum, divexatis iis qui legem observabant, ingens illis 
prodigium fecit: serpentes enim illorum infantes ac jumenta propter eo- 
rum impietates consumpserunt. Dixitque propter illos non reversurum 


P 159 


298 CHRONICON 


ἀλλ᾽ ἐν Mía ἔσονται ἕως συντελείας πλάνης αὐτῶν, καὶ ἐξ αὐ- 
Β τῶν ἦν ὃ ἀνελὼν αὐτὸν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ. 


Εἰς τὸν Ζανεήλ. 

Οὗτος ZavajA ἐν Βαβυλῶνι προφητεύων καὶ αὐτὸς ἀξιωϑεὶς 
προειπεῖν περὶ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ φησιν οὕτως" Καὶ γνώσῃ 
καὶ συνήσεις ἀπὸ ἐξόδου λόγου τοῦ ἀποκριϑῆναί σοι καὶ τοῦ olxo- 
δομηϑῆναι Ἱερουσαλὴμ ἕως Χριστοῦ ἡγουμένου ἑβδομάδες ἑπτὰ 
καὶ ἑβδομάδες ἑξήκοντα δύο, καὶ τὰ ἑξῆς. καὶ πάλιν, Kal ἐτμή- 
ϑη λίϑος ἄνευ χειρῶν, καὶ ἐπάταξε τὴν εἰκόνα, καὶ ἐγένετο 6 M- 
Joc εἰς ὄρος μέγα, καὶ ἐπλήρωσε τὴν γῆν. καὶ πάλεν, Καὶ ἰδοὺ 10 

v 49g 4519 τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος, καὶ 
C ἕως τοῦ παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν ἔφϑασεν, καὶ αὐτῷ ἐδόϑη ἡ τιμὴ 
καὶ ἡ ἐξουσία καὶ τὰ λοιπὰ ὅσα ἐῤῥέϑη. 

Δανιὴλ οὗτος ἦν ἐκ φυλῆς Ἰούδα τῶν ἐξεχόντων τῆς βασιλι- 
κῆς ὑπηρεσίας, ἀλλ᾽ ἔτι νήπιος ὧν ἤχϑη ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ 3x15 
τῆς Ιουδαίας εἰς γῆν Χαλδαίων. ἐγενήϑη δὲ ἐν Βεθϑωρὼμ τῇ 
ἀνωτέρᾳ, καὶ ἦν ἀνὴρ σώφρων, ὥστε δοχεῖν τοὺς Ἰουδαίους εἰ- 
ναι αὐτὸν σπάδοντα. 

Πολλὰ ἐπένθησεν οὗτος τὸν λαὸν καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν Ἵερου- 
σαλήμ, καὶ ἐν νηστείαις ἤσκησεν ἀπὸ πάσης τροφῆς ἐπιϑυμητῆς, 90 


5, οὕτως] IX. 25. 6. συνήσεις καὶ P: quod ita scriptum in V 
ut vel g vel xal erasum videatur. ἰδ, ἀπὸ — λόγου om. V. 8. 
πάλιν] Π. 45. 10. πάλιν] VII. 13. 16. γῆν) τὴν P. — ibid. 
Βεϑερὼμ P, Βεϑερὼών R. 20 νηστείᾳ P. 


populum in terram suam, sed in Media mansurum usque ad finem erre- 
ris sui, et ex illis futurum qui tollet illum omnibus diebus vitae suae. 


De Daniele. 


Hic Daniel Babylone prophetans, et ipse dignatus praedicere de 
Domino Christo, sic ait: Et cognosces et intelliges ab exitu sermonis, 
respondeatur tibi, et ut aedificetur Hierusalem usque ad Christum ducem 
hebdómades septem, et hebdomades seraginta duac, ctc. Rursum: Rt 
Gbscissus est lapis sine manibus, ct percussit statuam, ct factus est (m 
montem magnum, ct implevit totam terram. EX rursum: Kt ecce cum 
nubibus cacli , tanquam filius hominis veniens, et usque ad antiquum die- 
rum pervenit, et datus est illi honor, εἰ potestas, et reliqua quae di- 
cta sunt. 

Erat Daniel ex tribu Juda, ex praecipuis Regis ministris. Aómo- 
dum puer ductus est in captivitatem ex Judaea in terram Chaldaeorum: 
matus est autem in Betherom superiori, adeoque castus fuit, ut Eunuchus 
ab Judaeis existimaretur. . 

Is plurimum deflevit pro populo, et pro Hierusalem, vitamque egit 


PASCHAL E. 299 


σπέρματα γῆς ἐσϑίων. καὶ ἦν ἀνὴρ ξηρὸς καὶ oxavóc, τὴν ἰδέαν 
ὡραῖος, ἐν χάριτε ὑψίστου. οὗτος πολλὰ ηὔξατο ὑπὲρ τοῦ Na- R 574 
βουχοδονόσορ, παρακαλοῦντος αὐτὸν Βαλτάσαρ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, 
ὅτι ἐγένετο ϑηρίον καὶ κτῆνος, ἵνα μὴ ἀπόληται, ἦν γὰρ τὰ ἔμ-- 
ὄπροσϑεν ὡς βοῦς σὺν τῇ κεφαλῇ, καὶ οἱ πόδες σὺν τοῖς ὄπισϑεν 
λέων. ἀπεκαλύφϑη δὲ τῷ ὁσίῳ περὶ τοῦ μυστηρίου τούτου ὅτι 
χτῆνος γέγονε διὰ τὴν ἄλογον αὐτοῦ φιληδονίαν xal σκχληροτρα-- 
χηλίαν, καὶ ὅτι ὡς βοῦς ὑποζύγιον γενήσεται τοῦ Βελιᾶ, λέων δὲ 
διὰ τὸ ἁρπακτικὸν καὶ τυραννιχὸν χαὶ ϑηριῶδες τοῦ τρόπου. 
ιϑταῦτα ἔχουσιν οἱ δυνάσται ἐν νεότητι, ἐπὶ τέλεε δὲ ϑῆρες ylvov- P. 160 
ται, ἁρπάζοντες, ὀὁλοϑρεύοντες, πατάσσοντες, ἀναιροῦντες, TU- 
ραννοῦντες, ἀσεβοῦντες, τὰς δὲ τούτων ἀμοιβὰς παρὰ τοῦ δι- 
χαιοχρίτου ϑεοῦ ἀπολαμβάνοντες. ἔγνω δὲ διὰ τοῦ ϑεοῦ ὃ ἅγιος 
ὅτι ὡς βοῦς ἤσϑιε χόρτον, καὶ ὅτι οὐκ ἐγένετο αὐτῷ ἀνθρωπένης 
ιδφύσεως τροφῆς ἐπιϑυμέα.. διὰ τοῦτο καὶ ὃ αὐτὸς Ναβουχοδονό- 
cog μετὰ τὴν πέψιν τῆς τροφῆς ἐν καρδίᾳ ἀνθρωπίνῃ γινόμενος 
ἔχλαιε καὶ ἠξίου κύριον πᾶσαν τὴν ἡμέραν καὶ νύχτα τεσσαρα- 
χογτάχις δεόμενος. δαίμων δὲ ἐπεγένετο αὐτῷ, καὶ ἐλάνθανεν 
ὅτι γέγονεν ἄνθρωπος. ἤρϑη δὲ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ τοῦ μὴ λα- 
Ὀλεῖν, xul νοῶν εὐθὺς ἐδάκρυεν, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἦσαν ὡς Β 
γεχρὸν χρέας ἐν τῷ κλαίειν" πολλοὶ γὰρ ἐξιόντες ix τῆς πόλεως 


ἐϑεώρουν αὐτόν. 


1. τῆς γῆς P. 4. ὕψιστος Ῥ. ibid, ηὔξετο ῬΥ. 10. ἐν τῇ 
s 11. ἀπατάσσοντες R. 129. κριτοῦ P. — 20. P. 
om. P. 


in ciborum omnium desiderabilium abstinentia, terrae duntaxat semina 
comedens. Vir erat siccus corpore et gracilis, forma decorus, gratia 
raestantissimus. Hic saepius Deum precatus est pro Nabuchodonosor, 
kii Baltasar suasionibus, cum bestia et jumentum factus est, ne periret. 
Antrorsum enim capite bovem, pedibus vero et parte posteriori leonem 
referebat. Revelatum est autem viro sancto istud mysterium: eo quod 
ex irrationali voluptatis amore, ac refractario ingenio, in jumentum eva- 
sit, et quod veluti bos, jumentum Belia factus est: in jeonem autem, ex 
illius rapacitate, tyrannide, ac ferinis moribus , cujusmodi quidem vitiis, 
qui rerum potiuntur, dum juvenes sunt infici solent, sub vitae vero ex- 
tremum, ferae evadunt, dum rapiunt, vastant, feriunt, occidunt, tyranno- 
rum more, ac impie vivunt, quorum tandem poenas a judice Deo reci- 
piunt. A Deo porro edoctus vir sanctus, ut bovem foenum comedisse 
dixit, nullamque ipsi fuisse naturae humanae idonei alimenti cupiditatem. 
Propterea idem Nabuchodonosor, post ciborum concoctionem, cum cor 
hominis haberet, plorabat, et Dominum singulis diebus ac noctibus qua- 
dragies deprecabatur. Daemon vero ad eum accessit, cum hominem esse 
ignoraret. Elevata est ejus lingua, its ut non potuerit loqui, quod cum 


-— — — — — — 


Η AN - . | EL QJ LI 3 A. M Y 
OF ANRCILiI ἐπι ΓΟΠῪ 
OXrOnRD 


ὅ00 CHRONICON 


Ὁ δὲ 4avi. μόνος οὐκ ἤϑελεν ἰδεῖν αὐτόν, ὅτι πάντα τὸν 
χρόνον τῆς ἀλλοιώσεως αὐτοῦ ἐν προσευχῇ ἦν περὶ αὐτοῦ. ἔλε- 
ytv γὰρ ὅτι Πάλιν ἄνϑρωπος γενήσεται, καὶ τότε ὄψομαι αὐτόν. 
καὶ ἠπίστουν αὐτῷ. 

Ὁ Δανιὴλ οὖν τὰ ἑπτὰ ἔτη προσευχόμενος πρὸς τὸν ὕψιστον 5 
ἤτησεν γενέσϑαι οὗς εἶπεν καιρούς, προσευχόμενος πρὸς τὸν ὕψιστον 
ἐποίησεν γενέσϑαι μῆνας ἑπτά, x«i τὸ μυστήριον τῶν ἑπτὰ καιρῶν 

C ἐτελέσϑη ἐπὶ αὐτόν, ὅτι ἀποκαταστὰς ἐν ἑπτὰ μησίν, ὡς ἦν τὸ πρίν, 
τὰ ἕξ ἔτη καὶ πέντε μῆνας ὑπέπιπτεν κυρίῳ καὶ ὡμολόγει τὴν ἀσέ- 
βειαν αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν ἀνομίαν αὐτοῦ, καὶ μετὰ ἄφεσιν τῶν τὸ 

R 376 ἀνομιῶν αὐτοῦ ἀπέδωχεν αὐτῷ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ, καὶ οὔτε ἄρτον 
οὔτε κρέα ἔφαγεν οὔτε οἶνον ἔπιεν, ἐξομολογούμενος χυρίῳ. ὅτι 
Zak προσέταξεν αὐτῷ ὀσπρίοις βῥεκτοῖς καὶ χλύαις ἐξιλεώσα- 
σϑαι κύριον. διὰ τοῦτο ἐκάλεσεν αὐτὸν Βαλτάσαρ, ὡς τὸν υἱὸν 
αὐτοῦ. ἠϑέλησεν δὲ αὐτὸν συγκληρονόμον καταστῆσαι τῶν τέ- 15 
κγων αὐτοῦ. ἀλλ᾽ ὃ ὅσιος εἶπεν, Ἵλεώς μοι ἀφεῖναί μὲ κληρονο- 
μέαν πατέρων μου καὶ κολληϑῆναί μὲ κληρονομίᾳ ἀπεριτμήτων. 

v »- xoi τοῖς ἄλλοις βασιλεῖσι Περσῶν πολλὰ ἐποίησεν τεράστια, ὅσα 
οὐκ ἐγράφησαν.. οὗτος δὲ ἀπέϑανεν, καὶ ἐτάφη ἐν τῷ σπηλαίῳ 
τῷ βασιλικῷ μόνος. ἐνδόξως. καὶ αὐτὸς ἔδωκε τέρας ἐν ὕρεσιϑ0 
τοῖς ὑπεράνω τῆς Βαβυλῶνος ὅτε Ὅτε καπνισϑήσεται τὸ ἐκ βοῤ- 

6. προσευχύμενος πρὸς τὸν ὕψιστον omittit P sola: καὶ addit m. 

Ρ, 10. μετὰ — ἀνομιῶν αὐτοῦ om, P. 18.. χλδαις  χλωροὶς 


P, σχόλαις R, β' σκαλίαις m. R. 17. xoi μὴ m P. i 
κληρονομίας P. 18. τεράστεια ῬΥ. 21. ἐν βοῤῥᾷ P. 


intelligeret, lacrymabatur, et oculi illius erant sicut caro mortua dum fle- 
ret. Multi autem urbe egressi ipsum spectabant. 

Solus vero Daniel illum videre noluit, cum toto isto trausformetio- 
nis tempore assidue pro illo preces funderet. Aiebat enim: In hominem 
rursum evadct, tum illum videbo. Quod plerique minime credebant. 

Daniel igitur fosis precibus, ab Altissimo petiit ut septem anni, ea 
quae dixerat tempora fierent, ac impetravit ut ad menses septem redi- 
gerentur, 'lum vero septem temporum mysterium in eo adimpletum est. 
Nam cum post septem menses pristinam formam recepisset, sex anni εἰ 
quinque menses subtracti sunt. llle autem ante Dominum procidit, im- 
pietatem, omnemque iniquitatem suam confessus, reddiditque ei Dominus 
regnum suum; neque panem, neque carnes comedit, nec vinum bibit, 
confessus Domino. Quippe praeceperat ipsi Daniel, ut leguminibus aqua 
tinctis, et viridibus Dominum  placaret. Propterea ipsum appellavit 
Baltasar, perinde ac filium suum. Sed et una cum liberis suis haeredem 
instituere velle se testatus est. "Verum vir sanctus dixit: Absit, ut ego 
relicta paterna haercditate incircumcisorum haereditatem attingam. Apud 
alios porro Persarum Reges multa miranda edidit, quae non descripta 
sunt. Obiit ille, etin spelaeo Regio magnifice solus sepultus est, Quia- 


ΡΑΒΟΗΑΛΙΕ. 801 


, - 1 
Qa, tort ἥξεε τέλος Βαβυλῶνος" Ure δὲ κατ᾽ ἀνατολὰς ὕδωρ 
καϑαρὸν ἐξελεύσεται, τότε ὃ ϑεὸς ἐπὶ γῆς φανεὶς ὡς ἄνϑρωπος 
ἀναδέξεται πάσας τὰς ἀνομίας τοῦ χόσμου εἰς ἑαυτὸν ἐν τῷ ἀνα-- 
, » * € * - € - ^ 1 ^ 
σχολοπίζεσϑαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἱερέων τοῦ νύμου. καὶ εὐϑὺς 
δηγεύματος χάρις ἐπὶ γῆς ἐχχυϑήσεται dg πάντα τὰ ἔϑνη. ὅτε 
δὲ ἐν πυρὶ καίεται, τότε τέλος ἔσται πάσης τῆς γῆς. ἐὰν δὲ ἐν 
- , «o; et j t é € À Li i 1 — * 
τῷ νότῳ δείσῃ ὕδατα, ὑποστρέψει ὃ λαὸς εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ. 
Li € ἡ , » - - , - - * 
ἐὰν δὲ αἷμα ῥεύσῃ, φόνος ἔσται τοῦ Βελιᾶ ἦν πάσῃ τῇ γῇ. xai 
4 , € - - 
ἐχοιμήϑη ἐν εἰρήνῃ ὁ ὅσιος τοῦ ϑεοῖ. 


Ι0 ; ᾿λέας ὁ Θεσβίτης. 
Οὗτος ἦν ἐχ γῆς ᾿Ἰράβων, φυλῆς Mago, οἰκῶν ἐν Γαλαάδ, 
ὅτι ἡ Θεσβὶς δῶμα ἦν τοῖς ἱερεῦσιν. οὗτος ὅταν ἔμελλεν 
- 4 «€ 1 3. - "oy * 
τεχϑῆναι, εἶδεν Σωβαχὰ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ὅτι ἄγγελοι λευκοφανεῖς 
αὐτὸν προσηγόρευον καὶ ὅτι ἐν πυρὶ αὐτὸν ἐσπαργάνουν καὶ ᾳλό- 

^ t; » - - We 32 7 € 

5ya πυρὸς ἐδίδουν αὐτῷ φαγεῖν. καὶ ἐλϑὼν ἀνήγγειλεν εἰς Tegov- 
σαλήμ, καὶ εἶπεν αὐτῷ ὃ χρησμός, DM δειλιάσῃς " ἔσται γὰρ ἡ 
οἴχησις αὐτοῦ φῶς καὶ ὃ λόγος αὐτοῦ ἀπόφασις, καὶ κρινεῖ τὸν 


Ἰσραὴλ ἐν ῥομφαίᾳ καὶ πυρί. 
Εἰς τὸν ᾿Ελισσαῖον. 
0 οὗτος ὁ Ἐλισσαῖος ἦν ἐξ ᾿Αβελμαοὺλ γῆς τοῦ "Povf(v. καὶ 


2. φανεὶς om. P. 5. ἐπὶ τῆς γῆς P sola. 6. τότε P, τὸ RV. 
ib. ἔσται om. R. 7. 8. δεύσει PV. 11. ἐν om. P. 13. Σβαχὰ P. 


etam prodigia fecit in superioribus Babylonis montibus, quando dixit: 
Cum fumigabit quod est ín Aquilone, tunc instabit finis Babylonis. Cum 
vero ab Oriente adveniet aqua munda, tunc Deus in terra tanquam homo 
recipiet in se omnes tniquitates mundi, dum in crucem agetur a Sacerdo- 
tibus legis. Statimqfte spiritus gratia in terra effundetur in omnes gentes. 
Cum vero igne conflagrabit, tum finis totius terrae adveniet, Cum autem 
ἐπ Austro fluent aquae, revertetur populus in terram suam, — Si autem 
sanguis. fluat, caedes erit Belíae per totum mundum, — Obiit in pace san- 
ctus Dei. 
Elias Thesbites. 


Hic erat ex terra Abraham, de tribu Aaron, habitans Galaad: nam 


P 161 


'Thesbis Sacerdotum habitatio erat. Cum is nasciturus esset, vidit Sba- 


Angelis candidatis illum consalutari, et in igne fasciis 
vade dd ong —— comedendum ei porrigi, profectusque baec 


e ——— eique dixit Oraculum: Νὰ timeaus, erit illi ka- 


igui, 


büatio lux, ct sermo «jus sententia, et judicabit lerael in romphaea εἰ 


R 378 
C 


AÁnniam.c. 


5010. 


302 CHRONICON ᾿ 


ἐπὶ τούτου γέγονε τέρας ὅτι ἡνίκα ἐτέχϑη, ἐν Γαλγάλοις ἡ δάμα- 
Aug ἣ χρυσῆ ὀξὺ ἐβόησεν, ὥστε ἀχουσϑῆναι εἰς ᾿Ιερουσαλήμ, xol 
εἶπεν ὃ ἱερεὺς διὰ τῶν δήλων ὅτι προφήτης ἐτέχϑη εἰς ἹἹερουσα- 
λήμ, ὃς καϑελεῖ τὰ γλυπτὰ αὐτῶν καὶ τὰ χωνευτὰ αὐτῶν, καὶ 
ϑανιὸν ἐτάφη ἐν Σαμαρείᾳ. ; 5 


LI 
Ζαχαρίας. 
, - [4 T , 
Ζαχαρίας υἱὸς Ἰωδαὲ τοῦ ἱερέως. οὗτος ἣν ἐξ Ἱερουσιλήμ, 
καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν Ἰωὰς ὃ βασιλεὺς Ἰούδα ἐχόμενα τοῦ 9vcu- 
στηρίου, καὶ ἐξέχεεν τὸ αἷκα αὐτοῦ 0 οἶχος Δαβὶδ ἀνὰ μέσον ἐπὶ 
τοῦ Ἐλάμ. καὶ λαβόντες αὐτὸν oi ἱερεῖς ἔϑαψαν μετὰ τοῦ πα- 1 
τρὺς αὐτοῦ. 
- $£o o ia c s — *- €t , [$.! μ᾿ 
Περσῶν € Ξέρξης ὃ μέγας Δαρείου τοῦ ᾿ Ὑστάσπον υἱὸς £t 
κη΄. ὁμοῦ λζ΄. 
, 
& , B. 
ow Ὀλυμπιάς. t5 
, 
y,9. 
““ριστείδης ἐξωστραχίσϑη. 
“Ἱεύτερος ἀρχιερεὺς Ἰάχιμος υἱὸς Ἰησοῦ ἔτη λ΄. ὅμοῦ Ej. 


9. καὶ εἶπεν — ἱϊερουσαλὴμ om. P. 7. ὁ υἱὸς P. 12. τοῦ 
om, P. 


De Elissaeo. F 


Erat hic Elissaeus ex Abelmaul, terra Rubin. In eo vero mirácu- 
lum istud factum est. Cum in lucem editus est, in Galgalis-aurea bu- 
cula acutam vocem edidit, adeo ut audiretur in: Hierusalem: Hic de- 
struet sculpta illorum, et fusa íllorum simulaera. Mortausque in Sama- 
ria sepultus est. ! 


Zacharias. 


Zacharias filius Jodae Sacerdotis. Is ortus erat ex Hierosolymis, 
atque hunc Joas Rex Juda juxta altare interfecit, et effudit sangumem 
ejus domus David in medio Elam. lllum porro accipientes Sacerdotes, 
cum ipsius patre sepelierunt. , 

Persarum v. Rex Xerxes Magnus, Darii filii Hystaspis filias, ann. 
xxxvi. JColliguntur anni v. wxxxvir. 

L fi 
LXXI. Olympias, 
n, Tv. 

Aristides in exilium mittitur, 

Secundus summus Pontifex Joacimus, filius Jesu, mnn. xxx. Coll- 
guntur anni Lxu. 


PASCHAL F. 303 


, , 
€, C. 


of^ Ὀλυμπιάς. 
^ 9,5, 9, Ἂς 
oy' Ὀλυμπιάς. 


(UG. 
Πίνδαρος ἐγνωρίζετο. 
7 F P 162 
ιβ΄. V 130 
Θεμιστοκλῆς εἷς Πέρσας ἔφυγεν. 
ιγ΄. 
Σοφοχλῆς τραγωδοποιὸς πρῶτος ἐπεδείξατο. 
id, 


o9 ^ Ὀλυμπιάς. 
té. 
Εὐριπίδης ἐγνωρίζετο. — 


7. ιβ΄ — ἔφυγεν om. P. 9, iy] el cy. P ex coniectura Raderi. 
10. πρῶτος) πρῶτον m. P. Probabilius scribas πρώτοις» quod in- 
fra p. 184. A in πρῶτος corruptum, restituendumque videtur p.225. 
C, àógracav πρῶτον πάσχα ol tot ἀπόστολοι, ubi V πρῶτος, et p. 
$55. À, ὁ ἐν Ῥόδῳ κολοσσὸς ἐπὶ τῆς ἀρχῆς ᾿Αδριανοῦ πρῶτον ἐκι- 
νήϑη, ubi iterum πρῶτος praebet V, sicut supra p. 76. Α, καϑ᾽ 
ἣν πρῶτοῦ τὸ ἐν AiyuntO πασχα ἐπετελέσθη, ubi in annotatione 
male expressum πρώτως pro πρώτοις. Caeterum eiusdem generis sunt 
haec Anonymi περὶ — — fabulis praemissi, ἐδίδαξε 
πρῶτος ἐπὶ ἄρχοντος “Διοτίμου, ἐδίδαξε πρῶτος ἔφηβος ὧν imi 
Διοκλέους ἄρχοντος, schol. Aristoph. Equit, v. 534. κωμφδίας ἦν 
ποιητής, ὃς πρῶτος ὑπεχρίνατο τὰ Κρατίνου καὶ αὐτὸς ποιητὴς 
ὕστερον ἐγένετο, et 5 quaedam apud S ucellum, et πρότερος 
Chron. P. p. 294. D, εἰληφως πρότερος τὸ ἅγιον βάπτισμα μεταῖ- 


λάττει. 
v. VI. 
LXXII. Olympias. 
vIL, VIII. IX. X. 


LXXIIL Olympias. | 


XI. 


Pindarus clarus habetur. 
XII. XIII. 
Sophocles tragoediarum scriptor primus innotuit. 


XIV. 


LXXIV. Olympias. 


XY. 


ἢ 380 


Ἀπηὶ ἃ m. c. 


804 CHRONICON 


ἐς’. 
Ἔσδρας ἀρχιερεὺς παρὰ Ἰουδαίοις ἐγνωρίζετο. 
dy. 
Ἡρόδοτος ἱστοριογράφος ἐγνωρίζετο. 
ua. 
Βαχχυλίδης ἤχμαζεν. 
o£ Ὀλυμπιάς. 
(94, xf. 
Σωχράτης ἐγεννήθη. 
| xa, xf'. 
og Ὀλυμπιάς. 
xy xÓ', xt, xg. 
ob Ὀλυμπιάς. 
xL*. 


Περσῶν ς’ ἐβασίλευσεν ᾿Αρτάβανος μῆνας ζ΄. μεϑ᾽ ὃν L5 


᾿Ἵρταξέρξης 0 ἐπικληϑεὶς μακρόχειρ μα, ὁμοῦ sor. 


, 
α. 


2. ἘσδραβμἩ P. 14, κζ΄ ante of/ ponit V. 16, ᾿ἀρταρξέρξης V. 


Euripides agnoscebatur. 


; xvi. 
Esdras summus Pontifex apud Judaeos agnoscebatur. 
xvi. 
Herodotus Historiarum scriptor agnoscebatur. 
XVIIL, 


Bacchylides florebat. 


LXXVF. Olympias. 


XIX. XX. 
Socrates nascitür, 
XXI, XXII. 


LXXVI. Olympias. 
XXIII, XXIV. XXV. XXVL 


LXXVII. Olympias. 


xxvn. 
Persarum vr. regnavit Artabanus menses vit Post quem, wi. Ar- 


taxerxes, Longimanus cognominatus, ann. xit.  Colliguntur anni v. 
MLXXVII. 


L 


PASCHALE. 305 


Θεμιστοκλῆς αἷμα ταύρου πιὼν τελευτᾷ. 
αρδοχαῖόν φασί τινες ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις γεγεννῆσθαι. D 
οὗ γὰρ ἂν ἐσιώπησε τὰς κατ᾽ αὐτὸν πράξεις ἣ τοῦ Ἔσδρα γρα-- 
φή, ἥτις τὰ κατὰ τὸν ᾿Αρταξέρξην ἱστορεῖ καὶ Ἔσδραν καὶ Νεε- 
ὁ μίαν ἐκ Βαβυλῶνος ἀνεληλυϑέναι καὶ τὰς ἐμφερομένας πράξεις 
αὐτῶν γεγονέναι. . 
B'. 
oz' Ὀλυμπιάς. 
y δ', ε΄, ς΄. 
ῦ — 'O ἥλιος ἐξέλιπεν. 
Τρίτος ἀρχιερεὺς ᾿Ἐλιάσιβος υἱὸς Ἰακίμου ἔτη μ΄. P 163 
óuoU off. 
o9^ Ὀλυμπιάς. 
. Ü, η΄. : 
| Ἔσδρας γραμματικῆς νόμων ἱερῶν διδάσκαλος ἐγνωρίζετο. 
ϑ', V. ͵ 
π' Ὀλυμπιάς. 


. 
ta. 


8. οὐ] ,, Aliquid deest, et sententia est Mardochaeum non sub hoc vir. 
Artarerre virisse.** Raderus, 4. τὰ om.P. ἐδ. "eraot, V. 10. 
ἐξέλειπεν V. 15. γραμματικῆς] γραμματεὺς m.R. 


Themistocles epoto tauri sanguine moritur. 

Quidam aiunt Mardochaeum sub haec tempora natum fuisse. Quod 
si ita esset, illius facinora minime siluisset Esdrae liber: in quo Arta- 
rerxe regnante et Edram et Neemiam Babylone reversos narratur, ut et 
cetera quae ab iis acta circumferuntur, contigi$se. 

m. 


LXXVIII. Olympias. 
1π. IV. v. VI. 


— Pontifex Eliazibus, filius Joacimi, ann. xr. Colli- 


runtur anni cti. 
LXXIX. Olympias. 
VII. VIII. : zx 
sacrarum legum doctor i is habetur. 
Esdras grammaticae s gnis 
LXXX Olympias. 
X1. 
Chronicon Paschale vol. l. 20 


V 131 


C 


R 882 


D 


Olymp. 
Iphiteae. 


OI. 63. 


806 CHRONICON 


Ἡρόδοτος “ἡλικαρνασσεὺς ἱστοριογράφος ἐγνωρίζετο. 
ip^, ιγ'. 
Ἐμπεδοκλῆς καὶ Παρμενίδης φυσικοὶ φιλόσοφοι ἐγνωρίζοντο, 


id, 
πα' Ὀλυμπιάς. 5 


ie, 


Φερεκύδης ὃ δεύτερος, ἱστοριογράφος, ἐγνωρίζετο. 
δ. Ὧν: | 

Κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον Νεεμίας υἱὸς 24:121 ἐκ σπέρμα- 
tog Ἰσραὴλ οἰκοδομεῖ τὴν Ἱερουσαλήμ᾽ ὧν γὰρ ἀρχιοινοχόος 1ῦ 
τοῦ βασιλέως ᾿Ἰρταξέρξου, αἰτήσας τὸν βασιλέα οἰκοδομῆσαι τὴν 
Ἱερουσαλήμ, ἐπιτραπεὶς παρ᾽ αὐτοῦ ἄνεισιν εἰς τὴν Ἰουδαίαν 
σὺν δυνάμει πολλῇ. τὸ δὲ τεῖχος τῆς πόλεως ἀνεγείρει καὶ πλα- 
τείας ἐν αὐτῇ κατασκευάζει κατὰ τὴν τοῦ Ζ]ανιὴλ προφητείαν, φά- 
σχουσαν οὕτως" ἙἙβδομήχοντα ἑβδομάδες συνετμήϑησαν ἐπὶ τὸν 
λαόν σου, καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν τοῦ συντελεσθῆναι ἅμαρ- 
τίας καὶ σφραγίσαε ἁμαρτίας καὶ τοῦ ἀπαλεῖψαι τὰς ἀνομίας 
καὶ τοῦ ἐξιλάσασϑαι ἀδικίας καὶ τοῦ ἀγαγεῖν δικαιοσύνην αἰώνιον 
καὶ τοῦ σφραγίσαι ὅρασιν καὶ προφήτην καὶ χρῖσαι ἅγιον ἁγίων. 
καὶ γνώσῃ καὶ συνήσεις ἀπὸ ἐξόδου λόγου τοῦ ἀποχριϑῆναι xoi) 


15. οὕτως] IX. 24. 16, συντετελεσϑῆπαι P. 17. τοῦ οἱ. Ρ. 


Herodotus Halicarnasseus Historiographus cognoscitur. 


XIL XIII. 
Empedocles et Parmenides Physici Philosophi florebaat. 
XIV. 


LXXXL Ohmpias. 
xv. 
Pherecydes secundus Hiatoriegraphus agnescebatur. 


ΧΥ͂Ι, xvil. 

Circa id temporis, Neemias, filius Achelli, ex stirpe Israel, iastau- 
ravit Hierosolyma. Cum enim Regis Artaxerxis Pincernarum Priacep: 
esset , pe a Rege ut sibi liceret instaurare Hierusalem , impetrataque 
ab eo facultate, profectus in Judaeam cum magna hominum copia, muros 
urbis erigit, et plateas in es «onficit, juxta Prophetiam Danielis, quae 
hisce verbis concipitur: Septuagimia hebdomadcs abbreviatae sunt super 
populum $uum, οὐ super urbem sanctam, wi eousummelur praevaricatio, 
et ad signandum peccata finem aceipiat peccatum, et deleatur iniquilat, 
et adducatur justitia sempiterna, εἰ impleatur visio, et prophetia, ct u- 
gatur Sanctus sanctorum. — Scies ergo ct animadvertes ab exitu sermonis, 
ubi responsum est, ut iterum aedifivetur Hierusalem, usque ad Christum 


PASCHALE. 307 


τοῦ ἀνοικοδομηϑῆναι [Ἱερουσαλὴμ ἕως Χριστοῦ ἡγουμένου éfdo- 
μάδες & καὶ ἑβδομάδες Ἐβ', καὶ ἐπιστρέψει, καὶ οἰχοδομηϑήσονται 
πλατεῖα καὶ τεῖχος, καὶ ἐκκενωθήσονταε οἱ xipol* καὶ μετὰ τὰς 
ἑβδομάδας τὰς L' καὶ Ἐβ' ἐξολοθρευθήσεται χρῖσμα, καὶ κρῖμα 
5oix ἔσται ἐν αὐτῷ, τὴν δὲ πόλιν καὶ τὸ ἅγιον διαφϑερεῖ σὺν τῷ 
ἡγουμένῳ τῷ ἐρχομένῳ, καὶ ἐκκοπήσεται ἐν κατακλυσμῷ, καὶ ἕως 
τέλους πολέμου συντετμημένου τάξεε ἀφανισμούς, καὶ δυναμώσει 
διαϑήχην πολλοῖς ἑβδομὰς ula, καὶ ἥμισυ τῆς ἑβδομάδος xara- 
παύσει ϑυσιαστήρια καὶ ϑυσίας, καὶ ἕως πτερυγίου ἀπὸ ἄφανι- 
Οσμοῦ xal ἕως συντελείας καὶ σπονδῆς τάξει ἐπὶ ἀφανισμῷ, καὶ 
δυναμώσει διαϑήκην πολλοῖς ἑβδομὰς μία, καὶ ἐν τῷ ἡμίσει τῆς 
ἑβδομάδος ἀρϑήσεταί μου ϑυσία καὶ σπονδή, καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν 
βδέλυγμα τῶν ἐρημώσεων ἔσται καὶ ἕως συντελείας καιροῦ συντέ- 
iun δοϑήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν. 
5 Ἐντεῦϑεν οὖν ᾿Αφρικανὸς ἐξαριϑμεῖ τὸν E» τῇ αὐτῇ προφη- 
τείᾳ τῶν ἑβδομήκοντα ἑβδομάδων ἀριϑμόν, συντείνοντα οὐ μόνον 
ἐπὶ τὴν τοῦ σωτηρίου κηρύγματος παρουσίαν, ἀλλὰ γὰρ καὶ εἰς 
ἔτη υυ', af παρὰ τῷ favi] προφητευϑεῖσαι τῶν ο΄ ἐτῶν ἐβδο- 
μάδες τὴν ἀρχὴν ἔλαβον, καὶ συμπληροῦνται εἰς τὸ κβ΄ ἔτος 
fe ἡγεμονίας Τιθερίου Καίσαρος, ἤγουν Ó' ἔτος ou Ὀλουμπιά- 
δος, xai τῶν μὲν ἘΘ' ἑβδομάδων πληρουμένων εἷς τὸ ιδ΄ ἔτος 
τῆς ἐγεμονέας Τιβερίου Καίσαρος καὶ πρῶτον ἔτος o8. ᾿Ολυμπιά- 


9. οἰχοδομηϑήσεται P. 6. τῷ om. R. 10. τῆς σοντελείας 
P sola. T —— V. 11. ἡμισεῖ V, ἥμισυ P. 12. ἐπὶ 
om. V. 13. foras xal] xal Pera, RV. — ib. ἕως τῆς c. P sola. 


ducem hebdomades septem , et hebdomades sexaginta duae, ct reverte- 
fur, et aedificabitur platea ct murus, et evacuabuniur tempora et post 
kebdomades septem et nxrr. eaterminabitur chrisma et unctio : ct judicium 
in illo nom erit. Civitatem δὲ sanctuarium. dissipabit cum. duce venturo, 
et succidetur velut in diluvio, et usque ad finem belli concisi ordinabit de- 
tolationes, et confortabit testamentum multis hcbdomas una, etin dimi- 
dio hebdomadis deficient altaria et hostiae, et usque ad pinnam templi a 
tempore abolitionis , εἴ usque ad finem et libamen ordinabit eversioni. Et 
confortabit testamentum multis hebdomas ma, εἰ in dimidio hebdomadis 
ouferetur hostia mea , et libamen , ct in templo abominatio desolationum 
erit, et usque ad consummationem temporis, consummatio dabitur super 
ἮΝ “τ: Africanus numerum in hac ipsa Prophetia LXX. hebdomadum 
ita putat, ut eum extendat non solum ad initium Christi praedicationis, 
sed etiam. ad annos ccccxc. unde Lxx. annorum hebdomades a Daniele 
raedictae initium acceperunt, et quae eomplentur in xxrr. anno Imperii 
Tiberi Caesaris, sive ἣν 1v. anno cci. Olympiadis: ita ut xix. hebdo- 
nades impleantur xiv. anno hmperii Caesaris: et primus ccu, Olympla- 


P 164 


808 CHRONICON 


doc, à» ᾧ ἡ παρουσία ἡ ἐπὶ τὸ βάπτισμα xal 7j ἀρχὴ τοῦ σωτηρίου 
κηρύγματος τοῦ μεγάλου ϑεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 
τῆς δὲ λοιπῆς μιᾶς ἑβδομάδος, ἥτις δυναμώσει διαϑήκην πολ- 
λοῖς, πληρουμένης, ὡς εἴρηται, κατὰ τὸ κβ' ἔτος τῆς Τιβερέου 
V 132 Καίσαρος μοναρχίας. τὸ δὲ ἥμισυ τῆς ἑβδομάδος, ἐν ᾧ φησιν 
.6 προφήτης, ᾿“4ρϑήσεταί μου ϑυσία, φϑάνει κατὰ τὸ εϑ' ἔτος τῆς 
R A Τιβερίου μοναρχίας, ἤγουν τέταρτον ἔτος of ᾿Ολυμπιάδος, καϑ' 
ὃ τὸν ἑχούσιον καὶ ζωοποιὸν ὑπέμεινε σταυρὸν Χριστὸς ὃ ἀληϑι- 
νὸς ϑεὸς ἡμῶν. 
ιη΄. 10 
n8 Ὀλυμπιάς. 
i κ', κα', κβ΄. 
xy, Ὀλυμπιάς. 


, 
xy, xÓ, κε΄, xc. 


nó Ὀλυμπιάς. t5 
D xb, xp, x9, X. 
| πε Ὀλυμπιάς. 
᾿Απὸ τούτου τοῦ χρόνου ἤρξαντο οἱ Ρωμαίων ὕπατοι χρημα- 


τίζειν καὶ διοικεῖν τὰ Ρωμαϊχὰ πράγματα ἐπὶ ἔτη τυδ', τουτέστιν 
ἕως δευτέρου ἔτους καὶ αὐτοῦ ρπγ' Ὀλυμπιάδος, ὑπατείας “4επί- 90 


1. ἡ prius om. R. 6, τὸ om. P. 7. of P. 


Anniam.c.dis sit is, quo baptismus, et salutaris magni Dei Salvatoris nostri Jesu 
Christi praedicationis initium contigit: reliquo porro unius hebdomadis, 
uae confortabit testamentum multis, completo, ut dictum est, xxrr. anno 
Inperii Tiberii Caesaris. Jam vero dimidium hebdomadis in quo dixit 
Propheta, Tolletur hostia mea, incidit in xrx. annum Imperii Tiberii 
Caesaris, sive in ccrr, Olympiadis annum tv. quo Christos verus Deus 
moster sponte sua salutarem et vivificam crucem subiit. 


5055. XVIII. 
Ol. ἘΣ LXXXII. Olympias. 
XIX, XX. XXI. XXII. 
65. LXXXIII. Olympias. 
XXIIL XXIV. XXV. XXVI. 
66. LXXXIF. Olympias. 
XXVIL XXVIII. XXIX. XXX. 
67. LXXXV. Olympias. , 


.Ab hoc anno coepere Romani Consules appellari, et Romanas res 
administrare per annos cccxcrv. hoc est usque ad annum 


^ 


PASCHALE. 309 


dov xal Πλάγκου » ἤγουν καὶ ἐπὶ τὸ α' ἔτος T εἶδον Ἰουλίου Καί- 
capo; χαὶ ἕκτον Κλεοπάτρας. 


Ονομασέαε τῶν ἐν Ῥώμῃ ὑπάτων. Pg 


λα, ὑπατεία Βρούτου καὶ Κολλατίνου. 
|OM'. ὑπ. Πουβλικόλα καὶ “Τουχρητίου. 
M. ὑπ. Πουβλικόλα τὸ β' καὶ Πουπλίου. 
λό, ὑπ. Πουβλικόλα τὸ γ' καὶ “Πουκρητίου τὸ ff. 


zd Ὀλυμπιάς. 
λέ, ὑπ, ἸΠενενίου καὶ Ποστουμιανοῦ. 
Àd. $m. Τρικόστου καὶ Βιτελλίνου. Β 
λζ΄, ὑπ, Mgovyxov καὶ Φλάβου. 
ὑπ. Καμερίνου καὶ Abyyou. 
nb, Ὀλυμπιάς. 
λϑ΄. ὑπ. 'EXova καὶ Γεμίνου. 


1. Καίσαρος om. P. 


cuxxxmr. Olympiadis, ido et Planco Coss. seu usque ad annum pri- 
mum Caii Julii Virg eid ΤῈ sextum Cleopatrae. s E 


Nomina 
Consulum Romanorum. 


AxNr Unpts [ Ol. Iph.] 
CONDITAE 
ViARRONIANI. 
245. xxxi. Bruto et Collatino Coss. 1. 68. 
246. xxxi. Publicola et Lucretio Coss. 9. 
247. xxxnr. Publicola H. et Publio Coss. 3. 
248. Laertio et Aquíilino Coss. 4. 
249. Volusio et Tuberto Coss. 1. 69. 
$50, xxxiv. Publicola IIL et Lucretio IT. Coss. 39. . 
LXXXVI. Olympias. 
251. xxxv.  Menenio et Postumiano Coss. 3. 
252, xxxvi,  'Fricosto et Vitellino Coss. 4. 
253. xxxvii. Arunco et Flavo Coss. 1. 70. 
254, xxxvin. Camerino et Longo Coss. 9 


LXXXVII. Olympias. 
955. xxxix. Helva et Gemino Coss. 3. 


δ10 CHRONICON 


μ΄. ὑπ. Φλάβου τὸ β' καὶ Σιφούλου. 
μα΄. ὑπ. ᾿ἄτρατίνου καὶ «ὐγουρένου. 


R 386 Περσῶν βασιλεὺς y Δαρεῖος Ξέρξου ὃ ἐπικληϑεὶς νόϑος 
ἔτη i. ὅμοῦ οζ΄. 
α΄. ὑπ. AAfov καὶ Κελεμοντανοῦ. 5 
C πη Ὀλυμπιᾷᾶς. 


β΄. ὑπ. Σαβίνου καὶ Πρίσκου. 
y. ὑπ. Κελεμοντανοῦ τὸ β΄ καὶ Γεμίνου τὸ ff. 
δ΄. ὑπ. Zgovyxov τὸ B καὶ Βιτελλίνου τὸ β΄. 
ες ὗπ. ἸΠαχρίνου xai Αὐγουρίνου τὸ f. 
Τέταρτος ἀρχιερεὺς Ἰωδαὲ υἱὸς ἘΜασίβου ἔτη ic. 
ὁμοῦ gir. 
πϑ' Ὀλυμπιάς. 

ς΄. ὑπ. «Αὐγουρίνου τὸ γ' καὶ ᾿4τρατίνου τὸ β΄. 

p Πλάτων ἐγεννήϑη. 5 
D. ὑπ. Καμερίνου xai Φλαύον. 
η΄. ὑπ. Τούλλου καὶ “Ῥούφου. 

V 133 "Eni τούτων τῶν ὑπάτων Ῥωμαῖοι ἃ ἄρχοντες ἐχλήϑησαν. 

9'. ὑπ. Ναυτίτου καὶ Ῥούφου τὸ f. 


1. Σικούλου P, Σιφούλου V, m.R. 8. ὁ Ἐέρξον ὁ P. 11. Té- 
ταρτος — ej om. ^R. 16. diafov P. 


Anni am. c. Α. ἃ. c. * ἘΜ] 
256. xr. Flavo Il. et Siculo Coss. 
257. xri Atratino et Augurino Coss. tu 


Persarum Rex vir. Darius, Xerxis filius, Nothus appel- 
5097. latus, ann. xix. Colliguntur anni v. wxcvii. 


258. x. Albo et limontano Coss. 2. 
LXXXTFIII. Olympias. 
259. m. Sabino et Prisco Coss. 3. 
260. m. Coelimontano II. et Gemino II. Coss. 4. 
261. 1v. Arunco IL. et Vitellino II. Coss. 1. 72. 
262. v.  Macrino et Augurino II. Coss. 2. 
"Quartus summus Pontifex Jodae, filius Eliasibi, ann. xvi. 
Colliguntur anni cxxxvrr. 
LXXXIX, Olgmpías. 
263. vr. Augurino III. et Atratino II. Coss. 3. 
Plato nascitur. 
264á. vr. Camerino et Flave Coss. 4. 
265. vnr Tullo et Rufo Coss. 1. 73. 


His Coss. Proceres Romani dicti sunt. 
266. ix. Nautito et Rufo II. Coss. 2. 


PASCHALE. 311 


b Ὀλυμπιάς. 
é. ὕπ. “ούσχου καὶ Σαβίνου. | 
"ErrebO ey Igorxuvóc ἀριϑμεῖ κατὰ τὴν τοῦ dard ngogz- 
τείαν τὸν τῶν o. ἑβδομάδων ἀριϑμόν, συντείνοντα εἰς ἔτη ΟὟ * xoi 
δεὕροε τις αὐτὰς περαιουμένας μετὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ ἀνάληψιν P 166 
ἐπὶ τὴν ἀρχὴν Νέρωνος Ῥωμαίων αὐτοχράτορος, xa9^ ὃν ἢ πό- 
λις ἀρξαμένη πολιορκεῖσθαι δευτέρῳ ἔτει τοῦ μετ᾽ αὐτὸν βασι- 
λεύσαντος Οὐεσπασιανοῦ καὶ δευτέρῳ σιβ' Ὀλυμπιάδος τὴν ἐσχά- 
τὴν ἅλωσιν, ἤγουν αἰχμαλωσίαν, ὑπέμεινε. 
10 α΄. ὑπ. Ῥουτιλίου καὶ Βιτελλίγου. 


ιβ΄. ὑπ. Φαβίου καὶ IMaXoyevvgatov. 
ιγ΄. ὕπ, ἸΠαμέρκου καὶ Φαβίου τὸ f. 
ba^ Ὀλυμπιάς. 
ιδ΄. ὑπ. Φαβίου τὸ y' καὶ Βολισίου. 
15. u^, $n. Τερτύλλου καὶ Φαβίου τὸ δ΄. : 388 
ig. ὑπ. Σαβίψου καὶ Φούσου. 


ιζ΄, ὕπ. Κικιννάτου καὶ Φαβίου τὸ €. 
νβ΄ Ὀλυμπιάς. 
ιη΄. ὑπ. Ῥουτιλίου καὶ Φαβίου τὸ ς΄. 


4. τῶν] ἐτῶν P. 7. βασιλεύοντος P. 9. ὑπομεῖναι ῬΥ͂. 10.19. 
ῬουτιλλίουΡ .Ὁ. 19. 14.15.19. τὸ om. R. 16. Φούλβου P. Φούβου V. 


A. u. c, [0]. Iph.] Anniam. c. 


| XC. Olympias. 
267. x. Lusco et Sabino Coss. 

Hinc Africanus, secundum Prophetiam Danielis Lxx. an- 
norum hebdomadum numerum pes qui usque ad annos cpxc. 
protenditur. Quas quidem hebdomades quilibet completas re- 
periet post Christi assumptionem sub Imperio Neronis Roma- 
norum —— sub quo urbs coepit obsideri anno u. illius 
qui post eum imperavit espasiani, et anno rr, Olympiadis coxui. 
extremum excidium sive captivitatem subiit. 

968. xr, Rutillio et Vitellino Coss. 
969. xit. Fabio et Maloginense Coss. ; 
970. xir. Mamerco et Fabio II. Coss. 9. 
XCI. Olympias. 
$71. xiv. Fabio ΠῚ. et Volisio Coss. 8. 
279. xw.  'Yertullo εἰ Fabio IV. Coss. 4. 
973. xvi. Sabino et Fulvo Coss. 1. 75. 5094. 
974. xvii. Cincinnato et Fabio V. Coss. 9. 
XCII. Olympias. 
Rutilio et Fabio VI. Coss. 3. 


275. xvi. 


512 CHRONICON 


(9^, ὑπ. «Αἰμιλίου καὶ "EgxovAMvov. 

Ἐέρξης ἐλϑὼν εἰς τὴν Ἑλλάδα ἐξεπολέμησε τὰς ᾿4ϑήνας lu- 
πρήσας αὐτάς" καὶ τοξοβολίᾳ πληγεὶς ὑπέστρεψεν εἷς Βαβυλῶνα 
xal ἀπέϑανεν. 

Περσῶν 9' ἐβασίλευσε Σογδιανὸς ἔτη ζ΄. ὁμοῦ tpj. 

C c. ὑπ. «Αενάτου καὶ Πουβλιχίου. 
β΄. ὑπ, Ῥουτιλίου τὸ f καὶ Στρούκτου. 


yy Ὀλυμπιάς. 
y. ὑπ. Ναυτίου καὶ Πουβλικόλα. 
δ΄. ὕπ. MaAMov καὶ Φουρίου. 
ες. ὑπ. ΑΑἸϊμιλίου τὸ f καὶ Ἰουλίου. 
ς΄. $n. Πιναρίου καὶ Φούσου. 
59^ Ὀλυμπιάς. 
ζ΄, ὑπ. Σαβίνου καὶ Καπετωλίνου. 
Περσῶν 4 ἐβασίλευσεν ᾿Ἰρταξέρξης ὃ μνήμων, υἱὸς Au- 
D ρείου xal Πυράττιδος, ἔτη μ΄. ὁμοῦ ερμδ΄. 
α΄, ὑπ. Alulov τὸ γ᾽ καὶ Βαλερίου. 
β΄. $n. Κελεμοντάνου καὶ Πρίσχου. 
Εὐριπίδης τελευτᾷ καὶ Σοφοκλῆς ἐν ᾿4ϑήναις. 


6. AavárovP. 7. Ῥουτιλλίου PV. 11. τὸ om. R. 16. Πυράτ- 
τιδος] Immo Παρυσάτιδος. 


A. u. c. [ Ol. Iph.] 
276. xix. Aemilio et Herculino Coss. 4, 
Xerxes in Graeciam profectus, Athenas expugnavit, in- 
T ac teli accepto ictu saucius, Babylonem reversus, 
obiit, 
Apud Persas ix, regnavit Sogdianus ann, vit  Colligun- 
tur anni v. Mciv. 
277. 1.  Lanato et Publicio Coss. 1. 76. 
278. 1. Rautilio II. et Structo Coss. 2. 


XCIII, Olympias. 


279. mni. Nautio et Publicola Coss. 3 
280. rv. Mallio et Furio Coss. 4. 
281. v. Aemilio II. et Julio Coss. 1. 77. 
282. νι, Pinario et Fuso Coss. 2. 
CXIV. Olympias. 
ὙΠ. Sabino et Capitolino Coss. 3. 


Apud Persas x. regnavit Artaxerxes Mnemon, filius Darii 
et Pyrattidos, ann. xi. Colliguntur anni v. Mcxuiv, 
284. 1. Aemilio III, et Valerio Coss. 4. 
285. m. Celemontano et Prisco Coss. 1. 78. 
Euripides moritur, ut et Sophocles Athenis. 


j 


15 


PASCHAL E. 313 


y. $z. Κελεμοντάνου τὸ f! xoi Πρίσκου τὸ β΄. 
υε Ὀλυμπιάς. 

δ' . ὑπ. «Αἰμιλίου τὸ δ' καὶ Βιβουλανοῦ. 

ἕ. ὑπ. Ῥεγιλλανοῦ καὶ Φούσχου. 


6. d. ὑπ. Πρίσκου καὶ Φλάβου. 
ζ΄, vn. Τρικεπιτίνου καὶ Βετουρίνου. Ρ 167 
be^ Ὀλυμπιάς. R 390 
ἡ. ὑπ. Γάλλου καὶ Καμερίνου. 
9. ὑπ. Πουβλικόλα τὸ β' καὶ Σαβίνου. 
iQ £4. ὅπ. Βιβουλάνου τὸ f καὶ Ἰαλογεννησίου. 


Ἰσοκράτης ὃ ῥήτωρ ἐγνωρίζετο. 
ια΄, Oz. Ναυτίου καὶ ᾿Ατρατίνου. 
᾿4ϑηναῖοι ἤρξαντο στοιχείοις xó χρᾶσϑαι; πρύτερον ic χρώ- Υ 184 
μένοι, 
ἰδ νζ΄ Ὀλυμπιάς. Β 
ιβ΄. ὑπ. Πουβλιλίου καὶ Ἱλαριανοῦ. 
.7. ὑπ. MaE(uov καὶ Βεργινίου. 
ιδ΄. ὑπ. Ῥόγου καὶ Βετουρίου. 


6. Τρεκιπιείνου V. ἰδ. Βετουρίου R, alterum in margine ponens. 


À, u. €, Ol. Iph.] Anniam. c. 
986. mni Celimontano Il. et Prisco II. Coss. * ] * 
ΧΟΡ. Olympias. 

487. ry. Aemilio IV. et Vibulano Coss. 8. 

988. v. Regilliano et Fusco Coss. 4. 

289. Capitolino 111. et Fabio II. Coss. 1. 79 

290. vi. Prisco et Flavo Coss. 2. 

291. Prisco et Helva Coss. 8. 

992. wm. '"Yricipitino et Veturino Coss. 4. 


XCVI. Olympias. 5112. 


293. vni. Gallo et Camerino Coss. 1. 80. 
994. ix. Publicola IL. et Sabino Coss. 9. 
295. x. Vibulano II. et Maloginense Coss. 3. 
Isocrates Rhetor claruit. 
996. xi.  Nautio et Atratino Coss. 4. 
Athenienses coeperunt xxiv. elementis uti, cum prius non 
nisi xvi, uterentur. 
XCVII. Olympias. 
407. xn. Publilio et Hilariano Coss. 1. 81. 
998. xir. Maximo et Verginio Coss. H 


999. xiv. Rogo et Veturio Coss. 


D 


À, u. c. 


814 | €HRONICON 


w. on. Καπετωλίνου καὶ Οὐάρου. 


Πέμπτος ἀρχιερεὺς "lavvatog υἱὸς Ἰωδαὲ ἔτη M. 


ὁμοῦ ροδ΄. 
vr Ὀλυμπιάς. 
ις΄. ὑπ. Φήστου καὶ Κυντίλλου. 
ε΄. ὑπ. “ανάτου καὶ Καπετωλίνου τὸ f. 
ι΄. vm. Βαρβάτου καὶ Ποτίτου. 
ιϑ΄. bn. “Ἀρμενίου καὶ Τρικόστου. 
b9 Ὀλυμπιάς. 
x. m. ακρίνου καὶ Ἰουλίου. 
κα΄. vm. Φουρίου καὶ Καπετωλίνου τὸ y. 
Εὔδοξος ἀστρολόγος ἐγνωρίζετο. 
κβ΄. ὑπ. Γενουκίου καὶ Κουρτίου. 


Γαλάται οἱ καὶ Κελτοὶ Ρώμης ἐκράτησαν πλὴν τοῦ Καπε- 


τωλίου. 


xy. ὑπ. Maxgívov τὸ f καὶ Καπετωλίνου τὸ γ. 
Πλάτων φιλόσοφος ἤχμαζεν. 


6. Μανάτου Δενάτου m. R. 8. Τρισκόστου V. 18. Γινου- 


tíov P ola. 14. oi om. V. 


300. xv. Capitolino et Varo Coss. 
v. Summus Pontifex Jannaeus, flius Jodae, ann. xxxm. 


Colliguntur anni crixxiv. 


XCVIII. Olympias. 
901. xvi. Festo et Quintillo Coss. 


.802. xvm. Lanato et Capitolino II. Coss. 


. His Coss. Decemviri creati priores et posteriores ann. 11. 
Ex Idatio. 
305. xvur. Barbato et Potito Coss. 
806. xix. Armenio et Tricosto Coss, 


XCIX. Olympias. 
807. xx. Macrino et Julio Coss. 
808. xxr Furio et Capitolino IIL Coss. 
Eudoxus Astrolo oruit. 
809. xxm. Genutio et Curtio Coss. 


| 810. Magillano et Atratino Coss. 


Galli qui et Celtae dicti, Romam occuparunt, praeter Ca- 


pitolium. 


311. xxmr  Macrino II. et Capitolino IIL Coss. 
Plato Philosophus floruit. 


OL Iph. 
[ * 


10 


I5 


10 


xj. 

χέ. 
L4 

xg. 


xL. 


κη΄. 
x9". 
A". 

λα΄. 


λβ΄. 


PASCHALE. 


ρ΄ Ὀλυμπιάς. 
$m. Βιβουλάνου καὶ *EXovo. 
ὑπ. Πακχέλλου καὶ Κράσσου. 
ὑπ. Πακρίνου τὸ γ' καὶ Atvdrov. 
ὕπ. lIMaAAov καὶ Καπετωλένου τὸ ε΄. 
ρα’ Ὀλυμπιάς. 
ὑπ. Maxoívov τὸ δ' καὶ (Ριδενάτου. 
$z. ἸΠαλογενησίου καὶ Κράσσου. 
ὅπ. Ἰουλίου καὶ Βεργινίου. 
im. Καπετωλένου τὸ ς᾽ καὶ Καμερίνου. 
of" Ὀλυμπιάς. 
ὑπ. Ποίνου καὶ Πἥελίτωγος. 


* 


Καμπανῶν ἔϑνος ἐν Ἰιταλίᾳ συνέστη. 


Ay. 
A9', 
λε΄, 


vz. Κράσσου καὶ Τουλλίου. 
$n. Τρικιτίνου καὶ Φιδενάτου τὸ β΄. 
ὕπ. Κόσσου καὶ ἸΠοίνου τὸ ff. 


Ἰσοκράτης ὃ ῥήτωρ ἐγνωρίζετο. 


oy Ὀλυμπιάς. 


Ac. Om. ᾿Αχίλλα καὶ ἸΠουγιλάνον. 


4. Λενάτου V, m. R, Aavarov P. 


Moàloysvvroíov P. 


À. u. c, 


324. 
825. 


C. Olympias, 
xxrv. "Vibulano et Helva Coss. 


xxv. Pacello et Crasso Coss. 
xxvi. Macrino ΠΙ. et Lanato Coss, 


xxvii. Mallio et Capitolino V. Coss. 
His Coss. tem Tribuni plebie III. enn. r1 Hx Listk- 
CI. Olympias. 
xxvi. Macrino ]lI. et Fidenate Coss. 
ense et Crasso Coss. 


Ax Julio et hrs ger Coss. 

xxxi Capitolino Vl. et Camerino Coss. 

His Coss. Item 'Fribuni plebis III, ann. rn, Ex ldatio. 
CII. Olympias. 

xxxi. Poeno et Melitone Coss. 


Gens Campana in Italia coacta est. 


XXXII Crasso et 'lallio Coss. 
— Trieipitino et Fidenate II. Coss. 


xxxv.  Cosso et Poeno Il. 


326. 
isocrates Rhetor agnoscebatur. 


. 815 


R 392 


7. δ΄] τέταρτον R, y, P. 8. 


[0]. Iph. ]Anniam. c. 
1. 85. 


2. 
9. 5140. 
4. 
1. 86. 
2. 
9. 
4. 
1. 87. 
2. 
8. 
4. 
* 
1. 88. 5150 
2. 
ϑ. ͵ 


316 CHRONICON 


λζ΄, $n. ᾿Ατρατίνου καὶ Βιβουλάνου. 
V 185 Πλάτων καὶ Ἐενοφῶν καὶ ἄλλοι ΣΣωχρατικοὶ ἐγνωρίζοντο. 
λη΄. $n. Καπετωλίνου τὸ b καὶ Βιβουλάνου τὸ β΄. 
C λ9΄. ὑπ. ἸΠουγιλάνου τὸ β' καὶ Ῥουτιλίου. 
οὗ Ὀλυμπιάς. 5 
μ΄. Vn. Αἰμιλίου καὶ ἹΡουστικίου. 

Ξενοφῶν ὃ Γρύλλου καὶ Κτησίας ἐγνωρίζοντο, καὶ Σω- 
κράτης φιλόσοφος ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ πιὼν τὸ κώνειον ἀπέϑανεν, 
ζήσας ἔτη ν΄ 

b ια΄. Περσῶν ἐβασίλευσεν “ἀρταξέρξης ὃ ὃ xai Ὦχος ἔ ἔτη κζ΄ 10 
ὅμοῦ toa. 
α΄. $m. Kóocov καὶ ἸΠεδουλλίνου. 
β΄. ὑπ. Φλάβου καὶ Καμερίνου. 
y. ὑπ, Ποτίτου xai Καπετωλίνου. 
6. Ῥουστίκου P sola, 7. ὃ ive Ouen V, ᾿Ορξυλάον P. 
Conf. Menagius ad Diogenis Vit, Xenoph. init. 10, ἑα΄ om. P. — ib. 


βασιλεὺς P. 19. Κόσσου] Κάσσου RV. ib. Μεδουλλίνου] Mov- 
διλλίνου V, m. R. 


A. u. €, ( OL Iph. ] 
CIII. Olympias. 
927. xxxvi. Achilla et Mugilano Coss, 4. 
328. 329. 330. His Coss. ltem Tribuni plebis IV. ann, iu. 
Ex Idatio. 1. 2. 3. 89. 
931. xxxvn. Atratino et Vibulano Coss. 4. 
Plato et Xenophon, aliique Socratici florebant. 1. 90. 
332. xxxvin. Capitolino VII, et Vibulano 11. Coss. 2. 


His Coss. ldem Tribuni plebis IV. ann. vij, Ex ldatio. 
333. 334. 835. 336. 337. 338. 339. 840. 
2. 8. 4. Ol. 91. 1. 2. 8. 4. OI. 92. 
841. Cosso et Medullino Cose. 
342.  Ambusto et Paculo Coss. 
9843. xxxi. Mugillano II. et Rutilio Coss. 
CIV. Olympias. 
344. xr. Aemilio et Rustico Coss. 

Xenophon Orzylai filius, et Ctesias florebant: et Socra- 
tes Philosophus in carcere hausto toxico interiit, cum vixisset 
annos xc. 

Persarum Rex Artaxerxes, qui et Ochus dictus, ann. 
xxvi. Colliguntur anni v. wcrxxt. 

845. r1. sso et Medullino Coss. 1. 93. 

His Coss. Tribuni plebis IV. et VI. ann. xv. Ex ldatio. 

946. 347. 348. 349. 350. 351. 352. 353. 354. 855. 856. 
357. 358. 359. 360 
9. 8. 4. Ol. 94. 1. 9. 3. 4. OL 95. 1. 2. 8. 4. "m 2. 3. 
861. u. Flavo et Camerino Coss. 
862. ur PPotito et Capitolino Coss. t 97. 


IIIS 


e 


PASCHALE. 817 
Διογένης Ἱκεσίου ὃ xvyixóg — 


ρε’ Ολυμπιάς. R 894 
δ΄, ὑπ. ΓΕενουκίου καὶ Κουρτίου. 
ε΄, ὑπ. ἸΜαμερτίνου καὶ Zfartgávov. P 169. 


5 Ζημόκριτος τελευτᾷ ζήσας. ἔτη ρ΄. 

g. vm. Πετίνου καὶ Γάλβα. 

Σχιπίων “Τφρικανὸς Ῥωμαίων δικτάτωρ πορϑήσας τὴν Καρ- 
χηδόνα ἜΦΕΣΙΝ μετωνόμασεν. 
ζ΄, ὑπ. ἸΠαμερτίνου τὸ β' καὶ Σύλλα. 

10 Σωσμοῦ γενομένου ἐν “Ἀχαίᾳ Ἑλίκη καὶ Βοῦρα καὶ Πελο-- 
πύνγνησος κατεπόϑησαν, ὧν κατὰ ϑάλασσαν ἄχρι νῦν ἴχνη φαί- 
γονται πλεόντων ἀπὸ Κορίνϑου εἰς Πάτρας ἐπὶ τὰ ἀριστερὰ 
μέρη. 

Εὔδοξος ἀστρολόγος ἐγνωρίζετο. 
ι5 Ἕχτος ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς ἔτη χ΄. ὁμοῦ ρυ δ΄. Β 


oc Ὀλυμπιάς. 
ἡ. ὑπ. ἄλλου xal ΓΕενουχίου. 


8. Γεινουκίου καὶ Κουβίου P. 10. Ἑλία P. ἰδ. καὶ Πελοπόν- 
* ψῇσος om. P. 12. ὑπὸ P. 14, ἀστιολόγος V, m. R. 


A. u. c. [OL Iph.] Ánniam.c. 
Diogenes, Icesii filius, Cynicus florebat. 
His Coss, Item Tribuni plebis creati sunt. ann, xvii Postea | 
ann, rv, nemo curulis Magistratus fuit, Item Tribuni plebis VI. Ex 


Idatio. 
363. 364. 365. 366. 867. 868. 869. 370. 371. 372. 373. 874. 
375. 376. 377. 378. 379. 380. 381. 382. 383. 384. 385. 386. 


9. 3. 4. OI. 98. 1. 2. 3. 4. Ol. 99. 1. 9. 3. 4. Ol. 100. 1. 
2. 8. 4. OL 101. 1. 2 diuidi e dr drir nin 
1. 2. 8. 4. Ol. 1. 104. 
CV. Olympias. 
887. rv. Genucio et Cubio Coss. 9. 5148. 
888. v.  Mamertino et Laterano Coss. 8. 


Democritus moritur, cum vixisset annos c. 

390. vr. Petito et Galba Coss. 9. 

Scipio Africanus Romanorum Dictator, vastata Carthagi- 

Afri ominavit. 

"i 801. vm. Ἵ ertino II. et Sulla Coss. 

———— motu in Achaia facto, Helia et Bura demersae 
sunt, quarum versus mare usque hodie vestigia visuntur a 
navigantibus Corintho Petras ad sinistras partes. 

Eudoxus Philosophus florebat, 

vi. Summus Pontifex Jaddus, ann. xx. Colliguntur anni 


CXCIV. 


818 CHRONICON 


9'. ὑπ. Στόλωνος καὶ Πετίνου. 

“. ὑπ. “ίβωνος καὶ “Ταινάτου, 

ια΄, ὕπ. ufovorov καὶ IIgoxovAov. 
Ἰσοχράτης ὃ Qro ἐγνωρίζετο. 


οζ΄ Ὀλυμπιάς. ? 
ιβ΄. ὑπ. "Povatixlov καὶ Καπετωλίνου. 
ιγ΄. ὑπ. ᾿Αμβούστου τὸ β' καὶ «Δαινάτου. 
C 49. ὑπ. Ποτίτου καὶ Πουβλικόλα. 
ιε΄. ὑπ. ουστικίου τὸ β' καὶ Ποίνου. 
ρη Ὀλυμπιάς. 
ες΄. ὑπ. Σκιπίωνος καὶ zfeverov. 
V 186 ιζ΄. ὑπ. Ἀαμᾶλου καὶ Κράσσου. 
“4ημοσϑένης ὃ ὃ ῥήτωρ ἐγνωρίζετο. 
ιη΄. vn. Κορβίνου καὶ “ενάτου τὸ y. 
ιϑ΄. ὑπ. Βένωχος καὶ Τορκουάτου. 15 


T Q9^ Ὀλυμπιάς. 
D x. ὑπ. Kopflvov τὸ B' καὶ 4iftwvoc. 


9.7. Λενάτου P sola, V. 6. Καπετωλίου V. 15. Tovqxovátov V. 


À. u, c. [ OL Iph.] 
ΟΡῚ. Olympias. 
892. vim. Allo et Genucio Coss. 4, 
893, ix.  Stolone et Petino Coss. 1. 
894. Balbo et Ambusto Coss. 2. 
895. x. Libone et Lenato Coss. 3 
396. xri. Ambusto et Proculo Coss. 4. 
Isocrafes Rhetor claruit. 
CFII. Olympias. 
897. xm. Rusticio et Capitolino Coss. 1 
398. xur. Ambusto II. et Lenato Coss. 2 
899. xiv. Potito et Publicola Coss. 8. 
400. Ambusto HII. et Capitolino Coss. 4, 
401. Petito IV. et Publicola Coss, 1 
402. Publicola et Rutilio IL, Coss. 2 
403. xv. Rusticio II. et Poeno Coss. 3 
CVIII. Olympias. 


404. xvi. Scipione et Lenato Coss. 4 
405. xvii Camille et. Crasse Coss. 1. 108. 
Demosthenes. ofator florebat. 
406. xviur. Corvino et Lenato lIL Coss. 2. 
407. xix. Venoce et Torquato Coss. 3. 
CIX. Olympias. 
408. xx. Corvino IL. et Libone Coss. 1 


PASCHALE. 


κα΄, 9n. Βούλσωνος καὶ Καμερίνου. 
χβ΄. ὑπ. 'PovziMov καὶ Togxovárov. 
xy. Vn. Κορβίνου τὸ γ καὶ Κόσσου. 


e! Ὀλυμπιάς. 
5. xd. $n. "4AAov xal "PovriMov τὸ B. 


κε, ὑπ. Βένωκος τὸ β' καὶ Mayusprlyov. 
xc. $n. Ἰορχουάτου τὸ y καὶ IMosauvoc. - 


819 


Πλάτων καὶ «Αϊσχίνης καὶ Σύμμαχος καὶ ᾿Αριστοφάνης 


χωμωδοποιὸς ἐγνωρίζοντο καὶ Ζ]ημοσϑένης. 
10. xL'. ὑπ. Ἰαμερτίνου καὶ Σίλωνος. 


᾿ρταξέρξης ὃ καὶ Ὦχος, βασιλεὺς Περσῶν, κατελϑὼν εἰς 
“ἴγυπτον ἐπολιόρκησεν αὐτήν. τότε κατασοφισάμενος ὃ Νέκτε- 
γαβός, βασιλεὺς τελευταῖος «ΑἸγύπτου, Φαραὼ κεχλημένος, μα- 
ϑὼν ὅτι ἔπαυσεν ὃ ϑεὸς τὴν δυναστείαν τῶν Alyvntlav, ξυρησά-- 
15utvog τὴν χύμην τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ ἀλλοιώσας ἑαυτὸν ἑτέρῳ 
σχήματι ἔφυγεν διὰ τοῦ Πηλουσίου, καταλιπὼν τὸ ἴδιον βασί- 
λειον, χαὶ εἰς τὴν Πέλλην τῆς ΒΙακεδονίας διέτριβεν, ὅπου ἐτυ- 


ράγνησε Φίλιππος ὃ IMaxtióov βασιλεύς. 


Ἕβδομος ἀρχιερεὺς ᾿Ονείας υἱὸς Ἰάδδου ἔτη καί. 


c E , 
ὁμοῦ Gt. 


2.7. TovoxovdrovP. 8. tóom.R. ἰδ. Kócxov V. 8. AlogvAng V, 


Αἰσχύλος P. 10. Φίλωνος P. 11. ᾿Αρταρξέρξης V. 19.ὃν 


Ἐχκτα- 


βανός V. 15. ἀλλοιώσϑη R, alterum in m. 16. d4' αὐτοῦ P. 


19. 'Oríag P. ib. Τάδδου V ab secunda manu. 


À. u. c. 
xxi,  Vulsone et CamerinoCoss. 
410. xxm. Rutilio et 'lTorquato Coss. 
A11. xxmur Corvino 1Π. et Cosso Coss. 


CX. Olympias. 
419. xS&iv. Allo et Rutilio II. Coss. 3 
413. xxv.  Venoce Il. et Mamertino €oss. 
414. xxvr "Torquato MI. et Musone Coss. 
Plato, et Aeschylus, et Symmachus, et Aristophanes co- 
moediarum scriptor florebant, ut et Demosthenes. 
415. xxvi. Mamertino et Philone Coss. 
Artaxerxes, qui et Ochus dictus, Persarum Rex, in Ae- 
tum facta exscensione, hanc cireumsedit. 'Tum vero per- 
culsus Nectenabus Aegypti Rex ultimus, qui et Pharao appel- 
latus est, cum intellexisset Regnum Aegypti a Deo destructum 
iri, tonsa capitis sui coma, ac veste mutata, er ipsum Pelu- 
sium fugit, relicto suo regno, et Pellae Macedouiae urbe, ubi 
imperabat Philippus Macedoniae Rex, moratus, 


2 
9. 


Of. Iph.] 
[ 1. 109. 


P 170 


320 CHRONICON 


B gia! Ὀλυμπιάς. 
ιβ΄ ἐβασίλευσεν ἐν Περσίδι “ρσισόχος ἔτη δ΄. ὁμοῦ spot. 
α΄. ὑπ. Καμᾶλου καὶ Muvlov. 
β΄. ὑπ. Φήστου καὶ Zdóyyov. 
y. 9m. Κράσσου καὶ fovMov. 
δ΄, ὑπ. 'PyyovAov καὶ Κορβίνου. 
eif Ὀλυμπιάς. 
σ ey ἐβασίλευσε Δαρεῖος ὃ καὶ ᾿Αλέξανδρος ᾿ἡρσάμου ἔτη c. 
ὅμοῦ ερπα΄. 


α΄. ὑπ. ᾿Αλβίνου καὶ Γαλβίνου. 
R 398 Μ΄. ὑπ. ᾿ἤλβίνου τὸ f καὶ Κόσσου. 
y. $m. Ποτίτου xoi ἸΠαρκέλλου. 
δ΄. ὑπ. Κράσσου xol Βένωκος. 
Quy Ὀλυμπιάς. 
εἐ. ὑπ, Ἰαμερτίνου 10 f. καὶ 4Ζεκιανοῦ. 
c. ὑπ. Βένωχκος τὸ γ' καὶ Σκιπίωνος. 
2. Aesloxo⸗ P. 4. Φιστοῦ P. 5. Δουλείου V. 8. ᾿άρσά- 
μου] ᾿Αρσάκης P. 9. c] £ P. Mox repu V qi "Oivpsuds. 
13. Ko&ocov] Βράσσου V. 16. Béxovog R, Βένωκος m. R. 
Anniam.c. À, Uu. c. [ Ol. Iph.] 


vr. Summus Pontifex Onias, filius Jaddu, ann, xxi. Col- 
liguntur anni coxv. 


CXI. Olympias. 
xr. Apud Persas regnavit Arsiochus ann. rv. Colligun- 
tur anni v. McLxxv. 
416. τ Camillo et Munio Coss. 4. 
417. xm. Festo et Longo Coss. 1. 
418, mx. Crasso et Dulio Coss. 2. 
419. 1v. Regulo et Corvino Coss. 8. 


d CXII, Olympias. 
xnr. Regnavit Darius, qui et Arsaces, ann. vr. Colli- 
guntur anni v. MCLXXXI. 
490. 1. Albino et Galbino Coss. 4. 
491. Absque Coss. 
5177. 422. τι, Albino II. et Cosso Coss, 1. 
4293. 11. Potito et Marcello Coss. 2. 
424,. rv. Crasso et Venoce Coss. 3. 


CXIII. Olympias. 


425. v. Mamertino II. et Deciano Coss. 4. 
426. vi. Venoce III. et Scipione Coss. 1. 113. 


10 


PÀSCHALE. 321 


Κατέσχεν Βαβυλῶνος ᾿Ἵλέξανδρος, καὶ ἡ Περσῶν βασιλεία 
κατελύϑη, διαμείνασα ἔτεσι Guc! ἀπὸ πρώτου ἔτους Kx gov 
ἕως τοῦ παρόντος ἕχτου ἔτους Δαρείου τοῦ “Ἰρσάμου, ἧς βασι- 
λείας 7j ὁμοίωσις τῆς eixóvoc γέγονεν, ἧς aí χεῖρες καὶ τὸ στῆϑος D 

5 καὶ ot βραχίονες ἀργυροῖ. 

᾿Αλέξανδρος ἔκτισε πόλεις ιβ΄, ὧν αἱ προσηγορίαι αὗται. 

4λεξάνδρειαν τὴν παρὰ Πεντάπολιν, πρότερον Χεττοῦν 
καλουμένην, ἸΠ ἔμφεως οὖσαν ἐμπόριον. ᾿ 

᾿Ἵλεξάνδρειαν τὴν πρὸς “Ἄ[ἴγυπτον. V 137 

10 Ἀλεξάνδρειαν τὴν πρὸς “ρπαν. 

“4λεξάνδρειαν τὴν Καβίωσαν. — - 
“Αλεξάνδρειαν τὴν καὶ Σκχυϑίαν ἐν Alyaloig. | 
“Ἀλεξάνδρειαν τὴν ἐπὶ Πώρῳ. 


᾿Αλεξάνδρειαν τὴν περὶ Κυπρίδος ποταμόν. P 171 


l5 ᾿Αλεξάνδρειαν τὴν ἐπὶ Τρῳάδος. 
᾿λεξάνδρειαν τὴν ἐπὶ Βαβυλῶνος. 
᾿Ἱλεξάνδρειαν τὴν ἐπὶ Πεσασγαγές. 
“4λεξάνδρειαν τὴν ἐπὶ Πέρσας. 


1. Βαβυλῶνα P sola. 4. ἧς om. RV. 7. Singulas Alexan- 
drias litteris α΄ — β΄ praepositis notat P. ^ ib. Τεττοῦν P. 10. 
"4oxnav] "4gm«ca Rochettus histoire de l'établissement des colonies 
cques vol. IV. p. 123. — 11. Καβιώσον V, Cabiosum Exc. Sca- 
geri p. 73., quo alludit etiam Malalae p.397. 19. Χαμβύσον. 12. 
καὶ Σχυϑίαν κατὰ Κιλικίαν Rochettus P. 128. ib. Αἰγέοις V. 
17. Μεσαργαρές P, Mesasgiges Exc. Scaligeri. 


Alexander Babylonem occupavit, regnumque Persarum est 
deletum, cum annos durasset ccxLvi. ab anno 1, Cyri, usque 
ad praesentem annum vr. Darii Arsami filii: cujus regni simi- 
litudo statuae extitit, cujus manus, et pectus, et brachia ar- 
gentea erant. 

Alexander oppida xr. condidit, quorum haec sunt no- 
mina : 

L Alexandria ad Pentapolim prius Tettus nuncupata, 
Mempheos emporium. 

it. Alexandria in Aegypto. 

nr Alexandria "à — 

mw. Alexandria iosa. . ] 

v. Alexandria, ram et Scythia, in Aegaeis. 

γι. Alexandria ad Porum. 

vi Alexandria ad Cypridis flumen. 

vur, Alexandria in '"Troade. 

ix. Alexandria in Babylone. 

x. Alexandria ad Mesargares. 

xi. Alexandria in Perside. 

Chronicon Paschale vol. 1. | 21 


322 CHRONICON 


᾿Αλεξάνδρειαν τὴν Κάσον. 
᾿Αλέξανδρος Af! ἔτος ἄγων ἀναιρεϑεὶς φαρμάκῳ τελευτᾷ b 
Βαβυλῶνι. 


Αἰγύπτου τῶν δώδεκα Δαγεδῶν βασιλεῖς. 


Β Zy)nrov πρῶτος Πτολεμαῖος “ἄγου καὶ “Ἀρσινόης vic 
ἔτη μ΄. ὁμοῦ εσκαΐ. 
α΄. vm, vitwroviov καὶ Σίλωνος. 
B. ὑπ. «ίβωνος καὶ Κούρσωρος. 
R 400 gi! Ὀλυμπιάς. 
y. vn. Καμᾶλλου xai Βρούτου. 1 
Παπίριος Κούρσωρ ἀντιγραφεὺς κατέστη, “Ιροῦσος στρα- 
τηγὺς ἱππέων. 
Κάμιλλος ὕπατος τὸν ἴδιον υἱὸν ἐπελέκισεν παρὰ γνώμην 
αὐτοῦ συμβαλόντα πόλεμον καὶ νικήσαντα. 
δ΄, ὑπ. Zdóyyov καὶ Κερατανοῦ. t5 
ε΄. ὑπ, Κούρσωρος τὸ f^ xal Σύλλου. 
C «ς΄ ὑπ. Γαλβίνου καὶ Βαλβίνου. 


1. Κάσον] Coniicias xat' Ἴσσον. Καύκασον Rochettus p. 162. 

Aliud mendum imposuit misero Éxc. ut scriptori , T huſus loco 
onit Alerandriam fortissimam. SOMME "m. Πακίνιος 
V. 418. ἐπελέκησεν V. 


Annia m, c. À, u. c. . [OL Iph.] 
xi. Alexandria Cason. 


Alexander cum annum ageret xxxi. veneno Babylone ex- 8. 113. 
tinctus est. 


Aegypti Reges ΧΥΙ. er. Lagidis. 
Aegypti eem Rex Ptolemaeus, Lagi et Arsinoes filius, 


ann. xv. Co ntur anni v. MCCXXI. 
497. 1. — et Silone Coss. 2. 
498. πὶ Libone et Cursore Coss. 8. 
CXIV. Olympias. 
5184. 499. 1n. Camillo et Bruto Coss. 4. 
Papinius Cursor Dictator est creatus: Drusus vero Ma- 1. 114. 
gister militum, 


Camillus Consul filium suum, quod praeter suum lmpe- 
rium praelium commisisset, licet victorem, securi percussit. 
430. 1v. Longo et Ceratano Coss. 
432. v.  Cursore II. et Sulla Coss. 
433. vr. Galbino et Balbino Coss. 


P go to 


PASCHALE. 323 


Qu Ὀλυμπιάς. 
ζ΄. ὑπ. Χούρσωρος τὸ y xal Σίλωνος. 
η΄. ὑπ. Παπιρίου καὶ Κεραϊὰνοῦ. 
9'. bn. Βένωκος καὶ Φλάκκου, 
΄. vm. Βαρβούλου καὶ Βουβούλκου. 
eic Ὀλυμπιάς. 
ια΄, ὕπ. Ῥουτιλίου καὶ “ενάτου. 
"Oydooc ἀρχιερεὺς ἐν Ἱερουσαλὴμ Ἐλεάζαρος i ἔτῃ ιε΄. 
ὁμοῦ σλ΄. 
ιβ. Em. Κούρσωρος τὸ δ' xai “ενάτου τὸ f. 
ιγ΄. Vm. Σαμνήτου καὶ Aoyxrov. 
ιδ΄, ὑπ. Κούρσωρος τὸ & καὶ Βουβούλκον τὸ β΄. 
ριξ’ Ὀλυμπιάς. 
εἰ. $n. Ἥαξίμου xal ἸΠούσωνος. 
ις΄,. ὑπ. Βουβούλκου τὸ γ' καὶ Βαρβούλου. 
d. ὅπ. Ῥούλλου καὶ Ῥουτιλίου. 
"πὸ τούτων τῶν ὑπάτων Ψηφίζονται Ὁ τὰ ἔτη τῶν Συρομα- 
χεδόνγων, ἤγουν xal ᾿“παμέων, εἰς τὸ πασχάλιν. 


8. Παπηνίου V. 4. Φλάκου constànter V. — 5. Βαλβούίον V. 
12. Βουλβούλον P, Bovifovixov R. 18. Πασχάλιον P. 


A. u. c. [ Ol. Iph.] 
CXV. Olympías. 
434, vir. Cursore III. et Silone Coss. 1. 115. 
435. vim. Papirio et Ceratáno Coss. 9. 
436. 1x. Venoce et Flacco Coss. 8. 
437, x. Barbola et Bubulco Coss. ! á. 
CX. 'Olyhpias. 
438. xr. Rutilio et Lenato Coss. t. 116. 
vin. Summüs Pontifex Hierosolymis Éleazarus, ann. xv. 
Colliguntur anni coxxx. 
439. 2" dd Cursore IV. et Lenate 11. Coss. ; 
440, xin. Samnite et Longo Coss. T 3. 
441. xiv. Cursore V. et Bulbulo II. Coss. 25 
CXVII. Olympias. 
. Maximo et Musone Üoss. : 1. 117. 
M3. in Bubulco III. et Barbulo Coss. 9. 
444. xvr..  Rullo et Rutilio Coss 3. 


Ab his Coss. — anni Byroiaséédonun, Bivé Apa- 
10 


iensitum , h 
* 445. fus. ic Coss. Bubulus ——— e Magister 
Equitum. 


1. 117. 


894 CHRONICON 


Ἐπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων γέγονε μάγιστρος 
βουλχος. 
P 172 ιη΄. ὑπ, ἸΜούσωνος τὸ β' καὶ ἹΡούλλου τὸ β΄. 
ριη Ὀλυμπιάς. 

R 402 τ΄. $n. Annlov καὶ Βιόλεντος. 

x. ὑπ. Ῥεμούλου xal 44Aflyov. 

xa'. vn. Πἤετέλλου καὶ Τινουκίου. 

κβ΄. $n. Σεμπρωνίου καὶ Φαβερίου. 


V 138 ; ριϑ' Ὀλυμπιάς. 

xy. Vm. “πεντούλου καὶ Afftvrrolov. 

. κα΄, vz. Δίεντωνίου καὶ «Αϊμελίου. 

κε. vn. Κορβίνου καὶ Πάνσα. 
κε΄. ὕπ. Πετίτου καὶ Τορκουάτου. 
Β Ἔνατος ἀρχιερεὺς Σίμων ἔτη ιδ΄. ^. ὅμοῦ ou 
ρχ' Ὀλυμπιάς. | 
κι΄. ὑπ. Σκιπίωνος xal Ταξίμου. 
χη΄.. ὑπ. Ῥούλλου τὸ γ' καὶ ᾿Πούσωνος τὸ y. 
Mévavópoc ὃ κωμικὸς τελευτᾷ. 

x9/. ὑπ. Κλαυδίου xal Βιόλεντοξ. 


1. μαγίστρος V. ibid. Βούβουλος P. 5. Anlov PV. 
ἔννατος PV, 


Anni a m. c. A.u. c. 
446. xvm. Musone II. et Rullo II. Coss, 


CXVIII. Olympias. 
447. xix. Appio et Violente Coss. 
5901. 448. xx. Remulo et Albino Coss. 
449. xxr, Metello et Minucio Coss. 
450. xxn. Sempronio et Faverio Coss. 


CXIX, Olympias. 
451. xxrm. Lentulo et Aventinense Coss. 
459. xxiv. Dentone et Aemilio Coss. 
459. xxv.  Corvino et Pansa Coss. 
454. xxvi. Petito et Torquato Coss. : 
1x. Summus Pontifex Simon, ann. xrv. Colliguntur anni 


CXX. Olympias. 
455. xxvtt. Scipione et Maximo Coss. 
456. xxvin. Rullo III. et Musone III. Coss. 
Menander comicus moritur. 
457. xxix. Claudio et Violente Coss. 


Βού- 


14. 


OL Iph.] 
LOS ti 


10 


ι5 


PASCHALE. 325 


A. ὑπ. Ῥούλλου τὸ δ΄ καὶ Movouvoc τὸ ὁ΄. 


ρκα’ Ὀλυμπιάς. 


λα΄. ὕπ. Κλαυδίου καὶ Βιόλεντος τὸ ff. 
λβ΄. ὑπ. Ῥούλλου τὸ & καὶ ἸΠούσωνος τὸ ε΄. 


λγ. ὑπ. ετέλλου καὶ “ῬΡηγούλου. 


λδ΄, ὑπ. Κούρσωρος καὶ Μαξίμου. C 


ρχβ' Ὀλυμπιάς. 


Ad. $z. Παξίμου τὸ f καὶ Γράχχου. 

Ad. ὑπ. ἸΠετέλλου τὸ fl καὶ Βούλβου. 

AL'. ὕπ. ἸΠαξέμου τὸ y' καὶ ἸΠούσωνος τὸ ς΄. 
λη΄. $m. Κρεμούλου καὶ ᾿Αλβίνου. 


oxy Ὀλυμπιάς. 


λϑ'. ὑπ. Παρκέλλου καὶ PovziMov. D 
μ΄. va. llorírov καὶ Πετίτου. 
Δέκατος ἀρχιερεὺς ᾿Ονίας Σίμωνος υἱὸς ἔτη λβ΄. 


ὁμοῦ σοβ΄. 


Αἰγύπτου δεύτερος βασιλεὶς Πτολεμαῖος ὃ Φιλάδελφος, R 404 
Βερνίκης καὶ Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆρος υἱός, ἔτη λη΄. 


ὅμοῦ εσνϑ'. 


8. Βράχχου V. 18. Βερενίκης P. 


A.u. €., [0]. Iph. ] 
xxx. Rulio IV. et Musone IV. Coss. 9. 
CXXI. Olympias. 
458. xxxr. Claudio et Violente II. Coss. 
459. xxxm. Rullo V. et Musone V. Coss. 
460. χχχπι. Metello et Regulo Coss. 8. 
461. xxxiv. Cursore et Maximo Coss. 4. 
CXXII. Olympias. 
. . Maximo II. et Graccho Coss. | 1. 122. 
* — Metello II. et Bulbo Coss. 
Dentato Coss. “ 

—* — er III. et Musone VI. Coss. &. 
466. xxxviu. Cremulo et Albino Coss. " 1. 193. 
CXXIII. Olympias. 

. xxxix. Marcello et Rutilio Coss. 9. 
465. XL. Potito et Petito Coss. 9. 


»* 


Summus Pontifex Onias, Simonis filius, ann. xxxr. 


Colliguntur anni €cLxxi. 


Aegypti 


secundus Rex Ptolemaeus Philadelphus Bereni- 


826 CHRONICON 


a. ὑπ. Atnidou xol Kaxiywo. 
B. ὑπ. Taxltov καὶ Atvrüvoc. 

Πτολεμαῖος ὃ φιλάδελφος τοὺς κατ᾽ “Ἄἔ[Ὄἔ['᾽χηυπτον αἰχμαλώ- 

P 173 τους Ἰουδαίους ὑπὸ Ἡτολεμαίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γενομένους 
ἐλευϑέρους ἀνῆκεν, ἀναϑέματά τε βασιλικὰ ἐν Ἱεροσολύμοις Ὀνίᾳϑ 

Σίμωνι ἀρχιερεῖ, ἀδελφῷ Ἐλεαζάρου, διαπεμψάμενος τὰς "Tov- 

δαίων γραφὰς ἐκ τῆς Ἑβραίων φωνῆς εἰς τὴν ἑλλάδα μεταβλη- 

ϑῆναι ἐσπούδασεν διὰ τῷν ἑβδομήκοντα δύο παρ᾽ Ἑβραίοις σο- 

φῶν, ἐν Φάρῳ τῇ νήσῳ Πρωτέως ἐν of" οἴκοις αὐτοὺς ἀπηκλεί- 
σας, καὶ ἐν ταῖς κατὰ τὴν ᾿Δλεξάνδρειαν κατασχευασϑ εἰσαις αὖ- 10 

τῷ βιβλιοϑήκαις ἀπέϑετο. μετὰ καὶ ἄλλων. πλείστων ἀπὸ ἑκάστης 

πόλεως φορολογήσας παντοίων βιβλίων, ϑεασάμενος δὲ τὰς 

ἀπὸ Ἱεροσολύμων κομισϑείσας βίβλους χρυσοῖς γράμμασι γεγραμ- 

B μένας, ἐθαύμασεν, καὶ μεταγραφῆναι ποιήσας μετέπεμψεν σὺν 
δώροις. ἑρμηνεύϑησαν δὲ αἱ βίβλοι ἐν Φάρῳ τῇ γήσῳ v of 1 

ἡμέραις. καὶ ἐϑαυμάσϑη ὅτι χωρισϑέντες ἀλλήλων οἱ off! καὶ 

ἑρμηνεύσαντες τὰς γραφὰς εἰσελϑόντες παρὰ Ἡτολεμαίῳ πα- 

ραντέβαλον, καὶ ηὗρον ὡσαύτως ἔχειν. ὃ δὲ ϑεὸς ἐδοξάσϑη᾽" αἱ 

V 189 δὲ γραφαὶ ὄντως Seit ἐγνώσθησαν, τῶν. πάντων ὡσαύτως ἑρμη- 
γευσάντων, ὡς καὶ τὰ παρόντα ἔϑνη γνῶνων ὅτι κατ᾽ ἐπέπνοιαν 30 


2. ΤακίουΎΥ. 


Anniam.c. À. u.c. [ OL Iph.] 
ces, et Ptolemaei Soteris filius, ann. xxxvür. — Colliguntur 
anni v. MCCLIX. 

62929, | 469. 1. Lepido et Cecinna Coss. 4. 
470. mn. "Tacito et Dentone Coss. 1. 124. 
Ptolemaeus Philadelphus captivos in Aegypte Judaeos a 
Ptolemaeo patre suo factos, libesos dümisit, regiaque donaria, 
uae Hierosolymis olim fuerant, ad Oniam Simonem summum 
ontificem , Eleazari fratrem, misit. [15 Judaeorum sexipturas 
ex Hebraica lingua in Graecam transferri curavit a viris 
nLxxi qui apud Hebraeos sapientes habebantur, iis in Pharo, 
insula Protei, in rxxir. aedibus conclusi: quas quidem in in- 
structis abs se Alexandriae Bibliothecis reposuit, eum aliis 
quampluribus ex singulis civitatibus corrogatis omnis generis 
voluminibus. Libros autem Hierosolymis allatos aureis con- 
scriptos literis conspicatus, miratus est: eumque illos curasset 
exscribi, cum muneribus remjsit. 'Franslatà vero sunt libri in 
Pharo insula rxx. dierum spatio :, resque admirationi, fuit, 
quod disjuncti a se invicem rxxrr. isti viri, ita scripturas sint 
interpretati, ut regressis iis, coram Ptolemaeo collatae singu- 
lorum interpretationes, ad amussim copvenire. deprehensae 
sint. Tum vero data est gloria Deo, scripturaeque- illae 
revera divinis. deinceps sun& habifae, ex eo quod, in. ilis 


PASCHALE. 327 


τοῦ ϑεοῦ εἰσιν ἑρμηνευϑεῖσαι ai γραφαὶ ἐν of ἡμέραις ἐν Φάρῳ C 
τῇ νησῳ. 
oxó^ Ὀλυμπιάς. 
y. ὕπ. ““ολαβέᾶλα καὶ Mokluov. 
5. δ΄, ὑπ. «“Ζουκίου καὶ Πάππου. 
£. ὑπ. Βαρβούλου καὶ Φιλίππου. 
c. $n. Αἀεβίνου xal Κουρουγκανίου. 
ρκε’ Ὀλυμπιάς. 
ζ΄, ὑπ. ΣΞαβερίωνος καὶ ἸΠούρωνος. 


η΄. m. «Δουσκίνου καὶ Πάππου τὸ ff. 
ϑ΄. ὑπ. ἹῬουφίνου καὶ Βουβούλκου. R 406 
“΄. bz. Ιοργέτου καὶ Κλεπυϊνοῦ. D 


oxc "OXvunide. 
ια΄. Vr. Βενάκου xal ZfevrovAov. 
ιβ΄. $n. Βενάκου τὸ β' καὶ ἹΜερένδου. 
c. ὑὕπ. «Ζικενίου καὶ Καμβίου. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἀργυροῦν νόμισμα πρώτοις ἐν ἱῬώ- 
un ἐκόπη. 
εδ΄, ὅπ. Κούρσωρος καὶ Makluov. 


7. Δεβυΐνου V. 9. Καβερίωνοῳ V. 17. πρῶτον P. 


A. u. c. [0]. Iph.]Anniam. c. 
transferendis universi consenserint: adeo «ut quotquot sunt 
hodie — ——— fuisse trans- 


CXXIF. Olympias. 
471. mr Dolabella et Maximo Coss. g. 
472. 1v. Lucio et Poppo Coss. 8. 
473. vw.  Barbula et Philippo Coss. : 


474. vr  Levino et Curuncanio Coss. 125. 
€XXF. Olympias. 

475. vn. BSaverione et Murone Coss. 9. 

476. νι. Luscino et Pappo 11. Coss. 9. 

477. 1x. Rufino et Bubulco Coss. 4. 

478. x.  Gurgite et Clepuino Coss. 1. 126. 5230 
— FI. Olympias. 

479. xi. Benaco et Lentulo Coss. 2. 

480. md Benaco ll. et Merenda Coss. 8, 

481. xrmr. Licinio et Cambia Coss. 4. 


His consulibus, argenteus nmmmus tum primum Romae est 
"i39. xiv. Cursore et Maximo Coss. 1. 127. 


328 CHRONICON 


οχζ΄ Ὀλυμπιάς. 
ιε΄. ὑπ. Κλαυδίου καὶ Κλεψινάτου. 
P 1714 ις΄. ὑπ. Γάλλου καὶ Πίχτωρος. 
ιζ΄, ὑπ. Σεμπρωνίου καὶ Ῥούφου. 
ιη΄. Vn. Ῥηγούλου καὶ “ίβωνος. 3 


ρχη Ὀλυμπιάς. 
ιϑ΄. ὑπ. Φαβίου Πίχτωρος καὶ Πέτα. 
x. ὑπ. αξίμου καὶ Βιτούλου. 
κα΄. Oz. Θαυγάτου καὶ Φλάκκου. 
Νικομήδης Βιϑυνῶν βασιλεύσας ᾿Αστάκειαν ἐπικτίσας Ni-10 
κομήδειαν ὠνόμασεν. 


κβ΄. ὑπ. Μαξίμου τὸ β' καὶ Κράσσου. 


Β ᾿ς ex9' Ὀλυμπιάς. 
xy. vn. ᾿Αλβίνου καὶ Βιτούλου. 
xÓ'. ὑπ. Φλάκκου τὸ β' καὶ Κράσσου τὸ β΄. l5 


κε΄, vm. Σκιπίωνος καὶ Zzfovilov. 

xc. ὑπ. Σκιπίωνος τὸ f καὶ Φλώρου. 
ολ’'΄ Ὀλυμπιάς. 

κζ΄, ὕπ. Καταχένου xal Πατερχύλου. 


9. Ταυγάτον P. 10. '4ordxsiav m. R, Τάκειαν RV. 14. Br 
τούλλου P. 19, Πατερεύλου V. 


A.u.c. [ OL, Iph.] 
CXXVII. Olympias. 
483. xv. Claudio et Clepsinate Coss. 2, 
484.  Clepsinate et Blasio Coss. 8. 
485. xvi. Gallo et Pictore Coss. 4. 
486. xvm. Sempronio et Rufo Coss. 1. 128. 
487. xvm: Regulo et Libone Coss. 2. 
CXXVIII. Olympias. 
488. xix. Fabio Pictore et Peta Coss. 3. 
489. xx. Maximo et Vitulo Coss. 4. 
490. xxr. 'Thaugate et Flacco Coss, 1. 199. 


Nicomedes Bithynorum Rex instauratam a se Astaciam, 
Nicomediam appellavit. 
xxi. Maximo ]L et Crasso Coss. 2, 


CXXIX. Olympias. 
491. xxi. Albino et Vitullo Coss. 3. 
492, xxiv. Flacco Il. et Crasso II. Coss. &, 
493. xxv. Scipione et Dulio Coss. 1. 
494. xxvi, Scipione II. et Floro Coss. 2. 


PASCHALE. 329 


xy. vm. '"Pryoviov xol Βλέσου. 
*x9'. ὑπ. Βούλσωνος καὶ Ztxlov. 
λ, ὑπ. Πετίνου καὶ Παύλου. 


)/ 29 


᾿ ρλα΄ Ὀλυμπιάς. R 408 
5 λα΄. ὑπ. Xxiníwvog xal Κατακίωνος. 
λβ΄. ὑπ. Kaonírwvog καὶ Βλέσου τὸ β΄. 
Ἰουδαίων εα' ἀρχιερεὺς Mavacorg ἔτη κς΄. ὁμοῦ oj. 
λγ΄. ὅπ. Κόττα καὶ Γεμίνου. 
λδ΄, ὕπ. Ιετέλλου καὶ Πάππου. V 140 
) o6 Ὀλυμπιάς. 
A£. $n. ἹῬηγούλου τὸ f/ καὶ Βούλσωνος. 
λς΄. ὕπ. Πούλχρου καὶ Πούλχρου. 
λζ΄. $n. Κόττα τὸ β' καὶ Γεμέίνου τὸ ff". 
Ay. ὑπ. Ἰϊετέλλου τὸ β' καὶ Βουτέωνος. 
: Αἰγύπτου y Πτολεμαῖος Εὐεργέτης ὃ καὶ T ρύφων D 
ἔτη xg. ὁμοῦ Ont. 
gy Ὀλυμπιάς. 
α΄. $n. Kgdáocov xol «ικινίου. 


18. Δικιννίου PV. 


A. u. c. ΄ [0], Iph. j 
CXXX. Olympias. 
495. xxvrt. —Cataceno et Paterculo Coss. 3. 
496. xxvn. HR o et Bleso Coss. 4. 
497. xxix. Wulsone et Decio Coss. 1. 131. 
498. xxx. Petino et Paulo Coss. 9. 
CXXXI. Olympias. 
499. xxxi. Scipione et Catacione Coss. 2 


, t. Capitone et Bleso 11, Coss, 
Jideciredn — Pontifex Manasses ann. xxvi. Col- 


li i xoVvIII. 

TOL. ME “ Cotta et Gemino Coss. 1. 132. 

502. xxxiv. Metello et Pappo Coss. 9. 
CXXXII. Olympias. 

. Regulo II. et Vulsone Coss. 8, 

2 — Pulchro et — — 

. Cotta II. et Gemino ll. : 

S06; — Metello II. et Buteone Coss. 9 

i Rex Ptolemaeus Evergetes, qui et "Tryphon 
Colliguntur anni v. MCCLXXXY. 

CXXXIII. Olympias. 


507. τ Crasso et Lácinnio Coss. " — n 


8380 CHRONICON 
B. ὑπ. Βουτέωνος τὸ ff καὶ BovABov. 


y. ὑπ. Τορχουάτου xal Βλέσου. 
δ΄, ὑπ. Φουνδούλου καὶ Γάλλου. 
ρλό’ Ὀλυμπιάς. 
ε΄. $n. Κατούλου xol'4dAfivov. 5 
P 175 ' Σέλευκος Καλλίγικος ἐν lMecomoraule Καλλίνεκον πόλιν 
κτίζει. 
ς΄. ὑπ. Τορχουάτου καὶ Κάτωνος. 


ζ΄. ὑπ. Kívrwvog καὶ Τουδινάτου. 
η΄. ὅπ. Ἰογκίνου καὶ Φάλκωνος. Ὁ 
ρλε Ὀλυμπιάς. 
9'. ὑπ. Γράκχου xal Φλάκκου... 
᾿ ἐἰ. ὑπ. Κλαυδίου καὶ Οὐάρου. 
α΄. ὑπ. Τορκουάτου τὰ f καὶ Βούλβου. 
ιβ΄. ὑπ. ᾿ἄλβίνου τὸ β΄ καὶ “Ῥόγου. 15 
R 410 Qc Ὀλυμπιάς. 
ιγ΄. ὑπ. ἸΠαξίμου xal IMáAyovoc. 
B δ΄. ὕπ. “επίδου καὶ Βαλβούλου. 
ιε΄, vn. ἸΠάτωνος καὶ Ἰάσωνος. 


5. Κατούλλου PV. 6. Καλλινικὸν πόλιν V, Καλλινίκου πόλιν» R, 
Καλλινικούπολιν m, R, P. 8. Τουρχουάτου PV. 


À.u. c. [OL 1ρ}.] 
508. n.  Buteone IL. et Bulbo Coss. 4. 
509. nr "Torquato et Bleso Coss. 1. 134. 


510, rv. ulo et Gallo Coss, 2. 


CXXXIV. Olympias. 
511. v. Catullo et Albino Coss. 
Seleucus Callinious in Mesopotamia Calliniei urbem condit, 
513. vr.  'lorquato et Catone Coss, 
514. vn.  Centone et Tudinate Coss. 
515. vin. 'Toncino et Falcone Coss. . 


CXXXV. Olympias. 
516. 1x. Graccho et Flacco Coss. 
517. Lentulo et Flacco Cose. 
518. x. Claudio et Varo Coss. 
519. xi Torquato II. et Balbo Coss. 
520. xm. Albino Hl. οὐ Rogo Coss, 


CXXXV. Olgmpias. 


521. xui. Maximo et Malchone Coss, 
522, xiv. Lepido et Balbulo Cosa. 


Mr go 
e 


$2 16 rib po 
5 


E 


PASCHAL E. 


i. ὅπ. Βαλλιόλου xol Πέρου. 

ολζ’ Ὀλυμπιάς. 
ιζ΄, $m. 24A lvov τὸ y" καὶ Κεντουμάλου. 
m. vm. Γούργα καὶ βῆαξίμου. 
ιϑ΄. ὑπ. Φλάκκου καὶ ἹῬηγούλου. 
x. ὑπ. Παξίμου καὶ ᾿Δρουστίου. 


381 


ιβ΄ ἀρχιερεὺς ἐν Ἱερουσαλὴμ Σίμων ἔτη κβ΄. ὁμοῦ Tx. | 
Koxà τοῦτον Ἰησοῦς ὃ τοῦ Σιρὰχ τὴν καλουμένην Πανά- € 


θέτον σοφίαν συντάξας αὐτοῦ τοῦ Σίμωνος ἐμνημόνευσεν. 


' Ἐπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων 1j πρώτη τῶν IMaxxoflalov 


ἐχελεῖτο. 
ρλη Ὀλυμπιάς. 
xa. ὕπ. Πάππου καὶ Ῥηγούλου τὸ ff. 
κβ΄. ὑπ. ἸΤορκουάτου καὶ Πάππου τὸ ff'. 
Ali παρϑένοι ἐν Ρώμῃ ἁλοῦσαι κατωρύγησαν. 


Καρία καὶ Ῥόδος ἐσείσϑη, ὡς καὶ τὸν κολοσσὸν ἐν Ῥόύόδῳν 


πεσεῖν. 


Ἡ δευτέρα τῶν ΤΪακκαβαίων βίβλος ἤρξατο συγγράφεσϑαι. 


4. Povya P, Γούργα V,m.R. 18. ΜΜαχχαβαίων P, ΜΜαχαβαίων R. 


A. u.c. 
5?3. xv. Matone et Masone Coss. 
594. xvi. Balliolo et Pera Coss. 
CXXXVII. Olympias. 
595. xvm. Albino IL et Centumalo Coss. 
596. xvin Kuga et Maximo Coss 


527. xix. Flacco et Regulo Coss. 
xx. Maximo et Arustio Coss. 


xi. Hierosolymis Pontifex Simon, annm, xx. Colliguntur 
anni cccxx. 


Hoc Pontifice, Jesus, filius Sirach, qui libram emuigenae 


virtutis praecepta continentem, Sapientime titule, conscripsit, 
istius Simonis meminit. 
"His praedictis Coss. primus Macoabaeorum liber absolu- 


tus est. 
CXXXVTII. Olympias, 


529. xxi. Pappe et lo IL. Coss. 


530. . 'ERoxquate e& Vappo ll. Coss. — 
— 22 im stupro deprehensae vivae defossae 


sunt, 


et Rhodus terrae motu adeo sunt congussae, ut qui 


ia Rhodo stabat Colossus —— fuerit, — 
Secundus Macxabaeorum coepit couacrihi. 


[0]. Iph.] 


pire 


8δ2 CHRONICON 


xy. ὑπ. Φλαμινίνου xai Φίλου. 


᾿Ερατοσϑένης ἐγνωρίζετο. 
V 141 κδ΄, ὑπ. Σχιπίωνος καὶ MagxéAov. 


ρλϑ' Ὀλυμπιάς. 
κε. Vm. Σκιπίωνος τὸ f. καὶ Povgov. εν 5 
᾿ἠρχιμήδης μηχανικὸς ἐγνωρίζετο. 
P 176 κς΄. ὑπ. Κατούλου καὶ (Φίλωνος. 
«Αϊγύπτου À' Πτολεμαῖος Φιλοπάτωρ ὃ καὶ Γάλλος, Πτο- 
λεμαίου Εὐεργέτου τοῦ καὶ Τρύφωνος υἱός, ἔτη ιζ΄. ὁμοῦ eff. 
R 412 α΄. vm. Παύλου καὶ Σαλινάτωρος. 10 
Ἰουδαίων ληφϑέντων ἀπὸ τούτου τοῦ Πτολεμαίου, καὶ 
τεσσαράχοντα ὁπλίτας ἀποβαλομένων, καὶ αἰχμαλώτων ἀχϑύν»- 
των ἐν Ἱερουσαλήμ, ἐκ προστάξεως αὐτοῦ Πτολεμαίου ἐλέφαν- 
τας πενταχοσίους, oUg εἶχον ἐπιτηδείους, οἰνολιβάνῳ ἐπὶ τρεῖς 
ἡμέρας ἐπότισαν, ὅπως ἅπαντας τοὺς Ἰουδαίους κοινῇ μοίρᾳ 15 
Β ἀπολέσωσιν. ἐλϑούσης δὲ τῆς τετάρτης ἡμέρας, καὶ προσευξα- 
μένων αὐτῶν, oi ἐλέφαντες εἰς τοὺς ἰδίους ἐνόπλους στρατιώτας 
τε καὶ δήμους ἐμπηδήσαντες πολυτελέστατον αὐτῶν ὄχλον ἐν 
τῇ περιεχυύσῃ αὐτοὺς μανίᾳ ἀπώλεσαν, καὶ οὕτω διασωϑέντες 
οἱ Ἰουδαῖοι μετ᾽ εὐχαριστέας ἐπανῆλθον εἰς τὰ ἴδια. Ὁ 


11. τοῦ om. P. 12. τεσσαράκοντα χιλεάδας praeponit Ducangius. 
16. τετάρτης] ravrgg PV. 


Anniam. c. A. ἃ. c. [0]. Iph. ] 
581. xxur  Flaminino et Philo Coss. 2. 
Eratosthenes florebat. 


532. xxiv. Scipione et Marcello Coss. 3. 
 CXXXIX. Olympias. 
533. xxv. Scipione II. et Rufo Coss. 4. 
Archimedes Mechanicus florebat. 
534. xxvr. Catullo et Philone Coss. 1. 140. 


Aegypti 1v. Rex Ptolemaeus Philopator, qui et Gallus 
dictus, lemaei Evergetae, qui et Trypho nuncupatus est, 
filius, ann, xvit. Colliguntur anni v. McCCII. 
5266. 535. x. Paulo et Salinatore Coss, 9. 
Judaeis a bhoc Ptolemaeo captis, cum ii armatorum xr. (mil- 
lia) amisissent, captivisque Hierosolymam abductis, ejusdem 
Ptolemaei praecepto qui is elephantis, quos ad belli usus 
idoneos habebat, vinum thure mistum per tres dies bibendum 
raebitum est, quo Judaeos omnes una simul sorte delerent. 
to porro appetente die, iis Deum deprecantibus, in i ar- 
matos milites, et populos irruentes, Tectissiquam ex lis multi- 
tudinem ea qua tenebantur insania protrivere, atque ita inco- 
lumes facti Judaei, actis Deo gratiis, domum reversi sunt. 


PASCHALE. 338 


oc τὸ y' xal Zóyyov. 
ou Ὀλυμπιάς. 

«xà Φλαμινίνου. 

τὸ β' καὶ Βάῤῥωνος. 


Ἡαξίμου καὶ Γράκχου. 
Μαξίμου τὸ β' καὶ ἸΠαρκέλλου τὸ f. 
ouo Ὀλυμπιάς. 
| καὶ Γράκχου τὸ β΄. 
γου καὶ Φλάκχου. 
καὶ Κεντουμάλου. 


Ῥέας μητρὸς ϑεῶν ἀπὸ Φρυγίας ἐν Ῥώμῃ 


v καὶ αρκέλλου τὸ γ΄. 


ρομβ΄. Ὀλυμπιάς. 
καὶ Φλάχκου τὸ f. 
.Aov τὸ δ΄ xai Κρισπίνου. 
ς καὶ Σαλινάτωρος. 
ov καὶ QíAwvoc. 


18. Δεβυΐνου V. 


[0]. Iph. ] 
III. et Longo Coss. 3. 
CXL. Olympias. 
et Flaminino Coss, 4 
. et Varrone Coss. 1. 
(aximo et Graccho Coss. 2. 
aximo II. et Marcello II. Coss. 8. 
CXLI. Olympias. 
» et Graccho II. Coss. 4. 
» et Flacco Coss. 1. 142. 


»t Centumalo Coss. 
e Matris Deum ex Phrygia Romam alla-- 


t Marcello III. Coss. 8. 


CXLII. Olympias, 


et Flacco II. Coss. 

llo IV. et Crispino Coss. 
e et Salinatore Coss. 

» et Philone Coss. 


CXLIII. Olympias. 
ie et. Crasso, Coss. 


143. 


core 


» 


884 CHRONICON 


μγ΄ Ὀλυμπιάς. 
e. ὑπ. Σκιπίωνος καὶ Κράσσου. 
ig. ὑπ. Κεϑήγου xal Τουδινάτου. 
R 414 cy, ἀρχιερεὺς ἐν Ἱερουσαλὴμ Ὀνείας ἕτερος ἔτη xi. 
ὁμοῦ THÓ'. 5 
d. ὑπ. Σκιπέωνος τὸ f καὶ Σερβιλέου. 
P 177 «Αἰγύπτου εἰ Πτολεμαῖος Ἐπιφανής, Πτολεμαίου τοῦ Φι- 
λοπάτορος τοῦ καὶ Γάλλου υἱός, ἔτη κό᾽. ὁμοῦ (xg. 
α΄. ὑπ. Νέρωνος τὸ β΄ καὶ Σερβιλίου τὸ β΄. 
ρμό΄, Ὀλυμπεάς. 10 
B. ὑπ. «“εντούλου xai Πέτου. 
V 142 γ΄. ὑπ. Γάλβα τὸ β' καὶ Κόττα. 
δ΄, ὑπ. “«ντούλου τὸ β' καὶ Ταππούλου. 
ε΄. ὑπ. Φλαμινίνου καὶ Πέτου τὸ ff. 


oue Ὀλυμπιάς. 15 
g. ὑπ. Κεϑήγου τὸ β' καὶ 'Povgov. 
ζ΄. ὑπ. Πορφυρίου καὶ ἸΠαρκέἕλλου. 
Β ᾿Αντίοχος βασιλεὺς Συρίας φιλωϑεὶς Πτολεμαίῳ, τῷ Ἔπι- 
φανεῖ σπονδὰς πρὸς αὐτὸν ἐποιήσατο καὶ Κλεοπάεραν τὴν 


18. ΠαππούλουῬ, 18. τῷ Πεολεμαίῳ P. 


Anni a m. c. Α. u. t. [OL Iph.) 
550. xvi. Cethego et TTudimmto Coss. 1. 14. 
xut Summus Pontifex Hierosolymis Onías eltef, ànn. 
xxiv. Colliguntur anni cccxriv. 
5302. 551. xvm, Scipione II. et Servilio Coss. 2 
Aegypti v. Rex Ptolemaeus Epiphanes, Ptolemaei Philo- 
patoris, qui et Gallus dictus, lius, ann. xxiv. Colliguntur 
anni v. MCCCXXYI. 
559. 1. Nerone IL et Servilio II. Coss, 8. 


CXLIV. Olympias. 


553. m. Lentulo αἱ Peto Coss. 4. 

554. 1m. Galba II. et Cotta Coss. 1. 145 

555. 1v. Lentulo II. et Pappulo Coss. 2. 

556. v.  Flaminino et Peto 1I. Coss. 8. 
CXLV. Olympías. 

557. vi. Cethego II. et Rufo Cosa, 4 

558. wir. Porphyrio et Marcello Coss. 1. 446. 


Antiochus Rex Syriae inita cum Ptolemaeo Kpiphane 
amicitia, foedus cum illo pep filiamque suam Cleopatram 
Ptolemaeo in uxorem dedlt, doris, — Samaria et Ju- 
daea in dotem concessis. 


PASCHALE, 885 


κδίδωσι τῷ Πτολεμαίῳ εἰς γυναῖκα, “παραχω- 
ς ὀνόματι Συρίαν καὶ Φοινίκην καὶ Σαμάρειαν 


ου καὶ Φλάχχου. 
tovoc τὸ y' καὶ “όγγου. 


ρμς΄ Ὀλυμπιάς. 


ἔλου καὶ Ἕρμου. 
avívov τὸ f καὶ ““ενοβάρβου. 
οέωνος καὶ Νασίκου. | | C 


t0»yog τὸ δ᾽ xai “Ζελίου. 


eut, Ὀλυμπιάς. 
σωνος καὶ Νοβιλιόρου. 
ἄτωρος καὶ Ἰεσσάλα. 
lov καὶ Φλαμινίου. 
ου καὶ Φιλίππου. 


ρμη Ὀλυμπιάς. R 416 


γρου xal Τουδινάτου. 
ἤρου τὸ f καὶ «ικινίου. 
μου xal ἸΠαρκέλλου. 


8. Δεβωβάρβου PV. 10,3] R. 14. 4r 
(ov PV, dra Er ain PV. 19. ΜΠαβέλλου P. 


[0]. Ipb.] Anniam. c. 

et Flacco Coss. 2 
: ΠΙ. et Longo Coss. 

CXLVI. Olympias. 
a et Hermo Coss. 4 
ino II. et Levobarbo Coss. 1. 
»me et Nasica Coss. 2. 
46 IV. et Laelio Coss, 3 

CXLF1I, Olympias. 


$e 


ee e£ Nobiliore Coss, 4. 
re et Messala Coss 1. 148. 
o et Flaminino Coss. 9. 

et Philippo Coss. 8 


ro et 'Tudinate Coss. &. 
ro II. et Licinio Coss. 1. 149. 
lo et Marcello Coss. 9, 


886 CHRONICON 


D xa. ὑπ. Παμφίλου καὶ Παύλου. 

ο΄ Σίμων τις προστάτης τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις ἱεροῦ ἀντιπο- 
λιτευσάμενος ᾿Ονείᾳ τῷ ἀρχιερεῖ, καὶ κατὰ πάντα τρόπον διαβα- 
Adv τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔϑνος τῷ βασιλεῖ Σελεύκῳ τῷ ἽΝιχάτορι, 
xai οὐκ ἰσχύσας αὐτὸν κακῶσαι, φυγὰς γενόμενος τὴν πατρίδαϑ 
αὐτῶν παραδοῦναι ἐβουλεύσατο" καὶ ἐλϑὼν πρὸς ᾿“πολλώνιον 
τὸν Συρίας καὶ Φοινίχης καὶ Κιλικίας στρατηγὸν ὑπισχνεῖται 
χρήματα, φάσχων αὐτῷ τὰ ἐν Ἱεροσολύμοις γαζοφυλάκια πολ- 
λῶν χρημάτων ἰδιωτικῆν πεπληρῶσϑαι, καὶ μὴ προσήκειν αὐτὰ 


τῷ ἱερῷ, ἀλλὰ τῷ βασιλεῖ. 10 
P 178 'O δὲ ᾿Απολλώνιος ἀνήγαγεν ταῦτα τῷ βασιλεῖ Zeno, 


καὶ λαβὼν τὴν ἐξουσίαν παρὰ τοῦ βασιλέως ὃ πολλώνιος ἔρχε- 
ται εἰς Ἱερουσαλὴμ μετὰ τοῦ Σίμωνος καὶ στρατοῦ βαρυτάτου. 
τοῦ δὲ λαοῦ καὶ τῶν ἱερέων τοῦ ἱεροῦ ἀντιλεγόντων, μετ᾽ ἀπειλῶν 
ὃ ᾿Ἵπολλώνιος εἰσήει εἰς τὸ ἱερόν. ἱκετεύσαντος δὲ τοῦ λαοῦ τὸν 15 
Juv ὑπερασπίσαι τοῦ ἱεροῦ, ἐξαίφνης οὐρανόϑεν ἔφιπποι προ- 
φανέντες ἄγγελοι κατέπληξαν τὸν ᾿“πολλώνιον, καὶ ἔπεσεν ἦμι- 
ϑανὴς χάμαι ἐπὶ τὸν πάμφυλον τοῦ ἱεροῦ περίβολον, χαὶ ἐχτεί- 
νας τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἱκέτευεν τὸν λαὸν ὑπὲρ αὐτοῦ εὔξασϑαι xai 
B δεηϑῆναι τοῦ ϑεοῦ. πεισϑεὶς δὲ τοῖς λόγοις αὐτοῦ "Ovelag ὃ ἀρ- 80 


1. Πούλου P. 9. πεπληροῦσϑαι P. 19. "Amolidwiog] Ἡλιό- 
δωρος hic et postea ex Maccab. II. 3. restituit Raderus. 15. 
(y PV. ibid. τοῦ de meo addidi. ! 


À.u.c., [0]. Iph. ] 

572. xxi. Pamphilo et Pulo Coss. ) 8. 
Simon quidam templo Hierosolymitano praepositus, qui 

Oniae summo Pontifici adversabatur, et Judaeorum gentem 

apud Regem Seleucum Nicatorem omnimodo calumniabatur, 

cum illi nocere non posset, profugus factus, patriam suam 

rodere constituit. Profectus igitur ad Apollonium Syriae, 

hoenices et Ciliciae Praetorem, pecuniam ei pollicitus, dixit 

in Hierosolymitanis Gazophylaciis multas recondi pecunias, 

gu privatorum essent, nec ad templum spectarent, sed ad 


egem. 
Retulit haec Apollonius Seleuco Regi, acceptaque a Rege 
potestate, Apollonius venit Hierosolyma una cum Simone et 
valido exercitu. Populo autem et templi Sacerdotibus obni- 
tentibus, Apollonius minitans templum ingressus est. Kífuso 
tum populo in preces ad Deum, uti templum tueretur, confe- 
stim e coelo equis insidentes apparuere Angeli , -€ Apollo- 
nium percussere. Is vero in terram semianimis collapsms su-  * 
per templi septum plenum populo, manus protendens, supplex 
rogavit populum, uti Deum pro se deprecaretur. Onias sum- 
mus Pontifex verbis ejus persuasus, ne praesertim hominum 


PASCHAL E. 837 


εάλιστα νομίσῃ ὃ Σέλευκος ἀπὸ ἀνθρωπένης ἐπι- 
τὸν ᾿“πολλώνιον, ηὔξατο περὶ αὐτοῦ πρὸς τὸν 
ϑεὶς-ὃ αὐτὸς ᾿“πολλώνιος ἦλϑεν πρὸς τὸν βασι- 
γλώσων τὰ συμβάντα αὐτῷ. 
ρομϑ' Ὀλυμπιάς. V 143 
ajyov xal Παμφίλου τὸ β΄. 


νου καὶ Πίσωνος. 


ὺς Ἰησοῦς ἔτη ic. ὁμοῦ 1E. 

'δύνου καὶ QAdxxov. R 418 
ς΄ ἐβασίλευσεν. Πτολεμαῖος Quiourroo ἤτολε- C 
νοῦς υἱὸς ἔτη λε΄. ὁμοῦ sia. 


του xai Βούλσωνος. 
ov Ὀλυμπιάς. 
λχρου καὶ Γράκχου. 
τέωνος καὶ Πετίνου. 
ιἔδου καὶ Σχεβόλου. 
λος ἸΙουδαῖος περιπατητικὸς — ἐγνωρί- 
κέῳ τῷ Φιλομήτορι ἐξηγήσεις τῆς ]Πωὐσέως γρα-- 


(vov καὶ Βενάτου. D 


[Ol. Iph.] Anniam. c. 
sse Apollonium Seleucus suspicaretur, pro 
[ncolumis tum factus idem Apollonius, venit 
n, quae sibi accidissent nuntiaturus. 


CXLIX. Olympias. 
hego et Pamphilo II. Coss. 4, 


ino et Pisone Coss. | 1. 150. 
"ontifex Jesus, ann. xvi. Colliguntur anni 


ndino et Flacco Coss. 9. 
. regnavit Ptolemaeus Philometor , Ptole- 
us, ann. xxxv. Colliguntur anni v. Mcecrxi. 


et Vulsone Coss. g. 5827. 
CL. Olympias. 

o et Graccho Coss, 4. 

ne et Petino Coss. 1. 151. 

o et Scevola. Coss. 9. 


daeus Peripateticus Philosophus —— 
ometori enarrationes suas in Mosis li 


saevola Coss. 9. 
et Benate Coss. 4. 
iale vol. I. 22 


888 CHRONICON 


evo! Ὀλυμπιάς. 
c. ὑπ. «Δενάτου καὶ «Αϊμιλίου. ' 
ζ΄, ὑπ. Κράσσου xal Zóyyov. 
η΄. ὑπ. Ἰαχρίνου καὶ Σεῤῥάνου. 
9'. vn. Φιλίππου xal Πίσωνος. 5 
ονβ' Ὀλυμπιάς. 
(. ὑπ. Παύλου καὶ Κράσσου. 
ια΄. ὑπ. Πέτου καὶ Πέννου. 
ιβ΄. ὑπ. Γάλλου καὶ Κλαυδίου. 
ιγ΄. vm. Τορκουάτου καὶ Ὀχταβίου. 1 
ovy. Ὀλυμπιάς. 
i. ὑπ. Τορκουάτου τὸ f" xal “Πογγίνου. 
ιε΄. vm. Γράχχου καὶ Ταλίνου. 
“ἀρχιερεὺς ἐν Ἱερουσαλὴμ t£ Ὀνείας ὃ καὶ Μενέλαος ὃ ἔτη ζ΄. 
δμοῦ τξζ΄. 1 
ις΄. ὑπ. Σκιπίωνος Naoíxu καὶ (Ῥιγούλου. | 
ιζ΄, ὑπ. Πεσσαλᾶ καὶ Κάρβωνος. 
ρνδ’ Ὀλυμπιάς. 
ιη΄. ὑπ. Γάλλου καὶ Κεϑήγου. 


4. Σεῤῥάνου) Βεῤῥάνου RV. 16. Νασικὰ R. 


A.u.c [0]. Iph.] 
CLI. Olympias. 
582. vi. Lenato et Aemilio Coss. 1. 152. 
583. vr. Crasso et Longo Coss. 2. 
584. wir. Macrino et Serrano Coss. 3. 
585. 1x. Philippo et Pisone Coss. 4. 
CLII. Olympias. 
586. x. Paulo et Crasso Coss. 1. 153. 
587. xi. Peto et Penno Coss. 1 9. 
588. xi. Gallo et Claudio Coss. z 


589. xir. "Forquato et Octavio Coss, 


CLIII. Olympias, 
590. xiv. "Torquato II. et Longino Coss. 1. 154. 
591. xv. Graccho et Talina Coss. 2. 
Summus Pontifex Hierosolymis xv. Oneias, qui et Mene- 
laus dictus, ann. vir. Colligantur anni ecccrxvn. 


592. xvi, Scipione Nasica et Figulo Coss. (08 
593. xvii Messala et Carbone Coss. 4. 
CLIV. Olympias. 


594. xvi, Gallo et Cethego Coss. 1. 155. 


PASCHAL E. 339 


χβέλλα καὶ (Φουλβίου. 

ἐδου καὶ ««ενἄτου. R 420 
γεῖταε πρῶτος Ἰούδας ὃ xal Maxxafatog, Mo- 

» ἔτεε ρνό΄ Ὀλυμπιάδος. 

| καὶ Μενελάου, “ἀρχιερέως Ἰρυδαίων, Tov καὶ 
κότος ᾿Αντιόχῳ τῷ ᾿Επιφανεῖ, ἀναιρεθέντος ὑπὸ 
πάτορος, ᾿ἄλκιμος, οὐκ ὧν ἐκ γένους ἱερατικοῦ, 
περεδρομῆς διαδεξάμενος" δι᾽ ὃν Ὄνείας Ὀνείου 

ὃς ἐλϑὼν εἷς “Ἄ[ἴγυπτον κτίζει πόλιν τὴν ἐπιχλη- 

ἐν fj καὶ ἱερὸν οἰκοδομεῖ ὅμοιον τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν Ὁ 


ὃ ἀρχιερεὺς πρὸς Ἰούδαν τὸν Πακκαβαῖον στα- 
»λὺν χρόνον ϑεοῦ πληγῇ περιπεσὼν τελευτᾷ. ὃ 
αίων λαὸς Ἰούδᾳ τῷ IMaxxafalo τὴν ἀρχιερω-- V 144 
ε , t , , 1 
ὃ δὲ ταύτην ὑποδεξάμενος πρεσβεύεται πρὸς 
ψηφέζεται ἡ σύγκλητος φίλους καὶ συμμάχους 
γυς ἀπογράψασϑαι, χαϑὼς 7 τῶν IMaxxaBalov 


ταρος καὶ Ὀρέστου. 
6 νέος Εὐπάτωρ ἐλϑὼν εἴς ᾿Αντιόχειαν ηὗρε Φί- Ὁ 


Φουλβίνου V. 8. Ματϑίου) MarcaQ(ov m. P so- 
jg τοὺς Ῥωμαίους P. 17. τοὺς Ἰουδαίους P. — 20. 
βασιλεύσαντα P. 


[0]. Iph.] Annia m. c. 
bella et Fulvio Coss. 2. 


o et Lenate Coss. |j 3. 5346. 
praefuit Judas, qui et Maccabaeus, Mat- 

in. Olympiadis ciuv. 

12elao, ———— summo Pontifice, qui An- 

ntem suam prodiderat, ab Antiocho Eupa- 

1us, qui non erat ex genere Sacerdotali, 

un per ambitum adeptus est: cujus causa 

ai Pontificis filius, profectus in Aegyptum, 

ae nuncupatam, in qua templum excitat, 

iile. 

;ummus Pontifex cum inimicitias cum Ju- 

cuisset, non multo post tempore Dei pla 

Universus autem Judaeorum populus, Ju- 

nnum Pontificatum detulit: quo is suscepto, 

inem mittit: decretumque a Senatu ut Ju- 

, et socios populi Romani describerentur, 

at Maccabaeorum Historia. . : 
iare et Oreste Coss. 4. 

or Eupator veniens Antiochiam, Philippum 


840 CHRONICON 


P 180 


λιπποὸν βασιλεύοντα, καὶ ἀνεῖλεν αὐτόν. μετὰ δὲ ταῦτα πολεμῶν 
εἰς Ἱεροσόλυμα ἡττήϑη ὑπὸ Ἰούδα τοῦ ἸΠακκαβαίου στρατηγοῦ 
Ἰουδαίων. ὃ δὲ αὐτὸς ᾿Αντίοχος διὰ ᾿Αἀνδρονίκου στρατηγοῦ ai- 
τοῦ Ὀνείαν τὸν καὶ IMevéAaov, ἱερέα, ἀναιρεῖ. μεϑ᾽ ὃν Au- 
μος oUx ὧν ἐχ γένους ἱερατικοῦ ἐγνωρίζετο. 8 
ove Ὀλυμπιάς. 
κβ΄, ὑπ. ««εντούλου xal Φιγούλου. 
tg ἀρχιερεὺς ἐν Ἱερουσαλὴμ Ἰούδας Maxxaflatog ἔτη My. 
ὁμοῦ v. 

Ἢ δευτέρα τῶν ἸΠαχκαβαίων τὰς κατὰ Σέλευκον τὸν Ki- V0 
ραυνὸν καὶ Zivrloyoy τὸν μέγαν καὶ Σέλευκον τὸν (Φιλοπάτορα 
καὶ Avtloxov τὸν Ἐπιφανῆ xal 4Avtíoyov τὸν Néov Εὐπάτορα καὶ 
ἕως πέμπτου ἔτους Ζ)ημητρίου τοῦ Σωτῆρος καὶ Ἰούδαν τὸν Max- 
καβαῖον ατταϑίου παῖδα περιέχει. μετὰ Ἰούδαν ἡγεῖται Ἰω- 
ἄνϑης ἀδελφὸς αὐτοῦ ἸΠατταϑίου xal αὐτός. 15 


R 422 yy, vm. Naoíxov xol Magx(AAov. 


᾿Δρίσταρχος γραμματικὸς ἤχμαζεν. 
κὸ', vn. Ὀπιμίου καὶ ᾿λβίνου. 
κε΄. ὑπ. Νοβιλιόρου xal “Ταύσου. 


8. 1.γ᾽;)Ἅ P. 14. Ἰωάννης P. 


Anniam. c. À. u, c. [ O1, Tph.] 


5349. 


invenit regnantem, huncque de medio sustulit. Post haec dein- 
de dum praelium committit versus Hierosolyma, victus est a 
Juda Maccabaeo Judaeorum duce. Idem porro Antiochus per 
Andronicum ducem suum Oneiam, seu Main; summum 
Pontificem interficit, post quem Alcimus, qui non erat ex 
stirpe Sacerdotali, notus haberi coepit, ! 
CLF. Olympias. 
598. xxii. Lentulo et Figulo Coss. 1. 156. 
xiv. Summus Pontifex Hierosolymis Judas Maccabaeus, 
ann, xxx. Colliguntur anni ccoc, 
Liber r. Maccabaeorum res gestas complectitur sub Se- 
leuco Cerauno, Antiocho Magno, Seleuco Philopatore, Antio- 
cho Epiphane, Antiocho Juniore Eupatore, usque ad v. Deme- 
trii Soteris annum, et Judam Maccabaeum Mattathiae filium. 
Post Judam Principatum excepit Joannes illius frater, Matta- 
thiae pariter filius. 

599. xxi Nasica et Marcello Coss. 2 
Aristarchus Grammaticus floruit. 
600. xxiv. Opimio et Albino Coss. 

601. xxv. Nobiliore et Lauso Coss, 


Ξ co 


PASCHALE 341 


ρνς΄ Ὀλυμπιάς. Β 
γκέλλου τὸ f! καὶ Φλάκχου. 
φούλλου καὶ ᾿Αλβένου. 
quvivov καὶ Βάλβου. 
σωρένου xal Ἰανιλίου. 
ob Ὀλυμπιάς. 
vov τὸ β' xoi Πίσωνος. 
τέωνος καὶ Zígovcov. 
τούλου καὶ Νουμιχίου. 
: καὶ Ἰουδαῖοι ἐν ᾿4λεξανδρείᾳ παρὰ Πτολεμαίῳ C 
λεακρένονται περὶ τῶν παρ᾽ ἑκατέρῳ μέρει τιμω- 
νικῶσιν Ἰουδαῖσι. 
ξέμου xal IMavixlov. 


δ΄͵» 


ρνὴ Ὄλυμπι ác. 
a xai Κόττα. 
ιυδίου καὶ ἸΠετέλλου. : 
r^ Πτολεμαῖος ὃ νεώτερος, δεύτερος Εὐεργέτης, 
ὅμοῦ 5. 
τέλλου τὸ β΄ καὶ Μαξίμου. 
» Συρίας καὶ Aoluc βασιλεῖ Πτολεμαῖος ὃ νεώτε-- 


: ΡΥ. 12. οἱ ᾿Ιουδαῖοι P. 


; [0]. Iph.] 
CLVI. Olympias. 
arcello II. et Flacco Coss. 1 
1cullo et Albino Coss. 2. 
aminino et Balbo Coss. 8, 
nsorino et Manilio Coss. 4. 
CLVII. Olympías. 
bino II. et Pisone Coss. 1. 158. 
ipione et Druso Coss. 2. 
antulo et Numicio Coss. g. 
Judaei Alexandriae apud Ptolemaeum Phi- 
is apud alterutram partem colendis conten- 


udaei. 

Maximo et Manicio Coss. 4. 
CLVIII, Olympias. 

3alba et Cotta Coss. 1. 159. 

laudio et Metello Coss. 9. 


1r. regnat Ptolemaeus Junior, II, Evergetes, 
untur anni v. MCccxc. 
Ἰο Π. et Maximo Coss. 3. 


842 CHRONICON 


D ρος, δεύτερος Εὐεργέτης, τὴν ἑαυτοῦ ϑυγατέρα πρὸς γάμον ἐχόί- 


δωσι. , : 
β΄. ὑπ. Σκιπίωνος xai Auxuilou. 
V 145 ^. ρνϑ' Ὀλυμπιάς:.. 
y. ὑπ. Βενάτου xal Πίσωνος. 5 


X. ὑπ. Νασίχα xal Boovrriov. 
᾿λέξανδρος βασιλεὺς Συρίας καὶ ᾿Ασίας ἀνῃρέϑη ὑπὸ IIro- 
λεμαίου τοῦ ἰδίου πενθεροῦ. 

R 494 ε΄, ὑπ. ““Πεπίδου καὶ Φλαμίνου. 

Ρ 181 Ζημητρίῳ τῷ μετὰ ᾿ἡλέξανδρον βασιλεύσαντι Συρίας xal) 
σίας Πτολεμαῖος ὃ νεώτερος Εὐεργέτης τὴν ἑαυτοῦ ϑυγατέρα 
δίδωσι πρὸς γάμον, τὴν καὶ ᾿4λεξάνδρου πρώην γενομένην γα- 
μετήν. 

ὑπ. Φίλου καὶ Σερβιλίου. 


ὦ 


os Ὀλυμπιάς. ι 15 
ζ΄. ὑπ. Φλάκκου καὶ Πίσωνος.. 
η΄. ὑπ. Σκιπέωνος καὶ Φλάχκου τὸ β΄. 
9'. ὑπ. Σκεβόλου καὶ Καλπουρνίου. 
ἧ. ὑπ. “ενάτου καὶ "PovziMov.. 


6. Νασικὰ R. 9. Φλαμινίνου P sola, Φαλμίνου R. 


Annia m. c. À. u. c. [ OL Iph.] 
Alexandro Syriae et Asiae Regi Ptolemaeus Junior se- 
cundus Évergetes filiam suam in uxorem concedit. 
613. Caepione et Rufo Coss. 4. 
614. τι. Scipione et Lacaeo Coss. | 1. 160. 


CLIX. Olympias. 
615. 1m. Benato et Pisone Coss. 
616. 1v. Nasica et Bruttio Coss. 
. Alexander Syriae et Asiae Rex.a Ptolemaeo socero suo 
occiditur. A 
5366. 617. v. Lepido et Flaminino Coss, 4, 
. Demetrio, qui post Alexandrum Syriae et Asiae impera- 
vit, Ptolemaeus Junior Evergetes, filiam suam nüptum tradit, 
quae antea Alexandri uxor fuerat. 
618. vr. Philo et Servilio Coss. 1. 161. 
CLX. Olympigs." 
619. vm. Flacco et Pisone Cóss. 2. 
620. vr. Scipione et Flacco II. Coss, 3. 
621. 1x. Scaevola et Calpurnio Coss. ᾿ 4. 
622.. x.  Lenate et Rutilio Coss. 1 


e to 


PASCHALIE. 843 
oia" Ὀλυμπιάς. 
εἔσσου xal Φλάκκου. 
-z00A0v xal Πεπέρνου. 
'Devdázov καὶ ᾿Ανουλλίγου. 
:-τ αβίέου καὶ Ῥούφου. 


ez Ὀλυμπιάς. 
»γγένου καὶ Κεκίννα. 
ἐχεέδου καὶ Ὀρέστου. 
»μαίου καὶ Φλάκχου. 
ογγένου τὸ β' καὶ Βολβίνου. 
ey Ὀλυμπιάς. 
ετέλλου καὶ Φλαμινένου, 
oc ὃ Σίδης, βασιλεὺς Συρίας, ἐπελϑὼν τοῖς 'Te- Ὁ 
«xà παραταξάμενος εἷς πολιορκίαν ἐπὶ συνθήκαις 
δαν τὸν ακκαβαῖον, ἀναιρεῖται ὑπὸ στρατιωτῶν 
0 δευτέρου Εὐεργέτου ἐν συμποσίῳ. 
Τενοβάρβου καὶ Φαινίου. 
y» εἶ ἀρχιερεὺς Ἰωάνθης ἸΠακκαβαῖος ἔτη ιζ΄. 
ὁμοῦ vil. 


^V. 19. Σίδης] Σιδήτης Ducangius. Conf. p. 143. B. 


[0]. Iph. ] 

CL XI. Olympias. 

Crasso et Flacco Coss. 9. 

Lentulo et Peperna Coss. 8. 
Audinate et Anullino Coss. 4. 

Octavio et Rufo Coss, 1. 163. 


CLXII. Olympias. 
Longino et Cecinna Coss. 2. 
Lepido et Oreste Coss. 3. 
Ipseo et Flacco Coss. 4. 
Longino 11. et Bolbino Coss. 1. 164. 
CLXIII. Olympias. 
Metello et Flaminino Coss. 9. 
; Sidetes Rex Syriae Hierosolyma aggressus, et 
dione, dum de pace componenda cum uda Mac- 
;, & Ptolemaei secundi Evergetae militibus in 
'ficitur. 
Aénobarbo et Faenmio Coss. 
m xvi. summus Pontifex Jonathas Maccabaeus, 
*olli anni cpxvil, 
Opimio et Maximo Coss. 4. 


844 CHRONICON 


κα΄. ὑπ. Ὀπιμίου καὶ MaEluov. 
κβ΄. ὑπ. MavMov καὶ Κάρβου. 


R 426 ρἕδ' “Ὀλυμπιάς. 
D xy. ὑπ. Μετέλλου τὸ β' καὶ Κύττα.- 
κ΄, vn. Κάτωνος καὶ Magxlov. 5 


κε΄, ὑπ. Πἤετέλλου τὸ y' καὶ Σινερεβούλου. 
xc'. ὑπ. Γέτα καὶ Μαξίμου. 
Ἰωάνϑης ὃ Maxxaflatog Ἰουδαίων ἀρχιερεὺς τὴν Σαμάρειαν 
τὴν xaJ" ἡμᾶς Σεβαστὴν καλουμένην, Σαμαρέων οὖσαν, mo- 
λιορχήσας εἰς ἔδαφος καϑεῖλεν" ἣν ὕστερον Ἡρώδης ἀλλόφυλος 1 
βασιλεύσας Ἰουδαίων ἀναστήσας Σεβαστὴν ὠνόμασεν. 


ρξε' Ὀλυμπιάς. 


κζ΄. ὑπ. Σκχαύρου καὶ Μετέλλου. ἢ 
P 182 κη΄. ὑπ. Βάλβου καὶ Κάτωνος... ; 
x9'. ὑπ. ἹΠετέλλου τὸ δ' καὶ Κάρβωνος. 
“«ϊγύπτου 5 ἐβασίλευσεν Πτολεμαῖος (Dovoxov ὃ καὶ Σω- 
τήρ, Κλεοπάτρας υἱός ἔτη ιζ΄. ὁμοῦ vL. 


V 146 — d. ὑπ. Βρούτου καὶ Πέονος. 


1. Ὀπηνίου V. 9. Σαμαραίων V. 16. Φύσκων m.P. [8, 
Πέονος  Πέσυος P. 


Anniam. c. À. u. c. [ Ol. Iph.] 
634. xxi. Manilio et Carbo Coss, 


CLXIV. Olympias. 
5384. 635. xxm Metello II. et Cotta Coss. 1. 
636. xxiv. Catone et Marcio Coss. 2. 
637. xxv. Metello III. et Scevola Coss. 3. 
633. xxvi Geta et Maximo Coss. B 
Jonathas Maccabaeus Judaeorum summus Pontifex, Sama- 
riam, quae hacce tempestate Sebaste nuncupatur, et Samari- 
tanorum erat, expugnatam, a fundamentis evertit: quam post- 
ea Herodes alienigena Judaeis imperans instauratam Sebasten 
appellavit. 


CLXV. Olympias. 


639, xxvi. Scauro et Metello Coss. 1. 
640. xxvin, Balbo et Catone Coss. 3, 
641. xxix. Metello IV. et Carbone Coss. i 


In Aegypto vri. regnavit Ptolemaeus Physcon, qui et 
Soter dictus est, Cleopatrae filius, ann. xvii. Colliguntur anni 
v. MCDVII. 


642. τ. Bruto et Pisone Coss. 1. 167. 


PASCHAL E. 845 


: o JMaxxafltog, ᾿Ιουδαίων ἀρχιερεύς, διαπρεπῶς 
'γεξεο. 

ofc Ὀλυμπιάς. 
σε»εεζρπου καὶ Βεστίου. 
ὄφου καὶ ᾿Αλβίνου. Β 
τέλλου τὸ & καὶ Σιλάνου. 
vAzraxlov καὶ Σκαύρον. 


ρἕζ' Ὀλυμπιάς. 
γγένου καὶ Παρίου. 
ἰδάνου καὶ Σκιπίωνος. 
ὕφου τὸ β΄ καὶ MaAAMov. 
ερεὺς ἐν Ἱερουσαλὴμ Σίμων ἀδελφὸς Ἰωάνϑου 
κϑΞαέου ἔτη η΄. ὁμοῦ υχε΄. 
'αρέου τὸ (f καὶ Φιμβρίου. 
€ o£ πρὸς "Ἀντιόχειαν τῆς Συρίας ἀπ᾽ ἐντεῦϑεν τοὺς € 
᾿ς ἀρεϑμοῦσι. 
ρξη Ὀλυμπιάς. 
Ἡαρίου τὸ y' καὶ Ὀρέστου. R 428 
e K hic et postea, ἰδ. xal Ιουδαίων V: καὶ uncis in- 


9. Μαρκίου P. 18. τοῦ καὶ Μακκαβαίου om. P. 
fov P. 


[Ol. Iph.]Anniam. c. 
faccabaeus Judaeorum summus Pontifex Ju- 


e rexit. 

CLXVI. Olympías. 
lasicarpo et Bestia Coss. 9. 
ufo et Albino Coss. 8. 
letello V. et Silano Coss. 4. 
ulpicio et Scauro Coss. 1. 168. 


CLXVII. Olympias. 


Longino et Marcio Coss. 9. 

Serrano et Scipione Coss. 8. 

Rufo 11. et Mallio Coss. 4. 

unus Pontifex Hierosolymis Simon, frater Jona- 
Colliguntur anni cpxxv. 


Mario IÍ. et Fimbria Coss, 1. 169. 
ies, qui ad Antiochiam Syriae siti sunt, hinc 
ant. 


CLXFII. Olgmpias. 
[ario ΠΙ. et Oreste Coss. 2. 5400. 


846 CHRONICON 


ια΄. ὧπ. Παρίου τὸ δ΄ xai Κατούλου, 
ιβ΄., on. Παρίου τὸ & καὶ ᾿ἀκυλίου. 
ιγ΄. vm. Magíiov τὸ ς΄ καὶ (Φλάκκου, 
g59' Ὀλυμπιάς: 
ιδ΄, ὑπ. Iyvevlov xoi ᾿ἀλβίνου; 
“Ἰσκαλωνῖται τοὺς ἑαυτῶν χρόνους ἐντεῦϑεν ἀδιϑμοῦσι. 
ιε΄, ὑπ. Μετέλλου τὸ ς΄ καὶ Κιλιδίου, 
i. ὑπ. «Δεντούλου xal Κράσσου. 
ιϑ'΄ ἀρχιερεὺς Ἱερουσαλὴμ: Ἰωάνθϑης xL. ὁμοῦ υνβ΄. 
CI. ὑπ. ᾿Ἰενοβάρβου καὶ “γγίϑου. 
Ἰωάνϑης ἱερεὺς ὁμοῦ xal στρὰτηγὸς κατὰ Ὑῤκαγῶν gtpa- 
τηγήσας 'Yoxevóc μετωνομάσθη" ὃς xoi πρεσβεύσας πρὸς Ῥω- 


JA 
μαΐους δόγβατι συγκλήτου φιλίαν πρὸς αὐτοὺς σπένδεται. 


go Ὀλυμπιάς. 


Ρ 188 “Ἵϊγύπτου 9' Πτολεμαῖος ὃ xol ᾿4λέξανδρος; υἱὸς Πτολε.ῖδ 
μαίου τοῦ δευτέρου Εὐεργέτου καὶ GQukoufropog, Ern ἐς 


ς - Se P 
ὁμοῦ £VIS. 
e , x * 
«. vt. Κράσσου καὶ Σχεβόλου. 


β΄. ὑπ. Βάλβου καὶ ᾿Πενοβάρβου. 


1. Κατούλλου PV. 5. Semper fere ᾿ἀντωνίνου V. 


A.U. c. ( OL Iph.] 
652. xi. Mario IV. et Catulo Coss. ἃ, 
653. xm. Mario V. et Aquilio Coss. 4, 
654. xm. Mario VI. et Flacco Coss; 1. 170. 

CL XIX. Olympias. 
655. xiv. Antonio et Albino Coss; 
Ascalonitae hinc annos suos ordiuntur. 
656. xv. Metello VI, et Citidio Coss, g. 
657. xvr. Lentulo et Crasso Coss, 4. 
xix. Summus. Pontifex Hierosolymis Jonathas, ann. xxvi. 
Colliguntur anni cpLr. 
658. xvi.  Aénobarbo et Longino Coss, L1. 471. 
Jonathas simul et Pontfex et Dux, bello in Hyrcanos 
moto, Hyrcanus cognominatus est, Is legatione-ad Romanos 
missa, cum ii$ ex Senatusconsulto, amicitiae. foedus iniit. 
CLXX. Olympias. 
Aegypti rx. Rex Ptolemaeus, qui et Alexander dictus, 

Ptolemaei H. Evergetae et Philometoris filius, an. x. Colli- 

guntur anni v. wcpxvil. 

659. xr. Crasso et Scevola Coss. 4, 
660. m. Balbo et Aénobarbo Coss. 3. 


PASCHALE 341 


t2exov καὶ Egsvvíov. 
22.xov xal Περπέρνου. 
ροα' Ὀλυμπιάς. 
zzzov καὶ Καίσαρος. 
«Οοος xal «“Ἂούπου. 
᾿'ϑωνος καὶ Κάτωνος. 
ov καὶ Ῥούφου. 
oof' Ὀλυμπιάς. Β 
αϑ,Ἠέου καὶ Κίννα. 
γέου τὸ ζ΄ καὶ Κίννα τὸ f. 
)ς ἐγεννήϑη καλάνδαις ὀχτωβρίαις. R 430 
og ὃ καὶ ᾿λέξανδρος, υἱὸς Πτολεμαίου τοῦ δευ- V 147 
v καὶ Κοκκῆς μητρός, ἀπεβλήϑη τῆς βασιλείας 
Τύρα τῖῆς «“υκίας. 
» «“ ἐβασίλευσεν IIroAtuntog 0 Ποϑεινός, ὃ ἐξω- 
ὧν καὶ Φούσκων καὶ Σωτήρ, υἱὸς Κλεοπάτρας, € 
ὅμοῦ εὐχε. —— 
ννα τὸ γ΄ καὶ Κάρβωνος. 
ἰοβωνος τὸ β' καὶ Σκριβωνίου. 


| V. 


[ OI. Iph.]Anniam. c. 
aceo et Herennio Coss. 4 


ico et Peperna Coss, 1. 172. 
CLXXI. Olympias. 

hilippo et Caesare Coss. 2, 

'aesare et Lupo Coss. 8. 

trabone et Catone Coss. 4. 

3ulla et Rufo Coss. 1. 173. 
CLXXII. Olympias. 

Octavio et Cinna Coss. 2. 

Mario VII. et Cinna 11. Coss. | 3. 


aatus est Kalendis Octobris. 

5, qui et Alexander dictus, Ptolemaei II, Ever- 

ae matris filius, regno pulsus, Myrae Lyciae 

»ctus est. ! : — 

to x. regnavit Ptolemaeus Pothinus, qui ejectus 

n eo qui Physcon et Soter dictus est, Cleopa- 

γ. vir. Colliguntur anni v. MCDXXY, 

inna ΠῚ. et bone Coss.. 4. 
arbone II. et Scribonio Coss. 1. 174. 


848 CHRONICON 


goy Ὀλυμπιάς. 

y. vn. Σκιπίωνος καὶ Νάρβωνος. 

δ΄. ὑπ. Κάρβωνος τὸ γ' καὶ Maplov τὸ ff. 

&. ὑπ. Φουσκούλου καὶ 4ολαβέλλα. 

ς΄. ὑπ. Σύλλου xol Πετέλλου. 5 
ροῦδ Ὀλυμπιάς. 

ζ΄, ὑπ. Βιτία καὶ Πούλχρου. 

η΄. Vn. Κλαυδίου xal Σερβιλίου. 

D Alyintov ia^. βασιλεὺς Πτολεμαῖος ὃ νέος Zfióvvoog, Ai- 
λητής, Πτολεμαίου Φούσκωνος τοῦ καὶ Σωτῆρος υἱός, ἀδελφὸς i— 
δὲ Κλεοπάτρας, ἔτη λ΄. ὑμοῦ ευνξ', 

α΄. vm. ««Ιεπίδου καὶ Κατούλου. 
β΄. $n. Βρούτου καὶ ἸΠαμέρκου. 
god Ὀλυμπιάς. 
γ΄. vn. Ὀχταβίου καὶ Κουρίωνος. l5 
δ΄, ὑπ. “ουχούλλου καὶ Maotbrrov. 
ε΄, ὑπ. Ἰαρκέλλου καὶ Κασσίου. 
P184 9. Um. «εντούλου καὶ Γελλίου. 
ρος Ὀλυμπιάς. 
ζ΄, vn. “εντούλου καὶ Ὀρέστου. 2 
il.óbom.P. 12. Karovilov PV.  17.K«oíov V. 18. Γεντίλλον 


P, Γεντούλου V, ut recte 4evrov4ov reponendum iudicaverit u^ 

nus Fast. vol. IL. p. 162. — 20. Δεντούλου  Πλενδούλου m. R, V. 

A. u. €. [ 0L Iph.] 

CLXXIII. Olympias. 

671. mi. Scipione et Narbone Coss. 2. 
672. 1v. Carbone IL et Mario II. Coss. 3. 
673. v.  Fusculo et Dolabella Coss. 4. 
674. vr. Sulla et Metello Coss. 1 


CLXXIV. Olympias. 
675. vm. Bitia et Pulchro Coss. 2. 
vili. Claudio et Servilio Coss. 3. 
Aegypti xt. Rex Ptolemaeus Novus Dionysus, Auletes, 
Ptolemaei Physconis, seu Soteris filius, frater Cleopatrae, 
ann. xxx. CQColliguntur anni v. McDLv. 


676. τ. Lepido et Catullo Coss. 4. 
. dH. Bruto et Mamerco Coss. 
CLXXV. Olympias. 
678. ur Octavio et Curione Coss. 1, 196. 
679. Octavio et Cotta Coss. 2. 
680. rv. Lucullo et Micutto Coss. 4 
681 Marcello et Cassio Coss. 


. wv. 4. 
682. vr. Gentillo et Gellio Coss. 1. 177. 


PASCHALE. 849 


tov καὶ Κράσσου. 
“ερεὺς ἐν Ἱερουσαλὴμ “Ἀριστόβουλος ἔτος αἱ. 
ὁμοῦ υνγ΄. 
róffovAoc υἱὸς Ἰωάνθου τοῦ καὶ Ὑρκανοῦ 
ὕνῃ δεάδημα περιέϑετο βασιλικὸν πρώτοις ἐπὶ R 489 
ἔτη φκζ΄ ἀπὸ πρώτου ἔτους τῆς εἰς Βαβυλῶνα 


σέου καὶ Ἰετέλλου. 
γῶτος ἀρχιερεὺς Ἰανναῖος ὃ καὶ ᾿Αλέξανδρος, B 
ἀρχιερεύς, ἔτη λ΄. ὁμοῦ υπγ΄. ὃς καὶ ὠμότα- 


£ov οὖν ἐκ τούτου ὡς διέφϑαρτο λοιπὸν ἡ τῆς βα- 
ἰδοχή. μετὰ γὰρ τελευτὴν Ζοροβάβελ, ὄντος 

μετὰ τὴν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας ἐπάνοδον ἕως 
oU οὖκ ἦν ἡ προειρημένη διαδοχή, dc λοιπὸν ἐπι- 
ηγγελμένον Χριστόν. ὅϑεν καὶ οἱ προσδοχῶντες 
U παρουσίας τὴν ἀνάδειξιν ἐν σαρχὶ ϑεάσασϑαι 
ὅπερ ἐπόϑουν εὑρεῖν, ἐκλαμβάνοντες μετὰ τε- Ὁ 
:λ, Οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα οὐδὲ ἡγούμε- 
Uv αὐτοῦ, ἕως ἂν ἔλϑῃ ᾧ ἀπόκειται, καὶ αὐτὸς 


'09 P. , 5. πρῶτος P. 6. sig Βαβυλῶνος P uncis 
10, τπ V. 15. ἡ om. PV.  20.9]8 V, ὃς P. 
IL. 10., infra p. 189. A. 


[0]. Iph.] Anniam. c. 
CLXXVI. Olympios. 


ntulo et Oreste Coss. E. 
mpeio et Crasso Coss, 8. 

ontifex Hierosolymis Aristobulus, ann. 1, 
CDLIII. 
lus, Jonathae Hyrcani filius, ad summi Pon- 
diadema regium primus adjecit, cum regnas- 
annos Dxxvit. a primo anno captivitatis, 
tensio et Metello Coss. 4. 5484. 
s Pontifex Jannaeus, qui et Alexander di- 
. et summus Pontifex, an. xxx. Colliguntur 

Is crudeliter praefuit. 
observare licet, ut regni Juda successio dele- 

post mortem Zorobabel, qui ex tribu Juda 
m ex captivitate, usque ad Christi adventum, 
aedicta successio: ita ut quaereretur deinceps 
sus. Unde et sancti, qui Christi praesentiae 

raestolabantur, di habiti sunt videre in 
aire peroptabant, illud interpretati post mor- 


Non deficiet Princeps ἐς Juda , neque Dux de 


V 148 


P 185 


350 CHRONICON 


ἔσται προσδοχία ἐϑνῶν, σαφῶς tig τὴν κατὰ σάρκα γέννησιν τοῦ 
“Χριστοῦ τοῦτο πληροῦσϑαι. ὅϑεν, ole, καὶ οἱ τοῦ Χριστοῦ 
μαϑηταὶ νομομαϑήσαντες ἔλεγον, Εὑρήχαμεν τὸν Πϊεσσίαν, óc 


ἔστι Χριστός, περὶ οὗ ἔγραψεν ἡμῖν Πωϑοῆς καὶ οἱ προφῆται. 


Βιργίλιος ἐγεννήϑη. | 

ü. ὑπ. Magxíov 'Pryov καὶ Μετέλλου và β΄. 
gob Ὀλυμπιάς. 

ια΄. ὑπ. Πίσωνος καὶ Γλαβρίωνος. 

ιβ΄. ὑπ. Βουλχακίου καὶ Τούλλου. 

ιγ΄. ὑπ. Κόττου καὶ Topxovárov. 

ιδ΄, ὑπ. “Τουκίου Καίσαρος xui Φιγούλου. 
ροη Ὀλυμπιάς. 

ε΄, ὑπ, Κικέρωνος καὶ Ἀντωνίου. 


A: 4 


Πομπήιος, δὶς στρατηγὸς Ῥωμαίων, ἐπελϑιὼν πολιδρκᾶ 
μὲν τὰ Ἱεροσόλυμα μέχρι τῶν ἀδύτων, τουτέστι τῶν ἁγίων τοῦ!5 
R 434 iepot , πρόεισι, καὶ τὸν ναὸν συλήσας, καὶ πολλὰ παρ᾽ «αὐτοῦ 
ἀφελόμενος, ᾿Τριστόβουλον ἅμα τέχνοις δέσμιον ποιεῖ Ῥωμαίοις, 


(c. ὑπ, Σιλανοῦ καὶ Πουρήνα: 
ιζ΄. ὑπ. Πίσωνος καὶ MooóAa. 


2. καὶ οπι. R. 8. νομομαϑήσοντες PV. — ib. ἔλεγον ] Ioan. I. 42. 
IV.25. 4. Μωσῆς P. 18. ᾿Αντωνίνου V. 14. πολιορκεῖ μὲν] 


Fort. πολεορχεῖν. 


À. u. c. , [OL Iph.] 


femoribus ejus, donec veniet qui repositus est, εἰ ipse erit 
erpectatio gentium, in Christi secundum «carnem nativitate 


perspicue adimpleri. Unde, ut arbitror, Christi discipuli le- 


gem edocti dicebant: Invenimus Messiam , qui ct Christus, de. 


quo scripserunt Moyses et Prophetae. 
Virgilius natus est. 
686. x. Marcio Rege et Metello II, Coss. 


CLXXVII. Olympias. 


687, xr. Pisone et Glabrione Coss. 
688. xi.  Vulcacio et Tullo Coss. 

689. xrmr. Cotta et "Torquato Coss. 

690. xiv. Lucio Caesare et Figulo Coss. 


CLXXVIII. Olympias. 


691. xv. Cicerone et Antonio Coss. 
Pompeius, Romanorum secundus lmperator, 


aggressus 
Hierosolyma, urbem obsidet, et usque ad Adyta, hoc est San- 


cta Sanctorum templi pervenit, et spoliato templo, multisque 


ab eo ablatis, Aristobulum una cum liberis vinctum Romam 


deducit. 
692. xvr, Silano et Murena Coss. 


PASCHAL E. 851 


«ἔγοις ἑλὼν τὰ Ἱεροσόλυμα xal τὸν ναὸν ov- 
ιενος τὰΦς ἁγίας γραφὰς καὶ τοὺς κανϑάρους 
᾽σοῦς xal ἄλλα πολλὰ ἅγια σκεύη καὶ τὴν ἄμ-- 
καὲ τὴν κλίνην. Σολομῶνος, Ὑρκανῷ τὴν ἀρ- 
0 “Αλεξάνδρου καὶ ᾿λεξάνδρας τῆς Σαλίνας 
Ἱντέπατρόν τινα ᾿σχαλωνίτην τῆς Παλαιστί- 
}ειστξ ^ τό τε πᾶν ἔϑνος Ιουδαίων ὑπύφορον 
σας πολλοὺς αὐτῶν αἰχμαλώτους εἰς Ῥώμην 
")ς 


ὑπὸ Πομπηίου καϑαιρεϑέντα τείχη τῆς Ἱερου-- B 


νέου καὶ Πἤετέλλου. 
ροϑ' Ὀλυμπιάς. 

v Καίσαρος καὶ Βιβουλάνου. 
νος καὶ Γαβίνου. 

ἐντεῖϑεν ἀριϑμοῦσι τοὺς ἑαυτῶν χρόνους. 
οὔλου xal Ἰαρχέλλου. 

μέγας Ρωμαίων στρατηγὸς αὐτοχράτωρ προση- 
ἔλιοι ϑεάτρου ὕπ᾽ αὐτοῦ ἐβλήϑησαν ἐν Ῥώμῃ. 
κέλλου τὸ β' καὶ Φιλίππου. C 


X, P. 8. ἅγια om. Ρ. 5. (xal) Σαλίνας P sola. 
P. 14. Bigoviov P. 19. ϑεμέλια P. 


[0]. Iph. ] 
ne et Messala Coss. 4. 
nus, captis Hierosolymis, spoliatoque tem- 
scripturis, cantharis, aureis caelaturis, mul- 
ic. viti aurea, et lectulo Solomonis, Hyrca- 
exandrae, quae et Salina dicta est, filio, 
jm tradit, et Antipatrum quendam Ascalo- 
Procuratorem constituit: ac universa Ju- 
nanis vectigali facta, complures ex iis ca- 
adduxit. 
tructa & Pompeio Hierosolymorum moenia 
ranio εἰ Metello Coss. 1. 180. 

CLXXIX. Olympias. 

io Caésare et Bibulo Coss. 9. 
me et Gabino Coss. . 3. 
ses hinc annos suos putant, 
ntulo et Marcello Coss. 4. 


gnus supremus Romanorum Dux est appella- 
Lomae fundamenta ab illo jacta sunt. 


352  CHRONICON 


ἘἘντεῦϑεν Γαζαῖοι τοὺς ἑαυτῶν χρόνους ἀριϑμοῦσιν. 
gr Ὀλυμπιάς. 
xy. vn. Πομπηίου καὶ Κράσσου. 
xÓ', ὑπ. ᾿δενοβάρβου καὶ Πούλχρου. 
Κικέρων ὃ ῥήτωρ ἀπὸ ἐξορίας μετεκλήϑη διὰ μηνῶν ig. 5 
Πτολεμαῖος ὃ νέος Atôruooc ὃ xal «Αὐλητὴς εἷς Ῥώμην 


ἔφυγεν. | 
κε. ὑπ. Βαλβίνου xal MtoodAa. 
R Ne Γάϊος Ἰούλιος Καῖσαρ πρὸς Ἕλληνας ἐπολέμει. 
xc. vn. Πομπηίου τὸ (f καὶ Πετέλλου. 1 


Πομπήιος ὃ μέγας τὸ κτισϑὲν ὕπ᾽ αὐτοῦ ϑέατρον ἀφιέρω- 
σεν, καὶ ϑεωρίας ἐπετέλεσεν ἐν αὐτῷ δι᾽ ἐλεφάντων σαράκχοντα 
καὶ ἱππέων τ' καὶ πεζῶν c καὶ μονομάχων χ', ἐλεφαντομαχίαν 
ποιήσας. 

V 149 ona Ὀλυμπιάς. t5 


κζ΄, vn. Ῥούφου καὶ Παρκέλλου. 
κη΄. ὑπ. αρκέλλου τὸ β' καὶ Παύλου. 
x9', vn. “εντούλου καὶ MagxéAXov. 
P 186 — 3' ὑπ, ΓΓαΐου Ἰουλίου Καίσαρος καὶ Σερβιλίου. 


5. μετεβλήθη Ῥ. 192. ἀπετέλεσεν αὐτοῦ δι᾽ R. ἰδ. τεσσαράκοντα P. 


Anniam. c. Α. u. c. (OI. Iph.] 
698. xxr. Marcello II. et Philippo Coss. 1. 181. 
Hinc Gazenses annos suos putant. 
CLXXX. Olympias. 


699. xxmr. Pompeio et Crasso Coss. 
700. xxiv. Aénobarbo et Pulchro Coss. 
Cicero Orator post sextum decimum mensem ab exilio re- 
vocatur. 
Ptolemaeus Novus Dionysus, qui et Auletes, Romam 


£» te 


t. 
ἡ Ἢ xxv. Balbino et Messala Coss. 4. 
Caius Julius Caesar bellum Graecis intulit. 
5451. 702. xxvi. Pompeio II. et Metello Coss. 1. 182. 
Pompeius Magnus conditum a se theatrum dedicavit, et 
elephantos exhibuit xr. equites ccc. pedites pooc. gladiato- 
res mille, edito praeterea elephantorum certamine. 


CLXXXI. Olympias. 


7038. xxvm. Rufo et Marcello Coss. 2. 
704. xxvi. Marcello II. et Paulo Coss. 8. 
705. xxix. Lentulo et Marcello Coss. 4. 
706. xxx. Caio Julio Caesare et Servilio Coss. 1 


PASCHALE. 358 


oz Ὀλυμπιάς. 
» δωδεκάτκτη Κλεοπάτρα ϑυγάτηρ Πτολεμαίου 
σου τοῦ καὶ ΑΑὐλητοῦ ἔτη κβ΄. ὁμοῦ ευοζ΄. 
ζαλένου καὶ Burivov. 
ifo» "TovA4ov Καίσαρος καὶ Πομπηίου καὶ [τοῦ] .Δε- 


Ἰούλιος Καῖσαρ Γαλάτας εἷς τέλειον νιχήσας εἰς 
͵λϑεν. 

Γαΐου ᾿Ιουλέου Καίσαρος τὸ 8' καὶ “επίδου. Β 
Ταΐου Ἰουλίου Καίσαρος τὸ y' μόνου. 

Γαΐου Ἰουλίου Καίσαρος τὸ δ΄ καὶ Ἀντωνίου. 

ony Ὀλυμπιάς. 

Πάνσα καὶ “ρτίου. 
ς Ἰούλιος Καῖσαρ πρῶτος Ῥωμαίων ἠρέϑη μονάρχης. 
Ῥωμαϊκὰ ἐδιοικήϑη πράγματα ὑπὸ Βρούτου καὶ Κολ- 
αὶ τῶν μετ᾽ αὐτοὺς ὑπάτων ἐπὶ ἔτη v5y', ἤγουν τοῦ 
πέμπτου ἕτους Κλεοπάτρας καὶ ἐπὶ τὸ πρῶτον ἔτος 
"λίου Καίσαρος καὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων. 
lec Καῖσαρ ὃ δικτάτωρ οὐχ ἐγεννήϑη, ἀλλὰ τῆς μητρὸς € 


ist Πομπηΐου delevi Πτολεμαίου uncis inclusum P. ibid. καὶ 

τοῦ καὶ V, 9. xal Μ“επιδίου V, μόνου P. — 11. καὶ A4vro- 
) V, μόνου P. — 18. Πανσάλα V, m. R. 14. KaicaQ om. V. 
τράγματα ἐδιοικήθη P. 19. διὰ τί Καῖσαρ λέγεται m. P, quae 
*xtu ponit R. 


[0]. Iph. ] 
CLXXXII. Olympias. 

Aegypto xit, regnat Cleopatra, Ptolemaei Novi Dio- 
]U et Auletes dictus est, filia, ann. xxu.  Colliguntur 

NCDLXXVII. 

1. Cajino et Vatino Coss. . E 
wperium Caii Julii Caesaris, et Pompeii, et Lepidi. 
ius Julius Caesar, Gallis omnino debellatis, Romam re- 
| est, 


^ f. (C, Julio Caesare IT. solo Cos. ϑ. 

m C. Julio Caesare III. solo Cos. 4. 

X. w. C, Julio Caesare IV. solo Cos. 1. 184. 
CLXXXIII. Olympias. 

W. v. Pansa et Hirtio Coss. 2. 


alus Julius Caesar primus Romanorum Imperator creatus est. 
Hactenus res Romanorum sdministratae sunt a Bruto et Collatino, 
erisque post illos Consulibus, per annos cccxcir. sive usque ad 
ehem v, annum Cleopatrae , €t 1. annum Caii Julii Caesaris, et 
Wüctos Consules, — 

Chronicon Paschale vol. [. 25 


354 CHRONICON 


αὐτοῦ τῷ ἐνάτῳ μηνὶ τελευτησάσης, ἀνέχειραν αὐτὴν xai ἐξέβα- 
^ 438 λὸν τὸ βρέφος" διὸ καὶ Καῖσαρ jéytvo* Καῖσαρ yàg λέγεται 
ὑὁωμαϊστὶ 7 ἀνατομή. ἀνατραφεὶς δὲ καὶ ἀνδρεῖος γενόμενος, 
πιροεβλήϑη τριουμβιράτωρ μετὰ Πομπηίου καὶ Κράσσου ὑπατευ- 
σάντων κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς προχειμένης ρπ' ᾿Ολυμπιάδος. ὃ 
ἀπὸ γὰρ τριῶν τούτων ἐδιοικεῖτο τὰ ἹΡωμαϊκὰ πράγματα. 
Ὁ δὲ Ἰούλιος Καῖσαρ ὃ δικτάτωρ μετὰ τὸ φονευϑῆναι τὸν 
Κράσσον παραληφϑέντα ὑπὸ Περσῶν πολέμῳ ἐν τοῖς Περσικοῖς 
D μέρεσιν ἔμεινεν αὐτὸς πολεμῶν μετὰ τοῦ πλήϑους αὐτοῦ ἐν τοῖς 
μέρεσι τῆς δύσεως. καὶ διαδεχϑεὶς τῆς ὑπατείας ἤτοι τριουμβι- 10 
ρατορίας κατὰ δοκιμασίαν τοῦ κοινοῦ τῆς συγκλήτου Ῥώμης καὶ 
Πομπηίου ἸΠάγνου τοῦ αὐτοῦ πενϑεροῦ ὃ αὐτὸς Ἰούλιοξ Καῖσαρ 
λυπηϑεὶς ἐτυράννησε Ῥωμαίους, καὶ προτρεψάμενος xarà 'Ῥω- 
μαίων πολεμίους ἐπεστράτευσεν κατὰ τῆς συγκλήτου Ῥώμης καὶ 
Πομπηίου Ἰϊάγνου. καὶ γενόμενος ἐν Ῥώμῃ, καὶ παραλαβὼν τὸ 
αὐτήν, ἀνεῖλεν τοὺς συγχλητιχοὺς αὐτῆς. 
Οὗτος Γάϊος Ἰούλιος ὃ δικτάτωρ, 0 ἔστιν μονάρχης, ἁἀπάν- 
των ἐχράτησεν ἐν ὑπερηφανίᾳ xal τυραννείᾳ ἐπὶ ἔτη 0. καὶ μῆ- 
P 187 vac ζ΄ πρὸ δ΄ ἰδῶν μαΐων τῆς πρώτης ἐπινεμήσεως. καὶ ngat- 
τέϑη 0v ᾿Αντιοχείᾳ τῇ μεγάλῃ 7j ἐλευϑερία αὐτῆς, ὅτε καὶ ὑπὸ 80 


1. ἐννάτῴ R, εἶ P. 2. ἐλέγετο" Καῖσαρ supplevi ex Malala p. 
214. 4. γὰρ apud utrumque de meó addid. δ. Post ᾿Ολυμπιάδος 
addit P sola ex libro Holstenii: καὶ μὴ διαδεχϑείσης ὑπατείας ἧτοι 
Τριουμβιρατορίας κατὰ δοκιμασίαν τοῦ κοινοῦ rfjg συγκλήτου Ῥώ- 
μης. 10. τριουμβυατορίας V, δικτατορίας P. 11 i I S 
12. πενθερὸς P sola. 14. πολέμους P sola. 17. ὁ om. P sola. 18. 
ὑπερηφανείᾳ καὶ τυραννίᾳ PV. 19. εἰδῶν P. — 20. ἡ om. R. 


Julius Caesar Dictator natus non est, sed matre nono mense ex- 
tincta, ipsa excisa, eductus est infans: unde Caesar est —— 
Latinis idem valet ac caesio. .Éducatüs vero, cum.e forti 
polleret , 'I'riumvir cum Pompeio et Crasso, viris Consularibus, creatus 
est anno 1. praedictae Olympiadis cuxxx. non abrogato tamen | 
ac 'Triumviratu, universi Senatus. decreto. Ab his enim tribus res Re- 
manae administrabantur. —4 

Julius vero Caesar Dictator, post interfectum Crassum, qui a Persis 
in praelio in ipsa Perside captus fuerat, solus mansit, bellum cum copiis 
suis gerens in Occidente. Abrogato deinde Consulatu, seu Dictatoris 
dignitate universi Senatus decreto, atque adeo procurante ipso F-— 
Magno, offensus illius socer Julius Caesar, tyrannidem in Romanos 
puit, et cóncitatis in Romanos bellis, cóntra Senatum Romanum et Pon- 
peium Magnum àrma movit, Romáque occupata, Senatores interfecit. 

Hie Caiüs$ Julius Dictátor, id est Monarchia, superbuim ac tyrannicum 
in omnes Imperium exefcüit per annos iv. et merses vir, ex ante diem 
rv. Id. Maias. Et proposita ac publicata est Antiochiae magna urbe 


PASCHALE. 355 


trO , τ) x' τοῦ ἀρτεμισίου μηνὸς πεμφϑεῖσα παρὰ 
"λέου Καέσαρος, καὶ ἐκλήϑη ὃ αὐτὸς Καῖσαρ "Toi- 
ἐν "ντεοχ είᾳ τῇ μεγάλῃ y' καὶ xX' τοῦ αὐτοῦ ἀρτε- 
xQnuevílu οὖν τῆς μεγάλης ᾿Αντιοχείας εἰς τι- 
roc «' xal πρῶτον ἔτος τῆς πεντεκαιδεκαετηρίδος 
ἀπὸ zrocrov ἔτους Γαΐου Ἰουλίου Καίσαρος. 
«“επέδου καὶ Πλάγχου. 
&oc ᾿Ιούλεος Καῖσαρ πρῶτος Ῥωμαίων ἡρέϑη μονάρ- 
c, ἐφ᾽ οὗ τὰ Ῥωμαίων ἤχμασεν" καὶ οὗ μετ᾿ αὐτὸν 
᾿οσηγορεύϑησαν.. ὃς καὶ ὕπατος βασιλεὺς πρῶτος 
οῆλϑεν. 
ς εἷς ἄκρον ῥητορικὴν ἠσκεῖτο. 


᾿Αφχὴ ᾿Ινδικτεώνων. 


; πρώτου ἕτους Γαΐου Ἰουλίου Καίσαρος καὶ τῶν ngo- 
ὑπάτων “Τεπίδου καὶ Πλάγκου, ἤγουν ιβ΄ καὶ αὐτῆς τοῦ 
v μηνός, ᾿Αντιοχεῖς τοὺς ἑαυτῶν χρόνους ἀριϑμοῦσι, 
Duro. δὲ χρηματίζειν ἤρξαντο ἀπὸ πρώτης καὶ αὐτῆς 
ταίου μηνός. 


jo om. R. 4. ἐντεῦϑεν ᾿Αντιογεῖς τοὺς ἑαυτῶν χρόνους ἀρι-- 
σιν m. R, eadem ad 14, ponit m. P. — 6. Post verba πὸ πρώτου 
'ς Γαϊου Ἰουλίου Καίσαρος sequitur alia eaque recentiori manu scri- 
i elenchus imperstorum in V, item in R. Dequo v. annotat. Ducangii. 
ἀφ᾽ PV. 10. ὕπατος βασιλεὺς πρῶτος  ὅπατας βασιλεὺς R, 
μλεύρ, δικεάτωρ καὶ πρῶτος Ρ. 11. Ρωμαίων om,R. 14, τοῦ 
ov P, 


ibertas, cüm Romanerum esse coepit, xx. die mensis Artemisi, 
ali, sb eodem Julio Caesare missa: idemque Julius Caesar Dicta- 
ipsa urbe magna Antiochena proclamatus est xxii. Artemisii men- 
* la istius igitur libertatis adeptae honorem primus magnae An- 


V.150 


B 


R 448 
C 


OL Iph. 


1e potater annus; atque adeo primus ctiam quindeceunii lndictio- , 


innus, a primo Caii Julii Caesaris anuo. 

Low. Lepido et Planco Coss, 

i. Caius Julius Caesar primus Romanorum levatus est lmperator, 
quo res Romanorum floruerunt. Qui vero hunc sunt subsecuti, Cae- 
ὁ appellati sunt, Is porro Imperator, Dictator, et Primus Romano- 


processit. . 

Hie eximia dicendi facultate praestitit. 
Initium Indictionum. 

ἃ Caii Jolũ Caesaris, et praedictis Consulibus Lepido 
Pure pe xit die mensis Artemisii (seu Maii) Antiocheni an- 
* suo$ putant: ac ladictiones mumerari coepere a primo die ipsius 
"ylael mensis, (seu Septembris.) 


856 CHRONICON 


ζ΄, ὑπ. ᾿Αντωνίου xal Ἰσαυρικοῦ. 
β΄. Γαΐου τοῦ Ἰουλίου Καίσαρος. 
«Μαοδικεῖς ἐντεῦϑεν τοὺς ἑαυτῶν χρόνους ἀριϑμοῦσιν. 
Ἐπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων πόλεμος ᾿Ισαυρικὸς συνε- 


βλήϑη. ; 
γτώνιος ὃ ὕπατος ἐψηφίσατο Ἰούλιον μῆνα λέγεσθαι τὸν 
Ὁ χυντίλιον διὰ τὸ αὐτὸν ἐν αὐτῷ γεγεννῆσϑαι. 

Ὁ δὲ αὐτὸς καὶ τῷ ἐνιαυτῷ προσέϑηκεν ἡμέρας ια΄, σχο- 

πήσας τὸν τοῦ ἡλίου xal σελήνης δρόμον. 
η΄. ὑπ. Αλβίνου καὶ ἸΠουλλίωνος. | 10 

y. Γαΐου Ἰουλίου Καίσαρος. 

Γάϊος Ἰούλιος Καῖσαρ τρίτῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐπε- 
στράτευσεν xarà Σκιπίωνος καὶ Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιεμέως,. καὶ 
φυγαδεύσας αὐτοὺς ϑεωρίας ἔδωχεν ἐπὶ ἡμέρας c. 

Ρ 188 Εἰσὶν δὲ καὶ οἱ καϑηγησάμενοι τῶν ᾿Εβραίων ἀρχιερεῖς ut- 15 
τὰ τὴν ἐπάνοδον τῆς αἰχμαλωσίας τῶν o' ἐτῶν, ἤγουν ἀπὸ ὁγ- 
δόου ἔτους καὶ αὐτοῦ “Ιαρείου τοῦ Ὑστάσπου καὶ δευτέρου ἔτους 
Ey' Ὀλυμπιάδος, οἵδε. 

α΄. Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδὲκ ἅμα Ζοροβάβελ ἔτη λβ΄. 
β΄. Ἰακίμος υἱὸς Ἰησοῦ ἔτη X. 90 

y. ἘἘλιάσιβος Ἰακίμου ἔτη μ΄. 

1. £] Ἰνδ. αἱ addit P sola. Φ. τοῦ om.P. 6. τὸν μῆνα Κυντήλ- 

λιον Ἰούλιον λέγεσθαι P: Κυντήλλιον etiam V. 8, αὐτὸς (Ἰούλιο) R. 

10. η΄] Ἰνδ. y' additP sola. ἰδ. Πολλιῶνος P. 11. Γαΐου om. Β. 

15. καὶ om.R. 17. xalalterum om.P. 90. Ἰοάκιμος P sola, ib. 

" ἔτη om. P hinc usque κ΄. 

m. c. 
“69. δ... [0]. Iph.] 
9052. 7183. wn. Ind. r Antonio et Isaurico Coss. 4. 
pm. Caii Julii Caesaris. 

Laodicenses hinc annos suos numerant. 

His Coss. bellum Isauricum peractum est. 

Antonius Cos. decrevit uti mensis Quintilis Julius dicere- 
tur, Peg in illo is, (Caesar) natus esset. 

Idem vero ( Caesar) xr. dies anno adjecit, expenso Solis 
et Lunae cursu. 

714. νηὶ. Ind. mr. Albino et Pollione Coss. (1.185. 
rm, Julii Caesaris. 

Caius Julius Caesar tertio sui imperii anno, contra Scipionem et 
Hyrcanum summum Pontificem bellum movit, iisque in fugam actis, cir- 
censes per dies vr. dedit. 

Hi sunt Summi Pontifices qui Hebraeis praefuerunt post reditum ex 
captivitate annorum rxx. seu ab vrm. anno, et ipso Darii, Hystaspis fi- 
lii, anno rr. Olympiadis rxir. — Scilicet, 

τ. — Jesus, Josedec filius, una cum Zorobabel, ann. xxxi 

1,  Joacimus, filius Jesu, an. xxx. 


PASCHALE. 857 


«κε “ΖΕλιασίβου ἔτη Ag. 

a-»«xc£0c ὃ τοῦ Ἰωδαὲ ἔτη AB. 

τό δούς Ἰανναίου, xa9* ὃν ᾿Αλέξανδρος ᾿Αλεξάνδρειαν B 
σε». 23x ἐλθὼν dc Ἱερουσαλὴμ προσεκύνησεν, ἔτη x. 
γνεέαις "ZaójoU ἔτη κα'. 

Ξλεεέξεερος, xa9^ ὃν οἱ o τὰς ϑείας γραφὰς ἑρμήνευσαν, 


. 
££. 


Ovesfac ZSiuwvoc, ἀδελφὸς Ἐλεάζαρ, ἔτη ιδ΄. R 450 
CEdasew, καϑ' ὃν Ἰησοῦς ὃ τοῦ Σίραχ ἐγνωρίζετο, ἔτη Aff. 
IMeveocon ἔτη κς΄. | V 151 
ZSégaeov ἀρχιερεὺς ἔτη xf. | C 


"Qvelag, xa39' ὃν ᾿Αντίοχος Ἰουδαίους πολιορκήσας ἑλληνί- 
4v ἠνάγκασεν ἔτη κϑ'. 
ε9᾽ ὃν "Fovóac ὃ IMaxxaflatog ngoégg, ἐκκαϑάρας τῶν 
/ τὴν χώραν. 

Ἰησοῦς ἀρχιερεὺς ἔτη ig. 

ὈΟνεέας ὃ xoi MevéAaog ἔτη ζ΄. 

Ἰούδας ὁ Maxxaffoiog ἔτη Ay . 
. Ἰωάνθης ἀδελφὸς Ἰούδα ἔτη ιζ΄. 

Σίμων ἀδελφὸς Ἰωάνϑου ἔτη εη΄. 


. Ἰασίβου V. 8. 5. ᾿Ιάδδας, ᾿Ιάδδα P. ἰδ. καϑὴν RV. 6. 
Ιρμήνευσαν P. 8. Ἐλεαζάρου P, 9. τοῦ om. P. 18. ἠνάγκα- 
x» PV. 19. ᾿Ιωνάϑης P sola. 


imr  Eliazibus, Joacimi filius, an. xr. 
w. Jodae, Eliazibi filius, an. xxxvi. 
v. Jannaeus, Jodae filius, an. xxxir. 
vt. Jaddas, Jannaei filius, sub quo Alexander condidit Alexandriam, 
ue profectus, adoravit, ann. xx. 

vit. Onias, Jaddae filius, ann. xxr. 
σαῖς. Eleazarus, cujus tempore viri Lxx, interpretati sunt sacras 
ipturas, an. xv. 

xx. Onias, Simonis filius, Eleazari frater, ann. xiv, 

X. Simon, sub quo Jesus Sirach florebat; ann. xxxn. 

XL Manasses, ann. ΧΧΥ͂Ι. 

xu. Simon summus Pontifex, ann. xxi. 

xiu. Oniss, sub quo Antiochus Judaeos, iis obsessis, ad gentilem 
ütum coegit, ann. xxv. t 
. Post quem Judas Maccabaeus praefuit, purgata ab impio cultu re- 
Yone. 


xiv. Jesus summus Pontifex, an. xvi. 
XY.  Onias, qui et Menelaus, an. ΥἹΙ. 
xvi. Judas Maccaba an. XXXIII, 
xvu. Jonathas, frater Judae, ann. xvi. 
xvin. Simon, frater Jonatbae, ann. xvi, 


Ρ 189 


R 452 
B 


358 CHRONICON 


9. Ἰωάνϑης Σίμωνος, ὃ καὶ 'Yoxevoc, ἔτη κζ΄. 

x. ᾿Ἡριστόβουλος, ὃς πρῶτος περιέϑετο διάδημα βασιλικὸν 
πρὸς τῇ ἱερωσύνῃ ἔτη α΄. 

κα΄. Ἰανναῖος ὃ καὶ “ἀλέξανδρος βασιλεὺς ὥμα καὶ ἀρχιερεὺς 
ἔτη X. : 

My: τούτου οἱ ἀπὸ Κύρου χριστοὶ ἡγούμενοι διαρκέσαντες 
ἔτεσιν υπγ΄, αἵ εἰσιν ἑβδομάδες ἐτῶν ξϑ', αἷ καὶ παρὰ τῷ 4ανιὴλ 
τοῦτον εἰρημέναι τὸν τρόπον, Καὶ γνώσει καὶ συνήσεις ἀπὸ ξξόδου 
λόγων τοῦ ἀποκριϑῆναι xal ἀνοιχοδομῆσαι Ἱερουσαλήμ᾽ καὶ ἐπι- 
στρέψει, καὶ οἰκοδομηϑήσεται πλατεῖα καὶ τεῖχος, καὶ ἐχκενω- 1ῦ 
ϑήσονται οἱ καιροὶ ἕως Χριστοῦ ἡγουμένου ἑβδομάδες ζ' καὶ ἕβ- 
δομάδες Efl. 

Τῶν παρὰ Ἰουδαίοις ἀρχιερέων καὶ βασιλέων ἐκλειπόντων 
Ἡρώδης ἀλλόφυλος βασιλεύει, ᾿Αντιπάτρου τοῦ ᾿Ασχαλωνίτου 
παῖς, καὶ μητρὸς Κύπριδος ᾿Αραβίσσης, ἀπὸ Ῥωμαίων τὴν vüvi5 
Ἰουδαίων ἐγχειρισϑεὶς βασιλείαν, καϑ᾽ ὃν τῆς τοῦ Χριστοῦ γενέ- 
σεως πλησιαζοίσης 7j ἐκ προγόνων διαδοχὴ καὶ ἀρχιερωσύνη τε xai 
βασιλεία τῶν Ἰουδαίων κατελύϑη, συμπληρουμένης τῆς παρὰ ωῦ- 
ct προφητείας, Θὺκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα οὐδ᾽ ἡγούμενος ix 
τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕως οὗ ἔλϑῃ ᾧ ἀπόκειταε, καὶ αὐτὸς ἔσται 90 
προσδοχία ἐϑνῶν. j 

Ἐνταῦϑα δὲ xal ὃ προφητευόμενος παρὰ. τῷ “Ιαγεὴλ χριστὸς 


7. Δανιὴλ] IX. 25. 8. εἰρηκέναι τρόπον R. 15. ὑπὸ P sola. 
ibid. Ρωμαίων P, Ἡῤώδου RV. 17. ἡ om.PV,. - ib, καὶ &er. ] 
ἀρχ. P sola, V (Y). 18, Μωύσῇ PV. Gen.IL. — 20. ᾧ]ὸ R, ὃς P. 


xrx. - Jonathas, Simonis filius, q«i et Hyrcanus, an. xxv. 

xx.  Aristobulus, qui primus regium diadema adjunxit summo Pon- 
tificatui, ann. 1. 

xxi. Jantaeus, qui et Alexander, Rex βίο! et summms Pontifex, 
ann. xxx. 

Huc usque a Cyro per u&otionem  censeorsti Principes perstiterunt 
annis cpLxxxmm., qui eonficiunt hebdomades annorum rxix, quae et apud 
Danielem praenuntiatae sunt in hunc modum: Et sojes sntelligesque ab 
exitu sermonum quibus responsum est, «t iterum aediftecter Flierusalam: 
et revertetur et aedificabitur platea et murus, et implebuntur tempora us- 
que ad Christum ducem hebdomades rir. et hebdomades vxrr. 

Deficientibus apad Hebraeos summis Pontificibus et Regibus, imperat 
Herodes advena, Antipatri Ascalonitae et Cypridis Arabissae filius, etm 
Judaeorum regnum a Romanis obtintisset: quo tempore, appropinquante 
Christi nativitate, haereditaria suceessio, et summus Pon tus &c re- 
gnum Judaeorum corruerunt, adimpleta Moysis prophetia: Non deficiet 
Princeps ex Juda, neque. Dux de femore ejus , donec veniat qui repositus 
cst, et ipse crit expectatio gentium. 


PASCHALE, 859 


έλος Δλεεριβάνει" μέχρι γὰρ Ἡρώδου χριστοὶ ἡγούμε- 
! 20€» εἀἰρχιερεῖς, οὗ προέστησαν τοῦ ἰδίου ἔϑνους, 
ιὲν «xzrÓ τῆς κατὰ Ζ4αρεῖον τὸν «γστάσπου τελείας ἀνα- 
CO ££QOU, ἥτις γέγονε κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος ρπγ΄ ᾿ρλυμ- 
τὰ dé geezabó γένεται ἔτη νπγ΄, ἅτινά ἐστιν ἑβδομάδες 
ὁχεόσεις »καὶ ἢ τοῦ Zen ϑεσπίζει προφητεία. 
ρπό' Ὀλυμπιάς. 
. 9΄. ὑσχε.- ΜΚενσωρίνου καὶ Σαβίνου. 
Γαίου ᾿]Τουλίου Καίσαρος. 
Ἰλούστεος ἀπέϑανεν πρὸ τριῶν ἰδῶγ μαΐων. C 
΄ ε΄. bn. FHovAygov καὶ Φλάκκου. 
Ταΐου ᾿Ζουλίου Καίσαρος. 
uoc Ἰούλιος Καῖσαρ ἀπελϑὼν ἐν Ρώμῃ ἐσφάγη ὑπὸ τοῦ 
| Βρούτου, συμποιησάντων μετ᾽ αὐτοῦ καὶ ἄλλων τινῶν 


— 


κῶν. 

Ἱετὰ τὸ τελευτῆσαι τὸν Καίσαρα Γάϊον Ἰούλιον ἐπελέξατο V 152 
λητος Ῥωμαίων τὸν «Αὔγουοτον Ὀκτάβιον τὸν συγγενέα 
doagog καὶ τὸν ᾿Αντώνιον τὸν τοῦ “Αὐγούστου γαμβρὸν ἐπὶ D 
x«i “έπεδον. καὶ ἐγένοντο οἵ τρεῖς τριουμβιφάτορες, οἵ 


τοῦ om. P. 7.9π8΄ "O.om.R. 8. ἐνδ. 3΄. 9.] Invertere haecsolet P. 
. εἰδῶν P. -ib. Μαΐου P sola, 16. Γάϊον Ἰούλιον Καίσαρα P. 


) Asmídiov W. — ibid. τριουμβοιάερρες Y, τριρύμβιροι R. 


lic autem praedictus & Daniele Christos Dux finem accipit: quippe Ánni a m, c. 
ad Herodem uncti duces fuere. Hi wero extitere summi Pontifi 
qw gend suae praefuerunt, a completa templi sub Dario Hystaspis 
renovatione , quae facta est sub annum rm. —— cuxxxiu. 
; vero intencedunt, annos confciuat cpLxxxi, acilicet hebdomades 
. quot Danielis prophetia praedixit. 
€, ( Ol. Iph.] 
CLXXXIVF. Olympias. 
15. rmx, Ind. rv. Censorinp et Sabino Coss. 2. 5464. 
w. Caii Julii Caesaris. . 
Salustius moritur ri. Idus Maias. 
"6. τ μεν Pulchro οἱ Flacce Coss. 8. 
Y. .-* C . 
Cajus Julius Caesar Romam reversus, ab altero Bruto 
erſectus est, cum eo .conjurastibus aliis quibusdam Benato- 


Ju8. 

Extincto Caio Julio Ceesare, Senatus Romanus Octavium 
— Caesaris cognatum, οἱ Antonium Augusti sororium, 
t Lepidum delegit, qui creati 'Triumviri, Romanam Rempu- 
licam usque ad mortem suam administrarunt, et Consules 
Tearunt, , 


960 CHRONICON 


ἐδιοίκουν τὰ Ρωμαϊκὰ πράγματα ἕως 9avárov αὐτῶν, προβαλ- 
λόμενοι ὑπάτους. 

“Ῥωμαίων δεύτερος ἐβασίλευσεν Καῖσαρ Σεβαστὸς «4ὔγου- 
στος ὃ καὶ Ὀχτάβιος ἔτη vd, μῆνας ς΄, ὅμοῦ qa, δώδεκα μὲν 
ἕως οὗ ἀνῃρέϑη Κλεοπάτρα, X δὲ ἄλλα μετὰ τὴν ἐκείνης ἀναί-5 
θέσιν μοναρχήσας, κρατήσας καὶ τῆς “ἀϊγύπτου, ἐν οἷς ἐτέχϑη 
κατὰ σάρκα ὃ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ὃ Χριστὸς ἐν Βηϑλεὲμ τῆς 

P 190 Ἰουδαίας, τὰ δὲ λοιπὰ ιδ΄ μετὰ ταῦτα, καϑὼς ἐνταῦϑα φέρεται. 
Ἰνδ. ς΄. τα΄. on. Ayolanu καὶ Γάλλου. 
«a «Αὐγούστου Καίσαρος. : 

ΖΔόγματι συγκλήτου τρεῖς ἄνδρες τὸν κόσμον διεμερίσαντο, 

R 454 α' Καῖσαρ «Αὔγουστος δυσμὰς σὺν τῇ Ἰταλίᾳ, β΄ ᾿Αντώνιος Ear 
σὺν τῇ dala, γ' «Μέπιδος τὴν Zion. 

Anòô τούτου Σεβαστοὶ καὶ «ὔγουστοι οἱ Ρωμαίων βασιλεῖς 
ἀνηγορεύϑησαν. 15 

B "Eni τούτων τῶν ὑπάτων Κικέρων ῥήτωρ ἀπέϑανεν καλάν- 
δαις μαΐαις. 
Ἰνδ. ζ΄. ιβ΄. ὑπ. Πουβλικόλα καὶ Ἔρβα Koxíov. 
β΄ Ἡὐγούστου Καίσαρος. 
Ἔκλειψις ἡλίου ἐγένετο. 20 
Ἡρώδης δὲ 4dvávgAóv τινα μεταπεμψάμενος ἀπὸ Βαβυλῶ- 


4. εφκα] δφκα "VW: ὁμοῦ εφκα΄ ν. 8. post 'φέρεται ponit P cum 
ed. Scaligeri p. 261., quamvis ipse Ducangius glossema sibi mo- 
ncat videri καϑαὶς — φέρεται od fortasse totum illud δώδεκα — 
φέρεται). 7. ὁ alterum om. 18. Λέπιδος καὶ Δέπιδος P. 


Anniam. c. A. u. c. [0]. Iph.] 
Romanis rr, imperavit Caesar Augustus, qui et Octavius, 
ann. LvI. menses vL ac annos quidem xii. usque ad mortem 
Cleopatrae: xxx. vero alioa, ea sublata, solus imperans, ex- 
pugnata Aegypto: quibus secundum carnem natus est Domi- 
nus noster Jesus Christus in Bethleem Judaeae; reliquos vero 
xiv. póstea, ut hic observare licet. Colliguntur anni v. wpxxi. 
xi, Ind. vi. Agrippa et Gallo Coss. 4, 
L Augusti Caesaris. m 
Senatusconsulto 'Triumviri orbem inter se partiti sunt, 1. 
Caesar Augustus Occidentem cum Italia, rr. Antonius Orien- 
tem cum Asia, n. Lepidus Africam obtinuit. 
Ab hoc Augusto caeteri deinceps Romanorum Imperato- 
res Augusti sunt appellati. 
His Coss. Cicero Orator obiit Kalendis Maiis. - 
5466. 717. xu. lnd. vu. Publicola et Nerva Coccio Coss. 1. 186. 
1. Augusti Caesaris. 
Bolis eclipsis accidit. 
Herodes, Ananelo quodam Babylone evotato, hunc sum- - 


PASCHALE 361 


νος Ἰουδαίων ἀρχιερέα καϑίστησι. μετ᾽ οὐ πολὺ δὲ vot rov παύ- 
σας ᾿Δριστύβουλον τὸν ἀδελφὸν τῆς ἑαυτοῦ γυναικός, υἱὸν δὲ 
"YoxavoU, ἐπὶ τὴν τιμὴν προάγει. ἐνιαυτοῦ δὲ διαγενομένου 
πάλιν τῷ “Ἰνανήλῳ ἀποδίδωσι τὴν λειτουργίαν, τὸν ᾿“ριστόβου- C 
5λὸν ἀνελών. 
ρπε Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ, η΄. ιγ΄. $n. Kogvequxlov καὶ Πομπηίου. 
y «Αὐγούστου Καίσαρος. | 
Hô. 9'. ιδ΄. ón. IMyrwvivov xal «Ιἰβωνος) 
0 αὐγούστου Καίσαρος δ΄. 
T». f. ιε΄. ὑπ. ᾿Οχταβιανοῦ Aiyovarov καὶ Κικέρωνος. 
«Αὐγούστου Καίσαρος &. D 
và. ια΄. ις΄. ὑπ. Ὀχταβιανοῦ “Αὐγούστου τὸ β' καὶ Κορβι- 
Afov. 
5  iyovorov Καίσαρος ς΄. 
Ἔχλειψις ἡλίου ἐγένετο. 
ond Ὀλυμπιάς. 
Dvd. ιβ΄. εζ΄. ὑπ. ᾿Ὀχταβιανοῦ .“4ὐγούστου τὸ γ' καὶ Κράσσου. 
«Αὐγούστου Καίσαρος ζ΄. 
0 Ἰνό. ιγ΄. τη. ὕπ. Ὀχταβιανοῦ «Αὐγούστου τὸ δ΄ καὶ Κράσ- 


σου τὸ ff. 


10. à^ “ὐγούστου Καίσαρος] Numerum semper postponit V: quan- 
quam dubito an non p. 191. A. 12. ε΄. 4. K. &. R. 


A. u. €. , [0]. Iph. ] Annia n. c. 
mum Judaeorum Pontificem constituit. Nec multo post eo 
exauctorato, Aristobulum uxoris fratrem, Hyrcani filium, ad 
hane dignitatem provehit, quam anno dein elapso, rursum 
Ananelo restituit, sublato ac interfecto Aristobulo. 
CLXXXF, Olympias. 
718. xim. Ind. vir. Cornificio et Pompeio Coss. 


2. 
a Augusti Cnesaris, 

719. ma Índ. ix. Antonio et Libone Coss. 8. 

4 

1 


1v. Augusti Caesaris. ] 
720. xv. Ind. x. Octaviano Augusto et Cicerone Coss. 


721. A&ünoberbo et Sosio Coss. 


.AÀ ti Caesaris. | 
722. — Ind. xri. Octavio Augusto Il. et Corvilio Goss. 2. 


vi. Augusti Caesaris. 
Solis "Eclipsis facta est. 
CLXXXVFI. Olympias. 
793. xvm. Ind. xu. Octaviano Augusto ll]. et Crasso Coss. ὃ. 


862 CHRONICON 


V 153 “ἐγούστου Καίσαρος η΄. . 

P 191 Ἀντίπατρος ὃ ᾿Ἡσκαλωνίτης, παῖς δὲ οὗτος ἦν Ἡρώδου n- 
vóc τῶν περὶ τὸν νεὼ τοῦ “4πόλλωνος ἱεροδούλων, “Ὑρκανῷ τῷ 
Ἰουδαίων βασιλεῖ τὰ πλεῖστα συμπράττων ἐπίτροπος τῆς lov- 
δαίας ὑπὸ Ἡρώδου καϑίσταται. 5 

R 456 η ἔτει Αὐγούστου Καίσαρος Ἡρώδης υἱὸς ᾿Αντιπάτρου 
καὶ Κύπριδος τὸ γένος ἐξ ᾿ἀραβίας φερούσης ὑπὸ “Ρωμαίων 
τὴν βασιλείαν ἐγχειρίζεται" ὃς τὸν “Ὑρκανὸν ἀνελὼν οὐκέτι τοῖς 
ἐκ διαδοχῆς, ἀλλά τισιν ἀσήμοις τὴν ἀρχιερωσύνην ἀπένειμεν. 

Ka9^ ὃν γεννηθέντος τοῦ κυρίου καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ 10 
Χριστοῦ ἡ παρὰ Movoti πληροῦται προφητεία 7; φάσχουσα, Οὐχ 
B ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα οὐδὲ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, 
ἕως ἂν ἔλϑῃ ᾧ ἀπόκειται, καὶ αὐτὸς ἔσται προσδοκία ἐϑνῶν, 
Βασιλεύει δὲ Ἡρώδης Ἰουδαίων ἔτη λζ΄ " οὗ τῆς βασιλείας 
ἔτει λε Ἰησοῦς ὃ Χριστὸς ἐν Βηϑλεὲμ γεννᾶται τῆς Ἰουδαίας, 15 
Πεϑ᾽ ὃν ᾿Αρχέλαος παῖς αὐτοῦ ἔτη 9". , 
M:9^ ὃν Ἡρώδης Ἀρχελάου ἀδελφὸς τετράρχης ἔτη κη΄, 
. καϑ᾽ ὃν πέπονθεν 6 κύριος ἡμῶν καὶ σωτὴρ ὃ Χριστός. 
Ο. và. ιδ΄, 19'. $n. ᾿ ενοβάρβου καὶ Σουσίου. 


11. Μωϑοῇ PV. 18. 5] ὃς P sola. 15. ὁ om. P. 19, Σωσίου P. 


Α.υ, c. [0]. Iph. ] 
vit. Àugusti Caesaris. 
Pi xwur Jnd. xui Octaviano Augusto IV, et Crasso II. " 
088. 

vin. Augusti Caesaris. 

Antipater Ascalonites, (is vero cujusdam Herodis templi 
Apollinis ministri filius fuit) «ui Hyrcano Judaeorum Regi in 
multis adjutor fuerat, Judaeae Procurator ab Herode consti- 
tuitur. 

vii, Anno Augusti Caesaris, Herodes filius Antipatri et 
Cypridis, quae genus ex Arabia ducebat, a Romanis Rex 
constituitur. ]s pta sublato, deinceps non ex successio- 
» sed viris quibusdam abscuris summum Pontificatum com- 

it. 

Ko regnante nato Domimo et Salvatore nostro Jesu Chri- 
Sto, Mosis Prophetia impleta est, quae dicit: Nom «deficiet 
Princeps ex Juda, neque Dux de femoribus ejus, donec veniat 
qui repositus est, εἰ ipse erit expectatio gentium. ᾿ 

Judaeis vero imperat Herodes annos xxxvu. cujus regui 
an. xxxv, Jesns Christus in Bethleem Judaeae ;nascitur, 

Post quem Archelaus illius filius regnavit anu, Xx; ἊΝ 

Post quem Herodes, Archelai frater, 'Tetrarcha, aon. 
xxvi regnavit: sub quo Dominus noster et Salvator Chri- 
stus passus ést. 

xtx. ind. xiv. Aénobarbo et.Sosio Coss. 


PASCHALE. 868 


“ὐγούστου Kaíceooc 3'. 
Ἰνδ. «ἐς x'.. ὑπ. ᾿Οκταβίου “Αὐγούστου τὸ & καὶ ᾿Απουληίου. 
“ὐγούστου Kulcapoc 4. 
ent Ὀλυμπιάς. 
'Oxráfiog dUyovorog Σεβαστὸς ἀνηγορεύϑη, καὶ ὃ σεξ- 
τῇιος μὴν “Αὔγουστος προσηγορεύϑη διὰ τὸ ἔν αὐτῷ Σεβαστὸν 
ἀναγορευϑῆναι, 
D). a κα΄, 9n. Ὀχταβίου «Αὐγούστου τὸ ς᾽ καὶ “γρίππα. — D 
Αὐγούστου Καΐσαρος ια΄. 
Ἰνὸ, β΄. κβ΄. $n. Ὀκταβίου «Αὐγούστου τὸ ζ΄ καὶ “4γρίππα 
τὸ B. | 
— Αὐγούστου Kadcagog ιβ΄. | 
Δωδεκάτῳ ἔτει τῆς τριουμβιρατορίας “ὐγούστου Καίσα- 
ρος, τὐραννησάντων τῶν «Αἰγυπτίων καὶ τῆς Κλεοπάτρας τῆς 
χτισάσης ἐν 4λεξανδρείᾳ τῇ μεγάλῃ Φάρον εἷς τὴν νῆσον τὴν λε- 
γομένην Πρωτέως καὶ οὖσαν κατέναντι ᾿“λεξανδρείας αὐτῆς ὡς 
ἀπὸ μιλίων δ΄, καὶ προσχωσάσης γῆν καὶ λίϑους εἷς τὴν ϑάλασσαν P 192 
ἐπὶ τοσοῦτον διάστημα, ποιησάσης βαδίζεσϑαι ἕως αὐτῆς τῆς νή- 
σου καὶ τῆς Φάρου ἀπὸ ἀνθρώπων" ὅπερ φοβερὸν ἔργον ἐποίη-- R 458 
σεν ἣ αὐτὴ Κλεοπάτρα διὰ Δεξιφάνους Κνιδίου μηχανικοῦ, ὃς 


2. 8. 10. ᾽Οὐταβιανοῦ P. ' 5. “Σεξτήλιος P, Σεκστήληος V. 43. 
τριουμβυατοφίας RV. 16. avrz;s om. Malalas p. 218.10. 17. γῇ P. 
ibid. λίϑοις P. ibid. sig sumpsi a Malala. 18. ποιησάσης] 
εἰς τὸ Malalas. 90. αὐτὴ om.P. ib. Κνησίου R. 


— — | [OL Iph. ]Anni am. c. 
1x. Augusti Caesari. — 
795. xx. Ind. xv. Octaviano Auguste V. et Apuleio Coss, — 4. 5475. 
x. Augusti Caesaris. 
. CLXXXFII. Olynpias, 

Octavius Augustus —— est, et Bextilis mensis - 
λυ Hatus, quod in eo Augustus esset remuntiatus. 

p e στὴ τ. : Octaviano Augusto Vl.et Agrippa Coss. — 1. 188. 

xi. Augusti Caesaris. — . 

727. xxm. led. τι. Octaviano Augusto VIL et Agrippa IL í 
Coss. . 

xu. Augusti Caesaris. : : , 

Anno xir. Triumviratus Augusti Caesaris, Aegyptii et 
Cleopatra tyrannice imperamtibus, illa scilioet quae in magna 
Alexandria Pharum in insula , uae Protei appellatur , ipsi 
Alexandriae ad ιν. — — — E — — 
vit, molibus et lapidibus aggestis mari: quo effecit ut per 3l- 
lud spatium «quivis ad ipsam usque insulam et Pbharum pede- 
stri ilinere pervenire posset: quod quidem stupendum opus 


864 CHRONICON 


τὴν ϑάλασσαν ἐποίησεν y9óva. τῆς δὲ τυραννίδος τῶν iye- 
πτίων καὶ τῆς Κλεοπάτρας γνωσϑείσης Ῥωμαίοις, ἐξῆλϑεν ἀπὸ 
Ῥώμης Ἀντώνιος ὁπλισάμενος κατὰ τῆς Κλεοπάτρας καὶ τῶν 
«Αϊγυπτίων καὶ τὰ Περσικὰ μέρη, ὅτι ἐτάρασσον τὴν ἀνατολήν. 
ah ét ἐν τοῖς χρόνοις τούτοις ΣΣωσίβιόν τινα ᾿Αντιοχέα συγ-5 
κλητικὸν ἀγνελϑεῖν μετὰ τοῦ “ὐγούστου ἐν τῇ Ῥώμῃ, καὶ τελευ- 
V 154 τῶντα καταλιπεῖν τὴν πρόσοδον αὐτοῖ τῇ ἰδίᾳ πατρίδι εἰς τὸ ἐπι- 
B τελεῖσϑαι ἐν αὐτῇ κατὰ πενταετηρίδα τὰς λ΄ ἡμέρας τοῦ περιτίου 
μηνὸς ἀγῶνας ἀκροαμάτων, ϑυμελικῶν, σκηνικῶν καὶ ἀϑλητῶν 
καὶ ἱππικὸν ἀγῶνα. 

“ζει ὕτι πρῶτος ἐγένετο βασιλεὺς Ρωμαίων μονάρχης ὃ 
Αὔγουστος, ὅστις ἐχρημάτισεν οὕτως" «Αὔγουστος Καῖσαρ Ὀχ- 
ταυιανός, τροπαιοῦχος, σεβαστός, κραταιός, ἱμπεράτωρ, ὅπερ 
ἐστὶν αὐτοκράτωρ. 

“ὔγουστος ἐλϑὼν εἰς “Ἄἴγυπτον κρατεῖ τῆς «ΑἸγύπτου, τὴν 1ό 

€ τῶν Πτολεμαίων καϑελὼν βασιλείαν, διαρκέσασαν ἔτεσι avg. 

“ὔγουστος Ὀκτάβιος ἐμονάρχησεν ἔτη uó'. ὁὅμοῦ xa. 

Tvó. y. ιγ΄. on. ᾿ΟὈκταβιανοῦ “ὐγούστου τὸ η΄ καὶ Ταύρου. 


10 


8. Avrovivog V. — 4. rd] ἐπὶ τὰ Malalas, 5, γρόνοις τούτοις] 

pones R, (αὐτοῖς) χρόνοις P. 6. τῇ om. P. 9. ἀϑλητῶν 
alas p. 225. 2., ἀϑληκῶν RV, ἀϑλητικῶν P. 19. 'Oxravia- 

1e) ὁ — PV. 13. ἐμπεράτωρ m. R, ὁ πηρεράτωρ RV. 
. 6g P. 


Anni am. c. A.u. c. [OL Iph. ] 
Cleopatra confecit, Dexiphane Cnidio architecto usa, qui ma- 
re in continentem vertit. Aegyptiorum vero et Cleopatrae ac- 
cepta a Romanis tyrannide, Roma profectus est Augustus, 
coactis et eductis copiis" contra Cleopatram et Aegyptios, 
orasque Persicas, quod Orientem turbarent. 

fert Sosibius hac eadem tempestate quendam Antioche- 
num, ordinis Senatorii virum, cum Augusto Romam venisse, 
ac morientem suos omnes reditus patriae suae reliquisse, hac 
conditione, ut singulis quinquenniis, totis triginta mensis Pe- 
ritii diebus Acroamatici, Thymelici, Scenici, et Athletici, at- 
que adeo Equestres ludi in ea celebrarentur. 

Scribit praeterea Augustum primum fuisse qui solus Ro- 
manis imperaverit, itaque sese inscripsisse: ^fugustus Caesar 
Octavianus, Triumphator, 4ugustus, Invictus, Imperator, id 
est — 

ugustus, ubi in Aegyptum appulit, hanc it, extincto 
Ptolemaeorum reguo, quod annis —— — 

Octavius Augustus solus imperavit ann. xijv. Colligun- 
tur anni v. Mbxxt. 

5478. — xin. lnd. m. Octaviano Augusto VIII. et Taure 


PASCHAL E. 865 


Ἐντεῦϑέν τινες ἀριϑμοῖσιν τὸ πρῶτον ἔτος “4ὐγούστου uo- 
vagylac, ἥντινα βασιλείαν Ρωμαίων οὖσαν 7) παρὰ τῷ “.ανιὴλ 
τῆς εἰχόνος σύγκρισις σιδηρᾶν ὀνομάζει, ὡς λεπτύνουσαν. Bu- 
βυλωνίων χρυσὸς 7; βασιλεία, 5 Περσῶν ἄργυρος, Ἰακεδόνων 
ἰχαλχός. τὸ δὲ μέρος τι αὐτῆς σιδηροῦν, μέρος τι ὀστράκου, τὸ 
ἐπίμικτον τῆς Ῥωμαίων καὶ Alyuntiuv βασιλείας δηλοῖ, ὡς εἶναι D 
μὲν τὴν Ρωμαίων βασιλείαν σίδηρον, τὴν δὲ τῶν “4ἰγυπτίων 


ὄστρακον. 
Ἰνδ, δ΄. ιδ΄, ὗπ. ᾿Οκταβιανοῦ Abyovazov τὸ 9' καὶ Σιλάνου. 
ρπη Ὀλυμπιάς. 
Tv. εἰ. ιε΄. oz. ᾿Οκταβιανοῦ ““ὐγούστου τὸ i καὶ Φλάχκου. 
Ἰνδ, ς΄, «ς΄. ὑπ. ὈὈκταβιανοῦ “ὐγοΐστου τὸ ια΄ καὶ Πίσωνος. 
Ty6. C'. ιζ΄. ὅπ. Ὀκταβιανοῦ «Αὐγούστου τὸ ιβ΄ καὶ 4govy- B - 
τίου. 
Ἰνδ, η΄. ιη΄. ὑπ. Κέλσου καὶ Τιβερίου. 
Αὔγουστος Καῖσαρ Καλαβρίαν καὶ Γαλάτας ὑποφόρους 
ἐποίησεν. 
Θέατρον Ἰαρκέλλου ἐν Ῥώμῃ ἐχαύϑη. 


on3' Ὀλυμπιάς. 
dvd. 9^. ι9. ὑπ. «Δολλίου καὶ “επίδου. 


2. Ῥωμαίαν RV. ἐδ. παρὰ om.R. 4. χρυσῆ P. 5. ὀστρώκινον P. 
6. τῆς om. P. 13. ᾿ἡρουντίνου P. 


À. u. c. ] [Ol. Iph. ] Annia m. c. 
Hinc primum imperii Augusti annum nonnulli putant: 

quod quidem Romanorum imperium, quae apud Danielem ha- 

betur statuae comparatio, ferreum appellat, tanquam atte- 

nuans. Babyloniorum quippe — auro confertur, Persa- 

rum argeato, Macedonum aeri. Pars autem istius statuae fer- 

rea, parsque alia testacea, Romanorum et Aegyptiorum mi- 

xtum regnum significat, ita ut Romanorum quidem sit ferrum, 


À ὃ tem testa. 
08. "e "Ind rv. Octaviano Augusto IX. et Silano Coss. — 4. 


CLXXXVIII. Olympías. 
730. xv. Ind. v. Octaviano Augusto X, et Flacco Coss. 1. 189. 
731. xvr Jnd. vr. Octaviano Augusto XI. et Pisone Coss. — 2. 
132. xvm, Ind. vr. Octaviano Augusto XII. et Aruntino 5482. 
Coss. 3. 
. Ind. virt. Celso et Tiberio Coss. . 
"anguine Caesar Calabriam et Gallos vectigales fecit. 
Theatrum Marceili Romae conflagravit. 
: CLXXXIX Olympias. 


738. xix. Ind. ix.  Lollio et Lepido Coss. 4. 


866 CHRONICON 


Ἰνδ. f. κ', $m. ᾿“πουληίου καὶ Νέρβα. 
B ἸΝνδ. . κα΄. ὕπ. Σατορνίλου xal “ουκρητίου. 
"và. ιβ΄. κβ΄. ὑπ. «““εγτούλου xai “εντούλου. 
ρου Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ιγ΄. κγ΄. ὑπ. “εντούλου τὸ f καὶ Κορνηλίου. 5 
Ἡρώδης iv Ἱεροσολύμοις πλεῖστα καὶ μέγιστα ἔχτισεν. ὃ 
αὐτὸς δὲ καὶ τὴν πάλαι Σαμάρειαν κατερειπομένην ἐκ ϑεμελίων 
ἐγείρας εἰς τιμὴν τοῦ Σεβαστοῦ «Αὐγούστου Σεβαστὴν ὠνόύμα- 
σεν. ἐν Πανειάδι δὲ τὸ Πάνειον κατεσκεύασεν. 
Y a. "Ivó. ιδ΄. x0. ὑπ. Φορνικίου καὶ Σιλανοῦ. Lu 
Ἰνδ. ιε΄. κε΄. ὑπ. Ζομετίου xai ᾿Δενοβάρβου. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων μηνὶ σεπτεμβρίῳ η΄ ἡμέρᾳ f ἰνὺ. 
εξ ἐγεννήύϑη ἡ δέσποινα ἡμῶν ἡ ϑεοκόχος ἀπὸ Ἰωακεὶμ xoi Ἄ»- 
γνης. | 
"Ivó. α΄. xg. $n. AlBwvoc καὶ Πίσωνος. (5 
Ἡρώδης ἐν Ἱεροσολύμοις νεὼν λύσας μείζονα. οἰκοδόμησιν. 
Qoa. Ὀλυμπιάς. 
D Ἰνὸδ, β΄. κζ΄. ὑπ. Κράσσου καὶ “πεντούλου. 
Ἰνδ. γ΄. κη. $n. Νέρωνος καὶ Ἀλάρου. 


2. Σατουρνίνου P. 4. ᾿Ολυμπιάδος V. , 6. μέγιστα ] μεγάλα PV. 
9, Πανιάδι --- Πάνιον ΡΥ. 13. ἡ prius om. P. — 16. T 
σεν m, R, P sola. 


À. u. c. [0]. Iph.] 
734. xx. Ind. x. Apuleio et Nerva Coss, 1. 190. 
785. xxr. Ind. xr. Saturnino et Lucretio Coss. 2. 
796. xxi Ind. xr. Lentulo et Lentulo Coss. 8. 

CXC. Olympias. 


xxr. Ind. xir Lentulo ll et Cornelio Coss. 
Herodes Hierosolymis multa et praeclara aedificia extru- 
xit. Idem etiam pridem eversam Samariam a fundamentis in- 
stauratam in honorem Augusti Sebasten appellavit. In Pa- 


niade vero Panium condidit. 
737. xxiv. Ind. xiv. Fornicio e£ Silano Coss. á. . 
738. xxv. nd. xv. Domitio et Aénobarbo Coss. 1. 191. 


His Coss, mensis Septembris vrr. feria rr. Ind. xv. nata 
est Domina nostra Dei genitrix ex Joacim et Anna. 
739. xxvi. Ind. x  Libone et Pisone Coss, 2. 
Herodes Hierosolymis, destructo templo, illud longe majus 
aedificavit. 
CXCI.. Olympias. 
740. xxvn. Ind. m. Crasso et Lentulo Coss. J 
741. xxvur Ind. m. Nerone et Claro Coss. 4. 


PASCHAL E. $867 


và. δ΄. x9'. $n. lMeoocAa καὶ Κυρινίου. 
Ἡρώδης Καισάρειαν εἷς ὄνομα Καίσαρος «ἀὐγούστου ἔκτι- 
σεν, Στράτωνος πύργον τὸ πρὶν καλουμένην, ὃ αὐτὸς δὲ καὶ “4ν»- 
ϑηδόνα ἐπικτίσας ᾿“Αγρίππειαν ἐκάλεσεν, ἔτε δὲ καὶ Περσαβίνην 
5εἰς ὄνομα ᾿Αἀντιπάτρου τοῦ ἰδίου πατρός. 
Jv0. &. λ΄. ὑπ. Ῥουβελλίώου καὶ Σατορνίνου. L 5e 


ob^ Ὀλυμπιάς. 
"Iv. ς΄. λά, $n. Ἰαξίμου καὶ Τουβέρωνος. 
Ἰνὸ, ζ΄. λβ΄. $n. ᾿Αφῥικανοῦ καὶ Mos(uov τὸ ff. 
) Ἰνδ, η΄. λγ΄. $n. “ρούσου xal Κρισπίνου. 
Ἰνὸ, δ΄. λὸ΄. $n. Κενσωρίνου καὶ Γάλλου. 
ρυγ Ὀλυμπιάς. 
Ἰνὸ, {, λε΄. ὅπ. Νέρωνος τὸ f καὶ Πίσωνος τὸ β΄. 
Τιβέριος ἐστράτευσεν κατὰ Βρεταννῶν xal “Ἀρμενίων. 
Ἰνδ, ια΄. Ad. $z. Βάλβου καὶ Βετέρου. 
Ἰνὸ, ιβ΄. λζ΄. n. ὈὈκταβιανοῦ λοιπὸν τὸ ty. καὶ Σύλλου. 
T0. ey. Ag. ὑπ. Σαβίνου καὶ 'Povglyov. — — 
"Ail yovazoc Ἰουλίαν τὴν ἑαυτοῦ ϑυγατέρα ἐφυγάδευσεν, xa- 
ταγνοὺς αὐτῆς μοιχείαν. 
3. δὲ om. P. ib. ᾿ἀνθηδόνα] Καριανθηδόνα PV, ᾿Ανθήδονα wm. R. 
4. ódbadd. V. ib. xal Περσαβίνην } Καπερξαβίνην Wesselingius 


ad Itin. Hieros. p. 601. 5. ἰδίου om. P. . Σατουρνίνου P. 
16. λυπὸν addidit V. 19. μοιχείας PV. 


A. qu. c. 
749. xxix. Ind. rv. Messala et Cyrinio Coss. 


Herodes Caesaream) in Caesaris Augusti nomen cóndidit. 
cum prius "Turris Stratonis vocaretur. Idem Carianthedone 
instautata, hanc Agrippeam nuncupavit. Sed et Persabinae, 
patris Antipatri nomen indidit. 

xxx. ]Ind. v. Rubellio et Saturnino Coss. 


CXCII. Olympias. 


[0]. Iph.]Annia m.c. 
1. 192. 


748. xxxi. Ind. vt. . Maximo et Tuberone Coss. 9. 5496. 
744. xxxi. nd. vir — Africano et Maximo Coss, g. 
745. xxxiur Jnd. vim. Druso et prp ms Coss. á. 

allo Coss. 1.. 193. 


746. xxxiv. nd. mx. —Censorino et 
| CXCIII. Olympias. 
741. xxxv. Ind. x. Nerone ἢ]. et Pisone II. Coss. 


i in Britannos et Armenios expeditionem suscepit. 
748. grim Ind. xi. Balbo et Vetere Coss. 
Ind. xr. Octaviano XIII. et Sulla Coss. 
End. xut. Sabino et Rufino Coss, 


to 


"6 


868 CHRONICON 


phó Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ιδ΄, λϑ'. $n. ᾿ΟὈχταβιανοῦ «ὐγούστου τὸ 10 καὶ Σιλανοῦ, 
Τούτῳ τῷ εφς΄ ἔτει γενέσεως κύσμου μετὰ τὸ παρελϑᾶν 
τὸ xc' ἔτος τῆς “Αὐγούστου Καίσαρος μοναρχίας xal μῆνα τὸν 
ἕχτον, τουτέστιν κατὰ τὸ λϑ' ἔτος τῆς αὐτοῦ βασιλείας, ϑέλομεν5 
γνῶναι πόστην ἔχει κατὰ σελήνην 7, πρώτη τοῦ ἑβδόμου μηνὸς Εἰ- 
λοὺλ κατὰ τὴν σεληνιακὴν. παράδοσιν τῆς γραφῆς καὶ ποία ἐστὶν 
ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος. ἀπὸ τῶν pg ἐτῶν τὸ α΄ ἀφαιροῦντες 
τὰ eqé ποιοῦμεν παρὰ τὸν εϑ', ιϑ' o' γίνονται yw. ιεϑ' m. γί- 
γονται αφχ΄. ι9' 9' γίνονται ροα΄. λοιπὸν ιδ΄. τὸ εδ΄ ἔτος τῆς 10 
ἐννεαχαιδεχαετηρίδος ἔχει δ΄ ἐπαχτάς. ταύταις προσάπτομεν uy 
τὰς πρὸ τῶν φωστήρων καὶ ια΄ τὰς ἀπὸ κα' μαρτίου. ἀπριλίου 
λ΄, μαίου λα΄, Ἰουνίου λ΄, ἰουλίου λα΄, αὐγούστου λα΄, σεπτεμ- 
βρίου α΄, γίνονται onf'. ἔκβα τριακοντάδας, λοιπὸν β΄, ἔγνω- 
μὲν οὖν ὡς κατὰ τὸ παρὸν ego ἔτος γενέσεως κόσμου ἡ a. ἡλιακὴ 15 
τοῦ σεπτεμβρίου μηνὸς ἔσχεν κατὰ σελήνην δευτέραν. 
Εἶτα γνῶμεν καὶ ποίᾳ ἡμέρᾳ ἔφϑασεν 7j πρώτη τοῦ σεπτεμ- 
P 195 goíov. τοῖς ge προσάπτομεν τὸ δ΄, ατος' γίνονται ςωπεί. 
ταύτας παρὰ τὸ ζ΄ " L' qy γίνονται ev * ζ΄ x γίνονται Q^ ζ΄ 


C 


V 156 
D 


2, Σιλονανοῦ P. 6, πόστην)] πῶς τὴν V, πῶς P. ibid. Εἰ- 
λοῦλ] Εἰαλοὺλ V. 11, ,6΄ ἐτηρίδος PV. 


Α.α. c. [0]. 1ρ}.] 

Augustus Juliam filiam, cognito illius adulterio, in exi- 
lium misit. 

CXCIV. Olympias. 
751. xxxi. Ind, xiv. Octaviano Augusto XIV. et Sil- 

vano Coss. 8. 194. 

Hoc anno ἃ mundo condito v. wpvi. post expletum Augusti Caesa- 
ris Imperii annum xxvi. et mensem vi. hoc est xxxix. illius imperii , si 
velimus nosse, ut se habeat secundum lunae cursum prima septimi men- 
sis Elul, juxta lunarem traditionem scripturae, et qualis sit dies septi- 
manae, ita computare licet. De v. wpvr. annis detracto 1. remaneat 
v. MDv. Jam per xix. operemur: ducamus xix. in cc. prodibunt 11. 
MDCCC. ducamus xix. jn Lxxx. existent wmpxx. ducamus xix. jn IX. nascen- 
tur cuxxi. reliqua erunt xiv. Decimus quartus annus decemnovennalis 
cycli habet Epactas rv. His addimus xim. ante luminaria, et xi. illas a 
xxi, Martii, xxx, Aprilis, xxxi. Maii, xxx. Junii, xxxr. Julii, xxxi. Augu- 
sti, t. Septembris, fiunt crxxxrr. tolle tricenarios, relinquuntur m. Intel- 
leximus ergo quod hoc praesenti anno mundi v. wpvi. primus dies sola- 
ris mensis Septembris, in secundam lunam inciderit. 

Dein videamus etiam qua feria contigerit dies primus Septembris. 
v. μῦν, quartam addimus partem, nempe M. cccLxxvi. e£ procreatur 
vi. wDcccLxxxt. Hoc totum dividamus per vir. vir. duc in pcccc. fiunt 


PASCHAL E. 369 


β΄ γίνονται ιδ᾽, λοιπὸν ζ΄. καὶ ἔγνωμεν ὡς κατὰ τὸ ge ἔτος 
ἔφϑασεν ἡ a τοῦ σεπτεμβρίου ἐν ἡμέρᾳ ζ΄, καὶ εἶχε κατὰ σελή- 
vr» δευτέραν. 


“ΔΤ δευετιε κοῦ. 


5 — Kal αἱ μὲν ἑορταὶ τοῦ ἑβδόμου μηνός εἶσιν αὗται. 
Καὶ ἐλάλησε κύριος πρὸς MoUozv λέγων, “1Ὰ4λησον τοῖς 
υἱοῖς Ἰσραὴλ λέγων, Τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου μιᾷ τοῦ μηνὸς Β 
ἔσται ὑμῖν ἀνάπαυσις, μνημόσυνον σαλπίγγων, κλητὴ ἁγία τῷ 
χυρίῳ. πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὗ ποιήσετε, καὶ προσάξετε ὁλοκαύ- 
ἴότωμα τῷ κυρίῳ. καὶ ἐλάλησε κύριος πρὸς ]ωῦσῆν λέγων, Καὶ 
τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἡμέρα ἐξιλασμοῦ κλητὴ 
ἁγία ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν, καὶ προσά- 
ξετε ὁλοκαύτωμα τῷ κυρίῳ. πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ τῇ 
ἡμέρᾳ: ἔστιν γὰρ ἡμέρα ἐξιλασμοῦ αὕτη ὑμῖν ἐξιλάσασϑαι περὶ 
ὑμῶν ἐναντίον κυρίου τοῦ ϑεοῦ ὑμῶν. πᾶσα γὰρ ψυχὴ ἥτις οὐ 
ταπεινωθήσεται ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἐξολοϑρευϑήσεται ἐκ 
τοῦ λαοῦ αὐτῆς, καὶ πᾶσα ψυχὴ ἥτις ποιήσει ἔργον ἐν αὐτῇ τῇ 
ἡμέρᾳ , ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. πᾶν ἔργον C 
οὐ ποιήσετε. νόμιμον αἰώνιον εἷς τὰς γενεὼς ὑμῶν ἐν πάσαις 
praig κατοικίαις ὑμῶν. σάββατα σαββάτων ἔσται ὑμῖν, καὶ τα-- 


2. τὴν σελήνην P. 6. καὶ ἐλάλησε Levit XXIII 28. 7. τοῦ 
-» tertüum om. P. 14. ἡ ἡμέρα P. 16. ταύτῃ] αὕτη P. 


YL wecc. vi. in Lxxx. fiunt prx. vit in duo, fiunt xrv. Ergo didici- 
mus quemadmodum anno Mundi v. wpvr. primus dies Septembris in diem 
Sabbati inciderit, quo die secunda luna fuit. 


Νὰ Levitico. 


Et festa septimi mensis haec sunt: Et locutus est Dominus ad Moy- 
sen dicens: Loquere filiis Israel dicens: Mensis septimi una mensis 
erit vobis requies, memoriale tubarum, vocata, sancta Domino. Omne 
opus servile non facietis, ct offeretis holocaustum Domino. 

Et locutus est Dominus ad Moysen dicens: Rt decima mensis septimi 
hujus dies erpiationis vocata sancta cerit vobis, et humiliabitis animas 
vestras, εἰ offerctis. holocaustum | Domino. Omne opus noh facictis in 
ipsa die hac. Est enim dies expiationis haec vobis propitiare pro vobis 
coram Domino Deo vestro. Omnis enim anima quae non humiliabitur in 
ipsa die hac, exterminabitur de populo suo. Et omnis anima quae faciet 
opus in ipsa die hac, peribit anima illa de populo suo. Omne opus non 
facietis. — Legitimum sempiternum in generationes vestras in omnibus ha- 
bitationibus vestris. Sabbata Sabbatorum erunt vobis, et humiliabitis ani- 
"mae vesiras a nono mensis a vespera usque ad ἜΣ sabbatizabitia 

2 


Chronicon Paschale vol. I. 


870 CHRONICON 


πεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἀπὸ ἐνάτης TOU μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας 
ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν. καὶ ἐλάλησε κύριος 
πρὸς Moz» λέγων, “ἄλησον τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραὴλ λέγων, Τῇ 
πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου, ὅταν συντελέση- 
τε τὰ γεννήματα τῆς γῆς, ἑορτάσετε τῷ κυρίῳ ζ΄ ἡμέρας. τῇϑ 
ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ ἀνάπαυσις καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἀνάπαυσις. 
καὶ λήψεσϑε ἑαυτοῖς τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ καρπὸν ξύλου ὡραῖον 
καὶ κάλλυνθρα φοινίχων καὶ κλάδους ξύλου δασεῖς καὶ ἱτέας καὶ 
Ὁ ἄγνου χλάδους ἐκ χειμάῤῥου, καὶ εὐφρανϑήσεσϑε ἐναντίον κυρίου 
R 466 τοῦ ϑεοῦ ὑμῶν ἑπτὰ ἡμέρας τοῦ ἐνιαυτοῦ. νόμιμον αἰώνιον dil 
τὰς γενεὰς ὑμῶν ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ ἑορτάσετε αὐτὴν. ἐν 
σκηναῖς κατοικήσετε ἑπτὰ ἡμέρας. πᾶς ὃ αὐτόχϑων ἐν Ἰσραὴλ 
κατοιχήσουσιν ἐν σκηναῖς, ὅπως ἴδωσιν ai γενεαὶ ὑμῶν ὅτι ἐν 
σκηναῖς κατῴκισα τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν με αὐτοὺς 
ἐκ γῆς «Αἰγύπτου ἐγὼ κύριος. 15 
Καὶ αἱ μὲν ἑορταὶ τοῦ ἑβδόμου μηνός, καϑὰ λέλεκται, εἰ- 
olv αὗται. ἣ πρώτη ἑορτὴ σαλπίγγων, καϑὼς ἀπεδείχϑη, ἡμέ: 
ρα ἑβδόμη λειτουργουμένη ἐπὶ ἡμέρας ἑπτά. ἡ δὲ ὀγδόη ἐγκαί- 
P 196 νιὰα τοῦ ναοῦ ἡμέρα ἑβδόμη. ἡ δεκάτη ἐξιλασμοῦ, ἡμέρα δευ- 
V 157 τέρα, τρίτη δὲ τῶν ἐγκαινίων. καὶ μετὰ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας τῶν 
ἐγκαμινίων Tj πεντεκαιδεκάτη ἑορτὴ σχηνοπηγιῶν, ἡμέρα ἑβδόμη, 


1. ἐννάτης PV. ἰδ. ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέραφἾ ἑσπέρας V. 5. 
ἑορτάσατε V. ἰδ. τῇ ἡμέρᾳ] 39. 2. ὡραίον P. 8. xdlivv- 
ϑραν PV: κάλλυνθρα comparari potest formae in libris mon infre- 
quenti ϑύρεθρα. —— ibid. xal /r£ag] ἑτέαςω V. — 11. ἑορτάσατεΡΎΥ. 
13. κατοικήσωσιν V. — 14. κατῴκησα PV. 19. ἡ ἡ P. 

τῶν prios om, P. 


Sabbata vestra. Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens: Loquere 
filiis Israel.dicens: Quintadecima mensis septimi hujus, quando collegeri- 
tis fructus terrae, celebrabitis Domino septem dies: die prima requies, et 
die octava requies. ΕἸ accipietis vobis die prima fructum arboris pul- 
chrum, et spatulam palmarum, et ramos arboris densos, et agni casti 
ramos ez torrente, et laetabimini coram Domino Deo vestro septem dies 
anni. Legitimum sempiternum in — vestras, in mense septimo 
celebrate ipsam , ín tabernaculis habitate septem dies. Omnis indigena in 
Israel habitabunt in tabernaculis, ut videant generationes vestrae, quod 
in tabernaculis habitare feci filios Israel, cum educerem eos de terra 4e- 
Egypti, ego Dominus. 


Atque imi quidem mensis bae sunt, pfeut dictum est, festivita- 
tes, Primus festus dies Tubarum, uti est demonstratum, dies septimus, 
per septem dies celebratus. Decimus, expiatipnis, dies secundus. Ter- 
tius vero, Encaeniorum, Decimus quintus, egiorum, dies septi- 
mus, diebus septem celebratus, quo coepit Zacharias officio sue fungi, 


PASCHAL E. 371 


ἑπτὰ ἡμέρας ἑορταζομένη, ἐν f ἤρξατο τῆς λειτουργίας Ζαχα-- 
ρίας, καὶ εὐηγγελίσϑη ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου τὴν σύλληψιν τῆς Ἔλι- 
σάβετ. καὶ μετὰ τὰς ἑπτὰ τῶν σχηνοπηγιῶν 4 ὀγδόη ἐξόδιον, 
ἡμέρα ἑβδόμη. καὶ ἔμεινεν τὸ σάββατον διὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ 
δνύμου. καὶ τῇ εἰχοστῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ πρώτῃ, εἰκάδι δὲ τετάρτῃ 
κατὶὶ σελήνην, ἡμέρᾳ πρώτῃ ἀπῆλϑεν Ζαχαρίας εἰς τὸν οἶκον 
αὐτοῦ. 
Καὶ ἐγένετο, ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας 
αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἷς τὸν oixov αὐτοῦ. μετὰ δὲ ταέτας τὰς ἡμέ- B 
Ἰθρὰς συνέλαβεν ᾿Ελισάβετ 7j γυνὴ αὐτυῦ, καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν 
μῆνας πέντε λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὃ κύριος ἐν Zut- 
ptg αἷς ἀφεῖλεν τὸ ὄνειδός μου ἐν ἀνϑρώποις. 
Δριϑμήσωμεν τοίνυν τὰς ἡμέρας κατὰ τὴν χρατοῦσαν avy- 
ἤϑειαν. τῆς γραφῆς σεληνιαχῶς ἀπὸ τῆς συλλήψεως τῆς Ἐλισά- 
is Aet ἕως τῆς ἡμέρας τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῆς ἁγίας ἀειπαρϑένου καὶ 
ϑεοτόχου IMaglac, ἐν f συνελήφϑη ὃ ἀμνὸς τοῦ ϑεοῦ κατὰ τὴν 
τοῦ τυπιλχοῦ ἀμνοῦ σύλληψιν" εὑρίσκομεν τὸν ἕχτον μῆνα τῆς 
Ἐλισάβετ ἀφ᾽ οἵ συνέλαβεν τότε πληροῦσϑαι. 
Τίϑεμεν τὰς ἀπὸ xé τοῦ ἑβδόμου μηνὸς ἡμέρας σεληνιαχῶς Ὁ 
0 οὕτως. εἰλοὺλ L' σεπετεμβρίου, ϑεελεὶφ Xo ὀχτωβρίου, μορσουὰν 
λ΄ γοεμβρίου, χασιλεῦ Ao! δεκεμβρίου"- τούτῳ τῷ μηνὶ ιη΄, ἡμέρᾳ 
ἐς eur] ἐδεῖῥεν dpriatebacat,. Ἢν Pow ἀρδοώκοις addit Pas 


la: ἐνδ, εε΄. μετὰ ὑπ. Atvroviov xal Πίσωνος 18. τοίνυν οὖν 


P. 416. συλλήφθη P. 17. εὑρίσκωμον ΡΥ. 19. μηνὸς om. P. 
, 90. δεειλεὶς P. Rt Tisri. 21. àsx£ufgsog V. Verba τούτῳ---οαὐτήν 


post γίνονται y posuit P ex coniectura Kaderi, ὑπ. — Πίαωνος 
autem omisit. 


*t nuntium accepit ab Angelo de conceptione Elizabet. Et post septem 
dies Scenopegiorttm, Octavus, Exitus, dies septimus; Et niansit Sabbatum 
propter legis praeceptum. Et vigesimo tertio dié, ptimo, (hebdoriadis) 
vigesimo vero quarte secundum lünatem cotipüttim , primo (hebdomadis) 
die, abiit Zacharias it domum sudi. 

Et factum est ut. impleti sunt dies. officii ejus, dbi in domitm suam. 
Post hos autetn dies, cotcepit Elizabet uxor eju$, sequé occultábat menses 
quinque, dicéns, Quia fecit mihi Dominus in diebus, quitus abstulit op- 
—— meum inter ltomines. 

u.c. 
758. Ind. xv. P. C. Lentuli et Pisonis. 

Numeremas ergo dies lih recepto irn vy mdp more, juxta lonarem 
computum a coneeptione Elizabet usqte ad diem Annuntiationis sanctae 
sempet Virginis et Dei getitricis Mariae, qua conoeéptus est uou Dei 
secundum typici agri conceptiónen, inveniemus séxtami mensem Klizabet, 
*X quo concepit, tam impleti. 

Ponettus s xxv. septimi mensis dies secundum Lunarem computum, 


572 CHRONICON 


πέμπτῃ, ἐπορεύϑη ἡ ἁγία ϑεοτόχος εἰς τὴν ὀρεινὴν πρὸς τὴν Ἔλι- 
σάβετ xal ἠσπάσατο αὐτήν. ὕπ. «Ἰεντούλου xoi Πίσωνος. 
τηβὴϑ Àa' ἰανουαρίου, σαβὰτ κη΄ φεβρουαρίου, ἀδὰρ κε΄ μαρ-- 
τίου. ὁμοῦ ρπγ΄. ταύτας xarà σελήνην μέρισον ς᾽ χ' γίνονται 
ox" ς΄ ὦ γίνονται ξ΄" τουτέστιν τὸ ἥμισυ τοῦ ς΄ γίνονται γ΄. 5 

Τούτῳ τῷ εφζ' ἔτει εὐηγγελίσϑη τὴν σύλληψιν τοῦ χυρίου 
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ἀληϑινοῦ ϑεοῦ ἡ δέσποινα ἡμῶν ἢ ϑεο-- 
τόκος μηνὶ μαρτίῳ κε΄, ἡμέρᾳ fl. 

Τούτῳ τῷ ge" ἔτει γενέσεως χύσμου τῷ ζ΄ μηνὶ ιε΄, τῇ ἡμέ. 
pa τῶν σκηνοπηγιῶν ϑεοῦ βιῶν ὃ Ζαχαρίας εὐηγγελίσϑη τὴν σύλ-- 10 
ληψιν τῆς Ἐλισάβετ. 

Τῇ κε’ τοίνυν τοῦ δύστρου μηνὸς συμπληροῦται ὃ ἕξαμη;- 
γιαῖος χρόνος τῆς συλλήψεως τῆς λισάβετ' διὰ τοῦτο καὶ ὃ 
εὐυγγελιστὴς λέγει, Ἔν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ς΄ ἀπεστάλη ὃ ἄγγελος 
Γαβριὴλ ἱπὸ τοῦ ϑεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας, fj ὄνομα Na- 15 
ζαρές, πρὸς παρϑένον μεμνηστευμένην ἀνδρί, ᾧ ὄνομα Ἰωσήφ, 
ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Zfafó: καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρϑένου Ma- 
ριάμ. καὶ εἰσελϑὼν ὃ ἄγγελος πρὸς αὐτὴν εἶπεν, Χαῖρε χεχαρε-- 
τωμένη, ὃ κύριος μετά σου. ἡ δὲ ἐπὶ τῷ λόγῳ διεταράχϑη, καὶ 
διελογίζετο ποταπὸς εἴη ὃ ἀσπασμὸς οὗτος. καὶ εἶπεν ὃ ἄγγε-. 90 
Aog πρὸς αὐτήν, M φοβοῦ, Magiip* εὗρες γὰρ χάριν παρὰ 


8. τηβηϑὴϑ V. ibid. ἐἱαννονυάριος V. ibid. gevoovagíov P. 
ὁμοῦ gmy om. P sola. ib. ταύτας rdg κατὰ P. 6. τούτῳ — 


y; T. € 
ἡμέρα om. P. In V scriptum u μὰρ x$ 7& β΄. 8. Circulum qui 
sequebatur in tabula adiecta posuimus. 9. τούτῳ — . ΐ rr om P. 
Corruptum est fiov. 12. τοίνυν] τανῦν RV. — ibid. σύστρου R. 
13. ὁ εὐαγγελιστὴς} Luc. L 26. ^ 20. ποταπῶς εἶ V. 


hac ratione. lul vr. Septembris. Theilis xxxi. Octobris. Morsuan 
xxx. Novembris. Chasleu xxxi. Decembris. Hoc mense xviti. die, feria 
uinta, Deipara virgo profecta est in montana ad Elizabet, et salutavit 
illam. Tebeth seu Tibith. xxxr. Januarii. Sabath xxvmr. Februarii. Adar 
xxv. Martii. Colliguntur anni c.xxxrrz. Has secundum lunam divide: doc 
vi. in xx. prodeunt cxx, vi. in x. existunt Lx. hoc est dimidium vi. fiunt r1. 

Igitur xxv. mensis Dystri, (seu Martii) tempus semestre conceptio- 
nis Klisa bet impletur: propterea dicit Evangelista: Mense autem sexto 
snissus est Angelus Gabriel a Deo ἐπ civitatem Gclilaeae, cui nomen Na- 


 saret, ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph de domo ct 


familia David, et nomen Virginis Maria, | Et ingressus Angelus ad eam, 
dizit: 4ve gratia plena, Dominus tecum. Illa vero turbata est in sermo- 
ne ejus, et cogitabat, qualis esset ista salutatio. Et dizit 4ngelus adi 
eam: Ne timeas Maria, invenisti enim gratiam apud Deum. Εἰ ecce 
concipies ín utero, et paries filium, et vocabis nomen cjus Jesum. [Iste 
erit magnus, et fius altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Dcus thro— 


Ad pag. 872. 


P 197 


V 153 


QqQuUo4axo 
AHO!TDUH EMT MN 90 
ΩΣ CT cial 


Digitized py Google 


PASCHAL E. 378 


τῷ ju). καὶ ἰδοὺ συλλήψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, xal καλέ- 

σεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. οὗτος ἔσται μέγας, καὶ υἱὸς ὑψί- Β 
στου χληϑήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ κύριος ὃ ϑεὸς τὸν ϑρόνον Za- 

βὶὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς 
στοὺς αἰῶνας " καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος. εἶπε δὲ 
Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον, Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα 

οὐ γινώσχω; καὶ ἀποχριϑεὶς ὃ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ, Πνεῦμα ἅγιον Ἀ 470 
ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι, διὸ καὶ 

τὸ γεννώμενον ἅγιον χκληϑήσεται υἱὸς ϑεοῦ. καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ 7) 

Ἰὐσυγγενήῆς σον καὶ αὐτὴ συνειληφυῖα υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ 
οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ, τῇ καλουμένῃ στείρᾳ. ὅτι οὐκ ἀδυ- 
γατήσει παρὰ τῷ ϑεῷ πᾶν ῥῆμα. εἶπεν δὲ Παριὰμ πρὸς τὸν ἄγ-- C 
γελον, Ἰδοὺ ἡ δούλη κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. 
xul ἀπῆλθεν ἀπ᾽ αὐτῆς ὃ ἄγγελος. 

15 Ἔν ταύτῃ τοίνυν τῇ ἡμέρᾳ, λέγω δὲ τῇ κε' τοῦ κατὰ Ῥω- 
μαίους μαρτίου μηνός, παραλαβοῦσα ἀπὸ τῶν ϑεοφόρων διδα-. 
σχάλων ἑορτάζει τὸν εὐαγγελισμὸν τῆς ἁγίας δεσποίνης ἡμῶν ἐν- 
δύξου ϑεοτόκου καὶ ἀειπαρϑένου Ἰαρίας 7j τοῦ ϑεοῦ καϑολικὴ 
καὶ ἀποστολεκὴ ἐκκλησία. 

30 Τοῦ οὖν ἕκτου μηνὸς τῇ Ἐλισάβετ συμπληρουμένου, καϑὰ 
πρόκειται, τῇ κε΄ τοῦ κατὰ Ῥωμαίους μαρτίου μηνός, καὶ ἐν 
ταύτῃ ἀρχομένου αὐτῇ τοῦ ἑβδόμου μηνός, συνέλαβεν ἐν γαστρὶ Ὁ 
κατὰ σάρκα τὸν ἀΐδιον καὶ ὁμοούσιον τῷ πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύ-- 


1. συλλήψει --- τέξει V. 6. μοι om. P. 9. τὸ om. P, ἰδ. γε- 
γόμενον V. 10. γήφει] γαστρὶ P. 13. τὸ om. R. 


uwm David patris ejus, ct abit iá domo  Jaeob in aeternum , et regni 
ejus non ait finis. ὅρα ute Maria ad Angelum: Quomodo fiet istud, 
- quoniam virum non cognosco ? Kt respondens Angelus, dixit ei: Spiritus 
sanctus superveniet in te, εἴ virtus altissimi obumbrabit tibi ; propterea 
quod nascetur ex te sanctum , vocabitur Filius Dei. Et ecce Küsabet co- 
ata tua εἰ ipsa concepit filium in utero suo; εἰ híc mensis est seztus 
i quae vocatur sterilis, quia non impossibile erit apud Deum omne ver- 
bum. Dixit autem Maria ad Angelum: Ecce ancilla Domini, fiat mihi 
secundum verbum tuum. Et discessit nb ea Angelus. á 
Hoc ergo die, xxv. inquam, secundum Romanos Martii mensis, Ca- 
tholica et Apostolica Dei cclesia, ex sanctorum. doctorum traditione, 
Sanctae Dominae nostrae gloriosae Dei genitricis et semper Virginis 
Mariae Annuntiationem celebrat. m 
Sexto igitur mense Elisabet completo , quemadmodum superius di- 
ctum est, xxv. juxta Romanos Martii mensis, eoque incipiente septimo, 
in utero secundum humanitatem concepit Sanctissima et intemerata ac 
benedicta setper Virgo et Dei genitrix Maria, aeternum ac ejusdem 


814 CHRONICON 


ματί μονογενῆ υἱὸν καὶ λόγον, Χριστὸν τὸν ἀληϑινὰν ϑεὸν ἡμῶν, 
ἡ παναγία ἄχραντος εὐλργημένη: ἀειπαρϑένος καὶ ϑεοτόκος Ma- 
ρέᾳ. καὶ εὐθέως ἤρξατο ἐν τῇ γαστρὶ αὐτῆς ἡ xad" ὑπόστα- 
σιν ἕνωσις, ἐν ἢ ἡ ἄσηπτος χιβωτὸς εἰσῆλϑεν εἰς τὴν γῆν τῆς 
ἐπαγγελίας, καὶ ἡ ἄμωμος χαὶ παναγία σὰρξ τοῦ ϑεοῦ λόγου $5 
μὴ διαφϑαρεῖσᾳ ἤρξατο πλαστανργεῖαϑαι ἐν τῇ ἐμψύχῳ γῇ τῇ 
ϑεοτόκῳ τῇ ἐπελεύσει τοῦ ἁγίον πνεύματος καὶ τῇ ἐπισκιάσει 
τῆς δυνάμεως τοῦ ὑψίατου ἐβλάστησεν τὸ ἄνϑος τὸ ἐκ τῆς ῥίζης 
P 199 Ἰεσσαὶ ἐν τῇ παρϑένῳ γῇ τῇ ϑεοιόκῳ, τουτέστιν 1) κατὰ σάρχα 
τοῦ ἑνὸς τῆς ἁγίας τριάδος ϑεοῦ Aóyau σύλληψις ἤρξατο κατὰ τὸ 10 
γεγραμμένον, Καὶ ἡ γῆ ἡμῶν δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς. 
Ἐπὶ τῶν προκλείμένων ὑπάτων «“1εντούλου καὶ Πίσωγος τῇ 
R 472 εἰχάδι πέμπτῃ τοῦ Óvargov μηνός, χωτὰ δὲ τοὺς ΑἸϊγυπτίους 
ἀδὰρ τριαχάδι, πρὸ η καλανδῶν angiMto» ἔτους εφζ΄ γενέσεως 
xócuot, ἐν τῷ πρώτῳ σεληνιαχῷ μηνὶ τῷ ἀδάρ, δεκάκῃ τοῦ μη- 1 
vüg, ὡς πρυεμήνυσεν διὰ τῆς λήψεως καὶ διατηρήσεως τοῦ προ- 
βάτου τὴν κατὰ φάρκα αύλληψιν αὐτοῦ ἃ κύριος καὶ δεσπότης 
cus τῶμ ἁπάντων Χριστός, ὃ ἀληϑινὸς ϑεὰς. ἡμῶν, οὕτω xal ἐπλή- 
p QUOtv ὃ κατὰ πάντα τέλειος καὶ τελεσιουργὸς πάσης κτίσεως ἐν 
τῷ τελείῳ ἀριϑμῷ τῆς συλλήψεως, καὶ πάλιν ὡς προεζωγράφη- 0 
σὲν ἐν τῇ κιβωτῷ τὴν ἄχραντον καὶ ἄμωμον καὶ παναγίαν αὐτοῦ 


e 


qáQxa xui εἰσήγωγεν αὐτὴν dg τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, οὕτως 
ἐν τῷ αὐτῷ μηνὶ ἐν τῇ αὐτῇ. ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἡμέρᾳ δευτέρα 


4. 7 om. R. 8Β, τὸ prius om. R. — 9, γῇ om. Ρ sola. — 1L γε- 
γραμμένον Ἶ Psalm. LXVI. 7. 


Anuiam.c.cum Patre et Spiritu sancto essentiae unigenitum Filium, Verbum, Chri- 
sium, verum Deum nostrum: et statim in utero ejus secundum 
siu ubio, ia qua arca exors corrupGenis ingressa est in terram promis- 
sionis, et intacta ae sacrosancta caro Verbi Dei, quae ineorfupta est, 
coepit formari in terra &nüunata, Dei genitrice, superveniente Spiritu 
sancto, et.obumbrepte virtute altissimi, germinavit de radice Jesse 
in Virgine Dei genitrice, hoe est coneeptie secundum carnem unius 
Sanctae "Trinitatis, Dei Verbi coepit, quemadmodum scriptum est, Terra. 
nosira dedit suum. 

5505. His praedictis Coss. Lentulo et Pisene xxv. Dystri mensis, secun- 
dum Aegyptios vero Adar xxx. ex a. d. viu. Kalendas Apriles, anno a 
muudo condito v. wbvi. prime mense lunari Adat, decima mensis, 
per agni aeceptionem e& oonservaiienem. praenunfüaveret, suam. secwndwm 

carnem conceptionem Dominus et Dominator osnium Christus verus Deus 
noster, iu emnibus perfectus, ac universae creaturae conditor, in perfe- 
cio comweptionis numero, sic adimplevit: et rursum, u& in Arca intactam 
et iutemeratam ac sanctissimam carnem adumbraverat, ipsamque in ter- 
ram promissionis induxit: i&a hoc mense, ipsoque mensi die, feria se- 


PASCHALE. 875 


ini τῇ φωνῇ τοῦ ἀγγέλου εἰπόντος πρὸς τὴν ἁγίαν παρϑένον, 
Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισχιάσει 
σοι" διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληϑήσεται υἱὸς ϑεοῦ" ἐν ἢ τῆς 
δημιουργίας ἡμέρᾳ δευτέρᾳ τοὺς οὐρανοὺς ἐποίησεν Χριστὸς ὃ 
59:0c ἡμῶν, ἐν αὐτῇ εὑρίσκεται σαρκωϑεὶς καὶ τελείως ἐνανϑρω- 
πήσας, ὡς ὑπάρχιον cog δικαιοσύνης" φησὶ γὰρ ὃ προφήτης πιε- 
θὲ αὐτοῦ, ᾿“νατελεῖ τοῖς φοβουμένοις αὐτὸν ἥλιος δικαιοσύγης, καὶ 
ἴασις ἔσται ἐν ταῖς πτέρυξιν αὐτοῦ. C 
- Evpíoxopev δὲ τὴν δεκάτην τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης, 
102» f προσέταξεν ὃ δεσπότης τῶν ἁπάντων ληφϑῆναι τὸ πρόβατον 
καὶ διατηρηϑῆναι, συντρέχουσαν κατὰ τὸ παρὸν εφζ' ἔτος εἰς 
τὴν πέμπτην καὶ εἰκάδα τοῦ μαρτίου μηνός. 
᾿Ἐστὶ γὰρ κατὰ τὸ παρὸν εφζ' ἔτος τῆς ἐννεακαιδεκαετηρί- 
δος Éroc ἐες΄, καὶ ἔχεε ἀναγεγραμμένας ἐπακτὰς ε΄, ταύταις προσ- 
Ιδείϑεμεν τὰς πρὸ τῶν φωστήρων iy καὶ προσελήνους ζ΄ καὶ ε' 
τὰς ἀπὸ xa' καὶ αὐτῆς τοῦ μαρτίου, γίνονται μ΄, ἔχβα X, μές 
γουσι {΄. 
Καὶ γινώσχομεν ὡς τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου κατὰ 
σελήνη ηὐρέϑη κατὰ τὸ παρὸν ἔτος τῇ εἰχάδι πέμπτῃ τοῦ κατὰ 
$0 Ρωμαίους μαρτίου μηνός. | 
ἀναστᾶσα δὲ Παριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις, καὶ ἐλ- 
ϑοῦσα ἐκ Na&áger διὰ y', καὶ τελέσασα τὸ πάσχα ἐν Ἱερουσαλὴμ 


ὃ φησὶ — δικαιοσύνης om. P. — ib. ó προψήτης  Μαϊδοι. IV. 2. 
9. —— P. 15. πρὸ] πρὸς, V. — 16. ἔκβα] ἐκβαλὼν PV. 
19. εὐρέϑη P. 42. ἀναστᾶσα] Luc. 1. 39. 


cunda, ad vocem Angeli dicentis ad beatam Virginem, Spiritus sanctus 
Wperpeniel in te, et. virtus altissimi obumbrabit tibi : εἰ hoc 
quod nascetur sanctum , vocabitur Filius Dei: quo die creationis mundi 
sécundo coelos condidit Christus Deus noster, eodem carnem humanarm- 
que naturam perfecte induisse reperitur, ut qui sol est justitiae, et s&- 
lus erit in alis ejus. ' 

. Invenimus vero decimam primi mensis Lunae, qua praecepit rerum 
wnnium Dominus, ut Agnus acciperetur et servaretur, cum hoc praesenti 
10no0 v. wpyir, in xxv. Martii concurrentem, 

Est enim hoc práesenti δῇ. v. MDvrt. annus decemnovennmalis cycli 
xvi. et habet descriptas epactas xv. His addimus dies xim. ante lumi- 
Maria, et ante lunares vri et v. et illas a xxr, ejusdem "Martii, fiunt 
XL. ex.quibus rejectis xxx. remanent x. 

Hinc irri τάφος uomodo decima mensis primi secundum lunam 
reperta sit hoc praesenti anno in xxv. mensis Martii juxta Romanos. 

Surgens autem María diebus illis, profecta ex Nazaret per triduum, 
peracto Hierosolymis Paschate, septemque Arymorum diebus adümpletis, 
cum feétnatione petiit per montana civitatem Juda , quae distabat mil- 


976 CHRONICON 


xal τὰς τῶν ἀξύμων b ἡμέρας, ἐπορεύϑη dg τὴν ὀρεινὴν μετὰ 

R 474 σπουδῆς εἷς πόλιν Ἰούδα, οὖσαν ἀπὸ μιλίων ιβ΄. καὶ εἰσῆλϑεν 
εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. καὶ iC 
γετο, (ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς ἸΪαρίας, ἐσχίρ- 
τησὲν τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς, καὶ ἐπλήσϑη πνεύματος 
ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ, καὶ ἀνεφώνησεν φωνῇ μεγάλῃ, καὶ εἶπεν, 

P 200 Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶν καὶ εὐλογημένος ὃ καρπὸς τῆς κοιλίας 
σοῦ. καὶ πόϑεν μοι τοῦτο, ἵνα ἔλϑῃ ἡ μήτηρ τοῦ κυρίου μου 
πρός με; ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἣ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ 
ὦτά μου, ἐσχίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ .κοιλέᾳ μου. 10 
καὶ μακαρία 7j πιστείσασα. ὅτε ἔσται τελείωσις τοῖς — 
αὐτῇ παρὰ χυρίου. 

Καὶ εἶπεν Μαριάμ, Meyoꝛi γει 7j ψυχή μου τὸν κύριον, καὶ 
ἠγαλλίασε τὸ πνεῖμά μου ἐπὶ τῷ ϑεῷ τῷ σωτῆρί μουν ὅτι 
ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ" ἰδοὺ yàpi$ 
ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί μὲ πᾶσαι αἵ γενεαί, ὅτε ἐποίησέ 
«00 μεγαλεῖα ὃ δυνατός, xai ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ, xal τὸ 

Β ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς γενεῶν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. ἐποίησε 
κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσχύρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ 
καρδίας αὐτῶν, καϑεῖλε δυνάστας ἀπὸ ϑρόνων καὶ ὕψωσεν 80 
ταπεινούς. πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαϑῦν, καὶ πλουτοῦντας ἐξα- 
πέστειλεν χενούς, ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παϊδὸς αὐτοῦ μνησϑῆναι 
ἐλέους, καϑὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν τῷ ᾿Αβραὺμ 
καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ elc τὸν αἰῶνα. 


8. τὸν om. P. 8. μου om. P. 11. λελαμένοις V. 14. τῷ 
alterum om. P. 15. ἔβλεψεν P. 


liaribus xr. et. ingressa est domum Zachariae, et salutavit Elisabet. Et 
factum est, ut audivit Elisabet salutationem Mariae, exultavit infans in 
utero ejus, et repleta Spiritu sancto Elisabet , exclamavit voce magaa, 
et dixit: Benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui, Et 
wnde mihi hoc, ut veniat matcr Domini ad me? Ecce enim ut facta est 
vor salutationis tuae in auribus meis, exultavit infans in utero meo in ex- 
ultatione. | Et beata — credidisti, quoniam .perficientur quae dicia sunt 
tibi a Domino. ixit Maria: 

Magnificat — mea Dominum, εἰ exultavit spiritus meus ,. in Ῥω 
"salutari * salvatore meo, Quia respexit humüitatem. ancillae suae, ecce enim er 
"magna hocbeatam mc dicent omnes generationes. — Quia fecit mihi* magnalia qui 

potens est, et sanctum nomen ejus. — Et misericordia ejus in. generationes 
generationum timentibus eum. — Fecit potentiam in brachio suo, dispersit 

"sede superbos mente cordis sui. — Deposuit potentes de* thronis, ct exaltavit ἂν- 
miles.  Esurientes implevit bonis, ct divites dimisit inanes. — Suscepil 
Israel puerum swum recordatus misericordiae suae. Sicut locutus est od 
paires nostros, Abraham et semini ejus in saeculum. . 


PASCHAL E. 377 


Ἔμεινε δὲ Ἰαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέ- 
στρεψεν εἷς τὸν οἶχον αὑτῆς. τῇ δὲ Ἐλισάβετ ἐπλήσϑη ὃ χρόνος 
τοῦ τεχεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν " καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ 
οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτε ἐμεγάλυνε κύριας τὸ ἔλεος αὑτοῦ μετ᾽ αὐ- € 

στῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ. καὶ ἐγένετο, τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἡ ἦλθον V 161 
περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πα- 
τρὺς. αὐτοῦ Ζαχαρίαν. καὶ ἀποκριϑεῖσα 7) μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν, 
Οὐχί, ἀλλὰ κληϑήσεται ᾿Ιωάννης. καὶ εἶπαν πρὸς αὐτήν, Ὅτι 
οὐδείς ἐστιν ἐκ τῆς συγγενείας σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ. 
io ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν ϑέλοε καλεῖσθαι αὐτόν. xal 
αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψεν λέγων, Ἰωάννης ἐστὶ τὸ ὄνομα αὖ-- R. 476 
τοῦ. xal ἐθαύμασαν πάντες. ἀνεῴχϑη δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ 
παραχρῆμα, καὶ ἐλύϑη ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει εὐλογῶν 
τὸν ϑεόν. καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὖ- 
ἰδτούς, xai ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς Ἰουδαίας ἐλαλεῖτο πάντα τὰ ῥή- D 
ματα ταῦτα. καὶ ἔϑεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ 
αὐτῶν λέγοντες, Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ χεὶρ κυ- 
ρίου ἦν utr! αὐτοῦ. καὶ Ζαχαρίας ὃ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσϑη 
πγεύματος ἁγίου, καὶ προεφήτευσεν λέγων, Εὐλογητὸς κύριος 
100 ϑεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ 
αὐτοῦ. καὶ ἤγειρεν κέρας σωτηρίας ἡμῖν ἐν τῷ οἴχῳ 4αβὶδ τοῦ 
παιδὸς αὐτοῦ, καϑὼς ἐλάλησεν διὰ στόματος τῶν ἁγίων τῶν ἀπὶ 
αἰῶνος προφητῶν αὐτοῦ. σωτηρίαν ἐξ ἐχϑρῶν ἡμῶν καὶ ix χει- 


2. τὸν om. P. 10. τὸ om, P. 


Mansit antem Maria cum illa quasi mensibus tribus, et reversa est 
in domum suam.  Elisabet autem impletum est tempus — et pe- 
perit filium, et audiverunt vicini et cognati ejus, quod Dominus magnifi- 
casset cam ea misericordiam suam, et congratulabantur ei. Et factum 
est, octavo die venerunt circumcidere puerum, et vocabant eum nomine 
patris sui, Zachariam. Et respondens mater ejus dixit: JVequaquam: 
sed Joannes-vocabitur. Et dixerunt ad eam: Quia nemo esf in cognatio- 
πε (ua, qui vocetur hoc nomine. Innuebant autem patri ejus, quid vellet 
Yocari eum. Et postulans pugillares scripsit diceus: Joannes est nomen 
cjus. Et mirati sunt omnes. Apertum est autem illico os ejus, et solu- 
ta est lingua ejus, et loquebatur benedicens Deum. Et factus est super 
omnes timor circumhabitantes, et in tota regione montana Judaeae dice- 
bantur omnia verba haec. Ét posuerunt omnes audientes in corde suo dicen- 
les: Quis putas. puer iste erit, εἰ manus. Domini erat cum eo. Et Za- 
charias pater ejus repletus Spiritu sancto prophetavit, dicens, 

Benedictus Dominus Deus Isracl, quia visitavit et fecit redemptionem 
plebi suae. — Kt excitavit cornu salutis nobis, in domo David pueri sui. 
Sicut locutus est per 0s sanctorum a saeculo prophetarum ejus, Salutem 
tz inimicis nostris et de manu omnium qui oderunt nos. Ad faciendam 


378 CHRONICON 


ρὸς πάντων τῶν μισούντων ἡμᾶς. ποιῆσαι ἔλεος μετὰ τῶν na- 

P 201 τέρων ἡμῶν, καὶ μνησϑῆναι διαϑήκης ἁγίας αὐτοῦ. ὅρκον ὃν 
ὥμοσεν πρὸς ᾿βραὸμ τὸν πατέρα ἡμῶν τοῦ δοῦναι ἡμῖν. ἀφόβως 
ἐκ χειρὸς τῶν ἐχϑρῶν ἡμῶν ῥυσϑέντας λατρεύειν αὐτῷ πάσας 
τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν. καὶ σύ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου 5 
κληϑήσῃ" προπορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώπου xvplov ἑτοιμάσαι 
ὁδοὺς αὐτοῦ τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐν ἀφέ- 
σει ἁμαρτιῶν αὐτῶν. διὰ σπλάγχνα ἐλέους ϑεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς 
ἐπεσχέψατο ἡμᾶς, ἀνατολὴ ἐξ ὕψους. ἐπιφανεῖ τοῖς ἐν σχότει 
xal σχιᾷ ϑανάτου καϑημένοις τοῦ κατευϑῦναι τοὺς πύδας ἡμῶν VQ 
εἷς ὁδὸν εἰρήνης. . 

Β Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεν καὶ ἐχραταιοῦτο πνεύματι, καὶ 
ἤν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ. 
Εἰς Ἰωάννην τὸν Προόδρομον. 
Οὗτος’ ὃ μείζων πάντων ἀνθρώπων Ἰωάννης ὃ βαπτιστής, 1 
ὁ ἔτι ἐν χοιλίᾳ πνεύματος ἁγίου πλησϑεὶς καὶ σχιρτῶν χαὶ ἐπει- 
γόμενος προδραμεῖν τοῦ κυρίου αὐτοῦ, ὃ μέγας ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ, 
ὃ πρόδρομος τοῦ κυρίου, ὃ ἑτοιμάζων αὐτῷ λαὸν κατεσχευασμέ 
γον, ὃ τῶν προφητῶν ἀνώτερος xai τῶν ἀποστόλων προγενέστε- 

R ἘΣ ρος, ὃ μέσος τῆς παλαιᾶς καὶ καινῆς διαϑήκης, ὃ τελευταῖος ἐν 30 

νόμῳ καὶ τῆς νέας ὑποδείκτης, ὃ παρόντα τὸν δεσπότην “Χριστὸν 


6. προπορεύσει PV. ἰδ. γὰρ om. R. 9. ἐπιφάναι R.. 19. ἐχραταιοῦ 
( ἐκραταιοῦτο corrigitur in Emend, p. 920. ) τῷ x. R, ἐκραταιοῦτο 
TO &.P. — 16. ἔτι om. R. ibid. τῇ κοιλίᾳ P. 


misericordiam cum patribus nostris, et memorari testamenti sui sancti, 
Jusjurandum quod juravit ad 4braham patrem nostrum daturum se nobis. 
Ut sine timore de manu inimicorum nostrorum liberati serviamus illi. In 
sanctitate ct justitia coram ipso omnibus diebus nosiris, Et (u, puer, 
Propheta altissimi vocaberis, praeibis ante faciem Domini parare vies 
€jus. Ad dandam scientiam salutis plebi ejus, in remissionem peccatorum 
eorum. Per viscera misericordiae Dei nostri, in quibus visitavit nos oriem 
ex alto. llluminare his qui in tenobria et umbra mortis sedent, ad diri- 
gendos pedes nostros in viam pacis. 

Puer autem crescebat et confortabatur spiritu. Et erat in desertis 
usque ad diem ostensionis suae ad lsrael. 


De Joanne Praecursore. 

Hic omnibus major hominibus Joannes Baptista. qui in utero reple- 
tus Spiritu Sancto exultavit, festinans praecurrere Domino suo, magnus 
coram Deo, Praecursor Domini, qui paravit ipsi plebem perfectam, ex- 
celsior Prophetis, antiquior Apostolis, medius inter novum et vetus Te- 

ultimus in lege veteri, et novae indigitator, qui praesentem 
Dominum Christum omnibus ostendit, qui vitae asperitate homines uni- 


PASCHALE. 379 


πᾶσιν ὑποδειχνύς, ὃ τῇ σχληραγωγίᾳ πάντας ἀνθρώπους vnto- 
αἰρων xai τῇ διακονίᾳ πάντας ἀνθρώπους ὕπερβάς, ὃ ἐν πνεύ- 
ματι καὶ δυνάμει ᾿Ηλίου προελϑὼν καὶ τὸν Ἐλέαν ὑπερβαίνων τῷ 
βαπτίζειν τὸν κύρεον, ὃ λύχνος ὃ καιόμενος πρὸ τοῦ ἡλίου τῆς 
ὅ δικαιοσύνης, οὗτος παρόντα τὰν κύριον ὑποδείκνυσι λέγων, Ἰδὲ 
0 ἀμνὸς τοῦ ϑεοῦ, ὃ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ χόσμου, ἀμνὸν ὡς 
ϑυόμενον καλέσας καὶ τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου αἴροντα ὡς 
ἀπαλλάττοντα τὸν κόσμον τῆς ἁμαρτίας, διὰ τῆς ἀναστάσεως 
ἀφϑάρτους καὶ ἀϑανάτους καὶ ἀτρέπτους ἀποτελῶν. τοιαύτης 
ἰ0 διακονίας καὶ τοεούτων πραγμάτων μηνυτὴς ἠξιώϑη ὃ μέγας D 
Ἰωάννης εἶναι. | 

Εἶτα ϑέλοντες γνῶναι xal πόστῃ τοῦ μηνὸς ἐτέχϑη ὃ ngó- V 162 
ὅρομος, εὑρίσκομεν ὡς ὃ ἐννεαμηνιαῖος ἡλιακὸς χρόνος τῆς συλλή-- 
ψεέως. τῆς ᾿Ἐλισάβες συμπληροῦται εἰς τὴν εἰκάδα τετάρτην τοῦ 

ἰδ ἰρυγίου μηνός. 

Εἶτα γνῶναι βουλόμενοι καὶ τὴν ἡμέραν καϑ᾽ ἣν ἐτέχϑη, 
τέϑεμεν τὰ εφζ΄ παρὰ τὸ ἕν, καὶ συνάπτομεν αὐτοῖς τὸ τέταρ-- 
Tov, τουτέστιν ἄλλα «roc * γίνονται ςωπβ΄. μέρισον εἷς L^ ζ΄ 
Q c, L'm' qE, L' y κα΄. λοιπὸν α΄" “ταύτῃ προστίϑεμεν P. 902 

Ὁ ἀπριλίου λ΄, μαίου λα΄, lovvlov κδ΄, γίνονται ng λῦσον εἰς ζ΄, 
Do, ζ' B ιδ΄, λαιπὸν β΄. 
Ἔγνωμεν οὖν ὡς ἐν δευτέρᾳ τῆς ἑβδομάδος ἡμέρᾳ κατὰ τὸ 


1. δεικνὺς P. ib. ὑπεραίρων — ἀνθρώπους om. P. 10. "n 
Dad τ P. 12. πόσῃ P. 13. ἐννεαμηναῖος P. 22. o 
om. P. 


versos superavit, qui in spiritu et virtute Eliae ambulans, ipsum etiam 
Kliam praecelluit, dum Dominum baptizavit, luccrna ardens anie Solem 
justitiae. Hic praesentem Dominum ostendit, dicens: Ecce Agnus Dei 
qui tollit peccatum mundi, agnum ut sacrificandem appellans, quique pec- 
catum mundi tolleret, et absolveret mundum 8 to, per Resurrectio- 
nem, incorruptis iis, immortalibus et immutabilibus effectis. Hujusmodi 
mimisterii, taliumque rerum nuntius esse dignatus est magnus Joannes. 


Porro qui nosse volet quota mensis die natus est Praecursor, de- 
prehendemus novem mensium solarium tempus conceptionis Elisabet in 
Xxv, mensis Junii compleri. 

Deinde, si nosse etiam velimus feriam qua in lucem est editus, po- 
nimus v. wpvit. uno dempío: his addinus quartam partem, hoc est 
MeccLxxvr, et existunt vi. MDCCCXXXH. ἊΝ — vide in vm. vu. 
vero i . et prodibunt vi. πόσο. duc vn. in nxxx. nascentur PLX. 
duc ce ing rodibent xxr. relinquitur τ. huic addimus xxx. dies 
Aprilis, xxxi. Maii, xxiv. Junii, fiunt Lxxxvi, quae divide per vit. 

X. e(ficiun& Lxx. divide vir. per ii. fium xiv. reliqua sun i. 


380 CHRONICON 


παρὸν ἔτος ὃ πρόδρομος ἐτέχϑη, xa9? ἣν ἡμέραν ἐδημιούργησεν 
ὃ ϑεὸς τὸ στερέωμα τὸ ἐν μέσῳ τῶν ὑδάτων. 

R 480 Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις ἐξῆλϑεν δόγμα παρὰ Καίσαρος 
«Αὐγοίστου ἀπογράφεσϑαι πᾶσαν τὴν οἰχουμένην. αὕτη 7, ἀπο- 
γραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρινίου, xal5 
ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. 

B ἀνέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲϑ᾽ εἰς 
τὴν Ἰουδαίαν εἷς πόλιν 4αβίδ, ἥτις καλεῖται Βηϑλεέμ, διὰ τὸ 
εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς ΖΦαβίδ, ἀπογράψασϑαι σὺν 
ἹΜαριὰμ τῇ μεμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικί, οὔσῃ ἐγκύῳ. ἐγένετο 10 
δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ, ἐπλήσϑησαν αἷ ἡμέραι τοῦ τεχεῖν αὖ- 
τήν, καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργά- 
νωσεν αὐτὸν xal ἀνέϑηκεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότε οὐκ ἦν αὐ- 
τοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. καὶ ποιμένες ἦσαν ἐν τῇ χώρα τῇ 
αὐτῇ ἀγραυλοῦντες καὶ φυλάσσοντες φυλαχὰς τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὴν 15 
ποίμνην αὐτῶν. καὶ ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς, καὶ δό- 

C Ea κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς, καὶ ἐφοβήϑησαν φόβον μέγαν. 
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὃ ἄγγελος, IMs) φοβεῖσϑε ὑμεῖς" ἰδοὺ γὰρ εἰαγ- 
γελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι 
ἐτέχϑη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὃς ἐστιν Χριστὸς κύριος ἐν nóng 
“1εβίδ, καὶ καϑὼς γέγραπται, Αὐτὸς ὃ λαλῶν ἰδοὺ πάρειμι. 

Εἶτα γνῶναι βουλόμενοι καὶ τὴν ἡμέραν xa9' ἣν ἐτέχϑη 
Χριστὸς ὃ ἀληϑινὸς ϑεὸς ἡμῶν, τίϑεμεν τὴν κατὰ τὸ παρὸν ἔτος 


3. ἐν ταύταις Loc. Il. 21. γέγραπται} Esai LVIIL 9. 23. 
τίϑεμεν τὴν τίϑεμεν P. 


Ex his discimus feria rt. hebdomadis hoc praesenti anno natum Praecur- 
sorem, quo die creavit Deus firmamentum in medio aquarum. 

His diebus exiit edictom a Caesare Augusto ut describeretur uai- 
versus orbis. Haec descriptio prima facta est Cyrinio Syriae Praeside, 
Kt ibant omnes ut describerentur, singuli in suam civitatem. — Ascendit 
autem et Joseph a Galilaea civitate Nazareth in Judaeam civitatem Da- 
vid, quae vocatur Bethleem, eo «quod esset de domo et familia Da*id, 
ut describeretur cum Maria desponsata sibi uxore praegnante. Factum 
est autem cum essent ibi, impleti sunt dies ut pareret. Εἰ peperit f- 
lium suum primogenitum , et pannis eum involvit, et reclinavit eum 1n 
praesepio, quia non erat ei locus in diversorio. Et pastores erant in 


regione eadem vigilantes et custodientes vigilias noctis su 
suum. Et ecce Angelus Dowini stetit juxta iilos et gloria —— 
cumfulsit illos, et timuerunt timore magno. Et dixit illis Angelus: Ne- 
lite timere, ecce enim cvangelizo vobis gaudium magnum , quod erit omm 
. quia natus cst vobis hodie Salvator, qui est Christus Dominus, in 
civitate David , ———— scriptum est, Ipse qui loquor, ecce adsum. 
Quod si deinde voluerimus nosse feriam qua Christes verus Deu 


PASCHALE. 381 


μίαν ἐπαχτὴν τοῦ ἡλίου, καὶ ταύτῃ προστιϑέντες. ἀπὸ ἀρχῆς τοῦ 

πρώτου μηνὸς ἡμέρας ἀπριλίου λ΄, μαΐου λα’, ἰουνίου λ΄, lov- 

Mov λα΄, αὐγούστου λα΄, σεπτεμβρίου λ΄, ὀκτωβρίου λα’, νοεμ-- 

βρίου χλ', δεκεμβρίου κε΄, γίνονται σύ, ταύτας ἑβδόμου, ζ' λ' γί- 
ὄγονται 04, ζ΄ η΄ νς΄, λοιπὰ δ΄. 

Ἔγνωμεν οὖν ὡς xa9^ ἣν ἡμέραν ἐδημιοΐργησεν τοὺς φω- 
στῆρας, κατ᾽ αὐτὴν ἐτέχϑη Χριστὸς ὃ ἀληϑινὸς ϑεὸς ἡμῶν, ὡς 
ὑπάρχων ἥλιος δικαιοσύνης. 

Ἡρώδης δὲ πρὸς ταῖς ἑτέραις αὐτοῦ μιαιφονίαις Σαλώμης 

io r̃c ἰδίας ἀδελφῆς ἀναιρεῖ τὸν ἄνδρα. γήμαντος δὲ αὐτὴν ἑτέ- 
ρου, xai τοῦτον ἐπιπροστίϑησιν. καὶ ἔτι. πρὸς τούτοις τοὺς 
ὑφηγητὰς τῶν ἱερῶν νόμων καὶ τοὺς τῶν πατρίων ζηλωτὰς κτίν- 
γυσιν. 

Ἰνδ. α΄. μα΄. $n. Πουπλίου Καίσαρος καὶ Παύλου. 

15 Τῇ πρώτῃ τοῦ iavovagíov μηνὸς ἡμέρᾳ δ᾽, ὅτε ἐπλήσϑη- 
σαν ἡμέραι η΄, ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήϑη τὸ ὄνο- 
μα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ χληϑὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλλη- 
φϑῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλίᾳ. εἶτα μετὰ ταῦτα ὡς ἐπλήσϑησαν oí 
ἡμέραι τοῦ καϑαρισμοῦ αὐτοῦ, κατὰ τὸν νόμον τὸν δοϑέντα 

φοπαρ᾽ αὐτοῦ διὰ Πωὐσέως ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς 'ϊεροσόλυμα πα-- 
φαστῆσαι τῷ κυρίῳ, καϑὼς γέγραπται ἐν νόμῳ κυρίου, ὅτι πᾶν 
ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ κυρίῳ χληϑήσεται. καὶ ἐν τῷ 


6. ἡμέρᾳ τετάρτῃ ἐγεννήθη ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. m. P. . 
5 sola. : 


10. σαντος 11. τούτου R. 14. Πουβλίου P sola. 
15. Tira ἐπλήσθησαν] Luc. 1l. 21. 21. καϑὼς] og P. 


aoster natus est, ponimus hoc praesenti anno unam epactam Solis, cui 
adjicimus a principio primi mensis dies Aprilis xxx. Maii xxxi. Junii 
ixx. Julii xxxi. Augusti xxxi. Septembris xxx. Octobris xxxi. Novem- 
bris xxx. Decembris xxv. qui efficiunt dies cc.xx. Hos deinde septu- 
plica, duc septem in xxx. efficiunt ccx. septem in vmm. erunt Lvr. reli- 
qua sunt rv. 

Colligimus ergo Christum verum Deum nostrum, utpote verum ju- 
stitiae solem, eo die natum, quo ipse lupinaria condidit. 

Herodes vero praeter alia scelera sua, sororis suae Salomes conju- 
gem interfecit. Hanc cum alius duxisset, illum pariter sustulit. Legum 


i trii amato idit. 
—— interpretes, jurisque patri amatores occi [οι Ts 


nni Christi. 
i1. xri nd. r. Publio Caesare et Paulo Coss. 

Primo Januarii mensis die, feria rv. quando impleti sunt dies vin. 
venerunt circeumcidere puerum, et vocatum est nomen ejus Jesus, quod 
vocatum est ab Angelo, priusquam in utero conciperetur. Porro cum 
impleti essent dies purificationis ejus, secundum legem ab dpeo per Moy- 


sen datam, duxerunt eum in Hierusalem, ut sisterent eum Domino, quem- 


AÁnniam. c. 


882 CHRONICON 


εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν ἐν τῷ ἱερῷ ἐδέξατο αὐ- 
τὸ Συμέων ἐν ταῖς ἀγκάλαις αὐτοῦ, καὶ εὐλόγησεν. τὸν ϑεὸν᾽ xal 
εἶπεν, Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου 
ἐν εἰρήνῃ, ὅτε εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἥτοί- 
μασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς elg ἀποχάλυψιν 5 
ἐθνῶν καὶ δόξα λαοῦ σου Ἰσραήλ. καὶ μετὰ βραχέα, Ἰδοὺ οὗ- 
tog κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ xoi 
εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύ- 
σεται ῥομφαία. 

Ταῦτα δὲ ἡμῖν παραδέδοται. ἐκ τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτσπτῶν 10 
καὶ ὑπηρετῶν γενομένων τοῦ λόγου, παρ᾽ ὧν καὶ ὃ ἅγιος “1ου- 
κᾶς λαβὼν συνεγράψατο. οἱ δὲ αὐτύπται xai ὑπηρέται εἰσὶν 7 
ἁγία ἔνδοξος καὶ κατὰ ἀλήϑειαν δέσποινα ἡμῶν ϑεοτόχος, 7 καὶ 
συντηρήσασα πάντα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς, καϑὼς γέγραπται, xai ὁ 
δίκαιος Ἰωσὴφ ὃ μνηστὴρ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος ὃ πρῶτος τῶν 15 
ἐν Ἱεροσολύμοις καταχοσμήσας ϑρόνον καὶ Ἰωσῆς καὶ Σίμων χαὶ 
Ἰούδας. οὗτοί εἶσιν oí ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται ἕως τοῦ 
τριαχοστοῦ ἔτους τῆς xarà σάρχα ἐπιφανείας τοῦ μεγάλου iol 
καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 


"Ex τοῦ μεγάλου Βασιλείου. 90 


Τὰ τοῦ Συμεὼν ῥήματα πρὸς τὴν αρίαν οὐδὲν ἔχει ποι» 


4. ἔδον PV. 6. δόξαν P. 10. ἐκ τῶν] αὐτῶν. 11. παρ᾽ ὧν] 
παρὼν RV, ὥσπερ P. 19. ἡ ἁγία ἡ ἔνδοξος P. 16. τῶν] τοῦ Ρ, 
20. Βασιλέου V. 


— scriptum est in lege Domini: Qwia omne masculisum adape- 
vuleam sanctum Domino vocabitur. Et cum induceremt 

puerum Jesum in templum, accepit eum Symeon in ulnas suas, et bent- 

ixit Deum, et dixit: Nunc dimittis servum tuum, Domine, secundum 
verbum tuum in paoc. Quim viderunt oculi mei, salutare tuum: quod 
parastí ante. faciem omnium populorum. Lumen ad revelationem gen- 
tium , et gloriam plebis tuae Israel. Et paulo imfra: Ecce positus est hic 
in ruinam et resurrectionem multorum in Israel , —5 cw euge 


PASCHALE, 883 


κίλον οὐδὲ fa94. . ηὐλόγησε γὰρ αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπε πρὸς 
Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ, Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀ- 
γάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ εἷς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. 
xai σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία. καίτοι ἐμοὶ 
οὐδὲν ἧττον φαίνεται ἄπορον πῶς ὃ αὐτὸς εἰς πτῶσιν κεῖται καὶ 
εἰς ἀνάστασιν, καὶ τί τὸ σημεῖον τὸ ἀντιλεγόμενον, καὶ τρίτον 

πῶς τῆς αρίας τὴν ψυχὴν διελεύσεται ἡ ῥομφαία. ἡγοῦμαι P 904 
τοίνυν εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν εἶναι τὸν κύριον οὐκ ἄλλων πι- 
πτόντων καὶ ἄλλων ἀνισταμένων, ἀλλ᾽ αὐτοῦ τοῦ ἐν ἡμῖν χείρο-- 
10vog χαταπίπτοντος καὶ τοῦ βελτίονος διανισταμένου. καϑαιρε- 
τιχὴ μὲν γὰρ τῶν σωματικῶν παϑῶν ἐστιν 7 τοῦ κυρίου ἐπιφά- 
vua, διεγερτικὴ δὲ τῶν τῆς. ψυχῆς ἰδιωμάτων. ὡς ὅταν λέγει 
Παῦλος, Ὅταν ἀσϑενῶ, δυνατός εἶμι, ὃ αὐτὸς ἀσϑενεῖ καὶ δύ- 
γάται" ἀλλ᾽ ἀσϑενεῖ μὲν τῇ σαρχί, δυνατὸς δέ ἐστι τῷ πνεύμα- 
is ti. οὕτω καὶ ὃ κύριος οὐχὶ τοῖς μὲν τοῦ πίπτειν τὰς ἀφορμὰς 
παρέχει, τοῖς δὲ τοῦ ἀνίστασϑαι" οἱ γὰρ πίπτοντες ἀπὸ τῆς στά- 

σεως ἐν fj nore ἦσαν καταπίπτουσιν δηλονότι. οὐδέποτε δὲ στή- B 

xu ὃ ἄπιστος, ἀεὶ συρόμενος μετὰ τοῦ ὄφεως συνέπεται. οὐχ 

ἔχει οὖν ὅϑεν πέσῃ διὰ τὸ καταβεβλῆσϑαι τῇ ἀπιστίᾳ. πρώτη V 164 
φοεὐεργεσία τοῦ στήκοντα τῇ ἁμαρτίᾳ πεσεῖν καὶ ἀποθανεῖν, εἶτα 
ζῆσαι τῇ δικαιοσύνῃ καὶ ἀναστῆναι, τῆς εἰς Χριστὸν γνώσεως. 
1. αὐτὴν Ῥ. 5. ὁ om. P. 10. διανασταμένου P. 18. Παῦ- 


log] H. Cor. XII. 10. 17. εἰστήκει P. 18. συνέρπεται P. 
$0. εὐεργεσία τὰ ἑστήκοντα P. 


Ἐς Basilio Magno. 


Symeonis verba ad Mariam nihil varium habent aut altum. Bene- 
dixit enim illi Symeon, et dixit ad Mariam matrem ejus: Koce Aic posi- 
tus est in ruinam εἰ resurrectionem multorum in lsrael, εἰ ἐπ signum cui 
centradicetur. Et tuam ipsius animam pertransibit gladius. Neque enim 
minus dubium mihi videtur, quomode idem in ruinam οἱ resurrectionem 
sit positus, et quid sit signum cui contradicetur: et tertio, quomodo 
Mariae animam pertransibit gladius. Existimo ergo Dominum esse posi- 
tum in ruinam et resurrectionem, mon aliis cadentibus et aliis resurgeg- 
bus; sed malo potius, quod in nobis ipsis est, ruente, et eo quod me- 
lius est resurgente. Etenim Domini in terras adventus eam habet, 
ut eorporis appetitus cónvellat, et animae naturam rürsum excitet. Cum 
didit Paulus, Quando infirmor, potens sum: idem infirmatur et potens 
est: nimirum infirmatur carne, valet autem spiritu. ]ta Dominus non 
Miis quidem caussam praebet cadendi, aliis surgendi: nam qui cadunt, 
de statu videlicet cadunt, in quo antea fuerant. Nullomodo enim stat 
qui non credit, et semper cum serpente serpit. Non habet ergo unde 
cadat, quia per incredulitatem dejectus semper jacet. Primum benefi- 
dum est, ut quae ip peccato stant, cadanL οἱ moriantur, deinde rursum 


384 CHRONICON 


ἑκάτερον ἡμῖν χαριζομένης. πιπτέτω τὰ χείρονα, ἵνα λάβη χαι- 
ρὸν τὰ βελτίω πρὸς τὴν ἀνάστασιν. ἐὰν μὴ πέσῃ πορνεία, σω- 
φροσύνη ovx ἀνίσταται" ἐὰν μὴ ἀλογία συντριβῇ, τὸ λογικὸν ἐν 
ἡμῖν οὐκ ἀνθήσει. οὕτως οὖν elg πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν. 
C εἰς δὲ σημεῖον ἀντιλεγόμενον, χυρίως σημεῖον ἔγνωμεν παρὰ 155 
R 486 γραφῇ τὸν σταυρὸν εἰρημένον. ἔϑηκεν yàp Ἡῆυθσῆς τὸν ὄφιν 
ἐπὶ σημείου, τουτέστιν ἐπὶ σταυροῦ, ὃ σημεῖόν ἔστε παραδύξου 
τινὸς καὶ ἀφανοῦς πράγματος ἐνδεικτιχόν, δρώμενον μὲν πα- 
Qà αὐτῶν, νοούμενον δὲ παρὰ τῶν ἐντρεχῶν τὴν διένοιαν. 
ἐπεὶ οὖν οὐ παύονται ζυγομαχοῦντες περὶ τῆς ἐνανϑρωπή- 10 
σεως τοῦ κυρίου, οἱ μὲν ἀνειληφέναε σῶμα, οἱ δὲ ἀσώμα- 
τον αὐτοῦ τὴν ἐπιδημίαν γεγενῆσϑαι διοριζόμενοι, καὶ οἵ μὲν πα- 
ϑητὸν ἐσχηκέναι τὸ σῶμα, οἱ δὲ φαντασίᾳ τινὶ τὴν διὰ τοῦ σώ- 
D ματος οἰχονομίαν πληροῦν, ἄλλοι δὲ χοϊχόν, καὶ ἄλλοι ἐπουρά- 
γιον σῶμα, καὶ οἵ μὲν προαιώνιον τὴν ὕπαρξιν, οἱ δὲ ἀπὸ Ma-15 
ρίας τὴν ἀρχὴν ἐσχηκέναι" διὰ τοῦτο εἷς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. 
ῥομφαίαν δὲ λέγει τὸν λόγον τὸν πειραστικόν, τὸν χρετιχὸν τῶν 
ἐνθυμήσεων, τὸν διιχνούμενον ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς καὶ σώμα- 
τος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν καὶ χριτιχῶν ἐνθυμήσειον" ἐπειδὴ 
τοίνυν πᾶσα ψυχὴ παρὰ τὸν καιρὸν τοῦ πάϑους οἱονεὶ διαχρίσειϑ0 
τινὶ ὑπεβάλλετο κατὰ τὴν τοῦ κυρίου φωνὴν εἰπόντος ὅτι πάν- 
4. πολλῶν κεῖται P. 10. ἀνθρωποποιήσεως P ex coniectura Raderi, 
ἀνθρωπήσεως R. 11. ἀνειληφὲν R, ἀνειληφέναι m. R. — 13. 


ἐσχέναι R, ἐσχηκέναι m. R. 17. δὲ om, PV. ib. τὸν secundum 
om.P. 18. καὶ om.R. 21. ὑπερεβάλλετο P. 


p" justitiam resurgant, utrumque cognitione Christi nobis largiente. 
adant ergo deteriora, ut occasionem re$urgendi capiant. Nisi prius 
libido ceciderit, temperantia non resurget: nisi sensus animalis prius 
fuerit contritus, rationis vigor in nobis non efflorescet. [ta ergo posi- 
tus est in ruinam et resurrectionem multorum. In signum autem cu 
contradicetur: signum proprie in sacris literis pro cruce sumitur. Moy- 
ses enim serpentem in signo proposuit, hoc est iu cruce, quod rei ali- 
cujus insolitae et occultae est indicium, quod ab omnibus quidem vide- 
tur, sed ab iis duntaxat qui valent ingenio intelligitur. Cum igitur al- 
tercari non desinant, de Domini inhumanatione, dum alii corpus assum- 
sisse contendunt, alii absque corpore in terris versatum, alii us 
abuisse passibile, alii in phantastico corpore advéntum suum adim- 
plesse: alii terrenum, coeleste alii corpus assumpsisse, alii natura aeter- 
num, alii ex Maria principium duxisse: ideo dicitur fuisse positus in si- 
gnum contradictum. Rhomphaeam vero seu gladium, verbum vocat, 
explorat ac discernit cogitationes, et usque ad animae et corporis divi- 
$ionem penétrat, atque adeo. compagini et medullarum j que inter- 
narum cogitationum: quandoquidem cum passus est, dubitatione fluctua- 
bant omnes ad Domini vocem, dum dixit, Omnes in me scandalum patic- 


PASCHAL.E. 385 


τες σζανδαλισϑήσεσθϑε ἐν ἐμοί, προφητεύει Συμεὼν περὶ αὐτῆς 
τῆς Μαρίας ὅτι παρεστῶσα τῷ σταυρῷ καὶ βλέπουσα τὰ γινύμε-- 
γα καὶ ἀκούουσα τῶν φωνῶν μετὰ τὴν τοῦ Γαβριὴλ μαρτυρίαν, 
μετὰ τὴν ἀπόῤῥητον γνῶσιν τῆς ϑείας συλλήψεως, μετὰ τὴν μιε-- 
δγάλην τῶν ϑαυμάτων ἐπίδειξιν, γενήσεταί τις καὶ περὶ τὴν σὴν 
ψυχὴν σάλος. ἔδει γὰρ τὸν κύριον ὑπὲρ παντὸς γεύσασϑαι 9a- 
νάτου, καὶ ἱλαστήριον γενόμενον τοῦ κόσμου πάντας δικαιῶσαι 
τῷ αὐτοῦ αἵματι. καὶ σοῦ οὖν αὐτῆς τῆς ἄνωθεν δεδιδαγμένης 
τὰ περὶ τοῦ κυρίου ἅψεταί τις διάκρισις, τουτέστιν ῥομφαία, 
τοὕπως ἂν ἀποκαλυφϑῶσιν ἀπὸ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. — 
σεται, ὅτι μετὰ τὸν σκανδαλισμὸν τὸν ἐπὶ τῷ σταυρῷ τοῦ Χρι- 


P 205 


στοῦ γενόμενον τοῖς τε μαϑηταῖς xal αὐτῇ τῇ IMagía ταχεῖά τις B 


ἴασις παρακολουϑήσει παρὰ τοῦ κυρίου, βεβαιοῦσα αὐτῶν τὴν καρ-- 
δίαν ἐπὶ τὴν αὐτῶν πίστιν. οὕτω γὰρ οἴδαμεν Πέτρον μετὰ τὸ 
1δσχανδαλισϑῆναι βεβαιότερον τῆς εἰς τὸν Χριστὸν πίστεως ἀντε- 
χόμενον. τὸ ἀνθρώπινον οὖν σαϑρὸν διηλέγχϑη, ἵνα τὸ layv- 
ρὸν τοῦ κυρίου διδαχϑῇ, ᾧ 1 δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶ- 
vac. ἀμήν. 
Εἶτα γνῶναι ϑέλοντες καὶ ἐν πόστῃ τῆς ἑβδομάδος ἡμέρᾳ 
ἐθχατὰ τὸ παρὸν πεντακισχιλιοστὸν φζ' ἔτος ἔφρϑασεν ἡ δευτέρα τοῦ 
φεβρουαρέου μηνός, τίϑεμεν τὴν μίαν ἐπακτὴν τοῦ ἡλίου, καὶ 


Β 488 


ταύτῃ συνάπτομεν τὰς ἀπὸ πρώτης ἐπριλίου μηνὸς ἡμέρας μέ- C 


8. ἀκούσασα Ῥ. 8. δεδειδαγμένης V, δεδειγμένης P. 10. ὅπως 
ἀναποκαλυφϑῶσιν P. ἰδ. ἐνήσεται V. 19, τοῖς τὸ μαϑηταῖς] 
τοῖς δὲ τοῖς μαϑηταῖς P. 14. εἴδαμεν PV. 415. τὸν om. P. 


19. καὶ om. P. 22. τῆς πρώτης P. 


mini. Haec autem ipsi Mariae praedixerat Symeon, (hanc sic affatus) 
Cum steteris, inquit, ad crucem, spectaverisque omnia quae fiunt, ac 
verba audieris, post Gabrielis testimonium , post inexplicabilem divinae 
conceptionis cognitionem , post tot peracta miracula , aliquam tamen in 
anima tua fluctuationem patieris. Necesse enim erat ut Dominus pro 
omuibus mortem gustaret, et mundi propitiatorium effectus, universos 
suo sanguine justificaret. 'Te ergo ipsam, divinitus licet quae de Do- 
mito ventura erant edoctam, quaedam subibit dubitatio, hoc est gladius, 
wt ex multorum cordibus revelentur cogitationes. — Proderit tamen illa, 
quia post scandalum, quod ex cruce Christi discipulis et ipsi Mariae 
orietur, cura statim ac sanatio a Domino subsequetur, quae illorum corda 
in fide confirmabit. Sic videmus Petrum postquam scandalum passus 
ei, firmiorem in Christum fidem servasse. Humana ergo imbecillitas 
ostensa est, ut Domini potentia edoceretur, cui gloria et imperium in 

ΠΣ quis velit quota hebdomadis die, hoc praesenti an- 
no v. wpvir. secunda mensis Februarii inciderit, ponimus unam Solis 


Chronicon Paschale vol. I. 


- 


886 CHRONICON 


χρις εὐτῆς τῆς δευτέρας τοῦ φεβρουαρίου μηνός, τουτέστιν ἀπρι- 
λίου A, μαΐου λα΄, lovrlov λ᾽, ἰουλίου λα΄, αὐγούστου λα', σε- 
πτεμβρίου 1, ὀκτωβρίου λα’, νοεμβρίου X', δεχεμιβρίου λα΄, ἰα- 
γουαρίου λα΄, φεβρουαρίου 5g γίνονται εϑ΄. ταύτας ἑβδόμου" ζ' 

V 166 μ΄ γίνονται on ζ΄ δ' γίνονται κη᾿" λοιπὸν α΄. ἔγνωμεν ὡς ἐν5 
κυριακῇ ἔφϑασεν, ὅτε Συμεὼν ἐν ἀγκάλαις ἐδέξατο τὸν δεσπότην 
“Χριστὸν τὸν ἀληϑινὸν ϑεὸν ἡμῶν" "ad" ἣν ἡμέραν ἐδημιούργη- 
σεν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, xal 7j ἡμέρᾳ τὴν ἄφϑαρτον xci 
ζωοποιὸν ἡμῖν ἀνάστασιν ἐδωρήσατο. 

D Ἰνὸ, β΄. μβ΄. ὕπ. Οὐινδικίου καὶ Οὐάρου. to 
Ἡρώδης τὴν τοῦ Χριστοῦ γέννησιν πυϑόμενος παρὰ τῶν 
μάγων, τὰ περὶ τὴν Βηϑλεὲμ ἀναιρεῖ παιδία ἀπὸ διετοῦς καὶ 
κατωτέρω, οἰόμενος καὶ τὸν Χριστὸν τῆς τοιαύτης τοῖς ὁμήλιξι 
συναπολέσαι συμφορᾶς, ὄντος τοῦ κυρίου κατὰ τοῦτον τὸν χαι- 
ρὸν ἐν «Δἰγύπτῳ μετὰ IMaglag τῆς μητρὸς αὐτοῦ. 15 
ghé Ὀλυμπιάς. 
"ó. γ᾽. uy. $n. Auulov καὶ Σερβιλίου. 
"Ivó. 9'. μὸ΄, ὕπ. IMáyvov καὶ Βαλερίου. 
Ρ 206 Ἡρώδης ὑδέρῳ δεινῷ πιασϑείς, σκώληκας δὲ ἐκβράσας ἀπὸ 


4. φεβρουαρίφ V : conf, ad p. 294. D. p — RV. 6. εἰς 
κυριακὴν ὃ Συμεὼν ἐδέξατο ἐν ἀγκάλαις ὃν κύριον — —* 
Χριστὸν πὶ. Ῥ. 10. Οὐινδικίου τοῦ Ἰνδικίου V δικίου 

ib, Οὐαρίου P. 


Anniam.c.epactam, huícque dies a prima Aprilis mensis adj — usque δὰ se- 
cundem mensis Februarii, scilicet Aprilis xxx. Mali xxxi. Junii xxx. Ju- 
lii xxxi. Augusti xxxi. Septembris xxx. Octobris xxxr. Novembris xxx. 
Decembris xxxi. Januarii xxxi. Februarii ri. —Colliguntur dies cccix 
hos si septuplices , — xL. efficiunt ccnxxx, septies rv. efficiunt 
xxvin. relinquitur r. intelligimus ergo in Dominicam incidere, quando 
Symeon in leas excepit Dominum Christum verum Deum nostrum: quo 
quidem die coelum et terram — quoque die incorruptibilem et vi- 
vificam nobis dedit Resurrectionem 
poU Jph.] 


A. C. 
5507. 2. xvm. Ind. n. Indicio et Vario Coss. 
Herodes cum 8 Magis Christ nativitatem accepisset, 
purs circa Bethleem a bimis et infra trucidat, ratus se in 
ejusdem aetatis puerorum clade una Christum sublaturum, 
cum isto tempore Dominus cum Maria matre sua in Aegypto 
ageret. 


CXC. Olympias. 


8. xum dnd. mr. Lamia et Servilio Coss. 


8. 
5. xLiv. Ind. iw, Magno et Valerio Coss. 1. 196. 
Herodes aqua intereute afflictus, corpore etiam vermi- 


PASCHAL E. 887 


τοῦ σώματος καὶ canale. ὅλος, «καταστρέφει τὸν βίον" ποινὴν 
διχαίαν τίσας ; ἀνθ᾽ ὧν ἀμφὶ Βηϑλεὲμ ἀνεῖλεν παίδων τῆς 

τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἐπιβουλῆς ἕνεκα. ἐβασίλευσεν δὲ ἐν τῇ Ἰου- 
δαίᾳ ἀντ᾽ αὐτοῦ "dox &.aog ὃ ὃ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη 9'. 
δ Ἰνδ, d με΄, ἔπ, Atnldov καὶ Πλάγκου. 

Ἰνδ, ς΄. μς΄. $n. Τιβερίου Καίσαρος καὶ Ἀχπίρωνὸς. 
Ἰουδαίων βασιλέα ““Ὀγουστος ““ρχέλαον Ἡρώδου παῖδα 

καϑίστησιν, τετράρχας δὲ ἀποδείκνυσιν Ἡρώδην τὸν καὶ ᾿Ἄντί- R 490 
παν καὶ “υσανίαν καὶ Φίλιππον, ᾿Ἵρχελάου ἀδελφούς. Β 


10 οὴς Ὀλυμπιάς... 
To. ζ΄. ut". vm. ἽΚρητίου xal Νερβά. 
T4. η΄. μή. ὅπ. Καμίλλου καὶ Κυντιλιανοῦ. 
HOô. 9', μϑ'΄. $n. Kautplvov καὶ Σαβίνου. 
Ἰνδ, ἐς ν΄. $n. “΄ολάβέλλα καὶ Σιλανοῦ: 


15 | et Ὀλυμπιάς. 
à. ια΄. να΄. vm. zdinióov xoi Ταύρου. 
Ἰνὸδ, ι΄. νβ΄. ὑπ. Τιβερίου Καίσαρος τὸ β' καὶ Σκηπίωνος. C 
"D. ιγ΄. νγ΄. ὅπ. Φλάκκου καὶ Sávov. — 
"Ano9avóvrog “Ἀρχελάου βασιλεύει τῆς Ἰουδαίας Ἡρώδης 
200 τετράρχης, ἀδελφὸς αὐτοῦ ; υἱὸς δὲ xal αὐτὸς Ἡρώδου 


i. τοῦ om. P. X 2. παιδίέα m 8. ἐπιβουλῆφ om. P. . diia. δὲ 


βασ 
καὶ iv P. 7. βασιλέα] τετράρχην V. 16. Δεπιδίου V. 47. Σι- 
πίωνος R. ) 


A. C. τοι ph Lm. c. 
nante et putrescente, vitam finivit, justis poenis dits; ΡΞ 
Servatoris nostri causa pueros circa Bethleem sustulisset. . Il- 
lius vero loco regnavit in Judaea Archelaus filius anis TX. — 


6. xrv. Ind. v. Lepido et Planto Coss, 9. 5511. 
xiLvit.  [nd. vi 'liberio Caesare et Capitone Coss. 
A Judaeorum Regem Archelaum Herodis fiium Ὁ 


creat. '"letrarchas vero renuntiat Herodem Antipam, Lsa- 
niam, et Philippum, Archelai fratres. 2. 
CXCV I. Olympías. JEFE 
π. Ind. vn. Cretio et Nerva Coss, | 
— Ind. νηι. Camillo et C. Cen Coss. 
xtrx. Ind. zx. . Camerino et Sabino Coss. (2. 4. 197. 
-L. Ind. x. — Dolabella et Silano Coss. 2. 


CXCV II. Olympias. 
s .  ]nd. xt Lepido et Tauro Coss. g. 
iz “πρὶ Ind. x. Tiberio Caesare 1I. et Scipione Coss. 4. 
19. rur Ind. xir  Flaoco et Silano Coss. (Q1 


ego 


Ρ 407 


888 CHRONICON 


τοῦ τετράρχου καὶ βασιλέως τῆς Ἰουδαίας, τοῦ xal ἀνέλόντος 
τὰ νήπια. βασιλεύει δὲ οὗτος Ἡρώδης ἔτη xà'. 
"Tvà. ιδ', vó'. $n. Sfxorov καὶ Σέιστου. 
gor, Ὀλυμπιάς. 
"I8. ιε΄. νε΄, bn. Πομπηίου IMáyvov xal Anovaniov. 5 
"Id. α΄. vg. ὑπ. Βρούτου καὶ Φλάκκου τὸ β. 
Ῥωμαίων y' ἐμονάρχησεν Τιβέριος Καῖσαρ ἔτη κβ΄. 
ὁμοῦ Quy. 
"Ivo. B. α΄. ὑπ. Ταύρου καὶ Zfífwvoc. 
"Ivo. γ΄. β΄. ὅπ. Κράσσου καὶ Ῥούφου. 1: 
Qg59' Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. δ΄, y. $n. Τιβερίου Καίσαρος τὸ γ' καὶ Ῥρούφου τὸ BF. 
"Ivo. εἰ. δ΄. $n. Σιλάνου καὶ Βάλβου. ' 


T. ς΄. e. $n. ΙἹΜεσσάλα καὶ Γράτου. 
Ἰνδ, ζ΄. ς΄. ὑπ. Τιβερίου Καίσαρος τὸ δ΄ καὶ 4ρούσου. — 15 


σ᾽ Ὀλυμπιάς. 
Ἰνὸ. η΄. ζ΄. $n. ᾿Αγρίππα καὶ Γάλβα. 


ivà. (7) ς᾽, ε΄ (ς΄). ivà. ξ΄... Ad p omnia ab 
a me repetuntur conformata tacetur de V. 


C. [ Ol. Iph.] 
Extincto Archelao, in Judaea regnat Herodes Tetrarcha 

frater Archelai, filius Herodis Regis Judaeorum qui pueros 

sustulerat. Is vero Herodes regnat annis xxiv. 


44, riv. Ind. xiv. Sexto et Sexto Coss. 2. 
CXCFIII. Olympias. 

15. rv. Ind. xv. Pompeio e et Apuleio Coss. 2, 

γι. Jnd. τ. Bruto et Flacco II. Coss, 8. 


Tertius Romanorum Imperator 'liberius Caesar, annis 
— xxi. Colliguntur anni v. ΌΧΙ ΤΙ, 
16. r. 


Ind. τΘ| Tauro et Libone Coss. 4. 
17. mnm. Ind. nr. Crasso et Rufo Coss. 1. 199. 
CXCIX. Olympias. ᾿ 
18. m. Ind. 1rv. "Tiberio Caesare III. et Rufo IT. Coss. 9. 
19. 1v. Ind. v,  Silapo et Balbo Coss. & 
$90. v. Ind. rv. Messala et Grato Coss. 4. 
$91. vr, Ind. vi. Tiberio Caesare IV. et Druso Coss. 1. 200. 


CC. Olympias. 
22. vn. nd. vur Agrippa et Galba Coss. 2. 


PASCHALE. 989 


Ἰνδ. 9^. η΄. $n. Πούλλωνος xol Berégov. . 
Ty0. v. 9'. $n. Κεϑήγου καὶ Οὐάρου. 
Td. ια΄. ἐ, $n. Ayolnne τὸ β' καὶ adtyrovAov, R 492 
ca' Ὀλυμπιάς. 
5 Ἰνδ. ιβ΄. ια΄. 9n. Γετουλιχοῦ καὶ Σαβίνου. 
"Iro. ιγ΄. ιβ΄, ὑπ. Κράσσου καὶ Πίσωνος. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Πόντιος Πιλᾶτος ἐπίτροπος τῆς Β 
Ἰουδαίας ὑπὸ Τιβερίου ἐχκπέμπεται if ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ, 
ὡς ἱστορεῖ Ἰώσηπος. 

10 ἸΝνδ, ιδ΄, ιγ΄. ὑπ. ΣΣιλανοῦ καὶ Νερούα. 
Ἰνδ, εε΄. ιδ΄, $n. Γεμίνου καὶ Γεμίνου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἦν ἀρχιερεὺς ἐν Ἱερουσαλὴμ ᾽4ν- 
γας. Ἰωάννης ὃ βαπτιστὲς προφητεύων εἶπεν, ᾿Εγὼ φωνὴ βοῶν- 
τος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν δδὸν κυρίου, εὐϑείας ποιεῖτε 

ἰδτὰς τρίβους αὐτοῦ. πᾶσα φάραγξ πληρωϑήσεται, καὶ πᾶν ὄρος 
καὶ βουνὸς ταπεινωϑήσεται, καὶ ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν καὶ 
αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς λείας, καὶ ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήριον C 
τοῦ ϑεοῦ. 

Ὁ αὐτὸς ὡς εἶδεν τὸν Ἰησοῦν ἐρχύμενον πρὸς αὐτόν, εἶπεν, 

80Ἴδε, ὃ ἀμνὸς τοῦ ϑεοῦ, ὃ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. 


7. ὁ Πιλάτος P. 9. Ἰώσηππος P. Bel. Iud. IL 9. 2. 10. τὰν 
B« P. 18. εἶπον] Luc. IIl. 4. 15. xal — ταπεινονθήσεται om. P. 
19. εἶπεν ] Ioan. I. 29. 20. ἴδε] εἰδὲ V, ἐδοὺ P. 


^. C. [ Ol. Iph.] Aániam. c. 
23. wit. Ind. rx, Pullone et Vetere Coss, 8. 
24. 1x. Ind. x. Cethego et Varo Coss. 4. 
25. x. Ind. xi. Agrippa II. et Lentulo Coss. 1. 401. 
CCI. Olympias. 
96. xi. Ind. xi. Getulico et Sabino Coss. 9. 
$7. xi. nd. xim. Crasso et Pisone Coss, 8. 
His Coss. Pontius Pilatus Judaeae Procurator α Tiberio 
mittitur anno imperii ejus xri, ut narrat Josephus. 
$98. xmnr Ind. xiv. Silano et Nerva Coss. , 4. 
99. xiv. Ind. xv. Gemino et Gemino Coss, 1. 202. 
His Coss. summus Pontifex — — Annas. Joannes 
i dixit : o vor clamantis in deserto, parate viam 
e. cia magnas o — ejus. Omnis vallis implebitur , et erunt 
Dre in directa, et aspera ín vias planas, et videbit omnis caro salutare 


5584. 


Idem ut vidit Jesum venientem δὰ se, dixit: Kccc Agnus Dei, qui 
tollit pcccatum mundi. 


P 208 


R 494 


V 167 


890 CHRONICON 


Οἱκαϑηγησάμενοι τῶν Ἑβραίων τῶν καὶ Ἰουδαίων ἀρχιερεῖς 


μετὰ τὴν ἐκ Βαβυλῶνος ἐπάνοδον ἐν Ἱερουσαλήμι. 


α΄. “Πρῶτος ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς ὃ τοῦ ᾿Ιωσέδεκ ἅμα Ζοροβάβελ 
& λβ΄. 

8. Ἰωακεὶμ ἀρχιερεὺς ἔτη X. 5 

γ΄. ᾿ἘΒλιάσιβος ἁ ἀρχιερεὺς ἔτη μ΄. | 

δ΄, Ἰωδαὲ ἀρχιερεὺς ἔτη Az. 

ε΄, Ἰανναῖος ἀρχιερεὺς ἔτη λβ΄. 

ς΄, Ἰαδδοῦς ἀρχιερεὺς ἔτη κ', 
Ἔν τοῖς χρόνοις τούτου “Ἀλέξανδρος, ὃ ακεδὼν xal χτιστῆς, 10 


"D. εἐξάγδρειαν κτίζων τὴν πρὸς Aiyvnzor, ἀνελϑὼν εἰς Ἱεροσόλυ- 
μα, κυρίῳ τῷ ϑεῷ προσεκεύνησεν. 


ζ΄, Ὀνείας ἀρχιερεὺς ἔτη xa. 
η΄. ᾿Ελεάζαρος ἀρχιερεὺς ἔτη εε΄. 
* Σίμων ἀρχιερεὺς ἔτῃ ιδ΄. 15 
- Ovtlac ἀρχεερεὺς ἔτη λβ΄. 
:, IMavaegiie ἀρχιερεὺς ἔτη χς΄. 
" . Σίμων à ἀρχιερεὺς ἔτη χβ'. 
ιγ΄. Ὀνείας i ἕτερος ἀρχιερεὺς ἔτη xd'. 
ιδ΄, Ἰησοῦς à ἀρχιερεὺς ἔτη «ς΄. 2) 
ε΄. Ὀνείας ὃ καὶ Mevélaoc dogupeYt ἢ ἔτη ζ΄. 


2. μετὰ eleom. P. | ib. ἐπανόδανυ P. 10. τούτοις P, rovrov 
᾿Ιαδδοῦς m. P. 


Principes Hebraeorum, seu Judaeorum, summi Pontifices, a relita 


ex Babylone Hierosolymam. 


t Summus Pontifex Jesus, Josedec filius, una «eum Zorobabel, re- 


gnavit annis xxxir, 


n. Joacin summus Pontifex, an, xxx. 

nr. KEliasibus summus Pontifex, an. xr. " 

ιν, Jodae summus Pontifex, an, xxxvi. 

v. Jannaeus summus Pontifex, an. ΧΧΧΙΙ. 

vi. Jaddus summus Pontifex, an. xx. 

Hac tempestate, Alexander Macedo et urbium conditar Alexandria 


in Aegypto condita, Hierosolymam veniens, Dominum Deum adoravit 


Onias summus Pontifex, an. xxr. 
ad Kleazarus summus Pontifex, an. xv. 
ix. Simon summus Pontifex, an. xrv. 
x.  Onias summus Pontifex, an. xxxi. 
xr. Manasses summus Pontifex, an. xxvi. 
xi. Simon summus Pontifex, an. xxr. 
xui. Onias alter summus Pontifex, an. xxrv. 
xrv. Jesus summus Pontifex, an. xvr. 
xv. Onias, qui et Menelaus, summus Pontifex, ἡ an. vil. 


|" PASCHALE . 891 


Ἐν roig χρόνοις τούτοις ᾿Αντίοχος Συρίας βασιλεὺς mo- B 
λιορχήσας τοὺς Ἰουδαίους ἑλληνίζειν ἠνάγκαζεν. μεϑ᾽ ὃν 
i£. Ἰούδας ó ἐπικληϑεὶς Πακκαβαῖος προέστη ἔτη λγ΄. 
Οὗτος ἐξεκάϑαρεν τῶν ἀσεβημάτων τὴν χώραν. 
δ ιζ΄. Ἰωάνθης ὃ ἸΠακχαβαῖος ἀρχιερεὶς ἔτη ιζ΄. 
ιη΄. Σίμων ὃ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἀρχιερεὺς ἔτη η΄. 
ιϑ΄. Ἰωάνθης ἀρχιερεὺς ἔτη xL. 
x. ᾿“Αριστόβουλος ἀρχιερεὺς ἔτος α΄. ΠΟ 
Οὗτος πρῶτος περιέϑετο διάδημα βασιλείας πρὸς τῇ ἐρ- 
τΟχιερωσύνῃ. 
κα΄. Ἰανναῖος ὃ καὶ ᾿Αλέξανδρος βασιλεὺς ἅμα καὶ ἀρχιερεὺς 
ἔτῃ A. 
ἹΠέχοι τούτου ot ἀπὸ Κύρου βασιλέως Περσῶν χριστοὶ 
ἡγούμενοι διαρκέσαντες ἔτη vny, αἵ εἶσιν ἑβδομάδες ἐτῶν ὃϑ', 
[5 αἵ καὶ παρὰ τῷ laver τοῦτον εἴρηνται τὸν τρόπον. 
Ἕως yàg "Iavvatov τοῦ καὶ ᾿“λεξάνδρου χριστοὶ ἡγούμενοι, 
ἐφ᾽ ὃν κατέληξαν οἵ κατὰ διαδοχὴν ἐξ ἀρχιερέων ἡγούμενοι, χρι- D 
στοὶ ὑπὸ τῆς προφητείας ὀνομαζόμενοι. 
og Ὀλυμπιάς. 
30 "Ty, α΄. ιε΄, ὑπ. "Povgov καὶ “Ῥουβελλίνου. 
Ἐν ἔτει πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, 


11. καὶ prius om, P. 18. τοῦ ΚύρουῬΡ. 17. 0»] ob P. ἰδ. 
ἐξ om. P. 21. ἐν ἔτει 1 Luc. IIl. 1. 


His temporibus, Antiochus Syriae Rex, Judaeos, cum eos obsedis- Anniam. c. 
set, ad paganismum coegit. Post hunc, 

xvi Judas, cognomento Maccabaeus, praefuit annis xxxii. 

Hic regionem ab omni impietate purgavit. 

xvn. Jonathas Maccabaeus summus Pontifex, an. ΧΥΠ, 

xvnt. Simon frater ejus summus Pontifex, an. viri, 

xix.  Jonathas summus Pontifex, an. xxvil. 

xx.  Aristobulus summus Pontifex, an. r, 

Hic primus Pontificiae diguitati regium adjecit diadema, 

xxi. Jannaeus Alexander, Rex simul et summus Pontifex, an, xxx. 

Ad hunc usque, a Cyro Persarum Rege, Uncti principes perstitere 
annis cp.xxxir. qui conficiunt hebdomadas annorum Lxix. quae apud 
Danielem hac ratione describuntur. 

Etenim usque ad Jannaeum, qui et Alexander dictus est, Uncti prin- 
cipes fuere: sub quo defecerunt summi Pontifices qui ex successione eligi 
solebant, Christi seu Uncti & Prophetis nuncupat. 


CCII. Olympias. 
4. C. [ΟἹ]. Iph. ] 
80. xv. Ind. 1. Rufo et Rubellino Coss. $. 5596 


392 CHRONICON 


ἐπιτροπεύοντος Πυντίου Πιλάτου τῆς Ἰουδαίας, τετραρχοῦντος δὲ 
τῆς Γαλιλαίας Ἡρώδου, (Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τε- 
τραρχοῦντος τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ “υσα- 
γίου τῆς ““βιληνῆς τετραρχοῦντος, ἐπὶ ἀρχιερέων Ἄννα καὶ Kai- 

P 909 άφα, ἐγένετο ῥῆμα ϑεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν ἐν τῇ 5 
ἐρήμῳ" καὶ ἦλϑεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, κη- 
R 496 ρύσσων βάπτισμα μετανοίας elg ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, ὡς γέγραπται 
ἐν βίβλῳ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος, Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ 
ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου" εὐθείας ποιεῖτε τὰς TQl- 

βους αὐτοῦ. πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται, καὶ πᾶν ὄρος καὶ βου- 10 
vóg ταπεινωϑήσεται, καὶ ἔσται τὰ σχολιὰ εἰς εὐθεῖαν xal oi τρα- 
χεῖαι εἷς ὁδοὺς λείας, καὶ ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήριον τοῦ 
ϑεοῦ, καὶ καϑὼς γέγραπται ὅτι ᾿Ἁγιάσετε τὸ ἔτος τὸ πεντηχο- 
στόν, καὶ διαβοήσετε ἄφεσιν ἐπὶ τῆς γῆς πᾶσι τοῖς κατοικοῦσιν 

B αὐτήν" ἐνιαυτὸς ἀφέσεως ἔσται ὑμῖν" οὕτω καὶ ἐγένετο. ἐν τῷ 15 
γὰρ παρόντι gc ἔτει γενέσεως κόσμου, μηνὶ αὐδυναίῳ c', τῆς 
τε χληροδοσίας τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἔτους jaw, συμπληρουμένων 
Ἰωβηλαίων λδ΄, ἐγένετο ῥῆμα ϑεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην τὸν τοῦ Ζαχα- 
υἱου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, xal ἦλϑεν κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας 

εἷς τὴν κυρίως καὶ xarà ἀλήϑειαν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν πᾶσιν 99 
Υ 168 ἀνθρώποις, παρὰ τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ εὐαγγελιζόμενος ἐν μέ- 
σοις αὐτοῖς ἤδη παρεῖναι τὸν χριστὸν τοῦ ϑεοῦ. καὶ αὐτὸς δὲ 


1, δὲ om. Ρ, 2. rov om. P. 3. "rovgéag PV. — ib. Τραχαν.. 
4. ᾿Δβιλινῆς PV. ἐδ. ἀρχιερέως V. — 10.xal—caztivot7,0sra: om.P. 
li. εὐθεῖα P. 12. τὸ σωτήριον τοῦ ϑεοῦ) τὸν θεὸν P. 13. yé- 
γραπται) Levit XXV. 10. 16, 4ὐδιναίῳ P. — 20. κνρίου Ἀ. 


Anno decimo quinto Imperii Tiberii Caesaris, Pontio Pilato Judaeam 
procurante, Herode Galilaeae "Tetrarcha, Philippo illius fratre "Tetrár- 
cha Itureae et 'lrachanitidis Provinciae, Lysania Abilinae 'l'etrarcba, 
Anna et Caípha suminum Pontificatum obtinentibus; factum est verbum 
Domini super Joannem filium Zachariae in deserto: et venit in regio- 
nem Jordanis praedicans baptismum poenitentiae, in remissionem pecca- 
torum: sicut scriptum est in libro Isaiae Prophetae, dicentis: Foz cla- 
mantis in deserto, parate viam Domini, rectas facite semitas ejus: ommis 
vallis implebitur , et erunt prava in directa et aspera in vias planas, εἰ 
videbit omnis caro Deum. Et quemadmodum scriptum est: Sanctificabi- 
tis annum quinquagesimum , et annuntiabitis remissionem in terra omni- 
bus habitantibus cam. — 4nnus remissionis erit vobis, ut et factum est. 
Hoc enim praesenti anno mundi conditi v. wpxxxvi. mensis Audinei (seu 
Januarii) die vr. distributionis vero haereditatis filiorum Israel anno 
MDcc. Jubilaeis xxxrv. completis, factum est verbum Dei super Joannem 
Zachariae filium in eremo: et venit praedicans baptismum poenitentiae, 
in nomine Domini, ac veram remissionem peccatorum omnibus hominibus, 


PASCHALE. 393 


Ἰησοῦς ὃ Χριστὸς ὃ τοῦ ϑεοῦ υἱὸς μετὰ τὸ τεχϑῆναι ἐν Βηϑλεὲμ 
τῆς Ἰουδαίας συμπληρώσας ἐτῶν ἀριϑμὸν τριάχοντα παρεγένε- 
10 ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην, καὶ 
ἐβαπτίσϑη ὑπ᾽ αὐτοῦ. ἐν τῇ τρισχαιδεκάτῃ οὖν ἡμέρᾳ τοῦ τρια-- C 
δχοστοῦ πρώτου ἔτους αὐτοῦ Χριστὸς ὃ ἀληϑινὸς ϑεὸς ἡμῶν ἐβα- 
πτίσϑη τῇ ἕχτῃ, καϑὰ λέλεκται, τοῦ αὐδυναίου μηνός, χαϑὼς 
ἀνεπιλήπτως ἐν αὐτῇ ἑορτάζει τὰ ἅγια φῶτα, ἤγουν ἐπιφάνια 
τοῦ μεγάλου ϑεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ χαϑολικὴ 
καὶ ἀποστολικὴ ἐκκλησία ἐν τύπῳ αὐτοῦ τε χαὶ τῶν ιβ΄ μαϑη- 
Ἰθτῶν αὐτοῦ. 
Ἔν τῷ ,ε τοίνυν gU ἔτει γενέσεως κόσμου, καϑὼς πρόκει- 
ται, καὶ τεσσαρακοστῷ τῆς “Αὐγούστου Καίσαρος βασιλείας, ἤ- 
yovv εἰκοστῷ ὀγδόῳ τῆς αὐτοῦ μοναρχίας, ἐγεννήϑη κατὰ σάρκα 
Χριστὸς ὃ ἀληϑινὸς ϑεὸς ἡμῶν. ἔν δὲ τῷ παρόντε εφλς' ἔτει 
15 ἐβαπτίσϑη ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ὑπὸ Ἰωάννου ὃ αὐτὸς κύριος xol ϑεὸς D 
ἡμῶν Ἰησοῦς ὃ Χριστὸς κατὰ τὸ πεντηκοστὸν ἔτος τῆς τριακο- 
στοτετάρτης πεντηκονταετηρέδος ἀπὸ τῆς κληροδοσίας τῶν υἱῶν 
Ἰσραήλ. κατὰ γὰρ πεντηκονταετηρίδα μετὰ τὸ εἰσελϑεῖν εἰς τὴν 
γῆν τῆς ἐπαγγελίας τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἄφεσιν γίνεσθαι ὃ ϑεῖος 
δ παρεχελεύσατο νόμος, ἣν ἤρξαντο καταριϑμεῖν ἀπὸ ὄὀγδοηκοστο- 
πρώτου ἔτους Πωῦσέως, μετὰ τὸ πέρας δηλονότι τῶν υλ' ἐτῶν R 498 
τῆς πρὸς τὸν ᾿Αβραὰμ κατὰ τὸ ἑβδομηκοστὸν πέμπτον ἔτος τῆς 


1. ὁ Χριστὸς] Χριστὸς P. 6. Αὐδιναίου P. 7. ἐπιφάνεια PV. 
9, ἑαυτοῦ PV. 650. ἣν om.R. ib. ἤρξατο RV. ib. ὀγδοηκο- 
στοῦ πρώτου Ῥ. 


apud Jordanem fluvium annuntians in medio ipsorum adesse Christum 
Dei Ipse autem Jesus Christus Dei filius postquam in Bethleem Ju- 
daeae natus est, cum complesset annum trigesimum, venit a Galilaea 
Hierusalem ad Joannem, et ab illo baptizatus est. 'Tertia decima deinde 
die xxxt. anni suae aetatis, Christus verus Deus noster die vi. baptiza- 
tus est, sicut dictum est, mense Audinaeo, quemadmodum recte eodem 
die sacra Lumina, seu Epiphania, magni Dei et Servatoris nostri Jesu 
Christi celebrat Catholica et Apostolica Ecclesia in suiipsius et xr. 
Apostolorum suorum figura. i 

ee igitur di condiid v. MDvII. uti supra expositum est, et xi. 
Augusti Caesaris imperii, seu xxvrm. monarchiae ipsius, natus est secun- 
dum carnem Christus verus Deus noster. Hoc autem praesente v. MDxxxvI. 
anno, ipse Dominus et Deus noster Jesus Christus —— est in Jor- 
dane, sub annum quinquagesimum trigesimi quarti Jubilaei, ex quo dis- 
tributio haereditatis filiorum Israel facta est. Quippe post annos 1. ex 
quo terram promissionis ingressi sunt filii Israel , remissionem fieri san- 
xit lex divina, quam coeperunt numerare ab octogesimo primo anno 
Moysis, post exactos nempe Ccccxxx. annos promissionis a Deo factae 


P 210 


894 CHRONICON 


αὐτοῦ ἡλικίας γενομένης αὐτῷ ἀπὸ τοῦ 9:09 ἐπαγγελίας τῆς ἐν ΑἹ. 

γύπτῳ δουλείας ἕνεκα καὶ τῆς ἐκεῖϑεν γενησομένης ἐλευϑερίας τῶν 

υἱῶν Ἰσραήλ. | 
Καὶ εὐλογῶν ὁ Tairyye và ὕδατα εἶπεν, (Φωνὴ κυρίου ἐπὶ | 

τῶν ὑδάτων, ὃ. ϑεὸς τῆς δόξης ἐβϑόντησεν, “κύριος ἐπὶ ᾿ὑδάτωνδ | 

πολλῶν. ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ βαπτισϑῆναι ἅπαντα τὸν λαὸν χαὶ 

Ἰησοῦ βαπτισϑέντος καὶ προσευχομένου ἀνεῳχϑῆναε τὸν οὐρανὸν 

καὶ καταβῆναι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον σωματικῷ εἴδει ὡσεὶ πεῤίστεςι 

ρὰν ἐπ᾿ αὐτόν, xal φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ γενέσϑαι λέγουσαν, 0 εἶ 


L4 c? € » , * ' U , 
ὁ υἱὸς μου 0 ἀγαπητός, ἐν σοὶ ηὐδόχησα. 10 
* -- * — t Li [4 
Εἶτα γνῶναι βοὐλόμενοι καὶ ποία ἣν τῆς ἑβδομάδος ἡμέρα, 
e c , , , , * Po " , 
ὅτε 0 κύριος ἐβαπτίσϑη, τίϑεμεν vU: «φὰς ἔτη" «τούτοις τπιροσ- 
, - LI * E € H 
τίϑεμεν τὸ τέταρτον" γίνονται cqyx. ταῦτα παρὰ TO» b "ἑπτά- 
, , Plot , , ⸗ .15 , H LN 
xig 5 γίνονται ςτ΄" ἑπτέκις π' γίνονται qE^ ἑπτάκις ὀκτὼ γίνον»- 
. , — 
ται vg ' λοιπὸν δ΄ ἐπαχταί. ταύταις προσάπτομεν τὰς «ἀπὸ τοῦ 15 
ES - - € T € f 
πρῶτου μηνὺς νισὰν ἡμέρας ἕως αὐτῆς τῆς ἡμέρας ἐν ἢ 0 χύθιος 
f - , " , 
ἐβαπτίσϑη. οὕτως ἔχεις ἐπακτὰς δ΄, ἀπριλίου A^," utitgv: Àa , 
Ἰουνίου λ΄, ἰουλίου λα΄, αὐγούστου Àw', σεπτεμβρίου. λ΄ ,ἐὐκτως 
βρίου λα’, νοεμβρίου λ΄, δεχεμβρίοῦ λα΄, ἰανουαρίου .& *'wiaie 
, Li & , 
vav0n£. ταύτας παρὰ τὸν ζ΄" ἑπτάκις pb γίνονται am λοιπὸν 6:30 


Ἔγνωμεν οὖν ὡς ἐν πέμπτῃ τῆς ἑβδομάδος ἡμέρᾳ ἐβαπτί- 
5. τῆς om. P. ib, τῶν ὑδάτων P. 15. £zcxrol uncis includit 
P sola, tacente V. 17. ἑπακτὰς uncis includit P, 20. καύτας ] 


(ταύτας εἰς £) praeponit R, ταῦταί εἰσιν ζ΄, P. 


Abraham, cum annum is ageret Lxxv. propter servitutem in Aegrypto, et 
ibidem futuram liberationem filiorum Israel. 

Et Joannes benedicens aquas, dixit: For Domini super aquas , Deus 
gloriue innotuit, Dominus super aquas multas. Factum est autem, posi- 
quam universus populus baptizatus est, ut Jesu baptizato, ipsoque pre- 
cante, coelum aperiretur δὲ super eum descenderet Spiritus sanctus for- 
ma corporea, veluti columba, et vox de coelo fieret, dicens: Tu e» filius 
meus dilectus , in te mihi complacui. 

Porro si nosse velimus, «uis fuerit hebdomadis dies quando Domi- 
nus baptizatus est, ponimus v. MDxxxvi. annos: his addimus quartam 
partem: prodeunt vr. MDpocccxx. hos per vir dividimus, septies pcccc. 
faciunt vi. wccc. septies Lxxx. producunt pLx. septies viu. generant 
νι, relinquuntur 1v. quibus addimus illos a die primi mensis Nisan, us 
que ad diem quo Dominus baptizatus est. 

- . Hae ratione habes epactas iv. Aprilis xxx. Maii xxxi Jenii xxx 
Juli xxxi. Augusti xxxi. Septembris xxx, Octobris xxxi. Novembris xxx. 
Decembris: xxxt. Januarii vi. fiunt ceLxxxv. hae sunt vir has divide 
per ὙΠ. septies xr. efficiunt conxxx. reliqua sunt v. . 

. Intelligimus ergo quinto hebdomadis die baptizatum füisse Christum 


PASCH' LE. 395 


095 ὃ Χριστὸς ὃ ἀληϑενὸς ϑεὸς ἡμῶν ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ, 
xa9^ ἣν πέμπτην ἡμέραν ἐν ἀρχῇ τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως αὐτὸς 
ὗ τῶν ἁπάντων δεσπότης καὶ δημιουργὸς προσέταξεν ἐξαγαγεῖν τὰ 
ὕδατα, ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν, αὐτὸς ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων, 
δὲν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ἐβαπτίσϑη ἐν ὕδατι καὶ ἡγίασεν τὸ ὕδωρ καὶ 


σωτήριον αὐτὸ καὶ ζωοποιὸν ἡμῖν ἀπειργάσατο. μετὰ δὲ τὸ βα- ^ 


πτισϑῆναι ἀνήχϑη ὑπὸ τοῦ πνεύματος εἷς τὴν ἔρημον πειρασϑῆ-- 
vai ὑπὸ τοῦ διαβόλου, ὡς ἱστορεῖ τὰ Otia εὐαγγέλια, καὶ νηστεύ- 
σας . ἡμέρας μί καὶ νύκτας u', καὶ πειρασϑεὶς ὑπὸ τοῦ διαβόλου, 
10 χαὶ γικήσας τὸν πειράζοντα, παρεχένετο εἷς τὴν Γαλιλαίαν, κη- 
ρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας, καὶ καλέσας τοὺς μάϑητὰς 
πιστεύσαντας καὶ δεξαμένους τὸ κήρυγμα τῆς εὐσεβείας ἀνῆλϑε 
μετ᾽ αὐτῶν elc Ἱεροσόλυμα ἑορτάσοι τὸ νομικὸν πάσχα. | 
Εἶτα ϑέλοντες γνῶναι πόστῃ τοῦ μηνὸς ἔφϑασεν κατὰ τὸ 
ἰδπαρὸν εφλξζ΄ ἔτος, ἀρχὴν εἰληφὸς ἀπὸ κα' τοῦ μαρτίου μηνός, 
ἡ ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης, τὰ εφλε΄ ποιοῦμεν παρὰ 
τὸν i^. 19^ σ΄ γίνονται ym! * 49^ S .γίνονταε api. 19 οἱ γένον- 
ται 19^. λοιπὸν ζ΄ " ταύτας ἐπὶ τὸν εα', γίνονται οζ΄" ἔχβῳ β' λ'" 
γίνονται ἘΠ. λοιπὸν iC " πρόσβαλε ταύταις ιγ΄ τὰς πρὸ τῶν quu 
ἢ στήρων, προσελήνους ζ΄, xal ζ' τὰς ἀπὸ xa καὶ αὐτῆς τοῦ μαρτίου 
μηνός, γίνονται p'*. ἔχβα M, λοιπὸν ιδ΄. ἔφϑασεν ἡ ιδ΄ τοῦ πρώ- 
του μηνὸς τῆς σελήνης τῇ κζ΄ τοῦ μαρτίου μηνός. — - E 


8. πάντων R. 14, xóogP. 99. xf] ιζ΄ ΚΕ. | 


s 


verum Deum nostrum in Jordane fluvio: quo quidem die quinto, in mundi 
conditi exordio, ipse universorum Dominus et conditor praecepit aquis 
ut educerent reptilia. animarum viventium, ipse vero in consummatione 
saeculorum hoc ipso die baptizatus est in aqua, et consecravit aquam, 
et salutarem. illam et vivificam nobis effecit. Postquam autem est bapti- 
ꝛatus, ductus est a spiritu in desertum ut tentaretur a diabolo, uti sa- 
ca narrant Evaugelia: et cum jejunasset dies xL. et xt. noctes, εἰ teu- 
tatus fuisset a diabolo, illo devicto, venit in Galilaeam, praedicans 
Evangelium regni ( Dei), vocatisque discipulis credentibus, quique prae- 
dicationem pietatis receperant, ascendit cum iis Hierosolyma, ut legale 
Pascha raret. — 


Jam vero si velimus intelligere kie mensis hoc praesenti anno v. 
"»xxxvit extiterit, initio a xxt. mensis Martii sumpto,,xiv. primi men- 
sis Lunae, wv. wpxxxvi facimus per xix. et ducimus cc. im xix. δυπέ 
in. ποσοῦ, deinde xiX. xc. creant wpccx. due 1. in xix. reliqwa'sunt vrr. 
rursum vrr, duc in xr. fiunt rxxvrí. mbjice bis xxx. fiunt rx: teliqua sunt 
**r. adjiee his xrrr. Mas anteluminarium antelunares, et vrt. & xxr. men- 
sis Marti, fiunt xcrv. abjice xxx. relinquuntur xiv. proinde incidit xrv. 
mensis Lugaé €xvrr. mensis: Martif. 


V 169 


D 


R 500 


P 211 


$96 CHRONICON 


Εἶτα ϑέλοντες γνῶναι xal nola ἡμέρᾳ ἔφϑασεν ἡ ιδ' τοῦ 
πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης, τοῖς εφλς΄ προστίϑεμεν τὸ τέταρ- 
τὸν ατπὸ'" γίνονται cqyx . ταύτας εἰς ζ΄" ζ΄ Qy γίνονται ci^ 
ζ΄ π΄ γίνονται φξ'" ζ΄ of γίνονται νς΄ " λοιπὸν δ΄ ἐπακταί. ταύ- 
ταις ngógfaAe y τὰς πρὸ τῶν φωστήρων καὶ L/ τὰς ἀπὸ xa καὶδ 

B αὐτῆς τοῦ μαρτίου μηνός, γένονται ιδ΄. ταύτας παρὰ τὸν ζ΄" ἔχ- 
Ba ζ’, λοιπὸν ζ΄. ἔγνωμεν οὖν ὡς κατὰ τὸ παρὸν ἔτος ἔφϑασιν 
ἡ ιδ' τοῦ πρώτηυ μηνὸς τῆς σελήνης τῇ xb τοῦ μαρτίου μηνὺς 
καὶ ἐν σαββάτῳ. ἡ δὲ w' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης, ἣν 
πρώτην τῶν ἀζύμων ὃ ϑεῖος προσαγορεύει vóuog, ἔφϑασεν ἐν 10 
ἡμέρᾳ πρώτῃ τῆς ἑβδομάδος, τουτέστιν κυριακῇ, ἣ ἔστιν ἡμέρα 
δευτέρα τοῦ σαββάτου" εἴωθεν γὰρ ἡ ϑεόπνευστος γραφὴ ἑχά- 
στὴν ἡμέραν ἀνάπαυσιν ἔχουσαν σάββατον ὀνομάζειν. σάββα- 
vo» οὖν καλεῖ οὐ μιόνον τὴν ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης 
φϑάσασαν ἐν σαββάτῳ, ἀλλὰ καὶ τὴν ιε΄ τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς 15 

C σελήνης, ἥτις ἐστὶν πρώτη τῶν ἀζύμων ἡμέρα, καὶ. αὐτὴν ἐν 
ἡμέρᾳ πρώτῃ φϑάσασαν, καὶ τὴν κα' τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἥτις ἐστὶν 
ἑβδόμη μὲν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν ἀζύμων, ἑβδόμη δὲ τῆς ἐβδο- 
μάδος ἡμέρα. τοῦτο οὖν τὸ πάσχα δηλῶσαί μοι δοκεῖ ὃ ϑεῖος 
εὐαγγελιστὴς 7lovxüg, ἐν οἷς φησιν, Ἐγένετο ἐν σαββάτῳ δευτε. Ὁ 
ροπρώτῳ διέρχεσθαι τὸν Ἰησοῦν xal τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ διὰ τῶν 
σπορίμων, τοὺς δὲ μαϑητὰς τἄλοντας τοὺς στάχυας ἐσϑίειν. 


1. ποία ἡμέρα PV. Φ. τοῖς] τῆς R. 4. ἐπακταὶ uncis inclusit P. 
9. καὶ om. P. ἰδ. εε΄ post μηνὸς ponit P. 11. ἐστε P, ες RV. 
18. ἀπάπαυσιν P. 14. πρώτου ο!.Ρ. 20. φησιν] VI. 1. 


Si velimus etiam nosse in qualem diem inciderit xiv. mensis Lunae, 
v. MDxxxvi. addimus quartam partem »tcccrxxxrv. fient vr. wDpeccexr 
has divide in vir. vir. in pcccc, fient vi. πόσο. deinde vrr. in xxc. fient 
DLX. rursum vir. in vn. fient rv. reliquae sunt epactae rv. his adde 
mr. anteluminares, et vir. a xxr. mensis Martii, fient xrv. ab his praeter 
vir. abjice vir. remanebunt vir, gitur colligimus hoc praesenti anno 
xiv. primi mensis Lunae xxvn. die Sabbato mensis Martii occurrere. 
Primi vero mensis xv. Lunae, quem primum Azymorum vocat lex divina, 
occurrit feria 1. hebdomadis, hoc est Dominica, quae est dies τι. a 
bato: solet enim a Deo inspirata scriptura unumquemque diem feriatum 
Sabbatum appellare. Sabbatum igitur appellat, non modo xrv., mensis 
lunae sabbato occurrentem, sed etiam xv. primi mensis lunae, qui esi 
primus Azymorum dies, illumque primo die occurrentem, et xxi. ejusdem 
mensis diem, ge est septimus Festi Azymorum, septimus vero hebdoma- 
dis dies. lllud. porro Pascha indicasse mili videtur divinus Evangelista 
Lucas, cum ait: Factum est autem in Sabbato Secundo - primo cum Jesus 
transiret per sata cum Discipulis suis, qui vellebant spicas, ut manduca- 
rent. Vocat autem Secundo - primum Sabbatum , non solum quod sepü- 


PASCHALE. 397 


δευτερόπρωτον δὲ σάββατον καλεῖ τοῦτο τὸ σάββατον, οὐ μόνον ὡς 

ἑβδόμης ἡμέρας οὔσης, ἐν f, ἡ πρώτη τῶν ἀζύμων εὑρέϑη, ἀλλὰ καὶ ΄ 

διὰ τὸ ἀπ᾿ αὐτῆς ἀριϑμεῖν τὰς ν΄ ἡμέρας, καὶ ἑορτάζειν τὴν ἕορ- 

τήν, ἣν ἑορτὴν τῶν ἑβδομάδων ὃ ϑεῖος προσαγορεύει νόμος. ἑπτὰ R 502 
5oiv σαββάτων ὄντων ἐν τούτῳ τῷ ἔτει τῆς πεντηκοστῆς, ἅτε ἀπὸ D 

σαββάτου ἀρχομένης καὶ εἷς σάββατον συμπληρουμένης, πρῶ- 

τον ἦν σάββατον τῶν ἑπτὰ σαββάτων καὶ τελευταῖον πάλιν τοῦ 

ὅλου ἀριϑμοῦ" διὰ ταύτας τὰς αἰτίας ἐν τούτῳ τῷ πάσχα τὸν 

χύριον μετὰ τῶν μαϑητῶν διερχόμενον διὰ τῶν σπορίμων δηλῶ- 
σαι βουλόμενος ὃ εὐαγγεμστὴς εἴρηκεν ὅτι ἐν σαββάτῳ δευτερο-- 

πρώτῳ διήρχετο διὰ τῶν σπορίμων ὃ Ἰησοῦς καὶ oi μαϑηταὶ 

αὐτοῦ. 
Ὅτι δὲ ὃ ϑεῖος νόμος τὴν μὲν ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς 

σελήνης πάσχα προσαγορεύει, τὴν δὲ ιε΄ πρώτην τῶν ἀζύμων καὶ V 170 
ἰδσάββατον ὀνομάζει, πρὸς δέ γε καὶ τὴν ig πρώτην τῆς πεντηκο- 

στῆς ἡμέραν καλεῖ, διδάσκει σαφῶς ἡ ϑεύπνευστος γραφή. ἐν 

γὰρ τῷ “«Τευιτικῷ γέγραπται ἐπὶ λέξεως οὕτως. ,»αὗται αἱ ἑορταὶ P 212 

τῷ κυρίῳ κληταὶ ἅγιαι, ἃς καλέσετε αὐτὰς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. 

ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ (0 ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς ἀνὰ μέσον τῶν 
Ὀἑσπερινῶν πάσχα τῷ. κυρίῳ. ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσϑε., καὶ 

ἡ ἡμέρα ἣ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν. πᾶν ἔργον λατρευτὸν 

οὐ ποιήσετε;, καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέ. 


, j om. P. 6. συμπληρουμένης πρῶτον ἦν σάββατον om. P. 
17. Δενιτικῷ ] XXIII. 4. 18. xigral] καὶ αὗται PV. — ib. κα- 
nel καλέσουσιν V. 19. μέσον] μέσων R. 22. ὁλοκαύ- 
toua P. 


mus sit dies, quo primus Ázymorum inventus est, sed etiam quod ab eo 
τς, dies putarentur, festumque celebraretur: quod quidem festum lex divina 
Festum hebdomadum appellat. Cum ergo vir. Sabbata extent in hoc 
quinquagesimae anno, ut quae a Sabbato initium ducat, et in Sabbatum . 
tepton Babbeterem rursum totius numeri finis desinat, eapropter hoc 
Paschate cum discipulis per sata transiisse Dominum volens indicare 
Evangelista, dixit, eum [A Sabbato Secundo- primo cum discipulis suis 
Qvod vero di lex xiv. primi mensis Lunae Pascha apellet, xv. 
sSutem, primum Azymorum, et Sabbatum vocet: praeterea xvi. rimum 
quinquagesimae diem, diserte docet a Dco inspirata scriptura. Sic enim 
sd verbum scribitur in Levitico: Hae sunt feriae Domini sanctae , quas 
vocabitis ipsas t suis, Mense primo, quartadecima die mensis 
inter vespertina Phase Domino: septem diebus comedetis azyma. — Et dies 
prima vocata sancta erit vobis, Omne opus servile non facietis, et offere- 
tis sacrificium in i, Domino septem diebus. Et dies septima vocata 


2. ἡ om. P 


898 CHRONICON 


ρας. καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγέα ἔσται ὑμῖν. πᾶν ἔργον 
λατρευτὸν οὐ ποιήσετε. ὅταν δὲ εἰσέλϑητε εἰς τὴν γῆν, ἣν ἐγὼ 
δίδωμι ὑμῖν, καὶ ϑερίζητε ἐὸν ϑερισμὸν αὐτῆς, καὶ οἴσετε τὸ 
δράγμα, ἀπαρχὴν τοῦ ϑερισμοῦ ὑμῶν, πρὸς τὸν ἱερέα, καὶ 
B ἀνοίσει τὸ δράγμα ἔναντι χυρίου δεκτὸν ὑμῖν, καὶ τῇ ἐπαύριονϑ 
τῆς πρώτης ἀνοίσει αὐτὸ ὃ ἱερεύς. καὶ ἀριϑμήσετε ὑμῖν ἀπὸ τῆς 
᾿ ἐπαύριον τῆς πρώτης τῶν σαββάτων ἀπὸ τῆς ἡμέρας, ἧς ἂν 
προσενέγκητε τὸ δράγμα τοῦ ἐπιϑέματος, ἑπτὰ ἑβδομάδας ὃλο- 
κλήρους ἀριϑμήσεις ἕως τῆς ἐπαύριον τῆς ἐσχάτης ἑβδομάδους, 
ἀριϑμήσετε πεντήχοντα ἡμέρας, καὶ προσοίσετε ϑυσέαν νέαν τῷ 10 
κυρίῳ, καὶ καλέσετε ταύτην τὴν ἡμέραν κλητήν" ἁγία ἔστω 
ὑμῖν. πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ.“ 
Εἴτε οὖν τὴν ιε΄ τῆς σελήνης, ὡς ἐν σαββάτῳ φϑάσασαν, 
μετὰ τὸ ϑῦσαι τὸν ἀμνόν, δεύτερον ὠνόμασε σάββατον ὃ εὐα)- 
R 504 γελεστής, εἴτε ὡς πρώτην οὖσαν τῆς πεντηκοστῆς, ἤγουν τῶν! 
C ἑπτὰ τῆς ἐν τούτῳ τῷ ἔτει πεντηχοστῆς, πανταχόϑεν φαίνεται 
ὅτε τὴν ἐν τούτῳ τῷ ἔτει τοῦ πάσχα ἑορτὴν δηλῶσαε βουλόμενος 
ὃ εὐαγγεμστὴς δευτερόπρωτον ὠνόμασε σάββατον. τοῦτο τὸ 
πάσχα ἐδήλωσεν καὶ ὃ ϑεολόγος καὶ εὐαγγελιστὴς ᾿Ιωάννης μετὰ 
τὸ πρῶτον ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας ϑαῦμα, ὅτε τὸ ὕδωρ οἶνοςϑὺ 
ἐγένετο, λέγων οὕτως, Ταύτην ἐποίησεν ἀρχὴν τῶν σημείων ó 
Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσεν τὴν δόξαν αὑτοῦ 


4. καὶ om. P. — 6. τῆς ἐπαύριον] ἐπαύριον P. 18. εἶτα Ρ. 17. 
τὴν om. P. ἐδ. δηλώσαι διπλώσαι PV. 19. καὶ prius om. P. 
ib. Ἰωάννης Ὁ HI. 11. 


fueritis terram, quam ego do vobis, εἰ messueritis segetem cjus, et afferctit 
manipulum, primitias messis vestrae, ad Sacerdotem, et levabit fasciculum 
coram Domino ut acceptabile sit pro vobis, Et crastina a primo offerd 
illum Sacerdos. Et numerabitis vobís a postero die prima Sabbatorum, 
| & die qua obtuleritis manipulum impositionis. Septem hebdomadas plenas 
nwnerabis usque ad crastinum ultimae hebdomadis , numerabitis qui 
ginta dies, et offeretis sacrificium novum Domino, ct vocabitis diem 
vocaiam: sancta erit vobis. Omne opus servile non facietis in ea. 


Sive igitur xv. lunae, ut quae in Sabbatum incideret, post sacrif- 
€»tam agnam, Secundum appellavit Sabbatum Evangelista; sive quod 
esset prima Qui inae, seu vit Sabbatorum quae hoc anno m 
Quinquagesima extitere, omnimodo apparet, cum eo ipso amno Paschats 
festum — voluisset Evangelista, Secundo-primum — 
batum. Hocce Pascha indicavit Theologus et Evangelista Joannes, pes 
primum in Cana Galilaeae miraculum, quando aqua vinum facia est 
cum ita ait: Hoc fecit initium signorum Jesus ín Cana Galilaeae, εἰ ma- 
nifestavit gloriam suam , et crediderunt án eum discipuli ejus, Post hx 


PASCHALE. 9899 


καὶ ἐπίστευσαν εἷς αὐτὸν οἵ μαϑηταὶ αὐτοῦ. μετὰ τοῦτο ἀνέβη 
εἰς Καπερναοὺμ αὐτὸς καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἵ μαϑηταὶ αὐτοῦ 
xal oí ἀδελφοὶ αὐτοῦ. καὶ ἔμειναν οὐ πολλὰς ἡμέρας, καὶ ἐγγὺς 
ἦν τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὃ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα. D 
5 Πρῶτον ovv πάσχα νομιχὸν ἑόρτασε σὺν τοῖς μαϑηταῖς με- 
τὰ τὸ βαπτισϑῆναι ὃ κύριος ἐν τῷ ὀγδόῳ ἔτει τῆς κατὰ φύσιν ἐν- 
γειχαιδεκαετηρέδος τῆς σελήνης καὶ κα' τῆς κατὰ φύσιν ὀχτω- 
κωιεικοσαετηρίδος τοῦ ὑλίου, ὄντος ἀρχιερέως ἐν Ἱερουσαλὴμ 
Ἰσμαήλου τοῦ Βάφει. 
10 Εἰσὶν δὲ τῶν μαϑητῶν αἱ προσηγορίαι, ὧν ἐξελέξατο ὃ xi- 
ριος, οὕτως. 
α΄. Σίμων Πέτρος ὃ τῶν ἀποσότλων κορυφαῖος. 
β΄. Ἀνδρέας ὃ ἀδελφὸς αὐτοῦ. 
y. Ἰάκωβος ὃ τοῦ Ζεβεδαίου. : 
15. 9', Ἰωάννης ὃ ἀδελφὸς αὐτοῦ, ὃν ἠγάπα ὃ Ἰησοῦς, ὃ εὐαγ- P 213 
γελιστής. ᾿ 
ε΄, Φίλιππος. 
€. Βαρϑολομαῖος. 
U. Θωμᾶς. 
9) η΄. Ἰάκωβος ὃ τοῦ Z4Aqalov, ὃ ἀδελφὸς τοῦ κυρίου κατὰ σάρ- 
κα, ὃ ἐπικληϑ elc δίκαιος. ! 
ϑ΄. ἸΠατϑαῖος ὃ εὐαγγελιστής. 
5. ἡόρτασε P. 6. ἐννεακαιδεχα]} i10. P. 7. ὀκτωκαιεικοσα] η΄ 


καὶ x P. 10. ὁ om.P. 11. οὕτως] αὗται P. Conf. p.27. B. ᾿15. 
à' δ΄ καὶ V. ib. ὁ Ἰησοῦς} Ἰησοῦς P. ἰδ, ὁ) og ΡΥ, 50. ὁ 


ascendit Capharnaum ipse et mater ejus, et discipuli ejus, εἰ fratres 
Qus , et ibi manscrunt non multos dies, et prope erat. Pascha Judaeorum, 
et ascendit Jesus Hierosolymam. . . — 
Primum ergo Pascha legale cum Discipulis suis, postquam baptiza- 
tus est, celebravit Dominus, anno vri. naturalis. decemnovennalis cycli 
lunae, et xxr. naturalis vigintioctennalis cycli solis, cum summus: esset 
Pontifex Hierosolymis Ismael Baphi. : 
Sent autem discipulorum quos elegit Dominus nomina haec. 
1 Simon Petrus, Apostolorum Princeps. 
1. — Andreas, frater Petri. | 
nr. Jacobus, Zebedaei frater. IM | 
1v. Joannes, frater ejus, quem dilexit Jesus, qui fuit Evangelista. 
v. Philippus. 
vit. Bartholomaeus. 


"Thomas. . 
vui. Jacobus Alphaei, frater Domini secundum earmem, qui dictus 


400 | CHRONICON 


. Θαδδαῖος ὃ καὶ “Ἰεβαῖος, ὃ ἐπικληϑεὶς Βαρσαβάς. 
V 171 ια΄. Σίμων ὃ Κανανίτης ὃ ἐπικληϑεὶς Ἰούδας, '"laxoffov. 
B β΄. Ἰούδας ἸΙσκαριώτης. 
R 506 Τούτους τοὺς ιβ' μαϑητὰς ἔχων ὃ κύριος τῶν λοιπῶν ai- 
τοῦ μαϑητῶν κατά τι γέρας ἐξαίρετον ἀποστόλους ὠνόμασεν. — 5 
Καὶ αὖϑις ávadeixvvoiw ἑτέρους ο᾽, ὧντινων καὶ αὐτῶν αἱ 
προσηγορίαι eloly αὗται. 
α΄. ἹΜαιϑίας, ὃν ἀνέδειξεν ὃ κύριος, ὃ καὶ συγκαταριϑμη- 
ϑεὶς μετὰ τῶν ia! ἀποστόλων μετὰ τὸ ἀναληφϑῆναι τὸν 
κύριον ἀντὶ Ἰούδα τοῦ ἸἾσκαριώτου, ὡς περιέχουσιν αἱ 10 
Πράξεις. 
β΄. Σωσϑένης, οὗ μέμνηται Παῦλος Κορινϑίοις ἐπιστέλλων. 
C γ΄ Κηφᾶς, ὁμώνυμος Πέτρου, ᾧ καὶ ἐμαχήσατο Παῦλος xa- 
τὰ ἰουδαϊσμοῦ. 
δ΄. “νος, οὗ μέμνηται Παῦλος Τιμοϑέῳ γράφων. 6 
'. Κλεωπᾶς, οὗ μέμνηται elg τὸ κατὰ ]ατϑαῖον Εὐαγγέλιον. 
. dag. 
Ἐπαίνετος. 
᾿Ανδρόνικος. 
. Aundluc. 30 
Οὐρβανός. 


2. ὁ Κανανίτης] Κανανίτης P. — 8. ιβ΄] ιβ΄ καὶ ἡ. 4. κύριος] 
Χριστὸς P. 7. εἰσὶν om. P. 9. d] ιβ΄ P sola. 13. Πέ- 


too P. 


tx. Matthaeus Evangelista. 

x.  "Thaddaeus, qui et Lebaeus, cognominatus Barsabas. 

χι. Simon Caenanites, dictus Judas, Jacobi F. 

xit. Judas Iscariotes. 

Hos xir. discipulos cum haberet Christus, hos prae caeteris suis 
Discipulis, pom quadam praerogativa Apostolos nominavit. 

ursum alios xx. designavit, quorum pariter haec sunt nomina. 

r Matthias, quem Dominus designavit, qui aliis xr. Apostolis an- 
numeratus est, postquam Dominus est assumptus, loco Judae Iscariotae, 
ut Ácta continent. 

I. Sosthenes. cujus meminit Paulus ad Corinthios scribens. 

Cephas, Petro cognominis, cum quo congressus est Paulus de 


— 


"0-3 


Iv. Linus, cujus meminit Paulus ad Timotheum scribens. 
v. —— cujas meminit Evangelium secundum Matthaeum. 
Aquilas, ) 


vit, — Epaenetus. 
γι, Andronicus. 
ix, — Amplias. 

X, Urbanus. 


10 


15 


PASCHAL E. 


ι΄, Στάχυς. 

ιβ΄. ᾿ἀπελλῆς. 

γ΄. Ἡρωδίων. 
ιδ΄, 24piovóffovAoc. 
i. Νάρκισσος. 
te. Ῥοῦφος. 

ιζ΄, ᾿Ἡσύγκριτος. 
m. Φλέγων. 
ιϑ΄. Ἑρμᾶς. 

X. Πατροβᾶς. 
κα΄. Ἑρμῆς. 

κβ΄, Φιλόλογος. 
xy. Νηρεύς. 

κδ΄, ᾿Ολυμπᾶς. 
xe. “ούχιος. 
κε΄. Ἰάσων. 

χζ΄', ΣΣωσίπατρος. 
κη΄. Τέρτιος. 
x9'. Γάϊος. 

λ΄, Ἔραστος. 


401 


λα΄. Κούαρτος, ὧν μέμνηται Παῦλος Ῥωμαίοις ἐπιστέλλων. 


i. Νιρεύς V. 10. Πατρωβᾶς ΡΥ. 41. ὧν] οὗ P, ὃν V. 


xi, — BStachys. 
ni. Apelles. 
XIII. erodion, 


xiv. — Aristobulus. 
xv, — Narcissus. 
xvi. Rufus. 

xvit. Ásyncritus. 
xvii, Phlegon. 
xix, . Hermas. 
XX. Patrobas. 
xxi. Hermes. 
xxu. Philologus. 
xxiüj Nereus. 
xxiv. Olympas. 
xxv. Lucius. 
Xxvi. Jason. 
xxvn. Sosi 

xxvm. Tertius. 
xxix, Gaius. 
Ἐν Krastus, 


Quartus, cujus meminit Paulus ad Romanos scribens. 
26 


Chronicon Paechale eol, L 


P 2L 


R 508 


V 172 


402 CHRONICON 


λβ΄. ᾿Ἵπολλῶς. 

λγ΄. Στεφανᾶς. 

λὺ΄,͵ Φουρτουνᾶτος. 

λε΄, Mydixog, ὧν μέμνηται Παῦλος εἰς τὴν πρὸς Κορινϑέους 
a. ἐπιστολήν. 5 

Ac. Τύχικος, οὗ μέμνηται Παῦλος Ἐφεσίοις γράφω». 

λζ΄. Κλήμης, οὗ μέμνηται Παῦλος dg τὴν πρὸς Φιλιππη- 
σίους. ᾿ 

λη΄. Ἐπαφρόδιτος. 

A9", Ὀνήσιμος. 10 

μ΄. Ἀρίσταρχος. ᾿ 

μα΄, Ἰησοῦς ὃ λεγόμενος Ἰοῦστος. 

μβ΄. Anuũc. 

μγ΄. Νυμφᾶς. 

μδ΄, Ἄρχιππος, ὧν μέμνηται Παῦλος εἰς τὴν πρὸς Κοριν- 15 
ϑίους. 

με΄. "Ovgoígqopoc. 

uc. Κρήσκης. 

μζ΄. Ἔραστος. 

ux. Τρόφιμος. $0 

μὸ΄. Εὔβουλος. 

9. Στέφανος P. 4. οὗ P, ὃν RV. 5.a'om.P. 6. οὗ P, ὃν V. 


7. Φιλιππισίους P. 15. οὗ P, ὃν V. ibid. τοὺς Κορινθίους P. 
Scribe Κολοσσαεῖς (IV. 15. 17. ). 


xxxi Apollo. 

xxxin, Stephanus, 

xxxiv. Fortunatus, UN 
xxxv.  Achaicus, cujas meminit Paulus in Epistola ad Corinthios. 


XXXI. chicus, cujus meminit Paulus ad Kphesios scribens. 
xxxvi. Clemens, cujus meminit Paulus in Epistola ad Philippenses. 
xxxvii, Epaphroditus. 


xxxix. Onesimus. 

XL. Aristarchus. 

xti — Jesus, dictus Justus. 

Χμ,  Demas. 

xum Nymphas. — 
xxiv. Archippus, cujus meminit Paulus in Epistola ad Corinthios. 
xLv.  Onesiphorus. : 

XLVI. Crescens. 

xuvu. Krastus. 

xrvin, Trophimus. 

xuix, Rubulus. 

L. Pudens, cujus meminit Paulus in Epistola secunda ad 'fi- 


motheum. 


PASCHALE. 408 


͵ 


y. Πούδης, ὧν μνημονεύει Παῦλος εἰς τὴν πρὸς Τιμόϑεον 
B. ἐπιστολήν. 
να΄, “Αρτεμᾶς. ; 
νβ΄. Τύχικος. 
5. wy. Ζηνᾶς ὃ νομικός, ὧντινων εἰς τὴν πρὸς Τίτον ἐπιστολὴν D 
Παῦλος ἐμνημόνευσεν. 
νδ΄, Φιλήμων». 
νε΄. ᾿Επαφρᾶς. 
*g. Ζημᾶς, ὧντινων καὶ αὐτῶν elg τὴν πρὸς Φιλήμονα Παῦ- 

10 Aoc ἐπεμνήσθη. 

Τοὺς δὲ λοιποὺς ιδ΄ εὑρίσκεις ἅμα Παύλῳ συνανειλημμέ- 
γους μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου. 

"nó ᾿Αδὰμ ἐπὶ τὸν κατακλυσμὸν ἔτη βσξβ'. 

"nó τοῦ κατακλυσμοῦ ἐπὶ τὴν ἔξοδον ἔτη agor. 

δ Anò τῆς διὰ ἸΠ]Πωῦσέως ἐξ Alyintou πορείας ἐπὶ τὴν πρώ- P 215 
τὴν οἰχοδομὴν τοῦ ναοῦ, ἥτις ἀρχὴν ἔλαβε μετὰ τὸ τρίτον ἔτος 
Σολομῶνος, ἔτη χιδ΄. 

Znó τετάρτου ἔτους Σολομῶνος, ἤγουν τῆς πρώτης ἐπι- 
σχευῆς τοῦ ναοῦ ἐπὶ Κῦρον βασιλέα Περσῶν ἔτη vn' καὶ μῆ- 
βθγες γ᾽. 
πὸ Κύρου βασιλέως Περσῶν ἐπὶ ᾿4λέξανδρον Ἰακεδόνα 
ἔτη cuy καὶ μῆνες 9΄. 
"nó ᾿Δλεξάνδρου Ἰακεδόνος ἕως τοῦ παρόντος ιε΄ ἔτους 


1. ὧν] ὃν PV. 6. ὁ Παῦλος P. 11. συναναλελημμένους P, 
συναλειλημμένους R, συνειλημμένους m. R 14. ἔτη om. P. 


Ul. Artemns. 


Li. — '"lTychicus. Lm : 
LII  Zenas, Jurisperitus; quorum Paulus meminit in Epistola ad 


Liv, Philemon. 


Lv. X Epaphras. . . . : 
nvi. Demas, quorum meminit Paulus in Epistola ad Philemonem. 


Reliquos xrv. invenies comprehensos una cum Paulo post Domini in 
coelum ascensum. ; 

Ab Adam usque ad diluvium, anni JI. MCCLXII. 

À diluvio usque ad exitum ex Aegypto, MDLXXY. 

A profectione duce Moyse ex Aegypto usque ad primam templi ae- 
dificationem, quae post tertium annum Solomonis coepta est, anni DCXIY. 

À quarto anno Solomonis, sive prima aedificatione templi, usque ad 
Cyrum Persarum Regem, an. ccccrLxxx. et menses III. . 

A Cyro Persarum Rege usque ad Alexandrum Macedonem, aani 


€ccxLvin, et menses IX. 


Β 
R 510 


AÀnni a m. c, 


404 CHRONICON 


Τιβερίου Καίσαρος xal τὴν καταρχὴν τοῦ σωτηρίου κηρύγματος, 


7| γέγονε κατὰ τὸ παρὸν ἔτος uw, ἔτη τνς΄. 


Ὁμοῦ ἀπὸ Og. ἕως τοῦ παρόντος ἔτους πεντεκαιδεχάτου 
Τιβερίου Καίσαρος, ἤγουν τῆς εἰκάδος καὶ αὐτῆς τοῦ μαρτίου 


μηνός, ἔτη pL πλήρη. 


5 


ἹΠετὰ τὸ βάπτισμα ἐνδιέτριψεν ὃ κύριος elg τὰς ἰάσεις ἵτε- 
ρα γ' ἔτη συναναστρεφόμενος τοῖς μαϑηταῖς αὐτοῦ. καὶ τὰ περὶ 
τούτου Aovxũc φανεροῖ, λέγων ὅτι Εἶπεν ὃ κύριος διὰ “Ηρώδην, 
Πορευϑέντες εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ, Ἰδοὺ ἐκβάλλω δαιμόνια 
καὶ láctc ἐπιτελῶ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ τῇ τρέτῃ τελειοῦμαι, t0 
διὰ τούτων τὰ τρία ἔτη σημαίνων. τὸ δὲ εἰπεῖν Σήμερον δείκνυ- 
σιν Ori τῷ πρώτῳ ἐνιαυτῷ τῶν ἰάσεων αὐτοῦ ταῦτα ἐδήλωσεν τῷ 
Ἡρώδῃ. τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ Ἰωάννης ὃ εὐαγγελιστὴς δηλοῖ ἀπὸ 


πάσχων εἰς πάσχα τρία ἔτη καὶ αὐτὸς ἐν ταῖς ἰάσεσιν αὐτοῦ. 
"Ivó. β΄. ig. ὑπ. Οὐεννιχίου καὶ “Πογγίνου. 


Ἔν τῷ παρόντι gn ἔτει γενέσεως κόσμου, ἀρχὴν εἴλη- 
φότι ἀπὸ κα' τοῦ κατὰ Ῥωμαίους μαρτέου μηνός, δεύτερον νο- 
μικὸν ἐπετέλεσε πάσχα μετὰ τὸ βαπτισϑῆναι ὃ κύριος κατὰ τὸ 
ἔνατον ἔτος τῆς κατὰ φύσιν ἐννεακαιδεκαετηρίδος τῆς σελήνης 
καὶ κατὰ τὸ xf' Frog τῆς κατὰ φύσιν ᾿ὀχτωκαιεικοσαετηρέδος τοῦ 90 


ἡλίου. 


1, Τιβερίου --- σωτηρίου —— καὶ εἰς τὴν καταρχὴν τοῦ 


σωτηρίου P, solum (Τ᾽ βερίου) 


πλήρεις P, om. f. H 306. B. 7. y iz] ἔτη τρία P. 
λέγων XHL 82. ἰδ. ὁ om. P 14. πάσχων εἰς om. P. 
ἔννατον P. 20. ἔτος om. P. — ibid. y xai x ετηρίδος P. 


Eg simul cum genitivo et accu- 
sativo est etiam ia ae B. 4, ἀπὸτῆς P sola. 5. πλήρης V. 


8. 
9. 


Ab Alexandro Macedone usque ad praesentem xv. (Tiberii) annum, 


et initium praedicationis Christi hoc an. xv. coeptae, anni occuri. 


Ab Adam vero usque ad praesentem annum xv. Tiberii Caesaris, 
sive ad ipsum xx, mensis Martii, colliguntur anni integri v. wpxxxvi. 

Post Baptismum, tres alios annos morbis curandis insumpsit Domi- 
nus, dum cum discipulis suis conversaretur. Atque haec de eo declarat 
Lucas, ubi ait: Dominus dizit dc Herode, Euntes, dicite vulpi illi, ecce 
Cjicio daemonia , et sanitates perficio hodie et cras, et tertia die consum- 
mor. Per haec, tres annos indicans. Quod autem dixit, Hodie, osten- 


dit quod primo anno suarum curationum haec renuntiavit Herodi. 


là- 


ipsum etiam indicat Joannes Evangelista, dum a Paschate tres annos et 


ἘΜ illius sanationibus statuit. 


40. xvi. Iad, 1. Vennício et Longino Coss. 


Hoc praesenti v. wpxxxvir. anno a mundo condito, qui initium su- 
mit a xxi. secundum Romanos mensis Martii, secundum legale Pascha 
celebravit Dominus postquam est baptizatus, anno Ix. naturalis novende- 


cennalis cycli lunae, et xxr. naturalis vigintioctennalis cyc!i solis. 


15 


PASCHALE. 405 


Θέλοντες δὲ γνῶναι πόστῃ τοῦ μηνὸς ἔφϑασεν ἡ ιδ' τοῦ y 


πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης κατὰ τὸ παρὸν ἔτος, εὑρίσκομεν εἷς τὸ 
ἔνατον ἔτος τῆς κατὰ φύσιν ἐννεακαιδεκαετηρίδος προσκειμένας 2- 
παχτὰς κη΄. ταύταις προστίϑεμεν ιγ' τὰς πρὸ τῶν φωστήρων καὶ 

δπροσελήνους ζ᾽ xal εα’ τὰς ἀπὸ κα' καὶ αὐτῆς τοῦ μαρτίου μηνές, 
ἀπριλίου i£ " γίνονται οὐ΄. ἔκβα δὶς λ΄" γίνονται ξ΄" λοιπὸν ιδ΄. 
ἔγνωμεν οὖν ὡς κατὰ τὸ παρὸν ἔτος ἔφϑασεν ἣ ιδ' τῆς σελήνης 
τῇ «εἰ τοῦ ἀπριλίου μηνός. 

Εἶτα ϑέλοντες γνῶναι καὶ τὴν ἡμέραν, ἐν 7; ἔφϑασεν ἡ i9, 

10εὑρίσχομεν κατὰ τὸ κβ΄ ἔτος τῆς ὀκτωχαιεικοσαετηρίδος προσχκει-- 
μένας ἐπαχτὰς €, ταύταις συνάπτομεν τὰς πρὸ τῶν φωστήρων y 
καὶ τα' ἀπὸ κα΄ τοῦ μαρτίου καὶ ἀπριλίου ε΄" γίγνονται λδ΄, ταύ- 
τας ἀνάβαλε eig ζ΄ - ζ' δ΄ γίνονται κη΄" λοιπὸν ς΄. ἔγνωμεν οὖν 
ὡς ἡ ιδ΄ τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης κατὰ τὸ παρὸν ἔτος ἔφϑα- 
15 σεν ἐν ἡμέρᾳ ἕκτῃ. 

Τοῦτο τὸ δεύτερον πάσχα φαίνεται δηλῶν ὃ ϑεῖος εὐαγγε- 
λιστὴς Ἰωάννης μετὰ τὸ δεύτερον ϑαῦμα ὃ ἐποίησεν ὃ Ἰησοῦς ἐν 
Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, ἰασάμενος τὸ παιδίον τοῦ βασιλικοῦ, γράφων 
οὕτως, Τοῦτο πάλιν δεύτερον σημεῖον ἐποίησεν ὃ ᾿Ιησοῦς ἐλϑὼν ἐκ 

βϑυτῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαμλαίαν. μετὰ ταῦτα ἦν ἑορτὴ τῶν Ἰου- 
δαίων, καὶ ἀνέβη Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα. 


1. ϑέλοντες 02] εἶτα θέλοντες P, θέλοντες R. 8. ἔννατον PV. 
ib. 49' ετηρίδος P. &. mà] πρὸς V. 9, sita] εἰ P. 10. 
y xol x ετηρίδος P. 11. φωτήρων V. 12. Μαρτίου "n 
»óg P. 16. δεύτερον om. P. 18. βασιλικοῦ} βασιλίσχου P. 


19. οὕτως] IV. 54. . 

Si nosse velimus quota mensis occurrat xiv. primi mensis lunae hoc 
praesenti anno, inveniemus anno naturalis decemnovennalis cycli adjun- 
ctas epactas XXvill. His addimus anteluminares xim. et antelunares vn. 
et xi ἃ xxr, Martii mensis, Aprilis vero xv. fiunt Lxxiv. deme ex his 
bis xxx. reliqua sunt. xiv. Colligimus igitur boc anno xiv. lunae xv. mensis 
Aprilis occurrisse. ! ] . : 

Si velimus praeterea nosse etiam et diem (seu feriam) qua occurrit 
xiv. inveniemus xx. anno vigintioctennalis. cycli ndscriptas epactas v. his 
addimus anteluminares ΠῚ. et xr. a xxr. Mensis Martii, et A rilis xv. 
fiut xxxiv. Has divide per vit. septies 1v. efficiunt xxvi. reliqua sunt 
vi Intelligimus crgo xiv. primi mensis hoc praesenti anno occurrisse 
die vi. * . * 

Hocce Pascha videtur indicare divinus Evangelista Joannes, post 
secundum miraculum quod fecit Jesus in Cana Galilaeae, cum reguli 
puerum sanavit, ubi ita scribit: Hoc iterum secundum signum fecit Jesus, 
cum venisset cx Judaea in Galilacam. — Post haec crat fesium Judaeorum, 


el ascendit Jesus Tlierosolymam. 


V 173 


P 216 


406 CHRONICON 


ἘἘπειδὴ γὰρ ἐπίσημον καὶ ἐξαίρετον xal πρώτην ἑορτὴν Ἰου- 
δαῖοι τὴν τοῦ πάσχα εἶχον, διὰ τοῦτο ὃ εὐαγγελιστὴς ποτὲ μὲν 
μετὰ προσδιορισμοῦ ταύτης μέμνηται, λέγων, Ἐγγὺς ἦν τὸ πά- 
σχα, ἣ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, ποτὲ δὲ ἀπροσδιορίστως γράφων, 
Ἦν ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων. 5 

Τὸ β᾽ τοίνυν πάσχα δοκεῖ uo. σημαίνειν ἐνταῦϑα εἰπών, 
ἹΜετὰ ταῦτα 7» ἑρρτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη Ἰησοῦς εἰς Ἵε- 
ροσόλυμα, ἔνϑα γὰρ ἑτέρας μνημονεύει τῶν Ἰουδαίων ἑορτῆς, 
μετὰ προσδιορισμοῦ πάντως ταύτης μέμνηται, ὥσπερ καὶ τῆς 
ἑορτῆς τῶν σκηνοπηγιῶν, λέγων, Καὶ ἦν ἐγγὺς ἡ ἑορτὴ τῶν Tov- 10 

C δαίων 7j σκηνοπηγία, ὄντος ἀρχιερέως ᾿Ἐλεαζάρου υἱοῦ ᾿Ανάνου. 
"Iro. γ΄. ιζ΄. ὑπ. Τιβερίου Καίσαρος τὸ € μόνου. 

Πάλιν τρίτον νομικὸν πάσχα μετὰ τὸ βαπτισϑῆναι ἑορτάζει 
ὃ κύριος ἐν τῷ ( ἔτει τῆς κατὰ φύσιν ἐννεακαιδεκαετηρίδος τῆς 
σελήνης xol xy τῆς κατὰ φύσιν ὀκτωκαϊεικοσαετηρίδος τοῦ 7-15 
λίου. καὶ ϑέλοντες γνῶναι πόστῃ τοῦ μηνὸς ἔφϑασεν κατὰ τὸ 
παρὸν εφλϑ' ἔτος ἀρξάμενον ἀπὸ κα' καὶ αὐτῆς τοῦ μαρτίου μη- 
vóc, εὑρίσκομεν κατὰ τὸ δέκατον ἔτος τῆς κατὰ φύσιν ἐννεαχαιδέ. 
καετηρίδος ἐπακτὸς τῆς σελήνης 9', ταύταις συνάπτομεν τὰς πρὸ 
τῶν φωστήρων ιγ΄, προσελήνους ζ΄, καὶ ια΄ τὰς ἀπὸ xa τοῦθ 
μαρτίου μηνὸς καὶ ἀπριλίου δ΄" γίνονται μό΄. ἔκβα 1" λοιπὸν 

D ,δ΄, ἰδοὺ ἔφϑασεν 7j ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης κατὰ τὸ 


8. λέγων] VI. 4. 6. εἰπὼν 1 V. 1. 10. λέγων VII. 2. 11. 
'Avavíov P. 14. 18. 19" ετηρίδος P. 15. η΄ καὶ x' ετηρίδος P. 
16. κατὰ — ἀρξάμενον om. P. — 21. ἔχβα] ἔκβαλε PV. | 


Annia m. c. Cum igitur pro celebri et singulari, ac primario festo Pascha apud 
Judaeos haberetur, ideo Evangelista quidem interdum illius praecise me- 
minit, dum ait: Prope erat Pascha festum Judaeorum. Interdum etiam 
generatim, ut cum scribit: Erat festum Judaeorum. 

Secundum ergo Pascha is videtur mihi significare, cum hoc loco di- 
cit: Post haec erat festum Judaeorum, et ascendit. Jesus Hicrosolymam. 
Ubi enim Judaeorum festi alterius meminit, semper illud designat nomi- 
natim, ut cum de festo Scenopegiorum loquitur: Et erat prope fesium 
Judaeorum , cum KEleazarus, Ananiae filius, esset Pontifex. 

A. C. [ OL Iph.) 
5598. 91. xvi. Ind. τπ, Tiberio Caesare V. Cos. 3. 

Rursus tertium legale Pascha post baptismum peregit Dominus 
x. naturalis decemnovennalis cycli lunae, et xxi. naturalis vigintiocten- 
nalis cycli solis. Si velimus nosse quota mensis occurrit a xxr. mensis 
Martii, reperiemus incidisse in x. annum naturalis decemnovennalis cycli 
epactas lunae ix. His adjungimus ante!uminares xri. antelunares vU. 
et xi. ab xxr. Martii mensis, et 1v. Aprilis: fiuntque xLrv, abjice xxx. 
relinquuntur xiv. ecce occurrit xiv. primi mensis lunae hoc p 


PASCHAL E. 407 


παρὸν ἔτος τῇ δ΄ τοῦ ἀπριλίου μηνός. εἶτα καὶ τὴν ἡμέραν γνῶ- 
va βουλόμενοι ἐν ἧ ἔφϑασεν αἰτή, εὑρίσκομεν κατὰ τὸ xy ἔτος 
τῆς ὀκτωκαιεικοσαετηρίδος ἐπακτὰς ς΄. ταύταις προστίϑεμεν τὰς 
πρὸ τῶν φωστήρων y' καὶ ια΄ τὰς ἀπὸ κα' καὶ αὐτῆς τοῦ μαρτίου, 
δ δ' ἀπριλίρυ " γίνονται xó'. ταύτας παρὰ τὸν ζ΄ ζ΄ γ' γίνονται 
χα" λοιπὸν γ΄. ἔγνωμεν οὖν ὅτι ἡ ιδ΄ τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς R 514 
σελήνης, ἐν ἧ τὸ νομικὸν ἐπιτελεῖσϑαι προστέτακται πάσχα, xa- 
τὰ τὸ παρὸν ἐφλϑ' ἔτος ἔφϑασεν τῇ 0 τοῦ ἀπριλίου μηνὸς xal 
ἐν ἡμέρᾳ γ΄. | | 
10 Τοῦτο' τὸ τρίτον πάσχα σημαίνων ὃ ϑεῖος εὐαγγελιστὴς Ἰω- P 217 
ἄννης, μέλλων τὸ ϑαῦμα διηγεῖσϑαι, ὃ ἐποίησεν ὃ κύριος ix 
πέντε ἄρτων πεντακισχιλίους ἄνδρας κορέσας, λέγει, IMeró raU- V 174 
τα ἀπῆλϑεν ὃ Ἰησοῦς πέραν τῆς ϑαλάσσης τῆς Γαλιλαίας τῆς Τι- 
βεριάδος, καὶ ἠκολούϑει αὐτῷ ὄχλος πολύς, ἕτι ἑώρων τὰ ση- 
15utia ἃ ἐποίει ἐπὶ τῶν ἀσθενούντων. ἀνέβη δὲ εἰς τὸ ὄρος ὃ Ig- 
σοῖς, καὶ ἐκεῖ ἐκάϑητο μετὰ τῶν μαϑητῶν αὐτοῦ. ἦν δὲ ἐγγὺς 
τὸ πάσχα, ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων. 
Τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ μηνὶ λώῳ κϑ' ὃ ἅγιος Ἰωάννης ὃ πρό- 
ὁρομος καὶ βαπτιστὴς τὴν κεφαλὴν ἀποτέμνεται ὑπὸ Ἡρώδου τοῦ 
ϑ0βασιλέως τῆς Ἰουδαίας, υἱοῦ ὄντος τοῦ πρώτου Ηρώδου, ἀδελ-- 
φοῦ ᾿Αρχελάου, δέσμιος εἷς τὸν IMayaigobvra φρούριον πεμφϑεὶς B 
διὰ Ἡρωδιάδα, περὶ οὗ μνημονεύει ἡ ϑεία τῶν εὐαγγελίων γρα- 
— Rv." rr ps pony δῆ * "Mii ^ 


Aóo PV. 21. Moazgsgo)?»ta PV. 29. γραφή) , Matth. XIV. 
Mars: VI. Luc. III. m. P. 


anno rv, Aprilis meusis. Deinde si voluerimus diem nosse seu feriam, 
qua illa occurrit, invenimus xxur. anno decemnovennalis cycli epactas vi. 
his addimus anteluminares n et xi. hasque a xxi. mensis Martii, et 1v. 
Aprilis, fiuntque xxrv. has per vir. dividimus, septem ter faciunt xxi. 
supersunt ru. Colligimus ergo xiv. primi mensis lunae, qua legale Pa- 

peragi ipitur, hoc praesenti anno v. Mpxxxix. in rv. Aprilis 
incidisse, et in f. HL . 

Hoc tertium Pascha indicans divinus Evangelista Joannes, miracu- 
lum narraturus, quod fecit Dominus, cum quinque pamibus quinque ho- 
minum millia saturavit, dicit: Pest haec abiit Jesus trans mare Galilaeae 
Tiberiadis, εἰ secuta est eum turba multa, quia videbant signa quae fa- 
ciebat super aegros. Ascendit autem in montem Jesus, εἰ ibi sedebat cum 
discipulis suis. .Krat autem prope Pascha , festum Judacorum. 

Hoc anno, mense Loo, (Augusto) die xxix. Sanctus Joannes Prae- 
cursor et Baptista capite truncatur ab Herode Rege Judacae, primi He- 
rodis filio, Archelai fratre: cum vinctus in Macheruuta castrum missus 
fuisset propter Herodiadem: de quo meminit sacra Evangeliorum scri- 
ptura. Narrat autem Josephus libro xvi. Antiquitatum Judaicarum, ut 


408 CHRONICON 


qr. ἱστορεῖ dé xal ὃ Ἰώσηππος ἐν ιη΄ τῆς “Ἀρχαιολογίας αὐτοῦ 
βίβλῳ ὡς διὰ Ἡρωδιάδα, γυναῖκα οὖσαν Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ 
αὐτοῦ τοῦ Ἡρώδου, ὃ ἅγιος Ἰωάννης ἀποτέμνεται. ἀϑετήσας 
yàp ἔτι ζῶσαν τὴν προτέραν αὐτοῦ γυναῖχα ὁ Ἡρώδης, κατὰ 
νόμους αὐτῷ γεγαμημένην, ofa δὲ ἣν αὕτη τοῦ Πετραίων βα-5 
σιλέως ϑυγάτηρ, τὲν δὲ Ἡρωδιάδα ἔτι ζῶντος διαστήσας τοῦ 


ἀνδρός, δι᾿ ἣν καὶ τὸν Ἰωάννην ἀγεῖλεν, 


« - € 
πόλεμον αἱρεῖται ὁ 


"Aofrag πρὸς τὸν Ἡρώδην, ὡς ἠτιμασμένης αὐτοῦ τῆς ϑυγατρός, 
ἐν ᾧ πολέμῳ πάντα φασὶ τὸν Ἡρώδου στρατὸν διαφϑαρῆναι, καὶ 
C ταῦτα πεπονϑέναι τῆς ἐπιβουλῆς ἕνεκα τῆς γενομένης κατὰ τοῦ 10 
Ἰωάννου. ὃ δὲ αὐτὸς Ἰώσηππος ἱστορεῖ τῆς βασιλεέας ἀποπε- 


πτωκέναι τὸν Ἡρώδην διὰ Ἡρωδιάδα" μεϑ᾽ ἧς αὐτὸν καὶ εἷς τὴν 


ὑπερόριον ἀπεληλάσϑαι, “ουγδόνον τῆς Σπανίας πόλιν οἰκεῖν 
καταδικασϑέντα, ὄντος ἀρχιερέως ἐν Ἱερουσαλὴμ Σίμωνος τοῦ 


Καμαϑεὶ υἱοῦ. 
"Ivó. δ΄. τη, $n. Περσικοῦ καὶ Βετελλίου. 


R 516 Ἰησοῦς ὃ Χριστὸς ὃ τοῦ ϑεοῦ υἱὸς τρεῖς ἐνιαυτοὲς xal oz 


ἡμέρας μετὰ τὸ βάπτισμα τοῖς ἑαυτοῦ μαϑηταῖς τὰ σωτήρια xal 
D ἐπουράνια μαϑήματα παραδοὺς καὶ τὰς περὶ ἑαυτοῦ προφητείας 


15 


ἐπὶ τὸ πάϑος παρήει τῷ ιϑ' ἔτει τῆς Τιβερίου μοναρχίας, ἀρχὴνῷ 


εἰληφότι τῇ κα' τοῦ μαρτίου μηνὸς τῆς ἐνισταμένης δ΄ ἰνδιχτιῶ- 


1. ὁ om. P. 2. τοῦ om. P. 65. Πετρέων PV. 


6. Ἑηρωδιάδαν 


V. 11. '"fdenzzog] Arch. XVIII. 5. 12. τὴν Ἡρωδιάδα P. 


13. ὑπερορίαν P. 14. “Ιεροσολύμοις P. 
17. ὁ Χριστὸς Χριστὸς P. — 20. παρίει P. 


16. Βιτελλίου P sola. 
21. τῇ P, τὴν RV. 


Auni am. c.propter Herodiadem , uxorem Philippi fratris Herodis, capite truncatus 
fuerit Sanctus Joannes. Dimiserat enim Herodes adhuc superstitem prio- 
rem uxorem suam, legitimis sibi nuptiis copulatam: erat autem illa Are- 


tae Petraeorum Regis filia. Herodiadem porro a conj 


e adhuc in vi- 


vis divulsit, ob quam Joannem sustulit Herodi vero bellum intulit Are- 

tas, ob injuriam filiae illatam, quo in bello universum Herodis exercitum 

—— idque ob structas Joanni insidias esse passum aiunt, ldem 

enique Josephus refert ob Herodiadem regno excidisse Herodem, illum- 

que cum ea relegatum, Lugduni —— urbe habitare jussum, cum 
us. 


— esset Pontifex Simon Cama 
5589. 85, xvn. Ind. τυ. Persico et Vitellio Coss. 


Ol. Iph.] 
Bas 


Jesus Christus, Dei filius, cum annis rr. et diebus rxxvi. post ba- 
ptismum discipulis suis salutaria et coelestia praecepta, editasque de se 
prophetias tradidisset, ad passionem transiit, Imperii Tiberii anno au. 
initium sumente a Martii mensis xxr. praesente rv. Indictione, et anue 
xr. naturalis decemnovennalis cycli lunae, et xxrv. anno naturalis vigia- 


tioctennalis cycli solis. 


PASCHAL E. 409 


vog xui εα' ἔτει τῆς κατὰ φύσιν ἐννεακαιδεκαετηρίδος τῆς σελή- 
νης xai κὸ΄ ἔτει τῆς κατὰ φύσιν ὀκτωκαιεικοσαετηρίδος τοῦ ἡλίου. 
Τοῦτο δὲ τὸ δ' πάσχα ἐστίν, ἐν ᾧ πέπονθεν ὑπὲρ ἡμῶν 
Χριστὸς 0 ἀληϑινὸς ϑεὸς ἡμῶν. τοῦτο τὸ πάσχα δηλῶν ὃ εὖὐαγ- 
δγελιστὴς Ἰωάννης μετὰ τὸ ϑαῦμα ὃ ἐποίησεν ὃ χύριος ἐγείρας 
τὸν “Ἰάζαρον ἐκ νεκρῶν, εἴρηχεν οὕτως, An' ἐκείνης οὖν τῆς 
ἡμέρας συνεβουλεύσαντο ἕνα ἀποχτείνωσιν αὐτόν. Ἰησοῦς οὖν 
οὐχέτι παῤῥησίᾳ περιεπάτει ἐν τοῖς Ἰουδαίοις, ἀλλὰ ἀπῆλϑεν 
ἐκεῖϑεν εἰς τὴν χώραν ἐγγὺς τῆς ἐρήμου, εἰς Ἐφραϊμ λεγομένην 
Ἰθπόλιν, κἀκεῖ διέτριβεν μετὰ τῶν μαϑητῶν αὐτοῦ. ἦν δὲ ἐγγὺς 
τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβησαν πολλοὶ elg Ἱεροσόλυμα ἐκ 
τῆς χώρας πρὸ τοῦ πάσχα, ἵνα ἁγνίσωσιν ἑαυτούς. ἐζήτουν 
οὖν τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἔλεγον μετ᾽ ἀλλήλων ἐν τῷ ἱερῷ ἑστηκότες, 
Τί δοκεῖ ὑμῖν, ὅτι οὐ μὴ ἔλϑῃ εἰς τὴν ἑορτήν; δεδώκεισαν δὲ oi 


P 218 


ιδἀρχιερεῖς καὶ οἱ (Φαρισαῖοι ἐντολὴν ἵνα ἐάν τις γνῶ noU ἔστιν, | 
Qxito e / yY A 


μηνύσῃ, ὅπως πιάσωσιν αὐτόν. ὃ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ς΄ ἡμερῶν 
τοῦ πάσχα ἦλϑεν εἰς Βηϑανίαν, Cnov ἦν “άζαρος ὃ τεϑνηκώς, 
ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. εἶτα οἱ μακάριοι τοῦ κυρίου μαϑηταὶ ἠρώ- 
τήσαν αὐτὸν λέγοντες ὅτι Ἰδοὺ μετὰ δύο ἡμέρας τὸ πάσχα γίνε- 
φρται" ποῦ οὖν ϑέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι; δῆλον οὖν ὅτι οὐ κατὰ 
τὸν αὐτὸν χρόνον, ἀλλὰ μέλλοντος ἔσεσϑαι τοῦ πάσχα μετὰ δύο 
ἡμέρας. ὅτι δὲ οὐ κατὰ τὴν ιδ' ἐπετέλεσεν τὸ πάσχα, ἀλλὰ πρὸ 


1. 19' ετηρίδος P. 2. y καὶ κ' ετηρίδοε P. 4. ὁ κύριος ἀλ 
ϑινὸς P sola. δ. ὁ om. ΡΖ 6. οὕτως] ΧΙ. 53. ib. τῆς om. R. 
91. ἔδεσθαι Ῥ. 22. ἐτέλεσεν R. 


Hoc est autem quartum Pascha, quo passus est pro nobis Christus 
Dominus verus Deus noster. Istud Pascha indicans Evangelista Joan- 
nes, post miraculum quod fecit Dominus cum Lazarum a mortuis excita- 
vit, sic dixit: 4b illo ergo die cogitaverunt quomodo interficerent eum. 
Jesus ergo jam non palam ambulabat apud Judaeos, sed abiit illinc ín 
regionem juxta desertum, im civitatem quae dicitur Kphrem , εἰ ibi mo- 
rabatur eum  Discipulis suis. Erat autem prope Pascha Judaeorum, et 
ascenderunt. multi Flierosolymam de regione ante Pascha, ut sanctifica- 
rent seipsos.  Quaerebant ergo Jesum, εἰ colloquebantur ad invicem in 
templo stantes: Quid vobis videtur, quia mon venit ad diem festum? Dc- 
derunt autem. Pontifices et Pharisaei mandatum , ut si quis cognoverit ubi 
sit, indicet, ut apprehendant eum. — Jesus ergo ante sex dies Paschae ve- 
"it Bethaniam , ubi Lazarus fuerat mortuus, quem suscitavit ex mortuis. 
Deinde beati Domini discipuli interrogaverunt ipsum, dicentes: Ecce 
post biduum Pascha fit, ubi vis ergo ut par.mus tibi? Patet igitur non 
eodem tempore Pascha peregisse, cum Pascha manducandum esset post 
duos dies. Quod vero xiv. non celebravit Pascha, sed prius typicam 
peregit coenam, quando sanctificatio Azymorum, et festi praeparatio age- 


V 175 


410 CHRONICON 


τούτου τὸ τυπιχὸν ἐτέλεσεν δεῖπνον, ὅτε καὶ ó ἁγιασμὸς τῶν ἀζύ- 
μων καὶ ἢ προετοιμασία τῆς ἑορτῆς ἐγίνετο, εὑρίσχεται τοῖς μα- 
ϑηταῖς μεταδιδοὺς οὐ ϑύματος οὐδὲ ἀζύμων, ἀλλ᾽ ἄρτου xai no- 
15olov' ὅτε καὶ τῶν μαϑητῶν ἀπένιψεν τοὺς πόδας, χαϑὰ τὰ 
C ϑεύόπνευστα διδάσκει λόγια, ὅπερ οὐ κατὰ τὴν ἤῆωσαϊχὴν πρόσ- 5 
ταξιν ἐπετελεῖτο. εἰ γὰρ μὴ αὐτὸς ἐγίνετο ἀντὶ τοῦ ἀμνοῦ τοῖ 
R 518 κατὰ τύπον xal σκιὰν ϑύματος τοῦ πάλαι παρὰ Mobo£wc προσ- 
ταχϑέντος ϑύεσθαι τοῖς εἰς ὕστερον ϑῦμα, οὐκ ἂν παρῆλϑεν 
τὰ τοῦ Ἰσραὴλ νόμιμα, ἀλλ᾽ εἶχεν ἂν καὶ πρόβατον ϑύσασϑαι 
καὶ μεταδοῦναι τοῖς μαϑηταῖς, καϑὰ καὶ εἰς τοὺς πρότερον ἐποι- Ὁ 
tro χρόνους, & μὴ ἐπέστη ὃ καιρὸς τῆς συμπληρώσεως τοῦ κατ᾽ 
αὐτῶν μυστηρίου, καὶ παύσας τὸν τυπικὸν ἀμνὸν τῇ xf τοῦ χα- 
τὰ Ῥωμαίους μαρτίου μηνός, αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ σελήνης ἐχούσης 
£y. ὥρᾳ νυχτερινῇ ε΄ τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς εἰκάδα τετάρτην, ὄντος 
Ἡρώδου τοῦ τετράρχου βασιλέως, ὡς δηλοῖ «“Τουκᾶς ὃ εὐαγγελι- 15 
D στής. ἀποθανόντος γὰρ Ἡρώδου τοῦ τὰ νήπια ἀνελόντος 7; τού- 
του μετέπεσεν ἀρχὴ εἰς τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, ὡς ἱστορεῖ ᾿Ιώσηππος, 
καὶ γίνεται βασιλεὺς τῆς Ιουδαίας Ἀρχέλαος, βασιλεύσας ἔτη 9. 
καὶ μετὰ τὴν τούτου τελευτὴν Ἡρώδης ὃ τετράρχης, ἀδελφὸς αὐ- 
τοῦ, βασιλείει τῆς Γαλιλαίας ἔτη κ΄, ἕως τῆς τελευτῆς Τιβε-80 
ρίου. τῆς δὲ Ἰουδαίας Πόντιος Πιλᾶτος ἦν βασιλεύς. Πόντιος 
δὲ Πιλᾶτος κατὰ τοῦτο ἐπικέκληται, καϑότι νῆσός ἔστιν xarü 
ϑάλασσαν ἐπὶ τὴν πρεσβυτέραν Ῥώμην χαλουμένη Πόντος, ἐξ 


18. αὐτῇ δὲ τῇ P. ἰδ. τῆς σελήνης P. — 15. τοῦ om. ἢ. ib. 
“ΔΜουκᾶς) XXIII. 17. Ἰώσηππος) Arch. XVIL 8. — 23. καλουμένην P. 


batur, inde —— neque discipulis tradidisse incensum, neque Azyma, 
sed panem et calicem, quando etiam discipulorum pedes lavit, quemad- 
modum a Deo inspirata docent oracula, quod quidem ex praecepto Mo- 
saíco non agebatur. Etenim si ille non fuisset loco agni typici et sa- 
erificii, cum olim a Moyse praescriptum esset iis qui venturi erant, ut 
hostiam immolarent, minime tra fuisset leges Israel, sed ovem 
sacrificasset, et discipulis communicasset, quemadmodum prioribus anmis 
fecerat, nisi horum mysterii explendi tempus adfuisset, quo scilicet agnus 
typicus desiit, secundum Romanos Martii mensis xxi. ipso vero die lu- 
nae habentis xim. hora nocturna v. illucescente in xxiv. reguante Hero- 
de 'letrarcha, ut indicat Lucas Evangelista. Extincto enim Herode, 

ui infantes sustulerat, im ejus filios regnum est devolutum, ut narrat 
osephus, factusque est Rex Judaeae Archelaus, qui annos ix. regnavit. 
Post illius vero mortem, Herodes Tetrarcha ejus frater regnavit in Ga- 
lilaea annos xxiv. usque: ad mortem "liberii. Porro Judaeae Pontius 
Pilatus imperabat. Pontius autem appellatus est Pilatus, ab insula ma- 
ritima versus Romam veterem, quae Pusiss nuncupatur, ex qua Pilatus 
prodiit, isque a patria Pontius Pilatus vocatus est. 


PASCHAL E. 411 


ἧς ὃ Πιλᾶτος ὥρμητο, καὶ ὡς ἀπὸ τῆς πατρίδος Πόντιος Πιλᾶ- 
τος ἐχρημάτισεν. 
Οὗτος Πόντιος Πιλᾶτος ἀνέχρινε τὸν κύριον " καὶ μαϑὼν 
ὅτι ἀπὸ τῆς ἐξουσίας ἐστὶν Ἡρώδου, τουτέστιν ἀπὸ τῆς Γαλι- 
5lalag, ὥς φησιν ὃ εὐαγγελιστὴς Mav9atoc, ἀνέπεμψεν αὐτὸν 
τῷ Ἡρώδῃ, καὶ πάλιν Ἡρώδης ἔπεμψεν τῷ Πιλάτῳ. κἀκεῖνος 
πάλιν ἀνέπεμψεν αὐτὸν πρὸς Ἄνναν" ἦν γὰρ πενθερὸς τοῦ Καϊά- 
φα. καὶ οὗτος Καϊάφας, ὡς ὧν ἀρχιερεὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ τού- 
του, συνεβούλευσεν τοῖς Ἰουδαίοις λέγων 011 Συμφέρει ἕνα ἄν-- 
τοϑρωπὸν ἀποθανεῖν ὑπὲρ τοῦ λαοῦ. εἶτα πάλιν ᾽πίννας ἀπέστει-- 
λὲν τὸν Ἰησοῖν δεδεμένον πρὸς Καϊάφαν τὸν ἀρχιερέα. ἄγουσιν 
οὖν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώριον. ἦν δὲ 
πρωΐ, καὶ αὐτοὶ οὐχ εἰσῆλθον εἰς πραιτώριον, ἵνα μὴ μιανϑῶ- 
σιν, ἀλλ᾽ ἵνα φάγωσι τὸ πάσχα" κἀκεῖϑεν παρεδόϑη τῷ Πιλά- 
1579. ἦν δὲ παρασκευή" ὥρα ἦν ὡσεὶ τρίτη) καϑὼς τὰ ἀκριβῆ 
βιβλία περιέχει, αὐτό τε τὸ ἰδιόχειρον τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάν- 
vov, ὅπερ μέχρι νῦν πεφύλακται χάριτι ϑεοῦ ἐν τῇ Ἐφεσίων 
ἁγιωτάτῃ ἐκκλησίᾳ καὶ ὑπὸ τῶν πιστῶν ἐκεῖσε προσχυνεῖται. 
Καὶ εὐθέως 7j γυνὴ τοῦ Πιλάτου ἐδήλωσεν αὐτῷ, Ἰηδὲν 
80 σοὶ καὶ τῷ δικαίῳ ἐκείνῳ " πολλὰ γὰρ ἔπαϑον σήμερον κατ᾽ ὄναρ 
διὰ αὐτόν. καὶ γνόντες τοῦτο οἱ Ἰουδαῖοι ἐστασίαζον, κράζον-- 
τες, ρον ἄρον, σταύρωσον αὐτόν. καὶ εἰσαγαγὼν τὸ ἀλη- 


1. Πόντιος Πιλᾶτος ἐχρημάτισεν om. R. 5. Ματϑαῖος } Immo 
Lucas I. 5. 6. ἀνέπεμψεν P. 11. πρὸς τὸν K. P. 17. τοῦ 
α 


ϑεοῦ P. 20. κατὸν ἀρδὲ V, κατα τὸν ἄνδρα P. 69. τὸ] δὲ 
P, om. R. 


Hic Pontius Pilatus de Domino cognovit, quem cum intellexisset esse 
ex Herodis ditione, ex Galilaea scilicet, ut ait Evangelista Matthaeus, 
hunc misit ad Herodem, Herodes vero remisit ad Pilatum, ille vero ad 
Annam: erat enim socer Caiphae. Hic Caiphas, utpote Pontifex anni 
illius, conspiravit cum Judaeis, dicens: Erpedit unum hominem mori pro 

lo. Deinde Annas misit Jesum vinctum ad Caipham Pontificem. 

cunt ergo Jesum a Caipha in Praetorium. Erat autem mane, et ipsi 
non introlierunt in Praetorium, ut non contaminarentur, sed ut manduca- 
rent Pascha, et illic traditus est Pilato. Krat autem Parasceve, hora 
quasi tertia, quemadmodum accurati libri continent, ipsumque Kvangeli- 

Joannis autographum, quod usque ad haeece tempora, divina gra- 
tia, in sanctissima ISphesiorum Ecclesia servatur, et a fidelibus ibi co- 

r. 

Et statim uxor Pileti nunciavit illi: Nihil tibi ct justo illi, multa 
enim passa sum hodie per visum propter eum. Hisce perceptis, Judaei, 
seditione excitata, clamarunt, Tolle, tolle, crucifigc cum. Ac introducto 


P 219 


B 


R 520 


412 . CHRONICON 


C ϑινὸν πάσχα xarà τὰς ϑείας γραφὰς αὐτὸς πάσχει ὑπὲρ ἡμῶν 
τῇ c τῆς ἑβδομάδος ἡμέρᾳ, καὶ ϑύεται, ὡς ἀμνὲς ἀληϑὴς 
ὑπάρχων καὶ πάσχα ἀληϑινὸν ὃ κύριος καὶ ϑεὸς ἡμῶν Ἰησοῦς 
Χριστός. καὶ ἐσχοτίσϑη ὃ ἥλιος εἰς ὅλον τὸν κόσμον ἀπὸ ἕχτης 

V 176 ὥρας" περὶ οὗ σχότους μέμνηται καὶ Διονύσιος ὃ ᾿Τρειοπαγίτης 
ἐν τῇ πρὸς Πολύκαρπον ἐπιστολῇ τῆς κατὰ τόδε τὸ ἔτος γενομέ- 
γῆς καινοπρεποῦς τοῦ ἡλίου ἐχλείψεως. καὶ oi ἔξωϑεν δὲ τὸν 
ἐνιαυτὸν τοῦτον ἐπεσημήναντο ἀσφαλῶς, εἰπόντες καὶ τὸν γενό- 
μένον σεισμόν, καὶ xaT ἐξαίρετον (λέγων ὃ τὰς ᾿Ολυμπιάδας 
συναγαγών. λέγει γὰρ ἐν τῷ τρισκαιδεκάτῳ συγγράμματι oU- 10 

D τως. ο»τῷ δὲ τετάρτῳ ἔτει τῆς o. ᾿Οὐλυμπιάδος ἐγένετο ἔχλειψις 
ἡλίου μεγίστη τῶν ἐγνωσμένων πρότερον" καὶ νὺξ dQa € τῆς 
ἡμέρας ἐγένετο, ὥστε καὶ ἀστέρας ἐν οὐρανῷ φανῆναε, σεισμός 
τε μέγας κατὰ Βιϑυνίαν γενόμενος τὰ πολλὰ Νικαίας κατεστρέ: 
varo. ταῦτα ὃ δηλωθεὶς ἀνήρ, γνοὺς τὸ παράδοξον τῆς ἐχ- 16 
λεέψεως τοῦ ἡλίου. οὔτε γὰρ ἠκούσϑη οὐδὲ γέγονεν τοῖς ἔμ- 
προσϑὲν αἰῶσιν περὶ τὴν πανσέληνον ἔχλειψις ἡλέου, ἐπειδὴ 
μηδὲ τῇ ἀστρῴᾳ τοῦτο συμβαίνει κινήσει. καὶ τῶν οὕτως ἐπι- 
σήμων καὶ ἀπίστοις ἐνιαυτῶν ἡμᾶς τοὺς πιστοὺς σφάλλεσϑαι οὐ 
καλὸν οὐδὲ δίκαιον" δι᾿ ἡμᾶς γὰρ οὗτος ὃ ἐνιαυτός. 3) 

Ρ 990 Περὶ ταύτης τῆς ἡμέρας προεφήτευσε Ζαχαρίας υἱὸς Ἰω- 
8. καὶ 9:0g] ὁ ϑεὸς P. 4. ὁ X.R. ib. ἕκτης τῆς R. 5. Agto- 
παγίτης P. 6. τόδε om. P. 8. ἐπισημήναντο P. — ib. σεισμὸν γε- 
νόμενον P. 11. σβΊ οβ΄, supra scriptoab aliamanu c, V. 18. art] 


ὡς R. 14. τὼ --κατεστρέψατο om. R. 16. οὐδὲ] Fort. οὔτε : conf. 
δὰ Malal. p. 136. 18. 90. διὰ γὰρ ἡμᾶς P, διὰ ἡμᾶς yàg R. 


vero Paschate, juxta sacras Scripturas, ipse pro nobis patitur vt. heb- 
domadis die, et immolatur, ut qui erat verus agnus, et verum Pascha, 
Dominus Deus noster Jesus Christus. Et obscuratus est sol per univer- 
sum mundum a vr. hora. Quarum quidem tenebrarum meminit Diony- 
sius Areopagita in Epistola ad Polycarpum, cum hoc anno insolita con- 
Ggisset solis defectio, Sed et scriptores Pagani annum hunc diserte no- 
tant, scribuntque terrae motum extitisse, ac prae caeteris Phlegon qui 
Olympiades collegit: Sic enim ait in libro xir — Quarto autem anno 
Olympiadis cci. facta. est solis defectio maxima quanta nunquam antea 
contigisse legitur , norque hora dici r1. tanta fuit, tt etiam astra in coclo 
apparerent, terraeque motus circa Bithyniam, magnam Nicaeac urbis 
partem evertit. Haec supra laudatus vir, qui in hae solis defectione 
quidpiam extraordinarium observarat. Neque enim unquam id fuerat 
auditum, neque retro ante saeculis acciderat ut in plenilunio solis facta 
fuisset defectio, quandoquidem id juxta astrorum motus contingere ne- 
I: Qui quidem anni cum ipsis gentilibus insignes adeo extiterint, nos 
—— haud par, neque aequum est decipi, cum propter nos is annus 
acciderit. 


PASCHALE. 418 


Ja? λέγων, Ἔν ἐχείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ox ἔσται φῶς, xol ψῦχος xal 
πάγος ἔσται μίαν ἡμέραν" καὶ ἡ ἡμέρα ἐκείνη γνωστὴ τῷ χυρίῳ, 
καὶ οὐχ ἡμέρα καὶ οὐ νύξ, καὶ πρὸς ἑσπέραν ἔσται φῶς. 

Ὁ δὲ κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς παρέδωχε τὸ πνεῦμα τῇ at- R 592 

ὁτῇ παρασκευῇ ὥραν ἐνάτην. καὶ εὐθέως ἐγένετο εἷς ἅπαντα τὸν 
χύσμον σεισμὸς μέγας καὶ τάφοι ἠνεῴχϑησαν καὶ νεκροὶ ἀνέστη- 
σαν, χαϑὰ ταῖς ϑείαις ἐμφέρεται γραφαῖς" ὥστε λέγειν τοὺς Tov- 
δαίους, “ληθϑῶς ϑεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος, ὃν ἡμεῖς ἐσταυρώσαμεν. 
ἐν ταύτῃ δὲ τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα συμφώνως καὶ οἱ λοιποὶ εὐαγγε-- B 
ιολισταὶ σταυρωϑῆναι τὸν κύριον δηλοῦσιν. 

Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώμα- 
τα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν, ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα 
ἐχείνου τοῦ σαββάτου, ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν 
αὐτῶν τὰ σκέλη καὶ ἀρϑῶσιν. ἦλϑον οὖν οἱ στρατιῶται, xal 

t5rob μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου ὁμοίως τοῦ 
συσταυρωϑέντος αὐτῷ. ἐπὶ δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλϑόντες, ὡς εἶδον 
αὐτὸν ἤδη τεϑνηκόταᾳ, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σχέλη, ἀλλ᾽ εἷς 
τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξεν, καὶ εὐθέως 
ἐξῆλϑεν αἷμα καὶ ὕδωρ, τὰ δύο καϑάρσια τοῦ τε βαπτίσματος C 

ϑυχαὶ τῆς μεταλήψεως τῶν ἀχράντων αὐτοῦ μυστηρίων. ἄλ.-- 
Auc δὲ τὴν σωτήριον ταύτην ἐπιτελοῦμεν ἑορτὴν μετὰ τὴν dx 
γνεχρῶν αὐτοῦ ἀνάστασιν, ἥτις τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ μετὰ τὸ σταυρω- 


1. λέγων] XIV. 6. Φ. καὶ ἔσται μία ἡμέξαᾳ P. 8.οὐκΥ. δ. ἐν- 
νάτην P. ἰδ. τὸν om. R. 183. ἐκείνη P. 50. ἄλλως] ἀλλ᾽ ὥστε 


PV. 21. σωτηρίαν P, σωτήριαν R. 


De hoc porro die prophetavit Zacharias filius Jodae, cum ait: In 
illa die non erit luz, su frigus et gelu, et erit dics una: et haec dies illa 
nota Domino, non dies neque nor, et in tempore vesperi erit luz, 

Dominus vero Jesus Christus animam edidit ipso die Parasceves, 
bera nona, et statim in universo mundo magnus terrae motus contigit, 
temulique sunt aperti, ac mortui resurrexerunt, quemadmodum contine- 
tur ia sacris Scripturis, ita ut Judaei dicerent: Vere Dei filius erat iste, 
quem nos crucifixvimus. [πὸ ipso autem Paschatis festo, pari consensu, 
caeteri quoque Evangelistae Dominum fuisse crucifixum docent. 

Judaei ergo ut non manerent in cruce corpora in Sabbato; — 

e erat (erat enim magnus ille dies Sabbati), rogaverunt Pilatum, 

ut frangerentar eorum crura, et tollerentur. "Venerunt ergo milites, et 
rimi quidem crura fregerunt, et alterius perinde una cum illo crucifixi. 
uam autem venerunt ad Jesum, ut viderunt illum jam mortuum, 

v i crura ejus, sed unus militum lancea latus ejus aperuit, εἰ 
continuo exivit sanguis et aqua, duo purgatoria, baptismi nempe, et in- 
temeratorum mysteriorum participationis. Sed ut salutarem hunc diem 
festum peragamus, post illius ex mortuis resurrectionem, quae tertio 
postquam crucifixus est die contigit, secundum divinas scripturas, primi 


414 CHRONICON 


ϑῆναι κατὰ τὰς ϑείας γραφὰς ἐπιτελεῖται τῇ ις΄ τοῦ πρώτου 
μηνὸς τῆς σελήνης " ἡ γὰρ ιδ΄ εὑρίσκεται οὐχ ἡ ἀνάστασις, ἀλλ᾽ 
ὃ καιρὸς τῆς σωτηριώδους προσηλώσεως τῆς ἐν τῷ σταυρῷ. κα 
ἐχ τούτου φαίνονται, τοὐναντίον Ἰουδαῖοι ποιοῦντες" ὅτε γὰρ 
ἔδει νηστεύειν καὶ μηδαμῶς πανηγυρίζειν, οὗτοι φαίνονται χαὶβ 
εὐφραινόμενοι καὶ ἑορτάζοντες, οὐδαμῶς τὸν καιρὸν τῆς ὄντως 
D τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως ἐκ νεχρῶν εἰδό- 
τες, καὶ àx τούτου μηδὲ ταῖς ϑείαις γραφαῖς ἑπόμενοι, ἀλλ᾽ οἱ- 
κείοις τισὶν ἔϑεσιν. 
Εἶτα ϑέλοντες παραστῆσαι ὡς κατὰ τὸ παρὸν πεντακισχι- 10 
λιοστὸν πενταχοσιοστὸν τεσσαραχοστὸν Prog γενέσεως κόσμου, 
V 177 ἀρξάμενοι ἀπὸ κα' καὶ αὐτῆς τοῦ μαρτίου μηνός, πόστη τοῦ 
μηνὸς καὶ ποίᾳ ἡμέρᾳ ἔφϑασεν ἡ ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελή- 
νης, εὑρίσχομεν τὰ ἐφλϑ' ἔτη ποιοῦντες παρὰ τὸν 19^. ι8' o 
R 594 γίνονται yo, ι8' Ὗ γίνονται αψι, ιϑ' a! γίνονται εϑ' " λοιπὸν 18 
(* καὶ εὑρίσκομεν κατὰ τὸ φύσει μὲν ἐ ἔτος τῆς ἐννεακαιδεχαε- 
P 291 τηρίδος, ϑέσει δὲ ια΄ προσχειμένας ἐπακτὰς κα΄. ταύταις προῦ- 
τίϑεμεν ιγ΄ τὰς πρὸ τῶν φωστήρων, προσελήνους ἑπτά, xaly 
τὰς ἀπὰ κα' καὶ αὐτῆς τοῦ μαρτίου μηνός, καὶ τοῖς κβ΄ λεπτοῖς 
ἄλλα λεπτὰ με΄ πρύσϑες, ὡς τρέτου ἔτους ὄντος μετὰ τὸ βέσεκστον, 9 
καὶ ἐκ τῶν ξζ΄ λεπτῶν λαμβάνομεν μέαν, καὶ γίνονται μδ΄" ἔχβα 


8. τῆς alterum om. R. 5. φαίνονται τοὐναντίον Ἰουδαῖοι ποιοῦν- 
τες καὶ P. 7. εἰδότες om. ἢ. 19, ἀρχόμενοι P, ἀρχάμενοε R. 14. 
τῶν RV, τὸ P. [6. ἐννεακαιδεκα] &(90' PV. — 920. βίσεκτον P. 
21. λαμβάνωμεν PV. 


mensis lunae sexta decima celebratur: nam decima, non Resurre- 
ctionis sed tempus fuit salutaris crucifixionis. Et ex hoc Judaeos con 
trarium facere apparet: quando enim jejunium celebrandum est, neque 
festivitas agi d ; Mli contra facere, et se ad laetitiam com v 
dentur, nullo plane modo tempus vere servatoris nostri Jesu Christi re- 
surrectionis a mortuis celebrantes, cum se minime sacris literis, sed pce 
priis quibusdam ritibus insistere sciant. 

Deinde si velimus ostendere quemadmodum hoc praesenti anno ὃ 
mundi conditu v. wDpxr. capto initlo a xxr. mensis Martii, in quotam 
mensis, quamve feriam inciderit xiv. primi mensis lunae, invenimus v. 
MDXXxXIX. quos dividimus per xix. (hoc modo). Ducantur xix. in €. prodi- 
bunt rm, MDccc. ducantur xix. in xc. fient wpccx. ducantur xix. in» 
fent xix. reliqua. sunt x. Unde colligimus anno juxta naturam x. de 
cemnovennalis cycli, secundum vero positionem xr. adjunctas epactas XX. 
His addimus xin. anteluminares, et antelunares vir. et ir. a xxi. mensis 
Martii, et xxi. minutis minuta alia xrv. adjice, cum sit tertius annus 
post bisextum: et ex Lxvit. minutis accipimus 1. et fiunt xiv. abjice 
xxx. reliqua sunt xiv. et ecee intelligimus uti xrv. primi mensis lunae oc 


PASCHALE. 415 


λ΄" λοιπὸν ιδ΄, xai ἰδοὺ ἔγνωμεν ὡς ἣ ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς 
σελήνης ἔφϑασεν τῇ xy' τοῦ μαρτίου μηνός. εἶτα καὶ τὴν ἡμέ- 
gu» ζητοῦντες γνῶναι, καϑ᾽ ἣν ἔφϑασεν ἡ ιδ΄, τοῖς ἐφλϑ' προσ- 
τίϑεμεν τὸ τέταρτον ,«vnÓ', γινόμενα ὅμοῦ ,c7yxy' ταύτας 
52agà τὸν ζ΄ - C" 9S γένονται «τ΄, ζ΄ π’ γίνονται QE, U m νς" 
λοιπὸν ζ΄. ταύταις προσβάλλομεν y! τὰς πρὸ τῶν φωστήρων 
καὶ y τὰς ἀπὸ κα' τοῦ μαρτίου μηνός" γίνονται ey  ἔχβα ζ΄ - 
λοιπὸν ς΄, 
Καὶ δέδεικται ὡς ἡ ιδ' κατὰ τὸ παρὸν qu! ἔτος τῆς τοῦ 
ἰοχύσμου γενέσεως καὶ ιϑ' τῆς Τιβερίου Καίσαρος μοναρχίας, ἀρ- 
χὴν εἰληφὸς ἀπὸ xa' τοῦ κατὰ Ῥωμαίους μαρτίου μηνός, ἱνὸ. 
δ΄, xa9^ ὃ ὃ χύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ὃ Χριστὸς τὸν ἑχούσιον καὶ 
ζωοποιὸν ὑπέμεινε σταυρόν, ἔφϑασεν τῇ xy τοῦ μαρτίου μηνὸς 
xal ἐν ἡμέρᾳ παρασκευῇ. ἐν ἡμέρᾳ δὲ παρασχευῇ σταυρωθῆναι 
1510 χύριον διδάσκουσιν τὰ ϑεάπνευστα λόγια, ἐν τῇ τοῦ πάσχα 
ἑορτῇ, καϑὼς ἔμπροσθεν εἴρηται. τριῶν οὖν πάσχα μετὰ τὸ 
βαπτισϑῆναι τὸν κύριον τελεσϑέντων, καὶ ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει 
τῆς τοῦ πάσχα ἑορτῆς ὑπὲρ ἡμῶν σταυρωθέντος τοῦ κυρίου, δεί- 
χγυται σαφῶς ὅτι τρία ὁλόκληρα ἔτη τὸ σωτήριον ἐδίδαξεν xj- 
309vjua καὶ ἡμέρας ος’, τινὰς μὲν αὐτῶν πρὸ τοῦ πάσχα τοῦ πρώ- 
του κατὰ τὸ ιε΄ ἔτος τῆς Τιβερίου Καίσαρος μοναρχίας, τινὰς 
δὲ πρὸ τοῦ κατὰ τὸ παρὸν ἔτος εφμ' γεγονότος σωτηριώδους 


3. ἔφϑασεν) Post haec lacunam habet V. — 5. τὸν] τῶν R. 9. ἡ 
1) om, RV. ib. ἔτος f9u P. 12. ὁ alterum om. P. 14, παρα- 
σκευῆς bis P. 18. τῆς om. R. 20. πρώτου ro? πάσχα P. 


currat xxm. mensis Martii. Si deinde quaeramus diem, seu feriam, qua 
occurrit xiv. anni v. MDXXXIX. addimus quartam partem Mcccrxxxiv. et exi- 
stunt yi, MDCcccxxiu. his per x. partitis, septies nccoc. efficiunt vr. Mocc. 
septies Lxxx. efficiunt pLx. vir. vii. Lvi. reliqua sunt vil. quibus addi- 
Qus III, a xxi. mensis Martii, et fiunt xim. abjice vir, relinquuntur vi. 
lta igitur demonstratum est quemadmodum decima quarta lunae hoc 
praesenti a mundi conditu an. v. ΜΌΧΙ,. et xix. Imperii "Tiberii Caesaris, 
anni initio sumpto a xxi. mensis Martii, Ind. iv. quando Dominus noster 
Jesus Christus salutarem crucem ultro subiit, inciderit in xxiri mensis 
Martii, et in diem Parasceves. Die autem Parasceves crucifixum fuisse 
i docent divinitus inspirata oracula, die scilicet festo, uti supe- 
rius dictum est. 'l'ribus ergo Paschatis festis, postquam Dominus bapti- 
Zaíus est, exactis, annoque quarto, Paschali festo, pro nobis crucifixo 
ino, evidenter ostenditur totos tres integros annos salutarem praedi- 
cationem exercuisse, diesque praeterea LXxvL ac horum quidem ante 
inum Pascha, anno xv. lmperii Tiberii Caesaria, aliquot vero ante 
ascha hujus praesentis an. v. MDXL. quo salutare Pascha contigit. Quod 
autem Dominus praedicato per tres annos Evangelio, ad voluntariam et 


416 CHRONICON 


πάσχα. ὅτι δὲ τρεῖς ἐνιαυτοὺς κηρύξας τὸ εὐαγγέλιον ὃ κύριος 
D ἐπὶ τὸν ἑκούσιον καὶ ζωοποιὸν ἦλϑε σταυρὸν διδάσκει καὶ Ἰγνά- 
R 526 rioc ὃ ϑεοφόρος καὶ μάρτυς, ὃ Ἰωάννου τοῦ ϑεολόγου γνήσιος 
μαϑητὴς γεγονώς, τῆς δὲ ἐν ᾿Αντιοχείᾳ ἁγιωτάτης ἐκκλησίας 
ἐπίσκοπος ὑπὸ τῶν ἀποστόλων κατασταϑείς. ἐν τῇ πρὸς Τραλ-5 
λιανοὺς τοίνυν ἐπιστολῇ γέγραφεν ἐπὶ λέξεως οὕτως. ,,ἀληϑῶς 
τοίνυν ἐγέννησε Mapla τὸ σῶμα ϑεὸν ἔχον ἔνοικον, καὶ ἀλη- 
ϑῶς ἐγεννήϑη ὃ λόγος ἐκ τῆς παρϑένου Mapíac, σῶμα ὅμοιο- 
παϑὲς ἡμῖν ἠμφιεσμένος: ἀληϑῶς γέγονεν ἐν μήτρᾳ ὃ “πάντας 
ἀνθρώπους ἐν μήτρᾳ διαπλάττων, καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ σῶμα τ 
P 992 ἐκ τῶν τῆς παρϑένου σπερμάτων, πλὴν ὅσον ὁμιλίας ἀνδρὸς ἄνευ. 
ἀληϑῶς ἐκυοφορήϑη, ὡς καὶ ἡμεῖς, χρόνων περιόδοις, καὶ 
ἀληϑῶς ἐτέχϑη, ὡς καὶ ἡμεῖς. ἀληϑῶς ἐγαλακτοτροφήϑη, καὶ 
τροφῆς κοινῆς καὶ ποτοῦ μετέσχεν, ὡς καὶ ἡμεῖς, καὶ τρεῖς dt- 
κάδας ἐτῶν πολιτευσάμενος ἐβαπτίσϑη ὑπὸ Ἰωάννου ἀληϑῶῦς καὶ 1 
V 178 οὐ δοκήσει. καὶ γ' ἐνιαυτοὺς κηρύξας τὸ εὐαγγέλιον καὶ ποιήσας 
σημεῖα καὶ τέρατα ὑπὸ τῶν ψευδοϊουδαίων καὶ Πιλάτου ἡγεμόνος 
ὃ κριτὴς ἐκρίϑη, ἐμαστιγώϑη ὑπὸ δούλων, ἐπὶ κόῤῥης ἐῤῥαπίσϑη, 
ἐνεπτύσϑη, ἀκάνθϑινον στέφανον καὶ πορφυροῦν ἱμάτιον ἐφόρε- 
σεν, κατεχρίϑη, ἐσταυρώϑη ἀληϑῶς, οὐ δοκήσει, οὐ φαντασίᾳ, οὐχϑῦ 
ἀπάτῃ. ἀπέϑανεν ἀληϑῶς, καὶ ἐτάφη, καὶ ἠγέρϑη ἐκ τῶν νεκρῶν." 
Β Ἰδοὺ φανερῶς ὃ τοιοῦτος καὶ τηλικοῦτος τῆς ἐκκλησίας δι- 
δάσχαλος τρεῖς ἐνιαυτοὺς κηρῦξαι τὸ εὐαγγέλιον τὸν σωτῆρα 


λέγει. 


8. ἠμφιεσμένον R. 18. κόρης ἐραπίσθη PV. 


vivificam crucem venerit, docet [gnatius ille Deifer et pui a Joan- 
nis Theologi genuinus discipulus fuit, sanctissimaeque An enae Ec- 
clesiae Episcopus ab Apostolis constitutus. Is quippe in Epistola aé 
'rallianos sic verbo tenus scripsit: Fere etenim peperit María corpus, 
Dco in ca habitante, et vere natus est Deus Verbum ex Virgine: corpus 
similiter nobis passibile sine peccato induens: vere conceptus 688 in wiero, 
εἰ factus est in vulva, (qui omnes homines in vulva fingit) formans εἰ fu- 
ciens sibi corpus ex Virgine, sine semine scilicet et consuetudine viri: por- 
tatusque in utero, sicut et mos tempore portati sumus: et vere lactatw 
est , et nutritus sicut nos, et cibo et potu siculi et nos usus est: ct trigit- 
ta annos agens baptizatus est a Joanne, in veritate et non in phantasmo- 
te: et tribus annis praedicavit Evangelium, et fecit signa et | 
coram falsis Judaeis: et a Pilato Praeside Judex judicatus est , 
tus est, colaphis caesus est, consputus est, spineam coronam purpuream- 
que vestem portavit, condemnatus est, erucifirus est vere, sepultus est 
et resurrexit a mortuis. 

Ecce —* omnino talis ac tantus Ecclesiae doctor triennio a ser- 
vatore praedicatum Evangelium dicit. 


PASCHAL E. 417 


Οἱ δὲ κατὰ τῶν ἑορτῶν τῆς ἁγίας τοῦ ϑεοῦ καϑολικῆς xai 
ἀποστολικῆς ἐκκλησίας γράψαι τολμήσαντες τέσσαρας ἐνιαυτοὺς 
ὁλοχλήρους καὶ ἡμέρας τινὰς κηρῦξαε τὸν κύριον τὸ εὐαγγέλιον 
ἀπεφήναντο, ἐναντιούμενοι τῷ ῥηθέντι ϑεοφόρῳ καὶ μάρτυρι καὶ 

δταῖς ἁγίαις γραφαῖς. 

Ὅτι δὲ τρεῖς ἐνιαυτοὺς ὃ σωτὴρ ἐδίδαξε τὸ κήρυγμα δείκνυ-- 
ται xai ἐξ ἑτέρων ἀναγχαίων λόγων, ἔκ τε τῶν ἱερῶν εὐαγγελίων 
καὶ ἐκ τῶν Ἰωσήτιπῳ τῷ παρ᾽ Efgulog σοφῷ γραφέντων καὶ 
ἐξ ὧν, ὡς πρόκειται, ὁ παρὰ τοῖς Ἕλλησι χρονογράφος ἱστόρησε Ὁ 

10 Φλέγων ὃ τὰς Ὀλυμπιάδας τεϑεικώς, λέγων, Τῷ δὲ τετάρτῳ ἔτει 
τῆς σβ' ᾿Ολυμπιάδος ἐγένετο ἔκλειψις ἡλίου μεγίστη τῶν ἐγνω- R 598 
σμένων πρότερον" καὶ νὺξ ὥρᾳ ἕχτῃ τῆς ἡμέρας ἐγένετο, ὥστε 
καὶ ἀστέρας ἐν οὐρανῷ φανῆναι, σεισμός vt μέγας κατὰ Βιϑυ- 
γίαν γενόμενος τὰ πολλὰ Νικαίας κατεστρέψατο. ταῦτα ὃ δη- 

Ιδλωϑεὶς ἀνήρ. τὰ μέντοι ἱερὰ εὐαγγέλια ἄρξασϑαι τὸν κύριόν 
φασι τοῦ σωτηρίου κηρύγματος ἐπὶ rra ἀρχιερέως, σταυρω- 
ϑῆναι δὲ ἐπὶ Καϊάφα λέγουσιν. ὃ δὲ Ἰώσηππος ἐν τῷ wp τῆς 
Ἰουδαϊκῆς ᾿Ἰρχαιολογίας γράφει τρεῖς ἀρχιερεῖς μετὰ τὸν Ἄνναν 
γεγονέναι, Ἰσμάηλον τὸν τοῦ Βαφεὶ καὶ Ἐλεάζαρον τὸν τοῦ 

:04vávov υἱὸν xai Σίμωνα τὸν τοῦ Καμαϑεί, καὶ τότε μετ᾽ ἐχεί- 
γους τὸν Καϊάφαν ἀρχιερέα γενέσϑαι. ἐγιαύσιος δὲ ὃ τῆς ἑκά- D 
στου ἀρχιερωσύνης ἦν χρόνος. ἐξ ὧν δῆλον ὅτι τρεῖς ἐνιαυτοὺς 

9, χρονογράφοις P. 10. τεϑηκώς VV. 11. 4 οβ΄ V. 18. 


τῷ οὐρανῷ P. 17. τη] 9. 18. Ἄννα PV. . ᾿άννάνου P. 
21. ἐνιαυτὸς P. 


Qui ergo adversus Sanctae Catholicae et Apostolicae Ecclesiae dies 
festos ausi sunt scribere, quadriennio toto, diebusque aliquot a Domino 
Evangelium fuisse praedicatum, sancto Deifero Martyri, et sacris literis 
contraire deprehenduntur. : ᾿ ] 

Quod vero Servator per tres annos Evangelium praedicaverit, pa- 
tet praeterea ex aliis necessariis rationibus, et sacris Evangeliis, et ex 
scriptis Josephi, viri inter Judaeos docti: atque adeo ex iis, ut ante di- 
ctun est, quae inter Graecos chronologos celebris Phlegon narravit, qui 
Olympiadum rationem conscripsit, hisce verbis: Quarto autcm anno ccri. 

iadis magna et insignis inter omnes, quae anie eam acciderant, 
defectio solis contigit: dies hora serta in tenebrosam noctem ita versus 
est, ut stellae in coelo visae sint, terraeque motus in Bithynia Nicaeae ur- 
bis multas acdes subvertit. Haec supradictus vir. Salutare quidem prae- 
dieationis munus a Christo coeptum , Anna Pontificatum obtinente, Chri- 
stum vero crucifixum sub Caipha, docent sacra Kvangelia. Josephus 
vero lib. xvin. Antiq. Judaic. seribit tres Pontifices post Annam fuisse, 
lsmaclem Bapbi F. Tacesaron Annani K. et Simonem Camathi HF. post 
hos antem Caipham Pontificatum obtinuisse. Singulorum porro unius 
anni fuit Pontificatus. Unde liquet tribus annis integris Ismaclis , Elea- 

Chronicon Paschale vol. I. 27 


418 CHRONICON 


τοῦ Ἰσμαήλου xal τοῦ Ἐλεαζάρον xal τοῦ Σίμωνος ὁλοχλήρους - 
ἐκήρυξεν ὃ σωτὴρ τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας, ἡμέρας δέ τινας 
ἐκ τὸῦ τέλους τῆς ἀρχιερωσύνης τοῦ "Ἄννα xal ἡμέρας τινὰς ix 
τῆς ἀρχῆς τῆς τοῦ Καϊάφα ἀρχιερωσύνης. τῇ τεσσαρεσκαδεχά- 
τῃ οὖν, ὡς πρόκειται, τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης ἐσταυ- 5 
ρώϑη ὃ κύριος καὶ ἐν ἡμέρᾳ ἕκτῃ τῆς ἑβδομάδος. 
Κἀντεῦϑεν δείκνυται ὅτε καϑ᾽ ἣν ἡμέραν ἔπλασε τὸν ἄνϑρω- 
πον αὐτὸς ὃ ἀληϑινὸς ϑεὸς ἡμῶν, αὐτὸς ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώ- 
P 293 yov ἐσταυρώϑη ἐν ἡμέρᾳ ἕκτῃ δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἐξ αὐτοῦ ὑπὸ τὴν 
ἀπόφασιν τοῦ ϑανάτου διὰ τὴν ἁμαρτίαν γενομένους, ἵνα ἡμῖν! 
τῷ οἰκείῳ πάϑει τὴν ἀπάϑειαν χαρίσηται, καϑά φησιν ὃ μέγας 
Βασίλειος. καὶ τῇ ς΄ κατὰ σελήνην, ἐν ἧ τὸ δράγμω προσέτα- 
ξεν 0 ϑεῖος νύμος προσφέρεσϑαι ἀπαρχὴν ϑερισμοῦ, καὶ πρὸ τοῦ 
ἐπελϑεῖν δρέπανον ἐπ᾿ ἀμητὸν ἀνέστη ἐκ νεχρῶν, ἀπαρχὴ τῆς 
ἀνθρωπότητος γενόμενος ὃ κύριος ἡμῶν xal σωτὴρ ὃ Χριστὸς (5 
πρὸ τοῦ ἐπελϑεῖν τὸ τῆς συντελείας δρέπανον τῷ κόσμῳ. χα 
καϑὼς προδιέγραψεν ἐν τῇ προσφορᾷ τοῦ δρμάγματος τῆς ἀπαρ- 
Β χῆς, οὕτως ἀνέστη, λυτρωσάμενος ἐκ φϑορᾶς τὴν ζωὴν ἡμῶν, 
ἐν ἧ προσήνεγκεν τὸ δράγμα τῆς ἀπαρχῆς τοῦ ἡμετέρου φυράμα- 
τος τῷ ϑεῷ καὶ πατρὶ τὴν ἐξ ἀναστάσεως τῶν νεχρῶν ἀπαρχὴνϑ 
κατὰ τὰς ὕπ᾽ αὐτοῦ περὶ ἑαυτοῦ προῤῥηθείσας γραφάς. 
"Ex ταύτης δὲ τῆς ἡμέρας, τουτέστιν τῆς ig καὶ αὐτῆς τοῦ 


8. τοῦ τέλουρ --- ἐκ om. P. 19, προέταξεν R, alterum in m. po- 
nens. — 14 ἀπελθεῖν P. 19. ivom.P. 21. περὶ ἑαυτοῦ om. P. 
ib. προρηϑείσας PV. 


zari, ac Simonis, Evangelium de regno coelesti praedicasse Salvatorem, 
et diebus aliquot ex initio Pontificatus Caiphae. Decima —— itur, 
ut supra dictum est, primi mensis lunae cruci aífixus est inus, εἰ 
feria vi. hebdomadis, 

Hinc pafíter patescit, eodem die quo hominem olim formarat verms 
Deus noster, eundem in saeculorum consummatione, die sexto, i 
xum pro nobis, qui ex eo procreati per sententiam 
morti addicti fueramus, ut morte sua impassibilitatem nobis com 

uemadmodum ait magnus Basilius. Et sexta decima luna mensis, qut 

ivina lex manipulum primitiarum ex messe piss niegan). et ante 
quam falx mitteretur in messem, surrexit ex mortuis, in primitias factus 
humanitatis Dominus noster et Salvator Christus, antequam falx consum- 
mationis in mundum mitteretur. Et quemadmodum praescripserst i 
oblatione manipuli primitiarum, ita surrexit, asserta nostra ex corru 
ne vita, in qua manipulum primitiarum nostri fermenti obtulit Deo Fi 
ex mortuorum resurrectione primitias, secundum ab eo praenuntiala 
scripturas. : 

Ab hoc porro die, hoc est xvi. ipsius scilicet primi mensis, prat 


PASCHALE. 419 


πρώτου μηνός, ἀριϑμεῖν τὰς ν' ἡμέρας τῆς πεντηκοστῆς ὃ ϑεῖος 
παρεκελεύσατο νόμος. καὶ τῇ τεσσαρακοστῇ ἡμέρᾳ τῆς ἀναστά- v 179 
σεως αὐτοῦ ὁ κύριος ἡμῶν. Ἰησοῦς ὃ Χριστὸς ἀνελήφϑη εἰς 
τοὺς οὐρανοὺς τῇ τρίτῃ τοῦ ἀρτεμισίου μηνὸς ἐν ἡμέρᾳ πέμπτῃ 
ὅτῆς ἑβδομάδος, xal καϑὼς γέγραπται, ᾿ἀνάστηθι, κύριε, εἷς C 
τὴν ἀγάπαυσίν σου σὺ xal 7j κιβωτὸς τοῦ ἁγιάσματός σου. 
καὶ 0 ἅγιος ᾿ϑανάσιος ἑρμηνεύων τὸν ρλα΄ ψαλμὸν ἔγραψεν οὕ-: 
τως" νἐνάστηϑι, κύριε, εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου" τὴν εἰς οὐρα- 
γνοὺς ἀνάληψιν ἐπισπεύδουσιν αὐτοῦ. Σὺ xal 5 χιβωτὸς τοῦ 
ἰοἁγιάσματός σου τὴν ἁγίαν αὐτοῦ σάρκα φησί" μετ᾽ αὐτῆς γὰρ 
ἀγελήφϑη.. οὐ γὰρ ἀποσαρχοῦται εἷς τοὺς ἀγηράτους αἰῶνας 
τῶν αἰώνων. “" 
ἹΜετὰ δὲ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ xal 
τὴν ἀποβολὴν τοῦ ἔϑνους τῶν Ἰουδαίων, ὅσοι τῆς τοῦ δεσπότου 
15 Χριστοῦ χλήσεως δι᾽ οἶκτον φιλανθρωπίας γεγόναμεν ἄξιοι, τὸ 
σχιῶδες πάσχα οὐκέτι ἐπετελέσαμεν " παρῆλϑε γὰρ 7j σκιὰ τοῦ νό- D 
μου τῆς χάριτος ἐπελϑούσης. καὶ τῇ iy τοῦ ῥηϑέντος ἀρτεμι- 
σίου μηνὸς ἐν ἡμέρᾳ κυριακῇ, αὐτῇ τῇ πεντηκοστῇ ἡμέρᾳ τῆς 
σωτηριώδους ἀναστάσεως, ἐπεδήμησε τοῖς ἀποστόλοις ἐν πυρί- 
ϑθγαις γλώσσαις τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, καὶ ἐχάϑισεν ἐφ᾽ ἕνα ἕκα-- 
στον αὐτῶν. πλησϑῶντες δὲ οἱ ἀπόστολοι πνεύματος ἁγίου ἤρ- 
ξαντο κηρύσσειν τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας. ἐξ ἧς χανογίζον-- 
τις τὴν διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν γενομένην ἀνάστασιν ἐν τῇ 
ἁγίᾳ κυριακῇ, ἑορτάζομεν τὸ ἐκκλησιαστικὸν κήρυγμα η΄ ἡμέρας, 


cepit lex divina ut dies Pentecostes putarentur: quadragesimo vero die 
post resurrectionem suam Dominus noster Jesus Christus in coelum as- 

sum est tertio die Artemisii, seu Maii mensis, feria quinta hebdo- 
madis, et quemadmodum scriptum est: Surge, Domine, in requiem tuam, 

iu et arca sanctificationis tuae. Et Sanctus Athanasius in oxxxr. Psalmi 
explanatione hunc in modum scripsit: Surge Domine in requiem $uam: 
Gscensum in coelum ipsius accelerant: Tw et arca sanctifieationis tuae: «ςς. 
sanctum ipsius corpus dicit, cum hoc enim assumptus est ; ncque enim hu- 
manitatis naturam unquam in omnes acternitates exuit, 

Post Assumptionem Domini nostri Jesu Christi, et dejectionem gen- 
tis Judaeorum , quotquot Domini nostri, ex illius clementia et misericor- 
día, digni facti sumus vocatione, umbraticum illud Pascha non amplius 
celebravimus: legis enim umbra, gratia adveniente, praeteriit. Kt xr. 
dicti mensis Artemisii, die Dominica, SUE quinquagesina die post salu- 
tarem resurrectionem , spiritus Sanctus in ignitarum linguarum specie ad 
Apostolos venit, et sedit super unum quemque eorum, Repleti ergo 

itu sancto coeperunt praedicare regni (Dei). Ex quo 
tempore celebrantes propter nostram salutem factam Resurrectionem die 


420 CHRONICON 


P 224 ὡς φησιν ὃ ἅγιος Ἰωάννης. καὶ ἐκ τούτου τοῦ ἐνιαυτοῦ ἠρξά- 
μεϑα ἡμεῖς οἱ χριστιανοὶ ἑορτάζειν τὴν ζωοποιὸν ὀναστάσιμον 
ἑορτὴν τοῦ κυρίου καὶ δεσπότου Ἰησοῦ Χριστοῦ ToU ἀληϑινοῦ 
ϑεοῦ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν. 

Εἰσὶν δὲ καὶ oi ἐπίσημοι τῶν ἀποστόλων γεγονότες μετὰ 5 
τοὺς προγεγραμμένους (f μαϑητὰς τοῦ κυρίου κατὰ τὸ ww ἔτος 
τῆς Τιβερίου Καίσαρος μοναρχίας, οἵτινες μετὰ τὴν εἰς οὐρα- 
γοὺς ἀνάληψιν τοῦ κυρίου, καὶ αὐτοί εἶσιν οἵδε. 

νί΄,. Βαρνάβας. 

v5; ἹΠάρκος ὃ εὐαγγελιστής. 10 

»9*. Σιλᾶς. 

E. «Δουκᾶς ὃ ἰατρὸς xal εὐαγγελιστὴς γενόμενος, περὶ ov 
Παῦλος ἐν τῇ πρὸς Κολοσσαεῖς ἐμνημόνευσεν ἐπιστολῇ. 

ξα΄. Τιμόϑεος. 

EB'. ΣιΔουανός. 15 

Ey. Τίτος. 

R 532 Εἰσὶν δὲ καὶ οἱ κατασταϑέντες διάκονοι μετὰ τὴν εἰς οὐρα- 
νοὺς ἀνάληψιν τοῦ χυρίου ζ΄. 

B ξδ΄. Στέφανος ὃ πρῶτος. μάρτυς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χρε- 
στοῦ, ὃς xal ἀνῃρέϑη λιϑοβοληϑεὶς ὑπὸ Ἰουδαίων. 90 
Ξε, Φίλιππος. ᾿ 
Ec. Πρόχωρος. 
ξζ΄, Νικάνωρ. 
Ep. Τίμων. 


5. οἱ om. P. 8, Ante καὶ addit m, ἢ ἤνϑησαν. 19. μάρ- 
vvo P. X 22. Πρύχορορ P. 


Dominica, festum agimus praedicationis Ecclesiasticae octo diebus, ut 
ait Sanctus Joannes.. Kt ab hoc anno nos Christiani coepimus colere 
diem vivificae Résurrectionis Domini Jesu Christi vere Dei nostri, cui 
gloria in saecula, Amen. 

Sunt et alii illustres Apostoli praeter supra memoratos xit. Domini 
Discipolos ad xv. Tiberii Caesaris Imperii annum recensitos, qui post 
Domini in coelos assumptionem floruere. li vero sunt rvir. Barnabas, 
Lvir Marcus Evangelista, rix. Silas, nx. Lucas medicus et Evangelista, 
de quo Paulus in Épistola ad Colossenses mentionem facit, rxr. Timo- 
theus, rxi. Silvanus, rxur. Titus. 

5 Sunt praeterea post Christi in coelos assumptionem constituti vr 
iaconi, 

Lxiv. Stephanus primus Martyr Domini nostri Jesu Christi, qui la- 
pidibus impetitus a Judaeis extinctus est: rxv. Philippus: Lxvi. Procho- 
rus: Lxvr, Nicanor: nxvur. Timon: rxix. Parmenio: rxx. Nicolaus. 


PASCHAL E. 491 


E9'.. Παρμενίων. 
o. Νικόλαος. 
Οὗτοι πάντες γεγόνασιν συνέχδημοι τοῖς ἀποστόλοις μετὰ 
τὴν τοῦ κυρίου εἰς οὐρανοὺς ἀνάληψιν. 
5 Εἶτα ἐχειροτονήϑησαν ἐπίσχοποι, πρῶτος ἐν Pour, Πέτρος, 
ἐν λεξανδρείμᾳ IMáoxoc ὃ εὐαγγελιστής, ἐν Ἱεροσολύμοις ᾿Ιάκω- 
foc ὁ ἀδελφὸς τοῦ κυρίου, ἐν ᾿Αντιοχείᾳ ὃ προειρημένος ἀπόστο- 
Aog Πέτρος. περὶ δὲ τῶν προγεγραμμένων ο΄ μαϑητῶν τῶν με- C 
τὰ τοὺς ιβ΄ τοὺς προτεταγμένους ἱστορεῖ Κλήμης ὃ συγγραφεὺς 
10ἐν τῇ πέμπτῃ τῶν “Ὑποτυπώσεων. 

Εἰσὶν δὲ καὶ αἱ παρακολουϑήσασαι τοῖς ἀποστόλοις ἅγιαι 
γυναῖκες μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὶς ἀνάληψιν. τοῦ xvglov, περὶ ὧν 
ἐπιστέλων Παῦλος ἐμνημόνευσεν, Φοίβη, Τρυφῶσα, Ἐὐνίκη V 180 
μήτηρ τοῦ ἀποστόλου Τιμοϑέου, Πρίσκα, Περσίς, Ἡρίσκα, 

15 Mapla, Ἰουλία, Κλαυδία, Ἰουνία, Πρίσκιλλα, 4ngía, Toi- 
quia , “ωίς, μάμμη Τιμοθέου τοῦ ἀποστόλου. 


Περὲ τῆς γεννήσεως τοῦ κυρίου ἡμῶν ᾿]ησοῦ Χριστοῦ D 
τοῦ ἀληϑινοῦ θεοῦ ἡμῶν καὶ τοῦ παναγίου αὐτοῦ 
βαπτίσματος καὶ τοῦ σωτηρίου αὐτοῦ πάσχα 

Ὃ σύντομος διήγησις. 
Ἡ καϑυλικὴ γέννησις τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ 
ἀληϑινοῦ ϑεοῦ ἔστιν αὕτη. 
4. οὐρανὸν P. 9. τοὺς προτ.Ἷ zgor. P. 10. τῶν om. P. 13. 


Τριφῶσα P. 14. μήτηρ post Τιμοθέου ponit P. 15. KAavàía 
- Πρίσκιλλα om. P. ibid. ᾿“ππία P. 17. ἡμῶν om. P. 


Hi omnes Apostolorum socii fuere in peregrinationibus. 

Deinde creati sunt Episcopi, primus Romae Petrus, Alexandriae 
Marcus Evangelista, Hierosolymis Jacobus frater Domini, Antiochiae su- 
pra memoratus Petrus. De recensitis vero discipulis Lxx. praeter xir, 
supra dictos, agit Clemens scriptor lib. v. Hypotyposeon. 

Sunt etiam sanctae quaedam mulieres, quae post Domini in coelum 
assumptionem Apostolos secutae sunt, quarum in Epistolis Paulus memi- 
ait: Phoebe scilicet, "Triphosa, Eunice Timothei Apostoli mater, Prisca, 
Persis, Prisca, Maria, Julia, Appia, Tryphaena, Lois avia Timothei 
Apostoli. 

De Nativitate Domini Jesu Christi veri Dei nostri, et 
sanctissimo ejus baptismo, et salutari illius Paschate, 
brevis narratio. 


Catholica generatio Domini nostri Jesu Christi veri. Dei ita se 
habet, 


422 CHRONICON 


Ἐγεννήϑη χοιὰκ κη ὥρᾳ UL τῆς vvxróg. ἐβαπτίσϑη wfi 
ia! ὥρᾳ i τῆς ἡμέρας ὑπὸ Ἰωάννου ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ, καὶ 
ὁ Ἰορδάνης ἀνεπόδισεν εἰς τὰ ὀπίσω. 
P 995 Εἶπεν δὲ ὃ κύριος τῷ Ἰωάννῃ, Εἶπον τῷ Ἰορδάνῃ, Στῆϑι, ὁ 
κύριος ἦλϑεν πρὸς ἡμᾶς. καὶ εὐθέως ἔστησαν τὰ ὕδατα. τότε 05 
R 584 Ἰωάννης προσεκύνησεν αὐτῷ λέγων, Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βα- 
πτισϑῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὃ κύριος, "Ages 
ἄρτι, δεῖ γενέσθαι τοῦτο. τότε καταβάντων αὐτῶν ἐπὶ τὸ ὕδωρ 
ἀνεκόχλασαν τὰ ὕδατα, ὥσπερ κεχερασμένον ὕδωρ. καὶ ὅτε 
ἀνέβη ἐκ τοῦ ὕδατος, εὐθέως ἀνεῴχϑη ὃ οἱρανός, καὶ ἤλϑεν 
τὸ πνεῖμα τὸ ἅγιον ὡς περιστερὰ πυροειδής " καὶ φωνὴ μεγάλη 
ἠκούσϑη ὡς φωνὴ βροντῆς, λέγουσα, Οὗτός ἐστιν ὃ υἱός μου ὃ 
B ἀγαπητός, ἐν ᾧ ηἰδόκησα, ἔμεινεν δὲ Ó Χριστὸς σὸν ἡμῖν ἐν 
τῷ κόσμῳ ϑεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἔτη Ay 
καὶ μῆνας γ΄. ἐν δὲ τῷ λδ' ἔτει ἐκρατήϑη καὶ ἐσταυρώϑη φαμε-15 
γὼθ χϑ', ἡμέρᾳ τῆς σελήνης ιδ΄, παρασκευῆς οὔσης. ἀνέστη 
δὲ ἐν τριημέρῳ φαρμουϑὶ α΄, κυριακῆς οἴσης, σελήνης «c^, ὥρα 
9^ τῆς νυχτός. ἀνελήφϑη παχὼν ( ὥρᾳ 9' τῆς ἡμέρας. 
cy Ὀλυμπιάς. 
"Ivo. &. ιϑ΄. ὑπ. Igovrtíov καὶ Atvoflágflov. 2 
1. x5 ] xs P, δεκεμβρίου xs' m. V. — ibid. νυκεός posui ubi ἡμέ- 
ponebatur in PV et ἡμέραρ ubi »vxróg cum m. R. — ibid. τυβὴ 
V. lavvovagíp ς΄ m. V. 5. ὃ om. P. 9. ἀνεκάχζασαν P. — $5. 
ὥσπερ] Scribe ὥσπερ πυρὶ. 15. φαμενώϑ' x9] μαρτίῳ xy m. V, 
pie xy m.R. 17. Ju «] μαρτίῳ x& m. V, μαρτίον xc 
m. R. 


18. zacjdv ! P, πασχῶν R, μαρτίῳ y m. V, μαΐου 7 
19. ᾿ολυμπιάδος V. 


Natus est Chojiac xxv. hora vit. noctis. Baptizatus est a Joanne 
in Jordane fluvio 'Tybe xr. hora x. diei et Jordanis conversus est re- 
trorsum 


Dixit autem Dominus Joanni: Dic Jordami, Siste, Dominus venit ad 
nos. Et statim constitere aquae. "lunc Joannes adoravit eum: ge, 
inquit, a te debeo baptizari, et tu venis ad me. Et dixit illi Dominus: 
Sine modo, istud fieri necesse est. 'Tum in aquam jis descendentibus, 
crepitarunt aquae, veluti cmm aqua infunditur. Cum vero ex aqva es 
egressus, statim coelum apertum est, et venit Spiritus sanctus instar 
igneae columbae, auditaque est vox magna, ut vox tonitrui, dicens: Hi 
est filius meus dilectus, in quo mihi complacui. Mansit autem Christus 
nobiscum in mundo, sanans omnem morbum, et omnem languorem annos 
XXXIII. et menses Hr. Anno vero xxxiv. comprehensus est, e£ in crocem 
actus mensis Phamenoth die xxix. lunae xiv. cum esset Parasceve: re- 
surrexit vero post triduum , Pharmuthi primo, qui dies erat Dominicus, 
lunae xvi. hora 1x. noctis. In coelum denique assumptus est mense Pa- 
Schon, hora diei 1x. 


PASCHAL E. 428 


Ἐν τῷ x' ἔτει τῆς Τιβερίου βασιλείας, ἀρχὴν εἰληφότι ἀπὸ € 
τῆς κα' καὶ αὐτῆς τοῦ κατὰ Ῥωμαίους μαρτίου μηνὸς τῆς παρού- 
σῆς πέμπτης ἰνδικτιῶνος, εἰχοστῷ πέμπτῳ ἔτει τῆς ὀκτωκαιειχο-- 
σαετηρίδος τοῦ ἡλίου καὶ δωδεκάτῳ τῆς ἐννεακαιδεκαετηρίδος τῆς 

σελήνης καὶ τῶν προχειμένων ὑπάτων, εὑρεθείσης τῆς ιδ' τοῦ 
πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης τῇ i4 τοῦ κατὰ “Ῥωμαίους ἀπριλίου 
μηνός, ἐν ἡμέρᾳ ἕκτῃ τῆς ἑβδομάδος, καϑὰ διὰ τῶν προχειμέ- 
γων μεϑόδων εὑρίσκομεν, ἑόρτασαν πρῶτον πάσχα οἱ ἅγιοι ἀπό- 
στολοι μετὰ τὴν εἷς οὐρανοὺς ἀνάληψιν τοῦ κυρίου, τὴν ἁγίαν 
10δ᾽ αὐτοῦ ἀνάστασιν τῇ «y ξανϑιχοῦ μηνός. αὐτοὶ οὖν πρώτως, 
ὡς εἴρηται, κατὰ τὸ παρὸν ἔτος ἐπιτελέσαντες παρέδωκαν ταῖς D 


ἁγίαις τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησίαις xa9' ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐπιτηρεῖν τὴν 
ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης μετὰ ἐπίβασιν τῆς ἡμέρας, 
xa9^ ἣν 7 ξαρινὴ ἰσημερία γίνεται, τουτέστιν τὴν κα' τοῦ κατὰ 
δ Ῥωμαίους μαρτίου μηνός. πάσης ἀμφιβολίας ἀμέτοχος ὃ λόγος R. 536 
τούς τε μεγάλους φωστῆρας ἐν τῇ τοῦ κόσμου καταβολῇ μετὰ γ᾽ 
ἡμέραν γεγενῆσϑαι καὶ τὸν μυστικὸν τοῦ κυρίου μετὰ τῶν μαϑη- 
τῶν δεῖπνον ἐν τῷ τοῦ πάϑους καιρῷ πρὸ γ' ἡμερῶν τῆς ἁγίας 
ἀναστάσεως ἐπιτελεσϑῆναι. καλῶς ὡρίσϑη πρὸ ια΄ καλανδῶν V 181 
80 ἀπριλίων πάσχα ἐπιτελεῖν, μὲ ἐξεῖναι δὲ μηδὲ πρὶν τῆς πρὸ ια΄ 


i. τῆς om. P. — 8.7 xalx PV. 4. 9' καὶ δ. ΡΥ. δ8. πρώ- 
το») πρῶτος V: uod aut πρώτοις Scribendum aut πρώτως, ut altero 
abhinc versu: v. dieta ad p. 162. Α. 10. δ᾽ om. V. 12. τοῦ ἁγίου 
Q:09 P. 417. τὸν] τὸ m. R. 20. πρὸ om. P. 


ἃ, C. [OL Iph.] 
CCIII. Olympias. — 
83. χιχ. Ind. v. Aruntino et Aénobarbo Coss. 4. 202. 5540. 
Anno xx. Imperii "Tiberii, qui a xxi. mensis Martii secundum Roma- 
nos praesentis Indictionis v. inidum sumit, xxv. anno vigintioctennalis 
solis, et xit, anno decemnovennalis lunae cycli, et praedictis Coss. in- 
vento die xrv. primi mensis, lunae xr. secundum Romanos mensis Aprili 

in feria vi. hebdomadis, ut juxta praedictas methodos deprehendimus, 
Apostoli tum. primum Pascha celebrarunt post Domini in coelos Assum- 
em: sanctam autem ejus resurrectionem xir. die Xanthici mensis, 
Tui igitar rimum, uti dictum est, hoc praesenti anno celebrato Pascha- 
i Boncti Dei Ecclesiis quotannis observandum tradiderunt xiv. 
diem primi mensis lunae post diei ascensum, quo vernum aequinoctium 
incidit, id est xxr. mensis secundum Romanos artii. Et quidem extra 
omnem controversiam haberi debet, magna luminaria in mundi constitu- 
tione post primum diem esse creata, ac mysticam Domini cum Discipulis 
coenam, tempore quo est passus, triduo ante sanctam Resurrectionem, 
fuisse p . Proinde recte statutum est ante xi. Kalendas Apriles 


P ue ante xi. Kalendas Apriles, vel post vr. 
Kinds Males Paschale festum celebrare fas esse. g^" ergo ΧΙ. ex 


424 CHRONICON 


καλανδῶν ἀπριλίων μηδὲ μετὰ τὴν πρὸ ζ΄ καλανδῶν μαΐων πά- 

P 296 σχα ἑορτάσαι. οὕτω τοίνυν ταῖς δηλωϑείσαις ἀπὸ τῆς πρὸ αἰ 
καλανδῶν ἀπριλίων μέχρι τῆς πρὸ bL' καλανδῶν μαΐων ἡμέραις 
κανονιστέον. καὶ ἐὰν ἐν χυριακῇ φϑάσῃ ἡ ιδ' τῆς σελήνης, εἰς 
τὴν ἐπιοῦσαν κυριακὴν οἱ τῆς καϑολικῆς τοῦ Χριστοῦ ἐχκλησίας 5 
μαϑηταὶ τὸ πάσχα τελοῦμεν, ἵνα μὴ μετὰ τῶν Ἰουδαίων ἑορτά- 
σωμεν. εἰ δὲ ἐν δευτέρᾳ τυχὸν ἢ τρίτῃ ἢ τετράδι ἢ πέμπτῃ ἢ 
παρασχευῇ ἢ σαββάτῳ, καϑὼς ἐν τοῖς ἔμπροσϑεν εἴρηται, ἡ ιδ΄ 
φϑάσῃ τοῦ φέγγους, εἷς τὴν προϊοῦσαν κυριακὴν ἡμεῖς ot Χρι- 
στιανοὶ τελοῦμεν τὸ πάσχα, ἐπεχτεινομένης δηλαδὴ τῆς ποσταίας 10 

Β τοῦ φέγγους διὰ τὴν τῆς κυριακῆς ἡμέραν. 

Τινὲς δὲ κατὰ τῶν ἐν ταῖς ἀνὰ πᾶσαν τὴν ὑφ᾽ ἡλίῳ ἁγίαις 
τοῦ ϑεοῦ ἐχχλησίαις τελουμένων ἑορτῶν οὐ μόνον γλώσσας ἀλλὰ 
δὴ καὶ χεῖρας κινῆσαι τολμήσαντες οὐκ ὥχνησαν καὶ ἐν τούτῳ τὴν 
ἁγίαν τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησίαν ἐπισχῆψαι, διότε τὴν σεπτὴν τῆς ἐχῚδ 
γεχρῶν ἀναστάσεως Χριστοῦ τοῦ ϑεοῦ ἡμῶν ἑορτὴν πάσχα προσ- 
αγορεύει, ἀγνοήσαντες, ὡς ἔοικεν, τὸ διὰ τῆς λέξεως ταύτης 
δηλούμενον. ὅπερ γὰρ τῇ ἑλλάδι φωνῇ λέγεται διάβασις καὶ 
ἔχβασις καὶ ὑπέρβασις, τοῦτο τῇ Ἑβραίων γλώσσῃ φασόχ, ἤγουν 
πάσχα, ὀνομάζεται. 30 

C Vivayxalug οὖν ἡ τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησία o) μόνον τὸ πάϑος 
τοῦ χυρίου, ἀλλὰ δὴ καὶ τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ πάσχα προσαγο- 


7. τετ M] τετάρτῃ P. — 12. ὑφ᾽ ἡλίου P, ὑφιλῷ m. R. — 19. 
φασέχ P sola. 


a. d. Kal. Apriles usque ad ex a, d. vir. Kal. Maias hisce designatis 
diebus, regula est sumenda. Quod si xrv. luna in diem Dominicam in- 
ciderit, sequenti Dominica nos Catholicae Christi Ecclesiae discipuli Pa- 
scha celebramus, ne cum Judaeis illad celebremus. Si autem in secun- 
dam forte, aut tertiam, aut quartam, aut quintam, aut Parasceven aut 
Sabbatum, ut in superioribus dictum est, xiv. lunae inciderit, proxime 
sequenti Dominica nos Christi Pascha agimus, producta ac prorogata 
nimirum propter diem Dominicam quota seu aetate lunae, 


Non defuere autem qui dum contra receptum ab omnibus quae sub 
sole sunt sanctis Dei Ecclesiis, in celebrandis festis Paschalibus morem, 
non linguas duntaxat, sed etiam manus exerere audent, sanctam Dei Ec- 
clesiam in hoc pariter reprehendere non dubitantes, quod venerandam à 
mortuis Christi Dei Resurrectionis festivitatem Paschatis nomine dons 
verit, cum ipsi, ut videtur, ignorent quid hoc vocabulo intelligamus. 
Quod enim Graeca lingua dicitur transitus, exitus et transmissio, i 
ipsum Hebraeorum idiomate Phasech, seu Pascha, nuncupatur. 


Necessario igitur Dei Ecclesia non solum Passionem Domini, sed 
etiam ejus Resurrectionem Pascha appelat. Quippe propter Domin 


PASCHALE. 425 


ρεύει, διὰ γὰρ τοῦ πάϑους τοῦ κυρίου xal τῆς ἀναστάσεως αὐ-- 
τοῦ διάβασιν καὶ ἔκβασιν καὶ ὑπέρβασιν ἡ τῶν ἀνθρώπων φύσις 
εἰληφεν τοῦ ἔχοντος τὸ χράτος τοῦ ϑανάτου, αὐτοῦ τε τοῦ ϑα- 
γάτου xai τοῦ üdov καὶ τῆς φϑορᾶς. εἰ γὰρ ὃ ϑάνατος τοῦ 
5 Χριστοῦ τοῦτο ἡμῖν ἐδωρήσατο, πολλῷ μᾶλλον ἡ ἀνάστασις αὖ-- 
τοῦ, ὅτε ἀνέστη ἐκ νεχρῶν, ἀπαρχὴ τῶν χεχκοιμημένων, μηκέτι 
μέλων ὑποστρέφειν εἰς διαφϑοράν. 9ávaroc γὰρ οὐκέτι κυριεύει R 536 
κατὰ τὴν τῶν ϑείων ἀποστόλων διδασκαλίαν. D 
Δοκοῖσι δέ μοι oi κατηγορῆσαι τῆς ἐκκλησίας ἐν τούτῳ 
1τϑτολμήσαντες παρανοῆσαι τὴν ἐκ τοῦ “ευιτικοῦ μαρτυρίαν, ἐν ἧ 
φησιν ὃ νομοϑέτης, Kal τῇ ιδ' τοῦ α' μηνὸς ἀνὰ μέσον τῶν ἕσπε- 
ρινῶν πάσχα τῷ κυρίῳ. καὶ ἐν τῇ ιε΄ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ 
ἀζύμων τῷ κυρίῳ L' ἡμέρας ἔδεσϑε ἄζυμα, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ αἱ 
κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, ὁμοίως καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη χλητὴ 
15 ἁγία. ἔσται ὑμῖν. ἀλλὰ τοὺς μὲν Ἰσραηλίτας πάσχα προσαγο-- 
Que τὴν 10^ μόνον ὃ νομοϑέτης προστάττει, ἐπειδὴ ἐν αὐτῇ 
τῇ ἡμέρᾳ κατὰ ϑεῖον πρόσταγμα τὸν ἀμνὸν πρὸς ἑσπέραν ἔϑυ-- P 997 
σαν, xal τῷ αἵματε αὐτοῦ τοὺς σταϑμοὺς καὶ τὰς φλιὰς ἔχρισαν, 
καὶ τὰ κρέα ἐν αὐτῇ τῇ vvxrl ἔφαγον, καὶ οὕτω μεσούσης τῆς 
90»vxróg , καϑὼς γέγραπται, διερχόμενος ὃ ϑεὸς ἐν γῇ «Αἰγύπτου 
πατάξαι τὰ πρωτότοκα τῶν «Αἰγυπτίων, ϑεασάμενος τὸ αἷμα, 
τοὺς μὲν υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐσχέπασεν, παρελϑὼν αὐτῶν τὴν ϑύραν 


8. τῶν om. P. 10. τοῦ om. P. ibid. Λευιτικοῦ ] XXIII. 4, 
20. Αἰγύπτῳ Ῥ, 


Passionem illiusque Resurrectionem, transitum, exitum, et transmissionem 
humana accepit natura illius qui in mortem babet imperium, et potesta- 
tem: in ipsam, inquam mortem, inferos, et corruptionem. Si enim mors 
Christi id nobis est elargita, multo magis ejus Resurrectio, quando ex 
mortuis resurrexit, ipse primitiae dormientium, non amplius in corruptio- 
nem reversurus. Mors quippe, secundum divinorum Apostolorum doctri- 
nam, non amplius dominatur. . 
lili porro mihi videntur in hoc Ecclesiam accusare, dum prave in- 
terpretari audent testimonium ex Levitico, ubi ita ait Legislator: Et 
quarta decima die primi mensis ad vesperam Phase Domino. — Et quinta 
decima mensis hujus festum Azymorum Domino: septem diebus comedetis 
Asyma , et dies prima vocata, sancta erit vobis. Verum Israelitis prae- 
dpit Legislator, ut xiv. lunam Pascha duntaxat appellent: quandoqui- 
dem ipso die, secundum divinum praeceptum, sub vesperam agnum im- 
molarunt, cujus carnes, sanguine illius liminibus et postibus prius inun- 
ctis, in ipsa nocte comederunt. Atque ita, quemadmodum scriptum est, 
transiens media nocte Dominus in terram Aegypti, ut interficeret primo- 
genitos Aegyptiorum, viso sanguine, filios Israel operuit, ipsorum fores 


pertransiens, nec sinens quenquam ex iis ab exterminatore percuti, 


496 CHRONICON 


xai μὴ ἀφεὶς τὸν ὀλοϑρεύοντα πατάξαι τινὰ ἐξ αὐτῶν. — Aiyv- 
πιτίοις δὲ τὴν φϑορὰν ἐναπέσκηψεν καὶ τὰ πρωτότοκα αὐτῶν 
V 182 ἀγεῖλεν" xal οὕτω μετὰ τὸ μεσονύκτιον τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἔξή- 
γαγεν ἐξ Αἰγύπτου. γέγραπται γὰρ ἐν τῇ ἱερᾷ βίβλῳ τῆς "Exó- 
δου ἐπὶ λέξεως οὕτως. ,,ἐκάλεσεν δὲ Ἰ]ωϑσῆς πᾶσαν τὴν γερου- 5 
B σίαν Ἰσραήλ, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς, ᾿Ἀπέλϑατε, λάβετε ὑμῖν 
αὐτοῖς πρόβατον κατὰ συγγενείας ὑμῶν, καὶ ϑύσατε τὸ πάσχα" 
λήψεσϑε δὲ δέσμην ὑσσώπου, καὶ βάψαντες ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ 
dc τὴν ϑύραν καϑίξετε τῆς φλιᾶς, καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν 
σταϑμῶν ἀπὸ τοῦ αἵματος 0 ἐστι παρὰ τὴν ϑύραν" ὑμεῖς δὲ oix 0 
ἐξελεύσεσϑε ἕχαστος τὴν ϑύραν τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἕως πρωΐ. καὶ 
παρελεύσεται κύριος πατάξαι τοὺς «Αϊγυπτίους,, καὶ ὄψεται τὸ αἷ- 
μα ἐπὶ τῆς φλιᾶς καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν σταϑμῶν" καὶ παρε- 
λεύσεται κύριος τὴν ϑύραν, καὶ οὐκ ἀφήσει τὸν ὀλοϑρεύοντα εἰσ- 
ελϑεῖν εἰς τὰς οἰκίας ὑμῶν πατάξαι. καὶ φυλάξασϑε τὸ ῥῆμα 5 
τοῦτο νόμιμον σεαυτῷ καὶ τοῖς υἱοῖς σου ἕως αἰῶνος. ἐὰν δὲ εἰσ- 
C ἔλϑητε εἷς τὴν γῆν, ἣν δῷ κύριος ὑμῖν, καϑότι ἐλάλησε, καὶ 
R 540 φυλάξετε τὴν λατρείαν ταύτην. καὶ ἔσται, ἐὰν λέγωσι πρὸς ὑμᾶς 
οἱ υἱοὶ ὑμῶν, Τίς 7; λατρεία αὕτη; καὶ ἐρεῖτε αὐτοῖς, Θυσία τὸ 
πάσχα τοῦτο κυρίου, ὃς ἐσκέπασε τοὺς οἴκους τῶν υἱῶν Ἰσραὴλϑ 
ἐν γῇ «Αἰγύπτου, ἡνίχα ἐπάταξε τοὺς «ἀϊγυπτίους, τοὺς δὲ οἷ- 
κους ἡμῶν ἐῤῥύσατο. καὶ κύψας ὃ λαὸς προσεκύνησεν. καὶ 
2. ἐνεπέσχηψεν Ρ. 4. ᾿Ἐξόδου] XII. 21. 6. ἀπέλϑετε P. 7. 
αὐτοῖς om. P. 8. λήψεσθε) καὶ λήψεσθε P sola. ἐδ. αἵματος 
τοῦ] αἵματος αὐτοῦ V, αἵματος O (ot; Ρ. 9. καϑέξετε V, καὶ ϑί- 
ξετε ἐπὶ P, καὶ ϑίξετε Β. 21. Αἰγύπτῳ P. 
A is vero exitium immisit, sublatis eorum primogenitis: sicque filios 
Is ilie mr desee hun pto eduxit. Scribitur enim in sacro 
Exodi libro ad verbum: PFocavit ses ommes seniores Israel, et dixit 
ed illos, Ite, et accipite agnum per cognationes vestras εἰ sacrificate Pa- 
scha. Accipietis autem fasciculum hyssopi, et tingentes ex sanguine qui 
est apud januam, ct tangetis limen, et utrosque postes a sanguine, qui 
est apud januam, — Vos autem mon egrediemini unusquisque januam domus 
suae usquc ad mane. Et transibit Dominus ad percutiendum Aegyptios, 
€t videbit sanguinem ἐπ limine, et super utrosque postes, et transibit Do- 
minus januam , et non sinet exterminatorem ingredi in domos vestras ad 
percutiendum, Εἰ servabitis verbum hoc legitimum tibi et filiis tuis usque 
ad saeculum. Si autem ingressi fueritis in terram, quam dederit Domi- 
nus vobis, sicut locutus est, servabitis cultum hunc, Et erit, si dixcrint 
ad vos filii vestri, Quis cultus hic? Kt dicetis illis, Victima Pascha hoc 
Domino , quí protexit domos filiorum Israel in Aegypto , quando percussit 
Aegyptios, domos autem nostras liberavit. Incurvatusque populus adera- 


vit. Et rursum: Si ínterrogaverit te filius tuus post hacc dicens, Quid 
hoc? dices illi, Quoniam in manu forti eduxit nos Dominus ex Acgypto, 


PASCHALE. 427 


πάλιν, Ἐὰν ἐρωτήσῃ σε ὃ υἱός σου μετὰ ταῦτα λέγων, Τὶ τοῦτο; 
ἐρεῖς αὐτῷ ὅτι Ἔν χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγεν ἡμᾶς κύριος ἐκ γῆς 
Axyinrou ἐξ οἴκου δουλείας" ἡνίχα δὲ ἐσχλήρυνε Φαραὼ ἔξαπο-- 
στεῖλαι ἡμᾶς, ἀπέκτεινε πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ «Αἰγύπτου ἀπὸ D 
δὁπροτοτόχων ἀνθρώπων ἕως πρωτοτόχων κτηνῶν. καὶ ἔσται εἰς 
σημεῖον ἐπὶ τῆς χειρός σον καὶ ἀσάλευτον πρὸ ὀφθαλμῶν σου. 
ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγέ με κύριος ἐξ Αἰγύπτου.“ τούτων 
οὕτως ὑπὸ τῆς ϑεοπνείστου γραφῆς εἰρημένων εἰχότως ἄρα ἐκεί- 
γὴν τὴν ἡμέραν μόνον πάσχα oi υἱοὶ Ἰσραὴλ προσηγόρευον, τὴν 
10δὲ με΄ xai τὰς μετὰ αὐτὴν ς΄ ἡμέρας ἑορτὴν ἀζύμων. ὅϑεν τὴν 
ἑβραΐδα γλῶσσαν εἰς τὴν ἑλληνίδα φωνὴν μεταβάλλοντες δια- 
βατήρια καὶ ὑπερβάσια τὴν ἑορτὴν ταύτην ἐκάλουν, ὡς ἔστιν 
τοῦτο γνῶναι ἔκ τε τῶν θεοφόρων τῆς ἐκκλησίας δεδασκάλων καὶ 
ἐκ τῶν παρ᾽ Ἑβραίοις σοφῶν, Φίλωνος λέγω καὶ Ἰωσήπου. ἡ δὲ P 228 
Ἰδτοῦ ϑεοῦ ἐκκλησία οὗ μόνον τὸ πάϑος καὶ ϑάνατον τοῦ Χριστοῦ 
ἀλλὰ καὶ τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ πάσχα ὀνομάζει ἀναγκαίως διὰ τὴν 
ῥηϑεῖσαν αἰτίαν, εἰ καὶ ἐν οἱαδήποτε ἡμέρᾳ τῶν ἑπτὰ ἡμερῶν 
τῶν μετὰ τὴν ιδ' τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης εὑρεϑείη αὕτη, 
λέγω δὲ ἣ ἀνάστασις, ἑορταζομένη. ὅϑεν Βασίλειος ὃ μέγας, ὃ 
30 Καισαρείας Καππαδοχίας ἐπίσκοπος γεγονώς, ἐν τῷ λύγῳ τῷ 
προτρεπτικῷ εἰς τὸ βάπτισμα μεγάλῃ τῇ φωνῇ κηρύττει βοῶν, 
Πᾶς μὲν οὖν χρόνος εὐκαιρίαν ἔχει πρὸς τὴν διὰ τοῦ βαπτίσματος 
1. πάλιν] ΧΙΠ. 14. — ib. ἐρωτήσει PV. — 2. ἐγχειρὶ V. δ. ἀν- 
ϑρώπων om. R, uncis inclusum addit P. ib. εἰς om. P. 7. τού- 
Tov οὖν οὕτως P. 18. ϑεοφόρων --- τῶν om. P. 14. iai 


vol. lI. p. 169. ed. Mang. — ib. ᾿Ιωσήπου) Arch. II. 14. 6. 
ὁ Καισαρείας  Καισαρείαρ P. 


minus ex 4 o. His P mei ED 
merito sane illum duntaxat Pascha appellarunt filii Israel: quintam- 
decimam vero, et sex illam insequentes, Festum A m, Unde qui 
Hebraeam in Graecanicam transtulerunt , Diabateria, et Hyper- 


basia, seu dies transitus et exitus, Festum hoc nuncuparunt: quod colli- 

licet ex iis qui apud Hebraeos doctrinae laude claruerunt, Philone, 
eid et Josepho. Ecclesia vero non solum Passionem et mortem 
Christi, sed etiam ejus Resurrectiouem Pascha necessario appellat, ea 
quae allata est causa, in quamcumque ex vi. diebus post decimam quar- 
tam primi mensis lunae illa inciderit. Unde Basilius magnus, Caesareae 
Cappadociae Episcopus, in adhortatione ad Baptismum, ingenti voee 
praedicabundus clamat: Omme quidem tempus opportunum cst αὐ saluta- 


428 CHRONICON 


B σωτηρίαν, κἂν νύχτα εἴπης κἂν ἡμέραν κἂν ὥραν κἂν στιγμὴν 
χρόνου xà» τὸ βραχύτατον" πολλῷ δὲ δήπου εἰκὸς ἐπιτηδειότερον 
εἶναι τὸν οἰκειότατον. τί δ᾽ ἂν γένοιτο τῆς ἡμέρας τοῦ πάσχα 
συγγενέστερον πρὸς τὸ βάπτισμα; 7 μὲν γὰρ ἡμέρα μνημόσυνόν 
ἔστιν ἀναστάσεως, τὸ δὲ βάπτισμα δύναμές ἐστι πρὸς τὴν ἀνά- 5 
στασιν. ἐν τοίνυν τῇ ἀναστασίμῳ τῆς ἀναστάσεως τὴν χάριν 

R 542 ὑποδεξώμεϑα. καὶ Γρηγόριος δὲ ὃ ϑεολόγος ἐν τῷ εἰς τὸ πάσχα 
λόγῳ, οὗ ἡ ἀρχή, Eni τῆς φυλακῆς μου στήσομαι, φησὶν ὃ e 
σπέσιος ᾿Αμβακούμ, τὰ παραπλήσια διδάσκει, γράφων ὧδέ nag 
Πάσχα κυρίου, πάσχα, καὶ πάλιν ἐρῶ, πάσχα, τιμὴ τῆς ἅγίας Ὁ 

v 1»: τριάδος. αὕτη ἑορτῶν ἡμῖν ἑορτὴ καὶ πανηγύρεων πανήγυρις, 

τοσοῦτον ὑπεραίρουσα οὐ τὰς ἀνθρωπικὰς μόνον καὶ χαμαὶ ἐρχο- 
μένας ἀλλ᾽ ἤδη xai τὰς αὐτοῦ Χριστοῦ καὶ ἐπ᾿ αὐτῷ τελουμξ 
νας, ὕσον ἀστέρος ἥλιος. καλὴ μὲν οὖν καὶ ἢ χϑὲς ἡμῖν λαμ- 
προφορία καὶ φωταγωγία, ἣν ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ συνεστησάμεϑα 5 
πᾶν γένος ἀνθρώπων μιχροῦ καὶ ἀξία πᾶσα, δαψιλεῖ τῷ πυρὶ 
τὴν νύχτα καταφωτίζοντες, xai τοῦ μεγάλον φωτὸς ἀντίτυπος, 
ὅσον τε οὐρανὸς ἄνωθεν φρυκτωρεῖ κόσμον ὅλον αὐγάζων τοῖς 
παρ᾽ ἑαυτοῦ κάλλεσι καὶ ὅσον ὑπερουράνιον ἔν τε ἀγγέλοις τῇ 

D πρώτῃ φωτεινῇ φύσει μετὰ τὴν πρώτην τὸ ἐχεῖϑεν καταυγάζεσϑαι 9 
καὶ ὅσον ἐν τῇ τριάδι, παρ᾽ ἧς φῶς ἅπαν συνέστηκεν ἐξ ἀμερί- 

12. χαμαὶ ἐρχομένας 1 lmitatur epicum χαμαὶ ἐρχόμενοε ἄνϑρωποι. 
14. ἀστέρος PV. ἀστέρας Gregorius vol. I. p. 846. ed. Benedictin. 


ib. καὶ ἡ χθὲς] καὶ ἠχϑὲς V, χθὲς P. 15. συνιστάμεθα P. — 16. 
μικροῦ δεῖν Ῥ, 20. καταυγάξεται m. P, 


rem baptismatis fontem excipiendum, sive diem dicas, sive noctem , sicc 
horam, sive momentum, sive quod momento brevius est: sed jure meri- 
tissimo opportunior est dies proprius et ad eam rem designatus. i 
autem die Paschae cognatius ad baptismum? Haec enim dies memorio 
est Resurrectionis. Baptismus autem janua est ad Resurrectionem.  He- 
cipiamus ergo his Paschalibus feriis pignus et gratiam Resurrectionis. Et 
Gregorius 'l'heologus oratione in Pascha, cujus hoc initium, In custodia 
mea. siabo, inquit divinus 4bacuc, omnino gemina docet, cum ita scribit: 
Pascha Domini, Pascha, iterum dico, Pascha, honor sacrosanctae Tri- 
nitatis, Hoc est festorum festum, et celebritas celebritatum , tanto reli- 
quis omnibus non humanis tantum ct ab hominibus profectis, sed ipsis 
Christi festis diebus clarius, qugnto sol. stellas superat claritate. — lilustris 
quidem nobis ct hesterna lux plena luminum et lucernarum quas -grestavi- 
mus fuit, quam publice privatimque omnes prope mortales, et omes 
omnium dignitatum ordines pulsa crebris ignibus. nocte , peregimus, lus 
inquam magni illius solis umbra, tanto magis umbra, quanto coelum aliiss 
totum terrarum orbem suis ornamentis illustrat, quantoque clarius illud lumen, 
quod supracoeleste est, et in. Angelis, et in ipsa Trinitate , a —— 
omnis velut ex acterno fonte luminis trahitur, decerpiturque rc . Prae- 


PASCHALE. 499 


στου φωτὸς μεριζόμενον xol τεμνόμενον. καλλίων (δὲ ἡ σήμε- 
gov καὶ περιφανεστέρα, 000v χϑὲς μὲν πρόδρομον ἦν τοῦ μεγά- 
λου φωτὸς ἀνιστάμενον τὸ φῶς καὶ οἷον εὐφροσύνη τις ngotóg- 
τιοὺς. σήμερον δὲ τὴν ἀνάστασιν αὐτὴν ἑορτάζομεν οὐκέτι ἐλπι-- 
5;uévyv, ἀλλ᾽ ἤδη γεγενημένην καὶ κόσμον ὅλον ἑαυτῇ συνά- 
γουσαν. 

"Ex τῶν ἱερῶν τοίνυν καὶ ϑεοπνεύστων λογίων καὶ τῶν ὁσίων 
τῆς ἐχκλησίας. διδασκάλων ταῦτα σαφῶς διδαχϑέντες μετὰ παῤ- 
ῥησίας οἱ τῆς ἁγίας καϑολιχῆς καὶ ἀποστολικῆς ἐκχλησίας λέγω-- 

(μὲν, Τὸ πάσχα ἡμῶν ὑπὲρ ἡμῶν ἐτύϑη καὶ ἀνέστη Χριστός. P 999 
καὶ πάσχα ὀνομάζομεν, ὡς ἀνωτέρω εἴρηται, τὸν ϑάνατον τοῦ 
χυρίου καὶ τὴν ἀνάστασιν. 

Εἶτα γνῶναι βουλόμενοι καὶ τὴν ιδ΄ τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς 
σελήνης τὸ πότε ἔφϑασεν αὕτη, và equ ἔτη ποιοῦμεν παρὰ τὸν 

15:9. 19^ σ΄ ,γω΄- 19^ 9 γίνονται αψί" ι8' μία γίνονται ιϑ'" λοιπὸν 
ια΄, τὸ οἷν ὠὰ ἔτος τῆς κατὰ φύσιν ἐννεακαιδεκαετηρίδος ἔχει 
προσχειμέγνην ἐπακτὴν μίαν" ταύτῃ προστίϑεμεν vy. τὰς πρὸ τῶν R 549 
φωστήρων, ζ΄ τὰς προσελήνους xal ια' τὰς ἀπὸ κα' τοῦ μαρτίου 
μηνός, ἀπριλέου εβ'" γίνονται μὸ'" ἔχβα λ΄" λοιπὸν ιδ΄. καὶ 

90 ἔγνωμεν ὡς εἰς εδ΄ τοῦ πρώτου μηνὸς τῆς σελήνης κατὰ τὸ παρὸν B 
ἔτος ἔφϑασεν τῇ «^ τοῦ ἀπριλίου μηνός. εἶτα γνῶμεν. καὶ ποίᾳ 
ἡμέρᾳ τῆς ἑβδομάδος ἔφϑασεν αὕτη" τοῖς εφμ' ἔτεσιν προστίϑε- 


2. ὅσον ὅσῳ Gregorius. 5. συνάγουσα V. — 10. τὸ πάσχα] I. 
Cor. v * ἐθύθη P. 11. Kite das P. 14. τὸν] τῶν lv: 
16. ,9' szgoíOog P. 18, τὰς] va V, vovg P. — 21. ποία ἡμέρα PV. 


clarior ergo lux hodierna, quod hesterna hodiernae quasi nuntia fuerit, et 
veluti nascens primum jubar, et praecepta quaedam futuri sequentisque 
festi laetitia. — Hodierna vero die ipsum resurgentis Christi triumphum 
agamus, non speratum amplius aut expectatum , sod pracsentem , totum- 
que ad se mun attrahentem. ] 

A sacris igitur et a Deo dictatis oraculis, sanctisque Ecclesiae do- 
ctoribus haec clare edocti, quotquot ex sancta Catholica et Apostolica 
sumus Ecclesia libere dicamus, Pascha mostrum pro mobis immolatus est 
Christus, et resurrexit. Et Pascha appellamus, ut supra dictum est, 
mortem Domini et Resurrectionem. 

Porro si velimus nosse decimamquartam primi mens's lunae, et 
quando illa accidit, annos v. wpxr. partimur per xix. xix. vero ducimus 
in cc. existunt III. MDCCC, XIX. in Lxxxx, prodeunt wpecx. xix. semel 
efficiunt xix. relinquuntur xi. Uudecimus ergo annus naturalis decem- 
novennalis cycli adjunctam babet epactam unam, cui adjicimus xzm. illas 
anteluminares vir. antelunares, et xr, a xxr. Martii xii. Aprilis, et fiunt 
xLiv. abjice xxx. relinquuntur xiv.  Intelligimus ergo quemadmodum 
hoc praesenti anno xiv. primi mensis lunae incidat in xri. Aprilis. Quod 


480 CHRONICON 


μεν τὸ δ' ατπε'" γίνονται «χε, ταύτας dg b^ U οα΄ iU 
π' γίνονται qE* ζ΄ 9' γένονται ξγ᾽" λοιπὸν δὲ δύο. ταύταις πρύσ- 
Sic γ' τὰς πρὸ τῶν φωστήρων καὶ wa τὰς ἀπὸ xa μαρτίου 
καὶ ιβ΄ ἀπριλίου " γίνονται κη΄" ἔκβα ζ΄ y* γίνονται κα'" λοιπὸν 
ζ΄, ἔφϑασεν οὖν ἡ ιδ΄ κατὰ τὸ παρὸν ἔτος ἐν ἡμέρᾳ σαββάτον. 5 

C Τούτῳ TQ δευτέρῳ ἔτει τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ 
κυρίου (Φίλιππος ὃ ἀπόστολος τὸν εὐνοῦχον Κανδάκης τῆς βασι- 
λίσσης Al9iónuv ἀπαρχὴν τῆς τῶν ἐϑνῶν κλήσεως τῷ τοῦ Χρι- 
στοῦ κηρύγματι ὑπηγάγετο. 

Τῷ αὐτῷ ἔτει πρῶτος τῶν κατὰ τὴν Παλαιστίνην Καισά- 
ρειαν Κορνήλιος σὺν ὅλῳ τῷ οἴχῳ αὐτοῦ δι᾽ ἐπιφανείας ϑείας, 
ὑπουργίᾳ δὲ Πέτρου τοῦ ἀποστόλου, τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν 
κατεδέξατο. 

Ἰνδ. ς΄. x. ὑπ. Γάλβα καὶ Σύλλου. 
V 184 "Ἀγρίππας υἱὸς Ἡρώδου τοῦ βασιλέως κατήγορος Ἡρώ-α 
D δου τοῦ τετράρχου ἀφιχόμενος ἐν Ρώμῃ δεσμεῖται ὑπὸ Τιβερίου. 
"D»ó. ζ΄. xu“. $n. Γάλλου καὶ Νοννιανοῦ. | 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Πόντιος Πιλᾶτος περὶ τοῦ Χρι- 
στοῦ καὶ τοῦ χριστιανῶν δόγματος ἐκοινώσατο Τιβερίῳ Καίσαρι, 
κἀκεῖνος τῇ συγχλήτῳ Ῥώμης. τῆς δὲ μὴ προσιεμένης, Τιβέ- Ὁ 


τ δὲ] τε PV. 18. Χριστοῦ καὶ τοῦ om. P. 19. τῷ Τιβε- 
e . 


si et diem hebdomadis investigare velimus, annis v. wpxr. quartam ad- 
dimus partem, nempe xcccrxxxv. fiunt vi. MDcccexxv. quos per vir. par- 
timur. Septies ncccc. efficiunt vr, πόσο. septies Lxxx. faciunt prx. septies 
1X. reddunt rxur. reliqua sunt u. quibus adde rrr. anteluminares, et illas 
xi, a xxr. Martii, et xir, Aprilis, fiunt xxvim. abjice septies ru. fiunt xxi. 
relinquuntur vir. ergo xiv. dim anno incidit in Sabbatum. 
secundo anno Domini in coelos Assumptionis, Philippus Ape- 

stolus Candacis R Aethio Eunuchum, primitias gentium voca- 
tionis, Christi praedicationi subjecit. 

Hoc eodem anno, primus in Palaestina Caesarea Cornelius cum tota 
sua familia, divina apparitione monitus, ac Petri Apostoli opera, fidem 
in Christum suscepit. : 


^. C. [0]. Iph.] 
34. xx. Ind. vi Galba et Sulla Coss. 
Agrippa, Herodis is filius, Romam profectus ad accu- 
sandum Herodem 'Tetrarc & Tiberio in vincula conjicitur. 
35. xxi. Ind. vr. Gallo et Nonniano Coss. 1. 209. 


His Coss. Pontius Pilatus Christianorum dogmata Tibe- 
rio Caesari, ille vero Senatui Romano communicavit, Senatu 
autem id non admittente, Tiberius capitis poenam in Christia- 
norum delatores decrevit, quemadmodum 'l'ertullianus Latinus 
scriptor refert, 


PASCHAL E. 491 


ριος ϑάνατον ἠπείλησεν τοῖς χριστιανοκατηγόροις, ὡς ἱστορεῖ 
Τερτυλλιανὸς 0 Ῥωμαῖος. ᾿ 
Tó. η΄. κβ΄. $z. «ἀελιανοῦ καὶ Πλαύτου. 
Τετάρτῳ ἔτει τῆς elg οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου Πέ- P 230 

ὅτρος ὃ ἀπόστολος ἀπὸ Ἱεροσολύμων ἐν ᾿Αντιοχείᾳ τῇ μεγάλῃ τὸν 

λόγον τοῦ ϑεοῦ ἐδίδασκεν, καὶ τὴν χειροτονίαν τῆς ἐπισκοπῆς 

δεξάμενος ἐχεῖσε ἑαυτὸν ἐνεθρόνισεν, πεισϑεὶς τοῖς ἀπὸ Ἰουδαίων 

γενομένοις χριστιανοῖς" xal τοὺς ἐξ ἐϑνῶν πιστοὺς οὐχ ἐδέξατο 

οὐδὲ ἠγάπα, ἀλλ᾽ οὕτως ἐάσας αὐτοὺς ἐξῆλϑεν ἐχεῖϑεν. 


10 cà Ὀλυμπιάς. R 544 


Ὁ βασιλεὺς Τιβέριος τελευτᾷ ἰδίῳ ϑανάτῳ ἐν τῷ παλατίῳ 
Ῥώμης, ἄπαις καὶ ἀγύναιος, ὧν ἐτῶν o. 

Ῥωμαίων τέταρτος ἐβασίλευσεν Γάϊος Γάλλος Καῖσαρ ἔτη B 
d. ὁμοῦ &guu. 

15 Ἰνδ, 9'. α΄. $n. Προκούλου καὶ Νιπρίνου. 

Γάϊος Καῖσαρ ἅμα ἐβασίλευσεν, Ἡρώδην ἐξώρισεν διὰ 
Ἡρωδιάδα, ὥς φησιν Ἰώσηππος, καὶ ᾿Δγρίππαν λίσας τῶν δε- 
σμῶν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων κατέστησεν. οὗτός ἐστιν Ἡρώδης 
6 Ἰάχωβον ἀνελών, ὃ εἷς τὰς Πράξεις λαλούμενος, ὃ σκωληχό- 

20 βρωτος γεγονώς " ὅστις ἐβασίλευσεν ἔτη L', Γαΐου μὲν à', Κλαυ- 


7. ἐνεθρονίασεν V. 9. οὐδὲ] οὔτε PV. 13. Τάλλος V, m. R, 
Γαλλιγόλας P. 15. Niyoívov P sola. 17. ᾿Ιώσηππος) Arch. 
XVIII. 19. τὰς Πράξεις) XII. 1. 


A, C. [ OI. Iph. J Anníam. c. 
96. xxn. Ind. viz. Leliano et Plauto Coss, 4, 
Quarto post Domini in coelos assumptionem anno, Petrus 
Apostolus Hierosolymis Antiochiam magnam profectus verbum 
Dei docuit, et Episcopatus ordinatione suscepta, a Judaeis 
qui Christiani effecti erant persuasus, illic semet in Thronum 
immisit: neque quemquam ex gentilibus qui fidem receperant 
" excepit, aut amplexus est, sed illis ita dimissis, inde ex- 
vit. 


CCIF. Olympias. 
Tiberius Imperator propria morte moritur Romae in Pa- 
latio, absque liberis et caelebs, natus annos Lxx. 


Romanis rv. imperavit Caius Caligula Caesar annos rv. 5547. 
Colliguntur anni v. MDxLvi. 
97. τ. Ind. rx. Proculo et Nigrino Coss. 1. 204. 5544. 


Caius Caesar simul ac imperare coepit, Herodem propter 
Herodiadem in exilium misit, ut ait — et Agrippam 
vinculis solutum Judaeorum Regem constituit: (hic est Hero- 
des qui Jacobum interfecit, de quo loquuntur Acta Apostolo- 
rum, a pediculis consumptus) qui annos vir. regnavit, Caio 


482 CHRONICON 


δίου δὲ τοῦ μετ᾽ αὐτὸν Γάϊον ἔτη y, ὡς ἀναγράφεται Ἰώ- 
σηππος. 

C ἸΝνδ. 4. β΄. ὑπ. Ἰουλιανοῦ καὶ ψσπερνάτου. 

Πόντιος Πιλᾶτος ὃ ἐπὶ τοῦ σωτῆρος ποικίλαις περιπισὶν 
συμφοραῖς αὐτόχειρ ἑαυτοῦ γίνεται, τῆς ϑείας, ὡς ἔοικε, δίκης oix$ 
εἰς μακρὰν αὐτὸν μετελϑούσης, ὡς ἱστοροῦσιν οἱ τὰ ἹῬωμυϊχὰ 
περὶ αὐτοῦ καὶ “Ἑλλήνων γράψαντες, οἱ καὶ τὰς ᾿Ολυμπιάδυς 
ἅμα αὐτοῖς ἀναγραψάμενοι. 

Hòõ. ια΄. γ΄. ὑπ. Κλαυδίου Καίσαρος καὶ Κερσιανοῦ. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Πέτρος ὃ ἅγιος ἀπόστολος πρῶ- 1) 
τος τὴν ἐχκλησίαν ᾿ΑΙντιοχείας ϑεμελιοῖ, 

D Τῷ αὐτῷ ἔτει IMágxog ὃ εὐαγγελιστὴς «Αἰγυπτέοις xal Ae 
ξανδρεῦσιν ἐπιδημήσας εὐαγγελίζεται τὸν Χριστοῦ λόγον͵, ἐκκὶη- 
σίας τε πρῶτος ἐπ᾿ αὐτῆς ᾿Αλεξανδρείας συνεστήσατο καὶ προῖ 
στη αὐτῶν ἔτη xf. 

Ἰνδ. ιβ΄. δ΄. ὑπ. Κλαυδίου Καίσαρος 10 ff μόνου. 

Ἐπὶ τούτου τοῦ Γαΐου Φίλων ἐγνωρίζετο ὃ ἱστοριογράφος. 

οὗτος ἱστορεῖ τὰ x«rà Γάϊον συμβάντα τοῖς Ἰουδαΐοις. 
Υ 185 "Eni τῶν προκειμένων ὑπάτων Γάϊος Γάλλος ἐσφάγη ἐν τῷ 
P 231 παλατίῳ Ρώμης ὑπὸ τῶν ἰδίων σπαϑαρίων τῶν κουβικουλαρίων!ο 
εὐνούχων κατὰ γνώμην τῆς συγκλήτου, ὧν ἐτῶν λϑ'. 
1. τοῦ om. P. 5. ὡς om. P. 19. Γάλλος V, m. R, Γαλλι- 
yolag P. 


A. C. [ OL Iph.] 
quidem rv, Claudio vero post Caium imperante annos im, ut 
scribit Josephus. 
88. τι. Ind. x. Juliano et Asprenate Coss. 3. 
Pontius Pilatus, sub quo Salvator passus est, variis ap- 
petitus calamitatibus, tandem sibi mortem conscivit, divina, ut 
videtur, vindicta non multo post illum assequente, quemadmo- 
dum de eo narrant qui Romanas et Graecas historias scri- 
psere, ut et qui Olympiades conscripserunt. 
89. im. Ind. xi. Claudio Caesare et Cersiano Coss. 2. 
His Coss. Petrus Apostolus primus Ecclesiae Antiochenae 
fundamenta jecit. 
Eodem ipso anno, Marcus Evangelista apud Aegyptios 
et Alexandrinos diversatus, verbum Christi annuntiat, primus- | 
que Alexandriae Ecclesias constituit, quibus praefuit annos 
XXII. 


40. 1v. Ind. xu. Claudio Caesare I[. solo Cos. 
Hoc Caio imperante, Philo historicus florebat. Hic res 
quae sub Caio Judaeis acciderunt narrat. ] 
His praedictis Coss. Caius Caligula Romae in Palatio 
interfectus est a suis Protectoribus cubiculariis Eunuchis, con- 
sentiente Senatu, cum annorum esset xxxix. 


PASCHALE. 483 


σε’ Ὀλυμπιάς. 
Ῥωμαίων εἰ ἐβασίλευσεν Κλαύδιος ἔτη d. ὁμοῦ ἐφξβ'. R 546 
Ἰνδ. ιγ΄, α΄. ὑπ. Κλαυδίου Καίσαρος τὸ γ' καὶ ᾿Αντωνίνου. 
Τούτῳ τῷ πρώτῳ ἔτει Κλαυδίου ὃ ἅγιος Στέφανος μαρτυ- 
δρεῖ, καὶ ἦν Παῦλος εὐδοκῶν τῇ ἀναιρέσει αὐτοῦ. οὗτος Στέφα- 
νος ὃ τῆς νέας διαϑήχης “πρωτομάρτυρ καὶ πρωτοδιάκονος, ὃ Β 
τὸν μέγαν Παῦλον ἔτι ζηλωτὴν ὑπάρχοντα τοῦ νόμου φονέα ἴδιον 
χεχτημένος, ὃ μόνος μετὰ πάσης συναγωγῆς ἀγωνιζόμενος , 9 
τὸν ἀγωνοθέτην πρὸς τὴν ϑέαν διαναστήσας, οὗτος. ὃ ϑεωρῶν 
Ἰθτοὺς οὐρανοὺς διηνοιγμένους καὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἑστῶτα 
ix δεξιῶν τοῦ ϑεοῦ. πάσης γὰρ τῆς ϑείας γραφῆς καϑήμενον 
λεγούσης, οὗτος ἑστῶτα εἶδεν" 7j γὰρ σφοδρότης τοῦ ἀγῶνος ἐπὶ 
τὴν ϑέαν τὸν ἀγωνοθέτην ἐξανέστησεν, ὅϑεν καὶ παρ᾽ αὐτοῦ 
προτρεπόμενος ἀιέναι εἰς ἐκείνην τὴν δόξαν ηὔχετο τοῖς αὐτὸν 
1δλιϑάζουσι λέγων, Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύ-- 
τὴν, ἀλλὰ σὺ αὐτὸς δέξαι τὸ πνεῦμά μου. 

Ἰδοὺ καὶ οὗτος τὰ αὐτὰ τοῖς ἄλλοις καὶ εἶδεν καὶ κηρύττει, C 
ὡς εἰς τὸν οὐρανόν ἔστιν ὃ Χριστὸς ὃ τῆς δευτέρας καταστάσεως 
ἀρχηγός," ὃν παρακαλεῖ καὶ αὐτὸν αὐτόϑι δέξασϑαι. 

30 Ἰνδ. ιδ΄, β΄. oz. Κλαυδίου Καίσαρος τὸ 9' xal Adovov. 


3. τὸ y' om, P. 6. ὁ prius om. P. 15. στήσεις P. Conf. Act. 
VII. 60. 17. ἴδεν Ρ V. 


A. €. [0]. Iph.] Anniam.c. 
CCV. Olympias. 
Romanis v. imperavit Claudius annis xiv. Colliguntur 

anai v. MDLXII. 

41. r. Ind. xur, Claudio Caesare et Antonino Coss. 1. 205. 5546. 

Hoc primo Claudii anno, Sanctus Stephanus martyrio vi- 

tam finivit, cujus neci consensit Paulus: ille scilicet Stepha- 
nus, primus Novi "Testamenti Martyr, primusque Diaconus, 
qui Paulum adhuc pro lege acrius propugnantem, interfecto- 
rem suum habuit, et solus cum universa Synagoga | us, 
ad spectaculum agonothetam seu munerarium excitavit: ille, 
inquam, qui vidit coelos apertos, et Filium hominis stantem a 
dextris Dei. Cum enim ubique sacra Scriptura sedentem ex- 
hibeat, hic stantem vidit: certaminis quippe vehementia ago- 
nothetam ad spectaculum erexit, unde et ab illo incitatus, ut 

riam istam assequeretur, pro iis a quibus lapidibus impete- 

tur, deprecatus est in haec verba: — ne statuas illis 

d tu ipse accipe spiri meum. 

* A cH aedem, ma alii, "Vidit et praedicat, Christum 
scilicet secundi status principem, quem rogat uti eodem loco 
i i ipiatur. 
kr ars "Ind. xiv, Claudio Caesare IV. et Largo Coss. 2. 

Chronicon Paschale vol. I. 28 


494 CHRONICON 


Tovro τῷ ἔτει Παῦλος τὴν ἐκκλησίαν διώχων πηροῦται ἐν 
τῇ ὁδῷ, καὶ ἔρχεται χειραγωγούμενος εἰς Δαμασκόν, καὶ ixi 
ἀναβλέπει καὶ βαπτίζεται ὑπὸ vavlov, χαϑὼς ταῖς Πράξεσιν 
Ὁ ἐμφέρεται. xal ἀπὸ “Ιαμασκοῦ ἀπῆλϑεν εἰς ᾿ραβίαν, καὶ πί- 
λὲν ὑπέστρεψεν tg “αμασκόν, ὡς γράφει Γαλάταις. 5 
Ἰνδ. κε΄. γ΄. $n. Κλαυδίου Καίσαρος τὸ εἰ καὶ Βιτελλίου. 
Τούτῳ τῷ ἔτει Παῦλος φυγὼν ἀπὸ “αμασκχοῦ διὰ τοῦ τεί- 
χους ἀνῆλθεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ταύτην τὴν ἀνάβασιν γρά- 
qu Γαλάταις. ἔπειτα μετὰ τρία ἔτη ἀνῆλϑεν εἰς “Ἱεροσόλυμα 
R 548 ἱστορῆσαι Πέτρον. ταῦτα τὰ τρία ἔτη ἱστορεῖ, οὐχὶ τοὺς ἰδίους id 
χρόνους ἀριϑμῶν᾽ ἀχμὴν γὰρ εἰς ἀποστολὴν κληϑεὶς οὐκ ἦν οὔτε 
P 232 αὐτὸς οὔτε Βαρνάβας, ἀλλ᾽ οὔτε Ἡρώδης οὔπω ἦν ἀποϑανών, 
ὡς τὰ xarà μέρος τῶν Πράξεων δηλοῖ. Βαρνάβας δὲ ἐπιλαβύ- 
μένος αὐτὸν ἤγαγεν πρὸς τοὺς ἀποστόλους, καὶ οὐχ εἴρεν, εἰ 
μὴ Πέτρον καὶ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ χυρίου, ὡς γράφει Ὁ 
Γαλάταις, καὶ διηγήσατο αὐτοῖς πῶς ἐν τῇ ὁδῷ εἶδεν τὸν χύριον. 
ἰδοὺ δῆλόν ἐστιν ὅτε ταῦτα τὰ τρία ἔτη ἱστορεῖ, καὶ ὅτι ἐλάλη- 
σεν αὐτῷ, καὶ πῶς ἐν “αμασκῷ ἐπαῤῥησιάσατο ἐν τῷ ὀνόματι 
Tot Ἰησοῦ, ὡς περιέχουσιν αἱ Πράξεις. ἐπιγνόντες δὲ οἱ ἀδεὶ- 
qoi τὴν ἐπιβουλὴν τῶν Ἰουδαίων, ,ὅτε ἀνελεῖν αὐτὸν ϑέλουσιν, S) 
ἐξέπεμψαν αὐτὸν εἰς Ταρσόν, καὶ εὑρὼν αὐτὸν Βαρνάβας φέρει 


8. ταῖς Πράξεσιν] ΙΧ. δ. Γαλάταις] I. 13. s. 9, Γαλάταις] 
L 17. 10. lerogíca: P. 16. Γαλάταις] 1. 19. — ib. ἔδεν PV. 


A. C. [OL Iph.) 
Hoc anno, Paulus dum Ecclesitm perséquitur, in via cae- 
catur, et ductus manu venit Damascum, ibique visum recipit, 
et baptizatur ab Anania, quemadmodum in Actis A lorum 
refertur. Damasco in ——* profectas, rursum ascum 
reversus est, uti ad Galatas scribit. 
43. τι. Ind. xv. Claudio Caesare V. et Vitellio Coss. 8. 
Hoc anno Paulus Damasco per muros fugiens, Hieroso- 
lyma venit, hancque suam profectionem describit in Epistola ad 
alatas. Deinde post triennium petiit Hierosolyma, ut vide- 
ret Petrum. Hujus triehnii meminit, quod tamem in annis 
suis minime putat. Neque enim ca tempestate ad A la- 
tum ipse vocstus erst, ut nec Barnabas: sed et Herodes non- 
dum erat mortuus, uti sigillatim Acta docent, Barnabas au- 
tem illum deduxit ad Apostolos, ex quibus neminem invenit 
praeter Petrum et Jacobum fratrem Donini, ut àd Galstas 
Scribit: iisque narravit quomodo Dominum in via viderit, (vn- 
de patet, quod hos tres annos recensét) et at cum iHe collo- 
cutus sit, et quemadmodum Damasci in nomine Jesu praedi- 
care aggressus fuerit, ut in Actis continetur. Fratres vero 
perceptis Judaeorum insidiis, qui é&m de medio tollere decre- 


PASCHALE 435 


εἰς Adrtrióyeiav , καὶ ποιοῦσε τὸν τρίτον χρόνον Κλαυδίου iv ᾽4ν- V 186 
τιοχείᾳ. φασὶ γὰρ αἱ πράξεις, ᾿Ἐξῆλθεν Βαρνάβας ἀναζητῆσαι B 
Σαῦλον, καὶ εὑρὼν. ἤγαγεν εἰς ᾿Ἡντιόχειαν. ἐγένετο δὲ αὐτὸν 
ἐχεῖ ἐνιαυτὸν ὅλον συναχϑῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ. ὡς οὖν προέφην, 
δὅλον τὸν τρίτον χρόνον πληροῦσιν εἰς ᾿Ἀντιόχειαψϑ' εἰς τοῦτον 
γὰρ τὸν τρίτον χρόνον Ἤγαβος τὸν λιμὸν προφητέδων, ὥς φασιν 
αἱ Πράξεις. ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλϑον ἀπὸ Ἱεροσο- 
λύμων προφῆται εἰς "Ἀντιόχειαν. ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αἰτῶν, ὄνό- 
ματι "Myafoc, ἐσήμαινε διὰ τοῦ πνεύματος λιμὸν μέγαν, fuc 
το ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου" καὶ εὐθέως ἐπιφέρει, Kaz^ ἐχεῖνον δὲ τὸν ^ 
καιρὸν ἐπέδαλεν Ἡρώδης ὃ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακᾶσαί τινὰς C 
τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας" καὶ ἀνεῖλεν Ἰάχωβον τὸν ἀδελφὸν Ἰωάν- 
vov μαχαίρᾳ, καὶ Πέτρον ἔϑαλεν ἐν φυλακῇ. καὶ ταῦτα ποίή- 
σας ϑνήσχεε εὐϑέως Ἡρώδης σκωληκόβρωτος γενόμενος, "Im- 
is σήππου λέγοντος ἑπτὰ χρόνους βασιλεῦσαι τὸν Ἡρώδην. ᾿ 
Ἰνὸ, α΄. δ΄. $m. Κρίσπου καὶ Τκέρου. | 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἐκλέγονται Βαρνάβας καὶ Παῦλος εἰς ἀπο- 
στολήν, καϑὼς αἱ Πράξεις περιέχουσιν. 
| ed Ὀλυμπιάς. | 
40. Ho. β΄. εἰ, on. Otevrixfov καὶ Κορβίνου. 


9, ai Πράξεις] ΧΙ. 95. 6. (ἦν) τὸν P sola. — ibid. φησιν PV. 
7. δὲοα. P. 10. óhom. P. 11, ἐπέβαλλεν R. 138. τῶν om. P. 
16. Κράσσον P. 18. αἱ Πράξεις] IV. 36. 19. ᾿Ολυμπιάδος V. 


^. C. zs [ Ol. Iph. ]Annia m, c. 

verant, illum 'Tarsum misere, ibique inventum Barnabas de- 

duxit Antiochiam , ubi tertio Claudii anno morati sunt. lta 

enim babent Acta: Axivit Barnabas ut quaereret Saulum, et 

cum eum invenisset, dcduxit Antiochiam. | Factum est autem 

ut ibi totum aunum in Ecclesia versarentur. Ut igitur prae- 

fatus sum, totum tertium annum Antiochiae exegere. Hoc 

enim tertio anno Agabus famem futuram praedixit, ut est in 

Actis: His diebus descenderunt Hierosolymis Prophetae Antio- 

chiam. Surgens autem unus ex iis nomine /gabus, significa- 

vit per spiritum magnam famem , quae sub Claudio fuit. Nec 

molto post: Illo tempore injecit Herodes manus, ut quosdam 

affigeret de Kcclesia , et interfccit Jacobum fratrem Joannis 

gladio, ct Petrum misit in custodiam, Quae cum fecisset He- 

rodes, statim moritur, a vermibus consumptus, scribente Jose- 

pho eum annis vif. regnasse. | 

44. iv. Ind. r Crasso et Tauro Coss. 4. 5551. 

Hoc anno Barnabas et Paulus ad Apostolatum eliguntur, 


ut in Actis continetur. 
CCVF I. Olympías. 
45. vw. Ind. n. Vinnicio et Corvino Coss, 1. 206. 


486 CHRONICON 


D Τούτῳ τῷ πέμπτῳ Ere Κλαυδίου προχειροτονηϑεὶς Παῦλος 
R 550 εἰσῆλθεν εἰς “Ἀντιόχειαν τὴν μεγάλην, καὶ μαϑὼν περὶ τοῦ ἁγίου 
Πέτρου πανταχοῦ τὸ σκάνδαλον περιεῖλεν, καὶ πάντας ἐδέξατο 
καὶ ἠγάπα, προτρεψάμενος πάντας, καϑὼς συνεγράψαντο τὰ 
περὶ τούτου Κλήμης xal Τατιανὸς οἱ χρονογράφοι. εἰσῆλϑενϑ5 
δὲ xal εἰς Κύπρον καὶ elg Σελεύκειαν καὶ εἷς ἄλλας πόλεις, he 
δάσκων τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ. | 
"Iv. y'. ς΄. 9n. 1IMoiwsixo? καὶ Xikávov. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἀνῆλϑεν πάλιν εἷς Ἱεροσόλυμα 

P 233 Παῦλος, ὅϑεν γράφει Γαλάταις περὶ ταύτης τῆς ἀναβάσεως οὗ- id 
τως" ο»»διὰ ιδ' ἐτῶν πάλιν ἀνῆλϑον εἰς Ἱεροσόλυμα.““ καὶ ὃ εἶπιν 
Πάλιν, δηλονότι ἑτέρα ἐστὶν ἀνάβασις αὕτη" τῷ εἰπεῖν αὐτὸν 
Διὰ ιδ' ἐτῶν δοκεῖ μοι τοὺς χρόνους τῶν ἀποστύλων τοὺς ἀπὸ 
τῆς ἀναλήψεως ἀριϑμεῖν αὐτόν. ἀπὸ γὰρ τῆς ἀναλήψεως τοῦ 

κυρίου ἕως ταύτης τῆς ἀναβάσεως πληροῦνται τῶν ἀποστόλων 5 
ἔτη ιδ', μῆνες τ, καὶ εἰ μὴ τοῦτο δῶμεν, εὑρεθήσεται ὃ χρύνος 
ἀφ᾽ o. ἐβαπτίσϑη καὶ ἀνέβλεψεν, ὡς περιέχουσιν αἱ Πράξεις, 
ἔτη δ΄. καὶ τοῦτο οὐ μόνον καϑὼς ai Πράξεις φέρουσιν, ἀλλὰ 
xal Ἰώσηππος, λέγων τρία ἔτη Κλαυδίου ζῆσαι τὸν Ἡρώδην, 

B καὶ εὐθέως μετὰ τὴν τελευτὴν Ἡρώδου κληϑῆναι Παῦλον xai) 
Βαρνάβαν εἷς ἀποστολήν, τουτέστιν τετάρτου χρόνου Κλαυδίου, 


4. συνεγράψατο P. 10. οὕτως] I. 1. 11. εἶπεν] εἰπὼν V. 
19. Ἰώσηπος P. 


A. C, [0]. Iph.] 
Anniam.c. Quinto hoc anno Claudii, Paulus qui antea ordinatus fae- 
rat Apostolus, ingressus est Antiochiam magnam, et cum di- 
dicisset quae Petrus egerat, ubique scandalum sustulit; omnes- 
ue admisit, eos complexus ac adhortatus, quemadmodum de 
illo scribunt Clemens et Tatianus Chronographi. "Venit au- 
tem et in Cyprum, et Seleuciam, et in alias civitates, prae- 
dicans verbum Dei. 
5559. 46. vr. Ind. m.  Asiatico et Silano Coss. 2. 
His Coss. Paulus venit rursum Hierosolyma: unde ad 
Galatas de hac profectione ita scribit: Post x1r. annos iterum 
ascendi Hierosolymam. — Quod enim dixit, iterum, patet alte- 
ram illius profectionem designari. Cum vero ait, post xir. 
annos, videtur mihi, annos Apostolorum a Christi Assumptione 
ipsum numerare. Ab assumptione enim Domini, usque ad 
hanc profectioüem, complentur Apostolorum anni xiv. et mea- 
ses X. Quod si hoc non demus, invenietur tempus a quo 
baptizatus est, et visum recepit, ut Acta continent, annorum 
ιν. Et hoc non solum ex Actis colligitur, sed etiam ex Jose- 
ho, scribente ad tertium Claudii annum vitam produxisse 
asini statimque post mortem Herodis, ad Apostolatum 


PASCHALE 4317 


ὡς αἱ Πράξεις δηλοῦσιν. καὶ οὗ ταῦτα μόνον πείσουσίν τινα, 
ἀλλὰ καὶ εὑρεθήσεται ὅλος ὃ χρόνος τῆς διδασκαλίας Παύλου 
ἀφ᾽ οὗ εἰσῆλϑεν εἰς ᾿ἀποστολὴν ἔτη 9' ἕως οὗ ἐβλήϑη εἰς φυλα- 
xi» ὑπὸ Φήλικος, μέλλων εἰς Ρώμην ἐπὶ Νέρωνος ἐχπέμπεσϑαι, 
50c τὰ ἐφεξῆς τῶν Πράξεων δηλοῖ καὶ οἱ χρόνοι τῆς βασιλείας 
Κλαυδίου. πάλεν μετέπειτα ἐλϑὼν εἷς Ἱεροσόλυμα μετὰ Βαρνά- 
βα, καὶ εὑρὼν Πέτρον καὶ τοὺς λοιποὺς ἀποστόλους ἅμα Ἰακώ- 
βῳ τῷ ἀδελφῷ τοῦ κυρίου, γράφουσιν ἐπιστολὴν οἱ ἀπόστολοι 
εἰς Ἀντιόχειαν τῆς Συρίας, ϑεμελιοῦντες τὴν αὐτῶν ἐκκλησίαν, 
10καὶ διαχονοῦσι τὴν ἐπιστολὴν εἷς “Ἀντιόχειαν αὐτὸς Παῦλος καὶ 
Βαρνάβας, ὡς δηλοῦσιν αἱ Πράξεις. ἐκ τούτου δείχνυται ὅτι 
καὶ τὰς καϑολικὰς αὐτῶν οἱ ἀπόστολοι τότε γράφουσιν πρὸ τῆς 
διασπορᾶς αὐτῶν, εἰ καὶ Πέτρος μόνος ἀπὸ Ῥώμης γράφει, ὥς R 552 
τινες ἱστοροῖσιν, ἀλλὰ καὶ ατϑαῖος πρῶτος ἐχεῖ εἷς τὰ "Tego- 
Ἰδσόλυμα γράφει τὸ εὐαγγέλιον, ὡς λέγει ὃ Χρυσόστομος.  ol- 
μαι δὲ * ** ι 


6. Κλαυδίου om. P. 14. τὰ om. P. 16. Quaternio hic deside- 
ratur notatur de V: ἐλλιπὲς ἦν iv φύλλον m. R. 


ἃ, C. : [0]. Iph. ] 
vocatos Barnabam et Paulum, hoc est anno Claudii quarto, ut 
docent Acta, sed totum pariter Pauli praedicationis tempus 
deprehenditur, ex quo ad Apostolatum venit, annorum 1x. us- 
que ad annum quo a Felice in carcerem conjectus est, cum 
sub Nerone Romam esset mittendus, ut deinceps Acta enar- 
rant. annique imperii (Claudii) rursum evincunt. Postea ve- 
niens Hierosolyma cum Barnaba, ibique invento Petro, caete- 
risque Apostolis, cum Jacobo fratre Domini, epistolam scribunt 
Apostoli Antiochiam Syriae, ut Ecclesiae suae fundamenta ja- 
cerent, quam Paulus ipse et Barnabas Antiochiam deferunt, 
ut habent Acta. Ex hoc plane colligitur Apostolos Catholicas 
suas Epistolas scripsisse, antequam ii que quan- 
tumvis Petrus, ut quidam volunt, solus ipse Roma scripserit. 
Quin et Matthaeus primus ibi Hierosolymis, ut ait Chrysosto- 


C 
V 187 


mus, Evangelium scripsit. Arbitror autem . . . Hic una 
4. Men Ind. 1v. f inadio IV. et Vitellio ΠῚ. Coss. 8. pagina et 
48. νι. lad. v. Vitellio et Publicola Coss. 4. 20. Consu- 
á9. 1x. md. vi. Veríano et Gallo Coss. 1 —— 
CCVII. Olympias. pin Lt ἴω. 
50. x. nd. νει. Vetere εἰ Nerviniano Cuss, 2. tio, deside- 
51. xx — Ind. viu. Claudio et Orfito Coss. 8. pt Pian 
59. xu, led. 1x, — Sylla et Catone Coss. 4 Cod. MS. 
58. κει. dad. x. — Silano et Antonino Coss. 1. 208. Vaticano 
CCVIII. Olympias. 
54. xiv.  Tud. τι. Morcello et Aviola Coss. 9. 


Romanis VI. lanperavit Nero annos Xii. meuses vit. dica xxvii. 


438 CHRONICON 


E "—- * * * va) ἀποστείλῃ τὸν προκεχειρισμένον ὑμῖν [Ἰησοῦν Χριστόν, 
ὃν δεῖ οὐρανὸν μὲν δέξασϑαι ἄχρι χρόνων ἀποκαταστάσεως πάν- 
των, ὧν ἐλάλησεν ὃ ϑεὸς διὰ στόματος πάντων τῶν ἁγίων ἀπ᾿ 
αἰῶνος αὐτοῦ προφητῶν. καὶ μέμνηται τῆς χρήσεως Movatuc 
τὸ Προφήτην ὑμῖν ἀναστήσει κύριος ὁ ϑεός" καὶ sid ἐπεφέ- 5 
pu, Καὶ πάντες δὲ oi προφῆται ἀπὸ Σαμουὴλ xal τῶν καϑεξῆς, 
ὕσοι ἐλάλησαν καὶ κατήγγειλαν τὰς ἡμέρας ταύτας. ὑμεῖς ἔστε 
υἱοὶ τῶν προφητῶν καὶ τῆς διαϑήκης ἧς διέϑετο ὃ ϑεὸς πρὸς 

C τοὺς πατέρας ὑμῶν, λέγων πρὸς Ἡβραάμ, Καὶ ἐν τῷ σπέρματί 
σου ἐνευλογηϑήσονται πᾶσωμ αἵ πατριαὶ τῆς γῆς... ὑμῖν πρῶτον 10 

ὃ ϑεὸς ἀναστήσας τὸν παῖδα αὐτοῦ ἀπέστειλεν αὐτὸν εὐλογοῦντα 

ὑμᾶς ἐν τῷ ἀποστρέφειν ἕκαστὸν ἀπὸ τῶν πονήρεῶν ὑμῶν. τού- 

τοις πᾶσι μαρτυρεῖ καὶ ὃ μακαρίτης Πέτρος, ὥσπερ καὶ οὗ εὐαγγε- 

1. καὶ ἀποστείλῃ Act. III. 20. 4. Mov ως Deut. XVIII. 15. 

5. τὸ] Orr P sola, ἴδ, πάλιν] 9&. — 12. dx0] ὑμῶν ἀπὸ P. 

13. καὶ om. P. ib. μακάριος P. Conf. p. 88. C, D, 90. A, 295. 


D, 297. B. Fallitur de usu vocabuli μακαρέτης Bentleius in Prooem. 
Resp. ad Boyl p. 159. 160. Lips, 


55. x». Ind. xu, Nerone et Vetere Coss. 
56. n, Ind. xus. Saturnino et Seipione Coss, INL 
57. 1u. And. xiv. Nerone 11. et Pisone Coss. | 1. 209. 


CCIX. Otympías. 


A. €. [OL Iph.] 
à. 


58. 1v. Ind. xv. Nerone III. et Messala Coss. 2. 

59. vw. Ind, x.  Aproniano et Capitone Coss. ,9. 

60. vr. Ind,ii — Nerone IV. et Lentulo Coss. 25. 

61. vi. Ind, nr. Lacio ^t Turpiliano Coss, - 1. 210. 

C€CX. Olympias. 

62. vin, Ind. rv, — Mario et Gallo Coss. E 

63. 1x. Ind. v. Rufo et Regulo Coss. 3. 

64. x. Jud. vi. Crasso et Basso Coss. 4. 
65. xr Ind, vri. Helva et Vestino Coss, 1. 211. 


CCXI. Olympias. 

66. xu. Ind. virt. Telesino et Rufo Coss. 9. 
. « . et miserit eum, qui praeordinatus est vobis, Jesum Christum, 
oportet quidem coelum suscipere usque in tempora restitutionis 
de quo locutus est Deus per os sanctorum suorum a saeculo Propheta- 
rum. Meminit enim dicti Mosaici illius: Quoniam Prophetam. suscitabi 
vobis Dominus Deus, Et rursum infert: Et omnes prophetae a Samuel et 
deinceps, qui locuti sunt, el annuntiaverunt. dies istos.  WFos estis 
Prophetarum , εἰ testamenti, quod. disposuit Deus ad patres vestros, di- 
cens ad Abraham, Et in semine tuo benedicentur omnes nationes terrae. 
Vobis primum Deus suscitans filium suum misit eum benedicentem vobis, 
ut converlat se unusquisque vestrum a ncquilia sua. Omnibus his testa- 
tur Beatus Petrus, uti et Evangelistae et omnes Prophetae haec omnia 


itized by Goo: 


PASCHAL E. 439 


λισταί, xal ὅτι πάντες οἱ προφῆται προχατήγγειλαν πάντα ταῦτα, 
ὅτι ὃ ϑεὸς δευτέραν τινὰ κατάστασιν καινὴν πεποίηκεν καὶ ποιεῖ, 
ἣν καὶ προκατήγγειλεν διὰ στόματος πάντων τῶν προφητῶν. καὶ 
οὔτε πρὸ ταύτης τῆς καταστάσεως εἶπεν ἑτέραν εἶναι οὔτε μετὰ 
δτὴν μέλλουσαν ἑτέραν ἀπεφήνατο, ἀλλὰ μετὰ σιἄντων τῶν προ- 


φητῶν καὶ ἀποστόλων δύο μόνον ἐξεῖπεν, ταύτην καὶ τὴν μέλ- Ὁ 


λουσαν. 


Εἰς Παῦλον τὸν ἀπόστολον. 


Οὗτος 6 μέγας Παῦλος ὃ ἀπόστολος, ὃ τῆς οὐρανίου φάλαγ- 
10γος ταξιάρχης, ὃ ἐν ἑαυτῷ ἔχων τὸν Χριστὸν λαλοῦντα, ὃ τὰ 


V 188 


στίγματα τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέρων, ὃ μέγας διδά-- R 554 


σκαλος τῆς ἐκκλησίας, ὃ μυρίους ϑανάτους xa9^ ἑκάστην ὑπὲρ 
τῆς ἐχκλησίας ὑπομένων, ὃ ἐν κυρίῳ καυχώμενος καὶ ταῖς ἰδέαις 
ἀσϑενείαις, ὃ τὴν χάριν τοῦ Χριστοῦ ἐν ξαυτῷ βρύουσαν ἔχων, 
156 γλώσσαις λαλῶν πᾶσι τοῖς ἔϑνεσιν, ὃ ποτὲ διώκτης, νῦν δὲ 
διωκόμενος, ὃ ποτὲ ἁμαρτωλός, νῦν δὲ ἠλεημένος, ὁ ἕως τρί- 
τοῦ οὐρανοῦ ἁρπαγεὶς καὶ πάλιν εἷς τὸν παράδεισον, ὃ τῶν ἀῤ- 
ῥήτων ῥημάτων ἀκουστής, ὃ τῶν πνευματικῶν χαρισμάτων κε- 
χριμένος δικαστής, 9 μέγας κανονάρχης καὶ ὑπερβαίνων τοὺς 
φολοιποὺς διδασκάλους τῆς ἐκκλησίας Παῦλος, οὗ ὃ ἀσπασμὸς ἂν 
πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς αὐτοῦ ὡς ἐν τάξει σημείου, ἡ χάρις ἐστὶν 


1. ὅτι πάντες ol] οἱ πάντες Ρ. 6. καὶ τὴν] δὲ καὶτὴνΡ. 15. γλώσ- 
cng P. 17. zó» om.P. 19. κανὼν ἀρχῆς RV. W. ὁ om. P. 


edixerunt, quod Deus secundum quendam statum novum fecerit, et 
iit, quem per os omnium Prophetarum praenunciavit. Neque ante 
hunc statum, alium futurum esse, neque post futurum fore alium decla- 
ravit, sed oum omnibus Prophetis et Apostolis hos duos solos pronuncia- 
vit, hunc inquam jam praesentem, et post hunc, illum foturum. 


De Sancio Paulo Apostolo. 


iste est ille magnus Apostolus Panles, coelestium. copiarum ductor, 

qui in seipso Christum habet loquentem, qui stigmata Christi in corpore 
suo dircumfert, magnus Ecclesiae doctor, qui infinitas mortes quotidie 
pro Ecclesia sustinet, qui gloriatur in Domino et in infirmitatibus suis, 
ui gratam Christi in se effervescentem habet, qui omnium gentium 

* loquitur, quondam persecutor, nunc autem persecutionem passus, 
uondam peccator, nunc &utem misericordiam consecutus, raptus ad ter- 

üum coelum, et rursum in paradisum, verborum arcanorum auditor, spi- 
ritualium gratiarum designatus judex, magnus Canonarcha, seu Praecen- 
tor, ac superans reliquos Ecclesiae doctores. Paulus, cujus salutatio 
in emnibus Epistolis velut signi loco, Gratia Domini est. Hic semper 
in omnibns Epistolis, veluti jam altero vitae beatae statu frueretur, ex- 


P 235 


440 CHRONICON 


τοῦ κυρίου, οὗτος xa9óAov ἐν πάσαις vaig ἑαυτοῦ ἐπιστολαῖς, 
ὡς ἤδη γενόμενος ἐν τῇ δευτέρᾳ καταστάσει, γεγηϑὼς καὶ πεποι- 
ϑὼς διατελεῖ, συνήγειρεν καὶ συνεκάϑισεν, φάσχων, Ἔν τοῖς 
B ἐπουρανίοις καὶ τῇ ἐλπίδι ἐσώϑημεν, καὶ ἄλλα μυρία ἃ νῦν xa- 
ταλέγειν οὐκ εὐχερές. ἐνίων δὲ μνημονεύσομεν, ἵνα μὴ τὸν λό- 5 
γον μηκύνωμεν. λέγει τοίνυν ἐν τῇ πρὸς Κορινϑίους πρώτῃ ἐπι- 
στολῇ οὕτως. ,,εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ ἐν Χριστῷ ἠλπικότες ἐσμὲν 
μόνον, ἐλεεινότεροι πάντων ἀνθρώπων ἐσμέν.““ ἀλλὰ τί, Παῦλε, 
μετὰ τὴν ἐνταῦϑα ζωὴν ποίαν ἄλλην ἐλπίδα ἐλπίζωμεν; Ναί, 
φησίν, ἔστι τις κρείττων ζωή, ἰσχυρὰ καὶ οὐράνιος, μεθ᾽ ὅρ- 1 
κου παρὰ ϑεοῦ ἐπαγγελλομένη. φησὶ γάρ, Ἔν ᾧ περισσότερον 
βουλόμενος ὃ ϑεὸς ἐνδεῖξαι τοῖς κληρονόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ 
ἀμετάϑετὸν τῆς βουλῆς αὐτοῦ ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ, ἵνα διὰ δύο 
C πραγμάτων ἀμεταϑέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον ψεύσασθαι τὸν ϑεόν, 
ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οἵ καταφυγόντες χρατῆσαι τῆς προ- 15 
κειμένης ἐλπίδος, ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε 
καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσμα- 
τος, ὕπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλϑεν Ἰησοῦς κατὰ τὴν 
τάξιν ᾿ΠΠελχισεδὲκ ἀρχιερεὺς γενόμενος elg τὸν αἰῶνα. 

Καὶ πάλιν, Γινώσκοντες ἔχειν ὑμᾶς χρείττονα ὕπαρξιν καὶ 30 
μένουσαν. καὶ πάλιν, 4i βασιλείαν ἀσάλευτον παραλαμβά- 


1. rid adii «vro? P. 8. CE pore — am - 
uev P. 5. μνημονεύσωμεν PV. . "9 . 19. 
e :ó P. 10. im Υ͂. 11. φησὶ] Hebr. i 17. 12. im- 


ultabundus et certus agit, et veluti (cum Christo) consurrexerit ac con- 
sederit, dicens: In coelestibus spei dati sumus; et alia infinita, quae nunc 
commemorare haud promptum est. Quorundam tamen mentionem face- 
mus, ne sermonem protrahamus. Scribit ergo in Epistola r. ad Coria- 
thios in haec verba: Sí in vita hac sperantes im Christo sumus tantum, 
miserabiliores omnibus hominibus sumus. Sedenim, Paule, post hanc vi- 
tam, quae spes alia speranda est? Sane, inquit, melior vita restat , fa- 
ma et coelestis, jurejurando nobis a Deo promissa. Dicit enim: In qu 
abundantius volens Deus ostendere haeredibus promíssionis immobilitatcm 
consilii sui, interposuit jusjurandum , ut per duas res immobiles , in qui- 
bus impossibile est mentiri Deum, fortem consolationem habeamus, qui 
confugimus, ad tenendam propositam spem, quam sicut ancoram habe 
mus animae, tutamque ac firmam et ingredientem ἐπὶ interius velaminis, 
ubi praecursor pro nobis introivit Jesus secundum ordi: 
Pontifex factus in aeternum. 


Et rursum: Scientes habere vos meliorem substantiam et 
tem. Et iterum: Quapropter regnum immobile accipientes. rursum: 


PASCHAL E. 441 


vovrt. xal πάλιν, Οὐ yàg ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ 
τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν. καὶ πάλιν, Παράγει γὰρ τὸ σχῆμα ᾿ 556 
TOU χόσμου τούτου. καὶ πάλιν, Ἢ δὲ εὐσέβεια πρὸς náv- 
τα ὠφέἕλιμός ἔστιν, ἐπαγγελίαν ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς 
δμελλοίσης. καὶ πάλιν, ᾿Αδελφοί, ἐγὼ ἐμαυτὸν οὔπω λογί- 
μαι κατειληφέναι, ἕν δέ, τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος, 
τοῖς δὲ ἔμπεροσϑεν ἐπεκτεινόμενος, κατὰ σκοπὸν διώχω εἰς τὸ βρα- 
βεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ ϑεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ὅσοι οὖν 
τέλειοι, τοῦτο φρονῶμεν. καὶ πάλιν, Ἡμῶν δὲ τὸ πολίτευμα 
10ly οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῆρα ἀπεκδεχόμεϑα κύριον 
Ἰησοῦν, ὃς μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἷς τὸ 
γενέσϑαι αὐτὸ σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ. καὶ πά- 
λιν, Προσδεχόμενοε τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δό- P. 236 
ξης τοῦ μεγάλου ϑεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦς͵ xoi — 
ι5πάλιν, Εἰ οὖν συνηγέρϑητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὃ V 189 
Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ ϑεοῦ καϑήμενος, τὰ ἄνω φρονεῖτε, 
μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ πάλιν, Τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομεν ἐν λόγῳ 
χυρίου, ὅτε ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι εἷς τὴν παρουσίαν 
τοῦ χυρίου, οὐ μὴ φϑάσομεν τοὺς κοιμηϑέντας, ὅτι αὐτὸς Ó 
ϑυχύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι ϑεοῦ 
καταβήσεται ἀπὸ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεχροὶ ἐν Χριστῷ ἐγερϑήσον- 


1. πάλιν] Hebr. XIIL 14. — 2. καὶ — τούτου om. P. — ibid. πά- 
Auv] I. Cor, VII. 81. 8. πάλιν] I. Timoth. IV. 8. 5. πάλιν] 


Non enim habemus hic manentem civitatem , sed futuram inquirimus. 
Rursum: Pietas ad omnia utilis est, quae promissionem habet et praesen- 
tis vitae et futurae. Rursum: Fratres, ego meipsum won arbitror com- 
prehendisse, unum autem, quac quidem retro. obliviscens, ad ea vere 
quae sunt priora exrtentus, ad scopum destinatum persequor ad bravium 
supernae vocationis Dei in Christo Jesu. Quicunque ergo sumus perfecti, 
hoc sentiamus. Et rursum: Nostra autem conversatio in coelis est, unde 
etiam Salvatorem expectamus Dominum Jesum, qui reformabit c 
humilitatis nostrae configuratum corpori claritatis suae. Et iterum: Ex- 
pectantes beatam spem , εἰ revelationem gloriae magni Dci, et Salvato- 
ris nostri Jesu Christi. Et rursum: Si ergo consurrezistis cum Christo, 
quae sursum sunt quaerite, ubi Christus est in dertera Dei sedens, quae 
sursum eunt sapite , non quae super terram. | Et alio loco: Hoc enim vo- 
bis dicimus in verbo Domini , quod nos qui vivimus , qui residui sumus ἐπ - 
adventum Domini, non praeveniemus eos qui dormierunt. Quoniam ipse 
Dominus, in jussu, in voce Archangeli, in iuba. Dei descendet de coelo, 
εἰ qui mortui in Christo sunt , exurgent primum, deinde nos , qui vivimus, 


442 CHRONICON 


ται πρῶτον, ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες oi περιλειπόμενοι ἅμα αὐτοῖς 
B ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ κυρίου εἰς ἀέρα, 
καὶ οὕτως πάντοτε σὺν κυρίῳ ἐσόμεϑα " ὥστε παρακαλεῖτε ἀλλή- 
λους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις. καὶ πάλιν, οἱ γὰρ τοιαῦτα λέγοντες 
ἐμφανίζουσιν ὅτι πατρίδα ἐπιζητοῦσιν. καὶ εἰ μὲν ἐχείνης ἐμνη- 
μόνευσαν, ἀφ᾽ ἧς ἐξέβησαν, εἶχον ἂν καιρὸν ἀναχάμψαϊ, νῦν δὲ 
κρείττονος ὀρέγονται, τουτέστιν ἐπουρανίου. διὸ οὐχ ἐπαισχύ- 
veras αὐτοὺς ὃ ϑεὸς ϑεὸς ἐπικαλεῖσϑαε αὐτῶν" ἡτοίμασε γὰρ αὖ- 
τοῖς πόλιν. καὶ πάλιν, ᾿ξεδέχοντο γὰρ τὴν τοὺς ϑεμελίους 
ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὃ ϑεός. καὶ πάλιν, Ὁ 
Τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληϑείας ἣν ἔπηξεν ὃ 
C κύριος καὶ οὐκ ἄνθρωπος. ἀλλὰ καὶ ἐν ταῖς Πράξεσιν, ὅταν 
τῷ (roro καὶ τῷ ᾿“γρίππᾳ ἐπὶ βήματος διελέγετο, ταῦτά φησι" 
R 558 Περὶ ἧς ἐλπίδος ἐγκαλοῖμαι ὑπὸ Ἰουδαίων, βασιλεῦ" τί; ἄπιστον 
κρένεται παρ᾽ ὑμῖν, εἰ ὃ ϑεὸς νεκροὺς ἐγείρει; καὶ πάλιν, Ἕνε- ὁ 
xa τοΐτου Ἰουδαῖοι συλλαβόμενοε ὄντα ἐν τῷ ἱερῷ. ἐπειρῶντο δια- 
χειρίσασϑαι. ἐπικουρίας οὖν τυχὼν τῆς ἀπὸ τοῦ ϑεοῦ "— τῆς 
ὥρας ταύτης ἔστηκα μαρτυρόμενος μικρῷ τε καὶ μεγάλῳ, οὐδὲν 
ἐκτὸς λέγων ὧν τε οἱ προφῆται ἐλάλησαν μελλόντων γένεσϑαι 
καὶ Πωῦσῆς, εἰ παϑητὸς ὃ Χριστός, εἰ πρῶτος ἐξ ἀναστάσεως Ὁ 
νεχρῶν φῶς μέλλει καταγγέλλειν τῷ Aoq καὶ τοῖς ἔϑνεσιν. 


8. A — V. 4. πάλιν] Hebr. XL 16. 9. πάλιν] 10. ib. 
ἐξεδέχετο P. 10. πάλιν] VIIL 2. — 12. ταῖς Πράξεσιν] XXVI 7. 
A ἐγείρει τοὺς νεκρούς P. ἰδ. malav] 21. 18. μαρτυρούμε- 

$ P, μαρτυρώμενος V. 19. μελλόνεων μετ᾽ ὀλίγον P. 30. 
a eden] ἢ πιρώτορ V. 


qui relinquimur , ————— rapiemur in. nubes, in occursum Domini 
ἐπ aéra, et sic semper cum Domino erimus. Itaque consolamini invicem 
ín verbis istis. Et rursum: Qui enim haec dicunt, significant se pairiam 
inquirere. Et si quidem ipsius meminissent , de qua erierunt, 
utique tempus revertendi, nunc autem mcliorem. appetunt, id est, coele- 
stem — Ideo non confunditur Deus, Deus vocari eorum: paravit enim illi 
civitotem. Et alibi: Exrpectabat enim fundamenta habentem civitatem, 
cujus artifez et conditor Deus. Et alio loco: Sanctorum minister et ta- 
bernaculi veritatis, quod Dominus, et non homo. Quin et in Aclis 
Apostelorum, quando Festum et Agrippam pro tribunali sedentes 
verba fecit, haec dixit: De qua spe, Her, accusor a Judaeis? Quid in- 
credibile judicatur apud vos, si Deus mortuos suscita? Kt rursum: Jo 
ez caussa mc Judaci , cum essem in. templo, comprehensum teniabaul vc 
cidere. — mijeies a Des meus οὖ δον! iorum, — 
minori et majori, nihil extra dicens, quam ea 
paulopost futura esse, ct Moyses, εἰ passibilis Christus. sí ad cage 
 Burrectione mortuorum , lumen annunciaturus est populo εἰ gentibus. 


PASCH AL E. 443 


Kal εἰ ϑελήσομεν πάσας τὰς τοῦ ἀποστόλου χρήσεις àva- D 


λέξασϑαι περὶ τούτου, σχεδὸν τὰς ( καὶ δ΄ αὐτοῦ ἐπιστολὰς ὅλας 
δι᾿ ὅλου εὑρήσομεν περὶ τούτου λεγούσας ὅτι ἐχ ταύτης τῆς κα- 
ταστάσεως ἐπὶ τὴν μέλλουσαν ἐπειγόμεθα δραμεῖν. ὅϑεν xal na- 
δραγγέλλει λέγων, Σπουδάσωμεν οὖν εἰσελϑεῖν εἰς ἐκείνην τὴν xa- 
τάπαυσιν, Κατάπαυσιν αὐτὴν εἰρηκώς, ὡς ἑτέρας μὴ οὔσης 
μετ᾽ αὐτήν, ἀλλὰ καὶ βασιλείαν ἀσάλευτον. ἰδοὺ δέδεικται διὰ 
τῶν ἀρχαίων ἀνθρώπων καὶ τῶν προφητῶν πάντων, εὐαγγελι-- 
σιῶν τὲ καὶ ἀποστόλων, ὡς προειρήκασιν ἅπαντες ὡς ἀπὸ τοῦ 
Ἰοπρωτοηλάστου ᾿δὰμ μέχρις Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἰς τὴν μᾶλ- 
λουσαν κατάστασιν ἀφορῶσιν. τοῦτο πεποιήκαμεν ὅπερ καὶ ὃ 
δισπότης Χριστὸς καὶ oí τούτου μαϑηταὶ καὶ ἀπόστολοι διαῤ- 
ῥήδην λοιπὸν ἐκήρυξαν ὡς ἔστιν τις μέλλουσα χατάστασις κρείτ- 
των τῆς ἐνταῦϑα πολύ, ἣν ἐν ἑαυτῷ πρῶτος ἡμῖν ἔδειξεν ó δε- 
Ἰδσπότης Χριστὸς ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ elg οὐρανὸν ἀνελη-- 
λυϑώς, ἣν καὶ οἵ πρῶτοε σκοπῷ τινι ἐμήνυσαν καὶ οἱ μετὰ ταῦ- 
16 σαφῶς διαγγέλλουσιν, καὶ ὅτι οὐδεὶς αὐτῶν ποτε οὔτε τῶν 
γεωτέρων οὔτε τῶν ἀρχαίων ἑτέραν ποτὲ κατάστασιν ἢ πρεσβυτέ- 
ρων ἢ μεταγενεστέραν τούτων τῶν δύο ἐκήρυξαν ἢ ἐφαντάσϑη- 
$0cav, ἀλλ᾽ ὅτι ἀρξάμενος ὃ ϑεὸς ποιῆσαι τὴν κτίσιν πᾶσαν τὰς 
δύο ταύτας μόνον καταστάσεις ἐποίησεν, ταύτην πρῶτον ógícac no- 
λιτεύεσθϑαι, εἶθ᾽ οὕτω τὴν μέλλουσαν, εἰς ἣν ἀφορᾷ πᾶς ὃ σχο- 


1. ϑελήσωμεν PV. 4. ἐπειγώμεϑα PV. — ibid. παραδραμεῖν P. 
5. λέγων) Hebr, IV. 11. 12. o? διαῤῥήδην P. 18, κρείττω V. 
14, ἐν om. P. 16. οἱ prius om. P. — 20. τὰς --- ἐποίησεν om, P. 


Quod si omnia Apostoli hac de re dicta velimus excerpere, quatuor- 
decim ejus Kpistolas fere Ee ur ubique de illo loqui anunadvertemus, 
et quod de boe praesenti futurum statutum «currere contendimus. 
Unde hortatur, cum ait: PFestinemus ergo ingredi in illam requiem. Ubi, 
Requiem illam dixit, tanquam post nulla alia sit, sed regnum immo- 
bile. Ecce demoaostratum est per priscos illos, et per cunctes Préphe- 
tas , Evangelistas et Apostolos, quemadmodum omnes praedixere, ut a 
primo homipe creato Adam, usque ad Joannem Baptistam, ad futurum 
vitae statum respiciant. Hoc fecimus quod et Dominus Christus, ejus- 
que discipuli et Apostoli, qui disertis verbis praedicarunt futurum, prae- 
Senti vitae statu longe esse potiorem, quem in seipso primus nobis exhi- 
buit Dominus Christus, com ex mortuis resurrexit, et in coelum ascen- 
dit, quem priores oollineatione quadam indicarunt, posteriores vero aperte 

 Genmuntiarunt, sed et eorum neminem unquam, neque recentionum, neque 
veterum, antiquiorem alium vel posteriorem hisce duobus statum praedi- 
tasse, vel finxisse: sed cum Deus mundum hunc universum coepit con- 
dere, primum «quidem statum obtinere voluisse , a€ futurum deinde, i» 
quem Dei et.ejus scripturarum scopus ouis collneat, Krubescant ergo 


P 237 


444 CHRONICON 


πὸς ToU ϑεοῦ xal τῶν γραφῶν αὐτοῦ. αἰσχυνέσϑωσαν τοίνυν 
V 190 Ἕλληνες οἱ συναΐδιον τῷ ϑεῷ τὸν κόσμον ὑποτιϑέμενοι καὶ προ- 
βιοτὴν καταγγέλλοντες καὶ ἀνάστασιν σωμάτων ἀϑετοῦντες. αἱ- 
σχυνέσϑωσαν καὶ οἱ τούτων ἐπαχόλουϑοι, oí χριστιανίζειν μὲν 
δοκοῦντες, τῷ δὲ ἔργῳ τὰ τῶν Ἑλλήνων φρονοῦντες, οἱ λέγοντες ϑ 
R 560 σφαιροειδῆ εἶναι τὸν οὐρανόν" οὐδὲν γὰρ ἕτερον καὶ αὐτοὶ λέγου- 
σιν ὧν oi Ἕλληνες καταγγέλλουσιν, ἀεὶ τὸν κόσμον οὕτως ἐν 
φϑορᾷ τῶν σωμάτων μηδέποτε γίνεσϑαι μήτε ἑτέραν κατάστασιν. 
αἰσχυνέσϑωσαν ἸΠανιχαῖοι καὶ ἸΪαρκιωνισταὶ τὰς σάρκας ἀπο- 
C βαλλόμενοι καὶ πονηρᾶς ἀρχῆς αὐτὰς ποιήματα καταγγέλλοντες. t 
αἰσχυνέσϑωσαν πάντες οἱ ἀϑετοῦντες τὴν ἡμετέραν σάρχα, xai 
ὅσοι ἀϑετοῦσι τὰς ἡμετέρας ψυχάς, σύντονοι αὐτῶν, τουτέστιν 
Εὐτυχής, Ἄρειος, ᾿Ἵπολλινάριος, καὶ πάντες οἱ κατ᾽ αὐτούς. 
αἰσχυνέσϑωσαν πάντες ot αἱρετικοὶ οἵ μὴ ὃμολογοῦντες ἕνα ϑεὸν 
ἐν τρισὶν ὑποστάσεσιν γνωριζόμενόν τε καὶ προσχυνούμενον, nom- h 
τὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς ὑπάρχοντα, καὶ τῆς ἡμετέρας σαρκὺς τὴν 
ἀνάστασιν. αἰσχυνέσϑωσαν Σαμαρεῖται, μήτε τῆς ἡμετέρας σαρ- 
κὸς ἀνάστασιν ὁμολογοῦντες μήτε ἄγγελον μήτε πνεῦμα. αἰσχυ- 
γέσϑωσαν τῶν Ἰουδαίων οἱ ἄπιστοι, oi τὸν προσδοκώμενον μὴ 
δεξάμενοι μηδὲ χριστιανικὴν ἀνάστασιν ὁμολογοῦντες, ἀλλὰ τοι- 90 
Ὁ αὐτην οἵαν νῦν πολιτευόμεϑα, γαμοῦντες καὶ γαμιζόμενοι. εἶγι 
δέ, εὖγε, χαρά τε καὶ ἀγαλλέασις τοῖς ὄντως χριστιανοῖς, τοῖς 
6. λέγουσιν om. P. 8. Hic excidisse quaedam videntur. 9. oi Me- 
ψιχαῖοι P. ib. Μαρκιανισταὶ R. 10. ποιήσαντα P. 19, σύμφο- 
νοι P sola, σὺν τῶν οἱ Υ. 16. τὴν om. P. 17. Σαμαρίται RV: οἱ 


praeponit P. 19. oi ἄπιστοι] ἄπιστοε P. ἰδ. oi προσδοκού- 
μενον P. — 20. μήτε PV. 


Gentiles, qui mundum fingunt aeternum, et vitam ante hanc aliam de- 
nuntiant, et corporum resurrectionem nihili ducunt. Erubescant et he- 
rum sectatores, qui Christiani videri volunt, reipsa vero eadem quae ii 
sentiunt, dum dicunt coelum esse rotundum: nihil enim aliud quam 
Gentiles praedicant, sic semper fuisse mundum, —— corruptioni ne- 
uaquam obnoxium, neque statum alium futurum. Rrubescant etiam Ma- 
üichaei et Marcionistae, qu n abjiciunt, et qui eas ex malo priad- 
pio factas praedicant. Erubescant omnes qui carnem nostram contemnunt, 
et animas nostras, qui his sunt consentanei, hoc est Eutyches, Arius, 
Apollinaris, et universi horum sectarii, Erubescant omnes haeretici, qui 
non confitentur Deum unum in tribus Personis, cognitum et adoratum, 
coeli et terrae conditorem, et carnis nostrae resurrectionem. — Erubescant 
Samaritani, qui carnis nostrae resurrectionem non admittunt, neque An- 
gelos, neque Spiritum.  Erubescant ex Judaeis increduli, qui expecta- 
tum non recipiunt, neque Christianam confitentur resurrectionem, sed 
illam duntaxat qualem nunc observamus, cum uxores ducimus, aut πυ- 
ptum damus. Euge porro, euge, gaudium et exultatio iis qui reveta 


PASCHALE. 445 


πειϑομένοις πᾶσι τῇ ϑείᾳ γραφῇ παλαιᾷ τε xal καινῇ διαϑήκῃ, 
τοῖς ποδηγηθεῖσιν ἐκ τοῦ νόμου καὶ πιστεύσασι Χριστῷ καὶ πᾶ- 
σιν οἷς ἐκήρυξεν φκαὶ ἔτι λέγοντι, 'O νόμος καὶ οἱ προφῆται ἕως 
Todyvov προεχήρυξαν, καὶ ἀπὸ τῶν ἡμερῶν Ἰωάννου τοῦ βαπτι-- 
ὀστοῦ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν 
αὐτήν, ἵνα εἴπῃ ὅτι Ὅσοι ἑαυτοὺς βιάζονται καὶ πολιτεύονται 
δικαίως καὶ μὴ ταῖς ἰδίαις ἐννοίαις ἐξαχολουϑοῦσιν, ἀλλὰ τῷ P 938 
ϑεῷ πιστεύουσιν, ἐκεῖνοι ταύτης τυγχάνουσιν. ἀμέλει καὶ 9j μή-- 
150 Ἰωάννου καὶ Ἰακώβου αἰτησαμένη τὸν κύριον ἕνα ἐκ δεξιῶν 
ϑαὐτοῖ εἶναι καὶ ἕνα ἐξ εὐωνύμων ἐν τῇ βασιλείᾳ, ἀπεχρίνατο αὖ-- 
τῇ ὅτι Οὐκ ἔστιν ἐμὸν τοῦτο δοῦναι, ἀλλ᾽ οἷς, φησίν, ἡτοίμα- 
σται παρὰ τοῦ πατρός μου, ὡσανεὶ τὸ μὲν δῶρον τοῦ ϑεοῦ πᾶ- 
σιν ἐφήπλωται, τὸ ἀναστῆναι ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ γενέσϑαι ἀφϑάρ-- 
τοὺς καὶ ἀϑανάτους καὶ ἀτρέπτους, τὸ δὲ προτιμᾶσϑαι ἑτέρων 
job δῶρον τοῦτο, ἀλλ᾽ ἑτοιμασία τοῦ ϑεοῦ τοῖς καλῶς πιστεύουσι 
καὶ βιώσασι. πάλιν γὰρ λέγει ὃ κύριος,. Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι B 
τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασι- R 562 
λείαν, καὶ πότε ἡτοιμάσϑη φησίν, ἀπὸ καταβολῆς κόσμου προσ-- 
εἰπών. ὃ κοσμογράφος τοίνυν Πωύσῆς καὶ οἱ λοιποὶ πάντες προφῆ- 
ται xal ἀρχαῖοι ἄνθρωποι περὶ τῶν δύο τούτων καταστάσεων καὶ 
μόγων εἰπόντες, καὶ ἑτέρας μὴ μνημονεύσαντες, ἀλλὰ ταύτας μόνον 
προχηρύξαντες καὶ συγγραψάμενοι, οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ ὃ κύ- 


8, λέγοντι  Μαίίμ. ΧΙ. 12. 4, τοῦ om. P. 11. Matth, XX. 23. 
16. λέγει] XXV. 34. 19. ol om.P. — 21. μόνονΥ, 


sunt Christiani, qui divinae omni Scripturae, Veterique ac Novo Testa- 
mento fidem ies, quique a lege reguntur, et Christo credunt, et 
omnibus quae praedicavit, et qui adhuc dicit: Ler et Prophetae. usque 
ad Joannem prophctarunt, et a dicbus Joannis regnum coelorum vim pa- 
titur, et violenti rapiunt illud. Quasi dicat: qui sibi vim faciunt, ac 
secundum justitiam vitam exigunt, nec suis insistunt cogitationibus, sed 
Deo credunt, illud ii consequentur. Denique matri Joannis et Jacobi 
postulanti a Domino, ut filiorum alter ad ejus dextram, alter ad sini- 
itram in regno ( Dei) esset, respondit: Non est meum hoc dare vobis, 
ied quibus, inquit, paratum cst a Patre meo. Quasi diceret, Donum Dei 
»nnibus exhibetur, resurgere a mortuis, fieri incorruptibiles et immor- 
tales, et immobiles, sed aliis praeferri, non illud est donum, sed praepa- 
"atio Dei iis qui recte credunt ac vivunt. Rursum enim dicit Dominus: 
Venite benedicti Patris mei, possidete praeparatum vobis regnum. Εἰ 
juando ait, praeparatum est? a constitutione mundi, reponit. Moyses 
gitur qui mundum descripsit, caeterique omnes Prophetae, et hominum 
wtiquiores, de gemino statu duntaxat loquuntur, nec alterius me- 
ninere, sed hos duos tantum status praedicarunt, ac de iis scripserunt. 
Neque ii modo, sed et Dominus, dum in mundo versaretur, ejusque 


446 CHRONICON 


Quoc παραγεγονὼς καὶ οἱ τούτου μαϑηταὶ εὐαγγελισταὶ xol ἀπό- 
στολοι οὐδὲν ἕτερον ἐκήρυξαν ἢ τὰς δύο ταύτας καὶ μόνας κατα- 
στάσεις. τίς ἔτι λείπεταε πίστεως ὡς ὅτι ταῦτω οὐχ εἰσὶν ἀλη- 
C 95; τίς οὐκ ἐντραπήσεται τὸν ὄχλον τῶν προῤῥήσεων, τὰς ἐκ- 
βάσεις τῶν προφητειῶν, τὸν ὄχλον τῶν σημείων καὶ τῶν παρα. 5 
δόξδων καὶ τῶν ϑαυμάτων, αὐτὴν τὴν πολιτείαν πάντων τῶν 
ἁγίων καὶ τοῦ δεσπότου Χριστοῦ καὶ τῶν αὐτοῦ ἀποστόλων, τὴν 
V 191 συμφωνίαν τῆς παλαιᾶς καὶ καινῆς διαϑήχης. τίς ἐξ αὐτῶν διε. 
φώνησεν πρὸς τοὺς ἄλλους σφαιροειδῆ τὸν οὐρανὸν ἐξηγησάμενος 
ἢ προὔπαρξιν τούτου τοῦ κόσμου ἐκήρυξεν ἢ ἀΐδιον εἶναι τὸν κό- 10 
σμον ἀπεφήνατο ἢ ἠϑέτησε τὴν τῶν σωμάτων ἡμῶν ἀνάστασιν f, 
17» διὰ τοῦ Χριστοῦ γενομένην οἰκονομίαν τοῦ ἀνέρχεσϑαι τοὺς 
δικαίους ἀνθρώπους εἰς τὸν οὐρανόν; ἀλλὰ πάντες ὡς ἐξ ἑνὺς 
D ϑείου πνεύματος ποδηγούμενοι τὰ αὐτὰ καὶ 0c. ἔργων καὶ διὰ λύ- 
ja ἤτοε τύπων προεμήνυσαν, καὶ πώντες εἰς τὴν μέλλουσαν χα- 15 
τάστασιν ἀφορῶσιν. χαὶ αὐτὸς δὲ ὃ δεσπότης Χριστὸς ἐν εὐαγ- 
γελίοις δηλοῖ ἐν οἷς μέλλουσιν ἀναστρέφεσθαι οἱ τέλειοι δίχαιοι καὶ 
οἱ μέσοι. καὶ οἱ ἀσεβεῖς. καὶ περὶ μὲν τῶν δικαίων τῶν τελείων, 
ὡς ὅταν προσχαλεῖταε αὐτοὺς πρὸς ἑαυτὸν λέγων, fete οἱ εὐ- 
λογημένοι τοῦ πατρὸς μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην Suivi 
βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. περὶ δὲ τῶν ἀσεβῶν, ὡς ὅταν 
τοῖς ἐξ εὐωνύμων λέγει, ἸΠορεύεσϑε ἀπ᾽ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς 
P.239 τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις 


5. προφητῶν P. 10, πρὸς ὕπαρξιν R. — 11. 70fegxs P. 33. 
λέγει] V. 41. , ᾿ * 


Discipuli, Evangelistae, et Apostoli, nihil aliud praedicarunt, quam binos 
istos solosque status. Ecquis ergo deinceps fide careat, haecque esse 
vera non agnoscat? Quis non revereatur tantam praedictionum Prophe- 
terum turbam, earumque eventus sed et turbam signorum prodigiorum, 
&c miraculoram, ipsiusque Sanctorum omtüium, ac Domini Christi, et εἴδη 
Apostolorum vitae rationem, sed et veteris etinm ac novi foederis cot- 
semsionem ? Quis ex iis rotundum exse coelum aliis exposuit, vel mundi 
istius praeexistentiam praedicavit, vel seternum esse mundum definivit, 
&ut corporum nostrorüm resurrectionem improbavit, vel Christi Incarut- 
tionem actsümque in mendo vitam, virosque justos coelum petituros δέ- 
vit: verum uno veluti docti divino Spiritu, eadem orines tum operi- 

, Unn sénmonibus, slve figuris praenuntiarunt, cunctique ad futurum 
respexere statum. Sed et ipse Dominus Christus in Evangeliis indicit, 
qui potissimum ad vitam sint reversuri, perfecte scilicet justi, medi, et 
impii, Ac de perfecte justis quidem, veluti cum eos ad se evocat, d 
cens: Venite benedicti patris mel , percipite regnum quod paratum est ve- 
δία a constitutione mundi. De impiis vero, veluti a sinistris positis, alt: 
Revedite a me tialedicti in ignem. aeternum, qui paratus est. diabolo εἰ 


PASCHALE. 447 


αὐτοῦ, Tyra εἴπῃ τοῖς μὲν δικαίοις ἄνω εἷς τὸν οὐρανὸν ἐσώτε- 
ρον τούτου τοῦ ὁρωμένου στερεώματος, τοῖς δὲ ἀσεβέσι Κάτω 
περὶ τὴν γῆν, ἔνϑα καὶ ὃ διάβολος κατεῤῥίφη. λοιπὸν τῶν μέ- 
cu» ἀνάγκη ζητῆσαι τὸν τόπον' λέγει τοίνυν ἐν τῇ παραβολῇ 
51üv δέκα παρϑένων ὡς ai πέντε φρόνιμοι εἰσῆλθον μετὰ τοῦ νυμ- 
φίου εἰς τὸν νυμφῶνα, τουτέστιν εἰς τὸν οὐρανόν, ἐπειδήπερ καὶ 
τὴν παρϑενείαν καὶ τὴν ἐλεημοσύνην ὡς φρόνιμοι ἐπελέξαντο. αἱ 
δὲ μωραί, φησίν, τὸ ἕν ἐπιλεξάμεναι, τοῦ δὲ ἑτέρου καταφρο- 
νήσασαι, ἔμειναν ἔξω τοῦ νυμφῶνος, κεχλεισμένην εὑροῦσαι τὴν 
οϑύραν xal ἀκούσασαι, ᾿Δπέλϑατε ἀπ᾿ ἐμοῦ, οὐκ οἶδα ὑμᾶς, οὔ- 
τε εἰσελϑεῖν συγχωρηϑεῖσαι οὔτε μετὰ τῶν ἀσεβῶν καταχριϑ εἴ- 
σαι, ἀλλὰ μείνασαι ἔξω τοῦ γυμφῶνος. οὕτως οὖν ἕχαστος τῶν 
πιστῶν ὀρϑὴν καὶ ἀνυπόχριτον πίστιν καὶ βίον καλὸν ἔχων μετὰ 
παῤῥησίας εἰσέρχεται elg τὴν βασιλείαν. οἱ δὲ ἐναντίοι οἱ μηδὲ 
iiv τούτων ἔχοντες μήτε πίστιν ὀρθὴν μήτε βίον εὐθῆ μετὰ τοῦ 
διαβόλου περὶ τὴν γῆν κατακρίνονται. οἱ δὲ ἕνα μὲν ἔχοντες, 
iva δὲ μὴ ἔχοντες, μέσοι τινὲς εἰσίν, ἔξωθεν μένειν τοῦ νυμφῶ- 
νος χαταχρινόμενοι, τουτέστι τοῦ στερεώματος. τὸ δὲ εἶδος τῶν 
ἀγαϑῶν ἢ τῶν τιμωριῶν ἀδύνατον εἰδέναι ἡμᾶς, εἰ μὴ ἐντὸς αὐ- 
τῶν γενώμεθα" ὡς ἐν ὑποδείγματι δὲ μόνον τῶν ἐνταῦϑα τιμω-- 
ριῶν καὶ τῶν ἐνταῦϑα ἀγαϑῶν ἐσήμανεν τὰ μέλλοντα" οὐδὲ yàp 
ii» ἡμᾶς ἄλλως ἀκοῦσαι μήπω πεῖραν εἰληφότας καινῶν τινων 


4. παραβολῇ] Matth. XXV. 1. 7. παρθενίαν P. 10. ἀπέλ- 
ϑεῖε É. 15. εὐϑὺν P. — 22. ἀλλ᾽ ὡς PV. 


is ejus. Quasi dicat, ac justis quidem, Sursum, in coelum interius 


* quod videtur firmamenti, Impiis autem, Infra, circa terram, ubi: 


* diabolus projectus est. Ut porro mediorum locom inquiramus operae- 
Pretium est. Ait igitur in Parabola de decem virginibus, quinque pru- 
lentes cum sponso ingressas esse in thalamum, hoc est in coelum, quan- 
loquidem virginitatem et misericordiam, velut prudentes elegere. Fa- 
088 autem, inquit, altero duntaxat electo, altero vero neglecto, manserfe 
tra tbalamum , foresque occlusas reperere, audita hac voce: Heeedite 
! me, nescio vos: neque ingredi permissae, neque cum impiis damnatae 
unt, sed mansere extra thalamum. Sic igitur unusquisque justorum 
ectae ac sincerae fidei probaeque vitae, libere regnum ingreditur. His 
ero oppositi, qui horum nihil habent, neque rectam fidem, neque re- 
tam vitam, cum diabolo circa terram damnantur. Qui porro alterum 
sbent, alterum autem non babent, mediique quodammodo sunt, extra 
aalamum manere jubentur, hoc est firmamentum, Quae vero sint bono- 
un vel suppliciorum gemera, vix est ut nosse possimus, nisi ipsimet in- 
'"àimus: cum exempli duntaxat gratia, quae hic suut poenarum, et 
uae istic sunt bonorum, quae futura sunt significaverit. Neque enim 
| nobis licet, sed auditu tantum excipere, cum ejusmodi rerum quarum- 


R 564 


Cc 


448 CHRONICON 


πραγμάτων, ἀλλ᾽ ὅσον αἰνιγματωδῶς εἰπεῖν, εἶπεν ὅτι ὡμοιώϑη 
ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ; ὅστις ἐποίησε τῷ υἱῷ 
αὐτοῦ γάμους, τὰ πάντων ἀνώτερα τῶν τοῦ βίου τούτου ἀγα- 
ϑῶν ἐκλεξάμενος καὶ ὁμοιώσας τοῖς ἐκεῖσε ἀγαθοῖς, ὁμοίως καὶ 
τὰ χείριστα, πῦρ, σχώληκα, τάρταρον καὶ βρυγμὸν ὀδόντων χαὶϑ 
σχότος καὶ ὅσα τούτοις παραπλήσια, ἐπειδὴ ταῦτα τῶν ἐνταῦϑα 
D τιμωρητικῶν δεινότερα τυγχάνουσι, τούτοις αὐτὰ ἐξωμοίωσεν. 
οὔτε δὲ τὰ ἀγαϑὰ τῶν ἐκεῖ δυνατὸν ἀναλογίσασϑαι οὔτε τὰ δεινὰ 
οὔτε τὰ μέσα τούτων, ἀλλ᾽ ἑτέρα τις κατάστασίς ἐστεν κρείττων 
V 192 πολὺ χαὶ λίαν πολὺ χαϑόλου ὑπάρχουσα τῶν ἐνταῦθα, ὥσπερ) 
κρείττων ὑπάρχει ὃ βίος οὗτος οὗ ὅτε ἦμεν ἐν τῇ κοιλίᾳ τῆς μη- 
τρὸς ἡμῶν. ἀναλογίσασϑαι γὰρ δεῖ πῶς ἦμεν ἔσωϑ᾽ εν τῆς κοι- 
R 566 λίας διάγοντες ἐν σχότῳ, ἐν αἵματι, ἐν φλέγματι, ἐν χολῇ καὶ 
βορβόρῳ καὶ κόπρῳ καὶ πάσῃ ἀκαϑαρσίᾳ καὶ δυσωδίᾳ συμφυρύ- 
P 240 μένοι καὶ ἐν πάσῃ ἀγνωσίᾳ ὑπάρχοντες. παραχύψαντες δὲ i15 
τῷ βίῳ τούτῳ ἕτερά τινα ϑεωροῦμεν, ὧν τὴν πεῖραν οὔπω πα- 
ρειλήφαμεν, ἀνέσεως ἔκτασιν, ἀέρος ἀναπνοήν, ἀπόλαυσιν φω- 
τὸς καλλίστου, κατασχευὴν κόσμου, τεχνίτου καὶ πανσόφου δη- 
μιούργημα, καὶ γνώσεως ϑεοῦ ἐμπιπλάμενοι, ἅπερ πάντα οὔτε 
εἰδέναι ἡμᾶς ἦν δυνατὸν οὔτε ἐνθυμηϑῆναι οὔτε ἀκοῦσαι οὔτεξι 
ἀπολαῦσαι ἑνὸς τούτων ἔτι ὄντας ἐν τῇ κοιλίᾳ. , οὕτω καὶ τὴν 


1. εἶπεν om. P. Matth. XX. 1. 8. οὔτε δὲτὰ Υ. 11. ὑπάρχει 
P. 13. καὶ βορβόρῳ) ἐν βορβόρῳ P. 18. τεχγνήτου PV. ib. 
δημούργημα P. 19. 9:09 om. P, ἰδ. ἐμπιπλώμενοι P. 


dam novarum careamus experimento, ipseque, quantum conjicere licet, 
aenigmatice haecce retulerit, his verbis: Simile est regnum coelorum he- 
mini Regi, qui fecit nuptias filio suo. Ubi ex omnibus istius vitae bonis 
ilustria selegit, contulitque cum iis quae istic sunt bonis: perinde at 
pessima, ignem, vermes, tartarum , stridorem dentium, et tenebras, εἰ 
quidquid hisce affine est. Cum vero graviora sint quae ibi sunt soppli- 
cia, illa cum iis comparavit. Eorum autem qui ibi sunt bona comparan 
nequeunt, ut nec quae gravia sunt, vel.eorum media: quandoquidem 
alius est status multo potior, ac iis quae hic existunt longe praestantior: 
quemadmodum melior est haec qua fruimur vita, illa cum in materne 
versamur utero. Comparanda enim haec sunt, quomodo sumus, cum in- 
tra matris viscera degimus, in tenebris, in sanguine, in pituita, in caeno 
et stercore, et omni spurcitia, ac foetore commisti, et in omni ignoram- 
tia sepulti. At ubi in hanc vitam ingredimur, alia quaedam spectamus, 
quorum experimentum nondum sumus assecuti, remissionis extensionem, 
aéris respirationem, praeclarum lucis usum, mundi constructionem, opifi- 
cis sapientissimi opus: cum vero cognitionem sumus adepti, — 
omnia neque videre nobis est possibile, neque cogitatione compreh 

re, neque auditu percipere, sed et quibus nec frui poteramus, cum ad- 
buc essemus in utero. lta futurum statum, eo in quo hic vivimus , lo»- 


PASCHALE. 449 


μέλλουσαν κατάστασιν καϑόλου κρείττονα τυγχάνουσαν τῶν i»- 
ταῦϑα οὐ δυνατὸν ἡμᾶς ἀναλογίσασϑαι ἔτι ὄντας iv τούτῳ τῷ 
βίῳ ἢ ἐνΘθυμεῖσϑαι ἢ φαντασϑῆναι, εἰ μὴ ἐντὸς αὐτῶν τῶν πρα- 
γμάτων γενώεϑα. ἃ γὰρ ὃ ὀφϑαλμὸς οὐκ εἶδεν καὶ οὖς οὐχ * 
5xovotv, φησίν, καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου oix ἀνέβη, ἃ ἡτοί- 
μασεὲν ὃ ϑεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν. ὥσπερ τοίνυν ἐνταῦϑα χοι- 
γὸν δῶρον ἅπασι κεχάρισται ὃ ϑεός, τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλων 
ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους καὶ βρέχων ἐπὶ ἀγαϑοὺς καὶ πονηρούς, 
οὕτω καὶ ἐν τῇ μελλούσῃ καταστάσει κοινὸν ϑᾶρον πᾶσι χαρίζε- 
ται ἀϑανασίαν καὶ ἀφϑαρσίαν καὶ ζωὴν καὶ ἀτρεπτότητα. κιι- 
τὰ δὲ τὰς προτέρας τάξεις ἕκαστος ἑαυτῷ ἐφέλκεται εἴτε τὴν βα- 
σιλείαν εἴτε τὴν τιμωρίαν εἴτε ἄνοδον ἐν οὐρανῷ εἴτε μονὴν περὶ 
τὴν γῆν εἴτε περὶ τὴν μέσην τάξιν. πάντα δὲ αἰώνια καὶ ἀπέ- 
Qavra τυγχάνει, καὶ τὰ ἀγαϑὰ καὶ τὰ τούτων χείριστα. χαϑό- 
λου δὲ ἐκείνη ἡ κατάστασις τῆς ἐνταῦϑα πολὺ καὶ πάνυ πολὺ διε- 
rivoxev· πρὸς δέ ye τὰ ἀγαϑὰ τὰ ἡτοιμασμένα τοῖς δικαίοις ἂν-- 
τιδιαστελλόμενα τὰ τῶν ἀσεβῶν ἐσχάτη τιμωρία καὶ κρίσις ἀνε- 
λεὴς τυγχάνει" ἀναλογεῖ γὰρ τῇ καταστάσει ἐκείνῃ καὶ ἡ ταύτης 
χρίσις καὶ τιμωρία. 
Ἰδοὺ δέδεικται οὗ μόνον διὰ τῶν προφητῶν, ἀλλὰ γὰρ καὶ 
là τῶν εὐαγγελικῶν φωνῶν καὶ μὴν καὶ ἀποστολικῶν ὡς καὶ αὖ- 
ol συμφώνως τοῖς παλαιοῖς εἶπον ταύτας καὶ μόνας τὰς δύο χα- 


'αστάσεις παρὰ ϑεοῦ γεγενῆσθαι, ταύτην πρώτην, ἐν jj καὶ D 


3. αὐτῶν om. P. 4. ἴδεν V, οἷδε P. — 5. φησίν) I. Cor. II. 9. 
11. τὰς om. P. 14. γάριστα R. 15. πάνυ πολὺ) πάνυ P. 


16. καὶ ἀνειδι P. ΛΉ 21. εὐαγγελισεὼν P. 


* praestantiorem vel animo, vel imaginatione fingere minime possumus, 
isi rebus ipsis intersimus. Quae enim oculus non vidit, et auris non au- 
ivit, inquit, et ín cor hominis non ascendit , hoc praeparavit Deus dili- 
"htibus se. — Quemadmodum igitur commune donum omnibus largitus 
t Deus, dum solem suum fecit oriri super justos et injustos, et pluit 
per bonos et malos, sic in futoro statu commune immortalitatis donum 
rgitur, et incorruptionem, et vitam, ac immutabilitatem. Enimvero pro 
tione transactae vitae, singuli sibi conciliant vel regnum (caeleste) vel 
enam: aut ascensum in coelum, aut locum circa terram, vel mediam 
Iquam stationem. Omnia autem haec sunt aeterna et absque fine, tam 
ae bona, quam quae ex his pejora sunt. Status porro hujusce vitae 
lltam ac omnino differt, in bonis quae justis sunt praeparata: ac im- 
rum statui opponitur, quibus ultimum — ac immisericors est 
licum: par enim est huic statui, illius judicium et supplicium. 

Ecce demonstratum est, non modo per prophetarum sed et per 
"ngelistarum, atque adeo Apostolorum verba, ut ii juxta veterum sen- 
iiam, hos duntaxat geminos status a Deo definitos — primum 


Chronicon Paschale vol. 1. 


€ 


460 CHRONICON 


διάγομεν νῦν, xal τὴν μέλλουσαν, ἐν 7, πάντες οἱ χριστιανοὶ ἀφο- 
ρῶμεν. 
Ἰνδ, 9'. ιγ΄. ὅπ. Καπίτωνος καὶ 'Ρούφου. 

Φλάβιος Ἰώσηππος συγγραφεύς, στρατηγήσας ὑπὲρ Ἶου- 
δαίων, καὶ μέλλων tlg τὸν πόλεμον ἀναιρεῖσθαι, ϑεσπίζει Οὐε- 5 
σπασιανῷ περὶ τῆς Νέρωνος τελευτῆς καὶ τῆς αὐτοῦ Οὐεσπασια- 
νοῦ βασιλείας. 

Κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον “ουκανὸς παρὰ “Ῥωμαίοις μέγας 
ἦν καὶ ἐπαινούμενος" ὁμοίως δὲ ουσώνιος καὶ Πλούταρχος φι- 
λόσοφοι ἐγνωρίζοντο. r 

P 241 Ζητητέον ἐστὶ καὶ τὸ πολυϑρύλητον ἐκεῖνο xal παρὰ πᾶ- 
σιν ἄνω καὶ χάτω περιφερόμενον ῥητὸν τίνα τὴν λύσιν ἔχει, τὸ 
Πᾶς ὃ ἀποχτείνας Καὶν ἑπτὰ ἐχδικούμενα παραλύσει. 


Υ 1953 Τοῦ μακαρίου Κυρίλλου πρὸς Ὅπειμον 
ἐπίσκοπον δὶς τὸ Πᾶς 0 ἀποκτείνας Καὶν 5 
ἑπτὰ ἐκδικούμενα magalucetr. 


Καὶ ἄλλως ἡδέως δρῶν τοὺς ἀγαθοὺς παῖδας διά τε τὸ 

B ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν τῶν ἠθῶν εὐσταϑὲς καὶ διὰ τὸ πρὸς τὴν σὴν 

εὐλάβειαν οἰκεῖον, ἀφ᾽ οὗ τι καὶ μέγα προσδοκᾶν ἔστιν ἐπ᾿ αὐ- 
τοῖς, ἐπειδὴ μετὰ γραμμάτων σῶν εἶδον αὐτοὺς προσιόντας μοι, 80 


8. Μουκιανὸς δὲ καὶ — P. 11. πολυϑρύλλη- 
τον Ρ. 18. B dida») ἡλικίαν P. 


Anniam.c.hunc scilicet, in quo modo versamur, et futurum ad quem quotquot su- 


— — aspiramus. 


Α. (or Iph. 
5574. 67. xmr nd. m. Cepitone et Rufo Coss. 

Flavius Josephus scriptor, cum pro Judaeis copiis praefectus — 

roximeque n bello nterficiendus esset, Vespasiano Neronis mortem 
przolicit, Jpsique Vespasiano im 

Hac ipsa tempestate, apu Romanos Lucianus celebris habebatur: 
Musonius — et Plutarchus Philosophi florebant. 

Hic porro disquirendum ac examinandum videtur decantatissimum 
illud, quodque in ore omnium passim circumfertur, quomodo intelligatur 
verbum istud : Omnis quí occiderit Cain , septuplum punietur. 


Beati Cyrilli ad. Optimum Episcopum, im illa verba, 
Omnis qui occiderit. Cain, in septuplum punietur. 
Et praesertim gratus mihi fuit aspectus liberorum bonorum, cum 


propier morum supra aetatem elegantiam, tum propter naturalem geh 
dam pietatem, quam a te hawstrunt, er qua nonnisi eximiwm qmd ob 


PASCIIAL E. 451 


ἐδιπλασίασα τὸ ἐπ᾿ αὐτοῖς φίλτρον. ὅτε δὲ ἀνέγνων τὴν ἐπιστο- 
λήν, καὶ εἶδον ἐν αὐτῇ ὁμοῦ μὲν τὸ περὶ τὰς ἐκκλησίας προνοη- 
τικὸν τῆς σῆς διαϑέσεως, ὁμοῦ δὲ τὸ περὶ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν 
ϑείων γραφῶν ἐπιμελές, ηὐχαρίστησα τῷ κυρίῳ καὶ ἐπηυξάμην 
δτὰ ἀγαϑὰ τοῖς τὰ τοιαῦτα ἡμῖν διακομίσασι γράμματα, καὶ πρό 
jt αὐτῶν τῷ γράψαντι ἡμῖν. ἐπεζήτησας τὸ πολυϑρύλητον ἐχεῖ- 
vo καὶ παρὰ πᾶσιν ἄνω καὶ κάτω περιφερόμενον ῥητὸν τίνα τὴν 
λύσιν ἔχει, τὸ Πᾶς ὃ ἀποχτείνας Καὶν ἑπτὰ ἐχδικούμενα παραλύ- 
σει. διὰ δὲ τούτου τέως μὲν αὐτὸς ἑαυτὸν συνέστησας, τὸ Τι- 
Ἰομοϑέου ὃ παρέδωκεν Παῦλος αὐτῷ, ἀκριβῶς φυλάσσοντι" δῆ- 
λος γὰρ εἶ προσέχων τῇ ἀναγνώσει" ἔπειτα καὶ ἡμᾶς τοὲς γέ- 
gorrag νεναρκηκότας ἤδη καὶ τῷ χρόνῳ xal τῇ ἀσϑενείᾳ τοῦ σώ- 
ματος καὶ τῷ πλήϑει τῶν ϑλίψεων, a πολλαὶ τοίνυν περὶ ἡμᾶς 
χινηϑεῖσαε ἐβάρησαν ἡμῶν τὴν ζωήν, ὕμως διανέστησας, καὶ 
1δ ζέων τῷ πνεύματε κατεψυγμένους ἡμᾶς ὡς τὰ φωλεύοντα τῶν 
ζώων εἰς ἐγρήγορσεν μετρίαν καὶ ζωτικὴν ἐνέργειαν ἐπανάγεις. 
ἔστιν οὖν τὸ ῥητὸν καὶ ἁπλῶς οὕτω νοηϑῆναι δυνάμενον καὶ ἀ- 
ποίκιλον ἐπιδέξασθαι λόγον. ἡ μὲν οὖν ἁπλουστέρα καὶ παντὶ 
δυναμένη ἐκ τοῦ προχείρου παραστῆσαι διάνοια αὕτη ἐστέν, Ὅτι 
0d τὸν Καὶν ἑπταπλασίονα δοῦναι τὴν τιμωρίαν ὑπὲρ ὧν ἥμαρ- 
T&v. οὐ γάρ ἔστε δικαιοχρίτου ἴσας πρὸς ἴσας ὁρίζειν ἀνταποδό- 
σεις, ἀλλ᾽ ἀνάγκη τὸν κατάρξαντα κακοῦ μετὰ προσϑήκης ἀπο- 


2. ἴδον P. 8. σῆς om. P. ἐδ. τὸ om. P. 4. ἐπηνξόμην PV. 
6. πολυϑρύλλητον PV. 8. πᾶς 6] ὁ magP. 10. ᾧ παρέδωχεν 
V, ὥσπερ ἔδωκεν P. ib. φυλάσσοντα P. — 13. αἱ PV. 


illis sperandum est. — Postquam cum literis tuis illos ad me adeuntes vidi, 
geminavi erga. illos amoris affectum. — Porro cum literas tuas perlegissem 
deprehendissemque in illis et tuam erga Ecclesiam providentiam ac cu- 
ram, et siudium sücrarum literarum; meritas Deo persolvi gratías, vo- 
vique bona sempiterna iis qui mihi tales literas porrexerunt, atque inpri- 
mis ipsi literarum auctori. Quacsisti quid ad illud omnium ore jactatum 
dictum esset respondendum , quomodove intelligendum. — Omnis qui occi- 
derit Cain, septuplum punietur ? Atque per hoc quidem teipsum in primis 
commendasti, dum accurate observasii illud. quod "l'imotheo Paulus custo- 
liendum tradiderat; patet enim tc lectioni operam dare, — Dcindé nos 
»atu grandes et senio invaletudineque fractos , et aerumnis innumeris af- 
lictos ( malorum enim copia in nos excitala , vitam nostram propemodum 
ppressit) ardore spiritus tui afflatos ac permulsos, veluti ferarum cubili 
'! sepulero conditum ad vigilandum, vitacque vigorem recipiendum ezci- 
asti, Potest ergo sententia illa, ut verba sonant simplici intellectu. ea- 
oni, et potest varium admittere significatum. Quae ergo cuivis in prom- 
u esse possit erplicatio haec est, Caino septies geminandam esse poenam 
b scelera quae patravit. Neque enim aequi csse judicis pares pro part- 


C 
R 570 


454 CHRONICON 


τῖσαι τὰ ὀφειλόμενα εἶ μέλλει αὐτὸς βελτίων ταῖς τιμωρίαις yert- 
σϑαι καὶ τοὺς λοιποὺς σωφρονεστέρους ποιῆσαι τῷ ὑποδείγματι. 
οὐκοῦν ἐπειδὴ τέταχται ἑπτάκις ἀποπληρῶσαι τὴν δίκην τῶν ἡ- 
μαρτημένων τὸν Καΐν, παραλύσει, φησίν ; τούτῳ τὸ ὑπὸ τῆς 
ϑείας κρίσεως ἐπ᾿ αὐ τῷ δεδογμένον ὧ ἀποχτείνας αὐτόν. οἶτός 5 
ἐστιν ὃ νοῦς 0 ἐντεῦϑεν ἀπὸ τῆς πρώτης ἀναγνώσεως ὑποπίπτων. 
ἐπειδὴ δὲ ἐρευνᾶν πέφυκε τὰ βάϑη τῶν φιλοπονωτέρων 7j διάνοια, 
P 944 ἐπιζητεῖ τὸ δίκαιον πῶς ἐν τῷ ἑπτάκις πληροῦται καὶ τὰ ἐχδικού- 
μένα, πότερον τὰ ἁμαρτηϑέντα ἑπτά ἐστιν ἢ ἕν μὲν τὸ ἁμάρ-᾿ 
τημα, ἑπτὰ δὲ ἐπὶ τῷ ἑνὶ αἵ κολάσεις. ἀεὶ μὲν οὖν 7j γραφὴ τὸν 10 
τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν ἀριϑμὸν ἐν τοῖς ἑπτὰ περιορέζει. πο- 
σάχις, φησίν, ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὃ ἀδελφός μου, καὶ ἀφήσω αὐτῷ, 
ὃ Πέτρος ἐστὶ λέγων τῷ κυρίῳ, ἕως ἑπτάκις ; εἶτα ἀπόκρισις τοῦ 
κυρίου, Οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις, ἀλλ᾽ ἕως ἑβδομηκοντάκις 
ἑπτά" οὐ yàg ἐπ’ ἄλλον ἀριϑμὸν μετέβη ὃ κύριος, ἀλλὰ τὸν 15 
Β ἑπτὰ πολυπλασιάσας ἐν αὐτῷ τὸν ὅρον ἔϑετο τῆς ἀφέσεως. καὶ 
δι᾽ ἑπτὰ ἐτῶν ὃ Ἔβραϊῖος ἀπελύετο τῆς δουλείας. ἑπτὰ δὲ ἐβδο- 
μάδες ἐτῶν τὸν ὀνομαστὸν Ἰωβίλαιον ἐποίουν τοῖς πάλαι, ἐν ᾧ 
ἐσαββάτιζεν ἡ γῆ. χρεῶν δὲ ἦσαν ἀποκοπαὶ καὶ δουλείας ἀπαλ- 
λαγή, καὶ οἱονεὶ νέος ἄνωθεν καϑίστατο βίος ἐν τῷ ἑβδοματικῷ 3 
R 572 ἀριϑμῷ, τοῦ παλαιοῦ τρύπον τινὰ τὴν συντέλειαν δεχομένου. 


1. εἰ V s P, ἡ V. — μέλλει P. ibid. βελείω V. 4 τούτῳ 
τῷ PV, τοῦτο τὸ m. P. 9. ἢ om.P. 19. φησίν) Matth. XVIII. 91. 
16. τῆς ἀφέσεως om. P. 18. τὸ P. 


bus peccatis poenas irrogare, sed par est , ut auctorem delicti gravioribus 
- — affligat liciis, ut et ipse corrigatur, et reliquos — $uo tardio- 


res ad culpam reddat. Ergo quia decretum. tr ut templicem 
lueret poenam scelerum suorum, solvet, inquit, hanc ipsum. dli poenam 
a divina sententia decretam qui occiderit . Hic primus hoc lece 


occurrit lectionis intellectus: Quia —— studiosorum animus solet 
rerum caussas peroestigare, quaerit. de justitia, quomodo empli- 
cem poenam illi — ufrum septemplez sit delictum , Lag "T culpa 
simpler aut una , et septempler poena pro uno delicto? Divinae seri, 
rae lez numerum remissionis peccatorum semper septenario definit. Quo- 
ties, inquit, peccabit in me frater meus, et remittam illi, (verba Petri 
sunt ad Dominum ) usque septies? Deinde respondet Dominus: Non dico 
tibi se ne den sed usque septuagies septies; nec emim Dominus ad nume- 
transiit, sed septenario multiplicato, in eodem constitit, εἰ 
quasi terminum fixit remissionis. ΕἾ septimo anno Hebraeus libertate 
donabatur. Septem annorum hebdomades illud celebratissimum antiquis 
Jubilaeuwm eracte faciebant , quo requiesccbat terra, debitorum nomina 
rescindebantur, servitus tollebatur, et quasi novum vitae genus in septi- 


mo annorum quinquaginta numero (priore et veteri quasi ad finem per- 


PASCHAL E. 458 


ταῦτα δὲ τύποι τοῦ αἰῶνος τούτου, ὃς διὰ τῶν ἑπτὰ ἡμερῶν ἀνα- 
χυχλούμενος ἡμᾶς παρατρέχει" ἐν ᾧ γίνονται αἱ τῶν μετριωτέ- 
ρων ἁμαρτημάτων ἐκτίσεις κατὰ τὴν φιλάνθρωπον ἐπιμέλειαν 
τοῦ ἀγαθοῦ δεσπότου, ὡς μὴ τῷ ἀπεράντῳ αἰῶνι παραδοϑῆναι 
ἡμᾶς εἰς κόλασιν. τὸ μὲν οὖν ἑπτάχις διὰ τὴν πρὸς τὸν κόσμον 
τοῦτον συγγένειαν, ὡς τῶν φιλοκόσμων ἀνθρώπων ἀπ᾿ αὐτῶν 
ὀφειλόντων μάλιστα ζημιοῦσϑαι, ὧν ἕνεκεν ἕλαντο πονηρεύεσϑαι. 
ἐχδιχούμενα δὲ εἴτε τὰ παρὰ τῷ Καὶν λέγοις, εὑρήσεις ἑπτά, εἴ- 
τε τὰ παρὰ τοῦ κριτοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ δρισϑέντα, καὶ οὕτως οὐχ ἀπο- 
ιοτεύξῃ τῆς ἐννοίας. ἐν μὲν οὖν τοῖς παρὰ τοῦ Καὶν τετολμημέ- 
γοις πρῶτον ἁμάρτημα φϑόνος ἐπὶ τῇ προτιμήσει τοῦ ἼἌβελ, 
δεύτερον δόλος μεϑ᾽ οὗ διειλέχϑη τῷ ἀδελφῷ, εἰπών, Διέλϑω- 
μὲν εἷς τὸ πεδίον, τρίτον φόνος, τέταρτον προσϑύκη τοῦ κα- 
χοῦ, ὅτι καὶ ἀδελφοῦ φόνος, μείζων ἡ ἐπίτασις, πέμπτον ὅτι 
δπρῶτος φονεὺς ὃ Καὶν πονηρὸν ὑπόδειγμα τῷ βίῳ καταλιπών, 
ἕχτον ἀδίκημα, ὅτε γονεῦσιν πένϑος ἐνεποίησεν, ἕβδομον, ὅτι 
ϑεὸν ἐψεύσατο. ἐρωτηϑεὶς γὰρ ὅτι Ποῦ Ἄβελ ὃ ἀδελφός σου; 
εἶπεν Οὐκ οἶδα. ἑπτὰ οὖν ἐκδικούμενα παρέλυσεν ἐν τῷ ἀναιρε- 


ϑῆναι τὸν Katy. 
) Ἐπειδὴ γὰρ εἶπεν ὃ κύριος ὅτι ᾿πιχατάρατος ? γῆ, ἢ ἔχα- 


7. ἕνεκα εἵλοντο P. S. εἴτε τὰ] εἴ - PV. ibid. εἴτε] ei P. 
10. παρὰ τοῦ} παρ᾽ a)?:09 P. 19. διηλέχθη PV. 18. τέτα 
to» — πέμπτον] Ó — ε' addit m. P, om. PV. 15. φονεὺς ὁ] 
φονεύσω V, φονεὺς P. — 20. εἶπεν) Gen. IV. 11. 


ducto) instaurabatur. Quae omnia adumbrabant hoc nostrum aevum, 
quod septem dierum orbita revoluta nos transit, quo culparum humana- 
rum pro clementia et cura boni Dei nostri erga nos, poenae r tur, 
culpae remittuntur, ne suppliciis sempiternis in omnem aeternitatem ad- 
dicamur. Illud igritur, septies, propter propinquitatem seu hominum af- 
fcctionem erga mundum hunc, dicitur, ut qui cum mundum plus aequo 
diligant, ab ipsis debitoribus, quorum causa statuerunt peccare, maxima 
detrimenta accipiant. Delicta porro Caini si cui exponas, septem. repe- 
rias; sí judicis poenas illi irrogatas, septem itidem cogitatione tua de- 
prehendes. Primum er. Cainus ipse patravit, est invidia , quod 
ibi a Deo Abelem elatum senserit. Alterum crimen est fraus seu do- 
lus, quo circumvenit. fratrem, cum dixit: KExeamus in agrum, Tertium, 
aedes. Quartum  auctarium sceleris scu complementum , quod ct fratrem 
nactarit, quod parricidium auget facinus. Quintum cum et primus si- 
'arius Cainus extiterit, ct pessimum exemplum in posteritatem propaga- 
4. Sextum delictum , quod parentibus gravem luctum attulerit. Scpti- 
»um quod ipsi Dco sit mentitus. Interrogatus enim, Ubi esset frater? 
lizit, Nescio: septem ergo crimina in cacde Caini punita sunt septem 


lEienim Dominus dixit: Maledictus eris in terrg quae hiavit ut hau- 


C 


D 


454 CHRONICON 


γεν δέξασθαι τὸ αἷμα τοῦ ἀδελφοῦ cov, xal στένων xai τρέ- 
P 243 μων ἔσῃ ἐπὶ τῆς γῆς, ὃ Katv φησιν, Εἰ ἐκβάλλεις ut σήμερον ἀπὸ 
τῆς γῆς, καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου χρυβήσομαει, καὶ ἔσομαι 
στένων καὶ τρέμων ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ πᾶς ὃ εὑρίσκων με ἀποχτε- 
vei. πρὸς δὴ τοῦτο ὃ κύριός φησιν, Οὐχ οὕτως" πᾶς ὃ ἀποχτεί- ὃ 
vag Καὶν ἑπτὰ ἐκδικούμενα παραλύσει. ἐπειδὺ γὰρ ἐνόμεσεν εὐά- 
λωτος εἶναι παντὶ ὃ Καὶν διὰ τὸ ἐκ τῆς γῆς τὴν ἀσφάλειαν μὴ 
ἔχειν, ἐπικατάρατος yàg ἡ γῆ ἀπ᾽ αὐτοῦ, καὶ τῆς ἀπὸ ϑεοῦ βοη- 
ϑείας ἠρημῶσϑαι, ὀργισϑέντος αὐτοῦ ἐπὶ τῷ φόνῳ, ὡς οὔτε 
ἀπὸ γῆς οὔτε ἀπὸ οὐρανοῦ ἀντιλήψεως αὐτῷ λειπομένης, Ἔσται, τὺ 
B φησί, πᾶς ὃ εὑρίσχων us ἀποχτενεῖ με, ἐλέγχει αὐτοῦ τὸ σφάλ- 
R 574 μα ὃ λόγος λέγων, Οὐχ οὕτως, τουτέστιν οὐχ ἀναιρεϑήσῃ. 0 
δὲ οὐ μόνον κρύπτει τὸ ἕλκος, ἀλλὰ καὶ ἕτερον προσεργάζετω, τῷ 
φόνῳ τὸ ψεῦδος ἐπισυνάπτων, Οὐκ οἶδα" μὴ φύλαξ τοῦ ἀδε)- 
φοῦ μού εἶμι ἐγώ; ἐντεῦϑεν λοιπὸν ἀπαριϑμεῖται τὰς τιμωρίας. 15 
ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἀπὸ σοῦ" μία κύλασις" ἐργᾷ τὴν γῆν δευ- 
τέρα αὕτη" ἀνάγχη γάρ τις ἄῤῥητος αὐτῷ συνέζευχται πρὸς τὸ 
ἔργον τῆς γῆς αὐτὸν κατεπείγουσα, ὥστε μηδὲ βουλομεένῳ αὐτῷ 
ἐξεῖναι ἀναπαύεσθαι, ἀλλ᾽ ἀεὶ αὐτὸν προσταλαιπωρεῖσϑαι τῇ 
ἐχϑρᾷ αὐτοῦ γῇ, ἣν ἐπικατάρατον αὐτὴν ἐποίησεν, μιάνας ἀδελ-30 
€ φύότητος αἵματι. δεινὴ γὰρ τιμωρία ἣ μετὰ τῶν μισούντων διω- 
1. τὸ αἷμα] τὰ στόμα m, R. 5. ἡ ἐχβάλλης V. 4. ἀποκτενεὶ 
μὲ P, μὲ ἀποκτενεῖ μὲ R. 7. 0 om. P. 9. renuàcta: P. 


10. ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ P. 15. μου om. P. 19. πρὸς rai. RV, 
πρὸς τὸ rad. P. Φ0. ἐχϑρᾷ m. R, ἔχϑρα PV. 


riret sanguinem fratris tui, et eris gemens et tremens super terram. Εἰ 
dixit Cain: Si ejicis me hodie ἃ terra, et a facie tua abscondar, et ero 
gemens et tremens super terram, et omnis qui me invenerit, occidet me, 
Ad hoc respondet Dominus: Nequaquam ita fiet, sed, omnis qui occiderit 
Cain septuplum punietur. Quia ergo Cain existimavit se a quovis faci 

captum iri, quod nec im terris ullum sciret praesidium , cum terra cssci 
ab illo maledicta, nec a Dco auxilium expectaret , qui iratus illi erat pre- 
pter caedem, ita ut coelí terraeque spe opeque illum deserente exclusus 
direrit: Omnis qui me invenerit, occidet me; corrigit illius errorem Per- 
bum, cum dicit: Nequaquam ita fiet: hoc est mon oceideris. Sed ille 
uon solum ulcus tegit, sed alterum quoque ad caedem addit, dum menda- 
cium concinnat, et dicit: Nescio, numquid custos fratris mei sum ego? 
Hinc jam. poenas numerare Deus incipit. Maledicta erit terra abs te. 
Prima animadversio. Operare terram. Haec altera poena est: incrpli- 
cabilis enim quacdam ipsi necessitas affixa crat, quae illum ad opus ila 
— ul neque volenti quidem liceret ullam quietis partem capere, 
sed assiduissime premebat, terra illi infesta et inimica, quam sibi erc- 
crabilem fecerat, cum eam fraterno sanguine polluisset. Acerbum emm 
genus supplicii est vjvere cum iis qui te oderint, ct hosiem domesticum 


PASCHAL E. 455 


γωγή, σύνοικον ἔχειν πολέμιον, ἄπαυστον ἔχειν τὸ μῖσος. ἐργᾷ 
τὴν γῆν, τουτέστιν, κατατεινόμενος τοῖς ἔργοις τοῖς γεωπονικοῖς 


οὐδένα χρόνον ἀνήσεις οὔτε νυχτὸς οὔτε ἡμέρας ἐκλυόμενος ἐκ τῶν V. 195 


πόγων, ἀλλὰ δεσπότου τινὸς χαλεπωτέραν ἔχων τὴν ἀνάγκην ἐπὶ 
5τὰ ἔργα σε διεγείρουσαν, καὶ οὐ προσϑήσει δοῦναι τὴν ἰσχὺν αὐ- 
τῆς. καίτοι εἶ καὶ τὸ τῆς ἐργασίας ἄπαυστον εἶχέ τινα καρπόν, 
αὐτὸς 0 πόνος οὐ μετρία βάσανος τῷ ἀεὶ κατατεινομένῳ καὶ xo- 
πιῶντι" ἐπὲιδὴ δὲ καὶ ἡ ἐργασία ἄπαυστὸς καὶ ἄκαρπος 7) περὶ 
γῆν ταλαιπωρία, 13 ἀκαρπία τῶν πόνων. στένων καὶ τρέμων 
το σῃ ἐπὶ τῆς γῆς. δύο προσέϑηκεν ἄλλας ταῖς τρισί, στεναγμὸν 
διηνεχῆ καὶ τρόμον τοῦ σώματος, τὸν ix τῆς ἰσχύος στηριγμὸν 
τῶν μελῶν οὐκ ἐχόντων. ἐπειδὴ γὰρ κακῶς ἐχρήσατο τῇ δυνά- 
uti τοῦ σώματος, ὕφῃρέϑη αὐτοῦ ὃ τόνος, ὥστε κλονεῖσθϑαι αὖ-- 
τὸν καὶ κατασείεσϑαι, οὔτε ἄρτον δυνάμενον προσφέρειν ῥᾳδίως 
I5 τῷ στέματι οὔτε ποτὸν προσκομίζειν τῆς πονηρᾶς χειρὸς μετὰ τὴν 
ἀνοσίαν πρᾶξιν οὔτε ταῖς ἰδίαις καὶ ἀναγκαίαις τοῦ σώματος 
χρείαις λοιπὸν ἐξυπηρετεῖσϑαι συγχωρουμένης. ἄλλη τιμωρία, 
ἣν αὐτὸς ἀπεκάλυψεν ὃ Κάϊν εἰπών, El ἐχβάλλεις μὲ νῦν ἀπὸ 
τῆς γῆς, καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου κρυβήσομαι, ἡ βαρυτάτη 
θχόλασις τοῖς σωφρονοῦσιν ὃ ἀπὸ ϑεοῦ χωρισμός. καὶ ἔσται, φη- 
σίν, πᾶς ὃ εὑρίσχων με ἀποχτενεῖ μὲ. εἰχάζεν ἐκ τοῦ ἀκολούϑον 


5. om. P. 14. ῥᾳδίως] ἀδεῶς P. 16. ἀναγκαίοις P, ἀνάγ- 
o 18. αὐτὸς om, P. — ibid. ἐκβάλληον. 
retinere, ct odium aeternum alere.  Operare terram hoc est, nullo um- 
quam tempore a terrae colendae et fodiendae sudore remitte, utí neque 
de nocte, neque de die respires a labore, sed ut ultima necessitate, quac 
omnem servilem servitutem superet, cogente, semper ad. opus urgcaris, 
nec assiduo tamen cultu illam meliorem reddas. Nam quamvis continuum 
opus habeat subinde operae fructum , tamen ipse labor ingentem adfert 
molestiam et tormentum semper distento, semper occupato et nunquam ab 
opere eessunti, Sed tu cum ingenti labore nihil proficies, nec operaepre- 
liam facies, nec fructum ullum reporlabis. Insuper gemens ct tremens 
eris super terram. — Duas adjunzit alias poenas tribus, assidua suspiria, 
ct corporis tremorem , amissa membrorum, quam ez fortitudine seu robore 
ace'piebunt , firmitudine. Cum enim corporis viribus abusus esset , nervus 
ab illo cessit, ut paverct, εἰ assidua quadam trepidatione concuterctur, 
uti nec cibum tuto ori admovere, nec gestare poculum sine tremore pos- 
se, manu impia, post impium ct parricidale factum , usum necessariae 
corporis functioni subducente. “μα poena est, quam , prodidit Cainus, 
ewm dizit: Si ejicis me hodie 8 facie terrae, et a facie taa abscondar. 
Gravissimum hoc supplicium prudentibus , repnisa a facie et conspectu 
Dei. Kt erit, inquit, omnis qui me invenerit, occidet me. Conjectat ez 
"rioribus poemis, conseculurus. δὶ €jicis me a. facic terrac, si α facie 


D 


P 244 


456 CHRONICON 


R 576 τῶν προαγόντων, El ἀπὸ τῆς γῆς ἐκβέβλημαι, εἰ ἀπὸ τοῦ nQoc- 
ὠπου σου χρυβήσομαι, λείπεται ἀπὸ παντὸς ἀναιρεῖσϑαι. τί 
οὖν ὃ κύριος; οὐχ οὕτως, ἀλλ᾽ ἔϑετο σημεῖον ἐπ᾿ αὐτόν" ἕβ- 
δόμη αὕτη τιμωρία, τὸ μηδὲ κρύπτεσθαι τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ 

B σημείῳ προδήλῳ πᾶσι προκεκηρῦχϑαι ὅτι οὗτός ἐστιν ὃ τῶν ávo-5 
σίων ἔργων δημιουργός. καὶ γὰρ τῷ ὀρϑῶς λογιζομένῳ βαρυτάτη 
κολάσεων αἰσχύνη, ἣν καὶ περὶ τῆς χρίσεως μεμαϑήκαμεν ὅτι οὖ- 
τοι ἀναστήσονται εἷς ζωὴν αἰώνιον καὶ οὗτοι εἰς αἰσχύνην καὶ ὄνει- 
δισμὸν αἰώνιον. ἀκολουϑεῖ τούτῳ ζήτημα συγγενὲς τὸ παρὰ τοῦ 

«“Ἱάμεχ ταῖς γυναιξὶν εἰρημένον, Ὅτι ἄνδρα ἀπέκτεινα καὶ νεανί- t 

σκον, τὸν ἄνδρα tlg τραῦμα καὶ νεανίσκον εἰς μώλωπα. ἄλλο οὖν 

τραῦμα καὶ ἄλλο μώλωψ, καὶ ἄλλο ἀνὴρ καὶ ἄλλο νεανίσκος. ὅτι 
εἰ ἐκ Κάϊν ἐκδεδίκηται ἑπτάχις, ἐκ δὲ “άμεχ ἑβδομηκοντάκις 
ἑπτά, τετρακοσίας καὶ ἐνενήχοντα τιμωρίας ὑποσχεῖν, εἰ μὴ 
δίκαιος, εἴπερ δικαία τοῦ ϑεοῦ ἡ κρίσις ἐπὶ τοῦ Κάϊν, ὥστε ἑπτὰ l5 
C αὐτὸν παρέχειν τὰς κολάσεις" ὃ μὲν γὰρ ὥσπερ οὐχ ἔμαϑεν παρ᾽ 
- ἄλλου τὸ φονεύειν, οὕτως οὐδὲ εἶδεν τιμωρίαν ὑπέχοντα φονευτήν. 
ἐγὼ δὲ ἐν ὀφϑαλμοῖς ἔχων τὸν στένοντα καὶ τρέμοντα καὶ τὸ ut- 
γεϑὸος τῆς ὀργῆς τοῦ ϑεοῦ, οὐχ ἐσωφρονίσϑην τῷ ὑποδείγματι, 
ὅϑεν ἄξιός εἶμι τετρακοσίας καὶ ἐνενήκοντα δοῦναι κολάσεις. ἔνιοιϑ) 
δὲ πρὸς — ὥρμησαν λόγον, οὐκ ἀπάδοντα τοῦ ἐχκλησια- 


1. ἐκβέβλη ua V, pps * P. 4. μὴ δὲ V, δὲ μὴ P. 5 
πᾶσι om. P. 6. τ ib. λογιζομένων P. 7. ὅτε P. 
10. vsaviavíaxov v. gm τὸν ἄνδρα — νεανίσκον om. P. 14. 20. 
— PV. 16. ὥσπερ om. P. 17. οὕτως οὐδὲ] οὗτος 


tua mc — quid superest nisi ut proscriptus a quovis possim tolli. 
Quid ergo Dominus: Non ita: sed posuit signum in illo: septima haec 
est poena. Quod autem animadeersio mon occulta, sed aperto signo 
praenuntiata sit, hunc esse nempe illum consceleratorum factorum archi- 
tectum , sapientum judicio, poenarum omnium gravissima est ob igno- 
minimam, quam ex ultimo quoque judicio existimare possumus , quando 
resurgent in vitam aeternam, et illi in. ignóminiam sempiternam. Se- 
quitur huic annexa quaestio, quid sit quod Lamechus uxoribus suis di- , 
zit: Quoniam virum iaterfeci, et juvenem in livorem. Aud ergo vulnus, — 
et aliud livor, et aliud vir, et aliud adolescens. Quod si οὗ Cainum ' 
septemplex poena decreta est, ex Lamcchi caede septuagies septena de- 
cernetur: si impius fuit Cainus , si pium et aequum judicium Dei de Cai- 
no, uf septemgemina poena plecteretur , is enim nullo exemplo cacdem 
designavit , iste vero vidit etiam parricidum poenam subiisse. Ego vero 
ob oculos mihi versantem videre semper videor gementem et trementem 
Cainum , immensamque Dei iram et furorem , nec tamen eremplo sapere 


didici: unde dignus sum quadringentis nonaginta plagis. Quidam (amen 


PASCHAL E. 451 


στιχοῦ δόγματος, ὅτι ἀπὸ τοῦ Κάϊν ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ ἑπτὰ 
παρεληλύϑασιν γενεαί. καὶ εὐθέως ἐπηνέχϑη τῇ γῇ ἡ τιμωρία 
διὰ τὸ πολλὴν γενέσϑαι χύσιν τῆς ἁμαρτίας, τὸ δὲ ἁμάρτημα 


τοῦ “άμεχ οὐ κατακλυσμοῦ δεῖται πρὸς ϑεραπὲίαν, ἀλλ᾽ αὐτοῦ D 


στοῦ αἴροντος τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. 

“Ἵρίϑμησον τοίνυν ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι τῆς παρουσίας τοῦ Χρι- 
στοῦ τὰς γενεάς, καὶ εὑρήσεις κατὰ τὴν τοῦ “Τουκᾶ γενεαλογίαν τῇ 
ἑβδομηκοστῇ καὶ ἑβδόμῃ διαδοχῇ γεγεννημένον τὸν Χριστόν. καὶ 
πρὸς εὐμάϑειαν τῶν ἐντυγχανόντων καὶ αὐτὴν τὴν γενεαλογίαν 

ιοἐνταῦϑα καϑυπετάξαμεν. 


Ex τοῦ κατὰ Αουκᾶν τὸν εὐαγγελιστήν. 


Καὶ αὐτὸς ἦν ὃ Ἰησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος εἷ- 
γαι,) ὡς ἐνομίζετο, υἱὸς 


τοῦ Ἰωσὴφ B' τοῦ Ἠλεὶ 
5 y τοῦ ατταϑὰ δ΄’ τοῦ Jil 
ἐ τοῦ Mai ς΄ τοῦ Ἰαννὰ 
ζ’ τοῦ Ἰωσὴφ η τοῦ lMurradiov 
9' τοῦ Mudc (^ τοῦ Ναοὺμ 
ια΄ τοῦ ἘἘσλεὶ εβ’ τοῦ Ναγγαὶ 
0 y τοῦ DMaó3 ιδ΄ τοῦ Darra9(ov 


6. τοένυν] οὖ P. 1]. Πουκᾶν] III. 23. 18, Νασούμ P. 


αὐ hujuscemodi rationem progressi sunt, quae quidem ab Ecclesiastica 
doctrina minime est aliena. 4 Caíno nempe usque ad diluvium septem 
generationes praeteriisse , et inde confestim terris poenam propter omnium 
peccatorum. colluvionem et confusionem illatam, | Lamechi porro delictum 
ad curationem cataclysmo non indigebat , sed illo ipso qui tollit peccata 
mundi, 

Collige ergo aetates ab Adam usque ad Christi adventum, et juxta 
Lucae genealogiam , reperies, Christum septuagesima septima generatio- 
"is successione natum. Atque etiam in gratiam seu faciliorem cognitio- 
nem lectorum ipsam hic Genealogiam subjecimus. 


Er Evangelio secundum Lucam Evaugelistam. 
Et ipse Jesus erat incipiens quasi annorum triginta, ut putabatur 


csse us. 

Uo — dial m o^ — Bh 
ni. Matthata, IV. Levi, 
v. Melchi, vi. Janna, 
vm. Joseph, ΥὙΠῚ, Matthathiae, 
IX. Amos, x. Nasum, 
κι. Hesli, XII. Naggae, : 
XIII. Maath, XIV. Ma 


R 578 
V 196 
P 245 


468 CHRONICON 


εἰ TOU Deed 

ij τοῦ Ἰούδα 

()'. τοῦ Ῥησὰ 

xa τοῦ Σαλαϑιὴλ 
xy τοῦ Muy 
xt τοῦ Κωσὰμ 
χζ' τοῦ Ἢρ ' 
x9' ToU Ἐλιέζερ 
λα’ τοῦ ]Mar9à9 
τοῦ Συμεὼν 
λε τοῦ Ἰωσὴφ 
λζ᾽ τοῦ Ἐλιαχεὶμ 
A9' τοῦ Ἰϊαϊανᾶν 
μα’ τοῦ Νάϑαν 
py τοῦ Ἰεσσαὶ 

με΄ τοῦ Βοὺζ 
ub τοῦ Ναασσὼν 
μϑ' τοῦ gg 
να τοῦ Ἐσρὼμ 
vy τοῦ Ἰούδα 
νε' τοῦ Ἰσαὰκ 


1. Σεμιεὶ P. 9. ἥατεὰϑ P. 
15. "0830 P. 17. Μηναδὰβ P. 
xv. Semei, 
xvrü. X Juda, 


esa, 
xxi —— Salathiel, 
xxiy,  Melchi, 
xxv. X Cosam, 
xxvi Her, 
xxix, — Eliezer, 
xxxi. — Matthath, 


xLviL  Naasson, 
XLIX,  Áram, 
LI. Esrom, 
LUL (Juda, 
LY. 


(; τοῦ 
ιη' τοῦ 


, - 
x TOU 


Ἰωσὴφ 
Ἰωαννὰ 


κβ΄ τοῦ Νηρεὶ 
xà τοῦ ᾿4ὁδεὶ 


xc τοῦ 


xy τοῦ Ἰωσῆ 
λ΄ τοῦ Ἰωρεὶμ 
λβ΄ τοῦ “ευὶ 
λδ΄ τοῦ Ἰουδᾶ 


Ac τοῦ 


ἸΙωνὰν 


Ag τοῦ Ἰελχέα 


uU τοῦ ΠἸατταϑὰ 


μβ' τοῦ 
μό' τοῦ 
ug τοῦ 


μη τοῦ ᾿ἡμηναδὰβ 


y τοῦ 
νβ΄ τοῦ 
νδ΄ τοῦ 
»g τοῦ 


“Ιαβὶδ 
"Qf 
Σαλμὰν 


Ἰωρὰμ 
Φαρὲς 
Ἰακὼβ 
Δβραὰμ 


12. Ἐλειακεὶμ E. 


19. ᾧ 


ἀρεξ 


xxvi. — Elmodad, 
xxviH Jesu, 

XXX. Jorim, 
xxxi, Levi, 
xxxiv, Juda, 
xxxvi  Jonan, 
xxxvi Melcha, 
XL. Matthatha, 
XLII. David, 
xuIv, Obod, 
XLVI Salman, 
xnvit,  Mimadab, 
L. Joram, 
LL. Pharez, 
LIY. Jacob, 


Ζοροβάβελ 


Ἐλμωδὰδ 


Er 


PASCHAL E. 459 


x; τοῦ Θάῤῥα .»* τοῦ Ναχὼρ R 580 
»9' τοῦ Σεροὺχ Σ' τοῦ Ῥαγαῦ 
ξα' τοῦ Φάλεγ 50 τοῦ Ἕβερ 
Ey τοῦ Σάλα δδ' τοῦ Καϊνὰν 
5. Ef τοῦ “ρφαξὰτ Ec' τοῦ Σὴμ 
EU τοῦ Νῶε Ey τοῦ «ἀάμεχ 
Σϑ' τοῦ αϑουσάλα ο᾽ τοῦ Ἐνὼχ D 
ou τοῦ Ἰάρετ of' τοῦ Ἰαλελεὴλ 
oy τοῦ Kaivàv od ToU Ἐνὼς 
0 of τοῦ 279 ος΄ τοῦ ᾿δὰμ - 


ob, τοῦ ϑεοῦ. 
"Dj0. 4. ιδ΄. ὑπ΄. Ἰταλικοῦ καὶ Τραχάλου. | 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἀφανὴς γέγονεν Νέρων, xai τε- 
λευτᾷ ἐκ συσχευῆς τῶν Ἰουδαίων, καϑότι Πιλᾶτον ἀπεκεφάλισεν 
δὡς εἷς ἐχδίχησιν τοῦ Χριστοῦ, καὶ τελευτᾷ ὃ αὐτὸς Νέρων, ὧν 
ἐτῶν ξϑ΄. μετὰ Νέρωνα Γαλβᾶς ἐβασίλευσεν ἐν Ἰβηρίᾳ, Οὐὖι- P 246 
τῶλιος Ey Γερμανίᾳ, Ὄϑων ἐπὶ Ῥώμης. 
Ἕκαστος αὐτῶν ἰδίᾳ ἐπέβη τῇ ἀρχῇ. Γάλβας ἐβασίλευσεν 
μῆνας U'. xal ἔν μέσῃ τῇ Ῥωμαίων ἀγορᾷ τὴν κεφαλὴν ἀπε- 


0 τμήϑη. τῷ 
2. Ῥαγὰβ P. 5. Φαξὰδ P. 8. Μαλαλεὴλ P. 9. Ἐνὸς PV. 
12. Τραχάνου P. 15. εἰς οι. R. 17. (ἐν) P, om.R. — ibid. 
Post Ῥώμης addit R [o], oq, c9, oc, eu.] 
ων.  'Fharra, νη,  Nachor, Anni a m. c. 
tix. — Seruch, LX. Ragab, 
LXI Phaleg, LXII. Heber, 
nxun Sala, Lxiv. — Cainan, 
uxv Phaxad, Lxvi Sem, 
Lxvit. Noé, Lxvur. Lamech, 
Lxix. Mathusala, LXX. noch, 
uxxi. Jared, Lxxuü,  Malaleel, 
uxxij Cainan, Lxxiv. Enos, 
Lxxv. Beth, Lxxvl Adam, 
nLxxvu. Dei. 
A. C. (91. Iph.] 
4. 5576 


68. xiv. Ind. x. ltalico et 'Trachano Coss. 
Hisce Coss. disparmit Nero, moriturque ex clandestinis 
Judaeorum consiliis, quod in Christi vindictam Pilatum capite 
lecti curaverit. Periit porro idem Nero annos natus LXIX. 
ost Neronem imperavit, in Hispania Galba, in Germania Vi- 
tellius, Romae denique Otho. . . 
Horum singuli seorsim imperium arripuerunt. Galba im- 
peravit menses vi. ac in medio Romae foro capite trunca- 


tus est. φη * * * 
Otho cum imperasset menses vl. sibi manus intulit. 


460 CHRONICON 


Οὐϊτέλλιος βασιλεύσας μῆνας « ἑαυτῷ διεχειρίσατο Ὄϑων 
βασιλεύσας μῆνας ς΄ ἐσφάγη ἐν τῷ παλατίῳ Ῥώμης. 
cif Ὀλυμπιάς. 
Ῥωμαίων ζ΄ ἐβασίλευσεν Οὐεσπασιανὸς ἔτη 9', μῆνας i, 
B ἡμέρας xf, στέψαντος αὐτὸν τοῦ στρατοῦ. ὁμοῦ εφης΄.5 
V 197 ἸΝνὸ. ια΄. α΄. ὑπ. Γαλβᾶ καὶ Τίτου Ῥουφίνου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ταφῇ παρεδόϑη τὰ σώματα τῶν 
ἁγίων ἀποστόλων χατὰ χέλευσιν Οὐεσπασιανοῦ τοῦ βασιλέως" 
ἐν ὁράματι γὰρ ἐκελείσϑη δοῦναι ταφῇ τὰ σώματα τῶν ἁγίων 
ἀποστόλων. 1 

Τῷ αὐτῷ ἔτει ὃ ἅγιος Ἰάκωβος ὃ ἀπόστολος καὶ πατριάρ- 
χης Ἱεροσολύμων, ὃν ἐνεθρόνισεν ὃ ἅγιος Πέτρος εἰς τόπον 

R 582 ἑαυτοῦ, ἀνιὼν ἐπὶ τὴν Pour, ἐτελεύτησεν" καὶ παρέλαβε τὸ 
σχῆμα τῆς ἐπισκοπῆς Ἱεροσολύμων Συμεὼν ὃ καὶ Σίμων, καὶ γέ 
γονε πατριάρχης. 15 
C Ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὑπάτων ἔπαϑεν ἀπὸ ϑεομηνίας Νικομήδεια 
μητρόπολις μεγάλη τῆς Βιϑυνίας. 

Τούτῳ τῷ ἔτει ϑνήσκει yglnnag ὃ βασιλεὺς ὃ τῆς Βερε- 
νίχης, βασιλεύσας ἔτη κς΄" καὶ λοιπὸν Οὐεσπασιανὸς χαταλύει 
τὴν βασιλείαν τῶν ἀλλοφύλων Ἡ ρώδου καὶ ᾿4γρίππα. 30 


΄ 1,ἤοϑων βασιλεύσας μῆνας ς΄ διεχειρίσατο ἑαυτὸν (ἑαυτῷ R, etinm. 
lego ἑαυτὸν). Οὐιτέλλιος βασιλεύσας μῆνας v ἐσφάγη ἐν τῷ 
típ Ῥώμης P. 14. μῆνας ια΄, ἡμέρας κβ΄ om. P, habet m. R. 
16. ἔπαϑεν om. P. 


Anniam.c, Vitellius denique imperii mense x. in Palatio est inter- 
emptus. 
CCXII, Olympias. 
] Romanis vit. imperavit Vespasianus annos 1x. ab exerci- 
tu electus et diademate donatus. Colliguntur anni v. DLXXXVI. 
69. τ. Ind. 11. Galba et Tito Rufino Coss. 1. 212. 

His ipsis Coss. tumulo condita sunt Sanctorum Apostolorum corpo- 

v ra praecepto Vespasiani Imperatoris: per visum enim corpora Sancto- 
rum Apostolorum humo manducare jussus est. 

Hoc eodem anno, Sanctus Jacobus Apostolus, et Hierosolymorum 
Patriarcha, quem Sanctus Petrus in locum suum Episcopum constitue- 
rat, dum Romam pergeret, mortuus est, et dignitatem Hierosolymorum 
Episcopatus excepit Symeon, qui et Simon vocabatur, factusque est Pa- 


Iisdem Coss. Nicomedia metropolis magna Bithyniae ex ira divina... 

Hoc anno moritur Agrippa Rex, Berenices filius, cum regnasset a2- 
nos xxvi süumulque Vespasianus Herodis et Agrippae alienigenarum re- 
gnum delet. 


PASCHALE. 461 


Κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον τυραννήσαντες οἱ Ἰουδαῖοι ἀνεῖλαν 
τὸν ἑαυτῶν ἄρχοντα Κυρήνιον. 

Οὐεσπασιανὸς αὐτοκράτωρ τὸν κατὰ Ἰουδαίων ἐγχειρίσας 
πόλεμον Τίτῳ αὐτὸς δι᾽ ᾿Αλεξανδρείας εἰς τὴν 'Poualov ἀφίκετο 

5πύλιν, 

Ἰωάννης ὃ ϑεολόγος ἐχβὰς εἷς Ἔφεσον ἐποίησεν ἐχεῖσε ἔτη Ὁ 
ἐννέα, καὶ ἐν τῇ ἐξορίᾳ αὐτοῦ ἐν Πάτμῳ τῇ νήσῳ ἔτη ιε΄, καὶ 
ὑποστρέψας πάλιν elc Ἔφεσον, καὶ γράψας τὸ εὐαγγέλιον, ἐποίη- 
σεν ἕως τῆς κοιμήσεως αὐτοῦ ἕτερα ἔτη κς΄. 

0 Ἰνὸδ if', β΄. ὑπ. Οὐεσπασιανοῦ αὐτοχράτορος μόνου. 

Τριακοστῷ ἐνάτῳ ἔτει τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ κυ-- 
ρίου Τίτος υἱὸς Οὐεσπασιανοῦ τὴν Ἰουδαίαν παρέλαβεν καὶ τὴν 
Ἱερουσαλήμ, πορευϑεὶς εἷς πᾶσαν τὴν Παλαιστίνην, τὸ ἱερὸν 
τῶν Ἰουδαίων χατέστρεψεν. ἦν δὲ ἢ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ πά- 

oxu, ὅτε παρέλαβε τὴν πόλιν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπώλεσε ψυχῶν P 947 
μυριάδας o ξίφεσιν αὐτοὺς κατακόψας, καὶ ἄλλας δὲ μυριάδας 
v! διαπέπραχεν αἰχμαλώτων νεανίσκων καὶ παιδίων ἀῤῥενικῶν 
καὶ παρϑένων κορασίων, καϑὼς Ἰώσηππος ὃ σοφώτατος χρονο- 
γράφος συνεγράψατο" ὡς γὰρ Ἑβραῖος ὑπάρχων παρῆν ἐν τῷ 
πολέμῳ. πάσας δὲ τὰς ἐπαρχίας τῆς Ἰουδαίας ἀπώλεσεν ὃ Τίτος. 
Ὁ δὲ σοφώτατος Εὐσέβιος ὃ Παμφίλου συνεγράψατο οἵ- 
1. ἀνεῖλον P. 11. ἐννάτῳ ΡΥ. — 13. — sis ) xal ἐπόρ- 


& Malalas p. 260. 7. ἰδ. τὸ] xai P 14. ἢ om. P. 18, 
Ἰἰώσηππος ] Bel. Iud. VI. 9. 90. τὰς om. P. 


Eadem tempestate, Judaei seditione excitata, Cyrenium Praesidem Anniam. c. 
mum interfecerunt. 
Vespasianus Imperator, bello adversus Judaeos Tito mandato, per 
TM. vu Romam venit. 
Joannes Theologus cum Ephesum venisset, annos 1x, in ea urbe, in 
iuo vero in Patmo insula exilio, annos xv. exegit: rursumque Ephesum 
eversus, scripto Evangelio, usque ad mortem suam ibi versatus est an- 


üs aliis xxvi. 
ι, C. , [0]. Iph.] 
70. m. Ind. xir. "Vespasiano solo Cos. 2. 5579. 

Anno xxxix. Christi in coelos assumptionis, Titus Vespasiani filius 
udaeam urbemque Hierusalem recepit, peragrata universa Palaestina, 
psoque Judaeorum everso templo. Agebatur tum Paschatis dies, cum 
rbem Hierosolymitanam expugnavit, et undecies centena Judaeorum 
illia, iis gladio interemptis, delevit, aliaque centum quinquaginta millia 
aptivorum ex adolescentibus et pueris, ac virginibus et puellis, sub co- 
;na vendidit, ut tradit Josephus doctissimus-Chronographus: quippe ut 
lebraeus bello isti interfuit. Judaeae porro provincias omnes vastavit 
'itus. 

Doctissimus vero Eusebius Pamphili de his in hunc modum scribit: 


462 CHRONICON 


τως ὅτι ἐν τῇ ἑορτῇ τὸν Χριστὸν ἐσταύρωσαν οἱ Ἰουδαῖοι, i 
τῇ αὐτῶν ἑορτῇ πάντες ἀπώλοντο, καὶ τοῦτο ucro γέγονεν 
αἴτιον τοῦ τοσοῦτον πλῆϑος ηὑρῆσϑαι ἐν τῇ πόλει, καϑότι ἐν τῇ 
B τοῦ πάσχα ἑορτῇ πάντες συνεληλυϑότες ἐτύγχανον, ὥσπερ ἐν tig- 
R 584 χτῇ συγκλεισϑέντες. ἔδει γὰρ ἔδει τοὺς ἐν ἡμέρᾳ τοῦ πάσχα τῷ ϑ 
σωτῆρι ἐπιβεβουλευχότας μὴ ἄλλοτε τὰ ἐπίχειρα ὧν ἐτόλμησαν 
παϑεῖν, τοῦ σωτῆρος ϑεοῦ ἐχδεδωχότος αὐτούς, 

Ὁ δὲ Τίτος ϑριαμβεύσας τὴν νίκην ἀνῆλϑεν ἐπὶ τὴν Po- 
μην. Οὐεσπασιανὸς δὲ ὃ βασιλεὺς ἐκ τῆς Ἰουδαϊκῆς πραΐδας 
ἔχτισεν ἐν ᾿Αντιοχείᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς Συρίας καὶ τὰ μεγάλα Χε- 10 
ρουβεὶμ ταῖς πύλαις τῆς πόλεως ἐκεῖ ἔπηξεν, καὶ τὰ Χερουβεὶμ 
τὰ χαλκᾶ, ἃ ηἶρεν Τίτος ὃ υἱὸς αὐτοῦ ἐν τῷ ναῷ ὑπὸ Σολομῶ- 
νος πεπηγμένα " ὅτε γὰρ τὸν ναὸν ἔστρεψεν, ἀφείλατο αὐτὰ xai 

C ἤνεγκεν αὐτὰ ἐν ᾿Αντιοχείᾳ τῇ μεγάλῃ σὺν τοῖς Σεραφεὶμ ϑριαμ- 
V 198 βεύων τὴν κατὰ Ἰουδαίων γινομένην ἐπὶ τῆς αὐτοῦ βασιλείας vi-15 

κην, στήσας ἄνω στήλην χαλχῆν εἰς τιμὴν τῆς σελήνης μετὰ τεσ- 

σάρων ταΐρων προσεχόντων ἐπὶ Ἱερουσαλήμ. νυχτὸς γὰρ at- 

τὴν παρέλαβεν λαμπούσης τῆς σελήνης, καὶ διὰ τοῦτο τὴν στή- 

λην ἔστησεν. ἔκτισε δὲ καὶ τὸ ϑέατρον Ζάφνης ἐπιγράψας ἐν 
αὐτῷ EX PRAEDA IVDAEAE. ἦν δὲ πρώην ὃ τοῦ αὐτοῦ 

ϑεάτρου τόπος συναγωγὴ Ἰουδαίων, καὶ πρὸς ὕβριν αὐτῶν τὴν 

2. αὐτῶν] αὐτῇ Malalas, j ἑορτῇ — τῇ αὐτῇ citat Scaliger ad Eu- 

seb. p. 199, a. 3. εὐρῆσϑαι P. 11. τῆς πόλης τῆς RV. 18. 

ἧς om.P. ib. τὴν om. P. — ib. σελήνην P. 20. EX PRAEDA 


IVDAEAE] ézoya ἐδακιδαεαε V, ἐκ τῆς πραίδας τῶν Ἰουδαίων P, 
m, V, ἐξ πραίΐίδα Ἰουδαία Malalas. 


Quoniam Christum die festo in crucem egerant Judaei, ín ipso eorum festo 
die universi perierunt. Cur porro tantG hominum multitudo ín urbe lum re- 
perta fuerit, id praesertim causae fuit, quod ad Paschatis festum omnes 
convenerant , ità enim veluti in. carcere concluderentur. Par erat, omui- 
no, ut qui die Paschatis festo servatori necem parassent, non alio, eorum 
quae ausi fuerant vindictam, Servatore Deo illos in hostium manus tra- 
dente, paterentur. 


Titus hac adepta victoria, Rómam veniens triumphum egit. Vespi- 
slanus autem lmperator ex praeda Judaica in magna Antiochia Syriae 
ingentes etiam Cherubinos excitavit, eos urbis portis affixit, ac ae- 
reos Seraphinos, quos Titus ejus filius in 'Templo a Salomone aífixes 
invenit, (éum enim templum evertit, hos abstulit, et Antiochiam ; 
detulit eum Seraphinis) in symbolum reportatae se imperante de J 
victoriae: erecta práeterea sublimi in honorem Lunae statua, cum tau- 
ris quatuor. Hierusalem respicientibus. -.Cum. enim lwcente Luna urbem 
expugnasset, ideo Lunae statuam'erexit. Condidit et Theatrum Daphaes, 
hac apposita inscriptione, EX SPOLIIS JUDAEORUM. — Erat autem 
locus, ubi extructum est Theatrum, Judaeorum Synagoga, qua ad eorum 


PASCHAL E. 468 


συναγωγὴν αὐτῶν λύσας ϑέατρον ἐποίησε, στήσας ἑαυτοῦ &yaA- 
μα μαρμάρινον, ὅπερ ἕως νῦν ἐχεῖσε ἵσταται. p 
“Ἀρχομένου λοιπὸν τεσσαρακοστοῦ ἔτους τῆς εἷς οὐρανοὺς 
ἀναλήψεως τοῦ κυρίου, δευτέρῳ ἔτει Οὐεσπασιανοῦ, οἱ Ἰου- 
δ δαίων ἡγεμόνες τέλεον ἐπαύσαντο, τῆς ἐσχάτης αὐτοὺς ἁλώσεως 
καταλαβούσης. ᾿ 
Συνάγεται ὃ πᾶς χρόνος ἐπὶ τὸ δεύτερον ἔτος Οἰεσπασια- 
νοῦ καὶ τὴν ὑστάτην ἅλωσιν Ἱεροσολύμων, ἀπὸ μὲν πεντεκαιδεχά- 
του ἔτους καὶ αὐτοῦ Τιβερίου Καίσαρος καὶ τοῦ σωτηρίου χηρύ- 
ἴόγματος ἀρχῆς elc ἔτη τεσσαράκοντα δύο, ἀπὸ δὲ ἕχτου ἔτους Za- 
ρείου τοῦ “Ὑστάσπου, καϑ᾽ ὃ δευτέρας οἰκοδομῆς ἔτυχεν ὃ vaóc, 
ἤγουν ἀπὸ δευτέρου ἔτους καὶ αὐτοῦ Ey ᾿Ολυμπιάδος, ἐπὶ τὸ παρὸν P 248 
δεύτερον ἔτος Οὐεσπασιανοῦ εἰς ἔτη SU , ἀπὸ δὲ τῆς πρώτης 
ἐπισκευῆς αὐτοῦ τῆς ἐπὶ Σολομῶνος γενομένης εἰς ἔτη apy. 
I5. "bó. ιγ΄. γ΄. ὕπ. Οὐεσπασιανοῦ «ἀὐγούστου 10 (f καὶ Νερουᾶ, 
Ἰώσηππος ἱστορεῖ ἐν τῷ πέμπτῳ λόγῳ τῆς ἁλώσεως ὅτι 
ἔτους τρίτου Οὐεσπασιανοῦ ἡ ἅλωσις τῶν Ἰουδαίων γέγονεν, ὡς 
μετὰ μ΄ ἔτη τῆς γενομένης παρ᾽ αὐτῶν τόλμης κατὰ τοῦ Ἰησοῖ * 
ἐν ᾧ χρόνῳ, φησί, καὶ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ κυρίου καὶ ini- R. 586 
10 σχοπον Ἱεροσολύμων γενόμενον ὕπ᾽ αὐτῶν κρημνισϑῆναι καὶ ὑπ᾿ B 
αὐτῶν ἀναιρεϑῆναι 


4, δευτέρῳ δὲ ἔτει τοῦ Οὐεσπασιανοῦ Ῥ. 8. πέντε καὶ δέκα PV. 
18. ἔτος δεύτερον R, ἔτος β΄ P. | 


contumeliam destructa, 'Theatrum aedificavit, erecta sui ipsius statua Anniam. c. 
marmorea, quae etiamnum hodie stat. 


Inchoante caeterum xL. Christi in coelos assumptionis, rr. vero Ve- 
spasiani anno, Judaeorum duces defecerunt omnino, postrema hac capti- 
vitate deleti. 


Colligitur universum tempus ad annum 11, Vespasiani, et postremam 
urbis Hierosolymitanae expugnationem, a xv. Tiberii Caesaris anno, et 
Servatoris praedicationis exordio, anni xri a vi. vero Darii Hystaspis 
fii anno, quo secunda templi instauratio contigit, seu ab enno rr. Olym- 
piadis rxrri. ad hunc annum 11, Vespasiani, intersunt anni pxcvt. a pri- 
ma autem illius sub Solomone aedificatione facta anni mor. 

4. C. [0]. Iph.] 
71. nr. Ind. xir — Vespasiano Augusto IT. et Nerva Coss. 3. 

Refert Josephus lib. v. de excidio Hierosolymitano, con- 
tigisse Judaeorum expugnationem anno ΠΙ, Vespasiani, post 
XL. scilicet annum, ex quo in Jesum aggressi sunt facinus: 
quo tempore, inquit, et Jacobum fratrem Domini Hierosoly- 
morum KÉpiscopum ab ipsis praecipitem ex alto actum, et ]a- 
pidibus appetitum, sustulere. 


464 CHRONICON 


Ἀομμαγηνοὶ καὶ Σαμοσατεῖς ἐντεῦϑεν τοὺς ἑαυτῶν ápi- 
ϑμοῦσι χρόνους. 
"Ivo. ιδ΄, δ᾽, ὑπ. Οὐεσπασιανοῦ «Αὐγούστου τὸ γ' καὶ Τίτου. 


σιγ Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ιε΄. &. $n. Οὐεσπασιανοῦ «Αὐγούστου τὸ δ' καὶ Τίτου 
τὸ β΄. 
Οὐεσπασιανὸς μετὰ τὴν τῶν Ἱεροσολύμων ἅλωσιν πάντας 
C τοὺς ἀπὸ γένους 4“αβὶδ ἀναζητεῖσϑαι προστάττει, ὡς μὴ περιλει- 
φϑῆναι τινὰ παρὰ Ἰουδαίοις τῶν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς φυλῆς καὶ ac 
ἐκ τούτου μέγιστον Ἰουδαίοις συμβῆναι διωγμὸν πάλιν. ι 
Ἰνδ. α΄. ς΄. ὑπ. “ομετιανοῦ καὶ Πεσσαλλίένου. 
Ἰνδ. β΄. 9΄. $n. Οὐεσπασιανοῦ «Αὐγούστου τὸ & καὶ Τίτου 1o y. 
"Eni τούτων τῶν ὑπάτων ἐν '"Pódp ὃ χολοσσὸς ἀνεστάϑη, 
μῆκος ἔχων ποδῶν ρζ΄. 
"Ivo. γ΄. η΄. ὑπ. Οἰεσπασιανοῦ «Αὐγούστου τὸ ς᾽ καὶ Τίτου 15 
τὸ δ΄. 
» - σιδ' Ὀλυμπιάς. 
Ἰνὸ. δ᾽. 9'. $n. Οὐεσπασιανοῦ «Αὐγούστου τὸ ζ΄ καὶ Τίτου 
τὸ ε΄. 
“Αλκίππη γυνὴ ἐν Ῥώμῃ ἐλέφαντα ἐγέννησεν, ἐν ᾧ καιρῷ 
φϑορὰ ἀνθρώπων ἐγένετο. 
11. Μεσσαλίνου P. 
Auniam.c. Commageni et Samosateni hinc annos suos ordiuntur. 
rv. Ind. xiv. Vespasiano Augusto lll. et T'ito Coss. 4, 


CCXIII. Olympias. 
5579. 72. v. Ind. xv. Vespasiano Augusto IV. et Tito IL. Coss. 1. 213. 
Vespasianus post expugnatam Hierosolymorum urbem, uni- 
versos ex stirpe Davidis praecepit inquiri, uti nemo apud Ju- 
daeos ex Regia tribu. relinqueretur, indeque Judaeis ingens 
persecutio rursum accidit, 


78. νι. Ind. i Domitiano et Messalino Coss. 2. 
74. vir Ind. r. Vespasiano Augusto V. et Tito III. Coss. 3. 
His Coss, [in Rhodo] Colossus pedum cvir altitudine 
erectus est, 
— vi Ind. πι. Vespasiano Augusto VL. et Tito IV. : 


CCXIV. Olympias. 


76. rx. ind. τσ. Vespasiano Augusto VIL et Tito V. 
Coss. 1. 214. 


Alcippe femina Romae enixa est elephantem, quo tempore 
ens tit hominum mortalitas. 


^* 


PASCHALE'. 465 


Tyà. ες ἐ. in. Τίτου τὸ ς᾽ καὶ “ομετιανοῦ τὸ β΄. 
Ἔν τούτῳ τῷ χρόνω νόσῳ βληϑεὶς 6, Οὐεσπασιανὸς βασι-. 
λεὺς παρεϑεὶς τελευτᾷ, ὧν ἐτῶν o. 


Ῥωμαίων η΄ ἐβασίλευσεν Τίτος ὃ υἱὸς αἰτοῦ ἔτη β΄. Ρ 949 
5 ὁμοῦ εφπη΄. 
- νδ, κ΄, εἰς ὅπ. Τίτου «Αὐγούστου τὸ ζ' καὶ “Ζομετιανοῦ τὸ y'. 
Ἰνὸδ, ξ΄, β΄. ὑπ. Γάλβα καὶ Πουλλίωνος. R 589 


Ἕως τούτου ToU χρόνου διήρχεσαν Φίλων καὶ Ἰώσηππος 
ἱστορήσαντες 77,» ἅλωσιν. 
10 | ci! Ὀλυμπιάς. 
Ἔπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων πάϑει δεινῷ βληϑεὶς Τίτος 
ἀπέϑανεν, ὧν ἐτῶν uff. | 
“Ῥωμαίων 9* ἐβασίλευσεν 4Πομετιανὸς ἔτη ις΄. ὅμοῦ cyd'. B 
Ἰνδ. η΄. α΄. $n. Δομετιανοῦ «Αὐγούστου τὸ δ' καὶ Σαβίνου. 
I. "Dh. 9'. β΄. ὅπ. Δομετιανοῦ Αὐγούστου τὸ εἰ καὶ Τίτου 
Ῥούφου. | 
Δομετιανὸς εὐνουχίζειν ἄνδρας, ἐχώλυσεν. 
Ἰνδ, i. γ᾽. ὑπ. Δομετιανοῦ Αὐγοίστου τὸ c' καὶ Σαβίνου. 
| T»à. ια΄. δ΄. ὕπ. “)ομετιανοῦ, “Αὐγούστου τὸ ζ' καὶ Φουλβίου. 


1. 6. p. seq. v. 1. 18. Ζομιτιανοῦ R. — 2. κλιϑεὶς ὁ Οὐ P. 8. 
παρευϑὺς P. 10. ci:&' ᾿Ολυμπιάς om. P. | 


4. C. [ Ol. Iph. Anna m. c. 
77. Vespasiano VIII. et Domitiano III, Coss. 2. 
78. Commodo et Prisco Coss. 8. 
79. x. Ind. v. "Tito VI. et Domitiano II. Coss. 4. 


Hoc ipso anno, Vespasianus Imperator ex morbo decum- 
bens, statim moritur, annos natus Lxx. 
Romanis vir. imperavit Titus, illius filius, ann. r.  Col- 5587. 
i v. MDLXXXVIII. ΗΝ 
uu vi. 'Tito Augusto VII. et Domitiano III. Coss, 4. 5601. 
81. m. Ind. vir. Galba et Pollione Coss. 1. 215. 
Ad hune annum Philo et Josephus historias suas perdu- 
xerunt, in quibus narrant excidium Hierosolymitanum. 
His praedietis Coss, grávi morbo oppressus Titus mor- . 
tem obiit annos natus XLII. | 
Romanis 1x. imperavit Domitianus ann. xvi. Colliguntur : 
EM - bd vir, Domitiano Augusto IV. et Sabino Coss. 2. 
88. ir Iud. ix. — Domitiano Augusto V. et Tito Rufo 


Domiti tuit ne viri Eunuchi fierent. 
84. ——— Domitiano Augusto VI. et Sabino Coss. 
85. 1v. Ind. xr. Domitiano Augusto VII. et Fulvio Coss. 4. 


Chronicon Paschale vol. 1. 80 


466 CHRONICON 


C ei! Ὀλυμπιάς. 
V. β΄. e. $n. Δομετιανοῦ «Αὐγούστου τὸ η καὶ Δολαβᾶλα. 

Δομετιανὸς τὸν ἄξυλον ναὸν κατεσχεύασεν. 

Ἐπὶ τῶν προχειμένων ὑπάτων πρώτη πενταετηρὶς — 
ἤχϑη ἐν Ῥώμῃ. 

Δύο μῆνες μετωνομάσθησαν, σεπτέμβριος γερμανιχὸς lE 
ὀχτώβριος δομετιανός, διὰ τὸ vixac ἐν αὐτοῖς κατὰ Γερμανῶν 
ἐνεχϑῆναι τῇ Ῥώμῃ. 

D "D. ιγ΄. ς΄. ón. Δομετιανοῦ «ὐγούστου τὸ 8' καὶ Σατορ- 

vívov. 10 

"I»ó. ιδ΄. ζ΄. ὅπ. Δομετιανοῦ Zdbyotorov τὸ à καὶ Τίτου Ῥού- 

gov τὸ B. 

Ἰνδ. ιε΄. 7. 5n. Φουλβίου τὸ β΄ xai Z4rgaxlvov. 

'H πρώτη τῶν τῆς Ἑστίας παρϑένων Κορνηλία ἐπὶ φϑορᾷ 
χκατηγορήϑη, καὶ d κατωρύγη μετὰ τῶν συνήϑων. αὐτῆς φί- 15 
λων κατὰ τὸν ν 


ei; Ὀλυμπιάς. κα 
PES Hô. α΄. 9'. ὑπ. Δομετιανοῦ «Αὐγούστου τὸ ta! καὶ Νερούα. 

P 250 — δωτάξατο ἐν ταῖς πόλεσιν ἄμπελον μὴ φυτεύ- 
ἐσϑαι, 20 
| 18. τὸ om. R. 

A. C. [OL Iph.] 


CCXVI. Olympias. 
86. v. Ind. xu. Domitiano Augusto ΥἹΠ, et Dolábella 


— templum quod mullo ligno constaret aedifi- 
ca 
His praedictis Coss. primum quiuquennale certamen actum 


Duo menses, nominibus mutatis, September Germanicus, 
et October Domitianus, appellati, quod de victoriis ex Ger- 
manis relatis nuntii Romam hisce —— allati essent. 
E vi Ind, xum Domitiano Augusto IX. et Saturnino 
086. 
— vi, Ind. xav. Domitiano Augusto X. et Tito Rufo á. 
088. 
89. vir. Ind. xv. Fulvio II. et Atratino Coss. 1. 217. 
Prima ex Vestalibus virginibus Cornelia de stupro accu- 
—— cum familiaribus suis amicis secundum legem viva 
0888 est. 


1. ?16. 


CCXV II. Olympias. 


90. 1x. lad. τ. Domitiano Augusto XL. et Nerva Coss. — 2 
Domitianus edicto cavit ne intra urbem vineao €olerentur. 


͵ PASCHAL E. 
Td. β΄, «4, $n. «Ιαβρίωνος καὶ Τραϊανοῦ, 


467 
R 590 


Τῆς Ῥωμαίων ἐχκλησίας ἡγεῖται τρίτος Κλήμης ἔτη 9', ὃς 
καὶ ὑπὸ Παύλου τοῦ ἀποστόλου ἐν τῇ πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστο-. 
λῇ μνημονεύεται, φήσαντος, IMerà καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν λοι- 


ὁπῶν συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς. 


Ἰνδ. y. ια΄, ὅπ. “ομετιανοῦ «Αὐγούστου τὸ ιβ΄ καὶ Σατορ- 


γέγου. 
Ἰνδ. δ΄, ιβ΄. $n. Πομπηίου καὶ Κρισπίνου, 


Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ᾿Ἵπολλώνιος ὃ Τυανεὺς ἤχμαζεν, B 
Ἰ0περιπολεύων πανταχοῦ καὶ ποιῶν τελέσματα dg τὰς πόλεις καὶ 
χώρας, ὅστις ἀπὸ Ῥώμης ἐξελϑὼν κατέλαβε τὸ Βυζάγτιον, καὶ 
ἐλϑὼν εἰς Βυζοῦ πόλιν, τὴν ἀπὸ τῆς τύχης λεγομένην Κωνστα»- 
τιγούπολιν, ἐποίησε τελέσματα πολλά, τὸ τῶν χελωνῶν καὶ τὸ 
τοῦ Αύχου ποταμοῦ κατὰ μέσον τῆς πόλεως καὶ τὸ τῶν ἵππων 


δ καὶ ἄλλων τινῶν». 
σιη Ὀλυμπιάς. 


1»ὃ, d. ey. ὑπ. “ομετιανοῦ «Αὐγούστου τὸ ιγ΄ καὶ Φλαβίου 


Κλήμεντος. 


Δεύτερος μετὰ Νέρωνα Ζομετιανὸς χριστιανοὺς ἐδίωξεν. Ο 
) Ἔπ᾽ αὐτοῦ δὲ καὶ ὃ ἀπόστολος Ἰωάννης εἷς Πάτμον ἔξορί- 


8. ἐπιστολῇ] IV. 8. 4. 18. p. seq. v. 9. λήμηντος R. 
Νέρωνα P. 
À. C. 
91. x. Ind. m. CGlabrione et Trajano Coss, 
Romanorum Ecclesiae tertius praeest Clemens anm. ix. 
lilius meminit Paulus Apostolus in pistola ad Philippenses, 
hisce verbis: Cum Clemente εἰ rcliquis adjutoribus meis, quo- 


i t in libro vitue. 
ir wes K dod. 2k Domitiano Augusto XII. et Saturnino 


983. xm. Ind. rv. Pompeio et Crispino Coss. 

His Coss, floruit Apollonius Tyaneus, qui ubique perva- 
ratus, peractis in urbibus ac provinciis magicis consecrationi-- 
s, Roma profectus, ad Byzantiorum regionem venit, ingres- 
usque Byzantis urbem, quae ex occasione — 
lieta est, multas in ea ejusmodi magicas consecrationes fecit, 
t Ostreorum praesertim, et Lyd fluvii qui mediam Urbem 
ierluit, ac Équorum, et aliorum quorendam. 

CCXVIIT. Olympias, 


ximn Ind. v. Domtieno Augusto XIII. et Flavio Clemente 
πω post Neronem Domitianus Christianos persecu- 
ἜΤ imperante, Joannes Apostolus in Patmum insulam 


19. τὸν 
[0]. Iph. ] Anni a m. c, 
5. 5571. 
4. 
1. 218. 


D 


468 CHRONICON 


ζεται τὴν νῆσον, ἔνϑα v?» ἀποχάλυψιν ἑωρακέναι λέγετω, ὡς 
δηλοῖ Εἰρηναῖος. 

Δομετιανὸς τοὺς ἀπὸ γένους Ζαβὶδ ἀναιρεῖσθαι προσέτα- 
ξεν, ἵνα u* τις διαμείνῃ διάδοχος τῆς τῶν Ἰουδαίων βασιλιχῆς 
φυλῆς. 5 

"Ivó. ς΄. ιδ', ὅπ. ᾿Ασπρενάτου καὶ Zfaztgávov. 

Ἱστορεῖ ὃ Βρούττιος πολλοὺς χριστιανοὺς κατὰ τὸ d' ἔτος 
Δομετιανοῦ μεμαρτυρηκέναι. 

Ἰνδ. ζ΄. τέ, ὑπ. Δομετιανοῦ Αὐγούστου τὸ ιδ' καὶ λήμε- 

τος τὸ ff. y 

Ἰνδ. η΄. ag. $2. Οὐάλεντος καὶ Βετέρου. 

Τούτῳ τῷ ἔτει ὃ βασιλεὺς ΦΙομετιανὸς ἐφόνευσεν τὸν περι- 

βόητον IMaxAgnióv, ὃς προεῖπεν αὐτῷ ὅτι σφαζόμενος τελευτᾷ. 


R 592 χαὶ κατασχευασϑεὶς ἀπὸ τῆς συγχλήτου ὃ αὐτὸς βασιλεὺς Aout- 


P 251 


τιανός, ὡς εἰσῆλθεν ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Διὸς ϑυσιάσαι, ἀφανὴς fe 16 
γόμενος τελευτᾷ, ὧν ἐτῶν με΄, φησάντων πάντων ὅτι ἐπήρϑη 
ἀπὸ τῆς γῆς εἰς τὸν ἀέρα, ὡς φιλόσοφος. ὃ δὲ ἀνῃρέϑη ἐν τῷ 
τοῦ Διὸς ἱερῷ, σφαγεὶς ἀπὸ τῆς συγχλήτου, ὡς ὑπερήφανος 
καὶ τυραννῶν αὐτούς. οἵτινες ἐποίησαν ἣν ἐφόρει χλαμύδα πορ- 
φυρᾶν χρεμασϑῆναι εἰς μίαν ἅλυσιν τῶν οὐσῶν ἐν τῷ ἱερῷ xav-9 


4. διαμείνοι PV. 7. Βροῦτος PV. Vide i^o, ad Euseb. p. 
205. 9, Αὐγούστου om. P. 13. '4oxAgzio»y PV. ἰδ. σφαξόμε 
vog R. 15. ἦλθεν P. 18. τοῦ “Ζιὸς ἱερῷ] ἱερῷ “ιὸς P. 


A. C. [ Ol. Iph.] 
est relegatus, ubi Apocalypsin vidisse dicitur, ut Irenaeus 
tradit. 

Domitienus Judaeos e Davidis stirpe deleri jussit, ne 
quispiam Regiae Judaeorum tribus successor remaneret. 

. XIv. Ind. vi. Asprenate et Laterano Coss. 2. 

Narrat Brutus multos Christianos circa hunc xiv, Domi- 
tiani annum martyrio fuisse sublatos. 

95. xv. Ind. vu. Domitiano XIV. et Clemente II, Coss. 8. 
96. xvi. Ind. vin, Valente et Vetere Coss. 4, 

Hoc anno Domitianus Imperator celeberrimum Asclepium 
interfecit, a quo ipsi praedictum fuerat fore ut interficeretur. 
Ergo insidis a Senatu appetitus Imperator ipse Domitianus, 
cum Jovis aedem, sacra facturus, intrasset, ex omnium con- 
spectu subductus, moritur, cum annorum esset xLv. universis 
passim dictitantibus sublatum illum fuisse a terra in aérem, 
veluti Philosophum. Sublatus est autem in templo Jovis, a 
Senatoribus interfectus, ut qui superbia sua et tyrannide sub- 
ditos opprimeret. Hi vero purpuream chlamydem, qua indue- 
batur, ad unam ex — catenis, ex qua pendebat Lychnu- 
chus, appenderunt, unde decepti quotquot sunt templum io- 
gressi, sublimem illum in aérem fuisse sublatum existimarunt. 


PASCHAL E. 469 


δήλων, καὶ πάντες εἰσιόντες elg τὸ ἱερὸν ἠἡπατῶντο, νομίζοντες 
ὅτι ἐπήρϑη εἷς τὸν ἀέρα. ἐγνώσϑη δὲ μετὰ ταῦτα ὅτι ἐσφάγη, 
καὶ ἐγένετο ταραχή, διότι εἷς τὸ ἱερὸν ἔσω ἐσφάγη. 


σιϑ' Ὀλυμπιάς. . 


5 Ῥωμαίων ἐ ἐβασίλευσεν Νερουᾶς ἔτος α΄. ὁὑμοῦ cxe. 
"D. ϑ'. α΄. $n. Νερουᾶ «Αὐγούστου καὶ Τίτου Ῥούφου τὸ γ'. 
Κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον ὃ βασιλεὺς Νερουᾶς ἀνεκαλέσατο 
τὸν ἀπόστολον Ἰωάννην ἀπὸ Πάτμου τῆς νήσου, καὶ ἦλϑεν πά- 
λιν εἰς Ἔφεσον. | 
10 "Eni τῆς βασιλείας Νερουᾶ ἀνεφάνη δογματίζων DMárrc, 
διδάσκων καὶ ὀχλαγωγῶν. 
"Ev τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐκωλύϑησαν oi μονομάχοι καὶ αἱ 
ϑεαὶ αὐτῶν, καὶ ἀντ᾽ αὐτῶν ἐπενοήϑη ἡ τῶν κυνηγίων ϑέα. 
Νερουᾶς νοσήσας ἐτελεύτησεν πρὸ η΄ καλανδῶν φεβρονα- 
ἰδρίων, ἄρξας ἔτος α΄. 
Ῥωμαίων «o! ἐβασίλευσεν Τραϊανὸς ἔτη ιϑ΄. ὁμοῦ εχκδ'. 
"Id. i. α΄. 6n. Τραϊανοῦ «Αὐγούστου μόνου. 
Tv. ια΄. β΄. $n. Παλμᾶ καὶ Σενεκίωνος. 
Ἰνδ. ιβ΄. γ΄. ὅπ. Τραϊανοῦ «Αὐγούστου 10 f καὶ Ποντιανοῦ. 


c 


13. ὑπενοήϑη P. 


A. C. [ Ol. Iph.] Anni am.c. 
Sed postmodum cognitum est illum interfectum fuisse, tumul- 


tusque inde exortus est, quod intra templum ipsum fuisset in- 


teremptus. 
CCXIX. Olympias. 
Romanis x. üunperavit Nerva annum 1, Colliguntur anni 
Y. MDCY. 
1. 219. 5604. 


97. 1 Ind. ix. Nerva Augusto et Tito Rufo IIL. Coss. 
Hoc anno Imperator Nerva a Patmo insula Joannem Apo- 
stolum revocavit, isque rursum Ephesum venit. 
- Nerva imperante, exortus est Manes, isque dogmata sua, 
multis sibi conciliatis, pervulgavit. 
Hoc anno sublati ludi gladiatorii, horumque interdicta 
spectacula, quorum loco inventa venationum ludicra. 
Nerva morbo conflictatus vitae finem fecit viu. Kalend. 
Februarii, cum annum 1. imperasset. 
Romanis xt. unperavit Trajanus ann. xix. Colliguntur 
anni v. MDCXXIV. 
98. τ. nd. x. Trajano Augusto solo Cos. 
99. ir. nd. xi. Palma et Senecione 
100, ni. Ind. xz. Trajano Augusto li. et Pontiano Coss. 


P poro 


470 CHRONICON 


σχ' Ὀλυμπιάς, 


Ὁ Ἰνδ. ιγ΄. δ΄. Ón. Τραϊανοῦ «Αὐγούστου τὸ y' xol Πέτου. 
ἸΙωάννην τὸν ἀπόστολον καὶ εὐαγγελιστὴν μέχρι τῶν Τραΐα- 

R 594 νοῦ χρόνων παραμεῖναι τῷ βίῳ Εἰρηναῖος ἱστορεῖ. Κλήμης δὲ ὃ 
᾿ἡλεξανδρεὺς καὶ αὐτὸς τὰ αὐτὰ σύμφησι, καὶ περιιέναι αὐτὸν 5 
τὴν "dolow καὶ τὰς πλησιοχώρους πατρίδας ἐπισκίπους καϑι- 
στῶντα καὶ κληριχούς. 

Ἐν ᾧ χρόνῳ καὶ ὃ νεανίσκος, ὃν παρέϑετο ὃ ἀπόστολος 
Ἰωάννης τῷ ἐπισχόπῳ Σμύρνης, καὶ μετὰ τοῦτο λήσταρχος γεγο-- 
»tg , εἶτα διὰ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου μετανοήσας, ἐγνωρίζετο, 10 

P 252 ἸἨΝὸ. ιδ΄, ε΄, ὑπ. Συριανοῦ καὶ Συρίου. 

Ἰνδ. «ἐς ς΄. n. Τραϊανοῦ «Αὐγούστου τὸ δ᾽ καὶ Π]αξίμου. 
Ἰνδ, α΄. ζ΄, ὑπ. Συριανοῦ τὸ β' xol ἸΠαρκέλλου. 

Ζιήρκεσεν ὃ ϑεολόγος μετὰ τὴν ἀνάληψιν τοῦ κυρίου καὶ 
ϑεοῦ ἡμῶν ἔτη off. 15 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων διωγμὸς χριστιανῶν ἐγένετο, καὶ 
πολλοὶ ἐνδόξως ἐμαρτύρησαν διὰ τὴν εἰς Χριστὸν ὁμολογίαν. 

Ἐπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων φασὶ τὸν ἅγιον Ἰωάννην γε- 
νόμενον ἐτῶν Q' καὶ μηνῶν ζ΄ κοιμηϑῆναι. 

Ἔν τούτῳ τῷ χρόνῳ Κλήμης ὃ Ῥώμης ἐπίσκοπος τελευτᾷ. 20 


8. ὁ prius om. P. 18. ἐπὶ τούτων τῶν P. 


Anniam.c.A, C. [Ol Iph.) 


CC XX. Olympias. 
101. rv. Ind. xr. Trajano Augusto III, et Peto Coss. 1. 220. 

Jeannem Apostolum et Evangelistam ad tempora Trajani 
vitam prodauxisse scribit Irenaeus, Clemens vero Alexandrinus 
lisdem consona tradit, illumque Asiam et finitimas provincias 
peragrasse, Episcopis ubique ordinatis, ac Clericis constitutis. 

Quo tempore adolescens ille claruit, quem Joannes Apo- 
stolus Smyrnae Episcopo commendavit, quique postea latro- 
num Princeps factus, ad poenitentiam per Sanctum Joannem 
est revocatus. 

5609. 109. v. Ind. xiv. Syriano et Syrio Coss. 
103. νι. lad. xv.  Traájano Augusto IV. et Maximo Coss, 
104. vr. Ind. 1, — Syriano II. et Marcello III. Coss. 

Supervixit ''heologus (Sanctus Joannes Evangelista) post 
Domini ac Dei nostri Assumptionem ann. rxxir. 

His Coss. facta est rursum Christianorum persecutio, 
multique glorioso martyrio propter confessionem in Christum 
vitam finiere. 

His item Coss. aiunt Sanctum Joannem annos natum c. et 
menses vir. in domino obdormilsse. 

Hoc ipso anno Clemens Romae Episcopus decedit. Eo- 


epo to 


PASCHALE 4n 


κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον xal Σίμων ὃ Καγαγίτης ὃ ἐπικληϑ εὶς B 
Ἰούδας Ἰακώβου, ἃ γενόμενος ἐπίσκοπος μετὰ Ἰάχωβον τὸν 
ἀδελφὸν τοῦ κυρίου, ζήσας ἔτη ox, ἐσταυρώϑη. 
Ἐπὶ τούτου τοῦ Τραϊανοῦ καὶ Πάρχος ὃ εὐαγγελιστὴς καὶ 
βἐπίσχοπος ᾿4λεξανδρείας γενόμενος, κάλων λαβὼν xai συρεὶς ἀπὸ 
τῶν καλουμένων τὰ Βουκολίων ἕως τῶν λεγομένων “4γγέλων, ἐκεῖ- 
σε πυρὶ κατεκαύϑη φαρμουϑὶ πρώτῃ, καὶ οὕτως ἐμαρτύρησεν. 
Κρήσχκης κῃρύξας τὸ εὐαγγέλιον τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ 
Χριστοῦ ἐν Γαλλίαις ἐπὶ Νέρωνος ἀποθνήσκει, καὶ ἐχεῖσε ϑά- C 
10πτεται. 


| exa! Ὀλυμπιάς. . 
Tv. β΄. η΄. $n. Kavóldov xal Κουαδράτον. 
Τραϊανοῦ κατὰ χριστιανῶν διωγμὸν κινήσαντος Σίμων ὃ τοῦ V. 202 
Κλεωπᾶ, τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις ἐκκλησίας ἐπίσκοπος γενόμενος, 
15 ἐμαρτύρησεν, γενόμενος ἐτῶν ox', ἐπὶ 'Δττικοῦ ὑπατικὸῦ διαβληϑ εἰς 
ὑπὸ τῶν τῆς μοίρας Κηρίνϑου καὶ τῶν λεγομένων Νικολαϊτῶν, 
ὡς οὐ μόνον χριστιανός, ἀλλὰ καὶ ὡς ἀπὸ τῶν τοῦ γένους Δαβὶδ R 596 
ὑπάρχων, ὃς ἐπὶ πλείστας ὑμέρας αἰκισϑείς, καὶ αὐτὸν τὸν δικα- Ὁ 
στὴν καὶ τοὺς περὶ αὐτὸν τὰ μέγιστα καταπλήξας, τῷ τοῦ orat- 


5. κάλον RV. 6. Βουκωλίων ΡΥ. 8. Κρίσκης PV. 14. γενό- 
μένος suápectum est. 17. τῶν τοῦ] τοῦ P. 19. καὶ τοὺρ περὶ 
αὐτὸν om. P. 

A. C ^ [OL Iph.] 


dem tempore Simon Cananita, cognomento Judas, Jacobi fi- 
lius, quique post Jacobum fratrem Domini factus fuerat Epi- 
Scopus, cum annum aetatis cxx. attigisset, crucifixus est. . 
Eodem Trajano imperante, Marcus Evangelista, quique 
Alexandriae Episcopus erat, injecto in illum laqueo, a Buco- 
liis ita appellatis, usque ad Angelos, locum ita dictum, tra- 
ctus, ibi exustus est prima die Pharmuthl, sicque martyrio 
vitam consummavit. 
Crescens Evangelio Domini nostri Jesu Christi in Galliis, 
Nerone imperante, praedicato, moritur, ibique sepelitur. 
CC XXI. 
105. vir. Jnd. m. Candido et Quadrato Coss. 1. 921. 
Trajano in Chrisüanos persecutionem movente, Simon 
Cleopae filius Hierosolymitanae Ecclesiae Episcopus, marty- 
rium obiit, com annum ageret cxx. a ud Atticum Consularem 
ἃ sectatoribus Cerin£hi, et ab Jis, αὶ Nicoleitee appellantur, 
accusatus, non tantum ut Christianus, sed etiam γι quod esset 
ex stirpe Davidica, qui plurimis diebus ecerbis tormentis di- 
vexatus, ipso judice mirum in modum illius constantiam stu- 
pente, in crucem instar Domini actus expiravit. Pari modo 


P 253 


Anni am. c. 


5613. 


472 CHRONICON 


ροῦ ná9u παραπλήσιον τοῦ κυρίου τέλος ἀπηνέγχατο. ὁμοίως 
δὲ καὶ Ἰγνάτιος Ἀντιοχέων ἐπίσχοπος 0» Ῥώμῃ ἐμαρτύρησεν: Ὁ 
"Eni τῶν προκειμένων ὑπάτων ἣ τῶν ἘἜβιωναίων ἀΐρεσις 
ἐγνωρίζετο, πτωχὰ περὶ τοῦ Χριστοῦ δοξάζουσα,, μὴ εἶναι λέ- 
γουσα τὸν Χριστὸν πρὸ αἰώνων, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἐσχάτων, ἀξίαν τῆς 5 
αἱρέσεως αὐτῶν τὴν ὀνομασίαν εἰληφότες " "EBuvator γὰρ πτωχοὶ 
ἑρμηνεύονται. DE : 
Πετραῖοι καὶ Βοστρηνοὶ ἐντεῦϑεν τοὺς ἑαυτῶν χρόνους 
ἀριϑμοῦσι. 328 AT NO 
Ἰνδ. γ΄. 9'. ὑπ: Kouuódov καὶ Κερατανοῦ. 10 
Τούτοις τοῖς ὑπάτοις πολέμου χαλεποῦ ἐπιβάντος τῇ Ῥω-- 
μανίᾳ ὑπὸ Περσῶν καὶ Γόϑων καὶ ἑτέρων ἐϑνῶν, Τραϊανὸς 
ἀπερχόμενος εἷς τὸν τούτων πόλεμον ἄφεσιν ἐχαρίσατο τῶν τε-- 
λῶν, ἄχρις ἂν ἐπιστρέψῃ. 
. Ivó. δ΄. ἐ. ὑπ. Συριανοῦ τὸ γ' καὶ Σενεκίωνος τὸ β΄. 15 
Τῆς Ἱεροσολύμων ἐκκλησίας τρίτος προέστη Ἰοῦστος ὃ ἐπι-- 
χληϑεὶς Βαρσαββᾶς, ὃ ἐχλεγεὶς ὑπὸ τῶν ἀποστόλων ἀντὶ Ἰούδα 
τοῦ προδότου" μεϑ᾽ οὗ καὶ ᾿ατϑίας ἐπελέγη ὑπὸ τῶν. αὐτῶν 
ἁγίων ἀποστόλων. 
Tyà. εἰ, io^, ὑπ. Γάλλου καὶ Βραδουᾶ. 20 


σχβ' Ὀλυμπιάς. 
"Io. ς΄. ιβ΄. ὑπ. Παλμᾶ καὶ Τούλλου. 


8. ᾿Ἐβιωνέων Psola, V. — 6. τὴν on. P. 18. αὐτῶν om. P. 


A. C. [0]. Iph.] 
etiam Ignatius Antiochenorum Episcopus Romae martyrio vi- 
tam exuit, 
lisdem praedictis Coss. Ebioneorum haeresis innotuit , in- 
epta ac pauperrima de Christo praedicans, ut quae Christum 
ante saecula esse negaret, sed ultimis temporibus natum esse 
affirmaret, haeresi suae consentaneum nomen sortita: Ebioni- 
tae quippe pauperes dicuntur. 
etraei et Bostreni hinc annos suos putant. 
106. :x. Ind. mi. Commodo et Ceretamo Coss. 2. 
His Coss. gravi bello a Persis et Gotthis, aliisque gen- 
tibus Romaniae ingruente, "Trajanus expeditione in illos susce- 
pta, gratiam tributorum, quoad reverteretur, fecit. 
107. x. Ind. m. Syriano ΠῚ. et Senecione Coss. 3. 
Hierosolymorum Ecclesiae tertius praeest Justus, cogno- 
mento Barsabas, qui ab Apostolis in locum Judae proditoris 
electus est: cum quo et Matthias ab iisdem Sanctis Apostolis 
pariter est electus. 
108. xr Ind. v. Gallo et Bradua Coss. 4. 


PASCHALE. 4178 


Μέχρι τούτων τῶν ὑπάτων οἱ συνόμιλοι τῶν ἁγίων à án0010- 
λων ἐπίσκοποι γεγονότες ἐγνωρίζοντο. ᾽ 
Ἰνδ. ξ΄. ιγ΄. $n. Ὀρφίτου καὶ Πρισκιανοῦ. 
Ἰνδ, η΄. ιδ΄. ón. Πίσωνος καὶ Ἰουλιανοῦ. 
5. à. 9'. u'. ón. Τραϊανοῦ Αὐγούστου τὸ εἰ καὶ ᾿ἀφρικανοῦ. C. 
oxy Ὀλυμπιάς. 
Toà. &. ις΄. ὅπ. Πρισκιανοῦ καὶ Κέλσου. 
Ἰνδ. ια΄, i5. ὅπ. ἸΠάλσου καὶ Βουλκίσκχου. 
Ἰνδ. ιβ΄. τη. n. ἸΠεσσάλα καὶ Πόδωνος. | | R 598 
10 ἸΝνδ, ιγ΄. 19". ὅπ. ΑἸϊλιανοῦ καὶ Βετέρου. 
Ὁ βασιλεὺς Τραϊανὸς ὑδρωπιάσας ἀπέϑανεν ἐν Σελινοῦν- 
τι, πόλει τῆς Σελευχίας, ὧν ἐτῶν Ec. 
Tire iB. ἐβασίλευσεν Αἴλιος “Αδριανὸς E ἔτη κα΄. D 
ὁμοῦ εχμέ΄. | 
15 | oxà' Ὀλυμπιάς. 
Té. a. α΄. vm. Anooviuvoũ xai Níygov. 
Ἰνδ, £. β΄. on. Αἰλίου MóguvoU Αὐγούστου dl Σαλινά.- 
τωρος. 


11. Σεληνοῦντε τῇ P, Σεληνοῦν τῇ V. 12. Σελευκίας ] Υ͂, Rei- 
marus ad Dion. d 1147. 97. 16. "Angovívov P, — R. 


᾿ἀπρωνιανοῦ V, 
A. C. [0]. Iph.] 
CCXXII. Olympias. 
109. xm. Ind. vr. Palma et Tullo Coss. 1. 292. 


Ad hos usque Consules, Sanctorum Apostolorum socii 
Episcopi dignitatem consecuti claruerunt. 

110. xmur Ind. vi  Orphito et Prisciano Coss. 2. 
111. xiv. Ind. vur. Pisone et Juliano Coss, 8. 
112. xv. Ind. ix. — Trajano Augusto V. et Africano Coss, 4 

CCXXIII. Olympias. 
113. xvi Ind. x. Prisciano et Celso Coss. 1 
114. xvr. lad. xi. Malso et Bulcisco Coss. 9. 
115. xvm. Jnd. xr. Messala et Podone Coss. 3. 
116. xix. Ind. xim. Aeliano et Vetere Coss. 4 
Trajanus lmperator aqua intercute moritur Selinunte, 
Seleuciae civitate, cum esset annorum Lxv. 
Romanis xit. imperavit Aelius Hadrianus ann. xxn Col- 
liguntur anni v. MDCXLVY. 
CCXXIV., Olympias. 
117. 1. Ind. xiv. Apronino et Nigro Coss. t. 224. 
118. mn. Ind. xv. Aelio Hadriano Augusto et Salinatore 


474 CHRONICON 


V 208. Ἰνὸδ. α΄. γ΄. $n. Αἰλίου Ἡδριανοῦ “ὐγούστου τὸ β' καὶ 'Pov- 
στικίου. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Ἰουδαίων στασιασάντων ἦλϑεν 
"Ἀδριανὸς εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ἔλαβε τοὺς Ἰουδαίους αἰχμαλώ- 
P 954 τους, xal ἀπελθὼν εἰς τὴν λεγομένην Τερέβινϑον προέστησιν ὃ 
πανήγυριν καὶ πέπρακεν αὐτοὺς εἰς ταγὴν ἵππου ἕκαστον, xai 
τοὺς ὑπολειφϑέντας ἔλαβεν εἰς Γάζαν, καὶ ἐκεῖ ἔστησεν πανήγυ- 
Qi» καὶ ἐπώλησεν αὐτούς, καὶ ἕως τοῦ νῦν 7, πανήγυρες ἐχείνη 
λέγεται “δριανή. καὶ καϑελὼν τὸν ναὸν τῶν Ἰουδαίων τὸν 
ἐν Ἱεροσολύμοις ἔκτισε τὰ δύο δημόσια καὶ τὸ ϑέατρον καὶ τὸ 10 
τρικάμαρον καὶ τὸ τετράνυμφον καὶ τὸ δωδεκάπυλον τὸ πρὶν ὀνο- 
μαζόμενον ἀναβαϑμοὶ καὶ τὴν κόδραν, καὶ ἐμέρισεν τὴν πόλιν 
εἷς ἑπτὰ ἄμφοδα, καὶ ἔστησεν ἀνθρώπους ἰδίους ἀμφοδάρχας, 
B καὶ ἑκάστῳ ἀμφοδάρχῃ ἀπένειμεν ἄμφοδον" καὶ ἕως τῆς σήμε- 
ρον εἷς τὸ τοῦ ἀμφοδάρχου ὄνομα ἕκαστον ἄμφοδον χρηματίζει. 15 
καὶ ἐπέϑηκε τὸ ἑαυτοῦ ὄνομα τῇ πόλει, «Αἰλίαν αὐτὴν ὀνομάσας, 
ἐπειδὴ «ϊλιος Ἀδριανὸς ἐλέγετο. 
"I»ó. β΄. δ΄. ὑπ. Σεβήρου xai Φούλκου. 


oxe' Ὀλυμπιάς. 


Ἰνδ. γ΄. €. ὑπ. Σευήρου τὸ β' καὶ «ἀὐγουρίνου. 20 
9. τὸν iv] τῶν iv P sola tacente V. 18. ἀμφοδόχους R, altero 
in m, posito. 
A. C. [0]. Iph.] 
119. 1r. Ind. 1. Aelio Hedriano Angusto Il. et Rusti- 
cio Coss. 


His Coss. tumultuantibus Judaeis, venit Hadrianus Hie- 
rosolyma, captivisque factis Judaeis, T'erebinthum , urbem sic 
appellatam, profectus, nundinas publicas instituit , jn quibus 

s vendidit, singulis ad equi commeatum aestimatis: reli- 
quos Gazam perduxit, ibique constitutis nundinis, ipsos dis- 
traxit, ex quo ad hunc usque diem nmundinae istae Hadrianae 
appellantur. Everso deinde Hiáeresolymorum templo, condidit 
duo Balnea publica, 'Theatrum, 'lricameratum, '"letranym- 
phum, Dodecapylum, quod Anabathmes seu gradus prius ap- 

bant, et — Divisit praeterea urbem in vu. vicos, 
sque praefecit viros ex iis — Vicomagistros, &6 uni- 
cuique Vicomagistro vicum assignavit, a quibus ad hune us- 
que diem singuli viri Vicomagistri nomen retinent. Urbi quo- 
que nomen suum imposuit, Aelia ipsa appellata, cum ipse Ae- 
lius Hadrianus diceretur. 
120. 1v. Ind, τι. Severo et Fulco Coss. 4. 


CCXXV. Olympias. | 
121. v. Ind. ni Severo II. et Augurino Coss. 1. 225. 


PASCHAL.E. 475 


Ἰνδ. δ΄. ς΄. $n. 1fióxa καὶ Πανσᾶ. 

Τούτοις τοῖς ὑπάτοις ᾿δριανὸς εἰς τὴν Miyvnvoy παρεγέ- C 
γετο, καὶ κτίζει τὴν zdvriwóov τῆς Θηβαΐδος, πρὸ y' καλανδῶν 
γοεμβρίου. 

δ D. ἐς, U'. $n. ᾿Ἰπρωνιανοῦ τὸ f^ καὶ Παμπίνου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Ἀπολλώνιος ὃ Τυανεὺς χαταστρέ- R 598 
φει τὸν βίον. 

“Δδριανὸς ἐν Νικομηδείᾳ καὶ Νικαίᾳ ἀγορὰς ἐποίησε καὶ 
τετραπλατείας καὶ τὰ τείχεα τὰ πρὸς τῇ Βιϑυνίᾳ" ἔτι γε μὴν καὶ 

10ἐν Κυζίκῳ ναὸν ἔχτισεν καὶ τὴν ἐν αὐτῇ πλατεῖαν ἔστρωσε μαρ-, 
μάροις, καὶ ἐν πολλαῖς δὲ ἄλλαις ἐπισημοτέραις πόλεσι ναοὺς 
διαφόρους καὶ πολλοὺς ἀνέστησεν, καὶ ἀγάλματα ποικίλα ἵδρυ- 
et» ἐν αὐτοῖς. 
Tvó. ς΄. η΄. $n. Τλαβρίωνος καὶ Τορκουάτου. D 
15 oxg Ὀλυμπιάς. 
và. C... 9/. ὑπ. 2dowtixoU. καὶ xvlvov. 
Ἰνδ, η΄. ες $n. “Σεβήρου τὸ y' καὶ ufityovAov. | 
Ἀδριανὸς ὃ αὐτοχράτωρ πατὴρ πατρίδος ἀνηγορεύϑη καὶ 
ἡ γυνὴ αὐτοῦ σεβαστή. 
32 Ἰνὸ, 9/. ια΄. ὑπ. Τιτιανοῦ καὶ Γαλλικανοῦ. 
"D. d. ιβ΄, ὑπ. Topgxovázov καὶ «ίβωνος. P $255 


9. καὶ alterum om. P. 14. Τουρωνάτου R. 17. '4uguyováov P. 


ἃ. C. ] 
192. γι, Ind. 1v. Aviola et Pansa Coss. 
His Coss. Hadrianus in Aegyptum profectus, oppidum 
Antinoi Thebaidis aedificat ex a. d, iri. Kal. Novembr. 
123. vm. Ind. v. Aproniano TI. et Pampino Coss. 8. 
His Coss. Apollonius Tyaneus diem suum obiit. 
Hadrianus Nicomediae et, Nicaeae fora aedificavit, et qua- 
drivia, ac moenia quae Bithyniam spectant. Cyzici praeterea 
templum condidit, et in ea plateam marmoribus stravit. Sed 
et in multis aliis illustrioribus civitatibus diversa ac complura 
templa erexit, in iisque varias statuas — 
124. vin. Ind. vni Glabrione οἱ Torquato Coss. 4. 5651. 


CCXXVI. Olympias. 


ir Iph.] Annia m. c. 


125. 1x. lad. νει. Asiatico et Aquilino Coss. 1. 226. 
126. x. od. vur Severo ΠῚ. et Amfigulo Coss. 2. 
Hadrianus lmperator Pater Patriae appellatur, uxorque 
illius Augusta. 


127. xi. ind. x.  litianu et Gallicano Coss. 
128. xk Ind. x. Torquato et Liboune Coss, 


fe 


476 CHRONICON 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων σεισμοῦ γενομένου Νικομηδείας 
καὶ 7doplac τῆς Βιϑυνίας τὰ πολλὰ κατεστράφη. 


ox5^ Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ια΄, ιγ΄. ὕπ. ἸΠ]αρχέλλου καὶ Κέλσου. 


Ἰνδ. ιβ΄. ιδ΄. ὑπ. Κατουλλίνου καὶ “ίβωνος τὶ ff. 5 
Υ 904 Ὁ ἐν Ῥόδῳ κολοσσὸς ἐπὶ τῆς ἀρχῆς ᾿Αδριανοῦ πρῶτος 
ἐκινήϑη. 


Tv. ιγ΄. u^. ὑπ. Ποντιανοῦ καὶ Ῥούφου. 
B ἸΝνδ. ιδ΄. id. vn. «Αὐγουρίνου καὶ Σεργιανοῦ. 

“ἀχύλας ἐγνωρίζετο, ὃς ἦν πενθερὸς ““δριανοῦ τοῦ βασι- 10 
λέως. ἦν δὲ Ἕλλην, ὡς ᾿Αδριανός, ἀπὸ Σινώπης τοῦ Πόντου 
ὁρμώμενος, ὕστερον δὲ ἐβαπτίσϑη, πεισϑεὶς ὑπὸ τῶν ἀποστό- 
λων. ἦν δὲ καὶ ἀστρονόμος, καὶ ἐγκαλούμενος περὶ τούτου ἀπὸ 
τῶν τῆς ἐκκλησίας, καὶ μὴ πεισϑείς, μετέπειτα τὰ χριστιανῶν 
ἀϑετήσας, προσηλυτεύει τε Ἰουδαίοις καὶ περιτέμνεται Ἰουδαῖος, 15 
καὶ ἐμπόνως μαϑὼν τὴν αὐτῶν διάλεκτον καὶ τὰ στοιχεῖα ἑρμη- 

€ νείαν ἑαυτῷ ἑρμήνευσεν οὐκ ὀρϑῷ λογισμῷ, ἀλλ᾽ ὅπως διαστρέ- 

vp τινὰ τῶν ῥητῶν. ταῦτα ἱστορεῖ ᾿Επιφάνιος ὃ Κύπριος εἷς 
τὸν λύγον αὐτοῦ τὸν περὶ σταϑμῶν καὶ μέτρων. | 

1. Scribendum τῆς Βιϑυνίας καὶ Καισαρείας. Vide Ducangii annot. 

6. πρῶτον P. Vide quae diximus ad p. 162. A. Ubi quae contu- 

limus augeri possunt loco Pausaniae r 22. 9. xal Φαίδρα πρώτη 

ἐνταῦϑα εἶδεν ᾿Ιππόλυτον et fortasse Diodori vol. L p. 680. 81. 

14. rà τῶν Xo. P. 15. moocnivtog τε PV, — itl 


phanius. Conf. p. 266. B. 16. καὶ rà] xara P. 
φάνιος] p. 171. C ed. Petav. ib. ὁ om. P. 


^. C. (OL Iph. ] 
His Coss. Nicomediae et Aoriae in Bithynia pars ma- 
xima corruit ex terrae motu. 


CCXXVII. Olgmpias, 


129. xin. Ind, xi. Marcello et Celso Coss. 1. 997. 

130. xiv. Ind. xir. Catullino et Libone II. Coss. 2. 
Colossus Rhodius imperante Hadriano primum motus est. 

131. xv. Ind. xiu. Pontiano et Rufo Coss. 8. 

132. xvi. Ind. xiv. Augurino et Sergiano Coss. 4. 


Aquila florebat, socer Hadriani Imperatoris. Erat autem 
aganus, et ut Hadrianus, Sinope urbe Ponti oriundus. 
ostea vero baptismo donatus est, ab Apostolis in fide erudi- 

tus. Sed cum esset Astronomus, eoque nomine a fidelibus in- 
simularetur, neque potuisset persuaderi, spreta postmodum 
Christiana religione, sese Judaeis adjunxit proselytus, ab iisque 
circumcisus Judaeus factus, et magno labore eorum linguam edo- 
ctus, secundum elementa interpretationem (sacrorum Libro- 
rum) .sibi ipsi confecit, illos interpretatus non recto quidem 


PASCHAL.. 477 


oxy Ὀλυμπιάς. ED R 600 
'ó. «εἰ. d. ὑπ. ᾿ἸἸεβερίου καὶ Σισίννου. 
"dv. α΄. ιη΄. $n. Σεβήρου καὶ Οὐάρου. 
Τούτῳ τῷ ἔτει "Ἀπελλῆς καὶ “Τρίστων , ὧν μέμνηται Εἰσέ. 
ὅβιος ὃ Παμφίλου «ἐν τῇ ἐκκλησιαστικῇ αὐτοῦ ἱστορίᾳ , ἐπιδίδω-- 
σιν ἀπολογίας σύνταξιν περὶ τῆς καϑ᾽ ἡμᾶς ϑεοσεβείας — D 
τῷ βασιλεῖ, 
Ἰνδ, β΄. ιϑ΄. ὅπ. Ποντιανοῦ τὸ 8 καὶ 24xvAMyov. 
Ἰνδ. y'. κ΄. $n. Κομμόδου καὶ Ποντιανοῦ — γ', 


10 ox9' Ὀλυμπιάς." 


Ἰνδ. δ'. κα΄. $n.. «Ἰἰλιανοῦ Καίσαρος καὶ Βαλβίνου." 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Aic ᾿Αδριανὸς νοσήσας. ὀλίγας, 
ἡμέρας ἐτελεύτησεν , ὧν ἐτῶν οζ΄. 
“Ῥωμαίων «y ἐβασίλευσεν Aat λιος ᾿Αντωνῖνος Ü ὁ εὐσεβὴς E ἔτη Ῥ 956 


5 xy. ὁμοῦ 5r. 
"D$. εἰ. α΄. ὑπ. Καμερίνου καὶ Νίγρου. 
Ἰνδ. ς΄. β΄. $n. ᾿Αντωνίνου «Αὐγούστου xai Πραισέντου. 
Κέρδων τῆς κατὰ Magxluva πλάνης ἀρχηγός, ποτὲ μὲν 
συνὼν τοῖς ἐν Ρώμῃ χριστιαγνοῖς, ποτὲ δὲ παραδιδάσχων καὶ λέ- 


2. Τεβερίου R, Τιβερίου Ρ. us Καίσαρος om. P. 17. Πραι- 
osvtívov V. 18. τῆς ) τες R 


A. C, [0]. Iph. ]Annia m. c. 
consilio, sed ut quosdam in iis locos interverteret. Haec re- zT 
fert Epiphanius C yprius in libro de Ponderibus et mensuris. ᾿ 


: CCXXVIII. Olympias. 
193. xvi. Ind. xv. Tiberio et Sisinno Coss. 
134. xvi. Ind. 1. Severo et Varo Coss, 
Hoc anno Apelles et Aristo, quorum meminit in sua Hi- 
storia ——— — een ami librum apologeticum 
ro religi stra Hadriano Im ri porrigunt, 
t 135. imd "Ind. 1. Pontiano a» i et Aqu ilino Coss. 8, 
136. xx. Ind. πι. Commodo et Pohtiano IH. Coss. 4, 


CCX XIX. Olympias. 
137. xxr. Ind. iw. Aeliano et Balbino Coss, 1. 229. 
His Coss. Aelius Hadrianus cum paucis diebus aegrotas- 
ita excessit, cum annorum esset Lxxvi. 
* Ronands ved imperavit Aelius Antoninus Pius annos 5667. 
xxuL Co tur an. V. MDCLXVIII. 
138. 1. d. v. Camerino et Nigro Coss. 9. 
139. 1r. Ind. vi. Antonino Augusto et Praesente Coss. . 8. 
Cerdo Marcionitarum haereseos prince — cum Christianis 
aliquando Romae versatus, eadem quae illi sentiens, postea 


mr 


478 CHRONICON 


γων ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὃ ὑπὸ τοῦ νόμου κηρυττύμενος ϑεός, ὃ μὴ 
Qv πατὴρ τοῦ Χριστοῦ, καὶ τὸν μὲν γνωρίζεσθαι, τὸν δὲ ἄγνω- 
στον εἶναι, καὶ τὸν μὲν δίκαιον, τὸν δὲ ἀγαϑὸν ὑπάρχειν, ὡς 


Β ἀπὸ τῶν κατὰ Σίμωνα τὸν μάγον ἔχων τὰς ἀφορμάς, 
μετὰ ταῦτα διάδοχον ἔσχε Π]αρκίωνα Ποντικχόν. 


ὃς ἐν τοῖς 


Ἰνδ. ζ΄, γ΄. $n. ᾿Αντωνίνου «Αὐγούστου τὸ f καὶ Magxov 


«ὐρηλιανοῦ Βήρου υἱοῦ αὐτοῦ, 
ox Ὀλυμπιάς. 
(o "D. η΄, δ΄. ὑπ. Σεβήρου τὸ δ' καὶ Σιλανοῦ. 
206 Ἰνὸ. 9. ε΄. ὑπ. ῬῬουφίνου καὶ Κουαδράτου. 
Ἰνὸδ. «΄.'ς΄. 9x. Τορχουάτου καὶ Ἡρώδου. 
Ἰνδ, ια΄. ζ΄, ὑπ. ᾿Αβιόλα καὶ ἸΠαξίμου. 
C σλα’' Ὀλυμπιάς. 


"Ty. ιβ. η΄. ὑπ. VMysuvivov Αὐγούστου τὸ γ᾽ καὶ «ὐρηλια- 


νοῦ τὸ B. 
"bo. ay. ϑ'. $n. Σεβήρου τὸ εἰ xal Οὐηρίνου. 
Ἰνδι ιδ΄, ἐς, ὑπ. Aiovov- καὶ Πεσσαλίνου. 


Τούτοις τοῖς ὑπάτοις ἄφεσις ἐγένετο τῶν χρεοφειλετῶν πα- 
ρὰ ᾿Ἀντωνίνου Εὐσεβοῦς, καὶ οἱ ταμιακοὶ χάρται δωρεὰν ἐκαύ- 


936a», 
11. Τουρκουάτου P sola. 119. ταμειακοὶ P. 


prem doctrinam disseminavit, alium dicens esse Deum quem 
x praedicat, qui Christi pater non fuerit, alterum — 
esse, alterum vero nor inc &c hunc —* ager alterum 
autem bonum, acceptis ἃ 8 rival arri — 
nionibus. [18 vero posthaec 
Ponticum. 

140. im. Ind. vi. Antonino Augusto IL et Marco Aure- 
liano Vero filio ejus Coss. 


CCXXX. Olympias. 
141. 1v. Ind. vir, Severo IV. et Silano Coss. 
142, v. Ind, ix. Rufino et Quadrato Coss. 
143. vr. Ind. x. Torquato et Herode Coss. 
144. vn. lad. xi. Aviola et Maximo Cosa, 


CCXXXI. Olympias. 
145. vin. ind. xn. Antonino Augusto ΠῚ. et Aureliano 


146. 1x. Ind. xim. Severe V, e£ Verino Coss. 
147. x. Ind. xiv. Largo et Messalino Coss. 
His Coss. aes alienum remissum ab Antonino Pío, et ta- 
bulae fiscales exustae sunt. 


[OL Iph.] 


5 


i5 


10 


15 


PASCHAL E. 


"vó. &&'.. ia. ὑπ. Τορκουάτου τὸ β' καὶ Ἰουλιανοῦ. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ᾿Αφρικανὸς τελευτᾷ. 

σλβ' Ὀλυμπιάς. 

Ἰνδ. α΄, ιβ΄. ὑπ. ᾽᾿Ορφίτου xal Πρίσκου. 

Ἰνδ, β΄. ιγ΄. 9n. Γλαβρίωνος καὶ Βετέρου. 

Ἰνδ. γ΄. ιδ΄, ὕπ. ἸΚονδιανοῦ καὶ ΠΠαξίμου. 

Ἰνδ, δ᾽, ιε΄. ὑπ. Ιλαβρίωνος τὸ β' καὶ Ἰουμιλίου. 
σλγ' Ὀλυμπιάς. 

Ἰνδ. &. ες΄, τι. Πραίσεντος καὶ ῬῬουφίνου. 

Ἰνὸ, ς΄. ιζ΄. $n. Kopuuódov καὶ «Ἰατερανοῦ. 

Ἰνδ. ζ΄. «η΄, $n. Σεβήρου τὸ ς’ καὶ Σαβινιανοῦ. 

Ἰνδ. η΄. i9'. ὅπ. Σιλβάνου καὶ ΑΑὐγουρίνου. 
σλδ’ Ὀλυμπιάς. 

Ἰνδ. 9'. x'. ón. Βαρβάρου καὶ ἹΡηγούλου. 

vo. ἐς κα΄. ὅπ. Τερτύλλου καὶ Σακερδότου. 


479 


Πολύκαρπος Σμύρνης ἐπίσκοπος, ἀνὴρ ϑαομάσιος , xal 


τῶν ἀποστόλων οὐ μόνον ἀκουστής, ἀλλὰ καὶ ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπίσκο-- B 
πος καταστάς, ἔτι περιὼν ἐν τῷ βίῳ, γενόμενος ἐν “Ῥώμῃ ἐπὶ 
᾿Ἀνικήτου ἐπισχόπου διὰ ζήτημα περὶ τῆς τοῦ πάσχα ἑορτῆς πολ- 


6. Κυρδιανοῦ P. 19. Σιλανοῦ P, Σισβανοῦβ. 17. οὐ μόνον σαι. P. 


A. Ὁ 


148. xi Ind, xv. "Torquato li. et Juliano Coss. 


His Coss. Africanus moritur. 
CCXXXII. Olympias. 


149. xr. nd. r. — Orphito et Prisco Coss, 

150. xiu. Ind. τι. Gdabrione et Vetere Coss. 
151. xiv. Ind. mi. Cordiano et Maximo Coss. 
152. xv. Ind. iw. CGlabrione IH. et Jumilio Coss. 


CCXXXIII. Olympias. 


153. xvi. Ind. v.  Praesente et Rufino Coss. 

154. χυιι. Ind. vi. Commodo et Laterano Coss. 
155. xvmnr lad. vii. Severo Vl. et Sabiniano Coss. 
156. xix. Ind. viu. Silano et Augurino Coss. 


CCXXXIF, Olympias, 


157. xx. Ind. rx. Barbaro et Regulo Coss. 
158. xxt Ind. x.  T'ertullo et Sacerdote Cosa. 


Polycarpus m ae Episcopus, vir —— et — 


— auditor , iisque constitutus 
adhuc superstes , Romae, Aniceto Épiscopatum — * 


controversiam de Paschatis festo versaretur, o complures ex 


OL Tph. ] 
[ "is 


P 257 


480 ΟΗΒΟΝΤΙΟΟΝ 


λοὺς τῶν ἀπὸ Οἐὐαλεντίγου καὶ Παρκίέωνος αἱρετικῶν τῷ τοῦ Χρι- 
στοῦ ὑγιεῖ λύγῳ ἐπέστρεψεν. ὃς xal αρκίωνέ ποτε εἰς ὄψιν 
αὐτοῦ ἐλϑόντι καὶ φήσαντι, ᾿Ἐπιγινῴσκεις ἡμᾶς; ἀπεκρίϑη 
᾿Ἐπιγινώσκω σε τὸν πρωτύτοχον τοῦ Σατανᾶ, — Εἰρη- 
γαῖος. ᾿ 5 
Ἰνδ. io. κβ΄. ὑπ. Κυιντίλλου xai Πρίσκου. m 
Ἰνδ. ιβ΄. xy. ὑπ, Βραδουᾶ καὶ Οὐήρου. 
B "Eni τούτων τῶν ὑπάτων ἐσφάγη Αἴλιος: ᾿γτωνῖνος ἐν Προ- 
xovrOQ , ὧν ἐτῶν Ἐζ΄. 
“Ῥωμαίων (d^ — ἹΜάρκος «Αὐρήλιος ᾿Αντωνῖνος δ 
καὶ Οὐῆρος, υἱὸς ᾿Ἀἀντωνίψου τοῦ ΕἘὐσεβοῦς, xab Aovuoc Aiv- 
V 206 ρήλιος Κόμμοδος ἀδελφὸς αὐτοῦ ἔτη (3'. . ὁμοῦ: m. 
oc Ὀλυμπιάς. Ad e 


"và. ιγ΄. α΄. $n, ἸΠάρχου «Αὐρηλίου᾽ ET xal 4dovxlov 
Κομμόδου «Αὐγούστου. | 15 
Ἰνδ. ιδ΄, β΄. $n. Mágxov ΑΑὐρηλίου Οἱ ToS "Y Aovxior 
D. Κομμόδου «Αὐγούστου τὸ β΄. 
Ἰνδ, ιε΄. γ΄, ὅπ. ἹῬουστιχίου καὶ ““κυλίνου. 
Ἰνδ. α΄. δ΄. ὕπ. ΑἸἰλιανοῦ καὶ Πάστωρος. 
Ἔτους ρλγ' τῆς εἷς οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου μεγε- 90 


6. Χυντίλλον P. 7. Βραδοῦσα R. 8, Προικονήσῳ P. 14. 
Οὐήρου om. n 15. Αὐγούστου τὸ δεύτερον P. 17. 4ὐγού- 
στου τὸ β΄) τὸ y P sola. 


A. C. [ OL Jph.] 
Valentini et Marcionis haereticorum sectatoribus sano Christi 


verbo convertit. Is Marcioni aliquando sibi in faciem occur- 
renti, ac dicenti, Agnoscis nos? respondit, Agnosco te primo- 
genitum Satanae, quemadmodum narrat Irenaeus, 
159. xxu. Ind. xr  Quintillo et Prisco Coss. 3. 
160. xxu. Ind. xu. Bardua et Vero Coss. 4. 
His Coss. interfectus est Aelius Antoninus in Proecone- 
80, annos natus LXxvil. 
Romanis xiv, imperavit Marcus Aurelius Antoninus, qui 
et Verus dictus, filius Antonini Pii, et Lucius Aurelius Com- 
modus, illius frater, ann. xix. Colliguntur anni v. MDCLXXXVII. 


CCXXXVF. Olympias. 
161. τ. Ind. xui Marco Aurelio Vero et Lucio Commo- 


do Augusto Il. Coss.  . 1. 235. 
IL Ind. xiv. Marco Aurelio Vero et Lucio Commodo 
Augusto III. Coss. 2. 
162. mr. Ind. xv. Rusticio et Aquilino Coss. 
163. rv. Ind.i — Aeliano et Pastore Coss. 3. 


Anno cxxxin. post Domini in coelos Assumptionem, maxi- 


PASCHALE 481 


orav τὴν Aoluv ἀνασοβησάντων διωγμῶν πολλοὶ ἐμαρτύρησαν, 
ἐν οἷς Πολύχαρπος Σμύρνης ἐπίσκοπος καὶ τοῦ ἀποστόλου Ἰωάν»- 
νου μαϑητὴς καὶ ὑπ᾽ αὐτοῦ κατυσταϑεὶς ἐπίσχοπος, συλληφϑεὶς 
ἐπὶ ἀνθυπάτου Τατίου Κοδράτου ὑπὸ Ἡρώδου εἰρηνάρχου, 
δυϊοῦ ὄντος Νικήτου, καὶ πολλὰ ὑπομείνας διὰ τὴν εἰς Χριστὸν 
πίστιν, τῇ πρὸ L' καλανδῶν ἀπριλίων τῷ μεγάλῳ σαββάτῳ 
ὥραν η΄ τοῦ κεντυρίωνος τὴν τῶν ἐπισυναχϑέντων Ἰουδαίων καὶ 
ἐϑνικῶν φιλονεικίαν ϑεασαμένου τεϑεὶς ὕπ᾽ αὐτῶν ἐν μέσῳ 
ἐκάη ζῶν, ὧν ἐτῶν ng.. οὕτω γὰρ καὶ ἀπεκαλύφϑη αὐτῷ τε- 
ἰρλειοῦσϑαι αὐτὸν ζῶντα καιόμενον. περὶ δὲ τῶν ἐτῶν αὐτοῦ 
εἶπε τῷ ἀνθυπάτῳ εἰπόντι αὐτῷ, Βλασφήμησον τὸν Χριστόν" 
ὁ δὲ εἶπεν, Hg! ἔτη δουλεύω τῷ Χριστῷ, οὐδέν μὲ ἠδίκησε" καὶ 
πῶς δύναμαι βλασφημῆσαι τὸν σώσαντά με βασιλέα; τούτῳ καὶ 
φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐδόϑη ἐν τῷ σταδίῳ Σμυρναίων εἰσιόντι, 


P 258 


is Toxvt, Πολύκαρπε "καὶ &vógitov. καὶ τὸν μὲν εἰπόντα οὐδεὶς B 


τῶν ἄλλων εἶδεν, τὴν δὲ φωνὴν πολλοὶ καὶ τῶν ἡμετέρων ἤκου- 
σαν, σὺν τῷ ἁγίῳ δὲ Πολυχάρπῳ καὶ ἄλλοι 9' ἀπὸ Φιλαδελ- 
φείας μαρτυροῦσιν ἐν Σμύρνῃ" καὶ ἐν Περγάμῳ δὲ ἕτεροι, ἐν 
οἷς ἦν καὶ Παπίας καὶ ἄλλοι πολλοί, ὧν καὶ ἔγγραφα φέρονται 

$07à μαρτύρια. πιλεῖστοι καὶ αὐτῶν ἀνάγραπτοι εἰς ἔτι νῦν οἱ 
ἀγῶνες διαμένουσιν, ὧν πάντων ταῖς πρεσβείαις γένοιτο ἡμᾶς 
συγχοινωνούς τε καὶ μαϑητὰς γενέσθαι. | 


9. Ἰωάννου α΄ praeponit alia manu V. — 5. Χριστὸν om. R. 7. 
ὥρα P. 9 ar P. 2. ms δουλεύων R. 13, δύ t καὶ B4. R. 
ib. καὶ] δὲ xal P. 15. οὐϑεὶς P. 17. δὲ om. R. 0 καὶ — δια- 
μένουσιν] δὲ καὶ κατὰ Γαλλίαν καὶ Γαλατίαν διαπρεπῶς ἐμαρτύρη- 
σαν P et m. V alia manu. 


mis Asiam turbantibus persecutionibus, multi martyrio vitam finierunt : 
in quibus extitit Polycarpus —— Episcopus, Apostoli Joannis disci- 
lus, et ab eo constitutus ——— qui comprehensus sub Tatio 
cue Proconsule, et Herode lrenarcha, Nicetae filio , multaque 
passus propter fidem in Christum, ex a. d. vr. Kal. Apriles, magno 
Sabbato, hora vir. coactorum Judaeorum et Gentilium pertinaciam spe- 
ctante Centarione, in medio ab iis constitutus, vivus exustus est, annum 
agens Lxxxvir. cum illi revelatom fuisset fore ut vivus igne absumere- 
tur, De annis vero illius Proconsuli sibi dicenti , Maledic Christo, re- 
spondit: Sertum supra octogesimum annum Christo servio , nec unquam 
is ulla me injuria affecit. modo ergo maledicere queam Περὶ, cui 
salutem meam debeo? Eunti porro ad Smyrnense stadium, vox de coelo 
edita est in haecce verba: Firma animum, Polycarpe , et viriliter age. 
Et qui haec dixerit nemo alius vidit, vocem autem multi e nostris au- 
dierunt. Cum sancto autem Polycarpo, alii novem εχ Philadelphia 
Smyrnae martyrium subiere: Pergami vero alii, in quibus fuit Papias, 
alique multi, quorum martyria scriptis commendata extant Plurimi 
Chronicon Paschale vol. I. 31 


482 CHRONICON 


Β 606 | σὰς Ὀλυμπιάς. 
'Ivà. β΄. d. ὑπ. Maxplvov καὶ Κἔλσου. 
C  'Dó. γ΄. ς᾽. $n. Ὀρφίτου xal Πούδεντος. 
Ἰουστῖνος φιλόσοφος τοῦ καϑ'᾽ ἡμᾶς λόγου δείτερον ὑπὲρ 
τῶν xa9^ ἡμᾶς δογμάτων βιβλίον ἀναδοὺς άρκῳω Aor καὶ 5 
drrovivo 'Βήρῳ τοῖς αὐτοχράτορσι ϑείῳ καταχοσμεῖται οὐ μετ᾽ 
οὐ πολὺ στεφάνῳ τῷ τοῦ μαρτυρίον, Κρήσκεντος αὐτὸν ὑπο- 
βάλλοντος. ἀλλὰ καὶ ἸΜΠελέτων Ἡσιανὸς Σαρδιανῶν ἐπίσκοπος 
βιβλίον ἀπολογίας ἔδωκεν τοῖς λελεγμένοις βασιλεῦσιν, καὶ ἕτεροι 
| δὲ πολλοί, ὧν ὅ μὲν δηλωϑ εἰς Ἰουστῖνος μετά viva ἄλλα ὧν ἔγρα- 10 
ψεν καὶ τοῦτο ἐνέϑηκεν" Κἀγὼ προσδοχῶ ὡς εἷς τῶν προωνο- 
D μασμένων ἐπιβουλευϑῆναι καὶ ξύλῳ ἐντιναχϑῆναι, ἢ κἂν àn 
Κρήσκεντος τοῦ ἀφιλοσόφου καὶ φιλοχόμπου" οὐ γὰρ φιλόσοφον 
εἰπεῖν ἄξιον τὸν ἄνδρα, ὃς γε δημοσίᾳ καταμαρτυρεῖ ὡς ἀϑέων 
ἡμῶν καὶ ἀσεβῶν χριστιανῶν ὄντων, πρὸς fü xal ἡδονὴν moA-15 
λῶν τῶν πεπλανημένων τοῦτο πράττων. καὶ μετὰ βραχέα, Καὶ 
Υ 907 γὰρ προϑέντα μὲ καὶ ἐρωτήσαντα αὐτὸν ἐρωτήσεις τινὰς ua εἴν 
καὶ ἐλέγξαι ὅτι ἀληϑῶς οὐδὲν ἐπίσταται εἰδέναι ὑμᾶς βούλομαι" 
καὶ ὅτι ἀληϑῆ λέγω, εἰ μὴ ἀνηνέχϑησαν ὑμῖν ai κοινωνίαι τῶν λό- 


6. ov μετ " ov] Conf. annot. ad p. 128. C. 7.19. Κρίσκεντος P. 
13. ἀφιλοσόφου Eusebius Hist. Eccles. IV. 16. φιλοσόφου PV. — ib. 
φιλόνεικον PV, φιλόσοφον Eusebius. 14. dg γε RV, ὅς γε m. R. 
16. βραχέων P. 17. προταϑέντα P. 19. καὶ om. V. 


Annia m.c. A. C. [Ol. 1pb.] 


queque ex Gallia et Galatia martyrio honorifice vitam exue- 
runt, quorum omnium intercessionibus ut eorum socii ac disci- 
puli fieri mereamur, peroptamus. 
CCXXXVI. Olympias. 
5672. 164. v. Ind. m. Macrino et Celso Coss. 4. 
165. vt. Ind. mr. Orphito et Pudente Coss. : 1. 236. 

Justinus Philosophus cum ex iis quae pro nobis, et ad 
firmanda nostra dogmata librmn alterum is Aurelio et 
Antonino vero lmperatoribus tradidisset, haud inulto post a 
Crescente delatus, divina Martyrii corona adornatur. et 
Melito Asianus Sardianorum aga tlie libram apologeticum 
lisdem imperatoribus dedit, ut et complures, in quibus 
supra memoratus Justinus, inter alia ab eo scripta, 
haec addidit: Expecto et ego, velut unus ex supra nominatis, 
uti per insidias captus in orucem —— — 
calumniatore et jactatore: meque emim fas est Philosophi πο- 


nine hominem afficere publicitus ( ad nempe ct 
pruritum vulgi a se de ipd) Caine et velut 
hostes numinis reos Et paulo infra: 


— 
me cum €o, et aliquot ejus ingenium — 
deprehendisse sciatis , illum rerum omnium ímperitissimum essc 


PASCHALE ἡ 483 


γῶν, ἕτοιμός εἶμε καὶ ἐπὶ ὑμῶν κοινωνεῖν τῶν ἐρωτήσεων πά-- P 259 
λιν" βασιλικὸν γὰρ ἂν καὶ τοῦτο ἔργον εἴη. εἰ δὲ καὶ ἐγνώ- 
σϑησαν ὑμῖν αἱ ἐρωτήσεις μου xal αἱ ἐκείνου ἀποκρίσεις, qa- 
νερὸν ὑμῖν ἐστιν ὅτε οὐδὲν τῶν ἡμετέρων ἐπίσταται" εἰ δὲ xal 
δἰπίσταται, διὰ τοὺς ἀχούοντας δὲ οὐ τολμᾷ λέγειν, ὡς πρότερον 
ἔφην, οὐ φιλόσοφος ἀλλὰ φιλόδοξος ἀνὴρ δείκνυται, ὅς γε μηδὲ 
τὸ Σωχρατιχὸν ὅλως ἐπίσταται. 
ἹΠελίτων Σαρδιανῶν ἐπίσχοπος μετὰ πολλὰ τῶν ἐπιδοϑ ἐν-- 
των παρὰ τοῦ αὐτοῦ Ἰουστίνου φησίν, Οὐκ ἐσμὲν λίϑων οὖὐδε-- 
10 ulay αἴσϑησιν ἐχόντων ϑεραπευταί, ἀλλὰ μόνου ϑεοῦ τοῦ πρὸ B 
πάντων καὶ ἐπὶ πάντων καὶ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ ὄντος ϑεοῦ λό- 
yov πρὸ αἰώνων ἐσμὲν ϑρησχευταί, καὶ τὰ ἑξῆς. 
Ἰνδ. ὁ΄. ζ΄. vn. Πούδεντος τὸ β' καὶ Πονλλίωνος. 
Ἰνδ. ες η΄. $n. Mágxov Αἀὐρηλίου Οὐήρου τὸ γ' καὶ Κουα- g gos 
t5 ὁράτου. 
cit, Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ς΄. 9'. oz. ᾿Απρωνιανοῦ καὶ Παύλου. 


2. γὰρ καὶ τοῦτο τὸ ἔργον εἴη V. — 8. ἀποκρίσϑις ἐκείνου P. 4. 

ερὸν Eusebius, εἰς φανερὸν ΡΥ. — ib. εἰ δὲ καὶ ἐπίσταται om. V. 
et οὐ] ov P. 7. σωματικὸν P. — 11. τοῦ) ἐπὶ τοῦ P. ibid. 
ὄντως P. 18. ἸΠωλλίωνος P. 16. ᾿Ολυμπιάδος V. 


À, C. uM [0]. Iph. ] 
Quod ut verum credatis, nisi dispulationem nostram ad vos  . 
perlatam esse non. arbitrarer, rursum, etiam vobis audienti- 
bus cum illo in certamen descendere non dubitarem: Hegia 
enim omnino haec res foret. Quod si εἰ meae percontationes, - 
εἰ illius ad has responsiones vobis non sunt ignotae, constat 
profecto nihil illum scire rerum ncstrarum, Et sí quid novit, 
non audet tamen idipsum apud auditores proferre, Socrati, ut 
ante dixi , non absimilis, nec tam philosophus quam philodorus 
(hoe est non sapientiae, sed gloriue sectator) ut qui nec id 
ne quod sensu tangritur, pernorit. 
" Melito Barfhiaermm —* us, post multa ab eodem Ju- 
stino tradita: Non sumus, inquit, cultores lapidum ne minimo 
quidem sensu praeditorum , sed solius Dei, qui est ante omnia . 
εἰ in omnibus, ct im Chrísto ejus vere Deo Ferbo ante saecu- 
la, etc. ] 
166. vn. Ind. rv. Pudente II, ei Pollione Coss. 9. 
167. vi. Índ. v. Marco Aurelio Vero HI. et Quadrato í 
58. .- 


CCXX XVII. Olympias. . 
168. ix. |nd. vi. Aproniano et Paulo Coss. . 4. 
jue —— —— Altini diem obiit, anno impe- 


rii rx, 


484 CHRONICON 


Aoðxioc Αὐρήλιος Κόμμοδος ἀπέϑανεν ἐν ᾿Αλτίνῳ ἄρξας 
ἔτη ϑ'. 

C Ἐπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων Ἰάρχος Αὐρήλιος ἸΑντωνῖ- 
γος Κύμμοδον τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν κοινωνὸν ἐποιήσατο τῆς ἑαυτοῦ 
βασιλείας. 5 

Ἰνὸ, ζ΄. dà. ὅπ. Πρίσκου καὶ ᾿ΑἈπολλιναρίου. 

Μελίτων ᾿Ἡσιανὸς τῆς Σάρδεων. πόλεως ἐπίσχοπος καὶ 
"dnoAvároc Ἱεραπόλεως ἐπίσκοπος καὶ ἄλλοι πολλοὶ τοῦ καϑ᾽ 
ἡμᾶς λόγου βιβλίον ἀπολογίας ἸΠάρκῳ «“ὐρηλίῳ ᾿Αντωνίνῳ ἐπέ- 
δωκαν, Ἰουστίνου τελειωϑέντος καὶ ἄλλων πολλῶν. ἐντευχϑ εἰς 10 
δὲ καὶ ὕφ᾽ ἑτέρων ὃ αὐτὸς βασιλεὺς ἐπὶ τῆς ᾿Δσίας παντοίαις 
ὕβρεσιν πρὸς τῶν ἐπιχωρίων καταπονουμένων τοιαύτης ἠξίωσε 
τὸ κοινὸν διατάξεως. 

D «Αὐτοχράτωρ Καῖσαρ Mápxoc “«“ὐρήλιος ᾿Αντωνῖνος, σεβα- 
στός, δημαρχικῆς ἐξουσίας τὸ πεντεχαιδέχατον καὶ ὕπατος τὸ 15 
τρίτον, τῷ κοινῷ τῆς “Ασίας χαίρειν. 

"Eyà μὲν οἶδα ὅτι καὶ τοῖς ϑεοῖς ἐπιμελές ἐστιν μὴ λανϑά- 
γειν τοὺς τοιούτους πολλῷ γὰρ μᾶλλον ἐκεῖνοι χολάσαιεν ἂν 
τοὺς μὴ βουλομένους αὐτοῖς προσκυνεῖν ἢ ὑμεῖς, οὗς εἰς ταρα- 
χὴν ἐμβάλλοντες βεβαιοῦτε τὴν γνώμην αὐτῶν, ἥνπερ ἔχουσιν 80 
ὡς ἀϑέων κατηγοροῦντες. εἴη δ᾽ ἂν κἀχείνοις ἀρεστὸν τὸ δο- 
πεῖν χατηγορουμένους τεϑνάναι μᾶλλον ἢ ζῆν ὑπὲρ τοῦ οἰκείου 


4. αὐτοῦΡ. 9. ἀπέδωκαν P, ἀπέδωχεν R. 11. ἑτέρων ποῖ- 
λῶν Ῥ. 14, αὐτοκράτωρ Kaivao om. P, 18. ἂν τοὺς Kuse- 
bius Hist. Eccles, IV. 13. αὐτοὺς PV. 


A. C, [OL Iph.) 
His Coss. Marcus Aurelius Antoninus Commodum filium 
suum in imperii consortium adscivit. 
169. x. Ind. vi. Prisco et Apollinari Coss. 1. 937. 
Melito Asianus Sardium urbis Episcopus, et Apollinaris 
Hierapoleos Episcopus, multique alii, religionis nostrae librum 
apologeticum Marco Aurelio Antonino porrexere, Justino aliis- 
que non paucis martyrio jam defunctis. Ab aliis vero com- 
pluribus edoctus idem Imperator, omnis generis contumeliis 
&b indigenis Christianos in Asia affici, tale ad Commune 
(Asiae) rescriptum dedit. 
Marcus 4urelius Antoninus Augustus, Tribunitiae potesta- 
tis xv. Consul rit. Communi Asiae, Salutem. 
Equidem haud i Diis etiam ipsis curae esse, ne ejus- 
cemodi lateant. Multo enim magis illis convenit animadvertere 
in eos, quí sacrificare Diis recusant , quam vobis, qui dum ve- 
zatis illos, simul illorum sententiam confirmatis, quam de vo- 
bis ut impiis conceperunt. Fuerit sane illis multo optatius per 


PASCHALE. 485 


ϑεοῦ" ὅϑεν καὶ νικῶσι προϊέμενοι τὰς ἑαυτῶν ψυχὰς ἤπερ P 260 
πεποίϑασιν οἷς ἀξιοῦτε πράττειν αὐτούς. περὶ δὲ τῶν σεισμῶν 
τῶν γενομένων καὶ γινομένων οὐκ ἄτοπον ὑμᾶς ὑπομνῆσαι, ἀϑυ- 
μοῦντας μὲν ὅτανπερ ὦσιν, παραβάλλοντας δὲ τὰ ἡμέτερα πρὸς 
51d ἐκείνων " οἱ μὲν εὐπαῤῥησιαστότεροι γίνονται πρὸς τὸν ϑεύν, 
ὑμεῖς δὲ παρὰ πάντα τὸν χρόνον, xa9^ ὃν ἀγνοεῖν δοκεῖτε, τῶν 
ϑεῶν καὶ τῶν ἄλλων ἀμελεῖτε καὶ τῆς ϑρησχείας τῆς περὶ τὸν 
ἀϑάνατον, ὃν δὴ τοὺς χριστιανοὺς ϑρησχεύοντας ἐλαύνετε xol V 908 
διώχετε ἕως ϑανάτου. ὑπὲρ δὲ τῶν τοιούτων ἤδη καὶ πολλοὶ 
Ἰϑτῶν περὶ τὰς ἐπαρχίας ἡγεμόνων καὶ τῷ ϑειοτάτῳ ἡμῶν ἔγρα- 
yav πατρί" οἷς καὶ ἀντέγραψεν μηδὲν ἐνοχλεῖν τοῖς τοιούτοις, B 
εἰ μὴ ἐμφαίνοιντό τι περὶ τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν ἐγχειροῦντες. 
xul ἐμοὶ δὲ περὶ τῶν τοιούτων πολλοὶ ἐσήμαναν, οἷς δὴ καὶ R 610 
προέγραψα κατακολουϑῶν τῇ τοῦ πατρὸς γνώμῃ. εἰ δέ τις ἐπι- 
1δ μένοι τινὰ τῶν τοιούτων εἷς πράγματα φέρων ὡς δὴ τοιοῦτον 
ὄντα, ἐκεῖνος ὃ καταφερόμενος ἀπολελύσϑω τοῦ ἐγκλήματος, 
καὶ ἐὰν φαίνηται τοιοῦτος ὦν, ὃ δὲ καταφέρων ἔνοχος ἔσται δίκης. 
προετέϑη ἐν Ἐφέσῳ. 
Ἰνδ. η΄. α΄. in. Κεϑήγου καὶ Κλάρου. 
2. πεπόνϑασινΥ. 8.οὐκ om.PV. 4, ὅτανπερ Eusebius, ὅτιπερ PV. 
7. ἄλλων ἱερῶν P. ἰδ. καὶ —— περὶ τὸν ϑάνατον ὃν δὴ V, 
ϑρησκείαν δὲ περὶ τὸν ϑεὸν οὐκ ἐπίστασϑε, ὅϑεν καὶ τοὺς θρησκεύον- 
τας ἐξηλώκατε, ὅθεν xal P. Correxi ex Eusebio. 8. ϑηρεύοντας V. 
10. ἡγουμένων V.  ib.xalom.P. 11. οἷς καὶ] οἷς V. ἰδ. ὀχλοῦν P. 


12. ἐμφαίνοιντο Eusebius, ὧν φαίνοιντο ΡΥ. 18. δὴ] δὲ P. 14. πα- 
τρόςμου P. ib. ἐπιμείνοι PV. 15. δὴ om.P. 19. καὶ Κεκλάρου V. 
A. C. ' i [0]. Iph.] Annia m. c. 
speciem de impietate accusatis, pro suo numine emori, 
vivere. Unde οἱ victoriam reportant , vitam profundere para- 
tiores quam in vestram concedere sententiam. —— ar 
De terrae tremoribus quos aut sensistis aut sentitis, 
ineptum esset vobis in memoriam revocare, quod vos qui 
cum fiunt, desperabundi, illi vero, si illorum statum cum ve- 
stro tunc comparemus , majori eliam spe erga numen suum im- 
plentur. Vos vero per omne tempus videmini Deos penitus 
ignorare , et cultum illorum negligere, et Christianos veri Dei 
cultores proscribitis, vexatis, et usque ad mortem insectamini. 
De quibus jam ante quoque provinciarum Praesides Divo patri 
meo perscripsere, qui et ille rescripsit, uti ne molesti essent 
Christianis ulla in re, nisi quid in Rempublicam Romanam ten- 


C 


D 


P 261 


486 CHRONICON 


"I»à. 9. ιβ΄. ὑπ. Σεβήρου καὶ “Ἔρεννιανοῦ. 

*H τῶν Ἐχγκρατιτῶν αἵρεσις ἄρτι φυεῖσα, ξένην xal φϑο- 
ροποιὸν ψευδοδοξίαν εἰσάγουσα ἐν βίῳ, Τατιανὸν ἀρχηγὸν ἔσχεν. 
οὗτος δὲ τῶν μαϑητῶν Ἰουστίνου γεγονώς, ἕως μὲν ἔζη ὃ Io- 
στῖνος, οὐδ᾽ ὅλως ἐτόλμα ἐνδείξασϑαι παραφϑορὰν τῆς ὑγιοῦς 
κατὰ Χριστὸν πίστεως. ἀποθανόντος δὲ αὐτοῦ ἤρξατο κενοῖς 
λόγοις καταποϑεὶς δογματίζειν éyagluv, ὡς καὶ οἱ πρὸ αὐτοῦ 
Σατορνῖνος καὶ Magxlov, ἠρέμα σὺν αὐτοῖς ἀϑετῶν τὴν ἀρ- 
χαίαν πλάσιν τοῦ ϑεοῦ καὶ κατηγορῶν τὸ ἄῤῥεν καὶ τὸ ϑῆλυ 
εἰς γένεσιν ἀνθρώπων πεποιηκότος, καὶ τῶν λεγομένων nap 1 
αὐτοῖς ἐμψύχων ἀποχὴν εἰσηγήσατο, ἀχαριστοῦντες τῷ τὰ πάν»- 
τὰ πεποιηχότε ϑεῷ. ἀντιλέγουσί τε τῇ τοῦ πρωτοπλάστου σω- 
τηρίᾳ, καὶ τοῦτο νῦν ἐξηυρέϑη παρ᾽ αὐτοῖς, τούτου Τατιανὸς 
πρῶτος ταύτην εἰσηνέγχατο τὴν βλασφημίαν, xal αἰῶνάς τινας 
ἀορίστους ὃ αὐτὸς εἰσάγει ὁμοίως τοῖς ἀπὸ Οὐαλεντένου μυϑολυ- 15 
γήσας, γάμον τε φϑορὰν καὶ πορνείαν παραπλησίως IMagxian 
καὶ Σατορνίνῳ ἀναγορεύσας, xaJ" ὧν πολλοὶ μὲν καὶ ἄλλοι 
ἔγραψαν, ἱκανὰ δὲ xai Ἰουσανός. 

Αντωνῖνος αὐτοχράτωρ πυκχνῶς τοῖς πολεμίοις ἐπέχειτο, 
αὐτύς τὲ παρὼν καὶ τοὺς πολεμάρχας ἀποστέλλων. καὶ Περτί- 


9. Κρατιτῶν m. R, V. ἰδ. ἄρτι φνεῖσα] ἀντιφυεῖσα P. 8. (xal) 
ψευδ. R. 8. Σατουρνῖνος P. 11. ὁποσχγὴν R. 19. τε) à? P. 
15. ἀπὸ Eusebius Hist. Eccl. IV. 27. ὑπὸ ΡΥ. — 17. Σατουρνίνῳ P. 
20. Πορτίνακε V. 


À. C. [ OI. Jph. ] 
171. xiu. Ind. mx. Severo et Herenniano ee 3. 

Encratitarum haeresis, quae peregrinam el exitialem in 
mundo induxit opinionem, 'latianum habuit auctorem. 15 ex 
Justini auditoribus, quoad ille vixit, non omnino ausus est in- 
temeratae Christi fidei corruptionem prodere. Justino vero 
extincto, vanis coepit illatis sermonibus, velut mente captus, . 
ac ebrius, coelibatum praedicare, quemadmodum Saturninus 
et Marcion ante ipsum fecerant, et eorum asseclae, abrogato 
antiquo Dei ac damnato opere, qui marem et feminam ad ho- 
minum generationem condidit. Sed et eorum, quae Anima 
praedita appellant, abstinentiam induxit, ingrati mortales erga 
omnium conditorem Deum. Quinetiam primi hominis Adam 
salutem negant, idque tum primum ab iis adinventum: primus 
enim 'Tatianus hanc impietatem excogitavit. Sed et Aeonas 
quosdam indefinitos idem inducit, iis quae a Valentino prodita 
fuerant, fabulas intermisceus.  Connubium etiam, secundum 
fere Valentini et Marcionis sententiam, corruptionem ac stu- 
prum esse dictitans, quos contra scripsere mult alij, ia iis 
vero sat multa Musanus. 

Autoninus Imperator saepius et ipsemet hostes aggressus 


PASCHALE. 487 


vaxi xal roig σὺν αἰ τῷ δίψει πιεζομένοις ὄμβρος ἐκ ToU ϑεοῦ ἐγέ- 
γετο, καὶ τοῖς ἀντιτασσομένοις Γερμανικοῖς καὶ Σαρμάταις σχη- 
miüg ἔπεσεν, πολλούς τε αὐτῶν διέφϑειρεν. λέγεται δὲ ὡς καὶ 
ἐπιστολαὶ φέρονται IMágxov τοῦ βασιλέως, ἐν αἷς μαρτυρεῖ μέλ-- 
ὅλοντα τὸν στρατὸν αὐτοῦ διαφϑείρεσϑαι ταῖς τῶν χριστιανῶν 
εὐχαῖς διασεσῶσϑαι. | 
: σλη Ὀλυμπιάς. | 

Ἰνδ, ἐς ιγ΄. $n. Ὀρφίτου τὸ β΄ καὶ Makluov. 

"Iv. ια΄. ιδ΄. ὅπ. Σεβήρου τὸ f καὶ Πομπηιανοῦ. 

10 Ζεύτερος μετὰ τὸν προκείμενον Τατιανὸν Σεύηρός τις χρα- B 
τήσας τὴν αὐτὴν αἵρεσιν Σευηριανῶν προσηγορίας γέγονεν ai- R 612 
τιος, χρωμένων τούτων καὶ νόμῳ καὶ προφήταις καὶ εὐαγγελίοις, 
ἰδίως ἑρμηνεύοντες τῶν ἱερῶν γραφῶν τὰ νοήματα, βλασφημοῦν-- 
τες Παῦλον τὸν ἀπόστολον, ἀϑετοῦντες αὐτοῦ τὰς ἐπιστολάς, 

ἰδ μηδὲ τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων καταδεχόμενοι. ὃ μέντοι γε 
πρότερος αὐτῶν Τατιανὸς συνάφειάν τινα καὶ συναγωγὴν οὐκ ol- V 909 
da ὅπως τῶν εὐαγγελίων ποιησάμενος τὸ διὰ τεσσάρων τοῦτο προσ" 
ὠνόμασεν, ὃ παρά τισιν εἷς ἔτι καὶ νῦν φέρεται. τοῦ δὲ ἀπο- C 
στόλου φασὶν αὐτὸν ϑελῆσαί τινας αὐτῶν μεταφράσαι φωνάς, ὡς 

90 ἐπιδιορϑούμενον αὐτὸν τὴν τῆς φράσεως σύνταξιν. καταλέλοιπεν 

li ris] τινα Rt ἔδιτὰρ ἡκστοῖλο] buroldg P. 40. gudotag 
Ducangius, φάσεως V, φύσεως P. 


^. C. Ol. Iph. 
est, interdum missis ducibus. Cum Pertinax aliique qui - p 
eo erant siti premerentur, imber de coelo vote in Germa- 
Dos vero et atas contra stantes fulmen delapsum, multos 
ex lis exanimavit. Aiunt porro Marci ppt literas cir- 
cumferri, in quibus testatur exercitum siti periturum, Chri- 
stianorum precibus esse servatum. 
CCXXXVIII. Olympias. 
172. xm Ind. x. Orphito et Maximo Coss. 4. 
173. xiv. Ind. xr. Severo 1]. e& Pompeiano Coss. 1. 238. 
Secundus post Tatianum, cujus supra meminimus, Seve- 
rus eadem infectus haeresi, Bev orum nominis auctor fuit: 
ui quidem legem veterem ac Prophetas, atque adeo Kvange- 
tla admittunt, scripturas sacras pro libito interpretantur, Pau- 
lum Apostolum damnant, —— illius —— rejectis 
etiam Actis Apostolorum. His vero antiquior Tatianus, nescio 
quam consonantiam et collectionem Evangeliorum confecit, 
quam Diatessaron sppellavit, quae etiamnum in quorundam 
manibus versatur. Aiunt etiam ipsum in animo habuisse Apo- 
stoli verba aliis mutare, cum gemimum illius sensum ac com- 
positionem vellet emendare.  Cireumferuntur complura ejus 


488 CHRONICON 


δὲ οὗτος πολύ τι πλῆϑος συγγραμμάτων, ὧν a παρὰ πολ- 
λοῖς μνημονεύεται διαβόητος αὐτοῦ λύγος ὃ πρὸς Ἕλληνας, ἐν à 
καὶ τῶν ἀνέχαϑεν χρόνων μνημονεύσας τῶν παρ᾽ Ἕλλησιν. εὐδο- 
κίμων ἁπάντων Ἰωσέα τε καὶ τοὺς "Efgaluv προφήτας ἀπέφηνε 
προγενεστέρους, ὃς δὴ καὶ δοκεῖ τῶν συγγραμμάτων αὐτοῦ πάν-5 
των καλλίων τε καὶ ὠφελιμώτατος ὑπάρχειν. 
"Ivó. ιβ΄. a. ὑπ. Γάλλου καὶ Φλάχκου. 
"Do. ιγ΄. id. ὑπ. Ὀρφίτου τὸ γ᾽ καὶ Ῥρούφου. 
Ποϑεινὸς ὃ τῆς «4ογδούνου ἐπίσκοπος, ὑπὲρ, τὰ S ἔτη τῆς 
Ὁ ἡλικίας γενόμενος, συρόμενος ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ πολλὰ παϑὼν ἀνή- 10 
χέστα τῷ τοῦ μαρτυρίου δρόμῳ ἐτελειώϑη. | 
᾿Αλλὰ xal Ἄτταλος τοὔνομα πολλὰ πολλῷ τῷ χρόνῳ πεπον- 
ϑώς, ἐν εἱρκτῇ τυγχάνων ϑείας ὀπτασίας ἐν νυχτὶ ἀξιοῦται, 
“ἀλκιβιάδου γάρ τινος τῶν ἐν εἱρκτῇ τυγχανόντων κατεχομένου, 
πάνυ αὐχμηρὸν βιοῦντος βίον, καὶ μηδενὸς ὅλως πρότερον μετα- 15 
P 262 λαμβάνοντος, ἀλλ᾽ ἢ ἄρτῳ καὶ ὕδατι μόνῳ χρωμένου, πειρωμέ- 
vov δὲ καὶ ἐν τῇ εἱρκτῇ οὕτω διάγειν, ᾿Αττάλῳ τῷ προειρημένῳ 
μετὰ τὸν πρῶτον ἀγῶνα, ὃν ἐν τῷ ἀμφιϑεάτρῳ ἔνυσεν, ἀπεχα- 
λύφϑη ὅτι οὐ καλῶς ποιεῖ “᾿Αλκιβιάδης μὴ χρώμενος τοῖς κτίσμασι 
τοῦ ϑεοῦ καὶ ἄλλοις τύπον ὑπολειπόμενος σκανδάλου. πεισϑ εὶς 9ὴ 


7. Φλάκου V, 8. τὸ om. P. 9. Μουγδούνου P. 19, ᾿ἀταλὸς P. 
16. μόνῳ om. P. 17. δὲ] τὸ Ρ. ibid. '4zaÀq P. 


A. C. [0]. Iph.] 
scripta, in quibus a multis praesertim commendatur celeberri- 
mum illud quod ad Graecos inscripsit: in quo virorum apud 
eosdem illustrium omnium retroacta tempora commemorans, et 
Mosen, εἰ Hebraeorum Prophetas longe vetustiores fuisse 
ostendit, qui quidem liber ex omnibus quos scripsit, longe 
pulcherrimus et utilissimus habetur. 

174, xv. Ind. xm. Gallo et Flacco Coss. 

175. xvi. Ind. xur. Orphito et Rufo Coss. 

Pothinus Lugdunensis Episcopus, qui annum aetatis no- 
nagesimum excesserat, ad tribunal raptatus, et immensam: 
passus crudelitatem, Martyrii cursum consummavit. 

Sed et quidam nomine Atalus, multa multo tempore pas- 
sus, dum in vinculis habetur, divina quadam visione per no- 
ctem dignatur. Cum enim quidam Alcibiades, qui cum iis qui 
in carcere erant, detinebatur, laboriosam prorsus vitam dege- 
ret, atque priusquam in custodiam daretur, nihil omnino prae- 
ter panem et aquam gustaret, in carcere eandem vitae ratio- 
nem servare conaretur, —— Atalo, post exactum primum 
certamen, quo in Amphitheatro defunctus fuerat, divinitus 
aperitur, non recte facere Alcibiadem, qui iis quae Deus con- 
diderat non uteretur, aliisque scandalo esset. € persuasus 


£g» te 


PASCHAL E. 489 


δὲ ὃ ᾿4λκιβιάδης πάντων φανερῶς μετελάμβανεν, xal ηὐχαρίστει 
τῷ ϑεῷ, καὶ δικαίως " οὐ γὰρ ἀνεπίσκεπτοι χάριτος ϑεοῦ ἦσαν, 
ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἦν σύμβουλον αὐτοῖς. 
σλϑ' Ὀλυμπιάς. 
5. Ἴνδ. ιδ΄, (b. ὅπ. Πουλλίωνος καὶ ἄπρου. 

"Eni τούτων τῶν ὑπάτων νόμος ἐτέϑη ὥστε ἴξ ἀδιαϑέτου 
κληρονομεῖν τὸν πατέρα τὰ τέκνα" xal τῷ ἀχαρίστῳ δὲ παιδὶ τὸ 
τετραούγκιον δίδοσϑαι τῆς πατρῴας περιουσίας. 

Ὁ δὲ αὐτὸς βασιλεὺς ὑπέταξε τὸ ἔϑνος τῶν I. ἑρμανῶν. 

10 "D. ιε΄, ιη΄. ὅπ. Κομμόδου καὶ Κυὶντίλλου. 
Ἰνδ. α΄. ε9΄. ὅπ. Ὀρφίτου τὸ δ' καὶ Ῥούφου τὸ ff. 

Σμέρνα τῆς “σίας ἀπὸ σεισμῶν κατεῤῥίφη. ᾿Αντωνῖνος ὃ C 
καὶ Οὐῆρος νοσήσας ἀπέϑανεν ἐν IHayavloig πρὸ ὀκτὼ χαλανδῶν 
ἀπριλίων, ἄρξας ἔτη i9". 

15 Ῥωμαίων it ἐβασίλευσε Κόμμοδος ἔτη ιβ΄. ὁμοῦ Ex». 
Ἰνδ. β΄. α΄. ὅπ. Κομμόδου «Αὐγούστου τὸ β' xal Βήρου. 

Οὗτος ὃ Κόμμοδος ἐπὶ τῆς αὐτοῖ κρατήσεως παύει τὸν διω- 

γμὸν τῆς ἐχχλησίας. 


R 614 
B 


1. εὐχαρίστει P. 2. ἦσαν χάριτος τοῦ ϑεοῦ P. 5, Πωλλίω- 
vog P. 8. τετραούγγιον Ρ. 9. ὑπετάξετο R, ὑπετάξατοΡ. ἰδ. τὸ 
om.P. 10. Κυνείλλου P. 18. Παωνίαις P, Πανωνίαις m. R, V. 
14. ἀπριλλίου P. 17. παίει V. 


A, C. . . . [00], Iph.]Anniam. c. 
Alcibiades, palam absque delectu appositam deinceps cibum 

—— Deoque gratias egit: et jure sane, neque enim inex- 

P 


erant gratiae Dei, sed Spiritus sanctus iis in consulto- 
rem aderat. 
CCXXXIX. Olympias. 
176. xvi Ind. xiv. Pollione et Apro Coss.. 4. 5684. 
His Coss. lex est promulgata, qua intestato patres filiis 
succederent, ingrato vero filio bonorum paternorum quarta 
duntaxat pars daretur. . 
Idem Imperator Germanorum gentem subjugavit. 
177. xvur. Ind. xv. Commodo et Quintillo Coss. 1. 239. 
178. xix. Jnd. 1.  Orphito IV. et Rufo II. Coss. 2. 
Smyrna Asiae oppidum terrae motu corruit. Antoninus 
qui et Verus dictus est, morbo conflictatus in Pannoniis obiit 
ex a. d. viri, Kalend. Apriles, cum imperasset annos xix. 
Romanis xv. imperavit Commodus ann, xi. Colliguntur 
"Ns zd "Ind. m. Commodo Augusto II. et Vero Coss. 3. 5689. 
Hic Commodus quamdiu imperavit, ab Ecclesiae persecu- 
done abstinuit. 


V 210 


490 CHRONICON 
Ἐπὶ rovrov Ἡγήσιππος τελειοῦται περὶ τῶν ἀποστόλων ut- 


D γάλως συγγραψάμενος, ὡς ἱστορεῖ Εὐσέβιος ὃ Παμφίλου. 


σμ' Ὀλυμπιάς, 
Ἰνδ. γ΄. β΄. ὑπ. Πραίσεντος καὶ Γορδιανοῦ. 
Ἰνδ. δ΄, γ΄. vn. Κομμόδου «Αὐγούστου τὸ γ' xai Βήρου 10 β'.5 
Εἰρηναῖος ἐπίσκοπος πόλεως “Τογδούνου τῆς Γαλλίας διξ 
πρεπεν. 
Ἐπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων κτήτωρ τις ἐν ᾿Αντιοχεία τῇ 
μεγάλῃ ὀνόματι ᾿Αρτάβανος φιλοτίμως ἔῤῥεψεν ἐν τῇ καλου- 


P 968 μένῃ “]άφνῃ τοῖς δήμοις καλάμια συντόμια πολλὰ ἄρτων διαιωνι- 10 


R 616 


ζόντων, καὶ ἐκάλεσεν τοὺς ἄρτους πολιτικοὺς διὰ τὸ τῇ ἰδία 
πόλει τούτους δωρήσασϑαι, καὶ ἠφόρισεν ἐκ τῶν ἰδίων αὐτοῦ 
χωρίων πρόσοδον ἀναλογοῦσαν εἰς λόγον τῶν αὐτῶν πολιτιχῶν 
ἄρτων. καὶ ἀνήγειραν αὐτῷ οἱ τῆς “Ἀντιοχέων πόλεως ἐν τῇ 
4άφνῃ στήλην μαρμαρίνην, ἐπιγράψαντες ᾿“ρταβάνει αἰωνία 1 
μνήμη. 
To. ε΄. δ΄. ὑπ. ἸΜαμερτίνου καὶ Ῥούφου τὸ γ΄. 

Ἡ κατὰ Φρύγας ἄϑεος ψευδοπροφητεία ἸΠοντανοῦ καὶ τῶν 
σὺν αὐτῷ παραπλήγων γυναικῶν αὐτοῦ Πρισκῖλλας καὶ αξιμῶ.- 
λας συνέστη, ἔτι δὲ xal ᾿Αλκιβιάδου καὶ Θεοδότου" xa9^ ὦνϑ0 


6. Μουγδούνου P. ἐδ. Γαλίας PV. — 10. σχυτόμια πολλὰ m.R, 
quae πολλὰ ἄρτων om. in textu. — 11. ἐκέλευσεν R. 15. ἡ μνήμη 
αἰωνία P. 80, ὧν Raderus, ὃν RV. 


ub" d H ui de Apostolis — 
o imperante, decessit Hegesippus, qui de A is ma- 
gnifice scripsit, ut testatur Eusebius Pamphili, 


CCXL. Olympias. 


180. τι. Ind. m.  Praesente et Gordiano Coss. 4. 
181. πὶ. Ind. sv. Commodo Augusto III. et Vero II. Coss. 1. 240. 
Irenaeus Lugduni urbis Galliae Episcopus celebris habi- 
tus est. 
His Coss. civis quidam magnae Antiochiae, nomine Ar- 
tabanus, in munificentiae argumentum, plurimas breves tessa- 
ras panum perpetuorum sparsit in pem in suburbano 
Daphnensi, hosque panes vocavit Civiles, eo quod civitati 
suae impertirentur: et ex propriis suis praediis congruos redi- 
tus in eorundem panum eivilium sumptus destinavit. Vicissum 
vero Antiocheni, eidem in Daphne statuam marmoream erexe- 
re, cum hac inscriptione: 
Artabani memoria aeterna. 
182. iv. Ind. v. Mamertino et Rufo III. Coss. 2. 
Mendax et impia Montani Cataphrygum haereseos aucto- 
ris, et cum illo pariter fureutium mulierum Priscillae et Maxi- 


PASCHAL E. 491 


συνεγράψατο ὃ ἐν óola τῇ μνήμῃ ᾿“Απολλινάριος Ἱεραπόλεως ἐπί- 
σχοπὸος καὶ ἸΪιλτιάδης συγγραφεὺς καὶ ἄλλοι πολλοί, ἐν οἷς 
χαὶ Σαραπίων "Αντιοχείας ἐπίσκοπος. 
Ἰνδ. ς΄. ες $n. Κομμόδου «Αὐγούστου τὸ δ' καὶ Βιχτωρίνου. 
δ Τὸ ἐν Νικαίᾳ τῆς Βιϑυνίας ᾿“πολλώνιον ἔξω τειχῶν ἐγένε-: 
τὸ ἐφισταμένου τὸ ἔργον Βακτουανοῦ καὶ Σεβήρου Βιϑυνίας € 
ἡγεμονεύοντος. 


eua Ὀλυμπιάς. 
Ty. ζ΄. ς΄, $n. ἹΠαρκέλλου καὶ «Αϊλιανοῦ. 

10 "Eni τῶν προκειμένων ὑπάτων Θεοδοτίων τις τοῦ Πόντου 
ἀπὸ τῆς διαδοχῆς ἸΠαρκίωνος τοῦ αἱρεσιάρχου τοῦ ἀπ᾽ αὐτῆς 
Σινώπης ὁρμωμένου, καὶ αὐτὸς μηνίων τῇ αὐτοῦ αἱρέσει καὶ εἰς 
ἰουδαϊσμὸν ἐκκλίνας καὶ τὰ αὐτῶν στοιχεῖα καὶ γλῶσσαν μα- 
Suv, ἰδίως καὶ αὐτὸς ἐξέδωκεν τὰ πλεῖστα τοῖς off ἑρμηνευταῖς 

δ συνάδοντα, ὡς καὶ ἱστορεῖ περὶ τούτου Ἐπιφάνιος ὃ Κύπριος. 

Ἰνδ. η΄. ζ΄. ὑπ. Ἰατέρνου καὶ Βραδουᾶ. D 
Ἰνδ, 9. η΄. $n. Κομμόδου «Αὐγούστου τὸ εἰ καὶ Γλαβρίωνος. 
"Ivó. «. 8ϑ΄. ὑπ. Κρισπίνου καὶ ΑἸἰλιανοῦ. 


4, Χομόδου τοῦ Αὐγούστου V. ib. τὸ om. ἢ. δ. τῶν τειχῶν P. 
6. ἀφισταμένου R. 19. μηνύω R. ἰδ. αὐτῇ P. 15. ἀνάδοντα, 
συναδόντως m. R.  ib.xolom.R. ἐδ. ᾿Επιφάνιος] p. 172. s. 


À. C. [OL Iph.] 
millae vaticinatio nata est, Alcibiadis quoque et Theodoti : 
contra quos scripsit sanctae memoriae Apollinaris Hierapoleos 
Episcopus, et Miltiades scriptor, aliique complures, quos in- 
ter extitit Sarapion Antiochiae Episcopus. "M 

182. v. Ind. νι. Commodo Augusto IV. et Victorino Coss, 8. 

Apollonium Nicaeae Bithyniae urbe extra moenia constru- 

"iem est, operi praefecto Bactuano, cum Bithyniae praeesset 

erus, 


CCXLI. Olympias. 


184, νι. Ind. vir.. Marcello et Aeliano Coss. r3 
His Coss. quidam 'l'heodotio in Ponto natus, ex Marcio- 
nis Haeresiarchae sectatoribus, qui et ipse Sinope oriundus 
erat, ejurata eadem haeresi, in Judaismum declinavit: cumque 
eorum elementa et linguam didicisset, privatim et ipse multa 
edidit quae cum rxxm. interpretibus consenüunt, ut de illo 
refert Epiphanius Cypri Episcopus. 
185. vir. lad. vi. Materno et Bradua Coss. 1. 941. 
186. wiu. Ind. xx. Commodo Augusto V. et Glabrione 


187. ix, Ind. x... Crispino et Aeliano Coss. 8. 
Detracto Colossi Rhodii capite, Commodus suum imposuit. 


492 CHRONICON 


Τοῦ χολοσσοῦ Ῥόδου τὴν κεφαλὴν ἀφελὼν Κόμμοδος ἰδίαν 
ἐπέϑηκεν εἰκόνα. . 
Ωριγένης ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ ἐγεννήϑη. 
Τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐν τῷ Καπετωλίῳ Ῥώμης σκηπτὸς ἔπε- 
σεν, καὶ σφοδρὸς ἐμπρησμὸς γέγονεν, καὶ τὰς βιβλιοθήκας xai 5 
ὅλα τὰ μέρη Ῥώμης αὐτῆς διέφλεξεν. 
: E Θέρμαι Κομμοδιαναὶ ἐν Ρώμῃ ἀφιερώϑησαν. 
σμβ' Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ια΄. d. ὅπ. Φουσκιανοῦ καὶ Σιλανοῦ. 
Tvó. ιβ΄. ια΄. ὑπ. Κομμόδου «Αὐγούστου τὸ ς΄ καὶ Σξεπτι- 10 
μιανοῦ. 
Ἰνδ. ιγ΄. ιβ΄. $n. Κομμόδου «Αὐγούστου τὸ ζ΄ καὶ Περτί- 
νακος. 

Β Κόμμοδος αἰφνίδιον ἐτελεύτησεν ἀποπνιγεὶς ἐν οἰχίᾳ Βε- 
στιανοῦ συγγενοῦς αὐτοῦ καὶ ᾿Ατταλιανῆς τῆς ὑπατίσσης ἐν Ῥώ-15 
μῇ πρὸ a καλανδῶν Ἰανουαρίων, ἄρξας ἔτη «ff. 

R 618 “Ῥωμαίων iz! ἐβασίλευσε “ούκιος Περτίναξ μῆνας B. 
ὁμοῦ ἔτη εχ ϑ' καὶ μῆνας B. 
Περτίναξ ἀξιούσῃ τῇ συγκλήτω Ῥωμαίων τὴν γυναῖχα αὖ- 
4, Καπιτωλίῳ R. — 16. καλάνδης RV 18. ἔτη om. P. ἰδ. καὶ 
om, P, 19. τῇ om. R. 


Anniam. c. A. C. [OL Iph.] 
Origenes Alexandriae nascitur. 
Hoc anno Capitolium Romae de coelo tactum est, in- 
que extitit incendium, quo et Bibliothecae, et universae 
ipsius urbis Romae regiones conflagrarunt. 
'Thermae Commodianae Romae dedicatae sunt. 


CCXLII. Olympias. 


188. x. Ind. xi. Fusciano et Silano Coss, 4. 

189. Junio et Servilio Coss, 1. 242. 
— xi. Ind. xaÀ. Commodo Augusto VI. et Septimiano 

88 


191. Aproniano et Bradua Coss, 
192. xu. Ind. xi. Commodo Augusto VII. et Pertinace 


Commodus repentina morte interiit in aede Vestiani affi- 
nis sui, et Attalianae feminae Consularis, Romae, pridie Ka- 
lendas Januarias, cum imperasset annos ΧΙ, 

5698. Romanis xvi. imperavit Lucius Pertinax mensibus rt. Col. 
liguntur anni v, MDcxcix. 

Pertinax, petenti Romanorum Senatui, ut conjugem Au- 
pu. filium vero Caesarem renuntiaret, intercessit, dicens, 

atis esse quod invitus ad Imperium accessisset. 


Pertinax, qui et Lucius dictus, a militibus interfectus est, 


PASCHALE. 403 


ToU σεβαστὴν ὀνομάσαι xal τὸν υἱὸν Καίσαρα ἀποδεῖξαι, ἀντεῖ- 
πε φάσκων, ἹἹκανὸν ὅτι βεβιασμένος πάρεισιν ἐπὶ τὴν ἀρχήν. 
Περτίναξ ὃ xal “Ἰούχιος ἐσφάγη ἀπὸ τῶν στρατιωτῶν, ὡς 
ἐξέρχεται ἀπὸ τοῦ παλατίου εἰς τὸν IMágriov, ὧν ἐτῶν o'. 
δ “Ῥωμαίων i^ ἐβασίλευσεν “Ιίδιος Ἰουλιανὸς ὃ xal X0 fioc € 
μῆνας L'. ὁμοῦ ἔτη ey. 
Ἰνδ. ιδ΄. α΄. ὗπ. Φλάκκου καὶ Κλάρου. 
Καὶ οὗτος Aldioc ἐσφάγη ἀπὸ κουβικουλαρίου εἷς τὴν πη- 
γὴν τοῦ παλατίου Ῥώμης ἔσω, ὡς προσέχει τοῖς ἰχϑύσιν, ἐχ συ-- 
100xtvZc τῶν μετ᾽ αὐτοῦ, ὧν ἐτῶν E. 
ouy Ὀλυμπιάς. 
“Ῥωμαίων ιη΄ ἐβασίλευσεν “ούχιος Σεπτίμιος Σεβῆρος ἀπὸ D 
τῆς συγκλήτου Ρώμης ψηφισϑεὶς ἔτη ιϑ, ὁμοῦ ἔτη εψιϑ', 
Ἰνδ. ιε΄. α΄. ὑπ. Σεβήρου «Αὐγούστου καὶ Σαβίνου. 
(5 v0. α΄. B'. ὑπ. Τερτύλλου καὶ Κλήμεντος. 
Ἰνὸ. β΄. γ΄. ὑπ. 4Δέξτρου καὶ Πρίσκου. 
"Ivo. γ᾽. δ΄. $z. «“ατερανοῦ καὶ Ῥουφίνου. 
^ ζεται τὸ Βυζάντιον Θράκης ἐμπόριον εἶναι, καὶ ὅτι το- 
πάρχης ἦν ἐν αὐτᾷ Βαρβύσιος ὃ πατὴρ Φεδαλίας, καὶ ὅτι ἐν 
2. βεβιασμένως RV. 7. Φλάκου V. 18. ἔτη alterum om. P. 
15. Κλήμηντος R. 16. 4éxrgov R. 18. Περὶ τοῦ Bvfavtiov 


πῶς συνέστη τὸ Βυξάντιον praeponit P, quae alia manus ascripsit 
margini V. ἐδ. τόπαρχος b. 19. ἐν τῇ δωῇ P. 


A. C. [0]. Iph. ] Annía m. c. 
dum ex Palatio in campum Martium proficiscitur, annos na- 
tus Lxx. 
Romanis xvi. imperavit Didius Julianus, qui et Silvius 6699. 
dictus, menses vir. Colliguntur anni v. wpcc. 
193. τ. Ind. xiv. Flacco et Claro Coss. 1. 243. 5699. 


Similiter et hic Didius a Cubiculario per suorum insidias 
interfectus est ad fontem Palatii, Romae, dum piscibus inten- 
dit, annos natus Lx. 
CCXLIII. Olympias. 
Romanis xviit. imperavit Lucius Septimius Severus, a Ro- 5718, 
mano Senatu lLmperator electus, ann. xix. Colliguntur anni 


Y. MDCCXIX. 
194. 1 Ind. xv. Severo Augusto et Sabino Coss. 


2. 
195. mn. Ind. τ  Tertollo et Clemente Coss, 8. 
196. nr. Ind. m. Dextro et Prisco Coss. 4. 
197. rv. Ind. nr. Laterano et Rufino Coss. 1 


De Byzantio, et quomodo conditum est Byzantium, 
Alunt Byzantium esse Thraciae Emporium, cujus Princeps fuit Bar- 


404 CHRONICON 


P 265 ζωῇ τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἔκτισεν ἐκείνη πολλὰ ἐν αὐτῷ τῷ ἐμπορίῳ, 
καὶ ἔστησεν ἐν αὐτῷ καὶ τύχην, ἥντινα ἐκάλεσε Κερόην. καὶ 
ὅτε ἤμελλε τελευτᾶν ὃ πατὴρ αὐτῆς Βαρβύσιος, παρεχελεύσατο 
κτίσαι αὐτὴν τεῖχος ἐν αὐτῷ τῷ τόπῳ ἀπὸ ϑαλάσσης ἕως ϑαλάοσ- 
σης, ὅπερ viv ἐστι τὸ παλαιὸν τεῖχος Κωνσταντινουπόλεως, rov-5 
τέστιν ἀπὸ τοῦ καλουμένου Πετρίου ἕως τῆς πόρτας τοῦ ἁγίου 
«ἀϊμιλιανοῦ, πλησίον τῆς καλουμένης Ῥάβδου. τὴν δὲ λεχϑεῖ- 
σαν Φεδαλίαν μετὰ ϑάνατον τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἠγάγετο Βύζας ὃ 
Θράκης βασιλεύς, καὶ ἐπωνόμασε τὸν τόπον, ἤγουν τὸ ἐμπό- 

R 690 ριον, εἰς ὄνομα αὐτοῦ τὸ Βυζάντιον, ἔνϑα νῦν καλοῦνται αἱ 10 
Νῖκαι, πλησίον τῶν Κιλίκων, δεδωκὼς τῷ τόπῳ καὶ δίκαιον 

B πόλεως. καὶ ἐλϑὼν ἀπὸ Ῥώμης μετὰ χρόνους πολλοὺς ὃ Σεβῆ- 

V 919 ρος τούτῳ τῷ xgóvo τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐπὶ τὸ Βυζάντιον, καὶ 

ἑωρακὼς τὴν τοποϑεσίαν τῆς πόλεως καλήν, ἀνήγειρε τὴν Βυ- 

ζοῦ πόλιν, καὶ ἔχτισεν ἐν αὐτῇ τὸ δημόσιον λουτρὸν τὸ λεγόμενον 15 

Ζεύξιππον. καὶ ὅτι ἐκεῖ ἵστατο ἐν μέσῳ τοῦ Τετραστῴου στήλη 

χαλκῆ τοῦ ἡλίου, καὶ ὑποκάτω αὐτῆς ἔγραφε τὸ ὄνομα τοῦ Tbv 

Ζευξίππου. οἱ δὲ Θρᾷκες οὕτως ἔλεγον τὸν τόπον Ἥλιον, oi δὲ 

τῆς πόλεως Βυζαντίων καὶ αὐτοὶ ὠνόμασαν τὸ αὐτὸ δημόσιον 

λουτρὸν Ζεύξιππον κατὰ τὸ ὄνομα, ὅπερ εἶχε πρῴην ὃ τόπος, 30 

καὶ οὐκέτι, ὡς εἶπεν ὃ βασιλεύς, εἰς τὸ ἴδιον αὐτοῦ ὄνομα ἐχά- 

λουν αὐτὸ Σεβήριον. ἐγένετο δὲ τὸ Τετράστῳον τοῦ Ζευξέππου, 


e 


4. κτίσας R. 11. Κηλίκων PV. 16. ὅτε R. ib. τετραστόου PV bic 
et postea. 17. ro? ἡλίου τὸ ὄνομα P. 18. Oggxmg P. 19. 
Bvtavriov V, Βυξάντων R, 


bysius, Phedaliae pater: quae quidem superstite adhuc parente plura 
aedificia in. eo condidit, Fortunamque collucavit, quam Ceroen a - 
vit. Ferunt praeterea moriturum patrem Barbysium ipsi reliquisse in 
mandatis, ut in eo murum a mari ad mare excitaret: qui quidem murus 
est ille antiquos Constantinopoleos, qui a Petrio usque ad portam Sancti 
Aemiliani, juxta locum quem Rhabdon vocant, porrigitur. Ipsam vero 
Phedaliam post patris mortem in uxorem accepit Byzas 'Thraciae Rex, 
locumque seu emporium de suo nomine Byzantum nuncupavit, ubi nunc 
sunt quae vocantur Victoriae, haud Procul a Celicibus, et jure civitatis 
locum donavit. Severus deinde post multa tempora hoc lmperii anno 
(1v.) Roma profectus, Byzantium veniens, urbisque. situs pulcritudinem 
contemplatus, Byzae urbem iustauravit, publicumque condidit in ea bal- 
neum, Zeuxippum appellatum: quod in Quadriporticus meditullio statua 
solis aerea staret, in ipsius basi Solis Zeuxippi nomine inscripto. Ac 
Thraces quidem locum Helium seu Solem: cives autem, Byzantii bal- 
neum publicum Zeuxippum, juxta nomenclaturam , qua antea donabatur, 
appellarunt, non vero secundum lmperatoris decretum, qui de suo no- 
mine Severium nuncupandum statuerat.  Extitit autem Az euxippl Qua- 


PASCHALE. 495 


ὅπου ἵστατο ἐν μέσῳ ἡ στήλη τοῦ ἡλίου, xal ἔκτισεν ἀντ᾽ αὐτοῦ 
ἐν τῇ ἀκροπόλει τῆς αὐτῆς Βύζου πόλεως ναὸν ἤτοι ἱερὸν ᾿4πόλ- 
λωνος, καὶ ἀντὶ τῶν ἄλλων δίο ἱερῶν τῶν κτισϑέντων πρώην ἀπὸ 
μὲν Βύζου ᾿Αρτέμιδι σὺν ἐλάφῳ, ἀπὸ δὲ Φεδαλίας “φροδίτῃ. 
5xal ἀναγαγὼν Σεβῆρος ὃ βασιλεὺς ἐκ τοῦ Τετραστῴου τὸ ἄγαλμα 
τοῦ Ἡλίου ἔστησεν αὐτὸ ἄνω ἐν τῷ ἱερῷ, κτίσας ὃ αὐτὸς βασιλεὺς 
χατέναντι τοῦ ἱεροῦ τῆς “Ἰρτέμιδος κυνῆγιν μέγα πάνυ, xal κατέ- 
γαντι τοῦ ἱεροῦ τῆς ᾿Πφροδίτης ϑέατρον. ἔκτισε δὲ καὶ τὸ ἱππι- 
κὸν εἰς τὸ Βυζάντιον ὃ λεχϑεὶς Σεβῆρος, ἀγοράσας οἰκήματα καὶ 
lOxijnov ἀπό τινων ἀδελφῶν ὀρφανῶν" καὶ καταλύσας τὰ οἰκήμα- Ὁ 
τα xal τὸν κῆπον ἐκδενδρώσας ἐποίησε τὸ ἱππικὸν τοῖς Βυζαντίοις 
καὶ τὸ λεγόμενον ΣΣτρατήγιον ἀνενέωσεν ὃ αὐτὸς Σεβῆρος, ὅπερ 
ἦν πρώην χτισϑὲν ὑπὸ Misávigov τοῦ Π]αχεδένος, ὅτε κατὰ 
Δαρείου ἐπεστράτευσεν, καὶ ἐκάλεσε τὸν τόπον Στρατῆγιν" ἐκεῖ 
ἰδγὰρ στρατολογήσας ᾿Αλέξανδρος ὃ Π]ακεδὼν ὥρμησεν κατὰ Περ- 
σῶν εἷς τὸν πόλεμον. 
σμό’ Ὀλυμπιάς, 
Ἰνδ. δ΄, ε΄. $2. Σατορνίνου xal Γάλλου. 


Ἰνδ. ε΄. ς΄. ὑπ. ἸΑνουλλίνου καὶ Φρόντωνος. 
0 Ἰνδ. ς΄, ζ΄, ὑπ. Σεβήρου «Αὐγούστου τὸ ff καὶ Βικτωρίνου. Ῥ 966 


8, καὶ ἀντι] κατέναντι Chilmeadus ad. Malalae p. 299. 6, ed. Bonn. 
4. Aexéuidi σὺν Malalas, "Agrsuióíovy V, m. R, ᾿Δρτεμιδίου P, ᾽4ρ- 
τεμιδείου m. R. ib. Aggodírng P. ^ δ. ἀναγὼν P. ἰδ, ὁ Σο- 
βῆρος ὁ P. 12. καὶ λεγόμενον P. 


driporticus, ubi in medio stetit Solis statua, in cujus locum in ipsiusAnniam. c. 
Byzae civitatis Acropoli templum excitavit Apollini sacrum, et pro aliis 
duobus fanis prius extructis, a Byza quidem Dianae Elaphaeae, a Phe- 
dalia vero Veneris. Ex Quadriporticu translatam Solis statuam in sum- 
mo templo constituit lmperator: e regione Dianae fani amplissimo Cy- 
negio, e regione vero — Veneris Theatro aedificatis. Idem prae- 
terea Severus Circum condidit, coémptis a pupillis quibusdam fratribus 
aedibus ac hortis: ac disjectis aedibus, evulsisque ex hortis arboribus, 
Byzantiis Circum aedificavit Sed et Strategium seu Praetorium instau- 
ravit idem Severus, quod dudum ab Alexandro Macedone extructum 
fuerat, cum in Darium expeditionem suscepit, locoque Strategli nomen 
dedit, quod post ibi instructum exercitum, idem Alexander Macedo ad- 
versus Persas arma moverit, 


CCXLIV. Olympios. 


A. C. [Ol. Iph.] 
198. v. Ind.:v. Saturnino et Gallo Coss. : 9. 
199. vi. Ind. v. Anullino et Frontone Coss. 8. . 5704. 


200. vir. Ind, vi... Severo Augusto Il. et Victorino Coss. 4. 


496 CHRONICON 


Ἰνδ. ζ΄, η΄. jr. MoxiavoU xal Qufiavov. 
R 622 "Eni τούτων τῶν ὑπάτων διωγμὸς ἐγένετο τῶν χριστιανῶν, 
καὶ πολλοὶ ἐμαρτύρησαν. 
eue Ὀλυμπιάς. 
"và. η΄. 9'. ὑπ. Σεβήρου “ὐγούστου τὸ γ' καὶ “Ἀντωνίνου. ὅ 
Ἔν τοῖς xyoóvoig τούτοις Σύμμαχός τις Σαμαρείτης, τῶν 
B παρ᾽ αὐτοῖς σοφῶν, μὴ τιμηϑεὶς ὑπὸ τοῦ ἰδίου ἔϑνους, voor- 
σας φιλαρχίαν καὶ ἀγαναχτήσας xarà τῆς ἰδίας φυλῆς, προσ- 
ἔρχεται Ἰουδαίοις καὶ προσηλυτεύει καὶ περιτέμνεται δευτέραν 
περιτομήν. οὗτος τοίνυν πρὸς διαστροφὴν τῶν παρὰ ΣΣαμα- ὃ 
ρείταις ἑρμηνειῶν ἑρμηνεύσας τὴν τρίτην ἐξέδωκεν ἑρμηνείαν. 
ταῦτα Ἐπιφάνιος ὃ Κύπριος περὶ τῶν τριῶν ἑρμηνευτῶν, Zdxvia 
xal Συμμάχου καὶ Θεοδοτίωνος, ἐϑηκεν. 
I»). 9'. /. ὑπ. Πλαυτιανοῦ καὶ Γέτα. 
Πλαυτιανὸς ὃ ὕπατος ἐσφάγη πρὸ τα’ καλανδῶν φεβρουα- 15 
piov. 
C "D... ια', ὕπ. Χίλωνος xal “ίβωνος. 
'T»0. ia! ιβ΄. $n. Avtaylvov τὸ β' xal Γέτα τὸ B. 
V 213 Τούτοις τοῖς ὑπάτοις Σεβῆρος ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ γενόμενος 
διωγμὸν κατὰ χριστιανῶν ἐποίησε, καὶ πολλοὶ ἐμαρτύρησαν ἀπὸ 30 


6. ἐν τούτοις χρόνοις P. — ib. Σαμαρείας R, Σαμαρίτης V. 10. 
Σαμαρίταις PV. 12. 'Ezxipáviog] p. 172. B. — Cuius loci lacu- 
nae hinc supplendae sunt. ἰδ. 4xvAAa P, 15. gtvQovagíov PV. 


Annlam.c. A, C. (OL Iph.] 
201. vr. Ind. vr. Muciano et Fabiano Coss. 1. 245. 
His Coss, facta est Christianorum persecutio, multique 
martyrio vitam finierunt. 


CCXLVF. Olympias. 
5708. 202. rx. Ind. vir. Severo Augusto III. et Antonino Coss. 2. 

His temporibus, Symmachus quidam Samaritanus, inter 
$008 sapientia praestans, cum debiti honores a popularibus si- 
bi denegarentur, immodica vero teneretur dominandi cupidi- 
tate, genti.suae infensus, apud Judaeos demigravit, prosely- 
tumque professus, secundum circuimncisus est. Hic igitur quo 
Samaritanorum interpretationes everteret, tertiam edidit inter- 
erreur: Haec Epiphanius Cyprius de tribus interpreti- 
us, Aquila, Symmacho, et 'Theodotione observavit. 


203. x. lnd. ix. Plautiano et Geta Coss. 4. 
Plautianus Consul ex a. d. xi. Kalendas Februarii neca- 
tus est. 
204. xr. Ind. x. Chilone et Libone Coss. 4. 
205. xir, Ind. xr, Antonino ll. et Geta IL Coss. 1. 246. 


lisdem Coss. Severus dum Alexandriae moratur, contra 


PASCHAL E. 407 


Aatavdogsac xal «ἀἰϊγύπτου καὶ “«ὐγουσταμνικῆς xai ἕως Θη- 
βαΐδος. ᾿ ὌΝ s 4 

Τούτοις τοῖς χράνοις ἐν ᾿λεξανδρείᾳ τὸ Σεβηριανὸν ἐκτί- 
σϑη γυμνάσιον καὶ τὸ ἐχεῖσε ἱερὸν μέγα τὸ καλούμενον Πάνϑεον. 


CK 


5 σμς΄ Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ, ιβ΄. ay. ori. ᾿Αλβίνου καὶ «ἀϊμιλιανοῦ. | D 
T». ιγ΄. ιδ΄. ὑπ. ᾿Ἄπρου xoi Ma£íuov. 
Ἰνδ, ιδ΄. ε΄, ὑπ. ᾿Αντωνίνου τὸ γ' καὶ Γέτα τὸ y. 
Ἰνδι εε΄. ις΄. on. Πομπηιανοῦ καὶ Ἄττου. 
10 cub, Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. α΄, εζ΄. $n. Φαυστίνου xal Ῥουφίνου. 
Ἰνδ, β΄. ιη΄. ὅπ. Γεντιανοῦ καὶ Βάσσου. 
Ἰνδ. γ΄. ιϑ΄. ὕπ. "ngov τὸ β' xal'Angov. 
Τούτοις τοῖς ὑπάτοις ἐτελεύτησε Σεβῆρος elc τὸ βαρβαρι- P. 967 


15xóv, ὧν ἐτῶν ξε΄. : 

“Ῥωμαίων :9' ἐβασίλευσεν ἸΑντωνῖνος Καράχαλλος υἱὸς R 694 
Σεβήρου ἔτη ζ΄. δμοῦ εψκς!. 
Ἰνὸ, δ΄, α΄. $n. ᾿Αντωνίνου «Αὐγούστου τὸ à. καὶ ᾿Αλβίνου. 


σμη Oilvunxiág. 
$0 Ἰνὸδ, &. β΄. ὑπ. ἥεσσαλᾶ καὶ Σαβίνου. 


A, C. [0]. Iph. 1 Απηΐ ἃ m c. 
Christianos persecutionem excitavit, in qua complures ex 


Alexandria, Aegypto et Augustamnica, atque adeo usque ad 
Thebaidem, pro Christo martyrium subiere. 

Hisce temporibus Balneum publicum Alexandriae Seve- 
rianum appellatum excitatum est, atque ingens fanum quod 
Pantheum vocant. ( | 

CCXLVI. Olympías. 


. 906. xir. Ind. xi, — Albino et Aemiliano Coss. 9. 
907. xiv. nd. xir. Apro et Maximo Coss. 8. 
908. xv. Ind. xiv. Antonino III. et Geta IIT. Coss. "i 


209. xvi. Ind. xv, Pompeiano et Avito Coss. 


CCXLVII. Olympias. 
210. uz. Ind. τ. Faustino et Rufino Coss. 2. 
211. xvi Ind. rm. CGentiano et Basso Coss. 8. 
$219. xix. Ind. ut. Apro 11, et Apro Coss. 4. 
His Coss. obiit Severus in barbarico, aetatis anno rxv. 
Romanis xix. imperavit Antoninus Caracallus, Severi F. 
annos vit. Colliguntur anni v. 4DCCXXVI. | 
213. 1. Ind. rv. Antonino Augusto IV. et Albino Coss. 1. 248. 5719. 


Chronicom Paschale vol. I. 32 


408 CHRONICON 


Ἶνδ. ς΄. γ΄. on. “δεντούλου xal Κερεαλίου. ἡ 
B ἸἨΝνὸ. ζ΄. δ΄. ὑπ. Σαβίνου τὸ B καὶ ᾿Ἀνουλλίνου. 
Ἰνδ. η΄. εἰς ὑπ. ἸΠραίσεντος καὶ Εξτρικάτου. 
σμϑ' Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ, 9'. ς΄. $n. ᾿ἡντωνίνου “ἰγούστου τὸ εἰ καὶ ᾿“δουέντος. 5 
Ἰνδ. . ζ΄. ὑπ. ᾿Αντωνίνου Atyovotov τὸ ς΄ καὶ Saxipdórov. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ᾿Αντωνῖνος Καράκαλλος xarà 
Περσῶν ἀπελθὼν καὶ ἀναλαβὼν τὴν Ὀσροηνήν,. συμβαλὼν εἰς 
C τὸν πόλεμον ἐσφάγη, μέσον ᾿Ἐδέσσης καὶ Καῤῥῶν, ὧν ἐτῶν ξ΄. 
“Ῥωμαίων κ' ἐβασίλευσεν ἹΜακρῖνος ἔτος α΄. ὅμοῦ' ε{κζ΄. 19 
Ἰνὸ. ια΄. α΄. ὑπ. ᾿ΑἈντωνίνου καὶ Κωμάζοντος. 
Maxgtvog ἰσφάγη ἐν ᾿ἀρχελαΐδι, ὧν ἐτῶν νβ΄. 
Ῥωμαίων xa ἐβασίλευσεν ᾿Ἵντωνῖνος Ἡλιογάβαλος ἔτη δ΄. 
. ὁμοῦ «ψλαί. 
Ἰνὸ. ιβ΄. α΄. ὑπ. Γράτου καὶ Σελεύκου. 15 


ov Ὀλυμπιάς. 
D Ἰνδ. «γ΄. β', ὑπ. ᾿Αντωνίνου Αὐγούστου τὸ β' καὶ ἡ ἡλεξάνδρου. 


ET Κεριαλίου P. Φ. ᾿ἀνουλίνου P. ἅ. xai — συμβαλὼν om. P. 
9. “ἰδέσσης PV. 


Annia m. c. A, C. : |. "(Ot Tph.] 
CCXLF11I. Olympias. 
914, «ι΄ Ind. v. Messala et Sabino Coss. - 3 
215. i: Ind. vi. ,Lentulo et Cereali Coss, ἃ. 
216. iv, Ind. vr. Sabino lI. et Anulino Coss. 4. 
217. v. Ind. vir. Praesente et Extricato Coss, — 1. 249. 
CCXLIX. Olympias. 


218. vr. Ind. rx. Antonino Augusto: V. et Advento Coss, — 2. 
219. vir. Ind. x. Antonino Augusto Vl. et Sacerdote 


His Coss. Antoninus Caracallus dum in Persas proficisci- 
tur, inter Aedessam et Carras interficitur, annos natus wx. 
5726. Romanis xx. imperavit Macrinus annum τ.  Colligàntur 
anni v. Mbcexxvft. 


5730. 2920. τ. Ind. xri. Antonino et Comazonte Coss, 4. 
Macrinus Árchelaide e inedio tollitur; cum vixisset an- 
nos LII. 


Romanis xxr. imperavit Antoninus Helíogabalus an. iv. 
Colliguntur anni v. MDccxxxI, 
$221. τ. Ind. xu. Grato et Seleuco. Coss. 1. 250. 


CCL. Olympias. 


292. 1. Ind, xur Antonino Augusto. II. et Alexandro 
Coss. | 2. 


PASCH' AL F. 499 


T4. ιδ΄. y- dimi Malinov καὶ ΑἹλεανοῦ. | V 214 
“:ανυκτέρεψαις ἡ ἡμερῶν τριῶν ix Ρώμῃ γέγονεν, καὶ c&- 
σμοὶ σφοδροὶ ἐμκιαὐτῇ: ἐγένοντο πρὸ & ἰδῶν — καὶ πρὸ 
€. καλανδῶν ὀχτωβρίων καὶ πρὸ 40' καλανδῶν νοεμβρίων. ; 

8 Παλαιστίνης Νικόπολς, 5 πρότερον. Ἐμμαοῦς, ἐχτίσϑη 
πύλις, πρεσβεύονέος $ ὑπὲρ αὐτῆς καὶ προϊσταμένου Ἰουλίου 
“φρικανοῦ τοῦ τὰ χρονικὰ συγγραψαμένου.. ὴ . 

Ty. ιε΄, d. Pn. “Φλαβιανοῦ καὶ Κρισπίνον. ὁ. | P 268 
"Eni τούτων τῶν ὑπάτων. ἰσφάγη ᾿Ἄντωνῖνος Ἡλιογάώβαλος R 626 

10 Αὔγουστος ὲν Ῥώμῃ 9 ὑπὸ ἰδίου αὐτοῦ συγγενοῦς » ὧν ἐτῶν λς΄. 

Ῥωμαίων κβ΄ ἐβασίλευσεν. “Δλέξανδρος ἹΜαμμαίας € ἔτη ιγ΄. 


ὁμοῦ ἐψμό΄.. 
Ἰνδ, αἰ. α΄. jn. — i Accroov. 
^Q λ υμπεάς. 
15. hà. g. g.. 9n. DP τὸ β΄ καὶ ἸΪαρχέλλου, 
Ἰνδ. y'. .γ΄. ὑπ. ᾿Αλβίνου καὶ Παξίμου τὸ B8. "E B 


Tod. δ΄. δ', ὑπ. ΠΙρδέστου καὶ Πρόβου. 
Ἰνὸ. εὖ. ε΄. ὑπ. ᾿Αλεξάνδρου τὸ. Υ̓ καὶ dM ωνος.. 


.u»ff Ὀλυμπεάς. 
30 Ἰνδ. ς΄. ς΄. ὑπ, ᾿4γρεχόλα καὶ Κλήμεντος. 


8. εἰδῶν P. 11. Μαμαίας V et infra. — 20. γῳκόλα F 


ἃ, C. [ Ol. Iph, ] Anni a m. c. 
ET zr. Ind. xiv. Maximo et Aeliano Coss 
igiliae trium erum "Hetiae | acide sul, et vehetnentdà 
lerrae motus in ea facti, ex ante d. v. Id. Be tétb. et ex à. 
d. xv. Kalend. Octobr. à€ denique ex a. d. Kalend. Novembr. 
Nicopolis Palaestinae -wrbs, Emmaus prius nuncupata, 
condita est, legatiopem pro. ea — ἜΝ οὐ μονα ulio, 
Africano Chronicorum scriptore. ; ὁ: 
9294. 1v. Ind. xv.. Flaviano et Cris n. Qoas, — 4. 
His Coss. Antoniaus Haligane balus . cognMo SuQ —— 
interfectus cum sextum et rigesimum ageret annum. ,.,. 
— * imperavit Alexander Mammaeae V. , ARBOR . 85148. 
xui Colliguntur aM. V. MDCGXLIV, ,, ΣΙ cdagiab d 
225. : M 1. Fuselano et Dextro Coss, . ii — "^d. 251. 5751. 
|». , €CLI. Okympieas. | | ι; 
996. n. Ind, iJ. Alexandro U. et Marcello Cou. 2. . 
997. ui. Tod. nr Albino et Maximo H. Coss, ^^ ^ 8. 
998. iv. Ind. 1v. ' Modesto et/Probo Coss. — 4. 
999. v. Ind. v. Alexandro HI. et Digne Coss. 1 
CCLII. Olympias. A 
930. vr. Ind. vi. Agricola εἰ Clemente Coss.., τ 2. 


— —  — —— 


HAVEIFICLO Llz..a-.Y 
OF ANCIEN! HioiORY 
OXFORD 


600 CHRONICON 


Tv. ζ΄. C. ὑπ. Πομκηιανοῦ xol Πελεγμιανοῦ. 
Ἰνδ. η΄. η΄. ὑπ. “ούπου xai ἸΠαξίμου τὸ y'. 
Ἰνδ. 9'. ϑ΄. ὑπ. ἸΠάξίμου τὸ δ΄ καὶ Πατέρνου. 
C | ^. συγ Ὀλυμπιάς. 
Tv). ἡ. d. ὑπ. Mao&iuov τὸ εἰ καὶ Οὐρβάνου. 5 
"hà. ια΄. io^. Vn. Σεβήρου καὶ Kvvriayob, 
Tvà. ιβ΄. ιβ΄. ὑπ. Ma&iuov τὸ ς΄ καὶ Mgixavot. . 
Ἰνδι ιγ΄. ιγ΄. $n. Περπέτον καὶ Κυρνηλίου. 
Ἔτους σε τῆς εἷς οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου ὃ ἅγιος 
Κυπριανὸς ἐμαρτύρησεν. | “τὰ | 10 
Ἐπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων ἐσφάγη ὑπὸ τοῦ στρατοῦ 
D ᾿λέξανδρος Αὔγουστος, ὡς ἔστιν ὑπὸ τὸν παπυλεῶνα avrov ἐν 
ἹΜογοντιαχῷ, ὧν ἐτῶν À* τὴν δὲ μητέρα αὐτοῦ ἸΪαμμαίαν, 
οὖσαν μετ᾽ αὐτοῦ, ἔπνιξαν ἐν σχοινίῳ εἰς τὸν παπυλεῶνα ἔσω. 
, Ῥωμαίων κγ΄. ἐβασίλευσε Παξιμῖνος Αὔγουστος ἀναγορεῦυ-- 15 
ϑεὶς ὑπὸ τοῦ στρατοῦ ἔτη y. . οι ὅμοῦ eut. 
: ^ σνδ' Ὀλυμπιάς. Do Pena 
"Ivó. ιδ΄. α΄. $n. Οὐλπικίου xal Ποντιανοῦ. 
T. ιε΄. β΄. ὑπ. Γ΄ Ὁρδιανοῦ xal Afia. 


r “Μούππου 5 a τῶν] rovrov H — 12. αὐτοῦ ΤΑ 15. 
19. p. seq. v. 1. εδ΄. Μαξ. α΄. με΄. [Μαξ. β΄. α΄. Μαξ. y. - 
IS pte Es i. Maj. y. B 


Anniam. c. A. C. . [9L Iph.] 
231. vir. Ind. vi. Pompeiano et Feng Cos. |. 8. 
232. vur Ind. vur Lupo et Maximo lli. Coss. - 4. 
233. 1x. Ind. rm. Maximo IV. et Paterno Coss. 1. 953. 
CCLIIL. Olympias. ᾿ 
234. x,  Ind.x. Maximo V. et Urbano Coss. 4. 9. 
235. xr Ind. xi. Severo et Quintiano Coss. g. 
236. xm. Ind. xu. Maximo VI. et Africano Coss. 4. 
237. xni. Ind. xim. Perpetuo et Cornelio Coss. 1. 254. 


Anno ccv. post Christi in coelos assumptionem, tmarty- 
rium subiit Sanctus Cyprianus. — 
lisdem Coss, Alexander Augustus interfectus est ab exer- 
citu, cum esset in tabernaculo, Moguntiaci, annos tum matus 
xxx. ejusque mater Mammaea , ae cum filio erat, intra 
ipsum tabernaculum laqueo est suffocata. | 
5746. Romanis xxin. imperavit Maximinus Augustus, ab exer- 
citu renunciatus, annis ri. Colliguntur anni v. MDccxLvit. 


"CCLIV.; Olympias. 


238. 1. Ind. xiv. Ulpicio et Pontiano Coss. 
239. τι, Ind. xv. Gordiano et. Aviola Coss. 


p» 


, 


PASCHAL.:E. 501 


Ἰνδ. α΄. γ΄. $n. ᾿Αλβίνου καὶ Οὐενούστου. Β 628 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐπελϑύγντες οἱ στρατιῶται ἔσφα-- Ῥ 269 
ta» Ἰαξιμῖνον «ἴγουστον εἰς ᾿χυληίαν, ὄντα ἐτῶν ξε΄. καὶ 
ἐβασίλευσεν Βαλβῖνος μῆνας γ', καὶ ἐσφάγη. καὶ ἐβασίλευσεν 
5 Πούπλιος ἡμέρας ἑκατόν, καὶ ἐσφάγη. TO 
Ῥωμαίων xà' ἐβασίλευσεν Γορδιανὸς Σενίωρ ἔτης. , — vw 945 
| TUE | δ τ ἢ Guo ey. 
Ἰνδ, 8. α΄. $n. Γορδιανοῦ «Αὐγούστου τὸ β΄ καὶ Πομ- 
πηισνοῦ. uod ἐκ IN 
10 ove. Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. γ᾽. β΄. $n. Atrixoũ καὶ Πραιτεξτάτου. 
'T»9. δ΄. γ΄. $n. «ἀὐρημανοῖ καὶ Πάππου. Β 
Γορδιανὸς «Αὔγουστος ἐποίησεν. ἀριϑμὸν. τῶν λεγομένων 
χαγδιδάτων, ἐπάρας αὐτοὺς χατ᾽ ἐπιλογήν, ὡς τελείους καὶ εὐ-- 
16 σϑενεῖς καὶ μεγάλης ὄντας ϑέας, ἀπὸ τοῦ τάγματος τῶν. λεγομέ- 
vuv σχολαρίων, καλέσας τὴν σχολὴν τοῦ αὐτοῦ ἀριϑμοῦ εἰς τὸ 
ἴδιον ἐπώνυμον σενιώρων᾽ οὗτοί εἶσιν οἱ τῆς ἕχτης σχολῆς. 
Dv. εἰ. δ΄, ὑπ. Περεγρίνου. καὶ «Αἰϊμιλιανοῦ. 
Ἰνδ. ς΄. ε΄. ὑπ. Φιλίππου καὶ Τατιανοῦ. 


1. Οὐενέστρου V. 8. 'ἀκηλίαν P, "ἀκυλίαν V: ' 4, ὁ Βὰαλβῖνος P. 
6. Ἐνιώρ V, m. R. 17. εἶσιν oi] εἰσι P. 


A C. ips [Ol. Iph. ] Anni am.c. 
240. rr, ind. x. Albino et Venusto Coss. 4. 
His Coss. irruentes milites Maximinum Augustum Aqui- 
leiae interfecerunt, .cum annum ageret Lxv. cui successit Bal- 
binus, quo tertio post mense caeso, lmperium. adeptus est 
Publius, qui post centum dies pariter est. interemptus. 
Romanis xxiv. imperavit 'Gordianus Senior annos vi. 5572. 
Colliguntur anni v. MDccLu. : 
241. τ΄  lnd. m. Gordiano Augusto 11. et Pompeiano 


Coss. 1. 255. 
CCLF. Olympias. 
249. 1m. nd. ur. Attico et Praetextato Coss. $9. 
949. ni. Ind. rv. Aureliano et Pappo Coss, 9. 


Gordianus Augustus Candidatorum cohortem instituit, se- 
lectis potissimum qui florenti essent aetate, ac validi, et qui 
magna essent corporis x dente ex eorum legione, qui. Scholarii 
vocantur: ipsamque Scholam cohortis istius de suo nomine 
Seniorum appellavit: ii vero sunt ex sexta Schola. 
944. ιν. Ind. v. Peregrino et Aemüiliano Coss. 4. 
245 'v. μά. vi. Philippo et 'Tatiano Coss. ' (1. 256. 


CCLVI. Olympias. 
246. wi. πὰ. vi Praesente et Albimo Coss. 4. 


502 CHRONICON 


. evg Ὀλυμπιάς, 
C "T0. ζ΄, ς΄. ὅπ. Πραισέντου xal "Akflvov. 
— Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων νόσῳ dict r οὐϑιάνὸς Σενίωρ 
τελευτᾷ, ὧν ἐτῶν o9". ^ ^^ 
Ῥωμαίων xe ἐβασίλευσε Φίλμεπος᾽ ὃ — ἅμα Φιλίη. 5 
' no τῷ υἱῷ αὐτοῦ ἔτη «. ^ ! "po? γῳνϑ'. 
Ἰνδ, η΄. α΄. $n. Φιλίππου “4ὐγούστου ὡς 9 * Φιλίππου 
υἱοῦ αὐτοῦ. 
T6. 9'. β΄. ὑπ. Φιλίππου “Ἵὐγούστου τὸ y pe — 
υἱοῦ τὸ 8. 10 
, Ἰνδ. ἐς γ᾽. dn. «Αἰμιλιανοῦ τὸ 8 en] Mivdyqo. -. 
m e»t Ὀλυμπιάς... AU M . 
"hà. «αἴ. B in. àfekov καὶ Γγατίανοθ;": ει 
R 630 Ὁ βασιλεὺς Φίλειπὸς ἅμα τῷ υἱῷ αὐτοῦ P dedyde 
συνεστήσαντο τῶν λεγομένων᾽ κανδιδάτων; ᾿ἐπάρανεες κατ᾽ ἐπε- 15 
λογὴν γεανίσχυυς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὀχολαβίων, καλέσαντες τὴν 
σχολὴν τοῦ ^ap' αὐτῶν σὐστάντος, τἀγματὸς εἰς *Ü ἐπώνυμον 
Φιλίππου τοῦ —— ——— vivat εἶσιν οἱ τῆς βϑόμης 
σχολῆς. 
P 970 Ἰνὸ, ιβ΄. ἐ, ὑπ. Γάλλου καὶ Βολουσιανοῦ. 


who V,m.R. 5. Ἰούνωρ V,m.R. 8.10. τοῦ υἱοῦ P. ἍΝ 
αὐτοῦ τὸ — R. 138. Ἰουνιόρων ΡΥ. 


Annlam. c. A. C. [OL fph.] 
His Cóss. 'Gordianes enlor ex morbo deceseit, an. LXXIX. 
natus. 
Romanis xxv. imperavit Philippas Junior, una cum filio 
Philippo, annos 1v. Colliguntur anni v. Mpceurx. 
"ds L  Ind.'vt. Philippo Augusto IL et Philippo F. 


3. 
248. nm. lnd. ix. Philippo Augusto LIL et Philippo F, 
II. Coss. MEN ! | 4. 
249. rr. Ind. x.  Aemiliano II. et Aquilino Coss, 1. 257. 
COLVII. Olympias. T 
250. 1v. Ind. xt. Decio et Gratiano Coss. 2. 
251. Decio III. et Decio Ouesare CGoss. 8. 


Philippus linperator una cum filio suo Philippo cohortem 
instituit didatorum, ín eam adscitis selectis viris juvenibus 
ex Beholariis, Scholae legionis ab iis institutae de Philippi 
patris nomine Juniorum indita appellatione: atque hi sunt e 
septima Schola. 
5751. 9252. v. lud. xu. Galjo et Volusiano Coss. — . "n 5 


PASGHALE. 508 


Ἰνδ. ιγ΄. ς΄. 9n. Βολουσιανοῦ 10 β' καὶ Παξίμου. 

Φίλιππος ὃ ᾿Ιουνίωρ πολλοὺς συμβαλὼν πολέμους εὐτυχῶς 
ἔπραξεν. — xal ὡς πολεμεῖ τοῖς Γήπέσιν, ἐκονδύλησεν ὃ ἵππος 
αὐτοῦ, καὶ συμπεσὼν αὐτῷ μηρόκλαστος ἐγένετο" xal ἐλϑὺν ἐν 
ὁτῇ Ῥώμῃ ἐξ αὐτοῦ τοῦ κλάσματος τελευτᾷ, ὧν ἐτῶν μ. ὁ. 

“Ῥωμαίων xc' ἐβασίλευσεν Δέκιος ἔτος. 

| ὁμοῦ EE, 
Ἰνὸδ. ιδ΄, α΄, $n. Ζίεκίου Καίσαρος xai Ztxlov υἱοῦ αὐτοῦ. 

Ἔν ἀρχῇ βασιλείας Ζεκίου διωγμοῦ κατὰ χριστιανῶν γενο- 
τ0μένου Φλαβιανὸς Ρωμαίων ἐπίσκοπος ἐμαρτύρησεν" μεϑ᾽ ὃν 
Κορνήλιος τὴν ἐπισκοπὴν διαδέχεται τρισὶν ἔτεσιν. ὑμοίως δὲ 
καὶ Βαβυλᾶς τῆς ᾿Ἵντιοχέων ἐπίσκοπος τῷ τοῦ μαρτυρίου δρόμῳ 
ἐτελεώϑη. μεθ᾽ ὃν ᾿ΑἈντιοχείας ἡγεῖται ιγ΄ Φάβιος ἔτη γ΄. πολ- 
λοὶ δὲ καὶ ἄλλοι ἐν τῇ ἀνατολῇ ἐνστάντες ὑπὲρ τῆς εἰς Χριστὸν 
ἰδπίστεως καὶ ἐν ἄλλαις ἐπαρχίαις ἐτελειώϑησαν, κατὰ διαδο- 
χὴν δὲ ἦλϑεν εἰς ἡμᾶς καὶ τοῦτο περὶ τοῦ ἁγίου Βαβυλᾶ, ὡς 
διηγήσατο τοῖς τιρὸ ἡμῶν ὃ μαχάριος ““εόντιος ὃ ἐπίσχοπος .4»- 
τιοχείας. οὗτος Δ Έέκιος ἀνεῖλε τὸν ἅγιον Βαβυλᾶν, οὐχ ὡς χρι- 
στιανὸν μόνον, ἀλλ᾽ ὅτε καὶ ἐτόλμησεν ἐπισχεῖν τοῦ βασιλέως 
0  ιλίππου τὴν γυναῖκα καὶ αὐτὸν Gunnov χριστιανοὺς ὄντας 


2. 'lovvog V. 13. Φλάβιος P. 17. διηγήσατοϊς πρὸ. — 18. 


ovrog V. ib. ἀνείλετο P. 
A. C. [0]. Tph. ] 
$958. vi. Ind. xin. Volusiano 1]. et Maximo Coss, 1. 258. 


Philippus Junior multa bella feliciter confecit. 185 dum 
contra Gepidas praeliatur, equo cespitante lapsus, femur con- 
ivit, Romamque reversus, ex eo vulnere, moritur, cum esset 
annorum xLv, 

Romanis xxvi. imperavit Decius annum 1,  Colliguntur 
anni v. MDCCXL. "PM 

L Ind. xiv. Decio Caesare et Decio filio ejus Coss. 

Sub initium hnperii Decii, excitata in Christianos perse- 
eutione, Flavianus Romanorum Episcopus martyrio vitam ex- 
uit: post Cornelius in Episcopatum successit per annos 
tres, Similiter et martyrio cursum consummavit Babylas An- 
tioehiae Episcopus, cujus vice Autiochenam eathodram ade- 
ptus est Flavius, quam trieünium tenuit, Complures vero 
aliü im oriente, dum in fide Christi constantes persistunt, ut et 
in aliis provinciis mortem obierunt. Kx majorum porro rela- 
tione, et hoc. de Sancte Babyla ad illos pervenit, uti his qui 
ante haec — vixere narravit Beatus Leontius Antiochiae 


iscopus; Hie Decius Sanctum Babylam , non solum. quod 
^ rra dad religionem profiteretur , interfecit ,. $ed εἰ quod 
Imperatoris. Philippi  wurorem , atque. adeo ipsum. Philippum, 


V 216 


504 CHRONICON 


εἰσελϑεῖν εἰς τὴν ἐχχλησίαν, παρανομήσαντος τοῦ (Φιλίππου. 
ἦν δὲ ἡ παρανομία τοιαύτη, Φίλιππος ἐκεῖνος ὃ Ἰουνίωρ, ἔπαρ- 
χος ὧν ἐπὶ τοῦ προηγησαμένου αὐτὸν βασιλέως Γορδιανοῦ, πα- 
ραϑήκην ἔλαβεν παρὰ Γορδιανοῦ τὸν υἱὸν αὐτοῦ " καὶ τελευτή- 
σαντος Γορδιανοῦ τοῦ βασιλέως σφάξας τὸν παῖδα Φίλιππος5 
ἐβασίλευσεν. | 

D Καὶ ἐν Σμύρνῃ τῆς ᾿Ασίας Πιόνιος σὺν ἄλλοις πολλοῖς 

ἐμαρτύρησεν, ἀνὴρ λόγιος καὶ τῶν ἐν μαϑήμασιν τοῦ χριστια- 
νῶν λόγου διαπρεπόντων γνωριζόμενος, ἐπὶ Πρόκλου Κυϊντιλλια- 
voU ἀνθυπάτου τῆς ᾿Ασίας πρὸ δ΄ ἰδῶν μαρτίων, ὅ᾽ ἐστι κατὰ 
᾿Ασιανοὺς μηνὶ ἕχτῳ «f, σαββάτου ὥρᾳ δεκάτῃ. 

Ὁμοίως δὲ καὶ ὃ τῆς Ἱεροσολύμων ἐκκλησίας ἐπίσκοπος 
᾿Αλέξανδρος ἐν Καισαρείᾳ τῆς Παλαιστίνης, ἡγεμονικοῖς παρα- 
στὰς δικαστηρίοις, καὶ ἐπὶ δευτέρᾳ διαπρέψας ὁμολογίᾳ, λε- 
παρῷ γήρει xal σεμνῇ πολιτείᾳ ἐτελειώϑη τῷ τοῦ μαρτυρίου 15 
δρόμῳ. ; 

P 271 Ὃ αὐτὸς Zéxuoc βασιλεὺς ἤγαγεν ἀπὸ τῆς Mgpixzic λέοντας 
φοβεροὺς καὶ λεαέίνας, καὶ ἀπέλυσεν εἰς τὸ λίμιτον ἀνατολῆς, ἀπὸ 
Zoafíac καὶ Παλαιστίνης ἕως τοῦ Κιρκησίου χάστρου, πρὸς τὸ 
ποιῆσαι γενεάν, διὰ τοὺς βαρβάρους Σαρακηνούς. ὁμοίως 020 
ἀπὸ τῆς ξηρᾶς “«Ἰιβύης ἤγαγεν ἑρπετὰ ἰοβόλα καὶ φοβερὰ ἀῤῥενο- 


^l. τοῦ om. P. — 2. ἡ π. τοιαύτη] π. αὕτη P. — ibid. ᾿Ιούνωρ V. 
9. Κυντιλλιανοῦ P. 10. εἰδῶν P. 12, δὲ om. P. 15. rov 
om. P. 19. Kiguotov PV. 


utrumque Christianum , ab aedis sacrae ingressu arcere. esset. ausus, pro- 
pter perpetratum α Philippo crimen, quod ejusmodi fuit: Philippus iste 
Junior, cum Pracfectoriam Praetorii, imperante illius decessore Gordiano, 
gereret, commendatum sibí ac suac tutelae datum a. Gordiano filium, ipse 
Gordiano Imperatore mortuo, interfecit, ac imperium arripuit. 

Smyrnae Asiae civitate, Pionius cum aliis compluribus martyrium 
subiit: vir caetera disertus, et inter illos qui in Christianis disciplinis 
ilustres habiti sunt, notissimus, sub Proclo Quintilliano Asiae Procon- 
sule, ex a. d. 1v. Idus Martias, id est secundum Asianos, mense vr. die 
ΧΙ. sabbati hora xit. 

Pari modo Alexander Hierosolymorum Ecclesiae Episcopus Caesa- 
ream Palaestinae ad Praesidis tribunal adductus, gemina jam confes 
sione clarus, senio gravis, ac vitae sanctitate singulari, martyrii cursum 
consummavit. 

Idem Decius Imperator ex Africa formidandos leones et leaenas ad- 
duxit, immisitque in Orientis fines, ab Arabia et Palaestina usque ad 
Circesium castrum, ut ibi foetus ederent et propagarentur, propter bar- 
baros Saracenos, Similiter et ab continente Arabia serpentes venenosos 
ac inetuendos utriusque sexus adduxit, dimisitque in fines Aegypti, pre- 


PASCHALE. 505 


ϑήλεα, xal ἀπέλυσεν εἰς τὸ τῆς Αἰγύπτου λίμιτον διὰ τοὺς Νομά- 
jus xai Βλεμμύας. βαρβάρους" καὶ διὰ τοῦτο γράφουσιν αὐτὸν 
ἑστῶτα μεταξὺ λεόντων καὶ ἀσπίδων. 
Ἐξελθὼν δὲ. ὃ αὐτὸς Ζέκιος εἰς πόλεμον κατὰ — 
5g ἀπέρχεται, ἐσφάγη μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἀπό τινος τῶν ἐξάρ-- B 
χων ἐν Ἰβύρτῳ, ὧν ἐτῶν ξ΄. 


ov; Ὄλ υμπι ἄς. 
Ῥωμαίων κζ' ᾿ἐβασῶευσεν Γάϊος I. ἄλλος & γ᾽. 


ὁμοῦ εΨξγ. 
10. "Do, «ε΄. α΄. $n. —— καὶ Γαλλιηνοῦ. 


Ἰνὸ, α΄, β-. ὑπ. Οὐαλεριανοῦ τὸ β' καὶ Γαλλιηνοῦ τὸ f. 
Ἰνὸ. B'. γ΄. ὑπ. ἹΜαξίμου τὸ β' καὶ Γλαβρίωνος. 
Ἐτελεύτησε Γάϊος Γάλλος, ὧν ἐτῶν EB. 


“Ῥωμαίων xy. ἐβασίλευσεν Οὐαλεριανὸς «Αὔγουστος ἔτη i9 € 


15. ὁμοῦ oL". 
Ἰνὸ. y'. α΄. $n. Οὐαλεριανοῦ «Αὐγούστου τὸ y' xal Γαλλι- 
ηνοῦ τὸ γ΄. 


— Ζιονύσιος ᾿Αλεξανδρείας ἐπίσχοπος, πολλῶν ὑποπεσόντων V 217 


αὐτῷ τῶν ἐν τῷ διωγμῷ Atxlov, ὀρέγων αὐτοῖς χεῖρα μετανοίας R 684 
40 ἐξευμενίσασϑαι τὸν ϑεόν, πολλοῖς τῶν ἐπισκύπων περὶ αὐτῶν 


γράφει" ἐν οἷς ἀρϑεὶς ὑπερηφανίᾳ Ναύατος τῆς Ρωμαίων ἐκχλη- 


4. ó om. P. ib. Φράγγων PV. 16. Γαλλιηνοῦ τὸ y ] Γαλλιη- 
vov P. — 21. ὑπερηφανείᾳ P. ει 


[Ol Iph.] Anni ἃ m. c. 
* —— ac Blemmyas barbaros: ideoque ipsum leones 
ter 


ὅκα aspides page solent. 
vero Decius, dum Francis bellum illaturus proficisci- 
tur, a * uno ex proceribus cum filio occiditur Abyrti, cum vi- 
xisset annos LX. 


CCLVII. Olympias. 
Romanis xxvit. imperavit Caius Gallus annes ML Colli- 5762. 
guntur anni v. MDCCLXII. | 
254. τ, Ind. xv. Valeriano et Gallieno Coss, 
$55. m. Jnd. x. — Valeriano II. et Gallieno 11, Coss. 
$956. ut Ind. m. Maximo ll. et Glabrione Coss, 
Caius Gallus decessit, cum annorum esset Lxii. 
Romanis xxvi. imperavit Valerianus Augustus, ann. xiv. 
Colliguntur an. v. MbccLxxvit. 
957. τ. Ind. n» Valeriano III. et Gallieno Coss. 1. 259. 
Dionysius Alexandriae Episcopus, multis qui in Decii 
persecutione suppliciorum metu 8 de desciverant, illius pe- 
dibus advolutis, porrecta poenitentiae manu, ut Deum sibi 


—8 


508. C.H.R ON ICON 


σίας πρεσβύτερος ἔλεγεν μὴ δεῖν αὐτοὺς δεχγϑῆναι, ὡς μηκέτι 
D οὔσης αὐτοῖς σωτηρίας ἐλπίδος, μηδὲ εἰ πάντα τὰ εἷς ἐπιστρο- 
φὴν γνήσια ἐπιτελοῖεν, ἰδίας αἱρέσεως τῶν κατὰ λογισμὸν φυσιω- 
ϑέντων xai καϑαροὺς ἑαυτοὺς ἀποφηνάντων. | d ς καϑίστα- 
ru, ἐφ᾽ ᾧ συνόδου μεγίστης i» τῇ Ρώμῃ συγκχροτηϑείσης, & 5. 
μὲν τὸν ἀριϑμὸν ἐπισχόπων, πλειόνων δὲ ἔτε μᾶλλον πρεσβυ- 
τέρων καὶ διακόνων, ἰδίως δὲ καὶ κατὰ. τὰς λοιπὰς ἐπαρχίας περὲ 
τοῦ πραχτέου ἐπισχεψαμένων, δόγμα γέγονε τοῖς πᾷσιν τὸν μὲν 
Ναύατον ἅμα τοῖς σὺν αὐτῷ συνεπαρϑεῖσι καὶ τοὺς συνευδοχεῖν 
τῇ εἰς ἀδελφοὺς ἀπανϑρωποτάτῃ γνώμῃ τοῦ ἀνδρὸς προαιρουμέ- 10 
P 272 νους ἐν ἀλλοτρίοις τῆς ἐχκχλησίας ἡγεῖσθαι, τοὺς δὲ τῇ συμφορᾷ 
περιπεπτωκὅτας τῶν ἀδελφῶν Ἰᾶσϑαι καὶ ϑεραπεύεϊν τοῖς τῆς με-- 
τανοίας φαρμάχοις. περὶ τούτων xal Κορνήλιος Ῥωμαίων ἐπί- 
σχοπὸς πρὸς τὸν τῆς Ἀντιοχέων ἐκχληδίας ἐπίσχοπον Φάβιον 
ἔγραψε, δηλῶν αὐτῷ τὰ τῆς συνόδου Ῥωμαίων καὶ τὰ δόξαντα 15 
τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ “ φρικὴν καὶ τὰς αὐτόϑι χώρας. καὶ 
ἄλλοι δὲ πλείους πρὸς πλείονας πολλὰ περὶ τῆς ἀπονοίας Ναυάτου 
xal τῆς μετανοίας τῶν ἐν τῷ διωγμῷ xarantaóviu ἔγραψαν. 
Β | . 0y9' Ὀλυμπιάς. | | 
Tvà. δ΄. β΄. $n. Tovexov καὶ Βάσσου. 20 
. 5. rjem. P. 7. δὲ καὶ} δὲ P. — 8. πραῤτέου m. R, πραχεαίον 
PV. 16. καταντόϑι P. 
Amsam.eAÀ C, — s 
peces efficerent admonitis, de illis ad maites Episcopos 
iteras dedit: in quibus, superbia tumidus Novatus Komanae 
Ecclesiae presbyter, dixit eos non esse admittendos, quod 
nulla iis salutis spes superesset, atque adee quantumvis omuia 
ad conversionem idonea peragerent, propriae haereseos eorum 
qui mente inflati, Catharos seipsos nominani, princeps consti- 
tuitur. Cujus rei causa, maximo Romae coacto Concilio, rx. 
uidem Episcoporum, sed multo plurium Presbyterorum et 
iaconorum: facta praeterea in reliquis Provinciis de eo quod 
. definiendum esset inquisitione, tandem ab omnibus decretum, 
ut Novatus, ua cum sectatoribus suis, et iis qui viri illius 
inhumanam prorsus in fratres sententiam amplectebantmr, ab 
Ecclesiae liminibus proscriberetur: qui vero ex fratribus in 
hanc incidissent calamitatem, sauarentur, ας peenitentiae re- 
mediis curarentur. His de rebus Cornelius Homanus. P'enti- 
fex ad Fabium Antiochenae Ecclesiae Kpiscopum litteras de- 
dit, quibus illi decreta Synodi Romanae, et Italiae ac Africae 
Antistitum sententiam exposuit. Sed ct multi ali de Novati 
amentia, et eorum qui in persecntione lapsi erant poenitentia, 
multa perscripserunt ad complures. 
CLI X. Olympias. 
5764. 258. n. Ind, iw, Tusco et Basso Coss. 2. 


[ Ol. Iph. ] 


PASCHALE:' 507. 


"Ez. τούτων. τῶν ὑπάτων. ὃ. ἅγιος Κυπριανὸς "n 
πρὸ uj καλωνδῶν ὀκτωβρίων. A 
Cp, d. γ΄. ὑπ ΑἸϊμιλεανοῦ τὸ y. xal ——— sà ff. pes 
Ἰνὸ. ς΄. δ΄. $n. Σεκολαρίου. καὶ Zovázov. . á 
5 Ἰνὸ, ζ΄. ε΄. ὑπ. T αλλοροῦ τὸ À' καὶ Βολουσιὰνοῦ Y 


^ 5 ek Ὀλυμπιάς. 
Té. η΄. ς΄. ὅπ. Γαλλιηνοῦ τὸ ε΄ καὶ Φαυστινιανοῦ. C 
Ἰνὸ. 9. p. $n. ᾿Αλβίνου καὶ A &rgov. 


Ἰνδ, /'. KL $a. D αλλιηνοῦ τὸ ς΄ xai Σατορνίνου. | 
10 Hoö. ια΄, 9'. ὑπ. — Ayvero τὸ δ᾽ καὶ Aou- ᾿ 


κιανοῦ. 
ota! Ὀλυμπιά. 00 0— ^  R 686 
T6. ιβ΄. i. ὑπ. — “Αὐγούστου τὸ. εἶ xai — 
| νοῦ τὸ β΄, 5 
15. D. ιγ΄. «α΄, 9n. T αλλιηνοῦ τὸ E xal Σαβινιανοῦ. (4 D 


Ἰνδ. ιδ΄, ιβ΄. ὑπ. Πατέρνου καὶ ᾿ἡρκεσιλάου. 

Tyó. ιε΄. ιγ΄. ὅπ. Πατέρνου τὸ β΄ xai ἸἹΠαρινιανοῦ. 
σξβ' Ὀλυμπιάς. | 

Ty. α΄. ιδ΄, ὕπ. Κλαυδίου καὶ Πατέρνου τὸ y 


4, Σεκολουαρίου V, Σεκουλαρίου P sola. 8. Δέξστρου P. 15. 
Σαβιανοῦ Ῥ. EP 


A. C. [ OI. Iph. ] Auni a ni. c. 
His Coss. Sanctus Cyprianus martyrio vitam finivit ex a. 


d. xvir. Kalend. Octobres. s 
nr !nd. v.  Aemiliano III. et Volusiano II. Coss. ] 


3. 
ιν. Ind. γι.  Seculari et Donato Coss, . 4, 
261, v. Ind. vir. Gollieno IV. et Volusiano IL. Coss, 1 


| CCLX. Olympias. — 
969. wi. Ind. vin. Gallieno V. et Faustiniano Coss. 9. 
963. wir. — Ind. 1x. Albino et Dextro Coss. g. 
964. win. Ind. x. — Gallieno VI. et Saturnino Coss. DEP ! 
265. 1x. Ind, xi. — Valeriano Augusto IV. et Luciano Cos. ' 1 


CCLXI. Olympias. 
x, Ind, xir. Valeriano Augusto V. et Luciano ll. Coss. 9. 5712. 
966. xi, Ind. xmr | Gallieno VII, et Sabiano Coss. ": 
967. xn. Ind. xiv. Paterno et Arcesilao Coss. | 
268. xm. Ind. xv. — Paterno Il. et Mariniano Coss. à 
CCL X il. Olympias. 
269. XIv. jud. 1. . Claudio et Paterno LUI. Coas. 1. 262. 


B 


508 CHRONICON 


V 918 Ἐπὶ τῶν προχειβένων ὑπάτων ᾿Οὐαλεριανὸς | /füyovoroc 
ἐσφάγη ὑπὸ Περσῶν ἐπαναστάντων αὐτῷ, ὧν ἐτῶν Ea'. 

Ρ 978 Ῥωμαίων κϑ' ἐβασίλευσε Κλαύδιος ἔτη β΄. ὁμοῦ εψοϑ΄. 
Ἰνὸ, β΄. α΄. vn. ᾿Αντιοχιανοῦ καὶ Ὀρφίέτου. ^ ^ 


Ἰνὸ. y. LE on. ΑἸὐδῥηλιανοῦ καὶ Βάσσου. - ᾿ 5 
Ἐπὶ τούτου Κλαυδίου ἐνικήϑησαν I: ὅϑοι καὶ παρδαβι τὸ 
Σίρμιον. 


Κλαύδιος τελευτᾷ ἐν Σιρμίῳ, ὧν ἐτῶν vg. 
Ῥωμαίων λ΄ ἐβασίλευσεν ᾿Αἀρηλιανὸς ἔτη ς΄. ὅμοῦ Eat. 
Ἰνὸ, δ΄. α΄. ὑπ. Κυιέτου καὶ Βουδουμιανοῦ.. | 10 
B o£y Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. εἰ. M. ὑπ. Toxísov xai Πλακιδιανοῦ. 
Τούτοις τοῖς ὑπάτοις ““ὐρηλιανὸὺς «ὔγουστος ἤρξατο, τὰ 
τείχη Ῥώμης 6 ἀνανεοῦν" ἦν γὰρ τῷ χούνῳ φϑαῤένται ᾿ 
Ἰνὸ. ς΄. γ΄. vn. Κυιέτου τὸ g xal ——— 15 
Ἰνὸ, ζ΄. δ΄. ὕπ. Αὐρηλιανοῦ Αὐγούστου τὸ β' καὶ — 
λένου. 
Ἰνὸ. η΄. €. ὕπ. Αὐρηλιανοῦ «Αὐγούστου 10 y χαὶ αρκἕλλου. 


C o5à' Ὀλυμπιάς: pes 
€ 9'. ς΄. ὑπ. Τακίτου τὸ β΄ καὶ «ἀϊμιλιανγοῦ. ^^ — 30 


. ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων προκειμένων P. 7. Σέρμιον Υ εἰ 
d ,Zneuíio, jh alia manu scripto. 10. Βραδουμιανοῦ Ρ. 
12. €. Ave. f. 


Anni am. c. A. C. [OL Iph.] 
His praedictis Coss. Valerianus Augustus a clo in eum | 
insurgentibus interfectus est, cum ann. LxI. μὰν ἌΤΤΑ 
5778. Romanis xxix. imperavit Claudius an. τι lliguntar an, 
V. MDCCLXXIX. 
270. 1. Ind. n. Antiochiano et Orphito Coss. | 2. 
271. x. Ind. mr. Aureliano et Basso Coss. 3. 
Sub hoc Claudio victi sunt Gotthi, et receptum Sirmium. 
Claudius Sirmii moritur, cum annorum esset LvI. 
Romanis xxx. imperavit Aurelianus ann. ΧΙ. Colliguntur - 
anni v. MDCCLXXXY. 


272. τ, Ind. iv. Quieto et Bradumiano Coss, 4. 
CCLXII. Olgmpias. 
273. m. Ind, v. "Tacito et Placidiano Coss. 4. 263. 


His Coss. Aurelianus Augustus coepit instaurare moenia 
urbis Romae: lapsu ups temporis ea fatiscebant. 
nr Ind. vi. Quieto II. radumiano Coss, 
274. 1v. Ind. vn. Aureliano Augusto II. et Capitolino 


.975. v. Jnd. vu. Aureliano AugustollL etMarcelloCoss, — 3. - 


| PASCHALE, 809 


“«ὐρημανὸς. Αὔγουστος τελευτᾷ, ὧν ἐτῶν oc. xal ἐβασί- 
λευσε Φλωριανὸς ἡμέρας. ul , καὶ logáyn, TP 
Κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον ἀνεφάνῃ τις Maviyáiog — R 638 
Κώρδων, δογματίζων καὶ παρασυϑάγων. vá | 
5 “Ῥωμαίων. λα’ ἐβασίλευσεν Πρόβος. ἔτη d ὁμοῦ ἡψδα,. 
D. d. α΄. $n. Πρόβου «ἀὐγαύστου καὶ. Παυλίνου. ᾿ D 
. T3. α΄. "β΄. Vn... Πρύβου. ““ὐγούστου τὸ β' καὶ “δύπου. 
To. ιβ΄. y. νοὗπ.. Mofa Αὐγούατου «ἐὺ Y aed — 
E74 Ὀλυμπιάς." PLANO 
10 "I4. ey ^ 9. $a. ἹΠεσσαλᾶ᾽ καὶ I φάτου. Edi dm ΦῊΝ 
T$. ví E. vn. ᾿Πρόβου 4dyovozov τὸ δ᾽ χαὶ Τηβερ!ανοδ." S 
"D. ιε΄, d. $n. IIoóoflov Aiyovorov τὸ εἶ xai Βικτωρίνου. P 974 
Ἐσφάγη Hoófoc ““ὔγουστος ἐν Σιρμίῳ, ; ὧν ᾿ἐτῶν ν΄. 
“Ῥωμαίων λβ΄ ἐβασίλευσεν Κᾶρος ἅ ἅμα τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ Ka- 


15 ρίνῳ καὶ Νυουμεριανῷ ἔτη γ. — ὁμοῦ nysÓ". 
D). α΄. α΄. $n. Κάρου καὶ Καρίνου. "e 
ote Ὀλυμπιάς. | m V 9219 


"Ind. Δ΄. p bns AloxAmutvoũ καὶ Bágaov. . ο 


1. οε"] Post A orclianem deest Taciti breve imperium: unde nume- 
rus annorum Taciti in Aurelianum confertur, minime senilia, quum 
— E^ agentem; Notávit errorem — Hist. "^ XI. 
annot. 6. '! . Ἀούππου PV. 


A. C. [ΟΙ. Iph.] Annia m. c. 
Don CCLXIV. Olympias. ἊΣ ΝΗΡ 
Φ76. vr. Ind. rx. Tacito Il. et Aemiliano Coss. 4. 
Aurelianus Augustus moritur, annos natus Lxxv. et re- . 
gnat Florianus dies xcvrr et interficitur. 
Sub id temporis, exortus est quidam Manichaeus, nomine 
it et conciliabula coégit. m 


Cerdo, qui prava dogmata. 5 
cfe a xxxi. ΠΟΥ Prebus annos vi  Coiliguntur 


anni v. MDCCXCI. 
977. x. nd. x. Probo Augusto et Paulino Coss. 


978. xn. nd. xi. Probo Augusto Il. et Lupo Coss. 1 
279. mi. lnd. xz. Probo Augusto III. et —— Coss. 2. 
CCLXV. Olympias, ! ἢ 


$80, ἵν. Ind. xu, Messala et Grato Coss, 
lnd. xiv. Probo Augusto IV. et Tiberiano Coss. 4. 


281. 

282. cs Índ. xv. Probo Augusto V. et Victorino Coss. 1. 265. 

Interficitur Probus Augustus Sirmii, annos natus L. F 
5793. 


Romanis. xxxu. im ravit Carus cum filiis Caring, et Nu-. 


meriano ann. ni. Colliguntur anni v. MDccxciv. ; 
283, 1, Ind. τ. Care et Cariae Caes, "REN 9. 


'610 CHRONIGOÓN 


D. y. .γ. $n. Καρίνρυ: τὸ f^ καὶ Νουμεῤιωνοῦ. 

Β Ἔτους ove τῆς εἰς οὐρανοὺς. ἀναλήψεως τοῦ κυρίου, iyL- 
vero διωγμὸς χριστιανῶν. καὶ πολλοὶ ἐμαρτύρησαν" ἐν: οἷς ἐμαρ- 
τύρησεν καὶ ὃ ἅγιος Γεώργιος" καὶ ὃ ἅγιος 'Βαβολᾶς.. οὗτος δὲ 
ἦν ἐπίσκοπος ᾿Ἵντεοχείας τῆς μὲγάλης., καὶ ἐχεῖ, χατέφϑασεν Ka-5 

4 ρῖνος ὃ βασιλεὺς uw: πολεμῆσαι κατὰ Πρσῶν μετὰ. τοῦ ϑεἰου 
αὐτοῦ Κάρου" . ὅστις Κᾶρος ἐκεραυνώϑυη, ἐν τῇ ἩΠεσσπόταμίᾳ. 
Καρῖνης "δὲ ἡ ττηϑεὶς ἔφυγεν εἰς Kápac: Viv πόλεν, - καὶ 'παρα- 
φωσεύσαντες oí. Πέρσωα ἔλαβον αὐτὸν φἰχμάλωτον, καὶ εὐθέως 
αὐτὸν ἐφόνευσαν. καὶ ἐκδείραντες, αὐτὸν ἐποίησαν τὸ. δέρμα 

€ αὐτοῦ σάκκον, καὶ σμυρνίσαντες ἐφύλαξαν εἰς ἰδίαν δόξαν. , TÉ 
λευτᾷ δὲ οὗτος  Kagivoc ὧν ἐτῶν Ag, καὶ μετὰ ϑάνατον, αὐτοῦ 
Νουμεριανὸς. ὗ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐπεστράτευσεν, κατὰ: Περσῶν às 
ἐχδίχησιν τοῦ ἰδίου ἀδελφοῦ Καρίνου,, xal περιεγένετο. αὐτῶν 
δινατῶς. .. 
R 640 Εἶτα — Νουμεριανὸς b Πιρίνδῳ τῆς pix; τῇ 
μῦν καλουμένῃ Ἡρακλείᾳ ὑπὸ An ov ἐπάρχου. 
“Ῥωμαίων Ay ἐβασίλὲυσὲν ")ιοκλητιαγὸς E ἔτη κ΄. ὁμοῦ ttu. 
D Διοκλητιανὸς àvayopeb9 tic πρὸ a^ δαλωνδῶν᾽ ὀκεωβρίων ἐν 
Marsa cd εἰσῆλϑεν ἐν — d ε΄ καλανδῶν ὀχτωβρίωνῷ 


αἱ 2 / 


ear 225 nos iino ni itio T min — 
' & —— P. 6. —— P. 8. παραφωδεύφανξερ 
φοδεύοντες m. R, — * 16. II. 
* τῆς -- καλουμένης Ἡρακλείας PV. 80. εἰς — —— 
Anniam. c. A. c. ( OL Iph. 
CCLXVT. Οἰμμορίαν. ΠΟ" 
W dod. vA Diodétieno et Baséo Com: SEDE ' 
$84. 1m Ind. m. Carino H. bt Nulerané μὲς J 
Anno €crv. a Domini in coelos Assumptione, facta est Christiane 
rum persecutio, in q^ multi üfartyrio vitam finiefüht: stqub in iis Sar 
ctus Georgius, et Bànctis Babylas. Hic Antiéuhibe tap udé: ταί Epi- 
scopus, quo Carinus Im ag anie r pervenit cum Caro patruo, Persis bellum 
ülaturus: qui quidem s in Mesópótamia de coelo tactus interit. 
Cürines vero didus Cártas profórit, übr/a Persis, castris ad érbem po- 
sitis, captivus factus, statim ab iis'interfectus est: iliusque pelle detra- 
cta, ex ea saccum ii confecere, quem unguentis delibutum in victoriae 
monumentum deinceps servarunt. Periit autem Carinus cum annorum 
esset xxxvi. post cujus mortem Nutrerianus ejas frátér αὶ guscepta in Per- 
sas expeditione wültam ivit fratrem, insigni de'iis réportátw vicforis. 
: Deinde Numerianus Perinthi, 'Thraciae civitate, q fünc Hera- 
! * vocant, ab Apro Praefécto Praetorio interficitur. 
$813. Romanis xxxrí. imperavit Diocletiands aun. xy. "Collgeite ahni v. 
MDCCCXIY. 
Diocletianus renuntiatus Imperktor ex a. d. v. Kal. Octobres: Chal- 


,PFASCHALE. . $1 


μετὰ τῆς πορφυρίδος, * — uaa d —— 
ὕπατος." 
Ἰνὸ δ΄. αἱ. ὗπ. —— — τὸ r xol — 
βούλου. wo; 
5 “πὸ τούτων τῶν ὑπάτων. τάσσονται τὰ. niii ἔξη 
εἰς τὸ πασχάλιν. TEE NL 
"T. &. β΄. ὑπ. Μαξίμου. καὶ ἀκυλέκουν, "T EET 
ck Ὀλυμπιάς. 707 P 275 
Ἰνὸδ. ς΄. γ΄. ὑπ. «Διοκλητιανοῦ ovi. τὸ Y καὶ Ma&-' LE 
10 μιανοῦ Ἑρχουλίου 4dóyovarow. ^ . 
Τούτῳ τῷ ἔτει Ζ]Πιοκλητιανὸς τῆς. ἑαυτοῦ βασιλείαρ᾽ X0LY(0— 
vo» ἀνέδειξε ἸΪωξεμιανὰν. ἝἙρκοέλιον, ἀρχομένου᾽ τρίτον" ἔτους 
τῆς αὐτοῦ βασιλείας , παραχειμάσας ἐν Nixoutjdela,  ...00.0.ὕ 
Tv. ζ΄. δ΄. ὑπ. Παξιμιανοῦ Ἑρχουλίου τὸ f Sud "Tarebaglen. 
1 Ἰνδ, η΄. ε΄. vn. Βάσσου xal Κυντιαγοῦ. - 
'TI»9. 9'. ς΄. ὑπ. Διοκλητιανοῦ “Αὐγούστου πὸ δ΄ d SIMA: B 
νοῦ Ἕρκουλέου «Αὐγούστου τὸ γ΄. 


᾿σξη Ὄλυμπι ἐς: 
7Tv0. ἐ. ζ΄, ὑπ. Τιβεριανοῦ καὶ Δίωνος. 


᾿ 6. πασχ "ag P. .:11. slg τῆσ' ἑαυτοῦ βασιλείας ἀουμωσέαν ἔδειξε 
. P, &ig om. R. 15. Κυντιλιανοῦ R. | P 


cedone, Nicomediam ex a, d. v. Kal, Octobr. cum — ehlaslyde Ania m. c. 
"wa est: deinde Kalendis Januariis Consul p 


ΤΟΙ mus 
c L Ind. rv. Diocletiano Augusto IHI. et Miseni ? 
Ab. his Coss. anni Diocletiani statuantür in Paschali. | * hid 
286. u. Ind. v. Maximo et Aquilino Coss, 1. 966. 
CCLXVM. Olympias. —— nod nes 
287. mr. Ind. iv. Diocletiano Augusto III. et Maximiano 
Herculio Augusto Coss. 2. 


Hoc anno, Diocletianus Maximianum Herculium imperii ' 
sui participem renuntiavit, inchoante imperii sui anno tertió, —— 
cum Nicomediae in hibernis esset. qoc n 
288. iv. Jnd. vr. Maximiano 'Herculo II. et Janvario m 
Coss. g. 
989. vw. Ind. vir. Basso et Quintiano Coss. 4. 
299, wr. Ind. ix. Diocletiano 1V. et Maximiano Hereu- 
lio Augusto HI. Coss. ' ^ — 


* 
4 - 4 T TI 


, CCLXFHJ Olgmpias ^, 5.0. 7 
991. vr. Ind. x. Tiberiano et Dione Coss. 2. 


512 CHRONICON 


"Ió. τα΄. η΄. $n. ᾿Ἡννιβαλιανοῦ καὶ ᾿᾿σκληπιοδότου. 
"Ivó. ιβ΄. 9'. ὑπ. Διοκλητιανοῦ “Ἵὐγούστου τὸ εἰ xai αξι- 
μιανοῦ "EguovMow “ὐγούστου τὸ δ΄. 

V 990 Τούτῳ τῷ ἔτει Μαξιμιανὸς ᾿Ἰόβιος — «Καῖσαρ 
εἷς τὴν ᾿ἀρχὴν εεἰσεποιήϑη. καὶ Κωνστάντιος iv Νιχομηδείᾳ πρὸ 5 
ιβ΄ καλανδῶν ἰουνίων. 

C T9). ιχ΄. f. ὑπ. Κωνσταντίου Καίσαρος καὶ ἩΜαξιμιανοῦ "Io- 
| βίου Καίσαρος. 
R 642 σἕϑ' — 
"Ivà. ιδ΄, ια΄, ὑπ. Τούσκου καὶ ᾿Ἀνουλλίνου. ELT. 10 
Ἔτους σξζ' τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ χυρίου καὶ 
τῶν προκειμένων ὑπάτων ἐμαρτύρησεν ó ἅγιος ἸΠηνᾶς ἐν Ko- 
τυαείῳ Φρυγίας Σαλουταρίας ἀϑὺρ uw, πρὸ y' ἰδῶν ,votttfBoleov. 
Ἶνδ. ιε΄. ιβ΄. ὑπ. “:οχλητιανοῦ «Αὐγούστου τὸ c καὶ Κων- 
σταντίου Καίσαρος τὸ β΄. 15 
Ὁ "I. α΄. ιγ΄. ὑπ. ΠΙαξιμεανοῦ "EgxovMov d εἶ καὶ Ma£uca- 
νοῦ Ἰοβίου τὸ β΄. 
Πέρσαι κατὰ κράτος ἐνικήϑησαν͵ ὑπὸ — καὶ 
ἸΠαξιμιανοῦ Ἰοβίους  ' 
4. Μαξιμῖνος et mox Μαξιμίνου V. 'Oivustiadog V. 12. 


Κοτναείῳ V, m. R, Κοτυσείῳ R, PS. P. 18. εἰδῶν P. 16. 
Mafinivov V. 17. ᾿Ιοβίου Καίσαρος P. 19. Μαξιμίνου RV. 


Anniam.c.À. O. : [0]. Iph.] 
292. wir. Ind. χι. Hannibaliano et — Coss. 8. 
293. 1x. Ind. xm. Diocletiano Augusto V. et Maximiano 
. Herculio Augusto IV. Coss. 4, 
Hoc anno Maximianus Jovius Nobilissimus Caesar in 
T i Kal adscitus est, ut et Constantius, Nicomediae ex a. 


xit, Kal. Junias. 
294. x. Ind. xiu. Constantio Caesare, et Maximiano Jo- 
vio Caesare Coss. 1. 268. 
' CCLXIX. Olympias. 
5804. 995. ix. Ind. xiv. Tusco et Anullino Coss. . 2. 


Anno ccuxvi Domini in coelos Assumptionis, ac iisdem 
raedictis Coss. Martyrium subiit Sanctus Menas Cotyaei, 
M Salutaris civitate, Athyr xv. ex 8. d. ir, Idus No-- 

vembr 


296. xiu. Ind. xv. Diocletiano Augusto Vl. et Constan- 
tio Caesare II. Coss. dV ιν 
297. xin. Ind. i. Maximiano Herculio V. et Maximisno 
Jovio Caesare Il. Coss. 8. 


x Persae prorsus devictae sunt a Constantio et Maximiano 
ovio. ΄. * 


PASCHALE. 518 


Ἔτους 059' τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου καὶ 
τῶν προχειμένων ὑπάτων ἐμαρτύρησεν ὃ ἅγιος Γελάσινος ἐν τῇ 
Ἡλιουπολιτῶν πόλει τῆς Ziflavgaíag. ὕστις ἣν μῖμος δεύτερος, 
ἀγῶνος πανδήμου ϑεάτρου ἀγομένου, x«i πλήϑους ϑεωροῦντος 

ϑ ἔβαλον αὐτὸν οἱ ἄλλοι μῖμοι εἰς βοῦττιν μεγάλην βαλανείου γέ- 
μουσαν ὕδατος χλιαροῦ, καταπαίζοντες τοῦ δόγματος τῶν χρι- 
στιανῶν καὶ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος. ὃ δὲ αὐτὸς Γελάσινος ὃ 
δεύτερος μῖμος βαπτισϑεὶς καὶ ἀνελϑὼν ἐκ τοῦ βουττίου, φορέ- 
σας ἱμάτια λευχά, οὐκέτι ἠνέσχετο ϑεατρίσαι, λέγων ὅτι Χριστια- 

1θγός εἶμι" εἶδον γὰρ δόξαν φοβερὰν εἰς τὸ βοῦττιν, xal χριστια- 
»óg ἀποϑνήσχω. καὶ ἀκούσας ταῦτα ὃ λαὸς ὃ ϑεωρῶν ἐν τῷ 
ϑεάτρῳ τῆς Ἡλιουπολιτῶν πόλεως ἐμάνη σφόδρα" καὶ δρμή- 
σαντες ἐχ τῶν βάϑρων εἰς τὴν ϑυμέλην, κρατήσαντες τὸν ἅγιον 
Γιλάσινον ἔξω τοῦ ϑεάτρου, ὡς φορεῖ τὰ λευκὰ ἱμάτια αὐτοῦ, 
1δλιϑοβολήσαντες ἐφ ὄνευσαν αὐτόν, καὶ οὕτως ἐτελειώϑη ὃ δίκαιος. 
καὶ λαβόντες τὸ λείψανον αὐτοῦ οἱ ἐχ τοῦ γένους αὐτοῦ ἀπήγα- 
yov αὐτὸ slg τὴν κώμην τὴν λεγομένην Παριάμμην, ὅϑεν ὑπῆρ- 
χεν, ἔξω Ἡλιουπόλεως, καὶ ἐκεῖ ἔχτισαν αὐτῷ εὐκτήριον οἶκον. 

Ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὑπάτων ἐνιχήϑησαν Πέρσαι ὑπὸ IMaEqua- 

20voi Ἑρκχουλίου “4ὐγούστου. 


3. Λιβανασίας R. ^ ibid. ὅστις} ovrog P. Post δεύτερος addit 
Malalas p. 314. 15. xai εἰσῆλθεν εἰς τὸ παιγνίδιον. 5. 10. Bovr- 
ríov P. 5. βαλανίου PV. 8. ro? om. P. 12. ἩἩλιοπολιτῶν P. 
16. τοῦ om. P. 17. υπῆρξεν P. 


A. C, , z [ O1. Iph.] 
Anno ccnxix. Domini in coelos Assumptionis, ac iisdem 
supra nominatis Coss, martyrio vitam finivit Sanctus Gelasi- 
nus in Heliopolitanorum urbe Libanensi. Hic cum secundus esset 
Mimus, ac publici celebrarentur in Theatro ludi, spectante 
pulo, in magni balnei solium aqua tepida plenum ab aliis 
imis injectus est, Christianae religioni, sanctoque baptismo il- 
ludentibus. Ipse vero Gelasinus secundus Mimus baptizatus, et 
ex solio balnei egressus, candidis indutus vestimentis, in thea- 
trum prodire deinceps renuit, dicens: Christianus sum, vidi 
enim in solio tremendam gloriam , εἰ Christianus morior. 
Quod cum vidisset populus qui in Theatro Heliopolitanorum 
civitatis spectabat, furore succensus, ex gradibus jn scenam 
irruens, arreptum Gelasinum , ac 'l'heatro cum ipsis candidis 
quas indutus erat vestibus ejectum, lapidibus obruit atque in- 
terfecit, Cujus corpus propinqui in vicum Mariammen di- 


ctam, unde erat oriundus, extra Heliopolim, detulerunt, ibique 


oratorium ei erexerunt. 


lisdem Coss. a Maximiano Herculio Augusto Persae prae- 


lio victi sant. Anicio Fausto et Severo Gallo rs 1. 269. 


998. xiv. Ind. u. 
Chronicon Paschale vol. I. 


P 276 


614 CHRONIGON 


Ἰνδ. β΄. ιδ΄, ὑπ, ᾿Ανικίου Φαύστου xal Σεβήρου Γάλλου.  - 
Β 64 o' Ὀλυμπιάς. 
"hà. γ᾽. εἰ. ὑπ. ρῶς «Αὐγούστου τὸ ζ' καὶ Mati- 
μιανοῦ Ἑρκουλίου Αὐγούστου τὸ ς΄. 
C Ἰνδ. δ΄. id. ὑπ. Κωνσταντίου Καίσαρος τὸ γ᾽ xal αξιμια--5 

νοῦ Ἰοβίου τὸ γ'. 

Τῆς ᾿Ἵλεξανδρέων ἐχκλησίας ic! ἡγεῖται Πέτρος ἔτη ιβ΄. 
εὐτονώτερον δὲ τῇ ἀσχήσει ἑαυτὸν ἄγων, τοῦ κοινοῦ τῶν ἔχκλη- 
σιῶν οὐκ ἀφανῶς ἐπιμελόμενος , 9' ἔτει τοῦ διωγμοῦ xal ig" τῆς 
Διοχλητιανοῦ βασιλείας τὴν κεφαλὴν ἀποτμηϑεὶς τῷ τοῦ μαρτυ- 10 
ρίου χατεχοσμήϑη στεφάνῳ μετὰ καὶ ἄλλων ἀναριϑμήτων ἐν 
πολλαῖς μαρτυρησάντων πόλεσι. 

V 99: ἸἨνὸ. &. ιζ΄. vn. Τατιανοῦ καὶ Νεπωτιανοῦ. 
D  'D.d. ιη΄. $2. Κωνσταντίου Καίσαρος τὸ à καὶ πϊαξιμεα-- 

yov Ἰοβίου Καίσαρος τὸ δ΄. 15 

Τούτῳ τῷ ἔτει ὃ καστρήσιος ἄρτος ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ ὑπὸ 
Διοκλητιανοῦ ἐδωρήϑη. 


coa Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ζ΄. ι9΄. ὑπ. Διοκλητιανοῦ “ὐγούστου τὸ 5 καὶ MaE- 


μιανοῦ "EgxovMov τὸ ζ΄. 20 
11. καὶ τῶν ἄλλων P. 15. Ἰοβίου Αὐγούστου P. 5350. τοῦ 'Eg- 
κουλίου P. — 
Apniam. c. A. C. . [OL ] 
CCLXX. Olmpías. * 
5808. 99. xv. "om Diocletiano Augusto VIL. et Maximia- 
no Augusto VI. Coss, 
900. xvi. Ind. rv. Constantio Caesare ΠῚ. et Maximiano 
Jovio Coss. 8. 


Alexandrinam Ecclesiam xv. regit Petrus annos xn. ἴδ 
constanti vitae continentiae studio, ac omnium passim Eccle- 
— curae palam vacans, ΙΧ. ——— anno, imperii 

xvi. una cum ito aliorum —— in 
—— civitatibus numero, capite multatus Martyrii coronam 


adeptus est. 

901. xvm. Ind. v. Titiano et Nepotiano Cose. 4. 
9802. xvm. [nd. vi. Constantio Caesare VI. et Maximia- 

no Jovio Caesare IV. Coss. 1. 270 
Hoc anno Panis Castrensis Alexandriae a Diocletiano 

praebitus est, 


CCLXXI. Olympias. 


303. xix. Ind. vi. Diocletiano Augusto VIII. et Maxi- 
miano Herculio VIL Cors. 


PASCHALE. 515 


Ἔτους (9^ τῆς 4]:οκλητιανοῦ βασιλείας μηνὶ [αὐγοίστῳ ζ',} 
δύστρῳ χε’, λέγοιτο δ᾽ ἂν οὗτος μάρτιος κατὰ Ῥωμαίους, ἐν 
ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα, ἥπλωτο πανταχόπε βασιλικὰ γράμ-- P. 271 
ματα, τὰς μὲν ἐκκλησίας εἰς ἔδαφος φέρειν, τὰς δὲ ϑείας γρα-- 

5gág ἀφανεῖς πυρὶ γενέσθαι προστάττοντα, καὶ τοὺς μὲν τιμῆς 
καὶ ἀξίας ἐπειλημμένους ἀτίμους, τοὺς δὲ ἐν οἰχετίαις, εἰ ἐπι- 

, μένοιεν τῇ τοῦ χριστιανισμοῦ προϑέσει, ἐλευθερίας ὑστερεῖσϑαι 
προαγορεύοντα. μετ᾽ οὐ πολὺ δὲ ἕτερα φοιτήσαντα γράμματα 
προσέταττε τοὺς τῶν ἐχχλησιῶν προέδρους καὶ πάντας τοὺς 

Ἰθχατὰ πάντα τόπον πρῶτον μὲν δεσμοῖς παραδίδοσθαι, εἶτα 
ὕστερον πάσῃ μηχανῇ ϑύειν ἀναγκάζεσθαι, ὡς πολλοὺς ἐχ τού-- 
του ποικίλως διαϑλήσαντας τελειωϑῆναι, πολλοὺς δὲ χαυνωθϑέν-- B 
τας καταπεσεῖν ὑπὸ δειλίας τὴν ψυχὴν προναρκήσαντας. 

Τῷ αὐτῷ ἔτει πολλοὶ μὲν πανταχόσε, καϑὼς ἔφαμεν, δια-- Β 648 

16 ϑλήσαντες ἐτελειώϑησαν" οὐδὲν δὲ ἧττον xal κατὰ τὴν Νικομη- 
δέων πόλιν, ἐν fj ὃ βασιλεὺς ἐποιεῖτο τὰς διατριβάς, τότε Zar 
ρόϑεος xal Γοργόνιος σὺν ἑτέροις ἅμα πλείοσι τῆς βασιλικῆς 
ὑπηρεσιας οὖσιν ἐτελειώϑησαν, καὶ χορὸς ἅμα πολὺς μαρτύρων 
ἀνεδείχϑη. οὐ μετ᾽ οὐ πολὺ δὲ καὶ ἥνϑιμος τῆς αὐτῆς Νι- 

$0 χομηδέων ἐκκλησίας ἐπίσχοπος τὴν κεφαλὴν ἀποτμηϑ εὶς ἐτελειώ-- 
ϑη" ἕτεροι δὲ πυρί, πλείονες δὲ καὶ ἐν τῇ ϑαλάσσῃ ἐῤῥίπτοντο, 


1. αὐγούσεῳ ξ΄ delet Valesius. 4, εἰς om. R. δ. uivom.R. 7. 
seetiei F. 18. ἀπὸ PV. 15. δὲ om. Jd * ὁ om. P. 


Anno xix. Diocletiani Augusti, Indict, vir. mense — die xxv, 
(qui quidem Mensis Romanis est Martius) Paschatis die 

ubique Principalia edicta, quibus Ecclesiae a fundamentis , 8€ 
sacrae Scripturae igne comburi jubebantur: sed et ut qui magistratibus 
ἃς honoribus ; lis privarentur, ac infames haberentur, reli- 
quis vero privatis. hominibus, si in Christanismi professione persiste- 
rent, libertas adimeretur. Nec multo post alia supervenere edicta, 
quibus mandabatur, ut Ecclesiarum Antistites, .ae omnes ub ue 


paucis ex Imperatoris o vitam finierunt, simulque ingens Mar- 
m —— apparuit. Nec diu post Anthimus ipsius Nicomediensium 
Episcopus capite plexus interiit: alii igne dammati, complures 

in mare praecipitati sunt, cum ad tantum ac infinitum paene numerum 


δ16 CHRONICON 


οὐκ εὐτονούντων τῶν δημίων εἰς τοσοῦτον ἀπειρότατον πλῇϑος 
ἐξαρκεῖν. περὶ τούτου τοῦ ἀπείρου πλήϑους τῶν μαρτυρησάν- 
τῶν Aovxicvòoc πρεσβύτερος ᾿Αντιοχεῦσι γράφων ἐδήλου, Aonu- 
ζεται ὑμᾶς χορὸς ἅπας ὁμοῦ μαρτύρων. εὐαγγελίζομαι δὲ ὑμᾶς 
ὡς Ἄνϑιμος ὃ πάπας τῷ τοῦ μαρτυρίου δρόμῳ ἐτελειώϑη. καὶδ 
τὰ μὲν κατὰ Νικομήδειαν ταῦτα καὶ τούτων ἔτε πλείονα. 

Ἰνδ. η΄. κ΄. ὑπ. Διοκλητιανοῦ αὐγοίστου τὸ 9' xoi Πῖαξι- 

μιανοῦ Ἕρκουλίου τὸ η΄. 

D ἸΜαξιμιανὸς ἙἭ ρκούλιος συνεβασίλευσεν “Ζιοχλητιανῷ, xal 
ἔδωκεν ὑπατείας yg. ἐβασίλευσεν δὲ ὃ αὐτὸς Ἰϊαξιμιανὸς ἔτη τὸ 
ιη΄. καὶ ἅμα 4ιοκλητιανῷ ἐποίησαν οἱ δύο Καίσαρας δύο, ὃ 
μὲν Ζιοκλητιανὸς τὸν ἴδιον γαμβρὸν Γαλέριον Ἰ]αξιμιανόν" d- 
gt» γὰρ τὴν “Ἰιοχλητιανοῦ παῖδα Βαλερίαν εἷς γάμον. ὃ δὲ Ἕρ- 
κούλιος Παξιμιανὸς καὶ αὐτὸς ἐποίησεν Καίσαρα τὸν ἴδιον γαμ- 
Boóv* ὃ γὰρ Κωνστάντιος ἔγημε Θεοδώραν τὴν πρόγονον αξι- 15 

— μιανοῦ Ἑρχουλίου, ἐξ ἧς ἔσχε τέκνα Ζελμάτιον, Κωνστάντιον, 
P 478 καὶ ᾿Αννιβαλιανόν. ὃ γὰρ Κωνσταντῖνος ὃ μετὰ Ζ᾽ιοκλητιανὸν 
καὶ τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ βασιλεύσας ἐξ ἑτέρας τινὸς μίξεως ὑπῆρχεν 
αὐτῷ Κωνσταντίῳ παῖς ἀπὸ ᾿Ἐλένης. 
Ὡς εἴρηται οὖν, ἅμα ἐβασίλευον Ζ΄οχλητιανὸς καὶ ὃ Ἕρ- ὦ 
κούλιος αξιμιανός, καὶ ὃ μὲν ΖΔιοχλητιανὸς Ρώμης, ὃ δὲ Ἕρ- 


4. ᾿συναγγελίξομαι P. — 11. ol om.P. 19. μὲν o?» P. 16 
“αλμάτιον P. — 20. Διοκλητιανὸς — ul» om. P. — 21. ὁ 3b Ἑ. 
ΜΜαξιμίνος V, ὁ Ἑ. Μαξιμιανὸς P. 


conficiendum tertores deficerent, De hac innumera Martyrum multito- 
dine, Lucianus Presbyter, ad Antiochenos scribens, ita meminit: Salu- 
tem plurimam vobis dicit universus simul. Martyrum Chorus. — Nuntio 
duntaxat vobis Anthimum Papam Martyrii cursum peregisse. Atque haec 
quidem Nicomediae, et his plura contigere. 

Α. C. [ OL. Iph.] 


804. xx. Ind. vmi Diocletiano Augusto IX. et Maximia- 
no Herculio VIII. Coss. 3. 
Maximianus Herculius cum Diocletiano imperavit, deditque Consula- 
tus vur. Imperavit vero idem Maximianus annos xviu. unaque cum 
Diocletiano duos creavit Caesares: ac Diocletianus quidem generum suum 
Galerium Maximianum: is enim Diocletiani filiam Valeriam uxorem da- 
xerat. Herculius autem Maximianus et ipse generum suum renuatiavit: 
Constantius quippe 'T'heodoram Maximiani Herculii privignam uxorem du- 
xerat, ex qua liberos suscepit Dalmatium, Constantium, et Hanuniba- 
lianum. Constantinus enim, qui post Diocletianum et illius successores 
imperavit, ex alia conjunctione illi natus est, Helenae filius. 
Ut igitur dictum est, simul imperarunt Diocletianus Romae, Maxi- 
mianus Herculius in Galliis. Diocletianus deinde et Maximianus Hercu- 


4 


PASCHALE. : 5617 


χούλιος αξιμιανὸς τῶν Κελτῶν. ὕστερον δὲ dioxlayriavüg καὶ 
ὁ Ἑρκούλιος ῃΪαξιμιανὸς ἐν ζωῇ ἀποθέμενοι τὰ σκῆπτρα τοῖς 
ἰδίοις Καίσαρσι δεδώκασι τὴν βασιλείαν, ὃ μὲν “Ερκούλιος IMati- R 650 
μιανὸς Κωνσταντίῳ ἔδωκεν τὴν βασιλείαν, ὃ δὲ Διρκλητιάνὸς Γα-- 
δλερίῳ Μαξιμιανῷ. Κελτῶν δὲ βασιλεύσας Κωνστάντιος ἐπὶ ἔτη 
ιγ΄ ἀπέϑανεν, καὶ διεδέξατο αὐτὸν ὃ παῖς αὐτοῦ Κωνσταντῖνος 
ὃ νόϑος ἐξ “Ἑλένης αὐτῷ γενόμενος" οἱ γὰρ ἀπὸ Θεοδώρας αὐτῷ Β 
τεχϑέντες μικροὶ ὑπῆρχον. ΓΑαλέριος. δὲ Μαξιμιανὰς βασιλεύων 
Ῥώμης δύο Καίσαρας ἐποίησεν, ἸΠαξιμῖνον μὲν ἐν, ἀνατολῇ, 
ἐν δὲ Ἰταλίᾳ Σευῆρον. “Ῥωμαῖοι δὲ αὐϑεντίᾳ ἔστησαν βασιλέα 
Μαξέντιον τὸν υἱὸν “Ερκουλίου Ἰαᾳξιμιανοῦ. καὶ ὃ Γαλέριος 
Ἠαξιμιανὸς Σευῆρον ἀπέστειλεν τὸν Καίσαρα, ἵνα Πϊαξέντιον 
ἀνέλῃ" καὶ ἀνῃρέϑη Σενῆρος ἐν πολέμῳ. καὶ βασιλεύσας ἔτη 
i Γαλέριος τελευτῶν ἐποίησεν βασιλέα “ικίνιον. ἐν ἀνατολῇ, 

5 τέσσαρες οὖν βασιλεῖς ἡὑρέϑησαν, Κωνσταντῖνος Κελτῶν, Pu- 
μης Maévriog, υἱὸς "Epxovi(ov Ἰαξιμιανοῦ, ἀναταλῆς ““ικί- € 
γιὸς, xal Ἰαξιμῖνος ἔτε Καῖσαρ μείνας. ἀλλὰ τὸν Παξέντιον 
ἀνεῖλε Κωνσεαντῖνος πολέμῳ" καὶ οὕτω μόνος τῆς δύσεως ἐβα- 
σίλευσεν. καὶ ῇαξιμῖνος δὲ στρατεύσας κατὰ «4ικινίου σπονδὰς 
Ἰἐποιήσατο πρὸς αὐτόν, ὥστε τὸν “Π1ικίνιον παραχωρῆσαι τῆς βα- 
σιλείας. — xal οὕτω μονοκράτωρ γενόμενος Κωνσταντῖνος ἔκτισε 
τὸ Βυζάντιον, χρησμὸν εἰληφὼς ὅτι ἀπόλλυσθαι μέλλει 7j Baci- 
Aa Ῥώμης, χριστιανὸς ἐγένετο. ἐβασίλευσεν δὲ ἔτη λα΄, μῆ- 


4. βασιλείαν [Κελτῶν] . 9. Μαξέντιον PV, Μαξιμῖνον Raderus. ib. 
μὲν om. P. 48. xal ante χριστιανὸς inserit alia, ut videtur, manu V. 


lius superstites, positis sceptris, Caesaribus suis imperio cessere: aec 
Maximianus quidem Herculius Constantio: Diocletianus vero Galerio. 
Maximiano Imperium tradidit. Enimvero Constantius cum annis ΧΗ, 
Gallis imperasset, decessit, cui successit illius ex Helena filius nothus 
Constantinus: nam ex 'Theodora nati liberi adhuc teneri erant. Gale- 
fius autem Maximianus qui Romae imperabat, duos Romae fecit Caesa- 
'es, Maximinum in Oriente, in Italia vero Severum. Romani autem sua 
wictoritate Maxentium Maximiani Herculii filium Imperatorem crearunt. 
Salerius vero Maximianus Severum Caesarem misit ut Maxentium tolle. 
€t: sed Severus in praelio interfectus est. Galerius cum imperasset 
innos xvi. moriturus Licinium in Oriente Imperatorem renuntiavit, At- 
jue ita rv. simul extitere Imperatores, Constantinus in Galliis, Maxen- 
ius Maximiani Herculii filius Romae, in Oriente Licinius, et Maximinus 
αἱ adhuc Caesar remanserat. Verum Maxentium Constantinus in prae- 
io sustulit, sicque solus in Occidente imperavit. Maximinus dein e in 
icinium movit, cum «quo pactis initis, imperio tandem cessit Licinio. 
iie igitur Constantinus universo imperio solus potitus, Byzantium con- 
idit, cum Romanum imperium periturum ex oraculo didicisset, Christia- 
us exinde factus. mperavit annos xxxi menses x. Filios habuit Con- 


D 


P 279 


518 CHRONICON 


νας à. καὶ ἔσχε παῖδας Κωνστάντιον, Κώνσταν, καὶ Κων- 
σταντῖνον. ἀλλὰ Κωνσταντῖνον μὲν ἀνεῖλον οἱ Κώνστα στρα- 
τιῶται. καὶ αὐτὸν δὲ Κώνσταν ἤαγνέντιύς τις τύραννος ἀνεῖ- 
λεν. μόνος οὖν Κωνστάντιος ἐβασίλευσεν, καὶ ἐποίησε Καίσα- 
qu Γάλλον τὸν υἱὸν Κωνσταντίου, ἀδελφοῦ ΖΔελματίου τοῦ 5 
υἱοῦ Θιοδώρας, τοῦ αὐτοῦ ϑείου, ποιήσας αὐτὸν Καίσαρα εἰς 
ἀνατολήν. 
“Ῥωμαίων Xà' — ὁ ϑειότατος καὶ πιστότατος Κω»- ᾿ 

στανεῖνος ὃ μέγας, ὃ υἱὸς Κωνσταντίου , πρὸ */ καλανδῶν αὖ- 


γούστων ἔτη λα καὶ μῆνας {΄. ὁμοῦ epe. — 10 
Ἰνδ, 9'. α΄. ὑπ. Κωνσταντίου Καίσαρος τὸ εἰ καὶ — 
νοῦ Ἰοβίου τὸ εἰ. 


ἀρξάμενος Κωνσταντῖνος τῆς βασιλείας ἀπὸ τῶν δυτικῶν 
μερῶν εἶχεν συμβασιλεύοντας αὐτῷ τοὺς προειρημένους, Κων- 
στάντιον, Γαλέριον, Ἰαξιμῖνον καὶ Φλάβιον Οὐαλέριον Σεβῆ- 15 


ρον καὶ ἸΠαξέντιον, καὶ τὸν μὲν Κωνστάντιον καὶ Σευῆρον ἕως 


διετοῖς τῆς βασιλείας αὐτοῦ, τὸν δὲ Ἰαξέντιον ἕως ἑπταετοῦς 
τῆς βασιλείας αὐτοῦ, τὸν δὲ Γαλέριον, Οὐαλέριον καὶ Παξιμῖ- 
γον ἕως ἐννεαετοῦς τῆς βασιλείας αὐτοῦ. 
Ἰνδ. i. β΄. ὑπ. Κωνσταντίου Καίσαρος τὸ c καὶ Ἰαξιμια- 90 
γοῦ Ἰοβίου τὸ d. 
Κωνστάντιος πατὴρ Κωνσταντίνου τοῦ μεγάλου βασι- 


4. Κωνστάντιος) Κωνσταντίνος V. 5. τὸν ΤΉ. P. ἐδ. 4αϊ- 
ματίου P. 9. αὐγούστου P. 17. P ἑτοῦς P. 


a m,c.stantium, Constante, et. Constantinum : ' sed' Conatadtinam Constantis 


5814. 


exercitus — ——— vero tyrannus quidam 
Solus peravit Constantius, qui rh. — 

pur sul, Dal iie Fratris , . eX "Theodora filium Caesarem in Oriente 
creavit 

Romanis xxxiv. imperavit Sanctissimus et Christianissimus Constan- 
tinus Magnus, Constantii filios, ex a. d. virr. Kalend. Augusti, ann. xxxi. 
menses x. Colliguntur anni v. MDCccoxLvr. 
A. C. [OL Iph. ] 

4 


" — — IX. Constantio Caesare V. et Maximiano 
ovio 
Imperium ab Occidentis partibus auspicato Constantino, 
cum eo imperavere supra nominati Constantius, Galerius, 
Maximipus, et Flavius Valerius Severus, atque Maxentius: 
ac Constantius quidem ad alterum Maxentius ad septimum, 
Galerius denique, Valerius, et proe us ad nonum usque il- 
lius imperii annum. 
— Ind. x. Constantio. Caesare et Maximiano Jovio 
VI. 1. 271. 


PASCHALE. 519 


λέως ἐτελεύτησεν, βασιλεύσας ἔτη ry, xal Ἰ]αξέντιος ἀνηγο- B 
ρεύϑη. 
eof! Ὀλυμπιάς. v 993 
Ἰνδ, ια΄, γ΄, ὑπ. Νοβίου Κωνσταντίνου «Αὐγούστου μόνου. 
5 ἹΜΠαξιμιανὸς Ἰόβιος ἐτελεύτησεν, βασιλεύσας ἔτη ιδ΄, 
Auxlvioc ἀνηγορεύϑη εἰς Κἀρνοῦντα πρὸ γ᾽ ἰδῶν votu- 
"Ivà. ιβ΄. δ΄. £n. Πάλιν δέχατον καὶ Ῥαξιμιανοῦ Γαλερίου τὸ ζ΄. 
I». ιγ΄. εἰ. $n. αξιμιανοῦ "EgxovAov 10 η καὶ Γαλερίου C 
10 Mao£íuov. 

"Eg? ὅλης τῆς οἰχουμένης διαλάμποντες oi μεγαλοπρεπέστα- 
τοι τοῦ Χριστοῦ μάρτυρες τοὺς μὲν ἁπανταχοῦ τῆς ἀνδρείας αὐ-- 
τῶν ἐπόπτας εἰκότως κατεπλήξαντο, τῆς δὲ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν 
Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀληθῶς ἀποῤῥήτου δυνάμεως ἐμφανῆ δι᾿ ἑαυτῶν 

15rà τεχμήρια παρεστήσαντο, ὧν ἑκάστου κατ᾽ ὄνομα μνημονεύειν 
ἄνθρωπον ἀδύνατον. τῶν δὲ κατ᾿ ἐπισήμους πόλεις μαρτυρη- 
σάντων ἐκκλησιαστικῶν ἀρχόντων πρῶτος ἡμῖν ἐν εὐσεβῶν στή- 
λαις τῆς Χριστοῦ βασιλείας ἀνηγορεύσϑω μάρτυς ὃ μικρῷ πρό- 
09a» μνημονευϑεὶς ἐπίσχοπος τῆς Νικομηδέων πόλεως Ἄνϑιμος" 

D riy δὲ ἐπ᾽ ᾿Αντιοχείας ὃ πάντα τὸν βίον ἄριστος πρεσβύτερος τῆς D 
αὐτόϑι παροικίας “Τουχιανός, ἐν τῇ Νιχομηδείᾳ καὶ αὐτὸς faci- 
P. 4. Nofí(ov] Φλαβίου P. ^ 6. εἰδῶν P. 8. Παλιν- 


1. 
—— RV. 18. δὲ τοῦ om. P. " εὐέσϑω P, ἀνηγο- 
ρευέσθω V. Correxi cum Eusebio Hist. Eccl. VIIL 13. 90. ἐπ᾿ om. P. 


A. C. [OL Iph.] 
Constantius Constantini Mags I toris pater, cum an- 
nos xit, imperasset, mortem obiit, et levatus est Maxentius. 
CCL XXII. Olympías. 
807. 1m. nd. xi. Flavio Constantino Augusto solo Cos. 2. 
Jovius moritur, cum imperasset annos xiv. 
Licinius levatus est Carnunti ex a. d. ni. Idus Novembres. 
808. rv. Jnd. xm. Jtem decies, et Maximiano Galerio VII. Coss. 
309. vw. Ind. xu Maximiano Herculio VII. et Galerio Maximo 


Per universum orbem maximam gloriam adepti sunt nobilissimi Chri- 

sti Martyres, et cunctos spectatores admiratione fortitudinis suae merito 
et divinae prorsus atque inexplicabilis Servatoris nostri po- 

tentiae evidentissima in semetipsis exhibuerunt argumenta, adeo ut sin- 
recensere nomina nemo mortalium queat. Ex praesidibus autem 
ecoute: qui in celebrioribus urbibus martyrium sunt, pri- 
mus in piorum tabulis a nobis nominetur Anthimus Nicomediensis urbis 
Episcopus, cujus paullo ante meminimus: ex Antiochena vero Ecclesia 
Lucianus, toto vitae tempore Presbyter optimus ejusdem dioecesis, qui 


520 CHRONICON 


λέως ἐπειπαρύντος διὰ καμένου τὴν οὐράνιον τοῦ Χριστοῦ βασι- 

λείαν λόγῳ πρότερον δι᾽ ἀπολογίας, εἶτα xoi δι᾽ ἔργων ἀνακη- 

ρύξας χτίννυται, τῶν δὲ ἐπὶ Φοινίκης Τυραννίων ἐπίσχοπος 

Τύρου, Ζηνόβιος πρεσβύτερος τῆς κατὰ Σιδῶνα ἐκκλησίας, Xà- 
βανὸς ᾿Εμίσης ἐπίσκοπος μετὰ πολλοῖ χοροῦ μαρτύρων, ὑπεργί-5 

R 654 ρως, τεσσαράκοντα ἔτη γεγονὼς ἐπίσκοπος, βορὰ ϑηρῶν γενό- 

P 280 μενος, τῶν δὲ ἐπὶ ΠΠΙαλαιστίνης Σιλβανὸς ἐπίσχοπος Γάζης 

σὺν ἑτέροις τὸν ἀριϑμὸν μ΄ τὴν κεφαλὴν ἀποτμηϑείς, «Αϊγύπτιοι 

δὲ Πηλεὺς καὶ Νεῖλος ἐπίσχοποι μεθ᾽ ἑτέρων διὰ πυρὸς τελειω- 
ϑέντες. ὔ — 10 

"Ivo. ιδ΄, ς΄. $n. Κωνσταντίνου Abyocorον τὸ β΄ καὶ 4h 

χινίου. 

Κωνσταντίνου βασιλέως ἐκ βασιλέων εὐσεβοῦς τε καὶ τὰ 
πάντα σωφρονεστάτου, παιδὸς Κωνσταντίου, πρὸς τοῦ παμ- 
βασιλέως ϑεοῦ καὶ τοῦ μονογενοῦς αὐτοῦ υἱοῦ, κυρίου δὲ ἡμῶν, 15 
Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν πεποίϑησιν ἐσχηκότος καὶ κινήσαντος κατὰ 
τῶν δυσσεβεστάτων τυράννων αξιμίνου Γαλερίου καὶ Παξεν- 

B τίου, ὥφϑη αὐτῷ κατ᾽ αὐτῶν ἀπερχομένῳ πολεμῆσαι φωτοειδῶς 
ἐν τῷ οὐρανῷ τὸ σημεῖον τοῦ σταυροῦ, μέσον καὶ ὑποχάτω διὰ 
φωτοειδῶν γραμμάτων ῥωμαϊκῶν ταῦτα, EN TOYTOI NIK 4,9 
καὶ φανερώτατα πίπτει μὲν ἐπὶ Ρώμης Παξέντιος πνιγεὶς εἰς τὸν 


8. κεείννυται V. 5. Alulogg PV. 6. —— P. 13. ἐκ βασιλέων 
om. P, ἐκ βασιλέως Eusebius Hist. Kecl. IXX.9. 20. ῥωμαϊκῶν om. P. 


Anniam.c.et ipse coram Imperatore, cum antea coeleste Christi regnum apologeti- 
ca oratione primum, ac deinde operibus asseruisset, igne consumptus ex- 
— Ex iis autem qui in Phoenice martyres extitere, Tyrannio 
yri Episcopus, Zenobius Ecclesiae in Sidonis dioecesi Presbyter, Sil- 
vanus Aemesae Kpiscopus, qui post plurimum Martyrum chorum, natu 
grandis, administrato per annos xL. Episcopatu, feris objectus est vo- 
randus: ex Palaestinae vero Martyribus, Silvanus Gazae Kpisco 
cum aliis xL. capite plexus est: ex Aegyptiis denique Peleus et Nilus 
Episcopi, qui cum aliis igne consumpti sunt. 
A. C. [0]. Ipb.] 


08$. 3. 272. 
Constantino Imperatori, Pio, ac prae caeteris moderatissimo, Coa- 
stantii filio, supremi Regis Dei, et filii ejus unici Domini nostri Jesu 
Christi fide persuaso, in impiissinos tyrannos Maximinum Galerium, et 
Maxentium bellum moventi, cum in eos praelio decertaturus ed 
tur, fulgens in coelo Crucis signum apparuit, in cojus media ac infima 
parte fulgidis et manifestis characteribus scriptum erat, IN HOC VINCE. 
Ac Maxentius quidem Romae cadit, in "liberi fluvio suffocatus, ad Poa- 
tem Mulvium, cum annos vi. regnasset: Galerius vero Maximinus a Li- 


5819. — 311. νι, nd. xiv. Constantino Augusto I[. et Licinio 


PASCHALEÉE. 521. 


Τίϑεριν ποταμὸν elc τὴν γέφυραν Moviov(ilov , βασιλεύσας ἔτη 
c, Γαλέριος δὲ Ἰϊαξιμῖνος ἡττηϑεὶς ὑπὸ “«ικινίου ἐν. Κιλικίᾳ 
φυγὰς ὥλετο, βασιλεύσας ἔτη 9', πολὺν στρατὸν ἑαυτοῦ ἀναλώ- 
σας, οἷα τύραννός τις ὧν καὶ ἀγεννής. : 

5 coy Ὀλυμπιάς. 

Tyd. ιε΄. ζ΄. ὑπ. Κωνσταντίνου Αὐγούστου τὸ y' xal “ικι- € 
»lov τὸ β΄. | | * | s 
Κωνσταντῖνος νικητής, σεβαστός, Αὔγουστος, πρῶτος V 224 

τῶν ἐπὶ Ῥώμης κατατυραννουμένων χριστιανῶν κηδόμενος σωτηΣ 
ρίας, λαβὼν ϑεὸν τὸν ἐπουράνιον σύμμαχον δι᾽ εὐχῶν ἐπικα- 
λεσάμενος, πρόεισι παγστρατιΐ, Ῥωμαίων τὰ τῆς ἐκ προγόνων 
ἐλευϑερίας προμνώμενος. οἵ καὶ μετὰ πάσης χαρᾶς καὶ ϑυμη- 
δίας ἅμα κομιδῇ νηπίοις καὶ γυναιξὶ τῶν τε ἀπὸ τῆς συγχλήτου 
βουλῆς καὶ τῶν ἄλλων διασημοτάτων σὺν παντὶ δήμῳ Ῥωμαίων 
'φαιδροῖς ὄμμασιν αὐταῖς ψυχαῖς, οἷα λυτρωτήν, σωτῆρά τε καὶ 
εἰεργέτην, μετ᾽ εὐφημιῶν καὶ πλείστης χαρᾶς αὐτὸν ὑπεδέξαντο. 

ὁ δὲ ὥσπερ ἔμφυτον τὴν εἰς ϑεὸν εὐσέβειαν κεχτημένος, μηδ᾽ D 
ὕλως ταῖς βοαῖς ὑποσαλευόμενος μηδὲ ἐπαιρόμενος ὑπὸ τῶν ἐπαί- 
γων, εὖ μάλα τῆς ἐκ ϑεοῦ συναισϑόμενος βοηϑείας, αὐτίκα τοῦ 
σωτηρίου πάϑους τρόπαιον ὑπὸ χεῖρα ἰδέας εἰχύνος ἀνατεϑῆναι 
προστάττει, τὸ σωτήριον σημεῖον ἐν τῇ δεξιᾷ κατέχοντα, ἐν τόπῳ Β 656 


1. Μουλυβίου R. 4. ἀγενής V. 12. οἱ δὲ καὶ P. 15. τὸ 
om. P. 16. ὑποδέξαντοΡ. 17. μηδ᾽ --- ὑποσαλευόμενος om. P. 
19. εὖ μάλα] ola μετὰ P. 


tinio fusus in Cilicia fugiens periit, cum annos rx. imperasset, et ingen- 
em exercitum consumpsisset, utpote tyrannus et ignavus. P 
CCL XXIII. Olympías. zm | 

.. C. a [0]. Iph. ] 
319. vm. Ind. xv. Constantino Augusto 1Π. et Licinio . 
Constantinus Victor, Augustus, primus suscepta Christianorum Ro- 
nae a tyrannis hactenus oppressorum salutis cura, adscito in auxiliunr 
oelesti Deo, ac precibus invocato, cum universis copiis procedit, Ro- 
xanorum a majoribus acceptam libertatem asserturus: quem ii cum in- 
lenti gaudio et gratulatione, una cum ipsis infantulis, et uxoribus Se- 
atorum aliorumque virorum clarissimorum , ac universa Romanorum ple- 
e, laeto vultu, animisque ipsis, veluti Liberatorem, Servatorem ac Be- 
eficum, cum faustis acclamationibus et multa laetitia exceperunt. Séd 
le quasi innatam in Deum pietatem possideret, ejusmodi laudibus mi- 
ime inflatus, ut qui divino auxilio esset munitus, salutaris Passionis 
ropaeum in manu suae imaginis, ita ut salutare signum dextra teneret, 


: celeberrimo urbis loco, cum hac Latina lnscriptione jubet apponi: 


522 CHRONICON 


μάλιστα τῶν ἐπὶ Ρώμης δεδημοσιευμένων, ἐπιγραφὴν ἐν αὐτῇ 
ἐντάξαι ῥήμασιν αὐτοῖς τῇ “Ῥωμαίων ἐγκελεύεται φωνῇ " τούτῳ 
τῷ σωτηριώδει σημείῳ ἀληϑεῖ ἐλέγχῳ τῆς ἀνδρείας τὴν πό- 
λιν ὑμῶν ἀπὸ ζυγοῦ δουλείας τοῦ τυράννου Μαξεντίου διασωϑ εῖ- 

P 281 σὰν ἠλευϑέρωσα, ἔτι μὴν καὶ τὴν σίγχλητον καὶ τὸν δῆμον '"Po-5 
μαίων τῇ ἀρχαίᾳ ἐπιφανείᾳ καὶ λαμπρότητι ἐλευϑερώσας ἀπεκα- 
τέστησα. 

Γαλέριος Ἰαξιμιανὸς νόσῳ χαλεπωτάτῃ ληφϑείς, ἐπ᾿ ἀνα- 
τολῆς διάγων, καὶ τοῦ σώματος αὐτοῦ διαῤῥέοντος σχώληκάς τε 
ἐχβράσαντος, ὑπὸ μυρίων ἀνδρῶν περιοδευόμενος καὶ μηδ᾽ ὅλως 10 
ὠφεληϑείς, νόμους ἐξέπεμψεν ἀνεϑῆναι μὲν χριστιανοὺς μὴ μό- 
vov, ἀλλὰ καὶ ἐχχλησίας οἰχοδομεῖν. 


B ᾿Ϊνδικτιώνων Κωνσταντινιανῶν ἐντεῦϑεν 
ἀρχ 

Ἰνδ. α΄. η΄. $n. Κωνσταντίνου «Αὐγούστου τὸ Ó' xal 2íuu-15 
νίου τὸ γ'. 
Τῆς ἐν τῷ Βυζαντίῳ ἐκκλησίας ἡγεῖται πρῶτος ητροφά- 

νης ἔτη c. 

Ἰνό. β΄. 9'. ὅπ. Βολουσιανοῦ καὶ ᾿Ανιανοῦ. 

"Ivé. y'. d. $n, Κωνσταντίνου «Αὐγούστου τὸ εἰ καὶ «Δικινίου 30 
τὸ δ΄. 


3. ἐντεῦξαι R. — 8. ἀναρίας R. T. ἀπεκατέσεησαν Β. 9. δια- 
φέοντος P. 10. μήθ᾽ P. 11. μὴ μόνον χριστιανοὺς θ. 12. καὶ 
τὰς ἐχκλησίας P. 13. Kovctasziavo» V. 


Anniam.c.Hoc salutari o vero fortitudinis indice vestram urbes & servitatis 
Maxentii ty jugo vindicatam in libertatem asserui, Senatum et po- 
bw Romanum in pristinum splendorem et libertatis dignitatem re- 


Galerius Maximianus, cum in Oriente ageret, morbo 
correptus, illius corpore — —— ac — ger sb in- 
eris medicis visus, n ue accepto levamento, edicta ubique 
e i Cu dimitti , perdi reti τσ 


praecepit. 


Indíctionum Constantinianarum diinceps initium. 
A. C [ 0). Iph.] 
5821. 313. vtr. Ind. t, Constantino Augusto IV. εἰ Lácinio ΠΗ, 
Coss 1. 25. 


Byzantinae Ecclesiae primus praeest Metrophanes an- 
nos x. 
314. rx. lad. n. "Volasisno et Aniano Coss. 2. 


PASCHALE. 52$ 


σοδ' Ὀλυμπιάς. 


Ἰνὸ, δ', ια΄, $2, Σαβίνου καὶ Ῥουφίνου. 
Κωνσταντῖνος ὃ “ὔγουστος τὸν ἴδιον υἱὸν Κωνσταντῖνον Ὁ 
ἀνηγόρευσε Καίσαρα. ὔ 
5 Γαλέριος δὲ αξιμιανὸς τούτοις τοῖς ὑπάτοις ὕδρωπι δει- 
γῷ πιασϑεὶς ἐν Σαλώναις ἀπέϑανεν. 
"Ivà. ε΄. ιβ΄, $n. Γαλλικανοῖ καὶ Συμμάχου. 
Κωνσταντῖνος Abyovoroç Κώνσταντα, Κωνστάντιον καὶ 
Κρίσπον τοὺς ἑαυτοῦ υἱοὺς Καίσαρας ἀνηγόρευσε καλάνδαις 
I0 po gzéauc. ; 
790. ς΄. ιγ΄, ὅπ. «Αικινίου τὸ εἰ καὶ Κρίσπου Καίσαρος. 
Ἰνὸ, ζ΄. ιδ΄. ὅπ. Κωνσταντίνου «Αὐγούστου τὸ c xal Zfuuvlov 5 x 
τὸ ε΄, 
Φωτὸς οὐρανίου κατὰ τὴν οἰχουμένην ἅπασαν ταῖς τοῦ σω- V 225 
5T/Qog Χριστοῦ καταυγάσαντος ἐκχλησίαις, εἰς πάντα τόπον τῶν 
πρὸς τῶν τυράννων ἠριπωμένων οἴκων ἐκ βάϑρων εἰς ὕψος ἄπειρον 
τελεσϑέντων οὐ μόνον ἐγκαίνια ἐγένοντο, ἀλλὰ καὶ βασιλεῖς συνε- 
χέσι ταῖς ὑπὲρ χριστιανῶν νομοϑεσίαις ἐχρήσαντο. | 


16. ἠρειπομένων P cán m. R ἱπομένων R, ἠρηπωμένων V. 
—— neacio quomodo EA corrigere supra p. 193. B. 


A. C. i [OL Iph. ] 
815. x. Ind. mr. Constantino Augusto V. et Licinio IV. 
Coas. 8. 
᾿ CCLXXIV. Olympias. 
316. xi Ind. rv. Sabino et Rufino Coss. 4. 


Constantinus Augustus filium suum Constantinum Caesa- 
rem renuntiayit. 
Galerius Maxímianus his Coss. aqua intercute graviter 
laborans Salonis decessit. 
817. xr. Jnd. v. Gallicano et Symmacho Coss. 1. 274. 
Constantinus Augustus Constantem , Constantium, et Cri- 
spum filios suos Caesares dixit Kalendis Martiis. 


Caelesti lumine per universum orbem in Christi Salva- 
loris Ecclesias: diffuso, sacrarum aedium a 'T is antes de- 
itructarum , et a fundamentis in immensam altitudinem rursum 
»duetarum et confectarum ubique non modo factae Dedicatio- 
wes, sed et ab Imperatoribus in Christianorum gratiam edicta 
juotidie emittebantur. 


Ρ 989 


544 CHRONICON 


σοε Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. η΄. w'. ὕπ. Κωνσταντίνου «4ὐγούστου τὸ ζ΄ καὶ Κων- 
σταντίου Καίσαρος. 
ἸΙνδ. 9'. «g'. ὑπ. Κρίσπου τὸ f καὶ Κωνσταντίου τὸ Ir. 
Ἰνὸ. “, ib. $n. Προβιωανοῦ xoi Ἰουλιανοῦ. 5 
"Iró. ια΄. ej. jn. Σεβήρου xai Pougívov. 
Tic ἐν τῷ Βυζαντίῳ ἐκκλησίας ua δεύτερος ᾿“λέξαν- 
δρος ἔτη ζ΄. 
sog Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ιβ΄. ιϑ'. ὕπ. Κρίσπου τὸ y καὶ Κωνσταντίου τὸ y. — 00 
Προλαβὼν 6 τῶν οἰκείων ψυχῶν ποιητὴς καὶ φειδωλὸς σω- 
τὴρ τοῖς πᾶσιν ἐκλάμψας. Κωνσταντῖνον ἅμα παιδὲ Κρίσπῳ 
παρασχευάζει κυκλωθῆναι ἅπερ κατεῖχεν μέρη “Τικίνιος, κἀκεῖνος 
στενωϑεὶς πανταχόϑεν τοιοῦτον ᾿ἀπηνέγκατὸ τέλος σφαγεὶς οἷόν- 
πέρ αὐτὸς εἶδε καὶ ἤχουσε συβιβὰν τοῖς πρὸ αὐτοῦ μικρὸν τυ- 15 
θαννήσασι. 
Ἰνδ, ιγ΄. κ΄. ὑπ. Παυλίνου καὶ Ἰουλιανοῦ. 
Ἔτους σὺν ε΄ τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου καὶ χ' 
τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου τοῦ εὐσεβοῦς ὃ αὐτὸς ἀοίδιμος βα- 
σιλεύς, εἰς ἄκρον τὴν εὐσέβειαν ϑεόϑεν ἐμῤτιστευϑείς, κατὰ 109) 


4. 10. Κωνσταντίνου P. 7. τῷ om. P. 9. Ὀλυμπιάδος V. 18 
ἐλλάμψας P. 18, κἀκεῖνος om. R. 15 — — P. 


A. C. [0]. Iph. ] 
CCLXXVF. Olympias. 
320. xv. Ind. vim. Constantino Augusto VII. et Con- 


stantio Caesare Coss. 4. 
321. xvr. Ind. zx. Crispo II. et Constantino II. Coss. 1. 275. 
322. xvwu. Ind. x.  Probiano et Juliano Coss. 9. 
323. xwvnr. Ind. xx... Severo et Rufino Coss. 8. 


Byzantinae Ecclesiae secundus praeest Alexander an- 
nos vil. 


CCLXXV 1. Olympias. 
324. xix. Ind, xu. Crispo III. et Constantino III. Coss. 4. 
Praecipiente propriarum animarum conditore, . et miseri- 
cordi Servatore universis praelucente, Constantinus uma cum 
filio Crispo, quas Licinius obtinebat provincias, circumsedit 
et occupavit: qui undique in arctum redactus, tali exitu in- 
terfectus, vitam finivit, qualem viderat audieratque aliis ante 
se evenisse, cum paucis annis tyrannidem exercuisset. 
325. xx. Ind. xu. Paulino et Juliano Coss. 1. 276. 
Anno cexcv. in coelum Assumptionis Domini, et xx. imperii Con- 
stantioi Pii, idem laudandus Lmperator summna divinitus pietate donatus, 


PASCHALE. 595 


παρὸν x' ἔτος τῆς αὐτοῦ βασιλείας μηνὶ δαισίῳ 19' ve ἁγίων 


πατέρων σύνοδον ἐν Νικαίᾳ γενέσϑαι παρεσκεύασεν καὶ τὸ τῆς Ὁ 


ἀμωμήτου πίστεως ἐκτεϑῆναι σύμβολον. διὸ καὶ νικητὴν αὐτὸν 
xarà πάντων ἐπυίησεν ὃ δεσπότης τῶν ὅλων ϑεὸς ταῖς εὐχαῖς 

δτῶν συνελϑόντων ἐν τῇ αὐτῇ συνόδῳ ἁγίων καὶ μακαρίων πατέ- 
ρων. "Aotoc γὰρ παρατραπὲὶς τὸν νοῖν τὴν ἄῤῥητον καὶ ἀδιαί- 
Qezov τῆς τοῦ πατρὸς καὶ υἱοῦ ϑεότητος ἑνότητα διιστᾶν καὶ δια- 
χρίνειν ὃ κατάρατος οὐκ ἔφριξεν, 


- , - 
Κωνσταντῖνος ὃ εὐσεβέστατος Κώνσταντα τὸν ἑαυτοῦ υἱόν, R 660 


o Καίσαρα ὄντα, ἀνηγόρευσεν «Αὔγουστον πρὸ ς΄ ἰδῶν νοεμβρίων, 
xal εἰκοσαετηρίδα τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἧξεν, καὶ ἔδωκεν ἐν τῇ 
Ῥώμῃ βικεννάλια πάνυ φαιδρῶς καὶ φιλοτίμως, καὶ τῶν τεχνιτῶν 


καὶ συντελεστῶν τὰ ἐπιτάγματα περιεῖλεν τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς αὐτῆς D 


εἰχοσαετηρέδος, καὶ ταῖς καϑόλου ἐχκλησίαις πολλὰ ἐδωρήσατο.᾽ 
; Κωνσταντῖνος νιχητὴς “ἴγουστος τὸν τῶν ““δριανοπολι--: 
τῶν πόλεμον ϑραύσας πρὸ εἰ καλανδῶν ἰουλίων, καὶ τὸν Καλχη- 
δονίων πολέμον ἡττήσας πρὸ ιδ΄ καλανδῶν ὀκτωβρίων, Κρίσπον 
τὸν ἴδιον υἱόν, Καίσαρα ὄντα καὶ διαβληϑέντα αὐτῷ, ἀνεῖλεν. 
Τῷ αὐτῷ ἔτει Κωνσταντῖνος μοναρχήσας βασιλεὺς τῆς Ῥω- 
μαίων ἀρχῆς πάσης πάντα τὰ εἴδωλα πανταχοῦ κατέστρεψεν, καὶ 
πάντα αὐτῶν ἀφείλατο τὰ χρήματα καὶ τὰ κτήματα, καὶ πάσας 
τὰς ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐτίμησεν καὶ πάντας τοὺς χριστιανούς. 


1. κ' om. P. ib. Δεσίῳ P, lovvíp m. R. — 6."4qvog V. 19. 
Ῥ sing) ὥρᾳ R. ib. βικεννάδια RV. ib. τεχνητῶν PV. 16. τὸν) 
τῶν R. ib. Καρχηδονίων RV. 17. κεήσας R. 21. ἀφείλετο P. 


ioc praesenti imperii anno, mensis Desii xix. cccxvrr. Patrum Synodum 
Nicaeae celebrari, ac inculpatae fidei Symbolum exponi curavit. Unde 
ictorem omnium hostium illum fecit universi Dominus Deus, sanctorum 
eatorumque patrum in hanc Synodum convenientium precibus, Arius 
uippe emota mente iuexplicabilem et indivulsam Patris et Filii Divini- 
atis unitatem dividere et separare non formidavit, 
Piissimus Constantinus Constantem filium suum, qui tum Caesar 
rat, Augustum renuntiavit ex ἃ. d. vi. Id. Novemb. Imperii etiam an- 
um vigesimum egit, et magnificis ac splendidis factis largitionibus Ro- 
ae Vicennalia egit, artificum ge ac tributariorum anni istorum 
icennaliorum indistionibus :su ; multisque ubique Ecclesiis factis 
is. 
τ "Constantinus Victor Augustus Hadrianopolitanorum ex a. d. v. Kal. 
il. Chalcedonensium vero ex a. d. xiv. Kal. Octob. feliciter confecto 
dlo, Crispum Caesarem filium suum calumniis appetitum sustulit. 
Eodem anno Constantinus, cum solus Romanorum praeesset imperio, 
snia ubique idola dejecit, eorumque pecuniis omnibus et possessionibus 
latis, universas Christi Ecclesias omnesque Christianos iis donavit. 


P 283 


F 


626 CHRONICON 
Κατ᾽ αὐτὸν δὲ τὸν καιρὲν κατὰ τῶν πολεμέων τῆς τῶν χρι- 


V 496 στιανῶν πίστεως στρατεύσας ὑπηγάγετο τῇ εὐχῇ τὴν νίχην. 


R 662 


διὸ xal κυριακὰ πρὸς ἐπιστροφὴν τῶν ἐϑνῶν κατὰ τόπους εἰς τι- 
μὴν τοῦ ἐπὶ πάντων σωτῆρος Χριστοῦ τοῦ ϑεοῦ ἡμῶν πεποίηκεν. 


Εἰσὶν τὰ ἀπὸ κτίσεως κόσμου ἐπὶ τὴν εἰχοσαετη-5 
οἶδα Κωνσταντίνου Αὐγούστου ἔτη οὕτως. 


Anò γενέσεως ᾿Αδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ βσξβ'. 

““Ἴπὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐπὶ ᾿βραὰμ ao'. 

Anò γεννήσεως ᾿Αβραὰμ ἕως π' ἔτους Πωῦσέως qv. 

And 1a ἔτους ἸΠωῦσέως, ἤγουν τῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν Ἴσρα- 10 
ZA, ἕως y! ἔτους τοῦ 2fafiddv, ἐν ᾧ τὸ Ἴλιον ἥλω, và'. 

nó δ' Prove τοῦ “αβδὼν ἐπὶ τὸ f ἔτος Bev xaJ" 
ὃ ἤρξατο ἡ πρώτη κατασκευὴ τοῦ ἱεροῦ, ,oxg. 

πὸ a' ἔτους Σολομῶνος ἕως ν ^ frove τοῦ 'Otlov , ἤγουν 
τὴν πρώτην Ὀλυμπιάδα, σξδ'. 15 

πὸ ἀρχῆς τῆς πρώτης Ὀλυμπιάδος ἕως c' ἔτους Zagelov 
τοῦ Ὑστάσπου, xa9* ὃ συνετελέσϑη ἡ δευτέρα τοῦ ἱεροῦ olxodo- 
μή, σμη΄. 

ἩἩπὸ ζ’ Frovc καὶ αὐτοῦ τοῦ λεχϑέντος agdov ἕως αἱ 
ἔτους Τιβερίου, ἤγουν τοῦ σωτηρίου βαπτίσματος, qvt'. E 


4. τοῦ alterum om. 10. πα] »* P. 11.12. 4fódv P sols. 
14. αὶ ἔνε] bees f P. — 


; Kadem tem ie. ϑυροσμία in. — — 
tione, victoriam illorum precibus reportavit. — Dominica δὰ 
m conversionem in omnium Servatoris Dei nostri 'hono- 
rem ubique excitavit. 


4b orbe condito usque ad vigesimum Constantini fugusti annum 
tempora ita digeruntur. 


A creatione Adam, usque ad diluvium, anni IL. MceLxir 

A diluvio ad Abraham, xrxx. 

A natali Abraham usque ad Lxxx. anmum Moysis 5 

Ab rxxx. anno Moysis, sive ab Exito florem larmel usque ad ὧν 
Gum annum — capta est Troja, anni cccciv. 

Ab aano vv. A usque ad secundum annum Solomonis, quo pri- 
ma coepit temp'i aedificatio, CCXXVI. 

Ab anno n. Solemenis usque ad r. annum Ozise, sive usque xi 
primam Olympiadem, anni ocrouv. 

Ab initio vina vs Sr m usque ad vr. Darii Hystaspis fili, que 


perfecta est li aptius err- aedificatio , ccxcvim. 
Ab anno sexe —— Darii, usque ad xv, Tiberũ, "t 
usque ad salutare Baptisna omini, DLVII. 


PASCHALE. 521 


“πὸ ig ἕτους Τιβερίου, ἤγουν ff ἔτους καὶ αὐτοῦ of 
Ὀλυμπιάδος, ἕως τῆς εἰχοσαετηρίδος Κωνσταντίνου τοῦ με-- 
γάλου βασιλέως xal f ἔτους σος’ Ὀλυμπιάδος ob. 

Ὁμοῦ ἀπὸ γενέσεως κόσμου ἕως τῆς εἰκοσαετηρίδος Kw»- 

δσταντίνου ἔτη Ay. 
Ἰνδ. ιδ΄, κα΄. ὑπ. Κωνσταντίνου Αὐγούστου τὸ 9/ καὶ Κων- 

σταντίου Καίσαρος τὸ δ΄, D 

Ἰνδ. ε΄. κβ΄, $n. Κωνσταντίου Καίσαρος τὸ € καὶ Mokiuov. 

Zdofnavoy ἐπικτίσας ὃ βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ἐν Βιϑυνίᾳ 

Ddg τιμὴν τοῦ ἁγίου μάρτυρος “Τουκιανοῦ ὁμώνυμον τῇ μητρὶ αὖ- 
τοῦ “Ἑλενούπολιν κέκληκεν, δωρησάμενοφ ἄχρι τοῦ νῦν ἕως φα-- 
γερᾶς περιοχῆς πρὸ τῆς πόλεως εἷς τιμὴν τοῦ ἁγίου μάρτυρος 
«Τουκιανοῦ ἀτέλειαν. ) 


cob, Ὀλυμπιάς. 
; Ἰνὸ, α΄. χγ΄. $n. "avovaglov xol Ἰούστου. : 
Κωνσταντῖνος ὃ εὐσεβὴς τὸν “΄ανοῦβιν πλειστάκις ἐπέρα-- p 484 
σεν, xal γέφυραν αὐτῷ λιϑίνην ἐποίησεν. 
Ἐπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων Κωνσταντῖνος ὃ ἀοίδιμος βα-- 
σιλεὺς ἀπὸ Ῥώμης ἐλθών, καὶ διάγων ἐν Νικομηδείᾳ, μητρο- 
πόλει τῆς Βιϑυνίας, ποιήσας πρόκεσσα ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐν τῷ 


1. οὐ P. 2. εἶκο ἑτηρίδος ΡΥ. — 4. D P, 
ponit R. ib. x —— 9. —— “16. » κω μοὶ 


Ab anno xvi. Tiberii, sive secundo anno ccrxx. Olympiadis, usque Anni a m. c. 
^d xx. annum imperii Constantini Magni Imperatoris, et i. annum 
ccuxxvr. Olympiadis, cexcvrt. 

Α aedi conditu, usque ad xx. annum Constantini, anni v. &bccoxxxirt. 
4. C 


. [0]. Iph.] 
326. xxr. Ind. xiv. Constantino Augusto IX. et Constan- 
lo Caesare IV. Coss. 
327. xxii Ind. xv. Constantio Caesare V. et Maximo 
7088. 8. 
Constantinus instaurata Drepano in Bithynia, in honorem ' 
Jancti Luciani Murtyris, hanc matri suae cognominem Hele- 
polim nuncupavit, donata civitati, qua usque hodie fruitur, 
juousque patet ante urbem prospectus, vectigalium immuni- 
ate, in honorem Sencti Martyris Luciani. 
CCLXXVII. Olympias. 
828. xxm Ind. r Januario et Justo Coss. 4. 
Constantinus Pius Danubium pluries trajecit, ponte lapideo in eun- 
em fluvium strato. . 
His Coss. Constantinus inclytus I r Roma profectus, et Ni- 
wnediae Bithyniae Metropoli, atque Byzantii diu moratus, primum 


528 CHRONICON 


Βυζαντίῳ, ἀνενέωσε τὸ πρῶτον τεῖχος τῆς Βέζου πόλεως, ποωιή- 
σας καὶ προσϑήκας τῷ αὐτῷ τείχει οὐκ ὀλίγας, καὶ -συνῆψεν τῷ 
παλαιῷ τείχει τῆς πόλεως, καὶ ἐκάλεσεν αὐτὴν Κωνσταντινοίπο- 
λὲν, ἀναπληρώσας καὶ τὸ Ἱἱππικόν, κοσμήσας αὐτὸ χαλχουργή- 
paci καὶ πάσῃ ἀρετῇ, ποιήσας ἐν αὐτῷ κάϑισμα ϑεωρίου βασι-5 
B λικοῦ καϑ᾽ ὑμοιότητα τοῦ ἐν Ῥώμῃ ὄντος. καὶ παλάτιον μέγα 
ποιήσας πλησίον τοῦ αὐτοῦ InnixoU τὴν ἄνοδον ἀπὸ τοῦ παλα- 
τίου εἰς τὸ κάϑισμα τοῦ Ἱππικοῦ διὰ τοῦ λεγομένου Κοχλίου, 
V 997 κτίσας καὶ φόρον μέγαν καὶ εὐπρεπῆ πάνυ" καὶ ἔστησεν ἐν μέσῳ 
R 664 χίονα πορφυροῦν μέγαν λίϑου Θηβαίου ἀξιοϑαΐμαστον, καὶ 
ὑπεράνω τοῦ αὐτοῦ κίονος ἔστησεν ἑαυτοῦ ἀνδριάντα μέγαν, 
ἔχοντα ἐν τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ ἀκτῖνας, ὅπερ χαλκούργημα ἤγαγεν 
ἀπὸ τῆς Φρυγίας. ὃ δὲ αὐτὸς βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ἀφελὼν 
κρυπτῶς ἀπὸ Ῥώμης τὸ λεγόμενον Παλλάδιον ἔϑηκεν αὐτὸ ἐν τῷ 
ὑπὶ αὐτοῦ χτισϑέντι φόρῳ ὑποκάτω τοῦ κίονος τῆς στήλης αὐτοῦ, 15 
C ὥς rutc λέγουσ᾽ τῶν Βυζαντίων ἐκ διαδοχῆς ἀχούσαντες. τὴν 
δὲ τύχην τῆς πόλεως τῆς ὑπ᾽ αὐτοῦ ἀνανεωϑείσης ποιήσας ϑυ- 
σίαν ἀναίμακτον ἐκάλεσεν Ἡνϑοῦσαν. | 
Ὁ αὐτὸς βασιλεὺς ἔχτισε xal δύο ἐμβόλους ἀπὸ τῆς εἰσόδον 
τοῦ παλατίου ἕως τοῦ φόρου εὐπρεπεῖς, κοσμήσας ἀνδριᾶσε xal) 
μαρμάροις, καλέσας τὸν τόπον τῶν ἐμβόλων 'Pryíav, κτίσας ἐγ- 
γὺς καὶ βασιλικὴν ἔχουσαν κύγχην, καὶ ἔξω μεγάλους κίονας στή- 


2. οὐκ ὀλίγας τῷ αὐτῷ τείχει P. 


Byzantii urbis murum instauravit, factis haud modicis, quas veteris ur- 
bis muro adjunxit, additionibus, urbe ipsa Constantinopoli appellata. 
Circum praeterea absolvit, quem aereis statuis aliisque ornamentis de- 
coravit: confecto etiam Tribunali, ex quo Imperator Circenses specta- 
ret, instar illius quod Romae erat. Palatio magno proxime Circum ia- 
super condito, ascensum per Cochleam ab eodem in Circi "Tribunal coa- 
fecit, Magnum quoque et splendidum omnino Forum aedificavit, in cujus 
medio ingentem ac stupendam Columuam Porphyreticam ex lapide Thebane 
Statuit, cui suam ipsius praegrandem imposuit statuam, radios habentem 
in capite: quod quidem aereum opus ex Phrygia advehi curavit. Idem 
Imperator Constantinus clam ablatum Roma Palladium, uti appellatur, is 
Foro a se extructo, sub Columna, cui imposita est illius statua, recon- 
didit, ut quidam ex Byzantiis asserunt, qui id ex traditione acceperunt 
Fortunam vero Urbis ab eo instauratae, ento facto sacrificio, Fle- 
rentem appellavit, 


Idem Imperator geminas condidit Porticus ab ingressu Palatii usque 
ad Forum, admodum elegantes, statuis et marmoribus adornatas, - 
coum loco Regiae nomine indito: propter quam excitavit Basilicam cum 
Concha, ingentibusque extra aedem columnis et: statuis, quam Seoatum 


PASCHALE. 529 


cag xui ἀνδριάντας, ἥνπερ ἐκάλεσεν Σενᾶτον, καλέσας τὸν Tó- 
"0v A'yovoraiov, καϑότι καὶ στήλην ἦν στήσας κατέναντι τῆς 
ἰδίας αὐτοῦ μητρὸς Ἑλένης Αἰγούστας δεσποίνης ἐν πορφυρῷ D 
κίονι. 
) Ὁμοίως δὲ xal τὸ δημόσιον τὸ λεγόμενον Ζεύξιππον ἀνεπλή- 
θωσεν, χοσμήσας κίοσι καὶ μαρμάροις ποικίλοις καὶ χαλκουρ- 
γήμασιν. | | 
Ἰνδ. β΄. x0'. ὑπ. Κωνσταντίνου «Αὐγούστου τὸ ἐ καὶ Κων- 

σταντίου Καίσαρος τὸ &. " 

(^O. y. κε, $n. Γαλλικανοῦ xal Συμμάχου. 

Ἔτους ταὶ τῆς slg οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου xal xe- 
τῆς ἑαυτοῦ βασιλείας Κωνσταντῖνος ὃ εὐσεβέστατος, πατὴρ Κων- 
σταντίνου νέου ,Ἰὐγούστου καὶ Κωνσταντίου xai Κώνσταντος P 385 
Καισάρων, πόλιν μεγίστην, λαμπράν, καὶ εὐδαίμονα χτίσας, 
συγκλήτῳ Tt τιμήσας, ΜΚωνσταντενούπολιν κέκληκε πρὸ πέντε 
ἰδῶν μαΐων, ἡμέρᾳ δευτέρᾳ τῆς ἑβδομάδος, ἱνδικτιῶνος τρίτης, 
τὸ πρότερον καλουμένην Βυζάντιον, Ῥώμην αὐτὴν δευτέραν χρη- 
"ατίζειν ἀναγορεύσας, ἐπιτελέσας ἱππιχὸν ἀγῶνα πρῶτος, qogé- 
τας πρώτοις διάδημα διὰ μαργαριτῶν καὶ ἑτέρων τιμίων λίϑων. 
«αὶ ἐποίησεν ἑορτὴν μεγάλην, κελεύσας διὰ ϑείου αὐτοῦ τύπου 
dj αὐτῇ ἡμέρᾳ ἐπιτελεῖσϑαι τὸ γενέϑλιον τῆς πόλεως αὐτοῦ καὶ 
ἰνοίγειν τῇ «α' τοῦ αὐτοῦ ἀρτεμισίου μηνὸς τὸ δημόσιον λουτρὸν, 


9. ἦν] ἣν PV. 8. “ὐγούστης P. 15. Κωνσταντίνου πόλιν R. 
19. πρώτοις om. P, uncis inclusit R. — 22. τῇ om. P. 


uncupavit: locum vero extra hanc aedem Augustaeum, quemadmodum Annia m.c, 
t statuam, quam e regione matri suae Dominae Helenae Augustae in 
'orphyretica columna collocavit. 

Absolvit quoque Balneum Zeuxippum nuncupatum, illudque columnis 
c marmoribus varii coloris, et aereis operibus exornavit. 
4. € 


" [OL Iph.] 
329. xxiv. nd. nu. Constantino Augusto X. et Constan- 5837. 
no Caesare V. Coss. , 1. 271. 
330. xxv. Ind. n. Gallicano et Symmacho Coss. 2. 


Anno coci. post Christi in coelos Assumptionem, et xxv, ipsius im- 
erii, Constantinus Piissumus, pater Constantini Junioris Augusti, et Con- 
antii et Constantis Caesarum, aedificata urbe maxima, illustri, et felici, 
aque Senatu cohonestata, hanc Constantinopolim nuncupavit ex a. d. v. 
lus Maias, Hebdomadis feria τι, lndictionis nur. cum prius Byzantium 
ocaretur, quam Romam secundam vocari decrevit, celebratis ludis Cir- 
ensibus, jn quibus diadema ex margaritis aliisque lapillis pretiosis con- 
ctum prümus gestavit. lusigni deinde apparatu acta festivitate, statuit 
ivina sua jussione, ut quotannis eode recurrente die ejusdem urbis 
iatalis celebraretur, et xi. mensis Artemisii, pee mim Bal- 


Chronicon Paschale vol. 1. 


580 CHRONICON 


B Ζεύξιππον, πλησίον ὄντα τοῦ Ἱππικοῦ καὶ τῆς Pyylag τοῦ παλατίου, 

R 666 ποιήσας ἑαυτῷ ἄλλην στήλην ἀπὸ ξοάνου κεχρυσωμένην βαστά- 
ζουσαν ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ τύχην τῆς αὐτῆς πόλεως, καὶ αὐτὴν χε- 
χρυσωμένην, κελεύσας κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν τοῦ γενεϑλιαχοῦ 
ἱππικοῦ εἰσιέναι τὴν αὐτὴν τοῦ ξοάνου στήλην διριγευομένην ὑπὸ" 
τῶν στρατευμάτων μετὰ χλανιδίων καὶ καμπαγίων, πάντων χα- 
τεχόντων χηροὺς λευχούς, xal περιέρχεσϑαι τὸ ὄχημα τὸν ἄνω 
καμπτόν, καὶ ἔρχεσϑαι εἰς τὸ σχάμμα κατέναντι τοῦ βασιλιχοῦ 
καϑίσματος, καὶ ἐπεγείρεσϑαι τὸν κατὰ καιρὸν βασιλέα καὶ 

C προσκυνεῖν τὴν στήλην τοῦ αὐτοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου χαὶ τὸ 
αὐτῆς τῆς τύχης τῆς πόλεως. 
'O αὐτὸς ϑειότατος βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ἔμεινεν βασι- 
λεύων ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἀφελόμενος αὐτὴν ἀπὸ τῆς ἐπαρ- 

V 228 χίας Εὐρώπης, ἤγουν τῆς μητροπόλεως αὐτῆς Ἡρακλείας, προ- 
βαλόμενος τῇ αὐτῇ Κωνσταντινουπόλει ἔπαρχον πραιτωρίων καὶ t$ 
ἔπαρχον πόλεως καὶ τοὺς λοιποὺς μεγάλους ἄρχοντας. 

Εἰσὶν ἀπὸ κτίσεως Ρώμης ἕως οὗ Κωνσταντινούπολις iv- 
χαινίσϑη ἔτη απ'. 
Τούτῳ τῷ ἔτει ᾿“λέξανδρος ἐπέσχοπος “λεξανδρείας à 
D λεύτησεν πρὸ εδ' καλανδῶν μαΐων, φαρμουϑὶ xf', καὶ ἐχεεροτο- ὃ 
γήϑη ἀντ᾽ οὐτοῦ ἐπίσκοπος ᾿Αϑανάσιος ὃ μέγας πατήρ. 


5. δηρηγευομένην PV. 6. γαμπαγίων R. 9. τὸν om. R, (τὸν) P. 
11. τῆς πόλεως) πόλεως P. 13. Κωνσταντίνου πόλει PV. 15, Κων- 
σταντίνου πόλει P. — 21. πατήρ] φωσεήρ Holstenius. 


neum, quod Circo et Regiae Palatii adjacet, aperiretur. Cumque alian 
Sibi confecisset ex opere rasili statuam auratam, «quae manu dexír 
ipsius Urbis Fortunam gestabat, ipsamque inauratam,' praecepit, ut e$ 
die quo Circenses ob Urbis Natalem ederentur, introiret eadem statua 
marmorea, deducta a militibus, laenis et campagis indutis, conctis cereo 
albos deferentibus : prar currus quo statua vehebatur superiorem Fle- 
xum circumiret, et ad Scamma progrederetur ex adverso Imperatori 
"Tribunalis: utque Imperator qui tempore illo regnaret, e solio assur- 
gens, statuam adoraret ejusdem Imperatoris Constantini, ipsiusque For- 
—* —E εἰ 1 Co Constantinopoli 
. Mem religiosissimus Imperator Constantinus Constan impe· 
rans mansit, qe ab Europae provincia, seu illius Metropoli Heracles, 
avulsit, Praefecto Praetorie, et Praefecto urbi, caeterisque majoribus 
magistratibus in ea constitotis. 

A Romá condita, ad annum quo dedicata est Constantinopolis , cen- 
sentur anni MLXXX. 

Hoc anno Alexander Episcopus Alexandriae ex a. d. xrv. Kal. 
Maias, Pharmuthi xxm. decessit, illiusque loco consecratus est Episco- 
pus, Athanasius ille magnus pater. 


PASCHALE. |j 581 


Tr. δ΄. xg'. ὑπ. Βάσσου καὶ MfAafilov. 
σοη Ὀλυμπιάς. 
Ty). . κζ΄, $n. Πακατιανοῦ καὶ Ἱλαριανοῦ. 
Eni τούτων τῶν ὑπάτων ἤρξατο ἀναλίσκεσθαι τοῖς πολί- ν 
ὅταῖς Κωνσταντινουπόλεῳς ὃ ἄρτος ἀπὸ ιη΄ μαΐου. 
Ted. ς΄. κη΄. ὑπ. “αλμάτου καὶ Ζηνοφῦου. 
Ἰνδ,. ζ΄. χϑ', ὑπ. Ὀπτάτου Πατριχίου καὶ Avixiou Παυ- 
Atvov. 
Τούτοις τοῖς ὑπάτοις γέγονε τὰ ἐγκαίνια τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ῥ 286 
θἁγίου σταυροῦ τῆς οἰκοδυμηϑείσης ὑπὸ Κωνσταντίνου ἐπὶ Ma- 
χιρίον ἐπισκόπου, μηνὶ σεπτεμβρίῳ εζ΄. ἐντεῦϑεν ἤρξατο ἡ 
σταυροφάνειᾳ. 

Ἰνὸδ. η΄. λ΄. ὑπ. Κωνσταντίου Καίσαρος ς΄ καὶ 'AXfivov. 
Ἀωνσταντίνου τοῦ εὐσεβοῦς ἤχϑη τριακονταετηρὶς ἐν Κων- 
᾿σταντινουπόλει Ῥώμῃ πάνυ φιλοτίμως πρὸ 5 χαλανδῶν αὐγού- R 668 

στων, xai Κώνσταντα τὸν υἱὸν αὐτοῦ ““ὔγουστον ἀνέδειξεν, καὶ 
daluáziy τὸν υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Ζαλματίου τοῦ κήνσω- B 
ρος Καίσαρα ἀνηγόρευσεν πρὸ η΄ χαλανδῶν ὀκτωβρίων. ἦν δὲ 
“Πᾳελμάτιος ὃ vióg Φαλματίου τοῦ ἀδελφοῦ Κωνσταντίνου τοῦ 
εὐσεβοῦς στρατηγὸς Ῥωμαίων καὶ ὕπατος πρὸ τοῦ αὐτὸν ἀνω- 

5. ὁ om. P. 6. “Ὠαλματίου P sola. ἐδ. καὶ Ζηνοφίλου — 7. Ila- 

τρικίου om. P. 17, κήνσωρος) κήναροᾳ V, m. R, κένρρρος P. 
A. C. [90]. Iph.] Anniam.c. 

331. xxvr. Ind. iw. Basso et Ablavio Coss. 8. 5839. 


CCLXXVIII. Olympias. 
339. xxvn. Ind. v. Pacatiano et Hilariano Coss. 4. 
His Coss. coepit panis distribui civibus Constantinopolita- 
5s a xvur Maii. 
333. xxvnur. Jnd. vi. Dalmatio et Anicio Paulino Coss. 1. 278. 
His Coss. facta est Dedicatio Ecclesiae Sanctae Crucis, 
uam Constantinus magnus aedificaverat, temporibus Macarii 
piscopi ( Hierosolymitani) die xvit. mensis Septembris. At- 
jue hinc deimeeps lian jum aecepit festum apparitionis Sanctae 
2rucis. 


834. lad, vai. Optato et Paulino Coss, 2. 
335. oy οὐ. viu. Constantio Caesare VI. et Albino ^ 5844 
2088. 


A Constantio Pio acta 'F'ricennnlia Constantinopoli, quae 
t Roma, magsmifice omnino, ex a. d. vii, Kalend. Augusti: 
t Constantem filium Augustum, Dalmatium vero, fratris Dalmatii 
Jensoris filium, Caesarem renuntiavit ex a. d. vii. Kal. Octobris. 
irat autem Dalmatius filius Dalmatii fratris Constantini Pii, Ma- 
dater militiae Romanorum, et Consul, priusquam Caesaris di- 


582 CHRONICON 


γορευϑῆναι Kaloaga. καὶ ᾿Αννιβαλιανὸν ῥῆγα προχειρισάμενος 
ἐνέδυσε κοχκηρὰν χλαμύδα, καὶ κατὰ Καισάρειαν τῆς Kannado- 
χίας ἀπέστειλεν. à 


σοϑ' Ὀλυμπιάς. 
'Ivó. 9'. λα΄. ὑπ. Νεπωτιανοῦ καὶ Φακούνδου. $ 
'Tyà. /.. λβ΄. ὑπ. Φηλικιανοῦ xal Τατιανοῦ. 

Πέρσαι πόλεμον ἐδήλωσαν πρὸς Ῥωμαίους, καὶ ἐπιβὰς 
Κωνσταντῖνος Af! ἐνιαυτῷ τῆς αὐτοῦ βασιλείας, δρμήσας ἐπὶ 
τὴν ἀνατολὴν κατὰ Περσῶν, ἐλϑὼν ἕως Νικομηδείας, ἐνδόξως 
καὶ εὐσεβῶς μεταλλάττει τὸν βίον ἐν προαστείῳ τῆς αὐτῆς πό- 10 
λεως μηνὶ ἀρτεμισίῳ ια΄, καταξιωθεὶς τοῦ σωτηριώδους Banti- 
σματος ὑπὸ Εὐσεβίου ἐπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, βασι- 
λεύσας ἔτη Àa καὶ μῆνας ἧ, καὶ κατέλιπε Καίσαρας τοὺς τρεῖς 
υἱοὺς αὐτοῦ, Βωνσταντῖνον Καίσαρα, βασιλεύοντα τῶν κατὰ 
Γαλλίαν μερῶν, ἄγοντα τῆς βασιλείας ἔτος εἴχοστόν, καὶ Kon-5 
στάντιον τὸν μετ᾽ αὐτὸν Καίσαρα ἐν τοῖς κατὰ τὴν ἀνατολὴν 
μέρεσιν, ἔτος ἄγοντα τῆς βασιλείας ια’, καὶ Κώνσταντα μετ᾽ αὐ- 
τὸν Καίσαρα, ἐν τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν μέρεσι διάγοντα, τῆς βα- 
σιλείας ἔτος ἄγοντα τρίτον, καὶ Δαλμάτιον Καίσαρα υἱὸν τοῦ 
ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἐν τῇ ΠΠεσοποταμίᾳ, ἔτος ἄγοντα καὶ αὐτὸν 
τρίτον. 

Ὁ τρισμαχάριος Κωνσταντῖνος ἀνεπαύσατο μηνὶ μαΐῳ xf 


1. ᾿Δνιβαλιανὸν P, ᾿Αἀνιβαλιὸν R. — 10. καὶ εὐσεβῶς om. P. — 15 
ἔχοντα PV, ἄγοντα Ducangius. 


A. C. | " : [ Ol. Iph.] 
gnitatem esset consecutus, Annibalianum quoque Regem ap- 
pellatum, purpurea chlamyde induit, et versus Caesarem Sy- 
riae misit. 
CCLXXIX. Olympias. 
336. xxxi. Ind. ix. Nepotiano et Facundo Coss. 4, 
337. xxxn. Ind. x. Feliciano et Tatiano Coss. 1. 273. 
Persis bellum Romanis denuntiantibus, Constantinus anno xxxi. im- 
perii, dum in Orientem proficiscitur, suscepta contra Persas expeditione 
cum venisset usque Nicomediam, gloriose vitam cum morte commutavi 
iu ejusdem urbis suburbano, salatari baptismo ab Eusebio Ejpiscow 
Constantinopolitano donatus, cum imperasset annos xxxi. et menses t 
Reliquit Caesares tres filios suo$, Constantinum Caesarem qui in Gallis 
annos xx. Constantium Caesarem qui in Oriente annos xi et Consta 
tem Caesarem qui in Italiae finibus annos πὶ. imperarunt: praeteres 
Dalmatium fratris filium, qui in Mesopotamia et ipse annum tertium 
regnavit. | 
"Ter beatus Constantinus decessit mensis Maii xxm. ex a. d. X 


PASCHALE. 533 


, - : 222 - 
πρὸ ιὠ καλανδῶν ἰουνίων ἐν αὐτῇ τῇ ἁγίᾳ πεντηχοστῇ, ἔτι κει- 


μένου ἀτάφου τοῦ σκηνώματος Κωνσταντίνου τοῦ εὐσεβοῦς ἐν τῷ V 229 


παλατίῳ Κωνσταντινουπόλεως καὶ φυλαττομένου ἕως οὗ γνῶσιν 
οἱ υἱοὶ αὐτοῦ. : 

Ἀχούσας Κωνστάντιος ἐν τῇ ἀνατολῇ ἐν ἸἤΠεσοποταμίᾳ, 
ἔτι τοῦ Περσικοῦ πολέμου ἐπικειμένου, εὐθέως ἐξώρμησεν ἐπὶ 
Κωνσταντινούπολιν, ἐν ἢ παραγενόμενος προεχόμισε τὸν ἑαυτοῦ 
πατέρα Κωνσταντῖνον τὸν ἀοίδιμον ἐν τοσαύτῃ παρατάξει καὶ 
δόξῃ βασιλικῆς προόδου, ὡς οὐκ ἔστιν εἰπεῖν κατ᾽ ἀξίαν, πα- 
ρόντος στρατοπέδου ὡς ἔτι ζῶντος ἐν ὅπλοφορίᾳ, τῆς vt πόλεως 
ἁπάσης, ἅτε καὶ ὑπ᾽ αὐτοῦ ἀνηγορευμένης Ρώμης, καὶ δὴ ὅσα 
γέγονεν ἐν αἰτῇ ἔνδοξά τε καὶ σιτομέτρια τῶν δωρηϑεισῶν ἀννω- 
γῶν, iy πένϑει τοσούτῳ πάντων ὄντων, ὡς οὐκ ἐγένετο πώποτε 
φᾳσιλέα τῶν πρὸ αὐτοῦ δοξασϑῆναι οὕτως ἐν τῇ ζωῇ καὶ μετὰ ϑά- 
νατον. καὶ κατετέϑη ἐν τῷ ναῷ τῶν ἁγίων ᾿ἡποστόλων, ἐν ᾧ ἀπό- 
«vrac λείψανα τῶν ἁγίων ἀποστόλων ᾿Ἵνδρέου καὶ 24ovxà τοῦ 
φαγγελιστοῦ xal Τιμοϑέου μαϑητοῦ Παύλου τοῦ ἀποστόλου. 

Σάπωρις ὃ Περσῶν βασιλεὺς ἐπῆλϑεν τῇ Ἰεσοποταμίᾳ 
τορϑήσων τὴν Νίσιβιν, καὶ περικαϑίσας αὐτὴν ἡμέρας Ey καὶ 
ιὴ χατισχύσας αὐτῆς, ἀνεχώρησεν. 

“Ῥωμαίων t£ ἐβασίλευσαν μετὰ ϑάνατον τοῦ πατρὸς αὐ- 
Gv Κωνσταντίνου Κωνσταντῖνος ὃ νέος xoi Κώνστας καὶ Κων- 
'τάντιος ἔτη xÓ . | ὁμοῦ £0. 


1. dp] ἐν τῇ P. Φ. τοῦ alterum om. P. 10. ἐπιξῶντος R. 
15. ἐν ᾧ — dmoorólov om.P. 19. παρακαϑίσας V. — 21. ifa- 
σίλευσεν P. ib. avrov] αὐτοῦ P. 


(al. Junias, ipso Sanctae Pentecostes die: cujus quidem Constantini Pii 
orpus in Palatio Constantinopoleos insepultam jacuit, et servatum est, 
juoad filii de morte ipsius certiores fierent. 

Constantius cum 3n Oriente versaretur, in Mesopotamia bello Per- 
ico adhuc urgente, confestim venit Constantinopolim: quo cum e- 
isset, patrem Constantinum inclytum tanto comitatu, et ea regii pro- 
essus pompa extulit, ut id nemo pro dignitate possit assequi, praesente 
?raetoriana militia, velut eo superstite armis suis instructa, ac universa 
uam Romae nomine donatam, illustribus ornamentis decorave- 
cessarum annonarum demenso ditaverat, omnibus tanto luctu 
tis, ut, nullus ante illum extiterit Imperator, qui vivus mor- 
$ fuerit et praedicatus, Humatus est autem in aede 


ivitate, q 
"at, et con 
unus prosecu 
uusque adeo cultu 


Sanctorum Apostolorum Andreae, Lucae Evangelistae, et Timothei disci- 


uli Sancti Pauli. Mare . 
Sapor Persarum Rex Mesopotamiam invasit, Nisibin populaturus, 
juam cum per dies LXI. obsedisset, desperata expugnatione r 2 
Rom xxxv, imperavit post mortem patris ipsius Constantini, 


P 287 


R 670 


584 CHRONICON 


C Kal ὃ uiv νέος Κωνσταντῖνος ἐβασίλευσεν ἐν Κωνσταντι- 
γνουπόλει ἔτος α΄, Κώνστας δὲ ἐν Ῥώμῃ ἔτη if, καὶ μετὰ τὴν ai- 
τοῦ Κώνστα τελευτὴν τὰ λοιπὰ ιβ΄ ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ῥιύμῃ Κων- 
στάντιος ὃ αὐτῶν ἀδελφὸς ὦν. τὸ κατὰ μέρος ἐστὶν οὕτως. 

Ἰνδ. ια΄, α΄. ὑπ. Οὔρσου καὶ Πολεμίου. 5 
'Ivó. ιβ΄. β΄. $n. Κωνσταντίνου νέου Αὐγούστου τὸ δ΄ xol 
Κώνσταντος «Αὐγούστου τὸ ζ΄. 


on Ὀλυμπιάς. 
"I»ó. ιγ΄. γ᾽. in. ᾿Αἀχινδύνου καὶ Πρόκλου. 
D ἨἸἘΝνὸ, ιδ΄, δ΄, ὑπ. ἸΠαρκελλίνου xoi Προβίνου. 
Ἰνδ. «ἐς ε΄. ὑπ. Κωνσταντίου «4ὐγούστου τὸ & καὶ Κώνστω»- 
τος «Αὐγούστου τὸ B. 
'Iyó. α΄. ς΄. $n, Πλυκίτου xai Ρωμύλου. 


10 


ona! Ὀλυμπιάς. 
"I0. β΄. ζ΄, ὑπ. Atovtlov καὶ Σαλουστίου. 19 
M xd T9. y. η΄. ὑπ. Myuoyrlov καὶ 4AAXB(vov. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Κωνσταντιαναὶ δημόσιον ἐν Κων- 
σταντινουπόλει πλησίον τῶν ᾿Αποστόλων ἤρξατο ἀτίζεσϑαι ὑπὸ 
Κωνσταντίου Αὐγούστου ἀπὸ μηνὸς ἀπριλίου ιζ΄. 


9. Κώνσταντος P. 15. Circulum qui sequebatur in tabula adiecta 
posuimus. 18. ἤρξαντο P. 


Auniam. c.Constantinus Junior, et Constans, et Constantius anuos xxiv.  Colligon- 
5869. tur anni v, wpcccrxx. 

ἂς Constantinus quidem Junior imperavit Constantinopoli anaum 1. , 

Constans vero Romae annos xm. et post ejusdem Constantis mortem re- 

os xii, Romae imperavit illorum frater Constantius. Atque haec sin- 


εἰ latim se habent. 
. C. [OL Ipbh.] 
5846. 938. τ Iud. xi, Urso et Polemio Coss. 2. 


339. 1m. Ind. xu. Constantino Juniore Augusto IV. et Con- 
stantio Augusto VII, Coss. 3. 


CCL XXX. Olympias. 


840. τι, Ind. xr. — Acindyno et Proclo Coss. 4. 
941. 1v. Ind. xiv. Marcellino et Probino Coss. 1. 290. 
942. v.  Imd. xiv.  Constantlo Augusto V. et Constante 
Augusto II. Coss. 9. 
3. vi. Ind. τ΄ Placito et Romulo Coss, 8. 


CCLXXXI. Olympias. 
844. wir. Ind, u. Leontio et Salustio Coss. 4. 
5853 345. win. lad, mt, Amantio et Albino Coss, 1. 284. 
' His 'Coss. '"'hermae Cosstantianae Constantimopoli juxta 


negotiorws e quorundam causa venerunt in locum Antiochia xvii. milliari- 


On. PLUME. CEN « 
His Coss. 'Ihermae Comstantianae Constantiwopol juxta 


PASCHALE. 585 


Ἰνδ. δ΄. 9'. ὑπ. Κωνσταντίου «Αὐγούστου τὸ c' καὶ Κών- R 672 
σταντος ““ὐγούστον τὸ y. 
Ἰνδ. &.. « n. Ῥουφένου καὶ Εὐσεβίου. 
σπβ' Ὀλυμπιάς. 
5. Ἰνὸ. ς΄, ια΄. ὅπ. Φιλίππου καὶ Σαλία. 
Ἰνδ. ζ΄, ιβ΄. $n. “ιμενίου καὶ Κατουλλίνου. Β 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἀπεχτάνϑη Κώνστας ἐν Γαλλίαις 
ὑπὸ Παγνεντίου, ἄρξας ἔτη ιβ΄, καὶ ἐπήρϑη Τ]αγνέντιος πρὸ εε' 
καλανδῶν φεβρουαρίων, καὶ Βετρανίων εἷς τὸ Σίρμιον καλάν- 
io δαις μαρτίαις. καὶ Νεπωτιανὸς αὐτῷ τῷ ἔτει ἐπήρϑη ἐν Ῥώμῃ 
πρὸ τριῶν νώνων ἰουνίων, καὶ πόλεμος μέγας ἐγένετο μετὰ ταῦτα 
μεταξὺ Ρωμαίων καὶ Ἰαγνεντιαχῶν. 
Ἰνδ. η΄. ιγ΄. ὑπ. Σεργίου καὶ Νιγρινιανοῦ. 
Ὁ μακάριος “εόντιος ὃ ἐπίσκοπος ᾿Αντιοχείας τῆς Συρίας, 

16 ἀγὴρ κατὰ τιάντα πιστός τε καὶ εὐλαβὴς καὶ ζηλωτὴς ὑπάρχων Ὁ 
τῆς ἀληϑοῦς πίστεως, ἐπιμελούμενος δὲ καὶ τῶν ξενοδοχείων ὑπὲρ 
τῆς τῶν ξένων ϑεραπείας, κατέστησεν ἄνδρας εὐλαβεῖς ἐν τῇ τού- 
των φροντίδι, ἐν οἷς ἐγένοντο τρεῖς σφόδρα ζηλωταὶ τῆς εὐσε-- 
βείας. οὗτοι διά vava χρείαν ὥρμησαν εἰς χωρίον ἀπὸ i5 σημείων 

90 Δντιοχείας " ὄνομα δὲ τὸ χωρίον Θρᾳκῶν κώμη λεγομένη. τού- 


19. Μαγνεντιανῶν P. 18, Νιγριανοῦ R, alterum in m. ponens. 
16. δὲ om. P. 18. ἐν οἷς om. P. — 20. Θραυκοῦν P, Θρακύων V, 


A, C, [OL Iph.] 
aedem Apostolorum coeperunt aedificari a Constantio Augusto 


a die xvit. mensis Aprilis. 
946. 1x. Jnd. rv. "Constantio Augusto VI. et Constante 


d. X Ind. v. Rufino et Eusebio Coss. 8. 
CCLXXXII. Olympias. — 
848. xr. Ind. vi. Philippo et Salia Coss, 4. 
349. xu. Ind. vir. Limenio et Catullino Coss. 1. 232. 


His Coss. Constans occisus est in Galliis a Magnentio, 
com imperasset annos Xii et levatus est Magaentius ex a. 
d. xv. Kalend. Februar. et Vetranio apud Sirmium Kalend. 
Martiis. Ko ipso anno Nepotianus Romae levatus est ex a. 
d. m. Non. Junias, bellumque imgens fuit inter Romanos et 


850. xm. πᾷ. viu. Sergio et Nigrininno Coss. 2. 
Beatus Leontius Antiochiae Syriae Episcopus, vir in primis fidelis 
ac pius, veraeque fidei propugnator, cum Xenodochiorum curam sosce- 
pisset, pro peregrinorum susceptione viros pios ac religiosos iis praefe- 
eit. In τ autem administrandis tres erant egregii pietatis cultores, qui 
megotiorum quorundam causa venerunt in locum Antiochia xvir milliari- 


536 : CHRONICON 


τοις συνώδευεν περιτυχὼν Ἰουδαῖός τις" ἦν δὲ ὃ προηγούμενος 
τῶν τριῶν ἀδελφῶν εὐλαβέστατος ἀνήρ, ἘΕὐγένιος τοὔνομα. ἐν 
δὲ τῷ συνοδεύειν ἀρξάμενος ὃ Εἰγένιος ἐκίνει λόγον πρὸς τὸν 
D Ἰουδαῖον περὶ τῆς τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ ϑεοῦ πίστεως. τοῦ 
δὲ Ἰουδαίου διαχλευάζοντος, ηὐρέϑη ἐν τῇ ὁδῷ ὄφις νεχρὸς κεί- 5 
μενος" καὶ εὐθέως ὃ Ἰουδαῖος πρὸς αὐτοὺς λέγει, Ἐὰν φάγητε 
τὸν ὄφιν τοῦτον τὸν νεκρὸν καὶ μὴ ἀποϑάνητε, γίνομαι χριστια- 
vóc. καὶ εὐθέως ὃ Εὐγένιος λαβὼν τὸν ὄφιν διεῖλεν εἰς τρία 
μέρη ἑαυτῷ καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ δυσί" xal ἔφαγον ἐνώπιον τοῦ 
Ἰουδαίου, καὶ ἔζησαν. ἐφ᾽ οἷς ἐπληροῦτο τὸ εὐαγγελικὸν καὶ 10 
σωτήριον λόγιον τὸ φῆσαν, Καὶ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν ὄφεις ἀροῦ- 
σιν, κἂν ϑανάσιμόν τι φάγωσιν, οὐ μὴ αὐτοῖς ἀδικήσει. ὃ Tov- 

P 290 δαῖος συνεισελϑὼν αὐτοῖς ἐν τῷ ξενῶνι, καὶ διαμείνας ἐν αὐτῷ, 
ηὐδοκίμει χριστιανὸς γενόμενος. 

R 674 Κωνστάντιος ὃ “ὔγουστος, διατρίβων ἐν τοῖς ἀνατολικοῖς 15 
μέρεσιν διὰ τὸν Περσικὸν πόλεμον, ἀκούσας τὰ κατὰ Π]αγνέν-- 
τιον, ἐξώρμησεν ἀπὸ τῆς ᾿Αντιοχέων ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν. | 

Σάπωρις δὲ ὃ Περσῶν βασιλεὺς ἐπελϑὼν τῇ Meaonorauía, 
καὶ περικαϑίσας ἡμέρας Q τὴν Νίσιβι, καὶ διαφόρως αὐτὴν 
πολεμήσας καὶ μηχαναῖς πολλαῖς χρησάμενος, ὡς καὶ ἐλεφάν- 90 


1. τις om. P. 8. ἐκίνει wr V, ἐκεῖνος P. Á. τοῦ prius 
om. P. 10. τὸ εὐαγγελικὸν) Marci XVI. 18. — 12. xdw] καὶ 
ἐὰν P, xai R. 18. συνελθὼν P. 17. ᾿Αντιοχείας P. 19. 
παρακαϑίσας V. ἰδ. τῇ P. — ib. Νήσιβε PV. 


bus dissitum: vico autem nomen fuit Thraucun: iisque se comitem ad- 
junxit in itinere Judaeus. Porro inter tres illos fratres, primus erat 
vir piissimus, nomine Eugenius. Cum vero una iter agerent, Eugenius 
iste sermonem orsus est cum Judaeo de fide unigeniti Filii Dei: Judaeo 
autem cum risu ac cavillatione haec excipiente, repertus est in via ser- 
pens mortuus: statimque Judaeus ad illos conversus, Si, inquit, serpen- 
Lem. hunc mortuum comederitis, et non moriemini , Christianus fíam. . Et 
extemplo Eugenius serpentem sublatum in tres partes dividit, sibique 
una reservata, duabus aliis sociis datis, coram Judaeo has vorarunt, 
nullo inde accepto damno. In quibus Evangelicum istud et salutare di- 
ctum completum est: In manibus suis serpentes tollent, εἰ si mortiferum 
quid biberint, mon eis mocebit. Judaeus ergo cum illis in Xenodochium 
reversus, ac in eo manens, Christianus factus postmodum inclaruit. 

Constantius Augustus, cum in Orientis partibus propter bellum Per- 
sicum versaretur, et quae a Magnentio patrata erant accepisset, Antio- 
chia in Italiam profectus est. 

Sapor autem Persarum Rex facta in Mesopotamiam irruptione, cen- 
tum dierum spatio Nesibin obsedit, variisque modis cum ingenti machi- 
narum copia oppuguavit, adducto etiam megno elephantorum ad bellum 
idoneorum numero: conductis praeterea in auxilium Regibus, et bellicis 


PASCHALE. 557 


τῶν πλῆϑος ἀγαγεῖν ἐπιτηδείων πρὸς συμμαχίαν καὶ βασιλεῖς 
μισϑωτούς, μαγγανικά τε παντοῖα, οἷς, εἰ μὴ βούλοιντο τὴν πό- V 939 
λιν ἐχχωρήσειν, ἐξαφανίζειν αὐτὴν ἐκ βάϑρων ἠπείλουν. τῶν Β΄. 
δὲ Νισιβηνῶν ἀντεχόντων πρὸς τὴν παράδοσιν, τὸ λοιπὸν ἐξυδα-- 
δτῶσαι ταύτην τῷ πρὸς αὐτὴν ποταμῷ διεγνώκει ὃ ΣΣάπωρις.. oí 
δὲ Νισιβηνοὶ εὐχαῖς ἐνίχουν τοὺς πολεμίους, εὐμενῆ τὸν ϑεὸν 
ἔχοντες. τῶν γὰρ ὑδάτων μελλόντων τὴν ϑέσιν τῶν τειχέων ἔξο--: 
μαλέζειν εἰς πτῶσιν, μέρος τοῦ τείχους πεπόνϑει κατὰ ϑεοῦ συγ- 
χώρησιν ἐπὶ τῷ συμφέροντι, καϑὼς ἐν τοῖς ἑξῆς δηλωϑήσεται. 
10γίνεταε γὰρ τήν τε πόλιν φυλαχϑῆναι καὶ τοὺς πολεμίους τοῖς 
ὕδασιν ἀντέχεσϑαι, ὡς καὶ πολλοὺς ἀπολέσϑαι. οἵἱ δὲ xal τοῦ- C 
τὸ πεπονϑότες ἠπείλουν διὰ τοῦ καταπεσόντος μέρους τοῦ τείχους 
εἰσελϑεῖν, παραστήσαντες τοὺς ἐλέφαντας ἐνόπλους xal ὄχλον 
συμπείσαντες ἐμβριϑέστερον προσέχειν τῷ πολέμῳ μαγγάνοις 
15παντοίοις μηχανώμενοι. οἱ δὲ τὴν πόλιν φρουροῦντες στρατιῶ- 
ται νίχην ἐχ ϑεοῦ προνοίας ἐσχήκασιν. τὸν γὰρ τόπον ἅπαντα 
παντοίοις ὅπλοις ἐπλήρουν, καὶ ὀνάγροις τοὺς πλείονας ἐλέφαν- 
τὰς ἀπέκτειναν" οἱ δὲ λοιποὶ ἐν τοῖς κατατέλμασι τῶν τάφρων 
ἐνέπεσαν, ἄλλοι δὲ κρουσϑέντες ἀπεστράφησαν εἰς τὰ ὀπίσω, 
30 χαὶ ὑπὲρ μυρίους αὐτῶν ὁπλίτας ἀπέκτειναν, καὶ τοῖς λοιποῖς σκη-- Ὁ 
πτὸς οὐρανόϑεν ἔπεσεν, νεφελῶν τε γνοφωδῶν καὶ ἑετοῦ λάβρου καὶ 
ἀ βροντῶν φωναῖς ἅπαντας ἐξέπληττον, ὡς τοὺς πλείονας αὐτῶν φόβῳ᾽ 


4. 6. Νησιβινῶν PV. 5. Σάπωρις οἶδεν. οἱ R. [10. τε om. P. 


omnis generis comparatis instrumentis: quibus fretus, nisi urbem dede- 
rent, a fundamentis eam eversurum minitabatur. 

Deditionem vero recusantibus Nesibinis, Sapor urbem ex vicino urbi 
fluvio inundare decrevit. 

At Nesibini precibus hostes vicere, propitio sibi conciliato. Deo. 
Cum enim aquae murorum fundamenta solo aequaturae essent, ho ue 
immineret ruina, pars murorum ita Dei nutu concidit, ut urbi maxime 
commodaret, quemadmodum in sequentibus exponetur. Accidit enim ut 
urbs inde servata fuerit, aquis hostes arcentibus, multisque ex iis per- 
euntibus. 

li vero casu illo non deterriti minabantur se per collapsam muri 
partem penetraturos, applicatis elephantis armetis, et milite excitato ut 
totis viribus ad bellum, omnis generis machinis adhibitis, incumberent. 

Verum qui in urbis praesidio erant milites, victoriam Dei quadam 
providentia adepti sunt. Loco enim universo armatis omnis generis im- 
pleto, onagris complures elephantos occiderunt: caeteris in fossarum uli- 
ginem prolapsis, aliis vero depulsis et retrocedere coactis. Caesi sunt 
ex iis qui armati erant supra decem millia: reliqui fulmine de coelo la- 
pso, caliginosisque nubibus, ac largo imbre, et tonitruorum fragoribus 
adeo perculsi sunt, ut major pars illorum metu conciderit. 


588 CHRONICON 


διαφϑαρῆναι. πάντοϑεν δὲ ὃ νέος Φαραὼ Σάπωρις στενούμε- 
vog ἡττᾶτο, τοῖς τοῦ φόβου κύμασι δεινῶς καταντλούμενος. 
R 676 μέλλων δὲ καϑαιρεῖν αὐτήν, τοῦ τείχους ῥῆγμα μέγιστον ὑπο- 
μείναντος, καὶ τῆς πόλεως λοιπὸν προδίδοσθαι μελλούσης, ὅρα- 
P 291 σις ἐδείχϑη ἐν ἡμέρᾳ τῷ Σάπωρι xa9^. ἣν ὥραν ἐπολέμει ἀνήρδ 
τις περιτρέχων εἰς τὰ τείχη τῆς Νισίβης" ἦν δὲ ὃ φαινόμενος 
τῷ εἴδει Κωνστάντιος ὃ «ὔγουστος" ὡς πλέον ἀγανακτεῖν τὸν 
Σάπωριν κατὰ τῶν τῆς Νισίβης οἰκητόρων, λέγοντα ὡς Οὐδὲν 
ὑμῶν ὃ βασιλεὺς ἰσχύει" ἐξελϑάτω καὶ πολεμείτω, ἢ παράδοτε 
τὴν πόλιν, ἐκείνων δὲ λεγόντων, Οὐκ ἔστιν δίκαιον παραδοῦ- 10 
voi ἡμᾶς τὴν πόλιν, ἀπόντος τοῦ βασιλέως ἡμῶν Κωνσταντίου 
τοῦ “ὐγούστου. ὡς ix τούτου πλέον ἀγανακτεῖν τὸν ΣΣάπωριν, 
ψευδομένων αὐτῶν κατὰ τὸ φαινόμενον ἐκείνῳ, καὶ λέγειν αὐτόν, 
Ἵνα τί ψεύδεσϑε" ἐγὼ ϑεωρῶ τοῖς ἐμοῖς ὀφθαλμοῖς τὸν βασιλέα 
B ὑμῶν Κωνστάντιον περιτρέχοντα εἰς τὰ τείχη τῆς πόλεως ὑμῶν. 15 
καὶ ἐν τούτοις πολεμηϑεὶς. ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ ποικίλως ὃ Σάπωρις 
ἄπρακτος ἀνεχώρησεν, ϑάνατον ἀπειλήσας τοῖς μάγοις αὐτοῦ. 
μαϑόντες δὲ τὴν αἰτίαν διέγνωσαν τοῦ φανέντος ἀγγέλου σὺν 
τῷ Κωνσταντίῳ τὴν δύναμιν, καὶ ἡρμήνευον αὐτῷ. καὶ ἐπι- 
γνοὺς 6 ΣΣάπωρις τοῦ κινδύνου τὴν αἰτίαν, ἐν φόβῳ γεγονὼς ἐχέ- 39 
λευσε τά τε μαγγανικὰ καυϑῆναι καὶ ὅσα πρὸς τὴν τοῦ πολέμου 
παρασκευὴν ηὐτρέπισεν διαλυϑῆναι. αὐτὸς δὲ σὺν τοῖς ἰδίοις 


8. μέλλων δὲ P. 6. f, P, N; Pun 25 FEMME 
9. ἐξελθέτω P. jp enc m. — 8. 


Undique autem Sapor novus Pharao in angustum redactus victus 
fluctibus miserabiliter demersus. 
vero proxime civitas evertenda esset, muri casu hiatum ingen- 
tem facturo, deditionem factura, visum quoddam, eadem hora qua urbem 


dece ejusmodi Sapori objectum est. Vir quidam moenia Nesi- 
t: referebat ille specie sua Constantium Augustum, ita 


ut gravius indignates Sapor, inis civibus subinde ingereret: Nihil 
vobis profuturus est Imperator: egrediatur ille, et pugnet , uut tradite 
civitatem. 


Quibus ii reposuere: Minime par est ut absente Imperatore nosiro 
Constantio dedítionem faciamus. Unde vehementius Jndignatus Saper. 
ex viso illes mentiri persuasus, Cur mentimini, inquit, ego hisce meis 
oculis pideo Imperatorem vestrum Constantium per Mui ve vestra discur- 
rentem. lta Sapor * ἃ Deo profligatus, re infecta recessit, — 
Magis suis minitatus: qui causa cognita, Angeli —M— 
Constantio potentiam portendi ominantes, ita Sapori visum e 
Is vero ubi intellexit periculi causam, timore perculsus, machinas "rai 
cas comburi, et quidquid ad paratum bellicum paraverat, destrui im- 


peravit , arreptaque cum suis fuga, nemine persequente, in patriam se 


PASCHAL F. 589 


φυγῇ διωχύμενος τὴν πατρίδα κατείληφεν, πρότερον λοιμεχῇ vó- 
σῳ τῶν πλειόνων διαφϑαρέντων. φέρεται δὲ ἐν ἐπιστολῇ Οὐα- 


λαγέσου ἐπισκόπου Νισίβης τὸ κατὰ μέρος τούτων δηλούσῃ. C 


Κωνσταντίου τοῦ “Αὐγούστου ἐν τῷ κατὰ ἸΪαγνεντίου 


5 ἀπερχομένου πολέμῳ, πρὶν ἢ φϑάσαι αὐτὸν Κωνσταντία ἡ Kwv- V 938 


σταντίου ἀδελφὴ ἐνδύσασα Βετρανίωνα πορφύραν χαλάνδαις 
μαρτίαις εἷς βασιλέα ἐν Ναϊσῷ τῆς Ἰταλίας ἄνδρα ἔντιμον ἀνέ- 
στησε τῷ Ἰαγνεντίῳ πρὸς τὴν μάχην. καὶ μετὰ ταῦτα φϑάσας 
ὃ Κωνστάντιος ἐν οἷς τόποις ἦν ὃ πόλεμος ἐν τῇ Ἰταλίᾳ, προσε- 

Ιοδέξατο τὸν Βετρανίωνα μετὰ πολλῆς τιμῆς" xol μετὰ ταῦτα ἐν 
τῷ κάμπῳ τριβουνάμον ἐφ᾽ ὑψηλοῦ ποιήσας, παρόντος αὐτῷ 
τοῦ στρατοπέδου, συμπαρεστῶτος δὲ καὶ τοῦ Βετρανίωνος, ἐδη-- 
μηγέρεε ὃ Κωνστάντιος ἀκόλουθον εἶναι τῇ βασιλείᾳ τὴν ἐξου- 
σίαν ὕπάρχειν καὶ τῷ ἐκ προγόνων βασιλέων διαδεξομένῳ ταύ-- 

ἰ5τὴν" συμφέρειν δὲ καὶ τῷ κοινῷ δεόντως ὑπὸ μέαν ἐξουσίαν διοι- 
κεῖσϑαι τὰ δημόσια καὶ ὅσα τοὕὔτοις ἀκόλουϑα. 

Ἔν πᾶσι δὲ τούτοις 7v ὃ ϑεὸς μετὰ Κωνσταντίου, εὐοδῶν 
αὐτοῦ τὴν βασιλείαν. ἦν γὰρ καὶ αὐτὸς πολλὴν φρρντίδα ποιού-- 
μένος ὑπὲρ τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ Χριστοῦ. τὸν δὲ Βετρανέωνα 

40 βασιλεύσαντα μῆνας δέχα κατὰ τὴν προειρημένην δημηγορίαν c 
Κωνστάντιος ἀποδύσας τὴν πορφύραν κατ᾽ αὐτὸν τὸν καιρὸν 
τραπέζης αὐτῷ πρὸς ἑστίασιν κοινωνίαν παρέσχετο καὶ μετὰ πά- 


9. Οὐολαγέσον P. 8. δηλοῦσιρ V a correctore. 4. τοῦ om. P. 
7. ᾿Ιταλίας] ᾿Ιλλυφίας Ducangius. — 12. wal om. P. 14. διατα- 
onévp P. X 21. τὸν om. P. 


recepit, magna exercitus parte pestilentia prius absumpta.  Circuinfertur 
Vo à Nesibini remi Epistola, qua — singillatim exponuntur. 
tantio Augusto ad bellum contra Magnentinm profecto, prius- 
adventaret, Constantia Constantii soror Vetranionem, virum illu- 
strem, Kalendis Mart. purpura indutum Naisi Hlyriae urbe Imperatorem 
factum ac inauguratum Magnentio ad praelium opposuit. Constantius 
vero ubi ad locum [Italiae quo bellam gerebatur pervenit, Vetranionem 
perhonorifice &ocepit, posteaque erecto in campi loco eminentiori, tribu- 
mali, eoram exercitu, 8c ipso Vetranione, orationem habuit Constantius, 
dixitque, Par esse omnine wt imperio potestas suprema, esque a majori- 
bus ribus accepta demimetur: subditis vero longe esse utilius 
res ab unica eademque potestate rite administrari, e& alia id 
genus consentanea. 
Caeterum in hisce owmibus Deus erat cum Constantio, illiusque im- 
pow secundabat. la enim summam Christi Koclesinram curam trabuit. 
étránlonem vero post decimum mensem quam imperaverat, 
ictam iilam concionem, pur exutum, eodem tempore: mensa sua 
dignatus est Constantius, sum e honoribus et mnlto comitatu, ac 
multis benevolentiae significationibus illum prosecutus, Prusam Bithy- 


D 


R 678 


540 CHRONICON 


P 292 σης τιμῆς καὶ δορυφορίας καὶ πολλῶν χαρισμάτων ἀπέστειλεν 
αὐτὸν ἐν πόλει Προυσιάδι τῆς Βιϑυνίας διάγειν, λαμβάνοντα ἀν- 
νώνας καὶ κελλαρικὰ δαψιλῶς. χριστιανὸς δὲ ὧν ὃ Βετρανίων, 
καὶ παραβάλλων ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν συνάξεσιν, ἐποέει ἐλεημοσύ- 
νας πένησι, τιμῶν καὶ τοὺς τῆς ἐκκλησίας προεστῶτας ἕως TtÀtv-5 
τῆς αὐτοῦ. 

Ἰνὸ. 9'. ιδ΄, ὑπ. Σεργίου καὶ Νιγρινιανοῦ. 

Κωνστάντιος Αὔγουστος μόνος βασιλεύων Γάλλον ἀνε- 
ψιὸν αὐτοῦ χοινωνὸν τῆς αὐτοῦ βασιλείας Καίσαρα ἀνηγόρευ- 
B σεν, μετονομάσας αὐτὸν Κωνστάντιον, ἰδοῖς μαρτίαις, καὶ ἐν 10 
τῇ κατὰ τὴν ἀνατολὴν ᾿Αντιοχείᾳ ἀπέστειλε, τῶν Περσῶν ἐπι- 

κειμένων. 

Τὸ σημεῖον τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. ὥφϑη ἐν Ἱεροσολύ- 
oig κατὰ τοῦτον τὸν χρύνον, ὥρα ἦν ὡς τρίτη, ἐν ἡμέρᾳ πεντη- 
κοστῇ, φωτοειδὲς τεταμένον νώναις μαΐαις ἐν τῷ οὐρανῷ ἀπὸ 
τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν ἕως τοῦ Γολγοθᾶ, ἐν ᾧ τόπῳ ἐσταυρώϑη 
ὃ κύριος κατὰ ἀνατολάς, ὅϑεν ἀνελήφϑη ὃ κύριος, κύκλῳ τοῦ 
φανέντος τιμίου σταυροῦ, στέφανος ὡς 7j ἶρις τὸ εἶδος ἔχων. καὶ 
τῇ αὐτῇ ὥρᾳ ὥφϑη ἐν Παννωνίᾳ Κωνστᾳντίῳ τῷ «Αὐγούστῳ καὶ 
τῷ σὺν αὐτῷ στρατῷ ὄντι ἐν τῷ κατὰ ἸΠαγνέντιον πολέμῳ, καὶ 30 

€ ἀρξαμένου Κωνσταντίου νικᾶν, Mayvivrlov συμβαλόντος αὐτῷ πε- 

gi τὴν λεγομένην οῦρσαν πόλεν, ἡττηϑεὶς ὃ Παγνέντιος ἔφυ- 
γεν εἷς τὴν Γαλλίαν μετ᾽ ὀλίγων. 

1. δωροφορίας R. 9. Προυσιάσι P, 18. Malim σε. 19. Πα- 


ψωνίᾳ PV. — 21. νικᾶν Μαγνεντίου om. P. ἐδ. συμβάλλοντος P. 
23. τὴν om. P. ib. ὀλίγον V. 


Anniam.c.niae civitatem amandavit, ubi ad vitae usum necessaria illi omnia, an- 
nonas et cellarienses species copiose suppeditavit.  Vetranio vero uti 
Christianus, ac in Ecclesiae sacris Liturgiis assiduus, in 
synas erogabat, et Ecclesiae Praesules usque ad mortem co I Ol : " 
A. €. . Ip 

5859. 851. xi. Ind. ix. Sergio et Nigriniano Coss. 8. 
Constantius Augustus, solus imperans, Gallum patruelem consortem 
imperii Caesarem renuntiavit, dato ili Constantii cognomine, dibus 

Martiis, ac Antiochiam in Orientem misit, Persis tum i tibus. 

Signum Crucis Christi eadem tempestate Hierosol in coelo 
paruit, sub horam tertiam, Nonis Maii, ipso Pentecostes die, luminis iu- 
star protensum a Monte Olivarum usque ad Golgotba, quo loco versus 

Orientem Christus est Crucifixus, unde assumptus est Dominus: corona 

caeterum iridis —* praeferente venerandam istam crucem ambiente. 

Kademque hora Constantio Augusto in Pannonia, et qui cum eo erat ex- 

ercitui, visa est in bello contra Magnentium : cumque co Constan- 

tius cum illo confligere ad urbem Mursam, Magnentius victus cum pau- 
cis in Galliam fuga evasit. . ! Fs os 


PASCHAL E. 544 


Κωνστάντιος δὲ ὃ καὶ Γάλλος ὃ προειρημένος — ἐν 
τῇ ἀνατολῇ καὶ ἐν ᾿Αντιοχείᾳ διῆγεν. 
on; Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. i. ιε΄. ὑπ. Κωνσταντίου θγεῦσεου τὸ ζ΄ καὶ Κώνσταν- R 680 
5 TOC Καίσαρας, 
To. ια΄, ις΄. ὅπ. Κωνσταντίου iyotorov τὸ. η᾽ καὶ, κῶν: 
σταντὸος Καίσαρος τὸ f. 
Ἰνδ, ιβ΄. ιζ΄. ὑπ. Κωνσταντίου «Αὐγούστου τὸ 9'. xal Κών- D 
σταντος. Καίσαρος τὸ y'. 
10 Ἐν τούτῳ τῷ ἔτει Mayyérriog πάλιν συμβαλὼν ἐν DMóv- v 934 
τῳ Σελεύκῳ, ἡττηϑεὶς ἔφυγε μόνος ἐν Γαλλίαις εἰς “Ἰουγδοῦ- 
voy πόλιν, καὶ ὅτε τὸν ἴδιον ἀδελφὸν ἔσφαξεν, virt καὶ ἑαυτὸν 
ἀνεῖλεν πρὸ τεσσάρων ἰδῶν αὐγούστου. 
Ἰνδ, ιγ΄. ιη΄. ὑπ. ᾿ρβητίωνος καὶ “ουλλιανοῦ. 
15 Τούτῳ τῷ ἔτει Γάλλος ὃ xal Κωνστάντιος, Καῖσαρ ὦν, 
ix διαβολῆς, ὡς παρὰ γνώμην Κωνσταντίου τοῦ «“4ὐγούστου 
ἀποχτείνας ἔπαρχον πραιτωρίων καὶ χυέστωρα, μετασταλεὶς ἀπὸ P 999 
τῆς ᾿Αντιοχέων ὑπὸ Κωνσταντίου τοῦ «Αὐγούστου ἐν Ἴστρῳ τῇ 
γήσῳ ἀνῃρέϑη. καὶ Ἰουλιανὸν τὸν ἀδελφὸν τοῦ αὐτοῦ Γάλλου 
φρτοῦ καὶ Κωνσταντίου πορφύραν ἐνέδυσεν, καὶ Καίσαρα προεέχει- 
10. bis Wesselingius ad Antoninum p. 857. cum 'Theophane p. 


37. B, ex codicibus corrigendo, Μούστῳ PV. 12. ἔσ v εἰδελ- 
góv P. 18. Ἴσῳ P. 90. xai bis om. R. 


Constantius autem, qui et Gallus, praedictus Caesar, in Oriente et 
Antiochiae moratus est. 


CCLXXXIII Olympias. 


A... | ) ni [Ol. Iph.] 
352, xv. Ind. x. Constantio Augusto VII. et Constante à 

Caesare Coss. . 4. 
353. xvr. Ind, xi. Constantio Augusto VIII. et Constante 

Caesare II. Coas 1. 233. 
854. xvn. Ind. xii Constantio Augusto ΙΧ, et Constante | 

Caesare ΠῚ. Coss. 2. 


Hoc anno, Magnentius rursum ad Mustum Seleucum prae- 
lio congressus, victus, solus in Gallias Lugdunum confugit, ;: 
ubi, occiso fratre suo, se quoque ex. a, d. 1v. Idus Augusti 
interfecit, 

855. xwm. nd, xui. Arbetione et Lolliano. Coss. 8. 

Hoc anno Gallus, qui et Constantius, Caesar, per calumniam, quasi 
praeter voluntatem Constantii Augusti Praefectum Praetorio οἱ "amend 
storem interfecisset, Antiochia accersitus, in ]so Insula sublatus est. 
Constantius Julianum Galli Constantii fratrem purpura induit, et Caesa- 
rem renuntiavit ex a. d. vii. Idus Octobres, cui in matrimonium collo- 


Ps i s 


C 
R 682 


542 CHRONICON 


σίσατο πρὸ xy ἰδῶν ὀχτωβρίων, δοὺς αὐτῷ πρὸς γάμον Κωνστάν- 
τιος Αὔγουστος τὴν ἑαυτοῦ ἀδελφὴν Ἑλένην, καὶ ἀπέστειλεν ai- 
τοὺς ἐν Γαλλίαις. 


onó Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. εδ΄. ιϑ΄. ὑπ. Κωνσταντίου «Αὐγούστου τὸ i καὶ Ἰουλια- 5 
νοῦ Καίσαρος. 

"Eni τούτων τῶν ὑπάτων, μηνὶ πανέμῳ a, Τιμοθέου τοῦ 
ἁγίου μαϑητοῦ γενομένου Παύλου τοῦ ἀποστόλου, ἐπισχόπου τε 
πρώτου χειροτονηϑέντος ἐν ᾿Εφέσῳ τῆς “σίας, τὰ λείψανα ἠνέ- 
x97 ἐν Κωνσταντινουπόλει σὸν πάσῃ τιμῇ, καὶ ἀπετέϑη εἰς τοὺς 10 
ἁγίους Ἡποστόλους vnoxáro τῆς ἁγίας τραπέζης. 

Ἰνδ. τέ. κ΄. ὑπ. Κωνσταντίου «“4ὐγούστου τὸ τα' καὶ Ἰουλια- 

νοῦ Καίσαρος τὸ f. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων μηνὶ δύστρῳ γ΄ ἠνέχϑη ἐν Κων- 
σταντινουπόλει τὰ λείψανα τῶν ἁγίων “ουκῖ καὶ ᾿νδρέου τῶν 15 
ἀποστόλων σπουδῇ Κωνσταντίου τοῦ «Τὐγούστου μετὰ σπουδῇς 
καὶ ϑεοσεβείας ψαλμῳδίας τε xal ὑμνολογίας, xal ἀπετέϑη εἰς 
τοὺς ἁγίους ᾿Αποστόλους. | 

Κωνστάντιος “ἴγουστος εἷς τὴν ἑαυτοῦ εἰχκοσαετηρίδα με- 
τὰ πολλῆς φαντασίας καὶ παρατάξεως εἰσῆλϑεν ἐν "Pony* συνεισ- 90 


9. πρῶτον P. 18. tó.om. R. 14. ἐνδικτέωνος ιδ΄. ἐπὶ R. 17. 
«ἀποτέϑη R, illud m. 19. εἔκοσεεε. P. ' 


cavit Constantius Augustus sororem suam Helenam, illosque in Gallias 
misit. 
CCLXXXIV. Olympias. ὦ 
A. C. ! [0]. Iph.] 
.866. xix. nd. xiv, Constantio Augusto X. et Juliano 
Caesare Coss. 4. 
His Coss. mense Panemo, die r, Sancti Timothei disci- 
uli quondam Sancti Pauli, ac primi Ephesi in Asia creat 
E iscopi, reliquiae Constantinopolim cum summa veneratione 
delatae, in aede Sanctorum Apostolorum sub ipsa sacra mensa 
repositae sunt. 
xx. ind. xv. Constantio Augusto XT. et Juliano 
Caesare 11. Coss. t. 284. 
His Consulibus mense Distro, die n. Constantin 
allatae sunt reliquiae Sanctorum Lucae et Andreae Apostolo- 
rum, cura Constantii Augusti, cüm veneratione et cultu, «c 
saliorem et hymnorum «eahtu, 4epositaeque sunt in aede 
rum Apostolorum. 
Constentius Augustus propter Vicennalia sea multo cem 
wppar&tu et comitatu Romam venit, et cum eo uxor ejus Eu- 
sebia Augusta, Romaeque morati sunt dies xiv. 


PASCHAL E. 543 


ἤλθεν δὲ αὐτῷ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Εὐσεβία ἡ βασίλισσα, καὶ 
ἐποίησαν ἡμέρας ιδ΄ ἐν τῇ ἹΡώμη. 
Ἰνδ. α΄. xa'. ὑπ. Δατιανοῦ καὶ Κερεαλίου. 
Ho. β΄. κβ΄. ὑπ. Εὐσεβίου καὶ “Ὑπατίου. 
5 "Eni τούτων τῶν ὑπάτων μηνὶ ὑπερβερεταίῳ μέγας γέγονε 
καὶ σφοδρὸς σεισμὸς ἐν Νιχομηδείᾳ περὶ ὥραν y' νυκτερινήν. καὶ 
ἡ πόλις κατέπεσε καὶ διεφϑάρη, ἐν οἷς καὶ συναπώλετο ὃ τῆς αὖ- 
τῆς πόλεως ἐπίσκοπος Κεκρόπιος τοὔνομα. D 
Γρατιανὸς υἱὸς Οὐαλεντινιανοῦ ἐγεννήϑη πρὸ i καλανδῶν 
10ἰουνέων, καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει ἐν πρώτοις προῆλϑεν ἐν Κωνσταντι- 
vovnóA& ἔπαρχος Ῥώμης ὀνόματι Ὁνώρατος πρὸ γ᾽ ἰδῶν σεπτεμ-- 
βρίων. 
σπε’ Ὀλυμπιάς. ἫΝ 
Ἰνὸ, γ΄. xy. $n. Κωνσταντίου “Τὐγούστου τὸ if! καὶ Ἰου- 
15 λιανοῦ Καίσαρος τὸ γ΄. | 
Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ περιτίῳ ιε΄ καϑιερώϑη ἡ μεγάλη ἐκκλη- 
σία Κωνσταντινουπόλεως. 
]ακεδόνιος Κωνσταντινουτιόλεως ἐπίσκοπος χαϑηρέϑη ἐπὶ P 294 
πολλοῖς ἰδίοις αὐτοῦ ἐγκλήμασιν, καὶ κατέστη ἀντ᾽ αὐτοῦ Εὐδό- 
90 ξιος τῆς αὐτῆς ἐκκλησίας ἐπίσκοπος, ἐνθρονιοϑεὶς μηνὶ αὐδυναίῳ 
x;', παρουσίᾳ ἐπισκύπων off, DMági, ᾿Ακακίου, Γεωργίου, V 485 


1. Εὐσεβεία PV. 7. καὶ alterum om. P. 9. Οὐαλενειανοῦ P. 
15. Καίσαρος om. P. — 21. Μάρι "Axaxíov Ducangius, Μαριαχε- 


σίον PV. « 
A. C. [0]. Iph.] 
858. xxt. Jnd. τ. Datiano et Cereale Coss. E 
859. xxt, Ind. rr. Eusebio et Hypatio Coss. ' $. 


His Coss. mense Hyperberetaeo Nicomediae ingens εἰ 
vehemens terrae motus accidit circiter heram tertiam noctis: 
&c civitos concidit, et deleta est, unaque cum aliis ipse urbis 
Episcopus, Cecropius nomine, oppressus est. 

Gratianus Valentiniani filius ex a. d. x. Kalend. Junias 
natus est. Et hoc ipso anno primum processit Constantinopoli 
Praefectus Romae, Honoràtus nomine, ex ἃ, d, imr, Idus Se- 
ptembres. 

CCLX XXV, Olympíaa. 
360, xxux. Ind. nr Constantio Augusto XII et Juliano 

Caesare HI. Coss. 4. 

Hoc anno, mense Peritio, die xv. Magna Ecclesia Constantinopo- 
leos dedicata est. 

Macedonius Episcopus — ὑδιιιμισαν propter muka ipsius 
propria crimina exauctoratus est, et in ejus surrogatus Eudoxius 


544 CHRONICON 


Σέῤῥα, Οὐρανίου, Θεοδοσίου, Εὐσεβίου, Atovtiov, Κυρίωνος, 
"paflavoU , ᾿Ασίνου, (Φιλοθέου, ᾿Δγερωχίου, Εὐγενίου, Ἔλπι- 
δίου, Στεφάνου, ἩἩλιοδώρου, ΖΙημοφίλου, Τιμοθέου, ᾿Εξευρε- 
σίου, Πεγασίου, Maloviov, Παύλου, Εὐαγρίου, ᾿Ἵπολλωνίου, 
Φοίβου, Θεοφίλου, Προτασίου, Θεοδώρου, Ἡλμοδώρου, Et-5 
μαϑίου, Συνεσίου, Πτολεμαίου, Εὐτυχῆ, Κύντου, ᾿Αλφίου, 
B Τροφίμου, Εὐτυχίου, Βασιλίσχου, Θεομνήστου, Βετρανίωνος, 
Φιλίππου, ᾿Αναστασίου, ἸΗΪαξεντίου, Πολυεύχτου, ἱ ρατιανοῦ, 
Atovtiovu, ἸΠητροδώρου, Εὐσταϑίου, Ἰουνιανοῦ, Τροφίμου, 
Οἰκουμενίαυ, Πϊηνοφίλου, Εὐηϑίου καὶ tà» λοιπῶν. M 
R 684 Ἐπὶ τῆς αὐτῆς συνόδου τῶν ἐπισκόπων οὐ μετὰ πολλὰς 
ἡμέρας τοῦ ἐνθρονισϑῆναι τὸν Εὐδόξιον ἐπίσχοπον Κωνσταντι- 
γουπόλεως τὰ ἐγκαίνια τῆς μεγάλης ἐχκλησίας τῆς αὐτῆς πόλεως 
ἐτελέσϑη δι᾿ ἐτῶν λό’ μικρῷ πρόσω ἀφ᾽ οὗ ϑεμελίους κατεβάλε- 
το Κωνσταντῖνος νικητής, σεβαστός. ἐγένετο δὲ καὶ τὰ ἐγκχαί- 5 
γνιᾳ αὐτῆς ἐπὶ τῶν προκειμένων ὑπάτων πρὸ ig καλανδῶν μαρ- 
C τίων, ἥτις ἐστὶ μηνὸς περιτίου εδ΄. εἰς τὰ ἐγκαίνια προσήγαγεν 
ὃ βασιλεὺς Κωνστάντιος “ὔγουστος ἀναϑέματα πολλά, κειμήλια 
χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ μεγάλα καὶ διάλιϑα χρυσυφῆ ἁπλώματα τοῦ 
ἁγίου ϑυσιαστηρίου πολλά. ἔτι μὴν καὶ εἰς τὰς ϑύίρας τῆς ἐκχ-80 
χλησίας ἀμφίϑυρα χρυσᾶ διάφορα καὶ εἰς τοὺς πυλεῶνας τοὺς 
2. Γερωχίου P. 8. Γρατιανοῦ --- Εὐηϑίου ] Toogíuov , Oixov- 
usvíov, Γρατιανοῦ, Asovríov, Μηετροδώρου, EvoraQíov, Mtro- 
φίλου, Εὐηθέου P. 14. πρὸς P. ἰδ. κατεβάλλετο PV. 15. δὲ 


om. P. 7. περιτιδίου R, περιτίου m. R. 18, ἀναθήματα P 
19. γρυσοφῆ R, χρυσοῦύφῆ P bis sola. 


mense Audynaeo, die xxvir. praesentibus Episcopis rxxm. Mari scilicet, 
Acacio, Georgio, Serra, Uranio, 'Theodosio, Eusebio, Pegasio, Leontio, 
Curione, Arabiano, Asino, Philotheo, Gerochio, Eugenio, Elpidio, Ste- 
puse, Heliodoro, Demophilo, "Timotheo, Exeuresio, Megazio, Mizonio, 
aulo, Evagrio, Apollonio , Phoebo, 'Theophilo, Protasio, "Theodoro, 
Heliodoro, Éumathio, Synesio, Ptolemaeo, Eutyche, Quinto, Alphio, 
Trophimo, Eutychio, Basilisco, TTheomnesto, Vetranione, Philippo, Ana- 
stasio, Maxentio, Polyeucto, 'l'rophimo, Oecumenio, Gratiano, Leontio, 
Metrodoro, Eustathio, Joviano, Menophilo, Evetheo, et caeteris. 

In eadem Synodo Episcoporum non post multos dies ab i - 
tione Eudoxii Kpiscopi Censtantinopoleos, Encaenia Magnae esiae 
ejusdem urbis celebrata sunt, anno trigesimo quarto plus minus, ex que 
fundamenta Constantinus victor Augustus jecerat. Acta sunt autem il- 
lius Encaenia his Consulibus ex a. d. xvr. Kalend. Martias, qui dies est 
mensis Peritii xiv. Ad ea Encaenia Imperator Constantius Augustus 
munera multa, cimelia aurea et argentea ingentia, gemmisque et anro 
intextas pro altari mappas contulit. Praeterea pro Ecclesiae Januis va- 

; ria aurea vela: et pro exterioribus vestibulis alia rursum vela aur 


PASCHALE . 545 


ἔξω χρυσυφῆ ποικίλα" ὡς πολλὰς δωρεὰς ἐχαρίσατο φιλοτίμως 
τότε παντὶ χλήρῳ καὶ τῷ κανόνι τῶν παρϑένων καὶ τῶν χηρῶν 
καὶ τοῖς ξενοδοχείοις. καὶ εἷς διατροφὴν τῶν προειρημένων καὶ 
τῶν πτωχῶν καὶ ὀρφανῶν καὶ φυλακῶν σιτομέτριον προσέϑηκεν 
δπλείονος μέτρου οὗπερ ὃ πατὴρ αὐτοῦ Κωνσταντῖνος ἐχαρίσατο. D 
Ἰνδ, δ΄. κο΄. n. Ταύρου καὶ Φλωρεντίου. 

Aoxũ τετάρτης ἱνδικτιῶνος διὰ τὴν ἀπαγγελϑεῖσαν αὐτῷ 
ἀταξίαν Ἰουλιανοῦ Καίσαρος, ἐλϑὼν εἷς Πόμψου χρήνας ἐν πρώ- 
τῇ μονῇ ἀπὸ Tágoov Κιλικίας, καὶ πρότερος εἰληφὼς τὸ ἅγιον 

10 βάπτισμα παρὰ Εὐζωίου ἐπισκόπου ἸΑντιοχείας μετασταλέντος ἐν 
τῇ αὐτῇ μονῇ ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ Κωνσταντίου, μεταλλάττει τὸν βίον 
ὃ αὐτὸς Κωνστάντιος “ὔγουστος μηνὶ δίῳ γ' ἔτους ᾿Αντιοχείας vi P 395 
ἰνδιχτιῶνος εἰ, εἰρήνης τῶν ἐκχλησιῶν ἐπιλαβομένου ἔτους ν', | 
τῶν προειρημένων ὑπάτων Ταύρου xal Φλωρεντίου. 

15 “Ῥωμαίων As' ἐβασίλευσεν Ἰουλιανὸς ὃ παραβάτης, ἀνεψιὸς 
μὲν Κωνσταντίου, ἀδελφὸς δὲ Γάλλου τοῦ καὶ Κωνσταντίου, 
& β΄. ὁμοῦ off. 

Ἰνδ, εἰ, α΄. ὑπ. ἸΜΠαμερτίνου xai Νεβήττα. 

Mes τελευτὴν Κωνσταντίου τοῦ «4ἰγούστου ἡ εἰρήνη τῶν 

20 ἐκχλησιῶν διεκόπη, εἰσελϑόντος Ἰουλιανοῦ ἐν Κωνσταντινουπύλει 
μηνὶ ἀπελλαίῳ ια΄. καὶ ἔστιν τὰ παρακολουϑήσαντα ταῖτα. 


8. Μόψου P. — ib. ἐν πρώτῃ μονῇ  πρότιμον ἢ Β. 9. πρότερον 
P sola. 16. Kovcoravríov m. R, Κωνσταντίνου RV. 21. 417- 
λαίῳ PV. ἰδ. ἀκολουϑήσαντα P. 


contexta et variegata. Multa enim beneficia magnifice largitus est, Anniam. c. 

cum in universum Clerum, tum in religiosarum virginum ac viduarum 

collegia, et in Xenodochia. In praedictorum vero tum pauperum, tu 

orphanorum, ac captivorum, seu in carceribus detentorum alimenta, dia- 

rium majus concessit quam pater ejus Constantinus erat elargitus. 

A. C. [0]. Iph. ] 
361. xxrv. Ind. 1v. "Tauro et Florentio Coss. . 985. 

Ineunte rv. Indictione, Constantius Augustus, cum propter nuntia- 
tam sibi Juliani Caesaris rebellionem Mopsucrenas venisset, in prima a 
Tarso mansione ab Euzoio Antiochiae Episcopo, ipso in eandem man- 
sionem evocato, suscepto prius baptismo, moritur mensis Dii, seu No- 
vembris die ni. anno juxta Antiochenos cpx. Indict. v. redditae pacis 
Ecclesiis anno r. praedictis Tauro et Florentio Coss. 

Romanis xxxvi. imperavit Julianus Apostata, Constantii quidem ἊΣ 
truelis, Galli vero, «qui et Constantius dictus est, frater, ann. 11, l- 
liguntur anni v, MDCCCLXXII. 

362. τ. Ind. v. Mamertino et Nevitta Coss. 9. 

Mortuo Constantio Augusto, pax Ecclesiarum Juliano Constantino- 
polin mensis Apelaei x1. ingresso, sublata est. Quae autem sunt 
Insecuta haec sunt. 

. Chronicon Paschale vol. I. 85 


5871. 


546 . CHRONICON 


B Ἰουλιανὸς γνοὺς Κωνσταντίου τοῦ .d$yovorov τελευτήν, 
R 686 τὴν ἑαυτοῦ ἀποστασίαν καὶ ἀσέβειαν φανερὰν καϑιστῶν διατά- 
γματα κατὰ τοῦ χριστιανισμοῦ καϑ᾽ ὅλης τῆς οἰκουμένης &noot- 
λων τὰ εἴδωλα πάντα ἀνανεοῦσϑαι προσέταττεν. ἐφ᾽ οἷς ἐπαρϑὲν- 
τες οἱ κατὰ τὴν ἀνατολὴν Ἕλληνες εὐθέως ἐν ᾿“λεξανδρείᾳ τῇ 
κατ᾿ Jiyvnrov Γεώργιον τὸν ἐπίσκοπον τῆς πόλεως συλλαβόμε- 
vot ἀνεῖλον καὶ τὸ λεέψανον αὐτοῦ ἀσεβῶς ἐνύβρισαν" καμήλῳ 
V 236 γὰρ ἐπιϑέντες δι᾽ ὅλης τῆς πόλεως περιέφερον, καὶ μετὰ τοῦτο 
διαφόρων ἀλόγων νεχρὰ σώματα μετὰ τῶν ὀστέων συναγαγόντες 
καὶ συμμίξαντες αὐτοῦ τῷ λειψάνῳ καὶ κατακαύσαντες δεεσκχόρ- 10 
7400. 
C Καὶ ἐν Παλαιστίνῃ δὲ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ τὰ 
λεέψανα ἐν Σεβαστῇ τῇ πόλει κείμενα ἀνορύξαντες διεσκόρπισαν. 

Ἔτι δὲ καὶ τοῦ ἁγίου Πατροφίλου ἐπισχόπου τῆς ἐν Σχυ- 
ϑοπόλει ἐκκλησίας γενομένου ἀνορύξαντες ἀπὸ τοῦ τάφου τὰ λεί- 15 
ψανα τὰ μὲν ἄλλα διεσχόρπισαν, τὸ δὲ κρανίον ἐφυβρίστως xpt- 
μάσαντες ὡς ἐν σχήματι κανδήλας ἐνέπηξαν. 

Ἐν δὲ Γάζῃ καὶ ᾿Ἰσκαλῶνι πρεσβυτέρους καὶ παρϑένους 
ἀναιροῦντες, καὶ μετὰ τοῦτο ἀναπτύσσοντες καὶ τὰ σώματα αὖ- 
τῶν κριϑῶν πληρώσαντες, τοῖς χοέροις παρέβαλον. 2 

D Καὶ ἐν Φοινίχῃ δὲ Κύριλλον διάχονον Ἡλιουπολίτην ἀνελό»- 
τες τοῦ ἥπατος αὐτοῦ ἀπεγεύσαντο, ἐπειδὴ τὰ εἴδωλα αὐτῶν ἐπὶ 
τοῦ μαχαρίτου Κωνσταντίνου κατέστρεψεν. ὃ δὲ ἀνατεμὼν τὸν 


4. διάταγμα P. — 19. ἀναπτύσσαντες ΡΥ. 21. ᾿Ἡλιοπολέτην P. 


Julianus cognita Constantii Augusti morte, suam apostasiam et im- 
—— aperte professus , misso adversus Christianisssum per totum or- 

edicto, idola omnia instaurari praecepit. Quo inflati qui in Oriente 
erant Gentiles, statim Alexandriae Aegypti urbe, Georgio civitatis Epi- 
scopo capto et. interfecto, illius cadaveri impie illudentes , impositum ce- 
melo per totam urbem illud cireumtulerunt: ac diversorum deinde anima- 
lium cadaveribus cum ossibus collectis, ipsiusque reliquiis permixtis ac 
combustis, cineres disperserunt. 

In Palaestina etiam Sancti Joannis Baptistae reliquias, quae Seba 
stae repositae erant, effossas —— 

—— quoque —— tanae Ecclesiae pi aperto tumulo, 


corporis quidem disperserunt, calvam vero in usum veluti |ychui 
suspensam ose infixerunt. 

,Gazae vero et grecum Presbyteros et ET occiderunt, 8c 
aperta eorum deinde — hordeo repleta, porcis 


In Phoenice praeterea Cyrillo Diacono Haliopolitano interfecto, il- 
lius jecur —— beatae memoriae Constantino imperante 
eorum evertisset idola. quo pacto is qui Diaconum dissecuerat, 


PASCHALE. 547 


διάκονον καὶ ἀπογευσάμενος ToU ἥπατος αὐτοῦ ὅπως κατέστρεψε 
τὸν ἑαυτοῦ βίον ἄξιον ἐπιμνησϑῆναι. τὴν μὲν γλῶσσαν canti- 
σαν ἀπιύλεσεν, τοὺς δὲ ὀδόντας ϑρυβέντας ἀπέβαλεν, τοὺς δὲ 
ὀφθαλμοὺς ἐπὶ πολὺ καὶ σφοδρότερον ὀδυνηϑεὶς ἐπηρώϑη, καὶ 
δ διὰ ὅλου τοῦ σώματος βασανιζόμενος δεινῶς ἀπέϑανεν. 
"Ev δὲ Ἐμέσῃ τῇ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ ἐπελϑόντες τὸ τοῦ Zfio- 
γύσου εἴδωλον ἵδρυσαν. | 
Ὁμοίως δὲ xai ἐν Ἐπιφανείᾳ πόλει τῆς Συρίας ἐπεισελ- 
ϑόντες οἱ Ἕλληνες τῇ ἐκκλησίᾳ εἴδωλον εἰσήγαγον μετὰ αὐλῶν 
10 xai τυμπάνων. ᾧ δὲ μαχάριος Εὐστάϑιος 0 τῆς αὐτῆς ἐκκλησίας 
ἐπίσκοπος τυγχάνων, ἀνὴρ εὐλαβὴς καὶ εἰσεβής, ἀκούσας τῶν αὖ- 
λῶν xal πυϑόμενος τὸ ποῦ ἂν εἴη ταῦτα, καὶ γνοὺς ὅτι ἐν τῇ ἐκ- 


P 296 


κλησίᾳ, ζῆλον ἔχων ἐν πίστει xal εὐλαβείᾳ, ἀϑρόως ἀκούσας R 688 


ἐχοιμήϑη, προσευξάμενος μὴ ἰδεῖν ταῦτα τοῖς ἑαυτοῦ ὀφϑαλ- 
15 μοῖς. 

Ἔτι δὲ καὶ ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐπιβὰς ὃ Ἰουλιανός, Ἐὐ- 
doElov τε ἐπισκόπου ἐν αὐτῇ ὄντος, πολυτρόπως κατὰ τῆς ἐχκλη- 
σίας μηχανώμενος ἐπιβουλὰς εἰς σύγχυσιν καὶ τὰ κατ᾽ αὐτὴν 
ἤγαγεν, βουληϑεὶς ἅπαντας τοὺς καϑαιρεϑέντας πρὸ τούτου ἐπὶ 

90 διαφόροις ἀτόποις κακοδοξίαις ἐπαφεῖναι ταῖς ἐκκλησίαις, προ- 
φάσεις ἐκ τῶν γενομένων ταραχῶν ἐπινοῶν κατὰ τῶν ἐχκλησιῶν 
τοῦ ϑεοῦ. 

Οὕτως οὖν καὶ ἸΠελέτιος ὁ ἐπὶ ἀσεβείᾳ καὶ ἑτέροις κακοῖς 

1. xal om. P. 8. τριβέντας P. 90. ἐπαφῆναι PV. — 21. τῶν y. P, 
αὐτῶν y. 
et jecur degustarat, vitam finierit, operae pretium est nere. Lin- 


guam putrescentem amisit: dentes confractos expuit: oculis, post in- 
gentes cruciatus, captus est: toto corpore denique dirissime tortus vi- 
tam exuit. ᾿ - ᾿ 

Kmesae autem magnam Ecclesiam ingressi, Bacchi idolum in ea 
erexerunt, ; e ] "e 

Similiter quoque Epiphaniae Syriae civitate idolum cum tibiis et 
tympanis in Ecclesiam intulerunt tiles. Beatus porro Eustathius 
ejusdem Ecclesiae Episcopus, vir pius et religiosus, auditis tibiis, inter- 
rogavit ubi haec agerentur , intellectoque id in Ecclesia fieri, fidei zelo 
succensus, simul — audiit, Deum precatus ne talia oculis speetare 
cogeretur, spiritum it. 

Cum  praeteses Constantinopolim venisset Julianus, ac Eudoxius tuni 
esset urbis Episcopus, variis artibus adversus Ecclesiam structis insidiis, 
confusionem in eam immittere sategit, praecipiens ut omnes i antehac 
propter absurdas varias opiniones fuerant exauctorati , Ecclesiis resti- 
tuerentur, captata ex ejusmodi conflatis conturbationibus divexandi Dei 


ux ergo Meletius, qui ob impietatem et alia crimina depositus fue- 


LU 


v 237 
D 


548 CHRONICON 


καϑῃρημέννος ἐπανελϑὼν iv "“ντιοχείᾳ τὴν παλαιὰν ἥρπασιν 
ἐκκλησίαν, συνδραμόντων αὐτῷ καὶ τῶν ἤδη ἐκ τοῦ κλήρου χα- 
ϑαιρεϑέντων ἐνθέσμως ὑπὸ τῆς ἁγίας συνόδου" ἐν οἷς ἦν uáu- 
στα καὶ 4ιογένης, ἀπὸ πρεσβυτέρων, τῶν ἄλλων πλείω συντρέ- 
χων, καὶ Βιτάλιος λαϊχός, ἐν ἐπιϑέσει ἀεὶ ζήσας, καὶ δὴ ἀπὸ πολ-8 
λοῦ προϊών, καὶ ὕστερον λυπηϑεὶς μετὰ χρόνον πρὸς τὸν Me 
τιον, ἀπεσχίσϑη ἀπ᾽ αὐτοῦ, καὶ αἵρεσιν γέλωτος καὶ αὐτὴν ἀξίαν 
οὖσαν συνεστήσατο, ἀφ᾽ οὗ ἄχρι τοῦ νῦν Βιταλιανοὶ λέγονται. 
ταύτῃ τῇ αἱρέσει καὶ ᾿“πολλινάριος, ὡς ἂν “αοδικεὺς τῆς Συρίας, 
γραμματικοῦ υἱὸς γεγονώς, προέστη. 
Ἰνὸ, ς΄. β΄. ὑπ. Ἰουλιανοῦ Αὐγούστου τὸ δ' καὶ Σαλουστίου. 
Ἔν τούτῳ τῷ χρόνῳ καὶ τῶν ἐν στρατείαις ἐξεταζομένων τι- 
γὲς ἡπατήϑησαν εἰς ἀποστασίαν, οἱ μὲν ἐπαγγελέαις δόσεων καὶ 
ἀξιωμάτων, οἱ δὲ καὶ ἀνάγκαις ταῖς ἐπιτιϑεμέναις ὑπὸ τῶν ἰδίων 
ἀρχόντων χαυνούμενοι. καὶ Θεύτεχμωος δέ τις πρεσβύτερος τῆς o 
ἐν ᾿Αντιοχείᾳ ἐκκλησίας ἐξ ὑποσχέσεως ἀπατηϑεὶς αὐτομάτως ἐπὶ 
τὴν εἰδωλολατρείαν ἐχώρησεν, ὃν ó ϑεὸς ἐτιμωρήσατο παραχρῆ- 
μα τρόπῳ τοιούτῳ σκωληκόβρωτος γὰρ γενόμενος καὶ τὰς ὄψεις 
ἀποβαλὼν καὶ τὴν γλῶσσαν ἐσθίων, οὕτως ἀπέϑανεν. 
Τότε καὶ Ἥρων οὕτω λεγόμενός τις Θηβαῖος ἐπίσκοπος 8 
4. πλείῳ P. Super usu hoc inferioris aetatis proprio diximus ad 
Xenoph. Hist. gr. II. 2. 16. Malchus p. 273. 16. πλείω πρὸς τοι- 
αὐτὴν δόξαν μαίνεσθαι. 8. ἄχρι τοῦ] καὶ P. ibid. i 
γουσι R, λέγονται m. R, V. 9. 'Amolwagiog PV. ἐδ, ὡς as- 


δολαϊκεὺς V, ὡς AvOoAaixrUg R, ὁ Μαοδικεὺς P. — 10. προέφη R, 
προσέφυ P. 90. Ἴρων PV. 


Annjam.c.rat, Antiochiam reversus, antiquam Ecclesiam per vim occupavit, ad eum 


5871. 


confluentibus Clericis, qui jam antea legitime depositi fuerant a sancta 
Synodo: inter quos praecipuus erat Diogenes ex Presbytero, prae reli» 
quis omnibus concursans, et partes adjuvans: et Vitalis Laicus, qui 
semper fraudes atque imposturas exercuerat. Hic ulterius progressus, 
ad extremum offensus Meletio, ab illo se se abrupit, et haeresim ipse 
uoque ridiculam condidit, a quo etiam hodie Vitalianos nuncupavit 
uic etiam haeresi adhaesit Apollinarius ex Laodicea Byriae, Gramma- 


tici filius. 
A, C. [0]. Iph.] 
868. τι. Ind. vr. Juliano Augusto IV. et Salustio Coss. 8. 
Hac ipsa tem te, eorum qui ad militias inquirebantur nonnulũ 
in Apostasiam prolapsi sunt, alii quidem munerum ac magistratuum ille- 
cti pollicitationibus, alii necessitate quadam imposita a suis Praefectis 
deliniti. Quidam vero 'Theotecnus Antiochenae iae Presbyter pro- 
missionibus circumventus, sponte sua ad Deorum cultum se contulit, 
quem Deus extemplo hac ratione punivit: a vermibus enim adrosus, 
oculisque privatus, linguam comedens, interiit. 
etiam Iron, ita appellatus, 'Thebis oriundus, Episcopus, cum 


PASCHALE. 549 


αὐτομάτως ἀπέστη, ἐν τῇ "Ἀντιοχέων πόλει τυγχάνων, ὃν ἡ na- 

ραδοξοποιὸς τοῦ ϑεοῦ δύναμις εἰς παράδειγμα καὶ φόβον πολλῶν 

τιμωρίας εἰσεπράξατο. ἔρημον γὰρ αὐτὸν χαταστήσας πάσης ᾿ d 

κηδεμονίας, καὶ σηπεδόνος νόσον ἐμβαλὼν ἐν ταῖς πλατείαις φε-- 
δρόμενον ἐκψῖξαι δημοσίᾳ ἐνώπιον πάντων ἐποίησεν. 

Ἔν τούτοις καὶ Οὐαλεντινιανός, τριβοῦνος τότε ὧν τάγμα- 
voc χορνούτων οὕτω λεγομένῳ νουμέρῳ, τῇ εἰς Χριστὸν ὅμο-- 
λογίᾳ διέπρεπεν. οὐ μόνον γὰρ τοῦ ἀξιώματος κατεφρόνησεν, 
ἀλλὰ καὶ ἐξορίᾳ ὑποβληϑεὶς γενναίως xol προϑύμως ὑπέμενεν. 

100c μετὰ ταῦτα ὅπως ἐτιμήϑη ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ, βασιλεὺς Ρωμαίων 
γενόμενος, ἐν τοῖς ἑξῆς δηλωϑήσεται. 

"Αρτέμιος δὲ δοὺξ ὧν τῆς κατ᾽ «ἄἴγυπτον διοικήσεως, ἐπει-- B 
δήπερ ἐν τοῖς καιροῖς τῆς αὐτοῦ ἀρχῆς ἐπὶ τοῦ μακαρίτου Κων- 
σταντίου τοῦ “Αὐγούστου ζῆλον πολὺν ὑπὲρ τῶν ἐχχλησιῶν ἔνε- 

ἰδδείξατο, ἐν τῇ ᾿1λεξανδρέων ἐδημεύϑη καὶ τὴν κεφαλὴν ἀπετμή- 
ϑη, μνησιχακήσαντος αὐτὸν τοῦ Ἰουλιανοῦ. 

ἘἘΒμαρτύρησεν δὲ καὶ ἐν ΦἸοροστόλῳ τῆς κατὰ τὴν Θράκην 
Σχυϑίας «Αἀϊμιλιανός, ἀπὸ στρατιωτῶν πυρὶ παραδοϑεὶς ὑπὸ Ka- 
πετωλίνου οὐϊκαρέου, πολλοί τε ἄλλοι κατὰ διαφόρους τόπους καὶ 

ϑηπόλεις xal χώρας διέπρεψαν τῇ εἰς Χριστὸν ὁμολογίᾳ, ὧν οὐχ 
ἔστιν ῥάδιον τὸν ἀριϑμὸὺν ἐξειπεῖν καὶ τὰ ὀνόματα. (7 € 


1. ἡ om. P. 8. πάσαις κηδεμονίαις P. 6. τούτοις 0? καὶ P. 
7. λεγομένω νουμέρω V, λεγομένων resto p R, λεγομένων νουμέρων 
ex correctione Raderi P. 10. ὃς] ὡς PV. 18. Κωνσταντίνου P. 
17. Δωροστόλῳ PV. 18. ὑπὸ P. 


Antiochiae versaretur, sponte pariter defecit: a quo miraculosa Dei po- 
tentia in exemplum, et terrorem multorum, poenas exegit. Omnium enim 
ope curaque destitutum, ac in eum immissis ulceribus, atque adeo pu- 
tredine, fecit ut dum in plateis circumfertur, publice in conspectu omnium 
animam emiserit. 

Inter haec quoque Valentinianus Tribunus legionis Cornutorum, nu- 
meri militaris sic appellati, prze caeteris fidei in Christum professione 
eminuit. Non solum quippe dignitatem suam contempsit, sed etiam exi- 
lio damnatus, fortiter ultroque illud pertulit. Quomodo vero post haec 
8 Deo fuerit honoratus, Romanorum factus Imperator, infra narrabitur. 

Artemius vero cum Dux esset Provinciae Aegypti, quod Beatae me- 
moriae Constantini Augusti temporibus, dum ea dignitate fungeretur, in 
Ecclesias studium singulare p esset, bonis in fiscum relatis, Ale- 
xandriae capite plexus est, so Juliani in illum odio. 

Passus est etiam Dorostoli, Scythicae 'T'hraciae oppido, Aemilianus, 
a militibus in ignem conjectus, sub Capitolino Vicario: aliique complures 
variis in locis, urbibus ac regionibus in Christum confessione claruerunt, 
quorum numerum inire haud omnino promptum est, vel eorum edere 


D 


R 692 


P 298 


V 238 


550 CHRONICON 


Ἔν τούτῳ τῷ χρόνιυ Θαλάσσιός τις ὃ xal IMáyvog, ἐν àcü- 
γείαις μὲν καὶ ἀσωτίαις ἐπίσημος, ὃς καὶ τῆς ἑαυτοῦ ϑυγατρὸς 
ἐπ᾽ αἰσχρουργίαις προαγωγοὺς ἐτύγχανεν, συμπεσόντος αὐτῷ τοῦ 
οἴχου ἀπέϑανε. —— 


Περὶ μαρτυρίου τοῦ ayiov ““ομετίου. 5 


Ἐν τούτῳ τῷ ἔτει ἐμαρτύρησε καὶ ὃ ἅγιος “ομέτεος τρύπῳ 
τοιούτῳ. ἀπερχόμενος γὰρ Ἰουλιανὸς εἰς πόλεμον, καὶ παρερ- 
χόμενος διὰ τῶν Κυῤῥηστικῶν εἶδεν ὄχλον ἑστῶτα ἔμπροσϑεν τοῦ 
σπηλαίου τοῦ ἁγίου 4ομετίου καὶ ἰώμενον, καὶ ἐπηρώτησε τὸ τίς 
ἔστιν" καὶ μαϑὼν ὅτι μοναχὸς καὶ συνάγεται ὄχλος ϑέλων ἰαϑῆ- 10 
vai καὶ εὐλογηϑῆναι παρ᾽ αὐτοῦ, ἐδήλωσεν τῷ ἁγίῳ “Ιομετίῳ 
αὐτὸς Ἰουλιανὸς διὰ ῥεφερενδαρίου χριστιανοῦ ταῦτα. ΕἸ διὰ τὸ 
ἀρέσαι τῷ ϑεῷ σου εἰς τὸ σπήλαιον εἰσῆλϑες, ἀνθρώποις μὴ 90a 
ἀρέσκειν, ἀλλ᾽ ἰδίαζε. ἀντεδύήλωσεν,αὐτῷ ὃ ἅγιος ΖΙομέτιος ὅτι 
Τῷ ϑεῷ ἐκδούς μου τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα ἐκ παλαιοῦ τοῦ χρό- 15 
vov ἐν τῷ σπηλαίῳ τούτῳ ἀπέκλεισα ἐμαυτόν. τὸν δὲ πρὸς ἐμὲ 
ἐρχόμενον ἐν πίστει ὄχλον ἀποδιώκειν οὐ δύναμαι. καὶ ἐκέλευσεν 
ὃ βασιλεὺς Ἰουλιανὸς ἀναφραγῆναι τὸ σπἥλαιον, καὶ ἔμεινεν ἔσω 
ὃ δίκαιος. καὶ οὕτως ἐτελειώϑη αὐτὸς ὃ ἅγιος Δομέτεος. 

Τῷ αὐτῷ χρόνῳ εἶδεν Ἰουλιανὸς ἐν ὁράματέ Teva. τέλειον 0 


1. τῷ om. P. — ibid. ἀσελγίᾳ P. Φ. ἀσωτείαις PV. — ibid. ὃς] 
o PV. ; ——— 22 y Κυρεστικῶν -— x 9. ἐπη- 
ρώτησε τὸ] ἐπηρωτήσατο PV. — 10. συναγάγεται ὁ ὄχλος P. —— 15. 
τοῦ om. P. 19. ἐτελέσθη P. 650. ἴδεν PV. 


Hoc tempore, 'Thalassius quidam, cui et Magno nomen, flagitiis et 
libidinum nequitiis insignis, qui et filiam suam lenonis instar prostituebat, 
aedis ruina oppetiit. 


De sancti Dometii martyrio. 


Hoc anno, martyrium subiit hacce ratione Sanctus Doietius. Cum 
Julianus ad bellum proficisceretur ac per Cyrestica transiret, turbam vi- 
dit ante Sancti Dometii speluncam stantem, ut curaretur, quis ille esset 
rogavit: intellectoque Monachum esse, populumque ibi endi , ut sanita- 
tem consequeretur, et ab eo benedictionem acciperet, haecce nuntiavit 
Sancto Domitio idem Julianus, per Referendarium, qui Christianus erat: 
Si uti Deo tuo placeres, hoc untrum  subüsti, noli hominibus placere, 
sed solitarius vive. Cui reposuit Sanctus Dometius: mima mea et cor- 
pore jam pridem Deo consecratis, in hoc spelaeo semet. inclusi, populum 
autem ex fide ad me venientem arcere non possum,  lmperavit ergo Jo- 
lianus spelaeum occludi, intusque manens vir justus Sanctus Dometivs, 
vitam finivit. 

Hoc eodem anno, .vidit Julianus per somnium quendam adulte ae- 


PASCHALE. 551 


ἄνδρα ἐνδεδυμένον ὑπάτου σχῆμα xal εἰσελϑόντα πρὸς αὐτὸν εἰς 
τὸν παπυλεῶνα, πεπηγμένον τιλησίον τῆς πόλεως Κτησιφῶντος 
ἐν χώμῃ λεγομένῃ 'Paaía , χροῦσαι αὐτὸν λόγχῃ. καὶ ἐξυπνι- 
σϑεὶς ἔχραξεν, καὶ ἀνίστησαν οἱ κουβικουλάριοι εὐνοῦχοι καὶ oi 
5 σπαϑάριοι καὶ στρατὸς ὁ φυλάττων τὸν παπυλεῶνα, καὶ εἰσῆλ- 
ϑὸν πρὸς αὐτὸν μετὰ λαμπάδων βασιλικῶν" xal προσεσχηκὼς ὃ 
Ἰουμανὸς ἑαυτὸν σφαγὴν κατὰ τῆς μασχάλης ἔχοντα ἐπηρώτη- 
σεν τοὺς παρεστῶτας Πῶς λέγεται ἡ χώμη, ὕπου ἐστὶν ὃ παπυ- Β 
λεών μου πεπηγμένος ; xai εἶπον αὐτῷ Ῥασία. καὶ εὐθέως 
10 ἀνέχραξεν ἸΙουμανός, Ὦ Ἥλιε, ἀπώλεσας Ἰουλιανόν. καὶ ἐκχυ-- 
ϑεὶς παρέδωκε τὴν ψυχὴν ὥρᾳ νυχτερινῇ € μηνὶ δαισίῳ πρὸ c' 
καλανδῶν ἰουλίων. καὶ εὐθέως ὁ στρατὸς πρὸ τοῦ γνῶναι τοὺς 
πολεμίους Πέρσας ἀπῆλϑαν ἐν τῷ παπυλεῶνι Ἰοβιανοῦ χόμητος 
ϑομεστίκων καὶ στρατηλάτου τὴν ἀξίαν" καὶ ἀγνοοῦντος αὐτοῦ 
15 τὰ τῆς τελευτῆς Ἰουλιανοῦ, ἤγαγον αὐτὸν εἷς τὸν βασιλικὸν πα- 
πυλεῶνα, ὡς τοῦ βασιλέως Ἰουλιανοῦ ζητήσαντος αὐτόν. καὶ 
ἀπότε εἰσῆλϑεν εἷς τὸν παπυλεῶνα, συνέχοντες αὐτὸν ἀνηγόρευσαν Ὁ 
βασιλέα μηνὶ τῷ αὐτῷ δαισίῳ πρὸ c' καλανδῶν ἰουλίων πρὸ τοῦ 
διαφαῦσαι. τὸ δὲ πλῆϑος τοῦ στρατοῦ τὸ ὃν εἷς Κτησιφῶντα 
20 καὶ ἀπὸ πολλοῦ διαστήματος ἀπληκεῖον οὐκ ἔγνω τὰ συμβάντα 
ἕως ἀνατολῆς ἡλίου. τελευτᾷ οὖν ὃ αὐτὸς Ἰουλιανὸς ὧν ἐτῶν Ag. 
8. 9. ἹΡαδίᾳ R. 4cía Malalas p. 332. Verum est Φρυγία. Vide Va- 
lesium ad Ámmianum XXV. 3. 9. — 9.'Paaeía V. ib. ἀνέκραξεν 
εὐθέως Ρ. 10. ἀπώλεσες ΡΥ, 11. Ζεσίῳ PV semper. 19. 


ἀπῆλθον P. 17. óre P sola. V. p. 112. D. 19. διασαφῶσαι R. 
21. τοῦ ἡλίου P. 


tatis virum, Consulari habitu indutum, seque — in taberna- 
culum ad urbem Ctesiphontem tum fixum, in«loco Rhasia nuncupato, et 
ab eo hasta feriri. E somno vero excitatus, — — exur- 
gentes cubicularii Eunuchi, et Spatharii, — ratoris tento- 
rium excubias agebant milites, cum lampadibus ingressi sunt. 
Julianus vero cum animadvertisset se sub axilla —— accepisse, cir- 
cumstantes rogavit, Quod nomen est loco ubi fizum est tabernaculum 
Rhasiam vero appellari — illico exclamavit Julianus : Ὁ Sol, 
perdidisti Julianum. — Et ine, animam emisit hora noctis 
quinta, mense Desio, ΤΟΣ Julias. Confestim vero exer- 
Citus, priusquam id hostea, rescirent, ad tentorium Joviani , qui Comitis 
— — et M militum dignitatem obibat, contenderunt, 
ipsumque Juliani mortis ignarum ad liperatorium tentorium adduxerunt, 
tanquam a Juliano accersitum: cumque ingressus esset tentorium, extem- 
on arreptum Imperatorem inaugorarunt, mense Desio ex a. d. vL 
ulias, priusquam dilucularet. Heliquus vero exercitus qui circa Ctesi- 
phontem erat, proculque castra posuerat, ante solis ortum, de iis quae 
acciderant nibil novit. Moritur igitur Julianus, annos natus xxxvi. 


552 CHRONICON 


Ἔν αὐτῇ δὲ τῇ νυχτὶ εἶδεν ἐν ὁράματι ὃ ὁσιώτατος Baol- 
λειος ἐπίσκοπος Καισαρείας τοὺς οὐρανοὺς ἀνεῳγμένους καὶ τὸν 
σωτῆρα Χριστὸν ἐπὶ ϑρόνου καϑήμενον καὶ εἰπόντα κραυγῇ, 
ἹΜΠερχκούριε, ἀπελϑὼν φόνευσον Ἰουλιανὸν τὸν βασιλέα τὸν κατὰ 
τῶν χριστιανῶν. ὃ δὲ ἅγιος ἹΠερκούριος, ἑστὼς ἔμπροσϑεν τοῦ 5 
κυρίον, φορῶν ϑώρακα σιδηροῦν, ἀχούσας τὴν κέλευσιν ἀφανὴς 
ἐγένετο. καὶ πάλιν ηὑρέϑη ἑστὼς ἔμπροσθεν τοῦ ϑρόνου τοῦ 
κυρίου, καὶ ἔκραξεν, Ἰουλιανὸς ὅ βασιλεὺς σφαγεὶς ἀπέϑανεν, ὡς 
ἐκέλευσας, κύριε. καὶ ϑροηϑεὶς ἐκ τῆς κραυγῆς ὃ ἐπίσκοπος Βα- 
σίλειος διυπνίσϑη τεταραγμένος. ἐτίμα δὲ αὐτὸν ὃ βασιλεὲς Tov-10 
λιανός, ὡς ἐλλόγιμον καὶ ὡς συμπράχτορα αὐτοῦ, καὶ ἔγραφεν 
αὐτῷ συνεχῶς. καὶ κατελϑὼν ὃ ἐπίσχοπος Βασίλειος εἰς τὴν àx- 
κλησίαν διὰ τὰ ἑωϑινά, καλέσας πάντα τὸν κλῆρον εἶπεν αὐτοῖς 
τὸ τοῦ δράματος μυστήριον καὶ ὅτι ἐσφάγη Ἰουμανὸς ὃ βασι- 
λεὺς καὶ τελευτᾷ ἐν τῇ. νυκτὶ ταύτῃ" καὶ πάντες παρεχάλουν 5 
αὐτὸν σιγᾶν καὶ μὴ λέγειν τι τοιοῦτον. 

Mirá δὲ τὴν βασιλείαν Ἰουλιανοῦ μηνὶ δαισίῳ ἐβασίλευ- 
σεν ὃ αὐτὸς Ἰοβιανὸς μῆνας η΄, στεφϑεὶς ἀπὸ τοῦ στρατοῦ εἰς τὰ 
Περσικὰ μέρη. ἅμα δὲ ἐβασίλευσεν, προσεφώνησεν τῷ παντὶ 
στρατῷ xal τοῖς μετ᾽ αὐτοῦ συγκλητικοῖς διὰ φωνῆς αὐτοῦ ἰδίας,30 
Εἰ ϑέλετε βασιλεύειν μὲ ὑμῶν, ἵνα πάντες χριστιανοί ἐσμεν. καὶ 
εὐφήμησεν αὐτὸν ἅπας ὃ στρατὸς καὶ ἡ σύγκλητος καὶ τὰ τάγμα- 

2. Σαρείας R, alterum in m. ponens. 4. τὸν ᾿Ιουλιανὸν P. — 7. τοῦ 
ϑρόνου om. P. 9. ἐκέλευσες V. 10. δὲ] ydo P. — 13. τὰ om. P. 


16. σιωπᾶν αὐτὸν P. 18. ὁ αὐτὸς om. P. — ib.aregOslg δὲ dno P. 
21. εἰ ϑέλετε  ἐθέλετε R. 


Eadem nocte, per somnium vidit sanctissimus Basilius Caesareat 
Episcopus coelos apertos,. et Salvatorem Christum in throno sedentem, 
magnoque clamore dicentem: Mercuri, abi, occide Julianum Imperatorem, 
illum hostem Chrístianorum. Sanctus autem Mercurius stans coram Do- 
mino, lorica ferrea indutus, audito mandato, evauuit. Rursus deinde vi- 
sus est astare coram Domino, exclamans: Julianus Imperator interfeclus 
mortuus est , ul imperasti, Domine, "l'erritus eo clamore Episcopus Ba- 
silius e somno excitatur: illum enun colebatJulianus lnperator, ui virum 
eruditum, et consiliorum socium, crebriusque ad illum epistolas mittebat, 
Descendens deinde idem Basilius Episcopus in aedem sacram ad preces 
matutinas, universo advocato Clero, visionis arcanum aperuit, et quod 
interfectus esset Julianus Imperator, hacque nocte obiisset. li vero ᾿ πὰ 
scopum rogarunt, ut haec reticeret, neminique enuntiaret. ᾿ 

Mortuo Juliano mense Desio, lmperavit Jovianus menses viu. ᾧο- 
ronatus autem est ab exercitu ia Persarum regionibus: qui simul ac ia- 
perium occepit, universum exercitum, et qui cum eo erant Senatores, 
suamet ipsius voce ita est allocutus: Si vultis ut vobis imperem, simus 
omnes Christiani, 'Tum vero faustis acclamationibus illum prosecuti auot 


PASCHALE ᾿ 558 


τὰ τῶν στρατευμάτων. καὶ λοιπὸν ἐξελϑὼν ὃ αὐτὸς ἸἸοβιανὸς 

ἅμα τῷ οἰκείῳ στρατῷ ἐκ τῆς ἐρήμου γῆς dg τὴν εὐθαλῇ Περ-- B 

σικήν, ἐμερίμνα πῶς ἐξέλϑῃ ἐκ τῶν λοιπῶν Περσικῶν μερῶν. 

Ὁ δὲ βασιλεὺς Περσῶν “αβουαρσάκιος μήπω μαϑὼν τὴν V 239 

δτοῦ βασιλέως Ἰουλιανοῦ τελευτήν, ἐν φόβῳ πολλῷ κατεχόμενος, 

ix τῆς Περσικῆς Ἀρμενίας χώρας πρεσβεύων ἐξέπεμψέν τινα τῶν 

μεγιστάνων αὐτοῦ ὀνόματι Σουρέναν πρὸς τὸν βασιλέα Ρωμαίων 

περὶ εἰρήνης αἰτῶν καὶ δεόμενος. ὅντινα δεξάμενος ἀσμένως Ἶο- 

βιανὸς ὃ βασιλεὺς ἐπένευσεν δέχεσθαι τὴν πρεσβείαν τῆς εἰρήνης, 

10 εἰρηχὼς καὶ αὐτὸς πέμπειν πρεσβευτὴν πρὸς τὸν βασιλέα Περ- 
σῶν. ἀκούσας δὲ τοῦτο Σουρένας πρεσβευτὴς Περσῶν, ἤτησε 
τὸν βασιλέα Ἰοβιανὸν τυπῶσαι εὐθέως καὶ παραχρῆμα εἰρήνης € 
πάχτα. 

Καὶ ἀφορίσας ὃ βασιλεὺς Ἰοβιανὸς ἕνα συγχλητικὸν αὐτοῦ, 

15 τὸν πατρίκιον ᾿Τρίνϑαιον, δεδωχὼς αἰτῷ τὸ πᾶν, συνθέμενος 
ἐμμένειν τοῖς παρ᾽ αὐτοῦ δοκιμαζομένοις ἤτοι τυπουμένοις με-- 
τὰ τῆς συγκλήτου καὶ τοῦ πρεσβευτοῦ Περσῶν ποιῆσαι εἰρήνης R 696 
πάκτα, ὡς αὐτὸς ἀσχολούμενος. καὶ παρέσχεν ἔνδοσιν τοῦ πο- 
λέμου τρεῖς ἡμέρας ἐν τῇ περὶ τῆς εἰρήνης βουλῇ. καὶ ἐτυπώϑη 

30 μεταξὺ τοῦ πατρικίου Z4Qiv9alov τοῦ Ρωμαίου καὶ Σουρένα συγ- 
χλητικοῦ Περσῶν δοῦναι Ρωμαίους Πέρσαις πᾶσαν τὴν ἐπαρχίαν 
καὶ τὴν λεγομένην πόλιν Νισίβιος γυμνὴν σὺν τείχεσι καὶ μόνοις Ὁ 


6. Περσικῆς γῆς P. 8. αἰτῶν Malalas p. 335. 6. αὐτῶν RV, αὐ- 
τῆς P. 11. Σούρενος P. 14. ὁ om.P. 18. πολέμου om.P. 
22. Νησιβέων P. 


universus exercitus, et Senatus, ac milites Praetoriani  Jovianus cum 
suis copiis. e solitudine in florentes Persidis agros egréssus, anxius erat 
— ex reliquis Persicis regionibus se se subduceret. 

Rex vero Persarum Labuarsacius, nondum accepta Juliani Impera- 
toris morte, haud modico pavore perculsus, ex Armeniae Persicae Pro- 
vinciis instituta ad Romanorum lmperatorem legatione, quendam ex pre- 
ceribus, Surenam nomine, misit, qui de ne ageret, eamque expeteret. 
Quo gratanter excepto, oblatae de jaeunda pace legationi annuit Jovia- 
nus Imperator, vicissimque missurum se dixit legatum ad Persarum Re- 
£em. Quibus auditis, Surenas Persarum legatus rogavit Jovianum Impe- 
ratorem, uti pacis conditiones quamprimum ederentur. — 

Jovianus igitur lmperator umi e Senatoribus, qui cum eo erant, 
Arinthaeo Patricio selecto, :totum τοὶ negotium ita mandavit, ut quid- 
quid ille probaret cum Senatu et Persarum legato de pacis conditioni- 
bus, se etiam inconsulto, statueret, rata haberentur: concessis trium die- 
rum induciis, intra quos de pace consilia agitarentur. Ac illa quidem 
ita confecta est inter Arinthaeum Patricium Romanum, et Surenam Per- 
sarum Senatorem, ut Romani Persis tota provincia cederent, ipsaque 


554 CHRONICON 


ἄνευ ἀνδρῶν τῶν οἰχούντων αὐτήν. καὶ τούτου στηριχϑέντος 
καὶ εἰρήνης ἐγγράφου γενομένης, ἔλαβεν μεϑ᾽ ἑαυτοῦ ὃ βασιλεὺς 
Ἰοβιανὸς ἕνα τῶν σατραπῶν Περσῶν, ὄντα μετὰ τοῦ πρεσβιυ- 
τοῦ, ὀνόματι Ἰούνιον, εἰς τὸ παραλαβεῖν τὴν ἐπαρχίαν καὶ τὴν 
μητρόπολεν αὐτῆς. xal καταφϑάσας ὃ αὐτὸς βασιλεὺς Ἰοβιανὸς 5 
τὴν Νισιβέων πόλιν οὐχ εἰσῆλθεν ἐν αὐτῇ, ἀλλ᾽ ἔξω τῶν τει- 
χῶν ἔστη. ὃ δὲ Ἰούνιος ὃ τῶν Περσῶν σατράκης ἐπελϑὼν ἐν 
τῇ πόλει κατὰ κέλευσιν τοῦ βασιλέως εἰς ἕνα τῶν πύργων σημεῖον 
Περσικὸν ἐπέϑηκε, τοῦ βασιλέως Ρωμαίων κελεύσαντος τοὺς πολί- 


P 800 τας πάντας σὺν πᾶσιν τοῖς διαφέρουσιν αὐτοῖς ἕως ἑνὸς εὖὐϑ ἕως ἔξελ- 10 


ϑεῖν. καὶ ἐξελϑὼν πρὸς αὐτὸν Σιλουανός, κόμης τὴν ἀξίαν xal πο- 
λιτευόμενος τῆς αὐτῆς πόλεως, προσέπεσεν τῷ βασιλεῖ, δεόμενος 
μὴ παραδοῦναι τὴν πόλιν Πέρσαις. ὡς δὲ οὐχ ἔπεισεν αὐτόν, ὁμω- 
μοκέναι γὰρ ἔφασκεν καὶ μὴ βούλεσθαι δόξαν ἐπιόρχου παρὰ πᾶ- 
σιν ἔχειν, τειχίσας κώμην οὖσαν ἔξω τοῦ τείχους τῆς πόλεως 15 
Aulonc προσέζευξεν τὸ αὐτὸ τεῖχος τῷ τείχει τῆς πόλεως ᾿Αμέδης, 
καλέσας τὴν κώμην Νισίβεως, καὶ ἐκεῖ πάντας Totg ἐκ τῆς Mv- 
ydovíac χώρας οἰκεῖν ἐποίησεν, xal Σιλουανὸν τὸν πολιτευόμενον 
εὐθέως ἐκ τῆς ἸΠεσοποταμίας καὶ πάντα χριστιανὸν" ἀνήγαγεν, 
καὶ χριστιανοῖς ἐνεχείρισεν τὰς ἀρχὰς τῆς ἀνατολῆς πάσης καὶ φῃ 
ἐπάρχους. 

Καὶ μετὰ τὸ ποιῆσαι πάχτα εἰρήνης μετὰ Περσῶν ἀπολι- 


5. καὶ καταφθάσας -“--- Ἰοβιανὸς om. P. 7. ἀπελθὼν P. 11. 
Σιλβανὸς P. 80. τῆς ἀνατολῆς πάσης om. P. 49. κατὰ IT. R. 


urbe Nesibi, cum solis muris, nuda ab omnibus civibus, Quibus sic fir- 
matis , —— pactis in tabulas relatis, secum accepit Imperator Jovia- 
nus unum e Persicis Satrapis, qui cum legato venerat, Junium nomine, 
ui provinciam acciperet, et illius Metropolim Nesibenorum civitatem. 
tamen haud ingressus est, sed extra moenia conslitit. Junius vere 
Persarum Satrapa urbem Imperatoris mandato ingressus, in turrium uns 
vexillum Persicum fixit, Imperatore cives omnes ad unum cum bonis 


moeniaque vici cum moenibus urbis Amidae conjunxit, Nesibini vici no- 

mine indito, illicque omnes ex Mygdonia regione evocatos collocavit: 

Bilvanum quoque Comitem statim ex i 

reduxit, ac Christianis di et Praefecturas tradidit. 

ES Pace —— confecta, relicto Oriente, Imperator Jovianus intr 
ve tempus Constantinopolim properanter propter hyemem, quae grs 

vis incubuerat, contendit. 


PASCHAL E. 555 


nu)» τὴν ἀνατολὴν ὃ βασιλεὺς ἸἸοβιανὸς πρὸς ὀλίγον χρόνον ἐξώρ- 

μησεν ἐπὶ Κωνσταντινούπολιν μετὰ τοῦ στρατοῦ σπουδαίως διὰ 

τὸν χειμῶνα" ἦν γὰρ βαρύς. 
ong Ὀλυμπιάς. 

5 “Ῥωμαίων λζ' ἐβασίλευσεν Ἰοβιανὸς μῆνας “, ἡμέρας wu. 
᾿ ὁμοῦ ᾿εωογ΄. 
Ἰνδ. ζ΄, α΄. ὑπ. Ἰοβιανοῦ «ὐγούστου καὶ Βαῤῥωνιανοῦ. 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἐτελεύτησεν Ἰοβιανὸς “4ὔγουστος εἰς 4 αδά- c 698 

crava μηνὶ περιτίῳ πρὸ if καλανδῶν μαρτίων. 

10 — Ῥωμαίων λη ἐβασίλευσεν Οὐαλεντινιανὸς Αὔγουστος, Σα- 
λουστίου τοῦ ἐπάρχου πραιτωρίων καὶ παλαιοῦ πατρικίου ἐπιλε- V. 940 
ξαμένου τὸν αὐτὸν Οὐαλεντινιανόν" ὅντινα Οὐαλεντινιαγὸν Tov- 
λιανὸς ὃ παραβάτης ὡς χριστιανὸν πάνυ πέμψας ἦν εἰς Σηλυ- 
βρίαν, ποιήσας αὐτὸν ἐκεῖ τριβοῦνον ἀριϑμοῦ. ἔγνω γὰρ ἐν 

15 ὁράματι Ἰουλιανὸς ὅτι μετ᾽ αὐτὸν βασιλεύει. ὃ δὲ ἔπαρχος τῶν 
πραιτωρίων Σαλούστιος πέμψας ἤνεγκεν αὐτὸν ἀπὸ Σηλυβρίας, 
καὶ εἶπεν τῷ στρατῷ καὶ τῇ συγκλήτῳ ὅτι οὐδεὶς ποιεῖ βασιλέα εἰς Ὁ 
τὰ Ρωμαίων ὡς αὐτός. καὶ ἐπήρϑη Οὐαλεντινιανὸς “ὔγουστος 
ἐν Νικαίᾳ Βιϑυνίας μηνὶ περιτίῳ πρὸ ε΄ καλανδῶν μαρτίων. 


20 Ἐβασίλευσεν δὲ Ῥωμαίων Ag ὃ αὐτὸς ϑειότατος Οὐαλεν- 
τιγιανὸς ἔτη ιδ΄. ὁμοῦ εωπζ΄. 


9. σπουδαίου R. 8. “άστανα R. — 10. λη΄ om. P. 18, ἣν addit 

V, om. P. 16. 'Oivg ἰαν V, 'Olvuflolav R, Σηλυμβρίαν P. 16. 

ἀπὸ Σολιβρίας V, ἀπ᾿ ᾿Ολυμβρίας R, ἀπὸ Σηλυμβρίας P. 20. 

"Ῥωμαίων λη ἐβασίλευσεν δὲ P, omisso δὲ R. 

CCLXXXVI. Olympias, . 

Romanis xxxvii. imperavit Jovianus menses x. dies xv. Colliguntur Ànni a m. c. 
anni v. MDCCCLXXIII. 5872. ^ 
A. C. ; [0]. Iph.] 

864. 1. Ind. vu. Joviano Augusto et Varroniano Coss. 4. 5872 

Hoc anno Jovianus Augustus Dadastanis decessit, mense Peritio, ex 
8. d. xn. Kalend. Martias. 

Romanis imperavit Valentinianus Augustus, eum eligente Salustio 
Praefecto Praetorio et Ex-Patricio: quem quidem Valentinianum Julia- 
nus Apostath, ut qui Christianae religioni impensius esset addictus, Be- 
lymbriam amandarat, numeri militaris "Tribunum acturum.  Didicerat 
enim Julianus per visum illun post se imperaturum. Salustius vero 
Praefectus Praetorio Valentinianum , misso nuntio, ex Selymbria adduci 
curavit, cum exercitum ac Senatum allocutus, neminem adeo esse ad im- 
perandum idoneum, quam ille esset, aífirmasset. Et levatus est Valen- 
tinianus Augustus Nicaeae Bithyniae, mense Peritio, ex a. d. v. Kal. 
Martias. 

Romanis xxxvi. imperavit idem religiosissimus Valentinianus ann. 5886. 
xiv. Colliguntur anni v. MD6COLEXXVII. 


556 CHRONICON 


Ὅστις Οὐαλεντινιανὸς ἅμα ἐβασίλευσεν, διεδέξατο τὸν 
ἔπαρχον τῶν πραιτωρίων Σαλούστιον, καὶ ὑπὸ ἐγγύας αὐτὸν 
P 801 ποιήσας ἔϑηκε προϑέματα κατ᾽ αὐτοῦ, ἕνα εἴ τις ἠδίκηται παρ᾽ 
αὐτοῦ, προσέλϑῃ τῷ βασιλεῖ Οὐαλεντινιανῷ, καὶ οὐδεὶς προσῆλ- 
ϑὲν κατὰ Σαλουστίου" ἦν yàg ἁγνότατος πάνυ. 5 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἐπήρϑη Οὐάλης AMiyovorog ὃ ἀδελφὸς Ola- 
λεντινιανοῦ εἷς Κωνσταντινούπολιν ἐν τῷ Ἑβδόμῳ ὑπὸ Οὐαλεν- 
τινιαγοῦ «Αὐγούστου μηνὶ δύστρῳ πρὸ δ’ καλανδῶν ἀπριλέων. 
Οὗτος Οὐάλης ὁ ἀδελφὸς Οὐαλεντινιανοῦ ἦν Mguavóc, xai 
ἔσχεν γυναῖκα MAouvlanv, ἐξ ἧς ἔσχεν υἱὸν ὀνόματι Γαλάτην καὶ τὸ 
ϑυγατέρας δύο, ᾿Αναστασίαν καὶ Καρῶσαν, καὶ κτίζει δύο δη- 
B μόσια ἐν Κωνσταντινουπόλει πρὸς τὰ αὐτῶν ὀνόματα, ᾿ναστα- 
σιανὰς καὶ Καρωσιανάς. 
Ἰνδ. η΄. α΄. $n. Οὐαλεντινιανοῦ καὶ Οὐάλεντος. 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἡ ϑάλασσα ἐκ τῶν ἰδίων ὅρων ἐξῆλϑεν μηνὶ 15 
πανέμῳ πρὸ if καλανδῶν σεπτεμβρίων. 
R 700  Tv»0.9'. β΄. ὑπ. Γρατιανοῦ ἐπιφανεστάτου καὶ Zayalaíqov. 
"Eni τούτων τῶν ὑπάτων ἐγεννήϑη Οὐαλεντινιανὸς «4 ὔγου- 
στος μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ u' καλανδῶν φεβρουαρίων. 
C Kal τῷ αὐτῷ ἔτει Προκύπιος ἀντάρτης εἰς Φρυγίαν Σα- 


* 8. εἴ τις] ἤτις V, (εἴν τὶς P, τις R.. 6. ὁ om. P. 8. σύστρῳ 
R, δούστρῳ V. 18. Καρουσιανάς V. 16. σεπτεμβρίων } Immo 
αὐγούστων, Conf. Clinton. Fast. νοὶ, IT. p. 359. annot. c. W. 

. ἄἀνταρϑεὶρ R, alterum in m. ponens. 


Annia m. c. Valentinianus vero simul ac suscepit imperium, Salustio Praefecto 
Praetorio exauctorato, dignitatem statim reddidit, hac apposita cautione, 
ut adversus illum emitteretur decretum, quo cuivis, qui ab eo injuriam 
passus esset, Imperatorem convenire liceret. "Verum nemo contra Salu- 
stium prodiit, ut qui esset inculpatae prorsus vitae. 

Hoc anno, Valens, Valentiniani frater, levatus est Constantinopoli, 
in — & Valentiniano Augusto, mense Dystro, ex a. d. τν. Kalend. 
Apriles. . 

: Hic Valens, Valentiniani frater, Arianus erat, uxoremque habuit 
Domnicam, ex qua filium suscepit Galatam, et natas duas, Anastasiam 
et Carosam, condiditque Constantinopoli Balnea publica duo, earum no- 
minibus, Anastasianas et Carosianas appellata. | 

. €, [0]. iph.] 

5873. 865. τ. Ind, vr. Valentiniano et Valente Coss. 1. 986. 

Hoc anno, mare suos fines egressum est, mense Panemo, 
ex a, d. xu. Kalend. Septemb. 

866. u. Ind, ix. Gratiano Nobilissimo et Dagalaifo Coss. — 2. 

His Coss. natus est Valentinianus Augustus, mense Àu 
neo, m a. " xi. Kalend. Febr. — | 

em ipso dnno, Procopius, qui tyrann arripuerat 
in Phrygia salutari, in Nacoliae campo 8 Valentiniano Augu- 


PASCHALE 551 


λουταρίαν ἐν τῷ πεδίῳ Νακολίας ὑπὸ Οὐαλεγτινιανοῦ Αὐγοίστου 
κατασχεϑεὶς ἀνηρέϑη μηνὶ δαισίῳ πρὸ if καλανδῶν ἰουλίων. 
Ἰνδ, ἐς γ΄. ὑπ. Aounixivou καὶ Ἰοβιανοῦ. 
"Eni τούτων τῶν ὑπάτων ὃ ϑεὸς χάλαζαν ἔβρεξεν ἐν Κων-᾿ 
δσταντινουπόλει εἰς τίπον λίϑων μηνὶ δαισίῳ πρὸ δ΄ νωνῶν 
ἰουνίων. | 
Καὶ ἐν αὐτῷ τῷ ἔτει ἐπήρϑη Γρατιανὸς «Αὔγουστος ἐν Γυλ- 
λίαις ὑπὸ Οὐαλεντινιανοῦ «Αὐγούστου πατρὸς αὐτοῦ μηνὶ λώῳ 
πρὸ 9' καλανδῶν σεπτεμβρίων. " 
10 | ont, Ὀλυμπιάς. D 
Ἰνδ. ια΄. δ΄. ὕπ. Οὐαλεντινιανοῦ «Αὐγούστου τὸ β' καὶ Οὐά- 
λεντὸος αὐγούστου τὸ ff. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων σεισμὸς ἐγένετο εἷς τὴν πόλιν Νι- 
καίας, ὥστε αὐτὴν καταστραφῆναι, μηνὶ γορπιαίῳ πρὸ & ἰδῶν 


15 ὀχτωβρίων. 
Ἰνδ, ιβ΄. €, ὅπ. Οὐαλεντινιανοῦ «Αὐγούστου τὸ γ᾽ καὶ Οὐΐ- V 941 
χτωρος. ; ͵ 


Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ὃ ϑειότατος βασιλεὺς Οὐαλεντι- 
γιανὲς πολλοὺς συγκλητικοὺς καὶ ἄρχοντας ἐπαρχιῶν ἐφόνευσεν 


1. σκολίας R. 8. “ουππικίνου V. 6. ἑουνίων Clintonus 
Fast. vol. M. p. 858. ἑἐουλίων PV. 7. xal — ἔτεε om. P. — 8. 
λόῳφ PV. i ἐἰδῶν oxrofloíov] Quum p. 187. C Gorpiaei An- 
tiochensium aerae initium initio indictionum, i. e. d, 1, Septembris com- 
paretur, absurdum est Octobris d. 1x. in Gorpiaeum conferri, Itaque 
χαλανδῶν reponit Clintonus Fast. vol. ll. p. 361., σεπτεμβρίων 
Chilmeadus ad Malalam p. 607. ed. Bonn, Conf. dicta ad B, ad p. 


804. C, 309. C. 16. τὸ om. P. 


sto captus, interfectus est, mense Desio, ex a. d. xir. Kalend. 


Julias. : 
967. mr. Ind. x. Lupicino et Joviano Coss. F 


His Coss. Constantinopoli Deus grandinem saxorum in- 
star depluit, mense Desio, ex a. d. 1v. Nonas Julias. 

Levatus est Gratianus Augustus in Galliis a Valentiniano 
Augusto, mense Loo, ex a. d. 1x. Kalend. Septembres. 


CCLXXXVII. Olympias. 


968. iv. Ind. xri. Valentiniano Augusto II. et Valente 
Augusto lI. Coss. 
His Coss, urbs Nicaea terrae motu concussa eversa est, 


mense Gorpi ox 8. d. v. Idus Octobr. : 
869. B. xi, Valentiniano Augusto III. et Victore 238 


His Coss. religiosissimus Imperator multos e Senatu, et provincia- 
rum Praesides propter eorum Vajustitias et furta, pravaque judicia, 


3. 


558 CHRONICON 


ἀδικοῦντας καὶ κλέπτοντας καὶ παραδικάζοντας. καὶ τὸν πραι- 
P 302 πόσιτον τοῦ παλατίου αὐτοῦ, Ῥοδανὸν ὀνόματι, ἄνδρα δυνα- 
τὸν καὶ εὔπορον καὶ διοιχοῦντα τὸ παλάτιον, ὡς πρῶτον ὄντα 
ἀρχιευνοῦχον καὶ ἐν μεγάλῃ τιμῇ ὄντα, ἐποίησε ζωοκαυστὸν εἰς 
τὴν σφενδόνα τοῦ Ἱππικοῦ φρυγάνοις, ὡς ϑεωρεῖ τὸ ἱππικόν. — 5 
Ὁ αὐτὸς πραιπόσιτος Ῥοδανὸς ἥρπασεν περιουσίαν ἀπό τι- 
voc χήρας γυναιχός, χαλουμένης Βερενίχης, πλέξας αὐτῇ, ὡς 
ἐν δυνέμει div, καὶ προσῆλϑεν ἐκείνη τῷ βασιλεῖ Οὐαλεντινιανῷ 
κατ᾽ αὐτοῦ τοῦ πραιποσίτου, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς δικαστὴν τὸν 
πατρίχιον Σαλούστιον, ὅστις κατέχρινε τὸν αὐτὸν πραιπόσιτον 1Ὁ 
R 702 Ῥοδανόν. καὶ μαϑὼν ὃ βασιλεὺς τὸν ὅρον παρὰ τοῦ πατρικίου 
Σαλουστίου ἐκέλευσε τῷ αὐτῷ πραιποσίτῳ δοῦναι τῇ χήρᾳ ἅπερ 
ἥρπασεν παρ᾽ αὐτῆς. οὐχ ἐπείσϑη δὲ ὃ αὐτὸς Ῥοδανὸς ἄνα- 
Β δοῦναι αὐτῇ ἅπερ ἥρπασεν παρ᾽ αὐτῆς, ἀλλ᾽ ἐξεκαλέσατο τὸν 
πατρίχιον Σαλούστιον. καὶ ἀγαναχτήσας ὃ Σαλούστιος ἐχί- 15 
λευσεν τῇ γυναικὶ προσελϑεῖν τῷ βασιλεῖ, ὡς ϑεωρεῖ τὸ ἱππιχόν. 
καὶ προσῆλθεν τῷ βασιλεῖ Οὐαλεντινιανῷ ἡ γυνὴ τῷ Ó' βαΐῳ 
πρωί, ὡς ἵσταται ἐγγὺς αὐτοῦ ὃ πραιπόσιτος. καὶ ἐκέλευσεν ὃ 
βασιλεύς, καὶ κατηνέχϑη ἀπὸ τοῦ χαϑίσματος πάντων ϑεωρούν- 
των ὃ πραιπόσιτος, καὶ ἀπηνέχϑη εἰς τὴν σφενδόνα καὶ ἐκαύϑη. 3 
καὶ ἐχαρίσατο ὃ βασιλεὺς τῇ γυναικὶ Βερενίχῃ πῦσαν τὴν περιου- 
σίαν τοῦ πραιποσίτου Ῥοδανοῦ, καὶ εἰφημήϑη ἀπὸ τοῦ δήμου 
ES ABC LS MEU ERE τ᾿ 
víxy R, altero in m. posito. 


neci dedit. Praepositum etiam Palatii, Rhodanum nomine, virum poten- 
tem ac divitem, ut qui primus esset inter Eunuchos, et magna venera- 
tione haberetur, in Circi Funda, dum populus spectaculis interesset, 
aridis ramentis vivum cremari jussit. 
ldem hic Praepositus Rhodanus viduae cuidam Berenicae, 

sua fretus, bona per calumniam eripuit: illa vero cum Valentinianum 
Imperatorem contra Praepositum actura adiisset, ille Salustium Patricium 
iis dedit judicem, a quo Rhodanus est condemnatus. Imperator, ut de- 
cretum Salustii Patricii intellexit, praecepit Rhodano raeposito, uti 
quae viduae rapuisset restitueret. Verum Rhodanus adduci non potuit, 
ut quae viduae abstulerat redderet, sed a Salustio Patricio provocavit. 
Salustius vero indignatus, praecepit feminae, uti ad Imperatorem cum 
Circensia spectarentur eret. Accessit mulier ad lmperaterem Va- 
lentinianum circa tempus primi Bravii, eum prope illi astaret Praeposi- 
tus. Tum vero Imperatoris mandato ἃ 'Fribunali projectus est Praepo- 
situs in Fundam Circi, — universis, et exustus. Confestimque 
—— bona omnia Praepositi Rhodani feminae Berenicae addixit, 

verso populo, ipsoque Senatu, propter illius justitiam et severitatem 


PASCHALE. 559 


παντὺς καὶ τῆς συγκλήτου ὃ βασιλεύς, ὡς δίκαιος καὶ ἀπότομος" 
καὶ ἐγένετο φόβος πολὺς εἰς τοὺς κακοπράγμονας καὶ εἷς τοὺς C 
ἁρπάζοντας τὰ ἀλλότρια, καὶ ἡ δικαιοσύνη ἐχράτει. 
Ὁμοίως καὶ τὴν δέσποιναν IMagivav τὴν αὐτοῦ γυναῖχα 
5 ἀγοράσασαν προάστειον παρ᾽ ὅσου ἦν ἄξιον ἔχον πρόσοδον, καὶ 
ὡς “ὔγουσταν τιμηϑεῖσαν, ἀκούσας ἔπεμψεν ὃ βασιλεύς, καὶ 
διετιμήσατο τὸ προάστειον, δρκώσας τοὺς διατιμησαμένους. καὶ 
μαϑὼν ὅτι πλείονος τιμῆς πολὺ ἦν ἄξιον τῆς ἀγορασϑείσης, 7jya- 
νάχτησε κατὰ τῆς βασιλίσσης, καὶ ἐξώρισεν αὐτὴν τῆς πόλεως, 
τὸ ἀναδοὺς τῇ πωλησάσῃ γυναικὶ τὸ προάστειον. D 
Ἰνδ. «ιγ΄. ς΄. ὑπ. Οὐαλεντινιανοῦ “ὐγούστου τὸ δ' καὶ Οὐά- 
λεντος «Αὐγούστου τὸ y. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων καϑιερώϑη ἡ ἐχκλησία τῶν ἁγίων 
᾿Ἵποστόλων ἐν Κωνσταντινουπόλει μηνὶ ξανϑιχῷ πρὸ πέντε ἰδῶν 
15 ἀπριλίων. 
Ἰνδ. ιδ΄, ζ΄, ὕπ. Γρατιανοῦ τὸ β' καὶ Πρόβου. 
σπη Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ιέ. 5. ὑπ. ἸΠοδέστου καὶ )MgwSalov. 
Ἰνδ. α΄. 9'. ὑπ. Οὐαλεντινιανοῦ «Αὐγούστου τὸ εἰ καὶ Οὐάώ- P 808 
20 λεντος “ὐγούστου τὸ δ΄. 


4, τὴν à.] ὃ. P. 5. παράστιον Β. 6. ἀκούσας addebat Raderus 
7.10. προάστιον R. — ib. αὐτοὺς P. 


p.341.3. 7. 
ἀγορασϑείσης } ἀγορασίας Malalas. — 10. πωλησαμένῃ P. 18. 


acclamante: ex quo facinorosos, et alienorum bonorum raptores ingens Ánniam.c. 
timor invasit, jusque fasque obtinuit, 

Similiter etiam cum accepisset Dominam Marinam, conjugem suam, 
suburbanum praedium viliori, quam redituum ratione valeret, pretio 
emisse, ipsamque tanqnam Augustam pretium posuisse, misit Imperator 
qui seberbanusm aestimarent, exacto prius ab ipsis aestimatoribus sacra- 
mento. Cumque accepisset longe pluris valere, quam emerat, adversus 
Augustam indignatus, illam ab urbe proscripsit, suburbano feminae, a 
mlt uerat, reddito. οὐδ: 

[Ol Iph.] 5878 


370. vi. Jnd. xim. Valentiniano Augusto IV, οἱ Valente 


Augusto III. Coss. 2. 
His Coss. dedicata est Ecclesia Sanctorum Apostolorum 


Constantinopoli, mense Xanthico, ex a. d. v. Id. Apriles. 


371. wit. Ind. xrv. Gratiano 11. et Probo Coss. 8. 
CCLXXXVIHI. Olmpias. 

872. «in. Ind. xv. Modesto et Arinthaneo Coss. 4. 

9873. 1x. Ind. τ. Valentiniano Augusto V. et Valente 5881. 


Augusto IV. Coss. 1. 288. 


δ60 CHRONICON 


"I0. β΄. . ὑπ. Γρατιανοῦ «Αὐγούστου τὸ γ' καὶ Alxvriov. 
Ty. γ᾽. ια΄, $n. Γρατιανοῦ “Τὐγούστου τὸ Ó' xal Aixvilov 
τὸ β΄. 
R 704 'Eni τούτων τῶν ὑπάτων ἐνεκαινίσϑη τὸ γυμνάσιον Καρω- 
σιαναί, παρόντος τοῦ ἐπάρχου Οὐινδαϑνίου Máyvov. 5 
V 242 Ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὑπάτων ἐπήρϑη Οὐαλεντινιανὸς νέος 4i- 
γουστος μηνὶ δίῳ πρὸ εἰ καλανδῶν δεκεμβρίων εἰς πόλεν Zxvyxor. 


Β σπϑ' Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ, δ΄. ιβ΄. ὑπ. Οὐάλεντος «Αὐγούστου τὸ & καὶ Οὐαλεντι- 
νιανοῦ Καίσαρος. 10 
Hô. εἰ. ιγ΄. ὑπ. Γρατιανοῦ «Αὐγούστου τὸ εἰ καὶ Mego- 
βαύδου. 


"I»à. ς΄. ιδ΄. ὑπ. Οὐάλεντος “ὐγούστου τὸ ζ΄ καὶ Οὐαλεντι- 
γιανοῦ Καίσαρος τὸ fl. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων νόσῳ βληϑεὶς ὃ βασιλεὺς Otaler-15 
τινιανὸς τελευτᾷ ἐν χαστελλίῳ Βεργιτινῶν, ὧν ἐτῶν νε΄. 
Ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὑπάτων Γρατιανὸς ““ὕὔγουστος ἀνεκαλέσατο 
C τὴν οἰχείαν μητέρα Magivay τὴν δέσποιναν. 
“Ῥωμαίων λϑ' ἐβασίλευσεν Γρατιανὸς καὶ Οὐάλης καὶ Θεο- 
δόσιος ὃ μέγας ἔτη «ς΄. ὁμοῦ £Tyy. ὦ 


4. Καρουσιαναί V. 5. Οὐινδαννήου P. 6. νέος om.P. 7. 
"Axwyxov V. 11. Μεροβάνδου R. 16. Βεργεξτινῶνιε Ῥ sola. 


Α (OL Iph.] 


. C 
— x. Ind. m. Gratiano Augusto III. et Aequitio 
375. xri. Ind. mt. Gratiano Augusto IV. et Aequitio IT, 


88. 8. 
His Coss. dedicatum est Balneum Carosianae, praesente 
Praefecto Vindanneo Magno. 
lisdem Coss. levatus est Valentinianus Augustus, mense 
Dio, ex a. d. v. Kal. Decembr. in urbe Acynco. 
CCLXXXIX. Olympias. 
976. xi. Ind. rv. Valente Augusto V. et Valentiniano 
Caesare Coss. 4. 
977. xur Ind. v, Gratiano Augusto V. et Merobaude 
Coss. 1. 289. 
878. xrv. Ind, vi. Valente Augusto VII. et Valentiniano 
Caesare II. Coss. 2. 


lisdem Coss. Valentinianus Augustus morbo correptus in 
castello Vergitione moritur, cum esset annorum Lv, 

lisdem Coss. Gratianus Augustus Marinam matrem suam 
Augustam revocavit. 


PASCHALE 561 


Ἐπήρϑη Θεοδόσιος AUyovorog ἐν Σιρμίῳ ὑπὸ Γρατιανοῦ 
“«ὐγούστου τοῦ αὐτοῦ γυναικαδελφοῦ μηνὶ αὐδηναίῳ πρὰ ιὁ’ 
καλανδῶν φεβρουαρίων. xai εἰσῆλϑεν ἐν ωνσταντινουτιόλει 
μηνὶ δίῳ πρὸ η΄ καλανδῶν δεχεμβρίων. 

5. ἸΝνὸ, ζ΄, α΄. ὑπ. «“ὐσονίου καὶ Ὀλυβρίου. 

'"Eni τούτων τῶν ὑπάτων Θεοδύσιος ὃ βασιλεὶς ἔδωχε τὰς 
ἐχχλησίας τοῖς ὀρϑοδόξοις, πανταχοῦ ποιήσας σάκρας καὶ διώ- p 
ξας ἐξ αὐτῶν τοὺς λεγομένους “Αρειανοὺς ᾿Εξωχιονίτας, τοὺς δὲ 
ναοὺς τῶν “Ελλήνων κατέστρεψεν ἕως ἐδάφους. | 

10 Κωνσταντῖνος ὃ ἀοίδιμος βασιλεύσας τὰ ἱερὰ μόνον ἔκλει-- 
σεν xai τοὺς ναοὺς τῶν Ἑλλήνων" οἶτος Θεοδόσιος x«i xazéAv- 
σεν, καὶ τὸ ἱερὸν Ἡλιουπόλεως τὸ τοῦ Βαλανίου τὸ μέγα καὶ 
περιβόητον τὸ τρίλιϑον, καὶ ἐποίησεν αἰτὸ ἐκκλησίαν χριστια-- 
γῶν. ὁμοίως δὲ καὶ τὸ ἱερὸν Ζαμασκοῦ ἐποίησεν ἐκκλησίαν 
1ιδχριστιανῶν. καὶ ηἰξήϑη τὰ χριστιανῶν πλέον ἐπὶ τῆς αὐτοῦ 
᾿ βασιλείας. 
σὺ Ὀλυμπιάς. P 304 
Ἰνδ. η΄. B. $n. Γρατιανουῖ “ἰγοίστου τὸ ς΄ xal Θεοδησίου 
«Αὐγούστου. 


2. “ὐγούστον om. P. 4. zy] ιδ΄ P sola. — 8. ᾿Δρειανοὺς} ἀρι- 
ϑμοὺς R. 9. τῶν οὔ». P. [1 οὗτος ὁ O. P. 12. ἩΗλιοπολεως R. 
ἰδ. Βαλανίου Βὰλ (Βαὰλ) Ἡλίου J. J. M. M. (Marklandus) in Obs, 
Misc. vol. 11. p. 1. p. 174. 13. τὸ Malalas p. 344. 21. καὶ τὸ P. 


A. C. ΤΟΙ. Iph.] Anniam. c. 
Romanis xxxix. imperavit Gratianus, cum Valente et 
Theodosio Magno, ann. xvi. Colliguntur anni v. MDpccccirt. 5902. 


'Theodosius levatus est Augustus in Sirmio ab Gratiano, 
uxoris fratre, mense Áudynaeo, ex a d. xiv. Kal. Febr. et 
Constantinopolim ingressus est, mense Dio, ex a. d. virt. Kal. 
Decembres. Ek . 

379. 1. Ind. vit. Ausonio et Olybrio Coss. 3. 

Hisce Coss. Theodosius Imperator Ecclesias orthodoxis 
tradidit, emissis ubique Sacris jussionibus, expulitque Arianos, 
Exocionitas dictos. Fana vero Gentilium ab fundamentis de- 
struxit. 

Inclitus Constantinus, dum imperaret, Paganorum delubra 
duntaxat clausit: hic vero '"lheodosius etiam evertit. Urbis 
Heliopolitanae Balanii templum ingens et celeberrimum, ex 
marmore trilitho constructum, Christianorum Ecclesiam fecit: 
parique modo Damasci fanum Christianis tradidit, auctumque 
est impensius Christianorum nomen, imperante Theodosio. 


CCXC. Olympias. 
380. 1. Ind. vir. Gratiano Augusto VI. et Theodosio 


A to Coss. 
—— Paschale vol l. 36 


R 706 


B 


V 243 


C 


562 CHRONICON 


'Enl τούτων τῶν ὑπάτων Γρατιανὸς ““ὔγουστος, υἱὸς Ota- 
λεντινιανοῦ τοῦ μεγάλου, πονέσας τὸν σπλῆνα ἔμεινεν ἐπὶ πολὺν 
χρόνον νοσηλευόμενος, καὶ ἐν τῷ ἀνέρχεσϑαι αὐτὸν εἰς τὸ Ἵππι- 
κὸν Κωνσταντινουπόλεως ϑεωρῆσαι διὰ τοῦ Κοχλίου κατὰ τὴν 
ϑύραν τοῦ λεγομένου Δεκίμου παρεσκείασεν αὐτὸν Ἰουστῖνα 15 
μητρυιὰ αὐτοῦ ὡς χριστιανὸν ὄντα σφαγῆναι" ἦν γὰρ ἐκείνη 


AV ouart. 
'Ivó. 9'. γ΄. $n. Συαγρίου καὶ Εὐχερίου. 


Τῷ τριακοσιοστῷ πεντηχοστῷ πρώτῳ ἔτει τῆς εἰς οὐρα- 
νοὺς ἀναλίψψεως τοῦ κυρίου συνηϑροίσϑη σύνοδος ἁγίων καὶ μα- f0 
καρίων πατέρων Qv ἐν Κωνσταντινουπόλει. "καὶ αὐτοὶ τὸ τῆς 
ὀρϑοδοξίας ἐκραταίωσαν σύμβολυν, καταβαλόντες Ἰαχεδόνιον, 


xal αὐτὸν ὁμοίως ἀρειοϑολωθϑέντα τὴν διάνοιαν, ὃς 


τῦῆῇἦςκ τοῦ 


€ , - —- — * , 

ἁγίου πνεύματος τῷ πατρὶ καὶ Ti) υἱῷ συναϊδιότητος τὸ ἀκατά- 
3! A € , , & A , 

ληπιτον x«l ἀόρατον χτιστὸν ὑπὸ χρόνον τάττειν ὃ δυσσεβὴς ovis 


κατενάρχησεν. í 


Ἰνὸ. . ὁ΄. ὑπ. Ἡἠντωνίνου καὶ Nvuyglov τὸ ff. 
Ἰνδ. ια΄. £. ὑπ. ἸΠεροβαύδου καὶ Σατορνίνου. 
"Eni τούτων τῶν ὑπάτων ᾿ἡρχάδιος “Αὔγουστος 


ἐν Κων- 


σταντινουπόλει ἐν τῷ τριβουναλίῳ τοῦ Ἑβδόμου ὑπὸ τοῦ πατρὸς to 


12. καταλαβόντες R, alterum in m. ponens. — ib. τὸν Μακεδόνιον P. 


18. ἀρείῳ ϑολενθέντα m. R, ᾿ρειωϑολωθέντα ῬΥ. ib. 


0g om. V, 


addidit Raderus. 18. M:gofloviov m. R, Μερωβάνδου R. 


Anniam. c. ἃ. C. 


5889. 


His Coss. Gratianus Augustus, Valentiniani Magni filius, 
splenis doloribus laborans, plurimo tempore aeger perstitit: 
quem quidem, dum in Circum Constantinopolitanum, spectacu- 
lorum inspiciendorum gratia, per Cochleam conscenderet, ver- 
sus portam, quam Decimi vocant, Justina noverca, ut pote Ca- 
tholicum, per insidias occidi curavit, cum ipsa esset Ariana. 

381. mr Ind. 1x. Syagrio et Eucherio Coss. 

'Trecentesimo quinquagesimo primo anno Christi in coe- 
lum Assumpti, coacta est Synodus Constantinopoli cr. beato- 
rum Patrum. Atque ii Orthodoxiae Symbolum confirmarunt, 
damnato Macedonio, qui mente sua Ariana haeresi infecta, in- 
comprehensum et invisibilem Spiritum sanctum cum Patre et 
filio coaeternum in tempore creatum, impie non dubitavit as- 
serere. 

882. 1v. Ind. x. Antonino et Syagrio II, Coss. 
383. v. Ind. xr. Merobaude et Saturnino Coss. 

His Coss. Arcadius Constantinopoli a patre suo Theodo- 
sio Augusto in Tribunali Hebdomi renuntiatus est Augustus, 
mense Audinaeo, ex a. d. xim Kalend. Februarias. 


[OL Iph.] 


1. 290. 


co to 


PASCHALE. 563 


αὐτοῦ Θεοδοσίου τοῦ «ἀὐγούστου ἀνηγορεύϑη μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ 
ιὐ΄ καλανδῶν φεβρουαρίων. . 
Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει εἰσῆλϑεν τὸ σκήνωμα Κωνσταντίας τῆς 
ϑυγατρὺὸς Κωνσταντίνου “ὐγούστου ἐν Κωνσταντινουπόλει μηνὶ 
5γορπιαίῳ πρὸ μιᾶς καλανδῶν σεπτεμβρίων, καὶ κατετέϑη μηνὶ 
ἀπελλαίῳ χαλανδαῖς δεκεμβρίαις. 
otu Ὀλυμπιάς. 
Ivo. ιβ΄. ς΄. ὑπ. ἱῬηχομήρου καὶ Κλεάρχου... 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων εἰσῆλϑε πρεσβευτὴς Περσῶν. καὶ D 
Ιθαὐτῷ τῷ ἔτει ἐγεννήϑη Ὃνώριος ἀδελφὸς γνήσιος ZVoxadíov 
“ὐγούστου μηνὶ γορπιαίῳ πρὸ & ἰδῶν σεπτεμβρίων. 
Ἰνδ, ιγ΄. ζ΄. ὑπ. Moxudíov Αὐγούστου καὶ Βαύτονος. 
Θεοδόσιος ὁ «ἴγουστος ἔσχεν πρώτην γυναῖκα πρὸ τῆς ἀς- 
χῆς αὐτοῦ Γάλλαν τὴν ϑυγατέρα Οὐαλεντινιανοῦ τοῦ μεγάλου. R 708 
152« ταύτης ἔσχεν ϑυγατέρα ὁμώνυμον τῇ μητρὶ Γάλλαν, ἣν καὶ 
Πλακιδίαν ἐχάλεσεν" ἑκάτεραι δὲ ἦσαν ᾿ρειαναί" καὶ Πλακιδία 
εἰσελϑοῦσα ἐν Κωνσταντινουπόλεε μετὰ τοῦ πατρὺς αὐτῆς Θεο- 
δοσίου χτίζει τὸν oixov τῶν Πλακιδίας. ; 
"Eoyev δὲ δευτέραν γαμετὴν Θεοδόσιος Φλάκχιλλαν ὀρϑό- 


P 305 


2. ,δ΄] ἐγ P sola. 38. αὐτῷ τῷ] τῷ αὐτῷ P. 4. γορπιαίῳ 
μηνὶ P. τ m. R. 5. καλανδὼν) ἰδῶν vel νωνῶν Clintonus 
Fast. vol. If. p. 361. V. ad p. 301. D. 6. ἀπηλλαίῳ PV, ἀπη- 
λαίου m. R. ἰδ. σεπτεμβρίαις m. R. — 15.7»] τὴν P. 16. ἐκά- 
λεσεν --- Πλακιδία om. P. — 18. τῶν IIAoxiüíag] vov Πλακχιδίας PV. 


19. Φλακίλλαν PV semper. 


A. C. [Ol. Iph.] 
Eodem etiam anno, illatam est Constantinopolim Constan- 
tiae, Constantini filiae, corpus, mense Gorpiaeo, pridie Kal. 
Septembres: ac deinde depositum mense Apellaeo, Kalendis 
Decembribus. 
i CCXCI. Olympias. 
384. vi. Ind χιι. Rechomere et Clearcho Coss. —— 4. 
His Coss. Persarum legatus urbem est ingressus.  Eo- 
demque anno natus est Honorius, Arcadii Germanus frater, 
mense Gorpiaeo, ex 8. d. v. Id. Septembr. | 
385. vi. Ind. xni Arcadio Augusto et Dautone Coss. 1. 291. 
'heodosius. Augustus ante imperium cónjugem habuit 
Gallam, Valentiniani Magni filiam, Ex hac filiam suscepit 
matri cognominem Gallam, quae εἰ Placidia —— est. 
Illa vero Constantinopolim cum patre profecta, domum Placi- 


diae dictam condidit. — . B 
Habuit et "Theodosius alteram conjogem Flaccillam ortho- 


564 CHRONICON 


δοξον, ἐξ ἧς ἔσχεν “ρκάδιον xal ὉὉνώριον. καὶ αὕτη Φλάχκιλλα 


κτίζει Φλακκιλλιανὸν τὸ παλάτιον. 
Ἰνδ. ιδ΄. η΄. $2. 'Ovogíov Καίσαρος καὶ Εὐοδίου. 


Ἰνδ. ιε΄. 8'. ὑπ. Οὐαλεντινιανοῦ τὸ δ' καὶ Εὐτροπίου. " 


συ β' Ὀλυμπιάς. 


5 


'Ivó. α΄. ἡ. $n. Θεοδοσίου Αὐγούστου τὸ f' καὶ Κυνηγίου. 


Ἰνὸδ. β΄. τα΄. ὑπ. Τιμασίου καὶ Προμώτου. 


Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων εἰσῆλθεν Θεοδόσιος ὃ βασιλεὺς ἐν 
Ῥώμῃ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ᾿Ονωρίου, xai ἔστεψεν αὐτὸν ἐχεῖ 


εἰς βασιλέα. καὶ ἐβασίλευσεν ἐκεῖ 'Ovopiog ἔτη ιδ΄. 


10 


"Ivó. γ΄. ιβ΄. ὑπ. Οὐαλεντινιανοῦ τὸ δ΄ καὶ Νεωτερίου. 


Ἰνὸδ, δ΄. ιγ΄. ὑπ. Τατιανοῦ καὶ Συμμάχου. 


Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Θεοδόσιος «Αὔγουστος εὑρὼν τὴν 
Ὁ κεφαλὴν τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ παρά τινι γυναιχὶ 
ἹΜακεδονικχῇ ἐν Κυζίκῳ διαγούσῃ, ταύτην ἀνακομισάμενος καὶ 15 
ἐν Χαλκηδόνι τέως ἀποϑέμενος, τελευταῖον ἐκ βάϑρων οἶχον οἷ- 
κοδομήσας ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ ἁγίου ἐν τῷ λεγομένῳ "Efdouo 
Κωνσταντινουπόλεως ἐν αὐτῷ τὴν τιμίαν κεφαλὴν τοῦ βαπτι- 
στοῖ ἀπέϑετο μηνὶ περιτίῳ πρὸ if καλανδῶν μαρτίων. 


V 244 συγ Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ εἰ. ιδ΄. ὑπ. ᾿Αρκαδίου τὸ f/ καὶ Ρουφίνου. 
1. αὐτὴ ΡΥ. 10. ἔτη τὸ ιδ΄ P. 11. δ΄] & m. R. 
τερίνου P. 
Anni am.c. A. C. 


5894. 


doxam, ex qua suscepit Arcadium et Honorium. Ipsa autem 
Flaccilla Palatium Flaccillianum aedificavit. 
336. vin. Ind. xiv. Honorio et Caesare Evodio Coss. 
3887. 1x. Ind. xv. Valentiniano IV. et Eutropio Coss. 
CCXCII. Olympias. 
388. x. Ind. i. Theodosio Augusto II. et Cynegio Coss. 
389, xr. Ind. s. Timasio et Promoto Coss. 

His Coss. Theodosius Imperator Romam venit cum filio 
Honorio, hicque eum in Imperatorem coronavit. Honorius ve- 
ro Romae imperavit annos xiv. 

390. xm. Jnd. im. — Valentiniano IV. et Neoterino Coss. 
391. xir. Ind. iv. Tatiano et Symmacho Coss. 

His Coss. 'Theodosios Augustus cum Sancti Joannis 
Baptistae caput apud quandam feminam Macedonicam , Cyzici 
degentem , invenisset, allatum, Chalcedone primum deposuit, 
atque a fundamentis in Hebdomo Constantinopoleos excitata 
in illius nomen aede sacra, in ea venerandum Baptistae ca- 
put reposuit, mense Peritio, ex a. d. xi. Kalend. Martias. 


ib. Νεω- 


[0]. Iph.] 


De 


ων 


PASCHALE. 565 


Ἰνδ. ς΄. ww. ὕπ. Θεοδοσίου τὸ γ' καὶ ᾿4βουνδαντίου. D 

"Eni τούτων τῶν ὑπάτων ánexequMo97 Πρόκλος ἀπὸ ἐπάρ- 
χων μηνὶ ἀπελλαίῳ πρὸ z' ἰδῶν δεχεμβρίων ἐν Συκαῖς. καὶ 
αὐτῷ τῷ ἔτει ἐνεκαινίσϑη ὃ Θεοδοσιακὸς φόρος. 

5 Ἰνὸ. ζ΄, ig. ὑπ. Aoxudlov τὸ y' xal Ὁνωρίου τὸ ff. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐστάϑη μέγας ἀνδριὰς Θεοδοσίου R 710 
«Αὐγούστου ἐν τῷ Θεοδοσιαχῷ φόρῳ μηνὶ λώῳ καλανδαῖς αὐ- 
γούσταις. 

Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει Διογένης ὃ τύραννος ἀπεκεφαλίσϑη ἐν 

10 Ἰταλίᾳ. 

Τούτῳ τῷ ἔτει ἐτελεύτησεν Θεοδόσιος Αὔγουστος ἐν Me- P 8306 
διολάνῳ μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ ig καλανδῶν φεβρουαρίων, ὧν 
ἐτῶν ξε΄. 

Ῥωμαίων u' ἐβασίλευσεν ᾿ἀρκάδιος, ἐλϑὼν ἀπὸ “Ῥώμης, 

15iácag ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ Ὃνώριον τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. ἐβασί- 
λευσαν δὲ ὃ μὲν ᾿Ἰρκάδιος ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὃ δὲ 'Ova quoc 
ἐν Ῥώμῃ ἔτη ιδ΄, ὅμοῦ «ιζ΄, 
Ἰνὸ. η΄. α΄. ὑπ. Ὀλυβρίου καὶ Προβίνου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων γάμους ἐπετέλεσεν ᾿ἀρκάδιος Aũ- 

$0yovoroc μηνὶ ξανϑιχῷ πρὸ εἶ καλανδῶν μαΐων. καὶ ἐν τῷ 


1. ᾿Αβουδαντίου V. 83. ἀπηλαίφ P. 7. λόῳ PV constanter. 
ib. καλανδῶν αὐγούστων R. 14. ἐβασίλευσε μ᾽ Ῥ. 15. ἐβασίλευσεν P. - 


A, C. [0]. Iph] Anniam c. 
CCXCIII. Olympias, | 
399 xiv. Ind. v. Arcadio Il. et Rufino Coss. 4. 
393. xv. Ind. vr. Theodosio III. et Abundantio Coss. 1. 293. 
His Coss. Proclus Ex- Praefecto capite plexus est Sycis, 
mense Apelaeo, ex 8. d. vit. Idus Decembres. Eodemque 
anno, dedicatum est Forum 'Theodosiacum. 
. xvi. Ind. vr. Arcadio III. et Honorio 11. Coss. 2. 
lisdem Coss. erecta est ingens statua Theodosii Augusti 
in Foro Theodosiaco, mense Loo, Kalend. Augusti. 
Et hocce eodem anno, Eugenius Tyrannus in Italia ca- 
pite mulctatus. est. P — 
Ipso anno, Theodosius Augustus mortem obiit Mediolani 
mense Audynaeo, ex 8. d. xvi. Kal. Febr. cum annum τχν. 
attigisset. ᾿ς 
Romanis imperavit x,. Arcadius, Roma profectus. relicto 5916. 
ia eadem urbe Honorio fratre. Imperavit* autem Arcadius 
Constantinopoli, Honorius vero Romae annos xiv. Colliguntur 
anni v. MCMXVTI. 
395. τ. Ind. vir. Olybrio et Probino Coss. 5903. 
His Coss. nuptias celebravit Arcadius Augustus mense 
Xanthico, ex a. d. v. Kalend. Maii. Et eodem anno, illatum 


566 CHRONICON 


B αὐτῷ ἔτει εἰσῆλϑε τὸ σκήνωμα τοῦ μεγάλου Θεοδοσίου ἐν Κων- 
σταντινουπόλει μηνὶ δίῳ πρὸ εἰ ἰδῶν νοεμβρίων, καὶ ἀπετέϑη 
πρὸ εἰ ἰδῶν νοεμβρίων. ' 

Καὶ ἀνῃρέϑη "Povgivog ἔπαρχος πραιτωρίων ἐν τῷ 'Egdo- 
μῳ ὑπὸ τοῦ ἐξερκέτου. 5 
σηὺδ’ Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. 9'. β΄. ὑπ. ᾿ἀρκαδίου “Αὐγούστου τὸ δ' καὶ ᾿Ονωρίου 
"byovatov τὸ γ'. 
Οὗτος ᾿ἀρχάδιος, υἱὸς Θεοδοσίου τοῦ μεγάλου, ἔσχεν γυ- 
vuixa Εὐδοξίαν, ἐξ ἧς τίκτεται Θεοδύσιος ὃ νέος. ἔσχεν δὲ χαὶ 1τῦ 

C ϑυγκτέρας Πουλχερίαν καὶ “Ι΄ρκαδίαν καὶ Μῆαρῖναν. καὶ ἐκ τού- 
των oí μὲν δύο, τουτέστιν oxadía ἔχτισε τὸ δημόσιον IMoxa- 
διανάς, IMagiva δὲ τὸν οἶκον ἔκτισε τῶν IMagfírrc. καὶ Πουλ- 
χερία τελευταῖον ἔγημε Παρχιανόν. ἡ δὲ 249xadía ἔκτισε καὶ 
τὸν olxov τοῦ ἁγίου ᾿ἀνδρέου, ἐπίχλην τὰ 2oxadíac. ^15 

Εἰσὶν ἀφ᾽ οὗ ἐτελειώϑησαν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι Πέτρος xal 
Παῦλος μέχρι τῶν προχειμένων ὑπάτων, ἤγουν χη καὶ αὐτῆς 
τοῦ ἰουνίου μηνός, ἔτη 133€ πλήρη. 
R 712  "]y0. V. γ᾽. $n. Καισαρίου xal ᾿Αττικοῦ. 


10. ἔσχεν καὶ P. 18. τῶν] τὸν P. — 18. πλήρη m. R, πλήρης V, 
πλήρεις R. Conf. p. 215. B. 


A. C. [0]. Iph.] 
est "Theodosii Magni corpus Constantinopolim mense Dio, ex 
a. d. v. Idus Novembres, et depositum ex a. d. v. Id. Nov. 
Et Rufinus Praefectus Praetorio in Hebdomo ab exercitu 
sublatus est. ] 


J. €CXCIV. Olympias. 
396. m. Ind. ix. Arcadio Augusto IV. et Honorio Augu- 
sto III. Coss. 4. 

Hic Arcadius, "Theodosii Magni filius, conjugem habuit 
Eudoxiam, ex qua natus est "Theodosius Junior. Habuit et 
filias Pulcheriam, Arcadiam, et Marinam. Atque ex his qui- 
dem duae, hoc est Arcadia, aedificavit Balneum, Arcadianas 
dictum: Marina vero Domum Marinae appellatam. 

Pulcheria demum nupsit Marciano. 

Arcadia vero Sancti Andreae aedem sacram condidit, Ar- 
cadiae appellatam. 

Ab eo tempore quo martyrium subierunt Sancti Apostoli 
Petrus et Paulus, usque ad praedictos Consules, sive ex 
xxvur, mensis Junii, intercesserunt anni integri cccxxxv. 

1. Ind, x. Caesario et Attico Coss. l. 294. 

His Coss. nata est Flaccilla Nobilissima Junior mense 
Desio, ex 9. d. xv. Kalend. Julias. 


PASCHALE. ^ 567 


"Eni τούτων τῶν ὑπάτων ἐγεννήϑη Φλάχκιλλα ἐπιφανεστά- D 
17 νέα μηνὶ δαισίῳ πρὸ ιε΄ καλανδῶν ἰουλίων. 
Ἰνὸ, ια΄. δ᾽. ὑπ. Ονωρίου «ὐγούστου τὸ δ΄ καὶ Εὐτυχιανοῦ. 
Ivo. ιβ΄. ε΄. ἐπ. Θεοδώρου μόνου. 
5 Eni tot zo» τῶν ὑπάτων ἐγεννήϑη Πουλχερία ἐπιφανεστά- 
τη μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ ιδ΄ καλανδῶν φεβρουαρίων. | 
συε Ὀλυμπιάς. V 245 
D). ιγ΄. ς΄. $n. Στελίχωνος καὶ “ὐρηλιανοῦ. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἡ ἐπιφανεστάτη Εὐδοξία ἐπήρϑη Ῥ 307 
10 “ὔγουστα μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ εἰ ἰδῶν Ἰανουαρίων, καὶ ἐγεννήϑη 
"Moxadía ἐπιφανεστάτη μηνὶ ξανϑικῷ πρὸ γ' νωνῶν ἀπριλίων. 

Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει ἐσφάγησαν Γότϑοι πολλοὶ ἐν τῷ «Ται- 
μομακελλίῳ. καὶ ἐκάη ἡ ἐκκλησία τῶν Γότϑων σὺν πολλῷ πλή- 
9u χριστιανῶν μηνὶ πανέμῳ πρὸ 0' ἰδῶν ἰουλίων. καὶ κατεπον-- 

ιδτίσϑησαν Γύτϑοι ἐν τῇ ϑαλάσσῃ τῶν στενῶν ἐν Χεῤῥονήσῳ μηνὶ 
ἀπελλαίῳ πρὸ ( καλανδῶν Ἰανουαρίων. 
Ἰνὸ, ιδ΄, ζ΄. ὕπ. Βικεντίου καὶ Φλαβίτου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐπόμπευσεν 7j κεφαλὴ Γαϊνᾶ τοῦ B 
Γότϑου μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ γ᾽ νωνῶν ἰανουαρίων. 

20 Kai αὐτῷ τῷ ἔτει ἐγεννήϑη Θεοδόσιος ἐπιφανέστατος υἱὸς 
"Moxadíov «Αὐγούστου μηνὶ ξανϑικῷ πρὸ δ΄ ἰδῶν ἀπριλίων. 


, 7. ᾿Ολυμπιάδος V. 12. Γύϑοι V saepius. 15. Χερονήσῳ PV. 
17. diagíov P. 18. ἡ et rov om. P. — 20. Θεοδόσιος om, P. 


[0]. Iph.]Anniam. c. 


A. C. 
398. 1v. Ind. xi. Honorio Augusto IV. et Eutychiano 
Coss. 2. 
399. v. Ind. xu. "Theodoro solo Cos. 8. 


Hoc Consulatu, nata est Pulcberia Nobilissima mense 
Audynaeo, ex a. d. xiv. Kalend. Febr. 


CCXCF. Olympias. 
400. vr. lad. xir. Stelichone et Aureliano Coss. 4. 

His Coss. Nobilissima Eudoxia levata est Augusta mense 
Audynaeo, ex a. d. v. Id. Januar. Et nata est Nobilissima 
Arcadia mense Xanthico, ex a. d. i, Non. April, 

Sed et eodem anno, caesi sunt complures Gotthi in Lae- 
momacellio, €onflagravit quoque Gotthorum .Ecclesia cum 
magna Christianorum multitudine mense Panemo, ex a. d. 1v. 

[dus Jul. Item in mare gin praecipitati sunt. Gotthi mense 
ex a. d. x. Kal. Januar. 
^c πα. dnd. xiv. Vincentio et Flavio Coss. 1. 295. 5909. 
His Coss. traductum est caput Gainae Gotthi mense Au- 


dynaeo, ex a. d. nr. Non. Januar. 


568 CHRONICON 


Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει ἐπάγη ἡ ϑάλασσα ἐπὶ ἡμέρας x' σχήματι 
χρυστάλλου. 
Ἰνὸ. ιε΄. η΄. ὑπ. Ἡρκαδίου «ἀὐγούστου τὸ & xai Ὁνωρίου A(- 
γούστου τὸ ε΄, 
Ἐπὶ tovtuv τῶν ὑπάτων ἐπήρϑη Θεοδόσιος νέος “4ὔγου- 5 
€ στος ἐν Κωνσταντινουπόλει εἷς τὸ Ἕβδομον ἐν τῷ τριβουναλίῳ 
ὑπὸ ᾿Ἰρχαδίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ δ΄ ἰδῶν ἰα- 
γουαρίων. 
'Ivó. α΄. 9'. ὑπ. Θεοδοσίου νέου ““ὐγούστου καὶ Ρομορίδου. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐγεννήϑη Παρῖνα ἐπιφανεστάτη 10 
μηνὶ περιτίῳ πρὸ ὁ΄ ἰδῶν φεβροναρίων. 


R 714 σὴς’ Ὀλυμπιάς. 
T0. β΄. i. ὑπ. “Ονωρίου «Αὐγούστου τὸ ς᾽ καὶ Mgiraivétov. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐξεώσϑη Ἰωάννης ἐπίσχοπος 
D Κωνσταντινουπόλεως, καὶ αἰφνιδίως ἐκάη ἢ μεγάλη ἐχκλησία σὺν 15 
τῷ σενάτῳ ἀπὸ τῶν κρατούντων αὐτῆς τῶν λεγομένων Ξυλοχερ- 
κητῶν ἡμέρᾳ δευτέρᾳ ὥρᾳ ς΄. καὶ ἐγένετο 1dgodxiog ἐπίσχοπος 
ἐν τοῖς ᾿Αποστύλοις μηνὶ δαισίῳ πρὸ c καλανδῶν ἰουλίων ἡμέρᾳ 


δευτέρᾳ. 
1. αὐεῷ ἔτει P. 9. Ὑμορίδου R, Ῥουμορίδου P. 14. ἐξεώϑη Ρ. 
|. 15. apta P 16. τῶν prius om, P. 17. Οὐρσάκιος R. 
A. C. [ OL Iph. ] 


Eodem anno, natus est Nobilissimus Arcadii filius mense 
Xanthico, ex a. d. 1v. Id. April, 
dem anno, mare instar crystalli ad xx. dies concre- 
tum est. 

402. vr. Ind. xv. Arcadio Augusto V. et Honorio Au- 
gusto V. Coss. 2. 
His Coss. 'lTheodosius Junior levatus est Augustus Con- 
stantinopoli in Hebdomo, in 'lribunali, ab Arcadio patre, 

mense Áudynaeo, ex a. d. 1v. Idus Januarias. 

403. 1x. nd. i. Theodosio Juniore Augusto et Rumo- 
rido Coss. 3. 
His Coss. nata est Nobilissima Marina, mense Peritio, 

ex a. d. iv. Idus Febr. 


CCXCVI. Olympias. 
404. x. Ind. τι. Honorio Augusto VI. et Aristaeneto Coss. — 4. 

His Coss. expulsus est Joannes Episcopus Constantino- 
oleos, et repente contlagravit Magna Ecclesia cum Seuatu, 
ignem immittentibus qui hanc obtinebant X ylocercetis appella- 
ts, feria τι. hora vi. Creatusque est E —— Arsacius in 
aede Apostolorum , mense Desio, ex a. d. vi. Kalend, Julias, 
eria 11. 


PASCHALE. 509 


Τούτῳ τῷ ἔτει ὃ ϑεὺς χάλαζαν ἔβρεξεν ἐν Κωνσταντινου- 
πόλει εἰς τύπον λίϑων μεγέϑει καρύων μηνὶ ὑπερβερεταίῳ ἡμέρᾳ 
παρασκευῇ ὥραν ὀγδόην. καὶ ἐτελεύτησεν Εὐδοξία Αὔγουστα 
μηνὶ τῷ αὐτῷ ὑπερβερεταίῳ πρὸ α' νωνῶν ὀχτωβρίων ἡμέρᾳ ε΄, 

5xal ἐτέϑη ἐν τοῖς ἁγίοις ᾿Ἵποστόλοις μηνὶ ὑπερβερεταίῳ πρὸ δ' 
ἰδῶν ὀκτωβρίων ἡμέρα δ΄. 
Ἰνδ. γ΄, ια΄. ὑπ. Στελίχωνος τὸ β΄ καὶ ᾿νϑημίου. 
Ἰνδ. δ΄, ιβ΄. ὑπ. ᾿Ἡρκαδίου Αὐγούστου τὸ ς΄ καὶ Πρόβου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐκάησαν αἱ ϑύραι τοῦ Ἱππικοῦ 

100» τῇ Πρανδιάρᾳ καὶ oí προσπαρακείμενοι ἔμβολοι μηνὶ ὑπερ- 
βερεταίῳ πρὸ η΄ καλανδῶν νοεμβρίων ὥρᾳ τρίτῃ τῆς νυκτός. 

Καὶ αὐτῷ τῷ ἐνιαυτῷ ἐκομίσϑη τὰ λείψανα τοῦ ἁγίου Σα- 
μουὴλ ἐν Κωνυταντινουπόλει διὰ τῆς Χαλχηδονησίας σχάλας 
μηνὶ ἀρτεμισίω πρὸ ιδ΄ χκαλανδῶν ἰουνίων, προηγουμένου '4o- 

15xadíov Αὐγούστου καὶ “νθημίου ἐπάρχου πραιτωρίων καὶ ἀπὸ 
ὑπάτων ΑΑϊμιλιανοῦ ἐπάρχου πέλεως xal πάσης τῆς συγκλή- 
του" ἅπερ ἀπετέϑη πρός τινα χρόνον ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ μεγάλῃ 
ἐκχλησίᾳ. 
Ἰνδ. εἰ. ιγ΄. ὑπ. Ὁνωρίου «Τὐγούστου τὸ L/ καὶ Θεοδοσίου νέου 
90 Αὐγούστου τοὶ β΄. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐπετελέσϑη κυϊνκεννάλια Θεοδοσίου 


2. λίθου μεγέϑους P, solum μεγέϑεε R. ἰδ. Post ὑπερβερεταίῳ 
imidium versum erasit V. — 3. κατὰ ὥραν P. 1[0. οὗ om. P. 


A. C. [Ol. Iph. ] 
Eodem anno Deus grandinem depluit instar lapidis, ma- 
itadine nucum, Constantinopoli , mense Hyperberetaeo, die 
eneris, sub horam vit. Et mortua est Éudoxia Augusta 
mense eodem Hyperberetaeo, pridie Non. Octobr. feria v. et 
deposita est in aede Sanctorum Apostolorum mense Hyperbe- 
retaeo, ex a. d. ιν. ldus Octobres, feria 1v. 
405. xi. Ind. im. Stelichone II. et Anthemio Coss. 1. 296. 
406. xir. Ind. iv. Arcadio Augusto VI. et Probo Coss. 2. 
His Coss. conflagrarunt portae Circi, cum Prandiara, et 
circumpositae Porticus, mense Hyperberetaeo, ex a. d. vim. 
Kalend. Novembres, hora noctis ir. 
Eodem anno, allatae sunt Constantinopolim reliquiae San- 
cti Samuelis per Scalam Chalcedonensem mense Artemisio, ex 
&. d. xiv, Kal. Jun. praeeuntibus Arcadio Augusto, et Anthe- 
mio Praefecto Praetorio et Ex-Consule, Aemiliano Praefecto 
Urbi, ac universo Senatu: - quidem ad aliquod tempus 
depositae sunt in Sanctissima Magna Ecclesia. 
. xim. dnd, v. Honorio Augusto VIL. et 'l'heodosio 
Juniore Augusto 11. Coss. 3. 
His Coss. celebrata sunt Constantinopoli Quinquennalia 


P 308 


V 246 
B 


570 CHRONICON 


νέου «Αὐγούστου ἐν Κωνσταντινουπόλει μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ y 
ἰδῶν ἰανουαρίων. 

C Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει ἐγένετο βροχὴ μεγάλη σὺν βρονταῖς xai 
ἀστραπαῖς καὶ σεισμῷ μηνὶ ξανϑικῷ καλανδαῖς ἀπριλίαις πρω- 
ϑυπνίῳ, ὥστε ἀνασχευασϑῆναι τὰς κεράμους τὰς χαλκᾶς τοῦ φόρουϑ 

R 716 Θεοδοσίου ἐπὶ Καινούπολιν καὶ τὸ σιγνόχριστον τοῦ Καπετωλίου 
πεσεῖν καὶ πολλὰ πλοῖα παϑεῖν καὶ ἐκριφῆναι σκηνώματα οὐχ ὀλίγα 
ἐν τῷ Ἑβδόμῳ. 

Τῷ αὐτῷ ἐνιαυτῷ ἀνοιχοδομήϑη ἡ ἀναβάϑρα τοῦ Ἱππικοῦ 
7 ἐπὶ τὴν στοάν. 10 


oo, Ὀλυμπιάς. 
T». ς΄. ιδ΄, ὑπ. Βάσσου xol Φιλίππου. : 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐτελεύτησεν IMoxádiog AUyovatoc 
ἐν τῷ παλατίῳ Κωνσταντινουπόλεως μηνὶ ἀρτεμισίῳ καλανδαῖς 
μαΐαις, καὶ ἀπετέϑη ἐν τοῖς ἀποστόλοις. καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει 15 
ἐγένετο βροχὴ μεγάλη σὺν βρονταῖς xal ἀστραπαῖς xal σεισμῷ 
μηνὶ πανέμῳ πρὸ γ' νωνῶν ἰουλίων ἡμέρᾳ δευτέρᾳ ὥρᾳ α΄. 

“Ῥωμαίων μα’ ἐβασίλευσεν Θεοδόσιος νέος ἔτη ud. 

ὁμοῦ £9r9'. 
"Id. ζ΄, εἰ. $n. Ονωρίου Αὐγούστου τὸ 5 καὶ Θεοδοσίου νέου 30 

“Αὐγούστου τὸ y. 

Tvà. η΄. β΄. ὑπ. Οὐαρανᾷ μόνου. 
"Ivó. 9'. γ΄. n. Ὃνωρίου Αὐγούστου τὸ 9' καὶ Θεοδοσίου 
véov “Τὐγούστου τὸ δ΄. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων εἰσῆλϑεν ᾿ἡλλάριχος καὶ ἐποίησεν 86 
ἀντᾶραι Ἄτταλον ἔπαρχον πόλεως. καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει τὰ λείψανα 
τοῦ ἁγίου προφήτου Σαμουὴλ ἀπετέϑη ἐν τῷ προφητείῳ αὐτοῦ 


7. σκηνώματα ἐχριφῆναι P. 11. συ ξ΄ ᾿Ολυμπὶάς — p. seq. v. 4. 
τὸ &' μόνου om. P. — 14. καλάνδαις V. 


Theodosii Junioris Augusti, mense Audynaeo, ex a. d. nr. Idus Ja- 
nuarias. 


Eodem ipso anno, maguus adeo imber extitit cum fulgetris, tom- 
trubus, et terrae motu, mense Xanthico, Kalendis Aprilibus, sub primam 
noctis vigiliam, ut aereae tegulae Fori Theodosii a tectis excussae in 
Coenopolim delatae fuerint, et Signum Christi Capitolii decideret, mul- 
taeque naves damnum paterentur, et cadavera non pauca ad Hebd 
littora deferrentur. 


Eodem anno, Ascensus Circi ad Porticum instauratus est. 


PASCHAL FE, 571 


τῷ πλησίον τοῦ ἁγίου Ἰωάννου "ovxovrdiuyüv μηνὶ ὑπερβερεταίῳ 
πρὸ γ' νωνῶν ὑκτωβρίων. 


d o5» Ὀλυμπιάς. 
'Ivó. i... δ΄, ὕπ. Θεοδοσίου νέου “«ὐγούστου τὸ εἰ μόνου. 

5 "Eni τῆς παρούσης ὑπατείας ἐκάη τὸ πραιτώριον IMovakov 
ἐπώρχου πόλεως ἀπὸ τοῦ δήμου Κωνσταντινουπόλεως διὰ τὴν D 
ἔνδειαν τοῦ ἄρτου, καὶ ἐσίρη 7j καροῦχα αὐτοῦ ἀπὸ τῆς πρώτης 
ῥεγεῶνος ἕως τῶν Δομνίνον ἐμβόλων, καὶ ὑπήντησαν αὐτοῖς oi 
δύο στρατηλάται, Οὐαρανᾶς & ὕπατος καὶ ᾿Τρσάχιος καὶ Συνέσις 

106 χύμης τῶν λαργιτιώνων, καὶ παρεκάλεσαν αἰτοὺς λέγοντες, 
Ὑποστρέψατε, καὶ ἡμεῖς τυποῦμεν ὡς ϑέλετε. 
Ἰνδ, ια΄. ε΄. ὑπ. Aovxiov μόνου. P 809 
Ἰνδ. ιβ΄. ς΄. $n. Κωνσταντίου καὶ Kuvozavroc. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Πουλχερία ἀδελφὴ Θεοδοσίου νέου 
15.4ἰγούστου ἐπιφανεστάτη ἀνηγορεύϑη μηνὶ πανέμῳ πρὸ δ΄ νωνῶν 
ἰουλίων. 

Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει ἀφιερώϑησαν στηϑάρια γ' ἐν τῇ συγκλή- 
τῳ Ὁνωρίου καὶ Θεοδοσίου «ἀὐγούστων καὶ Πουλχερίας “41ὐγού- 
στης ἀπὸ «Αὐρηλιανοῦ δὶς ἐπάρχου τῶν ἱερῶν πραιτωρίων καὶ 

90 πατρικίου μηνὶ ἀπελλαίῳ πρὸ y' καλανδῶν ἰανουαρίων. 


9. ὁ ὕπατος om. R. ἐδ. Συνέσιος P. 10. ὁ Ducangius, καὶ ὁ PV. 
15. ἀνηγορεύθη ] Avyovorr addit P. 


A. C. [0]. Iph, ] Anni am. c. 
Hoc ipso Consulatu, Praetorium Monaxii Praefecti Urbi 

8. plebe Constantinopolitana exustum est, propter panis defe- . 

ctum, illiusque carruca tracta est a prima regione usque ad 

Domnini Porticus, illisque occurrerunt duo Magistri militum, 

Varanes Consul et Arsacius, Synesius quoque Comes Largi- 

tionum, ac illos adhortati, Hecedite, inquiunt, fidemque vobis 

obstringimus quod vultis nos exccuturos. ἐπε σίας, praktes buf 
408. xiv. Ind. vi. Basso et Philippo Coss, . 
409. 1. Ind. vii. Honorio Vill. et 'Theodosio Jumiore {Π|. 


i-r 


Coss. 1. 298. 
410. 1m. Ind. vir, Varane solo Cos. 9. 
411. au. Ind. 1x. Honorio 1X. et ''heodosio IV. Coss, 3. 
412. iv. Ind. x. "Theodosio V. solo Cos. 4 
413. v. Ind. xi Lucio solo Cos. 1. 298. 5916. 


414. vi. Ind. xr. Constantio et Constante Coss. 2. 
His Coss. Pulcheria soror 'Theodosii Junioris Augusti No- 
bilissima, Augusta renuntiata est mense Panemo, ex a. d. rv. 
Non. Julias. 

Eodem anno, dedicatae sunt in Senatu tres Pectorales 
imagines, Honorii et "Theodosii Augustorum, et Pulcheriae 


572 CHRONICON 


B Ἰνὸδ. ιγ΄. ζ΄. on. 'Ovepíov τὸ ἐ καὶ Θεοδοσίου νέου Abyoi- 
στου τὸ ς΄. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων κυϊνχεννάλια Θεοδόσιος νέος 4ἴ- 
γουστος ἐπετέλεσεν ἐν Κωνσταντινουπόλει μηνὶ αὐδηναίῳ πρὸ y 
ἰδῶν ἰανουαρίων, καὶ ἐδηλώϑη ϑάνατος Θερμουντίας γαμετῆς 5 
τοῦ δεσπότου Ονωρίου τοῦ «ὐγοΐστου μηνὶ πανέμῳ τῇ πρὸ γ᾽ 
καλανδῶν «“Τὐγούστου ἡμέρᾳ παρασκευῇ. 

Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει μηνὶ γορπιαίῳ τῇ πρὸ η΄ καλανδῶν óx- 
τωβρίων ἡμέρᾳ παρασχευῇ ἐδηλώϑη ἀνῃρῆσϑαι ᾿“ταοῦλφον βάρ- 
βαρον ἐν τοῖς ἄνω μέρεσιν ὑπὸ τοῦ δεσπότου Ὁνωρίου. καὶ γε- 10 
νομένης λυχναψίας τῇ ἑξῆς ἱππικὸν ἤχϑη, ὡς καὶ πομπὴν εἰσ- 
ελϑεῖν. 

Τῷ αὐτῷ ἔτει ἐπετελέσϑη τὰ ἐγκαίνια τῆς μεγάλης ἔχκλη- * 
. σίας Κωνσταντινουπόλεως μηνὶ γορπιαίῳ πρὸ c' ἰδῶν ὀχτωβρίων 
R 718 ἡμέρᾳ κυριακῇ. καὶ ἐχομίσϑη iv Κωνσταντινουπόλει διὰ 15615 

“Χαλκηδονησίας σκάλας λείψανα Ἰωσὴφ τοῦ υἱοῦ Ἰακὼβ καὶ Zaya- 

ρίου τοῦ πατρὸς τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ μηνὶ γορπιαίῳ 

πρὸ ς΄ νωνῶν σεπτεμβρίων ἡμέρᾳ σαββάτῳ, βασταζόντων τὰ αὐτὰ 
λείψανα ἐν γλωσσοκύμοις δυσὶν ᾿Αττικοῦ πατριάρχου .Kwvorar- 
τινουπόλεως καὶ Πωσέως ἐπισκόπου ᾿νταράδου (φοινίκης, xa-90 
ϑεζομένων αὐτῶν ἐν βουριχαλίοις" ἅτινα ἀπέϑεντο ἐν τῇ μεγάλῃ 


V 247 
C 


1. τὸ om. R. ib. νέου om. P. 14. ἰδῶν] καλανδῶν Clintonus 
Fast. vol. II. p. 361. V. ad p. 301. D. 15. ἐν τῇ K. P. 16. Ἰα- 
xofgovP. 21. βουῤῥιχαλίοις P. 


A. C. [0]. Iph.] 
Augustae, ab Aureliano iterum Praefecto sacris Praetoriis et 
Patricio, mense Apellaeo, ex a. d. πι. Kal. Januar. 

415. vm. Ind. xu, Honorio X. et Theodosio Augusto 


VI. Coss 3. 
His Coss. Theodosius Junior Augustus Quinquennalia ce- 
lebravit Constantinopoli mense Audynaeo, ex a. d. mr. Id. 


Januarii: et renuntiata est mors Thermuntiae Domini Honori 
Augusti conjugis, mense Panemo, ex a. d. πι. Kal. Augusti, 
feria σι. 


Eodem anno, mense Gorpiaeo, ex a. d. vim. Kal. Octobr. 
feria vi. nuntius allatus est Átaülfum barbarum in superiori- 
bus partibus a Domino Honorio fuisse sublatum, factaque lu- 
minum accensione postridie Circenses ludi acti sunt, in pom- 
pae speciem facto ingressu. 

dem anno, dedicata est Magna Kcclesia Constantinopo- 

leos mense Gorpiaeo, ex a. d. vi. ldus Octobr. die: Dominica. 
'Translatae sunt Constantinopolim per Scalam Chalcedonensem 
reli uiae Josephi filii Jacobi, et n; patris Sancti Joan- 
nis Baptistae mense Gorpiaeo, ex.a. d. vr. Nonas Septembres, 


PASCHALE. 578 


ἐκκλησίᾳ, προπέμποντος Οὔρσου ἐπάρχου πόλεως καὶ πάσης D 


τῆς συγχλήτου. 
Καὶ ἀφιερώϑη ἀνδριὰς χρυσοῦς ἐν τῇ συγκλήτῳ τοῦ δεσπό- 
του Θεοδοσίου γέου “ὐγούστου ὑπὸ “ὐρηλιανοῦ δὶς ἐπάρχου 
δπραιτωρίων καὶ πατρικίου. 


059 Ὀλυμπιάς. 


Ἰνδ. ιδ΄. η΄. ὑπ. Θεοδοσίου νέου «4ὐγούστου 10 C καὶ Παλ- 
λαδίου. 


Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐκ τοῦ πορφυροῦ κίονος, ἐν ᾧ 

10 ἐπέστη Κωνσταντῖνος ὃ μέγας βασιλεύς, ἀπὸ τοῦ χατωτέρου λί- 
ϑου ἀπέσπασεν λίϑος μέγας νυκτὸς μηνὶ δύστρῳ τῇ πρὸ € xa- 
λανδῶν ἀπριλίων, ἐπιφωσχούσης ἡμέρας τρίτης. 

Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει ἐδέϑησαν οἵ πάντες σφόνδυλοι τοῦ αὐὖ- 
τοῦ κίονος. 

15 Καὶ ἐπετελέσϑη ϑέατρον, ϑεωρήσαντος Οὔρσου ἐπάρ- 
xov πόλεως, ὑπὲρ τῶν ἐπινικίων τῶν κατὰ 'ἄτταλον τὸν τύραν-- 
voy μηνὶ δαισίῳ τῇ πρὸ δ΄ καλανδῶν ἰουλίων ἡμέρᾳ δ΄. 

Καὶ ἤχϑη καὶ ἱππικὸν περὶ τῶν αὐτῶν ἐπινικίων μηνὶ πα- 
γέμῳ νώναις ἰουλίαις. 


2. τῆς om. P. [6. τὸν om. P. 17. ἡμέρᾳ δ΄ om. P. 


A. C. [ Ol. Iph. ] 
die Sabbati, ipsas reliquias in binis arculis deferentibus Atti- 
co Patriarcha Constantinopelitano et Mose Antaradi Phoeni- 
ces Episcopo, buricis vectis: quae quidem in Magna Ecclesia 
depositae sunt, has deducente Urso Praefecto Urbi, et uni- 
verso Senatu. ; 
Dedicata quoque est statua aurea in Senatu Domini 
Theodosii Junioris Augusti ab Aureliano iterum Praefecto 
Praetorio et Patricio. 


CCXCIX. Olympias, 


416. vr Ind. xiv. "Theodosio Juniore Augusto VII. et 
Palladio Coss. 4. 

His Coss. ex Columna — —— in qua stetit Con- 
stantinus Magnus Imperator, ab inferiore lapide avulsus est 
lapis magnus noctu, mense Dystro, ex a. d. v. Kalend. Apri- 
les, illucescente feria 111. 

Hoc ipso anno, revinctae sunt ac illigatae ejusdem Co- 
lumnae compages omnes. 

Celebrati sunt quoque ludi Theatrales, hos edente Urso 
Praefecto Urbi, ob victoriae ex Attalo tyranno reportatae 
nuntium , mense Desio, ex a. d. 1v. Kalend. Julias. 

Acti etiam Circenses ob ejusdem victoriae nuntium, mense 
Panemo, Nonis Juliis. 


P 310 


574 CHRONICON 


Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει εἰσῆλϑεν ὃ δεσπότης Θεοδόσιος νέος ἀπὸ 
B Ἡρακλείας εἰς Κωνσταντινούπολιν μηνὶ γορπιαίῳ πρὸ αἱ xaay- 
δῶν ὀκτωβρίων ἡμέρᾳ σαββάτῳ, κομισάμενος κατὰ τὴν συνή- 
ϑειαν τὸν χρυσοῦν στέφανον ἐν τῷ Θεοδοσιαχῷ φόρῳ ὑπὸ 
Οὔρσου ἐπάρχου πόλεως καὶ τῆς συγχλήτου. 5 
Ivo. ιε΄. ϑ'. ὑπ. 'Ovoplov τὸ ια' καὶ Κωνσταντίου τὸ f. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων σεισμὸς ἐγένετο μέγας ἑσπέρας 
ἡμέρᾳ παρασχινῇ μηνὶ ξανϑικχῷ πρὸ if καλανδῶν μαΐων, ἦν 
δὲ κατ᾿ αὐτὴν τὴν ἡμέραν τὸ πάϑος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ 
Χριστοῦ. 10 

R 720 ἸΝνὸ. α΄. i. ὑπ. ρνωρίου τὸ ιβ΄ καὶ Θεοδοσίου νέου «Αὐγού- 
στου τὸ η΄. 
C Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων γέγονεν ἔκλειψις ἡλίου μηνὶ πα- 
γέμῳ πρὸ ιδ΄ καλανδῶν αὐγούστων ἡμέρᾳ παρασκευῇ ὥραν η΄. 
Ἰνὸδ. 8. ια΄. ὑπ. ἸΠοναξίου καὶ Πλίνϑα. t5 

"Eni τούτων τῶν ὑπάτων ἡμέρᾳ κυριακῇ εἰσελϑόντος "4ε- 
τίου ἐπάρχου πόλεως μετὰ τοῦ σχήματος ἐν τῇ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ 
μηνὶ περιτίῳ πρὸ L' καλανδῶν μαρτίων ἐπὶ τῷ εὐξάμενον αὐ- 
τὸν ἀπελϑεῖν χληϑέντα ἐν τῷ παλατίῳ, Κυριακός τις γέρων 
βαλὼν μάχαιραν μεγάλην εἰς χάρτην, ὡσανεὶ λίβελλον αὐτῷ 90 
προσφέρων, ἔχρουσεν αἰτῷ κατὰ τοῦ δεξιοῦ μέρους τοῦ στήϑους, 
ὥστε τὸ πενόλιον αὐτοῦ καὶ τὴν τόγαν τρηϑῆναι. 

8. νομισάμενος R, κομισάμενος; κομησάμενος m. R. ibid. xara 


τὴν συνήϑειαν om, P. 6. Kovoravriívov R. 14. ὥρα P. 2l. 
τοῦ alterum om. P. 22. πενώλιον PV. 


 Anniam c. A. C. [0]. Iph. ] 
Eodem anno, Dominus Theodosius Junior Heraclea pro- 
fectus , Constantinopolim ingressus est mense Gorpiaeo, — 
die Kalend. Octobr. die Sabbati, auream coronam ab Urso 
Praefecto Urbi et Senatu in Foro 'Theodosiaco sibi oblatam 
deferens. 
417. rx. Ind. xv. Honorio XI. et Constantio II. Coss. 1. 299. 
His Coss. factus est ingens terrae motus vesperi die Pa- 
rasceves, mense Xanthico, ex a. d. xr. Kal. Maias. Accidit 
autem hoc ipso die, quo Dominus. noster Jesus Christus pas- 


sus est. 
6926. 418. x. Ind. τ. Honorio XII. et Theodosio Juniore Au- 
gusto VIII. Coss. 2. 


His Coss. solis eclipsis facta est ufense Panemo, ex a. d. 
xiv. Kal. Augusti feria vr. hora vni. 
419. xr. Ind π. Monaxio et Pliritha Coss. 8. 
His Coss. die Dominica, Aétius Praefectus Urbi, cum 
suae dignitatis habitu, Magnam Ecclésiam' ingressus auem 
Peritio, ex a. d. vi. Kalend. Martias, dum peractis precibus 


PASCHALE. | 575 


τ΄ Ὀλυμπιάς. D 
Ty. γ΄. ιβ΄. ὑπ. Θεοδοσίου νέου Αὐγούστου τὸ 9' xal Κων- 
σταντίου τὸ γ΄. 
Ὅτε προέκοψεν τὴν ἡλικίαν Θεοδόσιος νέος «ὔγουστος, V 948 
6 ἀνεγίνωσχεν ἐν τῷ παλατίῳ ἐν ζωῇ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ" xal μετὰ 
τελευτὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ συνανεγίνωσκεν αὐτῷ νεώτερός τις 
ὀνόματι Παυλῖνος, υἱός τινος κόμητος δομεστίχων. ἐφίλει δὲ 
αὐτὸν Θεοδόσιος. καὶ ἀνδρειωϑεὶς ὃ αὐτὸς Θεοδύσιος νέος A4U- P 311 
γουστὸς ἐζήτει λαβεῖν δέσποιναν εἰς γάμον" καὶ ὦχλει τῇ ἀδελφῇ 
Ἰθαὐτοῦ Πουλχερίᾳ τῇ δεσποίνῃ, οὔσῃ παρϑένῳ. κἀκείνη πάλιν 
ὡς φιλοῦσα τὸν ἴδιον αὐτῆς ἀδελφὸν οὐχ ἐἴλετο γαμηϑῆναί τινι. 
ἡ δὲ περιεργασαμένη περὶ πολλῶν παρϑένων κορασίων, ϑυγατέ- 
Qo» πατρικίων καὶ ἐξ αἵματος βασιλιχοῦ, ϑέλουσα τῷ ἀδελφῷ 
αὐτῆς συνδιάγειν ἐν τῷ παλατίῳ, καὶ εἶπεν αὐτῇ Θεοδόσιος ὅτι 
15 Ἐγὼ ϑέλω εὑρεῖν νεωτέραν εὔμορφον πάνυ, ἵνα τοιοῦτον κάλ-- 
λος μὴ ἔχῃ ἄλλη γυνὴ ἐν Κωνσταντινουπόλει, καὶ ἐξ αἵματος βα- 
σιλικοῦ. εἰ δὲ μή ἐστιν χαλὴ dg ὑπερβολήν, οὐ χρείαν ἔχω 
οὔτε ἀξιωματικοῦ οὔτε βασιλικοῦ αἵματος οἴτε πλουσίαν, ἀλλὰ Β 
καὶ εἴ τινος δήποτε ἐάν ἐστι ϑυγάτηρ, μόνον εὐπρεπὴς πάνυ, 


6. αὐτοῦ τοῦ πατρὸς P. 7. ὀνόματι om. P. — 8. ἀνδριωϑεὶς PV. 
12. παρϑένων om. P. 18. οὔτε ἀξιωματικοῦ om. P. 


A. C. [Ol Iph. ] 
abitum pararet, vocatus ad Palatium, Cyriacus quidam senex, 
andiori cultro in charta occultato, veluti libellum supplicem 
li porrigeret, ad dextram pectoris partem ita illum percus- 
sit, ut illius penula et toga perforatae fuerint. 
CCC. Olympias. : 

490. xn. Ind. nri Theodosio Juniore Augusto IX. et 

Constantio ΠῚ, Coss. 4. 
Cum adolesceret "Theodosius Junior Augustus, parente superstite, 

studiis ac lectioni in palatio dabat operam: eo vero mortuo, cum illo 
legebat adolescens quidam Paulinus, cujusdam Domesticorum Comitis 
fillus. Amabat autem ipsum 'Theodosius. Et cum jam in virum adole- 
visset "Theodosius Junior Augustus, cupiebat Dominam matrimonio sibi 
adjungere, eoque nomine subinde interpellabat Dominam Pulcheriam 80- 
rorem , quae tum virgo erat, et cum fratrem diligeret, a nuptiis hacte- 
nus abstinuerat.  Sollicita admodum erat quam ex compluribus puellis 
ex Patricio vel Imperatorio genere fratri in uxorem deligeret, statuens 
cum illo in Palatio una versari: Tum 'Theodosius, Fellem, inquit, in- 
venire adolescentulam aliquam erímia adeo pulcritudine , ut uulla sit. in 
urbe Corstantinopolitana quae hanc antecellat, eamque ἐς Imperatorío 
genere. Si tamen nulla occurrat ejusmodi, atque ea formae elegantia, 
fum vero nec Hegii mihi curae sunt natales, vel divitiae , aut cujusvis 
filia sít minime sum solicitus, dummodo prorsus eximia sit forma , tum 


676 CHRONICON 


αὐτὴν λαμβάνω. καὶ ἀκούσασα ταῦτα ἡ δέσποινα Πουλχερία 
πανταχοῦ ἔπεμψεν περιεργαζομένη. καὶ Παυλῖνος δὲ ὃ αὐτοῦ 
συμπράκτωρ καὶ φίλος περιέτρεχεν, ἀρέσαι ϑέλων αὐτῷ χάριν 
R 722 τοῦ κεφαλαίου rovrov, ἐν δὲ τῷ μεταξὺ συνέβη ἐλϑεῖν ἐν Κων- 
σταντινουπόλει μετὰ τῶν ἰδίων συγγενῶν κόρην εὐπρεπεστάτην, 5 
ἐλλόγιμον, ᾿Ἑλλαδικήν, ὀνόματι ᾿41ϑηναΐδα, ϑυγατέρα ytvout- 
νην Ἡραχλείτου τοῦ φιλοσόφου, ἥτις ᾿4ϑηναῖς ἠναγκάσϑη xa- 
ταλαβεῖν τὴν εὐδαίμονα πόλιν πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῆς ϑείαν διὰ 
C πρόφασιν τοιαΐτην. ὃ φιλόσοφος Ἡράκλειτος ὃ αὐτῆς πατήρ, 
ἔχων καὶ Óvo υἱούς, μέλλων τελευτᾶν διέϑετο, γράψας ἐν τῇ 10 
αὐτοῦ διαϑήχῃ κληρονόμους πάσης τῆς ὑπ᾽ αὐτοῦ χαταλειῳϑ εἰ- 
σης περιουσίας rotg δύο υἱοὺς αὐτοῦ Οὐαλεριανὸν xal Γέσιον, 
εἰρηκὼς ἐν τῇ αὐτῇ διαϑήκῃ, ᾿4ϑηναΐδι δὲ τῇ ποϑεινοτάτῃ 
μου ϑυγατρὶ δοϑῆναι βούλομαι νομίσματα ἑκατὸν καὶ μένον" 
ἀρκεῖ γὰρ αὐτῇ ἡ αὐτῆς τύχη ὑπερέχουσα πᾶσαν τὴν γυναιχείαν 15 
τύχην. καὶ τελευτᾷ ὃ αὐτῆς πατὴρ Ἡράκλειτος ὃ σοφὸς 2497- 
D γναῖος. μετὰ δὲ τὴν αὐτοῦ ἀποβίωσιν καὶ τοῦ δῆλα γενέσϑαι τὰ 
διατυπωϑέντα 7 αὐτὴ ᾿4ϑηναὶς τοὺς ἑαυτῆς ἀδελφοὺς ἐδυσώ- 
πει, ὡς μείζονας ὄντας τὴν ἡλικίαν, προσπίπτουσα αὐτοῖς καὶ 
αἰτοῦσα μὴ προσχεῖν τῇ αὐτῇ διαϑήχῃ, ἀλλὰ τὸ τρίτον μέρος Ὁ 
λαβεῖν τῆς πατρῴας περιουσίας, λέγουσα μηδὲν ἡμαρτηκέναι, 
ἀλλ᾽ ὅτι Καὶ ὑμεῖς γινώσκετε τὸ πῶς διεκείμην πρὸς τὸν κοινὸν 


2. περιεργασαμένη P. 17. τοῦ Fort. τὸ. 18. αὐτὴ δὲ P. 
22. τὸ om. 


illam mihi ín conjugem assumam. Quibus auditis, Domina Pulcheria 
hujuscemodi perquirendae puellae causa varias in iones misit, Sed 
et Paulinus, "Theodosii socius et amicus, hac in re Theodosio placere 
cupiens circumcursabat. Accidit interea ut Constantinopolim cum suis 
cognatis veniret pues. Graecanica, forma admodum eleganti, ac eloquen- 
tia singulari, Athenais nomine, Heracliti Philosophi filia: quae quidem 
Athenais coacta fuerat Felicem Urbem petere, amitam suam conventura, 
hac quam dicturi suuus occasione. 

eraclitus MM illius pater, cum duos haberet filios, mori- 
turus testamentum condidit, quo. duos illos filios, Valerianum et Gesium, 
ex 8886 scripsit heredes, hisce verbis adjectis: Athendidi vero desidera- 
tissimae filiae meae volo dari duntazat. centum nummos: sufficit enim illi 
fortunu sua, quae fortunam omnem muliebrem excedit. Atque ita 
tur pater Heraclitus Philosophus Atheniensis. Post mortem vero illius, 
Athenais cum quae in paterno testamento exarata erant accepisset, fra- 
tres suos, utpote natu majores, illorum etiam pedibus advoluta, roga- 
vit, ut posthabito patris testamento tertiam haereditatis partem sibi ha- 
bere sinerent, cum diceret nihil se peccasse: Quinpotius, aiebat, testes 
ipsimet estis, qua ratione erga communem parentem mc gcsserim. — Unde 


PASCHAL E. 511 


ἡμῶν πατέρα, καὶ οὐκ οἶδα διὰ τί ἄπορόν μὲ κατέλιπεν μέλλων 
τελευτᾶν xai εὐπορίας τυχεῖν μετὰ τὴν αὐτοῦ νέκρωσιν ἐχαρί- 

σατό μοι. οἱ δὲ αὐτῆς ἀδελφοὶ ἔμειναν ἀπειϑεῖς, καὶ ὀργισϑέν- 

τες ἐδίωξαν αὐτὴν xol ix τοῦ πατρῴου αὐτῶν οἴχου. καὶ ἐδέ. P 319 
s Furo αὐτὴν λοιπὸν ἡ ἀδελφὴ τῆς γενομένης αὐτῆς μητρός, καὶ 

οὐ μόνον dg ὀρφανὴν ἀλλὰ x«l ὡς παρϑένον καὶ ἀδελφόπαιδα 
ἐφύλαξεν αὐτήν" ἥντινα λαβοῦσα μεϑ᾽ ἑαυτῆς ἀνήγαγεν ἐν Κων- 
σταντινουπόλει πρὸς τὴν ἄλλην ϑείαν αὐτῆς τὴν ἀδελφὴν τοῦ 
αὐτῆς πατρὸς Ηρακλείτυυς καὶ λαβοῦσαι αὐτὴν ἐποίησαν ἀξίω- 

100 xarà τῶν αὐτῆς ἀδελφῶν, xal προσῆλθον τῇ εὐσεβεοστάτῃ 
δεσποένῃ Πουλχερίᾳ τῇ ἀδελφῇ Θεοδοσίου τοῦ βασιλέως, καὶ Υ 949 
ἐδίδαξαν ὡς βιαζομένη παρὰ τῶν ἰδίων αὐτῆς ἀδελφῶν, διαλε.-- 
γομένη ἐλλογίμως. καὶ ἑωρακόσα αὐτὴν ἡ αὐτὴ δέσποινα Πουλ- 
χερία εὐπρεπῆ καὶ ἐλλόγιμον, ἐπηρώτησεν τὰς αὐτῆς ϑείας εἰ B 

15 ἔστι παρϑένος; καὶ ἐδιδάχϑη ὅτι παρϑένος πεφύλακται ἀπὸ τοῦ RR 724 
αὐτῆς πατρὸς καὶ ὅτι διὰ λόγων πολλῶν ἤκται φιλοσοφίας, ἐχέ- 
λευσεν αὐτὴν ἅμα ταῖς αὐτῆς ϑείαις διὰ χουβικουλαρίων φυ- 
λαχϑῆναι καὶ περιμεῖναι, λαβοῦσα, φησίν, τὴν δέησιν παρ᾽ 
αὐτῆς εἰσῆλϑε πρὸς τὸν ἴδιον ἀδελφὸν Θεοδόσιον τὸν βασιλέα, 

20 xai εἶπεν αὐτῷ ὅτι Hogov νεωτέραν καϑαράν, εὔστολον, λεπτο- 
χαράχτηρον, εὔρινα, ἀσπροτάτην ὡσεὶ χιών, μεγαλόφϑαλμον, 
ὑποχεχαρισμένην, οὐλοξανϑόκομον, σεμνόποδα, ἐλλόγιμον, 'EA- 


19. διαλεγομένην P. 18. ἑωρακυῖα P. ibid. δέσποινα ) ἡ δέ- 
σποινα P. 16. καὶ κελεύσασα Malalas p. 854, 18. 


nescio cur moriturus, dum me inopem relinquit, omnium rerum copia post 
ilius ercessum frui largiatur. Verum persuaderi fratres non potuere, 
immo irati et hanc persecuti, domo paterna excedere coegerunt: quam 
excepit deinceps matris illius soror, neque illa solum ut pupillam, sed 
et ut. virginem ac sororis filiam tutata est. Hanc deinde secum addu- 
xit Constantinopolim ad aliam amitam suam, patris Heracliti sororem. 
lilae causa puellae suscepta, et actione contra illius fratres instituta, 
adierunt piissimam Dominam Pulcheriam, 'Theodosii Imperatoris soro- 
rem, hancque ut a fratribus exacta sit docuere: quod et illa singulari 
eloquentia exposuit. ] 

Domina vero Pulcheria puellam conspicata, forma prorsus eleganti, 
ἃς praeclara dicendi facultate praeditam, interrogavit iliius amitas, an 
virgo esset. Postquam vero virginem a parente fuisse custoditam intel- 
lexit, eamque Philosophiae studiis longo tempore institutam , jussit illam 
una cum emitis & Cubiculariis custodiri, et aliquantulum expectare: ac- 
ceptoque, ut aiunt, supplici illias libello, ad fratrem Theodosium ingres- 
sa, Inveni, inquit, puellam, puram, egregie ornatam, ezili corporis sta- 
tura, naso decenti, nivis instar candidam , oculis magnis , gratia singu- 
lari, erispis iisque flavis capillis, maturo incessu, disertam, Graecani- 


Chronicon Paschale vol. I. 37 


578 CHRONICON 


λαδικήν, nag9évov. ὃ δὲ ἀχοίσας, ὡς νεώτερος, ἀνήφϑη, xal 
C μεταστειλάμενος τὸν συμπράχτομα αὐτοῦ καὶ φίλον Παυλῖνον 
ἤτησε τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ ὡς ἐπ᾿ ἄλλῳ τινὶ εἰσαγαγεῖν τὴν oi- 
τὴν “41ϑηναΐδα ἐν τῷ αὐτῆς κουβουχλίῳ, ἵνα διὰ τοῦ βήλου 9t- 
ρήσῃ αὐτὴν ἅμα Παυλίνῳ. χαὶ εἰσήχϑη, καὶ ἑωρακὼς αὐτὴν 5 
504095 αἰτῆς, ϑαυμάσαντος αὐτὴν Παυλίνου, καὶ κρατήσας 
αὐτὴν ἐπρίησε χριστιανήν, ἦν γὰρ Ἑλληνίς, καὶ μετωνόμασεν 
αὐτὴν Εὐδοχίαν. 
Ἰνὸ. δ΄. ιγ΄. ὑπ. Εὐσταϑίου xol Aygtxóka. 
"Eni τούτων τῶν ὑπάτων ἐνεβλήϑη τὸ ὕδωρ τῆς κιστέρνης τὺ 
D τῆς δεσποίνης Πουλχερίας «“ὐγούστας μηνὶ περιτίῳ πρὸ «' ἰδῶν 
φεβροναρίων, παρόντος τοῦ δεσπότου Θεοδοσίου «“4ὐγούστου. 
Τούτῳ τῷ ἔτει γάμους ἐπετέλεσε Θεοδόσιος «Αὔγουστος, 
λαβὼν γυναῖκα ᾿4ϑηναΐδα τὴν καὶ Εὐδοκχίαν μηνὶ δαισίῳ πρὸ ζ΄ 
ἰδῶν ἰουνίων, xal ἐπετελέσϑη ἱππικὸν τῶν αὐτῶν γάμων τῷ av- (5 
τῷ δαισίῳ μηνὶ πρὸ δ΄ ἰδῶν ἰουνίων, ὁμοίως καὶ ϑέατρον τοῦ 
αὐτοῦ ἱππικοῦ. 
Καὶ ἔσχεν ἐξ αὐτῆς 2497vaídog τῆς καὶ Εὐδοκίας ϑυγατέρα 
Εὐδοξίαν ὀνόματι. 
Ρ 818 "Axovcavseg δὲ οἱ τῖς ““ὐγοίστης ἀδελφοὶ ὅτι βασιλεύει ἢ 9 
ἀδελφὴ αὐτῶν, προσέφυχον ἐν τῇ “Ἑλλάδι φοβηϑέντες " καὶ πέμ- 
1. ὁ] ὡς P. 4. χουβικουλίῳφ P. ibid. βέλου P. , δ. αὐτῆς 


Malalas p. 355. 6. αὐτῷ PV. ἰδ. κρατήσαντος R. 9. ᾿ἡγρικόλα P. 
11. 4dyovorgg P. — ib. ἰδῶν om. R. 16. μηνὶ Δεσίῳ P. 


Anniam.C.cam, virginem. Haec simul is audivit, uti juvenis exarsit, et accersito 
socio suo et amico Paulino, petivit a sorore sua, ut specie alterius cu- 
—— negotii, Athenaidem iu suum cubiculum adduceret, quam per ve- 
um una cum Paulino spectaret. lntroducta illa ac visa, ejus amore sta- 
tim succensus est, admirante eandem Paulino, quam ille in uxorem ac- 
ceptam, Christianam fecit (erat enim Gentilis), Eudociae indito no- 


mine 
Α. C. [ Ol. p 
5929. 491. xir nd. m. Eustathio et Agricola Coss. 1. 


His Coss. immissa est aqua in Cisternam Dominae Pulcheriae Augu- 
stae mense Peritio, Idibus Februarii, praesente Domino 'Theodosio Au- 
gusto. 
Hoc ipso anno, Theodosius Augustus accepta in conjugem Athenai- 
de, quae et Eudocia dicta est, nuptias celebravit mense Desio, ex a. 
vi. Idus Junias: quarum Circenses acti sunt et celebrati eodem mense 
Desio, ex a. d. rv. Idus Junias, editique pariter in Circo ludi Scenici. 
i Suscepit autem ex ipsa Athenaide, seu Eudocia, filiam nomine Eu- 
ociam. 

Cum vero sororem imperare intellexissent Augustae ſratres, metu 
correpti, fugerunt in Graeciam: At illa per nuntios data securitate ac- 


PASCHALE. 519 


Vaca ἀνήνεγκεν αὐτοὺς ὑπὸ λόγον, xai ἐποέησεν αὐτοὺς ἀξιωμα- 
τιχούς, προαγαγόντος αὐτοὺς τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου, καὶ τὸν 
μὲν λεγόμενον Γέσιον ἔπαρχον πρωιτωρίων ἐποίησεν τοῦ Ἰ]λλυ- 
ριῶν ἔϑνους, τὸν δὲ Οὐαλεριανὸν μάγιστρον, εἰρηκύσης αὐτοῖς 
5τῆς ἀδελφῆς αὐτῶν Εὐδοκίας ὅτι Εἰ μὴ ὑμεῖς κακῶς ἐχρήσασϑέ 
μοι, οὐκ ἂν ἠναγκαζόμην ἐλϑεῖν ἐν Κωνσταντινουπόλει καὶ βα- 
σιλεῦσαι. τὴν οὖν ἐχ τῆς γενέσεωςς μου βασιλείων ὑμεῖς ἐχαρί-- R. 796 
σασϑε" 75 γὰρ ἐμὴ ἀγαϑὴ τύχη ὑμᾶς ἀπειϑεῖς ἐποίησεν εἰς ἐμὲ 
γενέσϑαι καὶ οὐχ ἡ ὑμετέρα ngóc ἐμὲ γνώμη. 5 

10 Ὁ δὲ βασιλεὺς Θεοδόσιος Παυλῖνον ὡς φίλυν αὐτοῦ xal 
μεσάσαντα τῷ γάμῳ καὶ συναριστοῦντα αὐτοῖς ἐποίησεν διὰ πά- 
σης ἀξίας ἐλϑεῖν- καὶ μετὰ ταῦτα προηγάγετο αὐτὸν μάγιστρον. 
χαὶ ηὐξήϑη, ὡς ἔχων παῤῥησίαν πρὸς τὸν βασιλέα Θεοδόσιον 
καὶ τὴν Αὔγουσταν, ὡς καὶ παράνυμφος αὐτῶν γενόμενος. 

15 Τούτῳ τῷ ἔτει ἀφιερώϑη ἀνδριὰς ᾿Ἰρχαδίου ἑστὼς ἐπάνω V 950 
τοῦ Κοχλίου τοῦ κίονος ἐν τῷ ᾿Ἰρχαδιαχῷ φύρῳ ἐν τῷ καλουμέ. 
γῳ Ξηρολόφῳ μηνὶ πανέμῳ πρὸ ς΄ ἰδῶν ἰουλίων ἡμέρᾳ σαβ- C 
βάτῳ. 

Τῷ αὐτῷ ἔτει ἐδηλώϑη νίκη κατὰ Περσῶν μηνὶ γορπιαίῳ 

90 πρὸ η΄ ἰδῶν σεπτεμβρίων ἡμέρᾳ γ'. 

Ἰνδ. εἰ. ιδ΄, ὑπ. Ὁνωρίου τὸ ιγ΄ καὶ Θεοδοσίου «Ἰὐγούστου 


8. Γέσιον λεγόμενον P. — 4. αὐτῆς τοῖς αὐτοῖς ἀδελφοῖς αὐτῆς P. 
9, ἡ om. P. 14. ὡς xol] dg P. 16, Κωχλίω V. 


cersitos ad dignitates provexit, ipsos promovente "Theodosio Imperatore. 
Ac Gesium quidem Praefectum Praetorio Illyrici, Valerianum autem 
Magistrum fecit, cum subinde fratribus suis diceret Eudocia Augusta, 
Nisi vos male me tractassetis , nunquam Constantinopolim venire fuissem 
coacta, neque imperassem. Imperium ergo quod Genesis mea portende- 
rat, concessistis, bona enim fortuna mea vos erga me rcddidit asperiores, 
non vero vestra in me voluntas. 


Imperator autem Theodosius Paulinum ut amicum suum, et nuptia- 
rum conciliatorem, quique eorum esset conviva, per omnes honorum gra- 
dus ad dignitates provexit, eumque tandem Magistrum renuatiavit, eo 
honore auctus, ut quoties luberet, Theodosium Augustum et Augustam, 
tanquam ipsorum Paranymphus convenire liceret. 

Hoc anno, dedicata est statua Arcadii, quae stat supra cochleam 
columnae in Foro Arcadiaco, in loco Xerolopho appellato, mense Pane- 
mo, ex a. d. vr. Idus Julias, die Sabbati, 


Eodem hoc anno, nuntiata est victoria de Persis relata, mense Gor- 
piaeo, ex a. d. virr, Idus Septembres, feria ur. 


580 CHRONICON 


Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐφάνη ἐν τῷ οὐρανῷ ἀστὴρ πέμ- 
πων ἀχτῖνα πάνυ ἐπιμήχη λευχὴν μηνὶ δύστρῳ ὡς ἐπὶ νύχτας v 
μετὰ ἀλεχτρυόνα, καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει ἐγένετο σεισμός. 
Ἰνδ. ς΄. «ἐς. ὑπ. ᾿Ἰσκληπιοδότου καὶ Magiwiavot. 

D Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἀνηγορεύϑη ἡ Εὐδοκία A4vyovotaS 
μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ δ΄ νωνῶν ἰανουαρίων, καὶ πολλοὶ σεισμοὶ bt 
γοντὸ ἡμέρᾳ δευτέρᾳ ὥραν δεκάτην μηνὶ ξανϑικῷ πρὸ CU. ἰδῶν 
ἀπριλίων. | 

τα Ὀλυμπιάς. 
Ἰνὸ, ζ΄. ac. ὑπ. Βίκτωρος καὶ Καστίνου. to 
Iv). η΄. ιζ΄, ὑπ. Θεοδοσίου “ὐγούστου τὸ εα' καὶ Οὐαλεντι- 
γιανοῦ Καίσαρος. 
Ρ 814 Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐπήῤϑη ὑπὸ Θεοδυσίου νέου Ai- 
γούστου Οὐαλεντινιανὸς νέος “Αὔγουστος μηνὶ ὑπερβερεταίῳ πρὸ 
( καλανδῶν νοεμβρίων. 15 
'Ivà. 9'. ιη΄. ὑπ. Θεοδοσίου “Ιὐγούστου τὸ i καὶ Οὐαλεντι- 
γιαγνοῦ νέου «ὐγούστου τὸ β΄. 
"Tv. ἐς ιϑ΄. ὑπ. Ἱερίου xai 4odaflovolov. 


Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐνεκαινίσϑη τὸ δημόσιον τὸ ποτὲ 


17. νέου om. P. 


Anniam.c. A. C. [ Ol. Iph.] 
5930. 422. xiv. Ind. v. Honorio XIII. et Theodosio Augusto 
X. Coss. 2. 
His Coss. sidus in coelo apparuit, radium quendam can- 
didum ac longissimum promittens, mense Dystro, per noctes 
circiter x, post gallicinium : eodemque anno terrae motus fa- 
ctus est. 
498. xv. Ind. vi. Ascepiodoto et Mariniano Coss, 3. 
His Coss. Eudocia renuntiata est Augusta mense Audy- 
naeo, ex a, d. rv. Nonas Januarias, crebrique fuere terrae 
motus feria i, hora x. mense Xanthico, ex a. d. vir. ldus 


Apriles. 
CCCI. Olympias. 
424. xvi. Ind, vm. Victore et Castino Coss. 4. 
425. xvn. Ind. viu. 'lheodosio Augusto XI. εἰ Valenti- 
niano Caesare Coss. 1. 302. 


His Coss. Valentinianus Junior levatus est Augustus a 
Theodosio Juniore Augusto mense Hyperberetaeo, ex a. d. x. 
Kal. Novembres: 
496. xvin. Ind. rx. "Theodosio Augusto XII. et Valenti- 
niano Augusto IT. Coss, 2. 
427. xix. Ind. x. Hierio et Ardaburio Coss, 3. 
His Coss. dedicatum est Balneum publicum, olim dictum 


PASCHALE. 581 


μὲν Κωνσταντινιαναί, νῦν δὲ Θεοδοσιαναί, τελέσαντος αὐτὸ Te- R. 798 
— , " € , 1 € , * , 
lov τοῦ δὶς ἐπάρχου καὶ ὑπάτου μηνὶ ὑπερβερεταίῳ πρὸ εἰ νω- 
νῶν ὑχτωβρίων. 
if Ὀλυμπιάς. Β 


5. Ἰνδ. ια΄. κ΄. ὑπ. Φήλικος καὶ Ταύρου; 
"Eni τούτων τῶν ὑπάτων Οὐάνδαλοι εἰσῆλϑον εἰς quaj. 
Ἰνδ, ιβ΄. κα΄. ὑπ. Φλωρεντίου xol Ζιονυσίου. 
Ἰνδ. ιγ΄. κβ΄. ὑπ. Θεοδοσίου “ἰγούστου τὸ ιγ΄ καὶ Οὐαλεντι- 
νιανοῦ νέου “Τὐγούστου γ΄. ᾿ 
10 Toò. ιδ΄. χγ΄. ὑπ. ᾿ΑἈντιόχου καὶ Βάσσου. 
Ἔν ἔτει να τῆς dg οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου καὶ 
τῆς Θεοδοσίου νέου “ὐγοΐστου βασιλείας ἔτους xy. καὶ τῶν ngo- Ὁ 
κειμένων ὑπάτων ἐγένετο 5 τρίτη σύνοδος ἐν ᾿Εφέσῳ τῶν o' 
ἁγίων καὶ μακαρίων πατέρων κατὰ Νεστορίου τοῦ δυσσεβοῦς, 
Ιδἥτις χαὶ αὐτὴ τοῦ συμβόλου τῆς ὀρϑῆς καὶ ἀμωμήτου πίστεως 
ἐχομένη ἐν ὀνόματι Χριστοῦ τοῦ ἀληϑινοῦ ϑεοῦ ἡμῶν τὸν αὐτὸν 
κατέβαλεν Νεστόριον. οὗτος γὰρ τὸν ὑπὲρ νοῦν ἀνθρώπων καὶ 
πᾶσαν φύσιν ὑπεραίροντα ἐκ τῆς παρϑένου χύριον Ἰησοῦν Χριστὸν 
ἀνθρωπίνης μόνης οὐσίας, οὐχ ἅμα δὲ καὶ ϑείας εἶναι διδάσκειν 
90 ὃ παράφρων ἐτόλμησεν. 


1, Κωνσταντινιαναί ] Vid. Ducang. Hist. Byzant. p.ll. p.91. 5. 2. 
ὑπάτων RV. 9. y om. V, τὸ y P sola. 14. πατέρων καὶ μα- 


καρίων P. 


A. C. [ OL Iph. ] 


Constantinianae, nunc vero 'lheodosianae, opus conficiente 
Hierio iterum Praefecto Urbi et Consule, mense Hyperbere- 
taeo, ex a. d. v. Nonas Octobres. 


CCCII. Olympias. 


498. xx. nd. xi. Felice et Tauro Coss. 4. 
His Coss Vandali Africam ingressi sunt. 
429, xxi. nd. xu. Florentio et Dionysio Coss. 1. 302. 


430, xxm. land. xmi Theodosio Augusto XIIl. et Valen- 
tiniano Augusto III. Coss. 
431. xxr. Ind, xiv. Antiocho et Basso Coss. 3. 
Anno cpi, Domini in coelum Assumptionis, "Theodosii vero 
Junioris Augusti imperii anno xxi. iisdemque Coss. celebrata 
est ii. Synodus Ephesi cc. sanctorum et beatorum Patrum 
contra Nestorium impium: quae quidem secundum rectae et 
inculpatae fidei Symbolum, in nomine Christi veri Dei nostri 
eundem Nestorium dejecit. Hic enim Dominum nostrum Je- 
sum Christum supra captum hominum, et naturam omnem 
praecellentem , ex Virgine natum, humanam duntaxat, non 


582 CHRONICON 


V 251 zy Ὀλυμπιάς. 
D  '. i£. x). ὑπ. Οὐαλερίου καὶ ᾿Δετίου. 
'Ivó. α΄. κε΄. ὑπ. Θεοδοσίου «Τὐγούστου τὸ ιδ΄ xal Maiuor. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐγένετο πυρχαϊὰ μεγάλη ἀπὸ τοῦ 
γνεωρίου " xal ἐκάησαν τὰ ὅρια καὶ τὸ δημόσιον ὃ ᾿Αχιλλεὺς μηνὶϑ 
λώῳ πρὸ ιβ΄ καλανδῶν σεπτεμβρίων. 
'Ivó. β΄. κε΄. ὑπ. ᾿ρεοβίνδου καὶ "Monapgoc. 
Ἰνὸ, γ΄. xt. ὑπ. Θεοδοσίου «Τὐγούστου 10 εε΄ xal Οὐαλεν- 
τινιανοῦ νέου αὐγούστου τὸ δ΄. 


P 315 τὸ Ὀλυμπιάς. 1 
: 'Ivó. δ΄. κη΄. n. ἸΙσιδώρου καὶ Σενάτορος. 
Ty0. εἰ, χϑ', ὑπ. ᾿Δετίον τὸ B καὶ Σιγισβούλδου. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων dorAOt» ἐν Κωνσταντινουπόλει 
R 730 Οὐαλεντενιανὸς νέος «“ὄγουστος μηνὶ ὑπερϑερεταίῳ πρὸ ifi xa- 
λανδῶν νοεμβρίων. καὶ ἐπετέλεσε τοὺς αὐτοῦ γάμους, λαβὼν!5 
Εὐδοξίαν τὴν ϑυγατέρα Θεοδοσίου καὶ Εὐδοχίας «Τὐγούστων, 
μηνὶ ὑπερβερεταίῳ πρὸ δ᾽ καλανδῶν νοεμβρίων, καὶ ἔσχεν ἐξ αὐ- 
B τῆς δύο ϑυγατέρας, Εὐδοκίαν καὶ Πλακιδίαν. 


5. ᾿Αχιλεὺς P. 6. λόῳ PV. 19. Σιγισβάλδου P. 16. 4“υ- 
γούστης P. 


Ánni a m. c. Α. C. [0]. Iph.] 
vero simul et divinam habuisse substantiam docere uti insa- 
nus ausus est. 


CCCIII. Olympias. 


432. xxiv. Ind, xv. Valerio et Aétio Coss. * &. 
433. xxv. Ind. tr. "Theodosio Augusto XIV. et Maxi- 
mo Coss. 1. 303. 


His Coss. exortum est incendium ingens a Neorio, et 
conflagrarunt Horrea, et Balneum publicum, Achilleus appel- 
latum, mense Loo, ex a. d. xii. Kal. Septembres. 


434. xxvi. dnd. τ — Areobindo et Aspare Coss. 2. 
435. xxvn. nd. itr. "Theodosio Augusto XV. et Valenti- 
niano Juniore Augusto IV. Coss. 3. 
CCCIF. Olympias. 
5944. 436. xxvm Ind. rv. Isidoro et Senatore Coss. 4. 
437. xxix. Ind. v.  Aétio II. et Sigisvaldo Coss. 1. 303. 


His Coss. Valentinianus Junior Augustus venit Constanti- 
nopolin mense Hyperberetaeo, ex a. d. xi. Kal. Novembr. et 
suas celebravit nuptias, accepta Eudoxia, filia ''heodosii et 
Eudociae Augustae, mense Hyperberetaeo, ex a. d. iv. Kal 
Novembres: et ex ea filias duas suscepit, Eudociam et Pla- 


PASCHALE. 583 


yd. ς΄. λ΄, ὑπ. Θεοδοσίου .1ὐγούστου τὸ ig καὶ Φαύστου. 
Ἰνὸ. ζ΄. λα’. ὑπ. Θεοδοσίου “4ὐγούστου τὸ ιζ΄ καὶ (Φφήστου. 
Ἐν τούτῳ τῷ ἔτει ἐκέλευσε Θεοδόσιος «Αὔγουστος τὰ τείχη 
χύχλῳ γενέσϑαι ἐν ὕλῳ τῷ παριιϑαλασσίῳ ωνσταντινουπόλεως. 
5 καὶ αἰτῷ τῷ ἔτει εἰσῆλϑεν ἐν Καρϑαγένῃ Ζινζίριχος ὃ βασιλεὺς 
τῶν Οὐανδάλων μηνὶ ὑπερβερεταίῳ" καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει πειρᾶται 
τὴν Σικελίαν ἐρημῶσαι. 


τε Ὀλυμπιάς. 
"yd. η΄. λβ΄. ὅπ. Οὐαλεντινιανοῦ Αὐγούστου τὸ ε΄ καὶ Avu- 
10 τολίου. 
T9. ϑ'. λγ΄. ὑπ. Κύρου μόνου. 
Ἐπὶ τούτου ἐσφάγη Ἰωάννης Οὐάνδαλος ἐν τῇ Θράχῃ. 
Ἰνδ. «΄. λό’. $n. Εὐδοξίου καὶ Zfio0xógov. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐπέρασαν οἱ Obvvo: καὶ τὸ Ἰλλυ- 
15 ρικὸν ἠρήμωσαν ᾿Αττίλας xai Βλίδας. 
Ἰνδ. τα΄. λε΄. ὑπ. ἸΠαξίμου τὸ B καὶ Πατέρνου. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐνεκαινίσϑη τὸ δημόσιον λουτρὸν 
ὁ ᾿ἀχιλλεὶς μηνὶ αὐδυναίῳ πρὸ y' ἰδῶν ἰανουαρίων. καὶ εἰσῆλ-- 


5. Zuvtígogog V. 6. τῷ αὐτῷ P. — 12. ᾿Ιωάννης σου ἄνδαλος V. 
15. ἐρήμωσαν Ρ. 18. ᾿ἀχιλεὺς PV. 


A. C. [0]. Iph.] 
438. xxx. Ind. vi. "Theodosio Augusto XVI. et Fausto 

Coss. 2. 
439. xxxi. Ind. vir. "Theodosio Augusto XVII. et Festo 

Coss. 3. 


Hoc anno Theodosius Augustus praecepit muris claudi 
universum littus maritimum Constantinopoleos. Sed et ipso 
anno Gensericus Vandalorum Rex Carthaginem ingressus est 
mense Hyperberetaeo: eodemque anno, Siciliam vastare anni- 
sus est. 

CCCV. Olympias. 
440. xxxn. Ind. vir. Valentiniano Augusto V. et Ana- 


tolio Coss. 4. 
441. xxxur. Ind. ix. — Cyro solo Cos. 1. 304 
Hoc Cos. caesus est Joannes Vandalus jn 'Thracia. 
449. xxxiv. Jnd. x. Eudoxio et Dioscoro Coss. 2. 


His Coss. trajecerunt Hunni, et Illyricum vastarunt Atti- 


las et Blidas. 
443. xxxv. l|nd. x. Maximo |l. et Paterno Coss. 3. 


His Coss. dedicatum est ublicum Balneum Achilleus 
mense Audynaeo, ex a. d. nr. Idus Januarias. Kt ingressus 
est Theodosius Augustus Constantinopolim , rediens ab expe- 
ditione Asiae, mense Loo, ex a. d. vI. Kal. Septembres. 


584 CHRONICON 


ϑὲν Θεοδόσιος ὃ “ὔγουστος ἐν Kovoraviwovnóla ἀπὸὺ τοῦ ἐξ- 
πεδίτου τῆς “σίας μηνὶ λώῳ πρὸ ς΄ καλανδῶν σεπτεμβρίων. 


τς Ὀλυμπιάς. 


* 
"Ivà. ιβ΄. λς΄. ὑπ. Θεοδοσίου Aiyovatov τὸ ιη΄ καὶ AABivov. 
Ἔν τούτῳ τῷ ἔτει προϊόντος. τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου εἰς 8 
^ - € - - € , * , 

P 816 τὴν ἐχχλησίαν τῇ ἑορτῇ τῶν ἁγίων ϑεοφανίων, συνέβη τὸν μα- 

V 969 γιστρον Παυλῖνον ἀῤῥωστῆσαι ἐκ τοῦ ποδὸς καὶ μεῖναι ἀπρόϊΐτον 
καὶ ἐξσχοισεῦσαι. καὶ προσήνεγχεν πένης τις τῷ βασιλεῖ Θεοδο- 
σίῳ μῆλον Φρύγιον παμμέγεϑες εἰς πᾶσαν ὑπερβολήν. καὶ ἔξε- 

ὶ 732 νίσϑη ὃ βασιλεὺς xal πᾶσα 15 σύγκλητος, καὶ εὐθέως ὃ βασιλεὺς 10 
δέδωκεν τῷ πένητι νομίσματα ρν', καὶ ἔπεμψε τὸ μῆλον τῇ «4ὐ- 
γοΐστα Εὐδοχίᾳ, καὶ ἡ “ὔγουστα ἔπεμψεν αἰτὸ Παυλίνῳ τῷ 

LI - ε ' 3 Ἀ , 3 - 
μαγίστρῳ καὶ φίλῳ τοῦ βασιλέως. ὁ δὲ αὐτὸς μάγιστρος ἀγνοῶν 
Lad € * ww 5 * — ? , 3 i] , w 
ὅτι 0 βασιλεὺς ἔπεμψεν αὐτὸ τῇ zeyovoiu , αὐτὸς πάλιν Entu- 

B ψὲν αὐτὸ τῷ βασιλεῖ Θεοδυσίῳ, ὡς ἐξέρχεται ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας. 5 
καὶ ἐδέξατο αὐτὸ ὃ βασιλεὺς δίχα τῆς -diyovorac, καὶ ἀποχρύψας — | 
αὐτὸ καλέσας τὴν «ἴγουσταν ἐπηρώτησεν αὐτήν, Ποῦ ἐστι τὸ | 

-— 0v , € e 5 » 7, 3€ 
μῆλον ὃ ἔπεμψά σοι; ἡ δὲ εἶπεν ὅτι Ἔφαγον αὐτό. xal ὥρχω- 
σεν αὐτὴν xarà τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας εἰ ἔφαγεν ἤ τινι ἔπεμψεν 
αὐτό. χἀχείνη ἐπωμόσατο ὅτι οὐδενὶ αὐτὸ ἔπεμψεν, ἀλλ᾽ αὐτὴ 90 
αὐτὸ ἔφαγεν. καὶ ἐχέλευσεν, καὶ ἠνέχϑη τὸ μῆλον, καὶ ἔδειξεν 


2. σεπτεμβρίου P. 6. τὴν om. P. 11. 14. “Ζύγούστῃ P. — 12. 
Avyosarg P. 16. αὐτὸ om. P. 19. αὐτὴν Malalas p. 357. 8. 
αὐτῇ PV. X ibid. εἰ} ἢ R. 


A. C. [ OL Iph.) 
CCCII 1. Olympias. 
444. xxxvi. Ind, xm. Theodosio XVIII. et Albino Coss. 4. 
Hoc anno, procedente 'Thecdosio Imperatore in Ecclesiam die san- 
ctorum. Epiphaniorum festo, accidit ut l'aulinus Magister ex pede aeger 
decumberet, nec processui interesset, cum sese excusasset. Obtulit in- 
terim pauper quidam pomum Phrygium, ultra quam solet, magnitudinis, 
ad quam obstupuit Imperator ac universus Senatus, statimque pauperi 
cL. aureos numerari jussit, misitque poinum Augustae lZudociae, Augu- 
sta vero Paulino Magistro et amico Imperatoris. ldem vero Paulinus 
Magister, cum ignoraret ab — illud ad Augustam fuisse missam, 
ipse rursum ad lmperatorem 'l'heodosium, dum ex Ecclesia egrederetur, 
illud ipsum misit. Recepit Imperator clam Augusta, et abscondit, ad- 
vocatamque *ugustam rogavit: Ubi est malum, quod misi tibi? llla vero, 
Comedi, inquit. Tum Imperator exacto ab ea per suam salutem sacra- 
mento, rursuin rogat an comedisset, an vero misisset alteri ὁ Juravit illa 
se comedisse. 'Tum Imperator adferri pomum imperavit, allatumque iili 
ostendit.  Exhinc illos inter divortium intercessit, ac separatio, Pauli- 
numque deinceps suspectum habuit, ac tandem interfici praecepit. Quare 


PASCHAL E. 585 


3 9 3 f. n t Q3. ; 2 , 
αὐτῇ αὐτὸ" xui ἐγένετο μεταξὺ αὐτῶν λύσις καὶ ἀπομερισμός. 
€ , ^ 3 ^ oa , 
καὶ λοιπὸν ὑπενόησεν τὸν αὐτὸν Παυλῖνον Θεοδόσιος ὃ βασιλεύς, 


καὶ ἐχέλευσεν αὐτὸν ἀποχτανϑῆναι. καὶ λυπηϑεῖσα ἡ αὐτὴ δέ- 


σποινα Εὐδοκία ὡς ὑβρισϑεῖσα, ἐγνώσθη γὰρ πανταχοῦ ὅτι διὰ 
δαὐτὴν ἐσφάγη ὃ Παυλῖνος, ὡς ὧν εὔμορφος νεώτερος, ἠτήσατο 
τὸν βασιλέα Θεοδόσιον ἡ «“ὔγουστα Εὐδοκία ἀπελϑεῖν εὐχῆς χά- 
ριν εἰς τοὺς ἁγίους τόπους, καὶ παρέσχεν αὐτῇ, καὶ ἀπιοῦσα 
ἀπὸ Κωνσταντινουπόλεως ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα εἴξασϑαι, εἰσελ- 
ϑοῦσα ἐν τῇ ᾿Αντιοχείᾳ τῇ μεγάλῃ εἶπεν ἐν τῷ βουλευτηρίῳ λό- 
10γον ἐγκωμιαστικὸν εἰς τὴν αὐτὴν ᾿ντιόχειαν, καϑημένη ἔσωϑεν 
τοῦ δίφρου ὁλοχρύσου ὄντος καὶ διαλίϑου βασιλικοῦ, καὶ ἔχραξαν 
αὐτῇ οἱ τῆς πόλεως, καὶ ἀνηνέχϑη αὐτὴ ἔσω ἐν τῷ βουλευτηρίῳ 
εἰχὼν ἔγχρυσος, καὶ elg τὸ λεγόμενον IMovotiov στήλην χαλκῆν 
ἔστησαν αὐτῇ, αἵτινες ἕως τοῦ νῦν ἵστανται. καὶ φιλοτιμησα- 
15 μένη τῇ τῶν ᾿Αντιοχέων πύλει τῆς Συρίας χρήματα λόγῳ σιτωνι- 
χοῦ ὥρμησεν ἐπὶ τοὺς ἁγίους τόπους, καὶ ἔκτισεν εἰς Ἱεροσό-- 
λῦμα πολλά, καὶ τὸ τεῖχος ἅπαν ἀνενέωσεν τῆς Ἱερουσαλήμ, εἰ-- 
ποῦσα ὅτι Zl ἐμὲ εἶπε “Ιαβὶδ ὃ προφήτης ὅτε Καὶ ἐν τῇ εὐδοκίᾳ 
cov οἰκοδομηϑήτω τὰ τείχη ᾿Ιερουσαλήμ. καὶ μείνασα εἰς αὖ- 
$0 τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ κτίσασα μνῆμα ἑαυτῆς ἐχεῖσε βασιλικὸν τε- 
λευτῷ, καὶ ἀπετέϑη ἐκεῖ ἐν Ἱερουσαλήμ. ἐν τῷ δὲ μέλλειν αὐτὴν 
τελευτᾶν ἐπωμόσατο μὴ συγγινώσκειν τῇ κατηγορίᾳ τῇ γενομένῃ 
κατ᾽ αὐτῆς ἕνεχεν Παυλίνου. 


5. ὧν] à» P, ὃν V. 6, εὐχῆς χάριν om.P. 8. ἐλθοῦσα P. 
9. iv τῷ] αὐτῷ R. 19. ἐν τῷ om. R. 18. ὁ προφήτης] Psalm. 
L. 20 19. οἰκοδομηϑείτω P. ἰδ. μείνασα --- 320. καὶ om. P. 21. 
£v] εἰς P. — ib, δὲ τῷ P. — ib. τελευτᾶν αὐτὴν P. 


mirum in modum inoerore confecta Domina Eudocia, quod in suam con- 
tumeliam redundaret, (notum enim erat omnibus illius causa interfectum 
esse Paulinum, ut qui formosus esset adolescens), ME ab Imperatore 
Theodosio, uti sancta loca adire sibi liceret : quod ille concessit. llla 
igitur Constantinopoli profecta Hierosolyma precandi causa, cum Antio- 
chiam maguam venisset, orationem habuit ad Senatum de laudibus An- 
tiochiae, sedens in sella ex auro tota confecta, gemmisque perfusa, ac 
plane regia, universis urbis civibus fausta iili adclamantibus. Illius 
deinde illata aurea efüigies in Senatum, statua vero aerea in Musaeum, 
locum ita nuncupatum, quae usque hodie adhuc manent. llla porro An- 
tiochiae Syriae civirati multis erogatis pecuniis, annonae vice, ad san- 
cta loca profecta, Hierosolymis complura aedificia condidit, murosque 
urbis universos instauravit, dicens: Propter me dixit David Propheta, 
Ín bona voluntate tua. aedificentur muri Hierusalem. Ibique condito sibi 
Regio monumento, moritur, ac in éo Hierosolymis sepelitur. Moritura 


D 


586 CHRONICON 


R 734 


ps3; 1" ιγ΄. λζ΄, On. Οὐαλεντενιανοῦ «Τὐγούστου τὸ c' καὶ Νόμου. 


"v0. ιδ΄. λη΄. ὑπ. «ἀεοντίου τὸ y' καὶ Συμμάχου. 
ἸΙνδ. ιἐἡ. λϑ΄. ὑπ. Αρδαβουρίου καὶ ᾿Δλυπίου. 
"Eni τούτων τῶν ὑπάτων Π]αρκιανούπολις παρελήφϑη, καὶ 
ἐσφάγη ᾿νάργισκος στρατηλάτης Θράκης. 5 
Kal αὐτῷ τῷ ἔτει ἐγένοντο σεισμοὶ μεγάλοι, ὥστε τὰ τείχη 
πεσεῖν" ἐχράτησαν γὰρ ἐπὶ χρόνον, ὥστε μὴ τολμᾶν τινα ἐν οἴχῳ 
V 953 μένειν, ἀλλ᾽ ἔφυγον ἔξω τῆς πόλεως πάντες λιτανεύοντες ἡμέ- 
ρας καὶ νυκτός" γέγονε γὰρ ἀπειλὴ μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' 
ἀρχῆς" τινὲς δὲ ἔλεγον καὶ πῦρ ἐν τῷ οὐρανῷ τεϑεᾶσϑαι. ὅϑεν 10 
καὶ 7 ἀνάμνησις κατ᾽ ἔτος ἐπιτελεῖται μέχρε νῦν τῆς λιτανείας 
ὑπὲρ τῆς τοῦ φιλανθρώπου ϑεοῦ μακροϑυμίας ἐν τῷ Τρικύγχῳ 
πρὸ η΄ ἰδῶν νοεμβρίων. ἐν γὰρ τῇ τοσαύτῃ ἀπειλῇ οὐκ ἐϑανά- 
τωσέν τινας. 
ib Ὀλυμπιάς. 55 
'Ivà. α΄. μ΄, ὑπ. Ζήνωνος xai Ποστουμιανοῦ. 
C "I0. β΄. μα΄. ὑπ. Πρωτογένους καὶ 'Aottglov. 
"Eni τούτων τῶν ὑπάτων ἐτελεύτησεν Mapgiva «Αὔγουστα, 
γυνὴ Οὐαλεντινιανοῦ “Τὐγούστου, μηνὶ λώῳ πρὸ γ᾽ νωνῶν αὐ- 
γούστου. | 20 


7. yag om. R. 11. λιτανίας P. 12. Teixozo V. 14, τινὰ P. 


Anniam.c.vero juravit se a calumnia, quam Paulini causa passa erat, esse prorsus 


innocentem. 
. €. [OL Iph.] 
5953. 445. xxxvm. Ind. xir. "Valentiniano Augusto VI. et No- 
mo Coss. — 1. 306. 
446. xxxvi Ind. xiv. Leontio III. et Symmacho Coss. 2. 
447. xxxix Ind. xv.  Ardaburio et Alypio Coss. 8. 


His Coss. Marcianopolis recepta est, et Anargiscus Ma- 
gister militum "Thraciae est interfectus. 

Eodem ipso anno, ingentes adeo terrae motus extitere, 
ut muri prosternerentur, cum longo tempore perstitissent, ita 
ut nemo domi manere audetet, sed omnes extra urbem fuge- 
rent, dieque ac nocte Litaniis insisterent. Ingens enim exti- 
tit pavor, qualisque nondum fuerat. Quidam dicebant ignem 
in coelo visum fuisse: unde quotannis celebratur Litaniae 
istius memoria pro clementis Dei bonitate ac patientia in Tri- 

concho, ex a. d. vir. Idus Novembres. In tantis quippe ter- 
roribus neminem morti dedit. 
CCCI HH, Olympias, 
448. xL. Ind. i. Zenone et Posthumiano Coss. á. 
449. xri. Ind. n, Protogene et Asterio Coss. 

His Coss. mortua est Marina Augusta Valentiniani Augu- 

sti uxor, uiense Loo, ex a. d. ur, Nonas Augusti. 


PASCHAL E. 587 


Tw. y'. μβ΄. ὕπ. Οὐαλεντινιανοῦ «Τὐγούστου τὸ ζ΄ xoi 4fi- 
ἤνου. 

Τούτοις τοῖς ὑπάτοις ἡ ἐν ᾿Εφέσῳ δευτέρα σύνοδος ἐγένετο, 

. xal καϑηῃρέϑησαν ὑπὸ Zhiooxógov ἐπισχύπου ᾿Ἵλεξανδρείας 416- 
δμνος ἐπίσκοπος ᾿Δντιοχείας καὶ Φλαβιανὸς ἐπίσχοπος Κωνσταν- 
τινουπόλεως καὶ Ἴβας καὶ Θεοδώρητος καὶ ἄλλοι πλείονες. 

Ἐπὶ τῆς βασιλείας Θεοδοσίου καὶ Οὐαλεντινιανοῦ «ὐγού- D 
στων ἐπεστράτευσεν κατὰ Ῥώμης καὶ Κωνσταντινουπόλεως ᾿Αττίέ- 
λας ὃ ἐκ τοῦ γένους τῶν Γηπέδων Οὕννων, ἔχων πλῆϑος μυριά- 

10 δων πολλῶν. καὶ ἐδήλωσεν διὰ Γύτϑου ἑνὸς πρεσβευτοῦ Οὐα- 
λεντινιανῷ βασιλεῖ Ῥώμης, Ἐχέλευσέ σοι δι’ ἐμοῦ ὃ δεσπότης 
μου καὶ δεσπότης σου ᾿Αἀττίλας ἵνα εὐτρεπίσῃς αὐτῷ παλάτιν. 
ὁμοίως δὲ καὶ Θεοδοσίῳ βασιλεῖ τὰ αὐτὰ ἐν Κωνσταντινουπόλει 
ἐδήλωσεν δι᾽ ἑνὸς Γότϑου πρεσβευτοῦ. καὶ ἀκηκοὼς Atrioc ὃ 

ἰδπρῶτος συγκλητικὸς Ῥώμης τὴν ὑπερβάλλουσαν τόλμαν τῆς ἀπο- Ἀ 786 
γενοημένης ἀποκρίσεως ᾿Ἵττίλα, ἀπῆλϑε πρὺς ᾿Αλλάριχον εἰς τὰς P. 818 
Γαλλίας, ἵντα ἐχϑρὸν Ρώμης διὰ νώριον, καὶ προετρέψατο 
αὐτὸν ἅμα αὐτῷ κατὰ ᾿Αττίλα, ἐπειδὴ ἀπώλεσεν πόλεις πολλὰς τῆς 
“Ῥώμης. καὶ ἐξαίφνης ἐπιῤῥίψαντες αὐτῷ, ὡς ἔστιν ἠπληκευ- 

90 μένος τιλησίον τοῦ Zavov(llov ποταμοῦ, ἔκοψαν αὐτοῦ χιλιάδας 
πολλάς" slg δὲ τὴν συμβολὴν ὃ ᾿ἀλλάριχος πληγὴν λαβὼν ἀπὸ 


1. ᾿λλβίνου P. 9. Γηπαίδων PV. 10. Γόϑου hic et 12. R. ib. 
τινὸς ἑνὸ R. 19. παλάτιον P, παλάτην V. 17. l'aàMovg V. 
18. αὐτὸν Gua] ἅμα αὐτὸ P. 19. ἠπληκευσάμενος P. 


^. C. [0]. Iph.] 
450. xri. Jnd, nm. Valentiniano Augusto VII. et Albino 
Coss. 1. 307. 


His Coss, Ephesi Synodus altera acta est, in qua damnati sunt a 
Dioscoro Alexandriae Épiscopo Domnus Episcopus Antiochiae, Flavia- 
nus Episcopus Constantinopoleos, Ibas, Theodoretus, aliique complures. 


Imperantibus 'lheodosio et Valentiniano Augustis, expeditionem 
movit adversus Romam et Constantinopolim Attilas, ex Gepidis Hunnis 
ortus, una cum infinita copiarum smultitudine, haecque Valentiniano qui 
Romae imperabat, per quendam Gotthum suum legatum. denuntiavit: 
Imperat per me Dominus meus εἰ Dominus tuus Attilas, uti sibi Palatium 
instruos. Pari quoque todo, "Theodosio Imperatori per quendam aljum 
Gotthum legatem similia mandata transmisit — Quibus quidem auditis, 
Aétius primus Romae Senator, cum intolerandam audaciam fatui ac in- 
epti mandati Attilae accepisset, profectus est in Gallias ad Allarichurm, 
Romanorum hostem propter Honorium, illumque in Attilam impulit, ut 

ui Romani imperii plurimas evertisset civitates. llli e vestigio impres- 
sione in illum facta, cum is ad Danubium fluvium castra posuisset, 
multa millia de ejus exercitu ceciderunt, Inter pugnandum vero Allari- 


588 , CHRONICON 


σαγίττας τελευτᾷ. ὡσαύτως δὲ καὶ € "rz(lag τελευτᾷ xaraqo- 
Q& οαὕματος διὰ τῶν ῥινῶν ἐνεχϑεὶς νυκτὸς μετὰ Οὕννας παλλαχί- 
doc αὐτοῦ καϑεύδων, ἥτις κόρη καὶ ὑπενοήϑη ὅτε αὐτὴ ἀνεῖλεν 
Β αὐτόν" περὶ οὗ πολέμου συνεγράψατο ὃ σοφώτατος Πρίσχος ὁ 
Θράξ. 3 
“δει ὅτι Κῦρος προεβλήϑη ἐν Κωνσταντινουπόλει ἔπαρχος 
πραιτωρίων καὶ ἔπαρχος πόλεως. καὶ προΐει μὲν ὡς ἔπαρχος 
πραιτωρίων εἰς τὴν καροῦχαν τῶν ἐπάρχων" ἀνεχώρει δὲ xa97- 
μενος εἰς τὴν καροῦχαν τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως " ἐχράτησεν γὰρ 
τὰς δύο ἀρχὰς ἐπὶ χρόνους τέσσαρας, διότι καϑαρὸς ἣν πύνυ" 1 
καὶ αὐτὸς ἐπενόησεν τὰ ἑσπερινὰ φῶτα ἅπτεσϑαι εἰς τὰ ἐργαστύ- 
ρια, ὁμοίως καὶ τὰ νυχτερινά. καὶ ἔχραξαν αὐτῷ τὰ μέρη εἰς τὸ 
Ἱππικὸν ὅλην τὴν ἡμέραν, Κωνσταντῖνος ἔκτισεν, Κῦρος ἀνε- 
γέωσε. καὶ ἐχόλεσεν αὐτῷ ὃ βασιλεύς, ὅτι ταῦτα ἔχραξαν, καὶ 
€ διεδέξατο αὐτὸν δημεύσας καὶ ἐποίησεν αὐτὸν κληρικὸν καὶ ἔπεμ- 15 
V 954 ψεν αὐτὸν ἐπίσκοπον εἷς Σμύρναν τῆς ᾿Ασίας" ἦσαν γὰρ οἱ τῆς 
πόλεως ἐχείνης ἤδη τέσσαρας ἐπισκόπους φονεύσαντες " καὶ ἵνα 
καὶ αὐτὸν Κῦρον ἀνέλωσιν. φϑάσαντος δὲ αὐτοῦ τὴν πόλιν ἐν 
τοῖς ἁγίοις γενεϑλίοις τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, vno- 
νοήσαντες οἱ τῆς πόλεως Σμύρνης ὅτι ὡς Ἕλληνα αὐτὸν ὃ βασι- 30 
λεὺς ἐκεῖ ἐπίσκοπον ἐποίησεν, ἤτησαν αὐτὸν προσφωνῆσαι. ὅστις 
ἀναγκασϑεὶς ὑπ᾿ αὐτῶν ἀνέβη προσομιλῆσαι" καὶ μετὰ τὸ δοῦ- 


1. καὶ om. P. 7. προΐει μὲν ὡς] προειημένος V, προειρημένος P. 
8. τῶν — καροῦχαν om. P. 18. καὶ Κωνσταντῖνος P. 14. ἐχώ- 
λεσεν P, ἐχόλεσεν V cum Malala p. 362. 1. Oportuerat ἐχόλησεν. 
Conf. annot. ad p. 98. D, 19. σωτῆρος κυρίου P. 


chus sagitta ictus interiit: similiter et Attilas, sanguine ex naribus 
erumpente extinctus est, dum cum Hunna pellice noctu dormiret. Quae 
— puella de ejus nece suspecta babita est. De hoc bello scripsit 
octissimus Priscus 'Thrax. 

Is porro ait Cyrum Praefectum Praetorio et Praefectam Urbi crea- 
tum esse. Idem vero praedictus Praeféctus Praetorio in carruca Prae- 
fecti Urbi sedens, (hos enim geminos magistratus per rv. annos obti- 
nuit, quod inculpatae prorsus esset vitae) processit Ipsa etiam lumina 
vespertina in officinis, similiter et nocturna accendi adinvenit. Et ac- 
clamarunt illi Factiones in Circo, toto die: Constantinus condidit, Cyrus 
renovavit. Ob hasce acclamationes Cyro factas offensus lmperator, 
ipsique iratus, alium substituit, et bonis ejus publicatis, Clericum fieri 
coegit, misitque Smyrnam Asiae civitatem, ut ibi Episcopum ageret: 
eujus quidem urbis cives cum quatuor suos Episcopos jam interfecissent, 
,Cyrum pariter perempturos persuasum habebat. Cum autem in 
venisset Cyrus ipso Domini nostri Jesu Christi natali die, Smyrnenses 
suspicati, tanquam hominem paganum, ad se missum esse ab Imperatore 


PASCHALE 589 


ναι εἰρήνην ἤρξατο λέγειν οὕτως, 140sAqol, ἡ γέννησις τοῦ ϑεοῦ. 
καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ σιωπῇ τιμάσϑω, ὅτι ἀκοῇ 
μένον συνελήφϑη ἐν τῇ ἁγίᾳ παρϑένῳ" λόγος γὰρ ἦν. αὐτῷ ἡ D 
δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν. καὶ εὐφημηϑεὶς κατῆλϑεν, καὶ 
5 ἔμεινεν ἐκεῖ ἕως ϑανάτου αὐτοῦ. 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἔπαϑε Κωνσταντινούπολις ἀπὸ σεισμοῦ μη- 
νὶ αὐδυναίῳ c' xai x! νυχτὺς ἀπὸ τῶν λεγομένων Τρῳαδησίων 
Ἐμβόλων ἕως τοῦ χαλκοῦ Τετραπύλου ἐπὶ χρόνον, ὥστε μὴ τολ- R 788 
μᾶν ἐν οἴκῳ τινὰ μένειν, ἀλλ᾽ ἔφυγον ἔξω τῆς πόλεως πάντες 
1Ἰ0λιτανεύοντες ἡμέρας καὶ νυκτός. χαὶ ὃ βασιλεὺς ἐλιτάνευσε με- 
τὰ τῆς συγκλήτου καὶ τοῦ ὄχλου καὶ τοῦ χλήρου ἀνυπόδετος ἡμέ- 
ρας πολλάς. γέγονε γὰρ ἀπειλὴ μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ᾿ ἀρ-- P 319 
χῆς᾽ τινὲς δὲ ἔλεγον καὶ πῦρ ἐν τῷ οὐρανῷ τεϑεᾶσϑαι. ὅϑεν 
xal 7 μνήμη κατ᾽ ἔτος ἐπιτελεῖται τῆς λιτανείας μέχρι καὶ νῦν 
ἰιδὲν τῷ Κάμπῳ ὑπὲρ τῆς τοῦ φιλανθρώπου ϑεοῦ μαχροϑυμίας. 
ἐν γὰρ τοσαύτῃ ὀργῇ οὐδεὶς ἐϑανατώϑη. 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἐξῆλϑεν Θεοδόσιος Αὔγουστος ἱππασϑῆναι, 
καὶ ἐν τῷ ἱππάζεσϑαι αὐτὸν συνέπεσεν ἐκ τοῦ ἵππου" καὶ πλη- 
γεὶς τὸν σφόνδυλον αὐτοῦ εἰσῆλϑεν λεχτικίῳ ἀπὸ “ευκοῦ ποτα- 
90 μοῦ, καὶ καλέσας τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ τὴν δέσποιναν Πουλχερίαν 


2. xai om, P. 10. ἐλιτάνευε P. 12. , RHepetuntur superiora'* 
(p. 317. B) Raderus. Conf. annot. ad p. 94. D. 13. ϑεᾶσθϑαι P. 
14. λιτανίας ΡΥ. 19. “Μευκοῦ) Avxov Ducangius. 


in Episcopum, petierunt ab eo ut pro concione verba faceret. Coactus 
ille ab iis, Ambonem conscendit verba facturus, paceque data, sic ser- 
monem suum exorsus est: Fratres, natalis Dei Salvatoris nostri Jesu 
Christi silentio colatur, quia solo auditu in Sancta ὧν ven conceptus est, 
erat enim Verbum: ipsi gloria in saecula, ^4men.  Factaque acclama- 
tione, descendit, ibique mansit usque ad mortem. 

Hoc anno, magnam labem accepit Constantinopolis ex terrae motu 
mense Audynaeo, xxvi. die, noctu, a 'Troadensibus ita appellatis Porti- 
Gbus, usque ad aereum 'Tetrapylum, sat diu, ita ut nemo auderet domi 
manere, sed omnes extra urbem fugerent, die ac nocte Litapiis vacan- 
tes. Sed et Imperator ipse cum Senatu ac plebe et Clero nudis pedi- 
bus per multos dies pariter supplicationes peregit: ingens enim extitit 
terror, et qualis nunquam faerat. Quidam etiam affirmabant se ignem 
In coelo vidisse: unde anniversaria memoria istius supplicationis ad hoc 
usque tempus in Campo peragitur in gratiarum actionem pro Dei cle- 
mentia. In tanta enim malorum trepidatione nemo extinctus est. 

Hoc anno, cum 'lheodosius Augustus equitandi gratia urbem esset 
egressus, inter equitandum equo excidit, ac vertebram spinae luxavit. 

ica a Lyco fluvio in urbem illatus, ac Domina Pulcheria sorore ad- 
vocata, cum ea de Marciano Ex-Tribuno verba habuit. '"Tumque rur- 
sum idem Imperator 'l'heodosius Marciano, coram Aspare et reliquis Se- 


590 CHRONICON 


εἶπεν αὐτῇ διὰ Magxievór τὸν ἀπὸ τριβούνων. καὶ τότε πάλιν 
αὐτὸς ó βασιλεὺς Θεοδόσιος εἶπεν ἸΠαρκιανῷ ἐπὶ “ἥσπαρος xoi 
τῶν λοιπῶν συγκλητικῶν πάντων ὅτι Ἐφάνη μοι ὡς δεῖ σε γενέ- 
σϑαι βασιλέα μετ᾽ ἐμέ, καὶ ut9* ἡμέρας τελευτᾷ ὁ αὐτὸς Θεο- 
- δόσιος, ὧν ἐτῶν να΄. 5 
Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει ἐσφάγη Χρυσάφις ὃ σπαϑάριος dc τὴν 
πόρταν Πελαντιάδος. 
Καὶ αὐτῷ τῷ ἔτει ἐπήύρϑη Magxiavóg ““ἔγουστος ἀπὸ τοῦ 
Κερκχησίου ἐν τῷ Ἑβδόμῳ μηνὶ λώῳ πρὸ η΄ καλανδῶν σεπτεμβρίων 
ἡμέρᾳ πέμπτῃ. ἢ μόνον δὲ ἐβασίλευσεν, ἔγημε τὴν ἀδελφὴν 10 
C Θεοδοσίου τοῦ νέου βασιλέως τὴν δέσποιναν Πουλχερίαν, παρ- 
ϑένον οὖσαν ἐτῶν và'. 
Ῥωμαίων μβ' ἐβασίλευσεν Ἰαρκιανὸς ἔτη ζ΄. 
ὁμοῦ ἔτη εφμχξς΄. 
Ἰνὸ, δ΄, α΄. ὑπ. Ἰαρκιανοῦ “4ὐγούστου xai ᾿“δελφίου. 13 
Πουλχερία 7 γυνὴ Παρκιανοῦ τοῦ βασιλέως τῶν ἁγίων 
τεσσαράχοντα τῶν ἐν Σεβαστείᾳ μαρτυρησάντων κατ᾽ ὑπτασίαν 
εὑρίσκει τὰ λείψανα κατακρυπτόμενα εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἁγίου Θύρ- 
σου ὀπίσω τοῦ ἄμβωνος. καὶ ἀνεδομήσατο αὐτῶν͵ olxov ἔξω 
D τῶν τειχῶν τῶν Τρῳαδησίων Καισάριος ὕπατος καὶ ἔπαρχος. — $0 
R 740 "ED , 
V 955 τη Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. &. β΄. $n. Σφωρυκίου καὶ Ἑρκουλάνου. 
6. τῷ αὐτῷ P. ἰδ. Χρυσάφης PV. 9. Κερκεσίου PV. — 10. 


ἢ de meo addidi. Conf, Malalas p. 867. 9. 11. νέου om. P. 17. 
Σεβαστίᾳ PV. 80. τῶν prius om. P. ἐδ. ὅπαρχος PV. 


Anniam.c.natoribus, Divinitus, inquit, mihi significatum est te in imperio mihi suc- 
cessurum, Et post aliquot dies moritur idem 'lheodosius, cum annum 
ageret LI. : 
" —— anno, interfectus est Chrysaphius Spatharius ad portam Me- 

8. : 
Eodem ipso anno, levatus est. Marcianus Augustus ἃ Circensibus, 
seu Factionibus, in Hebdomo, mense Loo, ex a. d. vin. Kal. embr. 
feria v. Solus vero imperavit. Uxorem duxit Dominam P'ulcheriam. 
"Theodosii Imperatoris sororem, virginem, annos natam riv. 
Ro xim. imperavit Marcianus annos vit Colliguntur anni v. 


[OL 1ph.] 
8. 


MDCCCCLXVI. 


A. €. 
5959. 451. τ. Iud. w. Marciano Augusto et Adelfio Coss. 
Pulcheria Marciani Imperatoris conjux, Sanctorum xL. 
Martyrum Sebastiae passorum per visum reliquias invenit, re- 
conditas in aede Sancti TThyrsi, pone Ambonem: iisque aedem 
sacram extruxit extra muros 'Troadenses Caesarius ul] et 
Praefectus. 


PASCHAL E. 591 


Ἔτους vxf τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναλήψεως τοῦ κυρίου yéyo- 
γὲν ἦ τετάρτη σύνοδος ἐν Χαλκηδόνι τῶν xA ἁγίων πατέρων xa- 
τὰ τῶν μιαρῶν Εὐτυχοῦς καὶ “]΄ποσκόρου ἐπισχύπου ᾿Αλεξανδρείας 
τῶν x«l χαϑαιρεϑέντων. 

5. Ἰνὸ. ς΄. y. ὑπ. Βινκομάλου καὶ Ὀπιλίωνος. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐτελεύτησεν ἡ δέσποινα Πουλχερία. 
Eni τῶν προκειμένων ὑπάτων Βινκομάλου καὶ "Onitkiavoc, 
βασιλευόντων Οὐαλεντινιανοῦ καὶ Ἰ]αρκιανοῦ “ὐγούστων μηνὶ 
περιτίῳ πρὸ ιβ΄ καλανδῶν μαρτίων τῇ μέσῃ ἑβδομάδι τῶν νη- 
10 στειῶν ἔτους Συρομακεδόνων ψξγ', Ἀντιοχέων φα', καὶ υχε ἔτους 
ἀφ᾽ οὗ ἀπετμήϑη ὃ ἅγιος πρόδρομος προφήτης καὶ βαπτιστὴς 
Ἰωάννης, ηὐρέϑη ἡ τιμία αὐτοῦ κεφαλὴ ἐν τῇ ᾿Ἐμεσηνῶν πόλει. 
Ἰνδ. ζ΄. δ΄. ὑπ. Atriou καὶ Στουδίου. 
Τούτῳ τῷ ἔτει βασιλεύοντος ᾿νθήμου ἐν Ρώμῃ ἐχτίσϑη 
15 ὑπ᾿ αὐτοῦ ὃ οἶκος τοῦ ἁγίου Θωμᾶ, πλησίον τοῦ Βοραιδίου, ἐπι- 
λεγόμενον τὸ ᾿“ποστολεῖον. 
Ty). η΄. ε΄. ὑπ. Οὐαλεντινιανοῦ “Αὐγούστου τὸ η΄ καὶ “4ν»- 


ϑήμου. 


Τούτῳ τῷ ἔτει ἐσφάγη Οὐαλεντινιανὸς «Αὔγουστος ἐν “Ῥώμῃ 


10. «Ey ] ψκδ' Scaliger p. 290. Conf. Clinton. Fast. vol. IL. p. 869. 
12. "Euscíov P, Ἐμεσινῶν V. 15. Bogaióíov] Vide p. 393. D. 
ib. λεγόμενον P. — 16. τῶ 'Anoorolo V. 17. "Av9muíov P. 


A. C. [Ol. Iph.] 
: CCCV III. Olympias. 
452. 1m. Ind. v. Sphoracio et Herculano Coss. 4. 

Anno cpxxit. Domini in coelum Assumptionis, acta est 
quarta Synodus Chalcedone pcxxx. Sanctorum Patrum contra 
scelestos Eutychen et Dioscorum Alexandriae Episcopum, qui 
depositi fuere. : 

453. nr. Ind. vi. Vincomalo et Opilione Coss. 1. 308. 

His Coss. obiit Domina Pulcheria. 

Praedictis Vincomalo et Opilione Coss. imperantibus Va- 
lentiniano et Marciano Augustis, mense Peritio, ex a. d. xir. 
Kalend. Martias, media jejuniorum hebdomade, anno Syro- 
Macedonum Dccrnxit Antiochenorum DI. et cDXXv. anno quo, 

tquam capite truncatus est sanctus Praecursor Propheta et 
Baptista Joannes, illius venerandum caput in Emesenorum ci- 
vitate inventum est. 

454. 1v. Ind. vu. Aétio et Studio Coss. 9. 

Hoc anno, imperante Romae Anthemio, condita est ab 
illo aedes Sancti "Thomae juxta Boraedium , quae Apostolium 
vulgo appellatur. . 

455. v. Ind. vu, Valentiniano Augusto VIII. et Anthe- 


. mio Coss. 8. 


P 320 


592 CHRONICON 


μέσον δύο δαφνῶν, xal ἐπήρϑη βασιλεὺς άξιμος, καὶ ἐσφάγη 
καὶ αὐτὸς τῷ αὐτῷ ἔτει. καὶ εἰσῆλϑεν Ζινζίριχος βασιλεὺς τῶν 
Ἄφρων εἰς Ῥώμην, καὶ παρέλαβεν Εὐδοξίαν τὴν γυναῖχα Ota- 
λεντινιανοῦ xal τὰς δύο αὐτῆς ϑυγατέρας, Πλακιδίαν καὶ 'Ovo- 


C ρίαν, ἃς μετ᾽ ὀλίγον ἀγοράζει ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας “ἔων ὃ Bu-5 


R 742 


D 


σιλεύς. τὴν δὲ (Ονωρίαν νύμφην ἐκράτησεν Ζινζίριχος εἰς 'Ova- 
ριχον υἱὸν αὐτοῦ. 


τϑ' Ὀλυμπιάς. 
ἸΙνδ. 9'. ς΄. ὑπ. Οὐαρανᾷ καὶ Ἰωάννου. 

ὋὉ βασιλεὺς Magxixvóg ἐφίλει τὸ Βένετον μέρος οὐ μόνον 1ῦ 
ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἀλλὰ καὶ πανταχοῦ, ὃς ταραχῆς γενο- 
μένης ὑπὸ τῶν τοῦ Πρασίνου μέρους, διάταξιν αὐτοῦ ϑείαν ἔξε- 
φώνησεν μὴ πολιτεύεσϑαι Πρασίνους μήτε στρατεύεσϑαι ἐπὶ 
ἔτη y. 

"Dv. (. ζ΄. ὑπ. Κωνσταντίνου καὶ Ῥούΐφου. D 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐτελεύτησεν ἸΠαρχιανὸς “7}Ὁγου- 
στος, ὧν ἐτῶν ξε, xai ἐπήρϑη ““έων ὃ μέγας βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ 
ἐξερκέτου μηνὶ περιτίῳ πρὸ ζ΄ ἰδῶν φεβρουαρίων, xai ἐβασίλευ- 
σεν ἔτη ις΄. ὁμοῦ yn. 

μγ΄ ἐβασίλευσε Ρωμαίων “ων ἔτη ις΄. ὁμοῦ εὐοπβ᾽. 30 


6. ὁ Ζινξίριχος P. — 20. μγ΄ — εἶοπβ' om. V. 


A, C. : [ Ol. Iph.] 
Hoc anno, Valentinianus Augustus Romae inter duas lau- 

ros est interfectus, levatusque Imperator Maximus, eodem anao 

occisus est. Et Romam ingressus est Gensericus Afrorum 

Rex, uxoremque Valentiniani Eudoxiam, et filias illius duas, 

Placidiam et Honoriam, secum abduxit, quas paullo post Leo 

Imperator ex captivitate redemit.  Honoriam vero retinuit 

Gensericus pro filio suo Honoricho. 


CCCIX, Olympias. 
456. vi. Ind. rx,  Varane et Joanne Coss. 4. 
Marcianus Imperator Venetae Factioni favebat, non Con- 
stantinopoli duntaxat, sed et ubique. Is tumultu a Prasina 
Factione excitato, Sacram suam jussionem emisit, qua Prasini 
a publicis muneribus et a militia ad triennium arcebantur. 
457. vir Ind, x. Constantino et Rufo Coss. 1. 309. 
His Coss. obiit Marcianus Augustus, annos tum natus 
Lxv. levatusque est Imperator ab exercitu Leo Magnus, mense 
Peritio, ex a. d. vit. Jdus Februarias, et imperavit annos xxt. 
Colliguntur anni v, wpccccrxxxir, 
xu.iii. imperavit Romanis Leo annos xvi. Colliguntur anni 
v. MDCCCCLXXXIT. ; 


PASCHALE —  . 598 


Tvà. ια΄, α΄. ὑπ. Alovroc Αὐγούστου xai Maiovolvov. 
Ἰνδ. ιβ΄. β΄. ὑπ. Ῥεκιμέρου καὶ Πατριχίου. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων προήχϑη ἔπαρχος πόλεως Oto- » ET 
δόσιος" καὶ ἔχτισεν τὸ «ὐγουσταῖον ἐκ πλαγίων τῆς μεγάλης àx- 
5 χλησίας. 
Tovro δὲ τῷ ἐνιαυτῷ ἤρξατο σπαρ 6 στρατηλάτης κτί- 
Luv τὴν μεγίστην κιστέρναν πλησίον τοῦ παλαιοῦ τείχους. 


, 


τί Ὀλυμπιάς. : 
T»v0. ιγ΄. γ᾽. $n. ᾿“πολλωνίου καὶ IMáyvov. 

10 Ἰνδ, ιδ΄, δ΄, ὑπ. “]αγαλαΐφου καὶ Σευηριανοῦ. 
Ἰνδ. ιε΄. ες $n. Alovtoc “ὐἰγούστου τὸ f καὶ ΣερπεντίουΞ:Ἡ Β 
'Ivó. α΄. ς΄. ὑπ. Βιβιανοῦ καὶ Βασιλείου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων λεῖψις γέγονεν τοῦ ἄρτου, ὥστε 
πραϑῆναι τὸν ἕνα ἄρτον φόλεων τριῶν. 

15 za Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. β΄. ζ΄. ὑπ. ουστικίου καὶ Ὀλυβρίου. 

Τούτῳ τῷ ἔτει τελευτᾷ ὃ ἅγιος Συμεὼν ὃ στηλίτης, ὄντος 
τύτε κόμητος ἀνατολῆς ᾿ἀρδαβουρίου τοῦ πατριχίου τοῦ υἱοῦ 
"Menagog τοῦ στρατηλάτου. καὶ κραξάντων τῶν ᾿Αντιοχέων καὶ € 

90 αἰτησάντων τὸ σῶμα τοῦ δικαίου, ἔπεμψεν ὃ αὐτὸς ᾿Ἵρδαβού- 


1. Μαιωριανοῦ P. 4. τὸν P. 6. τῷ om. R. 11. Σερπεντίνου P. 
18. τῶν] τῶν αὐτῶν P. 17. στυλίτης PV cum Malala p. 369. 10. 


A. C. [0]. Iph.] Anni am. c. 
458. τ. Ind. xi. Leone Augusto et Majoriano Coss. 2. 
459. rm. Ind. xu. Recimere et Patricio Coss. 8. 


His Coss. processit Praefectus Urbi Theodosius, condi- 
ditque Augustaeum ad latus Magnae Ecclesiae, 

Eodem anno, coepit Aspar Magister militum condere 
magnam Cisternam, juxta antiquum urbis murum. 


CCCX. Olympias. 


460. nr. Ind. xnur. Apollonio et Magno Coss. 4. 5963. 
461. 1v. Ind. xiv. Dagalaipho et Severiano Coss. - 1. 310. 
462. v. Ind. xv. Leone Augusto ll. et Serpentino Coss. 2. 

vi. Ind. 1. Viviano et Basilio Coss, 3. 


His ipsis Coss. ingens adeo extitit in urbe panis penuria, 
ut unicus tribus follibus venderetur, 
CCCXI. Olympias. 
464. vr. Ind. n. Rusticio et Olybrio Coss. 4. 
Hoc anno, e vita excessit Sanctus Symeon Stylites, cum 
Ardaburius Patricius, Asparis Magistri militum filius, tum Co- 
mes esset Orientis. Et clamantibus ac petentibus civibus An- 
Chronicon Paschale vol. I. 38 


594 CHRONICON 


ριος Γοτϑικὴν βοήϑειαν, καὶ ἤνεγκε τὸ λείψανον τοῦ ἁγίου Xv- 
μεῶνος ἐν ᾿Αντιοχείᾳ τῇ μεγάλῃ, καὶ ἐκτίσϑη αὐτοῦ μαρτύριον 
oixoc μέγας. 

Ὀλύβριος πεμφϑεὶς ἐν Ῥώμῃ ὑπὸ “έοντος βασιλέως, xal βια- 
σϑεὶς ὑπὸ τῶν ἐχεῖσε Ρωμαίων, ἐκεῖσε χειροτονεῖταε βασιλεύς, καὶ δ 
ἔσχεν γυναῖχα Πλαχιδίαν τὴν καὶ ἀγορασϑεῖσαν, ἤγουν ἀναῤῥυσϑ εἴ- 
σαν, ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας. οὗτοι κτίζουσι τὴν ἁγίαν Εὐφημίαν τὰ 


" * 'OxvBolov. καὶ γεννᾷ ἐξ αὐτῆς Ὀλύβριος Ἰουλιάναν τὴν γενομένην 


P 322 


γυναῖκα Zdotoflvdov τοῦ μεγάλου τοῦ μονομαχήσαντος ἐν Περσίδι, 
ἐξ ὧν γεννᾶται Ὀλύβριος ὃ μικρός. 10 
"I0. γ΄. η΄, ὑπ. Βασιλίσκου xal IMoutvaglyov. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ἱπάτων Π]ηνᾶς, νυκτέπαρχος ὦν, κατη- 
γορηϑεὶς ἐπὶ φαύλοις πράγμασιν, ἠρωτήϑη ἐν τῷ ἹἹππικῷ ἀπὸ 
τῆς συγχλήτου, καὶ χατὰ κέλευσιν τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῆς βαϑείας 
τοῦ Ἱππικοῦ καμπτοῦ παιδίον αὐτὸν ἐσχέλισεν καὶ ἔῤῥιψεν ἐπὶ 15 
πρόσωπον, καὶ λαβὼν αὐτὸν ὃ δῆμος ἤρξαντο σύρειν. ἰδόντες δὲ 
oi ἄρχοντες τὸ γεγονός, φοβηϑέντες ἀνεχώρησαν. καὶ ἔσυραν 
ἐχεῖνον ἕως τῶν οἴκων τοῦ Στουδίου" καὶ λαβὼν εἷς Γότϑος λίϑον 
ἔδωχεν αὐτὸν xarà τῆς ἀκοῖς, καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν. χαὶ ἐσύ- 
ρη΄ ἀπὸ τοῦ δήμου τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ἕως ϑαλάσσης. 90 


1. Γοθικὴν R. Sic et infra. — 5. Alterum ἐκεῖσε om. P. δ. uva- 
ρυσϑεῖσαν PV. 115. ἐσκέλισεν Ducangius, ἐσκέλλησεν PV. 


A. C. [OL Iph.] 
tiochenis corpus viri istius Justi, misit Ardaburius Gotthicum 
praesidium, illudque detulit Antiochiam magnam, ubi conditum 
est illius Martyrium, aedes amplissima. 

Olybrius Romam missus a Leone Imperatore, a Romanis 
invitus coronatur Imperator, ducta uxore Placidia illa, quae 
ἃ barbaris redempta, seu a captivitate liberata fuerat. Hi 
condiderunt aedem sacram Sanctae Euphemiae, Olybrii nun- 
cupatam. Genuit autem Olybrius ex Placidia Julianam, con- 
jugem Areobindi, magni illius viri, qui in Perside singulari 
certamine cum hoste est congressus: ex quibus natus est Oly- 
brius minor. 

465. vim. Ind. m; — Basilisco et Armenaricho Coss. 1. 811. 

His Coss. Menas cum Praefectum Vigilum ageret, postu- 
latus est reus de aliquot pravis actis, interrogatusque a Se- 
natu in Circo, jussu Impefatoris in imam, qua is flectitur, 
partem, caesum ac debilitatum, in faciem quidam dejecit, hunc- 
m arreptum populus coepit trahere, (hisce conspectis, rece- 

entibus interea cum pavore judicibus) ipsumque ad aedes 
usque Studii pertraxit, ubi Gotthus quidam saxum in aurem 
impegit, eumque morti dedit, cujus cadaver ἃ populo usque 
ad mare tractür est. 

Post dies autem xxx. conlagrarünt ex Dei vindicta ur- 


PASCHALE. 595 


M" $üoác δὲ τριάχοντα ἐχάησαν τῆς πόλεως ἀπὸ ϑεο- 
μηγίας ῥεγεῶνὲς η΄ μηνὶ γορλιάίῳ σεπτεμβρίου β΄, ἡμέρᾳ δ’, iv- 
διχτιῶνος γ΄, ἣν τῇ συνάξει τοῦ ἁγίου Mou, 

Ty). δ΄. 9'. bn. ovrog «Αὐγούστου τὸ γ' μόνου. 
5 Ἰνδ, &, i. $n, Πουσαίου καὶ Ἰωάννου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων χατηγορήϑη Ἰσοχάσιος ὃ φιλόσο- 
goc xul κυεστύριος; ὡς Ἕλλην, ὅστις κατήγετο μὲν ἐκ γένους 
Alytoc τῆς Κιλικίας, ἦν δὲ κτήτωρ ᾿Αντιοχείας τῆς μεγάλης καὶ 
οἰκήτωρ, ὅστις διήνυσεν ἀρχὰς πολλὰς μετὰ δόξης" ἦν δὲ σφό- 

100pa λογικός. καὶ συσχεϑεὶς χατὰ χέλευσιν τοῦ βαπιλέως διὰ τὴν 
τότε γενομένην ἀταξίαν ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἀποζωσϑεὶς τῆς 
ἀξίας αὐτοῦ παρεπέμφϑη ἐν Χαλχηδόνι, πέραν τῆς Κωνσταντι- 
γουπόλεως, τῷ ἄῤχοντι Βιϑυνίας Θεοφίλῳ, ὅστις καὶ τὰς φω- 
νὰς αὐτοῦ ἔλαβεν. Ἰάχωβος δὲ ὃ KDE ἀρχιητρὸς ὧν τῆς πό- 
15Atuc, ὃ λεγόμενος ψυχριστός, παρεκάλεσε τὸν βασιλέα. ἐφίλει 
γὰρ αὐτὸς ὃ “έων αὐτὸν τὸν ψυχριστὸν καὶ πᾶσα ἡ σύγκλητος 
χαὶ ἥ πόλις, ὡς ἄριστον ἰατρὸν xal φιλόσοφον; ᾧτινι οἷ συγκλη-- 
τιχοὶ καὶ εἰκόνας ἀὑτοῦ ἔστησαν 0v τῷ Ζευξίππῳ. οὗτος ἐδυσ-- 
ἰπησεν τὸν βασιλέα, αἰτῶν αὐτὸν ἐν KovoravrivovnóAu τὸν 
90 Ἰσοχάσιον ἐξετα ϑῆναὶϊ παρὰ τῆς συγκλήτου καὶ τοῦ ἐπάρχου τῶν 
'πραιτιϑρίὰν καὶ μὴ παρὰ ἄρχοντι ἐπαρχίας, ἐπειδὴ κυεστορίου ki- 
χὲν ἀξίαν. καὶ πεισϑὲὶς ὃ βασιλεὺς “έων ἐκέλευσεν ἐνεχϑῆναι 


9. δεπτέμβρίῳ R. 8. Alysóg oth. P; Αἰγεώτης Malalas p. 869. 19. 
14. à» * P. 16. αὐτὸς] αὐτὸν RV. — 


A. C. [0]. Iph.] 
bis Regiones octo, mense Gorpiaeo, Septembris rr. Feria 1v. 
Ind. ri, die Sancto Mamanti sacro. 
466. ix. Ind: iv; Leone Augusto IIL solo Coss. 2. 
467. x. Ind. v. Pusseo et Joanne Coss, 8. 

His Coss. delatus est Isocasius Philosophus, vir Quaestorius, ut pa- 
ganus: qui quidem gente Cilix erat, civis vero et habitator magnae 
Antiochiae, quique multos magistratus cum laude obierat, magna caete- 
ruin vit prudentia. Cormprehensus ille jussu Imperatoris propter turbàs 
Constantinopoli tum ortas, abrogata illius dignitate, missus est Chálce- 
donem, ttans Constantinopolim , ad 'Theophilum Bithyniae Praeétorem, 
qui delata in eum testimonia excepit. Sed Jacobus Cilix, Urbis Archia- 
ter, cognomento Psythristus, erga lmperatorem pro eo precator ihter- 
vehit, Amabat enim illum Leo, ac Senatus universus, ipsaqué civitas, 
veliti praestantissilpumi Medicdfi, et Philosopliuth, cui etiain Senatus 
xtattias posuit in Zeuxippo. Hic, inquam, Imperatorem dcprecatus est, 
ut Jsocasii causam| à Sendátu et Praefecto Praetorio, non vero a Prae- 
side Provinciae cognosci pateretur, ut qul Quaestoriam dignitatem ges- 
siset. Exófátus Imperator loédsiuin Chaálcedone reduci iti ürbem ptae- 


V 257 


C 


596 CHRONICON 


Β 746 τὸν Ἰσοχάσιον ἀπὸ Χαλχηδόνος, καὶ εἰς τὸν Ζεύξιτιπον προνε- 
χϑεὶς ἐξητάζετο ἀπὸ τοῦ ἐπάρχου τῶν πραιτωρίων καὶ ὑπάτου 
Πουσαίου. καὶ διελάλησεν ὃ αὐτὸς Πουσαῖος κατὰ τοῦ '"Icoxa- 
σίου, εἰσελϑόντος πρὸ βηλοῦ γυμνοῦ, δεδεμένου ὀπεισϑάγχωνα, 

D ταῦτα" Ὁρᾶς ἑαυτόν, Ἰσοκάσιε, ἐν ποίῳ σχήματι καϑέστηχας 5 
καὶ ἀποχριϑεὶς Ἰσοχάσιος εἶπεν, Ὁρῶ, καὶ οὐ ξενίζομαι; &r- 
ϑρωπος γὰρ ὧν ἀνθρωπίναις περιέπεσα συμφοραῖς. ἀλλὰ δίχῃ 
δίκασον ἐπ᾿ ἐμοὶ ὡς ἐδίχαζες σὺν ἐμοί. καὶ ἀκούσας τοῦ Too- 
κασίου ὃ δῆμος τῶν Βυζαντίων ὃ ἑστὼς καὶ ϑεωρῶν, εὐφήμησε 
τὸν βασιλέα “έοντα πολλά" xoi ἀποσπόσαντες τὸν αὐτὸν lco-10 
κάσιον ἀπήγαγον αὐτὸν ἀπὸ τοῦ Ζευξίππου εἰς τὴν μεγάλην ἐκχλη- 
σίαν, καὶ κατηχηϑεὶς ἐφωτίσϑη καὶ ἐπέμφϑη εἰς τὴν χώραν αἰτοῦ. 

Ὃ δὲ αὐτὸς ϑειότατος βασιλεὺς τὰς κυριαχὰς ἀπράχτους 

P 323 ἐκέλευσε γίνεσϑαι, ἐχφωνήσας περὶ τούτου ϑεῖον αὐτοῦ νύμον, 
ἵνα μήτε αὐλὸς ἢ κιϑάρα ἢ ἄλλο τι μουσικὸν λέγειν ἐν χυριαχῇ, 1 
ἀλλὰ πάντα ἀργεῖν. καὶ πᾶς ἄνϑρωπος ἠνέσχετο. 

Τούτῳ τῷ ἔτει τυραννίδα μελετήσαντα "onoga τὸν 
πατρίχιον καὶ πρῶτον τῆς συγκλήτου ἐφόνευσεν ἐν τῷ παλα- 
τίῳ ἔσω, καὶ ᾿Αρδαβούριον καὶ Πατρίκιν τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ἐν 
κομβένδῳ, καὶ αὐτοὺς συγκλητικοὺς ὄντας, χαταχύψας τὰ σώ-90 
ματα αὐτῶν. καὶ ἐγένετο ἐν Κωνσταντινουπόλει ταραχή" εἷ- 
χαν γὰρ πλῆϑος Γότϑων καὶ κόμητας καὶ ἄλλους παῖδας naga- 


. 1. τὸν prius om. Ρ, 4. πρὸ βηλοῦ] πρὸ δήλου PV, πρὸ βήματος Ma- 
lalas p. 370. 17. 6. εἶπεν post ξενίζομαι ponit P. 7. δίκῃ καϑαρᾷ 
addit Malalas. 13. δὲ om. P. 15. μήτε] μὴ P. 17, μελετήσαντα 
Labbeus ad Candidum p. 582 ed. Bonn. et ——— μελετήσας τις 
PV. 18. καὶ Ducangius, og PV. 19. ᾿ρδαβάρεν καὶ Πατρίκιον P. 
21. εἶχαν] εἶχον P. Vide p. 140. B. 

[OL Iph.) 


^. C. 
cepit: qui deductus in Zeuxippum, a Praefecto Praetorio et Consule 
Pusaeo examinatus est: quo palam ingrediente nudo, vinctisque post 
tergum manibus: Pusaeus sic adversus illam est interlocutus: ἢ ides, 
Isocasi , quali habitu hic adstes? Ad quae Isocasius: Pideo, iuquit, πε- 
ue miror, homo enim cum sim, in humanas calamitates incidi. Tu cero 

ita mihi jus dicito, sicut me collega solebas dicere. Quae quidem Isoca- 
sii ubi populus Byzantinus qui ibi stabat et quae gerebantur spectabat, 
audivit, Leonem Imperatorem saepius faustis acclamationibus prosecutus, 
arreptum [socasium ἃ Zeuxippo deduxit ad Maguam Ecclesiam: ac ele- 
menta fidei edoctus, et sacro baptismo donatus, domum remissus est. 

Idem sanctissimus Imperator diebus Dominicis ab opere cessari san- 
Xit, edicta ac promulgata hac super ee Sacra sua constitutione, et ut 
nulla tibia vel cithara, aliudve quidpiam musicum die Dominico canta- 
retur, sed omnia cessarent. Ac universi ferias egerunt. 

Hoc anno, quidam tyrannidem meditatus, Asparem Patricium et 
Principem Senatus intra Palatium interfecit: Ardaburium pariter et Pa- 


PASCHAL E. 507 


μένοντας. αὐτοῖς. ὅϑεν eig Γότϑος τῶν διαγερόντων αὐτῷ '“σπα- B 
Qi, ὀνόμιιτι Ὄστρους, κόμης, εἰσῆλϑεν elg τὸ παλάτιον τοξεύων 
μετὰ ἄλλων Γότϑων, καὶ συμβολῆς γενομένης μετὰ τῶν ἐξκου- 
βιτώρων καὶ Ὄστρου κόμητος πολλοὶ ἐκόπησαν. καὶ μεσασϑεὶς 
δεῖδεν Uri ἡττίϑη, καὶ ἔφυγεν λαβὼν τὴν παλλακίδα σπαρος, 
εὐπρεπιστάτην οὖσαν καὶ εὔπορον Γύτϑαν, ἥτις ἔφιππος ἅμα 
αὐτῷ ἐξῆλϑεν ἐπὶ τὴν Θράκην, καὶ ἐπραίδευσεν τὰ χωρία, περὶ 
οὗ ἔχραξαν oi Βυζάντιοι, Νεκροῦ φίλος οὐδείς, εἰ μὴ μόνος 
Ὄστρους. 

10 Ὁ αἰτὸς βασιλεὺς “έων διωγμὸν μέγαν ἐποίησε τοῖς τοῦ 
δόγματος τῶν “Ἀρειανῶν ἐξωκιονιτῶν. καὶ διατάξεις πανταχοῦ C 
ἔπεμψεν μὴ ἔχειν αὐτοὺς ἐκκλησίας ἢ ὅλως συνάγεσϑαι. 

Τῷ αὐτῷ ἔτει ἐφάνη ἐν τῷ οὐρανῷ σημεῖον μέγιστον, ἀπό R 748 
τινων λεγόμενον σάλπιγξ, ἀπό τινων δὲ Aoyylag, καὶ ἀπὸ τινων V 258 

15 δοχίς" ἐφάνη δὲ ἐπὶ ἡμέρας τινάς. 

Τῷ αὐτῷ ἔτει ἐβασίλευσεν ᾿ἀνϑήμιος, καὶ ἀπῆλϑεν εἰς 
Ῥώμην" καὶ εἰσῆλϑεν τὰ λαβρᾶτα αὐτοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει 
ὑπὸ “4ιαφερεντίου ἐπάρχου πόλεως. 

uui Ὀλυμπιάς. 
90 "p. ς΄. α΄. ὑπ. ᾿νϑημίου “ὐγούστου 10 β' μόνου. D 
2. 9. "Ocrgog P. 9. τῶν ἄλλων P. ib. συμβουλῆς R. δ. ἴδεν 

P. 7. ἐπραίδευσαν P. 8. οὐδεὶς φίλος P. 1710. Λέων pe 

λεὺς P. — dbid. μέγα V. 13. cz. V. 14. λοχίας V. — ibid. καὶ 


om. P. 15. δὲ post ἡμέρας ponunt PV. 16. τούτῳ τῷ ἔτει P. 
18. ὑπὸ “ιαφερεντίου ] διὰ Φερεντίου P. 


tricium, illius filios, viros Senatorios, in Conventu, eorum corporibus in 
frusta concisis. Unde tumultus extitit Constantinopoli: magnam enim 
habebant Gotthorum copiam, et Comites, aliosque famulos qui sibi prae- 
sidio erant. Unde Gotthus quidam ex Asparis familiaribus, Ostrus Co- 
mes nomine, Palatium ingressus est una cum aliis Gotthis sagittas emit- 
tens: pugnaque inita inter Kxcubitores et Ostrum Comitem, multi inter- 
fecti sant. "Tandem cum circumveniretur, videretque se hostibus impa- 
rem, arrepta Asparis pellice Gottha, singulari forma praedita, ac divite, 
et una cum illo equo vecta, in "Thraciam perrexit, regiones subinde po- 
pulatus: de quo Byzantii haecce inclamabant: Mortui nemo amicus, nisi 
solus Ostrus. ] : 

Idem Leo Imperator graviter persecutus est haereticos Árianos Ex- 
ocionitas, ac missis ubique edictis, vetuit illos habere Ecclesias, atque 
ullos conventus agere. . . ] 

Kodem anno, maximum in coelo signum apparuit, quod a quibusdam 
Tuba, ab aliis Hasta, ab aliis denique Trabs appellatur, visumque est 


per aliquot dies. . 

Eoden anno, imperavit Anthemius, et Romam profectus est: illius- 

ue Laureatae imagines Constantinopolim illatae sunt per Ferentium 
raefectum urbi. 


598 CHRONICON 


Οὗτος ᾿ἀνϑήμιος δομεῖται τὸν οἶχον τοῦ ἁγίου Θωμᾶ τοῦ 
ἀπαστόλον, τὰ λεγόμενα Z4v9rulov, πλησίον τῶν Βοῤῥαΐδου. 

"Enl τούτον τοῦ προκειμένου ὑπάτου 4ινζίριχος, υἱὸς At- 
τίλα, ἐσφάγη, ὑπὸ ᾿ναγάστου τοῦ στρατηλάτου Θράκης, καὶ εἰσ- 
ἤλϑεν ἢ κεφαλὴ αὐτοῦ εἰς Κωνσταντινούπολιν ἱππικοῦ ἀγομξ5 
vov, καὶ ἐπόμπευσεν διὰ τῆς μέσης, καὶ ἀπηνέχϑη εἰς τὸν Ev- 
λόκιρκον xol ἐπάγη ἐν ξύλῳ" xal ἐξῆλϑε πᾶσα 7, πόλις εἰς ϑέαν 
αὐτῆς ἐπὶ ἡμέρας ἱκανάς. 

P 394 "Ivo. ζ΄. ιβ΄. ὑπ. Ζήνωνος καὶ Magxi«vov. 

Τούτῳ τῷ ἔτει ἔβρεξεν dy Κωνσταντινουπόύλει κονίαν ἀντὶ 10 
βροχῆς" ἐπ. παλαιστὴν ἵψους ἐτέϑη εἰς τὰς κεράμους ἡ κονία. 
καὶ πάντες ἔτρεμον λιτανεύοντες καὶ λέγοντες ὅτι Πῦρ ἦν καὶ 
ἐσβέσϑη, καὶ ηὑρέϑη κόνις τοῦ ϑεοῦ φιλανϑρῳπευσαμένου μηνὶ 
δίῳ νοεμβρίου, ια΄. | 

᾿ Τούτῳ τῷ ἔτει ἐγένετο ἐμπρησμὸς μέγας ἐν Κωνσταντινου- 9 
πόλει οἷος οὐδέποτε" ἐχάη γὰρ ἀπὸ ϑαλάσσης ἕως ϑαλάσσης. καὶ 
φοβηϑεὶς “1έων, ὃ, βασιλεὺς ἐξῆλϑεν πέραν εἰς τὸν ἅγιον Maguár, 
καὶ ἐποίησεν ἐκεῖ πρόκεσσον μῆνας ἕξ, καὶ ἔκτισεν ἐχεῖ λιμενά- 

B ριον xai ἔμβολον, ὕστις οὕτω καλεῖται ὃ τύπος, Νέος ἔμβολος. 
Ἰνὸ. η΄. «y. ὑπ. Γορδιανοῦ καὶ Σεβήρου. Ὁ 


2. Βοῤῥαϊδίου P. 8. Γινξίριχος R. ἐδ. Arria R, "Acá P. 
6. τὺν] τὸ P. . ἦν om. R. 18. πρόκεσσον — ἐκεῖ om. P. 


A. C. ' [0]. Iph.] 
CCCXII. Olympias. 


"cJ 468. xr Ind. vx  Anthemio Augusto II. solo Cos. 4. 
Hic Anthemius aedificavit aedem Sancti 'Thomae Apo- 
stoli, quae Anthemii dicitur, juxta locum Borraidii, 
Eodem praedicto Cos. Dinsirichus, Attilae filius, ab Ana- 
gasto Magistro militum 'T'hraciae caesus est, cujus caput alla- 
tum est Constantinopolim, dum Circenses rentur, et per 
mediam urbis plateam traductum, et ad Xylocircum delatum, 
paloque infixum est: ad quod spectaculum urbs universa 
egressa est per aliquot dies. 
469. xi. lad. vi. Zenone et Marciano Coss, 1. 312. 
Hoc anno, Constantinopoli, imbris vice, cinis depluit, et 
ιν, digitos altus supra tegulas resedit, adeo ut omnes terre- 
facti supplicationes agerent, ac dicerent, ignem esse εἰ extin- 
ctum esse, et cinerem inventum, Deo genus humanum mise- 
rante, mense Dio, Novembris xi. 
dem anno, tantum Constantinopoli extitit incendium, 
quantum ante nunquam: conflagravit enim civitas a mari us- 
que ad mare. 'Lerritus ergo, Leo Imperator contulit se ver- 
sus Kretum ad, Sanctum Magantem, fecitque ibi Portum et 
Porticum, qui quidem locus vocatur Nova porticus. 


PASCHALE. 699 


Ἰνὸ, 9'. ιδ΄, ὑπ. Alortoc τὸ δ' xal Προβιανοῦ. 
uy Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. f, ε΄. ὑπ. Πϊαρκιανοῦ καὶ Φήστου. 
Tvd. «αἰ, ις΄. ὑπ. “έοντος τὸ εἰ μόνου. 
5 Merà τελευτὴν “Ἰέοντος τοῦ μεγάλου Ῥωμαίων uy ἐβασί- R 750 
λευσεν “ἔων νέος “1ἴγουστος ἔτος αἰ. ὁμοῦ Eqymy. 
Ἰνὸδ. ιβ΄. α΄. ὑπ. “Πέοντος νέου μόνου. c 
Οὗτος ““έων ὑποβληϑεὶς ὑπὸ τῆς ἰδίας αὐτοῦ μητρὸς τῖς 
ἐπιφανεστάτης ᾿Τριάδνης, ὡς προσκυνεῖ αὐτὸν ὡς βασιλέα Ζή- 
ἰόνων ὃ στρατηλάτης καὶ πατρίκιος, ὃ αὐτοῦ πάππος, ἐπέϑηχε 
στέφανον βασιλικὸν ἐπὶ τὴν χεφαλὴν τοῦ αὐτοῦ Ζήνωνος" καὶ 
ἐβασίλευσεν Ζήνων ὃ Κοδισσεὺς ὃ Ἴσαυρος μετὰ τοῦ ἰδίου ixyó- 
vov “έοντος ὀλίγον χρόνον. xol τῷ (a μηνὶ τῆς αὐτοῦ ὑπατείας 
ἀῤῥωστήσας ““έων νέος μηνὶ δίῳ τῷ καὶ νοεμβρίῳ ἐτελεύτησεν, 
15 ὧν ἐτῶν ιζ΄, καϑὼς Νεστοριανὸς ὃ σοφώτατος χρονογράφος ἕως 
Atovrocç νέου συνεγράψατο. 
Ῥωμαίων i! ἐβασίλευσεν Ζήνων «Αὔγουστος ἔτη ιζ΄. 
| ὁμοῦ c. 
"và. ιγ΄. α΄. ὑπ. Ζήνωνος -Aoyovorov τὸ f μόνου. 


5. Afovtog τοῦ μεγάλου] τοῦ Λέοντος P. 19. Κοδιοσεὺς P. ib. 
ἐκγόνου  ἐγκότου R, ἐγγόνου P. 


A. C, | [0]. Iph.] Anni a m. c. 
470. xiu. Ind. vni Gordiano et Severo Coss. 2. 
4711. xiv. Ind. ix. — Leone IV. et Probiano Coss. 8. 
CCCXIHII. Olympias. 
472. xv. nd. x. Marciano et Festo Coss. 4, 
473. xwr Ind. xri. Leone V. solo Cos. 1. 313. 


' Post mortem Leonis, Romanis xri imperavit Leo Ju- 
nior Augustus an. I. Collig. an. v. Mbccccrxxxi, 
474. 1. Ind, xi. Leone Juniore solo Cos. s 5982. 
Hic Leo, & suamet matre Nobilissima Ariadné ad hoc 
monitus, cuin a Zenone Magistro militum et Patricio, avo suo, 
tanquam Imperator salutaretur, coronam lmperatoriam ipsius 
Zenonis cap: imposuit: et imperavit Zeno Codioseus Isau- 
rus cum nepote suo Leone exiguo tempore. Quippe xr. Con- 
sulatus sui mense, morbo correptus Leo junior, mense Dio, 
seu Novembri, decessit cum xvir. aetatis annum attigisset, 
quemadmodum scripsit Nestorianus doctissimus Chronogra- 
phus, qui historiam usque ad Leoneiu Juniorem perduxit, 
Romanis xrrv. unperavit Zeno Augustus annos xvit. Col- 
liguntur anni vi. x. 
475. 1. Ind. xir. Zenone Augusto solo II. Cos. 3. 


5999, 


HAVERErICLD Ll. a 
OF ANCILUT i. (Gu Y 
OXFOnnO . 


V 259 


P 325 


R 752 


600  . CHRONICON 


τιδ' Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ιδ΄. β΄. Βασιλίσκου xoi ᾿ρμάτου. 
T. ιε΄. γ΄. ὑπ. Βασιλίσκου καὶ ρμάτου. 

Ζήνων ὃ βασιλεὺς αἰτηϑεὶς πρᾶγμα παρὰ τῆς πενϑερᾶς 
αὐτοῦ Βηρίνης, καὶ μὴ παρασχών, χατεσχευάσϑη παρ᾽ αὐτῆς" 5 
καὶ φοβηϑεὶς μὴ σφαγῇ ἀπό τινος τῶν τοῦ παλατίου, σὺν αὐτῷ 
γὰρ οἴκει ἐν τῷ παλατίῳ καὶ ἡ πενθερὰ αὐτοῦ Βηρῖνα, ποιήσας 
πρόχεσσον ἐν Χαλκηδόνι, ἐκεῖϑεν ἔφυγεν βερέδοις, καὶ ἀπῆλϑεν 
εἷς τὴν Toavolav, ὡς ἦν βασιλεύς. ὅντινα κατέλαβε φυγοῦσα 


τὴν ἰδίαν αὐτῆς μητέρα λάϑρᾳ ἡ βασίλισσα ᾿Αριάδνη εἰς τὴν 10 


"Ioavglav, καὶ διῆγεν ἐκεῖσε ἅμα τῷ ἰδίῳ ἀνδρί. 

Καὶ μετὰ τὸ φυγεῖν Ζήνωνα τὸν βασιλέα καὶ ᾿Ἱριάδνην τὴν 
«Ἵὔγουσταν εὐθέως προεχειρίσατο ἡ δέσποινα Βηρῖνα βασιλέα 
στέψασα Βασιλίσκον τὸν ἴδιον αὐτῆς ἀδελφόν. καὶ ἐβασίλευσεν 


ὃ αὐτὸς Βασιλίσκος ἔτη δύο, ἅτινα συναριϑμοῦνται σὺν τοῖς 15 


πρώτοις καὶ τοῖς μετὰ ταῦτα Ζήνωνος ἔτεσιν. 
Ὁ δὲ Βασιλίσχος ἅμα ἐβασίλευσεν, ἔστεψε τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν 
Maágxov εἰς βασιλέα, καὶ ἐβασίλευσαν οἱ δύα Gua. 
"I»ó. α΄. δ΄. ὑπ. Ἴλλου μόνου. 


Τούτῳ τῷ ἔτει ἐπανῆλϑε Ζήνων ὃ βασιλεὺς μετ᾽ ὄχλου 30 


πολλοῦ ix τῆς Ἰσαυρίας. ὃ δὲ Βασιλίσκος μαϑὼν τὴν τοῦ βα- 


6. ὑπὸ P. 7, ᾧκεε Ρ. 8. βερένδοις R, alterum in m. ponens. 
18. Βηρίνη P. 


A. C. [0]. Iph.] 
CCCXIV. Olympias. 


476. τι. Ind. xiv. Basilisco et Armato Coss. 4. 
477. 1m. Ind. xv.  Basilisco et Armato Coss. . 1.814 
Zeno Imperator petitus rem quampiam a socru sua Verina, ue 
denegata, ab illa insidiis est appetitus: veritusque ne ab aliquo e P 
tinis interficeretur, (in Palatio quippe una babitabat illius socrus Veri- 
na) Chalcedonem concessit, velut illic moraturus, atque inde conscensis 
veredis, arrepta fuga in Isauriam, ipse licet Imperator, abiit: quem lm- 
Ies Ariadne, fugiens matrem suam, in lsauriam clam secuta est, 
bique cum conjuge suo degit. ! ] 
Zenone Imperatore et Ariadne Augusta sic fuga dilapsis, statim Do- 
mina Verina Basiliscum, fratrem suum, Imperatorem renuntiavit ac coro- 
navit. Ipse vero annos mn. imperavit, qui adscribuntur prioribus ac po- 
sterioribus aunis Zenonis. ] 
Porro Basiliscus simul ac imperavit, Marcum filium suum Imperato- 
rem dixit, ac uterque una imperavit. 
478. 1v. Ind. τ. Illo solo Cos. 2 c 
Hoc anno, Zeno Imperator cum ingentibus copiis ex Isauria rediit. 
Basiliscus vero accepto Zonenis Imperatoris reditu, misit Armatum Ma- 


PASCHAL E. 601 


σιλέως Ζήνωνος ἐπάνοδον, ἔπεμψεν ᾿Ἰρμᾶτον τὸν στρατηλάτην C 


τοῦ πραισέντου μετὰ πάσης ἧς εἶχεν βοηϑείας τοῦ στρατοῦ εἷς 
τὴν Θράκην καὶ εἰς Κωνσταντινούπολιν zal τὸ παλάτιον, δὁρχκώ- 
σας αὐτὸν εἷς τὸ ἅγιον βάπτισμα μὴ προδοῦναι. χαὶ λαβὼν τὸ 
δἄπειρον πλῆϑος τοῦ στρατοῦ ὃ ““ρμᾶτος ἐπέρασεν. καὶ τοῦτο 
προμαϑὼν Ζήνων ὃ βασιλεὺς ἔπεμψεν πρὸς αὐτὸν ᾿“ρμᾶτον, 
ἐπαγγειλάμενος αὐτῷ πολλὰ καὶ τὴν στρατηλὰσίαν τοῦ πραισέν- 
του ἕως τῆς αὐτοῦ ζωῆς καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ποιεῖν Καίσαρα. καὶ 
προτραπεὶς ᾿Τρμᾶτος ὑπὸ Ζήνωνος τοῦ βασιλέως προέδωχεν, εὗ-- 
τορεϑεὶς εἰς τὸ μέρος Ζήνωνος τοῦ βασιλέως, καὶ οὐχ ὑπήντησεν 


Ζήνωνι ἐρχομένῳ, ἀλλὰ δι᾽ ἄλλης ὁδοῦ ἔδοξεν ἀπιέναι. ὃ δὲ Ὁ 


βασιλεὺς Ζένων μετὰ τῆς αὐτοῦ βοηϑείας διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς Ioav- 
ρίας ἐξορμήσας ἐπέρασεν ἀπὸ τῶν λεγομένων Πυλῶν, καὶ εἰσῆλ-- 
Sev ἐν Κωνσταντινουπόλει εἷς τὸ παλάτιν μετὰ τῶν ἰδίων, καὶ 
16ἐδέχϑη ἀπὸ τῶν στρατευμάτων καὶ τῆς συγκλήτου. ἀκούσας 
δὲ ἐξαίφνης Βασελίσκος ὁ βασιλεὺς ὅτι Ζήνων ὃ βασιλεὺς εἰς τὸ 
παλάτιν ὥρμησεν καὶ εἰσῆλϑεν, καὶ ὅτε ἐδέξαντο αὐτὸν πάντες 
καὶ Βηρῖνα ἡ δέσποινα ἡ αἰτοῦ πενϑερά, λαβὼν Βασιλίσκος τὴν 
γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰ τέκνα ἔφυγεν dg τὴν μεγάλην ἐκκλησίαν 
20 Κωνσταντινουπόλεως εἰς τὸ μέγα φωτιστήριον. ὃ δὲ ϑειότατος 
Ζήνων παρασχὼν τὸ βῆλον τοῦ ἱππικοῦ, εὐθέως ἀνελϑὼν ἐϑεώ- 
ρῆσεν, καὶ ἐδέχϑη ὑπὸ τῶν τῆς πόλεως. καὶ εὐθέως πέμψας ὃ 


6. μαϑὼν V. 8. ποιεῖν om. P. — 10. οὐχ ἡπήντησεν P, οὐκ 
ὑπήντησεν V. 11. τῷ Ζήνωνι P. 14. 17. παλάτιον P. 18. 
Βηρίνη P. 


istrum Militum Praesentalem cum universo quem habebat exercitu, tum 
Thraciam, tum Constantinopolim, et in Palatium, exacto prius ab eo 

in sanctum Baptisma sacramento, se minime defecturum. Armatus assum- 
ptis innumeris copiis exercitus, trajecit. Quod ubi Zeno Imperator in- 
tellexit, misit ad ipsum Armatum, multa illi pollicitus, ac in primis Ma- 
gistri Militum Praesentalis, quoad viveret, dignitatem, filiumque illius 
Caesarem se facturum. Hisce pollicitationibus illectus Armatus defecit, 
Zenonis Imperatoris qeu favere deprehensus, cum nec venienti oc- 
currerit Zenoni, sed alia via abire visus sit. Imperator autem Zeno 
cum copiis suis, arrepto Isauriae itinere profectus, a Pylis, ita appella- 
tis, trajecit, veniensque Constantinopolim, ac Palatium ingressus cum fa- 
miliaribus, exceptusque est a Praetorianis et a Senatu. Cum vero ac- 
cepisset Basiliscus Imperator occupatum esse a Zenone Palatium, et ab 
omnibus exceptum, atque adeo ab ipsa etiam socru sua Domina Verina, 
assumptis uxore οἱ liberis, fugit in Magnae Kcclesiae magnum Baptiste- 
rium. Religiosissimus autem Zeno dato Circensium velo, statim con- 
scendit 'Tribunal, ac Circenses dedit, receptusque est a civibus. Nec 
moratus, misit Imperator in Magnam Ecclesiam, et abstulit a Basilisco 


P 326 


602 CHRONICON 


βασιλεὺς dg τὴν μεγάλην ἐκχλησίαν ἐπῆρεν παρὰ Βασιλίσχου 
καὶ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ καὶ τοῖ υἱοῦ αὐτῶν τὰ τῆς βασιλείας 
ἅπαντα, καὶ ἐξέβαλεν αὐτὸν καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ xal τὴν γυναῖχα, 
λαβόντας λόγον ὅτι οὐκ ἀποκεφαλίζονται. xol ἔπεμψεν αὐτὸν 
καὶ τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ εἰς “ίμνας τὸ κάστραν ὃ αὐτὸς Ζήνων βα-5 


V 260 σιλεὺς εἰς τὴν Καππαδοκίαν. καὶ ἐβλήϑησαν εἰς ἕνᾳ πύργον τοῦ 


κάστρου, καὶ ἀνοικοδομήϑη ἣ ϑύρα xal ἐφυλάττετο ὃ πύργος 
xal τὸ κάστρον αὐτὸ ὑπὸ στρατιωτῶν xal Ἰσαύρων πλήϑους ποὶ- 


B λαῦ᾽ xoi λιμοχτονηϑεὶς ó αὐτὸς Βασιλισχος καὶ 7) γυνὴ αὐτοῦ ual 


R 754 


C 


τὰ τέχνα αὐτῶν ἀπέδωκαν τὰς ψυχάς, xal ἐτάφησαν ἐκεῖ εἰς τὸν 10 
αὐτὸν πύργον “ΤΠ μνῶν. 


Ἰνὸ. β΄. &. on. Ζήνωνος «“ἐγούστου τὸ γ' μόνου. 
cul! Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. γ᾽. ς΄. ὑπ. Βασιλείου μόνου. 
Ἰνὸ. δ΄. U'. ὕπ. Πλακίτα μόνου. 15 
"I. ε΄. η΄. ὑπ. Τροκόνδου xol Σεβηριανοῦ. 
Ἰνδ, ς΄. 9΄. ὑπ. Φαΐστου μόνου. 
ug Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ζ΄. (. ὕπ, Θεοδωρίχου καὶ Βεναντίου, 
Τούτῳ τῷ ἔτει Ζήνων ὃ βασιλεὺς ἐποίησε Καίσαρα τὸν υἱὸν ὃ) 


“ρμάτου τοῦ στρατηλάτου πραισέντου, Βασιλίσκον ὀνόματι, καὶ 


2. αὐτοῦ P. 8, xolalterum om. P. 19. y καὶ μόνου R. 


Anniam.c.et uxore ejus et filio omnia Imperatoria insignia, fide interposita ac data 


5987. 


ipsos non plexum iri capitibus.  Amandavitque illum Zeno Imperator 
cum suis in Limnas, castrum Cappadociae, ubi conjecti sunt in turrim 
quandam castri, cujus ostium obstrui, ipsum vero castrum una cum turn 
ἃ militum Isaurorum praesidio custodiri imperavit: sicque Basiliscus, 
uxor et liberi fame enecati interierunt, ibidemque in Limnarum turri 


sepulti sunt. 
. €. [0]. Jph.] 
479. vw. Ind. m. Zenone Augusto HI. solo Cos. 8. 


CCCIV. Olympias. 
480. vi. Ind. ux Basilio solo Cos, &. 
481. wi. uod. iv. Placita solo Cos, 1. 
482. vui Ind. v. Trocondo et Severiano Coss. 9. 
483. 1x. Ind, vi. Fausto solo Cos. 3. 


CCCXVI. Olympias. 
484. x. Ind. vu. 'Theodoricho et Venantio Coss. 4. 
Hoc anno, Zeno lmperator Caesarem creavit Armati Magistri Mili- 
tum Praesentalis filium, Basiliscum nomine, isque Zenoni assedit dum 
Circenses ederentur, ac uterque, lmperator et Caesar aurigas spectaruut 


PASCHAL E. 603 


συνεχάϑισεν αὐτῷ elg τὸ ϑεωρεῖν" καὶ εἶδαν τοὺς ἡνιόχους ὃ fa- 
σιλεὺς xal ὃ Καῖσαρ. 
Ὁ δὲ βασιλεὺς Ζήνων λογισάμενος ὅτε ἐπιι(άρχησεν ρμᾶτος 
ὃ στρατηλάτης τοῦ πραισέντου, ὃ πατὴρ τοῦ Καίσαρος, ὀμόσως 
5εἰς τὸ ἅγιον βάπτισμα Βασιλίσκῳ μὴ προδοῦναι αὐτόν, xal 
ὅτι προτραπεὶς παρ᾽ ἐμοῦ προέδωχεν αὐτόν, καὶ ἀπέϑανεν, πῷς 
τῇ ἐμῇ βασιλείᾳ πιστὰ φυλάξει; μιχρὰν γὰρ ἐὰν ἀνδρειωθῇ ὃ 
υἱὸς αὐτοῦ ὃ Καῖσαρ, πάντως κἀμὲ παραβαίνει. ἐγὼ δὲ οὐ πα- Ὁ 
ρέβην αὐτόν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν ἐποίησα ἐπὶ τόπου μεῖναι στρατη- 
ἰολάτην, καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ Καίσαρα ἐποίησα. xci ἐκέλευσεν à 
βασιλεὺς Ζήνων σφαγῆναι ᾿Αρμᾶτον τὸν ἀπὸ ὑπάτων καὶ στρα- 
τηλάτην ὡς ἐπίορχον. καὶ ἐσφάγη εἰς τὸν Κόχλιον τοῦ παλα- 
τίου κατὰ τὸ “έχιμον, ὡς ἀνέρχεται εἰς τὸ ἱππικὸν ϑεωρῆσαι ὃ 
αὐτὸς ᾿Τρμᾶτος. καὶ μετὰ τὸ φονευϑῆναι Louüzov τότε καὶ τὸν 
Ιδυϊὸν αὐτοῦ Βασιλίσκον τὸν Καίσᾳρα γεώτερον ὄντα ἐχειροτόνη-- 
σεν ἐπίσκοπον εἰς Κύζιχον τὴν μητρόπολιν Ἑλλησπόντου, ἐπειδὴ 
ἦν φορέσας πορφύραν βασιλικήν, ὡς Καῖσαρ, δημεύσας πᾶσαν 
τὴν οὐσίαν τοῦ αὐτοῦ ᾿ρμάτον, | 
Ἔν τοῖς χρόνοις τούτοις πρόφασιν λαβόντες οἱ ἐκ τοῦ ἔϑνους Ῥ 327 
90 τῶν Σαμαρειτῶν. ἐν Παλαιστένῃ ἐτυράννησαν, καὶ ἔστεψαν λή- 
στάρχον, ὀνόματι Ἰουστασᾶν, Σαμαρείτην. καὶ εἰσῆλϑεν ἐν 
Καισαρείᾳ, καὶ ἐθεώρησεν ἱππικύν, καὶ πολλοὺς ἐφόνευσεν ἦγε- 


1. εἰς — ὃ om. R. ib. εἶδαν] ida» V, ἴδον P. 8. ὁ om. P. 13. δό- 
κιμὸν R. 14. αὐτὸν ᾿ἡρμᾶτον P. 15. ἐπίσκοπον — P. 
21. Ἰουστουσᾶὰν P. ib. Σαμαρίτην PV. 22. ϑεώρησεν P. 


Armati Magistri Militum Praesentalis Patris Caesaris, perjurium se- 
cum colens Zeno Imperator, ut qui per sanctum Baptisma Basilisco ju- 
rasset, eum se non proditurum: qui tamen, ait, a me impulsus illum 

didít, isque mortuus est, quo pacto Majestati meae fidem servabit? 
Ubi adoleverit filius illius Caesar, prorsus in me perinde perfidus erit. 
Ego vero fidem illi servavi, dum ut Militum Magister permaneret, effeci, 
ac filium Caesarem dixi. Praecepit igitur Zeno Imperator, ut Armatus Ex- 
Consule et Magister Militum velut perjurus interimeretur. Interfectusque est 
in Palatii Cochlea, versus Decimum, cum ascenderet, Circenses spectatu- 
rus. Post caedem Armati, Basiliscum filium Caesarem, adolescentem 
adbuc, Cyzici Hellesponti Metropoleos Episcopum ordinari curavit, ut 
qui purpuram Regiam, tanquam Caesar, induisset, bonis Armati omnibus 
in fiscum relatis, 


Hisce temporibus, arrepta nescio qua occasione, Samaritae in Pa- 
laestina tyrannidem excitavere, Justusa quodam latronum principe Sa- 
marita coronato. [5 gue Caesaream ingressus, Circenses exhibuit, 
multosque interfecit, Palaestinae imperans, Sed et concremavit Eccle- | 


604 CHRONICON 


μονεύων τῆς Παλαιστίνης. ἔκαυσεν δὲ xal τὴν ἐκκλησίαν τοῦ 
ἁγίου Πρόβου ὃ αὐτὸς Ἰουστασᾶς ἐπὶ Τιμοθέου ἐπισχύπου 
R 756 Καισαρείας. καὶ εὐθέως ὃ δοὺξ Παλαιστίνης ᾿Ἱσκληπιάδης ἢλ- 
Se» μετὰ τῆς ἑαυτοῦ βοηϑείας, ὡς λῃστοδιώχτης, ὃ ἀξιωματι- 
xóg Καισαρείας, μετὰ τῶν “ρχαδιανῶν, xal ὁρμήσας κατ᾽ αὐτοῦδ 
Ἰουστασᾶ συνέβαλεν αὐτῷ, καὶ ἀπεχεφαλίσϑη ὃ αὐτὸς Tovora- 
σᾶς, καὶ ἐπέμφϑη 7 κεφαλὴ αὐτοῦ μετὰ τοῦ διαδήματος αὐτοῦ 
B τῷ βασιλέϊ Ζήνωνι. ὃ δὲ βασιλεὺς Ζήνων εὐθέως ἐποίησε τὴν 
συναγωγὴν αὐτῶν τὴν οὖσαν εἴς τὸ καλούμενον Γαργαρίδην εἰ- 
κτήριον οἶχον μέγαν τῆς δεσποίνης ἡμῶν τῆς ϑεοτόχου καὶ &u-10 
παρϑένου ἸΠαρίας, ἀνανεώσας καὶ τὸν οἶχον τοῦ ἁγίου Προ- 
κοπίου, ποιήσας διάταξιν μὴ στρατεύεσθαι Σαμαρείτην, δημεύ- 
σας τοὺς εὐπόρους αὐτῶν. καὶ ἐγένετο φόβος καὶ εἰρήνη. 
V 96: Ἰνὸ. η΄. ια΄. ὑπ. Συμμάχου μόνου. 
Τούτῳ τῷ ἔτει Θεοδερὶχ τῷ γενομένῳ ῥηγὶ Ρώμης προσῆλ- 1 
Sev μία γυνὴ συγκλητικὴ Ρώμης, ὀνόματι Ἰουβεναλία, διδά- 
σχουσα αὐτὸν ὅτι Τρία ἔτη ἔχω δικαζομένη μετὰ τοῦ πατριχίου 
C Φύρμου, καὶ εὐλύτωσόν με. καὶ ἐνεγκὼν τοὺς δικολόγους τῶν 
ἀμφοτέρων μερῶν εἶπεν αὐτοῖς ὅτε Εἰ μὴ διὰ τῆς αὔριον χαὶ 
διὰ τῆς μετ᾽ αὐτῆς δώσετε αὐτοῖς ὅρον καὶ ἀπαλλάξετε αὐτούς, 90 


2. ᾿Ιουστασὸς V, ᾿Ιουστουσᾶς P. Conf. Malalas p. 382. 4. ὡς à | 
στοδιώκτης) xal ὁ ληστοδιώκτης "Prync Malalas. 6. Οὐιστασὰ PV, 
᾿Ιουστουσὰ R. ib. ᾿Ιουστουσὰ R. 12. Σαμαρίτην PV. 15. Θεο- 
δωρίχῳ P. 18. Φίρμου Malalas p. 384. ib. τῶν] αὐτῶν Ῥ. 19. καὶ 

διὰ τῆς μετ᾽ αὐτῆς (vel potius αὐτὴν) sumpsi ab Malala. 


Anniam.c.siam Sancti Probi, cum "Timotheus Caesareae esset Episcopus. Confe- 
stim vero Asclepiades Palaestinae Dux cum suo praesidio venit, ut et 
Latrunculator, Caesareae magistratus, cum Arcadianis: contraque ipsum 
Justusam profectus, atque cum eo congressus, Justusam capite trunca- 
vit, ac illius caput, cum eo quo cinctum erat diademate, ad Zenonem 
Imperatorem transmisit. ldem porro lmperator Zeno illorum Sy 
gam, quae in loco Gargaride dicto erat, in aedem sacram, eamque in- 
gentem, Dominae nostrae Deiparae et semper Virginis Mariae, statim 
convertit: instaurata praeterea Sancti Procopii aede. Rdixit etiam ne 
Samaritae deinceps militarent, bonis potentiorum omnibus proscripüs: 
unde et terror est insecutus, paxque firmata. | 

[ Ol. Iph. j 
1. 316. 


A. C. 
5993. 485. xi. Ind. vu. Symmacho solo Cos. 

Hoc anno, ad Theodorichum, qui Romae regnabat, ac- 
cessit femina Senatorii generis Romana, Juvenalia nomine, 
Regemque hisce verbis est allocuta: Tertium jam annum cum 
Formo Paíiricio controversiam habeo, fac ut expediar. Rex 
accersitis utriusque partis judicibus: Nisi, inquit, intra cra- 
stinum dicm sententiam tuleritis, ct litigantes dimiseritis, ple- 
ctam vos capite. li vero biduo invicem congressi, sententia 


PASCHAL E. 605 


ἀποχεφαλίζω ὑμᾶς. xal καϑίσαντες διὰ τῶν δίο ἡμερῶν εἷ- 
παν τὰ δοκοῦντα τοῖς νόμοις, δεδωκότες αὐτοῖς ὅρον, καὶ ἀπήλ- 
λαξαν αὐτούς. καὶ ἅψασα κηροὺς ἡ ᾿Ιουβεναλία προσῆλϑεν 
αὐτῷ εὐχαριστοῖσα, ὅτι εὐλυτώϑη ἡ δίχη αὐτῶν. καὶ ἠγανά- 

5xtr0tv ὃ αὐτὸς ῥὴξ κατὰ τῶν δικολόγων, καὶ ἀγαγὼν αὐτοὺς &-- 
atv αὐτοῖς, Διὰ τί, ὃ ἐποιήσατε εἰς δύο ἡμέρας xal ἀπηλλάξα-- 
τε αὐτούς, εἰς τρία ἔτη ovx ἐποιήσατε; xal ἀπεχεφάλισεν τοὺς D 
dvo δικολόγους ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, xai ἐγένετο φόβος. 
xai ἐποίησε διάταξιν περὶ ἑκάστου νύμου. καὶ ἐξελϑὼν ἀπὸ Ῥώ- 

τομῆς οἴκησεν τὴν “Ῥάβενναν, πόλιν παραϑαλασσίαν, ἕως ϑανά- 
του αὐτοῦ. καὶ μετὰ ϑάνατον αὐτοῦ ἐγένετο ῥὴξ Ῥώμης ὃ ἐκ 
γένους αὐτοῦ ᾿Αταλλάριχος. ἦν δὲ ᾿“ρειανὸς τῷ δόγματι, 0 
ἐστιν ἐξωκιονίτης. 

Ἰνὸ. 9'. ιβ΄. ὑπ. Aoyylvov καὶ Ζεκίου. 

15. ἸΝνὸ. . ιγ΄. ὑπ. Βοηϑίου μόνου. 

Τούτῳ τῷ ἔτει ἔπαϑεν ἀπὸ ϑεομηνίας σεισμοῦ Kovorayri- R. 758 
γούπολις τὸ δεύτερον αὐτῆς πιάϑος μηνὶ γορπιαίῳ σεπτεμβρίῳ xg" Ῥ 328 
ἐπ᾿ ὀλίγον διάστημα ἕως τοῦ Ταύρου. 

rib, Ὀλυμπιάς. 
20 ἸΝνὸ. «α΄. ιδ΄. ὑπ. “υναμίου καὶ Σιφιδίου. 


9. ἀπηλλάξαντες P. 8. Οὐβεναλία V. 4. s)AvroOm P. 9. 
ἀπὸ Ῥώμης om. P 1[0. ἱΡάβαινναν P, ῬΡάβαινανν, ἰδ. παρα- 
ϑαλάσσιον P. 15. Βοηϑείτου RV, Βοηϑείον P. 


A. C. [0]. Iph.] 
ex legibus data, utrumque dimiserunt. 'Tum Juvenalia accen- 
sis cereis Regem convenit, ut gratias ageret quod a lite esset 
absoluta. At Rex indignatus, accersitis judicibus: Quare, in- 
quit, quod uno biduo confecistis, protrazistis in triennium? Et 
extemplo utriusque partis judices securi percussit, ex quo in- 
gens in alios ortus est terror, Rex postmodum Decreto de 
singulis legibus edito, urbe digressus, Ravennam maritimam 
civitatem concessit, ubi usque ad vitae exitum habitavit. 
Post Theodorichi mortem, ex illius stirpe Romae regnavit 
Atallarichus. Fuit autem ille ex haeresi Ariana, id est Exo- 


cionita, 
486. xr. Ind. 1m. Longino et Decio Coss. 2. 
487. xu. Ind. x. —Boéthio solo Cos. 8, 
Hoc ipso anno, Constantinopolis alteram a terrae motu 
cladem ex divina ira a est mense Gorpiaeo, xxvi. Se- 


ptembris, in brevi spatio, usque ad Taurum, 
CCCXVII. Olympias. 
488. xiv. Ind. xi — Dynamio et Sifidio Coss. 4, 


606 GHROÓNICON 


"T3. iB. ιε΄. ὅπ. Ἐῤσεβίου καὶ Προβίνου. 
Ἰνδ. ey; id. ὑπ. Aoyylvov τὸ (f καὶ Φαύστου τὸ ῥ᾽. 
“ἔδει ὅτι Ζήνων ὃ βασιλεὺς ἐρωτήσας Ἰαυριανὸν τὸν σο- 
φώτατον κόμητα, ὅστις καὶ πολλὰ αὐτῷ προέλεγεν, ἦν γὰρ μυ- 

B στικά τινα εἰδὼς ὃ αὐτὸς Mavgiavóg, τίς μετ᾽ αὐτὸν Ζήνωναδ. 
βασιλεύει, καὶ ἔμαϑεν παρ᾽ αὐτοῦ ὅτι τὴν βασιλείαν αὐτοῦ καὶ 
τὴν γυναῖχα αὐτοῖ διαδέχεταί τις ἀπὸ σιλεντιαρίων. καὶ ταῦτα 
ἀκούσας ὃ βασιλεὺς Ζήνων συνέσχεν τὸν πατρίχιον Πελάγιον τὸν 
ἀπὸ σιλεντιαρίων πληρώσαντα καὶ ἐλϑόντα εἷς τὴν τοῦ πατρικχίου 
ἀξίαν, ἄνδρα σοφόν. καὶ δημεύσας αὐτὸν ἐκέλευσεν φυλάττε- 10 
σϑαι;: ὕντινα οἱ φυλάσσοντες ἐξκουβίτωρες ἔπνιξαν ἀγχόνῃ κατὰ 
κέλευσιν τοῦ βασιλέως Ζήνωνος. καὶ ἀχούσὰς ὃ ἔπαρχος τῶν 
πραιτωρίων 14oxádioc ἐλοιδόρησε τὸν βασιλέα Ζήνωνα διὰ τὸν 
πατρίκιον Πελάγιον, ὅτι ἐφονεύϑη. καὶ εἰσῆλϑεν εἰς τὰς ἀχοὰς 

C Ζήνωνος τοῦ βασιλέως, καὶ ἐκέλευσεν εἰσερχόμενον αὐτὸν “ρχά- 15 
dio» εἷς τὸ παλάτιον σφαγῆναι. ὃ δὲ ἔπαρχος τῶν πραιτωρίων 
Ἡρκάδιος μαϑὼν τοῦτο, καὶ ὅτε μετεστάλη ἀπὸ τοῦ βασιλέως, 
ὡς παρήρχετο διὰ τῆς μεγάλης ἐκκλησίας, ἐποίησεν ἑαυτὸν βου- 
λόμενον εὔξασϑαι, καὶ κατελϑὼν ἐκ τοῦ ὀχήματος εἰσῆλϑεν εἰς 
τὴν μεγάλην ἐχχλησίαν Κωνσταντινουπόλεως, καὶ ἔμεινεν ἐχεῖ 90 
ἔσω, καὶ ἐῤῥύσθη πικροῦ ϑανάτου. 


7. αὐτοῦ ο΄. P. 19. ὁ om. P. 17. ὅτε μετεσλάτει V. 18. 
Post ἑαυτὸν V addit τὸν pene evanidum, ^ 21. ἐρύσθη PV. 


A. C. [Ol. Iph.] 
489. xv. Ind. xu. Eusebio et Probino Coss. 1. 317. 
490. xvi. Ind. xur. Longino II. et Fausto II, Coss. 2. 


Cum rogasset Imperator Zeno Maurianumi Comitem, vi- 
rum doctissimum; qti multa illi hactenus praedixerat, (is enim 
arcana quaedam noverat) quis post se imperaret, ex eo didi- 
cit fore ut illius imperium et uxorem exciperet quidam Ex- 
Silentiario. Quibus intellectis, Pelagium Patricium compre- 
hendit, qui Silentiarium egerat, et inde ad Patricii pervene- 
rat dignitatem, virum sapientem, bonisque illius publicatis, 
jussit custodiri : T deinde Excubitores, ipsius Zenonis Im- 
peratoris jussu, laqueo suffocarunt. Quod Arcaüius Praefe- 
ctus Praetorio accipiens, Zenonem lmperatorem convitiis est 
insectatus, quod Pelagium Patricium intetfecisset. Zeno per- 
lata ad se Pelagii criminatione, jussit, slinu! ac Palatium in- 

rederetur, occidi, Praefectis veto Praetorio Arcadius ctim 
d rescisset; seque ab imperatote accersiri videret, versus 
Magnam Ecclesiam transiens, simulavit se velle precari, et 
exscenso curru, ingressus est Magnam Ecclesiam Constanti- 
nopoleos, ibique intus moratus, ab acerba morte liberatus est. 
1. xvi. Ind. xiv. Olybrio solo Cos. 3. 


PASCHALE. — 607 


Ἰνδ, ιδ΄, ιζ΄, $n. Ὀλυβρίου μόνου. V 9262 
τιη Ὀλυμπιάς. | 
Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ ξανϑικῷ τῷ καὶ ἀπριλίῳ δυσεντερίᾳ D 
ληφϑεὶς Ζήνων τελευτᾷ, ὧν ἐτῶν ξε καὶ ἡμερῶν ἐννέα. 
5 “Ῥωμαίων με’ ἐβασίλευσεν Iyaotácwc ὃ Δίκορος, ὃ ix τῆς 
νέας ᾿Ηπείρου ἐπαρχίας, ἀπὸ σιλεντιαρίων, ἐπὶ τῆς ὑπατείας 
Ὀλυβρίου υἱοῦ ᾿ρεοβίνδου, στεφϑεὶς μηνὶ ξανϑικῷ τῷ καὶ ἀπρι- 
λίῳ τῇ € τῆς μεγάλης ἑβδομάδος, ἰνδιχτιῶνος ιδ΄, ἔτους χρη- R 760 
ματίζοντος κατὰ ᾿Ωντιόχειαν τὴν μεγάλην LÀ καὶ Q'. καὶ ἔγημε 
1017» δέσποιναν τὴν ᾿ἀριάδνην, τὴν Ζήνωνος τοῦ πρὸ αἰτοῦ βασι- 
λέως γενομένην γαμετήν. ἐβασίλευσεν δὲ ὃ αὐτὸς ᾿Αναστάσιος 
ἔτη κζ΄. | — — ὅμοῦ exl". 
Ἰνδ. «ε΄, α΄. ón. Avuotuolovu Αὐγούστου καὶ Ῥούφου. P 829 
"Ió. α΄. β΄. $n. Εὐσεβίου τὸ β' xai MAlvov. 
18 Ἰνὸ. β΄. y'. ὑπ. Aortolov καὶ Πραισιδίου. 
"Dd. Y. δ΄. $n. Βεάτωρος μόνου. 
τιϑ' Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. δ΄, ε΄, n. Παύλου μόνου. 
0T y0. εἰς. ς΄. ὑπ, ᾿Ἀναστασίου «Αὐγούστου τὸ β΄ μόνου. 
ἢ Ἰνὸ. ς΄. ζ΄. ὑπ. Ἰωάννου Σκυϑοπολίτου καὶ Παυλίνου. 


7. ᾿ΑριοβίνδουΒ. 9, ξ1 91 eum Malala p. 891. 8. Clintonus Fast. vol. 
1. 0.367, 11. γαμετὴν om. P. — ib. δὲ ο!. P. 16. Βενάτωρος Ρ. 


A. C. [0]. Iph. JÁnniam. c. 
CCCXVIII. Olgmpias. 

Hoc anno, miense Xànthico, sive Aprili, Zeno sahguiniá 
fluxu corféptus diem $üum obiit, annos natus rxv; dies 1x. 

Inipéfávit xtv. Anastasius Dicorus, ex Nóvae Epiri Pro- 
vincia etimudus, Ex-Silentiarlo, Olybrio Areobindi filio Coii- 
süle; coronatus ést mense Xanthico, seü Aprili, feria v. ma- 
jeris Hebdodiadaé, Indictioti& xrv; aniio secundum Antiochiae 
magnaé aéram Dxxxvir. düxitque Dominam Ariadnen Augu- 
&tám, Zenonis decessoris uxotem. Imperavit Anástásius annos 
xxvit, Colliguntut adni Vt. wxxvii. 


492. 1 Ind. xv. ÁAnastásio Augusto et Rufo Coss. 4. 
493. 1r. lüd. i. — Eusebio Π. e Albiüe Coss. 1, 318. 
494. inm. Ind. m.  Asterio et Praesidio Coss. 9. 
495. 1v. Ind. nmi. Venatore solo Cos. 8. 


CCCXIX. Olympias. 
496. v. Ind, fv; Paülo solo Cos. 4. 
497; *i. Ind. v.  Anastásio Augusto II. solo Cós. 1. 319. 
498. vu. Ind. vi. Joaune Scytliopolita et Paulino Coss. 2. 


608 CHRONICON 


B Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἱππικοῦ ἀγομένου παρεχάλουν οἱ 
τοῦ μέρους τῶν ἸΠρασίνων τὸν βασιλέα ᾿Αναστάσιον ἀπολυϑῆναί 
τινας συσχεϑέντας ἀπὸ τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως λιϑοβόλους. xai 
οὐ παρεκλήϑη ἀπὸ τοῦ δήμου ὃ αὐτὸς ᾿ναστάσιος, ἀλλὰ ἀγα- 
ναχτήσας ἐκέλευσεν ἄρμα κατ᾽ αὐτῶν ἐξελϑεῖν, xal ἐγένετο ἀτα-5 
ξία μεγάλη, xol κατῆλϑαν οἱ δῆμοι κατὰ τῶν ἐξκουβιτώρων. καὶ 
ἐλϑόντες ἐπὶ τὸ κάϑισμα ἔῤῥιψαν λίϑους κατὰ τοῦ βασιλέως Ava- 
στασίου, ἐν οἷς εἷς ]αῦρος ἔῤῥιψεν ἐπάνω τοῦ βασιλέως ἸΆνα- 

C στασίου. καὶ ἐξέφυγεν ὃ βασιλεὺς τὸν λίϑον, ἐπεὶ ἐφονεύετο. 
καὶ ϑεασάμενοι οἱ ἐξκουβίτωρες τὴν τοῦ αὐτοῦ IMavgov τόλμαν, 1 
ὥρμησαν κατ᾽ αὐτοῦ, καὶ ἔκοψαν αὐτὸν κατὰ μέλος, καὶ οὕτω 
τὴν ψυχὴν ἀπέδωκεν. ὃ δὲ fog στενωθεὶς ἔβαλεν πῦρ ἐν τῇ 
λεγομένῃ Χαλκῇ τοῦ Ἱππικοῦ" καὶ ὃ περίβολος ὅλος ἐκαύϑη ἕως 
τοῦ βασιλικοῦ χαϑίσματος. καὶ ὃ δημόσιος ἔμβολος ἕως τοῖ 
᾿Εξαϊππίου καὶ ἕως τοῦ φόρυυ Κωνσταντίνου ὅλως καυϑεὶς χατη- ſ 
νέχϑη διακοπῶν πανταχοῦ γενομένων, καὶ πολλῶν συσχεϑέντων 
καὶ τιμωρηϑέντων γέγονεν ἡσυχία, προαχϑέντος ἐπάρχου πόλεως 
Πλάτωνος. 

R 762 Aklyti ὅτι ὃ βασιλεὺς ᾿Ἱναστάσιος μετὰ τὸ περιγενέσϑαι αὐ- | 

D τὸν τοῦ Περσικοῦ πολέμου ἐτείχισεν τὸ 4Δόρας, χωρίον Üvrag | 


8. λιϑοβόλους in margine V ab alia manu scriptum videtur. Conf. 
Malalas p. 394. — 5. ἐλϑεῖν P. 6. κατῆλθον P. 10. ἐκσχον- 
βίτωρες V. 49. Omisso λέγεε P Πλάτωνος Àdag..... 90. 4e- 
ρεχωρίονΥ͂, ὃν τὸ Zogexg m. R, quorum prius ad ὄντα pertinet, 
“ὥρας χωρίον PR, ut infra. 


' 

His Coss. dum egerentur Circenses ludi, rogarunt Imperatorem Ane 
stasium qui erant ex Factione Prasinorum, uti vinculis solverentur qui 
ob jactos lapides, in carcerem missi fuerant a Praefecto urbi. Verum 
id non modo impetrarunt ab Anastasio, sed et irritatus ille viros arma- 
tos accersiri jussit, unde ingens tumultus coortus est, Factionibus adrer- 
sus Excubitores insurgentibus. Cumque ad Circi Tribunal pervenissent, 
conjecere saxa in ipsum Imperatorem Anastasium: in quibus Mauro 
— in Imperatorem lapidem emisit: quem Imperator declinavit, fug 
elapsus, ne interficeretur. Excubitores, spectata Mauri audacia, impetu 
in illum facto, membratim eum conciderunt, atque ita ille animam εἴδε- 
vit. Populus vero in arctum redactus, ignem in Chalcen Hippodromi 
sic appellatam immisit, ex quo Circi ambitus universus usque a PE 
ratorium 'T'ribunal conflagravit. Sed et publica Porticus usque ad He 
xahippium, et usque ad Forum Constantini omnino exusta procubuit 
Verum caedibus ubique factis, multisque comprehensis et punitis, tumu- 
tus conquievit, creato Praefecto urbi Platone. : 

Imperator Anastasius, post relatas de Persis victorias, Doras muri 
cinxit, oppidum in Mesopotamia amplum omnino et munitum, in confinio 
Romanorum et Persarum situm: in eoque condidit Balnea publica dee 


PASCHAL E. 609 


τῆς Miconorauíag μέγα πάνυ xal ὀχυρόν, κείμενον μέσον τῶν 
ὅρων Ῥωμαίων xal Περσῶν. καὶ ἐποίησεν ἐν αὐτῷ δημόσια 
λοῦτρα β' καὶ ἐκκλησίας καὶ ἐμβόλους καὶ ὅρια εἰς ἀπόϑετα σίτου 
καὶ κιστέρνας ὑδάτων. τὸ δὲ αὐτὸ χωρίον διὰ τοῦτο λέγεται κλη- 
δϑῆναι Ζόρας ὑπὸ ᾿“λεξάνδρου MMaxidóvog, διότι “Ιαρεῖον τὸν 


βασιλέα Περσῶν ὃ αὐτὸς ᾿Ἵλέξανδρος ἐχεῖ δόρατι ἔχρουσεν, ὅϑεν V 968 


xai τὸ ὄνομα ἔχει μέχρι νῦν. 
3 , - 
Ivo. ζ΄. η΄. $n. Ἰωάννου Κυρτοῦ μόνου. 


ix! Ὀλυμπιάς. 
10 ἸΝνὸ, η΄. 9'. ὑπ. ΠΠατρικίου καὶ Ὑπατίου. 
Ἰνδ. 9'. ἐ. $n. Πομπηίου καὶ ᾿Αβιήνου. 
Ἰνδ. «. ια΄. ὑπ. Πρόβου καὶ ἸΑβιήνου τὸ β΄. 


"và. ια΄. ιβ΄. ἔπ. Δεξικράτους καὶ Βολουσιανοῦ. 


xa Ὀλυμπιάς. 
16 'Ivó. ιβ΄. V. ὑπ. Κεθϑήγου μόνου. 
Ἰνδ. ιγ΄. ιδ΄. ὅπ. Σαβινιανοῦ καὶ Θεοδώρου. 
NTO. δ΄, ιε΄, ὑπ. ᾿ἀρεοβίνδου καὶ Maca, 
Hòôõ. «ε΄. ig. $n. ᾿Ἡναστασίου «Τὐγούστου τὸ γ' καὶ Βεναντίου. 


4. καὶ τὸ δὲ P. 13. 4fefixgdrov R. 17, ᾿δρενοβίνδου V. 


Ecclesias, Porticus, Horrea ad condendum frumentum, et Cisternas aqua- 
rum. Ideo porro oppidum istud Doras ab Alexandro Macedone appel- 
latum fertur, quod eo in loco Darium Persarum Regem dorati, seu ha- 
sta percusserit: unde hodieque id nominis obtinet. 

A. é Dn Iph. ] 


499. vii. Ind. vir... Joanne Gibbo solo Cos, 


CCCXX. Olympias. 


500. 1x. Ind. vrm. Patricio et Hypatio Coss. 4 
501. x.  Ind.1ix. Pompeio et Avieno Coss. 1 
502. xr Ind. x. Probo et Avieno iterum Coss. 9. 
503. xu. Ind. xi — Dexicrate et Volusiano Coss. 3 


CCCXXI. Olympias. 


504. xmr Ind. xu. Cethego solo Cos. 

505. xiv. Ind. xmr. Sabiniano et Theodoro Coss. 

506. xw. Ind. xiv. Areobindo et Messala Coss. 

507. xvr. Jnd. xv. Anastasio Augusto III. et Venantio 


er 
8 


508. xvn. Ind. xr. — Celere et Venantio Coss. 
509. xvin, Ind. nm.  Opportuno solo Cos, 
510. xix. Ind. τ᾿, Hoethio solo Cos. 

511. xx. Ind. iv. Secundino et Felice Coss. 
519. xx. Ind. v. Paulo et Musciano Coss. 


Chronicon Paschale vol. I. 39 


eoMLeO M 
ἕ 


Ρ 830 


Β 


610 CHRONICON 


Ἰουλιάνας τῆς ἐπιφανεστάτης πατριχίας ἔκραζον διὰ τὸν 
αὐτῆς ἄνδρα ᾿Αρεόβινδον βασιλέα τῇ Ῥωωμανίᾳ. καὶ ἔφυγεν ὃ 
C ρεόβινδος πέραν. καὶ λοιπὸν ὃ βασιλεὺς ᾿Αναστάσιος ἀνῆλϑεν 
elg τὸ χάϑισμα τοῦ Ἱππικοῦ δίχα διαδήματος. καὶ τοῖτο γνοὺς 
ὃ πᾶς δῆμος ἀνῆλθεν εἷς τὸ "Inmxóv, καὶ διὰ προσφωνήσεωςϑ 
αὐτοῦ μετεχειρίσατο τὸ πλῆϑος τῆς πόλεως. 
᾿ς Τούτῳ τῷ ἔτει ἐκτίσϑη τὸ μαχρὸν τεῖχος τὸ λεγόμενον diva- 
, 
στασιαχόν. 
Ἰνδ. α΄, ιζ΄. ὑπ. Máyvov μόνου. — , 
D Ἐπὶ τούτου τοῦ ὑπάτου εἶδεν ὃ βασιλεὺς Mvaoráocwg ἐν τὸ 
R 164 δράματι ὅτι ἐναντίον αὐτοῦ ἀνήρ τις τέλειος, εὐσχήμων, βα- 
στάζων κώδικα γεγραμμένον, καὶ ἀναπτίξας φύλλα τοῦ κχωδι- 
κίου πέντε, ἀναγνοὺς τὸ τοῦ βασιλέως ὄνομα εἶπεν αὐτῷ, δε, 
διὰ τὴν ἀπληστίαν cov ἀπαλείψω ιδ΄, καὶ τῷ ἰδίῳ δακτύλῳ 
ἀπήλειψεν. καὶ διυπνισϑεὶς καὶ καταῤῥαγεὶς ὃ αὐτὸς βασιλεὲς 
᾿ἀναστάσιος, προσκαλεσάμενος μάντιν τὸν χουβικουλάριον xai 
πραιπόσιτον εἶπεν αὐτῷ τὴν τοῦ δράματος δύναμιν. ὅστις ᾿Αμάν- 
τις εἶπεν αὐτῷ, Εἷς τὸν αἰῶνα ζῆϑι, βασιλεῦ" κἀγὼ γὰρ ἐϑεα- 
5. αὐτοῦ καὶ μ. R. 9. Ante hunc versum addit R ᾿Ινδ. α΄, β΄, γ΄, δ΄, εἰ, 
ς΄, ζ΄,η΄.8΄,(. i. v] P. ἐδ. ]xpP. 11. ὅτι] ἔστη Β. ib. λευ- 
σχήμων PV. Correxi ex Malala p. 408. 13. 19. xoóixíov V, m.R, 


xoixog P. 18. εἶδε PV. 14. ἀπολείφω P. 15. ἀπέλειψεν P. 
ib. καταῤῥαγεὶς) Conf. Cedreni p. 362. D κατέῤῥαξέ us εἰς τὴν γῆν. 


A. C. [ OL Iph.] 
Julianae Nobilissimae Patriciae acclamarunt ( Factiones 
in Circo) ob illius conjugem: Areobindum Imperatorem Roma- 
níae, (volumus.)  Fugitque Areobindus trans Fretum. Ac 
demum Anastasius Imperator in Circi "Tribunal ascendit abs- 
que diademate. Quo cognito, populus omnis in Circum pari- 
ter ascendit: atque is habita oratione universam multitudinem 
sibi conciliavit. 

Hoc anno, Longus murus, Anastasiacus appellatus, con- 
ditus est. 


513. xxn. Jnd. vi  Clemeutino et Probo Coss, 1. 323. 
514. xxu Ind. vii  Senatore solo Cos. 2. 
515. xxv. Ind. vri Anthemio et Florentio Cosa. 3. 
516. xxv. Ind, ix. — Petro wolo Cos. 4. 
517. xxvi. Ind, x. — Anastssio et Agapeto Coss. 1. 324. 
518. xxvu.Ind. xi. Magno solo Cos. 2. 


Hoc Consule, vidit Anastasius Imperator per visum, virum quendam 
plena aetate, candida indutum veste, e regione stantem, ac codicem 
scriptum ferentem, qui evolutis quinque ejusdem codicis pagellis, Impe- 
ratoris lecto nomine, dixit: Fide, ecce propter tuam inerplebilem ava- 
ritiam deleo xir. annos. Et suomet digito delevit." Imperator Anasta- 
sius experrefactus, ac viso perculsus, Amantium Cubicularium et Prae- 
positum accersivit, somniumque suum illi exposuit. Tum Amantius : 4eter- 


PASCHALE. 611 


σάμην ταύτῃ τῇ νυχτὶ ὅτι ὡς ἵσταμαι ἐναντίον τοῦ ὑμετέρου κρά- P 331 
τους, ὕπισϑέν μου ἐλθὼν χοῖρος μέγας δραξάμενος τῷ στόματι 
τὴν ἀρχὴν τῆς χλαμύδος μου καὶ τινάξας κατήγαγέ μὲ εἰς τὸ ἔδα-- 
φος, καὶ ἀνήλισχέ με κατεσϑίων καὶ πατῶν. καὶ προσκαλεσά.-- 
δμένος βασιλεὺς Πρόκλον τὸν ᾿4σιανὸν τὸν φιλόσοφον καὶ óvtigo- 
χρίτην εἶπεν αὐτῷ τὸ ὅραμα, ὁμοίως δὲ καὶ “μάντιος. ὃ δὲ 
ἐσαφήνισεν αἰτοῖς τὴν αὐτῶν δύναμιν καὶ ὅτε μετ᾽ ὀλίγον χρόνον 
τελειοῦνται. καὶ μετ᾿ ὀλίγον ἀῤῥωστήσας ὃ βασιλεὺς ᾿ναστά-- 
σιος ἔχειτο" χαὶ ἀστραπῆς γενομένης καὶ βροντῆς μεγάλης πάνυ Ν 964 
10ϑροηϑεὶς ἀπέδωκεν τὸ πνεῦμα, ὧν ἐνιαυτῶν S καὶ μηνῶν πέντε. Β 
ἹΠετὰ τὴν βασιλείαν ᾿ἀναστασίου τοῦ zfixógov ἐβασίλευσεν 
ὁ ϑειότατος Ἰουστῖνος ὃ Βενδαρίτης, ὃ Θράξ, ἐπὶ τῆς ὑπατείας 
ἹΜάγνου, μηνὶ πανέμῳ τῷ καὶ Ἰουλίῳ 9, iyd. κα΄, χρηματίζον- 
τος xarà τοὺς ᾿Αντιοχεῖς τῆς Συρίας ἔτους, ςξᾳ΄, ὅντινα ὃ στρω- 
is roc τῶν φυλαττόντων τὸ παλάτιον ἐξχουβιτώρων ἅμα τῷ δήμῳ 
στέψαντες ἐποίησαν βασιλέα " ἦν γὰρ κόμης ἐξκουβιτώρων. καὶ 
ἐβασίλευσεν ἔτη 9'. ὁμοῦ ςλς΄. 
Ἰνδ. β΄. ιη΄. ὑπ. Ἰουστίνου «Αὐγούστου καὶ Εὐϑερίχου. 
Οὗτος Ἰουστῖνος ἅμα ἐβασίλευσεν, ἀνεῖλεν ᾿μάντιον τὸν Ὁ 
90 πραιπόσιτον αὐτοῦ καὶ "Ἀνδρέαν τὸν κουβικουλάριον τὸν Aur- 


2. χοῖρος ἐλθὼν P. 6. óbom.R. 10. τὸ om.P. 18. Βενδαρίτης] 
Scribendum videtur Βεδεριανίτης. Βεδερίτης Alemannus ad Procop. 
Hist arc. c. 6. ib. τῆς om. P. 14. ᾿ἡντιοχείας PV. 18. β΄. ιη΄. 
ig. α΄. P. 90, τὸν Παυσιακὸν xal Θεόκριτον κόμητα om. P. 


num, inquit, vivas, Imperator: ego quoque hac eadem nocte haec vidi: 
dum coram vestra Majestate comsisterem, pone me porcus ingens venit, 
qui chlamydis meae ora rostro apprehensa , hacque subinde vellicata, ín 
terream me dejecit, ac proculcatum ct devoratum absumpsit. Advocato 
deinde ab Imperatore Proclo Asiano Philosopho, et Somniorum conje- 
ctore, quod per nocturnam speciem viderat is illi exposuit : similiter et 
Amantius. llle vero somniorum vim iis declaravit, et quod uterque 
brevi esset moriturus. Imperator paulo post decubuit: — corusca- 
tio, ingensque omnino fieret tonitru, externatus, animam vit, annos 
tum natus xc. et mensibus v. 

Post imperium Anastasii Dicori, imperavit piissimus Justinus Bede- 
rita, Thrax, Magno tum Consule, mense Panemo, Julii 1x. Iadict. x1. 
anno juxta Antiochenorum Syriae aeram pLxvi. quem Excubitorum , qui 
ad Palatium excubias agebant, militia, una cum plebe, coronatum lmpe- 
ratorem proclamavit: erat enim Comes Kxcubitorum, imperavitque an- 
nos 1x. Colliguntur anni vI. MXXXV. 

A. C. [OL Iph.] 
519. τ. Jnd. xi. Justino Augusto et Euthericho Coss. 8. 

Hic Justinus simul ac imperium accepit, Amantium Praepositum 

suum, et Andream Cubicularium, ejusdem Amantii Domesticum, de medio 


R 766 
D 


P 332 


612 CHRONICON 


σιακὸν xai Θεόχριτον χόύμητα τὸν τοῦ ῥηθέντος ᾿“μαντίου δομέ- 

στιχον, ὃν ἐβούλετο ποιῆσαι βασιλέα ὃ αὐτὸς "μάντιος, δεδω- 

xoc αὐτῷ ἸἸουστίνῳ χρήματα ῥογεῦσαι, ἵνα γένηται Θεόκριτος 

βασιλεύς, καὶ ἐρύγευσεν. ὃ δὲ στρατὸς καὶ ὃ δῆμος λαβόντες 

οὐχ &Aavro Θεόκριτον ποιῆσαι βασιλέα, ἀλλ᾽ ἐποίησαν τὸν αὐὖ- 5 
τὸν ᾿Ιουστῖνον βασιλέα. μετὰ οὖν τὸ βασιλεῖσαι αὐτὸν ὡς 
τυράννους χαὶ βουληϑέντας ἐπιβουλεῦσαι τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ 
ἐφόνευσεν αὐτούς. ἐσφάγησαν δὲ εἰς τὸ παλάτιον ἔσω. 

Ὃ δὲ αὐτὸς βασιλεὶς ἀνεχαλέσατο τὸν πατρίκιον ᾿Ἀπίωνα 
καὶ Ζ]ιογενιανὸν ἀπὸ στρατηλατῶν καὶ (Φιλόξενον xoi αὐτὸν [ῦ 
ἀπὸ στρατηλατῶν, πεμφϑέντας εἷς ἐξορίαν παρὰ τοῦ πρὸ αὐτοῦ 
βασιλέως. καὶ ἐποίησεν ᾿πίωνα μὲν ἔπαρχον πραιτωρίων, Διο- 
γενιανὸν δὲ ἀπὸ στρατηλατῶν ἀνατολῆς, καὶ Φιλόξενον μετὰ 
χρόνον ἐποίησεν ὕπατον. 

Τῷ αὐτῷ ἔτει ἀνῆλϑεν εἰς πέραν ἐν τῇ ἀνατολῇ ἀστὴρ qo- b 
βερός, ῥνόματι κομήτης, ὃς εἶχεν ἀχτῖνα πέμπουσαν ἐπὶ τὸ χά- 
τω, ὅντινα ἔλεγόν τινες πωγωνίαν εἶναι" καὶ ἐφοβοῦντο οἱ ἄν- 
ϑρωποι. 

τχε' Ὀλυμπιάς. 


Ἰνὸ. ιγ΄. 8΄. ὑπ. Βιταλιανοῦ καὶ Ῥουστιχίου, 


2. ἠβούλετο P. 5. ovx V. ib. εἵλοντο P. 6. τὸ om. P. 
15. εἰς πέραν εἰπέραν V. Conf. ad p. 335. C. 16. τὸ] τῷ R. 
18. rx, zxy , τκὸ΄. Tertia et quarta omissae sunt cum duobus annis 
secundae.** m. R. 20. Βεταλιανοῦ P. 


sustulit, quod idem Amantius Imperatorem 'Theocritum facere in animo 
habuisset, datis ipsi Justino pecuniis, quas erogaret ut Theocritus ille 
Imperator fieret. Atque revera is pecunias dedit: verum iis acceptis, 
Praetoriani, plebsque, posthabito 'lheocrito, ipsum Justinum creavere 
Imperatorem. Postquam igitur Imperator factus est, illos tanquam ty- 
rannos, quique imperio suo insidias struerent, interfecit.  Caesi autem 
sunt intra Palatium. 

Idem vero Imperator Apionem Patricium revocavit, et Diogenianum 
Ex-Magistro militum, et Philoxenum perinde Ex-Magistro militum, a de- 
cessore Imperatore in exilium missos. Ac Apionem quidem Praefectum 
Praetorio: Diogenianum vero Ex-Magistro militum per Orientem, Phi- 
loxenum denique post aliquod tempus Consulem dixit. 

Eodem anno, exortum est in ulterioribus Orientis partibus astrum 


horrendum, quod Cometam vulgo vocant, radium inferius demittens. Id 


Pogoniam esse quidam asserebant: unde ingens homines invasit pavor. 


CCCXXV. Olympias. 


A. C. [Ol. Iph.] 
4. 


520. 1. Ind, xm,  Vitaliano et Rustico Coss. 


PASCHAL E. 618 


Ἰνδ. ιδ΄, γ', ὑπ. ἸΙουστινιανοῦ καὶ Οὐαλερίου. 
Ἰνδ. τε. δ΄, $n. Συμμάχου καὶ Βοηϑίου. 


Ἔν τούτῳ τῷ χρόνῳ Ὑζάϑιος ὃ υἱὸς Ζαμνάξου τοῦ “αζῶν 
βασιλέως, ἢ μόνον ἐτελεύτα ὃ πατὴῤ αὐτοῦ Ζαμνάξης, εὐθέως 
5 ἀνῆλϑεν ἐν Κωνσταντιγουπόλει πρὸς τὸν ϑειότατον βασιλέα Ἰου- 
στῖνον. καὶ ἑαυτὸν ἐχδεδωκὼς παρεκάλεσεν ἀναγορευϑῆναι αὐτὸν B 
βασιλέα ““αζῶν ὑπὸ τοῦ Ρωμαίων βασιλέως, γινόμενον χριστια-- 
γόν, xai μὴ πρὸς συνήϑειαν ὑπὸ τοῦ Περσῶν βασιλέως προχειρι- 
ζόμενον ἀναγχασϑῖναι αὐτόν, ὡς οἷα ὑποχείμενον καὶ παρ᾽ αὐτοῦ 
10 προχειριζόμενον βασιλέα, καὶ τὰς ϑυσίας ποιῆσαι καὶ πάντα τὰ Περ- 
σικὰ σεβάσματα. ἦν dé xav. αὐτὸν τὸν καιρὸν βασιλεὺς Περσῶν Κωά- 
δης, καὶ παρὰ Πέρσαις ἐκράτει ὥστε βασιλέως “ζῶν τελευτῶντος 
ἄλλον βασιλέα στέφεσϑαι τούτοις ὑπὸ τοῦ κατὰ καιρὸν βασιλέως 
Περσῶν, τοῦ ἔϑνους μέντοι τῶν “αζῶν ὑπάρχοντα. καὶ δεχϑεὶς ó V 965 
15 Τζάϑιος παρὰ τοῦ αὐτοῦ βασιλέως Ἰουστίνου ἐφωτίσϑη" καὶ χρι- C 
στιανὲς γενόμενος ἔγημε yvvaixa Poualay, ἔχγονον Ὀνίνου 109 πα- 
τρικίου τοῦ ἀπὸ κουροπαλατῶν, Οὐαλεριανήν. ἥντινα εἰς τὴν ἰδίαν 
αὐτοῦ χώραν λαβὼν ἀπήγαγεν, προχειρισϑεὶς καὶ στεφϑεὶς βασι- 
λεὺς “αζῶν vnó τοῦ αὐτοῦ Ἰουστίνου βασιλέως, φορέσας στέ- 
20gavoy Ῥωμαίων καὶ χλαμύδιν ἄσπρον ὁλοσηρικόν, ἔχον ἀντὶ 


2. Βοηϑείου PV. 3. Ξαμνάξου R et mox Ξαμνάξης. Ζαμνά- 
£ov m. R. 4. j ῬΥ. 7. γενόμενον P. — 12. Καβάδις m. R, 
Kaváüóng P. ib. ὡς δὲ R. 19. αὐτοῦ om. P^ 20. γλαμύδην PV. 
ib. ἄσπρην m. R. δ. ἔχων PV. 


521. iu. Ind. xiv. Justiniano et Valerio Coss. 1. 325. 
592, 1v. Ind. xv. Symmacho et Boethio Coss. 2. 


Hoc anno, 'lzathius, Zamnaxis Lazorum Regis filius, simul ac obiit . 
pater Zammaxes, confestim profectus est Constantinopolim ad religioss- 
simum Imperatorem Justinum, seque ei totum commendavit, illum depre- 
catus, uti se Lazorum Regem ab ipso Romanorum Imperatore creatum, 
ac Christianum effectum, renuntiaret; ne ex more a Persarum Rege in- 
auguratus, veluti subditus, et ab illo Rex dictus, sacrificia facere, alios- 

ue omnes Persarum cultus exequi cogeretur. Erat autem ea tempestate 

ersarum Rex Cavades: et apud Persas ca invaluerat consuetudo, ut 
Lazorum Rege defuncto, ab Rege Persarum, qui tum rerum potiebatur, 
alius qui ex Lazorum gente esset Rex iis daretur. Susceptus itaque ab 
Imperatore Justino 'Tzathius, ac Christianus effectus, uxorem duxit Va- 
lerianam , feminam Romanam, Onini Patricii et Ex-Cura Palatii neptem: 
quam secum in regionem suam abduxit, cum antea creatus fuisset et co- 
ronatus Lazorum Rex ab imperatore Justino, gestans diadema Romano- 
rum, et chlamydez candidam holosericam, habens etiam loco purpurae 


614 CHRONICON 


πορφυροῦ χρυσοῦν βασιλικὸν τάβλιν, ἐν ᾧ ὑπῆρχεν ἐν μέσῳ στη- 
ϑάριν ἀληϑινὸν μικρὸν τοῦ βασιλικοῦ χαραχτῆρος ᾿Ιουστίνου xci 
R 768 στιχάριν ἄσπρον παραγαῦδιν, καὶ αὐτὸ ἔχον χρυσᾶ πλουμμία 
βασιλικά, ὡσαύτως φέροντα τὸν χαρακτῆρα τοῦ αὐτοῦ βασιλέως 
D 'Tovatívov, τὰ γὰρ τζαγγία αὐτοῦ ἦν ἀπὸ τῆς χώρας αὐτοῦ 
ῥουσαῖα, Περσικῷ σχήματι, ἔχοντα μαργαρίτας" ὁμοίως δὲ 
καὶ 7; ζώνη αὐτοῦ ὑπῆρχεν διὰ μαργαριτῶν. ἔλαβεν δὲ παρὰ τοῦ 
βασιλέως Ἰουστίνου δῶρα πολλὰ καὶ αὐτὸς καὶ 7j γυνὴ αὐτοῦ Οὐ- 
αλεριανή, ὡς ἅπαξ ἀναγκασϑεῖσα ἤτοι προτραπεῖσα γαμηϑῆναι 
αὐτῷ εἰς ἄλλα βασίλεια. καὶ γνοὺς τοῦτο Κωάδης βασιλεὺς 10 
Περσῶν ἐδήλωσεν διὰ πρεσβευτοῦ τῷ βασιλεῖ Ιουστίνῳ ταῦτα, 
ὅτι (Φδιλίας καὶ εἰρήνης μεταξὺ ἡμῶν λαλουμένης καὶ γενομένης 
τὰ ἐχϑρῶν πράττεις. ἰδοὺ γὰρ τὸν ὑποχείμενόν μοι βασιλέα 
. P 888 “αζῶν αὐτὸς προεχειρίσω, μὴ ὄντα ὑπὸ τὴν Ρωμαίων διοίκη- 
σιν. ἀλλ᾽ ὑπὸ τῶν Περσῶν τάξιν ἐξ αἰῶνος. καὶ πρὸς ταῦτα 15 
ἀντεδήλωσεν αἰτῷ ὃ αὐτὸς βασιλεὺς Ἰουστῖνος ταῦτα. Ἡμεῖς τι- 
να τῶν ὑποκειμένων τῇ σῇ βασιλείᾳ οἴτε προσελαβόμεϑα οὔτε 
προετρέψαμεν, ἀλλ᾽ ἐλϑύν τις ὀνόματι Τζάϑιος εἰς τὰ ἡμέτερα βα- 
σίλεια ἐδεήϑη προσπίπτων ἡμῖν ῥυσθῆναι μυσαραῦ τινος καὶ ἑλλη- 
vixoũ δόγματος καὶ ἀσεβῶν ϑυσιῶν καὶ πλάνης δαιμόνων ἀδίκων, καὶ 90 
χριστιανὸς γενέσϑαι ἀξιούμενος τῆς δυνάμεως τοῦ αἰωνίου καὶ ἐπου- 
ρανίου ϑεοῦ καὶ δημιουργοῦ τῶν ἁπάντων, καὶ κωλῦσαι τὸν βουλόμε- 


1. ταῦλιν P. — 2. ἀληϑεῖδιν PV.  Correxi ex Malala p. 413. 14. 


tabulam auream regiam, in cujus medio efficta erat imaguncula caerulea 
pectoralis Imperatoris Justini: et tunicam albam reticulatam opere aureo 
plumario Regio, habentem similiter ejusdem Justini Imperatoris imagi- 
nem. ]Jpsius vero cothurni, juxta gentis suae ritum, russei erant co 
ris, more scilicet Persico, margaritis distincti et exornati: quemadmo- 
dum etiam illius Zona unionibus interstinguebatur, Multis porro douis 
ab Imperatore Justino cohonestatus est, ac uxor ejus Valeriana, ut quae 
plane coacta, vel certe impulsa, nupserat, in aliena regua profectura. 
Coades vero, seu Cavades Persarum Rex rei gestae certior factus, 
Imperatori Justino haec per legatum nuntiavit: Cum amicitia parque in- 
ter nos hactenus tractata sit ac. firmata, hostilia tamen moliris. En La- 
zorum Regcm mihi subditum ipsemet inaugurasti, oum sub Romanorum 
provincia nunquam , sed ab omni hominum memoria sub Persarum domi- 
natione extiterit, Ad haec Justinus Imperator respondit: Neminem ez iis 
qui He tuo subjecti sunt, vel excepimus, vel accivimus: sed cum qui 
dam, 'Tzathius nomine, in terras nostras venisset , pedibus nostris 
lutus, enixe nos deprecatus est, uti ab impura quadam οἱ pagana reli- 
ione , fmpiisque sacris, εἰ malorum daemonum praestigiis expiaretur, a« 
Christum eri sibi liceret, aeterni ac is Dei, et conditoris uni- 


PASCHALE. 615 


γον εἰς τὸ βέλτιον ἐλϑεῖν xol γνῶναι 910» ἀληϑινὸν οὐκ ἐνεδέχετο. B 
ὅϑεν χριστιανὸν αὐτὸν γενόμενον καὶ ἀξιωϑέντα τῶν ἐπουρανίων 
μυστηρίων εἷς τὴν ἰδίαν ἀπελίσαμεν χώραν. 
Καὶ ἐγένετο λοιπὸν ἔχϑρα μεταξὺ “Ῥωμαίων καὶ Περσῶν. 
5xal προέτρεψε Κωάδης βασιλεὺς Περσῶν τῷ αὐτῷ χρόνῳ ῥῆγα 
τῶν Οὕννων ὀνόματι Ζίλγβι. περὶ οὗ ἀκούσας ὃ αὐτὸς βασι- 
λεὺς Ἰουστῖνος καὶ ὡς πρώην αὐτὸς αὐτὸν ἦν προτρεψάμενος 
πρὸς βοήϑειαν Ῥωμαίων, πέμψας αὐτῷ δῶρα πολλὰ καὶ σύντα- 
Ew λαβὼν μεϑ᾽ ὅρκων παρ᾽ αὐτοῦ, ἐλυπήϑη σφόδρα. 
10 Ὁ δὲ αὐτὸς Obvvog προτραπεὶς παρὰ τῶν Περσῶν ἀπῆλ- 
ϑὲν πρὸς Κωάδην βασιλέα Περσῶν κατὰ “Ῥωμαίων μετὰ χιλιά- C 
δων x', ὀφείλων Ρωμαίοις πολεμῆσαι. | 
Ὁ δὲ ϑειότατος Ἰουστῖνος ἐδήλωσε διὰ πρεσβευτοῦ Κωάδῃ R 770 
τῷ Περσῶν βασιλεῖ μετὰ φιλικῆς αὐτοῦ ἀποκρίσεως ὡς ἐπ᾽ ἄλ- 
1δλῳ τινὶ γράψας τὴν τοῦ αὐτοῦ Τζίλγβιρος ῥηγὺς τῶν Οὕννων na- 
ραβασίαν καὶ ἐπιορχίαν καὶ ὅτι παρὰ Ρωμαίων ἐχομίσατο χρήμα- 
τα κατὰ Περσῶν, ὀφείλων αὐτοὺς προδοῦναι καὶ τῷ καιρῷ 
τῆς συμβολῆς εἰς τὸ μέρος Ρωμαίων συμμαχεῖν, καὶ ὅτι dei ἡμᾶς 
ἀδελφοὺς ὄντας εἰς φιλίαν λαλεῖν καὶ μὴ ἀπὸ τῶν κυνῶν τούτων 
φῃ παίζεσϑαι. καὶ γνοὺς ταῦτα Κωάδης βασιλεὺς Περσῶν ἐπηρώ- hi 
rnoty τὸν Ζίλγβιν, εἰρηκὼς αὐτῷ ὅτι “΄ῶρα ἔλαβες παρὰ Ῥω- 
μαίων προτραπεὶς κατὰ Περσῶν; καὶ εἶπεν ὃ Ζίγβις ὅτι Ναί. 


9. παρ᾽ om. P. 10. δὲ om. P. 15. Ζιάγβιρος P. 19. xv- 
νῶν m. R , κοενῶν PV. 


versi virtutem et majestatem  obtestatus, hunc ad meliorem religionem 
transire volentem, ut verum Deum a eret impedire non decebat. Unde 
Christianis sacris initiatum, coelestibusque mysteriis dignatum, in suam 
regionem remisimus. Hinc inunicitiae deinceps inter Romanos et Persas 
intercessere. Eodem igitur anno, Coades Rex Persarum Hunnorum Re- 
, Zilgbi nomine, adversus Romanos concitavit Quod cum rescisset 
ustinus, ut qui ipse ad Romanorum auxilium , missis multis muneribus 
illum prius invitarat, foedusque jurejurando cum eo firmarat, non mo- 
dico dolore affectus est. 
Hunnus porro 8 Persis impulsus ad Persarum Regem Coadem cum 

xx. militum millibus profectus est, adversus Romanos bellum gesturus. 
Religiosissimus autem Justinus, cum benevola sua responsione, Coa- 
dae Persarum Regi per legatum, velut alterius n otii nomine missum, 
Ziagbiris Hunnorum Regis perfidiam ac perjuriam signif&cavit: et quod 
is a Romanis pecuniam accepisset, quo Persas, sub praelii tempus in 
norum partes transeundo, €um iis praeliaturus, : Nos 
proinde, cum fratres simus, decet ut amicitiam invicem us, eta oe- 
nibus istís non patiamur nobis illudi. Quibus intellectis, Coades Persa- 
rum Rex Zilgbin percontatur, hisque affatur verbis: Accepisti ne dona a 
Romanis contra T φαύμ sellicitatus? Cui Zilgbis, Etiam , inquit. Tuom 


616 CHRONICON 


xoi ὀργισϑεὶς ὃ Κωάδης ἐφόνευσεν αὐτόν, xai πολλοὶς τοῦ 
ὄχλου αὐτοῦ νυχτὸς ἀνεῖλεν, πέμψνας κατ᾽ αὐτῶν πλῆϑος πολύ, 
ἀγνουύντων τῶν Οὕννων ὅτι ἀπὸ τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν ἐπέμφϑη 
κατ᾽ αὐτῶν τὸ πλῆϑος, ἀλλ᾽ ὡς ἀπ᾽ ἄλλης χώρας τενῶν, φησίν, 
ἐπελϑόντων τοῖς Οὕννοις καὶ τῷ ῥηγὶ αὐτῶν. οἱ δὲ λοιποὶ τῶνϑ 
Οὕννων οἱ ὑπολειφϑέντες ἔφυγον. καὶ ἔδοξε λοιπὸν ὃ Κωάδης 
P 334 λαλεῖν, φησίν, περὶ πάκτων. εἰρήνης ἤτοι φιλίας, δηλώσας διὰ 
Βροΐου πρεσβευτοῦ τῷ βασιλεῖ Ρωμαίων Ἰουστίνῳ. 
'Ivó. α΄. ε΄. ὑπ. ἸΠαξίμου μόνου. 


τας Ὀλυμπιάς. 10 


'Ivó. β΄. ς΄. ὑπ. Ἰουστινιανοῦ τὸ (9. καὶ Ὀπιλίωνος. 
Ἰνὸ, γ΄. ζ΄. ὑπ. Φιλοξένου καὶ Πρόβου. 

Ivo. δ΄. η΄. ὑπ. Ὀλυβρίου μόνου. 

Ἰνδ. ε΄. 9'. ὑπ. ἸΠαβορτίου Ῥωμαίου μόνου. 


Β ἸΠετὰ τὸ διελϑεῖν τὸ ὕγδοον ἔτος καὶ μῆνας 9', ἡμέρας ἐ,15 
τῆς βασιλείας Ἰουστίνου τοῦ ϑειοτάτου συνεβασίλευσεν αὐτῷ ὃ 
εὐσεβέστατὸς Ἰουστιγιανὸς ὃ αὐτοῦ συγγενὴς ὃ μεγαλόψυχος εἰς 
ὑπερβολήν, μετὰ τῆς γαμετῆς αὐτοῦ Θεοδώρας ἀναγορευϑ εἰς, 
καὶ ἐστέφϑη ὑπὸ τοῦ ϑειοτάτου Ἰουστίνου τοῦ αὐτοῦ ϑείου μη- 
νὶ ξανϑικῷ, κατὰ Ῥωμαίους ἀπριλίου πρώτῃ, ἰνδικτίωνος εἰ, τοῦ 9ὺ 


eO Ww 


R 772 tog ἔτους ᾿Αντιοχείας τῆς Συρίας, ὑπατείας τοῦ προκειμένου 
9. Μαξιμίνου P, 14. ΜΜοβροτίου R, alterum in m. ponens. 


Coades iratus illum interfecit, multosque ex Hunnis sub noctem sustulit, 
ingenti in illos immissa inilitum copia, ignorantibus iis a Persarum Rege 
contra se missos, cum ex aliis regionibus advenisse, seque ac eorum 
Regem aggressos esse ii arbitrarentur. Caeteri qui caedem evaserant, 
fugam arripuerunt. 'Tum vero Coades deinceps pacisci cum Romanis, 
ut fertur, decrevit, missoque ad Justinum Imperatorem legato Broeo, 
amicitiam instauravit. 

A. C. | [ OL Iph.] 

523. v. Ind. i Maximino solo Cos. 8. 


CCCXXVI. Olympias. 


524. vi, Ind. m, Justiniano II. et Opilione 4. 
5295. vi. Ind. m. Philoxeno et Probo Coss. 1. 
526. vi. Ind. iw. Olybrio solo Cos. 2, 
527. 1x. Ind. v.  Mavortio Romano solo Cos. , 3. 


Anno vIIL cum mensibus ix. diebusque. v. imperii religiosissimi Ju- 
stini exacto, cum illo imperavit piissimus Justinianus, illius affinis, in- 
gentis vir animi supra quam vulgo solet, et cum conjuge 'T'heodora re- 
muntiatus, coronatus est a religiosissimo Justino illius avunculo, mense 
Xanthico, secundum Romanos, Aprilis, die τ. Indictione v. aerae Antio- 


PASCHAL E. 617 


Maffogríov Ῥωμαίου. ὅστις βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς μεγάλην 
ἐποίησεν κατάστασιν ἐν Κωνσταντινουπόλει καὶ ἐν ἑκάστη πόλει, 
πέμψας ϑείας σάχρας ὥστε τιμωρηϑῆναι τοὺς ἀταξίας ἢ φόνους 
ποιοῦντας xal μήτινα λιϑοβολεῖν ἢ φονεύειν, ἀλλὰ ϑεωρεῖν εὐ- C 
δτάχτως" καὶ φόβον ἔδειξε πολὺν καὶ εἰρήνην εἰς πάσας τὰς ἐπαρ- 
χίας. ἐν δὲ τῷ μεταξὺ συνέβη ἀσϑενήσαντα τὸν βασιλέα "Iov- 
στῖνον ἐκ τοῦ ἕλκους οὗ εἶχεν ἐν τῷ 1001 αὐτοῦ ἐξ ἧς ἔλαβε σα- 
γίττας ἐν τῷ πολέμῳ τελευτῆσαι μηνὶ λώῳ, xarà Ῥωμαίους 
αὐγούστου πρώτῃ, ἡμέρᾳ κυριακῇ, ὥραν τρίτην, τῆς παρούσης 
10 ε΄ ἐπινεμήσεως. τελευτᾷ δὲ ἐτῶν οζ΄. 
Καὶ λοιπὸν ἐβασίλευσεν μονάρχης Ρωμαίων ἸΙουστινιανὸς D 
AVyovozog ἔτη Ày , μῆνας ια΄. ὅμοῦ cor. 
Prope: δὲ ὃ χρόνος τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἀφ᾽ οὗπερ 
ἀνηγορεύϑη βασιλεύς, τουτέστιν ἀπὸ μηνὸς ξανϑικοῦ, κατὰ 
Ιδ' Ρωμαίους ἀπριλίου α΄. ἸΝνὸ, ε΄. 


ixb Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ς΄. α΄. ὑπ. Ἰουστινιανοῦ «Αὐγούστου τὸ γ' μόνου. 
'O βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς αὐτοῦ P 335 
βασιλείας μηνὶ αὐδυναίῳ, κατὰ Ρωμαίους ἰανουαρίου πρώτῃ, τῆς 
20 ἕχτης ἐπινεμήσεως, τοσαῦτα ἔῤῥιψε χρήματα καὶ παρέσχε πᾶσιν V 967 
ὡς οὐδεὶς βασιλεὺς ἕτερος ὑπατεύσας. 


2. καὶ ἐν ἑκάστῃ πόλει om.P. 8. ze εἴς τε P. 4, μὴ λιϑοβολεῖν 
τινα P. 9. κυριαχῇ) κατὰ R. 13. δὲ om. P. 51, ὑπατεύων P. 


chiae Syriae anno puxxv. Consule praefato Mavortio Romano. Qui qui- 
dem Imperator Justinianus Constantinopolitanae civitatis statum emenda- 
vit et composuit, emissis Sacris jussionibus, quibus de seditiosis ac tu- 
multus excitantibus, vel caedes facientibus poenae exigerentur, vetare- 
turque ne quis ullum in posterum occideret, vel lapidibus impeteret, sed 
ut singuli in spectandis Circensibus, modeste se gererent, imperabatur: 
uo facto magnum incussit terrorem, pace in omnibus provinciis stabi- 
lta. Interea accidit ut Imperator Justinus ex ulcere pedis, quod ex sa- 
ge ictu in praelio accepto ortum erat, objecit, mense Loo, secundum 
omanos, Augusti 1. die Dominica, hora it. praesentis v. Indictionis. 
Moritur vero annos natus Lxxvil. 

Solus deinceps imperavit Justinianus Augustus annos xxxvi. men- 
ses xi. Colliguntur anni vi. mrxxv. 

Numeratur tempus illius imperii ex quo Imperator est renuntiatus, 
id est a mense Xanthico, secundum Romanos Aprilis 1. Ind. v. 


CCCXXV' II. Olympias. 
A. C. [0]. Iph.) 
528. 1. Ind. vi. Justiniano Augusto III. solo Cos. 4. 
Justininnus Imperator anno imperii t. mense Audynaeo, secundum 
Romanos Januarii τ. Indict vr. tantam vim pecuniae sparsit, omnibusque 
praebuit, quantam nullus alius Imperator in Consulatu sparserat, 


618 CHRONICON 


Τῷ αὐτῷ ἔτει Πέρσαι ἐπολέμησαν Τζαϑίῳ τῷ “1αζῶν βα- 
σιλεῖ, ὡς προσρυέντι Ρωμαίοις. χαὶ λοιπὸν ὃ αὐτὸς Τζάϑιος 
ἔπεμψε, καὶ ἐδεήϑη τοῦ βασιλέως ἸΙουστινιανοῦ καὶ τῆς Ῥωμαίων 
βοηϑείας. καὶ ἔπεμψεν αὐτῷ πλῆϑος στρατιωτῶν ὃ βασιλεὺς 
ἸΙουστινιανὸς καὶ στρατηλάτας τρεῖς, Βηλισάριον καὶ Κήρυχονϑ 
xal Εἰρηναῖον τὸν Πενταδίας. καὶ συνέκρουσαν πόλεμον, καὶ 
πολλοὶ ἔπεσαν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ. καὶ ἠγανάχτησε xurü 

B τῶν στρατηλατῶν ὃ βασιλεὺς ἸἸουστινιανός, ὅτι φϑονοῦντες ἀλ- 
λήλοις προεδίδουν ἀλλήλους καὶ ἐγνώριζον κατ᾽ ἀλλήλων τῷ βα- 
R 774 σιλεῖ, καὶ διεδέξατο αὐτούς, Πέτρου τοῦ στρατηλάτου τοῦ ἀπὸ τὸ 
νοταρίων τοῦ βασιλέως κατελϑόντος καὶ ἀποκινήσαντος αὐτοὺς 
καὶ λαβόντος τὰ ἐξπέδιτα παρ᾽ αὐτῶν, καὶ συμβαλόντος τοῖς 
Πέρσαις μετὰ τῶν “αζῶν πολλοὺς κατέκοψαν Πέρσας. 

Ἔν τούτῳ τῷ χρόνῳ ὃ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἀνενέωσε τὸ 
προάστειον Συχὰς πρώην λεγόμενον, κείμενον κατέναντι Kun-15 
σταντινουπόλεως, καὶ τὸ ϑέατρον αὐτῶν Συκῶν καὶ τὰ τείχη, 
δεδωχὼς δίκαιον πόλεως, μετονομάσας αὐτὰς Ἰουστινιανούπολιν. 

C ἔχσισε δὲ xal τὴν γέφυραν, δὲ ἧς δύναταί τις τὴν πορείαν ποιεῖ- 
σϑαι ἀπὸ τῆς ἀντιπέραν εἰς τὴν πανευδαίμονα. 

Ὁ αὐτὸς βασιλεὺς ἀνεπλήρωσε καὶ τὸ δημόσιον λουτρόν, δῶ 
ἦν πρώην ἀρξάμενος κτίζειν ἐν Κωνσταντινουπόλει ᾿ἀναστάσιος ὁ 
βασιλεὺς τὸ ἐν τοῖς Ζ}αγισϑαίου. 


2. προσφυέντι P. 9, τῷ βασιλεῖ om. R. 10. ἐδιεδέξατο P. 
12. συμβάλλοντος P. 18. πορίαν PV. 19. εἰς] εἰ PV. Conf. 
ad p. 831. D. 22. Ζαγισθαίου)] τοῦ 4Διαπισϑαίου m. R. 


Eodem anno, Persae 'Tzathio Lazorum i bellum intulere, quod 
Romanis se adjunxisset. 'Tzathius autem ad lmperatorem Justinianoum 
legatum misit, petens ab eo sibi auxilium ex Romanis submitti. Misit- 
e idem Justinianus lmperator exercitum, et tres Magistros militum, 

elisarium, Cerycum, et ÍIrenaeum Pentadiae filium: commissoque prae- 
lio, multi ex Romanorum copiis cecidere. Indignatus vero contra duces 
Justinianus Imperator, quod ex invidia sese mutuo prodidissent, et al- 
ter alterius consilia Regi detulisset, iis exauctoratis, Petrum Magistrum 
militum et Ex-Notario Imperatoris misit, qui iis remotis, sumptaque 
—— praefectura, una cum Lazis Persas aggressus, multos ex [δ 
cecidit. 

Hac ipsa tempestate, Justinianus" Imperator suburbanum, Sycas 
prius appellatum, quodque e regione Constantinopoleos situm est, instau- 
ravit, ut et ejus Theatrum, et muros: concessoque eidem jure civitatis, 
Justinianopolim nuncupavit. Aedificavit etiam pontem, per quem ab op- 
posita regione in Felicem urbem transiretur. 

Idem r absolvit Balneum publicum, quod prius Lmperater 
Anastasius in Dagisthaei tractu inchoaverat. : 


PASCHALE. 619 


Ἐποίησε δὲ ὃ αὐτὸς βασιλεὺς καὶ τὸ μεσίαυλον τῆς βασιλι- 
κῆς Ἴλλου κιστέρναν μεγάλην, βουλόμενος βαλεῖν τὸ ᾿4δριάνειον 
ὕδωρ τοῦ ἀγωγοῦ εἰς αὐτήν. ὅνπερ ἀγωγὸν ἀνενέωσεν ὃ αὐτὸς 
βασιλεύς, χατασχευασϑέντα πρώην ὑπὸ ᾿Αδριανοῦ βασιλέως 

δτοῖς Βυζαντίοις εἰς τὸ ὑδρείεσθαι πρὸ τοῦ ὑδρεύεσϑαι τὸ Bv- 
ζάντιον. 
Ἰνὸ. ζ΄. β΄. ὑπ. Δεκίου μόνου. 

Τούτῳ τῷ ἔτει ὃ Ἰουστινιανὸς κῶδιξ ἀνεπληρώϑη καὶ ἔχε- 
λεύσϑη αὐϑεντεῖσϑαι ἀπὸ τῆς πρὸ wg καλανδῶν ἀπριλίων τῆς ἔνε-- 

τοστώσης ζ΄ ἐπινεμήσεως. 

Τούτῳ τῷ ἔτει κατὰ ϑεοῦ φιλανθρωπίαν γέγονε τὸ μέγα 
ϑανατιχόν. 

Ἰνδ. η΄. y'. $2. “αμπαδίου καὶ Ὀρέστου. 

Τούτῳ τῷ ἔτει Σαμαρειτῶν στασιασάντων, καὶ ποιησάν- 
15 των ἑαυτοῖς βασιλέα καὶ Καίσαρα, ἐπέμφϑη Εἰρηναῖος ὃ Πεντα- 
δίας στρατηλάτης, καὶ ἐθανάτωσε πολλοίς. καί τινες ἐξ αὐτῶν 
φοβηϑέντες προσῆλθον ἐξ ἀνάγκης τῷ χριστιανισμῷ καὶ δεχϑέν- 
τες ἐβαπτίσϑησαν, καὶ ἕως τῆς σήμερον ἐπαμφοτερίζουσιν, καὶ 
ἐπ᾿ αὐστηρίᾳ μὲν ἀρχόντων σχήματι διεψευσμένοι ὑπούλως καὶ 
90 χαχούργως ὡς χριστιανοὺς ἑαυτοὺς ἐμφανίζουσιν, ἐπὶ χαυνότητι 
δὲ ἀρχόντων φιλοχρημάτων Σαμαρεῖται καὶ μισοχριστιανοὶ καὶ 
2. '40giaviov PV. 4. τοῦ βασιλέως P. 14. Σαμαριτῶν PV. 

17. ἐξ om. P. 21. Σαμαρίται PV et postea σαμαριτίξειν. 


Confecit praeterea idem lmperator rex Atrio Basilicae Illi Cister- 
.nam magnam, cum in eam Aquaeductus Hadriani aquam immittere vellet. 
Quem quidem Aquaeductum jam olim ab Hadriano Imperatore constru- 
ctum, quo Byzautio aquarum copia suppeteret, quarum penuria prius la- 
borabat, renovavit. 
A. C. [0]. Iph.] 
529. mn. Ind. vir. Decio solo Cos. 1. 327. 
Hoc anno, Justinianus Codex absolutus est, jussusque 
est vim habere a xvi. Kalend. Apriles hujus praesentis In- 
dict. vir. 
Hoc anno, Deo ita volente, magna extitit mortalitas. 
530. nri dnd. vim. Lampadio et Oreste Coss. 2. 
Hoc anno, Samaritanis tumultuantibus, sibique Regem et 
Caesarem creantibus, missus est Irenaeus Pentadiae filius Ma- 
gister militum, qui multos interfecit. Quidam vero ex iis sibi 
metuentes, necessitate coacti se ad Christianam religionem 
contulerunt, iique excepti baptizati sunt, atque ed hanc.us- 
que aetatem utramque religionem profitentur, dum in speciem 
quidem propter quorundam Praesidum severitatem subdole et 
perfide Christianos palam se profitentur: aliorum vero Prae- 
sidum pecuniae inhiantium mollitie ac indulgentia Samaritae, 
atque adeo Christianorum osores, ita se gerunt, ac si quid 


D 


P 336 


620 CHRONICON 


ὡς μὴ γνόντες χριστιανισμόν, οὕτω διαπράττονται, τοὺς ἄρχον- 
Β τας πείϑοντες σαμαρειτίζειν διὰ τῶν χρημάτων. 


R 776 Πέμπτῳ ἔτει τῆς βασιλείας ᾿Ιουστινιανοῦ, μηνὶ luvovagío, 

V 268 γέγονε τοῦ λεγομένου Νίκα ἡ ἀνταρσία τρόπῳ τοιούτῳ. — &vd- 
ϑόντα τὰ μέρη ἐν τῷ Ἱππικῷ ἔχραξαν οἱ δῆμοι τῶν Πρασίνων, 5 

^ ᾿ς 

"dxra διὰ Καλοπόδιον τὸν κουβικουλάριον xal σπαϑάριον. ἔτη 

C πολλά, Ἰουστινιανέ, τοῦ βίγκας" ἀδικούμεϑα, μόνε ἀγαϑέ, οὐ 

βαστάζομεν, οἷδὲεν ὃ ϑεός, φοβούμεθα ὀνομάσαι, μὴ πλέον 

, 

εὐτυχήσει, καὶ μέλλομεν κινδυνεύειν. Καλοπόδιός ἐστιν ὃ σπα- 
ϑαροχουβικυυλάριος ὃ ἀδικῶν ἡμᾶς. καὶ πολλῶν ὕβρεων γενο- 

μένων μεταξὺ τῶν μερῶν Devérov καὶ Πρασίνων, καὶ τὸν βασι- 

- 
λέα πολλὰ λοιδορήσαντες, κατῆλϑον οἱ Πράσινοι, ἐάσαντες τὸν 
βασιλέα καὶ τοὺς Βενέτους ϑεωροῦντας τὸ ἱππικόν. καὶ ἀπέστει- 
€ -- , 

λὲν ὃ βασιλεὺς ἰδεῖν τί κράζουσιν ὡς ἔτυχεν" ἀλλ᾽ ὅτε πολλὴ γέ- 
γηται ἀνά ) ig ἃ ἐβουλεύ ὶ εἶ ὑτοῖς 6 βα- B 

yxn, τῦτε ποιεῖς ἃ ἐβουλεύσω. καὶ εἰπεν αὐτοῖς ὁ βα- 

;, - hi 

σιλεύς, ᾿Εξέλϑατε οὖν xal μάϑετε τίνος χάριν στασιάζουσιν. καὶ 
ἐξῆλθεν ἀπὸ τοῦ παλατίου ὃ πατρίχιος Βασιλείδης ὃ ποιῶν τὸν 


1. καὶ τοὺς P. Φ. γρημάτων͵] Post haec in V tertia paginae pars 
cum sequenti folio recto et versi parte inferiori vacua relicta fue- 
rant: quae spatia recentior manus implevit catalogo τεράτων quae 
Zenone, lustiniano et Leone imperantibus acciderunt ἐκ τοῦ μεγάλον 
χρονογράφου, de quo conf. annotat. ad p. 379. C. Eum catalogum 
non habeo descriptum. 4. ἁμαρτία P. 707. fíxag V. 8. aj 
εὐτυχήσεις P. 9. σπαϑάριος κουβικουλάριος P. 14. ὡς ἔτν- 
χεν — 17. στασιάξουσιν om. P. Et ne his quidem omnis lacuna ex- 
pleta est. 17. Βασιλίδης P. Sic et p. seq. v. 1f. 


sit Christiana religio prorsus ignorarent, ipsis etiam Praesi- 
dibus, quo Samaritanam religionem profiteri sibi liceret, pe- 
cunia data, persuasis. 


6039. 531. 1v. Ind. ix. Lampedio et Oreste II. Coss. 3. 
CCCXXVIII. Olympias. 
532. v. Ind. x. Lampadio et Oreste III. Coss. 4. 


Anno imperii Justiniani quinto, mense Januirio, seditio, quae Via- 
cas vulgo appellatur, in hunc modum facta est, Cum Factiones in Cir- 
cum ascendissent, Prasini clamarunt: Acta per Calopodium Cubicularism 
et Spatharium (rescindantur:) Multos annos Justiniane, Tu vincas. lw 
justa patimur, ὁ solus bone, mec sumus ferendo, novit Deus. — Non aude 
mus nominare , ne feliciter agas, nosque periclitemur. | Calopodius Spa- 
tharius et Cubicularius is est. qui nos injuria afficit. Pluribus iade inter 
Factiones Venetas et Prasinas jactatis conviciis, ac lmperatore multis 

robris insectato, descenderunt Prasini, relictis Imperatore et Venetis 
udos spectantibus. Interea misit Imperator qui attenderent quid clama- 
. rent. "Tum exiere e Palatio Basilides Patricius, Vicarium &gens Cow 


PASCHALE. 621 


τόπον τοῦ μαγίστρου “Ἑρμογένους ἐν Κωνσταντινουπόλει καὶ Κων- D 
σταντίολος. καὶ στήσαντες τὰ εἰσελαύνοντα πιλήϑη ἔξω τοῦ πα- 
λατίου, κατασιγήσαντες αὐτὰ προσεφώνησαν αὐτοῖς, λέγοντες, 
Τί ζητοῦντες γενέσϑαι στασιάζετε; xoi ἔχραξαν κατὰ τοῦ 
5inágyov τῶν πραιτωρίων Ἰωάννου τοῦ Καππάδοκος καὶ ἹῬουφί- 
vov τοῦ κυαίστορος καὶ τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως Εὐδαίμονος. καὶ 
ταῦτα ἀκηχοότες ἀνήγαγον τῷ βασιλεῖ. χαὶ εὐθέως διεδέξατο 
τὸν ἔπαρχον τῶν τιραιτωρίων Ἰωάννην, καὶ ἐποίησεν ἀντ᾽ αὐτοῦ 
ἔπαρχον πραιτωρίων τὸν πατρίχιον ()φωχᾶν τὸν Κρατεροῦ, διε- 
10 δέξατο δὲ xai 'Povqivov τὸν κυαίστορα, καὶ ἐποίησεν ἀντ αὐτοῦ 
τὸν πατρίκιον Βασιλείδην χυαίστορα τὸν τοποτηροῦντα τὸν μάγι-- 
στρον, ὡς προείρηται. καὶ τὸν ἔπαρχον δὲ τῆς πόλεως Εὐδαί- P 837 
uova διεδέξατο, καὶ ἐποίησεν ἀντ᾽ αὐτοῦ Τρύφωνα ἔπαρχον πό- 
λέως, τὸν ἀδελφὸν Θεοδώρου ἀπὸ ἐπάρχων πόλεως. ὃ δὲ δῆμος 
16 ἐπέμενεν ἔξω τοῦ παλατίου εἰσελαύνων" καὶ τούτου γνωσθέντος, 
ἐξῦλϑὲν ὃ morgbuog Βηλισάρις ὃ στρατηλάτης μετὰ πλήϑους 
Γότϑων, καὶ ἔκοψε πολλοὺς ἄχρις ἑσπέρας. καὶ λοιπὸν ἐνέ- R 778 
'πρησαν τὴν εἴσοδον τοῦ παλατίου τὴν χαλκόστεγον, καὶ ἐχαύϑη 
μετὰ τοῦ πορτίχου τῶν σχολαρίων καὶ τῶν προτηχτόρων καὶ καν-- 
90 διδάτων. καὶ γέγονε διαχοπή. ὁμοίως δὲ ἐκαύϑη καὶ τὸ Σένατον, 
ὕπου ἐστὶ τὸ λεγόμενον “ὐγουσταῖον, καὶ 7) μεγάλη ἐκκλησία πᾶσα B 


9. αὐτοί P. 6. 10. κνέστορος PV. 9, Κρατεροῦ] Κρατερόν 
PV. Vide praeter — citat Ducangius Malalam p. 449. 5. 10. 
τὸν Ῥουφῖνον τὸν P. 11. κυέστορα P. 12. εὐδαίμονος P. 
15. ἔμεινε P. 16. Βελισάριος P. 17. ἀνέπρησαν P. — 19. τὸ 
μετὰ P. ib. προκτητόρων R, προτικεόρων PV. 690. xal ἐκαύ- 


$5 τὸ P. 


stantinopoli Hermogenis Magistri, et Constantiolus, atque ii turbas pro- 
ruentes extra palatium continentes, indicto silentio, hisce verbis compel- 
larunt: Quid quaeritis, et cur tumultuamini? et clamarunt, contra Prae- 
fectum  Praetorio Joannem  Cappadocem, εἰ Rufinum  Quaestorem, ac 
Praefectum Felicis urbis. Quibus auditis, et ad Imperatorem perlatis, 
is extemplo Joannem Praefectum Praetorio exauctoravit, illique successo- 
rem designavit Phocam Craterum Patricium. — Abdicavit etiam Rufinum 
Quaestorem, illiusque loco mop Basilidem Patricium, qui Magistri 
vicem agebat, ut dictum est. Felicis quoque Praefecto urbis exaucto- 
rato, ei suffectus est Tryphon, "Theodori Ex-Praefecto urbi frater. Po- 
pulus interea extra Palatium consistens pergebat: quo cognito, Belisa- 
rius Patricius Magister militum cum Gotthorum copiis egressus, multos 
ex illis. cecidit usque ad vesperam. Tum vero incenderunt Palatii ve- 
stibulum aereis ulis tectum, quo quidem incendio exusta est Porticus 
Scholariorum, et Protectorum atque Candidatorum, factaque ingens cae- 
des. Conflagravit etiam Senatus, ubi est quod appellatur Augustaeum, 


622 CHRONICON 


σὺν τοῖς φοβεροῖς καὶ ϑαυμαστοῖς κίοσι πᾶσα ἐκ τετραέντου χα- 
τηνέχϑη. κἀχεῖϑεν χατῆλϑεν ὃ δῆμος πάλιν εἰσελαύνων ἐπὶ τὸν 
Ἰουμανοῦ λιμένα εἰς τὸν οἶχον Πρόβου" καὶ ἐζήτει παρ᾽ αὐτοῦ 
λαβεῖν ὅπλα, καὶ ἔχραζον, Πρόβον βασιλέα τῇ ἹΡωμανίᾳ. καὶ 
ἔβαλον πῦρ εἷς τὸν οἶκον τοῦ αὐτοῦ πατρικίου Πρόβου" καὶ ὀλί- 5 
yo» καυϑέντων ἐλείφϑη τὸ πῦρ καὶ ἐσβέσϑη. τῇ δὲ παρασκευῇ 
ἡμέρᾳ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ic ἦλϑον οἱ δῆμοι elg τὸ πραιτώριον τῶν 
ἐπάρχων, καὶ ἔβαλον ἐκεῖ πῦρ, xoi ἐκαύϑησαν αἱ στέγαι τῶν 
C δύο βασιλικῶν οἴκων καὶ μόνον τοῦ αὐτοῦ πραιτωρίου, ὅπου τὰ 
σχρίνια. ἐφύσησεν γὰρ ἄνεμος βοῤῥᾶς, καὶ τὸ πῦρ ἔξω oil 
πραιτωρίου ἐδίωξεν, καὶ ἐκαύϑη τὸ βαλανεῖον τῶν ᾿4λεξάνδρου, | 
καὶ ὃ ξενὼν τῶν Εὐβούλου ἐν μέρει καὶ ἡ ἁγία Εἰρήνη, ἥτις ἦν 


V 969 κτισϑεῖσα ὑπὸ Ἴλλου τοῦ ᾿Ισαύρου τοῦ ἀντάρτου Ζήνωνος τοῖ 


βασιλέως. καὶ ὃ ξενὼν τοῦ Σαμψὼν ὃ μέγας ἐκαύϑη, καὶ ἀπώ- 
λοντο οἱ ἐν αὐτῷ ἀνακείμενοι ἄῤῥωστοι. τῷ δὲ σαββάτῳ, του-" 
τέστιν τῇ ιζ΄ τοῦ αὐτοῦ αὐδυναίου μηνός, ἐποίησαν συμβολὴν 
μετὰ τοῦ δήμου οἱ στρατιῶται οἱ ἐλϑύντες ἀπὸ τοῦ Efldónov xoi 
τοῦ Ῥηγίου καὶ τοῦ ᾿Αἀϑύρα καὶ ἀπὸ Καλαβρίας, ἐπειδὴ ὡς ἔτυ- 
χεν ἐφόνευον οἱ δῆμοι τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἔσυρον αὐτοὺς xai 
ἔβαλλον εἰς ϑάλασσαν ὡς παρακενωτάς. ὁμοίως δὲ καὶ γυναῖ- ὦ 
D xac ἐφόνευον, καὶ πολλοὶ ἔπεσαν δημόται. καὶ ἑωρακότες tat- 
τοὺς βαλλομένους οἱ ὄχλοι, ἦλϑον αὐτοὶ εἰς τὸν ᾿ΟὈκτάγωνον τὸν 


1. πᾶσι Ῥ. 8. στίγαι R. 14. ὁ prius om. P. 19. ol δῆμοι 
om.P. 21. ἔσπασαν P. 


et Magna Ecclesia, cum stupendis omnibus et admirandis columnis, ex 
uadri-marmore confectis, tota procubuit. Atque inde populus rursum 
escendens versus Juliani Portum, ad aedem Probi proruit, ab eoque 
arma petivit, haecce verba inclamans, Probum Imperatorem Romaniae: 
ac igne in domum Probi Patricii injecto, paucisque absumptis, igui 
postmodum desiit et extinctus est. Die Veneris, ejusdem mensis xvi 
venerunt Factiones in Praetorium Praefecti, ignemque ibi injecerusx, 
quo conflagrarunt contignationes duarum domorum iarum, et locus 
ipsius Praetorii, ubi erant Scrinia. Vento quippe A e flatum pro- 
tendente, ignis ultra Praetorium prorupit, quo exustum est Αἱ 
Balneum, et ex parte Xenodochium Eubuli, ut et aedes Sanctae lrenes. 
quae condita fuerat ab lllo Isauro, qui adversus Zenonem 
invasit. Sed et ingens illud Xenodochium Sampsonis incendio consu 
ptum est, et qui in eo aegri jacebant periere. Die Sabbati, hoc e 
xvii ejusdem mensis Audynaei, milites qui ex Hebdomo, Rhegio, Athyr. 
et Calabrya venerant, cum populo congressi sunt, Postquam vero quot 
libet, ut occurrebant, occiderant, hos in mare, tanquam vilia quaeque 
tractos jaciebant. Interficiebant quoque feminas, multique jaculis aut st 
gittis factiosos aggrediebantur. Verum ut se li sic peti advertere, ** 


PASCHALE. 628 


ὄντα elg μέσον τῆς βασιλικῆς τῶν l'ovyaglov καὶ τοῦ δημοσίου 
Ἐμβόλου τῆς Ῥηγίας. καὶ ἑωρακότες οἱ στρατιῶται ὅτι οὐκ ἠδύ-- 
vayro εἰσελϑεῖν, ἐπάνω αὐτῶν ἔβαλον πῦρ, καὶ ὑφῆψαν τὴν 
Ὀχτάγωνον, καὶ ἐξ αὐτοῦ τοῦ πυρὸς ἐκαύϑη τὰ πέριξ τοῦ ἁγίου 

5 Θεοδώρου τῶν Σφωρακίον δίχα τοῦ σκευοφυλακίου τοῦ φούρνου 
τοῦ ἁγίου oixov. ὃ δὲ Ἔμβολος ὕλος τῶν ἀργυροπρατίων καὶ ὃ 
οἶχος Συμμάχου τοῦ ἀπὸ ὑπάτων ὀρδιναρίων xai ἡ ἁγία "ἄκυ- R 780 
λῖνα ἕως τῆς καμάρας τοῦ ἄλλου "Euflókov τοῦ φόρου Κωνσταν- 
τίνου ἐκαύϑη. καὶ φυγόντες ἐκεῖϑεν oi δῆμοι ἔβαλον πῦρ ἐπὶ τὸ 

io Alßuovov ἐπὶ τὴν ͵αγναύραν, καὶ συνδρομῆς πολλῆς γενομένης 
ἐσβέσϑη εὐϑέως. 

Τῇ δὲ κυριακῇ ἡμέρᾳ, τουτέστι τῇ «rj τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἀπο- 
γύχιον ἀνῆλϑεν ὃ βασιλεὺς εἰς τὸ Ἱππικὸν ἐν τῷ ἰδίῳ καϑίσματι, 
βαστάζων τὸ ἅγιον εὐαγγέλιον. καὶ τούτου γνωσθέντος ἀνῆλϑεν 

15nüc ὃ δῆμος, καὶ ἐγεμίσϑη τὸ Ἱππικὸν ὅλον ἐκ τῶν ὄχλων. καὶ 
ἐπωμόσατο αἰτοῖς ὁ βασιλεύς, λέγων, Mà τὴν δίναμιν ταίύ- 
τὴν, συγχωρῶ ὑμῖν τὸ πταῖσμα τοῦτο καὶ οὐ κελεύω τινὰ ἐξ 
ὑμῶν συσχεϑῆναι, ἀλλ᾽ ἡσυχάσατε" οὐδὲν γὸρ παρ᾽ ὑμᾶς, ἀλ- B 
λὰ παρ᾽ ἐμέ. αἱ γὰρ ἐμαὶ ἁμαρτίαι ἐποίησάν ut μὴ παρασχεῖν 

φοὑμῖν περὶ ὧν ἠτήσατέ με ἐν τῷ Ἱππιχῷ. καὶ πολλοὶ τοῦ δήμου 
ἔχραξαν, «ὔγουστε Ἰουστινιανέ, τοῦ βίγκας. ἄλλοι δὲ ἔκραζον, 


6. σκευοφυλάκίον in m. ponit V. ἰδ, φουρίον P. 6. ἀργυρο- 
mQeríov)] Immo ἀργυροπρατείων. 9. ἐκεῖ P..— ib. ἐπὶ τὸ Λίβυρνον 
om. P. 15. ἐγνώσθη R, ἐπληρώϑη m. R, ἐχώσϑη P. 16. ὁ om. P. 


nerunt ad Octagounum, situm inter Basilicam Gunariorum, et publicam 
Porticum Regiae. Milites autem ubi viderunt in íllos se non posse ir- 
ruere, ignem projecerunt, et Octagonum incenderunt: quo incendio con- 
flagravit quidquid erat circa aedem Sancti Theodori in tractu Sphoracii, 
praeter Scevophylacium arcis sacrae aedis. Porticus autem tota Argen- 
tariorum, et domus Symmachi Ex-Consule ordinario: sancta item Aqui- 
lina usque ad fornices alterius Porticus Fori Constantini exusta est. 
Hinc igitur fugientes Factiones, ignem injecerunt in Magnauram, sed 
multo hominum facto concursu, statim extinctus est. 


Die vero Dominica, hoc est xvii, ejusdem mensis, cum noctem in- 
somnem duxisset lmperator, progressus est in Circum seditque in suo 
Tribunali, gestans sanctum Evangelium. Quo cognito, populus univer- 
sus ascendit, totusque impletus est Circus, turba passim affluente, "Tum 
Lmperator, acto sacramento, Per hanc potestatem, inquit, condono vobís 
offensam hanc, neminemque ex vobis praecipiam comprehendi, modo 
quiescatis: nulla enim penes vos culpa, sed super me residet. Peccata 
enim mca effecerc, ut vobis non concederem quae a me in Circo petiistis. 
Tum multi ex populo acclamarunt: Auguste Justiniane, tu vincas. Alii 


624 CHRONICON 


Ἐπιορχεῖς, σγαύδαρι. xal ἕασεν, xal κατῆλϑεν αὐτὸς ix τοῦ 
Ἱππικοῦ 0 βασιλεύς" xal ἔδωχεν εὐθέως μίσσας τοῖς τοῦ nala- 
τίου, καὶ λέγει τοῖς συγκλητιχοῖς, ᾿πέλϑατε, ἕχαστος φυλάξα 
τὸν οἶχον αὐτοῦ. καὶ ἐξελϑόντων αὐτῶν ὑπήντησεν ὃ δῆμος 
"Yaarío τῷ πατρικίῳ καὶ Πομπηίῳ τῷ πατρικίῳ " καὶ ἔχραξαν,5 
| Ὕπάτιε At yovore, τοῦ βίγκας. καὶ λαβόντες οἱ δῆμοι τὸν at- 
C τὸν πατρέκιον Ὑπάτιον εἰς τὸν φόρον Κωνσταντίνου, φοροῦντα 
ἄσπρον χλανίδιν, ἀναγαγόντες αὐτὸν ὕψος εἰς τοὺς βαϑμοὺς 
τοῦ κίονος τῆς στήλης Κωνσταντίνου τοῦ βασιλέως ἤνεγκαν οἱ 
δῆμοι ἀπὸ τοῦ παλατίου Πλακιλλιανῶν οὕτω λεγομένου σίγνα 
βασιλικὰ ἀποκείμενα ἐκεῖσε, καὶ ἔβαλον elg τὴν κεφαλὴν τοῦ at- 
τοῦ Ὑπατίου, καὶ μανιάκιον χρυσοῦν elg τὸν τράχηλον αὐτοῦ. 
καὶ τούτου γνωσθέντος τῷ βασιλεῖ, ἐσφαλίσϑη τὸ παλάτιον, xui 
λαβόντα τὰ τοῦ δήμου πλήϑη τὸν αὐτὸν “Ὑπάτιον καὶ Πομπήιον — 
τὸν πατρίχιον καὶ Ἰουλιανὸν τὸν ἀπὸ ἐπάρχων πραιτωρίων ἀπή- 5 
γαγον τὸν αὐτὸν Ὑ πάτιον εἰς τὸ βασιλικὸν κάϑισμα, βουλύμενοι 
ἐκβαλεῖν ix τοῦ παλατίου πορφύραν βασιλικὴν καὶ διάδημα xai 
D στέψαι αὐτὸν εἰς βασιλέα. καὶ ἔχραξεν αὐτῷ ὃ πᾶς δῆμος ὃ ὧν 
εἷς τὸ Ἱππικόν, Αὔγουστε  Ynóri, τοῦ βίγκας. καὶ αὐτὸς — 
ὝὙπάτιος προϑεωρῶν τὰ τοῦ δήμου ὅτι τρεπτοί εἶσι καὶ πάλιν ἐγ- ἢ 
κρατὴς γίνεται ὃ βασιλεύς, πέμψας λάϑρᾳ ᾿Εφραίμιον τὸν χαν- 
διδᾶτον, ᾧτινι ἐθάῤῥει, δηλοῖ τῷ βασιλεῖ Ἰουστινιανῷ, Ἰδοὶ 
τοὺς ἐχϑῥούς cov πάντας ἐν τῷ “ἱππικῷ συνήγαγον" 0 χελεύεις 


R 782 
V 270 


1. siiis γόδαρυ Ducangius. 8. ἀπέλθετε P. δ. φυλάξειν Ῥ, 
φυλάξε m. R. 8. ἀναγόντες P. 12. μανίχιον R, μανιάκην. 
μανιάκιον m. R. 14. καὶ Πομπήιον om. P. 18. πᾶς om. P. 


vero clamitarunt: Pejeras, 4sine. Imperator ad haecce siluit, et et 
Circo abiit, statimque dimisit Palatinos Proceres, iisque dixit, Abite, vt 
vestras aedes custodiatis. Quibus digressis, occurrit populus Hypabo 
Patricio, et Pompeio Patricio, et — Hypati Auguste, tu cis- 
cas: arreptumque Hypatium Patricium, Chlamyde indutum candida, in 
Forum Constantini sublimem usque ad gradus statuae Constantini lmpe- 
ratoris deduxerunt. 'lum vero F'actiones ablatis ex Palatio Placilliana- 
rum, ita appellato, ubi asservabantur, Imperatoriis insignibus, iis indue- 
runt caput ipsius Hypatii, torque etiam aureo collo aptato. Quod ubi 
Justiniano Imperatori est renuntiatum, Palatium clausum est.  Factios 
vero, Hypatio Patricio, et Juliano Ex-Praefecto Praetorio arreptis, ipsum 
Hypatium usque ad Imperatorium 'Thronum adduxere, ut allatis ex Pa- 
latio Imperatoria purpura, et diademate, illum in Imperatorem corona 
rent. Verum Hypatius, cum populorum mentem praevideret, eorumqee 
levitatem, rursumque Justinianum rerum potiturum, misso clam Ephre- 
mio Candidato, cui fidebat inprimis, nuntiat lmperatori Justiniano: B«ct 


PASCHAL E. 625 


ποίησον. ἀπελϑόντος δὲ τοῦ αὐτοῦ Ἐφραϊμίου dy τῷ παλατίῳ, 
καὶ ϑελήσαντος εἰσελϑεῖν καὶ εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ τὴν ἀπόκρισιν, 
ἀπαντᾷ αὐτῷ Θωμᾶὰς τις ἀδσηχρῆτις, ἰατρὸς ὧν τοῦ βασιλέως, 
πάνυ φιλούμενος παρ᾽ αὐτοῦ, καὶ λέγει τῷ κανδιδάτῳ, Ποῦ do- P. 339 
δέρχῃ; ἔσω οὐδείς ἐστιν ὁ γὰρ βασιλεὺς ἀπῆλθεν ἀπ᾽ αὐτοῦ. 
καὶ ὑποστρέψας ᾿Ἔφραΐμιος λέγει Ὑπατίῳ, 4έσποτα, μᾶλλον ὃ 
ϑεὸς ϑέλει σε βασιλεῦσαι" ὃ γὰρ Ἰουστινιανὸς ἔφυγεν, καὶ οὐδείς 
ἐστιν τῷ παλατίῳ. καὶ ταῦτα ἀκούσας ὃ “Ὑὑπάτιος ἔδοξε ϑαρ-- 
σαλεώτερος καϑέζεσϑαι ἐν τῷ δεσποτικῷ καϑίσματι τοῦ ἹἹππικοῦ 
10xal ἀκούειν τὰς εἰς αὐτὸν εὐφημίας τοῦ δήμου καὶ τὰς ὕβριστι- 
xüg φωνάς, ἃς ἔλεγον εἰς τὸν βασιλέα ᾿Ἰουστινιανὸν καὶ dg τὴν 
ὔγουσταν Θεοδώραν. ἦλϑαν δὲ καὶ ἀπὸ Κωνσταντιανῶν νεώ-- 
τεροι Πράσινοι, φοροῦντες ζάβας, ov * οἵτινες νεώτεροι ἦλϑον 
ὡπλισμένοι, ὑπολαβόντες ὅτι δύνανται ἀνοῖξαι τὸ παλάτιον xoi B 
156 εἰσαγαγεῖν αὐτὸν ἐν αὐτῷ. ὃ δὲ ϑειότατος βασιλεὺς Ἰουστινια- 
»üc ἀκηχοὼς τὰ περὶ τοῦ δήμου καὶ “Ὑπατίου xai παρὰ Πομ- 
πηίου τολμηϑέντα, εὐθέως ἀνῆλϑεν διὰ τοῦ λεγομένου Κοχλίου 
εἰς τὰ λεγόμενα ΠΠούλπιτα, ὄπισϑεν ToU καϑίσματος τοῦ Ἵππι- 
xoi, εἷς τὸν Τρίκλινον τὸν ἔχοντα τὰς χαλκᾶς ϑύρας, αἵτινες 
80 ἦσαν ἠσφαλισμέναι. ἦσαν δὲ μετ᾽ αὐτοῦ τοῦ βασιλέως ἸΠοῦνδος 


8. τῷ αὐτῷ R. ἰδ. ἀσηκρήτοις P. loannes Laurentius de magistr. 
Romanis p.182. donxo/rig τοὺς ἐπὶ τῶν —— οὐδὲ γὰρ ἀδοη- 
xQ5tig κατὰ τοὺς ἐδιώτας ἐξ ἀνοίας μετὰ τοῦ δέλτα στοιχείου τῆς 
προϑέσεως ἐπιβάλλομένης. 6. Εὐφραίμιος PV. — 8. θαρσαλέως P. 
19. ἦλθον Ῥ. ib. Κωνσταντινῶν R. 16. περὶ] zegQd, omisso 
mox παρὰ, P sola, ἐδ. καὶ alterum om. H. 19. Τρικλίνιον P. 
ib, τὰς om. P. 


hostes tui universi in Circo collecti sunt, quod ipis, ezequere. Ephrae- 
mio ad Palatium pergenti, illudque volenti redi, ut quae sibi man- 
data erant exponeret, occurrit Thomas quidam a Secretis, quique Im- 
peratoris erat Medicus, et ab eo praecipua quadam familiaritate coleba- 
tur, qui Candidatum adortus: Quo, inquit, tendis: nemo intus est, Im- 
perator quippe inde discessit, Reversus Ephraemius renuntiat Hypatio: 
Domine, Deus te potius vult imperare: fugit enim Justinianus, nec quis- 
- quam est in Palatio. Quibus auditis, Hypatius visus est in Imperatorio 
Circi "Tribunali fidentius considere, atque audire faustas in se populi fa- 
ctas acclamationes, et convitia quae in Justinianum lmperatorem e in 
'Theodoram Augustam passim jactabantur. Venerunt quoque a Cou- 
stantianis Juniores Prasini, loricas ducentas quinquaginta ferentes: et 
dem armati accesserunt, rati se Palatium aperire posse, in illudque 
ypatium introducere. Sacratissimus vero Imperator Justinianus, cer- 
tior factus de populi, Hypatii, et Pompeii conatibus, extemplo ascendit 
Cochleam, uti appellatur, in Pulpita, sic pariter dicta, pone Circi 
bunal: atque inde in Triclinium aereas habens januas, quae tum 
erant clausae. Aderant porro cum Imperatore Mundus, Constantiolus, 


Chronicon Paschale vol. I. 40 


626 CHRONICON 


xal Κωνσταντίολος καὶ Βασιλείδης καὶ Βηλισάρις καὶ ἄλλοι τι- 
»ég συγχλητικοί. εἶχεν δὲ xal τὴν τοῦ παλατίου ἔνοπλον βοῆ- 
ϑειαν μετὰ τῶν ἰδίων σπαϑαρίων καὶ κουβικουλαρίων. 

C Kai τούτων γενομένων Ναρσῆς ὃ κουβιχουλάριος καὶ σπα- 
ϑάριος ἐξελϑὼν λαϑραίως δι᾽ ἑαυτοῦ xol τῶν ἀνθρώπων avtot5 
ὑπέκλεψέ τινας τῶν τοῦ Βενέτου μέρους, ῥογεύσας χρήματα, 
καὶ ἀποσχίσαντες ἤρξαντο χράζειν, “ὔγουστε Ἰουστινιανέ, τοῦ 
βίγκας. κύριε, σῶσον Ἰουστινιανὸν καὶ Θεοδώραν. καὶ ὠλόλυ- 
ξεν ἅπαν τὸ πλῆϑος ἐν τῷ InnixQ. τινὲς δὲ τῶν ἐκ τοῦ Πρα- 
σίγου μέρυυς ἀνασεισταὶ δρμήσαντες κατ᾽ αὐτῶν ἐλιϑοβόλουν αὐ- 1 
τούς. καὶ λοιπὸν τραχταΐσαντες οἱ ἐν τῷ παλατίῳ ὄντες ἔλαβον 
τὴν εὑρεϑεῖσαν ἔσω βοήϑειαν, ὑποχλέψαντες καὶ φανεροὺς τῶν 

D ἐξκουβιτώρων καὶ σχολαρίων" ἦσαν γὰρ καὶ αὐτοὶ ἀποσχίσαντες 
μετὰ τοῦ δήμου" καὶ ἐξελθόντες μετὰ τῶν ἰδίων αὐτῶν ἀνθϑρώ- 
"0v ὥρμησαν εἰς τὸ Ἱππιχόν, ὃ μὲν Ναρσῆς διὰ τῶν ϑυρῶν, δ 

R 784 δὲ υἱὸς Πούνδου διὰ τῆς σφενδόνης, καὶ ἄλλοι διὰ τοῦ μονο- 
πόρτου τοῦ δεσποτιχοῦ καϑίσματος tg τὸ πέλμα, ἕτεροι δὲ διὰ 
τῶν ᾿Αντιόχου καὶ τῆς λεγομένης Νεκρᾶς πόρτας. καὶ ἤρξαντο 
κόπτειν τοὺς δήμους ὡς ἔτυχεν, ὥστε μηδένα τῶν πολιτῶν ἢ 5 
γων τῶν εὑρεϑέντων ἐν τῷ Ἱππικῷ περισωϑῆναι, ἐν οἷς ἐσφάγηϑ 
καὶ ᾿Αντίπατρος ὁ βίνδιξ “Ἀντιοχείας τῆς Θεουπόλεως. εὐϑέως 

P 340 δὲ οἱ περὶ τὸν στρατηλάτην Βηλισάριν ἀνοίξαντες τὰς ϑύρας ἐπὶ 


1. Βασιλίδης PV. ib. Βελισάριος P. 10. ἀνασεῖσαε P. 15. εἰς τὸ 
Ἱππικὸν om,P. 21. καὶ om. P. 99. δὲ om. P. ib. Βιλισάριον P. 


Basilides, Belisarius, aliique ex Senatorbus: habebatque armatum Pala- 
tii praesidium, cum suis Spathariis et Cubiculariis. 

Cum haec ita se haberent, Narses Cubicularius et Spatharius clan 
egressus, tum per se, tum per suos homines. quosdam ex Veneta Factione 
sibi conciliavit, erogata pecunia. Ac tum seditiosi illi acclamare coe- 
pere: uguste Justiniane, tu vincas, — Domine, serva Justiínianum εἰ 
Theodoram. Flevitque universa plebs in Circo. Quidam vere de Pra 
sinorum Factione, seditionem ac tumultum in illos concitare aggressi, 
ipsos lapidibus impetiere. Demum qui in Palatio erant, communicatis 
inter se consiliis, praesidium intus repertum sibi adjunxerunt, et clam 
Excubitoribus et Scholariis, qui aperte una cum populo ab Imperatoris 
partibus sese subduxerant, egressi cum suis copiis, irruperunt in Cit- 
cum, ac Narses quidem per portas, filius vero Mundi per Sphendocnem 
alii per portam: unicam lmperatorii "Tribunalis in arenam: ali per le 
cum Antiechi appellatum, et per portam, quam Mortuam vocant, ox- 
peruntque Factiones sine discrimine concidere, adeo ut nemo vel ex &- 
vibus vel ex peregrinis, qui tum in Circo forte erant, evaserit: in qui 
bus Antipater Antiochiae 'l'heopoleos Vindex caesus occubvit —Exten- 
plo qui cum Belisario erant, januis apertis, facto in Imperatorium Tri- 


PASCHALE. | 621 


τὸ δεσποτιχὸν κάϑισμα δρμήσαντες μετὰ σπαϑαρίων, xol συλ- 
λαβόμενοι τὸν “ὕπάτιον μετὰ Πομπηΐου τοῦ πατρικίου τοῦ αὐ-- 
τοῦ ἐξαδέλφου εἰσήγαγον τῷ βασιλεῖ Ἰουστινιανῷ. οἵτινες εἰσ- 
ἐνεχϑέντες προσέπεσαν, λέγοντες, “Φέσποτα, πολὺς ἡμῖν κόπος V 971 
δἐγένετο, ὥστε συναγαγεῖν τοὺς ἐχϑροὺς τοῦ κράτους ὑμῶν εἰς τὸ 
Ἱππιχόν. καὶ λέγει αὐτοῖς ὃ βασιλεύς, Καλῶς ἐποιήσατε" ὅμως 
παρ᾽ ὃ ἐπείϑοντο ὑμῖν κελεύουσιν αὐτοῖς, διὰ τί τοῦτο οὐχ ἐποι-- 
ἥἤσατε πρὸ τοῦ πᾶσα fj πόλις καυϑῇ; καὶ λέγει τοῖς εὐνούχοις 
καὶ σπαϑαρίοις αὐτοῦ καὶ Εὐλαλίῳ τῷ βαρβάτῳ καὶ τοῖς κανδι-- B 
τοδάτοις, “άβετε αὐτοὺς καὶ ἀποχλείσατε. καὶ ἔλαβον αὐτοὺς 
κάτω εἷς τὸ παλάτιον, καὶ ἀπέκλεισαν τὸν "Ynátiov καὶ τὸν Πομ- 
πήιον μόνους. ἐσφάγησαν δὲ τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ εἰς 10 παλάτιν, 
ὡς λέγουσιν οἵ στοχασάμενοι, πολιτῶν xai ξένων ἀνδρῶν χιλιά-- 
δὲς λέ, καὶ οὐκέτι ἐφάνη δημότης πού ποτε, ἀλλὰ γέγονεν ἥσυ-- 
1δχία ἕως ἑσπέρας. | 
ΤΊ δὲ ἐπαύριον, ἥτις ἦν ἡμέρα δευτέρα μηνὸς τοῦ αὐτοῦ 
αὐδυναίου 19', ἐσφάγησαν “ὙὙπάτιος καὶ Πομπήιος of πατρίκιοι, 
καὶ ἐῤῥίφησαν τὰ λείψανα αὐτῶν εἷς τὴν ϑάλασσαν, — xul τὸ μὲν 
Ὑπατίου λείψανον ἐφανερώϑη πιαρὰ τὸν αἰγιαλόν, καὶ ἐκέλευσεν C 
90 ὃ βασιλεὺς χωσθϑῆναι αὐτὸ elg τὸ μέσον τῶν λοιπῶν βιοϑανάτων, 
καὶ πλάκα τεϑῆναι ἐπάνω τοῦ λειψάνου αὐτοῦ, ἐν ἢ ἐπεγράφη, 
Ἐνϑάδε κατάκειται ὃ βασιλεὺς τῆς “οὔππας. 


7. πάρος P, εἰ m. R. 19. παλάτιν] ἱππικὸν P, m. R, παλά- 
τιον R. 16. δὲ] τε PV. 


bunal una cum Spathariis impetu , ir diens Hypatium cum Pompeio pa- 
trueli ad Imperatorem Justinianum adduxerunt, qui ad Imperatoris genua 
advoluti, dixere: Domine, multum laboravimus , ut hostes vestrae Maje- 
statis in. Circum cogeremus. Quibus Imperator, Hecte, inquit, fecistis: 
verum siquidem vobis jubentibus — cur non hoc fecistis priusquam 
eniversa civitas conflagraret? 'Tum Eunuchis ac Spathariis suis, atque 
Eulalio Barbato, et Candidatis, lilos, inquit, arripite, et.custodia inclu- 
dite. Atque ii in inferiorem Palatii partem delatos, Hypatium et Pom- 
peium solos incluserunt. Caesi sunt illa die in Circo, ut referunt qui 
numerum conjectarunt, ex civibus, vel hominibus peregrinis, tricies quin- 
quies mille, nec quisquam amplius e Factionibus apparuit, sed summa 
quies fuit usque ad vesperam. . . 

Postero die, feria scilicet secunda, ejusdem mensis Audynael xix. 
interfecti sunt Hypatius et Pompeius Patricii, ipsorumque corpora in 
mare projecta, Ac Hypatii quidem corpus in littore visum est: illudque 
praecepit Imperator inter eorum cadavera qui judicum decretis damnati 
violenta morte obierant terra obrui, ac supra illius corpus apponi ta- 
bulam, cui haecce verba inscripta sunt: Hic situs est Imperator Luppae. 


628 CHRONICON 


M:9' ἡμέρας δὲ ἐκέλευσεν τοῖς αὐτοῦ λαβεῖν τὸ λείψανον 
αὐτοῦ καὶ ϑάψαι αὐτό. καὶ λαβόντες αὐτὸ οἱ αὐτοῦ ἔϑαψαν εἰς 
τὸ μαρτύριον τῆς ἁγίας ἸΠαύρας" τὸ δὲ Πομπηίου σῶμα οὐδα- 
μοῦ ἐφανερώϑη. τὰ δὲ διαφέροντα αἰτοῖς πάντα ἐδημεύϑη. 
καὶ οἱ λοιποὶ πατρίκιοι oí ἅμα αὐτοῖς εὑρεθέντες ἔφυγον, οἱ μὲν 

R — εἷς μοναστήρια, οἱ δὲ εἷς εὐχτηρίους οἴχους, καὶ ἐσφραγίσϑη- 
σαν oi οἶκοι αὐτῶν. φανεροὶ δὲ καὶ ἐδημεύϑησαν καὶ ἐξωρίσϑη- 
σαν. καὶ γέγονε φόβος βασιλικὸς πολύς. γνοὺς δὲ ὃ βασιλεὺς 
μετὰ ταῦτα τὴν δοϑεῖσαν ἀπόχρισιν παρὰ Θωμᾶ τοῦ ἀδσηχρῆτις 
Ἐφραϊμίῳ τῷ κανδιδάτῳ, τὸν μὲν Θωμᾶν ἀπεκεφάλεσεν, ᾿Εφραΐ- 10 
μιον δὲ ἐξώρισεν εἷς ᾿4λεξάνδρειαν τὴν μεγάλην. 

Καὶ τῇ κ' τοῦ αὐτοῦ αὐδυναίου μηνός, ἡμέρᾳ τρίτῃ, ἡσύχασεν 
πᾶσα Κωνσταντινούπολις, καὶ οὐδεὶς ἐτόλμησεν προσελϑεῖν, ἀλλ᾽ 
ἠνέῳξαν τὰ ἐργαστήρια μόνα τὰ παρέχοντα βρῶσιν καὶ πόσιν διο- 

P 341 μένοις ἀνθρώποις. καὶ ἔμειναν τὰ πράγματα ἄπρακτα καὶ Κων- 19 
σταντινούπολις ὑπῆρχεν ἀδοσόληπτος ἐπὶ ἡμέρας ἱκανάς. 

'O δὲ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς εὐθέως ἐδήλωσε τὴν ἑαυτοῦ 
γίχην tlg τὰς ὑπὸ τὴν αὐτοῦ βασιλείαν πόλεις πάσας καὶ τὴν 
ἀναίρεσιν τῶν ἐπαναστάντων αὐτῷ τυράννων, ἐπιλαβόμενος κτί- 
ζειν σπουδαίως καὶ βέλτιον τὴν μεγάλην ἐκκλησίαν καὶ τὸ παλά- 


9. ἀσηκρήτοις P. 19, μηνὸς Avdvvalov P. 13. πᾶσα ἡ K. P. 
14. ἔχοντα P. 16. ἀσιτόληπτος P. ,, Corruptus locus, nec expres- 
se scriptum doitoÀAgmrog." Raderus, Conf, Ducang. v. δοσοληψία. 
18. xal τὴν] (xai) P, om. R. 


^ 


Post dies aliquot mandavit propinquis ejus ut illius funus tollerent, 
illudque sepelirent, quod ii inde sublatum, in aede Sanctae Maurae ha- 
mo condiderunt. At Pompeii corpus nusquam apparuit. Bona vero il- 
lorum omnia publicata. Caeteri Patricii, qui cum iis inventi fuerant, 
alii in monasteria, alii in aedes sacras fuga evaserunt: quorum domus 
sunt obsignatae. Eorum autem qui manifeste iis adhaesisse sunt depre- 
hensi, bona publicata, iique proscripti sunt. Exinde universos propter 
lmperatorem invasit terror. 1s intellecta a "Thoma a Secretis Ephrae- 
mio Candidato data responsione, 'Thomae caput amputari praecepit, 
Ephraemium vero Alexandriam magnam in exilium amandavit. 

Ac die xx, ejusdem mensis Audynaei, Feria mr. quievit omnis civi- 
tas Constantinopolitana: nec quisquam ausus est in publicum prodire. 
Sed Officinae duntaxat apertae sunt, quae egentibus cibum et potum 
subministrarent: manseruntque negotia omnia infecta, et Constantinopolis 

er aliquot dies inedia laboravit. 
C [0], Iph.] 


Anniam. c. "Justinianus Imperator victoriam suam continuo per universas imperii 
sui civitates nuntiavit: atque ut insurgentes in se tyrannos — 
Tum vero coepit magno studio instaurare Magnam Ecclesiam, et Pala- 


PASCHBALE. 629 


τιον χαὶ πάντας Totg xavJévrac τῆς πόλεως δημοσίους τόπους. 
ἔχτισε δὲ ἔνδον τοῦ παλατίου μαγχίπια καὶ ὅρια εἷς τὸ ἀποτίϑε-- 
σϑαι σῖτον. ὁμοίως δὲ καὶ κιστέρναν ὑδάτων διὰ τὰς δημοτι- 
xüc περιστάσεις, κελεύσας τῷ ἐπάρχῳ τῆς πόλεως τιμωρήσα- 

ὅσϑαι τοὺς ἐκ τοῦ Βενέτου μέρους τοὺς συναινέσαντας τοῖς Πρα- B 
σίγοις καὶ τοῖς λοιποῖς μέρεσι κατ᾽ αὐτοῦ. 


τχη Ὀλυμπιάς. 


Ἰνδ. ἐ. &. μετὰ ὑπ. “αμπαδίου καὶ Ὀρέστου τὸ β΄. 
Ἰνδ. ια΄. ς΄. ὑπ. Ἰουστινιανοῦ «Αὐγούστου τὸ δ' μόνου. 


10 Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ δίῳ κατὰ Ρωμαίους νοεμβρίῳ, τῆς «ff 
ἰνδικτιῶνος, γέγονε σεισμὸς μέγας ἀβλαβὴς ἐν Κωνσταντινουπό- 
λει, ἑσπέρας βαϑείας, ὥστε πᾶσαν τὴν πόλιν συναχϑῆναι dg V 972 

* , 4 , e ς , 

τὸν φύρον Κωνσταντίνου καὶ λιτανεύειν xal λέγειν, ἅγιος ὃ ϑεύς, 

e , e 3 , € ? € - 

ἅγιος, ἰσχυρὸς, ἅγιος ἀϑάνατος ὃ σταυρωϑεὶς δι᾿ ἡμᾶς, ἐλέη- 
ὅσον ἡμιᾶς. καὶ ἔμειναν πᾶσαν τὴν νύκτα ἀγρυπνοῦντες καὶ εὖ- 

χόμενοι. πρωίας δὲ γενομένης, ὃ πᾶς δῆμος τῶν λιτανευόντων C 

ἐξεβόησεν, Νικᾷ 7, τύχη τῶν χριστιανῶν. ὃ σταυρωϑείς, σῶσον 

ἡμᾶς καὶ τὴν πόλιν. ΑἸὔγουστε Ἰουστινιανέ, τοῦ βίγκας. ἄρον, 

καῦσον τὸν τόμον τὸν ἐχτεϑέντα ἀπὸ τῶν ἐπισκόπων τῆς συνόδου 

90 Χαλκηδόνος. 


2. μαγκηπία PV, ἀρτοπωλεῖα m. R. 7. τκη΄ — β΄, omisso μετὰ 
et β΄ in y mutato , praefixoque và. ϑ΄. δ΄ ὑπ. “αμκωδίου καὶ 8 
στου τὸ fj ante p. 386. B πέμπτῳ ἔτει posuit Raderus, 17. »(- 
xa PV. 


tium, atque omnia civitatis aedificia, quae igne absumpta fuerant. At 
intra Palatium quidem Pistrina condidit, et horrea recondendo frumento: 
nec non aquarum Cisternam propter publicas necessitates. —Praecepit 
etiam Praefecto Urbi, ut ex Veneta Factione eos puniret potissimum 
qui sese Prasinis adjunxerant, et reliquis Factionibus quae in se con- 


spiraverant. 
533. vr. Ind, xri Justiniano Augusto IV. solo Cos. 1. 328. 6041. 


Hoc anno, mense Dio, secundum Romanos, Novembri, xm. Indictio- 
ne, factus est ingens terrae motus innocuus Constantinopoli, adulta jam 
vespera, ita ut civitas universa in Forum Constantini coiret, et suppli- 
cationes institueret, diceretque, Sanctus Deus, Sanctus Fortis, Sanctus 
Immortalis, Qui crucifixus es pro nobis, miscrere nobis. Manseruntque 
tota nocte insomnes, precibus assidue vacantes. Cum dilucularet, uni- 
versus supplicantium populus exclamavit: P'incit Fortuna Christianorum. 
ifire, serva nos, et urbem nostram. Auguste Justiniane, tu Fincas. 


Tolle, exurc decretum editum ab Episcopis Synodi Chalcedonensis, 


630 CHRONICON 


R 788 Καὶ τῇ κ' τοῦ αὐτοῦ δίου μηνός, τῆς ιβ΄ lvdixvedivoc, ngo- 
| ἐθϑηκὲν ϑεῖον αὐτοῦ γράμμα ὃ αὐτὸς βασιλεὶς ᾿Ιουστινιανὸς ἐν 
Κωνσταντινουπόλει, καταπέμψας καὶ ἐν τῇ πόλει “Ῥώμῃ καὶ ἐν 
Ἱεροσολύμοις καὶ ἐν τῇ μεγάλῃ τῶν ᾿Αντιοχέων Θεουπόλει τῆς 
Συρίας καὶ ἐν τῇ μεγάλῃ τῶν ᾿“λεξανδρέων πόλει τῇ πρὸς “ἰγυ- 8 
D πτὸν xal iv Θεσσαλονίκῃ τῇ πόλει τοῦ ᾿Ιλλυριῶν ἔϑνους καὶ ἐν 
Ἐφέσῳ πόλει τῆς ᾿Ασίας τὸ αὐτὸ ϑεῖον αὐτοῦ γράμμα, ὅπερ εἰ- 
xt» οὕτως. 


“Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ ᾿Ιουστενιανός, εὐσεβής. νικητής, 
τροπαιοῦχος, μέγιστος, ἀεισέβαστος, “ὔγουστος, 10 
πολίταις ἡμετέροις. 


Τὸν σωτῆρα καὶ δεσπότην τῶν ἁπάντων Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν 

ἀληϑινὸν ἡμῶν ϑεὸν ϑεραπεύειν διὰ πάντων σπουδάζομεν ὅσον 

Ρ 849 ἐνδέχεται νοῦν καταλαμβάνειν ἀνθρώπινον μιμεῖσϑαι τὴν αἰτοῦ 
συγκατάβασιν., καὶ εὑρόντες τινὰς τῇ νόσῳ καὶ μανίᾳ κρατου- 15 

μένους Νεστορίου xal Εὐτυχοῖς τῶν ἐχϑρῶν τοῦ ϑεοῦ καὶ τῆς 

ἁγιωτάτης καϑολικῆς καὶ ἀποστολικῆς ἐχκλησίας ἀρνουμένους 

τὴν ἁγίαν ἔνδοξον ἀειπαρϑένον ἸΠαρίαν ϑεοτόκον εἰπεῖν χυρίως 

καὶ κατ᾽ ἀλήϑειαν, ἐσπουδάσαμεν τούτους τὴν ὀρϑὴν τῶν χρι- 
στιανῶν διδαχϑῆναι πίστιν. οἱ δὲ ἀνιάτως ἔχοντες xal κρύ- 80 


1. τῆς om. P. ἰδ. προσέϑηκεν PV. 18. ἡμῶν om. P sola. ib. ϑε- 
ραπεύων P. ib. σπουδαξομενος ὃν PV. Correxi ex Codice Iustin. 
p. 4. ed. Spangenb. 15. καὶ prius addidi ex Cod. 


xx. ejusdem mensis Dii, xr. Indictione, sacram suam sanctionem pu- 
blicavit Constantinopoli idem Imperator Justinianus: misitque Romam et 
Hierosolyma, et in magnam Antiochenorum urbem irme frr Syriae, et 
in magnam urbem Alexandrinorum in Aegypto, et in lllyriorum gentis 
urbem 'Fhessalonicam, et Ephesum urbem Asiae, illud ipsum sacrum 
suum rescriptum, hisce verbis conceptum. 


Imperator Caesar Justinianus, Pius, Victor, Triumphator, Maximus, 
Semper Augustus, civibus nostris salutem. 


».Cum Salvatorem, et Dominum omnium Jesum Christum verum 
Deum nostrum colamus per omnia, studemus etiam (quatenus datum est 
humanae menti assequi) imitari ejus condescensionem seu demissionem, * 

Etenim cum quosdam invenerimus morbo atque insania detentos 
impiorum Nestorii, et Eutychis, Dei et Sanctae Catholicae et Apostoli- 
cae Ecclesiae hostium, nempe qui detrectabant sanctam gloriosam sem- 
per Virginem Mariam 'Theotocon sive Deiparam appellate proprie, et 
secundum veritatem, illos festinavimus, quae sit recta Christianorum fi- 
des edocere. Nam hi incurabiles cum sint, celantes errorem suum, pas- 


PASCHAL E. 631 


* 


πτοντὲς τὴν ἑαυτῶν πλάνην, περιέρχονται, καϑὰ μεμαϑήκα- 
μὲν, τὰς τῶν ἁπλουστέρων ψυχὰς ἐκταράττοντες καὶ σχανδαλέ- 
ζοντες καὶ ἐναντία τῆς ἁγίας καϑολικῆς καὶ ἀποστολικῆς ἐκκλησίας Β 
λέγοντες. ἀναγκαῖον τοίνυν ἐνομίσαμεν καταλῦσαι μὲν τὰς τῶν 
δ αἱρετικῶν ψευδολογίας, σαφηνίσαι δὲ πᾶσιν ὅπως δοξάζει ἡ ἁγία 
τοῦ ϑεοῦ χαϑολικὴ καὶ ἀποστολικὴ ἐκκλησία. κηρύττουσι δὲ οἱ 
αὐτῆς ὁσιώτατοι ἱερεῖς, οἷς καὶ ἡμεῖς ἑπόμενοι φανερὰ καϑιστῶ- 
μὲν τὰ περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος, οὐ καινίζοντες πίστιν, μὴ γέ- 
γοιτο, ἀλλ᾽ ἐλέγχοντες τὴν μανίαν τῶν φρονούντων τὰ τῶν ἀσε- 
10 βῶν αἱρετικῶν, ὅπερ καὶ ἤδη ἐν τοῖς προοιμίοις τῆς ἡμετέρας 
βασιλείας πράξαντες πᾶσι κατάδηλον ἐποιήσαμεν. σ 
Πιστεύομεν γὰρ εἰς ἕνα ϑεὸν πατέρα παντοκράτορα καὶ εἰς ἕνα 
χύριον Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν υἱὸν ToU ϑεοῦ καὶ εἰς τὸ ἅγιον πνεῦμα, 
μέαν οὐσίαν ἐν τρισὶν ὑποστάσεσι προσκυνοῦντες, μέαν ϑεότητα, 
15 μίαν δύναμιν, τριάδα ὑμοούσιον. ἐπ᾽ ἐσχάτου δὲ τῶν ἡμερῶν R 790 
ὁμολογοῖμεν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν μονογενῆ υἱὸν τοῦ ϑεοῦ, τὸν ἐκ V 973 
ϑεοῦ ἀληϑινοῦ, τὸν πρὸ αἰώνων ἐκ τοῦ πατρὸς γεννηϑέντα, τὸν 
συναΐδιον τῷ πατρί, τὸν ἔξ οὗ τὰ πάντα καὶ δι᾿ οὗ τὰ πάντα, 
χατελϑόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρχωϑένξα ἐκ πνεύματος ἁγίου D 
80 καὶ τῆς ἁγίας ἐνδόξου ἀειπαρϑένου καὶ ϑεοτόκου ἸΠαρίας καὶ 
ἐνανθρωπήσαντα σταυρόν τε ὑπομεῖναι ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου 


8. καὶ prius addidi ex Cod. 4. παραλῦσαι P sola. 7. αὐτῆς] 
αὐτοὶ ἡ. 15. δὲ om. P. 18. οὗ τὰ] οὗ P. 


sim circumeunt, (sicut didicimus) et simpliciorum animos exturbant et 
scandalizant, ea astruentes, quae sunt sanctae Catholicae Ecclesiae con- 
taria. Necessarium igitur esse putavimus, tam haereticorum vaniloquia 
et mendacia dissipare, quam omnibus insineare, qvomodo aut sentiat 
sancta Dei, et Catholica et Apostolica Ecclesia, aut praedicent sanctis- 
simi ejus Sacerdotes: quos et nos secuti, manifesta constituimus ea, 
quae hdei nostrae sunt: nen quidem innovantes fidem (quod absit) sed 
coarguentes eorum insaniam, qui eadem cum impiis haereticis sentiunt. 
Quod quidem et nos in nostri imperii primordiis pridem satagentes cun- 
ctis fecimus manifestum.** 

,,Credimus itaque in unum Deum Patrem omnipotentem, et in unum 
— Jesum Christum filium Dei, et in Spiritum sanctum, unam es- 

iam in tribus hypostasibus, sive subsistentibus personis, adorantes 
unam Deitatem, unam Potestatem, Trinitatem consubstantialem. In ulti- 
mis autem diebus confitemur Dominum nostrum Jesum Christum unigeni- 
tum Dei Filium ex Deo vero Deum verum, ante saecula, et sine tempo- 
re ex patre natum: coaeternum patri ex quo omnia, et per quem omnia, 
qui descendit de coelis, incarnatus de Spiritu sancto, et sancta gloriosa 
et semper Virgine Maria, et inhumanatus, sive homo factus est, et pas- 
sus crucem pro nobis sub Pontio Pilato, sepultus est, et resurrexit ter- 


632 CHRONICON 


Πιλάτου καὶ ταφῆναι xol ἀναστῆναι τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, ἑνὸς χαὶ 
τοῦ αὐτοῦ τά τε ϑαύματα καὶ τὰ πάϑη, ἅπερ ἑκουσίως ὑπέμεινε 
σαρχί, γινώσκοντες. οὐ γὰρ ἄλλον τὸν ϑεὸν λόγον καὶ ἄλλον τὸν 
Χριστὸν ἐπιστάμεϑα, τὸν ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν ὁμοούσιον τῷ πατρὶ 
xarà τὴν ϑεότητα καὶ ὁμοούσιον ἡμῖν τὸν αὐτὸν κατὰ τὴν 4v-5 
P 343 ϑρωπότητα, τὴν δὲ xa9? ὑπόστασιν ἑνότητα δεχόμεϑα καὶ ópo- 
λογοῦμεν. ἔμεινε γὰρ τριὰς ἣ τριὰς xol σαρκωϑέντος τοῦ ἑνὸς 
τῆς τριάδος ϑεοῦ Aóyov* οὔτε γὰρ τετάρτου προσώπου προσϑή- 
xp» ἐπιδέχεται ἡ ἁγία τριάς. τούτων τοίνυν οὕτως ἐχόντων, 
ἀναϑεματίζομεν πᾶσαν αἵρεσιν, ἐξαιρέτως δὲ Νεστόριον τὸν &v-10 
ϑρωπολάτρην καὶ τοὺς τὰ αὐτοῦ φρονήσαντας ἢ φρονοῦντας, 
τοὺς διαιροῦντας τὸν ἕνα χύριον ἡμῶν Ἰησοῖν Χριστὸν τὸν υἱὸν 
τοῦ ϑεοῦ καὶ ϑεὸν ἡμῶν, καὶ μὴ ὁμολογοῦντας χυρίως καὶ κατὰ 
ἀλήϑειαν τὴν ἁγίαν ἔνδοξον ἀειπαρϑένον Ἰαρίαν ϑεοτόκον, του- 
τέστι μητέρα ϑεοῦ, ἀλλὰ δύο υἱοὺς λέγοντας, ἄλλον μὲν τὸν lxi5 
Β πατρὸς ϑεὸν λόγον, ἄλλον δὲ τὸν ἐκ τῆς ἁγίας ἀειπαρϑένου καὶ 
ϑεοτόκου IMaplag, χάριτι δὲ καὶ σχέσει καὶ οἰκειώσει τῇ πρὸς τὸν 
ϑεὸν λόγον καὶ ϑεὸν αὐτὸν γεγενῆσϑαι ἀρνουμένους, καὶ μὴ ὅμο- 
λογοῦντας τὸν δεσπότην ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν υἱὸν τοῦ ϑεοῦ 
καὶ ϑεὸν ἡμῶν τὸν σαρκωϑέντα καὶ ἐνανϑρωπήσαντα καὶ σταυ- 9ὺ 
ρωϑέντα ἕνα εἶναι τῆς ὁμοουσίου τριάδος. οὗτος γὰρ μόνος 


9. τοῦ αὐτοῦ] αὐτοῦ Ρ. 4. τὸν αὐτὸν] αὐτὸν P. 10. τὸν 
om. P. ἰδ. ἀνθρωπολάτριν PV. Illud Cod. 14. ἀειπαρϑένον 
om. P. 18. γεγεννῆσθαι V. 


tio die, Unius ac ejusdem passiones et miracula, quae sponte pertulit 
in carne, aguoscentes. Non enim alium Deum Verbum, et alium Chri- 
stum novimus, sed unum et eundem, consubstantialem Patris secundum 
Deitatem, et consubstantialem nobis secundum humanitatem, Ut enim 
est in Divinitete perfectus, ita idem ipse et perfectus est in humanitate. 
Nam ejus secundum hypostasim seu secundum personam unitatem susd- 
pimus, et confitemur: mansit enim 'l'rinitas Trinitas, et post incarna 
tum unum ex 'Trinitate Dei Verbum: neque enim quartae personae adje- 
ctionem admittit sancta Trinitas. His ita se habentibus, anathematiza- 
mus omnem haeresin, praecipue vero Nestorium anthropolatram, et qui 
eadem cum ipso sentiunt, vel senserunt, qui dividunt unum Dominum πο- 
strum Jesum Christum Filium Dei, et Deum nostrum, et qui non conf 
tentur proprie, et secundum veritatem sanctam gloriosam, et semper Vir- 
pes ariam 'Theotocon seu Deiparam, id est, Dei matrem: sed qu 

uos Filios dicunt, unum ex Deo Patre Deum Verbum, alterum ex san- 
cta semper virgine Deipara Maria, gratia et habitudine, et propinquita- 
te, quam cum Deo Verbo habet, natum esse: et qui negant, nec conb- 
tentur Dominum nostrum Jesum Christum Filium Dei, et Deum nostrus 
incarnatum , et hominem factum, et crucifixum, unum esse ex sancta, εἰ 


PASCHAL E. 638 


ἐστὶν ὃ συμπροσκυνούμενος xal συνδοξαζόμενος τῷ πατρὶ καὶ τῷ 
ἁγίῳ πνεύματι. 


᾿ναϑεματίζομεν δὲ καὶ Εὐτυχέα τὸν φρενοβλαβὴ καὶ τοὺς 
τὰ αἰτοῦ φρονήσαντας ἢ φρονοῦντας, τοὺς φαντασίαν εἰσάγον-- 


C 


brac, ἀρνουμένους δὲ τὴν ix τῆς ἁγίας ἀειπαρϑένου καὶ ϑεοτό-. R 792 


xov Magíag ἀληϑινὴν σάρκωσιν τοῦ χυρίου καὶ σωτῆρος ἡμῶν 
Ἰησοῦ Χριστοῦ, τουτέστιν τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, xal μὴ ὃμο-- 
λογοῦντας αὐτὸν ὁμοούσιον τῷ πατρὶ κατὰ τὴν ϑεότητα. τὸν αὖ- 
τὸν δὲ τρόπον καὶ ᾿Ἵπολλινάριον τὸν ψυχοφϑόρον καὶ τοὺς τὰ 

τοαὐτοῦ φρονήσαντας ἢ φρονοῦντας τοὺς ἄνϑρωπον μόνον λέγον- 
τας τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν υἱὸν τοῦ ϑεοῦ καὶ ϑεὸν 
ἡμῶν, καὶ σύγχυσιν ἤτοι φυρμὸν εἰσάγοντας τῇ ἐνανθρωπήσει 
τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ ϑεοῦ, καὶ πάντας τοὺς τὰ αὐτῶν φρο- 
γήσαντας ἢ φρονοῖντας. 


, , " 
15 Τὸ ἴσον δὲ τούτου oi ἐπίσκοποι πάντες ἔλαβον ἐν ταῖς 
ΡῈ 7) , J H - Lj 
ἰδίαις πόλεσι, xai προέϑηκαν ἐν ταῖς ἐχχλησίαις, 


Ἰνδ, ιβ΄, ζ΄. ὑπ. Ἰουστινιανοῦ «Αὐγοΐίστου τὸ εἰ καὶ Παυ- 
λίνου. 


- € , - 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ὃ ᾿Ιουστινιανὸς κῶδιξ ἀνενεώϑη, 
90 προστεϑεισῶν αὐτῷ καὶ τῶν μετ᾿ αὐτὸν διατάξεων... xal ἐχελεύ-- 


10. φρονοῦντας ἢ φρονήσαντες P. ἰδ. ἀνθρώπων P. 19. ἀν- 
ϑοωπήσει P. 


consubstantiali "Trinitate. Ipse enim solus est coadorandus et conglorifi- 
candus Patri et sancto Spiritui.** 
C. i [Ol. Iph.] 

,Anathematizamus insuper, et Eutychem, mente captum, et qui cum 
eo sentiunt, aut senserunt, -— introducunt, negantque veram 
nativitatem, seu generationem Domini, et Salvatoris nostri Jesu Christi 
ex sancta Virgine et Deipara, hoc est, nostram salutem, et qui non con- 
fitentur ipsum consubstantialem Patri secundum Deitatem, et consubstan- 
tialem nobis secundum humanitatem. Similiter autem anathematizamus, 
et Apollinarium psychophthoron, sive animicidam, et qui cum eo sen- 
tiunt, vel senserunt, qui dicunt inanimem, hoc est animae humanae ex- 
pertem, esse Dominum nostrum Jesum Christum Filium Dei, et Deum 
nostrum, et qui confusionem, aut conturbationem introducunt, et invehunt 
in unigeniti Dei Filii inhumanationem sive humanitatem: et omnes po- 
stremo, qui eadem cum ipso senserunt, aut sentiunt.** 

Exemplum autem hujus edicti omnes Episcopi in suis civitatibus ac- 
ceperunt, et in Ecclesiis suis promulgarunt. 

534. viu. Ind. xm. Justiniano Augusto V. et Paulino Coss. 2. 

His Coss. renovatus est Justinianus Codex, eidem adjunctis post il- 

lius editionem factis constitutionibus: jussumque est, ut priore illa edi- 


D 


V 274 


P 844 


θ84 CHRONICON 


σϑη' τῆς προτέρας ἐκδόσεως σχολαζούσης αὐϑεντεῖσϑαι ἀπὸ τῆς 


πρὸ À' καλανδῶν ἰανουαρίων ἰνδιχτιῶνος ιγ΄. 
Ἰνδ. ιγ΄. η΄. ὑπ. Βηλισαρίου μόνου. 


Tx9^ Ὀλυμπιάς. 


"Ivó. ιδ΄, ϑ΄. ὑπ. Βηλισαρίου μόνου. 
Ἰνὸδ, κε΄, d. ὑπ. Βηλισαρίου τὸ β' μόνου. 
Ἰνδ. α΄. τα΄, ὑπ. Ἰωάννου μόνου. 


"I»ó. β΄. ιβ΄. ὑπ. Aniuvoc, υἱοῦ Στρατηγίου, μόνου. 


τλ' Ὀλυμπιάς. 


Ty9. γ᾽. ιγ΄. ὑπ. Ἰουστίνου νέου μόνου. 

CTvà. 9'. ιδ΄. ὑπ. Βασιλείου μόνου. 

Ἰνὸ. &. «ες μετὰ ὑπ. Βασιλείου μόνου. 

Ἰνδ. ς΄. ig. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ β' μόνου. 


τλα' 


Ἰνδ. ζ΄. ιζ΄. μετὰ ὕπ. Βασιλείου τὸ y' μόνοι. 
Ἰνδ. η΄. ιη΄. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ δ' μόνου. 
Ἰνὸ, 9'. ιϑ'. μετὰ ón.. Βασιλείου τὸ εἰ μόνου. 


Ὀλυμπιάς. 


8. Βελισ. P. ib. μόνου] μόνου αἱ P. 5. μόνου] μόνου f P. 
β΄ μόνου) 


6. τὸ β΄ μόνου] μόνουγ P. 19. μόνου « P. 


18. τὸ 


μόνου β᾽ P, et sic deinceps praeter p.seq. v.8., ubi consentit cum V. 


tione antiquata, vim et auctoritatem obtineret ab a. d. 1v. Kal. Jan, la- 


dictionis xir. 
A. C, 
535. wur. Ind. xur  Bilisario solo Cos, 


CCCX XIX. Olympias. 
536. 1x, Ind. xrv. Bilisario II. solo Cos. 
537. x. Ind. xv. Bilisario III. solo Cos. 
538. xr. Ind. τ. Joanne solo Cos. 
539. xm. Ind. m. Apione, filio Strategii, solo Cos. 


CCCXXX. Olympias. 
540. xmnr nd. mr. — Justino Juniore solo Cos. 
541. xiv, lud. iv. Basilio solo Cos. 
542. xv. Ind. v. Post Consulatum Basilii I. solius. 
543. xvi. Ind. vr. Post Cons. Basilii lI. solius. 


CCCXXXI. Olympias. 


544. xvi. Ind. vi, Post Cons. Basilii III. solius. 
545. xvin. nd. vim. Post Cons. Basilii IV. solius. 
546. xix. Ind, m. Post Cons. Besilii V. solius. 


OL 1 
S ἸῈ 


PASCHAL E. 635 


Tr. ἐς χ΄. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ d μόνου. 

᾿ 148" Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ. ια΄, κα΄. μετὰ $n. Βασιλείου τὸ ζ΄ μόνου. 
Ἰνὸδ. ιβ΄. xB'. μετὰ $n. Βασιλείου τὸ η᾿ μόνου. 


5. "p. ιγ΄. xy. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ 9' μόνου. 
Hòô. ιδ΄, χὸ΄, μετὰ ὕπ. Βασιλείου τὸ ἐ μόνου. 


τλγ Ὀλυμπιάς, 
Ἰνδ. w'. κε΄. μετὰ $n. Βασιλείου τὸ «a! μόνου. 

Τούτῳ τῷ x€ ἔτει τῆς Ἰουστινιανοῦ βασιλείας μετὰ τὴν 
οὑπατείαν QA. Βασιλείου τὰ i«' μόνου γέγονεν ἡ εἰ σύνοδος ἐν 
Κωνσταντινουπόλει κατὰ τῶν δυσσεβῶν καὶ μυσαρῶν καὶ ἀκαϑάρ-- 
των καὶ ἀλλοτρίων τοῦ χριστιανισμοῦ ἑλληνικῶν δογμάτων Ὦριγέ- 
νους xal Ζιδύμου καὶ Εὐαγρίου τῶν ϑεομάχων καὶ Θεοδώρου τοῦ 
δυσσεβοῦς καὶ τῶν Ἰουδαϊκῶν αὐτοῦ συγγραμμάτων καὶ τῆς ἀκα- 
59ágrov ἐπιστολῆς τῆς πρὸς Πάριν τὸν Πέρσην Ἴβα λεγομένης 
xal τῶν μωρῶν συγγραμμάτων Θεοδωρήτου τῶν κατὰ τῶν ιβ΄ 
χεφαλαίων Κυρίλλου τοῦ ἁγιωτάτου πατρὸς ἡμῶν καὶ διδασκάλου. 
Ἐν ὀνόματι τοῦ ϑεοῦ xai πατρὸς καὶ τοῦ μονογενοῦς αὐτοῦ 

υἱοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος 


9. κε΄ om. P. 10. Φλ. VP sola, φιλογρίστου m. V, R. 15. Μάρην PV. Conf. 
p.294. A, 362. A. ᾿ 16. xara if, R, 18. Praeponit P Πρόγραμμα, ἊΝ 
διδασκαλία καὶ ἔκδοσις ἀκριβὴς περὶ τῆς ἀμωμήτου καὶ ὀρϑοδόξου 
πίστεως ἡμῶν τῶν χριστιανῶν, quae V habet in m. ab alia manu. 


547. xx. Ind. x. Post Cons. Basilii VI. solius. 3. 


CCCXXXH. Olympias. 
548. xxr Ind. xx. Post Cons. Basilii VIT. solius. 
549. xxn. Ind. xu. Post Cons. Basilii VIII. solius. 
550. xxm. dnd. xim. Post Cons. Basilii IX. solius, 
551. xxiv. Ind. xiv. Post Cons. Basilii X. solius. 


CCCXXXIII. Olympias. 

552. xxv. nd. xv. Post Cons. Basilii XI. aolius. . 
Hoe anno imperii Justiniani, post Consulatum Fl. Basilii XI. solius, 
celebrata est Synodus Constantinopoli contra impia, execranda, impura, 
et a Christiana religione prorsus aliena pagana dogmata Origenis ac Di- 
dymi et Evagrii, perduellium Dei, et "Theodori impii, ac illius scripta 
udaica, et impuram Epistolam ad Maren Persam !ba dictam, ac inepta 
Theodoreti scripta adversus xi. capita Cyrilli sanctissimi Patris nostri 
εἰ Doctoris, 

Edictum, sive Doctrina et accurata expositio immaculatae ac rectae 
fidei nostrae Christianae. | 

In nomine Dci et Patris, ct unigeniti ipsius Filii Jesu Christi Domini 
nostri, οἱ sancti Spiritus, Imperator Caesar Christi amans, Justinia- 


Lad dial es 


R 794 


P 345 


V 275 


686 CHRONICON 


B αὐτοχράτωρ, Καῖσαρ, QA. ἸΙουστινιανός, ᾿Αλαμανικός, Γοι- 
ϑικός, Φραγκικός, Γερμανικός, ᾿Αντιχύός,  ᾿Αλανιχός, Oo 
δαλικός, ᾿Τφρικανός, εὐσεβής, εὐτυχής, ἔνδοξος, νικητής, 
τροπαιοῦχος, ἀεισέβαστος, «Ἵἴγουστος, παντὶ τῷ πληρώματι 
τῆς καϑολικῆς καὶ ἀποστολικῆς ἐκκλησίας. 5 

Εἰδότες ὡς οὐδὲν οὕτω ϑεραπεύει τὸν φιλάνθρωπον Juv 
ὡς τὸ ἕν xal τὸ αὐτὸ φρονεῖν πάντας τοὺς χριστιανοὺς περὶ τὴν 
ὀρϑὴν καὶ ἀμώμητον πίστιν καὶ μὴ εἶναι σχίσματα ἐν τῇ ἁγίᾳ 

R 796 τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησίᾳ, ἀναγκαῖον ἡγησάμεϑα πᾶσαν πρόφασιν ἀνωι- 
ροῦντες τοῖς σκανδαλιζομένοις ἢ σχανδαλίζουσι τὴν τῆς ὑρϑῆς! 
πίστεως δμολογίαν τὴν ἐν τῇ ἁγίᾳ τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησίᾳ κηρυττομέ 
γὴν φανερὰν διὰ τοῦ παρόντος ἠδίκτου ποιήσασϑαι πρὸς τὸ xai 
τοὺς τὴν ὀρϑὴν πίστιν ὁμολογοῖντας ἐν βεβαίῳ ταύτην φυλάι- 
τειν xai τοὺς πρὸς ταύτην φιλονεικοῦντας μανθάνοντας τὴν ἀλή- 
Juav σπουδάσαι ἑνωθῆναι τῇ ἁγίᾳ τοῖ ϑεοῦ ἐκκλησία. Ἢ 
Ὁμολογοῖμεν τοίνυν πιστεύειν εἰς πατέρα καὶ υἱὸν καὶ ἅγιον 
πνεῦμα, τριάδα ὁμοούσιον; μίαν ϑεότητα ἤτοι φύσιν καὶ οὐσίαν 
D xai δύναμιν καὶ ἐξουσίαν ἐν τρισὶν ὑποστάσεσιν ἤτοε προσώποις 
δοξάζοντες, εἰς ἃ βεβαπτίσμεϑα, εἰς ἃ πεπιστεύχαμεν, καὶ ol; 
συντετάγμεϑα, τὰς μὲν ἰδιότητας χωρίζοντες, ἑνοῦντες δὲ τὴνϑ 
ϑεότητα. μονάδα γὰρ ἐν τριάδι καὶ τριάδα ἐν μονάδι προσ- 
xvvobuev, παράδοξον ἔχουσαν καὶ τὴν διαίρεσιν xal τὴν ἕνωσυ. 


1. φιλόχριστος P. d. V, alterum in margine ponens. ib. lo? 
κός, Φραγικός V. 


nus, /lamanicus, Gotthicus, Francicus, Germanicus , Anticus, Ala 

nicus, Wandalicus, Africanus, Pius, Felix, Inclytus, VF ictor, Trium 
phator, Semper venerabilis, Augustus, universo coetui Catholicae d 

"Apostolicae Ecclesiae. 

»Scientes quod nihil aliud sic potest misericordem Deum placare, 
I ut omnes Christiani unum idemque sapiant in recta et immaculi 
de, nec sint dissensiones in sancta Dei Ecclesia: necessarium putavi 
mus, omnem occasionem interimentes eis qui scandalizantur, vel qu 
scandalizant, rectae fidei confessionem, quae in sancta Dei Ecclesia prae- 
dicatur, praesenti edicto facere manifestam: ut et illi qui rectam fiden 
confitentur, firmiter eam custodiant: et illi qui adversus eam contendunt, 

discentes veritatem, festinent semetipsos unire sanctae Dei Ecclesiae," 
» Confitemur igitur credere in Patrem, et Filium, et Spiritum sar 
ctum, "Trinitatem consubstantialem, unam Deitatem, sive naturam et su 
stantiam et virtutem et potestatem in tribus subsistentiis sive persezs 
in quae cre-adorantes , in quibus baptizati sumus, in quas credimus, in quibus cow 
dimus, in fessionem dedimus, proprietates quidem separantes, Deitatem autem un 
qua bapti- entes. Unitatem enim in Trinitate, et Trinitatem in unitate adoramus 
zati sumus,mirabilem habentem et divisionem et unitionem: unitatem quidem, secur 


- 


PASCHAL E. 687 


μονάδα μὲν xarà τὸν τῆς οὐσίας, ἤγουν ϑεότητος λόγον, τριά-- 
δὰ δὲ xarà τὰς ἰδιότητας, ἤγουν ὑποστάσεις ἤτοι πρόσωπα. 
διαιρεῖται γὰρ ἀδιαιρέτως, ἵνα οὕτως εἴπωμεν, καὶ συνάπτεται 
διῃρημένως. ἕν γὰρ ἐν τρισὶν ἡ ϑεότης, καὶ τὰ τρία ἕν, ἐν οἷς P 846 
δὴ ϑεότης, ἢ τό γε ἀχριβέστερον εἰπεῖν, ἃ ἢ ϑεύτης, ϑεὸν ἕχα- 
στον, ἂν ϑεωρεῖται μόνον, τοῦ νοῦ χωρίζοντος τὰ ἀχώριστα, ϑεὸν 
τὰ τρία uev? ἀλλήλων νοούμενα τῷ αὐτῷ τῆς κινήσεως καὶ τῆς 
φύσεως. ἐπειδὴ χρὴ καὶ τὸν ἕνα ϑεὸν ὁμολογεῖν καὶ τὰς τρεῖς 
ὑποστάσεις κηρύττειν, ἤγουν τρία πρόσωπα", καὶ ἑκάστην μετὰ 
ιοτῆς ἰδιότητος, καὶ οὔτε τὴν ἕνωσιν σύγχυσιν ἐργαζόμεϑα κατὰ 
Σαβέλλιον, ἕν πρόσωπον τριώνυμον λέγοντα τὴν τριάδα, τὸν V 976 
αὐτὸν πατέρα καὶ υἱὸν xal ἅγιον πνεῦμα, οὔτε διαιροῦντες ἀλ- 
λοτριοῦμεν τῆς τοῦ ϑεοῦ πατρὸς οὐσίας τὸν υἱὸν ἢ τὸ πνεῦμα τὸ Β 
ἅγιον, κατὰ τὴν ““ρείου μανίαν εἰς τρεῖς διαφόρους οὐσίας κατα-- 
151éuvovrtg τὴν ϑεότητα. 
Εἷς τοίνυν ϑεὸς ὃ πατήρ, ἐξ οὗ τὰ πάντα, καὶ εἷς υἱὸς 
μονογενής, δι᾿ οὗ τὰ πάντα, καὶ Tv πνεῦμα ἅγιον, ἐν ᾧ τὰ πάν- 
τα. ὁμολογοῦμεν δὲ αὐτὸν τὸν μονογενῆ υἱὸν τοῦ ϑεοῦ, ϑεὸν 
λόγον τὸν πρὸ αἰώνων, καὶ ἀχρόνως ἐκ τοῦ πατρὸς γεννηϑέντα, 
$009 ποιηϑέντα, ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν δι᾿ ἡμᾶς καὶ διὰ τὴν R 798 
ἡμετέραν σωτηρίαν κατελϑόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρχωθέντα 
ix πνεύματος ἁγίου καὶ τῆς ἁγίας ἐνδόξου ϑεοτόχου καὶ ἀειπαρ- C 


7. τῷ τ᾽ αὐτῷ V. 8. ὁμολογεῖν om. P. 10. μετὰ Σαβελλίου P. 
16. εἰς] εἰ in codice invenerat Raderus. — £0. τῶν om. P. 


dum rationem substantiae seu Deitatis: Trinitatem autem, secundum et quibus 

proprietates, vel subsistentias, sive personas. Dividitur enim sine divi- conf. 

sione, (ut sic dicamus) et conjungitur divise. Unum enim est Deitas in 

tribus, et tria unum, in quibus Deitas est: aut (ut subtilius dicamus ) 

ipsa tria est Deitas, quae tria Deus Pater, Deus Filius, Deus Spiritus quae tria, 

sanctus, cum unaquaeque — solum intelligitur, mente separante in- desunt in 

separabilia, et tria unus Deus, cum simul intelliguntur propter eamdem cod. Colb. 

virtutem, eamdemque naturam: quoniam oportet et unum Deum confiteri, 

et tres subsistentias praedicare, seu tres personas, et unamquamque cum 

sua proprietate. Et unitatem confitentes, confusionem non facimus se- 

cundum Sabellium, dicentem, Trinitatem unam esse personam trinomium trionymum 

eumdem Patrem, et Filium, et Spiritum sanctum: nec dividentes proprie- 

tates, alienamus a Dei Patris substantia Filium et Spiritum sanctum, se- A 

cundum Arii furorem, in tres diversas naturas incidentes Deitatem.'* 
»Unus igitor Deus Pater, ex quo omnia: et unus unigenitus Filius, 

per quem omnia: et unus Spiritus sanctus, in quo omnia. Confitemur 

autem ipsum unigenitum Filium Dei, Deum Verbum, ante saecula et sine 

tempore ex Patre natum, non factum, in ultimis diebus propter nos et 

propter nostram salutem descendisse de coelis, et incarnatum esse ex 


rrii 
incidentis 


Ρ 847 


638 CHRONICON 


ϑένου Maplac xal γεννηϑέντα ἐξ αὐτῆς, ὃς ἐστιν κύριος Ἰησοῦς 
Χριστός, εἷς τῆς ἁγίας τριάδος, ὁμοούσιος τῷ ϑεῷ καὶ πατρὶ 
κατὰ τὴν ϑεότητα καὶ ὁμοούσιος ἡμῖν ὃ αὐτὸς κατὰ τὴν ἀνϑυω- 
πύτητα, παϑητὸς σαρκί, ἀπαϑὴς 6 αὐτὸς ϑεότητι. οὔτε γὰρ 
ἕτερός τίς ἐστιν παρὰ τὸν λόγον ὃ τὸ πάϑος xol τὸν Savaro) 
ἀναδεδεγμένος. ἀλλ᾽ αὐτὸς ὃ ἀπαϑὴς καὶ ἀΐδιος τοῦ ϑεοῦ λύγος 
γεννήσεως σαρχὸς ἀνθρωπίνης ἀνασχόμενος τὰ πάντα πεπλήρυ- 
κεν. διὸ οὐχ ἄλλον τὸν ϑεὸν λόγον τὸν ϑαυματουργήσαντα xoi 
ἄλλον τὸν Χριστὸν 10v παϑόντα ἐπιστάμεθα, ἀλλ᾽ ἕνα καὶ τὸν 
αὐτὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν τοῦ ϑεοῦ λόγον σαρχω- 
ϑέντα καὶ ἐνανθρωπήσαντα, καὶ τοῦ αὐτοῦ τά τε ϑαύματα καὶ τὲ 
πάϑη, ὅπερ ἑκουσίως ὑπέμεινε σαρκί, ὅμολογοῦμεν. οὔτε γὰρ 
ἄνϑρωπός τις ὑπὲρ ἡμῶν ἑαυτὸν δέδωκεν, ἀλλ᾽ αὐτὸς ὃ λόγος τὺ 
ἴδιον σῶμα δέδωκεν ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα μὴ εἰς ἄνϑρωπον ἢ πίστις 
καὶ ἡ ἐλπὶς ἡμῶν ἧ, ἀλλ᾽ εἰς αὐτὸν τὸν ϑεὸν λόγον τὴν ἡμετέ: 
θαν πίστιν ἔχωμεν. καὶ ϑεὸν τοίνυν αὐτὸν ὁμολογοῦντες οὐχ ἀϑὲ- 
τοῦμεν τὸ εἶναι αὐτὸν καὶ ἄνθρωπον, καὶ ἄνθρωπον λέγοντες 
αὐτὸν οὐκ ἀρνούμεϑα τὸ εἶναι αὐτὸν καὶ ϑεόν. εἰ γὰρ ϑεὸς μύ- 
voy ἦν, πῶς ἔπασχεν, πῶς ἐσταυροῦτο καὶ ἀπέϑνησκεν; ἀλλό- 
τρια γὰρ ταῦτα ϑεοῦ. εἰ δὲ ἄνθρωπος μόνον, πῶς διὰ τοῦ πά-Ξ 
ϑους ἐνίχα, πῶς ἔσωζε, πῶς ἐζωοποίει; ταῦτα γὰρ ὑπὲρ ἄν- 
ϑρωπὸν ἦν. νῦν δὲ ὃ αὐτὸς πάσχει qui σώζει, καὶ διὰ τοῦ πά- 


29. ὁ om. P. 


Spiritu sancto, et sancta gloriosa Dei genitrice semper Virgine Maris, 
et natum ex ipsa, qui est Dominus Jesus Christus, unus de sancta Tri 
nitate, consubstantialis Deo Patri secundum Deitatem, et consubstantialis 
nobis idem ipse secundum humanitatem , passibilis carne, i i 
idem ipse Deitate. Non enim alius quidam est praeter Deam Verbos. 
ui passionem et mortem suscepit: sed ipse impassibilis εἰ sempiterats 
eus Verbum generationem carnis humanae sustinere dignatus, παρ εν]! 
omnia. Ideo non alium Deum Verbum esse qui miracula operatus es. 
et alium Christum qui passus est, cognoscimus: sed unum eundemqg* 
Dominum nostrum Jesum Christum, Dei Verbum incarnatum, et homine 
factum, et ejusdem ipsius miracula et passiones, quas carne vo 
sustinuit, confitemur. Non enim homo aliquis pro nobis semetipsum de 
dit, sed ipse Deus Verbum suum corpus pro nobis dedit, ne in homine 
fides et spes nostra sit, sed in ipsum Deum Verbum nostram fidem h* 


" beamus. Et Deum igitur eum confitentes, non abnegamus ipsum esse d 


| modo vivificabat 


hominem: et hominem dicentes eum, non abnegamus ipsum esse et Derz 
Si enim Deus tantummodo esset, quomodo patiebatur? quomodo 
gebatur et moriebatur? Aliena enim ista sunt [Deo. autem bes: 
solum, quomodo I" —— vincebat ὃ quomodo salvos faciebat? qu* 
ec enim supra hominis naturam erant, Νυδὲ "Ὁ 


PASCHALE. 639 


ϑους νικᾷ, ὃ αὐτὸς ϑεός, ὃ αὐτὸς ἄνϑρωπος, τὸ συναμφότερον, 
οὕτως ἕν ἑκάτερον ὡς μόνον. ὅϑεν ἐξ ἑκατέρας φύσεως, του-- ᾿ 
τέστιν ἐκ ϑεότητος καὶ ἀνθρωπότητος ἕνα Χριστὸν σύνϑετον λέ- 
γοντες σύγχυσιν τῇ ἑνώσει οὐκ ἐπεισάγομεν, καὶ ἐν ἑκατέρᾳ δὲ B 
s φύσει, τουτέστὲν ἐν ϑεύτητι xal ἐν ἀνθρωπότητι, τὸν ἕνα χύ- 
ριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν τοῦ ϑεοῦ λόγον σαρκωθέντα καὶ 
ἐνανθρωπήσαντα γινώσκοντες, xal διαίρεσιν μέν τινα. ἀμερὸς ἢ 
τομὴν οὐκ ἐπιφέρομεν τῇ μιᾷ αὐτοῦ ὑποστάσει, τὴν δὲ διαφορὰν R 800 
τῶν φύσεων ἐξ ὧν καὶ συνετέϑη σημαίνομεν οὐκ ἀνῃρημένην διὰ 
l0z7» ἕγωσιν, ἐπειδὴ ἑκατέρα φύσις ἐστὶν ἐν αἰτῷ. συνϑέσεως 
γὰρ ὁμολογουμένης, καὶ τὰ μέρη ἐν τῷ ὅλῳ ὑπάρχει καὶ τὸ ὅλον V 977 
ἐν τοῖς μέρεσι γινώσκεται. οὔτε γὰρ ἡ ϑεία φύσις εἰς τὴν ἀν- 
ϑρωπίνην μετεβλήϑη οὔτε δὲ ἡ ἀνθρωπίνη φύσις dg τὴν C 
ϑείαν ἐτράπη, νοουμένης δὲ μᾶλλον καὶ ὑπαρχούσης ἕκα- 
Ἰδτέρας ἐν τῷ τῆς ἰδίας φύσεως ὅρῳ τε xal λύγῳ, πεπρᾶχ- 
ϑαί φαμὲν τὴν ἕνωσιν καϑ᾽ ὑπόστασιν. ἡ δὲ xa9" ὑπόστα- 
σιν ἕνωσις δηλοῖ ὅτε ὁ ϑεὸς λόγος, τουτέστιν 7) μία ὑπόστασις, 
ἐκ τῶν τριῶν τῆς ϑεότητος ὑποστάσεων οὐ προῦὐποστάντι ἀνθρώ- 
np ἡνώϑη, ἀλλ᾽ ἐν τῇ γαστρὶ τῆς ἁγίας παρϑένου ἐδημιούργη- 
θ0σεν ἐν ἑαυτῷ ἐξ αὐτῆς ἐν τῇ ἰδίᾳ ὑποστάσει σάρκα ἐψυχωμένην 
ψυχῇ λογικῇ καὶ νοερᾷ, ὅπερ ἐστὶν φύσις ἀνθρωπίνη. ταύτην 
2. οὕτως] ὡς P. 4. δὲ om. P. 7. ἀμερὲς P, ἀνὰ μέρος m. P. 
8. avro? 9:09 P, αὐτοῦ τοῦ ϑεοῦ R. 9. καὶ om. P. 13. δὲ 


om. P. 90. ἐμψυχομένην P. ἐχομένην apographum Leonclavii Iuris 
Graecor. vol. I. p. 523. 


tem idem ipse patitur, et salvos facit, et per passionem vincit, idem ipse 
Deus, ipse homo, utrumque tamquam unum, utrumque tamquam solum. 
Unde ex utraque natura, id est, ex Deitate et humanitate unum Chri- 
stum compositum dicentes, confusionem unitioni non introducimus. Et 
in utraque autem natura, id est, in Divinitate et humanitate, unum Do- 
minum nostrum Jesum Christum Dei Verbum incarnatum, et hominem fa- 
ctum cognoscentes, divisionem quidem per partes, vel incisionem non in- 
ferimus uni ejus subsistentiae: differentiam autem naturarum, ex quibus 
compositus est, significamus, non interemptam propter unitatem, quoniam 
utraque natura in ipso est. Cum enim compositionem dicamus, necesse 
est confiteri et partes in toto esse, et totum in partibus cognosci. Nec 
enim divina natura in humanam transmutata est, nec humana natura in 
divinam conversa est, Magis autem intelligitur, quod utraque in pro- 
prietate et ratione suae naturae manente, facta est unitas secundam sub- 
sSistentiam. Unitas autem secundum subsistentiam significat, quod Deus 
Verbum, id est, una subsistentia ex tribus Deitatis subsistentiis, non ante 
plasmato homini unitus est, sed in utero sanctae Virginis creavit sibi ex 
ipse in sua subsistentia carnem animatam anima rationali et intellectuali, 
quod est natura humana. Hanc autem secundum subsistentiam unitatem 


640 CHRONICON 


D δὲ τὴν καϑ᾽ ὑπόστασιν τοῦ ϑεοῦ λόγου πρὸς τὴν σάρχα ἵγωσιν 
διδάσκων ἡμᾶς καὶ ὃ ϑεῖος ἀπόστολος λέγει, Ὃς ἐν μορφῇ ϑεοῦ 
ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα ϑεῷ, ἀλλ᾽ ἑαυτὸν 
ἐκένωσε, μορφὴν δούλου λαβών. διὰ γὰρ τοῦ εἰπεῖν Ὃς ἐν μορ- 
φῇ ϑεοῦ ὑπάρχων τὴν τοῦ λόγου ὑπόστασιν ὑπάρχουσαν tOuios 
ἐν οὐσίᾳ ϑεοῦ, διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν ἸΠορφὴν ἔλαβεν οὐσίᾳ ἀνϑρώ- 
που, καὶ οὐχ ὑποστάσει ἤτοι προσώπῳ ἑνωθῆναι τὸν ϑεὲν λόγον 
ἐσήμανεν. οὔτε γὰρ εἶπεν Τὸν ἐν μορφῇ δούλου ὑπάρχοντα ἔλα- 
Bev, ἵνα μὴ προῦὐποστάντι ἀνθρώπῳ ἑνωθῆναι δείξῃ τὸν λόγον, 

P 848 χαϑὼς Θεόδωρος xal Νεστόριος ἀσεβοῦντες ἐβλασφήμησαν, oye 
τικὴν τὴν ἕνωσιν λέγοντες. 

Ἡμεῖς δὲ τῇ ϑείᾳ γραφῇ καὶ τοῖς ἁγίοις πατράσιν ἑπόμε- 
νοι ὁμολογοῦμεν ὅτι ὃ ϑεὸς λόγος σὰρξ ἐγένετο, ὅπερ ἐστὶ xa) 
ὑπόστασιν ἑαυτῷ ἑνῶσαι φύσιν ἀνθρωπίνην. διὸ καὶ εἷς ὑπάρχει 
κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ὃ Χριστός, ἔχων 2v ἑαυτῷ τὸ τέλειον τῆς" 
ϑεικῆς φύσεως καὶ τὸ τέλειον τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. καὶ 

R 802 ἔστιν μονογενὴς μὲν καὶ λόγος, ὡς ἐκ ϑεοῦ πατρὸς γεννηϑ εἰς, καὶ 
πρωτότοκος δὲ ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς ὃ αὐτός, ὅτε γέγονεν ἄνϑρω- 

B πος" ὃ γὰρ υἱὸς τοῦ ϑεοῦ υἱὸς ἀνθρώπου γέγονεν καὶ μείνας ὅπερ 
ἦν οὐ μετέβαλεν ὅπερ γέγονεν. ὅϑεν καὶ δύο γεννήσεις τοῦ αὐτοὶ 
μονογενοῦς ϑεοῦ λόγου ὁμολογοῦμεν, τὴν μὲν πρὸ αἰώνων ix τοῦ 


2, λέγει] Philip. II. 6. 6. μορφὴν δούλου ἔλαβεν P. 15. ὁ 
om. P. 4117. ὁμογενὴς P. 


Dei Verbi ad carnem docens nos et divinus Apostolus, dicit: Qui cwm i 
forma Dei esset , non rapinam arbitratus est, aequalem se esse Deo: sel 
semetipsum exinanivit, formam serví accipiens. Per hoc enim quod ἔν 
xit: Qui cum in forma Dei essct, Verbi subsistentiam in natura Dei ese 
ostendit. Per hoc autem quod dixit: Formam serví accepit, naturae be 
minis, et non subsistentiae sive personae, unitum esse Deum Verbum s- 
gnificavit. Nec enim dixit, quod eum qui in forma servi erat, accepit: 
ne ante plasmato homini unitum esse Deum Verbum ostenderet, si 
Theodorus et Nestorius impii blasphemaverunt, affectualem dicentes παν. 
tatem. ** 

Nos autem sequentes divinas scripturas et sanctos confite- 
mur quod Deus Verbum caro factus est, quod est secundum subsiste 
tiam sibi unire naturam humanam. [Ideo et unus est Dominus noster J* 
sus Christus, habens in semetipso perfectionem divinae naturae, et perit 

quidem ef ctionem naturae humanae. Kt est unigenitus quidem Verbum, utpote ἃ 
Deo Patre natus, et primogenitus autem in multis fratribus: idem ij* 
cum factus est homo (Filius enim Dei, filius hominis factus est) et s* 
nens quod erat, non transmutavit quod factus est. Unde et duas ns 
vitates ejusdem ipsius unigeniti Dei Verbi confitemur: ante saecula q& 


PASCHALE. 641 


πατρὸς ἀσωμάτως, τὴν δὲ ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τοῦ αὐτοῦ 
ix τῆς ἁγίας ἐνδόξου ϑεοτόκου καὶ ἀειπαρϑένου Moglceg σαρκω- 
ϑέντος καὶ ἐνανϑρωπήσαντος. ὃ γὰρ ἐκ πατρὸς ἐκλάμψας ὑπὲρ 
ἔννοιαν ἐκ μητρὸς ἀνέτειλεν ὑπὲρ λόγον, καὶ ὧν ϑεὸς ἀληϑὴς 
5 ἄνϑρωπος γέγονεν ἀληϑῶς. διὰ τοῦτο κυρίως καὶ xarà ἀλήϑειαν 
ϑεοτόχον τὴν ἁγίαν ἔνδοξον καὶ ἀειπαρϑένον IMagíav δμολογοῦ-- 
μὲν, οὐχ ὡς ToU ϑεοῦ λόγου τὴν ἀρχὴν ἐξ αὐτῆς λαβόντος, ἀλλ᾽ 


eet 2 , — « - € L1 — , ^ ΕἾ 
ὅτι ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ὃ πρὸ τῶν αἰώνων μονογενὴς ϑεὸς C 


λόγος σαρχκωθϑεὶς ἐξ αὐτῆς ἀτρέπτως ἐνηνθρώπησεν, καὶ ἀόρα- 
io toc ὧν ἐν τοῖς ἑαυτοῦ ὁρατὸς γέγονεν ἐν τοῖς παρ᾽ ἡμῖν, xai ἀπα- 
ϑὴς ὧν ϑεὸς οὐχ ἀπηξίωσεν παϑητὸς εἶναι ἄνϑρωπος καὶ 0 ἀϑύ- 
, € ^ , - ^ * 
vutog νόμοις ὑποχεῖσϑαι ϑανάτον. τοῦτον τὸν ἐν Βηϑλεὲμ yev- 
I S , 
γνηϑέντα ἐκ σπέρματος zfaflió κατὰ σάρκα xol ὁμοιωθέντα ày- 
ϑρώποις καὶ σταυρωϑέντα ὑπὲρ ἀνθρώπων ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου 
» / * € c » 7 LE] 5 , » 4 wv 
156 ἐχήρυξαν oi ἅγιοι ἀπόστολοι αὐτὸν εἶναι ϑεόν, αὐτὸν ἄνϑρω- 
γ»" εν" - * 9 19. , , 2 » 1 3 
πον, αὐτὸν υἱὸν ϑεοῦ, αὐτὸν υἱὸν ἀνθρώπου, αὐτὸν ἐξ οὐρα- 


V 278 


- » 4 * * - ? * 23 ^ * * , € ^ 
γοῦ, αὐτὸν ἀπὸ γῆς, αὑτὸν ἀπαϑῆ, αὐτὸν παϑητὸν. ὃ γὰρ D 


γεννηϑεὶς ἄνωθεν ἐκ τοῦ πατρὸς λόγος ἀῤῥήτως, ἀφράστως, 
ἀκαταλήπτως, ἀϊδίως, αὐτὸς ἐν χρόνῳ γεννᾶται χάτωϑεν ix 
80 παρϑένου Ἰ]αρίας, ἵνα οἱ κάτωθεν πρότερον γεννηϑέντες ἄνω- 
ϑὲν ix δευτέρου γεννηϑῶσιν, τουτέστιν ἐκ ϑεοῦ. αὐτὸς οὖν μη- 
τέρα μόνον ἔχει ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἡμεῖς πατέρα μόνον ἔχομεν ἐν 


1. τῶν om. P. 18. rov om. P. — 22. τῆς om. P. 


dem ex Patre incorporaliter nati, in ultimis autem diebus ejusdem ipsius 
incarnati et nati de sancta gloriosa Dei genitrice et semper Virgine Ma- 
ria, Qui enim de Patre splenduit supra intellectum, ex matre ortus est 
supra rationem. Et cum Deus verus esset, factus est vere homo. ldeo 
roprie et vere Dei geuitricem sanctam gloriosam et semper Virginem 
Mariam confitemur: non quia Deus Verbum initium ex ipsa accepit, sed 
quod in ultimis diebus unigenitws Deus Verbum, qui ante saecula erat, 
incarnatus ex ipsa, immutabiliter homo factus est: et cum invisibilis in 
suis esset, visibilis factus est in nostris: et cum impassibilis Deus esset, 
non dedignatus est passibilis esse homo; et immortalis, mortis legibus 
subjacere. lstum, qui in Bethlehem de semine David natus est secundum 
carnem, et süunilis factus hominibus, et crucifixus est pro hominibus sub 
Pontio Pilato, praedicaverunt sancti Apostoli ipsum esse Deum, ipsum 
hominem; ipsum Filium Dei, ipsum filium hominis ; —— de coelo, ipsum 
de terra; ipsum impassibilem, ipsum passibilem. Deus enim Verbum, 
qui natus est desursum ex Patre ineffabiliter, inenarrabiliter, incompre- 
hensibiliter, sempiterne, ipse in tempore nascitur deorsum de Virgine Ma- 
ria, ut ili qui deorsum prius nati sunt, desursum secundo nascerentur, 
id est, ex Deo. lpse igitur matrem tantummodo habet super terram, et 


Chronicon Paschale vol. I. 41 


642 CHRONICON 


οὐρανῷ. λαβὼν γὰρ τὸν ϑνητὸν πατέρα τῶν ἀνθρώπων τὸν 
dà ἔδωκε τοῖς ἀνθρώποις τὸν ἑαυτοῦ πατέρα ἀϑάνατον xax 
P 849 τὸ λεγόμενον, 4΄έδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέχνα ϑεοῦ γενέσϑαι, 
ὅϑεν xai ϑανάτου χατὰ σάρκα γεύεται ὃ υἱὸς τοῦ ϑεοῦ, διὰ τὸν 
σαρχικὴν αὐτοῦ πατέρα, ἵνα οἱ υἱοὶ τοῦ ἀνθρώπου τῆς ζωῆς at-5 
τοῦ μεταλάβωσι διὰ τὸν κατὰ πνεῦμα αὐτῶν πατέρα τὸν ϑεόν. 
R 804 αὐτὸς οὖν κατὰ φύσιν υἱός ἐστιν τοῦ ϑεοῦ, ἡμῶν δὲ κατὰ χάριν, 
καὶ πάλιν αὐτὸς κατ᾽ οἰχονομέαν καὶ δι᾽ ἡ μᾶς υἱὸς γέγονε τοῦ ᾿Αδάμ' 
ἡμεῖς δὲ κατὰ φίσιν ἔσμεν υἱοὶ τοῦ δάμ. πατὴρ γὰρ αὐτοῦ 
ἐστιν ὃ ϑεὸς κατὰ φύσιν, ἡμῶν κατὰ χάριν. — xal ϑεὸς abril 
γέγονε κατ᾽ olxovouíav , διότι ἄνθρωπος" ἡμῶν δὲ κατὰ φύσιν 
B δεσπότης ἐστὶ καὶ ϑεός. καὶ διὰ τοῦτο Ó λόγος, ὃς ἐστιν υἱὸς 
τοῦ πατρός, ἑνωθεὶς σαρκὶ γέγονε σάρξ, ἵνα oí ἄνθρωποι ἕνω- 
ϑέντες τῷ πνεύματι γένωνται ἕν πνεῖμα. αὐτὸς οὖν ὃ ἀληϑινὺς 
υἱὸς τοῦ ϑεοῦ τοὺς πάντας ἡμᾶς φορεῖ, ἵνα οἱ πάντες τὸν iib 
φορέσωμεν ϑεόν, καὶ ἔστιν καὶ μετὰ τὴν ἐνανθρώπησιν εἷς τῆς 
ἁγίας τριάδος ὃ μονογενὴς υἱὸς τοῦ ϑεοῦ ὃ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ὃ 
Χριστὸς σύνϑετος ἐξ ἑχατέρας φύσεως. σύνϑετον δὲ τὸν Χρι- 
στὸν ὁμολογοῦμεν τῇ τῶν ἁγίων πατέρων ἀκολουϑοῖντες διδα- 
σχαλίᾳ, ἐπὶ γὰρ τοῦ κατὰ Χριστὸν μυστηρίου 7, κατὰ σύνϑεσινξ 
ἕνωσις τὴν σύγχυσιν καὶ διαίρεσιν ἀποβάλλεται, καὶ φυλάττει ui 


1. τὸν alterum om. P. 8. λεγόμενον») Ioan. I. 12. 7. ἡμῶν 
δὲ] jutis P. 17. ὁμογενῆς P, ὁμονογενῆς R. i. ὁ 
om. P. 


nos tantammodo Patrem habemus in coelo, Cam enim accepisset mort 
lem patrem hominum Adam, dedit hominibus suum Patrem immortalen, 
secundum hoc quod dicitur: Dedit eis potestatem filios Dei fieri. Unie 
et mortem secundum carnem gustat Filius Dei, propter carnalem soo 
patrem, ut filii hominis vitae ejus participes fierent, propter suam $* 
cundum spiritum Patrem Deum. Ipse igitur secundum nataram filius es 
Dei, nos autem secundum gratiam: et iteram ipse secundum: dispensatio 
nem et propter nos filius fuit Adam, nos autem secundum naturam st 
mus filii Adam. Pater enim est ejus Deus secundum naturam, nose 
autem secundum gratiam. Et Deus ei fuit secindum dispensationem, € 

uod homo factus est: noster autem secundum naturam Dominos est εἰ 

eus. Et ideo Deus Verbum, qoi est Filius Dei Patris, unitos carni 
factus est caro, ut homines uniti spiritui, fierent unus spiritus. Ipse ig 
tur verus Filius Dei omnes nos indutus est, ut omnes induamur unus 
Deum. Et est etiam post incarnationem unus de sancta 'Trinitate, ws 
genitus Filius Dei Dominus noster Jesus Christus, compositus ex wu 
que natura, Compositum autem Christum confitemur, sanctorum Patr 

octrinam sequentes. In mysterio enim Christi unitas secundum comp 
sitionem, confusionem et divisionem rejecit, et servat quidem utriusqw 


PASCHALE 643 


τὴν ἑκατέρας φύσεως ἰδιότητα, ulav δὲ ὑπόστασιν ἤτοι πρόσω- € 
πον τοῦ ϑεοῦ λόγου καὶ μετὰ τῆς σαρκὺς δείκνυσι  χαὶ ἔστιν εἷς 
καὶ ὃ αὐτὸς τέλειος ἐν ϑεότητι καὶ τέλειος ἐν ἀνθρωπότητι, οὐχ 
ὡς ἐν δυσὶν ὑποστάσεσιν ἤτοι προσώποις, ἀλλ᾽ ἐν ϑείᾳ φύσει 
5xal ἀνθρωπίνῃ γνωριζόμενος, ἵνᾳ εἷς 7; τὰ ἑκάτερα τέλειος ϑεὸς 
καὶ τέλειος ἄνθρωπος ὃ αἰτὸς ὃ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὃ 
εἷς τῆς ἁγίας τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ 
πνεύματι. οὔτε γὰρ τετάρτου πρυσώπου προσϑήχην ἐπεδέξατο ἡ 
ἁγία τριὰς καὶ σαρκωϑέντος τοῦ ἑνὸς τῆς ἁγίας τριάδος ϑεοῦ λό- 
10γου. ταύτην τὴν καλὴν παρακαταϑήκην, ἣν παρὰ τῶν ἁγίων D 
πατέρων εἰλήφαμεν, φυλάττομεν, ἐν f ζῶμεν καὶ πολιτευύμεϑα 
xui ἣν συνέχδημον λάβοιμεν εἰς πατέρα καὶ Χριστὸν τὸν υἱὸν τοῦ 
ϑεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ ἅγιον πνεῖμα ὁμολογίαν. ταῦτα οὕτως ὅμο- 
λογοῦντες πρὸς ταῖς ἄλλαις τοῦ ἐν ἁγίοις Κυρίλλου περὶ τῆς ὁρ- 
15 ϑῆς πίστεως διδασκαλίχις xal τὸ εἰρημένον παρ᾽ αὐτοῦ μίαν 
φύσιν τοῦ ϑεοῦ λόγου σεσαρχωμένην δεχόμενοι ὁμολογοῦμεν ὅτε R. 806 
ἐχ τῆς ϑείας φύσεως καὶ τῆς ἀνθρωπίνης εἷς Χριστὸς ἀπετελέσθη, 
καὶ οὐ μία φύσις, καϑώς τινες χαχῶς τὴν λέξιν ἐκλαμϑάνοντες v2. 
λέγειν ἐπιχειροῦσιν. ἀμέλει τοι xal αὐτὸς ὃ πατήρ, ὁσάκις μίαν 
90 φύσιν εἶπεν τοῦ λόγου σεσαρκωμένην, ἐπὶ τούτου τῷ τῆς φίσεως 
ὀνύματι ἀντὶ ὑποστάσεως ἐχρήσατο. καὶ ἐν οἷς λόγοις εἶπεν ταύ- 
τὴν τὴν λέξιν, ἐν τοῖς ἐφεξῆς ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπήγαγεν πυτὲ 


2. λόγου om. R. 8. oom. P. 9. ϑεοῦ om. P. 19. πατήρ] 
Κύριλλος m. P. 


naturae proprietatem ; unam autem subsistentiam seu personam Dei Ver- 
bi et cum carne ostendit, et est unus idemque perfectus in Deitate, et 
perfectus in humanitate, non tamquam in duabus subsistentiis sive perso- 
nis, sed in divina natura et humana cognoscendus, ut unus sit in utra- 

ue perfectus Deus et perfectus homo, idem ipse Dominus noster Jesus 

hristus, unus de sancta Trinitate conglorificandus Patri et sancto Spi- 
ritui, Nec enim quartae personae adjectionem suscepit sancta "Trinitas 
et incarnato uno de sancta 'lrinitate Deo Verbo. Istam igitur bonam 
traditionem, quam a sanctis Patribus accepinus, custodimus, in qua vi- 
vimus et conversamur, et quam, ab hac vita proficiscentes, oramus no- 
biscum habere, quae est in Patrem et Christum Filium Dei vivi, et san- 
ctum Spiritum confessio. Haec ita confitentes super alias Sancti Cyrilli 

de fide recta doctrinas, et hoc quod dictum est ab ipso, unam naturam 

Dei verbi incarnatam, suscipientes, confitemur quod ex divina natura et 
humana unus Christus effectus est, et non in una natura, prout quidam in deest 
male intelligentes dictionem conantur dicere. Unde et ipse Pater, quo- 

ties unam naturam dixit Verbi incarnatam, in hoc naturae nomine pro 
sSubsistentia usus est, Et iu quibus libris dixit hanc dictionem, in se- 
quentibus saepius intulit, et quando Filium, et quando Verbum, aut uni-est quando 


644 CHRONICON 


μὲν υἱόν, ποτὲ dd λόγον ἢ μονογενῆ, ἅπερ oU φύσεως, ἀλλ᾽ ὑπο- 
στάσεως ἤτοι προσώπου ἐστὶ δηλωτιχά, ἡ τοίνυν ὑπόστασις τοῦ 
λόγου σαρκωθϑεῖσα οὐ μίαν φύσιν, ἀλλ᾽ ἕνα Χριστὸν σύνϑετον 
ἀπετέλεσεν, τὸν αὐτὸν ϑεὸν καὶ ἄνθρωπον. ϑεὲὶν δὲ xai ἄν- 
ϑρωπον τὸν Χριστὸν ὁμολογοῦντας ulav φύσιν ἤτοι οὐσίαν ix 5 
B αὐτῳ λέγειν ἀσεβές. ἀδύνατον γὰρ τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν 
Χριστὸν xorà μίαν καὶ τὴν αὐτὴν φύσιν ἤτοι οὐσίαν καὶ πρὸ 
αἰώνων εἶναι καὶ ἐν χρόνῳ ἢ ἀπαϑῆ καὶ παϑητόν, ὅπερ ἐπὶ τῆς 
μιᾶς αὐτοῦ ὑποστάσεως ἤτοι προσώπου ὀρϑῶς ὁμολογοῦμεν. ἢ 
αὐτῶν δὲ τῶν εἰρημένων τοῦ αὐτοῦ ἐν ἁγίοις KvolAov ἀποδεί- Ὁ 
ξομεὲν͵ τὴν περὶ τῆς εἰρημένης λέξεως σαφεστάτην αὐτοῦ διδασχα- 
λίαν. ἐν γὰρ τῇ πρώτῃ πρὸς Σούκενσον ἐπιστολῇ εἰπὼν μίαν 
φύσιν τοῦ ϑεοῦ λόγου σεσαρκωμένην εἰϑὺς ἐπήγαγεν, Οὐκχοῖν 
C ὅσον μὲν ἧκεν εἰς ἔννοιαν καὶ εἴς γε μόνον τὸ δρᾶν τοῖς τῆς ψυ- 
χῆς ὄμμασι τίνα τρόπον ἐνηνθρώπηκεν ὃ μονογενής, δύο τὰς 
φύσεις εἶναί φαμεν, ἕνα δὲ υἱὸν καὶ Χριστὸν καὶ κύριον τὸν τοῦ 
ϑεοῦ λόγον ἐνανϑρωπήσαντα καὶ σεσαρκωμένον. διὰ τούτων δὲ 
ὃ πατὴρ τὸν τρόπον τῆς ἐνανϑρωπήσεως παραστῆσαι βουλόμενος 
καὶ τὸ ἀδιαίρετον καὶ ἀσύγχυτον φυλάττων καὶ τὸν ἀρεϑμὸν τῶν 
συνελϑουσῶν φύσεων ἔδειξε καὶ ἕνα Χριστὸν ἐκήρυξεν, ἀλλ᾽ οὐ- ὃ 
χὶ μίαν φύσιν ϑεότητος καὶ σαρκός. καὶ ἐν τῇ δευτέρᾳ δὲ πρὸς 


10. ἀποδείξωμεν PV. 14. εἰς ys μονὼς τὸ V, εἴς γε μόνον ὡς 
τὸ P. Correxi ad exemplum Cyrilli ed. Aubert. vol. V. E IL Epist. 
p.l.p.137. E. 15. ἐνηνθρώπησεν P. — 21. δὲ om. P. 


Filium, est genitum, quae non naturam, sed subsistentiam seu personam siguificant. 
— Subsistentia igitur Verbi incarnata non unam naturam, sed unum Chri- 
erbum. stum compositum effecit, eumdem ipsum Deum et hominem. Eos autem 
qui Deum qui Christum Deum et hominem confitentur, unam naturam sive substan- 
ethom.Chr.tiam ipsius dicere impium est. lmpossibile enim est, Dominum nostrum 
conf. Jesum Christum secundum unam eamdemque naturam seu substantiam et 
ante saecula esse, et in tempore, aut impassibilem et passibilem: quod 
in una subsistentia sive persona ejus recte confitemur, Ex ipsius autem 
dictis ejusdem Sancti Cyrilli ostendemus de memorata dictione manife- 
stam ipsius doctrinam. In prima enim ad Successum epistola, cum di- 
xisset, unam naturam Dei Verbi incarnatam, statim intulit: Ergo quan- 
tum quidem ad intellectum pertinet, et ad videndum tantummodo oculis 
animae, quemadmodum incarnatus est unigenitus, duas naturas unitas esse 
dicimus, unum autem filium, et Christum, et Dominum, Dei Patris Ver- 

bum incarnatum, et hominem factum. 

» Per ista autem Pater modum incarnationis volens manifestare, εἰ 
indivisam et inconfusam custodiens unitionem , et numerum naturarum 
quae convenerunt demonstravit, et unum Christum praedicavit, et non 
unam naturam Deitatis et carnis, Et in secunda ad eumdem Successom 


PASCHAL E. 645 


τὸν αὐτὸν Σούχενσον ἐπιστολῇ τὰ παραπλήσια διδάσκων γράφει 
οὕτως. Εἰ μὲν γὰρ μίαν εἰπόντες τοῦ λόγου φύσιν σεσιγήκαμεν, Ὁ 
οὐκ ἐπενεγκόντες τὸ σεσαρχωμένην, ἀλλ᾽ οἷον ἔξω ϑέντες τὴν ol- 
χονομέαν, ἦν αὐτοῖς τάχα που καὶ οὐκ ἀπίϑανος ὃ λόγος προσ- 

δ ποιουμένοις ἐρωτᾶν ποῦ τὸ τέλειον ἐν ἀνθρωπότητι ἢ τὸ πῶς R 808 
ὑφέστηκεν ἡ καϑ᾽ ἡμᾶς οὐσία. ἐπειδὴ δὲ καὶ ἡ ἐν ἀνθρωπότητι 
τελειότης καὶ τῆς καϑ᾽ ἡμᾶς οὐπίας ἡ δήλωσις εἰσκεχόμισται διὰ 
τοῦ λέγειν σεσαρχωμένην, παυσισϑωσαν καλαμίνην ῥάβδον éav- 
τοῖς ὑποστήσαντες, τοῦ γὰρ ἐχβάλλοντος τὴν οἰχονομίαν καὶ ἀρ-- 

1ονουμένου τὴν σάρκωσιν ἦν τὸ ἐγκαλεῖσϑαι δικαίως ὡς ἀφαιρουμένου 
τὸν υἱὸν τῆς τελείας ἀνθρωπότητος. εἶ δέ, ὡς ἔφην, ἐν τῷ σεσαρ-- Ῥ 851 
κῶσϑαι λέγειν αἰτὸν σαφής ἐστιν χαὶ ἀναμφίβολος ὁμολογία τοῦ 
ὅτι γέγονεν ἄνϑρωπος, οὐδὲν χωλύει νοεῖν ὡς εἷς ὑπάρχων καὶ 
μόγος υἱὸς ὃ Χριστὸς ὃ αὐτὸς ϑεύς ἐστι καὶ ἄνθρωπος, ὥσπερ 
152» ϑεότητι τέλειος, οὕτω καὶ ἐν ἀνθρωπότητι τέλειος. ὀρϑό- 
τατα δὲ καὶ πάνυ συνετῶς ἡ σὴ τελειότης τὸν περὶ τοῦ σωτηρίου 
πάϑους ἐχτίϑεται λύγον, οὐκ αὐτὸν τὸν μονογενῆ υἱὸν τοῦ ϑεοῦ, 
xa9^ ὃ νοεῖται καὶ ἔστι ϑεός, παϑεῖν εἰς ἰδίαν φύσιν τὰ σώματος 
ἰσχυριζομένη, παϑεῖν δὲ μᾶλλον τῇ χοϊκῇ φύσει. δεῖ γὰρ ἄναγ- 
20 χαίως ἀμφότερα σώζεσϑαι τῷ &vl xal xarà ἀλήϑειαν υἱῷ, καὶ τὸ 
μὴ πάσχειν ϑεϊχῶς καὶ τὸ λέγεσϑαι παϑεῖν ἀνθρωπίνως" 7, αὐτοῦ 
γὰρ πέπονθε σάρξ. 
3. ἐξωϑέντες PV. — 4. ἀπειϑανὸς P. 10. ἣν δικαίως RV, ἣν τὸ 
ἐγκαλεῖσϑθαι δικαίως P. Conf. Cyrillus p. 14&. A. [6. συνετῶς 7) σὴ 


συνετωσησ ἡ V, συνεστώσης ἡ R. —20. ivi vic Psola. — ib. υἱῷ, xai 
τὸ restitui ex Cyrillo, τὸ xa] PV. — 21. yag αἰτοῦ P, γὰρ αὐτὴ R. 


epistola similia docens, ita scribit: Nam siquidem unam dicentes Verbi 
naturam tacuissemus, non inferentes, Incarnatam, sed quasi extra ponen- 
tes dispensationem ; erat illis forsitan et verisimilis ratio confingentibus E 
interrogare, ubi perfectio in humanitate, vel quomodo subsistit humana substitit 
nostra substantia ? Quoniam autem et perfectio in humanitate, et no- 
strae substantiae demonstratio intreducta est, dicendo, Incarnatom; ces- 
sent arundineam virgam sibi supponentes. Kjicientem .enim dispensatio- 
nem, et abnegantem incarnationem, oportebat juste accusari, auferentem 
a Filio perfectam humanitatem. Sin &utem (ut dixi) incarnatum esse 
dicendo ipsum, manifesta est et indubitabilis confessio, quod factus est 
homo; nihil jam prohibet intelligere, quia cum unus sit et solus filius 
Christus, idem ipse Deus est et homo, sicut in Deitate —— ita et 
in humanitate perfectus. Rectissime autem et nimis prudenter tua Per- 
fectio de salutari passione rationem exponit, non ipsum unigenitum Fi- 
lium Dei, secundum quod intelligitor et est Deus, passim esse in sua na- 
tura quae sunt corporis affirmans, magis autem passum esse terrena na- 
tura. Oportet enim necessario ntraque servari uni et vero Filio, et non 
pati secundum Deitatem, et dici passum esse eumdem ipsum secundum 


646 CHRONICON 


V 280 Kai ἐν τῷ τρισχαιδεκάτῳ δὲ κεφαλαίῳ τῶν σχολέων ὃ αὐτὸς 
ἐν ἁγίοις Κύριλλος ὁμοίως ἀποβαλλόμενος τούς ze δύο υἱοὺς εἰσ- 
ἄγοντας τούς Tt μίαν φύσιν λέγοντας ϑεότητος καὶ τῆς σαρχὺς 
τοῦ Χριστοῦ γράφει οὕτως. Οὐ διοριστέον οὖν ἄρα τὸν ἕνα 
κύριον Ἰησοῦν Χριστὸν εἷς ἄνθρωπον ἰδικῶς x«i ϑεὸν luis 
ἀλλ᾽ ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν χύριον Ἰησοῦν Χριστόν φαμεν, τὴν τῶν 
φύσεων εἰδότες διαφορὰν καὶ ἀσυγχύτους ἀλλήλαις τηροῦντες 
αὐτάς. 

Εἰ τοίνυν, χαϑὼς διδάσκει ὃ ἐν ἁγίοις Κύριλλος, εἷς ἐστιν 
ὃ xvpiog ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς τέλειος ἐν ϑεότητι καὶ τἕλειος ὁ 1 
αὐτὸς ἐν ἀνθρωπότητι, καὶ ovx ἔπαϑεν τῇ ϑείᾳ φύσει, ἀλλὰ τῇ 
C χοϊχῇ φύσει" οἷδεν δὲ καὶ τὴν τῶν φίσεων διαφορὰν καὶ τὸ ἀσυ)- 
χύτους αὐτὰς ἀλλήλαις ἐν μιᾷ ὑποστάσει φυλάττεσϑαι" δῆλον 
ὅτε τὸν αὐτὸν ἐν τῇ ϑείᾳ φύσει καὶ τῇ ἀνθρωπίνῃ λέγει ὃ πατὴρ 
γνωρίζεσϑαι, καὶ ἑκατέραν φύσιν ἐν αὐτῷ εἶναι, ἐξ ὧν xal συνε li 

R 810 τέϑη. — xal οὐχ ἄν τις οὕτω μανείη ὡς ὀρϑῶς νομίσαι φρονεῖν 
τοὺς λέγοντας μέαν εἶναι φύσιν ἤτοι οὐσίαν σαρκὸς xai ϑεύτη- 
τος τοῦ Χριστοῦ, τὴν αὐτὴν ϑείαν καὶ χοϊχήν, παϑητὴν xai 

D ἀπαϑῆ. ἐπειδὴ δὲ καὶ ἑτέρωϑεν κατασκευάζειν ἐπιχειροῦσίν τινες 
τὸ μίαν εἶναι φύσιν τῆς ϑεότητος καὶ τῆς ἀνθρωπότητος τοῦδ᾽ 
Χριστοῦ, τὸ τοῦ ἀνθρώπου παράδειγμα προβαλλόμενοι xal λέ 
γυντες ὅτε ὥσπερ ἐξ ἑτεροφυῶν ψυχῆς καὶ σώματος συνεστὼς ὑ 


. ὁ αὐτὸς ὁ P. δ. ϑεὸν] ἡ V. Conf, Cyrillus vol. V. p. 


humanitatem: ipsius enim passa est caro. ,,Et in tertio decimo capite 
Scholiorum, idem Sanctus Cyrillus similiter rejiciens eos, qui duos fie: 
introducunt, et eos qui unam dicunt naturam Deitatis et carnis Christi" 
ita scribit: Non discernendum unum Dominum Jesum Christum in hosi- 
nem separatim, et in Deum separatim; sed unum eumdemque Dominus 
Jesum Christum dicimus, naturarum scientes differentiam, εἰ inconfos 
eas sibi invicem conservantes. „Si igitur (prout docet nos Sanctus Cr 
rilus) unus est Dominus noster Jesus Christus, perfectus in Deitate, εἰ 
perfectus idem ipse in humanitate, et non est passus divina natura, $« 
terrena, scit autem et naturarum differentiam, et quod inconfusae si 
invicem in una subsistentia conservantur: certum est, quod eumdes 
ipsum in divina natura et in humana dicit Pater cognosci, et utramquw 
naturam in ipso esse, ex quibus et compositus est, Et non aliquis s 
insaniat, ut arbitretur eos recte sapere, qui dicunt unam esse naturas 
sive substantiam carnis et Deitatis Christi, eamdem et divinam et terre 
nam, passibilem et impassibilem. Quoniam autem et alio modo quides 
ostendere conantur, unam esse naturam Deitatis et humanitatis Christi, 
exemplum hominis proponentes, et dicentes, quod sicut ex diversis natt- 


PASCHAL E. 647 


ἄνθρωπος ula φύσις λέγεται, οὕτω xal ἐκ δύο φύσεων ϑεύτητος 
καὶ ἀνθρωπότητος τὸν Χριστὸν λέγοντες ὀφείλομεν μίαν φύσιν 
ἐπ᾿ αὐτῷ λέγειν, ἐκεῖνο πρὸς αὐτοὺς ἐροῦμεν ὅτι ὃ μὲν ἄνθρωπος, 
| χἂν ἐκ διαφόρων συνέστηκεν, τουτέστιν ψυχῆς καὶ σώματος, 
δὕμως διὰ τοῦτο μία φύσις λέγεται, ἐπειδὴ κοινῶς κατὰ πασῶν Ῥ 858 
τῶν ὑποστάσεων, ἤγουν προσώπων, τῶν ὑπὸ τὸ αὐτὸ εἶδος ἀνα-- 
γομένων κατηγορεῖται. εἰ καὶ τὰ μάλιστα γὰρ ἑκάστη ὑπόστασις 
ἤτοι πρόσωπον, οἷον Πέτρος καὶ Παῦλος, τοῖς ἰδιώμασιν ἀπὶ 
ἀλλήλων διαχωρίζονται, ἀλλ᾽ ὅμως οὗ τῇ φύσει διαιροῦνται" ἀμ-- 
τοφότεροι γὰρ ἄνθρωποι" καὶ πάλιν οὔτε ψυχὴ χωρὶς σώματος 
οὔτε σῶμα χωρὶς ψυχῆς ἄνϑρωπος, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ 
εἶναι, ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος ἐδημιουργήϑη. πᾶν δὲ κτίσμα εἰ 
xal ἐκ διαφόρων συνέστηκεν, ἀλλ᾽ οὖν μίαν ἐκείνην ἔχειν λέγεται 
φύσιν, xa9' ἣν παρὰ τοῦ ϑεοῦ ἐδημιουργήϑη. ὁ δὲ Χριστὸς 
150)y οὕτως" οὔτε γὰρ μίαν φύσιν, ἤγουν οὐσίαν, δηλοῖ κοινῶς 
κατὰ πολλῶν ὑποστάσεων ἤτοι προσώπων κατηγορουμένην, ὥσ- 
πὲρ ὃ ἄνθρωπος" εἰ γὰρ τοῦτο ἦν, πολλοὶ Χριστοὶ εὑρεϑήσον- B 
ται, καϑ᾽ ὧν τὸ κοινὸν τῆς μιᾶς φύσεως κατηγορεῖται, ὅπερ καὶ 
λέγειν ἐστὶν ἀσεβές" ἀλλ᾽ οὔτε ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐκ ϑεότητος καὶ ἀνϑρω- 
φρπότητος, ὥσπερ ὃ ἄνθρωπος ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος, ó Χριστὸς 
ἐδημιουργήϑη, ἵνα τοῦτο 7j φύσις Χριστοῦ, ἀλλὰ ϑεὸς ὧν πρὸ 


7. τὰ om.P. 11. ἀνθρωπότητοςον, — 12. πᾶν — 14. ἐδημιουρ- 
γήθη om. P. 15. κοινῶς γὰρ P. 18. καϑὼν V, xa$wg P. 
21. 7] 7 P. 


ris, anima et corpore consistens homo, una natura dicitur, sic et ex dua- 
bus naturis Deitatis et humanitatis Christum dicentes, debemus unam 
ipsius dicere naturam: illud ad eos dicemus, quod homo quidem licet ex 
diversis constet, id est, anima et corpore, tamen ideo una natura dici- 
tur, quoniam de omnibus subsistentiis sive personis, quae sub eademin omnibus 
specie referuntur, communiter praedicatur. Licet enim unaquaeque sub- 
sistentia sive persona, sicut Petrus et Paulus, proprietatibus a se invi- 
cem separentur, sed tamen non natura dividuntur; ambo enim homines: 
et iterum, nec anima sine corpore, nec corpus sine anima homo est, sed 
ex eo quod non erat, ad hoc quod est, ex anima et corpore creatus est. 
Unaquaeque autem creatura licet ex diversis constet, sed tamen unam 
illam habere dicitur naturam, secundum quam a Deo creata est. Chri- ex Deo 
stus autem non sic: nec enim unam naturam sive substantiam significat, 
quae communiter de plurimis subsistentiis sive personis praedicatur, sicut 
homo. Si enim hoc esset, multi Christi invenirentur in quibus commu- 
nitas unius naturae praedicabitur; quod et dicere impium est. Sed ne- 

ue ab initio ex Deitate et humanitate sicut homo ex anima εἰ corpore, 

hristus creatus est, ut hoc sit natura Christi: sed cum Deus esset ante 


* 


648 CHRONICON 


αἰώνων ὃ λόγος καὶ τῆς αὐτῆς φύσεως ἤτοι οὐσίας ὑπάρχων τῷ 
πατρὶ καὶ δημιουργὸς τῶν ἁπάντων im ἐσχάτων “τῶν ἡμερῶν 
ἀνθρώπου φύσιν xa9' ὑπόστασιν ἑνώσας ἑαυτῷ γέγονεν ἄνϑρω- 
πος, μὴ ἐκστὰς τοῦ εἶναι ϑεός. 

- » Ἔστιν οὖν ὃ Χριστὸς ula ὑπόστασις, ἤτοι πρόσωπον, xci$ 
ἔχει τὸ τέλειον ἐν ἑαυτῷ τῆς τε ϑείας καὶ ἀκτίστου φύσεως καὶ τὸ 
τέλειον τῆς ἀνθρωπίνης καὶ κτιστῆς φύσεως. πῶς otv, ἐν à 

R 812 δύο φύσεις γνωρίζονται, ἄκτιστος καὶ χτιστή, ἐπὶ τούτου μίαν 
φύσιν ἤτοι οὐσίαν λέγεσθαι δυνατόν; εἶ γὰρ μία ὑπόστασις ἤτοι 
πρύσωπον ὃ Χριστός, ἀλλ ὁμοούσιος τῷ ϑεῷ καὶ πατρί, xalli 
ὁμοούσιος ἡμῖν ὃ αὐτός, οὐ μὴν κατὰ μίαν καὶ τὴν αὐτὴν φύσιν 
ἤτοι οὐσίαν. εἶ δὲ μία φύσις ἤτοι οὐσία ἦν ó Χριστός, 7; ἄσαρ- 

D xoc ὧν μόνῳ τῷ ϑεῷ καὶ πατρί ἐστιν ὁμοούσιος, ἐπειδὴ μία τῆς 
ϑεότητος οὐσία ἤτοι φύίσις, ἢ Ψιλὸς ὧν ἄνθρωπος μόνοις ὑμῖν 
ἐστιν ὁμοούσιος, ἐπειδὴ μία φύσις τῆς ἀνϑρωπότητος, ἢ τρα- 18 
πεῖσα ἑκατέρα φύσις ἑτεροφυής ἐστιν, ἀπετέλεσε παρὰ τὰς ovr- 
ελϑούσας, καὶ xaT αὐτοὶς οὔτε ϑεὸς ἔμεινεν οὔτε ἄνθρωπος 
γέγονεν ὃ Χριστός, καὶ διὰ τοῦτο οὔτε τῷ πατρὶ οὔτε ἡ μῖν ἐστιν 
ὃ αὐτὸς ὁμοούσιος. τὸ δὲ οὕτω φρονεῖν πάσης πεπλήρωται ἀσε- 
βείας. καὶ ταῦτα λέγομεν οὐχ ἀγνοοῦντες ὅτε καί τινες τῶν ἁγίων ὃ 

Ρ 858 πατέρων τῷ τοῦ ἀνθρώπου ὑποδείγματι ἐπὶ τοῦ κατὰ “Χριστὸν 
μυστηρίου ἐχρήσαντο, ἀλλ᾽ ἐκεῖνοι μὲν ἵνα δείξωσιν ὅτι χαϑάπερ 


1. ὁ θεοῦ λόγος P. 10. ἀλλ᾽ om. P. 14. 7 om, P. 16. ie 
ροφυές τι ἐπετέλεσε R. 


substantiaesaecula Verbum, et esset ejusdem naturae sive substantiae cum Patre, 

Patri et creator omnium, in ultimis diebus hominis naturam secundum subsi- 
stentiam sibi uniens, factus est homo manens Deus.** 

Est igitur Christus una subsistentia, sive persona, et habet in se- 

metipso perfectionem divinae et increabilis naturae, et perfectionem be- 

manae et creabilis naturae. Quomodo igitur, in quo duae naturae c 

£gnoscuntur, increabilis, et creabilis, in eo unam naturam sive substan- 

tiam dici possibile est? Licet enim una subsistentia sive na Chri- 

Deo et Pa-stus sit, sed consubstantialis Deo Patri, et consubstantialis nobis idem 

tri ipse est, non tamen secundum unam eamdemque naturam, seu substan 

tam. Sin autem una natura sive substantia esset Christus, aut sine 

consub- carne est, et soli Deo Patri consubstantialis, quoniam una Deitatis sub- 

stantialis stantia sive natura est: aut purus homo existens, mobis est solum coa 

est, substantialis, quoniam una natura humanitatis est: aut immutata utraque 

natura alteram effecit naturam, praeter eas quae convenerunt, et secun- 

dum illos neque Deus mansit, neque homo factus est Christus; et ide» 

neque Patri, neque nobis idem ipse consubstantialis est. Sic autem & 

pere omni plenum est impietate. Et ista dicinus, non ignorantes quod 

et quidam sanctorum Patrum hominis exemplo in mysterio Christi u& 


PASCHALE. 649 


ὁ ἄνθρωπος ἐκ ψυχῆς xal σώματος εἷς ἀποτελεῖται xal οὐχὶ δύο 
ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὃ Χριστὸς ἐκ ϑεότητος καὶ ἀνθρωπότητος 
συντεϑεὶς εἷς ἐστιν, xol οὐχ εἷς δύο Χριστοὺς ἢ δύο υἱοὺς μερί- 
ζεται. οὗτοι δὲ τῷ τοῦ ἀνθρώπου ὑποδείγματι κέχρηνται, ἵνα 
5 μίαν φύσιν ἤτοι οὐσίαν ϑεότητος xai ἀνϑρωπότητος τοῦ Χριστοῦ 
εἰσαγάγωσιν, ὅπερ ἀπεδείξαμεν ἀλλότριον εἶναι τῆς εὐσεβείας. 
ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἐλεγχόμενοι ὡς παρὰ τὴν ὀρϑὴν τῶν πατέρων δι- 
δασκαλέαν ἀναπλάττουσιν ἐν ἑαυτοῖς μίαν φύσιν ἤτοι οὐσίαν ϑεό-- B 
τητος xal σαρκός, ἐφ᾽ ἕτερα μεταβαίνουσι, λέγοντες μὴ δεῖν 
10 ἀριϑμὸν φύσεων ἐπὶ Χριστοῦ λέγειν, ὡς τοῦ ἀριϑμοῦ διαίρεσιν 
εἰσάγοντος. ἴστωσαν τοίνυν ὅτι 0 ἀριϑμός; ὅταν μὲν ἐπὶ δια- 
φόρων προσώπων ἢ ὑποστάσεων λέγεται, τῶν πραγμάτων αὖ- 
τῶν τὴν ἀνὰ μέρος ἔχει διαίρεσιν, οἷον ὡς ἐπὶ δύο ἢ πλειόνων &v- 
ϑρώπων" ὅταν δὲ ἐπὶ ἡνωμένων πραγμάτων, τηνιχαῦτα μόνῳ 
15 λόγῳ καὶ ϑεωρίᾳ, οὐ μὴν αὐτῶν τῶν πραγμάτων ἔχει τὴν διαί- 
θέσιν, οἷον ἐπὶ μιᾶς ὑποστάσεως ἀνθρώπου ἐκ ψυχῆς καὶ σώμα- 
Toc συνεστώπης. δύο γὰρ καὶ ἐνταῦϑα φύσεις ϑεωροῦνται, ἑτέρα R. 814 
μὲν τῆς ψυχῆς καὶ ἑτέρα τοῦ σώματος. καὶ ὅμως οὐ διὰ τοῦτο C 
εἰς δίο ἀνθρώπους διαιρεῖται, ἀλλ ἕνα ἴσμεν τὸν ἄὄνϑρωπον καὶ 
Φομίαν αὐτοῦ τὴν ὑπόστασιν. καὶ ἐπὶ τοῦ xarà Χριστὸν τοίνυν 
μυστηρίου τῆς ἑνώσεως γενομένης, εἰ καὶ διάφορα ϑεωρεῖται τὰ 


2. xal om, P. 8. ἢ εἰς δύο P. 4. τοῦ om. P. 7. rovro V, 
rov P. 14. τῶν πραγμάτων P. 19. ov διαιρεῖται P. sola ta- 
cente V. 


sunt: sed illi quidem ut ostenderent, quod sicut homo ex anima et cor- 

pore unus efficitur, et non duo homines, sic et Christus ex Deitate et 
humanitate compositus, unus est, non in duos Christos, vel in duos filios 
dividendus. Isti autem hominis exemplo utuntur, ut unam naturam sive 
substantiam Deitatis et bumanitatis Christi introducant: quod demonstra- introduce- 
vimus alienum esse — Sed cum per haec convincuntur, quod prae- — rent: 
ter rectam Patrum doctrinam sibi confingunt unam naturam, seu substan- 

tiam Deitatis et carnis, ad alia transeunt, dicentes non oportere nume- 

rum naturarum in Christo dicere, utpote numero divisionem introducente. 

Sciant igitur, quod numerus, quando in diversis personis, sive subsisten- 

tiis dicitur, rerum ipsarum per partes habet divisionem; sicut in duobus duo. sic 
vel etiam pluribus hominibus: quando autem in rebus unitis, tunc verbo semper &i- 
solo et intellectu, non tamen ipsarum rerum habet divisionem, sicut in ληνικῶς. 
una subsistentia hominis et anima et corpore constituta, Duae enim et 

hic natorae intelliguntur, altera animae, et altera corporis: et tamen 

non propter hoc in duos homines dividitur, sed unum scimus hominem duo. sic 
esse, et unam subsistentiam ejus. Kt in mysterio igitur Christi facta — alibi. 
unitione, licet diversa intelligantur quae unita sunt, sed non ipsa re et 


650 CHRONICON 


ἑνωθέντα, GAY οὖν οὐ πραγματικῶς xol ἀνὰ μέρος ἀλλήλων διί- 
στανται τὰ ἐξ ὧν ὃ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ὃ Χριστὸς συνετέϑη. 
τὴν μέντοι διαφορὰν κατανοοῦντες, καὶ ταύτην σημᾶναι βουλό- 
μένοι, τὸν ἀριϑμὸν παραλαμβάνομεν, καὶ δύο τὰς ἐν Χριστῷ 
φύσεις εἶναί φαμεν, καὶ οὐ διὰ τοῦτο ὃ εἷς Χριστὸς εἰς δύο Χρι-8 
στοὶς ἢ δύο υἱοὺς διαιρεῖτει. καὶ μαρτυρεῖ τοῖς παρ᾽ ἡμῶν εἰ- 
D ρημένοις ὃ ἐν ἁγίοις Γρηγόριος ὃ ϑεολόγος ἐν τῷ πρὸς Κληδόνιον 

πρώτῳ λόγῳ γράφων οὕτως. Εἴτις εἰσάγει δύο viovc, ἕνα ui 

V 282 τὸν ἐκ τοῦ ϑεοῦ xai πατρός, δεύτερον δὲ τὸν ἐκ τῆς μητρός, 
4X οὐχὶ ἕνα καὶ τὸν αὐτόν, καὶ τῆς υἱοϑεσίας ἐκπέσοι τῆς 1ἱ 
ἐπηγγελμένης τοῖς ὀρθῶς πιστείουσι, φύσεις μὲν γὰρ δέο, ϑεὺὶς 
καὶ ἄνθρωπος, ἐπεὶ καὶ ψυχὴ καὶ σῶμα, υἱοὶ δὲ οὐ δύο οὐδὲ 
ϑεοί" οὐδὲ γὰρ ἐνταῦϑα δύο ἄνθρωποι, εἰ καὶ οὕτως ὃ Παῖ- 
λος τὸ ἐντὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸ ἐκτὸς προσηγόρευσεν. χαὶ εἰ 
δεῖ συνιόμως εἰπεῖν, ἄλλο μὲν καὶ ἄλλο τὰ ἐξ ὧν ὃ σωτήρ, &-L5 

P 854 πὲρ μὴ ταὐτὸν 0 ἀόρατος τῷ ὁρατῷ καὶ τὸ ὄχρονον τῷ ὑπὸ χρύ- 
γον, οὐχ ἄλλος δὲ xal ἄλλος, μὴ γένοιτο. 

Ἰδοὺ διὰ τούτων σαφῶς διδάσκει ὃ ἐν ἁγίοις Γρηγόριος ὅτι 
ἐπὶ τοῦ κατὰ Χριστὸν μυστηρίου ὃ μὲν ἐπὶ προσώπων τὸν ἀρι- 
ϑμὸν λέγων ὡς ἀσεβὴς κατακρίνεται, ὃ δὲ ἐπὶ τῶν φύσεων, ἐξ ὧν 
ὃ εἷς συνετέϑη Χριστός, τοῦτον παραλαμβάνων ὀρϑῦς ὁμολο- 
γεῖ, ὡς τὴν μὲν διαφορὰν τῶν συνελϑουσῶν φύσεων διὰ τούτου 


2. ὁ om. P. 9. τὸν ix om. P. 15. ὧν ὁ V, ὧν P, ὁ ἢ. 
16. τὸ ἀόρατον P. ib, ὑπὸ χρόνον] χρόνῳ P. 19. τῶν der 
Quà» RV. — 22. τούτου] τοῦτο P 


per partes a se invicem separantur ea, ex quibus Dominus noster Jesu 
hristus compositus est, differentiam tamen considerantes et hanc sigu- 
adsumimus ficare volentes, numerum assumimus, et duas in Christo naturas esse dr 
cimus: nec ideo unus Cbristus in duos Christos, vel in duos filios diri- 
ditur. Et testimonium praestat nostris dictis Sanctus Gregorius Thee 
logus, scribens in primo libro ad Cledonium sic: Si quis introducit doo 

ex Deo Pa-filios, unum quidem ex Deo et Patre, secundum autem ex matre, 
tre — non unum eumdemque, ex adoptione cadat, quae promissa est recte cr* 
et adopt. dentibus. Naturae enim duae, Deus homo, quomodo et anima et cr 
Deus et d non autem duo Filii, nec Dii duo, Nec enim hi duo homines, lice 
homo Paulus sic appellaverit quod est intus hominis, et quod est extrinsecus: 
et ut compendiose dicamus, aliud quidem et aliud ea ex quibus Salve 
tor est, cum non idem sit invisibile et visibile, et hoc quod sine tee 

sub tempo-pore est, et hoc quod sub tempore: non autem alius et alius, absit." 
re est ,, Ecce n haec evidenter docet Sanctus Gregorius, quod in 3* 
sterio Christi ille quidem qui in personis numerum dicit, ut hmpius cor 
demnatur: ille autem qui in naturis, ex quibus unus Christus composito 
est, numerum accipit, recte confitetur, utpote differentiam quidem ns 


PASCHAL E. 651 


σημαίνων, διαίρεσιν δὲ τὴν ἀνὰ μέρος κατ᾽ οὐδένα τρόπον ποιού- 
utvoc. ὥσπερ γὰρ ἑτέρα φύσις τῆς ψυχῆς καὶ ἑτέρα τοῦ σώμα- Β 
τος, καὶ ὅμως εἷς κατὰ σύνϑεσιν ἄνθρωπος ἀποτελεῖται καὶ οὐ 
δύο, οὕτω καὶ ἐν Χριστῷ εἰ καὶ δύο φύσεις ϑεωροῦνται, ἑτέρα 
5uiv τῆς ϑεύτητος, ἑτέρα δὲ τῆς ἀνθρωπότητος,᾿ ἀλλ᾽ οὐ διὰ 
τοῦτο δύο Χριστοὶ ἢ δύο υἱοὶ εἰσάγονται" ὥστε τὸν ἀριϑμὸν τῶν R 816 
ἐν Χριστῷ φύσεων κατὰ τὸν εἰρημένον τρόπον παραιτούμενοι λέγειν 
δῆλοί εἶσι τὴν διαφορὰν τούτων ἀρνούμενοι καὶ σύγχυσιν ἐπεισά- 
yovttc τῇ οἰχονομίᾳ. εἰ δὲ τὴν διαφορὰν ὁμολογοῦσιν, ἀνάγκη 
10 πάντως ἐπὶ ταύτῃ καὶ τὸν ἀριϑμὸν τῶν ἀσυγχύτως συνελϑουσῶν 
φύσεων εἰς μίαν ὑπόστασιν λέγειν αὐτούς. ὅπου γὰρ διαφορὰ C 
φυλάττεται, ταύτῃ πάντως καὶ ἀριϑμὸς ἕπεται. εἰς σύστασιν 
δὲ τῶν παρ ἡμῶν εἰρημένων τῇ τῶν ἁγίων πατέρων μαρτυρίᾳ 
χρώμενοι δείξομεν αὐτοὺς λέγοντας ὅτι ἐπὶ τοῦ κατὰ Χριστὸν μυ- 
15 στηρίου οἵ μὲν λόγοι διαιροῦνται κατὰ τὴν διαφορὰν τῶν φύσεων, 
ϑεότητος καὶ ἀνϑρωπότητος, ἐξ ὧν καὶ συνετέϑη, καὶ τὸν ἀρι- 
ϑμὸν ἐπὶ τούτου παραλαμβάνουσιν, οὐ μὴν πραγματικῶς ἀνὰ μέ- 
ρος τὴν τῶν φύσεων ποιοῦνται διαίρεσιν εἰς δίο ὑποστάσεις ἤτοι 
δύο πρόσωπα. λέγει γὰρ ὃ ἐν ἁγίοις Κύριλλος ἐν τῇ ἑρμηνείᾳ 
φρο τοῦ “ευιτικοῦ οὕτως. Ὅλον δὴ πάλιν ἐν τούτοις περιάϑρει σα- Ὁ 
φῶς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν τὸ μυστήριον καὶ τὸν διὰ τοῦ ἁγίου 
βαπτίσματος καϑαρισμόν. δύο μὲν γὰρ ὀρνίϑια ληφϑῆναι κε- 


15. οὕτως] vol. Il. p. 366. E. 17. γὰρ om. P. 


rarum quae convenerunt, per hoc significans: divisionem autem, quae 
per partem est, nullo modo faciens. Sicut enim altera natura est ani- 
mae, et altera corporis, et tamen unus secundum compositionem homo 
efficitur, et non duo homines: sic et in Christo licet duae intelligantur 
naturae, altera quidem Deitatis, altera vero humanitatis, sed non propter 
hoc duo Christi, aut duo filii introducuntur. Ergo qui numerum natura- 
rum quae in Christo sunt, secundum praedictum modum dicere recusant, 
manifesti sunt differentiam naturarum abnegantes, et confusionem intro- 
ducentes dispensationi. Si vero differentiam confitentur, necesse est 
omnimodo ad eam significandam, et numerum dicere naturarum, quae sine 
confusione in unam subsistentiam convenerunt, Ubi enim differentia ser- 
vatur, ibi omni modo et numerus sequitur. Ad confirmanda autem ea 
quae diximus, sanctorum Patrum testimonio utentes, ostendemus eos di- 
€cere, quod in uno Domino nostro Jesu Christo rationes quidem dividun- 
tur secundum differentiam naturarum Deitatis et humanitatis ex quibus 
et compositus est, et numerum in hoc assumunt, non tamen ipsa re et 
per partes naturarum faciunt divisionem in duas subsistentias sive per- 
sonas, Dicit enim Sanctus Cyrillus in Levitici interpretatione, sic: 'To- 
tum in his iterum circumspice aperte Salvatoris nostri mysterium, et 
 emundationem quae per sanctum Daptisma fit. Duas enim aviculas sumi 


652 CHRONICON 


λεύει ζῶντα xol καϑαρά, ἵνα νοήσης διὰ τῶν πετεινῶν τὸν οὐ- 
ράνιον ἄνϑρωπόν τε ÓuoU καὶ ϑεὸν εἰς δύο φύσεις, ὅσον ἧχιν 
elg τὸν ἑκάστῃ πρέποντα λόγον, διαιρούμενον" λόγος γὰρ ἦν ὃ 
ἐκ ϑεοῦ πατρὸς ἀναλάμψας ἐν σαρχὶ τῇ ἐχ γυναικός" πλὴν οὐ 
μεριζόμενον" εἷς γὰρ ἐξ ἀμφοῖν ὃ Χριστός. καὶ πάλιν ὃ αὐτὸς 
ἐν ἁγίοις Κύριλλος ἐν τῇ πρὸς Σούκενσον δευτέρᾳ ἐπιστολῇ yoéqu 
οὕτως. 142 ἠγνόησαν ὅτι ὅσα μὴ κατὰ μόνην τὴν ϑεωρίαν διαι- 
P 855 ρεῖσϑαι φιλεῖ, ταῦτα οὐ πάντως καὶ εἰς ἑτερότητα τὴν ἀνὰ μέρος 
ὁλοτρύπως καὶ ἰδικῶς ἀποφοιτήσειεν ἂν ἀπ᾽ ἀλλήλων. — xal 0 ἐν 
ἁγίοις Βασίλειος ἐν τῷ τετάρτῳ κατ᾽ Εὐνομίου λόγῳ, ἑρμηνεύων!) 
V 283 τὸ Κύριος ἔχτισέ με καὶ πρὸ πάντων βουνῶν γεννᾷ με, γράφει 
οὕτως. “Δηπτέον οὖν τὸ μὲν ᾿Ἐγέννησεν ἐπὶ τοῦ ϑεοῦ vioU, τὸ 
δὲ Ἔχτισεν ἐπὶ τοῦ τὴν μορφὴν τοῦ δούλου λαβόντος. ἐν πᾶσι 
δὲ τούτοις οὐ δύο λέγομεν, ϑεὸν ἰδίᾳ καὶ ἄνϑρωπον ἰδίᾳ" εἷς 
γὰρ ἦν" ἀλλὰ κατ᾿ ἐπίνοιαν τὴν ἑκάστου φύσιν λογιζόμενοι. 1 


R 818 Kai ὃ ἐν ἁγίοις δὲ Γρηγόριος ὃ ϑεολόγος ἐν vq. περὶ υἱοῦ 

B δευτέρῳ λόγῳ διδάσχων ἡμᾶς ὕπως δεῖ τὰς ἐν τῷ κυρίῳ ἡμῶν Tr- 

- σοῦ Χριστῷ φύσεις" xav ἐπίνοιαν διακρίνειν γράφει οὕτως. Hil- 

κα αἱ φύσεις διίστανται ταῖς ἐπινοίαις, συνδιαιρεῖται καὶ τὰ ὀνό- 
ματα. Παύλου λέγοντος ἄκουσον, ἵνα ὃ ϑεὺς τοῦ κυρίου ἡμῶνῷ 

Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ πατὴρ τῆς δόξης Χριστοῦ μὲν ϑεός, τῆς δὲ 


1. νοήσεις P. 8. ὁ om. P. 7. μὴ sumpsi a Cyrillo vol. V. p. IL. 
Kpist. p. L p. 145. B. 15. ἀλλὰ om. P. 


jubet vivas et mundas, ut intelligas per volatilia caelestem hominem si- 

ndrationemmul et Deum, in duas naturas, quantum pertinet ad rationem unicuique 

dividendumconvenientem, dividendum (Deus enim Verbum, qui ex Deo Patre est, 

unicuique splenduit in carne quae ex muliere est) verumtamen non patiendum, 

con... unus enim ex utrisque Christus. „Et iterum idem Sanctus Cyrillus is 

Secunda ad Successum epistola ita dicit:** Sed ignoraverunt, quod quae 

per solum intellectum dividi solent, non haec necessario etiam in alteri 

tatem, quae est per partes, omnimodo et specialiter & se invicem sepá- 

rabuntur. ,,Sed et Sanctus Basilius in quarto libro contra Eunomium, 

interpretans hoc quod est: Dominus creavit me, ct ante omnes colles ge 

quod dicit, nuit me, ita scribit: Intelligendum hoc quidem quod dicit, creavit, de εὖ 

E de qui formam servi accepit In his autem omnibus non duo dicimus, Deun 

eo filio, separatim, et hominem separatim, unus enim erat: sed secundum intelie- 
hoc autem ctum, utriusque naturam existimantes. 

quod dicit 

creavit. sic »Sed et Sanctus Gregorius "Theologus in libro secundo de Filio, de 

etiam cens nos quomodo in Domino nostro Jesu Christo oportet naturas quae 

Leunclav, in eo sunt, secundum intellectum disceruere,'* ita scribit: Cum naturae 

intellecta distant, simul dividuntur etiam nomina. Paulum dicentem 80- 

di: Ut Deus Domini nostri Jesu Christi, pater gloriae; Christi quides 


PASCHAL E. 653 


δόξης πατήρ, εἰ γὰρ xol τὸ συναμφότερον ἕν, ἀλλ᾽ οὐ τῇ φύ- 
σει, τῇ δὲ συνόδῳ. 
Καὶ ὃ ἐν ἁγίοις δὲ Γρηγόριος ὃ Νύσης ἐπίσκοπος ἐν τῷ 
κατ Εὐνομίου τετάρτῳ λόγῳ τὰ αὐτὰ ἡμᾶς διδάσκων γράφει 
δοὕτως. Καὶ ὡς ἂν μή τις τῇ ἀκηράτῳ φύσει τὸ κατὰ τὸν σταυ- C 
ρὸν ἠάϑος προστρίβοιτο, δὲ ἑτέρων τρανότερον τὴν τοιαύτην 
ἐπανορϑοῦται πλάνην, μεσίτην αὐτὸν ϑεοῦ καὶ ἀνθρώπων καὶ 
ἄνθρωπον καὶ ϑεὸν αὐτὸν ὀνομάζων, ἵνα ἐκ τοῦ τὰ δύο περὶ τὸ 
ἕν λέγεσϑαι τὸ πρόσφορον νοοῖτο περὶ ἑκάτερον, περὶ μὲν τὸ ϑεῖον 
107 ἀπάϑεια, περὶ δὲ τὸ ἀνθρώπινον ἢ κατὰ 10 πάϑος οἰκονομία. 
τῆς οὖν ἐπινοίας διαιρουμένης, τὸ κατὰ φιλανϑρωπίαν μὲν ἥνω- 
μένον, τῷ δὲ λόγῳ διακρινόμενον, ὅταν μὲν τὸ ὑπερκείμενον καὶ 
ὑπερέχον πάντα νοῦν κηρύσσει, τοῖς ὑψηλοτέροις κέχρηται τῶν 
ὀνομάτων, ἐπὶ πάντων ϑεὸν καὶ μέγαν ϑεὸν xal δύναμιν ϑεοῦ D 
15 χαὶ σοφίαν καὶ τὰ τοιαῦτα καλῶν. ὅταν δὲ τὴν ἀναγκαίως διὰ 
τὸ ἡμέτερον ἀσϑενὲς συμπαραληφϑεῖσαν τῶν. παϑημάτων πεῖραν 
περιγράφει τῷ λόγῳ, ἐκ τοῦ ἡμετέρου κατονομάζει τὸ συναμφύτε--: 
ρον, ἄνθρωπον αὐτὸν προσαγορεύων, οὐ χοινοποιῶν πρὸς τὴν 
λοιπὴν φύσιν διὰ τῆς φωνῆς τὸν δηλούμενον, ἀλλ᾽ ὥστε περὶ ἑχά- 
ϑοτέρον τὸ εὐσεβὲς φυλαχϑῆναι. 
Τούτων οὕτως ἀποδεδειγμένων διὰ τῆς τῶν πατέρων διδα- 
σχαλίας, παυσάσϑωσαν οἱ τὸν ἀριϑμὸν τῶν ἐν Χριστῷ φύσεων 


1. καὶ om. R. 8. Νύσσης P. 4. τετάρτῳ] τῷ τεεάρτῳ P. 
6. τρανώτερον P, τὸ ἀνώτερον RV. 17. ἐπιγράφει P. 


Deus, gloriae autem Pater. Nam etsi utrumque unum est, tamen non 
natura, sed conventu. 

» Ét Sanctus autem Gregorius Nyssenus in quarto libro contra Eu- Nysae. 
nomium, eadem nos docens, ita scribit: Et ne aliquis incorruptibili na- 
turae crucis passionem applicaret, per alia manifestius talem emendat 
errorem, mediatorem ipsum Dei et hominum, et hominem et Deum ipsum 
nominans: ut cum duo de uno dicantur, congruum intelligantur circa 
utrumque, circa Deitatem quidem impassibilitas, circa humanitatem autem 
dispensatio passionis. lntellectu igitur dividente hoc quod per miseri- 
cordiam quidem unitum est, ratione autem discernitur, cum hoc quidem, 
quod superpositum est et supereminens omnem sensum, praedicat, altio- 

utitur nominibus, super omnia Deum, et Magnum — et Virtu- 
tem Dei, et Sapientiam, et talia vocans: cum autem passionum experi- 
mentum necessario propter nostram infirmitatem acceptum, verbis signi- 
ficat, tX nostro nominans utrumque hominem ipsum appellat, non com- - 
WUunicans per vocem ad ceteram naturam eum qui significatur, sed ut 
circa utrumque pietas conservetur. 

»His ita demonstratis per sanctorum Patrum doctrinam, cessent qui 
numerum naturarum quae in Christo sunt, occasionem sui erroris faciunt, 


654 CHRONICON 


πρόφασιν τῆς οἰκείας πλάνης ποιούμενοι καὶ τῷ διὰ τούτου τὴν 

Ρ 856 διαφορὰν ἀρνεῖσϑαι σύγχυσιν εἰσάγειν ἐπιχειροῦντες. πῶς γὰρ 
οὐκ ἀναγχαῖος ἀριϑμὸς ᾧ ἐπὶ σημασίᾳ τῆς διαφορᾶς τῶν ἔνωϑει- 
σῶν εἰς μέαν ὑπόστασιν φύσεων xal οὐχ ἐπὶ τῇ ἀνὰ μέρος διαιρέε 
σει αὐτῶν οἱ πατέρες ἐχρήσαντο; ἀποδεδειγμένου τοίνυν navia-5 

R 890 χόϑεν ὡς ἀσεβές ἐστι τὸ λέγειν μίαν φύσιν ἤτοι οὐσίαν ϑεύτητος 
καὶ τῆς σαρκὸς τοῦ Χριστοῦ, κἀκεῖνο ἐροῦμεν ὡς οὐδὲ χαϑ' ὃ 
μέαν ὑπόστασιν λέγομεν τῆς ϑεότητος καὶ τῆς ἀνθρωπότητος τοῦ 
Χριστοῦ, οὕτω: δυνατὸν καὶ μέαν φύσιν λέγειν Χριστοῦ, ἐπειδὴ 
μὴ ταὐτὸν φύσις τε χαὶ ὑπόστασις. πάντες γὰρ οἱ ἅγιοι πατέ αὶ 

B oec συμφώνως ἡμᾶς διδάσχουσιν ἄλλο εἶναι φύσιν ἤτοι οὐσίαν καὶ 
μορφὴν καὶ ἄλλο ὑπόστασιν ἤτοι πρόσωπον, καὶ τὴν μὲν qon 
ἤτοι οὐσίαν καὶ μορφὴν τὸ χοινὸν σημαίνειν, τὴν δὲ ὑπόστασν 
ἤτοι πρόσωπον τὸ ἰδικόν. 

Υ 984 Εἰ δὲ φήσωσί τινες ὅτι ὥσπερ μία ὑπόστασις σύνϑετος εἰ-Β 
θηται ἐπὶ Χριστοῦ, οὕτω δὲ καὶ μίαν φύσιν σύνϑετον λέγειν, 
ἀποδείξομεν καὶ τοῦτο ἀλλότριον εἶναι τῆς εὐσεβείας. μέαν γὰρ 
φύσιν ϑεότητος ἤτοι οὐσίαν λέγοντες τρεῖς ἐπ᾿ αὐτῆς δοξάζομεν 
ὑποστάσεις, ἐν ἑκάστη ὑποστάσει τὴν αὐτὴν φύσεν ἤτοι οὐσίαν 
γνωρίζοντες, καὶ εὐσεβῶς ἐκ τῶν τριῶν ὑποστάσεων μέαν ὑπό-3 

C στασιν τὴν τοῦ λόγου πρὸς τὴν σάρκα συντεϑεῖσϑαί φαμεν. οἱ- 
δεὶς γάρ ποτε ἐτόλμησεν ἐν τῇ καϑολικῇ ἐχκλησίᾳ εἰπεῖν ὅτι ὥσπερ 


10. μήτ᾽ αὐτὸν V, οὔτ᾽ αὐτὸν P. 17. ἀποδείξωμεν PV. 


et earum differentiam numeri recusatione negando, confusionem introde- 
cere conantur. Quomodo enim non est necessarius numerus, quo, ad s 
gnificandam differentiam naturarum quae in unam subsistentiam unita 
sunt, et non ad divisionem per partes earum, usi sunt Patres? Demo 
strato igitur undique, quod impium est dicere unam naturam sive sub- 
stantiam Deitatis et carnis Christi, et illud dicimus, quia nec secundus 
uod unam subsistentiam dicimus Deitatis et humanitatis Christi, sic po* 
bile est et unam naturam Christi dicere: quoniam non idem est nator 
et subsistentia. Omnes enim Sancti Patres consonanter nos docent, aliv 
esse naturam sive substantiam et formam, et aliud subsistentiam sive per- 
sonam: et naturam quidem vel substantiam et formam, hoc quod es 
— significare, subsistentiam autem sive personam, hoc qued est 
sp e.* . 
»Sin vero dixerint quidam, quod sicut una subsistentia composits 
. dicitur Christi, sic oportet et unam naturam compositam dicere: oster 
esse pletatisqdemus et hoc alienum esse a pietate. Unam emim naturam sive sbstar 
tiam Deitatis dicentes, tres ipsius confitemur subsistentias, in unaquaque 
subsistentia eamdem naturam sive substantiam cognoseentes, Et rect 
ex tribus subsistentiis unam subsistentiam Verbi carnem compositas 
esse dicimus. Nemo enim unquam ausus est in Catholica Ecclesia dic 


PASCHAL E. 655 


τρεῖς ὑποστάσεις, οὕτω καὶ τρεῖς φύσεις εἰσὶν τῆς ἁγίας τριάδος, 
ὥστε καὶ δύνασϑαι λέγειν μέαν φύσιν ἐχ τῶν τριῶν φύσεων συν-- 
τεϑεῖσϑαι πρὸς σάρχα. τρεῖς γὰρ φύσεις ἐπὶ τῆς ἁγίας τριάδος 
μύνος Ἄρειος τολμήσας εἰπεῖν ὡς βλάσφημος κατεχρίϑη. 

5 Διὰ τοῦτο τοίνυν κατὰ τὸν ὀρθὴν λόγον δίο φύσεων ἕνωσιν 
λέγομεν καὶ μίαν ὑπόστασιν, ἐπειδὴ ὃ τοῦ ϑεοῦ υἱὸς κατὰ τὴν 
ὑπύστασιν ἕτερος ὧν παρὰ τὸν πατέρα, τῆς αὐτῆς δὲ φίσεως ὧν ἢ 
τῷ πατρὶ ἐν τῇ ἰδίᾳ ὑποστάσει, ἐδημιούργησεν ἑαυτῷ σάρκα 
ἐψυχωμένην ψυχῇ λογικῇ καὶ νοερῷ, ὅπερ δηλοῖ ἀνθρωπίνῃ φύσει 

᾿Ιοένωθῆναι τὸν τοῦ ϑεοῦ λόγον xai οὐχ ὑποστάσει ἤτοι προσώπῳ 
τοῦ δή τινος. ἔστι τοίνυν 6 τοῦ ϑεοῦ λόγος καὶ σαρχωϑεὶς 
ula ὑπόστασις ἐν ἑκατέρᾳ φύσει γνωριζόμενος, ἔν τε τῇ ϑείᾳ, 
ἐν ἦ ὑπῆρχε κατὰ τὸ Ὃς ἐν μορφῇ ϑεοῦ ὑπάρχων, xal ἐν τῇ 
ἀνθρωπίνῃ κατὰ τὸ Ἔν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος. καὶ 

15 διὰ τοῦτο εὐσεβῶς εἴποι τις ἂν μίαν ὑπόστασιν TOU ϑεοῦ λό-- P 957 
yov σύνϑετον, ἤπερ μίαν φύσιν σύνθετον, ἐπειδὴ ὅτε xaJ^ ἑαυ- 
τὴν ἁπλῶς φύσις λέγεται μὴ προσκειμένου ταύτῃ ἰδικοῦ τινος 
προσώπου, ἀόριστόν τι καὶ ἀνυπόστατον δηλοῖ" τὸ δὲ ἀόριστον 
πρὸς οὐδὲν συντεϑῆναι δύναται. εἰ δέ τις καὶ μετὰ τοὺς τοιού-- 

φοτους λόγους πρὸς φιλονειχίαν μόνην ὁρῶν ἀντιϑεῖναι ἐπιχειρήσοι, 


4. εἰπώνῬΥ. 7. δὲο. ἢ. 9. ἐψυχωμένην — P. 358. A ἑνώσεως 
om. R. 11. τοῦδέ τινος PV. Eustathius ad Odyss. p. 1769. 38. 
ἔοικε γοῦν τῷ ᾿Ομηρικῷ καὶ Ξενοφῶντος ἐν Ἑλληνικοῖς τὸ γέγονε 
τόδετι ὕοντος ποϊλοῦ. Scripserat τὸ δή τι et fortasse πολλῷ. Infra. 
p.361.D, πρὸς τόν τινα &vO Qoo». — 12. ἔν vs] ἐν δὲ P. 13. 0g] 
eg V. 16. ἤπερ] εἴπερ. — 20. ἐπιχειρήσει P. E 


re, quod sicut tres subsistentiae, sic et tres naturae sunt sanctae Trini- 
tatis: ut possibile sit dicere, unam naturam ex tribus naturis composi- 
tam esse ad carnem. Tres enim naturas in sancta Trinitate solus Arius 
ausus dicere, tamquam blasphemus condemnatus est.'* 

»ldeo igitur secundum rectam rationem, duarum naturarum dicimus, unitatem. 
wnitionem, et unam subsistentiam: quoniam Dei Filius, cum esset secun- sic ctiam 
dum subsistentiam alter praeter Patrem, eamdem autem maturam ha- Leuncl. 
bens Patris, in sua subsistentia plasmavit sibi carnem atíimatamanima ratio- babet. sic 
nali et intellectuali: quod significat, humanae naturae unitum esse Deum — etiam 
Verbum, et non subsistentiae seu personae cujüsdam. Est igitor Deus Leuncl. 
Verbum et incarnatus, una subsistentia in utraque natura cognoscendus ; 
in divina, in qua erat, prout dictum est: Qui cum ín forma. Dei esset; 
et in humana secundum hoc, quod est in similitudinem hominum factus. 

Et ideo rectius dicat aliquis unam subsistentiam Dei Verbi compositam, recte 
Tu. unam naturam compositam: quoniam cum per se absolute natura 
icitur, non adjecta ei speciali cujusdam persona, infinitum, et non sub- 
sistens aliquid significat: infinitum autem ad nihil potest componi, Sin 
autem aliquis et post tales rationes ad contentionem solam respiciens, 


656 CHRONICON 


λέγων ὅτι κατὰ τὸν ánodoOévra τῆς φίσεως λόγον χρὴ χαὶ τὴν 
, - -—- » € 

ἀνθρωπίνην φύσιν τοῦ Χριστοῦ ἰδίαν ὑπόστασιν ἤτοι πρόσωπον 

ἴδιον ἔχειν, πρόδηλός ἐστιν ὃ τοιοῦτος ὅτι προῦποστάντι ἀνϑρύώ- 

πῳ ἑνωθῆναι λέγει τὸν λόγόν καὶ σχετικὴν γεγενῆσθαι τὴν ἵνω- 
B σιν" δύο γὰρ ὑποστάσεων ἤτοι προσώπων καϑ' ὑπόστασιν ἵνω-" 

, ? , ue € — M - 

σιν γενέσϑωαε ἀδύνατον. ὥστε ὁ ταῦτα λέγων, τὸ δυνατὸν τοῦ 

ϑεοῦ λόγοις ἀνθρωπίνης σοφίας κενῶσαι σπουδάζων, ἀγνοεῖ τὸ 

μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριον, ὅπερ καρδίᾳ μὲν πιστεύεται d; 

δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν" οὔτε γὰρ ἡ 
ἀνθρωπίνη φύσις τοῦ Χριστοῦ ἁπλῶς nort λέγεται, ἀλλ᾽ οὔτε! 

ἰδίαν ὑπόστασιν ἤτοι πρόσωπον ἔσχεν, ἀλλ᾽ ἐν τῇ ὑποστάσει τοῦ 

λόγου τὴν ἀρχὴν τῆς ὑπάρξεως ἔλαβεν. ὅϑεν αὐτὸν τὸν ϑεὸν λόγον 

᾿ ἀτρέπτως ἄνϑρωπον γεγενῆσϑαι ὁμολογοῦμεν, καὶ oUx εἰς ἄνϑρω- 

C πόν τινα αὐτὸν ἐληλυϑέναι, xal τοῦ αὐτοῦ ϑεοῦ λόγου σαρχω- 
Séyrog τὴν &x παρϑένου γέννησιν εἶναι, καὶ διὰ τοῦτο ϑεοτύχον b 

εἶναι τὴν ἁγίαν ἔνδοξον ἀειπαρϑένον Ἰαρίαν. διὰ τοῦτο xoi 

V 985 πρὸ τῆς σαρχώσεως τοῦ ϑεοῦ λόγου xal μετὰ τὴν αὐτοῦ σάρχωσιν 

τρεῖς ὑποστάσεις λέγομεν, τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ 

ἁγίου πνεύματος, τῆς ἁγίας τριάδος τετάρτης ὑποστάσεως ἤτοι 
προσώπου προσϑήκχην μὴ ἐπιδεξαμένης. ἐχ τούτων τοίνυν πάν-9 

[4] ^ - € , , , € * 

των διελέγχονται ot λέγοντες πρὸ τῆς ἑνώσεως δύο φύσεις ὡς προῦ- 

D ποστάντα λέγουσιν τὸν ἄνϑρωπον, καὶ οἵτως ἑνωθῆναι τῷ ϑιῷ 


5. γενέσθαι ἕνωσιν P. 7. ἀνθρωπίνοις V. 21. οἱ om. V. 
22. τὸν om. P 


e . 

opponere conetur, dicens quod secundum redditam naturae rationes 
oportet et humanam naturam Christi suam subsistentiam seu personat 
propriam habere: manifestus est talis, quod ante subsistenti homini un 
tum esse dicit Deum Verbum, et aflectualem factam esse unitatem. 
Duae enim subsistentiae seu personae secundum subsistentiam uniri not 
possunt. Qui igitur haec dicit, Dei potentiam verbis humanae sapientiae 
evacuare festinans, ignorat magnum pietatis mysterium, quod corde qui 
dem creditur ad justitiam, ore autem confessio sit ad salutem.  Neqw 
enim humana Christi natura per se absolute unquam dicitur, sed o« 
suam subsistentiam seu personam habuit: sed in subsistentia Dei Verbi 
natura humana initium ut esset, habuit: unde ipsum Deum Verbum in- 
mutabiliter hominem factum esse confitemur, et non in hominem quem- 
dam venisse; et ejusdem Dei Verbi incarnati esse nativitatem ex Vir- 
gine, et propter hoc Dei Genitricem sanctam gloriosam semper Virgi 
nem Mariam esse. Ideo et ante incarnationem Dei Verbi, et post ej 
incarnationem, tres subsistentias dicimus Patris, et Filii, et Spiritus sur 
cti. Non enim sancta Trinitas quartae subsistentiae vel personae adje 
ctionem suscepit. Ex his igitur omnibus convincunturf qui dicunt, ahi 
uni&ionem duas naturas esse, quod ante plasmatum dicuat hominem, & 


PASCHAL E. 657 


λόγῳ, κατὰ τὴν μανίαν Θεοδώρου xui Νεστορίου τῶν ἀσεβῶν, 
οἵ τε λέγοντες μὴ χρῆναι λέγειν μετὰ τὴν ἕνωσιν δύο φύσεις ἐπὶ 
Χριστοῦ, ἀλλὰ μίαν φύσιν καὶ φαντασίαν εἰσάγοντες, χατὰ 
“Ἵπολλινάριον χαὶ Εὐτυχέα otc ἀσεβεῖς. ἀλλ᾽ οὗτοι μὲν ratto. 
5 οἱ δὲ ἅγιοι πατέρες μετὰ τὴν τοῦ λόγου ἐνανθρώπησιν ϑεωρήσαν- 

ovn C ςε - , et ), ἢ , & , 
τες τὰ ἐξ ὧν ὃ Ngiozóc, καὶ ὅτι ἀσύγχυτοι μεμενήχασιν ai φί- 
σεις, ὀρϑύτατα τὰς δίο φύσεις, τήν τε ϑείαν καὶ ἀνθρωπίνην, ἐν. 
τῷ Χριστῷ εἶναι εἰρήχασιν, οὔτε γὰρ πρὸ τῆς ἐνανθρωπήσεως 

, - d 
δύο φύσεις ἔσαν τοῦ xvglov, οὔτε μετὰ τὴν ἐνανϑρώπησιν ai P 858 
10 δύο μία γεγόνασιν, εἶ καὶ ἐν μιᾷ ὑποστάσει γνωρίζονται. 

Jabra δὲ καὶ ἐκ τῶν ϑείων γραφῶν καὶ ἐκ τῆς τῶν πατέ- 
ρων διδασκαλίας διδαχϑέντες πρὸς ἀνατροπὴν τῶν συγχεόντων 
καὶ τεμνόντων τὸ τῆς ϑείας οἰκονυμίας μυστήριον εἰχότως ἐγρά- 
Ψαμεν, καὶ οὐ τῷ. σαφηνίζειν τὰ ἐξ. ὧν ἐστι καὶ ἐν οἷς γνωρίέζε.-- 

151at ὁ Χριστὸς σύγχυσιν ἢ διαίρεσιν τῇ ϑείᾳ οἰκονομίᾳ εἰσάγομεν. 

ἀμέλει δοξολογίαν καὶ τὸν τῆς ἑνώσεως λόγον πρυφέροντες ἕνα 

“Χριστὸν καὶ υἱὸν xal κύριον τὸν τοῦ ϑεοῦ λόγον σεσαρκωμένον 

καὶ ἐνανθρωπήσαντα ὑμολογοῦμέν τε καὶ προσκυνοῦμεν σὺν τῷ 
πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ πνεύματι. τούτων οὕτως ὑπὸ τῆς τοῦ ϑεοῦ Β 

20 χαϑολιχῆς ἐκκλησέας ὑμολυγουμένων, γινώσκειν βουλύμεϑα πάν- 

τὰς τοὺς Χριστιανοὺς ὅτε ὥσπερ ἕνα ϑεὸν καὶ κύριον ἔχομεν, ot- 

2. οἱ δὲ PV, 3. φύσιν σύγχυσιν P. 4. ᾿“πολινάριον PV. 

ib. Εὐτυχέα ] ,»Εὐτυχέτα cod. Potic.* m. P. Mea excerpta tacent. 

Non minus rectum Εὐτύχητα quam Εὐτυχέα. 9. οὐδὲ PV. 


14. οὕτω σαφηνίζει V. 16. λόγον δὲ προφέροντες P' sola. 
19. rov Oto) om. P. 


sic unitum esse Deo Verbo, secundum insaniam "Theodori et Nestorii 
impiorum. Qui autem dicunt, quod non oportet post unitatem duas na- 
turas in Christo, sed unam dicere, confusionem et phantasiam introdu- 
cunt secundum Apollinarium et Eutychen impios. Sed isti quidem haec. 
Sancti vero Patres, post Dei verbi incarnationem cousiderantes ea, ex 
uibus Christus est, et quod inconfusae manserunt naturae, rectissime 
uas naturas, Divinam et humanam, in Christo esse dixerunt. Nec enim 
ante incarnationem duae naturae erant Domini, nec post incarnationem 
duae naturae una factae sunt, licet in una subsistentia eognoscantur.'* 
» Εἶδος autem et ex divinis Scripturis, et Patrum doctrina. edocti, 
ad refutandos eos qui confundunt et dividunt divinae dispensationis my- 
sterium, merito scripsimus, et non eo quod declaramus ea, ex quibus est, 
et in quibus cognoscitur Christus, confusionem vel divisionem divinae 
dispensationi facimus Itaque glorificationem et unitionis rationem pro- 
ferentes, unum Christum et Filium et Dominum, Verbum Dei incarnatum 
et hominem factum coufitemur, et adoramus cum Patre et Spiritu sancto, 
Haec ita cum universali Dei Ecclesia confitentes, scire volumus omaes universalis 
Christianos, quod sicut unum Deum et Dominum babemus, ita et unam D. E. confi- 


Chronicon Paschale vol. I. ἀρ tetur 


658 CHRONICON 


R 822 τω καὶ μέαν πίστιν. εἷς γάρ ἔστιν ὅρος πίστεως τὸ ὑμολογεῖν καὶ 
ὀρϑῶς δοξάζειν πατέρα καὶ Χριστὸν τὸν υἱὸν τοῦ Joi καὶ üyo 
πνεῖμα. ταύτην τὴν ὁμολογίαν φυλάττομεν, εἰς ἣν καὶ ἐβαπτί. 
σθϑήῆμεν, δωρηϑεῖσαν μὲν παρὰ τοῦ μεγάλου ϑεοῦ καὶ σωτῆρος 
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ μαϑηταῖς καὶ ἀπουτύ-" 
λοις, παρ᾽ αὐτῶν δὲ κηρυχϑεῖσαν ἐν ὅλῳ τῷ xócuq. οἱ δὲ τί 

C καὶ η΄ ἅγιοι πατέρες oi συναχϑέντες ἐν Νικαίᾳ κατὰ 2dodov, xai 
τοῦτον μετὰ τῆς αὐτοῦ ἀσεβείας καταδικάσαντες, τὴν αὐτὴν ὑμο- 
λογίαν Tro: σύμβολον καὶ μάϑημα τῆς πίστεως παραδεδώχασι 
τῇ ἁγίᾳ τοῦ ϑεοῦ ἐκχλησίᾳ, καὶ μετ᾽ ἐκείνους οἱ Qv ἅγιοι πατέ 
oec ot συναχϑέντες ἐν Κωνσταντινουπόλει χατὰ Ἰακεδονίου τοῦ 
᾿πγευματυμάχου καὶ IMuyvov τοῦ ᾿“πολλιναριστοῦ καὶ τούτους xe- 
ταδιχάσαντες μετὰ τῆς αὐτῶν ἀσεβείας, ἀκολουϑοῦντές τε κατὰ 
πάντα τῷ αὐτῷ ἁγίῳ συμβόλῳ τῷ παρὰ τῶν τιη ἁγίων 
πατέρων παραδοθϑέντι, ἐτράνωσαν τὰ περὶ τῆς ϑεότητος τοῦ 

D ἁγίου πνεύματος. ἔτι δὲ καὶ οἱ ἐν ᾿Εφέσῳ συναχϑέντες 10 πρύ- 
τερον ἅγιοι πατέρες κατὰ Νεστορίυυ τοῦ δυσσεβοῦς xai οἱ ἐν 
Χαλκηδόνι ἅγιοι πατέρες κατὰ Εὐτυχυῖς τοῦ δυσσεβοῦς, ἀχολυυ- 
ϑήσαντες κατὰ πάντα τῷ εἰρημένῳ ἁγίῳ συμβόλῳ ἤτοι μαϑήματι 
τῆς πίστεως, κατεδίχασαν τοὺς προειρημένους αἱρετικοὺς μετὰ gi 
αὐτῶν ἀσεβείας καὶ τῶν τὰ ὅμοια αὐτοῖς φρονησάντων ἢ qo 
γνούΐντων, 


[5 


6. ' καὶ ιη P sola. 7. ἅγιοι om. P. 9. ἢ Psola. — 12. 4ze 
λιναριστοῦ PV. — 15. περὶ] παρὰ PV. 17. ol ἅγιοι P. 


fidem. Una enim definitio fidei est, confiteri et recte glorif:care Patres. 

et Christum Filium Dei, et Spiritum sanctum. [stam confessionem co» 

servamus, in qua et baptizati sumus, donatam quidem a magno Deo € 

Salvatore nostro Jesu Christo sanctis suis Discipulis et Apostolis, ab ei 

autem praedicatam in toto mundo, "lrecenti autem decem et octo sanc 

Patres collecti in Nicaea adversus Árium, illo cum sua impietate ce 

demnato, eamdem confessionem, id est, sanctum Mathema et Symbolus 

fidei tradiderunt sanctae Dei Ecclesiae; et post illos, centum quinqut- 

ta sancti Patres Constantinopoli collecti adversus Macedonium samt? 

piritui repugnantem, et Magnum Apollinaristam, illis condemnatis cua 

sua perfidia, secuti per omnia idem sanctum Symbolum traditum a tre 

uae sunt.centis decem et octo sanctis Patribus, explanaverunt quae sunt de De 

sunt,eta-tate sancti Spiritus. Insuper autem et qui in Epheso prius collecti sust 

pud Leunclsancti Patres adversus Nestorium impium, et qui in Calchedone convt 

Eutycen. nerunt sancti Patres adversus Eutychem impium, secuti per omnia prse 
sic alibi, dictum sanctum Symbolum sive Mathema fidei, condemnaverunt 

et his ctos haereticos una cum eorum impietate, et hos qui similia illis sapst 

runt, vel sapiunt. * 


PASCHAL E. 659 


Kal πρὸς τούτοις ἀνεϑεμάτισαν τοὺς ἕτερον ὅρον πίστεως V 986 
* , , 
ἤτοι σύμβολον xal μάϑημα παραδιδόντας τοῖς προσιοῦσιν τῷ 
ἁγίῳ βαπτίσματι ἢ ἐξ οἵας δή ποτὲ αἱρέσεως ἐπιστρέφουσι πα-- 
φὰ τὸν παραδοϑέντα, ὡς εἴρηται, ὑπὸ τῶν τί καὶ η΄ ἁγίων P 859 
ὅ πατέρων καὶ τρανωϑέντα ὑπὸ τῶν Qv ἁγίων πατέρων. 


Τούτων οὕτως ἐχόντων συνείδαμεν καὶ κεφάλαια ὑποτάξαι 


τήν τε τῆς ὀρϑῆς πίστεως ὁμολογίαν ἐν συντόμῳ τήν T€ τῶν αἷ- 


ρθετιχῶν κατάκρισιν περιέχοντα. 
Et τις οὐχ ὁμολογεῖ πατέρα καὶ υἱὸν καὶ ἅγιον πνεῦμα, 
10 τριάδα ὁμοούσιον, μέαν ϑεότητα, ἤγουν φέσιν καὶ οὐσίαν, μίαν 
τε δίναμιν καὶ ἐξουσίαν ἐν τρισὶν ὑποστάσεσιν, ἤγουν προσώποις, 
προσκυνουμένην, ὃ τοιοῦτος ἀνάϑεμα ἔστω. 
Ei τις οὐχ ὅμολογεῖ τὸν πρὸ αἰώνων καὶ ἀχρόνως ἐκ τοῦ R 894 
πατρὸς γεννηθέντα ϑεὸν λόγον, ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν σαρ-- B 
1δ χωϑέντα ἐκ τῆς ἁγίας ϑεοτόκου καὶ ἀειπαρϑένου ἸΠαρίας καὶ 
ἄνθρωπον γενόμενον, γεννηθέντα ἐξ αὐτῆς, καὶ διὰ τοῦτο τοῦ 
αὐτοῦ ϑεοῦ λόγου εἶναι τὰς δύο γεννήσεις, τήν τε πρὸ αἰώνων 
ἀσωμάτως καὶ τὴν ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν κατὰ adoxa , ὃ τοι- 
οὗτος ἀνάϑεμα ἔστω. 
30 Εἴ τις λέγει ἄλλον εἶναι τὸν ϑεὸν λόγον τὸν ϑαυματουρ-- 
γήσαντα καὶ ἄλλον τὸν Χριστὸν τὸν παϑόντι., ἢ τὸν ϑεὸν λόγον 


8. οἵας ποτε P. — 4. riy P. 6. συνοίδαμεν P. 7. τῶν om. P. 
8. κατάκρισιν] παράχρισιν ΡΥ, 9. osx V hic et 13. 17. θεοῦ 


om. P 


Et super haec anathematizaverunt eos, qui aliam definitionem fidei, 
sive Symbolum, sive Mathema tradunt accedentibus ad sanctum Baptisma, 
vel ex quacumque baeresi conversis, praeter traditum (sicut dictum est) 
a trecentis decem et octo sanctis Patribus, et explanatum a centum quin- 
quaginta sanctis Patribus.** 
»His ita se habentibus, perspeximus et capitula supponere, quibus 
tam rectae fidei compendiosa confessio, quam haereticorum condemnatio 
continetur.** 
I. „Si quis non confitetur Patrem, et Filium, et Spiritum sanctum, 
'lTrinitatem consubstantialem, unam Deítatem, seu naturam, et substan- 
tiam, et Unam virtutem et Potestatem in tribus subsistentiis seu Perso- 
nis adorandam, talis anathema sit.** 
L ,,Si quis non confitetar eum, qui ante saecula et sine tempore ex 
Patre natus est, Deum Verbum in ultimis diebus descendisse de coelis, 
et incarnatum esse de sancta gloriosa Dei Genitrice et semper Virgine 
Maria, et hominem factum, natum esse ex ipsa, et — hoc ejusdem — 
Dei Verbi duas esse nativitates, eam quae est in ultimis diebus secun-nativitates, 
dum carnem, talis anathema sit.'* quae est an- 
III. ,,Si quis dicit alium esse Deum Verbum qui miracula operatus est, te saecula 
et alium Christum qui passus est, aut dicit Deum Verbum cum Christo incorpora- 


660 CHRONICON 


συνεῖναι λέγει τῷ Χριστῷ, γενομένῳ ἐκ γυναιχός, ἢ ἐν αὐτῷ εἶναι 
ὡς ἄλλον ἐν ἄλλῳ, ἀλλ᾽ οὐχὶ ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν κύριον ἡμῶν Ἰη- 
C σοῦν Χριστὸν τὸν τοῦ ϑεοῦ λόγον σαρκωϑέντα “καὶ ἐνανϑρωπή- 
σανταὶ καὶ τοῦ αὐτοῦ τά τε ϑαύματα καὶ τὰ πάϑη,, ἅπερ ἕχου- 
σίως ὑπέμεινε σαρχί, ὃ τοιοῦτος ἀνάϑεμα ἔστω. H 
Εἴ τις λέγει κατὰ χάριν ἢ xor! ἐνέργειαν ἢ κατ᾽ ἀξίαν ἢ 
κατ᾽ ἰσοτιμίαν ἢ κατ᾽ αὐϑεντίαν ἢ ἀναφορὰν ἢ σχέσιν ἢ δύνα- 
μιν τὴν ἕνωσιν τοῦ ϑεοῦ λόγου πρὸς ἄνθρωπον γεγενῆσϑαι ἢ xa) 
ὅμωνυμίαν, xo9^ ἣν οἱ Νεστοριανοί, καὶ τὸν ϑεὸν λόγον Χρι- 
στὸν καλοῦντες, καὶ τὸν ἄνθρωπον κεχωρισμένως “Χριστὸν ὀνομά- B 
D ζοντες, κατὰ μόνην τὴν προσηγορίαν ἕνα Χριστὸν λέγοντες, 5,8 
τις λέγει κατ᾽ εὐδοχίαν τὴν ἕνωσιν γεγενῆσθαι, καϑὼς Θεύδωρος 
ὃ αἱρετικὸς αὐταῖς λέξεσι λέγει, ὡς ἀρεσϑέντος τοῦ ϑεοῦ λόγου 
τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τοῦ εὖ xal καλὰ δόξαι αὐτῷ περὶ αὐτοῦ, ἀλλ᾽ 
οὐχὶ xa9^ ὑπόστασιν τοῦ ϑεοῦ λόγου πρὸς τὴν σάρκα, ἐψυχωμέ B 
γὴν ψυχῇ λογικῇ xal νοερᾷ, τὴν ἕνωσιν δμολογεῖ, καὶ διὰ τοῦτο 
μίαν αὐτοῦ τὴν ὑπόστασιν σύνϑετον, ὃ τοιοῦτος ἀνάϑεμα ἔστω. 
Εἴ τις κατὰ ἀναφορὰν ἢ καταχρηστικῶς ϑεοτόκον λέγει τὴν 
ἁγίαν ἔνδοξον ἀειπαρϑένον Παρίαν ἢ ἀνθρωποτόχον ἢ χριστοτύ- 
P 860 xov, ὡς τοῦ Χριστοῦ μὴ ὄντος ϑεοῦ, ἀλλὰ μὴ κυρίως καὶ xut 8 
ἀλήϑειαν ϑεοτόχον αὐτὴν ὁμολογεῖ, διὰ τὸ τὸν πρὸ αἰώνων à 


2. καὶ om. P. 9. ϑεὸν om. P, ἰδ. Χριστοῦ P. 13. τῷ $n 
λόγῳ P. 15. ἐμψυχομένην P. 


biliter, et esse nascente ex muliere, vel in ipso esse tamquam alterum in altere 
— est insed non unum eumdemque Dominum nostrum Jesum Christum, Deum Ver- 
ult. sic et-bum incarnatum et hominem factum, et ejusdem ipsius miracula et ps 
iamLeuncl.siones, quas carne sponte sustinuit, talis anatlema sit.'* 

IV, ,Si quis dicit secundum gratiam, vel secundum operationem, vd 
secundum dignitatem, vel secundum aequalitatem honoris, vel secundum 
auctoritatem, vel relationem, vel affectum, vel virtutem, unitionem Dc 
Verbi ad hominem factam esse, vel secundum homonymiam, per quis 
Nestoriadi et Deum Verbum vocantes Christum et hominem separat 
Christum nominantes, solo vocabulo unum Christum dicunt: aut si qui 
per bonam voluntatem dicit unitionem factam esse, sicut "Theodorus hae- 
reticus ipsis verbis dicit, quasi placuit Deo Verbo homo, eo quod bese 
visum est ei de ipso, sed non secundum subsistentiam Dei Verbi ad cr 
nem animatum anima rationali et intellectuali unitionem confitetur, € 
ideo unam ejus subsistentiam compositam esse, talis anathema sit.'* 

V. ,,Si quis per relationem, aut abusive, Dei genitricem dicit sanctas 
gloriosam semper Virginem Mariam, aut hominis genitricem, aut Chrr 
stotocon, tamquam Christo Deo non existente, sed non proprie et τεῦ! 
Dei Genitricem ipsam confitetur, eo quod ipse qui ante saecula ex Patre 


PASCHALE. 661 


ToU πατρὸς γεννηθέντα ϑεὼὸν λόγον in ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐξ R 896 
αὐτῆς σαρκωϑῆναι καὶ γεννηϑῆναι, ὃ τοιοῦτος ἀνάϑεμα ἔστω. 

Εἴ τις οὐχ ὁμολογεῖ τὸν ἐσταυρωμένον σαρκὶ κύριον ἡμῶν 
Ἰησοῦν Χριστὸν ϑεὸν εἶναι ἀληϑινὸν καὶ κύριον τῆς δόξης xal V 987 

δἕγα τῆς ἁγίας τριάδος, ὃ τοιοῦτος ἀνάϑεμα ἔστω. 

Εἴ τις ἐν δυσὶ φύσεσι λέγων μὴ ὡς ἐν ϑεότητι καὶ ἐν ἀν- 
ϑρωπύὕτητι τὸν fra κύμιον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν τοῦ ϑεοῦ 
λόγον σιρκωϑέντα ὁμολογεῖ, μηδὲ ἐπὶ τῷ σημᾶναι τὴν διαφορὰν Β 
τῶν φίσεων, ἐξ ὧν καὶ συνετέϑη, ἀλλ᾽ ἐπὶ διαιρέσει τῇ ἀνὰ μέ- 

τορος τὴν τοιαύτην λαμβάνει φωνὴν ἐπὶ τοῦ κατὰ Χριστὸν μυστη- 
ρίου, ὡς κεχωρισμένας καὶ ἰδιοῦποστάτους εἶναι τὰς φύσεις, κα- 
ϑὼς Θεόδωρος καὶ Νεστόριος βλασφημοῦσιν, ὃ τοιοῦτος ἀνά- 
)tua ἔστω. 

Εἴ τις ἐπὶ τοῦ ἑνὸς κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τουτέ- 

1507t» τοῦ σαρκωϑέντος ϑεοῦ λόγου, τὸν ἀριϑμὸν τῶν φύσεων ὅμο- 
λογῶν μὴ τῇ ϑεωρίᾳ τὴν διαφορὰν τούτων ἐξ ὧν xal συνετέϑη 
λαμβάνει, ὡς ταύτης οὐκ ἀνῃρημένης διὰ τὴν ἕνωσιν, ἀλλ᾽ ἐπὶ 
διαιρέσει τῇ ἀνὰ μέρος τῷ ἀριϑμῷ κέχρηται, ὃ τοιοῦτος ἀνάϑεμα 
ἔστω. 

90 Εἴ τις λέγων μίαν φύσιν τοῦ ϑεοῦ λόγου σεσαρκωμένην οὐχ C 
οὕτως αὐτὸ ἐκλαμβάνει ὡς ὅτι ἐκ τῆς ϑείας φίσεως καὶ τῆς ἀν-- 


v. 6. xal ἐνανϑρωπότητι PV. 18, τῇ διαιρέσει τῇ P. 
m. 


matus est Deus Verbum, in ultimis diebus ex ipsa incarnatus et natus 
est, talis anathema sit. 

VI. ,,Si quis non confitetur Dominum nostrum Jesum Christum qui carne 
crucifixus est, Deum esse verum, et Dominum gloriae, et unum de san- 
cta Trinitate, talis anathema sit.** 

VII. ,,Si quis in duabus naturis dicens non tamquam in Deitate et hu- 

manitate unum Dominum nostrum Jesum Christum, Deum Verbum incarna- 
tum confitetur, nec ad significandam differentiam naturarum, ex quibus 
compositus est, sed pro divisione per partem, talem excipit vocem in 
mysterio Christi, quasi separatim unaquaque natura suam habente subsi- 
stentiam, sicut 'Theodorus et Nestorius blasphemaverunt, talis anathe- 
ma sit.** 
VIII. ,,Si quis in uno Domino Jesu Christo, hoc est, Deo Verbo incar- 
nato, numerum confitens naturarum, non intellectu differentiam earum, 
ex quibus et compositus est, excipit, utpote non interemptam propter 
unitatem, sed pro divisione per partem numero utitur, talis anathe- 
ma sit,'* 

IX. ,,Si quis dicens unam naturam Dei Verbi incarnatam, non sic hoc 
intelligit, q ex divina natura et humana unus Christus effectus est, 


662 CHRONICON 


ϑρωπένης εἷς Χριστὸς ἀπετελέσϑη, ὁμοούσιος τῷ πατρὶ χατὰ 

τὴν ϑεότητα xal ὁμοούσιος ἡμῖν ὃ αὐτὸς xarà τὴν ἀνθρωπότητα, 

ἀλλ᾽ ὅτι τῆς ϑεότητος xal τῆς σαρκὸς τοῦ Χριστοῦ μία φύσις 

ἤτοι οὐσία ἀπετελέσϑη χατὰ τὴν Μπολλιναρίου xai Εὐτυχοῦς xa- 

χοπιστίαν, ὃ τοιοῦτος ἀνάϑεμα ἔστω. ἐφίσης γὰρ καὶ τοὺς ἀνὰβ 
μέρος διαιροῦντας ἤτοι τέμνοντας καὶ τοὺὲς συγχέοντας τὸ τῆς 

ϑείας οἰκονομίας μυστήριον τοῦ Χριστοῦ ἀποστρέφεται xal ἀνυ- 
ϑεματίζει ἡ καϑολικὴ ἐκκλησία. 

D E! τις μὴ ἀναϑεματίζει ἄρειον, Εὐνόμιον, IMaxtdóror, 
᾿ΑἈπολλινάριον, Νεστόριον, Εὐτυχέα, καὶ τοὺς τὰ ὅμοεα τούτοις tà 
φρονοῦντας ἢ φρονήσαντας, ἀνάϑεμα ἔστω. 

R: 898 Εἴ τις ἀντιποιεῖται Θεοδώρου τοῦ Ἰ]οψουεστίας, τοῦ tno 
τος ἄλλον εἶναι τὸν ϑεὸν λόγον καὶ ἄλλον τὸν Χριστόν, ὑπὸ 
παϑῶν ψυχῆς καὶ τῶν τῆς σαρκὸς ἐπιϑυμιῶν ἐνοχλούμενον, χαὶ 
ix προχοπῆς ἔργων βελτιωθέντα, καὶ βαπτισϑέντα εἰς ὄνομα πα-" 
τρὸς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος, καὶ διὰ τοῦ βαπτίσματος τὴν 

P 361 χάριν τοῦ ἁγίου πνεύματος λαβεῖν καὶ υἱοϑεσίας ἀξιωθῆναι, 
καὶ κατ᾽ ἰσότητα βασιλικῆς εἰκόνος εἰς πρόσωπον τοῦ ϑεοῦ λόγου 
προσχυνοΐμενον καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἄτρεπτον ταῖς ἐννοίαις 
καὶ ἀναμάρτητον παντελῖς γενόμενον, καὶ πάλιν εἰρηκότος τὴν ἢ 
ἕνωσιν τοῦ ϑεοῦ λόγου πρὸς τὸν Χριστὸν τοιαύτην γεγενῆσϑαι, 
οἵαν εἶπεν ὃ ἀπόστολος ἐπὶ ἀνδρὸς καὶ γυναικός, ἜἜσονται οἱ δίο 


δ. ἔστω] αὐτῷ V. ib. ἐφ᾽ ἴσης P. 599. ὁ ἀπόστολον] Ephes. V. 3]. 
ἐδ. οἱ om. P. 


consubstantinlis Patri secundum Deitatem, et consubstantialis nobis idem 
ipse secundum humanitatem, sed quod Deitatis et earnis Cliristi una ne 
tura sive substantia effecta est secundum Apollinarii, et Eutychetis per- 
fidiam, talis anathema sit.'* 

».Aequaliter enim et eos qui per partem incidunt vel dividunt, εἰ 
eos qui confundant divinae dispensationis mysterium Christi, rejicit εἰ 
condemnat universalis Dei Ecclesia.'* 

X. ,,Si quis non anathematizat Arium, Eunomium, Macedonram, Apoli- 
narium, Nestorium, Eutychem, et eos qui similia eis sapuerunt vel s* 
piunt, talis anathema sit.** 

XL ,,Si quis defendit Theodorum Mopsuestenum, qui dixit alium ess 
Deum "Verbum, et alium Christum a passionibus animae et desi 
riis carnis molestias patientem, et ex profectu operum  melioratum. 
et baptizatum in nomine Patris, et Filil, et Syiritus sancti, et pet 

adfi. Baptisma gratiam sancti Spiritus accepisse, et affiliationem meruisse, 
et ad similitudinem imperialis imaginis in personam Dei Verbi ade 
rari, et post resurrectionem immutabilem cogitationibus, et impeco 
bilem omnino factum fuisse: et iterum dixit talem factam esse uü- 
tionem Dei Verbi ad Christum, qualem dixit Apostolus de viro et n* 


PASCHALE. 663 


εἰς σάρκα μέαν, xui ngóg ταῖς ἄλλαις ἀναριϑμήτοις αὐτοῦ βλασ-- 
φημίαις τολμήσαντος εἰπεῖν ὅτι μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἐμφυσήσας 
ὁ χύριος τοῖς μαϑηταῖς καὶ εἰπών, “1άβετε πνεῦμα ἅγιον, οὐ δε- 
δωχὼς αὐτοῖς πνεῖμα ἅγιον, ἀλλὰ σχήματι μόνον ἐνεφύσησεν. B 
δοὗῦτος δὲ καὶ τὴν ὁμολογίαν Θωμᾶ, ἣν ἐπὶ τῇ ψηλαφήσει τῶν 
χειρῶν καὶ τῆς πλευρᾶς τοῦ xvolov μετὰ τὴν ἀνάστασιν τὸ Ὁ κύ- 
ριός μου καὶ ϑεός μου εἶπεν, μὴ εἰρῆσϑαι περὶ τοῦ Χριστοῦ 
παρὰ τοῦ Θωμᾶ" οὐδὲ γὰρ εἶναι λέγει τὸν Χριστὸν ϑεόν, ἀλλ᾽ 
ἐπὶ τῷ παραδόξῳ τῆς ἀναστάσεως ἐκπλαγέντα τὸν Θωμᾶν ὑμνῇῆ- 
10 act τὸν ϑεὸν τὸν ἐγείραντα τὸν Χριατόν. τὰ δὲ χεῖρον, ὅτι καὶ 
ἐν τῇ τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων γενομένῃ παρ᾽ αὐτοῦ δῆϑεν 
ἑρμηνείᾳ συγκρίνων ὃ αὐτὸς Θεόδωρος τὸν Χριστὸν Πλάτωνι xol V. 288 
ἸΠανιχαίῳ καὶ ᾿Επικούρω καὶ Παρκίωνι λέγει ὅτε ὥσπερ ἐκείνων 
ἕκαστος εὑράμενος οἰκεῖον δόγμα τοὺς αὐτῷ μαϑητεύσαντας πε-- C 
15 ποέηκε καλεῖσϑαι Πλατωνικοὺς καὶ ] αανιχαίους καὶ ᾿Επικουρείους 
καὶ Π]αρχιωνιστάς, τὸν ὅμοιον τρόπον καὶ τοῦ Χριστοῦ εὑραμέ- 
vov τὸ δύγμα ἐξ αὐτοῦ τοὺς χριστιανοὺς καλεῖσϑαι. εἴ τις τοίνυν 
ἀγτιποιεῖται Θεοδώρου τοῦ τὰ τοιαῦτα βλασφημήσαντος, ἀλλὰ 
μὴ ἀναϑεματίζεε αὐτὸν καὶ τὰ αὐτοῦ συγγράμματα καὶ τοὺς τὰ 
90 ὅμοια αὐτοῦ φρονοῦντας ἢ φρονήσαντας, ἀνάϑεμα ἴστω. 
Εἴ τις ἀντιποιεῖται τῶν συγγραμμάτων Θεοδωρήτου, ἅπερ 
ἐξέϑετο ὑπὲρ Νεστορίου τοῦ αἱρετικοῦ xal κατὰ τῆς ὀρϑῆς πί- R 830 
8. εἰπὼν] loan. XX.92. ἰδ. τὸ πνεῦμα P. — 8.09 P. 10. τὸν 


alierum om. P. ἰδ. τόδε PV. — ib. xalom. P. 19. ἀναϑεμα- 
τίσει PV, 


liere: Erunt duo in carne una: et super alias suas innumerabiles blas- 
phemias ausus est dicere, quod post resurrectionem cum insufflasset Do- 
minus Discipulis suis, et dixisset: Accipite spiritum sanctum : non dedit 
eis Spiritum sanctum, sed figuratin tantummodo insuíflavit. Sed et con- Sed etiam. 
fessionem, quam fecit 'Thomas cum palpasset manus et latus Domini post sic et 
resurrectionem , dicens: Dominus meus, et Deus meus, inquit non esse Leuncl. 
dictam a "Thoma de Christo, (nec enim dixit "Theodorus Deum esse Chri- 
stum) sed ad miraculum resurrectionis —— Thomam glorificasse 
Deum, qui Christum resuscitavit. Et quo M est, etiam in inter 
tatione quam in Actis Apostolorum scripsit Theodorus, similem fecit 
Christum Platoni, et Manichaeo, et Epicuro, et Marcioni, dicens jars 
sicut illorum unusquisque ex dogmate quod invenit, suos discipulos fecit 
vocari Platonicos, et Maunichaeos, et Epicureos, et Marcionistas, simili Epicurios 
modo et cum Christus dogma invenisset, ex ipso Christianos vocari. 
Si quis igitur defendit eumdem 'lheodorum, qui talia blasphemavit, et 
non anathematizat eum, et ejus conscripta, et eos qui similia illi sapue- 
runt, vel sapiunt, talis anatbema sit. 

»Si quis defendit conscripta 'Theodoreti, quae exposuit pro Nestorio 
haeretico adversus rectam fidei, et Ephesinam primam sanctam Syno- 


664 CHRONICON 


στεως καὶ τῆς v Ἐφέσῳ πρώτης ἁγίας συνόδου xal τοῦ ἐν ἁγίοις 
Ὁ Κυρίλλου καὶ τῶν ιβ' αὐτοῦ xeqaXalov, ἐν οἷς ἀσεβέσι συγγράμ- 
pact σχετικὴν λέγει τὴν ἕνωσιν τοῦ ϑεοῦ λόγου πρὸς τόν τινα ἄν- 
ϑρωπον, περὶ ov βλασφημῶν λέγει ὅτε ἐψηλάφησεν Θωμᾶς τὸν 
ἀναστάντα καὶ προσεκύνησε τὸν ἐγείραντα,. καὶ διὰ τοῦτο ἀσε-5 
βεῖς χαλεῖ τοὺς τῆς ἐκχλησίας διδασκάλους τοὺς xa9^ ὑπόστασιν 
τὴν ἕνωσιν ToU toi λόγου πρὸς τὴν σάρκα δμολογοῦντας. χαὶ 
πρὸς τούτοις ϑεοτόκον ἀπαρνεῖται τὴν ἁγίαν ἔνδοξον ἀειπαρϑένον 
IMaoíav. εἴ τις τοίνυν τὰ εἰρημένα συγγράμματα Θεοδωρήτου 
ἐπαινεῖ, ἀλλὰ μὴ ἀναϑεματίζει αὐτά, ὃ τοιοῦτος ἀνάϑεμα ἔστω. 10 
P 362 διὰ ταύτας γὰρ τὰς βλασφημίας τῆς ἐπισχοπῆς ἐξεβλήϑη, καὶ 
μετὰ ταῦτα ἐν τῇ ἁγίᾳ συνόδῳ τῇ ἐν Χαλκηδόνι συνωϑήϑη πύν- 
τα τὰ ἐναντία τοῖς μνημονευϑεῖσιν αὐτοῦ συγγράμμασιν ποιῆσαι 
xal τὴν ὀρθὴν πίστιν ὁμολογῆσαι. 

Εἴ τις ἀντιποιεῖται τῆς ἀσεβοῦς ἐπιστολῆς τῆς λεγομένης 
παρὰ Ifa γεγράφϑαι πρὸς Magi τὸν Πέρσην τὸν αἱρετιχόν, τῆς 
ἀρνουμένης τὸν ϑεὸν λόγον ἄνϑρωπον γεγενῆσϑαι καὶ λεγούσης 
μὴ τὸν λόγον ἐκ τῆς παρϑένου σαρκωϑέντα γεννηθῆναι, ἀλλὰ 
ψιλὸν ἄνθρωπον ἐξ αὐτῆς γεννηϑῆναι, ὃν ναὸν ἀποχαλεῖ, ὡς 
ἄλλον εἶναι τὸν ϑεὸν λόγον καὶ ἄλλον τὸν ἄνθρωπον, πρὸς τού- 

B τοῖς δὲ ἐνυβριζούσης τὴν ἐν Ἐφέσῳ πρώτην σύνοδον, ὡς χωρὶς 
ζητήσεως xal χρίσεως Νεστόριον καταδικάσασαν, καὶ τὸν ἐν 


18. τὸν θεὸν λόγον P. — 19. ψιλὸν τὸν ἄνϑρωπον P sola. — 22. χα- 
ταδικασάσης P sola. 


dum, et Sanctum Cyrillum, et duodecim ejus capitula, in quibus scelera- 
tis conscriptis idem 'l'heodoretus affectualem dicit unitatem Dei Verbi 
ad hominem quemdam, de quo blasphemans dixit, quod palpavit The- 
mas eum qui resurrexit, et adoravit eum qui resuscitavit; et propter 
hoc impios vocat Doctores Ecclesiae, qui unitatem secundum subsisten- 
tiam Dei Verbi ad carnem confitentur. Et "e haec Dei Genitricem 
abnegat sanctam et gloriosam semper Virginem Mariam. Si quis igitur 
memorata conscripta 'Theodoreti defendit, et non anathematizat ea, talis 
anathema sit, Propter tales enim blasphemias ab cpiscopatu dejectss 
est, et postea in sancto Calchedonensi Concilio compulsus est omnia com- 
traria memoratis suis conscriptis facere, et rectam fidem confiteri. 
„Si quis defendit impiam epistolam, quam ad Marim Persam hae- 
reticum Ibas scripsisse dicitur, qu abnegat Deum Verbum homines 
factum esse, et dicit non Deum Verbum ex Virgine incarnatum, nata 
esse, sed purum hominem ex ipsa esse natum, quem 'lemplum vocat, υἱ 
alius sit Deus Verbum, et alius homo: et super haec injuriat Ephesinan 
primam Synodum, quasi sine inquisitione et examinatione ab ipsa Ne 
storio condemnato, et sanctum Cyrillum vocat haereticum, et duodecs 


PASCHALE. 665 


ἁγίοις Κύριλλον aigerixóv ἀποκαλούσης καὶ ἀσεβῆ τὰ ιβ΄ αὐτοῦ 
κεφάλαια, Νεστόριον δὲ καὶ Θεόδωρον μετὰ τῶν ἀσεβῶν αὐτοῦ 
συγγραμμάτων ἐπαινούίσης καὶ ἐχδιχούσης" εἴ τις τοίνυν, χαϑὰ 
εἴρηται, τὴν εἰρημένην ἀσεβῆ ἐπιστολὴν ἐκδικεῖ ἢ ὀρϑὴν αὐτὴν 
δεῖναι λέγει ἢ μέρος αὐτῆς, ἀλλὰ μὴ ἀναϑεματίζει αὐτήν, ἀνά.- 
sua ἔστω. 


Τῆς τοιαύτης τοίνυν ἐπιστολῆς δικαίως ἀναϑεματισϑείσης 
διὰ τὰς περιεχομένας αὐτῇ βλασφημίας, οἱ τὰ Θεοδώρου καὶ C 
Νεστορίου τῶν ἀσεβῶν φρονοῦντες ἐπιχειροῦσι λέγειν ταύτην δε- 
10 δέχϑαι παρὰ τῆς ἁγίας ἐν Χαλκηδόνι συνόδου. τοῦτο δὲ λέγουσι 
τὴν μὲν ἁγίαν σύνοδον συκοφαντοῦντες, τῷ δὲ ταύτης προσχή--: 
ματι σπουδάζοντες τῆς ὀφειλομένης καταχρίσεως ἐλευϑερῶσαι R. 889 
Θεύδωρον καὶ Νεστόριον καὶ τὴν ἀσεβῆ ἐπιστολήν, περὶ ἧς Ἶβας 
πολλάκις κατηγορηϑεὶς οὐχ ἐτόλμησε ταύτην οἰκειώσασϑαι διὰ 
1ι5τὰς περιεχγομένας αὐτῇ βλασφημίας. καὶ ταῦτα ἀποδείξομεν ἐκ 
τῶν διαφόρως περὶ τούτου κεκινημένων. ἐν γὺρ τοῖς παρὰ Gw- V 989 
τίου xal Εὐσταϑίου πεπραγμένοις ἐν Tipo κατηγορούμενος ó 
προλεχϑεὶς Ἴβας περὶ τῶν ὕβρεων τοῦ ἐν ἁγίοις Κυρίλλου φανε- 
ρῶς κατέϑετο μετὰ τὴν ἕνωσιν τῶν ἀνατολικῶν τὴν πρὸς τὸν ἐν p 
90 ἁγίοις Κύριλλον μηδὲν ὕβρεως ἐχόμενον εἰρηκέναι περὶ αὐτοῦ. 7 
δὲ ἐπιστολὴ ἡ πεπληρωμένη τῶν εἰρημένων βλασφημιῶν, ἐφ᾽ 
αἷς κατηγορεῖτο Ἴβας, πολλὰς κατὰ τοῦ ἐν ἁγίοις Κυρίλλου 


29. δὲ om. P. 8. περιεχομένας (ἐν) P sola. ib. oi τὰ] οἷα PV. 
41. ἡ om. P. 22. κατηγορεῖτο m. R, κατηγορεῖται PV. 


ejus capitula impia dicit, Nestorium autem et "Theodorum cum impiis 

eorum conscriptis collaudat et defendit. Si quis igitur, sicut dictum est, conlaudat, 
eamdem ipsam epistolam vindicat, vel rectam esse dicit ipsam, vel par- sic alibi. 
tem ipsius, sed non anathematizat eam, anathema sit.** 


»Tali ergo impia epistola juste anathematizata propter insertas ei 
blasphemias, 'lheodori et Nestorii impiorum sequaces conantur dicere, 
susceptam esse eam a sancto Calchedonensi Concilio. Hoc autem dicunt, 
sanctam quidem Calchedonensem Synodum calumniantes, nomine autem 
ejus festinantes debita condemnatione liberare Theodorum, et Nestorium, 
et impiam epistolam, pro qua lbas saepius accusatus, non est ausus eam 
suam dicere propter insertas ei blasphemias. Et hsec demonstrabimus 
ex his, quae diverse de ista causa mota sunt. In his enim quae apud 
Photium et Eustathium 'l'yri acta sunt, cum accusaretGr praedictus lbes 
de injuriis Sancti Cyrilli, manifeste confessus est, post unitatem orienta- 
lium, quae ad sanctae memoriae Cyrillum facta est, nihil injuriosum de 
eo dixisse. Epistola autem plena praedictis blasphemiis, pro quibus ac- 
eusabatur ibas, multas contra Sanctum Cyrillum injurias continens, facta 


666 CHRONICON 


ὕβρεις περιέχουσα παρίστησιν ὕτε μετὰ τὴν ἕνωσιν τὴν πρὸς 
τοὺς ἀνατολικοὶς γέγονεν ἐξ οὗ δείκνυται Ἶβας ταύτην ἀπαρνη- 
σάμενος. ὅϑεν οἱ μνημονευϑέντες Φώτιος καὶ Εὐστάϑιος διὰ τὴν 
τῶν ἐγκαλούντων πληροφορίαν ἐγγράφως διετύπωσαν τὸν εἰρημέ- 
γον Ἴβαν πάντα τὰ ἐναντία τῇ ἐπιστολῇ πρᾶξαι, χαϑὼς ἢ περὶ5 
τούτου δοϑεῖσα παρ᾽ αὐτῶν ἐπίχρισις δείκνυσιν. ἀλλὰ μὴ πληρώ- 

P 363 σας Ἶβας τὰ παρ᾽ ἐχείνων ἐπικχριϑέντα ἐξεβλήϑη τῆς ἐπισχοπῆς 
διὰ τὰς βλασφημίας τῆς εἰρημένης ἐπιστολῆς, καὶ Νόννος ἀντ᾽ at- 
τοῦ ἐχειροτονήϑη, ὃς καὶ συνεκαϑέσϑη τῇ ἁγίᾳ ἐν Χαλκηδόνι 
συνόδῳ. 10 


Περὶ τῶν αὐτῶν τοίνυν xal ἐν Χαλκχηδόνι κατηγορηϑεὶς ὃ 
μνημονευϑεὶς Ἴβας μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῆς ἀσεβοῦς ἐπιστολῆς 
οὐκ ἐτόλμησε ταύτην οἰχειώσασϑαι, ἀλλ᾽ εὐθὺς αὐταῖς λέξεσιν 
ἐπήγαγεν ὅτι ᾿Αλλότριός εἰμι τῶν ἐπαγομένων μοι. ὅϑεν ἡ ἁγία 
σύνοδος, μὴ ἀρκεσϑεῖσα τῇ ἀρνήσει Ἶβα τῇ ἐπὶ τῇ ἀσεβεῖ ἐπιστολῇ, 15 
συνώϑησεν αὐτὸν τἀναντία ταύτῃ πρᾶξαι. τουτέστιν τὴν ἐν αὖ- 

B τῇ ἀϑετουμένην ὀρϑὴν πίστιν ὁμολογῆσαι χαὶ τὴν ἐν ᾿Εφέσῳ 
πρώτην ἁγίαν σύνοδον δέξασθαι καὶ τὸν ἐν ἁγίοις Κύριλλον πα- 
τέρα καὶ διδάσκαλον ἐπιγράψασθϑαι τὰ ἐν τῇ αὐτῇ ἀσεβεῖ ἐπι- 
στολῇ ὑβριζόμενα καὶ Νεστόριον καὶ τὸ ἀσεβὲς αὐτοῦ δόγμα ἀνα- 90 
ϑεματίσαι, ὕπερ ἢ ἀσεβὴς ἐπιστολὴ ἐπαινεῖ καὶ ἐχδιχεῖ. 


Εἰ τοίνυν καὶ αὐτὸς "IBac διαφόρως κατηγορηϑεὶς περὶ τῆς 
ἀσεβοῦς ἐπιστολῆς οὐκ ἐτύλμησεν αὐτὴν οἰχειώσασϑαι, ἀλλὰ 


8. καὶ de meo addidi, 21. ὅπερ m. R, ἅπερ PV. 


esse ostenditur post unitatem ad orientales factam, ex quo demonstratur 
Ibas eam abnegasse. Unde — Photius et Eustathius satisfacien- 
tes accusatoribus, in scriptis definierunt, praedictum Ibam omnia contra- 
ria epistolae peragere, sicut judicium ab eis de hoc datum significat. 
Sed cum [085 non adimplesset ea quae illi judicaverunt, ejectus est ab 
et Delent Episcopatu propter blasphemias praedictae epistolae, et Nonnus pro illo 
Cod. εἰ ordinatus est, qui et consedit in sancto Calchedonensi Concilio.** 
Leuncl, »De eisdem igitur etiam Calchedone accusatus memoratus lbas, post 
lectionem impiae epistolae non est ausus eam suam esse confiteri, sed 
statum ipsis verbis intulit, alienum se esse eorum quae ei inferebantur. 
Unde sancta Synodus, cum ei non sufficeret abnegatio lbae, quae (acta 
est de impia epistola, compulit eum contraria ei peragere, id est, repro- 
batam in ea rectam fidem confiteri, et Ephesinam primam sanctam Syno- 
dum suscipere, et Sanctum Cyrillum Patrem et Doctorem adscribere, 
quae in eadem impia epistola injuriantur, et Nestorium, impiumque ejus 
et Del. Cod.dogma anathematizare, quae et impia epistola defendit et coliaudat.** 
εἰ Leuncl. »Si igitur et ipse lbas propter impiam epistolam saepius accusatus, 
Den est ausus eam $uam dicere, sed etiam Calchedoneuse sanctum Cea- 


PASCHAL:E. 667 


καὶ ἡ ἐν Χαλκηδόνι ἁγία σύνοδος πάντα τὰ ἐναντία ταύτης na- R 884 
ρεσκείασεν αὐτὸν πρᾶξαι, πῶς εἶχεν 7j αὐτὴ ἁγία σύνοδος τὴν 
εἰρημένην ἐπιστολὴν δέξασθαι καὶ τῷ κρίματι τῆς περιεχομένης 
αὐτῇ ἀσεβείας ὑποπεσεῖν, ἀφ᾽ ἧς Ἶβαν ἐλευϑερῶσαι ἐσπούδασεν; C 
5 "Enuó? δὲ πάσας ὑπερβαίνοντες τὰς περιεχομένας τῇ ἐπι-- 
στολῇ βλασφημίας οἱ αἱρετικοὶ τοῦτο μόνον ἐξ αὐτῆς προφέρουσι 
τὸ πρὸς ἀπάτην τῶν ἁπλουστέρων παρὰ τοῦ τὴν ἐπιστολὴν γρά-- 
wevrog εἰρημένον, τοῦτ᾽ ἔστιν Óvo φύσεις, μίαν δύναμιν, ἕν 
πρόσωπον, ἀποδείξομεν αὐτὸν καὶ ἐν τούτῳ τὴν ἰδίαν ἀσέβειαν 
10 παραμιγνύντα. τίνος γὰρ ἂν καὶ λέγοι δύο φύσεις καὶ ἕν πρόσω- 
nov ὃ ἀπαρνούμενος τὸν ϑεὸν λόγον σαρχωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας ἐν-- 
δόξου ϑεοτόκου xal ἀειπαρϑένου Ἡαρίας καὶ τεχϑῆναι ἐξ αὐτῆς ; 
ἀλλὰ πρόδηλον ὡς ἑχάστῃ φύσει ἴδιον πρόσωπον ἀπονέμει, κα- 
ϑὼς Θεόδωρος καὶ Νεστόριος ἐν τοῖς οἰχείοις λόγοις βλασφη- Ὁ 
Ιδμοῦντες ἐξέϑεντο" οὗς καὶ ἐχδικεῖ ὃ γράψας τὴν ἐπιστολὴν μετὰ 
τῆς αὐτῶν ἀσεβείας. ἐχεῖνοι γὰρ φανερῶς λέγουσι δίο πρόσωπα 
τοῦ ϑεοῦ λόγου καὶ τοῦ Χριστοῦ, ὃν ψιλὸν ἄνθρωπον ἀποχα- 
λοῦσι κατὰ σχετικὴν συνάφειαν, καὶ τὴν αὐτὴν ἀξίαν τε καὶ τι- 
μὴν ἕν πρόσωπον ἀναφαίνεσϑαι λέγουσιν. ἀλλὰ καὶ τῶν δύο φύ- 
900ttov μέαν δύναμιν ἤτοι δυναστείαν λέγων ὃ γράψας τὴν ἐπιστο- 
λὴν φανερός ἐστιν ὡς καὶ ἐν τούτῳ ἀκολουϑεῖ τοῖς εἰρημένοις at- V 990 
ρετιχοῖς, Θεοδώρῳ μὲν λέγοντι ἐν τοῖς περὶ ἐνανθρωπήσεως 


2. ἁγία] ἡ ἁγία P sola. 10. λέγεε PV. 13. ἀλλὰ πρόδηλον om.P. 
15. ovg δὲ καὶ P. 19. ἀναφέρεσθαι P, ἀναφαίνεσθαι V, m. R. 
21. φανερῶς PV. — 22. ανϑρωπήσεως P. 


cilium omnia ei contraria compulit eum peragere: quomodo eadem san- 

cta synodus memoratam epistolam susciperet, et condemnationi impietatis 

quae in ea continetur, sese subjiceret, a qua Ibam liberare festinavit ?** 
»Quoniam autem omnes blasphemias epistolae praetermittentes haere- 

tici, hoc solum ex ipsa proferunt, quod ad decipiendos simpliciores scri- 

ptor epistolae dixit, hoc est, duas naturas, unam virtutem, unam perso- 

nam; demonstrabimus quod ipse etiam in hoc suam commiscuit impieta- demonstra- 

tem. Cujus enim "diceret duas naturas et unam personam, qui abnegatmus ipsum 

Deum Verbum incarnatum de sancta et gloriosa Dei Genitrice et semper —* et 

Virgine Maria, et natum esse ex ipsa? Sed certum est, quod unicuique 

maturae suam personam attribuit, sicut 'Theodorus et Nestorius in suisquod ipsum 

libris blasphemantes exposuerunt, quos defendit scriptor epistolae cum et demon- 

eorum impietate. Illi enim aperte dicentes duas personas Dei Verbi, etstramus in. 

Christi, quem purum hominem vocant, per affectualem conjunctionem, et'dicit. ita ct 

per eamdem dignitatem et honorem unam personam apparere dicunt: sed  Leuncl. 

et duarum naturarum unam virtutem sive potentiam dicens scriptor epi- 

stolae, manifestus est quod et in hoc memoratos haereticos sequitur, 

Theodorum quidem dicentem in diversis libris de Incarnatione impie ex- 


668 CHRONICON 


P 864 αὐτοῦ διαφόροις λόγοις ἀσεβῶς ἐχτεϑεῖσιν, Νεστορίῳ δὲ ἐν no.- 
λοῖς συγγράμμασι, μάλιστα δὲ ἐν τῇ ἐπιστολῇ τῇ γραφείσῃ πρὸς 
 ᾿ήλέξανδρον τὸν αἱρετικὸν Ἱεραπολίτην, ὅτι τῶν δύο φύσεων μία 
ἐστὶν αὐϑεντία καὶ μία δύναμις ἤτοι δυναστεία καὶ ἕν πρόσωπον 
xarà μέαν ἀξίαν καὶ τὴν αὐτὴν τιμήν. ἀφ᾽ ὧν ἀποδείκνυται 65 
τὴν ἐπιστολὴν ygowag κατὰ τὴν ἐκείνων κακοδοξίαν ἀντὶ προσώ- 
πων τῇ τῶν φύσεων προσηγορίᾳ χρησώμενος. μία γὰρ αὐϑεντία 
xal μέα δύναμις ἤτοι δυναστεία xal μία ἀξία xal ἢ αὐτὴ τιμὴ 
οὐκ ἐπὶ διαφόρων φύσεων, ἀλλ᾽ ἐπὶ διαφύρων προσώπων καὶ 
B τῆς αὐτῆς οὐσίας λέγεται, ὅπερ ἐπὶ τῆς ἁγίας τριάδος ὁμολογοῦ- 1 
R 886 μὲν. ὅϑεν xal οἵ ἅγιοι πατέρες ἀνεϑεμάτισαν τοὺς κατ᾽ αὐὖϑεν- 
τίαν ἢ δύναμιν ἤτοι δυναστείαν ἢ ἀξίαν ἢ ἰσοτίμως λέγοντας τὸν 
ϑεὸν λύγον τῷ Χριστῷ ἡνῶσθϑαι, ὃν ψιλὸν ἄνθρωπον οἱ ἀπὸ 
Θεοδώρου καὶ Νεστορίου καλοῦσιν, ἀλλ᾽ οὐχὶ xa9? ὑπόστασιν 
τὴν τοῦ λόγου πρὸς τὴν σάρκα, ἐψυχωμένην ψυχῇ λογικῇ καὶ 
γνοερᾷ, τὴν ἕνωσιν γεγενῆσϑαι ὁμολογοῦντας. 

Καὶ ἔρκει μὲν ταῦτα πρὸς τὸ διελέγξαι τὴν ἀσέβειαν τῶν 
ἐχδικούντων τὴν μυσαρὰν ἐκείνην ἐπιστολήν. πλὴν ὅμως καὶ 
πρὸς τῷ τέλει τῆς αὐτῆς ἐπιστολῆς ὃ ταύτην γράψας τὴν ἰδίαν 

C δείκνυσι κακοδοξίαν, λέγων ὅτι δεῖ πιστείειν εἰς τὸν ναὸν καὶ 3 
εἰς τὸν ἐνοικοῦντα ἐν τῷ ναῷ" ἐν οἷς φανερῶς δύο εἰσάγει 


8. αἱρετικὸν καὶ Ἱξέεραπολίτην P. 11. ἀναϑεμάτισαν P. 15. ἐμ- 
—— P. 16. ἕνωσιν] γένεσιν. 19. αὐτῆς ἐπιστολῆς) 
πιστολῆς αὐτῆς P. 951. οἰκοῦντα P. 


positis, Nestorium autem in multis quidem scriptis, et maxime in epistola 
scripta ad Alexandrum Hierapolitanum haereticum, quod duarum natura- 
rum una est auctoritas, et una virtus, sive potentia, et una persona per 
dignitatem eumdemque honorem: ex «uo ostenditur, qui scripsit episte- 
lam, secundum illorum perfidiam pro personis usus vocabulo naturarum. 
Una enim auctoritas, et una virtus sive potentia, et una dignitas el 
idem honor, non in diversis naturis, sed in diversis personis ejosdem 
substantiae dicitur, quod in sancta "Trinitate confitemur, Unde et sancti 
Patres anathematizaverunt eos, qui per auctoritatem, aut virtutem, εἶνε 
— aut dignitatem, aut aequalitatem honoris, dicunt Deum Ver- 
um unitum esse Christo; quem purum hominem vocant Theodori εἰ 
Nestorii sequaces, sed non secundum subsistentiam Dei Verbi ad carnem 
rationabili animatam anima rationali et intellectuali, unitatem factam esse conf- 
tentur, 
. δε haec quidem sufficiebant ad convincendam impietatem eorum, 
qui sceleratam epistolam vindicant. "Tamen et in fine scriptor ejusdem 
epistolae ostendit suam perfidiam, dicendo quod oportet ere in Tez- 
plum, et in eum qui habitat in Templo: per quae aperte duas introdu- 


PASCHAL E. | 669 


πρόσωπα. ἀλλὰ καὶ ταύτην τὴν ἀσέβειαν ὃ γράψας τὴν ἐπιστο--: 
x: L 
λὴν παρὰ Θεοδώρου καὶ Ntoroglov ἐδιδάχϑη. ἡ μέντοι χαϑολικὴ 
ἐχχλησία τὴν τοιαύτην κακοδοξίαν. καταχρίνουσα οὐχὶ εἰς τὸν 
a * 4 - - - 3 ) et , 
γαὸν xui tlg τὸν ἐνοιχοῦντα ἐν τῷ ναῷ, ἀλλ᾽ εἰς ἕνα κύριον 
5᾽]ησοῦν Χριστὸν τὸν τοῦ ϑεοῦ λόγον σαρχωϑέντα καὶ ἐνανϑρω- 
/ 0 i c e 
, t “ * , *€' * 
πήσαντα ὁμολογεῖν xol πιστεύειν παραδίδωσιν. οὐδὲν δὲ ϑαυμα- 
στὸν εἶ τῇ τῶν quoe» ὀνομασίᾳ ἐχρήσατο ὃ τὴν ἀσεβῆ ἐκείνην 
" » , - 
ἐπιστολὴν γράψας" ἔϑος γὰρ τοῖς αἱρετικοῖς πρὸς ἀπάτην τῶν 
ε ew - * * 
ἁπλουστέρων ταῖς παρὰ τῶν ὀρθοδόξων εἰσεβῶς λεγομέναις φω- D 
1οναῖς χεχρῆσϑαι καὶ τὴν εὐσεβῆ τούτων ἔννοιάν τε καὶ ἐξήγησιν 
^ A L 3 , A ow 0 € 3 
πρὸς τὴν olxtav uevaqéptiv ἀσέβειαν, ἐπειδὴ ἔστιν ὃτε αἷ αὐταὶ 
- , - 
φωναὶ χαλῶς μὲν ἐξηγούμεναι καὶ νοουμεναι μετὰ τῆς etotficlag 
— — - € , Ι , 
tol, κακῶς δὲ παρὰ τῶν αἱρετικῶν ἑρμηνευόμεναι καὶ προφερύ-- 
μεγάι τὸ ἀσεβὲς ἔχουσιν. 


16 Aula Νεστόριον εἰπόντα μὲν δύο φύσεις καὶ ἕν πρόσωπον, 
μὴ ὁμολογοῦντα δὲ τούτων τὴν xa9' ὑπόστασιν ἕνωσιν, 3 ἐν 
᾿Εφέσῳ πρώτη ἁγία σίνοδος, ἧς ἐξῆρχον Καιλεσεῖνος καὶ Κύριλ-- ; 
Aog οἱ ἐν ὁσίᾳ τῇ μνήμῃ, οὐ προσεδέξατο, ἀλλὰ xal κατεδίκα- P 965 
σεν. ἡμεῖς δὲ τῇ τῶν ἁγίων πατέρων διδασκαλίᾳ διὰ πάντων ἀχο- 
φολουϑοῦντες, καὶ τὴν τῶν δύο φύσεων ἕνωσιν, ἐξ ὧν ὃ κύριος 
ε — 2 € - , € - t , € ^ , 
ἡμῶν Ἰησοῦς ὃ Χριστός, ὃ εἷς τῆς ἁγίας τριάδος, ὃ ϑεὸς λύγος 


4. οἰκοῦντα P. δ. τοῦ om.P. 16. αὐτῶν P. 18. οὐ om. P. 
ib. προσεδέξαντο — κατεδίκασαν PV. — 21. ὁ primum om. P. 


cit personas. Sed et istam impietatem a '"Theodoro et Nestorio scriptor 

epistolae edoctus est. Catholica autem Ecclesia talem condeimnans per- 

fidiam, non iu Templum, et in eum qui habitat in Templo, sed in unum 

Dominum nostrum Jesum Christum, Dei Verbum incarnatum et hominem 
factum. confiteri et credere tradit. Nihil autem mirandum est, si voca- confitetur. 
bulo naturarum usus est scriptor illius impiae epistolae. Solent enim et Leuncl. 
haeretici, ut simpliciores decipiant, vocibus quidem uti quae ab orthodo- declperent. 
Xis pie dicuntur, rectum autem earum intellectum et expositionem adet Leuncl. 
suam impietatem transferre, quoniam autem eaedem voces, quando bene'uoniam est 
exponuntur et intelliguntur, cum pietate sunt; quando autem male soquando eae- 
haereticis intelliguntur et proferuntur, impietatem habent. “ dem, etc. 


»Kaque Nestoriom: duas quidem naturas et unam personam dicen- tantur et 
tem, non confitentem autem earum unitatem secundum subsistentiam, proferun- 
phesina prima Synodus, cujus auctores erant Caelestinus et Cyrillus ^ (ur 
sanctae memoriae, non suscepit, sed condemnavit. Nos autem sanctorum ' í 
Patrum doctrinam per omnja sequentes, et unitatem duarum naturarum, 
*X quibus Dominus noster Jesus Christus unus sanctae "Trinitatis, Deus 


670 CHRONICON 


σαρχωϑείς, συνετέϑη, καὶ τὴν τούτων διαφορὰν oix ávroruirm 
διὰ τὴν ἕνωσιν, ὡς ἀνωτέρω σαφέστερον ἀπεδείξαμεν. 


R 838 Kai ἤρκει μὲν τὰ παρ᾽ ἡμῶν εἰρημένα πληροφορῆσαι τοὺς 
μὴ βουλομένους φιλονειχεῖν" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ πρὸς ἀσέβειαν ἅπαξ 
ἐχχλίναντες καὶ ἑτέροις ἐπιχειροῦσιν, ἀναγκαίως ἡμεῖς καὶ τὰς 5 

Β τοιαύτας αὐτῶν προφάσεις ματαίας ἀποδείξομεν. φασὶ γὰρ μὴ 

V 291 δεῖν ὑπὸ μέμψιν γενέσϑαι τὴν ἀσεβῆ ἐπιστολὴν διὰ τὸ φέρεσϑαι 
ἔν τισι βιβλίοις. ἀλλ᾽ εἰ τοῦτό τις κατὰ τὴν αὐτῶν ἄνοιαν προῦ- 
δέξηται, δεῖ καὶ Εὐτυχέα xal Νεστόριον δέχεσϑαι, ἐπειδὴ πολ- 
λὰ καὶ περὶ τούτων τοῖς ἐν τῇ συνόδῳ πεπραγμένοις ἐμφέρεται" 
ἀλλ᾽ οὐδεὶς τῶν εὖ φρονούντων τοῖς παρ᾽ αὐτῶν λεγομένοις ngoc- 
ἕξει τὸν νοῦν. τὰ γὰρ περὶ τῶν αἱρετικῶν ἐν ταῖς συνόδοις προ- 
φερόμενα καὶ μέρος τῶν ὑπομνημάτων γινόμενα οὐκ ἐπὶ τῷ ἔἐλευ- 
ϑερωθϑῆναι, ἀλλ᾽ εἰς ἔλεγχον αὐτῶν καὶ ἐπὶ μείζονι καταχρίσει 
αὐτῶν τε καὶ τῶν τὰ ὅμοια τούτοις φρονούντων παραλαριβάνεται. 15 


C El xal ὅτι τὰ τῆς ἀσεβοῦς ἐπιστολῆς φερύμενα ὑπομνήματα 
ἔν τισι μὲν βιβλίοις, ὡς εἴρηται, ἐντέτακται, ἐν δὲ τοῖς αὖϑεν- 
τικοῖς, ἐν οἷς ὑπέγραψαν oí ὁσιώτατοι ἐπίσχοποι, οὐδαμῶς qtpr- 
ται, πλὴν κἀχείνῳ δεῖ προσέχειν τοὺς τὴν ἀλήϑειαν ἐρευνῶντας, 
ὅτι πολλάκις τινὰ ἐν ταῖς συνόδοις παρά τινων ἐν αὐτοῖς εὗρι- 
σχομένων λέγεται ἢ κατὰ προσπάϑειαν ἢ κατ᾽ ἐναντίωσιν ἢ κατὰ 


12. τοῖς PV. — 16. Εἰ καὶ] Δεῖ δὲ  Ρ. 19. δεῖ] δὲ PV. 


Verbum incarnatus, compositus est, et quod earum differentia non inter- 
empta est propter unitatem, in superioribus apertius demonstravimus." 


Et sufficiebant quidem quae praediximus, satisfacere eis qui nolunt 
contendere. Sed quoniam illi, qui semel ad impietatem declinaverunt, εἰ 
alia proponere conantur, necessario nos et tsles eorum occasiones vanas 
ostendemus. Dicunt enim non oportere vituperare impiam epistolam, e» 

codicibus quod in aliquantis fertur codicibus. Sed si hoc aliquis secundum eorum 

fertur. dementiam sufficiat, oportet et Nestorium et Eutychem suscipi, quoniam 

pue et de his in gestis continentur quae apud Synodum acta samt. 

ed nemo sapiens dictis eorum animum intendet. Quae enim de haere 

ticis proferuntur in Synodis et pars gestorum fiunt, non ad liberationem 

inseruntur, sed ad majorem condemnationem eorum, et qui eis similis 

Quainvis, sapiunt. Quamvis autem exemplaria impiae epistolae quae circumferun- 

etc. desunttur, in aliquibus codicibus, ut dictum est, inserta sipt, tamen ja authea- 

in Cod. etticis in quibus sanctissimi Episcopi subscripserunt, nullatenus inveniua- 
gpud  tur.** 

Leuncl. „Oportet autem etiam illud attendere eos qui veritatem perscrutim 

tur, quod forsitan in Conciliis quaedam a certis ibl convenientibus di- 

cuntur, aut per favorem, aut per contrarietatem, aut per ignorantiaS. 


PASCHAL E. 671 


ἄγνοιαν. οὐδεὶς δὲ προσέχει τοῖς κατὰ μέρος παρά τινων λεγομέ- 

γοις, ἀλλὰ μόνοις τοῖς κατὰ κοινὴν συναένεσιν παρὰ πάντων ὄρι-- 

ζομένοις. εἰ γὰρ κατ᾽ ἐχείνους βουληϑείη τις προσέχειν ταῖς 

τοιαύταις ἐναντιώσεσιν, ἑχάστη σύνοδος εὑρίσκεται ἑκυτὴν üya- D 
δτρέπουσα. 

Διὰ ταῦτα τοίνυν ἔδει αὐτούς, εἴπερ ὀρϑῶς ἐδέχοντο τὴν 
ἁγίαν σύνοδον, μὴ τοιαύτας αὐτῇ μέμψεις περιάπτειν, ἀλλὰ 
ἀκολουϑῆσαι τοῖς διδασκάλοις τῆς καϑολικῆς ἐκκλησίας, καὶ μά- 
λιστα τοῖς ἐν ἁγίοις ᾿4ϑανασίῳ τῷ γενομένῳ τῆς ᾿4λεξανδρέων 

10 ἐπισκόπιῳω καὶ πολλοὲς καὶ μεγάλους ἀγῶνας ἀναδεξαμένῳ ὑπὲρ 
τῆς ὀρϑῆς τῶν χριστιανῶν πίστεως κατὰ πάσης αἱρέσεως, καὶ μά-- 
Aera τῶν ἀσεβεστάτων ᾿“ρειανῶν. τῶν γὰρ αὐτῶν ᾿Αρειανῶν 
πρὸς ἀπάτην τῶν λαῶν εἰς τὴν ἑαυτῶν μερίδα ἐπισπωμένων Zfio- 
νύσιον, πρὸ πολλῶν ἐτῶν τοῦ ἐν ἁγίοις ᾿ϑανασίου τῆς ᾿λεξαν-- Ῥ 866 
15 δρέων γενόμενον ἐπίσχοπον, καὶ λεγόντων ὡς xui αὐτὸς Δίιονύ-- 
σιος τὰ ὅμοια αὐτοῖς ἐφρύνησεν, ᾿ϑανάσιος ὃ μέγας τῆς ἐχκλη- R 840 
σίας διδάσκαλος πολλοῖς τρόποις ἐγγράφως ἀπέδειξεν τὴν ὀρϑὴν 
πίστιν Διονύσιον ἐξ ἀρχῆς κηρῦξαι καὶ μηδαμῶς ἐπικοινωνῆσαι 
τῇ τῶν Δρείιανῶν ἀσεβείᾳ. οὗτοι δὲ τὰ τῶν αἱρετικῶν φρονοῦν- 
20 τες εἰς τὴν οἰκείαν ἀσέβειαν ταύτῃ περιάπτειν σπουδάζουσιν. 
ὑποῖον d£ ἐστι χατάχριμα καὶ ποία ἐπίκειται ἀρὰ τοῖς εἰς πατέρας 
ἁμαρτάνουσιν δεδάσχει ἡμᾶς xal 7 96a γραφή. εἰ γὰρ Χὰμ ὃ 


11. ὀρθῆς om. P. 18. κηρύξας P. 19. τὰ om. P. 90. ἀσέ- 
βειαν om. P. — 22. xal om. P. 


Nemo autem attendit ea quae per partem a quibusdam dicuntur: sed 
sola illa, quae ab omnibus communi consensu definiuntur. Si enim ali- 
quis secundum illos "voluerit attendere ejusmodi contrarietates , unaquae- 
que Synodus invenietur semetipsam destruens.** 

Propter haec igitur oportebat eos, si sanctum Concilium recte sus- 
ciperent, non tales blasphemies ei applicare, sed sequi Doctores Catho- 
licae Ecclesiae, et maxune sanctum Athanasium, qui fuit Alexandriae 
Episcopus, et plurimos et magnos labores suscepit pro recta Christiano- 
rum fide adversus omnem haeresiu, et maxime contra impiissimos Aria- 
nos. ipsis enim Arianis ad decipiendos pre suo errori conjungenti- 
bus Dionysium, qui ante multos annos Athanasii fait Alexandriáe Epi- 
scopus, et dicentibus quod et ipse Dionysius similia eis sapuit, Athana- 
sius magnus Ecclesiae Doctor multis modis ostendit in scriptis, rectam 
fidem Dionysium ab initio praedicasse, nulloque modo participem Arianae 
impietatis fuisse. Isti autem haeretica sapientes, suam impietatem eidem 
Synodo applicare festinaut. Qualis autem est condemnatio, et is 
imminet maledictio eis qui in patres peccant, docet nos et divina Scri- 
ptura. Si enim Cham fllius oe cum vidisset nudum suum patrem, quo- 


672 CHRONICON 


υἱὸς τοῦ Νῶε ϑεασάμενος γυμνὸν τὸν ἴδιον πατέρα, xal μὴ xuls- 
B ψας τὴν τοῦ πατρὺς σωματιχὴν γύμνωσιν, ἐξελϑὼν ἀπήγγειλε 
ταύτην τοῖς ἀδελφοῖς, καὶ ἐκεῖνοι ἱματίῳ ταύτην περιεσχέπασαν, 
αὐτὸς δὲ Χὰμ καὶ οἱ ἐξ αὐτοῦ γεννηϑέντες ὑπὸ κατάραν yeyóva- 
σιν, οἱ δὲ σχεπάσαντες εὐλογίας μεγάλης ἠξιώϑησαν, πολλῷϑ 
μᾶλλον οὗτοι μείζονος καὶ ἔτι πλείονος κατακρίσεώς εἶσιν ἄξιοι 
οἱ τὴν μηδαμῶς προσοῦσαν ἀτιμίαν τῇ συνόδῳ σπουδάζοντες διὰ 
τῆς ἀσεβείας τῆς ἐπιστολῆς καὶ Θεοδώρου περιάπτειν αἰτῇ. ἀλὶ᾽ 
οὐ διὰ τοῦτο ἡ ἀσεβὴς ἐπιστολὴ ἢ οἱ ταύτης ἀντιποιούμενοι ἐχ- 
φεύξονται τὴν ἐπὶ τῇ αὐτῶν ἀσεβείᾳ κατάχρισιν, ἀλλ᾽ οὐδὲ Θεό- 
V ων δωρος ὃ Ἕλληνάς τε καὶ Ἰουδαίους καὶ πάντας αἱρετιχοὶς τῇ ἀσε- 
βείᾳ ὑπερβαλόμενος. οὗτος γὰρ πρὸς ταῖς ἄλλαις αὐτοῦ βλασφη- 
μίαις οὐκ. ἠρκέσϑη τῷ πρὸς τὴν ἰδίαν πλάνην παρερμηνεῦσαω 
τὸ σύμβολον τῶν τί καὶ η΄ ἁγίων πατέρων, ἀλλὰ x«i περιφρο- — 
νήσας τούτου ἕτερον σύμβολον ἐξέϑετο πάσης ἀσεβείας πεπληρω- | 
μένον, ἐν à ἀναϑεματίσαι τοὺς ἑτέρως φρονοῦντας ἢ nagadibor- —— 
τας ἐτόλμησεν, ὥστε ὅσον κατὰ τὴν ἐκείνου μανίαν πάντας τοὶ — 
| 
| 


ἁγίους ἀποστόλους xoi πατέρας καταχεχρέσϑαι. τοῦτο δὲ τὸ ἀσε- 
βὲς Θεοδώρου σύμβολον καὶ ἐν rjj κατ᾿ Ἔφεσον πρώτῃ συνύδῳ 
D προκομισϑὲν καὶ ἐν Χαλκηδόνε ἀναγνωσθὲν ὑφ᾽ ἑχατέρας συνύ- ἢ 
δου μετὰ τοῦ ἐχϑεμένου καὶ τῶν δεξαμένων αὐτὸ χατεκχρίϑη. 
ἐπειδὴ δέ τινες τὸν ὑπὲρ Θεοδώρου λόγον ποιούμενοε, προφερο- 


2. ἐπήγγειλε P. 9, αὐτῆς P. 12. ὑπερβαλλόμενος PV. 14. τὸ 
om. P. 16. ἢ παραδιδόντας om. P. 17, ἐκείνων V. — 22. ποιού- 
μενοι λόγον P. 


niam non cooperuit patris corporalem nuditatem, sed egressus nuntiavit 
eam íratribus, et illi vestimento eàm cooperuerunt, ipse quidem Cham, 
et illi qui ex ipso nati sunt, sub maledictione facti sunt; qui autem coo- 
peruerunt, magnam benedictionem meruerunt: multo magis isti majore & 
ampliore condemnatione digni sunt, qui ad Synodum minime inenten 
iufamiam, festinant per impietatem epistolae, et Theodori, eidem sanctae 
Synodo applicare, Sed non ideo impia epistola, vel defendentes ess, 
condemnationem suae impietatis effügient: sed neque 'Theodorus, qui 
Paganos et Judaeos, et omnes haereticos impietate superat. Impio emm 
'lheodoro non suffecit super alias ejus blasphemias ad suum errorem 
male interpretari Symbolum trecentorum decem et octo sanctorum Pa- 
trum: sed etiam contempto eo, aliud Symbolum exposuit omni impietate 
plenum, in quo anathematizare ausus est eos, qui aliter sapiunt vel trr- 
dunt, ut quantum ad illius insaniam pertinet, omnes Sancti Apestoli et 
Patres condemnarentur. Hoc autem 'Fheodori impium symbolum et in 
Ephesina prima Synodo prolatum, et in Calchedonensi recitatum, s» 
utraque Synodo cum ejus expositore, et, eis qui illud suscipiunt, con- 
demnatum. est, Quoniam autem quidam, verba pro "Theodoro facientes 


PASCHALE. 673 


μένων τῶν ἀσεβῶν αὐτοῦ συγγραμμάτων, διὰ τὴν ἐνοῦσαν αὖ-- 
τοῖς βλασφημίαν προσποιοῦνται μὲν λέγειν ὅτι ἀσεβῆ ταῦτα τυγ- 
χάνει, αὐτὸν δὲ τὸν τὴν τοιαύτην ἀσέβειαν ἐξεμέσαντα παραι-- 
τοῦνται ἀναϑεματίζειν, ϑαυμάζομεν τὴν τούτων ἄνοιαν, ὅτι 
στῇ ϑείᾳ τολμῶσιν ἐναντιοῦσϑαι γραφῇ, φανερῶς λεγούσῃ ὅτι ἐν R. 849 
ἴσῳ μισητὰ ϑεῷ καὶ ὃ ἀσεβῶν καὶ ἡ ἀσέβεια αὐτοῦ" καὶ γὰρ τὸ 
πραχϑὲν σὺν τῷ δράσαντι κολασϑήσεται. εἰ δὲ ὁμοίως τῇ αὖ- P 867 
τοῦ ἀσεβείᾳ μισητὸς ϑεῷ καὶ ὃ ἀσεβῶν, πρόδηλον ὡς ὃ τοιοῦτος 
κεχώρισται τοῦ ϑεοῦ xol τῷ ἀναϑέματι δικαίως ὑποβάλλεται. 
1070 γὰρ ἀνάϑεμα οὐδὲν ἕτερον σημαίνει ἢ τὸν ἀπὸ τοῦ ϑεοῦ yo- 
ρισμόν, ὡς ἐν τῇ παλαιᾷ καὶ τῇ καινῇ διαϑήκῃ τὸ περὶ τοῦ ἀνα- 
ϑέματος κρῖμα δηλοῖ. ὅτι δὲ xal κύριος τοὺς μὴ μένοντας ἐν τῷ 
τῆς ἀληϑείας αὐτοῦ λόγῳ κεχωρισμένους εἶναι λέγει τῆς ἐκκλησίας, 
ἐν τῷ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίῳ πρὸς τοὺς Ἰουδαίους διαλεγόμε- 
ἴδνος οὕτω φησί, Πᾶς ὃ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν δοῦλός ἔστι τῆς 
ἁμαρτίας. ὃ δὲ δοῦλος οὐ μένει ἐν τῇ οἰκείᾳ εἰς τὸν αἰῶνα " ὃ δὲ B 
υἱὸς μένει elc τὸν αἰῶνα. ὅτι δὲ τὴν παρὰ τοῦ κυρίου ὠνομασμέ- 
γὴν οἰκίαν ἡ ϑεία γραφὴ ἐκκλησίαν ϑεοῦ ζῶντος καλεῖ ὃ ἀπόστο-- 
λος μαρτυρεῖ ἐν τῇ πρὸς Τιμόϑεον πρώτῃ ἐπιστολῇ. εἰ δὲ λέ- 
$0 jovoí τινες μὴ δεῖν Θεόδωρον μετὰ ϑάνατον ἀναϑεματίζεσθαι, 
ἴστωσαν οἱ τὸν τοιοῦτον αἱρετικὸν ἐχδικοῦντες ὡς πᾶς αἱρετικὸς 
μέχρι τέλους τῇ οἰκείᾳ πλάνῃ ἐμμείνας δικαιότερον διηνεκεῖ ἀνα-- 


8 τὴν αὐτὴν P. 19. δῆλον R. 14, εὐαγγελίῳ] VIII.34. 16, ὁ 
δὲ --- αἰῶνα om. P. 19. πρώτῃ] 15. ἐδ. λέγωσι RV. 


cum proferontur impia ejus conscripta, propter insertam eis blasphemiam 
confingunt quidem dicere quod impia sunt, ipsum autem qui talem im- 
pietatem evomuit, recusant anathematizare: miramur eorum dementiam, 
quod divinae Scripturae contraria agunt, evidenter dicenti, quia aequali- 
ter horribilia sunt apud Deum impius et impietas cjus. Actio enim cum 
auctore punietur: Si autem similiter impietati horribilis est Deo et ille actore 
qui impie agit, certe separatus est talis a Deo, et anathemati juste sub- 
jicitur. Anathema enim nihil aliud significat, nisi a Deo separationem, 
Sicut in veteri et novo 'lestamento judicium de anathemate significat, 
Quod autem et Dominus eos qui non permanent in Verbo veritatis ipsius, 
separatos esse ab Ecclesia dicit, in Evangelio secundum Joannem, Ju- 
daeos alloquens, sic ait: Omnis qui facit peccatum, servus est peccati. 
Servus autem non manet in domo in aeternum: filius autem permanet in 
aeternum. Quod autem, quam Dominus nominat domum, divina Scriptura 
" Ecclesiam Dei vivi vocat, Apostolus testatur in epistola prima ad 'l'imo- 
theum. Si vero quidam dicunt, non oportere Theodorum post mortem 
anathematizari, sciant qui talem haereticum defendunt, quod omnis hae- 
reticus usque ad finem vitae in suo errore permanens i juste perpetuo 
3 


Chronicon Paschale vol. I. 


674 CHRONICON 


ϑεματισμῷ καὶ μετὰ ϑάνατον ὑποβάλλεται, xal τοῦτο ἐπὶ πο)- 
λοῖς γέγονεν αἱρετικοῖς ἀρχαιοτέροις τε καὶ τοῖς ἐγγυτέρω, Tovit- 
στιν Βαλεντίνῳ, Βασιλείδῃ, Ἰαρκίωνι, Κηρίνϑῳ,, Πϊανιχαίῳ, 
C Εὐνομίῳ καὶ Βονόσῳ. τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ἐπὶ Θεοδώρου γέγονε, 
καὶ ἐν ζωῇ κατηγορηϑέντι xal μετὰ ϑάνατον ἀναϑεματισϑέντιδ 
ὑπὸ τῶν ἁγίων πατέρων, οἷς εἰ μὴ βούλονται πείϑεσϑαι ὡς ai- 
ρετιχοὶ οἵ τούτου ἀντιποιούμενοι, τῇ γοῦν παρ᾽ αὐτῶν ἐκχδιχου- 
μένῃ ἀσεβεῖ ἐπιστολῇ πιστευσάτωσαν, ἥτις εἰ καὶ τὰ μάλιστα 
Θεόδωρον ἐχδικεῖ, ὅμως φανερῶς λέγει ὅτι καὶ ἐπ᾽ ἐκκλησίας 
παρὰ ἁγίων πατέρων ἀνεϑεματίσϑη " καὶ ἐξ ἐκείνου πολλὴ ζήτη- 
σις γέγονεν περὶ τῶν αὐτοῦ συγγραμμάτων, ὡς ἀσεβείας δηλον- 
ὁτι πεπληρωμένων. τοῦτο δὲ ἐποίουν τηνικαῦτα οἵ τῆς xaJol- 
xig ἐκχλησίας διδάσκαλοι, ἐφ᾽ ᾧ μὴ τοὺς ἁπλουστέρους τυγχά- 
D vorrag τοῖς ἐχείνου ἀσεβέσι συγγράμμασι τῆς ὀρθῆς παρατρέπε- 
V 293 σϑαι πίστεως. ὅτι δὲ οἱ ἀσεβεῖς εἰ καὶ μὴ τὸν κατὰ πρόσωπον l 
ἐν ζωῇ δέξονται ἀναϑεματισμόν, ὅμως καὶ μετὰ ϑάνατον ἀναϑε- 
ματίζονται ὑπὸ τῆς καϑολικῆς ἐκχλησίας δείχνυται ἐκ τῶν ἁγίων 
R 844 συνύδων. ἡ μὲν γὰρ ἐν Νικαίᾳ τοὺς τὸ ἀσεβὲς ᾿Ἵρείου φρόνημα 
πρεσβεύοντας ἀνωνύμως ἀνεθεμάτισεν, ἡ δὲ ἐν Κωνσταντινου- 
πόλει τὴν Πακεδονίου ἀσεβεστάτην αἵρεσιν" ἀλλ᾽ ὅμως ἡ ἀγίαϑ 
τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησία καὶ μετὰ ϑάνατον ἄρειον καὶ ΠΠακεδόνιον óv- 
jlacil ἀναϑεματίζει. ἐκ πολλῶν δὲ τῶν ἀποδείξεων ἐλεγχόμενοι 


8. Οὐαλεντίνῳ P. — ib. Βασιλίδῃ PV. 6. οἷς om. V. 10. avt- 
Os. P. 18. διδάσκαλοι om. V. 14. rg P. 15. oi om. P. 


anathemati et post mortem subjicitur. Et hoc in multis haereticis εἰ 
antiquioribus et propioribus factum est, id est, Valentino, Basilide, 
Marcione, Cerintho, Manichaeo, Eunomio, et Bonoso Hoc autem idea 
et in Theodoro factum est, et in vita accusato, et post mortem amabe 
matizato a sanctis Patribus, quibus si credere noluerint ut haeretici ejus 
defensores, vel impiae epistolae. quam ipsi defendunt, credant: quae li 
cet "Theodorum collaudet, manifeste tamen dicit, quod in Ecclesia a san- 
ctis Patribus anathematizatus est, et ex illo plurima inquisitio facta cst 
de ejus conscriptis, utpote plenis impietate. Hoc autem tunc faciebsst 
Catholicae Ecclesiae Doctores, ne simpliciores legentes illius impia coo- 
scripta, 8 recta fide declinarent. Quod autem impii, licet non in vita it 
suam personam anathema susceperint, tamen et post mortem ariathemali- 
zentur a Catholica Ecclesia, ostenditur a sanctis Synodis. Nicaena esi 
Synodus eos qui impii Arii sectam colunt, sine nomine anathematizavi 
Quae autem Constantinopoli congregata est, impiam Macedonii haeresi 
anathema-similiter condemnavit: sed tamen sancta Dei lesia et post mortes 
tzavit Arium et Macedonium nominatim anathematizat, Cum autem ex 


PASCHALE. 675 


ὡς ἀσεβοῦσι διακενῆς οἱ Θεοδώρου καὶ τῆς ἀσεβείας αὐτοῦ àvri- 
ποιούμενοι, ἐφ᾽ ἑτέραν ματαίαν πρόφασιν καταφεύγουσι, λέ- P 868 
γοντες μὴ δεῖν αὐτὸν ἀναϑεματισϑῆναι διὰ τὸ ἐν τῇ κοινωνίᾳ 
τῶν ἐχκλησιῶν τετελευτηκέναι. ἔδει δὲ αὐτοὶς εἰδέναι ὡς ἐχεῖνοι 
δτελευτῶσιν ἐν τῇ κοινωνίᾳ τῶν ἐχκλησιῶν οἱ τὸ κοινὸν τῆς εὐ-- 
σεβείας δόγμα τὸ ἐπὶ τῆς καϑολικῆς κηρυττόμενον ἐκκλησίας μέ- 
χρι τέλους φυλάξαντες. οὗτος δὲ τῇ οἰκείᾳ ἐντελευτήσας ἀσεβείᾳ 
ἀπὸ πάσης ἐκκλησίας ἐξεβλήϑη. ἀμέλει τοι καὶ πᾶν τὸ πλήρωμα 
τῆς ἐν Π]Πομψουεστίᾳ ἐκκλησίας, ἐν 7 λέγεται ἐπίσκοπος γεγενῆ-- 
10σϑαι, διὰ τὰς βλασφημίας, δι᾽ ἅςπερ Ἕλλησί τε καὶ Ἰουδαίοις 
καὶ Σοδομίταις παρὰ τῶν ἁγίων πατέρων συνηριϑμήϑη, ἀπή- Β 
λειψαν ἐξ ἐκείνου τῶν ἱερῶν τῆς ἐχκλησίας διπτύχων τὴν τούτου 
προσηγορίαν, ὡς τὰ περὶ τούτου συστάντα κατὰ τὴν αὐτὴν πό- 
λιν παρὰ τῇ συνόδῳ τῆς ἐπαρχίας ὑπομνήματα δείκνυσιν. 
15 Θαυμάζομεν τοίνυν rotg ἐχδικοῖντας Θεόδωρον οἰκειου- 
μένους αἰτόν τε καὶ τὴν αὐτοῖ ἀσέβειαν, ὅπου γε ἣ ἐκκλησία dv 
7 γέγονεν ἐπίσκοπος ὡς αἱρετικὸν ἐκ πολλῶν τῶν χρόνων αὐτὸν 
ἀπεβάλετο. ὅτι δὲ ἐπὶ κατακρίσει οἰκείᾳ τὴν τοιαύτην προβάλλον- 
ταὶ πρόφασιν οἱ Θεόδωρον ἐχδικοῦντες ἔξεστι γνῶναι καὶ ἐξ 
90 αὐτοῦ τοῦ ἐπὶ ᾿Ιούδα γενομένου φοβεροῦ κρίματος. ἐκεῖνος γὰρ 
γομίσας λανθάνειν τὸν τὰ χρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων γινώσκοντα C 


1. διακενῶς Ρ. 9. — P. 11. ἀπείλειψαν P. 18. ἀπε- 
βάλλετο PV. — 20. περὶ P. 


probationibus convincuntur, quod supervacue et impie agunt qui Theodo- 
rum et impietatem ejus defendunt, ad aliam vanam occasionem confu- 
giunt, dicentes non oportere eum anathematizari eo quod in communica- 
tione Ecclesiarum mortuus est. Oportebat autem scire eos, quod illi 
moriuntur in communicatione Ecclesiarum, qui commune pietatis dogma, 
uod in universali Ecclesia praedicatur, usque ad finem servaverunt. 
te autem usque ad mortem in sua permanens impietate, ab omni Ec- 
clesia ejectus est, ltaque et omnis plenitudo — — Ecclesiae, in 
qua Episcopus dicitur fuisse, cum invenisset quod Paganis et Judaeis ot 
Sodomitanis a sanctis Patribus connumeratus est, deleverunt ipsi ex illo 
a sacris Ecclesiae Diptychis ejus nomen, sicut gesta de hoc in eadem 
civitate apud Concilium Episcoporum illios Provinciae confecta osten- 
" , * 
€ bend igitur "Theodori sequaces, qui eum et impietatem ejus . 
tamquam suam defendunt, cum Ecclesia, in qua fuit Episcopus, utpote — , 
haereticum ex multis temporibus eum. ejecerit, Quod autem ad condem- ejecit. ita 
nationem suam talem occasionem proponunt defensores Theodori, scire Leuncl. 
licet et ex ipso adversus Judam facto tremendo judicio. Ille enim cum 
putasset latere eum qui occulta bominum cognoscit, sacramentis commu- 
nicavit cum Apostolis: sed tamen nihil ei profuit quod cum dolo commu- 


676 CHRONICON 


ἐκοινώνησε τῶν μυστηρίων τοῖς ἀποστόλοις. ἀλλ᾽ ὅμως οὐδὲν 

αὐτὸν ὦὥνησεν xal ἣ μετὰ ὑποχρίσεως κοινωνία, ἀλλ᾽ οὐδὲ 10 xal 

μετὰ ϑάνατον αὐτοῦ δώδεκα ὀνομασϑῆναι τοὺς μαϑητάς, ὥς 

φησιν Ἰωάννης ὃ εὐαγγελιστὴς λέγων, Θωμᾶς δὲ ὃ λεγόμενος di- 
δυμος, εἷς τῶν ιβ΄, οὐκ ἦν μετ᾽ αὐτῶν, ὅτε ἦλϑεν ὃ ᾿ἸΙησοῖς,5 

ἢ ἐξαιρεῖ τὸν Ἰούδαν τῆς κατακρίσεως ἢ συναριϑμεῖσϑαι ποιεῖ 

R 846 τοῖς ἀποστόλοις. ἀμέλει τοι μετὰ τὴν τοῦ κυρίου ἀνάληψιν οἱ 

ἀπόστολοι δι᾽ οἰκείας ψήφου τὸν αὐτὸν Ἰούδαν καὶ utró ϑάνατον 

D κατεδίχασαν, καὶ ἕτερον ἀντεισήγαγον. ὅτι δὲ ματαίαν πρόφασιν 
προβάλλονται λέγοντες μὴ δεῖν τοὺς τελευτῶντας αἱρετικοὺς ἀνα- l0 
ϑεματίζεσϑαι xal ἐξ αὐτῶν τῶν τοῦ xvglov ῥημάτων ἀποδεῖξο- 

μὲν. τοὺς γὰρ ἀσεβεῖς καὶ ἔτι ζῶντας νεχροὺς ὀνομάζει, λέγων, 
"Aqtc τοὺς νεκροὺς ϑάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς " ὥσπερ οὖν xoi 

τοὺς δικαίους τελευτήσαντας ζῶντας ἀποχαλεῖ" λέγει γὰρ περὶ 
᾿βραὰμ καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ Ἰακὼβ ὅτι 0 ϑεὸς οὐκ ἔστι νεχρῶν ἀλλὰ lè 
ζώντων. & τοίνυν κατὰ τοὺς ἐχείνων λύγους οὗ χρὴ τοὺς αἵρετι- 

κοὺς τελευτῶντας ἀναϑεματίζεσϑαι, οὐδὲ ζῶντες αἱρετιχοὶ ἀνα- 
ϑεματισϑύσονται, οὗς ὃ κύριος νεκροὺς ἀποκαλεῖ δεὰ τὸ ἀποχε- 

P 869 χωρισμένους εἶναι αὐτοῦ τοῦ εἰπόντος, "Eyo εἶμι ἡ ζωή. xal κατ᾽ 
αὐτοὺς λοιπὸν οὔτε ζῶντες οἴτε τελευτῶντες αἱρετικοὶ ἀναϑεμα-8 
τισϑήσονται, καὶ μάτην κατ᾽ ἐκείνους 7j ἀποστολικὴ διδασκαλία 

V 994 παραδέδωκεν ἀναϑεματίζεσϑαι τοὺς παραδιδόντας παρ᾽ ὃ παρε 


2. ἡ εἰ καὶ om. P. 4. Ἰωάννης] ΧΧ.94, 9, ἀντ᾽ αὐτοῦ εἰσήγε- 
γον Ῥ. 11. ἀποδείξωμεν PV. 19, λέγων) Matth. VIIL 22. 
14. καλεῖ P. ib. λέγει] XXII. 32. 18. κεχωρεσμένους P. 
20. οὔτε alterum om. P. 89. παρελάβομεν P. 


nicavit. Sed licet post mortem ejus duodecim nominati sint Discipul, 

sicut Joannes Evangelista dicit: Thomas autem, qui Didymus dicebatur, 
venerat. sic tnus ex duodecim, non erat cum ipsis quando vcnit Jesus: tamen hoc no 
et Leuncl.liberat Judam a condemnatione, aut connumerari facit Apostolis. Unde 
post Ascensionem Domini, Apostoli per suam sententiam eumdem Jodas 

etiam post mortem condemnaverunt, et alium pro illo introduxerunt 

unam Quod autem vanam occasionem proponunt, dicentes non oportere haere 
ticos mortuos anathematizari, et ex ipsis Domini verbis ostendemus. Ia- 

* non est pios enim et adhuc vivos, mortuos nominat, dicens: Dimitte mortuos *t- 
lire mortuos suos: sicut justos et jam defunctos, vivos nominat. Dict 

ín Cod.eta-enim de Abraham et Isaac et Jacob, quod "Deus non est Deus mortv- 
pud Leuncl.rum, sed "viventium. Si ergo secundum verba illorum non oportet hat · 
"vivorum. reticos mortuos anathematizari, nec ""*viri haeretici anathematizabuntur, 
sic et quos Dominus mortuos vocat, quia separati sunt ab ipso qui dixit: E 
Leuncl. sum vita, et secundum eos jam nec vivi, nec mortui haeretici anathem- 
δ corrige tizabuntur: et sine causa, secundum illos, Apostolica doctrina tradit s? 
vivi.  thematizari eos, qui tradunt praeter quod accepimus: sine causa sancti 


PASCHAL E. 6717 


λάβαμεν, μάτην αἱ ἅγιαι σύνοδοι τοὺς αἱρετιχοὺς xazéxpuvav, 
μάτην καὶ oi. ἄλλοι ἅγιοι πατέρες καὶ διδάσκαλοι τῆς ἐκκλησίας 
τοὺς αἱρετιχοὺς ἀνεϑεμάτισαν. μέμψονται δὲ καὶ Ἱερεμίᾳ τῷ 
προφήτῃ εἰπόντι, Ἐπικατάρατος ὃ ποιῶν τὰ ἔργα κυρίου ἀμελῶς, 
5xal “αβὶδ τῷ προφήτῃ λέγοντι, ᾿Επικατάρατοι οἱ ἐχκλίναντες 
ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου, καὶ συντόμως εἰπεῖν, πάσῃ τῇ ϑείᾳ γρα- 

φῇ, πολλαχοῦ τὰς τοιαύτας κατακρίσεις ἐπαγούσῃ τοῖς ἀσεβέσιν. B 
εἰ δὲ οἱ ἀμελῶς ποιοῦντες τὰ ἔργα κυρίου καὶ ἁμαρτάνοντες περὶ 
τὰς αὐτοῦ ἐντολὰς τοιαύταις κατακρίσεσιν ὑποβάλλονται, πόσῳ 
1ομᾶλλον Θεόδωρος ó ἀσεβὴς 0 τοιαῖτα κατ᾽ αὐτοῦ τοῦ μεγάλου 
ϑεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῖ Χριστοῦ βλασφημήσας δικαιότε- 
ρον καταχέχριται καὶ ἀναϑεματίζεται; καὶ ἤρκει μὲν ταῦτα πρὸς 
ταῖς παρατεϑείσαις ἀνωτέρω τε καὶ ἐν ἑτέροις ἡμῶν λόγοις ἀπο- 
δείξεσι περὶ τοῦ δεῖν καὶ μετὰ τελευτὴν τοὺς αἱρετιχοὺς κατα- 

1δχρίνεσϑαι καταισχύνειν τοὺς Θεοδώρου μεταποιουμένους καὶ C 

παύσονται τῆς τοιαΐτης ἀσεβείας" διὰ δὲ τὸ ἐμφιλονείκως τοῖς R. 848 

αὐτοῖς ἐπιμένειν τὸ πλέον ἐροῦμεν Cri τινὲς τῶν συναχϑέντων 
ἐν τῇ κατὰ Νίκαιαν ἁγίᾳ ovvódq καὶ ὑπογράψαντες τῷ ἐκτεϑέντι 
παρ᾽ αὐτῆς ὅρῳ ἤτοι συμβύλῳ τῆς πίστεως, ἐπειδὴ μετὰ ταῦτα 
90 ἐναντία φρονήσαντες ἐφάνησαν, οἱ μὲν ζῶντες, οἱ δὲ μετὰ ϑά- 
γατον ἀνεϑεματίσϑησαν παρὰ “αμάσου τοῦ τῆς ὑσίας μνήμης 
πάπα τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης καὶ τῆς ἐν Σαρδικῇ οἰκουμενικῆς 
8. ἀναϑεμάτεσαν P. 4. εἰπόντι) XLVIIT. 10. 5. 4afià] 


CXVIII 21. ἐδ. ἐκκλίναντες ΡΥ. 7. ἐπάγουσι PV. 16. zav- 
σονται) παύεεν Labbeus. 


Synodi haereticos condemnaverunt, sine causa εἰ alii sancti Patres et 

Doctores Ecclesiae haereticos anathematizavcrunt. Inculpent autem et 
Jeremiam Prophetam dicentem: Ezecrandus qui opera Domini fac ne- 
gligenter; et David Prophetam dicentem: Kxrecrandi qui declinant a man- 

datis tuis; et ut compendiose dicamus, omnem divinam Scripturam in di- 

versis locis tales condemnationes impiis inferentem. Sin autem illi qui 
negligenter opera Dei faciunt, et — in mandatis ejus, talibus con- 
demnationibus subjiciuntur: quando magis impius Theodorus, qui talia 

adversus ipsum magnum Deum et Salvatorem nostrum Jesum Christum 
blasphemavit, juste condemnatus est et anathematizatus? Et haec qui- anathema- 
dem sufficiebant, super memoratas et* aliis nostris libris insertas proba- tizatur. 
tiones, quas protulimus, ostendentes quod oportet etiam post mortem "in aliis 
haereticos condemnari, confundere eos qui 'Theodorum defendunt, et 
compescere à tali impietate. Quoniam autem contentiose in iisdem per- 

manent, etiam quod est amplius, dicimus quia quidam ex i sis p» in Ni- dicemus. sic 
caena sancta Synodo convenerunt, et expositae ab ea fidei efinitioni et. Leuncl, 
vel Symbolo subscripserunt, quoniam postea contraria sapientes apparue- 

runt, alii quidem vivi, alii autem post mortem anathematizati sunt a Da- 

maso sanctae memoriae Papa antiquioris Romae, et ab universali Sordi- 


678 CHRONICON 


συνόδου, καϑὰ μαρτυρεῖ ὃ ἐν ἁγίοις 449váaioc.. ἀλλὰ xal ἡ i 
Χαλκηδόνι ἁγία σύνοδος Ζόμνον τὸν ᾿ντιοχείας γενόμενον ἐπί- 
D σχυπὸν μετὰ ϑάνατον κατεδίκασεν, τολμήσαντα μόνον γράψαι 
δεῖν παρασιωπηϑῆναι τὰ ιβ΄ κεφάλαια τοῦ ἐν ἁγίοις Kvgüot, 
ἐπειδὴ δὲ οἱ Θεοδώρου ἀντιποιούμενοι αἱρετικοὶ πάσης προτάσεως ϑ 
καὶ ἐγχειρήσεως ἐκπεπτωκότες ἐπεχείρησαν λέγειν πρὸς ἀπάτην 
τῶν ἀγνοούντων ὡς ὃ τῆς ὑσίας μνήμης Κύριλλος ἔν τινι μέρει 
ἐπιστολῆς τοῦτον ἐπήνεσεν, ἐχ πολλῶν ἀποδείκνυται ὅτε οὐ συμ- 
βαίνει τὸ αὐτῶν ἐγχείρημα τοῖς εἰρημένοις παρὰ τοῦ ἐν ἁγίοις 
Κυρίλλου ἐν διαφόροις αὐτοῦ λόγοις κατὰ τοῦ δυσσεβοῦς Ocodu-1o 
gov, ἐν οἷς ἀσεβέστερον αὐτὸν πάντων τῶν ἄλλων αἱρετιχῶν ἀπο- 
δείξας, εἶτα οὐκ ἐνεγχὼν τὸ πλῆϑός τε καὶ μέγεθος τῶν αὐτοῦ 
P 370 βλασφημιῶν τῶν εἰρημένων κατὰ τοῦ μεγάλου ϑεοῦ καὶ σωτῆρος 
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀπεφϑέγξατο οὕτως εἰπών, ᾿Εξέστη ὃ 
οὐρανὸς ἐπὶ τούτῳ καὶ ἔφριξεν ἐπὶ πλείω σφόδρα, λέγει κύριος. 
ὦ τῆς ἀποῤῥήτου σκαιότητος, ὦ γλώσσης λαλούσης ἀδικίαν κατὰ 
τοῦ ϑεοῦ καὶ τὸ χέρας αἱρούσης. καὶ πάλιν, Ἔπίϑες, ἄνϑρωπι, 
τῇ σαυτοῦ γλώττῃ ϑύραν καὶ μοχλόν" παῦσαι τὸ κέρας εἰς ὕψος 
ἐπαίρων καὶ λαλῶν ἀδικίαν κατὰ τοῦ ϑεοῦ, μέχρι τίνος ἐπιπη- 
δᾷς ἀνεξικακοῦντε Χριστῷ; εἰς νοῦν ἔχε τὸ γεγραμμένον napi 
τοῦ ϑεσπεσίου Παύλου, Οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες tlg τοὺς ἀδεὶ- 
Β φοὺς καὶ πλήττοντες αὐτῶν ἀσϑενοῦσαν τὴν συνείδησιν εἰς Χρι- 


1. καταμαρτυρεῖ R. ib. ἡ om. P. 15. ἐπὶ πλείω] De formula 
hac semibarbara vid. annot. ad Xenoph. Hist. gr. 11, 2. 16. p. 233. 
21. Παύλου] [. Cor. VIII. 12. — 22. τὴν om. Ρ. 


censi Synodo, prout testatur Sanctus Athanasius. Sed et Calchedonensis 
sancta Synodus Domnum Antiochiae factum Episcopum post mortem cos 
demnavit, quod solum ausus est scribere, oportere taceri duodecim capi- 
tula Sancti Cyrilli. Quoniam autem "Theodori defensores haeretici, omai 
propositione et conatu excidentes, praesumunt dicere ad  deceptionem 
ignorantium, quod Sanctae memoriae Cyrillus in aliqua parte epistolae 
illum collaudavit; ex multis ostenditur, quod non convenit eorum cons 
men dictis à Sancto Cyrillo in diversis ejus libris contra impium Theo 
dorum, in quibus magis impium omnibus aliis haereticis eum ostendens, 
deinde nou sustinens plurimas et maximas ejus blasphemias contra ma- 
um Deum et Salvatorem nostrum Jesum Christum dictas, exclamavit, 
ita dicens: Expavit coelum super hoc, et horruit amplius vehegenter, 
dicit Dominus. O intolerabilem malignitatem, o linguam loquentem ini- 
uitatem contra Deum, et in altitudinem cornu extollentem. Et iterum: 
mpone homo tuae linguae ostium et seram: cessa cormu in altitudinem 
extollens, et loquens iniquitatem adversus Deum. Quousque insultas pt 
tienti Christo? In mente habe scriptum a divino Paulo: Sic autem pe 
cantes in fratres, et percutientes eorum infirmam conscientiam, in Chrüts 


PASCHALE. 679 


στὸν ἁμαρτάνετε. xal ἵνα τί xal ἐκ προφητικῶν φϑέγξωμαι fi- 
βλίων, ᾿Εδικαιώϑη Σόδομα ix σοῦ. νενίχηκας τὰς Ἑλλήνων ἀϑυ- 
ροστομίας, ἃς ἐποιήσαντο χατὰ Χριστοῦ, μωρίαν ἡγοίμενοι V. 295 
τὸν σταυρόν. οὐδὲν ὄντα διέδειξας τὰ τῆς Ἰουδαϊκῆς ἀπονοίας R. 850 
δἐγκχλήματα. τούτων τοίνυν οὕτως ἐπὶ καταχρίσει τοῦ ἀσεβοῦς 
Θεοδώρου ὑπὸ τοῦ ἐν ἁγίοις Κυιρίλλου εἰρημένων, εἰ καὶ δοίη 
τις κατὰ τοὺς ἐκείνων λύγους τὸν ἐν ἁγίοις Κύριλλον εἰρηκέναι τι 
ὑπὲρ Θεοδώρου, οὐδὲ τοῦτο ἐξαιρεῖται αὐτὸν τῆς κατακρίσεως. 
εὑρίσχομεν γὰρ ὡς πολλοὶ τῶν ἄλλων πατέρων τινὰς τῶν αἵρετι- 
Ἰοχῶν ἀπεδέξαντο, ὥσπερ καὶ οἵ ἐν ἁγίοις “Ιάμασος καὶ 4M9avá- C 
σιος καὶ Βασίλειος ᾿πολλινάριον, καὶ «Ἱέων δὲ ὃ τῆς ὁσίας μνή- 
μης Εὐἰτυχέα. καὶ ὅμως ἐπειδὴ φανερὰ γέγονεν ἡ τούτων ἀσέβεια, 
οὐκ ἐξέφυγον διὰ τὴν τοιαύτην ἀποδοχὴν οἱ αἱρετικοὶ τὴν μετὰ 
ταῦτα εἰς οἰκεῖον πρόσωπον καὶ τὴν αὐτῶν ἀσέβειαν γενομένην 
15 κατάχρισίν τε καὶ ἀναϑεματισμόν. τοσαύτη δέ ἐστιν ἡ μανία 
τῶν Θεόδωρον ἐχδικούντων ὅτι τολμῶσι καταψεύδεσθαι xal Γρη- 
γορίου τοῦ ϑεολύγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Κωνσταντινουπόλεως, ὡς 
ἐπιστολὰς πρὸς αὐτὸν Θεόδωρον ἀποστειλάντων πεπληρωμένας 
ἐπαίνου" ὅπερ ψεύδους ἐστὶ μεστόν. Γρηγόριος μὲν yog ὅτε ὑπὲρ D 
20 τῆς ἀληϑείας ἐν ΚΚνσταντινουπόλει ἀγωνισάμενος καὶ τοὺς λαοὺς 
ἀπὸ τῆς τῶν ᾿Ἱρειανῶν πλάνης εἰς τὴν ὀρϑόδοξον πίστιν ἐπιστρέ- 
vag tig τὴν οἰκείαν ἐπανῆλϑε πατρίδα, τὰς παρὰ τῶν αἱρετιχῶν 
καχούργως προφερομένας ἐπιστολὰς οὐ πρὸς Θεόδωρον τὸν IMo- 


1. φϑέγξομαι PV. Ezech. XVI. 561. Φ. ϑυροστ. R. 9. τῶν al- 
terum om. P. 11. àdbom.P. 19. ὅτι P. 


peccatis. Et ut aliquid etiam ex propheticis loquar codicibus: Justíficata 
est Sodoma er te, superasti Paganorum verbositates, quas contra Chri- 
stum fecerunt, stultitiam existimantes crucem, nihil esse ostendisti Ju- 
daicae superbiae crimina," His igitur ad condemnationem Theodori sic 
& Sancto Cyrillo dictis, licet aliquis concedat, secundum illorum verba 
Sanctum Cyrillum aliquid pro "Theodoro dixisse, neque hoc liberat illum 
ἃ condemnatione. lnvenimus enim, quod multi sanctorum Patrum quos- 
dam haereticos collaudaverunt, sicut et Sancti Damasus et Athanasius 
et Basilius Apollinarium, et Sanctus Leo Eutychen: et tamen cognita 
eorum impietate, non propter hoc evaserunt haeretici condemnationem et 
anathema, quod postea contra eorum personam et impietatem factum est. 
Tantus autem est furor defendentium Theodorum, quia praesumunt ad- 
versus Gregorium 'lheologum, et Joannem Constantinopolitanum mentiri, 
dicentes epistolas ad eumdem "Theodorum plenas laudis eos direxisse: 
quod falsum est. Gregorius enim, cum in Constantimopoli pro veritate 
laborans, conversis per eum ab Ariana insania ad Catholicam fidem po- 
pulis, ad suam patriam reversus est, epistolas quas haeretici dolose pro- 


680 CHRONICON 


wovtGtlag ἔγραψεν, ἀλλὰ πρὸς Θεόδωρον ἐπίσκοπον Τυάνων, 
jug ἐστὶν τῆς δευτέρας Καππαδοχῶν μητρόπολις" τῆς δὲ atii 
χώρας ἐστὶν ἡ Ναζιανζός, ἧς γέγονεν ἐπίσκοπος ὃ αὐτὸς ὃν 
ἁγίοις Γρηγόριος, καὶ ᾿Αριανζὸς τὸ χωρίον, ὅϑεν ὥρμητο. τοῖτο 
γὰρ καὶ αὐταὶ σαφῶς δηλοῦσιν «i ἐπιστολαί, μεμνημέναι ἐϑῶν" 
P 371 x«l συνύδων καὶ τοῦ αὐτοῦ χωρίου ᾿“ριανζοῦ καὶ ἑτέμων χωρίων 
τῖς αὐτῆς ἐπαρχίας καὶ μηνῶν τῇ ἐπιχωρίῳ διαλέκτῳ Καππαδο- 
xov ὠνομασμένων καὶ Βοσπορίου ἐπισκόπου ὑπ᾿ αὐτὸν τελοῖν- 
τος Κολωνίας τῆς πόλεως καὶ ἑτέρων ἐπισκόπων xol χωρεπισχύ- 
πων καὶ μοναστηρίων ὑπὸ τὸν αὐτὸν τελούντων Θεόδωρον μνη- 1) 
μονεύουσαι, ὧν καὶ μέχρι νῦν σώζεται τὰ αὐτὰ ὀνόματα. ποῖα 
δὲ μετουσία Καππαδόκαις πρὸς τοὺς ἀπὸ τῆς δευτέρας Κιλιχίας 
ἢ τότε ἢ νῦν ὑπάρχει, διαμεμερισμένης τῆς τῶν ἐπαρχιῶν τούτων 
διοικήσεως; ἢ ποίους ἐπισκόπους ὑφ᾽ ἑαυτὸν ἔχειν ἠδύνατο ὑ 
p ᾿οψουεστίας ἐπίσκοπος, αὐτὺς ὑπὸ τὸν τῆς αὐτῆς δευτέρας Κι 
R 852 λικίας μητροπολίτην τελῶν; ᾿Ιωάννης δὲ ὃ Κωνσταντινουπύλεως 
ἔγραψεν ἐπιστολὴν πρὸς Θεύδωρον τὸν IMowyovtotíag , οὐχ ἐπαί- 
γων. δὲ ἀλλὰ μέμψεων καὶ ἐπιτιμήσεων οὖσαν μεστήν, ὡς ἐχπε- 
σόντος αὐτοῦ τῆς ϑεοσεβείας. συνιισκήσας γὰρ αὐτῷ τὸν μονήρη 
βίον ἐν ἑνὶ xal τῷ αὐτῷ μοναστηρίῳ τῆς ἐκεῖσε συνδιαγωγῆςϑ 
ἀγναμιμνήσκει αὐτόν, καὶ ταῦτα μαρτυροῦσι Σωζόμενος καὶ Ἡσύ- 


4, Γρηγόριος ὁ αὐτὸς ἐν ἁγίοις γέγονεν ἐπίσχοπος Ῥ. 5. ἐθνῶν 
PV. 7. μηνῶν ὡς P, μὴν ὡς V. 9. Κωλονίας PV. — 10. τῶν 
αὐτῶν P. 418. ἢ alterum om. P. 


ferunt, non ad 'Theodorum Mopsuestenum scripsit, sed ad 'T'heodorun 
Tyanon.si; Épiscopum Tyanensem, quae est secundae Cappadociae metropolis 
et Leunc], Ejusdem autem provinciae sunt et Nazianzus civitas, cujus fuerat Fji- 
NanziantusSCOpus idem sanctae memoriae Gregorius, et Arianzus praedium, unde 
ortus fuerat Hoc enim et ipsae epistolae aperte significant, memoria 
facientes consuetudinum et collectionum, et ejusdem praedii Arianzi, εἰ 
aliorum praediorum ejusdem provinciae, et mensis vernacula lingua Cap- 
padocum nominati, et Bosphorii Episcopi sub eodem "Theodoro constituti 
qui tunc temporis Coloniae civitatis ejusdem provinciae Episcopus erst, 
et aliorum Episcoporum, et Chorepiscoporum, et Monasteriorum, qus 
sub "Theodori jurisdictione erant, quorum usque nunc eadem nomina ser- 
vantur. Qualis porro communio Cappadocibus ad secundam Ciliciam, 
vel tunc, vel modo divisa earum provinciarum gubernatione ? Et quos 
Episcopos sub se habere poterat Mopsuestenus Episcopus, cuin ipse sub 
metropolitano secundae Ciliciae constitutus indt Joannes autem 
stontinopolitanus scripsit quidem epistolam ad Theodorum Mopsuestenus, 
non tamen laudibus, sed querimoniis et increpationibus plenam, utpote 
ilo a bona conversatione lapso. Quoniam enim cum eo monachicam v 
tam in uno eodemque Monasterio exercuit, conversationis ibi factae eum 


PASCHAL E. 681 


χιος xal Σωκράτης καὶ Θεοδώρητος ὃ πολλοὺς ὑπὲρ Θεοδώρου 
λόγους τε καὶ ἐπαίνους ἐχτείνας. εἶ δὲ προφέρουσι μαρτυρίας 
Ἰωάννου τοῦ IMdvrioytlag καὶ τῆς ὑπ᾽ αὐτὸν ἀνατολικῆς συνόδου C 
ὑπὲρ Θεοδώρου καὶ τῆς αὐτοῦ ἀσεβείας γενομένας, ἀνάγκη αὖ-- 
δτοὺς κἀκεῖνα δέξασϑαι, ἅπερ ὕσον τό γε ἐπ᾽ αὐτοῖς εἰς κατάχρι-- 
σιν τοῦ ἐν ἁγίοις Κυρίλλου xal ἀϑέτησιν τῆς ὀρθῆς πίστεως οἵ V 296 
περὶ Ἰωάννην ἐτόλμησαν, καὶ ἅπερ ἔγραψαν, Νεστόριον καὶ 
τὴν αὐτοῦ κακοδοξίαν ἐπὶ πλεῖστον χρόνον ἐκδικοῦντες. καὶ τοῦτο 
δείκνυται ἐκ διαφόρων αὐτῶν λόγων τε καὶ ἐπιστολῶν πρὸς Θεο-- 
10 δόσιον τὸν τῆς εὐσεβοῦς λήξεως xal ἑτέρους διαφόρους γραφει- 
σῶν. καὶ ταῦτα μὲν οὕτως. ἵνα δὲ μηδὲν τῆς ἀκριβείας παρα-- 
λείψωμεν, ἀναγκαῖον ἐνομίσαμεν μνησϑῆναι καὶ τῶν γραφέντων D 
παρὰ «Αὐγουστίνου τοῦ τῆς ὁσίας μνήμης ἐπισκόπου ἐν ᾿φρικῇ 
γενομένου. ζητήσεως γάρ τινος περὶ Καικιλιανοῦ μετὰ ϑάνατον 
15 αὐτοῦ κινηϑείσης, ὡς τῆς ἐχχλησιαστικῆς παρατραπέντος παρα- 
δόσεως, καί τινων τούτου χάριν χωρισάντων ἑαυτοὺς τῆς καϑο- 
λικῆς ἐχχλησίας, γράφει πρὸς Βονιφάτιον 6 αὐτὸς τῆς ὁσίας 
μνήμης “ὐγουστῖνος ὡς οὐχ ἔδει τινὰς διὰ τοῦτο χωρίσαι ἑαυτοὺς 
τῆς καϑολικῆς ἐκκλησίας" d γὰρ ἀληϑῆ ὑπῆρχεν τὰ ἐπαγόμενα 
90 Καικιλιανῷ, καὶ ἐφανερώϑη ἐναντία φρονήσας τῆς χαϑολικῆς 
καταστάσεως, καὶ μετὰ ϑάνατον ἂν τοῦτον ἀναϑέματι ὑπέβαλον. P. 874 


2. λόγους καὶ P sola. ib. προσφέρουσι P. 18. χωρῆσαι PV. 


admonuit: et pro his testimonium praebent Sozomenus, et Hesychius, et 
Socrates, et Thscderetun, qui —— ro Theodoro orationes et laudes 

fecit, Si autem testimonia proferunt Joannis Antiocheni, et Orientalis 

Concilii sub eo constituti, facta pro 'Theodoro, et ejus impietate, ne- 

cesse est eos, et illa suscipere, quae (quantum ad illos pertinet) ad 
condemnationem Sancti Cyrilli, et reprobationem rectae fidei fecerunt 

Joannes et qui cum illo erant, nec non etiam quae scripserunt, Nesto- 

rium et ejus perfidiam diutius defendentes. Et hoc ostenditur ex di- 

versis eorum ioris et epistolis, quas ad "Theodosium piae recordationis, ] 
et ad alios diversos scripserunt. Et haec quidem sic se habent. Utethaecqui- 
autem nihil subtilitatis praetermittamus, necessarium putavimus memorare dem sic. ut 
etiam illa, quae ab Augustino sanctae memoriae Africano Episcopo scri- autem, etc. 
pta sunt. Quaesticne enim aliqua post mortem Caeciliani de eo mota,praetermit- 
quod ab Ekcclesisstica traditione declinasse dicebatur, et propter hoc timus. 
— a Catholica Ecclesia separatis, scribit ad Bonifacium idem  Leuncl. 
anctus Augustinus, quod non oportebat, aliquos ideo separare sese aet ut haec 
Catholica Ecclesia: $i enim vera essent ea quae Caeciliano infereban- quidem sic- 
tur, et manifestatus esset contrarium aliquid Écclesiastico statui sapuis-ut nihil sub- 
se, etiam post mortem eum anathemati subjicerem. Sed et regula san-tilitatis ha- 


“" 


682 CHRONICON 


ἀλλὰ καὶ κανὼν τῆς ἁγίας ἐν que συνόδου διαγορεύει τοὺς 
ἐπισχύπους τοὺς τὴν οἰκείαν περιουσίαν ἢ ἐν διαϑήκῃ ἢ ἐξ ἀδια- 
ϑέτου αἱρετικῷ παραπέμποντας χρῆναι καὶ μετὰ ϑάνατον ἀναϑε- 
ματίζεσϑαι. πρὰς τούτοις δὲ ἅπασι τίς ἀγνοεῖ τὰ ἐν τοῖς ἡμετί- 
θοις χρόνοις ἐν τῇ ἐχχλησίᾳ τῆς πρεσβυτέρας “Ῥώμης γενόμεναϑ 
κατὰ Φιοσκόρου, ὃς οὐδὲν περὶ πίστιν ἡμαρτηκὼς διὰ μόνην ἐχ- 
R 854 χλησιαστικὴν κατάστασιν μετὰ ϑάνατον παρ᾽ αὐτῆς τῆς κατὰ 
“Ῥώμην ἁγιωτάτης ἐκκλησίας ἀνεϑεματίσϑη. εἰ τοίνυν oi μηδὲν 
εἰς πίστιν πταίσαντες ἐπίσχηποι διὰ χατάστασιν ἐκκλησιαστικὴν 
Β καὶ διὰ χρηματικὴν αἰτίαν ἀναϑέματι καὶ μετὰ ϑάνατον ὑποβώλ-ἰὸ 
λονται, πόσῳ μᾶλλον Θεόδωρος ὃ εἷς αὐτὸν τὸν ϑεὸν ἀσεβήσας; 
ὅσον δὲ πρὸς τὴν ἄνοιαν τῶν λεγόντων μὴ δεῖν ἀναϑεματίχε- 
σϑαι μετὰ ϑάνατον τοὺς ἐν τῇ οἰχείᾳ ἀσεβείᾳ. τελευτῶντας, ἔδει 
μηδὲ τοὺς ἀδίχως καταχριϑέντας πατέρας μετὰ ϑάνατον ἀναχα- 
λεῖσϑαι, ὕπερ συμβέβηκεν καὶ ἐπὶ Ιωάννῃ τῷ ἐν ὁσίᾳι τῇ μνήμῃ b 
ἐπισκύπῳ γενομένῳ Κωνσταντινουπόλεως ὑπὸ τῆς καϑολιχῆς ἐχ- 
κλησίας μετὰ ϑάνατον ἀνακληϑέντι καὶ ἐπὶ Φλαβιανῷ τῷ τῆς ὑσίας 
μνήμης, καὶ αὐτῷ Κωνσταντινουπόλεως γενομένῳ ἐπισκόπῳ, 
€ ἀδίκως μὲν ἐν ζωῇ κατακριϑέντι, δικαίως δὲ μετὰ ϑάνατον ἀνα- 
κληϑέντι ὑπό τε τοῦ τῆς ὑσίας μνήμης πάπα zÍéovrog xai τῆς Ὁ 
ἐν Χαλκηδόνι ἁγίας συνόδου. ἐντεῦϑεν δὲ συμβαίνει χατὰ τοὺς 
ἐχείνων λόγους τοὺς μὲν αἱρετιχοὺς τοῖς ἁγίοις πατράσι συναρι- 


4. τοῖς om, P. 8. ἀναϑεμ. PV. 15. τῇ 0m. P. 20. τοῦ on. 
P. 21. δὲ] ce V. 


bentis prae-ctae Synodi Africanae statuit, Episcopos, qui suas facultates in testa- 
termitta- mento, vel ex intestato haeretico relinquunt, oportere et post mortem 
mus.  &anathematizari. Super haec autem omnia, quis ignorat, ea quae nostris 
temporibus in Ecclesia antiquioris Romae contra Dioscorum acta sunt! 
Qui cum nihil in fidem peccasset, tamen propter solum Ecclesiasticum 
ordinem post mortem ab eadem sancta Ecclesia Romana anathematizatus 
est * Si igitur nihil in fidem peccantes Episcopi, propter solum Eccle- 
siasticum ordinem, et propter causam pecuniariam anathemati et post 
mortem subjiciontur: quanto magis '"lheodorus, qui in ipsum Deuin pec 
cavit? Quantum autem ad insiprtentiam dicentium, non oportere anatbe- 
matizari post mortem eos, qui in sua impietate mortui: oportebat nec 
eos, qui injuste condemnati sunt Patres post mortem revocari, quale con- 
tigit in Joanne sanctae recordationis Episcopo Constantinopolitanae ci- 
vitatis, ab universali Ecclesia post mortem revocato, et in Flaviane 
sanctae memoriae et ipso Episcopo Constantinopolitanae civitatis, injuste 
quidem in vita condemnato, juste autem post mortem revocato tam ἃ 
sanctae menioriae Papa Leone, quam ἃ saucta Calchedonensi Synodo. 
Ex hoc autem contingit secundum illorum verba, haereticos quidem san 
ctis Patribus connumerari, utpote liberatos debita eis con i 


PASCHAL EFE. 688 


ϑμεῖσθαι, ola ἐλευθέρους ἀφιεμένους τῆς ὀφειλομένης αὐτοῖς 
καταχρίσεως, τοὺς δὲ ἁγίους πατέρας ἀδίκως καταδικασϑέντας 
τοῖς αἱρετικοῖς συνάπτεσϑαι, οἷα μὴ λυομένης τῆς ἐπ᾿ αὐτοῖς 
ἀδίκου χαταχρίσεως. ἀξιοπιστότερος δὲ πάντων ἐστὶ διδάσκαλος 
56 χύριος καὶ ϑεὸς ἡμῶν Ἰησοῖς ὃ Χριστὸς περὶ ἑαυτοῦ λέγων, 
Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν 6 ϑεὸς τὸν κόσμον ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν D 
μονογενῆ ἔδωχεν, ἵνα πᾶς ὃ πιστεύων εἷς αὐτὸν μὴ ἀπύληται, 
ἀλλ᾽ ἔχη ζωὴν αἰώνιον. οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὃ ϑεὸς τὸν υἱὸν ai- 
τοῦ, ἵνα χρίνῃ τὸν κύσμον, ἀλλ᾽ ἵνα σωθῇ ὃ κόσμος δι᾽ αὐτοῦ. 
100 πιστείων eg αὐτὸν οὐ κρίνεται" ὃ μὴ πιστεύων εἷς αὐτὸν ἤδη 
χέχριται, ὅτι μὴ πεπίστευχεν εἷς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ 
τοῦ ϑερῦ. καὶ τὸ πνεῦμα δὲ τὸ ἅγιον διὰ τοῦ προφήτου “Ιαβὶδ V 997 
λέγει τοὺς ἀσεβεῖς μὴ ἀναστήσεσϑαι ἐν κρίσει. τῆς οὖν τοιαύτης 
τοῦ κυρίου ἀποφάσεως ἐξενεχϑείσης κατὰ παντὸς ἀσεβοῦς, καὶ 
15οὐδὲν διαστελλούσης μεταξὺ ζώντων καὶ νεκρῶν αἱρετικῶν, πῶς 
τολμῶσιν ἀντιπίπτειν τῇ τοιαύτῃ ἀποφάσει, καὶ τοὺς ἅπαξ ἀσε- 
βήσαντας καὶ διὰ τοῦτο ἤδη ὑπὸ τοῦ κυρίου χατακεχριμέγους Ῥ 3783 
λέγειν μὴ δεῖν μετὰ ϑάνατον χαταχρίνεσϑαι ; καὶ ὃ ϑεῖος δὲ 
ἀπόστολος, τὸν Χριστὸν ἔχων ἐν ἑαυτῷ λαλοῦντα, οὐ μόνον κατὰ R. 856 
90 ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ κατὰ ἀγγέλων, τὴν τοιαύτην ἐπήγαγεν 
ἀπόφασιν, εἰπὼν ἐν τῇ ἐπιστολῇ τῇ πρὸς Γαλάτας, ᾿Αλλὰ καὶ 
ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμᾶς παρ᾽ ὃ εὐηγ- 


1. αὐτῆς Ῥ. 8. τῆς] πῶς P. ib. ξαυτοῖς R. 5. ὃ alterum 
om. P. 148. Zeflà] Ps. I. 5. — 21. Γαλάτας) 1.8. — 22. sVay- 
γελίξετααω PV. ib, εὐαγγελισάμεϑα P. 


sanctos autem Patres injuste condemnatos, haereticis conjungi, utpote 
non soluta contra eos facta iniqua damnatione. Omnibus autem magis 
credendus est Doctor Dominus et Deus noster Jesus Christus, de se di- Doctor est 
cens: Sic enim dilerit Deus mundum, ut filium suum unigenitum daret, 
ut omnis qui credit ín eum, non pereat, sed habeat vitam aeternam. Non 
enim misit Deus Filium suum in mundum ut judicet mundum , sed ut sal- 
vetur mundus per ipsum. Qui credit in eum, non judicatur : qui autem 
non credit, jam $judicatus est, quia non credit ín nomine unigeniti Filii 
Dei. Et Spiritus autem sanctus ES Prophetam David dicit, impios ' 
non resurrecturos in judicio. 'Tali igitur Domini sententia prolata ad- 
versus omnem impium, et nihil discernente inter vivos et mortuos bae- 
reticos, quomodo audent resistere tali sententiae, et eos qui semel impie 
egerunt, et propter hoc jam a Domino condemnati sunt, dicere, non 
oportere post mortem condemnari? Et divinus autem Apostolus, qui 
Christum n semetipso habet loquentem, non solum adversus homines, 
sed etiam adversus Angelos talem protulit sententiam, dicens in Epistola 
ad Galatas: Sed licet nos aut Angelus de coelo evangelizaverit practer- 


684 CHRONICON 


γελισάμεϑα ὑμῖν, ἀνάϑεμα ἔστω, ὡς προειρήχαμεν. xoi ἄρτι 
πάλιν λέγω, Et τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾽ ὃ παρελάβετε, ἀνά- 
ϑέμα ἔστω. καὶ τίς οὕτως ἀσεβὴς ὡς τολμῆσαι εἰπεῖν ὡς τὰ 
παρὰ Θεοδώρου ἀσεβῶς συγγραφέντα ἢ μέρος αὐτῶν παρεδόϑη 
B ποτὲ τῇ ἁγίᾳ τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησίᾳ, ἀλλ᾽ οὐκ εὐθὺς ὃ τολμήσαςϑ 
τι τοιοῦτο παραφϑέγξασϑαι ἀναϑέματι καϑυπεβλήϑη παρὰ τῶν 
ἁγίων πατέρων; 

᾿ Ei τις τοίνυν μετὰ τὴν τοιαύτην ὀρϑὴν ἱμολογίαν καὶ xa- 
τάχρισιν τῶν αἱρετικῶν, τῆς εὐσεβοῦς ἐννοίας σωζομένης,, περὶ 
ὀνομάτων ἢ συλλαβῶν ἢ λέξεων ζυγομαχῶν χωρίζει ἑαυτὸν τῆς 10 
ἁγίας τοῦ ϑεοῦ ἐκκλησίας, ὥσπερ ἐν ὀνόμασι μόνοις καὶ λέξεσι 
κειμένης ἡμῖν τῆς εὐσεβείας, ἀλλ᾽ οὐκ ἐν πράγμασιν, ὃ τοιοῦτος 
ὡς τοῖς σχίσμασι χαίρων λόγον ὑφέξει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν ὑπ᾽ 
αὐτοῦ ἀπατωμένων ἢ ἀπατηϑησομένων τῷ μεγάλῳ ϑεῷ καὶ σω- 
€ τῆρι ἡμῶν Ἰησοῖ Χριστῷ ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως. 13 
Ἰνὸ. α΄. κε΄. μετὰ $n. Βασιλείου τὸ ιβ΄ μόνου. 
Ἰνδ, β΄. xU. μετὰ ὑπ, Βασιλείου τὸ ιγ΄ μόνου. 
T9. γ΄. κη΄. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ ιδ΄ μόνου. 


140^ Ὀλυμπιάς. 


Hòô. δ΄. x9'. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ i£! μόνου. 3) 
Ἰνδ. &. X. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ «d μόνου. 


6. τοιοῦτον P. 


quam qued evangelizavimus vobis, anathema sit, Sicut praediximus, εἰ 
nunc ilerum dico: Si quis vobis evangelizaverit praeter id quod. accepistis, 
anathema sit. ,,Et quis ita impius est, ut praesumat dicere, quod Theo- 
dori impia scripta, vel pars eorum, tradita est aliquando sanctae Dei 
Ecclesiae, et non statim, qui ausus est aliquid tale loqui, anathesati sub- 
jectus est ἃ sanctis Patribus ? ** 

»Si quis igitur post ejusmodi rectam confessionem, et haereticorum 
condemnationem, salvo manente pio intellectu, de nominibus wel syllabis 
vel dictionibus contendens, separat se a sancta Dei Ecclesia, tamqusm 
non in rebus, sed in nominibus solis et dictionibus posita nobis pietate: 
talis utpote dissensionibus gaudens, rationem pro semetipso, et pro de- 
ceptis et decipiendis ab eo, reddet magno Deo et Salvatori nostro Jess 
Christo in die judicii.** 


A. C. [Ol. 1ph.] 
558. xxvr. Ind, 1, Post Consulatum Basilii ΧΙ]. solius. 1. 333. 
554. xxvi. Jnd. m, Post Cons. Basilii XIH. solius. 2. 
555. xxvi, Ind. mr. Post Cons. Basilii XIV. solius. 3. 

CCCXXXIV., Olympias. 
556. xxix, land, iv. Post Cons. Basilii XV. solius. 4. 


557. xxx. Ind. v. Post Cons. Basilii XVI. solius. 1. 334. 


PASCHALE. 685 


Ἰνδ. ς΄. λα΄. μετὰ $n. Βασιλείου τὸ i μόνου. D 
Ty. ζ΄. λβ΄. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ ιη΄ μόνου. 


τλε’ Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδι η΄. λγ΄. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ ιϑ' μόνου. 
5 Ἰνὸ. 9'. λὸό΄. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ x' μόνου. 
Ἰνδ. «. M. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ κα' μόνον. 
Τούτῳ τῷ εἰ καὶ A ἔτει τῆς Ἰουστινιανοῦ βασιλείας καὶ 
μετὰ ὑπατείας Βασιλείου τὸ κα' τῇ x τοῦ μαρτίου μηνός, ἵνδι- P 874 
κτιῶνος i, καὶ τρίτῳ ἔτει τλε' Ὀλυμπιάδος, ἐπληρώϑη τὰ φλβ' 
10 ἔτη τοῦ ἑορταστικοῦ κύχλου τοῦ ἁγίου χαὶ ζωοποιοῦ σταυροῦ, 
ἀφ᾽ οὗ τὸν ὑπὲρ ἡμῶν ἑχούσιον καὶ ζωοποιὸν κατεδέξατο ϑάνα- 
τον Χριστὸς ὃ ἀληϑινὸς ϑεὸς ἡμῶν, καὶ ἡμεῖς οἱ χριστιανοὶ ἕορ- 
τάζειν ἠρξάμεθα τὴν ἁγίαν αὐτοῦ ἀνάστασιν. xol ἄρχεται ἡ δευ-- Ἀ 858 
τέρα περίοδος τοῦ ἑορταστικοῦ κύχλου τῶν QA ἐνιαυτῶν ἀπὸ V 998 
15 εἰκοστῆς πρώτης xal αὐτῆς τοῦ μαρτίου μηνὸς τῆς ἐνεστώσης 
ἐπινεμήσεως, xa9^ ἣν ἡ ἰσημερία γνωρίζεται. 


Τοῦ ἁγίου Τρηγορίου ἐκ τοῦ εἰς τὸ πάσχα λόγου. 


Ἐπὶ τῆς φυλακῆς μου στήσομαι, φησὶν ὃ ϑαυμάσιος μβα- p 
κούμ, κἀγὼ μετ᾽ αὐτοῦ σήμερον τῆς δεδομένης μοι παρὰ τοῦ 


4. 5. Βασιλείου bis om, R, in m. supplens. 7. εἰ xal λ΄ ἔτει] πέμ- 
πτῳ ἔτει καὶ τριακοστῷ P. 8. ὑπατείαν P sola. — ib. κ' τοῦ] εἰ- 
κοστῇ P. 195. olom.P. 18. 4ufaxovu] II. 1. 


558. xxxr. Jnd. vr. Post Cons. Basilii XVII. solius, 2. 
559. xxxi. Ind. vi, Post Cons. Basilii XVIII. solius. 8. 


CCCXXXF. Olympias. 


560. xxxüt. Jnd, vur Post Cons. Basilii XTX. solius. 4. 
561. xxxiv. Jnd. 1x. Post Cons. Basilii XX. solius. 1. 335. 
562. xxxv. Ind. x. Post Cons. Basilii XXI. solius. 2 : 


Hoc quinto et trigesimo Justiniani Imperatoris anno, et post Consu- 
latum Basilii XXI. Martii mensis die xx. et Indict. x. anno nr. Olym- 
piadis cccxxxv. completi sunt anni pxxxir. Paschalis Cycli sanctae et vi- 
vificae Crucis, in qua Christus verus Deus noster voluntariam et vivifi- 
cam mortem pro nobis subiit, ex quo nos Christiani celebrare coepimus 
sanctam ipsius Resurrectionem. Et incipit secunda Cycli Paschalis pe- 
riodus annorum pxxxir. a vicesima prima die Martii praesentis Indictio- 
nis, qua quidem die aequinoctium incipit. 

SANCTI GREGORII 
ex oratione de Pascha. 


var aad ur iptum meam stabo, inquit admirandus Habacuc. Atque 
ego hod die cum ipso, concessa mihi Spiritus sancti facultate et con- 


D 


686 CHRONICON 


πνεύματος ἐξουσίας xal ϑεωρίας, xal ἀποσκοπεύσω xai γνώσο- 
μαι τί ὀφϑήσεται καὶ τί λαληϑήσεταί μοι. καὶ ἔστην xal ἀπε- 
σχόπευσα. καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ τῶν νεφελῶν, καὶ ot- 
Tog ὑψηλὸς σφόδρα, xai ἣ ὅρασις αὐτοῦ ὡς ὅρασις ἀγγέλου, xal 
ἢ στολὴ αὐτοῦ ὡς φέγγος ἀστραπῆς διερχομένης. καὶ ἐπῆρεν τὴνϑ 
χεῖρα αἰτοῖ κατὰ ἀνατολάς, καὶ ἐβόησεν φωνῇ μεγάλῃ" φωνὴ 
αὐτοῦ ὡς φωνὴ σάλπιγγος, καὶ κύκλῳ αὐτοῦ ὡς πλῦῆϑος oiga- 
γίου στρατιᾶς. καὶ εἶπεν, Σήμερον σωτηρία τῷ κόσμῳ ὅσος τε 
δρατὸς καὶ ὅσος ἀόρατος. Χριστὸς ἐκ νεχρῶν, συνεγείρεσϑε. 
Χριστὸς εἰς ἑαυτόν, ἐπανέρχεσϑε. Χριστὸς ἐκ τάφων, ἐλευϑε. lt 
ρώϑητε τῶν δεσμῶν τῆς ἁμαρτίας. πύλαι δου ἀνοίγονται, καὶ 
ϑάνατος καταλύεται, καὶ ὃ παλαιὸς ᾿δὰμ ἀποτίϑεται. καὶ ü 
τις ἐν Χριστῷ καινὴ κτίσις, ἀνακαινίζεσϑε. ταῦτα ὃ μὲν ἔλεγεν. 
οἱ δὲ ἀνύμνουν ὅπερ καὶ πρότερον, ἡνίκα ἡμῖν ἐπεφάνη Xt; 
διὰ τῆς κάτω γεννήσεως, τὸ “΄όξα ἐν ὑψίστοις ϑεῷ καὶ ἐπὶ γῆς" 
εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία " μεϑ᾽ ὧν καὶ αὐτὸς ἐν ὑμῖν ταῦτα 
φϑεγγόμενος. εἴη δὲ καὶ φωνὴν λαβεῖν τῆς ἀγγελικῆς ἀξίαν xal 
πάντα περιηχοῦσαν τὰ πέρατα. 

«““ογιζέσϑω ἡ ἀρχὴ τῆς ἀποκαταστάσεως, ἤγουν περιόδου 
τῶν φλβ' ἐνιαυτῶν ἀπὸ εἰ ἔτους καὶ αὐτοῦ Φιλίππου τοῦ ἰουνίο- ὦ 
ρος xal Φιλίππου υἱοῦ αὐτοῦ, ὑπατείας Ζεκίου καὶ ΤΓρατιανοῦ, 
καὶ α' ἔτους σνζ’ Ὀλυμπιάδος, ἐξ οὗπερ τις ἀνιὼν ἐπὶ τὸ ιϑ' 


r4 


2. ἔστιν V, ἔστη P. 17. φϑέγγομαι Gregorius p. 846. ed. Bene- 
dictin, — ib. ἀξίας P. 90. —— RV. X 22. πρῶτον Ero; P. 


—— et contemplabor, et cognoscam, quod mihi spectaculum vi- 
sendum, et quid dicendum sit mihi. ΕἾ steti, et speculatus sum, εἰ ecce 
vir comscendens mubes, et hic sublimis valdc, et facies ejus, tamquam fa- 
cies Angeli, et amictus ejus ut splendor fulguris pertranseuntis. Et sue 
tulit manum ad orientem, et clamavit voce magna, vox ejus quasi Vor 
buccinae, et in circuitu ejus, quasi multitudo caelestis exercitus. Et ἀν 
xit: Hodie salus mundo tam ,visibili quam invisibili. Christus ex mor- 
tuis, una resurgite. Christus in seipsum, redite. Christus ex sepulchro, 
peccati vinculis solvimini. Portae inferi aperiuntur, et mors deletur, εἰ 
vetus Adam deponitur. Et si qua est in Christo nova creatura, renová- 
mini. Haec quidem ipse dicebat. Illi autem idem canebant quod ante, 
cum nobis apparuerit Christus per incarnationem , illud, Gloria ἐπ al- 
tissimis Deo, et in terra par, tn hominibus bona voluntas, cum quibus 
et ipse inter vos haec loquor: Utinam vocem Angelis parem, quae omnes 
mundi fines pervadat, accipiam.** 

Computetur principium reparationis, sive periodi annorum pxxxi. ἃ 
quinto anno et ipsius Philippi Junioris, et Philippi filii ejus, et a Dedi 
et Gratiani Consulatu, et primus annus coLvir Olympiadis, ex quo re 


LU 


PASCHALE. 687 


ἔτος Τιβερίου Καίσαρος, ἤγουν δ' ἔτος of Ὀλυμπιάδος, ἐν à 
γέγονεν τὸ σωτήριον πάϑος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, 
εὑρήσει χρόνον ἐτῶν σιη΄. κατιὼν δὲ ἐπὶ τὸ η΄ ἔτος Κωνσταντί- 
vov τοῦ μεγίστου βασιλέως, xa9' ὃ ἡ πρώτη ἴνδικτος ἐτέϑη ἐν 
δὑπατείᾳ Βολουσιανοῦ καὶ ᾿“νιανοῦ, συνάξει ἔτη ξε΄. ἀπὸ δὲ 9' P 375 
ἔτους Κωνσταντίνου καὶ μέχρι τῆς ἐνεστώσης (6 ἱνδιχτεῶνος, R 860 
ἔτους A τῆς βασιλείας Ἰουστινιανοῦ ἐν ὑπατείᾳ Βασιλείου τὸ xa 
μόνου, ἀϑροίσει χρόνον ἐτῶν au9', ὡς ὑμοῦ εἶναι τὰ ἀπὸ τοῦ 
σωτηρίου πάσχα μέχρι voU ἐνεστῶτος λε΄ ἔτους τῆς Ἰουστινιανοῦ 
10 βασιλείας καὶ y' ἔτους 14 Ὀλυμπιάδος ἔτη φλβ΄. 
Ἰνδ. ια΄, λς΄. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ χβ' μόνου. 


Τούτῳ τῷ Ag. ἔτει τῆς Ἰουστινιανοῦ βασιλείας μηνὶ ἀπελ- 
λαίῳ, κατὰ Ῥωμαίους δεκεμβρίου κῦ΄, ἡμέρᾳ πρώτῃ τῆς ιβ' B 
ἰνδικτιῶνος, ἡ τῶν ἐγκαινίων τῆς ἁγίας τοῦ ϑεοῦ μεγάλης ἐκκλη- 
15 σίας Κωνσταντινουπόλεως τὸ δεύτερον ἐπετελέσϑη ἑορτή. 


, 


3e! Ὀλυμπιάς. 


Ἰνδ, ιβ΄. AU. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ xy' μόνου. 
Ἰνδ. ιγ΄. λη΄. μετὰ ὑπ. Βασιλείου τὸ κδ΄ μόνου. V 499 
Ἰνδ. ιϑ'. λό΄, μετὰ ὗπ. Ἰουστίνου νέου τὸ ff μόνου. 


9. τὸ om. P. 8. εὑρήσεις P. δ. συνάξεις P sola. 8. ἀϑροί- 
σεις P. 19. ἔτει dg! Ρ. ib, ἀπηλλαίῳ PV. 15, ἀπετελέσϑη P. 


rediens ad xix. '"Fiberii Caesaris annum, sive ad 1v. Olympiadis ccir. Anniam.c. 
quo salutaris Domini nostri Jesu Christi passio contigit, iavenies tempus 
annorum ccxvin. Descendens vero ad annum vir. Constantini Maximi 
Imperatoris, quando prima Indictio posita est in Censulatn Volusiani et 
Aniani, colliges annos Lxv. A nono autem anno Constantini, usque ad 
praesentem Indictionem x. anni xxxv. imperii Justiniani in Consulatu Ba- 
silii XXI. solius, conficles annos ccxrix. ita ut simul collecti a salutari 
Paschate usque ad —— xxxv, annum Justiniani lmperatoris, et 
ui annum Olympiadis cccxxxv. putentur anni pxxxil. 
À. C. . [0]. Iph.] 

563. xxxvi. Ind. xi. Post Cons. Basilii XXII. solius. 8. 6071. 

Hoc Justiniani imperii anno xxxvt. mense Apelleo, sive secundum 

Romanos, Decemb. xxiv. feria r. Indictionis xr. Encaeniorum seu Dedi- 
catio Sanctae Dei Magnae Ecclesiae Constantinopolitanae secundo cele- 


brata est Festivitas. 


CCCXXXVI. Olympias. . 
564. xxxvi nd. xu. Post Cons. Basilii XXIII. solius. 4. 
565. .xxxvin. nd. xu Post Cons. Basilii XXIV. solius. 1. 336. 
566. xxxix. Jnd. xiv. Post Cons. Justini Junioris IL. solius, 2. 


688 CHRONICON 


Τούτῳ τῷ ἔτει τῇ ιδ' τοῦ νοεμβρίου μηνὸς ἱνδικτιῶνος d 
€ ἐτελεύτησεν Ἰουστινιανός, καὶ ἐβασίλευσεν ᾿Ιουστῖνος νέος Ai- 
γουστος ἔτη ια΄, μῆνας η΄. ὁμοῦ cnL. 


(Ty. a£. α΄. μετὰ B in. Ἰουστίνου νέου «“ὐγούστου μόνου. 


τλζ Ὀλυμπιάς. 5 
D v0. α΄. β΄. μετὰ f ὑπ. Ἰουστίνου νέου «ἀὐγούστου τὸ β' 
μόνου. 
Ἰνδ. β΄. y. μετὰ f $n. Ἰουστίνου νέου «Αὐγούστου 10 γ᾽ 
μόνου. 
Ἰνδ. γ'. δ΄. μετὰ in. Ἰουστίνου νέου «“ὐγούστου τὸ δ᾽ 
μόνου. 
Ἰνὸ. δ΄. &£. μετὰ β' vn. Ἰουστίνου νέου «Αὐγούστου τὸ € 
μόνου. | 


τλη Ὀλυμπιάς. 


T9. ε΄. ς΄. μετὰ β᾽ vn. Ἰουστίνου νέου Αὐγούστου τὸ £5 
μόνου. 


8. Post ὁμοῦ em addit P Ἦν δὲ ἡ ἰδέα Ἰουστινιανοῦ τοῦ βασιλέως 
κονδοειδής (χωνοειδὴς P), εὔστηθος, λευκός, ὀλιγόθριξ, ἀναφε- 
λάς, στρογγύλοψ, εὔμορφος, ἀνθηροπρόσωπος, ὑπογελῶν 

λιος τὴν κάραν, τὸ γένειον xnoóyp (leg. κείρων), ὡς οἱ Popgaio, 
tÜgiPog, ὑπόλευχος , quaein margine ascribit V. 4, Ante hunc 
versum ponit P τέλος Ἰουστινιανοῦ. 'Tum β΄ post μετὰ octies om.P. 


6086. Hoc anno, xiv. die mensis Novembris, Indict. xv. mortuus est Je 
stinianus, et imperavit Justinus Junior Augustus anno xi. menses Ti 
Collig. an. vt. xrxxxvir. 

FINIS JUSTINIANI. 
567. 1. Ind. xv. Post Cons. Justini Junioris Augusti solius. 3. 


CCCXXXVII. Olympias. 
568. m. Ind. τ. Post Cons. Justini Junioris Augusti II. solius. 4. 
569. mr. Ind, m. PostCons, Justini Junioris Augusti ΠῚ. solius. 1. 337. 
570. 1v. Ind. mr. Post Cons. Justini Junioris Augusti IV. solius. 9. 
571. v. Ind. rv. Post Cons. Justini Junioris Augusti V. solius. 3. 


CCCXXXVIII. Olympias. 
572. vi. Ind. v. PostCons. Justini Junioris Augusti VI.solius. 4. 


*) Erat Justinianus fmperator forma habituque corporis turbinali, pecte- 
rosus , candidus, raro capillo, recalvaster, facie tereti, formosus, flori? 
aspectu, subridens, subcano capite, mento Romanorum more raso, 53" 
justo, subalbus. 


PASCHALE. 689 


Tv. ς΄. U. μετὰ β' ὑπ. Ἰουστίνου νέου «Αὐγούστου τὸ ζ' P 376 
μόνου. R 862 
Ἰνδ. ζ΄. η΄. μετὰ B' dn. Ἰουστίνου γέου «Αὐγούστου τὸ */ 
μόνου. 
5 Τούτῳ τῷ y ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας μηνὶ σεπτεμβρίῳ U 
τῆς ἡ ἱνδιχτιῶνος ἠσϑένησεν Ἰουστῖνος «ὔγουστος, καὶ ἐποίησεν 
Τιβέριον Καίσαρα, μετονομάσας αὐτὸν Κωνσταντῖνον, καὶ διε- 
τέλεσε σὺν αὐτῷ Καῖσαρ ὧν ἔτη τέσσαρα. 
Ἰνδ, η΄. 9'. μετὰ f ὑπ. Ἰουστίνου «Αὐγούστου τὸ 9' μόνου. 


10 τλϑ' Ὀλυμπιάς. Β 
Ἰνδ. 39'. /. μετὰ f ὑπ. Ἰουστίνου Αὐγούστου τὸ // μόνου. 
"Ivó. 4. ια΄. μετὰ ff ὑπ. Ἰουστίνου «Αὐγούστου τὸ ια΄ μόνου. 
Tv0. ια΄, ιβ΄. μετὰ β' ὑπ. Ἰουστίνου «Αὐγούστου 10 ιβ' μόνου. 
Τούτῳ τῷ ιβ' ἔτει τῆς Ἰουστίνου βασιλείας μηνὶ σεπτερ-- 
15 βρίῳ κς΄ τῆς ιβ΄ ἱνδιχτιῶνος ἐστέφϑη ὑπ᾽ αὐτοῦ Τιβέριος νέος 
Κωνσταντῖνος, καὶ τῇ εἰ τοῦ μετ᾽ αὐτὸν ὀκτωβρίου μηνὸς τε- 
λευτᾷ ᾿Ιουστῖνος “ὔγουστος. 
Καὶ ἐμονάρχησεν Τιβέριος Κωνσταντῖνος ἕτερα ἔτη δ΄. C 
ὁμοῦ cha. 
20 Ἰνὸ. ιβ΄. α΄. $n. Τιβερίου νέου Κωνσταντίνου «Αὐγούστου 


τὸ α΄. 
5. ἕτει η΄ P. 9. g ques om, P. ib, Αὐγούστου] Νέου P. 
11. Νέου Ajyovorovter P, 14. ἔτει ιβ' P. 20. Ante "Iyü. po- 


nit Τιβέριος P. ἐδ. ὑπ.] μετὰ ὑπ. P. 


ἃ. €. [0]. Iph.] 
573. wm. Ind. vr. Post Cons. Justini Junioris Augusti VIT. solius. 1. 338. Anni 8 m. c. 
57á. win. Ind. vir. Post Cons. Justini Junioris Augusti VIII. solius. 2. 6081. 

Hoc anno illius imperii vir. mense Septembri, die vir. Indict. vir. 

morbo correptus est Justinus Augustus, et 'liberium Caesarem dixit, 

nomine Constantini indito: vixitque ille cum eo, Caesaris insignitus di- 

gnitate, annos quatuor. 
575. 1x. Ind, νι. Post Cons, Justini Junioris IX. solius. 8. 


CCCXXXIX. Olympias. 
576. x. Ind. mx. Post Cons. Justini Junioris X, solius. 4. 
577. xr. Ind. x. Post Cons. Justini Junioris XL. solius. 1. 839. 
578. χη. Ind. xr Post Cons. Justini Junioris XII. solius. 2, 
Hoc anno xir. Justini imperii, mense Septembri, die xxvi. Indictione 
xit coronatus est ab eo Tiberius Novus Constantinus: et v. die mensis 


Octobris moritur Justinus Augustus.  . : 
Et solus imperavit Tiberius Constantinus alios ennos 1v. Colligun- 6090, 


tur anni vL MXCI. 
TIBERIUS. 
579. x. Ind. xi Post Cons. Tiberii Novi Constantini — L 3. 


Chronicon Paschale vol. I. 


600 CHRONICON 


V 800 uu Ὀλυμπιάς. 
Iv. ιγ΄. β΄. μετὰ ὑπ. Τιβερίου νέου Κωνσταντένου. 
Iv. ιδ΄, γ᾽, μετὰ ὑπ. Τιβερίου νέου Κωνσταντίνου τὸ β' 


μόνου. | , 
D ἸΝνὸ. wu. δ΄. utià $m. Τιβερίου νέου Κωνσταντίνου τὸ y 5 
μόνου. 


Τούτῳ τῷ δ᾽ ἔτει τῆς αὐτοῦ μοναρχίας ἠσϑένησε Τιβέριος 
Καῖσαρ, καὶ τῇ πέμπτῃ τοῦ αὐγούστου μηνὸς τῆς παρούσης u 
ἰνδικτιῶνος ἐγένετο Καῖσαρ Ἰϊαυρίκιος Τιβέριος " καὶ τῇ δεχάτῃ 
τρίτῃ τοῦ αὐγούστου μηνὸς ἐστέφϑη βασιλεύς, δοθείσης αὐτῷ 1ῦ 
παρὰ Τιβερίου νέου Κωνσταντίνου τῆς ϑυγατρὺὸς αἰτοῦ Κω»- 
σταντίνης εἰς γυναῖχα" καὶ τῇ ιδ' τοῦ αἰτοῦ αὐγούστου μηνὸς τε- 
R 864 λευτᾷ Τιβέριος νέος Κωνσταντῖνος ἐν προχέσσῳ τοῦ Ἕβδόμου" 
καὶ ἐνεχϑέντος τοῦ λειψάνου αὐτοῦ πλοὶ ἐν Κωνσταντινουπόλει, 
P 377 τῇ ἑξῆς ἡμέρᾳ ἐκηδεύϑη καὶ ἀπετέϑη τὸ σῶμα αὐτοῦ εἰς voici 
ἁγίους ᾿Αποστόλους. 
Εἶτα ἐβασίλευσε Mavpliiog ἔτη χ΄. ὁμοῦ gua. 


Ἰνὸδ, α΄. α΄. ἐνιαυτὸς ἀνύπατος. καὶ ἐκ κοινοῦ δόγματος ἐγρά- 
φη, μετὰ ὑπατείαν Τιβερίου Κωνσταντίνου τοῦ τῆς ϑείας λή- 


ἕεως ἔτους ὁ΄. E 
9. 8.5. β΄. y. δ΄.) a. β΄. y. R. ib. μετὰ om. P. 8. Kar- 
σταντίνου Avyovotov R. 7. ἔτει τετάρτῳ P. 19. αὐτοῦ om.P. 
14 zio RV. ἰδ. ἐν om. R. 18, αἾ α΄ πρῶτος P sola. 


Anni a m. c, CCCXL. Olympias. 
580. m. Ind. xmi Tiberio Novo Constantino Cens. 4. 
581. mr Ind.xrv. Post Cons. Tiberii Novi Constantini I]. solius. !. 340. 
582. 1v. Ind. xv, Post Cons. Tiberii Novi Constantini ITI. solius. 2. 


Hoc anno iv. illius Monarchiae, aegrotavit Tiberius Caesar, et v. 
Augusti mensis praesentis Indictionis, creatus est Caesar Mauricius ΤῊ 
berius: ac xir ejusdem mensis Augusti coronatus est Imperator, data 
illi a Tiberio Novo Constantino ipsius filia Constantina: et xrv. ejusdem 
mensis Augusti die moritur 'Tiberius Novus Constantinus in suburbano 
Hebdomi: ejusque funere navigio Constantinopolim delato, postero die 
celebratae sunt exequiae, illiusque corpus in aede Sanctorum Apostole- 
rum depositum est. 


A. €. [ΟἹ]. Iph.] 
Deinde imperavit Mauricius annos xx. Colliguntur anni vi. wcxr. 


6091. 583. τ, Ind. i. Primus annus Consulibus caruit: et ex commus 
^ gententia scriptum est, Post Consulatum Tiberii Constantini dive: 


* memoriae anno Iv. 


| 


PASCHALE. 691 


τμα Ὀλυμπιάς. 


Tvó. β΄, β΄. ὑπ. ἸΠαυρικίου “Τὐγούστου τὸ a! μόνου. 
Ἱνὸ. y. Y- μετὰ ὑπ. Π]αυρικίου Τιβερίου «Αὐγούστου μόνου. B 
Ivo. à. δ΄. μετὰ ὑπ. Πϊαυρικίου Τιβερίου «Αὐγούστου τὸ ff 
5 μόνου. | 
Tv. ες ες μετὰ ὑπ. MMavgixiov Τιβερίου «ὐγούστου τὸ y 
μόνου. 
uf Ὀλυμπιάς. 


Tvo. ς΄. ς΄. μετὰ $n. Mavgixlov Τιβερίου «Αὐγούστου 10 ὁ’ 
10 μόνου. 
Ἰνό. Li . F. μετὰ ὑπ. Ἰαυριχίου Τιβερίου diyovorov τὸ εἶ 
μόνου. 
Jvó. η΄. 5. μετὰ ὑπ. Mavgixtov Τιβερίου “ὐγούστου τὸ ς΄. C 
Τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ τῇ πασχαλίᾳ ἑορτῇ Παυρίκιος Τιβέριος 
15 aree Θεοδόσιον τὸν ἴδιον υἱὸν εἰς βασιλέα. οὐ μέντοι ἐτάγη 
εἰς συμβόλαια ἢ ἄλλο τι ἐπράχϑη ἐπ᾽ αὐτῷ τῶν εἰς γνώρισμα 
βασιλέως, ἀλλ᾽ ἢ μόνον ἐστέφϑη, 
Iv. 9΄. 9'. μετὰ ὑπ. IMavgixlov Τιβερίου τὸ C. 
Τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ Χοσρόης ὃ Περσῶν βασιλεὺς ἦλϑε πρὸς 
φϑο' Ρωμαίους, ἀνταρσίαν ὑπομείνας ἀπὸ Βαρὰμ τοῦ αὐτῷ συμφυ- 
Aérov* καὶ διὰ συμμαχίας ἹΡωμαϊκῆς ἀπεκατέστη εἰς τὴν ἑαυτοῦ D 
ϑασιλείαν. 


9. μετὰ ὑπ. P. — ib. Μαυρικίου Τιβερίου P. 12. μόνου om. R. 
13. ς΄ μόνου P sola. — 20, αὐτὸ V, avro? P. 


CCCXLI. Olympias, 


584. τι Ind. m. Post Cons. Mauricii Tiberii Augusti. solius. 3. 
585. mr Ind. mr.  PostCons. Mauricii Tiberii Augusti solius. 4. 
586. 1v. l|nd.iv. Post Cons. Mauricii Tiberii Augusti II. solius. 1, 341. 
537. vw. Ind. v. Post Cons. Mauricii Tiberii Augusti III. solius. 2. 


CCCXLII. Olympias. 


588. νι. Ind. vi. Post Cons Mauricii Tiberii Augusti IV. solius. 3. 
589. vr. Ind.vir Post Cons. Mauricii Tiberii Augusti V. solius. 1. 342. 
590. vmr. Ind. virt. Post Cons. Mauricii Tiberii Augusti VI solius. 2, 
Hoc anno, festo Paschatis, Mauricius Tiberius coronavit filium suum 
Theodosium in Imperatorem. Neque tamen illius appositum nomen in 
ublicis commentariis, vel quidpiam in eo actum, quo dignosci solent 
Im eratores, sed est duntaxat corona donatus, 
91. ix. Ind. zx. Post Cons. Mauricii Tiberi Augusti VIT. 3. 
Hoc anno, Chosdroes Persarum Rex, Varamo ejus contribuli in eum 
rebellante, ad Romanos confugit, iisdemque auxiliantibus in regnum suum 
est restitutus. 


692 CHRONICON 


Tuy. Ὀλυμπιάς. 
Ἰνδ, d. d. μετὰ ὑπ. Mavgixlov Τιβερίου τὸ vj. 
Τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ ᾿Αναστάσιος πατριάρχης “Ἀντιοχείας 
V 801 ἐπανῆλϑεν ἐν ᾿Ἵντιοχείᾳ μετὰ τελευτὴν Γρηγορίου, πατριάρχου 
γενομένου, τοῦ καὶ διαδεξαμένου πρὸ τούτου τὸν αὐτὸν dra-5 
στάσιον. 
Ἰνδι ια΄, ια΄, μετὰ ὕπ. Mavgixlov Τιβερίου τὸ 9*. 
P378 "D. ιβ΄. ιβ΄. μετὰ ὗπ. ἸΠαυρικίου Τιβερίου Αὐγούστου τὸ (. 
: Τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ἁγιωτάτης ἐκκλησίας Κυριακός, 
πρεσβύτερος καὶ οἰκονόμος τῆς αἰτῆς ἐχχλησίας, ἡγεῖταε ἔτη ιβ΄. 10 
Ἰνδ. ιγ΄. ιγ΄. μετὰ ὑπ. ἸΠαυρικίου Τιβερίου «Αὐγούστου τὸ ια΄. 


τιιδ' Ὀλυμπιάς. 


Ἰνδι ιδ΄, ιδ΄, μετὰ ὑπ. Mavgixiov Τιβερίου τὸ ιβ΄. 

B "I. ες ες μετὰ ὑπ. Mavgixlov Τιβερίου τὸ ιγ΄. 
"Ivó. α΄. ig. μετὰ ὑπ. Mavgixiov Τιβερίου τὸ ιδ΄. v 
"I9. β΄. ιζ΄. μετὰ ὑπ. ἸΠαυρικίου Τιβερίου τὸ «ε΄. 


τμεὲ Ὀλυμπιάς. 
v6. γ᾽. ej. μετὰ ὑπ. ἸΠαυρικίου Τιβερίου τὸ ig. 


8. ἐνιαυτῷ] ἔτει P. 7. Τιβερίου Avyovorov P. 10. οἰκονό- 
μενορΎΥ. 


CCCXLIII. Olympias. 
Anniam.c. 592. x, Ind, x. Post Cons, Mauricii Tiberii VIII. 4. 
6102. Hoc anno, Anastasius Antiochiae Patriarcha, post mortem Gregorii, 
qui Patriarcha extiterat, et antea eundem Anastasium expulerat, Aatio- 
chiam reversus est, 
593. xr. Jnd. xi. Post Cons. Mauricii Tiberii Augusti IX. 1. 343. 
. € [Ol. Iph.] 
594. xiu. nd. xr. Post Cons. Mauricii "Tiberii Augusti X. 2. 
Sanctissimae Constantinopolitanae Ecclesiae Patriarcha — Cyriaces 
Presbyter et Oeconomus ejusdem Kcclesiae, praefuit annis xir, 
595. xni Ind. xur — Post Cons. Mauricii Tiberii Augusti XI. 3. 


CCCXLIV. Olympias. 


A 


596. xiv. lad. xrv. Post Cons. Mauricii Tiberii XII. 4. 
597. xv. Ind. xv. Post Cons, Mauricii Tiberii XIII. 1. 3H. 
598. xvi Ind. i Post Cons. Mauricii Tiberii XIV, 9. 
599. xvii. nd. m. Post Cons. Mauricii Tiberii XV. 8. 


CCCXLV. Olympias. 
600. xvrnr. Ind. mi. Post Cons. Mauricii Tiberii XVI. 4. 


PASCHALE. 698 


"Trà. δ΄. ιϑ'. μετὰ ὑπ. ἸΠαυρικίου Τιβερίου τὸ ιζ΄. 
Tvó. &. x. μετὰ ὑπ. Mavgixlov Τιβερίου τὸ ιη΄. C 
Τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ μηνὶ φεβρουαρίῳ γέγονεν ὃ γάμος Θεο-- 
δοσίου τοῦ υἱοῦ IMavgixíov ἐπὶ ἡμέρας ἑπτά, ἀπὸ 9' καὶ αὐ- 
δτῆς ἕως ιε' τοῦ αὐτοῦ qeflgovagíov μηνός. καὶ τῇ ς΄ τοῖ Ἰουλίου 
μηνὸς τῆς αὐτῆς ε΄ ἰνδικτιῶνος ἠδίχτου προτεϑέντος ἐγράφη τῷ 
λοιπῷ μέρει τοῦ χρόνου τοῦ μέχρι δηλονότι Ἰανουαρίου τῆς ἕκτης 
ἰνδιχτιῶνος οὕτως " καὶ ὑπατείας τοῦ αὐτοῦ εὐσεβεστάτου ἡμῶν 
δεσπότου τὸ δεύτερον. καὶ τῷ νοεμβρίῳ μηνὶ τῆς αὐτῆς & ἵν- 
10 δικτιῶνος ἐπανάστασις γέγονε Mavgixio παρὰ Φωκᾶ στρατιώ-- 
του μετὰ τοῦ στρατοῦ. καὶ ἸΠαυρίκιος μὲν Τιβέριος σὺν τῇ γυ- D 
γαιχὶ Κωνσταντίνῃ καὶ παισὶν ϑ', τουτέστιν ς΄ μὲν ἄῤῥεσι, Θεο- 
δοσίῳ, Τιβερίῳ, Πέτρῳ, IlavAq , "ovozívo καὶ "Iovozoia- 
νῷ, καὶ τρισὶ ϑηλείαις, ᾿Ἰναστασίᾳ, Θεοκτίστῃ xol Κλεοπά- 
1δτρᾳ, φεύγει τῇ κβ΄ τοῦ δίου μηνός, κατὰ Ῥωμαίους νοεμβρίου, 
τῇ νυχτὶ τῇ ἐπὶ κγ΄ διαφαούσης παρασκευῆς. (Φωκᾶς δὲ τῇ xy 
τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ἡμέρᾳ c' στεφϑεὶς ὑπὺ Κυριακοῦ πατριάρχου 
Κωνσταντινουπόλεως εἷς τὸν σεβάσμιον οἶχον τοῦ ἁγίου Ἰωάννου 
ἐν τῷ Ἑβούμῳ τῇ x€ τοῦ ῥηθέντος μηνός, ἡμέρᾳ κυριακῇ, 
20 εἰσῆλϑεν ἐν Κωνσταντινουπόλει, καϑεσϑεὶς εἰς ὄχημα, ἀπὸ τοῦ 
Ἑβδόμου εἰσελϑὼν διὰ τῆς Χιρυσῆς πόρτας καὶ τῶν Τρωαδησίων P. 379 
ἐμβόλων καὶ τῆς μέσης ὅλης ἕως τοῦ παλατίου, μηδενὸς ὕλως 
ἀντιστάντος, ἀλλὰ πάντων εὐφημούντων. 


9. c' om. P. 15. φεύγων P. 


601. xix. Ind. rv. Post Cons. Mauricii Tiberii XVII. 1. 345. 
602. xx. Ind. v. Post Cons. Mauricii Tiberii XVIII. 3. 
Hoc anno, mense Februario, solemnia nuptiarum "Theodosii filii Mau- 
ricii per vit. dies peracta sunt, ab xr. scilicet die, ad xv. ejusdem men- 
sis Februarii. Sexto deinde Julii mensis die ejusdem v. Indictionis, pro- 
posito edicto, scriptum est reliqua parte anni, nempe usque ad Janua- 
rium vi, Indictionis, sic: Kt Consulatu ejusdem piissimi Domini nostri se- 
cundo. Et Novembri mense ejusdem Indictionis, Focas miles una cum 
exercitu in Mauricium tyrannidem arripuit: ac Mauricius Tiberius cum 
uxore Constantina, et novem liberis, sex masculis, nempe Theodosio, 
'liberio, Petro, Paulo, Justino, et Justiniano: et tribus filiabus, Anasta- 
sia, "Theoctiste, et Cleopatra, fugit xxi. mensis Dii, secundum Romanos 
Novembris, noctu, illucescente jara xxi, die feriae sextae. Focas au- 
tem xxi. ejusdem mensis, feria vi. coronatur ἃ Cyriaco Patriarcha Con- 
stantinopolitano in veneranda aede Sancti Joannis ji Hebdomo. Die ve- 
ro xxv. praedicti mensis, qui in Dominicam incidit, ab Hebdomo per 
Portam Auream, et Porticus Troadenses, et per totam Mediam plateam, 
obstante nemine, imo cunctis fausta apprecantibus, curru vectus Con- 


stantinopolim ingressus est. 


694 CHRONICON 


R 868 Ἐχρατήϑη δὲ ἸΠαυρίχιος Τιβέριος μετὰ τῆς γυναικὸς xai 
ὀχτὼ τέκνων αὐτοῦ εἰς τὸν ἅγιον «ἀὐτόνομον, πλησίον Πραι- 
γέτου᾽ καὶ τῇ κζ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἡμέρᾳ τρίτῃ, ἐσφάγη πλησίον 
“Χαλκηδόνος αἰτὸς Π]αυρίχιος καὶ Τιβέριος καὶ Πέτρος, Tovoii- 

V 302 vog καὶ Ἰουστινιανός, καὶ Πέτρος δὲ ὃ ἀδελφὸς Π]Ἰαυριχίου," 
χκουροπαλάτης (v, συσχεϑεὶς καὶ αὐτὸς ἐσᾳφάγη, καὶ ἄλλοι δὲ 
συνεσχέϑησαν ἄρχοντες. ἐσφάγησαν δὲ εἰς Φ΄ιαδρύμους πλησίον 

B τοῦ ἀχκρίτα Κωνσταντῖνος ὃ “άρδυς, ἀπὸ ἐπάρχων γενόμενος 
πραιτωρίων καὶ λογοϑέτης καὶ χουράτωρ τῶν Ὁρμίσδου, καὶ Θεο- 
δόσιος ὃ υἱὸς ἸΠαυρικίου, καὶ Κομεντίολος ὃ πατρίκιος καὶ στρα- Y 
τηλάτης καὶ αὐτὸς ἐσφάγη πέραν πλησίον τοῦ ἁγίου Κόνωνος 
πρὸς ϑάλασσαν, καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐγένετο κυνόβρωτον. 


Καὶ ἀπὸ xe τοῦ αὐτοῦ νοεμβρίου μηνὸς εἷς τὸν λοιπὸν χρό- 
γον, τὸν μέχρι δηλονότι ἰανουαρίου μηνὸς τῆς παρούσης ς᾽ ἰνδι- 
χτιῶνος, ἐγράφη ἐν τοῖς συμβολαίοις, βασιδείας Φωχᾶ ἔτους εἰ. I5 
ἐβασίλευσεν δὲ ὃ αὐτὸς Φωκᾶς ἔτη η΄. δμοῦ ςριϑ'. 


4. Μαυρίκιος Τιβέριος P. 6. ἐσφάγη — 7. ἄρχοντες om.P. 
8. Λάρδις P. 13. μηνὸς νοεμβρίου P. 16. Post ςριϑ' addit 
P quae V in margine ab alia manu: Περὶ τεράτων, ix τοῦ μεγάϊον 
χρονογράφου (de quo conf. annot, ad p. 336. B). Μαυρίκεος ὁ pao 
λεὺς τῷ στρατηγῷ Κομεντιόλῳ (στρατῷ Κομεντιόλον R) ὑπὲ 
O:ro τὸ Ῥωμαϊκὸν στράτευμα παραδοῦναι πολεμίοις δε᾽ ἀταξίας 
αὐτῶν, ὕστις νυκτὸς μεσούσης τοῦτο ἐποίησε, καὶ κελεύει τὸν στρα- 
τὸν ὁπλίσασθαι, μὴ παραγυμνώσας τοῖς ὄχλοις μέλλειν συστήσασθαι 
πόλεμον. αὐτοὶ δὲ ὑπειληφότες ὅτι (ὅτι in V non satis apparet) zov 


Comprehensus est autem Mauricius Tiberius cum uxore et octo libe- 
ris versus Sanctum Autonomum juxta Praenetum: et xxvi. ejusdem mes 
sis die, feria imr. interfectus est juxta Chalcedonem idem Mauricius Ti- 
berius, una cum Petro, Justino, et Justiniano: Petrus etiam Curopalat, 
Mauricii frater, qui pariter captus fuerat. Interfecti perinde ad Dia- 
dromos juxta Acritam Constantinus Lardis Ex-Praefecto Praetorio et 
Logotheta et Curator Palatii Hormisdae, et "l'heodosius Mauricii filius 
Ipse etiam Commentiolus Patricius et Magister militum caesus est trans 
urbem juxta aedem sacram Sancti Cononis, versus mare, illiusque corpus 
canibus vorandum est expositum. 


Et a die xxv. ejusdem mensis in reliquum annum, scilicet usque ad 
mensem Januarium praesentis vi. Indictionis, adscriptum est in publics 
commentariis, Imperii Focae anno primo, lmperavit vero idem Foca— 
annos vii.  Collig. anni vr. mcxix. 


") DE PRODIGIIS, EX MAGNO CHRONOGRAPHO, 


Mauricius Imperator dedit in mandatis Duci Commentiole αἱ Roma 
num exercitum hostibus proderet, propter crebras illins seditiones: idque 
ille sub mediam noctem aggressus, imperavit ut milites arma sumerent. 
nec iis siguiüicavit fore ut cum hoste confliperent. 1i rati exercitalious 


PASCHALE. 695 


"Ivó. ς΄. α΄. ὑπ. Φωκᾶ Aiyocavov μόνου. P 380 
Τούτῳ τῷ ἔτει Kovoravriva ἡ ἀπὸ βασιλισσῶν (8149 ἘΝ 
ἐν μοναστηρίῳ. καὶ γεγόνασι κληρικοὶ (Φιλιππικὸς ὃ πατρίκιος 
καὶ κόμης ἐξκουβιτόρων καὶ Γερμανὸς ὃ πατρίκιος, πενθερὸς γενό- 
δίενος Θεοδοσίου τοῦ υἱοῦ Πϊαυρικίου. εἶτα στάσεως δημοτικῆς 
γενομένης ἐκαύϑη 7 μέση ἀπὸ τῶν “αύσου καὶ τὸ πραιτῶ- 
θεν τοῦ ἐτιάρχου τῆς πόλεως ἕως τῆς 24oxac ἄντιχρυ τοῦ φόρου B 
Κωνσταντίνου τοῦ τῆς ϑείας λήξεως, ὄντος ἐπάρχου πόλεως 
Atovtlov τοῦ ἀπὸ κουρατόρων τῶν ᾿“ντιόχου. ἐκαύϑη δὲ εἰς τὴν 


10 μέσην μεταξὺ τοῦ πραιτωρίου τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως καὶ τοῦ 


γυμτνασίου ἕνεκεν σιδηροφορεῖν αὐτοῖς ἐκέλευσεν, οὐ πρὸς πόλεμον, 
ὡς ἔδει, ὑπλίσαντες (ὥπλισαν ἑαυτοὺς m. R, ὠπλίσαντο m. P). 
ὅϑεν καὶ ἡμέρας γενομένης ϑύρυβος τὸν στρατὸν κατέλαβεν, καὶ τοῦ 
στρατοῦ τὰς τάξεις ταράσσοντες οἱ βάρβαροι ἀστρατήγητον τὸν λαὸν 
εὐρόντες τοὺς μὲν ἀνηλεῶς κατέσφαξαν, τοὺς δὲ ἀνδραποδώδεις 
καὶ πολλοὺς αἰχμαλώτους τῆς Θράκης ἐποιήσαντο εἶτα τοὺς αἰχμα- 
λώτους ἀναλαβὼν ὁ βάρβαρος Χαγάνος τῷ βασιλεῖ ἐδίδου λύτρον 
ὑπὲρ αὐτῶν κατὰ ψυχῆς νόμισμα αἰτήσας. ὁ δὲ μνησικακῶν τῷ 
ἐδίῳ στρατῷ δοῦναι οὐκ ἠνέσχετο. καὶ πάλιν ὁ Xoydvog ἠτήσατο 
αὐτὸν (τὸ ἥμισυ addit 3 νόμισμα (ἀντὶ addit m. R) ἑκάστης spv- 
qug λαβεῖν. τοῦ δὲ μηδὲ τέσσαρα χεράτια λαβεῖν rovg αἰχμαλώτους 
ἀπολογησαμένου, ϑυμωθεὶς ὁ Χαγάνος πάντας ἀπέκτεινεν" φόρους 
ἐπέθετο τοῖς Ῥωμαίοις χιλιάδας ν΄. καὶ ὑπὲρ τοῦ τοιούτου ἀνο- 
σιουργήματος ὑπέσχε δίκην σφαγῆς, ἐῤῥηγμένος αὖν γυναιξὶ (ze ad- 
dit P) καὶ τέκνοις καὶ τοῖς προσήκουσιν. 6. πραιτώριον P. 
10. μεταξὺ] τάξιν Ρ. 


603. x. Ind.vi. Foca Augusto solo Cos. 3. Annia m. c. 
Hoc anno Constantina Ex-Imperatrice in monasterium trusa est, 6111. 
Philippicus Patricius et Comes Excubitorum, et Germanus Patricius, 
'Theodosii, Mauricii filii, socer, in Clericos sunt attonsi. Seditione deinde 
populari mota, conflagravit Media urbis platea a Palatio Lausi, et Prae- 
torium Praefecti Urbi, usque ad Arcam, e regione Fori Constantini di- ἡ 
vae memoriae, cum esset Praefectus Urbi Leontius Ex-Curatore Palatii 
Antiochi. Igne etiam consumptus est inter lractorii Praefecti Urbi et 


causa arma esse imperata, non vero ad praelium ineundum, minime ot 
res exigebat se armarunt. Unde appetente die, tumultus et pavor exer- 
citum occupavit. Barbari autem turbatis ordinibus milites absque duce 
nacti , alios crudeliter mactarunt, alios in servitutem, multos denique ex 
"Thracia in captivitatem abduxerunt. Chaganus barbarus receptis capti- 
vis, hos Imperatori reddendos obtulit, si in singula capita aureum vellet 
exsolvere, Αἱ Imperator iratus suis militibus, id negavit, Rursum Cha- 
ganus in singula capita dimidium duntaxat aureum exegit. Imperatore 
vero ne quatuor quidem ceratiis captivos redempturum se respondente, 
ira succensus Chaganus omnes occidit, et Romanis tributum quinquaginta 
millium aureorum imposuit. Hujus igitur inhumani impiique facinoris causa 
imperator poenas dedit, cum uxore, liberis, et propinquis interemptus. 


694 CHRONICON 


R 868 Ἐχρατήϑη δὲ Mavoioc Τιβέριος μετὰ τῆς γυναικὸς xai 
ὀχτὼ τέκνων αὐτοῦ εἰς τὸν ἅγιον «ὐτόνομον, πλησίον Πραι- 
vérov' καὶ τῇ κζ τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἡμέρᾳ τρίτῃ, ἐσφάγη πλησίον 
“Χαλκηδόνος αἰτὸς Mavoliog καὶ Τιβέριος καὶ Πέτρος, ᾿Ἰουστῖ- 

V 302 νος καὶ Ἰουστινιανός, καὶ Πέτρος δὲ ὃ ἀδελφὸς Πϊαυριχίου, 5 
κουροπαλάτης ὧν, συσχεϑεὶς xal αὐτὸς ἐσφάγη, καὶ ἄλλοι δὲ 
συνεσχέϑησαν ἄρχοντες. ἐσφάγησαν δὲ εἰς Ζ“ιαδρόμους πλησίον 

B τοῦ ἀκρίτα Κωνσταντῖνος ὃ Adoduc, ἀπὸ ἐπάρχων γενόμενος 
πραιτωρίων καὶ λογοϑέτης καὶ χουράτωρ τῶν Ὁρμίέσδου, καὶ Θεο- 
δόσιος ὃ υἱὸς IMavgixlov, καὶ Κομεντίολος ὃ πατρίκιος καὶ στρα- V 
τηλάτης καὶ αὐτὸς ἐσφάγη πέραν πλησίον τοῦ ἁγίου Κόνωνος 
πρὸς ϑάλασσαν, καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐγένετο κυνόβρωτον. 


Καὶ ἀπὸ x£' τοῦ αὐτοῦ νοεμβρίου μηνὸς εἰς τὸν λοιπὸν χρό- 
γον, τὸν μέχρι δηλονότι ἰανουαρίου μηνὸς τῆς παρούσης g ἰνδι- 
κτιῶνος, ἐγράφη ἐν τοῖς συμβολαίοις, βασιλείας Φωχᾶ ἔτους α΄. i5 
ἐβασίλευσεν δὲ ὃ αὐτὸς Φωκᾶς ἔτη η΄. ὁμοῦ co. 


4. Μαυρίκιος Τιβέριος P. 6. ἐσφάγη — 7. ἄρχοντες om.P. 
8. “άρδις P. 13. μηνὸς νοεμβρίου P. 16. Post ςριϑ' addit 
P quae V in margine ab alia manu: Περὶ τεράτων, ἐκ τοῦ μεγάλου 
χρονογράφου (de quo conf. annot, ad p. 336. B). Mavgíxsog ὁ βασι- 
λεὺς τῷ στρατηγῷ Κομεντιόλῳ (στρατῷ Κομεντιόλου R) ὑπὲ 
O:ro τὸ Ῥωμαϊκὸν στράτευμα παραδοῦναι πολεμίοις δι᾿ ἀταξίας 
αὐτῶν, ὕστις νυχτὸς μεσούσης τοῦτο ἐποίησε, καὶ κελεύει τὸν στρα- 
τὸν ὁπλίσασθαι, μὴ παραγυμνωώσας τοῖς ὄχλοις μέλλειν συστήσασθαι 
πόλεμον. αὐτοὶ δὲ ὑπειληφότες ὅτι (ὅτι in V non satis apparet) τοῦ 


Comprehensus est autem Mauricius Tiberius cum uxore et octo libe- 
ris versus Sanctum Autonomum juxta Praenetum: et xxvi. ejusdem mea- 
sis die, feria mr. interfectus est juxta Chalcedonem idem Mauricius Ti- 
berius, una cum Petro, Justino, et Justiniano: Petrus etiam Curopalata, 
Mauricii frater, qui pariter captus fuerat. Interfecti perinde ad Dia- 
dromos juxta Acritam Constantinus Lardis Ex-Praefecto Praetorio et 
Logotheta et Curator Palatii Hormisdae, et 'Theodosius Mauricii filius. 
Ipse etiam Commentiolus Patricius et Magister militum caesus est trans 
urbem juxta aedem sacram Sancti Cononis, versus mare, illiusque corpus 
canibus vorandum est expositum. 


Et a die xxv. ejusdem mensis in reliquum annum, scilicet usque ad 
mensem Januarium praesentis vt. Indictionis, adscriptum est in publicis 
commentariis, Imperii Focae anno primo, lmperavit vero idem Focas 
annos virt, Collig. anni vi. wcxrx. 


*) DE PRODIGIIS, EX MAGNO CHRONOGRAPHO, 


Mauricius Imperator dedit in mandatis Duci Commentiole αἱ Roma- 
num exercitum hostibus proderet, propter crebras illius seditiones: idque 
ille sub mediam noctem aggressus, imperavit ut milites arma sumerent. 
nec iis signiücavit fore ut cum hoste confligerent. li rati exercitationis 


PASCHALE. 695 


Ἰνδ. ς΄. α΄. on. Φωκᾶ «ὐγούστου μόνου. Ρ 880 
R 870 


Τούτῳ τῷ ἔτει Κωνσταντῖνα ἡ ἀπὸ βασιλισσῶν ἐβλήϑη 
ἐν μοναστηρίῳ. καὶ γεγόνασι κληρικοὶ (Φιλιππικὸς ὃ πατρίκιος 
καὶ κόμης ἐξκουβιτόρων καὶ Γερμανὸς ὃ πατρίκιος, πενθερὸς γενό- 

δμένος Θεοδοσίου τοῦ υἱοῦ Π]αυρικίου. εἶτα στάσεως δημοτικῆς 
γενομένης ἐκαύϑη ἣ μέση ἀπὸ τῶν “αύσου καὶ τὸ πραιτῶ- 
Qi» τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως ἕως τῆς Mgxag ἄντικρυ τοῦ φόρου B 
Κωνσταντίνου τοῦ τῆς ϑείας λήξεως, ὄντος ἐπάρχου πόλεως 
“Πεοντίου τοῦ ἀπὸ κουρατόρων τῶν “Ἀντιόχου. ἐκαύϑη δὲ εἰς τὴν 

10 μέσην μεταξὺ τοῦ πραιτωρίον τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως καὶ τοῦ 


γυμνασίου ἕνεκεν σιδηροφορεῖν αὐτοῖς ἐκέλευσεν, οὐ πρὸς πόλεμον, 
ὡς ἔδει, ὁπλίσαντες (ὥπλισαν ἑαυτοὺς m. R, ὠπλίσαντο m. P). 
ὅϑεν καὶ ἡμέρας γενομένης ϑύρυβος τὸν στρατὸν κατέλαβεν, καὶ τοῦ 
στρατοῦ τὰς τάξεις ταράσσοντες οἱ βάρβαροι ἀστρατήγητον τὸν λαὸν 
εὑρόντες τοὺς μὲν ἀνηλεῶς κατέσφαξαν, τοὺς δὲ ἀνδραποδώδεις 
καὶ πολλοὺς αἰχμαλώτους τῆς Θράκης ἐποιήσαντο εἶτα τοὺς αἰχμα- 
λώτους ἀναλαβὼν ὁ βάρβαρος Χαγάνος τῷ βασιλεὶ ἐδίδου λύτρον 
ὑπὲρ αὐτῶν κατὰ ψυχῆς νόμισμα αἰτήσας. ὁ δὲ μνησικακῶν τῷ 
ἰδίῳ στρατῷ δοῦναι οὐκ ἠνέσχετο. καὶ πάλιν ὁ Χαγάνος ἠτήσατο 
αὐτὸν (τὸ ἥμισυ addit P) νόμισμα (dvri addit m. R) ἑκάστης ψυ- 
χῆς λαβεῖν. τοῦ δὲ μηδὲ τέσσαρα κεράτια λαβεῖν τοὺς αἰχμαλώτους 
ἀπολογησαμένου, ϑυμωθεὶς ὁ Χαγάνος πάντας ἀπέκτεινεν" φόρους 
ἐπέθετο τοῖς Ῥωμαίοις χιλιάδας ν΄. καὶ ὑπὲρ τοῦ τοιούτου dvo- 
σιουργήματος ὑπέσχε δίκην σφαγῆς, ἐῤῥηγμένος αὖν γυναιξὶ (τε ad- 
dit P) καὶ τέκνοις καὶ τοῖς προσήκουσιν. 6. πραιτώριον P. 
10. μεταξὺ] τάξιν Ρ. 


603. τ, Ind. vr. Foca Augusto solo Cos. 3. Anniam.c. 
Hoc anno Constantina Ex-Imperatrice in monasterium trusa est. 6111. 
Philippicus Patricius et Comes Excubitorum, et Germanus Patricius, 
"Theodosii, Mauricii filii, socer, in Clericos sunt attonsi. Seditione deinde 
populari mota, conflagravit Media urbis platea a Palatio Lausi, et Prae- 
torium Praefecti Urbi, usque ad Arcam, e regione Fori Constantini di- " 
vae memoriae, cum esset Praefectus Urbi Leontius Ex-Curatore Palatii 
Antiochi. lgue etiam consumptus est inter iractorii Praefecti Urbi et 


causa arma esse imperata, non vero ad praelium ineundum, minime οἱ 
res exigebat se armarunt. Unde appetente die, tumultus et pavor exer- 
citum occupavit. Barbari autem turbatis ordinibus milites absque duce 
nacti , alios crudeliter mactarunt, alios in servitutem, multos denique ex 
Thracia in captivitatem abduxerunt. Chaganus barbarus receptis capti- 
vis, hos Imperatori reddendos obtulit, si in singula capita aureum vellet 
exsolvere, Αἱ Imperator iratus suis militibus, id negavit, Rarsum Cha- 
ga^nus in singula capita dimidium duntaxat aureum exegit, Imperatore 
vero ne quatuor quidem ceratiis captivos redempturum se respondente, 
ira succensus Chaganus omnes occidit, et Romanis tributum quinquaginta 
milium aureorum imposuit. Hujus igitur inhumani impiique facinoris causa 
imperator poenas dedit, cum uxore, liberis et propinquis interemptus. 


V 303 


C 


D 


696 CHRONICON 


φόρου ὃ διοικητὴς τοῦ Πρασίνου μέρους Ἰωάννης ὃ ἐπίχλην 
Κροῦχις. » 
Tug, Ὀλυμπιάς. 
'Ivó. ζ΄. β΄. μετὰ ὑπ. Φωχᾶ «Αὐγούστου. 
'Ivó. η΄. y. μετὰ $n. Φωχᾶ «Αὐγούστου τὸ α΄. δ 


Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ δαισίῳ, κατὰ Ῥωμαίους ἰουνίῳ, ἧ- 
μέρᾳ ζ΄ ἀποτέμνεται Θεύδωρος ὃ ἔπαρχος πραιτωρίων, Ἰωάγνης 
ἀντιγραφείς, ἹΡωμανὸς σχολαστικός, Θεοδόσιος σουβαδιουβὰ 
τοῦ μαγίστρου, Πατρίκχις ἰλλούστριος, ἀνεψεὸς “ομνιζιόλου χου- 
ράτορος γενομένου τῶν Ὁρμίσδου, Ἰωάννης καὶ Τζίττας σπα- "ἢ 
ϑάριοι καὶ κανδιδᾶτοι, “4ϑανάσιος κόμης λαργιτιώνων, ᾿Ανδρίας 
ἰλλούστριος ὃ ἐπίκλην τοῦ Σκχόμβρου, καὶ ᾿Ελπίδις ἰλλούστριος. 
οὗτος ἐγλωσσοτομήϑη, καὶ ἐπήρϑη αὐτοῦ τὰ δ΄ ἄχρα, καὶ d; 
κραβατταρίαν ἐπόμπευσεν καὶ κατηνέχϑη πρὸς ϑάλασσαν" χαὶ 
ἐξορυχϑέντων τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ βληϑεὶς εἰς κάραβον ἐκαύϑη."; 
oí δὲ ἄλλοι of προδηλοΐμενοι ἀπετμήϑησαν, ὡς εὑὕὑρεϑῶντες ἐπί- 
βουλοι τοῦ βασιλέως Φωχᾶ. 


Κατὰ τὸν αὐτὸν δὲ χρότον καὶ Κωνσταντῖνα 7, ἀπὸ βασι- 
λισσῶν ἀπετμήϑη πέραν εἰς τὸν μῶλον τῶν Εὐτροπίου, πλησίον 
Χαλκηδόνος, καὶ τὰ ὑπολειφϑέντα αὐτῆς τε καὶ IMavgixlov 37-9 


8. ócovf. P. 9. Πατρίκιος P. — ib. Ζομνιξόλου P. [10. Ti- 
rag σπαϑάριος P. 19. Ἐλπίδιος P. — 16. εὐρηϑέντες P. 18. à 
om. P. 19. μῶλον τὸ P. — 20. ὑποληφϑέντα PV. 


Fori spatium, Joannes, cognomento Crucis, Dioecetes Factionis Pn- 
sinae. 
CCCXLVT1. Olympias. | 
604. mn. Ind. vi. Post Cons. Focae Augusti. 4. 
605. nmn: nd. vir Post Cons. Focae Augusti I. 1. 346. 
Hoc anno, mense Desio, secundum Romanos, Junio, die vir. capite 
poem ' Theodorus Praefectus Praetorio, Joannes Magister Scriniorum, 
omanus Scholasticus, "Theodosius Subadjuva Magistri, Patricius Πία- 
stris, consobrinus Domnizoli Curatoris Palatii Hormisdae, Joannes, εἰ 
'Tzitas Spatharius, et Candidati, Athanasius Comes Largitionum, Andres 
Illustris cognomento Scombrus, et Elpidius Illustris. Huic exsects es 
lingua, et quatuor extremis corporis patribus in lectulum sublatis, 3d 
spectaculum circumductus, et ad mare relatus, ibique effossis oculis, i» 
naviculam conjectus, concrematus est. Aliis vero supra memoratis capiti 
sunt amputata, cum deprehensi essent conspirasse ia Imperatorem Focas. 
: idem tempestate, Ex-Imperatrice Constantina trans urbeu in Porte 
Eutropii ad Chalcedonem capite plexa est, ut et qui supererant illius ei 


PASCHAL E. 697 


λεα τέκνα, Idvactaoía , Θεοκτίστη xai Κλεοπάτρα, xol αὐτὰ 
ἀνῃρέϑη μετὰ τῆς ϑυγατρὸς Γερμανοῦ τῆς γενομένης γαμετῆς 
Θεοδοσίου, καὶ αἰτὸς δὲ Γερμανὸς μετ᾿ αὐτῶν ἀνῃρέϑη. 


Ἰνδ. 3'. δ΄. μετὰ ὑπ. Φωχᾶ «Αὐγούστου τὸ ff. R 872 
5 Tovro τῷ ἔτει τελευτᾷ Κυριακὸς πατριάρχης Κωνσταντι-- Ῥ 381 


νουπόλεως μηνὶ ὑπερβερεταίῳ, κατὰ Ῥωμαίους ὀχτωβρίῳ, κϑ', 
ἡμέρᾳ ζ΄. καὶ κηδεύεται τῇ τριακοστῇ τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἡμέρᾳ 
πρώτῃ, καὶ ἀπετέϑη τὸ αὐτοῦ λείψανον πρὸς συνήϑειαν εἷς τοὺς 
ἁγίους ᾿Ἵποστόλους. 

10. Ἰνδ, /. ες μετὰ ὕπ. Φωκᾶ «Αὐγούστου τὸ y". 

Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ αὐδυναίῳ, κατὰ Ῥωμαίους Ἰανουαρίῳ, 
xy' , γέγονε πατριάρχης ἐν Κωνσταντινουπόλει Θωμᾶς ἀπὸ δια- 
xóvo» τῆς μεγάλης ἐχκλησίας καὶ σαχελλάριος τοῦ πατριάρχου 
καὶ ἐπάνω τῶν χειροτονιῶν. 


16 Tul Ὀλυμπιάς. Β 


Té. ια΄, d. μετὰ ὑπ. Φωχκᾶ «Αὐγούστου τὸ δ΄. 

Tv. ιβ΄. ζ΄, μετὰ ὑπ. Φωκᾶ «Αὐγούστου τὸ ε΄. 
Ἐντεῦϑέν ἔστιν ἑλεῖν ὡς ἀφ᾽ οὗπερ ὃ τρισμακάριος Kw»- 
σταντῖνος ἐτελεύτησεν τὸν βίον μέχρι τῆς xf τοῦ μαΐου μηνὸς 
Ξοτῆς ἐνεστώσης i" ἐπινεμήσεως καὶ τοῦ ζ΄ ἔτους τῆς Φωχᾶ βασι- 
λείας πληροῦνται χρόνοι σοβ', ἄρχεται δὲ τὸ coy ἀπὸ κβ΄ τοῦ 


11. xy'/avovagíov P. ΦΙ. δὲ om, P. 


Mauricii liberi sequioris sexus, Anastasia, 'T'heoctista, et Cleopatra: eae- Anniam. c. 
que cum Germani filia, Theodosii uxore sublatae: ipseque Germanus una 
cum illis sublatus est. 
606. 1v. Ind. ix, Post Cons. Focae Augusti Il. 2. 6114. 
A. C. [0]. Iph.] 
Hoc anno, Cyriacus Patriarcha Constantinopolitanus moritur mense 
Hyperberetaeo, secundum Romanos, Octobri, die xxix, feria vil, illius- 
que funus curatum est xxx. ejusdem mensis, feria t. et depositum est 
corpus illius juxta morem receptum in aede Sanctorum Apostolorum. 
607. v. dnd. x. Post Consulatum Focae Augusti III. 3. 
Hoc anno, mense Audynaeo, secundum Romanos xxim. Januarii, di- 
ctus est Patriarcha Constantinopolitanus 'Thomas Ex-Diacono magnae 
Ecclesiae, et Sacellarius Pues ac Ordinationibus Praepositus. 


CCCXLVTI. Olympias. 
608. vr. Ind, xi. Post Cons. Focae Augusti IV. 4. 
609. vi. Ind. xu, Post Cons. Focae Augusti V. Sd 347. 
Hinc licet colligere, quod ex quo terbeatus Constantinus vitam finiit, 
usque ad xxm. Maii mensis praesentis Indictionis xit. et vit. annum Fo- 
cae imperii, absolvuntur ccLxxm. incipit vero annus ccrxxit. a xxt. 


698 CHRONICON 


μαίου μηνός, ἱνδικτιῶνος ιβ΄. el yàg ἡ πεντηχοστὺὴ κατὰ τὴν xf 
C γέγονε τοῦ μαΐου μηνὸς ἐν ἐχείνῳ τῷ χρόνῳ, ἀναντιῤῥήτως ἡ 
ἀναστάσιμος τῇ τρίτῃ γέγονε τοῦ ἀπριλίου μηνός, ὥστε τὴν 
πρώτην ἐκείνου τοῦ ἀπριλίου ἐν παρασχευῇ εἰσελϑ εἴν. πρύσϑις 
οὖν τοῖς coff τὸ τέταρτον, τουτέστιν Ez, καὶ γίνονται τι." 
ταῦτα ἀνάλυσον ἀπὸ τῶν ζ΄, καὶ περιττεύουσι δ΄. ἐπεὶ οὖν ἐν 
παρασχευῇ τότε ὃ ἀπρίλιος εἰσῆλϑεν, ποίησον παρασκευήν, caj- 
βατον, κυριακήν, δευτέραν, καὶ λοιπὸν τὸ coy ἄρχεται εἰς 
V 804 τρέτην. εὑρίσχεται ἄρα ὃ ἀπρίλιος ἐπὶ τῆς ἐνεστώσης ἡμακχῆς id 
ἰνδικτιῶνος, σεληνιακῆς δὲ ιϑ', εἰσιὼν iv. τρίτῃ τῆς ἑβδομάδος" 
ἡμέρᾳ, ὅπερ καὶ ἔστιν. πλὴν ἀλλὰ καὶ τῷ πασχαλίῳ καὶ τοῖς 
D ὑπαταρίοις ἐντυχὼν ηΐρον τὴν ψηφοφορίαν ταύτην συνάδουσαν. 
εἰσὶν οὖν ἀπὸ μὲν τῆς τελευτῆς Κωνσταντίνου ἕως νῦν χρόνοι 
σοβ΄, ἀπὸ δὲ τῆς εἰκοσαετηρίδος αὐτοῦ σπα' πλήρεις. 

Ἐγένετο δὲ καὶ τὸ πάσχα πρὸ τῶν cof ἐνιαυτῶν ἐν ἰνδι- 1 
χτιῶνι σελήνης ty , Ὀλυμπιάδος σοϑ' ἔτει δευτέρῳ, ἀπριλίου 
τρίτῃ. 

R 874 Ὕπατοι δὲ ἀπὸ Φηλικιανοῦ xai Τατιανοῦ εἶσιν σοβ' ἕως 
P 382 τοῦ πάσχα τῆς ιϑ' ἡλιακῆς ᾿νδικτιῶνος τῆς νῦν ἐνισταμένης. 

Τούτῳ τῷ ἔτει ἐπληρώϑη ὃ σύνϑετος κίων ὃ ἀνοιχοδομη-ἢ 

ϑεὶς ὑπὸ Gwxü τοῦ βασιλέως μετὰ καὶ τῆς χιστέρνης κατὰ τὴ 


8. ὥστε] ὡς ὅτε V, ὡς ὅτι P. 8. τὸ om. P. 10. εἰσ cia» V. 
ib. τῆς) vj P. 12. ψηφηφορίαν P. 14. κ'ετηρίδος P. 15. τὶ 
om, P. 16. σελήναις B. 


mensis Maii Indictionis xi. Nam si Pentecoste incidit in xxm. Maii ile 
anno, absque ulla controversia dies Resurrectionis fuit imr. die mens: 
Aprilis, cum in Parasceve, seu die Veneris, dies primus ejusdem mess: 
Aprilis contigerit. Adde igitur ccrxxir. partem quartam, hoc est Lxrin. 
tum prodibunt cccxr. haec divide a vii. tum supererunt iw. Quia erg 
die Parasceves Aprilis tunc ingressus est, fac (seu numera) Parascevet, 
Sabbatum, Dominicam, et feriam 11. deinceps feria πὶ. incipiet anne 
conxxui. Reperitur ergo Aprilis, praesente Indictione, sive Cyclo soli- 
ri xu. lunari vero xix, feria τι hebdomadis incipere, quod et ita es. 
Quinetiam Paschalium et Fastos Consu'ares revolvens, animadverti bunc 
ce nostrum calculum cum iis consentire, Sunt igitur a morte quiden 
Constantini usque hodie an. ccuxxm, a xx. autem imperii illius anno. 
seu a Vicennalibus, ccuxxxi. anni completi. 

Celebratum est autem Pascha ante annos ccrxxi, in Indictione * 
luna xr. Olympiadis ceuxxix. anno m. die mr. Aprilis. 

Consules vero a Feliciano et Tatiano sunt ccrxxir, usque ad Pasd» 
Cycli solaris xix. praesentis [ndictionis. : 
A. C [0]. Iph. 


Hoc anno, Columna ex variis lapidibus conflata, a Foca Imperater 


PASCHAL E. . 699 


ἀνατολικὸν μέρος τῆς ἐκχλησίας τῶν ἁγίων μ' πλησίον τοῦ χαλκοῦ 
τετραπύλου. 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἀποστατοῦσιν ᾿Αφρικὴ καὶ ᾿4λεξάνδρεια" καὶ 
σφάζεται ἀπὸ ἐναντίων ὃ πάπας ᾿4λεξανδρείας. παύεται δὲ καὶ 
5 Ἰσάκιος ἀπὸ Ἱεροσολύμων, καὶ γίνεται ἀντ᾽ αὐτοῦ Ζαχαρίας 
ἀπὸ πρεσβυτέρων xai σκευοφυλάκων τῆς ἐκκλησίας Κωνσταντι- 
, A t * ⸗ 
γουπόλεως, καὶ ᾿ἔδεσα ὑπὸ Πέρσας γίνεται. 
Ty. ιγ΄. η΄. μετὰ ὑπ. Φωκᾶ «ὐγούστου τὸ ς΄. Β 
Τούτῳ τῷ ἔτει, μηνὶ δύστρῳ, κατὰ Ῥωμαίους μαρτίῳ 
10x', ἡμέρᾳ ς΄, τελευτῷ Θωμᾶς πατριάρχης Κωνσταντινουπό- 
λέως, καὶ κηδεύεται τῇ κβ' τοῦ αἰτοῦ μηνός, ἡμέρᾳ α΄, καὶ τῇ 
57 τοῦ ἀρτεμισίου μηνός, κατὰ Ρωμαίους ἀπριλίου, τῆς αἰτῆς ey 
ἰνδιχτιῶνος τῷ μεγάλῳ σαββάτῳ γέγονε πατριάρχης Κωνσταντι- 
γουπόλεως Σέργιος διάκονος τῆς μεγάλης ἐκκλησίας Κωνσταντι-- 
1δνουπόλεως καὶ πτωχοτρόφος, φροὶξ λιμένος. 
Καὶ κατὰ τὸ πέρας τοῦ σεπτεμβρίου μηνὸς τῆς ιδ΄ ἰνδιχτιῶ- 
, P € »5 L , , 3 c 
voc ἀπηγγέλη ὡς ᾿ναστάσιος πατριάρχης γενόμενος ᾿Αντιοχείας ὃ C 
ἀπὸ σχυλαστιχῶν ἀνῃρέϑη ὑπὸ στρατιωτῶν. 
Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ ὑπερβερεταίῳ, κατὰ Ρωμαίους ὀχτω- 
, ’ 2 - , c 2 , - € A 
90 δρίῳ y , ἰνδικτιῶνος ιδ΄, ἡμέρᾳ ζ΄, ἀναφαίνονται πλοῖα ἱκανὰ 
κατὰ τὸ στρογγυλοῦν καστέλλιν, ἐν οἷς ἦν καὶ Ηράχλειος ὃ υἱὸς 


4. ᾿ἀλεξανδρέων P. 7. Αἴδεσα V, ᾿Ἰέδεσα P. 12. ἀρτεμισίου 
ξανϑθιχοῦ Ducangius. 16. ἐνδιχτεῶνος ιδ΄ ἀπήγγελε Ρ, 19. ὀκτω- 
βυίων V. 


absoluta est, una cum Cisterna, versus Orientalem partem Ecclesiae san- Anniam. c. 
ctorum xr. juxta Aereum "Tetrapylum. 
Hoc onno, Africa et Alexandria deficiunt: et Papa Alexandrinorum 
ab adversariis occiditur. Abdicatur vero Isacius Hierosolymorum Ponti- 
fex, et in cjus locum suffüicitur Zacharias Ex-Presbytero et Ex-Scevo- 
phylace Ecclesiae Constautinepolitanae: et Aedessa in Persarum pote- 
statem venit, 
610. vir. Ind. xi, Post Cons. Focae Augusti VI. 2. 6118. 
Hoc anno, mense Dystro, secundum Romanos Martio, xx. feria vr. 
moritur Thomas Patriarcha Constantinopolitanus, et xxir. ejusdem men- 
sis, feria r. terrae mandatur. Et vin. Artemisij, secundum Romanos 
Aprilis, ejusdem Indict. xit. magao Sabbato, Constantinopoleos Patriar- 
cha creatus est Sergius, Magnae Ecclesiae Constantinopolitanae Diaco- 
nus, et Ptochiorum Praefectus, Custos Portus. 
Sub exitum mensis Septembris, Indict. xiv. renuntiatum est Anasta- 
sium Patriarcham Antiochenum, Ex-Scholastico a militibus fuisse inter- 
einptum. 
Hoc senno, mense Hyperberetaeo, secundum Romanos Octobri, ui. 
Indictionis xiv. feria vir. apparuere naves plurimae versus Castellum ro- 


70. |  CHRONICON 


Ἡραχλείου. xal τότε εἰσέρχεται Φωκᾶς xav? αὐτὴν τὴν ἡμίρω 
ἀπὸ τοῦ προχέσσου τοῦ Ἕβδόμου περὶ ἑσπέραν, καὶ ἔρχεται aa- 
βαλλάρις εἰς τὸ παλάτιν τῆς πόλεως. καὶ τῇ ἑξῆς ἡμέρᾳ, του- 
τέστιν τῇ χυριακῇ, πλησιασάντων τῶν πλοίων τῇ πόλει, Βόνωσος, 
D ὅστις τὰ πάνδεινα ἐν ᾿Αντιοχείᾳ τῇ μεγάλῃ κατ᾽ ἐπετροπὴν Quis 
διεπράξατο, εἰσηγήσει Θεοφάνους τοῦ τῆς ἀνασκάφου μνήμης, 
τότε ὧδε ὧν ἐν τῇ πόλει, μετὰ τὸ βαλεῖν αὐτὸν πῦρ πλησίον τῶν 
Καισαρίου xal ἀστοχῆσαι ἔφυγεν, καὶ ἐλϑὼν μετὰ καράβου ἐς 
R 876 τὸν Ἰουλιανοῦ λιμένα κατὰ τὰ λεγόμενα IMosgov, στενωϑεὶς 4- 
ῥιψεν ἑαυτὸν elg τὴν ϑάλασσαν, καὶ λαβὼν μετὰ σπαϑίου πὶη- 
γὴν ἀπὸ ἑνὸς ἐξχκουβίτωρος, ὡς ἦν εἰς ϑάλασσαν, ἀπέϑανο" 
καὶ ἐκβληϑέντος τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ ἐσύρη καὶ ἀπηνέχϑη d; 
τὸν Βοῦν καὶ ἐκαύϑη. 
Καὶ τῇ ς΄ τοῦ αὐτοῦ μηνός, διαφαούσης ἡμέρας B, Θῶτις 
ὃ χουράτωρ τῶν Πλακιδίας καὶ Πρόβος ὃ πατρίκιος ἐπῆραν Φω- 
κἂν ἐκ τοῦ ᾿ἀρχαγγέλου τοῦ παλατίου ὁλόγυμνον, καὶ ἀπήγαγον 
διὰ τοῦ λεμένος ὡς ἐπὶ τὸν οἶκον τῶν Σοφίας, καὶ βαλόντες αὐ- 
τὸν εἰς κάραβον ἔδειξαν τοῖς πλοίοις. καὶ τότε ἀποφέρουσιν αὐτὸν 
πρὸς Ἡράχλειὸν, καὶ ἐπαρϑείσης ἀπὸ τοῦ ὥμου τῆς δεξιᾶς at- 
τοῦ καὶ τῆς κεφαλῆς, ἢ μὲν χεὶρ αὐτοῦ περιεπάρη σπαϑίῳ, xa* 
οὕτω περιήχϑη τὴν μέσην εἰσαγομένη ἀπὸ τοῦ φόρου. ἢ δὲ χε 


δὲ 


2. προκένσου V ἃ correctore. 8. παλάτιον P. 5. τῇ om. P. 
8. — V. ib. ἀποστῆσαι P. 14. Φώτιος P. 17. τὸν 
X. PV. 


tundum, in quibus erat et Heraclius, Heraclii filius. 'T'um Focas a *- 
cessu Hebdomi eodem ipso die sub vesperam equo venit in urbis Pal- 
tium: ac proxime sequenti, qui in Dominicam incidit, navigiis ad urbem 
appellentibus, Bonosus, qui in Magna Antiochia Focae jussu, ac impulsi 
damnandae memoriae 'Theophanis, atrucia facinora perpetrarat, cuu tum 
esset Constantinopoli, immisso in urbis tractum, qui Caesarii aedibus a 
jacet. igne, defecit, fugamque arripuit. Ac veniens cum navicula iu Per- 
tum Juliani, ad locum qui Mauri dicitur, redactus ad angustias, — 
raecipitem dedit in mare, acceptoque ab quodam Excubitore 
ctus gladii in mari, ut erat, mortem oppetiit: cujus ejectum cadaver ri 
ptum tractumque est ad Bovem, ubi exustum est. 


Anniam,. c. Die vi, ejusdem mensis, feria τι. illucescente, Photius Curator De- 
mus Placidiae, et Probus Patricius raptum Focam ex Archangeli Pale 
tio, omnibus nudatum vestibus, deduxerunt per Portum, versus À 
Sophiae, ac in navem conjectum, ostenderunt classi: deinde ad Her 
clium adduxerunt. Cujus Focae pue ab humero dextra, et amputat? 
capite, ipsius quidem manus ensis infixa cuspidi, a Foro per Medis 
Urbis plateam est traducta: caput autem conto seu hastae impositus 


PASCHAL E. 701 


φαλὴ αὐτοῦ A597 εἰς κοντάριν, xal οὕτω xai αὐτὴ περιήχϑη * 
τὸ δὲ ἄλλο αὐτοῦ σῶμα ἐπὶ κοιλίαν συρόμενον ἠνέχϑη ὡς ἐπὶ τὴν 
Χαλκῆν τοῦ "InmixoD, ὄπιϑεν δὲ αὐτοῦ τοῦ σχηνιύματος ἐσύρη 
xal “εόντις ὃ Σύρος ὃ ἀπὸ σαχελλαρίων, xal ἔτι ἐμπνέοντος 
δαὐτοῦ δέδωκεν αὐτῷ τις μετὰ ξύλου κατὰ τὴν Χαλχῆν τοῦ Ἵππι- B 
κοῦ, καὶ τότε ἀπέϑανεν, καὶ ἐπήρϑη ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ, καὶ ο-- 
τως ἀπενεχϑέντων τῶν σχηνωμάτων αὐτοῦ καὶ Quxü εἰς τὸν 
Βοῦν, καὶ αὐτὰ κατεχαίϑη. ὁμοίως δὲ ἐκαύϑη εἷς τὸν Βοῦν καὶ 
ὃ μαππάρις καὶ ὃ ταξεώτης τοῖ ἐπάρχου τῆς πόλεως, ὃ ἐπιλεγό-- 
10 μένος ἀπὸ Ζ]αιμονιαρίων. 

Καὶ περὶ ὥραν ἐνάτην αὐτῆς τῆς δευτέρας ἡμέρας ἐστέφϑη 
Ἡράκλειος βασιλεὺς ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ ὑπὸ Σερ- 
γίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. καὶ ἐπὶ τὴν ἑξῆς ἡμέραν 
τρίτην ἱιποδρομίας ἀγομένης εἰσήχϑη 7 κεφαλὴ “Πεοντίου τοῦ 

15 Σύρου, καὶ ἐκαύϑη εἰς τὸ Ἱππικὸν μετὰ καὶ τῆς εἰκόνος Φωχᾶ, C 
ἥντινα εἰσῆγον ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ εἰς τὸ Ἱππικὸν μετὰ κηραψίας 
ἀσπροφοροῦντες οἱ μάταιοι τῶν ἀνϑρώπων. ἐκαύϑη δὲ κατ᾽ ad- 
τὸν χαὶ τὸ Βένετον βάνδον. 

Ἰνδ. ιδ΄, α΄. βασιλείας Ἡρακλείου «Αὐγούστου. 

90 Ἀπὸ U καὶ αὐτῆς τοῦ ὀχτωβρίου μηνὸς τῆς παρούσης ιδ΄ 

ἰνδικτιῶνος μέχρε τρισκαιδεκάτης τοῦ ἰανουαρίου μηνὸς τῆς αὖ-- D 


8. ὄπισϑεν P. 4. Λέων τις P. ib. πνέοντος P. 5. τις] τῆς P. 
8. τὸν om. P. 11. ἐννάτην P. 14. τρίτη V. 19. Ἡράκλειορ 
supra scribit P. 90, ιδ΄ om. P. 


pariter circumductum est: corporis vero truncus per ventrem raptatus, 
versus Chalcen Hippodromi est delatus, Pone quem tractus est Leo 
Syrus Ex-Sacellario, qui cum adhuc spiraret, juxta eandem Chalcen li- 
gno in eum a nescio quo impacto, statim interiit: illius vero caput in 
sublime est elatum, atque ita delata ad Bovem ipsius et Focae cadavera 
igne consumpta sunt. Bimiliter etiam combustus est ad Bovem et Map- 
parius et Apparitor Praefecti Urbi, cognomento a Daemonariis. 

Hora porro rx. ejusdem feriae m. coronatus est Heraclius in Impe- 
ratorem a Sergio sanctissimae Magnae Ecclesiae Constantinopolitanae 
Patriarcha. Die vero abhinc tertio, dum Circenses celebrarentur, illa- 
fum est Leontii Syri caput, et in Hippodromo crematum: unaque cum 
illo Focae imago igne consumpta, quam, dum superstes esset, hominum 
vanissimi, vestibus induti candidis, cum accensis cereis, in circum intu- 
rur Combustum est pariter eodem tempore Vexillum Venetum. 


C. [0]. Iph.] 
HERACLIUS. 
611. τ. Ind. xrv. Imperii Heraclii Augusti (annus 1). 8. 6119. 


Ab ipso vir. Octobris imensis die praesentis Indictionis, usque ad xiv. 
Janwarii mensis, ejusdem Indictionis, scriptum est in actis publicis, Im- 


102 CHRONICON 


Ἀ 878 τῆς ἰνδικτιῶνος ἐγράφη ἐν τοῖς συμβολαίοις, βασιλείας Ἡραχλείοι. 

καὶ ἀπὸ ιδ΄ xai αὐτῆς τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ἐγράφη εἷς τὸν ἑξῆς yot- 

vov, τὸν μέχρι δηλονότι δεχεμβρίου πληρουμένου τῆς κέ ἐπινε- 

μήσεως, οὕτως" καὶ ὑπατείας τοῦ αὐτοῦ εὐσεβεστάτου ἡμῶν δεσπί- 

του. εἶ γὰρ καὶ μὴ προῆλϑεν ἐπὶ δίφρου, ἀλλ᾽ οὖν ἐχρίϑη lop-5 
σϑῆναι αἰτῷ εἰς ὑπατείαν. 

Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ ξανϑιχῷ, κατὰ Ῥωμαίους ἀπριλίου x, 
ἡμέρᾳ γ᾽, ὥραν ζ΄, γέγονε σεισμὸς μέγας, ὡς ἔξ ἀνάγκης πρὶ 
P 384 πεντηχοστῆς τῇ χβ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἡμέρᾳ € , λιτὴν γενέσϑαι 

εἰς τὸν Κάμπον xal ψαλϑῆναι τὸ Τρισάγιον. καὶ τῇ C τοῦ ἰου- ἢ 

Mov μηνὸς τῆς αὐτῆς ιδ΄ ἰνδιχτιῶνος, ἡμέρᾳ δ΄, ὥραν η΄, ἐτέχϑη 

Enigavía ἡ ϑυγάτηρ Ἡρακλείου xal Εὐδοκίας ἐν προχέσσῳ τῆς 

Ἱερείας. 


Tuy Ὀλυμπιάς. 


Tvó. ιε΄. β'. μετὰ $n. Ἡ ρακλείον «Αὐγούστου. t 
Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ ἀρτεμισίῳ, κατὰ "Ponatove μαΐου y, 
ἡμέρᾳ δ΄, ἐτέχϑη εἰς τὸ προκέσσον Σοφιανῶν Ἡράκλειος vix 
Κωνσταντῖνος, υἱὸς Ηραχλείου καὶ Εὐδοχίας. 
V 806 Καὶ τῇ ιγ΄ τοῦ Αὐγούστου μηνὸς τῆς αὐτῆς a ἱνδικτιῶνος, 
ἡμέρᾳ πρώτῃ, ἐτελεύτησεν εἰς τὸ προκέσσον Βλαχερνῶν Εὐδοχίαϑ 
ἡ «Αὔγουστα 7, καὶ Φαβία. καὶ ἐνεχϑέντος τοῦ λειψνάνου αὐτῆς 


11. rie P sola. — 12. ᾿Επιφάνεια PV etiam infra. 21. A4vyor- 
er . 


Anniam.c.perante Heraclio, et a xiv. ejusdem Indictionis ipsius mensis, scri 
est in reliquum anni, usque ad Decembrem scilicet expletum xv. lad- 

4 ctionis, sic, Et Consulatu ejusdem Piissimi Domini nostri. Licet enim ix 
sella curuli non processerit, illud tamen tempus ejus Consulataui adscri 
debere aequum visum est. 

Eodem anno, mense Xanthico, juxta Romanos Aprilis xx. feria ur 
hora vit, ingens adeo terrae motus extitit, ut ante Pentecosten die ταῦ, 
populus coactus fuerit supplicationes in campo peragere, et 'Frisagism 
psallere vir. vero Julii mensis, ejusdem xiv. Indictionis, feria rv. 
vit. nata est Epiphania filia Heraclii et Eudociae in secessu Hieriae. 
A. C. [OL Iph.) 


CCCXLVIII. Olympias. 
6120. 612. 1, Ind. xv. Post Cons. Heraclii Augusti. 4. 
Hoc anno, mense Artemisio, secundum Romanos, Maii rr. feria rr. 
natus est in secessu Sophianarum Heraclius Novus Constantinus, H 
et Eudociae filius, 
Et xim. Augusti, xv. Indictionis, feria 1. mortua est im secessu Bi 
chernarum Eudocia Augusta, Fabia dicta, illiusque funus navigio in Ur 


PASCHAL E. 708 


- - , * — n 
πλοῖ ἐν τῷ παλατίῳ τῆς πόλεως, ἐπὶ τὴν ἑξῆς ἐχκηδεύϑη, καὶ 
, , 
ἐτάφη εἰς τοὺς ᾿“ποστόλους. í 
Καὶ τῇ 0' 109 ὑπερβερεταίου μηνός, κατὰ Ῥωμαίους ὀχτω- 
βρώυν μηνός, ἱνδιχτιῶνος αἰ, ἡμέρᾳ δ΄, ἐστέρϑη τὸ παιδίον 
5'Eniquvíao ἡ καὶ Εὐδοχία εἰς τὸν ἅγιον Στέφανον εἰς τὸ παλάτιν. 
καὶ καϑεσϑεῖσα tlg δίφρον, παρακολουϑούντων (φιλαρέτου xov- 
βικουλαρίου καὶ χαρτοιλαρίου καὶ Συνέτου καστρησίου, ἀπῆλ- 
ϑε τιρὺς συνήϑειαν dg τὴν μεγάλην ἐκκλησίαν, C 
TQ αὐιῷ ἔτει μηνὶ ἀπελλαίῳ, κατὰ Ῥωμαίους δεχεμ- — C 
io βρίῳ ε΄, ἡμέρᾳ y' , γέγονε κληρικὸς Πρίσκος ὃ κόμης τῶν ἐξκου- 
βιτώρων, καὶ ἀντ᾽ αὐτοῦ γέγονε κόμης ἐξχουβιτώρων Νικήτας 
ὃ πατρίέκιος. 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἐτέϑη ἐπάνω τοῦ συνϑετοῦ κίονος τοῦ κατ᾽ 
ἀνατολὸς τῆς ἐχχλησίας τῶν ἁγίων u' ὃ τίμιος σταυρός, ὄντος 
15 ἐπά Aeg Θεοδώρου τοῦ ἀπὸ ων τῇ λικῆ 
ἐπάρχου πόλεως Θεοδώρου τοῦ ἀπὺ νοταρίων τῆς βασιλικῆς. 
t 
Ἰνδ. α΄. y. μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου “ὐγούστου τὸ β΄. R 880 
Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ αὐδυναίῳ, κατὰ Ῥωμαίους ἰανουαρίῳ Ὁ 
xf, ἡμέρᾳ δευτέρᾳ, ἐστέφϑη τὸ παιδίον Ἡράκλειος νέος Κων-- 
p ^ € 84 ^ ^ 3 -€ ^ 
σταντῖνος βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ηρακλείου εἰς τὸ πα- 
φολάτιν " καὶ εὐθέως ἀνῆλϑεν elg τὸ Ἱπποδρόμιον, κἀκεῖ στεφϑεὶς 
ποοσεκυνήϑη ὑπὸ τῶν συγκλητικῶν ὡς βασιλεύς, καὶ εὐφημήϑη 


1. τὴν] τῆς R, τῇ P. 5. παλάτιον P. 13. Post ἔτει addit ἕτη 
V, unde restitui ἐτέϑη, quod ante ὄντος supplebat Raderus. 17. /a- 
vovagíov P. 19. παλάτιον P, omisso καί. 


bis Palatium illatum, postridie factis exequiis, in Aede Apostolorum con- Anniam. c. 
ditum est. 

Et τν. Hyperberetaei mensis, secundum Romanos Octobris mensis, ' 
Indictionis τ. feria 1v. coronata est puella Epiphania, quae et Eudocia 
appellata, in aede Sancti Stephani in Palatio. Et in curru sedens, sti- 
pantibus eam Philareto Cubiculario et Chartulario, et Syneto Castrensi, 
ut fieri solet, venit in Magnam Ecclesiam. 

Hoc eodem anno, mense Apellaeo, secundum Romanos Decembri v. 
feria 11r. Priscus Comes Excubitorum Clericus est factus, et in locum 
ejus factus est Comes Excubitorum Nicetas Patricius. 

Hoc anno supra Columnam ex variis lapidibus confectam, ad Orien- 
tem Ecclesiae Sanctorum xr. posita est veneranda crux, cum esset Prae- 
fectus Urbi "Theodorus Ex-Notariis Basilicae. 

613. ur. Jnd.» Post Cons. Heraclii Augusti II. 1. 848. 6121. 

Hoc anno, mense Audynaeo, secundum Romanos, Januarii die xxr. 
feria τι. coronatus est puer Heraclius Novus Constantinus lmperator a 

atre suo in Palatio: moxque ascendit in Circum, ibique diademate re- 
imitus, consalutatus est a Senatoribus ut Jmperator, et faustis acclama- 


704 CHRONICON 


ὑπὸ τῶν μερῶν, xal οὕτω σὺν τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἐξῇλϑεν εἰς τὴν 
μεγάλην ἐκκλησίαν, βασταζόμενος ὑπὸ Φιλαρέτου. 


Καὶ ἀπ᾽ αὐτῆς τῆς xÜ' τοῦ lavovagíov μηνὸς ἐπετράπη 

γράφεσϑαι μετὰ τὸ ἐν ὀνόματι, βασιλείας τῶν ϑειοτάτων ἡμῶν 

P 885 δεσποτῶν xol μεγίστων εὐεργετῶν (ῷλαβίου Ἡρακλείου τοῦδ 

εὐσεβεστάτου ἔτους y καὶ μετὰ τὴν ὑπατείαν αὐτοῦ ἔτους f 

xal Φλαβίου Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου τοῦ ϑεοφυλάχτου 

αὐτοῦ υἱοῦ ἔτους a', τῶν αἰωνίων «Αὐγούστων xal αὐτο- 
χρατόρων. 


Ἰνὸ, β΄. δ΄. μετὰ vn. Ἡρυκλείου «ὐγούστου τὸ γ'. to 


Kal ἀπὸ xf' τοῦ lavovagíov μηνὸς γράφεται, βασιλείας 
Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος β΄. 


Τούτῳ τῷ ἔτει περὶ μῆνα ἰούνιον ϑρήνων ἀπαύστων ἄξιον 
ἡμῖν συνέβη πάϑος. μετὰ γὰρ πολλῶν τῆς ἀνατολῆς πόλεων ἥλω 
B καὶ Ἱερουσαλὴμ ὑπὸ Περσῶν, καὶ σφάζονται πολλαὶ χιλιάδες ἐν" 
αὐτῇ κληρικῶν, μοναχῶν, μοναστριῶν παρϑένων. ἐμπίπρα- 
ται τὸ δεσποτικὸν μνῆμα καὶ οἱ περιβόητοι τοῦ ϑεοῦ ναοί, xdi 
ἁπλῶς πάντα τὰ τίμια καϑαιρεῖται. τὰ σεβάσμια τοῦ σταυροῦ 
ξύλα σὺν τοῖς ἱεροῖς σκεύεσιν ἀναριϑμήτοις οὖσεν λαμβάνεται 
παρὰ Περσῶν, καὶ Ζαχαρίας ὃ πατριάρχης καὶ αἰχμάλωτος γ 98 


12. Prov; P. 16. αὐτῷ P. 20. ὁ om. P. ib. xal fortasse 
delendum. 


Anniam.c. tionibus a Factionibus exceptus. Atque ita cum patre egressus, ad δε- 
gnam Ecclesiam venit, a Philareto gestatus. 


Et ab ipso die xxrr. Januarii mensis imperatum est, uti scriberetur: 
In. nomine, etc. imperii piissimorum Dominorum nostrorum ct bencficent- 
simorum Flavii Heraclii piissimi anno im. et post Consulatum illius ar 
no τι. et Flavii Heraclii Novi Constantini a Deo custoditi filii ejus 1. adtt- 
norum Augustorum et Imperatorum, 


A. C. | [ΟἹ. Iph] 
6122. 644. 1v. Ind. n. Post Cons. Heraclii Augusti III. 1. 85. 
Et a xxm. Januarii mensis, scribitur, Imperii Heraclii Novi Constet- 
tini anno τι. 
Hoc anno, circa mensem Junium, malum nobis accidit lucta 


prósequendum. Cum aliis quippe compluribus Orientis civitatibus, Hie 
rusalem a Persis capta est, multis Clericorum, Monachorum, Saactime 
nialium et Virginum millibus trucidatis. Incensum etiam Dominicum Se 
— et celeberrima Dei templa: et ut verbo dicam, pretiosa omo! 

estructa. Veneranda Crucis ligna, cum sacris vasis innumeris capi 
tur ἃ Persis, et Zacharias Patriarcha captivus abducitur. Atque bx 


PASCHALE. 705 


veri καὶ ταῦτα οὐκ ἐν πολλῷ χρόνῳ οὐδὲ ἐν ὅλῳ μηνί, ἀλλ᾽ 
ἐν ἡμέραις ὀλίγαις συμβέβηκε. 

Καὶ τῇ ιδ΄ γορπιαίου, κατὰ Ρωμαίους σεπτεμβρίου μηνός, 
τῆς τρίτης ἱνδιχτιῶνος, ἐν τῇ τρίτῃ ἑψώσει ἀποδεϑ εὶς τῷ ζωο-- 
δποιῷ σταυρῷ ὃ τίμιος σπόγγος καὶ αὐτὸς συνυψοῦται αὐτῷ ἐν € 

τῇ ἁγιωτάτῃ μεγάλῃ ἐκχλησίᾳ, πεμφϑεὶς παρὰ Νικήτα πατρικίου. V 
Καὶ τῇ κη΄ τοῦ ὑπερβερεταίου, κατὰ Ῥωμαίους ὀχτωβρίου v 
μηνές, ἡμέρᾳ ζ΄, τῇ ἐπὶ χυριακὴν νυκτί, ἠνέχϑη ἡ τιμία λόγχη 
ἀπὸ τῶν ἁγίων τόπων, ἑνὸς τῶν ἐγγιζόντων τῷ καταράτῳ Σαλ- 
το βάρᾳ μετὰ τὸ ληφϑῆναι αὐτὴν παρ᾽ αὐτῶν, δεδωκότος αὐτὴν τῷ 
μνημονευϑέντι Νικήτᾳ. καὶ εὐθέως αὐτῇ τῇ κυρικχῇ ἐκηρύχϑη 
ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ ὡς ἠνέχϑη" καὶ τῇ τρίτῃ καὶ 
τετράδι προσεχυνήϑη ὑπὸ ἀνδρῶν, πέμπτῃ δὲ καὶ παρασκευῇ 
ὑπὸ γυναικῶν. 
15 Ἰνδ. Y. εἰς μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου «Τὐγούστου τὸ V... D 
Καὶ ἀπὸ κβ' xal αὐτῆς τοῦ lavovaplov μηνὸς γράφεται, τῆς 
βασιλείας Ηρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος y. 
Τούτῳ τῷ ἔτει ἐπὶ Σεργίου πατριάρχου Κωνσταντινουπό- 
λεως ἀπὸ τῆς α' ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν ἱνδικτιῶνος δ΄ ἤρξατο 
20 Ψψάλλεσϑαι μετὰ τὸ Κατευϑυνϑήτω ἐν τῷ καιρῷ τοῦ εἰσάγεσϑαι 
τὰ προηγιασμένα δῶρα εἰς τὸ ϑυσιαστήριον ἀπὸ τοῦ σχευοφυλα- 


8. Γορπιαίου μηνὸ P. 4. ἀποδεχϑεὶς R. δ. σπόνγγος V cor- 
rectus. 9. Σάρβαρα P. 18. τετάρτῃ P. — 16. xai ἀπὸ] ὠπὸ 
P, 17. Frovg P. 19, νηστῶν R. 


omnia non multa anni parte, nec toto mense, sed intra paucos dies con- 
tigere. 

Et xiv. Gorpiaei mensis, secundum Romanos Septembris mensis In- 
dictionis 1r. in tertia Exaltatione vivificae Cruci alligata veneranda Spon- 
ga. ; h ipsa coexaltatur in sanctissima Magna Ecclesia, missa a Niceta 

atricio, 

Et xxvi. Hyperberetaei, secundum Romanos Octobris mensis, feria 
ὙΠ, ea nocte quae praecedit Dominicam, veneranda Lancea e sacris lo- 
cis allata est, quam quidam familiaris abominandi Sarbarae, cum ab ἢ18 
fuisset ablata, dedit memorato Nicetae: et statim eo ipso die Dominico 
in sanctissima Magna Ecclesia publicatum ac nuntiatum eam esse alla- 
tam; ac tertia deinde et quarta feria a viris, quinta autem et sexta a 
feminis est adorata. 

645. v. Ind. mi. Post Cons. Heraclii Augusti IV. 2. 

Ab ipso xxit, mensis Januarii die, scribitur: Imperii Heraclii Novi 
Constantini anno 11. 

Hoc anno, sub Sergio Patriarcha Constantinopolitano, a prima Je- 
juniorum hebdomade Indictionis 1v. coepit psalli post illud: Dirigatur, 
quando Praesanctificata Dona in altare ex pcm vu inferuntur, 


Chronicon Paschale vol 1. 


88 


706 CHRONICON 


xov μετὰ τὸ εἰπεῖν τὸν ἱερέα, Κατὰ τὴν δωρεὰν vot Χριστοῦ ow, 
εὐθέως ἄρχεται ὃ λαός, Νῦν αἵ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν atv ἡμῖν 
P 386 ἀοράτως λατρεύουσιν" ἰδοὺ γὰρ εἰςπορεύεται ὃ βασιλεὺς τῆς 

δόξης. ἰδοὺ ϑυσία μυστικὴ τετελειωμένη δορυφορεῖται. πίστῃ 
καὶ φόβῳ προσέλϑωμεν, ἵνα μέτοχοι ζωῆς αἰωνίου γενώμεϑα. di-5 
ληλούια. τοῦτο δὲ οὐ μόνον ἐν ταῖς νηστείαις προηγιασμένων 
εἰσιιγομένων ψάλλεται,. ἀλλὰ xal ἐν ἄλλαις ἡμέραις, ὁσάχις ἂν 
προηγιασμένα γίνηται, 

Τούτῳ τῷ ἔτει γέγονεν ἀπὸ τόμου νόμισμα ἐξάγραμμω 
ἀργυροῦν, xai βασιλικαὶ ῥόγαι δι᾽ αἰτοῦ γεγόνασε xal κατὰ vil 
ἥμισυ τῆς ἀρχαιότητος. καὶ ἔξαρχος τοῦ Πέρσου, καλούμενος 

B Σαήν, ἕως αὐτῆς Χαλκηδόνος ἦλϑεν καὶ ἐπὶ τὰ μέρη Xovoow- 
λεως καὶ τοῦ Κηκωνίου καὶ εἰς τὴν ἀντιπέρας ἐβλέπετα. χαὶ λω- 
βὼν δῶρα παρὰ τοῦ βασιλέως Ἣρακλείου δι᾿ ἑαυτοῦ ἐν πλοίοις 
ἐγγίσαντος τῷ λιμένι Χαλκηδόνος ἀνεχώρησεν, ἐπαγγειλάμενος 5 
ὅτι ἐὰν πεμφϑῦσιν ἐξ ἡμῶν dc πρεσβείων πρὸς Xoadgóry τοΐς, 
εἰρήνη γίνεται. καὶ δὴ ἐπέμφϑησαν ἐξ ἡμῶν πρεσβευταὶ voti, 
τουτέστιν ᾿Ολύμπιος ἔπαρχος πραιτωρίων καὶ Atöorrioc ἔπαυρ- 

R 884 χος πύλεως xai ᾿“νμστάσιος πρεσβύτερος τῆς κατὰ Κωνσταν- 

τινούπολιν ἁγιωτάτης μεγάλης ἐκκλησίας, ἐπιφερόμενοι καὶ ἀπο- ἢ 
κρίσεις γραφείσας ἀπὸ τῶν ἀρχόντων ἡμῶν πρὸς τὸν ϑεόπτωτον 
Χυσρόην, ὧντινων 1; δύναμίς ἐστιν αὕτη. 
4, δωροφορεῖται Ἀ. 5. αἰλαιλούια V. 7. εἰσαγομένων οἱ. P. 
ib. dv om. R, uucis includit P. — 8. γίνεται ΡΥ, 19. Χρυσουκπί- 


λεως P. 13. Mgxovíov P. 14. αὐτοῦ P. 16. Xosgó P. 
17. xal διεπέμφθησαν P. 


postquam dixit Pontifex, jurta donum Christi tui, statim incipit populi: 
Nunc virtutes coelorum nobiscum invisibiliter adorant: Ecce ingredits 
Rex gloriae. — Ecce sacrificium mysticum perfectum solenni pompa affert, 
in fide ct tremore accedamus, ut participes efficamur vitae aeternae, 4l 
luia. Hoc non solum in Jejuniis Praesanctificatorum canitur, sed et ali 
praeterea diebus, quotiescunque Praesanctificata fiunt. 

Hoc anno, lege lata, numus argenteus sex scripulorum cusus t. 
quo numi genere factae sunt largitiones Imperatoriae, ipseque ad sea 
sem veterum numorum. Persarum vero Regis Exarchus, Saen vocat 
ad ipsam usque Chalcedonem, et in fines Chrysopoleos et Mecoaii ven. 
cum in opposita civitati regioné a peres conspiceretur. Donis vere € 
muneribus acceptis ab Imperatore Heraclio, hac de causa navigio Chs- 
cedonensi portui appropinquante, recessit: pollicitus, si aliqui ex nostr 
δὰ Chosroem legati mitterentur, pacem futuram,  Missique e nostris 

ti tres, Olympius scilicet Praefectus Praetorio, Leontias Praefecti 

rbi, et Anastasius sanctissimae Magnae Ecclesiae Constantinopoltans 
Presbyter, literas a Principibus nostris scriptas ad Deo invisum Chosro? 
deferentes, in hanc ferme sententiam, 


PASCHAL E. 707 


'O τὰ πάντα δημιουργήσας xai τῇ ἰδίᾳ δυνάμει συνέχων C 
ϑεὸς δῶρον ὄξιον τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος τῷ γένει τῶν ἀνθρώ- 
πων ἐφιλοτιμήσατο τῆς βασιλείας τὴν πρόνοιαν, δι᾽ ἧς ἀταρά- 
χως ἀξιούμεϑα ζῆν ἢ δυσχερείαις. τισὶ περιπίπτοντες ἴασιν ἐξευρί- 

ϑσχομεν, πρὸς τοῦτο τὸ ϑεϊχὸν ἀποβλέψαντες, τὴν βασιλικὴν 
πρόνοιάν φαμεν, καὶ πρὸ τῶν ἄλλων ἁπάντων τὴν ὑπέρογκον 
ὑμῶν ἡμερότητα, δυσωποῦμεν συγγνώμης ἡμᾶς ἀξιῶσαι, TOÀ- 
μήσαντας παρὰ τὴν πρώην πολιτευομένην κατάστασιν τῇ παρού- 
σῃ πρὸς τὸ ὑμέτερον χράτος ἀναφορᾷ χρήσασϑαι. ἴσμεν γὰρ τὴν 
10 ἐν τῷ προλαβόνιε χρόνῳ χρατήσασαν συνήϑειαν, ἥτις ἠβούλετο D 
φιλονεικίας τινὰς μεταξὺ τῶν δίο πολιτειῶν ἀνακυπτούσης τοὺς V 808 
ἑκατέρας αὐτῶν βασιλεύοντας διὰ τῶν πρὸς ἀλλήλους δηλωμά- 
των τὰ φιλονεικοΐμενα διαλίεν. ἀλλὰ ταύτην τὴν τάξιν παρέλυαε 
Φωχᾶς ὃ τῆς Ῥωμαϊκῆς πολιτείας γενόμενος ἐπίβουλος. τὸν γὰρ 
18 ἐν Θράκῃ ἹῬωμαϊχὸν ὑποφϑείρας σιρατὸν αἰφνιδίως ἐπέοτη τῇ 
παρ᾽ ἡμῖν βασιλευούσῃ πόλει, καὶ Π]αυρίχιον τὸν εὐσεβῶς ἡμῶν 
βασιλεύσαντα καὶ τὴν αὐτοῦ γυναῖχα, Cu δὲ καὶ τέκνα xai avy- 
γενεῖς καὶ ἐκ τῶν ἀρχόντων οὐχ ὀλίγους ἀνεῖλεν. καὶ οὐκ ἠρκέσϑη 
τοῖς πεπραγμένοις παρ᾽ αὐτοῦ τοσούτοις καχοῖς, ἀλλ᾽ οὐδὲ τὴν 
30 πρέπουσαν τῇ ὑπερόγχῳ ὑμῶν ἡμερότητι τιμὴν ἀπένειμεν, ὥστε P. 387 
λοιπὸν ἐξ ἡμετέρων ἁμαρτιῶν ὁρμηϑέντας ὑμᾶς εἰς τὴν τοσαύτην 
ἐλάττωσιν ἀγαγεῖν τὰ τῆς ἹΡωμαϊχῆς πολιτείας πράγματα, ἐγνω- 


9, ἴσμεν μὲν γὰρ R. 11. τινὰς PV. ib. deanwnztovoag P. 
14. γενόμενος om. P. 15. ὑποφϑείρει P. 21. ὁρμηϑέντα P. 
22. rà om. B, uncis inclusit P, 


»Qui omnia creavit, et sua potentia continet, Deus, sua bonitate di- 
gnum munus humane generi contulit, imperii scilicet. providentiam, qua 
vitae securitas, et si in aliquas difficultates incidere nos contigerit, me- 
dela nobis procuratur. Ad hoc divinum munus, Regiam scilicet provi- 
dentiam, respectantes, prae cunctis omnibus immensam vestram Clemen- 
tiam deprecamur, uti veniam nobis dignetur impertiri, si praeter prioris 
Reipublicae status rationem hac suggestione erga vestram Majestatem 
utemur. Neque enim ignoramus, praeteritis temporibus eam obtinuisse 
consuetudinem, ut iuter utramque Rempublicam enatae controversiae, nb 
utriusque Principibus, mutuis invicem factis collationibus, dirimerentur : 
quam quidem iníregit Romani imperii insidiator Focas. Corrupto enim 
in Thracia Romano exercitu, Reginam hanc nostram urbem adortus, et 
Mauricium nobis pie imperantem, ac illius conjugem, liberosque et co- 
gnatos, et ex Magistratibus haud paucos sustulit. Nec satis illi fuit 
tanta perpetrasse facinora, immensae quoque vestrae Clementiae debitum 
honorem minime exhibuit. Unde accidit, ut propter peccata nostra 8 
vobis impeteremur, resque Romanorum ad hanc immiputionem et debili- 


708 CHRONICON 


κὼς δὲ τὰ παρὰ τοῦ λυμεῶνος ἐκείνου γενόμενα ὃ νῦν εὐσεβῶς 
ἡμῶν βασιλεύων καὶ ὃ αὐτοῦ ἀείμνηστος πατήρ, ἐβουλεύσαντο 
τῆς τοσαύτης ἐχείνου ἀνάγκης ἐλευϑερῶσαι τὴν Ῥωμαϊκὴν ποὶι- 
τείαν" ὅπερ καὶ ἔπραξαν, τεταπεινωμένην ἐχείνην dx τοῦ ὑμε- 
τέρου χράτους εὑρόντες. καὶ μετὰ τὸν τοῦ τυράννου ϑάνατον" 
βουληϑέντος τοῦ ἡμῶν βασιλέως τοὺς ἰδίους λαβεῖν συγγενεῖς 
καὶ πρὸς τὸν οἰκεῖον ἐν “φριχῇ ἐπαναζεῖξαι πατέρα, npotg- 
B ψαντός rt ἡμᾶς ὃν ϑέλομεν ἐπιλέξασϑαι βασιλέα͵, μόλις ταῖς 
R 886 αἰτήσεσιν ἡμῶν πεισϑεὶς κατεδέξατο τὴν βασιλείαν, xal διὰ τὴν 
κρατοῦσαν ἐν ταῖς δύο πολιτείαις ταραχήν, ἔτι δὲ καὶ τὴν ἐμφύ- " 
λιον στάσιν, οὐκ ἔσχε χαιρόν, ὅπερ ἐχρῆν πραχϑῆναι, τοῦ διὰ 
πρεσβείας τὴν ὀφειλομένην τιμὴν τῷ ὑπερόγχῳ κράτει τῆς Uut- 
τέρας γαλήνης προσαγαγεῖν. ἐβουλευσάμεϑα οὖν παριδεῖν τὸ 
ἔϑος, οὗπερ ἀνωτέρω ἐμνήσϑημεν, καὶ βραχεῖς ὄντες ἄνϑρωποι 
πρὸς ἀρχιβασιλέα τηλικοῦτον τῇ δεήσει χρήσασϑαε, στέλλοντε 
καί τινας ἐξ ἡμῶν ὀφείλοντας τῶν ὑμετέρων ἰχνῶν ἀξιωϑῆναι, 
ἀλλὰ διὰ τὰ ἐν μέσῳ συμβάντα τοῦτο πρᾶξαι μέχρι νῦν ovx ἐτοὶ- 
C μήσαμεν" ὅτε μέντοι Σαὴν 6 ἐνδυξότατος Βαβμανζαδαγώ, τοῦ 
Περσικοῦ στρατοῦ ἔξαρχος, ἐν τοῖς μέρεσι Χαλκηδόνος γέγονε, 
καὶ συντυχὼν τῷ εὐσεβεστάτῳ ἡμῶν βασιλεῖ καὶ ἡμῖν, καὶ χϑ 
πάντων αἰτηϑεὶς τὰ περὶ τῆς εἰρήνης διαλεχϑῆναε, αὐτὸς μὲν 
εἶπεν μὴ ἔχειν τοιαύτην ἐξουσίαν, δέεσϑαι δὲ τὰ περὶ τούτου τῆς 


10. δὲ om. P. 18. ὅτε P. 21. αὐτὸν R. 229. rd om. B. 


tationem devenirent. Cum ergo intelligeret is qui nunc pie impent, 
quae a peste illa patrata essent, unaque et aeternae memoriae illius y» 
ter, decreverunt Romanum imperium ex tantis illius angustiis in liber- 
tatem asserere: quod et confecere, quamvis a vestra Majestate non me 
dice labefactatum invenirent. Post mortem ergo tyranni, cum lmpera&t 
noster, affinibus secum assumptis, in Africam ad patrem suum reverü 
statueret, moneretque nos, ut quem vellemus Imperatorem desi 

aegre precibus nostris cedens, imperium tandem suscepit. Αἱ propr 
utriusque Reipublicae perturbstionem, civilesque motus, locus ipsi haod 
fuit per legatos, uti par erat, id praestandi, quo debitum honorem au 
plissimae Majestatis vestrae Serenitati exhiberet. Statueramus igitur, 
omisso more cujus meminimus, nos pusilli homines, — potentissunon 
Regem precibus uti, et aliquos ex nobis mittere qui ad vestigia vestrs 
&dmitterentur. Sed ex iis quae subinde evenere, id ad hunc usque diea 
exequi ausi non sumus. Αἱ cum Saen illustrissimus Babmanzadago, Pe- 
sicarum copiarum dux supremus ad fines Chalcedonis accessisset, 49 
piissimo nostro Imperatore nobisque collocutus, rogatus est ab omwibos 
ut de pace tractaret. Qui respondit, sibi quidem ejusmodi minwe E- 
dukam esse facultatem: deprecaturum tamen super hoc Clemensam v 


PASCHALE. 709 


ὑμῶν φιλανθρωπίας. νυνὶ δὲ xal ἀπόκρισιν ἔστειλε πρὸς ἡμᾶς 
διὰ τοῦ Σπαδαδουάρ, ὑποσχόμενος ἐνωμότως ὅτι τὸ ὑπέρογκον 
ὑμῶν κράτος τοὺς στελλομένους παρ᾽ ἡμῶν ὡς πρέπον ἐστὶν δέ- 
χεταε καὶ ἀπολίει ἀβλαβεῖς πρὸς ἡμιᾶς ἐπαναλῦσαι, καὶ ὅτι παρὰ 
δτῆς ὑμετέρας φιλανθρωπίας τοῦτο πρᾶξαι ἐκελεύσϑη. ἡμεῖς δὲ D 
πάλεν τοῖς οὕτω παρακολουϑήσασι ϑαῤῥήσαντες, πρὸ πάντων 
δὲ τῷ ϑεῷ καὶ τῇ ὑμετέρᾳ μεγαλειότητι, τοὺς δούλους ὑμῶν 
ἀπελέίσαμριεν Ὀλύμπιον τὸν ἐνδοξότατον ἀπὸ ὑπάτων, πατρίκιον 
καὶ ἔπαρχον τῶν πραιτωρίων, καὶ “εόντιον τὸν ἐνδοξότατον ἀπὸ 

10 ὑπάτων, πατρίκιον xol ἔπαρχον nóÀsog καὶ ναστάσιον τὸν 
ϑεοφιλέστατον πρεσβύτερον xai σύγκελλον, οὃς δυσωποῦμεν ὡς 
πρέπει τῷ ὑπερόγκῳ ὑμῶν κράτει δεχϑῆναι καὶ συντόμως ἐπανα- 
λῦσαι τιρὸς ἡμᾶς τὴν ἀρέσκουσαν τῷ ϑεῷ εἰρήνην καὶ πρέπουσαν 
τῷ φιλειρήνῳ ὑμῶν χκρώτει ἀποσώζοντας ἡμῖν. δεόμεθα δὲ τῆς P 388 

15 ὑμετέρας ἡμερότητος καὶ Ἡράκλειον τὸν εὐσεβέστατον ἡμῶν βα- 
σιλέα γνήσιον ἔχειν τέχνον, προϑύμως ἔχοντα ἐν ἅπασι τὴν ϑὲε- 
pantíav τῆς ὑμετέρας ποιεῖν γαλήνης. ταῦτα γὰρ πράττοντες δι- V 809 
nÀP» ἑαυτοῖς περιποιεῖτε δύξαν, καὶ ἐπὶ τῇ τῶν πολέμων ἀνδρα- 
γαϑίᾳ καὶ ἐπὶ τῇ δωρεᾷ τῆς εἰρήνης. καὶ ἡμεῖς λοιπὸν τῆς ἡσυ- 

90 xíag διὰ τῶν» ὑμετέρων ἀειμνημονεύτων δωρεῶν ἐν ἀπολαύσει γι- 
»óp&Óa , καιρὸν λαμβάνοντες τὰς ὑπὲρ τῆς ὑμετέρας πολυχρο- R 888 
νίου εὐζωέας τῷ ϑεῷ προσαγαγεῖν εὐχάς, ἀληϑάργητον εἷς αἰῶ-- : 
vag 17g Ῥωμαϊκῆς πολιτείας τὴν ὑμετέραν εὐεργεσίαν ἔχοντες. 


5. ἡμᾶς — θαῤῥήσαντας RV. 11. σύγγελλονΡ. 17. τοῦτο P. 


stram. Nunc vero et responsum misit nobis per Spadadovarem, cum sa- 
cramento pollicitus, amplissimam vestram Majestatem, eos pro dignitate 
suscepturam qui a nobis mitterentur, et salvos ac incolumes ad nos re- 
missuram, idque a Clementia vestra ut faceret sibi esse imperatum. Nos 
itaque hisce confisi promissis, praesertim autem Deo, et vestra Amplitu- 
dine, servos vestros misimus d ogni Olympium Ex-Consule Pa- 
tricium et Praefectum Praetorio, et gloriosissimum Leontium Ex-Consule, 
Patricium et Praefectum Urbi, ac venerabilem Anastasium Presbyterum 
et Syncellum, quos ut amplissima Majestas vestra, prout par est, exci- 
piat, flagitamus, et uti quamprimum fieri poterit, cum grata Deo pace, 
et quae pacificam Majestatem vestram decet, salvos nobis remittatis, 
Obsecramus etian Mansuetudinem vestram ut Heraclium piissimum no- 
strum Imperatorem loco proprii filii babeat, paratum in omnibus Sereni- 
tati vestrae cultum et officium praestare. Quod quidem si feceritis, ge- 
minam vobis gloriam comparabitis, cum ex fortitudine bellica, tum ex pa- 
cis concessione. Nos porro deinceps per nunquam obliviscenda vestra 
munera fruemur quiete, nobisque suppetet occasio pro vestrae vitae diu- 
turnitate Deo preces o —— quandiu stabit Romana Respublica ve- 
strum beneficium nunquam oblivioni daturis,** 


c 


6124. 


710 CHRONICON 


τμϑ' Ὀλυμπιάς. 


Ἰνδ. δ΄. ς΄. μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου «Αὐγούστου τὸ €, 

Καὶ ἀπὸ xf καὶ αὐτῆς τοῦ ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται, τῆς 
βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου Frog δ΄. 

Anò τῆς γεννήσεως τοῦ δεσπότου Χριστοῦ ἕως ταύτης Tii 
ὑπατείας ἐπληρώϑησαν ἔτη χιϑ' καὶ ἤρξαντο τὰ yx . ἐχ τούτων 
ἐξαιροῦνται τὰ μέχρι τῆς σταυρώσεως αὐτοῖ ἔτη λγ΄, καὶ κατα- 
λείπονται qc. πρὸ q^ τοίνυν nc ἐνιαυτῶν εἰσῆλϑεν ὃ μάρτιος 
μὴν ἐν ἡμέρᾳ &* τοῖς γὰρ φπς' πρύόσϑες τὰ βίσεξτα, τοῦτο ἔστιν 


ρμζ΄. διὰ τὸ νῦν ἐπικεῖσϑαι βίσεξτον γίνονται ψλγ΄. ἔχβα voc-Y 


των τὸ ζ΄ ρδ', λοιπὸν ε΄, ἀρίϑμησον εἰ ἀπὸ τῆς € ἡμέρας, xn 
καταλήγεις dg δευτέραν, ὃ καὶ ἔστιν" ὃ γὰρ μάρτιος τῆς ἐνε 
στώσης δ΄ ἱἰνδικτιῶνος εἰσέρχεται ἐν δευτέρᾳ τῆς ἑβδομάδος 
ἡμέρᾳ. 


Πάλιν τὰς τῆς ἐννεχαιδεκαετηρίδος ζητοῦντες ἐπινεμήσεις " 


t , -- , , | 3 
εὑρίσκομεν πρὸ qug ἙἘνιαυτῶν, τουτέστιν λ΄ κύχλων, εα' ovon 
ἰνδικτιῶνα “ τα’ γὰρ ἐπὶ ia! συνάγει φοαῖ. λοιπὸν εβ΄, cy , ιδ΄, 

, , , , , , , , , e" 
i.d, ιη΄, HV μ΄, β', γ᾽, δ᾽, εἰ, 0, ζ΄. «m 

27 Y - a! 
γὰρ νῦν ἐνέστηκεν. ψηφίζοντες οὖν πρὸ qng ἐτῶν τὴν or 


t ί } Ν᾿ - , - , ^ i , EI &. 
γὴν tvoioxoutv αὑτὴν τῇ xy τοῦ μαρτίου μηνὸς Ex&lvOV, 115 


y — ' 
ἣν ἐν ἡμέρᾳ παρασχευῇ, ἔχουσαν ιδ΄, εἰ, ὡς εἶναι τὸ πάσγε 


4. Frovg P. 6. 7. ἔτη om.P. 10. διὰ τοίνυν ἢ, — ib. ἔκβαλε P. 
15. 19" ετηρίδος P. 


A. C. [01 15^. 
CCCXLIX. Olympias. 


616. νι. lad. iw. Ind. Post Cons. Heraclii Augusti V. 4. 

Et ab ipso xxir. die mensis Januarii, scribitur, Imperii Heraclii Νοεὶ 
Constantini anno iv. 

A Christi Domini nativitate, usque ad hunc Consulatum, exacti si 
anni poxix. et coepit annus pcxx. Ex his usque ad ejus Passioaem ssh- 
tractis annis xxxi restant anni »rLxxxvi  Krgo ante DLXXXwI. à, 
mensis Martius feria v. iacoepit. Nam Dpuxxxvi. anpis adde Bissextiles 
hoc est cxívu. quia modo Bissextus instat, his additis, fient nccxxu. 
Abjice ex his septies σιν. reliquum erit v. Nemera v. a v. feria, et de 
sines in feria i. quod ita est. Martius enim inchoaute iv.  lndictiese 
incipit hebdomadis feria ir. 

ursum si xix. annorum Cycli Indictiones quaeramus, invenicms 
ante DpLxxxvi. ànnos, hoc est xxx. Cyclos, xi. esse lndictionem, xi. ess 
sd xri colligunt ptxxi. Relinquuntur enim xv. nempe Xi xir. xi. Y 
XVL. XVIL XVMJ. XIX. 1. Hb. τι, IV. V. VL vit Haec enim nonc est Me 
merantes igiür ante pü.xxxvi. annos lunam, reperimus illam xxm. ἔς 
Martii illius quae erat in die Parasceves, essc xiv. ut esset Pascha Jv 


PASCHAL E. 711 


τῶν Ἰουδαίων, ὅτε ὁ κύριος ἐσταυρώϑη, ἀπὸ ἑσπέρας τῆς na- 
ρασχευῆς. ἀνέστη δὲ κύριος τῇ ἐφεξῆς κυριακῇ, ἥτις ἦν κε τοῦ 
αὐτοῦ μαρτίου μηνός. συνάδει δὲ ταῦτα xal rà προταττόμενα 
παρὰ τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἐν τῇ τῶν φωστήρων ψηφοφορίᾳ. 

5 "I. ε΄. ζ΄. μετὰ ὗπ. Ἡρακλείου Αὐγούστου τὸ ς΄. 


Καὶ ἀπὸ xfi καὶ αὐτῆς τοῦ Ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται, τῆς Ῥ 889 
R 890 


βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος ε΄. 
"DÀ. ς΄. η΄. μετὰ 6n. Ἡρακλείου «Αὐγούστου τὸ ζ΄. 
Καὶ ἀπὸ xf καὶ αὐτῆς τοῦ Ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται, τῆς 
10 βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος c. 

Τούτῳ τῷ ἔτει ἀπῃτήϑησαν οἱ κιήτορες τῶν πολιτικῶν 
ἄρτων διὰ διαγραφῶν καϑ᾽ ἕχαστον ἄρτον νομίσματα γ΄. καὶ 
μετὰ τὸ παρασχεῖν πάντας εὐθέως τῷ αὐγοίστῳ μηνὶ αὐτῆς τῆς 
e! ἰνδικτιῶνος ἀνηρτήϑη τελείως ἡ χορηγία τῶν αὐτῶν πολιτικῶν 

15 ἄρτων. 
Dy). ζ΄. 9'. μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου «Τὐγούστου τὸ η΄. 

Καὶ ἀπὸ κβ΄ καὶ αὐτῆς τοῦ Ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται, 
τῆς βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος ζ΄. 


τν' Ὀλυμπιάς. 
90 Ἰνὸ, η΄. ἡ. μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου «Αὐγούστου τὸ ϑ'. 


8. πραττόμενα P. 6. κβΊ κα V. 7.10.18. ἔτους P. 19. γρα- 


por 


daeorum, cum Dominus passus est, a vespera Parasceves. Resurrexit 
Dominus deinde Dominica die, quae in xxir incidit ejusdem Martii. 
Concinunt autem quae a maguis viris acta sunt in luminarium supputa- 
tione. 
A. C. [0]. Iph.] 
617. wn. Ind. v. Post Cons. Heraclii Augusti VI. . 1. ba. 
Et ab ipso die xxi. Januarii, scribitur, Imperii Heraclii Novi Con- 
stantíni anno v. 
618. wr. Ind. vi Post Cons. Heraclii Augusti VII. 2. 

Et ab ipso xxr. die Januarii, scribitur, Imperii Heraclii Novi Con- 
stantini anno v7. 

Hoc anno, possessoribus, seu civibus, qui jure panum civilium gau- 
debant, exacta sunt vice indictionis, in singulos panes tria numismata : 
et postquam omnes ea dedere, statim mense Augusto ejusdem Indictionis 
vi. universae panum civilium largitiones sublatae sunt. 

619. 1x. Í[nd. vu. Post Cons. Heraclii Augusti VIII, 3. 

Et ab ipso die xxii. ejusdem mensis Januarii, scribitur, Imperii He- 

raclii Novi Constantini anno vil. 
CCCL. Olympias. 
620. x. Ind. vir. Cons. Heraclii Augusti IX. 4. 


V 310 


712 CHRONICON 


Kai ἀπὸ xf' καὶ αὐτῆς toU lavovagíov μηνὸς γράφεται, 
τῆς βασιλείας Ηρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος η΄. 
Ἰνδ, 9'. α΄, μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου Αὐγούστου τὸ ἐἰ. 
Καὶ ἀπὸ κβ' καὶ αὐτῆς τοῦ ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται, 


τῆς βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος 3'. 5 
P390  "à.«, iff. μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου «ὐγούστου ἔτος ια΄. 
Β Καὶ ἀπὸ xf καὶ αὐτῆς τοῦ Ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται, τῆς 


βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος (΄. 

V 811 Ἰνδ. ια΄, ιγ΄. μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου «ἀὐγούστου τὸ «ff. 

Καὶ ἀπὸ κβ' καὶ αὐτῆς τοῦ lavovagíov μηνὸς γράφεται, 10 
176 βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος ια΄. 

P 391 Τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ μηνὶ δαισίῳ, κατὰ Ῥωμαίους ἰουνίου 
6, ἡμέρᾳ πρώτῃ, ὄντος τοῦ βασιλέως Ἡρακλείου εἰς τὰ Θράχια 
μέρη μετά τινων ἀρχόντων καί τινων οὐ μόνον κτητόρων καὶ κλη- 

C ριχῶν, ἀλλὰ γὰρ καὶ ἐργαστηριακῶν καὶ δημοτῶν ἐξ ἑκατέρου 15 
μέρους καὶ πλήϑους ἄλλου οὐκ ὀλίγου, πλησιάσαντος τῷ μακρῷ 
τείχει τοῦ Χαγάνου τῶν ᾿βάρων μετὰ πλήϑους ἀπείρου, μελ- 
λούσης, ὡς καϑὼς ἐφημίσϑη, μεταξὺ Ῥωμαίων xal ᾿βάρων 
εἰρήνης γίνεσϑαι, καὶ μέλλοντος ἱππικοῦ ἐν Ἡρακλείᾳ ἄγεσϑαι, 
τῇ φήμῃ ταύτῃ συναπαχϑὲν πλῆϑος ἄπειρον ἐξῆλϑεν ἐκ τῆς παν- 90 
εὐδαίμονος, καὶ περὶ ὥραν δ΄ τῆς xvgiaxPQ αὐτῆς ὃ Χαγάνος 


2. νέου om. R. 3. μετὰ — 9.1:y om. R. 6. Frog] τὸ P. 
8. Frovg P. — 10. xai] τῆς R. 19. εἰρήνην, εἰρήνης V, m. R. 
20. συναχϑὲν P. 


Et ab ipso die xxii. mensis Januarii, scribitur, Imperii Heraclii Now 
Constantini anno vni. 

621. xi Ind. 1x. Post Cons. Heraclii Augusti X. 1. 350. 

Et ab ipso die xxi. mensis Januarii, scribitur, Imperii Heraclii Novi 
Constantini anno 1x. 

622. xi. nd. x. Post Cons. Heraclii Augusti XI. , 

Et ab ipso die xxit. mensis Januarii, scribitur, Imperii Heraclii Noui 
Constantini anno x. 

623. xim. Ind. xi. Post Cons. Heraclii Augusti XII. 3. 

Et ab ipso die xxir. mensis Januarii, scribitur, Imperii Heraclii Noti 
Constantini anno x1. 

Hoc anno, mense Desio, secundum Romanos Junii v. feria r. cvm 
Imperator Heraclius in "Thraciae partibus versaretur una cum Proceribos 
et civibus, atque Clericis, atque adeo cum opificibus, plurimis etiam εἰ 
utraque Factione, ac plebe, Avarum Chagano ad Longum Murum cea 
innumera multitudine etiam accedente, md ut rumor increbuerat, Ro- 
manos inter ac Avares pax esset conficienda, .tum etiam quod Heradese 
Ludi Circenses celebrandi essent, hac fama excita multitudo infiaita, ex 
Felice Urbe egressa est. Et circa horam iv. ipsius Dominicae, Avarum 


PASCHAL E. 713 


τῶν Ἰβάρων τῷ φραγελλίῳ αἰτοῦ ἔνευσεν, xol πάντες οἱ σὺν 

αὐτῷ ὁρμήσαντες εἰσῆλθαν τὸ μαχρὸν τεῖχος, ἐχείνου μείναντος 

ἔξωϑεν τοῦ τείχους μετά τινων τῶν αὐτοῦ, καὶ ὡς καϑὼς εἶπεν 

ὅτι καὶ τὸ τεῖχος εἰσήρχετο καὶ τὴν πόλιν παρελάμβανεν, εἰ μὴ D 
σὅτι ὃ ϑεὸς αὐτὸν ἐχώλυσεν. πλὴν oi αὐτοῦ εἰσελϑόντες αὐτῇ τῇ 

κυριαχῇ ἀπὸ ἑσπέρας ἕως τῆς Χρυσῆς πόρτας πάντας ἐπραίδευ- R. 892 

σαν οὃς ηὗρον ἔξω τῆς πόλεως μετὰ καὶ τῶν ἐν τοῖς προαστείοις 

ὅπως οὖν εὑἰρεϑέντων ἀνθρώπων τε xol ἀλόγων παντοδαπῶν. 

εἰσῆλθϑαν δὲ xoi εἷς τοὺς ἁγίους Κοσμᾶν καὶ “Ιαμιανὸν ἐν Βλα- 
10χέρναις, καὶ εἰς τὸν ἀρχάγγελον πέραν εἰς τὰ Προμώτου, καὶ 

οὐ μόνον ὅτι τὰ χιβούρια καὶ ἄλλα κειμήλια ἀφείλαντο, ἀλλὰ 

καὶ αὐτὴν τὴν &ylav τράπεζαν τῆς ἐκκλησίας τοῦ Z4 oyayyélov χα- 

τέχλασαν, καὶ πάντας μετὰ τῶν ἀφαιρεϑέντων αὐτῶν μετῴχι-- P. 890 

σαν πέραν τοῦ “Ιανουβίου, μηδενὸς ἀντιστατοῦντος. 


15 va. Ὀλυμπιάς. | P 391 
Ἰνδ. ιβ΄. ιδ΄. μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου «Αὐγούστου τὸ ey. 
Καὶ ἀπὸ κβ΄ καὶ αὐτῆς τοῦ ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται τῆς 
βασιλείας Ἡρακλεέου νέου Κωνσταντίνου ἔτος ιβ΄. 
Τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ μηνὶ δύστρῳ, κατὰ Ῥωμαίους μαρτίῳ, 
90 ε΄ xalx' τοῦ μηνός, τῇ ἡμέρᾳ τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῆς δεσποίνης 


1. φραγγελίῳ P. 2. εἰσῆλθον P. 6. ἑσπέραν V. 9. εἰσῆλ- 
ϑον P. ἐδ. καὶ om. P. 11. κιβώρια Ῥ. ἰδ. ἀφείλοντο Ῥ. 
18. μετῴκησαν ΡΥ. 19. σύστρῳ R. 


Chaganus flagello suo signum dedit, statimque omnes qui cum illo erant Anni am. c. 
Loagum Murum impetu facto ingressi sunt, ipso extra Murum cum ali- 
quot familiaribus manente, cum, ut dixisse fertur, simul atque Murum 
ingressus esset, urbem se facile occupaturum sibi persuaderet: quod sane 
accidisset, nisi illum prohibuisset Deus. Illius tamen copiae ipsa Domi- 
nica, ingressae circa vesperam usque ad Auream portam, quotquot extra 
urbem repererunt, vel L suburbanis, et quidquid bominum vel anima- 
lium inventum fuit, in praedam rapuere. lngressi sunt etiam sacram 
aedem. Sanctorum Cosmae et Damiani in Blachernis: et Ecclesiam Sancti 
Archangeli trans urbem in Promoti Suburbano: in iisque non Ciboria 
duntaxat, et alia cimelia abstulerunt, sed ipsam etiam sacram Mensam 
Ecclesiae Archangeli confregerunt, omnesque cum praeda captivos secum 
trans Danubium, obsistente nemine, abduxerunt. 

[Ol Iph.] 


A. C. i 
CCCLI. Olympias. 
624. xiv. Ind. xim. Post Cons. Heraclii Augusti XIII. 3. 6132. 
Kt ab ipso die xxi. mensis Januarii, scribitur, Imperii Heraclii Novi 
Constantini anno xi. 
Hoc anno, mense Dystro, secundum Romanos, Martio, quinto et vi- 
cesimo mensis die festo Annuntiationis Dominae nostrae Dei Genitricis, 


114 CHRONICON 


ἡμῶν τῆς ϑεοτόκου, ἐξῆλϑεν ἐπὶ τὰ ἀνατολικὰ μέρη ὃ βασιλεὶς | 
Ἡράκλειος ἅμα τοῖς αὐτοῦ τέκνοις «Ἡρακλείῳ καὶ ᾿Ἐπιφωνίᾳ τῇ 
καὶ Εὐδοκίᾳ καὶ τῇ βασιλίσσῃ Ἰαρτίνᾳ, καὶ ἐποέησεν σὺν εὖ- 
τοῖς τὴν πασχαλίαν ἑορτὴν πλησίον τῆς πόλεως Νικομηδείας, 

€ καὶ μετὰ τὴν ἑορτὴν αὐτὸς μὲν ὃ βασιλεὺς Ηράκλειος μετὰ Map-5 
τένης τῆς βασιλίσσης ὥρμησαν ἐπὶ τὰ ἀνατολικὰ μέρη, συνόντος 
αὐτοῖς καὶ ᾿Ἀνιανοῦ δομεστίχου τοῦ μαγίστρου. τὰ δὲ τέχνα ai 
τοῦ ὑπέστρεψαν ἐν Κωνσταντινουπόλει. ᾿ 


Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ ἀρτεμισίῳ, κατὰ “Ῥωμαίους μαΐῳ, τῆς 

D ιβ΄ ἰνδικτιῶνος, ἐπὶ Σεργίου πατριάρχου Κωνσταντινουπύλεως, V 
ἐπενοήϑη ψάλλεσϑαι μετὰ τὸ μεταλαβεῖν πάντας τῶν ἁγίων μυ- 
στηρίων ἐν τῷ μέλλειν τοὺς χληρικοὺς ἐπὶ τὸ σκευοφυλάχιον ἀπο- 
καϑιστᾶν τὰ τίμια ῥιπίδια, δισκάρια καὶ ποτήρια καὶ ἄλλα 
ἱερὰ σκεύη, μετὰ τὸ ἐκ τῶν παρατραπεζίων καὶ τὴν διάδοσιν 

ἀποτεϑῆναι πάντα εἰς τὴν ἁγίαν τράπεζαν, καὶ ψαλϑῆναι τὸν 
τελευταῖον στίχον τοῦ κοινωνιχοῦ, λέγεσϑαι καὶ τοῦτο 10 τροπύ- 
ριν, Πληρωθήτω τὸ στόμα ἡμῶν αἰνέσεως, κύριε, ὅπως ἂν 
ὑμνήσωμεν τὴν δόξαν σου, ὅτι ἠξίωσας ἡμᾶς τῶν ἁγίων ow 
μετασχεῖν μυστηρίων. τήρησον ἡμᾶς ἐν τῷ σῷ ἁγιασμῷ, ὅλην 

τὴν ἡμέραν μελετῶντας τὴν δικαιοσύνην σου. ἀλληλούια. z 


R , , A € € 3? , 
P e Ἰνὸ, ιγ΄. «ἐς μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου “Τ“ὐγούστου τὸ ιδ΄. 


4. Ἡρακλεῖ V. ib. τῇ καὶ] τῇ R. 5. ὁ om.R. 6. ὥρμησεν ὕ 

sola. 77. μεγίστου P. [9. ἀποκαϑιστάναι P. 16. λέγεται F- 

^4 τροπάριον E 17. ὅπως ἀνυμνήσωμεν P. 18. gudgon.K. 
ux V. 


profectus in Orientales partes Imperator Heraclius cum liberis suis Her 
clio, Epiphania quae et Eudocia dicta, et [mperatrice Martina, Pasch 
les ferias juxta urbem Nicomediam peregit. lisque exactis, idem lap* 
rator Heraclius cum Martina Imperatrice in Orientis regiones perreut. 
habens in comitatu AÁnianum Domesticum maximum. Liberi vero ilit 
Constantinopolim reversi sunt, - : 
Hoc anno, mense Artemisio,-secundum Romanos Maio, xr ladkt. 
sub Sergio Patriarcha Constantinopolitano tum primum inductum est 5 
postquam omnes sacra mysteria perceperunt, cum Clerici relaturi satt ὰ 
Scevophylacium pretiosa Muscaria, Discos et Calices, atque alia sxr: 
vasa, et post datam fidelibus ex appusitis mensis Communionem, omma 
in sacram Meusam referuntur, post exactum denique ultimum versum 
Communionis, cameretur haec Antiphona: impleatur 0s mostrum laudc 
Domine, ut celebremus gloriam (uam, quia nos sanctis tis mysterüs & 
gnatus es. Serva nos in sanctificatione, toto die medilantes justitiam Iss. 
Alleluia. 
625. xv. Iud. xur. Post Cous. Heraclii Augusti XIV. 4. 


PASCHALE. 715 


Καὶ ἀπὸ κβ΄ xal αὐτῆς τοῦ lavovagíov μηνὸς γράφεται, τῆς 
βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος ιγ΄. 
"I»0. ιδ΄, «ς΄. μετὰ ὑπ. Ἡρακλείου “ὐγούστου ἔτος «ε΄. 
Ka ἀπὸ xf καὶ αὐτῆς τοῦ Ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται, τῆς 
5 βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου ἔτος i. 

Τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ μηνὶ δύστρῳ, κατὰ Ῥωμαίους μαρτίῳ, 
ἐφάνη ἐπὶ δ΄ ἡμέρας ἀστὴρ φαιδρὸς πάνυ κατὰ δυσμὰς μετὰ δύ- 
σιν ἡλίου. 

Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ ἀρτεμισίῳ, κατὰ ἹΡωμαίους μαΐῳ, i, 

10 ἡμέρᾳ δ΄, αὐτῇ τῇ ἁγίᾳ μεσοπεντηκοστῇ, συνήχϑησαν αἱ σχο- 
λαὶ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τοῦ πλήϑους ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ μεγάλῃ ἐκκλη- 
σίᾳ, καὶ κατέκραξαν Ἰωάννου τοῦ ἐπίκλην Σεισμοῦ, ὡς ϑελήσαν- 
106 ἐπᾶραι τὰ ψώμιωα τῶν σχολῶν εἰς ὄνομα τῶν στρατιωτῶν" 

“καὶ τοῦ πατριάρχου Σεργίου ὑποσχομένου ἀποϑεραπεύειν τὸν 

15 ὄχλον, εἰ μόνον ἐνδώσωσι γενέσϑαι τὴν ϑείων λειτουργίαν. 

TT πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς πάλιν πλειόνων εὗρε- 
ϑέντων ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ, καὶ καταχραξάντων 
τοῦ λεχϑένιος Ἰωάννου, ὃ μὲν πατριάρχης καὶ ᾿Αλέξανδρος ὃ 
ἔπαρχος τῶν πραιτωρίων καὶ ἄλλοι τινὲς τῶν ἀρχόντων καὶ 

90 .“Ἰεόντιος χύμης τοῦ ὀψαρίου καὶ σπαϑάριος, ἀνῆλϑαν εἰς τὸν 
ἄμβωνα τῆς μεγάλης ἐχχλησίας, xal χραυγῶν πολλῶν γενομένων 
κατὰ τοῦ ῥηϑέντος Ἰωάννου τοῦ ἐπίχλην Σεισμοῦ ἀπὸ τοῦ χοι- 


8. frog] τὸ P. 4. καὶ] τῆς P. 17. κατακραξζόντων P. 850. ἀ- 
νῆλθον P. 


Et ab ipso die xxir. Januarii mensis, scribitur, Imperii Heraclii Novi 
Constantini anno xut. 

626. xvi. lud. xiw. Post Cons. Heraclii Augusti XV. 1. 851. 

Et ab ipso die xxi, Januarii mensis, scribitur, Imperii Heraclii Novi 
Constantini anno xiv. 

Hoc anno, mense Dystro, secundum Romanos, Martio, apparuit sy- 
dus fulgentissimum versus occidentem, post occasum solis. 

Hoc anno, mense Artemisio, secundum Romanos Maio, xrv. feria rv. 
in quam incidit Media Pentecoste, convenerunt Scholae (Palatinae) una 
cum multis aliis ex plebe, in sanctissima Magna Ecclesia, clamoribusque 
consecuti sunt Joannem cognomento Sismum, quod tollere vellet panes 
Scholarum ia sportalas militum dari consuetos: Sergio Patriarcha interea 
pollicente operam suam se collaturum ut satis iis fieret, dummodo sine- 
rent sacram Liturgiam peragi. 

xiv. ejusdem mensis die, pluribus rursum in sanctissima magna Ec- 
clesia coactis, εἰ clamitantibus contra praedictum Joannem, Patriarcha et 
Alexander Praefectus Praetorio, et alii quidam ex Magistratibus, et 
Leontius Comes piscium et Spatharius, Magnae Ecclesiae Ambonem con- 
scenderunt, multisque clamoribus contra eundem Joannem cognomento 


- 


716 CHRONICON 


νοῦ εἷς τὸ μηκέτι αὐτὸν παρελϑεῖν διὰ πολιτικοῦ πράγματος, 
ἐκεῖνος μὲν καϑῃρέϑη καὶ κατεβλήϑησαν αὐτοῦ παραχρῆμα αἱ 
V 819 εἰκόνες. 0 δὲ ἔπαρχος τῶν πραιτωρίων ᾿4λέξανδρος προσεφώνησε, 
λέγων ὅτι ᾿4πὸ ἄρτι πρὸς ἐμὲ ἔχετε χάριν τῶν ψωμίων καὶ ἐλπί- 
ζω ἐν τάχει ποιῶ διόρϑωσιν εἰς αὐτό. ὃ γὰρ λεχϑεὶς Ἰωάννης ὃ 5 
Σεισμὸς y φόλλεων πιπρασχομένου τοῦ ψωμίου αὐτὸς zy qóÀ- 
λεων αὐτὸ ἠβουλήϑη ποιῆσαι" xal ὃ ϑεὸς κατέβαλε τὴν βου- 
λὴν αὐτοῦ. 
Ρ 899 Καλὸν δὲ διηγήσασϑαι ὅπως xal νῦν ὃ μόνος πολυέλεος καὶ 
R 896 εὔσπλαγχνος ϑεὸς τῇ εὐπροςδέχτῳ πρεσβείᾳ τῆς ἀχράντου at-10 
τοῦ μητρὸς καὶ xarà ἀλήϑειαν δεσποίνης ἡμῶν ϑεοτόχου καὶ 
ἀειπαρϑένου ἸΪαρίας τὴν ταπεινὴν ταύτην αἰτοῦ πόλιν ἔσωσεν 
àx τῶν κατὰ συμφωνίαν κυκλωσάντων αὐτὴν παναϑέων ἐχϑρῶν 
τῇ κραταιᾷ αὐτοῦ χειρί, καὶ τὸν ἐν αὐτῇ εὑρεϑέντα λαὸν ἔλυ- 
τρώσατο τῆς προσδοκωμένης μαχαίρας, αἰχμαλωσίας τε καὶ ni-15 
κροτάτης δουλείας, ὃ οὐδεὶς τῶν πάντων εὐπορήσει διηγήσασϑαι. 
ὃ γὰρ ἐπικατάρατος Σαλβάρας, ἔξαρχος τοῦ Περσικοῦ στρατοῦ, 
Β ἐχδεχόμενος, ὡς ἔοικεν, καὶ ἔργοις δὲ τελευταῖον ἀπεδείχϑη, 
τὴν τοῦ παναϑέου Χαγάνου τῶν ᾿βάρων ἐπέλευσιν, πρὸ πλεί- 
στων τούτων ἡμερῶν γενόμενος ἐν Χαλκηδόνι πάντα τά τε προά- 20 
στεια καὶ παλάτια καὶ τοὺς εὐχτηρίους οἴχους ἀϑέως ἐνέπρησεν, 


4. (ὡς ἐλπίξω P sola. 16. ὃ addidit P sola. — 20. ze et καὶ παϊά- 
zia om, P. 


Sismum a populo excitatis, ut a publicae rei administratione amoveretur, 
exauctoratus est, statuaeque illius extemplo dejectae. Alexander autem 
Praefectus Praetorio multitudinem sic est allocutus: Panes deinceps a me 
accipietis, ac futurum spero, uti brevi res ad priorem statum revocetur. 
Quippe Joannes iste Sismus, cum tribus duntaxat Follibus panis vende- 
retur, rem ipse eo deducere conabatur, uti octo Folles exigerentur: sed 
Deus consilium ejus evertit. 


Operae pretium porro videtur exponere, quemadmodum et nunc so- 
lus misericors ac clementia plenus Deus per acceptissimam intemeratae 
matris ipsius, et vere Dominae nostrae Dei Genitricis, et semper Virgi- 
nis Mariae intercessionem, humilem hanc suam urbem ex impiis hostibus, 
inita invicem conjuratione hanc obsidentibus, et cingentibus, potenti sua 
mang, et qui tum in ea erat populum ab imminente gladio, captivitate, 
et acerbissima servitute liberaverit: quae quidem omnia nemo satis po- 
terit exponere. Etenim execrandus ille Salbaras, Persici exercitus Dux 
et Exarchus, cum expectaret, ut vero simile est, et ex factis demum 
apparuit, Deo invisi Avarum Chagani adventum, interim complures ante 
dies castris ad Chalcedonem positis, suburbana omnia, et sacras aedes 
incendio sacrilege absumpsit: ibique mansit, illius adventum praestolatus. 


PASCHALE — 717 


xai ἔμεινεν λοιπὸν τὴν ἐχείνου παρουσίαν ἐκδεχόμενος, τῇ οὖν x9' 
τοῦ ἰουνίου μηνὸς τῆς παρούσης ιδ΄ ᾿ἰνδικτιῶνος, τουτέστιν τῇ 
ἡμέρᾳ τῆς συνάξεως τῶν ἁγίων καὶ ἐνδόξων κορυφαίων ἀποστό- 
λων Πέτρου καὶ Παύλου, κατέλαβε πρόκουρσον τοῦ ϑεομισήτου 

5 Χαγάνου, ὡς ἄχρι χιλιάδων τριάκοντα, διὰ δηλωμάτων φημί- 
σαντος τὸ τε μαχρὸν τεῖχος χαταλαβεῖν καὶ τὰ ἔνδον αὐτοῦ, 
ὥστε τοὺς εὑρεθέντας ἔξωϑεν τῆς πόλεως ἐφίππους γενναιοτάτους 
στρατιώτας κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν, κυριακὴν οὖσαν, ἔνδον γε- 
γέσϑαι τοῦ νέου Θεοδοσιακοῦ τείχους ταύτης τῆς βασιλίδος nó- 
Ι0λεως, καὶ ἔμεινεν τὸ αὐτὸ πρόκουρσον ἐπὶ τὰ μέρη ἸΠελαντιάδος, 
ὀλίγων ἐξ αὐτῶν ἐκτρεχόντων μέχρι τοῦ τείχους ἐκ διαλειμμάτων, 
καὶ μὴ συγχωρούντων τινὰ ἐξιέναι ἢ ὕλως ἀλόγων δαπάνας συλ- 
λέγειν, ἐν τῷ μέσῳ δὲ ἄχρις ἡμερῶν δέκα ἐφεξῆς διαδραμουσῶν, 
καὶ μηδενὸς τῶν ἐχϑρῶν σύνεγγυς τοῦ τείχους φανέντος, ἐξῆλ.- 
15 Jav στρατιῶται μετὰ παλλιχαρίων καὶ πολιτῶν, ὀφείλοντες ὡς 
ἀπὸ δέκα μιλίων ϑερίσαι ὀλίγα γεννήματα, καὶ συνέβη ἀπαντη- 
ϑῆναι αὐτοῖς τοὺς ἐχϑροὺς καὶ ἔνϑεν κἀχεῖϑέν τινας διαπεσεῖν, 


D 


συσχεϑῆναι δὲ καέτινας ἐκ τῶν παλλικαρίων, τῶν στρατιωτῶν xal 


τῶν πολιτῶν τῶν ἐξελθόντων σὺν αὐτοῖς. εἶ μὴ γὰρ συνέβη τοὺς 
ϑοστρατιώτας περισπασϑῆναι εἷς τὸ ἐκδικῆσαι τὰ ἴδια παλλικάρια 
καὶ τοὺς πολίτας, ἱκανοὶ ἐφονεύίοντο ἐκ τῶν ἐχϑρῶν κατ᾽ ἐκείνην 
τὴν ἡμέραν. μετ᾽ οὐ πολὺ δέ τινων ἐχϑρῶν ἄχρι μιᾶς χιλιάδος 


9. τοῦ ταύτης P. 14. ἐξῆλθον Ῥ. 15. καὶ om, R, uncis inclu- 
sit P. 19. τῶν alterum om. P. 


Itaque xxix. Junii mensis, praesentis xiv. Indictionis, die scilicet festo 
sanctorum et illustrium Coryphaeorum Apostolorum Petri et Pauli, ac- 
cessit prima acies Deo odiosi Chagani, triginta circiter hominum millium; 
per nuntios promulgantis se quamprimum Longum Murum occupaturum, 
et quidquid intra illum est: ita ut quotquot ex equitibus ac fortissimis 
militibus qui hactenus extra urbem erant, hoc ipso die, qui in Domini- 
cam incidit, intra novum "Theodosiacum murum hujus urbium Reginae se 
confestim reciperent. Mansitque prima ista acies circa Melantiadem, 
paucis ex iis usque ad muros per intervalla excurrentibus, et quenquam 
exire, vel ad equorum pabulationem quidquam colligere prohibentibus. 
Elapsis interea diebus decem, nemine ex hostibus ad moenia apparente, 
egressi milites cum calonibus et civibus, uti ad decimum ab urbe lapi- 
dem meterent exiguam segetem, in hostes incidere, aliquot ex iis an, 
uibusdam etiam ex militum «calonibus et ex civibus qui cum iis egressi 
uerant, captis. Nisi tamen milites in calonibus suis defendendis fuis- 
sent occupati, magnum satis ex hostibus numerum eo die interfecissent. 
Caeterum non multo post circiter mille ex hostibus, hoc ipso die, juxta 


718 CHRONICON 


ἐλϑόντων πλησίον τοῦ σεβασμίου οἴκου τῶν ἁγίων Maxxaftale 

πέραν ἐν Συκαῖς, καὶ ἐμφανισάντων ἑαυτοὺς τοῖς Πέρσαις, χά- 

κείνων συναχϑέντων ἐπὶ τὰ μέρη Χρυσοπύλεως, καὶ γνωρισάν- 

P 898 των ἀλλήλοις διὰ πυρκαϊᾶς τὴν ἑαυτῶν παρουσέαν, ἐν τῷ μέσῳ 
ἀπέλυσεν ὃ ἐπικατάρατος Χαγάνος ᾿ϑανάσιον τὸν ἐνδοξότατον 5 

R 898 πατρέκιον ἀπὸ τῶν μερῶν ᾿Ιδριανουπόλεως, εἰρηκὼς αὐτῷ ὅτι 

"Ante καὶ ἴδε πῶς ϑέλουσιν οἱ τῆς πόλεως ϑεραπεῦσαί με 

καὶ τί ϑέλουσί μοι δοῦναι, ἵνα ὑποστρέψω εἰσελϑόντος οἷν 

αὐτοῦ ᾿Αϑανασίου τοῦ ἐνδοξοτάτον, καὶ ταῦτα ἀπαγγείλαντος 
Βόνῳ τῷ ἐνδοξοτάτῳ πατριχέῳ καὶ μαγίστρῳ καὶ τοῖς λοιποῖς 10 

V 813 ἄρχουσι, κἀκείνων ἐπιμεμψαμένων αὐτῷ οἵτως ὑποπεσόντι τῷ 

ἐπικαταράτῳ Χαγάνῳ καὶ ὑποσχομένῳ τοὺς τῆς πόλεως τὰ ε- 

ραπεύοντα αὐτὸν πράττειν, τότε ᾿ϑανάσιος ὃ ἐνδοξότατος εἶπεν 

Β ταῦτα αὐτῷ ῥηϑῆναι παρὰ τῶν ἐνδοξοτάτων ἀρχόντων κατὰ τὸν 
καιρὸν καϑ᾽ ὃν εἰς πρεσβείαν ἐστέλλετο " λοιπὸν δὲ μηδὲ μεμα- 15 

ϑηκέναι αὐτὸν οἵτω τὰ τοῦ τείχους κατησφαλίσϑαι καὶ στρατὸν 

ἐνταῦϑα παρεῖναι " πλὴν ἑτοίμως ἔχειν αὐτὸν τὴν αὐτῷ διδομέ- 

νὴν ἀπόχρισιν λέγειν ἀπαραλλάχτως τῷ Χαγάνῳ. εἶτα ἐπιζητή- 

σαντος τοῦ αὐτοῦ ἐνδυξοτάτου ᾿4ϑανασίου πρότερον ἐθέλειν ϑεω- 
ρῆσαι τὸν ἐν τῇ πόλει ὄντα στρατόν, ἀρμαστατιῶνος γενομένης 9 

ηρέϑησαν τῶν ἐνδημούντων ἐν τῇ πόλει χαβαλλαρίων περὶ τὰς 

if καὶ πρὸς χιλιάδας. καὶ τότε δέδωχαν αὐτῷ οἱ ἄρχοντες ἀντα- 

C πόχρισιν ὑφείλουσαν πάντως παρασκευάσαι τὸν ἐπιχατόρατον 


8. ἐλθόντος R. 15. μηδὲ om, R. 


venerandam aedem Sanctorum Maccabaeorum ultra Sinum in Sycis, ac- 
cedentibus, ac sese Persis visendos praebentibus, qui versus Chrysopo- 
lim castra posuerant, suam inter se per ignes praesentiam Pose! meriti 
bus. lnterim execrandus Chaganus Athanasium clarissimum Patricium 
Adrianopoli cum his dictis amandavit: 4bi, et vide qua ratione velint ci- 
ves: me placare, quaeve doma offerre, ut hinc recedam. — Veniente Um 
ipso gloriosissimo Athanasio, haecque Bono gloriosissimo Patricio et 

gistro, caeterisque Magistratibus exponente, iisque Athanasium objurgan- 
tibus, quod abominando Chagsno ita se subdiderit, fueritque pollicitus 
urbis cives quae illi placitura essent executuros: tum gloriosissimus Atha- 
nasius haec sibi data esse in mandatis dixit a gloriosissimis Magistra3- 
bus quo tempore legatus missus fuerat: caeterum neque scire se ita mu- 
ros esse munitos, copiasque hic adesse: nihilominus paratum se datum 
Chagano responsum iisdem verbis referre. Deinde cum gloriosissimas 
Athanasius, priusquam reverteretur, quantae essent in urbe copiae videre 
vellet, lustratione facta, reperta sunt in urbe existentium equitum circi- 
ter millia duodecim. 'l'um Magistratus jusserunt ea responderi quae ex- 
ecrandum Chaganum omnino persuaderent ad exercitum a moenibus, seu 


PASCHALE. 719 


, , - 
Xayávov πλησιάσαι τῷ τείχει ἤγουν τῇ πόλει. εἶτα MS avaotov 
- "P ^ * * , Tos * 
τοῦ ἐνδοξοτάτου rà ngüc ἐκεῖνον φϑάσαντος, καὶ μὴ δεχϑέντος, 
ἀλλὰ λέγοντος τοῦ χαταράτου Χαγάνου ὅλως μὴ ἐνδιδόναι, εἶ 
μήδ᾽ ὃν x«i τὴν πόλιν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ ὄντας κομίσηται, τῇ 
5x9' τοῦ ἰουλίου μηνὸς αὐτὸς ὃ ϑεομίσητος Χαγάνος κατέλαβε τὸ 
τεῖχος μετὰ ὅλου τοῦ ὄχλου αὐτοῦ, καὶ ἔδειξεν ἑαυτὴν τοῖς τῆς 
πόλεως. μετὰ μίαν ἡμέραν, τουτέστιν τῇ λα' τοῦ κἰτοῦ ἰουλίου 
, * , 4, * » 2 ^ € 
μηνὸς, ἤλϑεν παρατασσύμενος πόλεμον [καὶ ἔμεινεν ἀπὸ ἕωϑεν 
e e , - » * — 
ἕως ὥρας «αὐ πυλεμῶν) ἀπὸ τῆς λεγομένης Πολυανδρίου πόρτας 
10 καὶ ἕως τῆς πόρτας τοῦ Πέμπτου καὶ ἐπέκεινα σφοδροτέρως" ἐχεῖ D 
* ^ 1 3 — μὴ , ? » 
γὰρ τὸν noÀtv αὐτοῦ παρέστησεν ὕχλον, στήσας εἰς ὄψιν κατὰ 
τὸ λοιπὸν μέρος τοῦ τείχους Σχκλάβους. καὶ ἔμεινεν ἀπὸ ἕωϑεν ἕως 
e , — — ᾿ Ἷ ^A - τ , ^ 
ὥρας ια΄ πολεμῶν, πρῶτον μὲν διὰ πεζῶν Σχλάβων γυμνῶν, 
xarà δὲ δευτέραν τάξιν διὰ πεζῶν ζαβάτων. καὶ περὶ ἑσπέραν 
M ) M M — ) * , e 
15έστησεν ὀλίγα μαγγανικὰ xoi χεέλωνας ἀπὸ Πραχιαλίου xal ἕως 
Βραχιαλίου. καὶ πάλιν τῇ ἑξῆς ἔστησε πλῆϑος μαγγανικῶν εἰς 
^ - ^ ' * 2 - , ? , 
τὸ μέρος ἐχεῖνο τὸ πολεμηϑὲν παρ᾽ αὐτοῦ σύνεγγυς ἀλλήλων, 
(ὡς ἀναγχασϑῆναε τοὺς τῇς πόλεως πάμπολλα στῆσαι μαγγανικὰ R. 900 
ἔνδοϑεν τοῦ τείχους τῆς μάχης καϑ᾽ ἑκάστην τῶν πεζῶν συγκρο-- 
-ν € - ^- 
2o τουμένης, καὶ τῶν ἡμετέρων κατὰ ϑεοῦ δημιουργίαν ἐκ τοῦ περι- 
, , , 
γεγονότος ἀποσοβούντων urxoJtv rotg ἐχϑρούς. ἐχαλάμωσε δὲ P 394 
- , 
τὰς ntiQugíag αὐτοῦ xal ἔξωϑεν ἐβύρσωσεν. παρεσκεύασεν δὲ 


1. μὴ πλησιάσαι Ducangius. 8. uot P. 8. Seclusi καὶ — πο- 
λεμῶν. 9. Κολιανδρίου hic et infra RV. 12. καὶ — πολεμῶν 
om, P. 14. διὰ om. P. 


urbe, amovendum. Cum ergo pu Athanasius ad execrandum 
Chaganum pervenisset, ab eo minime exceptus est, illo dicente, sibi omnia 
esse tradenda, sin minus, urbem funditus eversurum se, et quotquot in 
ea erant abducturum. 

xxix. Julii mensis die, Deo invisus Chaganus accessit ad moenia cum 
universis copiis, ac seipsum civibus ostendit. Post diem unum exactum, 
Scilicet xxxi. ejusdem mensis Julii, accessit ad — paratus, mansit- 
que a prima luce usque ad horam xi. bellum fortiter ciens a porta Po- 
lyandrii usque ad portam Quinti, atque adeo ulterius: ibi enim plurimum 
militem statuit in ipsius urbis conspectu, in reliqua vero muri parte Scla- 
vos, ac primam quidem eorum aciem pedestrem nudam, alteram pedestrem 
loricatam. Tum sub vesperam machinas aliquot et testudines admovit a 
Brachislio usque ad Brachialium. Rursum postero die multa tormenta in 
illam partem quae ab ipso opp batur, statuit, ita inter se proxima, 
ut necesse fuerit obsessis quam plurimas machinas intra muros apponere, 
peditibus. quotidie invicem pugnantibus, nostrisque, Dei providentia, vi- 
ctoribus, ac hostes longe propulsantibus. Confecit praeterea machinas 
jaculatorias, quas extrorsum corio texit, Aedificavit autem in eo spatio, 


120 CHRONICON 


εἷς τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς Πολυανδρίου πόρτας ἕως τῆς πόρτας 

τοῦ ἁγίου Ῥωμανοῦ στῆναι ιβ΄ πυργοχαστέλλους ὑψηλούς, φϑά- 

γοντας σχεδὸν ἕως τῶν προμαχεώνων," καὶ ἐβύρσωσεν αὐτούς. 

καὶ οἱ εὑρεθέντες δὲ ναῦται ἐν τῇ πόλει καὶ αὐτοὶ ἐξ 7 λϑον εἰς 

συμμαχίαν τοῖς πολίταις " καὶ εἷς ἐξ αὐτῶν τῶν ναυτῶν ἐμηχα-5 
γήσατο καταρτίαν καὶ ἐχρέμασεν εἷς αὐτὴν χάραβον, ὀφείλων ài 

αὐτοῦ ἐμπρῆσαι τοὺς πυργοκαστέλλους τῶν ἐχϑρῶν, ὅντινα ναύ- 
τὴν καταπλήξαντα τοὺς πολεμίους οὐ μετρίως συνεχρότησε Di- 
voc ὃ πανεύφημος μάγιστρος. 


Ὁ δὲ αὐτὸς εὐχλεέστατος μάγιστρος μετὰ τὸ ἐγγίσαι τὸν 1ῦ 
ἐχϑρὸν τῷ τείχει οὐ διέλειπεν προτρέπων αὐτὸν λαβεῖν μὴ μόνον 
τὰ πάχτα αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἕτερον στίχον ὑπὲρ τοῦ ἐλϑ &v αὐτὸν 
fuc τοῦ τείχους. καὶ οὐ προσεδέξατο, ἀλλ᾽ ἔλεγεν ὅτε ἀναχωρή- 
σατε τῆς πόλεως καὶ ἐάσατέ μοι τὰς ὑποστάσεις ὑμῶν, καὶ σώ- 
cart ἑαυτοὺς καὶ τὰς φαμιλίας ὑμῶν. ἠγωνία δὲ χαλάσαι εἰς 
ϑάλασσαν τὰ μονόξυλα, ἅπερ ἤγαγεν μεϑ᾽ ἑαυτοῦ, καὶ οὐ συν- 
ἐχωρεῖτο ἐκ τῶν σχαφοχαράβων. καὶ ταῦτα λοιπὸν παρεσκεύασεν 


χαλασϑῆναι κατὰ τὴν γέφυραν τοῦ ἁγίου Καλλινέκου μετὰ τρίτην 


ἡμέραν τοῦ πολεμῆσαι. διὰ τοῦτο δὲ παρεσχεύασεν ἐκεῖσε χαλα- 
σϑῆναι τὰ μονόξυλα, ὡς τῶν τόπων ἐπιβράχων ὄντων, καὶ μὴ 
δυναμένων ἐκεῖσε τῶν σκαφοκαράβων παρεισελϑεῖν. ἔμειναν δὲ οἱ 


4. οἱ om. P. 10. αὐτὸς om R. ἰδ. ἐχκλεέστατος R. ἰδ. τῶν 
ἐχϑρὼῶν m. R. 11. διέλιπε P. 13. ἀναχωρήσετε --- ἐάσετε P. 
15. χαλάσας P. 16. τὰ om. P. — 21. οἱ om. P. 


quod inter portam Polyandrii et portam Sancti Romani interjacet, xr. 
turres castellis instructas, praealtas, et quae ipsa fere propugnacula at- 
Üüngerent, quas et perinde corio munivit. Sed et Nautae qui erant i 
urbe, egressi, civibus subsidio erant: unusque ex iisdem nantis malom 
nauticum machinatus est, in cujus summitate navigiolum appendit, qvo 
hostium turres castellis instructas incenderet: quem quidem nautam, qui 
hostes adeo perculerat, collaudavit Bonus gloriosus Magister. 


Idem porro celebratissimus Magister, quoties ad moenia accessit, not 
destitit hostem hortari, non solum ut tributa sua acciperet, sed et alis 
quorum causa ad ipsa usque moenia venerat. "Verum nihil ex his aómi- 
sit, dixitque: Urbe cedite, vestrasque fortunas mihi dimittite, servatequt 
vos ipsos, et familías vestras. Angebatur vero potissimum in trabariis, 
quas secum attulerat, in mare demittendis: cum a majoribus scaphis ig- 

diretur. Sed eas tandem in mare immittere decrevit versos pontes 
cti Callinici, triduo postquam coepit urbem oppugnare. Ideo ver? 
hocce loco trabarias demittere ei visum est, quod loca illa essent vadosa, 
et ubi majora navigia accedere minime poterant. Manserunt igitur ea- 


PASCHALE. 721 


σχαφοκάραβοι εἰς ὄψιν τῶν μονοξύλων ἀπὸ τοῦ ἁγίου Νικολάου 
ἕως τοῦ ἁγίου Κόνωνος πέραν εἰς Πηγάς, μὴ συγχωροῦντες 
παρεξελϑεῖν τὰ μονόξυλα. 
Τῷ δὲ σαββάτῳ τῇ δείλῃ, τουτέστιν τῇ δευτέρᾳ τοῦ αὐ-- 
δγούστου μηνός, ἐζήτησεν ἄρχοντας ὃ Χαγάνος ὀφείλοντας αὐτῷ 
διαλεχϑῆναι. καὶ δὴ ἐξῆλθον πρὸς αὐτὸν Γεώργιος ὃ ἐνδοξότατος 
πατρίκιος καὶ Θεόδωρος ὃ ἐνδοξότατος κομμερχιάριος ὃ τὴν ἴσα- 
τιν xal Θεοδόσιος ὃ ἐνδοξότατος πατρίκιος καὶ λογοϑέτης xal D 
Θεόδωρος ὃ ϑεοφιλέστατος σύγκελλος xal ᾿4ϑανάσιος ὃ ἐνδοξότα- 
ἴοτος πατρίχιος. καὶ δὴ ἀπελϑῴτων αὐτῶν ἤγαγεν εἰς ὕψιν ai- 
τῶν ὁ Χαγάνος τρεῖς Πέρσας φοροῦντας ὁλοσήρικα, πεμφϑέντας R 909 
πρὸς αὐτὸν ἐκ τοῦ Σαλβάρα. καὶ ἐκείνους μὲν παρεσκεύασεν xa- 
ϑεσϑῆναι ἐπὶ αὐτοῦ, τοὺς δὲ ἡμετέρους πρεσβευτὰς παρίστασϑαι, 
xal εἶπεν ὅτε Ἰδοὺ οἱ Πέρσαι ἐπρέσβευσαν πρὸς ἐμέ, ἑτοίμως 
15 ἔχοντες δοῦναί μεοι τρεῖς χιλιάδας εἰς συμμαχίαν. ἐὰν οὖν ϑέλετε 
λαβεῖν ἕκαστος τῶν ἐν τῇ πόλει πρὸς σάγιν χαὶ κάμισιν, ποιοῦ- 
μὲν σιγίλλιν πρὸς τὸν Σαλβάραν' φίλος γάρ μού ἐστιν, καὶ πε- p 805 
ράσατε πρὸς αὐτόν, xal οὐκ ἀδικεῖ ὑμᾶς, καὶ ἐάσατέ μοι τὴν 
πόλιν καὶ τὰς ὑποστάσεις ὑμῶν" ἄλλως γὰρ ὑμᾶς οὐχ ἔνι σωϑῆς- 
920v«i, μὴ ἰχϑύες ἔχετε γενέσϑαι καὶ διὰ ϑαλάσσης ἀπελϑεῖν ἢ πτε-- 
ρωτοὶ καὶ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνελϑεῖν. ἰδοὺ γάρ, ὡς λέγουσιν 
αὐτοὶ οἱ Πέρσαε, οὐδὲ ὃ βασιλεὺς ὑμῶν ἐν Περσίδι εἰσῆλϑεν οὐδὲ 


1. Νικολάου --- ἁγίου om. P. 7. Ἰσάτιν V. 9. σύγγελλος P. 
13. περίστασθαι PV. 17. σύγγιλιν P. ἰδ. Σάρβαρον P, Σά- 
βαρον R. ἐδ. περάσετε P. — 18. ἐάσετε P. 


Sem navigia in trabariarum conspectu ab aede sacra sancti Cononis trans 
Fretum, usque ad Fontes, cum transitum trabariis prohiberent. 
Sabbato, circa vesperam, secundo scilicet Augusti mensis die, Cha- 
anus Proceres ad colloquium evocavit, Et egressi sunt cum ipso col- 
ocuturi Georgius clarissimus Patricius, Theodorus clarissimus Commer- 
ciarius Glasti, Theodorus clarissimus Patricius et Logotheta, Theodorus 
religiosissimus Syncellus, et Athanasius clarissimus Patricius. Hi cum 
poen essent, adduci praecepit Chaganus in eorum conspectum tres 

ersas sericeis vestibus indutos, qui ad ipsum missi fuerant a Salbara, 
quos sibi assidere jussit, nostris interea legatis stantibus: tum haec ver- 
ba fecit, Ecce ad me legationem miserunt Persae, tria hominum millia 
in subsidium mihi dare parati. Si igitur quotquot in urbe estis cum sago 
duntaxat ac indusio ex ea excedere velitis, pacta ac foedus cum Salbaro 
ineamus: amicus enim meus est, ad illumque transite, ncque ulla is vos 
injuria afficiet. Mihi vero urbem ac fortunas vestras dimittite, nulla 
quippe vobis alia supcrest salutis expediendae vía: misi forte vos fieri 
pisces contingat, quo per mare evadatis, vel aves, quo evoletis in acrem. 
En ecce, ut illí asserunt, ipsi Persae. — Sed et neque Imperator vester Per- 

Chronicon Paschale vol. I. 46 


722 CHRONICON 


ὃ στρατὸς ὑμῶν καταλαμβάνει. εἶπε δὲ αὐτῷ Γεώργιος ὃ ἐνδοξό- 
τατος ὅτι οὗτοι ἐπιϑέται εἰσὶν καὶ μίαν ἀλήϑειαν οὐ λαλοῦσιν. 
ἐπεὶ ὃ στρατὸς ἡμῶν ἐνταῦϑα καταλαμβάνει, καὶ ὃ εὐσεβέστατος 
ἡμῶν δεσπότης dg τὴν χώραν αὐτῶν ἔστιν ἔξολοϑρεύων αὐτήν. 
B ὃ εἷς οὖν τῶν ἹΠερσῶν διακνισϑεὶς ὕβριδεν ἐπὶ τοῦ Χαγάνου vivi 
εἰρημένον ἐνδοξότατον Γεώργιον. καὶ αὐτὸς ἀνταπεχρίϑη αὐτῷ 
ὅτι Σύ μὲ οὐχ ὑβρίζεις, ἀλλ᾽ ὃ Xayávoc. εἶπαν δὲ καὶ τοῦτο 
τῷ Χαγάνῳ οἱ πρὸς αὐτὸν ἐξελϑόντες ἐνδοξότατοι ἄρχοντες ὅτι 
Τοσαῦτα πλήϑη ἔχων βοηϑείας Περσῶν δέῃ. καὶ εἶπεν ὅτι Ἐὰν 
ϑελήσω, παρέχουσί μοι εἷς συμμαχίαν" φίλοι γάρ μού εἰσι 
καὶ πάλιν εἶπον αὐτῷ 0i ἄρχοντες ἡμῶν ὅτι Ἡμεῖς τὴν πόλιν οὐ- 
δέποτε ἐῶμεν" ἡμεῖς γὰρ προσδοκῶντες ὅτε καίριόν τι λαλοῦμο 
C ἐξήλθαμεν πρὸς σέ. ἐὰν οὖν μὴ ϑέλῃς τὰ πρὸς εἰρήνην ud? 
ἡμῶν λαλῆσαι, ἀπόλυσον ἡμᾶς. καὶ ἀπέλυσεν αὐτούς. χαὶ τῇ 
νυχτὶ εὐθέως τῇ ἐπὶ κυριακὴν κατὰ δημιουργίαν τοῦ ἀγαϑοῦ καὶ ſ 
φιλοιχτίρμονος ϑεοῦ περιέπεσαν αὐτοὶ οἵ Πέρσαι oí πρεσβεύσωτε 
πρὸς τὸν Χαγάνον ἐν τῷ ἀντιπερᾶν αὐτοὺς διὰ Χαλῶν ἐπὶ Χρυ- 
σόπολιν tlg ἡμετέρους κἀράβους, ἐν οἷς ἦσάν τινες καὶ τῶν 16 
ὀρφανοτροφείου" καὶ ὃ εἷς ἔξ αὐτῶν τῶν Περσῶν ηὑὐρέϑη βαλὼν 
᾿ξαυτὸν dg καράβιν λεγύμενον σαγδάλιν ἐπὶ ὄψιν καὶ ἐπάνω τὰϑ 
V 815 καταλέχτια, καὶ οὕτως ἀντιπερῶν ἐπὶ Χρυσόπολιν. ὃ δὲ ναύτης 
ὃ ὧν ἐν αὐτῷ τῷ καραβίῳ καὶ ἐλαύγων ἔνευσεν εὐφυῶς τοῖς τοῦ 


18. ἐξήλθομεν P. 90. καράβην PV. Φ9. αὐτῷ om. R. 


sidem est ingressus, neque ullus hic vester adstat exercitus. Cui glorie- 
sissimus Georgius, Istí, inquit, impostorés sunt, tec quicquam veri dicm. 
Noster enim híc adest exercitus, dc piissimus Princeps noster in eorüm pro 
vinciis versatur, hasque devastat otmnino. "'Fum hisce dictis motus onu 
ex Persis, gloriosissimum Georgium Chagani nomtne convitiis impetit 
Cui ille, Minime, ait, tua stmt in me convicia, sed Chagani, — lllud edsn 


Atqui licet tantae sint vires tu&áe, Persarum etiam aurilio indiges, Tut 


nostram : sed hic expectamus, dum tecum de dd refi praesctem 
conducunt colloguamur : si ergo de pace woblsevs lh ügere, nos dímiltt. 
Hosque tum ille dimisit. Eadem porro ipsa nocte, quae Dominicam prse 
cedit, singulari benigni ac misericordis Dei providentia, ad Chágison 
missi ii legati, dum T Chelas Chrysopolim trájiciunt, in nostras ue" 
incidunt, quae quosdam ex Orphanotrophio vehebant, unusque ex 
Persis deprehensus est se lpsum in scaáplia, quam BSandalin vocan, 
pronum in faciem abjecisse, stragulisque sese operuisse, ita 

trajicere conatum. At nauta qui in πανὶ erat, eamque regebát, hos t£» 


PASCHAL E. 728 


ὀρφανοτροφείου, καὶ ἐπανάξαντες καὶ ἐπαρόντες τὰ καταλέκτια, R. 904 
καὶ “εὑρόντες αὐτὸν τὸν Πέρσην τέλειον ὄντα xai κείμενον ἐπὶ 
ὄψιν, ἔσφαξαν καὶ ἐπῆραν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. τοὺς δὲ ἄλλους 
δύο Πέρσας εἰς ἄλλο πλοῖον ἀντιπερῶντας ἐχειρώσαντο μετὰ καὶ 
δτοῖ ναύτου, xal τούτους ἕωϑεν ἤγαγον εἰς τὸ τεῖχος. καὶ τοῦ 
μὲν ἑνὸς τῶν ζώντων χόψαντες τὰς δύο χεῖρας καὶ δήσαντες εἰς 
τὸν τράχηλον αὐτοῦ τὴν χεφαλὴν τοῦ σφαγέντος ἐν τῷ χαράβῳ 
ἔπεμψαν οἱ ἡμέτεροι πρὸς τὸν 'Χαγάνον. τοῦ δὲ ἄλλου βληϑὲν- 
τος εἷς χάραβον καὶ ἀπενεχϑέντος ζῶντος ἐπὶ Χαλκηδόνα, καὶ 
10 ἐπιδειχϑέντος τοῖς Πέρσαις, «ὕς ἐστιν elc τὸν χάραβον, ἀπεχε- P. 396 
φάλισαν αὐτὸν οἱ ἡμέτεροι, καὶ ἔῤῥιψαν εἰς γῆν τὴν κεφαλὴν at- 
τοῦ μετὰ γραμμάτων ἐχόντων οὕτως " ὅτε ὃ Χαγάνος μεϑ᾽ ἡ- 
μῶν πάχτα πεποιηκὼς ἔπεμψεν ἡμῖν τοὺς παρ᾽ ὑμῶν πρὸς αὐτὸν 
σταλέντας πρεσβευτάς, καὶ τοὺς μὲν δύο ἐν τῇ πόλει ἀπεκεφα- 
1δλίσαμεν, τοῦ δὲ ἄλλου ἰδοὺ ἐμεῖς ἔχετε τὴν κεφαλήν. ἀπῇλϑεν 
δὲ αὐτῇ τῇ κυμιακῇ ὁ ἐπικατάρατος Χαγάνος εἰς Χαλάς, καὶ 
ἔβαλεν εἰς ϑάλασσαν μονόξυλα ὀφείλοντα ἀπελϑεῖν εἰς τὴν ἀντι- 
πέραν καὶ ἀγαγεῖν πρὸς ἑαυτὸν τοὺς Πέρσας κατὰ τὴν ὑπόσχεσιν 
αὐτῶν. τούτου δὲ γνωσθέντος, τῇ ἑσπέρᾳ ἐξ ἡμῶν ἀνέπλευσαν — 
90 κἂν o' χάραβοε ἐπὶ Χαλάς, τοῦ ἀνέμου ὄντος ἐναντίου, εἷς τὸ 
μὴ συγχωρῆσαι τὰ μονόξυλα ἀντιπερᾶσαι. καὶ ὑπέστρεψεν περὶ D 


1. ἐπαίροντες P. "Vide annot. ad Molalam p. 462. 19. 5. ἔσωϑεν 
P. 7. καὶ rjvP. 8. οἱ om.P. 10, ἐστιν] δὲ , ἰδ. τὸν om. P. 
12. ὅτι γὰρ ὁ P. 19. ἡμέρᾳ P. 20. xav ὁ κάραβοε V, (xav) 
9, κάραβοι R, σκαφοκάραβοι P. — 21. περὶ] ἐπὶ P. 


madverso, iis qui ex Orphanotrophio erant, id dextra innuit, qui confe-' 
stim reductis ac sublevatis stragulis, Persam sanum ac incolumem in fa- 
ciem jacentem inventum interfecerunt, illiusque caput absciderunt. Alios 
vero duos Persas pariter in navi trajicientes, cum ipso nauta captos, in- 
tra moenia adduxerunt: ac alterum quidem ex superstitibus, truncata 
prius utraque manu, ejusque collo alligata, una cum illius qui in navi- 
€ula interfectus fuerat capite, ad Chaganum nostri transmisere. Alterum 
autem in navim conjectum, vivumque Chalcedonem deductum, ac Persis 
ostensum, in ipsa navi capite truncarunt, eo in continentem ejecto, cum 
hocce scripto: Choganus, initis nobiscum foederibus, vestros ad eum mis- 
sos legatos ad nos transmisit, quorum duobus capita in urbe amputari jus- 
simus : alterius vero ecce habetote caput. Abominnndus deinde Chaganus, 
hoc ipso die Dominico, ad Chelas abiit, et trabarias in mare demisit, 
quibus in eppositam regionem trajiceret, secumque Persas, secundum eo- 
rum: pollicita, adduceret. Quo cognito, eadem ipsa die, quidam ex no- 
stris, solverunt naves cum suis scaphis versus Chelas, vento licet con- 
trario, quo trabarias a trajectu in ulteriorem ripam prohiberent. Ac sub 


724 CHRONICON 


ἑσπέραν ὃ ἐπικατάρατος Xayávog εἷς τὰ περὶ τὸ τεῖχος, καὶ ἐπέμ- 
φϑησαν αὐτῷ ἀπὸ τῆς πόλεως βρώσιμά τινα καὶ οἰνάρια. ἦλϑεν 
δὲ ἙἝἭ ρμίτζις ἔξαρχος τῶν ᾿βάρων εἰς τὴν πόρταν λέγων ὅτι Βαρὲ 
πρᾶγμα ἐποιήσατε τοὺς χϑὲς μετὰ τοῦ Χαγάνου ἀριστήσαντας, 
ὅτι ἐφογεύσατε, καὶ πρὸς τούτοις ἐπέμψατε αὐτῷ τὴν κεφαλὴνϑ 
καὶ τὸν ἄλλον ἀποκεχειρισμένον. καὶ εἶπαν ὅτε Ἡμεῖς οὐ προσέξ 
χομὲν αἰτῷ. τῇ οὖν νυκτὶ δευτέρας διαφαούσης ἠδυνήϑησαν 
αὐτῶν μονόξυλα διαλαϑεῖν τὴν σχοῦλχαν ἡμῶν καὶ περᾶσαι 
C πρὸς τοὺς ἐπόντισαν καὶ κατέσφαξαν πάντας τοὺς ἐν τοῖς μονο- 
ξύλοις εὑρεϑέντας Σχλάβους. 10 
᾿Ἐξῆλθαν dé xal οἱ “Ἀρμένιοι τὸ τεῖχος Βλαχερνῶν, καὶ 
ἔβαλαν πῦρ εἰς τὸν Ἔμβολον τὸν παρεκεῖ τοῦ ἁγίου Νεκολάου. 
καὶ νομίσαντες οἱ ἐξειλήσαντες κολύμβῳ ἐκ τῶν μονοξύλων Σχλῦ- 
βοι ᾿Αβάρους εἶναι τοὺς ἱσταμένους παρὰ ϑάλασσαν, ὡς ix τοῦ 
πυρός, ἐκεῖ ἐξελϑόντες ἐσφάγησαν ἀπὸ τῶν ᾿Τρμενίων. ἄλλοι δὲ 15 
R 906 ὀλίγοι Σκλᾶβοι ἐξειλήσαντες κολύμβῳ, καὶ ἐξελϑόντες ἐπὶ τὸ μὲ 
ρος ἔνϑα ἵστατο ὁ ἄϑεος Χαγάνος, ἐσφάγησαν κατ᾽ ἐπιτροπὴν 
αὐτοῦ. καὶ τοῦ ϑεοῦ κελεύσαντος διὰ τῶν πρεσβειῶν τῆς δεσποί- 
D »zc ἡμῶν τῆς ϑεοτόχου, ἐν μιᾷ ῥοπῇ ἡ διὰ ϑαλάσσης γέγονεν 
αὐτῷ πτῶσις. ἐξέβαλον δὲ ὅλα τὰ μονόξυλα εἰς τὴν γῆν οἱ ἧμξ 
τεροι, καὶ μετὰ τὸ ταῦτα γενέσϑαι ὑπέστρεψεν ὁ ἐπικατάρατος 


7. διαφανούσης PV. — ib. ovx addit ante ἠδυνήϑησαν P ex conic- 
ctura Raderi et 9, Πέρσας, xai ἡμέτεροι, pro L^» Πέρσας, ovg 
addebat Raderus. 11. ἐξῆλθον P. 12. ἔβαλον P. 13.16. ἐξη- 
λάσαντες P, ἐξηλήσαντες V. 


vesperam reversus est abominandus Chaganus proxime ad urbis muros, 
cui ex urbe esculenta quaedam et vina missa sunt. Veniens porro Er- 
mitzis Avarum Éxarchus ad portam, ^ftror, inquit, perpetrastis facinus, 
eum illos, qui heri cum Chagano pransi sunt, occidistis: ac praeterea ipsi 
wnius caput, allerum vero manibus truncatum transmisistis. Cui nostri, 
Nobis, inquiunt, ille minime curae est. Nocte ergo fcriae secundae, sub 
diluculum non potuere eorum trabariae fallere nostras excubias, ac ad 
Persas trajicere, Sclavis omnibus qui in trabariis inventi sunt, vel iu 
mare praecipitatis, vel a nostris interfectis. 

Sed et Armenii ex Blachernarum muro egressi, ignem in Porticum, 
quae aedi Sancti Nicolai adjacet, immiserunt. Cumque Sclavi, qui ex 
trabariis in mare natandi gratia se demiserant, Avares esse, qui ad mare 
stationem haberent, ex igne conjicerent, huc venere, ubi ab Armeniis 
sunt interfecti. Pauci vero alii ex Sclavis natata evadentes, cum ad im- 
pii Chagani castra pervenissent, illius jussu, trucidati sunt Ac Deo 
postmodum ita volente, et intercessionibus Dominae nostrae Dei 
uno momento, illius in mari accidit strages. Quippe universis 


PASCHALE. 725 


Xayávog slg τὸ φωσᾶτον αὐτοῦ, καὶ ἤγαγεν τὰ uayyavixà ἀπὸ 
τοῦ τείχους ἃ ἦν παραστήσας καὶ τὴν σοῦδαν ἣν ἐποίησεν, καὶ 
ἤρξατο καταλύειν τοὺς πυργοκαστέλλους oUg ἐποίησεν, καὶ τῇ 
γυχτὶ ἔκαυσεν τὸ σουδᾶτον αὐτοῦ καὶ τοὺς πυργοκαστέλλους, καὶ 
δτὰς χελώνας ἀποβυρσώσας ἀνεχώρησεν. 

Τινὲς δὲ ἔλεγον ὅτι οἱ Σχλῦβοι ϑεωρήσαντες τὸ γεγονὸς V 816 
ἐπῆραν καὶ ἀνεχώρησαν, καὶ διὰ τοῦτο ἠναγκάσϑη καὶ ὃ κατά- 
ρατος Χαγάνος ἀναχωρῆσαι καὶ ἀκολουϑῆσαι αὐτοῖς. 

Καὶ τοῦτο δὲ ἔλεγεν 0 ἄϑεος Χαγάνος τῷ καιρῷ τοῦ πολέ- P 897 

1ομου ὅτι ἐγὼ ϑεωρῶ γυναῖχα σεμνοφοροῦσαν περιτρέχουσαν εἷς τὸ 
τεῖχος μόνην οὖσαν. ἐδήλωσε δὲ ἐν τῷ μέλλειν αὐτὸν ἀναχωρεῖν 
ὅτι μὴ ὑπολάβητε ὅτι κατὰ φόβον ἀναχωρῶ, ἀλλὰ διὰ τὸ στενω- 
ϑῆναί μὲ εἰς δαπάνας καὶ μὴ ἐπιστῆναί μὲ ὑμῖν ἐν ἐπιτηδείῳ 
καιρῷ. ἀπέρχομαι δὲ καὶ φροντίζω δαπανῶν, καὶ ἔρχομαι ὀφεί- 

15 λων ποιῆσαι ὑμῖν εἴ τι εἰργάσασϑε εἰς ἐμέ, ἔμειναν δὲ τῇ παρα- 
σχευῇ νωτοφύλακες καβαλλάριοι εἰς τὰ περὶ τὸ τεῖχος, βάλλοντες 
αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ λαμπρὰ εἰς πολλὰ προάστεια ἕως ὥρας ζ΄, καὶ 
ὑπεχώρησαν, ἔκαυσαν δὲ καὶ τὴν ἐκκλησίαν τῶν ἁγίων Κοσμᾶ B 
καὶ Δαμιανοῦ ἐν Βλαχέρναις καὶ τὴν ἐχχλησίαν τοῦ ἁγίου Νι- 

90 χολάου καὶ ὅλα τὰ πέριξ, εἰς μέντοι τὴν ἐκκλησίαν τῆς δεσποίνης 


7. ἀπῆρον P, ἐπῆρον R. ib. καὶ supra versum habet V, in m, 
supplet P. 9. δὲ om. P. 18. δαπάνην P, δαπᾶναν R. 
ib. us om. P. 15. ἐργάσασϑε PV. ib. δὲ om. P. 18. ày- 
καύσαντες P. . Sb. xal om. P. 


in terram a nostris subductis, execrandus Cbaganus in sua castra rever- 
sus, reduci praecepit machinas omnes quas ante muros statuerat, fossam- 
que quam fecerat diruit, turresque castellis instructas, quas erexerat: ac 
vallis, et sudibus, ipsisque turribus castellatis ac testudinibus, corio prius 
nudatis, incensis, recessit. . 

Quidam siunt Sclavos, cum quod actum fuerat, vidissent, castris re- 
lictis recessisse, eoque et execrandum Chaganum reverti illosque sequi 


coactum fuisse. 

A. C. [0]. Iph.] 
Sed et illud dixit impius Cbaganus, dum, bellum flagraret: Feminam 
absque ullo comitatu per moenia discur- 


nctu esset ad recedendum, haec nostris 


ego conspicio egregie vestitam, 

rentem. Quinetiam cum in proci 
nuntiavit: JVolite existimare prae metu me recedere, sed. inopia commea- 
tus, ct quod tempore minus idoneo vos fuerim aggressus. Proficiscor igi- 
tur, annonae comparandac operam daturus, ac postmodum rediturus, ea 
vobis facturus quae in me perpetrastis. Manserunt die Veneris extremi 
agminis custodes equites circa loca proxima moenibus, eodemque die in 
multa suburbana usque ad boram septimam immisso igne, recesserunt ; 
incensis praeterea aede Sanctorum Cosmae et Damiani, et Ecclesia San- 
cti Nicolai, locisque circumjacentibus, Ecclesiam vero Dominae nostrae 


726 CHRONICON 
ἡμῶν τῆς 9toróxov xal τὴν ἁγίαν σορὸν εἰσελϑόντες οἱ ἐχϑροὶ 
οὐδὲν ἠδυνήϑησαν παντοίως τῶν ἐκεῖσε καταβλάψαι, τοῦ ϑεοῦ 
τῇ πρεσβείᾳ τῆς ἀχράντου μητρὸς αὐτοῦ οὕτως εὐδοκχήσαντος, 
ἐπεζήτησεν δὲ τὸν ἐνδοξότατον κομμερκιάριον εἰς τὸ διαλεχϑῆναι 
αὐτῷ. καὶ ἐδήλωσεν αὐτῷ Βόνος ὃ πανεύφημος μάγιστρος οὕτως" 5 
ὅτε μὲν μέχρε τοῦ παρύντος ἐγὼ τὴν ἐξουσέαν εἶχον τοῦ λαλῆσαι 
καὶ παχτεῦσαι μετὰ σοῦ" νῦν δὲ κατέλαβεν ὃ ἀδελφὸς τοῦ εὖσε- 
βεστάτου ἡμῶν. δεσπότου μετὰ τοῦ ϑεοφυλάκτου στρατοῦ. καὶ 
C ἰδοὺ ἀντιπερᾷ καὶ ἐπακολουθεῖ σοι ἕως τῆς χώρας cov. xui 
λαλεῖτε μεταξὺ ἀλλήλων. : 
R 908 Ἰ»νὸ, ιε΄. ιζ΄, μετὰ on. Ἡρακλείου ““ὐγοίστου τὸ ες΄. 
Καὶ ἀπὸ χβ' καὶ αὐτῆς τοῦ ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται, τῆς 
βασιλείας ἩΗρακλείου νέον Κωνσταντίνου ἔτος εε΄. 
Τούτῳ τῷ ἔτεε ἐχτίσϑη τὸ τεῖχος πέριξ τοῦ οἴχου τῆς δε- 
σποίνης ἡμῶν τῆς ϑεοτόκου, ἔξωϑεν τοῦ καλουμένου Πτεροῦ. 6 
D Τούτῳ τῷ Fre μηνὶ ἀρτεμισίῳ, κατὰ Ρωμαίους μαΐῳ, un 
ἐτελεύτησε Βόνος ὃ τῆς ἀοιδίμου μνήμης, γενόμενος μάγιστρος, 
καὶ ἀπετέϑη τὸ λείψανον αὐτοῦ εἰς τὸ σεπτὸν μοναστήριον τοῦ 


4. ἐπεξήτησαν P. 19, καὶ] Ρ. 8. ἔτει R, ἔτους P. 
15. Post Πτεροῦ addit P Τῷ ιε΄ ἔτει (τὸ 1$. ἔτος R) τῆς βασιλείας 
Ἡρακλείου ἐκτίσθη τὸ τεῖχος ἔξωϑεν Βλαχερνῶφ, καὶ ἀπεκχλείοϑη 
ἔσωθεν ὁ ναὸς τῆς παναγίας ϑεοτόπον, καὶ ἡ ἁγία σορός᾽ πρῶτ 
γὰρ ἔξωϑεν τοῦ τείχους ἦν (προὴν γὰρ ἔξωϑεν R): ") quae in aa- 
gine ab recentiori manu scripta habet V. 16, μαΐου P. 


Anniam.c.Deiparae, et in Sanctam Arcam, ingressi hostes, nibil omnino evertere 
vel labefactare potuerunt, Deo, intemeratae illius Matris intercessionibus, 
ita permittente. Expetierunt autem in illius colloquium gloriosissimug 
Commerciarium: quibus sic nuntiavit Bonus laudatissimus Magister: 
Hactenus quidem data mihi fuit potestas ut tecum agerem, ac tractaret 
de pacc: mumc vero piissimi nostri Domini frater una. cum exercitu ccnl 
mor trajecturus, ac tc in rcgionem tuam comitaturus, ubi invicem dc pac 
tractabitis, 

6135. 627. xvn. Iud. xv. Post Cons. Heraclii Augusti XVI. 
Kt ab ipso die xxir. mensis Januarii, scribitur, Imperii Heraclii Cr 
stanLini anno xv. 
Hac anno constructus est murus circa aedem Dominae nostrae De 
genitricis, extra locum Alam dictum. 
Hoc ipso anno, mense Artemisio, secundum Romanos Maii xr. met- 
tem obiit Bonus inclitae memoriae, Magistri dignitate cohonestatus, i- 


") xv. anno Heraclii imperii, excitatus est murus extra. Blachernas, aedes 
que sanctissimae Dei Genitrici, una cum aacra Arca, intra urbem inda 
est; erat enim antea extra moenia. 


PASCHALE. 797 


ἁγίου Ἰωάννου τοῦ προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ τὸ ἐπονομαζόμενον 
τῶν Στουδίου, πλησίον τῆς Χρυσῆς Πόρτας. 


vf Ὀλυμπιάς. 


To. α΄. ιη΄. μετὰ $n. Ἡρακλείου «Αὐγούστου τὸ ιζ΄. 
5 Καὶ ἀπὸ κβ' καὶ αὐτῆς τοῦ ἰανουαρίου μηνὸς γράφεται, Ῥ 898 
τῆς βασιλείας Ηρυκλείον νέου Κωνσταντίνου ἔτος «ς΄. 
Τῷ ιη΄ ἔτει τῆς βασιλείας Ἡρακλείου καὶ μετὰ ὑπατείας 
d καὶ id ἔτει τῆς βασιλείας Ἡρακλείου νέου Κωνσταντίνου τοῦ 
αὐτοῦ υἱοῦ, τῇ κεἰ τοῦ μαΐου μηνός, ἱνδιχτιῶνος α΄, ἡμέρᾳ 
τοπρώτῃ, αὐτῇ τῇ ἁγίᾳ Πεντηκοστῇ, ἀνεγνώσϑησαν ἀποκρίσεις in^ 
ἄμβωνος ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ μεγάλῃ ἐκκλησίᾳ, σταλεῖσαι ἐκ τῶν ἀνα- 
τολικῶν μερῶν ὑπὸ Ἡρακλείου τοῦ εὐσεβεστάτου ἡμῶν βασιλέως, 
δηλοῦσαι τὴν πτῶσιν Χοσδρόου καὶ τὴν ἀναγόρευσιν Σειροίου V 817 
τοῦ Ἡερσῶν βασιλέως, αἵτινες ἔχουσιν οὕτως. 
15 ᾿ἡλαλάξατε τῷ ϑεῷ πᾶσα 5 γῆ, δουλεύσατε τῷ κυρίῳ ἐν B 
εὐφροσύνῃ, εἰσέλϑατε ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν ἀγαλλιάσει, καὶ γνῶτε 
ὅτι χέριος αὐτός ἔστιν ὃ ϑεός. αὐτὸς ἐποίησεν ἡμᾶς καὶ οὐχ ἡμεῖς. 
ἡμεῖς δὲ λαὺς αὐτοῦ ἐσμὲν xal πρόβατα νομῆς αὐτοῦ. εἰσέλϑατε 
tc τὰς αὐλὰς αἰτοῦ ἐν ὕμνοις καὶ ἐξομολογεῖσϑε αὐτῷ. αἰνεῖτε 
20:0 ὄνυμα αὐτοῦ, Ort Χριστὸς χίριος, εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος 
αὐτοῦ, ἕως γενεᾶς καὶ γενεᾶς ἡ ἀλήϑεια αὐτοῦ, εὐφρανθήτωσαν 


3.r»f' ᾿Ολυμπιάςοι. R. 7. ἔτει om. P. 9.μηνης V. 10. Πεντηκο- 
στῇ] N V. 18. Xoopó0v P. 16.18. εἰσέλϑετε Ρ, 17. ἐστὶ ϑεὸς P. 


liusque corpus in venerabili Monasterio Sancti Joannis Praecursoris et 
Baptistae, quod Studii appellatur, juxta portam Auream, depositum est. 


CCCLII. Olympias. 
628. xvin. Ind. x Post Cons. Heraclii Augusti XVII. 

Kt ab ipsc die xxii. mensis Januarii, scribitur, Imperii Novi Con- 
stantini anno xvi. 

Anno imperii Herachi xvii. post Consulatum xvi. et xvi. imperii 
Heraclii Novi Constantini filii ejus xvr. xv. Maii mensis die, feria τ. ipso 
Pentecostes festo, lectae sunt ex Ambone in sanctissima Magna Kcclesia 
literae missae ex Oriente ab Heraclio piissimo Imperatore nostro, quae 
Chosroae casum, et inmaugurationem Siroae Persarum Regis nuntiabant, 
hisce verbis conceptae. 

,Exultate Deo omnis terra; servite Domino in laetitia, introite if 
conspectu ejus in exultatione, et scitote, quoniam Dominus ipse est Deus: 
Ipse fecit nos, et non ipsi nos. Nos populus ejus sumus, et oves pascuae 
ejus. JIntroite in tabernacnla ejus in hymnis, et eonfitemini illi. Laudate 
nomen ejus, quoniam Christus Dominos, im saeculum misericordia ejus: 
usque in generationem et generationem veritas ejus. Laetentur coeli, et 


728 CHRONICON 


οὗ οὐρανοὶ xai ἀγαλλιάσϑω ἡ γῆ xal τερφϑήτω ἡ ϑάλασσα xü 
πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς. καὶ πάντες oí χριστιατοὶ αἰνοῦντες καὶ dos 
λογοῦντες εὐχαριστήσωμεν τῷ μόνῳ ϑεῷ, χαίροντες ἐπὶ τῷ ἁγίῳ 
αὐτοῦ ὀνόματι χαρὰν μεγάλην. ἔπεσεν γὰρ ὃ ὑπερήφανος xd 
ϑεομάχος Χοσρόης. ἔπεσεν xal ἐπτωματίσϑη elg τὰ καταχϑύνια," 
καὶ ἐξωλοϑρεύϑη ix γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ ὃ ὑπεραιρόμενος 
καὶ λαλήσας ἀδικίαν ἐν ὑπερηφανίᾳ καὶ ἐξουδενώσει κατὰ τοῦ χυ- 
ρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ἀληϑινοῦ ϑεοῦ καὶ τῆς ἀχράντου 
μητρὸς αὐτοῦ τῆς εὐλογημένης δεσποίνης ἡμῶν ϑεοτόχου xu 
ἀειπαρϑένου IMaglag, ἀπώλετο ὃ ἀσεβὴς μετ᾽ ἠχοῦς. ἐπέστρεψα 1 
ó πόνος αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. καὶ ἐπὶ τὴν κορυφὴν ai- 
τοῦ κατέβη ἡ ἀδικία αὐτοῦ. τῇ γὰρ xÓ τοῖ παρελϑόντος φε- 
βρουαρίου μηνὸς τῆς ἐνισταμένης πρώτης ἐπινεμήσεως, τῆς τα- 
ραχῆς αὐτῷ γενομένης ὑπὸ Σειροίου τοῦ πρωτοτόκου αὐτοῦ υἱοῦ, 
D χαϑὼς δι᾽ ἑτέρας ἡμῶν κελεύσεως ἐσημάναμεν ὑμῖν, καὶ πάντων bU 
τῶν ἐκεῖσε Περσῶν ἀρχόντων τε καὶ στρατευμάτων μετὰ καὶ παν- 
τὸς τοῦ στρατοῦ τοῦ ἀπὸ διαφόρων τόπων συναχϑέντος ἀπὸ τοῦ 
καταράτου Χοσδρόου συνδραμόντων τῷ μέρει Σειροέου μετὰ καὶ 
Γουρδανάσπα τοῦ πρὶν ἐξάρχου τοῦ Περσικοῦ στρατοῦ, ἐπετή- 
δευσεν ἐκεῖνος ὃ ϑεομίσητος Χοσρόης φυγῇ χρήσασθαι, καὶ σν- 
σχεϑεὶς δέσμιος ἐβλήϑη ἐν τῷ νέῳ χαστελλίῳ τῷ κτεσϑέντι παρ᾽ 
αὐτοῦ ἐπὶ παραφυλαχῇ τῶν παρ᾽ αὐτοῦ συναχϑέντων xot- 
μάτων. 


R 910 
c 


6. ἐκ τῆς γῆς P. 7. ὑπερηφανείᾳ ῬΥ. 18. Χοσρόου P et V1 
correctore. 


exultet terra, et omnia quae in eis sunt. Et omnes Christiani laudantes 
et benedicentes gratias agamus soli Deo, gaudentes in nomine sancte 
ejus gaudium magnum. Cecidit enim superbus et perduellis Dei Chor 
roes. Cecidit, et praecipitatus est ad inferos, et deleta «est de terri 
memoria ejus. Superbus ille et loquens iniquitatem in superbia et coa- 
temptu adversus Dominum nostrum Jesum Christum, verum Deum et io- 
temeratam ejus matrem, benedictam Dominam nostram Dei Genitricen 
semperque Virginem Mariam. Periit impius cum sonitu. Conversus es 
labor ejus in caput ejus, et in verticem iniquitas ejus descendit. Nam 
xxiv. Februarii praeteriti mensis, prima Indictione, seditione in eum mota 
sb ipsius filio primogenito Syroe, quemadmodum in alia jussione vobis 
exposuimus, Persarum omnibus proceribus ac universo exercitu. copiisqe* 
ex variis regionibus conductis, ab execrando Chosroe ad partes Sirose, 
cum Gurdanaspa Persici exercitus prius duce transeuntibus, idem Des 
invisus Chosroes, dum fugam meditatur, captus vinctusque in novum ca 
stellum, ab ipsomet ad recondendas servandasque ab eo collectas pecu- 
nias extructum conjectus est.** 


PASCHALE. 129 


Kal τῇ κέ τοῦ αὐτοῦ φεβρουαρίου μηνὸς Σειροίου ort- 
φϑέντος καὶ ἀναγορευϑέντος βασιλέως Περσῶν, καὶ τῇ x5y τοῦ 
αὐτοῦ μηνός, μετὰ τὸ ποιῆσαι τὲν ϑεομίσητον Xoogórv τὰς δ΄ 
ἡμέρας σιδηροδέσμιον ἐν πάσῃ ὀδύνῃ, ἀνεῖλε τὸν αὐτὸν ἀγνώ- 

δμονα xol ϑεομάχον καὶ ὑπερήφανον καὶ βλάσφημον πικροτάτῳ, 
ϑανάτῳ, ἵνα γνῷ ὅτι Ἰησοῦς ὃ τεχϑεὶς ἐκ IMaglac , ὃ σταυρω-- 
ϑεὶς ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων, καϑὼς αὐτὸς ἦν γράψας, εἰς ὃν ἐβλασ- 
φήμησε, ϑεὸς παντοδύναμός ἐστιν, καὶ ἀπέδωκεν αὐτῷ κατὰ 
τὰ παρ᾽ ἡμῶν γραφέντα αὐτῷ, καὶ ἐν τῷ μὲν βίῳ τούτῳ οὕτως 
1οἀπώλετο ὃ ϑεομάχος ἐκεῖνος. ἀπῆλθε δὲ τὴν ὁδὸν Ἰούδα τοῦ 
ἸΙσχαριώτου τοῦ ἀκούσαντος ἀπὸ τοῦ παντοδυνάμου ἡμῶν ϑεοῦ 
ὅτι καλὸν ἦν τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ μὴ γεννηθῆναι, εἰς τὸ πῦρ τὸ 
ἀχατάσβεστον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ ΣΣατανᾷ xal τοῖς ἀξίοις αὐ-- 
τοῦ ἀπῆλϑεν. 

15 Διὰ δὲ τῆς ἑτέρας ἡμῶν κελεύσεως τῆς γενομένης παρ᾽ 
ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ ἀπλήκτου ἡμῶν τοῦ πλησίον τοῦ Kav- 
ζάχων, τῆς περιεχούσης τὴν κίνησιν τὴν ἀπὸ τῆς iG τοῦ ὀχτω- 
Boíov μηνὸς μέχρι τῆς ιε΄ τοῦ μαρτίου μηνός, ἐσημάναμεν τὸ 
πῶς ὃ ϑεὸς καὶ ἡ δέσποινα ἡμῶν ἡ ϑεοτόκος συνέπραξεν ἡμῖν τε 

90 xai τοῖς φιλοχρίστοις ἡμῶν ἐκστρατεύμασιν ὑπὲρ ἔννοιαν ἀνϑρω- 
πίνην καὶ τὸ πῶς ἔφυγεν ἐνώπιον ὑμῶν ὃ ϑεομίσητος καὶ ἀνά- 
σχαφος Χοσρόης ἀπὸ τοῦ ΖΙασταγερχοσὰρ ἐπὶ Κτησιφῶντα καὶ 
πῶς ἀπώλοντο τὰ παλάτια αὐτοῦ μετὰ πολλῶν ἐπαρχιῶν τῆς 


2. ἀνηγορευθέντος P. 8. παντοδύνατός P. 18. τὸ om. P. 


»XXv. autem ejusdem mensis Februarii, Syroe coronato et Rege Per- 
sarum inaugurato, ac xxvii. ejusdem mensis, cum Deo exosus Chosroes 
quartum jam diem in vinculis, omnibus excruciatus doloribus, exegisset, 
ingratum illum et perduellem Dei, superbumque ac blasphemum Chos- 
roen acerbissimo mortis genere Syroes sustulit, uti sciret Jesum ex Ma- 
ria natum, et a Judaeis crucifixum; quemadmodum ipse scripserat, et 
quem convitiis incesserat, omnipotentem esse Deum, illique retribuere, 
p a nobis ipsi rescriptum fuerat, Et ille quidem Dei perduellis in 

ac vita periit, Abiit autem per viam Judae Iscariotae, qui ab omnipo- 
tente Deo nostro audierat, Bonum erat homini illi si natus non fuisset. 
Abiit in ignem non extinguendum, paratum Satanae et aequalibus ejus.'* 

»In alia autem a nobis data vobis jussione, ex castris nostris ad 
Cenzaca, quae continebant acta ἃ xvii. Octobris usque ad xv. Martii 
significavimus, quo pacto Deus, et Domina nostra Deipara, nobis, Chri- 
stoque dilectis copiis nostris succurrerit, et quomodo in ipso conspectu 
nostro Deo exosus et e tumulo refodiendus Chosroes a Dastagerchosare 
ud Ctesiphontem usque fugam capessierit, suaque Palatia t cum 


P 899 


R 912 


V 818 
C 


780 CHRONICON 


Περσικῆς πολιτείας, xol ὅτε διὰ τοῦ τρόπου τούτου ἠδυνήϑη 
Σειρόης ποιήσασϑαι τὴν κίνησιν κατ᾽ αὐτοῦ. μετὰ δὲ τὸ ποεῆσαι 
ἡμᾶς τὴν κέλευσιν ἐχείνην καὶ στεῖλαι αὐτὴν τῇ ιε΄ τοῦ παρόντος 
μαρτίου μηνός, ἐν τῷ φροντίζειν τοῦ γνῶναι ἡμᾶς ἕνεκεν Χοσ- 
δρόου καὶ Σειροίου τὰ παρακολουϑήσαντα καὶ πέμψαι ἡμᾶς iv5 
διαφόροις τόποις, καὶ ἕως τοῦ Σιαρσούρων. καὶ ἕως τοῦ μικροῖ 
Ζάβα, τοῦ Καλχάς, τοῦ Ἰεσδέμ, ἐν ἀμφοτέραις ταῖς ὁδοῖς ἔχ 
TE τῶν εὐτυχεστάτων ἡμῶν ἐχστρατευμάτων καὶ ἐκ τῶν Σαραχη- 
γῶν τῶν ὄντων ὑπὸ τὴν φιλόχριστον ἡμῶν πολιτείαν, διὰ τό, 
ὡς εἴρηται, γνῶναι ἡμᾶς ἀκριβῶς τὰ ἐκεῖσε χινηϑέντα, τῇ xb V 
D τοῦ αὐτοῦ μαρτίου μηνὸς ἤνεγκαν πρὸς ἡμᾶς εἰς τὸ ἄπληκτον 
ἡμῶν τὸ πλησίον tot. Κανζάχων οἱ τῆς σκούλκας ἕνα Πέρσην xai 
ἕνα Ἀρμένιον, οἵτινες ἐπέδωχαν ἡμῖν ὑπομνηστιχὸν γενόμενον 
πρὸς ἡμᾶς ἀπό τινος ἀδσηκρῆτις Περσῶν, ἔχοντος ὄνομα Χο- 
σδάη, καὶ ἀξίωμα 'Ῥασνᾶν, περιέχον ὅτι Σειροίου ἀναγορευ- E 
ϑέώντος βασιλέως Περσῶν ἀπέλυσεν αὐτὸν μετὰ καὶ ἄλλων ἀρχόν- 
των πρὸς ἡμᾶς καὶ ὑπομνηστιχοῦ αὐτοῦ Σειροίου γενομένου πρὸς 
ἡμᾶς, καὶ ὅτι καταλαβὼν εἰς 10 "“ρμαν συνεῖδεν τοῦ ἀπολῦ- 
σαι πρὸς ἡμᾶς τοὺς προειρημένους δύο ἄνδρας ἐπὶ τῷ πεμφϑῆ- 
vaí τινας τοὺς ὀφείλοντας ἀβλαβεῖς διασῶσαι αὐτὸν καὶ τοὺς μετ᾿ 9 
αὐτοῦ. ὡς δὲ ἐγνώσϑη ἡμῖν διὰ τὸ ϑεωρῆσαι αὐτὸν πολλὰ σχη- 
P 400 νώματα Περσῶν xazà τὴν ὁδὸν ἀναιρεϑέντα ἀπὸ τοῦ εὐτυχεστά- 


2. Σειροίης P sola. 4. ἕνεκα P. ib. Xocgoov P, eraso à V. 
7. Χαλχάς P. 59. φιλοχρίστην P. 11. ἥἤνεγχεν P. ib. &xis- 
κτον V. 13. ἀπέδωκαν P. 14 ἀσηκρῆτις P. 15. Aimac- 
qgaovav V , Atwuogavay P. ib. ὅτε om. V. 


Regni Persici Provinciis, ac denique hac ratione commovere adversus 
illum seditionem Siroes potuerit. Post scriptam vero hanc nostram jus 
sionem, eamque missam xv. die praesentis mensis Martii, dumque Ches- 
roen inter et Siroen postmodum contigerint explorare satagimus, missis 
in varia loca, atque ad Siarsura, parvum Zabas, Chalcas et Jesdem, 
utraque via, tum ex felicissimis castris mostris, tum ex Saracenis pie 
nostro imperio subjectis, ut quemadmodum praefati sumus, motus qui ibi 
sunt, certo resciremus, adduxerunt ad nos excubitores in castra ad Cam- 
zaca Persam unum, et alterum Armenium, a quibus porrecta nobis est 
Epistola a —— Persarum Secretario cui nomen est Chosdae et Axia- 
maranan, ad nos scripta, qua missum se significabat a Siroe ia Persa- 
rum Regem proclamato, cum aliis proceribus, et ipsius Sirois ad mos li- 
teris: cumque ad Arian pervenisset, visum sibi esse ut duos istos vires 
&d nos mitteret, quo vicissim seque ac socios tutos incolumesque deduce- 
rent, a nobis mitterentur. Ut autem illum sibi timere intelleximus, et 
eo quod in itinere multa Persarum cadavera, o»que usque ad tria circ- 


PASCHAL E. 131 


του 74» στρατοῦ ἀπὸ τοῦ Ναρβὰν περὶ và y σκηνώματα, καὶ 

. ὅτε ἐκ τούτου δειλιάσας ἐφοβήϑη χωρὶς τῶν ὀιασωστῶν καταλα- 
βεῖν πρὸς ἡμᾶς. καὶ τῇ κε΄ τοῦ αὐτοῦ μαρτίου μηνὸς ἀπελύσα- 
μεεν. πρὸς αὐτοὺς Ἠλίαν τὸν ἐνδοξότατον στρατηλάτην τὸν ἐπί- 

5 κλην Βαρσοχὰ καὶ Θεύδοτον τὸν μεγαλοπρεπέστατον δρουγγά-- 
ρεον μετὰ νεωτέρων xal κ' ἵππων ἀδιστράτων σελλαρίων ὀφειλόν- 
τῶν ἀπαντηϑῆναι καὶ διασῶσαι αὐτοὺς πρὸς ἡμᾶς. μετ᾽ αὐτῶν 
δὲ συνείδαμεν πέμψαι καὶ Γουσδανάσπαν τὸν “Ραζεὶ τὸν χιλίαρ- 
xov τοῦ Περσικοῦ στρατοῦ τὸν ἐλϑόντα πρὸς ἡμᾶς, Ort ἡ ταρα-- Ἀ 914 

10 χὴ ἐγένετο μετὰ τοῦ Σειροίου καὶ Χοσρόου. καὶ τῇ λ' τοῦ μαρ-- B 
τέου μιηνὸς ἐδεξάμεθα ἀπόκρισιν ἐν αὐτῷ τῷ ἀπλήχτῳ ἡμῶν τῷ 
σελησέον τοῦ Κανζάκων ἀπὸ Ἠλία καὶ Θεοδότου xal Γουσδανάσπα 
εὡς ὅτι μέγαν χειμῶνα εἶρον εἰς τὸ ὄρος τοῦ Ζᾶρα, καὶ ὅτι ἐξέ- 
λαβὸον ἐκ τῶν καστελλίων Πέρσας καὶ ἄλογα, xui οὕτω κόπτουσι 

15 τοὺς χιόνας, καὶ ὅτι ἐγνώσϑη αὐτοῖς πλησιάσαι ἐν τοῖς μέρεσιν 
ἐκεένοις τοὺς πρεσβευτὰς τοὺς πεμφϑέντας ἀπὸ Σειροίου τοῦ βα-- 
σιλέως, ἀλλ᾽ ὅτι ἐκ τοῦ μέγαν χειμῶνα γενέσϑαι οὐκ ἠδυνήϑη- 
σαν ὑπερβῆναι τὸ ὄρος τοῦ Ζᾶρα. καὶ ἐκ τούτου ἔγνωμεν ἡμεῖς ᾿ 
καὶ τιώντες οἱ τῶν φιλοχρίστων ἡμῶν ἐκστρατευμάτων ἐπὶ τὸ 

φοτπιλέον ὅτι ἡ τοῦ ϑεοῦ εὐμένεια καὶ ἀγαϑότης ὡδήγησεν ἡμᾶς xal C 
δδηγεὲῖ καὶ διασώζει. εἰ γὰρ συνέβη ἡμᾶς ὀλίγας ἡμέρας ἐμβραδῦ- 


1. στρατοῦ om. R, in m. post εὐτυχεστάτου supplens σερατοπέδου. 
12. rov om. P. ib. xal postremum om. R, uncis inclusit P. 
13. — V, ἐξέβαλλον P. 14. Πέρσαν P. 41: ἐνβραδύ- 


vat 


ter míillia, a felicissimis copiis nostris interfectorum versus Narban vide- 
ret, ue conductoribus nos convenire vereretur: xxv. ejusdem Martii 
mensis ad illos misimus gloriosissimum Magistrum militum Eliam, cogno- 
mento Barsoca, et Maguificentissimum 'T'heodorum Drungarium, cum de- 
lecta juventute, ac xx. equis dextrariis sella instructis, qui illis occurre- 
rent, eosque ad nos deducerent, Placuit etiam his adjungere Gusdana- 
span Rusei filium, Persicarum copiarum Tribunum, qui ad nos venerat, 
«wx ioter Siroen et Chosroen tumultus primum exarsit, xxx. porro Mar- 
«4 waensis dum in ipsis nostris castris juxta Canzaca versaremur ab Elia, 
"Yweodoro et Gusdanaspa responsum accepimus, quo nobis significabant 
se in altissimas nives ia monte Zara incidisse, missumque sibi ex castel- 
lis Persam, cum animalibus seu equis, sicque nives discidisse: legatos: 
vero a Siroe Rege missos, hisce proximos esse übi tum degebant parti- 

^ bus se accepisse, sed propter immodicas nives, montem Zaram superare 
non potuisse. Unde maxime percepimus, nos una cum Christi-amantibus 
copiis nostris, Dei clementiam et bonitatem omnino deducere tutosque ac 
incolumes servare.. Etenim si vel paucos dies cunctati ad montem Za- 


Chronicon Paschale vol. I. 47 


182 CHRONICON 


vat ἐπὶ τὰ μέρη ToU Ζᾶρα, καὶ εἶθ᾽ οὕτω γενέσϑαι τὸν χειμῶνα, 
δαπανῶν τοσούτων μὴ εὑρισκομένων ἐν τοῖς τόποις ἐχείνοις, εἰς 
μεγάλην βλάβην εἶχεν ἐλϑεῖν τὰ εὐτυχέστατα ἡμῶν ἐχστρατεύ- 
ματα. ἐξότε γὰρ ἐκινήσαμεν ix τοῦ Σιαρσούρων, τουτέστιν 
ἀπὸ τῆς x)' τοῦ φεβρουαρίου μηνός, μέχρι τῆς X τοῦ μαρτίου 5 
μηνὸς οὐκ ἐνέδωχεν χιονέζειν. ἀλλὰ διὰ τοῦ ϑεοῦ ἐλϑόντες ἐπὶ 
V 819 τὰ μέρη τοῦ Κανζάχων ηὕραμεν δαπάνας πολλὰς καὶ ἀνϑρώπων 
Ὁ καὶ ἀλόγων, καὶ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει τοῦ Κανζάχων ἐμείναμεν, τε- 
λείᾳ οὔσῃ καὶ ἐχούσῃ περὶ τοὺς τριςχιλίους οἴχους, καὶ ἐν τοῖς πέ- 
ριξ χωρέοις, ὥστε δυνηϑῆναι ἡμᾶς τοσαύτας ἡμέρας ἐν ἑνὶ τόπῳ 10 
ἐπιποιῆσαι" καὶ ἐκελεύσαμεν τοῖς τῶν φιλοχρίστων ἡμῶν ἐχστρα- 
τευμάτων ἵγα τὰ ἄλογα αὐτῶν εἰς τοὺς οἴχους τῆς πόλεως βά- 
λωσι διὰ τὸν γενόμενον χειμῶνα καὶ ἵνα πρὸς ἕνα ἵππον εἷς ἔχα-- 
στος αὐτῶν ἔχῃ εἰς τὸ ἄπληκτον ἡμῶν" πλησίον γὰρ αὐτῆς τῆς 
πόλεώς ἐστιν τὸ φωσᾶτον ἡμῶν" ó yàg βαρισμάνας τῆς πόλεως 15 
τοῖ Κανζάκων καὶ πάντες οἱ κτήτορες αὐτῆς, ἡνίκα ἔμαϑαν ὕπερ-- 
. βῆναι ἡμᾶς elg τὸ ὄρος τοῦ Ζᾶρα, ἀνεχώρησαν καὶ εἰς ὀρεινοὺς 
P 401 τόπους ἀπῆλθαν εἰς ὀχυρώτερα καστέλλια. ἡνίχα. δὲ ἐδεξάμεϑω 
τοὺς δύο ἀνθρώπους τοὺς πεμφϑέντας ἀπὸ Xugolov τοῦ βασει- 
λέως Περσῶν, τὸν ἕνα ἐξ αὐτῶν, τουτέστιν τὸν Πέρσην, àni-90 
R 916 λύσαμεν μετὰ xal ἑτέρων ἀνθρώπων πρὸς τὸν βαρισμανὰν τοῦ 
Κανζάκων, ἀπὸ u' μιλίων ὄντα καὶ εἰς καστέλλιν ὀχυρόν, xal 


4. ἔξω τὸ V, ἔξωϑεν P. 13. ἕκαστον P. 14. Erg] ἔχει VR, 
éxsi P. ib, τῇ P. 15. βριασμάνας R. 16. P. 
18. — P. 21. βαρισμανῆν P. — 22. καστέλλον P, καστέξ- 
λων 


ram fuissemus, ac deinde ej nives. immodicae. decidissent, tanta im 
illis locis annonae copia deficiente, in m prorsus diflsuitates inci- 
disset noster exercitus. Ex quo enim,ex Biarsuris castra movimus, sci- 
licet à xxiv. Februarii mensis, usque ad xxx. Martii mensis, ningere nog 
desiit. Verum, Deo- juvante, cum in Canzacorum regionem venissemus, 

commeatus copiam invenimus, tum hominum, tum equorum: sed 
et in ipsa Canzacorum urbe mansimus, sat ampla, quaeque domos ter 
mille complectitur, tum etiam in vicinis locis; ita ut complures dies une 
ἴα loco morari nobis licuerit, praecepimusque copiis nostris Christi-amas- 
tibus, ut equos suos in urbis aedes pee nives ingruentes deducerent, 
ita ut ex ——— X € proxime 
enim hanc urbem ea sunt. enim urbis Canzacorum, civesque 
illius omnes, ut montem Zaram nos s intellexere, recesserunt, ac 
in menfes ὦ in ἐν ἐμ costelln conisgorunt, Ut vero duos illos vires 
& Siroe Persarum Rege missos recepimus, alterum ex iis, Persam scili- 
cet, una cum aliis ad Barismanem Canzacorum, qui a xr. milliaribus ab- 
erat, et im munitum castellum se recluserat, misimus, datis ad illom lite- 


PASCHAL E. 788 


ἐποιήσαμεν πρὸς αὐτὸν ὑπομνηστικὸν ἵνα, κἂν E! GAoya λόγῳ τῶν 
πρεσβευτῶν εὐτρεπίσῃ, elc τὸ ἐν συντόμῳ καὶ ἀνεμποδίστως ἀπελ- 
ϑεῖν αὐτοὺς πρὸς Σειρόην. βασιλέα Περσῶν. καὶ δεξάμενος τοὺς 
πεμφϑέντας παρ᾽ ἡμῶν ὃ βαρισμανὰς καὶ τὸ τοιοῦτον ἡμῶν 
δὑπομνηστιχόν, ἐπὶ πολλὰς ὥρας εὐφήμησαν καὶ ὑμᾶς καὶ Σει- 
ρόην βασιλέα Περσῶν καὶ αὐτὸς καὶ πάντες οἱ εὑρεϑέντες ἐκεῖσε. B 
ἐπληροφορήϑησαν γὰρ ἐκ τοῦ πεμφϑέντος Πέρσου ἀπὸ τοῦ 
πρεσβευτοῦ ὅτε ὃ ϑεομάχος Χοσρόης ἀπώλετο καὶ ὅτι βασιλεὺς 
Περσῶν Σειρόης ἐγένετο, καὶ ἀντέγραψεν ἡμῖν ὁ αὐτὸς βαρισμα-- 
1ονᾶς ὅτι πρὸς τὰ παρ᾽ ἡμῶν ἐγκελευσϑέντα αὐτῷ τὰ ἄλογα τῶν 
πρεσβευτῶν ἐνευτρεπῆ ποιεῖ, καὶ ἡνίκα δέξηται δευτέραν ἡμῶν 
κέλευσιν περιέχουσαν καταλαβεῖν τοὺς πρεσβευτάς, πρὸς ἡμᾶς 
αὐτὸς δι᾽ ἑαυτοῦ ὃ βαρισμανᾶς ἔρχεται φέρων τὰ τοιαῖτα ἄλογα, 
ὀφείλων πᾶσαν ὑπουργίαν καὶ δουλείαν ἐκτελέσαι. ἐπιποιησάντων 
150? ἡμῶν ἐν αὐτῷ τῷ ἀπλήχτῳ τῷ πλησίον τοῦ Κανζάκων ἕως C 
τῆς τρίτης τοῦ ἀπριλίου μηνός, ἐπεκατέλαβεν (ΦΦαϊὰκ ὃ ἀδση- 
κρῆτις ὃ καὶ Ῥασνᾶν περὶ ὥραν δευτέραν, κυριακῆς οἴσης. καὶ 
αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐδεξάμεϑα αὐτόν, καὶ ἐπέδωχεν ἡμῖν ὑπομνῆστι- 
κὸν Καβάτου τοῦ καὶ Σειροίου τοῦ ἡμερωτάτου βασιλέως Περ- 
δο σῶν, περιέχοντα τὴν ἀναγόρευσιν αὐτοῦ καὶ ὕτι 94u μεϑ᾽ 
ὑμῶν καὶ μετὰ ἑκάστου ἀνθρώπου εἰρήνην ἔχειν. συνείδαμεν οὖν 
τὸ ἴσον τοῦ ὑπομνηστιχοῦ Καβάτου vot καὶ Σειροίου τοῦ ἡμερω- 


1. ( P. S DNPE M. — 17. Ῥαρνᾶ P. 
18. ἀπέδωκεν P. 2 — ndum om. P. 


ris, quibus mandabatur, uti equos vit. pro legatis para "wA te 
ac sive ullo impedimento ad Siroen Regem possent P prot Barisma- 
nas vero, acceptis ab Imperatore missis legatis, nostrisque sacris literis, 
et qui tum cum illo aderant, nos et Biroen Persarum Regem, per multas 
horas, faustis acclamationibus laudibusque sunt, A legato quippe 
illo Persa, perduellem Dei Chosroen Regemque Biroen procla- 
mena n ores erant facti. Rescripsit deinde nobis idem Barismanas, 
equos se, sicut a nobis mandatum fuerat, instruxisse, et cum alteram no- 
stram jussionem acceperit, qua legatorum adventus sibi significaretur, se 
rimum ad nos accessurum, equisque confestim adductis, officia sua 

servidaque omnia preestiturn. Cum igitur in iisdem ad Canzaca 

tis castris essemus morati usque ad rr. mensis À diem, qui in Do- 
minicam incidit, advenit Phaiacus Regi A Secretis, qui et Rharna voca- 
batur, circa horam secundam, eumdemque hac ipsa hora excepimus, lite- 
— — —— tio- 
nem continebant, quibusque nobiscum, et cum quovis bominum, 


habere velle si iita ab illo acceptis. Visum ergo nobis est 
tissimi Cabatae S E ute top Mis mus MÀ Wa Juden 


D 


734 CHRONICON 


, τ Fs P , € — , * ? n . 1 LI 
τάτου ὑποτάξαι τῇ παρούσῃ ἡμῶν κελεύσει, HO" ovz( δὲ xai τὸ 
2 t - * 4 2 - € Is er 1 - € — - 
παρ᾽ ἡμῶν ἀντιγραφὲν αὐτῷ ὑποτάξαι. ἕως δὲ τῆς ἑβδόμης τοῦ 
ἀπριλίου μηνὸς ἐν αἰτῷ τῷ ἀπλήκτῳ ἡμῶν ἐποιήσαμεν τῷ niz- 
^- , - ^ — € * - " , 
σίον τοῦ Κανζάχων, τουτέστιν τὰς xj ἡμέρας, καὶ τῇ ὑγδίη 
τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ἀπελύσαμεν τὸν αὐτὸν (ϑαιὰχ τὸν ἀσηχρῆτις5 
A t — , ᾽ * Li 
τὸν καὶ Ρασνᾶν, κατὰ τὸ ἐνδεχύμενον ϑεμαπεύσαντες αὐτὸν xai 
πάντας τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ, ἐπειδὴ ἔσχεν μετ᾿ αὐτοῦ xal πρόσωπα 
? , 2 , E] » - 5 2, * 
εὐυπόληπτα, καὶ ἀπελύσαμεν μετ᾽ αὐτοῦ Εὐστάϑιον τὸν μεγαλο- 
Li to^ 
πρεπέστατον ταβουλάριον. καὶ οὕτω ϑαῤῥοῦμεν elg τὸν χύρων 


R 918 ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν ἀγαθὸν xoi παντοδύναμον ϑεὸν χαὶ τὸ 


V 890 
P 402 


^ € » A , e , & 3€ 5 
εἰς τὴν δέσποιναν ἡμῶν τὴν 9totóxov, ὅτε πάντα τὰ xa9^ ἡμὰς 
πρὸς τὴν ἀγαϑότητα αὐτῶν ἔχουσι διοικῆσαι. 


Καὶ ἡμεῖς δὲ τῇ η τοῦ αὐτοῦ͵ μηνὸς ἐκινήσαμεν oiv ϑιῶ 
ἐκ τοῦ ἀπλήχτου ἡμῶν, ὀφείλοντες τῇ 000 ἡμῶν χρήσασϑαι τῇ 
ἐπὶ  ρμενίαν. ἀλλὰ καλῶς ποιεῖτε ἀδιαλείπτως καὶ ἐκτενέστερον 5 

γ) ἢ « € - er € a ».» € » € - 
εὐχόμενοι ὑπὲρ ἡμῶν, ἵγα 0 ϑεὸς ἀξιώσῃ ἡμᾶς, ὡς ἐπιϑυμοῖ- 
μὲν, ἰδέσϑαι ὑμᾶς. 


6. Ῥαρνᾶν Ῥ. 13. judg P. ἰδ. x R. 15. ἀδιαλήπτως PV. 
16. ἀξιώσει PV. 


subjungere, ut et quid ad illas deinde rescripserimus. A septimo igitur 


mensis Aprilis die, in iisdem nostris ad Canzaca castris xxvii. dies ext- 


gimus: ac ejusdem mensis octavo, ipsum Pheacum ἃ Secretis, Rharas 
appellatum, honorifice quantum licuit acceptum, ut et qui cum illo erant, 
dimisimus; habebat enim secum promiscuum famulitium. — Cum illo vere 
misimus magnificentissimum 'l'abularium Eustathium. Atque ita confidi- 
mus Dominum nostrum Jesum Christum bonum et omnipotentem Deus, 
et Dominam nostram Dei Genitricem res omnes nostras secundum eorum 
clementiam curaturos.“ 


»Nos porro ejusdem mensis die vir. Deo auspice, castra movimus, 


in Armeniam iter facturi. Vos autem bene valete, continuasque ac i- 


: defessas orationes ad Deum íundite, quo, sicut peroptamus, vos quas 


primum revisere nobis largiatur.** 


PASCHALE. 735 


"Jaov ὑπομνηστικοῦ γενομένου ἀπὸ Καβάτου τοῦ καὶ 
“Σεεροίου τοῦ ἡμερωτάτου βασιλέως Περσῶν πρὸς 
᾿Πράκλειον τὸν εὐσεβέστατον καὶ ϑεοφύλακτον 

ἡμῶν βασιλέα. 


5 ἸΙαρὰ Καβάτου Σαδασαδασὰχ Ἡρακλείῳ τῷ ἡμεριτάτῳ βασιλεῖ 
“Ῥωμαίων τῷ ἡμετέρῳ ἀδελιρῷ πλείστην χαρὰν ἀπονέμομεν. 


Τῷ ἡμερωτάτῳ βασιλεῖ Ῥωμαίων καὶ ἀδελφῷ ἡμῶν. 


Ἡμεῖς διὰ τῆς προστασίας τοῦ ϑεοῦ καλοποδίνως τῷ με- 

γάλῳ διαδήματι ἐκοσμήϑημεν καὶ τοῦ ϑρόνου τῶν πατέρων καὶ 
10 γονέων ἡμῶν ἐπελαβόμεϑα. διὰ γοῦν τὸ οὕτως εὐεργετικῶς ἀξιω- 
ϑῆναι ἡμᾶς ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ τοῦ ἐπιλαβέσϑαι τοῦ τοιούτου ϑρύνου 
καὶ τῆς δεσποτείας συνείδαμεν, εἰ τί ἐστι πρὸς ὠφέλειαν καὶ 
ϑερατιείαν τῆς ἀνθρωπότητος, διαπράξασϑαι πρὸς τὸ ἡμῖν ἔνδε- 
χόμενον, καὶ ὡς ἔπρεπεν, εὐεργετικῶς ἐχελεύσαμεν γενέσϑαι. ἐπὰν 
150 ϑεὸς ἀφιέρωσεν ἡμᾶς εἰς τοιοῦτον μέγαν ϑρόνον xal δεσπο-- 
τεέαν, πρόϑεσιν ἔχομεν τοῦ ἀπολῖσαι ἕκαστον xal οἱονδήποτε 
ᾷἄνϑρωπον κατεχύμενον ἐν φρουρᾷ. καὶ λοιπόν, € τέ ἐστι πρὸς 
ὠφέλειαν καὶ ϑεραπείαν τῆς ἀνθρωπότητος καὶ τῆς πολιτείας 
ταύτης καὶ ἐνδεχόμενον ἦν κελευσϑῆναι nag! ἡμῶν, ἐκελεύσα-- 


10. διὰ γοῦν) δισσοῦν PV. 15. ὁ om. P. 


E X E MPLAR 
commonitorii a Cabata, qui et Siroes dictus est, clementissimo Rege 
Persarum, missi ad Heraclium piissimum et a Deo servatum — 
nostrum Imperatorem. 


A Cabata Sadasadasac, Heraclio clementissimo et a Deo servato Imperatori 
Romanorum, Fratri nostro, plurimam gratiam impertimur. 


Clementissimo Imperatori Homanorum, et Fratri nostro. 


».INos Dei providentia absque ullo labore insigni diademate donati, 
atrum ac majorum nostrorum solium sumus consecuti. At cum tam be- 
nefice ab ipso Deo nos dignatos aguoscamus, ut illustrem adeo thronum 
exceperimus ac dominationem, si quid esset quod humani generis utili- 
tati ac solatio conduceret, quantum in nobis fuit, et prout decuit, id 
continuo fieri liberaliter beneficeque imperavimus. Quandoquidem igitur 
nd summam hanc dignitatem et imperium nos Deus evexit, id protinus 
in auimo statutum fuit, ut quotquot homines détinebantur in vinculis di- 
mitterentur. Sed et si quid erat quod humanae conditionis ac hujusce 
vitae utilitati ac commodo fructum aíferret, nobisque statuere liceret, id 


186 CHRONICON 


μὲν, xal ἐγένετο. καὶ τοιαύτην πρόϑεσιν ἔχομεν, ἕνα μεϑ᾽ 
D ὑμῶν τοῦ βασιλέως τῶν Ῥωμαίων καὶ ἀδελφοῦ ἡμῶν καὶ τῆς 

“Ῥωμαϊκῆς πολιτείας καὶ τῶν λοιπῶν ϑνῶν καὶ ἑτέρων flacdd- 

σχων τῶν κύχλῳ ὄντων τῆς ἡμετέρας πολιτείας ἂν εἰρήνῃ xoi 

ἀγάπῃ διάγωμεν. διὰ δὲ τὸ χαροποιηϑῆναι τὴν ἀδελφότητα ὑμῶν5 

τοῦ βασιλέως τῶν Ρωμαίων τοῦ ἐπιλαβέσϑαι ἡμᾶς τοῦ αὐτοῦ 

ϑρόνου, . . .. 

πρωτοτύπως μὲ m . . . . 

ραν ἀδελφότητα xo] . . . . 

μετέραν παραγενέσϑαι ἀδ΄ο . . . . : 

ἀδσηχρῆτις τὸν καὶ Ῥασνᾶν᾽ a . . . . 

ὑπάρχοντα" ἀλλ᾽ ἡ ἀδελφότς . . . . 

Sus xol ἀγάπην ἡμῶν καὶ φιλίαν. . .. 

ἔχομεν πρὸς τὴν ἀδελ α μῶν . . . - 

πρὸς αὐτὴν ἀλλὰ καὶ πρὸ T. . . . . tb 

ἀλλὰ διὰ τὴν ἀγάπην uv . . . . 

μεῖς τοὺς ἀνθρώπους τοὺς xgazjGa . . . . 

πολιτείας ταύτης παρὰ v0D . . . . 

ἀδελφότητος ὑμῶν ἀπολϑ. . . . 

δὲ κελεύσατε τοῦ mavrolog . . . . 2 

ψέσϑαι εἰς τὴν ἡμετέραν ἀπὸ. . . . 

stay καὶ περὶ τῖπι . . . . 

ϑαι εἰρήνη αὶ . . . - 

οἵαν αἴτησιν ἔχτε . . . . 

ἡμᾶς καὶ Ó αἴ... . . 5 


fieri non modo praecepimus, sed et confectum est. Quinetiam nobis de- 
liberatum est ac constitutum, uti vobiscum, Romanorum Imperator, Fra- 
ter noster, cumque Romana —— caeterisque populis, ac aliis Re- 
quis qui circa imperium nostrum undique habitant, pacem et amicitias 

einceps colamus. Quod autem Fraternitas vestra, Romanorum lapera 
tor, alfectam se gaudio dixit, quod nos eundem 'Thronum obtinsen- 
gu... s. 

Cactera prae octustate desiderantur in. Cod. MS. 


PASCHAL E. 797 


0. s. n. s. 2. 5 "Poualev* πλείστην 
0. 5o. 5 καὶ σημαίνομεν Gg ὅτι τὸ 
0.5. 5. 5. 90 ἡμῖν παρὰ τῆς ὑμε- 
. . διὰ Φαιὰκ xy . . . δαὴηχ τοῦ ἀδση- 


5 — τοῦ καὶ Ῥασνὰν ἐδεξάμεθα, καὶ ἐγνωκότες 


. . τοῦ 9SioU ἐπ᾿ εὐτυχίᾳ τῷ βασιλικῷ δια 
. . ϑώντες εἰς τὸν ϑρόνον τῶν γονέων 
. . προγόνων ἐκαϑίσατε" πολλῷ πλέον 
«Ὁ. ν καὶ παρακαλοῦμεν τὸν ϑεὸν 

. . ὃς χρόνους ἐν εὐπραγίᾳ καὶ ἐν εὖ- 
. . w' καὶ εἰρήνῃ μεγάλῃ ἀξιώσει ὑμᾶς 
. . τοῦ ϑρόνου τῶν γονέων σου καὶ 
20. ὃ δὲ ἐδηλώσατε ἡμῖν διὰ τοῦ ὕπο 
. -.- ὅτι ἡνίκα εἰς τὸν τοιοῦτον ϑρόνον 
. o. . τὴν δεσποτείαν ὑμῶν ἀπελάβετε 
. αἱ τοὺς ἀπὸ διαφόῥῤων . . . 

. . οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ὰὸὸ . . 

. . γεσίαν τῶν ἀνθρώπων ὁ . . . 
. . ρόϑεσν . . . Ty» -.- . . 
00. . ὑπὸ τύ. . . €. 


05. 5. ἀμφότερε . . e. 


2. Restituenda haec collata p.735.6. ἰδ. σημαίνωμεν V. 8. q9i»] 
Suppleudum τὸ ὑπομνηστικὸν τὸ πεμφῳϑὲν et mox ὑμετέρας ἀδελ- 
qpórgtog. Ad δαη videndum an pertineat Χοσδάη p. 730. 14. 
5. vov) vo» V. ib. xal Pe In apographo »«», cui ab ini- 
tio desunt sex instar litterarum. δια) Supplendum διαδήματι. 
7. Θέντες) rcr rr roi 10. εὐπραγείᾳ V. 11. ἀξιώ- 

651) Scribendum ἀξιώσῃ. Praecesserat enim ἵνσα.0 18. ὁ V. Tum 
supplendum ὑπομνηστικοῦ. 15. ἀπολαύετε V. ΤἸαΐιϊο versus le- 
— ἐκαϑίσατο καὶ τὴν. 18. Legendum εὐεργεσίαν, et mox 
πρόϑεσιν. 


Ὁ ΒΕ o 9791019 9.09 


Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ 


Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ὁ Ἢ 


CORRIGEN D A. 


40. 19. 20. Scribe ἐποδοϑῆ. ὅμως — ἀσεβεῖν. " 

45. 5. Scribe Πέμπτῃ — γενεᾷ. 16. in annot. pro V scribe R. 

48. 11. in annot. scribe 10. . 

56. 8. in annot. scribe PV. 

57. 2. inannot. scribe Σαμαραῖοι. Idque recipiendum. 

58. 17. in annot. verba postrema tria tolle. 

61. 13. Scribe Σινὰ. 18. Kmgivcog. — 21. Eiguog cum annota- 
tione: Eícuog R. 

63. 1. Dele comma post χοίλης, 2. Scribe "Eu«ca , ut scripsi p. 
520. 5. j 

80. 15. in margine adde V 37, et 11. R ante 104. 

94. 11. «xvooi.** 

115. 18. Immo ὠναστρεφομένου. 

163. 20. Malim zoiua. 

179. 11. Expungenda Raderi annotatio. ^ 

212. 8. ἀπὸ ἑσπέραν] Confer annot, ad p. 713. 6. 

223. 11. in annot. scribe Βενιαμήν. 

925. 18. Scribe συν-ἄγεσϑαι. 

250. 22. τέσσαρις 7 Alia huius formae scriptura est apud 'l'heopha- 
nem p. 158. C, χιλιάδες τεσσάρεις. 

267. 10. Ξενοφάνης Κολοφῶνος) Generis loquendi, quod notavimus 
etiam p. 343. 13., duo alia exempla sunt inscriptiones epistolae apud 
Montefalconium Biblioth. Coisl. p. 455. τῷ ϑείῳ αὐτοῦ τῷ Agrtns 
et libelli apud Allatium Graeciae Orthod. vol. IL p. 959. Marovzj ὁ 
τοῦ Κρήτης ἀνεψιός: ubi non erat quod Korrl et Κρητὸς reponeret 
doctissimus Titzius in commentatione de Moschopulo p. 6. 7. 

269. iu annot. pro ibid. scribe 3. 

286. 17. in annot, scribe P' sola. 

342. 9. in annot. dele sola. 

849. 6. qx£] gx Maius ad Eusebium p. 360. 

354. 10. in annot. scribe P sola, 

359. 8. inannot. scribe P sola. 

966. 7. Scribe κατηριπωμένην, ut monitum ad p. 523. 16. 

967. 19. καταγνοὺς αὐτῆς μοιχείας Codicis scripturam μοεχείας 
iam in ed. Scaligeri p. 200. mutatam in μοεχείαν video, Sed recte se ha- 
bet genitivus. Sozomenus Hist, Eccles. I. 1. ἵνα δὲ μή τις ὀγνοίᾳ τῶν 
ὄντων καταψηφίσηται ψεύδους τῆς πραγματείας. ibid. 5. wevédor; 
κατηγορεῖν τῶν πλασαμένων. Il. 92. συκοφαντίας κατέγνω τῶν κα- 
τηγόρων. Euagrius VI. quasi extremo, μηδεὶς ἡμᾶς γραφέτω μέμψεως. 


. 968. 6. Scribe s/4ov4. 13. μαΐουις 18. δ΄ aros. 
. 971. 90. ϑεελεὶφ) Sic est apud Syncellum p. 12. 11. ed. Bonn. 


972. 10. Scribe σκηνοπηγίων. 

990. 10. Scribe κείστης. 

400. 16. 471. 14. Scribe Kiroz&g. 
401. 13. in margine scribe 214. 

476. 1. in annot. scribe 2. 

489. 18. Scribe Παννωνίαιρ. 

544. 20. Scribe πολλά, 

557. 14. in annot. pro IX. scribe XI. 
560. 16. Scribe Βιργιτινών. 

570. 14. Scribe καλάνδαις. 

651. in annot. scribe 20. 22. 

695, in annot, v. 6. ante εἶτα pone punctum. 


» * 
um o 


ME 3r 
PA 


Aie) * T. 3i 


κι» - 
—